Machine Translated by Google

MARTA LUCIANI – ARNULF HAUSLEITER (Ed.)

Suriye-Mezopotamya ve
Komşu Bölgelerde Geç Tunç
Çağı Seramikleri
Çalışmalarında Son Eğilimler

Uluslararası Bildiriler
Berlin'de Çalıştay, 2-5 Kasım 2006

Birlikte
claudia beuger

2014

Verlag Marie Leidorf GmbH · Rahden/Westf.

Machine Translated by Google

X, 436 Seiten mit 130 Abbildungen, 22 Tabellen inkl. 88

Bibliografische Information der Deutschen Nationalbibliothek

Luciani, Marta / Hausleiter, Arnulf (Ed.): Suriye-

Mezopotamya ve Komşu Bölgelerdeki Geç Tunç Çağı Seramik Çalışmalarında Son
Eğilimler; Uluslararası Çalıştay Bildirileri Berlin'de, 2– 5 Kasım 2006 / Claudia Beuger ile
işbirliği içinde.
[Kırmızı: Orient-Abteilung des Deutschen Archäologischen Instituts].
Rahden/Westf.: Leidorf, 2014
(Orient-Archäologie; Bd. 32)
ISBN 978-3-89646-662-4

Die Deutsche Nationalbibliothek verzeichnet diese Yayıncılık in der Deutschen Nationalbibliografie.

Ayrıntılı bilgi bibliyografyası İnternet'teki tarihler http://dnb.d-nb.de abrufbar.

Gdruckt auf alterungsbeständigem Kartonpiyer

Alle Rechte vorbehalten

© 2014

Verlag Marie Leidorf GmbH

Geschäftsführer: Dr. Bert Wiegel
Stellerloh 65 · D-32369 Rahden/Westf.
Tel: +49/(0)5771/9510-74
Faks: +49/(0) 5771/9510-75
E-Mail: info@vml.de
İnternet: http://www.vml.de

ISBN 978-3-89646-662-4
ISSN 1434-162X

İrlandalı Formda Kein Teil des Buches darf (Druck, Fotokopie, CD-ROM, DVD, BLUERAY, Int e rne t oder einem anderen
Verfahren) ohne schriftliche Genehmigung des Verlages Marie Leidorf GmbH Reproduziert oder oder oder unter
System. werden.

Umschlagentwurf: Petra Müller, Grafikdesign, Berlin

Başlık: Badre– Capet (s. Fig. 12a, diesem Band)
Redaktion: Deutsches Archäologisches Institut, Orient-Abteilung, Podbielskiallee 69– 71, D-14195 Berlin
[eMail: orient@dainst.de – Ana sayfa: http://www.dainst.org]

Satzerstellung, Düzen ve Bildbearbeitung: stm|media GmbH, Köthen

Druck ve Produktion: druckhaus köthen GmbH & Co. KG, Köthen
Machine Translated by Google
5 Tell Bazi'nin (Kuzey Suriye) 'Weststadt'ının
Son Tunç Çağı Çömlekleri
Adelheid Otto
Site (Şekil 1)
Tall Bazi, Fırat vadisinin Mezopotamya veya
Cezire tarafında bir Tunç Çağı yerleşimidir.
Kazılar, yeni Tishreen gölü bölgesinde
kurtarma programının bir parçası olarak
gerçekleştirildi. 1993'ten 1998'e kadar
Deutsches Archäolo gisches Institut'un Şark
Departmanı Şam Şubesi adına ve 1999'dan
2010'a kadar Ludwig-Maximilians-University
Münih adına Deutsche
Forschungsgemeinschaft'ın (DFG) mali
desteğiyle yürütülmüştür. . Proje Berthold
Einwag ve Adelheid Otto1 tarafından
yönetiliyor.
Antik yerleşim üç ana bölümden oluşmaktadır:
en belirgin olanı kale, Jebel Bazi, 60 m
yüksekliğindeki doğal bir tepedir ve MÖ 3. binyılın
sonlarında 40 hektarlık Banat yerleşiminin tahkimat
sisteminin bir parçası olarak yoğun bir şekilde
tahkim edilmiştir. -Bazi2. Geç Tunç Çağı'na kadar
bir kale olarak kullanılmaya devam etti ve Geç Roma
döneminde yeniden tahkim edildi. Kalenin zirvesi
veya platosu, Orta ve Geç Tunç Çağı'nda büyük bir
tapınak tarafından işgal edildi3. Tapınakta, Mitanni
kralları Saushtatar ve halefi Artatama'nın,
muhtemelen Geç Tunç Çağı'ndaki adı olan Bas·ı¯ru
adlı bir yerle ilgili iki belge bulundu.
İkinci kısım, kalenin kuzeyinde Jebel Bazi'nin
eteğinde yer alan kuzeydeki aşağı kasaba olan
Nordstadt'tı . En azından Orta Tunç Çağı'ndan Geç
Tunç Çağı'na kadar iskan edilmiş olan aşağı şehrin
bir parçası olduğunu gösteren sınırlı sondajlarda
incelenmiştir5. 'Nordstadt' modern köyün alanına
kadar uzanıyordu ve kısmen Tall Banat6'nın üçüncü
bin yıllık yerleşimi üzerine inşa edildi.
Üçüncü kısım, Geç Tunç Çağı'ndaki yerleşimin bir
uzantısı olan 'Weststadt'tır (batı aşağı şehir). Ayrı
bir şehir mahallesi olarak planlanmış ve
gerçekleştirilmiştir ve son yıllarda inşa edilmiştir.
Sığ bir nehir terasında bakir topraklar üzerinde
kentin varlığının yüzyılı. Yerleşim boyunca bulunan
ağır yanmış enkaz, tüm şehrin ani ve şiddetli bir
şekilde sona erdiğine tanıklık ediyor.
Weststadt'ın özel ilgisi, kısa vadeli varlığında
yatar: En fazla iki aşamalı olan yalnızca bir işgal
düzeyi vardır. Süresinin bir asırdan az olduğu
tahmin edilebilir. Bu nedenle, tam olarak aynı
zamanda kullanımda olan önemli sayıda komşu
evden oluşan bir yerleşimin nadir bir örneğidir
(tarihlendirme için aşağıya bakınız, s. 93ff.).
Şiddetli yıkımdan sonra Weststadt bir daha asla
yerleşmedi ve Geç Tunç Çağı yüzeyin hemen altında
kaldı: yer yer ev duvarlarının taş temelleri yüzeyde
bile görülüyordu. Tishreen barajının kapatıldığı ve
gölün sularının West stadt'ı doldurmaya başladığı
1993 ve 1999 yılları arasında yaklaşık 180 × 220
m'lik bir alanda yaklaşık 50 evin kazılması yapıldı.
O zamandan beri Weststadt tamamen ortadan
kalktı7.
1 Şam'daki Suriye Eski Eserler Genel Müdürlüğü'ne,
özellikle Tall Bazi'deki kazılara cömert izin ve
destekleri için Sultan Muheisen, Tammam Fakouch,
Bassam Jamous ve Michel Maqdissi'ye teşekkür
ederiz. Eleştirel sözleri ve çevirideki yardımları için
Michael Roaf'a çok müteşekkirim.
Makale 2007'de tamamlandı ve daha güncel
literatürün yalnızca bir kısmı basılmadan önce
eklenebildi.
2 Otto 2006b; Einwag ve ark. hazırlık aşamasında; üçüncü binyıl
siteleri Banat-köyü, Uzun Banat ve Uzun Kabir için bkz. Porter
1995; Porter – McClellan 1998; Porter 2002.
3 Otto – Einwag 2007; Otto 2008a; Einwag – Otto 2012.
4
Sallaberger – Einwag – Otto 2006.
5
Einwag – Otto 2006.
6 Banat'taki Geç Tunç Çağı evlerinin sınırlı kazıları için bkz.
McClellan 1991, Fig. 12. Ayrıca aşağıya bakınız.
7 Weststadt hakkında ayrıntılı bir tartışma için bkz. Otto 2006a;
bkz. Einwag 2000.
Machine Translated by Google
86 Adelheid Otto
Şekil 1 Kale, 'Nordstadt' (Banat'a doğru devam ediyor) ve 'Weststadt'tan oluşan Tall Bazi bölgesi.
Weststadt'ın evleri
Uzun Bazi
Weststadt'ın yaşam alanları, biri düz, diğeri Fırat
terasının kenarına paralel kavisli iki ana yol boyunca
düzenlenmiştir (Res. 2). Her iki yol da muhtemelen bir
pazar yeri olarak yorumlanabilecek merkezi bir açık
alanla sınırlanmıştır8. Mestik mahallelerinin düzeni ve
düzenliliği ile parsellerin bölünmesi Weststadt'ın planlı
bir yerleşim olduğunu göstermektedir.
Yaklaşık 50 ev kazıldı ve 15 ila 20 evin daha
varlığı manyetik bir araştırmadan çıkarılabilir9.
Weststadt muhtemelen toplamda 75'ten fazla ev
içermiyordu. Neredeyse tüm evler, bir yanda 3 ila 6
küçük kare odadan oluşan bir sıra ile çevrili büyük bir
dikdörtgen ana odadan oluşan oldukça standart bir
zemin planı göstermektedir. Girişe yakın bir
merdiven, küçük odaların üzerindeki ikinci katın
erişilebildiği ana odanın üzerindeki çatıya çıkıyordu:
çatı, bir evin iç avlusuyla aynı işlevi görebilirdi.
Evler sosyal, evsel, ritüel, ekonomik ve üretim
faaliyetleri için kullanılmış ve aynı zamanda kamusal
amaçlarla birlikte farklı özel amaçlara da hizmet etmiştir10.
Sadece zemin planı değil, aynı zamanda
kurulumlar da oldukça standart hale getirildi. Ana
odada ocak, fırın ve tannur (ekmek fırını), banklar ve
mihrap benzeri bir masa her eve aitti.
Tekdüzelik ve standardizasyon, 'Weststadt'ın öne çıkan
özellikleridir: üniforma,
Evlerin formu, envanteri ve kullanımı, yüksek oranda
standartlaştırılmış çanak çömlektir.
Kazılan içerikler ve bölgenin ideal
tipik envanteri
'Weststadt' evleri
Weststadt, tamamen yok edilmeden önce yalnızca
sınırlı bir süre için var oldu. Bazı evler çeşitli nedenlerle
yıkılmadan önce terk edilmiş (ev 24, 35, 36, 37)11,
ancak diğerleri o dönemde kullanımdaydı ve yoğun
yanık izleri taşıyordu. Yerleşimin yakılarak şiddetli bir
şekilde tahrip edilmesi, iyi korunmuş bir arkeolojik
envantere yol açmıştır12. Görünüşe göre son o kadar
ani geldi ki, evlerde değerli eşyalar veya silahlar bile
kaldı. Nesnelerin nihai yıkımdan önce kaldırıldığına
dair bazı işaretler var, ancak büyük olasılıkla sadece
değerli eşyalar, değeri az olan sıradan çanak çömlek
kapları değil13. Bu şu anlama gelir
8 Otto 2006a, 266– 268.
9 Fassbinder – Becker in Einwag – Otto 2001, 87– 88, Taf. 5 gün
10 Otto 2006a, bölüm 8.
11 Otto 2006a, 258– 60 Abd. 179.
12 Arkeolojik envanterin tanımı için bkz. Schiffer 1972,
156– 165.
13 Bu, Emar ve Münbeka'dan gelen miras belgelerinde bildirilmektedir.
Ahşap mobilyalar, metal ve taş nesneler listeler, ancak çanak çömlek
değil. Sallaberger 1996, seramik kapların kendi içinde çok az değere
sahip olduğu, ancak mal paketi olarak hizmet ettiği gerçeğini vurgular.
Machine Translated by Google

Tell Bazi'nin (Kuzey Suriye) 'Weststadt'ının Geç Tunç Çağı Çömlekleri 87

Şekil 2 'Bazi'nin Weststadt'ı', Geç Tunç Çağı'na ait bir yerleşim genişletmesi.

" " .

kazılan evlerin seramik envanterlerinin neredeyse
tamamlanmış olduğunu söyleyebiliriz. İnsan
eylemleri (örneğin nesnelerin kaldırılması, evlerin
yakılması ve yıkılması) ve doğal süreçler (erozyon,
çürüme, hayvanların rahatsız edilmesi) orijinal içeriğin
belirli bir şekilde azalmasına yol açmış olabilir.
Bununla birlikte, evlerdeki objeler, envanterde
oldukça iyi korunmuş arkeolojik kalıntıların ender bir
örneğini teşkil etmektedir14.
'Weststadt'15'te birkaç yüz çanak çömlek kazıldı.
Pek azı eksiksizdi, çoğu zaman küçük kadehler,
kavanozlar ya da kaseler, ama
14 Ayrıntılı bir tartışma için bkz. Otto 2006a, 23– 29.
15 Ev 43'ün çanak çömleği Einwag – Otto 2001'de tartışılmıştır.
Diğer evlerin çanak çömleği için bkz. Einwag – Otto
1999.
Machine Translated by Google
88 Adelheid Otto
bazen yerde duran veya yerde yatan daha büyük
kaplar16. Çanak çömleklerin çoğu kırılmıştı ve kapların
restorasyonu için hatırı sayılır bir zaman ve çaba
harcanması gerekti17. Bu zorlu görev, kullanımda olan
(Envanter I'e ait, aşağıya bakınız) kaplar ile müdahaleci
kalıntı materyali, örn .
duvarlarda, harçta, tuğlaların içinde, temel taşları
arasında veya çatı kirişleri arasında, örneklerine birkaç
'Weststadt' evinde rastlanan çanak çömlek parçaları.
Bütünlüklerine ve evlerdeki konumlarına göre,
kullanıldıkları veya depolandıkları yerde bulunan
kullanımda olan çanak çömlek kaplarından oluşan
envanter (= Envanter I), çanak çömlek kapları arasında
ayrım yapmak kolaydı. hala tamamlandı ancak geçici
olarak kullanım dışı 18 (= Envanter II), fiili olarak
reddetme ve reddetme19. Burada sadece Envanter
dikkate alınacaktır20.
Arkeolojik Envanter I'in bolluğu, buluntuların ve
buluntu bağlamlarının ayrıntılı karşılaştırmalı
analizlerini mümkün kıldı. Bunlar, Max Weber'in21
geliştirdiği idealtypus kavramına benzer şekilde, ne
ortalama ne de örnek olmakla birlikte örneklerin
çoğunun ortak özelliklerini içeren 'ideal' bir evin ve
onun 'ideal' envanterinin tanınmasını ve tanımlanmasını
sağlamıştır.
Bu şekilde idealtipten sapmalar kolayca ayırt edilebilir.
Çanak çömlek açısından, ideal seramik envanterini
oluşturan kaplar arasında yabancı ithalat, eski kaplar
ve istisnai kaplar hemen göze çarpmaktadır.
Bu normdan sapmaların olası işlevsel, sosyal veya
diğer nedenlerini araştırmak için her evin ve her
odanın ayrıntılı bir işlevsel analizi yapılmış ve etnografik
analojiler yardımıyla ve yerleşimin tarihi ve tarihi
dikkate alınarak mümkün olmuştur. toplumsal yapı (çivi
yazılı metinler yardımıyla yeniden oluşturulabildiği
kadarıyla) açıklamalar önermek
anomaliler için.
'West stadt' evlerinin çanak
çömlek çeşitleri
Seramik envanteri oldukça homojendir ve formlar
standartlaştırılmıştır. Kazılan 50 evden en az 20'si, ideal
bir tipik envanterin genel çanak çömlek tiplerinden emin
olmak için yeterli sayıda eksiksiz kap içeriyordu.
Aşağıdaki paragraflarda açıklanacak olan 22 ana gemi
tipi oluşturulmuştur22.
Tip 1: Küçük kadeh (Becher) (Levha 1)
Yükseklik 6-9 cm; jant çapı 4-7 cm; kapasite 0.12– 0.16 l.
Küresel gövdeli, uzun silindirik veya kıvrık
boyunlu, ince ağız kenarlı, düz, içbükey veya dışbükey
tabanlı küçük kap. Bir evin standart seramik
envanterinde 1 ila 10 beher bulunur. Ana odada,
sıranın yanında ve/veya sunağın yanında yatan on
tane bulundu. Ev 26'daki sunağın dibindeki bir
kadeh, onların sadece şarap ve bira içmek veya
sunmak için değil (aşağıdaki “İşlevsel analiz”
bölümüne bakınız) aynı zamanda ağırlıklar veya
boncuklar gibi küçük değerli nesnelerin saklanması için de hizmet ettikle
Tip 2: Dar boyunlu küçük şişe (Enghalsiges
Fläschchen) (Levha 1)
Yükseklik 8– 15 cm; jant çapı 3-5 cm; kapasite ca. 0,2 l.
Küresel, oval veya kambur gövdeli, uzun, ince
boyunlu, kalınlaştırılmış ağız kenarlı, yuvarlak veya düz
dipli küçük kap; yüzey bazen halka perdahlı ve nadiren
boyanmıştır (omuzlarda yatay şeritler)24. Görece olarak
her evde bulunmayan bu türün örnekleri, biçim, kumaş ve
yüzey işlemlerinde belirgin farklılıklar göstermekte, bu da
bazılarının yerel üretimine ve bazılarının ithal olduğuna
işaret etmektedir.
Muhtemelen şişeler parfümlü yağ içeriyordu ve
muhtemelen 'ince yağlı satu veya zadu kapları' olarak
adlandırılıyordu25.
Tip 3: Küçük halka tabanlı kap (Topfflasche)
(Levha 2)
Yükseklik 11– 17,5 cm; jant çapı 7-11 cm; kapasite ca.
1.4 litre.
Uzun, silindirik duvarlı, çoğu durumda kalınlaştırılmış
ağız kenarlı ve halka tabanlı küçük çömlek. Tencerenin
boyutuna göre duvarlar oldukça kalındır.
Alt kısım, silindir şeklinden hafif kalınlığa kadar
değişen farklı varyasyonlar gösterir.
16 İkincisine, 20-N evinin 5. odasında baş aşağı duran
yuvarlak dipte bir delik (Tip 20) olan büyük bir tekne aittir;
bkz. Einwag – Otto 1996, Taf. 9 c.
17 Yerel uzmanların, özellikle Banat'tan Junis Abdullah'ın
muazzam yardımları ve titiz çalışmaları sayesinde mümkün
oldu.
18 Bu kaplar belli odalarda muhafaza ediliyordu. Bu nedenle
buluntu noktaları ve birliktelikleri, kapların işlevinin
yorumlanmasına katkı sağlayamaz.
19 Genel bir tanım için bkz. Pfälzner 2001, 38– 56; Weststadt
ile ilgili olarak bkz. Otto 2006a, 26-28.
20 Envanter I, II, III ve ret tanımı için bkz. Otto
2006a, 24-28.
21 Max Weber, Gesammelte Aufsätze zur Wissenschaftslehre,
Tübingen 1951, 191; bkz. Otto 2006a, 39-40.
22
Ne yazık ki, örneklerin kesin sayısı burada verilememektedir,
çünkü nihai yayın için çanak çömlek analizi halen devam
etmektedir.
23 Otto 2006a, 97 şek. 27; Otto 2008b.
24 Otto 2006a, 97 Abb. 45,1.
25 Arnaud 1985– 1987, 369: 86. 452: 2; Otto 2006a, 97.
Machine Translated by Google
Tell Bazi'nin (Kuzey Suriye) 'Weststadt'ının Geç Tunç Çağı Çömlekleri
küresel. Bu, boyanabilen yerel olarak üretilen tek kap
türüdür: birkaç durumda yatay veya spiral bantlar
boyamışlardır. Boyanın rengi kırmızıdan kahverengiye
kadar değişmektedir (Munsell: 5 YR 5/3– 7,5 YR 4/2–
2,5). Bu kaplar genellikle diğer güzel sofra takımlarıyla
ilişkili olarak veya ana odadaki sıranın üzerinde veya
yakınında bulunurdu. Ev 32, yan oda 44'teki boyalı bir
örnek, bira içerken kullanılan türden bir içme kamışından
bir bronz filtre ucu ile ilişkilendirilmiştir. Form, kapasite
ve dekorasyon, bazıları benzer bronz filtre uçları içeren
boyalı 'Habur Ware' çömlekleriyle karşılaştırılabilir26.
Küçük halka tabanlı çömleklerin biranın içildiği kaplar
olarak işlevi, kalıntı analizleriyle doğrulanmıştır
(aşağıdaki “Fonksiyonel analiz” bölümüne bakınız).
Tip 3a: Squat küçük kavanoz (gestauchte Topf flasche)
(Levha 2)
Boyut ve kapasite Tip 3'e benzer, ancak yüksekliği
azaltılmış ve daha küresel veya bodur gövdeli.
Tip 4: Yonca ağızlı küçük sürahi (Kleine
Kleeblattkanne) (Levha 3)
Yükseklik 9-13 cm; jant çapı 6,6-7,8 cm; kapasite ca. 0,5 l.
Oval ila küresel gövdeli, kısa boyunlu, kıskaçlı ağız
kenarlı, ağızdan omuza dikey saplı, yuvarlak tabanlı
küçük çömlek. Küçük stantlardan oluşan bir sette birkaç
örnek bulundu (Ev 23-S'de üç set, ana oda 11)27. Biçimleri,
kapasiteleri ve metinsel kaynakları nedeniyle (aşağıdaki
“Fonksiyonel analiz” bölümüne bakınız ) bunları sıvıları
servis etmek için, özellikle küçük kadehlere şarap dökmek
için kullanılan sürahiler olarak yorumluyoruz.
Tip 5: Dikey saplı fincan (Schöpf becher) (Levha 3)
Yükseklik 9,3– 14,3 cm; jant çapı: 7,8– 16 cm; ca hız ca.
0,5 l.
Geniş ağızlı, yuvarlak ağızlı, ağızdan maksimum
çapa kadar dikey saplı derin fincan. Taban hafif
dışbükeydir. Bazı örnekler oldukça çarpık. Kumaş ve dış
yüzey oldukça pürüzlüdür ve sofra gereçlerinden daha az
incedir. Ev 20-N'nin 6. deposundaki dört büyük saklama
kavanozu arasında bir örnek bulunduğundan, bunu
bir kepçe veya kepçe olarak yorumluyoruz.
Tip 6: Küçük sürahi (Kleiner Krug) (Levha 4)
Yükseklik 12-16 cm; jant çapı 8-9 cm; kapasite ca. 0,5 l.
Silindirik boyunlu, kıstırılmış veya kalınlaştırılmış
ağız kenarlı, oval gövdeli, düz veya halka tabanlı küçük testi.
Dikey tutamak kenardan omuza uzanır.
89
Tip 7: Küçük kase (Napf) (Levha 4)
Yükseklik 4-6 cm; jant çapı 10.6-13 cm; kapasite 0,3– 0,4 l.
Basit, kıstırılmış ağız kenarlı ve yuvarlak tabanlı,
yarım küreden düze küçük kap. Evlerin standart
envanterine birkaç kase aittir. Pişirme kapları ve büyük
bira fıçıları ile ilişkili yiyecek hazırlama ve tüketim
alanlarında bulundular. Bir örnek Tip 3 kap kapağı
olarak kullanılmıştır. Ev 32'nin 43 numaralı deposunda
iç içe üç kase saklanmıştır. Kaselerin çok işlevli bir kullanımı
belirgindir.
Tip 8: Küçük tabak (Kleine Schale) (Levha 5)
Yükseklik 3-5.4 cm; jant çapı 13-16 cm; kapasite ca. 0,3 l.
Kalınlaştırılmış düz veya eğimli ağız kenarlı, hafif
içbükey düz tabanlı küçük tabak veya tabak. Daha büyük
plakalardan (Tip 10) çok daha nadiren onaylanırlar.
Tip 9: Küçük elek (Kleines Sieb) (Plaka 5)
Yükseklik 6,4-7,7 cm; jant çapı 10-12 cm; kapasite ca.
0,3 l.
Kalınlaştırılmış düz, yuvarlak veya kıvrık ağız kenarlı,
yuvarlak tabanlı, bazen çıkıntı kulplu, yarım küre şeklinde
küçük kase. Bunları yapmak için kullanılan alete bağlı
olarak farklı boyutlarda dairesel veya dikdörtgen
deliklere sahiptirler. Küçük boyutları nedeniyle, süzgeçler
yalnızca şişelerin veya küçük ila orta boy kavanozların
açıklıklarına uyar.
Tip 10: Büyük plaka (Große Schale /
Großer Teller) (Levha 6)
Yükseklik 9,6-13 cm; jant çapı 28– 34 cm; kapasite 1-2 l.
Kalınlaştırılmış eğimli veya düz ağız kenarlı ve
halka tabanlı (nadiren 3 fitli) büyük levha. Oldukça kalın
duvar, düzden biraz mağaraya kadar değişir. Her evin
envanterinde birkaç büyük tabak bulunur. Yiyecek
hazırlama ve tüketim alanlarında bulundular. House 34
ve 20-N'den iki örnek, Bazi'de olağan bir gıda maddesi
olan tatlı su midyesinin (Unio tigridis) kabuklarını hala
içeriyordu . İçlerinde herhangi bir aşınma belirtisi
göstermedikleri için muhtemelen yemek düzenlemek ve
servis yapmak için kullanılıyorlardı.
26 Ebegümeci 1937, 151 Taf. XIVC; Chagar Bazar'da yakın
zamanda yapılan kazılar, içlerinde filtre uçları olan Habur
küpleri içeren mezar örneklerini daha fazla gün ışığına
çıkarmıştır (McMahon 2009, 245 Lev. 1, Mezar 4. Levha 6, Mezar 39.
Pl. 7, Mezar 11).
27 Otto 2006a, 98 Abd. 46, 3 ay
Machine Translated by Google
90 Adelheid Otto
Tip 11: Yonca ağızlı orta boy sürahi
(Große Kleeblattkanne) (Levha 7)
Yükseklik 24-31 cm; jant çapı 9-10 cm; kapasite ca. 4,5
litre.
Kısa boyunlu, dökme ağızlı, yuvarlak tabanlı,
ağızdan omuza uzanan dikey kulplu oval çömlek.
Testilerin bir kısmı stantlarla ilişkili (açıklıklı veya yarım küre biçimli büyük kase. Bu tip, biraz benzer olan
açıklıksız) ve tüketim alanlarında bulunmuştur.
Sürahiler (Tip 4'ün daha küçükleri gibi), sıvıları daha belirgin kullanım izleri görülmektedir. Ev 1'deki tam
küçük kaplara dökmek için mükemmel bir şekilde
tasarlanmıştır. Kalıntı analizi, bunların şarap ve
bira dökmek veya servis yapmak için kullanıldığını gösterir28.
Tip 12: Orta boy kavanoz (Mittelgroße Flasche mit
Standring) (Levha 9)
Yükseklik 20– 28 cm; jant çapı 7-10 cm; kapasite ca.
1,2– 3,5 litre.
İçbükey boyunlu ve halka tabanlı oval kavanoz.
Yuvarlak tabanlı testilere göre (Tip 13) çok daha
nadirdirler.
Tip 13: Orta boy sürahi (Mittelgroßer Krug /
mittelgroße Flasche) (Levha 9)
Yükseklik 28-45 cm; jant çapı ca. 10 cm; kapasite ca. 5–
20 litre.
Oval veya küresel gövdeli, silindirik boyunlu,
yuvarlak kalınlaştırılmış ağız kenarlı, yuvarlak
tabanlı çömlek. Pek çok örnekte, omuza tutturulmuş
tek bir dikey tutamak vardır. Bu testiler çok yaygındır
ve her evde bulunur. Zemin kat veya birinci kat
seviyesindeki çeşitli depolarda 20'ye kadar benzer
testiler saklandı. İlgili kil tıpalar, sıvıların,
muhtemelen şarap, bira veya yağın depolanmasına
hizmet ettiklerini gösterir (artık analizi devam etmektedir).
Tip 14: Pilgrim şişesi (Pilgerflasche)
(Levha 10)
Yükseklik 20– 50 cm; jant çapı ca. 5-10,5 cm; kapasite
2– 34 l.
Pilgrim şişeleri, küçük ve büyük bir varyantta
bulunur: büyük olanı daha yaygındır. Küresel gövde,
ağız kenarına yerleştirilmiş ve birbirine yapıştırılmış
iki yarım küre çark yapımı çanaktan oluşur.
Birleştirilmiş ağız kenarlarından, içine kalınlaştırılmış
ağız kenarlı silindirik boynun takıldığı bir delik
açılmıştır. Omuza tek kulp eklenmiştir.
Kumaş, diğer kapların kilinden oldukça ince, yoğun,
iyi pişirilmiş ve daha az gözeneklidir. Orta Tunç
Çağı'na ait benzer hacı şişeleri üzerinde yapılan
ayrıntılı çalışmalar, bunların şarap nakliyesi için kaplar
olarak kullanıldığını ve muhtemelen diğerlerinin
yanı sıra Karkamış ve Tall Bazi30 da dahil olmak üzere
Yukarı Suriye Fırat bölgesinde ortaya çıktığını
göstermiştir30.
Tip 15: Büyük derin kase (Schüssel)
(Levha 10)
Yükseklik 15– 23 cm; jant çapı 27-40 cm; kapasite ca.
12 litre.
Geniş ağızlı, kalınlaştırılmış ağız kenarlı ve
kaide halkalı, bazen kaidesinde merkezi delik bulunan
Tip 16'ya göre daha seyrektir. Kaselerin içlerinde
bir örnek, Oda 4'te delik bir parça ile kapatılmıştır ve
henüz analiz edilmemiş gri küllü malzeme içermektedir.
Tip 16: Kavisli ağız kenarlı büyük derin kase
(Mittelgroßer Topf) (Levha 11)
Yükseklik 25– 37 cm; jant çapı 28– 45 cm; kapasite ca.
12– 30 litre.
Bu kaplar, kap gövdesinin maksimum çapından
daha dar olan geniş bir açıklığa sahiptir.
Kalınlaştırılmış çift profilli ağız kenarlı, yüksek omuzlu
ve halka kaidelidir. Bazı örnekler ağızdan omuza
uzanan iki dikey kulp gösterir ve birkaç nadir örnekte
iki kulp ve yatay boru şeklinde bir ağız vardır. İç
yüzey kalın bir tortu (sinter) ile kaplanmıştır. İki
vakada nişasta kalıntısı tespit eden bu tortuların
kimyasal analizleri, su ve tahıl ile bir bağlantı
olduğunu düşündürmektedir. Bu, genellikle yiyecek
hazırlama alanlarında bulunmaları gerçeğiyle daha
da güçlendirilmektedir.
Tip 17: Tencere (Kochtopf)
(Plaka 12)
Yükseklik 9– 27 cm; jant çapı 12– 29 cm; kapasite 1,5– 4
l.
Geniş, hafif içe açık ağızlı, kalınlaştırılmış ağız
kenarlı, yuvarlak dipli bodur çömlek. Saksı el
yapımıdır, kumaşı çok kaba tavlanmış, dışı
perdahlanmıştır. Dış kısmın alt kısmı ateşten
kararmış, iç kısmı ise sıklıkla fark edilebilir kullanım
izleri gösteriyor. Birçok etnografik paralelden yemek
pişirmek için kullanıldıkları açıktır.
'Weststadt'ın bazı kapları hala yemek kalıntılarını
içeriyordu, bazıları itfaiye köpekleriyle ilişkilendirildi
veya ocağın yanındaydı. Kullanılmadığı zamanlarda
aşağıdan yukarıya doğru saklandılar. Birkaç evde,
evin sunağının yanında bir tencere vardı ve ataları
'beslemeye' hizmet etmiş olabilir.
28 Otto 2006a'da 96 bir tartrat-pozitif analizden bahsedilmiştir. Bu
arada, tartrat ve oksalatta da pozitif olduğu test edilen daha
fazla numune analiz edildi.
29 Kapı 1988.
Machine Translated by Google
Tell Bazi'nin (Kuzey Suriye) 'Weststadt'ının Geç Tunç Çağı Çömlekleri
Tip 18: Büyük kavanoz (Große Flasche)
(Plaka 12)
Yükseklik 45-70 cm; jant çapı 13– 26 cm; kapasite 40– 60
l.
Dar ağızlı, kalınlaştırılmış dışa çekik ağız kenarlı,
kısa boyunlu, yuvarlak tabanlı, büyük yuvarlak gövdeli
çömlek.
Tip 19: İki kulplu/kulpsuz büyük kazan (Großer
Topf) (Levha 13)
Yükseklik 40– 56 cm; jant çapı 46– 62 cm; kapasite ca. 80
litre.
Tip 16'ya benzer, ancak daha büyüktür. Kalın kenarlı
ağız kenarı üst tarafta düzdür. Kazanın konumu
(genellikle girişe yakın), geniş açıklığı, büyük kapasitesi,
içindeki sinter ve kulplar sayesinde kolay hareket
ettirilip temizlenebilir olması, en azından bir kısmının
hizmet etmiş olması gerektiğini göstermektedir. su
kapları olarak31.
Tip 20: Tabanda delikli büyük tekne (Großer Topf
mit Lochboden)
(Levha 14)
Yükseklik 50-64 cm; jant çapı 55– 78 cm; kapasite ca. 80–
115 l.
Küresel yuvarlak veya konik gövde (kord baskılı
(aşağıya bakın), çıkıntı kenarlı geniş açıklık, merkezi
delikli yuvarlak taban.
Nadir örnekler tarakla oyulmuş bantlar ve dalgalı
çizgilerle süslenmiştir. Genellikle bira fıçısı (Tip 22) ve
büyük saklama kavanozları (Tip 21) ile ilişkili
bulunduğundan, demleme setinin bir parçası olmalıydı
ve kalıntı analizleri bira taşı (oksalat)32 tortuları
gösterdi.
Tip 21: Büyük saklama kabı (Großes Vor ratsgefäß)
(Levha 15)
Yükseklik 60-114 cm; jant çapı 20– 32 cm; kapasite ca.
120-180 l.
Oval gövde, oldukça kalınlaştırılmış ağız kenarlı ve
dar yassı tabanlı, nispeten dar açıklıklı, bazen merkezi
bir perforasyonlu. Omuz neredeyse her zaman tarakla
süslenmiştir: normalde bu süsleme dalgalı bir çizgiden,
bir zikzak çizgiden veya iki yatay bant arasına
yerleştirilmiş iki üst üste bindirilmiş zikzak çizgiden
oluşmaz. Bazen böyle iki dekoratif bant vardı. Birçok
kavanozun kenarında ve/veya omzunda çömlek izleri
vardı. Birkaç örnek hala tahıl içeriyordu ve birçoğu da
depolarda bulundu. Bir örnek ev sunağının yanında
duruyordu. En son yayınlanmamış kalıntı analizlerinin
sonucu, muhtemelen farklı gıda maddelerinin
depolanması ve hazırlanması için çok işlevli kavanozlar
olarak hizmet etmeleridir.
91
Tip 22: Büyük bira fıçısı (Großes Bier gefäß) (Levha
16)
Yükseklik 70-78 cm; jant çapı 68– 80 cm; kapasite maks.
200 litre.
Silindirik gövdeli ve yuvarlak alt parçalı büyük
fıçı. Kavanozun dışına tutturulmuş, çoğunlukla
üst tarafta düz olan son derece kalın ağız kenarı.
Bu devasa ve çok ağır çömlekler kısmen
toprağa gömülür ve çoğu zaman ek olarak
çamur, kerpiç ve dışa konulan taşlarla da
sağlamlaştırılırdı. Sabitlenmişlerdi ve hareket
ettirilemiyorlardı. Onları iyice temizlemek
neredeyse imkansız olurdu. Hemen hemen her
evin ana odasında, iyi havalandırılmış bir
alanda, çoğunlukla girişin yakınında veya
merdivenin altında böyle bir fıçı vardı. Genellikle
üst kattaki bir odada ikinci bir fıçı bulunurdu. Bu
ve diğer nedenlerle, her evde bulunan en büyük
çömlek kapları olan bu fıçıların bira yapımında
kullanıldığını öne sürdük33. Bu, bira teknologları,
arkeologlar ve filologlar arasında disiplinler
arası bir proje çerçevesinde kanıtlanmıştır34.
Bazi'deki her hane kendi birasını üretiyordu ve
artık Hadidi'deki sözde bira fabrikasının üretildiği açık.35
benzer bir evdi.
Bu 22 tipe ek olarak üç kap formundan da söz
edilmelidir.
Tip 23: Ayak (Ständer) (Levha 17)
Yükseklik 5,2– 29 cm; jant çapı 6.2– 31 cm.
Küçükten büyüğe silindirik veya bikonik nesneler, bir
kenarı kesilmiş ve nispeten dikkatsizce oluşturulmuş,
bazı durumlarda tekerlek üzerinde yeniden işlenmiş.
Açıklıksız sade örnekler vardır, kimisinde tribün
duvarlarında tek sıra üçgen, oval ya da daire şeklinde
açıklıklar, kimilerinde ise aşağı ve yukarı olmak üzere
iki sıra halinde düzenlenmiş üçgen açıklıklar vardır.
Genellikle testilerle ilişkili bulundular (bkz. Tip 6 ve 11).
Kapak (Deckel) (Levha 18)
Yükseklik 5-7,7 cm; jant çapı 10.7– 13.5 cm.
Delikli düğmelere sahip konik, düz veya yarım küre
nesneler. Sadece küçük kavanozları kapatmak için
kullanılmış olabilirler.
30
Einwag 2007; bkz. Otto 2006a, 96.
31 Otto 2006a, 94 Abd. 178.
32 Zarnkow ve ark. 2006a; Zarnkow et al. 2006b. Şimdi kapsamlı bir şekilde
Sollee 2012'ye bakın.
33 Ayrıntılı tartışmaya bakınız, Otto 2006a, 86-93.
34
Zarnkow ve ark. 2006a; Zarnkow et al.
2006b; Zarnkow et al. 2011.
35 Kapı 1988.
Machine Translated by Google
92 Adelheid Otto
Olağanüstü ve figüratif küçük kavanozlar
(Sondergefäße und figürliche Gefäße)36
(Levha 18)
Birkaç evde birbirine bağlı iki küçük testiden
oluşan küçük ikili küpler bulundu.
Testileri sırtlarında taşıyan iki boğa ya da
hava tanrısı ve yoldaşını taşıyan boğalar ile
bir varyant ortaya çıkar. Bir lavtacının ve
başka bir kült görevlisinin parça parça figürleri,
kesinlikle başka figüratif kavanozlara aitti37.
Ekli 7 beheri ve koç başı şeklinde bir ağızlığı
olan Kernoi, özel sıvıları çok sofistike bir
şekilde dökmeye hizmet etti. Dört tekerlekli
hareketli silindirik kaplar ve koç başı olarak
bir ağızlık da birkaç evde görülür. Hepsi
benzersiz olan bu istisnai çömleklerin çoğu,
ana odanın sunağının yakınında bulundu ve
bu nedenle hanenin ritüel envanterinin bir
parçası olarak yorumlanabilir.
Fonksiyonel analizi
'Weststadt' çanak çömlek
Bir teknenin işlevi birkaç farklı yolla çıkarılabilir38:
•Kabın kendisinin birincil özelliklerinin gözlemlenmesi
(biçimi, boyutu, kumaşı, yüzeyin durumu ve ağızlıkların
veya kulpların varlığı gibi)
•Kabın içinde veya dışında sürtünme, pullanma ve
çizilme gibi kullanım sırasında aşınmanın neden
olduğu ikincil özelliklerin incelenmesi39
• içeriğin tanımlanması (korunmuş veya kalıntı
analizi yoluyla türetilmiş)
• belirli bir işleve işaret edebilecek dekorasyon veya
damgaların incelenmesi
• geminin içinde bulunduğu bağlamın analizi
bulundu
•etnografik analojiler ve etnoarkeolojik
karşılaştırmalar40
• çağdaş yazılı kaynaklardan elde edilen bilgiler
kaynaklar.
'Weststadt'ta bulunan kapların işlevinin
araştırılmasında, bağlamsal analiz son derece
bilgilendiriciydi: Bir evdeki farklı seramik türlerinin
'ideal' sayısı, boyutu, konumu ve birlikteliği
belirlenerek, belirli işlevlerin olduğu ortaya çıktı. çünkü
çeşitli gemi türleri diğerlerinden daha olasıydı. Kalıntı
analizi, Emar ve Munbaqa'dan ilgili metinlerin
incelenmesi, etnografik analojilerin kullanılması ve
sahada Bazi birasının deneysel demlenmesi
deneyiminin yardımıyla daha fazla iyileştirme
sağlandı.
Kapların işlevleri, evlerdeki konumlarından
anlaşılabiliyordu, çünkü yıkım anında kullanılmakta
olan birçok kap bulundu. Açık istisnalar, özel odalarda
veya yerlerde saklanan gemilerdir. Elbette yerleşim
yerinin işgali sonunda ortaya çıkan kaotik koşullarda
gemiler pek çok nedenle yerinden edilmiş olabilir.
Burada yine ideal tip kavramının yöntemi, kapların
kullanıldığı bölgeleri tanımak için çok önemliydi.
Nesnelerin ideal buluntu noktaları, ev içi faaliyetlerde
kullanılan çanak çömleklerin ve özel amaçlı kapların
(boyalı ve figürlü çömlekler gibi) farklı dağılımının da
altını çiziyor.
Kalıntı analizi yoluyla kapların işlevini tanımlamak
için daha fazla çaba gösterildi. Halihazırda birçok
analiz, tahıl ve tahıl ürünlerinin tüketimi, şarabın
depolanması, servisi ve içilmesi ve özellikle biranın
demlenmesi ve tüketimi ile ilgili net sonuçlar vermiştir.
Daha fazla analiz yapılıyor.
TU München-Weihen stephan ile ortak bir
proje olan Lehrstuhl für Brauerei-Technologie
I, 'Weststadt' evlerinde eski bira üretiminin
araştırılmasına oy verdi. Arkeolojik kanıtlara
dayalı olarak her evin kendi birasını ürettiği
hipotezi, kalıntı analiziyle doğrulandı: hemen
hemen her evde, evin en iyi havalandırılan
yerinde (çoğunlukla merdivenlerin altında)
bulunan büyük fıçılar. ana oda), oksalat
birikintileri tarafından bira demleme sürecinin
bir parçası olduklarını açıkça gösterdi. Bu
sonuçlar, demleme sürecinin yeniden yapılandırılmasıyla daha d
Bu deney, oldukça karmaşık demleme
sürecindeki birçok adımı netleştirdi ve kullanılan
kapların ve aletlerin işlevlerini açıkladı41.
Bira demleme seti açıkça büyük bira teknesinden
(Tip 22), delikli tabanlı bir tekneden (Tip 20) ve
saklama kavanozlarından (Tip 21) oluşuyordu. Diğer
kapların şarap için kullanılmış olduğu tartarat
kalıntılarından anlaşılabilir. Henüz yayınlanmamış
kalıntı analizlerimizin de gösterdiği gibi, küçük
kadehler (Tip 1), yonca ağızlı testiler (Tip 4 ve 11) ve
halka tabanlı küçük çömlekler (Tip 3) hem bira hem de
şarap servisi için kullanıldı. Emar'dan gelen metinler
de bu sonucu desteklemektedir, çünkü “şarap
kadehlerinin doldurulduğunu” ve kaşu kadehlerinin,
˘ zukru kullanıldığını kaydeder
hizzi kaplarının ve biraz daha küçük mahfazaların
festivalinde yemekler sırasında şarap ve bira tüketimi
için aru-damarları kullanıldı42 .
36 Otto 2006a, 100– 102 Abb. 45, 4-5.
37 Otto 2001, Abb. 3. 4. 6. 7. Taf. 2. 3.
38 Pirinç 1987, 207-243.
39 Skibo 1992, 105-143.
40
Longacre 1991.
41 Zarnkow et al. 2006a; Zarnkow et al. 2006b; Zarnkow et al.
2011; Otto 2006a, 86-93.
42 Otto 2006a, 56-57.
Machine Translated by Google

Tell Bazi'nin (Kuzey Suriye) 'Weststadt'ının Geç Tunç Çağı Çömlekleri 93

Yerli ve ithal gemilerin özellikleri Laborbezeichnung: Bln-5407

ve teknolojik özellikleri Probenbezeichnung: 25/30:29

fon: Haus 46, Raum ve
Datierungsmaterial: Getreide
'Weststadt'ta bulunan çanak çömleklerin büyük d13C-Bestimmung: -23,3‰
çoğunluğu teknik, kumaş, yüzey işleme ve formlar konventionelles 14C-Alter mit 1
2977 ± 35 BP
bakımından oldukça homojendir ve kapların çoğu için s Vertrauensbereich:
yerel bir köken olduğu varsayılabilir43. 'Weststadt' 1290– 1280 cal M.Ö.
Kalibrasyon aralığı (%68,2): 1270– 1120 M.Ö.
içinde, Ev 2444'ün kuzeyindeki 125 numaralı odada,
Laborbezeichnung: Bln-5408
küçük kaseler ve beher üretimi için sadece bir küçük çömlek
fırını keşfedildi . Diğer çömlek fırınları aşağı kasabanın Probenbezeichnung: 25/36:35
fon: Ev 20, Raum 6
başka bir yerinde 45 olmalıdır. Hemen hemen tüm
Datierungsmaterial: Getreide
çanak çömlek hızlı çarkta oluşturulmuş, iyi yapılmış ve
iyi pişirilmiştir. Sadece geniş ağızlı büyük bira fıçıları d13C-Bestimmung: -22,6‰
konventionelles 14C-Alter mit 1
kısmen el yapımıydı ve ağız kısmı ayrı olarak takılmıştı. 3054 ± 33 BP
s Vertrauensbereich:
Diğer istisnalar, her zaman el yapımı ve perdahlı olan
1390– 1290 M.Ö.
pişirme kaplarıdır. Kalibrasyon aralığı (%68,2): 1280-1260 M.Ö.
Laborbezeichnung: Bln-5409
Bazen kapların alt kısımları, fazla kil keskin bir Bz 25/37:6
Probenbezeichnung:
aletle kesilerek düzeltilirdi. Tarakla oyulmuş bezemeli fon: Ev 17, Raum 1
(Tip 21) büyük saklama kavanozları, kabın alt üçte birlik Holzkohle
Datierungsmaterial:
kısmının kumlu yüzeyi tarafından gösterildiği gibi,
d13C-Bestimmung: -27,2‰
kurutma işlemi sırasında kuma yapışmış görünmektedir. konventionelles 14C-Alter mit 1
2937 ± 37 BP
s Vertrauensbereich:
Büyük çömleklerin ve fıçıların alt yarısında da dekoratif 1260– 1240 kal. M.Ö.
Kalibrasyon aralığı (%68,2): 1220– 1050 cal M.Ö.
olmayan, ancak ipin dekor için değil, kurutma işlemi
sırasında onları bir arada tutmak için kapların alt Laborbezeichnung: Bln-5410
kısımlarına sarıldığının kanıtı olan ip izleri vardır (bkz. Probenbezeichnung: 31/38:58
Levha 13– 16). fon: Ev 25, Raum 4
Yerel çanak çömlek her zaman çok kaba (pişirme Datierungsmaterial: Holzkohle
kapları) ile kaba (büyük fıçılar), orta-ince (orta boy d13C-Bestimmung: -25,3‰
kaplar) ve çok ince (beherler ve kaseler) arasında konventionelles 14C-Alter mit 1
2993 ± 33 BP
mineral katkılıdır. Ancak en ince kapların bile s Vertrauensbereich:
kumaşı ve yüzeyi Banat-Bazi'nin üçüncü binyıl çanak Kalibrasyon aralığı (%68,2): 1300– 1120 cal BC
çömleği kadar ince ve pürüzsüz değildir. Çok Laborbezeichnung: Bln-5411

nadiren gemiler samanla tavlanır: bunlar açıkça ithaldir.Probenbezeichnung: 25/31 :15

Genel olarak, yüzeyler nispeten pürüzlüdür ve bazen fon: Haus 46, Raum b
ıslak olarak düzeltilmiş olmalarına rağmen dikkatli bir Datierungsmaterial: Holzkohle
şekilde işlenmemiştir. Kırmızı veya kırmızımsı-siyah d13C-Bestimmung: -24,4‰
perdahlı astarlı testilerin ender örnekleri, kesinlikle konventionelles 14C-Alter mit 1
2939 ± 33 BP
s Vertrauensbereich:
kıyı Suriye veya Kıbrıs'tan ithal edilmektedir; biçimleri,
1260– 1240 kal. M.Ö.
özel sıvılar için kaplar olduklarını düşündürür46. Kalibrasyon aralığı (%68,2): 1220– 1050 cal M.Ö.
'Weststadt'ta boyalı Nuzi-ware veya başka bir boyalı
mal bulunmadı, ancak kaledeki tapınaktan koyu Tablo 1 'Weststadt' evlerinden (J. Görsdorf, DAI
kahverengi ve beyaz boyalı bir tasarıma sahip parça Berlin) karbonize tahıl ve ahşabın radyokarbon
parça bir Nuzi kadehi geldi. analizi.

" "( .

'Weststadt' çanak çömlek tarihi ).

43 'Weststadt' çanak çömleği üzerindeki çalışma henüz

'Weststadt' çanak çömleği, dönemlerinin 'tam'
kaplarının en bol koleksiyonunu oluşturur.
Bu nedenle toplama tarihinin belirlenmesi büyük
önem taşımaktadır. 17, 25 ve 46. Evlerden üç adet
kömürleşmiş ahşap örneği ve 20 ve 46. Evlerden
iki adet kömürleşmiş tahıl numunesi J. Görsdorf
(DAI Berlin)47 tarafından analiz edilmiştir (Tablo 1):
tamamlanmadığı için bu yazıda kapların kesin yüzdeleri
veya sayıları verilememektedir.
44 Otto 2006a, 263– 264 Ab. 175.
45 Nordstadt'ta iki Geç Tunç Çağı çanak çömlek fırını daha
keşfedildi; kalenin eteğindeki için bkz. Einwag – Otto 1996,
23 Taf. 5 gün
46 Otto 2006a, 100– 102 Abb. 45,2.
47 Görsdorf, Einwag'da – Otto 2006.
Machine Translated by Google
94 Adelheid Otto
13. yüzyıl içindeki bir tarih , radyokarbon tarihleriyle
belirtilmiş gibi görünüyor. Ancak, diğer siteler için
önerilen tarihlerle (aşağıya bakınız) bariz tutarsızlık
nedeniyle, bu tarihlerin doğruluğu konusunda
şüpheliyiz. Şu anda farklı laboratuvarlarda daha fazla
numune inceleme aşamasındadır48.
Diğer yerleşim yerlerindeki çanak çömleklerle
karşılaştırmalı geleneksel arkeolojik göreceli tarihleme,
farklı sonuçlara yol açmaktadır. Bazi'nin 'Weststadt'
evlerinden elde edilen malzeme, Fırat bölgesinin birçok
yerinde yakın paralelliklere sahiptir. Yakından
karşılaştırılabilir çanak çömlekler, Uzun Hadidi49'daki
Tablet Binasından, bir üst seviyeden Emar50'den, üst
seviyeden Munbaqa51'den, bir üst seviyeden Tall
Qitar52'den, Shiukh Foqani'deki La maison brûlée'den53
ve II. Umm el-Mar ra54. Bu yerleşimlerin çoğunda
malzeme yanık bir tabakadan gelmektedir. Bununla
birlikte, bu seviyelerin tarihi hakkında çok az fikir
birliği vardır: önerilen zaman aralığı MÖ 15. yüzyıldan
13. yüzyıla kadar uzanır.
'Weststadt' malzemesine en çok benzeyen
seramik topluluğu Tall Hadidi'deki Tablet
Binası'nda bulunmuştur ve R. Dornemann
radyokarbon tarihleri ile 15. yüzyıl Geç tarafından
Tunç
Çağı I veya M.Ö. diğer, özellikle Levanten
yerleşimleri ve tabletlerin tahmini bir
tarihlemesi55. R. Dornemann'ın Hadidi çanak
çömleğiyle ilgili makalesi, bölgenin Geç Tunç
çağı seramik kaplarının yakın zamana kadar
en iyi sunumunu oluşturduğundan, çoğu
bilim insanı onun önerdiği tarihlendirmeyi
izlemiştir, örneğin TL McClellan malzemeyi
Tall Qitar ve Tall Banat'tan M.Ö. 15. yüzyıl56.
Tall Qitar'da Alan X, Ev 12'de Suriye-Hitit tipinde
yasal bir belge bulundu. Bu, Hava Tanrısının
yerel rahibesine ait olan ve kesin olarak
tarihlendirilecek olan bir Suriye-Hitit silindir
mühürünün izini taşıyor. MÖ 14. 13.veyayüzyılın
sonlarına
tarihlenir 57. Kazıcılar, tabletin "komşu Oda
1'deki saklama kavanozlarının mutlak
seviyesinin oldukça üzerinde" bulunduğunu ve
bu nedenle bina seviyesine ait olmayabileceğini
vurguladı. Tabletin, Ev 12'nin batı duvarından
açıkça daha aşağıda olduğunu, duvarın teras
duvarı olarak işlev gördüğünü öne sürerek
açıkladılar58. Bununla birlikte, ön raporlarda
üstte bir seviye olduğuna dair net bir kanıt
yoktur ve zemin planlarının çoğu zaten yüzeyde
görünür durumdaydı. ya da Belki de Qitar'daki bu
seviye için 14. yüzyılın
sonlarında 13. yüzyılın biraz daha ileri bir tarihi düşünülmelidir.
Aynı şey, Tall Bazi'nin hemen kuzeyinde yer alan
Banat'ta bulunan evlerin önerilen tarihlendirmesi için
de geçerli olabilir59. Bazi'nin 'Weststadt'ı ile aynı
yerleşimin parçasıdırlar, evler benzer zemin planlarına
sahiptir ve çanak çömlekler 'Weststadt' evlerinde
bulunanlarla aynıdır60.
Eylül 2007'de Tishreen gölünün seviyesi yaklaşık 1,5 m
düştüğünde, suyun üstteki tortuları yıkadığını ve
Bazi'nin 'Nordstadt'ında ve Banat'ta düzinelerce evi
ortaya çıkardığını görebiliyorduk. Su seviyesi tekrar
yükselmeden önce onları belgelemek için iki günümüz
vardı. Evler (inşa teknikleri, büyüklükleri, kat planları ve
tesisatları) ve çanak çömlekleri 'Weststadt' örnekleriyle
birebir örtüşmektedir. Bu nedenle Banat'taki en son ev
katının tarihinin Bazi evlerinin tarihi ile aynı olması
kuvvetle muhtemeldir.
Umm el-Marra ve Shio ukh Foqani'deki yanmış
evler, kazıcılar tarafından 14C tarihlerine göre geçici
olarak 14. yüzyıla tarihlendirilmiş ve kazıcılar bu
gerçeğe dikkat çekmişlerdir.
bu tarihleme benzer malzeme için daha önce önerilen
15. yüzyıl tarihinden sonradır61.
Emar'ın daha sonraki katlarında, 'Weststadt'
evleriyle karşılaştırılabilir malzemeye sahip birkaç bina
vardır62. Emar'daki Fransız heyetinin üyeleri,
tarihlendirmeleri ile Hadidi'den gelen karşılaştırılabilir
çanak çömlek ve gliptik malzeme için önerilenler
arasındaki rahatsız edici çelişkiyi fark ettiler. Dominique
Beyer'in belirttiği gibi, Hadidi tabletleri Emar'da test
edilen son nesille çağdaş görünüyor ve farklılıklar
radyokarbon tarihlerinin kalibrasyonundan
kaynaklanıyor olabilir63.
48 Bu makalenin 2007 yılında yazılmasından bu yana, üç farklı
laboratuvarda daha fazla numune analiz edilmiştir. Kuzey
Suriye'deki Geç Tunç Çağı üzerine bir sonraki ciltte
yayınlanacak olan daha erken tarihler veriyorlar (bkz. Not 66).
49 Dornemann 1980, 1981.
50 Finkbeiner – Sakal 2003, 18– 31.
51 Munbaqa'nın üç farklı varsayımsal tarihlemesi için bkz. Werner
2004, 23-24.
52 Örneğin, Bina 151'deki yakından ilişkili çanak çömleklere
bakın: McClellan 1986, 90. 101– 105 şek. 10– 12.
53 Bachelot – Fales 2005, 329-367.
54 Schwartz ve ark. 2003, 348– 353 şek. 32. 33; Eğriler – Schwartz
1997, 219– 222 şek. 19, 3. 4. 9. 13.
55 Dornemann 1980; Dornemann 1981.
56 McClellan 1985; McClellan 1986; McClellan 1992. Tall
Qitar'daki 15 numaralı binanın çanak çömleklerini Hadidi'deki
Tablet Binasındaki çanak çömleklerle karşılaştırdı ve bu
nedenle MÖ 15. yüzyıla tarihlendirdi. Bina 15'in ve standart
bir Bazi evinin yakından ilişkili düzenine dikkat edin.
57
Hava durumu tanrısının bir rahibesi tarafından mühürlenen 1.
satıra göre evlat edinme sözleşmesi, Til-Abnu'lu Sippilumshe =
zipilusa tilapanu: Archi 1993, 203-206.
58 Culican – McClellan 1984, 41-42 pl. 8.
59 Banat-Bazi (EBA) veya Bazi-Banat (LBA) sahasındaki ortak
çabalarımızın başlangıcından bu yana, sevgili dostlarımız
Tom McClellan ve Anne Porter ile bunlardan elde edilen
kanıtların çeşitli yorumları hakkında tartışmaları teşvik
etmekten büyük ölçüde yararlandık. kazılar. Bunun için de
onların iyi komşuluk dostlukları için yürekten teşekkürlerimizi
sunuyoruz.
60
Ön rapor: McClellan 1991.
61 Schwartz ve ark. 2003, 352 Tablo 2; Bachelot – Fales 2005,
329-331.
62
Örneğin 72– 73/52– 53 numaralı karedeki binadan; Finkbeiner –
Sakal 2003, 25– 31 şek. 4– 6. 8.
63
Beyer 2001, 3-4.
Machine Translated by Google
Tell Bazi'nin (Kuzey Suriye) 'Weststadt'ının Geç Tunç Çağı Çömlekleri
Şu anda, yukarıda bahsedilen yerleşim yerlerindeki
yıkım ufuklarının birkaç farklı olaya mı atfedileceğine
yoksa tüm bölgeyi etkileyen büyük bir olayın sonucu mu
olduğuna karar vermek için çok erken64. Son
zamanlarda yapılan birkaç kazının sonuçları, 15. yüzyılda
önerilen bir çöküş hakkında şüphe uyandırdı. Çeşitli
yanmış ufukların, 14. yüzyılın ortalarındaki Hitit
genişlemesi gibi tarihsel bir olaydan mı yoksa 13.
yüzyıldaki başka bir tarihsel gelişmeden mi, yoksa
yerleşimlerin yavaş yavaş bozulmasından mı
kaynaklandığı hala açık bir sorudur. içsel, belki de
sosyo-ekonomik sorunlar veya diğer bazı koşullar
nedeniyle.
Bununla birlikte, Bazi'deki 'Weststadt'ın ve
muhtemelen birkaç başka sitenin yakılmasını, artan
yoksullaşma ve toplumsal gerilimler gibi iç talihsizliklere
değil, yerleşimin dışından yaklaşan bir insan düşmana
atfetmek için güçlü argümanlar var. Yerleşmeler. Evlerde
bırakılan çok sayıda silah ve değerli eşya, 'Weststadt'ın
şiddetli yıkımının öngörülmediğini gösteriyor.
Yakmadan önce evlerde yağma belirtileri, tüm yerleşimi
yok eden bir düşman lehine konuşuyor. Ayrıca Bazi
Kalesi'ndeki tapınak aynı zamanda yangınla şiddetli bir
şekilde tahrip edildi. Eski sakinler tamamen ortadan
kalkmış ve tüm yerleşim Roma dönemine kadar terk
edilmiştir. 'Weststadt' son evresinde zengin, gelişen bir
yerleşim yeriydi ve evlerin kullanımındaki değişiklikler
haklı olabilir.
95
doğumlar, ölümler, evlilikler, miraslar, mülk satışları,
iflaslar ve refah gibi, hanelerin bileşiminde değişiklik
gerektiren veya buna izin veren herhangi bir işleyen
toplulukta meydana gelen doğal süreçlerle açıklanabilir65.
Bu makale, Yukarı Suriye Fırat bölgesindeki Geç
Tunç Çağı işgal ve terklerinin tarihlendirilmesindeki
bazı sorunlara dikkat çekmiştir. Özellikle Hadidi'deki
Tablet Binası için önerilen MÖ 15. yüzyıl tarihinin
yeniden değerlendirilmesi arzu edilir. Bu döneme ait
arkeolojik kayıtların tatmin edici bir şekilde
yorumlanması, ancak arkeolojik kanıtlar, tarihi
kaynakların analizleri ve yerleşim yerlerinin daha ileri
bilimsel tarihleriyle birleştirildiğinde elde edilecektir.
O zaman yıkımların tarihi veya tarihleri belli olur.66
64 McClellan, Suriye'nin iç kesimlerinde Orta Tunç
Çağı'nda başlayan ve Geç Tunç Çağı boyunca devam
eden yerleşim yerlerinde yavaş bir düşüş görüyor.
Bunun varsayım olarak nedenleri, çöküşlerini 15.
yüzyıla tarihlendirdiği Hadidi, Qitar ve Banat'ın erken
tarihlemeleri iken , Emar, Faqus ve Tall Fray'ın
çöküşleri için 13. yüzyılın sonlarını kabul ediyor: McClellan 1992, 164-173
65 Otto 2006a, 273– 275.
66 Emar, Ekalte, Umm el-Marra, El-Qitar ve Bazi'deki
arkeolojik misyonun üyeleri, 2012 yılında Mainz'de
düzenlenen bir çalıştayda bu tutarsızlıkları tartıştı.
Yukarıda bahsedilen sorunların çoğu bu toplantı
sırasında çözüldü. Sonuçlar şu anda “Yukarı Suriye Fırat
Vadisinde Geç Tunç Çağı Kronolojisi: Arkeolojik Görünüm”
başlıklı bir ciltte yayınlanmak üzere hazırlanmaktadır.
Machine Translated by Google

96 Adelheid Otto

Plaka 1 Tip 1 ve Tip 2.

Machine Translated by Google

Tell Bazi'nin (Kuzey Suriye) 'Weststadt'ının Geç Tunç Çağı Çömlekleri 97

Plaka 2 Tip 3 ve Tip 3a.

3 3a .
Machine Translated by Google

98 Adelheid Otto

Plaka 3 Tip 4 ve Tip 5.

4 5.
Machine Translated by Google

Tell Bazi'nin (Kuzey Suriye) 'Weststadt'ının Geç Tunç Çağı Çömlekleri 99

Plaka 4 Tip 6 ve Tip 7.

. 6 7
Machine Translated by Google

100 Adelheid Otto

Plaka 5 Tip 8 ve Tip 9.

8 9.
Machine Translated by Google

Tell Bazi'nin (Kuzey Suriye) 'Weststadt'ının Geç Tunç Çağı Çömlekleri 101

Plaka 6 Tip 10.

10 .
Machine Translated by Google

102 Adelheid Otto

Plaka 7 Tip 11.

Machine Translated by Google

Tell Bazi'nin (Kuzey Suriye) 'Weststadt'ının Geç Tunç Çağı Çömlekleri 103

Plaka 8 Tip 12.

Machine Translated by Google

104 Adelheid Otto

Plaka 9 Tip 13.

13 .
Machine Translated by Google

Tell Bazi'nin (Kuzey Suriye) 'Weststadt'ının Geç Tunç Çağı Çömlekleri 105

Plaka 10 Tip 14 ve Tip 15.

14 15 .
Machine Translated by Google

106 Adelheid Otto

Plaka 11 Tip 16.

16 .
Machine Translated by Google

Tell Bazi'nin (Kuzey Suriye) 'Weststadt'ının Son Tunç Çağı Çömlekleri 107

Plaka 12 Tip 17 ve 18.

17 18 .
Machine Translated by Google

108 Adelheid Otto

Plaka 13 Tip 19.

19 .
Machine Translated by Google

Tell Bazi'nin (Kuzey Suriye) 'Weststadt'ının Geç Tunç Çağı Çömlekleri 109

Plaka 14 Tip 20.

20 .
Machine Translated by Google

110 Adelheid Otto

Plaka 15 Tip 21.

. 21
Machine Translated by Google

Tell Bazi'nin (Kuzey Suriye) 'Weststadt'ının Geç Tunç Çağı Çömlekleri 111

Plaka 16 Tip 22.

Machine Translated by Google

112 Adelheid Otto

Plaka 17 Tip 23.

23 .
Machine Translated by Google

Tell Bazi'nin (Kuzey Suriye) 'Weststadt'ının Geç Tunç Çağı Çömlekleri 113

Plaka 18 Kapaklar ve olağanüstü küçük kavanozlar.

.
Machine Translated by Google
114 Adelheid Otto
Soyut
Kuzey Suriye'nin Tishreen baraj bölgesindeki
Tall Bazi'nin 'Weststadt'ında , Geç Tunç Çağı'na
ait birkaç yüz çanak çömlek kazılmıştır .
'Weststadt' yerleşimin tek dönemlik bir banliyö
uzantısıdır. Şiddetli bir şekilde tahrip
edildiğinden, çanak çömleklerin çoğu evlerde
birincil bağlamda bulundu ve yerleşimin terk
edildiği anda kullanımda olan envanterin bir parçasıydı.
Alanın kısa bir tanımından ve 'Weststadt'ın
mimarisinden sonra, tipik çanak çömlek
tipik bir evdeki montaj tartışılacak ve 22 ana
seramik türü anlatılacaktır.
Daha sonra kapların işlevleri, ilgili metinsel
kanıtları içeren biçim, içerik ve bağlamın analizi
yoluyla araştırılacaktır. Bu, yerel ve ithal çanak
çömlek üretim tekniklerinin incelenmesiyle
desteklenecektir. Son olarak 'Weststadt' tahribat
tabakasına ait çanak çömleklerin ön
tarihlendirmesi ve bu tahribatın muhtemel
sebepleri verilecektir.
incelendi.
Machine Translated by Google

Tell Bazi'nin (Kuzey Suriye) 'Weststadt'ının Geç Tunç Çağı Çömlekleri 115

. Erkek
çocuk, erkek çocuk. :

" " .

. .

"Anayasalar".
.

Filmin ana dili: Oyunun ana Görüntülü Reklam Ağı "Kapsamlı

dilinin ana dilinin ana dilidir. Araçlar" Görüntülü Reklamcılık
Machine Translated by Google
116 Adelheid Otto
bibliyografya
Arş, A.
1993 El-Qitar/Til-Abnu'dan (Suriye), AnSt 43,
203-206'dan Bir Mühür İzlenimi.
Arnaud, D.
1985– 87 Recherches au pays d'Astata, Emar VI/1, 2,
3, 4.
Bachelot, L. – Fales, FM (ed.)
2005 Tell Shiukh Fawqani 1994– 1998, HANEM VI/1.
Beyer, D. (ed.)
1982 Meskene – Emar. Dix ve travaux 1972-1982.
Beyler, D.
2001 Emar IV: Les sceaux, Orbis Biblicus et Ori
entalis 20.
Culican, W. – McClellan, T.L.
1984 El-Qitar: İlk kazı sezonu,
1982-83, Abr-Nahrain 22, 29-63.
Eğriler, H.H. – Schwartz, GM
1997 Umm el-Marra, Jabbul Ovası'nda bir Tunç Çağı
Kent Merkezi, Batı Suriye, AJA 101,
201– 239.
Dornemann, R.H.
1980 Tell Hadidi: Mi tanniyen döneminin önemli bir
merkezi ve daha önce: J. Margueron (ed.), Le
Moyen Euphrate. Zone de contact et
d'échanges, Actes du Colloque de Stras
bourg, 10– 12 mars, 1977, 217– 234.
1981 Tell Hadidi'de Geç Tunç Çağı Çömlekçilik
Geleneği, Suriye, BASOR 241, 29-47.
Einwag, B.
2000 New Discoveries at Tall Bazi, Suriye, içinde: P.
Matthiae – A. Enea – L. Peyronel – F. Pinnock
(ed.), Proceedings of the First International
Congress on the Archeology of the Ancient
Near East, 397-410.
2007 Erken İkinci Binyıl Fırat Bölgesi Çömlekçiliği,
içinde: P. Matthiae – F. Pinnock – L. Nigro – L.
Peyronel (ed.), Göreli Kronolojiden Mutlak
Kronolojiye: Suriye-Filistin'de MÖ İkinci
Binyıl, Roma 2001 , 195– 208.
Einwag, B. – McClellan, T. – Otto, A. – Porter,
A.
hazırlık aşamasında Üçüncü Binyılda Banat-Bazi
Kompleksi: Geçmiş Perspektifler, Gelecek
Beklentiler.
Einwag, B. – Otto, A.
1996 Tall Bazi – Vorbericht über die Untersu chungen
1994 ve 1995, Dam 9, 15– 45.
1999 Uzun Bazi, içinde: G. del Olmo Lete – J.-L.
Monte tero Fenollós (ed.), Yukarı Suriye
Fırat'ın Arkeolojisi, Tishreen Baraj Bölgesi,
Barselona'da Düzenlenen Uluslararası
Sempozyum Bildirileri, 28 Ocak–
30 1998, 179-191.
2001 Tall Bazi 1998 ve 1999 – Die letzten Unter
Suchungen in der Weststadt, DaM 13, 65-88.
2006 Tall Bazi 2000 ve 2001 – Die Untersuchun gen
auf der Zitadelle und in der Nordstadt, DaM
15, 105– 130.
2012 Die Torlöwen ve Tempel 1 von Tall Bazi ve ihre
Stellung in der Reihe steinerner Lö
wenorthostaten, içinde: H. Baker – K. Kaniuth
– A. Otto (Hrsg.), Hikayeler uzun zaman önce.
Michael D. Roaf için Fest schrift, AOAT 397,
91– 115.
Finkbeiner, U. – Sakal, F.
2003 Emar 2002 – Bericht über die 5. Kampagne der
syrisch-deutschen Ausgrabungen, BaM 34, 9–
119.
Gates, M.-H.
1988 Antik Yakın Doğu metinleri ile arkeolojik
kayıtlar arasındaki diyaloglar: Bronz Çağı
Suriye'sinden test vakaları, BASOR 270,
63-91.
Longacre, WA (ed.)
1991 Seramik Etnoarkeoloji.
Mallow, M.
1937 Tall Chagar Bazar'daki kazılar ve Habur
bölgesinin arkeolojik araştırması.
İkinci kampanya, 1936, Irak 4, 91-154.
McMahon, A.
2009 Bir Yer Vardı: Yerleşim Ar
Chagar Bazar, 1999-2002 de keoloji.
McClellan, T.L.
1985 El Qitar: İkinci kazı sezonu, 1983– 1984, Abr-
Nahrain 23, 39– 71.
1986 El Qitar: Üçüncü kazı sezonu, 1984– 1985, Abr-
Nahrain 24, 83– 106.
1991 Banat, içinde: H. Weiss, Suriye'de Arkeoloji, AJA
95, 701– 702.
1992 M.Ö. 12. Yüzyıl Suriye: H. Sader'in makalesi
üzerine yorumlar, şurada: WA Ward – MS
Joukowsky (ed.), The Crisis Years: The 12th
Century BC from Tuna ötesinden Tigris,
164-173.
Machine Translated by Google
Tell Bazi'nin (Kuzey Suriye) 'Weststadt'ının Son Tunç Çağı Çömlekleri 117
Otto, A.
2001 Ein Wettergott auf dem Stier: Rekonstruk tion
eines spätbronzezeitlichen Kultgefäßes, DaM 13,
53– 64.
2006a Alltag und Gesellschaft zur Spätbronzezeit:
Eine Fallstudie aus Tall Bazi (Suriye), Sub
sanat 19.
2006b Naram-Sin'in Armanum'unun lokalizasyonu
üzerine arkeolojik perspektifler, JCS 58,
1-43.
2008a Yukarı Suriye Fırat Vadisi'ndeki Geç Tunç Çağı
Şehirleri Örgütü, içinde: JM Córdoba – M. Molist –
MC Pérez – I. Rubio – S. Martínez (ed.), Beşinci
Uluslararası Arkeoloji Kongresi Bildirileri Antik
Yakın Doğu, Madrid 2006, 714-732.
2008b Ein echtes „Šekel von Kargamiš“ und die
Einordnung einer nordsyrischen Siegel gruppe,
içinde: D. Bonatz – RM Czichon – FJ Kreppner
(Hrsg.), Fundstellen. Ge sammelte Schriften ad
honorem H. Kühne, 82– 89.
2012 Ritüel Kommensallik ve Günlük Kommensal
Uygulamalar Arasındaki Sınırları Tanımlamak ve
Aşmak: Geç Tunç Çağı Uzun Bazi Örneği, içinde:
S. Pollock (ed.), Arasında Ziyafetler ve Günlük
Yemekler. Ortak Alanların Arkeolojisine Doğru,
eTopoi Özel Cilt 2, 179– 195.
Otto, A. – Einwag, B.
2007 Ein Tempel hoch über dem Euphrattal, An tike
Welt 4/2007, 39– 46.
Pfälzner, P.
2001 Haus und Haushalt: Wohnformen des drit on
Jahrtausends vor Christus, Nordmeso potamien,
DaF 9'da.
Porter, A.
1995 Tell Banat'taki Üçüncü Binyıl Yerleşim
Kompleksi: Tell Kabir, DaM 8, 125-164.
2002 Ölümün Dinamikleri. Atalar, Pastoralizm ve
Suriye'de Üçüncü Binyıl Şehrinin Kökenleri, BASOR
325, 1-36.
Porter, A. – McClellan, T.L.
1998 Tell Banat'taki Üçüncü Binyıl Yerleşim Kompleksi:
1994 Kazılarının Sonuçları, Baraj 10, 11– 63.
pirinç, PM
1987 Çömlek Analizi – Bir Kaynak Kitap.
Sallaberger, W.
1996 Der babylonische Töpfer und seine Gefäße nach
Urkunden altsumerischer bis altbaby lonischer
Zeit sowie lexikalischen und lite rarischen
Zeugnissen, MHE III.
Sallaberger, W. – Einwag, B. – Otto, A.
2006 Schenkungen von Mittani-Königen an die
Einwohner von Bas· ı¯ru. Die zwei Urkunden aus
Tall Bazi am Mittleren Euphrat, ZA 96,
69-104.
Schiffer, MB
1972 Arkeolojik Bağlam ve Sistemik Bağlam, American
Antiquity 37, 156– 165.
Schwartz, GM – Eğriler, H. – Dunham, S. – Stuart, B.
2003 MÖ Üçüncü Binyıl Elit Mezarı ve Tell Umm el
Marra'dan Diğer Yeni Kanıtlar, Suriye, AJA 107,
325– 61.
Skibo, JM
1992 Çömlekçilik işlevi: bir kullanım-değiştirme
perspektifi, arkeolojiye disiplinlerarası katkılar.
Solle, A.
2012 Zur Verteilung und Verbreitung der Loch
bodengefäße im syro-mesopotamischen
Kulturraum, içinde: H. Baker – K. Kaniuth – A.
Otto (Hrg.), Uzun zaman öncesinin hikayeleri.
Festschrift für Michael D. Roaf, AOAT 397, 625-647.
Werner, P.
2004 Uzun Munbaqa - Ekalte III, Die Glyptik,
WVDOG 108.
Zarnkow, M. – Otto, A. – Einwag, B.
2011 Antik Yakın Doğu'nun Bira Üretim Teknolojisi ve
Soğuk Ezme Sürecinin Potansiyeli Üzerine
Disiplinlerarası Araştırmalar, içinde: W.
Schiefenhövel ve H. Mc beth (ed.), Sıvı ekmek:
kültürler arası perspektifte bira ve bira üretimi,
47– 54.
Zarnkow, M. – Spieleder, E. – Geri, W. – Sacher,
B. – Otto, A. – Einwag, B. 2006a
Kaltmaischverfahren – eine mögliche Tech nologie im
Alten Orient, Die Brauwelt 10, 272– 275.
2006b Interdisziplinäre Untersuchungen zum alto
rientalischen Bierbrauen in der Siedlung von Tall
Bazi/Nordsyrien vord 3200 Jahren,
Technikgeschichte 73, 3– 25.