காஞ்சனை - புதுனைபித்தன்

அன்று இரவு முழுவதும் எனக்குத் தூக்கம் பிடிக்கவவயில் லல. காரணம்

என்னவவன்று வ ால் ல முடியவில் லல. மனசுக்குக் கஷ்டமும் இல் லல,
அளவுக்கு மிஞ் சிய இன்பமும் இல் லல, இந்த மாதிரித் தூக்கம்
பிடிக்காமல் இருக்க. எல் வலாலரயும் வபாலத்தான் நானும் . ஆனால்
என்னுலடய வதாழில் எல் வலாருலடயதும் வபால் அல் ல. நான் கலத
எழுதுகிவேன்; அதாவது, ரடுவிட்டு, அலத ் கிக்கும் பத்திரிலக
ஸ்தாபனங் களிலிருந்து பிலைக்கிேவன்; என்னுலடயது
அங் கீகரிக்கப்படும் வபாய் ; அதாவது - கடவுள் , தர்மம் என்று பல
நாமரூபங் களுடன், உலக 'வமஜாரிட்டி'யின் அங் கீகாரத்லதப்
வபறுவது; இதே் குத்தான் சிருஷ்டி, கே் பனா வலாக ஞ் ாரம்
என்வேல் லாம் வ ால் லுவார்கள் . இந்த மாதிரியாகப் வபாய்
வ ால் லுகிேவர்கலளவய இரண்டாவது பிரம் மா என்பார்கள் . இந்த நகல்
பிரம் ம பரம் பலரயில் நான் கலடக்குட்டி. இலத எல் லாம் நிலனக்கப்
வபருலமயாகத்தான் இருக்கிேது. நாங் கள் உண்டாக்குவது வபால் ,
அந்தப் பிரமனின் லகவவலலயும் வபாய் தானா? நான் வபாய் யா?
திடீவரன்று இந்த வவதாந்த வி ாரம் இரவு சுமார் பன்னிரண்டு
மணிப்வபாதுக்கு ஏே் பட்டால் , தன்னுலடய ஜீரண க்திலயப் பே் றி
யாருக்குத்தான் ந்வதகம் வதான்ோது? "அட ட்!" என்று
வ ால் லிக்வகாண்டு எழுந்து உட்கார்ந்வதன்.

உட்கார்ந்தபடி எட்டினாே் வபால மின் ார விளக்லகப் வபாடுவதே் கு

வாக்காக வீட்லடக் கட்டி லவத்திருந்தான். வபாட்வடன். வவளி ் ம்
கண்கலள உறுத்தியது. பக்கத்துக் கட்டிலில் என் மலனவி தூங் கிக்
வகாண்டிருந்தாள் . தூக்கத்தில் என்ன கனவவா? உதட்டுக் வகாணத்தில்
புன்சிரிப்பு கண்ணாம் பூ சி
் விலளயாடியது. வவதாந்த வி ாரத்துக்கு
மனிதலன இழுத்துக்வகாண்டு வபாகும் தன்னுலடய நளபாக
ாதுர்யத்லதப் பே் றி இவள் மனசு கும் மாளம் வபாடுகிேது வபாலும் !
தூக்கக் கலக்கத்தில் சிணுங் கிக் வகாண்டு புரண்டு படுத்தாள் . அவள்
மூன்று மா க் கர்ப்பிணி. நமக்குத்தான் தூக்கம் பிடிக்கவில் லல
என்ோல் , அவலளயும் ஏன் எழுப்பி உட்கார்த்தி லவத்துக் வகாள் ள
வவண்டும் ?

உடவன விளக்லக அலணத்வதன். எனக்கு எப்வபாதும் இருட்டில்

உட்கார்ந்துவகாண்டிருப்பதில் ஒரு நிம் மதி. இருட்வடா டு இருட்டாய் ,
நாமும் இருட்டும் ஐக்கியமாய் , பிேர் பார்லவயில் விைாமல் இருந்து
விடலாம் அல் லவா? நாமும் நம் இருட்டுக் வகாட்லடக்குள் இருந்து
வகாண்டு நம் இஷ்டம் வபால் மனசு என்ே கட்லட வண்டிலய ஓட்டிக்
வகாண்டு வபாகலாம் அல் லவா? ாதாரணமாக எல் வலாரும் மனல
நிலனத்த இடத்துக்கு நிலனத்த மாத்திரத்தில் வபாகும் ரதம் என்று
வ ால் லுவார்கள் . மனித வித்து அநாதி காலந்வதாட்டு இன்று வலரயில்
நிலனத்து நிலனத்துத் வதய் ந்து தடமாகிவிட்ட பாலதயில் தான் இந்தக்
கட்லட வண்டி வ ல் லுகிேது. க்கரம் உருண்டு உருண்டு
பள் ளமாக்கிய வபாடிமண் பாலதயும் நடுமத்தியில் கால் கள்
அவ் வளவாகப் பாவாத திரடுந்தான் உண்டு; ஒவ் வவாரு மயங் களில்
க்கரங் கள் தடம் புரண்டு திரடு ஏறி 'வடாடக்' என்று உள் வள
இருக்கிேவர்களுக்கு அதிர் சி ் வகாடுக்கிேதும் உண்டு; மே் ேப்படி
ாதுவான, ஆபத்தில் லாத மயிலலக் காலளப் பாலத. நிலனவு ்
சுகத்தில் இருட்டில் சிறிது அதிகமாக ் சுண்ணாம் பு தடவிவிட்வடன்
வபாலும் ! நாக்கு, சுருக்வகன்று வபாத்துக்வகாண்டது. நான் அலதப்
வபாருட்படுத்துவதில் லல. இருட்டில் வவே் றிலல வபாடுவது என்ோல் ,
அதிலும் மனல , கயிே் லே முதுகில் வபாட்டு விட்டுத்தாவன
வபாகும் படி விட்டுவிடுவது என்ோல் , இந்த விபத்துக்கலளவயல் லாம்
வபாருட்படுத்தலாமா? உள் ளங் லகயில் வகாட்டி லவத்திருந்த
புலகயிலலலயப் பவித்தரமாக வாயில் வபாட்டுக் வகாண்வடன்.
சீ! என்ன நாே் ேம் ! ஒவரயடியாகப் பிணவாலட அல் லவா அடிக்கிேது?
குமட்டல் எடுக்க, புலகயிலலயின் வகாளாவோ என்று ஜன்னல்
பக்கமாக ் வ ன்று அப்படிவய உமிை் ந்து, வாலய உரசிக்
வகாப்புளித்துவிட்டு வந்து படுக்லகயின் மீது உட்கார்ந்வதன்.

துர்நாே் ேம் தாங் க முடியவில் லல, உடல் அழுகி, நாே் ேம் எடுத்துப்
வபான பிணம் வபால; என்னால் கிக்க முடியவில் லல. எனக்குப்
புரியவில் லல. ஜன்னல் வழியாக நாே் ேம் வருகிேவதா? ஊசிக் காே் றுக்
கூட இலையவில் லலவய! கட்டிலல விட்டு எழுந்திருந்து ஜன்னலில்
பக்கம் நடந்வதன். இரண்டடி எடுத்து லவக்கவில் லல; நாே் ேம்
அடிவயாடு மலேந்துவிட்டன. என்ன அதி யம் ! திரும் பவும் கட்டிலுக்கு
வந்வதன். மறுபடியும் நாே் ேம் . அவத துர்க்கந்தம் . கட்டிலின் அடியில்
ஏவதனும் வ த்துக் கிடக்கிேவதா? விளக்லக ஏே் றிவனன். கட்டிலடியில்
தூசிதான் தும் மலல வருவித்தது. எழுந்து உடம் லபத் தட்டிக் வகாண்டு
நின்வேன்.

தும் மல் என் மலனவிலய எழுப்பிவிட்டது. "என்ன, இன்னுமா

உங் களுக்கு உேக்கம் வரவில் லல? மணி என்ன?" என்று வகாட்டாவி
விட்டாள் .

மணி ரியாகப் பன்னிரண்டு அடித்து ஒரு நிமிஷம் ஆயிே் று.

என்ன அதி யம் ! நாே் ேம் இப்வபாழுது ஒருவித வா லனயாக மாறியது.

ஊதுவத்தி வா லன; அதுவும் மிகவும் மட்டமான ஊதுவத்தி;
பிணத்துக்குப் பக்கத்தில் ஏே் றி லவப்பது.

"உனக்கு இங் வக ஒரு மாதிரி வா லன வதரியுதா?" என்று வகட்வடன்.

"ஒண்ணும் இல் லிவய" என்ோள் .

 ே் று வநரம் வமாந்து பார்த்துவிட்டு, "ஏவதா வல ா ஊதுவத்தி மாதிரி
வா லன வருது; எங் காவது ஏே் றி லவத்திருப்பார்கள் ; எனக்கு உேக்கம்
வருது; விளக்லக அலணத்துவிட்டுப் படுங் கள் " என்ோள் .

விளக்லக அலணத்வதன். வல ாக வா லன இருந்துவகாண்டுதான்

இருந்தது. ஜன்னலருகில் வ ன்று எட்டிப் பார்த்வதன். நட் த்திர
வவளி ் ந்தான்.

வல ாக வீட்டிலிருந்த ஜன்னல் , வா ல் , கதவுகள் எல் லாம் படபடவவன்று

அடித்துக்வகாண்டன. ஒரு வினாடிதான். அப்புேம் நி ் ப்தம் .
பூகம் பவமா? நட் த்திர வவளி ் த்தில் பைந்தின்னி வவௌவால் ஒன்று
தன் அகன்ே வதால் சிேகுகலள விரித்துக் வகாண்டு பேந்து வ ன்று
எதிரில் உள் ள வ ாலலகளுக்கு அப்பால் மலேந்தது.

துர்நாே் ேமும் வா லனயும் அடிவயாடு மலேந்தன. நான் திரும் பி வந்து

படுத்துக் வகாண்வடன்.
2

நான் மறுநாள் விடியே் காலம் தூக்கம் கலலந்து எழுந்திருக்கும் வபாது

காலல முே் பகலாகிவிட்டது. ஜன்னல் வழியாக விழுந்து கிடந்த
தின ரிப் பத்திரிலகலய எடுத்துக்வகாண்டு வீட்டின்
வவளிமுே் ேத்துக்கு வந்து பிரம் பு நாே் காலியில் உட்கார்ந்வதன்.
கிரீ சி
் ட்டு ஆட்வ பித்துவிட்டு அது என்லன ் சுமந்தது.

"ராத்திரி பூராவும் தூங் காவம இவ் வளவு வநரம் கழித்து எழுந்ததும்

அல் லாமல் இப்படி வந்து உட்கார்ந்து வகாண்டால் காப்பி என்னத்துக்கு
ஆகும் ?" என்று என் கதர்மிணி பின்பக்கமாக வந்து நின்று
உருக்கினாள் . 'ஐக்கிய நாடுகளின் ஜரூர் மிகுந்த எதிர் தாக்குதல் கள்
தங் குதலடயில் லாமல் முன்வனறி வருவதில் ' அகப்பட்டுக் வகாண்ட
ஜனநாயகத்திலும் உலக மாதானத்திலும் உறுதி பிேைாத நம் பிக்லக
வகாண்ட எனக்கு ் ே் று ் சிரமமாகத்தான் இருந்தது.

"அது உன் லமயல் விமரில யால் வந்த விலன" என்று ஒரு பாரி த்
தாக்குதல் நடத்திவிட்டு எழுந்வதன்.

"உங் களுக்குப் வபாழுதுவபாகாவம என் வமவல குத்தம் கண்டு

பிடிக்கணும் னு வதாணிட்டா, வவவே என்னத்லதப் வப ப் வபாறிய?
எல் லாம் நீ ங் கள் எளுதுகிே கலதலய விடக் குலே ் ல் இல் லல!" என்று
வ ால் லிக் வகாண்வட அடுப்பங் கலரக்குள் புகுந்தாள் .

நானும் குடும் ப நியதிகளுக்குக் கட்டுப்பட்டு, பல் லலத் துலக்கிவிட்டு,

வகாதிக்கும் காப்பித் தம் ளலரத் துண்டில் ஏந்தியபடி பத்திரிலகப்
பத்திகலள வநாக்கிவனன்.
அப்வபாது ஒரு பி ல
் க்காரி, அதிலும் வாலிபப் பி ல
் க்காரி, ஏவதா
பாட்டுப் பாடியபடி, "அம் மா, தாவய!" என்று வ ால் லிக் வகாண்டு
வா ே் படியண்லட வந்து நின்ோள் .

நான் ஏறிட்டுப் பார்த்துவிட்டு இந்தப் பி ல

் க்காரர்களுடன் மல் லாட
முடியாவதன்று நிலனத்துக் வகாண்டு பத்திரிலகலய உயர்த்தி வவலி
கட்டிக் வகாண்வடன்.

"உனக்கு என்ன உடம் பிவல வதம் பா இல் லல? நாலு வீடு வவலல வ ஞ் சு
வபாவள ் ா என்ன?" என்று அதட்டிக் வகாண்வட நலடவா லில் வந்து
நின்ோள் என் மலனவி.

"வவலல வகட ் ா ் வ ய் யமாட்வடனா? கும் பி வகாதிக்குது தாவய!

இந்தத் வதருவிவல இது வலரயில் பிடியரிசிக் கூடக் கிலடக்கவில் லல;
மானத்லத மலேக்க முைத்துணி குடம் மா" என்று பி ல ் க்கார
அஸ்திரங் கலளப் பிரவயாகிக்க ஆரம் பித்தாள் .

"நான் வவலல தாவரன்; வீட்வடா டவவ இருக்கியா? வயத்துக்கு ் வ ாறு

வபாடுவவன்; மானத்துக்குத் துணி தருவவன்; என்ன வ ால் லுவத!"
என்ோள் .

"அது வபாதாதா அம் மா? இந்தக் காலத்திவல அதுதான் யார்

வகாடுக்கிோ?" என்று வ ால் லிக்வகாண்வட என் மலனவிலயப்
பார்த்து ் சிரித்து நின்ோள் .
"என்ன, நான் இவலள வீட்வடா வட வரண்டு நாள் வவ சு ் எப்படி
இருக்கான்னுதான் பாக்கட்டுமா? எனக்குந்தான் அடிக்கடி இலளப்பு
இலளப்பா வருவத" என்ோள் என் மலனவி.

"சீ! உனக்கு என்ன லபத்தியமா? எங் வகவயா வகடந்த பி ல

் க்காரக்
களுலதலய வீட்டுக்குள் ஏத்த வவண்டும் என்கிோவய! பூவலாகத்திவல
உனக்கு வவவே ஆவள ஆம் பிடலியா?" என்வேன்.

வவளியில் நின்ே பி ல
் க்காரி 'களுக்' என்று சிரித்தாள் . சிரிப்பிவல
ஒரு பயங் கரமான கவர் சி
் இருந்தது. என் மலனவி லவத்த கண்
மாோமல் அவலளவய பார்த்துக் வகாண்டிருந்தாள் . மனசு முழுவதும்
அந்த அநாமத்திடவம ஐக்கியமாகிவிட்டது வபால் இருந்தது.

"முகத்லதப் பார்த்தா ஆள் எப்படி என்று வ ால் ல முடியாதா? நீ இப்படி

உள் வள வாம் மா" என்று வமலுத்தரவு வபாட்டுக்வகாண்டு அவலள
உள் வள அலைத்து ் வ ன்ோள் .

உள் ளுக்குள் வள பூரிப்புடன் அந்த மாய் மாலப் பி ல

் க்காரி பின்
வதாடர்ந்தாள் . என்ன! நான் கண்கலளத் துலடத்துக் வகாண்டு அவள்
பாதங் கலளவய பார்த்வதன். அலவ தலரக்குவமல் ஒரு குன்றிமணி
உயரத்துக்கு அந்தரத்தில் நடமாடின. உடம் வபல் லாம் எனக்குப்
புல் லரித்தது. மனப் பிரலமயா? மறுபடியும் பார்க்கும் வபாது,
பி ல ் க்காரி என்லனப் புன்சிரிப்புடன் திரும் பிப் பார்த்தாள் . ஐவயா,
அது புன்சிரிப்பா! எலும் பின் வ ங் குருத்துக்குள் ஐஸ் ஈட்டிலய ்
வ ருகியதுமாதிரி என்லனக் வகான்று புரட்டியது அது!

என் மலனவிலயக் கூப்பிட்வடன். அவள் வீட்டுக்குள் வருவது

நல் லதே் கல் ல என்று வ ான்வனன். இந்த அபூர்வத்லத
வவலலக்காரியாக லவத்துக்வகாள் ளத்தான் வவண்டும் என்று
ஒவரயடியாகப் பிடிவாதம் வ ய் தாள் . ம க்லக விபரீதங் களுக்கு ஓர்
எல் லல இல் லலயா? என்னவவா படுஆபத்து என்றுதான் என் மனசு
படக்குப் படக்கு என்று அடித்துக்வகாண்டது. மறுபடியும் எட்டி அவள்
பாதங் கலளப் பார்த்வதன். எல் வலாலரயும் வபால் அவள் கால் களும்
தலரயில் தான் பாவி நடமாடின. இது என்ன மாயப்பிரலம!

வதன்னாலிராமன் கறுப்பு நாலய வவள் லள நாயாக்க முடியாது

என்பலத நிரூபித்தான். ஆனால் என் மலனவி பி ல ் க்காரிகலளயும்
நம் லமப் வபான்ே மனிதர்களாக்க முடியும் என்பலத நிரூபித்தாள் .
குளித்து முழுகி, பை ானாலும் சுத்தமான ஆலடலய உடுத்துக்
வகாண்டால் யாரானாலும் அருகில் உட்காரலவத்துப் வபசிக்
வகாண்டிருக்க முடியும் என்பது வதரிந்தது. வந்திருந்த பி ல ் க்காரி
சிரிப்பு மூட்டும் படிப் வபசுவதில் வகட்டிக்காரி வபாலும் ! அடிக்கடி
'களுக்' 'களுக்' என்ே ப்தம் வகட்டது. என் மலனவிக்கு அவள் விழுந்து
விழுந்து பணிவிலட வ ய் வலதக் கண்டு நாவன பிரமித்து விட்வடன்.
என்லனவய வகலிவ ய் து வகாள் ளும் படியாக இருந்தது, ே் றுமுன்
எனக்குத் வதான்றிய பயம் .

ாயந்தரம் இருக்கும் ; கருக்கல் வநரம் . என் மலனவியும் அந்த

வவலலக்காரியும் உட்கார்ந்து சிரித்துப் வபசியபடி கலத வ ால் லிக்
வகாண்டிருந்தார்கள் . நான் முன்கூடத்தில் விளக்வகே் றிவிட்டு ஒரு
புஸ்தகத்லத வியாஜமாகக் வகாண்டு அவலளக் கவனித்தவண்ணம்
இருந்வதன். நான் இருந்த ஹாலுக்கும் அவர்கள் இருந்த இடத்துக்கும்
இலடயில் நடுக்கட்டு ஒன்று உண்டு. அதிவல நான் ஒரு நிலலக்
கண்ணாடிலயத் வதாங் கவிட்டு லவத்திருந்வதன். அவர்களுலடய
பிம் பங் கள் அதிவல நன்ோகத் வதரிந்தன.
"நீ எங் வகல் லாவமா சுத்தி அலஞ் சு வந்திருக்கிவய; ஒரு கலத வ ால் லு"
என்ோள் என் மலனவி.

"ஆமாம் . நான் காசி அரித்துவாரம் எல் லா எடத்துக்கும்

வபாயிருக்கிவேன். அங் வக, காசியில் ஒரு கலதலயக் வகட்வடன்;
உனக்கு ் வ ால் லட்டா?" என்ோள் .
"வ ால் வலன்; என்ன கலத?" என்று வகட்டாள் என் மலனவி.

"அஞ் சுநூறு வரு மா ் ாம் . காசியிவல ஒரு ரா ாவுக்கு ஒத்லதக் வகாரு

மக இருந்தா. பூவலாகத்திவல அவவளப்வபால அளகு வதடிப் புடி ் ாலும்
வகவடக்காதாம் . அவவள ரா ாவும் எல் லாப் படிப்பும் படிப்பி ் ாரு.
அவளுக்குக் குருவா வந்தவன் மகாப் வபரிய சூனியக்காரன். எந்திரம் ,
தந்திரம் , மந்திரம் எல் லாம் வதரியும் . அவனுக்கு இவவமவல ஒரு
கண்ணு. ஆனா இந்தப் வபாண்ணுக்கு மந்திரி மவவனக்
கட்டிக்கிடணும் னு ஆல .

"இது அவனுக்குத் வதரிஞ் சுப்வபா சு

் ; யாருக்குத் வதரிஞ் சுவபா சு
் ?
அந்தக் குருவுக்கு..."

என்ன அதி யம் ! நான் அவள் வ ால் லிக்வகாண்டிருக்கும் கலதலயக்

வகட்டுக்வகாண்டிருக்கிவேனா அல் லது லகயில் உள் ள புஸ்தகத்லத
வாசித்துக் வகாண்டிருக்கிவேனா? லகயிலிருப்பது ' ரித்திர
ா னங் கள் ' என்ே இங் கிலீஷ் புஸ்தகம் . அதிவல வாராணசி
மகாராஜன் மகளின் கலத என் கண்ணுக்வகதிவர அ வ ் ழுத்துக்களில்
விலேத்துப் பார்த்துக் வகாண்டிருந்தது. லகயில் விரித்துலவத்த
பக்கத்தில் கலடசி வாக்கியம் , 'அந்த மந்திரவாதிக்கு அது
வதரிந்துவிட்டது' என்ே வ ாே் வோடரின் இங் கிலீஷ் வமாழிவபயர்ப்பு.
மூலள சுைன்ேது. வநே் றியில் வியர்லவ அரும் பியது. என்ன, எனக்குப்
லபத்தியம் பிடித்துவிட்டதா! பிரித்துப் பிடித்து லவத்திருந்த
பக்கத்திவலவய கண்கலள ் வ ருகியிருந்வதன். எழுத்துக்கள் மங் க
ஆரம் பித்தன.

திடீவரன்று ஒரு வபய் ் சிரிப்பு! வவடிபடும் அதிர் சி

் வயாடு என் மனல
அப்படிவய கவ் வி உறிஞ் சியது. அதிர் சி் யில் தலலலய நிமிர்த்திவனன்.
எனது பார்லவ நிலலக் கண்ணாடியில் விழுந்தது. அதனுள் , ஒரு வகார
உருவம் பல் லலத் திேந்து உன்மத்த வவறியில் சிரித்துக்
வகாண்டிருந்தது. எத்தலனவயா மாதிரியான வகார உருவங் கலளக்
கனவிலும் , சிே் பிகளின் வ துக்கிலவத்த கே் பலனகளிலும்
பார்த்திருக்கிவேன். ஆனால் இந்த மாதிரி ஒரு வகாரத்லதக் கண்டவத
இல் லல. குரூபவமல் லாம் பே் களிலும் கண்களிலுவம வதறித்தது.
முகத்தில் மட்டும் வமாக லாகிரிலய எழுப்பும் அே் புதமான அலமதி.
கண்களிவல ரத்தப் பசி! பே் களிவல லதலயப் பிய் த்துத் தின்னும்
ஆவல் . இந்த மங் கலான பிம் பத்துக்குப் பின்னால் அடுப்பு வநருப்பின் தீ
நாக்குகள் . வ மிைந்து அலதவய பார்த்துக் வகாண்டிருந்வதன்.
வதாே் ேம் கணத்தில் மலேந்தது; அடுத்த நிமிஷம் அந்தப்
பி ல் க்காரியின் முகவம வதரிந்தது.
"உன் வபயர் என்ன என்று வகட்க மேந்வத வபாயிட்டுவத" என்று மலனவி
வகட்பது எனது வ விப்புலனுக்கு எட்டியது.
"காஞ் லனன்னுதான் கூப்பிடுங் கவளன். கவதவல வர்ே காஞ் லன
மாதிரி. எப்படிக் கூப்பிட்டா என்ன! ஏவதா ஒரு வபரு" என்ோள்
பி ல
் க்காரி.

என் மலனவிலயத் தனியாக அங் கு விட்டிருக்க மனம் ஒப்பவில் லல.

என்ன வநரக்கூடுவமா? பயம் மனல க் கவ் விக்வகாண்டால்
வவடவவடப்புக்கு வரம் பு உண்டா?

நான் உள் வள வபாவனன். இருவரும் கு ாலாகவவ வபசிக்

வகாண்டிருந்தனர்.

வலுக்கட்டாயத்தின் வபரில் சிரிப்லப வருவித்துக் வகாண்டு நுலைந்த

என்லன, "வபாம் பலளகள் வவலல வ ய் கிே எடத்தில் என்ன
உங் களுக்காம் ?" என்ே பாணம் எதிவரே் ேது.

காஞ் லன என்று வ ால் லிக் வகாண்டவள் குனிந்து எலதவயா நறுக்கிக்

வகாண்டிருந்தாள் . விஷமம் தளும் பும் சிரிப்பு அவளது உதட்டின்
வகாணத்தில் துள் ளலாடியது. நான் வவறு ஒன்றும் வ ால் ல முடியாமல்
புஸ்தக வவலியின் மலேவில் நிே் கும் பாராக்காரன் ஆவனன்.
மலனவிவயா கர்ப்பிணி. அவள் மனசிவலயா பயத்லதக்
குடிவயே் றுவது? அவலள எப்படிக் காப்பாே் றுவது?

ாப்பிட்வடா ம் . தூங் க ் வ ன்வோம் . நாங் கள் இருவரும் மாடியில்

படுத்துக் வகாண்வடா ம் . காஞ் லன என்பவள் கீவை முன்கூடத்தில்
படுத்துக் வகாண்டாள் .

நான் படுக்லகயில் படுத்துத்தான் கிடந்வதன். இலம மூட

முடியவில் லல. எப்படி முடியும் ? எவ் வளவு வநரம் இப்படிக்
கிடந்வதவனா? இன்று மறுபடியும் அந்த வா லன வரப்வபாகிேதா என்று
மனம் படக்கு படக்வகன்று எதிர்பார்த்தது.

எங் வகா ஒரு கடிகாரம் பன்னிரண்டு மணி அடிக்கும் வவலலலய

ஆரம் பித்தது.

பதிவனாராவது ரீங்காரம் ஓயவில் லல.

எங் வகா கதவு கிரீ சி

் ட்டது.

திடீவரன்று எனது லகவமல் கூரிய நகங் கள் விழுந்து பிோண்டிக்

வகாண்டு நழுவின.

நான் உதறியடித்துக்வகாண்டு எழுந்வதன். நல் ல காலம் ; வாய்

உளேவில் லல.
என் மலனவியின் லகதான் அ ப்பில் விழுந்து கிடந்தது.

அவளுலடயதுதானா?
எழுந்து குனிந்து கவனித்வதன். நிதானமாக ் சுவா ம் விட்டுக்
வகாண்டு தூங் கினாள் .

கீவை வ ன்று பார்க்க ஆவல் ; ஆனால் பயம் !

வபாவனன். வமதுவாகக் கால் ஓல ப்படாமல் இேங் கிவனன்.

ஒரு யுகம் கழிந்த மாதிரி இருந்தது.

வமதுவாக முன் கூடத்லத எட்டிப் பார்த்வதன். வவளிவா ல் ார்த்திக்

கிடந்தது. அருகிலிருந்த ஜன்னல் வழியாக விழுந்த நிலா வவளி ் ம்
காலியாகக் கிடக்கும் பாலயயும் தலலயலணலயயும் சுட்டிக்
காட்டியது.

கால் கள் எனக்குத் தரிக்கவில் லல. வவடவவடவவன்று நடுங் கின.

திரும் பாமவல பின்னுக்குக் காலடி லவத்து நடந்து மாடிப்படியருகில்

வந்வதன். உயர ் வ ன்றுவிட்டாவளா?

விடுவிடு என்று மாடிக்கு ் வ ன்வேன்.

அங் வக அலமதி.

பலைய அலமதி.

மனம் வதளியவில் லல.

மாடி ஜன்னலருகில் நின்று நிலா வவளி ் த்லத வநாக்கிவனன்.

மனித நடமாட்டம் இல் லல.

எங் வகா ஒரு நாய் மட்டும் அழுது பிலாக்கணம் வதாடுத்து ஓங் கியது.

பிரம் மாண்டமான வவௌவால் ஒன்று வானத்தின் எதிர்

வகாணத்திலிருந்து எங் கள் வீடு வநாக்கிப் பேந்து வந்தது.

வவளிவய பார்க்கப் பார்க்கப் பயம் வதளிய ஆரம் பித்தது. என்னுலடய

மனப்பிரலம அது என்று நிதானத்துக்கு வந்வதன்.

ஆனால் கீவை!
மறுபடியும் பார்க்க வவண்டும் என்ே ஆவல் .

கீவை இேங் கிவனன்.

லதரியமாக ் வ ல் ல முடியவில் லல.

அவதா! காஞ் லன பாயில் உட்கார்ந்துதான் இருக்கிோள் . என்லனப்

பார்த்து ் சிரித்தாள் . விஷ ் சிரிப்பு. உள் ளவம உலேந்தது. நிதானமாக
இருப்பலதப் வபாலப் பா ாங் கு வ ய் து வகாண்டு, "என்ன, தூக்கம்
வரவில் லலயா?" என்று முணுமுணுத்துக்வகாண்வட மாடிப் படிகளில்
ஏறிவனன்.

அப்வபாழுது ாம் பிராணி வா லன வந்ததா? வந்தது வபாலத் தான்

ஞாபகம் .

நான் எழுந்திருக்கும் வபாது வநடுவநரமாகிவிட்டது.

"என்ன, வரவரத்தான், இப்படித் தூங் கித் வதாலலக்கிேக; காப்பி

ஆறுது!" என்று என் மலனவி எழுப்பினாள் .

இருட்டுக்கும் பயத்துக்கும் ஒளிவிடம் இல் லாத பகலிவல எல் லாம் வவறு

மாதிரியாகத்தான் வதான்றுகிேது. ஆனால் , மனசின் ஆைத்திவல அந்தப்
பயம் வவரூன்றிவிட்டது. இந்த ஆபத்லத எப்படிப் வபாக்குவது?

தன் மலனவி வ ாரம் வபாகிோள் என்ே மனக்கஷ்டத்லத, தன்லனத்

வதே் றிக் வகாள் வதே் காக வவறு யாரிடமும் வ ால் லிக் வகாள் ள
முடியுமா? அவத மாதிரிதான் இதுவும் , என்லனப் வபான்ே ஒருவன், ஜன
முதாயத்துக்காக இலக்கிய வ லவ வ ய் கிவேன் என்று தம் பட்டம்
அடித்துக் வகாண்டு மனப்பால் குடித்துக் வகாண்டிருக்கும் ஒருவன்,
"ஸார், எங் கள் வீட்டில் புது ாக ஒரு வபய் குடிவந்துவிட்டது. அது என்
மலனவிலய என்ன வ ய் யுவமா என்று பயமாக இருக்கிேது; ஆபத்லதப்
வபாக்க உங் களுக்கு ஏதாவது வழி வதரியுமா?" என்று வகட்டால் , நான்
லநயாண்டி வ ய் கிவேனா அல் லது எனக்குப் லபத்தியம்
பிடித்துவிட்டதா என்றுதான் ந்வதகிப்பான். யாரிடம் இந்த
விவகாரத்லத ் வ ால் லி வழி வதடுவது? எத்தலன நாட்கள் நான்
பாராக் வகாடுத்துக் வகாண்டிருக்க முடியும் ?

இது எந்த விபரீதத்தில் வகாண்டு வபாய் விடுவமா? வ ால் லவும்

முடியாமல் வமல் லவும் முடியாமல் திண்டாடிக் வகாண்டிருந்வதன். என்
மலனவிக்கு அந்தப் புதிய வவலலக்காரி என்ன வ ாக்குப்வபாடி
வபாட்டுவிட்டாவளா? அவர்கள் இருவரும் மனசில் துளிக்கூடப்
பாரமில் லாமல் கழித்துவிட்டார்கள் .

இன்லேப் பார்த்துப் பகலும் இராத்திரிலய விரட்டிக் வகாண்டு ஓடி

வந்தது. இவ் வளவு வவகமாகப் வபாழுது கழிந்தலத நான் ஒரு நாளும்
அநுபவித்ததில் லல.

இரவு படுக்கப் வபாகும் வபாது என் மலனவி, "காஞ் லன, இன்லேக்கு

மாடியிவலவய நமக்கு அடுத்த அலேயில் படுத்துக் வகாள் ளப்
வபாகிோள் " என்று கூறிவிட்டாள் . எனக்கு மடியில் வநருப்லபக்
கட்டியது வபால ஆயிே் று.

இது என்ன சூை் சி

் !

இன்று தூங் குவவத இல் லல. இரவு முழுவதும் உட்கார்ந்வத கழிப்பது

என்று தீர்மானித்வதன்.

"என்ன படுக்கலியா?" என்ோள் என் மலனவி.

"எனக்கு உேக்கம் வரவில் லல" என்வேன். மனசுக்குள் வல் ஈட்டிகளாகப்

பயம் குத்தித் லதத்து வாங் கியது.

"உங் கள் இஷ்டம் " என்று திரும் பிப் படுத்தாள் . அவ் வளவுதான். நல் ல
தூக்கம் ; அது வவறும் உேக்கமா?

நானும் உட்கார்ந்து உட்கார்ந்து அலுத்துப் வபாவனன்.

ே் றுப் படுக்கலாம் என்று உடம் லப ் ாய் த்வதன்.

பன்னிரண்டு மணி அடிக்க ஆரம் பித்தது.

இவதன்ன வா லன!

பக்கத்தில் படுத்திருந்தவள் அமானுஷ்யக் குரலில் வீரிட்டுக் கத்தினாள் .

வார்த்லதகள் ரூபத்தில் வரும் உருவே் ே குரல் களுக்கு இலடவய
காஞ் லன என்ே வார்த்லத ஒன்றுதான் புரிந்தது.

ட்வடன்று விளக்லகப் வபாட்டுவிட்டு அவலள எழுப்பி உருட்டிவனன்.

பிரக்லஞ வரவவ, தள் ளாடிக் வகாண்டு எழுந்து உட்கார்ந்தாள் . "ஏவதா

ஒன்று என் கழுத்லதக் கடித்து ரத்தத்லத உறிஞ் சின மாதிரி இருந்தது"
என்ோள் கண்கலளத் துலடத்துக் வகாண்டு.

கழுத்லதக் கவனித்வதன். குரல் வலளயில் குண்டூசி நுனி மாதிரி

ரத்தத்துளி இருந்தது. அவள் உடம் வபல் லாம் நடுங் கியது.

"பயப்படாவத; எலதயாவது நிலனத்துக் வகாண்டு படுத்திருப்பாய் "

என்று மனமறிந்து வபாய் வ ான்வனன்.
அவள் உடம் பு நடுநடுங் கிக் வகாண்டிருந்தது. மயங் கிப் படுக்லகயில்
ரிந்தாள் . அவத மயத்தில் வவளியில் வ மக்கல ் பதம் வகட்டது.

கர்ணகடூரமான குரலில் ஏவதா ஒரு பாட்டு.

அதிகாரத் வதாரலணயிவல, "காஞ் லன! காஞ் லன!" என்ே குரல் .

என் வீவட கிடுகிடாய் த்துப் வபாகும் படியான ஓர் அலேல் ! கதவுகள்

படபடவவன்று அடித்துக் வகாண்டன.

அப்புேம் ஓர் அலமதி. ஒரு சுடுகாட்டு அலமதி.

நான் எழுந்து வவளிவா லின் பக்கம் எட்டிப் பார்த்வதன்.

நடுத்வதருவில் ஒருவன் நின்றிருந்தான். அவனுக்கு என்ன மிடுக்கு!

"இங் வக வா" என்று மிக்லஞ வ ய் தான்.

நான் வ யலே் ே பாலவ வபாலக் கீவை இேங் கி ் வ ன்வேன்.

வபாகும் வபாது காஞ் லன இருந்த அலேலயப் பார்க்காமல் இருக்க

முடியவில் லல. நான் எதிர்பார்த்தபடிவயதான் இருந்தது. அவள் இல் லல.

வதருவிே் குப் வபாவனன்.

"அம் மா வநத்தியிவல இலதப் பூசு. காஞ் லன இனிவமல் வர மாட்டாள் .

வபாய் உடவன பூசு. அம் மாலவ எளுப்பாவத" என்ோன்.

விபூதி சுட்டது.

நான் அலதக் வகாண்டுவந்து பூசிவனன், அவள் வநே் றியில் . அது

வவறும் விபூதிதானா! எனக்கு ் ந்வதகமாகவவ இருக்கிேது. அவன்
லகயில் வ மக்கலம் இல் லல என்பதும் ஞாபகம் இருக்கிேவத!

மூன்று நாட்கள் கழிந்துவிட்டன.

காலலயில் காப்பி வகாடுக்கும் வபாது, "இந்த ஆம் பிலளகவள

இப்படித்தான்!" என்ோள் என் மலனவி. இதே் கு என்ன பதில் வ ால் ல?
==============