ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩ΢΢Α Β ΓΤΜΝΑ΢ΙΟΤ

ΤΠΟΣΑΚΣΙΚΗ ΕΓΚΛΙ΢Η ΕΝΕΡΓΗΣΙΚΗ΢ ΦΩΝΗ΢

ΤΠΟΣΑΚΣΙΚΗ ΕΝΕ΢ΣΩΣΑ του ρήματοσ εἰμί

ὦ
ᾖσ
ᾖ
ὦμεν
ἦτε
ὦςιν

ΤΠΟΣΑΚΣΙΚΗ ΕΝΕΡΓΗΣΙΚΗ΢ ΦΩΝΗ΢ ΦΩΝΗΕΝΣΟΛΗΚΣΩΝ ΡΗΜΑΣΩΝ

Η υποτακτικι ςχθματίηεται ςτουσ εξισ χρόνουσ: ενεςτϊτα, αόριςτο, παρακείμενο.

• Η υποτακτική ενεςτϊτα προκφπτει από:

1. το κζμα του ριματοσ,
2. τισ καταλιξεισ τθσ υποτακτικισ, που είναι θ υποτακτικι ενεςτϊτα του ριματοσ εἰμί που
είδαμε ςτον παραπάνω πίνακα.

Προςζχω: το ω/θ (χαρακτθριςτικό τθσ υποτακτικισ, ω για τα ο και θ για τα ει και ε).

Μαρία Σκαρλάτου Σελίδα 1

 ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩ΢΢Α Β ΓΤΜΝΑ΢ΙΟΤ

• Η υποτακτική αορίςτου είναι όμοια με αυτι του ενεςτϊτα, με τθ διαφορά ότι ανάμεςα ςτο
κζμα και το ω/θ παρουςιάηεται το χαρακτθριςτικό του μζλλοντα, δθλαδι:
1. το ς για τα φωνθεντόλθκτα ςαν το λφω  λφςω
2. το ξ για τα ουρανικόλθκτα (κ, γ, χ, ττ, ςς) ςαν το διϊκω  διϊξω
3. το ψ για τα χειλικόλθκτα (π, β, φ, πτ) ςαν το τρζπω  τρζψω
4. το ς για τα οδοντικόλθκτα (τ, δ, κ, η) ςαν το πείκω  πείςω.

ΔΕΝ είναι, όμωσ, μζλλοντασ, είναι ΑΟΡΙ΢ΣΟ΢ ςτθν Τποτακτικι και κλίνεται ωσ εξισ:

Μαρία Σκαρλάτου Σελίδα 2

 ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩ΢΢Α Β ΓΤΜΝΑ΢ΙΟΤ

• Η υποτακτική παρακειμζνου ςχθματίηεται:

1. μονολεκτικά (αναδιπλαςιαςμόσ + κζμα + κ + υποτακτικι του εἰμί ωσ κατάλθξθ) ι
2. περιφραςτικά (μετοχι του παρακειμζνου του ριματοσ + υποτακτικι του εἰμί).

ΕΝΕ΢ΣΩΣΑ΢ ΑΟΡΙ΢ΣΟ΢ ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟ΢

λύ-ω λύ-ς-ω λε-λυ-κώσ, λε-λυ-κυῖα, λε-λυ-κόσ ὦ
λύ-ῃσ λύ-ς-ῃσ λε-λυ-κώσ, λε-λυ-κυῖα, λε-λυ-κόσ ᾖσ
λύ-ῃ λύ-ς-ῃ λε-λυ-κώσ, λε-λυ-κυῖα, λε-λυ-κόσ ᾖ
λύ-ωμεν λύ-ς-ωμεν λε-λυ-κότεσ, λε-λυ-κυῖαι, λε-λυ-κότα ὦμεν
λύ-ητε λύ-ς-ητε λε-λυ-κότεσ, λε-λυ-κυῖαι, λε-λυ-κότα ἦτε
λύ-ωςιν λύ-ς-ωςιν λε-λυ-κότεσ, λε-λυ-κυῖαι, λε-λυ-κότα ὦςι

Μαρία Σκαρλάτου Σελίδα 3

 ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩ΢΢Α Β ΓΤΜΝΑ΢ΙΟΤ

ΤΠΟΣΑΚΣΙΚΗ ΕΝΕΡΓΗΣΙΚΗ΢ ΦΩΝΗ΢ ΑΦΩΝΟΛΗΚΣΩΝ ΡΗΜΑΣΩΝ

1) ΡΗΜΑ ΟΤΡΑΝΙΚΟΛΗΚΣΟ: διϊκω

ΕΝΕ΢ΣΩΣΑ΢ ΑΟΡΙ΢ΣΟ΢ ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟ΢
(ἐγϊ) διϊκω διϊξω δεδιϊχω ή δεδιωχϊσ ὦ
(ςφ) διϊκῃσ διϊξῃσ δεδιϊχῃσ ή δεδιωχϊσ ᾖσ
(οὗτοσ) διϊκῃ διϊξῃ δεδιϊχῃ ή δεδιωχϊσ ᾖ
(ἡμεῖσ) διϊκωμεν διϊξωμεν δεδιϊχωμεν ή δεδιωχότεσ ὦμεν
(ὑμεῖσ) διϊκητε διϊξητε δεδιϊχητε ή δεδιωχότεσ ἦτε
(οὗτοι) διϊκωςι(ν) διϊξωςι(ν) δεδιϊχωςι(ν) ή δεδιωχότεσ ὦςι(ν)

2) ΡΗΜΑ ΧΕΙΛΙΚΟΛΗΚΣΟ: γράφω

ΕΝΕ΢ΣΩΣΑ΢ ΑΟΡΙ΢ΣΟ΢ ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟ΢
(ἐγϊ) γράφω γράψω γεγράφω ή γεγραφϊσ ὦ
(ςφ) γράφῃσ γράψῃσ γεγράφῃσ ή γεγραφϊσ ᾖσ
(οὗτοσ) γράφῃ γράψῃ γεγράφῃ ή γεγραφϊσ ᾖ
(ἡμεῖσ) γράφωμεν γράψωμεν γεγράφωμεν ή γεγραφότεσ ὦμεν
(ὑμεῖσ) γράφητε γράψητε γεγράφητε ή γεγραφότεσ ἦτε
(οὗτοι) γράφωςι(ν) γράψωςι(ν) γεγράφωςι(ν) ή γεγραφότεσ ὦςι(ν)

3) ΡΗΜΑ ΟΔΟΝΣΙΚΟΛΗΚΣΟ: πείθω

ΕΝΕ΢ΣΩΣΑ΢ ΑΟΡΙ΢ΣΟ΢ ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟ΢
(ἐγϊ) πείθω πείςω πεπείκω ή πεπεικϊσ ὦ
(ςφ) πείθῃσ πείςῃσ πεπείκῃσ ή πεπεικϊσ ᾖσ
(οὗτοσ) πείθῃ πείςῃ πεπείκῃ ή πεπεικϊσ ᾖ
(ἡμεῖσ) πείθωμεν πείςωμεν πεπείκωμεν ή πεπεικότεσ ὦμεν
(ὑμεῖσ) πείθητε πείςητε πεπείκητε ή πεπεικότεσ ἦτε
(οὗτοι) πείθωςι(ν) πείςωςι(ν) πεπείκωςι(ν) ή πεπεικότεσ ὦςι(ν)

Μαρία Σκαρλάτου Σελίδα 4

 ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩ΢΢Α Β ΓΤΜΝΑ΢ΙΟΤ

Α΢ΚΗ΢Η ΕΜΠΕΔΩ΢Η΢ ΤΠΟΣΑΚΣΙΚΗ΢ ΕΝΕΡΓΗΣΙΚΗ΢ ΦΩΝΗ΢

Να κυκλϊςετε το γράμμα που αντιςτοιχεί ςτη ςωςτή απάντηςη κάθε φορά:

1. κινδυνεφω / γ’ ενικό αορίςτου:

α) κινδυνεφῃ β) κινδυνεφςῃ γ) κινδυνεφςωςιν

2. πράττω / α’ πλθκ. αορίςτου:

α) πράττωμεν β) πράξῃσ γ) πράξωμεν

3. ςτρατεφω / β’ πλθκ. ενεςτϊτα:

α) ςτρατεφῃσ β) ςτρατεφῃ γ) ςτρατεφθτε

4. διϊκω / γ’ πλθκ. αορίςτου:

α) διϊκωςιν β) διϊξωςιν γ) ἐδίωξαν

5. γράφω / β’ ενικό αορίςτου:

α) γράφῃσ β) γράφθτε γ) γράψῃσ

6. πείθω / β’ πλθκ. αορίςτου:

α) πείςθτε β) πείκθτε γ) πείκῃσ

7. κινδυνεφω / γϋ ενικό παρακειμζνου:

α) κινδυνεφωςιν β) κινδυνεφςῃ γ) κεκινδυνευκώσ ᾖ

8. διϊκω / γϋ πλθκ. παρακειμζνου:

α) διϊκωςιν β) διϊξωςιν γ) δεδιωχότεσ ὦςιν

Πθγζσ: https://www.slideshare.net/christostsatsouris/4-43319318

https://www.slideshare.net/christostsatsouris/5-43609492?next_slideshow=1

Μαρία Σκαρλάτου Σελίδα 5