Pangalan: Jenica Francheska S. Ramos

Baitang: 9-Diamond

Ang Noli Me Tángere ay isang satirikong fiction na nobela na isinulat ng Pilipinong may-akda at
pambansang bayani na si Jose Rizal na unang nailathala sa Espanyol noong 1887. Ang kwento ay itinakda
sa Pilipinas at sinundan si Juan Crisostomo Ibarra, isang mestizo na naglakbay pabalik sa nakaraan upang
saksihan ang paglalahad ng kasaysayan. sa harap ng kanyang mga mata. Ang nobela ay isinulat noong
panahon ng kolonisasyon ng Espanya sa Pilipinas at nakikita bilang isang pampublikong pagsaway sa
mapang-aping naghaharing pamahalaan at mga kawalang-katarungan ng mga paring Katoliko. Ang
nobela, na ngayon ay mas karaniwang nailathala sa Tagalog o Ingles, ay ang una sa isang trilohiya na
kinabibilangan ng El Filibusterismo at ang hindi natapos na Makamisa. Ang Noli Me Tángere at ang
dalawang sequels nito ay naging pambansang epiko ng Pilipinas, gayundin ang kinakailangang pagbabasa
para sa lahat ng mga mag-aaral sa bansa. Ang pamagat ay tumutukoy sa isang pariralang Latin na sinabi
ni Hesus kay Maria Magdalena pagkatapos ng kanyang muling pagkabuhay. Nagsimula ang kwento sa
Pilipinas at isinalaysay sa ikatlong panauhan. Si Kapitan Tiago, isang mayamang sosyalidad, ay
naghahanda ng hapunan upang salubungin si Juan Crisostomo Ibarra sa pag-uwi. Si Ibarra, isang
katutubong mestizo, ay nag-aaral sa Europa sa nakalipas na pitong taon. Nalaman ni Ibarra sa hapunan na
ang kanyang ama, si Don Rafael, ay namatay kamakailan sa hindi malamang dahilan. Pinarusahan ni
Prayle Padre Damaso si Ibarra dahil sa pag-aaral niya sa ibang bansa kung ano ang natutunan niya sana sa
bahay. Nanatiling tikom ang bibig ni Ibarra at umalis sa party para makita ang kanyang kasintahang
babae, ang anak ni Tiago, si Maria Clara. Habang nasa daan, nakipag-usap si Ibarra kay Guwardiya Sibil
na si Senor Guevara, na nagpapaliwanag na namatay si Rafael sa bilangguan matapos makulong dahil sa
aksidenteng pagpatay sa isang maniningil ng buwis na nang-aabuso sa isang batang lalaki sa kalye.Ibarra
travels to his hometown, San Diego, accompanied by Clara. A large “All Souls Day” festival is held
commemorating purgatorial souls, which Ibarra finds immoral due to profiting on people’s pain. Ibarra
finds the increased influence of the Catholic Church troubling. Father Salvi is an example of corruption,
using his religious post to find people who don’t attend church. Ang pakikialam ni Padre Damaso sa
kurikulum ay ipinahayag kay Ibarra ng isang guro. Iginigiit ni Damaso ang pambubugbog ng mga guro sa
mga bata bilang parusa at ipinagbabawal ang pagtuturo ng Espanyol pabor sa Tagalog, ang katutubong
wika ng Pilipinas. Bilang kahalili, balak ni Ibarra na magtayo ng isang sekular na paaralan, na katulad ng
laging ninanais ni Rafael. Nakipagpulong si Ibarra sa simbahan at mga opisyal ng pamahalaan, na lubos
na nagnanais na balewalain ang kanilang impluwensya kapag natapos na ang paaralan. Bumisita si Ibarra
sa sementeryo ng mga Katoliko at nalaman na nahukay ni Damaso ang bangkay ni Rafael at itinapon sa
isang lawa. Ipinagdiriwang ni Ibarra at ang mga lokal na opisyal ang pagbubukas ng bagong paaralan sa
panahon ng pista. Dumating ang misteryosong Elias habang nagbibigay ng sermon si Damaso ng
pagbabasbas sa gusali. Sa isang paglalakbay sa pangingisda, iniligtas ni Ibarra ang buhay ni Elias.
Ipinaalam ni Elias kay Ibarra na ang iba ay may balak na patayin siya sa pagbibinyag ng paaralan. Nag-
aalinlangan si Ibarra, ngunit nang bumagsak sa kanya ang isang malaking bato gaya ng hula ni Elias,
itinulak ni Elias ang lalaking responsable. Napatay ang lalaki, kaya nailigtas ang buhay ni Ibarra.
Nagpapatuloy ang pagdiriwang, ngunit alam na ni Ibarra ang kanyang mga kalaban. Dumating si Damaso
nang hindi inanyayahan sa handaan ng hapunan ni Ibarra nang gabing iyon at sinimulan niyang insultuhin
ang bagong paaralan, na tinutukoy ang mga Pilipino bilang "Indios," at sinisiraan ang pagkamatay ni
Rafael. Ang huling pangungusap ay nag-udyok kay Ibarra na salakayin si Damaso, itinutok ang kutsilyo
sa kanya, at ipinaalam sa lahat na hinukay ni Damaso ang bangkay ni Rafael. Mapanganib na lumapit si
Ibarra sa pagpatay kay Damaso, ngunit pinigilan ni Clara ang talim bago siya sinaksak nito. Pagkatapos
ay itiniwalag si Ibarra. Kinansela ni Tiago ang kasal nina Ibarra at Clara at pinakasalan ang kanyang anak
sa Kastila na si Linares. Ang Kapitan-Heneral ay naglakbay mula sa Espanya patungong San Diego at
nakiusap naparusahan si Ibarra. Tinanggihan ng Heneral ang parusa at inalis ang dating komunikasyon
dahil sinusuportahan niya ang proyekto ng paaralan ni Ibarra. Si Lucas, ang kapatid ng namatay na lalaki
na nagnanais na patayin si Ibarra gamit ang malaking bato, ay inupahan ni Padre Salvi upang i-frame si
Ibarra. Si Salvi ay galit na galit kay Clara at nagplano ng pag-atake sa kwartel ng militar, na sinisisi niya
kay Ibarra. Balak ni Salvi na mag-claim ng kredito sa pagliligtas sa bayan mula sa lihim na pag-atake ng
kanyang inilunsad. Inaresto si Ibarra ayon sa plano pagkatapos ng pagkubkob. Siya ay nakulong at
nahatulan batay sa isang malabong liham na isinulat niya kay Clara. Bumalik si Elias at pinalaya si Ibarra
at tumakas ang dalawa sakay ng bangka. Umakyat si Ibarra sa patyo ni Clara at nagpaalam bago tumakas
sa bayan. Ipinaliwanag ni Clara na siya ay na-blackmail para ilabas ang liham na nag resulta sa
pagkakulong ni Ibarra. Ipinaalam si Clara ng isang lalaki na ang kanyang tunay na ama ay si Damaso,
hindi si Tiago. Ibinigay ni Clara ang sulat upang ilayo ito kay Tiago at para parangalan ang kanyang
yumaong ina. Ipinahayag ni Clara ang kanyang matinding panghihinayang sa pagtataksil kay Ibarra at
inuulit ang kanyang walang-hanggang pagmamahal sa kanya. Nagpaalam si Ibarra at Elias at
nagsimulang mag sagwan sa gabi.  Pinagtatalunan nila ang mga merito ng rebolusyon at kung ang
pagbabago sa loob ng sistemang ito ay mas mabuti kaysa ibagsak ito habang sila ay naglalakbay. Inaatake
ng isa pang bangka ang mga lalaki habang nag-uusap sila. Nagpasya si Elias na tumalon sa bangka bilang
pang-abala habang si Ibarra ay patuloy sa paggaod. Inaanyayahan ni Elias si Ibarra na makipagkita sa
kanya sa San Diego sa Bisperas ng Pasko, kung saan inilibing ang lolo ni Ibarra kasama ang kanyang
pamilya. Tumalon si Elias sa tubig at tinugis ng bangka hanggang sa makita ng mga sumalakay ang dugo
sa tubig at napagpasyahan ng patay na si Elias. Sinabi ni Clara kay Damaso sa San Diego na hindi niya
maaaring pakasalan si Linares dahil hindi niya ito mahal. Sumapi si Clara sa isang kumbento matapos
banggitin ang isang artikulo sa pahayagan na maling sinasabing ang pagkamatay ni Ibarra ang dahilan
kung bakit ayaw na niyang mabuhay. Si Elias ay nagpakita sa kakahuyan sa Bisperas ng Pasko upang
makilala si Ibarra, na hindi kailanman nagpakita. Nasugatan si Elias at ipinaalam sa batang Basilio na
malapit na itong mamatay. Hiniling ni Elias na sunugin ni Basilio ang kanyang katawan, gayundin ang
ina ni Basilio, si Sisa, sa isang sunog. "Namatay ako nang hindi nakikita ang liwanag ng bukang-
liwayway na sumisikat sa aking bansa...Ikaw, na makakakita nito, tanggapin mo ito para sa akin...huwag
mong kalimutan ang mga nahulog sa gabi," sabi ni Elias ng mamatay siya, nakatingala sa langit. Salamat
po ma’am Angel, dahil po sa inyo at sa mga modyul na binigay Ninyo natutunan ko po ang lahat ng ito,
salamat po ulit!