Professional Documents
Culture Documents
yıldönüm ü dolaynuyle
Siüyii Jiıvtucunuvz Ctiativdk’ütı
Üut&al unum a adanm tşU ı.
SÜLEYMANÎYE GAMÎ VE İMARETİ
İNŞAATI
( 15 5 0 - 15 5 7 )
I. Güt
TÜRK TARÎH KURUMU YAYINLARINDAN
V I . S E R Î — Sa. 10
ÖMER BARKAN
SÜLEYMANÎYE CAMİ VE
İMARETİ İNŞAATI
(15 5 0 -15 5 ? )
Sayfa
BİRİNCİ BÖLÜM
İKİNCİ BÖLÜM
BEŞİNCİ BÖLÜM
İŞ Y E R İN D E Ç A L IŞ M A N İZ A M I, D E V A M M E S E L E S İ V E
T A T İL L E R
ALTINCI BÖLÜM
İş ç il e r in a y l ik d e v a m c e t v e l l e r !
üçüncü BÖLÜM
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
YEDİNCİ BÖLÜM
İn ş a a t iç i n l ü z u m l u t a ş l a r in t e d a r ik
V E N A K L İ İŞ L E R İ
SEKİZİNCİ BÖLÜM
D E M ÎR V E K U R ŞU N U N T E D A R ÎK V E S E V K I
DOKUZUNCU BÖLÜM
T U Ğ L A , K İR E M İT V E K ÎR E G ÎN T E D A R ÎK V E N A K L Î
T u ğ la , K ire m it ve K ire c in T e d a rik v e N a k l i ............................. 381 —384
a) Doğrudan doğruya ocak sahibi imalâtçılara
ısmarlanarak ....................................................................... 381
b) Hususî şahıslarla müteahhit ve tüccardan satın
alınarak ................................................................................ 382
c) Devlet tarafından “ emaneten” işlettirilmekte olan
harman ve firınlarda imal ettirilerek elde edilenler. . 384
İÇİNDEKİLER XI
ONUNCU BÖLÜM
arzeden bir inşaat manzumesinin 8-10 sene kadar devam etmiş olan inşa faaliyeti
bahis mevzuu edilince; konu büsbütün önem kazanmaktadır. Bu çapta bir inşafaaliyetinin
temsil ettiği muazzam İktisadî ve malî teşebbüsün manası büyüktür ve inşaat endüstrisi gibi,
İktisadî hayatın türlü, mekanizmalarım, harekete getiren bir “anahtar sanayi” şubesinin
memleketin İktisadî ve İçtimaî hayatı üzerindeki tesirleri meselelerine temas etmek de
ancak bu sayede mümkün olmaktadır.
Ayrıca, bu genişlikte birçok teşebbüsleri birbiri arkasından şahane bir muvaffa
kiyetle neticelendirmesini bilen bir devir ve cemiyetin türlü sahalardaki teknik ve malî
imkân ve vasıtaları kadar zevk ve kültür kaynaklarmış sanat kabiliyetmiş siyasî ve İdarî gücünü
de meydana koyacak olan bu araştırmalar, millî tarihimizi İçtimaî ve İktisadî bakamdan
olduğu gibi, İdarî ve siyasi teşkilât, kültür ve medeniyet cephelerinden de zenginleştirmek
imkânlarım sağlamaktadır.
M. Muharrem B. Receb
S. Safer Ş. Şaban
Ra. Rebiyiilevvel N. Ramazan
R. Rebiyülâhır L. Şevval
Ca. Gemaziyelevvel Za. Zilkade
C. Cemaziyelâhır Z. Zilhicce
Metinde “No.” rumuzu ile mûtanza içinde kaydedilen rakamlar, II. ciltte nu
mara sırası ile aynen verilmiş olan belgelerin sıra numaralarına aittir.
V
g t t f İ L D S 'îfM A M İ Y D O n S I t lîL H J 'îr iI lS S fi rIPJL&M
İTÜ MİMARUK fa k ü lt e s i
MİMARUK TARİHİ VE RESTORASYON KÜRSÜSÜ ARŞİVİ
BİRİNCİ B ölüm
KAYNAKLARIN TANITILMASI
Süleymaniye cami ve imareti inşaatının mühim bir kısmına1*âit olup bir noksanı
ile8 tam bir seri teşkil eden Mufassal Muhasebe Defterleri, bu inşaatın haftalık masraf
larını, işçi ücretleri (icârât) ve satın alınan malzeme bedelleri (ımıbaya'ât) olarak,
ayrı ayrı ve bütün tafsilâtıyla kaydetmiş bulunmaktadır.
Bugün, Topkapı Sarayı Müzesi Arşivinde D. 43 numarada kayıtlı 3 kutu (A,B,C)
içinde muhafaza edilmekte olan bu defterler, biri 12 X 34,5, diğeri 13 X 36 cm. eb <âdında
olmak üzere ayrı en ve boyda iki seri halindedir ve her birinde 8-30 olmak üzere 164
defterde cem ‘an 2 973 yazdı yapraktan ibarettir 8.
Tetkik mevzuu Mufassal Muhasebe Defterlerinden her birinin sıra numarası, kendileri,
için aynı zamanda bir kap vazifesini görmekte olan birinci yapraklarının dış yüzlerinde,
ibtidâ, sânı, sâlis.. ilâh, şeklinde veya doğrudan doğruya rakamla kaydedildiği gibi;
defterlerin ihtıvâ ettiği haftaların başlangıç ve bazan de bitiş tarihleri Hicrî -kamerî
tarihlerle işaret edilmiş bulunmaktadır4*.
Kapağın iç sahifesinde (yp. 1/b) ise, sengtıraşlardan başhyarak o hafta içinde
inşaatta çalışmış olan bennâ, haddâd, lâğımger, camger, sürbger, at veya sırt-hammah,
ırgad.. gibi işçi zümreleri alfabetik isim sırası ve çok defa (aynı isimleri taşıyanları
birbirinden ayırmak için) İstanbul’da oturdukları semtler veya memleketleri de zik
redilerek kaydedilmiş ve her bir ismin üzerinde hususi bir işaret sistemiyle işçinin o hafta
(veya haftalar) içinde çalıştığı günler ayrı ayrı işaret edilmiştir. İsimlerin altında ise
ustanın yevmiyesi, hafta içinde çalıştığı günlerin mecmû adedi ve haftalık ücret istih
kakının tutan kaydedilmiştir5.
Bu suretle sıralanmış olan türlü meslek zümrelerine âit isimleri ihtiva eden liste
lerden her birinin sonunda ise, o zümre usta ve çıraklarının hafta içinde cemaatı kaç
gün çalıştıkları ve bu iş-güillerinden kaçının kaç akçe yevmiyeli ücret kategorilerim
temsil eden ustalar tarafından temin edildiği ve her zümreye o hafta sonunda ödenmiş
olan ücretlerin yekûnu kaydedilmiş bulunmaktadır.
Bu hususta daha sarih bir fikir vermek için birinci defterden sengtıraşlara âit
listenin birinci sırasını örnek olarak nakledebiliriz. Evvelâ bu zümreye âit tafsilâtın
başlığını kaydedelim:
“Yevmü’s-sebt, fî 3 minh, el-icârât;
“Ucret-i sengüraşân berây-ı tıraşîden-i mermerhâ-i bâb-ı cami*-! şerîf ve harem
ve kemerhâ-i camı'-i şerif ve kemerhâ-i bîrûn-ı cami* ve perdaht kerden-i sütunhâ-i
mermer Ber-veçh-i yevmiye” 6
Bu başlıktan anladığımıza göre, birinci defterde kayıtlı bulunan hafta başladığı
sırada cami inşaatı bir hayli ilerlemiş bulunmakta idi. Çünki, yukarıya aynen naklet
tiğimiz kayda göre, sengüraşlardan bir çoğu bu tarihde cami'in içindeki ve dışındaki
kemerlerde çalışmaktadır.
Gerçekten iki haftalık olan birinci defterde iş almış olan 298 taş-yontucudan, 44’ü
cami kapısında, 20’sı harem’le avlu kapısında, 4’ü mihrapta, 56 sı camiin içindeki
kemerlerde, 104’ü dış-kemerlerde çalışmıştır (709inin çalıştığı yer belli değildir).
Bahis mevzuu 298 sengüraş bu iki hafta zarfında (havaların muhalefeti doyalısıyle)
ancak 1 gün çalışabilmişler ve bu günler zarfında da cem'an 1796 iş-günü hasıl
etmişlerdir.
İsim listesinin sonunda “ Cen^an” bölümündeki izâhâta nazaran bu iş-günlerinin
1215 tanesi 10 akçe üzerinden, 14 tanesi 9 akçe üzerinden, 58 tanesi ise 8 akçe üzerinden
ödenmiştir.
Devam ve ücret durumunun bu defterlerde ne şekilde tesbit edilmiş olduğunu
göstermek için, birinci sahifedeki sengtıraşlar listesinin ilk sırasında yazılmış olan usta
ve çırakların isimleri ile taşıdıkları işaretleri örnek olarak aşağıya çıkarıyoruz :
M u h id d in H aşan F e rh a d A li H a lîf e M u s ta f a
H a lîfe fa k ir d ş a k ir d S e la n ik ja fd r d
7 M . f i to 7 M .fî8 7 M . fi 4 7 M . f î 10 2 M . fi 7
70 56 28 70 14
Bu defterlerde kullanılan rakamlar umumiyetle bildiğimiz Arab rakamları olmayıp
divâni yahut riyafoz*rakamları denilen hususî birsisteme âit işaretlerdir. Yalnız şahısların
isimlerinin üstüne dizilmiş olan rakamlar (yukarıdaki örnekte gördüğümüz tarzda),
hususî bir manâ taşıyan işaretler olarak, bildiğimiz Arab rakamları ile \ i r ’ r > t ’ 9
diye yazılmıştır.
s 12 s a n tim g e n işliğ in d e k i b i r sah ife İç in d e (lıu su sî iş a re tle r a ây esin d e) b î r a r a y a to p la n a b ilm iş
b e ş e r sıralık - s ü t u n la r h a lin d e b ü tü n b u ta ftilâ tın o lm a s ı k a y d a ş a y â n d ır.
* B k. “ i ” v e “ 2 ” n u m a ra lı fo to k o p ile r.
SÜLEYMANİYE CAMİ VE İMARETİ İNŞAATINA AİT MUHASEBE DEFTERLERİ
* * \k k m K
■ £ ’■i:%* b u ;& ■ % *»m »
u*T*jX<a JC UIL'IDIUO 3 a a tn a n > \ ifu v o ıc m , 1 , — j s4q<Y
4 SÜLEVMANhTE CAMİ VE İMARETİ İNŞAATINA AİT MUHASEBE DEFTERLERİ
Defterlerin tarihi:
Tetkik konumuz olan Mufassal Muhasebe Defterleri Hicrî-kamerî sisteme göre
tarihlenmişlerdir. Tetkiklerimiz esnasında, inşaatın seyri üzerinde mevsimlerin tesirlerini
kolaylıkla mütalea ve Milâdî-şemsı sistem içinde mevkiimizi tâyin edebilmek için, bu
tarihleri güneş aylarına çevirmek ve günleri ona göre tarihlemek mecburiyetinde kaldık.
Bu hususta Faik_Reşid Una?m “Hicrî tarihleri Miladî tarihe çevirme kılavuzu”
isimli kitabından8 faydalandık. Defterlerimizin ihtiva ettiği haftaların başlayış ve bitiş
tarihleri bu kılavuzla karşılaştırılıp kontrol ve Miladî-şemsî sisteme çevrildiği zaman
umumiyetle birbirine uydukları görülmüştür. Defterlere ait Hicrî-kamerî ayların başlama
ve bitiş tarihleri ile kılavuzun bu tarihlere tekabül etmek üzere kaydettiği tarihler
arasında tam bir uyarlık mevcut olan defterlerin numaralan şunlardır:
1-9, 14-15, 20-22,28-30, 34-37, 43 (I. ve II. kısımlar), 46-81, 94-95, 101, 105 (I.
kısım), 106 (I. kısım), 107 (II. kısım). 117, 122-124, 129-136, 148-150, 157-163, 164
(II. kısım).
İkinci bir gurup defterlerde ise, kameri ayların günleri kılavuzun cetvellerinde
gösterilen tarihlerden bir eksik veya fazla olarak kaydedilmiş bulunmaktadır9.
Defterlerin ihtiva ettiği hafta adedi:
Tetkik konusu yaptığımız Mufassal Muhasebe Defterleri’nde hafta başı cumartesi
dir. Hafta çalışmaları perşembe günü sona ermekte ve cuma prensip olarak, mutlak
bir tatil günü kabul edilmiş bulunmaktadır.
Bu vaziyete göre, defterlerin cumartesi günleri başlamış olmaları lâzımgelir,
hakikatte de öyledir. Yalnız bayram tatillerini takib eden bazı haftalarda defterin ihtiva
ettiği hesapların ilk günü diğer günlere rastlamaktadır. Aşağıdaki cetvel bu inhirafları
kaydetmektedir:
Defter numarası Defterin başlama tarihi ve günü
74 12 Zilhicce 962 Pazartesi
97 4 Şevval 963 Pazartesi
133 11 Zilhicce 964 Sah
156 4 Şevval 965 Çarşamba
163 13 Zilhicce 965 Pazartesi
73 numaralı defter bu kaidenin bir istisnâsıru teşkil etmektedir. Muiassal Muhasebe
Defterleri serisinin tek noksanım teşkil eden 72 numaralı defteri tâkib eden 73 nu
maralı defterin (bir bayrama rastlamadığı halde) 4 Zilhicce pazar günü başlaması dik
kati çekmektedir. Gerçekten, bu defterlerin normal olarak bir haftalık hesaplan bütün
halinde ihtiva etmesi lâzım gelirken, bugüne kadar elimize geçmemiş olan 72 numaralı
defterin 6 günlük bir iş haftası ve cuma tatiline ilâve olarak diğer haftanın başından
bir günü (cumartesiyi) daha almış olması, esasen ortada bulunmıyan bu defterin
esrarını büsbütün arttırmaktadır.
Yukanda tetkik etmiş olduğumuz Mufassal Muhasebe Defterleri, 961 yılı başın
dan 966 senesi Şaban ayının 18’inde inşaatın bitmesine kadar geçen 5 sene 7,5 aylık
bir zaman süresi boyunca Süleymaniye cami ve imareti için yapılmış olan masraftan
ihtiva ediyordu. Bir noksanı ile tam bir seri teşkil eden bu 165 Mufassal Defter dışında
kalan, fakat bu devreye takaddiim eden aya âit hesaplan tafsilâtlı şekilde tesbit etmiş
olduğu anlaşıldığı için, bu defterlerle birlikte de mütalâası mümkün olan bir defterin
daha mevcut bulunduğu, çalışmalarımızın sonlarına doğru anlaşılmıştır10.
Topkapı Sarayı Müzesi Arşivinde D. 44 numarada kayıdı bulunan bu defter,
32 X 10,5 cm. boyîanndadır ve 88 yapraklıdır. Yazı ve tertip tarzı itibariyle diğer Mu
fassal Defterlerden pek farklı değildir. 960 yılı Z. sinin 2’nci gününden 961 yılı M. inin
başlarına (yâni 165 defterlik seriyi teşkil eden kolleksiyonun ” 1” numaralı defterinin
başlangıç tarihi olan 3 M. 961 tarihine) kadar bir aylık bir devrenin hesaplarım tam
olarak ihtivâ ettiği için bu defterin de 165 lik seriye ilâvesi lâzım gelirken bu kolleksiyo
nun dışında mütalâa edilmesinin sebebi, 3 M. 961 tarihinden itibaren Sinan Beğ'in
binâ emini tayin edilmesiyle inşaatın idare kadrosunda ve hesap işlerinde vukua gelen
değişikliğin dışında kalmış olmasıdır.
Gerçekten, bahis mevzuu 44 numaralı defterin mukaddimesi11 tetkik edildiği
zaman bu devirde bina işlerine nezaret eden şahsın Anadolu Muhasebecisi Mustafa
isminde birisi olduğu görülmektedir. Metinde bu zatin emin veya nâ&r olduğunun
tasrih edilmemiş olması manâlıdır. Daha evvel inşaatın başından itibaren uzun zaman
bina emininin Hüseyin Çelebi olduğu ise bilinmektedir12. Nitekim, muntazam bir seri
teşkil eden defterlerde “ Emîn-i sâbık” olarak sadece Hüseyin Çelebi’nin ismi geçtiği
gibi, Muhasebe İcmalleri bölümünde (s. 14-40) “II I ” numaraya aynen aldığımız hır
10 A ş a ğ ıd a k i m e tin le r k ıs m ın d a , ( s . 3 7 ) S ü b a s e b e î- i v ilâ y e t-i A n a d o lu . ‘A n s â n î- i şe h r-i Z .
le y m a n iy e c a m ii in ş a a tın a â i t M u h a s e b e İc m a lle r i s . 9 6 0 i l â g u r r e - i M . s. 9 6 1 " . A y n ı deflerin , h u lâ s a
b ö l ü m ü n d e k i * *V ” n u m a r a l ı c e d v e l, b u d e fte rin s ın ı v e r e n “ V ” n u m a r a l ı İ c m a l D e fte ri’n in m u k a d -
b i r h u l â s a s ı d ı r v e T o p k a p ı S a r a y ı M ü z e s i A ış iv in - d e m e s in d e , A n a d o lu M u h a s e b e c is i M u s ta f a ’n ın
d e D . 4 3 n u m a r a d a k a y ıtlıd ır . b u v a z ife d e " m ü b a ş ir ” , y â n i m u a y y e n b i r işi
11 “ D c f te r - i m ü fire d â t-ı i h n c â t - ı b ln â - i c â m i'- i m u v a k k a t o la r a k y a p m a k ü z e re ç a b ş tığ ı k a y d e d il
j e r îf - i b a z r e t - i p a d i ş a h - ı ‘â le m p e n a h h u llid e t h ilâ - m iş tir.
1
f e t u b u d e r - m a h m iy e - î t s t a n b t B e -m a 'rife t-i S in a n u E k . 16 n u m a r a lı n o t (s. 44).
A ğ a ,- s c r - r m ü n a r â ı i 'i h a s s a v e M u s t a f a e l-fa k ıy r m u -
SÜLEYMANİYE CAMİ VE İMARETİ İNŞAATINA AİT MUHASEBE DEFTERLERİ 7
defterde de, anbar mevcudu olarak {Emîn-i sabık Hüseyin Çelebi zamanından) devr alına
rak binaya sarfediîmiş olan malzemenin bir listesi mevcuttur.
Bu vaziyete göre, “emîn-i sâbık” Hüseyin Çelebi ile 165 lik ayn bir seri teşkil eden
defterler devresinde bina emini bulunan Sinan Beğ arasında bir aylık bir intikal devrini
Anadolu Muhâsebecisi Mustafa “mübaşir” olarak idare etmiştir, denilebilir.
Bu suretle, 44 numaralı defterin mukaddimesinde ismi geçen Anadolu Mu
hasebecisi Mustafa, eski bina emini Hüseyin Çelebinin her hangi bir şekilde işten
ayrılması ile (961 yılı başında bu vazifeye tâyin edilince muhasebe işlerini yeniden
teşkilâtlandırarak zamanına âit Muhasebe Defterlerini bir numaradan başlatıp sonuna
kadar sistemli bir şekilde tutturan ve “I ” numaralı îcmâl Defterinde görüldüğü üzere,
zamanındaki masrafların bir bilânçosunu da ayn bir defter halinde toplamış olan)
Sinan Beğin etnînliği arasında bir aylık bir intikal devresini, geçici bina emmi vekili olarak,
idare etmiş ve hususî bir vaziyet arzeden bu devreye âit hesaplan bir aylık ayn bir
defter halinde ciltlettirerek Sultana takdim etmiştir. (Aşada ‘‘V” numaralı İcmal
Defteri olarak aynen neşrettiğimiz Cedvel’in bu Deftere âit olması lâzım gelir s. 37).
Eski emîn Hüseyin Çelebi devrine âit muhasebe defterlerine gelince, onlara bu
güne kadar tesadüf edilememiştir. Bu gibi inşaatta, hattâ çok daha ehemmiyetsiz
inşaat işlerinde, yapılan masrafları teferruâtlı bir şekilde tesbit ederek muntazam
muhasebe cetvelleri tertibi ötedenberi tâkip edilen bir usul olduğuna göre, Süleymaniye
cami ve imareti inşaatının 957 (ve hattâ 956) tarihinden başhyarak 960 yılının son ayma
kadar devam eden 3-4 senelik bir devre âit Muhasebe Defterlerinin her halde mevcut
bulunduğu, fakat 961-966 yılına âit olanlardan farklı bir kaderle sonradan zayi ol
duğu kabul edilebilir.
Aşağıda ayrı bir kaynak gurubu olarak tanıttırılacak olan “ Mecmu'a”da ise mün
hasıran bu devre dit bazı muhasebe kayıtlan ile, umumiyetle Muhasebe Defterlerinde
mevcut bulunmıyan, emir ve ferman suretleri vardır (s. 41).
5ÜLEYMANİYE CAMİ VB İMARETİ İNŞAATINA AİT MUHASEBE DEFTERLERİ
is
(n«rıs-tı)
j«px*ı9o Rnsay g 'Ş .R
<o S O S
■ 4 urft[*İ »pruıg «5
« y
d **■>
f- ®
d g>
3 id e ®I9X s-s s Ş i l i ş i k l i .. ..........................................................
«3 & <
1 'S 0
pi
a i JHH İ S * 4; ! ! $ s s 3 ? E ! ? ! s S s » r S $ £ S U ! 2
‘S ^
1 1 ■d «w»a 1 1 1 1 1 .« S ^ £ 2 £ 8 £ « £ n m m £ £ “ S1 S, g ®
« en ® s 0 u5e< « <n into «*
z
O ^
a
| .g
tun2o»S i
« I I
s 1 ! ! ! ş ! î f ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !
% J5
r - « er t o t o ® m ® ® « to te to ® a ® ts ® n te to to et te 10 ta ®
* ta «üS w rp^[fi
’d ». tpspr
« J* q PtapJsıjsa « ~ -
8
■ S -a
esçt t S S t
ö
» a i
.tS ü x s s
d
& i
s 1 Ş
£
n
1 g i 9 G 1 9 e
> »-g .3
« ’S
05 T 3 s : :
X
S B O " £ “î
■ W
2
ipsp« 5{u m
1553
(3İ3[«)
1 1 f H I I I 1 S 1 | 1 M 1 1
îg,eA*qnjrç
(a5n*)
i? s’ f ' Ş l î s l ’ K S " I S 2 İ s t
1ŞJBOJ
B « B tJM I O O ffl» M ü « S « M ”
(n u n » -« p
m III Tl ji ı tO
ıopw prBj?Q
ı ın s s y tre4i[x3 m ı ;> 11 : ı
EpuuBpjeDotex
— O , E -o iP . -• t o __ o « u n a s a
Q ’ İB X
< "
% O
“ d
JO H S t i l U l - i s S c - l 1 * * = ■ * € e»
t ıc t t t a e ı n t t t t 't t
fii
ja S u ip ıy ı
J 3 1 ? 3 , S ' S ‘ f f Ş 1 E S 2 ; ' J' 2 l D 2 , e , 2 a
1 S S®®*° 1 l | l I ■?
2
< j MTO Ç- ^ t o p J
ja S n n |B 'i g -S ıS -â E ı ı i s ı *2 g
V-
a
< rretnareu 2 2 ^ 3 . 5% « “ S . S, §• S.S e
u ıs -
<
Q
PfPP'H S f f % % % % 5 § , £ S ' S . ’S , 1 E | £
1
Cj
<
<
w JQ339£( « %% p s S 's 1 1 s 'g s - i1
JT)
I r
2 -
«< Çuaag £■ = Ş Ş - ? .Ş S S ? s r Ş S S S S 5 ^ S
2 «n tn r-.ıo - -
a
h u q9 n a g £ J * İİÇ Ş ! m S â S S $ E f i ! ıg ı f
(|O B ÎI(|[IB + M « « «
ıpapu — .« ... ... _ _ . ._ ___ „ t|
u n a trepîife^) - - " - - -
lp9pB
« w « ı jîja p ja jp rT
I
Ö
jÇ
X II
IX
XI
v m
Q> §
.H
.3 6 &
c
1
Z a.
M.
s s s tf Î pis Q
N.
jj
Z.
L
S.
«= U‘
Q £ '8 ~
rpape i | t m
ıp r a t p p p j3 y s Q
__ _
n a a t ı t t a « « »
__ . . . ~ ~ -
.
.ta j - ın ta r». m oı o - « n ^ tn to
*° n « y ^ a <a ta ta to to ta to t ' . f ' - r » r » r » r * r «-2 - s
SÜLEYMANİYE CAMİ VE İMARETİ İNŞAATINA AİT MUHASEBE DEFTERLERİ 11
12 SÜLEYMANİYE CAMİ VE İMARETİ İNŞAATINA AİT MUHASEBE DEFTERLERİ
(fV) ,1 I ıa s s ı ı l ! ı ı S i l i §m ı ı I ı ı ı ı
tr s s 5 | ş
(nnıja-SjJ
jrejuapretSO
rm aay tntfcifrf 1 M 1 I I I I I " I 1 M I I I I II I I I I I I I If M I I
« puuappaotaj,
(onoS-h)
aapreıŞOmnay s’ıoSıS'SffŞSıS’SsÇ-
UaStp*5’epvtnff
ıı ı ı ı ıı ı ı - ” ı ” “ ı ı s ; g -^S S 8 R8 S = I I I I
s? t s s w
a
2. S. S t 2 I I I I II I I I I I I I I II II T
?3‘3'RSo)0<S lo S R OO î?» 5 ş S»S'ş. S 9 *9^3*§
i[etsımn{
£S'oı^ıco1?! S <oı£a>e?Io>Ş K<o <£ I I ıııııı^llîlSl
wtS
n n s gg^egu^ogeetg^essse
P?PP*H
H
S l l S S I I s â İ l i &§
o o g s e m o c a >T.£> ■ * £>j?1
»o S 5 m o > « 'o S 8 > ? - S S ? 2 S J j Ş Ş
1,5 i » s i î S I s i l ? s f - İ
t a o t c g g ' ı o t o t o t s n to <o o ti te (S « NtO ta S N« « «S<0 Mto «oto
__ -
6 S 9
^sssjas^ss^ss^îs « s « s s Os o s s
ıO n ° n n en<o n o jj>— — g
ıp o p c jj « i *A co g e oco oı cı o O n n n <
iflio p » ır jw p . n + a m n o e m
ıjra&t ı^apıaıpa
SÜLEYMANIYE CAMİ VE İMARETİ İNŞAATINA AİT MUHASEBE DEFTERLERİ
II £ I M 1H M 5S-S^S P,%%'2$£Z f 11 1 Mi l i 1
f î l l l i l a s 11î î î s S" =i 1ı ı ı ı ı 8 lQ
iQI I III 1
dİ
E
1
I
I
I
c,
1
I
I
I
l
t
1
1
1
I
1
t
J
1
9 S ç ı 6SS I 1 I
m
X
VIII
IX
XII
VII
î =x
XII
VI
XI
nr
II
I
î tf
■4"»0 <
4*»eonnatootpete noıo»eometO )»nOtts o £ î ■**‘ 2 snİ *
6 9s 6 M il*
, ti ti~üd
mmtggeo
m♦es mmtı « tana et———atatto*n■+ m■+am~nX, - oma <$_ »C
ç-o m o - tt n^ınıo N o oıa.~ e
t n. _ . + _ _ _ in
«"t^»)ıo»ıınınınınınınıniBtOi£tıo! - s ts* s s : te =• ===
B. SÜLEYMANİYE CAMÎ VE İMARETİ İNŞAATINA ÂİT MUHASEBE
İCMALLERİ
957 yılında başlamış olması lâzım gelen Süleymaniye cami ve imareti inşaatının
961 senesi başından 966 yıb Şaban ayının 20 sine kadar devam eden 5 sene 7,5 aylık
son kısmına âit bulunan hesaplan ihtiva eden bu cetvel, Topkapı Sarayı Müzesi Arşi
vinde D. 45/A da kayıtlı 12 yapraklı bir defterdir.
Bu defterin aynı arşivde D. 43 numarada kayıtlı bulunan ve bir noksanı ile tam bir
seri teşkil eden 165 aded Mufassal Muhasebe Defterinin bir icmâli (hülâsası) olduğu
tetkiklerimiz esnasında meydana çıkmış ve bu defterlerden bizim çıkardığımız yekun
larla aşağıdaki icmâl defterinin hesaplan tarafımızdan kontrol edilerek sıhhatlilikleri
tesbit edilmiştir.
Defterin mukaddimesinden anlaşılacağı veçhile, bu hesaplar, o sırada İstanbul’da
inşâ ettirilmekte olan cami, medreseler, türbe, matbah, tâbhane, bîmarhane, hamam,
dükkân ve odalara âittir. Müderris Mevlâna Mehmed’in nazır, Sinan Beyin binâ emini
bulunduğu ve Dergâh-ı A lî mimarlarının başı Sinan’ın mimar olarak inşaatı idare ettiği
bu devrenin muhasebesi katip Halil tarafından çıkarılmıştır.
Ehemmiyeti büyük olan bu 5 sene 7,5 aylık muhasebe bilançosu, buraya tam olarak
ve aynen nakledilmiş olup, sadece, anlaşılmasını kolaylaştırmak maksadıyle muhtelif
bölümleri ayn ayrı numaralanmış ve rakamlar alt alta gelecek şekilde ayrı bir tertibe
sokulmuştur (s. 15-30) :
Cetvelin *“ asl-ı mâl” başlığım taşıyan birinci kısmında, bu müddet zarfında
sarfedilen pararun 26 251 939 akçe olduğu kaydedilmiştir ki cami ve imaretin inşası
için sarfedilen paranın umumî yekûnunun 53 782 980 olduğu kabul edildiği takdirde,
inşaatın 961-966 yıllan arasındaki devreye âit olan bu muhasebe icmâlinin umum
masrafların ancak % 49 nu ihtiva etmekte olduğu anlaşılmaktadır.
Yine aym hesaplara göre tutan 26 251 939 akçeyi bulan masrafların karşılığı
olan paranın 25 802 000 gibi büyük bir kısmı doğrudan doğruya padişahın hususî
hâzinesinden çıkarılan para ile ödenmiştir. Bu ödemelerin şekil ve temposu ise “II”
numaralı cedvelde mevcuttur.
Muhasebe icmalinin âit olduğu devre zarfında yapılmış olan masrafların hakikî
yekûnunu bulmak için, eski binâ emini Hüseyin Efendi zamanından anbar mevcudu.
olarak devredilen “III” numaralı cetveldeki malzemenin fiyatlarım hesap edip ilâve
etmek ve inşaatın hitamında bazı vakıflarla devlet dairelerine devr ve teslim edilmiş
olan “IV” numaralı cetveldeki malzeme bakıyyelerinin değerini çıkarmak lâzım gelir.
icmal defterleri bölümünden “V” numaralı cedvel ise, 165 lik Mufassal Muhasebe
Defterleri serisinin dışında kalmakla beraber, bu defterlere hemen takaddüm etmiş
olması ve sistem itibariyle de onlara oldukça benzemekte bulunması dolayısıyle bu def
terlerle bir arada mütalâası mümkün olan yukarda “A /l” bölümünde tetkik ettiği
miz D. 45/1 numaralı, seri dışı müstakil Mufassal Defterin icmâli (hulasası) dir.
I
Muhasabe-i ihracât-ı binâ-i ‘imâret-i ‘âmire ve medresehâ-i şerife ve türbe ve
matbah ve tâbhâne ve bîmarhâne ve hamam ve dekâkln ve odahâ, be-emr-i hazret-i
padişah-ı ‘âlempenah hullidet hilâfetuhu ojL;. der-mahmiye-i İstanbul Be
rna crifet-i hazret-i Mevlânâ Mehmed bin Mehmed müderris nazır ve kıdvet-ü’l-emâcid
16 SÜLEYMAN! VE CAMİ YE İMABETİ İNŞAATINA AİT MUHASEBE DEETEEEBRİ
Sinan Beğ emin ve bi-kalemi’l-fakir Halil kâtib ve Sinan mi‘mar, ser-mi'marân-ı Dergâh-ı
‘Âlî, ‘an gurre-i şehr-i Muharrem sene 961 ilâ ‘işrîne (min) şehr-i Şa'bâni’l-mu 'azzam
sene 966.
A
A S L - I M A L , 26 251 938 (akçe) 1
B
VUZt'A M I N Z A L t1C E .lüs & j
26 251 938 (akçe)
E L - M U B A Y A 'Â T : 8.125.332 *
1) Bahâ-i seng-i zirac 138 577 zira** 18 engüşt cj£sl. fî 12 1 662 933
2) Bahâ-i seng-i kapak JU 27 250 zirac, 216 360
a ) 2 6 4 30 z ir a ', f î 8
b) 820 z ir a ', f î 6
Bahâ-i tuğlakâ-i mütenevvi ca, berây-ı kubhe-i cami'-i şerif ve harem ve medresekâ
ve tâhhâne ve matbah ve bîmarhâne ve dekâkîn ve gayruhu,: 1 520 886 'aded, 883 İH (akçe)
17) Tuğla-i büzürk ûyJw> 153 973 aded, fî 1 (akçe) 3 fülüs 211 713
18) Tuğla-i çarşu-i büzürk, 1 067 798 ‘aded: 400 919
a) 2 2 0 2 78 «aded, b e h e r 100 f î 35
b) 671 040 «aded, b e h e r ıo o f î 38
c) 1 7 6 4 8 0 «aded, b e h e r 100 f i 3 9
19) Tuğla-i nîme-i büzürk iljy 543 510 'aded: 100 352
a) 3 7 3 4 8 0 «aded, b e h e r 100 f î 19
b) 16 2 00 ‘a d e d , b e h e r ıo o f î ao
c) 153 8 30 «aded, b e h e r ıo o f î 17
25) Bahâ-i sebû berây-ı kubbe-i cami‘-i şerif, 255 ‘aded, fî 2 510
26) Bahâ-İ künk düjT, berây-ı râh-ı âb, 12 519 ‘aded 12 516
27) Bahâ-i lüle-i hâk, berây-ı nbten-i hâk-i sürb v_r* 3 104 ‘aded 301
28) Bahâ-i alçı, 248 keyl J-T: 2 036
a) 13 key l, f i 12
b) 2 3 5 k e y l, f î 8
37) Bahâ-i Hasene-i Efrenciye, berây-ı tılâ -i 'alem-i ser-kubbe-i cam i' ve
rezehâ-i bâbhâ ve pençerehâ-i câm i'-i şerif ve şem‘dan-ı câmi ve
türbe, 2 317 sikke fî 60 : 139 020
*) B e r â y -i s e r - k u b b e - i c a m i ' z o r o s ik k e
b) B e r â y - i 'a l e m h â - i k ö şe , 4 'a l e m 160 sik k e ,
c) B e r â y -i 'a le m - i m in â r e , 4 * » 816 158 sik k e
d) B e r â y -i 'a l e m - i m in b e r 12 sik k e
e) B e r â y -i p e n ç e r e h â - i c am i* v e h a r e m , 6 2 p e n ç e r e , f i 6 .3 7 2 sik k e
f) B e râ y -i b â b h â -i c a m i' v e b a re m , 6 b â b 2 61 s ik k e
g) B e râ y -i b â b h â - İ t â b h â n e v e b â b - ı D â r ü lh a d îs , 2 b â b 2 6 s ik k e
b) B e r â y -i ş e m 'd a n - ı c a m i ' v e t ü r b e , 4 k ı t 'a 2 3 0 sik k e
i) B e râ y -i d o la b h â - i c a m i ' v e b â b h â - i ta h a lc a v e
m in â re , 10 b â b 5 6 sik k e
j) B e r â y -i p e r a z v a n e b â - i s ü tu n h â - i t ü r b e
3 2 sik k e
38) Bahâ-i varak-ı zer j j 3jj , berây-ı top-ı kubbe-i cam i' ve minber ye
türbe, 205 deste fî 15 3 075
39) Bahâ-i varak-ı İstanbul, berây-ı resm-i hatt-ı kubbehâ ve kâmâme uıjlf,
120 deste 1304
40) Bahâ-i zeybak berây-ı tıla'-ı 'alemhâ ve rezehâ ve
bâbhâ ve gayruhu, 64 vakıyye 3 136
41) Bahâ-i beyza-ı mürg-ı şütür j z ^ Llj , berây-ı zeyn-i cam i'-i
şerif, 300 'aded, fî 5 1 500
42) Bahâ-i kalh ^is, berây-ı kusus-ı bâbhâ-i cam i' ve sandık-ı
eczâ-i türbe, 48 vakıyye 1120
43) Bahâ-i lüle-i şadırvan ve havuz ve ham am ve m atbah ve tâbhâne
ve bîmarhâne, 74 'aded 1395
44) Bahâ-i âhen-i pençerehâ-i cam i'-i şerif ve tabaka ve harem ve
sedd-i harem-i bîrûn ve matbah ve tâbhâne ve bîmarhâne ve
medresehâ ve hamam, 609 kıt'a, 1 208 kantar 40 lodra 388 765
a) 6 3 k ı t 'a : 3 7 6 k a n t a r 9 9 lo d r a , b e h e r v a k ıy y e f î B
b) 5 4 6 k ı t 'a : 8 31 k a n t a r 61 l o d r a , b e h e r v a k ıy y e fî 7
K a y ı t l a r f a s l ı n d a N o . 4 8 4 -4 8 6 ‘y a b a k ın ız .
SÜLEYMANİY 1 CAMİ VB İMARETİ İNŞAATINA AİT MUHASEBE DEFTERLERİ 19
b) B e râ y -ı p e n ç e re h â -i c a m i'-i ş e r if v e b a r e m v e ta b a k a , 70 p e n ç e r e : 16 900
1) 6 6 p e n ç e re , f î 250
2 ) 4 p e n ç e re , f î 100
c) B e râ y -ı tü r b e - i m ü z e h h e b , 1 bâb, f î 1 0 00
7 p e n ç e re , n 300
4) B e râ y -ı b â b b â -i m in a re v e ta b a k a , 6 bâb, fi 160
* * A ş a ğ ıd a k i m ü fre d â t ra k a m la r ın ın y e k û n u , 8 .3 9 6 a k ç e n o k s a n o la ra k , c e m 'a n 4 8 3 9 0 ed e r.
20 SÜIEYM AN İYE CAMİ VE İMARETİ İN ŞAATINA A İT MUHASEBE DEFTERLERİ
62) Bahâ-i âhen-i kiriş-i bîmarhâne ve âhen-i bâzû _,jb m a‘a harç,
be-ma crifet-i Mevlânâ cîsa kadı-i Samokov 21 713
63) Bahâ-i çûbhâ-i mütenevvica « * .^ .1 ^ : 313 282
a) Ç û b - ı ç u b u k -ı v e r d in a r 28 1 b t ' a a 8 10
1) 3 b t 'a , f î 25 3) 75 b t ' a , f î 17
2) 3 b t 'a , f î 20 4) 20 0 b t 'a , f î 7
b ) Ç û b - ı ç u b u k -ı G o ry a 11 7 08 b t ' a 46974
1) 65 b t 'a , fî 6 3 ) 11631 b t ' a , fî 4
2) 12 b t ' a , fî 5
c) Ç u b u k - ı B a h r - ı S iy a h 4 398 b t 'a 2 1 2 70
d) Ç û b - ı v ir k e 5 175 b t ' a , f î 4 20 70 0
e) Ç u b - ı S in o p 2 375 b t 'a 11 7 04
f) Ç û b - ı k a z ık , b e r â y - i b ü n y â d - ı b in i 2 701 b t ' a 4 9 58
g) Ç û b - ı şim ş ir, b e r â y - i b a b h â 337 b t 'a 1 874
h) Ç u b -ı a b o n o z 191 v a b y y e , 3 0 0 d ir h e m 10 740
i) Ç û b -ı b a k k a m f l i 281 v a b y y e 1 7 86
j) Ç û b - ı is p it v e d in g il-i ‘a c e le «İA 2 4 0 4 b t 'a 5 7 08
k) M e rte k 10 6 6 7 * ad ed 19 3 39
1) M e r te k - i S a m a n lu , 8 6 0 7 'a d e d , f î 2
2 ) M e r te k - i İ r v a *j j ) 2 0 6 0 ‘a d e d , 2 145
l) Ç u b u k - ı v a r il J i j ' j v e g e r d e r ( ı h ^ T ) j* jS ”* v e i u p 5 8 g 6 g ‘a d e d 6 37B
m ) M a k a ra -i b ü z ü rk v e b o n cu k j fJj j îjlâ - , ı g o * ad ed 2 30
n ) K a b z a - i v a r y a v e k a z m a v e k ü lü n k , 15 133 'a d e d 4 357
o ) H f m e - i d iş b u d a k , b e r â y - ı f ın r n - ı H r e m ıd
v e t u ğ la 165 6 1 7 'a d e d 135 661
p ) H îm e , b e r â y - ı r îh te n - i s ü r b V - r ' ve
h am am ve m a tb a k 5 426 ham i 18 3 7 3
AA# 7 v a k ıy y e 7i
j) L ö k -ü m a 'c u n 7 v a k ıy y e , f î 8 56
k) Z a ‘fıran -1 n l l Js* 775 d irh e m 1 175
1) Ç iv it £-L)~ 14 v a k ıy y e , f î 80 1 120
m) D û d e -i siy â h »aja 2 8 v a k ıy y e , f î 80 2 240
n) K itr e •JÜ ' 1 v a k ıy y e 17
0) N u ş a d ır ijS 2 v a k ıy y e 105
p) Şab _ i r v a k ıy y e 85
r) S u n p â re -i m e sh u k t j — 5 -■ 2 9 v a k ıy y e , f î 8 232
s) Z a m g -ı ‘A r a b î J j * t 6,5 v a k ıy y e, f î 40 260
t) F u rça 95 d em et 380
u) T u tk a l-ı m â h î : 103 v ak ıy y e 1 915
1) 4 4 v ak ryye, f î 20
2) 3 2 v a k ıy y e, f î 18
3 ) 2 7 v a k ıy y e fî 17
v) T u tk a l- ı siy a h 65 7 v a k ıy y e 5 785
66) Bahâ-i revgan-ı sandalos 362,5 vakıyye 6 073
67) Bahâ-i revgan-ı neft h i , 687 vakıyye: 11 748
a) 139 v a k ıy y e , f î 20
b) 200 v a k ıy y e, f î 17
c) 3 48 v a k ıy y e, f î r6
* K a y ı t l a r k ıs m ın d a N o . 443-445*® b a k ın ız .
22 SÜLEYMANİYE CAMİ VE İMARETİ İNŞAATINA AİT MUHASEBE DEFTERLERİ
E L - Î C A R Â T oljUVl 18 126607
* V e r ile n m ik ta r la r a g ö re b u r a k a m ın 7 091 a k ç e o lm a sı ic a b e d e r.
SÜLEYMANİYE CAMİ VE İMARETİ İNŞAATINA AİT MUHASEBE DEFTERLERİ 27
55) Ücret-i ırgâdan-ı firun ma ca nafaka, berây-ı keşîden-i hâk ve gayruhû: 30 892
a) Ü c r e t- i ııg a d iy e 16 230
b) N a fa k a 14 662
68) Be-cilıet-i kirâye-i sürb, can ma ‘adin üaL. ilâiskele-i Ahyolu, be-dest-i
Süleyman Beğ nâzır-ı m a'adîn 158 068
69) Be-cihet-i harc-ı birûn-âverden-i seng-i alçı, be-ma'rifet-i mevlânâ
kadı-i Gemlik ve Danyal Jyb, 2 258 kantar 4 260
70) Be-cihet-i harc-ı bürîden-i mermerhâ-i Aydıncık ve Mihaliç
ve seng-i sürh, be-ma'rifet-i mevlânâ (kadı-i) Aydıncık ve Mihaliç
ve Eynecik dUol, 3 783 k ıt'a 167 150
a ) D e r - k a z a -i A y d ın c ık 2 21 9 k ı t 'a , 129*556
b ) D e r - k a z a -i M ih a liç , 561 k ı t 'a , 2 6 061
cj M e r m e r-i s ü r h - ı a b la k J İ jJ d e r - k a z a i E y n e c ik , 1 0 0 3 k ıt'a , 11 53 3
II
DEFTER-Î ÎYRÂD VE TAHVİLÂT VE GAYRUHÛ
BERÂY-1 HARG-I BÎNA-Î ÎMÂRET-I 'ÂMİRE *
Asl-i M al : 26 251 938
Hasene-i
Sultaniye (Akçe olarak)
D ef‘a fî Sene (sikke) Nakdiye yekûnu
5) 7 Cemaziye’l-evvel 961 5 000 200 000 500 000
6) 28 Cemaziye’l-evvel 33 — 500 000 500 000
7) 26 Cemaziye’l-âhır „ — 500 000 500 000
8) 9 Recebü’l-mürecceb 33 5 000 200 000 500 000
9) Gurre-i Şa'ban 33
— 500 000 500 000
10) 15 Şa'ban u — 500 000 500 000
11) 6 Ramazan 33
— 600 000 600 000
12) 11 Şevval 33 — 600 000 600 000
13) 2 Zilka'de — 600 000 600 000
14) 15 Zilhicce 5» — 500 000 500 000
15) 18 Saferü’l-muzaffer 962 300 000 200 000 500 000
16) Gurre-i Rebîcu’l-âhır 270 0002— 130 000 400 000
17) 29 RebîVl-âlılr 33 538 543 3— 61 458*1 600 000
18) 6 Cemaziye’l-âhır 33
__ 600 000 600 000
19) 27 Gemaziye’l-âhır 33 600 000 600 000
20) 19 Receb-ül müreccep 33 — 600 000 600 000
21) 9 Şa'ban 33 — 600 000 600 000
22) 2 Ramazan 33 — 600 000 600 000
23) 24 Ramazan 33 — 600 000 600 000
24) 21 Şevval 33 5 000 500 000 800 000
25) 20 Zilkade 33 — 800 000 800 000
26) Gurre-i Safer 963 — 500 000 500 000
27) 19 RebîVl-evvel 33
— 500 000 500 000
28) 12 Cemaziye’l-evvel 33 2 0006 600 000 720 000
29) 17 Cemaziye’l-evvel 3t — 50 000 6 50 000
30) Gurre-i Recebü’l-mürecceb 33 5 000 500 000 800 000
31) 13 Şa'ban 33 5 000 500 000 800 000
32) 24 Ramazan 33 1 941 350 025 466 485
33) 18 Şevval 33 7 000 513 515 933 515
34) 28 Zilhicce 33 10 000 200 000 800 000
35) 11 Rebî'u’l-âhır 964 10 000 600 000 1 200 000
36) 27 Receb 33 10 000 420 000 1 020 000
37) 21 Şevval ,, 5 000 700 000 1 000 000
38) 20 Saferü’l-muzaffer 965 10 000 500 000 1 100 000
39) 29 Cemaziye’l-âhır „ 10 000 500 000 1 100 000
40) 29 Şaeban îî 10 000 500 000 1 100 000
41) 15 Zilkade 33 5 000 200 000 500 000
42) Berây-ı kâşî-i türbe7 33 200 — 12 000
25 702 0008
7 T e s lim b e - M e v lâ n â k a d ı-i İz n ik .
* B u y e k û n y u k a r d a v e rilm iş o la n 25 8 02 0 0 0 r a k a m ın d a n 100 0 00 n o k s a n d ır.
SÜLEYMANİYE CAMİ VE İMARETİ İNŞAATINA A İT MUHASEBE DEFTERLERİ 33
III
DEFTER OLDUR K î EMÎN-I SÂBIK HÜSEYİN ÇELEBİ ZAMANINDAN
BÎNA-Î ŞERÎF ANBARINDA MEVCUT BULUNAN ESBÂBLARINDAN K î
ZÎKROLUNUR, KABZ OLUNUB BİNAYA SARF OLUNDU *
1) Çûb-ı kabza-i külüng, 4 710 'aded
2) Çûb-ı kabza-i keser-i burde, 135 'aded
3) Resen-i isparçine, 7 kangal, 43 kantar 84 lodra.
4) Resen-i büzürk-i cedîd, 29 kangal, 49 kantar 82 lodra
5) Resen-i yedek-i 'atîk, 1 kıt 'a, 2 kantar
6) Resen-i hammal-ı cedîd, 80 kıt'a, 14 kantar 27 lodra
7) Resen-i hammal-ı hürde, 354 'aded
8) Resen-i sicim, 16 aded
* T o p k a p ı S a r a y ı M ü z e si A rşiv in d e 4 3 n u m a - Ç e le b i z a m a n ın d a n a n b a r d a m e v c u d olııb b in a y a
r a ’d a k a y ıtlı b u l u n a n M u fa s s a l M u h a se b e D e fte rle ri s a rfo lu n a n v e a y n e n v erilm iş o ld u ğ u iç in " I ”
a r a s ın d a r6 8 ’in c iy i teşkil e d e n b u d efter, b a h is n u m a r a h m uhasebe içm edi c e d v e lin d e k i m u b a y a 'a
m e v z u u 163 d e fle rin ih tiv a e ttiğ i h e s a p la ra ta k a d h e s a p la rın a d a h ü b u lu n m a y a n m alzem ey i ih tiv a
d ü m e d e n d e v re d e v e s a b ık b in a H ü se y in e tm e k te d ir.
34 SÜL1YMANİY1 CAMİ VE İMARETİ İNŞAATINA AİT MUHASEBE DEFTERLERİ
IV
ET-TESLÎMÂT
cA n ESBÂ BH A-İ B İN Â -İ ‘İM Â R ET-İ C ED İD -İ ‘ÂM İRE
B ER-M ÛCEB-Î E M R -İ ŞERİF *
V9
M ü H A S E B E -İ İ H R A C A T -I B İ N A - İ C A M İD İ Ş E R İF -İ H A Z R E T - İ P A D İŞ A H -I
‘Â T .E M P E N A H H U L L İD E T H İL Â P E T U H U D E R -M A H M İY E -İ İS T A N B U L lA N S Â -
N Î - İ Ş E H R -İ Z. S. 960 İL Â G U R R E -İ M. S. 961 B E -M A CR İ E E T - İ S İN A N
M U H A S E B E (î ) - İ V İL Â Y E T -İ A N A D O L U
B) Et-teslİmât ; 4 100
1) Teslim be-Mevlânâ Abdullah kadı-i Manyas, berây-i nafaka-i
Gılmân-ı ‘Acemiyân ve harc-ı gâvân der-Mihaliç, *an yed-i
Sinan merdüm-i mevlânâ-yi mezbûr 2 000
2) Teslim be-Hasan bin Abdullah haddâd, be-cihet-i sâhten-i
revzenhâ-i »VJjj âhen, berây-i cam i-i şerif ki ber-veçh-i peşîn 1 000
3) Teslim be-Abraham yahudi haddâd, be-cihet-i sâhten-i
revzenhâ-i âhen, berây-i camic-i şerif ki ber-veçh-i peşîn 500
4) Teslim be-Musüheddin Halife, berây-i mevâcib-i hod ki
‘an Şam. âmed, be-ma'rifet-i Sinan Ağa ser-mi ‘mârân 300
5) Teslim be-lâğımcıyân-ı kâriz yjlT, ‘an yed-i İskender ermeni 300
C) 17 915 n e f e r â :
B e -c îh e t -İ n a f a k a -İ m e z k û r İn , 30 441
L) Be-cihet-ı ser-pîyadegân-ı gılmân ve Gılmân-ı cAcemiyân-ı
cumhur (?) ve m u‘temedân ve bevvabîn ve anbarî ve
hammalân ve ‘accalîn ve gayruhû ki der-bina-i cami‘-i
şerif hizmet-kerde-end j;1»i£ , *an 27 Za s. 960 ilâ
gurre-i M. s. 961. 7 802 nefer: 10 494
S e r-p ry a d e g â n , 2 7 ey y âm , f î 10 270 258 n e fe râ , f î 1,5 387
2 2 9 3 n e fe râ , f î 2 4 .5 8 6 5 251 n e fe râ , f î 1 S =51
2) Be-cihet-i nafaka-i gılmân-ı cumhur, m a‘a haseki-i
ser-piyadegân ve âhenger ki der-kârheng-i mirî hizmet kerde-
end, ‘an 18 Za. s. 960 ilâ 23 Z. s. minh. 10 113 neferâ 19 947
25 n e fe râ , f i 5 125 996 n e f e r i, f î 2 I 992
I 8 98 n e fe râ , f î 4 7592 5 67 2 n e fe râ , 1 'fî 5 672
i 5 2 a n e fe râ , f î 3 4 5 66
:
E l -İc a r â t 120 686
e l -b â k İ : 3 657
C. SÜLEYMANİYE ÎNŞAATÎYLE İLGİLİ BÂZI EMİR VE KAYITLARI
ÎHTÎVA EDEN “MECMUA”
' ,: ; . f V f 4-;v .. *
V . ... — ' P 5rTT' '
j Ijfs&i. J&J Ç iV — . tb j , , ^k» » *1»•« jy C r ./ iv tl*>*«"•’
e .* ' -
amTEiTi tertip veya kopya ediliş tarihleri arasındaki uygunluk dolayısiyle, bu mecmuanın
yine aynı maksatlarla inşaatçıların eli-altında bulunmuş olması ihtimali daha fazla
azalmaz.
Bu gibi âbidevî binaların inşaatının teşkilât ve idaresi ile işçi ve malzeme tedârik ve şevki
işlerinin ortaya koyduğu meselelerin vaktiyle, nev’inin çok muvaffak bir örneği olan
Süleymaniye camimin inşası sıralarında, ne şekilde halledilmiş ve ne münâsebetle, kimlere
ne tarzda emirler yazılmış olduğunu göstermek itibariyle Mecmuamızın aynı meselelerle
62 sene sonra karşı karşıya bulunan Sultan Ahmed camii inşaatının idarecileri için
türlü pratik faydalar sağlamış olacağı muhakkaktır.
Kıymet ve mâhiyetini okuyucularımıza îzah etmeğe çalıştığımız “Mecmua”mızın
ihtivâ ettiği Süleymaniye cami ve imareti inşaatıyle ilgili hüküm ve kayıtların husu
siyetlerinden ve dolayısiyle kendilerine emsâlsiz bir değer bahşeden cihetlerden birisi
de, bu hükümlerin münhasıran, elimizde mevcut Mufassal Muhasebe Defterlerinin
tutulmağa başladığı 961 yılından evvelki devirlere, eski bina emini Hüseyin Çelebi zamanına
ait bulunmalarıdır16. Halbuki, yukarıda belirttiğimiz gibi, elimizde bulunan ve 165 lik
muntazam bir seri teşkil eden defterler bina emini Sinan Beğ devrine âit bulunmaktadır.
Gerçekten, mecmuamızda mevcut bulunan kayıt ve hükümlerin âit oldukları
tarihlere göre dağılımı şöyledir:
Mecmuamızda hemen hemen hepsi Süleymaniye cami ve imareti inşaatı ile
ilgili 311 kadar kayıt veya hüküm sureti mevcuttur17. Bunlardan yalnız 2 si 956
yılının ortalarına âittir. Fakat, tarihsiz olan diğer 60 kaydın içinden bir çoklarının
aynı yıla âit bulunması da mümkündür. Geriye kalan kayıtlardan 106’sı 957, 64’dü 958,
47*si 959 ve 32 tanesi 960 yıllarına âittir. Bu hale, göre “Mecmuamdaki kayıtların
t a m a m ın ın inşaatın elimizde Muhasebe Defteri bulunmayan devresine âit bulunuşu,
onlara hakikaten ayn bir kıymet bahşetmiş olmaktadır.
Diğer taraftan, bu kayıtlar içinden bilhassa emir ve hüküm şeklinde bulunanların
Mufassal Muhasebe Defterlerinde mevcut bulunmasının esasen âdet olmayışı ve arşiv
lerimizde mevcut Mühimme ve Ahkâm defterleri serilerinde ise bu senelere âit ciltlerin
zayi olmuş bulunması, mecmuamızın ihtivâ ettiği hüküm suretlerinin, bizim için bugün
ebedî olarak kaybolmuş olan, inşaat hesablan ile ilgili bir kısım arşiv vesikalarının
boşluğunu kısmen doldurmak imkânını sağlamış bulunmaktadır.
Bu bakımdan muhteviyâtmm büyük bir kısmım, yalnız ayn bir tertibe sokarak,
bu eserin sonundaki “Kayıtlar” kısmında aynen neşretmiş olduğumuz “Mecmua”-
mızı Türk Yapı ve Yapı Malzemesi Tarihi için kıymeti büyük bir kaynak farz ve
kabul etmek mümkündür, İnşaatın Hüseyin Çelebinin emînliği zamanına ait birin
ci devresinde geniş ölçüde stok edilmiş olan çeşitli malzemenin hangi yollardan,
kimler tarafından tedârik ve sevk edildiğini, miktar ve fıatlannı ve bu devrede yapı
lan işlerin mâhiyetim ancak bu “Mecmua” sayesinde öğrenebilmekteyiz.
Mecmuamızın ihtivâ ettiği hüküm ve kayıtların asîiyetinden şüphe etmek için de
bir sebep mevcut değildir. Bu hükümler diğer kaynaklardan elde ettiğimiz bilgiler ile
daima âhenk halindedir. Bu hususta bir kanaate varmış olmak için 13 numaralı
kayda ilâve ettiğimiz taban notu ile 25-27, 46 ve 490-492 numaralı kayıtların
karşılaştırılması kâfidir.
Mecmuamızı tertip edenlerin Süleymaniye Külliyesi inşaatıyle ilgili hüküm ve
muhasebe kayıtlarından derledikleri örnekleri bu inşaatın münhasıran Hüseyin Çelebi*nin
bini, emini olduğu ilk devreye (956-960) âit olanlar arasından seçmiş olmaları ve
Sinan Beğ’in. emînliği devrine (961-966 senelerine) âit hiç bir kaydı tanımamaları üzerin
de durulmağa değer bir mesele teşkil etmektedir.
Bu hale nazaran, onların bu hüküm suretlerini toplamak için o zaman hükümet
dairelerinde tam seriler halinde mevcut Mühimme ve Ahkâm defterlerinden doğrudan
doğruya faydalanmış olmaları, ve yalnız ilk devre âit muhasebe defterlerini görmüş
bulunmaları lâzımgeîir. Aksi takdirde 961-966 senelerine âit emir ve fermanlardan da
örnekler seçmiş olmaları icab ederdi. Şu halde bu mecmuayı teşkil eden vesikaların
sadece Hüseyin Çelebinin bina eminliği zamanına âit Muhasebe Defterleri ile resmi muhaberatı
tâkifi ve örnekler kopye edecek bir durumda olan ve 960 y ılı sonlarına doğru emin Hüseyin Çelebi
ile birlikte mevkiini kaybetmiş bulunan bir memur tarafından toplanarak abidevî inşaat işleri
için bir örnek - emirler dergisi olarak elden ele geçerek ve biri birinden kopye edilerek
Sultan Ahmed camii inşaatı emini Kalender Paşa zamanına kadar geldiği kabul edilebilir.
D) SÜLEYMANÎYE GAMI VE İMARETİ İNŞAATI İLE DOĞRUDAN DOĞ
RUYA İ l g i l i o l m a d ik l a r i h a l d e ü c r e t v e m a l z e m e f iy a t -
LARIYLE İNŞAAT İŞLERİNİN FİNANSMANI VE TEŞKİLATLANDIRIL
MASI HUSUSLARININ VE İNŞÂAT ÂLET VE VASITALARIYLE MAL
ZEMESİNİN ZAMAN VE MEKÂN İTİBARİYLE ARZETTlKLERl DEĞİ
ŞİKLİKLERİ MUKAYESEYE YARAYACAK ÖRNEKLER
âsn**ye bu hususta vukuflarından şüphe câiz okrayan tarihçiler bile kitabedeki bu tarih
leri biraz farklı olarak nakletmişlerdir. Meselâ, ‘Âlî, Künhifl-akbâr’m.da.1 şu ifadeyi
kullanmaktadır:
"Bu cümlenin pay-best-i binasına 956 senesinde mübâşeret olunub 64 senesine varınca
hezâr zahmetle itinâm olundı ki rûzmerre binden ziyâde neccâr ve fa'âl mütevâlî ve
lâ-yezâl sarf-ı makdur etmişlerdi".
Bu suretle cami kapısındaki kitâbeden farklı olarak inşaata babama tarihini
957 değil, 956 olarak kayıt ve kabul etmiştir. *Âşık Çelebi (Trabzonlu Mehmed bin
Ömer) de Menâzırtfl-cavâlim isimli eserinde2 "Cami'-i fazîm ve ‘âlî ve m a‘bed-i
vâsic binasına sene sitte ve hamsın ve tis'a mi’ede (956) şurûc o lu n u b .d iy e re k
‘Âlî’ye iltihak etmiştir. Peçevî de inşaatın iptidâsını 956 ve intihâsmı 964 olarak
göstermiştir3.
Celâl-zâde Mustafa ise, Tabakatü’l-memâlik ve Derecâtü'l-mesâUk isimli eserinde4,
cami kapısındaki kitâbe kaydına uygun olarak ve onu daha fazla tavzih ederek, 957
yılının Cemaziyelevvelİnm (evâkirindeki) 2T inci perşembe gününü (13 Haziran 1550) temel
atma merâsiminin yapıldığı tarik olarak kayd ve tasvir etmektedir. Fakat, bu münasebetle
vermiş olduğu aşağıdaki izahlar ile, temellerin kazılması ve merâsimîe mihrâba temel
konmasından önce temellerin zemin seviyesine çıkarılması için yapılan çalışmalara çok
zaman evvel başlanmış olduğunu da göstermiştir:
Mimar Sinan "fermân-ı cihanmutâ* ile cami‘-i celflü’ş-şânm vaz‘-ı makbûl ve
matbû‘ üzere resm ve tarhını ihzar eylemişlerdi. Tevsî'-i dâire-i meydan idüb ol makam-ı
cennet-âbâd ve ferş-i firdevs-bünyâdı tertîb ve tenzil eylediler, Câmi'-i şerifin resmini
meydân-ı z&nîne nakş ve bast eyleyüb sanayici hendesede mahir kâmiller tâyin idüb esas-ı se*â-
iet-iktibas kazılmağa emr itdiler. ‘Amele-i çâbük-dest ve seng-şikest zemân-ı yeslrde
tecvîf-i zemin idüb külüng-i hacer-me ‘âş ile hâk-i pâki kal‘ü tıraş itdiler.
Temel emri temâm olup temhîd-i esasa kabiliyet ve isti'dâd geldikde mehere-i erbâb-ı
takvim ve nücûm bir sa,*at-i sa<d ihtiyâr eylemişlerdi. Sene seb'ave hamsin ve tista mi3e
Cemâziye’l-evvelininyirmiyedinci hamîs-i meymenet-enisgününde” Padişah ma ‘iyyeti ile beraber
inşaat yerine geldi ve orada "müctemi* bulunan umum fukara ve muhtâcîne ebvâb-ı
hasenât ve tasaddukaü meftûh idüb mâl-i bî-kerân in ‘âm ve ihsân idüb sürü sürü fevc
fevc koyunlar, koçlar kurban eylediler” ve tâyin edilen saat gelince, padişahın emriyle
Şeyhülislâm Ebu’s-sıfûd Efendi “Câmi-i cennet-me’âbın esas-ı mihrâb-ı meymenet-nisâbmı
dest-i mübarekleri ile koyub binâya ibtidâ eylediler".
Celâl-zâde’m n bu ifadesinden anlaşılacağı veçhile, 957 yılı Ca. inin 275nci perşembe
günü (13 haziran 1550) yapılmış olan bu açılış merasimi3nden çok zaman evvel inşaat
sahasının hazırlanması işi başlamış ve hattâ binanın temelleri muayyen bir seviyeye
ulaşmış bulunuyordu.
Bu vaziyete göre, binaya başlama tarihi olarak  li’nin bildirdiği 956 yılı kaydının
bile, çok zaman evvel başlamış olan temelleri hazırlama işinin ancak son safhalarından birine
dit olması lâzım gelir.
1 t j * jjjl j »br** c f j
1 İ s ta n b u l Ü n iv e rsite si K ita p lığ ı T . Y . N o . 9 İ s ta n b u l 1283, s. 424.
5959) y p - 3« /fa * * İs ta n b u l Ü n iv e rsite si K ü tü p h a n e s i, T . Y .
* S ü le y m a n iy e K ita p lığ ı, H a le t E fe n d i K ita p N o . 5 9 9 7 , y p . 4 2 0 /b .
la r ı , N o . 6 ı 6 , d i t I I , y p . 4 0 /a .
İNŞAATIN BAŞLAMA VE BİTME. TARİHİ 49
“ C” ' rümıızı ile tanıtılmış olan kaynağı) ise zenginlik ve sağlamlık bakımlarından
bahset tığimiz Muhasebe Defterleri ile mukayese mümkün değildir.
Gerçekden, inşaatın başlama tarihini k atcî olarak tâyin ve işlerin ilk senelerdeki
seyrini tâkip bakımından bu “Mecmua”nm ihtivâ ettiği kayıtlar çok dağınık ve kifa
yetsizdir. Bu sebeple, camiin temellerinin kazılıp hazırlanması işinin oldukça ilerlemiş
bir safhasında temel-atma merâsiminin nasıl yapılmış olabileceğine dâir, çoğu başka
inşaâta ait olmak üzere elde mevcut diğer bâzı bilgilere dayanarak, bir takım tahminler
yapılabilmektedir:
Bu hususta evvelâ, temel-atma törenlerinin yapılış şekli hakkında İstanbul’da
jVtfr-ı Osmaniye camii inşaatı (Hitamı H. 11-1-1169) 7 dolayısıyle verilen malûmatı kısaca
hatırlatalım.
Bu camiin temellerinin kazılmasına, 1161 L. ayının 14’üncü pazartesi günü baş
landıktan sonra, 3-4 ay müddetle her gün 1 000’i mütecâviz rençber, 300 den fazla
lâğımcı, 200 dıvarcı ve 50 den fazla neccâr çalıştırılmıştı. Müteâkıp sene içinde,
temel-atma merâsiminin Safer ayı girmeden evvel yapılması arzu edildiğinden, temel
kazma işinin bitmesi beklenmeden inşaat sahasının ortasında “bostan kuyusu” gibi
“kılağuz” kazıldı ve müneccimler tarafından bir “ eşref-saat53 olarak seçilmiş olan
1162 yılınm 29 M. cumartesi günü saat 6.30 da devlet erkim ve ulemânın buzûruyle
merâsim yapıldı. Tören esnasında, duâdan sonra Sadrazam temel kuyusuna bir avuç
altın saçtı ve bina emini ile, mimar ağa’yavebina kalfası’na hil'atlar giydirdi. Şeyhlere
ve ameleye hediyeler dağıtıldı ve kurbanlar kesildi8.
Yine Nûr-ı Osmaniye camii inşaatında kâiib olarak çalışmış olan Ahmed Efendi’nin.
naklettiğine göre, temellerin kazılması işine bu merasimden sonra da hararetle devam
edildi:
Her gün 30 katar katır, 40-50 katar eşek ve beygir, temel hafrîyâtmdan çıkan
toprağı denize veya Fazlı Paşa Sarayı ile Cinci Meydam’na taşıyordu. Bu suretle, 22
arşın derinliğe inildikten sonra zemine demirli büyük kazıklar kakılıp kireç ve korasan ile
moloz taşından bir rıhtım bina edildi ve binaya gerekli sağlamlığı verebilmek için, hususî
bir şekilde hazırlanmış olan ayaklar üzerine kemerler örülerek bir nevi sahrmc inşa
edildi. Yer-yüzüne çıkmağa dört arşın kalıp od-taşmdan temeller örülmeğe başlandığı
zaman 1162 yık Ş. ayının 13’ü olmuş ve bu suretle temellerin kazılmağa başlamasın
dan 10 ve temel-atma merasiminden 6,5 ay kadar bir zaman geçmişti.
Sultan Ahmed camiinin inşaatının ilk devirleri hakkında verilmiş olan bilgiler de
bu gibi vesilelerle yapılmakta olan törenlerin mâhiyeti ile ilk çalışma günlerinin havasını
ve belli-başlı iş sahalarını aydınlatmak bakımından dikkate şayandır:
Bu malûmata göre, camiin mevkii seçilirken bu yerin sokakların dar ve ziyadesiyle
meskûn bir mahal olmamasına dikkat edilmişti. Bu suretle, bina malzemesinin nakli
içinin ve inşa faaliyetinin civar halkını ziyadesiyle tazyik etmesi, yolların tıkanması
ve yapılması zarurî görülecek istimlâkler dolayısıyle mamur bir sahanın yıktırılması
gibi.. mahzurlar önlenmek istenmiş ve “bir mescid yapılmak ile bir nice kalb yıkılmak”-
dan çekinilmişti ®.
Bu sebeple, At-meydanındakı saraylarla mirî anbar ve bazı dükkânların satın
alınarak yıktırılması işi uzun sürmedi. 1018 yılırım Zilkadesi başında bu binaların
yıkılarak sahanın açılması ve şantiye için lüzumlu malzeme depolan, demirci ve nec-
cârlara mahsus atölyeler, idareciler için hususî daireler.. gibi tesisler vücude getiri
lerek iki ay kadar bir zaman sonra (1019 yılı başında) devlet büyükleri ve kalabalık
bir halk kütlesinin huzuruyle temel kazma işine merasimle başlandı910.
* *
Âbidevî binaların inşaatına başlamadan evvel bu binaların bir plân veya maket’inin
zarûret bulunduğundan, Süleymaniye camii ile imarete dâhil
fra^ rlfln rm s o lm a s ın a,
binaların da önceden birer plânının resmedilmiş olması icab eder.
Benzeri plânlan bulmak maksadıyle Topkapı Sarayı Arşivinde yapılan araştırma
lar, maalesef tatmin edici bir netice vermemiştir. Gerçekten, şimdiye kadar ele geçen
basit ve ehemmiyetsiz bir kaç resim ve krokinin (dosyalarından çıkarılmış olduklan için)
tarihlerini tâyin etmek mümkün olmadığı gibi, çok daha sonraki devirlere ait olmalan
lâzım gelen bu örneklerden Süleymaniye’ye veya Mimar Sinan devrine âit plânların şekli
ve prensipleri hakkında tam bir fikir edinmek imkânı yoktur u .
Fakat, bu plânların bugün elimizde olmayışı onların esasen mevcut bulunmadığım
daisbatedemez.Buhusustaenbüyük delilimiz, Süleymaniye cami ve imareti için satın
aln-mna bulunan malzeme arasında “kâmâme-i mimar”, “kârnâme-i medrese”, veya
hut "resm-i binâ” için kâğıt satın alınmış olduğuna dâir kayıtların mevcut bulunması
dır. (krş. No. 461-463, 465, 467-468).
Bu vesikalarda kullanılan “kâmâme” tâbirinin açık bir şekilde plân veya resim
manâsına geldiği bilinmekte ve bu suretle basit bile olsa bazı plânların mevcut bulun
duğu anlaşılmaktadır. Fakat, mühim olan mesele, bu plânların ne dereceye kadar taf-
* e jJ - U j İ (Sj I y b j »jj Tj * -O 31
İNŞAATIN BAŞLAMA Y E BİTME TARİHİ 53
m Baha-i astar v e çiriş v e tutkal ve îortas v e g a y n ih û , b erS y-ı m ım û n t- i k ttU e * * * 3 7 7 " ( N o .565 n . 3 5 ).
18 T a r i h - i c a m i '- î şerîf-i N u r - ı O s m a n ı,s. 6.
* * * <15 *üyt
II. CAMI İNŞAATININ BlTME TARİHÎ
Camiin infaatmm bitme tarihine gelince; bil tarih, cami kapusu yanındaki kitâbede
964 yılı Zilhicce evâhiri (1557 Ekim ortalan) olarak işlenilmiş bulunmaktadır. Rüstem
Faşa tarihi diye de adlandırılmakta olan bir anonim Tarih-i Âl-i Osmanda ise17, aynı
şekilde, camiin tamamlanış tarihi olarak gösterilmiş olan 964 yılı, “sene-i meşfûr
Zilhiccesi euâhırinde vâki* olan yevm-i cum'a'da” kaydiyle daha fazla vuzuhlandınlmış
bulunmakla beraber, Zilhicce evâhiıini teşkil eden günler içinde mevcut iki cuma*dan
hangisinde olduğu tasrih edilmemektedir.
*ÂWnin yukarda zikredilmiş olan ifadesinde18*ise bu tarih sadece 964 yılı (ayı
zikredilmeden) kaydedilmektedir.
Tezkiretü*l-büny&rûda ise18, Mimar Sinan’ın ağzmdan, “964 Şevval*insn. gurresm-
de evvel (?) cumasında Gum'a namazı kılındı” denilerek cami kapusunun kitâbesine
hakkedilmiş olan evâhır-i Zilhicce kaydından uzaklaşılmıştır.
be-i refî‘a-i sâmiyesi... zirve-i tekmil ve itmâm-ı behçet-encâm ile muhallâ ve müzeyyen
vâki* oldu*’.
“Kapandı kubbe-i pür-mır-ı rahmet
Temâm oldu şerefle buldı ziynet”
Görülüyor ki burada bahis mevzuu olan hâdise, sadece kubbenin kapanmasıdır
ve bu tarihten^ ramlin inşaatının tamamiyle ikmâl edilerek, ibadet için müminlere
açılması gününe kadar, daha bir hayli zamanın geçmesi lâzım gelecektir. Fakat, bir çok
tarihçilerin inşaatın “itmamı” veya “hitâmı” hâdisesinden neyi kasdettiklerini tasrih
ve tefrik etmeden tarih kaydetmiş olmalarından dolayı, bu iki ayrı husus birbirine
karıştırıldığı gibi; türlü zühullerle ‘indî tefsirler ve bazen kâtiplerin istinsah hataları
da inzimam ederek, “hitâm” tarihi olarak zikredilmiş bulunan rakamlar da içinden
çıkılmaz bir hal almışlardır.
Evliya Çelebi, yukarıda naklettiğimiz ifadesinde, cami için “sene 963 tarihinde
tamâm bulmuştur” şeklindeki kısa ve müphem ifadesiyle, tamamlanma işinden ne
kasdedildiğini tasrih etmeden tarih kaydetmiş olanlara bir misâl gibi zikredilebilir.
Süleymannâme isimli kitaplarında hitâm tarihini 964 yılı Şevvalinin dokuzuncu
günü olarak kaydeden Şemseddin Mehmed21 ile Kara Çelebi-zâde Abdulaziz22 ise
Celâl-zâde’nin kubbenin kapanışı için verdiği tarihi (senesini değiştirerek) hitam ta
rihi ile karıştırmış olmaları muhtemel bulunanlara ait diğer misâlleri teşkil edebilirler.
Daha sonraki tarihçilerden Hammer23 de camiin ikmal edilerek “mü’mînînin
enzâr-ı hayretine” arzedilişi tarihîni, 8 Şevval 963 (15 Ağustos 1556) olarak kabul
ve zikretmekle bu karışıldığı devam ettirmiştir. İsmail Hâmi Danişmend’in, İzahlı
Osmanlı Tarihi Kronolojisinde “inşaatı ikmal edilen Süleymaniye camimin halka
açılması tarihi” olarak (menba ve sebep zikretmeden) ileri sürdüğü 9 Şaban 964 (7
Hatıran 1557) rivâyeti de bu hususta tarihçiler arasında hüküm süren kararsızlığın
bir ifadesidir24.
numaralı Muhasebe Deften bu maksatla tetkik edildiği zaman inşaatın bu tarihlere doğru
ulaştığı merhale ve gelişmeler hakkında şu malûmat elde edilmektedir:
1) Bu haftanın sonunda (6 Z. perşembe günü) o zamana kadar çalışmış olan ve
yekûnu 63 usta ve 25 çıraktan müteşekkil bulunan nakkaşlar gurubunun çalışmaları
sona ermiştir. Halbuki bu gurub, aynı senenin 3 G. (3 Nisan 1557) tarihinden itibaren
(Df. 111) çalışmakta ve aradan geçen 146,5 çalışma günü zarfinda, cem‘an 3 405
iş-günü temin ederek camiin tezyinât işlerini bitirmiş bulunmakta idi. Bu keyfiyet
cami inşaatının ikmâl edilmek üzere bulunduğuna bir karine teşkil edebilir26.
2) Aynı hafta (2-6 Z. 964) zarfinda, diğer bâzı iş sahalarında da gayet kesif bir
şekilde çalışılmakta olduğu görülmektedir.
Meselâ, elimizde mevcut defterlerde, bu haftaya gelinceye kadar, inşaatın devamı
müddetince gece mesâisi yapıldığına dair hiç bir kayıt bulunmadığı halde, istisnaî
olarak bu hafta içinde muhtelif işçi guruplarından mahdut bazı ustaların gecelen de çalıştıktan 27
ve bu yüzden ilâve bir yevmiye aldıkları tesbit edilmiştir. Şöyle ki:
a) Hafta içinde inşaatta çalışmış olduklan için bu defterde isimleri kaydedilmiş
bulunan 415 sengüraştan 13 tanesi 2 Z. (25 Eylül) pazar; 2 tanesi 3 Z. pazartesi; 5
tanesi 4 sah ve 4 tanesi de 5 Z. çarşamba günü geceleri ilâve mesaiyapmışlardır. Bu suretle
ilâve gece mesâisi yapan ustaların çoğu halîfe unvaniyle anılan mâhir kimselerdir.
b) Bu hafta içinde inşaatta çalışmış olan 279 bennâdan (10su müslüman ve 2’si
hınstiyan olmak üzere 12 sinden) 9su ayın 45üncü sah ve 3’ü 5 Z. çarşamba günü ge
celeri ilâve mesâi yapmışlardır.
c) Aynı suretle, son hafta içinde iş almış bulunan 26 nakkaştan 13’ü 3 Z. pazartesi
(27 Eylül), 12 si 4’üncü sah ve 13’ü de 5’inci çarşamba günleri gece mesaîsi yapmışlardır.
Bu suretle ustalan geceleri de çalıştırmağa mecbur eden bir sıkışık durum, rami in ş a a tın ın
ikmâl edilmek üzere bulunduğunun ve yakında yapılacak bir açılış merasimine hazır bulun
durmak için bütün noksanların tamamlanmak üzere olduğunun mühim bir delili sayıla
bilir 28.
Gerçekten, tetkik konusu 132 numaralı defterin ihtivâ ettiği haftayı tâkip eden
günler içinde, 10 Zilhicce (4 Ekim) pazartesi gününe tesadüf eden Kurban bayramının
birinci gününde, bayram namazı ile birlikte camiin açılış merasimi de yapılabilirdi ve
yukarıda bahis mevzuu edilen karinelere göre, her şey ona göre hazırlanmış görünü
yordu. Fakat, bütün gayretlere rağmen inşaat işlerinin tamamiyle İkmal pHiİpmpmig
bulunması veya camii Kurban bayramında açmış olmamak düşüncesi gibi (bugün
bizim lâyıkıyle bilmediğimiz) bir sebeb ile, açılış merasiminin bir kaç gün daha
tehir edilmiş bulunması lâzım gelmiştir ki, bu suretle cami kapusu kitâbesinde ve
diğer bazı inanılır kaynaklarda inşaatın bitme tarihi olarak tesbit edilmiş olan Zilhicce
evâkırine (bu ayın son on günlük kısmına) erişmiş bulunuyoruz.
Zilhicce ayının bahis mevzuu bu son on gününe âit hesaplarım ise 133 numaralı
defterin birinci kısmında bulmaktayız. Zikri geçen defterdeki kayıtlardan faydalanarak
bu devre âit çalışma günlerinin de bazı hususiyetlerini açıklayabileceğiz :
Bir az evvel tetkik ettiğimiz 132 numaralı defter, 6 Z. perşembe günü sona erdiğine
göre; 133 numaralı defterin (mutlak bîr tatil günü olan 7 Z. cuma günü âdet olduğu
veçhile hesaplara katılmayacağından) normal bir şekilde 8 Z. (2 Eklin) cumartesi günün
den başlatılması lâzım gelirdi. Halbuki, 10 zilhicce pazartesi gününe rastlayan Kurban
Bayramı dolayısıyle, 7 Z. cuma tatili ile bayramdan önce gelen 8 ve 9 Z. günleri de
(umumiyetle yapıldığı gibi) bayramın birinci günü ile birlikte mutlak bir şekilde çalışıl
mayan birer tatil günü sayılarak deftere ithal edilmemişlerdir. Bu sebeple, 133 numaralı
Muhasebe Defterinin birinci kısmının hesaplan, Kurban Bayramının ikinci gününe
tesadüf eden 11 Z. (5 Ekim) salı gününden başlayıp (14 Z. cuma günü mutlak bir tatil
günü olarak hariç) 21 cuma gününe kadar 10 iş-gününü ıhtivâ eden bir zamana âit
bulunmaktadır.
Bu vaziyette anormal bir bal olarak dikkatimizi çeken cihet, (âdet olduğu veçhile)
Kurban Bayramlarının her dört gününün mutlak tatil günleri sayılması lâzım gelirken;
burada, bayramdan evvelki cuma ile bu cumayı tâkip eden cumartesi ve pazar günleri
tam bir tatil yapılmış olduğu halde, bayramın ikinci salı gününden itibaren cüz’î bir
nisbette de olsa, işe resmen devam edilmiş olması ve hattâ defterdeki hesaplara umumî
bir çalışma günü olarak ithal edilmemiş olmasına rağmen, bazı ustaların bayramın
birinci günü dahi çalışmış bulunmasıdır29. Buna mukabil bayramın dördüncü gününü
tâkip eden 14 Zilhicce cuma günü yine tam bir şekilde tatil yapılmıştır.
Acaba bütün bu gayretleri Z. nin 14’üne rastlayan cuma (8 Ekim) günü yapılacak
bir açılış merasimi için inşaatı tamamlamış olmak gayesiyle sarfedilmiş addedebilir mi
yiz ? Nitekim, bu sıralarda İstanbul’da bulunan ve Süleymaniye Camiinin gerçeğe uy
gun ve doğru nisbetleriyle bir resmini de yapmış olan Alman ressamı Melhior Lorichs,
açılış merasiminin, kalabalık bir ulema ve saray erkânının da katılması ile 4 Ekim
1557 tarihinde (yâni 14 Zilhicce 964’da) yapldığmı kaydetmiştir *. Lorichs’in bu
kydı büyük bir değer taşımakla beraber, biz aşağıdaki bazı düşüncelerle, açılış tö
reni tarihini bir hafta sonraki 21 Zilhicce (14 Ekim) cuma gününe bırakmak lâ-
zımgeleceğini sanıyoruz: Bu takdirde 14 Z. cuma gününün açılış merasimi için seçil
mesi, camiin kapusundaki kâtibenin kaydettiği evâhir-i Zilhicce sarahatine aykırı dü
şecektir.
Bundan başka, 133 numaralı defterin (20 Z. perşembe günü dahil) 9 iş-gününün
hesaplarım ihtivâ- eden birinci kısmında, uzun zamandanberi yapmakta oldukları
işleri (bu defterin hesaplarım ihtiva ettiği 9 günlük müddet içinde) hangi gün teslim
ettikleri veya ikmâl etmiş oldukları belli olmıyan, fakat maktû (götürü) bir bedelle çalış-
tıklan bilinen sengtıraslara ödenmiş olan ücret kayıtlarına tesadüf edilmesi de ayrıca
göze çarpmaktadır.
Kendilerine bu hafta içinde külliyetli ücret ödenmiş olan sengtıraşlar içinde ise,
bilhassa cami ve harem kapılarının “müşebbek” toplanın ve küçük veya büyük “âvize”-
lerini tıraş etmek gibi açıhş merâsiminde mutlaka bitirilmiş olması gereken mühim ve
ince işleri yapmış bulunan 13 kadar taşçı ustasına âit kayıtlar bilhassa üzerinde durul
mağa değer bir mâhiyet arzetmektedir (Krş. No. 205). Bahis mevzûu sanatkârların bn
mühim işlerin ikmâli için Z. nin 20’inci perşembe günü akşamına kadar çalışmış ol-
malan ve ücretlerini son günü almış bulunmaları mümkündür.
Diğer taraftan, benzeri işler tamamlanmadan açıhş merâsiminin yapılmasına imkân
olmadığı gibi, bu işleri yapan ustalara gündeliklerini tamam olarak ödeyip onlan
sevindirmeden bu merasimin yapılmış olabileceği de düşünülemez. Bu sebeple de,
964 yılı Z-5İ "evâhıril’nin ilk cuması olan 21 Z- (15 Ekim 1557) gününü beklemekte zaru
ret vardır ve camiin merâsimle ibadete afilış günü olarak bu tarih üzerinde karar kılmak icabet-
mekedir.
Gerçi, rami inşaatının tamamiylc ikmâl edilerek açılış merâsiminin yapılması için
Zilhicce evâhrrinde rastlanması mümkün olan ikinci cumayı tegkil eden 28 Z- (22 Ekim) tarihli^
bir cuma daha mevcud ise de defterimizde Z. evâhırinin bu ikinci cumasını beklemeği"
îcab ettirecek bir delil bulunamamaktadır. Çünki, 21 Z. cuma tarihi bir defa geçtikten
sonra (133 numaralı defterin 28 Z. cuma tarihini ihtivâ eden ikinci kısmında cami
inşaatında bir açılış merâsimi için tamamlanması zarurî addedilecek her hangi bir
işin veya mubayaanın yapıldığına dâir hiç bir kayıt yoktur.
C A M İ İN Ş A A T IN IN B İT İŞ T A R İ H İ N İ T Â Y İN E Y A R IY A C A K D İ Ğ E R D E L İ L L E R .
kapı kilidinin, kayıtlarımıza göre merasimden bir buçuk ay kadar evvel (28 Ağustos
1557 de bavlıyan hafta içinde) satın alınmış bulunmasıdır. Gerçekten, bu devre âit
muhasebe kayıtlarını ihtivâ eden 129 numaralı defterde “Bakâ-i kufl-ı müzehkeb berây-ı
cami'-i şerif” denildiğine göre: padişahın eline verilmiş olan bu kilid anahtarının
altın yaldızlı olmasına ve, cami için 5-10 akçe kıymetinde daha bir çok kilitlerin satın
alındığı bir devirde, 200 akçeye satın alınmış bulunmasına göre de, büyük bir sanat ve
işçilik eseri bulunması lâzım gelmektedir.
Bahis mevzuu kilidin satın alındığı haftanın hesaplarım ihtivâ eden 129 numaralı
defterin kayıtları arasında, cami inşaatının açılış merasiminden bir buçuk ay kadar evvelki
hazırlıklarının durumu hakkında bizi aydınlatacak diğer bazı bilgiler de mevcuttur ki
burada hatirlatilmalan faydalı olacaktır:
Camiin, zeminine döşenmek için satın âlınmış olan 2 650 kıt‘a şeşkâne tuğlası için
3 650 akçe (yp. 12); cami için satın alman ve 24 kantar 92 lodra ağırlığında bulunan
iki demir kapı için 8 771 akçe Ödenmiş (No. 339) ve bu kapılan perdaht ettirmek için
de aynca 400 akçe verilmiştir (No. 331)sl.
İmaretin diğer tesislerinin inşası faaliyelerini bir trrafa bırakırsak, yalnız cami
inşaatının seyrini ve ikmâline yaklaştıran merhaleleri tâyin bakımından yine bu dev
reye âit aşağıdaki mübayala kayıtlan da mânalıdır ve dolayısıyle daha evvel zikrettikle
rimiz gibi,, açılış merasiminin ne için 21 Zilhicce 964 (15 Ekim 1557) tarihine rasilıyan cuma
gününden evvel yapılamayacağını isbat etmektedir:
Camiin, her biri, nev'inin birer şaheseri olan tahta kapılan ve pencereler teslim
edildiği zaman bu işi maktul bir ücretle işlemeği üzerlerine alan neccârlara ödenmiş
olan paralar, 19. L. 964 (14 Ağustos 1557) tarihiyle başlıyan haftaya âit hesaplan
ihtivâ eden 127 numaralı defterde kayıtlıdır (No. 261). Bu kapıların çivilerini kalaylatmak
için yapılan masraf ta 130 numaralı defterde bulunmaktadır. Mihrâbm iki yanı için
746 ve HarenCrn pencereleri için 548 parça olarak satın alman çeşitli çinilerin bedelleri,
131 numaralı defterde 24 Za. 964 (18 Eylül) ile başlayan hafta içinde kaydedilmiş
tir (No. 485).
Gerçi, işin ikmâli veya malzemenin teslimi, ile ücretlerin veya mubayaa bedellerinin
ödenmesi tarihleri arasında az veya çok uzunca bir zamanın geçmiş olması ihtimali
mevcuttur. Fakat bu ihtimal, burada bahis mevzuu ettiklerimizle biraz aşağıda, kub
benin kapanması tarihine âit malûmatın sıhhatini münakaşa ederken zikrettiğimiz
kayıtların inşaatın umumi olarak seyrini ve ikmâline yaklaştıran merhaleleri aksettirme bakımın-1
dan büyük bir ehemmiyet taşımalarına ve o suretle kvymetlendirilmelerine mâni olamaz. Nitekim,
burada bahis konusu ettiğimiz ödemelerin de muhakkak açılış merâsiminden evvel
yapılmış olmaları lâzım gelir. Cihan Padişah! sultan Süleyman’ın sonsuz ihsanlarının
saçılmasına vesile teşkil edecek olan bir açılış törenine, işlerini istenilen mükemmeliyetde
ve zamanında bitirmiş olan bir kısım ustaların haklarını ödemeden gidilebileceği
düşünülemez.
Cami kapısındaki kitâbede yazılı tarih ile bazı kaynaklarda tesadüf edilen bilgileri
elimizde mevcut Muhasebe . Defterlerinden çıkardığımız kayıtlarla kontrol ederek,
cami inşaatının tamamlanarak açılış merâsiminin yapıldığı hakikî tarihin tesbiti İçin
giriştiğimiz izahların daha büyük bir açıklık kazanabilmesi için, cami kubbesinin kapan
dığı,, hattâ bu kubbenin dayandığı iki büyük kemerin kavuştuğu tarihlere kadar inmek ve o
tarihlerden hareketle, inşaatın seyrim adım-adım tâkip ederek, ulaşılacak son mer
halenin tarihini yalandan tacyine çalışmak yerinde olacaktır. Bu suretle inşaat işlerinin
seyrine, teşkilâtına ve bazı âdetlerine âit kıymetli bilgileri ortaya koymak da mümkün
olacaktır.
aksetmemiş bulunması ihtimalide pek zayıftır (Meğerki inşaata tahsis edilmiş olan
paradan ayn bir kaynaktan, hususî bir şekilde lütuf ve ihsan edilmiş bulunsun).
Buna mukabil, defterlerimizde diğer kemerlerle bizzat büyük kubbenin kemerlerinin
kavuşmasını kutlamak için yapılan masraflara âit kayıtlar mevcuttur:
Meselâ, 15 numaralı defterde (11 Ca. 961 tarihiyle başhyan iki haftalık bir çalışma
devresine âit hesaplar arasında) âdet-i üstâdân nâmiyle ve camiin kemerlerinin kavuşması
dolayısıyle (No. 539); 225inci defterde (4 Ş. 961 de başhyan devrede) camiin taş avlu
sundaki (Haremdeki) ve tâbhanedeki kemerlerin kavuşması (No. 540); 67 numaralı
defterde ise, camiin yarım kubbesinin kapanması (No. 542) münasebetiyle dağıtılan
paralar kayıtlıdır.
Bu suretle, burada tetkik mevzuu ettiğimiz büyük kubbenin kapanması tarihi
hakkında defterlerimizde hiç bir kaydın bulunmaması ve buna mukabil bu kubbenin
kemerlerinin kavuşması münasebetiyle yapılan masraflara âit olmak üzere bir değil,
iki kaydın bulunması dikkate şayândır:
Gerçekten bu kayıtlardan birincisi, 23 Ş. 962 tarihinde başhyan haftaya âit bulu
nan 62 numaralı defterde mevcuttur ve kubbenin kemerVnin kavuştuğu zaman, bu hâdi
seyi kutlamak maksadıyle, dağıtılacak bal-şerbetmi hazırlamak için satın alınmış bulu
nan 2 kantar 76 lodrakk balın bedeli olarak 520 akçe yazılmıştır (No. 541).
İkinci kayıt ise, 22 N. 962 tarihiyle başhyan bir çalışma haftasına âit hesaplan
ihtivâ eden 66 numaralı defterde bulunmaktadır ve aynı şekilde camiin kubbesinin
değil, yine kubbe kemerfıûiL kavuştuğu vakitte (âdet gereğince) ustalara dağıtılmış olan
800 akçelik bir bağış5a âit bulunmaktadır (No. 542).
Bu kayıtlardan her birinde büyük kubbenin kemerlerinden yalnız birisinin bahis
mevzu edilmesi ve (aynı hâdiseye taalluk eder gibi gözüktükleri halde) bu suretle iki
ayn şekilde tezahür eden kutlama masraflarının birbirinden bir ay kadar farklı zaman
lara âit ayn defterlerde kaydedilmiş bulunması, dikkate şayândır. Kanşık gözüken bu
mevzuu aydınlatabilmek maksadiyle, balın merasim günü hazır bulunabilmesi için
ihtiyâten bir ay kadar evvel satın alınmış olması mümkün olduğu ileri sürülebilir.
Bu suretle aynı hadisenin aynı tarihte iki ayn şekliyle kutlanmış olabileceği gibi; büyük
kubbenin kemerlerinden her birinin ayn tarihlerde kavuşmuş olması dolayısıyle, iki
ayn kemer için, ayn kutlama tarihleri ve şekilleri de ihtiyâr edilmiş olabilir.
Büyük kubbenin istinad ettiği kemerlerin kavuştuğu tarihlere âit olarak Muhasebe
Defterlerinde mevcut bulunan bu kayıtlardan, kubbenin bu kemerler ve ayn kubbeler
üzerinde ve camiin diğer kemerlerine nazaran nasıl bir tempo ile yavaş-yavaş yüksel
mekte olduğunu istidlâl etmek mümkündür:
Gerçekten, kubbe kemerlerinin kavuştuğuna dâir ikinci ve son kaychn bulunduğu
66 numaralı defterin ihtivâ ettiği son tarih olan 27 N. 962 ile, Celâl-zâde*nin kubbenin
kapanışı tarihi olarak kaydettiği 9 L. 963 tarihi arasında (eğer bu sonuncu tarih doğru
ise) 294 çalışma-günü geçmiş olması lâzım gelir.
Aynı şekilde, 15 inci defterde kaydedildiği şekilde, camiin her iki tarafında mevcut
bulunan 6 kemerin kavuşması tarihi ile camiin kubbesinin sadece kemerlerinin kapan
ması tarihi arasında. 368, kubbenin tamâmiyle kapanması tarihi arasında ise 662 iş-günü
çalışmak lâzım geldiği hesaplanabilmektedir.3
tarikte kapanmış olamıyacağım isbat edecek aksi deliller bulunmadığı gibi; aynı tariflin
sıhhatine delil olarak daha başka karineler de pek çoktur:
Meselâ, bu faaliyetlerle alâkalı olarak, diğer kubbe ve minarelerinkilerle bir
likte büyük kubbenin 'aUrn'inin de yapılması için kazancılara ödenen ücretlerle bu
ca/«n*lerin yaldızlanması için sarfedilen altınların ve bu iş için zerker’lere ödenen üc
retlerin hesabı 102 numaralı defterde kayıtlıdır (No. 372, 471, 473).
105 numaralı defterin üçüncü kısmında ise, kubbenin nakışlarım resmetmek için satın
alman 15 deste İstanbul kâğıdı için ödenen para yazılıpıştır (No. 464, 466).
GRAFİK NO : I
CAMİ İNŞAATININ SONA ERMEK ÜZERE BU-
ONOD t]
III. İNŞAATIN SEYRİ VE İŞ-NİZAMI
işçilerin, bu haftalar zarfında cereyan temin ettikleri iş-günü sayısı, haftalara tevzi
edilmeksizin bir arada verilmiştir.
Elimizde Mufassal Muhasebe Defterleri mevcut bulunan devrenin ilk aylan içinde
çalıştıkları yerleri sarih olarak tayin etmek mümkün olan işçi gurupları dışında, “mü
teferrik” yerlerde veya “kârhane” tâbir edilen sengtıraş atölyelerinde çalışan87 veya
çalıştıklan yerler belli okrayan işçi guruplan da cedvelimizin V III numaralı kısmında
ayri sütunlar halinde gösterilmiş ve neticede her hafta çalıştıkları yerler belli olan
işçilerin adedi 12-15 numaralı işçi devam cedvellerinin cuma günlerine rasthyan
sütunlarında tesbit edilmiş olan şekliyle) o hafta içinde çalışmış olan işçilerin umumî
yekûnundan çıkarılarak, defterlerde çalıştıklarıyerler belirtilmemiş olan işçilerin miktarı da
X I numaralı sütun halinde sıralanmak suretiyle sengtıraş ve bennâlann mutelif tarik
lerde şantiyede iş-yerlerine göre dağılış tarzının umumî tablosu tesis edilmek istenilmiştir.
Elimizde mevcud Mufassal Muhasebe Defterlerinin (165 defterlik seri’nin dışında
bulunan 44 numaralı müstakil defterle beraber) 957 yılında cami mihrabının temel
lerinin merasimle konmuş olduğu kabul edilecek bir tarihten (bk. s. 48) 3 sene kadar
bir zaman sonra başhyan bir devre âit olduğu ve bu tarihten evvel de temellerin kazıl
ması ile imarete âit diğer bazı binaların inşası için de bir hayli zaman sarfedilmiş bulun
duğunun tahmin edilebileceği, şimdiye kadar muhtelif vesilelerle vermiş olduğumuza
îzahlar dolayısıyle, raalûmumuzdur.
Bu sebeple, Mufassal Muhasebe Defterlerinin en eski tarihlisi olan 44 numaralı
(dört haftalık) müstakil defterin cedvellerimizde “I ” numara ile işaretli birinci haftası
nın başladığı 9 Kasım 1553 (2. Z. 960) tarihi geldiği zaman, imarete âit diğer binalardan
sarf-ı nazar, cami inşaatının da oldukça ilerlemiş bir safhada bulunduğunu görmek bizi hayrete
düşürmemektedir.
Gerçekten, elimizde mevcut bu en eski tarihli kayıtlara nazaran, 9 Kasımla.birinci
defterde başhyan hafta içinde cami kapısı'nda 33, muslukların sağ taraftaki! erinde 21,
soldakilerde 8; camiin içindeki sütunların alt ve üstündeki kemerlerde sağda 29 ve
solda 25 ve dış kemerlerin sağ taraftahilerinde 21 ve soldakilerde 8 taşçı çalışmaktadır.
Aynı haftaya âit kayıtlarda zikri geçmiş olan harem Aa^zn’nda ise ikinci hafta içinde
39 kişilik bir sengtıraş postası mevcuttur. Dört hafta sonra da (9 Aralık 1553) dört
kişilik ufak bir taşçı postası mihrab inşaatında çalışmağa başlamıştır. Minare ve paye
lerin inşasına ise, ancak 18 hafta sonra (17 Mart 1554 tarihinden itibaren) başlanmıştır.
Cedvellerimizde her biri ayn bir sütün işgal eden belirli iş sâhalanndan her birinin
ne vakit ele alındığım ve ne kadar zaman zarfında ne hacimde bir iş - gücü ve para sarfıyle ikmâl
edildiğini ve elimizde mevcut Mufassal Muhasebe Defterlerinin başladığı tarihte inşaatın
durumunu lâyıkıyle aydınlatabilmek için, bu iş sâhalanndan her biri hakkında elde
edebileceğimiz malûmatı ayn-ayn gözden geçirmek lâzım gelmektedir.
A) C a m i k a p is i :
Seri-dışı 44 numaralı müstakil defterin ilk haftasından itibaren inşa hâlinde bul
duğumuz için ne zaman başlandığı bilinmiyen cami kapısı (şadırvanlı iç-avluya açılan
kapısı), bu defterin Dinci haftasına âit kayıtlarda “bâb-ı dergâh”, II-IV’üncü haftalarına
91Seri-dışı 44 numaralı defterde “üatâdân-1 sârhane-i mermer-tıraşâıı" Raydı mevcuttur. Bu gurubun başı
nda bir nevi taşcı-başı olan Muhiddin Halîfe vardır.
İNŞAATIN SEYRİ Y E İŞ NİZAMI 67
âit kayıtlarda “bâb-ı miyâne” ve seri teşkil eden defterlerimizde ise, “bâb-ı camil-i
şerif” nâmıyle anılmaktadır.
Bu kapının inşası işinde çakşan ustaların 44 numaralı defterde meslekleri sarih
olarak belirtilmemiş olmasına rağmen, Sofi Salih isimli bir ustanın başkanlığı altında
çalışan 33-76 kişilik bir guruba mensup olan bu işçiler, seri teşkil eden defterlerimizde
umumiyetle sengtıraşlar arasında kayıtlı bulunmaktadırlar.
Bahis mevzuu seri defterlerin. 1 ve 2 numaralarında sengtıraşlar umumî olarak
aşağıdaki başlık altında toplanmış.bulunmaktadır:
“Ücret-i sengtıraşân berây-ı hrajîden-i mermerhâ-i bâb-ı camic-i şerif ve Harem ve kemer
li â-i cami ‘-i şerif ve kemerhâ-i bîrûn-ı cami* ve perdaht-kerden-i sütunhâ-i mer
mer ber-veçh-i yevmiye”
Bu kayda göre, bahis mevzuu ustaların bu tarihlere doğru cami kapısının mermer
lerini tıraş etmekle meşgul bulunması lâzım gelir.
Taşçı ustası Sofi Salih’in idaresi altında 9 Kasım 1553 tarihindenberi inşâ halinde
bulunan cami kapısının, 1554 yılı 4 Ekim tarihiyle biten hafta içinde ikmâl edildiği ve
bu müddet zarfinda 11 747,5 iş-günü çalışmış olan bahis konusu sengtıraşlar gurubuna
101 254 akçe ödendiği tesbit edilmiştir88.
6 Ekim 1554 tarihinde başhyan hafta hesaplanın ihtiva eden 35 numaralı defterde
Sofi Salih ve 30 kadar arkadaşının “Der Harem ve gayruhû” başlığı altında kayıtlı
başka bir guruba aktarılmış bulunması da kapı inşaatının daha evvel bitmiş olduğunu
isbat etmektedir.
B) H arem K apjsi:
Camfin şadırvanlı taş avlusunun (iç-avlunun) İkisi yanda olmak üzere üç kapısı
vardır. Burada bahis mevzuu olan kapının kuzey-batıya açılan ve içinde altlı-üstlü
odalar bulunan büyük orta kapı (bâb-ı vasat) olması lâzım gelir.
Bu kapının inşaatı seri hârici 44 numaralı defterin ikinci haftasında (20 Kasım
1553 de) başlamış (ve 13 Aralık 1554-15 Şubat 1955 tarihleri arasındaki 2 kış ayı zar
fındaki bir kesilmeden sonra) 14 Kasım 1555’e (Df. 75) kadar devam etmiştir39a.
Bu işte çalışan ustalar ilk üç hafta zarfinda bennâ yahut sengüraş oldukları tasrih
edilmeden kaydedilmiş oldukları halde 1-9 uncu defterlerde hepsi sengtıraşlar arasında
gösterilmişlerdir. 10-17 inci defterlerde (3 Mart ile 10 Mayıs 1554 tarihleri arasında)
ise esas gurubu teşkil eden sengtıraşlar yanında, azamî mevcutlan 12 yi geçmeyen bir
bennâ zümresinin de Harem kapısı inşaatında çalıştığı aynca kaydedilmiştir.
Diğer guruplarda olduğu gibi, burada da sengüraş ve bennâ tefrikinin sarih ve
kat’î bir manâ taşımadığı ve bu iki kardeş .ihtisas zümresi mensuplarının îçabında aynı
işi yapabildikleri farz ve kabul edilebilir. Bu takdirde Harem Kapısı inşaatında
bennâ veya sengüraş gurupları ce'man 11 009,5 iş-günü çalışmışlar ve yevmiye olarak
da 91 964 akçe ücret almışlardır.
39 Bu suretle yapılmış olan işin kapının ana viieri gibi İnce işlerinin bu işi götürü olarak üze
hatlanyle inşasından ibâret olduğu, taş oymacılığın rine almış olan bir gurup taşçı tarafından ikmâl
bâzı ince işlerinin “ber-veçh-i maktu” çalışan edildiğini kaydetmiştik (Krş. No. 205).
ustalar tarafından bilâhıre ikmâl edilmiş bulun aaa Bu tarihten sonra Hacı İsa isimli bir usta
duğu söylenebilir. nın başkanlığı altında bu kapının inşasında ça
Yukarıda cami inşaatının bitme tarihî müna lışan işçiler çö’ıncı defterde umumî sengtıraşlar
kaşa f-Hüirkrn 1557 senesi Ekim aytnın 5*inde baş- listesinin sonuna geçirilmiştir.
Iıyan hafta içinde cami kapıstnm âvizeleri ve gil-
68 İN Ş A A T IN SE Y R İ VB j§ N İ Z A m
Fakat, bu büyük kapının inşası işi yalnız gündelikle çalışan bahis mevzuu ekiplerin
mesaîsiyle ikmal edilememiştir. Kapının gilvileriyle pençerelerinin güvelerini hazırla
mak gibi daha fazla hüner ve ustalık isteyen bazı işlerin, maktu*fiyatlarla ayrı işçi gurup
larına ihale edilmiş olduğu görülmüştür.
77 numaralı defterin üçüncü haftasına âit hesaplar arasında göze çarpan bazı
kayıtlar işte bu ilâve işlerle ilgilidir;
Meselâ, cami Hareminin büyük kapısındaki ğilvFlen tıraş etme işini maktu* bir
fiyatla üzerlerine almış olan Amasyah Ali, Yenikapıh Mustafa ve Edimekapdı Mahmud,
44 zira tutan bu işi ikmâl ettikleri zaman kendilerine (zirâ başına 8’er akçeden) 352
akçe ödenmiştir (yp. 16/a).
Yine aynı kapının üst kısmındaki odalarda (tabaka5da) olan 8 pencerenin süve-
lerini yontmak ve inşâ etmek (binâ-kerden) işini götürü bir fiyatla (her pencere 250
akçeye olmak üzere) üzerlerine alıp bu işi ikmâl etmiş bulunan 8 sengtıraşa da 2 000
akçe ödenmiştir. (Bu pencerelerin süveleri dış tarafta mermer ve içeride küfek i taşından
olarak işlenmiştir).
Yine Harem’in müteaddit odaları ihtivâ eden bu monumantal orta kapısı*nın “hasır-
hâne” tâbir edilen alt kısmına âit 4 pencerenin süve ve gilvileri için de aynı tarihlerde
(her biri için 500 akçeden) 2 000 akçe ödenmiştir (yp. 19/a).
Cami bağçesinin sol köşesinde bulunan dış-harem kapısı (bâb-ı harem-i bîrûn)m
iki kemerinin yontulması işine 600 ve bu kemerlerin iki “kalkancının yapılması işi için
de (maktu* olarak) 340 akçe ödendiğinin aynı defterde kayıtk bulunması ise, bu tarih
lere doğru camiin bağçe kapısının da inşa halinde bulunduğunu göstermektedir.
Diğer bazı kayıtlarda Eski Saray tarafında ve âbhane (abdesthane) yakınında
bir dış-avlu kapusunun götürü olarak işletilmiş olan gîYzrc’lerinden ve pencerelerinden
bahsedilmektedir ®9.
C) M u slu klar :
aft Ücret-i sengaraşân, berây-ı tıraşiden ve bâb-ı harcm-i bîrûn, be-cânib-i Saray-ı 'Atıyk der
nihâden-i (gilvihi) ve pcnçerehâ-i fevkaanî-i kurb-ı âbhatu, ber-veçh-i maktu', 7 pençere 340”
(Df. 107).
İNŞAATIN SEYRİ VE İŞ NİZAMI 69
2) Canib-i deryc?daki musluklarda çalışan gurubun başında Mustafa Mahalle-i Selim
nâmında bir işçi vardır. 44 numaralı defterin 4 üncü haftasına kadar musluklarda çalış
makta olan bu işçilerin seri teşkil eden defterlere “der kemcr-i bîrûn”, “canib-i yesâr”
hâşiye kayıtlan ile aktarılmış olması, bu cenahtaki musluk inşaatının da sağ kanattaki
inşaat gibi, 7 Aralık 1558 de bitmiş olduğunu göstermektedir.
A£zamî mevcudu 153i geçmeyen bu işçilerin 9 Kasım - 7 Aralık 1553 tarihleri
arasında cem’an 215,5 iş-günü çalışmış oldukları ve bu günler için kendilerine 1 722
akçe ödendiği tesbit edilmiştir.
D) îç KEMERLER (I) * :
Seri dışı 44 numaralı defterin birinci haftasında (9 Kasım 1553 tarihinde) mevcut
gözüküp bu inşaatta çalışmış olmaları lâzım gelenler, camiin sağ ve sol (yemin ve yesâr)
cenahlarında olmak üzere ayrı ayrı kaydedilmiştir :
1) Başlangıçta “Kemerhâ-i mermer der-bâlâ-i sütunhâ”, daha sonra da “kemerhâ-i
tahtânî ve fevkaanî-i cami-i şerîf-i enderûnî der-cânib-i yemin” haşiyeleriyle kaydedilmiş
olan bu işçilerin başında Amavud Mustafa yahud Sofi Mustafa isimli bir taşçı ustası
mevcuttur. 6 numaralı defterde 41 işçi ile âzami mevcuduna varmış olan bu gurubun,
18’ inci defterdeki mevcudu 24’e düşmüş ve kemerlerle birlikte yan kapı’da. da (der
kemer ve bâb-ı yan) çalışmağa başlamışlardır (28 Nisan 1554). 22’ inci defterden iti
baren ise, aynı gurup işçiler, “kemer” kaydı olmaksızın sadece yan kapı’da (bâb-ı yan)
çalışır olarak gösterilmişlerdir (16 Haziran 1554).
44 numaralı defterin birinci haftasından (9 Kasım 1553 den) başlıyarak, münha
sıran yan kapılarda çalışmağa başladıkları anlaşılan ve bu son tarihe kadar camiin
içinde sağ taraf sütunların alt ve üstündeki mermer kemerlerde çabşan taşçılar, cem*an
4386,5 îş-günü teinin etmişlerdir.
2) Camiin sol tarafındaki iç-kemerlerde çalışan taşçıların başında Amasyalı Ahmed
vardır. 8’inci defterde âzami mevcudu olan 45 işçiyi ihtivâ eden ve “Kemerhâ-i mermer
der-bâlâ-yı sütunhâ”, daha sonra "Kemerhâ-i tahtânî ve fevkaanî-i camie-i şerîf-i
enderûnî der-cânib-i yesâr”, yahut sadece “Kemerhâ-i yesâr” ve “Kemer der-cânib-i
yesâr” haşiyeleri ile kaydedilmiş olan bu gurup mensuplan, sağ kanatta çalışan gurup
işçileri gibi, 18’inci defterden itibaren 23 mevcutla “der-kemer ve bâb-ı yan” ve 22’nci
defterden itibâren ise sadece “bâb-ı yan” da çalışır gösterilmişlerdir (16 Haziran 1554).
Bu sonuncu tarihe kadar geçen zaman zarfinda cami'in sol cenah iç-kemerlerinde çalı
şan işçiler, cenfan 4 798,5 iş-günü temin etmişler ve bu hizmetlerine mukabil 44 996 akçe
(gündelik) ücret almışlardır.
E) Dış - k e m e r l e r ( K e m e r h â -İ b îr û n ) (II) :
1) Cânib-i yemin. Seri dışı 44 numaralı defterde sağ cenahta musluk inşaatında
Florici Mahmud’iiL başkanlığı altında çalışmakta olan gurub, 9 ve 10 numaralı defter
lerde 30 kişi ile âzamî mevcudına ulaştıktan sonra, 19’uncu defterde mevcudu 8*e
düşmüş ve bu 8 kişinin de 3*ü “müteferrik” yerlere ve 5’i cami kapışma gönderilmek
üzere dağıtılmıştır.
* M utama içindeki benzeri Romen rakamları, bahis mevzuu bilgilerin 2 numaralı cetvelin kaçıncı sütunun
da olduğunu göstermektedir.
70 İNŞAATIN SETRİ VE İŞ NİZAMI
Bu suretle 9 Aralık 1553 den 31 Mayıs 1554 de kadar devam eden devre
zarfında bu gurub işçiler cem'an 2 395 iş-günü çalışmışlar ve 22 304 akçe gündelik
ücret almışlardır.
2) Canib-i yesâr. Bu gurup, deniz cephesindeki (der-canib-i derya) musluklarda
çalışan ustaların işi bitirerek bu kısma devredilmeleriyle teşekkül etmiştir ve başlarında
Mustafa Mahalle-i Selim vardır.
16’incı defterden (3 Mayıs 1554 den) itibaren camiin iç-kemerlerinin sol kanadında
çalışmakta olan Amasyalı Ahmed gurubunun sonuna kaydedilmiş bulunan bu ustaların
22’inci defterden sonra Ahmed Amasya gurubu ile sol taraftaki yan-kapıya aktarılmış
olması lâzım gelir. Bu vaziyete göre, 9 Aralık 1553-14 Haziran 1554 tarihleri arasmda
bu guruba dahil işçiler sol taraf dış-kemerlerin inşasında cem'an 3 069,5 iş-günü çalış
mışlar ve 28 Öl 1 akçelik yevmiye almışlardır.
F ) Y an k a t il a r (II).
Camiin iç-kemerlerinin sağ taraftakilerinde çalışan Sofi Mustafa gurubu ile soldaki-
lerde çalışan Ahmed Amasya gurubu ve dış-kemerlerinin solundaki Mustafa Mahalle-i
Selim güruhlarının işin sonlarına doğru (16 Haziran 1554) çok azalmış olan mevcutlan
ile, münhasıran her iki yankapıda çalışmağa başlamış bulunduğu tesbit edilmiştir.
Bu suretle, sağ yan-kapıda çalışan sengtıraşlar için 543 iş-günii karşılığı 5 706
akçe; sol yan-kapıda çalışanlar için ise, 802,5 -iş - günü için 8 282 akçe Ödenmiştir.
G) M ih r a b (III).
44 numaralı müstakil defterde mihrab inşaatına âit bir kayıd mevcut değildir.
Fakat, bu inşaatın daha evvelki devrelerde başbyarak40 44 numaralı defterin ihtiva
ettiği tarihlerde mevsim dolayısiyle terk edilmiş olması da mümkündür.
Bizde kaydı bulunan devreye gelince, ancak seri teşkil eden defterlerin 1 numara
lısından (9 Aralık 1553 tarihinden) başbyarak, Konyalı Yahya isminde bir taşçı ustasının
başkanlık ettiği 4-5 kişilik ufak bir gurubun mihrab İnşaatında çalışmakta olduğu
tesbit edilebilmiştir.
Bu suretle mihrab inşaatının başladığı tarihi katcî olarak tayin etmek mümkün
değil ise de, bittiği tarihi 15’ind defterde ekibin başkam Konyalı Yahya’nın isminin
sağ yanında “der perdaht-ı mihrâb” kaydının bulunması, bu tarihte inşaatı bitmiş
olan mihrâbm taşlarının perdahtı işi ile meşgul bulunulduğunu göstermekte, isminin
sol tarafında bulunan “Kârhane15 kaydı ise, bu defterden sonra, adı geçen Yahya us
tanın Muhiddin Halîfe1nin idare ettiği mermerciler "kârhane”sine aktarılmış olduğu
nu göstermektedir.
Gerçekten, Konyalı Yahya ile o zamana kadar mihrab inşaatında kendisiyle beraber
çalışmış olan ustalardan Alı Şaban ve İstanbullu Hüseyin’in ve çırağı Malkoç’un
isimlerine 16 ve 17 numaralı defterlerde “Kârhane” de çalışan ustalar listesinin sonunda
rastlandığı gibi, 18’inci defterden itibaren de aynı isimleri bu guruba mensup ustaların
alfabetik sırasındaki yerlerine yazılmış bulmaktayız.
Bu vaziyete göre, 9 Aralık 1553 den 26 Nisan 1554’e (15’inci defterin sonuna)
40 M ihrabın tem elinin atılm a m erasim i 957 olm ası lâzım gelir. Y ukanda 4 num aralı notun
yılı Cemazryel - evvelinin 27’nci» günü yapılmış bulunduğu yere bakınız.
İNŞAATIN SEYRİ VB İş NİZAMI 71
kadar mihrabda çalışmış olan gurubun cemtan 377,5 iş günü temin ederek 3347 akçe
yevmiye ücret aldıkları anlaşılmaktadır.
H) P âyeler (X).
Cami kubbesinin dayandığı küfeki taşından kaideleri 6,20 X 5,10 metre boyutlarında
bir dörtgen şeklinde örülmüş olan dört büyük sütunun (fil ayağının) inşaatına âit bir
kayda 44 numaralı defterin (9 Kasım 1553 tarihiyle başlıyan) birinci haftasında
tesadüf edilmektedir.
Şüphesiz, pâyelerin inşası işinin bu tarihten de evvel başlamış olması mümkündür.
Fakat bu hususta dikkate şayan olanı, bu kayda 44 numaralı defterin diğer üç haftası
ile seri teşkil eden Mufassal Muhasebe Defterlerinin 1-10 sayılılarında rastlanmamakta
olması ve ancak aradan üç kış ayı (Aralık, Ocak ve Şubat) geçtikten sonra (1554
yılının 17 Mart tarihinde), işe tekrar başlanmış bulunmasıdır.
Seri teşkil eden bahis mevzuu defterlerde pâyeler sağ ve sol (yemin ve yesâr)
olarak iki ayn guruba ayrılmaktadır. 44*cü defterde ise, guruplardan her biri payeyi
inşa eden bennâlar gurubunun bölük başılarının isimlerine göre “der pây-i Nikola” ,
yahut “der pây-ı Mihal” şeklinde anılmaktadır.
I) Manol Benli (Beğli) bölüğünün inşâ ettiği sağ canibin bilinci pâyesinde çalışanlar,
23 ve 25*inci defterlerde âzami mevcut olarak 24 kişiyi bulmakta idi. Bu mevcut 34’
üncü defterdeki son hafta içinde 145e düşmüş ve 35’inci defterden (4 Ekim 1554 den)
itibaren bu gurubun umumî bennâlar listesinde kendi adlarının alfabetik sıralarına
göre dağılmış olduğu görülmüştür. Bu ekip, 17 Mart-4 Ekim 1554 tarihleri arasındaki
28 hafta zarûnda cem'an 2 954,5 iş-günü çalışmışlar ve bu işe mukabil 27 723 akçe
almışlardır.
2) Sağ tarafta bulunan pâyelerin (“pây” lann veya ayakların) İkincisi*ndc çalışanla
rın bölük başılan İstanbullu Mihaldir. Bu gurubun âzami mevcudu 16*ıncL defterde 19’u
bulmuştur. 345üncü defterde mevcutlan 12 kalan bu işçilerden onunun isimleri 35’inci
defterde bennâlar listesinin umumî isim alfabetiği sırasında dağılmış olarak bulunmuştur.
Yukarıda tahdid edilmiş olan inşaat devresi zarfında bu kısımda 2 467 iş-günü
çalışılmış ve bu işe mukabil kendilerine 21 664 akçe ücret ödenmiştir.
3) Cânib-i yesârdaki İH ayaktan birinde çalışan' bennâlann bölük başısı Nikola
Mihaldir. Bu gurubun âzami mevcudu 20-22’inci defterlerde 18’i bulmuştur. Ayru
gurubdan olup da 34’üncü defterde hâlâ kayıtlı bulunan 14 işçiden 1Finin 35’inci
defterde bennâlar listesinin umumî alfabetiğindeki yerlerine dağıltılmış olması, diğer
pâyelerin olduğu gibi, bu ayağın da 4 Ekim 1554 tarihine kadar ikmal edilmiş olduğunun
kat’î bir delilidir. Neticede bu pâyenin inşası için 2 261 iş-günü çalışmak icab etmiş ve
cem'an 20 380 akçe sarfedilmiştir.
4) Hamza Dîvane isimli bennâ ustanın bölüğü, 19-20’inci defterlerde âzami
25 kişi ile çalışmıştır. 17 Mart - 4 Ekim 1554 tarihleri arasındaki inşaat devresi içinde
bu gurub tarafından cem’an 3 128 iş-günü çalışılmış ve 28 021 akçe yevmiye alınmıştır.
35’İnci defterden itibaren bu bölük mensuplarının da diğer işçi gurupları araşma dağıl
mış olduğu müşahede edilmiştir.
Bu hesaplara göre pâyelerden 1 ve 4 numaralı olanların inşası için sarfedilen iş
günleri ile ödenen ücretlerin diğerlerine nazaran daha yüksek olduğu dikkati çekmek
tedir. Ayaklar, yapı itibariyle birbirinin aynı olmasına rağmen, bu fa rk lılığ ın mevcu
72 İNŞAATIN SEYRİ VE İŞ NİZAMI
41 "Ü cret-i ham m alân-ı tuğla-i kubbeve cârsû 16-17) (K a y ıtla r: N o : 37 9 , 3g8, 404).
ve . . . g aynıhû: 2974+ 186 ham il = 2 2 3 0 + 138 43 " Ü c re t-i p e re m e c iy â n b e râ y -i â v e rd e n -i
akçe” {yp. 4 /b ). tu ğ la h â -i m ü te n e v v i'a , b e râ y -ı kubbe-i cami'-i şerif
ve harem ve hamam ve ddrülhadis ve Umarhâne, 'a n
0 “ Ü cret-i ham m alân-ı esb, berây-ı âverden-i
y e d -î k ire m id c iy â n : 523 p e re m e X f i 1 5 = 7 845”
tuğla-i kubbe v e cârsû(şu). . 'a n iskele-i K apan-ı
(v rk . 2 7 /a ). " B a h â -i tuğla-i kubbe-i cami'-i ş e r f ve
Dakıyk: 605 hamil = 476 akçe” . “ Ü cret-i pereme-
h a m m v e h a m a m v e d a ru lh a d is v e g a y r u h û . .
ety in , berây-ı âverden-i tuğla-i kubbe-i cami ve
(N o . 405).
barem ve g ay n ıh û : 891 perem e X f i 1 5 = »3 365” .
‘‘Be-cibet-i nafâka-i gılmân-ı keşti, berây-ı âverden-i 44 “ B e -c ih e t-i â d e t-i ü s tâ d â n , d e r-v a k t-i pey-
luğta-İ kubbe-i cami'-i şerif ve harem ve gaynıhû: v esten -i k e ra e r-i k u b b e -i c â m i'-i ş e rif" (N o. 542).
28 s e fîn e x fî 2 5 = 7 0 0 ” (yp. 12/b). “ Bahâ-i tuğla-i « “ B e-cİhet-i â d e t-i ü s tâ d â n , b e râ y -ı peyves-
kubbehd-i camV-i şerif ve harem ve tdbhine ve hamam : te n -i n lm -k u b b e -i c a m i'-i ş e r if 70” .
Yekûn-ı tuğla-i ku b b e= a5 8 860 'a d e d . . . ” (yp. 41 " B e râ y -i p û ş îd e n -i k u b b e h â -i c a m i'-i şe rif”
İNŞAATIN SEYRİ Y E İŞ NİZAMI 73
<c‘alem lerinin yapılması için47 kazgancılara ödenen ücretlerden ve 102 numaralı def
terde bahis mevzuu “ ‘alem^lere altın kaplanmak için zerker’lcrc ödenen ücretlerden
bahsedilmesi48, kubbe inşaatının seyrini tâkib bakımından mühimdir.
î ) M İNARELER (V I.) 1
47 “Ücret-i kazgangerân, bcrây-ı sâhten-i 'a- 80 44 numaralı defterin ilk haftalarında işçi
İcm-i scr-kubbc-i cami'-i şerif ve ‘alem-i kubbehâ-i lerin bir kısmı henüz musluklar seviyesinde çalış
köşehâ-i cami* ve 'alem-i minarehâ ve parazva- makladır (bak. 14 numaralı Cedvel). Harem
uabâ”. kapısının inşaatına ise, bu defterin ancak ikinci
44 “Ücret-i zer-kerân, berây-ı tılâ-kerden-i haftasında başlanmıştır. Aynı şekilde 8 numaralı
■'alem-i ser-kubbe-i cami'-i şerif ve 'alem-i kub defterde “müteferrika” nâmı altmda kayıtlı bulu
behâ-i köşe ve minare ve rezebâ-ı pençerehâ-i nan sengtraşlardan 65 inin henüz “sütunhâ-i harem
cami'-i şerif ve gayruhû..” ve gayruhû>,da çalıştıkları anlaşılmaktadır. Harem
44 Bu husus aşağıda “işçilerin dinlerine ve minarelerine câmi minareleriyle aynı tarihte baş
memleketlerine göre dağılımı" bahsinde tetkik ve lanmamış olması ve iki hafta gecikilmiş bulunması
münakaşa edilmiştir (Bk. Dördüncü Bölüm). da Haremdeki dıvar inşaatının daha fazla ilerlemiş
olmasını beklemek ihtiyacından doğmuş olabilir.
74 İNŞAATIN SEYRİ VE İŞ NİZAMI
ayn olmak üzere, tesbit edilebilmiştir. Sol minarede çalışan guruptan son 21 kişinin de
bu tarihten itibaren eski yerlerine dağıtıldığı ve bilhassa daha evvel bennâlar arasında
kayıtlı oldukları halde, 16 Şubat 1555 tarihinden sonra sengtıraş gurubunda gösterilen
7 hınstiyan ustanın, 106 numaralı defterin ikinci haftasındau itibaren, diğer bermâ-
lar arasında, isimlerinin alfabetik sırasına göre, kendi yerlerini aldıkları görülmüştür.
Demek oluyor ki, cami minareleri inşaatında çalışan müslüman veya hınstiyan
bütün işçiler 11-40 numaralı defterlerde bennâ gurubunda kayıtlı idiler. Nitekim 4f
inci defterde de sağ minarede 18 müslüman bennâ ve sol minarede ise 11 müslümun
ve 15 hınstiyan bennâ mevcuttu. 24 Kasım 1554 tarihinde bu minarelerdeki ilk inşaat
mevsimi kış aylan dolayısıyle sona ermeden evvel bu bennâlarm hepsi sengtıraşlar
araşma kaydedilmiş bulunmakta ve kış aylarına rasthyan 42-44 numaralı defter
lerden sonra, minarelerin inşaatına tekrar başlandığı tarihten sonuna kadar (45-106’
inci defterlerde) aynı ustalar hep sengtıraşlar arasında kalmış bulunmaktadırlar.
Cami minarelerinin sağ veya solundakinde çalışan işçilerin müslüman veya hıns-
tiyan olarak dağılışlarında dikkati çeken ve izahı güç olan bir fark mevcuttur:
Sağ minarede işe 13 müslüman ve 17 hınstiyan bennâ ile başlanmıştır. Manol isminde
bir ustanın başkanlığı altında çalışan bu hınstiyan işçiler 27’inci defterden itibaren,
umumî bennâlar listesine aktarılmışlar ve o tarihten sonra da sağ minarede bir daha
hınstiyan işçi çalışmamıştır. Sol minarede ise, müslüman işçilerin yanında hınstiyan
işçiler daima mevcut bulunmuş ve inşaatın devam ettiği üç yıl boyunca müslüman
işçilerin âzami mevcudu müteâkıp yıllarda 22, 26 ve 36 olarak artarken hınstiyan
işçilerin âzami mevcudu da bu yıllar içinde 25, 21 ve 16 olarak değişmiştir.
Sağ minarede çalışan müslüman işçilerin başında Mustafa Üsküdar isminde bir
usta mevcuttu. Bu minarede âzami mevcut 1554 yılında 55, 1555 de 36 ve 1556 da
44 olarak değişmiş ve 826 takvim günü içinde (tâtiller hariç 673 iş-gününde) cem'an
19 882 iş-günü çalışılarak 198 288 akçe yevmiye almışlardır.
Camiin sol minaresinde çalışmış olan işçilerin müslümanlanmn başında Hacı Ferruh
ve hınstiyan işçilerin başında Todor İstanbul isminde birer usta mevcuttur. Bu minarede
çalışmış olan müslüman veya hınstiyan bütün işçiler, aradan geçen 826 takvim günü
(tâtiller hâriç 673 çalışılan gün) zarfında cemcan 21 102,5 iş-günü çalışmışlar ve buna
mukabil 202 256 akçe ücret almışlardır.
2) H a r e m m in a r e l e r i (VII) :
Harem Minarelerindeki inşaata 13’üncü defter (31 Mart 1554) den itibaren tesadüf
etmekteyiz. Bu minarelerde çalışmış olan işçiler 13-15’inci defterlerdeki kayıtlarda
bennâ ve sengtıraş olarak ayrı, fakat sağ veya so, minaredeki ya iştik an tefrik ve tasrih edi metsizin
kaydedilmiş bulunmaktadırlar 51.
16’ıncı defterden itibaren, sağ ve sol minare tefriki yapılmış, fakatjaîm z sol minarede
ve sadece 4T inci deftere kadar bir hırisdyan bennâ gurubu sengtıraşlardan ayn olarak kayd
ve hesap edilmiştir. 41sinci defterden sonra ise, hınstiyan bennâlardan müteşekkil olan
bu ikinci gurub ortadan kalkmış ve sengtıraşlar arasında kayıtlı olarak işe devam et
miştir (2 numaralı cedvelde bahis konusu tefrik yapılmaksızın bennâ ve sengtıraşlar
bir arada gösterilmiştir).
Haremin sağ minaresinde çalışan sengtıraş gurubunun başında Mustafa Siyah Nebi,
sol minaresinde çalışan müslüman sengtıraşlann başmda Todor Subasiç vardı.
Harem minarelerinde inşaat, yukarıda kaydettiğimiz gibi 31 M art 1554 (Df. 13)
de başlamış ve aynı senenin kışında 8 Aralıktan 1555 yılının 15 Şubatına kadar süren
bîr tâtilden sonra 14 Kasım 1555 tarihine kadar (Df. 75) çalışılarak cem'an (505 takvim
günü üzerinden tatiller hariç) 406 gün devam etmiştir.
Harem minarelerindeki çalışmaların sona erişi tarihi olan 15 Kasım 1555 den
sonra, bu minarelerde çalışan işçiler, diğer iş sahalarına dağıtılmışlardır. Meselâ, son
hafta içinde sağ minarede çalışmış olan 32 işçiden 16 sının, umumî sengtıraşlar listesinde
kendi isimlerinin alfabetik sırasında yer aldıkları, ikisinin de cami minareleri inşaatına
katıldıkları tesbit edilmiştir.
Aynı suretle, son hafta içinde sol minarede çalışmış olan 7 müslüman sengtıraştan
3}ü umumî listede, 1 tanesi de cami minareleri inşaatında bulunmuştur. Son hafta
içinde minarede çalışmış olan 26 hırıstiyan sengtıraş tan 14 tanesinin cami minareleri
inşaatına katıldığı, 3 tanesinin ise umumî bennâ listesine kaydedildiği görülmüştür.
Bu tespit ve müşahedeler, 14 Kasım 1555 tarihini Harem minarelerinin inşaa
tının sona erme tarihi olarak almamıza yanyacak kat’î bir delil teşkil etmektedir.
yah ve beyaz sıvalan da aynı şekilde maktu*- bir ücretle bâzı ustalara ihâle edilmiştir 69.
Kilerin80 rve finnın kubbeleri01 ile un-anbarmm penceresi02 de bu devrede yaptırıl
masına karar verilen işler arasındadır.
Bu suretle, 1553 yılının Kasım ayı içinde maktu bir fiyatla işlenmesi mukaveleye
bağlanmış ve kısmen de ikmâl edilerek ücreti ödenmiş işlerin benzerlerine daha uzun
müddet devam edildiği müteâkıp defterlerdeki kayıtlardan anlaşılmaktadır.
Meselâ, aynı yılın 30 Aralık tarihiyle başhyan haftasına âit bulunan “3” numaralı
defterde, tuz anbannm 1 ve finnın 5 penceresiyle kiler, finn ve anbann sıvalarına âit
ihâle kayıdlan mevcuttur.
27 Ocak 1554 tarihiyle başlıyan haftaya âit bulunan “6” numaralı defterde ise;
matbah, kiler, me’kel ve firma âit 25 pencere için, cerrfan 32 kantar 82 lodra ağırlığında
pencere demiri îmal ettirilmiş ve bu demirler için (okkası 7’şer akçeden) 10 108 akçe
ödenmiştir. Aynı defterde matbah için 4, kiler için 7, me’kel için 2, anbar için de 7
pencerenin' güvelerinin tıraş edilmesi ve binası işleri için ücret ödenmiştir.
Aynı işlere âit kayıtlara, 29 Haziran 1555 tarihiyle başhyan haftaya âit hesaplan
ihtiva eden “60” numaralı defterde de tesadüf etmekteyiz. Me’kelin iç-kapısıyla müte-
vellî’ye mahsus hücrenin, tuz ve arpa anbarlannın, fin n ın ve helânm kapılarına, me’-
kerin merdivenlerine ve sahanlığına âit kayıdlan da bunlar arasında zikredebiliriz63.
T âbhane:
*• "Mt'kel k a p lıs ın ın iaîB r’ım te k m il etm ek M " F u r u n ’ın , iki b u ç u k k u b b e n in sıv asın a
iç i n 200 a k ç e ücret-i üstâdiye k a y d o lm d ı” . " M e ’kelin 750 a k ç e Ü stâdiye k a v il o l ı n d ı . . ” (yp. 3 6 /a ).
s iy a h v e b e y a z sıv a sın a 1500 a k ç e ü c re t-i ü stâ d iy e *a “Un anban’nm b ir l u t 'a p e n c e re sin in iç i
katil o lın d ı. H e r n e fe re ik işe r ırg a d v e rilm e k par v e dıpı m ü k e m m e l y o n u p y a p m a s ın a K o s ta R o m a -
tiy le, f i 15 Z ilh ic c e 9 6 0 ” . {yp. 3 4 /b ) . “M e ’k d ’İn o o s v e Y o rg i L ig o r, ber-vech-i maklıf 120 a k çey e
o n ik i a d e d p e n c e re le rin in süetleri ik i y ü z lü iplen- 'u h d e le rin e a ld ıla r” (yp. 3 7 /b ).
m e şin e , h e r a d e d in e 120 a k ç e üslâdiye k a v il o lın d ı.”
” N o . 154, 156.
t0 " K i l e r ’in , ik i b u ç u k k u b b e n in sıv a sın a
M N o . 153-155.
7 5 0 a k ç e ü c r e t- i ü s tâ d iy e katil o lın d ı” . (yp. 3 5 /a ).
M N o . 157, 15S, 161-163-164, 184.
78 İNŞAATIN SEYRİ VE İS NİZAMI
B îm a r h a n e :
Binâ emmine ve mimar başı’ya hitap eden 4 Rebî'ul-evvel 959 (1 Mart 1552)
tarihli bir hükümde: “Haliyâ saray-ı ‘aüyk’da binâ olunan İmâret-i Amirede timarhâne
dahi binâ olunmak emrim olmuşdır, buyurdum ki timarhâne yerin tedârik idüb ne
veçhile tedârik ittigünüz arz eyliyesiz” 80 denildiğine göre, bîmarhane inşaatı hazırlık-
larrna 959 yık Rebful-evvelin’de başlanmış olması lâzım gelir.
Gerçekten, 43süncü defterin III. kısmından (5.1.1554 tarihinden) 60’ıncı deftere
(2.1.1555) kadar olan devre zarfında, haftalık mevcutlan bazen 15’i bulan, fakat
nerede çalıştıkları her zaman sarih bir şekilde işaret edilmemiş olan bir lâgımger'ler
gurubu mevcuttur. 53’üncü defterde bir defa tesadüfen kaydedildiği gibi bunların bîmar-
hanenin temellerinin, kazılması işinde çalışmış oldukları kabul edilebilir.
Bu suretle bir taraftan bîmarhanenin temellerinin kazılması işi devam ederken
diğer taraftan dıvarlann işlenmesine de başlanmış olacaktır ki 45-47’inci defterlerde
münhasıran bîmarhanede, 48’inci defterden sonra 75’inci deftere kadar ise, dâril hadîs
ve hamamla birlikte bîmarhanede çalışan ve haftalık mevcutlan 248 ile 512 arasında
değişen bir bennâlar gurubu mevcuttur.
18.1.1556 tarihiyle başlıyan 77/III numarak defterde de, bîmarhane avlusuna
taş döşenmesi ve bîmarhane altındaki hücrelerin pencere süveterinin yontulması ve
tahta aksâmm.îmali için yapılan masraflar kayıtlıdır67.
29.11.1556 tarihiyle başlıyan 78/III numarak defterde de bîmarhanenin taş
sütunlarının yontulması, perdah edilmesi., gibi işler için satfedilmiş olan paralar
kayıtlıdır 6a.
18. VII. 1556 tarihiyle başlıyan 95’inci defterde ise bîmarhanenin hamamı
için satın alınan 100 kıtca kapak taşı’nm bahası olan 550 akçelik bir masraf kayıtlıdır
ÖT- 19/a).
9.1.1557 tarihiyle başlıyan haftayı ihtiva eden 106/III numaralı defterde de
bîmarhanenin iç-kapısuun kemer ve gilvileri’nin, zemin altına inen merdiven ayak
larının, hücrelerin kapı ve pencere süvelerinin yapılması, kubbe ve musandıraların
sıvanması, hücrelerin ve aptesthanenin taş döşemesi için yapılan masraflar kayıtlıdır ®9.
Bîmarhanenin kapılarının yapılması için neccârlara ödenen paralar ise; (cami,
harem, tâbhane, matbah, darülhadîs ve hamammkilerle birlikte) 14.8.1557 tarihiyle
başlıyan 127 numarak defterde kayıtlıdır70.
Bîmarhane için neccârlann yaptığı 40 kadar pencerenin kaydına 23.4.1557 tari
hiyle başlıyan 144 numarak defterde (yp. 12) rastlanmaktadır.
1.1. 1557 tarihiyle başlıyan 137 numarak defterde ise, matbah ve bîmarhanenin
D iğ er kayitlar :
14-47’inci defterlerde (7 Nisan 1554 - 23 Mart 1555) haftalık mevcutları 13-99
arasında değişen bir bennâ gurubu münhasıran hamamın, 485inci defterden 73’üncü
deftere (20 Ekim 1555) kadar ise, bîmarhane ve dârülhadîsle birlikte hamamın inşaatın
da çalışmaktadırlar.
60 numaralı defterde hamam kapısının yanındaki sütunların süveleri (Bak. No.
157), 77’inci defterde ise, gilvilerinin tıraş edilmesi işleri kayıtlıdır.
18.1.1556 tarihiyle başlıyan haftayı ihtivâ eden 77/III numaralı defterde dârül-
hadîsin odalarının süvderinin tıraş edilmesi için sengtıraşlara ber-veçh-i maktu‘ ödenen
500 akçe kayıtlıdır (Bak. No. 189). Bağçe şeddinin kafa-tahtâlznnm. gilvilerinin ve
süvelerin tıraş ve bina edilmesi, sedlerin iki tarafındaki korkulukların inşası, dış-avlunun
sol köşesindeki bağçe kapısının kemerlerinin yontulması ve inşası bahis mevzuu olan
kayıtlar da vardır. (Bak. No. 165, 178, 181, 188).
Dış-avlunun şeddinin taşlarının yontulması ve inşası işi ise daha uzun müddet
devam etmiştir (Bak. Df. 106, Kayıt No. 192).
129’uncu defterde (Bak. No. 467) inşasına yeni başlanacak olan bir medrese
nin plânlarının yapılması için 3 deste kâğıt satın alındığı kayıtlıdır.
155-162 numaralı defterlerde temin ettikleri haftalık iş-günleri sayısı 33-167
arasında değişen kurşuncular (sürbgerler), bir medresenin kubbelerini kurşunla ört
mekle meşguldürler. 162 numaralı defterde bir medresenin 4 kapısının süve ve kemer
lerinin inşası bahis mevzuu edilmiştir (No. 206).
İNŞAATIN ŞEYHİ YE İS NİZAMI
n u o S -tj
belirli bölümlerinde her hafta kaçar kişilik guruplar halinde kaç iş-günü sarfederek nasıl b ir tempo ile çalıştıklarım ve aynı-zam anda inşa halinde
Süleymaniye cami ve ımâreti inşaaOnda 9 Kasım 1553 -2 8 Aralık 1556 tarihleri arasında iş almış olan bennâ ve sengtıraşlardan b ir kısmının binanın
i
> ı I
E
S ee
ıp a p s
• ; 5 Jj
n « o 3 -*ı
S1
| :V ‘i
§
bulunan, bölümlerden bâzılanm da inşaatın seyir ve iş nizam ını gösterir cedvel.
n
I ?.
ipapB a
j
i
•d
ş f g * ş ¥ % % S ■2 3- S I
a !P=P*
a 1 I« î
s a =
s £ î î a 3 ¥ S ¥ ¥ s
CEDVEL N O .— 2
£
5. \ on?]S-{j S
f § £ i S
e? ¥ ¥ f ş 1 1 t
E c
Ö
t/} a ¥ ¥
* -
î
- $ ¥ ¥ S s ¥ ît 8 S s a
s- S - I s 5 5 5. ¥
î
tpape
j - - * - - - - - - - - - - -
Î)un2-Sj
a& 2 S
| £ a S
1 i
ıpap»
b
- =
¥ - S s § a a a a s ¥ a a a a s
İ
§ f
TjunS-ij
g
5
? t 5 % *
? 1 ? f
■ î “î t
?
I
*
!"!
a a
ı = S
a a s s a s ■i a ■3 S1 - s
*■2 ■*
f
Iju n S^f 1 f? i I
T
b 3
| tpape
î55,
a % % 55 3- 3 « s s. !
E
? & 8 %1 %
ıılultlnrda (D. I~ tV ).
QunS-t[ s
■W
I Ş I * € s,
S 1 S
•OM w ip a - S
> - “ " ■* ,r.
* * » 2 =
12 24 » " 35 150 99 174 17 99 30 '7 3 5 30 34 '9 4 37 ‘ 85 32 »63 35 *44
>3 31 " ” 31 166 3' 163 >7 taa 30 «04.5 4 34 35 198 24 140 44 213 37 908 29 163 16 04
>4 7 IV " 33 IBS 34 IQS 18 1C2 aa 159 4 34 34 198 27 ‘53 45 26Q 30 219 39 . 180 'S 72
IS 14 ■’ 33 34 17 34 5 39 b6 47 35 35 ■9
3» 395.5 37 318 «4 '5 7 34 261 5 47 39 45» »7 309.5 4Û 53S 36 382 36 385 ■9 820
16 38 " ” 27 146 94 141 '3 78 16 93 43 946 »4 '43 49 280 30 315 26 •53.5 3‘ ‘75
17 5 V » 35 »43 23 136 18 6Q 12 64.5 43 *45 »5 '3 5 53 304 4* 337 37 '5 9 33 183
18 13 " ” 34 143 33 133 12 67 13 73 45 969,5 90 117 55 3 ‘3 44 a6t 27 ı6o 33 190,5
19 19 " " 34 83 0 15 44 90 53 46 28 33
34 062,3 33 »47 8 93 «5 163 46 508 90 231 5‘ 639,5 45 510 28 325.5 33 37'
30 j VI 17 96 15 87 13 04.5 53 300 29 12a 55 86l,5 43 216 38 160 30 ı6ı
31 g >• »’ 16 95 «5 es «ı 33 50 990 80 117 984 43 238 39 166 30 171
49
23 :6 '• " 87 83 ‘33 \ 5' 990 30 “ 5.5 908 246 aB 30
Zil . 49 4' 153 >77
33 33 " " 16 186 35 356.3 5‘ 595 89 347 4Ö 549 33 385 »7 315.5 28 330.5
(e) 16 34 54 30 4fl 33 28 26
34 7 V II '* ,6 93 35 ‘47 64 363 30 ‘75 45 3 4 ‘.5 33 ' 79.5 a6 150 ag 168
as 14 ” •• 61 181 343 102 26 38
1 ,s 93 »4 335 3‘ 44 33 >49 ' 03.5
36 9! " ” I \t5 86 83 :a 3 / 6a 357 33 ‘79 45 859 3* 180 90 ı6ı 39 164.5
07 23 •• •> I 76 433 33 191 29 «73 3‘ 182 28 169 3« 156
afi 4 V II I '* I 75 430 33 178 b6 167 39 l6g '7 5 33 ıO0
3°
09 II ” ” t 74 4 '7 33 19a 35 ‘ 45.5 39 163 27 ' ‘55 3° '65
30
3'
18
1 IX
” ’•
"
t
2
74
«9
418
776
34
33
‘ 97.5
360
84
32
' 37.5
960
ag
97
164
320
26
26
‘55
30O
35
32
200,'5
365
I
68 3‘ a4 39 26 33
33 15 ” n ‘ 54 hGo,5 33 ‘ 53.5 35 191 29 140 26 128 35 170
33 32 " ” I 49 084 s8 '9 5 33 139 29 167 aö 153 35 189
3+ 39 " . " I 33 186 37 '5 5 ‘9 109 30 164 26 «47 3‘ (68
35 6 X ” 1 33 186 l8 107 39 ■ 6a 113 27 '5 3
co
III . IV . V. V I. V II.
II.
11
Dış kemerler Mihrap Cami kapı» Harem kapı» Cam i minareleri Harem minareleri
İç kemerler
>
Seni;tıraş e benni Sennuraşve benni
J3 Sağ
Sengtım/ Sengtıraf Senglıroş Sengtıraş
Scngtımş Scnguroş benni Safi Sol S“8 Sol
Z
tt S
1 i j g 1sİ 1 JuJ
p T? 1 Sİ
■3
1 3İ S Sİ 1 1 jş*a 1 si •B.Tİ
1 £1 1 Jfs 1 s! ! •0.Ü
43 8 X II ” , 30 “ 3
43 89 1 I55f
44 '9 I ” 3
16 I I •* 3 ‘4 >9 •4 90
45
13 52 «9 11 2 31 129 16 m 90 106
6 IV ” a 37 22 33 37 23
49
39 aao 24 303 33 249 37 235 24 ‘35
53 11 *’ ” | 1 l8
"S S' 184 3‘ 181 32 127 98 160
İNŞAATIN SEYRİ VE İŞ NİZAMI 83
m m *n ın
& ÎT ÎT ’£• 2 S? - 'S ‘S % *s « 5t sf $ S w s S*
tg v s
i i
a s 1 § â i s f s î i 3* 5 I 1R
g
3 s 5 5s s 3- g " 'g, •a £ £ % £ a 9 î a 9 g a
s 9 a S S S
a 5. S £" g € 1 1 s 1 a I I s a R
- s, * a s s E % s a s E S 'a a S s «n s l 9 s % 9 21 £
= ş i a ■s
1ş ş % ı s 15 Ş S? s a 2 a s 3- S
a a M S1 « a * m a % * s s E s a a » ” a
»
g* 2 !? S 2 5, s 9 S S £ Sı s d î % 3 R S
s*
Ol 5 e « 2
5 ? -
M « - - w - -
- * 5 S
s> t
: - X S X : s : : a
a
*2 n LU s o S* s « m 2 t î “ 5 n n ü> "2 * ** K
S s %S % £ W •s * J? S s S <? R £■ R a S % f' % s s
84 İNŞAATIN SEYRİ VB İŞ NİZAMI
flugS-il
i
1 tpop»
ü
d |
|
otms-sj
ıpapı
5
< tj
_ n«mS-*ı I % a f
t*
51 I 1 •5 İ S 1 S £ 1 t î s 1
'5
1 |
ıpop»
titj * s % •? % * s, S, a a $ 9a a *
* * s 5- - 3. S
>1
s
5
i BODS-Jj
s s ş $ î S ?
1 s s t i f 5 1 3 1 s 8
I
I
ıpsp» S ”
S s s $ s " " % $ % 5- ♦ 3- 3- " S S "
'
s ntnjS-ij
.1 ?
s s tpopo
> î
s J 5
' ; tj
Boas-tı
&
?
Ü f
S 8
/ı ÎPSP*
ö 5
t ft
3 !psp*
Ss î rfij
o»ns-*j
i
31
ipsp®
*n
b |
a
a- 3
BUjj -{J
r
E ÎPSP*
î* I
s- 3
BCj} -lJ
?„
s 8 ıpapc
■g î5*!
e
J 3
îjobS**!
I
i ” 3?
!F»P* 'TT'H - * w " “ _
» p tısg S = = s ? > = * -■ * ~ * = * • =
U3[I{UVl
ırusınyad « -0 e. 0 <û a s? 0 s s- $ > « s
•on » u s a s s s “ £ s £■ S S 8> s a a s a% S % a
s
a
CEDVEL No. 3
Süleymaniye cami ve imareti inşaatında 9 Kasım 1553 - 28 Aralık 1557 tarihleri arasında iş almış olan
bennâ ve sengtıraşlardan bir kısmının binanın belirli bölümlerinde her hafta kaçar kişilik gruplar şeklin
de kaç iş-günü sarfederek nasıl bir tempo ile çalıştıklarını ve aynı zamanda inşa halinde bulunan bö
lümlerden bazılarında inşaatın seyir ve iş nizamını gösterir cedvelin 2’nci kısmı.
C a m i p İ y e le ri X Bennâ. ve Sen^tıra^
Defterlerin vm IX 3
Başlama Senghra; B- n n i vr Sağ I. Sağ II. SoL I. Sol II. adedi X II
tarih' ad<*di sengl r v adedi Bennâ Bennâ Bennâ Bennâ İs (Karışık olarak)
İNŞAATIN SEYRİ VE İŞ NİZAMI
1 ö >v rj
t
ü
n i !
3 §
E 1 , i T .İ î Al ş<* i|>
1 «
B 5
■3
O .
İ
<
a
J5 s a M 2 S 5
j
-T i
|
-T i •* J rl J3 s i : İ aJj 1 a u 3 İ
I 9 ” ” 2 68 21 Bg 156 245
66 6i 127 |6 B «95
2 23 ” M I 73 36 99 '7 4 373
4 6 I ■ 554 2 2 6 8 n e
5 20 M I 79 83 • t» 373
6 37 " M t 79 77 75 2.0 441
45 17 3 QOQ 373
74 54
8 *7 ” 1 75 65
to n 26a 236 496
22 16 " ** I 112 »59 173 48 23 »35 »7 100 18 103 21 123 45» t 022 257 1 279
24 • V II ” I 88 »53 35i 5)1 ■58 42 23 132 16 85 »3 70 20 »»3 454 967 267 » 234
25 14 ” ” 1 ' 112 124 161 47 24 »33 »5 8 4 »3 76 »9 107 448 963 262 1 225
26 21 ” *’ 1 102 140 164 48 20 110 »4 78 »5 81 20 »»9 457 980 265 •» 245
27 28 " ” 1 6 25: »59 45 »9 105 »5 83 16 s? t8 99 465 994 228 t 222
28 4 V III ” I 6 326 5 5» »7
» » 92 12 7» »5 79.5 21 117 456 » 055 226 i 281 ,
6 295 122 84 »4 166 »4 161 »5 ■87 »5 162 37o 935 210 I 145
32 15 " ” I 6 »99 110 80 »4 68 »4 66 »4 67 »7 77 346 90 0 202 2 102
Gâmi payeleri X
D iğ e r y e rle rd e k i
T âbhane
K â rh a n e
•6
c e tv e ld e
U m um î
Iş-gU nfl
H am am
2 N o .Iu
M u tfa k
S en eler
Y ekûn
yekûn
y e rle r
adedi
D iğ e r
1 ■â î
işçi
1 a l
£ $
42 15 X II ” 5 »3 1 »9 »9
43 22 ” »555 I 35 »3 5 53 53
43 29 ” ” 45 (■919)’ 48 93 93
la m a m la b irlik te
43 5 I ” 2 49 o îm â rh a n c v e d â-
108 »57 »57
40 rü lh a d îsd e «5 »33 »33
107 107
44 19 ” ” 2 44 63
48 35 83 83
44 2 II ” 1 48 80 »4 142 142
89
225 374 303 902 >79 1 081
gQ
Cami payeleri X
D e fte rle rin V III IX B e n n â v e S e n g tıra ş
b aşlam a S e n g tıra ş B ennâ ve Sağ I S ağ II Ş ol I Sol I I ■H M adedi X I I -
H a f ta a d e d i
:3 3 -.3
T âbhane
K â rh a p e
T
c etv eld e
I H am am
U m um î
İş-g ü n li
2 N o .l u
M u tla k
S e n e le r
i
Y ekûn
3İ i
yekûn
y e rle r
D iğ e r
s®
■â I
A y la r
Jr -■ sS
h-T « ♦ir Q m
72 12 X ” ? ? ? ?
76 16 » ” 2 >43 82 2 23 225
146 86 2 32 232
76 7 X II ” 65 62 127 127
58 57 115 >>5
76 21 ” ” 59 8B >47 >47
2 57 88 >45 >45
77 4 ■ 1 1556 I 57 63 120 120
77 I I ” ” I 64 62 126 126
69 122 9
> > 9
i >
7a 1 II ’* 2 80 96 176 176
49 6 55 55
78 >5 ” " 2 59 — 59 59
53 53 - 53
79 29 ” ” 2 75 7 82 82
72 26 98 98
79 14 III ” I ıg o
1
>71 36i 47 408
81 4 IV 1 3i 7 410 727 77 8 04
1 038
82 u 1 345 615 960 78
359
İN Ş A A T IN SEY R İ V E İŞ N İZ A M I
3**9 1 038 86 1 124
88 3° " ” I 360
Camı payeleri X
D e fte rle rin V III IX 13 B e n n â v e S e n g tıra ş
b a şla m a S en g tıraş B ennâ ve Sağ I Sağ I I S ol I Sol II T3 ^ adedi X II
£
ta rih i adedi s e n g tıra ş a d e d i B ennâ B en n â B en n â B en n â ŞS ( K a r ış ık o la ra k )
«
i i d a
c e tv e ld e
Ö
N 0.İU
*1
1
1 lı
y e rle r
D iğ e r
«S •s. e
JS
1 ■al i i 1 1 •sil t &i
a < w $ ü 1 H j •*-4 « «sr S JrS ♦sr Qm î*.
2
P
237 407 6 44 70 7»4
2 04 342 54 6 56 602
104 10 X 238 603 6B 671
365
241 359 600 64 6 64
105 3» ” ” 2 255 296 551 58 &9
275 227 502 61 563
105 14 XI 2 264
337 601 63 6 64
207 209 416 50 466
105 28 ” 2 13a 125 257 4° 297
170 132 302 40 342
106 12 X II 2 186 316 46 362
130
187 172 359 46 40 5
106 26 *• 2 235 196 43» 43»
233 46 279 279
«Ol0 -— ö
0
*5
•«j*
4m 0
10
ıî
to
0
«ı to
4*
^
ca
«
(O m Ot ot
<c <0 00 n 01 Ş «0 w ^ 4 « m S «£
O
eo «o
IT)
-rf
sn « o» cn « «o « « « « to ot to
a s O n ot
1 S e n g tra şta r K â rh a n e s in d e , 1 Ç eşitli y e rle rd e , 3 K â r h a n c d e ve çeşitli y erlerd e k arışık o la ra k k ay ıtlı, 4 M u tfa k ta , * T âbhanede,
• 13 001 h a m a m la b irlik te b îm a rh a n c ’de v e d â rü lh a d îs ’d e + 1919 y a ln ız h a m a m d a + 3 5 7 8 y a ln ız b îm a rh a n e d e o lm ak ü z e re c e m 'a n .
Ü çüncü B ölüm
Süleymaniye cami ve imareti gibi bir seri âbidevî tesisleri ihtiva eden bir "külliye”-
nin meydana getirilebilmesi İçin, kalabalık bir işçi ordusunu (inşaatın seyrine ve mev
simlerin ıcablanna göre istenilen miktar ve vasıflarda olmak üzere) 8 -10 sene müddetle
daima el-altmda bulundurmak ve her çeşit malzemeyi zamanında temin etmek, memle
ketin iktisadi ve sınaî gücü ile de alâkalı muazzam bir teşkilât ve idare meselesi idi.
Bu bakımdan bu eserde işçi ve malzeme tedariki meseleleri ile ilgili olarak verilecek
malumât, yalnız Osmanlı İmparatorluğunda ve belki de aynı tipte diğer bazı Şark monarşilerinde
âbidevî inşaatın hangi şartlar altında ne şekilde yaptırılmış olduğuna dâir bazı bilgiler vermekle
kalmıyacak, aynı zamanda bahis mevzuu devletlerin İdarî ve İktisadî nizam ve teşkilâtlarının
hususiyetleri hakkında da tarihçileri aydınlatacaktır.
Biz burada bu mevzular içinden evvelâ, işçi tedariki meselesini ele alacak ve bu
arada bilhassa gündelikle çalıştırılacak serbest usta ve işçilerin celbi işi üzerinde duraca
ğız. Fakat daha evvel bu meselelerle ilgili olarak beliren ve iki noktada toplamak
mümkün olan bazı zaruretlerin mahiyet ve şümulünü kısaca belirtelim:
a} Süleymaniye Külliyesi gibi muazzam bir yapıya lâzım gelen aded ve vasıflarda
işçiyi (zamanına göre bir “dev-şehir” manzarasını arzetmekte olmasına ve tam bir
asırdanberi devam eden hummalı bir inşa faaliyetinin yetiştirdiği tecrübeli bir işçi
kalabalığını sinesinde barındırmasına rağmen) sadece İstanbul’dan ve hattâ daha
geniş fakat mahdûd ve muayyen bir bölgenin mahallî ve normal kaynaklarından temin etmek
imkânsızdır. Bu sebeple imparatorluğu teşkil eden geniş ülkelerin her zümreden insan
enerjisinden faydalanmak zarûreti vardı. Esasen bu devrin bütün kuvvet ve azameti
imparatorluk topluluğuna mensup bütün millet ve kaynaklara âit imkân ve kıymetlerin
muayyen maksatların hizmetinde sistemli bir şekilde kullanılmış olmasından ileri gel
miyor mu idi4 ?
paratorluğu teşkilât ve nizamı içinde, yadırganmaması lâzım gelen bir özellik teşkil
etmekteydi.
Gerçekten, zamanının İktisadî kuvvetlerinin, nakil ve muhabere tekniğinin kâfî
derecede inkişaf etmiş bulunmamasına rağmen, geniş ülkeler üzerinde hükümrân
olmak ve kendisine mahsus bir İktisadî ve İçtimaî nizamı kurmak ve yaşatmak iradesi,
bu İmparatorluğa her sahayı bir-seferberlik havası içinde ve askerî bir disiplinle teşki ât andır
mak, İçtimaî sınıflan âdeta devamlı bir harp hali nizamında vazifelendirmek yolunu açmış
bulunuyordu. İktisadî veya siyasî liberalizm’in her şekline inanmıyan, smaî ve ticarî
türlü faaliyet sâhalanna müdahale ve fiyatları tesbit eden, köylüyü toprağına bağlayan
ve her zümreden tebcasma bu devamlı seferberlik halinin icabettirdiği ağır vazife ve mükellefiyetleri
tevzi etmeği kendisi için tabiî bir hak bilen İmparatorluk nizamı içinde, inşaât sanayii işçi
lerinin devlete veya devlet büyüklerine ait binalarda ücretle çalışmak mecburiyetinde
olmalarım da tabiî görmek lâzım geliyordu.
ve aksi takdirde (bu gibi tecrübesiz ustaların memleketlerine iadesi icab edeceğinden) 6
yol paralarının bu halin mes’ullerine ödetileceğî belirtildiği gibi; gönderileceklerin
ortadan kaybolmaları tehlikesine karşı her birinin kefile bağlanmaları ve bu suretle
vaktinde iş başında bulunmalarının temini ile hiç bir bahane ile kimseden rüşvet
almağa teşebbüs edilmemesi ve usta temini hususunun günün en mühim işi telâkki edilerek
ona göre dikkat gösterilmesi lüzumu şiddetli bir lisanla tekrar edilmektedir.
2 Ra. 959 tarihli diğer bir hükümden (No. 3) Sağ-bölük Ulûfecilerinden mûtemed
Ali Beğin (elindeki defter gereğince) Üsküb’den 24, Niğbolu’dan 26 bennâ toplamağa
gönderildiği; Sipahi-oğlanlanndan mûtemed Mustafa Beğin de yine defter mucebince Amas
ya’dan. 40, Merzifon’dan 10 ve Kastamonu’dan 21 bennâ getireceği; Silâhdârlar cema
atinden Mustafa’nın ise, Karaman’dan 21, Belviran’dan 5 ve Lârende’den 14 bennâ
isteyeceği anlaşılmaktadır.
Bursa kadısı tarafindan gönderilmiş olan (târihsiz) bir tezkere suretinden (No. 4)
öğrendiğimize göre de (herhalde vaktiyle verilmiş olan böyle bir emre uyularak),
Bursa’dan 10 bennâ ile 4 sengüraş, 9 neccâr ve 3 saraç gönderilmiştir ve ortadan kay
bolmuş olan bennâlann bulunması için de lâzım gelen kimselere gerekli tenbihler
yapılmıştır.
İstanbul’dan uzak muhtelif taş-ocaklannda çalıştırılmalarına zaruret hasıl olmuş
bulunan taşçı ustaları da, civar kadılıklara gönderilen bir emirle aynı şekilde temin
edilmektedir. 79 numaralı kayıt, Kavak iskelesindeki taş-ocaklannda çalıştırılmak
üzere Bursa kadısı tarafindan sevkedilmiş olan sengtıraşlardan -bahsetmektedir.
1 İ s te n ile n v a s ıfta u s ta la rın y e rin e , ehliyetsiz d e e d ilm işt ir ; 4 N o . l u k a y ıtta , B u rsa’d a n g elen
o la n la r ın g ö n d e rilm e si h a lin d e (h e rh a ld e y e rle rin e u s ta la r a ra s ın d a n , b u su re d e e h liy etsizlik leri y ü
m u tla k a is te n ile n le rin b u lu n u p g ö n d erilm esi için ) z ü n d e n m e m le k e tle rin e ia d e ed ilm iş o la n ü ç u sta n ın
b u g ib ile rin m e m le k e tle rin e ia d e e d ild ik le ri te sb it isim le ri y a z ılıd ır.
GRAFİK NO 3
ELİMİZDE MUHASEBE DEFTERLERİ MEVCUD BULUNAN DEVRE
ZARFINDA SERBEST İŞÇİLER, ACEMİ - OĞLANLAR VE ESİRLER
TARAFINDAN TEMİN EDİLEN "İŞ-G Ü N LERİN İN DAĞILIMI
Esirler
| MO 415 I; f Dnü ]
İSÇİLERİN HUKUKİ VE SOSYAL DURUMU 97
Edime kadısına hitaben yazılmış olan 18 Ga. 973 tarihli diğer bir hükümde de10;
Mimar Sinan tarafından Büyük Çekmece’de bina olunacak köprü için dıvarcı lâzım
olduğu belirtildikten sonra şöyle denilmektedir:
“Taht-ı kazânda olan bennânın yarar üstâdlanndan yazub birbirine kefilleyüb gönderesin
ki Jievrûzfda gelüb hizmete mübaşeret eyliyeler. Husus-ı mezbûr mahall-i ihtimâmdır, ana
göre yarar üstâdlardan gönderüb ve her kimi yazub gönderirsen, defter idüb mukaddem
gönderesin ki geldikte ana göre yoklana”. Hükmün altına ilâve edilen kayıtlardan,
aynı emrin birer suretinin Lârende, Konya, Kayseriye, îskilib, Merzifon, Gümüş,
Kastamonu, Taşköprü, Gelibolu, înoz, Midilli, Ferecik, Usküb, Selânik, Siroz ve Amasya
kadılarına da gönderilmiştir ki, bu suretle oldukça geniş bir sâhadan işçi celbine
teşebbüs edilmiş olduğu anlaşılmaktadır.
1 M u h a s e b e d e fte rle rin d e k i d e v a m v e Ödeme m u h te lif m em leketlerd en sevked ilen u sta la rın to p lu ca g e lip
c e tv e lle ri ü z e r in d e y a p tığ ım ız te tk ik le re göre,* 194 b ir a ra d a a y n ı g ü n d e b a jla tıb n a d ık la n ı, a y n ı m em le
n u m a r a lı d e fte rd e (22 T e m m u z ta rih in d e so n a k e tte n g e le n le r a ra s ın d a b ü e iltih a k ta rih le rin in
e r e n h a f ta iç in d e ) ö d e n m iş g ö z ü k en b u y o l p a r a esaslı fa r k la r a rz e triğ in i v e d e fte rd e k i y o l-p a ra sı
l a r ım » Inn 8 ı u s t a iç in d e n g ’ırn u n 121’i n d , 4 *ünün ö d e m e c e tv e lle rin d e n b i r ç o k la rın ın iltih a k ta rih le
122 in c i, 18’İn in l a g ’ü n c ü v e g ’tln ü n 124’ü n e ü d e f rin d e n b ir h a y li g e ç b ir ta rih te to p lu c a ta h a k k u k
t e r d e k a y ıtlı u s t a l a r a r a s ın d a işe b aşlam ış gözük e ttirilm iş o ld u ğ u n u g ö ste rm e k te d ir.
tü k le r i; 2 4 ’ü n ü n i s e , 121'in c i d e fte rd e n e v v elk i z a * A Ju n ed R e fik , 16. A s ırd a İs ta n b u l H a y a tı,
m a n l a r d a işe b a ş la m ış o ld u k la rı a n la şılm ış,y a ln ız 22 İs ta n b u l 1935, s. 16.
s in in (ç o k g e cik m iş v e y a h i ç iltih a k e tm em iş old u k
• Z ik re d ile n eser, s. 16.
l a r ı v e y a h u t d iğ e r z ü m r e le r a r a s ın a k arışm ış b u
10 İ s ta n b u l B aşv ek âlet A rşiv i 5 n u m a ra lı M ü
lu n d u k la r ı iç in ) h ü v iy e tle ri v e ç a lışm a ğ a b a şla d ık
h im in e d e fte ri, h ü k ü m N o . 626
l a r ı t a r ih le r te s b it e d ile m e m iştir. B u te tk ik le r bize.
98 İŞÇİLERİN HUKUKİ Y E SOSYAL DURUMU
27 B. 975 tarihli bir fermanda dan , ikinci Selim’in babası Kanunî Sultan Süley
man’ın (Süleymaniye câmi'i bağçesindeki) türbesini binâ ettirmek için lâzım olan mer
mer işçilerini tedârik, maksadıyla Bursa, Amasya, Kastamonu ve Merzifon kadılıklarına,
şu emir verilmektedir: “Taht-ı kazanızda mermer işi işlemeği bilür üstâd taşçı var ise,
sakatlarına lâzım olan âletleriyle ihraç idüb ber-veçh-i isti'câl irsâl idesin ki gelüb hizmete
mübaşeret ideler. Ammâ bu bahane ile bacısına himâyet, bacısına teklif idüb kaadir olmayan-
lann mücerred taşçısın deyuyazub ahz-u celbden hazer eyüyesin”.
(Hükmün son fikraian, devlet emir ve kuvvetleriyle işçi toplamak usulünün ne gibi
yolsuzluklara müsâit olduğunu göstermek itibariyle dikkate şâyandır).
4 Za. 980 tarihli diğer bir hükümde12 Edirne'de inşa edilmekte olan Selimiye
camii binası için bennâ ve neccâr lâzım olduğundan, Gelibolu, Silivri, Ferecik ve Inoz
kadılarına şu emir verilmektedir:
“Taht-ı kazanızda ne mikdar yarar bennâ ve neccâr bulunursa isimleriyle defter
idüb ve <âdet üzere kefilleyüb, âlât ve esbâblarylayarar adamlarumza koşub mahmyye-i Edirne'ye
gönâerüb binâ eminine ve mi cmar-başma teslim idesiz.”
Sakız kadısına gönderilmiş olan 25 Ş. 980 tarihü diğer bir hükümde13 de; Sakız’da
bulunan nakkaşlardan isimleriyazılı beş ustanın Edirne’de binâ olunan cami inşaatında
ücretle çalışmak üzere gönderilmesi istenilmektedir.
Aşağıdaki iki kayıt, devlete ait binâlann inşasında çalıştırılmak üzere, mem
leketin muhtelif bölgelerinden işçi celb ve şevki usullerinin daha sonraki tarihlerdeki
tatbikatmm misallerini vermektedir.
İstanbul’da Nûr-ı Osmaniye camii yapılırken (H. II62-I169) usta tedarik ve gelenleri
muhafaza maksadıyla şu şekilde hareket edilmiştir: “İşin hitamına müsara'at için Ana
dolu’da Azerbaycan ve Kayseriye ve Kastamonu ve îznikmid ve havalilerinden ihzâr
olmandan başka, Rodos ve Sakız ve İzmir ve Midilli cezirelerinden eü-arşunlu kalfalar
neferâtmı ihzâr ve firarlarından muhafaza içün mesfarûnın kefilleri ve cizye kâğıdlan akz ve
mahsus hanlara iskân ittirilüb neferât iksâr” ettirilmiştir14.
Beşiktaş Sarayının binası için, İzmir kadısı ve voyvodasına gönderilen 1165 Z.
başlan tarihü emir de bu bakımdan hatırlanmağa değer: “İzmir’de Frenk mahallesinde
ve etrâf ve havalisinde vâfir oymacı olduğu ihbar olumnağla oymacılık san’atmda
mâhir her kaç nefer oymacı var ise, bir neferi geri kalmamak üzre, cümlesi yerlerinden
calâ eyyi halin * ihrâc ve âletleriyle Der-i 'aüyyemden tâ ‘yin olman mübâşire cale’l-
esâmî defterleriyle teslim ve serî'an irsâl olınması” ıs.
mükellefiyeti yerine getirirken duyduğu teslimiyet ve buyruk-tutma psikolojisi İle îfa etmiş
olması pekâlâ mümkündür ve böyle bir zihin yapısının Osmanlı imparatorluğu nizamı
içinde kolayca teşekkül etmiş olması lâzım gelir.
Bu duygudan mahrum olarak veya diğer her-hangi bir sebep ve mülâhaza ile,
inşaat yerine âdeta zorla sevkedilmiş olan ustaların da, orada çok sıkı bir inzibat altında
eli-değnekli memurlar tarafından esirler gibi çalıştırıldığı da zannedil memelidir. Bir
takım haylaz- işçileri yola getirmek için kullanıldığı bazı metinlerde tesadüfen zikredilmiş
olan sopanın*19 şantiyenin idare âmirleri ve sanatın büyükleri için tanılan pederine bir
otoritenin tezahürü şeklinde sembolik ve nadir kullanılan bir te’dîb vasıtası olduğu da
tahmin edilebilir.
II. M e c b u r î h İzm e t m ü k e l l e f iy e t i r e jİ m in d e m evcut n îs b î b îr h ü r r iy e t v e
R E F A H IN U N S U R L A R I
Buna mukabil, aşağıda ücretler bahsinde görüleceği veçhile, inşaat usta ve işçilerine
(işleri başında bulundukları müddetçe) oldukça yüksek ve çok çeşitli kademelerde bir ücret
ödenmektedir (bak. grafik No. 9). Bu ücretlerin bilhassa bizim tetkik ettiğimiz devirde,
tatmin edici olduğunu ve çok muntazam bir şekilde ödendiğini de söyliyebiliriz.
Gerçi, bu ücretler tamamiyh serbest bir iş-piyasasmda arz ve taleb kuvvetlerinin bir muvaze
nesi neticesi olarak tâyin edilmiş değildir. Osmanlı İmparatorluğunda işçi ücretleri de,
diğer eşya ve hizmet fiyatları gibi meslek teşekküllerinin yardımı ile resmî makamlar
tarafından tâyin ve tesbit edilmiştir. Bununla beraber, bu hali imparatorluğun İktisadî
ve İçtimaî nizamı içinde normal ve zarurî görmek icab eder. Bu suretle şiddetli bir inflation
temayülünün hâkim olduğu buhranlı devirler hariç, âdet ve kanun ile takarrür etmiş
bulunan ücretlerin, zamanla teessüs etmiş bir İktisadî muvazenenin ifadesi olması ve
işçiyi serbest piyasadaki arz ve talep kanununun insafsız makanizmasının istismarından
koruyan âdil ve mâkul bizfiyat teşkil etmiş bulunması da mümkündür.
inşaatta çalışan işçinin nisbi bir refah içinde ve oldukça serbest bulunduğunun diğer bir
delili de, aşağıda “işçilerin devamları meselesi” (s. 157) tetkik edilirken görüleceği
veçhile, mecburî hizmet mükellefiyeti prensibinin mevcudiyetine rağmen, şantiyeye
Zannedildiği kadar sıkı ve ağır bir devam mecburiyeti ve disiplininin hâkim bulunmadığının anla
şılmakta olmasıdır:
Çünki, yevmiyelerim almaktan vaz geçmek suretiyle isçilerden bir çoklan, mevsim
şartlarına veya tamamiyle şahsî alâka ve durumlarına göre, bir hayli devamsızlıkyapabil
mektedirler (Bak. s. 161 ve grafik No. 7). Meselâ, muayyen haftalar içinde defterlerde
kayıtlı bulunan ustalardan bir kısmı müteâkıp haftalarda az veya çok kısa müddetler
için veya devamlı olarak işi terkedebildiği gibi; şantiyede çalışan işçi mıktarlan, işin
hacim ve seyrine göre çalıştırılması gereken amele adedini tesbit eden haftalık veya
aylık kontenjanlar dışında tamamiyle ihtiyarî gibi gözüken bir tarzda, yeni iltihaklar
veya ayrılmalarla da daima değişmektedir. Bu hususu tesbit için tanzim edilmiş olan
8 numaralı grafikde aylar ve yıllar boyunca işçilerin devir sür*atine dâir sarih müşabadeler
yapmak mümkün olmaktadır (Bk. s. 183).
Aynı şekilde haftalık ödeme cedvellerinde isimleri yazılı olduğu için İstanbul’da
bulundukları anlaşılan ustalardan bir çoğunun hafta içinde şu veya bu sebeple vukubu-
lan devamsızlıkları yüzünden, bazı haftalarda fiilî olarak çalışılan iş-günlerinin mecmuı
o hafta içinde mevcut işçilerin tam bir devamı ile elde edilecek iş-günü yekûnunun bazan yansın
dan aşağıya düşmektedir (Bak. Gedvel No. 12-15).
Aynı devam grafiklerinden hınstiyan işçilerin Noel veya Paskalya gibi umumiyetle
tâtil yaptıkları yortu günlerinden başka, bazı sofu hıristiyanların pazar günleri de işe gelme
dikleri anlaşılmaktadır. Gerçekten 7 numaralı grafikte bennâlann devamım gösteren
üst çizgiye karakteristik profili veren hususiyet, pazar günlerine mahsus olan bu çökün
tülerdir20. Aynı şekilde, aynı grafik çizgilerinin cumartesi gününden itibâren mer
divenli bir şekilde yükselen karakteristik gelişmesini de, perşembe günleri haftalık
larım aldıktan sonra cuma tâtilini geçirmek için iş-yerinden ayrılmış olan işçilerin,
türlü sebeb ve bahân elerle, cumartesi ve hattâ pazar günleri iş-başına dönmeye
bilmek hususunda hâiz oldukları nisbî bir hürriyet ve müsamaha ile izah edilebil
mektedir.
İşlerin hacmi veya hava şartlan müsait bulunmadığı zamanlarda büyük işçi
gruplarının tamamen terhîs edilmesi veya İstanbul içinde hususî şahıslara ait inşaatda
kendilerine, az veya çok uzun süren devreler için, iş aramak üzere serbest bırakılmaları
da mecburî hizmet mükellefiyetinin sert prensiplerinin fiiliyattaki tatbik şekillerini zarurî ola
rak yumuşatan âmiller arasında hesaba katılmalıdır.
Esasen ücretlerin dolgun ve muntazam ödendiği ve hayat şartlarının müsait bu
lunduğu yerlerde devlete âit inşaatta seve-seve çalışmak isteyenlerin adedi artacağın
dan, zecrî tedbirlere daha az ihtiyaç hissedilmiş olacağı da tabiîdir.
Hulâsa^ Osmanlı imparatorluğunda inşaat işçilerinin ve bu arada bilhassa cami ve
imaret gibi büyük âbidevî inşaatta çalışmakta olanların içinde bulundukları şartlar,
prensip olarak mevcut bulunan mecburî hizmet mükellefiyetine rağmen, devrin umumî
İktisadî durumu ve konjonktür vaziyeti müsait bulunduğu devirlerde (ki bu kitapta tet
kik mevzuu olan Süleymaniye Külliyesi inşaatı kanâatimizce böyle bir devre rastlamak
tadır) bu meslek zümrelerini tatmin ederek aded ve vasıflüık itibariyle hergün daha fazla
Zenginleşmelerini mümkün kılan nisbeten müsait şartlardır. Padişahların din ve hayır işleri için
yaptırdıkları hayrata zulüm ve haksızlık karıştırmış olmak endişesi ve bahis mevzuu inşaatın ya-
pılması için açık tutulan hazînelerin bu devirde ekseriya engin kaynaklara sahip bulunuşu yüzün
den paranın büyük bir semahatla sarfedilişi.. gibi sebeplerde bu kabîl inşaatda çalışan
işçilerin vaziyetini düzeltmektedir. Bu sebeple, Osmanlı İmparatorluğunda âbidevi
büyük insaatdan bir çoğundan, Mısır’daki ehramların yapılışı şeklinde, insanlık tari
kinde kalk yığınları için bir zulüm ve sefalet timsali teşkil edecek bir hatıra kalmamıştır.
1) Diğer esnafla birlikte inşaat sanayii işçilerinin de tâbi tutulduğu “orducu çıkarmaJt”
mükellefiyeti.
Ordu e f r a d ı n ın sefer esnasında çeşitli ihtiyaçlarım karşılamak üzere muhtelif sanat
erbâbından muayyen nisbetlerde esnafın sefere istirâkleri lâzım geliyordu. “Orducu”
nâmıyle sefere iştirâk edecek olan sanatkârların yol masrafları ve tazminat bedelleri
arkadaşları arasında toplanarak kendilerine ödenirdi. Bu şekilde ihracı lâzım gelen orducular
arasında inşaat ustaları da mühim bir yekûn teşkil ediyordu.
Meselâ, Hassa mimarlarının başı mimar Davud’a yazılmış olan 17Z. 1004 tarihli
bir fermandan anladığımıza göre, padişahla birlikte sefere gitmeğe memur edilmiş
olan 10 nefer Hassa mimarı ile 3 nefer Hassa su-yolcuya refakat' etmek üzere İstanbul’dan
87 bennâ ve neccâr, 10 bıçkıcı, 40 demirci ve 100 lağımcı olmak üzere, cem'an 250
ustanın tâyin edildiği ve bütün bu guruba Hassa mimarlarından İsmail’in başbuğ seçil
diği kaydedildikten sonra, “seninle koşulan tâife-i mezbûreyi olugeldüği üzere sen hıfz
idüb menâzil ve merâhilde lâzım olan zahirelerin ve levâzımlann akçeleri ile bulıvirmekde
ihtimam idesin” 21 denilmektedir. Aynı meâlde diğer bir hükümde ise, “yolda mühim
olan âlât ve esbâblann sen tahmil id ü b ... m acan getüresün” denilmektedir22.
Aynı şekilde yine, mimar-başıkk hizmetinde olan mimar Davud’a gönderilmiş
olan 26 Ca. 1002 tarihli diğer bir hükümde de “Bec seferine 40 nefer üstâd ve sanatında
mahir lağıma lâzım ve mühim olmağın İstanbul’da ve Galata’da olan lağıma tâifesinden 25
nefer üstâd intihab ve tâyin idüb irsâl idilmesi” emredilmektedir23.
İstanbul’daki bıçkıcı tâifesi ile kereste satanlar arasında çıkan bir anlaşmazlık ve
rekabeti aksettiren 3 G. 1001 tarihli diğer bir hükümde ise, bıçkıcıların kendilerini
‘(sefer-i hümâyûn vâki oldukça kal'alar binâsıyçünyirmiden ziyade bıçkıcı” verdikleri gibi tersâne
için dahi bir hayli bıçkıcı verip hizmet îfa ettikleri halde; ekserisi cebeci, topçu veya gayrı
1102 tarihli diğer bir kayıttan anladığımıza göre; o sene, İstanbul’dan 27 sanattan
(hırfetten) 84 çadır (hayme); Edirne’den 25 sanattan 48 çadır; Bursa’dan ise 24 sanat
tan 39 çadır orducu çıkarılmıştır.
1185 tarihinde İstanbul kadısına gönderilmiş olan bir hükümde ise, mesleklerin
adları ile her birinden çıkarılması lâzım gelen orducu miktarı şu şekilde tesbit edilmiştir:
6 kasab, 11 ekmekçi, 8 bakkal, 8 aşçı, 7 başçı, 5 ‘attar, 1 berber, 1 bozacı, 2 eskici,
9 terzi, 1 hallaç, 8 pabuççu, 6 nalçacı, 5 saraç, 7 penbe-dûz, 5 çuhacı, 5 çakşıra,
5 bezci, 8 nalband, 5 palan-dûz, 2 mumcu, 7 mûytâb, 13 arpa satıcı26.
Bu deftere nazaran, yeni kalfaların inşası için lüzumlu görülen miktarda dıvarcı
ve ırgad temini mükellefiyeti, mahalline göre bazı ufak hususiyetler arzetmekle beraber,
aşağıdaki misallerde olduğu tarzda tevzi ve tatbik edilmiştir:
Diyanbekir kazasında her 50 tavânz hanesinden bir dıvarcı temini istenmiş ve mezkûr
hanelerin ayrıca bu dıvarcımnyol ve yiyecek masrafları ile ücret ve tazminat bedelleri için ara
larında her birine 2 100’er akçe harçlık toplamaları lüzumlu görülmüştür. Temin
edilecek ustanın ehliyetine veya ırgad ve saka.. gibi daha düşük vasıflı bir işçi
olduğuna ve belki de memleketin zenginliğine göre, bazı kazalardan 25, 40 veya 45
haneden bir işçi ve bu işçi için mahalline göre 1 000, 1500 veyahut 1 800 akçe harçlık
toplandığı da olmuştur.
Teferruat ve hususî şekiller ne olursa olsun, devletin zikri geçen bölgelerden bu
tarihte eavarız bedeli olarak istediği dıvarcı ve ııgadlan temin ile mükellef tutulan <avânz
hanelerinin sayısı 106939,5 dır ve bu hanelerin cerrûan 3 506 nefer iççi çıkartmaları lâzım gelmiştir.
Gerçekten, bahis mevzuu defterde teferruatlı bir şekilde kaydedilen hesaplara göre;
bu işçilerden 2 323 neferi Gürcistandaki Lori ve Tomanis kal'alannın inşaatında fiilî
olarak çalışmışdır. 126 işçinin nakden bedeli alınmış ve 1 057 ırgadın ise, herhangi
bir sebeble, kendileri veya bedelleri teslim edilmemiştir.
Harp ihtiyaçları için (avanz bedeli olarak inşaat işçilerini toplamak veya bu. işçileri çalış
tırmak için lüzumlu ücretleri ödetmek üzere kaynaklar temin eden bu “solgun13 sistemi, Osmanlı
imparatorluğunun İdarî ve malî teşkilâtlımı ötedenberi esas makanizmalanndan birini
teşkil eden bir usulün hususî bir şeklinden ibarettir ve asırlar boyunca ihtiyaçlar arttık
ça daha sık kullanılmış olduğunda da şüphe yoktur.
Aynı usulün daha başka şekillerde nasıl kullanılmış olduğunu göstermek için daha
eski tarihli diğer bazı misaller de zikredebiliriz :
895 yılı N. - Za. aylan içinde Akkerman kaİasının tamiri için sarfolunan paranın
mühim bir Vısmrmn avarız akçesi olarak muayyen bazı kazalardan toplandığı ve aynı
kazalardan çıkarılmış olan adedleri aşağıda yazılı ustalarla arabacılara ücret olarak.
Ödendiği anlaşılmaktadır (No. 552) :
Bursa’dan 60, İstanbul’dan 90, Edirne’den 32, Vize’den 3, Burgaz’dan 1 bennâ
veya neccâr ile; Varna3dan40, Prevadi’den 77, Aydos’dan 42, Silistre’den 26, Ahtabo-
lu’dan 24, Yanbolu’dan 7, Mihaliç’den 6, Bergama’dan 12, (Baba) Eski’den 1 arabacı.
Aynı suretle yine 895 yılında (18 Ş.-25 B. tarihleri arasında) Kili kafasının tâmiri
münasebetiyle yapılmış olan masraflara âit bulunan bir muhasebe cetvelinden (No. 551)
anlaşılacağı veçhile; sarfedilen 430 300 akçenin 422 300 akçesi ve miktarları muayyen
işçiler, aşağıdaki kazalardan temin edilmiştir:
İstanbul’dan 64, Edirne’den 65, Bursa’dan 60, Bergama’dan 15, Mihaliç’ten 5,
Vize’den 3, Kırkkilise’den 15, Eski Zağra’dan 6 ve (725 ırgad), Dimetoka’dan 6, Ma-
falkara’dan 12, Keşan’dan 8, Ferecik’ten 4, İpsala’dan 5, Inoz’dan 5, Filibe’den 13
(ve 353 ırgad), Sofya’dan 10 ve Burgaz’dan 8 bennâ ile Yenice Zağra’dan 25, Yanbolu’
dan 103, Akça Kızanlık’dan 22 ırgad; Şumnu’dan 28, Çırnova’dan 35, Lofça’dan 80,
Niğbolu’dan 98, Tımova’dan 555, Ivraca’dan 49 araba temin edilmiştir.
Aynı şekilde 896 yılının 10 Şabanında başlayıp üç ay 5 gün devam eden Korintos
ve Arhos kaPalarmın tâmiri için yapılan masraflara âit hesaplarda da, muhtelif kazalar
dan ihraç edilmiş olan bennâ ve neccârlann adedi ile her birine ‘avarız akçesinden
verilmiş olan ücretler kayıtlıdır (No. 550). Bu hesaplara göre, Serez5den 11, Karafer-
ye’den 6, İpsala’dan 5, Ferecik’ten 5, Dimetoka’dan 10, Gümülcüne’den 5, Yenice-
Vardar’dan 5, Çatalca’dan 5, Yenişehir’den 10, îzdin’den 4, Drama’dan, 4, Atina’
dan 84 (bennâ ve kiremitçi); Selânik’den 25, Fener’den 4, Tırhala’dan 7, Livadya’-
dan 4 bennâ veya neccâr ile; Krabine’den 340, Premedi’den 138, Argıro-kasn’dan 235,
Yanya’dan 626, Kitse’den 52, Barda’dan 250, Ayamavridi’den 40 nefer ırgad temin
edilmiştir.
Solakzâde tarihinde de 1509 yılında İstanbul’da vukubulan zelzele neticesinde
harab olan İstanbul surlarının tâmiri için baş vurulan bir çare olarak, salgım usuliyle
işçi tedarik edildiği şu şekilde nakledilmektedir :
“İstanbul hisarının ve sair münhedim olan mevâzffn tamir ve termîmi ıçün mü
şavere olundı. Bunun üzerine karar verildi kiyirmi evden bir adam ve ev başınayirmişer akçe
takdir ile bir muftemed adam tâyin ettiler. Şehzadelerin sancağından aknmayub
mücerred sair Anadolu memleketlerinden otuz yedi bin adam ve Rumelinden yirmi
dokuz bin adam çıkanlub üçbin miktarı dahi bennâ ve neccâr getürüb ve nice nice
üstâdlar dahi getürüldi. Bunlardan ma'dâ üçbin müsellem ve sekizbin yaya dahi kireç
yakmak içün emr olundı” 28.
Kal‘a veya köprü inşa ve tâmiri, gemi inşası gibi askerî maksatlarla yaptırılacak
işlerde ustaların, tedariki ve ücretlerinin ödenmesi, salgun usuliyle halka tevzi edilerek temin
edilebildiği gibi; ücretlerin doğrudan doğruya Hazîneden ödenmesi münasip görül
düğü hallerde de, yine bir emirle usta celb ve şevki mümkündür. O zaman işçiler cami
ve imaret inşaatı için celb edildikl eri şekilde toplanmakta idi. Bu hususta bir misal
olarak aşağıdaki iki hükmü zikredebiliriz:
Bu hükümlerden birisi, 20 Şaban 973 tarihlidir29 ve Sinop’tan Trabzon’a varınca
Karadeniz yalılarında bulunan kadılara, Sinop’ta bina olunan gemiler için lüzumlu
olan neccârlann gönderilmesini şu şekilde emretmektedir: “Taht-ı kazanızda bulunan
neccarânı yazub defter idüb ber-veçh-i isti'câl tnahall-i mezbûra gönderesin ki vanıb
ücret İle hizmet ideler. Husus-ı mezbûr mühimmâttandır, ihmal idenlerün ‘özrü makbul
olmayub m u‘âteb olur ki ana göre mukayyed olasın” .
Diğer hüküm 4 Za. 980 tarihlidir ve aynı zamanda Biga, Aydıncık, Midilli ve înoz
kadılarına gönderilmiştir. Biga kazasında Kemer denilen limanda inşa olunan 2 parça
at-gemüeri için gereken neccârların bu işe memur edilen Mehmed Çavuş istedikçe temin
edilmesini emretmektedir: “Bulunan yerlerden tedarik ve ihraç idüb ve ‘âdet üzere kefil-
leyüb ve lâdet üzere defter ittirüb âlât ve esbâblanyle Biga kadısına gönderüb teslîm
ittiresün ki anda işledüklerince 'âdet üzere ücretlerin taleb idüb alalar80”
N e t ic e :
Buraya kadar iki ayn gurup, halinde tetkik ettiğimiz misallerden anlaşılacağı
veçhile, padişahlarla bazı devlet büyüklerinin inşa ettirecekleri cami ve imaret gibi
binalarda gündelikle çalıştırılacak serbest işçilerin tâbi tutuldukları mecburî hizmet
mükellefiyetinin mahiyet ve şartlan ile aynı işçi zümrelerinin devlete dit diğer hizmet ve inşaatta
çalıştınlma şekilleri arasında barizfarklar mevcut idi ve bu mükellefiyet sistemleri arasında
mevcut olan farklar, zamanının idarecileri taralından da sarih bir şekilde belirtilmiş
bulunmakta idi.
Tezkiretü’l-bünyârtdo. bizzat mimar Sinan’m ağzından nakledilmiş olan ve İstanbul’a
getirtilecek Kırk-çeşme sulan hakkında kendisine “Bu suların gelmesi ne tanykla müm
kün ola?” şeklindeki bir su'al sormuş bulunan Padişahla aralarında cereyan eden mu
havereye âit bulunan aşağıdaki fıkra bu hususta oldukça manâlıdır:
»Padişahım- bunda iki tanyk vardır. Biri oldur ki bendelerinin hadd ve kasn yok,
buyurun her biri hizmete can virir. Biri dahi budur ki ücretle herkese dest-müzd tayin
oluna, hazîne sarf olınub üstâdiyette işlene” Mimarın bu cevabı karşısında sultan, (Sevvelki
tedbirinin bize faydası ohnayub ü hayrı olub, tedbir sonra olan tedbirdir ki kendil malımızdan ücret
ile getürdüğün kimsenin zerre miktarı hatırı rencide olznıya, deyu buyurdular81” .
Gerçekten, bu devirde cami ve imaret gibi bir hayır işi yapmak maksadıyla ve
sevap kazanmak için kurulan tesislerin inşaatında herhangi bir şekilde bir haksızlığa
meydan verilmemesine çok dikkat edilirdi. İslâmî ananede, gasbedilmiş bir arazi üzerine
veya haram para ile inşa ettirilecek cami ve mescitlerde namaz kılmanın “mekruh” olacağına dair
bir rivayetin mevcut bulunması da bu husustaki endişeleri arttırmakta idi**.
Bununla beraber, her zaman aynı endişelere kâfi derecede yer verilmediği ve bazı
zaman ve hallerde halkın bir hayli hırpalanmasına ve çeşitli yolsuzluklara yer veren
ve bu sebeple dedi-kodulara ve şikâyetlere meydan vermiş olan inşaatm yaptırılmış
olduğu da görülmüştür.
Anonim bir Âl-i Osman tarihias, Fatih devrine âit hâdiseleri nakil ve tahlil ederken,
inşaat işlerindeki bazı yolsuzlukları kendisine mahsus bir edâ ve belâgatle kaydetmek
suretiyle inşaat işçilerinin devlete âit binalarda çalıştırılma şekillerinin arzedebilecekleri
hususiyetlere âit sarih bir fikir vermektedir:
"Ol zamanda zulümle binâ yaptırmazlardı, . cümle ücretle işledirlerdi. Şimdiki
zamanda bir bina yaptırmalu olsalar illerden ve şehirlerden akçe değşirüb kem bennâyı ve
ırgadı dahi ilden çıkarub sürerler. Anda varanlarun dahi biri bennâ şagirdi olup gitmez;
bennâya ve ırgada üçer aylık deyü harçlık vitirler, beş-alü ay işledirler, andan akçeyi
ilden zulümle çıkaralar, bennâ ve ırgad zulümle sürüle, Caceb sonra gine adamlar gönderüb
teftiş ittükleri niçe mal’dır, belki niçesi hare olmayub gine hazine dahi gele. Emin’e,
yazıcısına dürlü dürlü teftişler iderler, hesablara çekerler. Maksudlan bu kim bulay ki
yamla. Bir behâne bulalar ki ol binâya hare olan malı bulardan alalar, ol bina şöyle
râyegân kala ve eğer hiç nesne bulamazlar ise ol miman gözden bıragurlar, hor ve
hakıyr iderler: Bilmedüğinden çok mal hare itti, derler. Bennâ ve akçe il yarımdan çıkar,
Hâzineden bir habbe harç olmıya. Dahi illere ödetmek istedikleri aceb niçe maldır ki
ve yahud ol suretle yapılan binadan sevab ummak dürüst müdür, anın sevâbmdan geçmelüdür}
eğer günahı olmazsa ve illâ günahdan gayrı dahi nesi vardır ola. Ammâ padişahlar kopu
şuna ehl-i muamele bâzirgân kim hâkim ola, bu kadar olduğuna dahi şükr itmek gerekdir”
I) A C E M İ - OĞLANLAR I I
Çeşitli sanat kollarında ordu ve Sarayın ihtiyacı olan eşya ve malzemeyi hazır
layan Hassa atölyelerle diğer askerî imalâthanelerde çalışan yüksek vasıflı mirî üstâdlar, hep
acemi-oğlanlannm bu staj,devresinde meydana çıkan istidatlarına göre seçilerek yetiş
tirilmiş bulunanlar arasından çıkıyordu. Bu suretle acemi-oğlanhğı müessesesinin yalnız
askerlik sahasında değil, çeşitli sanat kollarında dahi muazzam, bir adam seçme, tecrübe etme ve
yetiştirme teşkilâtı olduğu söylenebilir. Bu sistem sayesinde devlet, kendisine sadakatle
Hizmet edecek vasıfta gerekli kol ve kafa kuvvetine, yüksek sanat hüner ve kabiliyetine
sahip insanları her türlü soy ve İçtimaî mevki imtiyazlarından ve tesadüflerinden kurtulmuş
bir halde serbestçe seçipyetiştirebiliyordu a9.
Bu fikrimizi isbat için, ileride İmparatorluğun meslekten asker, meşhur yeniçeri
ordusu efradını teşkil edecek olan acemi-oğlanlannın bu yetişme devrinde ne gibi
işlerde çalıştırıldıklarını kısaca gözden geçirelim:
Üsküdarla İstanbul arasında ve İzmit körfezindeki Dil iskelesinde atlan ve her
türlü teçhizâüyle orduları nakleden at-gemilerinde ve bilhassa İstanbul’un zaptından
evvel Osmanlı ordularının Rumeliye geçiş-yeri olan Lâpseki ve Çardak ile Gelibolu
arasında işleyen gemilerde çalışanlar hep acemi-oğlanlan idi.
İzmit ve Mudanya iskelelerinden saraya ve Dîvan’a odun, kar, taş vesâir lüzumlu
maddeleri nakleden mirî gemilerde de acemi-oğlanlan çalışırdı4d.
Gemi inşaatında, Galata’da gemilerin kalafatlanmasında ve tersane anbarlannın
muhafazasında çalıştırılan acemi-oğlanlan da pek çoktu.
Eski-Saray’da, Atmeydanı’ndaki İbrahim Paşa Sarayı’nda, Galatasarayı’nda ve İs
tanbul ve Edime Saraylan’mn mutfak ve bağçelerinde hizmet eden baltacı ve bostancClar;
İstanbul’da Hassa fırınlarda ve Hassa sebzeci, kasap ve yoğurtçı dükkânlarında, anbar-
larda; mirî mandralarda, Çatalca bağçesinde, Halkalı çiftliğinde hep acemi-oğlanlan
çalıştırılır ve vakitleri gelince, oralardan yeniçeri ocağına aktarılırlardı.
Acemi-oğîanJanndan bir kısmı Büyük Ahırda saraç şâkirtliği yapar, Hassa yulara
ve mvytâblar yanında çalışırdı.
Ağa-kapısında yeniçeri ocağının her türlü ihtiyaçlarını karşılayacak şekilde teş
kilâtlandırılmış olan atölyelerde nalbantlık, keçecilik, mûytâblık, kırbacılık, terzilik,
sırmacıkk, kuyumculuk, sarraçlık, demircilik, çizmecilik, kazancılık, cerrahlık.. yapan
acemi-oğlanlan da çoktu41.
Tophanede dökümcü, demirci, neccâr, topçu şâkirdi veya yamağı olarak çalıştırılanlar da
hep acemi-oğlanı idi.
Bu hal, acemi-oğlanlan içinden bir çoklarının yeniçeri olmadan evvel bir sanat öğrenmek
fırsatım bulmuş olabileceklerini kâfi derecede isbat etmektedir. Bununla beraber, bu kanaatimizi
te’yid eder mâhiyette diğer bazı vesikaları da zikretmek mümkündür:
înebahtı (Lepant) mağlubiyeti üzerine süratle yeniden yaptırılması gereken harp
gemilerinin inşası için yeniçeri ağasına gönderilmiş olan 978 (1571) tarihlî bir hükmün,
“Tersane-i ‘âmiremde binâ olmjnak. ferman olman gemiler ‘alet-ta'cîl erişmek mühim-
mâtdan olmağın acemi-oğlanlan arasında ne kadar kalafatçılık ve dülgerlik sanatı bilür ve
şâir tersaneye müietallik san*at bilür oğlan var ise tersâne-i ‘âmireme gönderüb işletmek
buyurdum k i . 42şeklindeki ifadesi günün birinde yeniçeri olmaları mukadder bulunan
acemi-oğlanlan arasında türlü sanatian icraya ehliyetli işçilerin mevcudiyetini göster
mektedir. Bu emre, gönderilecek olanların “maslahat itmâma irişdikde hallerine göre
ri*âyet olmacağı” kaydının ilâve edilmiş bulunması da, bu gibi mühim hizmetlerde
çalışacak olan acemi-oğlanlanmn işleri bitince, her halde çok makbule geçmiş buluna
cak olan gayret ve hünerlerine mükâfat olarak, daha büyük bir kolaylıkla yeniçeri ocağına
kaydedileceklerini göstermektedir.
Diğer bir hüküm3de de bina olunan “dört pâre Hassa gemiye üçyüz nefer oğlan
lâzım” olduğunun zikredilmiş bulunması ise, bu gibi gemi inşaatına acemi-oğlanlanmn
oldukça kalabalık guruplar halinde katüabildiklerinin bir delilidir43.
Gerçekten, Şevval 977 (1570 Mart) tarihli bir hükümde yeniçeri ağasından
“haliyâ Edirne’de bina olman camie-i şerîfde hizmet içün, Türk üzerinde olan oğlanlardan
yüz nefer oğlanı ‘ulufeye yazub” göndermesi istenilmektedir. Aym inşaatın emîni’nz ve
mimar Sinan’a hitâben gönderilmiş olan 979 tarihli diğer bir hükümden ise, “binaya
hizmet idüb eski ve emekdâr olan yarar oğlanlardan 50 neferi Kapuya çıkmak içün defter
eyleyüb defterlerim ağalanna irsâl” eylemeleri emredildiğine göre, binada hizmet eden
acemi-oglanlanndan 50 sinin yakında yeniçeri ocağına alınacakları anlaşılmaktadır45.
Kayda şayân diğer bir nokta da, Edirne’de Selimiye camii inşaatında çalışmış
olan acemi-oğlanlan içinden bazılannın (aşağıdaki diğer bir emir suretinde görüleceği
veçhile) pencere demirlerini işlemek gibi oldukça büyük hüner isteyen bir ihtisas sahibi
bulunduklarının anlaşılması ve bu mühim işi muvaffakiyetle sona erdirdikleri için,
mimar Sinan’ın Dîvan’a bir tezkere yazarak, bunların Kapuya çıkarılarak taltif
edilmelerini hususî bir şekilde istemiş bulunmasıdır:
“Hassa mimarlarım başı Sinan mektub gönderüb Edirne’de bina olman cami'-i
şerîfde demircilik işleyen, acemi-oğlanlarmdan yedi nefer oğlanlar içün pençere demirlerin
işleyüb itmâm-ı hizmet eylemişlerdir, deyu Kapıûya çıkarılmak rica etmeğin isimleri tezkire
ohnub hüküm irsâl ohnmışdır” 46 (26 Ra. 981).
1554 yılında şantiyede çalıştırılmış olan Acemi Oğlanların temin ettikleri iş-günlerinin sayısı ile iş sahalarını gösteren cedvel. &J5pXlJ[ 1 1 I 1 I 1 l I 1 1 1 1 I ı 1 I i 1 1 1 I
qeıuuıgq CO cO eo to ra ra eo
1 1 I 1 1 I 1 ■3. «- ■3. 'oi % 03 ■3. Ol
1
ja3qjns . s
eo
1 ] 1 1 1 1 1 1 1 1 .t
-4-
s
eo
3 3 3.
>4
<
f a m eo to tn to to to to to CO to et
(4 1 1 1 2 2 • 1 2
‘aaÜLrtonrg l
<
0 tarequy CO •*4* Tf CQ o O o
N* 3. 3 s ? ■a m ” ct" « to m M 3. to
P
2
P
0
trşqsu<ı
*|5j3qAa^ oı "S.
CO' CO
r-
-
t— Ş- 83^ CO CO
r- r- %
CO
«
CO to
r-
ra rar- *
to
tn
S î
retmottjj o
o o o ■tj* g a O
sa sı/ag s s «n (O § to to* to ID eo in5 *
*
3
<
p •tj* 03 eo eo CO TÇ eo to
ponUUOj tn m s o »n İo m *n t «O 3 S o in % 3. Ol
*4
qgonxtgq
CEDVEL No. 4
W o tn
o R O O O CO ra
P OBqury ş to ra Ol
1 1 ■»t* i M f 3 1 ş
c/>
ra ■d* O o
P pn*U,*N ? 3- % S- «* s «o §> ra to ra ra ra to
“ »
P*
P
W eo eo ■d* T»* CO "4* eo Tf* CO ra
a ItlESSIOfl s o >n in O m «n t in s o tn 3 S o I t S o
qçAAag r~ CO t }*
3 ■* % s. % Tf* % î î ^5* î 3 3-
= «
^ bjbjo js p jn j
- g q u 3 X 3 in [p jıp q s CO -ğ.
r-
s
ra
t-
eo
r-> S
s
S S K
o
to
o
■C 3
$ en
O)
ş ra
to r-
•«*
ıjBppj§Tfe a p iı 5
1
b u lu n d u ğ u d efter
ö d e m e le r in k a y ıtlı
le rin b a ş la n g ıç
in
,,
ta rih le ri
1
5 M a y ıs
es s
< O
to o
-O
r- t}*
3 =
= - .a
2
Tt* CO
=
O)
1
K
Oı to
m et C4 e?
:-oN « U s a ra -f r- eo a, 6 S? tn CO 01 O
M a s?
İSÇİLERİN HUKUKİ VE SOSYAL DURUMU
1 I 1 2 2 2 1 1 I 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 2 1 1
■3. 3- 3. 3. %
eo
^3* eo 3 %
eo co co
■»P 3- a s S 1 1 ra
0 S 3
«*
■<p
« 3- n* a
Tp eo
■eh
tp
«
co co
CO •eo %
CO
M*
eo
N*
0 co
1
0
eo
“
2 ra
2 2
co 2 co •tp
w 2 2 2 2 2 2
ra
2 0 0 2 2 ra
O o co to co co CO CO «O ra tp
eo m eo eo *Sı p eo eo 'Sı eo eo a ra s a » «"
"
ra
p
eo
p
eo 03
t». p
03
p
eo
p
eo co
m
60
p *
8^ eo
p *
ra ra ra
ra
p 1
ra
p
ra
p
ra ra
p
eo eo eo co eo eo CO eo ej^ eo ra eo
— p p % p
î
p p a R p a
I
p ra 3 % p
eo CO
‘S- 3 3. % 3 3 p % 3 3 3 3 3 3 ra01 3
co
Ol 3 3 3 3
1 1 1 1 I 1 1 1 I 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1
1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1
§ ■? ^p s § ? eo
eo
eo
eo
«0 tp
jp | ra>
w p ■»S*
ra
o 0 o o O o ra ra
Sı
*
eo eo Sı P5 to eo S. eo g>
s
m 3 î ra % eo % eo
co eo o ra 0 1 teo ra
3 s? 1 1 3* 1 i 3- 1 1 3< 1 î
eo
tP 3 3 m
«0
-4- -tp Jp ra tp tp
* w" p » s t « ■tp sr % t et *
|
(
070
Ol p tp
s g ş O)
« 475
at p ra 2* en ra
cn Sp CO ■S f
? :
[2
e 3
a 6
G M
§ s = :
I
= = "5. = ■= = = = - = = = =
H W w 1 <
eo eo
~ ıfî 0 p ra 0
3 ■«p - s H tû . 5? s S* 3 eo
s*
eo
-
co O
S 1 eo " " a| s s
CO
eo « % ra 3 Tp 3 3 ş
116 İŞÇİLERİN HUKUKİ VE SOSYAL DURUMU
diğerleri gibi hafta içinde cem'an. temin edilen iş-gününün sayısından ziyade bahis
mevzuu ihtisas ekiplerinin kaçar kişiden teşekkül etmiş bulunduğunu göstermiş olma
sından ileri gelmektedir. Bu vaziyet karşısında, hâsıl ettikleri iş-günü sayısını hesab
edebilmek için bu ekiplerin hafta içinde kaç gün (eyyâm) ve kaçar akçe yevmiye ile
çalıştırılmış olduklarının bilinmesine ihtiyaç hasıl olmaktadır. Nitekim, 10 numaralı
kayıtta 1, 2, 3, 4 numaralı dip-notlannı ihtiva eden zümreler için bu hususlar ayrıca
tavzih de edilmiştir:
Kayıtta taban-notu şeklinde aşağıya aldığımız bu tamamlayıcı izahlara nazaran,
acemi-oğlanlan arasından arabacılık yapan 30 kişilik gurup hafta içinde devamlı olarak
7 gün (eyyâm) çalışarak cem'an 210 iş-günü hâsıl etmiş ve kendilerine iş-günü başına
yevmiye ikişer akçeden 420 akçe “nafaka” ödenmiştir. Aynı şekilde, 26 kişilik kömiirciiler
gurubu da hafta içinde devamlı olarak gün çalışarak 156 iş-günü hâsıl etmiş ve kendi
lerine günde 1 akçeden .156 akçe “nafaka” ödenmiştir.
Bu gibi tasrih edici kenar notlarının bulunmadığı hallerde ise, ekibin tevekkül etliği acemi-
oğlanı sayısını gösteren “neferâ” rakamlarıyla kendilerine cem'an ödenmiş olan “nafaka”
miktarından o ekibin hafta içinde fiilen kaç iş-günü temin etmiş olduğunu hesaplamak
hazan çok güç olmaktadır. Bu takdirde diğer defterlerdeki kayıtlarda benzeri zümreler
için tesadüfen verilmiş olan tamamlayıcı bazı izahattan faydalanmak zarûreti vardır.
Meselâ, tetkik konumuz 10 numaralı kayıtta 52 kişilik bölük-başılar gurubuna ödeften
186 akçenin kaç iş-gününün nafakası olduğu belli değildir. Ancak, acemi-oğlanlanna
âit olub 2 numaralı defterde mevcut bulunan diğer bir kayıttan60 öğrendiğimize göre,
bölük-başılara yevmiye olarak 1 akçelik “nafaka” Ödenmesi lâzım geldiğinden, 10
numaralı kaydın bölük-başılara âit verdiği malûmattan iş-günü adedini bu sâyede
çıkarmak mümkün olmuştur.
Nevbetciler için de aynı şekilde, benzeri diğer bir kaydın sarahat ve delâletine
müracaate lüzum hâsıl olmuştur. Gerçekten, 5 numaralı defterde mevcut bir kayıttan
nevbetcilere yevmiye olarak umumiyetle 2 şer akçe “nafaka” ödendiği öğrenilmiş bu
lunduğundan, tetkik mevzuumuz 10 numaralı kayıtta da 15 nevbetciye ödenmiş olan
180 akçenin 90 iş-gününü temsil etmesi lâzım geldiği kolayca hesap edilmiştir.
Fakat, anbarcı veya horasana.. gibi aldıkları yevmiyeler 1, 1,5 veya 2 akçe arasında
değişen guruplar için aynı hesaplan yapmak daha güç olmaktadır. Bu takdirde, hesap
larımızı ücret kategorilerinin terekkübü bakımından daima aynı kaldığı farzediîen ve
hattâ muhtemel olarak şahıslar itibariyle de daima aynı olan diğer haftalara ait daha
tafsilâtlı kayıtlardaki anbarcı veya horasancı guruplarına kıyasla yapmak zarureti hâsıl
olmuştur. Bu suretle, tetkik etmekte olduğumuz 10 numaralı kayıtta bir hafta içinde
Gündelik Nafaka
6 kişi X 7 gün = 42 iş-günü X 1=5 — 63 akçe
1 .. X 6 „ = 6 „ „ X 2 = 12 „
1 „ X 6 =, = 6 „ „ X 1 = 6 „
54 ,, „ 81 „
11 numaralı kayıd da, aynı şekilde binada çalışan acemi-oğlahlannm Muhasebe Defter-
lenndeki kayd ediliş şekillen ve onlar hakkında tertip ettiğimiz d numaralı cetvelin hangi kaynaklar
dan ne şekilde derlenmiş olduğu hakkında birfikir vermek üzere bir misâl olarak tetkik edilebilir:
Bu kaydın bir hususiyeti, iki haftalık bir devre âit bulunmasıdır. Bu sebeple, “ 1”
numarada gösterilmiş bulunan Ağa-bÖlüğüne mensup 27 ilâ 49 kişilik acemi-oğlanı
guruplarının birinci hafta içinde 6 günde cem'an 193 ve ikinci haftada ise, 220 iş
günü temin ettikleri ayn ayrı kaydedilmiştir. Bu suretle tetkik ettiğimiz kaydın 27 sıra
numarasına kadar olan kısmında muhtelif bölüklerden gelen az veya çok kalabalık
*vasıfsız” işçi gurupları, iki hafta içinde cem‘an 1543 iş-günü teinin etmişlerdir. Bu
kaydın 28 numarasında yazdı bulunan 8 sırt-hammalı ise, bu iki haftalık müddet içinde
yalnız beş gün çalışarak 40 iş-günü temin etmişlerdir ve kendilerine gündelik nafaka
bedeli olarak 3’er akçeden 120 akçe ödenmiştir.
Aynı kaydın 29 numarasında bulunan 70 mûtemed3in de, her hafta cem'an 420 akçe
nafaka alabilmesi için, (yevmiyeleri bir akçeden ibaret bulunduğu daha evvel başka
kayıtlardan tesbit edilmiş olduğundan) tam kadro ile her haftada 6 gün çalışarak
(7 0x6= ) 420>şer iş-günü temin etmiş olmaları lâzım gelir.
Aynı kaydm 30 sıra numarasında kayıtlı bulunan 12 nefer bekci’mn. de (yine diğer
kayıtlarda bekçilerin yevmiyelerinin 2’şer akçe olarak hesap edilmekte olduğu daha
evvel tesbit edilmiş bulunduğundan) cemtan 312 akçe nafaka alabilmeleri için, iki
haftada 156 iş-günü çalışmış olmaları lâzım gelir.
Diğer zümreler için de benzeri hesaplar yapılarak, 4 numaralı cetvelin bahis
mevzuu İhtisas ve ayn hizmet sütunlarına ve oradan da bir araya toplanarak haftalık veya
aylık yekûnlar halinde 5 ve 6 numaralı cetvellere nakledilmiş bulunmaktadır.
Bu suretle, elimizde bulunan Muhasebe Defterlerindeki kayıtların tafsilâtının tetki
kinden anlaşıldığına göre, şantiyede çalışan acemi-oğlanlanmn ihtisasları tasrih edil
memiş olanlarına “nafaka” nâmı altında umumiyetle günde 1 akçe ödendiği halde;
bevvâb, arabacı, gece-bekçisz, bıçkıcı ve kayıkçılara 2, kurşun döken veya döşeyenlere
(sürbgerlere) 1,5 ilâ 2, horasancılara 1, 1,5, 2, sırt hammallarma 3 akçe verildiği anla
şılmıştır Ba.
B ) İ s t a n b u l c iv a r in d a k i t a ş - o c a k l a r e n d a n t a ş çeklarmak v e b u t a ş l a r i İn ş a a t
YERİNE NAKLETMEK İŞLERİNDE ÇALIŞAN ACEMİ-OGLANLARI.
II
Ş a n tiy e d e ç a lışıla n
T e d iy e n in k a y d
T a k v im g ü n ü
T e d iy e le rin
gün adedi
L â ğ ım g e r
n u m a ra sı
K a b a la c ı
h a m m a lı
a i t o ld u ğ u d ev reler İT
H addâd
|
T o p ra k
•s
K ü fe c i
H a life
Ç avuş
İm a m
adedi
çeken
a s ■s-
s 1 ?
S ır t
<rt
V) f2 1 W I 1
3 4 - 2 8 A ra lık 1553 25 22 2 209 558 2 722 150 493 34 30 »7 »7 »4 30 — — »7 — 6 291
5 29 A ra lık 1553 - 25 O c a k 1554 28 24 i 918 518 2 774 112 493 28 30 »4 »4 — — — — »4 — 5 9»5
8 2B O c a k 1554 - 23 Ş u b a t ” 27 23 2 055 5»8 a 837 120 476 30 30 »5 6 081
11 26 Ş u b a t ” - 23 M a r t ” «5 22 2 950 814 4 261 »76 476 44 30 22 8 773
14 24 M a rt ” - 20 N isa n ” 27 24 3 305' 862 4 918 »92 493 48 30 24 — — — — — — — 9 870
16 22 N isa n ” * * 1 7 M ay ıs ” 26 24 3 251 1 005 5 215 »92 476 48 30 24 10 241
22 19 M a y ıs " - 21 H a z ira n " 34 30 4 092 I 550 7 948 240 665 60 3» 30 14 615
26 23 H a z ira n " - 27 T e m m u z " 35 30 4 178 I 650 7 891 240 620 60 30 30 — — 30 — — — — 14 729
30 28 T e m m u z ” - 23 A ğustos ” 27 24 3 230 2 294 5 960 192 532 48 30 24 — — 30 — — — — 12 340
33 1 E y lü l " - 27 E y lü l " 27 24 3 22» I 320 5 423 578 608 48 30 24 — — 30 — — — — ı ı 280
38 29 " " - 28 E k im " 30 263 320 » 3«3 5 44» 576 532 40 30 — — — 30 — — — — x ı 290
4» ‘ 29 E k im ” - 7 A ralık ” 40 28 3 542 i 4 24 11 507 496 748 52 60 12 — — 60 — — — — 17 901
4 3 /a 8 A ra lık 1554 - 10 O c a k 1555 34 30 3 993 ı 616 »3 505 472 653 58 30 30 — — 30 — — — _ 20 387
4 4 /3 12 O c a k ” - 15 Ş u b a t ” 35 30 3 544 I 545 »2 385 4 76 665 58 30 27 — — 30 — — — — 10 760
47 16 Ş u b a t " - 22 M a r t " 35 3° 3 034 : 187 8 358 4 16 665 37 30 25 — — 30 — — — — 13 782
5» 23 M a r t " - 26 N isa n ” 35 30 3 000 970 e 417 3 84 — 48 30 30 — — 30 — — 24 — »0 933
55 28 N is a n ” - 31 M a y ıs ” 34 29 3 762 t 172 5 920 4 80 788 60 30 30 — — 30 — — — — 12 272
58 a H a z ir a n " - 20 H a z ira n " »9 »7 2 216 659 3 852 288 — ’ 36 3° 18 — — — — — — 7 099
6a 22 " " — 18 T e m m u z ” 27 24 9 584 93 I 576 I 152 280 48 3° 24 — — 30 — — — — 12 817
66 20 T e m m u z " - 18 A ğustos ” 30 24 2 832 152 2 263 I 152 336 48 30 28 — — 30 — — — 58 6 929
69 2 4 A ğustos ” - 19 E y lü l ” 27 24 2 80l 165 i '876 384 445 48 30 28 - - 30 - - - 68 5 875
CEDVEL N O . 5 D EN DEVAM
T e d iy e le rin T3
a i t o ld u ğ u d evreler T3
t S iş s s? ^
%I
H rt
73 a ı E y lü l - 23 E k îm 33 a 685 165 1 7B9 345 455 43 30 30 30 — — 50 5 62a
T O P L A M 1641 »396 II 975 21 576 124 836 JO 821 15363 1 97 » » »4 8 1 097 3 10 0 » 3»3 3 454 2505 1902 300 961
İSÇİLERİN HUKUKİ VE SOSYAL DURUMU 121
ACEMİ OĞLANLAR
Sırt Forsa BennA
A y la r Binada Ocaklarda hammalı Iıgad
çalışan çalışan
Aralık 1553 5 686 6 603 5 i9 758 1 ıag —
Ocak 5 375 6 503 846 824 3 4°3 181
Şubat 6 340 6 ıg2 700 9»8 5 001 1 714
Mart B 696 10 585 a 038 3 *43 6 940 10 7®5
Nisan 9 *55 10 596 3 M 7 946 7 446 18 I II
Mayıs 15 *46 12 »85 4 320 9 943 3 354 21 802
ıû Haziran 10 071 12 O56 4 ®74 7 8*9 **4 20 303
- - -M Temmuz 14 590 — tg 670
te 13 526 7 54*
1 1
M Ağustos
4 558
a 509 10 512 3 *76 8 007 — 15 *81
Eylül 10 617 12 032 3 894 10 462 — *5 460
£ Ekim II 258 12 164 3 202 8 755 — 13 3®4
tiv ı> Kasım 12 48i 3 288 — 6 624
Aralık l8 l8l t 131 t 768 * 556
Toplam « 5 854. 137 «3 33 ®74 70 182 28 056 144 Ggl
II Ocak 11 436 16 495 280 362 5 37* 1 691
Şubat 12 474 *3 374 668 39 * 4 05* i 664
î t Mart 13 aog 11 481 8 514 B 982
a 454 947
1 S Nisan 12 g20 9 »4 * 2 546 4 3 °° 6 816 13 65*
Mayıs 13 167 2 818 12 79B 7 ** 20 648
<n Haziran 16 106 12 001
m *9 43 *
Temmuz 3 2*4 ti 843 189 20 g6o
Jbo « Ağustos 18 410 106
o ,b Eylül 23 35B
5 893 2 594
2 602
9 ®*o
7 944 4B7
*7 53 ®
*7 4 a3
Ekim i 4 057 4 428 900 178 6 428
•g-s Kasım at 44B 285 a 734
2 46a 367 * 7®9
Aralık at Bgg 2 911 292 243 3 573 * 5®5
Toplam »99 « 5 105 768 21 969 62 544 31 770 132 667
Ocak tg 665 39 ® 5 397 * 749
11 Şubat
Mart
*3 777
18 906
3 5*3
* 4*>4
392
142 188 * 3*3
2 050
ao8
926 927 3 78*
Nisan «7 756 2 810 2 207 5 998 a 745 J3 218
Io 3§ «T
Mayıs
Haziran
Temmuz
r6 687
»6 445
2 483
3 *76
I 610
1 461
6 920
6 171
2 836 13 5 ®a
*5 *7®
•J o w» >5 799 3 208 t 212 8 243 321 *3 542
W 'g 13
Ağustos '3 333 i 067 10 113 5* ti 651
> Eylül 12 470 2 545 I 120 6 379 446 10 367
p Elcim Q 006 550 * 34 * 864 ® 34 *
ö Kasım II OIO 221 2 614 5 9 °®
o Aralık 546
13 202 374 3 498 3 49 *
Toplam 179 0.19 32 282 11 673 17 265 22 Boı 98 986
Ocak X3 520 2 003 394 562 3 947 3 19®
Şubat 14 5*7 486 409 1 942 4 369 3 985
Mart 14 471 306 625 2 751 6 160 5 081
Nisan 12 383 306 720 4 594 9 832 7 *43
Mayıs *4 ®33 306 829 5 *®4 8 486 11 106
Haziran 14 726 306 8 930 — 10 024
Temmuz 14 675 306 8 7*5 — n 222
Ağustos 14 73® 306 902 7 604 — 9 033
14 942 306 6 107 104 8 196
3 5 Ekim 9 348 306 223 1 201 85 1 082
Karım *2 955 *53 318 * 339 436 1 021
Aralık 10 236 — 2 410 1 243 1 063
Toplam x6o 542 5 09® 6 782 51 259 34 66* 7 ® 35*
I 6 Ocak _ „ 2 g6s 1 681
Şubat 7 660 _ — 1 321 t 138
3 »M Mart 10 7B5 »30 200 5 S*® * 733 6 156
,o ^ Nisan 9 992 928 8 066 ı *3 5 7 60
S ' Mayıs 8 552 1 871 1 212 1 208 — 11 642
Haziran 7 344 3 644 I 560 9 047 — 10 235
Temmuz 8 361 1 072 4 7*3 — 10 688
Ağustos a 864 — 8 701
e «aS Eylül 7 644
3 231
94 ®
t 061
671
5 253
4 022 — 5 37 *
•S. Ekim 10 723 747 236 * 496 10 811 1 824
Kasım — 5 008
ccd Aralık
6 394
_ 68 —
38
—
437
—
Toplam 103 278 14 tos 6 754 58 006 2X 97X 63 641
=3
Ocak _ _ _ _ _
Şubat 1 807 — —
— — 26 —
>n
Mart _
_ _
_ _ —
_
—
—
Nisan
Toplam 7 205 — — — 26 —
Cem'u 770 719 300 g6ı 80 771 sgo 014 140 415 510 337
122 İŞÇİLERİN HUKUKİ VE SOSYAL DURUMU
men, bir müddet sonra bu tavzihin kayıtlardan kaldırılmış olması, bu müddet zarfinda
diğer acemi-oğlanlan gibi aşçıların da, Hazinedar köyü civarında kira ile tutulmuş
bir binada yerleştirilmiş olduklarına ait bir delil olarak kabul edilebilir.
Mufassal Muhasebe Defterleri mevcut bulunmayan devre âit olmak üzere, İs
tanbul civarındaki taş-ocaklannda çalışan acemi-oğlanlan hakkında fazla malûmat
yoktur. Bununla beraber, elimizdeki mahdud bir kaç vesika, bu devirde (H. 957-960 da)
bahis mevzuu taş-ocaklannın çok hareketli bir durumda olduğunu göstermeğe kâfidir :
Meselâ, 100 numaralı kayda göre; İstanbul civannda Lûtfi Paşa ve Mehmed
Paşa çiftliklerinde kâin mirî taş-ocaklannda 958 yılının Ra. ayının sekizinde, içlerinde
8 lağımcı, 45 fuçıcı, 4 aşçı ve bir hasta olmak üzere 371 ve bu ayın dokuzunda 57’si
anbarcı ve çavuş olmak üzere 453 acemi-oğlam çalışmıştır. Aym 22’sinde ise, 9’u
hasta olmak üzere mevcut 444’e düşmüştür.
105 numaralı kayıt bize acemi-oğlanlanmn taş çıkarma faaliyetlerinin Hazinedar
köyü ve civarına münhasır kalmamış bulunduğunu göstermektedir. 23 N. 957 tarihli
olan bu kayıdda Üsküdar’a tâbi Kadıköyü’nden temel-taşı çıkarttırılmak üzere 12 bö
lükten derlenmiş 30 kadar acemi-oğlam ile 3 bölük-başının çalışmakta olduğu
görülmektedir. 99/a. numaralı kayıt da 11 B. 957 tarihlidir ve İstanbul civarında
İstavroz köyünde çalışan acemi-oğlanlanna âit bulunmaktadır. Bu kayda âit olması
lâzım gelen sonundaki bir-kaç satırda ise, büyük taşlan taşımağa mahsus bir (araba-i
seng-i kebîr) için verilen demirden bahsedilmektedir.
99 numaralı kayıt, taş-ocaklannda çalıştırılmak üzere Türk üzerinde bulunan
acemi-oğlanlanmn birer ikişer nasıl toplandığım göstermektedir. Bu kayda göre,
birisi tumacı-başı diğeri zağarcı-başı carafindan toplanmış olup biri müezzinin yanında,
diğeri Mehmed Paşa çiftliğinde çalışmakta olan iki acemi-oğlam, 2’şer akçe nafaka
tahsisi ile hizmete alınmış bulunmaktadırlar. 62 numaralı defterde mevcut olan aşağıdaki
124. İç ç i LEHİN HUKUK! VE SOSYAL DURUMU
G ) İ st a n b u l ’d a n U z a k l a r d a k i t a ş -o c a k l a r jn d a ç a l iş a n a c e m î-o ğ l a n l a r i.
da büyük bir faaliyet sarfiyle) lüzumlu miktar ve vasıflardaki taşı ihraç ve nakil ettirip
inşaat yerinde gerekli stoklan yapmış olduğu tahmin edilebilir. Nitekim, bahis mevzuu
taş-ocaklannda acemi-oğlanlanmn geniş ölçüde çalıştırılmış olduğuna delâlet eden
vesikalar, daha ziyade inşaatın 961 yılından evvelki devrine ait kaynağımızı teşkil eden
Emir ve Fermanlar tlMecmua”sı’ndan çıkarılmış dağınık ve zarûrî olarak kifayetsiz bazı
kayıtlardır ki onlara dayanarak sistemli ve tam bir istatistik tablosu vücude getirmek
mümkün olamamışdır.
Bu sebeple, nisbeten ehemmiyetlerini kaybettikleri bir devre ait bulunmalarından
veya eminleri tarafından muhasebeleri ayrıca tutulmuş olması yüzünden Mufassal
Muhasebe Defterlerinde tafsilâtlı bir şekilde kaydedilmemiş bulunan İstanbul’dan
uzak taş-ocaklanndaki acemi-oğlanı faaliyeti ve temin ettikleri iş-güainün bu sahadaki iştirak
nisbeti ve miktarı hakkında bir fikir verebilmek için dolambaçlı bir yoldan hareket etmek
lâzım gelmiştir:
Şöyle ki, eserimizin yukarda (s. 15-30) aynen verilmiş olan numaralı Muha
sebe îcmâli Cetvelinden (ücretler kısmı, n. 70) öğrendiğimize göre, 961-966 yıllan
arasında: a) Aydıncık’dan 2 219; b) Mihaliç’ten 561 ve c) Evnecik’den 1 003 kıt'a taş
kestirmek için, cemcan 167 150 akçe sarfedilmiştir61. Fakat babis konusu îcmâl Cetveli
bu masrafın içinden acemi-oğlanlanna ödenmiş olan nafaka miktannı ve diğer masraf-
lan ayn ayrı göstermeğe lüzum görmemiştir.
Büyük bir ehemmiyet arzeden bu noktanın aydınlanması için, biz elde mevcut 164
Mufassal Muhasebe Defterinden bahis mevzuu taş-ocaklanyle ilgili bütün kayıtlan
çıkararak aşağıdaki listeyi meydana getirdik ve bu listeye dayanarak tertiplediğimiz
özet cetveli sayesinde bahis mevzuu taş-ocaklannda çalışan acemi-oğlanlarma961-966
yıllan, arasında ödenmiş olan nafaka miktarını bularak bu rakamdan acemi-oğlanla-
rı’nm bu müddet zarfidda bahis konusu taş-ocaklarına temin ettikleri iş-günü sayısını
hesaplamağa çalıştık.
B.AHİS MEVZUU TAŞ-OCAKLARIYLE İLGİLİ KAYITLAR:
11 M u fa ssa l M u h a s e b e D e fte rle rin d e n çık ard ı- k â tib i’n in k in d e n (171 8 29 - 167 150) = 4 6 7 4 ak çe
ğ u n ız t e f e m ı â t k a l ı t l a r ı n d a ta ş la n n a d e d in in (kaç fa z la d ır. B u fa z la lığ ın cetv e lim iz d e 7 v e B n u m a ra
k ı t 'a o ld u ğ u n u n ) y a z ılı b u lu n m a y ış ı d ik k a ti çek l a r d a k a y ıtlı b u lu n a n İz m it’e â it r a k a m la rd a n
m e k te d ir. B u v a z iy e te g ö re, Îc m â l k â t i b i 'm n o n la n , ile r i gelm iş o lm a sı m ü m k ü n d ü r. H a k ik a te n , îc m â l
b iz im b ilm e d iğ im iz b a şk a d e fte rle rd e n çık a rm ış C e tv e lin d e İ z m it’ten g e tirile n ta ş la n n h e s a b ı a y rıc a
o lm a sı lâ z ım g e lir. D iğ e r ta r a f ta n b iz im ç ık a rd ığ ı k a y d e d ilm e m iştir.
m ız liste d e k i m a s r a fla rın u m u m î y e k û n u , îc m â l
126 İŞÇİLERİN HUKUKİ VE SOSYAL DURUMU
Bahis mevzuu ocaklardan taş çıkarmak için yapılan masraflarla ilgili (türlü) ka
yıtların bir araya getirilmesiyle tertiplenen, yukarıdaki liste ve o listeye dayanılarak
çıkartılmış olan özet cetveli tetkik edilince görülmektedir ki, bu ocaklardan taş çıkart
mak için yapılan masraflar arasında acemi-oğlanlanyla arabacılara ödenen “nafaka”
bedelleri, bir çoklarında taşçı ustalarına ödenen ücretlerle çeşitli mübayaa masraf
larından ayrı olarak belirtilmiştir. Bu sebeple, 1, 2 ve 4 numaralı kayıtlarda bu miktarın
cem‘an 50 424 akçeyi bulduğu kolayca hesap edilebilmektedir. Bu tefrikin yapılmamış
olduğu, 3, 5 ve 8 numaralı kayıtlardaki umum masraf yekûnunu teşkil eden 18 230
akçenin de 1/3’üne yakın bir kısmının ve meselâ 6 000 akçesinin acemı-oğlanlanna
“nafaka” olarak ödendiği farz ve kabul edilebileceğine göre de bu hesaplardaki
umumî nafaka yekûnunu 56 424 olarak kabul etmek mümkündür.
Bu suretle elde edilmiş olan 56 424 akçelik nafaka yekûnunun tahminî olarak
kaç iş-gününü temsil ettiğini bulabilmek için, bu miktarın yansının yevmiye birer
akçe “nafaka’5h acemi-oğlanlarına, diğer yansının ise ikişer akçe nafakah olanlara
ödenmiş olduğunu kabul edecek olursak, (28 000-f-14 000=) 42 000 iş-günü bulunmak
tadır. Bu rakamın diğer sahalarda çalışan acemi-oğlanlarına âit iş-günü rakamları
kadar sarih ve kateî olmayışı ve bilhassa diğerleri gibi hafta veya aylara tevznnin müm
kün bulunmayışı dolayısıyla, 4 veya 5 numaralı bir cetvel haline sokulması, veya 6
numaralı cetvele ve 4 numaralı grafiğe ithal edilmesi mümkün olamamıştır.
Bahis mevzuu taş-ocaklannda taş çıkarmak için ihtiyar edilen masraflar arasın
da kaydedilmiş olan mübayaalann nevi ve mahiyeti hakkında bir fikir vermeğe
yaradığı için hususî kıymet taşımakta olan, bâzı kayıtlar da şunlardır: 62 Mirî öküzler
için (be-cihet-iharc-ı gâvân-ı mirî) yulaf ve ot, arabalar için bezir-yağı, kömür ve bazı
kereste nevileri..
* **
ACEM İOĞLANLARI.
Bu cetvele göre, 961-966 yılları arasında cem'an 1 485 gemilik kum, kereste, tuğla,
demir, kurşun vesairenin nakli için gemilerde çalışmış olan acemi-oğlanlanna cem'an
97 948 akçe nafaka ödenmiştir. Bu kadar akçelik nafakanın yevmiye birer akçe üzerinden
97 948 iş-günü için ödenmiş olması kabul edilebilir.
GRAFİK NO ı 5
IS53-I5S9 YILLARI ARASINDA SÜLEYMANİYE CAMİ VE İMARETİ İNŞAATINDA
ÇALIŞMIŞ OLAN MUHTELİF AMELE GURUPLARININ TEMİN ETTİKLER] İŞ -
GÜNLERİNİN AYLIK TAHAVVÜLLERİNİ GÖSTERİR GRAFİK.
İSÇİLERİN HUKUKİ YE SOSYAL DURUMU 129
1
83 . H . U z u n ç a r p h , zik re d ile n eser, s. 4 0 0 . m ı, N o . 6 3 . B u h e s a b ın te fe rru a tı 7 4 , 107 v c 124
88 “ 1” n u m a r a lı Jtcm âl D e fte ri, ü c re tle r t ı s - n u m a r a lı M u fa ssa l M u h a s e b e D e fte rle rin d e b u lu n
m a k ta d ır.
130 İŞÇİLERİN HCJKUKI V I SOSYAL DURUMU
8 numaralı kayıtta bina hizmetinde çalışan bahis mevzuu mutemetlerden bir kıs
manın sefere, memur edildikleri de bildirilmektedir. Bu mevzuda dikkate şâyan olan
ve çözülmesi gereken bir mesele teşkil eden bir cihet var ise, o da Kapu-kulu Sipahi
Bölüklerine mensup mûtemedlere âit bulunan kayıtların yalnız Emir ve Fermanlar
“mecmua” sında mevcut bulunması ve Mufassal Muhasebe Defterlerinin âit bulunduğu
devirlerle ilgili hesaplar arasında onlar hakkında hiç bir kayda tesadüf edilmeyişidir.
Bu ikinci devrede mûtemedlik işlerinde yalnız kul-oğullarmm kullanılmış olmasını
kabul etmek biraz zordur. Çünkü, hakikî mûtemedlerin imtiyaz ve ihtisaslarına giren
çeşitli ve mühim işlerin bu devirde de bütün ehemmiyetlerini muhafaza ettiği ve bu
işlerde kendilerinin hizmetlerinden vazgeçilemeyeceği, âşikârdır.
Bu vaziyet karşısında, 7 numaralı kayıtta bu sınıf mûtemedlere ödenmiş olan
yevmiyelerin, vaktiyle de inşaata ait paradan verilmediğine hükmetmek icab etmektedir.
Nitekim, inşaatta çalışan hassa mimarlarla bina emim3nin ve diğer kassa üstâdlann
da maaşlarını saraydaki sanatkârlar veya “müteferrika”lar kadrosundan almaları
dolayısiyle, inşaat hesaplarından ücret alanlar kısmında isimlerine rastlanmamaktadır.
208 numaralı kayıtta türbenin şebekesini yapmak için 39 gün çalışmış olan 15
mirî usta3ya verilen yevmiye 2 akçelik nafaka, onların büfelerinden hariçtir. 261 numa
ralı kayıtta da mirî üstâdiardan ser-neccar’m imâl ettiği büyük cami kapusı için her
hangi bir ücret kayd edilmemiştir.
III) Y a y a , m ü s e l l e m v e y ö r ü k g îb î a s k e r î b îr t e ş k il â t a b a ğ u b a z i a s k e r î z ü m
R E L E R İ N “ N E V B E T L f ’L E R İN D E N M Ü T E Ş E K K İL H İ Z M E T K I T cA T A R I :
*' I . H . U zunçarştlt, zikredilen eser, s. 158. Aynı tarihlerde A ydın m üsellemlen ve yayaları beğ
*' Bolu Sancak Beğine gönderilen 4 N. 973 lerine gönderilen diğer bir hüküm ise; bu san
tarihli bir hükümdeBu sancağabağlı müsellem''lerin cağın bir nevbetlü müsellemi Bilecik mâdenine
bir nrcielûl’sünü teşkil eden 849 kişinin büyük ve yayaları köprü hizmetine emredilmiş iken bu
Çekmece köprüsü hizmetine tayin olunduğu bil sonunculardan 150 neferinin ifraz edilerek güherçi
dirilmekte ve lâzım gelenlerin “çerihaşılan ve le işlemeğe gönderilmesi istenilmektedir. Başvekâ
mtıkaddem’le ıi ve altışar aylık zâd-ü zevâd’lan ile let Arşivi, M ûhimme D eflen N o. 5 , şarja oe 1375
bî kusurihrâc” edilip gönderilmesi istenilmektedir. numaralı hükümler.
İŞÇİLERİN HUKUKİ VE SOSYAL DURUMU 131
şüpheye düşmektedir. Bu işlerin inşaat yerinde, ayn bir teşkilât içinde, bölük başılar veya
mûtemedler.. tarafından yapılmış olması ihtimali vardır. Bununla beraber, bazı nâdir
hallerde bazı defterlerde forsa-ırgadlann başında veya aralarmda “vadiyan” ismini
taşıyan kimselerin kaydedilmiş bulunması bile bu ıstılahın gemici dilinde muhafaza
ettiği mâna bakımından ehemmiyetlidir.
Bu suretle, kölelik hüviyetleri ve inşaat işlerinde nasıl bir teşkilât içinde çalıştırıl
dıkları sarih bir şekilde açıklanmamış olmasına rağmen, defterlerimizde ayn bir usul ile
ve gemi reislerinin “gebrân”ı olarak kaydedilmiş olan ırgadlan hakikî forsalar olarak
kabul edebiliriz.
*
**
Irgadân ' a n g e l m â n - i SE F İN E H Â -İ r ü e s â - İ m e z k û r î n
H a f t a n ı n G ün 1e r i
Sefine sahiplerinin
isimleri 'oje . Pazar P.E. Sah Çar. Per. Cu. Yekûn
1 Rüstem Paşa 120 110 110 100 100 72 - 612
2 Kurd-oğlu 15 17 17 17 17 2 - 85
3 Mahmud Çavuş 5 5 5 4 5 “ - 24
4 Mehmed Reis 30 30 30 30 30 - - 150
5 Sinan Reis 21 21 20 20 24 3 - 109
6 Kara Kadı 7 7 7 7 7 - - 35
7 Şehid 9 9 9 9 8 - - 44
8 Şirmerd Reis - 10 10 10 10 -*• 40
9 Memi Reis - - 10 10 10 1 - 31
10 Cafer Reis 15 15 15 15 15 15 2 92
11 Balı Reis - - 30 29 33 - _ 92
12 Haşan Edime Reis - - 10 10 10 - - 30
13 Şaduman Reis - - 25 25 25 - - 75
Yekûn78 222 224 298 286 294 93 2 1419
Ayn ayn her defterde kayıtlı bulunan forsalar için bu şekilde haftalık cetveller
yapıldıktan sonra, bu cetvellerden faydalanılarak, senelik devam tablolarında (Bk. Cedvel
No. 12-15) forsa-ırgadlann günlük devamlarım ( diğer işçi zümrelerinin günlük mev
cutlan yanında) göstermek mümkün olmaktadır:
t» « j » num aralı ctto el'm rak am ların a göre ta n - m a k ta v ey a ad edleri çok azalm aktadır. B u h al de
T im - K im i; nlsm 6 n um aralı cedvel ile 5 num aralı on ların asli vazifeleri g em ilerde kürek çekm ek olan
g r a fik 'te görü ld ü ğ ü üzere, h e r sene d o n anm am ı d t - h a k ik i fo rsa la r olduklarının b ir delili sayılabilir.
p ire a ç ü d ığ ıy a z a y la m d a Jbrsa-ırgodlar ortadan kaybol-
136 İŞÇİLERİN HUKUKİ VE SOSYAL DURUMU
Gerçekten, yukarıdaki (s. 135) cetvelde taban çizgisi altındaki yekûn rakamlan,
o tafta içinde ayrı ayrı her gün çalışmış olan forsaların mecmû adedini vermek
tedir ve bu rakamları kolayca senelik devam tablolarının forsalar bölümlerine
nakletmek de mümkündür.
25, 54-74, 88-103 numaralı defterlerdeki kayıtlarda olduğu gibi, forsa-ırgadlann
devam adedi gün tasrih edilmeden yekûn halinde verildiği yerlerde ise, bu yekûn
tarafımızdan haftanın çalışılan günlerine müsavi olarak taksim ve tevzi edilmiştir.
Yuta rdaki cetvelin sağında, soldan sağa toplanan yekûn rakamları, sahiplerin
den her birinin forsalarının o hafta içinde temin ettikleri iş-günü sayısının adedini
vermektedir. Bu yekûnların mecmuı, 1 numaralı büyük cetvel’de (s. 8) muhtelif zümreler
için haftalık, 6 numaralı cetvel’de aylık olarak ve diğer zümrelerle mukayeseli bir şekilde
verilen rakamları temin etmektedir78.
Forsa-ırgadlara ait (s. 135) haftalık devam cetvelinin tetkikinden çıkan diğer
mühim bir netice de, cuma gününün forsalar için de bir tatil günü sayılmasıdır. Cet
velimizde, bu kaidenin bir istisnası olarak, 10 numarada kayıtlı olan Cafer Reisin
forsalarından yalnız ikisinin cuma günü de çalışmış olmasıdır.
Diğer kayıtlarda da pek nadir olarak bu gibi istisnâlar mevcut ise de, cuma gününü
diğer işçi zümreleri için olduğu gibi, forsa - ırgadlar için de mutlak bir tatil günü saymak
mümkündür.
Tetkik mevzuumuz forsa-ırgadlann defterlerdeki kayıt şekilleri hakkında hatırda
tutulması lâzım gelen noktalardan biri de, bu usullerin zamanla bazı değişiklikler
arzetmiş olmasıdır:
1-21 inci defterlerde forsa’lar “ırgadân, *an gebrân-ı sefınehâ-i rüesâ-i mezkûrîn”
tarzındaki başlıklar altında diğer ırgadlardan tryn olarak kaydedilmiş ve hasıl ettikleri umumî
iş-günü adediyle bu hizmetleri için sahiplerine ödenen ücretyekûnları ayn olarak hesaplanmıştır.
22-41/1, 51, 55, 58 numaralı defterlerde forsa-ırgad kaydı yoktur. 60 numaralı
defterden itibaren forsalar, “ırgadân” başlığı altında diğer ırgadlarla bir arada bazan
başta, bazan sonda kaydedilmiş ve hasıl ettikleri iş-günü sayısıyle bu iş-günleri için
sahiplerine ödenen ücretler de diğer ırgadlarla bir arada verilmiştir.
Bu gibi hallerde, forsa-ırgadlann defterlerde haftalık devamlarını tesbit eden
kayıtlara dayanarak hazırladığımız yutandaki cetvelin benzeri cetvellerden, forsaların
o haftalara mahsus devam yekûnunu bularak bu yekûnlan kâiib’m diğer ırgadlarla bir
arada hesaplayıp verdiği rakamlardan çıkarmak suretiyle, forsa’larm her gün için te
min ettikleri iş-günü yekûnunu bulmak mümkün olmaktadır.
Meselâ, 83 numaralı defterde kâtib, hür veya esir bütün ırgadlann o hafta içinde
2 883 iş-günü teinin ettiğini ve bu iş - günlerinden 17 sinin gündeliğinin 5 ve geriye
kalanın 4 akçe üzerinden ödendiğini ve bu suretle cem'an 11 549 akçe saıfedildiğini
kaydetmiştir. Bizim bu haftaya mahsus olmak üzere hazırladığımız forsa-ırgad cetvelin
den kolayca hesapladığımıza göre, umumî yekûnun içinden forsaların hissesinin 785
iş-günü olması lâzım gelir. Bu vaziyete göre, geri kalan (2883 - 785 = ) 2098 iş-gününün
hür-ırgadlara âit olması icab eder70.
Forsa-ırgadlar için sahiplerine umumiyetle diğer hür-ırgadlara verilen ücretler
/ num aralı büyOk c tto tl'm h ü r v e esir-ırgadiara â i t ra k a m la n b u şekildeki hesaplarla bulunm uştur.
İSÇİLERİN HUKUKİ V I SOSYAL DURUMU 137
«9 “Nafaka-i gebrâa-tmirt, der-'uhde-i Emîn-i gcbrân-ı miri” yahut “Nafaka-i gebrfm-ı mirt,
Gakta” yahut “der-hızmet-i Galata” “Nalaka-i der-hİzmet-İ Pa$a” “Nafaka-i gcbrân-ı aefi’ne’.
D ördüncü B ölüm
âit hesaplan ihtiva eden) 1-43jII numaralı olanlar tarafımızdan sistemli ve tam bir şekilde tara-
nabilmiştir 2.
Aynı usulün geride kalan diğer dört yıla âit bütün defterlerdeki tetkiklerimizde de
tatbiki çok güç olacağından, bu seneler zarfındaki iltihaklar ancak bir nevi “sondaj usuliyle”
daha kestirme bir yoldan tesbite çalışılmıştır. Bu maksatla, 1555-1558 yıllarından her biri
için (muhtelif işçi guruplarının en kalabalık olarak iş başında bulundukları müşahede
edilen haftalara âit) iki ayrı defter seçilerek bahis mevzuu sondajlar bu defterlerin sistemli
bir şekilde taranması suretiyle yapılmış ve bu sırada isimlerine ilk defa rastlanan ustalar
hakkında ayn birer fiş tanzim edilmiştir. Bu suretle tatbik edilmiş olan bir sondaj
usuliyle tesbit edilen yeni isimler, ek-cedveller halinde listelerimize ayn ayn kayıt ve
ilâve edilmiştir ki bu listelerin o seneler zarfında iltihak etmiş olan bütün ustalan
istisnasız olarak tesbit edebilmiş olduklan söylenemez.
Bununla beraber, inşaatın elimizde Muhasebe Defterleri mevcut bulunan beş
yıllık devresinin ancak böyle bir sondaj usuliyle tetkik edebildiğimiz ikinci, üçüncü
veya dördüncü yıllarında iltihak etmiş bulundukları halde her sene için yapılmakta
olan müteaddid sondajlar esnasında bu yıllardan birinde iş başında bulunmaması
mümkün olabilecek ustaların sayısının pek çok olmaması lâzım gelir.
2) Bu suretle tatbik edilmiş olan bir sondaj usulünün (dört sene içinde az veya
çok uzun bir müddet için inşaatta çalışmış olan) bütün ustaların isim ve hüviyetlerini tesbit
bakımından kifayetsizliği âşikârdır.
Hususî bir sanat sahibi kalifiye işçilere âit tetkiklerin oldukçayüksek ve tamam sayılabile
cek rakamlar üzerindeyapılmasını temin için, tetkiklerimizi yevmiye ile çalışan kalifiye işçiler
yanında (bilhassa sengtıraş ve neccâr guruplarında tesadüf edildiği veçhile) parça
başına “ınaktû?* bir ücretle veya “götürü” olarak çalışan ve çok defa en fazla ehliyet ve sanat
kabiliyeti isteyen işleriyapmış bulunan sanatkârlara da teşmil ettik ve onların isim ve hüviyetleri
ni de birer birer tetkik ve tesbit ederek içlerinden isimlerine daha evvel yevmiyeciler arasında
tesadüf edilmemiş olan ustalar için ayn fişler tanzim ve bu isimleri ayn listeler halinde
alâkalı gurupların sonuna ilâve etmiş bulunuyoruz.
Vasıflı işçilerin listelerimizde mümkün mertebe tam olarak yer alabimesi için
Muhasebe Defterlerinde sistemli bir şekilde yapılmış olan bu taramalar neticesinde,
kalifiye işçilerin isimlerini ihtiva eden listeler daha tam bir şekle sokulabilmis ve ancak,
araya müteâhhid veya tüccar sıfatı ile mutavassıtlar girdiği hallerde, isimlerini öğrene-
mediğimiz bazı ustalarla bıçkıcı, zincirci, hakkâk, löküncü, altm-yaldızcı.. gibi tetkik
konumuz muayyen ihtisas ve sanat şubeleri dışında kalan pek hususi ve müteferrik bazı
sahalara âit mahdud bir kaç sanatkârın ve bazı mirî üstâd ve mimarların isimleri (liste
lerinin tam bir şekilde yapılamaması zaruretiyle) bu cetvellere ithal edilememiştir.
Tetkik konumuz isim listelerinin tertip tarzlarına ve muhtevâlanna âit olup bura
da kısaca hatırlatılması lüzumlu görülen bu umumî mülâhazalardan sonra, kalifiye
işçilerin adedleri ile muhtelif sanat şubelerinde din ve memleketleri bakımından ne suretle dağılmış
- Cetvellerimizde tetkik mevzuu yapılmış katılmış olmaları dolayısiyle, ayrıca sondaj usulüne
olan se k iz sa n 'a t içinden dördünü teşkil edea nakkaş, lü zu m kalm adan bütün mevcutlan ile ve tam olarak
lâgımger, camger ve sürbgerlerin, işe tnşaann tetkiki m üm kün olmuştur.
muayyen safhalarında ve mahdud kadrolarla
İSÇİLERİN DİN VE MEMLEKETLERİNE GÖRE DAĞILIMI 141
a Listelerimizde işçiler arasında bennîUarm 691 numarasında kayıtlı olarak Uç hafta çalışmış bulunan
{Df. ıg-aı) bir tek yahudi vardır.
142 İŞÇİLERİN DİN VE MEMLEKETLERİNE GÖRE DAĞILIMI
rerek âbidevî taş kapıların yahut mihrapların umnrpî heyetini meydana koyan sanat
kârları birbirinden ayırmak lâzım gelmektedir. Bugün, benzeri inşaatta kullanılmakta
olan bir tabir ile "a ya k taşası” denilen bu ustaların yine bugün kendilerine ödenmekte
olan ücretlerin yüksekliğine bakılarak, yaptıkları işin ehemmiyetine hükmetmek lâzım-
gelir. D ivarlan iç ve dış cephelerinde kâmilen taşla örülmüş veya örtülmüş olan eski
yapılarda bu gibi sengtıraşlann bu suretle bennâlığın (dıvarcılığın) da en mühim
işlerinden b ir kısmını yapmakta olduklarında şüphe yoktur.
Buna mukabil, bennâlar arasında da alellde dıvarcılar yaranda dıvar ve pencere
lerin plân mucibince hazırlanması, kubbe ve kemerlerin örülm esi.. ilâh, gibi bu nevi
binaların m im arî tekniği bakımından son derecede ehemmiyetli ve nazik işlerinin
mesuliyet ve şerefi kendilerine âit bulunan bir kısım seçkin ustaların (kalfaların) mevcut
bulunması lâzım gelir®
“ 18 ” numaralı Ücret Kadem eleri Cetveli’ne nazaran, elimizde Muhasebe Defterleri
mevcut bulunan devre zarfında, çırakları da dahil, bennâlar tarafından temin edilmiş
olan 517244 if-gününiin % 68,7 si (inşaatta bütün sanat kollan için verilmiş bulunan en
yüksek'yevm iyeyı teşkil eden) 10 -12 akçe üzerinden ödenmiş olduğu gibi; aynı devre
içinde aynı şekilde çıraklanyle beraber sengtıraşlar tarafından çalışılmış olan 403 303
iş-gününün de % 73,4’ünün aynı ücret barem i üzerinden ödenmiş bulunması da, her iki
sanat gurubu tarafından temin edilmiş olan işçiliğin aşağı-yukan ayn ı*7 şekilde takdir
edilmiş olduğunu göstermeğe kâfidir.
Bu iki sanat gurubu mensuplan arasında ehliyet ve kıymet derecesi itibariyle
büyük farkların mevcut olmadığı hakkında diğer b ir delil de, kış günlerinde havaların
kapalı bir yerde, bir çatr altında çalışmağı icabettirdiği günlerde, sengtıraş olarak
r a b g m ı s olan ustalardan b ir k ı s m ı n ı n ., inşa işi normal seyrini alınca bennâlar araşma
geçmiş bulunmalarıdır8. Bu suretle bir kısım "a ya k taşçılan” mn bennalannkine benzer
işlerde çalışmakta olması ile bennâlardan bazılarının da sengtıraş olarak çalışmış
olduklarının tesbit edilmiş bulunması, hattâ hazan bazı sengtıraşlann isimlerine nec-
cârlar arasında bile tesadüf edilmesi, devrin ustalarında bu muhtelif sanat kolların
daki ihtisasın katî bir şekilde ayrılmamış olduğunu ortaya koyduğu gibi, bu kollardan
her birinin icabettirdiği sanat değer ve ehliyetinin derecesini tetkik ve mukayeseye de
imkân bırakmamaktadır.
SENGTIRAŞ
l a u ü l M Ü SLÜ M AN D İN L E R İN E
■ M HIRİSTİYAN GÖRE
r 1A N A D O L U
1^=1 İS T A N B U L VE SEMTLERİ MEMLEKET
r H T l RUMELİ VE A D A L A R LERİNE
* D efterlerde isim lerinin yazım da E dim e, lerinin b u lu nduğu yerler olarak kabul etm ek
K ayseri, N ığbolu, İstanbul, A k sa ra y .. gibi m em m üm kündür.
leket v eya sem t isim leri b u lunan us talazın son B undan evel “ 5” n u m aralı ta b a n n o tu n d a
ikam etgâhlarının o tarihlerde z a ru rî olarak b u bahis m evzuu edilmiş olan “ ta s h ih " meselesinin
yerlerde bulu n m ası lâzım gelm ez. B ununla beraber, b u cetveller te tk ik edilirken d e göz önünde bulun
b u m em leketleri o ustalar için yetiştikleri ve aile durulm ası HriTTi gelir.
146 İŞÇİLERİN DİN VE MEMLEKETLERİNE GÖRE DAĞILIMI
C E D V E L N o. 7
1553 - J jj d yıllan içinde Süleymaniye cimi ae imareti inşadımda çalıştıktan tesbit edilmiş olan muhtelif
mesleklere mensup ustaların miktarları ile dinlerine göre dağılımını gösterir cedveL
D in le re gö re d a ğ ılım
M üs. % H ır. %
C E D V E L N o. 8
JJ53 • j5s 8 ydlan işinde Sûltymaniye câmi ve imareti inşaatında }alıştıkları tesbit edilebilmiş olan muhtelif mesleklere
mensub ustalarm miktarları ile din ve memleketlerine göre dağtltmm gösterir cedveL
13
M eslekler
A nado
u se m d e n R u m eli v e A d alar olınıy an lar •d
I
iH
T opl.
M üs. H ır. % M üs. H ır. % Müs. H ır. "o. % M üs. H ır. ■g. %
İ £ H
S engtraş 64 67 131 7.8 7453536 6og 39 281 320 19 n o 516 626 37,2 1.686
C E D V E L N o. 8 /a
T e k fu r Sarayı I __ 2 8 — — 11
T o p h in e 5 — 1 — — — 6
U n k ap an ı 5 —- 3 — 1 -— 9
Ü sk ü d a r 7 — 1 — 1 — 9
Vefa 2 — 2 —. I ■— 5
Y enibahçc *7 1 5 2 16 — i S ü rb g er M . 42
Y cnibîsar 2 — — — 3 — 5
Y enikapı 11 — 3 5 4 — 23
YenrmaKaUr 1 — 1 24 — — 1 N akkaş H . 27
Zeyrek — — I — — — X
Z in cirli K u y u ■— — — 2 — — 2
İstan b u l S* 3 5 16 *4 — (2 L ig ım g e r H .)
{2 S ü rbger M .) 80
(7 N akkaş M .)
P c ra — — — 4 ■— — 4
Yedİkule — — 3 — — 6
M ahalle-İ N işancı — — ■T~ . — 1 S ü rb g er M . 1
221 39 74 535 101 23 ( i t H ., ı . o ı 8 (411 M .,
15 M .) 607 H .)
i .018
C E D V E L N o. 8 /b
B ) R u m eli ve A d a la r:
C E D V E L N o. 8/a
B ( R m tteli o t A d a la r (D ea a m t) :
N a rd e I — — _ — 4
N iğholu 5 — — — — 5
O h ri — — — 1 — 10
K odoş — — — aa __ I 23
R odoscuk — — — I — __ I
R u sçu k — — — I — — r
Sakız — S — — — 6
S am akov 1 — — — — 1
Sel&nik 9 — a sa — — 33
Sem en dire 3 — — — — — 3
Silis tre t — z — — — 2
Silivri ı — H — — 16
Sim av — I ___ — — 1
Siroz zz — t 6 — — 18
Sofya 4 — 2 3 —
__
— t LAgımger H . 10
T ırh a la __ — — —
Ü sk ü b IS —■ 4 a — 18
V iae — .— — — — I l
Y e n ip azar — — X —, __ — 1
109 8 39 a8ı S* 8 iz M . 491 (1 9 ı M .
300 H .)
491
CEDVEL. N o . 0/c
C ) A n a d o lu :
A kşehir _ __ i __ __ _ i L âğunger M . a
A lad ağ — — I —i — — 1
A laşehir I — I — — — 2
A m asya 57 3 »7 7 — — i L âğım ger H . 05
A nkara 5 t 3 5 — — i L âftım ger H . 15
A rto v a — — I — — — ı L âğım ger H . 2
A y d ın 2 — — — — — a
A ydıncık 9 — — — —. — 9
B alıkesir s — — — _ — 2
Beğcüğez I — — — I — a
Bolu I — I — — I
B una *3 — 3 aa a a 8 Sürbger M . 38
Ç a n k ırı I — — — — — 1
İSÇİLERİN DİN VE MEMLEKETLESİN! GÖR! DAĞILIMI ]5]
C E D V E L N o. 8 /3
C) Anadolu (D e namı) .*
C E T V E L No. 9
9 A ralık 1553 ile 28 Aralık 1554 tarihleri arasında sengtıraş olarak da çalışmış bulunan müslü-
man bermâlann bu iki ihtisas kolundan her birindeki devam durumlarını gösterir liste1.
i Adı İşe başlama işten ayrtlma Başlama Ayrılma İşe başlama İşten aynlma
1 m OT tarihi tarihi tarihi tarihi
36 4£ 532 İskender Daotıtpaşa 17 ” 3 4 23 Kasma
37 29 514 Hacı Ahmed Abdullah »7 3 ” 4 ” 10 Ağustos
38 61 £9 AE Kasımpaşa * 9 Aralık 16 ” 24 ” 23 Kasım 94 Kasım Aralık Sonu
39 74 »77 Receb Cüneyd * 9 ” 16 ” 24 ” 28 ” 24 ” 14 Arlaık
40 67 322 Hacı llyas İstanbul g Mart 23 ” 24 13 Nisan 27 30 Kasım
41 69 372 Mehmed Velidcde 24 30 Mart 31 Mart 12 Ekim
4® 59 287 Ahmed Bosna 3 Şubat 23 ’* 24 23 -Kasım 24 Kasma 14 Aralık
♦ q Aralık sq Amalık
43 ÛG 136 Mehmed. Incûgez 3» 14 Eylül
3 Şubat 30 Mart
44 81 250 llyas Selislik 6 Ocak 3° " 3» ” 23 Kncrm
4° 93 3 »4 Yusuf Mahmut Paşa 24 Şubat 9 ” 3» " 8 Haziran 9 Haziran 28 Kasım
46 87 333 MustafaMehmedArabat 3 Mart 30 ” 3* ” 8
47 76 316 Ahmed Sinan 3 30 ” 3» 6 Temmuz
48 77 499 Ahmed Sürbger 31 " 11 Mayıs 21 Temmuz 17 Ağustos
49 83 517 Kalender Kayseri 3» 3 Ağustos 4 Ağustos 10 ,*7
5° 84 518 Koçi Kayseri 3» 3 4 ” 5 Ekim
90 529 Şaban Hüdâverdi 3» 3 4 5 ”
52 92 53 1 Yusuf Kayseri 3» 3 4 4 Aralık
53 78 534 Hacı Ali Hamza Amasya 31 ” 10 ” II ” 5 Ekim
54 79 568 Hamza Amasya 3* 3 Ekim 6 Kirim 17 Kasım
55 80 600 Hamza Recep 3» 23 Kasım 24 Kasım 14 Aralık
56 82 603 Kasım Amasya 3» ” 23 24 ” 7 ”
57 88 608 Mustafa Üsküdar 3» 23 24 ” H "
58 102 86 Hüseyin Edime * g Aralık 16 Mart 7 Nisan 18 Nisan 14 Nisan 7 ”
59 104 348 Hüseyin Niğde 24 Mart 6 Nisan 7 27
60 106 463 Mustafa Mahalle-i Selim 7 27 9 Haziran 14 "
61 103 538 Haşan Mehmed 7 id Ağustos 11 Ağustos 28 Eylül
62 99 420 Had Yusuf (Üsküp) 7 27 Nisan 28 Nisan 24 Ağustos
63 109 »3 Ahmed Süleyman * 9 Aralık 13 Nisan 14 ” 8 Haziran 9 Haziran 14 Aralık
64 114 34 > Haşan Şart 17 Mart 6 ” 14 3 Ağustos 4 Ağustos 14 ”
65 113 490 Hacı Mehmed Sofya 14 6 Temmuz 7 Temmuz r4 ”
66 117 120 Mahmud Eflâk * 9 Aralık 27 Nisan 28 8 Haziran g Haziran 14 ”
67 ” 9 256 Mehmed llyas 6 Ocak 27 ” 28 23 Kasım 24 Kasım 14 ”
68 118 406 Mahmud Bayazid 14 Nisan 27 ” 28 23 ”
69 120 522 Mehmed Bâb-ı Silivri 28 3 Ağustos 4 Ağustos 21 Eylül
70 121 326 Mustafa & ytin 28 ” 3 4 14
7£ 122 6og Ömer Süleyman 28 ” 16 Kasım 24 Kasım 14 Aralık
72 126 73 Haşan Tarsus * g Aralık 4 Mayıs 5 Mayıs 20 Temmuz 21 Temmuz 14 ”
73 *3 ' 139 Mehmed Kavre * 9 4 ” 5 6 7 14 ”
74 134 144 Mehmed Şaban 9 ” 4 " 5 23 Kasım 24 Ka^ım 14 "
75 124 293 AE Karaman 17 Şubat 4 ” 5 " 15 Haziran 16 Haziran 14 *’
Bennâlığa tekrar başlama tarihî 4 Ağustos 1554. ve bennalıktan ayrılma tarihi 10 Ağustos 1554. dilr.
154 İŞÇİLERİN DİN VE MEMLEKETLERİNE GÖRE DAĞILIMI
3? Adı İşe başlama İşten ayrılma Başlama Ayrılma İşe başlama İşten aynlma
d tarihi tarihi tarihi tarihi tarihi
76 135 493 Mustafa Fildamı 5 ” 6 Temmuz 7 Temmuz 23 Kasım
77 132 52 * Mehmed Kaiingrtts 5 ” 3 Ağustos 4 Ağustos 14 Aralık
78 129 5*9 Mehmed Amasya 5 3 ” 4 ” 12 Ekim
GEDVEL No. 10
1555 yılma mahsus sondajlarda bennâ olarak çalıştığı tesbit edilmiş bulunan müs-
liiman ustaların 1554- senesinde ve müteâkip sondaj yıllarında sengtıraş olarak ka
yıtlı bulundukları devreleri gösterir listedir.
B ennâlıkdan evvel
Sengtıraş
Z (Sengtıraş)
S ıra N o.
Bennâlıktan
c A dı
İşe başlam a tşd en ayrılm a
3
J eım alık u sonra
S
No.
CETVEL No. 11
Hıristiyan senglıraşlar listesinde kayıtlı bulundukları halde bennâ olarak çalışmış oldukları da
tespit edilmiş olan hıristiyan ustalarının bu iki ihtisas, şubesinden her birindeki devam du
rumlarını gösterir cedvel.
işçilerin devam günlerini kontrol için böyle bir imkânın mevcut bulunduğu bu
suretle bir defa anlaşıldıktan sonra, defterler üzerinde yaptığımız ilk araştırmalar, bize
cuma ve bayram tatilleri hakkında şu esaslı bilgileri vermiş bulunuyordu:
1) işaret-rakamlar arasında haftanın arapca isimlerindeki sırasına göre altıncı
gününü teşkil eden cumanın bulunmaması, ilk bakışta cuma gününün çalışılmayan bir
tâtil günü olması lâzım geldiği faraziyesine yol açmıştı. Tetkiklerimiz ilerledikçe, cuma
günlerinde umumî ve mutlak bir hafta tatili2 yapıldığı faraziyesi tamamıyla ısbat edilmiş
olduğu gibi, defterlerimizde iş haftalarının daima "s” (sin ) harfiyle işaret edilen bir
1 Birinci fasıl: kaynakların tavsif ve takdimi: * Bu kaidenin nâdir bir kaçistisnâsı, yukarıda
t) Süieymaniye cami ve imaretine ait Mufassal ikinci faslın “Cami inşaatıma Hitâm» Tarihi"
Muhasebe Defterleri, (a. 2). bölümünde tetkik edilmiştir (s. 56).
158 DEVAM MESELESİ VE TATİLLER
3 Bayram tâdllenni tâldp eden günleri ihtiva altı iş-gününde muntazam bir şekilde işine devam
eden bazı deflerler, umumiyetle perşembe günleri etmiş bulunan bir ı«wnıı> isminin üzerinde sağdan
sona eren ve cuma tatilini atlayıp cumartesi gün Bola doğru şu işaretlerin yazılmış bulunması lâzım-
leri başlıyan iy-haftalanna göre değil, bayram gelmekte olduğu anlaşıldı: S, i, a, 3, 4» 5. Çalışıl
tatilinin nihayet bulduğu günlerden başlatılmış mayan günlerde ogünün işareti olan rakamyerine, bir
olduklarından; bu gibi defterlerin, istisna! olarak stf\r (o) konması da bu işaretleme sisteminin icabı
cumartesinden başka bir günden başlamış olması olduğundan, hafta İçinde yalnız pazartesi ve per
ve müteakip iş-haftasmm altı günü ile birlikte şembe günleri işe gelmediği farzedilecek olan bir
baz an g günlük bir devreye şâmil bulunması intanın haftalık Hwram dUTUİnUnU gösteren Taltam .
mümkündü. larrn tertip tarzının şu şekli «i™»;) olması
* Bu suretle, haftanın (cuma tatili hariç) geldiği de ayrıca tesbit edildi: S, i , o, 2 ,3 ,4 , o.
DEVAM MESELESİ VB TATİLLER 159
oldu ve bu suretle dört seneye (1554-1557) âit günlük devam cetvelleri meydana geldi
(12-15 numaralı cedveller).
Bahis mevzuu günlük devam cetvelleri, alttaki yekûn hanelerinde her zümrenin
ayrı ayrı teinin ettikleri haftalık iş-günlerinin sayısını “1” numaralı büyük cetvelden
farklı olarak bu dört sene zarfinda sengtıraş, bennâ, neccar, haddâd, sırt-hammalı,
acemi-oğlam, ırgad ve forsa olarak belli başlı5sekiz işçi zümresinin (usta ve çırak karışık)
her gün şantiyede mevcut miktarım göstermektedir.
2) Günlük devam cetvellerinin mevsim fahavvüllerini iyice aksettirebilmelerİ için, defter
kayıtlarındaki Hicrî-kameri yıl ve ay tarihleri Milâdî - şemsî tarihlere tahvil edilmiş
ve ayların bu suretle tflribyrmuş olan günleri cetvellerin en üst sırasında 1 den 31’e
kadar siyah rakamlarla dizdirilmiştir.
3) Hafta içinde az veya çok urjun bir müddet çalışmış oldukları için o haftaya mahsus ücret
'ödeme cetvellerinde isimlen yazılı bulunan işçilerin mecmû adedini gösteren rakamlar “hafta
mevcudu” olarak o iş haftasına takaddüm eden (ve umumî bir tâtil günü olmaları
dolayısiyle içlerine kaydedilecek devam rakamları bulunmıyacağmdan boş kalması
lâzım gelen) cuma günlerine mahsus sütunlara yerleştirilerek bu sütunlar renkli zemin
üzerinde gösterilmiştir6.
Cuma günlerine mahsus boş sütunlara bu suretle yerleştirilmiş olan “hafta mevcudu”-"
rakamları, hafta içinde defterde isimleri yazılı bulunan işçilerden hepsinin muntazam
devamı takdirinde şantiyede her gün her zümreden kaçar kişinin bulunması lâzım gel
diğini göstermektedir. Defterde isimleri kayıtlı bulunan işçilerden bazılarının hafta
içinde türlü sebeplerle vâki devamsızlıkları dolayısiyle, muhtelif işçi zümrelerinin her
gün temin ettikleri iş-günleri sayılarının bu rakamlara her zaman ulaşmış bulunama
yacakları da tabiîdir7.
4) Günlük devam cetvellerine alınmış olan mühim işçi gurupları arasından acemı-
oğlanlan ile forsalar, diğer işçiler gibi, defterlerimizde isimleriyle ve ayn ayn kaydedilmiş
değildir. Fakat, çok defa bu zümrelerin her gün işe sevkedilmiş olan postalarının kaçar
inşiliV olduğunu gösteren rakamlar belirtilmiş olduğundan, bu postalan sıra ile haftanın
günlerine yerleştirmek güç olmamaktadır.
* Bu cetveller yalnız camger, errekeş, sürbger, irin defterde isimleri kayıtlı bulunan 10S bennâ'dan
lağımger, lökünger gibi mcnaûblannm adedi mah- o gün yalnız 55’i işe gelmiştir. Aynı şekilde hesap
dud zümrelerle, lâyıkıyle tesbit edilmeleri imkân lanması halinde, cumartesi günü devam etmiyen-
sız olan bazı idareci kadroların measublaruu, at- lerin sayısının da neccârlarda 5, haddâdlarda 2,
ham m allanm 've arabacıları ihtiva etmemektedir. acemi-oğlanlannda 52 ve forsalarda 37 olması lâ
■ Meselâ, ıgsgjnltna dit günlükdorumcetvelinde zım gelir.
(Cetvel No. 13) görülebileceği üzere, o yılın. Ocak Bu suretle meydana gelen devamsızlıkların
a y ının 4 , ı ı , ı B ve 2 5 inci günleri cuma'ya rast yekûnu ise (cumartesi günü 169, pazar 186, pazar
lamaktadır ve bu sütunlara kaydedilmiş olan ra tesi 136, salı 65, çarşamba 79 ve nihayet perşembe
kamlar o cumaları takip eden iş-haftalan içinde günü 60 olmak üzere) bir hafta için cem'an 715’İ
defterde isimleri yazdı olan işçilerin yekûnunu bulmakta olduğu hesap edilebilmektedir. Buna
(balla mevcudunu) vermektedir. göre, defterde isimleri yazdı ustaların o hafta
Cuma günlerine mahsus olan bu sütunlardan içinde hepsinin muntazam devam ettikleri takdir
sonra, sırastyle cumartesi, p a z a r.. ilâh. haftanın de »rmîn edecekleri iş-günü sayısı olan 5850’ye
diğer günlerini kolayca bulmak mümkündür. nazaran, devamsızlık nishetmin % 12 yi bulduğu
a n la ş ılm a k ta d ır .
1Bu hususta misâl olarak, 1555 yılma ait
günlük devam cetvelinden Ocak ayının 4. ctıma • Taş - ocaklarında çalıştırılmış olan accmi-
günü tarihini takib eden ithaftasın* gözden geçire oğlanlan bu hesaplara ithal edilmemiştir. Onlar
biliriz: s Ocak cumartesi günü sengüraşlann hepsi hakkında malûmat için 5 numaralı cetvele
iş bacındadır. Fakat, o hafta içinde i} almış olduğu bakımz. (s. Îl8)
16G DEVAM MESELESİ VE TATİLLER
• Bu hususta daha farla malûmat için yukarıda “ustaların dinlere ve memleketlere göre dagıhjı” bah
sine bakınız (s. 141 - 144).
M u h te lif meslek gu ru p ların a m ensup işçilerden 1554 yılı içinde her gıuı şantiyede îş-haşinda hazır bulunm uş olanların »ayBun* gösteren cedvel
A Y L A U I N G Ü N L E R t
GAAAK «<5: 7
I » ! (h. 962) YILININ 6 AYLIK BU DEVRE*
SİNDE NŞAATTA ÇALIŞAN BENNA VESENG.
TRAŞLARIN GÜNLÜK DEVAN DURUMLARINI
GÖS7ERIR GRAFİK
İD
GRAFİK N O : 7
UM (b. 962) YIUNIN 6 AYLIK BİR DEVRE
SİNDE INSAA1 TA ÇALIŞAN BENNA VE SENG-
TAAŞLARIN GÜNLÜK DEVAM DURUMLARINI
GÖSTERİR GRAFİK
DEVAM MESELESİ VE TATİLLER 161
edenler tesbit ve işaret edildiği gibi, yeni iltihak edenler için de yeni fişler tanzim edi
lerek isimleri listelerimize ilâve edilmiştir.
Mevcudiyetleri ve hüviyetleri bu suretle yapılan sondajlarla tesbit edilmiş olan
ustalar için, cetvellerimizde 1555, 1556,1557 ve 1558 senelerinin muhtelif aylan için
devamsızlık adedi göstermeğe İmkân hnlrnımadığından, bu senelere sadece “mevcut”
yahut "yok” manasına gelen (+) ve (—) işaretleri kullanılmış veya tamamiyle boş bıra
kılmıştır.
3) Bu suretle tanrım edilmiş olan cetvellerde ustalar, işe iltihak tarihlerine göre ayn
guruplar halinde sıralanmış bulunmaktadırlar. Aylar sütunlarındaki rakamlar, her
ustanın o ay içinde işine gelmediği günlerin sayısını vermekte ve (+) işareti hiç devam
sızlığın bulunmadığını göstermektedir. Aynı sütunların, sol üst köşelerinde küçük pun~
Utlarla kaydedilmiş olan rakamlar ustanın o ay içinde hangi tarihte işe başladığını,
sağ alt köşedeki küçük punto rakamlar ise ayrıldığı tarihi göstermektedir.
Aylar sütunlarında boş kalan, yahut ayrılma tarihini gösteren rakamlardan daha
evvelki aylarda iltihak etmiş ustaların müteakip aylardaki balayyelerinin mevcudunu,
hesap etmek ve bu suretle muayyen bir ayda meocudusta guruplarıma iltihak tarihlerine göre te-
rekküb tarzım tâyin etmek mümkündür. Meselâ, müslüman sengüraşlara ait isim listeler
inde 1-235 numaralar arasında kayıtlı bulunan ustalar, 1553 yılının Aralık ayında
şantiyede iş almış olanlardır. 236 numara ile 1554 yılının Ocak ayında iltihak edenler
ortaya çıkmakta ve 236 -286 numaralar arasında 50 numara işgal etmektedirler.
Bu hesaplara 1554 yılma ait on iki ayın sonuna kadar devam etmek, ondan sonra
da müteakip senelere atlamak mümkündür. İşçi devrine ait 16 ve17 numaralı tablolarla bu
tablolardaki rakamlara göre tanzim edilmiş olan. u8** numaralı grafik bu suretle yapılmıştır.
(Bak. Aşağıda s. 175 "işçi devri” meselesi isimli bahis).
“ 7 ” N um aram G r a f ik .
Yukarıda "a” bölümünde hazırlanış şeklini tetkik ettiğimiz günlük devam cetvelleri
bir defa tamamlandıktan sonra, bu cetvellerin ihtiva ettikleri rakamlara dayanarak,
1554-1557 yıllarındaki devam durumunu grafikler halinde çizgilerle göstermek kolay
laşmış bulunuyordu.
Bu suretle, dört seneye ait bütün günlerin devam durumunu belirli bir şekilde
gösterebilecek büyüklükte dört büyük grafik hazırlandı. Yalnız, devam cetvellerine
aldığımız sekiz işçi zümresine ait devam istatistiklerim bir arada bu grafiklere sokmak,
çizgilerim birbirine karışması tehlikesi yüzünden, mümkün gnrfilmeHiğinden»yalnız
sengtıraş vc bennâlar gibi hem en kalabalık hem de işlerin gidişini aksettirme bakı
mından temsilî kıymetleri büyük iki gurupun günlük devamlarının gösterilmesiyle
kanaat edildi.
Bu grafiklerde, soldaki ordonat (ordonnee) hattı üzerinde aşağıdan yukarı, inşaat
yerinde her gün çalışan sengtıraş veya bennâ adedini tayine yaramak üzere birden 900’e
kadar rakamlar ellişer olarak kaydedilmiştir.
Bu suretle tertiplenmiş olan ve adı geçen dört yılın bütün günlerini ihtiva eden
devam grafiklerinin hepsini, günleri belirtili bir büyüklükte ve bütün olarak bastırmanın
sebep olacağı büyük masraflardan kaçınmak zaruretiyle bu uzun boylu ve battal grafiklerden
yalnız birinin (daha tipik ve enteresan bulduğumuz için 1555yılma ait olanın) altı aylık (Nisan-
Eylül) bir kısmının klişesi yaptırılarak kitabımıza alınması kâfi görüldü (grafik No. 7).
Bu grafikte, bu devrede miktar itibariyle sengtiraşların iki misline yakın bir yekûna
baliğ oldukları için, bennâlann günlük devam miktarım aksettiren ve nisbeten daha ince olarak
gösterilmiş olan çizgi ile sengtıraşlara ait alttaki kaim çizgi, çok defa muntazam bir merdivengibi
kertikleryaparak ve bazı günlerde ise göze çarpacak şekilde ânı ve derin çöküşler meydana
getirerek her iki zümre işçilerin devam temposu arasındaki karşılıklı seyir münase
betlerini göstermektedir.
Bu suretle hazırlayıp neşrettiğimiz grafik parçası, diğer senelere ait grafiklerin resmetmiş
olduğu siluetlerin karakteristik çizgilerini ayneD ihtiva ettiği gibi, diğer grafiklere de bir
nümune teşkil edecekleri için, ayrıca tahlil ve îzahı gereken bazı çöküşler de arzet-
mektedir:
1) “7” numaralı grafikte, üzerinde durulması gereken bâriz çöküntülerden birisi,
grafikte C*B” harfiyle işaret edilmiş olan yer olup o senenin Ramazan bayramına rastla
maktadır ve “bayram tatilleri” bahsinde etraflı bir şekilde incelenmiştir (bak. s. 172).
2) Ekseriyetini hıristiyanlann teşkil ettiği bennâlar çizgisine ait olup “P” harfiyle
işaret edilmiş olan çöküntü de o senenin Paskalya yortularına tesadüf etmektedir ve
yortular bahsinde aynca gözden geçirilmiştir.
Bu suretle izahı bulunmuş olan bu iki büyük çöküş dışında tetkik mevzuumuz
grafikte üzerinde durulması gereken diğer üç bâriz çöküntü daha vardır ki onları da
şu şekilde tefsir etmek mümkündür:
1) 1555 yılının 6-11 Nisan (14-19 Cemaziye’l-evvel 962) günlerini ihtiva eden
“ 1” rakamı ile işaretli kesiminde haftanın ilk üç günü devam durumu normal değildir.
Gerçekten, bu hafta içinde az veya çok uzun bir müddet çalışmış oldukları için
defterde isimleri yazılmış bulunan 625 bennâdan, hafta başı olan 6 Nisan cumartesi
günü ancak 86, pazar günü 74 ve pazartesi 92 kişi işe devam etmiştir. Müteakip günlerde
ise bu miktar 575’e ve hattâ 624’e kadar çıkarak durum normalleşmiştiru .
Bu hali, büyük bir ekseriyeti hınstiyan olan bennâlar arasında drnt bir bayramın
tesirlerine atfetmek mümkün değildir. Çünki, aynı nisbette bir çöküşü büyük ekseriyeti
müslüman olan sengtıraşlara ait çizgide de müşahede etmekteyiz. Gerçekten, haftama
anormal bir hal müşahede edilen bu ilk üç gününde, hafta içinde iş alıruş olan 374 sengtıraştan,
u 1555 yılı G ünlilk D ev am Cetvelinin 6 - n N isan bölüm üne bakınız (Cedvel N o . 13).
DEVAM MESELESİ VE TATİLLER 163
bu günlerde sırasıyle yalnız 31325 ve 26 kişi çalışmıştır. Diğer üç günde ise, çalışanların
miktarı 360’a kadar yükselerek normal seviyeyi bulmuştur.
Diğer taraftan, haftanın ilk üç günü içinde dikkati çeken bu devamsızlık, yalnız
bennâ ve sengtıraşlara münhasır kalmayıp diğer meslek guruplarına da şâmil bulun
muştur. Gerçekten, sırt hammalı, haddâd, ırgad ve forsalar da bu üç gün zarfında hiç
çalışmamışlardırla.
Bu suretle hemen bütün işçi gurupları için umumî bir şekil almış olan böyle bir
devamsızlık halini, ancak haftanın ilk üç günündeki hava şartlaman müsaadesizliği ile
izah etmek lâzım gelir. Gerçekten, halk arasında furtznası ile meşhur olan 5 Nisan
bu devreye rastlamaktadır.
2) 1555 yılının “2” rakamı ile işaretlenmiş olan 22-27 Haziran günlerini ihtiva eden
hafta içinde göze çarpan ve izahı icab eden bir hususiyet de, 23 Haziran (3 Şaban 962)
pazar günü, o hafta iş almış olan 875 bennâdan yalnız 105’inin ve 423 sengtıraştan yal
nız 49 unun çalışmış olmasıdır.
Aynı suretle, hafta mevcudu olarak defterde isimleri yazıh bulunan 49 haddâd’dan
hiç biri o gün çalışmamış, 461 ırgad’dan ise ancak l l ’i iş başında bulunmuştur13.
Devamsızlığın umumi olmayışı ve diğer senelerde aynı tarihlerde aynı şekilde tekrarlanmamış
bulunması., bir işçi bayramı dolayuıylt yapılmış kısmi bir tâtil karşısında bulunmuş olmamız^,
ihtimalini azaltmaktadır.
Günün pazar olmasına rağmen, bir hınstiyan yortusu olması ihtimali de aynı
sebeplerle ve bilhassa devamsızlığın, büyük ekseriyeti müslüman olan sengtıraşlar arasında da
müşahede edilmesiyle kuvvetini tamamiyle kaybetmiş bulunmaktadır.
3) Grafikte ct3” numaranın bulunduğu çöküş noktası, 14 Eylül (7 Şevval) tarihinde
başhyan hafta içinde iş almış olan 752 bennâdan 14 Eylül cumartesi günü yalnız 554
ve pazar günü ise 520 bennâmn çalışmış olduğunu göstermektedir.
Bennâlara inhisar eden bu iki günlük kısmî devamsızlık da izah edilememektedir.
1555 yılma ait büyük günlük devam grafiğinden “7” numaralı grafik namiyle kitabı
mıza klişesini koyabildiğimiz altı aylık bir kesit üzerinde verebileceğimiz izahlardan bir
kısmı bundan ibarettir. Bu grafik, inşa faaliyetinin seyrine normal şartlar altında oldukça
tam bir istihdâm kadrosu ile devam ettiği yaz aylarındaki çalışma durumunu göster
mektedir. Kıs aylarına mahsus devamsızlık meseleleri ise aynı büyük grafikten çıka
rılan diğer bir bölüm üzerinde aynca incelenmiştir (grafik No. 7/1).
Grafiğin aslı üzerinde yaptığımız incelemeler, yerden tasarruf için yukarda tetkik
mevuu ettiğimiz “7” numaralı grafiğin dışında bırakmağa mecbur kaldığımız, fakat
diğer senelere ait devam grafikleri için de (müsait olmayan mevsim şartları altında
devamın takip ettiği seyri göstermek bakımından) ehemmiyeti haiz oldukları için,
u B ak. 1555 yılına a it G ünlük D evam C etv eli acem i-oğlanlannın tem in ettikleri h aftalık mecm û
B u cetvelde, fen a h av a şartların a tesadüf ettiği iş-gûnSnün bir kalemde lapla olarak verilm if olan sayısının
(arz edil en bah is m evzuu ü ç günlük devamsızlık tarafım ızdan haftanın günlerine müsavi şekilde tevzii ile
devresi içinde, 150 accm i-oğinnm tn m untazam elde edilm iş sun’( rakamlar olarak, itibar etm eyebiliriz.
olarak çalıştığı kaydedilmişse d e y u k a n d a “ 8” 19 B ugün için strt-ham m al]an ile acemi-oğ-
n u m a ra lı ta b a n n o tu n u n b u lu nduğu yerde dc İzah la n la n n ın oldukça k ab arık gu ru p lar h alin d e çalış
ettiğim iz g ib i; b u rakam lara, bazı defterlerde m ış görülm eleri lâyıkıyla İzah edilem em ektedir.
164 DEVAM MESELESİ VE TATİLLER
misal olarak üzerinde durulması gereken, karakteristik bazı bölgeler bulunduğunu meydana
koymuştur.
Ehemmiyetlerine binaen büyük bir kısmı 7/a numaralı grafik üzerinde ayrıca
tetkik edilmiş olan meseleler şunlardır:
1) 1555 yılına ait günlük devam cetvelinden (n. 13) de tâkip edilebileceği gibi, bu
yılın mevsim dolayısiyle inşa faaliyetinin çok düşük bir seviyede bulunduğu Ocak ayı bo
yunca şantiyede adedi 40-50 yi geçmiyen mahdud bir sengtıraş gurubu ile yüze yakın
bir bennâ gurubu oldukça muntazam bir şekilde işlerine devam etmiş bulunmaktadır. Bu
bakımdan ince-düz “haftalık mevcut” hatları (tavan çizgileri) ile inişli-çıkışlı (mer
divenli) devam çizgileri arasındaki boşluk büyük değildir.
2) Yalnız 12-15 Ocak tarihlerinde, her halde hava muhalefeti yüzünden, bennâ ve
sehgüraşlar arasında müşterek ve bazan günlük mevcudu on1da bire kadar düşüren
bir devamsızlık göze çarpmaktadır ve bu devamsızlık forsalarda da görülmektedir.
3) 1555 yılının Ocak ayı içindebennâlann “hafta mevcudu”nda 108 den 55’e
doğru bir azalma mevcuttur.
4) Ocak ayı içinde havaların müsaadesizliği dolayısiyle bennâ ve sengtıraş gibi işçi
lerin küçükguruplar halindeçalıştıkları bir devirde acemi-oğlanı ve forsalarm oldukça kalabalık
postalar halinde çalıştırılmasına devam edilmiş olması da dikkati çekmekte ve izaha
muhtaç bir mesele teşkil etmektedir.
5) 7/a numaralı grafiğe dahil bulunan Şubat ayının birinci haftasında aşağı-yukan
Ocak ayındaki ekipler işlerine aynı tempo ile devam etmişlerdir. Yalnız bu ayın müteakip
haftalarında, sengüraşlann mevcudunu gösteren kaim çizgi sıra ile 48 den 96’ya, 211’e
ve hattâ 346sya yükselerek, 94, 118, 211 ve 238 gibi daha düşük bir tempo ile artan
ince bennâ çizgisini 16 Şubat tarihinden itibaren geride bırakmıştır. Bu suretle, 10 Mart
tarihine kadar şantiyede,her gün mevcut sengtıraş sayısının bennâ sayısından fazla ol
duğu anlaşılmaktadır. Bu fazlalık, bilhassa 23 Şubat’ta başhyan hafta içinde azamî
haddine ulaşmış bulunmaktadır.
6) 1555 yılma ait günlük devam cetvelinden ve 7/a numaralı grafikten takip
edilebileceği veçhile, bu senenin Şubat ayırtın ilk haftalarından itibaren sengtıraş ve bennâ
olarak işçi sayısının yeni iltihaklarla yavaş yavaş artmağa devam etmesine rağmen, hafta içinde
fiili olarak temin edilen iş-gunlerimn saçısı, fena hava şartlan dolayısiyle vâki devamsızlıklar
yüzünden, esaslı bir şekilde artmamış bulunmaktadır:
Gerçekten, Şubatın bilhassa ikinci haftasının ilk üç gününde devamsızlık nisbeti
büyüktür ve bu yüzden “hafta mevcudu*nu gösteren düz tavan hattı ile inişli-çıkışlı (merdivenli)
günlük devam, çizgisi arasında oldukça büyük bir açıklık mevcuttur.
Nitekim, “hafta mevcudu” 96 olan sengüraşlann 6 gün muntazam devam ettikleri
takdirde, Şubat ayının dokuzunda- başhyan bu hafta içinde, cem'an 576 iş-günü temin
etmiş olmaları lâzım gelirken fiilî olarak 413 gün çalışabilmelerdir. Bu sebeple devam
nisbetleri % 71,7 dir.
“Hafta mevcudu” 118 olan bennâlann da altı günde 708 iş-günü yerine ancak
568 iş-günü (% 80) temin etmiş olmalan da devamsızlıkların derecesini göstermektedir.
Normal durumlu yaz aylarındaki haftalık devamsızlık nisbetleri ise, bennâ ve
sengtıraşlarda % 7,8 veya 5,7 yi geçmemekte14 olduğu düşünülecek olursa, kış ay
larına mahsus bu müzmin ve sinsi devamsızlık hallerinin ehemmiyeti meydana çıkar.1
11 1555 yılım a H a z ira n ay ın ın b irin ci haftasın d a b u nİsbet b en n â ve sengtıraş karışık olarak % 7,8, T em
m u z ay ın ın birinci h a ftasın d a % 5,7 d ir.
DEVAM MESELESİ VE TÂTİLLER 165
tarihinden banlayıp bütün yaz aylarında aynı durumda devam etmek suretiyle,
sengtıraş çizgisinin üzerine çıkmıştır.
C) Y az v e kiş aylarindaki devamsizleklarin mukayesesi.
Yaz aylarında inşaata tam işçi kadrolarıyla ve büyük bir intizamla devam edildiği
devirde de, işçiler arasında hemen hergün devamsızlık yapanlar mevcut bulunmaktadır.
Nitekim, “7” numaralıgrafiğin muntazam merdivenli silueti üzerinde bu husus göze çarpacak
bir şekilde tesbit edilmiş bulunmaktadır. Yalnız yaz aylarında vâki devamsızlıklara ait
olan bu tip grafik çizgilerini kış aylarına ait olanlardan ayırd eden bazı hususiyetler
mevcuttur:
a) Yaz aylarındaki devamsızlıkların miktarı çalışanlara nisbetle az olduğundan,
merdivenli devam çizgileri ile düz tavan hatları arasında devamsızlık derecesini gösteren
boşluk da azdır.
b) Diğer taraftan, yaz aylarındaki devamsızlıkların haftanın, muayyen günlen arasındaki
dağılımı, dikkate şayan bir şekilde, daima aynı kalmakta ve âdetâ haftanın her gününün kendisine
mahsus değişmez bir devamsızlık emsâli olduğu müşahade edilmektedir:
Normal zamanlarda, muhtelif san£at kollan arasında müşterek olarak devamsız
lığın en fazla mevcut bulunduğu gün, Cuma iâtillerinİ tâkip eden cumartesilerdir. Arkadan,
bilhassa bennâlar gibi büyük ekseriyeti hınstiyaa olan guruplarda, pazarların sebep
oldukları devamsızlıklar dikkati çekmektedir. Pazartesi günlerinden itibaren devamsızlık
yavaş yavaş azalmakta ve aynı zamanda haftalık ücretlerin dağıtıldığı gün olması lâzım gelen
perşembe günleri ise, devamsızlık en aşağı bir seviyede bulunmaktadır15.
Bu müşahedeler, yaz aylarında inşaata büyük bir hızla devam edildiği sıralarda
ve normal şartlar altmda vukua gelen devamsızlıkların şahsî ve ruhî şebeklerle meydana gelen
ihtiyarilik vasfını ortaya çıkarmaktadır.
Gerçekten, devamsızlık rakamlarının, hafta içindeki dağılış tarzından istidlâl edi
lebileceği veçhile, hava şartlan ve inşaat yerinde işin hacm i müsait olduğu ve hastalık
gibi tamamen arızî ve mecburî sebeplerin tesiri bahis mevzuu edilemediği halde; b ir
kısım işçiler şahsî durumlan neticesi bazı günler çalışmamağı münasip bulmuşlardır
ve bu hususta tamamiyle serbest olduklan da anlaşılmaktadır.
Grafiklerimizin dikkate şayan bir vuzuh ve katiyetle ortaya koymuş olduğu gibi,
devamsızlıkların cumartesi günlerinde (hafta tatillerinden dönüşle ilgili olarak) daima
yüksek bulunması ve bazı sofu hınstiyanlann dindarâne davranışlarının umumiyetle
pazar günü vâki devamsızlıkları îzah eder görünmesi, bu ihtiyarilik vasfinı teyid et
mektedir.
Fakat, mevsimler ilerleyip inşaat yerine gelmeği ve oraya kadar kolayca gelinmiş
olsa bile, muayyen şartlar altmda çalışmağı zorlaştıracak ve hattâ imkânsın kılarak
fevkalâde haller, fırtına ve sağanaklar veya şiddetli don ve soğukların muhtemel tesir
leri yavaş yavaş kendilerini hissettirmeğe başlayınca, devamsızlıkların sâiklan arasında
beşerî ve ihtiyarî olanlaryanında irade dışı fizik âmiller dahafazla yer almağa başlamaktadır.
Bu sebeple, bir az evvel tetkik ettiğimiz grafiklerde gördüğümüz veçhile, devamçizgi
lerinin. anî düşüş veyükselişlerle derin uçurumlar hasıl ettiğifevkalâde vaziyetlerle ânzî ve mecburî
devamsızlığın bâriz bir şekil aldığı ve “hafta mevcudu”mı gösteren ince ve düz tavan çizgileriyle
“ 7 " n u m a ra lı günlUk devam grafiğine bakınız.
DEVAM MESELESİ VE TATİLLER 167
günlükfiilî devam adedlerine âit iniş ve çıkış grafik hatları arasındaki boşlukların nisbetsiz bir
şekilde arttığı kış aylarına mahsus hallerini, sebep ve neticelen bakımından, yaz aylarındaki
ihtiyari devamsızlıklardan ayn olarak tetkik etmek lâzım gelmektedir.
TCış günlerine mahsus olan bu tip devamsızlıkların sebebi olarak hatıra gelebilecek
olan muhtelif ihtimalleri sırasıyle tetkik edelim:
1) Devamsızlıklardan- bir çoğu, sağanak halinde yağmur, firttna veya kar dolayı-
sıyle, işçilerin uzaklardaki ikametgâhlarından kalkıp iş başına gelmesinin arzedeceği müşkilâtian
ileri gelmiş olabilir.
Gerçi, işçilerden bir kısmının bilhassa diğer memleketlerden celb ve sevk edilmiş
bulunanların civardaki hanlarda toplu bir halde ikamet ettiği düşünülebilir. Fakat,
İstanbul’da evi olanların akşam ve sabah evlerine gidip geldikleri de herhalde kabule
şayan bir faraziyedir15.
Bununla beraber, bazı hallerde, hava muhalefeti yüzünden devamsızlığın yalnız
bennâlara ait olup muhtemel olarak kapalı bir yerde (meselâ taşçılar kârhane-
ri’nde) işe devam imkânını bulan sengtıraşlara sirayet etmemiş gözükmesi ve kış
günlerinde bazı bennâlann sengtıraş olarak çalışmakta devam ettiklerinin tesbit
edilmiş bulunması, fena hava şartları altında iş-yerine gelme müşkülâtının devam
sızlık konusunda başlı başına bir sebep teşkil edemiyeceğini vefena hava şartlarının daha!
ziyade açıkta işe devam imkânım ortadan kaldırarak veya çalışmayı müşkil bir hale
sokarak devamsızlığa sebep olabileceğini isbat etmektedir.
2) Kış günlerinde iş yerine kadar gelmenin müşkilleri bahis mevzuu edilemiyecek
olan hallerde devamsızlık, bazı işçilerin şiddetli soğuk veya yağmur gibi.. fena hava
şartlan altında çalışmak istemeyişinden ileri gelmiş olabilir.
1555 yılına âit günlük devam cetveli tetkik edilirken bu bava muhalefeti ile izah
edilebilecek bazı bâriz devamsızlık günlerinde serbest işçilerin devamı çok düşmüş
bulunduğu halde acemi-oğlanı ve forsa guruplarının eskisi gibi çalıştırılmasına devam
edilebilmiş olması da, bu devrelerdeki devamsızlıkların kısmen serbest işçilerin fena
bava şartlan altında çahşmak istemeyişi ile izah edilebilmekte ve bu devamsızlıklardaki
ihtiyarilik unsurunu belirtecek bir delil sayılmaktadırlar.
3) Hava muhalefetine rağmen, işçilerin iş-yerine kadar gelebildikleri ve hattâ
kendilerinde fena bava şartlan altında çalışmaya devam arzusu bulunduğu kabul
edilse dahi, inşaat idaresinin bu şartlar altında inşa işlerinin her bölümünde fazla adam çalış
tırmanın teknik mahzur ve hattâ imkânsızlıklarım veya sadece verimsizliğinigöz önünde tutarak
lüzumundan fazla işçi angaje etmek istemevisi de, defterlerimize ihtiyarî bir devamsızlık
gibi aksetmiş olabilir17.
Bu takdirde, işten ayrılmaların veya devamsızlık gibi görünen hallerin bir kısmının,
mevsim icabı işlerin zarûrî olarak yavaşlayacağım düşünen inşaat idaresinin işçi kadro
larında bir ayarlama tedbiri olarak empoze ettiği tahdidlerden ileri gelmiş olması
lâzım dır18. Çak muhtemel olarak memleketine dönüp dinlenm<ffi yeya in; gflnfarimn
fena hava şartlan içinde barınmaktan ve çalışmaktan kaçınmağı düşünmeyen pek çok
işçiler, sırf inşaat idaresi tarafından kendilerine iş verilmediği için, ayrılmış ve boş
zamanlarım kıymetlendirmek maksadıyle başka iş-yerleri aramış bulunmaktadırlar.
B u suretle, tam istihdâm aylarında mâzeretli veya mâzeretsiz olarak caiz ve mümkün
görülen ihtiyarî devamsızlık, iş hacminin mevsim şartlan dolayısıyle daraldığı devrelerde
bir nevi mecburi devamsızlık ve hattâ işsizlik mahiyetine girmiş bulunmaktadır.
İşçilerin bu şekilde mevsimlik mecburî bir fâtil yapmak zorunda kalmalariyle büyük
ölçüde b ir işsizliğin ortaya çıktığı devirlerde ne ile meşgul oldukları ve nasıl geçindik
leri, memleketlerine gidip-gelmek imkân ve itiyatlarına sahip olup olmadıkları ilâh, gibi mese
leler, büyük ehemmiy etlerine rağmen, elde mevcut malzeme ile tam b ir izaha kavuş-
turulamamaktadır.
inşaat sanatlarından birinde ihtisası olan bir ustanın, Devlete ait inşaatın kendilerini
meşgul etmediği günlerde, İstanbul’da veya memleketlerinde hususî şahıslara ait işlerde
çalışması pekâlâ düşünülebilir. Fakat, yevm iye ile çalıştırılan serbest işçilere işsizlik
günleri için her hangi bir tazminatı ödemek} bahis mevzuu edilmiyecek olan bu devir için, işçinin
kaderinin zamanının iş-piyasasmın tesadüflere geniş ölçüdeyer bırakan ağır şartlarına, tâbi kalacağı
Şüphesizdir.
11 İnşaat idaresinin tasarrufa çok rîayctkâr buçuklu hesaplarında işçi aleyhine bu buçuklan
olduğunu, bazı hallerde işçileri yarım gOaiGk blzan hiç hesaba katmadığıma da rastlamış bulu-
çahşmalar için angaje edip gündeliklerini ona göre nuyoruz.
hesapladığını ve hatt4 yarım günlük yevmiyelerin
DEVAM MESELESİ VE TATİLLER 169
bulunan, çok daha büyük bir iş kuvveti içinden, yalnız inşaat idaresi tarafından
kendilerine iş verildiği için defterlerde isimleri yazıb olan mahdud b ir zümrenin,
haftanın m uhtelif günlerinde tam olarak istihdamına mani teşkil etmekte olan sebeb-
ler arflTiTnalrtafbr19.
Halbuki, her hangi bir hafta içinde kendisine iş verilmediği için hafta mevcudun
dan düşülen bir işçinin işi tamamiyle terk ile memleketine dönmüş olması veya başka
b ir işe yerleşmiş bulunması, her zaman düşünülemez. Bu bakımdan, bilhassa inşaat işleri
nin tam olarak yürütülebileceği mevsimlerde, hakikî devamsızlıklarla işten ayrılmaların
miktar ve temposunu bulabilmek, tam olarak istihdâm edilmeyen işçilerin boş kalan za
manlarını hesaplamak için, devamsızlıkların müstakil “hafta mevcutlar,ı” yerine “ay” yahut
“mevsim mevcutlari” na göre hesap edilmesi lâzım gelir.
Bu takdirde ise, grafiklerdeki düz tavan çizgilerinin (aykk veyahut mevsimlik
m evcutlan gösteren hatlar olarak) çok daha yükseklerden geçmesi ve daha uzun olması
lâzım gelecektir.
Fakat, hakikate daha fazla yaklaşmak gayesiyle yapılm ası gereken bu aylık veya
mevsimlik mevcutlara göre hesaplama usulleri, türlü meçhullerin çokluğu yüzünden
araştırmalarımızın sıhhat ve vuzuhundan kaybetmesine sebep olacakları endişesiyle,
tatbik edilememiş ve her haftanın devamsızlığı, müstakil bir bütün olarak ele aluıtfıış
olan o hafta içinde iş almış olanların mevcuduna nisbetle tesbit ve mütalâa edilmiştir.
Bahis mevzuu “ hafta mevcudu” esasının tatbikatındaki mahzur ve kifayetsiz
liklerini kısmen önlemiş olmak için, isimli işçi cetvellerimizde her işçinin 1554
yılındaki aylık devamsızlıkları ayrı a yn hesaplanıp kaydedildiği gibi, “ işçi devri”
meselesi ile alâkalı olarak 16 ve 17 numaralı cetveller ( 3 , 17 6 ) ve “ 8” numaralı
grafik de devamın bu şahıs listeleri üzerindeki hesaplarına dayanılarak tertib edil
miştir. Günlük devam listelerinde (No. 1 2 - 1 5 ) verilmiş olan malûmat sayesinde
“ aylık” veya “ mevsimlik” devam mevcutlarını hesaplamak ise her zaman müm
kündür.
11 Bu sebeblc, işçilerin sürekli olarak bîr Aynı şekilde, bîr hafta içinde devamsızlık
haftayı tecavüz eden devamsızlıkları, bir evvelki olarak elde edilen rakamın devamsızlığı idyad
hafta içinde kısmen hesaba katılmış olsa dahi, edinmiş olan aynı işçiler tarafından basıl edilmiş
devamsızlığın bütün bir haftayı kapladığı mütebâki olmasıyie işçiler arasında daha müsavi bir şekilde
kısımlarında (isimlerinin o hafta için deftere hiç paylaşılmış olması ihtimal? bulunan haller, mahiyet
olmadı yüzünden) ‘Mrvflmsı?lılf>> itibariyle hususiyet arzetmekte bulunmamalarına
olarak hesaplanamamaktadır. rağmen, bu sistemle tesbit edilememektedirler.
II. B A YR A M T Â T ÎL L E R l
Süleymaniye cam i ve imareti inşaatında çalışan işçiler için en uzun tâtiller, şüphe
siz, Ram azan ve K urban bayram ları münasebetiyle yapılmış olanlardır ve bu bayram
larda yalnız müslümanlar değil, hıristiyanlar da tatil yapmaktadır.
inşaatın seyrine ve bayram günlerinin cuma tatillerine nazaran durumuna göre,
her sene değişik olarak az veya çok uzun sürmüş olau bu tatiller, çok defa (bayramın
birinci, gününden evvel gelen b ir veya ik i gün ile üçüncü gününü takip eden günler
ve cuma tatilleri ile birleştirilerek) sekiz günlük b ir devreye şâmil bulunmaktadır.
cami'in yalanda yapılacak olan bir açış merasimi için hummalı bir şekilde çalışılmakta
olmasına atfedilmelidir. Bu sıralarda, tatillerle vakit kaybetmeden süratli bir tempo
ile çalışmak lüzumunun hissedilmiş olmasına rağmen, büyük bir kısım işçilerin
bayramdan evvel resmen tatil yapılmamış olan günlerde iş başından ayrılabilmiş
olmaları ise, câmiye ait işlerin son tamamlanma safhasında (mahdûd ve müteferrik
bir mahiyet arzedetmeşi dolayısiyle) kalabalık bir işçi kitlesine devamlı olarak lü
zum göstermemesiyle izah edilebilir.
5) 1558 yılının Ramazan bayramının ilk günü, 17 Temmuz pazar gününe rastla
mıştır. Üç bayram günü ile bayramdan evvel gelen 16 Temmuz cumartesi vc 15
Temmuz cuma tatili ile birlikte bu senenin bayram tatili beş gün sürmüştür. Üç bayram
gününü takip eden çarşamba ve perşembe günlerinde de göze çarpan bir devamsız
lık görülmemektedir.
Bu suretle, Mufassal Muhasebe Defterleri mevcut bulunan beş yıllık bir devre
zarfında, Ramazan bayramı münasebetiyle yapılan resmî tatillerin yirmi sekiz günü
bulduğu anlaşılmaktadır. Bu tatiller içinden yedi cuma gününü (hafta tatili olarak)
çıkaracak olursak, geride yirmi bir günlük bir bayram tatili kalmaktadır. Bir İnsim
işçilerin bayram tatillerinden evvel veya sonra yaptıkları devamsızlıkların da bayram
ların sebep olduğu tâtiller arasında sayılması icabeder.
Kurban bayramlarının sebep oldukları tatillere gelince: Zilhicce ayının onuncu, on birinci
ve on ikinci günlerini üç günlük resmî bayram tatili sayacak olursak, Kurban bayramı
tatillerinin de bu günlerin dışında bazı ilâvelerle uzatılmış olduğu görülmektedir:
1) 1554 yılı Kurban bayramı, 6 Kasım salı günü başlamıştır. Salıyı takib eden
çarşamba ve perşembe bayram günleri olarak tatil yapılmış ve cuma da hafta tatili
olduğu için o senenin Kurban bayramı tatili dört gün sürmüştür.
2) 1555 yılı Kurban bayramının birinci günü 26 Ekim cumartesi gününe tesadüf
etmektedir. Bu seneki bayram tatillerinin bir hususiyeti, bayramın yalnız birinci ve
ikinci günlerinde resmî ve umumî bir tatil yapılmış olmasıdır.
Gerçekten, bayramın üçüncü günü (o haftalar içinde defterde ismi yazıh) ustaların
yansından fazlasının, dördüncü günü ise % 82,8 inin iş başmda bulunduklan görül
mektedir.
Bu suretle, sıkışık bir durum dolayısiyle, bayramın üçüncü ve dördüncü günleri
büyük bir kısım ustaların ıj-başı yapmalarına lüzum hasıl olduğu halde, £arife giinü’ne
rastiıyaü 25 Ekim cuma günü (mutlak bir hafta tatili olarak) hiç çalışılmamış ve ondan
evvelki perşembe günü de yalnız üç bennâ ile 12 sengüraşın çalıştinimi; bulunması
dolayısiyle tatil günlerinin hakikatte dörde iblâğ edilmiş olması, işçiler için bayrama
takaddüm eden ve bayram için hazırlıkyapılmasını mümkün kılan tatil günleriyle cuma tatillerinin
bayramın üçüncü ve dördüncü günlenyapılacak tatillerden daha mühim addedilmesiyle îzah edile
bilir. Aynı müşahedeyi “4” numarada tetkik edilecek olan 1557 yıh Kurban bayramı
tatilleri münasebetiyle de yapmak mümkündür.
3) 1556 yılında Kurban bayramının birinci günü 14 Ekim çarşambaya tesadüf
etmiştir. Bununla beraber, bu aym 11. pazar gününden itibaren mutlak bir tâtil baş
latılmış olduğu gibi; ayrıca 10 Ekim cumartesi günü ustaların ancak % 27 sinin iş
başmda olduğu ve 9. cuma günü de mutlak şekilde bir hafta tatili yapıldığı göz önünde
bulundurulursa, tâtillerm fiilen bayramdan beş gün evvelbaşladığıvebusuretlede bu
172 DEVAM MESELESİ VE TATİLLER
senenin Kurban bayramı tâtilinin büyük bir kısım işçiler için (cuma tâtüleriyle birlikte)
sekiz gün sürdüğü kabul edilebilir.
4) 1557 yılının Kurban bayramının birinci günü, 4 Ekim pazartesiye rastlamıştır.
Bununla beraber, ekseriyet için bayram tâtilleri 1 Ekim cuma gününden başlamış ve
9 Elam cumartesi gününe kadar sekiz gün devam etmiştir.
1555 senesi kurban bayramı tâtillerinde olduğu gibi bu seneki tâtillerde de göze
çarpan bir hususiyet, bayrama takaddüm eden cumartesi ve pazar günleriyle tâtil
haftasının başında ve sonundaki cuma günlerinde umumî ve mutlak bir şekilde çalışıl
mamış olduğu halde, (bir hafta evvel şantiyede taşçı, neccâr ve demirci olarak çalışmış
olan cem'an 307 ustadan) bayramın birinci günü 8, ikinci günü 28, üçüncü günü 13 ve
dördüncü günü 23 ustanın iş başında bulunmuş olmasıdır. Bu müşahedeye nazaran,
21 Zilhicce 964 (15 Elcim 1557) tarihinde yapılacak olan açılış merasimi için son
hazırlıkları yapmakta olan mahdud sayıda bazı ustaların çalışmasına lüzum hissedildiği
zaman, bu ustaların bayramdan evvel bayram hazırlıkları için serbest bırakılıp bayram günleri
Çalıştırılmasının münasip görüldüğüm hükmetmek lâzım gelmektedir.
*» İstanbul’daki Ermeni patrikhanesinden yapılan bir soruşturma neticesi alman cevaplar da bu hususu teyîd
etmiştir.
DEVAM MESELESİ VE TATİLLER 173
Bu hususta bir misal olarak 1554 y ılı Paskalya yortularının Hıristiyan işçiler arasında
sebep olduğu devamsızlıkları yakından tetkik etmek mümkündür:
Senelik devam cetvellerimize göre, bu senenin Paskalya yortularının M art ayının
25’inci pazar ve 26’ıncı pazartesi günlerine rastlamış olm ası icab eder. Çünki, bu
günleri ihtiva eden iş-haftası içinde defterde isimleri yazdı 605 hıristiyan bennâdan
pazar günü 604’ü v e pazartesi 602 si işleri başında bulunmamıştır. A ynı müddet içinde
defterde isimleri yazdı 26 hıristiyan demirciden de pazar günü 26 ve pazartesi günü 24
kişi işlerine devam etmemişlerdir.
A yrıca hıristiyan işçilerden b ir çoğııyortulara takaddüm eden günlerleyortulan takip eden
günler zarfında da işleri başına gelmeyerek Paskalya tatillerini uzatmaktadırlar. Nitekim,
tetkik konumuz 1554 y ılı Paskalya yortularında, yortuya takaddüm eden cumartesi
günü hıristiyan işçilerden % 30’u v e yortunun ikinci gününü takip eden sah günü ise
% 56 sı işleri başına gelmeyerek, Paskalya yortulan münasebetiyle dört gün tatil yapmış
bulunmaktadırlar.
“ 7” numaralı senelik devam grafiğinde görülebileceği veçhile, hıristiyan işçiler
müteakip senelerde de paskalya yortularını mutlak denilebilecek bir şekilde iki ve
çok defe da dört veya beş günlük tatillerle kutlamak fırsatı m bulmuşlardır. Bu sene
lerde de, Paskalya yortularının birinci günlerinde tatil yapmış olan hıristiyan işçilerinin
nisbeti % 9 1,2 -9 9 , 8, ikinci günlerinde ise % 84,6-94,7 arasında kalmıştır21.
Hıristiyan işçilerin Paskalya yortularına takaddüm eden veya yortu günlerini hemen
tâkip eden günlerdeki devamsızlıkları da m uhtelif senelerde v e günlerde % 41-89, 8
arasındaki nisbetlerde daim a mevcut bulunmuş ve hattâ bazan hafta sonlarına kadar
uzamıştır. M eselâ, 15 5 7 yılının 18 Nisan pazar günü başhyan Paskalya yortulan müna
sebetiyle, hıristiyan işçilerin o hafta içinde yortu tatilleri ve yortular dolayısıyle vâki
deva msızlıklan (cumartesi gününden bağlıyarak) m uhtelif günlerde sırasıyle yüzde şu
nisbetlere varmış bulunmakta id i: 75,8; 9 9 ,1; 94,7; 66,3; 56 ,6; 48,1.
Görülüyor ki hıristiyan işçiler, dinî bayramlarını az-çok uzun süren tatillerle istedikleri gibi
kutlamakta serbest bulunmakta idiler.
“ 1 ” numaralı taban notunu teşkil eden cetvelde görüleceği gibi, 1555 v e 1558
yıllan Paskalya yortularında mahdûd bazı hıristiyanların. işlerine devam etmiş bulun
m aları da, bu devrede kendileri için tatil hakkı tanınmamış olmasından ziyade, şan
tiyedeki iş vaziyetinin icaplarına uym ak için gönül rizasıyle katlanmayı münasip bul-
duklan b ir fedakârlık olarak kabul edilebilir.
Hıristiyan işçiler için dinî bayram larım kutlamak üzere istedikleri kadar tatil
yapm ak hususunda haiz oldukları hürriyeti, Isa'nın doğumu münasebetiyle katolik ve
*ı Bilinizde mevcut Mufassal Muhasebe Defterlerine göre, muhtelif yıllarda Paskalya yortularında tâtil yap
mayıp işe devam etmiş olaa hıristiyanların sayılan şunlardır:
Hafta içinde isimleri defterde Yortu olmasına rağmen işe devam edenlerin:
yazılı olsu hıristiyan işçilerin
Birinci günü İkinci günU
664. S 8
1555 731 64 92
1556 455
1557 567 5 30
1558 474 4» 73
2 Bgı 114 228
174 DEVa M MESELESİ VE TATİLLER
1557 51 7 83,9
Bu cetveli tanzim etmek için kullanılmış olan rakamlar, kış mevsimi dolayısiyle
inşaatta çalıştınlan, işçilerin miktarlarının çok düşük oluşu ve devamsızlıklardan bir
inamının hava muhalefeti yüzünden hasıl olmuş bulunması ihtimali dolayısiyle, yukarıda
Paskalya yortulan için kullanılmış olan rakamlar kadar sıhhatli ve sarih değildir. Bu
nunla beraber, bu rakamlar 25 Aradığa rastlayan Isa’nın doğumu bayramlarında
mühim bir kısım hınstiyan işçilerin tâtil yapmakta olduklarını açıkça göstermektedirler.
Burada Isa’nın doğumu yortularında tatil yapan hınstiyan işçilerin nisbetinin biraz
düşük olmasının bir sebebinin de, bazı hınstiyan cemaatlerinin bu günü ayn tarihlerde
kutlamakta olmalarından ileri gelmiş bulunması ihtimali mevcuttur.
Pazar tatili yapan hınstiyan işçiler:
Hıristiyanların23 dinî yortu ve istirahat gemlerine istedikleri gibi tatiller yaparak
riayet etmekte serbest bulunduklarının diğer bir delili de pazar sabahlan kiliselerdeki
din t merasim ve dualarda bulunmak ve o gün bir işle meşgul olmamak isteyen bazı
sofu hınstiyanlann bu arzularını rahatça tatmin edebilmekte olmalarıdır.
Gerçekten, 7 numaralı senelik devam grafiğinde görülebileceği veçhile, bu grafikte
büyük ekseriyeti, hmstiyan işçilerin teşkil ettiği bennâlarm günlük devam vazıyetini gösteren üstteki
ince çizginin silueti, pazar günlerine rastlıyan düşüşlerle, dikkate şayan bir karakteristiğe sahip
bulunmaktadır. Cuma günleri yapılmakta olan umumî ve mutlak hafta tatillerinden sonra,
cumartesi günleri herkesle birlikte işe başlamakta olan hınstiyan. bennâlar içinden
oldukça kalabalık bir gurubun pazar tatili yapmak i ctiyadında olmaları dolayısiyle,
pazar günlerine mahsus sütunlarda gözle görülür bir kertik şekilini almış bulunan bu
devamsızlık düşüşlerinin grafiğin (büyük ekseriyetini müslümanlann teşkil ettiği) kalın
sengtuaşlar çizgisinde görülmemesi de bu tahminimizi kuvvetlendirmiş bulunmaktadır.
11 Bu devamsızlıkları âit oldukları yıllara» Hînîn isminin defterlerde yazılı olduğu üç hafta
Günlük Devam Cetvelleri’nde izlemek mümkün (DE. ıg-zı: 26 Ocak - 14 Şubat 1554) zarfında
dür. cumaertesi günleri muntazam olarak tâtil yap
n İsim listelerimizde bennâlar arasında 6gı makta olduğu tesbit edilmiştir.
numarada kayıtlı bulunan tek mûsevl Musayahu-
III. " iş ç i DEVRİ” MESELESİYLE iLGlLÎ ARAŞTIRMALAR
Devam kontrolü sırasında, işçipişleri ile (isimlere göre) yapılan sistemli taramaların,
en mühim ve dikkate şayan verimi, "işçi devri” meselesiyle İlgili "16” ve "17” numaralı cet
vellerle bu cetvellerdeki rakamlara göre tanzim edilmiş olan “8” numaralı grafiktir.
Gerçekten, bahis mevzuu tarama usuliyle, devamJişleri üzerinde her işçinin (haf
talık ücret ödeme cetvellerine göre) devam etmediği günlerin tarihleri kaydedilmiş olduğu
gibi, aynı işçilerin devamsızlıkları hiç bulunmayan aylarla ayrılmalar dolayısıyle muay
yen bir tarihten sonra isimlerine bir daha tesadüf edilmeyen haller de (ayrılış veya tekrar
katılma tarihleriyle) işlenmiş bulunuyordu.
işçilerin iltihak tarihlerine göre guruplandınlmış olan bu fişleri sıra ile bir cetvel
haline dökünce aşağıda 194-329 sayfalar arasına konmuş olan işçi listelen meydana gelmiş
tir ki bu listelerde, her işçinin hangi ay veya yıllarda iş başında bulunduğu, işe ne z,aman başlayıp
hangi tarihte ayrıldığı ve işine devam ettiği müddetçe her ay yaptığı devamsızlıkların miktarı,
ücretlerinde ve yanında çalıştırdığı çırakların aded ve durumunda vâki değişiklikler
hakkında malûmat bulunmaktadır24.
Haftalık ücret ödeme defterlerindeki devam kayıtlarım (her işçiye mahsus ayn birpiş
vasıtasıyla) sistemli bir tarzda tarama usuliyle elde edilen neticeler, bahis mevzuu işçi
listelerinde bir defa böylece tesbit edildikten sonra, "16” ve “17” numaralı cetvelleri
tertip etmek ve bu cetveller yardımıyle “işçi devri” mevzuu ile ilgili bazı meseleleri aydın
latmak mümkün oldu.
“İşçi devri” mevzuu, yâni muayyen işçi guruplarını teşkil eden şahısların, zaman içinde vâki
ayrılma veya iltihaklarla, durmadan değişmesindeki sür3at ve temponun tesbiti ve bu hususta mevcut
temayül ve cereyanların sebep ve neticelerinin tâyini.. gibi meseleler, Süleymaniye cami ve imâ-
reti inşaatı dolayısıyle, bizi şu noktalarda alâkadar etmekte idi:
** Bu listeler bu şekilleriyle yalnız sengtuaş tesbit edilmemiş olması ihtimali vardır.
ve bennâlar için işlenmiştir. Diğer guruplar için Fakat bu suretle, mevcudiyed ber hangi bir
sadece işçilerin isimlerinin yazılı bulunduğu defter seneye âit iki sondajla tesbit edilememiş olan bir
lerin numaralarının kaydedilmesi kâfigörülmüştür. ustanın, diğer senelerde de işe devamı takdirinde,
Diğer taraftan, daba evvel de izah ettiğimiz biç olmazsa müteakip senelere ftit sondajlardan
gibi (bak. s. 160), işçilerden her birisi için tanzim birinde yakalanmaması ihtimali azdır. Bu sebeple,
edilmiş olan hususî fiş le r vasıtasıyle ya p ıla n sistem li sondaj usulünün en büyük m ahzuru, elimizde muhasebe
taram alar, ancak 15 5 4 y ılı için tatbik ed ileb ilm iştir. defterleri mevcut bulunan beş yıllık bir inşaat
Diğer dört sene için ise, her yılın en kalabalık iki devren içinde oldukça uzun bir müddet çalışmış
haftası seçilerek taramalar yalnız bu haftaların olan ustaların isim ve h ü viyetleriyle h a k ik i mevcut
mevcudu üzerinden yapılmıştır. Bu seneler içinde la rın ın tesb iti bakım ından olm aktan z iya d e, devam
oldukça «mn bir müddet çalıştıkları halde, tesa durum larının ta fs ilâ tlı b ir şekilde tâkİb edilememesin
düf olarak bu sondaj h aftaların a d it defterlerde isim de görülmesi lt«nw gelir.
leri yazdı bulunmayan ustaların mevcudiyetinin
176 İSÇİ DEVRİ» MESELESİYLE İLGİLİ ARAŞTIRMALAR
CETVEL N O . ıS
a ) 1554 yılın d a çalışan benndlarm içe iltih a k ellikleri aylara göre gurvplandm lm ç olarak sayılan ile bu gurupların
diğer aflara devredilen bakiyelerinin m iktarım ayrı ayn ve yekûn halinde gösteren cetvel.
|
---------------
Temmuz
Haziran
I Ağustos
1 S •S
Şubat
1 Nisan
Mart
Ekim
•g <3
O
1
S W 1 1
1
1
!
5i 5i 49 48 45 43 40 40 40 35 37 »3
&
10a 10» 96 95 95 9a 88 8c 76 7* 4»
§ V
ta S 474 442 410 308 360 340 396 267 325 47
»4 * ıa8 96 76 69 56 44 29 t2
l! 90 73 58 44 34 30
20
aB 6
23
ü
* >
75 43
49
3»
37 20 *4
»4
8
3
6
t» *0 sB »4 8 6 4
■a
U e
Z rl 25 »I 8 3
53 â* 34 30 4
ş 9 3
-
Toplam 51 »54 6114 727 768 770 7ta 677 589 539 466 »52
b) 1554 yılında bennâlartn "a ylık iltihak gurupları” m cvaıdlan ile bu guruplardan her bîrinin diğer senelere
devredilmiş olan bakiyelerinin m iktarını gösteren cedcel.
9
Haziran,
Ağustos
S E Toplam
Aralık
E
' Şubat
Nisan
E y îû l
1 Ocak
i 1 H a 1
1
1
1
1
1558 »9 39 66 »4 8 3 2 3 • 3 z “ »59
e) 1535 - T558 y tlla n içinde heç sene yen i iltih a k etm iş bulunan benndlarm sayısını ve diğer
yıllardan devredilen bakiyelerle birlikte y ıllık mevcutlarım gösterir cetvel.
g co
§ 1 S M
Z554 den devredilenler 1 079 465 355 205 *59
«59 38 22 25
1555 - 1558 senelerindeki iltihaklar 198 »4 18
ve bu iltihakların diğeryıllara devr
edilmiş bakıyyeleri 62 12
88
İltihaklar ve bakiyeler yekûnu 259 236 I08 r43
Yıllık mevcutlar * 079 734 591 S»3 302
!«
GRAFİK NO : 8
1554YILININMUHTELİFAYLARI İLEMÜTEAKİPDÖRTYILİNBELİRLİ
DEVRELERİNDEİLTİHAKTARİHLERİNEGÖREGURURLANDIRILMIŞBENNÂVE
SENGTIRAŞLAAINUSTAMEVCUDUNUNTAHAYYÜLLERİNİ GÖSTERİRGRAFİK,
a) Bilhassa uzak memleketlerde ikamet eden bir kısım işçiler, “devlete ait binalarda
ücretle çalışma mükellefiyeti”ne tâbi25*tutularak, (askere çağrılır gibi) sevkedilmiş
oldukları inşaat sabalarında sürekli olarak ne kadar uzun bir müddet alıkonulmuşlardı ve bu
mükellefiyet iş~yerinde ne derecede sıkı kaidelerle tatbik edilmekte idi ?
b) Böyle bir mükellefiyetin tatbikatı babis mevzuu edilmese dahi, bu nevi âbidevî
binaların 8-10 sene kadar sürmekte olan inşası sırasında zamanın işçilerinin ne derecede
sürekli bir devam kabiliyetigösterebildikleri, bu devirde iş-gücünün istikrar ve emniyeti, işten ayrılma
veya yeni iltihaklarla inşaat yerinde mevcut işçi gumplarmın terekküb tarzlarında vukua gelecek
değişikliklerin sür'at ve istikametleri.. gibi bugün sanayide mühim bir mevzu teşkil eden
meselelerin psiko-sosyal ve İktisadî cephelerini incelemek imkânı var idi?
Araştırma metodlanmrzın sıhhat ve verimliliği sayesinde biz bugün, Süleymaniye
rami ve imareti inşaatında “işçi devri” meselesi gibi oldukça karışık bir mevzu hakkında
dahi, türlü bakımlardan enteresan bâzı izah ve tefsirler yapmayı imkân dahiline koyan rakamlar
elde etmiş bulunuyoruz.
Bu rakamların kıymet ve ehemmiyetini kavramak için, ilk bakışta anlaşılması
pek kolay olmayan “16” numaralı cetvelin tertip tarzım biraz izah etmemiz faydalı
olacaktır:
1) Bu cetvelin “a” bölümünde görülebileceği gibi, en üst sırasındaki rakamlar,
1554 yılı Ocak ayı bermâ mevcudu'nu. teşkil eden belli kişilerden müteşekkil muayyen
bir usta gurubunun aynı senenin diğer aylarında nasıl bir tempo ile azaldığım göster
mektedir.
Bu rakamlara göre, Ocak ayı içinde şantiyede iş almış bulunan bennâlarra sayısı
51 id i20. Bu 51 kişilik bennâ gurubu, Şubat ayı içinde de mevcutlarının tam sayısı
ile işlerine devam edebilmiş iseler de, Marttan itibaren (içlerinden birer-ikişer vâki
ayrılmalar yüzünden) adedleri diğer aylarda sıra ile 49, 48, 45, 43, 40, 35, .34 olmuş
ve nihayet Aralık ayında, bu Ocak ayı gurubu mensubu 51 kişiden, iş başında yalnız
23’i kalmıştır.
Aynı tablonun üstten ikinci şuasındaki rakamlara gelince; bu sırada, soldan sağa doğru,
evvelâ işe Şubat ayı içinde yeni iltihak etmiş olan bennâlar gurubunun 103 ustalık postası
verilmekte ve sonra da bu “mevcud”un bakıyyelerinin diğer aylara ne şekilde devre
dilmiş olduğu gösterilmektedir.
Şubat ayı sütunundaki rakamların yukarıdan aşağı tetkikinden anlaşılacağına
göre ise, bu ay zarfinda çalışmış olan bennâlar şu iki guruptan teşekkül etmiştir:
a) Ocak ayında iş başında bulunmuş olan bennâlar gurubu mevcudundan Şubat
ayma Ocak’tan aynen devredilmiş olan 51 usta.
b) Şubat ayı içinde muhtelif tarihlerde yeni iltihak etmiş bulunan27 103 ustalık
bir bennâ gurubu. Bu suretle her iki gurubun mevcutlarının mecmuhı olan 154 rakamı
ise, “Şubat ayının bennâ mevcudu” olarak, Ocak ayma mahsus bennâ mevcudu ile
birlikte, cetvelin taban çizgisi üzerindeki “toplam” sırasına kaydedilmiştir.
*® Bakınız. Üçlincll fasıl, birinci kısım: “İs cak 3 Mart 1554 tarihinde başlryan 10’uncu defter
çilerin hukuk! ve sosyal durumu”. den itibaren işe başlamışlardır).
ta HaVıî. mevzuu bennâlar, isçi listelerinin bı- 57 Bu gurup, isçi listelerinin hıristiyan ben
ristiyân bennâlar faslında (s. 250) 1-51 numaralar nâlar faslında 52-154 numaralar arsamda kayıtlı
da kayıtlı bulunanlardır (mOsKlman bennâlar, an bulunan ustalardan teşekkül etmektedir.
178 :İ5Cİ DEVRİ* MESELESİYLE İLGİLİ ARAŞTIRMALAR
Mart ayı içinde çalıymış °lan bennâ guruplarının terekküb tarzına gelince; bu aya mahsus
sütunda kayıtlı bulunan rakamlardan yukarıdan ayağı birincisi, Ocak ayında iş başında
bulunan bennâlarm bakıyyelerinden 49 ustaya; İkincisi, Şubat aymda iltihak etmiş
bulunan 103 bennânan Mart ayma intikal eden bakıyyesi 101 ustaya ve üçüncüsü
de, Mart ayı içinde yeni iltihak etmiş olan 474 bennâ’ya ait bulunmaktadır38. Bu üç
ayrı gurup usta sayısının yekûnu ise, Mart ayının bennâ mevcudu (yani bu ay içinde az
veya çok uzun bir müddet çalışmış olan bütün bennâlann sayısı) halinde, taban çizgisi
üzerinde “toplam” sırasındaki yerine 624 olarak kaydedilmiş bulunmaktadır.
Bu misallerin cetvelimizin sistemini açıklamaya kâfi geleceğini t a h m i n ediyoruz.
Bununla beraber, İzahlarımızı bir daha tekrar ve hulâsa etmekte fayda ılınmaktayız :
Aylara mahsus sütunlardaki rakamlardan siyah olarak dizdirilmiş ve etrafı çizgilerle
çevrilmiy olarak muntazam bir merdiven yekimdeki bir çerçeve içindeyer almıy bulunanlar, daima
o ay içindeyeni iltihak etmiş °^an ustalar gurubunun adedini vermektedir. Bu adedlerin sağın
daki sıraların rakamları ise, her aya mahsus iltihak gurubu mevcutlarının müteakip aylara
devredilmiş olan bakiyelerinin nasıl bir tempo ile azalmış olduklarım göstermektedir.
Cetvelin tabanındaki “toplam” sırası, 1554 yılı aylanmn her birinde az veya çok
uzun bir müddet iş almış oldukları için isimleri o aylara mahsus defterlerde yazdı bulunan
(eski veya yeni) bennâlann aylık mevcutlarım vermektedir. Bahis mevzuu aylık mev
cutların terekküb tarzlarım anlamak için ise; bu aylara mahsus sütunlan yukarıdan
aşağı gözden geçirmek kâfi gelecektir.
2) Cetvelin “b” bölümünde ise, 1554 yılındaki bennâlann aylık iltihak gurupları
mevcutlanma müteakip yıllarda nasıl bir tempo ile azalmış olduklan gösterilmiştir.
Meselâ, cetvelin soldan birinci sütunda yukarıdan aşağı görülebileceği üzere,
1554 yılı Ocak ayı bennâ mevcudu 51 iken, 1555 yılında bu guruba mensup ben
nâlann adedi 365ya, 1556 da 3re, 1557 de 26’ya düşmüş ve nihayet 1558 de ise bu
ustalardan yalnız 19*u işbaşında kalabilmiştir. Aynı cedvelin soldan ikinci sütununda
yukarıdan aşağı görülebileceği gibi ise, işe 1554 yılı Şubat aymda iltihak etmiş bu
lunan 103 kişilik bennâ postası mensuplarının adedinin müteakip yıllarda ne şekilde
aralmıg olduklan hesaplanabilmektedir.
Bu cetvelde, 1554 yılındaki bennâlann “aylık iltihak gurupları mevcuttanım gösteren
üst sıra rakamları, kendi sütunlarında yukandan aşağı tetkik edilince, müteakip yıllarda
durmadan ‘azaldıklan göze çarpmaktadır. Yalnız, 1554 yılında işe iltihak etmiş olduk
ları aylara göre guruplandirilmiş olan bennâ mevcutlarının diğer yıllara devredilen
Ocak Şubat Mart Nisan Mayıs Haziran Tem. Ağustos Eylül Eltim Kasım Ara dr
*554 roo roo 100 100 100 ioo 100 roo 100 roo IOO 190
»555 70.5 79.6 49.7 33.3 24.3 30 12.2 *4.2 28 23.5 22,2
»556 60,7 5M 37.7 31.2 16,6 B 12.2 39.2 *4.3 *1,7 22,2
*557 5 i »9 34,9 21 16.3 6,6 8 O * 7.8 3.6 5.8 O
*558 37.2 37 ı8 *3.9 9.9 8,8 4 4 10,7 3.6 8.8 11,1
sene çalışmış olan ustaların adedim 100 farz edecek olursak bu miktarın ikinci sene
43, üçüncü sene 32,9, dördüncü sene 18,9 ve beşinci sene 14,7 olması lâzım gelir.
3) Bu izahlardan, 1554 yılı içinde çalışmış olan bennâlarm işe iltihak ve aynlma
tempolarının “16” numaralı cedvelin “a” ve “b” bölümlerinde çok sarih olarak, rakam
larla gösterilmiş olduğu anlaşılmaktadır. Diğer yılların (yeni iltihaklarla daha ev
velki senelerin bakıyyeleri olarak devredilen rakamların yekûnu olması Iânm gelen)
“senelik bennâ mevcutlarınım zamanla nasıl değişmiş ve her sene yeni iltihak etmiş olan
gurupların diğer yıllara ne şekilde devredilmiş oldukları ise, cetvelin “c” kısmında
gösterilmiş bulunmaktadır:
Gerçekten, daha evvel de tesbit etmiş olduğumuz gibi, bu cetvele göre de, 1554
yılının “senelik bennâ mevcudu” nu teşkil eden 1 079 ustadan 1555 yılma ancak 465
kişi devredilmiştir. Bu sebeple, o senenin bennâ mevcudu, yeni iltihak etmiş olan 259
usta ile, cem'an 724 gibi nisbeten düşük bir rakam olarak tesbit edilmiştir.
Üçüncü yılın (1556’mn) senelik bennâ mevcudu ise, daha da fazla azalarak 591’e
düşmüş bulunmaktadır. Bu miktarın 355Ji 1554, 38’i 1555 yıllarından devredilmiş
bakıyyeler olup, bu sene içinde ilk defe iltihak etmiş olan ustaların sayısı, sadece 198
dir. Busuretle evvelki yıllardan devredilen 236 usta ile birlikte senelik mevcud 59l3i
bulmaktadır*
1557 yılında yeni iltihak edenlerin sayısı 72 dir ve evvelki yıllardan devredilen ve
mecruhu 108 eden bakiyelerle “senelik bennâ mevcudu” 313’ü bulmuştur.
1558 yılında ise, yeni iltihak eden bennâlann adedi 88’e düşmüş olup, evvelki
yıllardan devredilen 143 usta ile senelik mevcut sadece 302 dir.
Bu vaziyete göre, 1554 yılında iş başında bulunmuş olan bennâ guruplarınla diğer
senelere devir emsâlleri ile, işe müteakip yıllarda iltihak etmiş bennâ guruplarının devir
emsali arasında, İkincilerin aleyhine, yukarıda 1554 yılı içinde loş aylarında mevcut
bulunan guruplarla yaz aylarında sonradan iltihak etmiş gurupların emsâlleri arasın-
dakilere benzer farklar mevcut bulunmaktadır:
Gerçekten, birinci yıl bezmâlannın senelik mevcutlan diğer yıllarda, yukarıda
«2» numaralı bendin sonunda gördüğümüz gibi, yüze nazaran 43, 32,9, 18,9 ve 14,7
olarak azalmış olduğu halde; 1555 yılında yeni iltihak etmiş bulunan 259 bennâda
(diğer senelere sırasıyle devir miktarı 38,22 ve 25 olduğuna göre) azalma derecesi
(100’e nazaran) 14,6, 8,4 ve 9,6 olarak değişmiştir.
Aynı şekilde, 1556 yılında (iltihak etmiş olan bennâlann mevcudu 198 iken bu
mevcudun diğer senelere 24 ve 18 olarak devretmiş olmasıyle) nispet 12,1 ve %9 ; 1557
yılında iltihak etmiş olan 62 bennâdan 1558 yılına 12 usta devredildiğine göre ise,
bu nisbet 100’e nazaran 19,3 olmuştur.
“Aylık” yahut “yıllık” iltihak gurupları mevcutlarından seneler boyunca böyle
bir tempo ile devamlı olarak vukua gelen azalmaların mahiyet ve sebepleri meselesine
gelince; aynlanlann yerine durmadan yenilerinin angaje edilmesiyle sabit olduğu, veçhile, bu
ayrılmalar inşaat idaresi tarafından artık lüzum kalmadığı için ustaların işlerine
kat’î olarak bir son verilmesi suretiyle izah edilemeyecek bir olay teşkil etmektedirler.
Gerçekten, meselâ “16” numaralı cetvelin “c” kısmında görüldüğü veçhile, 1555
yılına geçilmeden evvel şantiyeden ayrılmış olan 614 bennânuı yerine bu sene içinde
259 bennâ; 1555 yılı içinde ayrılmış olan (110 + 221 —) 331 bennâya karşılık ta 1556
yılında 198 ve 1556 yılında ayrılmış olan (150 + 16 + 222 —) 388 bennâya karşı, 1557
«İsçi D EV R İ» MESELESİYLE İLGİLİ ARAŞTIRMALAR 181
yılında 62 ve o yıl ayrılmış olan (64 + — + 6 +50 = ) 120 bennâya karşı müteakip yıl
ihtiyacı için 88 bennâ yeniden angaje edilmiştir.
Bu rakamlar, türlü işçilerin hakikaten durmadan devredilmekte olduğunu göster
mektedir. İşten aynlanlann hepsinin inşaat idaresi tarafından işlerine katî olarak son
verilmiş ustalar olacağım kabul etmek imkânsızdır. Bu idarenin mevsimlik ihtiyaç
larına göre, işlerini kısmen tatil etmesi yüzünden bazı ustalar bir müddet açıkta kalmış
olabilir. Fakat, tam istihdam devresi geldiği zaman, eski ustaların yeniden angaje
edilmesi mümkün olduğu gibi, onların yerine o zamana kadar hiç çalıştırılmamış olan
yeni gurupların işe alınmış olması, ortada hakikî bir “devir” halinin mevcut bulun
duğunu isbat etmektedir.
Mevsimlik faaliyet tahdidleri dolayısıyle işinden çıkarılmış oldukları farzedilen
ustaların başım abp başka bir diyara gitmesi veya kendisine başka bir iş bulması bu
şekilde bir daha dönmemek üzere vâki ayrılmaların sebebi olabilir.
Fakat, bu takdirde dahi işçinin dönüp dönmemek hususunda serbest bulunduğu
ispat edilemediği gibi, iş-yerine bir daha dönmemek üzere aynlma karan vermenin
kendi ihtiyarlan dahilinde bulunup bulunmadığı da anlaşılamamaktadır.
CEDVEL No. 17
a) ısg şy ılm d a çalışası sengtıraşlarm işe iltihak itlik le ri aylara göre guruplandm lrm ş olarak sığaları ile bu gurupların
Sğer aylara devredilen bakrftU rinin m iktarını <ryn ojırt D*>cWn halinde gösteren c tin ıl.
1 Haziran
9
Ağustos
£ s1
Aralık
Ocak.
Ekim
I Mart
XI S
.9
w* Z 1 £ M* 1
1
u 30* 2B0 273 246 233 221 213 210 201 194 205 a15
28 27 20 19 20 16 18 18 18 19 13
a-s 69 55 46 4S 4* 40 40 39 3i 26
39 30 *5 23 22 59 17 »7 15
i l
26 22 *7 iz IS tt 8 7
İ l
22
“> “3 41 34 26
8
20 19 16
18 15 8 7 4
38 28 19 14 8
11 19 14 12 8
26 21 ti
4T 29 26
Toplam 301 308 369 360 354 37* 363 375 368 366 3B2 349
b) 1554 yılında sengtıraşlarm "a ylık iltihak gurupları" m evcutlan ile bu guruplardan her birinin diğer şendere
devredilmiş olan bakiyelerinin m iktarım gösterir ctdvtl.
i
Temmuz
Ağustos
a ■a Toplam
Şubat
S
Ocak
Eylül
Mart
a ■a
.9
S S
1id a
z -a
1554 301 28 69 39 26 41 18 38 19 26 29 - 634
1555 195 17 29 12 8 10 5 9 6 7 14 — 312
1556 163 »3 24 ta 4 9 7 ro 8 4 10 — 284
1557 I5 1 10 16 to 6 9 5 6 6 7 7 — 234
1558 •105 6 9 4 1 6 5 4 3 3 2 — 146
e) zgS5 * Z558 y ılla n içinde her sene y e n i iltihak elm iş bulunan sengtıraılartn sayısını ve diğer
yıllardan devredilen bakiyelerle biriside y ıllık mevcutlarım gffsterir eedvel.
1
s s ş
i?
15 5 4 den devredilenler 634 3 12 264 234 14 8
92 28 r8 10
- 1 5 5 8 de iltihaklar ve
15 5 5 87 19 7
bakiyeler 73 H
36
İltihaklar ve bakiyeler toplamı 92 "S no 67
S E N G T R A Ş L A R
O cak Şubat M a rt N isan M ayıs H aziran T tm . Ağustos E ylül Ekim K asım A ralık
*554 100 100 100 100 100 100 100 100 100
*555 64.7 60.7 4a 30.7 3°»7 24.3 « 7.7 33,6 3*.5 26,g 48,2
1556 46,1 46,4 34.7 30.7 *5.3 31.8 38,8 26.3 42 * 5,3 34.4 -
1557 50 35.7 23,* 25,6 33 31.8 «7,7 *5,7 S *,5 36*g 24,1
*558 34.8
• a >,4 *3 *5.2 3.8 14,6 27,7 10,5 *5.7 n .5 6.8
Cetvelin “c” kısmında ise, 1554 yılında kayıtlı bulunan 677 sengüraş içinden
müteakip yıllarda işe devam edenlerin adedi, soldan sağa doğru, her senenin altına
302, 260, 225, 137 olarak kaydedilmiş ve bu rakamların altına yeni iltihakların se
nelik yekûnları olarak 1555 yılı için 111, 1556 için 93, 1557 için 85 ve nihayet 1558
yılı için 49 usta ilâve edilmiştir.
Bu suretle, altta “yıllık mevcutlar” sırasında görüldüğü gibi, 1554 yılından devr
edilen bakiyelerle 1555-1558 senelerindeki “yıllık iltihak mevcutlan” ve bu yeni ilti
hakların sonraki senelere devredilen bakiyelerinin cemediîmesi suretiyle meydana ge
len ve her sene çalışmış olan sengtıraşlann “yıllık mevcutlarının senelere göre şu
şekilde değiştiği görülmüştür: 677,419, 391, 365 ve 242.
müddet zarfında 634 tasçı, 1078 dıvarcı, 202 neccâr, 30 demirci, 177 lâğımcı olmak
üzere cem'an. 2121 ustanın az veya çok bir müddet şantiyede çalışdığı tesbit edilmiştir.
3) Tam olarak ve sistemli bir şekilde tarama usulünün diğer senelere de teşmili büyük
zorluklar arzettiğinden, diğer yıllar içinde işçilerin nisbeten kalabalık oldukları ikişer
hafta seçilerek, bir nevi sondaj usuliyle, o haftalara âit defterlerde kayıtlı bulunan ustalar
taranmıştır.
Bu suretle birinci seneye âit sistemli taramalarda mevcudiyeti daha evvel tesbit
edilmiş ustalardan müteakip yıllarda çalışmağa devam ettiği anlaşılanlar eski yerle
rinde işlendiği gibi, yeni iltihak ettiği görülen işçiler için de yeni fişler tanzim
edilerek isimleri ayrı guruplar halinde listelerimize ilâve edilmiştir.
Sondaj usuliyle çalıştığımız seneler için ele aldığımız defterlerin numara ve tarih
leri aşağıya çıkarılmıştır :
Seneler Tarihler Defer No. su
1555 11-16 Mayıs 53
29 Haziran - 4 Temmuz 60
1556 2 —7 Mayıs 85
11-16 Temmuz 94
1557 29 Mayıs - 3 Haziran 118
28 Ağustos —2 Eylül 129
1558 11 -16 Haziran 151
Sondaj usuliyle müteâkıp yıllarda inşaata iltihak ettiklerini tesbit ettiğimiz usta
ların sayısı taşçılarda (müslümanlarda) 611-872 ve (hıristiyanlarda) 25-44 sıra numa
ralan arasında olmak üzere cem'an 288’i, dıvarolarda (müslümanlarda 199-287 ve
hıristiyanlarda 881-1398 sıra numaralan arasında olmak üzere) 607’yi bulmuştur.
Bu son dört seneye âit sondajlar vasıtasıyle mevcudiyetleri tesbit ve listelere ilâve
edilmiş olan işçilerin o senelerde işe iltihak etmiş olanların noksansız hepsi olmaması
ve hakikatte inşaatta çalışmış olan ustaların adedi bizim listelerimizde tesbit ettik
lerimizden daha farla olması mümkündür. Fakat, bu sondajlardan birinde tesadü
fen bulumruyan bir işçinin müteâkıp yıllara âit müteaddid sondajlardan birinde yaka
lanıp isminin tesbit edilmemiş olması İhtimâli azdır.
1555-1558 yıllan içinde işe devam edip etmedikleri bu surede yapılan sondajlarla
tesbit edilmiş olan ustalar için bu senelere âit sütunlarda "mevcut’*veya “yok” mânâ
larına gelen ve “—” işaretleri konmuş ve isimlerine ilk defa rastlanan ustalar
ise, o senelere mahsus ayn guruplar halinde listelerimize ilâve edilmişlerdir. 1553 ve
1554 yıllarındaki sistemli taramalarda mevcut bulunan scagtıraş ve bennâlann sondaj
neticeleri her senede İH ay için ayrı ayn işaret edildiği halde, diğer zümrelerde ve
isimlerine ilk defa sondaj senelerinde rastlanan ustalara ait listelerde her iki ayın sondaj
neticeleri bir arada kaydedilmiştir.
4) isimleri, işe katılma tarihlerine göre ayn listeler halinde sıralanmış olan işçi
lerin hizasında ay sütunlarında tesadüf edilen rakamlar, o işçinin o ay içinde işine
gelmediği günlerin sayısını vermektedir. işareti devamsızlığın hiç bulunmadığını,
boş bırakılmış bölümler ise işçinin isminin o ay içinde defterlerde kayıtlı olmadığım
göstermektedir. Sol üst köşede küçük puntolarla dizilmiş rakam, adıgeçen ustanın o
İSÇİLERİN AYLIK DEVAM CEDYELLERİ 187
ay içinde hangi tarihde işe başladığını, sağ alt köşedeki rakam ise, işi terkettiği
tarihi bildirmektedir.
Ay sütunlarındaki işaretleriyle rakamlı yerlerin sayılmasından muayyen bir
devre zarfında işe başlamış olan bir usta gurubunun müteâkıp aylarda işe devam
eden bakıyyelerini hesap etmek mümkündür :
Meselâ, müslüman sengtrraşlara ait isim listelerinde 1-235 numaralar arasında
kayıtlı bulunan işçiler, 1553 yılının Aralık ayında şantiyede iş almış olanlardır. 236
numara ile ise 1554 yılının Ocak ayında iltihak edenler ortaya çıkmakta ve 236-271
numaralan arasında 26 sayı işgal etmektedirler.
1-235 numaralar arasında kayıtlı bulunan 1553 yılı Aralık ayı müslüman seng-
trraşlanmn Şubat ayı sütunundaki devam durumlarına âit işaretler tetkik edilecek olur
sa, bu eski ustalardan 84 ve 205 numaralarda kayıtlı bulunan ikisinin Şubat ayı içinde
işini terkettiği anlaşılır. Bu vaziyete göre, Şubat aymda çalışmış olan müslüman seng-
üraşlann sayısı Aralık ayı bakiyesi olarak devredilen 233 usta ile Ocak ayı içinde kayde
dilenlerin bakiyesi olarak Şubata devr edilmiş olan 28 ustadan ve Şubat ayı içinde
işe başlamış olan 28 sengüraşdan ibaret olması lâzımgelir.
Bu hesaplara 1554 yılının. 12’inci ayının sonuna kadar devam etmek ve ondan
sonra da müteâkıp senelere atlamak mümkündür. îşçi devri meselesVne. âit 7 ve 8 numaralı-*'
tablolarla bu tablolardaki rakamlara göre tanzim edilmiş olan 8 m ı m a r a l ı grafik bu
suretle yapılmıştır (s. 183).
5) 1553 yılının son ayı ile 1554 senesine ait puvantaj vc 1555-1558 yıllarına âit
sondaj usulleri ile az veya çok bir müddet inşaatta çalıştıkları tesbit edilerek listelerimize
alınmış olan ustaların beraberlerinde kayıtlı bulunan çırakların da isimleri ile gün
deliklerinin mikdan ve bazı mesleklerde devam durumlan işaret edilmiştir.
Bu suretle mevcudiyetleri tesbit edilmiş olan çırakların sayısı taşçılarda 333, dıvar-
cılarda 446, neccarlarda 99 ve demircilerde 121*1 bulmaktadır. Çırakların gündelik
lerinde zamanla hâsıl olan terekİkler kaydedildiği gihi, ustalığa terfi etmiş olduklan
anlaşılabilen bazı çırakların durumu da (taban notu halinde) aynca tasrih edilmiştir.
Çıraklar daima ustalarına atıf yapılarak kayıtlı bulunduklarından, umumiyetle
aynı isimde olan ustaları birbirinden tefrik için kullanılmış olan memleket kaydı,
çıraklar için mevcut değildir. Fakat, çok defa çırağın ustasının memleketinden olduğunu
tahmine yanyacak bazı karineler mevcut bulunmuştur.
6) Bazı ustaların isimleri, beraberlerinde babalarının adlan veya memleket
isimleri zikredilmek suretiyle tasrih edilmeyip (filân veya falanin adamı, köle veya yetiş
tirmesi) mânâlarına gelen “gulâmı tâbiri yerine bu tâbirin kısaltılmış bir
şekli olması lâzımgelen "M” (Mim) harfiyle işaretli olarak kaydedilmiştir. Listeleri
mizde mevcut usta isimleri içinden 18 kadan bu şekilde işaretlenmiş olarak bu
lunmuştur.
Adedleri pek mahdud ve vaziyetleri şüpheli olduğu için Abdullah-oğlu, Yeniçeri
veya kul olarak adlandırılmış olan bazı isimler üzerinde durulmak imkân ve lüzumu
görülmemiştir.
7) Ustalan Rus, Gürcü, Ermeni, Amavud, Lehli, Macar veya Çerkeş olarak
adlandırılan ırk veya millet isimleri, onları memleketlerine göre bir tasnife tâbi tutarken
hesaba katilamıyacak kadar az bulunmuştur.
188 İSÇİLERİN AYLIK DEVAM CEDYELLERİ
yontmağa mecbur olduğu bir hakikattir. Bu devirlerde bina işçilerinin bir kaç ihdsasi
bir arada öğrenmek mecburiyetinde kaldıklarından da şüphe edilemez.
Bu şekilde birbirine çok yakın iki ihtisas sâhası arasında yer değiştirenlerin daha
ziyade müslüman bennâlarla hınstiyan sengtraşlar arasında bulunduğu dikkati çek
mektedir:
1) Müslüman bennâlar
Umumi listelerde 1-287 numaralar arasında kayıtlı bulunan müslüman bennâlar
gurubunun teşekkül tarzı ve bennâlıktan sengtraşlığa geçişlerinin şekil ve temposu,
9 numaralı cedvellimizde görülebilceği veçhile, şöyle olmuştur :
1-5’inci defterlerde bennâ kaydı mevcud değildir. 6-9’uncu defterlerde kayıtlı
bennâlar ise tamamiyle hınstiyanlardan ibarettir. 10’ımcu defterden (3 Mart 1554
tarihinden) itibaren, hınstiyan bennâlarm yaranda 19 kişilik bir müslüman bennâ
gurubu meydana çıkmıştır. Bu guruba İPinci defterde 39, 12’inci defterde 17, 13Jüncü
defterde 18 ve 14-263ncı defterlerde 1-16 kişilik yeni guruplar iltihak ederek bennâlar
gurubunda kayıtlı bulunan müslüman ustaların sayısı 1554 yılı sonlarında 198’i
bulmuştur.
Müslüman bennâlar gurubuna 1555 yılında 81, 1556 yılında 2, 1557 de 2 ve 155&.
yılında 4 usta daha yeniden iltihak ederek müslüman bennâlar listesinin mevcudu
287*i olmuştur.
Bu suretle teşekkül etmiş olan müsliiman bennâlar listesine dahil ustaların senglıraş
olarak da çalışıp çalışmadıkları ayrı ayn tetkik edilerek aşağıdaki neticeler tesbit edilmiştir:
a) 1554 yılma âit defterlerde bennâ gurubunda kayıtlı bulunan 198 müslüman
ustadan I04Jünün aynı sene içinde sengtraş olarak da çalışmış oldukları isimlerinin
scngtıraşlar gurubu içinde kayıtlı bulunmasından ve bennâhğa iltihak tarihleriyle
sengtıraşlıktan ayrılma, veya sengtıraşlığa tekrar dönüş ve bennâlığı terk ediş tarihleri
arasındaki tam olarak mevcud bir uygunluktan anlaşılmıştır.
b) Aynı şekilde, 1555 yılına âit sondajlarda bennâ olarak çalıştığı anlaşılan diğer
81 müslüman ustanın 36ssınm da aynı yıl içinde veya daha evvel (1554 yılında) seng-
tıraş olarak kayıtlı bulunduğu ve bu sebeple defterlerimizde isimlerine, ayrı şahıslar
imiş gibi, iki defa rastlandığı ve listelerimizin ona göre tertip edilmiş bulunuğu
meydana çıkmıştır.
c) 1556-1558 sondajlarında ilk defa meydana çıkmış olan diğer 8 müslüman
bennânıh ise, o yıllarda veya daha evvel sengbraş olarak çalıştıklarına âit bir kayda
rastlanmamıştır.
Bu sebeple mecmu* adedleri 287'yi bulan müslüman bennâ içinden 104 -f- 36 = 140
danesi aynı zamanda hem sengtıraşlar hem de bennâlar arasında olmak üzere iki
defa kaydedilmiş olduğundan, ustaları dinlerine veya memleketlerine göre tasnif eden
rakamlara âit tablolarımızın (ihtisas tefriki yapılmaksızın sadece dinlere göre hesap
lanmış olan) umumî yekûnlar kısmında kayda değer bir hatâ işlemiş olmak ihtimâli
ortaya çıkmıştır.
Aynı şekilde, isimleri birinde bennâlar, diğerinde sengtıraşlar arasında olmak
üzere iki defa kayd ve hesap edilmiş olan 140 müslüman ustanın 55’inin “memleketi
belli olmayanlar” zümresinden bulunduğu, 39’unun İstanbul semtlerinden, 16’ısımn
Rumeli ve Adalardan ve 30’unun da Anadolu bölgesinden geldiği de anlaşılmış olduğuna
190 İSÇİLERİN A Y IK DEVAM CEDVELLERİ
göre; Süleymaniyc ra-mî ve imareti inşaatında çalışmış olan ustaların ihtisas tefriki
yapılmaksızın memleketlerine göre hesaplanmış olan umumî yekûnlarının memleket
lerine göre yapılan tefriklerinde bu rakamların iki defa tekrarlanmış bulunması tehlikesi
ortaya çıkmaktadır. Bu suretle, Amasya şehrinden 9, Kayseri5den 5 ve diğer şehirlerden
birer-ikişer müslüman ustanın iki defa sayılmış olması lâzımgelir.
Müslüman bennâlarm sengtıraşhğa geçiş veyahud daha evvel sengüraşlıkta
çalışırken bennâîar zümresine iltihak hareketlerinin şekU ve temposu hakkında bir fikir vermek
üzere 9 numaralı cedvel (s. 152) tanzim- edilmiştir :
Bu cedvele göre; kayıtlarına ilk defa 3 Mart 1554 tarihinde bennâîar arasında
tesadüf edilmiş olan 6 müslüman ustadan 2’si 2 Ağustos, 45ü ise 23 Kasım târihlerine
kadar bennâ olarak çalıştıktan sonra sengtıraşlar araşma geçmişlerdir.
Bennâlığa 17 Martda geçmiş olan 31 ustanın içinden 25’inin daha evvel sengtıraş
olarak çalışmış oldukları ve 1554 yık içinde az veya çok uzun bir müddet bennâ olarak
çalıştıktan sonra tekrar sengtıraşhğa avdet ettikleri görülmektedir. Bu suretle, cedvelde
isimleri yazılı olan 103 müslüman ustadan 60 tanesi bennâlığa geçmeden evvel ve
umumiyetle kış aylarında olmak üzere, bir müddet sengtıraş olarak çalışmışlar ve
hemen hepsi müteâkıp sene içinde aynı aylarda tekrar sengtıraşhğa dönmüşlerdir.
Bennâlığa geçişin umumiyetle havaların müsaadesiyle inşaat mevsiminin başladığı
Mart ve Nisan aylarına rastlamakta olması dikkate şâyandır. Gerçekten, bahis mevzuu
103 ustadan 56 tanesi Mart, 14 tanesi Nisan ve 17’si Mayıs ayında bennâlığa kaydedil
mişlerdi. Umumiyetle Ağustos ve Kasım aylarından itibâren (havaların pek müsâıt
bulunmayışı dolayısıylc) inşaat faaliyetinin yavaşladığı bir devrede ise tekrar seng-
tıraşlığa dönmüşlerdir.
Bu hal, yaz aylarında bennâ olarak çalışmış olan müslüman ustaların kış aylarında
inşâ faaliyetinin durakladığı bir devrede bile kapalı bir iş yerinde sengtıraş olarak
çalışmağa devam etmek üzere alıkonulmakta olan yüksek vasıflı ve devamlı işçiler
olması lâzımgeldiğini de göstermektedir.
Aynı cedvelin devamı olan ek-listede ise, ilk defa karşımıza 1555 yılına âit sondaj
larda bennâ olarak çıkmış bulunan 47 müslüman ustadan 37 tanesinin 1553 yılının
Aralık ayı ile 1554 yılının muhtelif aylarında daha evvel sengtıraş olarak kayıtlı bulun
dukları tesbit edilmiştir.
Yine aynı listeye nazaran, bennâ olarak çalıştığı ilk defa 1555 yık sondajları ile
tesbit edilmiş olan 10 müslüman ustadan 7'sinin 1556 ve 3’ününde 1557 sondajlarında
bennâ olarak kayıtlı bulunduğu anlaşılmaktadır. Müslüman ustaların bennâlıktan
sengtıraşhğa geçiş şekline ve temposuna âit dikkate değer bir hususiyet te cami mina
relerinde muayyen bir müddet için bennâ olarak kayıtlı bulunan ustaların aynı ekipler
fraünrip aynı işe devam etmiş olmalarına rağmen, 7 Aralık 1554 tarihinden itibaren
sengtıraş sayılmalarıdır. Gerçekten, yukarıda 78. sayfada yaptığımız açıklamalarda
görülebileceği veçhile, 11-40’mcı defterlerin ihtivâ ettiği kayıtlarda camian sol minâ-
resinde bennâ olarak çalıştığı görülen22 müslüman ustadan, bu devrenin sonhaftasmda
fiilen iş başında bulunan işçilerden bennâ numaralan 26, 31, 28, 7, 55, 122, ve 134
Alan 8 nstamn 4rinci defterde sengtıraş olarak kayıtlı bulundukları anlaşılmıştır.
Gamicİn sağ mınâresinde de bennâ olarak çalışmış olan 41 müslüman bennâdan
405ıncı defterde fı'ilen iş başmda mevcut olan 15 ustadan bennâlık numaralan 105,
54, 47, 22, 61, 74, 64, 59, 15 ve 88, 82, 157 ve 58 olan 135ü41’inci defterden itibâren
İSÇİLERİN AYLIK D E V A M CEDYELLERİ 191
sengüraş olarak kaydedilmiştir, 41’inci defterde cami'in sağ minâresinde çalıştığı kayıtlı
bulunan.21 sengüraştan yalnız 5’i yeni iltihak etmiştir. Geriye kalan 163sı (3’üncü çırak)
eski bennâlardan sengüraşkğa devredilmiş olan işçilerdir. Bu sebeple, aynı iş başında
bulunan 16 ustadan isimleri bennâlar cedvelinin 34, 20, 164, 160, 29, 522, ve 683
pnmaralarında kayıtlı 17 hıristiyan usta ile 5 çırak, 4rinci defterde aynı minarede
sengüraş nâım altında aynı işde ve aynı ekip hâlinde çalıştırılmışlardır. (Bak 14 numa
ralı cedvel).
Aynı tarzda 1554 yılı zarfında Harem minârelerinde (13-15’ind defterlerde her
iki minârede müşterek ve 16’ıncı defterden sonra sol minarede) benni olarak çalışmış
olan ve mevcud sayılan 21 ’i bulan hınstiyan işçilerden isimleri hıristiyan bennâlar
cedvelinin 38, 363, 532, 394, 259, 6, 35 ve 187’inci numaralannda kayıtlı 8 usta ile 6
çırak, 41’ind defterden sonra aynı işe, ayna ekip içinde sengüraş nâmı altında devam
etmiştir.
2) Hıristiyan Sengtırafİar:
Umumî listelerde 1-44 numaralar arasında kayıtlı bulunan hıristiyan sengüraş-
lann sayısı 44 den ibarettir ve bu 44 ustadan 43’ünün daha evvel veya sonra bennâ
olarak da çalışmış bulunduğu tesbit edilmiştir (Bak. 9 numaralı Cedvel) :
1-5’inci defterlerde (9 Aralık 1553-26 Ocak 1554 tarihleri arasında) sengtıraşlar
listesinin sonunda hıristiyan ustalardan teşekkül eden 16 kişilik bir gurup mevcud
bulunuyordu. Bu gurup 6’ncı defterden itibâren. meydana çıkan hınstiyan bennâlar
gurubunun çekirdeğini teşkil etmek üzere 27 Ocak 1554 târihinde sengtıraşlıktan
ayrıldılar ve bu suretle iki aydan az bir müddet sengtıraşlikta çalıştıktan sonra bennâ-
lığa geçmiş bulundular.
41* inci defterde (24 Kasım 1554) de müslümaa sengtıraşlar arasına girmiş olan
8 hınstiyan ustanın ise, daha evvel bennâ olarak defterlerimizde kayıtlı bulundukları
a n la ş ıld ı.
11-40’mcı defterlerde (17. Mart - 23 Kasım 1554 tarihleri arasında) cami’in sol
minaresinde bennâ olarak çalışmış olan ve sayıları 25’i bulan hıristiyan ustalardan bu
devrenin son haftasında (40’ıncı defterde) iş başında bulunan 16 ustadan isimleri
bennâlar cedvelinin 34, 20, 164, 160, 29, 522 ve 683 numaralarında kayıtlı 17 hı-
rıstiyan usta ile 5 çırak, 41’inci defterde aynı minârede sengtıraş nâmı altında aynı
işde ve aynı ekip hâlinde çalıştırılmışlardır, (bak 14 numaralı cedvel).
Aynı tarzda 1554 yılı zarfında Harem minârelerinde (13-15’ind defterlerde her
iki minârede müşterek ve 16’ncı defterden sonra sol minârede) bennâ olarak çalış
mış olan ve mevcud sayılan 21 ’i bulan hıristiyan işçilerden isimleri hıristiyan ben
nâlar cedvelinin 38, 363, 532, 394. 259, 6, 35 ve 187*nd numaralarında hayıth 8
usta ile 6 çırak, 4rinci defterden sonra aynı işe, aynı ekip içinde sengtıraş namı
alımda devam etmiştir.
isim listelerinin tanzim şekilleri ve bu listelerde kullanılan işaret sistemleriyle ilgili bazı notlar.
1) Bahis mevzuu listelerde isimleri yazdı bulunan vasıflı işçiler ve çırakları,
ihtisas sahalarına, müslüman veya hıristiyan olduklarına ve isimlerine ilk defa 1 5 5 3
Aralık ayı ile 1554 yılı boyunca yapılmış olan tam ve sistemli taramalarda (puvantaj-
larda) veya 1555-1558 yıllarında tatbik edilen sondajlarda tesadüf edildiğine göre,
ayn guruplar halinde ve işe iltihak tarihlerine göre sıralanmışlardır. Ustalardan her
birine kendi gurupları içinde bir sıra numarası verilmiştir. Çıraklar, ayn bir sıra numa
rası almıyarak yanında çalıştıkları ustalarla beraber kaydedilmişlerdir.
Aşağıdaki cedvel, listelerimizin ihtiva ettiği usta ve çırak sayısını, bu guruplar
içindeki dağılışlarına göre, hülâsa olarak göstermektedir:
Müs. Hıris. Müs. Hıris. Müs. Hıris. Müs. Hıris. Müs. Hıris. Müs. Hıris.
2) Ustalar, haftalık ücret ödeme cedvellerinde görüldüğü veçhile (s. 1), îsîm,
baba adı ve var ise unvan ve memleket adı ile birlikte kaydedilmişlerdir.
3) Bazı mevsimlerde bennâ olarak çalışmış olan sengtıraşlarla defterlerde sengtıraş
olarak da kayıtlı bulunan bennâlar içinden, (bu şekilde ihtisas sâhalannı değiştirmeleri
neticesi olarak) isimlerine her iki listede de tesadüf edilen ve devam durumları dolayı-
* Bu şekilde m u tam a içine alınmış olan rakam lar çırakların sayısını göstermektedir.
* * LîSteler“ Il“ de aynca ®3 İ4 ,Q hıristiyan) çırağı ile ö’i hirariyan v e 55 müslüman nakkaş ve 11 çırağı ile
(16 müslüman v e t hıristiyan) 17 camger mevcuttur.
İ5ÇİLEBİN AYLIK DEVAM CEDVELLERİ 193
siyle aynı şahıslar olması lâzımgeldiği anlaşılan ustaların isimlerinin yanına berrnl-
lara “B.” ve sengtıraşlara “S.” rumuzları kayd ve alâkalı listelerdeki sıra numa
ralarına atıflar yapılmıştır.' Meselâ, müslüman sengtıraşlar listesinin 3 numarasında
kayıtlı bulunan Abbas Alipaşa isminin yanındaki “B. 32” rumuzu, aynı ustanın
müslüman bennâlar listesinin 32’nci tıumarasmda da kayıtlı bulunduğunu göster
mektedir.
4) Listelerimizde ustaların (yalnız sengüraşlarda usta ve çırakların) devam durum
larını gösteren sütunlar, 1553 yılının Aralık ayı ile 1554 yılının bütün aylarında tam ve
sistemli olarak yapılmış olan taramaların neticelerine göre ve her ustanın o ay içinde
çalışmadığı günlerin sayısını gösteren rakamlarla doldurulmuş ve iltihak tarihlerinden
sonra devamsızlığın hiç bulunmadığı aylarda “-f-” işareti konmuş, usta ve çırakla
rın iş başında biç bulunmadıkları aylar ise boş bırakılmıştır:
Meselâ, müslüman sengtıraşlar listesinin “1” numarasında kayıtlı bulunan Av-
lonya’lı Abbas, 1553 yılının Aralık ayında 8, 1554 yılının Ocak ayında 10 ve Şubat
ayında 3 gün iş başında bulunmamış; Mayıs, Haziran ve Temmuz aylarında ise devam
sızlığı hiç olmamıştır.
işe 1554 yılının ilk ayında iltihak etmiş ustaların iltihak tarihlerinden evvelki
aylara âit olan, devamsızlıklarının tayini bahis mevzuu edilemiyeceğine göre, bu g$>i
hallerde devamsızlık sütunlarının ilgili yerleri boş kalmıştır. Aynı sebeple, isimlerine
ilk defa sondaj senelerinde tesadüf edilen ustalar için de aylık devamsızlık adedi kay-
dedilememiş ve her sene için yapılan iki sondajda isimlerinin ayrı ayrı mevcut olup
olmadığına göre “ 4 -” veya "—” işareti konmuşdur.
5) Sengtıraş, bennâ ve neccâr listelerinin sonundaki “ustası belli olmıyan çıraklar”
bölümü ile neccâr ve haddâd, lağunger ve sürbger gibi zümrelerde aylık devam
sızlık sayısını gösteren sütunlar yerine sâdece çırak veya ustamn ismine tesadüf edilen def
terlerin numarası konmuştur.
6) Ustaların aylık devamsızlık günlerinin tutan kaydedilen sütunlarda belirli
aylar içindeki iltihak ve ayrılışların tarihleri de ay sütunlarının ismin hizasına düşen
bölümlerinin üst ve alt köşelerinde küçük puntolu ayn rakamlar hâlinde sollu
ve sağlı olarak işaret edilmiştir. Meselâ, müslüman sengtıraşlar listesinin “3” nu
marasında kayıtlı bulunan Ahmed Alipaşa, Mart ayının 165smda sengtıraşlıktan
ayrılmıştır. Yine ayni cedvelde “ 6” numaralı ustanın çıraklarından Hüseyin, bu
aylara mahsus sütunlardaki köşe rakamlarına göre, Ocak ayının 26’sında işten ayrıl
mış ve Şubat ayının 24’ünde tekrar iltihak etmiştir.
7) 1555-1557 yıllarında ikişer yapıldığı halde 1558 yılında yalnız bir sondaj ya
pılmış ve bu sondajlardan her birinde isimlerine rastlanan ustalar bir “+ ” işareti
ile gösterilerek mevcut bulunmıyanlann yerleri bir çizgi (—) ile doldurulmuş veya
boş bırakılmıştır. Aylık devamsızlık günlerinin miktarı yalnız sengtıraşlann çırakları
için çıkarılmıştır.
8) Gündelik ücret miktarlarına âit sağ kenardaki son sütunda usta ve çırak
ların yevmiyeleri kaydedilmiştir. “ 10-12 ” şeklindeki kayıtlar, kışın 10 ve yazın 12
akçe yevmiye alan ustalara âittir. Bu sütunlarda görülen diğer rakamlar ise, yaz ve
kış yevmiyeleri, arasındaki farklar kadar, âit oldukları usta ve çırakların yevmiyele
rinde zamanla kazanılmış olan terekkileri de göstermektedir.
I. S E N G T 1 R A Ş I AR
A — Müslüman sengtıraşlar :
9 Aralık 1553 -31 Aralık 1554 tarihleri arasında Süleyjnamye Cam: ve İmareti inşaannda ijahşmjş olan Müslüman s e r g
tıra$ usta ve şakirtlerinin işe iltihak tarihlerine göre isim, unvan veya memleketlerini, dr^amsısbklannm aylık gün miktarları
ile işten ayrılma ve tekrar iltihak tarihlerini, 1555 - 1558 yıllarına ait sondajlarda mevcut bulunup bulunmadıklarını ve
nihayet muhtelif devrelerde gündelik!erini gösterir üste.
İdim, unvan veya 19 9 4 S ındai y ı l l ı n
mernlo* »H »591
. A H m ed Ç p j l e FB <t o] 1 10 7 4 • 4* ı 4 — 4 4 ıo - t«
fi A l m *d H a l ik 2 6 a 4- 4 4 4 fi 1 3 .5 6 5 + 4 4 J- 4 4 4 t o -12
S
K aya 10 ? 4 4 4- 4 4 6 1 3-3 S.5 IS 4 4 4 — — - 7*
S
H Ü**yin 111 4 + 4 4- '4 . , 6 1 3.5 10 2, — 4 4 4 4 - 43
»5 ■•m
A li 14 4 9.5 An A
1 aq Eylülden îtibaım 6 akçe ücretle (Yusuf Hacı Amasya) usta olarak gösterilmiştir (Bk, No, 564]
* 33 Eylülden iübzrun 7 akçe ücretle (Bmhan AH A«utsys] usta olarak gösterilmiştir (Bk. No, 560),
8
Ahm ti Niğbolu 7 10 7 + 15
10-12
,T Ahmed Sari [B. 146] 7 10 8 + 10 2U
6 6 *1 16 + + + + + + 10-12
Abmed Stlânik 6 10 7 3 6 2u 3 .5 9 ,5
+ 6 3 .5 10,5 14 + + + + 2-3
Mehmed “ + + + + 4 -
I 2 • 3 ,5 10 4» + + + + + + + 10-12
Ahmcd Süleyman [B. tog. 5 n 7 + 61. * ı »5 7
6 18 4u
9-10
Ahmed Üsküb [B, 20] to 10 9 12u ’3 3 + > 4 .5
2 *2U —+ 10—12
5 10 7 + + + ı ,5 +17
S1+ + + 1 8 1 7 .5 9 ,5 27 4
Ahmed
16 +, 24, 4« +— +— + 10
16 A li Amasya 6 10 7 +
—
” + 4 .5 ra,5 t3 + + +— 10-12
aa A li Mahmud [B. 25] 6 II 8 *1»
” + 3 ,5 9 ,5 »3 4
Mustafa
6 +— 10-12
Ali Marzıvan 10 + + + + ı ,5 7 ,t
6 'a 4-5
Mustafa 10 + + I
** + 10 — + + + + + 10-12
A li Mihatİf 6 10 9 1 I 4 13 +u 4 ,5 «5
34
*+ « 3
Hasarı 10 7« w3 n
8 6 + + ++ ++ + 10-12
A li S dinik (Halife) 5 9 7 + + + + + 2 ,5
25
«1 3 .5 8» 7
M ustafa* 9 4 ı. ” + +» 4
6 ■m + + +— 4-5 -6
Hüdaverdi 9n ” + + s . *' + + + 1 3 ,5
“ 1*5 4» —+ + + + + + 10-12
26 A li Sevindik (B. 26] 8 10 3u
195
1 41’inci defterde 7 akçe ile usta oluyor (Bk. Mustafa Selanik, No. 594)-
Z
Haziran
|
Aralık
(Akçe)
s
w g Aralık 15 5 3
İS
Ö 1
S
s 1 i £
i
<
3
tî
2
w
E
A
s
1
3 ıo>
S 0
AH Usta
12 9 4 3 4 2 3 7 2 4, 5 «t + +
6
,a 9 + + + + + 6 1 3 ,5 8 ,3 0
*91,
2y Ali Üsküb
7 + ■ ■ s + 6„ 9 ...,5 4u
3u AH Vtfa (İstanbul)
•° r 3 ' + + + 8 6 3,5 4l,
a4 7 + + + 4„
İŞÇİLERİN AYLIK DEVAM CEDVELIERt
3i Ali Yusuf
10 7 + + 3 + = 6 3 4,5 9.5 4u
Haşan 7 10 7 +30 6
Hı s 2 3 ,g 9>5 4l< + +
32 Avdil Karaman [B. 28] 9 IO 7 + 11
33 Ayvat İskilip 5 10 7 + + + ' 4 H a 3 ,5 9,5 4ı. —+ —+
34 Ayvat Kaı\ya 5 10 7 2 1 +„
35 Beyazid Konya 5 10 7 ‘ ‘ + + + 6 a 4 ,5 9 ,5 4l, ++ —+
36 Bayram Sivrihisar 11 '* 19 4 + 1 a 4 8 1 4 ,5 9 ,5 4„ ,
37 Behram Mahmudpaşa 6
<° >9 9,5 + + I 3 6 7 3 ,5 9 |5 ,3
~+ ++ ++ +
38 Cafer Bosna 5
10 8 1 + a + + 8 , 6 ,5 9,5 5u
39 Davud Ahmed 5. ‘« 9 + 1 2 1 ,
4ü Dede Amasya 5 ,0 1 + + + + 3 la 3 3 ,5 9 ,5 4ll
5 10 Su "+ +.
.......... ’+ + + + 6 1 3,5 9,5 4u + +
4* Duman Karamant 5 IO 8 + + + -h a 6 +M
5 10 8 + + + + 5,0 U+ it
42 D unun Ysnibahçe 5 9 ” + + + 3 ■ e , 3 ,5 9 ,5 4u
43 Em ine Karaman 6 7 + ' + ■ > 6 , 4 ,5 9 ,5 4„
44 Faik Mcremetî 6 ,b 17 13 a 9 5 + 8 4 3 ,5 s,. ++ ++ ++
13 18 lS 2 + + + 10 I 1 , 5 ,,
+— 6
6 ‘3 ,a ‘a = + + 3 7 a 3 ,5 6„
1 ++ ++ 2
45 F erh ad Aksaray 5 12 *3 4 4 + ti 10-12
46 Fcrlıad İstanbul 6 10 + + + + + 2 3,5 9.5 10 + + + + + + + 10-12
47 Fcrlıad Okmeydanı 6 to' + + + + + 9 3 6,5 9,5 3u +— +— 10—12
M ustafa s ,+ + 37 4
43 F crruh Cibati 6 II + 4 Jıı 10-12
49 Geyvan Abdullah 4 10 + 4* i 6 3,5 9,5 13 —+ —+ —+ + 10-12
R am azan 4 + + + -r + 7 1 3.5 9.5 13 + + + + + + + 4
50 H acı AH M ts r f 7 II + 4- 7 13 12 3,5 I I aJ —+ + + + + 10-12
5f H acı Aydın 7 12 + + + 6 5,5 ıo,5 5ı< + + + + + + + 10-12
İŞ Ç İL E R İN
M ehm ed 7 12 + + + + 6 1 4 9,5 »7 +— — — — ’ 4-5
5a H a c ı Bâii M ustafa 7 10 +« '= H + + , +— 10-12
M ustafa !#a
14 6„ 12 5u + + 4-3
53 H acı Butak 7 II *7 4 6 4 8,5 10 4u + + + + + 4- + 10-12
A Y L IK D E V A M
54 H acıH am za İsmail [B.219] 9 16 + 4 10 2 3.5 9,5 4u + + + 4- 4- 1 0 -1 2
55 H acı K aasım 5 10 + + 4- + + 12 I 8m + + 10-12
56 H acı M ehm ed Alm anya 9 10 4 ı ,5 »,5 5« 3+ 2 3,5 9,5 4u +— + ” 11-12
57 H a c ı M ehm ed B a la t 9 a 10 8 + 4 M 1 4,5 9.5 4u + + + + + + + 1 0 -1 2
58 H a c ı M ehm ed Benna! 6 10 ,5 12 2 3,5 4- 4
CED VELLERİ
+ + ı + + + + + + + 1 0 -1 2
A hm ed 6 »3 7» *+ + + ! 5
M ehm ed ’+ 2, + + + + -4 - 5 -7 -8
59 H acı M ehm ed H a ltb i 7 10 7 2,5 4 12 1 7,5 rı 4u + + + + + + 4- 1 0 -1 2
60 H a c ı M ehm ed M m t 5 10 9 ı/a 4 1 12 2 11 13 4u + + — 4- 1 0 -1 2
61 H a c ı Niğbolu 9 10 + + 6,5 +1 10—11
62 H am za Bosna 5 10 + ao 4 14 11 8,5 12U +— +— + 1 0 -1 2
G azanfer 5-6
63 H am za İstanbul 7 11 + 2 12 2 5.5 10,5 4u +— + + + 10-12
H ay d ar 7 10 7 + + 3aı 8
F erh ad u + 2 6 I 3,5 ıo,5 4u + + +— + 3-4
H üsrev ' 3.5 9,5 4u + + + + + 2
64 H an d an İstanbul 6 9 8 + + + 5 7 . I II 4* 10-12
6u
M ustafa 6 9 8 + + + 5 6 v I 4,5 10 2, 4-5
I
Î 3İm, unvan veya Sondaj yılları
memleket 1553 t 554
îfi)
!
Temmuz
Sıra No.
Ağustos
3 •S 1?
Aralık
Aralık
Mayıs
0
Şubat
Eylül
m
Ekim
Ocak
s jn s
9 Aralık 1553 J s § l â
i 1 1
1
65 Haşan Amasya [B. 324] 6 11 10 + 9 I 3» *'u l73>5 4 ı« ++ — 4- 10-12
Hüseyin. 6 10 10 +M 3-4
İŞ Ç İL E R İN A Y L I K
68 Haşan Hamza 9 10 7 3.5 6« u4>5 ıo.5 4u 4 - 4- +— 7
69 Haşan Hüseyin 7 İl 7 4 -s —+ 4 - 4- IO
Mehmed 7 ti 7 +* 4
70 Haşan Koyun 5 to 7 + 4- 4- + + + 9 9.5 4 ı« 4— 4~ 4-'4 * 10-12
Ali M+ +93 '
DEVAM
7> Haşan Mealdi TB. 35i B 10 9 IH sı4 11 2 4.5 8 9u 4- 4- 4 - 4- 10-12
Husrev *6,. 5
7a Haşan Siroz 5 10 6 2 1/2 1 2 3 a 2 5.5 ıo.5 13 ++ 10-12
CED VELLERİ
Ali “t JO 3
İbrahim 31 4- + 1 2 4 >1? 3-4
İŞ Ç İL E R İN
+ +
S7 H üseyin G egbuu 5 10 18 10 4- 4- 2 6 7 3.5 9.5 4u —+ + 10-12
H üseyin »8W f u 7 8
H aşan 11] 4- + 2 +, 2
A Y L IK
68 H üseyin İstanbul [B. 258] 7 to 10 2 + 4 4- 9 6,5 ıo,5 6 ii 10-12
M alkoç 7 10 to 3 2 4- 1 2 8 6.5 9.5 6u 3-1
DEVAM
89 H üseyin M ehm ed Manastır 9 10 8u 11 +14 10
90 H üseyin M erem m etî 5 10 + + 1 4 6 7 4,5 10 4u + + —+ + + + 10-12
ALİ 5 10 7 4- 6 31 ’J 7 6,5 10 4u +— 5
CED VELLERİ
H üseyin Siroz 9 10 7 3 1 8 3.5 9.5 4u + + + + + + 10-11-12
D avud «+» 4
92 H üseyin üskûb 7 10 7 4- + + 11
S .+ 1/2» + + 10
93 H üseyin Tenikapı 7 10 10 2a# sı, 8 t',5 ,5 4u ıo 10-12
7 SI + 6.5 5-6
M ustafa 10 10 110 6 4 ıo ,5 4u
Bayram 7 10 10 a tD il+ 6 2,5 10.5 4u 4-5
94 İb rah im Balat 6 12 9 +S 3 n, 3 5,5 ıo ,5 4u 4— + - 4 + 4- 4- IO-T2
95 İb rah im Edirne 6 10 4 4- 4- 1 3 6.5 3,5 9,5 4u + + + + + + 10-12
M ehm ed 6 10 7 4 + 4- + 7 3>5 9.5 27 —+ 4- 4- 5-6
96 İb ra h im H aşan 5 10 7 4- 4- + + + 6 3,5 9,5 —+ + + + + + 10-12
M ehm ed* 5 10 7 4- + ■ + T •*» 6-7
* 24’Uncü defterde müstakil usla olarak kaydedilm iştir (flk. No. 49a, M ehm ed T ophane). 5
İsim , u n v a n veya
m em leket 1 553 1554 Sondaj yılları
G ündeliği
H a z ira n
|
A ğustos
(Akçe)
A ralık
'Z
M ayıs
N isan
Ş u b at
E y lü l
E 10
1 M a rt
O cak
I s S S
§
g A ralık 1553. < 5 W 1
i
Ali « + 4- 4- 4- 4- 6 ; ıa $ -5 -6 -7
H am za SI+ tu 5
“5 B
M ustafa 8 12 *5 +a +H 6
99 İsa N urdede 6 8 12 + 4* 4- 3 •+ I 3.5 6,5 ti + + + + 4- + + 10-12 s
Y usuf 11 3.5 9,5 12 4- + 6 S
H am za 3s + + + +U +— 5 S
100 İskender S o jya Hüsrev 9 10 7 3u r6 »6 4 10
R am azan 6 10 +» SI + + 3 4- 8 t t ,5 7, 5u —+ — — 4-8
Y usur 6 10 + aI 4- + 3 6 a +1 —+ +— + 3- 4- 6-7
102 İskender Bâb-ı top 16 7 4- 4- + + 2 7 1 3,5 to 4u + + + + 10-12 s
A hm ed S7 +
7 4* + + + + 7 1 3-5 9.5 4u 4- + ++ 3-4-5-S-7 s!a
103 İsmail İstanbul 12 7 4- + to
10-12
H aşan 10 7 + +u t
IO4 İsm ail Kayseriye 16 ıo „ “2 7 11 J8 ji 10-12
Y usuf 10 7 4- 4-* *+ !• 6
4-
4-
4- 2 >» -4 - 10 -12
1
ıto Kava Mustafa Nebi 7 10 7 + + 4- 4- 4-
Mchmcd to 7 + 4- 4- 4- 4- 6 t 3.5 9.5 3ı 4-4- 6 -7
7
Nebi 171.5 «1 4-4- 5
Hüsrev a4- 3« 4
Mustafa 4- 2
S 10 7 -w
12 2 Mahmud Haşan 16 8 + 4- 4- 4- 4- 6 I 5 9.5 4u 4-4- 4- 4- 4— 4- 10 -12
7
Ali *-) 7 10 a
3 11
1 4-M 5-6
Haziran
|
Ağustos
Aralık
e 3
Şubat
E
Ocak
•0 ’fî
Eylül
Ekim
i £ *3 10
9 Aralık 15 5 3 s K îfi
S i S H 1 Jî O S
12 3 Mahmud İskilip [B. 43] 9 10 7 3 ı» 8U
174 4-4- 10
12 4 Mahmud İstanbul 5 10 i 4- + 4r 4- 6 7.5 «5 4u 4-4- 4-4- 4-4- 10 - 12
12 5 Mahmud Kastamonu 6 to 7 4- + + ıfs 6 3.5 6 5u 4— 4- 4- _+ 10 -12
12 6 Mahmud Kırkfejmt 5 10 7 4- + 1 8 3 la — 4- 10 - 12
Ahmed 5 10 7 4* 4- 4- 4- 10 7u 5
İSÇİLERİN AYLIK DEVAM CEDVELLERİ
Ustasıyla bennâ olarak çalınırken 3 a’inci defterde 7 akçe ile usta olmujtu (Bk. Müslüman bennâlar No. 19 3 , bu listede B. 5 7 1 ).
1 4- 6 I 4u - 4- - 4- - 4- 10-12
Mehmcd Gürani 7 II 7 + 1/2 1 3,5 9,5
1 1 10 1 9,5 4u - 4- 10-12
10 + 4- 3,5
14a Mchmed Mustafa 5 7
«1/2 4-4 5
Veli
” 3.3 4u 4 - 4- . 3
Mchmed
4- 1 4- + 4- + 4 - 4-
'4 3 Mchmed Osman 5 10 7 4- + 4-
2 6 4- 4- 6 - 7- 4 -S
AU 5 10 7 + 4- 4- 4- 4-14
“ ‘,5 4u 4- 4- + 4- — 4* 4-
Mehmed Şaban [B. 134] 6 16 7 4- 4-ı
16 2 II '3 — 4- 4- 10-12
Mchmed Bâb-ı Top 6 10 8 + 4- 5 4,5
10 6,5 9,5 5u 4— 4 - 4- 4- 10-12
146 Mchmed Ttnikabı TB. 254’ 6 t 7 4 3.5 4
İŞ Ç İL E R İN A Y L I K
10-12
+ 4- 4- 4- 4 -.
'4 7 Muhıddin Halife 5 9 7
Haşan 5 7 + 4- 4- 4- 4-a !‘ i ,5 a7
“ '.5 2, 7 .
Ali
4- 4- 4 -» a*ı ,5 2, +-5-7-8
Ferhad 5 7 + 4-
10 1 4- 4- 4- 6 ' 3,5 9,5 to - 4- - 4- — 4-
148 Murad İbrahim Bâb-1 Tap 7 7 +
6 12 . 4u 4- + 10-12
3
DEVAM
Mustafa Ahmed to a 4 3 4,5 9-5
5
4- 1 2 8 1 3.5 ' 0,5 4u 4- 4- + 4- 4- 4- 4-
Mustafa Âkkerman i 10 7 + 4-
to 4- 4- 2 4 9 2 4,5 15 4u
' 5 ' Mustafa Amasya 7 +
CED YELLERİ
Haşan »+M 3
Mustafa Bolu [B. 173] 10 2 2 2 '»5 >/a« 4- 4- 4- 4- 4- 4- 10-12
7
1/2 8 3 10 '3 — 4- 4- 4 - 4-4- 4-
Mustafa Haşan 12 10 4- t 4- 4- 6,5
— 4*
Mustafa Hızır 8 10 to u
4* 4- 4- a 1 3.5 9,5 4u 4-4- 4-4- + 4-
Mustafa Karamant 5 10 + 4
8 - to
Mustafa Geğbuze r0 4- 4- ı/a 7 12 4 ıo ,5 5 4 ı«
a —4- 10-12
Küçük Mustafa Şaban 8 „ 7 3 t 4- 1 4- 7 4,5 3.5 4u
a 10-12
>3fl Mustafa Mahalls-i Selim 7 11 7 3 1 2 I 's ı
„ 7 3 4- 4- 4- 6 t 3.5 8„ 6-7
Hamza 7
3,5 8» 5- 7-5
İskender 7 1 7 + 4- + 4-n 1+ 1J ll
10-12
5n 4- + 4- 4-
'5 9Mustafa M a n a stır 6 10 9 3 2 3 3 8,5
Ferhad 6 10 9 1 1 10 2 9n
5
+ 4- - 4- 4-
160 Mustafa Acem-Kaasım 8 16 7 + 6 4- 5 9 k 3 5,5 233
Z
Ağustos
Aralık
Mayıs
Ib b a ,
Kasım
Nisan
Ocak
d
Mart
(Akçe)
Ekim
y
co 9 Aralık 1553 .f
h s s s 3
&
161 Mustafa Mehmcd Trabzon
i <
5 10 7 4- 4- 4- 4- 4 3 10
3,5 4u
162 Mustafa Unkapam '4 ‘9 9 4- 3 3 ,5 9 ,5 4 ı< 10-12
163 Mustafa Bâb-1 Top 6 I! ‘3 ; 2 Bn 10-12
+— 4—
104 Mustafa Tenikapı 10 7 4- 4- 4- 2 6 3,5 9,5 4 -4 - 4- — 4- 4 - +
lb«> Nasuh İstanbul 10 8 2
3 '4 12 5,5 10,5 it 4 -4 - -t-4 - 4 - 4-
Ali 10 8 4- 4- + 4- 4- 6 12 4 - 4-
Nasuh Mihalif 12
4,5 9,5 5 -6 û .
9 7 aa
to S
W
1Ü7 Nebi Kavre? 10 9 9 4- 4- 4- + 6 3,5 9.5 + 4- + + 8
NimetuIIah Bâb-ı Top 5 to 7 4- 4- 4- 6 i
+ 3,5 9,5 4u 4 -4 - 4 -4 - 4 - 4- + 10-12
Mehmed 5 10 6 4- 4- 6
4- 4- + 1 3,5 9,5 27 4 -4 -
Hamza
«6 '« 6
umer Amasya [b. 53] 7 1I 7 3u
4 -4 -. 4— 10
t yu Pervâne Abdullah II
5 7 4- ' 4- 4- 3 II 11
Hüsrev
4 ,5 9 .5 4-4 - + 4-
T4- 4- 4- 4- 4- + 6 10
3 3,5 4 -4 - 4 -4 - 4- 4- 4-
171 Pervİz Bosna 7 8 2 2
'5 3,5 5 12
4 7 4 8,5 4 - 4- 4 -4 - —4 -
172 Pervâne Selânik 5 '7 2 1
3 3 5 6m
Abdı a 4- 4- 4- 3 4-n *10
ı/3 Pcyrevende Kayseri 5 10 7.5 4- 4- 4- 4- 6
4- s» 10-12
” 4- 10 '5 3M
‘ 74 Ramazan Bursa [B. 54,! 5 10 8 4 -n
üasaa “ ı.l 4-4 -
a6„
**‘ >5 4—
‘ 75 Ramazan Unkapam[B. 55] 9 10 9 4-, Sl2 4u 4-4 - 4 -4 - +— 10-12
17 b Ramazan Üsküdar 11 10 18 12 11 5u S|2 4u — 4- - 4-
‘77 Receb Cüneyd [B. 74} 5 10 7 4 -n s* ',5 -4 -
Halil ‘4- 2 ‘3 4-,
t 78 Reccb İskilip 5 10 4-
7 4- 4- 4- 4 ‘4 >:ı 10-12
İŞÇİLERİN AYLIK DEVAM CEDYELLERİ 205
I-.
Dt-Bt
r
i s t 2 s l 1 1 1 4 - t t 4 4 1 s
İ 1 4 I 4 4 4 * "
+ + + + + 4-
4- + + 4- +
+ + + 4- + +
+ + + + + + 4- + 4-
+ + + + 4- + + + + + +
4- + 4- 4-
+ + + 4- + + + + + + + 4- 4-
+ + + + + + + + 4- + + + + + 4- 4-
•î -? j »■ 5 ■s î
♦ - û •î * * ■5 2 •î
ın ın “2 “7 ın ç â “2 “2 ın ın in “2 ”2 ■« m m İŞ ın ın “2 «
w ü; uı uı O) uı Uı m
2 2 2 2
£ a I a
£ S S s a a a a a a p
a ■> a £ $ 5 £
3
,
m
-
+
" " “ “ 5 - ■ ~ - "
S- » » » » ** 2 2 2 2 s « » e “ - 2 »
S-
<D 4- 4- +
■ 4- + 4- + - + 4- + + » «> + “> 4- + - -
■s.
" 4- + > + + - 4- - 4- + » -î " ■4* 4- » - 4- »
g *
■s - - +
-i- + + " 4- + - 4- 4- a
- " - 4- + 4- 4- - 4- -
4- “ + + + + S + 4- 4- + 4- + - " - + 4- 4- + 4- 4- + - ÜT
+ - + + + + - 4- + + + + + « ■ + 4- - 4- 4- 4- 4- - 4-
- - - - - - - - - - “ Cü - - - - - "
» - S -
5 s 0
2 2 2 2 2 2 2 2 E 2 2 2 s- 2 2 2 2
«s cn u r. r~ rx r . m .O m ın m (O » e vs o vs m US £0 « £0
•î
i Şevki BalaC jBrfi-ı Eğr
O
_K.
| Süleyman M arzıvan
[Süleyman Lârtnde
Yusuf Abdullah
1e 1 |
j Siyami Çankırı
Yakıtp Yusuf
£ §> & ei
i 'S <
.ç i
E S
9
V) E
>.
fi 1 1
m
1e
¥
1 e i C I
1
(2 O s a? w O S Z £ < £ > ü S
m 0 - « m •* m ıo t- es m o n m •f ■n «o
~ - ~ - - - - - - - - *• - - " “
2SJb İSÇİLERİN AYLIK DEV 4 M CEDVELLERİ
„ „ e? m
T
#w pun*j V
i 2 e « 2 - ı T S I £ - = O o I I ş
i
SS 5 . 4 4 4 4 4
C LSKı 4 4 4 4 4 4 4 4 4
■» 4- + 4 4 4 4 4 •#■
>-
■y oSS 4 4 1 4 + 4 4 4 4
~g + 4 4 4 4 -t- 4 4 4
crc . + 4 4 4 + -+- 4 +
4 4 4 4
+
-t 4 4
■*
4 4 1 4 1
- «= ♦ 4 i « 4 - ■İ İ 4 i
, m
u: m Ol 4
3 T r
rn n a S
" S S
■1 s S S S m
"
ıor^H r - ■2 * - - " - -
- - -
»oısn^v - ” “ - * ” “ -
- -
» iUiillo ] - -3 4 4 " 4 - 4
" - ■ -
a
“i
m n ı«H "" W 4 4 " 4 " “ 4 n " -
î .
•I 4 4 4 4 4 4 4 _ 4
3
,
™LM " 4 4 4 " 4 t 4 4
" + 4
- " - - 4 4 4 - 4 +4 - s s ,
1
ı*qn§, o, =
1‘ “■ Z **■
^=o ? 2 2 9 £ E 2 2 2 : ; =
S
* '[ “ V
ş 4 4 4
" " “ ”
?
*4
ı
1
i £
ıc1 £ 1 i
H i S 1
? ! fl î
2 P-l i a.
u
S “J e
E "O S u
3 ■ T
î I i S. 4 i < 1 E
i 3 i * S
>• > > } > a < >* a 2 fa -3 33 5 s < T
om u { g g ş I «D
£* g ? ?
S
ao g Hacı İsa Mchmed ”4 10 7 1 2,5 2 7 2 9 6 4*5 tt>,5 3u 44 4 4 4 1 0 -ta
Pervane 10 7 + + + 4 4 6 1 3,5 10 5u 4 4 4 — 4 4 -5
İskender 10 7 +a# 74 so 7
Gazanfer ®+ 4 4 1 4 9,5 5u 6
Haydar (M.) Mezbtir ” 9 + 1 8
İS Ç İL E R İN A Y L I K
21+ Mustafa Daoudpaja “ + 12 7 3 3 6 13 16 2 6,5 10 4u 44 44 4 1 0 -1 2
Mustafa 4 12 7 4,« 6
Mustafa ’+ 4 6 4 w ‘ 2 ı, 4
216 Süleyman Ahmcd Çerkeş 1 21 7 ı* !‘ 4 „ »2„ 10
217 Veli Amasya 1 10 3 + 11 1 4 3,5 9,5 4u 4— 4— 1 0 -1 2
DEVAM
218 Yusuf Sofya 2 10 5 4 4 4 **5 5 4.5 9,5 4u 44 44 4— 1 0 -1 2
30 Aralık 1553
CED YELLERİ
219 Abdurrahman Amasya + 10 17 + 4 4 4 5 t 4— 4— J0 -I2
Ali “ 4 4 4 u 4
Yunus ,l4 lu 5
223 Hüseyin Tophane 1 10 7 4 4 6 6 3.5 ıo,5 4u 44 44 4— 4 IO-U
to
İsim, unvan veya
memleket 1553 >554 Sondaj yılları
;
Gündeliği
I Sıra No.
3
Haziran
Ağustos
Aralık
(Akçe)
Mayıs
Aralık
S
M art
' Eylül
Ekim
1 i s 10 co
9 Aralık 15 5 3 1</> S S, g
O £ h M în
9,5
4u
4u
44
44
10 -12
5-6 -7
s
2+0 Ali İsmail 6 4s 10 S
241 Ali Üveys 8 7 7 3 8 4u 10 -12
2+2 Geyvan (M.)Htzır [B. 1 7 1 ] 9 10 4 5 6 I, 4— 7-9-
243 Hacı Ahmed İlyas 8 7 t >5 1 4» >6 4,5 >3 4u 44 44 10 -12
244 Hacı Ali Edremid [B. 30] to 7 3u —4 —4 —4 to
245 Hacı İlyas Konya 6 7 4 4 4u 1 + 1, '2u 44 10 -12
Haşan 6 7 4 4 4 ,ı 5
Mahmud ‘4 4 4 4u * 4 ,j *2 1 1 6 -7
İŞ Ç İL E R İN A Y L I K
256 Mehmed İlyas [B. 119] 10 10 2 +s> Mı*/. 4u ++ ++ 10-12
2 5 7 Mehmed Konya 6 7 t 7 +« s3 « I, 6.5 ıo.5 4u +— +— 4— IO-I2
258 Mustafa Mahmud 14 + 10
6» 3 +n
DEVAM
20 Ocak 1554
262 Ali B d b -ı Kum 1 2 1 10-12
C ED YELLERİ
7 3 + 3.5 9.5 «H +— +— +— +
Mahmud “2 + t + 6 3.5 9.5 4u 1-2
263 Ali Mehmed I •3 +a >6 5.5 9.5 4u 4- 4- 10
Osman I 13 +a 3 -4
264 Budak Konya I 8 [„ u8 1ja ++ + + —+ 10
Ali 3 8 + SJ »8 ı12 ++ +— 3 -5 - 6
265 Hamza Üskiib I 8 3 t 2 + + 3.5 9.5 4u 4 - 4- ++ ++ 7-9-12
266 Lâtif İbrahim [B. 237] I 8 3 I + I + 6 + 6 5u —+ + + 4- 4 - + 10-12
Mustafa + H I2U MIO 4 +. 143 bo *6 3 +, 5 -6
209
270 Mcs’ud Gelibolu 4m 10
2 10
İsim, unvan veya
memleket *553 1 5 5 4 . Sondaj yılları
Gündeliği
Temmuz
Haziran
Ağustos
Z
Aralık
Kasım
(Akçe)
a
Aralık
Şubat
Nisan
Ocak
Eylül
Ekim
Mart
R «n in
S 20 Ocak 1534 i
27 Ocak 1554
272 Dervi; İshak 4- 8 4 1 ' '3 6 4 6 5 7.5 6» 4- 4- 10-12
»73 Haşan Mustafa + 4 -n *+ ra 4- 4 *ıa 10-12
İŞ Ç İL E R İN A Y L I K
3 Şubat 1554
287 Ahtned Bosna [B. 5g] 7 3 js “ ».5 4u 4- 4 - 4 -4 - 4- 4- + to-11
a08 Dervi? Yenipazar I3 u ' IO
289 Ferhad Yenibahfe 8 4- 4- 4- 4 -ı '+ 10-12
290 Haşan M anastır 8u *+ +* to
291 İly a s K u l 10 4 2 a 3 4 9,5 4u + + + + +— JO- 1 2
2 92 S e fe r M u sta fa A m asya 7 3 ı. t3 »5 *t 10
1 7 Ş u b a t 15 5 4
295 A li Siroz a ‘ 9 ı/ a . —+ jo - ıa
ag6 H a c ı F e rru h [B . 3 1] + 4 ıt s<1>5 2u +— +— + — 10
24 Ş u b a t 15 5 4
fi
211
3 1a M u sta fa Seydigazi 3 10 +» i"6 + 3,5 9,5 >5 + + + +* + + 10
212
j
İsim , u n v an veya
m em leket 1553 «554 Sondaj y ılla n
G ündeliği
T em m u z
S ıra N o.
H a z ira n
A ara lık
(Akçe)
s M
K asım
' M ayıs
Ş u b at
Eylül
Ekim
V g
24. Ş u b a t 1554 3 ■ 1
< 1 j? s s i
0 S i
j
3 M a r t 1554
İb rah im *9»ı 5
3i 7 A hm ed O sm ancık [B. 141] 96 +' +1# **.+ «, u 5 10-12
Pervane Hu ’l 2| 1
322- H a c ı İlyas İstanbul [B. 67] 4*3 + ss 10-12
H üseyin 4 6 7 B +,
329 1
H im m et A İ Osmancık 3 + 1/2 5*7 10-12
Veli* 6 1 + + >17 5
IO
33° M ustafa A bdullah [B. 51' 4u l+ . ++ +—
a6’ncı defterde 6 akçe ile usta oluyor, Veli bin Mustafa (Bk. No. 504).
33' M u s t a f a İskilip 6 1 4 3 5 a q
7 .5 9 .5 a„ 4 4 4 4 g -ı 0
33» M m ta fa K em al e 1 4 4 4 e + + 11 1 0 -1 2
333 M u s t a f a M e h m e d A r a f if [ B , 8 7 ] 5a« *0
336 P i r ! S d d n ik a 1 3 ' 4 6 0 3 .5 ID 4» + 4 4 4 4 4 ro
33 7 Y u s u f M a h a lli-i Selim [ B . 38 ] Gu Ma 2,
338 Y u su f Ö m er 5 8 4 4 + 6 7 9 .5 ■a 4 4 4 -t 4 4 8 -9
339 D e n i* E d im i 3 a 3 0 4 7 6 6 10 ,5 3 ı. + 4 4 •— 10 -1 2
M u s ta fa 3 ’ + + 8 0 3 .5 10 ,5 4 li -t 4 + 4 -5 -6
H am za M ehm ed + ’ 4 4 4 12 1 3 ,5 JO _ 4u 4 — 4- 4 44 T io - i i
34°
34' H aşan S a r ı [B , 1 1 4 ] i + , 'fi 1 4 .3 9.5 4u 4 .4 12
04 M a c * 1 5 5 4
343 F c r h a d G u lâ m + a« 9
348 İb ra h im T C n a sıın + j« 12
349 N a ş ı ı h A m asya [ B . 1 6 2 ] 4 ,6 10
35° N a s u h A lm tyd a n 1 [ B . 2 62 ] i 1 5 ıı 12
352 R am adan H ız ır + 38 12
353 P a ıH T s r 1‘ m a l l + 1 + 4 - 6 1 4ı 4 4 — 4 4 4 12
213
İsk en d e r 4 + 4 03 d
’
214
İs im , u n v a n v e y a S o n d a j y ılla n
m e m le k e t '5 5 3 1 S 5 d
S
1
ÎZ
i
i 7
i 3 <8
N is a n
E
t 1 â ıâ> 3 s % si
24 M a r t 15 5 4 S o ş •
ı/l < n W* 1 's X h < ■fl M w i 1 1
R e c e h H ız ır 4 4 , 12
354
355 S a fa S ü le y m a n 4 4 4 4 4 6 + u 12
V e li P im a z a r 4 1 + ‘ 4- 3 6 H 4 4 4 10
356 3 .5 i:
357 Y a h y a E yüb + 30 la
İSÇİLERİN AYLIK DEVAM CEDVELLE»!
31 M a n 1554
A h m e d D e d e [B . 204] 4 4 4 11 1 4 14 İ?G du + IO
359
360 A h m c d M u s ta fa 1 ' + 4 4 6 1 3 .5 9 ,5 4u 4 -t 12
H ü sey in 1 1 4 4 4 6 1 3 .5 9 ,5 4u 4 4 4
36ı B u d a k S ivrih isa r 1 -1 3« 4 4 4 4 12
M u s ta fa 1 ' 1 4 4 4 6 • 1, | 4 -5
V e li " iJ ı» 3
363 F c rh ad A m a sya -1 4 4 4 4 fi i 3 ,5 9 ,5 4u + 4 4 4 4 4 4 to
365 H acı Y u su f H « a n 4 4 4 4, 12
H aşan 4 4 13 5
3 G6 H aşan M eh m ed + 4 fi 3 .5 9 .5 4u 4 4 - 4 12
3 GB H aso n İ b ra h im 1 s 4 ■ 6 1 >5 ■ — 4 — 4 ta
N e b i! . 1 s i « .5 8 4 -r 6
3^9 H ü s e y in Ö m e r 4 4 4 6 3 .5 9 ,5 4 11 12
1 ’
1 3 6 ' m c i d e f l e r d e fi a k ç e i te u s t a o l u y o r , M u s t a f a C ü n e y d ( B k . N o , 5 B0 ].
8 3 6 'm c ı d e f l e r d e { N e b i b i n A l i ) u s l a o l u y o r ( B k , N o . 5 8 1 )-
370 M ah m u d A hm ed + +, S2 7 6, ıa
7 N isan 1554
2 15
İb rahim + a + 1 4,5 >7 4u + + 5-6
2 16
İsim , u n v a n veya
m em leket 1553 15 5 4 Sondaj y ılları
G ündeliği
T em m uz
S ıra N o.
H a z ira n
Ağustos
(Akçe)
a
A ralık
3
Şubat
: N isan
Ekim
1 1
ua>
M a rt
m
O cak
'S T. s
7 N isan 1554 W §
■s
390 M usa D am ıdpaşa 1 + 13 1 7 6 6,5 1° 4n t2
14 N isan 1554
397 2 5 + 2 6 10 6,5 n ,5
I
+
R am azan +. 4
399 Ali M uzaffer tı 1/2 5 6< m 5 12
Veli tı 3 4 +s# 6
401 H a c ı M em i +S 7 12
402 H ız ır N arde + +i II
H aşan t, 5:# ’ 8
40S M ah m u d B ayezid [B. 118] +„ !2
409 M ehm ed K a d ı + + +K +— + 12 .
R am azan * '+ + +W 7
H üseyin + + +u 5
İŞÇİLERİN AYLIK DEVAM CEDVELLERİ 217
- « W e. =2 2 « « * 2 « r— 2 2 03 X 2 2 eo r--
+ -i-
+ + + + + +
+ + + + + 1
+ + I + +
+ + + +
+ + 1 + + + +
+ + + + + 1
■s «? "
■* «
i
■2 2 £ a s s a a a
t
S a a -
•4" S
1 1 - -« - - - - -
3
* + » » + + » » » i » » » + +
S -S.
» *> + + + + + + » + - +
” 4- + + + + - - + + - ” - + + +
** «0
- + - » - + + - ” + - - + + + - + + - -
+ es + + + + + + +
|
|
• |
|
â
Şeydi Ali Karaman
| Ferruh Abdullah
’5
Ferhad Tophane
e ■ğ
f o' .1 ■S I S
S £
•g E
e
| * s
1
A
i
3 Tl
E N £ 3 1 <
1 ■0 s I i
İ *3 2 1 d S u 1 X
s E Z
eo
1s g 6 S 0
s M t£ 1 3 < 03 D 1 'f 1 =3 ’Z esi OT 33 1 1
o M ■»f <c eo S1 P5
- 5 î
»1- % 1 i 1 $ î S % % 3"
218 İŞÇİLERİN AYLIK DEVAM CEDVELLERİ
(a* t v )
îS îp p u d o 0 0 « „ o> 0 03 o
S 0 n en a =
BS » 5 + +
LSS i + 1 + + + +
jş + +
[ ı + +
.g s s . 1 + ı +
-o
c + 1 + 4-
SSSı 1 + + + + +
+ + + + + +
T1«V •# 4* •? •#
s 0 eri 1 0
m p ia •£ S s *
4 +
- 1? s
r J-
n ıı^ a ■ - - - + + * •S »
soısnŞy + “
■s » 1 » » “ +
z m s u ra j. - + + m + + + w •n + en + +
trejtZBH + + - + cn + - . 2
+ " ■» - + + - - 2 - »
sıXa>\[
5
• .
N + <0
« + .+ + + + - + + - - “ » - »
uesîN
u=pj
w qn§
•nn V l« V
]
]
J
t
]
|
j
|
j
|
^
1
K a y a M ustafa [B. 335]
\ S
İsim , u n v a n veya
H a c ı N asu h A bd ullah
a â
A li M eh m ed Am asya
I
1
m em leket
«5 .E
K aasım M ustafa
4 &
M ustafa M ih a liç
M ch m ed B u dak
a H a z ira n 1554
| R am azan N ebi
t2 M ayıs 1554
C âfer A b d u llah
A y vad K aram an
•*
E •3 1
j H aşan F irenk
1
| Memi. H aşan
S ir o z
ttl
1 ffi j
3 1
A li K avala
a £
18
M ustafa
1 S* ş •a §
K aasım
a 1 S TÎ S
■i J J
3 s •g
S s3 2
M j=
< < I i
e
PU £
*ON v-ns
% 5 ş ç 9 5 S1 § 1 i î 1 î î 3 î % i $ §
Haşan K aasım + +u 10
452
453 llyas Karamar. + + 6 >U »10 25sı + + ra
K aragöz + + + 5
454 İskender A bdullah . +1 10
g H aziran 1554
46a A hm cd A ksaray I + 6 2 3.5 9,5 4u '7
461 F erhad A bdullah +1* 1-1 u2 4u + + + + + 12
16 H a z ira n 1554
464 A hm cd A bdullah ı«7
5s« «6 + +, 12
Hüseyin 11 +
■u 3
İsim , u n v a n veya
m em leket >553 >554 Sondaj yılları
%
3
H a z ira n
rt
A ğustos
Z
A ra lık
A ralık
9 e ■a K,
N isan
M a rt
O cak
E kim
s CO
m 16 H aziran 1554 *§
co> 1 1 tür
I
w
§ s S
0 Ş
477 M ustafa H a şa n +u
478 M ustafa Yunus Geğbuze 2 + +,
23 H aziran 1554
484 M ah m u d E d im e 1/2 +u 11
Ali >.5 +* 8
485 M ah m u d P iri [B. t84] 4 5 10
486 M usa E d im e + + >2 > 2,5 9,5 4u 7
C ED YELLERİ
7 T em m uz 1554
18 Ağustos 1554
545 M u ra d A bdullah 8, 5u 11
J5 Eylül 1554
23 E ylül 1554
55B H a b ib Yusuf 1 5.5 9.5 4u —+ —+ to
559 M ustafa H im m et +M 6
29 E ylül 1554
223
560. B urhan A lı A m asya + 4*5 9.5 4u +— + ~ 7-B
224
T!T*&
| T em m uz
H a z ira n
&
e 8
■Kasım
A ralık
A ralık
5 l
Ş u b at
E y lü l
O cak
r-
•I< 3M %
M
S 29 E ylül 1554
i £.s i 1 s >n lâ
561 H aşan D auudpaja * 3.5 >0 4u ++ ++ 9
562 İb rah im H alil M a n t ı m + » /a » *2M 8
583 M ustafa K aragöz [B. 175] + 4.5 »>.5 4u —+ —+ to
564 Y usuf H acı Amasya 1 3.5 9.51» H
— H— +— + 6-7
6 E kim 1554
İŞÇİLERİN AYLIK DEVAM CEDYELLERİ
13 Ekim 1554
20 Ekim 1554.
585 Hüseyin Turhal 3 9.5 4u + + 10
586 Kaasıra Âydtnctk 3 9.5 4 ı« + + — + + + + 10
587 İbrahim Marzıvan 3 9 .5 u
27 Ekim 1554
jo Kasım 1554
59 ° Hamza Sürbger [B. 22t] 6 +M 10
17 Kaastm 1554
593 Mahmud Marzıvan 4 4u + — 7
594 Mustafa Selânİk 7
24 Kasım 1554
595 Abdi Sipahi 1.5 4u — + + + 10
596 Ahmed (M.) Şahabeddin [B. 1] 2 + + + 6
597 Ahmed Trabzon [B. 157] *»5 4 ı» + 10
598 Ali Kadtfepne [B. 2] 2 4u 10
Mehmed 2 4u 3
599 Behram Bâb-ı Top 3 4u — + + + 10
600 Hamza Recep [B, 80] 2 4 ı« + + —+ 10
225
601 Haşan Balat [B. 7] 1.5 6,4 + + + -------+ 10
226
Ağustos
H1 d
1 1
Arahk
I I
i, 3 İ
1 a E Îî E
S w M İ l
ıfl 24 Kasım 1954 0 i S & m
C<Uer 8 5ı t ++ 5-*
607 Mustafa İstanbul [B. 257] 4» ++ 10
608 Mustafa Üsküdar [B. 88} ‘»5 4 ıı ++ +— ++ 10
Haşan «.5 4u ++ ++ 4-5
Mustafa *»5 4 ıı 6
609 Ömer Süleyman [B. 122] 6 4 ı* 10
6l0 Sefer Âlim Beğ 8 4u 8
İŞÇİLERİN AYLIK DEVAM CEDYELLERİ 227
9 A r a l ı k 1 5 5 3 - 3 1 A r a l ı k 1 5 5 4 t a r i h l e r i a r a s ı n d a S ü le y m a n iy e i n ş a a t ı n d a s e n g tır a ş o la r a k
ç a l ı ş a n v e h a n g i u s ta y a b a ğ lı o l d u k la r ı te s b ii e d ile m iy e n ş a k ir d in in is im le r iy le k a y ıtlı o ld u k la r ı
d e f t e r l e r i n n u m a r a l a r ı m v e m u h t e l i f t a r i h l e r d e a l d ı k l a r ı ü c r e t l e r i g ö s te r ir lis te d ir .
K a y ıtlı o ld u k la rı
İ s i m l e r i : d e fte rle r Ü c re tle ri
A b d i ş â k ir d - ■i M e h m e d 38 7
A hm ed „ H acı A hm ed *3 4
A İ1 „ . . .. (? ) 3 0 -3 2 4
B a y ra m „ H ü s e y in 38 5
G â fe r „ H acı M ehm ed 1 6 -1 7 ; w 35 5 .6
H a m z a ( M .) H a c ı 2-41 5-6
H a ş a n ( M .) H a c ı 1 0 -1 9 ; 2 I î 2 3 -4 1 5-6
H ı z ı r ş â k i r d •i A h m e d 37 6
H ü s e y in „ H aşan 13 5
H ü s e y in „ Z e y n i 1 - 6 ; 9 - 2 9 ; 3 1 - 3 5 ; 3 9 ; 41 8
G a z a n fe r „ H a m z a 2 ; l6 5
M u s ta fa „ Y u su f 3 6 -4 0 6
R a m a z a n „ İsk e n d e r 41 4
R a m a z a n „ M e n ıi 30-34 6
S ü l e y m a n ( M .) Ç e r k e ş A h m e d 5 - 6 ; 2 8 .3 0 9
Y u s u f ş â k ird -i M e h m e d 30 7
Y u su f „ Y usuf 26 5
A /ı
î l k d e f a 1 5 5 5 y ılı s o n d a j l a r ı n d a r a s d a n a n M ü s l ü m a n s e n g tr r a ş l a r ı n is i m v e ü c r e t l e r i il e
m ü te a k ip y ılla ra a it s o n d a jla rd a m e v c u t b u l u n u p b u l u n m a d ı k l a r ı n ı g ö s te r ir l i s t e d i r ( D e f te r
N o. 53 ve 6 0 ).
«« rr. O <0
«25 İs im le ri ? ? 3? 0 J îZ İs im i e ri £ - - £
<0 eo
s
S ıra
gd
N o.
S
İs im le ri s
0 İs im le ri ş Î 3
__ __ __ 12 670 N asu h Sam akov — — — 12
645 G e y v a n T em bahçe
— — —
646 İb ra h im A h m e d — — — 7 671 O sm an M eh m ed 8
647 İb ra h im K onya — — — 12 672 P e r v â n ’e A y a s o fy a X X — 12
648 İb ra h im Ş eydi A h m ed — — — 10 M ehm ed X — — 5
649 ts h a k M u sa — — — 8 673 P e rv â n e E d im e X X X 12
650 İ s k e n d e r B â b - ı E d im e X — — 7 674 R a m a z a n A li — — — 12
— — —
651 İ s k e n d e r T e n ik a p ı — — — 12 M u s ta f a 4
652 M a h m u d A l i K tr k ç e y m e — — — 8 675 S e fe r G eb ze X — — 12
X — — S e fe r îs la n b u l — — — 12
653 M a h m u d A m asya 12 676
6 S4 M a h m u d G e lik r a s — — — 7 677 S e fe r M u sta fa X — — 12
655 M a h m u d în e ü ğ e z X — — 10 678 S e fe r Sam sun — — — 8
656 M e h m e d G â ra n i X X __12 679 S e v in d ik İ b r a h im — — — 12
— — — 6 8 0 ' S ü le y m a n Ç e rk e ş — — — 10
657 M chm cd H a a A hm ed 12
— — — 10
658 M e h m e d K ır k fe jm e — — X 8 6 81 S ü le y m a n H a lc b t
659 M e h m e d M u s ta fa X X — 12 682 S ü le y m a n S a fa — — — 12
__ — __ 683 S ü le y m a n S u lu m a n a s tv — — — 12
M ehm ed 3
660 H im m e t B a y e z id — — __ 10 684 Y u s u f A b d u lla h X X — 12
66l M u s t a f a G a la ta — _ — 12 685 Y u s u f Ç e rk e ş — X X 8
662 M u s t a f a •H a y d a r — — — 6 686 Y u su f H acı X X — 9
663 M u s ta f a Ü skü d a r — — — 687 Y u su f K onya X — — 12
S
664 M u s ta fa M a r& v a n _ — —
7 A hm ed X — — 5
665 M u s ta f a M ıs ır X — _ 7 688 Y usuf Y akub — — — 12
666 M u s ta f a N a su h ___ 12
667 M u s ta f a N e b i ___ 12 1 5 5 5 y ü ı s o n d a j ı n d a g ö r ü le n v e : u s t a l a r ı
668 M u s ta f a Ş a b a n X X _ 12
tâ y in e d ile m iy e n ş â k i r d l e r :
669 M u s t a f a Y e n iç e r i — — — 12 M e h m e d ş â k i r d - i K a a s r n ı.
A/2
İ l k d efe. 1 5 5 6 y ı l ı s o n d a j l a r ı n d a r a s t l a n a n M ü s l ü m a n s e n g t i r a ş l a n n isim , v e ü c r e t l e r i i l e
m ü t e a k i p y ı l l a r a a i t s o n d a j l a r d a m e v c u t b u l u n u p b u l u n m a d ı k l a r ı m g ö s t e r i r lis te .
(D e fte r N o . 85 v e 94)
£ W £ «t îa « £
M İs im le ri ~ £ /5
c Z İs im le ri - £
* M e tin İçinde ekseriya, böyle kısaca " m im '’ harfiy le k ayd edilmiş o lan u sta la rın filân ın gulâm t, kölesi ve
y a adam ı olm ası lâzım gelir. (M erdüm -i — = M .).
İSÇİLERİN AYLIK DEVAM CEDVELLERİ 229
eo V eo t
«12 İs im le ri ü? 6 /3
c z İs im le ri în s 0
A/3
İlk defe. 1557 yılı sondajlarında rastlanan Müslüman sengtıraşların isim ve ücretleri ile
müteakip yıla ait sondajlarda mevcut bulunup bulunmadıklarım gösterir liste.
(D e fte r N o . 118 v e 129)
g • . “ § £
is im le r i - O ££ İs im le r i i? O
İ s im le r « £ m2 İs im le r i? ö
A/4
tik defa 1558 yılm a â it sondajlarda rastlanan. M üslüm an sengtıraşlann isim ve ücretleri.
(Def. No. 151)
Ücret
Sıra
No.
İs im le r w2 İ s im le r ÎD
[Ü cret
J Ü cret
ti .
I S ıra
No. İs im le r w Z İs im le r
1
857 H a c ı İs ta n b u l II B69 M e h m e d Ü veys 6
858 H a m z a A lip a ş a 12 870 M u s ta fa K a yseri 11
859 H a m z a K ayseri II 87 1 M u s ta f a M e h m e d A m a sy t 12
86 0 . H a ş a n A m ir 10 872 M u s ta f a S a n 12
861 H ız ır A y a s o fy a 9 Şaban 6
862 İ b ra h im H aşan 12 İb ra h im 6
863 İ b ra h im K a s ta m o n u -1 2 873 N e b i C â fe r 9
864 K a a s ım F ild a m ı 12 874 O s m a n A li 10
865 M e h m e d Ç o ru m 10 875 R a m a z a n K e fe 12
88b M e h m e d F e rh a d 10 876 S e fe r S iu r ik İs a n 11
867 M e h m e d H a m z a B ursa 12 877 S e fe r Y a k u b ş a h 12
868 M e h m e d M a h m u d B ursa 12 878 T u r h a n Y e n iç e r i 12
A/5
P u v a n t a j v e s o n d a j n e tic e le r in e g ö r e t e s b i t e d ile n s e n g ü r a ş l a n n d ia m d a k a l a n v e S ü le y m a n iy e
k ü l l i y e s in d e p a r ç a - b a ş ı n a v e y a g ö tü r ü o l a r a k ç a l ı ş a n M ü s l ü m a n s e n g tır a ş la r m is i m liste si.
1 — A b d i İb ra h im 32 — H a c ı M e h m e d
2 — A b d i M u s ta f a Z e r 33 — H a c ı M e h m e d K a a s ım
3— A hm cd H acı M ehm ed 3 4 — H a lil A li
4— A h m c d İsta n b u l 35 — H a l i l N iğ d e
5— A li E d r e m id 3 6 — • H a m z a M u s ta f a
7— A li H a m z a 3 7 — H a m z a Y e n ib a h ç e
7— A li H ü d â v e r d i 38 — H a ş a n A b a z a
8 — A li H ü s e y in A m a sy a 3g — H a şa n B osna
9 — A li İs ta n b u l 4 0 — H a ş a n Ç e rk e ş
10 — A l i M e h m e d K o n y e v î 41 — H a ş a n H a y r u lla h
11 — A l i b i n M u s t a f a 4 2 — H a ş a n N im e t u l l a l ı
12 — A l i S i v a s 43 — H a şa n Şeydi
13 — A li U s ta Y u s u f 4 4 — H a ş a n S iy a h A m a s y a
14 — A l i Y a k u b 4 5 — H a ş a n . S iy a h A r n a v u d
15 — A li Y u n u s 46 — H a ş a n Tophane
16 — A y a ş M u h i d d i n 4 7 — H ı z ı r İ s ta n b u l
17 — B a lı A m a sy a 4 8 — H ız ır K a n ta r!
18 — B a y r a m İ n e h o c a 4 9 — H ız ır K ayseri
19 — B a y ra m İs ta n b u l 50 — H ü d â v e rd i
20 — Be h r a m A b d u lla h 51 — H ü d â v e r d i A k sa ra y
21 — B e h r a m ( M .) K e t h ü d a 52 — H ü d â v e rd i A m asya
22 — B u d a k A n k a ra 5 3 — H ü d â v e r d i İs ta n b u l
23 — C a 'f e r İ s t a n b u l 5 4 — H ü d â v e rd i K aram an
2 4 — G a 'f e r Ü v e y s 5 5 — H ü d â v e r d i P a ş a y iğ it
2 5 — D e r v iş B â li 5 6 — H ü d â v e r d i Y e n ib a h ç e
2 6 — E v h a d N iğ d e 57 — H ü s e y in
2 7 — H a c ı A r a b is ta n 5 8 — H ü s e y i n A li
28 — H a c ı H a şa n 59 — H ü s e y in H a m z a E d im e
29 — H a c ı H a y ra t 60 — H ü s e y in K a r a M u s ta fa
30 — H a c ı lly a s Y ah şi 61 — H ü s e y i n R u m e l i
3i — H a c ı K a yseri 62 — H ü s r e v M e m i
232 İŞÇİLERİN AYLIK DEVAM CEDYELLERİ
6 3 — H ü s r e v ( M .) M u s lı g2 — M u h arrem Kayseri
6 4 — îly a s İ s ta n b u l 93 — M u ra d H üdâverdi
65 — I s a A b d u lla h 94 — M ustafa Ahi
6 6 — îf l h a k K a y s e r i 95 — M ustafa A li Çerkeş
67 — İs k e n d e r B osna g6 — M ustafa Galata
68 — İs k e n d e r K ayseri 97 — M ustafa H am za
6 9 — İ s k e n d e r M a h a l h - i S e lim g8 — M ustafa H im m et
70 — İ s k e n d e r M e z id 99 — M ustafa İsa
71 — İ s m a i l M e h m e d 100 — M ustafa K a ra Şaban
72 — F a i k İ s t a n b u l 101 — M ustafa Kastamonu
7 3 — F e r h a d K a s ım p a ş a . 102 — M ustafa M uharrem
7 4 — F e r h a d ( M .) M i m a r 103 — M ustafa Sivrihisarî
75 — K a le n d e r K ara m a n 104 — N asuh
76 — M a h m u d A b d u lla h 105 — N asuh M ürüvvet
77 — M a h m u d B u rsa 106 — N asu h Yakub
78 — M a h m u d H a c ı M e h m e d 107 — O ruç (M.) M uhiddİn
79 — M a h m u d D iv â n e K onya 108 — P ervâne Okmeydanı
80 — M a h m u d D u ra k 109 — R am azan M emi
81 — M a h m u d M e h m e d n o — Sefer Karaman
82 — M a h m u d M e re n ıın e ti m — Scydî Ali Yenikapı
83 — M a h m u d Y u n u s 112 — Süleyman H ab ib
8 4 — M e h m e d H a lil 113 — Süleyman K ad ı
85 — M eh m e d K a ra n o h u d 114 — Şaban Gekbuze
86 — M e h m e d K aram an 115 — Şaban Midillü
87 — M e h m e d b in M u s ta fa A m a sy a 116 — Şah veli Ali
88 — M eh m ed b in M u s ta fa K tr k ç e ş m e ı ı y — Ş ahsuvar Kayseri
8 9 — M e h m e d N im e t ı ı l l a h 118 — Zeyni
9 0 — M e h m e d U s ta M ustafa şâkird-i Zeyni
91 — M e m i İ s t a n b u l n g — iv az K aram an
Puvantaj ve sondaj neticelerine göre Süleymaniye külliyesinde götürü çalışıp han g i ustaya
bağlı oldukları tâyin edilemiyen M üslüm an sengtıraş şâkirdlerinin isimleri.
İ s im , u n v a n veya m e m le k e t dİ 1 5 5 4 S o n d a j y ılla r ı
£ 1 . 1
§ i d
! i
İ Ş Ç İ L E H tN
t
û> 9 A ra lık 15 5 3 3 3
0 X 1 k | ^ i
§
H <
3
ı3
1
1
1
S M 1
Ş J J ş
ÎI
I A le k s i K ı r k ç e ı m e [ B . a ] 6 lo ,, ıo-:a
a A n d r e y a A lltm erm et [ B 6] 4 + K » -tO
A Y L IK
9
Y arg ı 3
DEVAM
D uka 3
Y o rg i 5
CEDYELLERİ
4 7
5 ts ta v r in o s P a t r i k [B . 1 6] 5 I 3 1a 10 - 12
Y anı 5
6 M t R n l İstanbul [ B . 2 8 ] lo 9u 1 0 -1 3
Y o rg i !
7 P e t ı o B o z a i [B , g a l 7 I 0„ 1 0 -1 3
K a ra g ö z 3
n T o l o g c o P a p a z [ B . 36 ] 1 + 1» 1 0 -1 3
9 T o d o r S u tıa s iç [B . 35] II 1 0 |, — + 10 - 12
T o lo g o a S
A n d re y a 4
M anol
3
M*nci 1
Yani 9
i
24 Kasım 1554
37 An » t » Y orgi
I^Snbrinos
f B . 1So] •a 4 11 44 +— İC -H
2
Ic
ıg A rdrcya CiioJi (T 164 ı,5 »« 44 +4 10-12 e
M anol 4
'9 Aralan Y anı {B. 683] 15 5ı» 4 4 10-1 2
20 K o s ta P i n n [B 20 ] 4 514 4 4 10-12
A ndon 4
D1 M anol Polimnoz f B 0 59 ] ı,5 4u 4 4 10-1 2
23 Y a n i L&ng* [B . 5 2 2 ] ı.5 4u 4 4 10-12
a4 M îh a l P a tr ik [B 29 } I|5 4 ij 4 4 4 4 10 —12
Y ani £
İŞÇİLERİN AYLIK DEVAM CEDYELLERİ 235
B /ı
ilk defa 1555 yılı sondajlarında rastlanan H ıristiyan sen g ü raşlan n isim ve üeretleri ile
1556 yılm a â it sondajlarda m evcut bulunup bulunm adıklarını gösteren liste (Defter No. 53 ve 60}.
te
No. i s i m Ü cret No. t s i m _____________ « Ü cret
B/a
1556 yılına a it sondajlarda ilk defa rastlanan H ıristiyan sengüraşlann isim ve ücretlerini
gösterir listedir *.
(Defter No. 85 ve 94)
B/3
Puvantaj ve sondaj neticelerine göre tesbit edilen sengtırabların dışında kalan ve Süleyma-
niye külliyesinde gStilrü olarak çahşan Hıristiyan sengtıraj'laım. isim listesi.
No. î s İ : N o. t 5
1 — A la g ö z K a y s e r i 17 — B u d a k K a yseri
2 — A n d r İ y a K o s ta 1 8 — B u d a k S u r y e — (B . 8 9 8 )
3 — A n d riy a Y a n i 19 — Ç a la p v e rd i A k sa ra y
4 — A rs la n D e d e 2 0 — Ç a la p v e rd i M e z id
5 — A rs la n E rm e n i 2 r — D e v lc tş a h K a y s e r i
6 — A r s la n K a yseri 22 — D im itri Y a n i
7 — A r s l a n S ıo a s 23 — D im o K o s ta
8 — A y d m K a r a m a n [B . 1 0 7 3 ] 2 4 — D im o K o m n in o s
9 — A y d m P aşa B eğ 2 5 — D İ m o N ik o la
10 — A y d o ğ m u ş K a y s e r i 26 D u k a D im itri
11 — B a g o b a n K a r a m a n 27 — D u k a T o d o r
12 — B a g o b a n . K a y s e r i 28 — D ö k ü cü K ayseri
13 — B a g o v a n S u n a s ı 29 — G a r ib ( K a rib ) K a ra m a n
14 — B ili K a ra c a 3 0 — G ü lâ b i İs k e n d e r
15 — B e h a d ı r K a y s e r i 31 — G ü l â b i K a y s e r i
16 — B u h a r i s H a c 32 — H ız ır K a ra m a n
N o. I s i m_______________ N o. t 3 i m ______________________
33 — H ızır Kayseri 5 8 — S ıd ık a A k s a r a y
34 — H ızır Şeyh. Karaman 5g — S in a d in o s S a k ız
35 — İvaz Karaman 6 0 -«=t T i m u r A m a s y a
36 — K ara c a Erm eni 61 — T im u r K a y se ri
37 — K a ra c a (diğer) Kayseri 62 — T o d o r
38 — K alender İTdnzman 63 — T o d o r A nkara
39 — K a rlı U ğurlu 6 4 — T o d o r P a trik
40 — Kayser 65 — T o d o r K aram an
41 — Kirkos Karaman 66 — T o d o r P a m e M a n o l
42 — K u b a d M u rad T o d o r ş â k ir d - İ P a m e M a n o l
43 — K u zu Karaman 67 — T u ti K ö se
44 — K uzu Kayseri 6 8 — T u t i N iğ d e
45 —• K uzu Urgüb 6 g — Y a k u b E r m e n i [B . 6 5 9 ]
46 — K osta Amasya 7 0 — Y a k u b S iv a s
47 — K um ru Tenibahçe 71 — Y a n i K a d ı r g a l i m a n ı
48 — K ostandin Kayseri 72 — Y a n i S a k ız
4g — K örpe Karaman 7 3 — Y a n i S iv a s
50 — K örpe Kayseri 7 4 — Y a n i V a s ilik o
51 — M anol Fener 75 — . . . E r m e n i
52 — M anol T ran d afil 76 — Y o rg i A ksa ra y
53 — M u rad Kayseri [B. 970J 77 — Y o rg i P a trik
54 — M u ra d Seydigazi 78 — Y a h şi A ksa ra y
55 — Sava Papas 79 — Y a h şi K a ra m a n
56 — SerMs Sivas 80 — Y ah şi K ayseri
57 — Sıdıka Kayseri
B/4
Puvantaj ve sondaj neticelerine göre tesbit edilen sengtıraşlarm dışında kalan ve Süley-
m aniye külliyesinde p arça başına veya g ötürü çalışıp h a n g i ustaya bağlı oldukları tâyin
edİIemiyen Hırisriyân sengtiraş şakirtlerinin isim le ri:
g S
(Akçe)
İŞ Ç İL E R İN A Y L I K D E V A M
£ I §
N isan
a
E ylül
«n
3 a
w 3 M a rt 1554 i I w £
I
<
1
w 3 E
S!
I A hm ed (M ,) Ş ahabeddin [S. 596] 5 3 1 5 2 12 1 4.5 10., + + + — 10-12
»5 M u sa İsta n b u l 7 + + t + 6 2 +4 1 0-12
A hm et 5
İŞÇİLERİN AYLIK DEVAM CEDYELLERİ 239
1 0-12
2
10-12
10-12
8 1 -01
S 2 î
10-12
2
CI-OI
2 !
! l t » I l
- 2 » o l » I
|
[ 1 + 1
+ 1
+
+ + + + +
+ +
+ + +
di co
i » ■*
t eo* «*?
a a S s
m S 3 «a a
a - » «
CO - - + - ■ “
„ « -
tS +
!Û + es - 2> »
ca eo <n (O » »
» » -
+ + + “ + » - + ww
„ + - + » +
co ~ ■e*
+ + - - -
- - + - + + + - -
«
eo ıo *
S + + - + - +
« + « - + " » + +
+ m
- + - - " + + “
+ > ■4 " » - + -
- - - + +
- - + + «
•& + - + + + + + + - +
eo co + +
1
*R E*
& eö e»
1 ?!
s. E* Î 2
r5 -
3 Ol 2İ r~- £2 /
t? 3 E2 >
Cfl M Sİ
â co JD v£ı § I
cö w, < E I S
s' i* w
T -a .■a. | >
lustafa Edirne
M i 1 1
•5 in 1 Q g
3 İ 1 i W
.3 â t 1| 3> § ■i. < S
c •s 'g «1 M 1 % & ■o
cS ■o §■ I s
*8
B i s a
J3 1
& 1 E
JS
*§• 5
< î
E
t§ X tc $ s
1
o 1X
a
X ffi I
1
3 •S 3 5 < 1
%s s m cn
10 s S5 *S « M s*
I-
? "
240 İŞÇİLERİN AYLIK DEVAM CEPYELLERİ
10-12
BI-OI
BI-OI
ŞJ-OI
ş
BI-OI
BI-01
Bt-OI
BI-OI
10-12
(a 5 w ) T 7 2
" ı s ?
ŞrppnD O i I - » ı
I
|
|
8« ı
+
s İS £ ı
1 1
+ +
‘S 1
s 9S5ı
CSSı + + + + +
+ + 1 + +
jp p jy
u n sv jj .r + 4? 0
“ 1
TOP13 a a
1 3 en
+ p - -
sojsnŞy !? (O
+ » + + + - s + «
znnjnuT
+ + .4 + + - - + ■» - + + +
*
u c n z B jj
“ + 2 & N ■** “ “ - + + “ "
-7 +
+ + » ” - + - + + •> • - 2 + + -= +
uesjN - - - - - - + - " - + -
" » + + + "
v m
- + » + + + C1 + - -
+ + + + + + + +
l2 l 1 cd
2İ S'
m em leket
■g s i «S1 â W|
w ■M
J 8î §• &
| V-* E to
M ehm ed A nkara
1
f £İ
| İsa Boli Y usuf
1 •*: 3
| İskender Sofya
§ €
£ 1 Q 1 S
1
b
-0
3
•a •B •B E c e c 1«J3
| M ustafa
-<!
M ustafa
i
T) E | £ i a f
Haşan
1
1 i
3 Jj
|
E i e *3 *3
X 1 1 s i 1 O s, rt i
<3 i S S
•o n v n g m a| s
* %■ ş î s % 5 % a £ <n S % a %
34 M art 1554
59 Ahmed Basna [S. 287] + 4- 4- 6 3 3.5 8« n
60 A l i B a la t î. 5 to 3 7 9 4 9ü 10-12
61 Ali K asım paşa [S. 19] + _ + 4- -tv 4- t 3.5 8.j 10-12
6a AH Gönce 3 4- I» 10-12
63 Bayezid Mahmud 3 5 l! 10
64. Ferhad Abdullah i- 4- 4- 4- 1 3.5 »0 II
65 Ferhad Ahmed + st 12
66 Hact Ali Osmancık + 4- 4- 4- 4- 6 1 4 -u II
73 Ramazan Halil + 4- 4- 4- 4- 4 *u 4* _ 7 -9
241
^3 Kalender Kayseri [S.' 517] 4- 4- 4- 4- 4 -s 4- 4- 4- ro-12
242
Ağustos
(Akçe)
’Z
Kasım
Aralık
Mayıs
Nisan
Eylül
Ekim
M art
4- 7 1 1, to -ır
8B Mustafa Üsküdar [S. 608] 1 1 4- 2 3.5 Bu 10-12
Haşan 4
Mustafa 6
89 Nasuh Tophane 1 3 sı 10-12
90 Şaban Hildâvcrdİ [S. 529] 4- I 4- 4- 4- 4 -s 10-12
7 Nisan 1554
94 Ahmed Hacı 1 4 -s 11
95 Ahmed Haşan Üsküb 14 3 ıs 8 -9
96 Ali Abdullah 1 4 -ı, 7 -8
97 Ali E d im e ı« 10
98 AH Yusuf Üsküb 2 4 -n a
99 Hacı Yusuf ü skü b [S. 420] +U 12
Mustafa 4
zoo Haydar Selânik *u 7
ta t Hızır A llım e m c r 3 3 an 11
32 defterde 7 akçe ile usta oluyor. ICaasım tncüğez (Bak. No: 193)
102 Hüseyin E d im e [S. 86] I» 10
103 Hüseyin Mehmed A m a s y a [S. 536] 2 + + 2 +. 8-9-10
104 Hüseyin N iğ d e [S. 345] tu 10
«05 Mustafa Ahmed 2 +10 10
106 Mustafa M e y d a n -1 A r a b a [S. 463] I» — +
107 Mustafa Mehmed + 4 , 11
7ı + —
108 Menü Ü ren d e +« 10
14 Nisan 1554
109 Ahmed Süleyman [S. 13] + + +1 10-12
5 Mayıs 1354
243
>25 Davud E d irn e 3 4 3 85, ast
i) 6.5 — + 9 -10 -12
244
|
Haziran
İT -
Kasım
S
1 1
Eylül
Mart
>rı 1 |
5 Mayıs 1554 i i '
1n “s i 1 0 s
+ + + 1» 10-12
126 Haşan T arsu s [S. 73]
+ 6„ 10-9-10
127 Haşan Mehmed A m asya +
+ + + +. + + 10-ıa
128 Hüseyin Durmuş [S. 537]
Mehmed [S. 519] + + 2 +s - + 10 -12
-129 A m asya
Mustafa 5.6
İSÇİLERİN AYLIK DEVAM CEDYELLERİ
Veli 5
+ 10
130 Mehmed E re ğ li + + 11
+ + «.5 2, + — 10 -12
«3 « Mehmed K am [S. 139]
Mehmed G ü in k r a s [S. 521] + +s 10-12
IS**
Mehmed T ek fu rsa ra y 8 *1» 10 -12
133
Mehmed Şaban [S. 144] + 7 6.5 « 4.5 8 j* 10-12
«34
Mustafa .FıMamı [S. 493] 4 + 1 10-12
«35
+ — 10-12
136 Mustafa Yusuf + +7
Pcrvâne A v lo n ya + + + !* 10-12
«37
Süleyman Tenibahçe +« I0-I2
138
12 Mayıs 1554
Ahmed Bataneı 2 17 11
«39
140 Ahmed Haşan [S. 384] 3)i 9
Mehmed 5
a H aziran 1554
g H aziran 1554
16 H aziran 1554
24 5
[66 A hm ed Y usuf [S. 438] + +1» 12
2 46
İsim , u n v an veya
m em leket <554 Sondaj yılları
G ündeliği
H az iran 1
S ıra N o.
T em m uz
Ağustos
3
(Akçe)
•s
M ayıs
Eylül
Ekim
M a rt
•s s s ş
23 H aziran 1554 | 1 <
168 Süleym an A İ 1 + +M 12
7 T em m uz 1554
ı6g A bdi M a h a llt'i S elim [S. 437] + )*, IO
7 3. 5»
İSÇİLERİN AYLIK DEVAM CEDVELLERİ
14 T em m uz 1554
21 T em m uz 1554
<77 H a y d a r M ah m u d + 1. 12
17B İb rah im K a ra A hm ed 4» 5
<79 Y usuf llyas +« 12
28 T om m uz 1554
9
ı o A hm ed Karam an + +11 12
181 F erhad E d im e + +»ı 9
182 H aşan H ızır + 6». 12
183 Sefer Y akubjah < 6,5 3 6,5 ıo „ 12
4 Ağustos 1554
184 M ahm ud P iri [S. 485] +» 12
t
<
3
+
<
s
1) 13
2
XI
-O
1
â?
0
S
s
i
a
e>
?
2
G e y v a n C am ger
ta
S
«n
+
+
<
M
1
2
1 *8
s
S
+
*
s
T
s
I
•s
3
3
-0
E
(O
j§
W
îo
»
<
.e
•g
E
o>
2
*-
B a y ra m /irfufc-ûjıa |
co §>
3
E
2
g
3
X)
T»
S
-
13
"5
|v
21 ot
S
2
risT
a
t
+
'E
1
w,
S
«o
«
tO
E
3
<
+
1E
XI
2
o»
î
-
2
iE
CO
3
*
İŞÇİLERİN AYLIK DEVAM CEDYELLERİ
1 1 1
J
?
m
w 1
<0
■e
1
m
2
•>?
«
E
»s
»
<
-e
"S
e
S
«1
£
J
1 1<
1
E
'oı
1554 yılında çalınıp hangi ustaya bağlı oldukları tâyin edilemiyen m üslüm an bcnnâ jâgirtlcrin isim ve ücretleri
Ahriıed gâgİrd-ı Niko 25-26 4 M ahm ud ,, H aşan 36
Ali „ M ehm ed Beğ 16-17 5 Mustafa* „ M ustafa Zerd ır - 1 5
247
248 İŞÇİLERİN A Y IK DEVAM CEDYELLERİ
1555 yılm a âit sondajlarda ilk defa rastlan an müslüznan bennâların isim ve ücretleri.
(Def, No : 53 ve 60)
No î s î m £ No. İ s i m îo
199 Abdi İskilip 10 246 M ehm ed Ali Amasya [S. 727] 10
200 Abdi Şeydi 10 247 M ehm ed Amasya 12
201 A bdi Y usuf M ustafa 10 AH 6
202 Abdi Zeyrek II M ehmed 3
203 A hm cd Edime [S. 7] 10 248 M ehm ed Kadı 12
204 A hm ed Dede [S. 359! 12 R am azan 8
205 A hm cd Kayteri IX M ehm ed 5
206 A hm ed Sivrihisar 12
249 M ehm ed înoz 10
207 A li îznikmid 10 250 M ehm ed Kadızâde 12
208 Ali Kayseri [S. 294] 11 R am azan 8
209 A li Sivrihisar [S. 481] 9 M ehm ed 5
210 A1İ Vefa [S. 30] 12
211 25 r M ehm ed Sefer 7
AH Tenimahallc 10 252 M ehm ed U rla 12
212 Bayram P iri [S. 698] 9 253 M ehm ed Yusuf 12
213 Balaban A bdullah fS. 7 254 M ehm ed Yenikapı [S. 146] 12
214 D urak Sinop 10 255 M u ra d Bosna 12
215 D ursun Yenibahçe 12 256 M ustafa Mahalle-i Araba 10
2l6 E m ir Niğde [S. 782] 9 257 M ustafa İstanbul [S. 607] 10
217 Em irze Kayseri 8 •258 M ustafa Mahalle-i [S. 88] 12
2 l6 F erhad M . Rüstem 8 M ehm ed Z eJ ^un 2
219 H acı H am za İsm ail [S. 54] 12
2f>9 M ustafa Unkapam 10
220 H acı Osmancık 12 260 M ustafa Vefa 12
221 H am za Sürbger [Ş. 590] 12 261 Kaasım Davutpaja [S. 2g8] II
222 H alil Gelibolu [S. 756] 12 262 Nasuiı Atmevdanı |S. 2^01 12
223 H aşan A li Amasya 7 H aşan 4
224 H a şa n Amasya [b. b^J II
263 N asuh İb rah im [S. 527] 10
225 H aşan H acı Ahm ed 12 264 N ebi M ehm ed 9
226 H aşan Tenibahçe 12 265 Pehlivan Ahm ed [S. 283] 12
227 Hüseyin Bosna 12 266 Pervane Köfiendil 12
228 Hüseyin Bursa 6 A ydın 7
229 Hüseyin înoz 12
267 Pervane Siraz [S. 744] 12
230 İbrahim D ülger [S. 718] 10
Şirm erd 2
231 İbrahim Fener [S. 570] 12
268 Perviz Yenipazar 12
232 İb rah im M ehm ed [S. 719] 12
269 R am azan İskilip 10
233 İbrahim M u rad 8
270 Ramazan. Kayseri [S. 841] 6
234 İskender H ızır bey 10
271 Sadık ■Durmuş 8
235 K a y a M ustafa TS. 44.2] II
272 Sefer A bdullah [S. 427] 9
236 K u rd Silistre [S. 212] 12
273 Sefer Sinan fS. r 8 q ! 12
237 L â tif İb ra h im [S. 266] 12 274 S inan Leh 12
238 M ahm ud Bâb-ı Edime [S. 119] 12
275 Üveys Siyah [S. 114] 12
239 M ahm ud Derviş A li [S. 213] 12 M ehmed 5
240 M ahm ud Karaman [S. 807] 8 276 Y usuf Atmeydam [S. 750] 12
24i M ahm ud M . M im ar 12
277 Yunus Allımermer [S. 479] 12
242 M ehm ed Abdi [S. 604] 7 M ustafa 5
243 M ehm ed A bdullah 11
278 K u rd Köstendil 12
244 M ehm ed A bdullah Balat 12
245 M ehm ed Ağriboz 12 279 Bâli Niğde 7
B — Hıristiyan bennâlar ;
1554 yılı içinde Siileymaniye Cami ve İmareti inşaatında çalışmış olan Hıristiyan bennâ usta ve şakirtlerinin işe iltihak tarih
lerine göre isim, unvan veya memleketlerini, devamsızlıklarının aylık gün miktarları ile işten ayrılma ve tekrar iltihak tarihlerini,
1555 - 1558 yıllarına ait sondajlarda mevcut bulunup bulunmadıklarım ve nihayet muhtelif devrelerde gündeliklerini gösterir
listedir.
isim, unları veya Sondaj yılları
memleket 1 5 5 4
&
3 s
İ
fi i 1 s
.9
a
j £ 3
i
a , ı
"Ö ?
İŞ Ç İ L E B İN
1 1 1 5 5 *
di 9 7 O cak Jj5y O 1 ! < ı£ M 1 J â
» 1 z 1 « 1 -
• Alekai B ü fu k k iic 3 10 9 1 1 3 1 6 1 3 .5 e.. —+ + + +— 10-ıa
4 Andcn K aran a 9 IL 7 r + I 4 12 2 4 -5 Mm + -+ + + + + 4 10
DEVAM
Duka 4
Yorgi ‘4 3
Mi hal 4
Y arg ı 5 -6
N ik a h 5
Duka 5 -6
M a n ol a -3
Y ani 6- 7
K a s l a Fener [S , 20} JC -1 2
1
40 4 13 7 4 4 1 a '3 5 '5 3.5 9=!
4
4
4
A n d on 3-4
21 K o jia M f h o l Balat 2 8 7 1 1 5 l 7 3 5.5 '« 8r - 4 4 4 / 4 4 10- r a
94 K o s ta P a p a z 1 fl 6 1 4 1 J 4ı 4 4 E 4 1 0 -1 2
N ik o la 3 -4 -5
83 K o s ta R u m n o 4 ta 6 1 4 4 4 6 1 8,5 10 21 4 4 4 — 4 — 1 0 -1 2
°5 M a n o l Bosna 1 13 7 « S S 1 S »® 10-19
V ito 4
a6 M a n o l K e fı [S . 16] -t- G 5 7 1 1 2 fi a 4, 5 13 4u 4 4 4 4 4 4 4 10- 1 a
Y ani a -3
4J M a n o l Y an i M irfillu [S . 13] 1 11 B 7 3 ' 4 8 5 6, 5 ■•» 4 4 4 4 4 -r 4 10-19
D im itri 5-7
aE M i h a l İstanbul (S . 6] 4 6 5 1 4 4 -i ıa 1 3, 5 10 3 ,5 » 4 4 I0 -J9
Y ani 3
Y erg i 7
Y ani 6
] s in unvan veya
» 5 5 4 S o n d a j y ılla rı
m e m le k e t
<Bı
â
i 1 | S |
Z a T İ '}£
Ji s j Ocak 1554 l
-a
V>
S
2 Z
5
a
1 1 1 1
1
<
2
T.
k
1
1
s
.a
te J 1 1
5 1
i i
30 M ih a l Y a n i 1 u . +1 s"5 8 ,5 » !0 -!2
M anol 9
Y anı 4 -5
A Y L IK
Y o rg i
35 T o d o r f i u b a s i ç [.V g ] 4 6 3 * 4 2 4 ■2,4 + — 4 1 0 -1 3
DEVAM
T o io g o s 5 -«
A n H ır ya 4 -5
36 T o i o g o s P a p a z [ S . 8] 4 4 »3 4 4 4 4 4 4 4 4 4 — 4 4 4 4 jo -ıa
CEDVELLERJ
M ih a l 5 -6
K e sin 4
37 Y a k im o z Tekfıırsarayt 4 10)3 a ,5 3 4 3n 1 n —1 2
38 Y ani Cebenlı [ S , [ 0] • 7 3 3 : ı e ■ 5 .5 ıo ,5 ıı 4 4 4 4 4 1 0 -1 9
M anol 2 -3
D im itri fi
A le k s i 7
40 Y a n i M a v rn d j 1 11 7 1 2 4 2 6 2 1 0, 5 llM 4— 3 0 —1 3
A le k s i 2
41 Y o rg i D im itri 3 10 ’9 S 5 4 + 1 0 -13
D 'm i t r i 5
Câfer 6
43 Yorgi Fener 4 to 4 1 1 4 4 8 3 4 .5 12 4 »5 ıı 4— 10-12
Sinadinos a
44 Yorgi İvranos 4 8ıs 89 8 + 7 sı 10-12
45 Yorgi Karaköy 4 II 3 a 9u 4-4- 10-12
46 Yorgi Kosta 4 10 + hs t «2 + + -4 - 10-12
t.5 ı
Yani 5
47 Yorgi Nikola 4 9» I4j a 3 4 9 2 4 8ts 4-4- 10-ta
Andreya
İŞ Ç İL E R İN A Y L I K
Manol
5
48 Yorgi Papas ta ~ t -----------
+ »5 i 1 T 3a + + 4-4- 4-4- •f to -ta
Apoşini 2-3
49 Yorgi Polit 2 8 5 a + T a 10 6 ro -4 - 4- to-ra
4 .5 4u
Kosta
5
50 Yorgi Reis [S. it] 4* 6 3 1 a + ı/a 6 6 a.5 . 11 3 >5 ı« + 4- 4-4- 4-4- 4- 10-12
DEVAM
Yani 5-6
Nikola 5-6
CED VELLER İ
5* Yorgi Yani İpsomatya 2 9 6 I TO I a € 1 5.5 I 0„ 4- + 4— 4- 10-ıa
Dimitri 4
3 Şubat 1554
17 Şubat 1554
Ağustos
Z
Kasım
S
1 Aralık
1
Eylül
Mart
| Ekim
S
S d s â ş “s
co 0 ! -i 1 1 I I
56 Andreya Balal t 3 12 t 1 4. 4. -4 - 4-4- 4- 10—K2
4 5 3 .5 3 .5 u
Manol 6
Dimitri 6
Andreya 3
İŞ Ç İL E R İN A Y L I K
79 M anol Eyüb + 6 + + ‘6 3,5 10 4u 4- 4- - 4- ıo - ıa
Y orgi 3-4
80 M anol M atyoz 4 6 1 + + + 13*1 + 4- + — 1 0 -ıg
DEVAM
82 M ihal Kosta 2 4 9 1 7 5 ıt ,5 6lt 4-4- 4- 10-12
C E P YELLERİ
Yorgi a
85 N ikola Kadırgalimanı 4 6 t 4 5î 7 4- 4- 4- 4- 10-12
Sivadinos 3
86 N ikola M ihal Kefe a 5 + + 3 7 «3 «3 4t 4- 4- 4- 4- 4- 4- 10-12
M anol 2
87 Petroz Kefe 1 6 a + 7 5,5 10 4h 4- 4- 4- 4- 4- 4- 4- 10-12
88 Y ani M ihal + +1 +s 3
ıs n —+ 10-12
£ S
M ayıs
Ş ub at
A ralık
N isan
s
O cak
M art
Eylül
s jjj co
1
3
cJ - 17 Ş u bat 2554 < 1 i s S İo o s
â Ş
n N n N m
2 ** S
i t t» 4 4 4 4 4 ti 4 4 4
ta i 7o lO l T ı i o
+ + + + + +
+ + |
+ + + + +
+ + + + I + + + |
+ + + i' + + + + +
+ i + + 1 + + + + + +
+ + + + + 1 + + + + + I
V;
« 1 s * - 4*
*
s
+ UJ u,g 2 2 eo M
“ “
tfl m ■o m ,n
İP ■o •#
” “
" <£>' « = - - - - - *7
!? + » + “ - « - “ co - - o
=! - - + « - » - + m - 4* * •■O
+
m w + + m Ol «O 4- ın ■«t* m to
■o
“ + + <0 + + CO
» + » « - »
« * - *• - oı - - » « » "
eo » ? - + eo + 2 » » « » - “
+ ■*> + + + + + +
-
g
.e
o n ik o z B d b -ı Kim
E
o sko B d b -ı E d im i
ih a l Y o rg i B alat
1 £s E
a n o l B d b -ı A ya
| 4
s V
-5 .3 ;§ i £
k< e m
I*
•a
Ş e T i
•c •s -a E z £ § £
o •a E
g î E 3- T? c
"o "o
i 1 1 F 1 c c ff S •o M R ■F 'fi
$ Q , 3 *3 S ‘i j2 a Z X * s s i £ a 1 s Z £ S * s >* s S s S n
2 o* ş - ş ş- -2 2-
” = ş s § i l
ş
258 İSÇİLERİN AYLIK DEVAM CEDYELLERİ
Sl-Ol I
BI-OI 1
Bl-Ol |
I 10 -12
10 -12
10 -12
10 -12
10 -12
(=5w ) 2 2 2 2 2 2
3-4
r - •4” î ı T
tŞıpptmjD - o
i T
|
8^1 + + + + +
+ + + I +
İSÇı + + + 1 + +
1 +
+ 1 1 + 1 1 + +
■o 95?) + + + + + +
+ 1
+ + + + + +' + + + + +
essı + 1 + + + + + + + + +
jp r^ v -
3 <5 ■* •4" â
O 2
a
a
a a a
UUSKX 1 5 “ * 2
■n
tnp[3 m S S S •»? a 3 s
s* 3 a
101*3 - “ » - - - ” « “ " -
sojsnŞy
» S 2 2- » - to -
= - =
-S.
znurtnaj. + + + - -
c? - - - - + - - + »
r ırejızvfj « - » - » " “ “ - + - - - »
•# -
UBS!N - “ - " - ” - + “ - - -
» " ■» tO *- » » » - «
- - e
+ + ■+ + * •4" « + ” » ”
jvqn§ * » * « + *
jp»0
1
1
J
İsim, unvan veya
•1
!
İstanbul
_3
memleket
■5
2
2> •a
1 1 j= 1 2 1
i Mihal
■r 1 -&
o < § 3 3 « 2 1 s
ç «o e ! £
JŞ •fi 'S •o « S <5 >
3- Z, 2
Ja e E c rt £ •a c
w £ £ £ ıS v> £ & S £ £ i £ 2 £ >* £ £ £ 1
•otf « ıs 'S 1 g* g F> ş % £ % g
2 2 h 2> §• 2" %■
'43 Y orgi A ndreya 2 10 + 11 . »6m + + 10-12
144 Y orgi B ursa 3 6 4 4 j 3 ‘3 6 5.5 9» + + + + + + 10-12
M arko 7-5
'45 Y orgİ D im itri B a la t + 2 + 2 + 4.5 10 3î + + + + +— + 10-12
146 Y orgi İn o z 2 1 + I ‘4 + a + + + + 10-12
'47 Y orgi Ligor 4 8 4 5 7 + 1S «6 5.5 3.5 8 .. — + + —• + 8-9
148 Y orgi M üştaki 4 « 1 2 12 4.5 13 6,1 10-12
K osta 5
149 Y argİ N ikola B a la t + +11 2.5 2 4 4 22 + + , + + — + + 1 0 -ıa
A ndreya 1- 5-4 û
M anol 5 G
150 Y orgi N ikola Bâl>-ı Edirne s 10 5.5 3 a ‘5 4 6« + + +— + 10-12
Y ani 2
5
' ' Y orgi N ikola Rodos + 5 3 : 3.5 6 ,s +— +— +— 10-12
«52 Y orgi Seldnik 1 11 4 ı„ —+ 10-12
'53 Y orgi Siyah P atrik 3 5 « t 1 + 6 6,5 8. 5a* + + 10-12
A ndreya 2
«54 Y orgi Y uvan + 7 4 3 r 6 3.5 9u + + 10-12
3 M a rt 1554
T em m uz
A ğustos
(Akçe)
K asım
A ralık
Ş u b at
N isan
Eylül
M a rt
O cak
1 .a
s
tn 3 M a r t 1554 S â a s a K
Vasil l
168 A ndreya Yorgi 6 6 5.5 8 ., + 10
3
A Y L IK
K osta
169 Apostol B a la t 10 1 + 2 1 7 5>5u + + 10-12
H aşan 5
8j.
CED YELLERİ
Yorgi 5
N ikola 6
«75 D im itri E reğli (S. 27] 10 3 2 3 «.5 «5 3.5 5.5 > **4 H— +— + 10-12
Yorgi 4
176 D im itri Istcm ad B â b -ı A ya 15 7u *2 6 6 « 12,5 8u —+ 10-12
îsîm , un v an veya
m em leket > 5 54 Sondaj 'y ıllan
>S>
Tem m uz
S ıra N o.
H aziran
Ağustos
K asım
A ralık
Î î
Ş u b at
N isan
EylUl
M a rt
3 M a r t 1354
10 \
2
1W 3 s S S lâ
201 Ergiros Fener 5 2 + 1 + 10 2 3.5 8„ —+ ++ 10-12
Yorgi 2-3
Dimo 2-3
203 Ezgur Zeylun 8 4 + I 1 + 1. ++ ++ + 10-12
İS Ç İL E R İN A Y L I K D E V A M
Kıryaki 6
Yani 1-2
D im itri a -4
207 Istafan A ndon 10 2 3 5 9 12 5 4.5 ro „ — + 10-12
D uka 6-7
C ED YELLERİ
N ikola 5-6
208 Istefan Sultanham am t 11 2 I 2 3 6 3 6,5 8» ++ ++ 10-12
Yani 2-3
Dim itri 3
5 10-12
210 Istem ad Kadırgalim anı 4a*
211 lstem ad K efe >3 4 2 3 1 6 6 12,5 10 4u 10-12
Yani 1-2
Y ani 6
SJ5 K ir y a k i Tenim ahalk i! 3 5 6 0 9 9 .5 e >5 la 7t< 4 4 4 4 4 10 -12
F e tro z i
10 -12
4-
1
S I ’, K î r y a k o s Ipıom atya 10 s 4 3 3 7 ll i ,c »
fl 'S K a m n in o z Y a rg ı 9 5 6 3 4 7 6 fi, 5 4 4 4 4 4 4 1 0 -1 3
D im itri â
2 21 K o s t a B S b -ı E dim e «I n u3 3 4u 514 + 1. 4 4 4 10
Is le is n 5
M ih a İ 5 -4
227 K o s t a Karam an 4 - IO
S ıı
220 K o s ta K a r a y a n . LAnga 6 1 4 4 , 10 - 12
23a K o s ta M anol B e n li S a a, 4— 10
231 K o s ta M c n a k i a, 10
23a K o s ta M ih a l SulumanasCır S 7 4 a ,5 1 6 fl 3 9u — 4 - 4 1 0- 1 2
İ s te m a d 5 -'
a 33 K a s t a N a r de 13 R 7 D 3 7 4 3 ,5 ] n 's 4 4 4 4 4 4 ıa -1 a
A n d re y a 2-3
a 34 K o s t a P erali la 5 1 6 4 sı 0 10-11
D uks
' 3 e
İ s im , u n v a n v e y a
« 5 f 4 S o n d a j y ılla rı
a 3
2 e 3 •a
:a ~
t ■j 3 E 0
S •fl i i
S 3 M a rt 4 5 5 4
1
0 w- û 1 1 i £
i,
<
T.
W a <3
tA 1 ? r> Ş }
11
3 3 7 K o s ta TenimaJıaUt 7 * 2 1 5 £ 6,5 10 '1 0 - 1 0
7 6»
Y ani
3 -4
n g8 K o s ta Y o rg i İstanbul a 4 3 7 1 11 ,5 6 15, 5 J2 „ 4- — 10 -12
3 3 9 K o ıta Y o rg i P a trik 6 «ıs 4ıo 4 8 ,5 0 ,s 4 4 4 - 10 -12
2 ac L â n b r i n o s B 4 b -t Eyûb >> > 2 3 2 7 . 6 Sn - 4 ıta - ıa
İS Ç İ U B İ N
V n rjı
« -3
8-4 1 L i g o r Fener 12 0 a 5 fl
7 1 6 .5 S» 4 4 4 4 4 1 0 -1 3
A n a , ta s
e
A Y I .TV
7 ı,5 4 ,5 8 ,t
AJ e k si 3- 2 - 3
3^6 M a n o l Atm e^danı 9 3 « 3 3 fi 7 5 ,5 9 ll 4 4 4 4 10-12
a 4 7 M a n o l Bclıu 9 >5 4 i 6 SI 4 4 4 — 4 10-12
240 M a n o l B e n l i
5 T 4 4 12 1 6 ,5 10 5ı* 4 4 4 4 4 4 10-12
Y ani
7 •
A li
S
2 4 9 M a n o l Cebtali 6 1: e 7 4 13 4 4 4 — 4 10-12
8 50 M a n o l B â b -1 E dim e 7 12 i 8 e fi 3 7 ,5 9« ------ h 10
S5i M a n c l B â b -i E £ n IO j , 10
252 w " m ı] G l â v e 9 4 a a ' 7 6 ,5 Su — 4 4 4 4 4 4 10-12
8.43 M a n n l I s t e m a d M 8 4 1 • fi 4 ,5 1 İsı 10-12
554 M a n o l Kadırge limanı M 9 5 5 11 9u 4 — lû-ta
255 M anol K arakaj 10 4 5 2 +» + + + + + + + 10-12
356 M anol K osta V arle 9u 10
257 M anol B â b -ı K um 10 3 a« »I 6 +11 —+ 10-12
258 M anol K üçük 5 *»» “ ıo « —+ 10-12
K om ninoz 3
259 M anol Polimnoz [S. 21] n + + 3 + 4 5.5 6» + + + + + 10-12
360 M anol Rodos 8 8 3 I 2 6,5 6» —+ —+ 10-12
261 M anol S a n 9 4
» u 10-12
Yorgi
3
İŞ Ç İL E R İN A Y I K
262 4
M anol Sivadînos 6 : I 7 10 6 ıo ,j + + 10-12
263 M anol Sulum anasttr 8 3 2 3.5 6 2 4.5 8jS + + + + + + + to-12
D im itri
3
264. M anol Şahin 10 4 3 6 3.5 + + . +— + 10-13
Yorgi
3-5
Y ani
DEVAM
1
365 M anol Yani 9, I + 9 1 4at 10-12
266 3.5
M ıhal A U m erm er 8 + . 2 6 + 10 3. 5u + + —+ 10-12
CED VELLERİ
M anol 2
267 M ihal BaJat 10 3 + 1 3.5 4.5 6 aT + + + H- +— 10-12
D im itri 2-3
26B M ihal Boyacı 3 3
10 2 9 +u 5.5
IS IIM + + + + + + + 10-12
269 M ihal Ç ah-ı Zincir (Zincirlikuyu) 10 4 4 3 3 + ıa 10
370 M ihal B d b -ı E dim e 1. 3 8 6u + + 10
271 M ihal Ekjİnoz 7 4sı
II + m4 6„ 10-12
273 M ihal B â b -t E ğ ri 13 3 1 1 3 8 I 7.5 lOu 10-12
273 M ihal Gelibolu 13 7 4 9 3 ıM + + + + + 10-12
274 M ihal K urnaz 10 4 2 ı/a 7 3 3.5 14 *7 + + +— 10 -ıa
Yorgi 2-3
H aziran
Ağustos
(Akçe)
&
M ayıs
A ralık
Şubat
s
I
O cak
Eylül
E kim
s
« 3 M a r t 1554 -
S
S
.9S
2 £ â i s fi fi
275 M ih al Papas 6 + 3 7 3.5 7 4 + + —+ 10-12
D im itri 4-7
M anol 4
N ikola 4
376 M ihal Reis 13 3 a 5 . 4.5 8„ " 4.5 6u 10-12
T odor 5
277 M ih al Sultaahamamı 11 7 1 1 + 3. 5u + + + + jo-12
278 M ih al Teftfur 12 s 4 3 10 +* 1#ıo „ ++ + + + + + 10-12
D im itri 2 -3 -4
379 M ih al Tiryaki 3u 10
200 M ih al V arle 5u 10
2BI M ih a l Y ani B â b -t E dim » 6 2 + 4 1 9 3 4.5 9M ++ 10-13
Y ani 1-2
202 M ihal Y ani Nallunyazm a 4 7 + 4 + 6 4.5 II 4h + + + + + 10-12
D im itri a -3
3B3 M ih al Zçylun 15 6 3.5 4.5 I n 6,5 8» +— 10-12
2B4 N ikola A ğ rib o t 6u » lt 10
Pareskeva 5
385 N ikola A llım sm e r 10 8 a 3 4 9 4ıı + + + + + 10 -ta
Yorgi 3
286 N ikola D im itri Fener 10 1 6 + 10 a 9.5 9<ı + + +— 10-12
287 N ikola Fener 2 + 1 + 6 4.5 II» + + + + —+ 10-ıa
Yani 4-5
288 N ikola Golata 10 + 1 + 6 I ı„ +— + 10-12
389 N ikola H ristodİl 12 + 4.5 6 8.5 8», —+ + + 10-1
Todor 4
ago N ikola K osta P atrik a I 1 I 4
” - 6 1 3.5 7 4u +— 10-12
M anol 2
İŞ Ç İL E R İN A Y L I K D E V A M
Y orgi 3-2
298 N ikola Sofya 65, ”5 10 3ı« 4- 4- 10-12
P anayot M anol 7 ıı +— 10
303
304 Pareskeva B a la l 6 5 a 5.5 II 4»5u 4- 4- 10 -12
CED VELLER İ
3<>5 Pavlo B S b -t E d im e 10 + 2 3 + I,, ,a 3.5 11 2« + + 4-4- 10-12
A hm ed 4
Y akob 5“ t
tO
İsim , unvan veya
m em leket *554 Sondaj yıllan
Gündeliği
H aziran
Ağustos
(Akçe)
2
1
Aralık
M ayıs
' Ş u b at
Nisan
§
Eylül
O cak
M a rt
§
i & § s 1 i?
i L
m £
M ehm cd 3-4
D uka 3-4
332 Y an ı B a la t 6 4-, *5 II 12.5 4 -u + 4- 4— 10-12
D uka 3
333 Y ani Bursa 6 4 4 4 10 4 8,5 !*tl 4 - 4- 4- 4- 10-12
334 Y ani D im itri E d im e 10 +7 5
t4*ı ıı 10-12
335 Y ani D im itri H trsi 4u 4
— - — 4- IO
İS Ç İL E R İN A Y L I K
34* Y anı Fener 9 +11 , , 3ji 10-12
Yorgi 3
343 Y ani Fromed 9» #1*M +— 4- 4- 4- 10-12
İlyas 3
343 Yani Galata [S. 33] »4 + 3u 10-12
DEVAM
Kosta ]
CED YELLERİ
346 Yani İstanbul *3 1 • 8 9,5 10„ 10-12
Dimitri 5
347 Yani îstem ad 9 1 1 8,5 9u 4- 4- 4- 4- 10-12
Yorgi 5
34a Yani îstem ad B â b -ı E d im e 10 *10 10-12
349 Yani îstati 6 I 9 2 6 J »5ı s 10-12
350 Y ani Kocadcresi 10 4 + 7 4,5 8u 4- 4- 10-12
35* Y ani Lâvde 7 *10 ’4 3 7,5 6]! 4- 4- 4- 4- 10-12
Ezgur 10-12
358 Y ani Lefter 11 4 3 *tı 10-^12
353 Y ani M anol B â b -t E d im e JO 5 8» 10-12
354 Y anı M ihal JlmçydamCS. 23] 9 ■ 4 + 4- 8 *5 5,5 8„ IC - 1 2
Ağustos
(Akçe)
1
Aralık
Ş ubat
N isan
O cak
Eylül
M a rt
Ekim
9
s
w 3 M a rt 1554 1 i M
ip s a 1
D im itri 5
Kosta 2
• ■ 1 0 -1 2
385 Yorgi Ohri 7 3 5 ».s 7.1
Yani 3
a 1 10 ıo „ +— +— 1 0 -1 2
387 Yorgi Fervczan it 3 5 3 8,5
a a ++ + + + + + 1 0 -1 2
388 Yorgi Polİmnoz 12 ,# «1 9 7 S.5 9»
ICosıa 4
Yorgi Pctrom cd 9 sa >1 I ıo lt IO
389
1
a î
Nisan
Aralık
1 £ 5 G S «a
S 3 Mart 1554 3 i
0 w- • s I i < ! 3 1 «o Ş ş I ı
394 Yorgi Vitamoz [S. 38) ıa l 2 4 9 — 10-12
3 7 4,5 •3 u +
Aleksi
a- 3
Nikola
4
395 Yorgi Yani Mart 13» J ,2 4- «a
’u 8» 10-12
39b Yergi Yani Rodos a rM ıo-ıa
397 Yorgi Yani £tylw1
ISÇİLEbJ n AYLIK DEVAM
9 a 6 2 *2 8 f„ + + —+ 1 0 -1 2
398 Yorgi Yavri 9 2 • 2 6 1 11
3 6,5 4u —+ ++ 10 12
399 Yorgi Yedikule 5 +. 1 0 -1 9
Todor
4
400 Yani Çak-1zincir (2 inctrlikuyu' 7 ■ 1 a ■ 8 9 5.5 9u 10 -1 9
401 Manol Dimitri 1
3u “ + IÛ
ıy Mart 1557
402 Aleksi İpsomatya 5» 12
403 Aleksi Möta
404 Andon Nikola
6
2
+.
+.
12
tö
e
405 Aıjdon Ohri 6 3 + a 3 II + 13 JÛ 12
406 Andon Yani Balat 4 3 4 6 4 7 4 .5 u + + +— 10-12
Andrcya
9
407 Dimitri Benli 6 a 4 5 +. ‘2,5 u ++ + + 10-19
9
408 Dimitri Duka 9 1 1 s 6 2 ÎO
7 4.5 4» 19-12
Yani
6
409 Dimitri Islemad I» ” 4- >0 >.< »r„ —+ to-xa
410 Dimitri istem ad More 5u 10
411 Dimitri Mihal 3 I t 4 + IO 1 Il«, lO-Ct
7.5 + + ++
Duka
İSÇİLERtN AYLIK DEVAM CEDYELLERİ 273
2 S 4 (-
V
2 es O)
" 222o ş 2 ” 2 î
m
I l I 2I r 2s ı
+ +
+ + ı
+ + +
I + + i + l + +
+ + + + + + + +
+
+
+ + l + + 1
+ + + + + +
I
* -
"
o eo 2 c? * 2
s S S + us 3 ?
a
+ + +' en
“ ” " -
s - - - - - - <0 <0 eo + co
+ - - - „ + ” - - -
s" - * +
4 » - - - -> « - + » + - » "
» + - " - - - “ - + - + » - - + -
+ ** - M - « en - o> en
» - * “ » " -
•+ ■o •* İs
1 | ■ $
s | tij .-a
i e> ■ S, Ö
I §
0 } § M •£ £ -o
S
‘E ti 1 "£? 1 ‘S
•s .C i
§•
5 ”
■v § Q £ | 8 1 1 E J 1
1 i S £
£ <
e.
•n e <§ i - s S £ *
s .0 •s M•a £ c 2 ~ ”5
Nikola
Manoİ
a
|Todor
E
J 2S- £ â 8 §• § T? JS J: rS â
|Yani
Yani
‘i E 'i E •a S %
S Q 2 S S Q M i £ 1 i 2 £ %1 S S z
C3
2 5 5- 5 *• 5* 5- 5- I i l I s 1 ç 3 §
274 İŞÇİLERİN AYLIK DEVAM CEDYELLERİ
10-12
| 10-12
sı-oı
cı-oı
lo-ıa
, ıo-ıa
| ıo-ıa
10-19
81—01
(°*w) 2 r 2 2 2
ÎÎÎPpnCO 0 - £ t i » « I » » -
I
8^ ‘ + + +
.C İ 551 + 1 1 1
1 + + +
+ + +
9SSt 1 1 + + +
+ + + 1
+ + + +
+ + + + +
6SSı + i + 1 1 +
+ Î 1 +
JPI“ V ”
a s M
tnıre^f s 1 2
S s s § -ŞL
topia
s
mtxa » + " + + + " - •« «
sojsnSy - <C = O) t - » »
zntmnajL « i s o £ " + - -
UÇJİZEfJ •» - « » - « - " ” - * «
- 2 » ■e- " - « - en
« - »
* * -
jaqn§
5fK>0
1
l
Îsîm, unvan veya
*8
|
memleket
E h
£ «S £ 1
Sınadinos
a i
§ ■y
Ş T? 1* •s s i
i2| £ 1 | .fes E 5
3 S 5
•c 1 < 1 s s ■ç
C JŞ •S a 5
1 ti 1 ti
i
S *& > *g s e3 e c
§ .i
z 2 «9 3 z Z £ z £ co 5 (S £ s > >* < 1 >- £ £ >< Q
•o m B Jtg ırt %
5* S 5 1 i İ: î i 1 î 1 5 5 1 5
45* Yani Yorgı Bıib-ı E ydb 4 5 a 5 + 8 7 9,5 **« 10-12
Mihal
4 -5
452 Yorgi A U m erm er (bataneî) 2« ++ 12
453 Yorgı A kkerm an 3 5 1 *8„ —+ 10-12
454 Yorgi Dimitri B Sb-ı K u m 4 + + 2 +» M+ u ++ T + 10—12
Andreya
3
455 Yorgi Duka 5 + a t 1 3.5 O,, —+ +— 10-12
456 Yorgi Kepj (batancî) 4 *5 3« «8 +u asa 4 »5 « ++ 10-12
457 Yorgi B û b -ı K um 3 *. + t 1., sı2 0„ —+ 10-12
Dimitri
27S
47 * Kona Kara Dimitri 2ao
276
|
Haziran
|
Ağustos
(Akçe)
Kasım
Aralık
Mayıs
Ekim
Şubat
Eylül
Ocak
Mart
S s %
S s
2 4 M a r t 1554 £ £
1
31 Mart 1554
5° 9 . Mihal Gelibolu 4- tl 4 +u 12
510 Nikola Dimitri Bâb-ı Kum + 4- 4u 4- 4- - 4- 4- 10-12
7 Nisan 1554
Ağustos
5§
Kasım
Mayıs
Şubat
Nisan
■a
Ekim
Mart
Eylül
•557
§ t 1 |
v> 7 Nisan 1554 O 1 8 S 0 i
553 Yani Fapas Yenimahalle + 3 3 8 + 14 +— ++ 10-12
554 Yani Todor Balat 3 ıs »*ıo +7 ++ 12
Duka 4
555 Yorgi Avlcnya + 4 *x *1 3.5 10 37 10-12
556 Yorgi Bahadır 8 3 I 'f i 7 4 6,5 6» 10-12
İŞÇİLERİN AYLIK DEVAM CEDVELLERİ
Perv&nc 3
Kosta J
557 Yorgİ Dimitri Bâb-t Kum 6 j, <6 •2 4,5 !2 u 10
558 Yorgi İnebahtı + + 3u 4ıo + 17 6
559 Yorgi Manol + S4 *7 +14 12
560 Yorgi Mudanya + 14 5
561 Yorgi Fapaz 9 5 5 6 3.5 ıa 10-12
562 Yorgi Sarı n >5 1 2 8 ı ı .5 +5 3u ++ ++ ++ + 10-12
563 Yorgİ Yani Balat >9 +7 ++ ++ +— 10
14 Nisan 1554
598 M ih al Y uvani 5 ■
6 3 ■ 6.5 " 4u — + 10-12
İsim , u n v an veya to
m em leket 15 5 4 Sondaj yılları
£>
Tem m uz
H aziran
1
Ağustos
II
| A ralık
1
Ş ub at
Eylül
Î co
M a rt
Ekim
ÜL »e
2 i s
in js in
w 14 K ısa n 1554 O
s W 0 £
1
9 * 1 + 6 6 3,5 8„ ®3
+
a a 12 k
+
607 T o d o r Selânik 4 5u 12 m
608 T orna Ipsom alya + +17 10 3
609 Yakim oz Rodos 1*1. + + ■" 's
6 :0 Y ani D im itri Ldnga 8 9 12 2,J + + —+ 12
A ndon 6
611 Y ani Kosooa 6 3ı 12
612 Y ani M anol Lânga 9 + +7 10-12
613 Y ani M ih al E ySb 6 1 3 + 6 2 2,5„ + + 10-12
614 Y ani Negüs 4ıı 12
015 Y ani N ikita 10 5 * 4 9 497 a’a 8 ,. —+ ++ ++ 10-12
D im itri 4
616 Y ani Siyah M id itlu
1
1 + 2 + 6 10 +« 10-12
+
K iryaki 2-3
lîC ft I R t N A Y LIK DEVAM r n i ' iu n ı an
» ifL ü fiJ AYLIK DEVAM CED VE İLERİ
(aîW) 2 2
l a p ım a
2 s : - : 2 2
5 - 2 - " ■ 2 2 2 2
i î ' -
+
i i!» 1
1
+
+
gî«. + + 1 I
1 1 + -t 1 +
J
+ -+ + + + + + +
ses- f + + :
1 1 1 1 +
*H“ v * ■ s
= 2 aü J
”
&
£ s s
f ” s * s
ifllsnŞv • u. 2 + ? - + «D "
zıunuıaj. - .» + + - ■ " +
r ■ ” - - - ' >n + -
“ ■"H
t
nA«j\] ’ "• + » + + + - 1 H- >rj „ - - " |
OHIfj + + + + + +
ueyı
»*I"S
»■JO
|
"a i Sİ £■>
e 1
ci * E =a
§ 'S.
k
.1
J § |
i
£ i s
H >h >J- w 3
3w 4< & E E
B
.E 8 i 1 i jjİ S
4?
t
(2
o.
1° S
i
i
jj s «3 S i
ş H £ -6 £ 1 i t-
£ •â & t C "C c •0
iM ı
‘E 1 E .g- p E> f I 4 1
* "İĞ i 1 | E "e i
> £ > > > £ > < s < ö p 1 p a S □ A i İ H s
«N «IS %
ıo £ ir I s S ü? J» i jp to
t, s
658 T odor M a rt ıo n 12
Y ani
660 Y orgi S iro z + 4 a +, 12
ı a M a y ıs 1554
664. D im itri B d b -t T o p 2 1 3 +M 12
D uka 4
666 İsk ender Erm eni + 17 ı«a 7 4 3.5 9, 5» —+ —+ —+ IO
Y orgi 3
674 M ihal Tenikapı 13 +u + + —+ +— 12
+ 12
707 D im i ir i Halat ı .5 ?
IH 12
708 D im îtri K arac a
711 D im itri S u b a s iç 5ı 7
E
7)5 D im iu i Yani Bâb 1 Tap 4ı
M ıh al 5
1r
+
1
[
-+ 4 6 3 ı,5s«
i
?15 E v ren Karaman
716 E y vat Karaman +T 4fi 5 3 .5 44 4 4 - 4 9
725 N i k o l a K i ey a k ı tu ,a
726 T a f lo ^ f l r ı Sivas 4 2 4 j 9
730 Y a n i P e tr o z 1, - 4 4 4 9
731 Y a n i V iy a koz 3 3 8 7 3 ,5 7
t
lîim , u n v a n v ey a
m e m le k e t 15 5 ^ S o n d a j y ılla r ı
G ü n d e liğ i
T em m uz
İ c
(A k ç e)
N is a n
§ ■a
e
•r. s H a zira n 1554 1
O
| S
S 1
■
s i
3
w
1
b) d 1
î % S
ç.
732 Y o rg i Itte m a d
12
733 Y o rg i M ih a l
1 + 7 1 3 .5 8» 4 — G
734 K n . t a BAb-ı Edime «1 10
S H a zır ar 1554
735 D im itri N ik o la
5 -s 0 6 5 g 10 ı , 5, 10
İSÇİIEEİIM A Î1 IK
739 A a fi ,2
74° M ih a l V an i AUımrrmet i 2, 6
741 Y an i A Jebi 4 11 12
74= Y o r g i A ğrihaz
4 u =,5 4 1 10-12
743 Y o rg i İs le fa n o s
to - ıa
'.4Z Y o rg i Y a n i
4 h 14 u 4 — 4 — 10 —! 2
16 H a zira n 1534
745 D i m i t r i M id iU u 4 » 4 — 19
748 İs ie fa n Y ani
4 Sı 12
747 w 'h a J Dimitri 4 sı
R a d î ç İstanbul
4 11 12
7 « T o d o r A m asya
4 n 4 4 4 4 4 12
750 T c m 3 Y o rg i
4 » ıa
751 Y ani K o m n in o z
"1 4 ıı 10-12
752 Y am M anol P a tr ik
4 6 ta 1 4,5 6„ 4 4 4 — 12
753 Y ani M atyoz +u • JO-I2
754 Y ani Sinadinoj + +1S 12
755 Y an i T ı r hala . +n - 12
756 Y orgi Y ani İpsem atya + st 12
D im i iri 4
23 H a zira n 1534
İS Ç İL E R İN A Y L I K D E V A M
760 K am ninoz K efe + +i 12
761 M iha! Y ani A tm eydanı + >s [2
762 M ihal Y ani B a la t + +1 II
763 Paraskevi Galata + + 6 r 3,5 8„ + + 8-9
764 Y orgi N İkola B a la t + 3 »o 3ta 12
765 Y orgi P a p a M anol + 6 6 3 7.5 10 4,5u 12
7 T e m m u z 1554
CED YELLERİ
A ndreya 3
M anol
4
767 A n dreya K trkftp n e 3 13 6 +« 9
768 D im itri M ore +M 12
769 İsteian Tedikule - 4 7 +u +— +— 12
Y orgi
5
770 M ayıs Urgüb 4 2„ 6-7
771 M ihal B ursa + 11 10
14 T em m u z 1334
H aziran
Ağustos
K asım
A ralık
Ş ub at
E ylül
eo
N isan
Ekim
O cak
M a rt
l
İŞ s § m
U-) 1O s|
14 T e m m u z 1554 î
Y ani 4
776 M ihal Fener (batanet) ' 8 14 *î3 4. 5» +— II
T odor 3
777 P etraki B a la t ' 311 12
M ihal 2 û
8
778 Y ani K aram an [S. 36] ’ 1 +s ■
21 T e m m u z 1334
785 E y v at K ayseri • . 1 6 3 3 * 7 S
7B6 K azan cı B a la t 3.5 9 3ir +— 10-12 E
s.
M ihal 2
3 8 T e m m u z 1554
795 M u r n d Ankara * 7 + 1» 4 4 + 9
p
796 M u r a d Sivas a 4 n 1 1 4 11 4 + 4 ~
P e t r o Eyüb d d ; 10
797
79S Y o rg i U z g u r 4 + a ıa
4 Ağustos 1554
Bc q A l e k s i İstanbul 6 1 6 ,5 11 19 4 -4 - 4 4 4 -— (
j^ n d rty a 4
803 I s t e / k n Rodos ân 4 — 1a
804 IC o 1 i a I s tc m a d 4 , ıa
S 05 M ifc a J I j i e f a n 3ı + — 13
806 M i h a l Kayseri [ S . 3 1 ] 6 7 4 ,5 8 .1 4 — - 4 9
K a s ta f
8o3 Y a n i D i m i t r i A f idi!lu 6 3 sc + 4- 4 4 4 11
809 Y a n i V o s il 4 ı 4 ıa
A n d re y a 5
B u Y u v a n Eyüb 4 -1 ıa
Sİ Ağustos 1554
8 ıa A ndan 6 fi 4,5 8„ 10 -13
A ı g u r Bdb~> Edirne 6 i„ 10 -1 a
f i '3
8 14 K Jry ak ı Y a n i 4 sı ıa
fl, 5 M İh a l BnU l + 11 II
2S1
F f Y a n i K o s t a M a h n llt-i K um 4u ' ta
292
is im , u n v a n v e y a
» 5 5 4 / S o n d a j y ılla n
m e m le k e t
i
T em m uz
*
1
3
A ra lık
U]
5
s 8 Ağustos i £54 8
O
I
0 > • 1 2
s
.a
&
1 a
3 1
< £
1
U X
S
% ş
i l a ı
l !
S i7 K o s t a Ipsomatya 6 o ıa 12
81 8 M ih a l D u k a 4 sı 1a
83 M i h a l Y a n i <£eyiun 4 31 13
f is o M ih a l Y o r g i Rodos 6 3 2 >5 31 1 0 -1 3
P il T c d n r İstanbul 6 ı., 1 1
8a a Y a n i F a v lo 4 „ 4 — ıs n
s E ylü l 1554 ş
fla jj D im itri G c n c a l '»1 10
15 E ylü l s 554
fi .12 D im itri Y erg i 3» — 4 to
0 39 1 5t u t i N i k o 10
9ıa
034 M a n o l P a trik ı :a 10
035 T o d o r K a yseri { S . 3 4 i 1 3 ,5 8„ 4 — £
f l^ s Y a n i P a tr ik 10
S ıt + — 4 —
037 Y o r g i Kayseri t 9 10 1 4 ,, 4 + — + 10
sa Eylül 1554
eo
Sondaj ılları
İsım, unvan veya «554 >&
Tem m uz
H aziran
Ağustos
§ 1 İl
Aralık
M ayıs
Z
Eylül
1 I
Ekim
Nisan
I 1
O cak
s
1 ....
S 13 E k im 1554 U> A
0 s
w
Apostol 3
s o E k im 1554
«u 10
660 K osta Kırkfepne
Aleksi 5
861 M anol N ikola ÂUımermer 3 9ıı ++ 10
10 K a sım 1554
8„ 10
872 Aleksi Kosta
D im itri 7
M anol 4
8., 10
“74 M anol M uton
İŞÇİLERİN AYLIK DEVAM CEDVELLERİ 295
2 o «i s 2 o co 2 *
+
1 +
m
\
|
|
1|
Kosta İstanbul
Manol Dimo
jş
i
E E
1 'S» 'S 1 *s‘E •&
£ £ O 1 £
ır>
co co co £ « g
296 İSÇİLERİN AYLIK DEVAM CEDVELLERİ
1554 yılında çalışan ve han g i ustay a bağlı oldukları tesbit edilemiyen H ıristiyan bennâ
şâkirtlerinin isim leri ile kayıtlı old u k lan defterlerin n u m aralan m ve ücretlerini gösterir liste.
B/ı
İlk defa 1555 yılı sondajlarında rastlan an H ıristiyan b en n âlan n isim ve ücretleri ile m üte
akip yıllara ait sondajlarda m evcut b ulunup bulunm adıklarını gösterir listedir.
(Defter N o. 53 ve 60)
I Ü c re t
m %
2 İ s i m S 2 İ s i m i ® £
881 ’ Andora. Yorgi 914 D im itri M ihal Fener 6
882 Asılbeğ Karaman + — — 9 915 D im itri Molve + — — 12
883 A ndreya D im itri — 916 D im itri Papas Bâb-ı kum — + -1- 12
+ 12
884 A ndreya Rusçuk — — — 4- 12
+• 11 917 D im itri Patrik
885 A rslan Budak 9 918 D im itri Petroz 12
886 A rslan Urla 8 — + + 12
9 X9 D im itri Rodos
887 Angel Eğrikapı 10 920 D im itri Selanik 12
888 A ydın Tekneci 7 Yanı 4
889 A yvat Pesenek(?) 10 921 D im itri Yani Bâb-ı Eğri 12
890 A yvat K örepe 7 922 D im itri Y ani Balat 12
891 A yvat Bahşi 8 923 D im itri Yorgi Midillu + — — 12
892 Ayverdi Budak 8 924 Dım o Selanik + + — IO
— — + 12
893 Bağcı Karaman 8 925 D uka Balat
894 B ahadır Budak 7 926 D uka Yaru II
10 » 3 w m y
e î s î m S? 2? ■o Z İ s i m 2? 2? 2?
Z £ £
945 K ir y a n o s îp s o m a ty a _ + + 12 989 T o rn a în o z 12
946 K i r y a k i Y e n ik a p ı 10 990 V a s il K a y s e r i 10
955 K o s ta Y a n i tn o z 12 998 Y a n i D u k a B a la t 10
983 S e fe r Z ın d ık 7 1027 A n d o n B a la t + + — 12
984 S e r g is H ü d â v e r d İ + — — 7 1028 A n d o n Y o rg i M id ilh ı + — — 12
| Ücret
<0 CO P r- w «
[ »558
i s i m 59 w i s i m
’Z, 2 . - P Z ? î ti
1033 D im itri Y ani MidiUu IO 1068 A ndreya Narde 10
1034 D uka UJın 10 1069 A ndreya Patrik 12
1035 K iryaH D im itri Yenikapı 10 1070 A ndreya Y ani Langa 12
1036 Kosta Silivri 10 1071 Angel T o d o r Balat + - 8
1037 Kosta Y ani 12 1072 Asilbeğ Karaman II
1038 M anol Langa 12 1073 A ydın (Karaman*) 8
1039 M ıhal Ereğli + + — 9 1074 B udak Ankara 10
1040 M u rad Inebeğ 8 *075 D im itri D uka Midillu 4-------- 10
1041 Nikola Karaman + + + 10 1076 D im itri M ihal Eyüb -j-------- 12
1042 N ikola Melid 10 1077 D im itri Mosko 8
1043 T o d o r Tekfur 10 1078 D im itri Kosta Midillu + + 1 5
1044 T ra n d afil 5 ü - ı Eyüb + + — 12 M anol 3
1045 Yağm ur Karaman 10 1079 D im itri N ikola Bâb-ı Edime 12
1046 Yani Hersi 12 1080 D im itri Nikola Papas 12
1047 Y ani îstem ad 12 Kosta 6
1048 Y ani K osta Balat [S. 40] 12 Nikola 5
1049" , Y ani K um lu 12 1081 D im itri Yani Nikola Moton 4
1050 Y ani M ih al Gelibolu 11 1082 D im itri T o d o r Selanik • 10
1051 Y ani Jvlanol Midilin + 4- 4 12 1083 D im itri Y am ak 12
1052 Yanı Siroz 10 1084 D im itri Y ani Kayseri 8
1053 Yanı i'odo r lenımahalle 12 1085 Dim irrİ Y an i Muion 12
1054 Y ani Yorgi Hersi 10 Todor 4
1055 Yorgi A ndreya Mare 12 1086 D im itri Yani Patrik -i------12
1056 Yorgi K am iç 8 1087 D im itri Y ani Şeytan 12
1057 Yorgi Paleolog 8 Todor 5
1058 Yorgİ Silivri __ — 4 12 Yorgi 5
1088 D im itri Yorgi Papas 12
1089 Dökücü Karaman 10
B/2 1090 Dım o Mora 10
1091 Dim o Yorgi 10
ilk defa 1556 yılı sondajlarında rast- 1092 Dim o Y uvan 12
lanan Hıristiyan bennâların isim ve üc-
retlerı ile m üteakip yıllara ait sondaj
1094 D uka Yorgi Papas 12
la rd a m evcut olup olm adıklarım gösterir
1095 D im itri Yorgi Balat 12
1096 Hiisrev Köysen 7
(Defter No. 85 ve 94) 1097 îly a Lefter 12
- Yorgi 4
S 1098 îstefan Kayseri 7
1099 îstem ad Balat 11
1059 Aleksi Yorgi Eyüb 12 1100 îstem ad More 9
1060 Anastas Yorgi Midilin 10 IIOI îstem ad S a n 10
1061 A ndon M ih al Balat 10 1102 Istrati Eyüb + +12
1062 A ndon Yorgi Balat 12 1103 îstem ad Gelibolu 12
10S3 A ndon Y ani Ohri 10 1104 îsta ti K efe Balat 20
1064 A ndreya Fener + 8 IIO5 İsta ti M anol Bâb-ı Yahudi 10
1065 A ndreya Galata 12 Polimnoz 5
Andon 5 1I06 îsta ti Nikola Selanik ------ f- 10
1066 A ndreya B â b -ı kum II 1107 îsta ti Yorgi 12
1067 A ndreya Langa 12 D im itri 5
® t Ej co g
S İsim !? ö £ isim ^ î p
t- ce £
|Ücret
i s i m ğ i s i m
R
>n 1n
£ s 3
1191 Y ani Molove 4------” 1235 H ü d âv erd i Ürgilb 8
1192 Y ani M ihal Patrik 11 1236 K örepe Amasya 7
” 93 Y ani N ikola Silivri 12 1237 Buharis Karaman 8
” 94 Y ani Panayot Gelibolu 12 1238 Bâli Kayseri 8
” 95 Y an i T od o r İpsomalya 12 1239 Bâli Sivas 4---- 10
1196 Y ani Yorgi Bâb-ı Edime d------12 1240 D im u r Karaman 10
” 97 Y ani Vasil Midilin + +10 1241 D İm itri Andon 12
1198 Y ani Yorgi Tenikapı 12 Y ani 3
” 99 Y ani Yorgi Yenimahalle 12 1242 D İm itri A ndreya Balat 9
1200 Yorgİ Ağlinoz Hersi 12 1243 D İm itri A ndreya 12
1201 Y orgi Anapolu 12 1244 D İm itri Benli Balat 12
1202 Yorgi Andon Altımermer 12 Aleksi 1
1203 Yorgi Andon Nallua.yar.ma 12 1245 D İm itri Çatladıkapı 12
1204 Y orgi Belgrad 12 1246 D İm itri D uka Karaman 12
Yani 4 Petroz 5
1205 Yorgi Benli Balat 10 1247 Alagöz Karaman ---------b 12
I206 n Y orgi .-»LyU- Yorgi 5
1207 Y orgi Çukurbostan 12 1248 M ihal Y ani Balıkpazan 12
1208 Y orgi D İm itri Akkeman 10 1249 M ihal Yorgi Patrik + + 12
i2og Y orgi Dİm itri Atmeydanı 10 1250 M ihal Yorgi Eyüb 10
_ _ K _ v
Ü cret
’Z t s i m £ 2? P ^ 1 s ı m S5 Ü? p
A — Müslüman necearlar :
9 Aralık 1553 —31 Aralık 1554 tarihleri arasında Süleymaniye Külliyesi inşaatında
çalışan Müslüman Neccarlann iltihak tarihlerine göre isim, ıınvan veya memleketlerini,
ücretlerini, kayıtlı bulundukları defterleri ve müteakip yıllara ait sondajlarda mevcut
bulunup h n l ıın T n a d ıltla rm ı gösterir liste.
Sondajlar
No. İ s i m »o (O ücr
defterler «O 10 U-> £0
•O
İO m ırt m
M ehm ed 4
ı9 _ A li Kefe 1-42I1 + + + — 10-12
20 - A li Yenibahçe 1 -7 ; 10-42/2 + + + 4- 10-12
M ehm ed 3
21 - Ö m er Ali 1 -3 ; 10-23; 30-42/1 4- + — — 10-12
22 - Ferhad Arabat t - 2 ; 4 -4 2 /2 4- + — — 10-12
H ürrem 4
23 - F erh ad Yenibahçe 1 -7 ; ıg -4 2 /2 + + + 4- 10-12
24- K aasun A bdullah I-IO 10-12
25 “ K aasım (M .) Çavuş 3-41 9
26 - K arabasan lembatıçe I 10-12
27 - L u ttı lenıkapı 1; 7 -40 + + — 4- 10-12
28 - M ahm ud Okmeydanı 1 -1 4 ; 27; 29-31 — + 4- 9
29 - M ehm ed Edime 1 -1 5 ; 17-31; 38-42/2 4- + — — 10-12
3 0 .- M u rad (M.) Sultan 1 -1 4 ; 27-42/1 8
31 ~ M ustafa Okmeydanı ı - 3 ; 3 0 -4 2/2 + — _ — 9
32 - V eli H alîfe 1-42/2 -f — — — 10-12
M ustafa 6
M ustafa 5
Rüstcm 5
Hüseyin 5
33 - Y usuf Abdullah 1; 4 -2 5 ; 32-42/2 _u 4- 4- — 10-12
34 ~ Y usuf Zcrd I - I 2 ; 40 10-12
6 Ocak 1554
35 - H aşan A bdullah 4 - 7 3’ ” -2 4 ; + + - - I0-T 2
20 Ocak 1554
36- Y usuf M acar 5 - 7 ; 23-40 9
27 Ocak 1554
37 - JCara Hüseyin Arabi 6 -2 0 ; 23-3O 10-12
Sefer 4
17 Ocak 1554
38 - F erh ad Okmeydanı 8 -39 4- _ _ _ 10-12
39 - M u rad M ehm ed 8-4O 4- — — — 10-12
H rS5f
40 - Behram İstanbul 9 -40 + + _ _ 10-12
41 - .Pervane A bdullah 9 -3 2 10-12
42 - C a'fer Okmeydanı 9 -4 0 + 4- 4- — ıo -r2
43 - Şeydi Jb'emıhı 9 -1 4 ; 24-40 10-12
44- Abdi Mahalle-i Selim 9 -2 3 ; 25-33 + — — — 10-12
45 - F erhad Kosova 9-21 4- 4- + 4- 10-12
46- K a ra Hüseyin D avud 9 -2 7 ; 29, 31-40 + + 4- + 10-12
Hüseyin 7
47 - K a ra M ustafa Üsküb 9 -1 4 ; 31-40 10-12
İSÇİLERİN AYLIK DEVAM CEDYELLERİ 305
Sondajlar
K ayıtlı bulundukları
No. t £i m m m co Ü cret
defterler m 10 10
LO «o 1 m
îlyas 5
M ahm ud Bâb-ı Kum — — — 10-12
48- +
49 - Veli Manisa 9-42/1 10-12
îlyas 7
3 M art 1354
17 Mart 1554.
Sondajlar
K ay ıtlı bulundukları
N o. İ s i m co Ü cret
1
İSSSI
defterler m
S m
24 M art 1554
88 - H aşan A hm ed 12 II
89 - Süleym an (M .) Sultan 12-31 10-12
90- M ustafa A bdullah 12 IOr-12
91 - M ustafa Y usuf 12-14 10-12
AH 3
92 - Y usuf Okmeydanı 12 9
31 M art 1534
93 ~ Sinan Zerd 13-35; 41-42/1 + + + + 10-12
94- K aasım İnsüğez 13-39 + + + + 10-12
7 Nisan 1554
95 - Hüseyin İstanbul 14-23; 27-40 4* + — — 10-12
96- M ehm ed A bdullah 14-25 + — + — 10-12
14 Nisan 1554
97 - Behram Gümriikhane 15; 17-39 + — __ — 10-12
98- H acı AH Sürbger 15-18 10—12
H am za 5
M ustafa 5
99 “ H aşan Okmeydanı 15-40; 42/1 + — — — 10-12
C a'fer 3
100 - Hüseyin Mora 15; 27-41 10-12
28 Nisan 1554
IOI - A hm ed Sürbger 16—18; 22-26 10-12
102 - A hm ed Çerakcı 16-28 + — — — 10-12
Ga'fer 4
IO3 - N a z a r Kayseri 16-36; 38-42/1 + + — — 9
104 - V eli Taşköprü 16-40 8
105 - Y usuf Gürâni 16-18 io -1 2
106 - Y usuf Mahalle~i Selim 16-40; 4 2 /1 -3 2 /2 10-12
107 - f i î h a n Kaasım 16 5
S Mayıs 1354
I08 - İskender A bdullah 7 -42/2 + — _ + 10—12
IOg - D em ir İstanbul 17-21 10-12
IIO - F erhad İstanbul 17-40 + — — — 10-12
12 M ayıs 1354.
m - F e m ıh (M .) Çavuş 18-19; 21-33 1 0 -1 2
İSÇİLERİN AYLIK DEVAM CEPYELLERİ 307
iğ Mayıs 1554
112 - A hm ed M ah m u d 19-32 IO -I2
113 — H aşan Çorlu 19-30 IO -I2
114 - H aşan Siyah D avud 19-20 10-12
2 Haziran 1554
115 - F erh ad Sürbger (M .) Çavu? 20 10-12
116 — H aşan Sürbger 20 -2 9 10-12
g Haziran 1554
117 - H aşan Eyüb 21-23 10-12
118 — K em al İstanbul 21-22 10-12
16 Haziran 1354
119 — H üseyin Sürbger 22-23 10-12
120 — S in an Mahalle-i Selim 22-32 10-12.
121 - A li Sufi Sürbger 22-23 10-12
M ustafa 5
122 - F erh ad Ahmedpaşa 22 -2 5 — — — + 7
123 - M chm ed Mustafapaşa 2 2 -3 0 — — + — 10-12
124 - M a h m u d (M .) Ahmedpaşa 2 2 -3 2 ; 35-37 + + + + 10-12
M chm ed 4
23 Haziran 1554
125 - H a y d a r Mahalle-i Gedik
Ahmedpaşa — — 8
23-43/1 + —
7 Temmuz 1554
126 — H aşan Mora 24 + — — — 10-12
127 - A li Ala.man 24 -4 0 10-12
14 Temmuz 1554
128 — H a r H am za 25“ 35 + — — — 10-12
I2g — M ustafa Siyah Bâb-ı Edime 25-40 10-12
îlyas 4
130 - Y ahya Ahm ed + — 10-12
25 -3 4 — —
28 Temmuz 1554
131 - H üseyin Gürânt 27-32 + — — — II
132 — Sinan Aksaray 27-35 10-12
Osm an 3
4 Ağustos 1554
133 - Bayram Okmeydanı 28 10-12
134 ~ H üseyin A hm ed 28 10-12
135 ~ O sm an Gürâuî 28-39 — + — 6
7CF İSÇİLERİN AYLIK DBVALt CKDVEILBRj
18 Ağustos 1554
'44 - Uamaıan Üsküdar 30-40 1 0“ 1 2
1 Eylül 1554
M5 - Mnrsd Abdullah 33-40 I 0“ 1 2
146 - Ynnus (M.) Mimar 33-39 — — + 4 10-12
Yusuf 6
347 - Kemal Mehm«d 33-32 10-12
M f hmpH 6
6 Ekim 1554
-4* - Mustafa Sulumanasüı 35- 42/2 4
’ 43 “ AH Sulumanastn 35 - 42/2 7
1 5 0 - Yahya Abduljah 35- 42/2 — - 4 — 10—12
k3 Ekim 1554
20 Ekim 1554
152 - îervâne Tenibahçe 37- 42/2 10-12
353 * îlyas Kefe 37 - 42/2 10-1 2
27 Ekim 1554
jn Kas\m 1554
355 ~ Hüseyin Kastmpa^n 39- 42/2 “ — — 4 10-12
24 Kasım 1554
356 - K aasım Yembağçe 43- 42/2 4 4 4 4 10—12
357 " îerhad K rr dereni 41 - 43/2 IO-J 2
İŞÇİLERİN AYLIK DEVAM CEDVELLERİ 309
22 Aralık 1554
159 - H acı A li H alîfe 43/1 10-12
1553 ve 1554 yıllarında çalışıp hangi ustaya bağlı oldukları tâyin edilemiyen M üslüm an
N eccar şakirtlerinin isim ve ücretleri.
A /ı
İlk defa 1555 yılına a it sondajlarda rastlan an M üslüm an neccarlann isim ve ücretleri ile
m üteakip yıllardaki sondajlarda m evcut bulunup bulunm adıklarını gösterir liste.
% £ » S 40 t" e©
m £S
No. İ s i m - - i? Î3 No. İ s i m in S i? â
160 — A li A bdullah 12 181 — V eli Edime 12
161 — A h m ed Ohri + + + 12 182 — Y unus MustafaPaşa + — — 12
162 — D urm uş A hm ed H-----------12
163 — F erh ad Kalenderkane 12 A/2
164 — F erh ad Unkapam 12
165 — H a c ı A hm ed Kasımpaşa 11 İlk defa 1556 yılına a it sondajlarda
1 6 6 — H acı Derviş 12 rastla n a n M üslüm an N eccarlann isim ve
ü cretleri ile m üteakip yıllardaki sondaaj
167 — H a a M ehm ed Seyid 12
la rd a m eveut bulunup bulunm adıklarını
H aşan 5
gösterir liste.
1 6 8 — H a a M ustafa 12
169 — H aşan Bosna 10 183 — M . F erru h (M .) , w;
170 — H aşan Kefe 10 M ehm ed Beğ -f- + ] 11
171 — İsa İznik 10 1 12
172 — M ehm ed Gürânî 12 184 — M ah m u d Temşehir — + 4
173 — M ehm ed Izjdknâd 10 185 — E m irze Kefe 12
174 — M u ra d D ülger + + + 12 C a 'fer 6
175 — M u rad İstanbul + -{------ 12 186 — H a a A li 12
176 — M usa Kırkçejme 10 187— İb ra h im A bdullah 12
1 7 7 — N asuh Kalenderhcme 12 188 — lly as Mamsa 9
178 — Pervane Eyub 12 189 — Behram Ga'fer -f~ + 12
179 — Sinan H aşan 10 190 — Derviş Üveyiz -j------- 12
1 8 0 — Şucca Solak 12 191— Süleym an Solak 4---------12
310 İŞÇİLERİN AYLIK DEVAM CEDYELLERİ
ID A/4
N o. İ s i m î l k d e f a 1558 s o n d a jla rın d a ra s tla
n a n M ü s l ü m a n n e c c â r l a n n is im v e ü c r e t
192 — S e fe r F en er
l e r i n i g ö s te r ir lis te .
193 — S e fe r S iy a h -----f- 12
194. — Y u s u f K a d ı r g a l i m a n ı N o. î s i m £
+ - İ»
195 — A li D a m ip a ş a -----h 12 217 — Bahşi İnebolu 12
196 — M c h m e d A y a s o jy a -----h 12 218 — M ah m u d Yenibağçe 10
197 — M u s ta f a S iy a h H a ş a n + + 12
219 — F erh ad Gulâm -ı 12
ıg 3 :— M u s ta f a D a v u d p a ja -f---- 12 İb ra h im 7
ıg g — M a h m u d Y e m h is a r i + + 12 220 ■ — Y ahya Bâb-ı tob 12
R ıd v an 6
1556 y ılı s o n d a jla rın d a ç ık a n ve H üseyin 4
u s t a s ı t â y i n e d i le m iy e n ç ır a k la r . 221 — M ehm et H am d i 12
222 — M ahm ud Gürânî 12
A li jâ k ir d - i M c h m e d 4
M ehm ed 7
A li „ V e li 8
2 2 3 — Am irzc A li 12
G a'fer 5
A/3 224 — R am azan Bâb-ı tob 10
225 — A hm ed A bdullah 7
î l k d e fa 1557 y ılm a a it so n d a jla rd a
2 2 6 — Alagöz Gelibolu 12
rastla n a n M üslüm an n e c ca rla n n isim ve
H ızır 7
ü cretleri ile m uteâkıp yılda m evcut
227 — M ustafa Bâb-ı Edime 12
b u lu n u p bulunm adıklarını gösteren liste.
22 8 '— Behram Davudpaşa 12
A bdi 5 229 — C a'fer Daoudpaşa 12
jıo ; 230— H ay d ar Tire 10
200 — İdris Yenibahfe + (12 231— H aşan Yenibahfe 12
201 — Y usuf Yenibahfe + IO 232 — H üseyin Tire 12
202 — Süleym an (M.) M ehm ed 8 M u ra d (M.) m ezbûr 8
203 — H aşan Bursa 12 233 — H ızır H acı H aşan 12
204 — H üseyin Yeniçeri 10 234 — H ay d ar Daoudpafa 12
205 — H abib Yusuf 12 2 3 5 — H ızır Yenibahfe 12
206 — Süleym an Aksaray 12 236 — R üstem Kasımpaşa 12
207 — F erhad Kaasım 12 237 — R am azan Edime 12
208 — M ehm ed Ga'fer 7 2 3 8 — Y usuf Bayezid 12
209 — Ayaş Aksaray + 12 R am azan 5
210 — B aba Ali 12 239 — Sefer Siyah 12
M ustafa 5 240 — Ali Galata 12
211 — M ustafa Bosna 12 241 — A li Bâb-ı Edime 12
212 — M ustafa (M.) D avud + 12 242 — A li Davudpaşa 12
213 — M esih İstanbul 12 243 — A li Selanik 12
2 1 4 — Y ahya Bâb-ı tob + 12 244 — A li H a m z a 9
R ıdvan 5 245 — Geyvan Aksara)) 12
215 — Y usuf F erh ad 9 246 — F erh ad Tire 10
216 — A li Istinye 12 247 — M ustafa Siyah Tire 12
İb ra h im 1
248 — M ustafa Mora 10
1557 yılı sondajlarında çıkan ve
249 — M ehm ed Em irze 12
ustası tâyin edilemiyen çıraklar. 250 — M ehm ed İzdin 12
H aşan şâkird-i Veli 7 M em i 4
İsm ail „ H aşan 6 2 5 1 — M ahm ud Moton 12
F erhad „ Kaasım 3 Yorgi 6
İSÇİLERİN AYLIK DEVAM CEDYELLERİ 311
| Ü cret
N o. İsim.
1
262 - H a şa n usta ( ı a 7»x44î
252 — M ah m u d Yenüâsarî 12 (155
253 — F aik (M .) Sultan 12 M ahm ud 144
254 — F erru h A bdullah 12 263 - H ayreddin H am am ı 127
255 — V eli A bdullah 12 264 — M ustafa Edime 127
256 — H u rre m A bdullah 12 265 - Gâ'fer P îrî Galata 127
257 — H üseyin Errekeş 12 266 - P îrî' Sefer 127
258 — G eyvan Abaza 12
267 - N asuh Mahalle-i Muşta•
259 — H üseyin Çerkeş 12
fupasa 127
260 — H ızır Çerkeş 12
268 - Sefer M im ar 127
1558 yılı sondajlarında çıkan ve 2Ög - F erh ad Çerkeş 127
ustası tâyin edilemiyen. neccar çırakları 270 - Süleyman Bursa 127
Y usuf şâkird-i Ferhad 10 271 - H aşan Ali 127
M ehm ed „ Solak 8 272 - H acı Yunus 127; 144
A hm ed „ H aşan 273 - A hm ed Yenibakçe 127
7
İsm ail „ H aşan 274 - b in an Çerkeş 127
7
A li „ V di 8 275 - M ustafa Eflâk 127
Veli „ Ca‘fer 7 276 - H acı AH M . Keşfi 127
277 - N asuh Ali Tire I2 7 .s7
278 - H ay red d in Semeri 127; 155
A/5 279 “ M ustafa Cebeci 127
Puvantaj ve sondaj neticelerine göre 280 - Y ahya Yenibahçe 127; 144
tesbit edilen n eccarlarm dışında k alan 281 - M ah m u d Tire 129
ve Süleymaniye Külliyesi in şaatın d a parça 282 — A hm ed Kefe 144
haçına veva götürü ala ra k çalışmış olan 283 - Y usuf Yenikisari 144
M üsîim an neccarlarm isimlerini ve kayıt- 284 - M ehm ed Solak 144
k bulundukları defterlerin nu m araların ı
gösteren liste.
D efter N o. P arça başına çalışan ve ustaları
N o. İ s i m
tayin edilemiyen çıraklar :
261 - AVımp.ti u sta (ser-neccâr 127
M ahm ud îd ris şâkird-i Ali
K urd A hm ed „ Sefer
B — HIRİSTİYAN NECCAKLAR :
9 Aralık 1553 - 31 Aralık 1554 tarihleri arasında Süleymaniye külliyesi inşaatında
çalışan, hıristiyan sengtıraşlann iltihak tarihlerine göre isim, unvan veya memleket
lerini, ücretlerini, kayıtlı bulundukları defterleri ve müteâkip yıllara âit sondajlarda
mevcut olup olmadıklarını gösterir cetveldir.
Sondajlar
K ayıtlı bulu n d u k ları
No. t s i m r-' Ü cret
defterler in to co
m »n
«r? «e> İn m
s Aralık l j} 3
— Franko Fener 1-3 6 ; 39-40 + 10-12
Todor 3
2 - K osta Bâb-ı Edime i , 9 -3 9 _ _ + + 10-12
312 İŞÇİLERİN AYLIK DEVAM CEDVELLERİ
Sondajlar
K ay ıtlı bulundukları
N o. İ s i m <£> Ü cret
defterler m t»
m m m
i? i? i? i?
T odor 4
3 ~ M ile Yove Arabai 1—6 8
4 - Nikola îstem ad t 10-12
5 ~ Y ani K arabaş t-2 9 ; 4 J-4 2 /2 10-12
D im itri 3
6 - Y ani N ikola K ilârî 1-2 10-12
7 - Yorgi K ozm a M errm m eti ı;- 4 2 /ı 10-12
27 Ocak 1334
8 - Yorgi N ikola Arabai 6 -1 4 8
3 M art 1354
9 - D im itri K araca 10-11; 1 5 -2 9 ; 39 10-12
Yorgi 5
10 - Sinan Erm em 10-14 10-12
H am za 4
K ara c a 2
II - K osta Erm eni 10-14; 3 6 -3 8 ; 40 + + — — 10-12
12 - M anol Galata ro -1 5 ; 24-25 10-12
17 M art 1554
13 - ig o r Akkerman 1 1 -1 4 ; 31 10-12
24 M art 1354
1 4 - A nton Frenk 12-19; 42/2 + + + — 6
Petroz K aplan 12-19; 2 7 -3 0 5 4 2 /1 -4 2 /2 8
16 — D im itri Kosta 12 5
17 - M atyo Frenk 1 2 -1 9 ; 25, 27-42/2 8
18 - M anol Kosta 12 7
31 M art 1554
19 - Petroz Rodos 1 3 -1 5 ; 1B-39 — — + + 10-12
16 H aziran 1354
26 - Petko Langa 2 2 -2 4 — — + — 10-12
A hm ed 4
7 Temmuz 1554
27 - D im itri Patrik 24 -3 6 10-12
28 - M anol Fener 24-32 10-12
29 - Y akob İskender 24-25 — — — + 10-12
23 - Pareskeva Akkerman 16-32 + + — — 10-12
12 M ayıs 1534
24 Pareskeva Balat 18 10-12
13 M ayıs 1334
25 - Yorgi M id illi 10-12
Y ani 2
İŞÇİLERİN AYLIK DEVAM CEDYELLERİ 313
7 Nisan 1554
20 - M u rad E rm eni 14 10-12
14 Nisan 1554
21 - D unik Erm eni 15 10-12
22 - Yagob P açad u r 15 10-12
Devletşah 4
4 Ağustos 1554
30 - D im itri Petroz 2 8 -2 9 ; 3 1 -3 4 ; 36-42/1- IO—I2
/ / Ağustos 1554
D İm itri Petroz Arabai 29-30 10-12
31 “
32 - D im itri Mutan 29-31 10-12
Y ani 2
D uk a Midilli 29-31 10-12
33 -
M ihal 5
/ Eylül 1554
10-12
34 — M an o l Midilli 3i
z j Eylül 1554
Pavlo Bâb-ı Edime 32 -3 4 10-12
35 -
36 - Yorgi Aleksi Silivri 32 -3 4 10-12
6 Ekim 1554
37 “ D im itri Bursa 35 9
38- Yagob Sulumanastır 35-42/2 + + — + 10-12
M u rad 4
A hm ed 3
M anol Çukurİostanı 35-42/2 + + --------- 10-12
39 "
A li 6
13 Ekim 1554
24 K a sm 1554
Köse Frenk 4 1 -4 2 /i 8
43 “
15 Aralık 1554
B/I
İT % g
İlk defa 1555 yılı sondajlarında rast N o. İ s i m i? ? îo
lan an Hıristiyan, ncccarların isim ve üc
5 9 — Y o r g i E m ily a n o s 12
retleri ile m üteakip yıllardaki sondajlar
M anol 2
d a m evcut bu lu n u p bulunm adıklarını
Bâb-ı Aya
60 — M a n o l F a a ııl 12
gösterir liste.
61 — Y a n i Akkerman 12
2*— ea V 62 — Y a n i K o s ta II
N o. İ s i m i? j? «D O
6 3 — K a r a c a Vize 12
6 4 — î s t a t i P o lim n o z
45 — Sergis S ıılu m a n a stır -------- -h 12 12
AH 65 — Y o rg i İ s ta ti 10
7
M ustafa 6 6 — N İk o la Galata 12
4
46 — Yorgi M üştaki 12 6 7 — M a n o l S a n d ık ç ı H------- 12
68 — V a s ıl M a n o l
47 — Y ani Molve 12 12
48 — N ikola D im itri 12 69 — F ran çesk o F re n k + — 6
Y ani 2
49 — Yorgi Kırkçeşm 12
B /3
50 — M anol Siyah Ktrkçeşme 12
İlk defa 1557 yılı sondajlarında rast
5 i — Niko L anga 12
lan an Hıristiyan N eccâriann isim ve üc
retlerini gösterir listedir.
B/a
N o. İ s i m ________ Ücret
İlk defa 1556 yılı sondajlarında rast
70 — D uka Fener 12
lan a n H ıristiyan neccarlan n isim ve
ücretleri ile m üteakip yıllara a it sondaj
la rd a m evcut bulunup bulunm adıklarım B/4
3
g ö s t e r i r lİ te . İlk defa 1558 yılı sondajlarında rast
52 — M u rad Sulumanashr 12 lan an H ıristiyan N eccâriann îsîm ve
53 — M anol Papas -j-------12 ücretlerini gösterir listedir.
Y o rg i 3 71 — Y an i Pavlo 12
54. — I s t e f a n Burlaç 12 D im itri 2
55 — Vasil Akkerman 12 72 — Y ani Bolu 12
56 — Y ani D im in i Bâb-ı kum 12 73 — Y aküb E rm eni 12
57 — D im itri Bâb-ı kum 12 Ga'fer 6
58— K osta Fener -J-------ıa F erh ad 3
B /5
P u v a n ta j v e S o n d a j n e tic e le rin e g ö re te s b it e d ile n n e c c a r la r ın Hışı-nda k a la n v e
S ü le y m a m y e K ü Jliy e sin d e parça başına v e y a götürü o la r a k çalışm ış o la n H ıris tiy a n
n e c c a r la n n isim listesi.
No. İsim Deft er No.
7 4 - H üdâverdi Serlds 127
75 - S aran d a Fener 127
7 « - Sefer Sulumanasttr 129
77 - K osta Yani İlyoz 129
7 8 - M ihal Nalluayazma 129
79 “ D im itri Halat 129
80 ~ D im itri D u k a Karaman 129
81 - D im itri Ereğli 129
82 - Serlds Erm eni 155
8 3 - Sefer U sta 155
I5 5 5 -I5 5 8 y d lan
XV. H A D D A D L A R
A — M üslüm an hadâadlar :
9 Aralık 1553
1 - M ustafa M ehm ed 1-41 + + + — 10-12
A hm ed 1-4.1 5
Nikola ı-u 5
H aşan 2 -13 5
D anrino 15-23 5
M ustafa 3 3 -4 i 5
M übarek 41 5
Pervane 4i 5
2 - Süleyman Sofya (Gdm ân-ı
‘Acemi) 1-41 + + — — 5
3 - Y usuf Abdullah. 1-41 10-12
M ü b arek 1-41 5
Y uvan 21-24 5
Haşan 31-35 5
Vılço 39^40 5
4 Şubat 1554
4 — M ustafa A bdullah. 7-39» 41 10-12
îstefan 7-1 2 , 13» 29,3 4 -4 1 5
İb rah im 12 5
M em i 12 5
Istem at *4-33 5
H üseyin 31-41 5
7 Nisan 1554
5 — Y unus A li 14—4,1 m
O ru ç 14-41 5
316 İSÇİLERİN AYLIK DEVAM CEDYELLERİ
Aldıkları
1554. yılın d a kayıtlı mevcut bulunup bulunmadıkları
ücret
İ s i m
oldukları defterler m
i§ iş S 1
Ahm ed 14-41 5
H aşan 4i 5
ff Ekim 1554
6 - M ustafa H a a Ilyas 4- _ _ — 10
35-41
M ehm ed 35-41 5
Y usuf 35-41 5
Ilyas 41 5
10 Kasım 1554
A /l
ilk defe. 1555 yılı sondajlarında rastlanan M üslüm an h a d d a d la n n isim ve ü cretleri ile m üte
akıp yıllara a it sondajlarda m evcut bu lu n u p bulunm adıklarım gösterir liste.
Derviş M ustafa + — — 10-12
Ali 5
M ihal 5
Sefer M ustafa + — — 12
M ustafa 5
îstefan 5
Afi
İlk defa 1556 y ılı sondajlarında rastlanan M üslüm an h a d d a d la n n isim ve ücretleri ile m üte
akip yıllara a it sondajlarda m evcut bulunup bulunm adıklarım gösterir liste.
to -M ahm u d Tokat + — 5
M ustafa 2
M ustafa 2
n — H a m z a Tokat 4- — 3
M ehm ed 2
Veli 2
A/3
İlk defe 1557 yılı sondajlarında rastlan an M üslüm an h a d d a d la n n isim ve Ücretleri ile m ütea
kip yıla a it sondajda m evcut bulunup bulunm adıklarım gösterir liste. 123
12 - M ustafa N asuh 5
M ahm u d 2
M ustafa 2
13 — M ustafa M ora 5
M ehm ed 2
İskender 2
İŞÇİLERİN AYLIK DEVAM CEDVELLERİ 317
A/4
. İlk defa 1558 .yılına a it sondajlarda rastlanan M üslüm an h a d d a d la n n isim ve ücretlerini
gösterir liste.
14 - M usa Sivas 5
M ustafa 2
Kasım 2
15 - Derviş M ehm ed 12
Hüseyin 5
K arlı 5
B — H ıristiya n kaddadîar :
g A ralık 1553
1- A ndıeya N ikola + + — 7
M anol 1-41 5
îstefanos 1-19 5
îstefau 20-23 5
Dimo 25-29 5
S e fe r 30-41 5
2 - K osta M ihal 1-27 + — — — 10-12
Nikola î-2 4 , 26 5
M em i 1-16 5
Yorgi 12-26 5
3 - M anol Y ani 1-27 10-12
Y ani 27 5
Nikola 1-13, 18, 25 27 5
Dim o 13 24 5
Kosta 14 28 5
Y ani 14 27 5
4 - Nikola K ir 1-7 10
Istefan 1 -7 5
K İr ı-7 5
5 — Y ani Frenk 10
Nikola 5
6 - Y ani Yorgi ı-i0j 27~4r -f- + — — 10-12
Andreya ı-ro 5
Nikola 27-41 5
Hüseyin 28 5
Kosta 29 5
M ihal 30 5
Yorgi 36 5
K aaam 41 5
aıa İS C İ M R İ N A Y II K DEVAM c m v iT J ^ E R İ
5 5 5 - I5 5 B y ıl lt n «nn»1aîlfl*-ı*'
m e vm * V ulıınııp hıılunınnr ılrlstn
15 54 yılın d a kayıtlı
5ı n
d d u k ları HrftnrlcT
îs tf m ad 39^o
Manol 4> 5
7 — Yergi A le k s i 1-47 4 — — 3 0 -3 2
Mıia! 7-41 5
V erg i r-^ 3 5
fl - V e rg i is tid a n 1-41 4 4 — — 30 -32
K oata J -4 1 5
Yani 7 - 41
Sefer 4' ü
g — Y e ngi K o sta 3-32 4 4- — 30 -3 2
Yani 1- 77 5
P fh r a r n 2 - fl 5
T irrûtri 8- 31 S
V o rg i 2 7 - 2g t
Tiiknla 3 0 -3 1 S
3a - Yoıgi Yani 1 - a g *f - — — — 30 -3 2
H a şa n ı-ıa
M ilisi ] - 32: 8 26 5
lbıaJıim 1 -l€ 5
Yani
M rm i
n
N iio la a S -ag 5
3 ° Aralık 1553
n - n im itri K .o n jç 3- 3o 10-32
Nikola 30-30 5
30 Ocak 1554
İS — Y ani T em a 5-4 1 4 — — — ! C - 12
Dimitri 5-A
Yani 5 -12 5
M a ık a 13-4 >
3 Ma* 1^54
13 — Mauol Halat 30-33 10
K o s la 30-31 5
T odoı 30 -1 1 5
A h m rd 32-31 5
V) Mart 1554
14 ~ Y a n i Dedo 1 1 -36 ı c-39
N iiala 31 -26 4
H ü se y in 22-26 fi
*R Nisan 1554
15 — Y an i M ıh al 10-32
Anricn 1 6- ı 7 5
Y ani n
sE Temmuz J554
16 - Kosta Karaca 27-25 3 0-3 2
Yakub 27-25 5
İSÇİLERİN AYLIK DEVAM CEDYELLERİ 319
M üslümanlar :
Sıra
N o. İsim K ayıtlı bulunduğu defter No. Ü creti
ı — A li M ustafa 8 -9 6
2 — Aİİ Akşehir 10-19 6; 7
3 - M ehm ed Ahi 10-15 7
4 — M ustafa Kayseri 44/1-46 7
5 — Hüseyin Kayseri 4 4 /u 8
6 - M ehm ed Kayseri 50-561 60 7
7 — H aşan Yunus 53-59 6
8 - M ehm ed H ızır 57-59 7
9 — A li A m avud 76/1 6
ıo - H am za Abdullah. 7 6 /III-7 6 /IV 8
ıı - M urad A bdullah 76/111-78/1 8
12 - M ustafa A bdullah 7 8 /I; 1 0 6 /III-1 0 6 71 8
13 — A li Siurihisan 82-87, 9° 7
14 - G azanfer Kayseri 162/IV 7
Hjristiyânlar :
Sıra
No* i s i m K ayıtlı bulu n d u ğ u d efter No. Ü cret
Sıra
No. İ s i m K ayıtlı bulunduğu defter No. ü c re t
65 - A gça K üçük 76/1V -78/1 8
66 — Asfador K arab u d ak 76/1V -78/1 8
67 — B ahadır Budak 76/1V -78/1 8
68 — D odor K irkor 7 6 /IV -7 8 /I; 7 8 /III-9 1 ; 105/ IH -1 0 6 7i 8; 9
69 - D ador Şam lu 76/1V -78/1 8
70 — M anol Ereğli 76/IV 4
71 - M ihal D im itri 7 6 / ıv 4
72 - K utlu Budak 7 8 /III-B g 8; g
73 — İskender H üdâverdi 79/11 84 7
74 — K ara c a M u rad 79/11-84, 124-138, 142 6; 7; 8; 9
75 — M urad K araca 79/11-84 7; 8
76 - Sefer Yahşi 7 9 /n 7
77 - Yagob Sıddıga 79/11-91 8; 9
78 — Serkis Polad 80 -8 4 7i 8; 9
79 - A yvat Bulduk 8 6 - g o ; 104; 107-144 q : 10;12
80 - Y asef M ardiros 88, ioa - io <î : 107—110: 111-144: 160—162 7i 8 ; 9 ; 10
81 — B utak Yagob 104 9
82 - K ara c a H üdâverdi 104 9
83 — İsrail Ağzar 104 9
84 - M u ra d Butak 104 9
85 - K ara c a încebeğ I0 5 /III 6
86 - Sefer Aslı Beğ IO 5 /III-I0 6 6
87 — Y agob K aragöz 1 0 5 /III; 136/1-136/11 6; 7
88 - H ızır Sefer 106 6
8g - M u rad D ador III-II4 7
go — Bali Bayram I I 3 - I 4 2 ; 144 6 ; 7; 8
g ı - B ünyad M u rad “ 3 7
92 - Gihanşeh Kadem şeh 113-126 8; 12
93 - K ülâbi Çiçek II3 -II4 8
94 - K araca M ogam 113-120 7
95 - M u ra d Doğan I13 ~ I 34 9; 11
gti — Yagob Söylemez 113-114 7
97 — H ıdırşeh Âdemşeh 114-120 10; 12
98 — Baguban Gihanşeh 114-119 8
99 — B udak Simave 116-119 7
100 — D İm İtri T o d o r 117 12
101 - Sefer Bayram 118-119 7
102 — P ulad Kayseri 124-142; I 4 4 -H 5 6; 7; 8
103 - M u ra d Balaban 124-135 7! 8
104 - Sefer H ızır 124-146; 1 5 8 -1 6 4 /III Ş; 7 ; a ; 9
105 — Yagob G a ib 124-134; 1 5 8 -1 6 4 /III 8;g;ıo
106 - Yagob Tokad 124-146; 149; 1 5 8 -1 6 4 /III 6; 7 ; 8
107 - Yasef Çalapverdi 124-132 7 .8
108 - H ı?ır Butak « 5 - ^ 9 - 1 4 3 - H 6 ; 163/1V-164/111 7i 8; 9
ıog - Yagob Y usuf 125 10
110 — Yagob Balı 126 6
m — K u zu Kayseri 127-128 10
112 - M u ra d Amasya 127-132 7î 8
113 — Yasef Sürbger 127 7
1 1 4 — H ızır Tokad 128-132; 142-158-165/111 7i 8
115 — Sinan Ankara 128-138 6; 7, 8
İŞÇİLERİN AYLIK DEVAM CEDYELLERİ 323
S ıra
N o. î 3i m K a y ıtlı b u lu n d u ğ u d e f te r N o . Ü c re ti
116 — Y a s e f G a rib 1 2 8 -1 4 6 6; 7; 8
117 - B a lı H ü d â v c r d i 1 2 9 -1 3 1 8
118 — K a r a g ö z M u r a d 1 2 0 - 1 4 .2 ; 1 4 4 - 1 4 6 ; i4 Q ; 1 6 1 - 1 6 4 / I I I 6; 7; 8; g
n g — T o k a r E rm e n i 130 10
120 - C i h a n ş e h Ç a lış i 33 10
130 - C ih a n ş e h . Ç a lış 1 33 10
131 — B u t a k H ı z ı r i 33 10
132 - G ü lâ b i A . . . 2 33
I3 - ı 6
133 ~ G a rib E v re n 1 33 IO
134 - H ü d â v c r d i A s lı B e ğ 133 10
135 K a r a c a K a r a h is a r 133 10
136 K a ra g ö z M e rm e r 1 33 8
137 S e fe r K a ra g ö z 133-139 6; 8
138 - M ü b & re k M a n ik 133 10
139 - T o d o r K ayseri 133 8
140 - K a ra c a D ö n e r 134 10
141 - K a ra g ö z T o ti 134 10
142 - T o ro s D a d o r 1 3 4 -1 3 6 10
143 - B ag o y c E v re n 134 10
144 - K . P e h liv a n 1 3 5 /n 8
145 - N a z a r K ayseri 1 3 5 /1 1 - 1 3 6 /1 1 7 .
146 - P e rv â n e K a ra g ö z 1 3 5 /1 1 - 1 3 6 /1 1 7
147 — S e fe r B u ta k ^35A l —I 3s / H 7
14B - Y aggb H ü d â v e rd i 1 3 5 /H 7
148 - Y ag o b H ü d â v e rd i I 35/ I I 7
149 - Y a g o b F o la d I 35
/II 5
150 — K a r a c a Y u s u f 1 3 5 /IH -1 3 6 7
151 — K a r a c a B u ld u k 3
I S /III-H 3 6; 7
1 5 2 — D e n iz K a y s e r i X 3 6 /I-I3 6 /II 10
153 - D e m u r K a y s e r i r3 6 /I-X 3 6 /II 10
ı«V4. - K a rra g ö z I d il B eg ı 36 / I - t 36 / I I to
155 - V a rta n K ayseri 1 3 6 /I-1 3 6 /II 10
156 - T o ro s K ayseri I 3 6 /I-I3 6 /II-I3 6 /I-I3 6 /II 10
157 — Y a g o b D a d o r 1 3 6 /I 8
158 - D im o T o ro s 149 6
159 — N ik o la A r a a v u d 149 7
160 — Y u s u f Ç a la p v e rd i 1 5 9 -1 6 4 /III 9
161 - M a n o l D im ıtri 1 6 3 /X V 7
162 - M a n o l K ay se ri I6 3 /IV -I6 4 /H I 7
163 - M u r a d M ığ ırd ıç I6 3 /IV -I6 4 /H I
VI. S Ü R B G E R L E R
18 Ağustos 1554 - 24 Eylül 1558 tarihleri arasında fasılalı bir tarzda Süleymaniye
inşaatında çalışmış olan sürbgerler’m isimlerini, ücretlerim ve kayıtlı bulundukları
defterleri gösterir liste.
Müslümanlar :
S ıra
N o. İ s ı m K a y ıtlı b u lu n d u ğ u d e fte r N o . Ü c re ti
Sıra
N o. İsim K ay ıtlı bulun d u ğ u defter No. Ü cret
H ıristiyanlar:
Tem m uz
Ücretleri
H aziran
Ağustos
Mayıs
Nisan
M a rt
Eylül
İ s i m
S
î j M art 1557
1 Ahm ed Yeniçeri + -i- +SB 262 10 4 3j5ao 10-12
2 Haca C a'fer + 1 4u 3ıo 8 10-12
M ehm ed + + +14 3« + +30 6
M ustafa + + +14 34 + +30 7
3 Hüssam İstanbul + + +14 U4ıa 10-12
M ehm ed + + +14 7
4 H usrev A bdullah 1 I 2 3.5 4 +7 10-12
5 TCflaşım Edime I I 7 10-12
6 M eıni Nakkaş + 2 1/2 7.5 + 10-12
M ehm ed + + + + 4 +13 5
M em ı “ + 6
7 Yorgi Keşiş + 3»5 +21 3i «u +30 10-12
Y ani + 3 +0 34 7 +30 3
3 N isan 1557
8 H ayreddin İstanbul 8,5 +7 10-12
9 M ustafa C a'fer 1 6 6 ib 74 10-12
H aşan 2 +7 6
10 Şa'ban İstanbul I +14 194 4 + +3€ 10-12
10 N isan 1337
11 Ahm ed K em al + 5l4 74 4ao 10—12
17 N isan 1557
la H aşan İstanbul + +14 6 12
H aşan M ehm ed 4 214 12
M ezid 6 314 244 1 +34 6
14 Y usuf İstanbul 6 +14 12
İSÇİLERİN AYLIK DEVAM CEDVELLERİ 327
Ü cretleri
T em m uz
H a z ira n
Ağustos
Mayıs
N isan
Eylül
M a rt
İ s ı m
ğ
1 M ayıs 1557
19 Y usuf M ah m u d *88 ” + 4 + lao 12
8 M ayıs 1557
20 H a y d a r Bosna +14 12
Ali + l‘ 4
15 M ayii 1557
21 M em i İstanbul + 1 4 + +30 8
22 N asuh Edim e +81 ıeı 7>5 2,5 2*0 12
ı s H aziran 1557
23 M ehm cd Nakkaş +18 12
ıg H aziran 1557
24 H üseyin A bdullah 3 4 + +80 12
26 Haziran 1357
25 A hm ed İskender + 5 + +80 6-8
26 Y usuf İskender + 5 + +30 6-8
M ustafa ” + +31 5
3 Temmuz 1557
H acı N asuh +83 12
27
28 Y usuf Nakkaş +18 12
29 P îrî Nakkaş 8 6 +30 12
30 M ih a l K alafatçı l/=S> 12
Y ani +88 3
31 D im itri Y ani 4 + +M 12
32 D im itri Aitım em er +83 12
17 Temmuz 1557
H aşan İstanbul 7 2 3ao 12
33
24 Temmuz 1557
Y usuf İb rah im 5)5 1 +30 12
34
7 Ağrnlos IS 57
N asuh Betaned + +E4 12
35
36 V ra ta Fener 6 4ıo 12
Y ani 6 4ıo 3
328 İSÇİLERİN AYLIK DEVAM CEDVELLERİ
N
P n
M ayıs
N isan
Eylül
M a rt
İ s i m *3 3
<4
W H <
15 Ağustos 1557
41 H aşan Hüseyin + +30 12
42 M ihal Fener + +M 12
43 H acı Ali 4u 12
Bayram 4u 5
44 M ahm ud M ustafa 483 12
H aşan 4u 6
45 H aşan Bâli 3,5u 12
46 A li H üdaverdi 484 12
Y usuf 5l 7 4
47 A hm ed M ahm ud 417 12
48 H aşan Abdi 12
M ehm ed 7u 6
5i Y usuf H am za 5a* 12
52 H am za A bdullah 5u 12
53 H usrev Bosna 5ao 12
54 H aşan M urad 6„ 12
İbrahim 3
55 M ehm ed Ahm ed 6 17 12
18 Eylül 1557
Y usuf * +84 6
56 A hm ed A bdullah +84 12
llyas +24 6
Ş akird-i M eh m et A hm et
VII. G A M G E R L E R
Ü cretleri
Tem m uz
H aziran
Mayıs
Nisan
M art
İ s i m
ğ
* 7 M art 1557
îsh a k A bdullah 1 3 9u a5sı 10—12
s D avud Yahşi + + + + +83 10-12
M ehm ed + + + + +83 4
G eyvan A bdullah Cam ger 1 26_|_
3 + "Ha 483 ro -1 2
M ustafa + + 2 + + 6- 7
H urrem r 7a + + 3 6- 7
4 H aşan Yeniçeri + + + 8 + ıa 10-12
K u rd + + + + + ıa 3
M ehm ed * •+ +83 91
5 TTi7.tr Yeniçıri + 2 3sı 10- 1
M ehm ed 17+ 1 + ** s + ıe 4
6 H üseyin A bdullah + + 4as a5sa 10-12
H am za + + 2 1 *23 6
17 Nisan 1557
7 M ustafa K a ra A bdullah + 10-12
H acı M ehm ed Acem + +23 4
M ehm ed * + +2 2
8 M ayıs 1557
a D im itri Karaması 1 4 10-12
Ilyas I 4 +0 3
9 Hüseyin Bosna 4i 12
15 M ayıs 1557
10 Yusut Yeniçeri 5 10 3l8 12
11 A li A bdullah 4 + +D 12
22 M ayıs 1557
12 H am za H a a M ehm ed sa+2B + 6
*3 K u rd Karaman 22+26 10—12
29 M ayıs 1557
H Kaasım A bdullah 1 + 8- 9
15 H a c ı M ehm ed D iğer + +2 8
Hüseyin + + +B 4
16 Halı Karaman 3 7u 8
17 H üseyin Balat 3 Sn 12
Y e d in c i B o lu m
ve taş-ocaklanna bir hayli uzak mesafede bulunan memleketler için, bu gibi işler hemen
hemen imkânsız bir hal almakta idi.
Âbidevî inşaatın bir “rükn-i a'zamı” olan taşın dar ve bozuk yollar boyunca bu
kadar müşkilâtia ve âdeta sürüklenerek taşınıp gelebilmesi yalrnz mâliyet masraflarım
son derecede yükseltip müteşebbislerin cesaretini kırmakla kalmayarak aynı zamanda
şantiyede iş verilebilecek amelenin adedini de tahdid edeceğinden çalışmaların seyrini
çokyavaşlatmak suretiyle, inşaatın hazan nesiller boyunca uzayıp gitmesine de sebep olmaktadır.
Bu bakımdan Orta Çağda (taşlan yerinde kalacağı ve bu yüzden nakil masraflarım ve
■za m a n ı m tasarruf ettireceği için) yıkılmış bir şatoyu aynı yerde tekrar inşaya teşebbüs
edecekler için onu yan inşa edilmiş (chateau detruit est â moiti£ constnıit) farzet-
inek mümkün olacağım belirten bir Batılı atalar-sözünü •hakikî vaziyetin bir ifadesi
addetmek ıcab etmektedir.
Âbidevî inşaatta taşların tedarik ve nakli işinin arzettiği müşkillerin diğer bir
neticesi de, o devir inşaatçılarında civarlarında bulunan eski eserleri yıkarak oralardaki
hazıryontulmuş taşlardan ve kıymetli sütunlardanfaydalanmayı tabii ve kaçınılması imkânsız bir
iktisadi zaruret telâkki eden bir zihniyet ve teâmüliin meydana çıkmış olmasıdır. Aksi takdirde,
sanat duygularından şüphe caiz olmıyar» devir ve medeniyetlere mensup bir çok millet
lerde de rastladığımız bu enkazındanfaydalanmak için eskiyi yıkmak temayülünü, sadece bir
tahrip insiyâkı veya kendilerinin olmıyan kültür ve medeniyet eserlerine karşı duyulan
bir kin ve nefret hissi ile izah etmek lâzım gelecektir.
Gerçekten Orta Çağda Avrupa’da inşa edilmiş olan katedrallerin bir çoğunda
fşkj Roma şehirlerinin harabelerinden çıkarılan taşlar kullanılmıştır. Rönesans devri
Romasfnm belli başlı binaları da Antik devir âbidelerinin taşlarıyla inşa edilmiştirâ.
XIII-XVI. asırlarda Doğu Akdenizde büyük bir imparatorluk kurmuş tüccar
ve denizci bir Ana-şehir olan Venedik’i süsliyen âbidelerin bir çoklarında, diğer civar
bazı Italyan siteleri ile, Anadolu sahillerinden, Ege denizi adalarından, Atina’dan,
İstanbul’dan, hattâ AJHkadaki eski eserlerden sökülüp getirilmiş sütunlardan, kıymetli
taşlardan ve heykellerden faydalanılmıştır 3.
Türkiye’de XVI. asım ikinci yansının başında (1550-1558), Süleymaniye cami ve
imaretinin inşa edildiği sıralarda, taş nakliyatının arzettiği mühim meselelerin Orta Çağ
ve Yeni Zamanlar Avrupa'sından farklı olması için ortada hiç bir sebep yoktur. XIX.
asnn ortalarına kadar Avrupa’da olduğu gibi, Türkiye’de de nakil vasıta ve imkân
larında mühim bir değişiklik olmamış, nehir ve denizlerde seyreden gemilerle karadaki
n a k il v a sıta la r ın ın teknik hususiyetlerinde ve kapasitelerinde esaslı bir fark kaydedil
memiştir. Bu bakımdan Türkiye’deki âbidevî inşaatta da bilhassa büyük sütunların
ve bazı kıymetli taşların temin ve nakli işi bütün ehemmiyetini muhafaza etmiş ve
* Roma’da budevirdcinşa edilmiş olan Vene- ocağı halinde kullanmak âdeti bir vakitler o kadar
zia, Bzrberini ve Capital saraylarını inşa etmek için yayılmış ve tabii görülmüş bulunuyordu İti, bu
meşhur ItoZorsum’dan kesme 100000 ms travertin tahribâtı önlemek için papaların bu ünlü eski
taşı sökmek ve eski Roma tiyatrolarından sütunlar binalardan birincisini, ilk hınstiyanlardan pek
getirmek lâzım gelmiştir. Aynı suretle, Camccllaria çoğunun şehid edildiği bir yer olarak, mukaddes
sarayı için de 44 Antik sütun kullanılmış ve gri İlân etmesi ıcab etmiştir.
renk granit sütunları hu sarayın avlusunda kul Lto Bruhns, Die Kunst der Stadt Rom, Wien
lanılmak üzere en eski bazilikalardan biri yıktı 1951 s. 58, 304.
rılmıştır. Akis Ritgl, Barockkunst in Rom, Wien 1908.
Aynı şekilde diğer bir çok saray ve kiliselerin s . 9 5 -1 0 2 .
inşası için Kalastım (Anfilealrum FlcviumJ dan taş 8 P iine iu Colombier, zikredilen eser, p. 17.
çıkarmak ve bu eski eserleri bir taş ot hattâ kireç
TASLARIN TEDARİK V I NAKLİ İSLERİ 333
taş, ortaya koyduğu bütün bu müşküllere rağmen bu gibi binaların en asil ve kıy
metli bir süsü olmakta devam etmiştir.
Eski devirlerden itibaren Osmanlı müelliflerinde, Ayasofya gibi büyük bir sanat
eserinin nasıl inşa edilmiş olabileceğine dair duyulan hayranlık ve alâkayı tatmin için
(ve dölayısiyle bu gibi mimarî eserler içinde taşın işgal ettiği mevki ve kıymet hakkında)
verilen malûmatın dikkati çekecek kadar bol ve teferruatlı 'oluşunu, bu bakımdan ya
dırgamamak lâzım gelir. Vaktile Rumca olarak yazılmış ve zamanla az çok masallar
mış olan “Ayasofya Tarihi” 4 kitaplarından Türkçe veya Farsça yapılan müteaddid
aktarmalara dayanan bu malûmat arasından taşların tezyini değer ve ehemmiyetleriyle tedarik
şekillerine ve nakil masrafları dölayısiyle artan maliyetfiyatlarına dair verilmiş olan bazı malûmatı
burada enteresan misaller olarak vermek faideli olacaktır.
F. Giese tarafından neşredilmiş olan bir anonim “Tevarih-iÂl-i Osman” 5, Ayasofya
gibi göz kamaştırıcı, zengin bir san'at eserinin bilhassa kıymetli taşlanntn maliyet
fiyatları üzerinde durmuş ve bir hayli mübalâğaya kaçan fakat büyük bir hakikati
saklayan bir ifade ile, bu derecede kıymetli taşların bir araya getirilebilmesi için yapılan
masrafın bu muazzam binayı bir taşı altından ve bir taşı gümüşten inşa etmek^için
ihtiyar edilecek masrafa muadil sayılabileceğini kaydetmekten çekinmemiştir. Aynı
şekilde, İstanbul’un zaptım müteakip, Fatih Sultan Mehmed gibi bir padişahın cami
inşa ve ülke îmar etmek için, sarfettiği gayretler arasında, bir kaç taşın naklettirilmesi
ve yerine konması hususunda tesadüf ettiği müşkilleri hatırlatan müellif, aşağıdaki
ifadesinde okuyucuyu, Ayasofya’yı veya İstanbul surlarını inşa eden hükümdarların ne
büyüklükte müşMllerle karşılaşmış olabileceklerim ve bu müşkilleri yenmek için
sahip olmaları lâzım geleri malî ve siyasî kudreti hayretle düşünmeğe davet etmektedir:
“Çünki Ayasofya temâm oldı evvel hare olan malı hesab ettiler: Şöyle kıyâs ettiler
kim, eğer evvel fıkır etdükleri gibi bir taş altımdan ve biı taş gümüşden yaparlardı,
ancak bu hare olan mal kadar altun ve gümüş giderdi, deyü tahmin etmişler kim vâ
ki'de içinde taşlar vardır kim ağınnea altun hare olmmışdır bunda gelince, andan
üstâd p erdaht idüb yerine koyunca. Zirâ kim her iklimden gelmiştir. (Bak. not no.... )
İstanbul’da Sultan Mehmed cami' yaptırdığı vakit iki direk getirmeğe nice zaman
çekmişlerdir, anda iletince ‘Akıbet “uzundur” deyu ‘âciz kalub birâzın kestiler, andan
yerine ilettiler. Ba'zı üstâdlar şimdiki halde görüb ol direkler daha uzun gerekti, kısa
kesmişler, derler. Ya ol direkleri evvel zamanda bir gayn memleketdea nice getirdiler,
getürince neler hare olduğm Allah bilir. Hem İstanbul’da Yeni Cami'e olan hara kim
vasf idebilür. Husûsâ cümle direkleri taşlan hâzır müheyyâ dizilmişdi, hemen bir yerden
kaldırıp bir yere komağiçün bu kadar mal hare oldı kıyâsın Allah bilür, on yıldan
ziyâde çalıştılar
Ve hem İstanbul’un meremmetin Sultan Mehmed gibi padişah üç dört yılda
güçle yaptırdı, daha nice yerleri harabdır. Yâ evvel zamanda İstanbul gibi kal'ayı
kırk günde temâm eden padişah 'aceb nice padişah idi? ana göre kıyâs eylen”.*
* F elix Taner, Notice sur les veraon persanea * T ev arîh -i Al-i O sm an, B reslau 192a, s. 98.
de la ligeude de l’idiScatiotı d’Ayasofya. Fuat İstanbul B elediye K itaplığı 0.747 s . . . .
KöprUltl Armağanı. İstanbul 1953 s. 487-494.
334 TASLARIN TEDARİK VE NAKLİ İŞLERİ
Ayasofya’nın inşa tarihine oldukça geniş bir yer ayırmış olan îbn-i Kemâl de0
Rumca’dan. Farsça’ya tercüme edilmiş olan bir Ayasofya tarihinden faydalanarak
ve mevcut rivayetleri kendisine göre bir süzgeçten geçirip mâkul bir bale sokarak bu
mâbcdin bilyük bir ziyneti olan renkli sütunlar hakkmda şu malûmatı vermektedir:
“Etrâf-ı cihana elçiler gönderüb mülûk-i esnâf-ı insandan istimdâd eyledi. Anlar
dahi muavenet eyleyüb her biri tâkatı yetdigünce mırlâH eyledi. Şeş-cihât-ı ‘âlemde
bulunan rengin ruhâmlan ve bcft-ıklîm-i rub'-ı meskûnda, d e giren sengîn sütûnlan
cem* idüb gönderdiler. Her ne diyârda san'at-ı binâdan haberdar nâmdâr xai*mar
varsa davet olındı, icabet idüb emre imtisâl etdL Ol sekiz somaki direk fa ekaalîm-i sebrada
dokuzuncusu bulunmaz, Rumîyyeden Markiya nâm hâtûn irsâl etdi—
Sekiz direği dahi ki rengi yeşildür Ayasuluğ Beği Kostantin gönderdi, ol diyârda
maddeni vardı, •buldurub kendü yamndan harem görüb yondurdı. Bâki ‘acîb-ü garîb
direkler ki içinde ve dışmda vardır, gûnâgûn mermerler ki kimi ferş-i sahn, kimi zâr-ı
divardur, Akdeniz yalısında. Aydıncık cısânnda ma'deni bulunub tahsil olunmuşdır. Ba'zı
var ki harâb cezirelerdeyıkılmış kiliselerde hazıryonulmuş bulunmuşdur. Ol binânun mühimmâ-
ün ve bennânım âlâtm yedi buçuk yılda ihzâr etdiler, taş ve toprağm tahsîl-ü tekmil
idihce sîm-ü zer komadılar nisâr etdiler.” **.. Tedtyıl altı ay esbabına say idüler, sekiz
yıl on ay binâsma meşgûl oldılar. .”
Ayasofya5*daki kıymetli taşlar ve sütunlar hakkmdaki hayranlık ve bu gibi taşların
hüviyet ve tarihçeleri hakkmda diğer osmanlı müelliflerinde de oldukça bol malûmat
vardır. Nakledilen rivayetler, her ne kadar kısmen efsaneleşmiş ve birbirine karıştırıl
mış iseler de, bu gibi taşların menşe’teri ve vaktiyle hangi yollardan ne şekilde temin edilmiş
bulundukları hakkında, o devirlerde yaşıyanlarm zihinlerinde hâkim kanaatlere dair,
dikkate şayan malûmat ihtiva etmektedirler.
Meselâ: “Tarih-i beyân-ı binâ-i Ayasofya (?) ” isimli eserde7*, Rumca kaynak
ların Farsça veya Türkçe tercümelerine dayanarak, bilhassa şu rivayetler üzerinde
durulmaktadır: “ve ol sekiz somaki direkler İd Ayasofya’nm dört bucağında dikmiş
lerdir. Anın maddenin Habeş vilâyetinde btdub gönderdiler.
“Amma ba'zılan şöyle rivâyet eder ki Medayin tarafında bir ulu deyr var idi ana
Alyo(?) dirlerdi, anm ferşleri somaki mermerden idi Darâ nâm Acem Pâdişâhı hükm
iderdi, öyle olsa ol deyr köhne olmuş bulunup pes Darâ ol deyriytkdt, ol somaki direkleri,
elli araba ferşleri ile, İstanbul’a gönderdi” 9.
Tâcü’t-tevarîh müellifi' Hoca Sadettin de bu rivâyetler arasından başka birini
benimsemiş ve bahis mevzuu sütûnlann Atina'dan getirtilmiş olduğu rivâyetim şu şekil
de nakletmiştir:
“B a ^ rivâyât üzre Medinetü’l-hükemâ dedikleri Atina şehrinde ... nâm padişah
yaptığı deyr-i kadîm-i mehdûmü’l-erkândan nakl olınmışdır”.
1 T ev arih -i Âi-Î O sm an, V H . defter, D r. nakf-ı bûkalem ûn-ı *ibretnüm ûn ir i rü h a m la r kef
Ş erafettin T u ra n ta rafından yapılm if olan tenkidli illerle tefindi . . v e ahcÂr-ı fira v â n  yarluğ b i A y .
transkripsiyon neşri, A n k ara 1954, s. 80-89. duırikdan g elm iştir.. v e renk-âm iz rü h a m la r K a
7 M u h id d in , Süleym aniye K itaplığı N o. 81B ram an ' re Ş am ve K ıbrıs ceziresinden ve nice
y p . 7 /a; F r. G itse a nonim i s. 74. b in som aki ve zen b (?) ve zeytuni ve rubam t . . .
1 A ynı m esele h akkında bk. 'Ü niversite K ü m tlcelik sü tu n . . • A tin a kurtlundaki Tem aşâltkdan
tü p h an esi T .Y . N o. 9637 y p . . . . ve ekseriya m tr m a - i hd m la n M arm ara ceziresinden
A lt, K ü n h ti’l-a h b â r IV , t , y p . 261.E vliya Çele naklolunm uş tur” .
bi, I , s. 199-137: “ V e ekaallm -i s eb'adan gûnâ-gûn
A — ESKİ ESERLERİN HARABELERİNDEN ÇIKARTILIP KULLANIL
MIŞ OLAN KIYMETLİ TAŞLAR
Sultan Süleyman gibi azametli bir hükümdar tarafından sonsuz malî kaynaklara,
Mimar Sinan’ın sanat dehasına ve nihayet yapı ustası, taşçı, camcı, nakkaş.. ilâh,
kalabalık bir sanatkâr ordusunun zengin tecrübesine ve bir kaç nesildenberi gelijip incelmiş
sanat ananesine dayanılarak inşa ettirilmiş olan Süleymaniye cami ve imaretinin Osmanh
devri Türk mimarisinin şaheserlerinden biri olduğu muhakkaktır. Her bakımdan
bir kem al ve büyüklük çağı olmuş bulunan Sultan “Haşmetli Süleyman” devrinin kudret
ve azameti ile kendi tecrübesinin zenginliğini mezceden Koca Mimar Sinan’ın eserini,
bu nevî âbidelerin en asıl ve zengin bir ziyneti olan, kıymetli taşlar ve emsalsiz sütun
larla süslemek isteyeceği tabiîdir.
Her birinin binlerce yıllık zengin bir tarihi olan ve son derecede kıymetli birer
miras gibi devirden devire intikal eden ölümsüz birer antika kıymetini hâiz muazzam
taş sütunları, emsalsiz renkli mermerleri ve diğer kıymetli taşlan ise, tarihin en eski
ve en zengin medeniyetlerinin harâbelerini ihtiva eden o zamanki Osmanh imparator
luğunun muhtelif bölgelerinde bol miktarda bulmak her zaman mümkündü. Koca
Mimar Sinan, Süleymaniyenin plânlanın tasarlarken işte bu hususta mevcut imkân
lardan faydalanmayı düşünmüştü. Büyük gayret ve fedakârlıklar bahasına arzulan
yerine getirildi. Tezkireiü’l-büryân’ds.8 Mimar Sinan bu camide kullandığı taşların
antika kıymeti ve şöhreti ile şu şekilde iftihar etmekte idi:
“Ve mülevven mermerlerinin her biri şöhret-î âfâk olub bir diyârdan yadigâr
gelmiş ve ekseri tevarîh kavli ile Saray-ı Belkıs-ı Hazret-i Süleymandan kalmış idi. Ve ak-
mermerlerin Marmara nâm cezîre madeninden kesüb ve yeşil-mermerleri Arabistan-
dan ve somaki şemseler ve kıt'alar-ki her birinin nazîri rüzgârda yokdur dense sezâdır-
kânı malûm bir gevher-i girân-behâdıri ’.
Evliya ÇdebVmn.10 cami’in kıymetli taşlan hakkında yaptığı tasvirler de vâhfane
ve dikkati celbedecek mâhiyettedir:
“Ammâbn haremin lnhlpsietimle kapulardan 'âlı ve musanna* birbâb-ı se'âdetdir
İd edîm-i arzda bu der-i se'âdete mânend beyaz mermer-i h âm catebelİ ve kat-ender-kat girişme
Zihlt ve kuplu ve mevduneli bir bâb görülmüş değildir, cümle beyaz mermer-i .hamdır.
. bu kapudan ıçre bir *azîm kırmızı müdevver somakî-i lacl-gûn döşelidir ki
bu da lâ-nazîr (bir) pare mücellâ musaykal t aşdır.. ve haremin sağ canibindeki kaptınun
iç yüzünde çar-kûşeden mevzun bir somaki üzre bir haç yazılmıştır. Üstâdânı hakketmiş
ise de yine âsâr-ı haç zâhirdir. Küffâr bu taşa bir milyon mal virmişlerse de alamamışlardık*
“Ammâ bu harem-i has mermer-i beyaz ile mefrûş bir ak yayladır ki her bir kıt'a
mermeri birer kalîçe kınasında mücellâ ve musaykal ve hemvâr rûşen-i billûr-mîsâl
bir vadidir... ve her sütün üzre seng-i gûna-gûndan kemerler vardır ki her biri kavs-i
kuzahdan nişan virir”.
I) K ubbe k e m e r l e r i n in d a y a n d iğ i d ö r t b ü y ü k , g r a n it sü t u n u n t e d a r ik v e
N A K L İ.
Mısır Beğlerbeğisi AH Paşa’ya hitaben üç hafta fasıla ile çıkarılmış olan iki hükmün
muhtevâlan arasında mevcut gibi görünen bu tenakuz kanaatimizce ancak şu şekilde
te’lif ve izah edilebilir:
Birinci hükümde ismi geçen “Sağ-bölük ‘Ulûfecilerinden AH”, ikinci hükmün
bahis mevzuu ettiği hassa top-gemisinin ve kerestenin hazır olmasını bekliyerek hareke
tini bir müddet tehir etmiş ve ağaçlan “binâ mû‘temedlerinden Ömer” ile birlikte aynı
gemi ile Mısır’a göndermiştir. Aksi takdirde bahis mevzuu kerestenin birbirine bu
kadar yakın, iki ayn tarihte iki ayn gemi içinde kısım kısım nakledilmiş olması icabeder.
Bundan başka, bina eminine ve mimar başıya gönderilmiş olan 959 yılı Muharrem
ayının sonlan tarihli hükümde (No. 25 ve 26), İskenderiye’deki taş direkleri getir
mek için gönderilen mimar Hüseyin'in gösterdiği lüzum üzerine, bahis mevzuu “direkler
gemiye konulmak için” gereken ağaçların, “mezkûr direkleri getirmek için gönderilecek
gemi ile” gönderilmesini emretmektedir. Bu hükümden anlaşıldığına göre, vaktiyle iskele
yapmak için gönderilenden ayn olarak, yeni bir tertip kereste daha gönderilmesine
lüzum görülmüştür ve bu kereste büyük granit sütûnlan getirmek üzere yalanda İstan
bul’dan hareket edecek olan gemi ile gönderilecektir.
Bu kerestenin teslim alınan cins ve miktarlarına ait bir defterinin sütunları nakle
den gemi ile İstanbul’a gönderilmiş olduğunu göreceğiz (No. 30, 27, 31). Gerçekten bu
emrin tarihinden kırk gün kadar sonra (10 RebiHi’l-evvel 959 tarihinde) Cezayir Beğler-
beğisine gönderilen bir hükümden (No. 27); İskenderiye’deki direkleri varub getür-
mek için bir kıtla gemi binâ olunmak üzere bulunduğu, hususî bir dikkat ve ihtimam ile yapılmak
ta olan bu geminin her Vd taç direği birden taşıyacak bir yapıda olduğu; tersane reislerinden
Said*in (?) bir iki defa mezkûr direkleri görmüş ve her iki sütünü da yapılmakta olan
bu gemi ile varup getirmeği uhdesine almış olduğu anlaşılmaktadır.
Yine aynı hükmün ifadesinden; bu işlere vâkıf gemi reislerinin taş-gemisinin İsken
deriye’ye vaktinden evvel gönderilmesiyle orada uzunca bir müddet bekletilmesinin
kurt üşüşüp gemiyi harab etmesi tehlikesi olduğunu haber verdiklerini, bu sebeple bu
geminin tam mevsiminde orada bulunacak şekilde hareket etmesi lâzım geldiği ve mev
simine daha üç aylık bir zaman olduğundan, mezkûr geminin mevsiminden 40-50 gün
evvel ikmâl edilmesinin temenniye şâyan olduğu da anlaşılmaktadır.
Hükmün sonunda; Cezayir Beğlerbeğisinden bu hususlar göz önünde bulunduru
larak lüzumlu tedbirleri alması ve mevsimi gelince geciktirmeden vanb İskenderiye’den
zikr olunan mermer direkleri getirmesi İstenmektedir. Hükmün ifadesi pek sarih olmamakla
beraber, Cezayir Beğlerbeğisi Kaptan Paşa’mn, maiyetindeki donanma mensubu
tecrübeli gemicilerle inşaat mühendislerinin yardımıyla, Iskenderiyedcki granit sütün-
TASLARIN TEDARİK VE NAKLİ İŞLERİ 339
larm nakli işinde mühim bir vazife aldığı görülmektedir. Gerçekten, mezkûr Beğler-
beği maiyyetindeki mütehassıslarla birlikte bu taşların nakli için hususî bir şekilde
hasırlanmakta olan gemi ile yakından alâkadar olmuştur.
Bu kadar ağır sütûnlann gemiye bindirilmesi ve gemiden indirilmesi işlerinin
arzettiği teknik problemleri donanma mühendisleri halletmişler, tecrübeli denizciler
de hazırlanan geminin hangi şartlar altında nasıl seyir ve hareket edeceğini ve mevcut
tehlikeleri belirtip lüzumlu tedbirleri teklif etmişlerdir.
Nihayet, bu kadar ihtimam ve gayret sarfıyla hazırlanan bir seyahat esnasında
bu kıymetli sütûnlann herhangi bir tehlikeye marûz kalmadan ve muhafaza altında
şevki için, donanmaya mensup gemilerden bazı parçaların bu seyahate iştiraki muhale,
kak olarak temin edilmiştir.
Hükmün ifadesinin bu hususta kâfi derecede sarih olmamasına rağmen, biz bahis
mevzuu geminin bu tarihte IstanbuTda Devlet Tersanesinde inşa halinde olduğunu
ve Cezayir Beğlerbeğisinin de bu işleri yakından takip etmek üzere İstanbul’da bulun
duğunu tahmin etmekteyiz:
Gerçekten, 3 Cemaziyel’âhır 959 tarihinde “ ‘Ulûfeciler Yurdu” ismini taşıyan
bir mahalden Istanbuldaki Galata (yahut Tersane) eminine hitaben kaleme
alınmış olub, daha sonra gönderilmekten vaz geçilmiş olan bir hüküm suretinden
(No. 28) öğrendiğimize göre; İskenderiye’den mermer direkleri getirmek için gemilerin
gönderilip gönderilmediği ve gönderilmişse hangi tarihte gönderilmiş oldukları sorulmuş
tur. On gün sonra, yâni 13 Ca. 959 (6 Haziran 1552) tarihinde verilmiş olan diğer hü
kümde ise (No. 29) Mısır Beğlerbeğisi Vezir A1İ Paşa’ya “İskenderiye’de olan mermer
direklerin tahmili için mavna, reislerinden Saü (?) reis irsâl olundı.. zikr olunan mermer
direkleri mezkûr reis ma<rifetiyle gemiye tahmil itdüresin, gemilere zarar gelmiye”
denilmektedir. Zikri geçen bu iki hükmün ifadelerinden İskenderiye’deki taşlan geti
recek olan gemilerin İstanbul’da inşa ve ihzar edilmiş olduklarını ve taşlan almak
üzere bu tarihte İstanbul’dan îskenderiyye istikametinde hareket etmiş bulunduktan
anTagVlma.1ctfl.Hir.
Şu halde, 6 Haziran 1552 (13 Ca. 959) tarihini İskenderiye’deki taş sütûnlan
getirecek gemilerin İstanbul’dan hareket ediş tarihleri olarak kabul etmek mümkün
dür. Aynı gemilerin. İskenderiye limanına varış ve orada taşlan yükleme ve avdet
tarihlerine gelince; elimizde mevcut kayıtlar, bu mühim hususlan dahi oldukça katlî
bir şekilde tayin etmemize imkân vermektedir:
Gerçekten 31 numaralı kayıt bize, İskenderiye’den İstanbul’a nakledilen mermer
sütûnlann gemilere yükletümesi için lüzumlu görülen iskele vesair tertibatın inşa edile
bilmesi için son defe gönderilmiş olan kereste ile çeşitli çivilerin tam bir listesini vermek
tedir. 6 N. 959 (26 Ağustos 1552) tarihinde tanzim edilmiş olan bu listede, mezkûr
malzeme içinden kullanılmayıp kalan ve bu sebeple İskenderiye’deki mahzene teslim
edilmiş olan kereste ve çivilerin de miktar ve nevi’leri yazılıdır.
30 numaralı kayıt ise; İskenderiye kadısı Ali’nin imzasını taşıyan bir arz tezkeresi'-
dir. Bu tezkerede kadının “İskenderiye’ye irsâl olunan ağaçlar gelüb vâsıl olup
maslahat ne ise görülüb, ba {zısı der-anbar olunub hıfz olmmışdır. Gönderilen
ağaçlar cümle defter oîınub sarfolımandan ma‘adası ki der-anbar olmışdır, ayniyle
defter olunub defteri mühürleyüb ağaçlan getüren kimesneye teslim olmmışdır ki
340 TASLARIN TEDARİK VE NAKLİ İSLERİ
su1âl olunmalu ise cevab vire” demesine nazaran, bu arz tezkeresinin 31 numaradaki
tasdikli defter sureti'mu bir eki olması lâzım gelir.
Bahis mevzuu defterde sütûnlann gemilere yükletilmesi işinde kullanılmayıp
kalmış olan ve bu sebeple muhafaza edilmek üzere İskenderiye’deki mahzene konmuş
bulunan bir kısım malzemenin müfredatının ayrıca kaydedilmiş bulunması ve kadı’nın
arzında bu hususu bilhassa tavzih eden ifade, mezkûr defterin tanzim edildiği tarihte
yüklepne ameliyesinin tamamensona ermiş bulunduğumve bu defterin vaktiyle taşlan İstanbul’a
getirecek olan gemi ile bu iskele malzemesini getirmiş olan ve bu defe yine aynı gemide
taşlarla birlikte, İstanbul’a avdet edecek bulunan memurlara teslim edildiğini isbat
eder: Gerçi İskenderiye kadısının zikri geçen defteri takdim eden arz tezkeresinde tarih
yoktur. Fakat, bu tezkerenin İstanbul’a geldiği zaman üzerine şöyle bir kayıt düşürül
müş olduğu görülmektedir:
"Mahrûsa-i Mısırdan büyük mermer direk gddikde vârid olan kapu (?) (kadı) 'arzı
budur. Âmed fî 28 Zilka'de sene 959 (15 Kasım 1552)”.
Bu kayıt, iki mühim meseleyi aydınlatmağa yarayacak malûmatı ihtiva etmek
itibariyle dikkatle tetkike değer:
a) Bu kadı arzı, İskenderiye’de 6 Ramazan 959 (26 Ağustos 1552) tarihinde
tanzim ve kadı tarafından tasdik edilmiş olan malzeme defterinin eki olması lâzım gel
diğinden, defterle birlikte ve taşlan getiren gemi ile 28 Zilka‘de 959 (14 Kasım 1552)
tarihinde, yâni bahis mevzuu defterin bizce malûm tanzim tarihinden iki ay üç hafta
kadar bir zaman sonra İstanbul’a vâsıl olmuştur. Bu malûmatın ise, bize büyük granit
sütunun (veya sütûnlann) İstanbul’a geliş tarihini öğretmek ve taş - gemilerinin seyahat
müddetini hesaplayabilmemizi mümkün kılmak balonundan ehemmiyeti büyüktür.
b) Aynı derkenar kaydı, bize o zamana kadar resmî muhaberâtta iki sütünün
naklinden bahsedilmiş olmasına rağmen; bu defe yalnız bir tek sütunun gelmiş olduğunu
öğretmektedir. Gerçekten, kaydın son fıkrasında, "Mısır’dan büyük mermer direk (?)
geldikde” ibaresiyle direklerden değil, müfred şekilde bir tek direk’ten bahsedilmiştir.
Gerçi, bu ifade tarzını tamamiyle kâtibin bir ihmaline atfetmek de mümkündür.
Nitekim 31 numaralı kaydın baş tarafında icsütunkd-i mermer ki âmed fen İskenderiye
ilâ mahsûsa-i Kostantiniye.. ” ifadesinde sütunlar1dan bahsedilmiştir. Fakat, bu mevzu
üzerinde cereyan etmiş bulunan muhaberâtta getirtilecek direklerin bir değil iki
olduğu tasrih edilmiş oİmasma ve Tabakaatü’1-memâlik’in yukarıda zikredilmiş fıkra
sında cami‘in büyük kubbesini taşıyan kemerlerin dayanağı 4 direkten i k i s i n i n İstan
bul'dan, gayrilerinin İskenderiye’den getirtilmiş olduğunun belirtilmiş bulunmasına
rağmen; vaktiyle tasarlanmış olması d.a mümkün bulunan böyle bir projeden
sonunda (türlü mülâhazalarla) vaz geçilmiş olduğunu kabul etmek lâzım geleceğine
âit de bâzı deliller mevcuttur.
Nitekim, Tezkiretü’l-bünyân’da, Mimar Sinan’ın ağzından nakledilmiş ifadeye
nazaran, bahis mevzuu 4 büyük sütundan yalnız birisi İskenderiye’den getirilmiştir.
Bu direklerden İkincisi Bafelbek’den getirilmiş, üçüncüsü İstanbul’da Kıztaşı mahalle
sinden nakledilmiş; dördüncüsü ise, Saray’da hazır bulunmuştur14.
ve mektubu ahuca bir ân ve bir saat dıırmayub, gece ve gündüz çalışıp zikrolunan
direklerin İstanbul’a gönderilmesi kat'î bir lisanla emredilmiş bulunmaktadır.
Bu emrin sarahat ve şiddetinden, inşaatın durmaman için vücudu zarurî görülen
ve daha evvel yerinden kaldırılıp kızağa konmuş olduğu da bilinmekte olan bahis mevzuu
direklerin (yahut direğin) kısa bir zaman sonra iskeleye indirilip oradan gemilerle
İstanbul’a sevk ve inşa halinde bulunan ramim içinde kendisine ayrılmış olan yere
zamanında konmuş olduğu kuvvetle tahmin ve kabul edilebilir.
Zikri geçen büyük sütunlara âit resmi yazışmalarda daima iki direkten bahsedil
mekte olduğu halde, Tezkiretü’l-bünyân’da cami içindeki dört büyük taş direkten
yalrnz birinin Ba'albck’ten getirtilmiş olduğunun tasrih edilmiş bulunması, ortaya yeni bir
mesele daha atmakta ise de, her iki beyanın aynı zamanda doğru olması da mümkündür:
Gerçekten, İskenderiye’den getirtilecek olan büyük taş sütunlar meselesinde
olduğu gibi, şu veya bu mülâhaza ve zaruretle, ikinci sütunun naklinden sonunda vaz
geçilmiş olması her zaman mümkün olduğu gibi, Ba'albek’ten getirilecek iki büyük taş
sütundan her ikisi de İstanbul’a nakledildikten sonra, bu sütunlardan yalnız birinin
cami içinde kubbenin dayanağı dört sütundan biri olarak kullanılmış olması ve birlikte
nakledilmiş olduğu ikinci sütunun ise, başka bir yere tahsis edilmiş bulunması da
düşünülebilir.
Bu vaziyete göre; Tezkiretü’l-bünyân’in ifadesinin doğruluğu ve Ba‘albek’ten
getirtilen bir sütunun câmi içinde bahis mevzuu yerde kullanılmış olduğu meydana
çıkmaktadır. Bu sütunun nakli işinin büyük müşldllere tesadüf ederek gecikmiş olması
ve zamanında el-alünda bulunamaması yüzünden, hükümlerde bahis mevzuu edilen
inşaatın durdurulması tehlikesinin hakikaten baş göstermiş olması da kuvvetle ihtimal
dahilindedir w.
Gerçekten, bahis mevzuu sütunun, en müsait şartlar altında İstanbul’a gelebil
mesi için sonuncu sıkıştırıcı hükmün tarihinden sonra en az iki ayın geçmesini beklemek
lâzım geleceğine göre; İstanbul’a ancak 960 yık Ca. sonlarına doğru (2-12 Haziran
1553) varmış olması lâzım gelir. Bu takdirde dahi, yukarıda verdiğimiz izahata nazaran,
28 Za. 959 tarihinde getirilmiş olduğu anlaşılan İskenderiye’n büyük sütuna nazaran
7 ay; aşağıda teb” bendinde göreceğimiz veçhile, İstanbul’daki Kıztaşı mahallesinden
M Ba'.albek’deki sütunun İstanbul’a şevki tari c) Tam bit seri teşkil eden 165 defterin rayında
hini aydınlatmak bakımından aşağıdaki kayıtlar kalan ve tarih itibariyle bu defterlere hemen takad
dikkate şâyan görülmüştür: düm etmiş bulunan 44 numaralı Mufassal defter
a) Taşçı ustası Manastırlı Mustafa’ya Trab (2 Z. 960-961 M . başı) de ve bu defterin icmaller
lus’tan mermer sütunu getirmek için yevmiye 12 şer kumuıa alınmış olan V numaralı İemâl cetvelinde,
akçeden 2t günlük 252 akçe ücret ödendiği (96ı Şam'dan mermer sütun geldiği zaman çalıştırıl
y ılımın Snfrr 22*20 tarihleri nragınılalrı haftayı mış olan mir! esirler için verilen ekmek pa
ihtiva eden) 6 numaralı defterde (vrk. to/a) rası olarak 188 akçe ödenmiştir: “Bahâ-i nân,
şöylece kayıtlıdır: be-dhet-i esîrân-ı m irî ki der-vakt-i âmeden-i
“Ücret-i Mustafa Manastır sengtıraş, berây-ı sütûn-ı mermer ‘an Şam, bİ-emr-ı Hazret-i Sinan
âverden-ı sütun-ı mermer can Trablus. 21 yevm, fî Paşa dâmet me'âliyeiıu, 188”.
12 — 252”. d) Şam’dan gelen Muslıhiddin Halifeye ken
disinin aylığı olarak b'aş-mimar tarafından verilen
b) Aynı defterde (yp. 13/b) mermer sütüm 300 akçe de yine aynı defterde kayıtlıdır:
kızaklar üstünde kaydırmak için yere döşenceek “Et-teslim&t: 4) Teslim be-Muslıhiddin Halife,
direklere âit olmak üzere arabacı M urad’a ödenen berây-ı mevâcib-i bod iri ‘an Şam âmed, be-ma'-
bir hesap kayıtlıdin rifet-i Sinan Ağa Ser-mi'marân, 300”.
“cAn yed-i Murad araba!, pârehâ-i çûb ve e) Aynı defterde gündelikçi işçiler arasında
çubuk ve elvâh berây-ı fİilUnk «iki», berây-ı âver 4-5 scngüraşın çalıştığı yer olarak kayıtlı bulunan
ilcn-i sütûn-ı mermer. 160 ’aded, hurdevât 39 “sütun-ı serçe-gözü” nün bu sütunlardan biri
‘aded, çift 4X fl 8= 32”. olması mümkündür (yp. 44/a).
TASLARIN TEDARİK VE NAKLİ İSLERİ 343
nakledilecek dikili taşın bulunduğu yerden kaldırılması tarihi olan 958 yılı Z. sonlan
tarihine nazaran ise, bir sene 6 ay geç kaldığı görülmektedir. Bu sebeple Ba*alabek’ten
gelecek sütunların bu kadar gecikmesi, bütün işlerini her türlü malzemeyi vaktinde
elleri altında bulabilecek şekilde tanzim etmek i'tiyadında olan devrin inşaata ve idare
cilerini haklı olarak telâşa düşürmüştür. Bu sebeble dahi sütunlardan birinin Hamı
içinde kullanılmamış olması mümkündür.
*
* *
19 Bahis m evzuu K ız-taşm in bu g ü n yerinde m aniye câm i’i in şaatında kullanılm ış bulunduğu
m e v c u t b u lu n a n ve b u lu nduğu sem te d e ismini n u n zannedildiğini kaydetm iştir (s. 33).
verm iş o lan diğ er b ir K ız-taşı ile Ç en b erlıtaş.. gibi A n k a ra 'd a T a p u v e K ad astro U m um M ü d ü r
İsta n b u l'd a m ev cu t dikili taşlardan b iri olduğu lüğü A rşivinde 552 nu m aralı İstan b u l E vkafı def
anlaşılıyor. Sülcym aniyc in şaatında kullanılm ış terinde d e (yp. 380) M evlâna Ü stâ d M im ar Sinan
o lan d ö rt g ra n it s ü tu n d an b irisi o lan b u dikili taşın M escidi m ahallesinde 8g5 tarih in d e tesis edilmiş
v aktiyle b u lu n d u ğ u yere g elin ce: B ugünkü Ü ni olan İb ra h im Beğ vakfı içinde Kız-taşı demekle
versite m erkez binasının bu lu n d u ğ u E ski S aray m a rû f b ir m erm er direğin Süleym aniye camii
ile V efa lisesi arasın da olduğu tahm in edilm ektedir. in şaatında kullanılm ak üzere kaldırıldığı zam an
Osman Ergin 1945 d e yayınladığı Fâtih İmareti vakfın evinin h a râ p olduğu kaydedilm iştir. “M ez-
Vakfiyesi isim li eserinde, ikinci Bayezid’in tanzim b u r evde b ir m erm er direk olup, hz-tap Himı-lc
ettird iğ i A ra b c a F a tih İm areti Vakfiyesinde A h- ile m a'ruf; m erh u m ve m ağfur S u ltan Süleym an
m e d Faşa ve 926 (1519) tarih li Ayasofya T ah rir H a n tâb c scrâhu cami*- şerif b in a ettikleri zam an
D efterinde ise A li Paşa câm i'i m ahallesinde Deli d a tayı olupesleri harab etmişler”
Hay nSmıy lr anılan sü tunun (am udun) A m yrut- (Bk. ö . B arkan-E krem H . A yyerdi. İstanbul
zes’m h aritasın d a ve M atrakça N asuh’u n eserinde E vkafı ''T a h rir” defteri. İstan b u l 1970. s. 291,
resm i g ö rü len s ü tu n olduğu ve b u sü tü n ü n Süley- not s
TASLARIN TEDARİK VE NAKLİ İSLERİ 345
Zilhicce evâhiıi tarihini taşıyan hükümle, İstanbul kadısından, mimarla birlikte dikili
taşın bulunduğu mahalle giderek taşın indirilmesine nezaret etmesi istenilmektedir
(No. 44).
Bu sonuncu emrin verildiği tarihten bir kaç gün sonra dikili taşın bulunduğu
yerden indirilmesi işine başlanmış olması lâzım gelir. Zamanında mühim bir mesele
teşkil etmiş olması içabedcn bu işin tekniği, T?zkiretü,l-bü7iyân>da tafsilâtlı bir şekilde
izah edilmiştir. Ehemmiyetine binâen bu izahat aşağıya aynen dercedilmiştir:
40 İçine binlerce accnn-oğlanmın girdiğinden sızca “ treoil” namıyle ta; ocaklarında bu nevi
bahsedilen bu muazzam dolapların basamaklarına dolapların kullanıldığı anlatm aktadır. Böyle bir
tırmanmak veya asılmak sureliyle tatbik edilen dolabın tasviri Sinan'ın su-yoilan inşaatını man
kuvveti, manivela tesirleriyle çoğaltarak, mihver zum olarak hikâye etmi; olan Ejryûbl'mn eserinde
lerine bağlı ipleri sarmak suretiyle ağır cisimleri de vardır. Menâkıb-İ Sultan Süleyman Han. Sü-
çekmeğe yarayan Âletler olması lâzım gelir. Fran ieymanİye Kitaplığı. Es'ad Ef. kitapları, n. 3402-
346 TAŞLASIN TEDARİK VE NAKLİ İŞLERİ
gibi çatlayıp bir kaç katlarının hallaç yayından pamuk atılır gibi fırlamalarını tasvir
eden satırlar, yapılan işin azameti ve tehlikelerini göstermektedir.
Nitekim, bu muazzam Dikilitaşın indirilmesi işinin muvaffakiyetle neticelenmesini
müteakip kurbanlar kesilip fukaraya ihsanlar dağıtılarak sevinç tezahürleri gösteril
miştir. Benzeri merasimin yapılmasına lüzum görülmüş olması da bu işleri idare eden
mimarların hakikaten müşkil ve tehlikelerle dolu bir problemi halletmiş oldukları
hususunda umumî kanaatin bir ifadesidir. Bu sahada çok zengin tecrübelere sahip
bulunduğu muhakkak olan Koca Sinanın bu sütunun indirilmesi ameliyesini bütün
tafsilâtıyla anlatmak lüzumunu hissetmiş olması ve bu sahneleri tasvir eden beyan
larında hissedilen gururlu edâ da, elde edilen muvaffakiyetin büyük değerini isbat
etmektedir
c) Mimar Sinan’ın buraya aynen dercettiğimiz ifadesinde “Saray-ı tAmirede
hâzır bulundı” dediği dördüncü sütun hakkında kaynaklarımızda malûmat mevcut
değildir. (Bak, aşağıda 23 ve 24 numaralı toban notlarının bulunduğu yer).
Tedarik ve nakilleri bu suretle zamanında mühim bir mesele teşkil etmiş bulunan
bu dört büyük granit sütundan başka, camide ve imârete dâhil diğer binaların muh
telif yerlerinde, eski eser harâbelerinden çıkarılan kıymetli taşların kullanılmış olduğu
da elimizdeki vesikalardan anlaşılmaktadır.
Bu vesikalara göre, bahis mevzuu renkli sütunlar ve kıymetli mermerler, belirli
yerlerden aşağıdaki usul ve kaidelere göre toplanıp İstanbul’daki inşaat yerine nak
ledilmişlerdir:
Biri Anadolu Beylerbeğisiyle Sancak-beğlerine gönderilmiş olan tarihsiz (No. 13),
diğeri Adana, Sis ve Tarsus Sancak-beğlerine hitap eden 8 Ga 958 (15 Mayıs 1551)
tarihlî (No. 14) iki hüküm, bu maksatla yapılmış olan tâmimlerin ana hatlarını akset
tirmektedir.
Daha ziyade zengin eski eser harabelerini ihtivâ eden ve nakliyat kolaylıkları da
mevcut bulunan belirli bölgelere gönderilmiş olduklarım tahmin ettiğimiz bu tâmim-
lere göre, İstanbul’da Eski Sarayın bulunduğu yerde inşa edilmekte olan “imâret-i
‘âmire” için lüzumlu taşlan arayıp bulmak ve sevketmek üzere gerekli talimatı haiz
mimarlar gönderilmiştir. Askerî ve İdarî âmirlerle diğer mahallî otoriteler, bu mimar
ların vazifelerini kolaylaştıracak her türlü yardımı yapmakla mükelleftirler. Gönderilen
mimar, lüzumlu taşlan bulunduktan yerlerde gidip görecek, münasip bulduklarına
nişan koyup her birinin ölçü ve vasıflanyla, sevkedilmelcrine karar verildiği takdirde,
hangi yollardan ne şekilde nakledilebileceklerini ve nakil masraflarını, o civarda iskele
olup olmadığım, yeni bir iskele inşâ etmek lâzım gelecekse, lüzumlu malzemenin miktar
ve nevilerine .âit bir keşif raporu ile taşlardan koparılmış ufak nümuneleri İstanbul’a
gönderecek ve oradan gelen emirlere göre hareket edecektir.
Lüzumlu taşlan arayıp bulmak ve sevketmek için gönderilmiş olan mimarlar,
bahis mevzuu araştırmalan esnasında, yalnız eski bina harabelerini değil, aynı zamanda
bu harâbelerden vaktiyle çıkartılmış olan bazı taşların kullanıldığı bilinen hususî
şahıslara âit binalarla kaTa dıvarlan.. ilâh, gibi yerleri de teftiş etmektedir:
TASLARIN TEDARİK VE NAKLİ İÇLERİ 3.47
Gerçekten, yukarıda belirttiğimiz veçhile21 devlet, bu gibi antika kıymetini haiz
değerli taşlara nerede bulunursa bulunsun el-kqymak hak ve selâhiyetmi kendisinde
bulmakta idi. Her ne kadar elimizde bulunan emirlerde, bazan, “Jrimesnenin medrese
ve camimden ve rızası olmadan kimesnenin mülkünden alınmaya, akçe ile bulunursa
alına” ; yahut sadece “harâbe kiliselerde vesâir harâbelerde” (No. 48) ' bulunacak
olan lüzumlu taşların alınması, şeklinde çok mûtedil esasların vazedilmiş olduğu
görülmüş ise de; “mesâcid’den gayn vâki' olan yerlerde eğer harâb ve eğer ma'mur-
dur, döşeme içün münasib mermer ihraç ittirilüb” gönderilmesini emreden ve “eğer
a'lâ mermer direkleridir, eğer kapu ve pencere süveleridir ihraç ittirüb gönderesin,
harâb olacak mahmur yerleri sonra imâret mâlinden tâmir ideler” diyen hükümde
(No. 61) olduğu gibi, çok defa zecrî tedbirler alınmış olduğu da görülmektedir.
Hatta bazan, îznikdeki Hayrettin Paşa mescidinden alman “şemse döşeme somaki
mermer” misalinde olduğu gibi (No. 48-49); bazı istisnaî hallerde, taşın bulunduğu
yerden sökülüp alınması işinin sebep olacağı tahriplere karşı gerekli tâmirler yapıl
mak şartıyle, mescit gibi ibadet yapılan yerlerden bile taş çıkartıldığı tesbit edilmiştir.
İstanbul’da Mabmud Paşa vakfına ait bir yerden döşeme mermerlerin sökülerek
yerine kaldırım taşı döşetilmiş olduğunu gösteren kayıt (No. 299) ile; Zeyrek imâretin-
den alınıp sarayda inşa olunan köşke gönderilen Kurt-bağn bir mermerden bahseden
50 numaralı kayıt da, bu hususta zıkredilebilecek nadir misalleri teşkil etmektedir.
Vaktiyle harabelerden alınmış kıymetli taşların kullanılmış olduğu inşaat ile,
harabeler üzerinde inşa edilerek bu gibi taşlan örtmüş olan binalardan, bu taşlara
el-konularak çıkartılması takdirinde, bu işin sebep olacağı tahriplerin binanın tamir
veya eski şekilde inşası suretiyle tazmini prensibi, (vakıflarda olduğu gibi) hususî
şahıslara ait mülklerde de cari idi. Gerçi, 51 numaralı kayıtta tesadüf ettiğimiz bir
vak'ada tamir ve tanzim, bahis mevzuu edilmemiş ise de, bu misalde ev sahibi o sırada
bu gibi taşlara olan ihtiyacı belirten şiddetli emirlerin mevcut olmasına rağmen,
evinin yarımda fetihten evvelki devirlerden kalma (kâfiri) bir bina harabesi içinde
bulunan ateş taşlan ile kıymetli bazı mermerleri zaptedilmckten kurtarmak gayesiyle,
üzerlerine bir oda inşa ettirmiş bulunuyordu. Tatbikatın bu suretle cezaî bir mahiyet
arzettiği bu gibi istisnaî haller dışında, mülk sahiplerinin maruz kalacakları zararlar
daima ödenmiş görülmektedir.
64 numaralı kayıt bu hususta dikkate şayan bir vesika teşkil etmektedir: Üsküdar
kazasına tâbi Kadıköyü’nden iki hınstiyarun evleriüde bulunan kıymetli taşların
çıkartılabilmesi için, bu şahıslara evlerinin tekrar eski halinde inşa edileceğine dair bir senet
vermek lâzım gelmiştir. Bina sahiplerinin ancak bu şartla, taşların çıkartılmasına razı
olduklarım tesbit eden bir zabıt suretinden ibaret olan bu vesika üzerinde isimleri
kayıtlı şahitler arasında “Hazret-i Mimar Ağa”nın da bulunduğu görülmektedir.
Bahis mevzuu taşların, böyle bir formaliteye lüzum görülmeksizin doğrudan doğruya
müsadere edilip yerlerinin gelişi güzel bir tamir ile kapatılması mümkün iken, böyle
mühim bazı şahsiyetlerin şahitliğiyle ayrıca bir kıymet k a z a n m ı ş olan bir hukukî vesi
kanın meydana konmuş olması, hakikaten kayde şayandır.
Bu zabıt suretinin sonunda mevcut rakamların, bugün bizim için pek vâzıh görül
meyen bir şekilde kopye edilmiş bulunmalarına rağmen, bahis mevzuu hınstiyana51
51 Bk. s. 331 -3 3 4 .
348 TAŞLASIN TEDARİK V E NAKLİ İSLERİ
Elimizdeki kayıtlara göre, Süleymaniye cami ve imareti inşaatı için eski bina ve
harabelerden taş çıkartılıp getirtilen belli başlı diğer bölgelerin şunlar olması lâzım gelir:
1) 957 yık Şabanı sonlarında yazılmış olan bir hükümde, Mısır’dan şevki istenilen
büyük granit sütunlardan başka, 5-6 arşun uzunluğunda yeşil ve somaki muteber
direklerden ve döşemeye münasip gayet iyi mermerlerden de istenilmişti (No. 15).
Bu emir üzerine, mirî için mermer toplamak üzere o sırada Mısır’da bulunan Yaya-
başılardan Ali Subaşı’ya muhtelif tarihlerde teslim edilmiş olan mermerlerin miktar ve
çeşitlerini gösterir defter suretleri, 15, 16 ve 17 numaralı kayıtlarda bulunmaktadır.
2) Şam Beğlerbeğisinc, 960 yılı Ra. başlarında gönderilmiş olan bükümde Gazze
sancağında Askalan 25nâm mahaldeki somaki mermer sütunların iskeleye indirtümesi de
emredilmiştir (No. 37).
3) îç-il, Alâiye ve Silifke taraflarındaki harabelerden de bir hayli taş getirtilmiş
olması lâzım gelir:
Gerçekten daha 957 yılı Şevvali başında Alâiye Sancağı beği ve kadısına yazılmış
olan bir hükümde (No. 32); o civarda bu gibi taşların bulunması muhtemel olan
muayyen bazı bölgelerin esaslı bir aramaya tâbi tutularak bulunacak taşların evsafı ile
ölçüleri ve nakledilmeleri icap ettiği takdirde ihtiyarı lâzım gelenyol masraflarının tahmini miktar
ları hakkında bir rapor göndermeleri emredilmiş bulunmaktadır. Aynı yılın son gün
lerinde de, Iç-il Sancağı beğine gönderilmiş olan bir emirde ise; Silifke Kadılığında
6 kıt‘a yeşil direk ve 4 kıt*a Lâcivtrd-ablağı ve Mut Kadılığında 4 krt*a gül-şeftali ve
Şar-öreninde 2 kıt'a serçe-gazM direk bulunduğu; Selendi, Gülnar ve Karataş kadılık
larında da ayrıca a*lâ direklerin mevcudiyetinin öğrenilmiş olduğu, gidip bu direklerin
ölçülerini aldırtması lâzım geldiği bildirilmektedir (No. 33). 34 numaralı kayıt da,
bu emrin icaplarına uyularak tanvfm edilmiş olan bir raporun suretinden ibarettir
ve muhtelif bölgelerde bulunmuş olan taşların adedleri ile ölçülerini tesbit etmiş
bulunmaktadır.
Aynı şekilde Iç-il Sancağı beğineve Mut kadısına hitabeden 28 Ş. 959 tariSli diğer
bir hükümde (No. 35); Mut kasabası yakınlarında bir köyde bulunan bir harabe kilisede
“a ‘lâ, kızıl ve ak ve siyah ve yeşil direkler” olduğunun ve kasabanın içinde Meyhane
Kapusu denilen yerde de bir yeşil direk bulunduğunun haber alındığım, bu direkleri
mahallinde görmeleri, bahis mevzuu taşların ölçüleriyle münasip yerlerinden koparı
larak alınacak numunelerinin İstanbul’a gönderilmesi istenilmektedir.
4) Yalova kadısına hitaben yazılmış olan tarihsiz iki hüküm suretinden, birin
cisinde (No. 53), “ol cânibde kâfiri binânın nihayeti olmadığı” halde istenilen taşların
henüz gönderilmemiş olması kadı’mn bu husustaki ihmaline atfedilmiş olduğu kayde
dildikten sonra; vakit kaybetmeden. 4000 miktarı büyük temel taşının kestirilmesi istenil
mekte ve bu maksatla 30 nefer acemi-oğlanı gönderilmiş olduğu da ilâve edilmektedir,
ikinci hükümde (No. 52) ise, diğerinden ayrı bir taş-ocağı daha açtırıp işlettirmesi
için bir imin ile birlikte 10 000 akçe gönderildiği.kaydedilmektedir.
Birinci hükümdeki ifadenin gelişinden, bahis mevzuu eski kâfiri bina temellerinin
birer taş-ocağı olarak kullanılmış olduğunu istidlâl etmek mümkündür 26.
5) Kite kadısına gönderilmiş olan 8 B. 960 tarihli bir hükümde (No. 47) Boz-bu-
urunda bir dağ tepesinde kâin “Keşişlik” de pek çok mermer bulunduğu gibi;
Boz-burun’la Katırlı arasında vâki* kilise içinde yıkılmış bir halde duran 8-9 arşın
uzunluğundaki somaki ve serçe-gözü direklerin ve döşeme mermerlerin mevcudiyetinin
de haber alınmış olduğu, bahis mevzuu mermerler üzerine bizzat giderek eb‘âdının
“ A skalan (AskaJon) C en u b î Filistin ara d a n 220 sene k ad ar b ir -» m an m geçmiş olm a
sak illerinde eski b ir ş ehir harâbesİ olub Hellenisdk sına rağm en, 1182 yılında, Y alak-abad n âib i ve
dev ird e dinî m erasim ve oyunlarıyla m eşhur Ç ınarcık zâb id n e h itâb en yazılm ış olan b ir em irde
ve m a 'm u r idi. Çınarcık yalım ında K arpuz-derest n âm m ahalde
20 Y aiovada m evcut csH b m âların harab e orm an içinde v âk i' d ö rd er z ir â ' boyunda serçe-
lerindeki kıym etli taşların Süleym anlye cam i ve gözü ve m erm er 12 ad ed sü tu n d a n bahsedilm ekte
im â rc d in şaâtı dolayısıyle verilm iş olan b u şiddetli d ir. Ek. A h m e i R e fik , H ic rî 12. A sırda İstanbul
em irlerle tam am iyle çıkartılıp İstanbul’a nakledil H ay atı, s. 215.
m iş olduğunu zannetm ek de doğru değildir. N itekim
350 TAŞLARIN TEDARİK VE NAKLİ İSLERİ
ölçtürülmesi ve cinsleri hakkında bir fikir edinilmesini temin için nümuneler gönderil
mesi emredilmektedir.
6) 6 Z. 959 tarihinde Selanik ve Südre-Kapsa kadılarına gönderilmiş olan bir
hükümde (No. 40), Selânik’te mevcut olduğu öğrenilmiş olan somaki ve yeşil mermer
direklerle bazı döşeme mermerlerin getirilmesi için, Hassa mimarlardan Veli’nin gön
derildiği bildirilmekte ve adı geçen mimara bu taşların en ve boy ölçülerinin aldatıl
ması ile bulundukları mahallerden çıkartılarak deniz kenarına indirilmeleri için ihtiyarı
icab edecek masrafların tahminî miktarlarının hesab ettirilerek neticenin İstanbul’a
bildirilmesi istenilmektedir.
Aradan üç ay geçtiği halde henüz bir cevap alınamaması yüzünden aynı emri
bir daha tekrar etmek lâzım gelmiştir (No. 41). 42 numaralı kayıttan öğrendiğimize göre,
beklenilen rapor nihayet gelmiştir. Bu rapora göre :
a) 7,5 zirâ* boyunda ve 20-21 parmak eninde serçe-gözü bir sütun bulunmuştur.
Bu sütunun çıkartılabilmesi için bulunduğu evin bir kısmım yıktırmak icab edeceğin
den; yıkılan yerlerin tekrar inşasına ve taşm çıkartılması ile bulunduğu yerden
1- 260 zirâ' kadar bir mesafede olan deniz kenarında iskele yapılacak mahalle nakli
işine 2 000 akçe saıfetmek lâzım gelecektir. Bundan başka, taşlan gemilere yükletebil
mek için HwııV. kenarında 60 zirâ uzunluğunda bir iskele yapmak icabedecektir ki, böyle
bir iskelenin inşası için, İstanbul’dan gönderilmesi lâzım gelen malzemeden başka,
aynca 2 000 akrmm daha sarâ gerekmektedir. Bahis mevzuu malzeme ise şunlardan
ibârettir: 150 aded 30 zira*lık Karadeniz çubuğu, 50 aded verke, 6 aded isparçete
ipi ve 10 makara.
b) Bu bölgede aynca 4 zirâc uzunluğunda ve 14 parmak eninde yeşil renkte 2
sütun ile, 1,5 zirâ' uzunluğunda 5 kıt*a yeşil sütun parçası bulunmuştur.
c) Bunlardan başka aynca, bazı emlâkte vc kilise avlularında, yol üzerinde veya
yıkılıp tekrar yapılması mümkün olan binalarda 4-5 zirâ* uzunluğunda mermer sü
tunlar vardır.
d) Aynca, Abdülmelik nâmındaki kimsenin vakfında bazı sütunlar ve bu sütunlar
üzerinde köprü ve mermerler vardır ki bu mermerlerin bulundukları yerden indirilmesi
ve binada yıkılacak yerlerin tekrar inşâ ettirilebilmesi için 2 000 akçelik bir masrafa
ihtiyaç olacak ve aynca her parçanın iskeleye nakli otuz akçeye mâl olacaktır.
7) Gelibolu ve Eyne kadılanyla Bozca-ada dizdarına yazılmış olan tarihsiz bir
hükümde (No. 54) Eski İstanbullumdan (Alexandreia Troas) ve nefs-i Eyne (Ezine)
dağm-ın taş-ocağından kesilip gönderilecek mermerler bahis mevzuudur. 56 numaralı
kayıtta ise, aynı bölgeden 2-3 zirâ* uzunluğunda 670 parça mermerin Hassa at-gemi-
leriyle gönderildiğinden bahsedilmektedir.
8) Müteferrik diğer bazı kayıtlarda da, memleketin muhtelif köşelerinde bulunup
Süleymaniye cami ve imareti inşaatı için İstanbul’a nakledilmiş olan sütunların ve diğer
tadann mwn]t olduğu görülmektedir. Meselâ, 59 numaralı kayıtta Karadeniz boğazın
daki Yoroz kalfası karşısında bir bahçe içinde bulunan 7,5 zirâ* uzunluğunda bir kıt'a
serçe-gözü direk ile, Çenger (Çengel) köyünde bir bostan içinde bulunan aklı-siyahlı
serçe-gözü bir direkten bahsedilmektedir. 58 numaralı kayıtta ise, Mudanya bağlarında
bulunan *cmusluk”lardaa bahsedilmekte ve bunların en, boy ve derinlik ölçüleri veril
mektedir. Bahis mevzuu muslukların, verilen ölçülere göre su-deposu yapılmağa elve
rişli eski lâhidler olması lâzım gelir.
B) TAŞ - OCAKLARININ YERLERİ VE TAŞ ÇIKARTMA ÎŞlNÎN
TEŞKİLÂTLANMASI.
olduğu ve o tarihe kadar enva'ından 1 200 miktarı taş ihraç olunup iskeleye geldiği ve
7 800 taşın daha mevcut olduğu anlaşılmaktadır (No. 104). O sırada Süleymaniye
cami ve imareti için işletilmekte olan bu ocaklardan çıkarılan taşlardan, İskender Çelebi
ve Galata saraylarındaki hamam ve mutfaklarla Hassa fırınlara, Tophane ve Saraydaki
ocaklara lâzım olan 100 aded ateş taşı verilmiştir. 103 numaralı kayıtta ise, bina emini
Hüseyin Çelebi’ye, Tophanede dökülecek topların finnı için bu taşlardan iki aded
verilmesi ve yerine getirilecek taşların masrafının Tophane emininden alınması, em-
redilmektedir.
2) îzmitteki taş-ocaklan.
23. Ga. 957 tarihli bir hükümde (No. 70) îzmitteki taş çıkartma işinin İzmit kadısına
ısmarlanmış olduğu ve bu hususun ehemmiyeti ve mesuliyeti belirtilmektedir. İzmit
kadısına hitâben yazılmış olan diğer bir hükümde (No. 71) de, câmi-i şerîf temeli mühim
matı için lüzumlu olan 4 000 kıt‘a temel taşırım çıkartılması lâzım geldiği ve bu iş için,
daha evvel Yaya-başı’larmdan Ahmed Subaşı ile bir gurup acemi-oğlanı ve iki mimar
gönderilmiş olduğu halde bunların çalışmalarından henüz bir netice alınamamış
bulunduğu; bu defa Cafer nâm kimse ile ve Habib Reisin mutemetliğiyle 30 nefer
acemi-oğlamnm daha gönderilmiş olduğu, hemen işe başlayıp bahis mevzuu 4 000 kıt'a
temel-taşmın bir ân evvel gönderilmesinin temini, Hassa öküzlerin boş tutulmayıp taş
ların iskeleye indirilmesini, ak-taş ve od-taşı ne bulunursa gönderilmesi, bina hizmeti
var iken başka bir işle meşgul olunmaması emredilmektedir.
72 numaralı kayıtta (8 C. 957), taş-ocağı için gönderilen bazı malzemenin bir
listesi mevcuttur. 73 numaralı kayıtta ise, 957 yık R., Ca. ve C. aylan zarfında İstan
bul’a gönderilmiş olan taş ve mermerlerin bir listesi ile her birinin eb ‘âdını ve kimlerin
gemileriyle gönderildiğini bildirmektedir.
Bahis konumuz İzmit bölgesindeki mermerler, daha uzun müddet İstanbul’da yapı
lan inşaat için aranmıştır. Meselâ, Üsküdar’da Sultan Murad III. validesi namına
yapılacak olan cami’ye lâzım olan mermerlerin tedariki için Sapanca ve İzmit kadılarına
gönderilmiş olan 25 N. 958 tarihli bir fermanda “taht-ı kazamızda ba*zı ebnvye-i
<atîkada ve arazi-i hâliyede mermer bulunup eğer tarladan ve çayırdan ve eğer sair erazi-i
hâliyeden her kande bulunursa kazub ihraç ittirüb ücretle arabalar tedarik ittirüb
rami binâ olunacak mahalle” gönderilmesi istenilmektedir28.
3) Aydıncık'tâki taş-oeaklan.
9. Z. 958 tarihli bir defter sureti (No. 76) Aydıncık kazasına tâbi “Temaşâkk”
nâm mevkiden üstâd Murad vesair taşçılar tarafından hazırlanıp gönderilmiş olan
mermerlerin bir listesini ihtiva etmektedir.
Bu kayıtta not edilmiş olan mühim noktalardan birisi, bazı büyük taşların gemiye
konulup nakledilmeleri işlerini kolaylaştırmak veya kaba bir şekilde yontulmuş mer
merlerin ıslahı maksadıyla onların bıçkıya verilip düz sahîfe halinde veya eşiklik olarak kes
tirilmeleri için müsaade istenilmiş olmasıdır.
Aynı kaydın diğer mühim bir noktası da, son fıkrasında, buradaki taş-ocaklarında
çalıştırılan acemi-oğlaulanyla bazı taşçı ustalarının iaşelerini temin için (gayet a'Iâ
cinsten ve iyisinden kaydiyle) bir tulum Kefe yağı ile üç rmd pirincin gönderilmesinin
istenmiş olmasıdır.
77 numaralı kayıtta da, mimara tâbi Hacı Hüseyin Halîfe ve Aydıncık’ta emin Uzun.
Mahmud zamanında taş-ocaklannın İhtiyaçlarına sarfedilmek üzere üç defa onar bin
akçe ile 6 kangal ısparçete ve yoma ipleri, tirfil ağacı gönderilmiş olduğu; ustalara
bil*âhıra yevmiyelerine mahsub edilmek üzere ellişer akçe verildiği, çıkartılmış olan
taşların da at-gemileriyle nakledilmekte olduğu yazılıdır.
9 S. 959 tarihli bir hükümde (No. 78); taş-ocaklannda ve taşların iskeleye nakli
işinde kullanılmak üzere, mu^emed Ferhad Beğ eliyle Aydıncık iskelesine teslim
edilen malzemenin bir listesi verilmektedir ki bu malzeme arasında 10 aded ferhaiî
külünk ve 8 mermer bıçkısı ile çeşitli halatlar, ham demir ve çelik parçalan, 300 küfe
ve bir miktar paçavra görülmektedir.-
79 numaralı kayıtta, 961 yılının 11 M.-7 Ra. tarihleri arasında Aydıncık’taki taş
ocaklarından mermer çıkarmak için yapılan masrafların bir muhasebesi bulunmak
tadır. Bu hesaplara göre sarfedilmiş olan 16 388 akçenin 6 662 si acemi-oğlanlarm nafa
kasına, 9 267 si taşçı ustalarının gündeliklerine verilmiş ve geriye kalan 439 akçe ile
ise, mirî arabaların hayvanlarına yem, beziryağı vesaire satın alınmıştır.
80 n um aralı kayıtta da, 962 y ılının 24 R .-6N . tarihleri arasında, 30 697 akçesi
aynı şekilde taşçı ustaların yevmiyelerine, 13 715 akçesi acemi-oğlanlarm. nafakasına
ve 1 080 akçesi bazı mübayaalara sarfedilmiş olan 44 391 akçelik bir hesap vardır.
960 tarihli bir Ahkâm Defterinden çıkartılmış olan 81 numaralı kayıttan anladığı
mıza göre ise, Aydıncık yakınında “Temaşâlık” nâm mahalle taş kesmeğe gönderilmiş
olan acemi-oğlanlannm subaşılan ile taşçıların âmiri bulunan mimarlar, o bölgeyi
âdetâ kendi dirlikleri telâkki ederek, civardaki köyler halkından bir kabahati zuhur
edip kadı huzurunda kendilerinden cerime alınmasına hüküm olunanlarından (kendi
adanılan İmiş gibi) bu para cezalarım toplamağa kalkıştıklan anlaşılmaktadır. Aynca
bu bölgeye taş almağa gelen gemilere konulmuş olan gümrüğe tâbi eşyayı kontrol etmek
isteyen gümrük memurlarına taş-gemilerinin reisleri ve taş yükletmeğe gelenlerin bölük-
başılan müsaade etmediklerinden, mahallî otoriteler, taş işleriyle meşgul olanların bu
müdahalelerinden Dîvan’a şikâyet etmiş bulunmaktadırlar.
4) Mihaliç'1teki taş-ocaklan.
-82 numaralı kayıt, 15 R. 959 tarihlidir ve Mihaliç ocaklarında İstanbul’a gön
derilmek üzere hazırlanmış ve bir kısmı da gönderilmiş bulunan kemer, süve, eşik ve
döşeme taşlarının nevileri ile eb ‘âdını gösterir bir listeyi ihtiva ederek bu bölgedeki
taş ocaklannm hususiyet ne kapasiteleri hakkında bir fikir vermektedir.
Aynı şekilde, 26 S. 960 tarihli diğer bir hükümde de, Mihaliç taş-ocaklannda
hazırlanmış olan kemer vesaire taslarının İstanbul’a gönderilmesi istenilmektedir
(No. 83)
960 yılı Ş. başlan tarihinde Mihaliç iskelesi eminine gönderilmiş bir başka emirde
ise, bundan böyle bina emini Hüseyin Çelebi’nin mühürlü tezkeresiyle o bölgeye taş
kesmeğe gönderilecek Amaaud vesair cinsten vrgadlann geçmesine müsaade olunması bildiril
mektedir (No. 84). Bu suretle bir bölgeden diğerine ırgat geçirmenin hususî bir
müsaadeye tâbi bulunduğu anlaşılmaktadır.
354 TASLARIN TEDARİK VE NAKLİ İSLERİ
12 Ra. 957 tarihli bir kayıtta da, Manyas kadısı nezaretinde bu bölgeden sevkedil-
miş olan mermer ve küfeke taşlarının nevi ve miktarı bildirilmektedir (No. 75).
5) Kavak iskelesindeki taş-ocaklan.
85 numaralı kayıt, 3 C. 957 tarihinde Kavak iskelesinde taş kesmeğe gönderilmiş
olan İstanbul taş-ocaklanmn. kârhenkçfterinin bir listesini ve kendilerine verilen malze
menin nevilerini ve Bursa kadısı tarafından kavak iskelesine götürülmüş olan 17 ustanın
isimlerini ve kendilerine avans olarak verilen paranın miktarım vermektedir.
86 numaralı kayıt, Kavak iskelesindeki t aş-ocaklarında çalışmak üzere gönde
rilen ustaları ve acemi-oğlanlarını; 87 inci kayıt, malzemeyi göstermektedir.
88 numaralı kayıtta ise, Kavak iskelesinde od-taşı kârkengVnde taşların kabasını
almak (hamttraş etmek) için iki usta ile yapılan ve Mimar A ğa n ın da tasvibine arzedilmiş
olan bir anlaşmanın ana hatları kaydedilmiştir. Bu anlaşmaya göre, daimâ Mimar
Ağa’nın beğenmesi şartıyle, bu ustalar 25,5 X 1,5 zirâe eb<admda (ve kalınlığı da çık
tığına göre) olmak üzere bilyük kalıp taşlan 26 şar ve 1,5 x 1 zirâ eb 'âdında olan küçük
kalıp taşlan 25’er akçeye tıraş edeceklerdir. Bu işi yapmak için kendilerine iki defe
Kale*l-hesab biner akçe verildiği gibi, kullanacaklan külünk’ltr de mirîden verilecek ve bu
külünklerin ağızlarının vakit vakit düzeltilip bilenmesi (yolmak) miri taş-ocağında
çalışan demirci tarafından temin edilecektir.
Koca-ili sancağı beğine gönderilmiş olan 957 yılı R. ayı başlan tarihiyle yazılmış
olan bir emirde (No. 89), Karamürsel nâm kasabada on beş yıldanberi emr ile yazılmış
kasab olan Hacı Ramazan’m kasabhk hizmetim terk edip İznik5e gittiği ve bu yüzden
Kavak iskelesindeki taş-ocaklarmda çalışanların et sıkıntısı çektiklerinin haber alındığı, mezkûr
şahsı geri getirtip et buldurup sattırılınası emredilmektedir. 90 numaralı kayıt da bu
emrin te’kidİnden İbarettir.
87-88, 91, 92 ve 102 numaralı kayıtlar; muhtelif tarihlerde ekseriyeti Kavak
iskelesindekine âit olmak üzere, taş ocaklarına gönderilmiş olan işletme malzemesVmn
nevi ve miktarlarım bildirmektedir. Bu malzeme arasında dikkati çekenler şunlardır:
Ferhâdi külünk, kazma, kürek, varye, küskü, çapa biçimi kazma, hamtıraş ve bun
ların saplan; demürlu tokmak, kalın, çiviler, ham demir ve Firengî çelik parçalan;
hammal sırıklan; varil ve fiıçı; küfeler, sepet ve makara ipleri; paçavra ve keçe parçalan;
arabalar için dingil, boyunduruk, dingil ve tekerlekleri yağlamak için bezir yağı;
sapan için bir miktar ısparçete, taşlan yuvarlamak için altlanna konacak ağaçlar
(cûb-ı tirfil), aşıtoprağı, çuval, kalbur, kömür.. ilâh.
Kavak iskelesi civarındaki taş-ocakları uzun müddet İstanbul’daki inşaata ateş-
taşı ve mermer temin etmiştir. Meselâ, 1155 G. ortalan tarihli bir hükümde, Tophane-i
'Amire kârhâne’siıun tamir ve binasiyçün “Karamürsel kazasında vâki* Kavak nâm
mahalden kat* ve nakli ferman olunan ecnâs-ı ahcârdan külhan kalıbı ve köprülük ve
devr-i kebir ve devr-i sagîr ve battal fdirsi tabir olunur taşlann tahmt) ve nakli” işlerinden
bahsedilmektedir29. Aynı şekilde İstanbul’da Bayezid camiinin kubbesinin tecdîdi
için od-taşmın muhtelif cinslerinden tedariki lâzım geldiği zaman, Karamürsel nahiyesi
nâibine, yeniçeri serdârına ve taşçılar kethüdasına emir gönderilmiştir30. 1167 yılı
Z. ortalarına doğru verilmiş olan diğer bir emirde de, İstanbul’da bina edilecek bend
A hm ed R e fik , H ic rî ıa . Asırda. İstan b u l h a - y atı, s. 157. Aym yer s. 178.
TAŞLARIN TEDARİK VE NAKLİ İŞLERİ 355
ile o sırada vukua gelmiş olan zelzeleden zarar gören, yeni ve eski sarayların tâmiri
maksadıyla Karamürsel’den taş istenilmiş ve bu taşlar arasından 11 aded külhan tabanı,
5 pehlû. ve 6 necefli (?) tabir olunan taşlardan kestirilip gönderilmiştir.
6) Eyne (Ezine) Kadılığındaki taş-ocaklan.
84 numaralı kaydın son kısmında "Eyne Kadılığından ve Eski İstanbullumdan
gelecek mermerler avhali dahi nice olmuştur?” diye sorulmakta ve iskeleye yakın olan
yerlerden binanın temeline yarar od-taşından, ak-taştan ve küfekeden mevcut ne kadar
taş bulunursa gönderilmesi istenilmektedir.
55 numaralı ve 10 R. 957 tarihli kayıtta, Eyne kadılığından çıkarılıp iskeleye
indirilen mermerlerin Hassa at-gemisine yükletilmeleri bildirilmekte ve bu hususta
Eyne kadımın ihpıali ve Bozca-adadizdânmn mâni olmak istemesi gibi kabahatlara
karşı teftiş vazifesini Gelibolu kadısına verilmektedir. 54 numaralı kaydı teşkil eden ve
Gelibolu, Ezine kadıları ile Bozca-ada dizdânna yazılan tarihsiz bir hükümde, İstan
bul’da inşa edıİTnnktp. bulunan imaret-i 'âmire mühimmatiyçün “Eski İstanbullumdan
ve nefs-i Eyne dağının kârhenginden mermer kesüb ihrâc idüb” iskeleye indirtmeleri
istenmektedir.
56 numaralı kayıt da, Eski îs tanbulluk’tan ihraç olunan 670 kıt'a mermerden
İstanbul’a gönderilmiş olan 550 adedinin ölçülerini veren bir defter mahiyetindedir ve
İstanbul’dan taş, taş-arabası ve gemi istemektedir.
92 nnmara.li kayıtta ise, G. 957 tarihinde Eyne taş-ocaklanna gönderilmiş olan
bazı eşya ile masraflara karşılık olarak verilen 13 000 akçeden bahsedilmektedir.
7) Ereğli taşocağı ve Ereğli iskelesinin taş sevkıyatındaki yeri.
21 R. 957 tarihli bir hükümde (No. 93) Ereğli Kadısı, taş tedariki işlerindeki
ihmallerinden dolayı muâheze edilmekte ve o bölgede taş çıkartmakla meşgul bulunan
mimarlardan Hacı nâm kimse ile Yaya-başılardan Musa’nın istekleri ve çalışmalarıyla
alâkadar olmadığı gibi, İstanbul’dan bina emîni’nin sorduğu suallere de vaktinde
cevap vermeyişinin ve bir gemi içinde gönderdiği mermerlerin işe yaramıyacak kadar
küçük ve kötü olmasının sebepleri sorulmaktadır. 957 yılı Recep başlan tarihli diğer
bir hükümde de, Çorlu kadısına muhtelif vesilelerle yapılmış olan türlü te’kid ve
tenbihlere rağmen ihmalleri devam ettiğinden, bir daha tekerrür eder ise azl ile
yetmilmeyip aynca cezalandırılacağı bildirilmektedir (No. 96).
95 Tiıımaralı kayıt, Vize’den çıkarılıp Ereğli iskelesinden İskender Reis sefinesi
ile İstanbul’a sevkedilen 47 kıt'a mermerden bahsetmektedir. 94 numaralı kayıtta ise,
Vize kazasmda bulunan bazı döşeme mermerlerin kimler tarafından çıkarıldıklarının
Öğrenilmesi icabettiğinden isimlerinin bildirilmesi istenilmekte ve taş-ocaklanndan Ereğli
Tskplesjnp varıncaya kadar araba kirası için lâzım olan parayı karşılamak üzere bina
harcûndan üç bin akçenin gönderildiği bildirilmektedir.
94 numaralı kayıt, taş çıkarma işlerinin durumu hakkında Ereğli kadısı tarafın
dan gönderilmiş olan bir rapor mahiyetindedir ve bu arada şu iki nokta hakkında
malûmat vermektedir:
a) "Yetim hakkıdır, padişahımıza vebal olmasın” denilerek, kürek ve kazmaların
muhafaza edilmekte olduğu evin kirası istenilmektedir.
b) Taş çıkarma işinde lüzumlu olan lağımcılar bu sırada köylere dağılmış bulun
duklarından, arandıklarında bulunamamışlardır.
356 TASLASIN TEDARİK VB NAKLİ İSLERİ
Bu gemilerin en büyüğüne 93 kıt'a taş yükletilmiştir. Bir kadırgada 80, bir Hassa
at-gemisinde ise 72 parça taş gelmiştir.
114 numaralı kayıttan, 961 yılının ilk üç ayında Aydıncık5tan 5 gemi içinde 208;
Mihaliç’ten 4 gemide 103 kıt'a mermerle, îzmitten 2 sefine içinde 41 kıt'a ateş-taşı
nakledilmiş olduğunu öğreniyoruz. Gemilerin bazen “sefîne-i Gelibolu55yahut “sefîne-i
esb” şeklinde cinsleri belirtilmiş ise de ekseriya benzeri tarifler yapılmamıştır.
Bu kayıttaki gemilerin temamiyle hususî şahıslara âit olması lâzım gelirse de;
gemi sahiplerine navlun bedeli ödendiği yazılı değildir. Masraf kayıtlan arasında yalnız
bahis mevzuu gemilerde çalışan halatçû\axm. ücretleriyle acemi-oğlanlann nafakaları
hesaplanmıştır.
Aynı kayıtta taşların nevi deri yazık ise de, çok defa ağırlıklan zikr edilmemiştir.
Yalnız, 8. fıkrada ismi geçen bir Gelibohı-gemisi’nde sevkedilmiş olan Aydıncık mer
merinden 24 parça süve ve kemerim ağırlığının 250 çeki geldiği yazılıdır. 12. fikrada
kayıtlı bulunan at-gemisi ise, 1 000 çeki veya “hamiT’lik muhtelif cinslerden 91 parça
taş getirmiştir. 5 numarada kayıtlı bulunan ve Abdi Reis’e ait olan at-gemisinin getirdiği
35 parça taşın 700 çeki gelmiş olması şüphelidir. Çünki, bu kayda ait der-kenardan anla
dığımıza göre; bu gemi ile Sultan Selim camii için de 52 kıt'a kemer taşı getirtilmiştir
ki bu taşlann da 700 çekiye dahil bulunması ihtimali vardır. Nitekim bu taşlar
yüzünden'gemide bulunan acemi-oğlanlanmn 250 akçe tutan nafakalarından ancak
50 akçesi Süleymaniye imareti hesabına kaydedilmiştir. Bu keyfiyet evkaf muhasebe
lerinin ve inşaat bütçelerinin otonomisi prensibi bakmandan ehemmiyetlidir.
115 numarak kayıt, Aydıncık5tan mermer, îzmitten ve Kavak iskelesinden ateş-
taşı nakletmiş olan 4 geminin yüklerini teşkil eden taşlann m ik ta rım ve bu gemilerde
çalışmış olan “Gılmân-ı ‘Acemıyân-ı keştî”nin nafakalan ile halatâ\arın ücretlerini
vermektedir. Buradaki gemilerin de navlun bedeli ödenmemiş olmasına rağmen Beğlik
gemiler olup olmadıklara şüphelidir.
116 numaralı kayıtta Aydıncık ve Mihaliç’ten mermer ve îzmitten ateş-taşı nakle
den gemilerin yüklerinin mahiyeti bildirilmektedir.
118 numarak kayıtta da, Ahtabolu, Anava ve İzmit iskelelerinden gönderilen
muhtelif cins kereste ile, dört gemi içinde Aydmcık’tan gönderilen mermerlerin adedi
ve nevileri yazılıdır. Bu mermerler arasında bilhassa döşemeler, cami pencerelerinin
süveleri, eğikler, büyük ve küçük kemerler vardır.
119 numarak kayıtta, Bozca-adadan gönderilen bir gemi içinde 40 parça mer
mer mevcuttur. 120 numarak kayıtta, nereden getirildiği tasrih edilmemiş olmakla
beraber, bir gemi içinde nakledilmiş olan 640 kantar alçıya nakliye ücreti olarak 640
akçe ödenmiştir. Bu gemide çalışmış olan acemi-oğlanlanmn nafakalara ise 466 akçe
tutmuştur. 119 numarak kayıtta da, İstanbul’a gelen iki gemi alçı bahis mevzuudur.
121, 122 ve 123 numarak kayıtlar, İstanbul’da Hazinedar köyü civarındaki mirî
taş-ocaklannda çalışan acemi-oğlanlannın teşkilât ve çalışma nizamlara ile belli-başk
iş sahalarım göstermektedir. Aralarında yemek pişiren (tabbâhîn) yahud İstanbul’dan
taş ocağına çorba taşıyan (geşiden-i şurba) gurupların bulunuşundan, kendilerine
ödenen birer akçe nafakadan başka, ayrıca acemi-oğlanlan ocağı veya inşaat idaresi
tarafından iaşe edildikleri de söylenebilir isede yemek masraflarının “nafaka” bedel
lerine mahsûb edilmekte olması ihtimali daha fazladır.
TASLARIN TEDARİK VB NAKLİ İSLERİ 359
Acerai-oğlanlarmın aralarında bir imam ile, Habıb Halîfe isimli bir taşçı ustasının
ve taş kesmek ve yontmak için kullanılan demir âletlerin tamiriyle meşgul demircilerin
bulunması da dikkate şayandır. Diğer gurupların arasında ise horasana, nalband, ara
bacı, kömürcü, kömür hammalı, kayıkçı, seyis, hammal, nöbetçi ve pazvant, anbarcı,
zincirci, kurşuncu, sırt hammalı, bıçkıcı Ee kapucu, ser-bölük ve mu'temed gibi idari
kadroyu teşkil edenler de görülmektedir (5 numaralı tabloya bakınız).
Süleymaniye imareti, Türk mimarî sanatının diğer âbidevi binaları gibi tamamiy-
le taştan yapılmış olmakla beraber, yapı tekniğinin bazı hususiyetleri dolayısıyla, büyük
çapta demir ve kurşun kullanılmasını icab ettirmiştir.
Gerçekten duvar ve minarelerde gereken salâbeti temin için taşlar birbirine demir
kenetlerle bağlanmıştır. Demir kenedin eğri uçlarının taşın içinde sağlam bir şekilde
tutunabilmesi için de, soknlmuş oldukları oyukların kurşun dökülerek doldurulması
icab etmektedir. Bu suretle sarfedilen demir ve kurşunun miktarı ise, diğer sahalarda
kullanılan damir ve kurşuna nazaran, mühim vekûnlara bâliğ olmaktadır.
Bu hususta bir fikir verebilmek için, Nur-ı Osmaniye camiine ait bulunan aşağıdaki
tasvir haürlaülabilir. îkiyüz sene kadar sonra inşa edilmiş olmakla beraber, bu camiin
inşa tekniğine âit olan izahat, Süleymaniye cami ve imareti inşaatında da demir ve
kurşunun aynı maksatlarla nasıl kullanılmış olduğu hakkında bir fikir verecek mahi
yettedir :
îki arşun kalınlığı olan duvarlar, bunca devir olunan kemerler, mermer olsun
gerek küfeki gerek od-taşı, tâ kubbe su‘ud idince konulan ahcâr-ı mütenevvi'anm her
bir kıtasına iktizasına göre her bir taşa üç, bâzısma dört, bâzı taşa beş, hasılı üçden
aşağı koduklan yokdur, timur kenad vaz* olunub taş taşa rabt olunur.
“Ve bir kenadın vezni beş altı vakıyyeden bir buçuk okye’ye değin olub bunun
dahi istihkâmı içtin her bir kenada on iki okkadan dört vakıyye'ye değin kurşun dökülür.
"Bundan başka zıvana tâbir olunur kalınca bir çivi timura vardır, bir ‘adedi bir
vakıyye daha eksik daha ziyade olur, bu dahi mecmû-ı ahcânn yassıkğına, hususa
cümle kemerlerin her bir devir ıtajî’na bir kaç mahalden konulub istiyfa mertebe
deliğine kurşun aktdılur,>1
En büyük sarf mahalli bu kenedieme işi olmakla beraber, inşaatta kullanılan demir
ve kurşun yalnız bundan da ibaret değildir :
Pencere parmaklıkları ile yanlarına taşan tazyiki karşılamak üzere büyük kubbe
nin eteği içinden geçirtilmiş yekpare döğme demirden büyük çenber ve sütunlar arasın
daki kirişler., gibi sağlandığı temin maksadıyle kullanılmış olan demirleri; iskeleleri
kurmak için sarfedilen sayısız çivileri, kapı ve- pencerelerin demirden yapılmış reze
ve tokmaklanyle diğer demir eşyayı da hesaba katmak lâzım gelir.
Kurşunun ise, bilhassa kubbeleri örtmek için de kullanımı.; olması2, demir ve
kurşun gibi zamanına göre kıt ve bahalı iki maddenin geniş Ölçüde sarfını icab ettirmiş
ve bu suretle maliyet fiyatlarım bir hayli kabartmıştır.
Bu sebebledİr ki, inşaata başlanma karan verildiği ilk günlerden itibaren, icab eden
her çeşit demir malzemeyi lüzumunda el-alünda hazır bulabilmek için gerekli çalışma
lara erken başlanmış ve bu maksada büyük stoklar hazırlanmıştı :
Çok kanşık ve müphem olmakla beraber 281 numaralı kayıt, bize “ ‘an ibtidâ ilâ
Şa+an sene 957” diyerek inşaatın henüz başlamış olduğu sıralarda muayyen bir müd
det zarfında Samakov’dan gelmiş olan kiriş, kened ve çivilerin miktannı göstermektedir3.
Bu malzeme arasında, her halde inşaat ilerledikçe bina etrafında kurulması gere
ken heybetli iskelelerin yapılmasında kullanılmak üzere, 136 350 aded mismâr-ı sagış,
60 000 mismâr-ı çıbık, 56 000 mismâr-ı şumar-ı hurda, 105 aded mismâr-ı mertek ile
1 000 aded kürek, 331 kazma ve muhtelif boylardan (471 + 249 + 299=) 1 019
Sâmakov kantarı kened, 100 Samakov kantarı kened-i Firengi ve 94 kıta kiriş mev
cuttur.
279-numaralı kayıt ise, inşaatın bidayetinden beri her sene ne büyük bir tempo
ile demir sarfedilmiş olduğunu göstermek itibariyle mühimdir :
Bir senede ne kadar demir malzeme sarfedilmiş olduğunu bilmek için anlar def
ter’inden çıkarılmış olan bir hesabı nakleden bu kayda göre, 959 yılı başından sonuna
kadar cami, ahur, medrese ve bahçe dıvarlan inşası için 1004 kantar4 ağırbğmmda
44 085 aded kened ile 1 202 kantar ağırlığında 1 402 parça külçe kurşun ve 4 589
aded tahta (levha) halinde kurşun sarfedilmiştir.
Halbuki ancak bir sene sonra, yani 960 yılı sonunda cami inşaatı henüz kemer
lere yeni ulaşmış bulunuyordu. Bahçe dıvarlannm üzerini örtmek için de kurşun kul
lanılmayacağına göre, bu listede mevcut kurşunların, bir kısmının inşası daha evvel
ikmâl edilmiş olması muhtemel bulunan bir veya iki medresenin kubbeleri için sarf
edilmiş olduğu kabul edilse bile, geriye kalan mühim bir miktarının dıvar inşaatında
kullanılmış olan kenetlerin yuvalarım doldurmak için eritilip döküldüğü muhakkaktır.
I
1) DEM İRİN TEDARİKİ İŞİ NASIL ORGANİZE EDİLMİŞ İD İ ?
Bu formül oldukça kısa ve müphemdir ve bu sebeble hususi bir mâna ifade eden
bazı tâbirlerinin izahı lâzım gelmektedir :
a) İstenilen malzemenin o bölgede hazır işlenmiş bir halde bulunması mümkün
dür. O takdirde bulunduğu yellerden satm alınması lâ z ım gelir. Fakat, İstanbul’da
inşa edilmekte olan büyük bir imaretin ortaya çıkardığı yeni ihtiyaçları VarşılaTnak için
istihsalin eski temposu ve kadrosu kâfi gelemiyeceğinden, imalâtı dftba geniş ölçüde
teşkilâtlandırmak ve hızlandırmak lâzım gelecektir. Bu maksatla hünerli ustalar topla
nacak, kendilerine büyük siparişler verilecek ve gerekli avanslar (sermayeler) temin
edilmek suretiyle istihsal arttırılacaktır.
b) Formüldeki “ehli olanlara *âdet ve kazam üzre işletmek” kaydının, bu bölgenin
demircileri için bir nevi ücretle çalışmak mükellefiyeti ve mesleklerinin icrasını mecburi
bir hizmet (adetâ askerî bir vazife) telâkki etmek zaruretim taamımın etmekte olduğu
söylenebilir. Buna mukabil, Samakov’da demir kiriş işlemeğe ehliyetli ustaların, imaret
için çalışmaları lüzumlu görüldüğü müddetçe, benzeri diğer işlere veya her hangi bir
hizmete memur edilememeleri (diğer hizmet ve mükellefiyetlerden mu'âfîyet) de
temin edilmiştir (No. 263).
c) Formüldeki “değer baha” tâbiri de serbest bir piyasa fiyatı olmayıp z a m a n la
kararlaşıp âdet haline gelmiş olan resmî (mir!) fiyatlardır. Bu suretle dondurulmuş bir
Jİyat sistemi ile, büyük bir imaretin inşası dolayısıyle birdenbire büyük ölçüde artacak
olan talep hacmi karşısında, fiyatların ânî ve anormal bir şekilde fırlamasına meydan
verilmemek istenilmiş ve bütün bu tedbirler sistemi Osmanlı imparatorluğunun umumî
İktisadî zihniyet ve nizamına uygun olarak tatbik edilmiştir.
İmalâtı geniş ölçüde teşkilâtlandırmak ve hızlandırmak için alınmış olan tedbirlere gelice;
bunların başında, sanatkârlar için devletin istediğiyerde muayyen bir ücretle çalışma mükellefiyeti
prensibinden faydalanılarak demircileri mahallin idare âmirleri vasıtasıyle seferber
etmek gelmektedir.
Bu klasik usulün yanınım, demircilere yapacakları işe mukabil (avans olarak)
sermaye dağıtmak (akçe tevzi *etmek) .yolu da tutulmaktadır. Kredi teşkilât ve kaynak
lan (çok mahdûd olan ve sanayie yatırılacak büyük sermaye birikmeleri bulunmayan bir
devir ve cemiyet içinde zamanına göre çok pahalı bir metâ olan ve umumiyetle (kiriş
lerde olduğu gibi) büyük kitleler üzerinde çalışılan demirin tedariki için demircilerin
paraya ihtiyacı büyüktü. Bu bakımdan sermaye tevzii, istihsali hızlandırmanın belli başlı
yollarından biri idi
Tetkik ettiğimiz vesikalarda böyle bir usulün mevcudiyetinigösteren kayıtlar, .umumiyetle,
kadılar tarafından tanzim veya tasdik edilmiş olan ve hangi işler için kimlere sermaye ola
rak ne kadar akçe verildiğini gösteren “zimem defterleri” ne ait olanlardır. Tetkik konu
muz kayıtlarda bu defterlerin ismi şu şekillerde geçmektedir :
364 DEMİR. V I KURŞUNUN TEDARİK VE ŞEVKİ
“ ‘Imâret-i 'Amire maslahatiyçün demir kiriş ve dahi şâir demir esbâbiyçiin binâ-i
mezbûr emini cânibinden defe 'âtla sana akçe gönderilüb sen dahi kendü marifetinle
bazı kimesnelere tevzi idüb ztmem deflerin göndermişsin** (No.268).
“Zimem-i nâsda hayli bâki demir varmış, anı dahi ol zimetn defleri mucebince
müteveccih olanlardan tahsil ittiriib bile gönderesün” (No. 273).
''Senden evvel Samakov kadısı olan Mevlâna Derviş ve Mehmed’in zamanlarında
imâret-i mezbûre’nin demür esbâbı bahasından zimem-i nâs’da mezburân kadıların imzalanle
olan defter mucebince” (No. 275).
Benzeri kayıtların tetkikinden anlaşıldığı üzere kadılar tarafından tanzim ve
tasdik edilmiş olan borçlular defleri1nin bir sureti İstanbul’daki bina-emînine gönderilir
ve alacakların toplanması işi oradan tâkip ve kontrol edilirdi. Defterin diğer bir sureti ise,
mahallin kadı sicilline kaydedilmiş bulunurdu.
Sermaye olarak dağıtılan paranın zâyi olmaması için, tabiatiyle, çok sıkı ve zecrî
tedbirler alınmış bulunuyordu. Kadılara gönderilen fermanlarda akçe tevzii işinde
gereken dikkatin gösterilmesi ve ihtiyatlı hareket lüzumu belirtildikten sonra, icabında
zâyi, olan akçenin tazminine mecbur tutulacakları hatırlatılmaktadır :
“Demir esbâbı için akçe tevzi' eylediğin müslümanlann akçesi zâyi* olur yerlere
vermeyüb - yarar kimesnelere viresiz ki mal-ı mirî zâyi* ve rençbırlerin hakkı zâyi*'
olmıya. Şöyle kİ, müflise ve medyûna akçe virilüb zâyi1ola, sana tazenin ittirilür, ana göre mu-
kayyed olasın” .
“Şöyle ki, tevzi eylediğim akçelerin esbâbı tahsil olmmayub mevsiminde gelüb
yetişmiyecek olur ise taamın sana ittirüldikten gayri 'itâb’a ve 'ikaab’a müstehak
olursın” (No. 268).
Bu hususta gösterilen büyük dikkat ve sertliğe rağmen, bazı borçların türlü sebeb-
lerle uzun müddet ödenmediği görülmektedir. Meselâ, 269 numarak kayıttan anla
dığımıza göre, demir madeninde hizmet eden samakovculardan birinin zimmetinde,
İstanbul’da bina olunacak imârelin demür esbabını işlemek için aldıkları paradan 6 200
akçe borcu kalmıştır. Aynı suretle, diğer bir kayıd (No. 271) da görüldüğü üzere,
daha evvelki kadı zamanında dağıtılan imaret binası malından (demir-kiriş baha
sından) zimmetinde 7 700 akçe bâk?si kalan birisinden ve diğer borçlulardan bu para
ların “rızklarından ve esbâblanndan sattınkp tahsil ettirilmesi” lâzım gelmiştir ve
borçlarını ödemek hususunda türlü bahaneler ileri sürerek oyalama yolunu yutanların
İstanbul’a sevkedilmeleri istenilmektedir. Nitekim borcunu Ödemeyen Yorgi adındaki
bir demirci de İstanbul’a gönderilmiştir (No. 275).
Bu suretle İstanbul’a sevkedilecek olan borçluların, orada selâhiyetli bey’et ve
makamlar önünde durumlarım izah ve kendilerini müdafaa etmek firsatmı da bula
cakları şüphesizdir. Nitekim, 275 numarak kayıttan öğrendiğimize göre, İstanbul’daki
tahkikat esnasında kadının bakaya hesabından bazı kimselerden akçe aldığı halde def
tere kaydetmediğinin beyan ve iddia edilmesi üzerine, kadıdan bu ithamların cevap
landırılması istenilmiştir56.
Demirciler arasında, bam madde tedariki için avans olarak dağıtılan sermayenin
verildiği kimselerin istihsal işindeki mevki ve fonksiyonlarının- tâyini meselesi de, şüphesiz,
aynca üzerinde durulmağa değer mühim bir mevzu teşkil etmektedir :
5 İstan b u l’a gönderilm iş o la n bo rçlu İçin, edem ediği takdirde, m ukadder olan Akıbet zindan
o ra d a o ld u ğ u n u h e r h a n g i b ir şekilde isbat veya kü rek cezasıdır.
DEMİR VB KURSUNUN TEDARİK VE ŞEVKİ 365
14 Ra. 960 tarihli bir hüküm (No. 274), Samakov bölgesinden tedarik edilen
demirlerin İstanbul1a hangiyollardan, ne şekilde seokedileceği hakkında kısa bir talimât mahi
yetini taşımaktadır :
Gerçekten bu hükme göre, Samakov’a yapılan. 240 000 akçelik yeni siparişin bir
ân evvel hazırlatılıp, acele İstanbul’a yollanması icab etmektedir. Bu maksatla gönde
rilmiş olan mübaşir Ali ve mubassır Ahmed vardıklarında "gönderilen mühürlü deftere
nazar idüb içinde mastur ve mukayyed olan mikdar demür esbâbın âdet ve kanun üzre
f»Mi olanlara mezkûrlar ma‘rifetiyle ta ecil calet‘tacil işlettirüb” Nevrûz’a kadar İstan
bul’a gönderilmesinin temini istenilmektedir.
Emirde, bahis mevzuu demirin İstanbul’a şevki hususunda aşağıdaki iki yol aynı
gamanda, kabul edilmiş bulunmaktadır :
a) Samakov’dan Ahyolu iskelesine sevkedip orada gemilere yükletmek;
b) Kara yoluyla ve kira arabalarıyla doğrudan doğruya İstanbul’a göndermek.
İşin acele olması dolayısıyle, bu partinin sevkiyâtmda her iki yoldan da faydala
nılacaktır ve kâfi miktarda araba bulabilmek için de, zikr olunan demir malzemenin
şevkine kâfi araba tutulamaymca, başka maksatlar ile hususî şahısların araba kiralama
sının yasak edilmesi ve lüzumlu miktarda arabanın kaza dahilinden temin edilememesi
Tıalînd^ civar kazalara mektup gönderip oralardan kira ile araba tedariki tavsiye
edilmektedir.
284 numaralı kayıt, 958 yılı Ramazanı başmda (2 Eylül 1551) Samakov1dan ara
balarla doğrudan, doğruya İstanbul'a sevkedilen demirlere âit defterin bir suretidir ve bu balom
dan kafilenin tertibi şekliyle arabaların yükleri ve nakledilen demir çeşitlen hakkında kıy
metli bilgiler vermektedir :
Bu kayda göre, kafileyi teşkil eden 6 araba, 193 Samakov kantarı demir malzeme
nakletmiştir ve bu arabalar için nakledilen her (Samakov kantarı demir başma 25 akçe
hesabı üzerinden) cemcan 4 824 akçe kira ödenmiştir. Bu kiranın mühim bir kısmı
kafilenin hareketinden evvel arabacılara avans olarak verilmiş, geriye kalan Hra bedel
lerinin ise, İstanbul’da demirler tartılıp teslim alındıktan sonra ödenmesi kararlaştırıl
mıştır.
Arabalardan her birinin taşıdığı demir malzeme yükü, ağırlık itibariyle birbirinden
çok f a r k lı olup, 21 Samakov kantarı (21 X 5 9 = 1 2 3 9 okka) demir taşıyanlar olduğu
gibi, 46 ve hattâ 50 Samakov kantarı arasında demir yükletilmiş olanlar da vardır8.
285 numaralı kayıtta ise, araba başına düşen yük miktarı ortalama, sadece 14 kantar da
olabilmektedir.
Tetkik mevzuu kayıttan, her arabanın yükünü ayrı ayn de alarak kiriş, kened,
çivi., gibi muhtelif demir malzeme çeşitlerinin parça başına düşen ağırlıklarını hesaplamak
mümkündür. Fakat, malzemenin normalan her zaman aynı kalmadığı gibi, kaydın
rakamları da böyle bir hesap yapmamıza müsait olacak derecede sıhhatli değildir.
* B u so nuncuların a y n ı şahıslara â it iki a y n 3 736 okka ed er İd, b u k a d a r a ğ ır b ir yükün, çifte
a ra b a n ın y ü k ü olm ası m üm kündür. Bilhassa koşulm uş d ahi olsa, b ir tek a ra b a ile n akli imkân*
" 4 ” s ıra n u m arasın d a k sy ıd h a rab acı H ay d ar’ın sızdır. N e t ekim, h u şekilde «»Mi bahis m evzuu
h esab ın a nakledilm iş gözüken dem irlerin ağırlığı» o lan kiriş v e kened’le r d e defterde iki a y n gu ru p
42 İsta n b u l k a n ta rı (y an i 4a X 4 4 «=■ 1848 okka halin d e iki a y rı a ra b a n ın yükü n ü gösterecek tarzd a
- f 32 S am akov k a n ta rı (32 X 59 => 1888 okka) «= kaydedilm işlerdir.
DEMİR VE KURSUNUN TEDARİK VE ŞEVKİ 367
Gerçekten, diğer bazı benzerleri gibi, 284 numaralı kayıtta da, İstanbul kantan
ile gösterilmiş olan bazı rakamların Samakov kantanyle ifade edilen rakamlara kanş-
tınlımş olması, veyahut daha eski nüshalardan kopya edilirken bazı rakamların, yanlış
nakledilmiş bulunmaları dolayısıyle, hesaplar birbirini tutmamaktadır. Nitekim, kaydın
sonunda yüklerin mecmu ağırlığı olarak verilmiş olan 193 Samakov kantan 120 lod-
ranın muadili olarak 258 yerine 280 İstanbul kantan 27 lodra gösterilmiş olması da
doğru değildir.
Bu kaydın sonuna ilâve edilmiş olan bir sicil suretinden anladığımıza göre, arabacı
kafilesine mensup olan herkes karşılıklı olarak yekdiğerine kefil tutulduğu gibi, Samakov
şehri sakinlerinden Mustafa isminde bir şahıs da hepsine birden kefil olarak tescil ettiril
miştir.
Bu malûmatı çıkartmış olduğumuz “Mecmu‘a” da aynı şekilde kayıtlı bulunan
diğer bir arabacı kafilesi için ise, karbon, başı Süleyman’ın kefil olduğu 7 kaydedilmiştir
ki, bu hal bize, imaret için demir taşıyan arabaların muntazam bir şekilde tertip edil
miş olan bir nevi kârvana katılmakta olduklarım göstermektedir.
285 - 293 numaralı kayıtlar da, muhtelif tarihlerde Samakov*dan arabalarla
doğrudan doğruya İstanbul’a yapılmış olan demir malzeme sevkiyâtmı göstermekte
ve bu arada bu nakil işinin kaç gün sürmekte olduğu hakkında bir fikir vermektedirler :
Gerçekten, 285 numaralı kayıtta görüldüğü üzere, 958 yılı 29 Ramazanında
(30 Eylül 1551) yola çıkan bir araba kafilesi ancak 46 gün sonra, yani 15 zilka'dc
(14 Kasım) tarihinde İstanbul’a gelmiş ve taşıdıkları demirleri şantiye civarın
da (Eski Saray’da) tarttırarak alâkalılara teslim etmişlerdir. Samakov’dan İstanbul’a
demir nakleden arabaların bu yolu mutâd olarak 46 - 47 günde yapmakta oldukları
diğer kayıtlardan da anlaşılmaktadır (No. 287, 288).
302 ve 303 numaralı kayıtlar ise, bize, nakliye ücretlerinin nakledilen demir malzemenin
maliyetfiyattan, içindeki nisbet veyerine âit malûmatı ihtiva etmektedir :
Gerçekten, bu kayıtlardan birincisinde bahis mevzuu edilen demir malzemeyi
satın almak için 38 826 akçe ödenmiş olduğu halde, bu malzemenin nakil ücretinin
6 255 akçe tuttuğu yazılıdır, ikinci kayıtta ise, 59 590 akçe kıymetindeki malzeme
nin İstanbul’a araba ile nakil masrafmın 13 818 akçe ettiği anlaşılmaktadır ki, her
halde maliyet masrafları içinde nakil masraflarının nisbeti % 16,1 - 18,8 arasında de
ğişmektedir.
3) D e n i z y o l u y l a y a p il a n n a k l iy â t
’ “ M ez b u rû n a rab acılar b irb irin in zarar-ı k ira la n b l-k u su r teslim o ltn d t. K esir gelüıse tazm in
m&Ilaerine k e fil olub v e m ezkû rln arabacılara kâ r- olm a” (yp. 76/b).
ban-ba$ı ola n Süleym an b in B a yra m la k e fil oldukda
368 DEMfe VB KURŞUNUN TEDARİK VB ŞEVKİ
282 ve 283 numaralı kayıdlar bize, bu suretle Ahyolu iskelesinden deniz yoluyla
yapılmış olan demir sevkiyâtı hakkında bir fikir vermektedir :
Kaydın birincisinde, Todor Reisin İstanbul’a 12 G. s. 961 (13 Mayıs 1554) de
gelmiş nlat» gemisi içinden 209 Samakov kantarı (12 331 okka) ağırlığında 63 kıt'a
demir kiriş çıkarılmıştır. Bu hesaba göre, kirişlerin ortalama ağırlıklarının 3,5 Samakov
kantarı yani 206,5 okka olması lâzım gelir. Manol Reis’in oğlu Dimitri’nm sefine
sinde ise, mecmucı 7,5 Samakov kantarı ve 14 lodra ağırlığında 337 kened (59 ok
kalık bir Samakov kantarı 44 kened ediyor) ile 113 Samakov kantarı ağırlığında 828
parça ham demir gelmiştir.
Sefine reislerine, navlun olarak, kantar başına 3 akçe ödenmiştir.
283 numaralı kayda nazaran da, balıkçı Yorgi Reis’in sefinesiyle 15 R. 961
(20 Mart 1554) tarihinde İstanbul’a 28 İstanbul kantarı ve 20 lodra ağırlığında 12
kıt’a demir kiriş gelmiştir. (Burada demir kirişlerden her birinin ağırlığı, yukardakilerin
yansı kadar, yani 103,4 okkadır).
Fenaki Reis’in İstanbul’a Ca. 961 (Nisan 1554) gelmiş olan gemisinde ise, ccm'an
718 İstanbul kantarı ve 38 lodra ağırlığında çeşidi demirler vardır.
Bu gemi ile sevkedilmiş olan demir kirişlerin 101 adedinin 277 İstanbul kantarı
gelmesine nazaran her birinin 2,75 İstanbul kantarı, yâni 121 okka ağırlığında olması
lâzımgelir. Aynı gemide bulunan 197 aded kened’in 7 İstanbul kantarı ve 80 lodra
hesap edilmiş olmasına göre de, bu kenedlerden her birinin ortalama ağırlığının 1,7
nicka olması icab eder.
Sonuncu kayıtta gemi navlununun İstanbul kantarı başına 3 akçe olarak hesap
lanmış olması, navlun hesapları Samakov kantarı başma 3 akçe üzerinden yapılmış
olan 282 numaralı kayıttaki ölçülerden uzaklaşılmış olduğunu göstermektedir, iki
hesabın ölçüleri arasındaki fark ise, 3 ile 4’ ün nisbeti kadar büyüktür.
"I” numaralı Muhasebe icmali cetvelinin ücretler faslının 67. maddesinde (Bk. s. 30)
“Be-cihet-i navlun, berây-ı âverden-i sürb-i mirî ve çûphâ-i mütenevvi'a ve âhen ve ke
ned ve gaynıhu” başlığı altında (a bendinde) kurşun ve demir bir arada olmak üzere
ccm'an 8 837 kantar ve 47 lodra tutan sevkiyât içinde, 6 610 kantarın 4 ve 2 227 kantarının
ise 3 akçeden olmak üzere 33 121 akçe gemi navlunu ödenerek nakledildiği anlaşılmak
tadır. Bu rakamlar içinden demir malzemeye âit olanlar ile kurşuna ait bulunanların
ayn ayn zikredilmemiş olmasına rağmen, aynı Muhasebe icmali cedvelinin mübaya'a
faslında (61. madde.), aynı devre içinde satın alınm ış olan kurşunun 1675 kantar ve
54 lodradan ibaret olduğunun tasrih edilmiş bulunmasına nazaran, gemi navlunları
içinde bütün kurşunların deniz yoluyla geldiğini kabul ettiğimiz takdirde dahi, kantarı
3 veya 4 akçeden 1 675 kantarın navlun bedelini geçemiyeceği anlaşılabilir.4
a) Pencere demirleri
“I” numaralı Muhasebe icmali Defteri’nin (Bk. s. 18). mubayaalar faslında (madde:
4 4 ) kaydedildiğine göre; cami, tabaka, harem, dış-avlu sedleri, mutfak, tâbhane, bîmar-
hâne, medereseler ve hamam pencereleri için, (961 - 966 yıllan arasında) cem'an
DEMİR VE KURSUNUN TEDARİK VE ŞEVKİ
1 208 kantar ağırlığında işlenmiş pencere demiri satın alınmıştır. Bil demirlerden 376
kantar 99 lodrasmın okkası 8, 831 kantar ve 61 lodrasımn ise 7 akçe üzerinden ödenmiş
ve hepsine birden 388 763 akçe verilmiştir.
294 - 300 numaralı kayıdlar ise, Mufassal Muhasebe Defterlerinden çıkarılmış
olup, b?1ıis mevzuu pencere demiri mübaya ‘alarmın, teferruatını aksettiren misaller
olarak seçilmişlerdir. Bu misallerden bahis konusu pencere demirlerini işleyen ustaların
veya daha ziyade emrialtmda büyük demirci atölyeleri çalıştıran tüccar veya mûtemed-
lerin İçimlerini öğrenmekteyiz. Meselâ, 295 numaralı kayıtta 33 kantar ağırlığında
20 kıt‘a pencere demiri satmış olan ve benzeri diğer kayıtlarda da ismine rastlanan
Solak Yahudi ile diğer iki yahudi’nin büyük müteahhitler olması lâzım gelir. Buna
mukabil, 6 kantarbk bir pencere demiri satmış olan demirci Haşan (No. 294)ı kendi
atölyesinde çalışan bir demirci ustası saymak mümkündür.
Pencere demirlerini perdaht etmek için ise, bir suhanger’ç (törpücüye) aynca pen
cere başına 200’er akçe ödenmiştir (No. 329).
b) Kaptı ve pencere rezeleri, tokmaklar, çivi ve diğer demir malzeme
“I” numaralı Muhasebe İcmali Cedvelinin mübaya‘alar faslının 58. maddesinde
r*rr\Y harem, tâbhâne, medreseler, mutfak, bîmarhane, hamam ve dükkânlar için
satın alınan kapı ve pencere rezelerinin; 58. maddesinde çivilerin, 59. maddesinde
köşe-bent, halka, bini ve döşek., gibi kısımların çeşitleri, miktar ve fiyatları verilmiştir.
304 - 308 numaralı kayıtlar aynı masrafların bazı tefernıâth örneklerini ihtivâ
etmektedir. 316 - 328 numaralı kayıtlar ise, cami‘i n içine asılacak kandiller için satın
alınan pirinç tellerin miktar ve fiyatlarından bahsetmektedirler.
Şantiye’de aynca her çeşit demir işleri yapılmakta olan bir demirciler atölyesi (had-
dâdlar kârhanesi)nin mevcut olduğu da anlaşılmaktadır (No. 340).
Bu atölye’ye bir defasında demir halka imâli için 41 okka, diğer bir defada ise,
araba çivisi yapılmak üzere, 25 okka demir verilmiştir. Kandilleri asmağa mahsus zin
cirlerden hariçten hazır olarak satın almanlar bulunduğu gibi, 323 ve 328 numaralı
kayıdlarda görüldüğü üzere, bu zincirleri yapmağa mahsus teli çekmek (keşîden-i tîl)
veya tellerden zinciri ördünnek (berây-ı tâbten-i zincir-i kanadil) için ehliyetli usta
ların çalıştırıldığı görülmektedir.
Ba*zen İstanbul’daki tüccar elinden ham demir satın alındığı da oluyordu. Nitekim,
295 rıımaralı kayıtta görülebileceği üzere, Davud isimli bilisinden kantarı 108 akçeden
satın alınmış olan 15 kantar ve 16 lodra ham demiri bu gibi mübaya clar arasında
zikretmek icab eder.
II
K urşunun t e d a r ik İ ve şev k i
için 12 000 katarlik bir kurşun siparişi yapıldığı zaman®, bu kurşunun “Novabtrda ma
denleri cânibinden satın alınarak?** Sofya’ya iletileceği tasrih edilmiş ve bu maksat için
Kurşunlu, Urgüb, Leskofça, Alacahisar ve Niş kadılıklarından kâfi miktarda öküz
arabası ihraç edip madenler nâzın Zacim Pır Mehmed’in emrine vermeleri emredil
miştir. Aynı hükmün ifadesine göre, bu kurşunlar Sofya’dan itibaren başka yerlerin
arabalarına yükletilerek Edirne’ye gönderileceklerdir. Araba kiralan, ismi geçen
nâzırdaki harç akçesinden alınıp, kimsenin hakkının zâyi olmamasına dikkat edilecektir.
Süleymamye inşaatı için lüzumlu olan kurşunim da afyoı bölgelerden tedarik edil
miş olması lâzım gelir. Nitekim, 20 Za. 959 tarihli bir hükümde (No. 351), de “Sof
ya’da der-mahzen olan kurşun”un şevkinden bahsedilmektedir. Yalnız Edime irin
yapılan sevkiyâttan farklı olarak İstanbul’a gönderilecek kurşunim mühim bir inamı
Ahyolu iskelesinden gemi ile sevkedilmektedir :
Ahyolu kadısından bina eminine gönderilmiş olan bir mektupta (No. 343), bu iske
leden sevkedilmekte olan kurşunların İstanbul’da teslimi esnasındaki tartılarında öte-
deriberi eksik çıkmakta olmalarına Ahyolu’da yüzde dört buçuk eksik tartan bir kantarla
■tartılmış bulunmalarının sebeb teşkil ettiğinin, yapılan tahkikat neticesinde, meydana
çıktığı belirtilmektedir. Aynı şekilde, 958 yılında madenler nâzın Hasan’a gönderil
miş olan iki fermanda (No. 344, 345) da, madenlerden satın alınacak kurşunların kira
davarlarına yükletilerek Ahyolu iskelesine gönderilmesi istenilmektedir.
Aynı hükümlerde ayrıca aşağıdaki hususların da kayd edilmiş bulunması, onlan
kurşunun tedarik usulleri hakkında aydınlatıcı bazı malûmat vermiş olmak itibariyle de
dikkate değer kılmakdadır :
a) “Madene ne miktar kurşun tevzi olıcnmuşdur ve ol kurşundan şimdiye değin Ahyolu
iskelesine kaç kantar kurşun irsal olunmuşdır ve yerinde ne miktar kurşun kalmışdır,
tâyin olman kurşunun, cümlesi ne zamana değin mahall-i me’mura irsâl olma gerekdir”
(No. 344).
b) “Zikr olman kurşunun bahasın ve kirasın taht-ı nezaretinde olan Hassa Mu-
kata'âtdan her kangısında hazır akçe bulunursa o mukataealardan alub bî-kusur sa
hihlerine virüb kimsenin bir akçesin alıkoymıyasm” (No. 345).
c) “Kurşunun kantarı kaçar akçeyedir ve kirasına ne kadar akçe sarf nlmıh ve hangi
mukatatalardan ve kimin tahvilinden almdugm mufassal yazub Dergâh-ı Mu'âllma
arz idesin (No. 345).
d) “Ve kurşunlar her defada ki gönderilür, ne tarihde irsâl okuduğun ve kimlerle
gönderildiğin yazub bildiresin” (No. 345).
Süleymaniye cami ve imareti inşaatında kullanılmış olan kurşunun nerelerden, ne
şekilde tedarik edilmiş olduğuna dair mevcut malûmatın kifayetsizliği karşısında, mevzuu-
muzu başka devirlere ait vesikalarla aydınlatmağa çalışmak lâzım gelmektedir.
Bu maksatla, 895 tarihlerine doğru Bursa’da inşa edilmekte olan bir kârbansaray 9
bir çalışma müddeti içinde, Zaplanina madeninden, doğrudan doğruya devlet nâm ve
hesabına 10 054 kantar ağırlığında (8 742 kıt'a) kurşun istihsal edilmiştir.
Bu miktar kurşunun istihsali için lüzumlu görülen 353 770 akçe, Zaplanina ve
Planına madenlerinin mültezimi -Istoya ile Novabri darphanesinin mültezimi Branko5-
mn “tahvillerinden” havale suretiyle temin edilmiş ve devlet nâm ve hesabına istihsal
edilecek kurşun için bu paradan aşağıdaki masraflar yapılmıştır (No. 558).
Akçe
1) Muhtelif fiyatlarda 12 237 kantar mürdesenk11 satın almak için 123 932
2) 2 506,5 yük odun kömürü için12 15 632
3) Fırın örmek için taş bahası 251
Mübaya<a bedellerinin yekûnu 139815
4) Kalcılara13 ödenen ücret 10324
5) Çarklar*va. kirası 1990
6) Mürdesengi çarhlara kadar taşımak içinhammal ücreti 3280
7) Tartı işlerinde çalışan ırgatlara ücret 1178
8) Kantarcı ve kâtipler14 in üçer aylık mevâcibi 1170
Ücretler yekûnu 17942
İstihsale sarfedilen paranın umumî yekûnu 157757
Bu suretle, cenrian 157 757 akçe sarfim icabcttirmiş olan bir istihsal faaliyeti
sonunda, 12 237 kantar mürdesengden (tahminen 2 183 kantarı ateşte yanma payı
olarak kaybolduğundan) 8 742 külçe halinde 10 054 kantar halis kurşun elde edilmiş
bulunmaktadır ki, bu kurşunlanıl :
a)
400 kantarı Bursa5da inşa halinde bulunan yeni kârbasaray’ın eminine;15
b)
3 596 kantan İstanbul Harc-ı Hassa eminine ;
c)
4 395 kantan Edime kadısının nâibine teslim edilmiş;
d)
Geriye kalandan 1 595 kantarhk diğer bir parti ise, bir müddet sonra yine
Edime kadısına verilmiştir (No. 559).
Yukandaki hesaplarda tafsilâtlı bir şekilde görüldüğü veçhile, Zaplanina maden
lerinden 10 054 kantar kurşun istihsal edebilmek için 157 757 akçe sarfedilmiştir. Bu
11 M ürdeseng* (kurşun m onoksit)in 281 kan rolü olduğunu gösterm ektedir. Bu işte çalışmış
ta rı 12 v e 11456 k a n ta rı 10 akçeden. o lan k a n ta rc ın ın yevmiyesi 3 v e kâtiplerin ise
11 K antan yahut yükü 7 veya 8 akçeden. 5 akçe üzerinden ve ü f a y ltk b ir m üddet iç in hesap
18 K a l a , m a d e n külçelerini eritip s a f b ir edilmiştir.
h a le getiren usta. , l Sofyada’k i H arc-ı H assa cm îai’nin, 8g5
14 B u işte çal içmiş o lan İM k âtipten birinin, y ılıC a.ay ın ın 15’inden itibaren, b ir senelik m uhase
(Bursa’d a inşa edilm ekte o la n k ârbansaray için besini gösteren 554 n u m aralı kaydın m asraflar
2 123 k a n ta r ku rşu n sa ttığ ım yu k arıd a gördüğü Irıcmınm 8. m addesinde görüldüğü üzere, B uısa’d a
nüz) N o v ab iri d izd ârı İb ra h im ta ra f urdan tayin yen i inşa edilmiş o lan kârbansaray’ın kurşunun
edilm iş bulu n m ası ve k a d ın ın tayin etm iş oldu d a n 398 at-yükü kurşununun N o v abri'den Sof
ğ u ikinci k â tib in karşısında m ezb û r îb rah im i ya’y a (h er y ü k ü 20 akçe hesabiyle) nakl ü creti
tem sil etm ekte olm ası, bize b u zatın doğrudan olan 7 960 akçelik m asrafı d a b u ku rşu n ile alâ
doğru y a d evlet n â m v e h esabına istihsal edil k alı saym ak m üm kündür.
m ek te o lan B e ğ lik ku rp o t işinde d e m ü h im b ir
DEMİR VE KURSUNUN TEDARİK VE ŞEVKİ 373
hesaba göre, elde edilen Beğlik kuTfunun istihsal bölgesindeki maliyet Jîjtah1nm kantar babına
15,7 akçe etmesi lâzım gelir. Bu miktar ise, daha evvel tetkik ettiğimiz veçhile
(No. 556); N ovabın dizdar’ı İbrahim’ den “ m ıibayaca tarikiyle” kanlan 62 şer akçeye
satın alınmış olan kurşun fiyatına nazaran çok büyük bir fark arzetmektedir.
7'-5Çfc^ 7 ~ •
^ssrrn773İ' •
' ■« ------' â^*5“***^*
1Jtl
M vK ' *=0^3 -rafcs-
X
1____________ .
'1 İg i^ 'rsc cr
-V * » . ı « | U l + * I > J -----*
<<r]>»/
3 S ^ « ' \U
X\*»
.ia?'ifeş
■;*>
l+J> # M -V
* ’- ı^ac » v- ıj. v,U.r
•
~U"' T- '■l* r . n
W>t.ı
■i t_
Jt-!* ı^k3*/ *
föc-
• t-?
Bu sebeple, Beğlik kurşunun maliyet hesaplan üzerinde bir az daha durmak ıcab
etmektedir t
Gerçekten, kantar başına 15 ,7 akçe olarak hesab ettiğimiz masraf, kurşunun
sadece maden bölgesindeki istihsal uıasralıdır. Aynı kurşunun Sofya veya Edirne’ deki
fiyatı ise, yüksek nakliye ücretlerinin inzimamı dolayısıyle, derhal büyük ölçüde artmış
olacaktır. Nitekim, tetkik konumuz kurşun muhasebesi cetvelinde (No. 558) de görül
düğü veçhile, yalnız istihsal musrafları 157 757 akçe tutan 10 054 kantar Beğlik kurşunun
374 DEMİR TE KURŞUNUN TEDARİK VE SEVKI
kendi zamanında yaptırdığı cami ve imaret için lüzumlu kurşun fiyatları arasında,
maiıivet itibariyle, bir fark olamıyacağı da söylenebilir. Nitekim, bu ikinci ter
tip kurşundan da 400 kantarunn, aynı kârbansaray’ın bina emûıine verildiği tesbit
edilmiş bulunuyordu17.
Kurşunun, muhtelifyollardan muhtelif şekillerde tedarik edilmiş olduğuna, göre maliyetfiyat
ları arasında bir fark bulunabileceğine dâir ikinci bir delil de, Süleymaniye inşaatına âit
besablar arasında kaydedilmiş olan rakamların da birbirine uygun bulunmayışıdır :
a) Bina emînî Hüseyin Çelebi’ye yazılmış olan 1 Ş. 959 tarihli bir hüküm suretin
den (No. 350) anladığımıza göre; Süleymaniye imaretine âit kurşun stoklarından
(Üsküdar’da) inşa olunmakta olan Valide Sultan dârü’ş-şifâsı için, “karz tarikiyle”
verilmiş olan 1 000 kantar kurşun b e d e l i n i n vakiin mütevellisinden (imarete mal oldu
ğu fiyatlar üzerinden) tahsili lâzım gelmiştir. Bu vesile ile açıklanmış olan defter kayıt
latma göre ise, “sâbıkaa imâret-i mezbûre için gelen kurşun, bahası ve kirası ve gemi
navlunu ve mahzen kirası ile, her kantar 74 akçeye” mal olduğu hesaplanmış olduğundan,
1 000 kantar kurşunun bedeli 74 000 akçenin muadili olan (Fiiori 60 dan) 1 233 sikke
Filon ile 20 nakid akçe mütevelliden alınacaktır.
Bu kayda göre, 959 tarihlerine doğru Süleymaniye imareti için tedarik edilen
kurşunun maliyet fiyatı (mübaya'a fiyatı, araba kirası, gemi navlunu ve hatta mahzen
kirası dahil) kantar başına 74 akçe olarak hesab edilmektedir. Bu hesap, biraz evvel tetkik
ettiğimiz şekliyle (No. 556) 895 yılında, Bursa*da inaşa olunan kârbansaray için, Novo-
bırdo Dizdân İbrahim’den “mübaya'a tankıyla” kantan 62’şer akçe hesabı üzere
satın fllıpmıs olan ve aynca Edirne’den itibaren Ereğli iskelesine kadar araba kirası
ile Ereğli iskelesinden Mudanya’ya gemi navlunu ödendiği de malûmumuz bulunan
kurşun fiyatlarına yaklaşmaktadır.
Gerçekten bahis mevzuu 2 123 kantar kârbansaray kurşununun “Edirne’de tes
lim” şartıyla satın alındığı farz edildiği takdirde; kantan 62 akçeye alındıktan sonra
her kantar başma (Edirne’den Ereğli iskelesine kadar) 6 akçe kadar araba kirası ve
(Ereğli’den Mudanya’ya kadar) 1,5 akçe gemi navlunu ödenmiş olduğu da göz önünde
tutularak kantar başına maliyet fiyatmm. 70 akçeye yaklaşacağı kolayca hesablanabılir.
Bu suretle, Süleymaniye imâreti kurşununun istihsal bölgesi - Sofya - Ahyolu
kara yoluyla Ahyolu - İstanbul deniz yolunu tâkip etmiş olması dolayısıyla; 959 yılında
îstanbuTda kanton 74 akçeye mal edilmiş olduğu bildirilen kurşun ile 64 sene evvel (895
de) kantan 62 akçeye satın alınıp aynca yol masrafi da ödenmiş olduğu bilinen kurşunun
fiyatları arasında (hep aynı yerin kantan ile tartılmış olması şartıyla) dikkate şayan
hır yakınlık görülmektedir.
b) 959 tarihlerine doğru Süleymaniye imareti inşaatının ilk safhasında İstanbul’a
Vantan 74 akçeye mal edilebilmiş olan bu kurşunun yanında, elimizde muhasebe Def
terleri mevcut bulunan 961 - 966 tarihleri arasındaki devrede de yine aynı inşaat
için kantan 100 akçeden satm alınmış olan 1674 kantar ve 54 lodra ağırlığında bir kurşun daha
vardır. (“1” numaralı Muhasebe Icmâli, Mübaya'alar Faslı, madde 59).
Aradan geçen 2-3 senelik kısa bir zaman içinde aynı inşaat için satm alınmış olan
kurşunların maliyet fiyatları arasında kantar başına 74r den 100’e bir yükseliş tasavvur
edilemjyecgine göre; bu farkın her iki kurşuuun tedarik ediliş tarzı arastadaki ayrılıktan
ve belki de Beylik kurşunun bazı resimleri ödemekten muaf tutulmuş olmasından
ileri geldiği tahmin edilebilir.
Gerçekten, 365 numaralı kaydın tetkikinden anlaşıldığı üzere, kantarı 100 akçelik
kurşunun mühim bir kısmı (1 647 kantarı), 963 yılının sonlarına doğru (Mimar) -Ağa5-
nın adamı eliyle Sinan Hâce isminde bir (tüccardan) satın alınmıştır. Geriye kalan
28 kantarlık kısmı ise, daha evvel (962 yılı Receb ayı içinde), diğer demir malzeme ile
birlikte, aynı şahıstan satın alınmış bulunuyordu (Df. 56).
Bu vaziyete göre, İstanbul’da tüccardan satın alınmış olan kurşunla, devletin kendisine
mahsus imkân ve vasüalan kullanarak doğrudan doğruya istihsal bölgelerinden tedarik edeceği
kurşunun maliyetfiyatları arasında büyükçe bir fark olmasını tabii görmek lâzım gelir.
Bununla beraber, elimizde Muhasebe Defterleri bulunan 961 - 966 devresi için
satın alınan kurşunun yekûnu “I” numaralı Muhasebe Icmâli Cetvelinde (Mubayaa
lar Faslı, madde 59) gösterildiği gibi, 1 674 kantar ve 54 lodra ağırlığındaki kurşundan
ibaret bulunuyorsa ve mufassal defterlerden çıkardığımız iki kayıtla yukarıda isbat
ettiğimiz veçhile, bu kurşunun tamamı Sinan Hace ismindeki bir tâcirden IstanbuVda satın
alındığı muhakkak ise aynı muhasebe icmâli cetvelinin ücretler faslında muhtelif madde
ler halinde verildiği tesbit edilmiş olan kurşun nakliyesi ücretlerinin hangi kurşunlar için
sarfedildiğini aramak lâzımgelir.
Gerçekten, bahis mevzuu Muhasebe temâli Cetvelinin ücretler faslının aşağıdaki
maddelerinde, diğer malzeme ile kanşık bir halde veya müstakil olarak ödenmiş olan,
kurşun nakliyesi kayıtlarına rastlanmaktadır :
a) 67. maddenin "a” fıkrasında kantan 3 veya 4 akçe üzerinden nakledilmiş olan
miri kurşun ve ham demirin gemi navlunu olarak 33 121 akçe ödenmiştir.
b) 52. maddede (b fıkrasında) Unkapanı iskelesinden at sırtında taşman ve ara
larında kurşun da bulunan yükler için ödenmiş olan 153 918 akçenin içinde, az
miktarda da olsa, kurşun nakliyesi mevcuttur.
c) 68. maddede, Madenler nâzın Süleyman Beğin istihsal bölgelerinden Ahyolu
iskelesine kadar ödediği 158 068 akçelik ücret münhasıran kurşun nakliyesidir.
Bu masrafları mübaya ‘alar faslının 59. maddesinde kantarı 100 akçe hesabıyla
satın alınmış bulunduğu kaydedilmiş olan 1 675 kantar kurşun içinyapılmış farz demeyiz.
Çünkü, bu takdirde onların İstanbul’da bir tüccardan satın alınmış oldukları faraziyesi a ve c
bencilerindeki kayıdlarla zıdlaşma haline düşer ve 2-3 sene kadar evvel nakliye masraf
ları dahil kantan 74 akçeye mal edilmiş olan kurşun fiyatlarından ziyadesiyle uzaklaşıl
mış olur.
Gerçekten, bahis mevzuu nakliye masraflarım ancak çok zaman evvel tedarik
edilmiş ve mübayaa bedelleri 961 yılından evvel ödenmiş bulunan muhtelif kurşun
partilerine âit farz ve kabul ettiğimiz takdirdedir ki, o kurşunlara âit müteferrik
nakliye ücretlerinden ayn mübayaa kayıtlarının Muhasebe îemâli Cetvelimizde mev
cut bulunmayışı izah edilebilir.
Esasen inşaatın 961 tarihinden sonra 4-5 sene daha hummalı bir şekilde devam
eden faaliyet safhalarında elimizdeki defterlerin kaydettiği şekliyle yalnız 1 675 kantar
kurşunla yetinilmeyeceği âşikârdır. Başta cami'in kubbeleri olmak üzere, 961 den sonra
DEMİR VE KURSUNUN TEDARİK VE ŞEVKİ 377
sarfedilecek kurşunların 961 yılından evvel satın aJınnug olan stoklardan temin edil
miş olduğunda şüphe yoktur.
Diğer taraftan, anbar defterinden çıkarılmış olan bir hesaba göre (No. 279) de,
inşaatın ilk yıllarında (959 senesi içinde) inşâ halinde bulunan cami, ahır, medrese
ve bağçe divan için sarfedilmiş senelik kurşunun miktan, 1202 kantar ağırlığında
1402 parça külçe kurşun ile 4 589 aded tahta halinde kurşun olması lâzım gelirdi. Kurşun
sarfiyâtmın 961 yılından sonra da*18 daha fazla artmayıp aynı tempo ile devam etti
ğini kabul etsek dahi, muhasebe icmali defterindeki 1675 kantarlık mübaya'a kurşu
nunun bu defterin hesaplarının şâmil bulunduğu 4-5 sene için değil, ancak bir sene
müddetle kâfi gelebileceği anlaşılır.
Bu suretle, istihsal bölgeleri, nakil masrafları ve maliyet hesaplan ne olursa olsun,
inşâ tekniğinin husûsiyetleri icabı pek lüzumlu bir madde olan kurşunun inşaat hazır
lıklarına başlandığı tarihten itibaren tedariki için ehemmiyetli teşebbüslere geçildiği
ve İlk hamlede büyük stokların temin edilmiş bulunduğu anlaşılmaktadır
ilk devirlerin kurşun siparişleri, 345 numaralı kayıtta görüleceği üzere, 278 292
akçe gibi büyük bir yekûn tutan miktarlarda yapılmaktadır. Benzeri siparişlerin birbi
rini takip etmiş olduğu ve bu sayede, inşaatın İlk senelerinden itibaren temel ve dıvar
inşaatıyla birlikte büyük ölçüde satfedilmeğe başlayan kurşun ihtiyacıyla mütenasip
stokların el-altmda bulundurulmuş olduğu tesbit edilmiştir :
352 numaralı kayıtta, o sırada inşası ta m a m la n m ış olan kıble cânibindeki dük
kânların üstündeki odaları örtmek için lüzumlu olan kurşun levhaları imal etmek üzere şan
tiyedefaaliyette bulunan bir ocakta 958 yılının R. ayının 16-22. günleri arasında, bu levha
lardan hergün ortalama olarak 111-148 aded yapılmakta olduğunun bildirilmiş olması
da ehemmiyetlidir19.
Elimizde muhasebe defterleri mevcut bulunan devreden evvelki (961 yılından
evvelki) zamanlarda inşaat yerinde mevcut bulunması lâzım gelen kurşun stoklarının vüs'atı
hakkında diğer bir delil de, donanma ve cebehane ile diğer mirî inşaatın acele ihtiyacı
olan kurşunun, bu sırada umumiyetle ödünç verme yoluyle (karz tankile) Süleymaniye
inşaatı kurşun stoklarından temin edilmiş olmasıdır :
3 Ra. 958 tarihinde, bina emini Hüseyin Çavuş’a Edirne’den gönderilmiş olan
bir hüküm suretine göre (No. 347); Cezayir Beğler-beyisi ve Kapudân-ı Derya Sinan
Paşa’mn donanma ihtiyacı için istediği kurşunun şu yollarla teinin edilmesi l^y-ım
geldiği emredilmektedir :
“Taleb eylediğü miktar kurşunu malızen-i 'amiremden, ol miktar kurşun hazır
var ise, müşarün-ileyhe teslim eyleyesin ki gemiler mühimmâtma sarf eyleye ve eğer
11 Tetkik mevzuu kayıttakî tafeillttan çıka odaların inşaatının bitmiş ve kurşunlarının örtül
rabildiğimize göre, bu miktar kurşun aynı devre mesine başlanmış olduğunu göstermek İtibariyle
de aym işler için kullanılmış olan i 004. kantar de mühimdir.
99 lodra ağırlığındaki 44 0B5 aded kened’le bir 279 numaralı kayıtda, 959 yılı içinde camı
likte ve herhalde bu kenedlerin uçlarını taşların ile birlikte ahır, medrese ve bahçe dıvarlarının da
içine tesbit için kullanılmıştır. inşa halinde bulunduğunu, dolayısıyle, tesbit etmiş
18 Bu kayıd, bize yalnız şantiyede bu şekilde olmak itibariyle, inşaatın sırası ve seyri hakkında
kurşun levha lmali ile meşgul bir oeağtn faaliyette kıymetli bir bilgi vermiş bulunmaktadır.
bulunduğunu ve kapasitesini bildirmekle kalmayıp, Sultan Ahmed ramîî inşaatına âit Muhasebe
temel atma merasiminin resmen yapıldığı aş İemali'nin ücretler faslında kurşun levhaları
Ca. 957 tarihten 10 ay sonra camiin kıble tarafın İmal eden sebbdk’lnrln bu levhaları yerine ko
daki dükkanlarla bu dükkanların üstlerindeki yan sûrbi'ler ayrı ayrı kaydedilmiştir.
378 DEMİŞ. VE KURSUNUN TEDARİK VE ŞEVKİ
taleb eyledüği miktar kurşun anbarda mevcud değilse, değer bahasıyla satan alıviresin ve
babasın defterine kayd eyleyesin”
Aynı şekilde, bina eminine gönderilmiş olan 14 R. 958 tarihli diğer bir hükümde
de (No. 346); “Donanma-i Hümâyûn içtin kurşun hâcet ve mühim olmağın” denilerek
donanma kumandanının istediği kurşunun temini hususu tekrar edilmekte ve “gemilere
virilen kurşunyerine imaret içim tabilen kurşun lâzım ise bildiresiz ki isticcâl üzre ulaklar tedarik
olınub imarete kurşun ihzar olma” denilmektedir. Ahyolu kadısına gönderilmiş olan
3 R. 959 tarihli diğer bir hükümde (No. 349) de; Tersane için Ahyolu iskelesine sevk
edilmiş olan kurşunların, görülen lüzum üzerine, imâret inşaatına tahsis edildiği bildiril
mektedir.
Süleymaniye imareti inşaatı için ilk senelerden itibaren toplanmış ‘olan kurşun
stoklarının “ödünç verme” yoluyla diğer ihtiyaçlar için de sık sık kullanılabilecek bir
büyüklükte bulunduğuna dair diğer bazı misaller daha bulmak mümkündür :
20 Ga. 957 tarihinde defterdarların imzalarıyla bina emini Hüseyin Çavuş’a gön
derilmiş olan bir tezkirede, imaret inşaatı için gelmiş olan kurşundan 1000 kantarının
başka işlerde sarfedilmek üzere İstanbul Hassa Hara eminine teslimi istenilmektedir
(No. 353).
Aynı suretle, bina Emini Hüseyin Çavuş’tan 16 Ş. 957 tarihinde mirî bir maslahat
için 200 kantar (No. 357) 20; 22 Za. 957 tarihinde sarayda inşa olunacak bir köşk için
(No. 358) 300 kantar kurşunun “karz tarikiyle” verilmesi istenilmiştir. 11 B. 957 tarihli
bir hükümde (No. 355), bina emini Hüseyin Çelebi’ye bir medrese inşaâü için 1 400
kantar kurşun vermesi- emredilmektedir. 356 numaralı kayıtda da, muhtemel olarak
yine aynı medrese için 60 aded külçe kurşun daha istenilmektedir. Aynı vesikanın
sonuna ilâve edilmiş bulunan bir kayıt suretinde ise, pek sarih olmamakla beraber,
4 N. 957 tarihinde Sultan Selim medreselerine sarfedilmek üzere verilmiş olan 1 191,5
Tcantarhk 745 aded külçe kurşunun hesaplan mevcuttur.
1 ve 18 Ş. 959 tarihli olan 350 ve 354 numaralı kayıt suretlerinde, Üsküdar’da
inşa halinde bulunan Valide Sultan Dârü’ş-şifası için, Süleymaniye imareti kurşun
larından muhtelif partiler halinde verilmiş veya verilecek olan 1 000 kantarlık kur
şunun bedellerinin hangi fiyat üzerinden ödenmesi lâzım geldiği bildirilmektedir.
16 B. 958 tarihli hüküm suretinde (No. 348) ise; Halep civarında bina olunan
yeni bir hamp üzerini örtmek için lüzumlu olan 400 Halep kantarı kurşunun imaret
stoklarından verilmesi istenilmektedir 21.
B İR MUKAYESE
1018 yılı Ga. başından - 1026 senesi Za. sonu (2 Ağustos 1609 - 29 Kasım 1617)
tarihleri arasında inşa edilmiş olan Sultan Ahmed cami‘ine âit Muhasebe îemâli cet-
velinde 210bize kurcunfiyatları ile tedarik yerleri ve sevk yollarının zamanla nasıl değilmiş
olduğunu gösterecek mahiyette, şu bilgiler mevcuttur:
a) Üsküb’den kantara 140 akçeden 13 345 kantar ve 40,5 lodra kurşun satın alın
mış ve bu kurşunun Üsküb’den Selâniğ’e nakli için 530 916 akçe araba kirası
verilmiştir.
b) Sidrekapsa’dan kantarı 130 akçeden 13 731 kantar ve 21,5 lodra kurşun satm
alınmış ve muhtemel olarak Üsküb’den alınıp Selâaik iskelesine arabalarla sevke-
dilmiş bulunan bundan evvelki (a bendindeki) kurşunla birlikte bu kurşunların
gemilerle İstanbul’a nakli için de 536 900 akçe navlun (ücretler faslı madde 4)
ödenmiştir.
c) Pazardan, okkası tahminen 8 (Kantarı 356) akçeden 258 634,5 okka siyah kur-
■şun satm alınmış ve bunun için 2 004 505 akçe ödenmiştir.
d) Kantarı 308 akçeden 822 kantar ve 12 lodra kurşun levha satm alınmıştır.
Bu hesaplara göre Sultan Ahmed Camianın 181 102 900 akçe tutan umum mas
rafları içinde 5 946 881 akçesi kurşun mubayaası ve 1 067 816 akçesi kurşun nakliyesi
olmak üzere ccm’an 7 014 697 akçesi, yani umum masrafların % 3,8 i tutarında
kurşun sarf edilmiştir. Süleymaniye inşaatında kullanılan kursunun bir kısm ının, 959
yılında kantarı 74 akçeye mal edildiği (No. 350) daha sonraları da İstanbul’da
100 akçeden satım alın dığı mâlumumuz olduğuna göre kurşun fiy a tla rının zamanla
en aşağı 3-3,5 misli artmış olduğu anlaşılmaktadır.
Türkiye’de, XVI. asır boyunca gittikçe artan bir hızla devam etmiş olan âbidevî
inşaat, demir ve kurşun gibi iki mühim rüknünü uzun müddet memleket dahilinden
ve bilhassa Balkanlardaki maden ocaklarından kâfi miktarda ve müsait şartlarla temin
edebilmek imkânlarına sahip bulunmuş idi.
Gerçekten, yalnız askerî gayelere hizmet etmek bakımından değil, fakat sultan
ların çok kıymet verdiği âbidevî inşaatın aslî unsurlarından bulunmaları dolayısıyle
de kurşun ve demirin, stratejik bir madde olarakyabancı memleketlere ihraçları memnu‘ idi.
Ayrıca maden ocaklarının devamlı bir şekilde işletilmesini temin maksadıyla alınmış
olan idarî-malî tedbirlerle madenlerin nakil ve satışına âit inhisara kayıt ve nizamlar
ve nihayet memleketin umumî İktisadî durumu ile alâkalı tesirlerle de nisbî bir bolluk
ve ucuzluk seviyesi muhafaza edebilmekte idi.
Zamanla, Balkanlardaki maden ocaklarının randımanlarının düşmüş olması veya diğer
memleketlerde işletilmeğe başlanan daha zengin madenlerin veyeni istihsal usullerinin tesiri altında
terkedilmiş bulunması, bilhassa kurşunun dışarıdan ithali zaruretini ortaya koymuştur.
Türlü sebeplerle memleketteki maden ocaklarının lâydayla ve devamlı olarak
işletilememesi neticesi meydana çıkan ve devletin İktisadî nizamının ve fiyat muva
zenesinin bozulmasıyla muvazi olarak büsbütün artmış bulunan demir ve kurşun
darlığı ise; bilhassa yeni cami ve imaretlerin inşasına teşebbüs edildiği hallerde meydana
çıkan büyük hacimdeki ihtiyaçların karşılanamıyarak ihtikâr fiyatlarının alabildiğine
91 Bu hükümde Halep kanlan'nm t8o okka ol kantarı ile İstanbul kantamnn nisbederini de
duğusun ve dolayısıyla istenilen kurşunun (44 öğretmiş bulunmaktadır.
okkalık) İstanbul kantarıyla 1636 kantar gele *'a Topkapı Saıayı Müzesi Arşivi D. 8021
ceğinin tasrih edilmiş bulunması, bize Halep (Mubaya'a’iar Faşlı)
380 DEMİR. VE KURŞUNUN TEDARİK VE ŞEVKİ
yükselmelerine sebep olmuş ve dolayısıyla bu gibi geniş ölçüde kurşun sarfiyatına sebep
olacak teşebbüsleri âdeta imkânsız bir bale sokmuştur.
Süleymaniye’den 200 sene kadar sonra inşa edilmiş olan Nur-ı Osmaniye camiine
âit bulunan aşağıdaki kayıt bize, bu devirde orta halli bir cami inşasının bile demir ve
kurşun tedariki hususunda tesadüf ettiği müşkilleri izah ve tasvir etmek bakımından
ziyadesiyle dikkati çeker mahiyettedir :
“Mühimme-i lâzime-i müsta1ededen biri dahi timur-ı ham ve kurşun olub binanın
hin-i mübaşeretinde ham timurun kıyyesİ onbir buçuk, on iki (Kantap. 528) ve on iiç akçeye
olub kurşunun kanton dahi sekiz ve dokuz guruşa tüccarı beyninde bey c-ü şirâ ohnur iken,
mecmu c-ı tüccan zaptında mevcut ve muddahar olam ve bir taraftan sefâin ile gelûb
gümrükdençıkan Umur zabt ve iştira olundıkca âsitanede bir veçhile bulunmadığından..
Samakov ve Kavala vesair timur hasıl olan mahallerden râyic fi’l-vakt.. mubaya'a
ohndı.
"Lâkin kurşun buna kıyas olmayub ancak bilâd-ı Efrençden gelmek ile Firenk tâifesi ise
keyfiyetleri malûm bir haşîn kavmdir, kendülerine mahsus bir metacolduğu edlden istedikleri
bahaya insafına virüb “Bu gabn-ı fahiş bahayı niçün istersin?” deyu cebr ve hakr dahi
olınmayub âhar mahalden tedarikine dahi dest-res mümkün olmamağla yine hezâr üslûb-ı
müstahsene ile Âsitâneye gelenleri simsâr dellâllan ma'rifetile beher kanton on bir, on iki ve
on iki buçuk guruşa değin ve İzmir'e gelenleri dahi voyvodası ve a 'yân'1 belde ma ‘rifctiyle,
ne hal ise mübaya'a ve zı'f-ı bahaları murad ittikleri akçeden ber-veçh-i peşin virilüb
ve navl-ı sefineleri taraf-ı binâdan başkaca edâ ohnub mütevekkil.en 'ale’llah ceste
ceste sefa.ine tahmil, itmekle23...”
Bir kısmı Gelibolu civarından temin, edilmiş olan kubbe tuğlalar?m bu kategoriye
sokmak mümkündür. Bu takdirde, siparişi alanların İstanbul’dan gönderilmiş olan
kalfa ve memurların sıkı bir nezaret ve kontrolü altında çalıştıkları anlaşılmaktadır :
Gelibolu kadısına 957 yılı G. başlarında (1550 Haziran ortaları) gönderilmiş olan
bir hükümde (No. 375), İstanbul’da inşa edilmekte olan camiin kubbesi için, gönde
rilen nümuneye göre, tuğla kestirilmesi emredilmekte ve bu maksatla İstanbul’dan
Kosta Kalfa’mu gönderildiğini bildirilmektedir.
Bu kalfa orada tecrübeli tuğlacı ustaları toplayıp ısmarlanan tuğlaların toprağım
kalburlatıp yoğurubnasına nezaret edecektir. Bundan, evvel bina olunan cami (Şehzade
camii) için kestirilen yerlerde hazırlatılacak olan tuğlalardan yüz adedi mimime olarak
pişirilip İstanbul’a gönderilmelidir. Ayrıca, ocak sahiplerinin bu işi “ne bahaya işle
meği kabul iderler ise, anı dahi yazub” bildirmek lâzımdır.
Kubbe inşasında kullanılacak tuğlaların toprak ve balçığının hazırlanması işi
büyük bir titizlik ve itinâ istediğinden herhangi bir ihmal yüzünden tuğlaların gereken
vasıflarda hazırlanmaması yüzünden ortaya çıkacak maddî zarar ve mesuliyet, kötü
vasıflı tuğlayı işleyenlere olduğu kadar, bu işte nezarete memur ve mübaşir olanlara da
âit olacaktır.
Bu talimâtm gönderilmesinden dört buçuk ay kadar sonra 957 yılı L. ortalan
(1550 Ekim sonlan) tarihinde, yine Gelibolu kadısına gönderilmiş olan diğer bir hüküm
suretinde (No. 376) de bu hususta kadıya daha evvel verilmiş olan talimat şu şekilde
tafsilâtlı olarak tekrar edilmektedir :
Bundan evvel işlettirilmesi emredilmiş bulunan tuğlarım istenilen nümuneleri
İstanbul’a gelmiştir. Bu numuneler her nekadar istenilene uygun iseler de, ocak sahipleri
382 TUĞLA, KİREMİT VE KİRECİN TEDARİK VE NAKLİ
Haha iyilerini yapmağa gayret etmelidirler. Bina emininin gönderdiği defter mûcebiiıce
ve bu defterde tayin olunan ocaklarda (gönderilen nümuneye uygun bir şekilde) tuğla
kesilmek üzere balçık şimdiden iyice süzülüp yoğrulmalı ve ocaklar da ilk-bahar gelince
derhal işlemeğe başlanabilecek şekilde hazırlanmalıdır.
Hükmün bundan sonraki kısmında, bu işin her safhasında kadı’nın şahsan ihti
ra m ve nezaretinin şart olduğu hatırlatılmakta ve şöyle denilmektedir :
Balçığın hazırlanmasında, yoğurulmasında ve pişirilmesinde herhangi bir ihmal
yüzünden tuğlaların gerekli vasıflan haiz olmadıkları görülmesi takdirinde satın alın-
mıyaraktan için “Hare ve emekleri zâyi* olmak mukarrerdir. Ana göre ihtimam idüb
kendü nefsinle üzerine olub ndi&’lerîne i'tim ad eylemiyesin”.
Gelibolu kadısından İstanbul’daki bina eminine gönderilmiş olan 11 Ra. 958
(19 Mart 1551) tarihli bir mektup (No. 377) ise, bize bahis konumuz tuğla işlerinin
Gelibolu’daki cereyan tarzı hakkında bazı bilgiler daha vermektedir:
İstanbul’da inşa edilmekte olan cami ile kubbesine lâzım olan tuğla bahasiyçün
mübaşir Ali ve halife Kosta eliyle gönderilmiş olan ferman ve 10 000 nakid akçe teslim
a l ı n m ı ş t ı r . Bulayır’daki Süleyman Paşa evkaâ mütevellîsi’nden alınacak 2 500 akçe
ile 12 500’ü bulacak olan bu paradan Hamza, Veli, Kaasım ve Mustafa isimli ocak
sahipleri’ne' “tuğlanın harc-ı lâzımı içün” avans olarak biner akçeden cemean 4 000 akçe
verilmiş ve kendilerinden "yarar kefiller alınub sicil*e kayd olunub ber-mûceb-i emr-i
padişahî ocak sahiplerine tuğlanın balçığı ve yoğurması ve süzmesi ve yerin pâk itme-
siyçün kemâl-i ihtimâm ile tenbih oîındı. El5ân mübaşeret sadedindedirler” ve inşaaliah
sonunda hacalet çekilmiyecekdir. Geriye kalan 8 500 akçe de, lâzım oldukça sarfedil-
mek üzere, bir yere emanet vazc olınmıştır.
Camiin kubbesi için lüzumlu yüksek vasıflı tuğlalardan bir kısmının da İstanbul5-
Hafeî Hasköy kiremitçiler? hazırlatılmış olduğu, 17 B. 957 (1 Ağustos 1550) tarihli bir
mukavele zaptı suretinden anlaşılmaktadır (No. 379) :
Bu anlaşmaya göre, adı geçen kiremitçiler daha evvel kubbe tuğlasının her birini bir
akçeye ve hıbbe-yanmınm (nimesinin) heryüz adedini 47 akçeye imal etmeği kabul edip 'uhde
lerine almışlardı. Zamanla veya yeni şartlar karşısında bu fiyat kifayetsiz bulunmuş ola
cak ki, bu defa mi'marbaşı Sinan Ağa, kalburdan geçmiş gayet temiz topraktan yoğurulacak
balçık ile yüksek vasıfda a clâ kubbe tuğlası hazırlamaları şartıyla, kubbe tuğlalarinm
her birinin fiyatına üçerpul1 zam etmiş ve eskiden her yüz adedi 47 akçeye yapılmakta
olan kubbe tuğlası yarımlarının fiyatına da birer akçe terakki ilâve edip yüz adedim
48 akçe üzerinden hesabetmeği münasip bularak, Hasköy kiremitçileri ile bu fiyatlar
üzerinden mutabakata varılarak keyfiyet bu şekilde tescil ettirilmiştir.
404 - 406 ve 408 numaralı kayıtlarla “I” numaralı Muhaseb îecmali Cedvelinin
Mübaya'alar Faslının 15-22. maddeleri, elimizde muhasebe defterleri mevcut bulunan
961-966 seneleri içinde, muhtelif tarihlerde muhtelif kimselerden satın alınmış olan tuğla ve
kiremitlerin miktar ve çeşitleri ile fiyatlarım bildirmektedir:
1 Bir akçe 34.puT ân. a numaralı notan bulun I akçe ve s filû s olduğu yazılıdır (No. 404 - 406,
duğu yerde ve 9S1 yılından itibaren yapılan he 408). Kubbe tuğlası yarımlan ise müteakip sa»
saplarda ise, bir büyük kubbe tuğlasının fiyatının hifi.Hi.lfi cetvelde bu fiyata kaydedilmemiştir.
TUĞ1A. KİREMİT VE KİRECİN TEP AKİK VE NAKLİ 383
i Bir akçe Bfliltis, bir fülüa 3 puldur. Yukarıda olduğu kayıtlıdır. Bundan, aradan geçen a - 3
“1” numaralı notun bulunduğu yerde bu fiyatın sene içinde tuğla fiyatlarının yeni bir zam daha
957 yılında bir akçe 3 pul olarak tesbit erilimi? yapılmış olduğu neticesini çıkarmak mümkündür.
384 TUĞLA, KİREMİT VE KİRECİN TEDARİK VE NAKLİ
9 380 ve 381 numaralı kayıtlarda, 393 numa ve bazen nisbetlerin birbirini tutmaması, bu ke
ralı kaydın “A” bölümünden farklı olarak, tuğla sintilerin hniriH mahiyetim anlamamıza mâni,
harmanlarında kiremid kesmek isiyle meşgul olmaktadır.
usta veya ırgadlann hâsıl ettikleri kiremid adedi * 386 numaralı kayıtda 1375 kayık siyah
ne olursa olsun hakk-ı kam an diye umumiyetle toprak getiren kayıkçıların ücreti hesaplanırken,
maktû alarak 5 000 ve hazan de (381 numaralı “Resm-i âdet-i kadime” nâmı altında 87 kayığın
kaydın c ve d bölümlerinde olduğu gibi) 2 500 yükü çıkarılarak, ücretler ancak geriye
adedkiremit üe, (No. 380 de olduğu gibi) 403 900 kayık adedi üzerinden ödenmiştir. 397 numaralı
kiremid üzerinden 8 246'sım, yani % 2 nis- kayıtta ise, 1400 kayık içinde aynı şekilde kiremid
betinde bir kısmını hakk-ıfu ta nâmı altında çıkarıp yapmağa yarayan “balçık-ı 'siyah” nakletmiş
hticmTcgeriye kalan kiremit miktarım bin adedi otuz olan kayıkçılardan böyle bir resim kesilmemiştir.
akçe üzerinden bir ücret hesabına esas ittihaz 387 ve 388 numaralı kayıtlardaki nakliyatta da
etmektedirler. Bu nevi resim ve Aak’ların bazı böyle bir resim bahis mevzuu edilmemiştir.
hesaplarda bulunup diğerlerinde bulunmaması
O n u n c u B ölüm
1) Karademzdeki Varna limamna kadar Rumeli sahillerine civar olan bölgelerden temin
edilen keresteler.
Elimizdeki vesikalardan çoğu, daha ziyade bu bölgeden yapılmış olan sevkiyâtla
ilgilidir. Vize kadısının 17 C. 957 tarihli bir sicil suretinden (No. 214) öğrendiğimize
göre; mezkûr kadıkğın bazı köylerine tevzi ve köylünün “rizasiyle” kesip Ignada
iskelesinde İstanbul’dan gelen mûtemedlere teslim ettikleri kerestenin nevi ve miktar
ları şunlardır :
1687 goma, 990 uzun çubuk, 891 verdinar, 229 verdinar-ı bellût, 312 direk, 15 000
büyük padavra, 30 000 küçük padavra.
Ayrıca yine aynı sene içinde daha evvel diğer bir mübaşir’in tevzi ettiği kerestenin
bakıyyesinden, 930 goma, 150 direk, 2 000 metrek, 20 000 küçük padavra ve 1 588
hammal sınğı ile Kaasım Subaşı tahvilinden bâki kalan 624 direk ve 25 000 küçük
padavra da teslim olunmuştur.
957 yık B. ayı başlarında tanzim edilmiş olan diğer bir sicil suretinden (No. 213)
öğrendiğimize göre ise; Ahyolu kazasına tâbi Ahtabolu iskelesi civarındaki ormanlık
bölgelerden indirilip iskeleye teslim edilmiş olan bir parti kereste içinde şu çeşitler
vardır :
1 000 kıt‘a uzun çubuk, 1,50 goma çubuğu, 200 araba dingili, 3 000 varye ve kü-
lünk sapı, 5 000 mertek.
216 numaralı kayıt, 15 B. 959 tarihinde yapılmış olan bir yoklama neticesinde,
Ahtabolu, Süzebolu ve Yöros iskelelerinde mevcut bulunduğu tesbit edilen imaret keres
tesinin miktar ve çeşitlerini gösterir bir deflerin suretidir. Bu listede virke çubuğu, sütûn-ı ver-
dinar-ı bellût, uzun çubuk, verdinar çubuğu, sütün, büyük ve küçük padavralar, iki
başı kesilmiş (du-ser bürîde) tahtalar bulunmaktadır.
Aynı şekilde 220 numaralı kayıt ta, Süzebolu ve Yöros iskelelerinde mevcut kereste
stoklarının miktar ve nevilerini gösteren diğer bir defterin suretidir ve aynı kereste
çeşitlerini ihtiva etmektedir.
221 numaralı kayıt, 957 yılının 11, 16, 18 ve 19 R. ile 14 Ga. ve 6 G. tarihlerinde
Vize kadısı tarafından teslim edilmiş olan kerestenin miktar ve çeşitlerini bildirmekte
dir :
Uzun, orta ve küçük pedavralarla çubuklar, yarma mertekler, virke, verdinar,
verdinar-ı bellût, kalıklıklar, âdi veya sütun halinde “çûb” 1ar..
222 numaralı kayıtta inada ve Ahyolu iskeleleriyle Ahyolu kadılığında hazır
bulunan kereste mevcudunu göstermektedir :
Verdinar tahtaları, uzun ve orta boy çûb-ı çubuklar, sütûn-ı harcî ve mertekler,
hammal sırıklan, kısa padavralar, fiıçı tahtaları ve çubuklar..
223 numaralı kaydın müstesnâ kıymet ve hususiyeti ise, bu bölgeden temin edil
mekte olan kerestenin yalnız miktar ve nevilerini bildirmekle kalmayıp aynca her
çeşidin fiyatlarım da vermiş olmasıdır :
KERESTENİN TEDARİK VE NAKLİ 387
4) Biga'dan
232 numaralı kayıt, Biga kadısının bir mektubunun sureti olup Mısır’dan getirti
lecek büyük mermer sütûnlann gemilere yükletilmesi için yapılması lüzumlu görülen
iskele için bu bölgeden ısmarlanmış olan 400 kıt6a bellût çıbığı ve altmış aded verdi-
nar’ın altmışar akçe baba ile “evvel çekegelen kuraya hallü-hâlince tevzi6 ve taksim
olunduğun” bildirmektedir4.
231 numaralı kayıt da yine bu bölgedeki “büyük verdin arlardan” 200 tanesinin
gönderilmesine dâirdir.
XI. K e r e s te n in t e d a r ik v e s e v k î usuller !
tedir. Bu memurların yanında “imaret akçesi” nden lüzumlu miktarda para ile bina
emîni tarafından hazırlanmış olup lüzumlu kerestenin çeşit, ölçü ve miktarlarım bildiren
defterler mevcutturB.
Mübaşirler, mahallin kadısının nezaret ve yardımı ile, lüzumlu keresteyi hazır
bulunan yerlerden değer bahasıyle satım alub ve hazır bulunmıyanı kesegelen kimesnelere
kesdirüb, yalı’ya gemi varacak mahalle indirüb ve navlun ile rencber gemilerine tahmil
ittirüb İstanbul'a sevketmektedirler (No. 215, 218, 219).
Bu maksatla gönderilmiş olan emirlerde, çok defa, -lüzumlu kerestenin “gemi
ağaçlan gibi salgım idilmeyüb” (yani donanma gemileri için olduğu gibi bir nevi
angarya usuliyle ve bedelsiz olarak kesdirilmeyip), “re<ayâmn rizalanyle, ve değer bahâ
larıyla satun alınması” tenbih edilmekte (No. 228, 213, 214, 245) ve benzeri hükümler
ekseriya şu şekilde sona ermektedir :
Bina emini tarafından “gönderilen akçeden bî-kusûr sahihlerine virüb bir akçesin
alıkoydurmayasın ve ne miktar ağaç esbâbı alındığın ecnâsiyle defter idüb ve baha
larına ne miktar akçe virilüb ve gemi navlunu ne miktar akçe kayd olunduğun yazub
bina eminine i clâm eyliyesin” (No.,215, 216), “Ve taşıyanların müteveccih olan kira
ların bî-kusûr bina emini canibinden varan adamdan akvirüb sahihlerine verdiresin ve ki-
mesnenin bir akçesin alıkoymayasın” (No. 229, 215, 245).
Tetkik konusu ettiğimiz fermanlarda, her nckadar kerestenin bu suretle hazır
bulunduğu yerlerden reayanın nzalanyle ve değer-baha ile sahiplerinden satin alınacağı İsrarla
belirtilmekte ise de, devrin idarî-mâlî nmnmî mV-amı içinde, fiyatların tam manâsiyle
serbest bir piyasanın şartlarına göre tesbit edilmediği ve reayânın bu işi yapıp yapma
makta tamamiyle hür bulunamıyacağı anlaşılmaktadır :
Gerçekten, bir çok emir ve fermanlarda gördüğümüz şekliyle, lüzumlu miktar ve
çeşitlerde hazır kereste bulunmadığı hallerde icab eden kerestenin ötedenberi bu nevi
işleri yapmakta olanlara (kcsegelenlere) hazırlatılacağı kaydının bulunması da, ormanlık
bölgedeyaşyan köylüler için bu işin bir mükellefiyet telâkki edildiğini göstermektedir.
Bu vaziyete göre, ormanlardan kereste istihsali ile meşgul bulunan bir kısım halk
için değer-bahamn (mirî fiyatın) ödenmesi şartıyle, kendileri için meslek seçilmiş olan bir
sahada çalışıp çalışmamakta veya istedikleri gibi çalışmakta tam bir serbestliğin mevcut
olmadığı söylenebilir.
Ormandan kesilen ağaçlan ve hazırlanan keresteyi hayvan sırlında veya araba
larla iskeleye indirmek ve iskelelerden gemi ile İstanbul’a nakletmek işlerinin de,
muayyen bölgeler halkından bazı meslek ve işçi guruplarının, muayyen bir ücret mukabilinde yap
maları gereken vazifeleri arasında bulunduğu da anlaşılmaktadır0.
* İzmît kazasından kestirilecek 15 000 tahta nin ücretinden bir akçe ve bir habbe alıkoydur
için 16 S. 960 tarihinde gönderilmiş olan hüküm mayasın..”
de de (No. S45) jöyle denilmektedir: “Zikr Bu kayıtta bina emini tarafından gönderile
olunan tahtayı hadimden şim diye değin kesile-gtlen ceğinden bahsedilen gemilerin, rencber gem ileri
yerlerden kesdirüb ne âdet üzere ve v'az'-ı sdbtk üzere (muayyen ücretle nakliyâtcıhk yapanlara ait
ilan hesab üzere biçdirüb, bina emini . .. câDibinden gemiler) yahut B eğlik gem iler olduğu anlaşılama
gönderilen gemilere tahmil ittirüb, İstanbul’a maktadır.
gönderüb.. , Mezkûr tahtaları kesenlerin ve biçen- 8 Benzeri mükellefiyetlerin manâ ve sistemi,
'erin ücrtliyçün Id zm olqn akçeyi. . harç akç&si’ndcn. yukarıda (s. 95), “injait işçilerinin ücretle çalış
bî-kusur sahihlerine virüb teslim idesin, kimesne ma mükellefiyeti” bahsinde incelenmiştir.
KERESTENİN TEDARİK VE NAKLİ 389
Esasen, Osmanlı İmparatorluğunda, ücretlerin ve eşya fiyatlarının tayini işinin
her yerde ve her zaman devlete âit bir hak ve vazife olarak telâkki edilmekte olması ve
devletin de sadece narhfiyatlarını tesbit etmekle kalmayıp Uirlilyollardan bufiyatların teşekkülü
makanizması üzerinde de müessir bulunması, tam manasıyle serbest bir iş ve fiyat piyasasının
meydana gelmesini imkânsız kılmakta idi.
Gerçekten, devlet, inşaat malzemesini de bol miktarda ve istediği zaman eli altında
bulabilmek için, bu islerle alâkalı olanların temin edecekleri eşya ve hizmetleri kendi ihtiyacı
olduğu müddetçe, başkalarına satılmaktan men' edebilmek suretiyle, alıcı olarak rakibsiz bir İnhisar
durumu sağlayarak, liberal piyasa şartlarının tamamiyle dışına çıkmış bulunmaktadır.
İmparatorluk devrinin umumî şart ve nizamları içinde bu vaziyeti de tabiî gör
mek mümkündür. Nitekim, Osmanlı Maliye sisteminin' karakteristik bir hususiyetini
teşkil eden türlü cavânz vergileri'ne ve solgunlara (örfî tekâlîfe) sık sık tâbi tutulmakta
olmak dolayısıyle, halk da kendi iş-gücünü bu def5a muayyen bir bedel mukabilinde
devlet hizmetine terk ve tahsis etmek mükellefiyetini (psikolojik bakımdan) kolay haz
medebilecek gelenek ve itiyâdlara sahip bulunuyordu.
Devletin kereste istihsalini ve kereste fiyatlarım kendi lehine muayyen bir seviyede
tutabilmek için aldığı tedbirler arasında, İzmit taraflarındaki ormanlarda isleyen su-bıçh-
lannı tâbi tuttuğu nizamlan bir misal olarak zikretmek mümkündür :
Gerçekten, İstanbul’da bina eminine verilmiş olan 16 S. 960 tarihli bir talimât -
hükmün (No. 242) muhteviyatından anlaşıldığına göre; bahis mevzuu su-bıçkılanmn,
Hassa-i Hümayâna tahta lâzım olduğu müddetçe piyasa için çalışmaları yasaktır. Bıçkı sahip
leri, ancak bu ihtiyacın tamamiyle karşılandığı belli olduktan sonra, kendilerine verile
bilecek olan hususi bir müsaade ile şahıslar hesabına çalışabilirler.
Hükmün ifadesine göre, böyle hususi bir müsaade istihsal etmeden “Mirî adına
hilâf-ı emir bıçkılarını yürüdüb”, “mirî binaya yanyan tahtanın meşe tahtası olduğu
malûm iken, çınar ve gürgen tahtası işleyenlerin” hakikî niyetlerinin uzak memleketlere
nakledilmek üzere “deryâya kereste satmak” olacağı âşikârdır.
Bu sebeble fazla kâr temini maksadıyle, İstanbul’da inşa edilmekte olan rami ve
imaretin işlerini ihmal ederek diğer piyasalar için çalışan ve Hassa-i Hümâyûndan
gayn yere tahta satan bıçkı sahiplerinin re<ayâ taifesinden oldukları takdirde doğrudan
doğruya tedîb edilmeleri icab eder. Askerî taifeden ve Kapu Kullarından bulunanların ise,
cezalarının tayini için isim ve hüviyetlerinin İstanbul’a bildirilmesi gerekmektedir.
İzmit kadısının 25 S. 958 tarihli bir mektubundan (No. 243) anladığımıza göre,
Izmitteki su-bıçkılarma ait olan bu nizam ve tahdidler ötedenberi mevcuttur ve daha evvel
de bu nevi1 kontrollar merkezden verilen emirlere mevzu teşkil etmiştir.
Gerçekten, kadının yapmış olduğu tahkikata göre, İzmit’e tâbi Kazıklu nâm
mahalde imaret hesabına tahta işleyen üç su-bıçkısınin sahiplerinin isimleri şu şekilde
tesbit edilmiştir :
“Ga'fer Beğ dirler sipahi”, “Hamza Beğ dirler râcil (yeniçeri) ve 'Alemşah isimli
birisi. İstanbul’da Has Bağçe için sipariş edilen 8 000 aded tahta da bu üç kişi ile Donuz
kadı ve Ga'fer ismindeki bıçkı sahiplerine tevzi edilmiş olup bu maksatla kendilerine
gereken “icâzet” de verilmiştir. Aynca sultanın izniyle çalışmakta olan bir Mehmed
Çelebi bıçkısı da mevcuttur. Bunlardan başka diğer iki bıçkı sahibi sipahi daha vardır
ki, onlar için vaktiyle müsaade verilip verilmediği kat'î olarak anlaşılamamıştır. Topçu
390 KERESTENİN TEDARİK VE NAKLİ
TCaapim ismindeki şahsa da “Sen niçün biçersün?” diye sorulduğu zamanda, “Eski,
kadı imaret içün biçmek üzre icazet virdi, anın için biçerim” demiştir.
244 numaralı ve 9 Ra. 957 tarihli kayıt, Sabanca bölgesindeki su-bıçaklarma
başka sahalarda satılmak üzere her çeşit tahta biçmeğe müsaade çıktığı hakkında veri
len icazetin ibtidâ tarihini tesbit etmiş olmak itibariyle mühimdir7.
Ücret mukabili mecburî hizmet külfeti yanında mirî fiyatlar sisteminin (eski devir
lerde muayyen şartlar altında teşekkül etmiş olan bir ücret ve fiyat seviyesini muhafazaya
gayret etmek suretiyle) fiyatlara yeni İktisadî şartlara uyabilmek için kâfi bir elâstiklik
tanımamağının da büyük haksızlıklara ve İktisadî buhranlara sebep olacağı düşünüle-
lebilir.
Bununla beraber, bu sistem içinde devlet tarafından empoze edilmiş olan fiyatların
her türlü elâstiklikten tamamiyle mahrum olduğu da söylenemez. Esasen devletin bu
sistemde önlemeği kendisine bilhassa hedef tuttuğu fiyat artışları, daha ziyade arz
imkânları esasen çok mahdûd olan bir sahada, (Bir imaret inşası veya büyük bir yangın
dolayısryle yapılması zaruret haline girecek inşaat dolayısıyle) birdenbire meydana
çıkacak olan âni bir mâlzeme talebi artışı karşısında fırsat düşkünü İhtikârcıhğm meşrû
sayılmayan kazançlarına imkân veren fiyat artışlarıdır.
Arz ve talep muvazenesindeki bu kısa vadeli âni sarsılmalar yarımda uzun vâdeli
konjoktür dalgalarının müessir olabileceği fiyat artışları, bir az gecikmek ve bu suretle
az-çok büyük sıkıntılara ve sürtüşmelere meydan vermekle beraber, çok defa meşrû-
Inklannı kabul ettirebilmektedirler. Bu hususta bir misâl olarak 246 numaralı kayıtta
tesadüf edilmiş olan bir fıkrarım manâsı üzerinde biraz durmak faydalı olacaktır.
Bu fık raya göre, im aretin bina emîni İstanbul’dan İzmit kadısına gönderdiği
Ga. 959 tarihli mektubunda, süratle tedarik ve şevki icab eden 4 000 kıt‘a tahtanın
arasında (son zamanlarda gönderilenler gibi) kapak taraflarından çıkarılmış dar ve
bozuk olanların bulunmaması hususunda gereken dikkat ve alâkanın gösterilmesini
istemekte ve sözlerine şu mülâhazaları ilâve etmiş bulunmaktadır :
“Sayir zamanda bini (yüzü) (?) yüz elli akçeye almıyordu, kat'â bir kapak gelmezdi.
Haliyâ yüz seksene alınüb giru kapak olmanın veçhi yokdur, lütuf idüb mukayyed
olasın”.
Bu kayıt bize, tahta fiyatlarında son zamanlarda 150 den 180’ne (yani altıda bir
nisbetinde) bir artışın kabul edilmiş olduğunu da göstermektedir8.
Devletin inşaat için lüzumlu keresteyi bol miktarda ve ucuz olarak tedarik edebilmek
için baş urduğu çarelerden birisi de çok defa, doğrudan doğruya bir müteşebbis olarak
hareket etmiş bulunmasıdır. Kerestenin mühim bir kısmı İstanbul’daki keresteci
dükkânlarından satın alınmadığı gibi, kereste istihsal ve şevki ile meşgul tüccar veya müte
ahhitlerin vasıtalığına da müracaat edilmemekte ve bu gibi hallerde Devlet, kereste istihsal ve şevki
işinin her safhasında doğrudan doğruya işçilerle temas ve münasebet halinde kalmakta idi.
Gerçekten bazı hallerde devlet, yukarıda tetkik ettiğimiz kayıtlarda görülebileceği
gibi, istihsal bölgesine gönderdiği mübaşir veya mûtemedleri vasıtası ve mahallî idare
âmirlerinin nezaret ve yardımlanyle topladığı orman işçilerini parça başına bir ücret*1
1 “îbtidi-i icâzet-İ bürîdea-î tahta-i çınar bul piyasasındaki tahta fiyatlarına nazaran nc
der eıre-i âb”. kadar düşük kaldığı bir az sonra tahlil cdilc-
1 Bu ayarlamaya rağmen, fiyatların Istan- çektir.
KERESTENİN TEDARİK VE NAKLİ 391
ile çalıştırarak ve yapılacak işe mukabil avans olarak da bir miktar sermaye yatırarak
bir nevi orman işletmeciliği yapmakta idi.
Hazırlanan kerestenin, nakli işini de, zikri geçen ajanları vasıtasıyle, devlet idare
etmekte, araba ve gemi sahiplerinin ücretlerini kendisi dağıtmaktadır.
Kütüklerin muntazam bir şekilde biçilerek tahta haline sokulabilmesi için su
kuvvetiyle hareket eden bıçkı değirmenlerine ihtiyaç hissedildiği hallerde ise, bu tesis
lerin sahiplerine de ancak parça başına mâkul ve mûtedil bir ücret vererek, istihsalin
muayyen bir safhasında onlann yardımına müracaat etmektedir. Bu suretle, aradaki
mutavassıtları ortadan kaldırarak kereste tedarikinde doğrudan, doğruya müteşebbis-tüccar
vaziyetinde çalışan ve ayrıca istihsal işini muhtelifsafhalarında teşkilâtlandırıp,fiyat teşekküllerini
kontrol altında tutan devletin, lüzumlu miktar ve çeşitlerdeki keresteyi istediğ zaman eli
altında bulacağı ve onu piyasa fiyatlarına nazaran çok daha ucuza mal edebileceği
tahmin edilebilir.
Bu hususta bir fikir vermiş olmak için, 489 numaralı kaydın ihtiva ettiği bir maliyet
hesabını tetkik etmek faydalı olacaktır :
Bahis mevzuu kayıd, bir zaviye binasiyçün, emirle imaret malzemesinden ödünç
olarak verilmiş olan malzemenin ufak bir listesi ile fiyatlarını ihtiva etmektedir. Bu
listede İzmit’teki su-bıçkılarmda kestirilmiş olan 740 aded tahta da vardır. İmaret
inşaatının idarecileri, bu tahtaları listelerinde, kendilerine mal olduğu fiyatlarla (100
ü 180 akçe üzerinden) 1 334 akçe olarak kıymetlendirmişler ve bu fiyata gemi navlunu
olarak ödenen 100 akçeyi de, ilâve etmişlerdir. Bu hesaba göre tahtalardan her birinin
2’şer akçeye mâledilmjş olduğu söylenebilir. Halbuki listede bahis mevzuu tahta hesap
lan ile ilgili olarak bu rakamların yanına şöyle bir not da kaydedilmiştir ki bu not
bize, idarenin keresteyi çarşı ve pazar fiyatına göre ne kadar ucuza mal etmekte oldu
ğunu nnıldamalctariır ;
“Zikr olman tahtanın her kıt*ası üçer buçuk akçe ile b azarda ançak alınur. Feammâ
mevsiminde îznikmit’de sahiplerinin rizasıyle alınmağın ucuz bahaya oldı”.
Bu kayıttan anladığımıza göre, pazarda tanesi üç buçuk akçeye (yani yüz tanesi
350 akçeye) zor bulunan tahtalar, İzmit’te mevsiminde 100 tanesi 180 akçeye satın
alınmıştır. Bu 740 kıta tahtanın İzmit’ten İstanbul’a nakli için ödenmiş olduğu aynca
kayd ve işaret edilmiş olan 100 akçelik bir gemi navlununu8 ilâve etsek dahi, aradaki
fark yine büyük kalmaktadır.
Gerçi, maliyet hesaplarının tamam olması için keresteyi gemiden çıkarıp stok
ların bulunduğu yere nakl için ödenmiş olması lâzım gelen hammaliye ve araba kiralarını
da ilâve icab eder.
* 241 numaralı kayıtdan öğrendiğimize gö şaat yerine n a k il im k â n ve ücretleri h a k k ın d a bir
re, Yorgi Rcis’in Karadeniz’in Anadolu sahille fikir vermek itibariyle 257 numaralı kayıt da
rinden getirmiş olduğunu tahmin ettiğimiz kereste m ü h im d ir :
nevileri İçin ödenmiş olan navlun ücretleri {Öyle Bu kayda göre, Mimar Ağa’nın 25 B. 956 tari
dir : hinde mahkemece tescil edilmiş olan tahmin ve
Fındık ve hfını ta h ta l a r ın ın h ı r İçin 3 ak kararlarına nazaran, Unkapam iskelesinden inşaat
çe, fuçı tahtalarının t ooo tanesi için 15 akçe. Bu yerine bir verdinar çubuğu ile iki aded Karadeniz
şekilde bazı vuzuhsuz kayıtlar dışmda mirî keres Çubuğundan ibaret bir yük, bir çift öküzle taşı
tenin nakil masraflarım hesaplamağa yarayan nabilmek!edir. Yukarıda, iskelelerden inşaat yeri
bilgiler pek azdır. ne araba ile yapılan taş nakliyatı bahsinde tesbit
Naldl vasıtalarının ve yollann o günkü duru etmiş olduğumuz veçhile, bu mesafe dahilinde
muna ve kerestenin cinsine göre iskelelerden in bir çiftin kirası ise 5 akçedir.
392 KERESTENİN TEDARİK VE NAKLİ
Nitekim, aynı listede, yine aynı şekilde “yerinde alınan baha ile yazıldı”ğı tasrih
edilmiş olan 300 kıt'a baziklik direğin satın alınma kıymeti 378 akçe olarak kaydedil
diği halde, bu direkler için hammaliye ve araba kirası olarak 234 akçe daha ödendiği de
ayrıca tasrih edilmiş bulunmaktadır. Hattâ bahis mevzuumuz listede, yeri biraz uzak
düşmek ve tetkik ettiğimiz 740 aded tahtanın maliyet hesaplarına âit olduğu şüpheli
bulunmakla beraber, 144 akçelik bir araba kirası kaydı daha vardır ki bu ücretin de
ilâvesi halinde, tetkik mevzuumuz tahtanın maliyet fiyatı (1334+100+144 = ) 1578
akçeye bâliğ olmaktadır. Fakat bu takdirde dahi, bahis mevzuu tahtalardan her birinin
fiyatı, pazarda satıldığı gibi 3,5 akçe etmeyip, 2 küsur akçe olması icab eder.
Görülüyor İri, her çeşit inşaat malzemesinin olduğu gibi, kerestenin maliyet fiyat
ları içinde de gemi ve araba kiralarıyla hammal ücretlerinin mühim bir mevki işgal etmesi lâzım
gelir. Ehemmiyetlerinin pek büyük olmasına rağmen, elimizdeki muhasebe defterle
rinden bu masrafların hakikî miktarım çıkarmanın aşağıdaki sebeplerle mümkün
olmayışı, mirî kıymetlerle pazar fiyatları arasında tam bir mukayese yapmamıza imkân ver
memektedir :
a) Gerçekten, bu eserde tanıtılmak istenilen kaynaklardan biri bulunan “Mecmu-
ca” da 960 tarihinden evvelki devre âit bulunan dağınık kayıtlar, sistemli bir şekilde
maliyet hesaplan çıkarmamıza elverişli değillerdir.
Bu nevi hesapların yapılmasına müsait gözüken “Muhasebe Defterlerf’ne gelin
ce; bu defterlerde de, maalesef kerestenin, satın alınma fiyatları gemi ve araba kiralanyle ham
mal ücretlerinden ayn olarak kayıd ve hesabedilmiş bulunmaktadır.10 Bu sebeple, 960-966
yıllan zarfında satın alınmış olan kerestenin mübayaa bedelleri, “I” numaralı Muha
sebe İcmali Cetvelinin “Mübayacalar” faslında 61 ve 62. maddeler olarak (cem'an
505 713 akçe) gösterilmiş olduğu halde; aynı kerestenin nakil masraflarından
bir kısmı, “ücretler” faslının 51. maddesinde iskelelerden inşaat yerine nakledilen
ateş-taşı ve mermerlerle bir arada kaydedilmiş olup mecmuı 17 832 araba tutau bu
nakliyât işine ödenmiş olan 111 102 akçelik hesap içinde en aşağı üçte birinin kereste
nakli için verilmiş olduğu farz ve edilebilir.
Aynı şekilde, yine aynı ücretler faslının 52. maddesinde (“b” bendi), tuğla, kireç
ve kumla birlikte çeşitli direkler de nakletmiş olan at-hammallanna, taşıdıkları 249 946
at-yükü malzeme için, cem'an ödenmiş olan 153 980 akçelik nakliye ücretleri arasında
kereste Bakliyesinin de hiç olmazsa beşte biri derecesinde bir yeri olması mümkündür.
b) Kerestenin maliyet fiyatlarım hesaplamağı güçleştiren sebeplerden İkincisi,
diğer inşaat malzemesi için olduğu gibi, kereste nakliyatında da devlete, âit öküz ve
arabalarla gemilerden ve acemi-oğlanlarıyla mirî esirlerin (bedeli nisbeten düşük olan)
hizmetlerinden faydalanılmış olmasıdır. Bu sayede elde edilen tasarrufun miktar ve
nisbetini ise hesaplamak imkânsızdır.
Kereste nakli işlerinde accmi-oğlanlannın kullanılmış olduğunun bir delili, “I”
numaralı Muhasebe Icmâli Cetvelinin ücretler faslında (madde : 64) Ahyolu, inada,
İzmit ve Kavak gibi iskelelerden cem'an 149 gemi içinde demir, kurşun ve taşla birlikte
kereste de nakleden acemi oğlanlarına ödenmiş olan 52 337 akçe “nafaka”dan mühim
bir kısmının, serbest işçi ücretlerine göre ayrıca hesaplanarak, kereste nakliyesi masrafları
araşma alınması mümkündür.
253 numaralı kayıtta olduğu gibi, kereste hammaliyesinîn ayrıca tasrîh edildiği yerler pek azd ır.
KERESTENİN TEDARİK VE NAKLİ 393
11 247 numaralı kayıtta görüldüğü üzere bir Padişah sermayesinden bahsedilmiş olması
Padişahın kendilerinde mevcut 4000 akçe ser da, kurşun ve Hrmir tedariki hususunda olduğu
mayesine mukabil tanesi 3 akçeden (sirke fiyat gtbi, kereste tedarikinde de aoaıu olarak dağıdılan
ları umumiyetle 4 akçe) 1 100 kıt a virke satan sermaye usulünün istihsali teşkilâtlandırıp hız
Abdullah ve Aleksi isimli kimselerin de dikkate landırmak hususunda mühim bir rol oynadığını
şayan bir müteahhit veya mutavassıt dpi sayıl meydana koymaktadır.
maları mümkündür. Kereste işine tahsis edilmiş