ΚΕΙΜΕΝΟΙ: Η κατάργηση του φύλου ως προϋπόθεση δημοκρατίας.

Η εικόνα της πολιτικής εξουσίας παραμένει σε μεγάλο βαθμό αντρική, ο χώρος της
πολιτικής ανδροκρατείται και οι γυναίκες συνεχίζουν να συμμετέχουν στο πολιτικό παιχνίδι ως
πολίτες μιας «άλλης», υποδεέστερης κατηγορίας. Είναι πλέον αδιαμφισβήτητο ότι η
προβληματική σχέση γυναικείου φύλου και δημοκρατίας, όχι μόνο δεν επιλύεται, αλλά, αντίθετα
αποκαλύπτεται σε όλο της το βάθος μετά την κατοχύρωση των πολιτικών δικαιωμάτων των
γυναικών. Ενισχύεται έτσι η υπόθεση σύμφωνα με την οποία η ιδιότητα του πολίτη έχει εγγενώς
ανδροκρατικό χαρακτήρα.
Γι’ αυτό και η «προσθήκη» των γυναικών στα άτομα με πλήρη πολιτικά δικαιώματα δεν
στάθηκε ικανή να ανατρέψει τη θλιβερή πραγματικότητα, το γεγονός δηλαδή ότι η δημοκρατία
συνιστά ένα ακόμη αντρικό προνόμιο. Το φύλο της δημοκρατίας (και) στην Ελλάδα συνεχίζει να
είναι αντρικό.
Στην Ευρώπη, και στη χώρα μας, μία αντιμετώπιση του προβλήματος αυτού επιχειρείται
μέσα από «τις πολιτικές για γυναίκες» (ποσοστώσεις, ισάριθμη αντιπροσώπευση), προκειμένου
να αυξηθεί η γυναικεία παρουσία στην πολιτική ζωή. Έτσι, ανάμεσα και στις Ελληνίδες
πολιτικούς έχουν διαμορφωθεί συμμαχίες (Επιτροπή Διακομματικής Συνεργασίας Γυναικών,
Πολιτικός Σύνδεσμος Γυναικών, Κοινοβουλευτική Επιτροπή Ισότητας και Ατομικών
Δικαιωμάτων, κ.α.) που στοχεύουν να βελτιώσουν την τραγική αριθμητική μειονεξία των
γυναικών στους θεσμούς όπου λαμβάνονται οι αποφάσεις.
Όμως, μια διακομματική συνεργασία γυναικών, σύμφωνα με την άποψη πολλών
σύγχρονων «φεμινιστριών», νομιμοποιεί την κυρίαρχη αντίληψη για το γυναικείο φύλο και
αποπολιτικοποιεί το αίτημα συμμετοχής του στα κοινά. Γιατί συνασπιζόμενες οι γυναίκες
πολιτικοί με μοναδικό σημείο αναφοράς το φύλο τους και ανεξάρτητα από την πολιτική και
ιδεολογική τους ταυτότητα, τελικά φτάνουν να διεκδικούν τον σεβασμό της υποτιμημένης
«διαφοράς» τους και όχι την ανα-οριοθέτηση της ίδιας της έννοιας της διαφοράς. Με αυτό τον
τρόπο επικυρώνεται η ιεραρχική διχοτομία των φύλων, ενώ εκείνο που χρειάζεται να γίνει είναι
να καταργηθεί η διχοτομία των φύλων.
Αν δεν απορριφθούν οι κατασκευασμένες ταυτότητες που εγκλωβίζουν τα έμφυλα
υποκείμενα και δεν αμφισβητηθεί η διχοτομία άντρας – γυναίκα, τότε αξίες σύμφυτες με τη
δημοκρατία, όπως είναι η ισότητα, η ελευθερία και η αυτοπραγμάτωση, δεν θα μπορέσουν να
υλοποιηθούν. Κατάργηση του φύλου σημαίνει κατάργηση των κοινωνικών συμφραζομένων που
το συγκροτούν (ιδέες και αντιλήψεις για τον κοινωνικό ρόλο του άντρα και της γυναίκας), ώστε
τελικά το φύλο να μην είναι τίποτα περισσότερο από τον τρόπο που οι άνθρωποι βιώνουν το
σώμα τους.
Κάτι τέτοιο, βέβαια, δεν σημαίνει ότι «οι πολιτικές για τις γυναίκες» πρέπει να
καταργηθούν επειδή ενισχύουν τη διχοτομική αντίληψη για το φύλο. Μπορεί να διαδραματίσουν
θετικό ρόλο αν προωθηθούν ως μέτρα μεταβατικά, έως ότου σταδιακά μεταλλαχθούν σε μέτρα
υπέρ της κατάργησης του κοινωνικού φύλου. Και μόνο έτσι η πάντα «υπό διαμόρφωση»
δημοκρατία θα κάνει βήματα προόδου, καθιστώντας δηλαδή τα έμφυλα υποκείμενα πραγματικά
ισότιμους πολίτες.
Διασκευασμένο άρθρο του «Ιού» στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, 11-10-2002
ΚΕΙΜΕΝΟ ΙΙ: «Ανατροπή
Λίγο πριν το γύρισμα του 1900, ενώ η αστική τάξη διευρύνει την ακτινοβολία της και την ισχύ
της, οι αυτοκρατορίες που απλώνονται στη χερσόνησο του Αίμου μέχρι ψηλά στη Νότια Ρωσία,
αμφισβητούνται από κάθε λογής κινήματα. Κινήματα απελευθέρωσης από δυνάστες ή κατακτητές,
από αλλοεθνείς ή αλλόδοξους, απ’ οτιδήποτε κρατάει τον κόσμο δεμένο στο χτες, στο τέλμα, στην
υποταγή. Στον κόσμο αυτόν μια γυναίκα αποφασίζει το δικό της μακρύ δρόμο για μια ζωή που θέλει
η ίδια να ορίζει με τα αισθήματά της, τις ιδέες της και τις επιλογές της. Μια ζωή που η μια
ανατροπή διαδέχεται την άλλη, μαζί με τις ανατροπές που παρασέρνουν έθνη και κοινωνίες…
(από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)
«Αν ήθελε κανείς πίσω από την πλάτη του Ευάγγελου κάτι να του σούρει, μια και στη
Σιάτιστα, τη Σαλονίκη, την Πάτρα ή την Πόλη μαζί με το καζάντισμα πήγαινε και το
κουτσομπολιό χέρι με χέρι, το μόνο που ’βρισκαν να πουν ήτανε η αδυναμία του για την Ελένη. Η
λατρεία για τη μεγάλη θυγατέρα του δεν κρυβόταν. Ο τρόπος που ’χε διαλέξει να την αναθρέψει
έκανε του αυστηρούς να λένε πως ήτανε ανατροφή γι’ αρσενικά κι όχι για θυγατέρες. Αλλά κι
εκεί τον δικαιολογούσαν στη σκέψη πως είχε χάσει λίγων μόλις μηνών το πρώτο του παιδί, το γιο
του, κι όταν γεννήθηκε το δεύτερο και ήταν κορίτσι, η στεναχώρια του ήτανε ίδια μ’ εκείνη σαν
έχασε το πρώτο.
 «Σε θέλω υπερήφανη και πάνω απ’ όλα την τιμή σου», τη δασκάλευε μονότονα, δίχως και
να της εξηγεί τι ήτανε υπερηφάνεια μήτε να την ικανοποιεί η απάντησή του, γιατί τάχα η τιμή η
ανδρική ήτανε διαφορετική απ’ την τιμή τη γυναικεία. (…)
Την έσερνε συχνά σε συναντήσεις με δημογέροντες κι εμπόρους, σαν είχαν σοβαρές
κουβέντες για να ακούει να μαθαίνει. Είτε της άρεσε είτε όχι. Άλλωστε οι επιλεγμένες εκείνες
συναντήσεις δεν ήτανε ποτέ για διασκέδαση ή για ψυχαγωγία, ήταν για το καλό της. Μα η Ελένη
αλλιώτικα τις ζούσε. Όσες φορές συνόδευε δημόσια τον πατέρα της, ένιωθε πίσω τους ψιθύρους
να τους παίρνουν καταπόδι και τα κουτσομπολιά να σιγοβράζουν. Όσο άβολα κι αν ένιωθε όμως
μ’ εκείνες τις εξόδους, όσο κι αν έδειχνε με σεβασμό τη δυσφορία στο γεννήτορά της ή με
ατέλειωτα παράπονα,  στο τέλος πάντα πειθαρχούσε.
Όπως πειθάρχησε σιγά σιγά στην άρνηση του πατέρα της, όταν του είπε κάποτε τη μεγάλη
της επιθυμία, το όνειρό της. Πως ήθελε να γίνει δασκάλα. Κι εκείνος τότε τρόμαξε, αναπήδησε
από τη θέση του, την τράβηξε στην αγκαλιά του τρυφερά και την ερώτησε τι δαίμονας
σφηνώθηκε μες στο μυαλό της και αν είχε σκεφθεί καλά τη χάρη αυτή προτού την ξεστομίσει. Κι
εκείνη του αποκρίθηκε πως την είχε σκεφθεί και μια και δυο, πολλές φορές και είχε καταλήξει.
Πως έτσι θα μάθαινε κι άλλα γράμματα, θα ’νιωθε να ’χει μια προίκα αλλιώτικη, που θα
εξαρτιόταν από εκείνη και όχι από τους δικούς του κόπους. Πως θα μπορούσε έτσι κάτι να
προσφέρει.
«Δεν έχεις ανάγκη να προσφέρεις σε κανέναν τίποτα, αστέρι μου. Πού ακούστηκε η κόρη
μου να πάει να δουλέψει;» την αποπήρε τότε ο Ευάγγελος με το χαμόγελο στα χείλη «Σήμερα
είμαι εγώ, αύριο θα είναι ο κύρης σου κι αυτός όχι μονάχα καλύτερος από εμένα, αλλά και κάτι
παραπάνω, άξιος να γίνει άντρας της θύγως μου της πρώτης.» «Και τι πειράζει να είμαι και
δασκάλα;» συνέχισε απτόητη η Ελένη. Κι ο Ευάγγελος, χωρίς να χάσει την υπομονή του ή έστω
χωρίς να της το δείχνει άρχισε να της αραδιάζει  όλα τα επιχειρήματα που εδραίωναν την άρνησή
του. Κυρίως όμως πως με την απόφασή της αυτή θα έφευγε αναγκαστικά από το σπίτι σε καιρούς
δύσκολους και επικίνδυνους, όχι μόνο για τη ζωή της, αλλά και για την τιμή της, κι αυτό κανείς
πατέρας της σειράς του δε θα μπορούσε να το επιτρέψει.
«Ο κόσμος έξω είναι κακός, πού θα βρεις τέτοια στοργή και ασφάλεια; Νομίζεις ότι θα σου
φέρονται όμοια, όπως τώρα, όταν σε βλέπουν δίπλα μου να περπατάς και να τους καλησπερίζεις;
Σύρε και ρώτα τη μάνα σου αν δε με πιστεύεις.»  
Μα η Ελένη κι αν ακόμη ήταν έτοιμη να συμφωνήσει, σίγουρο ήταν πως δε φοβόταν. Όπως
σίγουρο ήταν πως η προοπτική που διασφάλιζε η πατρική στοργή δεν έφτανε για το φτερούγισμα
που αποζητούσε. Πάνω απ’ όλα την ενοχλούσε, την ταπείνωνε και την εξόργιζε η φράση που
είχε πάντα του για όλες τις περιστάσεις. «Μη βλέπεις τη μητέρα σου. Εσύ είσαι φύση αδύναμη,
ευάλωτη, σαν όλες τις γυναίκες, γι’ αυτό κι εγώ φροντίζω να σου δίνω τη σωστή παιδεία.» Ένιωθε
τότε να φουντώνει, να οργίζεται, ένιωθε τότε δυνατή. Δυνατή και ικανή για όλα. Κι ακόμη κι αν
δεν ήταν σίγουρη πως θα γινόταν, «στο χέρι μου είναι», έλεγε ψιθυριστά .
Νίκος Θέμελης, «Ανατροπή» (εκδόσεις Κέδρος 2002 σελ. 72-75)
425 + 657 = 1082λέξεις
ΘΕΜΑ Α:
Ποιες απόψεις διατυπώνονται στο κείμενο σχετικά με τις «πολιτικές για γυναίκες»; Να τις
παρουσιάσετε συνοπτικά σε μία παράγραφο 60 – 70 λέξεων.
Μονάδες 15
ΘΕΜΑ Β:
Β1.Ο αρθρογράφος υποστηρίζει ότι «Στην Ευρώπη, και στη χώρα μας, μία αντιμετώπιση του
προβλήματος αυτού (της ελλιπούς συμμετοχής των γυναικών στην πολιτική) επιχειρείται μέσα
από τις πολιτικές για γυναίκες». Με ποιον τρόπο - γλωσσικές επιλογές πετυχαίνει ν’ αποδείξει
την άποψή του;
Μονάδες 15
Β2.α. Στην πρώτη παράγραφο του κειμένου χρησιμοποιείται αντιθετική επιδοτική σύνδεση.
Αφού την εντοπίσετε, να αξιολογήσετε πόσο αποτελεσματικά υπηρετεί τις προθέσεις του
συγγραφέα.
Μονάδες 6
β.Ποια είναι η πρόθεση του συγγραφέα στην τέταρτη παράγραφο του κειμένου και πώς η
οργάνωσή της υπηρετεί αυτή την πρόθεση;
Μονάδες 9
Μονάδες 15
Β3.Ποιος ο ρόλος της παρένθεσης στα παρακάτω αποσπάσματα του κειμένου:
-(και) στη δεύτερη παράγραφο
-(Επιτροπή …. Δικαιωμάτων κ.ο.κ.) στην τρίτη παράγραφο
-και των εισαγωγικών: «προσθήκη» στη δεύτερη παράγραφο;
Θεωρείτε ότι η χρήση τους συμβάλλει στην ενίσχυση της επιχειρηματολογίας του αρθρογράφου;
Μονάδες 10
ΘΕΜΑ Γ:
Ποιο νομίζετε ότι είναι το θέμα του κειμένου; Πώς αντιμετωπίζεται αυτό στη σύγχρονη εποχή;Να
εκφράσετε τις απόψεις σας σε ένα κείμενο 150 – 200 λέξεων, αξιοποιώντας σχετικούς κειμενικούς
δείκτες στους οποίες βασίζετε τις απαντήσεις σας.
Μονάδες 15
ΘΕΜΑ Δ:
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Γυναίκας εκφωνείτε στη Βουλή των Εφήβων ομιλία στην
οποία αναφέρεστε στις αιτίες που περιορίζουν τη συμμετοχή των γυναικών στην πολιτική. Στην
ομιλία σας (350 – 400 λέξεων) να αξιοποιήσετε και στοιχεία των κειμένων αναφοράς.
Μονάδες 30
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ
ΘΕΜΑ Α:
Η συμμετοχή των γυναικών στην πολιτική είναι περιορισμένη και γίνεται προσπάθεια να
βελτιωθεί στα ευρωπαϊκά κράτη με την εφαρμογή «πολιτικών για τη γυναίκα». Ωστόσο,
επισημαίνεται ότι οι «πολιτικές» αυτές νομιμοποιούν την ιεραρχική διχοτομία των φύλων, ενώ το
ζητούμενο είναι η άρση της, που μπορεί να επιτευχθεί με την κατάργηση του κοινωνικού φύλου.
Οι «πολιτικές για τις γυναίκες» πρέπει να αξιοποιηθούν προς αυτή την κατεύθυνση.
Λέξεις 64
ΘΕΜΑ Β:
Β1. Ο αρθρογράφος για να στηρίξει την άποψη ότι η μειωμένη συμμετοχή των γυναικών στην
πολιτική αντιμετωπίζεται με πολιτικές για γυναίκες κάνει επίκληση στη λογική και
συγκεκριμένα χρησιμοποιεί τεκμήρια: αρχικά παραδείγματα τέτοιων πολιτικών: ποσοστώσεις,
ισάριθμη αντιπροσώπευση και στη συνέχεια παραδείγματα γυναικείων συμμαχιών που
εφαρμόζουν αυτές τις πολιτικές: Επιτροπή Διακομματικής Συνεργασίας Γυναικών, Πολιτικός
Σύνδεσμος Γυναικών, Κοινοβουλευτική Επιτροπή Ισότητας και Ατομικών Δικαιωμάτων. Με τη
χρήση των παραδειγμάτων αυτών ο αρθρογράφος καταφέρνει να καταδείξει με τρόπο
αδιαμφισβήτητο τη χρήση τέτοιων πολιτικών και τα αποτελέσματα στα οποία οδηγούν.
Β2.
α. Με την επιδοτική σύνδεση στο απόσπασμα της 1 ης παραγράφου « Είναι πλέον αδιαμφισβήτητο
ότι η προβληματική σχέση γυναικείου φύλου και δημοκρατίας, όχι μόνο δεν επιλύεται, αλλά,
αντίθετα αποκαλύπτεται σε όλο της το βάθος μετά την κατοχύρωση των πολιτικών δικαιωμάτων
των γυναικών.» δίνεται έμφαση στηνάποψη που διατυπώνει αναφορικά με την προβληματική
σχέση της δημοκρατίας και του γυναικείου φύλου. Η αντίθεσή του γίνεται πιο έντονη, πιο ζωηρή
και το βάρος του νοήματος πέφτει στο δεύτερο σκέλος της πρότασης. Στο συγκεκριμένο σημείο η
αντίθεση γίνεται ακόμη πιο έντονη με τη χρήση των δύο αντιθετικών συνδέσμων «αλλά,
αντίθετα».
β. Στην 4η παράγραφο ο αρθρογράφος πρόθεση έχει να αιτιολογήσει την άποψη που διατυπώνει
στη θεματική περίοδο «Όμως, μια διακομματική …του στα κοινά» γι΄αυτόαναπτύσσει τις
απόψεις του με αιτιολόγηση «Γιατί συνασπιζόμενες …της ίδιας της έννοιας της διαφοράς» και
αίτιο-αιτιατό διότι στο τέλος της παραγράφου καταλήγει ότι «Με αυτόν τον τρόπο επικυρώνεται
η ιεραρχική διχοτομία των φύλων, ενώ εκείνο που χρειάζεται να γίνει είναι να καταργηθεί η
διχοτομία των φύλων.» Β3.Ο ρόλος των παρενθέσεων στα αποσπάσματα είναι:
1.(και): τονίζεται ότι δεν πρόκειται για φαινόμενο μόνο ελληνικό, αλλά παγκόσμιο. Θα
μπορούσαμε να υποστηρίξουμε πως υποβάλλεται η άποψη πως θα περίμενε κανείς η Ελλάδα, η
χώρα που γέννησε τη δημοκρατία, θα διέφερε, αλλά κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει.
2.(Επιτροπή …. Δικαιωμάτων κ.ο.κ.): μέσα στην παρένθεση παρέχονται πληροφορίες στον
αναγνώστη για οργανισμούς – θεσμούς που λειτουργούν υποστηρίζοντας «πολιτικές για τις
γυναίκες». Με τον τρόπο αυτό δηλώνεται ότι ο αρθρογράφος είναι επιμελώς ενημερωμένος
πάνω στο θέμα.
3.«προσθήκη»: Τα εισαγωγικά χρησιμοποιούνται σχολιαστικά για να δηλώσουν την υποτιμητική
/ κατώτερη θέση των γυναικών στην πολιτική ζωή. Δηλαδή, ότι πρόκειται για μια απλή
πρόσθεση των γυναικών στους καταλόγους των ψηφοφόρων: οι γυναίκες κέρδισαν απλώς το
δικαίωμα της συμμετοχής στην πολιτική ζωή και όχι κάποιο σπουδαίο πολιτικό και κοινωνικό
ρόλο.
ΘΕΜΑ Γ
Το θέμα που θίγεται στο απόσπασμα του λογοτεχνικού κειμένου-κατά τη γνώμη μου- είναι
η θέληση μιας νεαρής κοπέλας να μορφωθεί και να εργαστεί σε μια πατριαρχική κοινωνία του
παρελθόντος όπου τα κοινωνικά στερεότυπα για την κατωτερότητα των γυναικών οδηγούσαν
στην καταπίεσή τους.
Από την τριτοπρόσωπη αφήγηση. (Ο τρόπος που ’χε διαλέξει να την αναθρέψει …γι’
αρσενικά κι όχι για θυγατέρες…και ήταν κορίτσι, η στεναχώρια του ήτανε ίδια μ’ εκείνη σαν
έχασε το πρώτο. ). Γίνεται σαφές πώς η γέννηση των κοριτσιών δεν προκαλούσε χαρά αντίστοιχη
με αυτή των αγοριών. Από τον διάλογο, επίσης,(ανάμεσα στην κόρη και από την αντίδραση του
πατέρα όταν εξέφρασε την επιθυμία της να γίνει δασκάλα και να εργασθεί) ο αναγνώστης
καταλαβαίνει ότιτα κορίτσια δεν επιτρεπόταν να έχουν άποψη ή να αποφασίζουν ελεύθερα για
τη ζωή τους. Ο πατέρας αποφάσιζε για την ανατροφή, τη μόρφωση και τη ζωή των κοριτσιών. Η
άρνηση του πατέρα της να της επιτρέψει να σπουδάσει αν και την εξόργιζε (την ενοχλούσε, την
ταπείνωνε, είσαι φύση αδύναμη, ευάλωτη σαν όλες τις γυναίκες) την έκανε πιο αποφασιστική να
αγωνιστεί για να εκπληρώσει την επιθυμία της (δεν φοβόταν, ένιωθε τότε δυνατή.. πως θα
γινόταν, «στο χέρι μου είναι», έλεγε ψιθυριστά)
Στη σύγχρονη εποχή-ειδικότερα-στα αστικά κέντρα η αντιμετώπιση αυτή έχει αλλάξει. Τα
στερεότυπα σιγά σιγά περιορίζονται και νέα πρότυπα ζωής πιο ελεύθερα επιτρέπουν στα παιδιά
να αποφασίζουν για τις σπουδές και τη ζωή τους, με την υποστήριξη της οικογένειάς τους.
Κορίτσια και αγόρια έχουν ίσες ευκαιρίες στη μόρφωση, στην εργασία, στις προσωπικές
επιλογές.
ΘΕΜΑ Δ
Προσφώνηση Αγαπητοί έφηβοι βουλευτές,
Πρόλογος Η σημερινή μέρα έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας. Όπως
συμβαίνει και με άλλες Παγκόσμιες Ημέρες, δεν πρόκειται ουσιαστικά για γιορτή, αλλά για
πρόσκληση της παγκόσμιας κοινότητας να προβληματιστεί, να ευαισθητοποιηθεί και να δράσει
όσον αφορά τη θέση της γυναίκας στο σύγχρονο κόσμο και ιδιαίτερα στις ευκαιρίες που έχουν οι
γυναίκες να συμμετέχουν στα κέντρα λήψης των αποφάσεων. Ωστόσο, ο απολογισμός στο
συγκεκριμένο θέμα δεν επιτρέπει πανηγυρισμούς καθώς το ποσοστό γυναικών που συμμετέχουν
στην πολιτική είναι ακόμη ιδιαίτερα χαμηλό, όσο κι αν θεσπισμένες «πολιτικές για τις γυναίκες»
επιχειρούν να αμβλύνουν τις εντυπώσεις.
Κύριο Θέμα Από την πρωτόγονη εποχή η γυναίκα είχε κατώτερη θέση από τον άντρα.
Στις κοινωνίες του κυνηγιού η γυναίκα είχε τη φροντίδα για όλα τα θέματα: παιδιά, τροφή,
ενδυμασία – εκτός από την καταδίωξη του θηράματος. Στις μετακινήσεις της φυλής, ο άντρας
κρατούσε τα όπλα και η γυναίκα κουβαλούσε όλα τα εφόδια. Μέσα από τις συνθήκες αυτές, η
οικογένεια απέκτησε πατριαρχική δομή και η γυναίκα έγινε κτήμα του άντρα.
Τα ήθη και η νοοτροπία αυτή μεταφερόταν από γενιά σε γενιά τονίζοντας τη σωματική και
κοινωνική μειονεξία της έναντι του άντρα. Έτσι, διαμορφώθηκαν αυστηρά κοινωνικά
στερεότυπα για τα δύο φύλα, τα οποία –παρά τους αγώνες για την ισότητα – εξακολουθούν να
αναπαράγονται.
Στη σύγχρονη εποχή η γυναίκα καλείται να πραγματώσει μια σειρά σημαντικών και
συχνά αντικρουόμενων ρόλων: είναι σύζυγος, μητέρα, εργαζόμενη, φίλη…. Οι ρόλοι αυτοί δεν
της χαρίζονται, αλλά πρέπει να αγωνιστεί με συνέπεια και πάθος για να τους κατακτήσει. Πολύ
συχνά, η γυναίκα δεσμεύεται από τους ρόλους που αφορούν την προσωπική της ζωή και τη ζωή
της οικογένειάς της και θεωρεί πως δεν έχει τις αντοχές ή το δικαίωμα για να διεκδικήσει και τη
συμμετοχή της στην πολιτική ζωή.
Η αντίληψη ότι η γυναίκα αποτελεί το «ασθενές φύλο» την περιορίζει σε βοηθητικούς
ρόλους και δημιουργεί την εντύπωση ότι δεν έχει ηγετική ικανότητα. Επομένως, είναι πολύ
δύσκολο η κοινωνία να της εμπιστευθεί αρχηγικούς ρόλους. Και ποιος είναι πιο αρχηγικός ρόλος
απ’ αυτόν του πολιτικού, που διαχειρίζεται τα κέντρα λήψης αποφάσεων και τις τύχες της
κοινωνίας;
Επίλογος Ωστόσο, η γυναίκα πρέπει να διεκδικήσει ενεργότερη και ουσιαστικότερη
συμμετοχή στα κοινά, υπερβαίνοντας τις φοβίες και τους ενδοιασμούς της κατανικώντας τις
στερεοτυπικές αντιλήψεις που προσπαθούν να την κρατήσουν δέσμια των υπολοίπων
κοινωνικών της ρόλων Λέξεις: 378
Αποφώνηση Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας.