Uporedo sa vjerskim i tradicionalnim društvenim značajem, brojne

džamije širom Bosne i Hercegovine predstavljaju i objekte koji se

svojom ljepotom i specifičnošću nameću kao svojevrsne razglednice i
simboli gradova.

Bakarevića džamija u Sarajevu (Kekeki-Sinanova) predstavlja primjer

jednoprostorne mahalske džamije sa četverovodnim krovom i kamenom
munarom sa visokim stepenom očuvane autentičnosti.[1] Proglašena je
za nacionalni spomenik Bosne i Hercegovine. Odluku je donijela
Komisija za očuvanje nacionalnih spomenika na sjednici održanoj 7.
decembra 2017. godine, u sljedećem sastavu: Amir Pašić, Goran
Milojević i Radoje Vidović (predsjedavajući).[2] Nacionalni spomenik
čine džamija sa haremom i česmom.

Nalazi se na Bistriku, na uglu ulica Bakarevića i Hulusina. Mahala

Kekeki-Sinanove džamije poznata je i kao Bakareva, po staroj bogatoj
sarajevskoj porodici, tako da je džamija u narodu dobila naziv
Bakarevića ili Bakareva.

Na lijevoj obali Miljacke do 1515. godine formiralo se ukupno sedam

mahala i jedna od njih je i mahala mesdžida Kečedži-Jusufa. Tada je ova
mahala imala 61 kuću. Hazim Šabanović u svom radu o postanku
Sarajeva, a na osnovi katastarskih popisa bosanskog sandžaka, ustanovio
je da se osnivač mesdžida prezivao Kekeki, a ne Kečedži, i da je
svoj mesdžid sagradio prije 1515. godine.
Džamija je stradala u velikom požaru 1697. godine. Obnovljena je
1763/1764. god, o čemu svjedoči natpis iznad ulaza u džamiju. Groblje
uz džamiju ima veći broj nišana različitih dimenzija i oblika, a najstariji
potječe iz 1795/1796. god. Ovdje je sahranjeno više članova porodice
Bakarević, kao i porodice Sokolović i Turhanija. Uz džamiju je bilo
izgrađeno kameno turbe čiji ostaci nisu sačuvani. Kamenu česmu u
podzidu ograde podigao je osnivač džamije. Među stanovništvom je
poznata kao Švrakina česma, prema sarajevskom muftiji, koji je
popravljao ovu česmu.
U toku rata u Bosni i Hercegovini 1992–1995. godine džamija je
granatirana i srušen je dio munare iznad šerefe, a krov, zidovi, vrata i
prozori džamije su znatno oštećeni. U periodu 1997–2000. godine
izvršena je rekonstrukcija i restauracija, pod nadzorom Kantonalnog
zavoda za zaštitu kulturno-historijskog i prirodnog naslijeđa.
Bakarevića (Kekeki-Sinana) džamija u Sarajevu prema konceptu
prostorne organizacije pripada tipu jednoprostornih džamija sa
četverovodnim krovom i kamenom munarom. Zidovi su od ćerpiča i
malterisani, debljine oko 70 cm. Vanjski gabarit džamije, zajedno sa
drvenim trijemom iznosi oko 10,61 x 15,30 m. Glavni molitveni prostori
i ulazni trijem su natkriveni zajedničkim četverovodnim krovom. Ulazni
pravokutni portal džamije, dimenzija 2,78 x 5,20 m, istaknut je 25 cm iz
ravni zida. Visoki luk iznad njega je stupnjevito završen. Iznad ulaza
nalazi se kamena ploča, dimenzija 60 x 40 cm, sa natpisom o obnovi
džamije na turskom jeziku.
Visina munare džamije iznosi 28,85 m20. Postament munare je
kvadratne osnove i izrađen je od kamena, visine oko 5,30 m. Munara
jednim dijelom ulazi u unutrašnjost prostora džamije i prolazi kroz kosi
krov.[5]
Česma dimenzija 130 x 70 x 35 cm. i dubine 20 cm. nalazi se u
kamenom podzidu ograde dvorišta. Izrađena je od kamenih blokova.
Korito je izklesano iz jednog kamenog bloka. Na česemi je uklesana
profilacija u obliku prelomljenog luka. Česma ima krov od tesanog
kamena. Pokraj džamije nalazi se harem sa oko 150 nišana. Datiraju od
1795. do 1881. godine. Ispod trijema džamije je dograđena abdesthana
od armiranog betona.
Džamija se nalazi u građevinski dobrom stanju, dobro se održava i u
funkciji je.
Sarajevski beg i zapovjednik Hadži Abdulah-aga 1763. godine je
obnovio džamiju tako da se na tarihu iznad vrata nalazi njegovo ime.
Džamija je restaurirana 2007. godine.

Upravo u ovoj džamiji skoro deceniju se održavaju džematski iftari, a

svakog petka u mjesecu ramazana okupe se brojni vjernici koji nakon
iftara čine zikr.

Ovu tradiciju počeo je hafiz Vehbija Šećerović koji je kazao kako je

rođen u porodici u kojoj se zikr činio i kada je došao u Sarajevo, onda je
nastavio s obnašanjem halke.