False Hope (Touch #1)

False Hope (Touch Series #1)

***

Nakalaan ang lahat ng mga karapatan. Walang bahagi ng librong ito ang maaaring
kopyahin sa anumang anyo o ng anumang elektronik o mekanikal na paraan, kasama ang
sistema ng pag-iimbak at pagkuha ng impormasyon, nang walang pahintulot sa pagsulat
mula sa may-akda, maliban sa mga tagasuri, na maaaring magbanggit ng mga maikling
sipi sa isang pagsusuri.

**

All rights reserved. No part of this book may be reproduced in any form or by any
electronic or mechanical means, including information storage and retrieval system,
without permission in writing from the author, except by the reviewers, who may
quote brief passages in a review.

Some events and characters in this book are fictitious. Any similarity to real
persons, living or dead, is coincidental and not intended by the author.

Warning: May contain maturescenes and words. Read at your own risk.

Prologue
Author's Note:

Soon to be available to read on Inkitt (Gianna1014) and on Facebook Notes (i-follow

lamang ang page 'Gianna's Corner' para sa upcoming updates) Salamat po. All for
FREE.

***

Prologue

Anjelous

Langitngit ng tila lumang pinto sa kinakalawang na bisagra ang aking unang narinig.
Mainit ang pakiramdam ko at tumatagaktak ang pawis sa aking noo nang may naringgan
akong mga boses. Sinubukan kong imulat ang mga mata pero tila may bakal na
pumipigil sa aking pagkilos. Ni hindi ako makagalaw o maimulat man lang ang mga
mata ko. Nasaan ako? Sinong kumuha sa akin?

Kalabog sa dibdib at panlalamig sa aking mukha ang bumuhos matapos kong maalala ang
mga huling sandali bago ako nawalan ng malay. Ang tanda ko ay may nagbirong takpan
ang ilong ko ng isang puting panyo.. nahilo ako matapos kong maamoy ang mabagsik na
halimuyak mula roon at isang pares na mga braso ang sumalo sa aking nanghinang
katawan.

I gasped mentally. Someone's following me. Nakitaan ko na iyon ng butas pero hindi
ko sineryoso! Siya ba iyong lalaking naka-hood na itim? Siya ba iyong sumusunod sa
akin mula nang dumating ako sa Ilijan? Kinidnap ba ako?

Pero anong dahilan? Hindi kami mayaman at mas lalong hindi sikat dahil nanggaling
lamang ako sa malayong isla namin.

Chito's prank? Pero ang sabi niya ay magtutungo siya ng Lipa.

Or maybe.. this is Jenny's prank? But she's already dead! Kabaliwan. Pero tila may
kinilabutan ako nang maalala ang kaibigan.

Sinubukan ko muling igalaw ang aking ulo.. sinubukan kong ibukas ang aking bibig
upang sumigaw o makahingi man lang ng tulong pero ni isa ay hindi ko nagawa.
Namamanhid ang buo kong katawan. Para bang nakahiwalay ang aking kaluluwa at hindi
ko mautusan ang sariling katawan. Ang tanging aktibo ay ang isip kong nalilito pa.
Anong ginawa nila sa akin? Nanghihina ako at parang lantang gulay.

Una ko nang napagtanto ang takot sa aking dibdib. Bumalong ang luha sa aking
nakapikit na mga mata.

Nang lumakas ang mga boses, ang tangi ko na lamang kayang gawin ay pakinggan ang
kanilang pag-uusap. Kasabay nang paunti-unting pagbilis ng tibok ng puso ko dahil
sa nababanaag na takot.

"Who is she, Anjelous?! Bakit.. kamukhang-kamukha mo ang babaeng 'yan? M-may

kakambal ka bang hindi mo sinasabi sa akin!?" pinaghalong galit at mangha ang
nabanaag ko sa boses ng isang lalaki. "Inutos ko sa mga tao kong 'wag gumawa ng
ikapapahamak mo!"

Hindi ko kilala ang boses na iyon at ni hindi ko pa narinig sa tanan ng buhay ko. O
kahit mga kilalang dayo sa isla.

Ngunit tama ba ang dinig ko? Tinawag niyang Anjelous ang kausap niya? Kakambal? May
kamukha ako at kapareho ko pa ng pangalan!

I heard a woman's growl in despair. Pumalatak pa siya na parang naiinis sa kausap.

"Hindi ko siya kakambal, okay? Saka kailangan natin 'yan para makatakas tayo.
You've been asking me to leave Wax and be with you, Lawrence. Eto na 'yon! Ito na
ang pagkakataon nating makatakas kahit sandali. At isa pa.. ayoko nang danasin ang
makipagplastikan sa mga tao para lang ikampanya ang asawa ko. Ang tagal ko nang
nagtitiis do'n. Ayoko na!" kombinasyon ng pagkairita at pandidiri ang tono ng
kanyang magandang boses.

Ilang sandaling nanatiling tahimik ang dalawa. Ngunit pakiramdam ko ay nakatunghay

sila sa akin at mariin akong pinagmamasdan. Ang pag-uusap ay tila limitado lamang
ngunit puno ng matalinhagang mga salita.

"Hindi mo 'to ipinaalam sa akin. Ni pagsabihan ako na may iuuwi kang babae.. ni
wala akong kaalam-alam na may.. n-na may nag-eexist na kamukhang-kamukha mo.. maybe
she's your sister or.. arggh-I don't know! This can't be just a fluke, sweetheart.
She's somehow related to you! Para kayong pinagbiyak na bunga--oh!" salita niyang
nahihirapang huminga.

"I know I know, darling. Hindi ko kilala ang babaeng 'yan. But look, she can help
us in our plan. She's the one we're waiting for. Bakit hindi natin subukan.. come
on, Lawrence.. pag-isipan mong mabuti ito. Baka bukas lang ay magising na 'yan at
mawala na ang bisa ng drugs na tinurok ko. Please.. cooperate with me. Ayokong
magtagal na pamilyang iyon." She said begging. Her voice..

Sino ba ang mga taong ito? Anong kailangan nila sa akin? At bakit tila.. ang
pakiramdam ko ay kilala ko ang babaeng nagsasalita. Pamilyar ang boses niya..
Sunod kong narinig ang pagtangis ng lalaki. May sinabi siyang hindi rumehistro sa
utak ko. Siguro dahil nahihilo na naman ako at unti-unting hinihila ng antok..

"You're crazy. And you owe me an explanation, Anjelous.. hindi ito ang inaasahan
ko.."

Hindi ko na natapos pa ang pakikinig sa lalaki dahil tuluyan na akong hinatak ng

antok at naglaho ang mga tinig..

***

Isla Verde, Batangas. (7 years ago.)

"Ayan.. ayan na.. sungkitin mo na!" natatawa kong sigaw sa kaibigan kong si Chito.
Tinaas ko ang hawak na basket para saluhin ang mga sampalok.

"Naiimbyerna ako sa kakaayan mo, Anj e! Nabibingi ako sa 'yo," naiinis na niyang
sagot sa akin pagkatapos na bumagsak ang bunga sa basket namin.

Tiningnan ko ang laman ng aming basket. Siya naman ay tinusok sa lupa ang panungkit
at maarteng namaywang, nagpaypay na maarteng prinsesa.

Tiningnan ko siya, "Hindi pa 'to ganun karame pero ayos na rin kaysa wala. Tara na
sa bahay nang maging champoy na 'to. Dali!" sabay hila ko sa kanya.

"Dahan-dahan bruha ka at baka madapa ako! Anjelous!" matining niyang tili. Hindi ko
siya pinakinggan at basta na lamang hinila.

Kailangan na naming ilaga, balatan at lutuin ang mga sampalok. Ginagawa namin itong
champoy at binibenta sa mga dumarating na bisita sa Isla Verde.

Yakap-yakap ko ang basket at kinakalkula kung magkano ang pwede naming kitain sa
mga champoy. Alam ko namang hindi iyon kalakihan pero makakatulong sa pambayad para
sa toga namin ni Chito. Ga-graduate na kami ng high school. Nahihiya naman akong
hingin lahat kina Kuya at Tatay ang pambayad kaya, ang sabi ko kay Chito ay
magbebenta kami ng sampalok.

"Sa tingin mo ba kakasya 'yang lahat? Hindi biro ang presyo ng toga, Anj.."
malungkot niyang sabi sa akin.

Isang beses ko siyang sinulyapan habang pinapausukan ang panggatong namin sa likod-
bahay. Wala si Kuya. Si Tatay naman ay nagpapahinga sa kanyang kwarto.

Ngumiti ako. "Think positive ka lang, Chito. 'Wag kang dramatic actor dyan." biro
ko.

"Eww sa dramatic actor. Actress kaya ako!" kontra niya sabay de-kuatro habang
nakaupo sa sementadong barandilya sa labas ng pinto na nagsisilbing munting
balkonahe ng bahay. Pero karaniwan na iyong disenyo ng mga bahay dito sa Isla
Verde. Gawa sa kahoy at semento ang mga bahay.

Ang kaibahan nga lang namin mula sa mainland ay wala kaming kuryente. Ang buong
isla ay hindi nakokonektahan ng serbisyo ng Meralco.

Natawa ako at malakas na pinaypayan ang gatong na nagsisimula ang umusok. Hindi na
ako nakasagot sa kanya at isang beses siyang sinulyapan, hinahandan na niya sa tabi
ang lulutuing sampalok.

Pinanganak na lalaki pero may pusong babae si Chito. Kasing-edad ko at kababata na

rin. Sa iisang eskwela kami pumapasok at pareho palagi ng seksyon. Wala din naman
kaming pagpipilian dahil iisa lang ang eskuelahan dito sa San Agustin Kanluran kaya
ang mga kapitbahay namin na kasing-edad ay kaklase na rin at magkakakilanlan.

Subalit si Chito ang pinaka-close ko sa lahat. At si Jenny. Pero si Jenny ay hindi

permanente rito sa isla dahil may mga buwan at taong lumuluwas ito patungong
Batangas City. Hindi niya gusto ang buhay sa Isla Verde. Ayaw niya nang walang
kuryente. Ang isla ay limitado lamang ang kuryenteng kayang ibigay mula sa
generator ng mga resort. May oras sa gabi pagkatapos ay papatayin na. Ang ilang
bahay na may kakayahang bumili ng solar panel ay ganoon din ang sitwasyon. At sa
hindi kayang bumili katulad namin, wala talagang kuryente.

Ni wala kaming appliances na tulad ng TV, refrigerator at electric fan. Iyon ang
palaging binibida sa amin ni Jenny sa tuwing dumadalaw sa isla. Nakakawala raw ng
boredom kapag may mapaglilibangan tulad ng TV at cellular phone.

Kami ni Chito ay paminsan-minsang nakakahawak ng cellphone niya. Pero hindi namin

ganoon na kagusto iyon dahil para sa amin ay wala kaming paggagamitan. Wala kaming
kakilala sa mainland para tawagan o kausapin. At nangangailangan pa raw iyon ng
load para magamit. Gastos lang din.

Mabait si Jenny sa amin. Maganda rin. Dumarating nga lang na pagkakataon na

nagiging maldita ito sa iba na naiintindihan ko dahil siguro nai-intimidate sa
kanya. Hindi siya maayos na napapakisamahan. Maganda siya at matalino rin sa
eskuela. Sa isla ay kami lang ang talagang kaibigan niya.

Ang Kuya Charleston ko nga ay nagkagusto sa kanya at niligawan din siya. Sinagot
din ni Jenny pero sa maiksing panahon lamang ang kanilang naging relasyon.

Sobrang nasaktan noon si Kuya. Hindi man niya sabihin sa akin pero nararamdaman
kong magpahanggang sa kasalakuyan ay mahal pa niya si Jenny.

Hindi naman ako nagtanim ng sama ng loob sa kaibigan nang makipaghiwalay ito sa
kapatid ko. I saw them on their happy moments and the genuine smiles on their
faces. Kahit ang ka-sweetan ni Kuya sa kanya ay nasaksihan ko rin. Sobrang na-in
love sa kaibigan ko. Bata pa naman sila at marami pang pwedeng mangyari.

Isang araw bago ang graduation ay inabutan ako ni Kuya Charlie ng pera. Pambayad ko
raw iyon para sa togang gagamitin.

Tinitigan ko ang mga perang papel sa palad ko at nangilid sa mga mata ko ang luha.
May tig-iisang daanin at karamihan ay tigbebente. Napasinghot ako habang iniisip
kung paanong pagtatrabaho ang ginawa ng kuya ko para makaipon siya ng ganitong
halaga. Sa kanya kami halos humuhugot ng panggastos sa pang araw-araw. Ang baon ko
at pangangailangan sa school ay sa kanya ko rin hinihingi.

Pinagtawanan niya ako at ginulo ang buhok.

"'Wag kang magdrama dyan hoy, hindi bagay sa 'yo, Anj." biro niya sa akin. Umupo
siya sa harap ng mesa at binaba sa gilid ang gamit na puting tuwalya. Kinuha ang
sandok at nagsalin ng kanin sa kanyang plato.

Ang Tatay ay nakangiting nakamasid sa amin.

Pinunasan ko ang ilalim ng ilong at maayos na tinupi ang pera sa aking kamay.
Ngayon lamang ako nakahawak ng ganito kalaking halaga. At tila binibiyak ang puso
ko sa pag-i-imagine kung gaano katagal at hirap ang ginawa niya para makabuo ng
ganitong pera.
Nag-angat ako ng tingin sa kanya, naiiyak. Samantalang ang Kuya ko ay nakangisi pa
sa akin.

"Promise kuya, babawi ako sa 'yo kapag ako naman ang nakapagtrabaho. Papasok ako sa
isa sa mga resort dito pagkatapos na pagkatapos ng graduation namin." matagal ko ng
plano iyon. Kami ni Chito. Lalo na at summer ngayon tiyak na may pupuntang mga
turista para magbakasyon sa isla.

Nagtatrabaho bilang boatman si Kuya Charlie. Private boat ang kanya kaya medyo
malaki-laki ng kitang naiuuwi niya. Sinusundo at hinahatid niya ang mga turista
mula sa barangay Ilijan papunta rito sa Mahabang Buhangin kung saan ang daungan ng
mga bangka. On-call sila pero madalas ding kinukuha ng serbisyo dahil may oras ang
pampublikong bangka pabalik ng mainland sa Batangas.

Isang konsehal ang nagmamay-ari ng bangkang ginagamit niya. Ang paalam naman niya
sa Tatay ay mabait ang may-ari at malaki magpasweldo. Nakakaipon din daw siya para
pang aral sa kolehiyo.

Pangarap niyang maging isang seaman at makapagtrabaho sa barko. Pero walang

kolehiyo rito sa Isla Verde. Kaya kapag dumating ang araw na nakapag-enroll na siya
ay aalis siya ng isla para tuparin ang pangarap.

Pakiramdam ko ay ako na lang ang hinihintay ni Kuya na makapatapos ng high school.

Hindi ko pa naman alam kung kailan ako makakatuloy sa kolehiyo. Kaya magtatrabaho
muna ako, mag-iipon tulad ng Kuya ko bago mag-aral ulit.

Bumuntong hininga si Kuya at tiningnan ako. Nasa mukha niya ang pag-aalala sa akin
at kay Tatay. Ngunit dahil sa aming sitwasyon ay tila kami ginagapos sa kahirapan.

"Hayaan mo.. maghahanap din ako ng trabaho sa lungsod para makapagbigay din ako
rito sa bahay habang nag-eeskuela ako. Hindi ko pa rin kayo pababayaan." seryoso
niyang pangako sa amin.

Lumamlam ang liwanag mula sa lamparang gamit namin na nasa hapag. Ang hampas mula
sa alon ng dagat at ingay ng kuliglig ang musika ng kapaligaran. Napatingin kami
kay Tatay nang sabay niyang tapikin ang aming mga kamay.

Pinanood namin ni Kuya ang detalye ng kanyang pagsenyas ng mga kamay.

'Wag kayong mag-alala mga anak, tutulong din ako at magtitinda ng champoy para
makatulong sa pangkain natin araw-araw. Sasampa rin ako ng bangka at lalaot pang
dagdag pa.

Tunog mula sa pagtama ng kanyang mga kamay ang tanging nagagawang ingay ni Tatay.
Nginitian siya ni Kuya at sinagot na may kasamang kumpas ng mga kamay, "Mas gusto
po naming nagpapahinga kayo rito sa bahay, tay. 'Wag na po kayong sumama sa laot,
dito na lamang kayo. Binabagabag ako kapag umaalis po kayo."

Mabilis ang pag-iling ni tatay. Okay lang ako. Wala namang nangyari sa akin at
malakas pa ako.

Tinaas pa niya ang isang braso at pinakita ang masel na nilipasan na ng mga taon.
Tinaas ang isang kamay at sumenyas ng 'aprub' sign.

Napangiti ako maging si Kuya. Pero nasa mukha ni Kuya Charlie ang pag-aalala. Dahil
noong huling namangka si Tatay ay bigla raw itong nahilo at kamuntik pang mahulog
sa dagat kundi lamang agad na nasalo ng mga kasamahan sa pangingisda.

May malay na siya ng bumalik sa pangpang kaya hindi na namin nadala pa sa clinic.
At kung sakaling madala ay hindi rin matitingnan dahil wala roon ang nag-iisang
nurse ng barangay. Halos isang oras pa ang byahe ng bangkang de-motor kung pupunta
sa mainland.

Nasa singkwenta na ang edad ni Tatay at nakikitaan na rin ng sakit ng katandaan.

Dati itong tagapamahala ng inabandonang resort sa isla hanggang sa magsara. Doon
niya nakilala ang Nanay. Dayo noon si Nanay nang makilala ang Tatay. Sa kabila ng
kapansanan ay nahulog ang loob nila sa isa't-isa at nagpakasal.

Pipi at bingi si Tatay, ngunit mahusay magbasa ng galaw ng labi. At dahil sa

kahusayan din sa pagtatrabaho ay nagtagal ito sa propesyon. Naging boatman din bago
nagtrabaho sa resort noon. Habang si Nanay ay isang public school teacher sa
Agoncillo. Nagbakasyon lamang sa isla kaya nagkakilala ang dalawa.

Mula sa lumang litrato ay napagtanto kong magandang lalaki rin ang Tatay ko noon.
Matangkad at kayumanggi ang balat na mas pina-dark pa dahil sa buhay-isla. Maganda
rin si Nanay, maputi kaya naman hindi kataka-takang magkahulihan ng loob ang mga
magulang ko.

Noong nabubuhay pa si Nanay ay naalala ko kung gaano naging masaya ang bahay namin.
Simple maging ang pagkaing nakahain. Ngunit nang magsara ang resort na
pinagtatrabahuan ni Tatay, unti-unting naubos ang ipon namin. Hindi na rin
nakabalik sa pagtuturo si Nanay dahil nagkasakit ito. Cancer of the blood. Nasa
huling stage na nang matuklasan namin ang sakit niya. At ilang buwan na lamang ang
lumipas ay tuluyan na kaming iniwan ni Nanay.

Hindi ko na mabilang kung ilang gabi kong nagigisnan si Tatay na umiiyak habang
nasa kanyang dibdib ang litrato ni Nanay. Naghihinagpis sa namayapang maybahay.
Nasa elementarya pa lamang ako noon at pinalano ko na ang magiging kapalaran balang
araw.

At ngayong magtatapos na ako ng high school, ito na ang takdang panahon para
makabawi sa paghihirap nina Tatay at Kuya sa akin.

***

Ilang beses kong sinutsutan si Chito sa kanyang upuan sa eskuela dahil kanina ko pa
siyang napapansin na bumabagsak ang ulo sa antok. Nakahiwalay ang pwesto ng mga
babae at lalaki kaya hindi kami magtabi. At bago ibigay ang aming diploma ay
nagsasalita ang panauhing mayor sa eskuela.

Nang matapos at magpalakpakan ay doon lamang nagising si Chito at nakipalakpak

kahit hindi alam kung para saan iyon. Napailing na lamang ako.

"Kailan na ang balik mo nyan dito sa isla?" nalulungkot kong tanong kay Jenny.
Hinatid namin siya ni Chito sa pangpang bago ito sumakay ng bangka pabalik ng
Ilijan.

Pagkatapos ng graduation ay aalis na raw ng isla ang kaibigan namin. Lilipat sa

tiyahin na taga-agoncillo at ito na raw ang magpapaaral sa kanya sa kolehiyo.

Paghinto namin malapit sa sampahan ay humarap sa amin si Jenny. Sinamsam ang

mahabang buhok na nililipad ng malakas na hangin. Nangingintab ang balikat dahil sa
tindi ng sinag ng araw.

Nginitian niya kami, "Sa sabado babalik ako. Pero kung matagalang dalaw, sa
bakasyon, Anj. Bandang october, semestral break. Kailangan ko rin syempreng dalawin
ang lola ko rito."
Ngumuso si Chito at kinurot sa baywang si Jenny. "Hoy 'wag kang makakalimot ah!
Baka kapag nasanay ka na sa mga kaklase mong kolehiyala ay hindi mo na kami
makilala,"

Sabay kaming tumawa ni Jenny.

"Hindi ako ganu'n 'no! Ikaw pa e ang dami mong bilin sa akin."

Kumunot ang noo ko at napatingin sa bakla kong kaibigan habang nakaabrisete sa

aking braso. "Tulad ng..?"

Kunwaring nagsalikop ng buhok sa likod ng tainga si Chito. Wala namang buhok dahil
maiksi ang kanya. At maarteng ngumuso.

"Ihanap niya ako ng pogi do'n!"

Napangiwi ako at tinulak siya. Umarte naman itong tila babaeng natisod.

"Ay grabe siya oh.. nanunulak ng bakla 'te.." patampo niyang sabi sa akin.

"Ang mabuti pa dalawin niyo na lang ako roon. Sa susunod na linggo ay mamimyesta
kami ni tyang sa Lemery. Manonood na rin kami ng dance contest doon. Punta kayo!"
masiglang aya niya sa amin.

Halos mabingi ako ng biglang tumili si Chito at nagtatalon. Napatingin sa kanya ang
ilang tao na nasa bangka.

"Oo! Oo! Tara punta tayo, Anj! Nang makabingwit naman ako ng mga gwapo roon!"

Medyo malakas ang pagkakasabi niya kaya ilang lalaki ang napatingin sa amin.
Napakamot ako sa ulo. Si Jenny napatakip ng bibig at pigil na tumawang malakas.

"Alis na ko, Anj, Chito! Babalik ako agad sa sabado at kung pinayagan kayo, sumabay
na rin kayo sa akin. Sige!" kaway at paalam sa amin ni Jenny bago sumakay sa
bangka.

Nakangiti pa rin siya habang lumalayo ang bangka dahil si Chito ay tila nangisay na
sa sobrang excitement. Habang pauwi ay kinulit ako ng kinulit para pumayag na
sumama sa kanya.

Aaminin ko, gusto ko ring pumunta roon. Hindi pa ako nakakalabas ng isla. At kung
sakali ay makakaapak sa bayang pinagmulan ni Nanay.

Kaya pagkauwi ay pinaalam ko iyon kina Tatay at Kuya Charlie. Nang malaman naman ni
Kuya kung kanino kami tutuloy ay nasa pagitan siya ng pagpayag at pagtanggi sa
imbitasyon ni Jenny.

Si Tatay ay nagbigay ng aprub sign at saka tinuro si Kuya. Lumapit ako kay Kuya at
pinunasan siya ng pawis sa kanyang noo, mukha at leeg. Naalibadbaran yata at
winasiwas ang kamay ko.

"Sige na, sige na. Pumapayag na ako." sagot niya sa akin.

Malaki akong napangiti at halos tumili sa saya. Niyakap ko pa siya. Marahan naman
niya akong tinapik sa aking ulo. "Salamat, Kuya!"

"Pero Anjelous.." sumeryoso ang boses niya. "dalawang araw lang ah. Hihintayin ko
kayo ng linggo sa Ilijan para sunduin. Matinong usapan 'yan ah?"
Mabilis akong tumango sa kanya. "Yes, Kuya. Pangako."

***

Humahangang sinundan ko ng tingin ang ilang kababaihang may makabagong pananamit.

Hapit na hapit ang kanilang pantalon sa mga binti at hita. At ang blouse ay
nililipad ng mabining hangin at lumilitaw ang kanilang mapuputi at makikinis na
tiyan. Unconsciously, yumuko ako at tiningnan ang damit na suot. Straight cut old
faded denim jeans at panlalaking T-shirt na malaki.

Tinaas ko pa ang isang paa at pagkatapos ay ang kabila. Napanguso ako. Hindi yata
ako na-update sa bagong fashion ngayon.. napangiti na lang ako at nagkibit-balikat.

Maraming tao ngayon sa bayan ng Lemery. May dance contest kaming hinihintay na
magsimula. Tumingila ako at sinuyuran ng tingin ang namumutiktik na trayanggulong
banderitas na nakasabit sa itaas. Nasa lima at anim na hilera. Pink at white ang
alternate na kulay.

Pati ang disenyo ng makipot na stage ay ganoon din ang tema ng kulay. Ang backdrop
ay litrato at mukha ng kanilang kasalakuyang alkalde. Ang mga plastic na upuan ay
okupado na kaya nasa likuran na lang kami para makapanood.

"Anj ice cream mo oh," tawag sa akin ni Chito.

Nakangiti kong inabot sa kanya ang biniling ice cream. Kulay pink ang apa at
tatlong patong ng iba't-ibang flavor. Agad ko iyong dinilaan. Nagilalas ako sa
unang lamig na naramdaman. Kailan ba ako huling nakatikim nito? Wala namang
gumagawa ng ice cream sa isla dahil hindi permanente ang kuryente. Kaya tinuring ko
kaagad na mahalagang pagkain ang ice cream na hawak. Hindi ko pinabayaang hindi
masayaran ng dila ang natutunaw na ice cream.

Napaigtad na lamang ako sa gulat ng biglang tumili sa tabi ko si Chito. Hindi ko

napansin ang mga taong biglang nagkagulo at nagkumpulan ilang dipa ang layo sa
amin. Sinundan pa iyon ng maingay na musiko.

Napangiwi ako sa daluhong ng ingay. "Anong sabi mo?!" malakas na boses kong tanong
sa kanya. Halos magtatalon na ang bakla sa gulo.

"Iiiiiihh! Nakakita yata ako ng anghel!! Ang gwapooo!" namimilipit niyang sagot sa
akin. Itinuro pa ang kumpulan ng mga tao.

Sinundan ko ng tingin ang tinuro niya. Nabanaag ko ang ilang taong may pare-pareho
ng polo short. Mapusyaw na kulay red at may pangalan ng kandidato na naka-imprint
sa may dibdib. May nakasulat ding isang pangungusap. Hindi ko naman makita kung
sino ang tinuturo niya.

"Ayan na 'yung gwapong anak ni mayor!" dinig kong sabi ng isang babaeng nasa unahan
namin at kapareho ni Chito, halos hindi na mapakali sa paghintay. Tumakbo na rin
doon kalaunan.

Tumingkayad ako at hinanap ang lalaking nakursunadahan ni Chito. Inilibot ko ang

paningin hanggang sa lumapit ng lumapit sa amin ang grupong iyon. Nakita kong may
namimigay ng pamaypay at nakabilot na kalendaryong gawa sa karton. Naabutan din ako
ng pamaypay kung saan na nakadisenyo ang kalahati ng katawan ng tumatakbong mayor
ng bayan ng Lemery na si Arsenio Salvaterra. Ang kanilang kasalukuyang alkalde.

"Malapit na siya sa atin, Anj! Ke gwapo! Nakuha na niya ang puso ko.." maarte
niyang sambit sa tabi ko. Inipit ang isang pisngi ng palad.
Binalewala ko ang litanya at nilapit ang natutunaw ko ng ice cream sa bibig ko.
Eksaktong nilabas ko ang dila at pataas na pinunas sa ice cream cone nang magtama
ang mga mata namin ng isang lalaki mula sa grupong pinagkakaguluhan ng mga tao.

Nilunok ko ang laman ng dila habang nakahinang ang paningin ng lalaking estranghero
na kung titigan ako ay para bang may ginawa akong masama sa kanya. Gumalaw ang
makakapal niyang kilay.

Napansin kong matangkad siya. Siya ang pinakamatangkad sa mga kasama. Suot ang
pulang polo shirt. Sa porma pa at itsura ay batid ko ng may kaya ang lalaking iyon
kahit na ba ang tanging palamuti sa katawan ay ang relos niyang kulay itim. Malapad
ang balikat at ang dibdib ay parang kasing-tigas ng adobe. Ang mga braso ay malaki
pero hindi nakakatakot na para bang pinahumpak sa loob ng gym.

Natuyot ang lalamunan ko nang tumagal ang paninitig niyang iyon sa akin. Tumalon-
talon pa sa tabi ko si Chito at bahagya akong hinatak sa braso kaya naputol ang
titigan namin ng estrangherong lalaki.

"Dinaanan niya ako ng tingin, Anjelous! Hihimatayin ako.. hihimatayin ako sa...
kiliiig!" pahisterya niyang tili.

Ngumiwi ako at siniko siya sa tagiliran. Bigla siyang tumigil sa pagtatalon at

ngumiwi. Natuluan pa ng ice cream sa paa. "Nangangampanya 'yan kaya malamang 'di
lang ikaw ang titingnan nu'n." which is true. Pero pakiramdam ko.. gusto ko na ring
gayahin siya dahil pinabilis ng estrangherong iyon ng tibok ng puso ko. Kumalabog
sa unang tagpo ng mga mata namin.

Napapareho na yata ako sa ibang babae rito. Kinikilig at nangingisay sa kagwapuhan

ng lalaking iyon.

"Eto naman manang na manang ang dating. Wala ka man lang bang naramdaman ng
magtitigan kayo ng anak ni mayor?! 'Kala mo hindi ko napansin? Chaka ka kung hindi
'no! Hmmp!"

Lihim akong napasinghap, "Hindi." pagalit kong sabi. Na sa huli ay unti-unti pa rin
akong napangiti.

Pero nang ibalik ko ang paningin sa estranghero ay wala na roon ang lalaki.
Nilagpasan na kami ng grupo nila at tinungo ang gilid ng makipot na stage.

"Anj! Chito!" tawag sa amin ni Jenny. Sa kanyang likuran ay kasama ng tyang niyang
panay ang paypay mula sa kandidato. "tara rito kayo pumwesto.." aya niya.

Inubos ko na ang hawak na ice cream at tumabi sa pwesto nina Jenny. Nasa harap
namin iyong mga taong nakaupo sa hinandang upuan kaya walang hadlang sa nakikita ko
ang umaakyat sa stage.

Malakas na nagpalakpakan ang mga tao nang humiyaw ang lalaking emcee. Hindi ko
malaman at nalilito ako kung bakit kumakalabog ang dibdib ko sa paghihintay ng
sasayaw. Kanina pa ba ito?

"Bigyan natin ng isang masigabong palakpakan.. ang napakagwapong anak ng ating

butihing alkalde.. Sir Wax Miguel Salvaterra!!" malakas na sinigaw ng emcee ang
pangalang iyon na sinundan pa ng pagtugtog ng musiko.

At mula sa gilid.. ay umakyat ang estrangherong nakatitigan ko. Ang estrangherong

nahuli akong dinidilaan ang natunaw na ice cream. At ang estrangherong
nagpahurantado ng dibdib ko sa unang pagkakataon sa buhay ko.
Napaawang ang labi ko habang pinanonood ko siyang kumaway at tipid na ngumiti sa
mga tao. Mahal ba ang ngiti mo? O talagang ganoon ka.

Doon ako nagkaroon ng malayang pagkakataong matitigan siya. He got a cold and hard
features, a combination of that two. Kahit sa malayo ay namataan ko ang magandang
niyang mga mata. hooded eyes and very mysterious. Para bang bihira lang siyang
magsalita pero puno ng laman kung sakaling bumigkas. At para bang kailangan mong
magbayad para makalapit sa kanya.

May sinabi siya sa emcee. Nakipag-usap sa kanya iyong kasama sa stage at sinuyuran
ng tingin ang mga tao. Natigagal ako at mas lalong nagloko ang puso ko nang marinig
ko ang boses niya. Malalim at malaki. Wala pa akong ganoong narinig na boses sa
isla. Ang Kuya Charlie ko ay malalim ang boses pero hindi kasing kulog ng sa
lalaking ito. Para bang dumidikit sa paligid ang uri ng boses niya. Ang boses na
masigawan ka lang ay napapaigtad ka sa takot.

Hanggang sa dumeretso sa akin ang mga mata niya. Nagtagal. Naramdaman kong
humahampas na ang puso ko sa tindi at makahulugang titig na iyon ni Miguel.

Miguel. Pati pangalan gwapo rin. Walang panget sa 'yo ano? Parang baliw kong tanong
na para bang personal kaming magkakilala.

Napansin ng emcee ang direksyong tinitingnan ni Miguel. Napatingin din sa akin.

Inaalam kung sino ang binibigyan ng pansin ng lalaki. May binulong sa kanya ang
emcee na kinataas ng gilid ng kanyang dulong labi at saka binalik sa akin ng
paningin. Siguro ang edad niya ay nasa pagitan ng bente singko at bente syete. Ang
mature na niyang tingnan. O sa pananaw ko lang sa gulang na disisyete.

Pinisil ko ang mga daliri at baka nasa loob ako ng panaginip. Diniin ko pa at
napangiwi ako sa sakit. Binalik ko ang tingin sa stage. Nagsasalita na siya ay nasa
akin pa rin nakatingin. At kung aalisan ay muling ibabalik sa akin na parang
binabantayan ako.

Hindi ko alam kung may nakakapansin ng iba-at hindi ko na rin maintindihan dahil
tumutodo ang kalabog sa dibdib ko. Para siyang may hinagis sa aking granada at ako
ngayon ay humahalapos sa gulat..

***

One year later.

"Kasal?! Nagpakasal na si Jenny?" gulat kong tanong kay Chito matapos niyang
ibalita sa akin iyon. Nahinto ako sa paghuhugas ng plato at tiningnan siya.

Nagkibit balikat si Chito, "Kahit ako nagulat. Parang kailan lang, 'di ba..?"

Kumunot ang noo ko. "Wala namang sinasabi si Jenny na may boyfriend siya. Kaklase
ba niya?" tanong ko at saka dahan-dahan na muling sinabon ang platong hawak.

"Ha! Ang chika ng lola niya.. ewan ko kung legit.. kay Tony daw."

"Ano?! Kay Kuya Tony?" gulat ko na namang tanong sa kaibigan.

Si Kuya Tony ay ang pinakilalang sa aking bagong kaibigan ni Kuya Charlie.

Nagsisimula nang mag-aral si Kuya at nang magbakasayon dito ay may kasama na siya.
Iyon nga ay si Kuya Tony. O baka may iba pang Tony na tinutukoy si Chito.

At hindi ko rin alam na magkakilala pala sina Jenny at Tony.

"Ang laki nga ng ngiti ni lola Miding habang pinamamalita rito ang tungkol doon.
Kaka-debut lang yata ni Jenny pagkatapos ay pinakasal na iyong dalawa. Hindi naman
daw titigil sa pag-aaral 'yung dalawa.."

"Pero bakit nagpakasal agad? B-buntis ba si Jenny?"

"Baka raw mabuntis. Siguro ay nahuli 'yung dalawa.. kaya ayun pinakasal na agad."

"Si Kuya? Alam na ba ni Kuya?"

"Hindi ba nabanggit sa 'yo ng Kuya mo?"

Umiling ako. "Hindi. Wala. Wala siyang sinasabi." Ang lungkot ko ay para sa
kapatid. Magmula nang mag-break sina Kuya at Jenny ay hindi na ulit nanligaw sa
ibang babae ang Kuya ko. Iniisip kong baka si Jenny pa rin ang gusto niya.

Hinihintay ko lang na magbalikan silang dalawa pero hindi na pala iyon matutuloy
pa. Dahil napangasawa na ni Jenny ang kaibigan niyang si Tony.

Lumipas ang mga linggo na napagmamasdan ko si Kuya sa tuwing naririto siya sa isla.
Hindi siya full loaded sa eskuela at iilan lamang ang kinuhang subject. Hindi yata
ako marunong bumasa ng mukha dahil hindi ko siya nakikitaan ng lungkot magmula nang
malaman kong nagpakasal na si Jenny. Ang tanging dasal ko na lang ay makatagpo siya
ng bagong mamahalin.

Magmula rin nang tumapak ako sa Lemery ay hindi na nawala sa isipan ko si Wax
Miguel Salvaterra. Naging instant crush ko siya pagbalik ko sa isla. Tuwing gabi ay
siya ang iniisip ko habang pinapakinggan ang hampas ng alon sa dalampasigan. At may
ngiti sa labi akong nakakatulog.

Hindi na matumbasan na kahit na ano ang excitement ko sa tuwing pumupunta kami sa

mainland. Noong unang pakay ay para magbenta lamang ng champoy at ng gawa kong
bracelet at kwintas sa Ilijan. At kapag may oras ay bumabyahe pa kaming pa-
agoncillo para dalawin si Jenny sa bahay ng tyang niya. Pero lumipat na siya ng
bahay sa Lemery magmula ng mapangasawa si Kuya Tony.

"Ito na yata ang bahay nila, Anj.." tinuro sa akin ni Chito ang isang maliit na
gate.

Tiningnan ko ang nakasulat na address at ang numerong naka-emboss sa labas ng gate.

"Ito na nga," nakangiti kong sabi. Lumapit ako at kumatok. "Tao po.. Jenny.." tawag
ko.

Napatingin ako sa paligid. At wala sa sariling nangiti. Ito ang bayan ng mga
Salvaterra.. ni Miguel.. nakaramdam ako ng pagpilipit sa tyan nang maalala ang
gwapong estranghero at ang tagpong paninitig sa akin halos isang taon na ang
nakakaraan.

Isang taon na ang nakalipas. Marami nang nangyari at malamang ay sa kanya rin pero
hindi pa siya nawawala sa isipan ko.

"Sino ba 'yang---!"

Napatingin ako sa pinto. Nakita ko si Kuya Tony.. namimilog ang mga mata at gulat
nang buksan ang kanilang pinto.

Bahagya akong nagulat. Maging si Chito ay natahimik nang salubungin kami ng galit
niyang mukha.
Tumikhim ako. "Hello, Kuya Tony.." nahiya akong bigla. Wrong timing yata kami.

Sumilip sa loob si Kuya Tony at muli kaming tiningnan. Nang tumingin sa akin ay
lumambot na ang mukha niya at ngumiti kahit papaano. Gumaan ang pakiramdam ko.

Lumapit siya sa gate at pinagbuksan kami.

"Kayo pala. Pumasok na kayo sa loob.. nasa loob si Jenny." Lumabas siya.

"Aalis ka, Kuya?" habol ko sa kanya.

Sinulyapan niya si Chito at tiningnan ako nang may pagmamadali. Tinanguan niya ako.
"Oo. May lakad ako." at saka kami tinalikuran.

"Parang mainit ang ulo, Anj.." bulong sa akin ni Chito habang pinapanood namin si
Kuya Tony na sumakay sa kotse nito.

Nagkibit balikat na lang ako at pumasok na sa loob ng bahay. Ngunit tumatakbong

lumabas ng bahay si Jenny. Huminto at nagulat nang madatnan kaming papasok din.

"Jenny! Kamusta...ka na.." bumagal ang pagsasalita ko nang makita ang pangingitim
ng gilid ng mata ng kaibigan. Inilang hakbang ko siya at tiningnang maigi ang
parteng iyon ng mukha niya. "Na paano 'yan?" usisa ko.

Kasunod ko si Chito na tiningnan din ang kaibigan. Yumuko si Jenny na parang

napahiya. Kibot kaming nginitian.

"W-wala 'to.. n-na.. nauntog kasi ako sa.. s-sa pasimano.. oo doon nga." Sabay iwas
ng mukha. Tinakpan pa niya iyon ng bangs pero hindi na maitatangging pasa iyon.

Nagkatinginan kami ni Chito. Wala nang sumagot doon at tahimik na lamang na pumasok
sa loob ng bahay nila.
Chapter 1
Chapter 1

Anjelous

"Sa tingin mo.. sinasaktan ni Tony si Jenny? Pisikal?" bulong sa akin ni Chito
habang pareho kaming nakatanaw sa karagatan. Nasa byahe pabalik ng Isla Verde.

Nilingon ko siya. Halos nakapikit na dahil sa malakas ng pagtama ng hangin sa

mukha. Ang mukha naman niya ay halos hindi maipinta dahil pareho pala naming
iniisip si Jenny.

Hindi ko masabing 'baka' o 'baka hindi' dahil wala namang inamin ang kaibigan
namin. Knowing her, Jenny is very vocal pagdating sa buhay niya. Madalas niyang
kinukwento sa amin kapag nagkikita ang mga napupuntahan at nabibili niya maging ang
love life.

Nagkibit-balikat ako, "Ayokong manghusga, Chito. Ang sabi ni Jenny ay nauntog lang
siya.. hindi naman niya kailangang itago sa atin iyon kung sakali. Tayo ang tunay
niyang kaibigan," sansala ko sa kutob niya. Ramdam kong ganoon din ang konklusyon
ko. Pero mahirap magsalita ng tapos lalo na at mag-asawa iyong dalawa.

Binuksan ni Chito ang bag na nasa kandungan, "Anong malay natin at baka nga
napagbubuhatan ng kamay ni Tony ang asawa niya. Ni wala nga tayong alam na sila ang
magkakatuluyan sa huli. Pero ramdam mo ba? Para silang wala sparks sa isa't-isa.."
sabay labas ng compact powder at sinilip ang mukha sa pabilog na salamin.
"Anong sparks?"

"Sparks. Iyong nagko-connect sa dalawang tao kapag may pag-ibig, Anj. Kapag
nagdikit, para kang nakukuryente. Tapos pabibilisin nu'n ang tibok ng puso mo.
Paralisado ka na kakaisip sa taong iyon. Ganern." Sabay irap sa akin at iling.

Ngumiwi ako sa kanya. "Hindi naman siguro lahat ng tao ay makakaramdam no'n, pero
sila pa rin sa huli. At saka ano bang malay natin kung nagkakakuryentihan na silang
dalawa. Sila lang ang makakaramdam no'n hindi tayo."

"Tange! Makikita natin 'yun sa ningning ng mga mata nila at kilos. Alalahanin mo si
Tony noong nakita tayo, galit na galit ang mukha. Malamang kagagaling lang nila sa
matinding away at pinagbuhatan ng kamay si Jenny. At baka sa lalaking 'yon masira
ang ganda niya!"

"'Wag ka ngang magsalita ng ganyan. Mukha namang nagmamahalan 'yung dalawa,"

"Nakuu.. feeling ko, napilitan lang magpakasal 'yung dalawa. Kasi nahuli sa hindi
kanais-nais na eksena. Galing pa sa mayamang pamilya si Tony at kilala sa bayan
nila. At kapag may nakalabas na litrato o video iyong dalawa, ikasisira ng
reputasyon ng pamilya nila 'yon. Taong-simbahan pa naman ang in-laws ni Jenny.
Hindi na kataka-taka.."

Malalim akong bumuntong hininga at tiningnan na lang ang karagatan. Nakakaramdam

din ako ng pag-aalala sa kaibigan. Pero wala naman siyang sinasabi o nababanggit
kahit titigan ko siya.

Iilang beses ko lang na nakasama sa Isla Verde si Kuya Tony. Pinagluto at

sinamahang ipasyal sa lugar namin. Wala rin naman akong nakitang kakaiba sa ugali
niya dahil sa ilang beses niyang pagbisita ay puro magagandang asal ang pinapakita
niya sa amin. Matiisin din kahit na matulog ng walang ilaw o electric fan o aircon
na kinasanayan nito. Hindi rin maselan sa pagkain. Kahit anong ihain ay kinakain
naman niya.

Ngunit sa huli.. syempre, hindi pa iyon sapat para sabihing kilala mo na ang isang
tao. It will take time and effort para tuluyan mo silang makilatis. Sabi nga ng
matatanda, mas makilala mo ang isang tao kapag nakasama mo na sa loob ng iisang
bahay. Parang sa pagsasama ng mag-asawa. Doon pa lang magsisimula ang deeper
version ng 'getting to know each other' stage.

***

Makalipas ang anim na taon..

Napaungol ako dahil sa pagkirot ng aking ulo. Para akong pinupukpok at sa sakit ay
napapadaing ako. Marahan at dahan-dahan kong minulat ang mga mata kasabay ang
paghawak ko sa aking ulo.

Puting kisame na may mantsa ng naninilaw na bahagi na tila may namuo roong tubig.
Natuyo at napabayaan. Ganoon ang klase ng kisameng may butas na bubong at tumatagos
ang tubig sa loob ng kwarto. At isang fluorescent light sa tabi nito.

Pinikit ko ulit ang mga mata at muling dinilat. Sa pagkakataong iyon ay ramdam ko
na ang uhaw at pagkatuyot ng dila ko. Nagugutom na rin ako. At halos mapabalikwas
ako mula sa pagkakahiga nang maalala ang huling pangyayari bago ako nawalan ng
malay.

Kinidnap ako! May isang lalaking sumalo sa akin at binuhat ako!

Unang angat pa lang din ng katawan sa kama ay napahiga ako ulit. Muli akong nahilo
at umarangkada ang kirot ng ulo ko. Nasaan na ako? Saan nila ako dinala?

Si Tatay! Walang kasama ang Tatay sa bahay! Kaya ako pumunta sa Ilijan ay para
mabili ang mga gamot niya. Kailangan ako ng Tatay!

Napadilat ako ng husto nang marinig ang isang pagtikhim.

"The First lady has awake.." malalim na boses ng lalaki ang unang kong naulingan.

Hinahanap ko ang boses at natagpuan ko siyang nakahalukipkip at nakasandal sa pader

sa tabi ng nakasaradong pintuan. Nakatunghay siya sa akin na para bang kanina pa
ako pinagmamasdan base sa kanyang pwesto.

Sinubukan kong magsalita pero walang boses ang umalingawngaw sa akin. Ilang
segundong nanatiling nakabukas ang labi ko hanggang sa mapasinghap na lang sa huli.
Ngumisi ang lalaki at umalis sa pagkakasandal sa pader. Malayang naglakad palapit
sa lamesitang nasa tabi ng kama at sinalinan ng tubig ang naghihintay na baso.

Isang beses niya akong sinulyapan habang nagsasalin ng tubig, "You must be very
thirsty by now.. and hungry." ang salita sa matatas na ingles.

Binaba niya ang pitsel at inabot sa akin ang baso. Tinitigan niya ako.

Bumangon ako at tiniis ang pagsagitsit ng kirot ng ulo. Tama ang lahat ng sinabi
niya. Uhaw na uhaw na ako at nagugutom na. Sumandal ako sa bakal na headrest ng
kama at kinuha ang inalok na tubig. Sandali pa akong nagdalawang-isip kung iinumin
iyon dahil hindi ko siya kilala. Pero iyon ang hinihingi ng katawan ko kaya..
uminom ako sa basong inalok niya.

Sa ring ng baso ay natunghayan kong halos walang kalaman-laman ang kwartong

nagisnan ko. Talagang wala maliban sa kama at lamesita ay wala ng ibang gamit sa
silid. May isang bintana sa kanan ko pero may bakal na rehas ang labas nito. Walang
kurtina. Base sa lamig at hangin ay tantiya kong mag-uumaga pa lang. May natitira
pang asul sa mga ulap.

Nasaid ko ang laman ng baso. Binaba ko iyon sa lamesita at binalingan ko ang

lalaki, "N-nasaan ako?" bumakas ang takot sa boses ko. Kahit na mukhang mahinahon
ang lalaki ay hindi pa rin dapat ako makampante.

Ang lalaking ito ay matangkad at may malapad na balikat. Nakasuot ng pantalong

maong na humahapit sa mga hita. That made his legs look so full. Ang T-shirt na
suot ay bumabalangkas sa balikat na tila kapag bumangga ka ay mapapaatras pabalik.
Makinis ang balat at medyo maputi. Ang maikling buhok ay mamasa-masa pa mula sa
pagkakaligo. And his squared jaw looks so prominent and calculated. He's a good
looking guy with a calmed and hard at the same time. That match his deep voice.

At ano ang sabi niya kanina? The First lady has awake..

Bahagyang kumibot ang mga kilay niya at tinitigan ako. Pinagmamasdan ako. Walang
parte ng mukha ko ang hindi nadaanan ng mga matang iyon.

Humatak siya ng upuang may pulang cushion at pinagpatuloy ang paninitig sa akin.
Curiosity filled my lungs.

"You really look like her.. but yours.. your beauty is.. so natural.." hindi
makapaniwala niyang sambit.
Nakipagtigasan ako ng titig sa kanya. He look mesmerized. Pero kung kanina pa siya
rito sa loob ng kwarto at tinitigan din ako ay bakit kailangan pa niyang mamangha
ng ganyan?

"Sagutin mo ang tanong ko. Nasaan ako at bakit niyo ko dinukot..?" bahagya kong
nilakasan ang boses at nilapatan ng tapang.

He tilted his head. "Sa litrato ay maganda ka. Higit pa pala sa personal.." dagdag
niya. Binalewala ang litanya ko.

"K-kilala mo ba ako?" hindi niya ako sinasagot. Pero ramdam kong nakikilala niya
ako base sa nakikita kong reaksyon sa mukha niya.

Bago pa niya sagutin ay bumukas ang pinto at pumasok doon ang nagpalaki ng mga mata
ko.

Tila ako nakakita ng multo nang matitigan kong maigi ang babaeng dumating. Kahit
natatapalan ng makapal na eyeshadow at matingkad na red lipstick ang labi, hindi ko
maaaring ipagkamali ang mukha ng babae.

Dahil kamukhang-kamukha niya ako!

Napaawang ang labi ko. Ang babae ay nagkibit-balikat pa. Nakataas ang dulo ng labi.
Dere-deretsong nilapitan ang lalaki at siniil ng halik sa labi. Pagkatapos ay
pinunasan ng hinlalaki ang labi nito para tanggalin ang dumikit na lipstick.

"I'm ready, baby." Sabi niya sa lalaking hinalikan.

Bumuntong hininga ang lalaki at binalingan ako. "Start with her." pautos niyang
tugon sa babae.

Umayos ng tayo ang babae. Ang suot na skinny jeans ay hapit na hapit sa payat at
mahaba niyang mga hita. She's wearing a white halter top paired with black leather
jacket. Ang boots na may matulis na takong ay mas lalong nagpatangkad sa kanya.
Kulot ang bawat dulo ng kanyang buhok. She styled it by some rollers.

Nakakatitig kami sa isa't-isa. Ngunit kung sa lalaki ay curiosity ang nakikita ko,
ang sa kanya ay pagkairita, inis at galit ang nababanaag ko. Lantaran niyang
pinapakita sa akin na hindi niya ako gusto.

Pero sino ba siya? Ni hindi nga kami magkakilala.

She sighed with disgust. "I want you to work with us. Er, nakakaintindi ka ba ng
english?" may halong panunuya niya.

Sa huli ko na naintindihan ang panunuya at napatango ako.

"Good." Tinaasan niya ako ng kilay. "We want you to replace myself back home,"

Nagsalubong kaagad ang mga kilay ko. Tinabig ko ang kumot at walang sabing tumayo.
Napaatras ang babae nang bahagya akong makalapit. "Sino ba kayo?! At sapilitan niyo
akong dinala rito!" binuhos ko ang lakas na natitira. Tinuro ko ang babaeng kamukha
ko. "At ikaw.. k-kakambal ba kita.." hindi ko makapaniwalang tanong sa kanya.

Pinasadahan niya ako ng tingin mula ulo hanggang paa at pabalik pa.

"Hindi kita kakambal and you'd never be! Dinala ka lang namin dito para
pansamantala akong palitan sa iiwan kong posisyon."
"At anong karapatan niyong gawin ito sa akin?! Krimen ang kidnapping at iyon ang
ginawa ninyo sa akin!"sa mataas na boses kong sagot.

Tumayo ang lalaki at lumapit sa akin. Hinawakan ako sa magkabila kong balikat.
"Huminahon ka muna. Gusto ka naming kilalanin,"

Tinabig ko ang mga kamay niya. "Sino ba kayo? Kanina pa ako nagtatanong pero 'di
niyo sinasagot,"

Malalim siyang bumuntong hininga at nag-isip. Tumaas-baba ang aking dibdib dahil sa
pinaghalong kaba at matinding takot.

"My name si Lawrence Salcedo.. may I know yours?"

"L-lucienne.. Anjelous Corpuz.." hindi ko alam kung anong tumulak sa akin at

deretso kong sinagot si Lawrence. Estranghero sila sa akin at dapat na hindi ako
nagsasabi ng totoong detalye ko pero kusa na lang lumabas sa bibig ko. But this man
really look kind and calmed. Natural na lang na lumalabas ang sagot sa akin kapag
tinatanong niya ako.

Pagkatapos kong magsalita ay tumiim ang pagkakalapat ng kanyang labi. Tinitigan ako
na may kaunting galit sa mga mata. Nakaramdam ako ng takot at napatingin sa sahig.
Hindi ko naintindihan kung bakit bigla siyang nagagalit.

"Ninakaw mo sa kanya ang identity mo?" may bakas ng nagpipigil na galit sa kanyang
boses. Nag-angat ako ng tingin at nakita kong nasa babae na ang atensyon niya.

Nairita ang babae at painis na inalis ang buhok sa balikat. "Tsk! Pwede bang pag-
usapan na lang 'to sa pag-alis natin? I promise, I will tell you everything about
me and her. Besides, she's just a nobody. You'll know why. Mas kailangan nating
ipadala na siya sa mga Salvaterra. I want my freedom back!"

Hindi muna nagsalita si Lawrence at tinitigan siya. Titig na tila hinihiwa na ito
sa isipan niya.

"What about Anjeline?" bigla ay nahulan ng concern ang boses niya. Lumambot din ang
mukha pagkasambit sa pangalan.

I caught the woman rolled her eyes at him.

"She's going to be fine! Trust me. Kahit noong naroon ako ay bantay-sarado sa yaya
niya 'yung bata. There's nothing to worry about that child. All we need is that
woman." Sabay lingon sa akin. Ngunit irap ang binato.

Mabigat na bumuntong hininga si Lawrence at marahan akong tiningnan. Nananatili

akong nakatayo. Siya naman ay tumahimik. Ilang sandali pa ay napahilot sa batok at
tumingala. He looked down at looked at me.

"Miss Anje---"

"Don't make it hard, Lawrence! Bakit ba parang ikaw pa ang hirap na hirap dyan?!
Hindi ba dapat ako? Sarili ko ang nilalagay ko sa alangin!"

Marahas niyang nilingon ang babae. "You lied to me and I'm picking up the mess you
made, Anj. This is not the plan I expected. I didn't know na may ganitong babaeng
nag-eexist."

"So, ano ngayon ang iniisip mo? Aatras ka na? Pakakawalan mo 'yan at babalik na ako
sa mga Salvaterra gano'n ba?!" she scoffed sarcastically. "sweetheart.. you can't
live without me. So don't fuss about this. Nasimulan na natin."

Noong mga oras na iyon ay hindi ko alam kung saan ako lulugar. Ang dalawang taong
estranghero at estranghera ay nagtatalo sa harapan ko nang hindi ko alam ang
dahilan. At kung bakit dapat ko iyong saksihan. Ang tanging malinaw ay kinidnap
nila ako at may kailangan sila sa akin. May ipapagawa sila sa akin.

Ang confrontation ng dalawa ay humihiyaw kapag silang dalawa ang magkausap.

Madaling mairita iyong babae, lalo na kapag napapatingin sa akin.

Ngunit ilang sandali lamang ay tuluyan ko nang napagtanto ang nais nila sa akin.
Gusto nilang.. magpanggap ako bilang.. ako..?

Nilapag ni Lawrence sa lumang lamesa ang mga litrato ng sinasabing pamilya ng

babae. The Salvaterra family. Una niyang pinakita sa akin ang mag-asawang Arsenio
at Natividad Salvaterra.

"This is Senator Arsenio Salvaterra and his wife. She's your parents-in-law. Hindi
sila nakatira sa bahay ninyo at 'di rin madalas na dumadalaw dahil sa maynila na
sila nakadestino," he explained like some kind of an inspector.

Hindi ako kumibo. Kumukuyom ang aking mga kamao habang isa-isa niyang pinapakita
ang iba pang litrato ng kamag-anak nila. Wala namang pumapasok sa isip ko dahil sa
nananatiling labag sa loob ko ang ginagawa nila. At bakit ko iyon gagawin? Umaasa
ba silang papayag ako sa panlolokong iyon? I am still in shock na may kamukha akong
tao!

"This pretty girl is Roze Anjeline. Your daugther.. a four year old little girl.."

Nag-angat ako ng tingin mula sa litrato ng bata nang marinig ang suyo at lambot ng
kanyang boses. Sa lahat ng pinakilala ay sa bata lamang siya bahagyang nagbaba ng
boses.

"Ang this.. is your husband, Mayor Wax Miguel Salvaterra ng Lemery.."

My eyes automatically dropped and stared at the last photo he shown to me. Parang
may kidlat na dumaan at dumagundong ang dibdib ko. Matagal kong tinitigan ang
litrato.

Wax Miguel Salvaterra.. napaangat ang likod ko mula sa pagkakasandal at tiningnan

pang maigi ang makisig na lalaki sa litrato. Nakasuot ng kremang barong tagalog.
Nakatayo sa podium na tila kinunan habang nagsasalita sa harap ng mga tao.

Wax Miguel Salvaterra.. for seven years.. pasulpot-sulpot ang pangalan na iyon sa
isip ko. Mula noong una ko siyang nakita sa Lemery, sa kampanya ng ama niya ay para
siyang tato sa balat. Sa loob ng halos tatlong taon ay siya ang laman ng isip ko.
Kahit na hindi ko na siya nakita pang muli.

Magmula nang magsakit ang Tatay ko ay hindi na ako nakakarating pa sa Lemery sa

tuwing babyahe para magtinda sa Ilijan. At isa na pala siyang mayor ngayon sa bayan
nila.

Ang pantasya ko ay hindi ganoon katatag. Siguro dahil alam ko namang malabong
magkita pa kami. Mula siya sa mayamang pamilya samantalang ako ay nakatira sa isang
islang malayo sa kabihasnan. Kaya paanong hindi mapuputol ang pagpapantasya ko?

Pero ngayong nakita ko siya ulit.. nalaman kong kaya pa rin niyang pakabugin ang
dibdib ko. Pabilisin ang tibok ng puso ko mula sa simpleng dungaw sa litrato niya.
At nang marinig kong muli ang pangalan niya ay para akong nilipad at dinala sa
ibang dimensyon.

Nang bigla ay lumapit sa gilid ng lamensa ang babae at malakas na birang binagsak
ang mga palad sa lamesa na siyang kinaigtad ko.

"I can see the glittery in your eyes, woman." She said mocking at me.

Sandali akong nakaramdam ng pagkapahiya. Na tila natuklaw ng ahas. Her presence is

like a bomb.

Napapikit ako at buntong hininga. I glared at her. "Akala mo ba ay mapapapayag mo

ako rito? At isa pa.. ginamit mo ang pangalan ko sa pagpapakasal sa mayor na 'yan."
May diin kong sabi matapos pumasok sa isip ang pangyayari.

Dahil kung mukha at pangalan ko ang gamit ng babaeng ito, ibig sabihin ay kasal din
ako kay Wax.

Umayos siya ng tayo at tumaas ang dulo ng labi. "I didn't expect you own a tongue
like that. Spi..cy.. and sort of, a little bit of being smart." Tumaas pa ang
balikat.

Matalim ko siyang tinitigan. "Kung sino ka mang babae ka, nagkamali kang dalhin ako
rito. Pinakita mo lang ang sarili mo sa akin para isumplong ka sa mga pulis.
Ninakaw mo ang pagkatao ko." halos lumabas ang pagtatagis ng bagang ko. Kung
nagliyab man ang mga mata ko ay nahaplusan na ang babaeng ito.

Pero imbes na kabahan o maalarma at malakas pa siyang tumawa. Tawang may halong
insulto sa akin. Umiling-iling at tinaas ang kamay.

"Great. Great. You'll be a good asset to me, woman." Bigla siyang tumigil at naging
seryoso. "But you'll be needing my help too. I did my research and I found out na
may malubhang sakit ang ama mo, 'di ba?"

Natigilan ako at namilog ang mga mata ko.

Nang makita ang reaksyon ko ay tumaas muli ang dulo ng labi niya. "At hinahanap mo
rin ang nawawala mong kapatid.. what's his name, darling? Is it Charleston Corpuz,
yeah?" sa mahina at kaakit-akit na boses na sambit sa pangalan ng Kuya ko.

Napatid ang paghinga at hindi ako nakagalaw nang banggitin niya ang mga mahal ko
buhay. Totoo ang lahat ng sinabi niya. May sakit ang Tatay. Ang sabi ng sumuri sa
kanya ay lumalaki ng puso niya. At mas nadagdagan pa ang dagok nang mawala sa
karagatan si Kuya Charlie.

Halos isang linggo na ang nakakaraan nang makatanggap kami ng balitang natagpuan
ang bangka ni Kuya na palutang-lutang at wala nang sakay. Noong huli kaming nagkita
ay may kasama siyang babaeng turista na interisado sa Verde Island passage. Kinuha
niya ang serbisyo ng Kuya ko at nag-alok ng malaking halaga na hindi matanggihan ng
kapatid ko.

At magmula no'n ay hindi na nakabalik pa si Kuya Charlie. Hindi rin ako

naniniwalang wala na siya hangga't walang katawan na narerekober ang pulisya.
Malawak ang karagatan. Malakas din ang kutob kong baka inanod lamang sa ibang
baybayain o isla ang kapatid ko. Hindi iyon agad na nagpapatalo sa hirap o anumang
digmaan.

Umaasa ako at nagdarasal na babalik siya sa amin ni Tatay.

Nanginig ang napapinid kong labi. Ang luha ko ay unti-unting natitipon sa gilid ng
mga mata ko. Now that she mentioned my family.. saka ko naramdaman ang kakulangan,
ang hirap at pagod sa akin.

Kailan ba ako huling umiyak matapos ang lahat? Hindi ko iyon ginagawa sa harap ni
Tatay. Makakadagdag pa iyon sa dinaramdam niya. Ayokong ipakita kay Chito dahil
nagpapakatatag ako sa mga pangyayari sa buhay ko. Pakiramdam ko kasi, kapag umiyak
na ako ay tuluyan ding babagsak ang balikat ko at mawawalan ng pundasyon ang
kakarampot na pag-asa.

Hindi naman daw masamang umiyak, pero ayokong gawin dahil lalabas ang kahinaan ko
at mahihirapan akong umahon. But this heartless woman made me realise that I have
this shallow part of my heart. My family. Kaya't nang matumbok niya ay para lobong
may laman na tubig ang mga mata ko na tinusok ng karayom.

There are pain, loneliness, defeat. Umapaw lahat sa mga mata ko.

Iritableng inismiran ako ng babae. "See? I am right. You need us more than we need
you, woman."

"Stop it, Anj." May babalang sabi ni Lawrence.

"Whatever!" sabay lakad at lumabas ng bahay.

Naiwan ako na pilit pinapahinto ang paghikbi. Tinakpan ko ang mukha. Napapasigok na
ako sa labis na iyak at sakit ng lalamunan.

"Hey.."

Hinawakan ni Lawrence ang mga kamay at pilit na nilalayo sa mukha ko. Pinatigas ko
iyon pero mas madiin niyang hinawakan ang mga kamay ko.

"A-ano ba..!" pagtataboy ko sa lalaki.

"Hey listen.." malamyos niyang sabi.

Iniwas ko ang mukha nang magtagumpay siyang alisin ang mga palad ko sa mukha.

He sighed heavily, "Alam kong labag sa loob mo ang pinapagawa namin sa 'yo, A-
anjelous.. but I promise you, malalagay sa tamang pasilidad ang father mo at
ipapahanap ko ang kapatid mo sa lalong madaling panahon. We just need your
cooperation.."

Napasinghap ako. Hilam ang mukha ng luha ko siyang tiningnan. "B-bakit niyo 'to g-
ginagawa sa akin..? B-bakit ako..?" nanginginig ang boses ko sa labis na sakit at
pagod. Ang lahat ng ito ay hindi normal para sa akin. Simpleng buhay lang naman ang
hinihiniling ko pero.. iba ang dumarating sa akin.

Lumunok siya at pinakatitigan ako. Malambot ang mga mata niyang nakatunghay sa
akin. "I'm sorry. I'm deeply sorry. Wala akong sagot ngayon para sa tanong mong
'yan. I'm still finding it. Ang tanging maipapangako ko lang ay ang pangangailangan
ng pamilya mo. If you'll agree, the plan will run smoothly."

Tinitigan ko siya. Umagos ang luha ko pero tinitigan ko siya. Inisip ang magiging
kapakanan nina Tatay at Kuya.

"P-paano ko masisigurong tutupad kayo sa pangako niyo?"

"You have to trust me."

"M-may iba pa bang pagpipilian ako..?"

Umiling siya. "No, ma'am. This is only thing I can offer.."

***

Sa loob ng ilang oras ay nagbago ang buhay ko. Nakasugpo ako ng mga taong
makakatulong sa pangangailangan ko. Kabaliwan man marahil pero ganun din kalabo ang
sagot sa mga paghihirap ko.

Pinangako sa akin Lawrence ang medical at financial na kailangan sa Tatay ko at

pagpapatuloy ng paghahanap kay Kuya Charlie. Kahit doon man lang ay nakakagaan ng
loob sa mahirap na pinapagawa nila sa akin.

Nang araw na rin na iyon ay may pinapunta silang ilang tao sa lumang bahay. Tahimik
akong inayusan, binihisan na katulad na katulad sa nagnakaw ng pagkatao ko. That
strange woman na hanggang ngayon ay hindi ko alam kung bakit kamukha ko at gamit pa
ang pangalan ko.

Ginupit nila ang buhok ko at kinulayan ng tulad sa kanya. But her hair look so
natural kaya halos hindi halata ang kulay na iyon. And the makeup and dresses, para
akong mangangati sa makapal na eyeshadow at masikip na pantalon na mismong iyong
huwad ang pumiling suotin ko.

Inutusan nila akong kabisaduhin ang mga pangalan na nakatira sa bahay ni Mayor Wax.

"But don't worry, hindi kami nagsasama sa iisang kwarto ng asawa ko. Kaya
makakahinga ka ng maluwag kung iniisip mong gagampanan mo ang tungkulin ko bilang
maybahay niya." may babala niyang paalala sa akin bago ako iwan dito sa terminal ng
bus. "He's as cold as an ice. Halos hindi na niya ako pinapansin at kinakausap kung
'di rin lang tungkol sa anak namin. Nando'n ka lang para palitan ako at para hindi
sila maghinala. Act like a queen, woman. That's my profile in the house at hindi
tayo magkakaroon ng problema. You get it?"

Hindi na nawala ang kaba sa dibdib ko. Ang sinabi niya ay nagpadagdag lang ng
kabang nararamdaman ko. Kamuntik ko na iyong makalimutan! They are married and
ofcourse may tungkulin siya sa asawa niya.

Kumirot ang puso ko. He's married now. Ilang taon na nga. Pero ang isiping maaaring
hingin niya sa akin ang pangangailang pangkatawan ay gumuguhit ng kakaibang init sa
dibdib ko.

Tiningnan ko si Lawrence pero busy pa ito sa pakikipag-usap sa cellphone.

Madilim na pero nakasuot pa ng sunglasses ang babaeng ito at may balabal na

nakabalot sa ulo.

"K-kailan kayo babalik?" tanong ko. Nanlalamig ang mga palad ko.

"Hindi ko pa alam kung kailan. Tatawagan kita kung sakali. You have my cellphone,
dear." Sabay tingin sa handbag na hawak ko. It is her bag and personal things.
Kasama na roon ang cellphone niya.

Nang matapos si Lawrence ay nilapitan niya kami. Inakbayan ang babae. Nginitian
ako.

"We need to leave now, Anjelous. Is everything alright?"

Kung magtanong ay akala mo ba ay magbabakasyon silang normal ang lahat. Hindi ako
sumagot.

He sighed. "Okay. Aalis na kami. May nakakita na ng sasakyan ni Wax papunta rito,"
imporma niya sa babae.

Malakas itong napasinghap. "Let's go!" pag-aapura niya.

Dumagundong ang dibdib ko. Doble sa lakas nito kanina lang. Nilingon ako ni
Lawrence at nginitian bago sumakay ng sasakyan at paandarin iyon.

Sinundan ko ng tingin ang sasakyan nila hanggang sa makaliko. Nang mawala at mapag-
isa ay parang gusto ko na lang umalis at tumakas.

May iilang taong paroot parito sa terminal. Iilang bus na lang ang nagsasakay ng
mga pasahero. Nilingon ko ang pila ng mga tao. Ang iba ay busy sa kanya-kanyang
ginagawa at ang iba ay nakatingin sa akin. Agad akong umiwas ng tingin at naupo sa
mahabang kahoy, katabi ang kulay violet na maleta.

Hindi ko naman sila masisising pansinin ako. Namimigat ang mga talukap ko sa
makapal na eyeshadow sa mga mata ko. Ang labi ko ay parang kumapal sa lipstick.
Nahihirapan pa ako sa high heels niya.

Ang lahat ng suot ko ay pag-aari ng babaeng iyon. Halos magka-size pa kami at

sumakto sa akin. Pero hindi ako sanay sa ganitong mga damit. Pakiramdam ko ay
nahububaran na ako.

Ilang minuto pa ako roong naghintay hanggang mapansin ko ang pagparada ng isang
puting Range Rover sa mismong harapan ko. Mula sa driver seat bumaba roon ang
matangkad na lalaki. Isang sulyap ay nagawa nitong pahintuin ang ingay sa paligid
ko at maging ang ikot ng mundo ko.

Dahan-dahan akong napatayo. Nilapitan niya ako. Pero kasing dilim ng langit ang mga
mata niyang nakatitig lang sa akin.

Napaawang ang labi ko. Laking gulat nang bigla niyang hawakan ako sa braso. May
diin at parang bakal ang kamay niya. Hinila ako at binuksan ang passenger seat,
"Sakay." May diin na utos sa akin. Mahina ang boses pero hindi mo gugustuhing
taasan pa iyon.

Isang salita pa lang ay napasinghap na ako pagkarinig ng malaki at buo niyang

boses. It is cold as an ice. And maybe as cold as the pouring rain—but I startled
when something electrifying shock ran in my veins—in my arm that he's holding!

Litong napatingin ako sa kanya. Naabutan kong nakatitig pa rin siya sa akin.
Mabilis na dumaan ang amusement sa mga mata niya. Still, that hooded eyes but dim
right now.

Pumasok ako sa loob. Napaigtad ako at pikit ng malakas niyang isara ang pinto sa
gilid ko. Mas lalo akong nilamigan at nanginig dahil aircon ng loob ng sasakyan
nito.

Paglingon ko sa labas ay kinuha niya ang maleta at nilagay sa likod. At saka umikot
sa driver seat. Pinaandar ang sasakyan ng pahagibis. 
Chapter 2
Chapter 2

Anjelous
Sa sobrang bilis niyang magmaneho, pakiramdam ko ay naiwan ang puso ko sa terminal.
Kinapa ko ang seatbelt at humawak doon na para bang naroon ang buhay ko. Hindi ko
makabit sa akin dahil nanginginig ang mga kamay ko. Nanlalamig ang buong katawan ko
at dumadagundong ang dibdib ko.

Sinubukan ko siyang sulyapan. Mabilis niya lang kinabit ang seatbelt niya na parang
lumusot lang sa loob ng butas. He's wearing a casual navy blue polo shirt.
Hinayaang malaya ang mga butones sa bandang leeg. Ang kuwelyo ay may isang manipis
na linyang asul.

Bumaba ang mga mata ko at dumako sa mahahaba niyang binti na nababalutan ng faded
blue jeans. Pero nang dumako ang mga mata ko sa harap ng zipper ay para akong
natuklaw at bumuhos ang init sa buong mukha ko. Hindi ko malaman kung masyado bang
masikip ang pantalon niya o sadyang pinagpala ang lalaking tila pasan ang mundo
dahil sa dilim ng mukha.

Nang mapagtanto ko ang naisip ay mabilis akong napapikit at umiling. Ano ba 'tong
iniisip ko? Pati ang parteng iyon ng katawan niya ay pinagchismisan ko pa!

"Fasten your seatbelt." bigla niyang untag sa akin.

Bahagya akong napatalon sa gulat nang bigla siyang magsalita. Nakakakilabot ang
boses niya. Kung kamao lang iyon ay baka humampas na sa akin. Madiin at halatang
nagagalit.

Pero bakit nagagalit siya agad? Nagtalo ba sila ng asawa niya kaya ganito ang
pinakitang ugali sa akin? At bakit hindi ako inabisuhan ng huwad na babaeng iyon.
Baka dahil pa rito ay mapaamin agad ako.

Sinunod ko siya at kinabit ang seatbelt sa aking katawan. Noong una ay nahihirapan
pa akong hatakin iyong malapad na garter. Ang hirap parang may pinaglalaban. Ngunit
nang marinig ko ang mabigat niyang pagbuntong hininga ay tinodo ko ang paghatak at
nairaos ko rin kalaunan.

Hirap akong napalunok pagkatapos. Sa kandungan ay pinagsalikop ko ang mga kamay sa

labis na kaba. His scent, his car's scent would be mattered to me but his furious
men aura told me so na hindi ngayon ang oras para pagpantasyahan ko siya.

Ilang beses akong napalunok. Nandito siya at katabi ko. Mayor Wax Miguel
Salvaterra. Ang lalaking una at huling nagpabilis ng tibok ng puso ko sa loob ng
pitong taon.

Kung sa ibang pagkakataon sana ay ikakasaya ko ang muli naming pagkikita. Pero
ngayong may lihim sa likod ng pagpapakita ko sa kanya, bumabagsak ang paghanga ko.
Hindi sa kanya kundi sa sarili.

Hindi siya nagsasalita habang nagmamaneho at habang binabagtas namin ang kalsada.
We're heading to Lemery. Naraanan na namin ang arko ng bayan na iyon. Bumuhos ang
ilang alaala noong una akong tumapak sa lugar na ito. Lalo na noong unang beses ko
siyang nakita. But then again, our circumstances killed my fantasies. My romantic
side was kicked off as the intention folds in my head.

At hindi ko alam kung kakayanin ko 'to, kung matatagalan ko ang pagkukunwari. Kundi
rin lang para sa paggamot ni Tatay at sa paghahanap sa Kuya ko. This will not
happen.

But who am I going to blame? Humugot ako ng hangin at bumuntong hininga.

Hininto niya ang sasakyan sa tapat ng isang maganda at malaking bahay. Isang beses
na bumusina. Tumakbo palapit sa malaking gate ang matandang lalaki at dali-daling
pinagbuksan kami. Umabante siya ulit at pinasok ang sasakyan.

Nauna na siyang bumaba pagkatapos patayin ang makina. Nagderetso-deretso siya sa

loob ng bahay, nilagpasan ang matandang sumalubong sa amin.

"Magandang gabi po, Madam." nakangiti ang matanda nang lapitan ako.

Tinitigan ko sandali ang mukha niya. Siya si Mang Gener. Ang nakatoka sa garden at
asawa ng kusinera sa bahay na ito. Siya ang nagbukas ng pinto ko.

Gumanti ako ng ngiti at bahagya siyang tinanguan. Napansin ko ang pagrehistro ng

pagtataka sa kanyang mukha. Na-freeze ang ngiti niya.

Tumikhim ako at inangat na ang sarili sa upuan. Tila nagising naman ang diwa ni
Mang Gener at tumalima para kunin ang maleta ko sa loob ng sasakyan. Magsasalita
sana ako para magpasalamat pero inatake ako ng kaba at baka bigla akong mabuko. I'm
not confident and I will never be.

Kung kaya humakbang na lang ako at tinungo ang nakabukas na front door ng bahay.
Natatamaan ng tanglaw mula sa poste ng ilaw ang square concrete slabs ang sahig
magmula sa entrance ng gate. Ang bawat pagitan ay pinamumugadgad ng maliliit na
damo. Nag-angat ako ng mukha at tiningnan ang bahay. Ang front door ay may bubong
na semento. Ang labas ay may dalawang malalaking paso ng halaman sa bawat gilid na
tila bantay. Ang magkabilang gilid naman ang dalawang pinto ay may makitid na
salamin. Hindi nasisilip ang loob pero ang kutob ko ay nakikita naman ang labas
no'n.

Sumunod ako kay Mang Gener sa pagpasok. Ramdam ko ang pormal niyang pakikitungo sa
akin. May ilag. Kung sa ibang pagkakataon nga ay hindi ko ipapabuhat sa kanya ang
maletang iyon. Hindi bale nang mahirapan 'wag lang niya buhatin para sa akin.

Mas higit akong namangha pagkapasok ko sa loob. May mataba at maumbok na couch sa
sala. Katambal ang dalawa pang single couches. Ang velvet throw pillows ay
namumutiktik din sa pinaglalagyan. Na tiyak kapag hinaplos ay nag-iiba ng kulay.
May lamensang tila kasing kintab ng ginto.

Tumingala ako at bahagyang napaawang ang labi nang makita ang engrandeng
chandelier. Hindi nakabukas kaya bahagyang malamlam ang liwanag sa sala. Sa colored
paper at telebisyon ko lang iyon nakikita. Kaya hindi ko mapigilang humanga sa
pagtingala.

Habang umaakyat sa malapad na hagdanan ay pinasadahan ko ng tingin ang maraming

kwadro ng mga litrato na nasa ibaba ng malaking painting. Hindi ko masyadong
maaninag pero palagay ko ay ang pamilya Salvaterra iyon.

"Sa itaas ay nasa kanang pasilyo ang kwarto ko. Malaki 'yon pero walang sinabi sa
kwarto ni Wax. He's using the master's bedroom.. sa kaliwang pasilyo."

Umalingawngaw ang boses ng babaeng iyon sa utak ko habang binabagtas namin ang daan
papunta sa kwarto.

Wala sa sariling nilingon ko ang kaliwang pasilyo. Nakabukas ang isang ilaw doon.
Natanaw ko ang dalawang pinto. Alin kaya roon.

Agad ko ring binawi ang tinanong. Bakit ako interisado?

Pagkahatid ay pinababa ko na lang kay Mang Gener ang maleta at umalis na siya.
Naiwan akong nakatayo sa gitna ang kwarto. Umikot ng pa-360 degrees. Hindi
makapaniwalang ganito kalaki, karangya at kaganda ang kwarto ng isang first lady.
Ng asawa ng isang Salvaterra.

Ang wallpaper ay dirty white na may nagtatagong disenyo ng mga bulaklak. Na kung
hindi lalapitan ay hindi mo talaga mapapansin. The colors were soft in the eyes.
Doble ang kutson na may apat na mahahabang unan sa ibabaw. Puti ang ilalim at kulay
lavender ang nasa ibabaw. Ang lampshades ay nakadikit sa pader malapit sa ulunan.
May night table din doon pero pawang malilinis.

Lumapit ako sa maliit na couch malapit sa bintanang natatakpan ng makapal na

kurtina. Binaba ko roon ang bag. Hinawi ko ang kurtina. Pero nakita kong hindi
lamang iyon bintina, kundi french door patungo sa teresa ng kwarto.

Napabuntong hininga ako at tiningnang muli ang kabuuan ng kwarto. Mas malaki pa 'to
sa bahay namin sa isla. May sariling aircon at banyo. At may isa pang pinto. Nang
buksan ko ay tumambad naman sa akin ang sandamakmak na naka-hanger na damit at
sapatos. Sa banyo ay marami rin doong klase lotion. Iyong iba ay body wash pa. Mga
botelyang hindi ko malaman kung kailangan bang gamitin lahat sa katawan. Sabon at
shampoo lang ay ayos na ako.

Namumuhay nang masagana ang babaeng iyon. Tapos ay nagawa pa niyang iputan sa ulo
si Wax. Kumuyom ang mga kamao ko. Kahit kabaro ko siya ay hindi ko maiwasang
mapasakan ng mga pangit na imahe at salita sa isip ang babaeng iyon.

Batid kong hindi naman basehan ng materyal na bagay para mapagtibay ang pagsasama
ng mag-asawa. May kilala rin akong mag-asawa na hindi problema ang pera kundi ang
relasyon mismo. Nakadama ako ng lungkot.

He's cold as an ice.. o maaaring may iba pang dahilan kaya niya nakuhang magtaksil
dito?

Anupaman ang dahilan niya ay hindi pa rin iyon sapat na rason para gumawa ng
kasalan.

Isa-isa kong tinanggal ang butones ng suot na damit. Naghubad ako at tanging bra at
jeans na lang ang suot nang biglang bumukas ang pinto. Gulat akong napatingin doon
at nakita ang galit na galit na si Wax.

Naestatwa ako sa gulat. Sa bigla niyang pagpasok at nakakabahalang galit niyang

kitang-kita sa pagsasalubong ng mga kilay niya at dilim ng mukha.

Malakas niyang sinarado ang pinto na siyang kinaigtad ako. Kumalabog na naman ang
dibdib ko ngayong nasa malapit na naman siya. Pero hindi lang malapit kundi nasa
iisang kwarto pa kami!

Sandali itong natigilan at isang beses kong pinasadahan ng tingin. Ngunit mabilis
ding nalusaw at bumalik ang galit sa mukha at mga mata. Kamuntik pa akong mapaatras
nang inilang hakbang ako at hinaklit na madiin ang kanang braso ko. Halos marinig
ko ang pagtatagis ng kanyang bagang.

"Saan ka nanggaling?" his asked me in a most dangerous tone I've ever heard in my
life. May diin at may pagtitimpi na parang ilang sandali lamang ay sasabog na.

I stared at his hooded eyes. Walang kasing dilim iyon at nangangalit din. Kung may
apoy lamang iyon ay malamang naging abo na ako sa mga titig niya.

Sa loob ng pitong taon ay mas lalong nadepina ang kagwapuhan niya. He look rough.
Mas lumapad ang balikat. His body's screaming hotness. At ngayon ko lang nagamit
ang salitang 'yan sa isang tao, sa isang lalaki pa. And mostly, the curved of his
jaw.. the contour of his handsome face.. sa pangarap ko lang ito nakikita. He's
almost perfect. Except sa nakikita kong pag-aapoy ng galit sa kanyang mukha. It
didn't complete yet my description to him.

Napalunok ako sa kabila ng pagwawala ng puso ko. Nasasaktan ako sa diin din ng
hawak sa aking braso, pero hindi ko kayang isatinig sa bumabalot na takot sa akin.

Nagapuhap ako ng isasagot nang mas diinan pa niya ang haklit sa akin.

"I'm sure he'll ask me where I have been. Just tell him na nanggaling kang manila
for a go-see at dumaan sa doctor ko para sa isang scheduled surgery. He knows it."
Sabay tingin sa kanyang manicured nails.

But my lips trembled, "S-sa manila.. may go-see ako.. at sa doctor na rin.."
nagtandautal-utal pa ako. Now I can say that I'm a lousy actress.

"For one month! Kung umarte ka ay para kang dalaga at malayang gawin ang anumang
gustuhin mo!" mas galit niyang sambit sa akin. Ang boses ay kumukulog sa bawat
sulok ng kwarto.

Tumikhim ako at bahagyang tinaas ang noo sa kanya. Act like a Queen. "Alam mo naman
'yon, 'di ba. Pinaalam ko na sa 'yo." Nilapatan ko ng tapang ang pagsagot. Tulad ng
bilin sa akin ng babaeng iyon.

Ngunit napangiwi rin ako nang itaas pa niya ang braso ko at idiin sa kamay niya.
Parang gusto niyang pahintuin ang pagdaloy ng dugo ko roon.

"Ni hindi mo naisip na may pamilya kang naghihintay dito! Puro sarili mo lang ang
inaalala mo," pabalang niya akong binitawan nang makita ang pagngiwi ko at malutong
na nagmura.

Agad akong napahawak sa parteng hinawakan niya. The pinch of pain was still there
but the thump in my chest override the stinging pain.

Matalim niya akong tinitigan at tila bumubuga ng apoy ang bawat paghinga. "You can
neglect being my wife but I can't tolerate you neglecting being a mother to my
child, Anjelous. Pabayaan mo na ang lahat 'wag lang ang anak ko at makikita mo ang
tindi ng galit ko sa 'yo."

Nakalimutan ko na halos ang naabutan niyang itsura ko at mas inalala ang takot na
nararamdaman para sa lalaking ito. But I'm still aware that I still have a special
feelings for this man who's anger was very visible to me. Nahihirapan akong
alalahanin ang maiksing bilin nina Lawrence sa inaasahan nilang pagtatanong sa akin
ni Wax.

Ang hindi ko lang napaghandaan o hindi nila sinabi na maaaring magagalit ito—
matinding galit sa pagbabalik ng asawa niya. Ni hindi ko nga alam na isang buwan na
pala siyang hindi umuuwi rito sa pamilya niya. Anong klaseng maybahay siya?

Napapikit ako at buntong hininga. Huli na para umatras. Narito na ako. Nakaalis na
sila. Ako na ang sasalag sa galit ni Wax para sa huwad niyang asawa.

Nang mag-angat ako ulit ng tingin ay nasalubong ko ang nagdidilim niyang mga mata.
Bahagyang namumula ang mukha at nakapinid ng madiin ang kanyang labi. Nasa mukha
ang bakas ng pagod sa maghapong trabaho. But still.. that brooding look rigid and
masculine physique didn't leave him. Kahit na ba sa nagagalit siya. If a woman is
submissive, she's willing be under him. Oh no, Anjelous!

Ilang beses kong humugot ng hangin. Preparing myself for unwanted battle.
Tumikhim ako, "Isang buwan lang naman 'yon, Wax. At saka.. n-narito na ko.." hindi
ko napigilan ang paglambot ng boses sa huling sinabi. Oh yes, I will never be a
good actress! Kundi ko rin lang naalala ang mga practiced drama acts sa akin ni
Chito ay hindi ko rin ito magagawa kahit kaunti.

"Alam mong hindi kita pinipigilan sa pangarap
hiningi ng tawad sa 'yo ang hindi mo pagtuloy
ng kontrata sa modelling agency. Pero ayokong
pangarap mong 'yan over our child! Nariyan ka
umaaruga sa kanya!" sigaw niya sa akin.
mong 'yan. Ilang beses ko nang
sa isang beauty contest at pagpirma
isipin na mas matimbang pa rin ang
pero parang wala siyang inang

I was stunned for a moment. Nakita ko na si Anjeline. Who's name that surely came
from mine. At ang maisip na walang nag-aalaga rito ay tinutusok ang puso ko. A four
year old child.. alone.. sad.. oh no!

Pero pilit kong tinago ang awa sa mukha. "N-nadyan naman si Dalia para alagaan siya
at—"

"Damn you! You're the most disgusting mother I've ever met, Anjelous!" muli na
naman siyang sumigaw na kinangiwi ko.

Muli na naman siyang lumapit sa akin at malakas akong napasinghap nang bigla nitong
ilagay ang kamay sa likod ng ulo ko at hilahin ang buhok ko. He sounds so
dangerous. Napatingala ang mukha ko dahil sa paghawak niya sa buhok ko at matalim
na tiningnan sa mga mata.

"Ito na ang huling beses na ipaalala ko sa 'yo 'to, Anjelous. Gampanan mo lang ang
pagiging ina mo sa anak ko at hindi ko babawasan ang allowance mo-dadagdagan ko pa
kung gugustuhin ko lang. But remember that you're still my wife and the first lady
of this town. I don't care about you anymore. Pero hangga't taglay mo ang pangalan
ko, act as if you care until I said not to." binitawann niya ako ng very unlady.

Napaupo ako sa gilid ng kama. Na kung hindi ko katabi ay sa sahig ako pupulutin.

Nanginig ang aking kalamnan. Ang puso ko ay wala na sa tamang pintig dahil sa labis
na takot. Takot para umamin.. at takot para sa kanya.

He became darker for a moment. Na kung hindi nagbago ang impression ng mukha ay
maiiyak na akong tuluyan sa harapan niya.

Nilipat ko ang tingin sa carpeted floor para hindi niya makita ang labis na takot
at ang panginginig ng labi ko. Sumasakit ang lalamunan ko sa pagpipigil ng luha.
Ang komosyong nararamdaman sa damdamin ay hindi ko maintindihan. Halos kapareho ng
naramdaman ko noong malaman kong bangka na lang ni Kuya Charlie ang nakita sa dagat
at wala siya.

Halos mawalan ako ng malay. Labis na panghihina at sakit sa dibdib ang naramdaman
ko. At pag-uwi sa bahay ay naghihintay sa akin si Tatay para sa kanyang gamot.
Paano ko pa ipapaalam ang pagkawala ni Kuya sa kanya?

Ang kadiliman ng langit ay malapit sa akin ngayon. Ayaw na niyang bigyan ako ng
liwanag. Maramot at nilalagay ako sa lugmok ng kahirapan. At ang makaharap ngayon
ang alkalde ng Lemery.. galit na galit at halos umbagin ako.. ano pa ba ang
isusunod?

Aaminin kong, hindi ko lubusang kilala ang lalaking ito. Paano kung nagbubuhat pala
ito ng kamay sa babae? Sinasaktan din kaya niya ang asawa kaya umalis ito at sumama
sa ibang lalaki?
Lawrence seems so gentle but dangerous too. Noong nag-aaway sila ay mas naging
pasensyoso ito at nauunang tumahimik.

At kung ikukumpara kay Wax.. matatalim ang bawat salitang lumalabas dito. Ang hawak
ay nakakaputol ng pagdaloy ng dugo. And the way he grip on my hair.. halos umangat
ang anit ko. A bit brutal.

Ang gusto ko na lamang ay umalis, tumakbo paalis sa bahay na ito.

Dahan-dahan akong nag-angat ng tingin sa kanya dahil hindi na siya nagsalita ulit.
Ngunit nahinto ang mga mata ko sa pantalon niya, sa tapat ng zipper. Mas masikip na
iyong tingnan ngayon. Mas maumbok ang gitna.

Then I raised up my eyes on his handsome face. There were trim stubble around his
chin and jaw. Ang mga mata ay may ibang tinitingnan. O tamang sabihing tinititigan.

Binaba ko ang tingin sa dibdib ko. At saka ko nakitang lumihis na pala ang isang
cup ng bra at pahapyaw nang nakalabas ang nipple ko! Agad kong hinablot ang hinubad
na damit at tinakpan ang sariling dibdib.

Why, I'm almost half naked! Nakasilip na nga ang puno ng isang dibdib ko at iyon
ang tinititigan niya.

Sa mga oras na iyon ay nahalinhinan ng ibang damdamin ang puso ko at nabawasan na

ang takot.

Tumalikod siya at walang salitang lumabas ng kwarto. Iniwang nakabukas ang pinto.

Napapikit ako at parang sa pag-alis niya ay saka lamang ako nakahinga ng maluwag.
Dahil sa pangalawang pagkakataon na magkasama kami ay talagang numinipis ang hangin
at nagiging sensitive ako sa paligid.

Unconsciously, napatingin ulit ako sa labas ng pinto. Nakita kong nakasilip sa

hamba ang isang batang babae. Yakap ang isang pink teddy bear. Nakalugay ang
mahabang buhok at patagong nakatingin sa akin.

She's Anjeline. Wala namang ibang bata rito sa bahay kundi siya lamang.

Ayokong isiping kaya siya nagtatago ay natatakot siya sa akin. Kaya unti-unti akong
ngumiti. Hinigpitan ko ang takip sa katawan para hindi siya mailang. I was about to
say 'Hi' to her nang biglang lumabas ang ang yaya niya at hinawakan sa kamay ang
bata. Isang naka-uniform na maliit na babae ang nagpakita.

Nang makita ako ng yaya ay nanlaki ang mga mata nito at humihingi ng dispensa ang
mga mata niya sa akin.

"P-pasensya na po, Madam. Hindi ko po napansing lumabas pala ng kwarto niya si

Anjeline," binalingan niya ang bata at hinila, "tayo na, Anjeline. Oras na ng tulog
mo."

Tumango ang bata at nagpahila na sa yaya. Pero nakatingin sa akin hanggang sa

mawala sa frame ng pinto. Sinarado ng yaya niya ang pintuan ng kwarto.

Napapikit ako at buntong hininga. There's something wrong in this family. May
mayayaman talagang hindi maligay sa kabila ng natatamasa. They are maybe one of
them. And I'm the poor clueless one. 
Chapter 3
Chapter 3

Anjelous

Buong magdamag akong binagabag sa unang gabi ko sa puder ng mga Salvaterra. Iniisip
ko rin si Tatay na naiwan sa isla. Nakauwi na kaya si Chito at hinanap ako?
Sigurado akong magtataka iyon sa pagkawala ko. At tiyak na hindi niya pababayaan
ang Tatay ko.

Tumupad kaya sa napag-usapan si Lawrence? Naipagamot kaya ang Tatay at nagpatuloy

na kaya ang paghahanap sa Kuya ko? Nang tingnan ko ang mamahaling cellphone nung
babaeng huwad ay wala ni isang message galing sa kanila.

Lahat ng iyon ay nakaikot sa utak ko. At kahit kumportable ang higaan ko ay hindi
ko pa rin magawang makampante.

Maaga akong bumangon. Ang una kong ginawa ay magligpit ng pinaghigaan at maligo.
Ang sink sa banyo at animoy nakapatong lang sa lamesang gawa sa palochina. Nanibago
ako sa mga gamit at kasangkapan. Dahil pawang malayo iyon sa mga mayroon kami sa
Isla Verde.

Nang makaligo naman ay hindi ko malaman kung anong susuotin ko. Wala akong makitang
maayos-ayos na damit sa cabinet niya. Maganda naman lahat pero iyong pambahay ang
hindi ko mahanap. Maliban sa isang skinny jeans at cotton shirt na ang laylayan ay
tinipid sa tela. May maiksing panloob na pinatungan ng lace na mas mahaba kaya
naaaninag ang tiyan ko.

Naglagay na lamang ako ng red lipstick niya at kaunting powder sa mukha. Hindi ako
naglagay ng eyeshadow at hindi rin ako marunong nu'n. At nasa bahay lang naman ako.
Kung aalis man ay saan ako pupunta?

Maliwanag na sa sala pagbaba ko. Napahawak ako sa tiyan nang kumalam ang sikmura
ko. Mula pa kahapon ay wala pa akong matinong pagkain. Ang pagkaing inalok sa akin
ni Lawrence ay hindi ko masyadong nagalaw dahil sa shock na makita sila.

Hinanap ko ang kusina. Narating ko ang dining at napangiti agad nang makita kong
naroon na si Anjeline. Pero imbes na kumain ay nilalaro lamang nito ang teddy bear
niya. Naroon din sa tabi niya si Dalia, nagulat pa nang makita ako at sandaling
napatitig sa akin.

"A-anjeline eat your breakfast na. Nandyan ang mama mo," tila may bahid ng
pananakot ng tono ang niya.

Agad na lumingon sa gawi ko ang bata. Tinitigan ako. Hindi ngumingiti. I was lost
nang makita kong takot nga siya sa akin. Nakikita ko sa munting mga mata niya.
Yumuko at inabot ang kutsara at tinidor sa plato.

Lumapit ako at tumabi sa upuan niya. Manghang nakamasid sa akin ang yaya niya.

"Dalia! Anong inuupo mo dyan? Asikasuhin mo si miss Anjelous," may maawtoridad na

boses ng babae ang sumatinig sa likuran namin.

Nilingon ko iyon. Nagmamadali namang tumayo si Dalia at pumunta sa kusina. Dinaanan

niya ang matandang kusinera, si Nana Josie.

Nagtagpo ang mga mata namin. Nginitian ko siya bilang paggalang na hindi ko maaalis
sa sistema ko. Sa litrato, ay mukha na siyang istrikto. Sa personal mas mukha pa
talagang istrikto.
Napatitig siya sa akin sandali bago tumikhim. Siya namang labas ni Dalia mula sa
likuran niya at may dala ng isang baso. Binaba sa harapan ko at sinalinan ng orange
juice. Nakayukong umalis sa gilid ko at tumayo sa likuran ni Anjeline.

Sandali akong napatitig sa isang baso ng juice na nasa harapan ko. Tiningnan ko rin
ang pagkaing nakahain. May sinangag na kinulayan ng margarin, bacon, maling ,
hotdog at pritong itlog. Halos magdiwang na nga ang sikmura ko sa pagkain pero
isang basong juice lang nasa harapan ko.

Bakit wala akong plato?

Nanlalamig kong kinuha ang baso at tipid na uminom. So refreshing. Masarap at

matamis. Pero ang nagrarambol kong tiyan ay sinangag ang hinahabol.

Kaya nahihiya kong nilingon si Dalia. "Mmm.. pwede ba akong makahingi ng plato at
kubyertos.." paraan ng paghingi ko.

"Po?" ani Dalia.

Sa aking likuran ay ramdam kong lumapit si Nana Josie at tumikhim. "Ikuha mo ng

plato at kutsara't tinidor si miss Anjelous, Dalia. Dalian mo." utos nito sa mariin
na tinig.

Nasa nagtatakang tumalima ang katulong.

"Hindi ka ba nagda-diet ngayon, hija?" untag sa akin ni Nana Josie.

Napatingin ako sa kanya mula sa pagtitig kay Anjeline. "Po?"

Kumunot ang noo niya. Nadepina ang mga guhit sa kanyang noo. Ang buhok malapit sa
noo ay pumuputi na rin.

"Ayaw mo kasing kumakain sa umaga. At parating isang baso ng orange juice lang ang
hinihingi mo."

Lihim akong napasinghap. Isang basong juice na agahan? Nakagat ko ang ibabang labi.
Talagang hindi ako handa para rito.

Napalunok ako at tiningnan siyang muli. "Hindi po kasi ako nakakain kagabi. Pati ng
tanghali kaya.. nagugutom po ako ngayon." Which is true. Wala talaga akong matinong
kain kahapon. Kaya nagrerebelde na ang tiyan ko at ang orange juice ay hindi okay
sa akin.

Panandalian akong tinitigan ni Nana Josie. Pagkatapos ay bumalik na rin sa kusina

at nagpaalam na may gagawin pa.

Nang magsimula akong kumain ay napansin ko ang hindi pagkibo ni Anjeline.

Tinitingnan ko siya at ngingiti kapag napapasulyap ang bata sa akin. Pero agad
lamang siyang yuyuko at lilibangin ang sarili sa pagkain.

This little girl is the cutest kid my eyes laid so far. Ang mahaba niyang buhok ay
naka-ponytail. Ang damit na suot ay pambatang leggins na kulay pink at white
branded T-shirt. Ang pampaa ay pink sandals na may ulo ng cartoon character pang
nakadikit sa ibabaw. But her skin is a little darker than her mother. Nagmana kay
Wax.

Then my heart beat faster than the normal thump. Isang banggit ko pa lang sa
pangalan niya ay naghuhumerantado na ang dibdib ko. Kaya halos matulos ako sa
pwesto ko kapag magkaharap kami. And I have to endure in the future.
Future? Hindi pwede. Hindi panghabang buhay itong pagpapanggap ko. Na hindi ko
masabing pagpapanggap dahil gamit ko pa rin ang tunay kong pangalan. Na napalitan
nang hindi ko nalalaman.

Bumagal ang pagnguya ko at bumuntong hininga. Napalingon sa akin si Anjeline. May

pagtataka sa kanyang mga mata. Ginamit ko na ang pagkakataong iyon para ngitian
siya. "Kain ka lang ng kain," matamis kong sabi sa kanya.

Muli kong nakita ang pagkatigil ni Dalia na naupo ulit sa tabi ng bata. Nawala ang
ngiti ko dahil doon. Umayos ako ng upo at kumain na lamang ng tahimik. Kanina ko pa
nahahalata ang malimit niyang pagtigil.

Ngunit napahinto ako sa pagsubo ng kutsara nang magsalita si Anjeline.

"M-mama.. 'di ka na po mad sa akin..?"

Natigilan ako. First time will always be a shock to me. Tinawag niya akong 'mama'.
Nakaramdam ako ng ilang. Panghihinayang, lungkot at.. saya..? Hindi ko sigurado.
Pero may lungkot dahil akala niyang ako ang ina niya.

Nginitian ko siya ulit at bahagyang humarap sa kanya. I've noticed how lovely her
voice is.

"Bakit naman ako magiging mad sa 'yo?" banayad kong tanong pabalik.

Nahihiya siyang yumuko sandali at muling nag-angat ng tingin sa akin. She's

trembling! Tinutusok ang puso ko sa ganitong itsura ng bata. At kahit sa pananalita
ay may panginginig din. Na para bang sa murang edad ay marunong nang mag-isip at
magsala ng sasabihin. In that age? Oh, no. Naluluha ako kapag nakakakita ng
ganitong bata. So young and innocent. Kaya kong manakit maipagtanggol ko lang siya.

Lumabi siya. Namamasa pa ang mga mata. "B-because I ate too much ice cream. Kaya po
umalis kayo. Kasi bad ako.."

"Sinong nagsabing bad ka, mmm?"

"Si Tita Laiza po. Sabi niya kaya ka umalis kasi bad ako. Hindi mo na po ako
love.." napasigok na ang bata. She's trying to suppress her tears to me.

Napatingin ako kay Dalia nang malakas itong napasinghap. Hindi ko kilala kung
sinong Tita Laiza ang sinasabi niya. Pero ngayon pa lang, nakaramdam na akong inis
sa babaeng iyon. Paano niyang nasasabi iyon sa isang musmos? Kahit na gaano pa
kapilya o pilyo ang isang bata ay hindi niya dapat sinasabihan ng negative traits
nito.

Napakabata niya. Four year old! Wala pa sa tamang pag-iisip na katulad sa mga
matatanda.

Binalik ko ang tingin sa kanya at bumuntong hininga. "Hindi ako mad sa 'yo.." mas
nakakagalit ang mama mo! "at hindi ka rin bad. 'Wag mong isipin 'yon."

Pinikit-pikit ni Anjeline ang mga mata niya. "Yes, mama. Hindi ko na po uulitin,"

I smiled at her and unconsciously caressed her hair. "Tapusin mo na 'yang pagkain
mo." I said.

Hindi ako sigurado kung namalikmata lang ba ako na nakita kong namangha si Dalia.
Dahil sa pangalawang tingin ay bigla itong pumormal.

Pinagkibit balikat ko na lang at nagtuloy sa pagkain. Ngunit isang tikhim ang

muling nagpahinto sa pagsubo ko ng kutsara.

"Morning," lumapit si Wax sa anak at masuyong hinalikan sa tuktok ng buhok nito.

Pero ang mga mata ay sa akin nakatingin. Nanunuri. Nagmamasid. Nagbabanta.

Nanlamig ako ng dumaan siya sa likuran ko. At naupo sa pinakagitna ng hapagkainan.

Ang tagpo sa kwarto ko ang unang rumehistro sa isip ko. Noong galit siyang
nakatitig sa dibdib ko. Bumulusok ang init sa mukha ko at umiling para mawala ang
imahe. At kahit sa ganitong pagkakataon ay nakaramdam ako ng kakaibang init sa
katawan. Init na kahit kailan ay hindi ko pa naramdaman sa buong buhay ko!

Crush lang naman ito.. crush lang!

Hindi ko na siya tiningnan at tahimik na kumain. Dinalhan siya ni Nana Josie ng

plato at kubyertos. Pero batid ko, maging sa kasuluk-sulukan ng katawan ko na nasa
akin ang paningin niya. He's maybe scrutinizing me or slicing me in his head kung
pagbabasehan ang huling nagkausap kami. Galit na galit sa akin.

Iniwas ko ang sariling mapatingin sa gawi niya. Kumain ako ng tahimik. Kasi balisa
ang puso ko. Pero hindi ko maiwasang purihin siya sa isip sa pananamit niya at
porma. Siya pa rin naman ang lalaking una kong nagisnan years ago na nadagdagan ang
kagwapuhan.

He's wearing his government uniform in white color, matching with black slacks and
a very shiny black shoes. Ang buhok ay hindi pinasadahan ng kahit na anong pamada.
Preskong tingnan at napakalinis. Kung hindi ko ibibilang ang maliliit na tubo ng
balbas sa kanyang baba. Dahil imbes na magmukha siyang stressed sa trabaho ay
nakakadagdagan pa iyon sa sex appeal niya.

He's like a rugged mayor. Mukhang mahigpit at sobrang metikolosong alkalde. Ito
kaya ang bentahe niya kaya siyang nanalo? Pero imposible naman. Dapat ay masugid
siya kung nangangampanya. O baka sa trabaho lang siya ganito.. o kapag kasama ang
asawa niya?

Nasa ganoon akong pagtatalakay nang may biglang sumungaw na manipis na boses
palapit sa amin. I raised up my head and was halted when I saw a new face. May
dumating na bisita?

Pero bakit namilog ang mga mata niya nang makita ako?

Obsviously, she knew me. But why so surprised? I gulped.

Napatakip pa siya ng bibig habang may manghang nakatitig sa akin. Hindi naman siya
pinaglaanan ng tanaw ni Wax. She stopped and sit at the chair just acrossed mine.

"Oh my! Tama ba ang nakikita ko? Nag-aagahan ka, Anjelous?" she asked ridiculously.

Dahil hindi ko siya kilala ay huminto ako sa pagkain at bahagya siyang nginitian.
Sino itong babae? Hindi siya pinakita sa akin nina Lawrence!

Gumapang ang init sa buong mukha ko kasabay ang pagtaas ng nerbyos ko.

Napaawang ang labi niya. Nilingon niya si Wax na kumakain at hinawakan pa sa kamay.
"Your wife just smiled at me, Wax. Unbelievable.." she tilted her pretty head and
smirked at me. Nahuli ko ang pagpasada niya ng tingin sa mukha ko pababa sa dibdib.
"Ano naman ang pinaretoke mo this time huh? 'Yang utak mo ba..?" sabay malakas na
tawa. Na siyang pumaibabaw sa loob ng apat na sulok ng dining.

Wala sa sariling napalunok ako. Unconsciously, nilingon ko kaagad si Wax na

binalewala naman ang sinabi ng babaeng iyon. Hindi ba at parang may talim o
panunuya sa tono at salita ng babaeng ito? Bakit hinahayaan niyang marinig iyon ng
asawa niya?

Uminit ang mga pisngi ko. Iniisip na.. sarili ko ang pinapasaringan gayong
pinalitan ko ang tunay niyang asawa. Ngunit sariling pangalan ko naman ang gamit!
Tila umiikot ang isipan ko sa pag-iisip na naman ng lahat.

Humingi ng plato at kubyertos ang babaeng iyon. Parang walang panunuya na

nakipagkwentuhan sa katabi. Tiningnan lang naman niya si Anjeline at binuhos ang
buong atensyon kay Wax.

But I couldn't turn off my eyes at them. From the way she held, caressed and
whispered at him caught my full attention. Hindi ako pinanganak kahapon para hindi
ko mapansin ang ganoong pagdikit-dikit para sa lalaking may asawa na.

Hindi ko siya kilala pero napapakulo niya ang dugo ko. Nawalan ako ng gana at
maagang tinapos ang kinakain. Binaba ko ang mga kubyertos ko. Naramdaman ko ang
pagtingin sa akin ni Wax. Nilingon ko si Anjeline at nginitian. Then I stood up,
"Mauuna na ako." I said with finality bago pa lumabas ang pagngitngit ng puso ko.

"Bye, Anjelous!" maarteng sigaw na paalam sa akin ng babaeng iyon. Na hinaluan ng

tawa.

"Tss.." bulong kong sagot. Ramdam ko ang init sa aking likuran.

Paglabas ko sa sala ay nakasalubong ko roon ang tila nagmamadaling katulong. Si

Ephie. Ang personal na katulong ni Anjelous sa bahay. Malaki ang ngiting binigay
niya sa akin pero sa pagkakataong ito ay hindi ko iyon nagawang gantihan.

"Madam! Nakabalik na po pala kayo!" sinundan niya ako nang lagpasan ko na siya.

Tumango ako. Hindi ko naman alam kung saan ako pupunta. Ang balak ko ay bumalik na
lang sa kwarto ay magkulong doon. Tutal ay hindi naman mahilig ang babaeng
pinalitan ko sa mga aktibibad kapag narito sa Lemery. She hates living here in the
first place. And I hate the woman who was just sitting beside her husband. "Sa
kwarto muna ako, E-ephie." Pag-iiwas ako sa kanya.

"Gusto niyo po ng masahe, Madam? Baka sumasakit na naman ang ulo ninyo.. kasi alam
niyo na.. nandito si Miss Laiza.."

Huminto ako at nilingon siya. "M-madalas ba siya rito.. noong wala.. ako?"
alanganin kong tanong.

"Oho, madam! Halos araw-araw nandito po si Miss Laiza! Kulang na lang yata ay
matulog siya sa kwarto ng asawa niyo!" bulalas niya. Na agad ding napatuptop ng
bibig at peace sign sa akin.

Kumunot ang noo ko at nilingon ang pinanggalingan. Hindi nga ako nagkamali.

***

Pinagpagan ni Ephie ang recliner chair na may cushion sa terace at doon ako
pinapwesto. Sa simoy ng pang-umagang hangin ay nagustuhan ko at na-enjoy ang
tanawin habang minamahe niya ang ulo ko. Pero hindi naman talaga masakit ang ulo ko
kaya pinatigil ko rin siya. She's persistent and very energetic at hinila ang paa
ko para iyon ang imasahe.

And she got wonderful hands. Hindi ko maiwasang masarapan sa masahe niya. Lalo pa
at hindi naman ako nakakaranas ng ganoon sa Isla Verde.

Kasabay ng masahe niya ay ang pagkwento ng mga pangyayari sa bahay noong panahong
umalis ang asawa ni Wax.

"Madalas po rito si Miss Laiza. Kapag hindi naabutan si Mayor, dederetso na po 'yun
sa munisipyo. Tapos pagdating ng gabi ay kasabay na po ng asawa niyo pag-uwi.
Makikipagkwentuhan hanggang sa lumalim ang gabi. Minsan ko na nga po siya naabutang
lumabas ng master's bedroom, madam," tila sumbong niya sa akin.

Pinagmasdan ko siya. Wala naman sa mukha niya ang pagsisinungaling. Ang sabi ni
Lawrence ay loyal daw itong si Ephie kay Anj. At wala akong dapat na pagdudahan
kung sakali man.

Tungkol naman kay Laiza.. nasaksihan ko nga kanina kung paano siya lumingkis kay
Wax. Halatang-halata sa kilos ang pag-aakit. At ni hindi man kabahan dahil kaharap
ang asawa ng lalaking iyon. At si Wax—hinahayaan lang siya!

Malalim akong bumuntong hininga, "Sino ba.. si Laiza..?" I seriously asked.

Natigilan si Ephie at nag-angat ng tingin sa akin. "Ano po, Madam?" may pagtataka
sa kanyang tono.

Tumikhim ako at kunwaring hinilot ang ulo. Iniwas kong mapatingin sa mga mata niya.

"Side effect yata ito ng gamot na tinurok sa akin.." ginamit ko ang kaninang pang-
iinis ni Laiza patungkol sa retoke. At ang sabi naman nina Lawrence ay magsabi
akong nanggaling sa doktor niya.

"Ahh.. nakalimutan niyo na po, madam." Sagot niya na nakuha ang ibig kong sabihin.
"si Miss Laiza po 'yung nakakatandang kapatid ni Miss Leila. Si Miss Leila, iyong
ex-girlfriend ni Mayor Wax bago niya kayo nakilala at pakasalan." Binalik niyang
muli ang atensyon sa pagmamasahe ng paa ko.

Napaawang ang labi ko. May bago na namang pangalan akong nalaman at hindi rin
binigay-alam sa akin. Wax' ex-girlfriend.. marahan akong napapikit. May nobya na
kaya siya noong una kaming nagkitang dalawa? But that simple thought pinched my
chest.

I gulped. "Malapit ba ang a-asawa ko kay Laiza? Para kasing.. sobrang close nilang
dalawa.."

Ephie tilted her head and pouted a little. Napaisip. "Noong sila pa po ni Miss
Leila, hindi ko naman napagkikita rito 'yung ate niya. Hindi rin nakukwento ni Miss
Leila 'yun dati kasi magkapatid lang sila sa ama. Pero nang maghiwalay sila at
nabalitaan ni Mayor Wax na naaksidente ang dating nobya, saka lang sila nakapag-
uusap na dalawa para mapag-usapan si Miss Leila. Pagkatapos no'n, naging madalas na
po ang pagkikita nila."

Kumunot ang noo ko. "Nasa'n na si Leila? Hindi ba siya aware sa closeness ng ate
niya at ni Wax?"
Tumigil sa ginagawa ni Ephie at mangha akong tiningnan. May kuryoso sa kanyang mga
mata. Ngunit sa halip na magtanong ay sagot ang binigay sa akin. "Matagal na pong
patay si Miss Leila, madam. Kasama niyang namatay ang kakambal sa pagsabog ng
sasakyan nila.." nasa boses ang kaunting takot na tila nagkukwento ng thriller
movie.

Ilang beses akong napakurap. Totoong nagulat ako. Hindi ko batid na ganito ang
trahedyang sinapit ng mga kapatid ni Laiza. Nawalan siya ng dalawang kapatid sa
isang iglap. Nakaramdam ako ng simpatya at awa para sa kanya. Iyong kaninang inis
ko ay napalitan ng pag-unawa. Pero hindi niyon pwedeng palitan ng katotohanang
inaakit niya si Wax kahit sa harapan ko.

Naiintindihan kong baka nakikita niya kay Wax ang ilang alaala ng namatay na
kapatid, pero may asawa na siya. May manipis na limitasyon ang awa at pag-ibig. At
kung kung pag-ibig man iyon.. ayokong likhain ng imahe sa utak ko.

Mula sa terace ay nakita ko ang pagsakay ni Laiza sa sasakyan ni Wax. Nakaabrisyete

pa sa huli. Ang bilugang dibdib ay sadyang dinadantay sa braso ng lalaki. May
sinasabi kay Wax na kinangisi naman ito.

Pinagmasdan ko sila hanggang sa makalabas ng gate lulan ang iisang sasakyan. Saan
sila pupunta? Sinasama niya kaya si Laiza sa munisipyo? Tapos ay magkukulong lang
sa opisina nito? Paano siya nakakapagtrabaho? Saan sila umuupo?

Napapikit ako at mabigat na bumuntong hininga. Natigilan din si Ephie at tinanong

ako kung may masakit sa akin. She's so thoughtful. Umiling lang ako.

Ang hirap pala kapag ang puso ang masakit at humahapdi. Hindi makukuha sa gamot-
gamot o masa-masahe lang.

***

Ilang araw pa ang matulin na lumipas ay normal nang naging tanawin ko si Laiza sa
bahay. Kumbaga sa perfect attendance at honor student, qualified siya. Idagdag pa
ang kuntodo sweetness niya sa asawa ko.

Hindi ako kumikibo sa tuwing nagpapang-abot kami. Okay na ako na hindi ginagantihan
ni Wax si Laiza. O baka kapag kaharap lang ako. Hindi ko naman sigurado at baka sa
tago at madilim na parte ng bahay na ito ay naroroon sila.. kaulyawan ang bawat
isa.

Sinubukan kong mapalapit kay Anjeline. Pero sa tuwing katabi ako ay yumuyuko lang
ito at tatahimik na. Dinudurog ang puso ko kapag ganoon. Kaya mas pinag-igihan ko
ang suyuin siya. I hate her mother for treating her like she's some bad daughter.

Ang yaya niya ang nag-aasikaso sa kanya mula paggising, pagkain at hanggang sa
pagtulog. Naiiwan ang bata sa kwarto para maglaro. Si Dalia ay tumutulong din sa
baba sa paglilinis at paglalaba. Ganoong oras ako kumakatok sa kwarto niya para
makipaglaro sa kanya.

She's very shy. And scared. I feel that. At gusto kong basagin ang ganoon sa kanya.
Ubod ng tamis ko siyang nginitian at sumalampak din sa sahig kung saan din siya
naka-indian sit habang nasa harap ang malaking doll house niya. Nilalagyan niya ng
dialogue ang hawak na barbie doll at kinakausap ang isa pang barbie.

Nakangiti akong pinapanood siya. "May pangalan ba ang magandang manikang 'yan?"
marahan kong tanong sa kanya.

She lighten up. Agad na nalusaw ang alangan sa akin nang magtanong ako patungkol
paborito niyang laruan.

She nodded at me, "Yes, Mama. This is.. Monica. She's my favorite doll. But I also
like Vanessa.." turo niya sa tila tan skin na barbie. Iyong Monica ay mapusyaw
naman ang kulay.

Tumango ako. Mukhang mamahalin itong mga manika niya. Noon kasi, iyong mga barbie
doll ko ay madaling mahugot ang ulo at madalas ding nayuyupi ang mukha o dibdib sa
nipis ng materyales na gamit. At ang buhok, nasa harapan lang at mukha pang kalbo
kung gogomahin.

Pero bukod doon ay masaya naman ang childhood ko. Lalo na kasama ko si Chito at
Kuya Charlie.. suddenly, it ached my heart. Where are they now? I miss them so
badly.

Sinukan kong kaligtain muna ang mga naiwan ko sa Isla Verde. Nakipaglaro ako kay
Anjeline at unti-unti ay nasanay ang tainga ko sa pagtawag niya sa akin ng 'Mama'.

Inabot na nga kami ng gabi sa paglalaro pa lang. Hanggang sa maramdam ko ang

pagbilog ng mga mata ni Anjeline habang nakatingin sa malaking salamin sa kwarto
niya. Nakatalikod ako roon.

"Bakit Anjeline?" usisa ko.

Tinuro niya ang salamin. "Mama may blood ka po sa pantalon mo.. are you hurt,
Mama?" kinakabahan niyang sambit.

Kumunot ang noo ko at sinilip ang likuran. Mahina akong napasinghap nang makitang
natagusan ako! Napakamot ako sa leeg. Nilingon ko siya at ngumiti. "It's okay,
baby. Period ko lang 'yan." Sagot ko.

Siya naman ang napakunot ang noo. "Period, Mama? You have mens?"

Pigil akong bumingingis. Ang sosyal talagang bata nito. Tumango ako. "Yes. Dito ka
muna at maglilinis lang ako," paalam ko.

She just nodded at me.

Bumalik ako sa kwarto para maghugas at maglagay ng napkin. Inikot ko sa baywang ang
tuwalya habang hinahanap ang napkin sa cabinet ng banyo. Wala roon.

Lumabas ako at naghanap sa closet.. wala rin.

Kinagat ko ang ibabang labi at alanganing lumabas ng kwarto. Magpapabili na lang

ako kay Ephie sa malapit na tindahan. Malapit na ako sa hagdanan nang umakyat naman
ito na may bitbit na bagong tiklop na punda at kumot.

She was also surprised upon seeing me wearing only a towel wrapped on my waist.
"Madam,"

I sighed, "Pwede ba akong magpabili sa 'yo ng sanitary napkin? Wala kasi sa kwarto
ko.." nahihiya kong sabi sa kanya.

Kumunot ang noo niya. "Wala na po ba, madam? Pero nakita ko kahapon may ilang box
pa po sa cabinet sa banyo," nagtataka niyang sagot.

Kumibot ang mga kilay ko. Naka-box iyon? Pero wala naman akong nakitang napkin
doon. "Wala kasi akong nakita.. baka naubos na.." nagkibit-balikat pa ako.
"E sige po, madam.."

"What's wrong?"

Sabay kaming napalingon ni Ephie nang mula sa kawalan ay nagsalita si Wax.

Kalalabas lang nito sa kwarto niya at nakasuot na ng pambahay. Kanina pa ba siya
roon?

Pinasadahan niya akong tingin. Lumitaw ang guhit-guhit sa kanyang noo sa pagtataka
kung bakit ganoon ang ayos ko.

Napalunok ako at ginimbal ng malakas na tibok ng puso ko. Humahampas sa ginawang

pagpasada niya ng titig sa katawan ko. Nilapitan ako. Mukhang pagod at inaantok na
siya. Pero ang mukha ay malamig pa ring tingnan.

Nag-excuse si Ephie at pumasok sa kwarto ko. Gusto ko na ring umikot at sumunod sa

kanya sa loob. Ngunit ang mga paa ko at napako sa kinatatayuan nito. "Mmm.."
tumikhim ako, "nagpapabili lang ako kay Ephie ng sanitary napkin. Naubusan na pala
ako." kinakabahan kong sagot sa kanya na para bang bibitayin ako sa uri ng titig
niya.

Mas lalo namang nadagdagan ang guhit sa noo niya. Gumalaw din ang panga niya.

"Kailan ka gumamit ng napkin?" malamig niyang tanong.

Napaawang ang labi ko. Nagtataka. "Mula nang.. magdalaga..?" alanganin kong sagot
dito. Ano ba naman klaseng tanong iyon.

Umangat ang mukha niya. Bahagyang ngumisi o tawa ba iyon ay hindi ko sigurado.

Nagbaba na lang ako ng tingin. Lumapit pa siya, mas malapit at tinaas ang mukha ko
gamit ang isang daliri sa ilalim ng baba ko.

"You're not using napkins, Anjelous. You're into tampons when you're on your
period." Mainit niyang bulong sa akin. Ang mabango niyang hininga at tumatama sa
aking mukha na siyang nagdudulot ng kakaibang init sa gitna ng katawan ko. Na para
bang may sinindihan siyang apoy.

And he gave me a nice and slow kiss on my trembled lips.

Ang una kong halik!

Pero agad kong nilayo ang sarili bago pa akong matupok. At isa pa, marahil ay dahil
sa wala akong suot na pang-ibaba maliban sa tuwalya sa baywang ko!

Matalim ko siyang tiningnan upang maitakip sa kabang nararamdaman. Magsasalita sana

ako ng sumungaw sa pinto ng kwarto ko si Ephie.

"Madam maron pa po oh," sabay taas sa dalawang kahong hindi kalakihan at pinakita
sa akin.

Lumapit ako roon at tiningnan iyon. Ang liit ng kahon, paano magkakasya roon ang
napkin. "Ito na 'yon?" ako naman ang nagtaka.

Tumango si Ephie. "Opo, madam. Tayo pa nga ang huling bumili niyan. Binigyan niyo
pa nga po ako.." namula ang mkha niya pagkasabi no'n.

Binaba ko ulit ang tingin sa hawak na kahon. Pumasok ako sa kwarto at binuksan ang
isang kahon. Naguguluhan kong kinuha ang tila gamot sa baradong ilong na babalutan
pa ng plastic. Sinira ko ang plastic at lumitaw ang taling kulay asul na
nakadugtong sa malambot na tela o bulak. Nilapit ko pa iyon sa mukha at
pinakatitigan.

Si Ephie sa gilid ko ay nakatitig na rin sa akin. Maging ng isang pares pang mga
mata.

"Ito ang ginagamit ko? Paano ko 'to ilalagay, ang liit nito.." itatali ba ito sa
panty? At bakit may tali?

"E madam sabi niyo ay pinapasok 'yan sa.. ano po.." bigla siyang nahiya sa
sasabihin nang mapatingin kay Wax.

Naguguluhan ako. At nararamdaman ko na ang pag-agos ng dugo sa binti ko kaya agad

ko iyong binalik sa kahon. "Pabili na lang ng napkin, please.."

"Ephie," tawag ni Wax sa kanya.

"Po, Sir..?"

Lumapit si Ephie sa kanya at kinuha ang perang iniabot ni Wax.

"Buy her new napkins." Utos nito.

"Opo, Sir." Agad na tumalima si Ephie at iniwan kami sa kwarto.

Tumayo mula sa pagkakasandal sa hamba ng pintuan si Wax at tiningnan ako. "Matagal

ka ng gumagamit ng tampon, 'di ba? You told me. That's why your hymen was already
broken when I made love to you the first time."

Sinabi niya iyon ng may seryosong tono. Hindi ko mapigilan ang pamulahan. Made
love.. ang sinasabi niya ay pagtatalik kay Anj. Pero hindi iyon napigilan ang
pamulahan ako.

Nagugulahan pa rin ako. Hindi na ako sumagot pa.

Nang lumabas siya ay agad kong sinarado ng pinto at ni-lock iyon. Napatingin akong
muli sa kahon ng tampons. Nakakasira ng hymen iyan..?

At nang mag-sink in sa isipan ko ang ibig sabihin ay saka ako malakas na

napasinghap. 
Chapter 4
Chapter 4

Anjelous

Napangiti ako nang marinig ang paghagikgik ni Anjeline. Nakaharap kami sa salamin
niya. Dito sa kwarto niya at tinitirintas ko ang buhok bago siya tuluyang
makapaglaro sa labas. Ilang araw na rin magmula nang gawin kong araw-araw ay
iniipitan ko siya. Noong una, ininda ko ang lihim na pagtitig sa akin ng mga
kasambahay. Maging ni Wax. Alam ko naman kung bakit.

Hindi ito gawain ng 'asawa' niya. Pero wala akong magawang iba. Dahil gusto ko rin
ang ginagawa ko ngayon. Mas nag-e-enjoy ako at saglit kong nakakalimutan ang mga
problema at sitwasyon ko ngayon.

Yakap ni Anjeline ang paborito nitong teddy bear na kulay pink habang pinapanood
din ako sa pagtitirintas sa buhok niya. Sinusulyapan ko siya sa salamin at
nginingitian siya. Sa mga nagdaan na araw ay unti-unti kong nalusaw ang manipis na
harang na nasa pagitan namin ng bata. She's naturally sweet and naive. Dahil sa
murang gulang kaya madali kong napakibagayan.

Kinuha ko ang kulay red niyang goma at iniikot sa dulo ng buhok. Pinaharap ko siya
at tiningnan kung maayos ang gawa ko. Sinuklay ko ulit ang nagulo niyang bangs.
Nabigla ako nang bigyan niya ako ng matunog sa halik sa pisngi.

"Thank you, Mama!" matamis niyang ngiti sa akin.

Sandali lamang akong nagulat at sa huli ay napangiti na rin. Hinaplos ko ang

kanyang pisngi. Kung magkakaanak ako ay sana ay kasing bait at bibo ni Anjeline..
lumutang sa isipan ko ang ama niyang si Wax..

Malakas akong napasinghap. Nag-init ang buong mukha ko. Anak at si Wax? Ano ba
'tong ginugunita ko sa isipan ko!

Malalim akong bumuntong hininga at tinabi na ang suklay. Inayos ko na rin ang mga
pang ipit na gamit ni Anjeline at binalik ko sa drawer.

"Mama maghihiwalay na po ba kayo ni Papa?" she asked innocently.

Para akong binuhusan ng yelo at natigil. Nilingon ko siyang may kunot sa aking noo.
Inosente ang kanyang mukha pero.. may bakas ng lungkot sa kanyang mga mata.
"Sinong..--saan mo narinig 'yan?" may pagtataka kong tanong sa bata.

Bahagya siyang natakot sa tunog ng pagtatanong ko. Nanlaki ang mga mata at yumuko
habang nakalabi. Nagsisi ako sa bigla kong pagtatanong sa kanya ng ganoon.

"Anjeline.." mahinahon kong tawag sa pangalan niya.

Sinulyapan niya lang ako at yumuko ulit. "S-sorry po, Mama.." maliit na boses
niyang sambit.

Lumapit ako sa kanya at pinagpantay ang mga mukha namin. I raised her chin. May
pag-uunawa ko siyang nginitian. "May bumanggit ba sa iyo nyan o narinig mo?" tanong
ko ulit.

Hindi nakawala sa mga mata ko ang pagnginig ng labi niya. Tanda na natatakot siya.
Kinakabahan. Tinusok muli ng punyal ang puso ko habang nakatitig sa kanyang mukha.
Tinaas ko ang kamay at magaan kong hinaplos ang kanyang namumulang pisngi.

"N-narinig ko pong nag-uusap sina P-papa at Tita Laiza sa library, Mama.."

natatakot niyang tapat sa akin.

Napatitig ako sa kanya sandali. Nais kong mamangha pero nagawa kong pigilan ang
sarili. Hindi ko maintindihan na para bang nakaramdam pa ako ng paggaan ng dibdib
matapos niyon. Pero hindi ko maisasantabi ang lungkot na nasa mukha ngayon ni
Anjeline.

Bumuntong hininga ako. Agad kong nilagyan ng ngiti ang mukha para mabago ko ang
nararamdaman niya. "Hindi totoo 'yon. Hindi kami maghihiwalay ng Papa mo. Ayokong..
isipin mo pa 'yun ha? Anjeline?"

Agad siyang tumango sa akin. "Opo, Mama!" pinasigla niya ang boses. "Ayoko rin pong
magkahiwalay kayo ni Papa," mahinang boses niyang sabi sa akin.

Nginitian ko siya at tinapik sa kanyang ulo. Umayos ako ng tayo, pinanliitan siya
ng mga mata, "Do you want french fries?" tukso ko sa kanya.
Mas lalong lumaki ang ngiti niya. Namilog ang mga mata sa kasiyahan at kasabikan.
"Opo, Mama!" masigla na niyang sagot sa akin.

Natawa ako at hinila na siya palabas ng kwarto.

Pagpunta sa kusina ay tinungo ko ang fridge nila. Mula roon ay nilabas ko ang isang
bag ng french fries. Pinapunta ko muna sa hardin si Anjeline kasama si Dalia para
mag-bike.

Napapakagat ako sa ibabang labi habang namimili sa kung anong klaseng kawali o wok
ang gagamitin ko sa pagluluto. Ang dami kasi. Sa bahay ay isang kawali lang ang
meron kami.

Aabutin ko na sana iyong pinakamaliit nang biglang may tumikhim sa likuran ko.
Paglingon ko ay naabutan kong naroon si Nana Josie. At deretsong nakatingin sa
akin.

"May kailangan ka, Miss Anjelous?" pormal niyang tanong sa akin. Ang tingin niya ay
para bang napakialaman ko ang mga gamit niya.

Tumikhim ako at tumuwid ng tayo. "Magluluto po ako, Nana.." kahit sa kanya ay hindi
ko maiwasang kabahan. Deretso kung tumingin at istrikta si Nana Josie. Kahit kanino
naman ay ganoon kaya lang ay talagang naiilag ako sa kanya.

But I do like her too. Mahinahon siyang magsalita.

Tumaas ang mga kilay niya. Nilingon ang nilabas kong bag ng french fries. Naglakad
siya at lumapit sa tabi sa lababo. "Inaabot mo ba ang kawali?" sabay lingon doon.

Tumango ako. "O-opo sana," tipid kong sagot.

"Pwede mo namang gamitin ang air-fryer, lalo at french fries lang din ang
lulutuin." Inabot niya ang bag ng french fries at may binuksang appliance. Naglagay
siya roon ng lulutuin at saka pinasok ulit. May pinindot na oras at init ng
kakailangin para maluto iyon.

Napatanga na lamang ako at walang nagawa. Ni hindi ko nga alam na may ganoong
lutuan at hindi na nangangailangan pa ng maraming mantika. Napakamot ako sa
sariling batok at pasimpleng tinabi ang nilabas kong bote ng mantika.

Pagkaluto ay inihanda na rin ni Nana ang meryenda namin ni Anjeline. Isang platong
french fries. Nakahiwalay sa sauce nito. At dalawang baso ng orange juice. Lahat ay
nilagay na sa isang tray.

Nagpasalamat na lamang ako at nagpatiunang dalhin na iyon sa labas. Hinayaan na

niya ako at pinagmasdan hanggang sa makalabas ng kusina.

Nang makita ako ni Anjeline ay huminto ito sa pagpepedal ng bike at kinawayan ako.
Malaki ang ngiti niya, "Mama! Look!" masigla niyang pagmamaniobra ng bike pabalik
sa kinaroroonan ko.

"Careful, baby.." sagot ko habang nilalapag sa pabilog na mesa ang tray. Isa-isa
kong inaalis roon ang laman. Nilapag ko ang tray sa upuan. Nilingon kong muli si
Anjeline.

Habang papalapit sa akin ang bike ay umalpas ang mga mata ko ilang kilometro mula
sa pwesto ko. May isang maliit na bahay ang natanaw ko. Para iyong barn house sa
disenyo. Mataas ang bubong pero alam kong wala iyong second floor. Ang dalawang
malalaking pinto ay halos sakupin na ang pangharap nitong dingding.
Nawala lamang ang tingin ko roon nang tuluyan nang makalapit sa akin si Anjeline.
Agad itong uminom at tila nauhaw sa paglalaro. Tumayo ako at pinunasan ang basa
niyang likod.

"Mmm.. thank you Mama sa masarap na french fries!" humarap siya sa akin at nangusap
ang mga mata, "Tara let's give some for Papa!" suhestyon nito matapos makaisang
kain.

Kumunot ang noo ko. Napasulyap din ako kay Dalia. "Nasaan ba ang Papa mo?" magiliw
kong tanong sa bata. Unti-unti ay naramdaman ko na naman ang pamilyar na malakas na
tibok ng puso ko.

Sariwa pa nga sa isipan ko ang ginawa niyang paghalik sa akin. Hinding-hindi ko na

iyong makakalimutan. Paano ba ay.. iyon ang unang beses na may makahalik sa akin.
Na para kay Wax ay wala lang iyon sa kanya.

Gusto kong mahiya sa sarili pagkatapos no'n. Dahil para akong teenager. Kinilig at
hindi nakatulog ng kinagabihan.

Tinuro ni Anjeline ang barn house na kanina lang ay tinitingnan ko.

"Nando'n po si Papa, Mama. Dalhin natin siya ng snacks, please?" lumabi siya sa
akin. Nangungusap pa ang mga mata.

Paano ba naman ako makakahindi sa cute na batang ito? Imposible. Bukod pa sa

kagustuhan ko ring makita si Wax Miguel. "O-okay.."

Binalik kong muli sa tray ang isang plato ng french fries. Pati ang dalawang baso
ng juice ay sinama ko na rin. For her and her father. Pinabalik ko na lang sa loob
ng bahay si Dalia. Magkasabay naming tinungo ang barn house o bodega.

Hindi naman nakasara ang pinto. May maliit pa lang puwang iyon pagkalapit namin.
Ako na ang nagbukas. Nang malakihan ay agad kong narinig ang tunog ng de makinang
lagari. Mga upos ng kinayod na kahoy ay nililipad sa pintuan.

Nauna nang nakapasok si Anjeline. Nag-alala ako kaya agad na ring sumunod sa kanya.

Nang makapasok ay tumambad sa akin ang maraming patong na mga kahoy. Mga makakapal
at de klaseng kahoy iyon. Mala –palochina at maple wood. Iyong ibang klase ay hindi
ko na alam ang pangalan at 'di ko sigurado. Nakita ko pa ang ilang natapos na
upuan, lamesa at maging cabinet na puro mga gawa sa ganoong uri ng kahoy. Makikinis
na at para bang pwede nang gamitin.

"Papa! Papa!" ilang beses na sigaw ni Anjeline.

May malaking bintana roon na nakabukas kaya hindi ganoong mainit. Ang mga ilaw na
bumbilya ay nakabukas din.

And there he is.. hininto niya ang paglalagari at pinatay ang maingay na makina.
Puno ng pawis ang likod at dibdib.

Napalunok ako. Sinulyapan niya si Anjeline at nag-angat ng tingin sa akin. Bumagal

ang lakad ko katulad ng pagbagal ng lipat niya ng tingin sa anak.

Binaba niya ang hawak na lagari sa sahig. Ang suot na puting sando ay sa bandang
baywang na lamang tuyo. Butil-butil ang pawis sa noo at leeg. May umbok sa dibdib
ay nakabakat din sa damit. Ang kanyang mga bisig ay pinaliligiran na rin ng pawis.
But still, parang mas lalo pa ngang bumagay sa kulay ng balat niya at katawan sa
ganoong itsura.

He's a rugged mayor for me. At ang pagka-dark ng balat at sa ginagawa niya ngayon,
nagmistulan siyang machong karpintero. Ni sa hinagap ay hindi ko iisiping kaya
niyang gumawa ng mga ganito. He's rich. From looks to name. And that somehow
tickled my curiosity.

Kumunot ang noo niya na naglikha ng maraming guhit. Ngunit yumuko at ngumiti rin
para salubungin ng halik sa ulo ang anak. "Hey.." his raspy deep voice made my
heart pound rapidly. Iyong boses niya ay para bang kagigising lang. Iyong boses na
masarap pakinggan pagkagising mo sa umaga.

And with that rough, rugged looks.. napapikit ako at inalis ang umusbong na kilabot
sa tiyan ko.

"We brought you snacks po, Papa! Luto ni Mama for you." Masiglang salita ni
Anjeline na kinabilog ng mga mata ko.

Sinuluyapan ako ni Wax. Bahagyang nakabukas ang mapulang labi. "Really, huh?
Pinagluto ako ng Mama mo..?" there's a strange tone in his raspy good voice.

Huminto ako sa harapan nila. Naghanap ng pwedeng pagbabaan ng tray pero wala akong
makitang malinis na space. Napatingin na lamang ako kay Wax nang kunin niya mula sa
akin ang tray. Siya na ang naglapag sa lamesang ginagamit niya. Katabi ng ilang
nagadgad na kahoy at papel de liha. Inabot ang bimpo at nagpunas ng mga kamay bago
dumakot ng fries at isinubo. Kinuha na rin ang isang baso ng juice at uminom nang
hindi pa natatapos sa pagnguya.

Si Anjeline ay nag-ikot-ikot na ginagawa ng Papa niya. Hindi naman siya nalalayo

kaya hindi na rin ako umalis sa pwesto ko. Not until I felt the stinging stares of
Wax at me.

Napatingin ako sa kanya. From the rim of that glass he's holding, nasa akin din ang
mga mapanuri niyang mata. Maybe he's asking himself kung talaga bang kaya kong
magluto para sa kanya.

Nag-iwas ako ng tingin. Dahil bukod sa baka makaramdam siya ng pagdududa, mas
lalong hindi ko kayang tagalan ang paninitig niya. Para iyong malamig na apoy sa
kaibuturan ko. Nagrarambulan ang paru-paro sa tiyan ko sa tuwing nabibigyan niya
ako ng atensyon. At iyon pang paghalik niya sa akin!

Kung pwede nga lang itago ko ang mukha ngayon din ay nagawa ko. Ang magagawa ko na
lang ay iiwas ang mga mata mula sa kanya.

I tried to look around. Puro kahoy lang naman ang nakikita ko. Ito ba ang hobby
niya?

"You looked tense?" mahina ngunit umabot sa tainga ko. Binaba niya ang baso at
dumakot ulit ng fries sa plato. Nakatingin na siya sa akin habang ngumunguya. Head
tilted a bit. Para niya akong sinusuri ng papailalim.

Nilagay ko ang mga kamay sa likuran. Patalikod kong kinukurot ang daliri dahil sa
labis na kaba. Tumikhim ako at nilingon siyang may malamig na mga mata. "Am I? 'Di
ko pansin.." then I looked away. Trying to intimidate his devouring aura. But I
know that I'm failing too.

Napabalik ako ng tingin sa kanya nang maringgan ko ang pagtawa niya. Tawang may
halong panunuya. And my heart rumbled even more.
"Nasorpresa mo ko sa pagpasok mo rito. At kasama pa ang anak mo. Let me guess.. may
niluluto ka bang ibang agenda, Anjelous? Hihingi ka ba ng pang-shopping o trip
abroad? Mexico? Brazil?" uminom ng juice bago nagsalitang muli, "but I will never
let you leave this time." Matiim niyang pagkakasabi.

Tumapat sa puso ko ang sinabi niya at siyang nagpabilis ng tibok ng puso ko. Ang
huling sinabi ay tila pagbabanta sa akin. At handa itong itali ako ng bakal para
lang hindi makaalis.

Matiim niya akong tinitigan. Napalunok ako at nagtaas ng kaunti ng noo sa kanya.
Matangkad man siya at malaki ang katawan sa akin ay hindi raw dapat ako magpa-
intimidate sa kanya. Dahil nagagawa ng asawa niyang lokohin siya sa loob na ng
ilang taon.

Nag-init ang puso ko. Hindi naman niya deserve ito. Pero tulad ko ay wala ring
magawa. Ilang beses ko mang ulit-ulitin ay ako rin ang sumusuko.

"Dahil kay Anjeline kaya ako napapunta rito, Wax. At w-wala rin akong balak na..
umalis.. o mangibang bansa tulad ng sinasabi mo." matapang kong sagot. Sinulyapan
ko si Anjeline, busy pa ito at nag-e-enjoy sa pagtingin sa mga upuan. "At saka
pwede ba.. 'wag mong iparinig sa bata ang tungkol sa hiwalayan natin. Naaapektuhan
siya." paratang ko.

Nawala ang ngisi sa mukha ni Wax at napatuwid ng tayo. "What do you mean.. oh
dammit! Did she hear.. damn!" mahina man ang pagmumura niya at nabahala pa rin
akong marinig iyon ni Anjeline.

Nilingon ko ulit iyong bata. Nagpasalamat ako at busy pa rin sa pagtingin sa mga
upuan. Iyon din ang ginawa ni Wax.

"Be discreet kapag nandito si Laiza. Kung anu-ano ang sinasabi sa bata." Naramdaman
ko ang pait sa dila at dibdib ko pagkasabi no'n.

Napahilot sa kanyang batok si Wax. And his jaw clenched. Umigting. Napalunok ako.

Nilingon niya ako. Dumaan ang pagkabigo roon pero sandali lamang lumabas. At saka
ako tiningnan nang may pag-uusig. "Yeah. Maybe it's my fault that I let Laiza spoke
about that. Pero kung hindi ka naging pabayang ina at taas-noo mo pang
pinagmamalaki ang pag-alis-alis mo ay hindi rin mapapansin si Laiza ang kalamigan
mo sa akin. You could almost ask me to.. break this damn marriage!" madiin at pigil
na galit ang gustong kumawala mula sa kanyang nangangalit na mga mata.

Napatda ako. His callous words stings in my chest. Alam ko namang hindi para sa
akin iyon. Pero ang bumangon na galit kay Wax ay sapat nang magpanginig ng kalamnan
ko at init sa mukha ko.

Wala kang alam, Anjelous! 'Wag kang magsalita na para bang nakasama mo sila ng
matagal. Silently, I reprimanded myself. "P-pero sana naman.. mag-iingat kayo sa
pag-uusap tungkol dyan. Anjeline is smart enough to notice almost everything. Ikaw
na rin ang nagsabing maging ina ako sa bata, can you please be a discreet father
too? Hindi ko na nga pinapakealaman ang araw-araw ditong pagpunta ni Laiza. Halos
lumambitin na siya sa 'yo at sa harapan ko pa." Kusa nang dumulas sa akin ang
sinabi. Huli na para mabawi ko pa.

Tinitigan ako ni Wax at inilang hakbang. Tumaas yata ang temperatura ko nang
nagmalabis ang paglapit niya sa akin. Napapitlag ako nang bigla niya akong hawakan
sa isang braso. Madiin.
"'Wag kang magmalinis sa harapan ko, Anjelous. Buti nga si Laiza ay nakikita mo ang
ginagawa sa akin. E iyong sa 'yo..?" bulong niya sa akin.

Bahagyang namilog ang mga mata ko. Kilala ba niya si.. Lawrence? Alam ba niya ang
tungkol sa kanya ng 'asawa' niya?

Nagbabaga ang mga titig sa akin ni Wax. Hindi ko malaman kung anong gagawin sa
braso kong baka maputol sa diin ng pagkakahawak sa akin. His eyes were lethal.

Napasinghap ako at takot na umiling. "W-wala akong alam sa sinasabi mo, Wax. N-
nasasaktan a-ako.." kinakabahan kong sagot sa kanya. Sinubukan kong hilahin ang
braso. Hindi naman ako nabigo at pinakawalan din.

"Siguruduhin mo lang na hindi ko kayo makikita, Anjelous. Baka hindi ko mapigil ang
sarili ko at.. mapatay kita." Banta niya.

Lihim akong napasinghap. Hinaplos ko ang aking braso na sandaling hindi yata
nadaluyan ng dugo. But his words and warnings made me shiver.

He's a dangerous man! Sigaw ng isipan ko.

Marahil para sa totoo niyang asawa. Kung nakakapatay ang pukol niya ng titig ngayon
sa akin, napuruhan na ako. Pagkatapos niyang ubusin ang juice sa tray ay nilapitan
niya ang anak at iyon na ang kinausap. Iniwan na akong may pangamba para sa sarili.

***

Ilang araw pa ang lumipas na para kaming hindi magkakilala ni Wax. Nagsisimula na
akong mangilag sa kanya. Pero itong puso ko.. sa tuwing nakikita ko siya kahit sa
malayo ay napapatalon pa. Gusto ko na ngang kalimutan ang paghanga ko sa kanya.

Ganoon lang siya magalit dahil ramdam niyang niloloko siya ng asawa niya—na totoo
naman. At wala ako sa posisyon para sabihin iyon. Nandito ako para sa.. pera.
Aminin ko man o hindi. Tanggapin ko man o hindi. Kailangan ko ng pera para sa
pampagamot ni tatay at paghahanap kay Kuya Charlie.

I felt like my hands are tied and my lips are sealed with the truths inside.

"Maghanda kayo mamaya pag-uwi ko. Sa bahay ni Tita Lian tayo maghahapunan." Sabay
tayo mula sa hapagkainan. No'n lamang niya ako kinausap ulit.

Kumunot ang noo ko. Kilala ko ang pangalan na iyon. Si Lian ay tiyahin niya.
Kapatid ng Mama niya.

"Bakit tayo pupunta?" wala sa sariling tanong sa kanya.

Huminto siya at walang kasing lamig akong nilingon. "Kaarawan niya ngayon. May
kaunting salo-salo sa bahay niya mamayang gabi." Saka ako ulit tinalikuran.

Hindi ko na sinundan pa ng tanong. Ramdam ko kasi ang kawalan niya ng gana para
kausapin ako.

Binagsak ko na lamang ang mga mata sa aking plato at nanahimik.

***

Mag-aalas kuatro ng hapon ay pareho na kaming nakagayak ni Anjeline. Nagsuot ako ng

kulay old-rose na bestida. Ang haba ay hanggang sa taas ng tuhod. Plain at walang
kahit na anong disenyo sa tela. Isa ito sa iilan na matitinong damit ng 'asawa' ni
Wax na kaya kong sikmuraing suotin. Nakalabas lamang ang mga braso. Binagayan ko
iyon ng black high heels. A little make up and deadly red lipstick. The only
character I could wear.

Pagkatapos kong mag-ayos ay sakto namang pinasok ako ni Anjeline sa kwarto at ayaw
magpabihis sa yaya niya. Inakay ko siya at dinala sa kanyang kwarto para bihisan. I
look for a dress. She said yes. Ako na rin ang tuluyang nag-ayos sa bata. Syempre
pati ang pag-aayos sa kanyang buhok.

Sa baba na lang kami maghihintay sa pagdating ni Wax. Tinawagan niya si Nana Josie
para sabihing male-late lang daw siya ng uwi. Palabas pa lang kami ni Anjeline ay
nakasalubong na namin si Ephie.

"Madam may dumating po kayong bisita," imporma niya sa akin.

Kumunot ang noo ko. Ramdam ko ang pagbilis ng tibok ng puso ko. "B-bisita? S-sino
raw..?" kunwaring interisado kong tanong sa kanya. Dahil ang totoo ay bigla akong
kinabahan. May dumating na bisita.. at malaki ang tsansang hindi ko iyon kilala!

Lawrence didn't tell me about her lover's friends or anyone outside the family.

"Yahir daw po, Madam." Simpleng sagot niya sa akin.

Halos kumibot ang labi ko sa pangamba. Yahir? Sino siya sa 'buhay' ng asawa ni Wax?

Nakaalis na ulit si Ephie ay hindi pa rin ako nakakagalaw sa kinatatayuan ko. Ni

ayokong bumaba at harapin ang bisitang iyon. Sinong Yahir? At ang pangalan pa ay
tunog dayuhan.

May ilang naging bisitang dayuhan sa Isla Verde. Ang ilan ay nakakasalamuha rin
namin dahil sa pagtitinda ng kung anu-ano. Pero ang landas ko ngayon ay naiiba.

Marahan kong tinungo ang hagdanan habang hawak sa kamay si Anjeline. At mula sa
puno ng hagdan ay nakita ko na agad ang bisitang tinutukoy ng kasambahay. Hindi pa
man lumalapat ang paa ko sa carpeted na hagdanan ay agad na itong tumingala at
tiningnan ako. Tumayo ito at malaking ngiting naghihintay sa amin sa baba.

Napalunok ako. Habang bumababa ay pinasadahan niya ako ng tingin mula ulo hanggang
paa. His lips parted a little and smiled even wider.

Pagkababa ay tinaas niya ang kamay at nakipag-apir kay Anjeline. "Hey, little
princess, como estas, mi amor?" magiliw nitong tanong in spanish accent. He's a
foreigner.

Nakipag-apir si Anjeline at marahil ay hindi naintindihan ang sinabi kaya ngumiti

na lamang nang may respeto sa lalaking matangkad.

Tinapik ni Yahir sa ibabaw ng ulo si Anjeline, "Go to your nanny for a while,
sweetie," hindi man ay derekta ay tila agad na nitong tinataboy ang bata. But
Anjeline nodded at him and ran to Dalia at the garden.

Then his foreign eyes were all on me. Nakita ko ang pagbabago ng kanyang ngiti sa
akin. Namulsa at nakangiti akong tinitigan.

Tumikhim ako. Pilit na nginitian siya. Nakakaintindi kaya ito ng tagalog?

"Laiza phoned me and she says that you're back. I came here to find out myself
and.. lucky me, I'm seeing you now.. amore." Banayad at may lihim sa tonong iyon na
hindi ko malaman.

Bahagyang akong nakaramdam ng kilabot sa balat. May kaunting lambing sa kanyang

boses.

Nginitian ko siyang pilit at tumango. "Oo nga.. so, how are you, Yahir?" tugon ko.

Kumunot ang noo niya. Medyo makapal na ang pangingitim ng kanyang panga dahil sa
stubble. But that suits him. Nakasuot ito ng puting pantalon na hapit sa
maskuladong mga hita. Ang sky blue na polo shirt ay bahagya ring nagpapakita sa
hubog ng katawang labas-masok sa gym. His body is well built but then I like Wax
body more.

Naalala ko ang namumutiktik niyang pawis sa dibdib at likod habang naglalagari ng

tabla. It didn't match with this latino man but I like the way his body move and
its shape. Para ding mga tabla na nasa barn house, tila kaysarap doong mamahinga at
matulog habang naririnig ko ang malakas din nitong tibok ng puso.

I gulped. Bahagya akong umiling at binura ang mga imahe sa isipan. Nang mag-angat
ako ulit ng tingin kay Yahir ay nakangisi na ito. Marahil ay dahil napatagal ang
titig ko sa kanyang katawan.

Sa pagkapahiya ay tumikhim ulit ako at tinuro ang kusina, "Sorry. Do you like
something to drink, coffee or juice?" sabi ko para mabura ang kaninang pagkapahiya.

Tumaas ang isang kilay niya, "Been waiting for you to ask, amore." May tukso sa
kanyang tinig.

Bumuntong hininga na lang ako at nauna nang tumungo sa kusina. Pagpasok ay nilingon
ko siyang muli para tanungin sa gusto. Pero halos mapatili sa gulat ng sunggaban
niya ako ng yakap at halik-halikan sa aking tainga!

"A cold juice for a hot woman like you, amore. Oh, I missed you so much!" tinulak
niya ako sa tabi ng fridge. Halos ipitin niya ako sa higpit ng yakap sa akin. Ang
mga kilos at pananalita ay puno ng pananabik.

Sa gulat ko at tindi ng kaba ay hindi ako nakaagapay. For the first five seconds ay
hindi ako nakapagsalita. Ni hindi ko pa alam kung saan napunta ang mga kamay ko.
Para akong nakagapos. Pero nang maging sunod-sunod ang mga halik sa tainga ko at
leeg ni Yahir ay saka pa lamang ako nagising sa kung anong nangyari.

This man might be her another lover!

"Oh, I really missed you, mi amor.. you don't have any idea how I longed for you..
I missed your kisses.. your body.. your scent—fuck all of you!" he murmured while
showering me his shallow kisses.

Nanindig ang balahibo ko sa batok. Agad kong tinungkod ang mga kamay sa kanyang
dibdib at tinulak siya palayo sa akin. "W-wait.. please Yahir stop..!" at nang
akmang hahalikan ako sa aking labi ay mabilis ang umiwas pakanan. Bumagsak ang labi
niya sa aking panga. Tila napagod at namahinga.

Dahil doon ay inulit ko ang pagtulak sa kanya. But this man can't be moved! Ayaw
magpatinag at nilalabanan pa ang pagtulak ko sa kanya.

"Y-yahir please.. n-not here.." sambit ko. Halos hindi ako makapaniwala sa lumabas
sa labi ko. Ngayon ko lang nakita ang lalaking ito at pagkatapos ay nagawa kong
magsalita na para bang kilala ko na siya noon pa man.
"Come with me in Mexico, amore.. I came here for you.." nanunukso niyang bulong sa
akin.

Nangilabot ako. Bukod pa sa takot na may makakita sa amin sa ganitong ayos. Umiling
ako, mabilis at walang pag-aalinlangan. "No. Please pakawalan mo na ako.. baka..
baka d-dumating na ang a-asawa ko.."

Bahagyang umangat ang kanyang ulo. Pero para ipatong lamang ang noo sa aking
sintido, "Amore.."

"My wife says let her go or I will strangle your neck to death, Yahir."

Nagmistulan iyong kulog na nagpahiwalay sa akin kay Yahir. Pero tila ako binuhusan
ng nagyeyelong tubig sa ulo nang makita ko si Wax na nakasandal sa bungad papasok
ng kusina. Nakapamulsa. At ang mga mata ay nagbabagang nakatunghay sa amin.

I almost choked at my own breath. Nakita ko si Laiza sa kanyang likuran. Nakangiti

ang mga mata habang pinapanood kami.

Gusto kong manghina. Nangyari nga ang kinatatakutan ko. Ngunit mas natatakot ako sa
kalmadong galit ni Wax.

Nilingon ako ni Yahir. Inabot niya ang kamay ko. Pero agad ko iyong binawi at
muling binalik ang tingin kay Wax. Halos marinig ko na ang pagtatagis ng kanyang
bagang. Na para bang.. gusto na niya akong.. saktan.

"Anjelous mi amor.. don't be afraid at him! I can give you the life you always
wanted that your husband can't afford to. Let's leave this house and come with me
in Mexico, you'll be the queen, mi amor," pakiusap ni Yahir sa akin. At sa harap
nina Wax at Laiza.

Namilog ang mga mata ko. Ang pagguhit ng kaba sa aking dibdib halos ikamatay ko sa
sakit. Hindi ko siya sinagot at takot na nilingon si Wax.. I can hear how my heart
pounding so fast. Lalo na ng gumalaw ang panga niya. Bahagyang tumaas ang kanyang
noo. "Come here, sweetheart."

Napalunok ako. He stared at me murderly. Hindi na ako humihinga.

Tila may sariling buhay ang mga paa ko at dahan-dahan.. marahan.. walang ingay
akong naglakad palapit kay Wax. Narinig ko pa ang mabigat na paghinga ni Yahir sa
aking likuran. Paghinga dahil sa paglulumo.

Umayos ng tayo si Wax at hinintay akong makalapit ng husto sa kanya. Nang tumapat
na ako sa kanyang harapan ay agad niya akong hinapit sa aking baywang. Mahigpit.
Madiin. Then he looked at Yahir with a mocking eyes and breath. "See? My wife will
stay with me, Yahir. There's no way she'll come with you. So, leave." A dangerous
tone came out from him.

Napayuko na lamang ako sa takot na matingnan siya. Bawat salitang lumalabas sa

kanya ay mapanganib.

"Let's go, Yahir!" nilapitan ni Laiza ang lalaki at pilit na hinatak palabas ng
kusina. Dinaanan kami at nagsalita kay Wax, "Hindi ako nagkamali, 'di ba." She
said.

Munti akong napasinghap. Nang mapag-isa kami ni Wax ay hindi nagbago ang hawak niya
sa akin. May ilang segundong wala ni isa sa amin ang nagsalita. Pero ang sunod
niyang ginawa ang hindi ko inaasahan..
Binitiwan niya ako at ang kamay ay nilipat sa aking panga. Nagbabagang mga mata ang
tumagos sa aking kaluluwa habang sinasaktan niya ako sa paghigpit ng hawak sa panga
ko.

"W-wax.." ayokong isiping sasaktan niya ako. Kaya't nilaban ko ang takot at
nagmatapang sa kanyang harap.

"And you have the thick face to invite your lover here in my own house, Anjelous."
Ang isang kamay niya ay nilagay sa leeg ko.

Agad kong hinawakan ang mga kamay niya para pigilin ito. At kahit na ano pang
harang sa takot ay hindi ko na rin kinaya. Bumugso ang agos ng takot ko nang diinan
niya ang kamay sa lalamunan ko at ang isang kamay sa panga ko. Sinubukan kong iiwas
ang mukha pero pabalya niya iyong tinaas muli. Nagulo ang buhok ko at ilang hibla
ang tumakip sa mukha ko. "N-Nasasaktan ako, Wax.." natatakot kong sambit.

Nagtatagis ang bagang niya. Ang galit ay lumalamon sa kanyang mga mata. Ang leeg at
mukha ay bahagyang namumula.

Napaatras ako ng itulak niya ako at pabalyang bumagsak ang likod ko sa makinis na
pader. Ang ulo ko ay halos iumpog niya sa matigas na semento. Malakas akong
napasinghap.

"You're a filthy cheater. A whore mother. A demonic wife. You don't deserve my
name, Anjelous.. I'll kill you.."

Pagkatapos ay diniinan ang sakal sa aking leeg. Nararamdaman ko na ang pagpatid ng

hangin sa akin. My lips parted and a tears rolled out from my eyes.. hindi ko na
alam kung ano pa ang makakapigil sa kanyang saktan ako.. o patayin!

I could choked to death without saying anything. Nanginginig at nanghihina kong

inangat ang mga kamay ko sa kanyang leeg.. pataas sa kanyang mukha.. sa nangangalit
niyang panga.. sinubukan ko siyang hawakan doon o madiin man lang, pero pahaplos at
marahan ko lamang nahawakan ang kanyang mukha. Magaspang dahil sa mga tumutubong
balbas at bigote. But I did it. I caressed his face for the very first time..

I closed my eyes and thought about my own family.. nauupos na ang hangin sa akin..

Hindi ko alam kung dumaan ba si kamatayan kahit sandali. Ngunit nakaramdam ako ng
kaginhawaan nang makahinga ako ng maayos.. lumuwag ang sakal niya sa akin. Kung
nadurog man ang panga ko.. ay bahala na. Namahid iyon at ayokong galawin.

Minulat ko ang mga mata.. a shocked eyes welcome me. Kahit ang mga kamay ay
naroroon pa rin sa panga at leeg ko. Tinitigan niya ako. That hurt, angry eyes
infiltrated me through his soul.

But I wanted to touch him again—

"Wax Miguel!!" isang malakas na tawag kay Nana Josie ang bumasag sa katahimikan
namin.

Nang tingnan ko ulit si Wax—malakas niya akong binalya sa pader—napaigik ako sa

pagtama ng kalamnan ko sa matigas na pader sa ginawa niyang iyon. Ginawa niya iyon
para lang bitawan ako.

Tumakbo sa tabi ko si Nana Josie at hinawakan sa mga balikat. Muling tumulo ang
luha ko sa sobrang sakit na nadama. Sa panga, sa leeg, sa ulo at likod.
"Bakit sinasaktan mo ang asawa mo, Wax?!" pinaghalong galit at gulat ang
pumailanlang sa boses ni Nana. "Ayos ka lang ba—oh susmaryosep—namumula ang pisngi
mo!"

Inangat ko ang mukha at sinundan ng tingin si Wax. Matalim niya akong tiningnan at
saka nilisan ang kusina. My lips trembled. At pagkaalis niya ay tila nabutas na
lobong may tubig ang mga mata ko. Dahil sa pinaghalong takot, kaba at sakit.

Marahan akong inakay ni Nana at pinaupo. "Halika rito at titingnan kita," narinig
kong sabi niya.

Ang nagawa ko na lamang ay itaas ang mga kamay at itakip sa mukha. Doon ko binuhos
ang aking naipong luha. I heard Nana Josie's sighed. 
Chapter 5
Chapter 5

Anjelous

"Uminom ka muna nitong tubig. Para kahit papaano ay kumalma ka, hija," binaba ni
Nana Josie ang isang baso ng tubig sa harapan ko.

Nakayuko lang ako kahit na hinawi ko ang mga kamay sa mukha ko. Nanginginig pa ang
kamay ko ng punasan ang hilam sa mga mata ko at kahit noong abutin ko ang baso.
Ininuman ko iyon dahil alam kong kailangan ko rin para mahimasmasan. Pero kakaunti
lamang ang kaya kong lunukin. Ni hindi ko halos maibuka ng bibig dahil sa bahagyang
pananakit ng panga ko.

But I feel the relief nang dumaan ang kakarampot na tubig sa lalamunan ko. Kahit na
kaunti.

Nakasabog pa rin ang buhok ko sa mukha nang hawiin ito ni Nana Josie. Marahan at
mga kamay ng isang ina ang naramdaman ko nang ayusin niya ang buhok sa aking
likuran. Nahihiya akong nag-angat ng tingin sa kanya, pilit na ngumiti. "S-salamat
po, N-nana.." sambit ko.

Nakita ko ang mangha at pag-uunawa sa kanyang mga mata. Ang nakapalibot na guhit-
guhit doon ay nagpapakita ng awa. O kung hindi man ay pag-iintindi sa hindi
maunawaan.

Bumuntong hininga siya at hinawakan ako kamay, "Hindi kita maintindihan na bata ka.
Ang laki ng pinagbago mo buhat nang bumalik ka rito sa asawa mo. Dati na naman
kayong nag-aaway ni Wax pero.. ni minsan ay hindi kita nakitang umiyak nang
ganito.. pero.. ngayon ko lang din nakitang saktan ka ni Wax Miguel." nalungkot ang
boses niya sa huling sinambit.

Hindi ako sumagot.

"Ito ang unang beses na nakita kong.. nagalit nang ganoon ang asawa mo,"

Nag-angat ako ng noo at nag-ipon ng hangin sa dibdib. "K-kasalan ko naman po,

Nana." Muling uminit ang mukha ko. Ang pag-iiyak ay nagbabanta ulit.

She sighed, "Kahit na. Ilang beses ko nang nakita ang hindi ninyo pagpansin sa
isa't-isa. At pagkatapos ay para kayong bomba na bigla na lang sumabog. Mag-usap
kayong dalawa. Pag-usapan ninyo ang mga problema ninyong mag-asawa. At kung.. may
'di pagkakaintindihan, mas dapat kayong mag-usap ng masinsinan. Resolbahin ninyong
mahinahon." Payo niya.

Nararamdaman ko ang pag-aalala ni Nana Josie. Pero kahit nasa boses ang sensiridad,
malayo iyon sa kaisapan ko. Ang tanging naglalaro sa isipan ko ay ang matinding
takot para kay Wax. Matinding takot na ngayon ko lang naramdaman para isang tao.
Mas natatakot pa ako ngayon kaysa noong kidnapin ako para magpanggap dito.

Tumatak sa isipan ko ang umaapoy na galit sa mga mata ni Wax. Galit na naghudyat
para saktan niya ako at halos iumpog sa sementadong pader. Buong buhay ko, ang
tanging kinatatakutan ko lang ay mawalan ng hanapbuhay para maipangtustos sa pang
araw-araw naming gastos sa Isla. Pero nang dahil sa isang Wax Miguel Salvaterra..
binigyan niya ako ng isa pang paraan para matakot.

Napaigtad ako sa kinauupuan nang bigla akong tawagin ni Anjeline. Mabilis kong
pinunasan ang natitirang luha sa mga mata at pisngi. Inayos ko ang nagulong buhok
at naghanda ng ngiti para sa bata. Tumikhim ako at saka tumayo. Ngunit nawala rin
ang huwad kong ngiti nang makita rin doon si Wax. Hawak sa isang kamay si Anjeline.
Nakapagpalit na rin ng damit.

"Tara na, Mama! Aalis na tayo," excited na tawag sa akin ng anak niya.

Napalunok. Binasa ko ang labi na sa pakiramdam ko ay natuyot sa labis na pag-iyak.

"Aalis na ba kayo agad-agad, Wax? Hindi mo ba.. pagpapahingahin muna ang asawa mo?"
makahulugang tanong ni Nana Josie. She's concerned. Parang hinaplusan ng maligamgam
na tubig ang puso ko.

Walang kahit na anong ekpresyon sa kanyang mukha si Wax. Nababasa ko pa rin ang
salitang 'puyos ng galit' sa kanyang mga mata, marahil ay para na rin sa bata.

"Wala naman siyang ginagawa rito buong maghapon. Para ano pa at kailangan niya ng
pahinga?" niyuko niya ang anak, "Let's go, Anjeline." At saka hinila palabas ang
bata.

Malakas na bumuntong hininga si Nana Josie. Walang nagawa. Sino ba naman ang
gustong makabangga ng isang katulad ni Wax Miguel.

"Kaya mo na ba talaga, Anjelous? Pwede ka namang hindi tumuloy at tatawagan ko si

Lian. Sasabihin ko na lang na may sakit ka,"

Marahan akong bumuntong hininga at nagpapasalamat na ngumiti sa kanya. "Ayos lang

po ako, Nana. Aalis na po kami," paalam ko.

"O siya sige. Humayo na kayo." Hinayaan na niya ako at pinagmasdan na lamang
hanggang sa makalabas ng kusina.

Sinundan ko ang mag-ama. Kasasara pa lamang ni Wax ng pinto sa likurang bahagi ng

Land Cruiser. Nangangamba akong lumapit. Hindi niya ako pinansin at nagdere-deretso
sa pag-ikot sa driver seat. Nakasakay na rin sa sariling sasakyan ang mga bodyguard
niya. Naiwan akong mag-isa sa labas.

Hindi ko maintindihan kung bakit kailangang makaramdam ako ng hapdi sa dibdib

gayong ang galit niya ay hindi naman talaga para sa akin. Napahawak ako sa aking
balikat at marahan iyong minasahe. I feel like I have bruises there and a bit of
massage will help me to cure it even just for a while, nang biglang bumaba ang
salamin ng bintana at salubungin ako ng magkasalubong na kilay ni Wax--natigalan
ako.

"Ano pang ginagawa mo dyan? Sumakay ka na." may diin niyang utos.

Tumango na lamang ako at binuksan ang pinto sa passenger seat.

***

Tumayo ako sa isang tabi nang magkamustahan ang magkaka mag-anak sa sala. Agad na
kinagiliwan ni Lian si Anjeline. Nakangiti maging ang kasama nitong matandang
babae. Hindi lang kami ang naroon at may ilan pa siyang bisita. Iyong iba ay
nadinig kong kapitbahay nila. Nagulat pa nga nang makitang dumating dito ang Mayor
nila.

Mahabang kamustahan at batian. Pati kwentuhan dahil halos paligiran nila si Wax.
No'n lang din nagawang ngumiti at tumawa ni Wax. Buhat nang magalit siya kanina.

"Anjelous.."

Napalingon ako kay Lian nang lapitan niya ako at matamis na nginitian. Kapatid niya
ang Mama ni Wax. She's beautiful. Parang dalaga pa ring tingnan sa kabila ng edad
nito. Nang makita ko siya kanina ay agad kong napansin ang pino niyang pagsasalita
at kilos. She reminds of the famous celebrity-politician, Lucy Torres-Gomez.

"Anjelous bakit nariyan ka lang? Halika at kumain na," aya niya sa akin. Saglit
niya akong pinasadahan ng tingin ngunit sa huli ay nginitian pa rin ako ng matamis.

Hindi na ako magtataka kung susungitan niya rin ako tutal naman hindi maganda ang
imahe ng asawa ng pamangkin niya. Pero nagkamali ako.

Tumikhim ako at mahigpit na hinawakan ang hand bag. "H-happy birthday po.. Tita
Lian," bati ko sa kanya. My jaw hurt a bit. Hindi ko na lamang pinansin.

Bahagya itong nagulat. Tinitigan ako. Napayuko ako at nag-iwas ng tingin nang
magtagal ang titig niya sa akin. Pero mas lumapit pa siya sa akin. Tinitigan ang
pisngi ko. Napalunok ako at biglaang nag-ayos ng buhok.

"Namumula yata ang pisngi mo, hija..?" kuryoso niyang pansin sa mukha ko.

Tumaas ang mga balikat ko. Na-tense ako. Agad akong umiling at pahapyaw na tumawa,
I even caressed my cheek. "W-wala po 'to.. medyo makati nga po kasi.. nakagat ng
insekto," balewala kong sagot.

Agad naman niyang ngumiti. "Siguro nga. Sa susunod ay mag-iingat ka sa kakagat sa

'yo at baka mag-panic 'yang asawa mo," she laughed at her own humor. Hinila niya
ako at dinala sa lamesang punong-puno ng pagkain. "Alam mo kasi halos hindi
nalalayo ang ugali ni Wax sa anak kong si Ridge. Mas seryoso nga lang ang asawa
mo." kwento niya.

Nginitian ko na lang siya bilang sagot at hinila ang upuan sa tabi ni Wax at
Anjeline.

May ilan din sa kanila ang binati ako at kinamusta. I greeted them back. Pero
pagkatapos no'n ay lihim silang magbubulungan. Katulad ng pagbulong ni Tita Cons
kay Tita Lian. But Tita Lian just smiled at me.

Masagana ang hapunan sa bahay na iyon. Masaya rin si Anjeline sa ibang atensyong
natatanggap pero madalas nga lang na bumibitaw sa hawak ng ama at kakandong sa
akin. At si Wax.. ni hindi yata tumatama ang mga mata sa akin. Pagkatapos kumain ay
niyaya na itong bumaba ng bahay para uminom.

Pinaupo ko muna sa sala si Anjeline at tumulong ako sa pagliligpit sa hapagkainan.

Natilihan si Tita Cons nang makita ako na nagsasamsam ng mga plato at kubyertos.
Tahimik kong dinala sa lababo ang mga plato. Binuksan ko na rin ang gripo. Kinuha
ang sponge para hugasan na pero agad akong sinaway ni Tita Lian. "Naku hayaan mo na
'yan, Anjelous. Kami na ang bahala dyan, ano ka ba, bisita kita."

"Okay lang po. Saka, baka mahirapan po kayong hugasan ito. Marami pa naman," turo
ko sa tambak na hugasin. Si Tita Cons ay umiinom ng juice habang nakatingin sa
akin.

Umiling si Tita Lian at hinila ako palabas ng kusina. "Ako na dyan at puntahan mo
na lang ang mag-ama mo. Lalo na si Wax. Ang lakas yata uminom ngayon no'n,"

"Mama!" tawag pa sa akin ni Anjeline.

Tinanguan na ako ni Tita Lian. Nilapitan ko si Anjeline at binuhat. Humilig naman

ito agad sa balikat ko. Tanda na inaantok na siya.

Dumungaw ako sa malaking bintana para tanawin ang mga umiinom sa baba. Sa harap ng
gate sila pumuwesto. Nakalabas doon ang isang parisukat na lamesang plastic. May
hindi ko mabilang na bote ng beer ang nasa ibabaw. Pulutan na ulam galing sa handa
kanina.

Puro mga kalalakihan ang naroroon. Malakas na kwentuhan at tawanan ang naririnig
ko. At sa kanilang gitna ay walang kibong nagsasalin ng beer sa baso si Wax.
Iniisang lagok ang bawat nilalagyan. Sunod-sunod na inom. Ngunit walang pumapansin
sa malakas nitong pag-inom.

He then suddenly looked up at the window. Nagtama ang mga mata namin. Sinulyapan si
Anjeline na buhat ko at nakahilig. At saka ako tinitigan. Kahit sa gitna ng dilim
at mapusyaw na ilaw ay nakikita ko ang pamumula ng mga mata niya na animoy
nanggaling sa pag-iyak. Pero galit pa rin iyon.

Umalis ako sa bintana at bumalik sa sala. Dahan-dahan kong binaba si Anjeline sa

sofa. Mabilis itong nakatulog. Doon na ako nag-stay hanggang sa ilang sandali
lamang ay umakyat na rin si Wax. Nagdere-deretso ito sa kusina. Paglabas ay kasunod
na si Tita Lian.

"Mag-iingat kayo sa pag-uwi. Salamat sa pagpunta, Wax, Anj.." nakangiti niyang

sabi.

Binuhat ni Wax ang anak sa sofa.

"Tutuloy na po kami, Tita. Happy birthday po ulit."

Nilapitan niya ako at niyakap. "Salamat, Anj." Isang banayad na haplos ang
naramdaman ko sa likod bago niya ako bitawan na.

Mahabang paalam pa ang nangyari sa baba habang buhat-buhat ni Wax ang anak sa bisig
nito. Nakawala lang kami nang babain sila nina Tita Cons.

Diniretso ni Wax ang anak sa kwarto nito. Siya na rin ang nagtanggal ng suot nitong
sandals at kinumutan. Umupo pa siya sa gilid ng kama ng bata at tinitigan ang anak.
Walang ingay na akong lumabas ng kwarto.

Pagkapasok ko sa sariling silid ay napaupo na lamang ako sa gilid ng kama. Muli

kong minasahe ang balikat ko. Napapikit ako. Mukhang kakailanganin ko ng masahe ni
Ephie bukas para maibsan ang pananakit ng kalamnan ko.

Tumayo ako at tiningnan ang sarili sa salamin. Hindi na ganoong namumula ang mukha
ko. Pero mayroon pang kaunti sa bandang lalamunan. Tinaas ko ang kamay at hinaplos
ang bahaging iyon. Tinitigan ko ng matagal.

Malalim akong bumuntong hininga nang ang hapdi sa dibdib ay nakiramdam sa akin.
Nasa ganoon akong ayos nang biglang bumukas ang pinto at pumasok si Wax na nakasuot
na ng itim at makapal na roba. Namilog ang mga mata ko nang i-lock niya ang pinto.

"Anong ginagawa mo rito? May kailangan ka ba..?" nagtagpi-tagpi ang nararamdaman

ko. Umibabaw ang mabilis na tibok ng puso ko, ng matinding takot at kaba nang
makita siyang pumasok na lang bigla.

Namumula ang mga mata niya, tainga at mukha! Inilang hakbang ako at marahas na
hinapit sa baywang. Tumama ang katawan ko sa kanya. Nilagay niya ulit ang kamay sa
panga—napaigik ako sa nabuhay at pamilyar na hapdi roon nang ulitin ang madiin na
paghawak.

He tilted his head. Nakadampi na ang labi niya sa tainga ko--and he's drunk!

"Tell me.. paano ka ba halikan ni Yahir? Is it rough? Huh?! Nakakabaliw ba ang

halik niya sa 'yo para balik-balikan mo?" nagtatagis na bagang niyang bulong.

Naging sunod-sunod ang paghinga ko. Hindi makapaniwalang mabubuhay ulit ang galit
niya. O ang alak ba ang naging dahilan para muli iyong magbalik.

Nagawa kong iiwas ang mukha—pero mabilis niya iyong binalik sa dating hawak. Sa mas
mahigpit pang diin. "W-Wax please. Nasasaktan ako..!"

But he looked like a demon when he smirked. Amoy na amoy ko ang alak sa kanyang
hininga. Na mas lalong nagpatindi ng kaba ko.

At malakas akong napasinghap nang marahas niyang dilaan ang ilalim ng tainga ko.
"Ganito ba ang gusto mo, Anjelous?" muli niya akong dinilaan. "Ganito ba, ha?"
tanong niya sa nanggigil na tono.

"W-wax tama na..please.." pakiusap ko. Dahil kahit siya ang nag-iisang lalaking
gusto ko ay ayoko sa pagtrato niya sa aking walang respeto. I feel filthy everytime
he licked my jaw, my ear..

Maingay siyang suminghap. Parang lalaking lango na inaamoy ako sa leeg at buhok. "I
know you like rough sex. You enjoyed everytime I was fucking you. You even told me
to fuck you senselessly, remember? Did Yahir fuck you better than I?" muli niyang
tinaas ang mukha ko at kinagat-kagat ang leeg ko.

Napapikit ako sa maruming salitang binitawan niya at sa kirot ng pagkagat niya sa

balikat ko. Nanubig ang mga mata ko. Nanginig ang labi ko. At upang tumapang ay
malakas ko siyang tinulak. Nabitawan niya ako. Kung nakakamatay ang titig niya ay
bumulagta na ako sa sahig.

Tinuro ko ang pinto, "Lumabas ka! Lumabas ka!" hindi ko napigilang sigaw.

Ngumisi siya. Nilapitan ako at marahas na hinapit ulit sa baywang. "This is my

house. Gagawin ko ang gusto kong gawin lalo na sa malanding babaeng katulad mo!"
nilagay niya ang kamay sa likuran ng damit ko at walang hirap na pinilas!

Napatili ako at hinawakan ang damit sa bandang dibdib. Tumakbo ako sa pinto—ngunit
hinila niya ang buhok ko. Napaatras ako. Binuhat niya ako at binalya sa ibabaw ng
kama. He ride over me and wrecked my dress..

I crossed my arms on my chest. Tears rolled out from my eyes.

Kinuha niya ang mga kamay ko at inipit sa ibabaw ng ulo ko. Then he went down and
roughly kissed my neck and throat.

I feel violated. Ayokong umiyak. But I sobbed unwantedly. "T-tama na, Wax.. Tama
na.." my voice trembled.

Nag-angat siya ng mukha. He drew a mocking face. Hindi ininda ang pag-iyak ko at
pakiusap. "Stop it, Anj? And you're making me horny," he bit my lower lip. As
painful as it can be. Kinagat niya rin ang baba ko, leeg at sa lahat ng maraanan ng
labi.

Ang sunod niyang ginawa ay binaba ang strap ng bra ko. I gasped loudly. Bumaba roon
ang labi niya. Still, kinagat-kagat ang balat ko na tila minamarkahan. Lumalim ng
lumalim hanggang sa marating ang pagitan ng mga dibdib ko. Ang isang kamay ay
ginamit niya at mariing pinisil ang isang umbok nito. And he started the sensual
grinding against myself.

I hated myself for the feeling of being violated and yet the truth that he's Wax
Miguel.. my Miguel.. the violations turn into heat that I have never been felt my
whole life.

I feel like the world stop from spinning when he let me feel his anger arousal.

My lips felt so numb after he freed it from his rough kisses. There's no
gentleness. He licked my breast just like an ice cream. And turn into biting.

"Miguel.." wala sa sariling tawag ko.

"Fuck!!" inis niyang mura at mabilis na umalis sa ibabaw ko.

I stop and stared at him. Namimilog ang mga mata ko. Para bang may bagong alon na
dumating. Sinipa niya ang lamesa. Isang beses niya akong sinulyapan at galit na
galit pa ring lumabas ng kwarto.

Napapikit ako nang padabog niyang sinarado ang pintuan. Nanginig ang nangapal kong
labi. Tumagilid ako at kinuha ang unan. Niyakap ko iyon at ginawang panangga sa
lamig sa halos hubad kong katawan. Pinakawalan ko ang bugso ng luha sa mga mata.

***

Malalakas na sigaw mula sa labas ang nagpagising sa akin. Tumihaya ako at napaungol
nang maramdaman ang sakit sa likod ko. Narinig ko na naman ang sigawan sa labas
kaya napamulat na ako ng mga mata. Bumangon ako at muling pinakinggan ang sigaw..
narinig ko ulit ang galit na boses ng lalaki!

Mabilis akong bumangon at nilapitan ang pinto. Dinikit ko ang tainga. Mas lumilinaw
ang mga boses. Pero hindi pamilyar. Nagagalit pa iyon.

Agad akong naligo at nag-ayos ng sarili. Natigilan lamang ng lumantad sa salamin

ang mga pula-pulang marka mula sa panga, leeg hanggang sa paligid ng dibdib ko.
Hinaplos ko iyon at sandaling tinitigan. Ang nagdaang gabi ay pumailanlan sa isipan
ko.

Ang mga markang ito, kayang gumaling matapos lamang ng ilang araw. Pero ang torture
sa isipan ko at puso, hindi ko alam kung kailan ko malilimutan. This is maybe the
prize of lying. Being the usurper.

Inabot ko ang concealer at pinahid sa pula sa panga ko. Nagpasalamat ako at

mamahalin ang makeup ng asawa ni Wax. Nagsuot ako ng longsleeves at round neck na
pang itaas. Naglugay ako ng buhok para matakpan ang ilang pula pa sa leeg ko.

Paglabas ko ay nawala na ang sigawan sa baba. Wala na ring tao sa sala. Naabutan ko
na lang roon si Ephie na naglilipit ng mga tasa ng kapeng hindi naman nagalaw o
nabawasan.

Nilingon ko ang labas, "May.. tao ba rito kanina, Ephie?"

Natigilan ito at sinulyapan ako. "Opo, Madam. Kaaalis nga lang po ni Senator
Arsenio." Nilapitan niya ako at binulungan, "Nagtalo po sila kanina ng asawa niyo."

Tinitigan ko siya at ang tasa na nasa tray niya. Senator Arsenio Salvaterra. Kung
napaaga pala ang bangon ko ay makikilala ko na rin ang tatay ni Wax.

"Mainit po ang ulo ngayon ni Sir Wax, Madam. Nasa library pa nga po at hindi pa
pumapasok sa munisipyo." Imporma niya sa akin.

Marahan akong tumango. "Si Anjeline pala?"

"Nasa garden po. Binabantayan ni Dalia, Madam. Ihahanda ko lang po breakfast niyo,
sandali lamang po." Umalis ito at tinungo ang kusina. Sinundan ko siya.

Umupo ako sa stool at nagtimpla ng kape. Si Ephie naman ay nilagyan ako ng plato sa
harapan ko.

Napabuntong hininga ako. Ramdam ko na hindi maganda ang araw sa bahay na ito.
Napatingin ako sa bukana ng kusina nang pumasok si Nana Josie. Magkasalubong ang
mga kilay.

"May problema po ba, Nana?" tanong ko.

Humawak ito sa gilid ng counter. Umiling na para bang natalo. "Kay aga-aga at 'yang
asawa mo ay umiinom na."

Napaawang ang labi ko. Napalunok pa ako. "N-naggaling daw po rito ang.. Papa
niya..?" pag-iingat kong tanong.

Tiningnan niya ako at kumunot ang noo. "Ang Daddy niya." bumuntong hininga ito,
"Isa pa 'yong si Arsenio. Kay aga-aga ay agad na binulyawan ang anak. Ni hindi man
lang pinag-almusal at agad na naghahamon ng away ang matandang 'yon." May pagsama
ng loob niyang sabi sa akin.

Tumikhim ako, "Ano po ba ang pinagtalunan ng mag-ama, Nana?"

"Pinagtatalunan nila ang hindi pagtakbo sa susunod na eleksyon ni Wax. At iyon ang
kinagalit ni Arsenio."

Nilingon ko ang pagkaing kabababa ni Ephie. Kinuha ko ang sandok at naglagay sa

sariling plato. Ngunit agad din akong napahinto, "Hindi pa po nakakapag-almusal si
Wax?" lingon ko ulit kay Nana Josie.

Agaran siyang tumango na tila siguradong-sigurado, "Hindi pa nga, Anj. Ang mabuti
pa nga ay puntahan mo muna ang asawa mo at yayain na kumain. Hindi aalis 'yon
hangga't mainit ang ulo. Alam mo namang maraming kinakausap 'yon sa munisipyo,"

"P-po..?" kunwaring hindi ko naintindihan ang sinabi niya. Pero malinaw na malinaw
sa pandinig ko. At ang tibok ng puso ko ay nagkukumahog na naman.
"Hikayatin mo munang kumain ang asawa mo, Anj." Ulit nito.

"E Nana alam niyo namang hindi sila bati ni Sir Wax kaya bakit si Madam ang uutusan
niyo?" singit ni Ephie.

Nilapitan ito ni Nana at kinurot sa tagiliran na kinangiwi niya. "Ikaw, pumunta ka

na roon sa likod at tapusin ang labada mo! Dalian mo!"

"Oo na ho, oo na! Ang sakit ng kurot mo, pinong-pino." Ungot nito habang hinihimas
ang bahaging nasaktan.

Pagkaalis ay muli akong kinausap ni Nana. "Puntahan mo na, Anj."

Saglit akong napatitig sa kanya. Tama si Ephie. At alam naman nilang lahat na
magkahiwalay kami ng kwarto ni Wax. Kaya bakit siya magtitiwala sa akin na
matatawag ko iyon para kumain. Lalo na at nakita niya ang nangyari kahapon.

Ngunit determindo ang tingin niya sa akin. Sa huli ay napatango na lamang ako at
natagpuan ang sariling nilalandas na ang pasilyo patungo sa library.

I gave warning knocks at dahan-dahan na pinihit pabukas ang pinto. Bukas ang
aircon. Si Wax ay nakita kong nakaupo sa swivel chair habang hawak sa isang kamay
ang isang goblet. May laman na alak.

Tumikhim ako nang magtagpo agad ang mga mata namin. "Ang sabi ni Nana Josie ay mag-
almusal ka muna,"

Binaba niya ang baso. Tinitigan ako. "Come in." Halos hindi kumibot ang labi niya
pagkasabi no'n.

Kinakabahang nilingon ko ang labas, "Pinapatawag ka ni Nana—"

"I said, come in." May diin niya ng utos.

Tumambol ang puso ko. Ang boses at mukha niya ay halatang nanggaling sa
pakikipagtalo. At sa takot na mas lumala pa iyon ay sinunod ko siya. Pumasok na ako
at sinarado ang pinto.

Tila nanuot sa butas ng balat ko ang lamig mula sa aircon. Tumayo si Wax at
nilapitan ako. Just enough space para hindi magdikit ang mga balat namin. Pero
sapat para maamoy ko ang kanyang hininga. A manly scent.. mabango sa kabila ng
paghalo ng amoy ng alak. I could even smell him all day.

Tumiim ang mga matang napapagod o inaantok. Para bang hindi nakatulog kagabi. He
tilted his head. Tinaas ang isang kamay at pinasok sa ilalim ng tainga ko—halos
mapaigtad ako sa pagdantay ng palad niya sa balat ko—at pinasok pa sa ilalim ng mga
buhok ko. Humigpit ang hawak niya sa buhok. He pulled me closer. "Wax—" he kissed
me savagely.

Agad akong napahawak sa dibdib niya sa marahas na halik na iyon. Marahan kong
napalo ng kamao sa dibdib niya. Ang labi niya kasing talim at yabang ng kanyang
mukha. Parang haring pinaghaharian ang labi ko't bibig.

The kiss was carnal. Erotic. Like he's eating me. He pulled me even more closer to
himself allowing me to notice him.

Umuungol siya sa tunog na nasasarapan. At ang mga suntok ko'y nauwi sa mahigpit na
kapit sa kwelyo ng damit niya.
Binitawan niya ang labi ko at bumaba ang halik sa panga.. sa leeg at lalamunan.
Nag-angat siya ng mukha at hinaplos ang leeg ko. Minulat ko ang mga mata nang
mahiya ako sa sarili. Tumugon ako!

Tinagilid niya ang mukha ko. Namilog ang mga mata ko nang hawiin niya ang damit sa
malapit sa lalamunan at sinilip ang dibdib kong may pula-pula. Natitigan niya iyon.
Agad kong tinapik ang kamay niya at humakbang palayo sa kanya.

Hindi ako nakapagsalita. Nahihiya ako. Kinagat ko ang ibabang labi. Para akong
sinaniban ng nang-aakit na espiritu! Ang halik niya.. iba iyon sa ginawa niya
kagabi.

That's why I easily gave in.

Inabot niya ang isang kamay sa akin, "Tingnan ko.." turo niya sa dibdib ko.

Muli akong napaatras. Umiling. "A-ayoko." Tanggi ko.

Mabigat siyang bumuntong hininga at lumapit. Tinanggal niya ang mga kamay kong
nakaharang sa dibdib at hinawi pataas ang laylayan ng suot kong pang itaas. Tinaas
hanggang makita ang bra ko at makita ng buo ang maraming pula sa ibabaw nito.

Para akong pinako sa kinatatayuan. Napasinghap ako ng haplusin niya iyon at halik-
halikan. Nakatingin siya sa akin habang dinadampi ang labi sa bawat pula.

Paakyat.. hanggang sa magtama ang mga labi namin at inulit ang halik na mapusok.

He smirked, "Ginagawa rin ba sa 'yo ni Yahir ang gano'n, Anj?"

Namilog ang mga mata ko. Kusang umigkas ang kamay ko at nasampal ko siya. Mabilis
kong binaba ang damit at umatras palayo sa kanya. That's it. Siguro ay sinadya niya
iyon para ipahiya ako.

Minasahe niya ang pisnging sinampal ko. Kinabahan din ako na baka gumanti siya.
Pero tinalikuran niya ako at binalikan ang goblet na ininuman. Inisang lagok ang
lahat ng laman.

"That was the first time you slapped me.. impressing." Tuya niya.

Napailing na lamang ako. Ang palad na ginamit ko sa kanya ay nanginig at tila

nawalan ng lakas.

Humarap siya sa akin at pinunasan ang labi. A mocking eyes were there again. "That
was one of the best kiss we shared together. I almost forgot that you were my wife.
Pero nang makita ko ang mga mata mo.. maybe it was the same eyes when you were with
your lover. You're a slut. I married a slut!" tinawanan niya iyon.

Tinitigan ko siya habang tumatawa. Ang mga mata naman ay nagagalit. Gusto ko siyang
lapitan at haplusin sa mukha pero nasasaktan ako sa mga salitang lumalabas sa bibig
niya.

Napatingin ako sa pinto ng bumukas iyon at niluwa si Laiza. Natigilan nang makita
ako.

"Wax tara na," aya nito.

Nalusaw ang ngiti ni Wax at matalim akong tinitigan, "'Wag kang aalis ng bahay nang
hindi ko nalalaman at hindi ka rin pwedeng magpapasok ng kahit sinong bisita.
Naintindihan mo?" mariin niyang bilin.
Tinitigan ko lang siya. Nanginginig pa rin ang labi ko.

"Wax.." tawag ulit ni Laiza. Nahuli kong inirapan niya ako.

Kinuha ni Wax ang susi sa ibabaw ng mesa. Hindi na ako tiningnan at dumeretso ng
labas. Saglit na naiwan si Laiza at pinasadahan ako ng tingin. Inirapan ako ulit
bago sumunod sa kanya.

Napapikit ako. Matagal. Kasing tagal kung paano ko nakayang tiisin ang pananakit
niya sa akin. Nang biglang marinig ko ang mahihinang katok sa pinto. Si Nana Josie.
Malungkot akong tiningnan.

"Pupunta pa lang maynila ngayon ang asawa mo. Bukas na raw siya uuwi." Sabi niya.

Marahan akong tumango sa kanya. Tila sumikip ang dibdib ko sa pagkatapos. 

Chapter 6
Chapter 6

Laiza

"Wax wait!" hingal ang inabot ko sa patakbong habol sa kanya. Nauna na itong
sumakay sa sasakyan kaya mas nilakihan ko pa ang mga hakbang. Pagsakay ko sa
passenger seat ay agad-agad itong umabante, napahawak ako sa gilid ng upuan sa
bahagyang gulat. Okay, he looks mad. Kaya siguro ang gaspang na naman ang kilos
niya. "Hey, relax. Walang humahabol sa atin, darling." Malambing kong awit sa
kanya. But I could almost shout at his handsome face! Kung hindi ko lang napigilan
ang sarili ko.

Hindi siya sumagot. Ang mga mata ay galit na nakatingin sa harap. Madiin ang hawak
sa manubela. Ang ugat sa mga kamay ay nangangalit din. Naninibago ako. Dati ko na
siyang nakitang nagalit lalo na kapag ang asawa niya ang pinag-uusapan namin. Pero
ang galit niya noon ay hindi pa nakakapatay ng tao. Ibang-iba ang nakikita ko sa
kanya. Dati-rati naman ay sandali lang ito magalit sa hilaw niyang asawa. Iyong
alam kong wala naman na itong pakielam sa babae. Mag-away man sila o hindi.

Inayos ko ang nagulong buhok at upo. Tumikhim ako. "Saan nga pala tayo magche-check
in sa Manila? What about Shangri-la?" halos magkislapan ang mga mata ko
pagkabanggit pa lang ng hotel na iyon. Isang beses lang ako nakakapunta roon at
halos maubos ang laman ng bank account ko. But being with Wax today.. I can do
whatever I want! This sounds like a grand vacation for me. I'm so happy.

Hindi niya ako sinagot ulit. Sa halip ay ginilid ang sasakyan at saka ako bahagyang
nilingon. "Baba." Walang kabuhay-buhay niyang utos sa akin.

Natigilan ako. Napaawang ang labi. Kumunot ang noo ko. "Nagbibiro ka ba?" natawa pa
ako para palabasing natawa nga ako kung ganoon.

Tiningnan niya ako nang masama. Kulang na lang ay umangat ang puwetan ko sa upuan
nang ipukol niya sa akin ang matang iyon. Madilim. "Hindi kita isasama sa maynila.
Ihahatid ko roon ang Tita Lian ko at wala akong balak na isabay ka. Bumaba ka na."
pagtataboy na niya sa akin.

Namilog ang mga mata ako at mas lumaki ang puwang ng labi ko. I released a pissed
sighed. Tiningnan ko pa ang labas. "Are you fucking serious, Wax?! Ibababa mo ko
rito? Mainit na oh! Maawa ka naman sa akin. Masisira ang kutis ko! If this is all
about your wife—let just escape here—I'll help you—" napaigtad ako nang malakas
niyang hampasin ang manubela. Naiinis na at nababagot sa akin!
"Bababa ka ba o hihilahin pa kita paalis dyan?" banta niya sabay sulyap sa
passenger seat.

Hindi ako makapaniwala. Ito ang unang beses na ipagtabuyan niya ako! Okay.
Naiintindihan ko ang paghahatid niya sa Tiyahin niya pero ang sigawan ako at
ipagtabuyan ng harap-harapan??

Matalim ko siyang inirapan at pahablot na kinuha ang bag. Padabog kong binuksan ang
pintuan na kung kakayanin ay baka nabali iyon sa lakas ng pagtulak ko. I was about
to turn to him—inabot niya agad ang pinto at sinarado. Ilang segundo lamang ay
pinasibad na niya ang sasakyan.

I gritted my teeth. "Bastard!!" sigaw ko. Napatingin sa akin ang ilang nagtitinda
sa bangketa. Napatalon ako sa gulat nang biglang may bumisina sa likuran ko. Sa
tindi ng inis ko ay sinigawan ko iyong driver ng tricycle at minura pa.

"Nakaharang ho kayo sa kalsada, miss," sagot niya sa akin.

Inirapan ko siya at kinuha ang cellphone sa bag, "Whatever!" pabalang kong sagot.

***

Mahigit isang oras bago pa dumating ang sundo ko. Pinarada ang kakarag-karag niyang
pick-up sa harapan ko. Habang sumasakay ay ramdam kong sinusundan din ako ng tingin
ng mga tinderong iyon na panay ang pasada ng tingin sa akin. Mga bastos. Pagsakay
ay napahilot ako ng sintido.

"Anong nangyari? Bakit iniwan ka?" tanong na may kasamang pang iinis sa akin ni
Gui.

Tiningnan ko siya at inirapan. "Ewan ko ro'n! Ang linaw-linaw ng usapan namin

kagabi na sasama ako sa kanya pa-maynila! Pagkatapos nitong umaga, naabutan ko
silang mag-asawa sa library. Tumatawa pa ng parang baliw at bigla ring magagalit.
Tapos pinababa na ako ng sasakyan niya! Ang tiyahin daw niya ang isasama niya.
Hayup na 'yon!" gigil na gigil kong kwento. Bukod pa iyong kabwisitan ko sa
paghihintay ng higit isang oras.

Kumunot ang noo niya. Ang buhok na may puti na sa gilid ng tainga ay hindi pa yata
nasusuklayan. "Baka naman.. nagkabalikan na silang dalawa?"

Matalim ko siyang binalingan. "Imposible 'yon! Kahapon lang pinapunta ko si Yahir

sa bahay nila at naabutan namin 'yong dalawa na magkayakap. Hindi na iyon
mapapatawad ni Wax. Sa papel na nga lang nagsasama 'yung dalawa. Wax only need her
for good publicity. Mag eeleksyon na and he's probably running for second term,"

"Gano'n pala e. E anong kinagagalit mo dyan? Wala naman palang problema,"

"Bulag ka ba?! Pinababa niya ako ng sasakyan! Ayaw niya akong isama sa lakad niya,"
naiinis akong bumuntong hininga. "at iba ang pakiramdam ko ngayon.. parang may
nagbago sa kanya.. lalo na 'tong asawa niya! Ang gaga biglang gumanda. Retokadang
gumanda." Hindi ko matanggap na mas mapera sa akin ang Anjelous na iyon at
nagagawang ipaayos ang mukha at katawan sa mahal na doktor nito sa maynila. Naiinis
ako. Dahil taglay niya ang pagiging Salvaterra at asawa ni Wax at humihiga na lang
siya sa kamang punong-puno ng pera.

And it angered me more na parang nagugustuhan na siya ulit ni Wax. Malaki ang
hinala kong nagagandahan iyon sa asawa niya. Hindi ko makalimutan ang ilang beses
niyang panakaw na tinititigan si Anjelous no'n habang nag-aalmusal. Wala ang
atensyon sa akin kundi doon sa retokada niyang asawa.
Everything about her angered me. Saan lang ba siya napulot ni Wax? Malinaw pa sa
isipan ko ang hinaing noon ni Leila matapos makipaghiwalay sa kanyang si Wax.
Naglasing ang kapatid ko at halos magwala sa bahay dahil sa pagkaputol ng relasyon
nilang dalawa.

But her boyfriend didn't tell her if there was a third party involved. Deretsahan
daw sinabi sa kanya ni Wax na break na sila. I knew that time na hindi rin loyal si
Leila sa kanya. There was another man behind their relationship. Behind Wax. But
the break up with the Salvaterra broke her down.

Now I knew why. Wax is every woman's dream. A big man. Rich. Powerful. A rugged
mayor and a businessman. And who knows what's in between his muscled thighs. I am
always intrigued. Katulad kung paano siya ikwento sa akin noon ni Leila sa tuwing
ihahatid siya sa bahay. She was a bad girl. She said she can't even compared Wax to
her other boyfriend. Like, he's a giant. A jumbo. She was always more than
satisfied after having sex with him.

But unfortunately, he broke up with her. Hindi ko alam kung nalaman ba ni Wax ang
kalokohan niya. Ang malinaw lang sa akin ay hindi niya rin minahal si Leila.

And this woman Anjelous came out of nowhere. Pinaluluguran siya noon ni Wax. Sunod
ang luho. Mula sa mamahaling gamit at magandang bahay. I should be the one on that
position! Ang dapat sa babaeng iyon ay maglaho na lang tutal naman ay iniiputan din
sa ulo ang asawa. Pera lang din ang habol niya. Bonus na lang ang kaligayahan sa
piling ni Wax.

"Nakita ko na nga 'yang isang beses e. Maganda naman talaga,"

Binatukan ko siya agad. "Isa ka pa! Peke din ang ilong at dibdib no'n,"

Nagkibit-balikat ito. "Okay lang. Kung nakakapagpaligaya naman e," makahulugan

nitong sabi. Tinaas pa ang isang kamay na tila may hinuhulma sa palad sa ere.

"Siraulo." Sumandal ako sa upuan at tumingin na lamang sa kalsada. "Iba talaga ang
hinala ko sa babaeng 'yon.. ang laki ng pinagbago.. sa makeup kaya? Halos malinis
na ang mukha niya.." pilit kong iniisip kung saan ba talaga ang may nagbago. Hindi
ko mawari. Idagdag pa ang insecurities ko. I can't believe na nagagandahan ako sa
kanya. Magkano kaya ang naungot niya sa asawa para sa operasyon? Doctor pa naman sa
mga artista at mayayaman ang kinukuha no'n.

"She's beautiful even without makeup. At 'yang mayor na 'yan, malamang mas
nagandahan nang makita ang totoong itsura ng asawa niya. Ika nga e, makeup is to
enhance women's face not to cover. Tama ba 'yon..?"

Inirapan ko siya. "Ulul."

Tumawa pa ito ng malakas. "Alam mo naiinggit ka lang e. Kaya dapat ay mas lalo mong
galingan ang pag-aakit dyan sa lover boy mo para marami tayong epektos na maipasok
sa bayan niya. Pinag-iinitan na tayo sa dati nating kuta.."

"Ano ba ang ginagawa ko? Kita mo ngang pinababa ako ng sasakyan. Iba ang hinala
ko.."

He tsked me. "Kayo talagang mga babae. Laging nakadepende sa tamang hinala ninyo.
Pero infairness, 99percent kayong tama. Tulad ng asawa ko. Natunugan niya agad
iyong aten."

"Nagpapahuli ka lang kasi,"

"E bakit 'di na lang natin gamitin 'yang tamang hinala niyo sa lotto nang hindi
tayo nahihirapan ha?"

"Gago! Bilisan mo na nga!" galit ko nang utos sa kanya. Napailing na lang ito at
tatawa-tawang nagmaneho.

***

Anjelous

"This is for you.." tinaas ko ang bagong tapos na bracelet para kay Anjeline.
Kapareho iyon ng suot ko. Mini version ang sa kanya. Gawa sa mga sea shells ang
bracelet. Dahil sa wala rin akong gagawin ay minabuti ko nang ipagpatuloy dito sa
bahay ang paboritong libangan. At matagal-tagal na rin mula nang nakagawa ako nito.
I missed holding beads, strings and designing simple jewelries.

Tuwang-tuwa si Anjeline habang sinusuot ko sa kanya ang bagong gawa kong bracelet
niya. Walang kasing halaga ang tunay na ngiti at saya sa mukha ng bata.

"Thank you po, Mama! I love you!" niyakap pa niya ako at hinalikan sa pisngi.

I laughed and hugged her back. Nang bumitaw ay agad niyang hinaplos at pinagmasdan
ang sinuot ko. Simple lang iyon pero iyong ngiti niya, nakakabusog.

Pinagmasdan ko siya. Sinuklay ko ang nakalugay niyang buhok. Sinuotan ko lang siya
ng headband. And she looks so innocent. Sa ilalim ng isip ay nasasaktan din ako sa
tuwing iniisip ang tunay niyang ina, ang magulang niya. Wala sa sariling
napabuntong ako at tinanaw ang kapapasok na si Nana Josie bitbit ang ilang plastic
bags. Tumayo ako at tinulungan na siya sa pagbubuhat.

Binalak ko sanang sumama sa kanya sa pamimili pero pati siya ay binilinan ni Wax na
huwag akong palabasin. Nagulat man ay pinagkibit-balikat ko pa no'ng una. Dahil
kasama ko naman sa bahay si Anjeline.

"Salamat, hija," nakangiting sabi sa akin ni Nana. Iniisa-isa na ang pagbubulat sa

mga plastic. Nang inilabas niya ang graham crackers ay narinig ko agad ang reaksyon
ni Anjeline sa likuran ko. Tumawa si Nana.

"Can we make graham cake, Nana?" malabing nitong tanong sa matanda. Napangiti ako.

Manghang tumango si Nana. "Aba'y oo naman! Halika rito, puwesto ka nang maturuan
kita,"

Ako na ang nagkusang linisin ang counter. Iniusod ko ang mga plastic bags. Paglapit
ni Anjeline ay binuhat ko siya at inuupo sa stool. Si Nana naman ay nilatagan siya
ng clear tupperwear. Inabot ni Anjeline ang crackers at binuksan, "Mama gawan po
natin si Papa para pag-uwi niya may makain siya," she sweetly said.

Napakamot ako sa ulo. Si Nana naman ay napalingon sa akin. May gustong sabihin pero
nanatiling nakatikom ang bibig.

Napilitan na rin akong ngumiti. Hindi na ako tumango at nilabas na lang ang gatas.

At dahil hindi rin ako marunong nito, nagpaturo kami kay Nana Josie kung paano
gawin ang graham cake. Madali lang pala. Timplado na rin iyong gatas kaya para na
lang kaming naglalaro ni Anjeline habang gumagawa. We made two cakes. Pagkatapos ay
tinabi na namin sa freezer. Malamang ay bukas na iyon makakain. Bukas din naman ang
uwi ni Wax.
Sa buong maghapon ay ginugol ko ang oras sa pakikipaglaro sa bata. Tumatawag din si
Wax pero si Nana ang kinakausap. Isang beses na bumaba ako para kumuha ng maiinom
sa kusina ay nahuli ko pang magkausap iyong dalawa sa cellphone ni Nana.

"Oo, hindi umaalis. At paano makakaalis ang asawa mo kung bantay-sarado ang mga
tauhan mo rito sa bahay?" sabi ni Nana. Agad akong napatigil sa paghakbang papasok.
Ayoko mang makinig ay hindi rin ako umalis sa kinatatayuan ko. Bumilis ang tibok ng
puso ko.

Ilang segundo ang lumipas bago ulit nagsalita ang matanda.

"'Wag ka ngang mag-isip ng gan'yan, Wax Miguel. Si Anjeline lang ang nakakasama at
nakakausap ng asawa mo. Kung may darating man dito ay ako muna ang makakaalam no'n.
Sige na, magkita na lang tayo bukas," pagtatapos nito sa tawag.

Hindi na ako uminom at bumalik na lang sa taas.

Kinagabihan ay hindi ako kaagad nakatulog. Iniisip ko si Wax. He's planning not to
run for the next election. Kung mangyari nga iyon ay baka magustuhan na ng asawa
niya ang sitwasyon dito sa bahay. Hindi ba at ayaw niyang nakikihalubilo sa mga
tao? Paano nga kung pulitika ang dahilan kaya ganoon ang ugali niya? Ibig sabihin
ay babalik na siya rito?

At ako naman ay makakauwi na sa Isla Verde. Babalik na rin ako sa dating buhay ko.
Tahimik at hindi kumplikado.

I heaved out a deep sigh. Pati ako ay hindi mapalagay. Natatakot akong magtagal pa
sa bahay na ito.

***

Maaga akong nagising kinabukasan. Nakagawian ko nang ayusin ang kama at saka ako
maliligo pagkatapos ay pupuntahan ko kwarto niya si Anjeline para ayusan din.

Sinuot ko ang puting roba at sa ilalim nito ay mga panloob ko. Katatapos ko pa lang
maligo. Gano'n na lamang ang gulat ko nang makita si Yahir sa loob mismo ng kwarto
ko. Nakatayo sa tabi ng kama at tila hinihintay lamang ang paglabas ko sa banyo.

Mahigpit akong napahawak sa tali ng roba. Namimilog ang mga mata ko sa gulat. "A-
anong—paano ka nakapasok dito?!" my lips even trembled. Hindi ko ba naisara ang
pintuan? Pero tanda ko pang ni-lock ko iyon kagabi bago matulog.

Ngumiti si Yahir at pinasadahan ako ng tingin. Ramdam ko pa ang pagtulo ng tubig sa

likod at balikat ko dahil sa basang buhok. He took a glance unto it. "You look a
goddess in the morning, mi amor.." banayad niyang sagot. Marahan na humakbang
palapit sa akin.

Naalarma ako. Tiningnan ko ang pinto at napaatras ng isang hakbang. "Please,

lumabas ka muna. Hindi tamang nandito ka sa loob ng kwarto ko. Nasa labas sina Nana
Josie," ang kabang nararamdaman ko ay dala ng takot. Ayokong makita siya nina Nana.
At paano ba ito nakapasok dito? Hindi pa ba nagigising ang mga tauhan ni Wax?

Napapitlag ako nang hawakan niya ang mga balikat ko at bahagyang yumuko upang
magpantay ang mga mata namin. "Te amo, mi amor. Please come with me.. I'll take you
anywhere. I'll give you everything you want. Leave your husband and be with me
amore.." he said.

Mabilis akong umiling at tinabig ang mga kamay niya. But he pulled me again aiming
for a kiss—bago pa dumikit ang labi niya sa akin at agad ko siyang tinulak. Hindi
malakas pero nagawa kong humakbang palayo. Hindi ko gusto ang kanyang itsura. Ang
kanyang hininga ay amoy alak. "Umalis ka na. Lasing ka. Pauwi na ngayon ang asawa
ko, umalis ka na please lang." matapang kong sabi sa kanya.

Umiling ito. Nilapitan ako ulit at pilit na inaabot ang mga kamay ko. "Mi amor
please.. I'm begging you.. please.." pagmamakaawa nito.

"Yahir!" laking gulat ko nang lumuhod ito sa harapan ko at yumakap pa sa baywang

ko. "Yahir ano ba..!" mahigpit ang ikot ng mga braso niya sa baywang ko. Bahagya
akong nasaktan.

Umiiling ito. "I won't let you go! I love you so much, Anjelous! I love you so
much!" pagmamatigas nito.

"Bitawan mo ko!" pilit kong kinakalag ang mga braso niya, pero masyado pa iyong
mahigpit. Nang mapatingin ako bumukas na pinto—"W-wax.." tila sumabog ang puso ko
nang makita siya roon. Akmang papasok at may hawak na malaking bouquet ng mga
rosas.

Alam kong wala akong ginawang kasalanan. Pero ramdam ko ang pagbuhos ng malamig sa
mukha ko nang makita siya habang yakap akong pilit ni Yahir. Nakaluhod pa ito.
Naisip kong sipain na lang palayo sa akin si Yahir, kahit na ano basta bitawan niya
lang ako sa harap ni Wax. But he's drunk and stronger than I am.

Malakas akong napasinghap. His eyes were now not ordinary. Naroon ang gulat nang
unang makita kami pero mabilis iyong naglaho at napalitan ng galit.. muhi.. at
matinding galit pa.

Dala ng sakit sa dibdib ay bumilis ang paghinga ko. Nilalakasan ko ang pagkalas sa
mga braso ni Yahir. Patuloy ito sa pagsumamo sa akin at hindi alintana ang
presensya ni Wax. Then Wax started to walk..

"Bitawan mo ko, Yahir..!" sinubukan kong maging kampante kahit tumatagos ang kabado
kong dibdib. I feel the warnings nang inilang hakbang kami ni Wax—hinatak sa batok
ang lalaki—naisigaw ko ang pangalan si Wax nang malakas nitong binalibag sa sahig
si Yahir! Napatakip ako ng bibig.

Tumama ang katawan ni Yahir sa drawer at bumagsak sa sahig. Tila nawala ng puso ko
sa dibdib nang ihagis ni Wax ang mga rosas sa kung saan at sinugod ng suntok ang
lalaki!

"You fucking asshole!!" kinuwelyuhan si Yahir mula sa pagkakahiga sa sahig at

sunod-sunod na pinagsusuntok sa mukha. "I'm gonna kill you!!"

Nanginig ang aking kalamnan. Ang tanging nagawa ko ay ang isigaw ang pangalan ni
Wax. Pero ramdam ko at kitang-kita ko ang sigaw ng galit nito sa bawat lapat ng
malakas na suntok sa mukha ng dayuhan. Nilapitan ko siya at sinubukang awatin sa
paghila sa braso niya pero malakas niya akong tinabig. Nawalan ako ng balanse at
bumagsak paupo sa lapag. I felt the pain but didn't flinch. His firious were now
red. Then he resume punching Yahir's face.

Natakot at kumalabog ang dibdib sa uri ng tinging pinukol niya sa akin. Nang
pumasok sina Nana Josie at ilan pang katulong sa kwarto dahil sa ingay, nilapitan
ako ni Ephie at tinulungang makatayo. Nagsisigaw ang mga babae. Tumakbo ako sa
walk-in closet. Nanginginig na mga kamay kong ni-lock ang pinto. Mabilis ang
paghinga ko. Ang puso ko ay kumakalampag. Ang nginig ng katawan ko ay dama hanggang
sa labi ko.
Napapailing akong kumuha ng damit sa closet. Wala roon ang isipan ko kundi nasa
matinding takot kay Wax. Halos sumabog ang mga nakatiklop na damit sa pagbubungkal
ko. Ngunit walang tiyak na hinahanap.

Hindi ko na rin alam kung ano ang dapat na suotin. Lumandas ang luha sa pisngi ko.
May nahablot akong cotton shorts at agad na sinuot iyon. May nabungkal akong maroon
spaghetti strap blouse, sinuot ko rin iyon. Hinagod ko ang buhok. Ni hindi ko
magawang magsuklay. Dinig ko ang pagkakagulo sa labas. Lumapit ako sa pinto pero
natatakot akong lumabas at makita ulit si Wax. Natatakot ako sa kanya.

Narinig ko ang ilang boses ng mga lalaki. Nakakagimbal ang matitigas nilang sigaw
kay Yahir. Then I heard Yahir's calling me with endearment. Minura siyang ulit ni
Wax. Tinanong ang tauhan kung paanong nakapasok ang lalaking iyon gayong nagbilin
ito. Sinigawan niya ang mga tauhan damay pati ang mga katulong.

"H-hindi ko rin po a-alam, s-sir.. k-kagigising ko lang po.." nanginginig na boses

ni Ephie. Pati ang iba ay natatakot din ang boses sa pagsagot sa kanya.

Hindi ko na narinig ang pagtanong ulit ni Wax. Naisip kong baka lumabas na sila. I
was catching my breath when I slowly held the doorknob. Ngunit napatalon ako sa
gulat nang bigla niyang hampasin ang labas ng pinto!

"Lumabas ka dyan, Anjelous!!" sigaw niya sa labas. Inulit niya ang paghampas sa
pintuan. He's banging the door. "Lumabas ka!!" galit niyang sigaw.

Napatakip ako sa bibig. Humakbang ako palayo. Natakot ako pati na rin sa pinto.
Umiling ako.

"Anjelous lumabas ka!!" he angrily shouted outside.

"A-ayoko na.." bulong ko sa sarili. Hindi ako sumagot o binuksan man lang ang
pintuan. Sa halip ay hinanap ko sa drawer ang cellphone. My hands were frantically
shaking. Naisabog ko na ang hindi dapat isabog habang hinahanap ang cellphone ng
asawa niya.

At nang mahanap ko ay hirap ko pa iyong binuhay. Tatlong ulit ko pang ginawa ang
password. Hinanap ang numero ni Lawrence at tinawagan.

Napalingon ako sa pinto ng naging sunod-sunod ang pagkalambag ni Wax sa pintuan.

Siniksik ko ang sarili sa closet. Kulang na lang ay ipasok ko pa ang sarili sa loob
no'n upang makapagtago sa kanya. Sa tindi ng galit niya.

Nag-ring ang linya. Pero nakakailang ring na ay hindi naman sinasagot nito. "L-
lawrence please.. a-ayoko na.." napapikit ako. Noong akala kong sinagot na ay
nakaramdam ako ng karampot na pag-asa na naglaho rin nang operator ang sumagot.
Kaya nag-type na lamang ako ng mensahe.

Ako: Help me please. Ayoko na rito. Gusto ko nang umuwi sa amin.

Hindi iisang text ang sinend ko kay Lawrence. Pakiramdam ko ay malalagutan na ako
ng hininga sa kalabog ng puso ko. Kung pwede lang ako umalis na ngayon ay mas
makakahinga ako ng maluwag. Pero alam ko.. hindi iyon posible habang tinitingnan ko
ang pagkalampag ng pintuan.

Naihagis kong mabilis ang cellphone sa closet nang bumukas ang pinto. Nabukas iyon
ni Wax. Ang apoy ng galit sa kanyang mga mata ang nag-utos sa aking sumiksik pa sa
damitan. Muli akong nanginig. Umiling sa kasalanang hindi akin. "W-wax.. m-maawa ka
sa akin.." pagmamakaawa ko. Sa labas ay nakita ko pa roon sina Ephie at bakas sa
mga mata ang takot sa kanya.
Napahikbi na ako nang hilahin niya ang buhok ko palabas ng walk-in closet. Hindi
malaman nina Ephie kung anong gagawin. Torn between helping me and being scared
with him.

Hinawakan ko ang kamay niya. Masakit pati sa anit ko. Nilingon ko sina Ephie, gamit
ang mga mata ay humihingi ako ng tulong. Pero maging sila ay hindi makagalaw man
lang.

"Wax bitawan mo ang asawa mo," boses iyon ni Nana Josie.

Nilingon sila ni Wax, "Leave." Mariin nitong sagot sa matanda.

Tahimik akong humikbi. Trying not to feel the pain and be calmed. "W-wax please..
huminahon ka.." I was trying to calm him. At nababakasakaling magawa ko iyon ulit.

Pero matalim niya akong nilingon. "Shut up!!" he shouted. Napapikit ako sa kulog ng
boses niya.

"'Wag mong sasaktan ang asawa mo, hijo. Magbaba ka muna ng galit mo.." Nana Josie
calming him too.

Ang sunod ko na lang na naramdaman ay ang pagbagsak ko sa sahig. Narinig ko ang

malakas nilang pagsinghap dahil sa gulat. The pain immediately registered in my
head.

But his rage won. Pinagtabuyan niya ang mga kasambahay. Ephie was nearly crying
before he shut off the door and locked it.

"Hindi mo talaga kayang magtinong babae ka.." marahan pero puno ng pagkamuhi sa
akin ang kanyang boses.

Sumabog man ang buhok ko sa mukha ay nakita ko ang dahan-dahan na pagkalas ni Wax
ng suot na sinturon habang nakatitig sa akin. Halos gumapang ako paatras at kumapit
sa kobre kama. The fear inside me was overflowing. The death of me was pretty
close.

Pagkalas sa sinturon ay mabagal niya iyong pinaikot sa kamay. Nagtira ng halos

kalahati at nilapitan ako.

I was not able to breathe properly. Umiling akong marahan at pilit pa ring
kinakalma ang sarili sa papalapit na panganib—but I cried more—at nang tumaas ang
kamay at hinampas sa hita ko ang sinturon ay impit akong napasigaw sa sakit. I bit
my lower lip and closed my eyes. My chest pounding so fast. I almost buried my face
on the edge of bed.

Muli akong impit na himiyaw nang inulit niya ang paghampas sa hita ko ng sinturon.
Ang init ng sakit mula roon ay naiwan sa balat ko. Parang nasusunod sa sakit. Hindi
ko na kaya kung uulitin pa niya.. minulat ko ang mga mata. Hilam ng luha. Hindi ko
na makilala ang sariling nararamdaman habang nakikita ko siyang mabilis na
humihingang nakatunghay sa akin.

I collected my legs. Tinaas ang mga kamay na tila sumusuko sa pulis, "T-tama na..
s-sobrang s-sakit na.. p-parang awa mo na.. t-tama na p-po.. tama n-na.." halos
malunod ako sa paghikbi. Nagsasabay ang hapdi sa hita ko at hapdi sa dibdib ko. I
was catching my breath. And crying endlessly.

Nang gumalaw siya at akala ko ay ihahampas ulit sa akin ang sinturon niya ay
mabilis kong niyakap ang mga binti. Yakap na pumuprotekta sa sariling katawan.
Kumulob ang pag-iyak ko mula sa pagyuko sa mga tuhod ko. A natural shield came out
from my body and was ready for another slashes of pain from his belt, from him.
Pero wala akong naramdaman.

Pag-angat ko ng tingin ay kalalabas pa lamang ni Wax. Agad akong nilapitan nina

Ephie.. puno ng awa ang kanilang mga mukha.

"Madam.." nanghihina niyang tawag sa akin.

Ramdam ko ang sakit sa hita pero nang lapitan niya ako ay napayakap agad ako sa
kanya at umiyak. My heart was screaming and all I could do was to cry. And before I
could even close my eyes, nahagip pa ng paningin ko ang nagkadurog-durog na
bulaklak sa sahig. 
Chapter 7
Chapter 7

Anjelous

"Hija kumain ka na.." maingat at maalalahaning paalala sa akin ni Nana Josie.

Nilingon ko siya. Hindi ko man makita ang awa sa kanyang mukha, hindi na naman niya
iyon kailangan pang itago. Ang mga kasambahay ay pinagmamasdan ako habang hirap pa
akong tumayo para lang umupo sa gilid ng kama. Hindi ako tumitigil sa pag-iyak not
until I got worried na makita ako ni Anjeline sa ganitong anyo. Beaten.. by her
Papa. I might look like a monster. Kaya naman si Ephie na ang nagkusang kunin ang
brush at suklayin ang buhok ko.

Si Nana Josie ay nagpakuha ng pagkain. Wala pa silang alam sa nangyari. Hindi ko

masabi. Pero nang lumatag ang mga binti ko sa kama.. si Nana Josie ang unang
nakapansin sa latay sa hita ko. Tinitigan niya ako. Nagtatanong ang mga mata.
Ngunit marahil ay ayaw ipaalam sa mga kasambahay ang gusto niyang ikumpirma. O ayaw
lang nilang pag-usapan kahit na nakita na ng mga mata.

Humiga lamang ako at banayad na umiling. Namumugto na marahil ang mga mata ko pero
ayaw pa ring tumigil ang kirot sa puso ko. "Mamaya na po, Nana.." halos bulong ko.
Nanginginig pa rin ang boses ko.

Banayad siyang bumuntong hininga. Pinatong ang tray ng pagkain sa night table.
"Iiwan ko rito ang pagkain mo, anak. Wala ka pang kain mula kaninang umaga at
ngayong tanghali. Hindi ko muna pinapasok dito ang anak mo.. nagdahilan na lang
akong may sakit ka. Baka ayaw mo munang magpakita sa kanya," nakakaintidi niyang
paalam sa akin.

Tumagilid ako. Inayos niya ang kumot sa aking baywang. Nagsisimula na ring
maglabasan sina Ephie. Bumalong ang bagong bersyon ng luha sa mga mata ko.
Suminghap ako upang pigilan ang paghikbi. "S-salamat po.." I whispered. Then I
didn't move anymore.

Ilang segundo munang nanatili sa kwarto si Nana Josie. Pinikit ko ang mga mata para
magpanggap na magpapahinga. Nang lumapat ang pinto ay napadilat ako ulit.. at
umiyak. Tila hindi nauubos ang tubig sa mga mata ko. All the failures in my life
succumb me. And I felt like a poor woman. Powerless creature.

Saksi ang kwaro ito.. ang bawat sulok ng kwartong ito sa sakit na dinanas ko. At
saksi sa walang humpay kong paghikbi. Na kahit na akong punas ko gamit ang kumot ay
patuloy pa rin sa pagbagsak. Isang beses ko pang hinimas ang dibdib sa sobrang
sakit nito. It felt like squeezing me.

Hours passed at nananatili lang ako sa kama. Kung minsan ay napapatingin ako sa
pinto sa tuwing naririnig ko ang mga takbo at yabag ni Anjeline. Narinig ko ang
boses niyang tinatawag ako. Na agad na pipigilan ni Dalia para hindi makapasok.

Dahan-dahan akong bumangon. Tinabig ko ang kumot. Hinawakan ko ang parte ng

kaliwang hita na may dalawang namumulang marka. Namumukol na iyon, namamaga na
parang pantal. Tinitigan ko iyon at marahang hinaplos. Nasa isip ko na ang mga
latay na iyon ay magtatagal sa balat ko ng ilang araw. It will get worst. The
discoloration on my skin.

Wala akong kasalanan sa kanya. Hindi ako ang karelasyon ng Yahir na iyon. Bakit
niya ito ginawa sa akin?

Iyon ang mga paksang pumaikot sa isipan ko. Gusto ko nang umuwi sa amin. Hindi
naman ito ang pamilya ko. Agad kong inayos ang sarili. Nilingon ang labas. Ang
dumidilim na langit. At ilang minuto lamang ay tumayo ako.. pero agad din akong
napahawak sa gilid ng kama nang sa biglang pagpwersa sa tuhod ay kamuntik pa akong
matumba.

Nang makakuha ng buwelo ay tinungo ko ang walk-in closet. I changed to denim pants
and a blouse. Sinuot ko rin ang flat shoes niya. Iyong cellphone ay nilagay ko sa
likod na bulsa ng pantalon.

Tinungo ko ang salamin at sinuri ang sarili. I brushed my hair lifelessly. Naglagay
ng kaunting pang kulay sa labi. But I didn't bother to conceal my swollen eyes.

I feel like sneaking out. Madilim na sa labas. Sinigurado kong walang makakakita sa
akin. At hindi pa rin nakakauwi si Wax. Pero para akong pinagbagsakan ng mundo nang
makita ang dalawang tauhan niya sa harap ng gate. Nagmamasid at kung minsan ay
nagkukwentuhan.

Humigop ako ng hangin at muling sinarado ang pinto. Nanghihina ako at nahihilo na.
Siguro dahil sa wala pa akong kain sa buong maghapon. But I wouldn't let this
chance go! Natatakot na ako rito. Ayoko na.

Pumikit ako sandali at pinalakas ang loob. Nang buksan ko ang pinto ay agad na
napunta sa akin ang atensyon ng dalawa. Bahagyang namilog ang mga mata ng makita
ako. Sinubukan kong dumeretso muna sa gate—ngunit pinigilan nila ako, hinarangan sa
daraanan ko.

"Pasensya na po, Ma'am. Saan po ba ang lakad niyo?" magalang pa itong tanong sa
akin.

Napalunok ako. Magkasunod ko pa silang sinulyapan. Kabadong-kabado ang dibdib ko.

"M-may.. bibilhin lang ako sa grocery.." I lied. At bakit iyon ang nasabi ko gayong
alam naman nilang kahit doon ay hindi ako pwedeng pumunta!

Nagkatinginan pa sila.

"Pero ang bilin po ni Mayor Wax ay 'wag kayong palabasin ng bahay, Ma'am. Mag-utos
na lang po kayo sa katulong,"

Kumuyom ang mga kamao ko. Tinapangan ang sarili. Matalim ko silang tiningnan bilang
reaksyon. "Inuutusan mo ba ako sa dapat kong gawin?"

They both got shocked at my comeback. Napaawang ang labi. Napayuko at napakamot pa
sa buhok.

"Pasensya na po, Ma'am Anjelous. Sumusunod lang po kami sa bilin ng asawa niyo,"
hinging paumangin niya.
Lihim akong napasinghap. Ayoko mang gawin.. ay kailagan. "Kayo na ang nagsabi,
asawa ko siya. At bilang asawa niya ay may karapatan din akong utusan kayo. Buksan
niyo ang gate at lalabas ako." may diin kong utos sa dalawa.

"Pero ma'am.. mapapagalitan po kami. Baka matanggal pa sa trabaho.. pumasok na po

kayo sa loob," pakiusap na nito. Nagbaba ng tono.

Nagtaas ako ng noo. "Buksan niyo ang gate." Muli kong utos.

Muling napakamot sa ulo ang isang lalaki. Iyong naman isa ay tiningnan ang kasama.
Nasa mga mukha na ang pagsuko. At kung uulitin nila ang pagiging matapat kay Wax..
hindi na rin ako makakalabas pa.

Nang hindi sila gumalaw ay tinungo ko na ang gate at kusa nang binuksan iyon. They
called me but I didn't listen. Pagkalabas ay isang beses ko pa silang nilingon.
Dahil narinig ko ang pagtawag no'ng sa kasamahan na tawagan si Wax para ipaalam ang
paglabas ko. Iyon ang naging hudyat para mapatakbo ako palayo sa takot.

Hindi ko alam kung saan ako unang pupunta. Malayo pa ang ibabyahe ko papunta ng
Ilijan para makasakay sa bangka pabalik ng Isla Verde.

Wala sa sariling pumara ako ng jeep. Palagi akong napapalingon sa likuran sa takot
na baka nariyan na si Wax at ang mga tauhan niya. Pumara ako at natagpuan ang
sariling kumakatok na sa pinto ng bahay ni Tita Lian.

***

"Dito ka na muna matulog, Anj. Kwarto ito ni Ridge.. kaya pasensya na kung pang
lalaki ang ayos ng silid," nakangiting sabi sa akin ni Tita Lian. Binuhay niya ang
ilaw ng kwarto at nilapitan ang makitid na kama para pagpapagan pa.

Nahiya naman ako. "Wala pong problema sa akin, Tita. Ayos lang po. Maraming salamat
po sa pagpapatuloy sa'kin.." hindi ko alam kung bakit dito ako pumunta. Nakakuha
naman ako ng pera at kaya ko naman sigurong magpalipas ng gabi sa maliit na hotel.
Pero mas kinakabahan ako roon kaya nagpunta na lamang ako sa kanya.

Nilapitan ako ni Tita Lian. Nakangiti man ay naroon ang kaunting pagdududa.
Tinitigan pa niya ako sa mga mata. Hindi ko rin maitatago ang pamumugto niyon.

"Nakakain ka na ba? May niluto akong tinolang manok dyan, iinitin ko lang para
makapaghapunan ka muna,"

Kinagat ko ang ibabang labi. Naiiyak na naman ako. Dahil ba ito sa banayad niyang
pagsasalita? Ewan ko. Sa sobrang gaan ng loob ko sa kanya ay parang gusto ko na
ring magsabi ng totoo. "Salamat po.." tanging nasabi ko.

Umupo ako sa gilid ng kama nang makalabas si Tita Lian. Ramdam ko na ang init sa
buong mukha ko. Tila nanunuyot pa ang lalamunan ko. Ngunit napapitlag ako sa gulat
nang maramdamam ang pag-vibrate ng cellphone sa bulsa ng pantalon ko. Agad ko iyong
dinukot, halos mapaangat ako sa kinauupuan nang makita ang pangalan ni Lawrence sa
screen.

Nanginginig ang kamay ko nang sagutin ko ang tawag niya, "Hello, Lawrence..!"

"What do you mean you're asking for a help? At bakit gusto mo nang umuwi?! Hindi ba
at may usapan na tayo?"

Hindi si Lawrence ang tumatawag. Kinabahan akong muli nang marinig ang boses na
iyon.

Tumikhim ako, "A-ayoko na. Gusto ko nang umuwi sa amin.." suminghap ako para
pigilan ang pagbulusok ng hikbi ko.

"Are you insane?! Anong problema mo sa dyan? Nagbubuhay reyna ka naman, 'di ba!
Madali 'yang trabaho mo kaysa sa pinapagawa mo kay Lawrence, dammit!" naiirita
nitong sagot.

Umiling ako. "H-hindi ko na kaya.. may dumating na lalaki sa bahay at gusto kang
kunin.. Yahir ang pangalan niya.. dahil do'n kaya galit na galit ngayon sa'kin si
Wax.." hindi ko na napigilan, tuluyan na akong napaiyak sa hirap na sinapit at sama
ng loob. Idagdag ang sama ng pakiramdam ko.

"What?! Shit! I forgot about him! Anong ginawa mo??"

"Wala! Anong gagawin ko, hindi ko naman kilala ang lalaking 'yon. Halos mapatay na
siya kanina ni W-wax.." pinunasan ko ang luha sa pisngi. "uuwi na ako sa amin.
Ayoko na."

"No!! Hindi ka pwedeng basta na lang na umalis dyan! Wala kami sa Pilipinas at
malaki na rin ang nagagastos namin sa 'yo! Kaya hindi ako papayag na gano'n-gano'n
na lang lahat. Maiiwan ka dyan hangga't hindi pa kami nakakabalik."

"Nakatakas na ako—"

"What?!--damn you!!" gigil niyang sigaw sa akin.

Hindi ako nakasagot dahil tila nawala siya sa linya. Ilang segundo lamang ay
narinig ko ang isang boses ng lalaki. Si Lauwrence. Na mas mahinahon kaysa babaeng
iyon.

"Hello, Anjelous..?" buntong hininga nito.

"Ayoko na talaga, Lawrence. N-nasasaktan na ko.. hindi ko na kakayanin.. pauwiin

niyo na ako, pakiusap.." my voice trembled.

He sighed. "I understand. Pero hindi ko pa maibabalik si Anj dyan. I'm sorry.. but
don't worry, mamadaliin ko ang pag-uwi ng Pilipinas. Makakauwi ka na rin sa inyo."

Hindi ako nakasagot.

"Bumalik ka na muna kina Wax. I need more time with her alone, Anj.. please?" he
cleared his throat. "but I have an update for you.. nasa mabuting kalagayan na
ngayon ang tatay mo,"

No'n lamang ako nakapag-angat ng mukha. "Kamusta na siya?" I excitedly asked.

"He's fine. Pina-check up ko siya. I made sure na may kumpleto siyang gamot at agad
na makakatawag sa doctor in case of emergency. So, don't worry. At iyong sa Kuya
Charlie mo.. I received a report na may nakitang mga bagong salta sa romblon.
Nakita lang daw na inanod sa dalampasigan. Hindi pa kumpirmado pero malaki ang pag-
asa nating ang kapatid mo ang nakita roon. Kasama ang isa pang hindi kilalang
babae,"

"Romblon? Napadpad ang kuya ko roon?"

"There's a posibility. Hindi ba at bangka na lang ang nakita niyo noon? I'm
reaching out to my investigator to confirm that report. Malamang ay naroon na sila
para hanapin ang kuya Charlie mo, Anj. Kaya makakaasa kang may ginagawa kaming
bayad para sa pagpapanggap mo. But I'm asking for more time too. Ibabalik din kita
sa inyo, pangako 'yan." He firmly said.

Napapikit ako. Walang laban na tumango. Ang pag-asang iyon ang nagpabuo sa akin
muli. Ang malamang maayos ang tatay at ang sa pagkakahanap sa kuya Charlie ko.

Binaba ko ang cellphone at tuloy-tuloy akong napahiga. Nagpaparamdam na ang ginaw

sa katawan ko kaya hinatak ko ang kumot at binalot sa sarili.

Bumukas ang pinto at tinawag ako ni Tita Lian. Binuksan ko ang mga mata.. inaantok
na ako.

"Bakit nanginginig ka, Anj..?" nilapat niya ang palad sa noo ko, "inaapoy ka ng
lagnat!" sorpresa nitong sambit. Hindi ko na alam kung ano pang sunod na nangyari.

Malibang hindi nakalagpas sa pandinig ko ang tinanong niya sa akin.

"Gusto mo bang tawagan ko ang asawa mo?"

Umiling ako. Pinainom niya ako ng gamot at pinahigop ng mainit na sabaw. "'Wag
po.." minamalat ko nang boses.

Pinagmasdan niya ako. But didn't insist. Pinagpalit ako ng damit. Dinala niya sa
akin ang isang malinis na T-shirt at garter shorts. But I flinched—nang subukan
kong hubarin ang pantalon ko. Dinaluhan ako ni Tita Lian— "Bakit may pasa ka?!"
bulalas niya.

Natigilan ako. Tila bumaba ang lagnat ko nang maalala ang mga latay sa hita ko.

"Saan mo nakuha 'yan, hija?" nag-aalala niyang tanong muli.

Napaawang ang labi ko. Lumabas siya ng kwarto. Pinagpatuloy ko ang paghubad at
pagsuot na shorts. Pagbalik niya ay may dala na itong ice bag at pinatong sa ibabaw
ng mga pasa sa hita ko.

"Naaksidente ka ba kanina? Alam ba 'to ng asawa mo?" napuno ng pag-aalala ang

maganda niyang mukha. Siguro nga ay kay panget ng hita ko kaya ganoon na lamang ang
reakyon niya.

Bumuntong hininga ako nang makahigang muli. I managed to give her a quick lopsided
smile. "Okay lang po ako, Tita.. gusto ko lang po sanang.. mapag-isa.." learning
that Wax might go here, I might have a panic attack.

Mabigat itong bumuntong hininga at napamaywang. "Dalhin na kaya kita sa ospital,

baka kung napano ka na.."

Bahagyang namilog ang mga mata ko.

"Dadalhin na kita! Tatawagan ko na si Wax sa ayaw at sa gusto mo, Anj." May diin
nitong dagdag.

"Tita 'wag po.. dito na lang po ako. Baka.. may makakilala sa akin at
mapagchismisan si Wax," ayoko ring umabot pa sa ospital. Hindi ko gusto ang
makarating doon.

Kumunot ang noo niya. "At bakit naman mapagchichismisan ang asawa mo gayong may
sakit at pasa—oh no.. si Wax ba ang.."
Umiling agad ako. "H-hindi po." Sa kaba ay umiwas ako ng tingin sa kanya, "nahulog
po ako sa hagdanan kaya.. nagkapasa po ako." I lied.

"Nahulog ka? Susmiyo! Hindi kaya nabalian ka ng buto at nilalagnat ka ngayon?

Sandali at tatawagan ko si Boyet para ipagmaneho tayo sa ospital," nagmadali na
itong lumabas. Hindi pinansin ang pagtawag ko.

Inalalayan ako ni Mang Boyet na makasakay ng sasakyan. Kasama si Tita Lian ay

dinala nila ako sa pinakamalapit na ospital.

Nang tanungin ako ng doctor kung saan ko nakuha ang mga pasa ay inulit ko lamang
ang sinagot ko kay Tita Lian. They did some random tests para mas masuri raw ako
bago pauwiin.

Hindi rin nagtagal ay dumating na humahangos pa sina Nana Josie at Ephie. Tila
nakahinga ng maluwag si Nana nang makita ako pero mangiyak-ngiyak din dahil sa
itsura ko.

"Nasaan si Wax, Nana Josie?" tanong ni Tita Lian.

"Ah.. hindi pa nakakauwi sa bahay, Lian. Pero nagbilin na ako sa mga tauhan na
pumunta kami rito," then she looked at me. Hinaplos ang ulo ko. Mainit niya akong
nginitian. "Nag-alala kami sa 'yo, hija.."

"Nahulog daw sa hagdanan si Anjelous, Nana. Sa tingin ko ay hindi maganda ang

pagkabagsak niya kaya nilalagnat siya,"

Alanganing tumango lamang si Nana. Si Ephie ay tahimik na nakatingin. Nang umalis

sandali si Tita Lian para pumunta sa nursing station ay nilapitan nila ako para
kausapin sa mahinang boses.

"Hindi ko sinabi sa asawa mo na rito kami pupunta. Hindi pa alam ng mag-ama mo na

umalis ka," paalam sa akin ni Nana.

Hindi man sinasadya.. ay mabilis bumalong ang luha sa mga mata ko. Para bang
napakababaw ngayon ng damdamin ko. "N-natatakot po ako kay Wax.." pag-amin ko.

"Madam ano po bang ginawa sa 'yo ni Sir..?" usisa ni Ephie. Siniko ito ni Nana para
patahimikin. Hindi ko rin naman siya sinagot.

"Sana ay nagsabi ka sa akin na gusto mo munang pumunta kina Lian. Maiintindihan ko,
hija,"

Pinunasan ko ang kumawalang luha, "Gusto ko po sanang kina Tita Lian muna ako
tumuloy ngayong gabi, Nana. Kahit ilang araw lang po."

She sighed worriedly. "Kung iyan ang pasya mo. Ako nang bahalang magpaliwanag sa
mag-ama mo, Anj." Nakakaintindi niyang sagot sa akin. Alam kong mahirap din para
kay Nana ang ginawa ko.

At pagkatapos ng binalita sa akin ni Lawrence.. napurnada na rin ang pag-alis ko.

Ang tanging gusto ko muna ay makahinga malayo sa presensya ni Wax. Kung para rin
lang sa pamilya ko ay handa akong magpatuloy muli. Kahit masakit. Para sa pag-uwi
ko ay kasama ko na sina tatay at kuya Charlie.

Ilang oras ang nilagi ko sa ospital. Nang makitang walang anumang malalang pinsala
sa akin ay ni-release din ako at pinagpahinga na lamang sa bahay. Ngunit kina Tita
Lian ko piniling umuwi. Nagbilin na lamang si Tita na agad na sabihan si Wax. Nana
Josie nodded.
Hindi ko alam kung ano ang iniisip ni Tita. May kaba akong hindi niya binibili ang
mga dahilan ko pero alam ko ring baka hindi siya maniwala. Ayoko nang palakihin pa
ang lahat.

***

"Wake up, Mama.. mama.."

Mumunting labi at malambing na tawag ang nagpagising sa akin kinabukasan. Mas

magaan na ang pakiramdam ko. At nang mininulat ko ang mga mata ay hindi nga ako
nagkamali sa unang bumungad sa akin.

Bahagya pa rin akong nagulat at napabangon sa kama, "Anjeline.." malat ko pang

sambit.

She smiled then pout her lips. "May sakit ka pa po, Mama? Kaya ka po umalis sa
house?" inosente niyang tanong.

Napangiti ako nang masilayan ang cute niyang mukha. Sumandal ako sa kama at
sinuklay ang buhok niya. "Magaling na si Mama, don't worry. At sinong kasama mo
papunta rito? Nasa labas ba sina Nana?" tanong ko. Sila lang ang inaasahan kong
darating ngayon.

Umiling siya, "Si Papa po ang kasama ko kausap po si Lola Lian sa labas," masigla
niyang sagot.

Agad na kinurot ang puso ko pagkarinig. Ang takot at kaba ay bumaba na. Kung kagabi
ay natatakot ako sa kanya, dala na rin ng sakit, ngayon ay nakakaramdam na ako ng
galit. I could even choose not to go home with him. Pero.. nang puntahan ako rito
ni Anjeline, lambingin.. hindi ko kayang iwan siya roon. Knowing that Laiza might
influenced her again.

"Come here.." tinaas ko ang braso at pinalapit siya sa tabi ko para mayakap. "I
missed my pretty baby.." lambing ko sa kanya. At mas napangiti pa ako nang isiksik
niya sang sarili sa gilid ko at niyakap ako pabalik.

"I missed you too, Mama! And I think Papa miss you too. Kasi nakita ko po siya sa
office niya kagabi, 'di raw po siya makatulog. Umiinom po siya ng alak and thinking
of you po, Mama,"

I almost scoff. "Kumain ka na ba?" imbes ay tanong ko. Napalingon ako sa pinto nang
bumukas iyon.

"Kumusta na ang pakiramdam mo, Anj?" nakangiti nang tanong sa akin ni Tita Lian.

I smiled back. "Mas mabuti na po, Tita. Salamat po.."

Lumapit siya sa akin at umupo sa gilid ng kama. "Nasa labas ang asawa mo. Mukhang
sinusundo ka na," her smile was radiant. Na para bang nakatanggap ng magandang
balita.

Napabuntong hininga ako. I looked down at Anjeline, "Maraming salamat po sa

pagpapatuloy sa akin dito, Tita." I need to go home now.

"Naku wala 'yun! 'Wag mong alalahanin 'yon. Palaging bukas ang bahay ko para sa
inyo. Gusto mo bang papasukin ko na si Wax? Dadalhin ko na lang dito ang almusal
mo,"
"'Wag na po, Tita. Lalabas na lang po ako. Magpapalit lang po ako ng damit," tumayo
na ako at kinuha ang mga damit kong maayos na tiniklop kagabi ni Tita.

"Iuwi mo na 'yang damit. Baka mahihirapan ka lang magpalit ng maong, okay na 'yan
para mas kumportable ka." pigil niya sa akin.

Tiningnan ko ang sarili. The clothes didn't bother me. I liked it. Kung tutuusin
nga ay mas gusto ko pa iyong suotin ngayon kaysa sa mga damit ng asawa ni Wax. At
dahil sang-ayon naman ako ay hindi na nga ako nagpalit pa.

Magkahawak kamay kaming lumabas ni Anjeline ng kwarto. Tinanong pa niya kung anong
nangyari sa hita ko, sinabi ko lang din dahilan ko. Natawa ako nang makita ang
hindi maipintang reaksyon niya.

"Next time Mama hold on the railings and watch your footsteps." Inosente niyang
bilin sa akin. Maging si Tita ay natawa rin.

"Yes, boss." Nakangisi kong sagot.

Paglabas namin ay nakita ko ang biglang pagtayo ni Wax mula sa pagkakaupo. He was
staring at the door. Nagtama ang mga mata namin ngunit binaba niya rin sa mga binti
ko. My heartbeat thump loudly.

And I'm not even sure kung 'guilty' ba ang nakita kong dumaan sa mga mata niya. But
his jaw clenched while staring at my thighs. Hindi rin ako aasang lalambot siya
pagkatapos nito.

Malalaking hakbang na nilapitan niya ako. Napapitlang akong bahagya nang hawakan
niya ako sa siko at alalayan pa. Nag-angat siya ng tingin sa akin. Parang pa bang
nasaktan siya sa reaksyon ko.

"Kaya kong maglakad." Mahina kong sabi sa kanya. Nag-iwas na ako ng tingin. I'm
trembling. My body was.

Nilingon niya si Tita Lian. "Iuuwi ko na siya sa bahay, Tita," pagpapaalam na nito.

Kinabahan ako. His voice was cold. Kinilabutan ako. Hindi kaya.. magagalit na naman
siya? Agad akong napalingon kay Tita Lian para sana magprotesta pero hindi ako
nakapagsalita.

Naramdaman ko ang paghapit sa akin ni Wax sa baywang. Like he's caging me from her.
Dahil doon ay naging sunod-sunod ang mabilis kong paghinga. I tried to suppress my
sob—but I'm so scared!

"Anjelous okay lang ba?" puna sa akin ni Tita.

Ngunit nagawa kong ngitian siya at tumango. Sinubukan ko ulit na pakalmahin ang
sarili. Nagtagumpay ako kahit kaunti. Pero ang ngiti ko ay nanginginig.

Sa loob ng sasakyan ay sa labas lamang ako nakatingin. Walang nangahas na magsalita

sa amin malibang may tinatanong si Anjeline.

But his stares.. I can feel it warming me.

Pagdating sa bahay ay naghihintay na roon sina Nana Josie at Ephie. Parehong tila
excited pagbaba namin. Pero napansin ko ang dagdag na tauhan niya sa gate. Kahapon
ay dalawa lang ngayon ay doble na ang bilang.
"Nakahanda na ang pagkain mo, hija.. gusto mo bang hapag na kumain o sa dalhan ka
na lang sa kwarto mo?" magaan niyang sabi sa akin.

I smiled at her. "Sa taas na lang po muna, salamat."

She nodded. "Walang problema." Nilingon niya si Wax, "Ikaw hijo kakain ka na ba?"

Tumalikod na ako at dumeretso ng hagdanan. I know he's watching me.

***

Naligo muna ako bago humiga ulit. Mas lalong gumaan ang pakiramdam ko pagkatapos.
Sinuot ko iyong puting cotton shorts at red spaghettie strap mula sa closet.
Dinalhan rin ako nina Ephie ng pagkain sa kwarto ko.

Pinapasok ko na rin si Anjeline. Sa kama ay doon ko na siya pinaglaro ng dolls

niya. Pinadala ko rin kay Dalia ang coloring materials nito. Pero dahil siguro sa
lamig ng aircon ay nakatulog din sa kama ko si Anjeline. Sinabayan ko na rin nang
antukin ako.

I woke up thirsty. Pagsilip ko sa bintana ay palubog na pala ang araw. Si Anjeline

ay mahimbing pa rin ang tulog sa tabi ko. Napangiti ako. Sa lahat na yata ng
nangyari sa akin sa bahay ito, itong bata na lang nagpapagaan ng loob ko. Hinaplos
ko ang namumula at matambok niyang pisngi. She is the other half of Wax..

Natigilan ako. Bumangon ako at tumayo na. Nauuhaw ako. Pagbalik ko siguro mayamaya
rito ay gigisingin ko na rin siya.

Naabutan ko sa kusina si Ephie. Naghihiwa ng patatas. Nagulat pa ito nang makita

akong pumasok. "Magandang hapon, Madam. May kailangan po kayo?" maasikaso nitong
untag sa akin.

Nginitian ko siya at tinungo ang fridge, "Nauuhaw lang ako," nilabas ko iyong
pitsel ng orange juice, "si Nana?"

Her lips twitched. "Nasa library po. Kasama si Dalia, naglilinis po ro'n,"

Nagsalin ako sa baso at uminom. Nasaid ko iyong baso sa sobrang uhaw. "Ganitong
oras?"

Nilipat niya sa strainer iyong nahiwang patatas at saka kumuha ng bagong hihiwain.
"E Madam.. 'di ko po alam talaga ang buong pangyayari. Pero.. nagkulong po kasi
roon si Sir Wax. Tapos po, nagpadala ng baso at yelo. Hindi pa raw nakakaalis si
Dalia sa library e, bigla na lang daw pinaghahagis 'yung baso. Ayun po, pinuntahan
ni Nana at kinausap.."

Napaawang ang labi ko. Kasabay ng mabilis na tibok ng puso ko. Mauulit na naman ba?

"Hindi nga po pumasok si Sir sa munisipyo e. Naglagari po 'yun kanina tapos saka
nagkulong sa library.." dagdag pa niya.

"Naglagari? Nasa barn house lang siya pagkauwi namin?"

Tumango ito. "Opo, Madam. Kaninang umaga pa po mainit ang ulo ni Sir. Lahat
sinisinghalan," sumbong niya.

Napalunok ako. Siguro ay karugtong pa ito mula kahapon. Saka ko lang naalala si
Yahir. Kumusta na kaya iyon?
"Uy Dalia anong balita sa library?"

Binaba ko ang baso sa counter at nilingon din si Dalia na kararating lang. Bahagya
pa itong nagulat nang makita ako. Napakamot sa pisngi at tinungo ang tauban ng
baso. Kumuha rin ng cube ice sa freezer at sinalin sa stainless basin. Sinulyapan
pa niya ako bago nagsalita.

"Naglinis lang ako. Pero si Nana ay kinausap pa sandali si Sir Wax.." nag-iingat
niyang sagot.

"Oh Anjelous. Gising ka na pala," ani Nana Josie.

Payak ko siyang nginitian. "Nana.. g-galit po ba ngayon si Wax?"

Malalim itong bumuntong hininga. Nilapitan ang mga gulay sa counter. "Maghapon na
iyong gano'n, hija. Nakikita ko na ang ugali noon sa kanya ng ama niya. Dalia
dalhin mo na 'yung bagong baso at yelo, bilisan mo." mariin nitong utos. Para bang
aligaga sila ngayon.

I saw her face pale. "E Nana.. kinakabahan po ako.." nahihiya nitong sulyap pa sa
akin.

Kumunot ang noo ko. Tiningnan na rin ang hawak niyang tray.

Mabigat na buntong hininga ang narinig ko kay Nana. Like a tired mother. Akma na
niyang kukunin ang dala ni Dalia pero inunahan ko na siya. "Ako na lang po." Sabi
ko.

Lahat sila ay nagulat. Namilog ang mga mata pero isa ring nakahinga ng maluwag na
para bang nakaligtas sa bitay. Nginitian ko na silang lahat at saka umalis.

***

Hindi na ako kumatok dahil hindi naman nakalapat iyong pintuan. Nakapatay ang ilaw
pero nakabukas ang isang lampshape sa isang sulok ng library. Dumidilim na sa labas
kaya medyo dim na rin dito. Hindi ko siya kaagad na nakita. Nakatalikod sa akin ang
mataas na sandalan ng swivel chair. Nakaharap iyon sa bintana.

Nakalitaw ang isang kamay niyang may hawak ng nakasinding sigarilyo. Humithit ito
at naglabas ng usok sa bibig. Napalunok ako. This ambiance bells something
dangerous. Ngunit naglakas loob na akong pumasok para maibaba ang tray sa lamesa.

"Gising na ba ang asawa ko?" bigla itong nagsalita habang nakatalikod kaya
napaigtad ako sa gulat. Kamuntik ko pang mabitawan ang tray.

Naibaba ko iyon at humakbang paatras. Umaakatibo ang tibok ng puso ko. Tumikhim ako
at napahawak na lamang sa sariling mga kamay. "K-kagigising ko lang." sagot ko.

Nakita ko ang bigla niyang pag-ahon mula sa pagkakasandal. Mas lumitaw ang ulo
niya, ang mukha niya pati ang kamay na may sigarilyo. Nilingon niya ako nang
nakaawang ang labi at kunot ang noo.

Nang makumpirma ay inikot ang upuan paharap.

I got tensed when I saw him again. Mas pinabilis nito ang rambulan ng puso ko. I
almost had a panic attack katulad no'ng kaninang hawakan niya ako.

Nakita ko ang paghagod niya ng tingin sa akin. Ngunit nagtagal sa hita ko.
Bumuntong hininga ito at pinagpag ang upos ng sigarilyo sa ashtray. "We need to
talk," his deep husky voice filled my ears. Para bang kagigising lang ang hagod.

Nag-ipon ako ng hangin sa dibdib at bumuntong hininga. Nilingon ko ang bakanteng

couch at saka tinungo iyon. Umupo ako ng maayos. Nang ibalik ko ang tingin sa kanya
ay nakasunod pala ang mga mata nito sa akin. Tinaas ko ang noo. "Then talk." I
said. If only he knew how much effort I gave in just to be in this attitude.

Iniwan nito ang sigarilyo. Nagsalin ng yelo sa goblet. Sinunod ang brandy. Inikot
ang laman sa yelo bago ininuman. He even sigh loudly that made my hair on my
forearms tickles. Then he dropped the bomb.

"Lilipat na tayo sa states."

No'ng una ay hindi kaagad nag-sink in sa utak ko ang sinabi niya. Ngunit nang
maglaon ay.. nanlamig ako. Na para bang mali na ang nilalakaran ko. "A-ano..?"

He sighed. Tumayo at umikot sa lamesa. He sat on the edge on his table and crossed
his arms on his chest. He's staring at me and on my thighs. "Start packing your
things and Anjeline's. Sa states na tayo titira." Walang emosyon niyang paliwanag.

Napaawang ang labi ko. Nanlamig ako. At hirap na lumunok. "P-pero bakit? B-biglaan
naman yata.. dahil ba 'to sa—"

"Sarili ko 'tong desisyon. At wala akong balak na humingi ng opinyon sa 'yo."

"Pero Wax.. hindi ako pwedeng umalis—"

"Dahil maiiwan mo ang lalaki mo? That's my number one reason, Anjelous! Ang malayo
ka sa mga lalaki mo!" bahagyang tumaas ang boses niya. Kinabahan man ay sinunod ko
pa rin ang gustong sabihin. Hindi ako pwedeng sumama dahil nandito ang tatay at
kuya ko!

Napatayo ako. "Wala akong ibang lalaki, Wax.. I'm not seeing anyone.."

"At hindi na ako papayag na gawin mo pa 'yon! You're married to me and will remain
married until you die." Nangangalit pa nitong sabi.

Napasinghap ako. "H-hindi na ako makikipagkita kahit kanino. I promise.. kaya 'wag
na tayong umalis.." binaba ko ang boses para mapaluguran siya. I feel his power
over mine. At ang hirap makipagtalo sa kanyang palaging nagagalit na lang.

Matalim niya akong tinitigan. "I don't trust you."

Lumapit ako sa kanya at nagbaba ng sariling harang. "Wala akong ibang kinikita.
Mula nang bumalik ako ay wala akong iba.." kung isasama ko ang sarili, wala akong
ibang hinangaang lalaki kundi ikaw Wax Miguel Salvaterra. "Wala akong iba.."
napapagal kong sabi. "At paano ang trabaho mo rito?"

"Magre-resign ako." planado niyang sagot. Nag-iwas na ito ng tingin sa akin.

Napailing ako. "'Wag mong gawin 'to, Miguel.. susundin na kita, please. 'Wag na
tayong umalis.." nanginginig kong hiling.

Ilang araw pa ba bago makauwi rito sina Lawrence? At nasa ibang bansa sila. Ni wala
akong sariling passport. At kung pasinungalingan kong nawala. Paano kong gamit niya
ang pangalan ko? Mate-trace kaya nila kung active iyon? May posibilidad na malaman
niya ang lahat kapag natuloy kami.
Napapikit ako nang ihagis nito ang hawak na baso. Tumalsik sa mukha ko ang alak na
ininom niya. Naglikha ng ingay ang pagkabasag nito sa sahig.

My body trembled once again. "Ang Daddy mo," matapang kong dugtong. "alam kong
gusto niyang tumakbo ka ulit sa susunod na eleksyon. Susuwayin mo ba ang sarili
mong ama?"

Napasinghap ako nang hawakan niya ang panga ko. "How dare you.."

I pursed my lips. Mabilis na mabilis ang tibok ng puso ko. I crossed the line and
touch his hands.. his arms up to his face.. naramdaman ko ang pagkagulat niya.
"Hindi mo rin 'to gustong gawin.."

"Hindi mo alam kung anong gusto ko."

"Sabihin mo sa akin.." marahan kong hinila paalis sa panga ko ang kamay niya. I
did. Hindi ko alam na kaya ko iyong gawin ulit.

Tinalikuran niya ako at tinungkod ang mga kamay sa gilid ng lamesa. Yumuko na tila
nahihirapan. Gusto ko siyang haplusin sa likod pero natatalo ako ng takot.

"Paano kung.. hindi lang ang pagiging ina sa anak ko ang hingin ko sa 'yo?" tila
hirap nitong sambit.

Hindi ako nakapagsalita. Humarap siya ulit sa akin nang may nahihirapang mukha..

"Hindi tayo aalis at susundin ko si Daddy kung.. hihilingin ko sa 'yo ang pagiging
asawa mo.."

Tinitigan ko ang dumidilim niyang mga mata. Ngunit kahit kasing dilim ng gabi ang
mukha ay nakikita ko pa rin ang panaghoy ng paningin niya. At ang huling sinabi ang
nagpadagundong sa aking dibdib.

"I want your loyalty. I want your honesty, I want the truth. And I want you to do
your job as my legal wife, Anj.." lumunok ito. "I want your lips, your hair, your
scent, your body—all of you! I want you.."

Tila ako tinakasan ng kaluluwa sa pag-iiba ng boses niya. Tumikhim ako. "K-kasal na
tayo.."

"And it's been two years since the last time I touched you. Nagbago ka. Alam kong
hindi mo na ako gusto kaya hinanap mo sa ibang lalaki ang dapat na ako ang
nagbibigay sa 'yo and I wanted to kill everyone who touches you!"

Napaigtad ako nang muli itong naghagis ng gamit! Kumalampag ang pagbagsak ng
lalagyan ng yelo at ang tray nito.

Gustong kong sugurin at sigawan ang asawa niya. Pati ako ay nasasaktan sa kanyang
sinabi.

"Hindi pa ba ako sapat, Anjelous? May kulang pa ba sa akin? I was willing to

reconcile with you yesterday—but I saw with your lover in your room!"

Napasinghap ako. "Hindi ko alam kung paano nakapasok si Yahir sa kwarto ko.
Paglabas ko sa banyo ay nadatnan ko na lang siya,"

"At gusto mong paniwalaan ko 'yan..?"

"Oo! Dahil 'yon ang totoo! Hindi ko siya kinikita at wala akong kontak sa kanya,"
"Kung meron, makikipagkita sa kanya, 'di ba..?"

Napapikit ako at nanghina. "Kahit anong paliwanag ko ay hindi mo paniniwalan dahil

sarado ang isipan mo.." pagtingin ko sa kanya ay mangha na itong nakatitig sa akin.

"Hindi mo siya hinalikan?"

Natigilan ako sandali. Umiling ako. "Sinubukan niya pero umiwas ako." bukod sa 'yo
ay wala nang nakahalik sa akin. Halos maidagdag ko.

Matagal niya akong tinitigan. Unti-unti ay para bang napalambot ko siya sa sinagot
ko. Isa-isa niyang kinuha ang mga kamay ko at magkasunod niyang pinatong sa kanyang
balikat.

Nang hapitin niya ako sa baywang at idikit sa kanya ay nanghina ang mga tuhod ko.
Anong ginagawa niya?

"Then I'm entitled to own who is rightfully mine." Bulong niya bago ako tuluyang
niyakap. Mahigpit at mainit na yakap.

Naguluhan ako. "W-wax.."

"I didn't mean to hurt you.. I'm sorry, sweetheart.."

Despite the battles in my head and the intriguing closeness of our body..
naramdaman ko ang damdamin niya sa paghingi ng sorry. Kung para ba iyon sa
pananakit niya sa akin o para sa lahat ng mga masasakit na salita.. it took two
words to melt my heart.

Hindi ko alam kung bakit.. pero ang pakiramdam ko ay nakangiti siya habang yakap
ako. Tinapat niya ang labi sa tainga ko.

"You're technically mine.." he whispered.

Kinilabutan ako. Kasabay ng maiinit nitong dampi ng labi sa leeg ko. 

Chapter 8
Chapter 8

Anjelous

Naiilang ako. Sa bawat pag-angat ng mukha ko ay nakasunod ang titig sa akin ni Wax.
Hindi ko malaman kung paano kakain, ngunguya ng matiwasay gayong sa tuwing lilipad
ang paningin ko ay nakasunod siya.

Ilang araw na ang lumipas pagkatapos ng pagyakap niya sa akin sa library.

Pagkatapos magwala, kinabukasan ay mainit na naman ang ulo pag-uwi. Kaya sina Ephie
at Dalia ay hindi malaman kung saan magtatago kapag nakakasalubong siya. Sabon na
sabon na siguro iyong mga tauhan niya sa kanya. They all looked stressed. Bantay-
sarado pa ang bahay which made me asked Nana Josie about it.

Ang sabi naman niya ay dati nang may nagbabantay sa bahay. Pero hindi kasing dami
ng sa ngayon. Kahit siya ay nagtataka sa dumobleng tauhan niya.

Pagkatapos ngayong agahan namin.. sinimulan niya akong titigan pagpasok ko pa lang
ng dining at hindi na tinantanan pa kahit ngayong kasalukuyan kaming nag-aalmusal.
Nagawa kong tumikhim. Pero dedma siya. Nang sulyapan ko siya ay para bang
nagliwanag ang mga mata niya kaya napaiwas ako ulit ng tingin sa kanya. Hindi ko
kayang salubungin ang tingin niya. Tumatambol ng malakas ang dibdib ko. Parang may
piesta sa puso ko. At kung magkakamali ako ay baka mabulunan na ako ngayon sa kaba.

Napatingin ako kay Nana Josie matapos nitong ilapag ang pitsel ng tubig. Kumunot
din ang noo nito nang makita ang ginagawa ni Wax at saka ako tiningnan. Napalunok
ako. Nag-iinit ang buong mukha ko. Sa pinagsamang hiya at nerbyos nang bigla akong
maalala ang lakad ngayon ni Nana.

I have no choice but look back at him. Kabado akong tumikhim. I saw him got
intensed when I looked back at his eyes. "Wax.. pwede ba akong magpaalam sa 'yo.."
I couldn't even speak properly. Lalo na ang umahon ito mula sa pagkakasandal sa
upuan dahil panimula ko.

Nagsalubong kaagad ang mga kilay niya. "Anong gagawin mo?" tila tumabang ang awra
niya. Naging malamig ang pananalita.

Sinulyapan ko ulit si Nana. Nakabantay na sa amin. "Sasamahan kong mag-grocery si

Nana Josie.."

"Sama rin po ako, Papa!" sabay taas kamay ni Anjeline sa tabi ko. Nilingon ko siya
at nginitian. Pero paglingon ko kay Wax ay kita sa mukha nito ang disgusto sa
pinaalam ko. Pinansin nito ang kape at uminom.

Mabigat itong bumuntong hininga. "Talaga bang gusto mong sumama sa grocery?" may
laman nitong tanong sa akin.

Bahagya akong natigilan dahil hindi ko agad naintindihan ang ibig niyang
ipakahulugan. But the way he delivered his words and tone.. I grasped myself and
calmed my mind. Ang ideyang lalabas ako ng bahay ang umaanyaya ng galit nito.

"Ako ang nagyaya sa asawa mong sumama sa akin, Wax Miguel. Ilang araw nang hindi
nakakalabas ng bahay si Anjelous. Ultimo pagpunta niya sa garden e nakasunod 'yang
mga tauhan mo. Aba--ginagawa mo nang preso rito ang sarili mong asawa..!"
nakapamaywang nitong salita sa kanya.

Tiningnan ko kaagad si Anjeline. She's looking at her Nana confusely. Hindi

sumisingit sa usapan pero nasa mga mata ang pagtatanong. Kaya't agad kong tinawag
ang pansin ni Nana, "Okay lang po, Nana.." mahinahon kong sabi. Nag-aalala akong
magkaideya si Anjeline sa nangyayari sa amin.

"I just want her to stay here." Sagot ni Wax. Biglang pinagpatuloy ang pagkain.

Kumalabog ang dibdib ko. Ang itsura ni Nana ay para bang umuusok ang butas ng ilong
habang nakatingin sa lalaki.

"Nagpapabili na rin si Anjeline ng gamit niya pang eskuela.. kaya tamang-tama na

maggo-grocery si Nana nang makisabay na rin kami sa pamimili.." dagdag ko. I just
told na naka-enrol na si Anjeline. Sa isang private school. Ito rin ang magiging
unang araw niya sa eskuelahan,pang preparatory.

Hindi niya ako tiningnan. "I'm not comfortable.. you, going out." Sagot nito.

Napayuko ako. Kung para ito sa banta ni Yahir.. nakikita ko nang hindi niya talaga
ako papayagan na lumabas. Tandang-tanda ko pa ang galit niya at ang pagpalo niya sa
akin ng sinturon. Takot na akong maulit pa iyon.
"Mamimili lang naman ang mag-ina mo sa groserya, hijo. Kasama ako at si Ephie kung
gusto mo," ani Nana.

Habang ngumunguya ay sa akin tumingin si Wax. Tila pinag-aaralan ako kung suyurin
ng mga mata. Pagkatapos ng ilang sandali ay tumayo, "Sumunod ka sa akin," utos niya
sa akin.

Nagkatinginan kami ni Nana. Tinanguan niya ako, no'ng una ay nagdadalawang-isip

akong sumunod. Para saan at anong gagawin niya?

I am too scared. Sa kanya. Nagtatalo ang isip at puso ko kapag kaming dalawa na
lang magkasama.

Dahan-dahan akong tumayo. But Anjeline held my hand. "Mama bakit ayaw ka pong
payagan ni Papa? Why does he wants you to stay here lang po?" inosente nitong
tanong sa akin.

Nginitian ko siya. "Mmm.. maybe.. he wants to.. keep us safe..?" alanganin kong
sagot. Hindi ko nga alam kung saan ko napulot ang sagot na iyon.

She blinked her eyes. "Maybe Papa loves you so much kaya ayaw ka niyang lumabas ng
house, Mama. We're already safe naman po like what Lolo told me!"

Napakamot ako sa panga ko. Okay, she's very innocent and smart. Sinundan ko si Wax.
Nakita kong umakyat ito. Patungo sa kwarto niya. Natigilan ako. Pinapasunod niya
ako hanggang doon sa kwarto niya? Nakita ko siyang pumasok. Iniwang hindi nakalapat
ang pinto.

I took my time while walking. Hindi pa ako nakakapasok doon. Nakadarama ako ng
kuryosidad at kabadong dibdib.

Huminto ako sa tapat ng pinto. Walang intensyong pumasok sa loob. Patalikod na sana
ako ulit nang mapaigtad akong bahagya sa pagtawag niya sa akin. "Pumasok ka."

Napalunok ako. Nag-ipon ng hangin sa dibdib at saka tinulak ang pinto. Kamuntik na
akong mapatili sa gulat nang makita ko siyang nasa likod lang pala ng pintuan.
Walang reaksyon ang mukha maliban sa matiim niyang titig sa akin.

Pagkapasok ko ay saka niya sinarado ang pinto. Tumayo na lamang ako roon at
pahapyaw na tiningnan ang loob ng kwarto niya. Naglakad naman ito sa tabi ng kama.
Binuksan ang drawer sa night table at may kinukuha.

This is the master's bedroom. Mas malaki at maganda kaysa sa ginagamit ko. Lamang
ay hindi kasing dami ng gamit ng asawa niya sa kabila. Siguro na rin dahil lalaki
siya kaya wala gaanong gamit maliban sa pagkakalibangan. His bed.. it's a queen
size with fluffy comforter. Kulay gray ang ibabaw pati ang punda ng unan. Ang kobre
ay puti. Sa porma mukhang dobleng patong ang kamang iyon. May kataasan mula sa
sahig ang ibabaw nito.

Ang french door papuntang teresa ang dagdag sa kinang ng loob. Ang kurtina ay
nakahawi. Ang sahig ay nababalutan ng carpet na kinalulubog ng mga paa ko. The
scent.. amoy pabango na may halong natural niyang halimuyak ng katawan..

Agad kong pinaalis sa isipan ang tumakbong ideya. Literal kong nai-imagine si Wax
na hubad na lalabas sa banyo habang nagpapatuyo ng buhok.. "Tsk..!" suway ko sa
sarili.

Nilingon niya ako nang nakakunot ang noo. Nag-init ang mukha ko. Tumikhim ako.
"Bakit mo ako pinasunod dito?" a question that could save me from nervousness.
Sinarado niya ang drawer at dahan-dahan na lumapit sa akin nang hindi tinatanggal
ang titig.

Napalunok ako. He's making me feel uncomfortable. Paghinto sa harapan ko ay iniabot

niya sa akin ang ilang libong pera. "Pang grocery at pambili ng school supplies ni
Anjeline," untag niya sa akin.

Napa-angat ako ng tingin sa kanya. Ang matinding kaba ay napalitan ng kasiyahan at

gaan ng loob. "Pumapayag ka ng sumama ako.. kami ni Anjeline..?"

Maingay siyang bumuntong hininga. Nilagay sa kamay ko ang libo-libong pera. Kumibot
ang mga kilay ko. Pang grocery lang ito lahat?

"Magpapasunod ako sa inyo ng bodyguard. Hindi kita papayagan kung ayaw mong may
bumubuntot sa inyo," naging matalim ang boses nito sa huling sinabi.

Niyuko ko ang pera sa kamay ko. "Walang problema sa akin," nag-angat ako ng tingin.
"uuwi rin kami agad." I gave him assurance. That I even asked myself, bakit ko iyon
sinabi? Pwede kong gamitin ang pagkakataon na ito para tuluyang makatakas, hindi
ba?

Pero.. sina tatay at kuya Charlie.. hindi ko sila pwedeng iwan na lang ng ganito.
Lalo na kung malapit ko na rin silang makasama.

"Siguruduhin mo lang. Na uuwi ka.. sa'kin."

I stayed still. Pati ang paghinga ko ay natigil dahil sa kakaibang atmosphere sa

paligid. His stares brought so much memories from the very first that I saw him
years ago. We were oceans apart.. until I woke up one day and knew that we're
married. Pero sa ibang paraan nga lang. He didn't know me. Like I am to him.
Maliban lamang sa ilang katangian niyang hinangaan ko noon at ngayon. "I-i
promise.."

He sighed. Sinulyapan ang kama, "When are you going to move here?"

Kumunot ang noo ko. Napasulyap na rin ako roon. Move here? Dito sa kwarto niya?

Namulsa ito, "I'll give you three days. Pagkatapos no'n ay gusto kong nandito na
ang lahat ng gamit mo sa kwarto. Magpatulong ka kina Ephie." Utos niya.

Kinabahan na naman ako. "B-bakit ako lilipat dito..?"

Tumaas ang kilay niya. "Dahil asawa kita. Sa akin ka dapat nakatabi."

Napaawang ang labi ko. "P-pero Wax.. g-gusto ko.. k-kasi 'yung.." nahihirapan akong
napalunok ng wala sa oras. "'yung kwarto ko ngayon.. mas.. sanay ako roon.. doon na
lang ako," natatakot ako na kinakabahan pa. Hindi okay sa akin ang magsama kami
iisang kwarto!

"Then expect me to move there."

"H-ha..?"

"Ako na lang lilipat sa kwarto mo. Ipapahanda ko na ang mga gamit ko para malipat
na agad doon." Walang kahirap-hirap niyang sabi.

Naalarma ako. Bakit bigla-bigla naman yata? I didn't expect this coming! "Hindi
pwede!" bigla kong bira.
Natigilan ito. May ngising namumuo sa gilid ng labi. "Bakit hindi?" hamon niya.

Binuksan ko ang labi pero walang salitang lumabas sa akin. Ang paghahamon ng mga
mata niya ay nakaabang. Mayabang. He knew na hindi ako mananalo rito. "K-kasi..
maliit 'yung kwarto. H-hindi ka kakasya ro'n.." stupid! Magkasing laki lang ang
kama namin.

He scoffed. "Edi sa akin ka matutulog."

"Pero Wax—"

Tinaas niya ang kamay. "'Wag mong ipagpilitan 'yang gusto mo, Anj. Gusto mong
sundin ko si Daddy, 'di ba? At ayaw mong lumipat tayo sa states. Then follow my
rules, sweetheart. Don't argue with me. You're my wife." He said with finality.
Then he walked out of the room. Iniwan akong mag-isa.

Naghihina akong napapikit. Kumuyom ang kamao ko na siyang kinalukot ng perang nasa
palad ko. Anong gagawin ko? Kung mas magkakalapit kami ay mabibisto niya ako.

***

Napatingin ako kay Anjeline nang hatakin niya ang kamay ko.

"Mama bakit po ang higpit ni Papa sa 'yo? Hindi naman siya ganito sa akin dati.. I
only have one bodyguard everytime na mamasyal kami sa labas. But why do we have
four papuntang grocery?"

Napangiwi ako. Nasa labas kami at pasakay na lang sa sasakyan pero kinakausap
ngayon ni Wax ang driver at ang apat niyang tauhan na pinapasama sa amin.
Nakakailang talaga. Pareho naming nilingon ang Papa niya at ang kinakausap nito.
Seryoso ang mukha niyang nagbibilin. Ang kausap naman ay panay lang ang tango sa
kanya.

I sighed. "Hindi ko rin alam, baby. Baka kasi.." I looked down at her and smiled.
"big girl ka na at pretty pa kaya siguro marami tayong tagapagtanggol." Sabi ko at
bahagyang natawa sa huli.

But she only pouted her lips. "Mama, maybe Papa wants to protect you from
admirers.."

"That's not true, Anjeline." tanggi ko.

"Why po? Because you only have Papa in you heart, Mama?" nakangiti niyang tanong.

What a bounce back from a smart girl like her. Napakamot ako sa panga, "Tara na
sumakay na tayo," aya ko na lang kaysa ang sagutin siya.

"Ba-bye, Papa!" sigaw ni Anjeline. Nilingon kami ni Wax. Pagkatapos ng ilang

segundo ay pinaalis na ang mga tauhan at nilapitan kami.

He kissed Anjeline on her forehead sa loob na ng sasakyan. Si Nana Josie at Ephie

ay sumakay na rin.

"Take care, darling.." sabi nito sa anak. Pagkatapos ay hinarap ako sa labas.
Tatango na lang dapat ako bago sumakay pero hinapit niya ako sa baywang at siniil
ng halik sa labi. "umuwi ka agad." bulong niya bago ako bitawang nanghihina ang mga
tuhod. Pinasadahan pa niya ako ng tingin. Para bang nagchecheck ng suot o itsura
ko.
Ilang segundo akong nawala sa huwisyo bago nakasakay sa loob. Nadatnan ko pa ang
makahulugang tingin sa akin nina Nana Josie at Ephie. Sabay pang nagpaypay at
tumingin sa labas. Napatikhim na lang ako at basa ng labi. Kamuntik ko pang
sabunutan ang sariling buhok nang mapagtanto ko ang huling ginawa.

I tasted his lips.

Umandar na ang sasakyan nang senyasan ni Wax. Nakatitig sa gawi ko habang umaalis
kami.

***

Sa isang mall dito sa Lemery kami nagpunta. Sa tingin ko dito rin ang bilin ni Wax
sa driver. Inuna naming bilhin ang mga gagamitin ni Anjeline sa eskuelahan. Kumuha
siya ng mga notebooks, pencils, mga eraser na hugis ice cream o hindi kaya ay
prutas. Maging pencil case at bag. Ang sabi ni Nana ay hindi naman kailangang
maraming gamit. Pero sa sobrang excited ng bata ay hinayaan na lang namin siyang
kunin ang gusto pagkatapos ay magpapaalam sa akin kung aprubado ko. Tinitingnan ko
rin muna kung magandang klase at kung mahal ba.

Tulad din ng bilin ni Wax ay nakabuntot nga sa amin ang apat na tauhan niya. Hindi
kami nagkakadikit-dikit pero dahil halatang sa amin nakasunod ay napapansin din ng
ilang tao sa paligid. Pinagkibit balikat ko na lamang tutal ay kahit ako ay nag
eenjoy sa pamimili namin. Hindi pa ako nakakaranas na mamili ng marami. Lalo na
kung sa isang mall tulad nito.

Nang makabayad na ay hinatak naman ako ni Anjeline sa nagtitinda ng ice cream.

Pinapili ko sila ng flavor at binilhan gamit ang perang bigay ni Wax. Si Nana Josie
naman ay tubig lang ang gusto. Inalok ko ring bilhan ng maiinom iyong apat na
lalaki pero pare-parehong magalang na tumanggi.

Pagkapasok sa grocery ay dalawang cart agad ang pinakuha ni Nana. Ang isa tulak ni
Ephie at ang isa naman ay tulad ng bodyguard namin.

Natatawa ako kapag may tinuturo si Anjeline tapos ay pinapaliwanag pa sa akin ang
produktong iyon at kung saan ginagamit. She probably watched them on TV
commercials. I told her to pick up what she likes too. Basta ba pupwede. Tapos ay
nagtatalon sa tuwa. Nasiyahan akong makita ang reaksyon niyang iyon.

Sumusunod lang ako sa kanila at patingin-tingin. Si Nana Josie ang talagang

namimili habang nasa tabi niya si Ephie na tagakuha at abot saka ilalagay sa cart.
Si Anjeline ay kumuha ng chocolates. Imported chocolates. Ang sabi ni Nana ay wala
nang ganoon sa pantry kaya pinayagan ko siyang kumuha niyon. Napapangiti si Nana.

"Mama bilhan natin si Papa nito.." tinuro niya sa akin ang estante ng mga
toothbrush.

"Baka marami pang ganyan ang Papa mo, Anjeline.." sabi ko. Dahil hindi rin ako
sigurado kung kailangan niya ngayon iyon.

"Kuha na lang tayo ng isa Mama, please?" pakiusap niya sa akin na sinabayan pa ng
pagsalikop ng mga kamay.

Napabuntong hininga na lang ako. "Okay." Isa lang naman e. Namili na ako ng isa at
inilagay sa cart.

"Mama ito rin po.." tinuro naman niya ang estante ng men's fragrance. Iyong kulay
itim na lalagyan, body spray.
Napanguso ako. Gumagamit kaya siya niyan? Hindi ko naman alam kung ito nga ba ang
ginagamit nito. Pero baka nakita na ni Anjeline kaya tinuro ito.

Kaya namili na lang ako at kumuha ng isa. Hindi pa roon natapos ang pagturo ni
Anjeline. Pati deodorant ay pinakuha na rin ako. At dahil hindi ko rin alam kung
ano ang gusto ni Wax, ako na lang din ang namili.

"Madam napkin?" tanong sa akin ni Ephie nang mapadaan kami roon.

"Yes, please.." nanunukso kong tango sa kanya. Bumingisngis siya pagkatapos.

Punong-puno ang dalawang cart namin pagdating sa cashier. Nalula ako sa haba ng
resibo. Pero kahit malaki ang binayad namin doon ay may sukli pa rin sa akin si
Wax.

Paglabas namin sa mall nagtaka ako nang palibutan kami ng mga bodyguard.

"Ma'am sa loob na po kayo," sabi sa akin no'ng isa.

Naguluhan ako sa pagmamadali nila. Pati ang pagpasok ng mga pinamili ay nasa
mabilis na kilos. Sina Ephie ay napapatingin sa paligid.

"May problema ba?" tanong ko. Pero nasa mukha nito ang pagtangging sagutin ako.

Hindi na niya ako sinagot at binuksan ang pinto ng sasakyan. Pinauna ko si Anjeline
at Nana Josie.

"Ma'am sumakay na po kayo," ulit niya sa akin.

Nang makasakay na si Ephie ay saka ako sumunod. Hindi rin nagtagal ay umandar na
ang sasakyan palayo sa mall.

***

Pagdating sa bahay ay tumulong ako sa paglalagay ng mga pinamiling pagkain sa

pantry. Pinaakyat ko muna si Anjeline sa taas kasama si Dalia para makapagpalit ito
ng damit. Excited na rin 'yung makita ang lahat na biniling school supplies.

Patapos na kami nang iabot sa akin ni Nana ang mga binili para kay Wax.

"Sa asawa mo 'to, hija. Ikaw na ang maglagay sa kwarto niya." ani Nana Josie.

Kinuha ko iyon. Hindi na ako nag-alagan dahil wala naman siya. Nag-excuse ako at
umalis ng kusina.

Habang naglalakad ay tinitingnan ko pa ang mga binili. Ni hindi ko nga alam kung
magagamit niya ito. Siguro kung hindi siya pihikan.

Pagbukas ko ng pinto at pagpasok ay agad akong natigilan. May babaeng natutulog sa

kama niya!

Kumunot ang noo ko. Paglapit ko ay saka ko nakilala ang babae. Si Laiza. Nakasuot
ng denim pants at sandong puti. Sa pagkakahiga ay para bang siya ang may ari ng
kama o ng kwartong ito.

Gusto kong magngitngit sa inis. Nakabukas din ang aircon. Dito talaga siya
pumapasok kahit wala si Wax. Pinapayagan ba siyang matutulog dyan?
Napailing ako at pumasok sa banyo. Nilabag ko na lang sa maliit na cabinet doon ang
mga binili at saka lumabas. Napalakas nga lang ang pagsara ko ng pinto kaya gulat
na nagising si Laiza. Bigla itong napabangon at hawak sa dibdib.

"Akala ko kung sino na.." tila nakahinga ng maluwag. "Ikaw lang pala, Anj.. 'di ko
naramdaman ang pagpasok mo maliban sa pagbalibag mo ng pinto." sarkastiko nitong
sabi.

Naupo na ito sa kama at inayos ng buhok. Pagkatayo ay kinuha ang denim jacket sa
couch. Sinuot sa harapan ko. "Nagkamali ka yata ng pasok ng kwarto. Hindi ito ang
guest room." Malamig pero may mahinahon kong sabi.

Sinulyapan niya ako at tumawa. "Alam ko. Pero sanay na kasi akong makitulog dito sa
kwarto ni Wax. Mas gusto ko ang amoy ng.. kama niya," nilapatan niya ng kakaibang
hagod ang huling sinabi.

Sinundan ko siya ng tingin hanggang sa makalabas ng kwarto. Hindi ito humingi ng

paumanhin o dispensa. She used to do this kaya bakit niya gagawin. Pero ang
kaisipang humihiga siya sa kama ni Wax ang pinagngitngit ng loob ko.

Naiinis kong pinatay ang aircon bago lumabas. Dumagundong din sa labas ang malakas
kong pagsara ng pinto.

Nilingon niya akong nakakunot ang noo. "Magigiba mo 'yung pader, dear.." natatawa
niyang sabi.

Hindi ako sumagot. Sinundan ko siya hanggang sa makababa. Sa sala ay hinarap niya
ako.

"Babalik na lang ulit ako bukas. Naistorbo ang tulog ko e." She said and turned
around. Without saying goodbye, lumabas ito ng bahay. Wala siyang dalang sasakyan
kaya hindi ko alam na may taong dumating.

Nang tuluyan na siyang nakaalis ay umakyat na lang ako sa kwarto at nagpalit ng

damit.

***

Nasa kusina na ako at nakikipagkwentuhan kina Ephie nang umuwi si Wax. Nagdere-
deretso ito sa taas. Pag-akyat niya ay nagsimula na kaming maghain pang hapunan.

"What is this?"

Napapitlag ako sa gulat nang biglang may nagsalita sa likuran ko. Nilingon ko si
Wax na hawak sa isang kamay ang sukli sa pinamili namin kanina. Nilagay ko kasi
iyon sa ibabaw ng night table niya sa kwarto. "Sukli mo." saka ako tumalikod at
kumuha ng tubig sa fridge.

"You don't expect to keep this," may mangha nitong sabi.

Nagkibit balikat ako. "Pera mo 'yan. Dapat lang na ibalik ko." naglakad ako nilagay
sa hapag ang tubig.

Sandali itong natigilan. In my peripheral vision, pinagmamasdan niya ako. Tila

pinag-aaralan ako. Nang magtagal naman ay napakagat ako sa ibabang labi. Napaisip
ako.. hindi kaya, hindi nagbabalik ng sukli ang asawa niya? Kapag nagbibigay ito
pang gastos sa bahay ay sa kanya na rin ang natitira!

Halos mapapikit ako sa maaaring pagkakamali. Napadasal na sana ay hindi naman niya
mapansin.

Kinagaan na lang ng loob ko nang hindi na ito humirit pa ng tanong at tahimik na

kumain pagkatapos.

"Pupunta ulit akong maynila bukas." anas nito habang kumakain.

Hindi ako nag-angat ng tingin at patuloy na sumubo ng pagkain. Pero nasa akin ang
mga mata niya.

Tumikhim pa ito, "Ipagda-drive ko si Tita Lian. Dadalawin niya 'yung girlfriend ni

Ridge at apo," dagdag pa nito.

Kumunot ang noo ko. May apo na pala si Tita Lian. Gandang-ganda kasi ako sa kanya
at mukha pang bata. Inabot ko ang baso ng tubig at uminom.

He continued, "Pwede mo nang ayusin ang mga gamit mo bukas sa kwarto ko. Mas maaga,
mas maganda." Tila nasisiyahan pa ito sa sariling plano.

Lihim akong napairap. Pagkatapos kong makitang natutulog doon si Laiza kanina?
"Pag-iisapan ko." malamig kong sagot dito.

Nakita ko ang pagkatigil nito. "Did I tell you not to argue with me, Anjelous?"
naging matapang ulit ang tono.

Bumuntong hininga ako at nilingon siya. "Ang sabi ko, pag-iisipan ko at baka hindi
ako roon makatulog ng maayos." salungat ko sa kanya. Hininaan ko ang boses upang
hindi makuha ang pansin ni Anjeline sa tabi ko. At naiinis akong nakikipag-usap
siya ng ganyan sa akin sa harap ng anak niya.

Namilog ang mga mata ko nang bigla nitong binagsak ang mga kubyertos sa plato.

"At sa tingin mo maniniwala ako dyan sa dahilan mo? Think again, sweetheart. Kung
ayaw mong lagyan ko ng kandado 'yang kwarto mo, simulan mo nang maglipat sa kwarto
ko." sabay tayo at hindi na tinapos pa ang kinakain nito. Pinakita niya ang
disgusto at galit sa akin. Nang tapunan ako ng galit na tingin ay halos magsitayuan
ang balahibo ko sa braso.

Sinundan ko siya ng tingin hanggang sa mawala. Walang salitang pwedeng bumali kapag
gusto niya. At anong ibig niyang sabihin na lalagyan ng kandado ang kwarto ko?
Gusto ba niya akong ikulong?

Napahilot ako ng sintido.

"Madam.." nag-iingat na tawag sa akin ni Ephie.

Nag-angat ako ng tingin sa kanya, pilit na ngumiti. "Yes..?"

"Gusto niyo pa po ng tubig?" tinaas sa akin ang nagpapawis na pitsel.

Bumuntong hininga ako at tumango. Nilingon ko si Anjeline.. nahuli kong nakatingin

din sa akin.

***

Anj

"What is it, Lawrence?" napahinto ako sa pagsusuklay nang mapansin mula sa salamin
ang pagkatigil rin niya pagkatapos makipag-usap sa cellphone. Narinig kong
tinawagan niya ang isang tauhan sa Pilipinas para makibalita.

He looked at me. Tila puzzled. "Nagpadagdag ng security sa bahay si Wax.." nakita

ko ang kuryosidad sa mukha nito.

Tinaasan ko siya ng kilay. "So? It's normal, babe. He's a Mayor."

He tilted his head. "Bantay-sarado rin si Anjelous doon. Apat ang bodyguard nang
pumunta sa mall,"

Natigilan ako at tingin sa kanya, "What? Ridiculous. Malamang na-threatened 'yon

dahil kay Yahir. Baka makasira sa pagkampanya niya next year.." binaba ko ang brush
at naglagay ng lotion sa palad. Ngunit may kakaibang kaba ang tumubo sa akin.

"Hindi mo binanggit sa akin ang mexicanong 'yon. Kailan pa 'yan?" nagbabanta nitong
boses.

Mabigat akong bumuntong hininga. "Kakilala 'yon ni Laiza. She introduced him to me.
Sinet-up niya ako sa lalaking 'yon para ma-solo naman niya si Wax. She's desperate.
And he's using him again now. Tsk, poor girl. Iba naman ang sinusubok." I flashes a
victorious smile. Nagmumukha sigurong tanga iyong babaeng 'yon sa pag-aakit kay
Wax.

Hinagis ni Lawrence ang phone sa ibabaw ng kama. "When are you going to tell me
about Anjelous?"

Nagsisimula na naman ito. Pagod akong bumuntong hininga. "Soon."

Narinig ko ang matalim nitong pagbuga ng hininga. "Bakit mo 'yon ginawa?"

Nag-vibrate ang phone ko ibabaw ng cabinet. Hindi ko siya sinagot at tiningnan kung
sino ang nag-text sa akin. Galing Pilipinas.

Unregistered number: Kailangan ko ng pera ngayon. Magpadala ka na.

Napairap ako sa kawalan.

Ako: Kapapadala ko pa lang sa 'yo two weeks ago 'di ba? Hindi ako tumatae ng pera!!

Bwisit. Dumadagdag pa sa problema ko.

Hindi na iyon sumagot. Nagpadala na rin ako ng text message sa cellphone kong
binigay kay Anjelous.

Ako: Humingi ka ng pera kay Wax. 50k. I-deposit sa account ko. He knows that.

Naiinis na binagsak ko ang cellphone at inis na tiningnan ang sariling mukha sa

salamin. Si Lawrence ay kumuha ng sigarilyo at lighter bago lumabas ng kwarto.
"Sukang-suka na ako mukhang 'to." I told myself and to the owner of this face. I
lost my life because of you.

Tumayo ako at sinundan sa labas si Lawrence. I found him in the kitchen.

Nagpapainit ng tubig. "I need money. Nanghihingi na naman siya."

Sinulyapan niya ako. Masama pa rin ang loob sa akin. "Magkano.."

"Don't bother. Nagpahingi na ako kay Wax," nagulat ako bigla nitong maingay na
binagsak ang mug.
"Pinapahamak mo siya ro'n!" angil nito.

Tumaas ang kilay ko. "Iyon ang trabaho niya,"

"Mahuhuli ka kung siya ang uutusan mo! Bantay-sarado na sa kanya si Wax. Aanhin
niya 'yang pera kung 'di naman niya gagamitin? Maghihinala 'yon! At pwede pa niyang
ipa-trace ang bank account mo!" galit na galit niyang salita.

Natigilan ako. "Sa tingin mo naghihinala na si Wax?"

Madilim niya akong tinapunan ng tingin. "Ewan ko! Mas nag-aalala pa ako para kay
Anjelous. She doesn't know anything about this and the fact na ginagwardyahan na
siya ni Wax ang kinaiinis ko at baka tuluyan ka nang hindi makabalik do'n!"

Nag-init ang mga mata ko sa kanya. "Then that's good news, right? We're finally
free!"

Inis siyang bumuntong hininga at saka ka nilagyan ng tubig ang mug. He didn't
answer me. Bumulusok ang galit ko. "So ano pala ang plano mo? Ibabalik ako sa mga
Salvaterra pagsawa ka na sa akin at ang babaeng taga-isla naman ang popormahan mo?"

"Tumigil ka. She's innocent." May banta niyang tono. Hindi niya nagustuhan ang
sinabi ko.

"And legally married, Lawrence. Pangalan niya ang pinakasalan ni Wax."

"Shut up."

"May karapatan si Wax na ariin siya."

"Shut up!"

"Fuck you!!" I shouted.

He abruptly grab me and ravishly kissed me on my mouth. I fought back and kissed
the hell of him. He was so aggressive. Tinabig niya ang mug sa counter at binuhat
ako roon. Ang halikan at halinghing namin ang bumalot sa bawat sulok ng kusina. A
fight before sex was so good. I'll make sure na makakalimutan mo ang babaeng iyon.
Chapter 9
Chapter 9

Anjelous

Wala na kinabukasan si Wax. Hindi ko na siya naabutan dahil ang sabi ni Nana ay
maaga raw ito umalis. Ni hindi na kumain ng almusal. At mukhang kay aga-aga ay
nakabusangot na raw ang mukha. Bumuntong hininga na lamang ako.

Naiwan kaming dalawa ni Anjeline sa bahay. Naglaro na lang kami sa garden. Hindi ko
na nga masyadong napapansin ang mga tauhan niyang nakabantay sa amin. Sa mga pinto
at sa gate. Kapag nakikita kaming lumalabas ng bahay ay agad na sumusunod at tatayo
sa hindi kalayuan.

Hindi tumatawag si Wax. Kahit kay Nana. Hindi rin siya umuwi no'ng araw na iyon.

"Mama baka nasa sa office po si Papa. Pwede po ba natin siyang puntahan doon?"

I sighed and looked down at my plate. Kasalukuyan kaming nagbi-breakfast. It feels

so empty. Dull. Ewan ko kung bakit ganito ang nararamdaman ko, gayong kapag nandito
naman si Wax ay hindi rin ako makakain ng maayos. Lalo na kapag tititigan pa niya
ako. "Hindi ako sigurado kung papayagan tayo, Anjeline.." I even doubt.

"Why mama? Kay Papa naman po tayo pupunta e. I think he'll be surprised po!" she
excitedly said.

Nag-angat ako ng tingin sa kanya. Parang may dagang naglakad sa dibdib ko nang
maisip na magugulat nga siya kapag nakita kami roon. Pero paano kami lalabas?

Napanguso ako. Nang dumaan si Nana ay napatitig ako sa kanya. Kumunot naman ang noo
niya sa akin.

***

Napakamot sa ulo ang isang tauhan ni Wax habang kinakausap ni Nana. Kunwari kasing
naha-highblood sa kanya si Nana Josie para payagan kaming pumunta sa munisipyo.
Pumayag naman akong isama sila at alam kong baka pagalitan din ni Wax kung hindi.
Pero dahil hindi si Wax ang nag-utos ay hirap din silang gumalaw. Kung ako lang ang
magsasabi ay matigas pa sa bato ang mga balat niyan. Pero kay Nana, na
pinagkakatiwalaan ng boss nila.. aba ibang usapan na iyon.

Lumapit ako sa kanila. I bit my lower lip. Nagi-guilty ako. Hindi naman ako tatakas
e.

Nakapamaywang si Nana Josie. "Sa munisipyo mo lang sila ihahatid at baka doon na
dumaan si Wax pagbalik ngayong umaga. Susme kayong mga lalaki oh. Asawa niya ang
pupuntahan nila,"

"E Nana baka po mapagalitan ako ni Mayor Wax nito.." nag-aalangan pa rin nitong
sagot.

Winasiwas ni Nana ang kamay na parang nagtataboy. "Hindi kayo pagagalitan no'n kung
sasama kayo sa kanila. Dalian niyo na!" sabay talikod bilang pagtatapos sa usapan.
Pagharap sa akin ay kinindatan niya ako.

Lihim akong napangiti. Wala ring nagawa ang tauhan ni Wax at pinasakay din kami.

***

Pagdating namin sa munisipyo ay nadatnan naming maraming tao sa labas. Nahirapan pa

kaming makapasok sa loob. Bahagyang napaawang ang labi ng sekretarya ni Wax nang
makita kami ni Anjeline. Agad na napaayos ng buhok.

"Good morning po, Mrs. Salvaterra! Naku, nasorpresa naman po kami sa pagpunta
ninyo, hi Anjeline!" sweet nitong bati pa sa bata.

Napalingon ako sa paligid. Pinagtitinginan kami. Napalunok ako at tumikhim.

"Dumating na ba si Wax?" mahinahon kong tanong.

"Hindi pa po, Ma'am. Tinawagan ko rin po kanina kasi may event kami ngayong umaga
at kailangan si Mayor Wax. Pero galing pa pong manila niyan si Mayor, baka po
dumaan pa sa Tita Lian niya po." magalang niyang imporma sa akin.

I smiled at her. Tila na-freeze naman ang ngiti niya. "Sige, salamat. Pupuntahan na
lang namin siya kina Tita Lian." sagot ko. Hindi ko na pinansin pa ang namuong
pagtataka sa mukha niya.

Bumalik kami sa sasakyan at sinabihan ang driver na idaan kami sa bahay ni Tita
Lian. At hindi rin nagtagal ay nakarating din kami roon. Pamilyar ang sasakyan na
nakita kong nakaparada sa labas. Kahit si Anjeline ay nakilala rin ang sasakyan ng
ama.

Naabutan naming may bagong mga bisita roon si Tita Lian. A beautiful woman and her
young son. Hindi rin kami nagtagal dahil agad na nag-ayang umuwi si Wax. Hindi niya
ako pinapansin at malamig ang tinging dumadaplis sa akin. I knew why. Dahil pa rin
iyon sa huling beses na nag-usap kami. Pero kinabahan ako. Hindi kaya dahil lumabas
ako ng bahay?

Pagbaba namin ay agad na tinawag ni Wax ang mga kasama naming tauhan niya.
Kumalabog ang dibdib ko. Lalo na nang makita ko ang pagkamutla ng mga kawawang
lalaki.

"M-mayor..!" kinakabahang sagot no'ng isa.

Binaba ni Wax si Anjeline at pinahawak sa akin. Hindi ko nilulubayan ng tingin ang

mga lalaki. Halos naririnig ko na ang pagtagis ng bagang ni Wax. Kaya lumapit pa
ako sa kanila.

"Anong bilin ko sa inyo bago ako umalis?" nagbabanta nitong tanong sa apat na
tauhan.

Napalunok ako. Ang mga bodyguard ay napayuko. Nasa bakuran pa lang kami ng bahay ni
Tita Lian. Kumpyansa pa rin ako na hindi rito maglalabas ng galit si Wax.. hindi
ba? Alkalde siya ng bayang ito at kapag may ibang taong makakita ay hindi maganda
sa kanyang imahe. "Wax.." mahinang tawag ko sa kanya. Ngunit hindi niya ako
nilingon at matiim pa rin ang titig sa mga tauhan.

Nag-angat ng mukha ang isang lalaki. Iyong kinausap ni Nana.

"Na 'wag pong palabasin ng bahay si Ma'am Anjelous kahit na anong mangyari, Mayor."
sagot nito.

Mabigat na bumuntong hininga si Wax. "Nasunod niyo ba ako?"

Napayukong muli ang lalaki. Tumikhim ako at tumabi sa gilid ni Wax. "Ako ang
kumausap sa kanila. Gusto kang makita ni Anjeline.." singit ko. "Wala ka kasing
pasabing hindi ka uuwi kahapon." matapang kong dagdag.

Lumapit pa si Anjeline at tiningala ang ama. "That's true, Papa! Pinagluto ka pa

naman ni Mama ng favorite mong ulam yesterday. You missed it." she even made a sad
face.

Napatingin sa akin si Wax. Kumunot ang noo ko sa binanggit ni Anjeline. Tinulungan

ko lang namang magluto kahapon si Nana Josie at wala akong ideyang paborito niya
iyong ulam.

Natahimik ang lahat. Wala ni isa ang nagtakang magsalita. Gustuhin ko mang yayain
nang sumakay si Anjeline ay ayaw ko namang iwan ang mga lalaking ito. Baka malingat
lang ako ay banatan pa ni Wax. Kargo ko sila dahil ako may kasalanan.

"Let's go." anas ni Wax matapos ang pananahimik. Agad na nagsunuran ang mga tauhan
niya. Pero nang pasakay na ako sa kabila ay hinapit ako sa baywang ni Wax at
pinasakay sa sasakyan niyang gamit. "Sumunod na lang kayo." utos nito sa tauhan.

Now we're all three in his Land Cruiser.
sa event na siya na lang ang hinihintay.
nang dalhin niya kami sa loob ng opisina
mga bisig. Pinagamit niya ang tablet kay
anak. "Nakapaglipat ka na ba ng gamit sa
Sinama niya kami sa munisipyo at umattend
Hindi niya ako hinihiwalayan ng tingin. At
niya ay halos ikulong niya ako sa kanyang
Anjeline para roon mapunta ang atensyon ng
kwarto ko, mmm?" he went back to his
excited tone when he asked me. Habang ang labi ay humahaplos sa buhok ko.

Umiwas ako ng tingin. Paiba-iba naman ang mood niya. "Hindi." sagot ko. Wala namang
nagbago sa desisyon ko.

Naiinis itong bumuntong hininga at bahagyang lumayo sa akin. "Bakit hindi pa?"
maangas pa niyang tanong.

"Hindi ako hihiga sa kama mo." matigas kong sagot. Naalala ko pa iyong nadatnan
kong nakahiga roon si Laiza.

Matagal niya akong tinitigan. Humalukipkip at sumandal sa gilid ng lamesa niya.

Hindi ko rin maiwasang paraanan siya ng tingin. Hindi ba siya magtatrabaho? He's
only wearing a jeans and T-shirt. Kagagaling lang naman niya sa byahe kaya siguro
medyo pagod pa. Pero hindi pagod para hindi ako yapusin. "Hindi mo ko gustong
katabi?" amused nitong tanong.

Kumunot ang noo ko. Hindi ba siya magagalit ngayon? Which is fine ofcourse.
Nakakatakot siya kapag galit. "Ayoko sa kama mo. Ayoko sa kamang kung sino-sinong
babae lang ang humihiga." mapait kong sagot. Kahit ako ay nagulat sa dumulas sa
labi ko.

I saw him tilted his head. Tila inaarok sa isip ang ibig kong sabihin! Uminit ang
mukha ko.

"What do you mean? Ako lang naman ang humihiga ro'n.."

Ah, so hindi niya alam? "Sa gabi ikaw. E sa umaga? Si Laiza, 'di ba? Pumasok ako sa
kwarto mo at nakita ko siyang natutulog sa kama mo. 'Wag mong sabihing hindi mo
alam dahil hindi ako maniniwala. Gustong-gusto nga raw niya ang amoy ng kama mo." I
even tried to copy Laiza's voice when she said that.

Napaayos siya ng tayo. "Natutulog-shit." Napamura nang biglang may naalala.

Napairap ako sa kanya. Hindi pala alam ah.

He sighed, "Listen-"

Tumalikod ako at uupo na lang sana sa tabi ni Anjeline-ngunit napahinto ako nang
pumaikot ang mga braso ni Wax sa baywang ko at niyakap mula sa likod! Napasinghap
ako at halos tumigil ang paghinga ko.

"I won't let that happen again. I promise! Kung ayaw mong papasukin si Laiza sa
kwarto, pagsasabihan ko siya. She's just a friend, sweetheart. You can even ask me
to ban her so she can't sneak in my room too. That's not a problem to me.." he
hotly whispered on my ear.

Tumigas ang lalamunan ko at nahirapang lumunok. My chest was pounding rapidly. "B-
ban her..?"

I felt him nodded. "Yes. If you would ask me.."

Hindi ako nakapagsalita. Is it too much? Nagngingitngit lang naman ako na nakita ko
siya roon.. pero kung pagbabawalang pumasok sa bahay.. may malaking epekto ba iyon
sa kanila? Wala akong alam. "I-i think that's too much.."

Dinagdagan niya ng higpit sa baywang ko ang yakap niya. Ramdam kong ang labi niya
ay gumagapang pa sa leeg ko. "It wouldn't mean much, sweetheart. Gusto mo bang
magpalit pa ako ng kama para lumipat ka na sa akin?" he suggests.

Namilog ang mga mata ko at napahawak sa ibabaw ng braso niya. "G-gagawin mo 'yon?"

He nodded. "Ofcourse. Bili na tayo ngayon?" aya niya.

Napalingon na ako sa kanya. Seryoso ba siya? Pero maling galaw yata ang ginawa ko
dahil naging paraan niya iyon para halikan ako sa labi. A deep kissed. It was a bit
erotic kaya mabilis ko siyang tinulak. Narito lang din ang anak niya! "Wax.. 'wag..
si Anjeline.." bulong ko.

Ngumiti siya at pinagbunggo na lamang ang mga labi namin. "Anjeline," tawag niya sa
anak.

Kumawala ako pero hinuli niya ang kamay ko at pinagsalikop sa kamay niya.

"Yes po, Papa?"

"Sama ka sa amin ni Mama," nilingon niya akong may ngisi sa labi. "bibili kami ng
kama."

Mabilis na tumayo si Anjeline at binaba ang tablet sa lamesa nito. "Let's go na po,
Papa!" excited nitong sagot sa kanya.

Kinakabahan akong bumuntong hininga.

***

Wax checked first his schedule and paper works bago kami umalis ng munisipyo.
Katulad kanina ay nakasunod ulit ang mga bodyguard niya hanggang sa mall. Dinala
niya kami sa isang kilalang tindahan ng mga kutson ng kama. Hindi ako gaanong
makalayo sa kanya dahil mahigpit at madiin ang hawak niya sa kamay ko.

Tinuro niya sa akin ang isang malaking puting kama. It's queen size too. "Gusto mo
ba 'yon, sweetheart?" malambing niyang tanong sa akin. We were accompanied by the
supervisor ng tindahan. Malaki ang ngiti no'ng lalaki. Nakikilala rin ang mayor
nila.

Bumitaw sa akin si Anjeline at agad na hinigaan ang kama. Tinawag ko siya para sana
suwayin dahil nakita kong may nakalagay na paalala sa ibabaw ng kutson na wag
hihigan o uupuan.

Tumawa iyong manager. "Okay lang po, Mrs. Salvaterra!" he said to me.

Nilingon ulit ako ni Wax. Nakangiti. "What do you think, Anj?" he asked me again
with the same sweet warm tone.

Napalunok ako. Kahit iyong manager ay nakatunghay na rin sa akin at hinihintay ang
sagot ko. Isang beses kong sinulyapan si Wax. "I-ikaw. B-bahala ka." kumakabog kong
sagot sa kanya.

Nahihiya ako. Kinakabahan. Nahihilo. Bumibili siya ng bagong kama para lang
makalipat ako sa kwarto niya! Walang kwentang idahilang may ibang babaeng humihiga
sa kama niya dahil agad siyang may solusyon. Pero mali rin naman kasi ang dinahilan
ko. At hindi ko rin naman inaasahang mangyayari ito.

I'm just so scared and nervous when I'm with him. Mas lalo pa yata sa mga susunod
na araw.
Nilingon niya ang nakangiting manager. "Kukuha kami nito, dalawa."

"Copy, mayor!" masiglang sagot nito.

Sandali lang din ang naging pag-uusap ng dalawa. That transaction was fast.
Pagkatapos magbayad at ipa-deliver ang kama ay kumain naman muna kaming tatlo.
Masayang-masaya si Anjeline. At hindi ko rin maitatangging nahuli ko ang pagngiti-
ngiti ni Wax.

No'ng akala ko'y pauwi na kami ay hinatak at pinasok naman namin ang Department
store. Nakakunot lang ang noo ko at nagtataka. Kinausap niya iyong sales staff at
nagpahanap ng kobre kama, punda, kumot at comforter. Naestatwa na ako nang sabihan
niya akong pumili ng mga bagong damit!

Pinagmasdan ko siya habang tumitingin-tingin ng mga blouse na pambabae. Siya pa ang

kumukuha para sa akin pagkatapos ipatong sa dibdib ko. "Wax.." tawag ko sa kanya.

He's pouting his lips while looking at the denim pants. "Mmm..?"

Tiningnan ko muna si Anjeline na libang-libang habang tumitingin din ng damit. Wax

asked her to choose for me too. "Hindi ko naman kailangan ng bagong damit,"
pagtataka kong tanong. Do I have to ask him? Is this even needed?

He looked at me. "Gusto kong bilhan ang asawa ko. Masama ba 'yon?" amused pa nitong
tanong.

Napakamot ako sa aking leeg. I cannot stop him. Pinagkibit balikat niya lang din
ako. Sa huli he bought ten pairs of blouses and pants. Hindi na ako nakapagsalita
pa ng pumili siya ng bra at panty para sa akin. Even pairs of sexy lingerie!

"Mama you have lots of new clothes!" Anjeline giggled. Tinuro pa niya ang ilang
paper bags na bitbit ng mga bodyguard.

Tiningnan ko iyong mga paper bags. Timid ako no'ng bayaran niya. Ginto ang presyo!
Pagkamahal-mahal! Ngunit mayroon ding parte sa isip ko ang na-excite na tingnan ang
mga bagong damit na iyon. I'm still a woman.

Hindi pa roon natapos ang shopping galore ni Wax. Hinila pa niya kami sa isa pang
tindahan at pinilian ako ng mga bestida at sapatos. At nang hilahin pa niya ako sa
tindahan ng makeup at mga alahas-malaking iling na ang ginawa ko. Sobra-sobra na
iyon. Hindi ko na makwenta ang mga nagastos niya.

Pagkauwi ay tinulungan ako ni Ephie na iakyat ang mga paper bags. She's happy and
excited too. "Madam may dumating na bagong mga kutson si Sir Wax..! at nagpalinis
pa ng kwarto niya," balita niya sa akin.

"Dumating na agad.." mabilis lang pala iyon. Walang akong ideya.

Nasa hagdanan na kami nang bulungan niya ako. "Narinig ko rin pong nag-uusap 'yung
mga bodyguard ni Sir, 'wag na raw paakyatin ng bahay si Ma'am Laiza. Parang memo
lang ang dating!" sabay bungisngis niya.

Agad akong napalingon sa kanya. "Totoo ba 'yan?" usisa.

Mabilis itong tumango. "Yes, madam! Hindi pa ako nagkakamali ng dinig," pagmamalaki
nito.

Napahinto ako sa paghakbang nang marinig ko ang pagtawag sa akin ni Wax. Sabay
kaming napalingon ni Ephie. At nakita namin siyang nakatayo sa labas ng master's
bedroom. Nakapamulsa at amused na nakatitig sa akin.

Napalunok ako. "B-bakit..?"

He tilted his head. Walang reaksyon ang mukha malibang parang seryoso pa iyong
tingnan. Itinuro ang loob ng kwarto niya. "Dito ka."

Namimilog na mga matang napalingon sa akin si Ephie. Ako naman ay niragasa ng kaba
sa dibdib. Hindi ako kaagad na nakakilos at nakapagsalita. And he's just staring at
me.

Napaawang ang labi ko pero walang salitang gustong lumabas..

"Don't just stand there. Pumasok ka rito." matiim pa nitong utos.

Naunang tumalima si Ephie. Nakayukong pumasok sa loob at agad ding lumabas matapos
iwan ang mga bitbit. Mas lalo tuloy akong kinabahan. Nakaalis na si Ephie bago pa
ako nakalapit sa kanya.

At nang subukan niyang hawakan ako ay agad na akong umiwas at pumasok sa loob.

Nakita ko agad ang bagong bili niyang mga kutson. Wala pang balot na kobre. Medyo
makalat pa nga dahil nasa sahig pa iyong bagong bili ring comforter. But then I
gasped when I felt his hands on my hips. Marahang humahaplos habang ang mainit na
hininga niya'y gumagapang sa aking tainga pababa sa leeg ko.

Tumikhim ako. "A-aayusin ko muna 'yung kobre..!" iwas ko.

Bumuga siya ng mainit na hininga. "Baka kailangan muna nating binyagan ang kama.."
mainit niyang bulong.

Namilog ang mga mata ko. Dumadagundong na ang dibdib ko. "W-wax-" mabilis akong
lumayo sa kanya nang marinig ang boses ni Anjeline. Tumatakbo itong pumasok sa
kwarto ng Papa niya at nagdere-deretso sa kama.

Narinig ko ang mabigat na buntong hininga ni Wax. Nilingon ko siya. At nahuli kong
tila bigo ang mukha.

"Can I help you po, Mama? I-cover ang bed?" she asked.

"S-syempre naman!" sinulyapan kong muli si Wax. Nakakunot na ang noo sa akin.
Tinitigan ako sandali bago lumabas ng kwarto. Pagtingin kong muli kay Anjeline ay
tumutungtong na ito sa ibabaw. Napangiti ako nang magsimula na itong magtatalon sa
ibabaw.

"Come here, Mama! Ang sarap mag-jump dito!" bungisngis nito.

Napanguso ako. Bakit hindi? "Sure!" kaya tumungtong na rin ako at magkahawak kamay
na kaming tumatalon sa ibabaw. Ang sarap nga ng mga tawa namin. Na napahinto lang
nang bumalik si Wax at bahagyang nagulat sa nasaksihan. Agad akong huminto. "S-
sorry..!" hinging paumanhin ko.

"Naiwan ko lang 'yong phone ko.." sabi niya at kinuha ang pakay na nasa ibabaw ng
couch. Hindi na niya kami nilingon ulit at lumabas na.

Muli naman akong niyaya ni Anjeline sa pagtalon. I enjoyed every seconds of it.
Nang pagpawisan ay huminto rin kami at nilagyan ng balot ang kama.

***
Inayos ko na rin ang mga bagong biling damit sa closet ni Wax. It was indeed ready
dahil may espasyo na roon para sa gagamitin ko raw. Ngunit bago ko ilapag ay
napahinto ako.. ito rin naman iyong dating ginagamit ng asawa niya. When his wife
was still sleeping here. I sighed and continued. Nagpapanggap lang ako. Hindi niya
alam na hindi ako ang tunay niyang asawa.

But.. he married my name! Kung tutuusin ay pangalan ko ang gamit ng asawa niya. Ang
ibig sabihin ba no'n ay legal iyon?

Napapikit ako. Hindi. Hindi ko dapat inuubos ang panahon sa pag-iisip no'n. Gulo
lang iyan. Ang babaeng iyon ang dapat na managot sa lahat pagdating ng panahon.

Nang matapos ako ay binalikan ko si Anjeline. Napangiti ako nang nakatulog pala ito
sa bagong kama ni Wax. Marahil ay napagod sa lakad namin at kalalaro. Hindi ko na
ginising at hinayaang matulog na roon.

At nang pumasok na si Wax para matulog.. hindi ko maintindihan kung anong klaseng
reaksyon ang nabasa ko sa mukha niya. He looked fine nang makitang nakatulog doon
ang anak niya at mayroon ding tila nagdabog pa ito nang sulyapan ako. Binabaan niya
ang temperature ng aircon. Ako naman ay pumwesto na sa tabi ni Anjeline.

Why do I feel secured and safe in his bed?

Hinalikan niya sa noo ang anak bago pumaloob sa comforter. I am biting my lower
lips while watching him. Nakasando lang siyang puti at boxer shorts. More skin of
him and the more na nagpa-palpitate ang dibdib ko.

Tumagilid ako at niyakap si Anjeline. Makakalimutan kong nandyan lang siya kapag si
Anjeline ang yakap ko. Pero nang imulat ko ang mga mata-siya agad ang sumalubong sa
akin. At nakatitig pa sa akin! "B-bakit..?"

"Good night." bulong niya.

I sighed, "Good night."

Tinitigan pa niya ako. Sa nerbyos ko ay tumalikod na ako at nagkunwari nang

matutulog. Ilang beses akong lumunok para lang kalmahina ang sarili. Sa buong
gabi.. siya lang ang tumatakbo sa isip ko. Hindi ako kaagad na nakatulog hanggang
sa mangawit sa pwestong hindi siya nakikita. Kumportable ang katawan ko pero ang
puso at isip ko ay hindi.

***

"Lola!"

Agad akong napalingon sa labas ng pinto nang sumigaw si Anjeline. Ang akala ko ay
si Wax ang dumating. Tila nanlamig ako nang ang pumasok pala ay ang mga magulang
niya.

Ang magandang babae ay magiliw na niyakap at hinalikan si Anjeline. She looks

almost the same as Tita Lian. Mas matanda lamang marahil ito ng ilang taon. But
still, she's the epitome of classy and rich. Nakapusod ang mahabang buhok at ang
makeup ay kakaunti pero mas nakadagdag pa sa ganda nito. "I missed you, princess.."
she said.

Sumunod na bumaba ang asawa nito. Si Senator Arsenio Salvaterra. Hindi ko siya
naabutan noong huling pumunta siya rito. Nagkasagutan pa sila no'n ni Wax.
Matangkad at hindi pa malaki ang tiyan. Even in his age, still, matikas pa rin ang
senador. Nakikita ko sa kanya ang itsura ni Wax pagdating nito sa ganyang edad.

Na kay Anjeline ang atensyon nila. Hindi pa nila ako napapansin. Kinurot-kurot ko
ang nanlalamig na mga kamay. At nang mag-angat ng tingin sa akin ang Mommy ni Wax..
kumunot ang noo nito at pinasadahan ako ng mga mapanuring mata. "Anjelous.." pansin
niya sa akin.

Sumunod na nag-angat ng tingin ang asawa niya. Kapareho niya ng reaksyon nang
makita ako.

Dinalhan kami ng tsaa at juice ni Nana sa loob ng library. We were waiting for Wax.
Ang mag-asawa ay inaliw ang mga sarili sa pakikipag-usap sa apo nila. Habang ako ay
tahimik na umupo sa single couch. Ngunit maya't-maya naman ang sulyap sa akin ni
Coney Salvaterra. Madalas akong pagmasdan ng lihim.

Malalim akong bumuntong hininga. Bumukas ang pinto ay niluwa niyon ang pagod na si
Wax. Tiningnan ang mga magulang at saka ako tinungo at pinatayo bago halikan sa
labi.

Napasinghap ako. His parents quitely watching us.

"Biglaan yata ang pagpunta ninyo?" tanong niya agad sa kanila.

Uminom ng tsaa ang Daddy niya at nagde-kuatro. "Pinag-uusapan namin ng mommy mo ang
tungkol sa kampanya mo sa susunod na taon," he started in a formal tone. Like it's
a business meeting.

Wax irritatingly sighed. Nilingon ko siya. "What is it? Magpapasa ako ng

certificate of candidacy kung 'yon ang pinunta ninyo rito." matiim nitong sagot sa
kanila. Kumunot ang noo ko sa ugaling pinapakita niya.

Tumikhim ang mommy niya, "Anak pwede mo bang isama ang asawa mo sa araw na 'yan?"

Bahagyang namilog ang mga mata ko. Nilingon ako ng mommy niya at pinong ngiti ang
binigay sa akin. Kaya ba niya ako pinagmamasdan ng lihim dahil dito?

Sinulyapan din ako ni Wax. Ramdam kong hindi niya gusto ang sinabi ng ina. "Ayokong
idamay ang asawa ko sa kampanya, mommy. She will stay here with Anjeline during
campaign period."

"Wala naman siyang trabaho, 'di ba? Why won't you let your wife do some livelihood
projects, Wax? Isama mo siya at ipatulong sa kampanya mo. Kahit naman ang mga asawa
ng running mate mo at mga konsehal mo ay sumasama rin sa pag-iikot. Even your
mother did it for me. Nagawa na rin niya 'yan dati sa unang sabak mo sa kampanya, e
bakit ayaw mo siyang ipasama ngayon?" nagtatakang tono ni Senator Arsenio sa anak.

"Hindi sanay sa ganoon ang asawa ko, dad." malamig nitong sagot.

Baritonong tumawa ang ama niya. "But she married a politician. Noon pa man ay alam
na niyang kasama 'yan sa pagiging asawa mo. Hindi ba, hija?"

Gulat man ay nagawa ko siyang nginitian ng hilaw. "O-opo.."

Wax looked at me.

Tumayo si Senator at nilapitan ako. Hinawakan pa niya ang kamay ko na tila may
gustong hilingin. "Do me a favor hija.. please help my son. He needs you more than
anything else. Lalo pa ngayon na may ilang tumatraydor sa kanya," makahulugan
nitong sabi sa akin.
Nanlamig ang mukha ko at napalunok.

"Dad." Wax warning voice.

Nagkibit balikat ang ama niya at binitawan ang kamay ko. "What do you think,
Anjelous?" magiliw pa niyang tanong. Kahit ang mommy niya ay nakatitig na rin sa
akin.

Muli akong napalunok. Nilingon ko muna si Wax sa tabi ko. He got straight-faced.
"W-wala pong problema sa akin." tugon ko.

"Then problem solved! Wala naman pa lang problema sa asawa mo! Bakit 'di mo pa
payagan?"

"It's not safe." May diin niyang sagot sa ama.

Senator Arsenio laughed. "You're already a mayor, it will never be safe not unless
you're protected. Ang matunog mo lang namang makakalaban ay ang kasalukuyan mong
vice-mayor. You're former running mate turns into a rival. Magiging kaibigan mo pa
nga kaya ang anak niya pagkatapos ng kampanya. Rivalries may end it."

Mabigat na bumuntong hininga si Wax. Binitawan ako. "Let's not talk about it now.
Malayo pa 'yan." walang gana nitong sabi.

Kinabahan ako nang masilayan ko ang nagtitimpi nitong galit. Hindi man napapansin
ng mga magulang niya ay ramdam ko naman. Baka hindi niya talaga gustong isama ako
at napipilitan lang sa harap ng mga magulang niya.

"Malapit na magbukas ang filing. Kung hindi pa ako nagpunta rito ay hindi pa
mabubuo ang mga konsehal mo! Nagpapabaya ka na naman o masyado ka lang kampante."
Bahagyang tumaas ang boses nito. Ang asawa niya ay sinaway siya.

Wax' sighed. "Ikaw lang din naman ang nasusunod sa lahat kaya bakit pa ako
magpaplano!"

"Aba't-wala kang utang na loob--!" nang tinaas nito ang kamay para saktan si Wax
agad kong hinawakan si Wax at hinarang ang sarili. Mabilis ding tumayo ang mommy
niya para pigilan ang asawa.

Nakahinga ako ng maluwag nang hindi natuloy ang pananakit nito. Ngunit nag-alala
ako dahil nakatingin sa amin si Anjeline. Tulala at tila natakot din.

"Huminahon ka nga, Arsenio! At ikaw naman Wax, igalang mo ang daddy mo." sermon
nito sa mag-ama.

Mabilis ang paghinga ni Wax. Nang lingunin ko ay namumula ang mukha nito. Tila
nagtatagis pa ang bagang. "Sorry, mom.." he then apologised to hi mother.

Inangat ko ang mga kamay para haplusin ang mukha ni Wax pero narinig ko ang
pagtawag sa akin ni Anjeline. I looked at her.

"M-mama.." nanginginig nitong boses. Agad ko siyang nilapitan at halos ikadurog ng

puso ko nang maramdaman ko ang panginginig nito sa takot. "M-mama.." naiiyak nitong
habol sa akin.

Kinuha ko siya at niyakap. "Sshh.. it's okay.. calm down, baby.." alu ko. Tiningnan
ko si Wax. Nakatitig na rin ito sa amin.
"Tama na 'to, Arsenio, Wax." huli kong sabi ng mommy niya bago ko silang iwan
lahat.

Inakyat ko muna sa kwarto niya si Anjeline. Pinainom namin ng gatas ni Nana

hanggang sa makatulugan nito ang takot na naramdaman.

Hinaplos ko ang pisngi niya. Hindi ko makalimutan iyong mukha niyang tila
nagmamakaawang buhatin ko siya. Takot na takot. Napapikit ako. Pagkalabas ni Nana
ay tumabi ako sa kanya at niyakap ang bata habang natutulog ito. Hindi ko rin
namalayang nakatulog din ako.
Chapter 10
Chapter 10

Anjelous

Naalimpungatan ako at nagising tuluyan nang magisnang madilim na sa loob ng kwarto

ni Anjeline. Tumatanglaw na lamang ang liwanag mula sa lamp nito.

Bumangon ako at sinilip si Anjeline.. she's asleep. Bahagya akong ngumiti. Magaan
kong hinaplos ang ibabaw ng kanyang buhok at hinalikan sa noo. Tumayo ako at hinawi
ang kurtina ng bintana. Madilim na rin at mukhang malalim na ang gabi. Napalingon
ako sa wall clock, alas-dies na ng gabi!

Isang beses ko pang sinulyapan si Anjeline bago tuluyang lumabas ng kwarto niya.
Pababa sa hagdanan ay tahimik na ang buong bahay. Nakaalis na kaya ang mga magulang
ni Wax? At nasaan si Wax? Nasa kwarto na?

Maayos kayang nakauwi ang mag-asawa? Sana ay oo. Sana ay hindi na naulit pa ang
sagutan ng mag-ama.

Binuhay ko ang ilaw sa kusina. Nauuhaw ako. Hindi na rin ako ginising para
makapaghapunan. Kaya nang buksan ko ang refrigerator ay iyong karton ng gatas ang
nilabas ko. Sinalinan ko ang baso at ininom habang nakatayo sa harap ng counter.
Nangalahati ko kaagad ang gatas. Pinatong ko iyon sa marmol na counter at doon
tumitig. Hindi na rin pala nakakain ng hapunan ang bata.

Then from there, bumuhos sa alaala ko ang hitsura niya nang tawagin niya akong
nanginginig ang boses. Mangiyak-ngiyak. She summoned me. Her mama. Hindi ko tuloy
maiwasang isiping.. may trauma sa sigawan ang bata. Or maybe she was just scared
because of shouting. Either way, dapat ay inalala kong may bata kaming kasama sa
library. It was a negligence in my part. I pretend as her mother but I failed my
job. Dahil ang atensyon ko kanina ay nakatuon lang kay Wax.

I sighed and put the rim of glass on my lips. I remember his anger. It was almost
the same when he was angry to me. At nagawa ko pang iharang ang sarili no'ng akma
siyang pagbubuhatan ng kamay ng ama niya. I scoffed the thought. Alam ko na saan
niya namana ang mabigat na kamay. His father seems like---

"There you are.." an intriguing soothing voice cut me off.

Napaigtad ako nang biglang may magsalita sa tagiliran ko! Kamuntik ko pang maibuga
ang laman ng bibig ko dahil sa gulat. Pero may natapon pa rin sa labi ko at agad na
iyong pinunasan. Binaba ko ang baso at nilingon siya, "Wax..!" na nakasuot lamang
ng itim na roba. Ang hubad na dibdib ay nakasilip. Para bang walang pakielam kung
nakikitaan man o hindi. Like a lazy handsome creature of this world.

Wala sa sariling napalunok ako. Ang likod ng palad ay naiwan sa tapat ng labi ko
habang pinagmamasdan ko siya. He's barefooted. Magulong-magulo ang buhok na parang
sinabutan ng sampung pares ng mga kamay. At sa kaliwang kamay niya.. tila sakal ang
isang bote ng brandy!

Kumunot ang noo ko. "Umiinom ka..?" I even dared to ask. Binalik ko ang paningin sa
mukha niyang walang reaksyon. Tinaasan pa ako ng kilay.

Tinitigan niya ako at saka pinasadahan ng tingin ang kabuuan ko. Mabigat itong
bumuntong hiniga. Lumapit sa akin. Tinabi ang boteng hawak sa basong ininuman ko.
Tiningnan ko iyon. Pumintig ang puso ko nang makita kong paubos na rin ang laman ng
bote. Hindi ko alam kung marami na ba siyang nainom o bawas na iyon ng magsimula
itong uminom.

But his uncombed hair made me think na kababangon lang nito sa kama.

Tumayo si Wax sa harapan ko. Nang lingunin ko ay nakatabingi ang mukha habang
nakatitig sa akin.

Kumalampag ang puso ko. He got that cold-faced at me. Katulad noong nasa harapan
siya ng mga magulang niya. Like as if he's mad, angry, furious over someone or
something or certain situation. Napaawang ang labi ko. Amoy alak din siya!

My heart beat turns into fear.. kinakabahan akong tumikhim, "M-marami ka na bang
nainom?" sinubukan kong iiwas ang mga mata, "Mmm.. b-baka inaantok ka na..?" simple
kong pagpapaalis sa kanya. I can't stand if he's drunk and most importantly if he's
now angry. Nakakatakot siya.

I flinched as if I was hurt when he shifted his feet. "How's Anjeline?"

Nabawasan ang kabog ng dibdib nang tanungin niya ang anak. "S-she's fine. Pinainom
ko ng gatas bago makatulog."

He heavily sigh. Kinilabutan ako nang maramdam ang mainit niyang hininga sa mukha
ko. Tinaas niya rin ang isang kamay at inilagay sa likod ng ulo ko. Nag-angat ako
ng mukha sa takot na baka saktan niya ako o biglang sabunutan. "W-wax..!" but he
only softly caressed my hair.

"You missed dinner too.."

His husky soothing voice brought chills to my senses. Hindi ko inaasahan iyon.
Lalong dumagundong ang hawla ng puso ko. "Ahh.. okay lang." iwas ko ulit. Nang
masulyapan ko ulit iyong bote ay pahapyaw ko siyang tiningnan. "Uminom ka ba?" ulit
kong tanong.

Pinagpatuloy niya ang paghaplos sa buhok ko at saka tumango. His eyes looks like
drunk too.

"M-marami..?" I bit lower lip.

Binagsak niya ang kamay at bumuntong hininga. "Yata. I don't know.." at saka ako
pailalim na tiningnan.

I got tensed. Para niya akong gustong pagkaisahan sa uri ng tingin na iyon kaya
nanginginig na mga kamay kong inabot ang baso at inubos ang lahat na gatas na
natira. Hinugasan ko na rin at binalik sa drawer. Ang karton ng gatas ay tinago ko
na rin sa refrigerator.

Lahat ng iyon ay ginawa ko habang nakatitig pa sa akin si Wax. Sinusundan ako ng

mga mata niya. Tila nagbabantay sa isang preso kung ituring ng paninging iyon.

"Matutulog na ko," paalam ko. Humakbang na agad ako paalis ng kusina. Bahala na
siyang magpatay ng ilaw at baka may gagawin pa siya. Wala na rin siyang sinabi pa
at tahimik akong nakaakyat hanggang sa kwarto ko.

Nang makapasok nga ako roon ay para akong nakawala sa masikip na kulungan. His
stares.. his presence were like a rope. Para akong itinataling mahigpit. Ang hirap
huminga. Ang humirap gumalaw kapag nandyan siya. I even got scared when he was
looking mad too. Mas lalo na kung lasing siya.

Papaupo na ako sa gilid ng kama nang biglang pabalang na bumukas ang pinto!
"Anjelous!" galit niyang tawag sa akin.

Hindi na ako napaupo pa. Kinakabahan ko siyang tiningnan, "B-bakit..?" naguguluhan

na rin ako.

"Bakit dito ka pumasok?!" galit niyang tanong sa akin pero ang boses ay
pinipigilang tumaas.

Napahawak ako sa dibdib. Nilibot ko ng tingin ang loob ng kwarto. May mali ba
rito..? "B-bawal ba..?"

"Nakalimutan mong pinalipat na kita sa kwarto ko?!" inis niyang tanong.

Napaawang ang labi ko. At saka ko lang naalalang sa master's bedroom nga pala niya
ako pinapatulog. Hindi na ako sumagot pa at tinungo ang pinto. Dinaanan ko siya.
Tahimik na nilakad ang pasilyo at tinawid ang puno ng hagdan papunta sa kwarto
niya. Hindi na maganda ang tibok ng puso ko.

Pagpasok ko sa loob ng kwarto niya ay nadatnan kong ang kalahati ng comforter ay

nasa sahig na. Bahagyang magulo ang unan sa ibabaw ng kama. Ang kulay gray niyang
sando ay basta na lang na nasa ibabaw din nito. Napahaplos ako sa lamig na sumoot
sa balat ko. Napakalamig. Isang lamp na lang ang nakabukas. Malamlam ang liwanag
pagkatapos ay nakabukas din ang malaking flatscreen TV pero walang sound.

Gaano katagal na kaya siyang nandito at nag-iinom? What happened between him and
his father when we left?

Narinig ko ang pagsarado at pag-lock niya ng pintuan. Napapikit ko nang maramdaman

ang pamilyar na pagbilis ng paghinga ko at taas baba ng dibdib. Ni hindi ko
magawang ipirmi ang panginginig ng kamao ko. Kung dahil ba ito sa labis na lamig o
takot na mapag-isa kami sa iisang kwarto. Hindi ko alam. But I am certain that I am
nervous right now.

Akma kong tutunguhin ang banyo nang pumulupot sa baywang ko ang mga braso ni Wax.
Pagkagimbal ang naramdaman ko. Ang amoy alak niyang hininga ay tumatama sa aking
leeg at ang mainit na labi ay unti-unting umiikot sa balat ko. Napalunok ako. He
wants an intimacy with me! Rather his wife. And I'm not his wife! The truth is
tearing me apart but I need to stop him. "W-wax.." nanginig ang boses ko nang
tawagin ko siya. I tried to pull away his arms but he didn't let me. Mas lalo
niyang hinigpitan ang pulupot sa akin—doon na ako tuluyang natakot.

He runs his lips on my neck up to my earlobe. Teasing me. Making me feel his heat
and creating fire inside of me. Kusang pumikit ang mga mata ko habang ginagawa niya
iyon. Isang beses ko pang iniwas ang ulo pero tinapatan niya iyon ng paghapit sa
akin. Like he's sending a message that he knew what I was trying to do. To get
freed from his desires.

He bit my skin. Probably to make me weak. Cause I am now. Everytime na kakagatin

niya ako ay tinitiis ko ang hapdi no'n pagkatapos. I'm wincing but he still
continued. Hanggang sa unti-unti ay umiikot na ang ulo niya.. ang labi niya at wala
na akong nagawa nang tunguhin niya ang lalamunan ko at hinalikan ako roon.

I sighed as I don't want to release a moan. He's an expert kisser. Ang bawat galaw
ay alam kung ano ang susunod na tutunguhin. He lightly bit my chin. I saw his
eagerness to bite it deeply but he's stopping himself too. Kitang-kita ko ang gigil
sa mga mata niya at labi. Sinunod niyang kagatin ang panga ko. Iniwas ko ang mukha.
Pero parang ang haba ng leeg niya at nagawa niya akong habulin ulit ng kagat. I
can't even voice out that I was hurting. Physically and emotionally.. dahil ramdam
ko ang kasabikan niyang mahawakang muli ang asawa niya.

Itinulak niya ako pahiga sa kama. Umaalon ang kama nang pumaibabaw siya sa akin at
agad na inangkin ang labi ko. Agad na malalim at mapusok. My lip was literally
twisting everytime he's trying to change his pace and position. Dinadala at
hinahatak niya ang labi ko. Very excited and eager.

My head is now clouded. By his desires.. and mine. I am ashamed. Dahil natatangay
ako kahit ang puso ko ay nagkakasugat na. Every kissed bargain it with knife that
slashing my heart. I wanna be with him.. only with him but I can't. I shouldn't. I
should have stopped him instead from the very time he landed his lips on me.

Pero heto ako. Tangay na tangay. Nagpapailalim at ubaya.

Naririnig ko ang bawat daing na nagmumula pa sa lalamunan niya. Hindi makalabas ng

bibig dahil nakadikit sa labi ko.

He touched my breast. He massaged and kneaded them. Ang hinlalaki ay alam ang
tuktok no'n at mataktikang hinaplos nang madiin. Natigilan ako at natakot. Ano bang
ibig sabihin no'n? May init na sumusungaw sa balat ko.

"Kiss me.. kiss me.." he demanded when I stopped. Kinukuha ng mabagsik niyang
haplos ang atensyon ko kaya nabibitawan ko ang labi niya. I even feel the numbness
of my lips, at laway sa ibabaw nito.

He didn't let me to start kissing him but he did it first. Pinaghiwalay niya ang
mga binti ko. I was intrigued with the distance at first. Para bang manganganak
kung makabuka ng mga hita. Naramdaman ko ang kahihiyan sa layo at laki ng
distansya. At nang punan niya ang gitna ko ay malakas akong napasinghap. I am still
fully clothed and him only his black velvety robe but the fire was so intense. I
got shocked. Naramdaman ko iyong.. iyong matigas sa gitna niya.. iyong nasa pagitan
ng mga hita niya..

Binaba niya ang strap ng damit ko. Pinaulanan ng halik ang buong dibdib ko. Ang
pagkagat ay hindi nakakalimutan. Bumaba ng bumaba hanggang sa umabot sa puno ng
dalawang dibdib ko. Tila akong nalasing sa init nang ulit-ulitin niya ang paghalik
at kagat doon. Ang dila ay nilalabas para paglaruin sa balat ko. Nang kalasin niya
ang tali ng roba niya at ipakita sa akin ang kanyang hubad na balikat at dibdib ay
umaatras ang diwa ko.

Hinawakan ko ang buhok niya habang ang labi niya ay tinutumbok ang tuktok ng isang
dibdib ko. I was sighing endlessly and still trying not to moan. Hinawakan ko ang
roba niyang nasa braso na niya—sumusuko man ang diwa ko ay pilit kong iniintindi
kung tama ba ang naririnig ko.. may kumakatok ba sa labas ng pinto..?

I opened my eyes and blinks. Nawawala ang antok ko. Hanggang sa tuluyan ko nang
tinaas ang roba niya! Inaantok siyang nag-angat ng tingin sa akin. Ang labi ay
mamasa-masa at bahagya pang nakaawang.

Tinuro ko ang pintuan, "M-may kumakatok sa labas.." imporma ko sa kanya dahil alam
kong hindi niya iyon narinig. Iyon nga nangyari. Para bang wala siyang narinig at
binalikan ang ginagawa sa dibdib ko.

Pero mas lumalakas ang katok—at tinatawag na siya!

"Wax.. may tao sa labas.." I get into my senses. Nawala na ang init sa katawan
dahil sa tunog ng katok. Binalot kong muli sa kanya ang itim niyang roba. At
bahagya siyang tinulak. "tinatawag ka..!" dagdag ko.

Sa tulak ko ay napikon siya. Inis na bumangon at lumuhod sa gitna ko. "Fuck!" he

was pissed. But I think angry. Nilingon niya ang pintuan, "Sino ba 'yan?!" sigaw
niya. And he's panting rapidly.

Napalunok ako habang nakatingin sa kanya. Gustuhin ko mang ipagtabi ang mga binti
ay hindi ko magawa dahil nakaharang pa siya. But my eyes got a chance to have a
look at his nakedness.. hindi pa naitatali ang roba niya. I saw his muscled chest..
the humps on his abdomen.. down to the lower part.. at bago pa mapunta ang paningin
ko sa pinakababa ay napapikit na akong tuluyan. He's naked! The crotch area is very
obvious. Nagpapasalamat ako't malamlam ang ilaw at hindi ko iyon masyadong
naaninag. Ang isang bahagi ng roba ay bahagyang naharangan iyon. At gaano katagal
na ba kaming naghahalikan na ang pakiramdam ko ay nangangapal ang labi ko?

"It's me, your mother.." sagot nang kumakatok.

Namilog ang mga mata ko at hindi ko na hinintay pang umalis sa gitna ko dahil agad
na akong bumangon at gumilid. Itinaas ang strap na binaba niya. Pati ang bra ko ay
inayos ko rin sa loob ng damit dahil nakahilis na iyon.

Tumayo si Wax. Tinatali ang roba habang naglalakad papunta sa pinto. Tumayo na rin
ako. Nilingon niya ako bago buksan ang pinto. "What?" bumaba na ang galit nito pero
halatang naiinis pa rin.

Dumadagundong ang dibdib ko. Umiinit ang mukha pagkatapos ng nangyari. Pero
nakahinga ako ng maluwag dahil kumatok ang mommy niya. At nandito pa sila? I
curiously look at the door. Maliit na siwang lang ang pagkakabukas ni Wax.

"You sounds mad. Are you okay?" nagtatakang tanong ng mommy niya.

Hindi kaagad na nakasagot si Wax. Nakita kong humigpit ang hawak nito sa doorknob.

"Tulog na ba ang asawa mo?"

He sighed. "May kailangan ba kayo?" pormal niyang boses.

"Iniwan ko ang daddy mo sa kwarto sa baba. Naiinis ako. Ayoko namang matulog sa
ibang guest room. Pwede bang makitulog dito? This room is bigger than our room,
hijo. Baka rito ay makatulog ako,"

"Mommy! Hindi pwede!"

"At bakit hindi? Itong gabi lang naman, hijo. Hahayaan mo bang matulog ako sa
maliit na kwarto? Iniinis na nga ako ng daddy 'tapos ikaw galit pa 'yang mukha mo!
Tulog na ba si Anj? Anj?"

Napalapit ako roon nang tawagin niya ako. Tinulak ng mommy niya ang pinto at
pumasok. Bahagya pa akong namangha nang makitang may bitbit din itong unan at
kumot. Tiningnan kami ni Wax at humalukipkip. Masama ang tinging sumandal sa hamba
ng pintuan.

"Pwede ba akong makitulog dito, Anjelous? Bukas din naman ay uuwi na kami ng
manila. Alam mo kasi ang daddy mo ay nakasagutan ko kaya ayokong katabi sa
pagtulog. Okay lang ba?"

"Okay lang po! Wala pong problema.." tanggap ko agad. Narinig ko ang maingay na
buntong hininga mula sa may pinto.

"Ayun naman pala. Dito na lang ako sa sahig matutulog.." nagsimula itong maglatag
ng dalang kumot.

Agad ko siyang nilapitan, "Dito na lang po kayo sa kama, tabi na lang po tayo.."
aya ko. Though I can still feel the heat stares at me. Alangan namang pahigain ko
sa sahig ang mommy niya.

Tumanggi ito. "Okay na ko rito. Ayoko rin sa couch kasi masikip.. may extra ba
kayong quilt dyan.."

Kumuha ako ng hinihingi niya. Tinulungan ko na rin siyang maglatag at kahit na

inulit ko ang paglipat sa kama ay tumanggi pa rin si Mrs Salvaterra. Nang humiga ay
sinarado na ni Wax ang pinto, pinatay ang TV bago pumasok ng banyo. Napatingin na
lamang ako roon.

"Don't mind him, Anj. Magkapareho lang ng ugali 'yan sa daddy niya."

Napatingin akong muli sa mommy niya. But she just smiled at me and closed her
sleepy eyes. Mas nakita ko ang pagkakahawig nila ni Tita Lian. Pero tila nakita ko
siyang kumindat sa akin. hindi ko lang sigurado dahil madilim sa sahig.

Tahimik akong kumuha ng damit pantulog. Iyong binili sa akin ni Wax. Wala na akong
ibang pagpipilian. This silky pink spaghettie strap sleeping dress. Above the knee
ang haba. May kapares iyong silk na roba na hindi ko na inilabas.

Nakahiga na ako ng kama nang lumabas ng banyo si Wax. Naka-boxer shorts na ito at—
naligo. He's half naked. Paglapit niya sa akin ay iniabot ko sa kanya ang sando
niyang nasa kama. Kinuha niya at mabilis na sinuot.

Nakatagilid na ako nang tumabi siya sa likuran ko. I smell the soap's fragrance
along with his natural scent. Pero mas naririnig ko pa rin ang inis niyang
pagbuntong hininga. Lumulundoy ang kama habang pumapaloob siya ng comforter. He
made a space inside of it kaya ramdam kong tinitigan niya ang likod ko. Tiningnan
niya ang suot ko. Ilang sandali lamang ay dumikit na sa likod ko.

Napalunok ako. Kahit na nasa gilid na ako ay dumikit pa rin siya sa akin at niyakap
ang baywang ko. He's fanning the top of my head. Mabibigat na buga ng hininga. "Now
you're wearing that sexy sleeping dress of yours with my mom inside the room."
bulong niya sa tuktok ng ulo ko.

Siniko ko siya at tumama iyon sa tyan niya. Hindi ako sumagot. Sa takot na marinig
pa ng mommy niya. Ngunit hinigpitan niya ang yakap sa akin bago siya nanahimik.

Inabot ko na lang ang lamp at pinatay ang ilaw.

***

Noong gabing iyon ay hindi naging matiwasay ang tulog ko. Pagising-gising ako dahil
nararamdaman ko ang mga pagpisil sa akin ng katabi ko. It was dark and he was
taking advantage na hindi ako agad na makakatanggi dahil nasa kwarto rin ang mommy
niya.

I felt him squeezing my one breast. He was sighing heavily. At nang maramdaman ko
ang pagtaas ng presyon niya at agad kong pinigilan ang kamay niya. Mahigpit kong
hinawakan para hindi na makagalaw pa. Ayokong magsalita at baka maeskandalo ang
mommy niya. He seems like didn't care at all. But he intertwined our fingers and
went back to sleep.

Sa buong magdamag ay hindi halos nagbago ang posisyon ni Wax sa pagtulog. Kahit na
noong nagising akong nakapatong na ang ulo ko sa dibdib niya ay kaparehong mahigpit
pa rin ang yakap niya sa akin. The feelings were raw but very comfortable.
Pinagsawa ko ang sarili sa pag-amoy sa kanya hanggang sa makatulog ulit.

***

Kinaumagahan ay naalimpungatan ako sa hagikgik ni Anjeline. Pagmulat ko ng mga mata

ay naabutan kong palabas na ang mag-ama ng kwarto. Buhat-buhat ni Wax ang anak at
binubulungan. Anjeline giggles. Nakita ko pang pinapahina ni Wax ang pagtawa nito.

Nang makalabas sila ay saka lamang ako bumangon. Wala na rin ang mommy niya sa
sahig. Malinis na roon na parang walang nakitulog. Nilingon ko ang kama. Ang sarap
ng tulog ko. Malamig ang hangin, mabango ang kama, napakalambot at katabi ko pa si
Wax Miguel. Napangiti na lang ako. Kung panaginip ito.. sana ay gabi-gabi mo kong
dalawin.

Pagkatapos kong makapag-ayos ng sarili ay naabutan ko na sa garden ang mag-ama.

Pinapanood ni Wax sa pagba-bike si Anjeline. Iniwan ko muna sila roon at sumaglit
ng kusina. Nakangiting sinalubong ako ni Nana Josie.

"Magandang umaga, hija. Anong gusto mong almusal?" she sweetly asked me.

I smiled back. "Kung ano na lang po ang meron na, salamat po." I made my own
coffee.

Ginawan ako ni Nana ng pancake. It was indeed very delicious. May strawberry syrup
at fresh strawberries pa iyong kasama.

"Mukhang maganda ang gising ng asawa mo ah, hija. Dapat pala ay noon ka pa natulog
sa sa kwarto niya." may halong tuksong sabi ni Nana.

Agad kong sinubo ang sliced pancake sa bibig. I made my mouth full para hindi ako
kaagad na makasagot.

"Maaga nang umalis ang mga biyenan mo kaninang madaling araw. Pero pinapasabi ng
daddy mo na may ipapagawa siya sa 'yong livelihood project daw.. eh ikaw na lang
daw ang pumili kung anong gusto mong gawing proyekto. Mas maigi raw ay iyong
talagang pinagkakaabalahan mo. Tulad ng pagme-make up o fashion-fashion daw,"

Napakamot ako ng leeg. Gusto kong gawin at pwedeng pagkabuhayan iyon, 'di ba?
Malayo sa makeup nga lang. Naisip ko ang paggawa ng mga fancy jewelries. Iyong gawa
sa beads at pearls. Hindi iyon gaanong magastos pero mapagkakakitaan. By the
thought of it bigla akong naging excited. I can even do that together with
Anjeline.

Nagpasalamat ako sa masarap na agahan kay Nana at nagpaalam na pupuntahan ang mag-
ama sa garden. Nang makita ako ni Anjeline ay agad itong tumakbo palapit sa akin.
Si Wax ay nanatiling nakatayo sa tabi ng pabilog na lamesa. Nagkakape.

"Good morning, Mama! Did you sleep well po?" she excitedly asked me.

I laughed and combed her hair. Naka-headband pa lang siya. "Yes, baby. Ikaw po?"
She nodded. "Yes din po, Mama! Pero when I wake up early I was so hungry po.. sabi
ni Papa ay hindi raw po tayo nakapag-dinner kagabi.." she pouted her lips.

"Kaya next time bawal nang matulog ng hindi kumakain, Anjeline.." Wax said.

She smiled so sweetly. "Yes na yes po, Papa!"

Akmang lalapitan kami ni Wax nang may sasakyang bumisina sa labas ng gate. Si Laiza
na kumaway pa sa kanya. Tumango si Wax sa guard na nasa gate at saka ito
pinagbuksan.

Lumipat sa Papa niya si Anjeline at nagpabuhat. May binulong at saka humagikgik.

Sinulyapan din ako. Kumunot naman ang noo ko.

Naiwan akong nakatayo roon habang pinagmamasdan ang pagbaba ni Laiza mula sa pulang
sasakyan nito. Nakahapit na pantalon na may butas sa mga tuhod. Nakalabas ang pusod
sa suot na itim na sando at pinatungan ng puting blazer. Very sexy sa taas ng
takong ng sapatos nito.

"Morning, Wax.." hinalikan niya sa pisngi. Nagtagal at pahapyaw akong tiningnan.

Sinunod ng halik sa pisngi si Anjeline. "Good morning, princess! How are you?"
matamis nitong tanong sa bata.

Nginitian siya ni Anjeline at muling yumakap sa ama. She didn't pay attention at
me. Which is fine too.

"You're early." ani Wax sa kanya. Pero dahil may binubulong si Anjeline sa kanya ay
naaagaw nito ang atensyon ng ama.

Laiza laughed. "What's wrong, princess? May pinapabili ka ba kay Papa?"

Nilingon siya ni Anjeline. Iniling ang ulo at saka ako tinuro. "Can I tell, Mama?"
tanong nito sa ama.

Napahalukipkip ako habang pinapanood silang mag-ama. May sinabi si Wax na hindi ko
naintindihan. Si Laiza ay lumapit pa. Iyong sobrang lapit na para bang pinapakitang
mas close siya sa kanila kaysa sa akin. "You can tell me, princess," singit nito.

Humagikgik muli si Anjeline. Medyo nahihiya pa sa akin. I was amused so I tilted my

head.

Kinulit siyang muli ni Laiza.

Kiniliti ni Wax sa leeg ang anak. Napangiti ako nang mangilipit sa kiliti si
Anjeline. But it didn't stop her to speak. "I saw Papa kissing Mama while she was
sleeping kanina..!"

Na-freeze ang ngiti ko. Ang ngiti ni Laiza ay tila nanigas din nang tingnan ako.
Matabang na ngiti ang pinalit sa huli.

"I told you not to tell Mama.." nakangiting sabi ni Wax sa anak at muling nangiliti
sa leeg.

Napaayos ako ng tayo at tumikhim. Uminit ang mukha ko.

Humalakhak si Laiza. Nanlalaki ang mga mata. "It was normal, princess! Kissing on
the forehead is kind of respect to a lady!"

Umiling si Anjeline. "No! Papa is kissing Mama on her lips!" tinuro pa nito ang
sariling labi. Mas lalong uminit ang mukha ko nang ituro pa niya ang ilang parte ng
mukha. "on her nose, on her cheeks, on her eyes and kissed her again on lips! And
Mama was sleeping kaya 'di niya po alam 'yun!" she's so innocent.

"That's enough, darling. Your mama is flushing already." tukoy niya sa akin.

Muli akong nilingon ni Laiza. Napakamot ako ng tungki sa ilong at tumikhim. Hindi
ko talaga alam iyon at ni hindi ko naramdaman. Para tuloy gusto kong tumakbo
paakyat sa taas at magtago.

Iyon siguro ang dahilan kaya tumatawang lumabas ng kwarto ang mag-ama kanina. That
must be the reason! At anong malay ko kung ano pa ang ginawa sa akin ni Wax habang
mahimbing pa ang tulog ko. Were there more than kissing? Pero mararamdaman ko naman
siguro kung..

"Mukhang maganda ang gising ng asawa mo ah, hija. Dapat pala ay noon ka pa natulog
sa sa kwarto niya." may halong tuksong sabi ni Nana.

Lihim akong napasinghap. Namilog ang mga mata ko. Hindi naman niya siguro gagawin
iyon.. malabo 'yon, Anjelous! Syempre mararamdaman ko kung may masakit. At tiyak na
magigising ako roon!

Tumatakbong bumalik sa akin ni Anjelous.

"Tinawagan ako ng daddy mo kagabi. He wants me to be your campaign manager." Laiza

blurted out. Pinapaalis ang topic na sinimulan ni Anjeline.

Nilingon muna ako ni Wax. Tinitigan ako bago tiningnan muli si Laiza. "Okay. Isama
mo sa schedule ko ang asawa ko. Isasama ko siya sa pag-file ko ng certificate."

Namilog ang mga mata nito sa akin at kay Wax. "What?! Ako ang sasama sa 'yo sa
comelec! Bakit siya?!" she demanded. She didn't agree with his idea.

"She's my wife and she should be my number one supporter." He looked at me once
again.

What he said melts my heart. Tipid ko siyang nginitian.

Laiza was pissed. Maingay itong bumuntong hininga at humalukipkip. Hinihila na ako
ni Anjeline papasok sa bahay. At bago pumasok ay narinig ko pa ang pagtutol ni
Laiza sa sinabi ni Wax. But he shut her off by following us.

***

After that day, our week became so busy for the both of us. Inaasikaso ko sa
pagpasok sa escuela si Anjeline kasabay ang pamumuno sa livelihood project na
pinapagawa ni Senator Arsenio. But it's more than job for me. Gusto ko ang ginagawa
ko at nalilibang na rin. And I gained friends. Lalo na kay Ellie. Ang girlfriend ng
pinsan ni Wax. She's very pregnant at kung minsan ay dinadala rin sa maliit naming
headquarter ang anak na si Shane. Silang dalawa ni Anjeline ang madalas na
magkalaro.

Si Wax naman ay halos hindi ko nakikita maghapon. Late na itong uuwi at kung hindi
pa ako nagigising sa madaling araw ay hindi ko rin siya makikita. Palagi itong
nakapulupot na sa akin pagnatutulog. Kahit hindi pa nakakapagpalit ng damit kung
minsan.

His schedules were always full. Kaliwa't kanan ang mga pinupuntahan. But I was with
him nang magpasa nga ito ng cerficate of candidacy sa susunod na eleksyon. Nalula
ako sa pagkababa pa lang ng sasakyan ay dinumog ito ng mga supporters niya. All
were on red T-shirts at kanya-kanyang placards na suporta sa kasakuyan nilang
alkalde.

Pareho kaming nakikipagkamay sa mga tao. Gusto ko siyang titigan habang nakikita
ang genuine niyang ngiti sa bawat isa. Wax has the heart for these people na hindi
na kinakailangan pang ipag-utos ng daddy nito.

I was too shy nang maging sa akin ay nakikipagkamay din ang ibang tao. Nagpapaabot
ng pagbati sa asawa ko. All I could was to smile and shake their hands. Pagbalik sa
sasakyan ay agad namang may inabot sa akin si Ephie.

"Madam alcohol po," alok nito sa akin. Like she was trained to do this.

Then I remember the fake me. Nginitian ko siya at umiling. "Okay lang, Ephie."
mahinahon kong sagot sa kanya.

Noong una ay namangha siya at ilang beses na kumurap-kurap. Nginitian ko na lang

siyang ulit at inabutan ng bottled water si Wax. He smirked at me.

Ang mga araw, linggo at buwan ay matulin na dumaan. I missed my family back in Isla
Verde. Ngunit nananatili ang higpit ni Wax sa security kahit na halos hindi na kami
nagkikita araw-araw.

Muli niya akong isinama sa pagbubukas ng bagong health center ng isang barangay.
Maraming tao no'n at nagpahanda sina Laiza ng mga pagkain para sa lahat ng pupunta.
Wax didn't let me go sa kahit saan siya magpunta. At kapag napapabitiw ako dahil
may gustong makipagkamay ay lilingunin ako at tataasan ng kilay.

Nang magsimula ang event ay tumayo lamang ako sa likuran niya habang nagsasalita
siya. Ang mga tao nakikinig sa kanya habang nagpapaypay dahil sa pagtaas ng araw.
Ngumingiti ako kapag may nakikitang may nakangiti rin sa akin. I feel so proud
everytime na my taong humahangang titingin kay Wax. He was loved. Adored. Respected
by his people.

The Lemery people love this man. Not only by his look but by his dedication and
wised words. He meant every words he said. At hindi ko na mabilang ang taong
narinig kong nagpasalamat sa kanya. Kahit pa sa kaliit-liitang problema na siya ang
nilapitan. He was easy to approach someone says.

Pinasadahan ko ng tingin ang mga tao.. nagpalakpakan ang lahat maliban sa isang
taong deretsong nakatingin sa akin. Nanlamig ako. Dumagundong ang dibdib nang
makilala siya. Agad na bumalong ang luha sa mga mata ko. Maging siya ay hindi
makapaniwala habang pinaglipat-lipat ang tingin sa akin at kay Wax. Si Chito!
Chapter 11
Chapter 11

Anjelous

Nakita kong nakipagsiksikan sa mga tao si Chito para mas makalapit sa harap.
Napapalingon ako kay Wax kung napapansin niya, but he didn't. Lilingunin niya lang
ako saglit at kikindatan. I am nervous. Lalo na nang hustong makalapit sa harapan
si Chito at pinakatitigan ako. He's trying to figure out kung namamalikmata ba
siya.

But when he tried to get near at me ay agad na humarang ang tauhan ni Wax.
Pasimpleng pumwesto sa harap para hindi siya makalapit sa akin na tinutumbok niya.

Ilang beses akong napapalunok. Kinakabahan at natatakot. Pumaro't parito ang

paningin ko kina Wax at Chito. At ang dibdib ko'y hindi na maitago ang kabang
nararamdaman.

Walang nagawa no'n si Chito kundi ang tiningnan ako mula sa ibaba. Natapos ang
speech ni Wax at lumapit sa akin. Nginitian niya ako at hinawakan sa kamay.
Sinubukan kong lingunin si Chito.. hindi na ako nagulat nang makita ko siyang
nanlalaki ang mga mata habang nakatitig sa mga kamay naming magkahugpong. He was
shocked. He was clueless. Lahat ng mga uri ng gulat ay naka-drawing sa mukha niya.
At nang magtagpo ang mga mata namin ay nakuha ko ang mga tanong niyang sa tingin na
lamang pinaparating.

Bumalik na lamang ang atensyon ko sa katabi nang malakas na nagpalakpakan ang mga
tao. Tumugtog ang musiko at nagupit na ang ribbon. Hinila ako ni Wax papasok sa
loob kaya't hindi ko na ulit nakita ang kaibigan ko.

Maraming tao roon ang kumausap sa akin. They all knew about Wax' wife so I just
rode in. Hindi rin kami nagtagal doon. Sa labas ay muli kong nakita si Chito. Sa
exit stairs ay naroon siya at nakaabang. Umiwas ako ng tingin. Nagkunwari akong
hindi siya napansin, nakalimutan pero pilit niyang inaabot ang braso ko at
tinatawag ang pangalan ko.

"Anj! Anj! Huy!" sigaw niya habang nalulunod ang boses sa tugtog ng musiko.

Ang mga tauhan ni Wax ay alerto. Para akong celebrity nang harangin nila ang sarili
mula sa mga taong masyadong nakakalapit. Pero nadudurog ang puso ko kapag nakikita
kong kulang na lang ay itulak nila si Chito. Hindi man ipahalata sa lahat ay pilit
pa rin nila ako piniprotektahan lalo na at nakikita ni Wax ang mga lumalapit sa
akin.

Huminto ako at binalikan si Chito. Mas namangha siya nang makita ako sa malapitan.
"Anjelous!"

Kinagat ko ang ibabang labi nang maramdaman ko ang pagkapigtas ng balon ng tubig sa
mga mata ko. "C-chito.." nilapitan ko ang matagal kong hindi nakitang kaibigan at
napayakap na lamang.

Nagulat man ay ginantihan niya ako ng yakap. "Bakit ka umalis ng isla?" tanong niya
na tila matagal na iyong umiikot sa isipan niya.

Agad kong pinunasan ang kumawalang luha. Pagbitaw ko sa kanya ay agad akong nahila
palayo kay Chito. Mahihigpit na brasong pumulupot sa baywang ko. Si Wax. Ang
singhap ko ay nakulong sa lalamunan. Ginawa niyang mahigpit ang pagyakap sa baywang
ko at tinitigan ng masama si Chito. Tumikhim ako at hinawakan siya. "Wax.."

"Sino siya?" malamig niyang tanong sa akin.

Napalunok ako at nilingon ang kaibigan ko. Tumambol ng napakalakas ang dibdib ko.
Walang alam si Chito rito. Kung makikilala siya ni Wax ay may tsansang mabisto ako!
Ngayon pa lang at sa naiintrigang mga pangungusap ng mga mata ni Chito ay alam ko
nang marami na ito agad na ipupukol na tanong.

Abala ang mga tao sa bagong bukas na health center. Ang mga tauhan ay nakapalibot
sa amin. Nang tingnan ulit ni Wax ang kaibigan ko ay inulit niya ang pagpasada ng
tingin sa lalaki. Habang si Chito ay napanganga nang nakatitig sa kanya.

Nagdalawang isip ako kung.. idi-deny kong kakilala siya. Pero kapag ginawa ko iyon
ay hindi na niya ako tatantanan pa. Matagal ko rin siyang hindi nakita. Para akong
nakakita ng tunay na pamilya nang makita siya ngayon. "S-si.. Chito.. k-kaibigan
ko, Wax.." kabado kong pakilala.
Nagsalubong ang mga kilay ni Wax. Matagal pang tinitigan si Chito. "Kaibigan?"
tanong niya sa akin. Hindi pa ako nakakatango ay bumaling siya ulit sa kanya. "Taga
saan ka? Bakit ngayon lang yata kita nakita rito," tila may paghahamon sa boses
nito.

I bit my lower lip. The tension's rising in my chest!

Ako na ang sumagot. "T-taga-Agoncillo si Chito. Pero.. may trabaho siya sa ibang
bayan kaya m-matagal kaming hindi nagkitang dalawa."

Mabilis akong nilingon ni Chito. "Ha?" pagtataka nito. Pinalakihan ko siya ng mga
mata. "Ah.. o-oho tama po! Taga kabilang bayan lang po ako, mayor!" he smiled
awkwardly. Very unaware of the situation.

Hinapit ako sa baywang ni Wax. "Matagal na kayong magkaibigan?" he asked him.

Nilingon akong saglit ni Chito. Tumango. "Matagal na po, mayor. Since

elementary..?" tinging tanong sa akin.

Agad akong tumango. "Oo nga."

Pero hindi roon natapos ang mapanuring titig ni Wax sa kanya. Na para bang may
kulang sa mga sinasabi namin. He's not satisfied.

"Are you married?" he asked him again.

Kumunot ang noo ni Chito at bahagya pang namula ang mukha. "Naku single na single
pa po, mayor!" nakangiting tiningnan ako.

Nanginginig ang labi kong pilit na ngumiti.

"Why are you hugging my wife?!" he asked with pissed.

Namilog ang mga mata ko at ng kay Chito. "Wax..!" bulong ko para hindi mahalata ng
ibang tao. Hindi man niya lantarang pinapakita ay ramdam ko sa katawan niya ang
pagtatagis ng bagang nito. Pati mga tauhan niya nadagdagan ang pagkaalerto.

Namutla si Chito. Maging ako natakot sa pinakita nitong ugali. Tumikhim ito at
lumunok. "Anj ano ba 'to..?" tanong niya sa akin. Marahang napahawak sa kanyang
dibdib nang balingan muli ang lalaking halos ikulong ako sa mga bisig niya. "M-
mayor magkaibigan lang po kami ni Anj at saka.. bakla ho ako. Hindi kami talo."
amin nito.

Napatingin ako sa kanya. Kahit kaunti ay nagulat pa rin ako nang sabihin niya iyon.
Nagkatinginan din ang mga tauhan ni Wax. Natahimik.

Napalunok ulit si Chito.

Ilang sandaling katahimikan ay lumuwag ang hapit sa akin ni Wax. Hinarap ako at
walang hiyang hinagkan ako sa tungki ng ilong. Wala na rin sa mukha niya ang
pagkabanas. "Would you like him to invite in our house, love?"

"Love?!!" gulat na ulit ni Chito. Bahagyang may tili. Kahit ako ay natahimik sa
tinawag niya sa akin.

Nilingon siya ni Wax at matalim na tiningnan. Hilaw na ngumiti si Chito at

kunwaring sinipat ang paligid.
"Love.." malambing niyang tawag untag sa akin.

"I-ikaw.. kung okay lang?" that would be damn fine with me!

Tumaas ang kilay niya at hinawakan ako ulit sa kamay. "I'm inviting you for lunch.
Do you have anything to do at this hour?"

I saw him got tensed but excited at the same time. He nodded. "Free po ako, mayor!"
sabay lingon sa akin nang may pagtatanong sa mga mata.

"Okay." tinanguan ni Wax ang tauhan niya at saka ako hinila paalis. Paglingon ko
kay Chito ay naka-escort sa tabi niya ang mga tauhan nito.

Pinasakay ang kaibigan ko sa ibang kotse.

***

Pagkababa namin ng sasakyan ay agad akong hinawakan sa kamay ni Wax. Pumapasok pa

lang ang sasakyan na lulan si Chito ay hatak na niya ako papasok ng bahay. Labis-
labis ang tibok ng puso ko. Iyong gusto kong makausap muna si Chito nang wala siya
pero.. paano ko iyon gagawin kung kulang na lang ay itali ako ni Wax sa katawan
niya. Mas malala pa siyang magbantay kaysa sa bodyguard.

Sinalubong kami ni Nana Josie. Agad itong inutusan ni Wax na maghandan ng

tanghalian para sa bisita. Tumalima si Nana kahit hindi pa man nakikilala kung sino
iyon.

Napalingon ako sa pinto nang pumasok ang kaibigan ko. He's totally amazed while
having his own entourage coming in home. Nakatingala at napanganga sa bawat
nadadaanan ng mga mata. I sighed. I can see myself in him noong una akong tumapak
sa mansyong ito. Walang-wala nga naman sa tinitirhan namin sa Isla Verde. Para bang
nakarating kami sa ibang mundo sa pagtapak sa bahay ng mga Salvaterra. Sa isang
mayor pa.

Tumikhim ako at nag-angat ng tingin kay Wax. Na busy sa phone call. He looked down
at me with cold eyes. "Pwede ko bang asikasuhin muna si Chito..?" I can't believe I
am asking for a permission!

Nilingong saglit ni Wax ang kaibigan ko. Bumuntong hininga at saka ako pinakawalan
ng hawak. "Okay." he whispered.

Tipid ko siyang nginitian at saka hinila si Chito sa library. Kahit na alam kong
nakasunod ang tingin sa akin ni Wax ay pinagwalang bahala ko na lang hanggang sa
makalayo kami sa kanya.

Kasasarado ko pa lang ng pinto ay sumabog na ang mga tanong ni Chito.

"Anong ginagawa mo rito, Anj?! At saka—ano 'yong tawag sa 'yo ni Mayor Salvaterra—
wife raw?! Ka-kasal kayo?? Kaya ba bigla kang umalis ng isla dahil sumama ka sa
kanya at iniwan ang tatay mo?!" sunod-sunod niyang tanong na may halong hinanakit
sa akin. Namimilog ang mga mata habang pinapasadahan ako ng tingin. Hindi man niya
sambitin ay nangingilag siya sa maging sa kasuotan ko.

Humugot ako ng hangin at napapikit. Lumapit ako sa kanya at hinawakan siya sa mga
kamay. "Chito.. makinig ka muna sa akin—"

Hinila niya ang kamay mula sa akin. "Hindi ako makapaniwalang magagawa mo 'to, Anj!
Pagkatapos mawala ng kuya mo, alam mo namang ikaw na lang ang kasama ng tatay mo.
Mabuti na lang at may nagmagandang loob na ipagamot siya at pinatayuan pa ng
katabing klinika sa isla. Alam mo bang halos araw-araw kang hinahanap sa akin ng
tatay mo?! Nauubusan na nga ako ng idadahilan at pagtatakip sa 'yo.. tapos..
makikita kita rito sa Lemery at asawa pa ng mismong mayor!"

Bumalong kaagad ang luha sa mga mata ko. Bawat salita ay tila patalim sa dibdib ko.
"M-makinig ka muna sa akin. Hindi ko naman gustong mapunta rito.."

Humalukipkip ito. "Paano ka napunta rito? Kinidnap ka tapos pilit na pinakasal kay
Mayor Salvaterra?" patuya niyang tanong.

Kinagat ko ang ibabang labi at umagos ang makapal na luha mula sa mga mata ko.
Tinitigan ko siya. At ilang sandali lamang ay unti-unting nagbago ang reaksyon ni
Chito. Mula sa inis ay nauwi sa hindi makapaniwalang mukha.

"'Ibig sabihin talagang.. k-kinidnap ka nila..?" napatakip siya ng kanyang bibig.

"Anjelous.." nanghihina niyang sambit ng pangalan ko.

Ilang sandali lamang ay sinugod niya ako ng yakap. Kasabay kong umiyak. Sa balikat
niya ay binuhos ko ang sakit na naiwan sa puso ko at sobrang pagka-miss sa Isla
Verde.

We fell in silence. Nang humupa ang iyakan namin ay saka pa lamang kami nakaupo sa
couch. Agad kong tinuyo ang mukha sa takot na biglang pumasok si Wax.

"Kaya ba gano'n ka-possessive sa 'yo si Mayor Salvaterra..?" simula niyang usisa sa

mahinahong tono.

Napalunok ako at yumuko. "Totoong na-kidnap ako. Pero hindi si Wax ang kumuha sa
akin.." panimula ko sa katotohanan.

Kumunot ang noo niya. "Sino ang nagdala sa 'yo rito sa kanya?"

Malalim akong humugot ng hangin. Inaayos ang damdamin ang bawat letrang lalabas sa
akin. Nag-angat ako ng tingin sa kanya, "Iyong asawa niya. Pinagpanggap niya akong
asawa ni Wax."

Napaawang ang labi ni Chito. At hindi agad na nakapagsalita.

***

Magmula noong kinidnap ako hanggang sa makarating sa bahay ng mga Salvaterra at ang
mga kapalit kaya ako pumayag ay sinabi kong lahat kay Chito. He listened to me
quitely. But I skipped some details. Tulad nang tungkol kay Yahir. Ang pananakit ni
Wax at ang gabing kamuntik ko nang ibigay sa kanya ang sarili ko.

Malalim itong bumuntong hininga. "Kaya
nurse sa isla. Tapos ay bahay niyo ang
pagpapanggap mo rito. May mga diver na
kung kasama sila sa naghahanap sa kuya
'yo na.."
pala.. biglang may dumaong na mga doctor at
pakay. Ayun pala ay.. bayad 'yon sa
dumadaong sa isla.. pero 'di ko sigurado
Charlie mo. Sana nga'y tama ang balita sa

"Buhay ang kuya ko, Chito! Nararamdaman ko 'yon. Hindi ang kuya ko ang klase ng
taong sumusuko kaagad. Umaasa akong sa romblon nga siya napadpad." siguro ko sa
kanya.

Nakakaintindi niya akong tiningnan at hinawakan sa kamay. "Alam ko. Naniniwala rin
ako sa 'yo, Anj. Masyado pang mataas ang pride ng kuya mo para bigla na lang mawala
sa dagat. Taong-dagat kaya 'yon."
Agad kong pinunasan ang kumawalang luha sa pisngi ko. Napatingin ako sa kanya ng
bigla niyang bitawan ang kamay ko.

"Ang malaking katanungan na lang.. ay kung sinong kurikong ang kumopya sa mukha mo!
Pati pangalan mo ginamit din! Hindi kaya.. kakilala lang natin?" napapaisip nitong
tanong.

Napailing ako. "Wala akong ideya, Chito. Noong una ay inakala ko pang kakambal ko
siya. Imposible namang 'di namin malalaman na dalawa ang pinanganak no'n ni nanay.
Sa isla lang din niya kami pinanganak ni kuya."

Tumango siya at napanguso. "Walang budhi 'yang kurikong na 'yan! 'Yon ba namang
itsura ni Mayor Salvaterra eh pinagtataksilan pa! Nako. Pero teka, hindi ka ba
nahahalata rito? Magkamukhang-magkamukha ba talaga kayong dalawa ni Kurikong? 'Di
hamak yata na original ka kaysa ro'n 'no!" sabay ismid nito.

I sighed. "Nagpapasalamat ako at hindi pa. Ang alam kasi rito ay madalas na magpa-
facial surgery ang babaeng 'yon. Kaya para bang sanay na sila sa pabago-bagong
itsura niya." sa tingin ko rin.

"Kahit na 'no! Eh ang boses niyo? Lalo na 'yang si Mayor Wax. Malamang na mas
kilala niyang higit ang asawa niya. Tapos kung makadikit sa 'yo para bang aagawin
ka sa kanya. Halatang patay na patay sa asawa niyang kurikong 'yun, mmp!"

Napalunok ako. May kirot akong naramdaman sa dibdib na hindi ko na pinansin pa.
"Ewan ko. Palagi kasing mainit ang ulo no'n nang dumating ako. Magkahiwalay sila ng
kwartong mag-asawa. Nito lang niya ako pinalipat sa kwarto niya."

Malakas itong napasinghap at namilog na naman ang mga matang may kislap na.
"Magkatabi kayong natutulog ni mayor?!"

Uminit ang mukha ko sa eskandalosa nitong reaksyon. Tumikhim ako. "P-pinalipat niya
ako. Hindi ko naman matanggihan kasi.." kasi ano?

"Kasi gusto mo rin." dugtong niya.

"H-hindi sa gano'n.."

"Alam kong matagal mo na siyang gusto, Anjelous. Crush mo noong una hanggang sa
naging first love mo na. Naiintindihan ko ang sitwasyon mo ngayon dito. Kaya okay
na. Alam ko. Ramdam ko. Kitang-kita ng mga malalaki kong mata."

"Chito."

He sighed. "Isa pa, legal siyang kasal sa pangalan mo, 'di ba? Edi ang ibig sabihin
no'n.. ikaw ang tunay niyang asawa!" simbulat nito sa huli.

Nag-iwas ako ng tingin. "Pero hindi naman ako ang nakapirma sa dokumentong 'yon."

"May magte-testify ba na hindi ikaw ang tunay na Lucienne Anjelous Corpuz, eh ikaw
ang tunay na nagmamay-ari ng pangalan na 'yan at ng mukhang 'yan. Kung ano man ang
dating itsura ng kurikong na 'yon, pag pinaglaban mo ang karapatan mo, mananalo ka!
Ikaw ang tunay na asawa. Isa ka ng Salvaterra!"

Hindi na ako nakapagsalita pa. Wala naman sa isip ko ang mga sinabi niya.

"May nangyari na ba sa inyo ni mayor..?"

Namilog ang mga mata ko at nag-angat ng tingin sa kanya. My cheeks flared. "Wala!"
He nodded. "Kung meron man, tss, ang swerte niya sa 'yo."

"Hindi pwedeng mangyari 'yon, Chito. May anak silang dalawa."

Napahawak ito sa dibdib. "May junakis na siya?!"

Tumango ako. "And she's so innocent and fragile. Ayokong masaktan sa huli si
Anjeline."

"Wow. Sinunod pa sa pangalan mo ah. Baka balak niyang iwan sa 'yo ang anak niya."

I smiled. "I don't mind. I love her already."

"Pati si Mayor?! Ay. Mali. Matagal mo na pala siyang love. Kaya siguro 'love' din
ang tawag niya sa 'yo." Tukso pa nito.

Matalim ko siyang tiningnan. Nasa ganoong posisyon kami ng bumukas ang pinto at
pumasok si Wax. Malamig ang tinging pinukol sa kaibigan ko. Nang tingnan ko kung
bakit.. nakatitig na pala ito sa kamay ni Chito na nakahawak sa braso ko.

Kaya parang napapasong hinila ko iyon nang hindi na uminit pa ang ulo niya.

"Ang possessive." Chito mouthed at me.

Maingay na bumuntong hininga si Wax. Hinila ako patayo. "Lunch is ready." He

declared. At saka ako hinarap sa kanya, "pero hindi muna ako makakasabay sa inyo,
love. Kailangan kong pumunta sa munisipyo. Will you be okay here, mmm?" malambing
niyang tanong sa akin.

Tumango ako. Napapabilis pa rin niya ang tibok ng puso ko. Lalo pa ang mga kamay
niya ay simpleng humahagod sa baywang ko at likod. "Okay lang. Go ahead. Gusto mo
bang ipagbalot na lang kita ng pagkain mo?"

He smirked and hotly caressed my waist. "I think I like that." he whispered.

Tumikhim sa gilid namin si Chito. Sabay kaming napalingon ni Wax sa kanya.

"Ako rin, Anj. Gutom na. Saan ba ang kusina niyo rito?" nangangantyaw nitong tanong
sa akin. Deep inside ay gusto na rin nitong sabunutan ako.

"Are you really gay?" Wax asked.

"Isang malaking check po 'yan, Mayor Salvaterra." matamis nitong ngiti sa kanya.

Tinitigan muna siya sandali ni Wax bago nagkibit balikat at tingnan ako habang
hapit sa baywang. "I just don't like a man being near with my wife. I can't stand
it. I get too jealous." He huskily said. Na para bang tinatamad magsalita.

Pekeng umubo si Chito. "'Wag po kayong mag-alala, mayor. Mas type ko pa po kayo
kaysa sa kaibigan ko.." sabay ubo ulit. "Joke!" at tawa sa huli.

Pilit kong pinigil ang mangiti sa sinabi ni Chito. Si Wax naman ay natigilan at
kunot noo siyang tinitigan.

"Call me Wax. You're welcome to come here anytime, Chito." sabi nito sa kanya. Ako
naman ang napalingon sa kanya. Tama ba ang naririnig ko?

Nahihiyang nagtakip ng bibig si Chito. Nagkamayan ang dalawa.

"My wife's friend will be my friend too." He looked at me and wink.

I just smiled at him. He made my day.

***

Magsimula nang magkita kami ni Chito ay parang gumaan ng kaunti ang bigat ng puso
ko. Pakiramdam ko ay muli akong napalapit sa Isla Verde sa pamamagitan ng
komunikasyon naming dalawa. At kahit hindi pa rin ako pinapayagan ni Wax lumabas ng
bahay kapag wala nang gawain ay nalilimutan ko ang inis kapag nadadalaw sa bahay si
Chito. Binabalita niya sa akin ang kalagayan ng tatay. I even recorded a video for
him. Para mabawasan ang pag-aalala niya sa akin.

Sinabi na lang namin na may trabaho akong kailangan na mag-stay in. That I got a
job in mainland. Lahat ng iyon ay nagawa ko nang hindi nalalaman ni Wax.

Nang opisyal na nagsimula ang kampanya ay mas lalong naging puno ang schedule ng
Wax. Bumibisita sa mga barangay at pinangungunahan ang mga bagong tayong poste ng
ilaw, covered court maging bagong sementadong kalsada.

He was dead tired when he came home. Naaawa man ako ay wala akong magagawa kundi
ang pagsilbihan siya. Ako na ang nagpapalit sa kanyang damit kapag nakatulugan ang
pagod.

Maagang dumating kinabukasan ni Laiza para sabihin sa aking kasama ako sa pagpunta
sa binanggit niyang barangay.

"Puro mga asawa ng mga konsehal ang makakasama mo roon kaya hindi kailangan na
sumama ni Wax sa 'yo." walang-buhay nitong sabi sa akin.

Bumangon mula sa pagkakasandal sa swivel chair si Wax. "Baluarte ng mga Salcedo

'yan, Laiza."

Si Salcedo ang kasalukuyang vice-mayor ng Lemery at katunggali niya sa eleksyon

ngayon.

Nagde kuatro siya at uminom ng juice. "C'mon. Hindi lahat ng tao roon ay maka-
Salcedo. May information kaming natanggap na mayroon ding bahay-bahay doon na
nagdikit ng sticker mo at banner. Labag pa nga sa batas 'yong size ng banner ni
Vice. Sobrang laki na para bang tinatakot niya ang mga taga roon. It's time na
madalaw naman ng isang.. Salvaterra ang lugar nila. Time for a change!" sabay tawa
nito sa huli.

Nilingon ko si Wax. He's still uncomfortable. At ang tinging pinupukol kay Laiza ay
matalim.

"Kung nag-aalala ka, edi pabantayan mo sa sandamakmak mong tauhan si Anjelous.

Hindi naman siya mawawala roon." mapait nitong dagdag.

Tumayo na ako at kinuha ang campaign T-shirt ni Wax sa ibabaw ng mesa nito. "It's
fine. Pupunta ako." mahinahon kong sabi sa kanya. Nginitian ko para mas mapanatag
siya. Hindi na rin siya nagsalita kaya lumabas na ako ng library at umakyat sa
kwarto para makapag-ayos na.

I was only wearing a denim jeans and a red brassiere ng biglang bumukas ang pinto
ng banyo at niluwa si Wax. Nanigas ako sa kinatatayuan ko. Maging ito ay natigilan
din. Pero mas nauna itong nakabawi at sinarado ang pinto.
Napalunok ako. He's scanning my body. Nanginginig na mga kamay kong binuka ang T-
shirt nang pigilan niya ako at yumakap mula sa likuran ko. He got a free chance na
mahaplos ang nakalabas kong tiyan. "I'm still uncomfortable letting you go, you
know.." he whispered on my ear.

Hindi na ako nakagalaw pa nang simulan niyang itaas ang isang kamay. Patuksong
hinahalik-halikan ang leeg ko at tainga.

Napalunok ako. At sa dantay ng kamay niya ay unti-unti akong nagtetensyon. "Sandali

lang naman ako roon, 'di ba? Makakauwi rin ako rito agad." ngunit napasinghap ako
ng malakas nang ipasok niya ang isang kamay sa loob ng cup ng bra ko! He's seducing
me! An intimacy he always wanted to cross! "Wax.. may lakad pa ako." warning him.

Isang beses niyang magaan na pinisil ang tuktok nito bago iwan at mabigat na
bumuntong hininga. Kinuha ko na ang pagkakataong iyon para makapagbihis kahit
nandyan pa siya sa likuran ko.

His campaign polo shirt looks fit on me. Puti ang malaking bahagi at kulay pula ang
kwelyo at guhit sa balikat pababa ng manggas. Ang pangalan niya ay nakasulat sa
kaliwang dibdib ko. Very neat and yet disente namang tingnan.

Tinitigan niya ako at muling niyakap mula sa likuran. He kissed me on my cheek and
stared at me on the mirror. "Isama mo si Ephie. Ipapasama ko rin sa 'yo ang mga
bodyguard ko." seryoso na nitong bilin sa akin.

Nagkibit balikat na lang ako. Sabay higpit ng yakap sa akin. Sa huli ay nananatili
muna itong nakasubsob sa leeg ko. 
Chapter 12
Chapter 12

Anjelous

Inihatid kami ni Wax hanggang sa pagsakay ng sasakyan. Hindi natatapos ang bilin
niya sa mga apat na bodyguard na palagi niyang pinapasama sa akin kapag aalis ako
nang hindi siya kasama. Siya na rin ang nagpatawag kay Ephie at pinasamahan sa
akin. Somehow, it feels so weird to have five persons with me kapag lalabas ng
bahay. Naiisip ko na lang na talagang ganito kapag asawa ng mayor. Security was the
number one priority. Kahit na magmukhang OA pa si Wax.

Pero bago pa lamang kami makasakay ay isang sasakyan ang bumisina sa labas ng gate.
Ngayon ko lang nakita ang sasakyang iyon. At tila nasabihan na ang mga guard sa
gate sa pagdating no'n dahil agad na binuksan ang mga rehas na bakal.

I stood still when Wax snaked in his arm around my waist. Hindi ko na lang pinansin
at pareho naming hinintay kung sino ang dumating. His car was looking expensive
too. A porche. Poging-pogi katulad kung paano i-describe ni Chito ang mga
nakikitang magagandang sports car. At isa ito marahil sa magugustuhan niya.

Pumarada ang sasakyang iyon at pinatay ang makina. Mula sa driver's seat ay lumabas
ang isang matangkad na lalaking nakasuot pa ang shades. Malaki ang ngiti nang
tingnan kami. Kakilala ni Wax.

Paglapit sa amin ay tinanggal ang suot na salamin. He smiled at me in a polite

manner.

"Ryan," tawag ni Wax at nakipag-apir sa lalaki. He looked down at me, "He's here
for a meeting with me, Anj." He told me.

Kumunot ang noo ko. Sinong Ryan ito? Lumingon ito sa akin. "How are you, Anj? Long
time no see uh! It's been a while mula nang magawi ako rito sa Lemery. Ang dami na
ring nagbagong bahay dito. Akala ko nga maliligaw pa ako," he laughed at his humor.

Alanganin ko siyang nginitian. He laughed at hindi ko alam kung paano kasasabayan

gayong hindi ko siya kilala.

Wax smirked. "You were born here. You should know the way back home." Tila may
laman nitong sagot sa kanya.

The man chuckled and looked around. "'Wag mo na akong kulitin na bumili pa ng bahay
dito. I'm still contented in manila, and speaking of manila, I have here with me
your financial report." Nilingon niya ako at tinitigan, "aalis ka ba, Anj? Hindi mo
ba gustong makita ang sales sa business ng asawa mo? His furnitures demands scales
up for the past months.. ikaw rin.." then he winked at me.

Napaawang ang labi ko. But Wax answered him for me.

"May schedule siya ngayon for my campaign, Ryan. I can tell her later pag-uwi
niya." Wax said calmly.

Nagkibit balikat si Ryan. "Okay."

Tumabi kay Wax si Ryan at pinanood na kaming sumakay na sa naghihintay sa aking

sasakyan. Pero kahit nasa loob na ako ay nakatanaw pa rin sa bintana ko iyong
dalawang lalaki. Si Ryan na nakahalukipkip at bahagyang nakangisi habang
nakatingin. Para bang may birong naglalaro sa isipan. At si Wax na nakapamulsa,
seryoso at malamig ang titig sa salamin ng bintana. He's making my heart pound so
fast.

Kahit nang makalabas ng gate ay hindi pa rin nawawala ang nakakalasing na epekto sa
akin ni Wax.

***

Palapit pa lamang kami sa barangray hall ay dinig na dinig ko na ang ingay ng

musikong inihanda para sa amin. Nalulunod sa kulay puti at pula ang mga taong
makakasama ko sa pag-iikot. Kusang humahawi ang mga tao para lamang makadaan ang
sasakyan namin.

Nauna nang bumaba sina Ephie at ang apat na lalaking kasama namin. Agad na tumungo
sa kanya-kanyang pwesto malapit lamang sa akin. Alerto at nakatanaw sa mga tao.

"Mrs Salvaterra! Magandang umaga po, Madam!" nakangiting bati sa akin ng isang
matandang lalaki. Nakasuot din ito ng campaign T-shirt ni Wax pero round neck ang
uri ng damit.

Nahihiya akong ngumiti at tinanggap ang pakikipagkamay niya. Mula no'n ay naging
sunod-sunod ang mga bumabati sa akin at nakikipag-usap. Iyong iba ay nagpaparating
ng paghanga na siyang lalo kong kinahihiya.

"Solid supporter po kami ni Mayor Wax, Madam! Straight vote po kami sa botohan!"
may pagmamalaking sabi ng isang lalaki.

"Maraming salamat po. Ipaparating ko po 'yan sa kanya." I said.

"Kay Senator Arsenio pa lang po, loyal na kami, Madam. Maraming naitulong sa aming
mga Lemerenos ang mga Salvaterra, mas lalo pa noong naupo ang anak niya. Nako!
Maluwag kaming nakakalapit sa asawa niyo, Madam. Iyong anak ko nga po eh scholar
ninyo." An old lady approached me.

Napangiti na lamang ako at hindi malaman ang sasabihin. Pinaakyat na muna kami sa
loob ng barangay hall. Doon ko na lang din nakita ang mga Misis ng mga konsehal na
kapartido ni Wax sa eleksyon. Mga kapartidong ang Daddy niya ang pumili.

Malugod din kaming tinanggap ng kapitan ng barangay. Bata at may itsura ang kapitan
nilang iyon. Pinakilala niya sa akin ang mga makakasama ko sa pag-iikot sa kanilang
barangay. Gusto kong manliit dahil ako pa yata ang pinakabata sa mga kababaihang
ito. Iyong ilan ay mukhang istrikto ang mukha dahil sa makapal at makulay na
makeup. Habang ang ilan ay mahiyain ding katulad ko.

"Welcome po rito sa aming barangay, Madam! Mabuti naman po ay nasama kami sa pag-
iikutan ninyo kahit na taga-rito po si Vice," sabi no'ng isang ginang sa tabi ko.
Pinasadahan niya rin ako ng tingin. She's wearing the same T-shirt as mine. Wala
nga lang doon ang pangalan ni Wax.

"Salamat po. Kahit naman po si Mayor Wax ay gusto ring puntahan ang barangay ninyo.
I'm sure he'll be thrilled to visit you all here." nasambit ko na lamang.

Na-freeze ang ngiti niya sa akin. Hindi ko alam kung bakit ganoon ang naging
reaksyon niya. Tiningnan din niya sa likuran si Ephie na tahimik lamang na
sumusunod sa akin.

A few minutes later ay bumaba na rin kami para simula ang pag-iikot. Dahil sa
tugtog ng musiko ay dumami pa ang tao sa labas na naghihintay. Sa harap pa lang ng
barangay hall ay may mga tao nang lumalapit sa akin at gustong makipagkamay.
Nahihiya man ay naisip kong para ito kay Wax. For his position. Na mas lalo pang
nagpasidhi sa aking gawin ito dahil sa mga papuring naririnig kong sinasabi sa
kanya. He's really adored in a way that his people satisfied by his job and
passion.

"Mrs Salvaterra!"

"Madam!"

"Ang ganda niya.."

Hindi ko malaman kung sino na ang lilingunin o titingnan. Marami ang tumatawag sa
akin at iyong iba ay nalulunod na ng musikong nasa harapan namin. Nakikita ko ang
mga tauhan ni Wax na nakaprotekta sa akin pero sa dami ng taong nagsilabasan ng mga
bahay nila ay may ilang nakakalusot at nakikipag-selfie pa sa akin. Si Ephie naman
ay ramdam kong nasa likuran ko lang at hawak ang isang malaking pamaypay at
tuwalya.

As a the first timer, honestly, hindi ko alam kung anong dapat sabihin maliban ang
mangamusta at makipagkamay. Sinasakyan ko na nga lang ang mga gustong makipagkamay
at kunan ako ng litrato. Umaasa akong makikita rin dito si Laiza pero ni anino niya
ay wala. Ang alam ko ay palaging sumasama iyon sa mga kampanya ni Wax.

May ilang mga maliliit na bata ang nagtatakbuhan palapit sa akin. Mayroong nahihiya
nang hawakan ko sa ulo. O 'di kaya ay kapag bahagya kong kukurutin sa pisngi. At
ang matatanggap kong sagot ay.. 'Ang ganda-ganda niyo po!' I would smiled and waved
at them.

Matapos ang ilang minuto ay natanaw ko ang isang malaking campaign banner ni Vice-
mayor Wilmer Salcedo. Nakapatong sa bubong ng isang bungalow na bahay. Sa laki ay
nagmistulan na iyong billboard sa high way. His face was so big. Walang hindi
makakapansin sa banner niya.
"Madam!" someone shout at me. Nilingon ko iyon at agad na inabot ang kamay ng isang
lalaking nakasuot ng jersey sando. Huli na para bawiin ang kamay ko nang bigla niya
iyong halikan.

"Hoy!" sita ng tauhan ni Wax. Nabitawan na niya ang kamay ko nang lapitan siya ng
bodyguard ko. Masama siyang tiningnan pero ngumisi lamang sa kanya ang lalaking
nanghalik sa kamay ko.

Napalunok ako at nakaramdam ng kilabot. Bumalik lamang sa pagsandal sa poste ng

kuryente iyong lalaki. Mas lumaki ang ngisi matapos na bahagyang ngumuso sa akin.

"Napakabastos na lalaki." bulong sa akin ni Mrs. Mendez. Isa sa mga asawa ng

konsehal. "Pero hindi naman 'yan maiiwasan dahil iba't-ibang tao ang makakasalamuha
natin kapag nangangampanya."

Hindi ako makangiti o kahit ang sumagot sa kanya. Siguro nga ay dapat ay inasahan
ko nang maaring may mga ganitong pangyayari ang maaaring maengkwentro ko. Not all
people are nice. At isa pa, sinusuyo namin ang boto nila kaya may ilang gagawa ng
paraan para makalamang.

Pero hindi pa man din kami nakakalayo roon ay biglang may isang grupo ng mga
kabataan ang dumumog sa aming pwesto. Sinubukan ko pang abutin ang isang kamay ng
ginang palapit sa akin nang magksiksikan at sigawan. Narinig ko rin ang inis ni
Ephie nang matulak ito. Ang mga tauhan ni Wax ay sinubukan akong palibutan but one
guy slipped—nakangisi sa akin at binunggo ako. Malakas akong napasinghap nang
maramdam ang isang kamay na humaplos sa puwitan ko! Agad ko iyong nilingon at
sinampal ang lalaki! Tinaas ko ang kamay niya at binato sa ere.

Some women gasped.

"Madam! Bakit po?!" makasunod sa aking tanong nina Ephie at ng isang bodyguard.

Tinitigan ko iyong lalaki. Tumawa lamang at sumiksik palayo sa amin. Sumabay sa

kanya ang ilang kabataan at malakas na kumanta. Hindi ko iyon maintindihan maliban
sa isang pangalan na nasambit. Ang pangalan ni Vice-Mayor Wilmer Salcedo. And the
song must be his campaign jingle.

Ang mga taong katabi ko lamang ay natahimik din at nakatingin sa grupong iyon. May
ilang mga taong sumusuway.

I was panting. Bumibilis ang tibok ng puso ko sa galit sa lalaking iyon. Sinadya
niya akong hawakan para bastusin!

Si Mrs. Mendez at hinawakan ako sa braso at nag-aalalang tiningnan ako, "Nahipuan

ka ba, Mrs. Salvaterra?" tanong sa akin.

Narinig kong suminghap si Ephie. Ang mga tauhan ni Wax ay naringgan ko pang
napamura. Nakita kong iyong dalawa ay sinundan ang mga kabataang nanggulo sa amin.

"Madam.. gusto niyo na po bang umuwi na?" nag-aalalang tanong sa akin ni Ephie.

Napalunok ako at humugot ng hangin. I was warned coming here. Pero hindi ko
akalaing ganito ang maaaring mangyari. Ang buong akala ko lang ay baka walang taong
lalabas para sa amin. Bagkus ay maraming tao. At ang ilan ay napiling manggulo.

Nakita kong tuloy-tuloy lang ang ilang kasama kong nauuna sa amin. Hindi napansin
ang katatapos lamang gulo. Hinawakan ko ang braso ni Ephie at umiling sa kanila ni
Mrs. Mendez. "O-okay lang ako. Tatapusin ko muna 'to bago umuwi." mahina kong sagot
sa kanila.

So I kept on track. Noong una ay nag-aalala sa akin ang dalawang babae. Ngunit sa
huli ay muli kong pinagpatuloy ang pakikisalamuha sa mga taong taga-roon. Naging
alerto na lamang ako sa sariling katawan at sa mga taong dumudikit sa akin. I got
conscious. Umiinit ang ulo ko kapag naaalala ang nangyari.

***

Sa sasakyan pauwi ay pare-pareho kaming tahimik. Hinintay ko pang makabalik iyong

dalawang humabol sa mga kabataang nanggulo bago nakaalis. Nakatanaw lamang ako sa
labas ng bintana at pilit na inaalis sa isip ang mga nangyari.

Tila hindi nakatiis ay tumikhim si Ephie at nilingon ako. "Uh ano po, Madam.. paano
po pala 'yung—" pagtukoy nito sa nangyari.

I abruptly looked at her. "'Wag mo nang banggitin kay Wax." nilingon ko rin iyong
iba, "Kayo rin. Hayaan niyo na at palagpasin. Siguro ay mga bayarang tao 'yon para
manggulo talaga dahil dumalaw tayo roon. Never mention that to him." sabi ko. I was
ashamed and worried at the same time.

"Pero Madam.. mga loyal po 'yan kay Sir Wax." bulong niya sa akin at tukoy sa apat
na lalaking ni hindi naman ako nilingon. "At saka po mayroon ding nakakitang iba.
Baka po makarating din kay Sir Wax at mas lalo pa iyong magalit 'pag nalaman pa sa
iba ang gulong nangyari. Kahit po kaya si Kap alam din 'yon."

I sighed. "Ano bang mangyayari kapag nalaman ni Wax 'yon?"

"Gulo po, Mrs Salvaterra." sagot ng nagmamaneho sa amin.

Napaawang ang labi ko. Kumalabog ang dibdib sa narinig.

"Kahit po hindi namin sabihin iyon sa asawa niyo eh malalaman naman niya sa ibang
nakakita. Matatanggal pa po kami sa trabaho 'pag nangyari iyon. Mga suporter po
'yon ng kalaban ni Mayor Wax kaya sinadyang manggulo kanina. Hihingan niya po kami
ng report mamaya pag-uwi." kumpletong sabi ng nakaupo sa passenger seat.

Napapikit ako at nanghina.

"May pinahanda rin pong salu-salo sa bahay si Sir. Pupunta raw po iyong mga
konsehal niya at mga asawa." imporma sa akin ni Ephie.

"Pupunta sila?" bahagya akong nagulat.

She nodded at me. Curious at my reaction. "Yes, Madam. Hindi po ba 'yon nasabi ni
Sir? May meeting din po yata sila sa mamaya."

Umiling ako. Hindi niya iyon nasabi sa akin. Wala lang naman iyon sa akin kung
hindi lang may nangyaring hindi maganda kanina ay hindi ko iyon iindahin. And Mrs.
Mendez will surely be there.

Kaya pag-uwi namin sa bahay ay naabutan kong ginagayak na nina Nana Josie ang
dining table malapit sa pool area. Nakahain na ang mga platong nakabaliktad at
kubyetos. Sa kusina ay agad na tumungo si Ephie matapos magpaalam sa akin.

Napahawak ako sa sandalan ng upuan at pinasadahan ng tingin ang lamesa. "May

maitutulong po ba ako, Nana?"

Saglit akong nilingon ni Nana habang naglalagay ng mga baso. "Salamat, hija pero
alam kong pagod ka rin sa lakad mo kanina. 'Wag kang mag-aalala at matatapos na rin
naman kami rito. Ang mabuti pa ay magpahinga ka na muna. Nasa library pa ang asawa
mo. Kasama sina Ryan at Laiza. Kanina pa sila roon."

"Hindi po umalis si Laiza mula kanina?"

"Natulog 'yon sa guest room nang umalis ka. Ang sabi niya ay magpapahinga lang siya
sandali at aalis din pero kumain na't lahat ay nakigulo pa sa pinag-uusapan nina
Wax at Ryan. Pinaghanda ko na rin ng pwesto rito at baka sumabay na sa pagkain
niyo.." litanya niya.

Bumuntong hininga ako at nilinga ang labas. Hindi gaanong malamig at bahagya pang
mahangin kaya parang kay relax kumain dito. Sa hindi kalayuan ay may mahabang
lamesang may takip na puting tela ang nakahanda na rin para sa pagpapatungan ng
pagkain. Nakabukas din ang mga poste ng ilaw at nagdagdag pa kaya't maliwanag din.

Nagkwentuhan pa kami sandali ni Nana Josie. Nang medyo dumilim na ay saka ako
umakyat sa master's bedroom para makapaglinis ng katawan.

I wore the same denim jeans but I changed into red off-shoulder top. Sumakto ang
sukat no'n sa akin pati ang hanggang sikong longsleeves. Naglagay ako ng kaunting
red lipstick at powder sa mukha. I left my eyelids bare. Gabi na naman ay nasa
bahay lang din. Tinuyo ko ang buhok at gumawa ng half pony tail. I did not wear any
jewelries maliban sa ginawa kong bracelet na kapareho rin ng kay Anjeline.

Madilim na ng lumabas ako para silipin ang bata. I saw her in her room. Mag-isa na
naglalaro ng barbie dolls niya. Nang makita ako ay agad na tumayo para salubungin
ako ng masarap na yakap. "Where have you been po, Mama? I kept asking Papa where
were you but he was too busy po sa baba." nakanguso nitong sumbong sa akin.

Umupo ako sa gilid ng kama niya at inabot ang brush sa ibabaw nito. I combed her
hair, "May pinuntahan lang si Mama para sa work ng Papa mo. Pinuntahan ka ba niya
kanina rito?"

"Opo. Nandito rin po si yaya Dalia kanina pero kailangan siya sa kusina kaya naiwan
akong mag-isa. But I didn't cry, Mama! Sabi po kasi ni Nana ay uuwi rin po kayo
agad kaya naglaro muna ako rito. But I still missed you!" sabay ikot ng mga maiiksi
niyang braso sa leeg ko at niyakap akong mahigpit.

Tila binuhusan ng maligamgam na tubig ang puso ko sa tamis ng mga salita niya at
higpit ng yakap sa akin. "I missed you too, baby.." I answered and kissed her
cheek. Kung ito ba naman ang daratnan mo araw-araw ay matutunaw niya ang kahit na
anong bad vibes sa katawan. Anjeline was born sweeter than honey. Very charming.
Naturally charming.

Inayusan ko siya ng buhok at tinulungang magligpit ng mga laruang ginamit. Sa labas

ay naabutan ko nang pinapapasok ang mga bisita. Ngumiti ako at ganun din sila sa
akin. Ang mga asawang babae ay kilala na ko at kinamustang muli. Hindi ko maiwasang
makaramdam ng hiya dahil sa nangyari kanina. Ang mga tingin nila sa akin ay
mapanuri at naninimbang.

Anjeline greeted them politely. Naroong nagmano ito sa lahat bilang paggalang at
respeto.

Wala pa si Wax at mukhang hindi pa rin nakakalabas ng library pati ang kaibigan
nito. Pati kaya si Laiza? I sighed.

Sinamahan ko ang mga bisita palabas sa pool area. Ang mga ginang ay hindi naitago
ang paghanga sa cozy'ng preparation nina Nana. "Ikaw ba ang nakaisip ng concept na
'to, Mrs. Salvaterra? I must say, this looks so romantic." ani Mrs. Mendez.
Pinaghila ito ng upuan ng kanyang asawa.

Nahihiya akong ngumiti. Nilingon ko siya Ephie at Dalia na nagsasalin ng tubig sa

mga baso. "Sina Nana Josie po ang nag-ayos nitong lahat, Mrs. Mendez. Pag-uwi ko
rito ay nakahanda na."

She smiled and scanned my clothes. "But you do look stunning tonight, Mrs.
Salvaterra. Nasa'n na nga ba si Mayor Wax?" sabay linga nito sa loob ng bahay.

"Nasa library pa po." sagot ko.

She nodded at me and smiled at Anjeline na pinaglalaruan na ngayon ang kanyang

baso. Nagkaroon ng ilang segundong katahimikan makaraan ng ilang beses nilang
paglingon-lingon sa akin. Mayroong may ibubulong sa katabi at saka ako muling
susulyapan. At kapag nahuli ko ay mahihiyang ngingitian ako. It was as if I was
there topic.

Nang hindi ako makatiis ay nag-excuse ako at pumasok muna sa loob. Anjeline chose
to stay there with them.

Binalikan ko sa kusina sina Nana Josie. Naabutan ko siyang may hinahalo sa kaldero.
Nang makita ako ay agad itong nagsandok ng kaunting sa sabaw sa kutsara. "Tikman mo
nga ito, hija.."

Napangiti ako at lumapit sa harap ng kalan. "Kahit naman po 'di ko tikman ay

masarap na 'yan panigurado, Nana." tukso ko sa kanya. Na totoo naman. Kaya nakadama
ako ng saya sa dibdib nang tawagin niya ako.

Pero hindi naman ako tumanggi at sinubo ang kutsara. Napapikit ako at ninamnam ang
sabay ng napaka-creamy niyang kare-kare. Ang sarap. Iyong peanut butter ay
malinamnam. Paano pa kaya kapag sinamahan ng specialty niyang maasukal na bagoong?
They are my favorite kapag si Nana ang nagluto.

Tinaas ko ang dalawang hinlalaki at pinakita sa kanya ang aprub signs ko. "Perfect,
Nana! Mas lalo tuloy akong nagutom!" nakanguso kong sumbong sa kanya.

Tumawa ito at pinatay ang apoy sa kalan. "Tamang-tama naman pala ang timpla ko.
Kaunti na lang at mailalabas ko na ito.."

Nginitian ko siya at inikot ang mga mata sa ibang putaheng inahanda nila. May gulay
doon kung saan ay maraming cauliflower, may bulalo, pancit, crab and shrimps dishes
at kare-kare ni Nana. The famous black coffee and tablea choco drink.

Napalingon ako sa bukana ng kusina nang marinig ang maiingay na yabag ng paa.

"Nasa'n ang asawa ko?!"

Kumalabog agad ang dibdib ko nang marinig siya at makita. Nakakunot ang noo nito at
bahagyang magkasalubong ang mga kilay. He looked bored but pissed too.

Nakausap na ba niya ang mga tauhan niya?

Napalunok ako habang naglalakad ito palapit sa akin. Ngunit habang palapit ng
palapit naman ay unti-unting nalulusaw ang pagkunot ng noo at at salubong ng mga
kilay. Pinasadahan ako ng tingin at tila kumikislap ang mga mata. Para bang pumasa
ako sa panlasa niya.

Kinulong niya sa mga palad ang mukha ko at siniil ng halik sa labi! Napasinghap ako
sa gulat at.. dahil nandoon din si Nana!

Matagal bago niya pinakawalaan ang labi ko. Kung hindi ko lamang narinig ang sipol
ay hindi ko siya magagawang itulak at mahiya sa ginawa niya. Kasunod lang pala niya
si Ryan na nakita kong nakangisi sa amin. Ngunit balewala naman iyon kay Wax at
hinapit ako sa baywang. Tinulak ko siya ulit kaya nakahiwalay ako sa kanya.

Ryan chuckled. "Nahihiya si Lucienne, Wax." he called me with my first name.

Wax sighed. "She shouldn't be. She's my wife." may diin nitong sabi. Tila ba
naiinis sa pagtulak ko sa kanya.

Tumawa si Ryan. "Oo nga pero 'wag mo namang takutin! Kinukulong mo na rito e
tinatakot mo pa."

Nag-angat ako ng tingin kay Ryan. Kumakabog ang dibdib ko. Para bang.. may
pagkakaintindihan sila na lingid sa kaalaman ko. Si Wax ay pinapabilis ang takbo ng
puso ko, si Ryan ay pinapaisip ako sa mga salitang ginagamit. At ang huling may
tumawag sa aking Lucienne ay ang nanay ko. It was just so strange to call me by my
first name maliban na lang kung alam niya ang buong pangalan ko.

Madilim na nilingon ni Wax ang kaibigan niya. "Lumabas ka nga muna." naiirita
nitong utos sa kanya.

Nagkibit balikat si Ryan at saka kami tinalikuran.

"Nasa labas na ang mga bisita mo, Wax. Maghahain na rin kami," ani Nana Josie na
tahimik na nakamasid sa amin.

Tumango si Wax at hinuli ang kamay ko. "Lalabas na po kami," sagot niya. Hinila
niya rin ako.

Pagkalabas ng kusina ay iniba niya ang hawak sa akin. Puwesto sa likod ko at

niyakap ako habang hinahalik-halikan ang leeg ko at balikat. Kinagat ko ang ibabang
labi. Naglalakad pa rin kami at kinakabahang akong may makakita sa aming dalawa. It
feels like he's going to bite me all way to the pool area. Tumikhim ako, "Miguel.."
wala sa sariling tinawag ko siya sa kanyang gitnang pangalan.

I felt him smiled. "Mmmm.. are you tired, love?" puno ng lambing niyang boses.

Napalunok ako. He's sweet now. Natatakot ako. Paano kung malaman niya rin ngayong
gabi ang nangyari sa kampanya kanina? Kinakabahan ako sa magiging kabaliktaran
niyon.

I cleared my throat nervously. "H-hindi naman.. kaya lang.. baka kasi.. may
makakita.."

He chuckled on my ear. "So what? I am allowed to cuddle you like this." pagmamalaki
nito sa karapatan niya. "And I've been waiting for you.." he whispered and kissed
my hair.

Tila may humampas sa dibdib ko sa lakas ng dagundong nito. I kept on biting my

lower lips sa emosyong nararamdaman. I am jealous. So jealous. He only knew my name
and my face.. pero alam kong ang sinasabi niya at ginagawa ay hindi para sa akin.
That I got a crown but I wasn't the one who earned it. I am the usurper of the
throne.

"Bitawan mo muna ako.." hiling ko nang malapit na kami sa labas.

Tinawanan niya ako at saka bumitaw. By my request na pakawalan niya ay nagawa kong
pakiharapan ang mga konsehal niya at mga asawa nila. Nasa lamesa na rin si Ryan
kausap si Anjeline. Si Laiza ay nakita ko ring nakaupo na pero tila namumutla..?
Panay ang inom ng tubig.

"Maraming salamat po sa pag-imbita sa amin, mayor." sabi ng isa mga konsehal niya.

Tumango si Wax at pinaghila ako ng upuan sa kanyang tabi. "Kamusta ang pagbisita
ninyo sa baluarte ng mga Salcedo?" he asked.

Bumagsak ang hawak na baso ni Laiza. Lahat kami ay natahimik at nilingon siya.

"So-sorry..!" she apologised.

Humalukipkip si Ryan at tinitigan siya.

Tumikhim si Mrs Mendez. Tiningnan ako. Nanlamig ako at napalunok. No.. no.. no..
'wag ngayon please..!
Chapter 13
Chapter 13

Anjelous

"Naging maayos naman ang lahat sa kampanya, mayor. Iyon nga lang.." huminto si Mrs
Mendez nang bahagya itong sikuhin ng asawa.

Napalunok ako. Pati ako napapainom na rin ng tubig sa matinding nerbyos na

nararamdaman. Kung minsan ay naaagaw ni Laiza ang atensyon ko dahil sa kakaibang
kilos nito. Panay ang tingin sa cellphone at inom din ng tubig. But I can see that
her hands are shaking too.

Dumating ang mga pagkain. Ang iba ay naging busy sa pagtingin at pagkuha ng litrato
sa bawat putahe. They are starving and yet Wax' eyes are curious. "What is it, Mrs.
Mendez?" he can't wait and asked her.

Tumikhim ako. Lihim kong tiningnan ang mag-asawa. Na tila pabulong na nagtatalo.
Kung maririnig ko lang ay baka pinipigilan ng lalaki na magsalita ang asawa nito. I
prayed that he will win. But the battle ended up with Mrs Mendez prize-winning
stares at me. "Siguro ay nasabi na sa 'yo ni Mrs Salvaterra ang nangyari, mayor..?"

Sumandal sa upuan si Wax. Bumuntong hininnga at ininuman ang basong sinalinan ng

brandy. He gave me a quick glance. "I think I'll just ask her later."

Para akong nakahinga ng maluwag nang marinig iyon. Maybe.. I can trim the details.
I will cut off the details that will put my heart in danger.

"Let's eat!" Ryan declared after he yawned in public. Siya na rin ang unang
sumandok ng pagkain para kay Anjeline.

Nang magsimulang kumain na ay nalayo ang topic mula sa lakad namin kanina. Medyo
malayo rin sa eleksyon ang pinag-uusapan and I feel safe about that. Naroong
tungkol sa trabaho, mga proyektong gustong simulan, mga ordinansa at nauuwi rin sa
negosyo para hindi maumay sa pinag-uusapan.

Napansin ko ang pagiging tahimik ni Laiza. Hindi ito nagsasalita kung hindi rin
lang tatanungin patungkol sa trabaho at ibang plano sa kampanya. That's not her.
Kung iaayon sa pagkakakilala ko sa kanya. She even almost didn't eat. Nagda-diet ba
siya o napipilitan lang na maupo sa lamesang ito? She looks so scared.
"Kailan niyo po ba balak sundan ang panganay niyo, Mayor Wax? Aba'y kung ganyan
kaganda ang asawa ko ay baka taun-taon na kaming nakakabuo!" his one counselor said
and laughed.

Hindi ako nag-angat ng tingin. Dahil naramdaman ko agad ang gapang ng init sa mukha
ko at ang namuong dead silence matapos niya iyong gawing biro. Even Wax' presence
overflowed with fire.

Tumikhim si Ryan. "Oops. That's not a good joke, counselor." sabi nito.

Napalunok ako. At sinubukang sulyapan ang mukha ni Wax. Natahimik ang lahat at
naging awkward ang bawat kilos at pagkain.

Wax' face is dark. Halos papailalim na ang tingin sa nagsalita. And he's still
chewing while staring at that man.

Tumikhim iyong lalaki at tinaas ang baso ng tubig. "Biro lang, mayor." hinging
paumanhin nito sa kanya.

Maingay na binagsak ni Wax ang kutsara kaya't napaigtad ako sa gulat. "I don't want
to hear jokes about my wife anymore, Counselor Bautista. Or anything that will
include her and my family. I am very.. very territorial about her. What you said
was too much to bear right now."

Napapikit ako. He's mad. Really mad now.

Tumahimik ang lamesa namin. Nangingibaw ang tunog ng kutsara't tinidor sa plato ni
Anjeline. Sumunod ang nakakailang na tikhim ng ilang kalalakihan para mabalanse
kahit papaano ang gabi. Dahil ramdam na ramdam ko ang intimidation nila kay Wax.

"Kung gano'n mayor, anong gagawin mo sa lalaking nanghalik at humipo sa asawa mo?
Puro mga kabataan pa naman ang gumawa no'n at kutob ko pa ay mga supporter ni
vice.. desperado na yata siyang malamangan ka.." Mrs Mendez voice faded when she
noticed the angrier face of him.

Hinila siya ng asawa niya sa siko, "Sabi nang hayaan mong si Mrs Salvaterra ang
magsabi at hindi ikaw! Pasaway talaga 'yang bunganga mo kahit kailan!" dinig naming
sabi nito.

Napunta sa akin ang tingin ni Ryan. Nanunuri. Nagulat. Ilang pang mga mata'y sa
akin tumitig.

"May humalik at.. humipo.. sa asawa ko, Mrs Mendez?" a dangerous tone from Wax.

Uminit ang buong mukha ko at bumilis ang tibok ng puso ko. Kulang na lamang ay
mailuwa ko na ang lahat ng nakain ko. Gusto kong maiyak sa uri ng boses ngayon ni
Wax. Iyon ang iniiwasan kong mangyari. Iyon ang kinatatakutan ko.

Alanganing ngumiti ang ginang. "Concerned lang naman ako sa asawa mo, Mayor Wax.
Baka kasi siya ang maging kahinaan mo kung sakaling gamitin siya ni vice, 'di
ba..?"

Siya ang kahinaan mo.. hindi ako iyon. Ngunit sa mga sandaling ito ay nadadama ko
na ang pagtatagis ng bagang niya. Kumukuyom ang kamaong nasa ibabaw ng mesa. "Sa'n
ka pupunta, Laiza?" bigla nitong tanong.

Napalingon ako kay Laiza. Tahimik na pala itong tumatayo paalis. At namutla nang
tanungin ni Wax.
"M-mag ccr lang..!" she answered.

He smirked like a devil. "Make sure you'll come back. Hindi pa ko tapos sa 'yo."
may pakahulugan nitong sagot.

"O-oo naman! B-babalik ako..!" saka ito dali-daling umalis at pumasok sa loob ng
bahay.

Pagharap ko'y nagulat ako nang bigla akong hilahin sa siko ni Wax at pilit na
pinatayo. "B-bakit?" kinakabahan kong tanong.

Matalim niya akong tiningnan. "Umakyat ka na sa taas. Isama mo si Anjeline." utos

nito sa akin.

Alangan kong nilingon ang mga nasa hapag pa. Halos lahat ay nakatunghay sa aming
dalawa. Si Mrs Mendez ay hindi na ako matingnan sa mga mata. "Pero.. may mga bisita
pa tayo.."

Dumiin ang hawak niya sa aking siko. "Umakyat ka na." madiin nitong ulit. Iyong
diin na pinilipit itago ang namumuong galit!

Hindi ako kaagad na nakagalaw. Ang puso at isip ko ay nagtatalo. Magagalit ba siya
sa akin? Susundan ba niya ako sa taas at sasaktan? Pinahiya ko ba siya sa lahat?

Ngunit wala na akong nagawa nang tawagin na rin ni Ryan si Anjeline at mahinahong
pinasunod sa akin. Humawak sa kamay ko ang bata at tumingala. Tinitigan kami ni
Wax.

Sumunod ako at tahimik na umalis sa pool area. Nakasalubong ko pa si Ephie na may

dalang tray ng mga kape. Nginitian niya ako. "Madam tablea po..?" alok niya.

Nanghihina ko siyang nginitian. "Mamaya na lang. Pinapaakyat na kami ni Wax."

"Po? Agad-agad?" namilog ang mga mata niya.

Tumango ako na lamang ako at pumasok na sa loob ng bahay. Papaakyat na ako sa

hagdanan nang marinig ko ang pagbagsak ng kung ano. Hinanap ko iyon at nilingon. At
mula sa dereksyon ng common comfort room ay nakita kong isa-isang pinupulot ni
Laiza ang mga nalaglag na laman ng bag niya. She looks disoriented. Pinagmasdan ko
siya sandali. Napansin niya ako. Matalim niya akong inirapan at painis na tumayo.

Bago pa siya makalakad ay humakbang na ako paakyat. Hinatid ko muna sa kwarto si

Anjeline. Nilinisan at pinasuot na ng pangtulog na damit. Sinusuklay ko ang buhok
niya nang maalala ang ama. "I think Papa is mad,"

Huminto ako. "Paano mo nasabi?" inosente ko ring sagot.

Tinaas niya ang mga kamay. "Because his eyes sounds like rawrrr! Mama. Galit ba si
Papa?"

Napalunok ako. Bumuntong hininga. Pinaharap ko siya sa akin. "Ganito ha.. kapag
nakikita mong mukhang galit ang Papa mo, i-kiss mo siya para malusaw ang galit
niya. O kaya i-hug mo siya. Kasi.. sobrang nakakapagod ang work ni Papa mo,
Anjeline. And you're his safe haven everytime he's coming home. Can you promise me
that?" I smiled.

"Yes, Mama! Ofcourse! Ganu'n po ba ang ginagawa mo sa kanya everytime na mad si

Papa?" she innocently asked again.
Kumunot ang noo ko. "Mmm.. sometimes. Pero syempre mas gusto niya ang hug mo at
kiss! Ikaw ang baby namin eh."

She chuckled and yawned. "Okay po, Mama!" she kissed me on my cheek. "Inaantok na
po ako." kita ko ang pag-ulap ng mga mata niya.

Inayos ko ang kama at tinabihan siya hanggang sa makatulog. Halos mag-iisang oras
din akong nasa kwarto ni Anjeline bago mapagpasyahang lumipat sa master's bedroom.

Tahimik sa labas. Siguro ay nag-uusap pa rin silang lahat. Ngunit papasok pa lamang
ako ng banyo nang marinig ang sunod-sunod na katok sa pinto. Dali-dali ko iyong
nilapitan at binuksan. Nakita kong humahangos si Ephie at Dalia sa labas. "Bakit?"
pumitik sa kaba aking dibdib.

Tinuro ni Dalia ang hagdanan. "Pinapatawag po kayo ni Nana Josie, Madam!"

"Bilisan niyo po, Madam at baka kung anong mangyari..!" segundo agad ni Ephie.

Hindi ko na naitanong kung bakit at malalaking hakbang na lumabas ako ng kwarto. Sa

sobrang kaba ay halos takbuhin ko ang hagdanan. Hindi ko gusto ang mga itsura
nilang dalawa. Mas natatakot ako.

Wala pa ring tao sa sala pero narinig ko ang isang palahaw na iyak mula sa library!

Iyak? Iyak iyon ng isang babae!

Halos tumakbo na ako palapit doon. Hindi nakalapat ang pinto. Binuksan ko iyon at
bumungad sa akin sina Nana Josie-magkahawak ang mga kamay na parang nadarasal, may
labis na pag-aalala sa mukha nang lingunin ako. "Anjelous.. pigilan mo ang asawa
mo!"

Then I saw Ryan. Nasa gitna nina Laiza at Wax-hinaharang ang sarili! Dahil si Wax
ay.. nakakuyom ang kamao-nakataas at handang manuntok! Pero hindi iyon para kay
Ryan kundi kay Laiza na nagtatago sa likuran niya!

Napaawang ang labi ko. I was panting when I realised kung anong nangyayari..
sinasaktan ni Wax si Laiza!

Nilapitan ako ni Nana at hinawakan sa kamay. "Tulungan mo si Laiza, hija.. galit na

galit sa kanya ang asawa mo! Tulungan mo na.." pakiusap nito.

"Huminahon ka, pare." si Ryan.

Hindi sumagot si Wax pero ang pagtatagis ng bagang nito ay sapat na para
maiparating niya kung gaano siya nagagalit ngayon. "Wax.." tawag ko. Hindi ko na
napigilan ang sarili ko.

"Anjelous!!" tinakbo ako ni Laiza at nagtago sa likod ko. Naramdaman ko ang

panginginig ng kanyang mga kamay. "Help me, please! Sasaktan ako ni Wax! Sasaktan
niya ako kahit babae pa ko!" umiiyak nitong hangos sa akin.

Nahihilam na siya ng luha niya. Sa sobra takot ay nawala na ang poise nito at
kumakalat na ang makeup sa mga mata. Bilang babae ay naaawa ako sa kanya. Ganito
rin ba ako katakot noong ako naman ang nasa katayuan niya? Am I this messed? Am I
this desperate to escape too? O baka mas malala pa..

Pagharap ko naman kina Wax ay sa akin nalipat ang panlilisik ng mga mata nito.
"Bakit nandito ka-'di ba ang sabi ko umakyat ka lang sa taas! Sinong tumawag sa
'yo!" pagalit nitong asik sa akin.

"Hijo huminahon ka naman.." si Nana.

"Pare-" akmang hahawakan ni Ryan si Wax sa balikat pero agad itong nagtaas ng kamay
para balaan siya.

"Manahimik ka muna, Ryan! Alam mong hindi mo ko kayang pigilan." banta nito.
Tiningnan ako at ang nasa likuran ko. "You desperate low-woman. Hindi mo kilala
kung sinong pinaglalaruan mo. Maybe you don't know anything about me. I warned you
and I trusted you my wife." umiling ito ng dahan-dahan. "You don't have a fucking
idea what fence you crossed."

"I'm sorry! I'm sorry okay? I'm sorry!" sigaw ni Laiza. "Sa tingin mo ba ay
mapipigilan ko kung mayroon mang.. plano si vice kay Anjelous?! Sa tingin mo ba ay
ako at ako lang talaga ang nagtatraydor sa 'yo?! Matagal mo na akong kilala, Wax!
Ex mo ang kapatid ko! Nagmamalasakit din ako sa 'yo!"

"Yeah fuck it!" inilang hakbang kami-agad kong naitaas ang mga kamay at pinigilan
siya sa kanyang dibdib. "Sabihin mo 'yan sa harap ng asawa ko at hindi ka na
makakalakad pag-alis dito!"

Malakas akong napasinghap. Maging si Nana Josie. "Wax..!" awat ko. Sinubukan ko
siyang itulak.

"Oh my gosh! You can beat a woman?!" hindi makapaniwalang sambit ni Laiza. "You can
even kill me with your bloody stares!" her voice sounds she's ready to drop any
moment. Manghang-mangha.

Pinapanood kami ni Ryan habang nakapamaywang.

"Yeah you bitch!-"

"Miguel," awat ko. Hindi ko inalis ang pagkakalapat ng mga kamay sa kanyang malapad
na dibdib. I hate his words against her and I don't want her to hear them. He can
ruined his image. "Calm down, Miguel.. please.." I said in a low tone of voice.

He stopped and found my pleading eyes. He stared at me.

"Oh my gosh! You're a lunatic! Hindi na ako magtataka kung bakit nagustuhan ka ni
Leila! Pareho kayong baliw!" she exclaimed.

Mabilis na tumingin sa kanya si Wax, "Sinabi nang--!" akma nitong lalapitan si

Laiza, agad kong hinawakan ang mukha niya at pilit pinalingon sa akin.

"'Wag! 'Wag mo nang patulan, please Wax.." I said.

He stopped again. Ngunit naging mas mabilis ang pagtaas-baba ng dibdib nito.
"Bitch." He whispered. "I'm not done with you." pahabol nito.

"Umalis ka na, Laiza. Hanggang kaya pang awatin ni Anjelous si Wax." ani Ryan sa
kanya.

Nagpunas ang luha sa mukha si Laiza. Nilapitan ito ni Nana at hinila na palabas ng
library.

Napapikit si Wax at maingay na bumuntong hininga. "Alam mo ang kapasidad kong

manakit, kahit sa babae. Hindi ako matitigil kung 'di ko ilalabas ang galit ko,
Anjelous." He told me like he's warning me. Na para bang kasalanan ang pigilan
siya.

Lihim akong napasinghap. Matalim niya akong tinitigan-at bigla akong hinawakan ng
mahigpit sa braso! "W-wax..!" labis akong binunggo ng kabog sa dibdib.

His jaw clenched dangerously. "Get out." mababa nitong tono.

Narinig ko ang mabigat na buntong hininga ni Ryan sa gilid ko. "Tayo na, Lucienne,"
aya niya sa akin.

Ngunit sinalubong ko ng titig si Wax. Natatakot ako. Oo nakakatakot siya pero

nasasaktan din ang puso ko. Nanginig ang labi ko, "Sige. Sige saktan mo ko para
mailabas mo 'yang lintik na galit na 'yan. Saktan mo ko." buong tapang kong udyok
sa kanya. Nangilid ang luha sa mga mata ko. Inilapit ko pa ang sarili sa kanya.

But to my dismay. He freed me and stepped back. Nakatitig pa rin sa akin ngunit may
halo nang panghihina ang mga tinging iyon. Mariing lumapat ang mga labi.

"Umaatras ka na ngayon? Bakit? Nagbago ba ang isip mo ha, Wax?" sinulyapan ko ang
baywang niya. "Tanggalin mo 'yang sinturon mo. Sampalin mo ko. Sabunutan mo ko.
Tara! Gusto mo ba umakyat pa tayo sa taas para solo mo lang ako? Kumilos ka dyan!"

"Tumigil ka." sounds like my first warning.

"Lucienne." si Ryan.

Natatakot ako. Pero hindi ko alam kung saan ako dapat matakot. Sa pinapakita ba
niya sa akin ngayong galit na titig o ang nasa puso niya. I sighed. "You cannot
control anything and anyone. Kung ang galit na 'yan ay dahil sa nangyari kanina,
anong gusto mong mangyari ha? Saktan silang lahat? Gaganti ka rin? 'Yan ba ang
gawain ng tunay na lalaki, Wax Miguel?" I stopped and sighed. "Babae rin ang anak
mo. Anong mararamdaman mo kung may manakit din sa kanya tulad ng ginagawa mo
ngayon. Ipagmamalaki ka ba niya?"

"Tama na 'yan. Mas mabuti pang iwan mo munang mag-isa ang asawa mo." ani Ryan.

I heaved out a deep sigh. "Kung gusto mong manakit, tawagin mo ko." huling sabi ko
at tinalikuran siya.

Pagkalapat na pagkalapat pa lang ng pinto ay nakakabinging kalabog mula sa loob ng

narinig namin. Umikot ako pabalik pero pinigilan ako ni Ryan. "Don't! Hayaan mo
muna siyang magwala ng ganyan. I'm telling you. Mas makakabuti pa 'yan sa kanya."

Kumawala ang luha sa mga mata ko. Agad ko iyong pinunasan. "Mauubos ang gamit niya
sa loob kung hindi ko papasukin." rason ko.

"Anong nangyayari sa loob, Anj? Ryan?" si Nana Josie na kababalik lang.

"Naglalabas lang siya ng galit, Nana. Don't worry." He told her. Tiningnan niya ako
ulit. "Hindi mo dapat siya pinagsalitaan ng ganoon, Lucienne. Alam mo naman ang
pinanggagalingan niya, 'di ba. Matagal na niyang sinisisi ang sarili niya sa
pagkamatay ng kapatid niya. Idagdag mo pa ang naging karanasan niya habang
lumalaki." bigla nitong kwento sa akin.

Natigilan ako. Kapatid? May kapatid pa si Wax..

"Sinsisi mo ba si Arsenio, hijo? Tungkol ba ito sa pambubugbog niya kay Wax noon?"
Napaawang ang labi kong tiningnan si Nana Josie. Pinipiga ang puso ko. Ano itong
nalalaman ko.. ?

Ryan sighed and crossed his arms on his chest. "Hindi ako naninisi, Nana. Pero alam
naman nating lahat ang pinanggagalingan ng ganyang ugali ni Wax. Ang sa akin lang..
hindi mo na dapat hinamon ng ganoon ang asawa mo, Lucienne. He went through hell
back in a days when we were younger. Naging exercise na nga sa kanya ang suntok ni
Senator Arsenio noon at kahit may pasa sa katawan ay pumapasok pa rin 'yon sa
escuelahan namin. Hitting women will be never accepted but please tell him in a
nicer way. He's been lost, you know. So, please." mariin niya akong tiningnan. Tila
nakikiusap.

"Hindi mo na kailangang sabihan pa si Anj, Ryan. Alam niya kung anong dapat gawin.
Asawa niya si Wax."

He tilted his head and took a glimpse at the closed door. Tumahimik na sa loob.
"Sana matulungan mo ang kaibigan ko."

Nilingon ko rin ang pinto. Tila nilalamukos ang puso ko sa mga narinig tungkol kay
Wax. Hindi ko alam. At agad kong pinagsisihan ang mga nasabi ko sa kanya. Kung sana
lang ay.. pwede ko siyang kausapin ngayon pero alam kong malabo rin iyon. When
anger covers all of him.

***

Bago umalis ay binilinan pa ako ni Ryan na 'wag nang hintayin si Wax sa taas. Na
malamang daw na makatulog na ito sa library pagkatapos uminom.

Nauna na akong umakyat sa kwarto namin. Pero kahit nakahiga na ay hindi pa rin ako
makatulog. Para ba akong inuusig ng budhi ko. Pabiling-biling ako sa kama at
pabangon-bangon para yakapin lang ang mga binti ko. Malalim na ang gabi pero
nangangati ang mga paa kong babain siya at silipin.

Umiinom pa ba siya? Baka nakakarami na 'yon. Baka hindi siya kumportableng matulog
sa library.

Nalingon ko ang french door. Bumaba ako ng kama at lumapit doon. Punong-puno ang
langit ng mga bituin. Binuksan ko ang pinto at lumabas ng terrace pero agad din
akong natigilan nang makarinig ng tunog ng tubig. Humawak ako barindilya at
tiningnan ang baba. Then I was right.

May tao sa pool. Noong una ay hindi ko pa nakilala kung sino ang nasa ilalim na
sumisisid. Hanggang sa marating nito ang gilid at umahon. Half naked. Si Wax. Hindi
rin nagtagal ay lumangoy itong muli at pumunta sa kabilang side. Paulit-ulit niya
iyong ginawa na tila pinapagod ang sarili.

Lihim ko siyang pinapanood. Makalipas ng ilang minuto ay bigla itong nag-angat ng

tingin sa pwesto ko! Nahuli niya akong nakatingin sa kanya at katakot-takot na kaba
ang bumulusog sa dibdib ko. Ilang segundo kaming nagtitigan pero ako na rin ang
unang sumuko at bumalik sa loob. Sa paghiga ng kama ay hindi ko pa rin ang
maipaliwanag ang dumadagundong sa dibdib ko. Ginigising lang nito ang buong sistema
ko kaya't paano ako makakatulog nito.

Nasaan ang tapang mo ngayon, Anjelous? Go and talk to him!

Napailing ako. "Hindi ko pala kaya.." bulong ko sa sarili.

Iyon at iyon lang ang iniisip ko hanggang abutin ng madaling araw. Siguro naman ay
nakaahon na 'yon. Saan siya magbibihis? Bumuntong hininga ako at nakatulugan din
siya.

***

"Mmm.. mmm.." ungol ko nang maramdamang tila may yumayapos sa akin. Antok na antok
pa ako. Gusto ko pang matulog.

Ngunit hindi natigil ang pagdikit-dikit ng magaspang na balat sa leeg ko, umakyat
sa tainga ko at panga. But right now I can clearly say that it is a kiss. Maingay
na halik dahil maingat nitong kinakagat at sinisipsip ang balat ko.

Kiss. It's kiss!

Dinilat ko ang isang mata para silipin ang lalaking iyon. His smell.. It's him.
Tumatagos na rin ang liwanag sa bintana. "Inaantok pa ko, Wax.." lasing kong sabi
sa kanya. Gumilid ako at tinalikuran siya.

But his kisses get fiercer. Mas lalong naging maalab sa gitna ng pagprotesta ko. At
pilit na inaabot ang labi ko.

"Hmm.." he groaned. Tuluyan na niya akong tinahiya at ang kalahati ng katawan niya
ay dumagan sa akin. "Mmm.." he groaned again.

Unti-unti ay hindi na ako nalalasing sa antok kundi sa kanyang mapusok na halik.

Inangat ko ang isang kamay at pumaloob sa kanyang buhok. Sinasagot ko na ang halik
niya-it was too late to realise na kagigising ko pa lang!

Iniwas ko ang mukha nang makaramdam ng hiya. But he followed my lips and kissed me.
Ang sunod kong naramdaman ay ang pagtaas ng tuhod ko. I'm so sensitive right now.
Hinawi niya ang dulo ng palda ng pantulog ko.. dahan-dahan at ang mainit niyang
palad ay hinimas ang ibabaw ng pagkababae ko..!

Nagulantang ang sistema ko. Ang buong katawan ko. At sa bawat haplos ay nagugunita
ko na ang rurok ng apoy sa kamunduhang siya lamang ang nagpadama sa akin. And I
couldn't protest. I just gasped loudly-nang pinasok niya ang mga daliri sa loob ng
panty ko at dinama ang akin.

Chapter 14
Chapter 14

Anjelous

Napahugot ako ng hininga. "W-wax.." tawag kong protesta sa kanya. Hindi ko maiayos
ang tamang paghinga dahil sa init na tumutupok sa buong katawan ko. Hinahawakan
niya ako.. roon! Sa sentro ng pagkababae ko! Kahit ang isipin ang eksena no'n sa
baba ko ay nagpapawala sa tibok ng puso ko. He's crossing the border..

He groaned. "Call me Miguel, love." He hotly whispered.

Ang mga matatamis niyang salita ay nakakadagdag lamang sa kumbulsyong nararamdaman

ko. Tila ako nilalagnat. Inaapoy at inalipin ng damdamin ko sa kanya.

He started in a very slow caressed.. so sensually while his hitting my lips and
tongue with his. Malalapad na daliri ang nandoon—that thought even kills me inside.
I wanted him to stop and yet.. I wanted him to prolong my sweetest cry. This is
perfectly insane!

When he deepened his touch, I gripped on his hair. Napapaigtad ako at halos
mapabangon sa kama nang gawin niya iyon. I gasped loudly and shamely whispered his
gorgeous name. Miguel. What are you doing to my body? He's owning me without any
effort to beg.

Beg? Anong ibig mong sabihin, Anjelous? What kind of beg ba? That one Chito told me
before?! Oh no!

I am loosing control over my mind and body. Lahat ay umaayon sa sarap na pinapadama
niya sa akin. I would closed my eyes and sighed so deeply. And when he deepened the
touch—para akong natuklaw. I abruptly opened my eyes and hold on his wrist. I felt
the barriers. Iyon na ang naging hudyat para tuluyan akong magising sa panggagayuma
niya sa akin.

"N-no.. no Wax no.." I begged.

But he groaned loudly against my ear. He didn't get me. Ang mainit na paghinga niya
sa leeg ko ay sanhi ng antipasyon nito sa ginagawa sa akin.

Nilapat ko ang mga kamay sa kanyang dibdib at tinulak siya. He's clothed. Nakasuot
na ito ng gray na polo shirt. He's ready to go. "Wax.. stop.." I felt his protest.
Naramdaman kong sinusubukan niyang idiin pa ang mga daliri—I felt him triggered the
pain—kaya mabilis ko siyang tinulak at bumangon. "Itigil mo 'yan!" kabado kong
sigaw. I was panting when I look at him.

He lost the contact. Tiningnan niya ako at hingal na tinitigan. Napalunok ako nang
makita ang mukha niyang tila nagmamakaawa sa akin.

Nag-iwas ako ng tingin. Inayos ang suot na humantad sa panty ko at mga hita. Hinila
ko ang kumot at tinakpan ang sarili.

Mabigat itong bumuntong hininga at tinanaw ang nakasarado pang bintana. Kumukunot
ang noo nito na para bang may malalim na iniisip. At nang hindi na siya gumalaw ay
agad na akong tumayo. Nilingon niya ako. Sinundan ng tingin. "Tell me I'm just
dreaming.."

Natigilan ako. Kumakalabog pa rin ang dibdib ko. Hindi ko maintindihan ang ibig
niyang sabihin. Pinagmasdan ko siya. Napaawang ang labi ko dahil sa kawalan ng
sasabihin.

Umayos ito ng upo sa gilid ng kama. Patalikod sa akin. Pinatong ang mga siko sa
kanyang tuhod. Hinawakan ang ulo at sinabutan ang buhok. "Hindi ako nananaginip..
hindi.. totoo ang lahat ng 'to.." he uttered.

Tinitigan ko ang malapad niyang likod at balikat. I wanted to cry. He's lost. Iyon
ang sabi ni Ryan. Binubugbog ng ama noong kabataan niya kaya't ang ugali ay
nakakabagabag. Tapos ang asawa niya ay niloloko siya. And unknown traitors
surrounding him. He got everything anyone don't want to have. That's him now. Lost.

He stood up and look at me. He got red-faced. He looks hot and bothered. He sighed.
"Aalis na ko." paalam nito.

I stunned. Ang mga mata ko ay bahagyang namilog. "Sa'n ka pupunta?"

He smirked na siyang kinatigil ko. "Sa munisipyo." He answered like my question was
stupid.

And I felt it. I nodded.

Sandali niya akong tinitigan. Pakiramdam ko ay gusto pa niya akong lapitan ngunit
nagdadalawang-isip na gawin iyon. He stared at me like a star. Nagbaba ng tingin at
saka tahimik na umalis ng kwarto. Naramdaman ko ang pagluwag ng hangin sa dibdib
nang makalabas na si Wax. I almost gave in. Once again, he tried to get intimate
with me.

He touched me.. he was there.. down there..

Mariin akong napapikit at nanghina. Anong mangyayari kung nagawa namin iyon? Ang
patatalik.. malalaman niyang.. wala pa akong karanasan.. at malalaman niyang hindi
ako ang asawa niya.. maaaring maulit ang galit niya kagabi.

Napakagat ako ng ibabang labi. He will surely hit me. That's gonna be too much pain
to bear in my real life. Kaya kong tanggapin ang physical na sakit na ipapataw niya
sa akin.. pero paano ang sakit na mararamdaman niya.. ayokong makitang malunod siya
o kainin ng galit. Ayokong masaktan siya.. ayoko..

Tinakpan ko ang mukha ng mga palad. I hope oneday.. he'll get through.

Pagkababa ko ay binisita ko kaagad ang library. Naabutan ko pa roon si Ephie na

nagwawalis ng mga nagkapira-pirasong bote ng alak, frames at vase. Nawalan ng laman
ang ibabaw ng lamesa at lahat ay nasa sahig na. Pumasok ako at tumulong sa
pagliligpit. Napaigtad pa si Ephie nang makita ako. "Kayo pala, Madam! Magandang
umaga po,"

I nodded at her. Inabot ang throw pillow sa sahig, "Kumain ba si Wax bago umalis?"

"Hindi na po dumaan ng kusina si Sir, madam. Pagkagaling po sa taas ay deretsong

umalis na,"

I sighed. Nagpatuloy sa ginagawa si Ephie. I felt like even this house is upset
after the last night.

***

Laiza

Humawak ako ng mahigpit sa headboard at napanganga. He's teasing the right spot and
I couldn't be happier after this fuck. Tumingala ako at binilisan ang pagtalon sa
ibabaw niya. "Yeah, fuck! Gui!" I freed myself from all the scary things happens to
me. "Yeah.. right there.. fuck it!" I screamed. He squeezed my bared chest and eat
them like a mad man.

"Fuck it more, honey.." nasasarapan niyang utos sa akin. Bumaba ang mga kamay niya
sa baywang ko at tinulungan na akong ipasok-ilabas siya. Damn this goodness! He's
really good. Umungol ito ng malakas pagkatapos ko. Sinubo ang sigarilyo at huling
beses na diniin ang kanya sa akin. "Fuck, ang sarap.." sambit nito at bumuga ng
usok pataas. Sinadyang pinatama sa mukha ko.

Natawa ako at tinampal ang mukha. "Siraulo..!" umalis ako sa ibabaw niya at humiga.
Hinabol ang hininga. Binigay niya sa akin ang sigarilyo. Kinuha ko iyon at
humithit. Muli akong napabuntong hininga.

Tinanggal niya ang suot na rubber at binalot sa tissue. Binagsak sa sahig. "Paano
na ngayon?" tanong niya sa akin. Kinuha ang basong may beer sa ibabaw ng night
table at sumimsim. "Hindi ka na ba makakabalik sa bahay ng mayor na 'yon?" nag-
aalala nitong tanong sa akin.

I scoffed. "Baka ikaw ang hindi makabalik sa bahay ng misis mo, tarantado." inis
kong sagot. "Pinaalala mo pa sa akin 'yon!"
He chuckled. "Alam mo namang ikaw lang ang iniisip ko kahit katalik ko ang misis
ko.." inabot pa niya ang dibdib ko at hinalikan. "talagang ang hirap umuwi ro'n.."
akit niya. "pero paano na nga negosyo natin dito? Ang hirap kayang magtago ng ilang
kilo sa apartment. Pinaghihinilaan na nga ako ng ibang tenant do'n. Suhulan mo na
lang kaya 'yang Salvaterra na 'yan ng matapos na ang paghihirap ko."

Humithit ako sa sigarilyo at binuga ang usok paitaas. "Hindi nasusuhulan si Wax.
Duda akong pumapatol 'yon sa ganitong transakyon. Kita mo naman ang itsura ko 'di
ba noong manggaling ako sa kanila. He's going to punch me! Walang baba-babae sa
kanya. Ako ang sinisisi sa nangyari kay Anjelous! Tangina wala naman akong
kinalaman do'n! Anong malay kong may katarantaduhan pa lang ugali si vice-mayor
Salcedo. Magpapasalamat pa ako sa kanya sa pinagawa niya kay Anjelous. He just did
a favor for me,"

"Nananakit ng babae? Teka.. baka pwede mo 'yang ipanakot sa kanya. Pwede mong
sabihing.. ilalabas mo ang ginawa niyang pananakot sa 'yo, sinaktan ka kamo at
masisira no'n ang image niya sa kampanya! Ang kapalit, syempre ang proteksyon sa
atin. Hindi ba at magandang ideya 'yon?"

Natigilan ako at napaisip.

"May testigo ka naman, 'di ba?"

Alangan akong tumango sa kanya. "But I'm not sure kung kakampi 'yon sa akin, Gui.
Si Nana Josie ay loyal sa kanya. Iyong si Ryan ay matagal na niyang kaibigan at si
Anjelous.. ni hindi nga 'yon makapalag sa asawa niya. Magmumukha lang akong tanga.
Isama mo pa ang ama no'ng senador!"

He tsked, "Sa lahat ng lalaki, kay Wax Miguel Salvaterra ka nahirapang ikama,
Laiza. Ano, humihina ka na? Daig ka pa ng kapatid mo,"

Matalim ko siyang tiningnan. "Gago! 'Wag mong masama-sama sa usapan si Leila ha!"

Napakamot ito sa ulo. "Totoo naman. Ilang beses ba 'yang nakama ng kapatid mo?
Hiniwalayan lang ng makilala ang asawa niya ngayon. Edi ibig sabihin.." nakakunot
itong lumingon sa akin.

"What?"

Unti-unti siyang ngumisi ng nakakaloko. "Bakit.. hindi na lang natin pagtangkaan

ang asawa niya!? Makinig ka.." umayos ito ng upo at humarap sa akin. "nagalit siya
sa 'yo ng pabayaan mo ang asawa niya. Nagpapasama palagi ng maraming bodyguard,
tagabantay. Mahigpit ang security sa bahay nila.. ibig sabihin no'n, mahal na mahal
niya ang babaeng 'yon! Hindi niya gustong nasasaktan o nakakalapit man lang sa
asawa niya at.. kung pagtatangkaan natin siya.. ipanakot natin sa Salvaterra na
'yan. Sigurado akong handa niyang gawin ang lahat maligtas lang 'yon!"

"Anong gagawin natin sa kanya? Kikidnapin?"

Nagkibit balikat ito. "Pwede. Tapos baka pwede ko ring tikman, haha!"

Agad ko siyang binatukan. "Mapapatay ka ni Wax do'n!"

He laughed out loud. "Iyong babaeng 'yon ang kahinaan niya, Laiza. Kita mo nga at
pinuntirya ni vice. She must be very special to him."

"Hindi ko nga malaman kung bakit gano'n na lang pagprotekta ni Wax sa impaktang
'yon! Nagsasama na lang 'yong dalawa dahil sa pulitika. But recently, he became
obsessed of her. Akala mo ba'y maaagawan ng asawa.."

"Selos ka na n'yan?"

"Fuck you! Walang akong gusto ro'n. Kapangyarihan niya ang kailangan ko sa kanya."

"Relax. Para kang guilty.." he continued teasing me.

"Isa pang tukso, tutusukin ko na 'yang mga mata mong gago ka," banta ko.

He chuckled. "Pag-isipan mo. Si Anjelous Salvaterra ang sagot sa problema natin

ngayon.." kulit niya.

Humihithit ako ulit ng sigarilyo at bumuga. Sumagi lang sa isip ko ang mukha ng
babaeng 'yon ay naiirita na ako. But I get the point. Dapat ko lang talagang
pagplanuhin kung paano. Napatingin ako kay Gui nang pumwesto ito sa gitna ng mga
hita ko. Nginitian ako at dumapa sa paanan ko.

"One more round, honey?" he said before I gasped when his tongue entered in me.

***

Anjelous

"Ba't 'di mo ipagluto ng paborito niyang pagkain? Malay mo.. lumambot ang puso niya
sa 'yo. Ikaw pa! Eh mukha namang bet ka rin ni yummilicious mayor," untag sa akin
ni Chito mula sa malalim kong pag-iisip.

Bumuntong hininga ako. Tinanaw si Anjeline na nagba-bike sa garden katabi si Dalia.

"Magtataka lang 'yon. Alam naman niyang wala akong hilig magluto." malungkot kong
sagot sa kanya. Pangarap ko siyang ipagluto sa katauhang ako ay ako. Pero naiinis
akong isipin niyang ipagluluto siya ng asawa niya. Mas mukhang nagseselos lang ako!

"Kunwari na lang nag-aral ka. Pwede naman sigurong pinag-aralan mong magluto para
sa kanya. Nang sa gano'n kahit papaano ay mabawasan ang mga masasakit na sinabi mo
sa kanya. Wala naman tayong alam sa pinagdaanan no'ng tao. Mag-effort ka na lang
kahit kaunti,"

Pumikit ako. "Nagi-guilty na naman ako.."

"Kaya mo 'yan, gurl! Support kita. Simulan mo sa pagtitimpla ng kape with matching
short shorts at labas balikat para mas matuwa 'yun!" biro nito.

Dumilat ako at pinanliitan siya ng mga mata. "Baliw ka naman. May dine-date ka 'no?
Sino?"

Tinuro niya ang sarili, "Ako?!" and smirked. "May jowa? 'Day, fling lang."

"Chito." banta ko sa kanya.

Ngumuso ito at dumikwatro, "Echos lang! Pero 'wag mong sabihin sa kasambahay mong
si Ephie ah.. ang sama ng tingin sa akin 'pag nakikita ako. Nakakadiri! Eww!"
maarte niyang sambit sa huli.

Napangisi ako. "Try mo lang,"

Eksaherada itong namilog ang mga mata at napahawak sa kanyang dibdib. "Kadiri ka,
Anjelous! Bakla na nga ako papatol pa ako sa mas bakla sa akin! 'Wag niyo namang
abusin ang katawan ko! Isusumbong kita kay yummilicious Mayor Wax. Pinagtutulungan
niyo kong mga babae kayo,"

Natawa na ako. "Buti kung makalapit ka man lang kay yummilicious,"

"Bakit, ikaw lang ba ang allowed?" malisosya nitong tanong.

Sumeryoso ako at pinaliitan siya ng mga mata. "Oo."

Napaawang ang labi nito. "Aba.. marunong na siyang mambakod ah..!" he laughed at
the end.

Napangiti na rin ako. "Yummilicious is mine." dagdag ko pa sa pabirong boses.

"Edi sa 'yo na." suko nito at yuko sa akin na para ba akong prinsesa.

"Sinong yummilicious 'yan, Anjelous?" boses na tila kidlat mula sa likuran namin ni
Chito.

Sabay kaming napalingon. Para akong aatakihin sa puso nang makita ang galit na
mukha ni Wax!

"K-kanina pa ba dyan..?" bigla na naman akong kinabahan nang makita siya at baka
narinig niyang lahat ng pinag-usapan namin ni Chito!

"Magandang hapon po, Mayor Salvaterra." magalang na bati ni Chito.

Pero tiningnan lang siya ni Wax. Hindi sinagot at muli akong madilim na tiningnan,
"Sinong yummilicious ang tinutukoy mo?!" tila pagbabanta nito.

Napasinghap ako. What the hell? Hindi ko malaman kung mangingiti ba ako sa
pagkakasambit niya ng 'yummilicious' o magtatago na lang sa mainit na mga mata
nito. "Uh.. ano.. wala lang 'yon. Nagbibiruan lang kami ni Chito.."

Tinitigan niya ako. Umigting ang panga. Kinabahan na naman ako.

Lihim akong napasinghap. "Kumain ka na ba? Bakit ang aga mong umuwi ngayon?" pag-
iiba ko.

Ngunit imbes na sagutin ay tinalikuran lang ako at umalis. Malalim akong

napabuntong hininga.

"Huu! Galit na galit ah. Parang nagselos kay yummilicious, Anj. Sana sinabi mong
siya 'yon." ani Chito.

Napakagat ako sa ibabang labi. Nilingon ko siya. "Iba kasi kapag kaharap ko na
siya. Umuurong ang dila ko.. at saka.. ayokong mapalapit siya sa akin, Chito. Paano
kung.. kailangan ko nang umalis..?" sumakit ang lalamunan ko nang masambit ang mga
katagang iyon. It's not impossible. Isang araw ay baka bigla na lang magpakita ang
tunay niyang asawa at paalisin na ako.

Yumuko ako at kinurot ang mga daliri. Ngayon pa lang ay nararamdaman ko ang paunang
sakit ng pag-alis dito sa bahay niya. Hindi madali ang makarating dito at mas
lalong hindi madali ang umalis..

Nilapitan ako ni Chito at hinagod ang aking likod. Nakakaintindi niya akong
tiningnan. "Hindi ka naman masasaktan kung ipaglalaban mo kung sino ka, Anj. Kung
sakaling mas mananaig ang pagmamahal mo sa kanya, sabihin mong ginamit ka nila.
Wala ka namang pagpipilian dahil.. kailangan mo ng tulong. Hindi man magandang
pakinggan.. makakalaya ka naman sa sekretong ito.." mahina niyang payo sa akin.
Agad na bumalong ang luha sa mga mata ko. Hindi pa ako makapagdesisyon sa ngayon.
Kapag nagulo ang lahat ay baka madamay sina Tatay at Kuya Charlie. It is selfish.
Yes it is.

***

Hindi ako pinapansin ni Wax. Sinundan ko siya sa kusina at narinig kong humihingi
ito ng kape kay Nana. Ni hindi ako tinapunan ng tingin at tinalikuran din.

Nagkatinginan na lang kami nina Chito at Nana Josie. Pinabayaan ko na lang muna at
baka mainit na naman ang ulo niya.

Ilang araw pa ang lumipas ay biglang dumating sa bahay si Senator Arsenio. Nasa
sala kami no'n ni Anjeline at tinuturuan kong magbasa nang pumasok ito at nagdere-
deretso sa library matapos akong utusan na tawagin ang asawa ko. He's alone and
looks mad.

Pinaakyat ko muna si Anjeline sa kwarto niya at saka tinawagan si Wax sa munisipyo.

"Hello Wax.. nandito ang Daddy mo sa bahay. Pinapatawag ka niya sa akin," it's my
first time to call him via phone.

Narinig ko ang mabigat nitong pagbuntong hininga. "Pauwi na ko." he coldly

answered. At saka ako pinatayan ng tawag.

Tahimik akong napatitig sa telepono pagkatapos ng tawag na iyon. Since the day na
narinig niya kami ni Chito'ng nag-uusap ay hindi na niya ako hinawakan ulit. Kahit
magkatabi kami sa kama ay nakatalikod na ito sa akin. Na para bang dumidistansya
siya.

Hindi ko talaga maintindihan. At ako naman ay hindi makakilos na parang nakagapos.

Kung minsan ay umiikot sa isipan ko ang sinambit no'n ng kaibigan niyang si Ryan.
Sana matulungan mo ang kaibigan ko. Parang kantang nagpaulit-ulit sa pandinig ko.
But my hands are tied.

Dinalhan ko ng kape si Senator Arsenio sa library dahil doon nito napiling

maghintay. Pagpasok ko ay nakaupo na ito sa swivel chair ni Wax. Nakasandal sa
upuan at may binabasa sa cellphone niya. Walang ingay kong binaba ang tasa ng kape
sa lamesa.

Nag-angat siya ng tingin sa akin. Hindi ito ngumingiti pero nasa mukha ang pagiging
propesyonal kahit mainit ang ulo.

Tumikhim ito at binaba ang cellphone. "May ibang lalaki ka ba, Anjelous?"

Nanigas ang katawan ko sa takot. Nagulat ako sa kanyang tinanong. Agad akong
umiling at tumuwid ang tayo. "W-wala po, s-senator.." tanggi ko.

Kumunot ang noo nito at nagsalubong ang mga kilay. "Kung gano'n ay sino si Yahir
Caballero na pinabugbog ng anak ko?"

Napaawang ang labi ko. Nanlamig ang mukha ko at mga kamay.

"Hindi mo ba nabalitaang lumantad ang lalaking 'yon at sinawalat ang relasyon ninyo
pati ang ginawa sa kanya ng asawa mo! Dahil do'n ay pwedeng masira ang kampanya ng
anak ko!" kasing lakas ng kulog ang lakas ng boses nito. Napaigtad ako sa takot at
kaba.

My lips trembled. "W-wala po.. h-hindi ko po alam.." I stuttered multiple times.

Tumayo ito at umikot sa lamesa. "Ang kapal ng mukha mong maghanap ng ibang lalaki
gayong sunod ang luho mo sa anak ko! Pinakasalan ka niya at binigyan ng pangalan
kahit na hindi namin alam kung saang iskwater ka nanggaling! You should be thankful
that I allowed my son to bring you here. Tapos ay nanampal ka ng binatilyo sa
kampanya? Naisip mo ba kung anong magiging epekto no'n kay Wax?!" galit nitong
salita sa akin.

Yumuko ako. "S-sorry po—" sinampal niya ako at nagpantig ang tainga ko..

"You ruined my son's career! You slut!!" he shouted at my face.

Pakiramdam ko ay dumagundong ang kwarto sa lakas ng boses. Nangilid ang luha sa mga
mata ko. My hand was shaking when I touch my cheek. Hindi ko alam kung gaano
katagal akong nakayuko hanggang sa marinig ko ang pagbukas ng pinto.

"Dad.."

Nilingon iyon ni Senator Arsenio nang bumukas ang pinto. But I remained staring at
the carpeted floor. Pilit pinipigilan ang paghikbi.

"What happened?" tanong ni Wax nang makalapit sa gilid ko. Ramdam kong sa akin siya
nakatitig at ako ang tinatanong.

"Dinadagdagan lang ng asawa mo ang problema ko! Paano niyo ngayon ipapaliwanag ang
tungkol sa kabit ng babaeng 'yan?! Kay Salcedo siya lumapit!"

"Anjelous.. look at me.." marahan akong hinawakan ni Wax sa siko. Hinila ako at
inangat ang mukha ko.

Tinitigan niya ako. Nag-iwas ako ng tingin at hinatak ang braso. Panay ang sermon
ni Senator Arsenio sa kanya pero hindi nito pinapansin. Inangat niya ang isang
kamay at hinaplos ang pisngi ko.. napalunok ako. Lumandas ang pinipigilan kong
luha..

Nilingon ni Wax ang ama niya. "Sinaktan.. mo.. si Anjelous..?" dahan-dahan nitong
tanong.

Muli akong yumuko at pinalis ang luhang traydor.

"Anong gusto mong gawin ko?! Hayaan ko siyang lokohin at makipaglandian sa ibang
lalaki! Dahil sa babaeng 'yan nabahiran ang magandang record mo,"

Nakita kong bumilis ang paghinga ni Wax. He's still restraining himself. "I don't
fucking care about my reputation.. pero pinagbuhatan mo ng kamay si Anjelous! You
old ambitious man." umaangat na ang galit nito sa tono ng pananalita.

"Aba't--! Pinagtatanggol mo pa 'yang babaeng 'yan!? Tanga kang talaga!" sigaw nito.

"Tanga na kung tanga pero 'wag mong sasaktan ang asawa ko!!" he shouted back.

"Tarantado--!" namilog ang mga mata ko nang sinugod ni Senator Arsenio ang anak at
kinuwelyuhan. Hinawakan naman ng mahigpit ni Wax ang mga kamay nito. Galit na galit
sa bawat isa.

"Wax.." natatakot tawag sa kanya. Hindi ko malaman kung anong gagawin.

"Kung hindi dahil sa akin ay hindi magiging maganda ang buhay mo ngayon!
Magpasalamat ka at tinuruan kita sa mundong ginagalawan mo! Pero nagpatanga ka lang
dahil sa babae!!"

"I told you she's different!"

"Wala kang utang loob!" malakas niyang tinulak si Wax. Bumuwal ito sa lamesa.
Tumapon ang tasa ng kape at ang ilang gamit na nasa ibabaw. Dinuro niya ang anak.
"Wala kang modo! Harapan-harapan ka nang niloloko--nagpapakabobo ka pa rin!! Gusto
mong mapahiya sa lahat ng tao?! Na galing sa basura ang babaeng pinakasalan mo!"
saglit akong nilingon. Nanlilisik ang mga mata.

Umupo sa gilid ng mesa si Wax. Madilim na tinitigan ang ama. "My wife is different.
Ni wala siya sa kalingkingan ng mga babae mo." matigas nitong sambit.

Napasinghap ako. Tinitigan ni Senator ang anak. Nagpatigasan sa bawat isa. Ngunit
inundayan niya ng suntok sa mukha si Wax. Napatakip ako ng bibig at humikbi. Muling
nausod ang mesa sa pwersa ng katawan ni Wax. "File an annulment!" utos nito.

Wax chuckled. Pinunasan ang dugo mula sa pumutok na labi. "In your dreams. Hindi ko
siya hihiwalayan."

Akma pa nitong sasapakin ang anak ngunit nagpigil ng sarili. "Mapapatay kitang
lalaki ka!"

Patagilid na nag-angat ng tingin si Wax sa ama. "You cannot control me the way you
controlled Kuya JM, Dad."

"Putangi--! Ikaw ang umayos ng mga problema mo!" sigaw nito at saka lumabas ng
kwarto.

Kinagat ko ang ibabang labi nang mapagmasdan si Wax. Nanatiling nakaupo sa gilid ng
mesa at pinupunasan ang dugo sa labi. Nilapitan ko siya at inangat ang mukha.
Tinitigan niya ako. Pati ang pisngi ko. "K-kukuha lang ako ng panlinis sa sugat
mo.." nag-aapura kong sabi. Patalikod na ako nang pigilan niya ako at binagsak sa
kanyang dibdib. He kissed me on my head.

"Hindi mo dapat nakita 'yon. Pasensya ka na." bulong niya.

Napalunok ako at nagpumilit na kumilos. "Dumudugo 'yang labi mo, Miguel.. gamutin
na muna natin," ulit ko.

Ngunit nginisahan niya lang ako. Banayad na hinaplos ang pisngi ko. "'Wala nang
ibang mananakit sa 'yo, Anjelous. I'd die if they even try."

Nagsalubong ang mga kilay ko sa uri ng pananalita niya. "Ano bang pinagsasabi mo?
Gamutin na muna natin 'yang sugat mo oh.." gamit ang daliri ay pinunasan ko ang
namuong dugo sa labi nito. Ni hindi ko siya maintindihan.

Natigilan lamang ako nang bigla niya akong yakapin ng mahigpit.

Bumuntong hininga ako at humawak sa kanyang braso. "Sorry.." bulong ko. Matagal ko
nang gustong sabihin iyon sa kanya.

Umiling siya. "You don't have to."

I bit my lip. "Tungkol du'n sa sinabi kong.. pananakit mo.. sorry.." I gulped.

Bumuntong hininga siya at hinigpitan ang yakap sa akin. "Forget about it. Basta
hindi kita pakakawalan. Sa akin ka lang, Anjelous Salvaterra." he possessively
declared.

I heaved out a deep sigh.

That night, something's has changed. Hindi ko matukoy kung ano dahil patuloy pa rin
sa panlalamig sa akin si Wax malibang kinakausap niya ako paminsan-minsan. Malimit
niya akong isama sa mga lakad niya. Hindi ko na rin nakita ulit si Laiza sa bahay.

Ilang araw bago ang botohan ay mas lalong naging puno ang schedule ni Wax.
Securities tightened. Ngunit ang araw ng linggo ay iniiwan niyang bakante. Nilabas
niya kami ni Anjeline para kumain.

It was so nice of him being thoughtful everytime na may matitingnan akong bagay. He
would always asked, "Do you like it? I'll buy it."

Puro iling ang sinasagot ko sa kanya. Kung magpupumilit na bilhin iyon ay

pinipigilan ko na lang at sasaguting hindi pala maganda. Kasi ang mahal ng halaga.

Palabas na kami sa mall nang may tumawag kay Wax. Nilingon namin iyon.. nang
mapagsino ang lalaki ay para akong nawalan ng dugo sa katawan. He was smiling at
him. A very friendly smile.

Nakipagkamay siya kay Wax. "Long time no see. Kamusta? I heard about what happened
nga pala sa kampanya ninyo.. ako na ang humihingi ng tawad sa nangyari kay..
Anjelous." he sincerely said.

Tipid na tumango si Wax. Hinigpitan ang hawak sa kamay ko. "Let's not talk about
it, Lawrence. Kauuwi mo lang?"

Napalunok ako. Kakilala niya pala si Wax? Then he's having an affair with his wife?

He sighed. "Kauuwi ko lang kahapon. Gusto kasi ng Papa na tumulong ako sa kanila. I
hope you don't mind? Hindi naman siguro.. masisira ang pagkakaibigan natin dahil
lang sa pulitika, Wax. Don't worry. Hindi ako nagpapagamit sa Papa ko."

Wax sighed. "Ayos lang."

"Ah, may pasalubong nga pala ako kina Nana Josie. Pwede bang ihatid ko sa bahay
niyo?" then he looked at me, "Okay lang ba, Anj?"

Nilingon ko si Wax na matiim ang tinging binigay sa akin. Alanganin akong tumango.
Kulang na lang ay madurog ang kamay kong hawak niya. "O-okay lang,"

Nginitian niya ako at pinisil ang pisngi ni Anjeline. "At meron din akong gift sa
'yo, princess!" he happily said to her.

Matamis na ngumiti si Anjeline. 

Chapter 15
Chapter 15

Anjelous

Nilingon ko ang sala nang marinig ang masasayang tawanan nina Nana, Ephie at Dalia
sa sala. Pati na rin ang asawa ni Nana na si Mang Gener ay naroon din. Kasalukuyang
pinamimigay ni Lawrence ang mga pasalubong nila. Even Anjeline is there too. Si Wax
ay may kinausap muna sa library. Pumunta naman ako sa kusina para maghanda ng
meryenda.

Hindi ko matagalan ang presensya ni Lawrence. Bakit nandito siya? Ang ibig bang
sabihin ay bumalik na rin ang asawa ni Wax? That thought kills me slowly.
Nanginginig ang kalamnan ko. Parang may mga batong rumaragasa sa lalamunan ko.
Kaibigan niya si Wax na walang alam na ang asawa niya'y may relasyon dito. He must
be an excellent actor. Kahit ako ay hindi mahahalatang may nililihim siya.

Nang lumakas ang tawanan ay napatuwid ako ng tayo sa harap ng counter. Unang
pumasok ang nakangiting si Nana Josie hawak ang isang paper bag. Malaki ang ngiti
dahil sa bigay ni Lawrence. Kasunod niya nang pumasok sina Ephie.

Tumikhim ako at sinalinan ang mga baso ng juice. I prepared sliced brownies on the
plates too. Agad naman akong nilapitan ni Nana at tinulungan. "Ako na r'yan,
Anjelous! Naku. Nakalimutan kong gawan nga ng meryende ang binatang 'to," she
laughed. "Maupo ka na, hija,"

Nginitian ko siya ngunit pinagpatuloy ko pa rin ang pagsasalin ng maiinom. "Okay

lang po, Nana." I said. Hindi ko na kailangan pang lumingon sa bukana ng kusina
dahil agad kong naramdaman ang presensya ni Lawrence. Nakipagbiruan sandali kina
Ephie at Dalia. Si Anjeline ay tumakbong palapit sa akin, pinakita ang malaking
kahon ng laruan niyang ice cream maker. He told her earlier about that.

Binaba ko ang babasaging pitsel at tinulungan siyang buhatin iyon. "That's

beautiful, baby.." I said to her.

"Gawa tayo ng ice cream dito, Mama! Tito Lawrence said, may ingredients daw po
itong kasama!" she excitedly said.

Dahan-dahan akong tumango sa kanya. "Okay sige. Pero bukas na natin gawin, mmm?
Gabi na at kailangan mo nang magpahinga." payo ko.

She jumped and clapped her tiny hands. "Aye, aye, Mama! Thank you po!"

Matamis ko siyang nginitian at bahagyang kinurot ang chin niya. "You're welcome
po."

"I'll tell Papa, wait po Mama!" sabay takbo paalis ng kusina. Sinundan ko siya ng
tingin.. ngunit nadaanan ng mga mata ko ang nakatitig pala sa aking si Lawrence.
He's smiling a little. His eyes told me so.

Nawala ang ngiti ko at tumikhim. Binaba ko sa counter ang malaking kahon ng ice
cream maker ni Anjeline. Nakaalis na pala sina Ephie at Dalia, siguro ay para
dalhin sa kwarto nila ang mga bagong damit at chocolates. But Nana Josie remains
beside me. Naglakad palapit sa akin si Lawrence. Binaba ang isang katamtamang laki
ng paperbag.

"I wouldn't forget about you, Anjelous," sabi niya sa akin. Inusod ang paperbag.

Bahagyang napaawang ang labi ko. Saglit akong napatingin kay Nana. Checking her as
if she's noticing the way Lawrence looking at me.

Alangan ko siyang nginitian. "S-salamat.. sana'y hindi ka na nag-abala pa." I

startled.

He chuckled. Humawak sa edge ng counter. "You're going to kill me if I didn't have

anything for you, Anj." biro nito.

Nag-angat ng tingin sa amin si Nana. "Oo nga, hija. Tanda ko'y palagi ka pang
nagbibilin kay Lawrence sa t'wing nagsasabi itong magbabakasyon sa ibang bansa. At
palagi ring hindi niya nakakalimutan 'yun. Kahit nga kami eh, salamat hijo sa mga
pasalubong mo! Ipapadala ko agad ang mga tsokolate sa mga apo ko sa Lipa. T'yak na
matutuwa ang mga 'yon," masaya nitong sabi.

Lawrence laughed. He adorably look at her. "Walang anuman po, Nana. Kung gusto niyo
ako na lang din ang magpapa-deliver niyan. Isulat niyo na lang sa papel ang address
para makamenos din kayo sa shipping fee." he sincerely said.

"Naku. Nakakahiya na, hijo. Magagastusan ka pa saka—"

"Okay lang po, Nana. Hindi na kayo iba sa akin.."

Napangiti si Nana Josie. Ramdam kong nasiyahan ito sa sinabi ni Lawrence. "Kung
gano'n e, maraming salamat. Mas mapapanatag yata akong makakarating ito sa amin
kung sa 'yo ko nga ipagbibilin."

Lawrence smiled at her. Then he gave me his attention and to the paperbag. "Hindi
mo ba sisilipin man lang 'yan, Anj..?" he teased.

Napatikhim ako ng wala sa oras. He's really good at this. Siguro ay matagal na
nilang ginagawa ito. They can be genuine to them but I will always noticed his mask
on it. Tipid ko siyang nginitian.

Binuksan ko iyong paperbag. Sa loob ay nilabas ko ang isang parisukat na gray

velvety box. Narinig ko pa ang bahagyang pagsinghap ni Nana. Kinabahan ako. At nang
buksan ko ay nakumpirma nga ang takot ko. It's a gold necklace. Napatitig ako roon
sandali at saka siya tiningnan. Hindi man niya ikumpirma, alam kong napakamahal
nyon! Agad ko iyong sinara at binalik sa paperbag, "Hindi ko matatanggap 'to.
Masyadong.. mahal 'yan." balik ko sa paperbag niya.

Natunaw ang ngiting nakatunghay sa akin. Kumunot ng malalim ang noo nito. "Hindi mo
ba nagustuhan?" nag-aalala pa niyang tanong.

"H-hindi naman sa gano'n.. pero.. baka malaki ang nagastos mo dyan. Pasensya na.
Hindi ko matatanggap ang ganyang kamahal na alahas." may diin kong sagot. Kahit na
kailan ay hindi ko kakayaning magsuot ng ganyang kagarbong alahas. It's beautiful
but I'm not comfortable.

He sighed. "C'mon, Anjelous. Ngayon lang yata kitang naringgang tumanggi sa

nireregalo ko sa 'yo. Trust me, it's nothing! Nang makita ko nga 'yan ay ikaw agad
ang naalala ko. Kunin mo na." tinitigan niya ako. I can see in his eyes that he
wants me to get them. For a show.

Napalunok ako. Si Nana Josie ay tahimik na nakatingin sa akin. Is she surprised

too?

Pero umiling ako at inusod pabalik sa kanya ang paperbag. Hindi ko lang napansin na
may baso na pala sa harapan nito at nabunggo ko. He jumped a little nang bumuhos
ang juice sa bandang tyan nito. At malaking bahagi ng damit ay nabasa.

Namilog ang mga mata ko. "Sorry!" hinging paumanhin ko. Hindi ko naman iyon
sinasadya.

Tumalima si Nana at kumuha ng paper towel. Inabot kay Lawrence. Hindi ko nakitaan
ng pagkainis ang lalaki. Sa halip ay napangisi pa ito.

"It's fine, Nana. Kaya nga lang eh.. wala akong spare T-shirt sa sasakyan ko.
Siguro'y bibili na lang ako pauwi,"

"Ay hindi! May mga damit naman siguro si Wax na kakasya sa 'yo, hijo." Nana look at
me, "Hija may damit ba ang asawa mong pwede nating ipahiram sa kanya? Kung kay
Gener kasi ay baka maliit at luma na rin. Ipapaalam ko na lang sa asawa mo paglabas
niya,"

Naintindihan ko iyon. At kasalanan ko rin kung bakit natapunan siya. "Ako na lang
po ang magsasabi, Nana. Kukuha lang po ako sa taas," hindi ko na hinintay na
magsalita sila. Ako ang nahihiya sa nangyari. But I can feel Lawrence stares at me.

Sa kwarto ay binuksan ko ang cabinet ni Wax. Pinasadahan ko ng tingin ang mga T-

shirt niya. Marami siyang Polo shirt na ginagamit din kapag pumapasok sa trabaho.
At alam ko rin iyong mga damit nitong hindi masyadong sinusuot. Then I took his
plain white v-neck T-shirt. Sa lahat kasi ay ito ang may pinakaraming nasa cabinet
niya. At kahit kumuha ako ng isa ay hindi naman siguro nito iindahin. I could buy
him one as a replace too.

Pagkasara ng cabinet at pagharap ko sa pinto ay malakas akong napasinghap! "A-anong

ginagawa mo rito..?!" gulat kong tanong kay Lawrence at marahang sinarado ang
pinto.

He didn't have any reaction on his face. Malayo sa pinakita nito sa baba. He
scanned our room. Pati ang mga gamit ay pinasadahan din ng tingin.. hanggang sa
mapatitig sandali sa mataas at malaking kama. "Natutulog ba kayo sa iisang kama ni
Wax?" he firmly asked me. It feels like an interrogation.

Hindi ako kaagad na nakapagsalita. Napasulyap na rin ako sa kama. "P-pinalipat ako
ni Wax d-dito."

Kumunot ang noo niya. "Kailan pa?"

"Matagal na rin." tapat kong sagot.

He deeply sighed. Malamig akong tinitigan. "She's coming back." he uttered.

Natigilan ako at napatitig sa kanya. It was as if I am just waiting for him to

confirm it pero.. ayokong marinig.

Matagal niya akong tinitigan. Sinusuri. "She's not going to like it. Hindi niya
gustong makasama sa iisang kwarto si Wax. Dapat ay tumanggi ka nang pinalipat ka
niya rito. Mahahalita agad ni Wax ang pagkakaiba ninyo." he getting pissed yet
calmed.

Kasabay nito ang pag-init ng mukha ko. Sa pakiramdam ko ay may ibang meaning ang
boses niya na hinid lamang tinutumbok. "Kung iniisip mong.. may nangyayari sa amin
ni Wax.." dahan-dahan akong umiling. "Wala. Hindi namin iyon ginagawa."

Tinitigan niya ako sandali. "Lalaki rin ako, Anjelous. Kung ang isang tulad mo ang
makakasama ko sa kama, you wouldn't expect me to be saint everynight." hiya niya sa
akin.

"I'm telling you the truth!" mariin kong kontra. "Walang nangyayari sa amin.
Sobrang busy ngayon ni Wax sa kampanya para pag-aksayahan niya ako ng oras. He's
being pressured by his dad. Kung ayaw mong maniwala, hindi ko na problema 'yon."
What a lies, Anj. But it was half truth, right? He did advanced but we never get
there.

He deeply sighed. "Okay. I will trust you. Tutal naman ay makaaalis ka na rin sa
pagpapanggap mo bilang asawa niya. Babalik siya rito pagkatapos ng botohan.
Tatawagan ka namin sa madaling araw para makapagpalit agad kayo bago mag-umaga.
Nasa maynila pa sa ngayon ang asawa niya." titig niya sa akin.
Napayuko ako. Tiningnan ang damit na hawak. Asawa niya. Parang may sumuntok sa
dibdib ko nang marinig iyon. I can't let go.. and that's the hardest part of having
him for a while.. and falling in love at the same time. Hindi ko maintindihan ang
sariling puso ko.

"Ang plano ay ako ang maghahatid sa 'yo sa Ilijan. Magrerenta ako ng pribadong
bangka roon pabalik ng Isla Verde. Ipapadala ko na lang sa 'yo ng impormasyon
tungkol sa kuya mo. It was confirmed na nasa romblon siya. He got a wife there
and.. he can't remember anything before the mishap happened. My source told me,
maybe he's having an amnesia."

I abruplty looked up at him when he mentioned kuya Charlie. Namilog ang mga mata ko
at bumulusok ang mabilis na tibok ng puso ko. Nakaligtas nga ang kuya ko! "K-
kamusta siya roon? Maayos ba ang kalagayan niya?"

"May asawa siya roon nang matagpuan ng mga tauhan ko. Her name is Joyce. Wala
silang alam tungkol sa Isla Verde.. hindi mo rin sinabing may asawa pala ang kuya
mo,"

"Wala siyang asawa! At 'di ko kilala ang babaeng 'yan!" nanghina ako. "Kung
totoong.. may sakit ngayon ang kuya ko.. baka.. niloloko lang siya ng Joyce na
'yan! She's using my brother!" apila ko. At kung mag-aasawa man si kuya, sasabihin
niya iyon sa amin. Nasa tamang edad na naman ito at mahal na mahal kami ni tatay.
Pinagsasamantalahan lang ng babaeng iyan ang kahinaan ngayon ng kapatid ko.

"I'll tell them. Pwede kitang dalhin doon para ikaw na mismo ang makakita sa
kapatid mo. That way, I can repay you for cooperating with us, Anjelous. I know we
put you in trouble but I can assure you, you're safe with me."

Tinitigan niya ako. I restrained for getting emotional. Kung alam niyo lang na
hindi lang basta gulo ang ginawa niyo sa akin.

But I gasped when the door opened. Agad ko iyong tiningnan sa likuran ni Lawrence—
si Wax!

"Lawrence." tawag nito sa lalaki. "What are you two.. doing here?" malamig niya
akong sinulyapan.

I gulped. Nilingon siya ni Lawrence at ngumiti. Ngunit inunahan ko na siya sa

sasabihin niya. "Natapunan ko siya ng juice! Ipapahiram ko sana sa kanya itong..
puting T-shirt mo.." tumikhim ako sa huli.

Iniwang nakabukas ni Wax ang pinto. Marahang humakbang sa gitna namin ni Lawrence.
Sandali nitong tiningnan ang basang damit niya. Nilingon ako pati ang damit niyang
ipapahiram ko sana.

"Pero kung ayaw mo ay okay lang sa akin, pare. Makakabili naman ako sa daan," he
went back to his happy-naive tone. "Baka pagalitan mo pa ang asawa mo." biro nito.

But Wax didn't intend to draw any reaction on his handsome face. He just gave me a
cold stare. At kinuha sa akin ang T-shirt, inabot kay Lawrence. "It's all right.
You can have it."

Kinakabahan akong bumuntong hininga. Feeling ko talaga ay kabisado ko na ang uri ng

boses nito kapag nanlalamig at kapag may hindi nagugustuhan. And I need to catch
him before it explode.

Dumikit ako kay Wax at umabrisiete sa braso nito. Awtomatikong itong lumingon sa
akin. Pati si Lawrence ay napatingin sa mga braso namin.

Marahan ko pang hinaplos ang braso niya at nginitian siya. "Ibibili na lang kita ng
bagong T-shirt kung gusto mo.." mahina kong sabi sa kanya. I saw the unidentified
sparks in his eyes. But remained cold.

Lawrence cleared his throat. "Don't worry, isosoli ko naman agad ito bukas."

Wax looked at him. "No, that's fine. Sa 'yo na. 'Wag mo nang isoli."

Hindi nakasagot si Lawrence. Nagkatitigan sila ni Wax. Ilang segundo iyon na

nagpaahon ng takot sa dibdib ko. He's not liking na may ibang lalaki sa kwarto
niya. It is given pero hindi ko akalaing susundan ako rito ni Lawrence! Pwede naman
niya akong tawagan o i-text kung importante. Nilalagay niya kami sa kapahamakan.

"Okay. Salamat." biglang sagot nito. At saka lumabas ng kwarto.

Wax glared at the door after he left. Nakahinga ako ng maluwag nang matapos din
iyon. Pero natatakot pa rin ako. My fear to him is inevitable. "Papalitan ko na
lang 'yung T-shirt. Sorry. Kasalanan ko kaya natapunan ng juice ang damit niya."
amin ko.

He scanned the room. Pati ako. "Lawrence is a childhood friend. Madalas na kaming
naghihiraman ng gamit noon pa man kaya wala lang sa akin iyon. Ang hindi ko gusto..
ang makita siyang kasama ka rito sa kwarto natin," panimula nito sa malamig na
tono.

"S-sorry.. 'di ko alam na susunod pala siya rito. S-siguro.. gusto niya lang makuha
'yung damit kaagad kaya.." hindi ko alam kung anong ipangtatakip ngayong mariin
niya akong tinitigan! Kaya't napayuko na lang ako sa huli.

But he lifted my chin and made me looked up at him. "Hindi ko siya mapapatawad kung
pati ikaw--.. just.. don't make me jealous.. understood?"

Napaawang ang labi ko. Bumaba ang mga mata niya roon. Then he looked up at my
eyes.. bumilis ng bumilis ang kalabog ng dibdib ko. Natagpuan ko na lang ang
sariling dahan-dahang tumatango sa kanya. Napalunok ako sa huli.

Tumaas ang gilid ng dulo ng kanyang labi.

***

Habang napapalapit ang araw ng botohan ay nararamdaman ko ang hirap para sa akin at
kay Wax. Araw-araw na ang pagngangampanya niya. Kapag linggo ay nasa barn house
siya. Nag-iisa. Pagkatapos ay magkukulong sa library. I don't understand him
sometimes.

Dumalaw ako sa livelihood project na pinagkakaabalahan ko itong nakaraang linggo.

Dahil na rin sa ayaw akong pasamahin muna ni Wax sa kampanya niya. Mag-isa na lang
ako roong nagtuturo dahil nasa maynila na ulit si Ellie. Anjeline is with me too
pati ang apat na bodyguard.

Masaya akong nakakatulong kahit sa maliit na bagay. Ang mga nanay na nakakasama ko
ay masayang kinukwento sa akin ang pag-asenso nila sa buhay. Na nagsimula lamang sa
maliit na puhunan at ngayon ay nakakabenta na hanggang online. At ang ilang out of
youth teens ay nakakapag ipon na rin para sa darating na pasukan. Their knowledge
broaden.

Ngunit maliit na bagay lang naman talaga ang nai-share ko sa kanila. Ang hirap at
tiyaga ay nasa kanila pa rin nanggagaling. I'm just happy with the outcome.

Si Anjeline ay pinaupo ko muna habang pinapanood ang mga gumagawa. Ngunit maging
sila ay hindi rin mapigilan ang pagpansin sa kanya. Nangingiti maging sa akin.

"Napaka-cute po talaga ng anak ninyo ni mayor, ma'am Anjelous. Wala pa po ba kayong

balak sundan siya?" birong sambit ni misis Sonya.

Uminit ang mukha ko nang magsing-ayunan pa ang ibang nasa parihabang mesa.

"Lalaki naman sana ang sunod, Ma'am! Para may maganda at gwapo na kayong maliliit,"
segunda pa ng isa.

Nahihiya akong napakamot sa aking panga at napasuklay sa buhok ni Anjeline.

"Darating naman po siguro 'yun.. sa tamang panahon."

"Wala pa po kayong plano ni Mayor Wax, ma'am? Sayang naman!"

I smiled at her. "Busy pa sa trabaho si Wax,"

"Mukhang gusto niyo na, ma'am Anj 'no? Ganyang-ganyan din ako no'ng kinukulit ko
ang mister kong magkaanak ulit. Kasi kapag nasa trabaho siya, ang lungkot sa bahay.
Isa pa lang no'n ang anak namin. Pero ngayon, siksikan na kami sa bahay."

"Hihirit ka pa, Ethel?!"

Nangingiwi itong umiling. "'Di na uy! Pito na ang mga anak ko, hirap na nga akong
magbigay ng baon sa escuela eh! Tama na ang pito."

Nagkatawanan kaming lahat. Kinantyawan pa siya ng ilang mga misis din at sinabihan
siyang magdagdag pa raw ng isa, gawin pang kambal. Napailing na lang ako.

"Muk'ang nagkakasiyahan kayo ah..?"

Napalingon ako sa pintuan.

"Tito Lawrence!" tili ni Anjeline at saka bumaba ng upuan para takbuhin siya.
Nakangiting sinalubong ito ni Lawrence. Binuhat at hinalikan sa pisngi.

"You're here rin pala, princess! Are you helping your mama?"

"Yes po, Tito! I love watching mama making bracelets, necklaces and earrings! She's
really good at those! Ginawan din nga ako ni mama ng bracelet eh," masaya nitong
sagot sa kanya.

"Wow. You're mama is talented pala.." he said and look at me.

Tumikhim ako at binalik ang tingin sa ginagawa namin. Anong ginagawa niya rito na
naman? Hindi pa ba siya natatablan sa matiim na tingin ni Wax? Or maybe he's
immune?

Napansin ko ang pagtahimik ng lahat. Ang ilan ay nagkabulungan pa at pasulyap-

sulyap kay Lawrence. Then I realised, for me Lawrence is Wax' friend. Pero sa
kanila, si Lawrence ay anak ni Vice-Mayor Salcedo at kalaban ngayon sa mayorial
race ni Wax.

Lumapit siya sa amin. Napansin din niya ang pagkatahimik ng lahat. "It's okay.
Hindi po ako nangangagat.." biro nito.
Some loosened up. Some remained quite. Nilingon ko siya at bahagyang nginitian.
"Napadaan ka..? Wala naman si Wax dito," kabado na naman ako.

He chuckled. "Don't make me feel like some spy of my father, Anj. I came here to
visit you.. and this princess in my arms!" sabay kurot sa pisngi ni Anjeline.

"H-hindi naman iyon ang ibig kong sabihin, Lawrence,"

He smiled at me. "I know. Hindi ko lang maiwasang maramdaman." He stopped for a
while. "I think we need some ice cream to loosen up, guys! Do you want an ice
cream, princess?" tanong nito kay Anjeline.

"I want an ice cream po!" nakataas pang sagot niya kay Lawrence.

At sa tingin ko ay nakuha niya ang loob ng mga kasamahan namin. Bumili si Lawrence
ng ilang tub ng ice cream at boxes of cones. He's very friendly too at walang
kyemeng nakipagkwentuhan sa kanila. He got so much to say. He was born a charmer.
That's what I conclude.

Umupo ako sa isang sulok hawak ang isang cone ng ice cream. Nakakandong si Anjeline
kay Lawrence kaya lumayo muna ako sandali. But he saw me. Nilapitan ako at tinabi
sa akin ang upuan niya't naupo roon. Pinunasan ko ang gilid ng labi ni Anjeline. He
stared at me. "You made it too far.. and big." mahina niyang sabi sa akin habang
abala sa pagkain ang bata.

Natigilan ako sandali. Napalunok. "Si Senator ang nag-utos nito sa akin."

He leaned a little, "Iyon ang hindi niya ugali. She used to ignore him. And she
doesn't have any talent in making.. fancy jewelries. This is gonna be hard for
her."

Napatingin ako sa kanya. "I'll make sure na makakapagturo ako sa marami rito bago..
p-para h-hindi siya mahirapan." I sighed. Bakit pakiramdam ko ay inaalam niya ang
mga ginawa ko para hindi manibago ang babaeng iyon? Like the way they readied me
before..

"No. She's definitely not going to stay here and chat with the commoners. You
didn't know her the way I do. I'm afraid she's going to dissolve this project if
she gets bored."

Napaawang ang labi ko. Sa ginawa ko ay napalihis ang ice cream at dumaplis sa
pisngi ko. "'Wag niyo 'yong gawin!" I protested.

Nilingon niya ako at ngumiti. Tinaas ang kamay na siyang nagpunas sa pisngi ko. "I
can see your passion—"

"Hands off, Salcedo!" a one thunder-voiced roared.

Halos mapamura ako nang makita si Wax. Nakakuyom ang mga kamao at madilim ang
mukha. Napatayo agad ako.

Balewalang binaba ni Lawrence si Anjeline. "'Wag kang mag-isip ng masama, Wax.

Dumadalaw lang ako kay Anjeline,"

Masamang tingin ang binigay nito. "Anjelous, Anjeline!" tawag niya sa amin.

Hinawakan ko kaagad sa kamay ang bata at lumapit sa kanya. These men can cause my
heart attack.
Tumawa pa si Lawrence. "C'mon, Wax.. nagmumukha ka na niyang bata sa kinikilos mo."

Namilog ang mga mata ko.

"Because you're acting like they are yours. Mapapanatag lang ako kung mag-aasawa ka
na rin. Leave my wife alone." pagbabanta nito.

Napatingin na ang lahat sa amin. Nakaramdam ng komosyon. Kaya't agad kong hinawakan
si Wax sa kamay. But I only winced when he squeezed my hand.

Sumersoyoso si Lawrence. He cleared his throat. "Don't get me wrong, Wax. I'm only
here for Anjeline and nothing else. Kung ano man ang nakita mo.. it was pure
unintentional. Don't be insecure, pare."

Muling humigpit ang kamay ni Wax na para bang pinipilit ang kamay ko. "M-miguel.."
I uttered his name as I winced in pain.

Malalim itong bumuntong hininga. Nilingon ako, "Umuwi na tayo..!" tila sasabog na
nitong sabi sa akin.

Tumango na ako agad. Kinuha niya ang hawak kong cone at tinapon sa timbang may itim
na plastic bag. He didn't say anything at hinila na kami paalis ng lumang bahay na
iyon.

Pag-uwi sa bahay ay muling nagkulong sa library si Wax. Ang sabi ni Nana ay

nagpadala raw ito ng baso at yelo. Mukhang iinom daw ito. At tulad ng ginagawa niya
ay hindi siya sa kwarto matutulog.

Bumagsak ang mga balikat ko dahil naka-lock ang pinto sa library. Nakabukas ang
radyo doon at malakas din ang volume.

He wanted to be alone. That's all I know.

***

Election day. My last day to be with him.

Hindi ko na nagisnan paggising ko si Wax. It was as if wala siyang katabi sa kama.

He distant himself from me once again. Mabigat na mabigat ang katawan ko sa araw na
ito. Na parang gusto ko na lang na matulog o humiga sa kama buong maghapon.

Maagang umalis si Wax para bumoto. I prayed that whatever his heart desire wins.

Tumayo ako pero hindi naligo kaagad. Binuksan ko ang cabinet niya at inayos ang mga
damit na naroon. Kahit maayos naman na ay pinagpantay-pantay ko pa rin ang tiklop
ng damit nito. I caressed every shirt on my hands.

Nang matapos ako ay iyong kama naman niya ang inayos ko. Pinalitan ko na rin ng
comforter. Saka ko pinagtuunan ng pansin ang sarili. Lumipat ako sa kwarto ni
Anjeline and did the same.

Tumulong ako sa pagluto ng tanghalian. I prepared Wax and Anjeline's favorites

kahit na nasa mukha ni Nana Josie ang pagtataka sa akin. I just smiled and
continued.

Nang makawala naman ako sa kanila ay tinext ko kaagad si Chito.

Ako: Uuwi na ako mamayang madaling araw.

I heaved a deep sigh. Nasa garden ako no'n. Damang-dama ko ang kabigatan ng loob ko
sa nalalapit kong pag-alis.

Chito: Gusto mo bang sunduin kita dyan?

Ako: Wag na. Ihahatid daw ako ni Lawrence hanggang sa Ilijan. Itetext kita kapag
nasa bangka na ako.

Chito: Okay. Hihintayin kita sa long beach.

"Madam,"

Napaigtad pa ako sa gulat nang marinig ko ang boses ni Ephie. Nilingon ko siya.

"Dumating po si Sir Lawrence," imporma niya sa akin.

Malalim akong bumuntong hininga. Sinakto ba niyang wala si Wax kaya pumunta siya
ngayon?

Sumunod ako sa kanya hanggang sa makabalik ng sala. Nakaupo roon si Lawrence at

umiinom ng kape. Nang makita ako ay tumayo at ngumiti sa akin. "Pwede ba kitang
makausap.. nang tayo lang?" hiling nito sa akin.

"Pwede naman dito." walang-buhay kong tugon.

He sighed and sat again. Nanatili akong nakatayo kaya't tiningala niya ako. "Hindi
ka uupo?"

"Anong kailangan mo?" malamig kong tanong sa kanya.

Kumunot ang noo nito. "Are you mad at me? Bakit? Nagustuhan mo na ba rito at ayaw
mo nang umalis?"

Matalim ko siyang tiningnan.

He scoffed and took his cup. "If you want this kind of life.." and scanned the
living room. "you can go with me instead. Kaya ko rin ang ganitong buhay, malayo pa
sa magulong mundo ng pulitika.."

Napangiwi ako. "Hindi ka ba nakokonsensya?" mahina kong salita sa kanya.

Binaba nito ang tasa at nagkibit balikat. Sumandal sa kinauupan. "Kinukuha ko lang
kay Wax ang mga hindi niya inaalagaan, Anj. Noon pa man ay ako na ang sumasalo sa
mga pinaglumaan niya at pinabayaan. I don't really mind doing it. Pareho naman kasi
kami ng taste.. mapagamit man o.. babae.." saka ako tinitigan ng matagal.

Napaawang ang labi ko. "Anong ibig mong sabihin..?"

Kumunot ang noo nito, "Sasabihin ko sa 'yo kung sasama ka sa akin. Siguro ay
sasabihin ko sa 'pag byahe natin pa-romblon,"

Umiling ako. "Tungkol dyan, gusto ko sanang isama ang kaibigan ko papunta roon."
desidido kong sabi.

He sighed. Tumayo at nilapitan ako. Just a few inches from me. "Mamayang madaling
araw, lumabas ka ng kwarto kapag tulog na si Wax. Maghihintay lang ako sa labas ng
gate. Kasama ko na rin mamaya ang asawa niya." madiin nitong binanggit ang salitang
'asawa'.
Yumuko ako at tumango.

He smiled. "Napalapit ka ng husto kay Anjeline."

Uminit ang pisngi ko. "She's so innocent. I love her."

He chuckled. Bahagya akong nagulat nang hawiin niya ang buhok at inipit sa likod ng
tainga. "I love her too."

Nag-angat ako ng tingin at para tanggalin ang naiwan niyang kamay sa buhok ko—
ngunit namilog ang mata ko nang makita sa pinto si Wax! Nakatayo roon at nakatitig
sa amin! "Wax!" gulatang kong sambit sa pangalan niya.

I got tense. The way he locked his eyes with Lawrence made me want to go up stairs.

Sinimulan kong humakbang palapit sa kanya. My lips trembled. "Wax.." marahan kong
tawag.

Parang nakakadurog ng buto ang matalim niyang titig kay Lawrence. And Lawrence did
almost the same. Wala ni isa man ang gustong magbaba ng tingin.

Halos marinig ko na ang pagtatagis ng bagang ni Wax. "Ilang beses ko ba dapat

kayong makitang malapit sa isa't-isa?" matalim niya akong nilingon.

Napasinghap ako. Hindi ko na mapigilan ang nerbyos sa galit na nakikita ko sa

kanyang mga mata. "Wax.."

"I'm leaving." Si Lawrence at tinungo ang pinto na nasa likuran lang ni Wax.

"I never feel this anger against you not until today, Lawrence." mahinahon nitong
salita sa nagbabantang tono.

Huminto si Lawrence ngunit hindi na siya nilingon. "Same here." sagot nito at saka
tuluyang lumabas ng bahay.

Walang kasing dilim ang mukha ni Wax nang tingnan ako. Nakakuyom ang mga kamao at
umiigting ang panga. "Umakyat ka sa taas..!" matigas nitong utos sa akin.

Kumalabog ang dibdib ko. Ang takot ay umaahon na naman sa isip ko. "P-pero Wax
makinig ka muna—"

"Umakyat ka!!" sigaw na nito sa akin.

Napapikit ako at igtad. Tinulak pa niya ako patungo sa hagdanan. Marahan akong
humakbang at sinunod siya.

No'n ko lang napagtuunan ng pansin ang bawat hakbang ko dahil sa kanya. Habang
umaakyat ako ay kasunod ko naman siya sa likuran ko. Parang sinisilaban ang likod
mula sa nag-aapoy niyang malalim na buntong hininga.

Kinurot-kurot ko ang daliri ko at napapikit sa ginagawa sa akin ngayon ni Wax.

Binuksan ko ang pinto ng master's, pumasok ako. Huminto ako at humarap sa kanya.
Napatili ako nang biglang hampasin nito ang flatscreen TV gamit ang upuan nasa
harap ng salamin! Nangilabot ako at nangibabaw ang dagundong sa dibdib ko.

He was panting heavily. He looked at me with daggers.

My lips trembled. "M-miguel.." nanginginig kong tawag sa kanya.

Dinuro niya ako. "Magmula ngayon, hindi ka na pwedeng lumabas ng kwartong 'to
hangga't walang permiso ko!"

Namilog ang mata ko. "H-hindi mo pwedeng gawin sa'kin 'to..!"

Madilim niya akong tiningnan. "Kung ayaw mong masaktan, matuto kang sumunod sa akin
dahil hindi mo alam kung anong pagpipigil ang ginagawa ko sa sarili kong hawakan
ka!!" he was frustrated. I can see it in his eyes.

Hinawakan ko ang kamay niya. I even tried to touch his face but he grabbed my wrist
away from him. Natigilan ako.

His jaw clenched. "Sa akin ka lang!" he claimed angrily, at saka ako tinalikuran.
Lumabas ito ng kwarto.

Kumakalabog ang dibdib kong pinihit ang doorknob—ni-lock niya iyon!

"Anong nangyayari, hijo? Bakit ka sumisigaw?" nag-aalalang tinig ni Nana Josie.

Sinubukan ko ulit na pihitin ang doorknob—but he locked me in here! "Wax! Open the
door, please!" sigaw ko.

"Nasa loob pa ang asawa mo, hijo.." ani Nana Josie.

"Simula ngayon ay hindi na pwedeng lumabas ng kwarto ang asawa ko—kahit ang
papasukin ang anak namin ay hindi pwede! Walang magbubukas ng pintong 'to!" matigas
na bilin ni Wax.

Napatakip ako ng bibig nang bumuhos ang luha sa mga mata ko. Pinihit ko ulit ang
doorknob at hinampas ang pinto. "Wax please..! 'Wag mo naman 'tong gawin sa akin..
Wax Miguel.. Wax..!" humagulgol ako habang sinisigaw siya.

"Anjelous okay ka lang ba dyan?" nag-aalangan nang tono ni Nana Josie.

Kinalabog ko ng palad ang pinto. "N-nana buksan niyo na po 'yung pinto, please.."
pakiusap ko.

"P-pero.."

"Umalis na kayo. Umalis kayo!" tinaasan sila ng boses ni Wax.

"W-wax.." I begged once more. Dahil ramdam kong nasa labas pa siya.

Naririnig kong patuloy pang pinakiusapan ni Nana si Wax. Ngunit sa huli.. walang
nanaig sa pakiusap na iyon. Mga yabag na papalayo ang narinig ko hanggang sa
tuluyang tumahimik sa labas.

Napasandal ako sa pinto at humagulgol ng iyak. Hindi ko maipaliwanag ang sakit dito
sa puso ko. 
Chapter 16
Chapter 16

Anjelous

I begged but he didn't listen to me. Ilang beses ko pang tinawag ang pangalan niya
pero walang lumapit sa akin para pagbuksan ako. I just ended up being stupid.
Hindi ko alam kung gaano katagal akong nakatayo sa harap ng pinto. Nang maramdaman
ko ang pangangalay ay saka pa lamang ako lumapit sa tabi ng kama at naupo sa gilid
nito. Pinunasan ko ang luha sa pisngi ko. I'm not crying because I was locked in
here rather.. I'm hurting the way he shouted those words. He's hurting. He wants to
free the pain but he's taken aback. Maybe because of.. what!?

Nanatili ako roon. Walang pumupunta sa pintuan hanggang sa kumagat ang dilim. Wala
na akong narinig na tunog ng sasakyan. He's here in the house too. Hindi siya
umalis para pumunta ng munisipyo para makibalita sa bilangan.

Naramdaman ako ang pagkalam ng sikmura. Pero hindi sapat para takpan ang lungkot.
Naroong gusto kong i-text si Lawrence na kinulong ako ni Wax. Pero ayaw gumalaw ng
mga kamay ko para hawakan ang cellphone sa harapan ko.

Sumapit ang alas dies ng gabi. Nahiga ako at nakatitig sa labas ng bintana. Naisip
kong dumaan doon pero.. masyadong mataas. So I stayed staring at it. Napabangon ako
nang marinig ang pagpihit ng doorknob. Kumalabog ulit ang dibdib ko habang
pinapanood iyong bumubukas. "W-wax.." nanghihina at excited kong tawag sa kanya.
But I gasped a little nang makitang may hawak itong bote ng alak at pasuray na
pumasok sa loob ng kwarto. Mabilis akong tumayo.. pero takot na lumapit sa kanya.

Agad niyang hinanap ang mukha ko. Napakagat ako sa ibabang labi nang makita kung
gaano kapula ang mukha niya. He must be drinking since afternoon! Matapang na ang
amoy ng alak sa katawan nito.

Sinipa nito ang pinto pasara. Tinungga ang nguso ng bote habang nakatitig sa akin.
Pinunasan ang labi gamit ang braso. He looked so wasted.

Bumuntong hininga ako at kumuha ng malinis na bimpo sa drawer. Binasa ko sa banyo

at lumapit sa kanya. He's still glaring at me. Hindi ko na ininda ang masamang
titig niya at dinampi ang bimpo sa noo nito.. sa pisngi.. even if the liquor's
smell is killing me. Ngunit malakas niyang tinabig ang kamay ko, napangiwi ako sa
sakit ng pagkakatama no'n sa buto ko.

And I gasped when he gripped on my forearm. "W-wax.." sasaktan na ba niya ako ulit?
I gulped. Nakipagtitigan ako sa kanya.. but only get hurt when I saw his eyes
silently begging to me.. bumalong ng mabilis ang luha sa mga mata ko. "A-anong
gusto mong gawin ko.. para hindi ka na m-magalit..?" marahan kong sambit sa kanya.

He continued staring at me. At saka mabilis na binaba ang mukha—mariin akong

hinalikan sa labi! Namilog ang mga mata ko at napasinghap na lamang sa lalamunan.

Hindi nagtagal ay bumaba kaagad ang labi niya sa panga ko at tinumbok ang leeg ko
habang pinipilit nitong hubarin ang pang itaas ko. I flinched when he intentionally
bit my neck. "W-wax.. n-nasasaktan ako..!" inulit niya ulit iyon—pababa ng pababa
sa balikat ko. "Nasasaktan ako.." pilit kong iniwas ang sarili.

Nang makawala ay agad kong siyang tinalikuran para tumakbo sa banyo—pero agad niya
akong hinapit sa baywang at hinalikang muli sa leeg. Malakas akong napasinghap ng
ulitin niya ang pagkagat sa balat ko. I flinched. "Ano ba!"

Marahas niya akong inikot paharap sa kanya. Nanlilisik na mga mata ang sumalubong
sa akin.. "Tinanong mo ko, 'di ba? Ito ang sagot ko! I want you! All of you!" he
furiously said.

Namilog ang mga mata ko. Muli niyang binagsak ang mukha sa leeg ko at marahas na
hinalikan ang balat ko. Making me feel uncomfortable but normal heat arises.
"Lasing ka, Wax!" I tried to free myself from his roughed hands but he didn't let
me go.
Itinulak niya ako pahiga sa kama. Pumatong sa akin at pinilas ang damit ko!

Nangilid ang luha sa mga mata ko. He just effortlessly untied the snap of my bra
and feasted on my breast. I gasped when he grabbed them and painfully squeezed them
like some soft balls. And his eyes.. he looked at me like I'm already worn out.

Napapangiwi ako sa sakit. At hirap na lumunok. "Sinasaktan mo na ako.." I hissed.

He glared at me. Binitawan iyon at nilapit ang mukha sa mukha ko. He's drunk.
Really drunk. "Yeah? But you want to please me, right?" he mocked me.

Hindi ko na napigilang humikbi. Lumutang sa isipan ko ang mukha niya noong

hinahagupit niya ako ng sinturon. Iyong mukha niyang tila walang gustong pakinggan.
I feared him since then. At muli ko iyong naalala ngayon..

Nanginginig na nga kamay kong tinakpan ang mukha. I cried while he's on top of me.

"'Wag kang umiyak." he warned me.

Pero hindi ko na napigilan ang sarili. Napalakas ko pa ang hikbi ko.

"Fuck!!" he shouted and rolled on beside me. Hinila ako at niyakap nang mahigpit.
Pinugpog ng halik ang aking buhok. "I'm sorry.. I'm sorry.. stop crying.. love..
stop crying, please.." he whispered over and over again.

"H-hindi ka nakikinig sa akin.." umiiyak kong salita.

"Ssshh.. I'm sorry, okay? Ilang beses ko kayong nakita na dalawa! Anong gusto mong
gawin ko? Hayaan ko ang lalaking 'yong akitin ka!?" pulang-pula ang mukha niya.

Tinanggal ko ang takip sa mukha ko at tumingala sa kanya. "Hindi niya ako inaakit!"

"Hindi 'yon ang nakikita ko!" nagtaas na naman ito ng boses sa akin.

Kinagat ko ang ibabang labi. "You're blinded by your jealousy.."

Tumihaya ito at malakas na hinampas ang kama. "Putangina. I'm very territorial
about you, Anjelous! I'm so possessive! You can't blame me!"

"Wala kang dapat na ipagselos!"

He glared at me again. He was still covered with liquors. At hindi pa maayos ang
facial reactions niya. "Meron! He likes you too! At hindi ako papayag na maagaw ka!
Akin ka lang! Akin ka!!" he shouted on my face and claimed my lips once again. But
this time.. it's roughed but sending chills in my spine working together.

I gasped when he bit my lower lip. Lasang-lasa ko ang pait ng alak na ininom nito.
He made me sat on his top and continued kissing me like he's very thirsty. He
groaned and I feel his tongue inside my mouth. Parting my lips away.

Pinakawalan niya lang ang labi ko at hinubad ang suot nitong polo shirt at muli
akong hinalikan.

He made me forget my protest. As he sculptured my waist up to my breast and ended

up on my throat. I got carried away and sighed sleepily. He crouched and claimed my
one mound in his mouth. I don't have a choice but to straddle on him. My cheeks
felt the heat when I noticed my position and him.. sipping on my breast. He tasted
them.. both.. alternatively.

Napasabunot ako sa kanyang buhok habang ang dila niya at pinaglalaruan ang tuktok
ng dibdib ko. Tila ako malalagutan ng hininga sa init na nararamdaman.

He changes our position. He went back on top of me. Hingal na hingal at basang-basa
ang kanyang labi.. "I want you.. now.." he whispered persuasively. Pinagbunggo niya
ang tungki ng ilong sa aking labi at tila hinihintay ang sagot ko.

I sighed and bit the tip of his perfectly sculptured nose. Oh no.. I can't say no..
anong gagawin ko?

Nag-angat siya ng tingin sa akin. With the same pleading eyes.. nakakunot ang noo
habang nakatitig sa akin. "You need to kill me if you're going to say no, love.."

Ramdam na ramdam ko ang sipa ng tibok ng puso ko. My heartbeats are answering him.
Sinuklay ko ang buhok niya. Magaan niyang hinalikan ang braso ko. Napalunok ako.

Hinawakan ko ang mukha niya at pilit siyang pinatingin sa akin. I opened my lips..
I searched my soul and they say.. "Yes.." I whispered. Even if I said 'no', I am
just going to miss the chance to be with him tonight.

Because I'm leaving you, Miguel. This night will be the best part of me. Offering
you what all I have. Only for you.. at bahala na kung anong pwedeng mangyari sa
akin bukas. If they going to haunt me because I ruin their evil plans against you,
I won't care anymore.

I think I saw him smirked before he excitedly kissed my lips. I smiled and equally
gives back the intensity he's feeling me. In my body.

Tinanggal niya ang lahat ng suot ko at itinapon sa kung saan man liparin. Dahan-
dahan niya akong pinasadahan ng tingin.. hanggang sa umabot ang paningin nito sa
paa ko. I sighed because of uncomfortable feelings. Mabuti na lang at lasing siya.
Somehow, it gives me an idea na hindi niya rin ito maaalala bukas. That it will be
a dream. Even if it's killing me now that I'm thinking about it.

He touched me.. he touches every corners.. every contour.. at pinagsawa ang labi at
mga kamay sa paghagod sa katawan ko. I only tickled when he went down the most
sensitive part of my body. He teased me there and kissed my lips. But I gasped—when
he went down again and kissed my butt! Napahawak ako sa kama nang gawin niya iyon.
Sinubukan kong ilayo ang likuran ko nang pakiramdam ko ay nalalapit siya sa hindi
niya dapat halikan pero hinapit niya ang baywang ko at nanggigil siyang humalik
doon!

Muli niya akong pinahiga. He bended his knees and parted my thighs. Napalunok ako
sa aking itsura.. nag-aapoy na ang mukha ko. This position gave him an access to
myself. And he's having his own time staring at it. Nang haplusin niya iyon ay
napaigtad ako. Namilog ang mga mata ko nang maramdamang basa na iyon. I bit my
lower lip.

He took off his pants. Slowly. While staring at my naked body. My innocense
vanished when I finally saw his. Attractively standing.. and largely ready to break
me..

He groaned a bit louder when he put it on my entrance and rubbed the tip. Malakas
akong napasinghap. It feels so hard na para bang may buto sa loob no'n. I'm afraid
it will never fit. It's too.. heavy and.. big.. and scary..!

Sa takot ko ay pilit kong pinagtabi ang mga binti—pero padaskol niya iyong
pinaghiwalay sabay dagan sa akin! "No..!" kinakabahan akong umiling. Ngayon ay
sumusuko na ako. "It's too.. big.. Miguel.. h-hindi magkakasya 'yan.." walang hiya
ko nang sabi sa kanya. Huli na para bawiin ko iyon! He still thinking that I'm his
wife!

Kaya't nakita ko ang pagsalubong ng mga kilay nito nang tingnan ako. "It will fit,
ofcourse!"

Kinabahan ako. Did he notice me?

Bumaba ang mukha niya at hinalikan ako. So passionately, na nakalimutan kong may
ginagawa siya sa mga baba namin. I kissed him lovingly and enjoyed the way his
tongue touches me until I felt the numbness of my lips. He kissed me too much.
Nangangapal na ang labi ko sa pakiramdam ko.

Natigilan ako nang maramdaman ang pagsisimula niya. Naiiyak ako sa sakit na
gumimbal sa akin. I gasped loudly. Hawak niya ako sa baywang. And I was gripping on
his hair and shoulder. I gripped harder when he tried to push again—and I blackout
when he did it again.. the last thing I remember is how extremely painful it was.

***

"Wake up, love.." someone whispered on my ear.

Napaungol ako. Anong nangyari? Then I felt the familiar naked body. Him.. still on
top of me, waking me up.. while showering me with his wet kisses on my face.
Dinilat ko ang mga mata. Hinimatay ba ako? Why it feels like he didn't do anything
and he's still on top of me?

Nakita niya ako at malambing na tinitigan. Hinaplos ang pisngi ko. "Don't do it
again! Don't leave me like that.." pinaghalong pagsisisi at inis ang tono ng boses
nito.

I blinked and feel him. Nasa loob ko pa rin ba siya? Yes! He's still inside of me!
I looked at him and questioned him.

He sighed, "You were only unconscious for five to ten seconds or less!"

Napapikit ako. Kaya hindi niya tinanggal agad—he moved! Napadilat ako kaagad! "W-
wax!" I gasped.

Umayos ito ng puwesto. Tiniklop ang mga binti ko at tiningnan ako, "Mawawala rin
ang sakit mamaya.." he assured me.

Napakapit ako sa kanyang braso nang simulan niyang yanigin ang mundo ko. Naroon pa
rin ang hapdi at napapangiwi pa ako. But after the few thrusting.. it slides
smoothly and I can feel the sweetness of it. He held my legs and speed up the
sliding. He then stopped and buried all of him inside of me.. he groaned like he's
hurting..

He continued what it feels like heaven. Both sweating, panting and aggressively
gasped for air. "Mmm.." he deliciously moaned.

I drowsily sighed my moaned. He continued and reached mine. But he still continued.
He doesn't want to stop..

Hinila niya ako paupo sa kanya. He's now has parted thighs to accomodate me. I sat
straddled on him. I opened my legs both on his side—he didn't want to lost me!
Napakapit ako nang husto sa kanyang balikat. Pakiramdam ko ay naroon ang lakas ko.
Tinungod niya ang isang kamay sa kama.. at yakap ako sa isang braso. He gave his
attention to my chest and made them happy. I arched my back and let him do what he
wants.

My lips parted..

"I want you to move now, love," he hotly whispered.

Hinila niya ako ulit. I gripped on his shoulder. Sinunod ko ang gusto niya. I bit
my lower lip. And slowly.. I moved.. up.. and down to make his thing slides in my
body. My cheeks flared and looked at him. Hiyang-hiya ako sa ginagawa.

Napaawang ang labi niya. "That's it.. you're doing it right, love.." he uttered.

I bit my lip harder and raised up my belly higher. Gusto ko pang bilisan.. my body
needs him. I felt my own tears and speed up. But in split seconds—hiniga niya ulit
ako at siyang nagpatuloy sa ginagawa ko. He rocked my body beyond my wild
imagination. He lost his temper and thrusts like he only have a short time to do
it.

He bit my chin and groaned manly. Napaawang ang labi ko sa kabila ng hapdi ng kagat
nito. He buried himself deeper and put something in it. I'm too exhausted. But the
uncomfortable wetness down there brought troubles in my head.

Binagsak niya ang katawan sa akin. Pawisan ang mga katawan namin. Hinaplos ko ang
likod niya.. basang-basa rin ng pawis. Ang bilis ng tibok ng puso ay ramdam na
ramdam namin. Naramdaman ko ang matinding pagod niya kaya't nag-alala ako. "Rolled
off before you sleep, Miguel.." marahan kong bulong.

Ilang sandali lamang ay inagat nito ang katawan. Mariin kong nilapat ang labi nang
dahan-dahan niyang hugutin ang sarili at humiga padapa sa tabi ko. Hindi na
pinansin ang kahubdan.

Hinintay ko ang sariling bumalik sa normal na paghinga bago hinila ang kumot at
tinakip sa katawan niya. He fell asleep easily. He's still drunk.

Nagpahinga ako sandali habang nakatitig sa kisame. Unti-unting natuyo ang pawis ko
sa katawan pero naaamoy ko pa rin ang resulta ng ginawa namin. Tipid akong
napangiti.

Marahan akong bumangon. Nakita ko ang pag-ilaw ng cellphone sa gilid ko. Kinuha ko
iyon at binasa ang text.

Lawrence: We're outside.

Uminit ang mukha ko at nilingon si Wax na natutulog. His breathing told me so.

Ako: Okay.

This is more painful than surrending myself to him. Pinipigilan ko ang sariling
umiyak ulit at baka magising ko pa si Wax. I lifelessly moved. Ngunit nang magsuot
ako ng underwear ay walang ingay akong impit na dinama ang hapdi sa akin. I'm sore.
My whole body will be sored a few hours later but the thing in between my thighs
was excited to hurt me.

Hindi ko na nakita ang pang-itaas ko sa sahig. Maliban sa polo shirt ni Wax. With
his name embroidered on it. I sighed and took it. And I wore his shirt. This will
be the last time.. ito na lang ang kukunin ko. Crazy but I'm lonely contented.
Kahit nahihirapang humakbang ay tinuloy ko ang pag-alis. Wala akong ibang dinala
maliban sa cellphone na hindi akin at ibabalik ko paglabas. Nilingon kong muli si
Wax.. I blinked back the tears. So this is goodbye..

I walked through the door, mabuti na lamang at hindi na naka-lock iyon. Magaan kong
binuksan at sinarado.

Paglabas ko ng bahay ay nakita ko kaagad sina Lawrence at ang babae niya. Muli
akong natigilan nang makita siya ulit. Mas glamorosa kaysa sa akin. Mas kumikinang
ang makinis na balat kaysa sa akin. At mas pinapaangat ng mga suot na mamahaling
damit at alahas. Nakataas ang noo nito habang nakatingin sa akin.

Paglapit ko sa gate ay parehong tulog na tulog ang mga bantay doon. Natigilan ako
sandali.

"Pinainom ko sila ng pampatulog para madali kayong makapagpalit," ani Lawrence.

Bumuntong hininga ako. Taas noong humakbang papasok ng gate ang asawa ni Wax.
Huminto sa gilid ko at pinasadahan ako ng tingin. "Siguro naman ay wala kang
ninakaw sa loob? I bet you enjoyed the luxuries of being a Salvaterra for a while.
We both did." She said and walked into the house.

Sinundan ko siya ng tingin hanggang sa makapasok sa loob at nakangisi sa akin

habang sinasarado ang front door. Tila gustong humakbang ng mga paa ko para
hablutin siya at palayasin doon. Hirap akong napalunok at yumuko. Hanggang dito na
lang, Anjelous.. ang tunay mong buhay ay naghihintay sa Isla Verde..

Pinunasan ko ang kumawalang luha sa pisngi. Pagkalabas ko ay marahang sinarado ni

Lawrence ang gate. "Tara na," ani niya.

Ihahatid niya ako hanggang sa Ilijan. Tahimik kami sa byahe at nakatingin lamang
ako sa labas ng bintana. He did try to start a conversation but I only nodded and
shook my head as my response. Napakalamig pero mas nangingibabaw ang init ng sakit
sa puso ko.

I would just bit my lip and suppressed my tears. Ano ang unang gagawin ni Wax
paggising niya? Si Anjeline kaya? Sina Nana Josie at Ephie?

Tumingala ako sa langit. Tapos na ang mahaba mong panaginip, Lucienne Anjelous..
tapos na.

***

Wax

I woke up and only groaned when the throbbing pain in my head attacks me. Damn it!

I felt that I'm still naked but half of my body is covered with the quilt. Hindi pa
naman ako nakakadilat ay napangiti na ako. Tinaas ko ang kamay at hinanap ang asawa
ko. Last night was the best night of my entire life! She made me feel alive and she
let me realised what I really want.

It's her.

Kinapa ko ang katabi.. pero bumagsak lang ang kamay ko sa kama. It's empty.
Nasisilaw akong dumilat at hinanap siya, "Love? Where are you?" malat na malat kong
tawag sa kanya. Walang sumagot sa akin. Kaya't napabangon na ako at sinuyuran ng
tingin ang kwarto. "Love?" I'm getting mad. Hindi ko gustong hindi ko siya nakikita
sa umaga.

I used to wake up early and stared at her for a while. But today is different
because I was so drunk and slept a little longer.

Nasa labas na ba siya?

Tinanggal ko ang kumot at inabot ang boxer shorts ko sa sahig. Tinungo ko ang
banyo, "Love?" she's not here. Napalingon ako sa teresa. Sunod ko iyong tinungo,
binuksan ang french door at lumabas.

Humawak ako sa barandilya at sinilip ang tao sa pool. I sighed when I finally saw
her there. In her yellow bikinis. Nakasuot ng shades at nagpapahinga sa folded bed.
She's reading a book. Napangisi ako. I want to join her there.

Napalingon ako sa pinto nang may kumatok roon. "Come in," sagot ko. Tiningnan ko
ulit ang asawa ko sa tabi ng pool. Kumunot ang noo ko. Dahan-dahang nalusaw ang
ngiti ko.

"Magandang umaga, hijo. Itatabi ko lang ang mga bagong plantsang damit mo.. gising
ka na rin naman eh, magpapalit na rin ako ng kobre kama mo," narinig kong boses ni
Nana.

But I entirely didn't mind her. Bumalik ako sa loob at nagmamadaling hinanap ang
cellphone ko. Lumabas ako ulit sa teresa at matalim na pinagmasdan ang babae sa
baba.

"Susmaryosep, Wax!" biglang sigaw ni Nana. "Ano ito? May sugat ka ba?" nag-aalala
nitong tanong.

Malamig ko siyang nilingon at nilagay ang phone sa tainga ko. It's ringing. "What
is it, Nana?"

"Tingnan mo oh at may bahid ng dugo sa kama ninyo!" she grimaced.

From there.. she got my attention. Marahan akong humakbang pabalik sa loob..
staring on the bedsheet..

"May sugat ka ba? O si Anjelous kaya? Ayan na nga ba ang sinasabi ko Wax at baka
nagkakasakitan kayong mag-asawa. Pwede niyo namang pag-usapan nang maayos ang
problema," sermon niya sa akin.

Napahilamos ako ng mukha.

"Hello?" he finally answered.

I sighed. "Ryan.. they switched." my jaw's clenching. 

Chapter 17
Chapter 17

Anjelous

I calmed myself.. I closed my eyes and listen to the waves from the shore. Minulat
ko ulit ang mga mata ko.. I learnt what is love from loving a Wax Miguel
Salvaterra.. for the nth time mula nang makabalik ako ng Isla Verde ay muli na
namang sumakit ang dibdib ko at nanikip ang lalamunan ko.
The bruises he did fade and healed.. pero ang sakit sa puso ko, nandito pa rin at
naghuhumiyaw sa pighati. Ganito pala 'yun.. matapos ang hirap ng pagpapanggap ay
ganito kasakit din pala sa huli.

Malalim akong bumuntong hininga. Wishing na ang hanging nilalanghap ay makakagaling

sa sugat ko. Ilang araw na ba ang lumipas? Napansin ba niya ang pagbabago?
Niyayakap at hinahalikan din ba niya ang babaeng iyon? She's the wife, Anjelous!
Hindi na iyon na kataka-taka.. I bit my lower lip. At marahang pinunasan ang luhang
walang prenong lumandas sa aking pisngi. Napalingon ako sa aking gilid nang makita
ang ilang bagong dating na turista. Mga grupo ng kabataan na agad na kumuha ng mga
litrato sa likod ng dagat.

Magmumukha akong tanga kapag may nakakita sa aking umiiyak na mag-isa. May ilang
mga turista ring nagtatampisaw sa tubig. Ang ilang lalaki ay napapatingin sa gawi
ko. Hindi ko na lamang pinansin at lumipat ng pwesto. Pero ilang sandali lamang ay
narito na naman sila.. o baka nagkamali lang ako at hindi naman talaga ako
sinusundan. Malawak ang isla. They should explore its beauty.

Hinayaan kong liparin ng malamig na hangin ang buhok ko. Tumitig sa dagat at
paminsan-minsang pinaglalaruan ang buhangin. Halos araw-araw ko na itong ginagawa,
makalimot lamang.

"Anj! Nandito ka na naman.." narinig kong sigaw ni Chito. Lumapit sa akin at tumabi
sa pag-upo sa buhangin.

Pinagtabi ko ang mga tuhod at yumakap doon. Malalim akong bumuntong hininga. Si
Chito ay napalingon sa mga nagtatampisaw sa tubig na may hawak na camera at
nagsasalita sa harap no'n.

"Muk'ang dumarami ang gumagawa ng vlog sa Isla Verde ah.. tingnan mo 'yon..
ngiting-ngiti sa harap ng camera. Kung sana ay palaging ganito at tyak na matatalo
ng Isla Verde ang Boracay!" he commented.

I sighed. "Kapag dumami ang pumupunta rito ay baka ma-take advantage ang isla.
Kontento na akong nakakapagtago rito.. malayo sa karamihan.. mas nakakahinga ako
kapag tahimik at walang gaanong tao sa i-isla.." wala sa sariling tugon ko. Alam
kong panghanapbuhay din ng mga naririto ang pagbisita ng mga turista. Kahit na wala
kaming supply ng kuryente ay may dumadayo pa rin. I know it's selfish.. but I'm
contented with what the island can offer. Simpleng pamumuhay. Kahit papaano naman
ay may mga doktor at clinic dito para sa hindi malalang kaso ng sakit at kung higit
pa ro'n ay dinadala na sa mainland.

Nilingon ako ni Chito. He sighed. "Anj.. iniisip mo na naman siya 'no? Si

yummilicious mo?" nag-aalala nitong tanong.

Mapait akong ngumiti at mas hinigpitan ang yakap sa mga binti ko ngunit lumandas na
naman ang mga traydor kong luha. Nahihiya akong tumawa at pinunasan iyon.

"Anj.." mahinang tawag sa akin. Inaalu ako.

I sadly smiled at him. Parang sasabog ang puso ko sa tono ng tawag niya sa akin.
"H-hindi ko mapigilan, Chito.. n-nami-miss ko na siya.."

Tinaas niya ang kamay at marahang hinagod ang likod ko. "Sabi ko naman sa 'yo eh
pwede mo siyang ipaglaban! Ikaw ang tunay na asawa—ikaw ang tunay Anjelous
Salvaterra! Kung bumalik ka lang dito para masaktan, ako na ang pupunta kay mayor
Wax para sabihin ang totoo!" determinado nitong salita.
Napailing ako. "Hindi natin sila kaya.." nanghihina kong sagot.

"Pera lang ang meron sila, Anj! Pero ikaw ang legal at legit na asawa! 'Yong
kurikong na 'yon ang nangopya sa mukha mo! Mga halang ang bituka't balun-balunan ng
mga taong 'yon! At 'yang Lawrence na 'yan—naku makakatikim sa akin ang lalaking
'yan!" tinaas pa nito ang dalawang kamay at kinuyom na parang may dinudurog.

"Dadalhin pa niya tayo sa romblon para makita si kuya Charlie. Ang sabi niya ay may
amnesia siya.. matapos lang ang lahat ng ito'y.. g-gusto kong makita ulit si Miguel
at Anjeline.." suntok sa buwan kong plano.

"Sasamahan kita. At baka kung anong gawin sa 'yo ng kurikong na 'yon."

"Sisilipin ko lang naman at hindi ako magpapakita." dagdag ko.

Natigilan siya at tinitigan ako. Ilang sandaling hindi kumibo. "May nangyari ba sa
'yo bago ka umalis sa bahay nila?" seryoso nitong tanong sa akin.

Lihim akong napasinghap at lumingon sa kanya. "Ilang beses akong nilapitan ni

Lawrence at palaging kaming nahuhuli ni Miguel.. n-nagalit siya at.. kinulong ako
sa kwarto niya. Naglasing siya no'n kaya't.. mahimbing na nakatulog. Nakatakas
ako." marahan kong kwento sa kanya.

Tinitigan pa niya ako at tila binalewala ang sinabi ko. "Iyon lang..?"

Napalunok ako at nag-iwas ng tingin sa kanya. Tumango ako sa huli.

He sighed. "Wala lang. Napansin ko lang kasi 'yung mga maliit mong pasa sa panga at
leeg pag-uwi no'n. Alam kong mainitin ang ulo ni mayor yummilious mo.. sumasagi
lang sa malandi kong utak na baka.. sinasaktan ka niya. Para kasing obsessed sa
'yo. Nag-aalala lang ako. Pero kung hindi naman, eh baka pinanggigilan ka lang.
Ganern."

Mahina akong bumuntong hininga. Nangiti.

Nag-usap pa kami ni Chito. Napagkwentuhan namin ang mga plano niyang negosyo at
syempre gusto niyang kasama ako roon. At kahit hindi naman niya sabihin ay gusto
niya lang makalimutan ko kaagad ang mga nangyari sa akin. He talked a lot and
spilled some jokes. Natatawa ako at napapagaan niya ang nararamdaman ko.

Nang dumilim na ay bumalik na ako sa bahay. Naabutan kong naggagatong si tatay at

nagpapainit ng tubig sa takore. Agad kong nilapag sa mesa ang nahingi kong isda at
tinulungan ang tatay. Napansin niya ako at tipid na nginitian. He aged and it ached
my heart. "Ako na po ang matitimpla, 'tay. Mahiga na lang po kayo," senyas ko. But
he's reading my lips.

Marahan itong tumango at tinuro ang ulam sa mesa. 'Anong lulutuin mo?' senyas niya.

"Sinampalukan po, 'tay. 'Wag na po kayong magpagod, ako na pong bahala." sabi ko.

Nginitian niya ako at tinapik sa balikat. Bumalik na ulit sa kwarto niya para
makapagpahinga. Nakausap ko na ang doktor na tumitingin sa tatay ko. Sila iyong ni-
hire ni Lawrence para sa kanya na may pwesto na ring clinic malapit sa amin.
Nagpapasalamat ako at hindi naman ganoon kalala ang sakit niya. Ang dapat na iwasan
ay ang mapagod, ma-stress at mag-isip ng kung anu-ano. Iniisip kong baka dahil iyon
sa pagkawala ni kuya Charlie. Matinding kalungkutan ang naramdaman nito.

Bago magluto ay pinagtimpla ko ng tsaa si tatay at dinala sa kwarto niya. He's

reading the Bible when I saw him. Nag-angat ito ng tingin sa akin at tinanggal ang
suot na salamin.

Nakangiti kong binaba ang tasa ng tsaa sa gilid niya. Patalikod na dapat ako nang
makita kong tinapik ni tatay ang gilid ng papag niya. Pinapaupo niya ako. Sumunod
ako at umupo roon.

He sign language: 'Okay ka lang ba, anak? May dinaramdam ka ba?'

Alanganin akong nagkibit-balikat. Umiling akong bahagyang nakangiti. "Wala po.."

kamuntik pang gumaralgal ang boses ko.

He sighed. Pinagmasdan ako. 'Ilang buwan kang nalayo sa akin at nag-aalala akong
baka may masamang nangyari sa 'yo. At ayaw mo lang sabihin sa akin..'

Napalunok ako. Yumuko at kinurot ang daliri ko. "Iniisip ko lang po si kuya.."
sagot ko. It's partly true.

Tinapik niya ang balikat ko. Nag-angat ako ng tingin sa kanya. 'Iyon lang ba..?'

Tumango ako. "Opo.." at nag-iwas ulit ng tingin.

Bumuntong hininga ito. Pinanliitan ako ng mga mata. 'Baka naman.. may ibang lalaki
kang iniisip, anak? In love ka?'

Nangiti ako.

Napalakpak ito at ngumiti ng malapad. 'Sinasabi ko na nga ba! Sino siya? Ipakilala
mo sa akin nang makilatis ko, Anjelous!' he's excited.

Umiling ako. "Hindi ko na po siya makikita ulit, 'tay. Marami po siyang.. ginagawa
sa kanila." my heart ached again. I controlled myself to show a tears.

Pinagmasdan ni tatay ang mukha ko. Ramdam ko ang pagsuri niya sa tipid kong
pagngiti.

Kaya't bago pa niya mapansin ang pagbalong ng luha ko ay tumayo na agad ako,
"Magluluto na po ko.."

"Hmmmp!"

Napatingin agad ako sa kanya nang marinig iyon. "Bakit po?" nag-aalala kong tanong.
Tinapik niya ulit ang gilid ng papag. Lumapit ako ulit at umupo roon. Marahan akong
hinila ni tatay at niyakap. Tinapik-tapik ang balikat ko.

Hindi ko na napigilang humikbi habang yakap niya. He fatherly comfort me without

asking anything. He knew—kahit hindi ko pa aminin. Hindi man niya sila kilala ay
ramdam kong alam ni tatay na may pinagdadaanan ako. Na hindi lang si kuya ang
iniisip ko.

Inilayo niya ako at tiningnang mabuti. Napailing ito sa akin. 'Kapag nakasalubong
ko ang lalaking 'yan—makakatikim ng sapak sa akin 'yon! Walang pwedeng manakit sa
anak ko!' he wiped my tears.

I softly chuckled. I sweetly smiled. "Sa inyo pa lang pala ay bugbog-sarado na

siya. Paano pa kung makabalik na si kuya rito.. baka matakot na 'yon sa atin," biro
ko.

Nagtaas ito ng noo. 'Talagang makakatikim ang lalaking 'yan sa amin ng kuya mo!
Papuntahin mo rito at paluluhurin ko sa nagbabagang uling!'
Nanatili ang ngiti ko. I even imagined Wax Miguel na nakaluhod nga roon. Ang isip
ko'y pinaglalaruan na ako. Pero ayokong dagdagan pa ang hirap niya. Umiling ako.

He continued, 'Kung ayaw mong papuntahin dito—ako na lang ang kakausap sa lalaking
'yan, anak! Sabihin mo sa akin kung saan siya pwedeng matagpuan. Ipagtatanggol
kita!'

My smile froze. Natahimik ako. At buntong hininga.

He sighed, 'Basta kapag sinaktan ka no'n ulit, sabihin mo sa akin. 'Wag ka nang
malungkot, anak..' marahang tinapik ang aking pisngi. He understandingly smiled at
me. Pero nasa mukha ang determinadong makatagpo si Wax.

"Opo.." sagot na lamang. I doubt kung mangyayari pa iyon. He's not going to see me.

Pagkatapos naming mag-usap ay hinayaan na akong lumabas ni tatay. Nasasaktan akong

pati sila ay nadadamay sa problema ko. Siguro.. dapat ay magmula ngayon ay tuluyan
ko nang kalimutan ang Lemery. Ang pagpapauwi kay kuya ang dapat ko nang pagtuunan
ng pansin at atensyon. Hindi nababagay sa akin ang magmukmok sa tabing dagat araw-
araw gayong may mas malaki akong hinaharap na suliranin dito sa Isla Verde.

***

Laiza

Nakahalukipkip ako habang pinapanood ang pagpasok ng ilang kahon sa bagong

inuupahan naming bahay dito sa Lemery. Maganda at pasok sa panlasa ko kaya walang
alinlangan ko iyong kinuha. At isa pa'y natitiktikan na kami sa maynila.

Nang matapos ay binayaran ko ang dalawang lalaki at sinarado ang pinto. Binalik ko
ang wallet sa bag ko at napatingin kay Gui na hapong-hapong nahiga sa couch. He
then glared at me, "Sigurado ka ba talagang ligtas tayo rito sa Lemery? Nakausap mo
na si Salvaterra?"

Nagsindi ako ng sigarilyo at sumandal sa pader. Si Wax ulit ang piniroklamang

alkalde ng Lemery. Landslide ang pagkakapanalo nito laban kay vice-mayor Salcedo.
Dahil doon ay hindi na kami pwede pang lumapit sa kanya. Nawalan na rin ng silbi si
Yahir at bumalik na ng Mexico. Akala ko pa naman ay makakatulong sa akin ang
lalaking iyon. Kaso.. hindi kinagat ng mga tao. They still voted for Wax
Salvaterra. At kahit nakakuha na sa amin si Salcedo ng pera, alam kong wala na rin
kaming habol doon. Talo siya eh.

Pero mas lalo akong tumapang para lumipat dito sa Lemery pagkatapos kong makita ang
dalawang Anjelous Salvaterra. I smirked. "May makakatulong na sa atin, Gui. 'Yang
asawa ni Wax ang gagamitin natin," panimula ko. Noong gabi ng eleksyon ay tumambay
kami sa labas ng bahay ng mga Salvaterra. Plano na naming isagawa ang pagkidnap kay
Anjelous pero hindi naman ito lumalabas man lang.

It was a stupid act dahil umaasa kaming lalabas man lang siya kahit isang beses.
But we underestimate Wax' security. Naghintay kami hanggang sa gumabi at.. hindi
sinasadyang makita ang pagpapalit ng dalawang Anjelous. Maybe they are twins.
Umalis iyong galing sa loob at pumasok naman iyong isa. I was shocked. But then I
made new plans.

Bumangon ito at sumandal, "Are you sure, honey? Well, hindi rin naman ako
makapaniwalang may kakambal 'yung asawa niya at nagpapalitan pa yata 'yung dalawa.
Pero mukhang matapang 'yung isa. Baka pumalag 'yon. Doon na lang kaya tayo sa unang
plano natin.."

Matalim ko siyang tiningnan. "Bakit? Para matikman mo. Libog na libog ka sa babaeng
'yon! Hindi! Itong plano ko ang gagawin natin," singhal ko sa kanya.

Tumawa ito ng nakakaloko. "Selos ka na naman. Halika nga rito.." pang aakit niyang
tawag sa akin.

Kahit matalim ko siyang tinititigan ay napahakbang pa rin ako palapit sa kanya.

Hinatak niya ako sa baywang at pinaupo sa kandungan nito.

"So, paano na nga ulit ang gagawin natin?" malambing na niyang tanong sa akin.

Humithit ako ng sigarilyo. Sumandal ako sa kanyang dibdib. "Blackmailing. I'm sure,
ayaw ni Anjelous na malaman ni Wax ang kagagahang ginagawa niya. Sa tingin ko ay
may relasyon sila ni Lawrence Salcedo. They kissed, right? At sa harap pa mismo ng
bahay ni Wax," I smirked. "Ginagamit niya lang 'yung isa para malaya siyang
makalamyerda nang hindi nalalaman ng asawa niya."

"Then..?" he started giving my breast a massage.

"Siya ang gagamitin natin para mabigyan ng proteksyon sa mga pulis at malaya tayong
makapagtransaksyon dito.."

Hindi na ito nakuntento at pinasok sa loob ng sando ko ang kamay at malayang

minasahe ang isang dibdib ko. "Brilliant idea, honey. Naniningil na rin sa atin ang
grupo.. ayokong magbugbog na naman.." he's already aroused.

Hinaplos ko ang mukha niya. I'm starting to feel the heat in between my thighs. I
bit my lip sensually. "I'm saving you.." I closed my eyes.

Kinuha sa akin ni Gui ang sigarilyo at pinatay sa ashtray. Hinalikan na ako sa

aking leeg. Dinilaan ang balat ko. "Kaya gustong-gusto kita eh, you're spoiling me!
Humanda ka ngayon sa akin!"

Natawa ako nang nagmamadali nitong hinubad ang sando at pantalon ko. He gave me the
hottest sex I could never imagine! He took me on that couch without removing his
pants.

I have a great plans and great lover. Excited na akong makitang mamutla sa takot
ang impaktang iyon.

***

Wax

Inisang lagok ko ang laman na brandy sa baso at ilang beses na ni-replay ang CCTV
copy na nakatapat sa gate ng bahay. That scene na lumabas ng bahay si Anjelous at
pumasok ang isa pa. It angered me more nang sumama siya kay Lawrence. That scene
reminds when my first girlfriend way back in high school did the same. Sumama rin
ito kay Lawrence matapos kong makipaghiwalay. That fucker. He catches anything and
anyone that I left behind.

But this time.. I never ever want to let her go. He took her away from me. And it
getting me furious now.

I'm in my library when Ryan came. Tumayo ako at nagsalin ng brandy sa baso ko at
isa pa para sa dumating. Inabot ko sa kanya. Umupo ako ulit. Binaba naman niya ang
Ipad sa mesa. "What is it?" tanong ko.
Umupo ito sa couch at sumimsim, "Report. Medyo natagalan dahil mahina ang signal
do'n. Malaki pa ang size ng file." Sagot niya. "Nasaan nga pala 'yung fake? Hindi
ko napansin kanina pagdating ko," he asked.

Kumunot ang noo ko. "Umalis. That one is eager to get out of here. Hindi napipirmi
at nagsya-shopping palagi." walang-buhay kong sagot sa kanya. I almost wanted to
slash her neck when I saw her back. But all I could see was.. Anjelous' soft face.
I don't want to see her face struggling to breathe. And this fake wife is still
Anjeline's biological mother. That reason spare her my anger.

He tsked. "Iyon pala ang pagkakaiba. Si Lucienne ay palaging sumusunod sa 'yo.

She's scared and.. reserved. Mas pinong kumilos pati sa pagsasalita. She's more—"

Matalim ko siyang binalingan. "Will you stop praising her?! At ikaw lang ang
tumatawag sa kanyang Lucienne—naiirita ako!" I'm pissed that he got his own name
for her. How dare he.

He yawned at nagde-kuatro. "Para may pagkakaiba ako sa kanilang dalawa. Ginagamit

nu'ng peke mong asawa ang mukha niya at pangalan. They are both using Anjelous.
Nakakalito kapag pinag-uusapan. Ang init ng ulo nito.." sabay kamot sa batok.

Tinitigan ko siya ng masama. "Remember.. she's mine. The real Anjelous Salvaterra."
paalala ko at baka nakakalimutan niya.

He smirked. "Yes, boss! Walang aagaw. Iyong-iyo. Now, panoorin mo na ang pinadala
ng tauhan ko." sabay turo nito sa Ipad sa mesa ko.

Kung hindi ko lang ito matagal na kaibigan ay pagduduhan ko rin. Nilipat ko ang
atensyon sa Ipad at binuhay iyon. I clicked the video that was ready to be played.
I stopped from breathing when I saw her again.. sitting on the beach's sands...
damn it.. how I miss her so much.. I stared at her image and thankful na malinaw
ang camera'ng ginamit. I can see her sadness.. isang beses na tumingin sa camera at
saka yumuko at pinaglaruan ang buhangin.

Ilang sandali pa'y dumating si Chito. Nag-usap.. she cried! Damn it! And her
friend.. umigting ang panga ko. "Talaga bang bakla itong kaibigan niya?!" halos
pasigaw kong tanong.

"Pinasundan ko na 'yan at nakitang may ka-holding hands na lalaki. So, I assumed,

he's really gay. Hindi naman tayo nagho-holding hands kahit magkaibigan lang tayo."

Madilim ko siyang sinulyapan. I watched her again.

"Bakit hindi mo pa pabalikin dito?"

Natapos ang video at inulit ko. "She's not safe here."

"Puntahan mo sa Isla Verde kaya..?"

"I will do that."

"Hindi kaya matakot siya sa 'yo..?"

I looked at him. "May gusto ka ba sa kanya?!" umiinit na naman ang ulo ko.

He chuckled. "Insecure ka. Kung pupuntahan mo, 'wag mong takutin. She doesn't looks
like close with the fake one and with Lawrence. But keep your eyes at them.."
I sighed. "Anong.. rason niya para magpanggap?"

Nagkibit balikat ito. "Money? Ang tatay niya na lang kasama niya sa bahay.. at ang
kuya naman niya, nawawala raw. Naaksidente sa dagat at hindi na nakita. Matagal
nang patay ang nanay. Hindi naman karangya ang buhay sa Isla Verde. Ni walang
kuryente roon. Pero para makasiguro, personal mong tanungin. O kung gusto mo,
puntahan ko na lang."

Binagsak ko ang Ipad niya. "Subukan mong pumunta ro'n, lulunurin kita." banta ko.

He laughed louder. "You don't want to touch her and yet.. pinapabantayan mo lang
siya sa malayo. It's not making sense, Wax. You're owning her. Bakit 'di mo pa
puntahan sa kanila? You married her name. You actually married her without her
consent.. legal kaya ang kasal ninyo?"

Malalim akong bumuntong hininga. Pagod na sinandal ang likod at sumimsim sa baso.
"I'll make it legal if it's not."

"Paano? Yayain mong magpakasal ulit?"

I stared at my glass. "I will need her signature.." then I look at him, "You will
make that happened." utos ko.

Kumunot ang noo niya. "Ako? Ayaw mo nga akong makalapit sa kanya. Ako pa uutusan
mo,"

"I'll let you know when will you going to that. I'll call you."

Bumuntong hininga ito at tumayo na. "Okay. Alis na ko?"

Pailalim ko siyang tiningnan. And he just shrugged his shoulders.

Nagsalin ulit ako ng brandy sa baso at sumandal sa upuan. Sumimsim. Hinilot ko ang
noo.. I stared at the glass once again.. na para bang nakikita ko roon iyong gabing
pumayag siyang ibigay ang sarili niya sa akin. She let me explore her body.. I was
her first and I even wanted to do it again! Fuck! Tapos ay biglang nakipagpalit sa
iba.

Ano iyong ginawa niya? Thank you sex? But it wasn't just sex! We.. made love. And
I'm craving for her.. I want her.. make love to her all night hanggang sa siya ang
unang sumuko. That's how crazy I am to her. Anjelous Salvaterra.. ---galit kong
hinagis ang baso at nabasag iyon sa sahig. Kumuyom ang mga kamao ko.

I want her and I hate her at the same time. Kailangan niyang bumalik sa akin.

***

Anj (fake)

Pinalagay ko lahat ng mga bagong damit at bags sa counter. Umupo ulit ako sa single
couch habang hinihintay na matapos ang pagpunch niyon ng cashier. I didn't miss
this, gusto ko lang makalayo kay Wax. Ang sama ng tingin niya sa akin na para bang
may ginawa agad akong labag sa kanya gayong kababalik ko lang. I was nervous na
baka may mapansin siyang iba sa akin.

Pinahatid ko sa sasakyan ang mga pinamili ko at nag-ikot pa sa department store.

Lawrence bought me everything while we were together. But then, I got bored nang
makita ko ang mga dating gamit sa kwarto ko. Ayokong gamitin dahil ginamit na ni
Anjelous 'yon. So I bought a new full face makeup. That made me happy coming back
here.

And I remember Wax' cousin, Ridge. I smirked. Bakit ba ngayon ko lang siya
nakilala? He's a Castillano at taga-maynila pa. He's hot too. He just got married
recently and saw him. Why I didn't know about him. I think I want him.. kung wala
lang si Lawrence. I shook my head.

Papasok ako sa isang cafe nang may tumawag sa akin. I looked around.. then I saw
this woman. Si Laiza. Ngising-aso ang pinakita sa akin. Tumaas ang kilay ko. "What
do you want? I'm busy." pagtataboy ko.

She chuckled. "Don't worry. Hindi naman ako magtatagal.. but wait—may pinabago ka
na naman ba sa mukha mo? Para kasing.. pumangit ka.. namamaga yata 'yang pisngi
mo!"

I stiffened. Wala sa sariling hinaplos ang pisngi ko. Dinama. Hindi naman..
napatingin ako sa kanya nang tumawa ito ng malakas.

"Joke! Kinabahan ka ba? Sabagay.. mukhang mas maganda 'yung kakambal mo.."

Kumunot ang noo ko. "What are you talking about?!"

She tilted her head. Looked around and whispered, "Alam kong kauuwi mo lang kasama
si Lawrence Salcedo at pinalit mo 'yung kakambal mo sa bahay ni Wax para hindi niya
malaman. Infairness.. mas maganda 'yung kapatid mo.."

Namilog ang mga mata ko. Nanlamig ako at manghang tumitig sa kanya. She.. saw us!
"Y-you.." humigpit ang hawak sa aking bag.

Malakas itong tumawa. "Kaya mag-iingat ka sa akin Anj at baka madulas ang dila ko--
ooops!"

I was panting when I left her there. Malalaking hakbang ang ginawa ko hanggang sa
makalabas ng mall. Nanginginig na mga kamay kong hinanap ang cellphone. I dialled
his number. "Damn it Lawrence answer your phone..!" I angrily uttered.

"What.." he answered.

"Wow. Ganyan mo na ako sasagutin ngayon?!" singhal ko kaagad sa kanya.

He sighed. "Bakit ba?"

"May problema tayo! May nakakita sa atin nang bumalik ako sa bahay ni Wax!"

Sandali itong hindi nagsalita. He must be shocked too. "Sino?"

"Si Laiza! She saw us, Lawrence! Isusumbong ako kay Wax at sigurado akong sasaktan
niya ako! Anong gagawin ko?!" natatakot sabi sa kanya.

"Huminahon ka. Baka pera lang ang gusto niyan, give her some." parang balewala
nitong sagot. Na mas lalong nagpaiinis sa akin.

"Can you give me a fucking remedy! Para kang napipilitang kausapin ako!" I stopped
and an idea came up. "Pabalikin mo si Anjelous dito! Para siya ang sumalo sa galit
ni Wax!"

"What? No. Aalis kami. Pupuntahan namin ang kapatid niya sa Romblon. Not her."
Natigilan ako sa matigas nitong pagtatanggol sa babaeng iyon. "Don't you try to
betray me, Lawrence—"

"I'm not betraying you, Anj. I promised her na makikita niya ang kapatid niya.
Matagal na niya iyong hinahanap,"

Tila usok ang lumalabas sa aking hininga habang iniisip ang itsura ngayon ni
Lawrence. I made it this far nang dahil sa kanya.. and that woman.. she's trying to
steal what I'm dying to have! "Pabalikin mo siya rito.."

Malalim itong bumuntong hininga. "Okay. I'll try. At baka hindi na siya pumayag."

"Idahilan mo lang si Anjeline. Panay ang dikit sa akin ng batang 'yon!" at naiirita
ako. Pati iyong livelihood project na 'yan! Kapag nabwisit ako ay ipapasunog ko
iyon.

"Sasabihin ko." walang buhay nitong sagot.

My hands were still shaking when I cut the call. Then a familiar message came.

(Unregistered number)

Magpadala ka na ng pera. Wag mo nang hintaying lumabas ako at ibuko ka.

Humigpit ang hawak ko sa cellphone. Anger rose through my head—I screamed. What the
fuck!! 
Chapter 18
Chapter 18

Anj (bruha)

"Dalhin niyo 'yan sa kwarto ko!" pagalit kong utos sa mga tauhan ni Wax na
nagbabantay sa labas ng bahay niya. Matalim ko silang tiningnan habang isa-isang
inilalabas ang lahat ng paperbags ng pinamili ko. I only have one driver with me at
ni hindi nito maayos na mahawakan ang lahat ng iyon. I'm so pissed right now.
Delubyo ang lakad ko ngayong araw. Halos masagad ang laman ng bank account ko sa
pagpapadala ng pera. And I have to ask Wax again for money! Paano ko iyon gagawin
kung kahihingi ko lang din? Shit!

Sumunod ako papasok sa loob ng bahay. Patungong hagdanan ang mga inutusan ko. I was
so thirsty kaya dumaan muna ako ng kusina para uminom. I was taken aback nang
makita ko roon ang dalawang katulong. Agad akong nginitian ng personal kong
katulong na si Ephie. Tinaasan ko siya ng kilay at humalukipkip. "Ikuha mo nga ako
ng malamig na tubig, Ephie," utos ko. I hate the smell ng niluluto ni Nana. Ayokong
lumapit at magtagal at tiyak na didikit ang amoy no'n sa akin.

"Yes, madam!" talima niya. Kinuha ako ng baso at tubig sa fridge. Pagkatapos ay
nagmamadaling inabot sa akin. "Eto na po, madam,"

Bumuntong hininga ako at inabot iyon. "Thanks." patalikod na ako pagkaabot ko ng

baso nang tawagin ako ni Nana Josie. "What?"
Nginitian niya ako at tinuro ang kalderong nakasalang sa kalan. Iyong mabahong
niluluto niya. "Tikman mo 'tong binagoongang baboy, hija.. kung maayos ba ang
pagkakatimpla ko," sabay kuha ng kutsara at iniabot sa akin.

Nagsalubong ang mga kilay ko at nairita. Mas lalo akong nabwisit! "Are you out of
your mind?! Ang lansa-lansa nyan! It's so stinky! Yuck! Ni hindi ko nga matagalan
'yung amoy—ipapatikim mo pa! Disgusting.. hindi ako kakain!" then I turned around
and leave.

They were so shocked. What the fuss! Nagtuloy ako sa pag-akyat sa itaas. At hindi
na inisip ang naiwang reaksyon ng dalawang katulong. I'm too full for today and I
hate it.

Kinabukasan ay agad kong pinatawag si Ephie para magpamasahe. Hindi na ako umalis
sa kama at tinitingnan ang cellphone para sa update kay Lawrence. Hindi ako
mapakali at baka bigla na lang dumating sa Laiza rito. Oh, I really hate that
desperate woman! Habol na habol kay Wax. Napailing ako. She needs to change her
face if she wants him so bad.

"Mama.."

Kumunot ang noo ko nang marinig ang mahinang boses ni Anjeline mula sa pinto.
"What?" hindi ko siya nilingon dahil may binabasa ako sa phone ko.

I heard her footsteps. Tumatakbong lumapit sa akin at binunggo ako sa kama!

Bumagsak sa mukha ko ang hawak na cellphone dahil sa bigla niyang pagsampa! Sa inis
ko ay nasipa ko si Ephie na nasa paanan ko, napaupo ito sa sahig. Agad akong
bumangon. I glared at her. "Ano ka ba!! Hindi mo ba nakitang may ginagawa ako?!
Napakaharot mong bata ka..!" piningot ko ang tainga niya. Agad na nalukot ang mukha
nito sa pagngiwi. But I'm so angry! "Wala kang pinipiling oras sa panggugulo mo!"

Pumalahaw ito ng iyak. "A-aww.."

Binitawan ko ang tainga niya at pinalo sa puwitan. "Go back to your room!" I yelled
at her. Umiiyak itong tumakbo palabas ng kwarto. Yumakap kay Dalia. "'Wag mong
palabasin 'yan ah!" sigaw kong bilin.

"O-opo, madam.." she answered with pale face. Sinarado ang pinto ko.

Bumalik ako sa dating pwesto at inabot ulit ang phone mula sa kama. Hinintay kong
magmasahe ulit si Ephie.. at nang silipin ko ay tulala itong nakatunghay sa akin.
"Hoy!" napaigtad pa sa gulat. "Ano pang tinatanga mo dyan?!"

"Y-yes po, madam!" agad na kumilos at inabot ang paa ko.

Inis akong bumuntong hininga. Mula nang bumalik ako rito, hindi na naging maganda
ang araw ko! They are all messing with me! I can't breathe! Kailangan na kailangan
kong umalis muna rito at paghandaan ang dapat gawin. Kasalanan ng babaeng 'yon eh!
She changed this house! Ngayon.. kailangan niyang bumalik dito at saluhin ang galit
ni Wax kapag nakausap ito nu'ng babaeng higad. She's gonna be fucked up.

***

Anjelous

Nakangiti kong sinilip ang ginagawang bracelet ni Me-ann. "Wow.. ang cute naman
nyan.." puri ko sa choices nito ng kulay at disenyo ng mga beads. Very organize at
may pattern itong sarili.
Nahihiya itong ngumiti at yumuko. "T-thank you po, ate. Magaling din po kayo
magturo eh.." she shyly said.

Natawa ako at napakurot nang mahina sa matambok nitong pisngi. "Nakikinig kasi kayo
nang mabuti at naturally talented kayo," sagot kong nakangiti sa kanya.

Inikot ko pa ang lamesa namin at sinisilip ang mga ginagawa ng mga estudyante ko.
Ang sarap kasi sa pakiramdam na ang turing nila sa akin ay teacher na rin. Though
I opted them to call me 'ate Anj' imbes na 'teacher Anj'. Nakakahiya kasi.

Nang mabalitaan ng ilang kapitbahay namin na nakabalik na ako sa Isla ay nilapitan

nila ako para magpaturo ng paggawa ng mga bracelets at kwintas. Bukod sa mga nanay
ay pati mga anak nila'y gustong matuto niyon para raw makadagdag sa panindan nila.
Kumukuha kami ng ibang materyales sa tabig-dagat dahil iyon naman ang madalas na
mabili sa mga turistang pumupunta ng isla. Naglabas ako ng lamesa sa labas ng bahay
namin at doon na lang nagturo.

Dumadalaw din sa amin si Chito at nakikigulo. Inalok pa namin sila na pwede naming
ibenta ang mga natapos nila sa Ilijan. At isa pa'y.. nalilibang ako kapag
nakakapagturo rin. Lalo na sa mga bata. Dalawa sa kanila ay kasing edad ni
Anjeline. Nakakaramdam ako ng maligamgam na init sa dibdib kapag nakikita ko siya
sa kanila. Ngunit sa tuwing napapalingon ako sa dagat.. only one man crossed my
mind.. I will just sighed and shook my head. A pinched of pain occured.

Nang sumapit ang hapon ay sumaglit ako sa loob ng bahay habang may ginagawa pa ang
mga bata. Nagluto muna ako ng pang meryenda ni tatay at para na rin sa mga bata.
Paglabas ko naman ay siyang dating ni Chito.

"Sakto pala ang dating ko, may pa-meryenda ang wifey ni mayor!" maarte nitong
salubong sa akin.

Natigilan ako at pinanglakihan siya ng mga mata. "Boses mo.." bulong ko sa kanya.

Ngumiwi ito at nagtakip ng bibig. "Di naman nila knows 'yun.. gora lang." sinilip
ang laman ng platong dala ko. "Uy maruya carey! Patikim!" sabay kuha na rin.

Napailing na lang ako at inihain na muna iyon sa mesa. "'Wag na kayong mahiya. Kain
na muna kayo.. magluluto pa ako 'pag naubos," alok ko. Nagsisikuhan pa kasi sila
kung sinong mauunang kakain.

"Oo nga, kids! Chibog na! Masarap magluto ang wifey ni mayor. Manggigil din kayo,
promise!"

"Chito." nakangiti kong banta sa kanya.

Nilunok nito ang nginunguya at nag-peace sign sa akin. Napabuntong hininga na lang
ako sa huli. Kumuha na rin ako ng maruya at kumain para mabawasan ang hiya ng mga
bata sa akin. Napalingon ako sa dagat. Kumunot ang noo ko nang mapansing nakatutok
sa akin ang camera nu'ng isang lalaking madalas kong nakikitang nagsasalita sa
harap no'n. Alam kong turista iyon at medyo matagal na ring naka-check in sa isa
homestay services sa coast area.

Nang mapansin niyang nakatingin ako roon ay ngumiti ito at nag-aprub sign sa akin.
Sabay dahan-dahang inilipat ang kinukunan ng camera niya. Pinagkibit-balikat ko na
lang iyon dahil maraming nagba-vlog sa Isla Verde. Naging normal na nga sa mga
taga-rito ang madaanan ng camera.

Pagkaraanan ng ilang minuto ay nagpatuloy kami sa ginagawa. Sinusundan nila ang

paggawa ko ng bracelet. Nakailang piraso rin kami at balak na maglagay ng pwesto sa
babaan ng mga bangka sa long beach.

Nagliligpit na ako ng pinaggamitan namin nang kalibitin ako ni Chito sa balikat.

"Anj kilala mo ba 'yon?"

Nag-angat ako ng tingin sa kanya at sinundan ng tingin ang tinuturo nito. Namilog
ang mga mata ko at napatuwid ng tayo. Hindi ako kaagad na nakapagsalita habang
humahakbang palapit sa akin si Lawrence.

Nakangiti ito. "Hi," bati niya sa akin. Sinulyapan din ang nasa tabi kong si Chito.

Napalunok ako. "Lawrence.. anong.." kumalabog ang dibdib ko. hindi ko inaasahang
makikita ko siya rito. "ginagawa mo rito? Ngayon na ba ang pagpunta natin sa
Romblon?" ang sabi niya tatawagan na lang ako pag-aalis na kami.

"Siya si Lawrence?" pabulong na tanong sa akin ni Chito.

Tumango ako sa kanya.

"Promise Anj, walang gwapo-gwapo sa akin at masasapak ko 'tong lalaking 'to kapag
may ginawang hindi maganda sa 'yo," banta niya.

Narinig iyon ni Lawrence at kumunot ang noo sa pagkakatingin sa kanya.

Tumikhim ito, "I'm sorry about that, pero hindi pa tayo makakaalis.. sa ngayon."

Napaawang ang labi ko. Nakaramdam ako ng panlulumo. "B-bakit naman? Nagkaroon ba ng
problema? Sa kuya ko kaya..?" hindi ko maiwasang mag-alala.

Tinitigan niya ako at bumuntong hininga. "Wala namang problema sa kapatid mo. Mapo-
postpone lang. Aalis pa rin naman tayo pero.. pwede ba kitang makausap.."
sinulyapan si Chito. "ng tayo lang?" hiling sa akin.

Kumunot ang noo ko. Si Chito naman ay biglang humarang sa harapan ko. "Mawalang
galang na ho, Ser. Pero kung gusto niyong makausap si Anjelous dapat ay kasama ako.
Pwede naman kayong mag-usap na rito." taas-noo nitong salita sa kanya.

"Sino ka ba?" malamig na tanong ni Lawrence.

"Bestfriend niya ako bakit? Ikaw, sino ka?!"

Pinaliitan ng mga mata ni Lawrence si Chito. Pinasadahan din ng tingin. Pagtingin

sa akin ay lumambot ang pagkakasalubong ng kilay. "Is it true, Anj?"

Bago pa ako makasagot ay namaywang sa harap niya si Chito. "Trulalu! Alam kong
lahat kaya 'wag kang.. aano-ano dyan at nasa Isla ka namin loko.."

Napapikit si Lawrence na parang nagpipigil ng inis sa kanya. Kaya't hinila ko na si

Chito palayo sa kanya. "Pwede naman na tayong mag-usap dito." Turo ko sa mesang
ginamit namin kanina. Mabilis kong inalis ang mga gamit sa ibabaw. Nasa kwarto
naman si tatay at nagbabasa. "Maupo ka.. may gusto ka bang inumin? Tubig? Kape?
Wala kaming juice." nakangiti kong amin.

He looked at me and smiled. "Coffee is fine. Thank you." sabay upo sa mahabang
bangkuan.

"Okay sige. Saglit lang." sabay talikod ko na para makapagtimpla ng kape niya.
Sinilip ko pa muna sa loob si tatay para makasigurong hindi niya makikita si
Lawrence. Naghanda na rin ng meryendang kinain namin kanina para sa kanya.

Paglabas ko ay nakahalukipkip si Chito at para bang presong binabantayan si

Lawrence. On the other hand, Lawrence is calmed now. Tahimik na lang.

"Thank you." Nakangiti niyang sabi sa akin pagkalapag ko ng tasa sa harap niya.
Inabot niya iyon at humigop. "You made good coffee." puri nito.

Umupo ako sa harap na upuan. Tumabi sa akin si Chito. "Salamat. Ano bang sasabihin
mo?" tukoy ko agad sa pinunta niya rito.

He sighed. Tiningnan ako pero napapasulyap din sa kaibigan ko. Halatang hindi
kumportable. "It's about.. Anjeline.." he started.

Tila may sumikdo sa dibdib ko at napatuwid ng upo. "M-may nangyari ba sa kanya?"

Bahagya itong ngumiti nang makita ang naging reaksyon ko. Inabot niya ang kamay ko.
"She's fine though.. she's having tantrums since her mother came back.."

"Bakit daw?" nag-aalala kong tanong. "Edi kaya may dinaramdam na sakit si Anjeline?
Napatingnan niya na ba sa doktor?"

Pinisil niya ang kamay ko. "Nahihirapan silang pakalmahin ang bata. Sa tingin
niya.. ay alaga mo ang hinahanap ni Anjeline. Nag-aalala siya sa anak niya."

Napaawang ang labi ko.

"Kukunin niyong yaya si Anjelous?" singit ni Chito.

Matalim itong tiningnan ni Lawrence. Ngunit hindi naman sinagot.

Tumikhim ako. "Si.. si Wax.. anong sabi niya?" I bit my lower lip when his name
slid from my lips.

Tiningnan niya ako at umiling. "He's too busy. Alam mo naman sigurong siya ang
nanalo ulit,"

Napayuko ako at napalunok. "H-hindi ko alam. Wala akong balita no'ng nakaraang
eleksyon." And I felt sad too dahil natalo ang father niya. I can't show my
happiness gayong ang ama ni Lawrence ang natalo ni Wax.

He sighed. "Anjelous.."

Nag-angat ako ng tingin sa kanya.

"Kung pwede sana ay.. bumalik ka ulit sa Lemery."

Bahagyang namilog ang mga mata ko. Si Chito ay napasinghap.

He pacified, "Sa tingin niya kasi ay nanibago sa kanya ang bata at nahihirapan
siyang mag-adjust. She wants you to.. take care of her daughter for a while.
Pakalmahin mo ng ilang araw hanggang sa maramdaman nitong panatag na sa mama niya."

"Siya ang ina bakit hindi siya ang umalu sa sariling anak niya? Bakit si Anjelous
ang pinag-aalaga niyo?" ani Chito.

"Anjelous took care of her very well. At iyon ang hindi niya naranasan noon sa mama
niya. Ngayon ay panay ang iyak no'ng bata. She needs her." malamig nitong sagot sa
kanya.
"Kailangan niyo lang ang kaibigan ko para makapangloko kayo!"

Agad kong hinawakan si Chito sa balikat para mapahinahon. Naramdaman ko rin ang
tumatagos na inis ni Lawrence sa kanya. Bumuntong hininga ako. I am worried. Saksi
ako noong mag-iiyak si Anjeline nang makitang nagsisigawan ang Papa at Lolo niya.
At sa nakikita kong ugali ng mama nito.. na tila walang pasensya sa bata. Ayokong
isiping.. napagbubuhatan nito ang bata.

Iyong unang beses na nakilala ko siya ay sobra itong malungkot at malayo ang loob
sa akin. Napapikit at yuko nang maalala. Kumukirot ang puso ko sa kanya. She's too
young.

"Hindi naman ito mahabang panahon, Anjelous. Ilang araw lang. At pagkatapos ay..
pwede na tayong tumulak pa-romblon. Huli na 'to. Pangako." He sincerely said.

Tinitigan ko siya at sinuri. He's begging. And who am I to say no, gayong si
Anjeline ang pinag-uusapan dito. But then.. my heart wanted to say yes immediately.
I miss him. And this could be my chance to be with him again. For the last time..

"Si.. Wax.. hindi pa ba siya nakakahalata?" I nervously asked.

Umiling ito. "He remains the same. Wala namang siyang binabanggit sa akin about
him. He's just too busy to even notice. Ni wala na nga yatang pakielam sa anak
niya." matabang nitong sabi.

Kumunot ang noo ko. Sandaling napaisip at tumikhim. Nilingon ko si Chito sandali.
Tinaasan naman niya ako ng kilay. Tiningnan ko ulit si Lawrence. "Gaano katagal ako
roon?" I finally asked.

***

"Sigurado ka na ba dyan, Anj?! Hindi ka na papapigil?" nasa tono ni Chito ang pag-
aalala at hindi pagsang-ayon sa naging desisyon. But I can't blame him.

Sino ba naman kasing papayag na bumalik sa pagpapanggap? If it's not because of

Anjeline.. hindi ako papayag. Pero.. Umayos ako ng tayo sa harap ng gatong at
naiwan sa ere ang senseng hawak ko. I sighed. "Nag-aalala rin ako kay Anjeline,
Chito. Nakita ko na 'yung trauma niya nang mag-away-away ang Papa at Lolo niya. At
mukhang.. walang pakielam do'n ang ina niya."

Kumuha ito ng mga plato sa gilid ko. "Andun na tayo, para sa bata nga.. kaya lang,
hindi naman ikaw ang ina niya. Bakit hindi ang tunay niyang ina ang mag-alaga sa
kanya. Problema na nila 'yon at hindi ka na dapat ginugulo pa rito. Sinundan ka
pang talaga ah! Umeffort!"

May point din si Chito. Pwede naman talaga akong tumanggi. Kaya lang.. I saw that
chance a way to see them again. Ang selfish ko ba? Or maybe I was stupid to say
yes.

"Hindi naman siguro siya dadayo rito kung hindi importante." dahilan ko.

"Oo nga. Tulad ng pag-kidnap sa 'yo at paglamyerda nila ng kabit niya." sarcastic
nitong sang-ayon.

Bumagsak ang balikat ko at nilingon siya. "Chito.. nag-aalala lang ako kay
Anjeline.. napalapit na siya sa akin.." he's making me feel stupid with my
decisions and I'm affected.
Binaba niya ang hawak at tiningnan ako. Sumeryoso ang mukha. "Sa 'yo ako nag-
aalala. Malaya ka nilang ginagamit kapag may pagkakataon at hindi ka makatanggi
kasi nami-miss mo na nga si Mayor Wax. 'Wag mong itanggi. Kitang-kita ko sa mga
mata mo." tinuro pa ang mukha ko.

Nagbaba ako ng tingin. Binalikan ang piniprito. "Hindi naman ako.. magtatagal
doon." takip ko pa.

"Echosera! Ganyan din ang sinabi ko sa nanay ko nang pumunta akong Lipa."
pinandilatan ako ng mga mata.

"Date naman kasi 'yang pinunta mo do'n."

"Eh ikaw, si yummilicious ang pupuntahan mo! Papagigil ka na naman du'n!" tumulis
ang nguso niya at inikutan ako ng mga mata.

Agad ko siyang kinurot ng pino sa tagiliran pagkasabi niya no'n. "Bibig mo nga."
banta ko.

Napangiwi ito. "Sakit mo mangurot ah! Bakit 'di si mayor ang kurutin mo ng ganyan
nang siya naman ang magkapasa-pasa!"

Napasinghap ako at namilog ang mga mata. Sa huli ay matalim ko siyang tinitigan na
parang napipikon na. Pero ramdam na ramdam ko ang paghalukay sa tyan ko at bulusok
ng init sa pisngi ko.

Kinuha nito agad ang mga plato at hinain sa mesa. "Titigil na, titigil na. Baka
iprito mo na ang dila ko. Bahala ka. Basta ako, sinabihan na kita. Desisyon mo na
'yan. Igigil mo na lang si Mayor for me."

Pinanliitan ko siya ng tingin at hinila ang buhok.

***

Hindi na umalis ng Isla si Lawrence at tumuloy sa homestay services. Kinabukasan

din kami aalis. This time ay maayos akong nakapagpaalam kay tatay. Nagsinungaling
akong trabaho ang pupuntahan ko roon ng ilang araw. Ngunit nagsabi ako ng totoong
sa Lemery ang punta ako. Noong una ay pinanliliitan niya ako ng mga mata. Alam kong
iba ang ibig sabihin nu'n.

He sign: 'Kapag malungkot ka ulit pagbalik mo rito, susugurin ko ang lalaking 'yan,
anak! Hindi ako nagbibiro!'

Napangiti ako. Ngunit may lungkot din sa dibdib. Alam kong ang pag-alis sa bahay ni
Wax ang pinakamasakit sa lahat. Paano ko iyon maiiwasan?

Hinatid ako ni Chito hanggang sa pribadong bangkang binayaran ni Lawrence.

Hinabilin ko ulit sa kanya si tatay. Kahit nakakahiya na.

Nginitian niya ako at tumango. "Ako nang bahala, Anj. 'Wag ka nang mag-alala ro'n.
Pupunta ako palagi para ipagluto ang tatay mo. Wala lang 'yun!" pairap nitong
sinulyapan si Lawrence na hinihintay na akong sumakay sa bangka. "Mag-iingat ka
dyan. Susunduin na lang kita sa Lemery pagtapos na." bulong niya sa akin.

Tumango ako at ngumiti. "Maraming salamat, Chito."

"Sige na! Ingat! 'Yung gigil ah, 'wag mong kalimutan!" habol nito.

Namilog ang mga mata ko. Narinig din iyon ni Lawrence kaya't nilingon ako. "What is
it?" curious nitong tanong.

Hilaw akong ngumiti at sumampa na. Umiling ako. "W-wala! Wala lang 'yun." sabi ko.
paglingon ko ulit kay Chito ay may ibang ngiti na ito at kumaway sa akin.

Matalim ko siyang tinitigan at saka nag-peace sign sa akin.

Pagdaong namin sa Ilijan ay bumayahe agad kami ni Lawrence papuntang Lemery. Napag-
usapan namin kung gaano ako katagal mananatili roon at kailan kami magpapalit ulit.
Ilang araw lang daw. Sumang-ayon ako.

Madilim na nang marating namin ang Lemery. Kumalabog na ang dibdib ko. Inihinto
niya ang sasakyan sa harap ng isang mall. Pumasok kami sa isang café. At agad ding
natigilan nang makita roong nakaupo ang asawa ni Wax. Tinaasan ako ng kilay.

Pagkalapit namin ay agad itong tumayo.

"Saan ka pupunta?" nagtatakang tanong ni Lawrence.

"Sa comfort room? Ipapasuot ko sa kanya 'tong damit ko. Alangan namang.. 'yang
basahan ang suot niya pag-uwi sa bahay." tila nandidiri nitong turo sa suot kong
denim jeans at simpleng T-shirt.

Uminit ang mukha ko sa pagkapahiya. Hindi nga bago o mamahalin ang suot pero
malinis naman ito at disente pang tingnan.

Mabigat na bumuntong hininga si Lawrence. Nilingon ako. "Pasensya na, Anjelous.."

"Sumunod ka sa akin." utos pa ng babae.

Marahan na lang ako tumango kay Lawrence at sumunod sa kanya. Pagpasok namin ay
agad nitong ni-lock ang CR. Dumeretso ito sa isa sa mga cubicle at doon na nagpalit
ng damit. She's wearing a dress. De-tali ang strap sa balikat.

Paglabas ay nakasuot na ito ng denim skirt at crop top. Pati ang sapatos ay
nagpalit din. Inabot sa akin ang mga hinubad at humarap sa salamin. She didn't say
anything. I even scanned her clothes. She's so sexy and very revealing. Hindi kaya
siya kabagin sa suot?

I sighed. Tumalikod na lang ako at nagpalit na rin. Ang gaan ng tela ng damit niya
at pakiramdam ko ay wala akong suot. Panay ang hapit ko pababa ng palda nito para
kasing tumataas at nakikitaan ako.

Pinasadahan niya ako ng tingin mula sa reflection ko sa salamin. "Para kang kiti-
kiti dyan. Umayos ka nga!" singhal nito sa akin.

Natigilan ako. Inikot ang tingin sa banyo.. then I looked at her. "May.. plastic ka
ba dyan? Paglalagyan ko lang ng mga damit ko.."

"Itapon mo na lang 'yan. Basahan na 'yan." pabalang niyang sagot sa akin. "At
maglagay nito sa labi mo.." nilapag ang isang lipstick. "Ang putla-putla mong
tingnan! Wala bang makeup sa isla niyo?"

She got sharp-tongue. Ganito ba siya makipag-usap kay Anjeline?

Nang hindi ako kumilos ay hinablot niya sa akin ang hinubad kong damit at hinagis
sa trash bin! Napasinghap ako. Tinapon niya ang damit ko! Pagkatapos ay hinila ako
at siya nang nagpahid sa akin ng red lipstick niya. It was so red, bloody red.
Tulad ng nasa labi niya ngayon. "There.. kahit papa'no lumapit ang itsura mo sa
akin." tuya nito.

I glared at her. "Mukha ko 'yan." I whispered.

Nagkibit balikat ito at tinago ang lipstick sa bag niya. "Not anymore. Binayaran
kita."

Kumuyom ang mga kamao ko. Bago pa ako makapagsalita ay mahihinang katok ang pumigil
sa akin.

"Ladies.. are you done?" si Lawrence.

Kinuha niya ang bag at pinasadahan ako ng tingin. "Ayusin mo ang gulong ginawa mo
sa bahay ko. 'Wag kang maging malapit kay Anjeline at sa mga katulong. Ang parte mo
lang ay palitan ako, hindi ang maging mabait sa lahat." humakbang ito at malakas
akong binunggo sa balikat.

Napaatras ako at kamuntik pang bumuwal sa sahig.

Binuksan niya ang pinto. "We're ready." bungad nito kay Lawrence na parang walang
ginawa sa akin.

Nilingon ako ng lalaki. May kunot sa noo. "Anjelous..?" tanong sa akin.

Nilunok ko ang sakit sa lalamunan. Madiing nilapat ang labi. My teeth gritted
silently. At saka marahang tumango.

Bago tuluyang makalabas ng mall ay iniabot niya sa akin ang gamit na bag. She has
another one. At itinuro sa akin kung saan nakaparada ang sasakyan gamit nito. May
kasama raw siyang driver.

"Ite-text na lang kita," bilin ni Lawrence bago tunguhin ang sasakyan nito.

Tumango na lamang ako. Tinitigan niya ako sandali. Para bang may gusto pang sabihin
pero hindi magawa dahil.. may naghihintay sa kanya. Kaya't huli ay nagpaalam na
lamang ito at umalis na.

Nang mawala sila ay malalim akong bumuntong hininga dahil sa pagsisikip ng aking
dibdib. Naglakad ako. Nanlalabo ang mga mata ko dahil sa bumalong na luha habang
hinahanap ang driver ni Wax. Na nang makita ako ay agad na binuksan ang pinto sa
likod.

Nang makapasok ako sa loob ay agad na kumawala ang luha ko. Pinunasan ko iyon sa
hiyang mapansin ng driver.

"Uuwi na po ba tayo, madam?" magalang nitong tanong sa akin at tinitingnan ako sa

rear view mirror.

Inayos ang mukha at tiningnan siya. "Opo." sagot ko. Pero hindi ito agad na gumalaw
at natigilan. "Umuwi na po tayo." dagdag ko ulit at baka hindi ako naintindihan.

"Si-sige po.." he answered.

Nakita ko ang sarili sa salamin. Muling tumiim ang pagkakalapat ng labi ko habang
nakikita ang mukha.

Yumuko ako at binuksan ang bag niya. Kinuha ko iyong tissue at pinunasan ang labi.
Binura ko ang pinahid niyang red lipstick hanggang sa maiwang mamula-mula ang labi
ko.
Sinuklay ko ang buhok. Nang matapos ay tumitig na lamang ako sa labas ng bintana.
May mga choices talaga tayong nagiging unfair sa huli kahit na pakiramdam mo noong
una ay ayos lang.

Nanliliit ako. Sa isla lang ako nababagay. Tama rin si Chito.

Pagpasok pa lang ng sasakyan sa loob ay humugot na ako ng hangin. It excites me to

see Anjeline and Wax again. Pero ano na ba ang nangyari sa loob ng ilang araw na
wala ako?

I walked in. Tahimik na sa loob. Siguro ay tapos na silang maghapunan. Kumalam ang
sikmura ko at napahawak sa tyan ko. Tiningnan ko ang hagdanan maging ang pasilyo
patungo sa library. Madilim na roon.

Walang ingay akong tumungo sa kusina. Bukas pa ang ilaw doon. Ngunit bahagya pa
akong nagulat nang makitang naroon pa sina Nana Josie, Ephie at Dalia. Nag-uusap at
nagkakape. Pare-parehong napatuwid ng tayo nang makita ako.

"Good evening po, madam!" Si Ephie.

Napangiti ako. "Magandang gabi rin.."

Kumunot ang noo niya. "May.. kailangan po kayo..?" sabay tingin kay Nana.

I bit my lower lip. "Na—gugutom kasi ako.." nahihiya kong sabi.

Binaba ni Nana ang hawak na tasa, "Igagawa kita ng oatmeal mo. Ipapadala ko na lang
sa kwarto," walang buhay nitong tugon sa akin. Kumuha ng maliit na kaldero at
naglagay roon ng tubig.

"'Wag na po, Nana! Ako na lang. Magkakanin po ako.." tinungo ko ang lagayan ng
plato at kutsara. Sumandok ako ng kanin sa rice cooker habang lahat sila ay
nakamata sa akin. "Si Anjeline po? Tulog na ba?" tanong ko.

Hindi sila agad na nagsalita kaya napalingon ako roon. They all startled.

"T-tulog na po, madam!" gulat na sagot ni Dalia sa akin.

Natigilan ako. Hindi kaya.. naninibago sila sa akin?

Binaba ko ang plato. Alangan ko silang tiningnan. "Sa.. taas na lang po ako
kakain.." they are all looked uncomfortable.

Bumuntong hininga si Nana. "Ano bang gusto mong ulam?"

"Kung ano na lang po ang meron dyan, Nana." agad kong sagot.

Kumunot ang noo nito. Binuksan ang fridge. "Kapapasok ko pa lang naman nito, pero
kung gusto mo ay iinitin ko,"

Lumapit ako roon. Maraming laman ang fridge nila. Pati mga transparent plastic food
storage. Inabot ko iyong may bagoong at nilabas. "Ito na lang po." hindi pa iyon
malamig na malamig. "Okay na po ito, Nana." nakangiti kong sagot.

Nang mapaawang ang labi nito ay agad kong nilusaw ang ngiti.

"T-tulungan ko na po kayo, madam!" si Ephie. Agad na kinuha sa akin ang ulam at

sinalin sa mangkok. Pinaghanda niya na rin ako ng juice at sliced apple. Lahat ay
inayos niya sa tray at siya na ring nagbitbit paakyat.

Sumunod ito sa akin. Binuksan ko ang pinto sa master's at pinapasok siya.

"Pakilapag na lang dyan, Ephie," turo ko sa lamesita. "salamat." And I smiled
again. Na agad ko ulit na nilusaw dahil sa pagkamangha ng mukha nito.

Pagkalabas niya ay napabuntong hininga at pikit ako. Nilinga ko teresa. Doon na

lang ako kakain para hindi makulong ang amoy ng bagoong. Napangiti ako.

***

Ephie

Napapaisip ako habang naglalakad pabalik ng kusina. Ano bang problema ni Madam?
Bakit ganun siya? Pagpasok ko sa kusina ay agad kong sinangguni kina Nana ang
naisip. "Hindi kaya may sakit sa utak si Madam, Nana?"

Gulat itong lumingon sa akin at inubos ang iniinom na kape. "Tumahimik ka nga at
baka may makarinig sa 'yo."

Tiningnan ko na lang si Dalia. "May gano'n kaya! 'Yung.. dual.. dual-dual..

personality! Iyong nag-iiba ang ugali ng isang tao! Baka may gano'ng sakit si
Madam!"

"Paano 'yun? Nababaliw lang?" si Dalia na kuryoso.

Nagkibit balikat ako. "Siguro. Tingnan mo naman 'yung galit niya nang pagalitan si
Anjeline. 'Kala mo dragon na bumubuga ng apoy. Tapos ngayon..balik sa pagiging
mahinahon at hinanap pa 'yung anak. Eh ilang araw na n'yang hindi pinapansin si
Anjeline ah!"

"Tumigil kayong dalawa dyan. At baka—"

"Nana."

Sabay-sabay kaming napasinghap nang marinig ang boses ni Ser Wax. Wala sa sariling
napalunok ako at baka narinig niya ang pinag-uusapan namin! Naku at baka masisante
pa ako nito! Ilang araw pa namang palaging mainit ang ulo niya.

"W-wax! Nandyan ka pala.. kanina ka pa?" kinakabahang tanong ni Nana.

Agad akong tumalima at inisang lagok ang kapeng iniinom ko sabay hugas sa lababo.
Nagkabungguan pa kami ni Dalia sa pagmamadali.

"Kararating ko lang. Pwedeng makahingi ng kape.."

Medyo nakahinga ako ng maluwag do'n. At halatang pagod pa si Ser Wax. Hindi kami
mapapagalitan!

Kumuha ng tasa si Nana ngunit biglang natigilan. "Wax.. may napapansin ka bang
pagbabago sa asawa mo?"

Nanlaki ang mga mata ko at nagkatinginan kami ni Dalia. Baka.. baka sabihin ni Nana
ang naisip ko! Naku naman!

"Bakit ho?" seryoso nitong tanong.

"Eh napansin ko lang.. biglang nanghingi ng kanin pagkauwi. Ang alam ko ay nagda-
diet siya tapos.. iyong binagoongan pa ang inulam. Nalalansahan siya ro'n, 'di ba?
Nagtataka lang naman ako.. para kasing.. pabago-bago ang kilos niya at ugali..
pasensya na."

Tinitigan ni Ser Wax si Nana. "Nasa'n siya?"

Agad akong humarap. "Nasa kwarto niyo po, Ser! Doon siya dumeretso pagkaakyat.
Nagtataka nga po ako at hindi do'n sa kwarto niya tumuloy..--" hindi ko na natapos
ang sasabihin dahil agad na tumalikod si Ser Wax at nagmamadaling umalis ng kusina.

Napakamot na lang ako sa ulo ko.

Napatingin sa akin si Nana.

"May nasabi ba akong mali, Nana?" takang-taka kong tanong sa kanya. 

Chapter 19
Chapter 19

Anjelous

Nagpalit muna ako ng damit bago tumungong teresa dala ang tray ng kakainin ko.
Binuksan ko lang ang isang lampshade. Napansin kong wala na iyong malaking
flastscreen TV na winasak ni Wax noong huling nandito ako. Hindi na rin pinalitan.
He was so furious that night na nauwi sa.. –I cleared my throat. Nag-init ang mukha
ko nang maalala.

Nilapag ko sa babasaging lamesitang nasa teresa ang tray. Hinila ko ang upuan at
umupo roon. Uminom muna ako ng tubig bago sinimulang kumain. It tasted heaven nang
malapatan ng kanin ang dila ko. Pinagsamang pagod, nerbyos at sama ng loob ng
inabot ko bago makarating dito ulit at nang makakain ay medyo.. nakakagaan ng
pakiramdam.

Napalingon ako sa aking gilid nang marinig ang pagbukas ng pinto..

"Anjelous!!"

Namilog ang mga mata ko at natigil sa pagsubo ng kutsara nang malakas na boses ni
Wax ang gumambala sa pagkain ko. Ang lakas kasi ng boses niya at kinabundol din ng
dibdib ko! Mainit ba ang ulo niya?

"Anjelous!!" galit niyang sigaw ulit.

Kaya't parang sundalo ay mabilis akong tumayo at sumilip sa loob ng kwarto. I saw
him at the door. Standing and looking around. Hinihingal pa yata na parang kay layo
ng tinakbo. Was he running coming up here? Kumunot ang noo ko. And he looked angry!
Napalunok ako. "B-bakit..?" nauutal kong sagot.

He abruptly looked at me at the french door. Nalusaw ang lukot sa pagitan ng mga
kilay niya—at malalaking hakbang na lumapit sa akin!

I was totally stunned. Hindi ko malaman kung aatras ba ako o tatalon sa barandilya.
I felt the warning and excitement when he almost run—and grabbed me for a tight
embrace! Namilog ang mga mata ko. Naiwang nakataas sa ere ang mga kamay ko at
napapaso akong hawakan siya.

Ang kamay niya nakapulupot sa likod ko at ang isa ay nasa buhok ko. It felt like he
clamped me against his hard body. Then after some few seconds of warm-embrace.. he
started showering me a hurry-kisses! On my hair, neck, throat, chin and ended up on
my lips.. mga halik na tila sabik na sabik. I left my eyes opened and lips not
moving. Ganito ba sila mula nang bumalik ang asawa niya? Did they.. a pinched of
pain on my chest rises.

Hinapit niya ako sa baywang. Tila ako pinipisa sa pangigil ng kanyang mga kamay.
Dumadaing siyang mas lalong nagpapalubog ng natitira kong huwisyo.

Ramdam ko ang pag-twist ng labi niya sa lalim ng gustong marating sa bibig ko at sa

bilis ng kanyang halik. He's tilting his head and slide his lips—tilt on other side
and slide—tilt on the other side and slide his lips once again. It's drowning me!
Kaya't bahagya ko siyang tinulak sa dibdib. Hinuli niya ang mga wrist ko. Hindi
niya gusto ang pagtulak ko at mahigpit niya iyong hinawakan. He then bit my lower
lip! Dumaing ako at iniwas ang mukha—but he tailed my lips kahit na dalawang beses
ko siyang iniwasan. "M-masakit.." I whimpered. And it stings.

Mabagsik itong bumuntong hininga. Hinapit akong muli. Binagsak ang labi sa sintido
ko. He's panting. "Sorry.. let me see," malamyos niyang hinila ang mukha ko at
inangat para makita ang labi ko. He looked.. sincere though, despite the redness of
his aroused face.

Using his thumb, he wiped tenderly the damage he did on my lower lip. Tinitigan
niya iyon ng ilang sandali at hinalikan na naman ako. "Kiss me back.." he begged
when I remained unresponded. Salo ng kanyang kamay ang panga ko at hinalik-halikan
ang leeg ko..

I closed my eyes.. I swallowed my pride.. napasinghap ako nang kagatin naman niya
ako sa aking balat, sa ilalim ng tainga ko. He's urging me to return the kisses
he's giving to me. Sinisindihan niya ang apoy sa kaibuturan ko na pilit kong
tinatago dahil sa munting kirot na nararamdaman dito sa dibdib ko.

"Kiss me back.. love..!" he's started to lost his patience. At naging sunod-sunod
ulit ang pagkagat niya sa akin. Agad kong hinuli ang mukha niya at inangat. Ang
labi niya ay naiwang may puwang nang tingnan ako.

I stared at him.. and when a bell rang on my head—I claimed his lips. Agad siyang
sumagot nang walang alinlangan. He pushed me to the bed and went on top of me.
Inisa-isang tanggalin ang suot ko hanggang sa wala nang itira sa akin kundi ang
hubad kong katawan. He's busy on my breast when I look at the terrace.. bukas pa
ang french door at ang pagkain ko ay naiwan pa sa labas—ngunit napaawang ang labi
ko nang bigyang laya niya ang labi at pinaloob sa bibig nito ang dibdib ko.
Napatingin ako sa kanya at sabunot sa kanyang pawisang buhok. My cheeks flared as I
watched him putting it in his mouth and felt like his chewing it! But no. It's his
tongue who's working. It felt hot.. so hot on my body. Napapikit ako at tungo
paitaas. Now I am whimpered.. because of so much sweetness..

It didn't stop there.. sunod niyang hinalikan at dinilaan ang tyan ko. Mabilis
akong humihinga at hindi mapigilan. Muling bumaba ang marahas niyang labi sa puson
ko.. napasinghap na ako nang maramdaman ang paglapit niya sa pagkababae ko. I got
conscious at nagsimula akong iiwas ang baywang sa kanyang mukha. "W-wax..!" nerbyos
kong tawag sa kanya.

What is he planning..? Kiss me.. down there?!

Uminit ng husto ang mukha ko nang maalala ang paghalik niya sa puwitan ko.
Napalunok ako at nakaramdam ulit ng hiya. Ang ginagawa niya ay nagpapanerbyos lang
sa akin!

"M-miguel.. 'wag.. ka.. d'yan...!" awat ko sa ulo niya. Halos ilubog ko ang likuran
sa malambot na kama at pilit inaangat ang balikat niya. "'Wag!" ulit ko.
Pagalit niyang hinawi ang mga kamay kong umaawat sa kanya. Pinigilan ang mga hita
ko at binuka. Dumapa sa paanan ko at--- "Miguel!!" napatili ako sa gulat at takot
nang tuluyang niyang halikan ako roon! I can literally feel his lips on my..
center.. on that delicate folds.. on my womanhood!! Bumagsak ang likod ko sa kama
at napatakip ng mga mata. Para akong maiiyak sa kaba.

I heard him chuckled na nag-vibrate pa roon. Inabot niya ang isang kamay ko at
pinagsalikop. Napailing ako.

Then.. I bit my lip.. he's using his tongue to.. get inside..! Bumagsak ang kamay
kong may takip sa mata sa gilid ng ulo ko. And all I could hear was my pantings and
deep sighs while staring at the ceiling.. a moment later—my toes curled on the bed—
I gripped harder on his hair, my fingers felt his sweaty scalp! Gusto ko siyang
hilahin paalis doon at ayokong.. ayokong malasahan niya iyon!

"Alis ka na d'yan.." kinakabahan kong tawag sa kanya. Kaunti na lang at masisipa ko

na talaga siya.

Pero hindi ito tuminag at pinag-igihan pa ang ginagawa roon. There's something
building up on my belly and it's making me nervious even more!

"Wax Miguel..!" I begged to him.

Binitawan niya ako, "Let it cum, love." determinado nitong sagot sa akin.

Bumilis nang bumilis ang paghinga ko. Kumapit ako sa comforter at madiing kinagat
ang aking labi na humahapdi na rin. I can't hold it anymore.. binalik niya ang labi
—and when I do—I heaved out a deep sigh. Nangatal ang katawan ko. Ang dulo ng mga
daliri ko sa paa ay nanigas. I never dreamed of that earth-shattering experience he
just did to me. The drugging-commotion in my body were both delicious and
unnerving. Nagwawala ang puso ko matapos no'n.

I was breathing on my mouth when I look down at him.. cleaning the mess I made by
his own tongue and mouth. He swallowed and looked at me. Ang mga mata ay kumikinang
sa pagtama ng ilaw mula sa lamp. He smirked.

Umangat ito at nagsimulang maghubad ng damit. He threw everything on the floor.

Nag-iinit man ang mukha ko ay hindi ako nakatiis at bahagyang bumangon para
maglinis na sa banyo. Agad niya akong pinigilan. Nanghihina pa ako kaya't napahiga
ako ulit.

"Where are you going?" his deep voice was raspy. Sleepy.

Napalunok ako at tinuro ang banyo. "Maghuhugas..! You just.." ni hindi ko masabi ng
maayos.

Kunot na kunot ang noo niya habang nakamata sa akin. Nahubad na niyang lahat ang
damit. Mahina akong napasinghap nang masiliyang muli ang kabuuan niya.

"We're not done." halos hindi gumalaw ang labi niya.

Kinabahan na naman ako. Napaatras ako sa headrest ng kama pero hinawakan niya ako
sa mga paa at hinatak pabalik. Pumwesto siya sa gitna ko at binagsak ang mga kamay
sa magkabilang gilid ko. I felt him thrusting the tip.. napapikit ako sa antipasyon
at sakit na idudulot no'n.

He started groaning.. at dahan-dahang ipinasok sa akin. I was stunned. He lifted

his head. "Fuck.. still tight.." he whispered.
Nang bumagsak siya sa akin ay yumakap ako sa kanya at doon kumuha ng lakas. My
nails clamped on his skin as he started to give his wave of ecstacy.

"Oh love.. love.." nahihirapan niyang bulong sa tainga ko. Para bang nagdidiliryo
sa gitna ng pag-angkin sa akin.

My lips left parted.. masakit pa rin noong gumalaw siya ngunit nakakaya ko na ang
hapdi. I kissed his shoulder and bit it when he changes his pace. Mas lumalakas ang
ungol niya sa bawat diin ng kanyang balakang sa akin. Napalingon ako sa nakabukas
na teresa.. at ang ungol niya ay pumailanlang sa paligid.

"Oh..!" he repeatedly groaned that sensual tone.

Nasasaktan man ay pilit kong hindi makisabay sa ingay niya. Inabot niya ang mukha
ko at mariing hinalikan sa labi, while his bed is making a creaking sound that I
never heard before!

He showers me with sweet words that I almost forget because of his heavy and not so
gentle pounding. There's.. there's a clapping sound from our bodies. "Mi—guel.." I
yearned for him. At the height of my uncontrolled bloom—I scratch my nails on his
back! I know that it was too deep but he didn't care at all and continued from
sliding in me.

Mabini niya akong binangon at sinandal sa malapad na headrest without losing the
contact. He hated it. I let my legs wide-opened and he pounded mercilessly!
Napahawak ako sa kanyang balikat nang madiin habang ang katawan ko napapahampas sa
headrest ng kama. He claimed my lips in a roughly kissed. Bit it and kissed it
again.

He's getting impatient as he pounded too fast. At nakikita ko kung paanong.. ang
matipuno niyang dibdib at balakang ay sumasayaw sa ritmong nagsisindi ng masidhing
apoy sa aming dalawa at sa paligid. His muscled arms were angry and strongly held
on the edges of headrest. Narinig ko rin ang nagsisimulang lumangitngit na para
bang matatanggal na ang pagkakapako ng hinahawakan niya sa kama! Anjelous.. what
are you thinking?!

I looked up at him.. and saw his handsome face so aroused and enjoying what he's
doing. Parted wet-lips—and groaned louder when he reached his climax. He's
breathing are loud too. Binagsak ang mukha sa ulo ko at pandaliang nagpahinga roon
habang kumukuha ng hangin.

Now, he made a mess. I bit my swollen lip.

Nakaramdam na ako ng pagod at pangangatal ng buong katawan. After what he did..

paghiga na lang ang gusto kong gawin.

"Hindi ka na hinimatay. I'm glad." hinihingal pa nitong sabi habang nakatitig sa

akin.

Uminit ang mukha ko. At saka natigilan. Naalala niya iyon?!

He chuckled and kissed my forehead. Madiin. "Humiga ka na." utos niya at marahang
hinugot ang sarili. Inayos niya ang comforter at inangat para sa akin.

Napalunok ako. Hindi na ako makatingin sa kanya. Pumaloob ako sa kumot at nahiga
nang tuluyan. Binalot ko ang katawan. Bumaba si Wax ng kama, lumapit sa teresa at
sinarado ang french door at kurtina. Pagharap sa akin ay inaantok niya akong
sinilip. He looked.. fine and not disturbed matapos niyang sabihin iyong tungkol sa
pagkahimatay ko noong unang.. nagtalik kami.

Naglakad siya ng hubo't hubad at pumasok ng banyo. He stayed there for awhile.
Paglabas ay nakabubad pa rin with his manhood half-awake.. nilapitan ako at tinaas
ang comforter. Kumunot ang noo ko. Tiningnan ko ang kamay niyang may hawak na
tissue.. at.. at pinunas sa pagkababae ko! Halos hindi na ako huminga habang
ginagawa niya iyon.

Magaan ang kamay niya. Sandali lamang iyong ginawa at bumalik sa banyo. Narinig ko
ang pag-agos ng tubig. He was quick. Nakahubad pa rin paglabas at tumabi sa akin sa
kama. He let my head rest on his chest. "Sleep." pautos niyang bulong sa akin. He
kissed me again on my forehead.

Dala ng pagod ay pinikit ko na lamang ang mga mata at madaling nakatulog.

Pero hindi nagtagal ang mahimbing tulog ko. Nagising ako sa gitna ng gabi na
hinahalikan ulit ni Wax sa leeg ko. We're still both very naked at madaling mag-
init sa pagkakadikit pa lang ng mga katawan namin. Hinawakan ko siya nang magising
ako. I let him know that he wakes me up. Nag-angat siya ng tingin sa akin.
Nakangisi ang labi. Agad na pinaramdaman sa akin ang katigasan niya.

Dumagundong ang dibdib ko.

"I want you.. again.. love.." bulong niya. Hinahalikan niya ako ng madiin sa labi.

Hindi ako nagsalita at sinagot ang halik niya. Ngunit bigla siyang bumitaw ng halik
at humiga. Hinawakan ako sa baywang. Natulala ako. He guided me.. pinatalikod niya
ako sa kanya. Pareho kaming nakahiga pa pero patagilid. Niyakap niya ako.. tinaas
ang isang binti ko at nilapag sa kanyang binti. Before I could imagined our
position—he enters in me! Napasinghap ako ng malakas at sabay kapit sa kobre kama.

He rushly pounded in me. He's biting my ear and crashing his body against mine.
Kinagat ko ang ibabang labi upang hindi makagawa ng ingay. His groaning was too
intense! Na para bang nakapagkarga ng lakas kanina.

He added his own speed. I was so sleepy. Napatingala ako at kinagat niya ang leeg
ko. Binitawan niya ang hita ko at sinakop ang isang dibdib ko. He squeezed them
tightly.. while his pounding is intoxicating me..

I grabbed his hand and held it. Pakiramdam ko ay namumuti na ang kamay ko sa higpit
ng kapit ko roon. He squeezed my thigh and climaxed. He's groaning on my ear and
calling me his endearments over and over again.

Hindi ko na alam kung anong oras kami natapos pero.. nang papikit na ako ay
nasilayan ko na ang pagliwanag ng langit. He let me sleep when he saw my eyes
forcing me to shut them off.

****

"Mmm.." ungol ko nang maramdamang may gumagapang sa pisngi at braso ko. Hinila ko
ang makapal na kumot at niyakap sa dibdib ko. Dumapa ako. Ang bigat-bigat pa ng
pakiramdam ko at antok na antok pa ako. Sana ay huwag na muna akong gisingin. A few
more minutes please..

Naalimpungatan ako nang marinig ang paglapat ng pinto. Ginusot ko ang mata at pilit
na dumilat. Malakas pa ang aircon at kay sarap bumalik sa pagkatulog ulit. Nilingon
ko ang teresa—I almost jumped out from bed nang makita ang matinding sinag ng araw!
Mataas na ang sikat ng araw! Napatakip ako ng bibig at sabay lingat sa kwarto..
then I looked down at myself.. I'm still naked!
Hinila ko ang kumot at tinakip sa sarili. Pinaikot ko iyon sa katawan at marahang
kumilos paupo sa gilid ng kama. Napapikit ako sa sakit na naramdaman sa buong
katawan ko. Binagsak ko ang kamay sa kandungan ko.. I'm sore again. Ang pakiramdam
ko ay namamaga ang parteng iyon. Malalim akong bumuntong hininga at ilang segundong
umupo muna.

Napatingin muli ako sa teresa. Hindi ba't may naiwan akong pagkain doon kagabi?
Yes! Iyong kanin ko at binagoongang baboy. Tumayo ako—pero aga't ding napaupo
pabalik sa kama nang sumakit ang mga hita ko. Para bang.. pinagsusuntok iyon at
hindi lang mga hita ko ang may muscle pain—maging ang mga braso ko! Napaimpit ako
ng daing. Mas doble yata ang sakit ngayon kaysa noong unang beses.

Pinasadahan ko ng tingin ang sahig. Malinis na. Wala na pati mga suot ko kagabi.
Pumasok kaya si Nana Josie? I sighed.

Tinimbang ko ang sarili at saka tumayo. Lumapit ako sa french door at hinawi ang
kurtina.. wala na rin doon ang pinagkainan ko. Nakaramdam ako ng panghihinayang.
Masarap pa naman iyong ulam. Napanguso ako ngunit napatayo rin ng tayo nang
makitang nasa labas ng gate ang pamilyar na sasakyan. Kumunot ang noo ko. Sa
kaibigan niya iyon.. si Ryan.

Umalis ako roon at pinatay ang aircon. Pumasok ako sa banyo para makapaligo na rin.
Tuyong pawis ang nararamdaman ko sa balat ko. At hindi lang pawis ko.. pati ang
pawisang katawan ni Wax ay nakigulo sa isipan ko! Napailing ako at sabay harap sa
salamin. Napansin kong basa pa ang salaming sliding door sa shower. Amoy na amoy ko
rin ang ginagamit na shower gel niya. My cheeks flared once more.

Tinanggal ko ang kumot sa katawan at saka pumasok doon. I closed the glass door ang
turn on the shower. I sighed when I felt the coldness of water. Doon tuluyang
nagbalik ang mga imahe ng ginawa namin kagabi hanggang sa mag-umaga na. Ang
resulta, tinanghali ako ng gising.

Tinapi ko ang puting tuwalya sa katawan ko at tiningnan ang sarili sa salamin. Sa

pagkakataas ng buhok ko ay saka ko lang napansin ang ilang pula sa dibdib ko
paakyat sa leeg at maging sa paligid ng panga ko! Natulala ako roon.. gusto kong
bilangin at parang mas marami ngayon! 'Papagigil ka na naman du'n!' boses ni Chito
ang pumailanlang sa isip ko habang tinitigan ang mga pulang iyon. At imahe ng labi
at ngipin ni Wax ang lumitaw sa isipan ko.

Mabigat akong bumuntong hininga. At napalunok sa huli.

Nag-toothbrush na ako at nagsuot ng damit. Iyong damit na maitatago ang mga pula sa
dibdib ko. I let my hair free from the rubber bands.

****

Ephie

Binaba ko sa mahabang mesa ang isang bandehadong kanin para sa tanghalian ng mga
tauhan ni Ser Wax. Malalakas kumain ang mga lalaking ito at halos kulang pa ang
dalawang kilong kanin. Pinauna na namin silang pakainin bago kami nina Nana.
Napanguso ako at tumayo na lamang sa bandang likuran nila, "Ba't ba parang aligaga
na naman kayo, Michael? Para kayong sasabak sa gyera kung makakain ah,"

Nag-angat ng mukha sa akin si Michael at uminom ng tubig. Nasaid halos iyong laman
ng baso niya kaya kinuha ko ang pitsel ng tubig para masalinan iyon ng bago. Siya
ang madalas na kausap ni Ser Wax kapag may ipag-uutos o bilin.
"Pinaghihigpit na naman ni Mayor ang security, lalo na sa asawa niya." napapailing
nitong sagot sabay balik ng kain.

Mas lalong humaba ang nguso ko. "'Di ba no'ng nakaraang linggo lang eh pinayagan na
si Madam na lumabas kasama lang ang driver? Oh bakit pinaghihigpit ulit?"

Nagkibit balikat ito. "Ewan ko. Hindi ko rin alam. Akala ko nga rin tapos na ang
pagbantay-sarado namin kay Mrs Salvaterra. Kaninang madaling araw agad kaming
kinausap ni Mayor Wax para bantayan ulit si Madam. Bawal ulit lumabas nang hindi
kami kasama."

Napakamot ako sa batok. Ngunit agad din akong natigilan. Hindi kaya.. tama ang
iniisip ko!? Na talagang may sakit nga sa utak si Madam Anjelous? Kapag balahura
ang ugali, okay lang luwagan sa sekyuriti. Tapos kapag mabait at hindi makabasag
pinggan, mahigpit siyang pinababantayan ni Ser Wax! Kasi baka mawala o makalimutang
umuwi ng bahay!

"Anong nangyayari sa 'yo, Ephie? Bakit nanlalaki 'yang mga mata mo? Paluwa na yata
oh.." ani Michael.

Pinanliitan ko siya ng mga mata. "'Lul!"

"Ephie!" sigaw ni Dalia mula sa bukana ng quarters namin.

"Bakit na naman?!" nagmamaktol kong sagot sa kanya.

"Gising na si Madam! Nasa kusina na siya sa mansyon! 'Yung bilin ni Sir sa kakainin
niya baka makalimutan mo!"

Napatuwid ako ng tayo. "Gising na si Madam!" agad akong tumalikod sa mga lalaki at
sumunod kay Dalia. "Eto na, eto na kamo! Papunta na!" nagkukumahog kong kilos
patawid sa bahay nila.

****

Anjelous

Kumuha ako ng baso at binaba sa counter. Nauuhaw na ako at nag-crave ako sa malamig
na malamig na juice. Pagbukas ko pa ng fridge ay agad kong nakita ang isang pitsel
ng orange juice. Namamawis pa ang babasaging pitsel na lalong kinauhaw ko.

Habang nagsasalin ay naalala ko si Anjeline na nasa garden kasama kanina ni Dalia.

They saw me but.. agad na nagyuko ng ulo sa akin ang bata. Ito ba ang tinutukoy ni
Lawrence sa akin? Napalunok ako. Sa tingin ko ay lumayo na naman ang loob sa akin
ni Anjeline. Naging mahiyain ulit at palaging hindi makatingin ng deretso sa akin.
She's back to her old self.

At ang dapat kong gawin ngayon ay ibalik ang dating loob niya sa akin. Pero paano
kapag nagpalit na ulit kami ng tunay niyang mama? Ang dapat ko bang gawin ay..
gawing neutral ang turing niya sa sariling ina? Hindi malapit at hindi rin malayo..
paano naman kung ganoon nga? Walang pakielaman ba sa isa't-isa?

Napuno ko ang baso at nilapag ang pitsel. Malalim akong napabuntong hininga.
Mahirap ang pinapagawa nila sa akin.. Anjeline is an angel. How can not love her?
She's so adorable and smart little girl. Bakit kaya hindi lang siya pakibagayan ng
ina niya.

Because she's her complete opposite. Para ngang hindi mag-ina kung ugali ang pag-
uusapan.
Inabot ko ang baso at sumimsim ng malamig at matamis na orange juice. Agad akong
nain-love sa iniinom at halos ma-straight ko na. I stopped and looked around and
drink again.. napatingin ako sa bukana ng kusina nang makarinig ng malalakas na
boses.. kumunot ang noo ko. Sigaw na iyon.

"Sundan niyo sa labas! Hindi pa 'yon nakakalayo!"

"Yes, ser!"

"Nasa'n sina Michael?! 'Di ba ang bilin ko maghigpit sa pagbantay?!" pasinghal na

tanong ni Wax!

Natigilan ako at kamuntik pang masamid.

"K-kumakain pa po ng tanghalian, Mayor.. tatawagin ko na po."

"Do it faster!!" he shouted.

Napapunas ako sa labi dahil sa natapong juice. Pahakbang na sana ako palabas doon
para tingnan kung bakit ito nagagalit nang marinig ko ang nagsasalitang lalaki
palapit sa bukana ng kusina.

"Pambihira. Ang init kaagad ng ulo—" then Ryan halted when he saw me here. "nandito
siya, Wax! Sa kusina!" sigaw nito sa labas. At nangisi sa akin. "Pinag-alala mo ang
asawa mo. Akala niya.. umalis ka na naman." lumapit ito sa fridge at naglabas ng
bottled water.

Napaawang ang labi ko at sinundan siya ng tingin. I was about to say something when
I saw a shadow and heard someone's running coming in here.. then I saw Wax Miguel.
Madilim ang mukha at magkasalubong ang mga kilay nang masilayan ko. Natunaw lamang
nang makita niya ako.

"Oh fuck.." napahilamos ito sa mukha. Huminto sa paghakbang.

Ryan chuckled. Sumandal sa fridge habang binubuksan ang lid ng bottled water.
"Napraning ka na, pre."

Napalunok ako. Tiningnan ko ang iniinom at kinakabahang nag-angat ulit ng tingin

kay Wax. "M-may nangyari ba..? K-kagigising ko lang kasi.. sorry.." hinging
paumanhin ko. Kahit na hindi ko pa rin maintindihan ang ugat ng galit niya ngayon.

Lumakas ang tawa ni Ryan.

Inilang hakbang ako ni Wax. Kinuha ang baso ng juice ko at inubos ang laman no'n.
Napaigtad pa ako nang maingay niya iyong binagsak sa marmol na counter. "You got me
worried. Pagsilip ko ulit sa kwarto, wala ka na." he got an intense jaw while
staring at me like he just murdered someone.

Tumikhim ako. Tiningnan ko rin si Ryan na nakamasid sa amin habang umiinom ng

tubig. "Bakit? Bawal ba akong lumabas ng kwarto?" nag-aalala kong tanong. The last
time I was here.. kinulong niya ako. Pero.. nakakalabas naman ng malaya iyong isa
hindi ba? So, what's the fuss this time?

He heaved out a deep sigh. He yanked my hand and kissed. Napahugot ako ng hininga
ng ginawa niya iyon. Pinatagal ng kaunti sa labi niyang nakadantay. Pagkatapos ay
hinapit ako sa baywang. Muling hinalikan ngunit inangkin na niya ang labi ko.

"After what happened last night.. sa tingin mo ba ay pakakawalan pa kita, mmm? I

branded every part of you as mine, love. Mine." He emphasized the last word he
whispered.

Tila may nagbara sa lalamunan ko at hindi ako nakapagsalita.

"Ay madam!" boses ni Ephie na kararating lang.

Muling nilalapit ang mukha niya sa akin. Umiwas ako at nauwi iyon sa leeg ko.
Tinago niya ang mukha pero ramdam ko ang magaan nitong pagkagat sa balat ko. Nang
tingnan ko si Ephie ay nakayuko ito sa sahig. "Bakit, Ephie..?" pilit kong
nililipat ang atensyon sa iba sa kabila ng palihim na ginagawa ni Wax.

Nahihiyang tumingin sa akin si Ephie. "Ipaghahanda ko na po kayo ng pagkain,

Madam."

Tumikhim si Ryan at tinungo ang labas. "Tatawagan ko na ang mga tauhan mo Wax para
pabalikin dito."

I felt him nodded on my neck.

Pakiramdam ko ay kasing pula na ng kamatis ang mukha ko nang makita ang huling
pagngisi sa akin ni Ryan.

"S-sige, Ephie. Nagugutom na rin ako," bahagya kong tinulak si Wax palayo sa akin.
Ngunit hinahabol pa rin ako. "Kakain lang ako.." paalam ko sa kanya.

Tinitigan niya ako at hinaplos sa pisngi. He tilted his head.. nahihiya akong
umiwas ng tingin dito.

"Wax nasa labas si Laiza—" ani Nana Josie na kapapasok lang.

"Hi, Wax!"

Tiningnan ko iyon. Si Laiza na inunahan na si Nana sa pagpasok sa kusina. Mabigat

na bumuntong hininga si Wax at dahan-dahang humarap sa kanila. Hindi tinanggal ang
paghapit sa baywang ko.

But Laiza waved at me and gave me a very suspicious-friendly smile. "Hi, Anjelous.
Long time no see, bes!" kinindatan pa ako.

Kumunot ang noo ko. Maging ang mga tao sa paligid namin ay nagtataasan ang mga
kilay sa pagtingin sa kanya.

Lasing ba siya?
Chapter 20
Chapter 20

Anjelous

Umupo sa tabi ko si Wax habang si Laiza ay nangingiting nakatingin sa aming dalawa.

Inakbayan niya ako at pinisil-pisil ang braso ko. Hindi ko tuloy mapigilang
mapatingin sa kanya. Mula nang dumating si Laiza ay hindi na rin siya umalis sa
tabi ko. And I couldn't eat properly dahil sa dalawang ito. They both has something
the way they looked at me.

Well.. I could understand iyong malagkit na tingin sa akin ni Wax. We just.. had..
ahm.. we.. we made love last night.. I mean.. all night..

Pero iyong kay Laiza, para bang may pagkakaintindihan kaming hindi ko mawari.
Kailan pa kami naging close sa isa't-isa? Hindi ba nga't nagalit pa sa kanya si Wax
noong kasagsagan ng kampanya. Kaya bakit.. ganyan siya?

She chuckled but her eyes were on Wax' arms on my shoulder. "Nakakapanibago ka
naman, Wax. Para.. kayong bagong kasal kung magkikilos." hindi ko matantya kung
pang inis ba iyon o biro. O magkahalo.

Kumunot ang noo ko. Iba talaga ang pakiramdam ko sa kanya.

"What brought you here, Laiza? Hindi na kita pinababalik dito." malamig nitong
sagot sa kanya.

Nalusaw ang ngiti ni Laiza. Para bang tinapakan ni Wax ang kaisa-isang kasiyahan
niya.

Hilaw itong ngumiti. Pinaraanan ako ng tingin. "Uh.. actually! Si Anjelous talaga
ang pinunta ko rito.. right, Anj?"

Kunot noong nilingon ako ni Wax. "Is that true?" tanong naman niya sa akin.

Napaawang ang labi ko. Hindi ko malaman kung anong sasabihin. May pinag-usapan ba
sila noong isa? Wala akong alam! Are there friends now? Huh?

Bumuntong hininga si Wax at nilingon ulit si Laiza. "Hindi niya maalala. Importante
ba 'yang pinunta mo rito?"

Namilog ang mga mata ni Laiza. "Oo naman! Hindi ako maglalakas-loob na pumunta rito
kung hindi importante. Nakalimutan mo talaga, Anj? Sa mall pa nga tayo nagkita
noong isang araw lang, remember?" tanong nito sa akin.

Napasinghap ako. It wasn't me.. "Uh.. ah.. oo nga.." mahina kong sagot dito.

Napakamot sa ulo si Wax. Para bang nawalan ng gana sa paligid. He looks so bored.

"See?! We're friends now! Hindi naman 'yun nakakagulat, Wax," bumalik ang saya nito
sa pakikipag-usap.

Wax sighed. "Ano bang pinunta mo rito?" he asked again in a cold tone.

Bahagyang umusod paabante si Laiza at tumikhim. Nginitian na naman ako. "Nasabi ko

kasi kay Anj na may bubuksan akong business dito sa Lemery at.. nagpapakuha ako sa
kanya ng permit." she proudly said.

Nagsalubong ang mga kilay ko. Then Wax tilted his head. "Bakit sa asawa ko ikaw
nagpapakuha? Bakit 'di ka pumunta sa munisipyo?"

She laughed. "What are friends for?! Kung 'andyan naman si Anj para sa akin! Nasabi
na nga niyang tutulungan niya ako para mapabilis ang proseso ng business permit ko.
You look surprised. Hindi ba niya.. nabanggit sa 'yo?" sabay tingin sa akin.

Napalunok ako. They didn't tell me about this! Pinapalakad niya du'n sa isa ang
permit niya. And I'm nervous kung sakaling ikainit pa ito ng ulo ni Wax. Kinurot ko
ang aking daliri para maibsan ang kabang unti-unting nagpaparamdam sa akin.

"She didn't tell me." he looked down at me with a suspicious smirked. Bumuntong
hininga at nilingong muli si Laiza. "And I don't think papayag akong gamitin mo ang
asawa ko para sa personal mong pangangailangan. You better go to the office to get
your permit done. Not my wife." may diin nitong sa sagot sa kanya.
Na-freeze ang ngiti ni Laiza. "Hindi naman sa gano'n.. si Anj pa nga ang nag-offer
n'yan sa akin. Who am I to refuse?" she chuckled shakily. "Kung mapapadali naman
no'n sa negosyo ko,"

"Ano bang negosyo mo?" he asked.

Natigilan si Laiza. Napalunok ito at sabay inom ng kape. "I'm selling bags and..
clothes!"

Tumayo si Wax. Napatingin ako sa kanya. He's losing his patience due to boredom.
"Get it done in the office. At.. 'wag mo nang puntahan ang asawa ko kung para rin
lang dyan ang motibo mo."

"Sir." dumating ang isang tauhan ni Wax. Kasunod si Ryan.

Tiningnan ako ni Ryan. Nang tingnan din si Laiza ay kumunot ang noo nito.
"Nakakaistorbo ba kami..?" kuryoso nitong tanong.

Inirapan ito ni Laiza.

"In my office." sabi ni Wax sa kanila. Nilingon niya ako at tinuro, "Umakyat ka na
sa kwarto." utos nito sa akin.

"T-teka sandali lang! Hindi pa kami tapos mag-usap, Wax! Pinapaakyat mo na agad si
Anj?" napatayo rin si Laiza.

I looked at her.

Tinitigan ito ni Wax. Si Ryan naman ay humalukipkip at tila ba natatawa sa naging

reaksyon nito.

"What do you want from her?!" umaangil na nitong tanong sa kanya.

I bit my lower lip. I have a feeling that.. she's just creating a hole for herself.
Nakita ko ang pagputla ng mukha nito nang tumaas ang boses ni Wax. Marahan akong
tumayo at pumagit na. "It's okay.." mahina kong tugon kay Wax. Madilim na mukha
niya akong nilingon. He's annoyed. Siguro dahil baka nakukulitan na ito sa kanya.

"See? Ang mabuti pa ay lumipat na lang tayo garden ninyo, Anj!" bigla niya akong
hinawakan sa wrist ko at hinila. Ako man ay nagulat sa kinilos nito. "Let's have a
girl to girl talk! Hindi yata maintindihan 'yan ng asawa mong possessive sa 'yo."
mapakla nitong salita sa huli.

Hinila na niya ako kaya't hindi ko na nakita pa ang naging reaksyon ni Wax sa
sinabi nito. Pabalang niya akong binitawan nang makarating kami sa garden. Wala na
roon sina Anjeline at Dalia.

Hinarap niya ako. Nawala na ng tuluyan ang friendly nitong ngiti sa akin at
humalukipkip. "Ano ka ba?! Hindi mo man lang ako pinagtanggol kay Wax! Nagmumukha
na kong tanga—hindi ka pa rin kumikibo! Gan'yan na ba kahina ang pag-pick up mo sa
kakaparetoke mo ng mukha?!" mahina ngunit madiin nitong singhal sa akin.

Natigilan ako roon. Bumukas ang labi ko pero walang lumabas sa akin. Dahil hindi ko
malaman kung anong pinag-usapan nila no'ng isa. Tumikhim ako.

She scoffed. Matalim akong tinitigan at bahagyang humakbang palapit sa akin.

"Ipagawa mo ko ng business permit sa munisipyo. Asawa ka ng mayor kaya madali mo
'yong matatapos. Do it under the table or by your means. Kung ayaw mong.. sabihin
ko sa asawa mong.. may kakambal ka!"
Namilog ang mga mata ko.

Nginisihan niya ako. "Tandaan mong alam ko ring may relasyon kayo ni Lawrence
Salcedo. Kaibigan pa ni Wax.." umiling ito at pinasadahan niya ako ng tingin.
"Gosh.. akalain mong may kati ka pa lang tinatago sa katawan mo," pinaliitan niya
ako ng mga mata. "kaya kung ayaw mong mapatay ka ni Wax.. sundin mo ang pinapagawa
ko sa 'yo. I bet kung mahihirapan kang gawin 'yon!"

Tila binuhusan ng yelo ang mukha ko. Alam ni Laiza ang tungkol kina Lawrence!
Napayuko ako. Kaya ba.. kaya ba nila ako pinabalik.. para makapagtago silang
dalawa? But what about Anjeline? Napailing ako at dantay sa aking noo.

"Oh! Are you having your nightmare, darling?" malakas itong tumawa.

Napapikit ako at singhap. Nag-angat ako ng tingin sa kanya. "Hindi ko alam ang
sinasabi mo. At hindi ko rin.. gagawin ang gusto mo." I am nervous. Hindi ko alam
kung matatakasan ko ito pero.. ayoko nang pati siya gamitin din ako! Pretending as
Wax' wife is enough for me. Ayoko nang madagdagan pa ang kasalan ko.

"Aba't---" natigilan ito at tinitigan ako.

Umiling ako. "Kung gusto mong makakuha ng permit para sa negosyo mo, dumaan ka na
lang sa tamang proseso, Laiza." dagdag ko nang matigilan ito. Nang sa pakiramdam ko
ay hindi na ito magsasalita ay tumalikod na ako—ngunit bigla niya akong hinawakan
sa braso at hinila paharap ulit sa kanya.

"Ikaw.. hindi ikaw 'yung..--nagpalit na naman kayo!" tila nagimbal nitong reaksyon.

Muli akong nakaramdam ng kaba sa sinagot nito. She really knows it--even the
difference!

Hinatak pa niya ako at hinawakan sa panga. Napangiwi ako sa higpit ng hawak nito sa
mukha ko at pilit na tiningnan ang magkabila kong pisngi. At saka ako pabalang na
binitawan. Napaatras ako at tumama sa lamesitang nasa likuran ko.

Dinuro niya ako. "I knew it! Damn it! Nagpalit na naman kayo ng kakambal mo! Puta—
tinakasan niya ako!" nanggigil nitong sambit.

My chest panting slowly. I can see the anger on her face.

"You have no choice but to follow my conditions! Kung ayaw niyong ilabas ko kay Wax
ang totoo!"

"Hindi pa rin kita susundin." madiin kong sagot.

Mas lalong nag-apoy ang mga mata nito. Muli akong dinuro. "So, matigas din pala ang
mukha mo. Pareho kayo ng kambal mo ah.." isang beses niyang dinutdot ang sintindo
ko. "sa tingin mo nagbibiro ako..?"

Tinabig ko ang kamay niya.

"You bitch--!" inigkas niya ang kamay papunta sa mukha ko--

Dagli akong napapikit. Sa bilis ng pangyayari at kawalan ng balanse ay hinintay ko

na lamang na lumapat ang palad niya sa pisngi ko. But it didn't happen.. dumilat
ako at namilog ang mga mata ko nang makitang mahigpit na hawak ni Wax ang wrist ni
Laiza!
Napatuwid ako ng tayo. Si Laiza ay nanlalaki ang mga matang nakatitig dito.

Ngunit napasinghap ako nang itulak ni Wax si Laiza. Tumama ang likod nito sa pader
at napaigik sa tinamong sakit!

Wax gripped next on her jaw. Papataas na tila gustong durugin ang buto nito.

"Lay your filthy hands on her and I'll kill you!" his raspy whisper made my hair on
my skin prickled.

Namutla si Laiza. Kumapit ito sa kamay ni Wax at pilit na inaalis sa pagkakahawak

dito.

Hindi ako makalapit. I wanted to help her but I'm too scared..

"W-wax.. m-may dapat kang malaman..!" nahihirapan nitong salita.

Napalunok ako. Nangingibaw na ang malakas na tibok ng puso ko.

Ngunit tila walang naririnig si Wax. Nakatiim ang bagang nito.. he's close to break
her bones!

Tinuro ako ni Laiza. "Ni-niloloko ka nila..! M-may kakambal ang asawa mo.. at.. na-
nagpapalitan silang d-dalawa..!"

Napapikit ako.

Binitawan ni Wax si Laiza. Nanigas ako pagkakatayo. Napaigtad nang lingunin ako ni
Wax. He's still mad..

"Anong ibig mong sabihin?"

Paulit-ulit na hinaplos ni Laiza ang sumakit na panga. Hirap itong lumunok. "Nakita
ko silang nagpalit na dalawa.. umalis 'yan at bumalik ang tunay mong asawa!
Kakambal niya 'yon dahil magkamukha sila!"

He looked at me again. "Is that true? May kakambal ka?"

Lihim akong suminghap.. at umiling. Napalunok ako. "W-wala akong.. kakambal.." I

said the truth. Nanlamig ang mga kamay ko.

Sandali niya akong tinitigan. Sinuri. I stared at him. Wala akong kakambal. Iyon
lang ang kaya kong sabihin sa kanya.

"Liar!! I saw you! At 'yang kapatid mo--may relasyon kay Lawrence Salcedo! I saw
them torridly kissing in front of this house bago ka lumabas at sumama ro'n paalis!
They're fooling you!" she pointed his finger at him.

Nanginig ang labi ko. Sa labis na kaba ay nanubig ang mga mata ko. Kung maaari
lamang tumakbo ay ginawa ko na!

He heaved out a deep sigh. Jaws are clenching. Mariing nakalapat ang labi.
Tiningnan niya ulit si Laiza—I gasped when he grabbed her arm—at tinulak sa sahig!

"Wax!" tawag ko.

Napatili si Laiza. Ang mahabang buhok ay sumabog na sa mukha niya. Galit na galit
itong nag-angat ng tingin sa kanya.
"Umalis ka sa bahay ko kung ayaw kong ipakaladkad pa kita!" he shouted at her.

"Bulag ka ba?! Pinipendeho ka na ng asawa mo 'di mo pa nakikita!! I am trying to

save your face—pero gan'to pa ang ibabalik mo sa akin?! You're a fucking idiot!"
she stood up. But anger covers her face. Namumula ang mukha sa tindi ng galit at
pagkapahiya.

"Saving my face? Gano'n din ba ang naisip mo nang ilabas mo si Yahir kay Salcedo?
You tried to save my face too huh?" his voice is calmed but.. deeply mad.

Namilog ang mga mata ni Laiza. Natigilan. "Hi.. hindi..—"

Inisang hakbang ito ni Wax at hinawakan sa buhok! "Don't you try to blackmail my
wife, Laiza.. she's different and will never be under you! Touch her again like
what you did a while ago—I will ruin your damned life!" then he freed her.

Laiza's heaving too fast. Nakatitig kay Wax.. "Pagsisisihan mong hindi ka nakinig
sa akin! You're fucking idiot—"

"Get out!!" tila kulog na dumagundong ang boses ni Wax.

Napalingon ako sa aking likuran nang nagmamadaling lumabas si Ryan. "What

happened..?" he asked.

Paglingon ko kina Wax, tumatakbo nang tinungo ni Laiza ang gate. He stared at it.

"Wax what happened..?" Ryan asked again.

Napaigtad ako nang lingunin niya ako. He's calming his face but still—takot na
takot pa rin ako sa kanya. Nilapitan niya ako. Yumuko ako. "Sinabi ni Laiza na
may.. kakambal daw ang asawa ko." he answered him but he's staring at me.

Naramdaman kong tiningnan na rin ako ni Ryan. "So.. totoo ba..?"

"My wife answered no." He said. Ang kanyang hininga ay tumatama na sa aking noo.

Ryan sighed. "Naloloka na siguro 'yang si Laiza. Very desperate to have you."
makahulugan nitong salita.

Bahagya akong nagtaas ng tingin sa kanya. Have him.. pero ang permit ang gusto
niyang ipakuha sa akin. Napailing ako. Hindi naman nila alam iyon. And maybe she
wanted the both.

"Anjelous.." mahinang tawag sa akin ni Wax.

Hindi niya pinaniwalaan si Laiza. Pero labis-labis pa rin akong kinakabahan. Paano
kung.. panlabas na reaksyon pa lang ito ni Wax? If we're going to be alone.. ay
saka ito maglalabas ng galit. Maglalasing at..

"Love..?" he called me.

Marahan akong nag-angat ng tingin sa kanya. He look satisfied when I lifted my eyes
on him. Kinulong niya ang mukha ko sa kanyang mga palad.

"You're trembling.." he whispered.

Mahina akong napasinghap.

Tumaas ang gilid ng labi ni nito. "Natatakot ka ba?"

Sandali akong napatitig sa kanya. Sa iyo ako natatakot, Miguel..

Tinitigan niya ako. Umikot ang mga mata sa labi ko at buong mukha. Bumuntong
hininga at niyakap ako. "Hindi ka niya magagamit. Ikaw lang ang paniniwalaan ko."
bulong niya sa akin.

My tears broke. "W-wax.." nanginginig kong tawag sa kanya.

Humiwalay siya sa akin at niyuko ako. "Mmm?" malambing nitong sagot. Pinunasan niya
ang pisngi ko. Halos hindi ko mapaniwalaan ang mabilis na pagbabago nito ng kilos
at reaksyon ng mukha. Kanina lang ay halos durugin niya si Laiza tapos ngayon ay..
ang gaan na ng boses niya sa akin.

Napalunok ako. I'm scared.. so scared of my situation. Bakit ba may takot ako sa
kanya at mahal ko rin. I can't focus my mind. Napailing na lamang ako sa huli.

Mabigat itong bumuntong hininga. "It's alright, love." niyakap akong muli. "You're
here and I'm okay." he whispered on my ear. "'Pag iniwan mo ko.. 'di ko na alam
kung anong mangyayari sa akin." mas mahina nitong bulong sa akin that I almost
didn't recognise the words.

****

"Hindi siya naniwala kay Laiza?"

Tumango ako at sumilip sa teresa. Mula pa kanina ay hindi na naalis ang matinding
kabang nararamdaman ko. Lalo pa't sinabi ni Laiza ang tungkol sa pagpapalit namin
ng asawa ni Wax. "Hindi. Nagalit pa siya kay Laiza at.. nasaktan niya kanina.."

Napamura sa linya si Lawrence. "Sinaktan ka ba niya?" may pag-aalala nitong tanong

sa akin.

"Hindi. Hindi niya ako sinaktan."

"Subukan niya lang.. ayos ka lang ba ngayon?"

Kumunot ang noo ko. "Nagkausap daw sila ni Laiza noong nakaraang araw. Bakit hindi
niyo binanggit sa akin? May alam na pala siya tapos.." nanlulumo ako.

He sighed. "Hindi ko rin gustong dalhin ka ulit dyan, Anjelous.. totoong nag-aalala
rin ako kay Anjeline.."

"Dapat ay binanggit niyo sa akin! Wala akong kaalam-alam na nagkita silang dalawa.
Paano kung.. hindi nakapagtimpi si Wax at saktang tuluyan si Laiza..?" hindi ko
kakayaning makita siyang nanakit ng ibang babae. I heaved a deep sigh. My lips
trembled.

"Don't worry. Ilalabas na kita r'yan. Sasabihin ko kay Anj na makipagpalit na ulit.
Lalo na ngayong hindi pinaniwalaan ni Wax si Laiza. She's gonna be safe there."

Kinagat ko ang ibang labi. This time.. it hurts. Iiwan ko ulit si Wax sa
pangalawang pagkakataon..

Nang pinatay ko ang tawag ay napatitig na lamang ako sa labas. Maingay na ang
kuliglig at malamig ang simoy ng hangin. Niyakap ko ang sarili. Gusto kong sumigaw!
Gusto kong umalis! Gusto kong.. lumayo! Babalik-balik ako rito tapos.. hindi ko rin
pala kakayaning umalis!
Tama si Chito. Bakit ba hindi ako nakikinig?

Kasi nga mahal mo..

Tumingala ako at lumanghap ng hangin. The wind's not the same with what we have in
Isla Verde, ngunit ito lang ang pwedeng magpakalma sa isip, katawan at puso ko.
Ilang segundo o minuto kong niramdam ang hangin hanggang sa mapatalon ako sa gulat
nang biglang may yumakap sa akin! Natigalgal akong napalingon sa gilid ko—"Wax..!"

He chuckled a bit. At saka niyupyop ang ulo sa balikat ko. Pinulupot ang matitigas
na braso sa baywang ko. "Why are you alone here, mmm?" sininghap niya ang leeg ko.

Napalunok ako. Kinilabutan sa pagtama ng mainit nitong hininga sa balat ko. "Nag..
papahangin lang.." his body heat calmed me.

Hinigpitan niya ang pulupot sa akin. Pakiramdam ko'y mababalian ako ng buto sa
tindi ng yakap niya. "Hmm.." at saka dumako ang labi nito sa leeg ko.. mababaw at
malalambing na halik ang binigay sa akin.

I sighed.

Hinawi niya ang buhok ko at inipit sa likod ng tainga. May hinaplos doon. "Namumula
pa rin ang mga kagat ko.."

Uminit ang mukha ko sa napansin nito. Napalunok ako bigla. At ang puso ko'y
nahuhumerantado na.

Hinalikan niya iyon. "But I also endure your scratches you made on my back."

Bahagyang namilog ang mga mata ko at sabay lingon sa kanya. "I—did—what?!"

He smiled. Tinaas muli ang buhok ko at hinalikan ang lalim nito, "You're cute.."
mas malambing nitong bulong sa akin. Sinimulan na niyang paulanan ako ng halik sa
balikat at leeg. At saka inangkin ang aking labi.

It was too deep.. too rough.. at hindi ko namalayang naipasok na niya ako sa loob
at sinarado ang french door. Parang hanging dumagan agad paglapag sa akin sa kama..

When I opened my eyes sleepily.. I saw him in the middle of my breast.. kneading
one of them in a careful sqeeze and he's taking its time.. namumula na ang buong
mukha niya at basang-basa ang kanyang labi.. sinuklay ko ang buhok niya—but I
gripped on it when I felt his fingers on my folds.. rubbing it.. sensually..

Napaawang ang labi ko.. It's so good.. It felt so good.. His naked body is sweating
as well as mine.

I gasped when he licked his own fingers—iyong ginamit sa akin! Nag-apoy ang mukha
ko. Natulala ako sa uri ng init na pinaparamdam niya sa akin. Nginisihan niya ako
at saka binagsak ang mga kamay sa kama. He started to rub himself over me.. I
gulped. "Miguel..!" hindi ko malaman ang dapat gawin. Kung itutulak ko ba siya o
papaluin. I wanted both!

Tiningnan niya ako at muling ngumisi. "You wanted me now?" maangas niyang tanong sa
akin.

Napaawang ang labi ko. But before I could say anything—he pushed himself in me! Mas
mabilis at mas masakit! I almost scream in pain kung hindi niya sinakop ang labi
ko.

Pagbitaw niya ay agad ko siyang tinanong. "Bakit mo ginawa 'yon?" I'm still
shocked. Kung hindi siya gumagalaw sa ibabaw ko'y baka naitulak ko na siya.

"So you wouldn't forget me.. ako lang dapat, Anjelous. Ako lang ang aangkin sa 'yo
ng.. ganito.." then he started to shake my body!

Nakalimutan ko ang galit ko nang tila bagyong gumalaw ito sa ibabaw ko. He buried
him too deep and take it away—then buried it again with the same intention! Ilang
beses niya iyong ginawa habang nakatitig sa akin.

Napakapit ako sa kanyang pawisang balikat while his pounding is making me tense..
why does it feels like a punishment to me? Iba ito sa ginawa namin kagabi. Or
maybe.. iba-iba talaga kapag maraming beses nang ginagawa.. he'll get tired of the
same intensity and he wants more.. but I don't have any idea how to be different
like what we did before.. siya lang naman ang nagpapasunod sa katawan ko.

A tear escaped from my eye. Hinila ko siya at niyakap sa kanyang ulo, "Slow down.."
I whispered. Dahil kung hindi niya babagalan ang lakas ay baka hindi ako makalakad
pa bukas.

He looked at me. Nang matitigan ako pati ang naluluha kong mga mata ay dahan-dahan
niyang binagalan ang paggalawa sa ibabaw ko. He listened. Hinaplos ko ang mukha
niya nang sundin niya ako.. hinawakan niya ang isang hita ko at pinaikot sa kanyang
balakang..

"Gusto kong mabuntis ka.." he murmured.

My eyes were too sleepy. "What..?" mahina ko ring sagot.

He claimed my lips and rested his face on my neck, "I'll get you pregnant, Lucienne
Anjelous.. Salvaterra.." then he groaned and bit my skin.

The words rumbled in my head.. and before I could protest—he poured his liquids all
in me.. malakas ang daing nito habang binubuhos ang lahat sa akin. I held him too
tight when I realise, I climaxed too. It was so impossible to avoid him.. I guess,
it was too late to be confused when we already did it so many times now. 
Chapter 21
Chapter 21

Laiza

"Ahh! Go to hell, Salvaterra!! Fuck you!!" I screamed my lungs out just to ease the
hurt from humiliation that Wax did to me. How dare he.. how fucking dare he
humiliate me infront of his fake wife?! I loathe him!—my hands are shaking in
anger.. ang pangatlong sigarilyong sinindihan ko ay initsa ko ulit sa tiles na
sahig—and I threw the second goblet from my hand. Nabasag iyon at agad na lumikha
ng ingay sa sala. I don't damn care kung maubusan man kami ng gamit sa lintik na
bahay na ito.

"Uy.. relax ka na.. wala na tayong maiinuman oh," ani Gui matapos pulutin ang
initsa kong sigarilyo. Umiling ito at pinatay iyon sa ashtray. "Hindi tayo
makakausad niyan kung magwawala ka nang magwawala.. we have to do something!"
prente itong umupo sa sofa. Nakabuka ang mga braso at ginawang patungan ng kanyang
ulo. He didn't look bothered and it angered me more!

Nilapitan ko siya at tinadyakan sa binti. He ached. Nawala sa pagkakasandal ang

ulo. "At ano ang gusto mong gawin ko?! Palagpasin ko na lang ang pamamahiya niya sa
akin?! Sinaktan niya ako—at do'n pa mismo sa harap ng peke niyang asawa!! That
fucker didn't believe me! Hulog na hulog na siya ro'n at kung hindi ko mauutusan
ang isang 'yon, hindi rin tayo pwedeng magtagal dito sa Lemery! Wax is too
dangerous!" galit at panggagalaiti ang naramdaman na gusto ko nang sumabog sa
sobrang pag-iisip. It frustrate the hell of me! Damn it!

"Damn!—huminahon ka nga! Sa'kin mo na binubuhos ang galit mo! Imbes na magwala ka

r'yan, bakit 'di na lang natin ituloy ang dating plano. Ikaw naman 'tong nagsabing
i-blackmail na lang si Mrs Salvaterra. It didn't work out.." he was panting, dala
na rin ng kabwisitan nito sa akin. "kaya do'n na lang tayo sa naunang plano,
kidnapin na natin siya!" he blurted out.

Natigilan ako. That was the original plan we both agreed. Pero hindi ko tinuloy
dahil sa nalaman kong baho ng Anj na 'yan. That I might use her secret affair and
twin to force her to get what we want. But Gui is right too. It didn't work out. At
galit lang ang pinadama sa akin nina Wax at ng kakambal ni Anj.

Kumuyom ang mga kamao ko. Mabigat na bumuntong hininga si Gui. Inis na sinuklay ang
buhok.

After what happened.. nangangati na ang mga palad kong makaganti sa babaeng iyon.
If I could scratch her pretty face—I would! They probably the best thing I'd like
to mess up with. Ruining her face.. my teeth gritted.. my fists are clenching..

Nagtaas ako ng noo. I throw the fireball eyes on him, "Maghanap ka ng makakasama.
Tiyak na mahigpit ang security niya." I almost whispered.

Nag-angat ng tingin sa akin Gui. He stared at me for a while before he smirked.

"That's my girl.. kailan mo gusto? 'Di ba.. nakakapunta na siya mag-isa sa mall..?"

"Iba na ngayon. Narinig kong pinapahigpitan na ulit ni Wax ang bodyguard ni

Anjelous.." mabigat akong bumuntong hininga at humalukipkip.

"Kung gano'n.. mas alerto ang mayor na 'yon kapag iyong peke ang nasa bahay niya.
Wala pa ba 'yong alam sa dalawa..?"

Naiirita akong pumikit "Malay ko! At wala akong balak na alamin! Kunin mo na lang
kung sinong maaabutan mo ro'n! Damn it!"

"Oo na! Sige na! Maghanda ka ng pera." singhal nito sa akin bago tumayo at pumasok
sa kwarto namin.

Matalim ko siyang sinundan ng tingin hanggang sa mawala sa paningin ko.

****

Anjelous

Naalimpungatan ako nang maramdaman ang magagaang dikit sa balikat ko.. pababa sa
aking braso. It was a featherly touch with spikey feeling.. "Mmm.." I gripped on
the quilt and covered my chest. Malamig pa at kay sarap bumalik sa pagkatulog. But
the touches lasts too long.. na kinadilat ko na. And I giggled when Wax tease me on
my belly! "No..!" sabay iwas ko sa kanya.

He laughed. I was stunned and stared at him. Clothed with white polo shirt and
denim jeans. Nakaayos na ito para pumasok sa trabaho. Pero hindi nakaligtas sa
paningin ko ang gwapo nitong ngiti at malakas na tawa. "Good morning, love.." he
huskily said. Hinawi ang ilang hibla ng buhok kong tumatakip sa aking mata.
I smiled. "Good morning." I whispered. My voice is still groggy and it sounded like
a bedroom voice. Iyong parang.. paungol na.. ano, Anjelous? Nakadagdag pang hubad
na hubad pa ako ngayon. So, yeah. I sighed. Nakaupo ito sa gilid ng kama sa aking
tagiliran at tinititigan ako. Napalunok ako pero tuyot naman ang lalamunan ko. And
my body smells like his.

Tumikhim ako. "A-anong oras na..?" nag-angat ako ng tingin sa bed side table,
naagaw ng pansin ko ng isang basong gatas na naroon. Kumunot ang noo ko at binalik
ang tingin sa kanya.

"That's for you." He fulfilled my curiosity and answered my hidden question.

Napangiwi ako. Almost pouting my lips. "For me? Milk?" kape siguro pwede pa, pero
gatas?

Tumaas ang kilay niya. At tumango sa akin.

Mas lalo akong inantok. Kaya tumagilid ako at pinikit ulit ang mga mata. "Okay."
Halos hindi na lumabas sa akin ang salitang iyon. Iinumin ko naman iyon pero
mayamaya na lang.

"Why? Still sleepy, love? Are you.. sore..?" he asked like he's even curious.

Bigla akong napamulat ng mga mata at tiningnan siya. Nakakunot pa ang noo nito. "W-
what? N-no!" mabilis kong tanggi kahit na ba.. oo ang sagot ko roon. Medyo masakit
pa nga iyon. Pati yata ang labi ko. Kasi naman.. hindi niya ako tinantanan kagabi.
Napuyat kami pero parang ako lang ang antok na antok samantalang siya ay maaga pa
ring nagising. I somehow questioned his stamina.

Walang buhay nitong hinawi ang kumot na tumatakip sa ibabang parted ng katawan ko.

"Wax!" gulantang kong saway sa kanya. Napabangon bigla ako at muling tinakpan ang
katawan. "Anong ginagawa mo?!" bigla-bigla na lang siyang nanghuhubad!

He look amused. He even tilted his head. Sinulyapan niya ang balikat ko at dibdib,
"Checheck ko lang kung.. sore ka nga." sabay baba ng tingin sa pagitan ng mga hita
ko.

Nag-init ang mukha ko. Ilang sandali akong hindi nakapagsalita. At saka ako
napahilot sa aking sintido. "It's a.. woman thing! At saka.. ano pang inie-expect
mo pagkatapos mong.." napalunok ako at tikhim. This is so embarassing.. "ulit-
ulitin 'yung.. k-kagabi!"

Tumaas ang dulo ng labi nito at hinimas ang panga hanggang chin nito. Itago man
niya ay nakikita kong nagpipigil itong ngumiti sa akin. "Sige na. Tingnan ko 'yan
at baka kailangang ipa-check up natin," natatawa nitong sabi at hinawi ulit ang
kumot sa katawan ko.

Mas uminit ang mukha ko at naeskandalong kaunti sa sinagot nito sa akin. "Wax!"
iniwas ko ang katawan at hinigpitan ang hawak sa kumot na tanging nagtatakip sa
akin. "Tumigil ka!" nahihiya kong pigil sa kanya. Umusod ako sa kabilang bahagi ng
kama.

"What?" painosente niyang tanong. "I'm worried.." ngunit nakangiti naman. Inabot
muli ang kumot..

Hinatak ko iyon at sinabayan ng tayo. Hindi ko na siya nilingon at sa banyo na ang

tungo ko kahit na napapangiwi ako sa nararamdaman. But I was halted when he
strongly held me on my waist and put me back on the bed! Malakas akong napatili. He
went on top of me and caged me in between his arms. Bahagya akong nahilo kaya
hinintay ko munang matapos ang pag-alon ng kama.

Ngunit hindi pa man natatapos ang pag-alon ng kama ay sinakop na niya ang labi ko.
He kissed me with a taste of rough lips. Marubdob at masyadong mapang-alipin na
halik ang ginawa niya sa akin.

"Mmmp..!" I protested. Nahiya ako nang malasahan ko ang mint sa kanyang bibig.
Samantalang ako ay hindi pa nakakapagmumog man lang! Kaya't bahagya ko siyang
tinulak palayo sa dibdib ko. Agad kong tinagilid ang mukha nang umangat ang mukha
niya. "'W-wag ka munang.. humalik..!" and it led me to more embarassment!

Tumawa ito at tiningnan ako. "At bakit?!"

Patagilid ko siyang tiningnan. "Hindi pa ko—kagigising ko lang!" hindi ko na

napigilan ang sarili.

Isang beses pa itong mahinang tumawa at saka binagsak ang mukha sa leeg ko. "So?"

Napangiwi na ako at tinulak siya ulit. "Lumayo ka muna sa akin, Miguel! Mamaya na
lang."

He chuckled and kissed my jaw. "Ngayon ka pa mahihiya sa akin, nalasahan ko na ang

binagoongan sa bibig mo."

Natigilan ako. "Ano?!"

"I tasted all of you, Anjelous. I mean, all, okay? Hindi mo na kailangang mahiya pa
sa akin. I'm your husband. And it's my right to.. own you.. or even to taste you.."
kinindatan pa niya ako. "I'm free to be touched too.." and he smirked maliciously.
Hinawakan niya ang kamay ko at dinala sa kanyang.. "touch me.." sa kanyang—
pagkalalaki! "you're entitled to do that, love.. only you.." he whispered heavily.

Diniin niya ang palad ko roon—napasinghap ako at namilog ang mga mata sa kanyang
ginawa. He feels.. hot.. feels.. steel-hard.. and feels like it's exploding from
his pants! "M-miguel.. bakit.. gan'yan.." nagtandautal-utal kong tanong sa kanya.

Binitawan niya ang kamay ko at tumungkod na sa kama habang nasa ilalim niya ako.
"Open it.." utos niya.

Napalunok ako. Ni hindi ko na nagawang tanggalin pa ang kamay ko roon.. nag-aapoy

na ang mukha ko at parang magnet na hindi ko na iyon mabitawan habang nakatitig ako
sa kanyang mukhang nahihirapan.

"Open it, please.." he begged.

Tiningnan ko ang baba niya. Para akong sinilaban ng apoy sa mukha nang makita ang
pagkakapit doon ng kamay ko.

Bumagsak ang mukha ni Wax sa leeg ko. "I can't take it anymore, love.. please free
him.." mainit niyang bulong akin. "I need you right now.." ang pagsasalita niya ay
para nang may sakit.

I bit my lower lip. Sinunod ko ang gusto niya. Tinanggal ko ang sinturon niya.
nanginginig pa ang mga kamay ko at medyo natagalan pa ako roon.

He chuckled against my ear and I tickled. "Relax.." he added.

"I don't know how!" paangil kong ganting bulong sa kanya. And I just felt him
smiled.

Nang matanggal ang sinturon niya ay agad kong sinunod ang butones nito at binaba
ang zipper.

He groaned! Napatingin ako sa kanya.

"Let's do it quick."

Tinitigan ko siya. Tinanggal niya ang kumot sa katawan ko at puwesto sa gitna ko. I
grimaced when his length sprung free from his boxers! Without removing his pants
down ay agad niya iyong pinasok sa akin—I gulped. Napayakap agad ako sa kanyang
balikat.

"Let's see a doctor after this, love." He whispered while thrusting in me.

I totally forgot all the sweet words he declared even the plans he wanted us to do.
Umabot ng halos isang oras ang sinabi niyang 'quick' lang. Pinagtulakan ko na siya
paalis nang makita sa orasan na late na ito sa trabaho.

****

Pagkatapos kong makapaglinis ng katawan at ayos ay saka ko pa lamang nainom ang

isang basong gatas. Malamig na iyon. Mahigpit ding bilin sa akin ni Wax na inumin
ko iyon at 'wag magpapagutom. Nagkibit balikat na lang ako.

Nagsuot lamang ako ng itim na leggings at T-shirt. It was decent enough to cover
some redness on my skin. Pagkalabas ko ay naabutan kong pababa ng hagdanan si
Anjeline yakap ang teddy bear nitong kulay pink. Napangiti ako at sinundan siya.
She didn't know na kasunod niya ako. Dumeretso ito sa garden. Mag-isa. Pagdating
doon ay agad na tumakbo sa bisekleta niya.

Binaba ko ang baso sa pabilog na lamesita. Nilapitan ko na siya para tulungang

makasakay. Nag-angat ito ng tingin sa akin—natigilan ako nang bigla nitong bitawan
ang bike at nag-squat sa damuhan. Yumuko at takot na takot. "Sorry po! Sorry po,
Mama! Hindi na po ako makulit." She even shaking her head.

Mahina akong napasinghap at pinagmasdan siya. My heart's tearing apart. Nag-init

ang magkabilang dulo ng aking mga mata. Napatakip ako ng bibig at iwas ng tingin
dito. Agad kong pinunasan ang tumakas ng luha sa aking pisngi. Humigop ako ng
hangin at hinanda ang matamis na ngiti para sa bata. "A-anjeline.." but my voice
trembled. Tumikhim ako, "Anjeline.." tawag ko sa kanya.

Mahigpit nitong niyakap ang teddy bear at tinakpan ang magkabilang tainga. "Sorry
po, Mama. Hindi na po ako makulit!" paulit-ulit nitong salita.

I bit my lower. Pinigilan kong makagawa ng hikbi. Lumuhod ako at hinawi ang mga
kamay na tumatakip sa tainga nito. "It's okay, baby.. I'm not mad.. look at me.."
malambing sagot sa kanya. I want to kick your mother's fake face!

Noong una ay hindi ko matibag ang pader na pinalalaban nito sa akin. Ni ayaw niya
akong tingnan.

"Anjeline.. look at me.. please.. baby..?"

I felt her stilled. Dahan-dahang nag-angat ng tingin sa akin. Agad akong ngumiti
nang makita ko ang mukha niya. "H-hindi ka na po, galit sa akin, Mama?" she asked.
Umiling ako. Nilagay ko ang ilang hibla ng buhok niyang tumatakip sa mukha nito.
"Hindi po."

Sumulyap ito sa damuhan. "But I'm scared you get mad at me again.." malungkot
nitong sabi.

Tinaas ko ang chin niya, "I'm not. I promise."

Tinitigan niya ako. Kitang-kita ko ang alinlangan at takot sa mga mata niya. Kung
sana ay kaya ko lang pawiin lahat ng sakit na nararamdaman nito, I will.

"M-mama.." she summoned me.

Nginitian ko siya at hinaplos ang kanyang munting pisngi. Paiyak na ito nang
biglang tumayo at sinugod ako ng yakap. Mahigpit na yakap sa aking leeg. She cried.
Hinagod ko ang kanyang likod at hinalikan sa kanyang buhok. "Tahan na.. 'di na po
ako mad sa 'yo.." paulit-ulit kong alu sa bata.

I kissed her cheek and smiled at her.

Nang humupa ang iyak niya ay binuhat ko na siya at pinasok sa loob ng bahay. Mula
no'n ay hindi ko na siya iniwan at palagi kong inaasikaso. Gusto kong makabawi sa
mga araw na hindi kami nagkasama. I want to prepare her when I'm going to leave
again.

Pinagluto ko siya ng french fries at kinuha ng isang basong ice cream. I really
don't want to spoil her like this but I can't help myself. Umupo ako sa harap niya
at pinakatitigan ang kanyang masayang mukha habang kumakagat ng fries.

"Anjeline,"

She looked at me, smiling. "Po?"

Napalunok ako. "'Wag ka na ulit matatakot ng gano'n ah.." ngunit paano niya iyong
gagawin kung hindi naman ako ang nakakasama niya? Tanong ko rin sa sarili.

"Basta po palagi kayong nakangiti sa akin, Mama. Hindi po ako matatakot." She
scooped her vanila ice cream and lick the spoon.

Tinungkod ko ang mga siko sa lamesa at tinuro ang mga kilay ko, "Kapag nakita mong
magkasalubong na ang mga kilay ko, like this.." ngumuso ako at pinagsalubong ang
mga kilay, "'wag ka nang lalapit sa akin. Pati kapag nakita mong may red lipstick
ako—as in super red.. iiwas ka na rin sa akin, okay?"

She blinked her eyes at me. "Why, Mama? Are you sick?"

"No. But I don't want you get hurt and scared, baby. So, when I'm not smiling at
you or to anybody.. just avoid me and go to your room like you didn't see me."
bilin ko.

Napaisip pa ito sandali. At saka tumango sa akin. "Okay po, Mama. Pero kailan po
kita pwedeng i-hug when I'm missing you po?"

Napalabi ako nang uminit ang mukha ko. Ang sakit sa lalamunan ko'y badya nang sakit
na naramdaman habang kinakausap ko siya. I cannot guarantee her when. I don't know.

Yumuko at patagong suminghap upang pigilan ang pag-iyak. Then when I'm ready, I
look at her again. I wore a painful smile. "I'm the one who will look at you."
tanging nasagot ko.

She smiled showing her teeth. "Promise, Mama?!" tila nae-excite nitong tanong sa
akin.

"Promise, baby." I cleared my throat. If only.. I could bring you with me,
Anjeline.. I really don't mind owning you mine.

****

Lawrence: She will be back there tomorrow night.

Napakagat ako sa ibabang labi nang mabasa ang text message na iyon sa akin ni
Lawrence. He saw us. Ang sabi niya ay nakita niya kami ni Anjeline at satisfied na
siyang maayos na ang bata. But I'm worried. Hindi ko lang mai-explain ng maayos.

Ako: Are you sure? Nag aalala pa rin ako kay Anjeline. Takot na takot siya nang
makita ako. Hindi ko gustong maulit na naman ang ganoong reaksyon niya.

Binaba ko ang cellphone at nilingon si Anjeline na naglalaro ng doll house nito.

Her innocence makes me wants to stay a little bit long.

Gusto kong mabuntis ka..

Then I stunned. Napalunok ako. Biglang umalingangaw ang sa isipan ko ang sinabing
iyon sa akin ni Wax. Maybe it was in spur of the moment kaya niya iyon nasabi.. but
we already did it more than once! Napapikit ako at naramdaman ang sobrang kaba sa
dibdib. Hindi ko iyon masasabi sa kanila. Never!

Napaigtad ako nang mag-vibrate ang cellphone na hawak ko.

Lawrence: It's okay. I talked to her. Sinabi ko na sa kanya ang dapat gawin kay
Anjeline. If ever na may gawin na naman siya sa bata, ako na ang kakastigo sa
kanya. Don't worry. Ite-text kita bukas kapag dumating na kami dyan. See you,
Anjelous.

"Papa!"

Agad kong naibaba ang cellphone sa ibabaw ng kama at sabay lingon sa pintuan. Para
akong dalagitang nahuling may ginagawang kalokohan, iyon ang tunog ng tibog ng puso
ko nang makita si Wax sa pinto. Nakatayo roon at matiim na nakakatitig.. sa akin.
Wala sa sariling napalunok ako.

Tumakbo sa kanya si Anjeline at yumakap. Wax kissed her on cheek and smiled. "How
was your day, princess?" malambing nitong tanong sa bata.

Napatayo ako. He looked at me.

"It's wonderful, Papa! Mama loves me again." Masaya nitong sagot sa ama niya.

Napalunok ako. Why the hell I am afraid right now?

Kasi iiwan mo sila..

"Mama will always loves you, darling. I'll make sure of it.." then he looked at me
again. Sumulyap din sa kama. "My parents will be coming home tomorrow, Anjelous. I
want you to prepare for our dinner."

Napatitig ako sa kanya. He sounded.. cold.. Tumikhim ako at tumango. "O-okay..

kakausapin ko si Nana Josie para sa lulutuin."

Tinitigan niya ako ulit. "Ayos ka lang?"

"O-oo naman..! B-bakit?"

He shook his head at saka ako tinalikuran. They left me in Anjeline's room.

Kinagabihan ay agad kong kinunsulta si Nana para sa putahing lulutuin para bukas.
Bahagya pa itong nagulat sa paglapit ko sa kanya.

"Hindi naman dati nagpapahanda si Wax ng engrandeng hapunan kapag pumupunta rito
ang mga magulang niya. Kung ano lang ang hapunan ay gano'n na rin sa bisita,"
nagtataka nitong sabi habang nagsusulat sa maliit notebook sa counter.

Napanguso ako. "Baka po.. may okasyon bukas.." na hindi ko rin alam.

Napaisip si Nana. Nilingon pa nito ang kalendaryong nakasabit sa pader. "Wala

namang may birthday o anniversary bukas ah.." sa huli ay napailing. "Ano kayang
naisip ng batang 'yon at nagpahanda ng ganito." tanong nito sa sarili.

Natigilan ako at tinitigan siya. "Hindi po kaya.. para i-celebrate ang pagkapanalo
niya sa eleksyon..?"

She looked at me. Nagkibit ng balikat. "Baka nga. Mula kasi no'ng araw ng eleksyon
eh hindi naman 'yon nag-celebrate. Mas naging mainitin pa nga ang ulo at palaging
nakasambakol ang mukha sa tuwing nakikita—" agad itong huminto nang mapatingin sa
akin. Tumikhim at muling tiningnan ang sinusulat. "O siya, ako nang bahala sa
mamili nito bukas ng umaga, hija. Okay na 'to."

"Pwede po ba akong sumama pamimili bukas, Nana?" I felt the excitement too. Isasama
ko rin si Anjeline para makapamasyal din.

"Hindi pwede, Anjelous. Ayaw kang palabasin ng asawa mo, 'di ba..?"

Kumunot ang noo ko. "Okay naman po kami ni Wax.. saka wala siyang nababanggit sa
akin.." nakangiti pa nga siya kaninang umaga.

"Aba'y nagbilin kasi 'yon kanina na 'wag kang palalabasin ng bahay kahit ang
pasamahin pa sa 'yo ang mga baodyguard mo. Dito ka lang daw sa loob.."

"Anong oras po?"

"Kaninang pag-uwi niya. Nakasimangot na naman nga eh,"

That must be the reason why I felt him cold when I he sees me. Pero bakit? Dahil
kaya sa trabaho niya? Ang akala ko pa naman ay.. okay na siya.. all the love
makings told me so at masyado yata akong nagpakakampante.

Matapos kong makipag-usap kay Nana ay pinuntahan ko si Wax sa library niya. Pakatok
pa lang ako ay nabuksan na niya ang pinto. Napatalon sa gulat ang puso ko.
Nakakunot naman ang noo nito nang makita ko. He's on the phone too.

Napailing na lang ako. Mamaya na lang siguro. Nilagpasan niya ako. Sinundan ko na
lang siya ng tingin. I just heard Ryan's name kaya malamang ay ang kabigan niya ang
kausap nito. Mukhang importente at humina ang boses niya nang makita ako.
Napabuntong hininga na lamang ako sa huli.

****
Umagang-umaga pa lang ay napansin ko na ang pagiging mainitin ng ulo ni Wax.
Nasigawan nito kaagad ang isang tauhan niya dahil lang sa nagkamali ito ng dinig sa
inutos. Hindi ko tuloy maiwasang kabahan sa kinikilos niya. He look.. really mad.
At hindi ko alam kung saang pwedeng pag-ugatan ang init ng ulo niyang iyon.

Pagkatapos niyang kumain ay hinatid ko siya hanggang sa labas ng bahay. "Wax.."

mahina kong tawag sa kanya.

Nagse-cellphone ito kaya't hindi niya ako tiningnan. Ngunit humarap naman ito sa
akin, wala nga lang ang mga mata niya. "Hmm?" walang buhay niyang tugon.

Napalunok ako sa kaba. "Pwede ba akong.. sumama kay Nana sa pamamalengke?"

He abruptly look up at me. Dumilim ang mukha niya. "Hindi ka lalabas." madiin
nitong sagot sa akin. I even saw the clenching of his jaw.

"Gusto ko kasing ipasyal si Anjeline. Okay lang din sa akin kung ipapasama mo sina
Michael—"

"Dito ka lang." he said with finality without even listening to my plea.

Tinalikuran na niya ako at sumakay puting Land Cruiser nito.

Naiwan akong nakatitig roon. Ramdam ko ang pag-init ng aking mukha. Bakit iba na
naman ang pakikitungo niya sa akin? Bakit.. bawal na naman akong lumabas?

At hanggang sa makalabas ang sasakyan niya ay napatitig na lang din ako sa gate. I
was just interrupted nang makatanggap ng text message mula kay Chito.

Chito: Nasa Ilijan na ako. Text kita kapag nasa labas na ko ng bahay ni
yummilicious mo.

I sighed. Mukhang.. nauulit na naman ang pakiramdam na ito. But there's something
bothering me..

****

Hapon ng dumating sina Senator Arsenio at ang may-bahay nito. They didn't talk to
me. Lalo na si Senator. Kung wala si Anjeline ay baka daan-daanan niya lang ako.
Ang asawa naman ay civil sa akin. Napili nilang makipagkwentuhan kay Anjeline sa
garden habang nagpapalipas ng oras.

I was in the kitchen nang dumating si Ryan. Dumaan siya roon at humingi ng tubig.
Tiningnan niya rin ako at nginitian. "Hello, Mrs Salvaterra." magalang nitong bati
sa akin. He greeted Nana and Ephie too.

"Magandang hapon, Ryan. Hindi ko alam na.." hindi rin nabanggit ni Wax na darating
pala ang kaibigan niya.

"You mean, hindi binanggit sa 'yo ng asawa mo na darating din ako? Langya 'yon ah!"
napailing ito habang umiinom ng tubig. "Malakas pa naman akong kumain." dagdag pa
nito.

Napangiti ako at hinalo ang sauce na niluluto ko. "Don't worry kasya naman ito sa
'yo." Marami naman kaming niluto ni Nana.

He smirked, "Well, thanks! See you later, Mrs Salvaterra ni Wax." sabay kindat sa
akin bago lumabas ng kusina.
Napatitig ako roon. He got names for me. A lot.

We were almost done sa pag-aayos ng hapag nang marinig kong bumisina sa labas ng
gate ang sasakyan ni Wax. Dala ng excitement at tibok ng puso ay agad akong lumabas
ng bahay at sinalubong siya. I never did this before.. at hindi ko maintindihan ang
sarili kung bakit ngayon ay ginagawa ko. Na para bang ako ang pinakasalan niya. Na
ang papel na ginagampanan ko ay sobra pa sa pinapagawa sa akin.

Why am I doing this for? Charity?

Pagbaba ni Wax sa sasakyan ay magkasalubong na agad ang mga kilay nito. "Anong
ginagawa mo rito sa labas?!" singhal niya agad sa akin.

Naumid ang dila ko sa pagtaas nito ng boses. Ibang-iba sa inaasahan kong magiging
reaksyon nito sa isipan ko.

Mabilis niya akong nilapitan. Pinasadahan ng tingin. Pagkatapos ay hinaklit ako sa

siko at hinila papasok.

"May balak ka bang umalis?!" galit niyang tanong. Kitang-kita ko sa mga mata niya
ang pinaghalong galit at pagod.

Umiling ako. "H-hindi.. narinig ko kasing dumating ka kaya.." hirap akong lumunok.
"kaya gusto sana kitang salubungin.."

Lumuwag ang hawak niya sa akin hanggang sa tuluyan na niya akong bitawan. Sandali
akong tinitigan.

Napayuko ako. Hindi ko maiwasang makaramdam ng pakirot sa dibdib. "P-patapos na

kami sa paghahain.. k-kung gusto mo nang kumain, sabihan mo lang kami sa kusina."
Hindi ko na hinintay ang isasagot niya. Agad akong tumalikod patungo sa kusina.
Narinig ko ang mabigat nitong buntong hininga.

"Love.."

Huminto ako at marahang lumingon sa kanya.

He sighed. Hinila ako at binagsak sa kanyang katawan. "I'm sorry. Nag-alala lang
ako. Akala ko.. susuwayin mo ko."

Tumango ako at agad na umahon sa kanyang yakap. Hindi ako makatingin sa kanya ng
deretso. My heart is aching.. "Naiintindihan ko. Balikan ko lang sina Nana sa
kusina." Mabilis na akong naglakad papuntang kusina without looking at him once
again.

Ang bilis magbago ng lahat. Pwede pala iyong.. masaya ka kanina at maiiyak ka naman
sa sakit ilang oras ang lumipas. That's what I am feeling right now. O baka pati
ang araw na ito ay nakikisama sa pag-alis kong muli?

Ilang sandali lamang ay kumain na kaming sabay-sabay. Ang mga magulang ni Wax, si
Anjeline at si Ryan. It was a quite dinner. Ang tanging bumabasag sa katahimikan
ang ina niya at si Anjeline. Wax didn't want to speak kahit pa noong tanungin isang
beses ng ama. But Ryan catched that heated moment.

Pagkatapos ng nakakabinging hapunan ay pinagtimpla ko sila ng kape at dinala sa

garden. Nakatitig sa akin si Wax at sa sobrang kaba ay kamuntik ko pang matapon ang
tray na hawak ko. Only Ryan saved me from falling the cups from the tray.

"Be careful, Mrs Salvaterra.." he uttered. At siya nang naglapag sa lamesita.

"T-thank you." Pasasalamat ko sa kanya.

Nagkibit balikat ito at saka hinipan ang kape sa tasa.

"Anjelous,"

Nilingon ko si Wax. Buhat nito si Anjeline na nakasandal na balikat nito. Agad ko

silang nilapitan, "Ako na. Dadalhin ko na sa taas," sabi ko at akmang bubuhatin ang
bata.

But he refused. "Ako na ang mag-aakyat. Bantayan mo na lang siya sa kwarto."

I nodded. We both excused ourselves para ihatid sa taas si Anjeline. His parents
just nod while si Ryan ay nagtaas lang ng tasa.

Wax tucked her on the bed. Ako na ang nagtanggal ng sandals nito at inayos ang
kumot. Binuksan naman ni Wax ang aircon.

"'Wag ka nang lumabas. Samahan mo na lang si Anjeline rito." malamig nitong utos sa
akin.

Tiningnan ko siya. "Paano ang parents mo?"

Napakamot ito sa kanyang panga. "Ako na ang bahala."

Tiningnan ko siya sandali. Tumango ako. "Sige." Tipid ko ng sagot dito.

Pagkalabas niya ay pinagmasdan ko si Anjeline. Umupo ako sa gilid ng kama at

banayad na hinaplos ang kanyang noo. Sinunod ko ang gusto ni Wax. Hindi na ako
lumabas ng kwarto ng bata at humiga na rin muna sandali.

I fell asleep. Nagising lamang ako nang maramdaman ang pag-vibrate ng cellphone sa
bulsa ng pantalon ko. I received a text from Chito.

Chito: Nandito na ako sa kabilang kanto mula sa bahay ni mayor. Anong oras ka ba
lalabas dyan?

Napabangon ako at tingin sa oras. Mag-aalas dose na pala ng gabi!

Ako: Mayamaya siguro. Wala pa silang text sa akin.

And as if on cue ay napalitan ang screen ng phone. Pangalan ni Lawrence ang

lumitaw.

Nanginginig na kamay ko iyong sinagot, "Hello.."

"Anjelous may ibang tao ba dyan sa bahay?" nasa boses ni Lawrence ang pagtataka.

Tumayo ako at hinawi ang kurtina sa bintana. Nasa baba pa ang mga sasakyan ni
Senator Arsenio pati ng kay Ryan. "Nandito pa ang mga magulang ni Wax. Pati si Ryan
ay nandito rin."

"Fuck. Kailan pa sila nandyan?"

"Kaninang hapon lang. We had a dinner together."

"Baka celebration lang 'yan ng pagkapanalo ni Wax sa eleksyon. 'Wag kang paranoid
dyan!"
Napatuwid ako ng tayo nang marinig ang boses ng babae. Narito na sila!

"Are you sure? Paano natin mapapalabas niyan si Anjelous?" tanong ni Lawrence sa
kasama.

"Sa likod na lang siya lumabas. Doon tayo sa kabila pumarada."

Bumuntong hininga si Lawrence. "Okay. Text kita ulit Anjelous kung—"

"Bilisan mo!" putol sa kanya ng kasama. They even cut the line.

Napatingin ako sa cellphone. Pumikit ako at nag-ipon ng hangin sa dibdib. I bit my

lower lip.. this is insanely hard!

Ilang sandali lamang ay nag-vibrate ang cellphone ko.

Chito: Nakita ko 'yung dalawang walanghiya. Palabas ka na ba?

Ako: Oo. Sa likod bahay kami dadaan. Saang eksakto ka naroon?

Halos hindi na ako mapakali. Kinakabahan ako.

Chito: Sige lipat na lang ako sa likod bahay niyo. Doon na lang din ako
maghihintay. Wag ka nang sumabay sa pag-alis sa Lawrence na yan. Gigil niya ko.

Ako: Okay.

Bumalik ako sa pag-upo sa gilid ng kama ni Anjeline. Pinagmasdan ko siya at

hinalikan sa kanyang noo. "I will look for you. Promise." bulong ko. And it breaks
my heart that I'm leaving her again. Pati ang ama niya.

Hindi rin nagtagal ay nag-text na ulit si Lawrence.

Lawrence: Bumaba ka na.

Lumunok ako at muling hinalikan sa noo si Anjeline. Mabigat na dibdib kong tinungo
ang pintuan at pinihit ang doorknob. Ngunit natigilan ako.. inulit ko ulit ang
pagpihit.. ayaw pa ring bumukas.. inikot ko ulit—ayaw pa rin.. It is.. it is
locked!

Nanlamig ako at tila nanlaki ang ulo ko. Pilit kong pinihit ang doorknob—ayaw pa
rin!

Natigilan ako nang marinig ang yabag na papalayo mula sa labas. Dumagundong na ang
dibdib ko.

Inulit ko ang pagbubukas—it's locked! I'm locked in here!

Kahit may aircon ay pinagpawisan pa rin ako. I was about to text them. Pero
tumatawag na sa akin si Chito. My hands are shaking. "H-hello, Chito..!"

"Nasa'n ka na ba?"

Napalunok ako at pinihit ulit ang doorknob. "Nandito pa rin ako sa kwarto ni
Anjeline.. hindi ako makalabas!"

"Ano?!! Hala.."
Natigilan ako. "B-bakit..?"

"Kailangan mo nang makalabas dyan!! Pumasok na 'yung bruha!!" hintatakot nitong

lintanya sa akin. 
Chapter 22
Chapter 22

Anjelous

Natigalgal ako. Mas lalo kong naramdaman na tila lumalaki ang ulo ko sa sinabi ni
Chito.. pero—bakit hindi muna nila ako hinintay na makalabas?! Napasabunot ako sa
sariling buhok. Nanlalamig ang mga kamay ko at nanginginig sa takot. Nilingon ko
ang natutulog na si Anjeline.. my chest was panting.. "B-bakit siya pumasok agad?!
Baka.. baka nasa baba pa sina Wax!" kabadong-kabado kong tanong sa kanya.

Pinihit ko ulit ang doorknob—nakasarado talaga ang pinto! Bakit..?

"Nakita kong nagtatalo 'yung dalawang kumag.. tapos mayamaya lang biglang pumasok
'yung bruhang kurikong.. bumalik sa sasakyan niya si Lawrence. Hinihintay ka
sigurong makalabas dyan!"

Napailing ako at suklay ng buhok gamit ang mga daliri. "Ite-text ko muna si
Lawrence, Chito!"

"Sige, sige! Balitaan mo ko ha, Anjelous? Jusko, ako ang natatakot sa 'yo dyan eh!
Pa'no kung mahuli kayo ni Mayor Wax..?! Malaking problema 'yan..!"

Agad kong pinatay ang tawag niya at nag-type ng text kay Lawrence.

Ako: Hindi ako makalabas. Naka-lock ang pinto rito sa kwarto ni Anjeline.

Nawalan na ako ng pag-asang mabubuksan ang pintuan. Inikot ko ang paningin sa loob
ng kwarto at sandali akong napatitig sa bintana. Inilang hakbang ko iyon at
binuksan. Dumungaw ako.. at agad ding napapikit nang makita kung gaano kataas ang
kababagsakan ko kung tatalon man ako. This is just only the second floor but..

Napahawak ako ng mahigpit sa frame ng bintana. I opened my eyes.. I looked down and
calculated how high will it be before I could touch the floor..

Hindi naman siguro ako mababagok dyan kung sakali. Maaaring magalusan ako o
mabalian ng buto! Iyon lang ang pinakamalalang maaari kong makuha. Tinanaw ko ang
labas.. kahit sa kalagitnaan ng gabi ay nakabantay pa rin ang mga tauhan ni Wax.
Malapit sa gate at sa bawat pader. Hindi nila ako mapapansing tumalon dahil may
halamanan sa tapat ng kwarto ni Anjeline.. iikot ako sa likod at doon lalabas..

Napalunok ako.. pakiramdam ko ay katapusan ko na—napaigtad ako nang mag-vibrate

ulit ang cellphone sa kamay ko. "H-hello..?"

"Shit! Kailangan mo nang makababa dyan?! Nasa loob na siya!" a frantic voice from
Lawrence.

"P-pero naka-lock 'yung pinto! Hindi ko alam kung paano.. ako makakababa,"

"Sa bintana?! Subukan mo sa bintana! Ite-text ko si Anj na 'wag munang magpakita sa

kahit na sino dyan at akyatin ka para buksan ang pinto!"

Napatango ako. "O-okay.. okay.." sang-ayon ko.

He abruptly cut the line. Napahawak ako sa aking dibdib. All I could think about is
to jump.. but I'm so nervous and scared.

****

Laiza

"Ang babagal niyo kasi eh, mga punyeta kayo!" matalim kong sinulyapan ang dalawang
lalaking kinuha ni Gui para kidnapin ang isa sa kambal. Dumating na iyong isa at
pinabayaan lang nilang makapasok sa loob! Mga bobo!

Napakamot sa batok iyong isa. "May kasama kanina, mam. Malaking lalaki at baka
manlaban,"

"Gago! Isang lalaki lang 'yon natakot na kayo!" singhal ko.

"Anak ni Vice-mayor 'yon, mam! Delikado kami kung siya ang makakalaban namin."

Hindi ko na napigilan ang sarili at binatukan ko siya. "Itong asawa nga ni Wax ang
kukunin niyo--hindi kayo natakot, eh mayor na 'yan! Kay vice bahag ang mga buntot
niyo!" nilingon ko si Gui sa driver seat. "Saan mo ba pinagkukuha 'tong mga ugok na
'to?! Baka masayang lang ang pera ko rito!" singhal ko rin dito na prenteng
naninigarilyo.

Nilingon niya ako at binuga ang usok sa mukha ko. Gago talaga. "Easy.. chill.. ang
hot mo eh.."

Pinandilatan ko siya ng mga mata. "Isa ka pa! Palibhasa hindi ikaw ang nagbabayad
sa mga ugok mong tauhan!"

Nginisihan niya ako at siniil ng halik. "Kaya nga sinusulit ko ang pera mo.."

Nagsalubong ang mga kilay ko. "Anong ibig mong sabihin?!"

He tilted his head. "Pupuntiryahin natin 'yong mapapakinabangan nating talaga.

Hindi mo ba napansin ang pagkakaiba nu'ng dalawang babae? 'Yung tunay na asawa,
maluwag ang security. At iyong pangalawa, mahigpit. Edi ang ibig sabihin niyan, mas
mahalaga kay Mayor Salvaterra iyong pangalawa. Iyong mas maganda at mahinhin.
Nagalit siya sa 'yo noong pabayaan mo siya sa kampanya, 'di ba?"

Tumango ako.

"Bingo! Siya ang sagot sa problema natin." he laughed like a devil. At saka bumalik
sa pagkakasandal sa upuan.

Natigilan ako at napaisip. What the hell..?

Unti-unti akong napangiti at humalukipkip. "May utak ka naman pala." Nasisiyahan

kong puri sa kanya.

Nginisihan niya ako ulit. Tiningnan ang harapan namin. "Pero kailangan nating
maging maingat.. mukhang may dalawang nag-aabang sa labas ng bahay.. 'yong Lawrence
at isa pang lalaki na nagtatago sa likod ng mga halaman," tinuro niya sa akin ang
iyong pangalawang lalaki.

Kumunot ang noo ko. Hindi ko iyon napansin kanina. And he's right. May isa pa ngang
nakaabang sa likod bahay nina Wax. Wala naman itong dalang sasakyan at mag-isa
lang. Inismiran ko siya. He don't look like a hindrance to me. "Hayaan mo na 'yan.
Mukha namang ordinaryong tao lang. Baka nag-aabang kay Wax para makahingi ng
limos." Inirapan ko iyong lalaki.
****

Ryan

Humikab ako at sumandal sa silyang inuupuan ko. I sleepily scanned the garden, pati
ang gate at pinakiramdaman kung may umaaligid sa labas. But it's negative. Naiwan
akong mag-isa rito at nagbabantay sa pagdating ng peke niyang asawa. Napababa agad
ako nang subukang buksan ni Mrs Salvaterra ni Wax ang pinto ng kwarto ni Anjeline.

Wax locked her there. At kapag lumabas na ito ay hudyat na aalis na ito sa bahay
niya.

Damn. What a brave woman? Hindi niya alam kung anong gulo itong pinasok niya. Sa
buhay pa ni Wax Miguel Salvaterra. He was a certified playboy, heartbreaker way
back in our high school days hanggang college. Pero noong namatay ang Kuya Juan
Miguel niya.. malaki ang pinagbago nito. Pumasok sa pulitika kahit na iba ang
gusto. He was fascinated with a woman.. that's his wife. But he got the fake one.
At ngayong nakita niya ang totoong babae iyon.. sa tingin ba niya ay makakawala
siya sa kaibigan ko?

Napailing ako. Wax is obsessed with the real Lucienne Anjelous. Na noong muli niya
itong nakita ay agad na binakuran, sinuyo at pinakasalan. Naging sunod-sunuran sa
asawa pero sa hindi ko malamang dahilan, they fell out of love. Damn. Then later
on, iba pala ang babaeng pinakasalan niya. But they have a child..? Ang inaanak ko.
One of the reasons kung bakit hands-on din ako sa trabahong ito kahit na pwede kong
ipag-utos na lang sa tauhan ko.

Bumuntong hininga ako. I own a security agency but look at me now.. literal na
tagabantay sa asawa ng kaibigan ko. Inabot ko ang tasa ng kape at akmang hihigop
nang makita kong wala na pala iyong laman. Lumingon ako sa likuran ko.. nakita ko
si Nana Josie na mag aakyat ng pagkain sa taas. Bintbit ko ang tasa at nilapitan
siya, "Nana!" I smiled at her. "Ba't 'di pa kayo natutulog? Gabing-gabi na ah.."

Tinaas niya sa akin ang hawak na tray. May laman iyong tubig at tinapay.
"Pinapadala ni Wax sa asawa niya sa taas." Napailing ito. Nalungkot ang mukha.
"Kinukulong na naman niya si Anjelous. May sakit ba siya? Kasi kung meron, bakit
hindi na lang niya dalhin sa espesyalista ang asawa niya imbes na palagi itong
ikulong. Naaawa na ako kay Anjelous.." pinakita pa niya sa akin ang susi ng kwarto
sa itaas.

I sighed. "'Wag po kayong mag-alala, Nana. Wala pong sakit si Mrs Salvaterra ni
Wax. Okay na okay po siya.. sabihin na lang natin na pinoprotektahan niya ang
kanya." kinuha ko ang tray sa kamay niya. "Ako na lang po ang magdadala nito sa
taas," at baka maawa nga ito sa kanya, palabasin pa. "Pa-refill na lang po ng kape,
please? Thank you."

Pinagmasdan niya ako matapos abutin ang tasa ko. "Isa ka pa! Kasabwat ka rin ng
kaibigan mo rito." usig niya sa akin.

I chuckled at tinungo ang hagdanan. "Ganito po talaga kami 'pag lulong sa pag-
ibig!" I winked at her.

Inismiran niya ako. "Naku! Wala ka namang girlfriend! Anong alam mo ro'n!"

"Awts! Ang sakit mo namang magsalita, Nana. Ipakilala niyo na lang ako sa maganda
niyong apo!" I smirked.

Nangingiti itong umiling at tinalikuran na ako.

Tinungo ko ang kwarto ni Anjeline. Tahimik sa second floor. Ang alam ko ay nasa isa
sa mga silid sina Senator Arsenio. Si Wax ay umiinom sa kusina.

Nang marating ko ang kwarto ay sinusian ko ang doorknob at in-unlock--

"M-maawa ka sa'kin.."

Agad akong natigilan nang makarinig ng iyak na..

"Wax please.. m-maawa ka sa akin..!"

Nagmamakaawa! "Shit!!" pinakiramdaman ko ang paligid.. ang iyak ay nanggagaling sa

kwarto ng asawa niya! Agad akong tumakbo roon at pinuntahan ang silid. Hindi
nakasarado kaya nakapasok agad ako—and I was stunned when I saw them all there.. at
nasa sahig si.. ang peke niyang asawa! At—nagdudugo ang gilid ng labi nito! Ang
instinct ay ang iligtas iyong babae. Naibagsak ko ang tray sa sahig. Hindi ako
kaagad kumilos nang matitigan ko si Wax na nag-aapoy sa galit—at nakatutok ang 45-
caliber na baril sa asawa niya!

Napalunok ako sa kaba. "Fucking shit..!" bulong ko. Pati ako natatakot na rin sa
kanya!

****

Anjelous

Tinitigan ko iyong pinto. Pinakiramdaman at hinintay kung sino ang papasok. Alam
kong si Miguel iyon.. pero ilang segundo na ang lumipas ay hindi pa rin bumubukas.

Napalunok ako at dahan-dahan na tinungo ang pintuan. Is he freeing me now? I was

about to jump out from the window when I heard the doorknob opens. Nanginginig na
kamay kong hinawakan iyon.. marahang pinihit.. sa huli ay namilog ang mga mata ko
nang malamang nakabukas na nga iyon!

I was panting nervously. I opened the door at akmang lalabas.. ngunit huminto ako
sa paghakbang at muling sinulyapan si Anjeline. I gasped the pain in my chest.. I
will see you again, baby.. hindi ko alam kung paano mangyayari iyon pero alam ko
naman kung saan kita matatagpuan. Pangako.

Bago ako magdesisyong tuluyang lumabas na ay sumilip muna ako. Walang tao.. kung
ganoon ay sino ang nagbukas ng pinto?

Walang ingay akong tumapak palabas at magaang sinarado ang pintuan. Nag-iingay ang
puso ko sa lakas ng tibok nito na para nang nagwawala. I was shaking. I literally
sneaking out. If I could trade anything in my hands now—I would! Just to escape
this nervousness I am feeling at the moment! It's killing me!

Paano kung nasa baba lang din sila? Nasaan ang babaeng iyon?

"Aaaah..!!"

I was halted when I heard a grunting sounds. Napalingon ako sa kabilang kwarto. At
napalingon din ako sa hagdanan na ilang hakbang na lang ay mararating ko na.
Gumagapang ang kuryosidad at adrenaline na makalabas na.

Sandali akong natigilan. I chose to escape! Kaya agad kong tinakbo ang puno ng
hagdanan—natigilan ako at muntik nang mapatili nang makarinig ng isang putok! I
grimaced. At nilingong muli ang kwarto sa dulo.
"Wax!"

Namilog ang mga mata ko. Boses ni Ryan. "M-miguel..!" I uttered his name. Lumakas
ang ingay doon. Humakbang ako paatras at malalaking hakbang na pinuntahan ang
kwarto. I felt the earth moving under my feet when I get there.. the door was
slightly opened ngunit sapat para masilip ko kung sinu-sino ang naroon.

I gasped. Namilog ang mga mata ko nang makitang nasa loob ang babaeng 'yon..
nakasalampak sa carpeted floor—malakas na umiiyak habang ang mga kamay ay nakatakip
sa kanyang tainga! Takot na takot para sa kanyang buhay dahil—akma siyang babarilin
ni Miguel!

Napatakip ako sa aking bibig. Ang kalamnan ko'y nilunod na ng takot at panginginig.

Naroon din si Senator Arsenio, ngunit nakatingin lamang ito sa babae. Ang asawang
babae ay nakayakap sa balikat ng anak na namumula na sa galit habang pinapatay sa
titig ang babaeng nakasalampak sa sahig. Si Ryan ay nakataas ang mga kamay at
dahan-dahang lumalapit sa kaibigan niya.

Nakasabog ang magulong buhok ng babaeng 'yon sa kanyang mukha. Nababasa ng kanyang
luha at nakadikit ang ilang hibla sa mukha nito.

"M-maawa ka sa akin, Wax.. maawa ka.." she fearly shook her head. "Parang awa mo
na.. 'wag mo kong patayin.." umiiyak na pagmamakaawa nito sa kanya.

I bit my lower lip. Tiningnan ko si Miguel. Pati ang kamay niyang madiin ang hawak
sa baril.

"Pare huminahon ka muna.." ani Ryan. "nasa kabilang kwarto lang ang anak mo.. at si
Anjelous.. ibaba mo na 'yang baril.." he's trying to cool him down.

Senator Arsenio angrily look at him. "Isa pa 'yan! Dapat ay pareho silang nandito
para pagbayaran ang panloloko nila kay Wax! She should be here too!"

Napatda ako. Si Ryan ay napailing sa kanya.

"She's mine.." maingat at may diing deklara ni Wax Miguel sa kanila. Umiigting ang
panga at nagtatagis ang bagang na halos naririnig ko na.

"You're totally crazy! Hindi mo pa ba nakikita? Pinagplanuhan nilang lokohin ka!

Pakana 'yan ni Salcedo para makakuha ng baho laban sa 'yo! They are both users!"

"'Wag mong ihambing sa kanya ang asawa ko!!" sigaw na sagot sa kanya ni Wax.

"Ako ang asawa mo..!"

Muling tinutok ni Wax ang baril sa ulo ng babae nang magsalita ito. "You're just
some faceless woman who only want my money.. si Anjelous Corpuz ang pinakasalan ko
at hindi ikaw!!"

"Ako ang pinakasalan mo! Ako ang hinarap mo sa altar! Ako ang inakan mo!! Ako!!
Ako!!"

Napasinghap ako at diin ng takip sa bibig nang malakas itong sampalin ni Wax!
Muling umiyak ang babae. Nanginig ang mga balikat. Napapikit ako. My tears rolled
on my cheeks.
"I married her name and not you!! She's my real wife!! At wala kang karapatang
maging ina ng anak ko.. ni hindi mo kayang ihambing si Anjelous sa 'yo--!"

"May relasyon sila ni Lawrence!!" she shouted.

I was stunned with what she said.

Nagtaas-baba ang dibdib niya habang galit na nakatitig kay Wax. "Nakita ko. Nabasa
ko ang palitan nila ng mga text! Aalis silang dalawa! Tatakas sila! Iiwan ka rin
niya!!"

Napaawang ang labi ko. Hindi nakapagsalita si Wax.. nanatiling nakatitig dito..

"Tingan mo na? Nagpapatanga ka sa mga babae!" akusa ng daddy niya.

"Shut up, Arsenio!" pagpapatigil ng asawa nito sa kanya.

Dahil sa pagkakatigil na iyon ni Wax ay tuluyang naagaw ni Ryan ang baril sa kanya.

Tumapang ang mukha ng babae at nag-angat ng tingin sa kanya. "Wala nang magmamahal
sa 'yong babae. Lahat sila.. iiwan ka rin! Karma mo 'yan. Hindi ba pinagmalaki mong
fucker ka? Pinaglalaruan at iiwan ang mga babaeng pinagsawaan mo na! Then she must
be your karma.. pareho kayo ng kapatid mo!!"

Napapikit akong muli nang malutong itong sampalin ni Wax. Bumagsak sa sahig ang
babae. Hindi na muling gumalaw.. bumangon ang kakaibang takot sa aking dibdib.

Napatakip sa kanyang bibig ang ina nito.

"Then I will.. kill you.. both." Wax declared. "If I can't have her.. no one will
have her too.." sagot niya kahit nawalan na ng malay ang asawa niya sa sahig.

Nanlamig ako at tinitigan ang babaeng iyon. I witnessed it myself kung paano siya
saktan ni Wax hanggang sa mawalan ng malay. Pero.. nakakasiguro ba akong nawalan
lang ito ng malay? Paano kung.. natuluyan na siya..?

Agad itong nilapitan ni Ryan at kinunan ng pulso..

Unti-unti na akong napaatras bago ko pa makita ang sagot sa mukha ni Ryan.

Malalaking hakbang kong tinungo ang hagdanan at patakbong bumaba.

"Hija..!"

Nakasalubong ko si Nana Josie—pero hindi ko na siya pinansin. Hilam na luha ang mga
mata ko at dumadagundong pa ang dibdib ko sa takot. Hindi maalis sa isipan ko ang
galit na lumukob kay Wax.. ganoon din ang sasapitin ko..

Then I will kill you both. Napahikbi ako at lumabas sa likod bahay. Tumama sa balat
ko ang lamig ng hangin. I looked around.. agad kong nakita ang sasakyan ni Lawrence
—

"Huli ka!"

Nang biglang may tumakip sa ilong ko ng puting panyong may mabahong amoy! "Mmmm!"
Napakapit ako sa braso nitong mahigpit na nakaikot sa leeg ko!

"Hoy! Bitawan mo ang kaibigan ko!!" boses iyon ni Chito. Pinapalo ng kung anong
bagay ang lalaki na kinaluwag ng hawak nito sa ilong ko.
"Anak ka ng putsa—ano ba--!" napaigik ang lalaki sa pagpapalo ni Chito.

"Bitaw—"

Nakawala ako at sinipa ang lalaki sa kanyang tuhod.. ngunit nakaramdam na ako ng
pagkahilo at halos bumuwal sa sementadong sahig.. umiikot na ang paningin ko nang
dumami ang mga lalaki.. "C-chito.." nanghihinang tawag sa pangalan ng kaibigan ko.
"C-chito.."

"Anjelous! Anjelous!" that was his voice.. hinanap ko siya.. hawak na ito ng
dalawang lalaki sa magkabilang braso at ang payong na hawak na pilit na pinapalo sa
dalawa. "Tumakbo ka na!!" utos niya sa akin.

Napailing ako.. hindi ko siya pwedeng iwan dito.. then another man came.. nanutok
ng baril sa lalaking malapit sa akin.. si Lawrence. Nilapitan niya ako at itinayo..
hinila niya ako.. ngunit pilit kong tinatanaw si Chito.. "C-chito..!" I cannot
scream anymore.. I'm too sleepy.. my eyes are closing.. and I feel so dizzy..

Sinakay niya ako sa loob ng malamig na lugar.. kotse? Napasandal ako sa kinauupuan.
Pero si Chito.. "Kai..bigan ko.." pilit ko pang sabi sa kanya.

Mabilis ang mga kilos niya. May sinabi siya sa iniwanan namin pero hindi ko na ma-
recognise ang mga salita.. agad nitong pinaandar ang sasakyan. "L-lawrence.. si
Chito.." nag-aalala ako sa kaibigan ko. Bakit namin siya iniwan?

Naramdaman kong nilingon niya ako. But I finally closed my eyes..

"I'm sorry, Anjelous. Pero sa akin ka na ngayon." He murmured.

Sa isip ko ay iisang lalaki lang ang pwedeng magsalita ng ganyan sa akin.. si

Miguel..
Chapter 23
Chapter 23

Anj

Napaungol ako at dinana ang masakit kong pisngi. Minulat ko ang mga mata.. nag-iisa
na ako sa kwarto. Dahan-dahan akong bumangon. I even scanned the room. "Aww..!"
daing ko nang humapdi ang labi ko. Napapikit ako at sandal sa headboard ng kama.
Mabigat akong bumuntong hininga. I abruptly yanked my phone from my bag, I dialled
Lawrence's number and call him.

Nilingon ko ang bintana. Mataas na ang araw sa labas. I can't get up dahil sa sakit
ng mukha ko. Fuck you, Wax Miguel Salvaterra. I loathe everything about you and
your family. Hinding-hindi ko makakalimutan ang sakit na pinagdaanan ko sa 'yo. I
will ruined you. And that's a promise.

"The number you dialled is either unattended or out of—"

Agad kong pinatay ang tawag. "Damn it! Kung kailan kailangan kita saka ka pa
nagpatay ng phone!" nabubwisit akong nag-type na lang message sa kanya.

Ako: Kunin mo na ko rito. Alam na ni Wax ang lahat.

At wala akong balak na hayaan siyang gawing impyerno ang buhay ko. Padabog kong
hinawi ang kumot at tumayo. Napapahinto pa rin ako sa pagkilos kapag nararamdaman
ang paghapdi ng pisngi ko at labi. "Fuck." I murmured the pain.
Pumasok ako sa banyo at tiningnan ang sarili sa salamin. "Aah!!" sigaw ko. Kumuyom
ang mga kamao ko habang tinititigan ang mukha sa salamin. I looked so terrible!
Namamaga ang isang pisngi ko.. may pasa ang panga ko.. at namumukol ang gilid ng
labi ko't may natuyo pang dugo.. sa tindi ng galit ko ay tila ipo-ipong hinawi ko
ang lahat ng nasa ibabaw ng sink.

Anger rose like a meter in my head. I was panting while staring at my face..
umalingawngaw ang mga salitang binato sa akin ni Wax..

You're just some faceless woman..

I gritted my teeth.. I breathe rapidly as I can feel my chest tightening.. "Damn

you.. fuck you.. I will ruin you!!" I screamed out of my lungs. I could even
remember how he possessively own that woman. I smirked..

Naghilamos ako at nagpalit lang ng damit. Hindi pa rin sinasagot ni Lawrence ang
tawag ko. I called one of his men, "Nasa'n si Lawrence?" agad kong bungad nang
sagutin nito ang tawag ko. I rummaged my drawer and look for some lipstick.

"Wala po rito si Sir Lawrence, ma'am."

Kumunot ang noo ko. "Saan daw nagpunta? Nakapatay ang phone niya,"

"Hindi po ba sinabi sa inyo?"

"Tatawagan ba kita kung alam ko!?"

"Pasensya na po, ma'am. Ang alam ko kasi eh, sumakay ng yate niya si Sir Lawrence.
Wala naman pong sinabi kung kailan siya babalik."

Doon na ako tuluyang natigilan. "Y-yate? Saan daw ang punta? May kasama ba siya?"
sunod-sunod kong tanong.

"Eh.. hindi ko po alam ng ruta. May buhat po siyang walang-malay na babae kanina at
sinakay do'n. Silang dalawa lang po."

Nanginig ang kamay ko. Nabitawan ko ang ilalagay na lipstick.. babaeng sinakay sa
yate niya..? "Aaaahh!!" binato ko ang cellphone sa salamin at agad iyong nakagawa
ng crack. Napasabunot ako sa sariling buhok.. at iling.. "Hindi.. hindi.. hindi mo
'to pwedeng gawin sa akin, Lawrence.. hindeee!"

Umatras ako at umupo sa gilid ng kama. Ngayon lamang ako nakadama ng sobrang sakit
sa dibdib pagkatapos ng ilang taon. I know him well. Hindi niya basta-basta
ginagamit ng yate niya kung hindi rin lang malayo ang pupuntahan nito.. he must
be.. he must be taking her away! Ganoon niya kagusto ang babaeng 'yon?!

Kaya.. kaya nakikipaghiwalay siya sa akin kagabi.. kasi plano niyang isama ang
Anjelous na 'yon!

I cried the pain from my chest and I stared myself at the cracked mirror.. tinaas
ko ang isang kamay at pinunasan ang mukha. "Ano pa bang meron ka na wala ako?! I
robbed your face and your name but still—you took away everything from me!!" my
lips shook. My teeth gritted. The anger in my heart bursts.

Nag-ipon ako ng hangin sa dibdib at matamang tinitigan ang mukha. I took my phone
and wallet with me. But my fists clenched as I made my way out from this room.
Nagdere-deretso ako ng lakad.. I won't care about Wax anymore. All I could think
about is to take my revenge.. against anybody!
"Nasa'n na ba ang batang 'yun—ay butike!"

Nakasalubong ko si Ephie sa sala pero napaigtad nang makita ako at tumabi sa

dadaraanan ko. Matalim ko siyang tinitigan. Napalunok ito sa takot. Napangisi ako.

Taas-noo kong pinuntahan ang sasakyan ko at umikot sa driver's seat. Pero bago pa
ako makasakay ay naagaw ng pansin ko ang ginagawa ni Mang Gener sa tapat ng ihawan.
Nagbuhos ito ng kung ano sa mga uling at saka sinindihan ng apoy gamit ang isang
palito ng posporo.. agad iyong nagliyab.. mataas na liyab. Napalayo ito at sabay
paypay sa mga uling.

Iniwan ko ang sasakyan at nilapitan ang matanda. Napatingin ito sa akin, "May..
kailangan po kayo, madam?" nag-aalangan nitong tanong sa akin.

Tinuro ko ang mataas na bote sa sahig. "Ibigay mo sa akin 'yon." utos ko rito.

Sinundan niya ng tingin ang tinuturo ko at nagkunot ng noo sa akin. "Iyong gaas po,
madam?"

"Kunin mo." madiin kong utos.

"Ano pong gagawin—"

"Akin na sabe!" singhal ko nang magtanong pa siya.

Halatang ayaw niyang ibigay. But he can't do anything.. tauhan lang siya. Kinuha
niya iyon at inabot sa akin. Agad ko siyang tinalikuran at binaba sa passenger seat
ang bote ng gaas.

Lumabas sina Dalia at Ephie na tila may hinahanap. Binusinahan ko sila na siyang
kinatalon ng dalawa sa gulat. "Tabi!!" galit kong sigaw sa bintana. Matalim ko
silang tinitigan bago tinaas ang bintana.

Agad kong pinasibad ang sasakyan. Halos ibunggo ko ang bumper sa gate na nakasara
pa. But then, they opened it for me and I drove like there's no tomorrow.

****

I turned on the radio and played it so loud. Nagmamaneho akong parang may sakay na
pasyente at binubusinahan ang lahat na humaharang at mabagal na sasakyan sa harapan
ko. But then.. hindi ko alam kung saan ako pupunta. I gripped on the steering wheel
ang screamed.. pakiramdam ko ay nababawasan ang ngitngit na galit sa aking dibdib
at nang maramdam iyon ay natawa ako sa huli.

I do get tired. Pinarada ko ang sasakyan sa gilid at yumuko sa manubela. I let the
music ate me.. it feels like a drug consuming my mind.. ilang minuto ako sa ganoong
ayos hanggang sa nag-angat ako ng tingin. I tilted my head and stared at that old
house.. matagal ako roong tumitig. Ngumisi ako at pinormang baril ang hintuturo
ko.. "Bang!" I uttered the sound. Tulad nang paanong tutukan din ako no'n kagabi ni
Wax.

Sa hindi kalayuan ay may nagtitinda ng ihaw-ihaw sa kalye. Tinitigan ko ang

ginagawang pagpaypay ng matandang babae sa iniihaw niya. Humahagapos ang apoy mula
grills.. at naglilikha ng mataas na usok.. sinundan ko ang usok paitaas.. I smiled.
Then I look down.

Pinaandar ko ang sasakyan at tumabi sa nagtitinda ng ihaw-ihaw. Bumaba ako at

lumapit, "Magkano lahat 'yan?"
Nagulat ito at natigil sa pagtitinda. "Ho, mam?"

I rolled my eyes. Kumuha ako ng ilang libo at ipinakita ko sa kanya. "Bibilhin ko

lahat 'yan.. pati 'yung gamit mong gaas.." I smiled at her.

Agad na napangiti ang matanda at kumuha ng paper bag. "Sige ho, sige ho, mam! Lahat
po ba talaga.. kasi aabutin 'to ng ilang libo..?"

Inirapan ko siya at nagdagdag pa ng isang libo. "Gusto ko magdagdag ka pa ng gaas.

I need more." turo ko sa lalagyan niyang pang mineral water.

"Eh sige ho. Teka, ibibili ko pa kayo," she excitedly told her husband na ipagbalot
ang lahat na naluto na at saka umalis.

I waited but not too long. Mas napangiti ako nang makitang pang 5 liters ng
lalagyang dala nitong gaas. Masaya niya iyong binigay sa akin then I paid her.
"Iuwi niyo na 'yang tinda niyo." sabi ko. I have no intention to even touch it.

Nagkatinginan ang dalawa.

I drove to that old fucking house. Ang quarter kung saan ginagawa ng livelihood
project ni Anjelous. Napatayo sa labas ang isang babae nang makita ako. Natulala sa
mukha ko. "M-madam.. matagal din po kayong hindi nakadalaw dito,"

"Palabasin mo ang mga tao sa loob." malamig kong utos.

"Po?"

"Bingi ka? Magsialis kayo!" singhal ko.

Natigilan siya at tinitigan pa ako. "S-sige po, Mrs Salvaterra.. sandali lang po,"

"Bilisan niyo!" naiinip kong sagot.

Nagmamadali itong pumasok sa loob. Lumapit ako at tiningnan sila. Sinulyapan nila
ako at binati. I didn't bother to greet back. I waited.. hanggang sa maubos silang
lahat doon. Pumasok ako bitbit ang ilang litro ng gaas.. I scanned the place..
"This must be her dream.. fancy jewelries maker huh? Tingnan natin ngayon," I tsked
—napalingon ako sa pinto nang tila may naramdaman akong tao. I stop from
breathing.. but there's no one. At saka ko tinanggal ang lid at binuhusan ng gaas
ang lahat ng madadaanan ko.

Napapangiwi ako sa baho ng kemikal na iyon, but I still continue hanggang sa maubos
ko ang laman.. for the last time.. I scanned the place.. "I will fucking ruin you
all. And it starts here.." naglakad ako sa pintuan. Nilabas ang posporo at
sinindihan.. tinaas ko ang palito at tinitigan.. I smirked.. how I wish mukha niya
ang susunugin ko ngayon. Pagkaitsa ko ro'n ay agad kong sinarado ang pintuan.

And it burns..

Tumalikod ako at natigilan..

"M-mama..! Mama..!"

Nilingon ko ang nakasaradong pinto. Ang mga puwang ay nagsisimula nang labasan ng
usok..

"Mama! Mama! Mamaa!!"

It sounded.. like a child's pleading voice.. kumunot ang noo ko. Is it a ghost..?

Mapakla ako tumawa. "Ghost your face! Go to hell!" sigaw ko at patakbong nilapitan
ang sasakyan ko. Pero hindi pa man ako nakakasakay ay napansin kong nakabukas ang
likurang pinto ng kotse. May kung anong bumundol sa dibdib akong naramdaman nang
mapatitig doon.. then my phone rang..

Saka ko lang nakitang nanginginig pala ang kamay ko. Without even thinking, sinagot
ko ang tawag. "H-hello?"

"Nasa'n si Anjeline?!"

Galit na boses ni Wax. My chest started to wheeze.. "A-anjeline?" umiling ako. "H-
hindi ko alam! Bakit sa akin mo hinahanap?!" wala akong pakielam sa batang iyon.

"Nakita sa CCTV na sumakay siya sa likuran ng sasakyan mo! Ibalik mo rito ang anak
ko kung ayaw mong tuluyan kitang patayin!!"

My lips fell apart.. namimilog na mga mata kong nilingon ang bahay na nilalamon ang
mabagsik na apoy. Some residents already noticed the fire at nilapitan ako.
"Anjeline.." I uttered. May mga kamay na humatak sa akin palayo sa nasusunog na
bahay.. and tears escaped from my eyes.. "A-anjeline.."

"Ma'am!"

"Madam baka masaktan kayo rito!"

Hindi ko malaman kung saan ako lilingon. Manghihingi ng tulong.. sisigaw.. ngunit
sa huli ay nanghihina akong sumakay sa kotse ko at agad na pinaandar palayo sa
nasusunog ba bahay..

****

Anjelous

"Mama.. mama.."

Agad akong napamulat ng mga mata. Damang-dama ko ang takot sa aking dibdib. Tangan
ko sa akin ang kaba at dagundong sa dibdib pagkagising ko. Panaginip. Hindi
magandang panaginip.. napapikit ako ulit nang makaramdam ng hilo. Pinatong ko ang
palad sa noo.

At muli rin akong napadilat. Napabangon ako—muli akong nahilo.. then I heard the
sounds of waves, is it waves? Napadilat akong muli. Pinasadahan ko ng tingin ang
kamang kinalalagakan ko.. iba.. wala ako sa bahay ni Wax.. I got tense.. umupo ako
sa gilid ng kama at pinakaramdam ang paligid.. hanggang sa namilog ang mga mata ko
habang nakatitig sa maliwanag na bintana. Dagat.. malawak na karagatan ang nakikita
ko..

I frustratedly combed my hair back at iniisip ang huling pangyayari bago ako
nakatulog.. napailing ako. "No.." agad na takot ang bumalot sa puso ko. Malalaking
hakbang na tinungo ko ang makitid na hagdanan paakyat. I saw an opened door.. then
I found Lawrence.. nasa harap ng mesa at nagsasalin ng kape sa tasa, "Bakit nandito
ako?" agad kong tanong sa kanya. Nakahinto kami at nasa gitna ng karagatan!

He looked up at me and smiled. "Good morning too." He sarcastically said.

Hindi ko malaman kung anong mararamdaman ko sa kanya. He looks fine.. relax.. at

tila nasa bakasyon kung kumilos! "Bakit nandito tayo?! Dapat.." natigilan ako at
naalala ang nangyari kagabi. "Ang kaibigan ko.. naiwan si Chito sa Lemery!"
hintatakot kong sabi sa kanya.

Pero imbes na magulantang tulad ko ay inabot lang nito ang tasa ng kape niya at
naupo sa malambot na bangko sa gilid. "You worried too much. Breakfast?"

Namilog ang mga mata ko. "Lawrence! Nababaliw ka ba?!" how could he be so calmed!

Prente nitong binaba ang tasa at sumandal sa inuupuan. Nakasuot ito ng asul na
longsleeves at nakabukas ang ilang butones sa dibdib. His shades made him look so
powerful in my eyes.

He smiled at me. "Let's celebrate, Anjelous. At last, natapos na rin ang papel mo
bilang asawa ni Wax. Malaya ka na. And I am giving you an opportunity to start
anew.."

Napaawang ang labi ko. Ang buhok ko ay malakas ng hinangin. "Anong pinagsasabi
mo..?" tiningnan ko ang kalmadong dagat, "Nasa gitna tayo ng dagat! Bakit dito mo
ko dinala? Bakit hindi sa Isla Verde?!" I frustratedly asked him.

Tinitigan niya ako. Umahon sa pagkakasandal at tumayo. Nilapitan niya ako at

hinawakan sa aking balikat. "Listen.." he shook his head at niyuko ako. "Iniwan ko
na ang lahat para sa 'yo, Anjelous.. we will make a new life together.. ibibigay ko
sa 'yo ang lahat ng gusto mo. Pasasayahin kita.. bibigyan kita ng tahimik at
masaganang buhay.. hindi ka magsisising sumama sa akin—"

Pabalya kong hinawi ang mga kamay niya. "Nasisiraan ka ba?! Anong--" I am so
clueless! And I grimaced when he snaked in his arms around my waist! Napapitlag ako
at malakas siyang tinulak. "'Wag mo kong hawakan!" I warned him.

He sighed. Tinaas ang mga kamay sa ere. "Okay, fine!"

"Ibalik mo na ko sa amin! Gulo itong ginawa mo!" ni hindi pa ako nakakausad sa

nangyari sa babae niya at kay Wax. "At hindi ka ba nag-aalala sa girlfriend mo?
Sinaktan siya ni Wax kagabi! Hindi ka ba niya tinatawagan?" kinapa ko ang sa bulsa
ng pantalon ko, "Cellphone ko.." the one that they gave to me.

Humalukipkip siya sa harapan ko. "Tinapon ko na. Panay ang tawag ng kaibigan mo."

Natigilan ako. I stared at him.. murderly.. sa inis sa kanya ay nakahilot ako sa

aking noo. "Gusto ko nang umuwi. Ibalik mo 'to sa Batangas!"

"I like you, Anjelous."

Mataman ko siyang tinitigan. I don't feel any romance towards him. "Gusto ko nang
umuwi." May diin kong ulit.

"Tutulungan kitang makalimutan ang lahat. Si Wax, ang mga ginawa niya sa'yo—"

"May pamilya akong naghihintay sa akin at hindi kita kailangan!"

He stopped for a while. He heaved out a deep sigh. "Si Anjeline.."

Napatda ako. "What about Anjeline?" the last time I saw her broke my heart.

"She's my daughter.." He declared.

Muling napaawang ang labi ko at tinitigan siya.

He continued. "She's my own flesh. Hindi siya anak ni Wax,"

Napalunok ako, "I-ibig sabihin.. nagkaanak kayo ng asawa niya..?"

He shook his head. "No. Anak ko siya sa ibang babae. Iniwan siya sa akin ng mother
niya and I have Anj with me. Binigay ko sa kanya si Anjeline para hindi na siya
kulitin ni Wax tungkol sa pagkakaroon ng anak. Nasa ibang bansa kami no'n kaya
hindi siya nakitang nagbuntis. She let him thought na hindi niya gustong magbuntis
dahil sa modeling career niya at ayaw magpakita muna. Then she went back here—"

"Anong klaseng ama ka? Pinamigay mo ang anak mo sa babaeng walang puso?! Binigay mo
siya na akala mo isang kuting?!"

Yumuko ito at humarap sa dagat. "I have no choice. Hindi tanggap ng father ko ang
babaeng nabuntis ko.. at kapag nalaman niyang nagkaanak kami, itatakwil niya ako.
He wanted a perfect family for a political purposes.." sabi nito habang nakatanaw
sa tubig.

I gritted my teeth. Kaya pala.. kaya walang ka amor-amor ang babaeng iyon sa bata.
Sa tuwing nakikita ko si Anjeline ay palagi itong takot sa akin. She never liked
her! Never cared. At si Wax lang.. tila may kumirot sa puso ko nang maalala siya..
I remember his tender love for his daughter. He's very genuine and he thought.. she
was his own blood.

My heart ached for him.. kung sana'y.. napapikit ako sa pagsikip ng aking dibdib.

"You love my daughter, right? Kukunin ko sa kanya si Anjeline para makasama natin
siya. And we can be.. a family. Ikaw at ang anak ko.. tayo. I will make you both
happy.."

Napailing ako. Para siyang nagde-daydreaming sa tono ng kanyang pananalita.

I do love her. Pero hindi ako baliw para kunin niya kay Wax ang bata. "You don't
deserve to be a father, Lawrence. Anjeline doesn't deserves you."

Tinanggal niya ang suot na shades at manghang tumingin sa akin. "At si Wax
deserving? Ang kaya niya lang gawin ay ang magmanipula ng mga tao sa paligid niya!
He uses his name to get what he wants.." he hissed like it was most devastated
thing that happened.

Yes. Maybe. Maaaring flaws ni Wax ang mabilis magalit, mabigat na mga kamay,
kapangyarihan pero.. "Hindi siya tumatalikod sa mga responsibilidad. Hindi niya
kasalanan kung nagustuhan siya ng mga taga-Lemery o kahit ang maging anak ng
senador o ang ipanganak sa mayamang pangalan. He just didn't find out.. na hindi
ako ang pinakasalan niya. He wanted me.. and you allure him with a fake woman.
Pinaglaruan ninyo si Wax. You played us.." matapang kong salita sa kanya. Taas-noo
ko siyang tiningnan.

Matagal niya akong tinitigan. Inaarok ang tila nagtatagong galit sa likod ng mga
mata ko. "Hindi mo siya lubusang kilala, Anjelous. Marami siyang babaeng niloko at
pinaglaruan noon. Saksi ako." he wants to convince me.

That part may hurt me. But that was from the past.

"Baka may isang bagay kang hindi alam sa kanya. At lahat tayo.. may sariling
kwento, Lawrence. Hindi mo rin magugustuhang pumalit sa pwesto niya."

He scoffed. "Damn his name." mapait nitong sabi.

Ilang sandali kaming hindi nagsalita. In this silence.. nagsisisi akong natakot ako
sa kanya. Hindi ko pa pala alam lahat ang istorya niya. Mas nauna pa ang takot na
saktan niya ako ulit iyon pala'y.. mas masasaktan pa siya. Anjeline isn't his. He
wanted me but I ran away!

Napasinghap ako sa kirot sa dibdib ko. I cleared my throat. "Paandarin mo 'to

pabalik ng Ilijan.. babalikan ko si Wax." determinado kong sabi sa kanya. Tila
hinahalukay ang tiyan ko, maisip ko pa lang ba babalikan ko siya. Ngayon na ako
nag-aalala kung anong nangyari sa bahay niya matapos kong umalis. Tiyak na mas
lalong iinit ang ulo niya at si Anjeline.. baka pagbuntunan siya ng galit ngayon ng
babaeng iyon. Lalo pa ngayong nalaman kong hindi pala siya ang ina nito.

"No. Hindi na tayo babalik do'n." Matigas nitong sagot sa akin.

"Ayokong sumama sa 'yo, Lawrence. Nagpapasalamat ako dahil sa tulong mong mahanap
ang kapatid ko—"

"At nakauwi na siya sa inyo. Magkasama na sila ng tatay mo." walang-tingin niyang
sabi sa akin.

"Ang kuya Charlie ko.. nasa Isla na?" hindi ko mapaniwalaang tanong sa kanya.
Something in my heart warms.

He simply nodded at muling sinuot ang shades. "Kaya wala ka nang aalalahanin sa
inyo. Inayos ko nang lahat. All you have to do is to like me back."

Kumunot ang noo ko. "Imposible 'yang gusto mo."

He chuckled. "Bakit? Dahil may iba ka nang gusto? Kay Wax?"

Tinitigan ko siya at hindi sumagot.

"Matututunan mo rin akong magustuhan. Lalo na kung tayong dalawa lang ang
magkasama, Anjelous."

I sighed. "Si Wax.. ang mahal ko.." amin ko sa kanya.

He looked at me. Tinitigan ako at napalunok. "Makakalimutan mo rin siya."

Napapikit ako sa bumabangong galit sa kanya. "Saan mo ko balak dalhin?"

"Marinduque. We will live there.. for a while. Then kukunin ko rin si Anjeline." he
plotted a plan.

Pakiramdam ko ay bumagsak ang mundo ko sa sinabi niya. Ang pag-aalala sa puso ko ay

hindi ko maialis. Kailangan ko siyang takasan.. kailangan kong bumalik sa
Batangas.. may kailangan akong balikan..
Chapter 24
Chapter 24

Ryan

Tinaliman ko ang mga mata ko habang pinapakinggan si Mang Gener. Kagagaling ko lang
mula sa Isla Verde para na rin makausap ang mga tauhan ko roon. Kasama kong
nagpunta sina Wax at Chito kaninang madaling araw pero nauna na akong umuwi. Silang
dalawa na lang ang pumunta sa bahay ng mga Corpuz doon. We were not sure kung
binalik nga roon ni Lawrence si Anjelous but Wax wanted to try his luck. Asawa niya
ang kinuha ni Lawrence at handang itong makipagpatayan mabalik lang sa kanya si
Anjelous.
Then I went back here. Para balikan ang peke niyang asawang pinagsasampal niya
kagabi. We still need to do something para sa babaeng iyon. But first, mas mahalaga
sa kanyang makuha si Anjelous kaysa ang mag-alala sa babaeng iyon. He's crazy over
his wife obviously at nakakaligtaan niya ang ibang bagay.

Pabusina pa lang ako sa gate nila ay nakita ko na ang padaskol na pagmamaneho ng

kilala kong kotse ni pekeng Anj. Kasunod no'n ay ang pagtakbo ni Mang Gener sa
gate. Agad akong lumabas ng sasakyan ko at kinausap siya.

"Bigla na lang po niya akong nilapitan at hiningi 'yong bote ng gaas, Sir Ryan.
Pinag-iihaw kasi ako ni Josie kaya pinagbaga ko ang uling—"

Tinapik ko na siya agad. "Okay lang, Mang Gener. Ako nang bahala.." napatingin ako
sa kanyang likuran nang patakbo ring lumapit sa akin ang dalawa pa nilang
kasambahay. Puno ng pag-aalala sa mga mukha nila. Kumunot ang noo ko. "Anong
problema?" I immediatetly asked.

Nagkatinginan pa silang dalawa. Siniko ni Ephie si Dalia na parang inuudyukang

magsalita sa akin.

Nagsalubong ang mga kilay ko. "What is it, Dalia?" deretso ko nang tanong sa
babae.

Tumikhim ito. Namumutla at kinukurot ang daliri. "Eh Sir Ryan.. hindi po kasi namin
makita si Anjeline. Naikot na po namin ang buong bahay at lahat ng kwarto.."
umiling ito. "hindi po namin siya makita.."

May kakaibang kaba ang bumundol sa akin. Wala sa sariling nilingon ko ang daang
tinahak ng pekeng Anj.. "Putangina." bulong ko. Agad ko silang binalingan. "Check
the CCTV footage! Kung may nakita kayong kahina-hinala—agad niyong itawag sa akin!"
bilin ko sa kanila.

"Teka Sir Ryan! Saan po kayo pupunta?" kinakabahang habol na tanong sa akin ni
Ephie.

Tinuro ko ang kalsada, "Susundan ko 'yung pekeng Anjelous! Baka kinuha niya si
Anjeline! Check the CCTV!" ulit ko at nagmamadaling sumakay ulit sa sasakyan ko.
Agad kong pinasibad para mahabol ang babaeng may tililing na 'yon!

Mahigpit akong humawak sa manibela at diniinan ang gas. I could feel my jaw
tightening. "Not my goddaughter, woman!" I almost gritted my teeth. Hindi ko kayang
pati ang isang munting anghel na si Anjeline ay madamay sa baliw niyang ina.

Anjeline is an angel. Though she came from an evil mother..

I cursed when I didn't see her car. Kailangan ko pang magtanong sa mga taong nasa
kalsada para mahanap ang dinaanan nito. And luckily, hindi ako nahirapan dahil
nang-agaw ito ng atensyon dahil sa bilis ng pagmamaneho.

Isang binatilyong naglilinis ng sasakyan ang nakapagturo sa akin. "Doon po siya

dumaan, Ser. Mabilis po ang maneho saka malakas ang tugtog ng speaker.." he
informed.

"Salamat, boy!" agad kong tinahak ang daang tinuro niya sa akin.

It took me almost fifteen minutes. Then my phone rang. Rumehistro ang numero sa
bahay ni Wax. "Hello?" I answered.
"Hello Ser Ryan si Ephie po 'to.."

Nagsalubong ang mga kilay ko. "May nakita ba kayo?"

"Opo Ser! Sumakay po si Anjeline sa kotse ni Madam! Nakasama po siya sa pag-alis

niya!"

Tumango ako. "Okay sige. Nakita ko na sila. Ako na ang tatawag kay Wax," then I cut
the line. Dinayal ko ang numero ng kaibigan ko. Agad naman itong sumagot.

"She's not here--damn it!" bungad nito sa akin.

I sighed. Binilisan ko pa ang pagmamaneho. Walanghiyang Lawrence 'yan! He took her

with him too. Magkadugo yata ang dalawang 'yon ah..! "Tinangay ni pekeng Anj ang
anak mo.." umpisa ko sa bago nitong problema at ni-ready ko na ang tainga ko sa
malutong nitong mura.

"What?! Fuck--! I should have killed her!" I could feel his frustrations streaming
on the line.

"Sinusundan ko na siya.."

"Okay--paalis na ako ng Isla." then he turned off his phone.

Nang sa wakas ay matanaw ko ang buntot ng sasakyan nitong nakaparada paharap sa

isang lumang bahay ay agad kong hinagis ang cellphone ko sa dashboard. Pinatay ko
ang makina at bumaba ng sasakyan. Napansin ko kaagad ang nakabukas na pinto nito sa
likurang bahagi ng kotse niya—

"May sunog!!"

Napalingon ako sa pinanggalingan ng boses. Isang matandang babaeng nagtitinda ng

ihaw-ihaw ang unang nakapansin sa lumalabas na usok—mula sa lumang bahay!
"Putangina!!" agad akong tumakbo roon at kamuntik pa akong masagasaan nang biglang
umandar paatras ang sasakyan ni pekeng Anj. "Hoy!!" malakas kong hinampas ang
salamin niya pero nagtuloy-tuloy ito sa pag-atras. Gumagasgas ang gulong sa sahig.

"May tao sa loob..! May sumisigaw!" sigaw ng isang lalaki na matapang na sinisipa
ang pinto ng bahay. Pero sa lumalaban na usok ay agad ding napapaatras.

Dumagundong ang dibdib ko. Hindi kaya—ahh putangina ka!! Tinalon ko ang isang
tuwalyang nakasampay sa kabilang bakod at nilublob sa banyerang may nakababad na
mga damit. Binalot ko iyon sa ulo ko at lumapit sa umuusok na pintuan. I swear—I
did I can—I kicked the locked door with all my strength! "Shit!!" usal ko nang
maubo sa nasinghot kong usok. Muli kong tinandyakan ang pintuan—"Dammit!!" mura ko
nang mabuksan ang pinto at mas lalong kumawala ang makakapal na usok. "Anjeline!!
Anjeline!!" tawag ko kahit na gusto kong isiping hindi ang inaanak ko ang naiwan
doon. "Anjeline!!!"

At natagpuan ko siyang nakahandusay sa sahig. Nanghihina at bahagyang nakabukas ang

mga mata. Thank, God!

Mabilis kong binalot sa kanya ang basang tuwalya at binuhat—but I grunt when the
fire touched my arm! Malalaking hakbang ang ginawa ko hanggang sa tuluyang
makalabas ng nasusunod na bahay na iyon. Tinakbo ko siya sa sasakyan ko. Hiniga sa
likuran at kinausap sandali. Nanghihina ito dahil sa suffocation—hanggang sa
mawalan ng malay! I checked her pulse rate and her heartbeat.. she's still
breathing! Kaya agad akong sumakay sa harap at pinaandar ang sasakyan patungo sa
pinakamalapit na ospital. "Hang on, princess.. baka tuluyan nang mabaliw ang papa
mo."

****

I was still in the emergency room. Ginamot nila ang braso kong nagtamo ng first
degree burn at si Anjeline ay kasalukuyan pang ginagamot sa loob.

It was afternoon nang tumatakbong dumating si Wax. Madilim ang mukha at halatang
walang tulog. He looks so exhausted, wasted when he arrives. Ngunit mas lalong
tumapang nang hinanap ang anak na nailipat na sa isang private suite. She needs to
be hospitalized at baka may nalanghap itong toxins na hindi agad makikita.

Nakaupo lang ito sa gilid ng kama. Hawak sa kamay ang anak at masuyong tinititigan.

I looked at her. Napakaliit para sa kama. Naka-oxygen ito. And it's still breaking
my damn heart nang makita ko siyang nakahandusay na sa sahig. Nanghihina at halos
panawan ng hangin.

Tumikhim ako. "Sa isang tindera raw bumili si pekeng Anj ng gaas. I saw her car too
nang tumakas siya.." napailing ako. "paano niyang naatim na iwan ang sariling anak
sa bahay na 'yon.. hindi pa rin maarok ng utak ko kung bakit.." I even questioned
that woman. May ganoon bang kasamang ina talaga?

He didn't talk or say anthing. Nanatili lang itong pinagmamasdan si Anjeline.

I sighed. "Aalis na ko. Ako na muna ang magpapatuloy sa paghahanap kay Anjelous..
'yung totoong Anjelous."

No'n lamang ito bahagyang gumalaw. "Make sure she will come back to me." he coldly
uttered.

Hindi ako agad na nakapagsalita at pinagmasdan siya kahit na nasa anak nito ang
buong atensyon. Then I noticed his fists.. trembling.. bumuntong hininga ako.
Nilapitan ko siya. Tinapik ko ang balikat niya. "Magpahinga ka na rin. You need
it." advice ko sa kanya at saka lumabas ng kwarto.

Paglabas ko naman ay nakita kong nasa nursing station si Senator Arsenio at may
kinakausap na doktor. Hindi niya ako napansin dahil mukhang may importanteng
sinasabi sa kausap. I just walked my way out to the elevator.

****

Anj (tililing)

Nakayuko kong binaba sa counter ang kinuhang tinapay at tubig. Pilit kong tinatago
ang mukha sa kahero ng convenience store. Sandali pa nito akong pinagmasdan bago i-
punch ang mga babayaran ko. Napapalunok ako sa kaba. Naglabas ako ng limangdaan at
nilapag na lang sa harapan niya.

Nang maibalot niya iyon ay walang kibo kong kinuha pati ang sukli at malalaking
hakbang na lumabas ng tindahan. Pagkabukas ko ng pinto ng sasakyan ay agad kong
hinagis ang plastik sa upuan. Binuhay ko ang makina at minaniobra paalis ng lugar
na iyon.

Madilim na. Magdadalawang araw na akong nakapirme sa sasakyan ko. Ni hindi ko na

kayang kumuha pa ng mumurahing motel dahil tiyak na mate-trace ako ni Wax kapag
ginamit ko ang pera niya! Dammit!
And I can't even call Lawrence too. Malalaman nito ang nangyari sa anak niya—kahit
na hindi ko naman sinasadya!

Pinarada ko ang sasakyan sa madilim na parte ng kalsada, doon sa may sirang poste
ng ilaw at pinaghahampas ang manibela—"Fuck! Fuck! Fuck!" bakit ako ngayon ang
nagtatago?! "This is not my fucking plan!"

I'm tired.. hindi ako tatagal sa pagtakbo at tago.

Pagod akong sumandal at pinikit ang mga mata. What am I going to do now?!

Napatalon ako sa gulat nang biglang may kumatok sa bintana ko. Shit! Pulis ba 'to?!
Hindi ako gumalaw at nanatiling nakaupo. Pinagmasdan ko ang lalaking nakaitim na
leather jacket. Mukhang matangkad at may kalakihan ang katawan. Nakayuko ito at
sumisilip sa bintana ko. Muling kumatok.

Napalunok ako. Namukhaan ba niya ako? Akma kong paaandarin ang kotse nang magsalita
ito.

"Hindi ako kalaban, Mrs Salvaterra."

Natigilan ako at namilog pa ang mga mata ko. Nilingon ko siya ulit. Nakangisi na
ito sa akin.

"Baka nga matulungan pa kita..?" sabay kindat pa.

Kumuyom ang mga kamao ko. My chest panted as I became desperately for myself. His
voice feels soothing me and it surprised me.

Binaba ko nang kaunti ang bintana at matalim ko siyang tiningnan. May itsura ang
lalaki. "Who are you?"

Nginitian niya ako. "Hindi mo ko kilala pero ikaw, kilalang-kilala kita. Alam mo
bang wanted ka sa pagpapasunog ng isang bahay? Arson 'yon. At nakulong pa sa loob
ang nag-iisang anak ni Mayor Salvaterra.."

Malakas akong napasinghap. "W-wala akong kasalanan! Hindi ko 'yon sinasadya!"

tanggi ko.

But he chuckled. "Don't worry. I believe you.."

"Ano bang kailangan mo sa akin?!" peperahan ba niya ako? Kung gano'n nga, wala
siyang mapapala sa akin.

"'Wag namang mainit ang ulo, Mrs Salvaterra—"

"Don't you fucking call me that name! I loathe that family!"

He laughed. Which made me amused. "Hindi nga ako nagkamali. Pareho pala tayo.."

"What do you mean?"

"Sabihin na lang nating.. may gusto akong hingin kay mayor na hindi madaling
gawin," pinatong pa nito ang braso sa ibabaw ng kotse ko at namulsa sa pantalon.
"pagod na kasi akong magpalipat-lipat ng lugar eh. Okay na ako rito sa Lemery..
kaya lang mahigpit masyado ang asawa mo. Mukhang kailangan niyang tumapak sa
lupa.."

Kumunot ang noo ko. He sounded like, hindi niya rin gusto si Wax. And I found
comfort in the middle of the night immediately.

"Ano? Gusto mong pag-usapan natin? In private maybe..?" sinilip pa niya ang loob ng
sasakyan ko.

Nagtaas ako ng noo sa kanya. "What's your name?" matapang kong tanong.

He smirked. Naglabas ng sigarilyo at inipit sa labi, "My name is Gui, madam. At

your service.." makahulugan niyang sagot sa akin.

Tinitigan ko siya mula sa maliit na puwang ng bintana. I can't help but finds him
attractive. Can I trust him? Pero wala na akong ibang matatakbuhan.. mauubusan din
ako ng pera.

Maybe I could. Kung kaaway din ito ng mga Salvaterra..

Tinaas ko ang bintana ang inabot ang pinto ng passenger seat, binuksan ko iyon.

****

(4 days after the incident)

Ephie

"Ito na ang meryenda mo, Anjeline.." nakangiti kong bungad sa kanya dala ang isang
tray ng paborito nitong frenh fries at vanilla ice cream. Agad itong ngumiti sa
akin at tumayo mula sa paglalaro ng mga manika ka niya sa ibabaw ng kama. Inayos
naman ni Dalia ang lamesita para sa kanya. "Your favorite!" dagdag ko pa.

Lumapit ito. Kumuha ng isang fries at kinain. Nginitian niya ako. Bahagya akong
lumuhod para makita ang reaksyon niya.

"Masarap na ba, Anjeline?" malambing kong tanong sa kanya. Ang kontrabidang si

Dalia ay umepal naman,

"Naka-air fry lang 'yan, Ephie! Akala mo naman naglagay ng rekado kung
makatanong.." pinandilatan pa ako ng mga mata.

Matalim ko siyang nilingon at hinila ang buhok. "May measurement ang asin n'yan!
Akala mo ba.." sabay irap ko sa kanya at ngiti naman sa batang alaga namin. Namin.
Kasi pati ako ay tinoka na ni Ser Wax para alagaan ang anak niya matapos nang
sunog-sunog sa lumang bahay. Hindi na raw babalik iyong pekeng Madam. Akala ko
talaga nabubuang na siya.. iyon pala, dalawa sila! Pero syempre mas bet namin iyong
mabait. Hindi kami sinisigawan at magiliw pa sa amin. Sana nga bumalik na siya
rito. Nakakatakot si Ser Wax na kapag wala siya.

Humaba ang nguso niya. "Measurement, measurement.. alam mo ba spelling no'n?"

"Ikaw ba alam mo?!"

"Hinde!"

"Ako rin! Buang ka." hindi ko na siya pinansin at nagligpit na lang ng mga
nakakalat na laruan ng alaga namin. "Kay dami mo namang nilaro agad, Anjeline.
Kalalabas mo lang ng ospital.." sambit ko habang binabalik sa storage box ang mga
lutu-lutuan nito.

Nilingon niya ako habang sinasawsaw ang french fries sa ice cream, "Anong oras uuwi
ang papa ko, ate Ephie?"
Pareho kaming natigilan ni Dalia. Nagturuan kung sino ang sasagot sa amin. Pero
matigas ang mukha ng bruhang ito at ako ang tinuro. Tumikhim ako at lumapit sa
kanyang tabi, "Mmm, mayamaya siguro. Kasi maraming trabaho 'yun sa munisipyo saka
'di ba absent siya noong nagpapagaling ka pa..?" napanguso ako. "Anjeline.. bakit
ka ba kasi sumakay sa car ng mama mo? 'Di ba.. bad siya sa 'yo..?" kuryoso kong
tanong sa kanya. Hindi ko rin kasi alam.

Siniko ako ni Dalia at binulungan. "Tumigil ka sa pagtatanong at baka ma-trauma si

Anjeline!"

Bumuntong hininga ako at nagtakip ng ilong. "Ang baho, Dalia.." sabay tingin ko sa
bibig niya.

Huminga pa ito sa palad at inamoy. "'Di naman ah!"

"Kasi hindi naka-lipstick no'n si mama.."

Napatingin ako kay Anjeline at kumunot ang noo. "Ha, ano?"

Nilunok muna nito ang kinakain bago nagsalita. Tinuro pa ang sariling labi, "Ang
bilin sa akin ni mama ko, kapag may suot siyang super dark red na lipstick,"
umiling ito. "'wag ko raw siyang lapitan at pumasok na lang ako sa room. And she
didn't wear lipstick that day. I wanted to surprise her kaya sumakay ako sa car
niya. Nagtago ako ro'n pati sa pagawaan ng jewelries niya. I wanted to hug my mama
eh."

Nagkamot ako ng tainga. "Ahh.. oo nga. 'Yung balahura, palaging maarte sa mukha.
Iyon nga palang mama mong mabait hindi pala-makeup." napatingin ako sa kisame at
kinomper ang dalawang babae sa isip. Mas lamang talaga iyong mahinhin at mabait.
Ang banggit nga pala ni Nana ay siya ang original.

Siniko na naman ako ni Dalia. "Tantanan mo 'yung bata sa katatanong, Ephie!

Isusumbong na kita kay Nana."

Nagpaypay ako ng ilong. "Ang baho talaga, Dalia.." tukso ko. Pinalakihan niya ako
ng mga mata at inismiran. Pinagpatuloy ko na lang ang pagliligpit ng mga laruan sa
kwarto.

****

Anjelous

Matalim ko siyang tiningnan matapos niyang ilapag sa harapan ko ang isang platong
pagkain. Mariing lumapat ang labi ko. Matigas ang puso niya. Galit, kaba at takot
ang sari-sari kong nararamdaman ngayon. Ilang araw na kaming nasa gitna ng dagat.
At nang makakuha naman ako ng tyempong makahingi ng tulong ay kinulong na niya ako
sa loob ng cabin!

Niyakap ko ang aking mga binti sa ibabaw ng kama. Sa bawat araw ay nadaragdagan
lang ang ngitngit na galit ko kay Lawrence. At bawat araw na dumaraan.. palaging
tumatakbo sa isipan ko sina Wax at Anjeline. Lalo na si Wax.. I'm so worried about
him. And there's so many what ifs in my head..

Maingay na bumuntong hininga si Lawrence sa harapan ko. Umupo sa gilid ng kama at

pinakatitigan ako. "Kumain ka na, Anjelous. Halos hindi mo na ginagalaw ang mga
pagkaing niluluto ko sa 'yo." he demanded.

Napailing ako sa kanya. "Wala ka ba talagang konsensya? This is kidnapping,

Lawrence! Madadawit ang pangalan ng ama mo sa kalokohan mong 'to." may diin kong
sabi sa kanya. I am hungry. Hungry to be freed! Ni wala siyang ideya kung anong
pag-aalala ang nararamdaman ko ngayon. Iniisip ko sina kuya Charlie, si tatay, si
Anjeline at higit kay Miguel.. I could even imagined lethal thoughts about him!
Lalo na ang huling pagkakataon na nakita ko siya ay may hawak itong baril. What
if..–it's killing me inside!

He sighed. "You're overreacting, sweetheart."

"You're crazy!"

Tinitigan niya ako. "Hindi ka pa rin ba susuko? Alam mo bang sa loob lang isang
araw ay napapasunod ko na agad ang lahat ng babaeng iniwanan ni Wax noon? Pero
ikaw.. gusto mo pa ring bumalik sa kanya. Pinapahanga mo na ako niyan, Anjelous."
napapailing ito pero nakikita ko.. ang lungkot sa mga mata niya habang tinitingnan
niya ako.

I stared at him for a while. "Lawrence.. pwede ka pang magbago.. hindi pa huli ang
lahat. Hindi ako.. hindi ako ang tamang babae para sa 'yo—"

Biglang itong tumayo, "I'll send my lawyers sa bahay ni Wax para makuha ko si
Anjeline. Alam kong nami-miss mo na ang anak ko.. maybe kapag nakasama na natin
siya ay magbago rin ang isip mo, Anjelous. Just.. try this relationship..
please..?" pakiusap pa niya sa akin. Pero hindi na niya hinintay ang isasagot ko at
agad itong lumabas.

Nanghihina akong pumikit. Tila nagsisikip ang dibdib ko sa pangyayaring ito sa

buhay ko. Paulit-ulit ko na siyang sinagot sa tanong na iyon. At 'hindi', 'ayoko',
'no' ang palaging sagot sa kanya. Bakit hindi niya iyon maintindihan?!

Nag-init ang dulo ng mga mata ko at mabilis na bumalong ang luha ko. Siguro kung
nagsasalita lang ang mga mata ko, magrereklamo na sila sa araw-araw kong pag-iyak.
Magrereklamo na sila dahil hindi ako nauubusan ng iluluha. And my heart ached once
again. "M-miguel.." I murmured his beautiful name. I miss him so much.. so
terribly.. at nang maramdaman ko ang nag-uumapaw na pangungulila ko ay mas bumugso
ang luha ko.

I cried once again..

Ilang minuto akong nakapikit. I'm torn between sleeping and eating the food infront
of me. My body wants it but my heart refuses them. Pinikit ko na lamang ang mga
mata at niyakap ang mga binti ko.. that's when I heard a sounds from a huge
machine.. and my mind concluded it's a chopper.. or helicopter too. Noong una ay
pinabayaan ko lang ang ingay na iyon. Sa isip ko, dadaan lang iyon at mawawala rin.
I didn't even bother to look at the window.

Ngunit umahon ang kaba sa dibdib ko—nang lumakas ang ingay ng lumilipad na sasakyan
sa ere. Ang tunog ay malapit lang sa amin! Agad kong napatayo at dungaw sa bintana.
Tumingala ako.. dahan-dahang bumababa ang helicopter.. sa lakas ng hanging nagagawa
ng elisi nito ay humahawi sa tubig at may ilang tumatalsik rin. Napaawang ang labi
ko.. may bumagsak mula roon na taling hagdanan! "Miguel!" usal ko kahit na hindi pa
sigurado. Tulong ba iyon?

Pumihit ako at tumakbo sa nakasaradong pinto. "Lawrence! Lawrence! Buksan mo 'to—"

he abruptly opened the door na siyang kinaatras ko.

Namumula na ang mukha nito sa.. nagbabadhang galit! Nagtaas-baba ang dibdib dahil
sa mabilis na paghinga. Hinaklit niya ako sa braso—"He found us! Fuck!" bulalas
nito at saka ako hinila palabas doon.
Ang nararamdaman ko ay pinaghalong takot, kaba at saya. He found us? Ibig sabihin..
si Miguel ang dumating!—nawala ako sa iniisip nang marahas akong hilahin ni
Lawrence paakyat sa labas. Napatingin ako sa helicopter na nagpapaikot-ikot sa ere,
malapit sa yate. Nilipad ng malakas na hangin ang buhok ko at napapapikit dahil sa
silaw mula sa langit. Ang yateng sinasakyan namin ay marahang sinasayaw mula sa
marahas na hangin..

Malakas akong napasinghap nang hawakan ako ni Lawrence sa magkabila kong balikat.
Nangangalit niya akong tiningnan. Umiling ito, "He can't do this to me, Anjelous!!
Ikaw lang ang babaeng nagustuhan ko nang ganito!! Please.. sumama ka na lang
sa'kin?!! I will take good care of you—"

Kahit nanghihina ay malakas kong hinawi ang mga kamay niya, "Hindi ako sasama sa
'yo!!" I shouted back.

Mabilis itong huminga at nilingon ang taling-hagdanan mula sa helicopter—may

bumababa na roong lalaki—muli akong napatingin kay Lawrence nang hilahin niya ako,
"Fuck Wax pero hindi ako papayag na bumalik ka sa kanya!!" sigaw nito at muli na
naman akong hinila papunta sa kinalalagyan ng mga salbabida. Kumuha siya no'n at
inihagis sa dagat—namilog ang mga mata ko. "Tumalon ka!!" utos niya sa akin.

Umiling ako at pumalag sa pagkakahawak niya sa akin. Nilingon ko ang lalaking

bumababa mula sa helicopter.. then I saw a speed boat coming to us too! "A-
ayoko--!" I grimaced nang maglabas ito ng baril at tinutok sa baywang ko!

"'Wag mo kong piliting gawin ito sa 'yo, Anjelous.." he murmured on my ear.

Napatitig ako sa kanya. At sa baril niyang nakadikit sa akin. "Lawrence—"

"Talon!!" he shouted much louder. Marahas pa niya akong pinihit paharap sa dagat..

I breathe in loudly and closed my eyes. I can swim.. pero.. mahigpit akong
napahawak sa bakal nang makaramdam ng pagkahilo! Oh no.. not now.. at nang muli
kong imulat ang mga mata—"Ahh!!" napatili ako nang itulak niya ako mula sa likod!

"Nooo!!" someone with a strong voice screamed.

Nawala ang ingay nang saluhin ako ng tubig at pumailalim. I feel like.. I lost my
senses as soon as touched the water.. the current overpowered me—bago ko pa
nagawang itaas ang mga kamay at nanghihinang kumawag—unti-unti ko nang nararamdaman
ang pagkatalo mula sa ilalim ng dagat.. naghahanap ako nang mahahawakan.. I need..
help.. I panicked! Naiinom ko na ang tubig-dagat. Then I heard something fell in
the water too.. pero mas maliksi itong kumilos hindi tulad kong nanghihina..
lumalangoy patungo sa akin.. marahan nang hinahatak ang kamalayan ko.. at bago ko
pa maaninag ang taong iyon ay dumilim na ang paligid ko.. 
Chapter 25
Chapter 25

Wax

"What happened to my wife?! Nauntog ba siya?! Nasaktan kaya?! Did you check on
her..? Any wounds?!" I bombarded her doctor pagkalabas na pagkalabas nito sa
Emergency Room.

"Wax.. relax.." lumapit sa akin si Ryan at tinapik pa ako sa aking balikat na may
nakapatong na puting tuwalya.

I'm still drenched all over. Pero hindi ko kayang umalis para magpalit hangga't
hindi ko nalalamang ligtas si Anjelous! I could even change here and be naked—and I
don't fucking care!

Bumuntong hininga ang doktora. Tiningnan ang papel na hawak—nang hindi ko na

mahintay ay inagaw ko sa kanya ang papel at ako nang bumasa no'n. The doctor
gasped. Pero hindi naman ako makapag-focus doon dahil sa labis na dagundong sa
dibdib ko. "What's written here.. I don 't fucking understand..?!" then I glared at
her.

Kinuha niya ulit iyon sa akin. "Mayor, maayos at ligtas po ang asawa niyo. She is
safe as well as the baby are concerned. Sa ngayon ay minomonitor namin ang katawan
niya dahil mahina—"

Nagsalubong ang mga kilay ko at halos gusto ko na siyang haklitin sa bagal niyang
magsalita, "B-baby? What baby?!"

She was halted. Tiningnan si Ryan at saka binalik sa akin. "The OB-gyne confirmed
that Mrs Salvaterra is nearly 4 weeks pregnant.. her body experiencing low
nutrients and fatigue could be one of the trigger kung bakit siya nawalan ng malay.
But definitely, not because she was drown or anything that hit her head.
Surprisingly, she managed to breathe in the water.. she must be a good swimmer not
until she lost her consciousness.." she explained further.

Natulala ako roon.. at hanggang sa makaalis ang doktora ay hindi na ako

nakapagsalita pa. Ryan took the courage to thank her.

Anjelous is.. pregnant..

Pregnant..

My wife is pregnant!! I scoffed.. my fists clenched. Halos malunod siya sa dagat,

iyon pala ay buntis na siya..! She was abducted.. like what Chito said to me. And
Lawrence detained her in his yatch.. without a concern that she's actually pregnant
with my child.. napasabunot ako sa sariling buhok ko.. winding that dangerous
moment when she fell on the water—

"Hindi mo alam na buntis siya..?" Ryan suddenly asked me.

I unconsciously shook my head. I'm still.. fucking shocked!

Pumalatak ito at sumandal sa pader, "Nangyari rin ang plano mo. Nabuntis mo na siya
ngayon. Pero.. paano na ang baby?"

Marahas ko siyang nilingon at natagpuan ko siyang may nakakalokong ngisi sa akin.

"They are both mine!! Binuntis ko siya para mawalan siya ng choice kundi ang
magtapat sa akin tungkol sa pagpapalitan nila ng retokadang babae 'yon! But
Anjelous is my real wife and she will remain mine—lalo na ngayon na magkakaanak na
kame! They are already exposed! Wala siyang magpipilian kundi ang sumama sa akin—
not that she has choices—but I own her." may diin kong sagot sa kanya. Nang
pagplanuhin kong buntisin siya, dalawang agenda ang nasa isip ko. To expose her..
and to own her.

Sumipol si Ryan at humalukipkip pa. "Ayusin mo muna ang sarili mo bago humarap sa
kanya. Baka mas lalong ma-stress si Anjelous mo 'pag nakita ka sa ganyang itsura.
Magkaganyan ka na lang sa panganganak niya.." then he laughed at me.

"Manahimik ka!" I murderly looked at him.

His shoulders were shaking, "Magpalit ka na ng damit mo, Mayor!" pasigaw nitong
utos sa akin.

May ilang tao ang napatingin sa aming dereksyon. I glared at him but didn't move an
inch.

Nang ililipat na sa private si Anjelous ay saka pa lamang ako nakapagpalit ng damit

sa kwarto niya. Infront of her while she was still sleeping. I checked on my
daughter back home..

****

I stared at her.. I've been staring at her since she moved to her hospital suite
and since then I never layed my eyes to anything or anyone but.. her. Hindi ko
binibitawan ang kamay at paulit-ulit kong hinahagkan wishing na dahil doon ay
magigising na siya. Though the doctor says, she's just sleeping. Walang sugat o
galos sa katawan.. she's fine—dahil kung hindi ay papatayin ko sa loob ng selda si
Lawrence Salcedo, for kidnapping my wife! Mabubulok siya roon hanggang nabubuhay
ako.

Mabigat akong bumuntong hininga at nababanas na pumikit para pakalmahin ang sarili.
This anger most of the time was eating me. But this is not the right moment to be
angered. Anjelous is still sleeping—and I fucking miss her! When will you open your
eyes, love?

I intertwined our fingers at nilapat ko ang bawat daliri niya sa balat ko. I kissed
them one by one and leaned on her bed.. hindi ko makalimutan kung paanong parang
nawalan ng laman ang tiyan ko nang makita ko siyang nalaglag sa dagat. I fucking
lost my life that moment and I jumped immediately to save her.. at nang makita kong
tuluyan siyang nawalan ng malay.. I went insane! I grabbed her and tried to wake
her up.. but she didn't.

I shook my frailing head and felt my chest tightening again.. I don't want to feel
that again. Ever. I will lost my insanity the next time.. but there's no next
dammit! I looked up at her.. I caressed her cheek.. tinitigan ko siya ulit.. her
lips were a bit dry.. kaya dumukwang ako sa kanya at banayad iyong hinalikan. By
the moist of my lips, I put a little on her lips too. And it's leaving me a great
compassionate towards her. The feeling that I never felt before.. "You could have
killed me that moment, love.. why the hell are you still sleeping.." I whispered as
if she's be able to hear it.

Ni hindi ko gaanong napagtuunan ng atensyon ang doktor na tumingin sa kanya kanina

lang dahil nasa kanya lang din ang mga mata ko. Buntis si Anjelous.. aah!—It didn't
sink in my head immediately the first time I heard it! I did it. I got her
pregnant. I'm the father and I'm sure about that. Her findings told me so.. at
hindi ako papayag na magkaroon din siya ng iba! Kill me first.. or I'll kill her..
no one will have her but I..

Marahan kong pinasadahan ng tingin ang katawan niya, huminto lang ako sa pagtingin
sa kanyang tiyan. It's still flat though.. nilapat ko roon ang libre kong kamay at
dinama ang anak kong tinanim sa kanya. I bit lower lip. She's so soft—damn it, Wax!
She's still sleeping!! But I couldn't stop myself. Magkakaanak na kami. Ours.
"Hinding-hindi kita pakakawalan, Anjelous.. it may sound creepy but you and the
baby are mine.. understand?" I scoffed at myself. Napailing ako ngunit hindi ko na
natanggal pa ang kamay sa ibabaw ng tiyan niya. "And you little bullet, don't make
it hard for your mama. Grow gracefully in there and get out painlessly—no,
peacefully?" I tsked, "Just get out there easily so she will not be screaming in
pain, understand? I hope you understand." I chuckled myself.

Napahilot ako sa sariling sintido at natatawa pa rin. What the hell you're doing to
me, Anjelous?

I looked at her again..

****

Anjelous

I was.. laying on the very soft and comfortable bed. Mabango at malamig ang hangin.
Maiingay.. galit na bulong sa paligid ko.. iyon ang una kong narinig nang magising
mula mahimbing na pagkakatulog. Pakiramdam ko ay para bang kay tagal kong nahimbing
at wala sa kondisyon ang isipan ko. Hindi ko kaagad na naimulat ang mga mata.. then
I remember the last time I was awake—tubig..dagat.. nalaglag ako sa dagat! At ang
tanda kong huling naramdaman ay nang mag-panic ako sa ilalim ng tubig!

I felt my eyebrows crumpled.. I moaned as I forced myself to see what's in my

surrounding.. I'm not drowning anymore—then a large calloused palms grabbed my
hands up.. tila kay bigat ng talukap ko at hindi masyadong nabuksan ang mga mata..

"Anjelous..?" a familiar voice whispered. "Tawagin mo ang doktor niya!" utos pa

nito.

Nang minulat ko ang mga mata ay agad akong nasilaw sa liwanag.. kumurap-kurap ako
at sinubukan muling imulat ang mga mata ko. Hindi na ako nasilaw no'n dahil may
taong humarang na sa ilaw.. I know him.. his voice, his scent and his touch.. "M-
miguel.." I murmured with my dry throat.

Mas humigpit ang hawak niya sa kamay ko at hinalikan iyon. "Yes, I'm here, Love.."
he eagerly answered me.

I closed my eyes again, he called me. And I opened, pakiramdam ko ay pagod na pagod
ako. I sighed, "Water, please.." I asked. Kasing bilis ng buhawi ang kilos niya.
Nang makakuha ng tubig ay tinaas niya ang kama sa bandang ulunan ko at inalalayan
ako sa pag-inom. When the water dripped down my mouth, I feel like it restored me.
But then I'm still very very hungry..

"One more..?" malambing niyang tanong sa akin nang alukin niya ako.

Marahan akong umiling. At saka ko lang nabigyan ng pansin ang ilang tao sa loob ng
kwarto.. ng hospital.. naka-swero pa ako. I saw Ryan and some men. Ang lahat ay sa
amin nakatingin at tila.. amused? Kumunot ang noo ko.

Napatingin muli ako kay Wax.. at napalunok nang maalalang, alam na niya ang lahat!
Alam na niyang nagpapanggap lang ako. That I'm not his wife. Na niloloko ko siya. I
stared at him for a while.. he's not even Anjeline's father.. I was about to say
sorry when the door opens. Nakangiting pumasok ang babaeng doktor at nurse nito.

She's happy that I'm finally awake. Halos isang araw daw akong natulog. Bahagya ako
roong nagulat. Sinabi ko ring ilang araw akong hindi nakatulog nang maayos magmula
nang kunin ako ni Lawrence at ikulong sa yate niya at nasa gitna pa kami ng dagat.
Tinanong pa niya ako kung may masakit sa akin o sugat. Umiling ako.

Wax is staring at me. Na para bang sinusuri pa ako at sa bawat sagot na sinasabi ko
sa doktora. Wala sa sariling napapalunok ako. His presence was too overwhelming!

Tumango ang doktora, "Hindi ka na ba nahihilo? O sumasakit ang ulo? Nasusuka?" she
asked again.

Umiling ako at bahagyang napanguso. "N-nagugutom po ako.." nahihiya kong sagot sa

kanya.

Nginitian niya ako. I bit my lower lip as I felt my cheeks flared. Ang ilang
lalaking kasama ni Ryan ay napayuko pa. Si Wax ay may tinawagan sa kanyang phone.
"Michael, ibili mo nga kami ng pagkain—wait doc, pwede na ba sa kanya ang kanin?"
tanong nito sa babae.

"A soup. Para hindi mabigla ang tiyan niya." she firmly answered her.

Wax sighed, "Soup? Akala ko ba---"

"Just for now, Mayor Salvaterra. Ayaw naman nating mabigla sa mabigat na pagkain
ang asawa mo. Maaaring sumakit pa ang tiyan niya—"

"A soup then!" he cut her off. Kumunot ang noo ko sa inasal niya. Narinig ko pang
mahinang tumawa si Ryan. "Buy my wife a soup.. and pastries too.. yes..that one.."

Matalim na nilingon ng doktor si Wax at saka umiling. Nang tingnan ako at tipid
lamang itong ngumiti. I smiled at her, "Pasensya na po," mahina kong sabi sa kanya.

She sighed. "Basta 'wag mo lang kalimutan ang bilin ko sa 'yo. Then, may kilala ka
na bang OB?"

Napaawang ang labi ko. "W-wala po.. bakit?" umahon ang kaba sa dibdib ko. May
pinsala ba ang katawan ko?

She smiled at me, "You're very pregnant, Mrs Salvaterra. If you want, I will
recommend you to Dr. Gabriel Hilario—"

"Hindi ko ipapahawak sa lalaking doktor ang asawa ko!" halos kulog na boses ni Wax.

Namilog ang mga mata ko.. Pregnant? I am pregnant?!

"Professional humawak si Doc Gab, Mayor. Your wife—"

"No! Kukuha ako ng ibang doktor!" halos pagalit na nitong salita.

Tumikhim si Ryan. Dahil sa pagtaas ng boses ni Wax ay natahimik ang lahat pati ang
doktor na kausap namin. Ang nurse na babae naman ay nagpalitan ng tingin sa
kanilang dalawa. At kahit na hindi pa rin ako makapaniwalang.. buntis nga ako ay
hindi ko ring maiwasang mag-alala kay Wax. When he said, no, then it's a no,
period.

Napalunok ako. Nagkibit balikat naman ang doktora sa akin. Sinabi niya sa akin kung
ilang weeks na ang pinagbubuntis ko at ang maaaring maramdaman ko dahil doon. I
just nodded and said thank you after. Umalis na rin ito pero hindi na nilingon pa
si Wax. She must be pissed too.

Mabigat na bumuntong hininga si Wax. Si Ryan na ang bumasag sa katahimikan namin.

"Hindi na rin kami magtatagal dito, Anjelous. Pero.. pwede ka ba naming makuhaan ng
statement?"

"Ryan it's not the proper time—"

"Okay lang." tinitigan ko si Wax. "Kaya ko." I confirmed.

Tinitigan pa niya ako. But I remained positive with my answer. Gusto ko na ring
matapos ito. He looked uncomfortable.

****

Lawrence

Dinala ako sa opisina ng hepe. Doon ay nakita kong naghihintay ang mga magulang ko.
I shook my head. He looked so angry at me. Furiously angry. Tinanggal nila ang
posas ko.

"Sa labas lang po kami, vice." paalam sa kanya ng pulis na naghatid sa akin.

My father nodded and carefully nodded. "Salamat." Tipid nitong sagot sa kanya.

At nang isarado nito ang pinto..

"Tarantado kang lalaki ka!!" sinugod niya ako at malakas na sinapak sa pisngi.

"Wilmer!" my mother shouted his name.

I looked at that old man.. namumula ang buong mukha at taas-baba ang dibdib dahil
sa labis na galit. Napailing ako at sabay upo sa maliit na sofa'ng naroon. "What's
the fuss?" tanong ko na parang hindi ako nasaktan. Ganito rin naman ang naramdaman
ko nang makaipagsuntukan ako kay Ryan. That another fucker.

My father tilted his head, "What's the fuss?! Nakakulong ka ngayon! Alam mo ba ang
magiging epekto nito sa imahe ko, ha?!! You ruined our name!! Sa lahat pa ng
babaeng kikidnapin—ang asawa pa ni Wax!! He's the Mayor, Lawrence! Mayor!!"

"I don't fucking care! Basta gusto ko si Anjelous tapos!" he was about to slap me
but my mother interfere him. I smirked.

"You can get any women, Lawrence! But spare that woman! Hinding-hindi 'to
palalagpasin ni Wax. He warned me nang mahipuan ang asawa niya sa atin. You should
have seen his evil face while... while warning me! Kantiin mo na ang lahat 'wag
lang ang babaeng 'yon!"

Nagsalubong ang mga kilay ko. Kahit na hindi maganda ng pagsasama namin ng father
ko, I just couldn't take it na nakaramdam ito ng takot kay Wax. How dare he!
Kumuyom ang mga kamao ko.

"Is it true na may relasyon kayo nang.. sinasabi niyang pekeng asawa?" my mother
asked me.

I was panting but my mother voice softly calmed me down. I nodded.

"Then where is she? I-surrender mo siya at baka bumaba pa ang kaso mo,"

Umiling ako. "I don't know. Iniwan ko na siya mula nang.. itakas ko si Anjelous.
Iyong totoong Anjelous."

"Leave her alone, Lawrence. Hangga't kaya ko pang pagtakpan ang mga kagaguhan mo!
At baka idamay ka pa ng pekeng 'yon sa sunog na ginawa niya. Nandamay pa siya ng
bata!" My father hissed.

Napatingin ako sa kanya. "Anong sunog?" what the hell, Anj?

"Sinunog ng babaeng 'yon ang headquarter ng livelihood project ng asawa ni Wax at

naiwan pa sa loob ang sariling anak niya."
Agad akong nanlamig.. "S-si Anjeline?" my hands were already shaking. Unti-unti
akong napailing..

"Siya nga! Kinulong niya sa loob 'yung bata pagkatapos magsaboy ng gaas sa bahay
ang baliw na 'yon," he disgustingly look at me, "I can't believe na pumatol sa
gano'ng babae. Nagkagusto ka na noon sa isang bar girl at ngayon naman ay sa isang
kriminal—"

"Anjeline is my daughter!!" I shouted. Sunog.. no!

"Anong sabi mo?" he asked pagkatapos matigilan.

I was panting as If I was losing my breath. "She's my daughter, dad! Anjeline is my

daughter!! Where is she?! Help me get out of here.. I want to see her.. please.."
unti-unti kong naramdaman ang panginginig ng labi ko. Bumalong ang luha sa mga mata
ko. Hindi ko kayang tanggapin.. ayoko, ayoko..

"My son.." naiiyak na nilapitan ako ng mother ko.

"Nagkaanak pa kayo ng kriminal na 'yon?" my father asked again na parang hindi

kadugo ang anak ko.

"Anak namin siya ni Lexie." The one he called the bar girl. He disguted her. Never
approved.

He disappointedly shook his head. "Kung sinu-sinong maruruming babae ang binubuntis
mo! Sana'y nilayo mo rito ang batang 'yon,"

I sulked on my breath. "W-where is she, dad.." I begged for an answer.

Madilim niya akong tinitigan bago sagutin. "She's safe. Ang alam ko ay si Ryan ang
naglabas sa kanya roon sa sunog."

Napapikit ako at yuko. Nanginginig ang buong kalamnan ko. "Pinabayaan ni Wax ang
anak ko?!" biglang taas ng galit ko.

"Malay ko! Siguro ay busy kakahanap sa inyo. At itong pekeng asawa niya ay
sinamantala ang pagkakataon. Pwede ba Lawrence.. lumayo-layo ka sa mga ganyang
klaseng babae! Maghanap ka naman ng matino!"

"Anak.. gagawa kami ng paraan ng daddy mo para makalabas ka rito. Hindi mo naman
sinaktan ang asawa ni Wax, 'di ba?" malumanay na salita ng mother ko.

Umiling ako at hinilamos sa palad ang mukha. "I didn't touch her."

"Mabuti naman. At baka nagpunla ka pa bata ro'n."

I glared at my father. "Help me to get Anjeline." I stated.

"Hayaan mo na siya ro'n, Lawrence. Palalakihin mo lang problema ko."

"Apo mo ang batang 'yon!"

"Wala akong pakielam! Ilalabas kita rito at umuwi ka ng maynila!"

I gritted my teeth. "Kukunin ko ang anak ko."

He scoffed. "Kung gano'n ay wala kang tulong na mahihita sa akin." he stood up and
left the room.

Niyakap ako ng mother ko. Humihikbi siyang nagsalita, "Don't worry, I will help
you, son." She lovingly hug me. 
Chapter 26
Chapter 26

Anjelous

Ang dalawang araw ko sa ospital ay hindi naging madali para sa akin. Naroong
naiilang na ako sa presensya ni Wax.. at mayroon ding hinahanap-hanap ko siya,
gusto ko siyang makita kaagad kapag umaalis siya. Pero kapag bumalik naman.. nag-
iinit ang mukha ko at gusto ko na lang na magtago sa ilalim ng kumot. Hindi ko
malaman tuloy kung sa pinagbubuntis ko ba ito o dahil nagi-guilty ako. Anuman sa
dalawang dahilang iyon, wala pa rin akong lakas na loob. Pakiramdam ko kasi ako ang
sisira sa buhay niya.

Pagkatapos ng lahat.. hindi ko pa rin magawang kausapin siya. He was always

occupied with his phone, always talking with the doctors though kalimitan ay
nakasimangot ito kapag kausap ang babaeng Obgyne sa ospital. Palagi siyang
nakaalalay sa akin kahit sa pagpunta ng banyo. Kaunting galaw ko lang ay nakasalo
na agad ito sa akin. He always care.

I wanted to tell him about Anjeline's.. but I can't. Or maybe not now.

I didn't protest when he brought me home. I miss Anjeline too. Siguro ay mananatili
muna ako ng ilang araw bago bumalik ng Isla Verde. I will open that up to him. He's
fine now. I think. Dahil hindi na ako nagpapangggap ngayon. I'm acting as the real
me. Not his faked wife. Ang dapat na lang siguro na isipin ko ay ang pinagbubuntis
ko. Hindi ko ito inaasahan ngayon.. pero hindi naman ako nangangamba. I will love
this baby no matter what. At isa pa.. I love his father too. I love them both so
much.. even if I feel that he's far different from me now.

"Welcome back po, Mam Anjelous!"

Napangiti agad ako nang mapalingon sa front door ng bahay ni Wax. Naroon sina Nana
Josie, Dalia at Ephie. Nakangiti sa akin. Naramdaman ko ang pag-init ng mukha ko at
dibdib sa pag-welcome nila sa akin. But Wax got my attention when he snaked in his
arms on my waist and almost carrying me while walking.. napalunok at kay bilis ng
tibok ng puso! "W-wax.. kaya ko namang maglakad mag-isa.." ganito ang nagagawa niya
sa akin sa tuwing nilalapitan niya ako.

Pero parang hindi naman niya ako pinakinggan at pinapanood ang bawat hakbang ko
papasok sa bahay, "Watch your footsteps.." malumanay niyang utos sa akin na para ba
akong isang bata.

Bumuntong hininga na lamang ako at muling tiningnan sina Nana Josie. "Maraming
salamat po.." I said. Pagkapasok namin sa loob ay agad na akong bumitaw kay Wax.
Agad din naman akong nilapitan ni Ephie.

"Welcome back po, madam! Naghanda po kami ng masasarap na pagkain nina Nana! Para
po sa inyo saka.. sa baby niyo po ni Ser Wax..!" hinawakan niya ako sa braso at
tila kinilig pa ito sa huli.

Tumikhim si Wax. "'Wag mo siyang yugyugin Ephie at baka mahilo si Anjelous.."

madiin nitong saway sa kanya.

"S-sorry po, Ser.." nahihiya nitong paumanhin kay Wax.

"Naku eh, excited kasi itong sina Ephie sa pagdating mo, hija. Lalo na nang ibalita
sa amin ni Wax na buntis ka na raw. Aba'y.. magkakaroon na ng kapatid si Anjeline
ninyo..!" ani Nana Josie.

Napangiti ako roon. Ang inaasahan ko pa naman ay maiilang na sila sa akin

pagkatapos ng lahat. Hinahampas sa kaba ang dibdib ko nang makaharap sila ulit.
They know na hindi rin naman ako ang tunay na ina ni Anjeline but still, they
addressed her as mine too. "Nasa'n po siya, Nana?" hanap ko sa bata.

"Nasa kwarto po niya, Madam. Ayaw pong bumaba eh, kahit na sinabi naming uuwi na po
kayo.." sagot sa akin ni Dalia.

Napalingon ako sa taas. What is my angel doing up there? Tutunguhin ko sana ang
hagdanan nang bigla akong yakapin ni Wax sa baywang at bulungan, "Alam kong gutom
ka na, ako nang tatawag sa kanya.."

Napatingin ako sa kanya pero kinakabahan sa yakap niya sa akin. Pahapyaw kong
nilingon sina Ephie—and they were all hiding their smiles! Kaya't napatikhim ako at
layo kay Wax.. "O-okay.. sa kusina lang ako.." sagot ko.

Nagmamadaling tumungo ng kusina sina Ephie. Pasunod na ako no'n nang biglang
dumating si Ryan. Napahinto ako sa paglalakad dahil nanggaling ito sa library. And
he's.. holding a bouquet of flowers. I looked up at his smirking face.. tila may
mapaglarong tingin ito sa akin.

He stopped infront of me. At iniabot sa akin ang magagandang red roses. Wala sa
sariling napalingon ako kay Wax. Nakahalukipkip naman ito at kagat ang hinlalaking
daliri niya.

"Welcome back home, Mrs Salvaterra! Delivery for you.." tukoy niya sa mga bulaklak.

Kumunot ang noo ko. "Delivery?"

He nodded. "Special delivery 'yan! Ako ang nag-handle eh." Sabay kindat nito sa
akin. Pinakita pa niya sa akin ang ilang papel sa isang kamay. "Kanina pa 'to rito.
Kunin mo na,"

"Kanino ba 'to galing?" tanong ko habang inaabot ang malaking bouquet ng red roses.
Ang gaganda. Para ba iyong mga buhay sa mga mata ko.

"D'yan sa asawa mo. Papirma naman dito.."

Napatingin agad ako sa kanya. Napalunok. Kay.. Wax?! Hindi ko na muna napansin ang
inaabot nito sa aking ballpen at napalingon na lamang ako kay Wax—but when I look
at him, kumunot lang ang noo nito at tinuro sa akin ang inaabot muli ni Ryan.
Kinuha ko ang ballpen..

"'Yung totoong pirma mo na ha..? Kilala ka na namin," tudyo pa sa akin ni Ryan.

Sa lakas ng tibok ng puso ko ay ni hindi ko na masyadong tiningnan pa ang espasyong

tinuturo nito. Nahihiya ako. Naguguluhan. Natutuwa. Kinikilig! Paano naman ako
makakapag-isip pa nito kung lahat ng iyon ay nararamdaman ko. Basta ko na lang na
pinirmahan ang papel na hawak nito at binigay sa kanya pabalik ang ballpen.

"Thank.. you!" he smiling said to me. Saka nito nilingon si Wax, "Library lang ako,
Mayor!" he said to him. At sabay talikod pabalik sa pinanggalingan nito.

Napailing si Wax. Nilapitan ako at kinulong ang mukha ko sa mga kamay niya. Binaba
ang mukha—at siniil ako ng halik! Sa gulat ko ay namilog lamang ang mga mata ko at
napasinghap.

He smirked, "Enjoy the flowers," he kissed me again. "I'll enjoy you later.." he
hotly whispered. Umakyat ito sa taas.

Pagkatapos no'n ay naiwan akong nakatulala sa kanya. I think.. there's something

off a while ago..? But my cheeks flared at agad akong napalinga sa paligid kung may
nakakita ba. Then I held on my raging chest..

***

Less talk, eat more.. iyon ang naging eksena ko sa harap ng hapagkainan. I guess
I'm too exhausted and tired and super hungry. Nagustuhan ko ang lahat ng pagkain.
Well, hindi kasi kami nakakapagluto ng ganito karangya sa isla. Iyong iba ngang
pagkain ay ni hindi ko alam ang tawag. Lalo na iyong pina-flat na laman ng manok na
may ham at keso sa loob. Parang sushi ang pagkakaayos at hiwa. Masarap iyon at
halos maubos ko ang naluto nina Nana.

I was on my strawberries when I noticed na hindi masyadong kumakain si Anjeline.

Wala si Wax at nasa library pa. Sinuklay ko ang buhok niya, "Hindi mo ba nagustuhan
ang food mo, baby?" malambing kong tanong sa kanya. She looked rigid. "O ayaw mo
bang kasalo si mama..?" magmula nang makita ko siya ay hindi niya ako niyakap. Wala
naman akong lipstick.

Tumikhim si Ephie at tumabi sa kanya. "Anjeline.. si mama mo na 'yan.. 'yung

mabait. Hindi siya 'yung nagkulong sa 'yo—"

Bigla itong kinalabit ni Dalia sa balikat. "Huy, Ephie ang dila mo!" mahina pero
may diin na awat niya rito.

Napatakip sa bibig si Ephie. Hindi na tinuloy ang sasabihin.

Kumunot ang noo ko. "Saan siya kinulong?" nawala ang appetite ko sa pagkain. Ano na
ang ginawa sa kanya ng babaeng 'yon?

Nagkatinginan sina Ephie at Dalia. Si Nana Josie ay kalalabas lamang sa kusina at

dala ang bagong batch ng strawberry. Nakangiti niya iyong binaba sa harapan ko.
"Magpapabili pa ako ng strawberry bukas, hija kung gusto mo.." he said sweetly to
me.

"Nana ano pong nangyari kay Anjeline?" I asked her.

"Anong ano ang nangyari..?" nagtatakang tiningnan nito ang dalawang babaeng
natahimik na. At huli ay napailing.

"Nana..?" I called her. I'm so curious. Ayaw nang tumigil sa pagsipa ng puso ko.

Tumayo ako at iniwan muna sina Anjeline sa mesa kasama ang dalawa. Sa tabi ng sink
ay ikinuwento sa akin ni Nana ang nangyaring sunog sa bahay na inookupa namin para
sa livelihood project at.. ang nagpahina sa akin ay ang pagkakakulong ni Anjeline
sa loob!

Napahawak akong mabuti sa gilid ng lababo.. my chest tightened.. noong panahong

nakakulong pa ako sa yate ay may nangyayari na palang masama sa bata.. my eyes
immediately covered with my tears.. my baby.. she must be hurt too!

"Mabuti na lang at nailigtas siya ni Ryan. Sinundan ka ni Wax sa isla kaya hindi
ito agad na nakasunod sa kanya.." mahina nitong dagdag.
I gasped quitely. I nodded as I stared at my Anjeline. I can't imagine her
surrounding with flames—it's breaking my heart to pieces! That's why she doesn't
want to speak with me anymore.

Inayos ko ang sarili at nilapitang muli si Anjeline.. nakasandal lang ito sa upuan
at nakatitig sa pagkain. I squatted and moved her chair.. I let her see me.. I
caressed her cheeks.. "B-baby.. I'm sorry.." I almost whispered while my chest is
killing with pain that I felt for her. She's so young! Bakit niya ito kailangang
maranasan?! "hindi ko alam na.." I can't even speek that horrible words. Napayuko
ako. Then I look up at her and held her tiny hands.. "Please speak with me.. this
is mama.." pakilala ko sa sarili. Why am I too naive to tell her about myself!

She stared at me and didn't move an inch. Mas lalo akong nasaktan sa kanyang
pinapakita sa akin. She lost her ability to trust. To me. To my face.

"Look at me, baby.." pakiusap ko sa kanya.

"I saw you and I followed you, m-mama.. but y-you didn't come back for m-me.." when
her voice cracked, ay agad na umapaw ang luha nito at humikbi.

I bit my lower lip. It hurts me even more to see her like this.. being hurt and
feeling lonely.. "I'm sorry, I'm sorry.. I didn't know.."

She sobbed. Nakayuko. "Y-you didn't wear r-red lipstick that's why I-i followed
you.. but y-y-you left me..!" she said agonizingly.

Napapikit ako. I was wrong there. I admit. Nag-rely lang ako sa panglabas na
itsura.. but it's too late to regret now!

I may not be your real mother but I can stand as your own, Anjeline. Inangat ko ang
mukha niya. She stop from crying.. "I'm sorry, baby.. I was.. away that day.. hindi
ako ang taong 'yon.." how can I explain that to her..?

"H-hindi i-ikaw?" she shakingly asked.

I bit lower lip. I don't want to confuse her but.. "The one you followed wasn't..
me.."

Tinitigan niya ako. Tinaas ko ang kamay para punasan ang luha sa kanyang pisngi at
sa paligid ng mga mata nito.

"She wasn't you?" she innocently asked.

I nodded. I gave her a smile.

"Dalawa ka po ba, m-mama?" she stopped from sobbing.

I kissed her on cheek, "Isa lang po ako. Pero.. may ibang gumaya sa mukha ko.."

Kumunot ang noo niya. "And that woman is bad?"

I nodded again. "Unfortunately.."

"And she doesn't likes me?" malungkot nitong tanong.

"But I do love you.." sansala ko.

Nang sa wakas ay matipid itong ngumiti ay doon lamang gumaan ang damdamin ko.
"I don't want to see her again, mama..!" nag-aalala nitong sabi.

I caged her small face on my palms. "I'll never let her, baby. I'll protect you."
with all my heart and power.

"Hindi ka na po aalis ulit?"

Natigilan ako. Tinitigan ko siya at pinisil ang mga kamay. It's not for me to say
that. But then, how can I protect her without her by my side? Can I bring her with
me in Isla Verde? But that's impossible! Wax will never let that.. I sighed.. now
I'm confused.. but something enligtened me, "Magiging ate ka na.. and she or he
will never leave you too.." nakangiti kong sabi sa kanya.

"Ate na po ako? How?"

Tumayo ako at hinawakan ko ang sariling tiyan, "I'm carrying your younger sister or
brother in here.." turo ko roon.

Tinitigan niya ang tiyan ko. Hindi agad nakapagsalita at mas lalo yatang na-amuse
lang.

I chuckled. Yumuko ako at hinalikan siya sa ibabaw ng kanyang buhok. I heard

Ephie's laughter too. "She will going to grow in my tummy, baby. Then we will see
her or him.. eight months from now.." I teased her.

"How did she or he get into your tummy, mama? I was there in too?"

Banayad na tumawa si Nana Josie at sinukay ang buhok ni Anjeline. Napakamot ako sa
panga. "Mmm.. I'm.. well.. pregnant!" nahirapan na akong sagutin siya.

Namilog ang mga mata niya. "My teacher Annie is pregnant too, Mama! She got rounded
tummy and she said there's a human in her womb! Gano'n din po ba ang mangyayari sa
tummy mo, mama?"

Natawa ako. "Yes, baby."

Lumaki ang ngiti nito. "Yehey!!" bigla akong niyakap sa baywang. "Thank you po,
mama! Don't leave me again, okay?"

I caressed her silky hair. "I'm not." For you, I will.

At ilang sandali lamang nagsimula na itong kumain ulit. Mas magana pa. I just can't
stop myself from smiling while watching her happy now. Nagkatinginan pa kami ni
Nana Josie at parehong napangiti na lamang. In the end, she gave me a two thumbs
up.

****

Anjeline and I played the whole afternoon. Kaya ko naman at hindi ako nahihilo
tulad ng paalala sa akin ni Nana. Lumabas lamang ng library sina Wax at Ryan nang
maghapunan na. Labis akong nagpasalamat kay Ryan matapos kong malaman ang
nangyaring sunog. Nagkibit balikat lang ito at doon lamang niya pinagtapat sa akin
na nagmamay-ari pala ito ng security agency. Na hindi siya ang namamahala ng
negosyo ni Wax!

Napailing na lamang ako sa huli. But then, I'm still very thankful to him.

It was a sumptuous dinner and I ate a lot. Masaya akong makita si Anjeline na
magana rin at naaagaw din niya ang atensyon ng dalawang lalaki. At muli ko ring
nilantakan ang inihain sa aking strawberry ni Nana Josie. I have a feeling na ini-
spoil na nila ako.

And Wax is just watching me.

Pagsapit ng gabi ay kinabahan na ako. Hindi umalis ng bahay si Wax. I'm worried
though. Baka istorbo na ako sa trabaho niya. Noon, iniisip ko kung baka may gawin
itong hindi maganda tapos ngayon nag-aalala naman ako na baka mapabayaan niya ang
trabaho niya. It was so hard to balance the thoughts that running in my head!

Hinatid ko at pinatulog si Anjeline sa kwarto niya. Nakatulog na rin ako no'n at

nagising lamang nang may bumuhat sa akin! In a bridal style—"W-wax..!" I protested.
Napayakap agad ako sa leeg niya dahil sa gulat. "Ibaba mo nga ko.." I wiggled a bit
but he's too stronger than I am.

"Kanina pa kita hinihintay. Nakatulog ka na pala rito." He said habang binubuksan

ang pinto.

Napatitig ako sa kanya. Kagigising ko lang pero.. bakit humahampas na naman ang
puso ko?

Dinala niya ako sa master's bedroom, his room. Malamig na malamig na roon at
mabango pa. Nag-spray ba siya? It smells.. fruity.. and it's sweet too! Dahan-dahan
niya akong nilapag sa malapad na kama. Pagkababa sa akin ay saka ni-lock ang pinto.
Napabangon ako sa takot na kumalas sa akin.. "D-dito pa rin ba ako matutulog..?"
inaasahan kong sa ibang kwarto na ako tutuloy at mas lalong hindi rito sa kwarto
niya!

Tiningnan niya akong may kunot sa noo. Hinubad ang soot na T-shirt at inihagis sa
couch. "Ofcourse! Anong klaseng tanong 'yan?" amused at inis nitong tono.

Napalunok ako. My eyes darted.. on his firmed chest and abdomen.. at nang kalasin
nito ang belt niya ay namilog ang mga mata ko. "S-sa ibang room na lang a-ako..!"
umupo ako sa gilid ng kama at tumayo na. My heart's ripping me!

Nagsalubong ang mga kilay nito at natigilan sa ginagawa. "Dito ka lang." may diin
niyang sagot sa akin. Hinatak ang belt mula sa pantalon at binalibag sa kung saan.

"P-pero.. k-kasi.. hindi naman a-ako.." napailing ako sa kanya trying to send him
the message.

He stared at me for a while. Hindi ko malaman kung amused o confused ba siya sa

akin. Pagkatapos ay maingay na bumuntong hininga at napahilamos sa mukha. "I know
what you meant and It's a no, Anjelous. You.." tinuro niya ako, "will stay.." at sa
sahig. "here." Matigas niyang salita sa akin.

"Pero—"

"I will keep you."

Natigilan ako. Pakiramdam ko ay tumigil din ang lahat ng bagay sa mundo matapos
niya iyong sabihin sa akin.

Nilapitan niya ako. Inangat ang mga kamay at kinulong ang aking mukha. Napatitig
ako sa kanya. Lumambot ang mukha nito na tila may inaarok sa akin.

"I will keep you. You'll stay with me.. with my daughter. At ngayon pang buntis ka
na mas lalong hindi ko kayang paalisin ka. Galit ako. Galit na galit ako, Anjelous.
At palagi akong nagagalit kapag hindi kita nakikita. That's why I will keep you
here.. weather you like it.. or not. It doesn't matter kung pinagpanggap ka lang
nila bilang asawa ko.."

Napaawang ang labi ko. "K-keep me..?"

Why. Why does it sounds like the way Lawrence confessed to me too..?

He nodded and kissed me. Mas nilapit pa ang katawan sa akin. Pinagmamasdan niya
ako. "You're my real wife, Anjelous. I married you. In my head, it was you whom I
married years ago.. tell me.. when was the first time you ever saw me, hmm?" tila
nanlalambing niyang tanong sa akin.

I unconsciously bit my lower lip as I went back to the day I saw him the first
time. "Noong.. kumampanya ka para sa daddy mo.." for me, parang ang general ng
sagot ko. Malamang na maraming beses na niyang kinampanya ang ama niya.

He suddenly smirked. "I'll be specific.. the first time I saw you was when you were
licking your ice cream.. and it locked in my mind when I saw you how innocent you
were not minding about others even if your tongue looked so.. enchanting, love.."
dinikit niya ang noo sa aking noo.

Napatitig ako sa kanyang hubad na dibdib. Nawaglit na iyon sa isipan ko. Mas
naalala ko pa nga iyong sa akin siya nakatingin habang nasa stage siya. The way he
gave me his full attention despite the fact that he was infront of Lemery people.
"I remember.." sambit ko.

"Since then, I got so obsessed with you, love. I'm so obsessed with you.. to your
name.. to your life.. to your face and body—all of you!" then he started showering
me with shallow kisses. "That's why I was easily fooled! Dahil ikaw lang ang
nakikita ko. Mapasaakin ka lang ay kontento na ako. But it didn't last long.. it
wasn't you that I saw again.." hininto niya ang paghalik at tinitigan ako. "Now
that I'm holding you, kissing you—owning you.. I'm obsessed with you again!
Hinding-hindi na kita pakakawalan, Anjelous Salvaterra. Akin ka lang.." he claimed
my lips like he's sealing his last sentence. That he was declaring me as his own.

My mind was fuddled at that moment when his lips touches mine.. it registered
erotic.. and it feels that way..

Tinaas niya ang mukha ko pagkatapos ang pag-angkin sa labi ko. "Hindi kita
pakakawalan, sa ayaw o sa gusto mo. And it started when you stepped into my house
and now.. you're bearing my child in your womb.." he lowered his head again and bit
my lip in a dangerous way. "I will not allowing anyone to get you away from me,
woman.. you are mine." May diin niyang paalala sa akin.

I gasped when he bit my neck a bit harder than the one he did a while ago.
"Miguel..!" pigil ko sa kanya. He look.. unstoppable! I pushed him—but he just held
my wrist and laid me to bed and positioned himself on top of me.

The next thing I knew.. we were screaming our sighs and erotic-sexy moans in the
room. Filling ourselves.. until we ran out of breath.. ilang beses niyang binulong
sa akin ang pag-angkin niya habang ang buong sistema ko ay nalulunod sa masarap na
pakiramdam. At ang aircon ay walang nagawa sa pawisan naming mga katawan..

He fell asleep on top of my bared chest. Mahigpit ang yakap sa akin sa gitna ng
magulo na niyang kama. Kahit pagod ay hindi ko nagawang makatulog tulad niya.
Marahan kong sinusuklay ang magulo niyang buhok habang umiikot sa isipan ko ang mga
sinabi niya.
Wala akong naisagot doon. Ni hindi ko kayang sabihin sa kanyang mahal ko siya..
gayong.. obsession lang nararamdaman niya para sa akin. Is it going to uplift him
kung sasabihin kong.. mahal ko naman siya? How good his obsession to me? Nakakatuwa
ba iyon sa isang katulad kong mahal siya?

Kinagat ko ang ibabang labi nang may mamuong luha sa mga mata ko. Hinalikan ko siya
sa tuktok ng buhok niya at niyakap. He stirred but only to kiss my breast and to
tighten his arms around me.. and fell asleep again..

I sighed..

****

I lowered my head ang claimed his moistened lips.. he chuckled and moved my waist
again..

Napalingon ako sa bintana. Hindi pa naman mataas ang araw at hindi pa siya male-
late sa munisipyo—and the rush in my head played again! Hinila niya ako. He doesn't
want us to be disturbed, so I continued going up and down again against his
manhood.. I bit my lower lip.. nangangawit na ang mga binti ko pero hindi ko
magawang umalma sa kanya..

Wax groaned. Bumangon at hinalikan ang tiyan ko. We were very much naked and it
tickled me. "Oh, love.." he murmured.

I gasped—nang bigla niya akong inihiga nang hindi naghihiwalay ang mga katawan
namin. He's getting impatient again! Pulang-pula ang buong mukha niya. Binuka ang
mga hita ko at siyang nagpatuloy sa paggalaw sa loob ko.

My body trembled as I felt the stinging pain and sharp-sweet-erotic feelings in my

head. He pounded rapidly.. and his bed made a creaking sound every after he moves..

I love you.. I almost shout out when he hit me. I bit my lip. Palagi niyang
pinaparamdam sa akin ang importante ko sa tuwing ginagawa namin ito. Making love
with him is one of the best moment of my entire life. Hindi ko na iniisip ang
sarili sa iba, sa kanya lang. Kahit pang habangbuhay pa.

I reached my climax and he followed. He bit me on my chin as he poured his liquids

in me and cried my name as if he's having some trouble. I combed his wet hair.. and
moaned endlessly. And after that earth-shattering seconds of my life.. he just laid
on top of me.. very tired..

Ilang sandali kaming nanatili sa ganoong posisyon hanggang sa ako na ang unang
tumulak sa balikat niya. "Maligo ka na.. may pasok ka pa, Miguel.." bulong ko kahit
na medyo hinihingal pa. Napapikit muli ako sa naisip.

Nang iangat niya ang mukha ay nakangiti na pala ito. He kissed my swollen lips.
"Alam mo bang ikaw lang ang tumatawag sa aking 'Miguel'?" pinagbubunggo niya ang
mga labi namin at tungki ng ilong.

Tipid akong ngumiti. "Hindi ko alam.."

He bit my lip slowly like he's teasing me again. "I love it when you call me
Miguel.. 'cause everybody calls me Mayor, Wax or Mayor Wax. But you.. you always
standout. Another reason why I like you so.." malambing niyang bulong sa akin.

Natigilan ako. "You.. like me?"

Nagsalubong ang mga kilay niya. "I told you. I'm obsessed with you, love. Hindi
lang kita gusto.. gustong-gusto.. gustong-gusto.." he brushed his lips on my lips,
"gustong-gusto.." he did it again, "gustong-gusto.." he brushed it again, "gustong-
gustong-gusto.." he brushed and licked my lips! He smirked.

I sighed. Pilit ko siyang nginitian. Iniwas ko na ang mukha ko nang muli na naman
niya akong hahalikan. "Tumayo ka na.. baka ma-late ka pa." tulak ko pa sa kanyang
dibdib.

He chuckled against my neck. "I'm thinking about.. quitting.."

Natigilan ako. "Ano?"

Inangat niya ang mukha at inaantok na tinitigan ako. "I'm resigning as a mayor of
Lemery.."

Kumunot ang noo ko at napatitig sa kanya. "P-pero bakit..?" nag-aalala kong tanong
sa kanya.

He caressed and stared on my cheek.. "So I can be with you whenever I wanted to. I
have my own business. I can build a life with you, with Anjeline and with our
baby.." he then looked lovingly at my tummy.

Napalunok ako. Iiwan niya ang trabaho para.. sa akin?! Tumikhim ako, "Miguel.." and
it feels like he leaving everything if he do that.

Yumuko siya at hinugot ang sarili. Mahina akong napasinghap.

Tiningnan niya ako ulit, "Nag-aalala ka ba?" he asked.

Hinaplos ko ang panga niyang may kumakapal ng stubble. "Pa'no ang daddy mo? He
expect a lot from you.." at batid ko ang kagustuhan nitong sundan niya ang yakap
nito bilang senador.

Umiling siya, "I don't care. Ang pagiging mayor lang ang gagawin ko para sa kanya."

"Kung gano'n.. bakit 'di mo na lang tapusin ang term mo ngayon? Kapapanalo mo pa
lang.."

Tinitigan niya akong may pagsusumamo. Yumuko at nilubog ang mukha sa leeg ko.
"Because it's dangerous to stay on track now that I have you." He whispered.

"Bakit?"

He agonizingly groaned and looked at me. "That fake woman is still at large. Hindi
ko pa rin alam kung sino siyang talaga. Then Laiza.."

Tumango ako noong una. "What about Laiza..?"

Bumuntong hininga ito at dahan-dahang bumangon. Tumayo ito at isa-isang pinulot ang
mga damit namin sa sahig.. habang siya'y hubo't hubad pa. And the thing in between
his legs was half awake! I gulped and pulled the quilt on my body. At ni wala
siyang pakielam.

Umupo ako at sumandal sa headboard ng kama. Nilapitan niya ako at siniil ng halik
sa labi. "'Wag na 'wag kang lalapit sa babaeng 'yon." Mahigpit nitong bilin.

"Bakit nga?"
Tinitigan niya ako bago nagsalita. "May sinabi sa akin si Chito. Na 'yung gabing
kinuha ka ni.. Lawrence.." pumait ang mukha nito pagkabanggit sa pangalan. "may
dalawa pang lalaki na gusto kang kidnapin. He saw that men with a woman. He
described her.. and Laiza came out from my head. Pinahanap ko siya. We found her
apartment.. and she's storing kilos of drugs in there."

Napaawang ang labi ko sa sinabi niya. Hindi ako mapaniwala. I mean.. wala naman sa
postura ni Laiza ang ganoong gawain.

"She maybe wanted to use you against me. Ang alam niya siguro ay may kakambal ka..
remember? And she noticed how important you are to me.."

"Ipaubaya mo na lang siya sa mga pulis. Bakit kailangan mo pang mag-resign?"

"Ang kapangyarihan ng posisyon ko ang pinupuntirya nila, Anjelous. At gusto ka

nilang gamitin para mapasunod ako!"

"Pero paano ang mga taga-Lemery..? Ikaw ang binoto nila.."

Mabigat itong bumuntong hininga bago nagsuot ng boxer shorts.

"Napayuko ako. You'll sacrifice your position just for.."

"I'm willing to sacrifice everything behind for you, Anjelous! Don't make a fuss
out it! I know.. Lemerenos will understand me.." napahilamos ito sa mukha sa inis
sa akin.

I sighed and stared at the soft quilt. Inilabas ko ang manipis na kumot sa ilalim
no'n at binalot sa hubad kong katawan. Hinawi ko ang quilt at umupo sa gilid. "I
think it's better for me to go back in Isla Verde, Wax. Hindi magulo roon at
tahimik.. malayo rito.."

Pagalit siyang bumaling sa akin. "Did I tell you na hindi kita pakakawalan,
Anjelous?! Sa tingin mo, papayag ako dyan sa gusto mo?! No!!" singhal niya.
"Never!! Kaya kong iwan ang lahat—pero hindi ikaw!!"

Napapikit ako at bumuntong hininga. Marahan akong tumayo at tinitigan siya.

Bumagsak sa sahig ang buntot ng kumot. Naglakad ako na tila nakasuot ng gown.
Lumulubog ang mga paa ko sa carpet. Nilapitan ko siya. It doesn't matter if I don't
have anything underneath this thin sheets.. I clamped my arms under his arms and
lovingly rested my face on his panting chest. I can literally feel his anger. The
loud beating of his heart. Like he's scared.. "Nag-aalala ako sa 'yo.. bakit hindi
mo sinasabi ang kaligtasan mo? Resign because it's not safe for you too.."

Eventhough, deep inside my head.. their family ties with powerful people. Pero..
sino nga ba ang makakapagsabi kung tunay ka ngang ligtas? As tiny as the bullet..
kahit saan ay pwedeng makalusot.

Nag-angat ko ang tingin sa kanya at magaan kong hinaplos ang magkabila niyang
pisngi. "Mabilis kang magalit.." I honestly told him.

Matalim niya akong tinitigan at saka mabigat na bumuntong hininga. "Lalo na

pagdating sa 'yo."

So, I'm not a good influencer to him? I bit my lower lip. Bumaba ang tingin niya
roon. But he dismissed the arousal I saw in his angered eyes.

"I'm not asking any fucking permission to you. Magre-resign pa rin ako!" nilayo
niya ang mukha at pagalit na hinagis ang mga damit sa couch.

Sinundan ko siya ng tingin at nasasaktan akong ganito pa rin ang ugali niya.

Pero.. huminto ito sa paglalakad sa harap ng pinto sa bathroom. Pinagmasdan ko siya

hanggang sa bigla itong lumingon sa akin. Na para ba siyang nahihirapan sa iniisip.
"Fuck! I'm sorry!!" he madly said and ran back to me. We ended up on bed again.. 
Chapter 27
Chapter 27

Wax

"You're selfish, pare." sagot sa akin ni Ryan.

Kumunot ang noo ko habang nagsasalin ng brandy sa sarili kong baso. "What?"

Napailing ito bago simimsim sa goblet. "Selfish ka. Bakit kailangan mong
magsinungaling sa kanya?" nilingon nito ang bintana, "Hindi pa ba sapat na legal na
talaga ang kasal ninyo? You skipped to ask her about marrying her for real." tukoy
nito sa papel na pinapirma namin kay Anjelous. It's a marriage contract.

Napangisi ako at sumandal sa swivel chair ko. "What's wrong of being selfish?"
malumanay kong tanong sa kanya.

"You didn't ask her if she wanted you too."

Matalim ko siyang tiningnan. "She likes me!"

Kumunot ang noo niya. "Galit ka na naman? Ang sinasabi ko lang, formally ask her.
Normal mo siyang pakasalan. She deserves it."

"I will. But not now. Naguguluhan pa siya."

"Then why do you have to lie about Laiza? Nakakulong na 'yong tao. Ginawa mo pa
siyang masama sa paningin ni Anjelous. You're hopeless, pare.." he tsked. "Sinabi
mo pa sa pamilya niyang hindi na siya babalik sa isla. I just thought.. that was so
selfish of you.. you knew how much she loves her father and brother.." tila
naghihimutok nitong salita sa akin.

My lips twitched and put down the goblet on my table. Pinatong ko ang mga siko sa
mesa at pinagsalikop ang mga daliri sa kamay. "She's my legal wife now, Ryan.
Legal. Ibig sabihin ay sa akin na siya titira, kami at ng mga anak namin. Pumasok
na siya sa buhay ko.. hindi ko na siya pakakawalan. About her family.. hindi ko
sila pababayaan. I've been thinking about buying their own house here in Lemery.
Kung sakaling gusto silang dalawin ng asawa ko, hindi na siya lalayo pa."

Nagsalubong ang mga kilay nito sa akin. "Are you damn serious?! Kausapin mo kaya
muna si Anjelous.. 'wag kang magdesisyong mag-isa. Lalo na kung pamilya niya ang
pinapagplanuhan mo."

"Ang pamilya niya ang kakausapin ko tungkol dyan." naiinis ko nang sagot sa kanya.
Because he kept on arguing with my plans!

Inisang lagok nito ang laman ng goblet at maingay na nilapag sa lamesita. Tinuro
niya ako. "Parang may mali, pare. Para kasing.. sumusobra ka na kay Anjelous!" his
voice raised.

Sandali ko siyang tinitigan. I scoffed. At sumandal sa upuan. "Ako, sumusobra kay

Anjelous..? Ako pa ngayon ang sumusobra pagkatapos nila akong pagkaisahan.." I
dangeriously rasing my voice too. How dare he accused me of that!

He stood up, at namulsa. "Akala ko ba mahalaga sa 'yo si Anjelous?"

I glared at him. "I like her.. so fucking much."

Napakamot ito sa ulo. "Gusto mo siyang agawin sa pamilya niya at sa lahat, Wax."
then he stared at me with a serious eyes. "Kaibigan kita kaya tinutulungan kita,
pare. Kaya lang.. sumusobra ka na sa paghihigpit at pagtatago kay Anjelous—"

"Ano bang problema mo?!!" His getting into my nerves! Padaskol na akong napatayo.
"I'm giving her everything that I have!!" singhal ko pa.

Mabigat itong bumuntong hininga. "Pero pinagkakait mo naman siya sa pamilya niya!
Bakit kailangan mong kausapin sila ng gano'n?! That she's not coming home in Isla
Verde! Offering them shelter, livelihood—without even thinking that you will offend
them? And you lied about Laiza just to lock her here. Isipin mo nga.. ang selfish
mo."

I gritted my teeth. "She's my wife." Mariin kong ulit sa kanya.

"Na binibili mo. Hindi mo siya pinakasalan. Mas tamang sabihing binibili mo si
Anjelous."

Kumuyom ang mga kamao ko. "You fucking shut up." pagpipigil kong sugurin siya.
"Just one word, Ryan.. I swear.. lalabas kang may tama sa mukha mo." I added.

But he only chuckled. "Hindi rin magtatagal sa 'yo si Anjelous lalo na kung palagi
kang nakasinghal."

"Ryan." My first warning.

Napapailing itong naglakad papuntang pintuan. But he stopped before he could ever
touch the doorknob. Nilingon ako. "Payong kaibigan lang, Wax.. bawas-bawasan mo na
'yang pagsigaw-sigaw mo at galit mo. D'yan ka madalas nagkakaproblema sa babae.
Nakikita ko kung gaano mo kagusto si Anjelous.. but please, 'wag mong ikulong kung
ayaw mong iwan ka rin niya." he sighed and gave me a brotherly look. "Wala rin
kayong pinagkaiba ni Lawrence."

Matalim ko siyang tinitigan. Pagbukas nito ng pinto ay naroon din sa labas ang
asawa ko. Wearing her floral dress. With a vibrant aura. Akma itong kakatok pero
naunahan na siya ni Ryan. She smiled at him.

Kinabahan ako. At sa sobrang takot ay mabilis ko silang nilapitan..

"Handa na ang hapunan. Kain na tayo!" aya niya sa kaibigan ko. She looked at me
too.

Umiling si Ryan. "Pass muna ako."

Kumunot ang noo ni Anjelous. "Bakit naman..?" tiningnan niya ako ulit at tila
naghahanap ng tanong sa akin.

Ryan looked at me. "Umiinit ang ulo ko r'yan sa asawa mo. Tutuloy na ako,
Anjelous!" paalam nito at dumeretso na ng alis.

Sinundan na lang siya ng tingin ni Anjelous. At nang makalapit ako sa kanya ay ako
naman ang tinanong. She's curious. "Nag.. away ba kayo ni Ryan?"
Bumuntong hininga ako at hinila ko siya para mayakap. I groaned on her neck when I
finally smelled her sweet scent. "Masakit ang ulo ko.." malambing kong sabi sa
kanya. I don't want to talk about him.

She moved her head to see me and held my jaw. "Edi kumain ka na tapos matulog ka ng
maaga. Sa'n ba masakit?" her soft beautiful voice filled my ears.

Napangiti ako. Umiling ako at hinigpitan ang yakap sa katawan niya. Am I really
selfish?

I want this woman.. so fucking badly. She made feel what I'd missed my whole life.
That's why she can't leave me like what they did before. She's mine. Only mine. I
see hope in her eyes.. she's the one for me that's why she can't leave me..

"Miguel..?" untag niya sa akin.

"Mmm?"

"Nagugutom na ko.. kain na tayo.." nahihiya pa niyang amin sa akin.

Mas lumawak ang ngiti ko at marahan kong kinagat ang panga niya. "Then let's go."
Hinawakan ko ang kamay niya at hinila na papuntang dining.

****

Anjelous

"Madam wala po ba kayong partikular na pinaglilihian? Tulad ng hilaw na mangga,

pinya, siopao, chocolate.. ah.. 'yung mga kakaibang kombinasyon ng pagkain.."
tanong sa akin Ephie habang naghahanda kami ng ni-request kong cordon bleu.
Pinapanood ko lang sila sa paggawa kanina tapos ay nagpaturo na rin ako. Hindi
naman ganoong kakomplikado. Nagtulong pa kami ni Anjeline sa paggawa. Ako ang
nagmamartilyo sa laman ng manok at siya naman ang maglalatag ng ham at keso.

"Mga paborito mo yatang pagkain 'yan, Ephie. Gusto mo lang maki-share kay Mam
Anjelous eh," sunod na salita naman ni Dalia. Na nagpupunas ng mesa.

Napangiti ako.

Humaba ang nguso ni Ephie. "Hindi 'no! 'Yan ka na naman.. umaariba ang bibig mo.."
sabay paypay nito sa mukha.

"Nag-toothbrush ako!" sagot agad ni Dalia.

Sabay kaming napangiti ni Anjeline at nagkibit balikat.

"'Wag mo kong sigawan. Baka marinig ka ng baby nina Ser Wax at Mam Anjelous.."
sabay irap ni Ephie sa kanya. "Wala po bang gusto si baby, madam?" tanong niya ulit
sa akin.

Napailing ako. "Wala naman. Pero pansin ko lumakas akong kumain.. para akong
palaging gutom.." kuryoso ko sa sarili. Dati naman kasi ay hindi ako masyadong nae-
excite kapag kumakain. Siguro nga ay dahil hindi na lang ako kumakain ngayon para
sa katawan ko. Dalawa na kami ng baby ko.

"Nagugutom din si baby, mama?" Anjeline curiously asked me.

I smiled at her and nodded. "Kailangan din ni baby sister mo ng nutrisyon para
malusog na ma-develop ang katawan niya," I joggled my eyebrows. I didn't know so
much about pregnancy but just answered her the natural way.

She giggled. "Paglabas niya po mama pwede ko ba siyang alagaan?" she sweetly asked
me.

"Oo naman. Tayong dalawa pa!" sagot ko.

"Pati po si papa, mama! He told me nga na gagawan daw niya ng crib si baby," sabi
nito at saka kumuha ng ham sa plato. "Papa is excited too!"

Napangiti na naman ako. Kagabi lang ay sinabihan na niya akong mamili ng mga gamit.
Pero tumanggi muna ako dahil masyado pang maaga. Hindi pa naman namin alam ang
gender ng baby. But the crib.. I would be very excited kung siya ang gagawa. He
even asked me kung pwedeng palitan ang kama sa kwarto niya. Maingay na raw. Uminit
ang mukha ko ng sabihin niya iyon sa akin.

"Excuse me po, ma'am,"

"Oh Michael bakit? Bawal mapagod si Madam ah, mahigpit na bilin ni Ser 'yan." Agad
na salita ni Ephie sa kanya.

Napakamot na lamang ako sa panga ko. Narinig ko iyon nang sabihin ni Wax sa kanila.
Nilingon ko si Michael. Napakunot ang noo ko nang makita ang seryoso nitong mukha.
"May problema ba?" malumanay kong tanong sa kanya.

Tumikhim ito. "May dumating pong mga abogado at pulis sa labas.."

Tila huminto ang paghinga ng lahat nang sabihin iyon ni Michael. "Bakit? Anong
kailangan nila?"

"Mga abogado raw po ni Sir Lawrence."

Agad kong pinuntahan ang mga taong tinutukoy niya. Sa sala ay nakita ko silang
lahat. May anim hanggang pitong tao. May unipormadong pulis, dalawang babae at
naka-longsleeves na mga matatandang lalaki.

Gumapang ang kaba at kalituhan sa akin. Si Lawrence ang nagpadalasa sa kanila

rito.. hindi kaya tungkol ito kay.. Anjeline? Oh no.. napalingon ako kay Ephie at
binulungan, "Tawagan niyo si Wax. Pauwiin mo rito. Ngayon na." may diin kong sabi
sa kanya.

Nalilito itong tumango sa akin. "Opo, madam!" then she hurriedly walked to the
cradle of telephone.

Tumayo ang dalawang matandang lalaki at in-offer ang kamay sa akin. "Good morning,
Mrs Salvaterra.. my name is Atty. Ricardo Velasquez.. and this is Atty. Ben Zamora.
Humihingi po kami ng paumanhin sa biglaang pagpunta. Gusto lang po naming makita si
Anjeline..?"

Nanlamig ako. "Bakit niyo gustong makita ang anak ko?"

Tumikhim si Atty. Zamora, "Ang sabi sa amin ng kliyente naming si Mr. Lawrence
Salcedo ay nabanggit na niya sa 'yo ang tungkol sa anak niya. He's the biological
father of the child, Mrs Salvaterra. At gusto niyang kunin ang anak niya. May
kasama kaming mga social worker para magabayan ang bata.."

"May pruweba ba kayong anak nga siya ni Lawrence? She's Wax' child!" my system
rumbled!
"Huminahon po kayo, Mrs Salvaterra. Nai-present na sa amin ni Mr Salcedo ang ilang
natago niyang gamit ni Anjeline pati ang paternity test nito noong sanggol pa
lamang ang bata. And he's claiming for full custody dahil wala na rin ang tunay na
ina nito pati ang ilang malapit na kamag-anak. Nararapat na lamang maibalik sa
tunay na ama niya si Anjeline." dere-deretso nitong salita sa akin.

Napailing ako. Lawrence must have planned this!

"M-mama.."

Napalingon agad ako kay Anjeline. Tumakbo siya sa akin at yumakap sa baywang ko.
Akmang kakausapin ito ng isang babae pero inawat ko siya.

"Anjelous,"

I looked at the man who was just came in the house. Napaawang ang labi ko. He took
off his shades and stared at me. "Lawrence.. anong ibig sabihin nito?" I bitterly
asked him.

He sighed. Pinasadahan ng tingin ang mga taong naunang pinapunta niya.

Nilingon ko ang mga tauhan ni Wax. All of them didn't do anything at ni hindi siya
man lang hinarang! What the hell is going on?! Bakit malaya silang nakakapasok dito
sa bahay ni Wax!

Mahigpit kong hinawakan si Anjeline. Matalim kong tiningnan si Lawrence. "Wala kang
karapatang kunin sa amin si Anjeline! She's not yours!"

Lumunok ito at may lambot akong tinitigan. "Kung sana'y.. sumama ka sa akin, hindi
ka mahihirapan ng ganito." mapait nitong tono. Nilingon sina Michael na nakayuko
lamang. "I have with me my paternity test. You can check this out para maniwala ka.
At isa pa.. alam na rin ito ni Senator Arsenio. He took a DNA test, me and
Anjeline. Alam niyang pupunta kami ngayon para kunin ang anak ko." then he looked
down at her. Na mahigpit pa rin ang yakap sa akin. "Come here, Anjeline.. I'm your
real father.." his voice cracked.

Umiling ako. "No.. hindi pwede! Wala pa si Wax dito—"

"Walang karapatan si Wax dito dahil hindi naman niya kadugo si Anjeline!" he cut me
off. His anger towards him shown on his face.

May binabang papel ang abogado niya sa lamesita. Hindi ko iyon tiningnan o binasa.
I was certain.. kukunin niya talaga si Anjeline! "Lawrence please.." seryoso kong
sabi.

Tiningnan niya ako ulit. Tinitigan. "Ikaw ang magdesisyon, Anjelous. Come with us.
Para makasama mo ang anak ko.."

Napalunok ako. "H-hindi ko iiwan si Wax.." wala sa sariling sagot ko sa kanya.

Yumuko ito. "Then sorry. Kukunin ko ang anak ko." Bigla niya akong nilapitan at
inagaw sa akin si Anjeline! "Come here, sweetheart.." he just easily got her from
me. Binuhat nang walang kahirap-hirap kahit na pinigilan ko ang matigas niyang
braso.

Tila nagkadurog-durog ang puso ko nang tawagin ako ni Anjeline nang umiiyak.
Lawrence kissed her on cheek and hug her but she's yanking her little arms to me..

"Mama! Mama! Mama!" umiiyak niyang tawag sa akin.

Napatakip ako sa aking labi. Nanginig ang kalamnan ko. And tears rolled on my face.
"L-lawrence pakiusap.." I'm begging now.

He looked at me, he hushed Anjeline but she just can't stop from crying.

"Sumama ka sa akin." ulit niya.

I cried. My heart is tearing apart..

"M-mama..! Mamaa.!" She wiggled her legs and arms to be freed from his stronger
arms.

Mas lalo akong napaiyak. Naramdaman ko ang paglapit sa akin ni Nana Josie at hagod
sa sa likod ko.

"Kalmahin mo ang sarili mo, hija.. kumalma ka.." mahinahon niyang salita sa akin.

Napailing ako. My lips were trembling! "N-nana si Wax.. p-papuntahin niyo po si Wax
dito.."

Sunod-sunod itong tumango sa akin. "Papunta na siya, hija, ako na ang tumawag sa
asawa mo. Kumalma ka lang.. buntis ka.." nag-aalala nitong paalala sa akin.

"Y-you're pregnant?!" galit at manghang tanong sa akin ni Lawrence.

Umiiyak ko siyang nilingon. "'Wag mong kunin si Anjeline please.. please,

Lawrence.."

Pero galit niya akong tinitigan. Tumigas ang mukha at umiigting ang panga. "So..
you really did your job, huh? You did enjoy being Wax' pretend wife."

"Lawrence.." I cried his name and looked at Anjeline. I don't care about his rant.

"Let's go!" tawag niya sa mga kasama.

Mas lalong lumakas ng sigaw ni Anjeline at iyak. She's still yanking her arms to me
while calling me multiple times.

They left.. with my Anjeline..

Pinaupo ako nina Nana at binigyan ng tubig. Ephie ang Dalia were crying too. Hindi
ako iniwan ni Nana sa aking tabi. "Anjelous.. tahan na, hija. Hindi naman ito
hahayaan ng asawa mo. Maibabalik din niya si Anjeline natin.."

"Patawarin niyo po kami, Ma'am."

It was Michael's pleading voice. "Bakit niyo sila pinapasok kanina.." gusto ko
silang sisihin. Gusto kong manisi pero alam kong wala rin naman silang kasalanan sa
nangyari. I knew that Lawrence planned this ahead.

Tumikhim ito. "Tinawagan po ako kagabi ni Senator Arsenio. Ang sabi niya ay 'wag
sabihin kay Mayor Wax ang tungkol dito. Hayaan lang daw naming kunin nila si
Anjeline." he confessed.

Napapikit ako at yuko sa aking mga palad. Hilam na hilam na ako ng luha ko.
Nakakaramdam na rin ako ng pagkahilo.. but in my head, wala bang katiting na
pagmamahal si Senator kay Anjeline? I witnessed how he adorably liked her!
Dahil lang ba hindi nila tunay na kadugo si Anjeline ay okay lang na bawiin ito ni
Lawrence?!

I controlled my body.. napahawak ako sa kamay ni Nana nang mag-blackout ako.. tila
itim na aninong dumaan sa mga mata ko. "N-nana.."

"Bakit, hija? Nahihilo ka ba?" nag-aalala nitong tanong sa akin.

Napahawak ako sa aking noo ko at pikit. "A-aakyat lang po ako sa kwarto.."

sinubukan kong tumayo—but immediately sat back nang umikot na ang paningin ko.

"Anjelous..!" tawag niya sa akin.

Ramdam kong naglapitan sila sa akin. Pinaypayan ako at kinakausap. Narinig ko pang
pina-ready na ni Michael ang sasakyan para dalhin ako sa ospital.. umiling ako. I
just need to rest.. pero si Anjeline..

Narinig kong nasa labas na si Wax nang tuluyan na akong nakatulog..

****

Nang magising ako ay nakapulupot na sa likod ko si Wax. I knew it was him dahil sa
kanyang amoy at nakahiga na rin ako sa kama niya. Nakabukas ang aircon. His strong
arms encircled around my waist.

Tiningnan ko ang teresa.. maliwanag pa sa labas pero hindi na ganoong katirik ang
araw.

I held on his arm.. then I remember what happened earlier—

"How are you feeling?"

I suddenly heard his raspy voice. I gasped.. nag-init agad ang magkabilang dulo ng
mga mata ko. "S-si Anjeline.." my voice cracked.

"Sssh.." hinila niya ako sa mahigpit at mainit na yakap. "Ako nang bahala, love..
don't be stressed too much please.. mararamdaman din daw 'yan ni baby.." malambing
niyang bulong sa akin.

I bit my lower lip. "Kinuha siya ni Lawrence.. nagpunta siya rito kanina.."

"I know, I know. Kinuwento na sa akin lahat ni Nana. Please don't cry, love..
kukunin natin siya.. I promise you. Don't cry.." inulit-ulit niya ang pagpapatahan
sa akin. And it works.

Hindi ko malaman kung anong meron sa boses niya at huminahon ako. Humarap ako sa
kanya. He stared at me. I did the same way but feeling guilty as he laid his hand
on my tummy and caressed it. "Si Anjeline.. "

"Anjelous—"

"She's Lawrence's daughter." I just blurted out. Tila ako kinakain ng konsensya
matapos kong hindi sabihin agad sa kanya ang katotohanang iyon.

Tinitigan niya ako. Sinuri. Hinanda ko ang sarili kung magagalit siya sa akin.

"Nana told me too. Nabasa ko ang iniwan nilang mga dokumento sa baba." He coldly
answered me.
Tinaas ko ang kamay at hinaplos ang mukha niya. Siya ang mukhang stressed pero
pilit tinatago sa akin. Pinagpatuloy niya ang paghaplos sa tiyan ko. "I'm sorry.."
I whispered. "Wala akong lakas na loob para sabihin iyon sa 'yo." amin ko.

He heaved out a deep sigh. He didn't talk. Na siyang nagpakaba sa akin.

"Miguel.." tawag ko pa.

He looked up at me. My heart ripped nang makita kong namumula na ang mga mata niya.
"Pangako, babawiin ko siya. Babawiin ko ang anak natin. Basta 'wag mo kong iiwan.."
he begged at the last sentence.

Bahagya kong inatras ang ulo para matitigan ko ang buong mukha niya. When I do..
saka ko lang na-realise na tila ito natatakot at hindi lamang stressed ang dumu-
drawing sa mukha. Sandali.. pati ba ang pag-aya sa akin ni Lawrence ay kinuwento pa
nina Nana Josie sa kanya? Si Ephie kaya?

I sighed. I smiled at him. Sending him my love by smiling.. "I will choose you."
Even if you don't feel the same with me.

He locked our lips. Siguro dala ng pagkuha ni Lawrence kay Anjeline at ang pag-aya
nito sa akin na sumama sa kanya kaya ganito ang nararamdam ni Wax. He feels like so
scared.. at tinatago niya iyon sa matigas na mukha.

He freed my lips.. at niyakap ako ulit. Hiniga niya ang ulo ko sa kanyang dibdib.
"Matulog ka pa ulit.."

I didn't protest though I'm not sleepy anymore. Mabigat lang ang pakiramdam ko kaya
nanatili akong nakahiga katabi siya.

After nearly an hour ay nakaramdaman na ako ng gutom. Tiningala ko si Wax, he

opened his eyes. Hindi rin pala siya nakatulog.

"Bababa lang ako. Nagugutom na ako." I missed lunch. Ngayon ay kumakalampag na ang
tiyan ko.

He stared at me. Bumangon at naupo sa gilid ng kama.

Bumangon na rin ako at marahang tumayo. Nawala na ang hilo ko kaya nauna akong
lumabas ng kwarto. Napansin ko kasing inabot nito ang cellphone niya sa night
table.

Nasa hagdanan pa lang ako ay nakita ko si Michael na nagmamadaling pumasok ng

bahay. Natigilan ito nang makita ako—kumunot ang noo ko nang mapansing kong parang
kumapal ang labi niya! At hindi malaman kung aakyat ba ito o pupuntang kusina.. out
of curiousity, nilapitan ko siya. at nakumpirma ko ngang dugo ang nasa labi niyang
pumutok yata! "Anong nangyari sa 'yo, Michael?" I was concerned.

Iniwas nito ang mukha sa paningin ko. "Ayos lang po ako, ma'am."

Hindi ako matahimik. There's something wrong. Then I gulped the chances. "Si.. si
Wax ba ang gumawa niyan?" I need to confirm.

Mangha itong nag-angat ng tingin sa akin. Hindi sumagot. Hindi rin tumanggi.

I shifted on my feet at napatingin sa nakabukas na front door. I looked at him

again. "Alam ko na kung bakit. Pasensya ka na.. alam kong, nahihirapan ka rin.
Hindi mo naman kasalanan.. pero naiipit ka. Wala rin akong magawa.." malungkot kong
sabi sa kanya. Nakikita ko namang hindi madali ang trabaho niya at delikado pa. And
he has two bosses na parehong may attitude.

But look at me.. na in love pa ko sa isa.

Tumikhim siya. "M-ma'am.." nag-aalangan niyang untag sa akin. "Nasa labas po ang
kapatid niyo.."

Natigilan ako. At tila may sumuntok sa dibdib ko. "Si Kuya Charlie?!" pinaghalong
gulat at excitement ang naramdaman ko.

Nagpatingin ito sa hagdanan at sa akin. He suddenly looked.. tense.. "Opo.

Nagpupumilit pong makausap kayo,"

Namilog ang mga mata ko. "Then let him in! He's my brother," then suddenly.. my
excitement disappeared. "May kinalaman ba 'to kay Wax?"

Napalunok siya. "Ayaw po.. kasi ni Sir na papasukin sila. Kanina pa po sa labas.
Kasama din po ang kaibigin niyo." He honestly told me.

Nagmamadali akong lumabas ng bahay. 

Chapter 28
Chapter 28

Anjelous

Sa labas ng gate ay naroon sina Chito—at ang Kuya Charlie ko! Nakita ako ni Chito
at tinuro ako sa kapatid ko. But when my brother saw me.. pinaghalong lamlam ng mga
mata at.. galit ang nakita ko. His skin darken.. at tila lumaki pa ang katawan nito
mula nang mawala sa isla. My tears pooled in my eyes. Malalaking hakbang ang ginawa
ko para makalapit agad sa gate.

"Anjelous!" Chito called me.

Binalingan ko ang dalawang tauhan ni Wax na nakabantay sa gate. "Papasukin niyo

sila.." I said. Bakit sila pagbabawalan dito? They are my family! "Buksan niyo ang
gate." ulit ko nang magtinginan pa ang dalawa.

Hindi nakaligtas sa mga mata ko ang pag-igting ng panga ni Kuya Charlie. Tinitigan
niya ako. Napalunok ako. Did Chito tell him why I am here? I gulped and my hands
were shaking in nervousness.

Binuksan nila ang gate. And I excitedly hug my brother! "K-kuya..!" my voice shook.
Ilang buwan.. at halos mag iisang taon na rin mula nang magkita kami. Pero hindi
ako nawalan ng pag-asa. Alam ko.. alam kong buhay siya! "matagal ka naming
hinanap.."

He hugged me back. I felt the longing from his brotherly embrace. But he didn't
speak.

Bumitaw ako at pinunasan ang tumakas na luha sa mga mata ko. I smiled at him.
"Pumasok na muna kayo sa loob.. Chito.." nilapitan ko rin si Chito at kinamusta
siya. Ang huling pagkikita namin ay noon pang kinuha ako ni Lawrence.

"Ikaw ang kamusta rito, Anj? Magmula kasi nang sabihin sa amin ni Mayor Wax na
ligtas ka na, wala na kaming balita sa 'yo." He said thoughtfully.

Nginitian ko siya. "Marami lang inaasikaso ngayon si Wax kaya.. siguro hindi niya
kayo nagawang kausapin ulit.." kumalabog ang dibdib ko.
Tinuro ni Chito ang kapatid ko. Na pinapasadahan ng tingin ang labas ng bahay. He
gave me an angry-mocking face sa likuran ng kuya ko. At hanggang sa makapasok kami
ay hindi pa rin kumikibo ang kapatid ko.

Kinakabahan ako sa ginagawang paghagod ng tingin ni kuya Charlie sa loob ng bahay

ni Wax. Alam kong hindi siya nai-intimidate. Walang siyang ganoong ugali. Ang
nakikita ko ay disgusto sa mga mata niya. He got disgusted face. He's wearing a
worn out pants and T-shirt. This is him. Pero tila may pagkakaiba sa dati. Hindi
kaya epekto ng pagkakaroon nito ng amnesia? Tumikhim ako. Then I should be careful
with my words. "Magpapadala lang ako ng maiinom at meryenda.. malayo rin ang
binyahe niyo papunta rito.." nakita ko ang pagngiwi ni Chito.

Then my brother scoffed. "Kaya pala. Ito pala ang dahilan kaya ayaw mo nang bumalik
sa Isla Verde. Mas maginhawa na ang buhay mo rito.." he then looked at me.
Pinasadahan pa ako ng tingin.

I was halted. "Kuya.." he misunderstood this.

"Hindi mo man lang inisip ang tatay, Anjelous! Alam mo bang araw-araw ka niyang
hinihintay magmula nang bumalik ako! Kung hindi pa dumating sa bahay 'yang si Wax
Salvaterra, hindi pa namin malalamang nag-asawa ka na rito!"

"Eh, teka Charlie, napasubo lang naman si Anj dito. Dahil kailangan niya ng pera.."
mahinahong singit ni Chito.

"Naintindihan ko 'yon. Pero hindi ang parteng ayaw mo nang bumalik sa Isla!"
bahagyang tumaas ang boses ni kuya.

Napasinghap ako at iling. "Uuwi rin ako. Wala akong sinabing hindi ako babalik sa
atin,"

"Hindi 'yan ang sinabi sa amin ng nagpakilalang asawa mo! Pumunta siya sa isla para
hanapin ka. Nag-alala kami ng tatay nang malaman naming nawawala ka raw. Iyon ba
ang sinasabi ng tatay na gusto mong lalaki? Nagpakasal ka agad sa kanya?!" mabigat
itong bumuntong hininga at pinipigil ang sariling makalikha pa ng ingay.

Napapikit ako at taas ng mga kamay para mapababa ang galit niya. "Huminahon ka
muna, kuya—"

"May sakit ngayon ang tatay! Nag-alala pa kami sa 'yo! Tapos nang puntahan ka namin
dito—ni ayaw kaming papasukin ng asawa mo. Gan'yan ka na ba mapagmataas ngayon,
Anjelous?!"

I was shocked. "M-may sakit si tatay..?" tila binuhusan ako ng malamig na tubig sa
ulo. My scalp prickled. Nanghihina akong tiningnan si Chito. "A-anong ginawa ni W-
wax..?"

Napalunok ito. Alanganin na nagtapat sa akin. "Ayaw ka kasing.. ipakita sa amin ni

mayor, Anj.." he took a glimped on my stomach. "Buntis ka raw kaya bawal sa 'yo ang
ma-stress.." then he bit his lower lip. "Hindi ka pa raw pwedeng bumalik sa isla,
ganu'n. Para kang pinagdadamot.." then he bit his lower lip like he was guilty.

Napaawang ang labi ko. I combed my back using my fingers and look around. "Sinabi
ni Wax 'yon?!" hindi ako makapaniwalang tanong sa kanya.

Malungkot itong tumango sa akin.

Napapikit ako. "This is too much!" agad kong tinungo ang hagdanan at pasugod na
binalikan si Wax sa kwarto niya. Nagngingit ang kalooban ko sa sinabi nito sa
kanila. This is way too much to bear!

Anong karapatan niyang pagsabihan sila ng ganoon?! And my father..

Pabalang kong binuksan ang pinto. Nakita ko siyang nakaupo pa rin sa gilid ng kama
at nakayuko. Nakasabunot sa sariling buhok. Sa tingin ko ay hindi pa ito tumatayo
mula kanina nang lumabas ako. I was panting. "Bakit ginawa mo 'yon, Wax?" I accused
him immediately. May pakiramdam din akong kaya niya ako pinapatulog pa kanina ay
para hindi ko malamang nasa labas lang ang kapatid ko at si Chito!

Marahan itong nag-angat ng mukha sa akin. Binasa ang labi at saka tumayo. He
nervously gulped.

Lumapit pa ako at masama ang loob na tiningnan siya sa mga mata. "Pinagbabawalan mo
ba akong makita ang pamilya ko?"

Napahilamos ito ng mukha. "Iniingatan lang kita." pilit pa niyang dahilan.

Namilog ang mga mata ko. "Pati sa pamilya ko?! Wax.. iba ang pinag-iingat sa
pinagdadamot.." I sighed disappointedly.

He sighed and held on my shoulder. "Alam ko kasing.. babalik ka ro'n sa isla kapag
—"

Galit kong hinawi ang mga kamay niya sa balikat ko. "Babalik talaga ako! Nando'n
ang pamilya ko!"

He scoffed. At tinuro ang daliri sa dibdib niya. "At ano ako sa 'yo, Anjelous?"
tila may hinanakit pa niyang tanong sa akin. "Asawa mo ko!"

Napailing ako at atras. "A-ayoko nang ganito, Wax. Nakakasakal ka." nanggigigil at
may diin kong salita sa huli.

"Wa-what?!" naguguluhan niyang tono.

I thought, everything that he did in the past were because he was hurt. Niloko siya
ng asawa niya at kaibigan. Hinayaan ko lang siya noon. Pero.. ibang usapan na ang
pagdating sa pamilya ko. He shouldn't included them! "B-bakit hindi mo sinabi sa
aking may sakit ang tatay ko ngayon?" my voice trembled. I was so disappointed.

"You were unconscious awhile ago.. nawala si Anjeline and you were so hurt! H-hindi
ko pa kayang idagdag ang tungkol sa tatay mo.. you're pregnant—it's fucking hard
for me to tell you!" tila pagod nitong sagot sa akin.

Hindi ko na napigilan nang lumandas ang luha sa mga mata ko. Ang puso ko ay parang
dinidikdik sa bawat salitang namumutawi sa bibig niya. Hindi ko magawang timbangin
ang mga paratang ko at ang mga sinasagot niya sa akin.. He looked.. scared.. and at
the same time, mad.

Madiin kong nilapat ang labi habang tinititigan ko siya. I was panting. Sumasakit
na rin pati ang lalamunan ko na para bang may mga bato roong nagtitipon-tipon..

Napailing na lamang ako matapos ang tahimik na pagdaan ang ilang segundo sa aming
dalawa. "What you did was too much, Wax.." I murmured.

He scoffed but his face look so scared. "Anong sobra do'n? Masama bang alagaan
kita..?! Masama bang mag-aalala ako sa 'yo at sa anak ko..?!" sabay sulyap niya sa
tiyan ko.
Tuluyang nanginig ang labi ko at napahikbi ako. "Y-you're overreacting! Y-you're
jailing me!" I can't help but sobbed. Yes. Parang gumuguho ang mundo ko ngayon sa
sunod-sunod na pangyayari sa iisang araw. Pero hindi sapat iyon para paglihiman
niya ako tungkol sa nangyayari sa Isla Verde!

Bumagsak sa maamong mukha ang kanyang reaksyon. "Jailing.. you? You're really using
that word against me, Anjelous..?"

"Ayoko na!" simbulat ko sa kanya.
Hindi niya maintindihan ang gusto
siyang tinalikuran at tinungo ang
hinarap sa kanya. I gasped when I
now!
Siguro ay sarado ang isipan niya pagdating dito.
kong sabihin—he just kept on mocking me! Agad ko
pintuan—ngunit hinaklit niya ako at marahas na
found his flaming eyes and red face! He's angry

Tinaas niya ang isang kamay at dinuro ako. "You think you can leave me like that?!"
he warned me.

Pero imbes na matakot ako ay hinila ko ang braso ko—I just freed myself for a very
short time—then he grabbed me again—and held on my jaw! Impit akong nasaktan nang
hawakan niya ako roon ng marahas!

"You can't do this to me! You can't leave me!" he dangerously said on my face.

I stared at him.. ang mabilis nitong paghinga ay tumatama sa aking mukha.. he

stared at me.. I just let a new wave of tears rolled down on my cheeks. He looked
down on my tears.. doon ko lamang nadama ang paglambot ng hawak niya sa panga ko at
ang paglambot ng kanyang mukha.. until he totally freed me from his steel-gripped.

I only want to see my father.. but he led himself here.. he didn't want me to go..

"Wala kayong pinagkaiba ni Lawrence.. pareho niyo lang akong gustong saktan!"

He then glared at me again. "Don't you dare compare me to him."

Nagtaas ako ng noo sa kanya. Kahit ang luha ko man ay bumaha sa mukha ko. "Iyon nga
lang.. mas m-mahal kita." sinubukan kong hindi humikbi ulit. May naiwan mang sakit
sa panga ko ay mas nangingibaw ang kirot sa puso ko..

Natigilan ito..

My lips were shaking.. "Ilang ulit kong sinabi sa kanyang ikaw ang m-mahal ko!
Kahit na hindi ako sigurado sa nararamdaman mo. Wala ka namang ibang ginawa, kundi
ang magalit, magalit nang magalit! You could even kill me.. kung hindi ako sa 'yo
mapupunta.."

His lips parted..

"Gusto ko rin nang malaya, Wax.. malayang makasama ang pamilya ko.. at ikaw. Pero
kung ganito palagi ang kahaharapin ko araw-araw.." umiling ako. Pumasok ulit sa
isipan ko ang ginawa nito kay Michael. "hindi ko kaya.. hindi ko kayang palagi mo
kong tinatali na parang tatakbuhan kita." I stared at him. "Mahal kita pero ayokong
maging tanga."

Napayuko ito at walang kibong tinitigan ang sahig. Hinintay ko siyang magsalita..
kahit ang sagutin man lang ang pagtatapat ko, wala akong narinig. So, I just
cleared my throat and wiped my soaking cheeks.

"Uuwi na ko sa amin." I declared.

Muli itong nag-angat ng tingin sa akin at umiling. "N-no.."

Masama ko siyang tiningnan. "Sasama na ko ngayon sa kuya ko." tinalikuran ko na

siya nang magre-react na ito. But I stopped--when he hugged me from the back..
inipit niya ang mga braso ko sa aking baywang at niyakap ng mahigpit. Nanatili ang
labi nito sa tainga ko..

"Forgive me.. please.. 'w-wag mo kong iwan..." nanginginig na boses niyang bulong
sa akin. Naroon ang takot sa tinig niya.

Napapikit ako. Natatakot akong, maawa sa kanya. Kaya't tinapangan ko ang sarili
bago pa malunod sa malalambing at mapang-akit niyang salita sa akin. I heaved out a
deep sigh together with my mercy. "Kailangan kong makita ang tatay ko." matigas
kong sagot.

Hinawakan niya ang mga kamay ko. "S-sasama ako sa 'yo!"

Umiling ako. "No." Hindi pwede! At baka kapag nagtagal ay bumigay na naman ako sa
kanya!

"Let me help you.." he begged again.

Umiling ako.

He groaned. He kissed my neck multiple times.. "P-promise me.. b-babalik ka, 'di
ba? Hindi mo ko iiwan..?!"

Hindi ko siya sinagot at nanatiling malamig ang paningin ko.

"Anjelous.." he called me, begging.

Stop it, Miguel! Masakit man ay tinanggal ko ang mga braso niyang nakayakap sa
akin. Tinawag niya ako—hindi ko siya pinansin. Paglabas ko ay naroon pala sina Nana
Josie, Ephie at Dalia. Natigilan ako nang makita sila.. mas lalo akong nahirapan
nang makita ang kalungkutan sa bawat mata nila sa akin.

"Madam.. talaga bang aalis na kayo..?" naiiyak pang tanong sa akin ni Ephie.

I nodded—

"Hinde! Just for a while, Ephie." agap na sagot ni Wax sa kanya.

Napaawang ang labi ni Ephie at napatingin sa kanya.

I sighed. "Alis na po ako." paalam ko at naglakad na ulit—pero hindi pa ako

nakakadalawang hakbang ay kinulong na naman ako sa yakap ni Wax sa likod ko! "Wax
ano ba..?!" naiinis ko nang salita sa kanya. He kept on kissing my neck and on top
of my head.

Para itong batang naghihimutok! Napaawang ang labi ko.

"K-kailan ka babalik? Ipapasundo kita.." he insisted.

"Ewan ko! Bitawan mo ko," para itong hindi susuko. Hindi ako makapaglakad ng maayos
nang dahil sa kakayakap niya.

"Magbabago na ko.. pangako.." he then plead to me. "Sabihin mo sa akin kung kailan
ka babalik? Mmm? Hihintayin kita.." pagsusumamo niya. He even smelled me.
Umiling pa rin ako.

"Love.. please.."

Sa sandaling segundo ay tila naging musika sa pandinig ko nang tawagin niya ako sa
ganoong paraan. At bakit parang pagkatapos kanina ay palihim pa itong nangingiti..?

Binuwag ko ang mga braso niya. Nagtutuloy-tuloy na ako sa puno ng hagdanan.

"Love.." walang-sawa niya akong tinatawag.

Hindi ko siya nilingon at nagtuloy-tuloy sa pagbaba. Nakita kong nakatingin na rin

sa amin sina kuya Charlie at Chito mula sa baba.

"Love.. love!" he's now sounding pissed.

Hindi ko siya pinansin. "Tara na, kuya." Aya ko sa kapatid ko.

Napapalunok si Chito. Halatang kinakabahan nang makita si Wax.

Nauna na akong tumungo sa pinto.

"Teka lang, Anjelous," ani ni kuya Charlie.

Dahil doon ay huminto ako at nilingon siya. Tumigil ang pag-ikot ng mundo ko nang
harangin ni kuya si Wax at inundayan ng suntok sa mukha! Napaatras si Wax. Hindi
gumanti at pinunasan lang ang dugo sa labi nito.

"kuya!" awat ko sa kapatid ko.

Dinuro nito si Wax na tinitingnan ang nakuhang dugo sa hinlalaki nito. "Para 'yan
sa pagkuha mo sa kapatid ko at pagbuntis sa kanya!" galit niyang salita rito.

"K-kuya Charlie, mayor 'yan dito.." biglang salita naman ni Chito.

Napatingin din ako sa kanya.

"Wala akong pakielam kahit presidente pa 'yan!" sigaw nito at saka tumalikod
paalis.

I sighed. Nang lingunin ko si Wax ay napalitan ng pagmamakaawa sa akin ang mukha

niya mula sa pagkainis nang suntukin ng kapatid ko. Pero sa huli, tinalikuran ko pa
rin siya.

"Love!" sigaw niya.

Sinabayan ako sa paglalakad ni Chito. Huminto si kuya at hinintay akong makalagpas

sa kanya. He was glaring at Wax while waiting for me.

Parang tumatalon na sa kaba ang puso ko habang palabas kami ng gate. Naghintay pa
ko kung uutusan ni Wax na harangin kami. But he didn't. Dahil tanaw ko ang gulo sa
kanila ni kuya kung sakali.

Nang makalampas kami sa gate ay nakahinga na ko nang maluwag. Nagdere-deretso

lamang kami sa paglalakad hanggang sa pumara ng masasakyan ang kapatid ko.

Chito on the other side was mouthed some words I don't understand.
****

Ephie

Napaigtad na naman ako nang may dumagundong sa pinto ng kwarto ng master's bedroom
ang kung anong babasaging bagay na hinagis ni Ser Wax! Mahigpit kong hinawakan ang
telepono sa tainga at sinagot si Ser Ryan, "Ayan po, Ser nadinig niyo ba? May
nabasag na naman po sa loob! Eh, kanina pa po nagwawala rito si Ser Wax! Natatakot
na nga po kami, Ser! Pumunta na po kayo.. parang-awa niyo na po.."

"Anak ng..! Nababaliw na 'yang mayor niyo. Hayaan niyo lang!"

"Nakainom din po si Ser Wax! Lasing na po ito kanina pa! Ano pong gagawin namin??"

Bumuntong hininga ito. "Si Anjelous lang naman ang kailangan niya eh! Sige, pupunta
na ko. Lumayo lang kayo sa kanya nang hindi kayo pagbalingan ng galit. Bye!"

Agad nitong pinatay ang tawag. Hinatak ako ni Dalia. "Anong sabi??"

"Pupunta na!"

Pinagsalikop nito ang mga kamay. "Naku salamat naman. Makakahinga na ako ng
maluwag. Pakiramdam ko talaga paghahagisan ako ng baso ni Ser kanina.."

"Tara na at baka bigla pang bumukas ang pinto! Malapa pa tayo." Hinila ko na siya
palayo sa pinto. Tulad ng bilin ni Ser Ryan. "Kinabahan na talaga ako kanina nang
biglang umalis si Madam. Wala na nga si Anjeline, nawala na rin si Madam Anjelous..
delubyo na ang mangyayari sa atin." sabi ko sa kanya.

Sumang-ayon naman ito. "Delubyo talaga! Kung 'di ko lang kailangan ng trabaho,
naku, sumunod na ko kay ma'am Anjelous.."

Tumango ako. "Ako rin eh. No'ng nakita ko 'yung kapatid ni madam, parang gusto ko
na ring sumama sa kanila," nakakakilig kasing titigan iyong kuya ni madam. May jowa
na kaya iyon? Sana single at ready to mingle.

"Ambisosya ka!" epal niya sa akin.

"Nye, nye!" pang iinis kong sagot sa kanya.

****

Wax

I stared on my mobile phone and watched the woman I am so crazy about. Gabi na nang
makarating siya sa Isla Verde. It's a video call. Pero ang camera ay nakatutok
lamang sa labas ng bahay ng mga Corpuz. I saw her. And I wanted to call—shout her
name just to get back to me! I miss my wife already.

Nakasalampak ako ng upo sa sahig. Sumandal ako sa paanan ng kama habang hawak ang
isang bote ng paborito kong brandy. Tumungga ulit ako at tinanaw ang labas ng bahay
nila. Umaasang lalabas siya ulit ng bahay kahit saglit lang.

I waited.. si Charlie ang lumabas at agad na napatingtin sa camera. Kumunot ang noo
ko. He noticed my spy. Gumalaw ang camera, inangat mula sa buhanginan.

"Nahuli niya ako, Mayor! Papatayin ko lang po," bulong ng tauhan ni Ryan.

"Hoy ano 'yan?" Charlie's voice.

Agad na nawala ang video call. Hindi ko na narinig ang sinagot ng tauhan sa kanya.
Damn! Kaya mas gusto kong nandito lang sa tabi ko si Anjelous. Dealing with his
brother was so fucking hard for me. Unang beses ko pa lang siyang nakita. Alam kong
hindi niya ako gusto para sa kapatid niya. I knew he wanted to kick me out from
ther house the first time I introduced myself as Anjelous' husband.

I smirked at myself. He's a protective brother. And I'm an overprotective husband.

We can make the best team for Anjelous. Pero kailangan ko pa siyang amuin. Damn!

Nang bumukas ang ni-lock kong pinto at sumungaw si Ryan—I immediately threw the
almost emptied bottle at the door.

"Shit! Hoy ano ba! Muntik mo na kong tamaan ah," he complains.

Hindi ko na siya pinansin at nag-type ng text kay Chito.

Ako: Please tell my wife that I really really miss her. I want to see her so badly.

After I sent that message I just stared at my phone's screen. Waiting as I stared
at her stolen picture I took while she was sleeping.. on a white sheet.. messy hair
that looks so sexy on her.. lovely smooth skin that I love kissing even in her
sleep..

"Tinawagan na ko nina Ephie. They are worried for you! Ba't nagpapakalasing ka
dyan? Pwede mo namang puntahan sa Isla Verde ang asawa mo." he started to sermon
me.

I heaved out a deep sigh. He was standing and made a scanned on my room. He shook
his head. I know what he meant by that.

"Anong ginawa mo sa kwarto niyong mag-asawa? Balak mo bang paglinisin si Anjelous

pagbalik..?"

Binagsak ko ang cellphone sa sahig. Pinatong ko ang isang braso sa ibabaw ng tuhod
kong nakatiklop. "Hindi ko nga alam kung kailan siya babalik o.. kung may balak pa
siyang balikan ako.." the last sentence ripped my heart into tiny pieces.

"Hindi mo alam? Nag-away kayo? Nagalit na sa 'yo si Anjelous?" sunod-sunod nitong

tanong sa akin.

Hindi ko siya sinagot at sinilip ulit ang cellphone ko. Wala pa ring reply.

"I told you." He wonly said.

But I softly smiled. "Mahal niya 'ko.." masarap kong bulong sa sarili.

Napaling ito sa akin. "Ano..?" para bang hindi siya makapaniwala.

I looked at him. "Mahal niya 'ko. Mahal ako ni Anjelous." Ulit ko.

Panandaliang hindi nakapagsalita si Ryan at napapatitig na lang sa akin. Sinusuri

ba niya ako kung legit ang sinabi ko?

Bumuntong hininga ako at inis na tiningnan siya. "Sinabi niyang mahal niya ako pero
hindi niya kayang tiisin na palaging akong nagagalit. Pati ang pagtatago ko sa
kanya ay hindi niya gusto. But she's in love with me. She meant it." Diin ko pang
sabi sa kanya.
Tinaasan niya ako ng kilay. "Anong sagot mo?"

"Kung kailan siya babalik.. ipapasundo ko siya.. pero ayaw niya.." kung sasabihin
niyang languyin ko ang dagat mapuntahan lang siya—gagawin ko.

He scoffed. "Sabi ko na nga ba. Mahina ka 'pag in love. Hindi mo alam kung paano
humawak ng babaeng talagang gusto mo,"

Nagsalubong ang mga kilay ko. "What do you mean?!"

Tinuro niya ako. "Palibhasa ngayon ka lang nagkaganyan. Sa lahat ng babae, si

Anjelous lang ang hindi mo mabitaw-bitawan. Bakit hindi mo na lang sinabi sa
kanyang mahal mo rin siya? Edi sana may chance ka pang hindi niya iwanan ka. Pero
sa tingin ko dapat munang umalis muna siya rito. Leksyon na 'yan sa 'yo. Ang tigas
kasi ng ulo mo."

Matalim ko siyang tiningnan pabalik. "Iiwan niya pa rin ako kahit sinabi ko sa
kanya. She's mad at me because I lied."

"Oh anong minumukmok mo rito? Kasalanan mo naman. Natatakot tuloy sa 'yo sina
Ephie."

I sighed. "I'm afraid.. that she can live without me while I can't." I admit. Na
kaya niyang mabuhay ng wala ako.
Pero ako, katapusan ko na kapag tuluyan na siyang hindi bumalik sa akin.

"Ikampanya mo ang sarili mo sa kanya. Mahal ka pa rin no'n. At isa pa, magkakaroon
pa kayo ng anak. You can still communicate with her."

"I want her now." I miss her.

He sighed and nodded. "Yeah." Makahulugan nitong tugon sa akin. "And you just
ruined my night."

I smirked. "Hindi ako ang tumawag sa 'yo,"

He nodded again. "I had to shower again just to.. fucking.. calm myself, you know."

Napailing ako. And for the last time, sinilip ang cellphone ko. but still, wala pa
ring reply galing kay Chito.

Kumuha ng panibagong bote si Ryan at nagdala ng pagkain sa kwarto. That night, I

told him why I'm so in love with my wife and he told me where am I possibly wrong.
I thought about it.

For the first time, si Anjelous lang kaya kong ipaglaban kahit buhay ko pa ang
kapalit. Ang lahat ng mga babaeng dumaan sa buhay ko, siya lang ang nagpatumba sa
akin. She made me want to have my own family. She made me want to have a child but
only with her.

At kahit pa dumating siya sa buhay ko na nagpapanggap na asawa ko, mas naging

maayos pa iyon sa akin. That two fuckers brought her to me. The only thing that I
like about the lying they made. So taking her away from me, call it a war.

***

Kinabukasan ay nagising ako sa nag-iingay na tunog ng cellphone ko. Kumikirot pa

ang ulo ko kaya hindi ko iyon pinapansin—kung hindi ko lang naalala si Anjelous.
Napabangon ako bigla at sinagot na lang ang tawag, "Hello?! Anjelous?"

"What the hell you were doing, Wax?!" my father's angry voice roared over the
phone.

Shit! Napahilamos ako ng mukha gamit ang kamay ko. Hindi muna ako nakapagsalita
agad. Nawala agad ang gana ko nang boses niya ang marinig ko. I sighed. "What?"

"Kagigising mo lang ba? Alam mo ba kung anong oras na?! Bakit wala ka pa sa
munisipyo?!"

Bumalik ako sa pagkakahiga sa kama. "Mamaya papasok ako.."

"Ngayon na! May mga nag iimbestiga ngayon sa opisina mo!"

Kumunot ang noo ko.

"May tumawag sa mga pulis at may nag-tip daw sa kanilang may tinatago ka raw na
drugs sa loob ng opisina mo!" he added angrily.

"What?" malumanay kong tanong.

"Kanina ka pa tinatawagan ng sekretarya mo pero 'di ka makontak!"

I sighed. Mas lalo ko lang nami-miss ang asawa ko.

"I'll check my CCTV."

Sandali itong hindi nakapagsalita.

"I have it installed behind the paintings. Ako lang ang nakakaalam at ako ang
nagkabit. Kung may pumuslit man sa opisina ko, malalaman ko rin kung sino." I
yawned and massage my temple.

"Si Anjelous daw ang huling pumasok kanina,"

Agad akong natigilan. Narinig ko lang ang pangalan niya ay dumagundong na ang
dibdib ko. "Nasa Isla Verde ang asawa ko. That must be the faker!"

"Then check your CCTV. Prove it to me!" 

Chapter 29
Chapter 29

Anjelous

Mula sa pagkakayuko ko sa lababo ay pinunasan ko ang gilid ng labi pagkatapos kong

magmumog at hilamos. Sa aking likuran ay ramdam ko ang matiim na titig sa akin ni
kuya Charlie. Alam kong sinundan niya ako hanggang dito sa kusina nang mapansin
niya ang pagduduwal ko. Magmula pa kaninang hindi ko nagustuhan ang maraming bawang
sa sinangag. My father just stared at me and didn't say any. Pero ang kapatid ko..
nangingilag ako. He was bodly honest na hindi niya talaga gusto si Wax para sa
akin. The reason.. he's rich and powerful. Idagdag pa na nasa pulitika ito.

Hindi ko alam kung iyon nga lang. Dahil kung magsabi ito ng hindi maganda kay Wax
ay para bang.. para bang matagal na niyang kilala ang mga Salvaterra. He knew
Senator Arsenio. Pero maaaring dahil palagi namang naririnig o nakikita sa balita
ang Daddy ni Wax. That was given. That's maybe.. the root of his disapproval.

I even thought, iyong hindi magandang ugali ni Wax. Ang pagtatago niya sa akin at
pagpapakilalang asawa ko. He was even so proud of it, my brother said.

Hindi muna ako humarap at hinintay na mawala ang pagkahilo ko. In a silent scream,
I begged na mawala na ang hilo ko pati ang pagduduwal ko. Hindi maganda sa
pakiramdam. Ang pait. At ang tiyan ko parang hinahalukay. Ang pag-akyat ng likido
sa lalamunan ay siyang nagpapasuko sa akin.

Pero ganito yata ang pagdadalang-tao.. ganito kahirap. I sighed. Magaan kong
hinaplos ang puson ko. I have with me Miguel's child.. ours. Sa mga litanyang iyan
ay bahagya akong napangiti.

May anak na sa akin si Wax Miguel. My mind said.

Then I suddenly remember Anjeline. My little angel. Napapikit ako at kagat sa

ibabang labi. sana.. sana ay makuha niya ulit si Anjeline. Kahit na ramdam kong
hindi naman pababayaan ni Lawrence ang bata.. but still.. I miss her.

"Nagpa-check up ka na ba? Kailangan pa nating pumunta sa Ilijan kung sakali.."

malamig na sabi sa akin ng kuya ko.

Bumuntong hininga ulit ako at tinaob ang binanlawang baso. "Tapos na. Sinamahan ako
ni.." I gulped. "Wax.." I said.

Tumikhim ito at may binaba sa mesa. "Pero kailangan mo pa ring bumalik sa doktor sa
mga susunod na buwan. Mahihirapan ka.. lalo na kapag lumaki na ang tiyan mo.
Delikadong pasakay-sakay ka pa ng bangka kapag luluwas." Nahaluan lamang ng pag-
alala ang malamig niyang boses.

Humigop muna ako ng hangin bago humarap sa kapatid ko. Lumapit ako sa mesa at
nilabas mula sa kulay green na plastik ang mga binili niyang gulay. Hindi ko siya
tiningnan, "Kaya ko naman," sagot ko.

He scoffed, "Sinasabi mo lang 'yan ngayon kasi hindi pa lumalaki ang tiyan mo. Pero
kapag naramdaman mo na ang bigat ng katawan mo, saka mo lang maiisip ang hirap."

Nag-angat ako ng tingin sa kanya. May kaunting kirot akong naramdaman sa dibdib.
"Kaya ko 'to, kuya." May diin kong sagot.

Tiningnan niya ako. Bumuntong hininga. Umigting ang panga na tila nagpipigil sa
sarili. "Sorry. Hindi lang ako sanay na.." he didn't finish.

Nagbaba ako ng tingin. He's confused.. he came from a tragic accident and I
couldn't blame him too. Natahimik ako. Naisip ko na naman ang babaeng nakasama niya
magmula nang maaksidente siya. Sa Romblon sila nanirahan at pinaniwala siya ng
babaeng iyon na mag-asawa silang dalawa. Hindi naman niya pinabayaan ang kapatid
ko.. malibang hindi rin niya binalik sa amin. She knew my brother.. and I too.

At ang parteng hindi ko rin matanggap ay ang pagkakaroon ng malambot na puso ni

kuya sa kanya. Not in a romantic way though. I just hope not.

Ilang segundo kaming hindi nagsalita. Hinintay ko siyang magsalita tungkol sana sa
babaeng iyon.. pero wala. Kaya ako na rin ang naunang bumasag sa katahimikan namin.
"Kailan mo siya paaalisin dito?"

He heaved out a deep sigh. "She's still scared. Pinagpaalam ko kay tatay na, mga
ilang araw pa.."

Napahinto ako at tiningnan siya ulit. "May gusto ka ba sa kanya, kuya?" mapakla
kong tanong.
"Wala. Nag-aalala lang ako para sa kanya." walang-buhay niyang boses.

"She lied to you, kuya. Parte rin siya ng kasinungalingan tungkol sa akin.."

"Biktima rin siya, Anjelous."

Pinagmasdan ko siyang mabuti. I rummaged his eyes kung talaga bang walang
nararamdaman ang kapatid ko sa babaeng iyon na nagpanggap pang Joyce ang pangalan.
Pero.. kalamigan lang ang nakikita ko sa kanya. "Wala ka ni kahit na anong na utang
na loob sa kanya, kuya. May kasalanan din siya." Paalala ko.

He sighed. "Pareho natin siyang hindi kilalang lubusan, Anj. Alin ba ang inaayawan
mo, ang pagtago niya sa akin o ang pagiging—"

Padabog kong binagsak ang kutsilyo sa lamesa. "Bahala ka na!" pabalang kong sagot.
Tinalikuran ko siya at inabot na lamang ang sangkalan. "Keep her if you want to."
Naiinis ko nang tono. "Pero dapat ding malaman ni Wax na nandito siya."

"Hindi niya 'yon pamilya." mapakla niyang sagot.

"But she needs to confess!" I demanded. My eyes immediately pooled by my tears. Ang
bilis ng bugso ng damdamin ko. "They robbed my identity! They fooled the
Salvaterras! Alam niyang lahat habang ikaw na kapatid ko ang kasa-kasama niya ng
ilang buwan, kuya. Ano sa tingin mo ang nararamdaman ko ngayon? Maaatim ko bang
makasama ang babaeng 'yan sa iisang bahay?"

Tinitigan niya ako. Lumabo ng husto ang paningin ko at nang pumikit ako ay agad na
nag-unahang umagos ang luha ko. I wiped them off immediately. I'm just feeling the
stress. Ayoko ring makita ng tatay na nag-aaway kaming magkapatid. Pero hindi ko
lang matanggap ang desisyong ginagawa niya.

He sighed. "Sorry." Mahina niyang tugon sa akin.

I bit my lower lip. Malalim akong bumuntong hininga para ikalma ang sarili. Halo-
halong emosyon ang naramdaman ko. Na-guilty rin agad ako nang lumambot ang mukha ng
kuya ko at nagbaba pa ng tingin sa sahig. Like as if he's miserable with my words I
just threw. "Kuya.."

Malalim itong bumuntong hininga at pilit na ngumiti sa akin,

"C-charlie.."

Sabay kaming napalingon sa pinto. Agad akong nag-iwas na matingnan ng matagal ang
babaeng iyon.

She cleared his throat. "A-ano.. magpapaalam lang sana ako.. m-may nakita akong
bakanteng homestay services sa Mahabang Buhangin. D-doon na lang muna ako habang.."

Napalunok ako. She got calmed voice. Nakakainis pa. This is not what I expected
about her.

Nilingon ako ni kuya Charlie. Hindi ko na siya tiningnan pa. Bahala silang dalawa
ang mag-usap dyan. Sa gulay ko na lang binaling ang atensyon ko.

"Anjelous!!"

Napatingin ako sa labas. Nasa malayo pa lang ay dinig na dinig ko na ang humahangos
na boses ni Chito. Lumabas ako at sinalubong siya sa labas. Kumunot ang noo ko.

"Anjelous!!" patili na naman niyang tawag sa akin. Kaya't nang huminto sa harapan
ko ay hingal na hingal na siya. Napahawak sa dibdib habang inaabot sa akin ang
phone niya.

Tiningnan ko iyon at tila may bumundol sa puso ko.

"May—Hi, kuya Charlie!" napatingin siya sa likuran ko nang makita ang kapatid ko sa
loob. Tulad ko ay dinaaan niya lang din ng tingin ang isa pa. Tumikhim siya at
tiningnan ako ulit. "May text ka nga pala. Kagabi pa 'to!" turo niya sa phone niya.

Walang alinlangan kong inabot ang phone niya at binasa ang nakabukas na message..

Mayor Wax:

Please tell my wife that I really really miss her. I want to see her so badly

Isang text lang iyon pero ang puso ko.. nagtatalon sa tuwa. I refused to show a
smile but I failed. I did smile a bit.. I can't help it.

"Tumawag din siya kanina. Kinakamusta ka. Ang sabi ko eh, pupuntahan muna kita.
Alalang-alala sa 'yo si mayor, Anj. Nakakaawa nga 'yung boses kasi para bang..
sobrang lungkot niya. Hindi ko nga agad nakilala kung siya nga 'yon! Kung galit,
baka."

Tinitigan ko lamang ang text message niya. At saka binalik kay Chito ang phone.
Namimilog na mga mata niya akong tiningnan.

"Hindi ka ba magre-reply? Nagpa-load pa naman ako.. may 1000 text pa 'yan uy.."

I sighed, "Hayaan mo lang siya. Titigil din 'yan."

"Hala siya.. okay ka lang ba, Anj? Galit ka pa rin kay yummilicious mo..?"
nagtataka niyang tanong.

Tinitigan ko ang phone niya. Na para bang nandoon sa loob si Wax.

"Miss na miss ka na raw niya.." dagdag pa niya. Sinilip pa niya ang kuya ko sa
loob. Sinundan ko iyon ng tingin, wala na iyong dalawa.

Bumalik na ako ulit sa loob para maghiwa ng gulay.
at magsuka kanina ay siya agad ang pumasok sa isip
ang gusto kong makita paggising pa lang sa umaga..
mahawakan. But it fades away the moment I realised
not here..
I miss him too. Nang mahilo ako
ko. I want him by my side. Siya
gusto ko siyang maamoy at
that I'm in Verde Island. He's

Naupo si Chito at pumangalumbaba sa mesa. "Kawawa naman si Mayor Wax.. nasapak pa

'yun ng kuya mo bago tayo umalis kahapon.."

"He's going to be fine." balewala kong sagot.

"Para kaya 'yung baliw kapag wala ka sa tabi niya. Eh, paano pa ngayon na malayo
ka. Mapagbabalingan ng init ng ulo ang mga tauhan niya.. kawawa naman.."

Natilihan akong tiningnan siya. "He's just obsessed with me, Chito! Matanda na
siya. He could.. find.. another.." sumakit ang lalamunan ko sa huli. I can't finish
my sentence.
"Sigurado ka ba dyan? Hindi kaya.. torpe lang 'yun..? Kasi.. parang hindi lang siya
obsessed sa 'yo.."

"Nakikita mo lang sigurong romantic ang obsession niya sa akin."

Bumagsak ang mga balikat nito. "Sabagay.. ang gwapo kasi ni mayor Wax! Hindi
mukhang na-oobsessed sa 'yo. Eh ikaw.. 'di mo ba siya nami-miss? Wala ka na bang
balak na bumalik sa Lemery..? Ang sabi ng kuya mo, kasal daw kayo..?"

Hindi ako kaagad na nakapagsalita. Iyong uri ng tao ni Wax.. hindi na ko magugulat
kung may darating dito na tao para sunduin ako pabalik sa kanya. Na para bang..
hindi ko na kailangan pang magdesisyon kung babalik ako kundi mas inaasahan kong
may gagawin ito.

And my heart is aching. I love him.

"Akala niya kasal kami dahil sa pangalan ko."

"Eh pa'no ang baby niyo..?" he added.

Natigilan ako sandali. I looked at him.. "He's still the father." pagkibit-balikat
ko pa.

"Oo nga. Paano ang set up niyo ngayon? Wala na si Anjeline sa kanya.. tapos pati
ikaw. Kung dito ka na ulit sa isla.. maiiwan mag-isa si Mayor Wax do'n sa bahay
niya. Hindi ka ba naaawa sa kanya, Anj?" kumbinsi niyang tanong sa akin.

Pinagmasdan ko siya at naghinala. "Kinausap ka ba ni Wax?"

Natawa pa siya. "Hindi 'no. Ang sungit kaya nu'n."

Pinanliitan ko siya ng mga mata. May kutob akong may nakausap ito kaya parang
binibida niya sa akin si Wax. "Ni Ryan?"

Bahagyang namilog ang mga mata niya at namula pa ang mukha. "Hindi 'no! Loyal ako
sa 'yo, ano ka ba. Kahit na minsan parang 50-50 ako sa inyo ni Mayor Wax.." sabay-
iwas ng tingin sa akin.

Humalukipkip ako. Hindi ko binili ang dahilan niya. "Ano pang sinabi nila sa 'yo.."
usisa ko.

Napasuklay ito ng buhok. "Anj naman.. h-hindi nga.."

"Chito." May diin kong tawag.

Dalawang beses pa niya akong sinulyap-sulyapan bago tuluyang bumagsak ang mga
balikat nito. Maingay na bumuntong hininga.

"Oo na. sige na. Kinausap nga nila ako.." suko niya.

Napapikit ako nang tumambol na naman ang dibdib ko. I sighed.

Tumikhim siya at umayos ng upo. "Ang sabi kasi ni Sir Ryan eh, i-push ko raw sa 'yo
ang kaibigan niya. May pinagdadaanan daw kasi ngayon kaya.. ganern lang. Saka..
nagtatanong sila kung pwedeng dalawin ka rito ni Mayor Wax.. 'yun lang naman."
Napanguso pa siya.

Mahina akong napasinghap. Dalawin? Well.. kailangan niya talagang pumunta rito.
"Pumunta kamo siya rito." Walang alangan kong sagot.

Namilog ang mga mata nito sa akin. "Sure?! Hindi ka.. iiwas?!"

Umiling ako. "Kailangan niya ring malaman na nandito ang ex niya. He needs to know
about his fake wife too." Malamig kong sagot sa kanya.

Kumunot ang noo nito at napalingon sa labas. "Kaduda-duda nga 'yang babaeng inuwi
ng kuya mo. Hindi ko gusto ang hilatsa.."

"And I hate the fact that my brother.. kinda like her.." pabulong kong sabi.

Napanguso ito. "Hindi naman siguro. Baka naaawa lang sa kanya. Kasi syempre si
Jenny—oops! Sorry. Bad word!" he even gave me his peace sign.

"Kaya dapat ding pumunta rito si Wax. He knew what to do.." and I trust him. Kung
ito ang pag-uusapan.

Nilingon niya ako at pinalantik ang mga pilik-mata. "He knew what to do talaga..
lalo na 'pag nakita ka, gurl. Ilalagay ka no'n sa sako at ibabalik sa Lemery!"
malandi niyang salita sa huli.

Napangiti ako. I can't help it. Kahit pa pinamugmog sa akin ni Chito ang tukso
niya.

"Ite-text ko na siya ah..? Na pinapapunta mo na para—"

"'Wag mo munang banggitin ang tungkol sa babaeng 'yon. Sabihin mo lang na pumunta
rito." Bilin ko.

"Okies." Sagot niya at saka nag-type sa kanyang cellphone.

Tumalikod ako at kumuha ng malinis na kaldero. Knowing na pinapadalhan ni Chito ng

text si Wax.. he's just one text away and it excites my heart loudly!

I secretly smiled. Then cleared my throat and be cold again. I promised myself that
I will not be submissive anymore. I mean, not in this situation. Not when he can't
control his anger. Atleast not now.

****

Pagdating ng hapon ay naglakad-lakad ako sa tabing dagat. Umuwi kasi sandali si

Chito para makaligo at babalik ulit sa bahay. Iniwan niya sa akin ang cellphone
niya. Just in case sumagot si Wax.

I let my hair fall and swayed by the winds.. then I caught someone. A guy who were
so familiar. Natigilan ako. Nandito pa rin siya? Siya iyong vlogger sa isla.
Bumalik ba siya o hindi pa rin umaalis?

Kumunot ang noo ko. May hawak ulit itong camera at nagsasalita sa harap. Nakangiti
at tinuturo ang dagat. He looks.. awkward..?

Tinanggal ko ang tingin doon at naglakad palayo. Then Chito's phone rang. Napahito
ako sa paglalakad.. rumehistro ang pangalan ni Ryan! Hindi ko alam na may number ni
Ryan si Chito..

Sinagot ko ang tawag kahit na may pagtatalo sa isipan ko. "Hello..?"

"Anjelous?!"

It's Ryan. "Ryan.."

"Sa wakas nakausap din kita! Ang hirap kumontak dyan.. kanina pa ko sumusubok na
tumawag.."

He sounded, kinda funny. Hindi ko alam kung bakit. I sighed, "Mahina kasi ang
signal dito. Pero kanina may nasasaganap namang text si Chito. He texted.. Wax
earlier.." nagkabuhol-buhol na naman ang veins ko.

Narinig ko ang pagbuntong hininga niya. "Yeah. About Wax.. ayoko sanang sabihin sa
'yo.. kaya lang.. may karapatan kang malaman 'to.."

Nagsalubong ang mga kilay ko. "Ano 'yon?" kinabahan ako.

Tumikhim ito at tila humigop pa ng hangin. "Kasi.. kanina.. si Wax.. na-ambush.."

Natigil ang ikot ng mundo ko. "A-ambush..?" ulit ko sa salitang hindi agad nag-sink
in sa isip ko. "A-anong.." I was avoiding the real meaning of it.

"Mag-relax ka muna, Anjelous.. first, he's fine. May kaunting sugat sa ulo pero
nakakalakad naman—"

My lips trembled. "M-may sugat siya ulo..?! ano bang—pinagsasabi mo, Ryan?!" hindi
ko na napigilan ang sarili ko.

"Hey relax.. baka kung mapano ka. He's really fine. Really. Nasabi na ng doktor
niya kanina lang. Nasa ospital pa nga ko ngayon pero bigla siyang umalis nang ma-
receive ang text ni Chito. Pupunta raw siya dyan. I think, you gave him your
permission..?"

I nodded and bit my lower lip. "Oo. Kasi may sasabihin din kami sa kanya.."

"I was right. Umalis 'yun agad pagkatapos siyang i-cleared ng doktor niya. He still
needs to be here dahil.. may problema ngayon sa munisipyo. Baka kasi isipin nilang
tumatakas siya,"

"Okay lang ba siya? Hindi ba siya lubhang nasugatan? Ano bang nangyari dyan?"
sunod-sunod kong tanong sa kanya.

"He's on the way to the office nang may humarang daw sa kanyang van at pinagbabaril
ang sasakyan niya. Good thing na kasama niya sina Michael at nanlaban sila. May
pumukpok sa ulo niya ng baril.. but he shot that man first bago siya mapuruhan. May
daplis din siya sa braso.. other than that, he's still kicking. Panay ang tawag sa
akin ng daddy niya dahil sa nakitang drugs sa opisina niya. Kailangan siya ngayon
para linisin ang pangalan niya. Though, sinabi niya sa aking tingnan muna ang
camera sa opisina niya, I still think na dapat ay narito ang presence niya.. so..
can you help me?"

Nanghina ako at napahilot sa aking noo. "Ang tigas na naman ng ulo ng kaibigan mo.
Bakit 'di muna siya nagpahinga dyan.."

He chuckled, "Alam mo namang pagdating sa 'yo.. all out siya."

Uminit ang dulo ng mga mata ko. "Pero Ryan.. paanong nagkaroon ng d-drugs sa
opisina niya?"

"Ang sabi niya ay ikaw daw ang huling pumasok sa opisina niya. Meaning, 'yung fake
wife niya ang gumawa no'n para iset-up siya. Don't worry I will update you both
after kong makita ang footage. Pakikumbinsi na rin siyang bumalik dito para maayos
agad.. kina-cancel niya ang tawag ko,"

"Oo, sige. Sasabihan ko siya pagdating niya.." he maybe tired too!

"Salamat, Anjelous. Call me up pagdating niya or text me. Ang hirap tumawag dyan
grabe,"

I nodded. "Gagawin ko. Salamat, Ryan."

"Thank you, Anjelous. Bye."

Nanginginig ang mga kamay ko nang binaba ang tawag ni Ryan. Napatakip ako sa aking
bibig at tinanaw ang dagat. May mga bangkang dumarating. Mamaya pa iyon
makakarating dito. "What did you do, Miguel?! Baliw kang talaga!" I angrily
whispered.

Tiningnan ko ulit ang phone ni Chito at nag-type ng text kay Wax.

Ako: Nasaan ka?

Hindi ko na inalis ang mga mata sa screen ng cellphone. Tiningnan ko rin ang signal
kung nakakasagap nga ba. Kanina sa tawag ni Ryan ay medyo choppy pa ang linya.
Siguro naman sa text ay mabilis-bilis ito.

My heart jumped nang may pumasok na text kay Wax!

Mayor Wax: On the way na ko papuntang Ilijan. How's my wife? Is she waiting for me?
Is she asking for me?

Napahikbi ako. Bakit ganyan kang lalaki ka! Iniinis niya ako pero gusto ko na
siyang makita!

Ako: Wag ka munang pumunta rito, Miguel. Mas kailangan ka pa sa Lemery. Utang na
loob magpagaling ka muna

Napayakap ako sa sarili nang lumamig ang hangin. What am I going to do with you,
Miguel? Ang tigas talaga ng ulo mo..

"Anjelous!" narinig kong tawag sa akin ni Chito. Patakbong nilapitan ako. Bagong
ligo na siya at may bakas pa ng foundation sa mukha niya. "Ano, nag-reply na ba si
Mayor Wax?" usisa niya agad sa akin.

Iaabot ko na sana sa kanya ang cellphone niya nang may pumasok na text.

"Ayan na, ayan na!" nagmamadali pa niyang sabi.

Pareho naming binasa ang text ni Wax.

Mayor Wax: Malayo na ko ro'n, love. Gusto na kitang makita. Miss na miss na kita. I
love you so much

Napaawang ang labi ko.. Napatalon at tili si Chito pagkatapos. Ako naman.. ay
natigilan at paulit-ulit na binasa ang text niya. Tama ba ang nabasa namin..?

Uminit ang buong mukha ko. At ang sipa ng puso ko ay nakakabagabag.

"Sabi ko sa 'yo, Anj! Hindi lang siya obsessed sa 'yo, gurl! Mahal ka rin ni Mayor
Wax!!" nagtitili niyang salita sa akin.

But I couldn't.. I couldn't say anything.. I was.. speechless.. nanginginig ang mga
daliri ko at sobrang bilis ng tibok ng puso ko..

"He loves you! Oh my gee! Patay na patay nga sa 'yo si Mayor!" he continued and
stopped. "Sagutin mo na agad dali..!" utos niya sa akin.

Hirap akong napalunok. "A-anong ite-text ko? Hindi siya pwedeng pumunta rito. May
sugat siya.."

Napaawang ang labi niya. "Ay bakit anong nangyari? Naaksidente?"

Napailing ako. Nangilid na naman ang luha sa mga mata ko. "May.. may nagtangka sa
kanya kanina, Chito. Tumawag si Ryan kanina lang.. galing pa siyang ospital.."

Napatakip siya ng bibig. "Kaloka. Oh, eh dapat umuwi muna siya!"

I told him what Ryan told me. Kahit nahihirapan ay sinabi ko pa rin sa kanya.

"Wala na. End game ka na niya talaga, Anj. Pero kung ayaw umuwi.. hayaan mo na lang
muna. Tapos pagdating dito saka kayo mag-usap na dalawa.." he adviced.

Umiling ako. "Mas kailangan niyang bumalik do'n," I started to type again.

"Oh chill ka lang, gurl.. preggy ka.." he relaxed me.

Ako: Umuwi ka muna please. Magpagaling ka. Mapapagod ka lang pag bumayahe ka pa
papunta rito. Nakausap ko si Ryan. He told me what happened to you

He replied fastly,

Mayor Wax: I'm sorry but I love you too much to miss this chance. I will win you
back, love. Babalikan ko lang sila pag bumalik ka na rin sa akin. Ikaw lang ang
kailangan ko

Napatakip sa bibig si Chito. Pinipigil na tumili ulit.

Ako: Nababaliw ka na ba? May sugat ka raw sa ulo mo!

Mayor Wax: Nababaliw ako sa 'yo, Anjelous Salvaterra. I love you

Napatingin ako kay Chito nang bigla itong tumakbo sa tabing dagat. Nakatanaw sa mga
bangkang dumadaong. He's checking kung naroon na si Wax.

Ako: Pauuwiin din kita pag nandito ka na

Mayor Wax: Okay. Isasama na kita

"Ang tigas talaga ng bungo mo.." bulong ko.

Mayor Wax: I miss you

Natigilan ako at tinitigan ang text niya.

Mayor Wax: I love you so much Anjelous

I bit my lower lip and only stared at it. Dinantay ko ang kamay sa dibdib at dinama
ang kalabog ng puso ko. Am I dreaming?
Umiling ako. But not now. I still need him to control his anger. Kung babalikan ko
siya agad.. mababalewala ang nasimulan ko na..

Muli akong napatitig sa kawalan. I am feeling nervous at parang hinahalukay na

naman ang tiyan ko. Parang.. mas dumoble ang kaba ko ngayon kapag nagkita kami
ulit.

Tumayo ako at umikot pabalik sa bahay.

"Huy, Anjelous! Saan ka pupunta..?" sigaw ni Chito.

Hindi na ako mapakali. Kailangan ko yatang maglinis ng bahay.. magluto ng

meryenda..? May dapat ba akong bilhin..? Huminto ako sa paglalakad at sinilip ang
cellphone then I closed my eyes. "Relax, Anjelous.. it's just Wax.. relax heart.."
bulong ko sa sarili dahil tila na ako isang bulateng binudburan ng asin. But all I
could see was Wax' grinning lips. 
Chapter 30
Chapter 30

Anjelous

Patuloy kong sinisendan ng text si Wax at inaalam kung nasaang banda na ito. Umuwi
ako kasama si Chito at nagluto ng sinigang na bangus para sa hapunan namin mamaya.
Sa pagnginginig ng mga kamay ko ay nahiwa pa ako sa hintuturo ng kutsilyo sa mali
kong paghiwa ng isda. At si Chito.. pinagtawanan pa ako.

"Ayan kasi.. nate-tense si Mrs Salvaterra.! Magkikita na kasi sila ni yummilicious

niya," tukso niya sa akin.

Binalewala ko iyon at nagsaing na lang. Si kuya Charlie naman ay hindi pa bumabalik

mula sa pagpunta sa Mahabang Buhangin. Napalingon ako sa bintana.. madilim na. Ang
huling text sa akin ni Wax ay nakasakay na siya ng bangka papunta rito.

Forty- five minutes has passed, naluto na ang sinaing ko ay wala pa ring Wax na
dumarating. Lumabas pa si Chito para tanawin ang mga bangkang dumadaong. Pinuntahan
ko si tatay sa kwarto niya para ayain nang kumain. Pero tumanggi pa siya at
nagpasabing hihintayin muna si.. Wax. He was firmed with his decision kaya hinayaan
ko na lamang.

He got same facial expression with my brother's unwanted visitor. I heaved out a
sigh.

Umupo lamang ako sa harap ng mesa namin. Nilapag ko ang cellphone at tinitigan.
Hanggang sa matulala na lamang ako sa katahimikan. I stared at the candle.. wala
kaming kuryente. Wala naman kasi kaming solar panel hindi tulad ng ibang kapitbahay
namin. Kaya.. kung hindi kandila ay gasera ang pang-ilaw namin sa gabi. At
katahimikan ang musika sa paligid. Pero ngayong gabi ay kandila ang pang ilaw
namin.

I bit my lower lip.. may mahinang kabog ako sa aking dibdib. Ganito ang madadatnan
ni Miguel pagdating niya rito. Our house is far different from his. Hindi naman ako
nahihiya.. siguro, kaunti lang..? Napayuko ako at hinaplos ang mga daliri sa
kamay..

Ngayon ako nakakaramdam ng insecurities. He's a Salvaterra. A rich name from

Lemery. A son of a Senator of the Philippines. A respected Mayor. Matalino at
gwapo. Pagkatapos ako.. taga isla. Hindi nakatapos ng pag-aaral. Mahirap. Wala pala
akong maipagmamalaki sa kanya tapos, nagmataas pa ako sa kanyang mahal ko siya.
What can I give? Anak lang ba?

Hinaplos ko ang tiyan ko. Malungkot akong ngumiti. "But you're everything to me,
baby. Sorry kung nasasaktan ka ni Mama ha..? Mahal din kita. Mahal na mahal.." I
know you're still a little bean there, but I love you my dearest.

Malalim akong suminghap ng hangin at inayos ang mga takip ng kanin at ulam sa
lamesa. Tumayo ako at lumabas. Balak ko sanang sundan si Chito kaya lang..
kakabahan lang ako. Kinakabahan akong makita si Wax at harapin siya matapos ng mga
pinagsasabi niya sa akin sa text. Kaya naman tumambay na lang ako sa labas ng bahay
namin.

Pero agad din akong nagsisi nang makitang papauwi na rin si kuya Charlie, kasama pa
rin iyong babaeng inuwi niya. I can't even uttered her name.

Nakangiti ang dalawa. Humalukipkip ako. Sinubukan kong iiwas ang mga mata pero
nakita na nila ako. Malas ko.

"Bakit nasa labas ka, Anj? Mahamog na rito," nabakas ko ang genuine na concern sa
akin ng kapatid ko.

Napahilot ako sa aking batok at tumanaw sa ibang dereksyon. "Okay lang ako, kuya.
Hinihintay ko si Chito."

I almost rolled my eyes at them.. nagiging maldita rin ba kapag buntis..? I sighed.

Ramdam kong nagtinginan ang dalawa. They stood by myside. What is she doing here
again? Akala ko'y uuwi nang mag-isa ang kapatid ko.

I heard her cleared her throat. "Hi, Anjelous.." mahina niyang bati sa akin.

Hindi ko ginalaw ang ulo at patagilid siyang sinulyapan. Tumango ako sa kanya.

"A-ang sabi sa akin ni Charlie ay buntis ka raw..? At si.. Wax ang asawa mo?" she
asked.

She got me when she spoke like she's having a hard time accepting the fact that I'm
Wax' wife. I looked at her. There.. I found her pleading eyes.. nagkatitigan kaming
dalawa sandali. Marahan lamang akong tumango sa kanya.

Tipid niya akong nginitian. I saw her gulped like she's nervous. "Alam kong.. wala
akong karapatan na ipagtapat sa iyo ito. Pinilit lang ako ng kapatid mo.."

Kumunot ang noo ko. "Ang alin?" malamig kong tanong.

She looked at me and once again, gulped. "Hindi mo pa lubusang kilala si Wax. Iba
siya mag-isip. Madalas siyang.. nagagalit at palaging mainit ang ulo. Kaya nga,
walang babaeng tumatagal sa kanya. Nananakit siya," tiningala niya si kuya Charlie
na nakatitig naman sa kanya. "Naranasan ko na 'yon. Ikaw ba?" balik niya sa akin.

Natigilan ako. Agad akong nanlamig na tila ba nahuli ako sa corner. Nilingon ako
ni kuya at tinitigan na para bang naka-drawing sa mukha ko ang sagot.

"Sinaktan ka rin ba niya, Anjelous?" mabalasik niyang tanong sa akin.

Napaawang ang labi ko.

"Sagutin mo 'ko.." he asked me again. Very impatiently. Kung kanina ay nakakangiti

pa siya, ngayon naman ay maririin na ang mga matang sumusuri sa akin.

Napalunok ako. My heart beat's races in an unknown finish line. I'm torn between..
seeing her as a victim and as a wrecker.

"Anj—"

My brother was cut off by Chito's squealing gay voice! "Anjelous!! Nandito na si
Mayor Wax!" he screamed to me.

I noticed that his ex was froze on her feet. Namilog ang mga mata at tila nanigas
ang mukha. Kami ni kuya ang lumingon sa mga paparating.

Kusang nagtatalon ang puso ko nang makita siya.. nakasumbrerong asul, gray long
sleeves na na nakatiklop sa kanyang mga siko ang manggas. He paired with his
jeans.. at may hawak na itim na bag sa kamay. He's looking for me—at nang magtagpo
ang mga mata namin ay hindi ko maipaliwanag ang kaginhawaang nakita ko sa mukha
niya.

Ngunit naroon pa rin ang mukhang huli kong nakita. Pleading.. begging.. asking..

Natigilan ako nang humarang si kuya Charlie—at sinugod ng suntok sa mukha si Wax!
"Kuya!" tawag ko sa kanya. Agad akong napalapit sa kanila. Oh no.. may sugat sa ulo
si Wax!

Malalaking hakbang ang ginawa ko. May pagkakataon sanang umiwas si Wax no'n, pero
sinalubong pa niya ang kapatid ko. Napaatras ito at yuko sa lupa. Si Chito ay
napatili sa gulat.

"Anong ginawa mo sa kapatid ko, ha? Sinaktan mo? Pinagbuhatan mo ng kamay?!"

nangangalit niyang sigaw at tanong sa kanya.

Agad akong pumagitna sa kanilang dalawa. Humarap ako sa kapatid ko. "'Wag mo siyang
saktan, Kuya! Kagagaling lang niya sa ospital..!"

"Wala akong pakielam kahit manggaling pa 'yan sa impyerno! Malilintikan sa akin

'yang asawa mo kung totoong sinaktan ka niya!!"

"He was ambushed this morning! Kamuntikan nang mawala si Wax, kuya.. you can hurt
him all you want but please spare this time na gumaling muna siya. Let him healed
first.." pakiusap ko. Dahil sa itsura ng kuya ko ay tila babalatan niya ng buhay si
Wax.

Natatagis ang bagang. Habang patalim ang mga mata nito sa kanya.

"I did.."

I got tense when Wax spoke at my back. Ang kuya ko ay natigilan din.

"Sinaktan mo si Anjelous, Mayor Wax..?" si Chito na laglag ang panga.

Hirap akong napalunok at humarap kay Wax. I found his apologizing smile at me..
"Dahil sa matinding selos.. kaya nasaktan ko ang asawa ko." his red lips twitched.
And he confessed, "I-I used my belt.." he gulped. "to whip her.." he finished.

I stared at him madly. How dare he confessed that. Dumadagundong ang dibdib ko
habang tinititigan niya ako. No one dared to speak for four seconds.. huli na nang
lagpasan ako ni kuya at tadyakan si Wax sa tiyan!
Bumagsak sa lupa si Wax. Natanggal ang suot na sumbrero. Ngunit mahigpit na hawak
pa rin ang bag sa kamay. He grunt the pain he received.

"At ang lakas ng apog mong pumunta pa rito! Sa tingin mo ba ay ipagkakatiwala ko sa

'yo ang kapatid ko?! Isa ka ring hayup ka! Hindi ko ibibigay sa 'yo ang kapatid
ko!"

Napatakip sa bibig si Chito. Binalingan ako. Ni isa sa amin ay walang lumapit kay
Wax.. I gasped a little. And my brother's anger is unstoppable. Hinawakan niya ako
sa siko at hinila,

"Pumasok ka na sa loob, Anjelous!" utos niya sa akin.

Napatingin ako sa labas ng bahay namin. Nahuli ko ang munting ngisi sa labi ng
babaeng iyon habang nakatanaw sa amin.. kay Wax.. at nang makita ako ay biglang
natunaw ang ngisi at naging maamong tupa.

Agad kong hinila ang braso ko,

"Anjelous.." a warning call from my brother.

Naiinis akong bumuntong hininga. "Kailangan pa ring malaman ni Wax ang tungkol sa
babaeng 'yan." I gave him my cursory nod.

Nilingon iyon ni kuya. He sighed heavily. "Pero hindi ko papapasukin sa bahay 'yang
gago mong asawa." Pagalit niyang sabi.

Napapikit ako. I glared at him, "Nakapagpapasok ka na ng demonyita sa bahay, kuya.

Walanghiya lang si Wax." balewala kong sagot. He could be a devil too.. but he has
a heart to many.

Napatingin siya sa akin. Nag-iwas na ako ng tingin sa kanya at saka hinarap si

Wax.. nakaupo na ito. Hawak pa rin ang napakaimportante yatang bag sa kamay niya.
Ngunit nakatingin na ito sa iba.. namamangha..

"Mayor.." Chito courteously called him.

"Leila..?" he uttered. Napatayo ito at inilang hakbang ang babaeng iyon.

I looked at her. Takot na ang nakaguhit sa mukha niya at panay ang tingin kay kuya
Charlie.

"You were.. dead!"

Napalunok ako. I really hate the attention he's giving to her..

"Kunin mo na 'yang ex mo at umalis na kayo!" litanya ng kuya ko.

Agad na napahinto sa paghakbang si Wax. At.. nagdidilim ang mukhang nilingon si

kuya Charlie. Para bang naghahamon ang matang iyon!

But my heart ached nang masilayan ko ang gauze bandages na naka-tape sa likod ng
ulo nito. I gasped.

Maangas na humakbang palapit si kuya, agad ko siyang hinawakan para pigilan.

"Kung pumunta ka rito para suyuin ang kapatid ko, uuwi kang mag-isa, Salvaterra!"
he added. Like he's teasing him.
Nakita ko ang pagkuyom ng mga kamao ni Wax. Humihigpit ang prominenteng panga at
pinipigil ang pagtatagis ng bagang.. Nagsimulang humakbang patungo sa akin—nang
biglang humarang sa harapan ko si kuya Charlie! "Kuya ano ba..?!" naiinis ko ng
tulak sa kanya.

"Isang hakbang mo pa, Salvaterra.. uupakan kita." Banta nito.

"Kuya!" isa pang palo ko sa likod niya.

Nang silipin ko si Wax—nagtuloy-tuloy pa rin sa paglapit sa amin! Umambang

sasapakin nga ito ng kapatid ko!

Hinahalukay ang tiyan ko sa nerbyos! Tumakbo sa tabi ko si Chito at napapahawak sa

dibdib!

"Ang tapang-tapang ni Mayor, Anj! Dadanak yata ng dugong mayaman dito sa isla..!"
nininerbyos niyang sabi sa akin.

Napatili na ako nang magpangbuno ang dalawang lalaki! Wax held on his arm—ang kuya
ko naman ay tinatarget ang mukha niyang may dugo na ang labi! It was the same spot
noong sapakin niya rin kahapon!

"'Di ka makakalapit sa kapatid ko--!"

"Patayin mo muna ako kung ayaw mong makuha ko ang kapatid mo!" Wax answered.

Natulala si Leila sa dalawa. Si Chito ay nagtatalon na sa tindi ng nerbyos. Ako

naman ay hindi malaman kung kanino hihingi ng tulong!

Hanggang sa matigilan ako nang nakita kong lumabas ng bahay si tatay—at may bitbit
na walis tambo! "'T-tay..!" I ran to him para aluin pero iniwasan niya ako at
hinampas sa mga hita nina kuya Charlie at Wax ang walis.

"Hmmp! Hmmp!" the sound he made. Dama kong may gusto siyang sabihin pero tanging
daing lamang ang lumalabas.

Sabay na tumigil ang dalawa. Naghiwalay na gusot ang pang-itaas ni Wax. Ang bag na
bumagsak sa lupa ay agad na pinulot at pinagpag. Ang kapatid ko naman ay inayos ang
kwelyo at hinarap ang tatay namin,

"Tay.. ba't lumabas po kayo rito? Mahamog na po.." nagbago ang timpla ng boses
nito.

"Magpapatayan ba kayo sa harap ng bahay ko? Hindi ba kayo nahihiya sa mga

kapitbahay at sa akin?" he sign language with a heavy hands. "Pumasok kayong lahat
sa loob!"

"Pero 'tay.. hindi pwede ang gagong 'to!" turo niya kay Wax.

Nang akmang lalapitan ako ni Wax ay bumalik ang angas sa mukha ng kuya ko—pero
hinampas ito ng walis tambo ng tatay sa balikat. Napahaplos siya roon.

"Tay..!"

"Pasok!" ulit niya.

Bahagya akong hinila ni Chito, "Pasok na tayo, Anj. Baka mahampas din ako.." sabay
haplos sa pisngi nito.
Walang nagawa ang kapatid ko kundi ang sumunod kay tatay. Palakol na mga mata ang
pinukol nito kay Wax bago naunang pumasok sa bahay. Leila immediately followed him.
Si Chito ay nagtatakbo pagpasok. Ang tatay naman ay bumuntong hininga, tiningnan si
Wax, umiling bago sumunod sa loob.

Kinabahan ako. Ano ang ibig sabihin ng iling na iyon? Disapproval? Disappoinment?
Disagree? Napakagat ako sa aking labi. He probably saying he doesn't like Wax..?
Mabait ang tatay. Kaya kapag may hindi ito gusto, bagay man o tao, mananatili iyong
hindi gusto.

I heard him sigh at my back. Kinilabutan ako at hinahalukay na naman ang tiyan ko.
Humakbang na ako papasok at balak balewalain ang presensya niya nang—marahan niyang
hilahin ang siko ko, umungol at sinalo ako ng yakap pagharap ko sa kanya!

Halos mapaiyak ako sa higpit ng yakap na iyon. He caged me. He put fences around my
body. And just took his precious time to embrace me.

And I felt.. home. In his chest.. in his body.. but he's tired!

Pinapalalim niya ang mukha sa leeg ko at tila gustong saidin ang amoy ko,

"I miss you.. so much.." he painfully whispered against my ear.

Nadama ko ang mabilis na tibok ng puso niya. Dumadagundong. I held on his arms. And
all I could do was tiptoeing dahil kulang na lang ay buhatin na niya ako.

Uminit ang mukha ko sa declaration niya. I gasped slowly. "Isang araw pa lang
tayong hindi nagkikita."

He smelled me and felt his smiled. "And it's equivalent to million years, love." He
huskily whispered.

Mas lalong kumalampag ang puso ko. Para maitago ang nararadaman ay tinulak ko siya
palayo. Bumitaw naman siya pero kinulong ang mga kamay ko sa kanyang palad at
binaba sa kanyang dibdib. I looked up at him and I saw clearly the blood stains on
his lips.

"Galit ka pa rin ba sa akin?" malalambing niyang tanong.

Yumuko ako. Nakita ko sa lupa ang bag na bitbit niya. Hinila niya ang mga kamay ko,

"Love.." he begged. A Mayor begged to me.

Napalunok ako. "K-kumain ka muna sa loob.. marami tayong pag-uusapan." Sagot ko.

He stared at me dahil hindi ko sinagot ng derekta ang tanong niya.

"I love you. I do."

I gasped. Mas lalong gumapang ang init sa buong mukha ko. I sighed. Siguro kung
umaga ay makikita niyang nangangamatis na ang mukha ko sa pagkapula.

"Love.. love.." untag niya sa akin.

Nag-angat ako ng tingin. Napalunok lamang ako.

"I'm in love with you! I'm so.. in love with you!"

Napaawang ang labi ko.. saying it face to face rumbled my senses. Fuddled my brain.
What to do next? What to say that would make it sense! "W-wax.. Ma—"

Sumilip sa amin si Chito.

"Uy pasok na raw kayong dalawa! Mamaya na 'yan!" tawag niya sa amin.

Napabuntong hininga ako. "Tara na." aya ko kay Wax.

Nakita ko ang pagbagsak ng mga balikat niya. Inabot ang itim na bag sa sahig. Ang
sumbrero niya ay nakita kong hawak ni Chito kanina.

Inakbayan niya ako papasok sa bahay. At pagpasok namin sa madilim na kusina ay

matatalim na tingin ang sinalubong sa amin ni kuya Charlie.

Wax lowered his head on my ear, "He's going to kill me." bulong niya.

I heaved out a deep sigh. Tinanggal ko ang kamay ni Wax sa balikat ko at pinaupo na
siya.

Walang buhay kong sinulyapan ang ex niya na nakaupo na sa mesa. Nakayuko.

Chapter 31
Chapter 31

Anjelous

"Maupo ka lang d'yan." agap kong utos kay Miguel nang makita kong tumatayo na naman
siya mula sa gilid ng papag sa kwarto ko. Ang anino niya galing sa kandila ang
nagsisilbi kong bantay sa kanya.

I literally want him not to make a single move while I was rummaging my shoe box of
first aid kit. May sugat siya sa gilid ng labi at tiyak kong hindi ito makakain ng
maayos kung hindi pa iyon magagamot agad. And I'm not comfortable too. Seeing his
wounds and bruises, and being with his ex in one dining table.

It's not a big deal—that's what I wanted to put in my mind. But it's impossible. I
dearly love this man.. Ang hirap magkunwaring okay lang kahit hindi naman.

He's staring at me pagharap ko sa kanya. Hawak ko sa kamay ang nakabukas ng bulak,

betadine at ordinaryong band-aid. I sighed. Lumapit ako sa harap niya at
nagsimulang linisin ang sugat niya.

He tilted his head a little. Nakatitig sa akin. I tried to ignore his dreamy stares
dahil ayokong maapektuhan no'n. But he just kept on staring at me! Huminto ako at
tumikhim.

But immediately, nilagay ko na agad ang band-aid. Napatingin lang ako sa kanya ng
magreklamo siya,

"Pa'no kita mahahalikan ng maayos kung may nakaharang sa labi ko?" he complaints.

Natigilan ako. "'Yan talaga ang pinoproblema mo ngayon..?"

He seriously nodded.

I sighed. Unbelievable. Nakakapag-isip pa siya ng ganoon kahit sa ganitong

sitwasyon. At para matahimik ay mabilis ko siyang hinalikan, it was fast and firm
kiss that I could offer.
"'Yan. Manahimik ka na." I warned him. And check his band-aid. I seriously wanted
to check his head, pero mamaya ko iyon titingnan pagkatapos naming maghapunan at
mag-usap. At isa pa, nanghihina ako roon.

I saw him smirking nang palabas na kami sa kwarto. I just dismissed dahil nagra-
rumble ang puso ko.

He leaned on my neck and made a circular lines around my throat, "I hope we were
alone, my love.." it feels like a dangerous ached. I gulped.

Pahagip ko siyang tiningnan ng masama bago pa kami makita nina kuya. Pagpasok namin
sa kusina ay nagtinginan sila amin. Agad kong inalis ang pagkakaakbay sa akin ni
Wax. "Maupo ka na," turo ko sa bangko namin. That seat is reserved for the both us.
Katabi si Chito.

Sa gitna ay nakaupo ang tatay ko at nakaharap sa amin sina kuya Charlie at Leila na
panay ang dikit sa kapatid ko na para bang takot na takot.

***

Tahimik kaming kumain ng hapunan. Chito tried to make a light conversation but no
one tried to be with him kaya sa huli ay nanahimik na lang ito.

I kept on watching Wax on my right side. Tinitingnan ko kung marunong kumain ng

bangus.. hindi iyon boneless at madilim pa kaya baka matinik. Kabaliktaran naman ni
Leila. She looks so pro eating that fish. Napansin pa niyang nakatingin ako sa
kanya, she just shrugged her shoulders and smiled at me.

I didn't smile back and look down at my own plate. There's something off about
her..

Tinulungan ako ni Chito sa paglilipit ng pinagkainan. I was torn of being ashamed

and amused nang mapanood ko kung paanong naghagugas ng mga kamay si Wax sa maliit
naming lababo. Hinawakan ang lumang lalagyan ng gasolina bilang tabo sa timba
naming pang gallon ng suka. He looked at me once, kumunot ang noo sa akin. Sa
katayuan niya at porma, hindi nito alintana ang mga gamit naming puro recycled.

I discreetly smirked.

Nag-iinit na ako no'n ng tubig-mainit nang pumasok na sa loob ng kwarto ang tatay.
Then my brother immediately throw words at Miguel,

"Kung 'di ka pa uuwi ngayon, pwede kang kumuha ng kwarto sa homestay services, do'n
sa Mahabang Buhangin meron. Do'n ka matulog. Tutal mukhang handa ka naman. May dala
ka pang bag." pang-iinis nito.

I gasped. "Kuya," and called him.

Nagpunas ng mga kamay si Wax. Even in a dim room, I saw him threw a glare at my
brother. Kumuha ako ng mga tasa at nagtimpla ng kape para sa dalawa at kalahating
lalaki. Tsaa naman para sa tatay. Out of respect ay ginawan ko na rin ng kape si
Leila.

"Wala akong baong damit. What I have with me are Anjelous' vitamins." He calmly
said.

Natigilan ako at napahinto sa paglalagay ng kape sa mga tasa. Pinaraanan na naman

ng nagbabagang pamaypay ang mukha ko. Iyong mahigpit niyang hawak na bag kanina ay
mga gamot ko pala!
Nakangising nilingon ako ni Chito. "Haba ng hair mo..!" he mouthed at may hawi pang
ginawa sa invisible niyang mahabang buhok.

Nang lingunin ako ni Wax ay maagap akong umiwas ng tingin. Pero nanginginig na ang
mga kamay ko habang sumasalok ng kape.. and I'm biting my lower lip. Hard.

"Because you were in a rush yesterday. I forgot my wife's vitamins. I neglected at

that part.." he said.

Nag-iinit ang likod ko na para bang sa akin siya nakatitig habang sinasabi iyon sa
kanila.

"Mabuti naman at aminado ka." my brother said with angst.

Mahina akong tumikhim at hinango ang takore mula sa gatong. Tinabihan ako ni Chito
at siyang umalalay sa tray, "Ganda mo 'te.. paambon naman ng egg cells!" malandi
niyang bulong sa akin.

Pinanlakihan ko siya ng mga mata at akmang papatakan ng mainit na tubig. He laughed

and so I am. We were like high schoolers giggling in the corner.

Pagharap ko ay nakatitig sa akin si Wax. Ang Kuya ay tumikhim. Wax looked at his
ex..

"Bakit.. nandito ka, Leila? Ang alam namin ay patay ka na." he started his
interrogation.

Lumapit ako sa mesa at binaba ang tray. Isa-isa kong nilapag sa mesa ang mga tasa.
Chito helped me.

"K-kinailangan kong.. magtago.." she startled at her words.

"At bakit?" he coldly asked her. Nag-angat ito ng tingin sa akin at inalalayan
akong makaupo sa tabi niya. And he never let go my hand on my lap.

Mahina akong napasinghap.

Sinuluyapan ni Leila si kuya Charlie, "D-dahil.." she gulped. "may alam ako sa..
gumaya ng mukha ni A-anjelous.."

"Ano?!"

Wax' voice raised. Humigpit pati ang hawak sa kamay ko.

"I-it was not my intention to be part of their plan! Na-tempt lang ako," tiningnan
niya ako at nabuhay ang sama ng loob nito, "I was hurt! You broke up with me and
Jenny was so furious about her! Nang sinabi niya sa akin ang plano niya ay sumang-
ayon na lang ako.. I broke down that day.. because my brother died.." she started
to sob remembering her past.

"Jenny? Who's Jenny?!" Wax impatiently asked.

"Kaibigan namin siya, Mayor Wax. Kababata. Napangawasa ni Jenny ang twin brother
niya," Chito answered him.

Nakamata lamang sa amin ang kapatid ko. Sumimsim ng kape. Tony, Leila's twin was my
brother's best friend way back in college.
Nagsalubong ang mga kilay ni Wax.

Leila was already sobbing. "Si Anjelous ang sinisisi ni Jenny kaya naaksidente sila
ng kapatid ko. When I learnt about her, ay mas lalo akong napoot sa kanya. Dahil
siya naman ang dahilan mo kaya ka nakipaghiwalay sa akin, 'di ba?! Ang sabi mo ay
may mahal kang iba! Then I found in your phone her photo--the one you stole during
your campaign for your father!"

Tumaas ang noo ni kuya Charlie. Si Chito naman ay pasimpleng hinipan ang kape niya.
Then.. I look down at my glass of water. Dumiin ang kamay ni Wax sa akin.
Indicating na alam niya ang mga kinikilos ko.

Ano ba ang dapat kong maramdaman nang marinig ito ulit sa kaharap si Wax..? Guilt?
Happiness? Because we had the same feelings years ago but there was someone who
needed to be left behind.. napailing ako.

"Shame on you. Hindi mo dapat ginamit si Anjelous dahil lang sa nasaktan ka. I
knew, behind my back you were cheating on me. And I thought I was too when I found
Anjelous and fall in love with her. I was expecting na hindi mo iindahin ang
paghihiwalay natin. We don't have feelings for each other, Leila. Your pride hurt
you. It wasn't me."

Namilog ang mga mata ni Leila. Napaawang ang labi. "You jerk..!"

Napahilamos sa mukha si Wax. Tila frustrated nang tingnan ako. "Iyong.. Jenny ba
ang nagpanggap na ikaw?" nababagot niyang tanong sa akin.

I bit my lower lip. A spear of pain hit me on my chest. Then I slowly nodded.

"Then why did she do that? I didn't even know her..!" he pissedly asked again.

"Her marriage was failing!" Leila blurted.

Napalingon kaming lahat sa kanya. Pinunasan niya ang luha at saka nagsalitang muli,

"Tony was not in love with her. Si Anjelous ang gusto niya pero si Jenny ang
pumikot sa kanya. He wanted annulment, my brother told me. Imagine her miserable
marriage life." Matabang niyang salita.

Mabigat na bumuntong hininga si Wax. Napalunok ako.

"Nang maaksidente kami ay.. dead on the spot si Tony. Habang si Jenny ay nasunog
ang upper body damay pati ang buong mukha niya. I was with them but I only got
bruises and fractured leg.. pero saksi ako sa mainit nilang pagtatalo sa loob ng
sasakyan. Si Anjelous.. ang sinisisi niyang puno't dulo ng lahat. Then she showed
me her picture.. the same woman who were on your saved files on your phone..

.. ilang araw pagkatapos ng aksidente ay sinabi niya sa aking gusto niyang

ipaghiganti si Tony. Ang nangyari sa amin. I was up too. We both wanted it. Kaya..
ako ang gumastos para sa operasyon niya.. at pinagaya ang mukha ni A-anjelous..
inubos kong lahat ng pera ko sa kanya.."

"And why are you hiding?" Wax asked in a calm but furious tone.

"I-I was scared! Ang sabi niya ay magtago ako at magpanggap na kasamang namatay ni
Tony sa aksidente. We paid all who helped us. Naubos kong lahat ng pera ko.. at kay
Jenny na ako umaasa magmula nang pakasalan mo siya. Then he met Lawrence and became
her lover. Hindi ko na alam noon.. kung anong pinaplano niya dahil nabaling ang
lahat ng atensyon niya sa lalaking 'yon. She even dumped me somewhere. Pero nang
pumunta ako ng Isla Verde.. another accident happened. That's when I met Charlie."

"You used her brother.."

"No! Sa tingin mo ay kaya kong magpakamatay, Wax? It was an accident! I knew about
him.. noong may tumulong sa amin ay sa Romblon ako nagpahatid." She gulped. "Wala
na siyang maalala tungkol sa Isla Verde.. I was alone.. malayo na ako sa pamilya
ko.. I thought of him as my escape and c-companion.."

I heaved out a deep sigh. I looked at my brother. Hindi pa rin ito nagsasalita.
Alam kong narinig na niya ang version na ito ni Leila.

Ilang sandali ring hindi nakapagsalita si Wax. Nakatingin lang sa mesa na para bang
kinakabisado ang bawat linyang naroon.

At sa pangalawang pagkakataon ay hindi ko malaman kung maniniwala ba ako o hindi sa

nilahad niya. I barely knew her. And she hated me. Or hating me still.

But then, I knew Jenny. At hindi ko ring mapaniwalaan ang tinatago niyang galit sa
akin. I must be naive para hindi makitang may pagtingin sa akin si Kuya Tony. Dahil
kapatid din ang tingin ko sa kanya. But then, there were untold stories that
haunting me.. us.

"You need to testify to court." Wax said.

Napaangat ng tingin sa kanya si Leila. "A-ayoko!" at hinawakan sa braso ang kuya

ko. "Charlie.. natatakot ako.."

"Kung gusto mong malinis ang pangalan mo ay kailangan mong tumayong witness laban
sa Jenny na 'yan! She robbed my wife's identity. She tried to kill my daughter, and
set-up my office with drugs! Patong-patong na kaso na ang nasa ulo niya! At kung
'di ka makikipag-cooperate ay idadamay kita!" Wax angrily imposed.

Mas lalong namilog ang mga mata nito at muling hinatak ang kapatid ko. Nakikiusap.
"Charlie.. ayokong lumabas.. natatakot ako.." she almost begged.

Bumuntong hininga si kuya at mahinahong tiningnan ang babae. "Mas makakabuting

makipagtulungan ka na lang sa kaso, Leila. It's not just for my sister but for you
too. Makakalaya ka na sa bangungot mo—"

"No!! Hindi 'to ang pinangako mo sa akin! Ang sabi mo ay tutulungan mo ko at

poprotektahan, Charlie!"

"Totoong tutulungan kita. At ito ang mas magandang gawin, Leila.." he calmly said.

Matapang na umiling si Leila. Tiningnan kami at saka ang kapatid ko. Bigla itong
tumayo at galit na lumabas ng bahay. Hinabol ito ni kuya.

"Ayaw niyang madamay." Chito commented. "At 'wag sanang mabilog niya ang ulo ni
kuya Charlie nang dahil lang sa kapatid niya si Tony.."

Napatingin ako sa kanya. Pumaikot sa isipan ko ang sinabi niya. Pero matatag pa rin
akong naniniwala na.. hindi ganoon si kuya Charlie. He will do what he thinks are
right.

***

Nang lumalim pa ang gabi ay nauna na akong pumasok sa kwarto ko. Si Chito ay
nagpaalam na rin ilang minuto ang nakalipas. Ayaw pumayag ni Wax na manuluyan sa
Mabahang Buhangin. Sinundan niya ako, bitbit ang bag niya.

Maingat kong binaba ang kandila sa maliit kong drawer.

"Pwede ko bang makausap ang tatay mo, Anjelous?" Wax suddenly asked.

"Bakit?" usisa ko. Pero baka tulog na rin iyon sa ganitong oras.

He pouted a little na siyang kinakunot ng noo ko. The cold and furious Wax were
gone now. "May importante lang akong sasabihin. Gusto ko sana ay kami lang.." he
wishes.

"You will need me para basahin ang sign language ng tatay ko." wala sa loob na sabi
ko. "Pero kung marunong ka naman ay.. ay ipagpabukas mo na lang. Maagang
nagpapahinga ang tatay ko." I informed him. Hinarap ko ang papag at nanginginig na
mga kamay kong pinagpagpag ang hihigan.. namin.

"Tomorrow then." He said.

Napalingon ako sa kanya para tanungin kung marunong ito sa sign language—pero
nasamid ako nang matagpuan ko siyang nakahubad na! "Anong ginagawa mo..? Bakit
nakahubad ka?!" I don't mean to be scandalous at isa pa, ilang beses ko nang nakita
ang katawan niya. Ang matigas niyang abdomen. And right now he's half naked. Pero
hindi ako sanay na rito siya sa bahay namin nakahubad!

He shrugged his shoulders and threw his polo over the boxes. "Hindi ako natutulog
ng nakadamit at wala akong dalang pamalit. Might as well save my polo and sleep
half naked beside you."

Bumagsak ang mga balikat ko. Hindi ko magawang kontrahin iyon. Hindi pa nga niya
dinagdag na wala kaming kuryente, ni-bentilador para may hangin kahit papaano. Doon
nga sa kwarto niya ay sanay itong naka-aircon.

Sa huli ay napabuntong hininga na lamang ako. Nauna pa siyang pumwesto at tinuro pa

sa akin ang magiging pwesto ko sa tabi niya. "Come here, love.. I'm dead tired.."
inaantok na niyang tawag sa akin.

Pag-upo ko ay saka ko lamang naalala ang sugat niya sa ulo. Malamang ay mahihirapan
din ito sa pagtulog. "Kailangan bang malinis 'yang sugat mo?" nag-aalala kong
tanong at haplos sa buhok niya malapit doon.

Umiling siya at hinuli ang kamay ko.. dinala niya sa labi at mariing hinalikan.
"Bukas na lang. Mas gustong matulog na dahil na-miss kita kagabi."

Uminit ang mukha ko. Pakiramdam ko ay doble ang meaning ng sinabi niya. Pumwesto na
ako at nahiga. Siya na ang umayos sa manipis kong kumot—but I grimaced when he
tried to move on top of me!

Sa bigat niya ay lumangitngit ang papag.. at dinig na dinig iyon sa labas--o sa

kabilang kwarto lang! "Wax! Umayos ka nga..!" pagalit kong salita.

Natigilan din siya at napakagat sa ibabang labi. "Damn. Mas maingay pala 'tong
higaan mo kaysa sa kama natin sa bahay. At tiyak na mabubuwal 'to 'pag—"

Agad kong tinakpan ang bibig niya. "Tumigil ka na nga! Ang ingay mo." alam na alam
ko kung ano ang tinutukoy niya. At hindi iyon pwede rito.

He chuckled on my palm. Tinanggal ko iyon at humawak na lamang sa kumot na halos

itakip ko na sa buong mukha ko. He stared at me with a moistened lips, "Don't
worry, I'll behave, love. No matter how beautiful you are, ay pipigilan ko ang
sarili kong angkinin ka.. sa ngayon. Dahil hindi ko na maipapangako ang mga susunod
na araw.." bumaba ang labi niya at hinalikan ako sa ilong, mga mata, noo.. hinawi
niya ang kumot at siniil ako ng halik sa labi.

Nang mas lumalim pa at naging marubdob ay ako na ang kumilos para itulak siya. He
got red-faced. "Miguel." I warned him. At baka pati ako ay tuluyang malunod sa init
ng katawan niya at labi.

He sighed deeply. Umayos na lamang ng higa at mahigpit akong niyakap. I rested my

head on his naked chest. I mildly caressed it. Napangiti ako nang marinig kong muli
ang malalim niyang pagbuntong hininga.

"This is kinda hard.." he whispered.

Nakangiti akong nag-angat ng tingin sa kanya.

He opened his eyes and met mine. "I should have pursued you a long time ago.
Knowing na.. meron pa palang nagkagusto sa 'yo bukod kay Lawrence at.. sa akin.
Isama mo na rin 'yung kaibigang pulis ni Ellie. Dapat noon pa lang ay binakuran na
kita. Para mawalan na lahat sila ng tsansa."

I bit my lower lip, "There is zero chances, Miguel.." bulong ko.

Tinitigan niya ako. Matagal. One look and I saw the desire in his eyes. Tila apoy
na sumusuot sa mga mata niya.

Bigla itong pumikit at mahigpit akong niyakap. "No. Don't look at me like that, Mrs
Salvaterra. Masisira ko talaga ang higaan mo."

Hindi ko na napigilan ang tumawa. I love this feeling. Inside his arms. Smiling
while hearing his frustrations. I love all of it.

Pinugpog niya ng halik ang buhok ko. Baon ko sa pagtulog ang mga halik na iyon at
ilang ulit niyang pagtatapat sa akin na mahal niya ako.

Nagtagumpay na ba ako..? Pero masyado pang maaga para makasiguro. 

Chapter 32
Chapter 32

Anjelous

Pagkagising ko kinabukasan ay mag-isa na lang ako sa higaan. Pasado alas-siete.

Pakiramdam ko pa naman ay kay bigat ng katawan ko, pero hindi ako pwedeng bumalik
sa pagtulog dahil nasa labas na si Wax. Ang tatay at si kuya ay malamang ay gising
na rin.

Bumangon na rin ako at tiniklop ang kumot. But I was halted nang may nakita akong
munting asul na box sa ibabaw ng drawer. Natigilan ako at kumabog ang dibdib.
Nakabukas iyon at nakaladlad sa paningin ko ang isang diamond ring.. Napatitig ako
roon. Para ba iyong sinadyang bukas para may makakita.

Pagkalipas ng ilang segundo ay napapaso akong umiwas ng tingin. My hands were

shaking already! Then.. I looked back at the precious ring.. kanino ba iyon? At
sino ang mang-iiwan?

Napakamot ako sa panga ko. I am just stretching the obvious. Kaming dalawa lang
naman ni Wax ang natulog dito kagabi. Kanino pa ba?!
Kumakalabog ang dibdib ko nang lumabas na ako ng kwarto. Agad kong tinungo ang
kusina namin. At muli na naman akong natigilan nang mahuli kong nag-uusap sina Kuya
Charlie at Wax. Wax is still using his polo last night. Nakatalikod sila sa akin at
parehong nakaharap sa panggatong. And they don't look like fighting.. pareho silang
seryosong nag-uusap!

I blinked my eyes. Tama ba ang gising ko?

Hindi ko naririnig ang pinag-uusapan nila. Ang presensya ko ay hindi pa nila

napapansin.

Hindi ako nakatiis at tumikhim ako. Sabay silang napalingon at tila nagkulasan nang
makita ako. Sinundan ko ng tingin si Kuya Charlie na padabog pang nilagay sa
palanggana ang hawak na sense. Kumunot ang noo ko.

Si Wax ay nakangiting nilapitan ako at agad na hinapit ako sa baywang, he kissed me

thoroughly on my lips, "Good morning, love.." he whispered against my lips.

Panandalian niyang naagaw ang atensyon ko mula kay Kuya. Dahil iyon sa mainit na
halik na ginawad niya sa akin. At nang tingnan ko siya ay saka ko tinulak. Na-
conscious akong bigla. He almost smirked, "Baka makita tayo ni tatay," dahilan ko.

Lumapad pa ang ngisi niya sa akin. "Nasa labas na ang tatay mo, love. Ikaw na lang
ang hinihintay naming magising." He informed me. He looked down.

"Kahit na. Hindi ka pa rin dapat gan'yan.. kadikit sa akin."

He pouted his lips. Nagkibit-balikat. "Karapatan ko naman ang halikan ka. Asawa
kita." And he kissed me again!

Narinig ko ang pagtikhim ni Kuya—kaya't mabilis kong tinulak ulit si Wax!

Labis na init sa mukha ang naramdaman ko.

Masama niya akong tiningnan, "Kumain ka na, Anjelous." He said.

Napatango na lamang ako at umupo sa harap ng mesa. May nakahain na roon at kumpleto
na rin ang mga kubyertos. Pumasok na ulit si tatay at sabay-sabay na kaming nag-
almusal.

Halos nakayuko lang ako habang kumakain kami. Hindi kasi ako sanay na makita nilang
may yumayapos, may sweet at may nag-aasikaso sa akin sa harap nila. At ng isang
kilalang Mayor pa.

***

"Ryan!" gulat kong sambit nang makita siya sa labas ng bahay namin.

Wax immediately stood up. Kasalukuyan niya akong pinagtitimpla ng gatas nang
dumating ang kaibigan niya.

Tipid akong nginitian ni Ryan. Pinaikutan ng tingin ang loob ng bahay. "Good
morning, Anjelous.. Wax.." tila hinihingal pa nitong salita.

Tumayo ako at pinaupo muna siya. "Naku, pasensya ka na. Nakalimutan kong i-text ka
kahapon na dumating si Wax dito.. sorry talaga."

"No, it's fine." sinulyapan niya ang kaibigan na ngayon ay nakahalukipkip na sa

gilid. "Now I know why." Makahulugan nitong sagot. He then sighed, "Kailangan mo
nang bumalik sa Lemery ngayon, Wax. Pinapasundo ka ng daddy mo. May nag iimbestiga
na rin sa 'yo pagkatapos nang nangyari. Your presence is very much needed," he
seriously informed him.

Napatingin agad ako kay Wax. Hindi pa rin nagbabago ang posisyon nito maging
reaksyon.

"Sinadya na kita kasi ang hirap kumontak dito.."

I sighed, "Sige na, Miguel. Kailangan ka ro'n." Pagtutulak ko sa kanya dahil

nakikita kong tila wala pa itong balak na umalis ng Isla.

"Magbihis ka na." malamig niyang utos sa akin.

Napaawang ang labi ko. Ngunit sa huli ay wala rin akong nasabi. Gusto ko rin siyang
samahan sa mga ganitong pangyayari sa buhay niya. Gusto ko siyang suportahan..

Tumayo si Ryan, "Mas makakabuti yatang maiwan na rito si Anjelous, Wax."

Kumunot ang noo ko.

"Hindi ko iiwan ang asawa ko rito, Ryan!"

"Pagkatapos ng nangyari sa 'yo sa Lemery..? Mas ligtas dito si Anjelous." He added.

Mahina akong napasinghap. "Ryan.. may banta ba sa buhay ni Wax?" natatakot kong
kumpirma.

He looked at me. Naninimbang kung sasagutin ako.. he look hesitant to answer me.
Then he sighed, "At large pa rin kasi ang pekeng ikaw. At hindi pa namin makumprima
kung sino ang nasa likod ng pag-ambush kay Wax. Pati si Senator Arsenio ay
nagpadagdag na rin ng security sa akin."

Kinilabutan ako sa narinig. Napalunok ako.

Nilingon ko si Wax.. but my eyes were already blurred by my tears. Napailing ako.
No. I'm too emotional!

"Anjelous.." Wax called me. With a pity tone.

Inirapan ko siya. I looked at Ryan. "May.. may dinagdag ba kayong security sa

kanya, Ryan? Sa bahay? Sina Nana Josie.. maayos ba sila?"

He nodded at me. "Nakaalerto na ang pulisya sa bahay at sa munisipyo, Anjelous.

Mahigpit na rin ang pagpasok at labas sa bahay ninyo. Everything seems to be normal
except the fact na hindi pa nahuhuli ang nagpapaggap na ikaw. She's using your face
and name for crime. I'm afraid na baka kausapin ka rin ng mga nag-iimbestiga."

"Wala namang problema sa akin, Ryan. Just make sure na ligtas si Wax pagbalik
doon."

"Anjelous!" naalarmang tawag sa akin ni Wax.

Pinunasahan ko ang sariling luha at matapang na tiningnan siya. "Kailangan ka ro'n

ngayon. Umuwi ka na." pero ang puso ko ay iba ang sinisigaw..

Nagsalubong ang mga kilay niya at napatuwid ng tayo,

"H-hindi kita.. kasama..?!" mabigat itong bumuntong hininga.

"She's safe here, Wax—"

"Alam ko! Hindi mo na kailangang ulit-ulitin!!" sigaw niya sa kaibigan.

Nagtaas ng mga kamay si Ryan na parang sumusuko. "Okay, fine." he sarcastically

said.

"Wax ano ba? Hindi mo kailangang sumigaw ng gan'yan." May diin kong salita sa
kanya.

Inisang hakbang niya ako. Nanlalaki ang mga matang alam kong nasasaktan din. He
wants me to be him too. Ganoon din ang gusto ko! But we both knew.. it's impossible
right now. I'm pregnant. Ngayon pa lang ay katakot-takot na kaba na ang
nararamdaman ko para sa kanya.

"Paano ako kakalma kung maghihiwalay na naman tayong dalawa! Did you know how much
I suffered when you left me the last time?!" he stop, gasping for air. "I see no
hope when I'm not with you, Anjelous!"

I gasped, "This is just.. temporary, Miguel.."

"I told you the equivalent."

Napapikit ako. Ako na ang lumapit sa kanya at kumapit sa kwelyo ng damit niya.
"Alam mo kung nasaan ako. And you're always welcome here.." always.

Tinitigan niya ako. Tiningnan si Ryan at napahilamos ng mukha. Namula ang mukha
niya. He looked like he's in pain!

"Sige na, Miguel.." udyok ko pa nang wala itong sinabi.

"I rent a private boat. Naghihintay na 'yon sa atin," ani Ryan.

"Damn you!" he answered.

"Wax!" galit kong tawag sa kanya.

Ryan laughter's barking inside the house. Wax glared at him.

"Wax." I warned him.

He then look at me.. hinawakan ako sa baywang at masuyong hinaplos ang puson ko.
"Will you be okay here.. for me.."

I sighed. "Oo naman! Taga-rito ako!"

Nag-angat siya ng tingin sa akin. "And our baby?"

I stared at him, and smiled. "He's gonna be alright.." I looked at my tummy to

where his hands are touching me, "..there." I gulped.

"Oh dammit this is fucking hard!" he was frustrated.

"Don't be overdramatic." I said teasing him.

He looked up at me and gave me a flaming eyes. "I love you very much, that's why
I'm acting like this! Damn!" naiinis niyang salita.
I smiled. I tiptoed and kissed him. Wala na akong pakielam kahit nandyan lang sa
paligid si Ryan. "And I love you too." I whispered.

Napalunok siya. I bit my lower lip when I saw his eyes.. ang sarap-sarap sa
pakiramdam no'ng nakita ko ang reaksyon niya at nang sagutin ko siya ng ganoon. I
felt like.. I'm finally free and I made him happy.

Hindi na naging normal ang tibok ng puso ko pagkatapos. Para akong naduduwal pero
wala naman. Nakalingkis na siya sa akin hanggang sa ihatid namin sa sakayan ng
bangka. Nararamdaman ko na lang na hinahalikan niya akon sa tuktok ng ulo ko at
hahaplos doon na parang nagulo niya ang buhok ko. Little things but has a huge
effect in my entire system.

"Susunduin kita 'pag maayos na ang lahat. Tatawagan din kita araw-araw," sabay abot
sa akin ng sarili niyang cellphone.

Sumipol si Ryan at namulsa.

"Sige na. Mag-iingat kayo. Lalo ka na." bilin ko.

He sadly smirked at me. Pero hindi na ito makangiti kina tatay at Kuya Charlie nang
magpaalam. Lalo na noong buyuin ni Kuya na huwag nang bumalik sa isla.

And Leila refused to come with them. Ang sabi naman ni Kuya ay sasamahan niyang
pumunta ito sa Lemery kapag pinatawag na ng korte.

***

Ilang beses kong sinisilip ang cellphone ni Wax mula nang makaalis sila. Noong
unang beses kong gawin ay natigilan ako at kamuntikan pa akong umiyak nang makita
ko ang sarili sa wallpaper ng phone niya.

How could he be this romantic despite being of a hard-headed man? Mukha ko ang
naka-display sa phone niya. Stolen shot pa.

Nasa Lemery na siya nang tawagan niya ako gamit ang number ni Ryan. Ang sabi niya
ay bibili siya ng bagong phone at hintayin ko ang tawag niya ulit mamaya.

Hindi ako sigurado kung anong oras ang 'mamaya' niya dahil gumagabi na ay wala pa
rin akong tawag na natatanggap sa kanya.

Binalikan ko rin sa kwarto ang singsing. He forgot to mention this ring. Inabot ko
iyon at hinaplos ang kumikinang na bato. "Dati-rati ay isang malayong pangarap ka
lang, Miguel. Tinatanaw lang kita sa malayo habang inaagaw ang atensyon mo ng
maraming tao." napalunok ako. "Akala ko ay imposibleng mangyaring malaman mong nag-
eexist ako." bahagya akong napangiti. "And now.. palagi mong pinaparamdam sa akin
ka nadepende. I love you so much that I can't imagine my life living without you.."

It is clear to me now. He's my first and last love. The greatest. My hope. And my
moon in my darkest night..

Isang malakas na kalabog ang nagpa-angat ng tingin ko sa labas. Wala sa sariling

hawak ko pa sa kamay ang kajeta ng singsing nang lumabas ako para silipin ang
nalaglag na bagay. "Leila?" nagtataka kong tanong nang madatnan ko siya sa kusina
namin. "Anong kailangan mo? Wala rito ang Kuya ko." agad kong imporma sa kanya.

"Alam ko. Nakita ko silang kasasakay pa lang sa bangka ng tatay mo." malamig nitong
sagot sa akin at saka sinindihan ang panggatong namin.

Kumunot ang noo ko. "Anong ginagawa mo..? Magluluto ka ba?" pero wala akong
makitang kaldero o kawaling nakasalang o isasalang man lang.

Hindi niya ako pinansin. Kinaskas nito ang palito ng posporo, agad na nagliyab ang
mga gatong. Nilingon ko ang bote ng gaas namin—it's empty! Hindi kami nauubusan
no'n dahil agad na bumibili ang Kuya ko. "Leila.." tawag ko sa kanya.

She laughed. Kumalabog ang dibdib ko.

Nilingon niya ako.. ang nangangalit na mataas na apoy ay kumikinang sa mukha niya.
"Wax is totally insane with you. Alam mo.. hanggang ngayon.. hin..di ko pa rin
matanggap na isang babaeng taga-isla ang pinalit niya sa akin. I came from a
wealthy family! I'm beautiful.. sexy.. educated.. at isang tawag niya lang sa akin
ay agad ko siyang pinupuntahan kasi gusto ko siya.."

Humigpit ang hawak ko sa kajeta. What's wrong with her? Para siyang wala sa sarili!
Tama ba ang kutob ko?!

"Anong.." mahinahon kong sambit.

"But you know.. I like his brother too! Kaya tama rin si Wax sa sinabi niya sa
akin. I cheated on him.. nagka-affair din kami ng Kuya niya. They both gorgeous you
know!" malakas pa itong tumawa.

I lips fell opened. My face is starting to feel the heat—at nanlaki ang mga mata ko
nang lumaki ang apoy sa mga gatong! "Leila!" I can't even move! Hindi ko malaman
kung saan ipipirmi ang tingin, sa kanya ba na may banta sa akin o sa unti-unting
lumalaking galit ng apoy! "B-baka masunog ang bahay!" But I'm still trying to calm
her down..

"E'di maganda! Tutal ay ikukulong naman kita rito!" tiningnan niya ang tiyan ko.
"Pati 'yang anak na dinadala mo!"

Bumilis ng bumilis ang pagtibok ng puso ko. I turned around. Kailangan kong
makalabas ng bahay—"Ahh!" napasigaw ako sa gulat at sakit nang sabunutan niya ako.
I gripped on her wrist—kaya't nabitawan ko ang kajeta na may lamang singsing!

"You will stay here and die, Anjelous!!" she screamed against my ear.

Napapikit ako nang sumakit ang tainga ko.

Napasigaw ako ulit nang sipain niya ako at puntiryahin ang tiyan ko! Agad kong
iniwas ang katawan. An abrupt move that made me laid on the floor!

Tumalikod ako sa kanya.. I covered my tummy by my hands and curled up my thighs.

Ang tadyak niya at tumatama sa likod ko. I groaned the pain.

"Walang magiging anak sa 'yo si Wax! Ilusyonada!" she exclaimed.

In my mind, I begged and prayed for my baby's life. Makakaya kong tanggapin ang
sakit sa katawan pero hindi ang para sa anak ko. Gumapang ako nang huminto ito. Ang
unang naabot ko ay ang walis-tambo—buong lakas akong bumangon at pinanlaban iyon sa
kanya. Pero agad din iyong kumawala sa kamay ko nang hampasin niya ako ng malapad
na kahoy!

"Fight me, Anjelous.. fight until you die..!" nababaliw niyang sigaw.
Sinubukan kong tumakbo palabas—sumigaw ako, "Tulong—" then suddenly stopped and
fell on the floor.. she hit my head.. sapat para mahilo ako at halos mawalan ng
malay..

Hindi na ako makagalaw.. ang sunod ko na lang na narinig at tunog ng tubig.. pero
hindi iyon ordinayong tubig dahil gumapang sa pang-amoy ko ang mabalasik na amoy ng
gaas! Sinasabuyan niya ng gaas ang buong bahay namin!

"M-miguel.." I can only murmured his name.

Heat.. covered my body.. dumami ang usok..

"Goodbye, Mrs Salvaterra." Leila's farewell words to me at saka ito umalis.

She left me..

Sinubukan kong tumayo.. pero ang sakit sa ulo at anit ang pumipigil sa akin.
Umiikot na ang paningin ko..

"Anjelous!" a familiar voice came in.

Pagdilat ko ay mga paa ang nasilayan ko. Tinaas niya ako at niyugyog.

"Anjelous? Anjelous!" tawag niya sa akin.

Before I could look at him, binuhat na niya ako at nagmamadaling nilabas sa

nasusunog naming bahay.

"M-mama..!"

Nahihilo na ako. I'm almost.. giving up..

"Pakawalan niyo akong mga hayup kayo!" it was Leila's angry voice.

"'Wag niyong bibitawan 'yan!" sigaw ng lalaking may buhat sa akin.

Dahan-dahan niya akong nilapag sa lupa. I finally saw him..and murmured,

"Lawrence.."

Another tiny hands touches my cheek.

"Mama.. mama ko.." umiiyak na nitong tawag sa akin. She hugged me.

Anjeline!

"Let her breathe, Anjeline. Your Mama needs air.." Lawrence voice.

"Is she gonna be alright? I want my M-mama.." gumaralgal na ang boses niya. As much
as I wanted to hug her back—I couldn't. I'm slowly.. closing my eyes.. and blackout
reign.

***

Nang magising ako ay nakahiga na ako sa kama. Pilit kong minulat ang mga mata at
pinasadahan ng tingin ang lugar na nagisnan ko.

Nasa center ba ako? Pero hindi naman ganito ang itsura no'n.. then Anjeline's
crying voice bumped in my head, "A-anjeline.." I remember her.
"Anjelous,"

Agad kong nakita si Kuya Charlie. Puno ng pag-aalala sa mukha. "K-kuya.." I tried
to smile. Thank, God. I survived. Pero agad ding nabura nang maalala ko ang
pinagbubuntis ko, "ang b-baby.."

"Huminahon ka. Ligtas kayong mag-ina." He abruptly informed me. But he's somehow
looking frigid.

Muli akong napapikit. I sighed. Hindi na gaanong masakit ang ulo ko pero ramdam
kong parang ang vulnerable nito. Binuksan ko ulit ang mga mata ko, "Si Anjeline?
Nakita ko siya bago ako nawalan ng malay." Hanap ko sa bata.

"Nasa labas sila. Kasama ang ama niya. She's calling you 'Mama'.. panay ang iyak
kanina. Gusto ka ng gisingin. Isang araw ka ng natutulog."

"Siya iyong anak na tinutukoy ni Wax, Kuya."

Tumango ito at yumuko. "I'm sorry, Anj. Hindi ko akalain na.. gagawin ito sa 'yo ni
Leila. Hindi ko talaga mapapatawad ang sarili ko kung.. may mangyaring masama sa
inyo ng pamangkin ko. Hindi pa kami nakakalayo ni tatay mula sa pangpang nang
mapansin kong may itim na usok malapit sa bahay.. agad kaming bumalik at nadatnan
ka naming walang-malay sa bisig ni Mr Salcedo."

Kumunot ang noo ko. "Si Wax?"

"Wala akong numero niya kaya.."

"Naiwan sa bahay 'yung cellphone niya. Ang tatay?"

"Na kina Chito muna. Wala na kasing natira sa bahay.."

I heaved out deep sighed. "Nasa'n tayo?" I finally asked.

"Lobo Municipal.. mabuti na lang at hindi malakas ang palo sa ulo mo. May maliit na
sugat. Pero kailangang i-monitor kung sasakit ulit."

"Si Leila..?"

Mabigat itong bumuntong hininga. "Nasa kulungan na. Titiyakin kong mabubulok siya
roon. I should have trusted your husband. Dapat ay hindi ako dumepende sa ilang
buwang pinagsamahan namin ni Leila. I'm so sorry, Anj."

Tinitigan ko siya at inabot ang kamay. "Atleast hindi ka in-love sa kanya."

Nagulat ito sa narinig. Mabilis na umiling. "Walang gano'n. Hindi siya ang gusto
ko."

I almost smiled. "At sino naman?"

He sighed. "Naiwan sa romblon." Malungkot niyang sambit.

"E'di balikan mo. Baka maunahan ka ba ng iba." I teased him.

Dahil doon ay napangiti ko siya. I don't want him to feel the burden. Kasalanan ito
ni Leila. And her evil desires.

"Babalikan ko kapag nailipat ko na kayo ni tatay sa Agoncillo. May pinamanang bahay

doon sa nanay, Anj. At matagal na rin akong kinausap ng tiya natin na tayo na ang
tumira bago pa lumuma ang bahay. Ngayon ko lang din naalala mula nang maaksidente
ako. Sa tingin ko ay matatagalan pa bago tayo makabalik ng Isla Verde.."

Agoncillo.. malapit lang iyon sa Lemery..

Napalunok ako. "Kuya.."

"And you can choose to live with Wax. Magkapitbahay lang ang Lemery at Agoncillo."
He cut me off. And smirked. "Pero 'pag nalaman kong sinaktan ka na naman ng ugok na
'yon, iuuwi kita ulit sa atin."

Napangiti ako. Bumukas ang pinto at tumatakbong pumasok si Anjeline, "Mama!" masaya
niyang tawag sa akin.

"Baby ko.." nakangiti kong sabi. Binuhat ito ni Kuya at sinampa sa gilid ng kama. I
caressed her fluffy cheeks. "I missed you so much.."

"I missed you more, Mama! Iyak po ako ng iyak magmula nang kunin nila ako sa
bahay.. I couldn't eat and play.. I missed you and Papa too.." she pouted her lips
a little.

"Anjelous.." at tikhim ni Lawrence.

Natigilan ako.

"Gusto sana kitang makausap—"

"Salamat, Lawrence. Sa pagligtas mo sa buhay ko.. at sa pinagbubuntis ko.." I

sincerely said to him.

Tinitigan niya ako at yumuko. He was still standing beside the closed door.

"Babalik na raw po ako sa inyo, Mama!" Anjeline excitedly declared.

Namilog ang mga mata ko. Tiningnan ko ulit si Lawrence.. he nodded and smiled.
Tipid na ngiti ngunit alam kong sincere rin iyon.

"Ikaw ang palagi niyang hinahanap sa amin. Natatakot na akong magkasakit siya
kapag.. hinayaan kong umiyak araw-araw. Besides, hindi ko alam kung paanong
maging.. ama."

I gasped. "Lawrence.." nalungkot din ako sa narinig.

But he lifted up his face and widen his smile. "I know you and.. Wax are the
parents that my daughter wants." He gulped, "I can't replace him. So, I.. just
granted her wish.. to be with you again."

Hindi ko maipaliwanag ang sakit at sayang parehong pinadama sa akin ni Lawrence. A

father.. who's giving up to be a father. I can't elaborate the pain he's in at the
moment or maybe for the rest of his life. But I'm hurting..

"Don't worry. Wala na akong balak na guluhin kayo ni Wax. Ang hiling ko lang ay..
hayaan na makita ko ang anak ko paminsan-minsan. And my parents too. And let me
shoulder her financially. Kahit sa ganoong bagay ay.. makabawi ako."

"You're always welcome to visit her." tanging nasabi ko.

"And about.. the fake Anjeline.."

Napatingin sa kanya si Kuya Charlie.

"Just tell me where and when.. handa akong tumestigo. Kakausapin ko rin si Wax
tungkol doon." Pursugido nitong sabi sa akin.

"Thank you."

"Anjeline.." tawag niya sa anak.

Bumaba si Anjeline at lumapit sa kanya. Nag-squat si Lawrence. He's smiling.

Niyakap niya ang anak at masuyong hinalikan sa buhok.

"I'm leaving you now. Take care for me, okay kiddo?"

Nakangiting tumango ang bata. "Yes, daddy!"

Lawrence halted. Like it was the first time he heard that from her.

Muli niyang niyakap ang anak ng mahigpit. "Bye. I love you."

Hindi na nagsalita no'n si Anjeline. She just hugged him back. Pagtayo ay agad na
tumakbo sa akin ang bata.

"Tutuloy na ako.." nakahawak na siya sa doorknob nang muling huminto at nilingon

ako. "I forgot to tell you.. tinawagan ko na si Ryan at sinabi kong nandito ka sa
ospital. I'm sure alam na rin iyon ni Wax. Goodluck!" then he left.

Napaawang ang labi ko. And Anjeline's squealing in happiness. "Yey! Papunta na si
Papa!"

Sinaway ito ni Kuya dahil nayuyugyog ako sa kama.

Chapter 33

Chapter 33

Anjelous

My heart's racing in my chest. I anticipate Miguel's arrival in the hospital.. pero

hindi iyon nangyari. Dahil tanging si Ryan lang ang dumating para bisitahin ako at
kamustahin.

"He can't come here, Anjelous. He's really loaded at nasa Lemery din si Senator
Arsenio. Pero nakausap niya sa telepono kanina ang doktor na tumingin sa 'yo. He's
well-informed and updated sa kalagayan mo." He said.

Nalulungkot ako dahil hindi siya ang nakita ko. Even Anjeline was pretty excited to
see him too. Tipid ko siyang nginitian. "Naiintindihan ko, Ryan. Salamat din pala.
Panay ang byahe mo, tiyak na napapagod ka na rin.."

He chuckled and ruffled Anjeline's hair. "It's part of my job. Don't worry about
me. Sanay na sanay na akong pinapalipad ni Wax sa kung saan. At nawala rin ang
antok ko nang makita ko 'tong princess namin," nakangiti niyang tingin kay
Anjeline. Pagkatapos ay muli akong nilingon. "Sa bahay ka na pala pinapahatid ni
Wax paglabas mo. Pinahanda na niya ang kwarto ninyo pati ng tatay mo at ni
Charlie," napatingin din ito sa kapatid ko na nakasandal sa bintana.
"May matutuluyan na kami ng tatay. Titingnan ko lang iyong bahay sa Agoncillo muna
at saka ko siya susunduin sa Isla Verde." Sagot ang kapatid ko. Tiningnan niya rin
ako at tinanguan. He wants me to stay with Wax now after what happened yesterday.

"I understand, Charlie. Pero pati kayo ay pinalalagyan na ng security ni Wax.

Maaaring nasa kulungan na si Leila pero iyong si Jenny ay hindi pa rin nahahanap.
Malamang daw na wala na ito sa Batangas. Ang gusto ni Wax ay manatili muna kayo sa
bahay niya hangga't hindi pa tayo nakakasiguro sa kaligtasan ni Anjelous at ng
pinagbubuntis niya."

Kumunot ang noo ni Kuya. "Bakit pati kami? Okay lang naman sa akin na si Anjelous
ang kunin niya.."

"I'm sure mag-aalala ang kapatid mo kung hindi niya kayo kasama. Ang gusto ni Wax
ay magsama-sama muna kayo sa iisang bahay,"

Nilingon kong muli ang kapatid ko. Nakikita ko sa mukha niyang gusto nitong
tumanggi sa pinasabi ni Wax. He's uncomfortable with the situation. Pero alam ko
ring wala pa siyang ibang choice malibang puntahan muna ang bahay sa Agoncillo.
Kung tutuusin ay titingnan pa lang iyon ni Kuya at malamang na maglilinis pa. Wala
rin kaming mga gamit na naisalba matapos mapulbos ang bahay namin. At kung mayroon
man ay hindi pa rin nadadala rito.

We're back to zero when it comes to basic needs. At ang pagtira sa bahay ni Wax
pandalian ay malaking kaginhawaan din. At para na rin makapag-isip kami kung
paanong babangon ulit.

"Nabanggit din ng asawa mo Anjelous ang tungkol sa atensyong medical ng tatay mo at

ikaw na rin. Mas maiging sa Lemery na muna kayo para malapit sa ospital. Mas
convenient para sa inyo.." Ryan added. He looks like he was very well-informed by
his friend. O baka sa nature ng trabaho nito ay siya ng umalam sa mga problema
namin at katayuan sa Isla.

Tiningnan kong muli si Kuya Charlie. Nakatingin na rin ito sa akin,

"Pwede kong ayusin muna ang bahay sa Agoncillo habang nasa Lemery kami ng tatay,
Anj. Nang sa gano'n ay makapagpahinga rin siya ng maayos. Susunduin ko na lang siya
mamaya.."

"No need, Charlie. Nagpadala na ko ng mga tao para sunduin ang tatay niyo."

"Pero.."

"Don't worry. They know what to do." Ryan secured his thoughts.

Sandaling tinitigan ng Kuya ko si Ryan. I wouldn't be surprise kung ang lahat ng

ito ay pakana ni Wax. Iyong tipong, wala man ang katawan niya rito ay damang-dama
ko naman ang presensya by sending his close friend. At iyon nga ay sa katauhan ni
Ryan.

***

Kinaumagahan ay may dumating pang mga tauhan si Wax sa ospital. Kasama ni Ryan para
sunduin kami pa-Lemery. I was cleared by the doctor at kuntodong pag-aasikasong
natamo ko nang malaman nilang isa akong Salvaterra at may bahay ng alkalde.

Bumyahe kaming may nakabuntot na security. Ryan explained to us their protocol para
hindi kami mailang masyado.
"Ang alam ko ay maagang pumasok si Wax sa munisipyo. Nakapagbigay na siya ng
statement sa mga pulis at mga abogado na niya ang bahala ngayon. Puspuhan na rin
ang paghahanap kay Jenny. At dahil mukha mo ang gamit niya, mas maiging nasa tabi
ka ni Wax at ang buong pamilya mo. He'll freak out kung may mangyari sa 'yo."

Tumango na lamang ako at napatingin sa kapatid ko. He's eyeing Ryan at fully alert
sa mga detalyeng binibitawan niya. Ang tatay naman ay nakikiramdam pero alam niyang
kay Wax kami pupunta.

Kumalabog muli ang dibdib ko nang makita ang bahay niya. Sa tuwina ay nagiging
representasyon din iyon bilang palasyo ni Wax.

Noong unang tumapak ako roon ay puno ako ng takot dahil sa pagpapanggap na gagawin
ko. Ngayon naman ay puno ako ng pananabik na makitang muli sina Nana Josie, Ephie
at Dalia. Lalo pa ngayong kasama ko na si Anjeline.

"Welcome back po, Madam!" tumitiling bati sa akin ni Ephie. Sa harap ng nakabukas
na double-door ay naroon sila at naghihintay sa pagdating namin.

Napangiti ako nang makita ko kung gaano sila ka-excited. Inalalayan ako ni Kuya sa
pagbaba. Masakit kasi ang likod ko at ang sabi ng babaeng nurse ay may mga pasa raw
ako roon. Nakuha ko iyon nang pagtatadyakan ako ni Leila.

"Na-miss po namin kayo, Madam! True po 'yon!" Ephie added at agad akong nilapitan
para alalayan.

"Anjeline!" masayang tawag naman ni Dalia sa alaga niya.

"Hello, ate Dalia. Ate, Ephie, Nana Josie.. kamusta po kayo?" she sweetly asked
them.

Naiiyak na ngumiti si Nana. "Naku, na-miss ko rin 'tong batang ito. Walang araw na
hindi kita naiisip, Anjeline. Nawalan ng buhay itong bahay magmula nang mawala kayo
ni Anjelous. Salamat sa Panginoon at bumalik na rin kayo. Para na rin kay Wax.."

Hinawakan ko siya at niyakap. "Maraming salamat po, Nana. Sa pag-alaga at bantay

kay Wax.."

"Sus. Parang apo ko na rin iyon, Anjelous. Mabuti nga't bumalik ka na rin dito nang
makita ko namang hindi mainit ang ulo ng asawa mo."

"Mainitin pa rin po ang ulo ni Wax?" mahinahon kong tanong.

"Kagabi lang pagbalik niya ay nakasigaw na. Pero 'wag ka nang mag-alala dahil
naiintindihan naman namin si Wax. Mahirap ang trabaho niya at hindi maiwasang may
nakakaalitan sa pulitika. Pati nga ang paghigpit niya sa security ay nakasanayan ko
na rin. Mahinahon pa nga 'yon kapag nandito ka at malapit sa kanya.." at ang
panghuling tono ay tila may halong tukso sa akin.

Pakiramdam ko tuloy ay pinamulahan ako ng mukha at nag-init ito. Lalo pa at narinig

din iyon ni Kuya Charlie. Hindi na ako nakapagsalita at nangiti na lamang. This is
his effect to me.

Magiliw kaming inasikaso nina Nana Josie. At kahit na gusto na niya akong
pagpahingahin ay tumanggi muna ako. I missed them. Their joyful company. Pinakilala
ko sa kanila ang kapatid ko at ang tatay. Ang tatay ay inalok kong makapagpahinga
na muna pero mariin din itong tumanggi. May sabik sa mukha habang nakikipag-usap
kina Nana Josie at Mang Gener. I'm surprised na marunong bumasa ng sign language si
Mang Gener. He said na natutunan niya iyon dahil sa ama niya. At para malibang ay
hinayaan ko na rin ang tatay ko sa kanila.

Iniwanan ko muna sila sa Garden at tumungo sa kusina. Nakaramdam ako ng uhaw kaya't
tahimik akong umalis doon. Pero hindi pa man din ako nakakalayo ay agad akong
tinawag ni Ryan. Kumunot ang noo ko nang makita ang nangingisi niyang labi.

He handed me his phone, "Si Wax.." tukoy niya sa kabilang linya.

Wala na akong nasabi pa at agad na kinuha sa kamay niya ang phone. My heart beats
races na tila may malaking premyo sa huli sa bilis ng tibok nito!

Sumisipol na lumayo si Ryan.

"H-hello.. Miguel..?" I stammered!

I heard his heavy sighs first. "Bakit 'di ka pa nagpapahinga?" he got raspy voice.
Na parang hindi pa man natatapos ang araw ay pagod na pagod na ito.

I bit my lower lip—I can't help it! Para akong dalagitang nagpapaligaw sa kinikilos
ko. Tumuloy na ako sa kusina. Mabuti at walang tao. "Anong oras ang uwi mo?" imbes
ay tanong ko pabalik.

I heard him sigh again. Tila kay lalim-lalim. "I'll try to come home early. I'm
missing you so badly.."

Sumandal ako counter at humawak sa edges. What he said only melts my heart. Nabura
ang lungkot ko noong si Ryan ang dumating sa ospital imbes na siya. "Miss na rin
kita."

He didn't speak. There were silence after that.

"Kamusta ka at ang mga anak natin?" I can't deny the longing marred in his raspy
voice.

Hindi na ako nagulat na alam na niyang kasama kong umuwi si Anjeline. I smirked,
"Alam kong alam mo ang kalagayan ko sa ospital. Why are you asking me now?"

He gasped like he was.. pissed. Para ko ng nai-imagine na napahilamos ito ng mukha.

"If I'm going to hear your longing for me, mapapauwi ako maaga sa 'yo. I have the
tendency to leave all this behind for you, love. But I know too that you'll going
to scold me back. That's why I asked another question."

Natigilan ako at napaisip.

"Gustong-gusto kong naririnig sa 'yo na nami-miss ko. Pero nahihirapan akong

magdesisyon kapag.." he sighed heavily, "ganitong marami akong dapat gawin.."

Ako naman ang hindi nakapagsalita kaagad. Naiintindihan ko ang ibig niyang
iparating. Hindi lang ako ang kailangan niyang asikasuhin at alagaan. He got
people. The Lemery. The distance is not that far, the responsibility it is.

We were feeling the silence for some seconds. Naririnig ko ang paghinga niya. If I
will tell him, 'I love you', will it be a trigger too?

I sighed. "I'm fine.. si Anjeline ay nalilibang sa pagkikipaglaro kina Ryan."

Napangiti ako. "They missed her so much. Anjeline's misses you too. Kaya kailangan
mong bumawi pag-uwi mo," biro ko.

He softly chuckled, "I will. What else?"

Napatingin ako sa kisame, "Hmm.. the baby's fine. I think he's strong as well as
his father.. sana lang ay hindi niya manahin ang pagiging mainitin ng ulo mo at
palasigaw," sabi ko na nai-imaigine na lalaki nga ang anak namin.

"That.. can be trained. We have you. What else?"

Napanguso ako. "Hinahanap ka sa akin ni tatay. Gusto niyang personal na

magpasalamat sa 'yo sa pagkupkop mo sa amin. Bukas nga ay bibisitahin na agad ni
Kuya 'yong bahay sa Agoncillo,"

"Love, I won't mind kahit sa bahay na lang ang tatay. Even Charlie. They are my
family too. Kakausapin ko ang tatay pag-uwi ko." he was determined.

"Tatay..?" nangingiti kong ulit. "Kailan mo pa siya tinatawag ng gan'yan? Pinayagan

ka na ba?" I teased him though it warmth my heart.

"It was a secret meeting, love. You were asleep when I got a chance to talk with..
Tatay." he said in a triumphant tone. "And Charlie.."

Napatuwid ako ng tayo. Hindi ko malaman kung mangingiti ako o magtataka. "I knew
it. Nakita ko kayong nag-uusap sa bahay. Akala ko.. galit pa siya sa 'yo..?"

"He is. Galit pa rin ang Kuya mo sa akin. Pero mahal kita at walang makakapigil
no'n. And I promised him na hindi na kita sasaktan. He wanted to kill me. I know.
At handa kong gawin ang lahat ng gusto niya pumayag lang siyang makasama ka sa
buhay ko. Loving you.. is all I know."

My lips fell apart. His declaration brought so much warmth in my chest, on my face
and in my heart. Para niya akong nilulutang sa mga ulap sa uri ng matatas nitong
pagtatapat sa akin. Kaya't nang may lumandas na luha sa mga mata ko ay pahikbi ko
na iyong pinunas. "And there you are, have declared your love to me tapos.. ayaw
mong maglambing din ako sa 'yo.. you're not fair, Miguel." sisi ko sa kanya dahil
sa paghikbi ko ngayon.

Natawa ito. "I love you, Mrs Anjelous Salvaterra. I can't wait to come home for
you." He fiercely added.

Sumimangot na ako. "Miguel..!" asar-talong salita.

He chuckled again. So manly in my ears. "Love, mas mahaba ang pasensya mo kaysa sa
akin. That's why I'm confident to tell you how much I love you, though.."

"Though..?"

He sighed, "I'm achingly missing you."

Napahugot ako ng hininga dahil iba ang naging rehistro no'n sa pandinig ko. And
knowing him.. he must be talking about.. "You're becoming obscene now, Miguel."
Tinatago ko ang kaba na naramdaman. But it was more than that! May init na gumihit
sa puson ko. Down to my.. sacred part! Napatakip ako ng bibig.

Mas lalong lumakas ang tawa niya, pero naroon ang pagkamalat. It was.. sexy..

"Now you're being cute, Anjelous. I bet you're blushing. I'm going to smooch you
when I come home,"

"I'm not blushing! I'm—" natigilan din ako sa nasabi.

"What?"

I groaned. "W-wala."

"You're affected too, love. As well as I am. Ilang araw na rin mula no'ng huling
nagta—"

"Tumigil ka na, Miguel! Nakakahiya ka!"

He barked a laugh. "My young innocent wife.." tukso pa niya.

Sandali akong natigilan. Ito yata ang unang beses na tinawag niya ako ng ganoon.
And it even sent chills in my bones.

"Don't talk dirty over the phone." Banta ko.

I can feel him smirking. "I don't talk, I do dirty."

I gasped. Kasabay ang pag-init ng buong mukha ko! "Ibababa ko na."

"No,wait! Gusto pa kitang kausap,"

"Tama na. Mamaya na lang."

"Kaya mo ba mamaya?"

Namilog ang mga mata ko, "Miguel ah.." warning him.

He chuckled. "I'm just kidding. Alam kong nanghihina ka pa."

I nearly rolled my eyes. "Ako ang nakakaalam kung nanghihina ako o hinde." Wala sa
sariling sambit ko.

"S-so.. you mean.."

Napalunok ako sa tensyon sa kanya at sa sariling damdamin at reaksyon ng katawan

ko. Na para bang siya ang hinahanap. "Let's talk about it later." At nagdulot iyon
ng apoy sa mukha ko.

He groaned. Hindi agad nakapagsalita at tumikhim. "I'll see you later."

"O-okay. Hihintayin kita.." I whispered na para bang inaakit ko siya. It surprised

me too.

"Damn. You're seducing me,"

Napangiti na ako. "Manigas ka."

He groaned a little louder. "Anjelous."

"Sige na. Ba-bye na.." natatawa kong paalam.

He gasped. "Ayoko."

Natawa na ako. "Bye, Miguel. I'll see you later. Love you!"

He tsked me. Siya ngayon ang mas mukhang apektado sa amin. "Maniningil ako mamaya.
Love you too. Love you more."
I chuckled and off the line. Bago iyon ay narinig ko ulit ang malutong niyang mura.

Nakangiti ako nang binalik ko ang cellphone kay Ryan. Pinanliitan niya ako ng mga
mata nang makita.

"Para kang nanalo sa ngiti mo ah," biro niya sa akin. Isang beses nitong tinanguan
ang tauhan at bumalik sa pwesto nito sa labas.

I smiled wider. "Naasar ko yata si Wax."

"Ah. Asar-talo rin 'yon.. 'pag ikaw ang usapan." He just indulge my imagination and
cursiosity. "Pero parang toro kapag nagagalit. Nanunuwag! Hindi ko alam kung paano
mo napapaamo 'yun eh.."

I tilted my head when I look at him. Para bang wala sa sarili ang tinanong niya sa
akin at napapatingin ito sa ibang dereksyon. "Siguro naman ay nagka-girlfriend ka
na. Hindi ka ba ganoon sa babaeng minahal mo, Ryan?" curious kong tanong.

He abruptly look at me. Kunot na kunot ang noo. "I do girlfriends. But there was no
special feelings like what Wax have for you. Kasi si Wax .. sobrang seryoso sa 'yo.
While me.. wala pa sa isip ko ang lumagay sa tahimik, Anj."

"Hindi pa siguro dumarating ang para sa 'yo, Ryan. Baka nga, mas malala ka pa kaysa
sa kaibigan mo." biro ko. I'm thinking about sa nature ng trabaho niya.
Nagpoprotekta siya ng mga kilalang tao at may kaya. Paano pa kaya kapag babae? I
can't help but giggled the thought.

He smirked. A very boyish smirked. "No way." he said with finality.. but there's
also a shaky tone in the end.

I shrugged my shoulders.

Tumulong ako sa paghahanda ng hapunan. Si Ryan ay doon na rin kumain bago umalis.
He really missed Anjeline kaya sinulit na nito ang pakikipaglaro sa inaanak niya.
Pero nagtext si Wax kay Ryan na hindi ito makakasabay sa amin ng hapunan dahil may
tinatapos pa raw itong trabaho.

I just claimed na talagang maraming trabaho si Wax. At may kaso pa itong

inaasikaso. I understand..

***

Pagsapit ng alas-nuebe ay nagpahinga na rin sina tatay at Kuya Charlie. Si Anjeline

ay pinaliguan ni Dalia. Ako na ang naghanda ng pantulog nito at tinabihan muna sa
kama hanggang sa makatulog.

Saka ko lamang namalayan na pasado alas-dies na ng gabi at wala pa rin si Wax.

Magaan akong bumangon sa kama ni Anjeline at lumipat sa Master's bedroom.
Napabuntong hininga na lamang ako nang muling nakapasok sa kwarto ni Wax.

Inaantok na rin ako. Pero dahil galing ako sa ospital at wala pang maayos na ligo
ay kumuha ako ng pamalit sa closet para makapaglinis ng katawan. I immediately saw
the silk lingerie that Wax bought for me. Kinuha ko iyon at isang malinis na panty.

I was about to close the closet nang mamataan ko ang isang brown envelop sa ilalim
ng mga naka-hanger na polo ni Wax. Nagtaka pa ako dahil parang naliligaw yata ang
envelop sa closet. Nakaladlad ang folded cover at bahagyang nakalabas ang papel sa
loob. At kung hindi ako nagkakamali ay tila government issued document iyon.

Wala sana akong balak na tingnan iyon, pero mayroong kuryosidad akong nararamdaman.
Kumakabog din dibdib ko. I took my time and yanked the envelop. I fed my curiousity
and read what's inside.. a Marriage Certificate!

Napaawang ang labi ko at nanginig ang mga kamay ko. Binaba ko ang paningin sa mga
pangalan sa papel.. I saw Wax' name.. and mine too!

Nagsalubong ang mga kilay ko. Ito ba ang marriage certificate nilang dalawa ni
Jenny? Then I look down.. mas lalo akong nagulantang—dahil pirma ko ang nasa ibabaw
ng pangalan ko! It's my real signature! "Paanong..?" pagtataka ko.

Napatitig ako sa mga damit na naka-hanger at napapaisip. Kabisabo ba ni Jenny ang

pirma ko? Wala akong matandaang nakikita niya ang signature ko.. binaba ko ulit ang
tingin sa papel.. pinanliitan ko ng mga mata ang pamilyar na guhit na pinirmahan
ko.. at saka namilog ang mga mata ko at binaba ang papel. "Si Ryan 'to!" I blurted
out.

Naalala ko na. Ito iyong papel na nakasingit sa dalawang papel na pinapirma niya sa
akin. The flowers and the so-called delivery services! Yes! Iyon nga!

Napapailing na lang ako at muling tiningnan ang mga papel. Muli na namang hinalukay
ang tiyan ko ng mga paru-parong nagdiriwang. "Kinasal ako nang hindi ko nalalaman."
Bulong ko. Binasa kong muli ang ibang detalyeng naroon at napailing. Saka ko muling
binalik sa envelop at maayos na nilagay sa closet niya.

Kaya pala ang lakas-lakas ng loob niya, talaga pa lang kasal na kami. I tsked.

Habang naliligo ako ay iyon pa rin ang tumatakbo sa isipan ko. That we are really
married! Dati ay iniisip ko lang na, kahit pangalan ko ang nakasulat ay hindi ko
naman pirma iyon kaya para sa akin ay balewala rin. Lalo pa at wala akong kaalam-
alam. But Wax is equipped with right sources and is very rich. Makakaya niyang
gawing mabilisan at tama ang lahat. That what he claiming is rightfully his.

Iniikot ko ang tuwalya sa ulo ko at sinuot ang puting roba. Napapangiwi ako nang
kaunti kapag nagagalaw ko ang likod. Kaya't tumalikod ako sa salamin, binaba ko ang
roba hanggang sa baywang para makita ko ang reflection ng mga pasa ko roon. I saw
them. May malaki at maliit. Papusyaw na kulay lila. Mga ilang araw pa ang ibibilang
bago tuluyang humilom ang mga natamo ko sa tadyak ni Leila—

"What the fuck, Anjelous?!"

Napaigtad ako sa gulat nang tila boses-kidlat ang bumalahaw sa bawat sulok ng
banyo! Napatakip ako sa dibdib ko at sabay taas ng roba sa balikat ko, "Wax!"
Napalunok ako at bumaha ng malalakas na tibok ang puso ko. Just seeing his handsome
face made my heart pounding rapidly.

Magkasalubong ang mga kilay niya. Namumula sa galit ang mukha. Malaking hakbang na
nilapitan ako at muling binaba ang roba sa balikat ko.

"Leila did these?!" nangagalaiti niyang tanong sa akin habang nakatitig sa likod
ko.

Tumikhim ako. "Okay na naman ako. Pagaling na 'yan.." mahinahon kong tugon sa
kanya. Muli akong napaigtad nang marahan niya iyong haplusin,

"She's gonna pay for these." May diin nitong salita.

Bumuntong hininga ako para itaboy ang kilabot sa bawat dantay ng mga daliri niya sa
likod ko. "B-bakit ngayon ka lang?"

Hinapit niya ako at niyuko ang leeg ko. A simple shallow kiss put me on fire. I did
a little gasp and I almost close my eyes.

He smelled me, "Hmm.. I missed you.." he cupped my breast like he was the owner!

Ang apoy na lumulukob sa akin ay hindi maikakailang siya lang ang nakakagawa. "I
missed you too."

He groaned against my akin after he bit, "You tortured me!" sabi niya at saka
pinadama sa akin ang nasa gitna niya!

"Wax..! Anong..? T-that fast..?" nagugulantang kong tanong. Kauuwi lang niya!

He sighed and continued rubbing his crotch area. "Ikaw lang ang iniisip ko mula pa
kanina.. you and you. And making love with you. Damn it!"

Hindi na ako nakatutol nang buhatin niya ako at ilabas ng banyo. Napatingin pa ako
sa sahig malapit sa pinto nang makita roon ang gamit niyang basta na lang na
hinagis sa sahig. Pati ang sapatos niya at medyas ay nakakalat din sa kung saan.

Nagmamadali ba siyang pumasok dito?

Paglabag niya sa akin sa kama ay agad itong lumingkis sa akin at pinaulanan ako ng
mga matutunog na halik. Sabik na sabik at uhaw na uhaw na labi. Nakikiliti na ako
nang hulihin ko ang mukha niya at pinirme. Naiwang nakaawang ang labi niya at
mamasa-masa pa. He look tired too.. "Kumain ka na ba?" nag-aalala kong tanong. Pero
naaagaw niya ang atensyon sa tuwing hinahaplos ako.

Tinitigan niya ako at kinalag ang tali sa baywang ko.. "Can I have you instead?
Mmm?" malambing niyang tugon sa akin.

Inangat ko ang mukha at sinilip ang oras. Kinuha niya ang pagkakataong iyon para
sunggapan ang lalamunan ko at halik-halikan ako roon.

"Hin.. di ka pa yata kumakain! Teka.. ipaghahanda muna kita, Mi..guel..!" hindi ko

maayos na salita dahil sa halik niya.

Sinubukan ko siyang itulak pero umungol ito ng disgusto. Inangat ang mukha at
madiin akong hinalikan sa labi..

All my protests drown in his lips. Umagalpas ang ningas ng apoy.. later on, I found
ourselves.. touching each other's naked body.. 
Chapter 34
Chapter 34

Anjelous

"I love you so much.." ilang beses niyang binulong sa akin iyon. He kept on kissing
me, touching me, sucking my lips like there's no tomorrow.

I would gasped and grasped his already disheveled hair. He pounded too fast inside
of me. Ramdam na ramdam ko ang gigil at bilis ng kilos niya. Ang sabi niya ay hindi
ko kailangang gumalaw para angkinin ako, he would just do the everything.. pero ang
ginagawa niya ay nagpapaupos ng lakas ko.

I moaned his name and I lost the counts. He gripped on my thigh and pounded. Ang
lahat ng ginagawa niya ay tuluyang nagpapahina sa akin. Niyayanig niya ang tahimik
kong mundo sa bawat pasok sa akin. My breathing was uneven. Unstable. Unprepared
for the massive avalanche of my body..

He created so much impact in me. Ang lahat ng bawat galaw, bulong at haplos ay
nakakapanindig ng balahibo saan mang parte ng katawan ko.

Niyakap ko ang kanyang ulo sa aking dibdib habang patuloy siya sa paggalaw sa loob
ko. It was too deep and our bodies were too closed. Nagsasanib-pwersa ang mga pawis
namin and it felt so powerful over it.

When he bit my nipple.. I gasped because of the sensation he sent to me. And the
gasping continued when he started biting me all over my chest.. on my arms and on
my neck. Alam kong mag-iiwan iyon ng mga pulang marka, na palagi niyang ginagawa sa
akin sa tuwing nanggigil siya. But this time, hindi ako naglabas ng protesta. I let
him did what he wanted.

Hindi ko malaman kung bakit.. pero nagugustuhan ko na pati ang talim ng ngipin
niya.

I found his groans overdramatic at times. Tinatakpan ko ang bibig niya kapag
naeeskandalo na ako sa daing niya. He would bit my palm and smirked at me. Then
continued his powerful thrusting. Mayroong mabilis—nanggigil sa bilis at tila ako
binibitiin sa ere kapag bigla niyang babagalan at ididiin ang kanya sa akin.

My nailed clamped in his skin. He didn't mind that. When he pushed deeper and
harder, kasabay ang pagpatak ng pawis niya sa noo ko, niyakap niya ako at dumaing
sa tainga ko.. "I.. love.. you.. Anjelous! I love.. y-you.. so fucking much, love!"
he whispered achingly and pushed himself—all of him inside me.

I extended my anticipation—and it hit me. My toes curled up in the air.. my lips

parted.. I closed my eyes and climaxed. But he didn't stop from pounding sexily. I
found it so sexy.. when he pushed, at ang balakang niya ay tila alon sa dagat.

Naiwang nakabuka ang labi ko at doon huminga ng malalim. I was panting really fast
after his heavenly presence. Katulad ko ay kaybilis din ng tibok ng puso niya na
para bang kaylayo ng tinakbo. Nag-init ang mukha ko. Hindi kaylayo, Anjelous—kundi
kaylalim!

Nang matapos si Miguel ay hinayaan ko siyang humiga sa ibabaw ko. Hindi ko ininda
ang bigat niya at laki ng katawan dahil naghahabol pa ito ng hininga.

Agad kong naramdaman ang pagod at hingal. Napapapikit na ako sa antok pero hindi ko
magawang matulog dahil hindi niya inaalis ang sarili sa akin. He was still full.
Kaya pinalipas ko muna ang ilang segundo bago siya itulak,

"Miguel.."

"Mmm.." he groaned against my ear. He was still licking my skin. Taking his own
time.

I tilted my head, pulang-pulang pa ang buong mukha hanggang balikat. Pati ang
tainga niya. Hinaplos ko ang pawisan niyang leeg. I played with his earlobe.
Binagsak niya ang ulo sa leeg ko.. na parang batang patutulugin ko.

Nang pumantay na ang paghinga ko ay binulungan ko siya, "You're still inside me.."
paalala ko. Hindi ko alam kung bakit hindi pa niya inaalis.

Naramdaman ko ang pagngiti niya at dinampian ako ng halik sa tainga, "I know.."
"Are you.. not yet finished?" ang tanong kong nagpakiliti rin sa tiyan ko.

"I don't want to end this.." at muling sinimulan ang paggalaw sa loob ko.

I gasped. Bahagyang siyang bumangon at tinitigan ako. He was seducing me! From the
way he stared at me and the way his body moved like a wave on top of me!

Napalunok ako.

"Napagod ba kita?" a raspy voice came out.

I bit my lower lip and looked down at his sexy abdomen.. "I-inaantok na ko.."
pagtatakip ko sa muli niyang pagsindi ng apoy sa katawan ko. Pero napahawak na ako
sa balikat niya nang maramdaman ko ang muling pag-aapuhap ng hangin. It surprised
me too!

Umiling siya at ngumisi, "You're not telling me the truth, love. You.. wanted me
again?" walang-hiya niyang tanong sa akin. He opened his moistened lips and thrust
seductively.

Napapikit ako at kuyom sa balikat niya. "How can I say no kung gan'yan kang
makatingin sa'kin?"

And he even groaned!

"Miguel!"

Siniil niya ako ng halik. Halik na nagpawala sa katinuan ko.. marahas.. marubdob..
mapaghanap na mga labing dumikit sa akin. He would left my lips.. sore from the
hard kissing!

"Tell me you want me more, Anjelous.." he hotly whispered.

My lips parted and myself was aching from the sexy thrusting he contined to do.

"I'll never get tired of making love with you, Anjelous.. I'll stand firm with my
words, that your body will forever get sored and wanted with mine, love.. you're my
energy.. and my weakness.. even if we get older, I'll still make love with you..
loving you.. until my last breath.." he claimled my lips once again and sped up his
thrusting.

Hindi na niya ako pinanhintulutang magsalita dahil hindi na niya iniwan pa ang labi
ko. Bilang sagot ay pinaikot ko na lamang ang mga binti sa baywang niya at
bahagyang sinasalubong ang galaw ng balakang niya.

He was made for me.. only for me. Iyon na lamang ang tanging umikot sa isipan ko. I
love him and I will love him eternally..

My mind succumbed with our moans and groans. Hindi ko alam kung anong oras kami
nakatulog. Hindi niya ako tinantanan ng halik at ang bawat matatamis na bulong ay
umaapaw ng pangako. Hinayaan na niyang matulog ako nang makita niya ang orasan sa
night table.

***

Pumuputok na ang araw nang maalimpungatan ako at nakita kong nakatayo sa terrace si
Wax. Walang damit pang-itaas at tanging itim na boxer shorts ang suot. Tayu-tayo pa
ang buhok na halatang hindi nag-abalang suklayin. His back was like a statue that
has delicate-perfect curves. The shape of his legs were so manly. A bit hairy pero
makinis at lalaking-lalaki. It tickled everytime it touches my legs too.

Hinila ko ang kumot at tinakip sa dibdib nang maramdaman ang lamig.

My eyes were half-closed while staring at him. Nakahawak siya sa barandilya at ang
isang kamay ay hawak ang cellphone na nasa kanyang tainga.

Cellphone? Nakalimutan kong sabihin sa kanyang naiwan sa sunog ang cellphone niya.
Pati ang.. singsing..

No'n ko ulit naramdaman ang kalungkutan sa pagkawala ng singsing. Hindi dahil sa

monetary value o anupamang pang-mundong criteria, kundi ang effort at simbolo na
katumbas ng singsing. For me, that was Wax symbol of love.

Maliban syempre sa mga anak namin. I sighed.

At nanghihinayang akong hindi ko man lang napakita sa kanyang sinuot ko iyon.

Bigla siyang lumingon sa kwarto, nasa akin agad ang mga mata niya. Kumunot ang noo
niya habang nagsasalita at ang paningin ay nagtatanong sa akin. Ilang sandali pa ay
inalis niya sa tainga ang cellphone at tinapat sa bibig ang mouthpiece, nagsalita
at saka binaba. Tinapos niya ang tawag at tinungo ako sa kama.

"Nagising ba kita?" his voice is still husky. He sat at the edge beside me.

Bahagya akong ngumiti sa kanya at umiling. "Kagabi ka pa worried sa akin.."

kapareho kasi ang tono niya nang tanungin niya ako kung 'nasaktan ba kita' kagabi.

Hinawi niya ang tumatabing na mga hibla ng buhok sa mata ko. Nginisihan ako at
tinitigan. "Alam ko kasing masyado akong malupit kagabi. Miss na miss kita kaya..
nag-alala akong baka.. nasobrahan ako sa pag-angkin sa 'yo.. kagagaling mo lang sa
ospital at nagdadalang-tao.. pinuyat pa kita,"

Kumunot ang noo ko, "Sincere ba 'yan?"

Ilang saglit pa ay ngumiti siya at umiling.

"I knew it." Natatawa kong sagot.

Hinalikan niya ako sa ilong bago tumayo at nilapitan ang tray sa ibabaw ng pabilog
na mesa. Mayroon ng tasa ng kape roon. Siguro ay bumaba na ito kanina para
magtimpla. O baka gising na si Nana Josie.

"Matulog ka pa, love. Maaga pa."

Sinundan ko siya ng tingin at pinanood. He's sipping the coffee, "Bakit maaga kang
nagising? Sinong kausap mo?"

Tiningnan niya ako, "Dad called." Tipid niyang sagot.

Tinitigan ko siya at naghintay ng maidudugtong niya. He stared back at me. And

sighed..

Pinutol ko ang pagtitig at napatingin sa closet. I chose to change the topic.

"May.. nakita akong certificate sa closet mo.." simula ko.

Narinig ko ang paglapag niya ng tasa at saka sumampa sa kama at tumabi sa akin.
"Our marriage certificate." He confirmed. Inangat niya ang ulo ng marahan at binaba
sa kanyang dibdib. He's still smells like the last night.. the combination of our
bodies.. and myself smells like his.

Nag-init agad ang mga pisngi ko.

"Wala ka bang.. paliwanag do'n?"

"Kasal tayo. Legal. Asawa kita at akin ka lang."

Nag-angat ako ng tingin sa kanya. My fingers left on top of his chest. "You played
a trick with me to sign the papers, Miguel."

Tumaas ang gilid ng labi niya, "Alam ko namang mahal mo ko kaya hindi ako
nangambang magagalit ka."

"At sinamantala mo 'yon,"

Kumunot ang noo niya, "Why? Ayaw mo bang makasal sa akin?" tila nagduda pa sa
kanyang sarili.

"Alam mo ring mahal kita.."

He smiled. Ngiting may tagumpay ang nakaguhit sa labi niya. Hinapit niya ako, "At
alam mo ring nababaliw ako sa 'yo."

"Are you.. really obsessed.. with me?"

He looked down at me. "Bakit? Natatakot ka ba sa akin?" nangingiti niyang tanong.

Akma pa niyang kagagatin ang ilong ko.

"Natatakot akong mawala ka sa akin." bigla kong nasagot.

He chuckled, "Oh damn, sweetheart! Hinding-hindi 'yan mangyayari. Magugunaw muna

ang mundo bago ako mawala sa tabi mo. I intend to love you for the rest of my life.
'Pag nawala ka, mababaliw akong tuluyan."

Hiniga niya ako at hinarang ang isang binti sa mga binti ko. He sweetly caressed my
shoulder blade down to my chest.. and molded my breast.

Tinaas ko ang kamay at pinaglaruan ang tainga niya. Not wanting to stop him from
seductively touching my body.. "Kasamang nasunog ang cellphone mo at.. singsing sa
bahay namin.. I'm sorry.."

Tiningnan niya ako at huminto sa ginagawang haplos sa akin. "Bakit ka nagso-sorry?

Mas mahalaga ka sa kahit anong bagay, Anjelous."

Humikab ako at ngumuso, "Baka malaking halaga ang nagastos mo sa singsing at

mamahalin pa 'yung cellphone mo.."

Nagsalubong na ang mga kilay niya. "I don't fucking care! Kaya kong bumili ng bago.
And about the ring, papalitan ko 'yon. We will get married in church as soon as
possible!"

Napabuntong hininga ako. "Ang sa akin lang naman, hindi ko 'yon naingatan—"

Bigla siyang sumampa sa ibabaw ko at galit akong tinitigan.

"You were not accountable for the lost!" he heavily sighed. "Aalukin na sana kitang
magpakasal sa simbahan at gawing pormal ang lahat sa ating dalawa pero nakalimutan
ko na nang dumating si Ryan. Pinauwi mo pa ako. Masama ang loob ko no'n pero nang
sinabi mong mahal mo ko ay natunaw din. Then I totally forgot the proposal not
until I got back in here. At nalaman ko ang nangyari sa 'yo.. hindi ko na naisip
ulit ang singsing. Dahil kung hindi mo man 'yon suot, ibibili kita ng bago. Kung
mawala mo pa, ibibili kita. Kung itapon mo man, ibibili pa rin kita."

Natigilan ako.

"You see? Napapalitan ang mga bagay, Anjelous. Pero ikaw hindi. Kung may nangyari
sa 'yong masama o sa anak ko r'yan sa tiyan mo.. mapapatay ko si Leila." pagbabanta
niya.

"You're too morbid, Miguel."

Umiling siya at binaba ang mukha sa dibdib ko. "Whatever. Basta ipaglalaban kita.
Patayan pa kung gusto mo."

Agad kong inangat ulit ang ulo niya. "'Wag kang magsalita ng gan'yan. 'Wag kang
gumaya sa kanila."

Ilang sandali niya akong tinitigan. And then somehow, I realise that this man was
born with an angry tongue, a fighter eyes and a warrior body. All it seems like it
was his shield to protect his inner feelings. And I can't blame that reason.

Hinabol niya ng halik ang palad ko. I got tense. Kinabig ko ang mukha niya at
siyang hinalikan ko. It was just a short kissed. But I put all my feelings in it.

He smiled. "You're my boss, my young wife. For you, I'll behave."

"Ipangako mo 'yan.." banta ko.

"I promise."

"Ayoko ng gano'n, Miguel.."

"I promise. Now, let's get to.."

Hindi pa rin nawawala ang munting takot sa dibdib ko nang gumapang ito paloob sa
kumot. Malakas akong suminghap nang paghiwalayin niya ang mga binti ko at pumwesto
sa gitna ko.

I arched my back and closed my eyes when he tenderly-kissed the sensitive part of
my body. And once again, moans and groans echoed in his room..

***

Napabalikwas ako ng bangon nang makita kong mag-aala-una na ng hapon! At ngayon

lang ako nagising! Napasabunot ako sa sariling buhok bago tumayo at tumungo sa
banyo. Isang mabilisang ligo ang ginawa ko.

But my legs, thighs, arms and shoulder were screaming of muscle pain. Maliban pa sa
humahapding.. private part ko.

Wala na si Wax paggising ko. Wala na ring kalat sa sahig pati ang robang ginamit ko
kagabi. At ni hindi man lang niya ako ginising ng maaga.

Sinuot ko ang T-shirt niya para matakpan ang ilang pula sa braso ko. Nag-shorts na
lamang ako. At ewan ko, kahit na tinanghali ako ng gising ay magaan pa rin ang
pakiramdam ko.

"Good afternoon, Madam!" malaking ngiting bati sa akin ni Ephie nang makapasok ako
sa kusina. Naroon din si Nana Josie na kamuntik ko pang hindi makita ang pagngiti
bago tumalikod.

Kulang na lang ay yumuko ako sa paglapit sa fridge. "Good.. afternoon din." mahina
kong sagot. I bit my lower lip. Inabot ko na lamang ang gatas at nilapag sa
counter.

Isang pasada ang ginawad sa akin ni Ephie habang nagpupunas ng mesa, "Parang may
iba sa 'yo, Madam.."

Natigilan ako. Nakikita ba niya iyong love marks? Pasimple pa akong yumuko para
silipin ang sarili. "Anong.. iba..?"

"Parang.. blooming po kayo, Madam! Gan'yan yata talaga kapag.. buntis!" sabay tawa.

Nakahinga naman ako ng maluwag at hilaw na ngumiti.

"Kinabahan kayo 'no?" tanong niya na sumasayaw ang mga kilay.

Napailing na lamang ako at ngiti. Sinalinan ko ang baso at uminom ng gatas.

"Ipaghahain ko na kayo ng tanghalian, hija. Kakainit ko lang nitong tinola," si

Nana na nakangiti pa rin.

Si Ephie ay agad na kumuha ng mga plato.

"Hindi pa po kumakain sina tatay?"

"Umalis ang tatay mo at si Charlie. Kanina pa pagkakain ng almusal. Sa Agoncillo

ang tungo at titingnan iyong bahay niyo roon. Hindi ka na nila nahintay na magising
kasi ang sabi ng asawa mo ay tulog na tulog ka pa raw.."

Uminit ang pisngi ko. Nanghinayang akong hindi nakasama kina Kuya.

"Sumama naman si Gener para tumulong sa paglilinis sa bahay niyo. Nagpasama rin ng
ilang tauhan si Wax at para na rin bantay sa seguridad nila." She added. Nilapag
ang malaking mangkok na may lamang ulam.

"Si Anjeline po ba ay hindi pa nanananghalian?"

"Pinauna na ng asawa mo. Kayong mag-asawa na lang ang hindi pa. Eh, hihintayin ka
raw niyang magising at sabay na daw kayong kakain."

Napatuwid ako ng tayo, "Hindi mo pumasok si Wax?"

Umiling si Nana. Tinakpan ang kaldero at binuksan ang drawer at kumuha ng mga
kutsara at tinidor. "Aba'y hindi raw siya papasok ngayon at gusto yatang makasama
kayong mag-ina buong maghapon. Nasa garden nga sila ni Anjeline." Nasisiyahan pa
niyang salita.

Hindi ko maiwasang mag-alala kahit may saya sa puso ko. Baka kasi.. mapuna ang
absences niya sa munisipyo.. at makarating pa sa daddy niya.. malalim akong
napabuntong hininga.

"At para saan naman 'yon..?"

Agad akong napalingon sa pinto nang marinig ang boses ni Wax. Magkasalubong na mga
kilay akong nilapitan at hinapit sa baywang. Hinalikan ako sa harap nina Nana Josie
at Ephie!

"Ang lalim ng pagbuntong hininga ng asawa ko ah.. hindi ba naging maganda ang
gising mo, love?" malambing niyang tanong at hinalikan pa pati ang likod ng palad
ko.

Napalunok. I'm torn between looking at the ladies and staring at him. Hindi ko pa
mapakawalan ang sarili sa higpit ng braso niya sa baywang ko.

Tumikhim ako. "Sana ginising mo ko ng maaga.." halos pabulong ko ng sabi.

He handsomely smirked. How I love to be kissed again by him.. "Ang sama ko naman
kung gigisingin ko agad ang reyna ko pagkatapos nating.."

Pinanlakihan ko siya ng mata.

"..nating mag-usap kagabi, love. Nasa kasarapan ka pa lang ng tulog kaya hindi na
kita ginising. Para naman makabawi ka ng lakas.." nangingisi niyang sabi.

I rolled my eyes at him. "Bakit hindi ka pumasok?"

He pouted and kissed me on my forehead. Inakay na niya ako paupo sa dining table.
"Nangako ako ngayon kay Anjeline na magba-bonding tayong tatlo today. Babawi ako sa
mga araw na hindi ko siya nakasama."

Sinadukan niya ako ng maraming kanin na siyang kinagulat ko. "Ang dami n'yan, Wax,"

"Iyong iba para kay Baby Miggy." Sabay tingin sa tiyan ko.

"Miggy?" nagtataka kong tanong.

Tumngo siya at iyong mangkok naman ang nilapit sa plato at siyang nagsandok para sa
akin. "Si Anjeline ang nag-isip ng pangalan niya. Kasi ang kanya raw ay hango sa
mama niya, kaya ng kapatid naman niya ay dapat hango sa akin. Then she came up with
Miggy. My junior." He winked at me.

Natawa ako. "Eh, pa'no kung babae..?"

He sighed. At sumandal sa kinauupuan. "Mmm.. she said.. Max. Short for Maxinne."

Napahagalpak ako ng tawa. He stared at me with amusement. "What?"

Napailing ako sa kanya. "Si Anjeline ba ang nag-isip niyan o ikaw?"

Napahilot ito ng batok niya. "I suggested names, she loves it." Amin niya.

Nakangiti kong inabot ko ang pisngi niya at kinurot. He winced. "Ang asawa ko
masyadong excited. Ni hindi pa nga lumalaki ang tiyan ko," pabirong sabi.

Nahinto lamang ako sa pagngiti nang mapuna kong nakatitig na siya sa akin.

"Bakit?"

He smiled and shook his head. "Tinawag mo kong, 'asawa ko'. It was the first time
you called me like that."
Muli akong napangiti at yuko. Nang tingnan ko siya ulit ay malagkit na itong
nakatitig sa akin.

"Stop it, Miguel." Paiwas kong sabi. Inabot ko ang baso at sumimsim ng tubig. Mas
nate-tense ako sa malagkit niyang titig.

He leaned on me and whispered, "Let's take an afternoon nap later.." sabay kindat
sa akin.

Natawa ako—na agad ding nawala nang maramdaman ko ang paggapang ng kamay niya sa
ilalim ng mesa! He just touched my thigh!

"Mayor.."

Agad kong tinapik ang kamay niya nang tawagin siya ni Michael. He cursed bago
tumayo. I bit lower lip.

"What?!" iritado nitong sagot sa lalaki.

Sinundan ko siya ng tingin.

"May tumawag po galing munisipyo. May malaking sunog daw po sa.." his voice faded
at tanging si Wax na lang ang nakakarinig. Pero batid kong tungkol sa trabaho iyon.

"May mga nasaktan ba?" Wax asked. Ang tono niya ay nagbago.

"Inaalam pa po, Mayor. Pero meron daw pong nawawalang residente." Michael informed.

Napatayo ako at nilapitan siya. I held on his arm. Nakikita ko kasi sa mukha niya
ang hirap sa pagdedesisyon.

"Go ahead. Puntahan mo na. They need you."

Nilingon niya ako at makahulugang tinitigan. Napahilamos ng mukha. "But I promised

your daughter.."

Pinisil ko ang braso niya. "Ako na ang bahala. Sige na. 'Wag mo kaming alalahanin."

Tinitigan pa niya ako sandali at saka mabigat na bumuntong hininga. Pinaalis si

Michael at pinahanda ang sasakyan.

Matalim niya ang tinitigan. "'Wag kang aalis dito ah. 'Wag din kayong lalabas.
Tawagan mo ko kung may kahinala-hinala kang—"

"Oo na." I tiptoed and kissed him on his lips. "Mainit na naman ang ulo mo."

"Baba o taas?"

Natigilan ako at napaisip sa tinanong niya.

Then he tsked me. "Babalik ako agad. Darating si Ryan, may pag-uusapan tayo." Isang
siil ng halik sa akin at saka lumabas ng bahay.

Nang makabalik ako sa mesa ay gumugulo pa rin sa akin ang tanong niya. Baba o
taas..? Ewan ko kung ano iyon. Dahil hanggang sa makakain na ko't lahat ay hindi ko
pa rin naintindihan.

***

Jenny

"Fucking shit!" bulalas ko nang makita ko sa dyaryo ang balita ang tungkol sa
pagpapakasal ni Wax at Anjelous. I scoffed. "Mga ugok! At talagang pinalakandakan
niyo pa ang kasal niyo ah.." binasa ko kung kailan ang kasal at ang address ng
venue. It was all written. Magaling.

Maingay na umungol sa tabi ko si Gui. Naninigarilyo pa ito nang gawin iyon. He even
smirked at me. "Ang sarap." He mouthed.

Inirapan ko siya at tiningnan ang babaeng katatayo lang mula sa mga hita ni Gui.
Pinunasan ang bibig at nang-aakit akong tiningnan. "Get out." Sagot ko.

Tumawa ang katabi ko at patuloy na nanigarilyo.

"Arte!" sabay-irap sa akin. Naglabas ako ng pera sa wallet ni Gui at inihagis sa

babaeng iyon.

Pagkalabas ay saka ako hinalik-halikan ni Gui sa braso ko. "Ba't ang init ng ulo
mo? Akala ko gusto mo ng three—"

Binato ko sa kanya ang dyaryo at inis na binalot ang katawan ng kumot. "Ikakasal na
sina Wax at Anjelous!"

Nanginginig ang kamay kong inabot ang basong may lamang alak. Isipin ko pa lang ang
nakangiting mukha ni Anjelous ay nagpapakulo na ng dugo ko. Pakiramdam ba niya ay
naka-jackpot siya? At isang Salvaterra ang nabingwit niya.

Habang gumiginhawa ang buhay niya, ako naman ay nagiging miserable! Dinala ako ni
Gui sa isang iskwater at tinira sa mabahong bahay na hindi malaman kung bahay ng
tao o bahay ng daga sa liit. And I have to cut my hair and dyed para hindi makilala
ng mga pulis! I am living miserably and she's living like a Queen! I fucking hate
her!

"Gusto mong pumunta?" he asked.

Mariin kong hinawakan ang baso. "I will kill her." nagtatagis kong sagot.

"Madali lang naman 'yan, Jenny. Pumunta tayo at doon natin gawin ang plano. Ikaw
ang babaril kay Anjelous at ako naman sa Mayor na 'yan."

"Pa'no kung mahuli tayo? Tiyak na puno ng bantay ang kasal na 'yan!"

"Nagawa nga nating ma-ambush 'yang Mayor Wax na 'yan. Shoot to kill pa kaya?"

I scoffed. "Nakapanglaban nga si Wax sa 'yo sa pinalano mong 'yon. Paano pa kung
napapalibutan ng pulis ang simbahan at reception?!" panggagalaite ko sa kanya.

"Nakachamba lang 'yon! Hindi na ako papalpak ngayon dito."

Nilabas nito ang baril sa ilalim ng kama at pinagmasdan.

"Siguruduhin mong hindi tayo papalpak dito, Gui. Ayokong makasama sina Laiza at
Leila sa kulungan." May diin kong banta.
He chuckled and tilted his head. "'Yun ngang asawa ko magaling kong natatakasan.
Ito pa kaya..?" bilib na bilib niya sa sarili.

Mabigat akong bumuntong hininga at umupo sa gilid ng higaan. Naramdaman ko ang

paglapit niya sa akin at halik sa balikat ko.

"Mag-relax ka lang. Ang aga-aga ang init na ng ulo mo.. halika nga rito.." dahan-
dahan niya akong hinila pahiga at pumatong sa akin. 
Chapter 35
Chapter 35

Anjelous

Isang buntong hininga ang tanging nasagot ko kay Chito nang tanungin niya ako kung
ready na ba akong bumaba. Then I gave him an excited and a little shaky smile.

Pinanliitan niya ako ng mga mata pero naroon ang paghanga at tinatagong tili
matapos akong pasadahan ng tingin. "Pinipigilan mo lang 'no? Hay naku, Anjelous.
'Wag mo nang pigilan 'yang excitement mo, gurl. Ramdam na ramdam ko ang nerbyos mo.
My ghad! Ikakasal ka na talaga ng real na real kay Mayor Yummilicious!!!" hinawakan
niya ako sa kamay at nagtatalon habang tumitiling may lantik ang mga daliri.

"Sssh.. ang ingay mo baka may makarinig sa 'yo," saway ko. Ang mga makeup artist na
nag-ayos sa akin ay tumatawa na lamang.

"Eh bakit ba?! Eh sa kinikilig ako." tumigil ito sa pagtatalon at inayos ang polong
tumaas. "Ito na yata ang pinakakilig na kasalan na masasaksihan ko. Kanina nga eh,
hindi na mapakali sa baba si Mayor Wax. Ayaw kasi siyang paakyatin ni Nana Josie at
hintayin ka na lang daw na bumaba pagdating ni Father. Panay ang tingin sa taas ng
hagdanan.." tila sumbong niya sa akin.

Lumapit ang makeup artist at ni-retouch ang lipstick ko. Ang isa naman ay muling
sinipat ang clip sa belo ko.

Kinuha ko ang cellphone sa ibabaw ng lamesita. Binili ito sa akin ni Wax. We have
the same brand,model at pati kulay ng cellphone. At hindi na ako nagulat nang
makitang tadtad ng messages ang phone ko.. at lahat ay iisang sender. Kay Wax
Miguel.

Napangiti ako ng kaunti. Naalala ko nang ibigay niya ito sa akin, ang pangalan ko
sa phone niya ay 'Love', pero ang pangalan niya sa phone ko ay 'Wax Miguel'.
Nagreklamo siya sa akin kung bakit hindi endearment niya ang ilagay ko gayong iyon
ang tawag niya sa akin. Nagkibit balikat lang ako at natuwa ako nang nakitang
sumimangot ito. Pinagdabugan niya ako no'n at tinalikuran. Pero imbes na mag-alala
ako ay natuwa pa ako. But that night, hindi niya rin ako natiis.. kinausap niya ako
bago matulog. He can't sleep without having a conversation with me and.. we made
love until the morning.

I heard a warning knock. Magkasabay kaming napalingon ni Chito sa pinto. At halos

tumaas ang puwitan ko sa upuan nang makita ang Mommy ni Wax,

"Kakamustahin ko lang bride namin.." nakangiti nitong sabi at saka pumasok na.

Napatikhim ako. Kanina pa ako nininerbyos—mas nadagdagan nang makita ko siya.

"Ma'am.." pagbibigay galang ko.

Tinaas niya ang kamay para pahintuin ako sa pagtayo. I sat again. Pero nasa kanya
ang buong atensyon ko kahit na nakapaligid sa akin ang mga makeup artist. Si Chito
ay lumayo muna at tumabi sa gilid.
Mrs Coney Salvaterra was wearing an off white off-shoulder Filipiniana gown. At her
age, still ang liit pa rin ng baywang niya. Maputi at makinis ang balat. Tulad ni
Tita Lian ay napakabatang tingnan nito. Her hair was in french-knot. Kumukinang ang
bato sa hikaw at kwintas, but she managed to still look simple and elegant. And
like Tita Lian, she gave me a warmth-sweet smile. Iyong ngiting nakikita ko kay
Miguel kapag naglalambing sa akin.

"Don't call me like that, hija. Ikakasal ka na kay Wax kaya Mommy na rin ang itawag
mo sa akin." tinitigan niya ako nang nakangiti. "You're so beautiful, hija. At
tiyak kong matutulala rin ang anak ko 'pag nasilayan ka na. Actually, he kept on
asking me kung pwede ba kitang silipin." She laughed with class. "Naiinip na yata,"

Napangiti ako. Ilang minuto na lang naman ay magsisimula na ang seremonya ng kasal.

"Ako rin naman po. Excited na rin akong makita si Wax.." nahihiya kong amin sa
kanya. Pati tibok ng puso ko ay excited din. Nag-init ang pisngi ko.

She sweetly laughed. "You're too very much in love to each other. I'm so happy that
finally, my son found you, Anjelous.."

Nag-angat ako ng tingin sa kanya. Nilapitan niya ako at inabot ang nanlalamig kong
kamay. She warmly squeezed my hand, "Thank you. Thank you for loving and caring my
son, Anjelous. Thank you for bringing him back to us.. Nakikita ko na ngayon ang
pagbabago sa kanya. It took him years bago ka makita. At hindi ako sumukong
makakatagpo rin siya ng babaeng tunay na magmamahala at tatanggap sa kanya.."

I gasped a little. My eyes pooled immediately by my unwanted tears. Tila niyakap ng

mainit na katawan ang puso ko habang nakikinig sa kanya.

"Oh no, 'wag kang iiyak, please. Masisira ang eyeshadow mo," agad nitong nilingon
ang makeup artist at pina-retouch pa ulit.

Muli niyang pinisil ang kamay ko at matamis na nginitian,

"May kasama na ako sa pagsha-shopping at pagdalo sa mga party. Sana ay payagan ka

ni Wax."

I laughed. "Ako pong bahala ro'n." biro ko. I could even imagine Miguel's face kung
sakaling magpapaalam akong lumabas.

Tumawa ito at tumingin sa relos, "Magsisimula na pala. Pwede ka na sigurong

bumaba," nilingon niya ang nag-aayos sa akin. "Is she ready now?" tanong niya.

Magalang na tumango ang mga nag-ayos sa akin. Tumayo na rin ako at sinilip ang
sarili sa salamin. Ramdam ko ang tila may humahalukay sa tiyan ko at panginginig ng
mga kamay ko.

The gown I was wearing was my request to Miguel. He insisted the larger one but I
wanted the simplest. It was hand-picked by me and the dresser approved the choice I
made. It's a white bateau neckline with V-back. The dresser called it dramatic
train which excites me the whole time na tinititigan ko ang gown. May manipis na
belt at bow sa likod that embellished my waistline. It still suits my body dahil
hindi pa halata ang tiyan ko.

Ang buhok ko ay tila mahuhulog na nakaikot sa likod ng ulo ko. But it was intended
to be like that. Loose strands that gives character.
"Ang ganda-ganda mo, Anj! Kaingget tuloy.. wala akong jowa.." nakangiting komento
ni Chito.

Nakatawang nilingon ito ni Mrs. Salvaterra at nag-peace sign naman ang kaibigan ko.

"Oh siya, tayo sa baba. Inip na inip na ang asawa mo," gayak sa amin ni Mrs Coney
Salvaterra.

***

Nagtatakbo na si Chito papunta sa pwesto niya. Ako naman ay naghintay muna sa loob
ng bahay kasama sina tatay at Kuya Charlie na parehong nakasuot ng barong tagalog.
My father kept on asking me if I'm okay and or nervous but he has teary eyes while
gracing at me. Niyakap ko siya ng mahigpit.

Naki-join na rin sa amin si Kuya Charlie na namumula ang mga mata at ilong.
Tinawanan ko na lamang ang nararamdaman,

"Mas iyakin pa pala ang mga lalaki sa kasal eh," tudyo ko. Pinunasan ko ang luhang
nasa gilid ng mata ng tatay ko. Hinawakan niya ang kamay ko at marahang tinapik.

'Masaya ako para sa 'yo, anak. Alam kong magiging maligaya ka sa piling ni Wax.
Mabuti siyang lalaki at mahal na mahal ka niya. Nakikita ko iyon at sinabi niya rin
sa akin.

Natawa si Kuya, "I couldn't disagree. Matigas din ang mukha niya kahit sa akin.
Hindi rin naman 'yon titigil hangga't 'di ka naaagaw sa amin ng tatay." pinaghalong
biro at tukso niyang tono.

Sinimangutan ko siya at tumawa sa huli.

Ilang segundo pa ay nilapitan ako ng dresser at binaba ang belo ko. I saw the signs
na kailangan ko nang lumabas..

Bumuntong hininga ako at pilit tini-tame ang puso ko. Naunang naglakad sina tatay
at Kuya sa labas. Then our organizer called me.. we had a garden wedding dito rin
sa bahay ni Wax. It was so solemn at tanging mga kalapit na kamag-anak at kaibigan
ang inimbita para sa aming kasal.

(Playing: After All – Peter Cetera and Cher)

Then I walked on the red carpet.. there are few people looking at me.. waiting for
me to come out. There's no entourage. Just me walking in the aisle. Napangiti ako
nang kawayan ako ni Anjeline, pretty and cute on his white dress na may pink ribbon
sa baywang.

In my head, puro mga papuri ang umiikot nang makita ko ang ayos sa garden. Small
bulbs hanging, flowers and white cloths accentuated the surroundings. At sa isang
mahabang lamesa para sa pagkakainan. Indeed, this is the garden wedding I imagined
in my mind while Wax and I were talking about it. Walang hindi niya sinunod,
knowing that these only came from my imagination and he materialized for me.

He gave everything I asked. He did everything I wanted. Walang kulang.

When I looked down, he caged my eyes by his stares. I smiled and bit my lip. He
smirked and winked at me!
Nang makarating ako sa tapat nina Kuya, ay kumapit na ako sa braso ng tatay. My
chest was pounding radically. Ang lahat ng mga mata ay nasa akin pero tanging
iisang pares lamang ang nagpapalakas ng tibok ng puso ko.

I saw the Castillanos. Dumating sina Tita Lian at ang asawa niya. Sina Ridge,
Ellie, Shane at ang kanilang baby. Wax' parents. Senator Arsenio and wife Mrs Coney
Salvaterra na nakangiti sa akin. Tiningala nito ang asawa at marahang siniko sa
tiyan. Senator Arsenio looked at his wife and sighed.

Maiksi lamang ang lalakaran ko kaya't agad naming narating ang kinatatayuan ni Wax.
In his barong tagalog and is very dashingly handsome shape of body. Higit pa sa
mukha niyang kaysarap titigan araw-araw. Nakipagkamay ito kina tatay at Kuya
Charlie.

"Ingatan mo ang bunso namin ah." pabirong bilin ni Kuya.

Ngumisi si Wax at tinapik sa balikat ang kapatid ko. "I'll take care of her for the
rest of my life, Charlie."

Kinuha niya ang kamay ko at inakay sa harap ng naghihintay na pari. He leaned down
and whispered,

"Kanina pa ako inip na inip. I miss you already." Maloko niyang bulong.

'After all the stops and starts

We keep comin' back to these two hearts

Two angels who've been rescued from the fall

After all that we've been through

It all comes down to me and you

I guess it's meant to be, forever you and me, after all'

Nilingon ko siya at siniko. Napangiti na rin ako sa huli. Nginitian niya ako at
tinitigan.. Tumikhim ang pari at sinimulan ang seremonya ng kasal..

I silently giggled.

***

Third person's POV

Sinipat ni Jenny ang sarili sa salamin sa loob ng sasakyan. Nasa tabi si Gui na
panay ang tanaw sa labas ng simbahan. Maaga silang dumating. Hindi sila nabigo nang
makitang unti-unting nagsisidatingan ang mga bisita sa kasal. At ni hindi natigatig
sa nagkalat na security sa labas ng venue.

"Tangina! Ganito ba kayaman 'yang Salvaterra na 'yan para kumuha ng isang katerbang
bantay?! Hindi ba nauubos ang pera n'yang hayup na 'yan?!" tanong ni Gui habang
sinusuksok ang baril sa baywang. Tinatanaw nito kung saan pupuwesto nang hindi
nahahalata ng mga armadong security.

Tiningnan na rin ni Jenny ang tinutukoy ng lalaki at tinago ang salamin sa bag.
"May furniture business si Wax. Kahit hindi niya sinasabi sa akin ay alam kong
maganda rin ang kita niya ro'n. May shares din siya sa kumpanya ng pinsan niya.
He's fucking rich and powerful dahil sa apelyido niya. Kaya hindi ako papayag na
lumigaya si Anjelous buong buhay niya." naningkit ang mga mata nito habang
pinagmamasdan ang mga naglalabas-masok sa simbahan. Pawang mga lalaking naka-suit
na itim at naka-shades. Na sa tingin niya ay mga taong kakilala ng mga Salvaterra
dahil may bulaklak sa mga gilid ng dibdib. She even compared her own wedding.
Engrande ang kasal na hininga niya kay Wax noon at hindi siya nabigo. Mamahalin ang
lahat na siyang pinagpyestahan sa buong Lemery. She grinned evilly.

"Tsk, tsk. Maganda pa naman sa personal 'yang Anjelous. Sayang." Panghihinayang

nitong sambit na kinatalim ng tingin ni Jenny sa kanya. Bumalik sa alaala ni Gui
ang halamuyak ni Anjelous at ang maamong mukha nito. He even imagined her soft skin
on his hands. Na kung bibigyan ng pagkakataon ay hindi niya palalagpasin ang araw
na makama niya ang asawa ni Mayor Wax Salvaterra.

Inirapan ni Jenny ang lalaki na balak niyang hiwalayan pagkatapos niyang barilin si
Anjelous. She still hopes na magkakabalikan pa sila ni Lawrence. Lalo na't hindi
naman natuluyan ang anak nito sa sunog. Anjeline is still alive. Dahil kung hindi
ay baka pati ang mga Salcedo ay hina-haunting na rin siya.

***

Sa loob ng simbahan ay tahimik na nagmamatyag si Ryan. Kahit siya ay nakasuot ng

de-kurbatang suit. Nakatanggap na siya ng tawag na nasa paligid lang sina Gui at
Jenny. At hindi alam ng dalawa na nakaikot ang mga kapulisan at naka-disguise na
bisita lamang sa kasal nina Wax.

This entrapment mission was planned by Wax and Ryan. The wedding was a set-up. Ang
mga ikakasal kunwari ay mga pulis din.

Tumayo ito at balak sanang tumambay sa labas nang mamataan niyang pumasok si
Lawrence. Kumunot ang noo niya rito. Pupunta pala 'to?

Humalukipkip siya at ngumisi. Lalapitan na niya sana nang magsipasukan na rin ang
mga naka-disguise na pulis.

"Dumating na ang bride." Makahulugang paalam sa kanya no'ng isa.

Pumwesto ang kunwaring mga bisita. Napailing na lamang siya nang tingnan ulit si
Lawrence. Siguro ay nalaman nito sa dyaryo ang balita. Iyon nga lang ay maling
kasal ang pinuntahan niya. Hindi naman kasi nagpasabing pupunta siya. Napapailing
na bulong ni Ryan sa sarili.

Nagsimulang tumugtog ang awitin. Sinunod ang tradisyon sa kasal hanggang dumating
sa puntong nasa harapan na pareho ang mga asset.

"Sir pumasok na loob ang mga target."

Tawag ng isa mga bantay sa labas kay Ryan. Pasimpleng lumingon ang lalaki sa
pintuan.. then he saw one woman in her tight jeans, high heels and in red coat.
Maiksi ang buhok na blonde. Naka-shades at sumbrerong itim. Naglakad ito sa gilid
at umupo sa likod ng mga abay.

May isa pang pumasok na lalaki at sa kabilang gilid naman pumwesto. Sinundan ng
tingin iyon ni Ryan at hinihiwalayan ng tingin.

"Sir positive. Standby!" another police called a warning signal.

After nearly five minutes.. naalarma si Ryan nang tumayo si Jenny at lumapit sa
likuran ng bride. Ang lahat ay napapatingin sa kanya ngunit hindi nag-aabalang
tawagin. Ang mga nakatayong lalaki ay nagsihawakan na sa kani-kanilang baril para
maghanda. Lahat ay umaayon sa plano hanggang sa..

"Hoy babaeng haliparot!!"

Natigilan si Jenny at nalito. Hindi pa niya nailalabas sa handbag ang baril niya
nang hatakin siya sa balikat ng babaeng biglang na lang lumabas sa kung saan.

Maging si Ryan ay natigilan din. Ang mga taong nasa altar ay napalingon sa kanila.
Natahimik ang lahat ng biglang sampalin ng babae si Jenny.

"Mang-aagaw ng asawa ng may asawa!! Akala mo ba ay hindi ko alam ang relasyon ninyo
ni Gui! Mga hayup kayo! Mga baboy!" malakas na sigaw ng babae. May nilabas ito sa
paperbag na botelya—

"Anong—Maureen?!" gulat na sambit ni Gui.

Napahawak sa pisngi niya si Jenny at galit na galit sa babaeng bigla na lang siyang
sinampal. Akmang ilalabas na niya ang baril nang sabuyan siya ng tubig na kinasigaw
niya! Uminit ng husto ang mukha niya at tila tinutunaw sa init ang balat sa kanyang
mukha at dibdib! "Aaah! Aaaah!!" she screamed out the pain.

Napaatras si Maureen nang bumagsak sa sahig si Jenny at pinapanood ang babaeng

sumigaw sa sakit ng binuhos niya asido. Her anger subsided when the results
surprised her a little.

Mas lalo itong natigilan nang tutukan ng mga baril si Gui at Jenny.

"Putangina! Jenny!" galit na sigaw ni Gui. Nakataas na ang mga kamay sa takot na
mabaril ng mga pulis. Apat agad ang nakapaikot sa kanya. "Tanginaaa!"

Hirap na nilabas ni Jenny ang baril sa bag, sa kabila ng sakit na sumusunog sa

mukha niya ay sagad sa buto ang pagnanais nitong mapatay si Anjelous. Hilam ang mga
mata niyang tinutok ang baril sa bride—

Sa bilis ng mga pangyayari ay tumakbo si Lawrence sa harap at tinulak ang bride na

hindi agad na nakita ang baril na nakatutok sa kanya. Dalawang putok agad ang um-
echo, nadamplisan si Lawrence sa braso at bumagsak sa ibabaw ng babaeng niligtas
niya.

"Dammit!" inis na sambit ng bride. Agad na tumayo at hinugot ang baril na nakatali
sa hita nito. Lawrence was whimpering the pain but he still managed to see those
slender legs. He looked up and stared at her prety face.. kahit na nagmura ang
babae ay para ba siyang namalikmata sa boses nito.

Wala sina Wax at Anjelous.. bulong niya sa sarili.

Ngunit hindi na nito nagamit ang bala at naunahan na siya ng mga kasamahan. They
shot Jenny on his hands. Nawalan na ng malay sa huli.

"Shit." Usal ni Ryan matapos makita ang sinapit ni Jenny.

Si Gui ay pinosasan. Namimilog ang mga matang nakatingin sa babaeng kaulayaw niya.
Ang sariling asawa ay hindi na pinansin pa.

Hinuli rin ng mga pulis si Maureen. Sinundan niya ng tingin si Gui na nasa kay
Jenny lang mga mata sa kabila ng nangyari. And clouded by her anger and jealousy—
inagaw nito ang baril sa katabing pulis at tinamaan sa dibdib si Gui.

Napayuko si Ryan. The policemen hold Maureen at natigilan na lamang nang tumawa ng
malakas ang babae.

Nilabas ni Ryan ang cellphone at dinayal ang number ni Wax. Two rings and he
answered.

"Ryan,"

He sighed. "Tapos na." makahulugan niyang sagot.

Hindi agad nakapakagsalita sa linya si Wax.

"Her face was ruined. Susundan ko muna sa ospital," sagot nito habang tinitingnan
ang mga nagulo at nasira sa simbahan.

Mabigat itong bumuntong hininga. "Okay. Send me an update.." bilin ni Wax sa

kanya.

He smirked. "Babalitaan na lang kita pagkatapos ng honeymoon niyo. Ayokong maging

KJ. Sige na!"

"Fuck—wait—"

Sabay patay ni Ryan sa tawag. Binalik ang cellphone sa bulsa at nilapitan ang pulis
na namuno sa entrapment.

*****

Writer's note:

Can you smell the ending..? A few chapters then Epilogue na. Thank you for reading!
Love you all! :D
Chapter 36
Chapter 36

Anjelous

Pinagmasdan kong maigi si Wax habang mahimbing na natutulog. He's still naked,
well, natatakpan lang ng puting kumot ang gitnang bahagi ng katawan, at alam kong
wala siyang suot na kahit na ano sa ilalim no'n. We're still in our honeymoon..
here in Isla Verde. Dito namin unang gustong tumigil ng isang linggo at muli kaming
aalis patungong Tagaytay. Tapos ay dadaanan namin ang Furniture Store niya sa
Manila. He wanted overseas pero dahil nadadalas ang pagsusuka ko ay hindi na muna
namin itinuloy ang pag-alis.

Kung ako ang tatanungin ay mas gusto kong manatili na lang dito hanggang sa
makabalik kami ng Lemery. But knowing na makakalabas ako ng Batangas kasama siya sa
unang pagkakataon, it thrilled me ofcourse.

He cared so much to me that I can't imagine how this rugged-mayor of mine is so

caring and thoughtful. Pero mas lalo ko siyang minahal kahit na minsan ay mainitin
pa rin ang ulo niya kahit sa maliit na bagay. His flaws didn't lessen the love I
have for him, it only strengthens its foundation I had built for us. I dearly love
my man.. my husband.. my life.

Banayad kong sinuklay ang ilang hibla ng buhok niyang magulo. My cheeks flared when
I remembered how he got that disheveled hair. Our lovemakings are always as hot as
the rising sun. Tila palaging tumatatak sa isipan ko ang gawi ng labi niya at dila
pati ngipin sa tuwing napagmamasdan ko siyang binibigyan ng atensyon ang dibdib ko.
Those hard-peak nipple that he adored so much and my hands—gripping on the strands
of his wet hair.. moans and groans muffled against each other's skin.. those were
the passions we always had sa tuwing inaangkin niya ako. Na mas lalo pang tumitindi
sa araw-araw namin iyong ginagawa. And the best part.. when he always whispered,
screams how much he loves me. How it didn't change from the day he first saw me up
until now and even for a lifetime.

Maaaring napagkamali niya ako kay Jenny, but he was unaware dahil ang mukha ko ang
nakikita niya. He admitted to patronize that as his false hope. Na sa halip na
makapagsimula ng bagong buhay kasama 'ako', he used the word 'delubyo' sa piling
niya. And Anjeline was his clean air.

I wore his T-shirt and his boxers. Pinulot ko at tinabi ng maayos sa upuan na kahoy
ang ilang mga damit namin at panloob ko dahil sa pakiramdam ko ay kailangan ko ng
maluwag na damit. He made love to me thrice last night until the dawn. Maisip ko pa
lamang ang huling pagtatalik namin ay umiinit na ang mga pisngi ko.. that made me
want him more and more kahit pa ang mapuyat kaming dalawa. Pero siya na rin ang
unang pumipigil sa sarili para sa kalusugan ko. And we cuddled in the end.

Lumabas ako ng veranda at sinalubong ng malamig na hangin. Maliwanag na pero hindi

pa masakit sa balat ang sinag ng araw. The waves are calmed and serene. Dito kami
sa San Agapito pumunta. Nasa likurang bahagi ng isla ang kinalakihan kong lugar. At
ang malayong lupang natatanaw ko ngayon marahil ay Mindoro.

May mga bangka na akong natatanaw sa dagat. Ang ilan siguro ay mga turista o divers
na nag-e-explore sa Isla Verde. Pero nananatiling tahimik ang isla. The place that
I will surely love for the rest of my life.

Mula nang dumating kami rito ng asawa ko ay bihira kaming makapamasyal at lakad-
lakad sa labas. Mas madalas na gusto niyang dito lang kami sa kwartong inupahan
niya. And I couldn't argue when he started to kiss my neck, my lips and undressing
me.

Kaya nga lamang.. ay hindi ko magawang hindi isipin si Jenny. My old friend and
brother's once loved. Hindi ko sinasadyang marinig sa cellphone si Wax at nakausap
si Ryan. I heard him called his name when he answered the phone. Nagmura siya kaya
tinanong ko. He was hesitant at first, pinilit ko lang.

Nasira ang mukha ni Jenny. Nanatili ito sa ospital dahil naghi-hysterical. Panay
ang sigaw at iyak. Ryan said na baka madala sa mental institute si Jenny kung hindi
magbabago ang behavior nito. That her mental health was ruined as well as her face.
Mahirap nang ibalik sabi ng tumingin sa kanya. Dagdag ni Ryan na tinutukoy ang
mukha ni Jenny.

I heaved out a deep sigh. Nahahabag ako. Bakit nagkaganoon si Jenny? Dahil ba sa
selos? Na pinatindi pa ng dahil kay Wax? Leila's story can be true, but I wanted to
hear Jenny's story too. What made her did all of that crimes.

Humawak ako sa barandilya at nilasap ang lamig at mamasa-masang hangin nang may
pumulupot sa baywang ko at dinantay ako sa mainit na balat. He immediately bit my
skin like a hungry vampire and smell my scent. Binaybay ng palad niya ang isang
dibdib ko at marahang pinisil. I smiled. Pero nang maramdaman kong hubad na hubad
pa siya ay nanayo ang balahibo ko sa batok at gusto na lang na iharang ang katawan
sa katawan niya para walang makakita!

Pambihira 'tong asawa ko,

"Magbihis ka nga muna sa loob!" mahina pero determinado kong utos dito.

He chuckled and rocked his body against mine. "Where's my good morning kiss, love?"
malambing niyang bulong sa akin at hindi tinatantanan ang pagdama sa katawan namin.

Tumingin muna ako sa palagid kung may nakakakita o tumatanaw sa amin. Mataas ang
kinaroroonan naming kwarto kaya hindi ko maiwasang mag-isip na baka may nakakatanaw
sa amin! At agaw-atensyon pa itong si Wax na nakahubo't hubad pa!

Alam kong maganda ang katawan niya at walang parteng hindi maipagmamalaki pero ako
lang dapat ang nakakakita no'n. "Miguel—" mabilis ko siyang hinarap at pinagtutulak
papasok sa loob. "Doon ka nga. Lumalabas ka ng walang suot? Baliw ka ba!" inis kong
sambit.

Tinulak ko siya sa malapad niyang dibdib. Umatras naman ito at sumunod sa akin.
Pero hinuli niya ang mga kamay ko at sabay kaming natumba sa ibabaw ng kama at ako
sa ibabaw ng hubad niyang katawan.

He barked a laughter. Ang sarap sa tainga ng tawa lalo na kapag ganitong umaga pa
lang. It was husky and seductive.

"Hindi ka pa ba sanay na makita akong hubad? Araw-araw naman akong ganito ah.." he
teased me. His sparkling eyes roamed my face.

Sumimangot ako at tinungkod ang mga kamay sa kama. He never missed to light a fire
on my cheeks. "Sinasadya mo bang maghubad palagi?"

"Sa harap mo, oo."

"You're too honest!"

"And bold." He grinned. Agad na pinasok ang mga kamay sa loob ng damit niya at
dinama ang dibdib ko! "I'm thirsty, love.." his voice became huskier and he's
aroused already.. or it's just his morning wood? Alinman do'n ay pinabilis no'n ang
tibok ng puso ko, and excitement filled my lungs.

Tinaas niya ang damit na suot ko at inangat ang ulo at sinakop ang isang dibdib ko.
I moaned when his tongue played with my nipple, like as if it was an ice cream he's
licking carefully. Then he suck, chewed and kissed while kneading the other.

Lalong tumindi ang init sa katawan ko. This was our morning, I know. But every love
makings were all different. The intensity rose everyday, everynight—any day and
this sexual hunger rises in different level. Para bang, habang tumatagal lalong
nakakagutom, mapaghanap at umiinit. I had to learn words that I only learnt when I
met him.

Nalimutan ko na ang mga bagay na gumugulo sa isipan ko. He just erased it in my

head and replace an ecstacy I couldn't let go when I am in his arms.

He kissed me fully on my lips and clamped his hand at the back of my head. He kept
on squeezing my breast and wildly kissing me like there's no tommorow. His tongue
is in my mouth and tasted me. Every stroke left heat that burning me. I moaned and
he groaned my name.. "Anjelous.." over and over again na parang nahihirapan.

The kiss deepen. His lips travelled on my jaw, throat at nagtagal sa balikat ko.
Kinakagat niya iyon sa paraang nanggigigil pa. "Miguel.." tawag ko sa kanya bilang
pagpapaalala sa pangangagat niya.

Inangat niya ang labi at muli akong hinalikan sa labi ko. Mas tumindi ang pagnanasa
sa bawat hagod ng labi niya at dila. He nipped my lower lip, at nagmamadaling
hinuhubad ang boxers niyang suot ko. I gasped. Pareho kaming napapaso sa isa't-isa.
"I love you, Anjelous.." he hotly whispered. Hinawakan ako sa baywang at tinaas. He
arched his gorgeous body and poised his length in between my thighs—

I hardly breathe when he thrust upward. Napapikit ako at kagat sa ibabang labi.
He's so hard na parang bakal sa tigas. Uncomfortable at first na para bang hindi pa
nasasanay pero sandali na lang iyon.. then endless, delicious, nice pleasure came..

Bumagsak ako sa dibdib niya pagkatapos kong marating ang dulo. But he continued
thrusting upward.. mabilis.. bumibilis pa at dumiin ang hawak sa baywang ko. I
started meeting him and pleasuring him—maingay siyang dumaing. So I smiled and
continued.

"Y-you're.. a.. temptress, my wife! I'm.. coming..!" sambit niya na parang

sinasakal ang boses.

He claimed my lips and kissed me when he climaxed and buried his length as deep as
the ocean.. I released a long moan when I felt his liquids burst inside me.

We're panting at kitang-kita iyon sa pagtaas-baba ng mga dibdib namin. Walang

pagsidlan ang saya ko pagkatapos. I'm in love. I'm with the one I loved and we made
love. Then I grinned and looked up at him.. nang nakita ko siya ay nagniningning pa
ang mga mata niya sa akin. "Happy 33rd birthday, Miguel.." a greetings that almost
a whiper.

He smiled and combed my hair back. "Thank you, my love." and hinalikan ako sa
ilong. Pinunasan ang butil-butil na pawis sa noo ko at leeg.

Humilig ako sa dibdib niya. "Anong gusto mong regalo?" tanong ko.

"Nakuha ko na ang gusto ko. Wala na akong hihilingin pa."

Ngumiti ako at tiningnan siya ulit. Sinubukan kong iangat ang baywang para mahugot
ang nasa loob ko pero pinigil niya ang baywang ko. "Alin ang nakuha mo na?"
painosente kong tanong.

He tilted his head. Pinunasan ko rin ang pawis niya sa noo. "Ikaw."

Ngumuso ako at nagpigil na ngumiti. "Do you have any wishes..?" there were
butterflies in my stomach.

"I wish to be with you forever, sweetheart.. all day with you.. all night with
you.. all my life with you.. that's all I want." He said grinning at me.

"Okay. Wish granted." And I kissed him. Hindi kasing wild ng binibigay niya sa
akin. Just a kiss to seal his gift. And it warmth my heart to hear his words for
me. "All I want is you, Miguel. Only you.."

Nginitian niya ako at pinagpalit ang pwesto namin. Siya na ngayon ang nasa ibabaw
ko. Namilog ang mga mata ko nang muli siyang gumalaw at nagsisindi na naman ng apoy
sa pagitan namin.

"I love you so much, Anjelous.." lambing niya at patuloy na gumalaw. He thrust his
sex in me.

Ang paglambing niya, init ng katawan at declaration ng pag-ibig niya sa akin ang
nagpalabo sa pagpaplano kong ipagluto siya ng almusal. Hindi ko na alam kung anong
oras kami natapos. Nakatulog kami ulit at nagising lang nang makaramdam ako ng
gutom.

***

"Honeymoon is over.." nakangisi kong tukso kay Miguel nang nasa sasakyan na kami
pabalik sa bahay. I was a little sad though. Two weeks with him alone is not
enough. Pero nami-miss ko na rin si Anjeline, tatay, kuya Charlie at kahit sina
Nana Josie.

Mapaglarong mga mata niya akong nilingon. Inabot ang kamay ko at madiing hinalikan.
"No, love. False news. I will have my nights with you." He smiled wider. "May
honeymoon tayo araw-araw, gabi-gabi. We can even make love in my office, in the
library, in the bathtub—"

"Tama na nga. Ang dami mong plano.." sagot na may pinaghalong hiya at excitement
ang tono. Napatakip pa ako ng bibig nang mapagtanto ko ang sagot sa sarili.

He chuckled and kissed my hand again. "You're blushing, Anjelous. Hinihintay mo

bang gawin natin 'yon? I'm willing, sweetheart. Hangga't hindi pa malaki ang tiyan
mo, sulitin na natin ngayon.. game?" his eyebrows wiggled like a play boy.
Excitement and desire were written on his face!

I rolled my eyes at tumunghay na lang sa labas ng bintana ng sasakyan. But deep

inside, ang bilis na naman ng tibok ng puso ko. He chuckled nang hindi ako sumagot.

"Isang sabi lang, love—"

"Tsk!" agad ko. Then he barked a laughter na bumalot sa loob ng sasakyan.

Pagbalik sa Lemery ay sinalubong kami nina Nana Josie sa labas ng bahay pa lang.
Anjeline is squealing nang makita kami at tinakbo na ako pagbaba ko pa lang ng
sasakyan. May kaunti pang salu-salo silang inihanda para sa amin ni Wax.

Kinabukasan naman ay agad na pumasok sa munisipyo ang asawa ko. Hindi ko akalaing
maninibago pa ako sa pagbabalik niya sa trabaho. It was as if naging clingy na ako
pagkatapos ng honeymoon. Kaya naman inasikaso ko na lang si Anjeline at ang
pagluluto sa bahay.

Nang bandang hapon ay naisipan kong pumunta sa Agoncillo para dalawin sina tatay at
nang maibigay ko na rin ang mga pasalubong ko sa kanila galing Tagaytay. Hindi man
sinasadya ay narinig ko ang pag-uusap nina Nana Josie at Mang Gener sa kusina bago
ako umalis,

"Hindi nga tayo pwedeng umuwi, Gener. Buntis ngayon si Anjelous at nahihirapan sa
paglilihi. Pwede naman tayong mag-celebrate na lang dito sa birthday mo.." ani Nana
Josie habang naghuhugas ng mga kamay.

Napakamot sa ulo ang asawa nito, "Eh, gusto ko lang naman na madalaw ang mga apo
natin sa Lipa. Matagal-tagal na rin mula nang umuwi tayo ro'n. Naisip ko lang naman
na magdiwang ng birthday ko kasama sila.." ani Mang Gener.

Pinatay ni Nana ang gripo at nagpunas ng mga kamay. "Ako man ay nasasabik na umuwi
eh. Pero inaalala ko rin ang mag-asawa. Kakakasal lang nila. Baka mahirapan lalo si
Anjelous at naglilihi na.." bakas sa boses nito ang tunay na pag-aalala sa akin.

Uminit ang puso ko at nagpakita na sa matatanda. "Okay lang po ako, Nana."

Nakangiti at banayad kong sabi sa kanya.
Pareho silang nagulat at napaayos ng tayo. Si Mang Gener ay napatikhim pa at ngiti
sa akin. At si Nana ay mangha akong tiningnan. Lumapit ako at humawak sa edge ng
counter.

Nana Josie sighed, "Ito ang unang beses ng pagbubuntis mo, hija. Alam kong alaga ka
sa doktor ng asawa mo pero iba pa rin kapag nandito ako at may alam sa pagbubuntis.
Ayoko namang iwan ka at ipaalaga na lang kina Ephie at Dalia, eh mga pareho pang
dalaga ang mga iyon."

Mas lalo akong napangiti. Napansin ko ang pagyuko ni Mang Gener at unawa sa kanyang
mukha.

"'Wag po kayong mag-alala sa akin. Kaya ko naman at nandyan si Wax." si Wax ang
tagahagod ko sa likod kapag nagsusuka ako sa umaga. Noong halos baliktarin ko na
ang tiyan ko mailabas ko lang ang tila pangangasim ng sikmura ko. "Ang sabi naman
ng doktor ay natural ang pagsusuka at pagkahilo. Sa tingin ko naman po ay kaya ko."

"Pero O.A 'yang asawa mo. Sumuka ka lang ay gusto ka ng dalhin sa ospital. Namutla
pa sa nerbyos sa hirap mo. Kung wala ako rito ay baka ma-stress ka pa. Pwede naman
kaming mag-celebrate na lang ditong mag-asawa.."

I chuckled a little. Nakakatuwa at nakakainis kapag nininerbyos si Wax sa akin.

Nakakatawa ang mukha niya pero nakakainis kapag naninigaw ng tauhan niya.

Ilang sandali kong pinagmasdan ang mag-asawa. Nasa mukha ni Nana ang determinasyon
na hindi umalis, samantalang tila sumusunod lang dito si Mang Gener.

Tumikhim ako at ngumiti, "Bakit hindi na lang po ninyo papuntahin ang mga apo rito
sa bahay? Malaki naman ang bahay.." napasulyap pa ako sa labas. Kahit sa garden na
pinagdausan ng kasal ko ay maluwag din.

"Naku, nakakahiya, hija. At saka mahal ang pamasahe papunta rito. Baka makaabala
lang kami—"

Umikot ako at hinawakan ang mga kamay ni Nana. I smiled at her warmly. "Ipasundo na
lang po natin sila, Nana. May ilang sasakyan naman si Wax at saka.. tiyak na
matutuwa ang anak ko kapag may nakitang ibang bata. May mga guest room naman na
pwede nilang tuluyan kung sakaling gabihin.. 'wag na po kayong mag-alala, ako na po
ang magpapaalam sa asawa ko."

"P-pero Anjelous.."

"Okay lang po. Hindi na po kayo iba kay Wax at sa akin, Nana. Pumayag na po kayo.."
nilingon ko si Mang Gener na nakangiti na rin. Umaasang sasang-ayon si Nana.

Unti-unting napangiti si Nana. Nahihiyang ngiti. Isang beses pa siyang tumanggi

pero pinilit ko ulit hanggang sa mapapayag ko na rin sa huli.

***

Hindi ako nahirapang pakiusapan si Wax nang sabihin ko ang tungkol sa pagdalaw dito
ng mga apo nina Nana Josie at Mang Gener. Katunayan ay isang beses ko lang iyong
binanggit sa kanya ay tumango na siya sa akin. Tinanong pa niya sa akin kung ilan
ang ipapasundo para maihanda kung kung ilang sasakyan ang ipapadala niya.

Naging busy kami ni Anjeline sa paghahanda habang hindi pa ito ulit nakakabalik sa
pag-aaral. Tinawagan din ako ni Mommy Coney at nangamusta. At nagpaabiso na kaming
dalawa na lang daw ang mamili ng gamit para sa baby. Sa Manila niya raw ako
dadalhin at para makadalaw din sa jewelry store ni Ellie. That excites me.

Ipinahanda ko ang garden at doon na rin naglatag ng lamesa. Dalawang sasakyan ang
pinadala ni Wax papuntang Lipa. Bukod sa mga apo ay kasama rin ang dalawang anak
nilang mag-asawa.

Linggo no'n at wala ring pasok sa trabaho si Wax. But he told me na darating daw si
Ryan. At naging seryoso ang mukha niya nang sabihin niya iyon.

Iniwan ko sandali si Anjeline sa garden kasama sina Ephie at nilapitan si Wax na

nakaupo malapit sa pool, "Miguel..?" banayad kong untag sa kanya.

Mabilis itong nag-angat ng tingin sa akin at inabot ang kamay ko. Hindi ako umangal
nang paupuin niya ako sa kandungan niya at lambingin ng yakap at halik sa pisngi.
Hindi naman kami kita nina Michael dito.

"Yes, my love? Do you need anything?" malambing pa niyang tanong sa akin at

kinagat-kagat ang panga ko. Naglahong bigla ang kaseryosohan ng mukha niya mula
kanina.

Umiling ako at masuyo siyang tinitigan, "May.. tinatago ka ba sa akin..?" kuryoso

kong tanong.

He stunned. Tinigil ang pagkagat at tiningnan ako. "Paano mo nasabi 'yan?" naging
seryoso niyang itsura.

Napanguso ako at pinaglaruan ang kwelyo ng polo shirt niya. Nagkibit balikat ako.
"Kung hindi ko pa narinig iyong pag-uusap niyo ni Ryan, hindi ko rin malalaman ang
nangyari kay Jenny. Hindi mo rin sinabi sa akin 'yong tungkol sa entrapment na
pinalano niyong magkaibigan. Ganito rin ang itsura mo no'n.. kaya may hindi ka
sinasabi sa akin ngayon?"

Dinausdos niya ang mga daliri sa tiyan ko. He sighed. "As much as possible, I don't
want to keep secrets from you.."

Natigilan ako.

"Ayokong maapektuhan ka at baka makasama sa pagbubuntis mo.."

"What is it?" seryoso ko nang tanong sa kanya.

Tinitigan niya ako. May pag-aalinlangan ang mukha niya at parang gusto akong suyuin
na huwag na lang tanungin. "Love.."

"Tell me."

Ilang segundo kaming nagtitigan lang. Hanggang sa sabihin na niya sa akin ang
masamang balita..

"Jenny is dead." He spilled out.

I was shocked. Napaawang ang labi ko. Nanlamig din bigla ang mga kamay ko.
Naramdaman ko ang paghigpit ng hapit niya sa baywang ko. "P-paanong.. b-bakit..?"

"Nakausap pa niya si Charlie bago siya nagpakamatay. Pagkalabas niya sa kwarto ni

Jenny ay saka sila nakarinig ng putok ng baril. Inagaw niya ang baril sa bantay
niyang pulis.. then she shot herself.."

"Oh!" napatakip ako ng bibig at napatayo mula sa kandungan niya. Hindi ako
makapaniwalang magagawa ni Jenny na.. patayin ang sarili!

Nanlumo ako para sa dating kaibigan. Nanghinayang sa pagkatataong pwede ko rin

siyang kausapin at papaliwanagin sa ginawa niya.. pero paano na ngayon? Namatay na
lang siya at tinakasan ang lahat.

I suppressed to sob but I failed. Agad akong hinatak ni Wax at niyakap. He pressed
my head against his chest. "Sssh.. kaya ayokong sabihin pa sa 'yo, Anjelous. Alam
kong kahit papaano ay may pinagsamahan kayo ni Jenny. You'll get emotional.. and
you're very pregnant, sweetheart. Please.. don't cry.." banayad niyang salita sa
akin. Tiningnan ako at tinuyo ang kumawalang luha sa pisngi ko.

Napailing ako. "H-hindi ako nabigyan ng pagkakataong makausap siya, Wax! K-kung
bakit siya.. galit na galit sa akin..! Selos lang ba? Iyon lang ba ang puno't dulo
ng lahat?" naiiyak kong tanong sa kanya.

Niyakap niya ako ulit at paulit-ulit na hinalikan sa tuktok ng ulo ko. "Hindi ko
masasagot 'yan, Anjelous. It could be jealousy that turned her into evil. Her
capacity to think good was very little dahil mas nasaid siya ng inggit. Don't ever
blame yourself if you ever insist that." May diin niyang paalala sa huli.

Napapikit ako at pinahinahon ang sarili. Yes. Maybe it was jealousy that
transformed into evilness. We're human and this world is full of temptation and
earthly doings. Ang nangyari kay Jenny ay pwede ring mangyari sa iba kung
magpapadaig sa kasamaan. It was a matter of choice.

But.. she lost the chance to hear me. Namatay siyang may sama ng loob sa akin. If
only.. given a time.. despite what happened, I could even forgive her.

Hindi ako iniwan ni Wax matapos ng pag-uusap namin. Hindi niya ako iniwan ng titig
hanggang sa matuyo ang luha sa mga mata ko. Natahimik ako roon. Nang dumating na si
Ryan ay saka pa lamang ako bahagyang ngumiti sa kanya.

Kunot-noong tinanong ni Ryan si Wax, "Any problem..?"

Nilingon ko si Wax at saka umiling. I heaved out a deep sigh. Napalingon kaming
lahat sa gate nang magsidatingan ang dalawang sasakyang galing Lipa. Nagpaalam na
ako dalawa para salubungin ang mga apo at anak nina Nana Josie at Mang Gener. Pilit
kong sinasantabi ang nalaman ko sa asawa ko.

May isang oras na rin ang nakalipad magmula nang dumating ang mga bisita. Pero
napapansin ko ang titig ni Ryan sa isa sa mga apo ni Nana. Iyong maganda at dalaga
niyang apo, si Marianne. 
Chapter 37
Chapter 37

Anjelous

"Lasing ka na yata, Chito!" komento ko nang mapansin kong namumula na ang mukha ng
kaibigan ko.

Sunimangutan niya ako at humalikipkip. "Hindi pa 'no! Mabilis lang talagang mamula
ang mukha ko kahit ilang tagay pa lang ang naiinom ko,"

Pinanliitan ko siya ng mga mata. Hindi ko naman kasi siya nakikitang nalalasing
dahil hindi kami umiinom sa isla. Naalala ko lang noong kasal ko na nakainom ito ng
hard drinks at naging madaldal. Sa bahay naman sila natulog no'n bago kami umalis
ni Wax.
"Tsk. Gan'yan din ang sinabi mo no'n sa kasal namin, Chito. Dumadaldal ka na naman.
Sobrang daldal mo na.." naliliit na mga mata kong sabi sa kanya.

Humaba ang nguso niya at pumangalumbaba sa lamesa. Nasa katabing mesa lang namin
sina Nana Josie kasama ang mga anak niya. Ang mga maliliit nitong apo ay
kasalukuyang kalayo ni Anjeline. Naghahabulan at panay ang tili at malalakas na
tawa.

"Hindi pa ako lasing, Anj.. kaya ko pa.."

Binalik ko ang tingin kay Chito. Napangisi ako. "Hindi ka pa lasing sa lagay na
'yan ah.. mapungay na ang mga mata mo, gurl," tudyo ko at isang beses siyang
niyugyog.

He giggled. At biglang may tinuro, "Ayan na si Mayor Yummilicious mo, Anj.. Mayor
Yummilicious!" malakas niyang tawag kay Wax.

Nagulat ako roon at tinapik siya sa braso. "Chito..!" hindi ko inaasahan na

tatawagin niya ng ganoon ang asawa ko at mas lalo sa pet name ko sa kanya.

Nang salubungin ko ng tingin si Wax, papalapit nga ito sa mesa namin at nakakunot
ang noo kay Chito. Paglapit ay hinili nito ang upuan sa tabi ko at umupo nang may
pagtataka sa mukha.

"Mayor Yummilicious?" tanong niya sa kaibigan ko at sinulyapan ako bago ipatong ang
isang braso sa likod ng upuan ko.

Tumikhim ako, "Lasing na yata si Chito.."

"Ang kulit ni Anj. Ikaw yata ang lasing eh!" ani Chito.

Wax chuckled, "So, Mayor Yummilicious?" ulit niyang tanong. Mas maloko nang ngiti
sa kabi. Nakainom din ba ito?

Tinuro ako ni Chito at ngumiti. "Si Anj ang may tawag sa 'yo ng Yummilicious,
Mayor. Dati pa 'yun.. 'yon ang tawag niya sa 'yo kapag pinag-uusapan ka namin." he
even grinned.

Maingay akong bumuntong hininga at umiling.

Naramdaman ko ang paghagod ni Wax sa balikat ko.

"Yummilicious pala ah. To think na pinagselosan ko pa 'yan dati. Ako pala ang yummy
sa 'yo, love." bulong niya sa akin at nagnakaw ng halik sa pisngi ko. A glint of
playful tease was shown in his eyes.

Uminit ang pisngi ko at napahiya. Chito just declared my secret name for my
husband. Kainis na bakla 'to. Nambubuking kapag lasing.

Para makaiwas sa malalagkit na titig sa akin ni Wax tumayo na ako. I grabbed my

glass with me. Pero hinuli ni Wax ang kamay ko,

"Saan ka pupunta, love?" malambing pa rin niyang tanong sa akin. Nang tingnan ko ay
naroon pa rin ang tukso sa mga mata niya at isang beses pinaraanan ng hagod ang
katawan ko.

"S-sa kusina. Kukuha ako ng tubig, naubos na." turo ko sa pitsel na naroon.

Pinagsalikop ni Wax ang mga kamay namin at isa-isang hinalikan ang mga daliri ko.
That thing alone put me on a high heat. Kaya naman mabilis kong hinatak ang kamay
bago kung saan mauwi ang nararamdaman ko.

"Excuse me," salita ko at saka umalis na sa mesa namin. I even heard Wax' deep
sighed. At si Chito ay madaldal na kinausap ang asawa ko.

Nakasalubong ko sina Ephie at masaya akong nginitian.

"You're only 19—not even 20 dammit!"

Napahinto ako sa pagpasok sa kusina nang maabutan kong hawak sa baywang ni Ryan si
Marianne at galit itong nakatingin sa babae. Nakaramdam ako ng pag-aalala para sa
huli dahil halos wala nang kulay ang mukha nito habang manghang nakatingin kay
Ryan.

Muling hinapit ni Ryan si Marianne, "Don't fool me around, Cielo—"

"Ryan.." tawag-pansin ko sa kanya. Sabay silang napalingon sa akin pero si Marianne

ay namilog pa ang mga mata at mabilis na umalis sa mga braso ng katabi. Agad itong
naglakad na halos patakbo nang nakayuko, marahan ko siyang hinawakan braso, "Are
you okay, Marianne?" nag-aalala kong tanong sa kanya.

Nakita ko ang gulat sa mga mata niya. Nalilito at saka tumango. "O-okay lang po,
Ma'am.." nahihiya niyang sagot sa akin. Nang bitawan ko ay saka ito nagmamadaling
humakbang paalis.

Binalik ko ang tingin sa kaibigan ni Wax na nakatingala at para bang kay bigat ng
dinadala. Lumapit ako sa fridge at nilabas ang pitsel ng tubig. "What's wrong,
Ryan?" usisa ko. Nang makita kong may eggpie sa fridge ay nilabas ko na rin iyon
para kainin. Bigla akong naglaway doon.

I heard his deep sighed. "Nothing, Anj. Just.. misunderstanding." Tila problemado
nitong sagot sa akin.

Kumunot ang noo ko at kinagatan ang eggpie. "Really? Bakit parang nagagalit ka kay
Marianne?" I even heard him called her in different name. Cielo.

Bumuntong hininga ulit ito at humawak sa gilid ng counter. Yumuko. His broad
shoulder flexed.

"Mukhang mabigat 'yang problema mo ah.." tudyo ko pa sa nakikita kong distraction

sa kanya. His problematic face looked distorted too. I could even compared him with
my husband's frustrations too.

He tsked and stood up straight. "Mukhang nakakahawa yata ang sakit ng asawa mo,"

Kumunot ang noo ko. "Anong sakit?"

Nilingon niya ako at ngumisi. "Women." At saka ako iniwan sa kusina.

Pagkaalis niya ay napatitig na lamang ako sa nilabasan ni Ryan. Habang ngumunguya

ay iniisip ko kung anong sakit ang 'women'. Pero para yatang parehong mag-isip sina
Wax at Ryan. Hindi ko maintindihan ang pinagsasabi.

Nagkibit-balikat na lang ako at nagpatuloy sa pagkain.

"You didn't tell you're hungry, sweetheart."

Nakakatatlong kagat na ako sa eggpie nang magulat akong nasa bukana ng kusina si
Wax, nakasandal sa hamba ng pinto at nakahalukipkip habang nakatitig sa akin.
"Kanina ka pa r'yan?" takang tanong ko. Hindi ko yata namalayan ang presensya niya
sa lalim ng iniisip ko.

Tumuwid ito ng tayo at naglakad palapit sa akin. "Nakasalubong ko si Ryan na

nakasimangot. He just came here so, did I miss something, hmm?" he started kissing
my nape and all the way down to my shoulder..

I stiffened when I felt his crotch area.. he was.. he was.. hard like a steel!
"Miguel.." tawag ko.

"Hmm?" pinasok niya ang mga kamay sa loob ng blouse ko. Dinama ang tiyan ko at
umakyat pa sa dalawang dibdib ko. "I want you, sweetheart.." he hotly whispered.

I can't help but to giggle na agad din akong napasinghap nang pisilin niya ang
dibdib ko. "Wax baka may makakita sa atin!" napasulyap ako sa bukana.

He chuckled and raised up his eyes. "Akyat na tayo sa taas." Aya niya.

Namilog ang mga mata ko. "Hindi pwede may mga bisita tayo,"

His luscious lips pouted and kissed the tip of my nose. "Kaya na nina Nana 'yan.
Akyat na tayo, love.." lambing niyang bulong.

I chuckled and caressed his pretty face.

***

Months later..

"Mama let's go!" apuradong tawag sa akin ni Anjeline. She's jumping and giggling
while waiting for me.

"'Wag mo munang madaliin ang mama Anjelous mo at baka madulas kayo," mahinahon at
natatawang saway ni Nana Josie sa anak ko.

Kasalukuyan pa lang naming inililipat sa tray ang niluto kong macaroni spaghetti at
ang orange juice. Nasa barn house niya si Wax buong maghapon ngayong araw ng linggo
at dadalhan ko ng meryenda. I'm on my six-month of being pregnant. At plano na
niyang tapusin, pakinisin ang kunang ginawa niya para sa baby namin.

"Mama baka hungry na si Papa." Nakangusong sabi ni Anjeline.

Nagkatanginan kami ni Nana at sabay na tumawa.

"Okay, heto na po.." sabi ko at inangat na ang tray. Nagpasalamat ako kay Nana at
sumunod na kay Anjeline.

Pagpasok pa lamang namin sa barn house ay agad na nagtatakbo roon ang anak ko at
masayang nilapitan ang ama niya. Napalingon si Wax na puno ng pawis sa noo, leeg at
dibdib. Ang suot nitong puting v-neck shirt ay basang-basa rin ng pawis. Ang likod
nga ay pwede na yatang pigain.

Nag-angat siya agad ng tingin sa akin at sinalubong ako ng maingay na halik sa

labi. Kinuha sa akin ang tray na dala namin. "Palakad-lakad ka at baka madulas ka
na naman, love."

I heaved out sighed. Noong ikaapat na buwan ko sa pagbubuntis ay hindi sinasadyang

nadulas ako sa banyo pagkatapos maligo. Wax freaked out. Mas malala pa kaysa sa
akin nang marinig niya ang malakas kong tili. Sumakit ang puwitan ko at agad niya
akong dinala sa ospital. Hindi siya noon mapakali at putlang-putla hangga't hindi
nalalaman ang examine ng doktor ko. Laking pasasalamat ko nang sinabing ligtas
naman ang anak namin at walang naging damage.

"I'm okay," nagdala ako ng malinis na bimpo at pinunasan ang butil-butil na pawis
sa noo niya at leeg. Pinatalikod ko pa siya at pinunasan ang likod niya. He started
eating the macaroni spaghetti together with his daughter.

Sa loob ng barn house niya ay naglagay na siya ng lamesa at ka-partner na apat na

upuan. Siya ang gumawa no'n para sa tuwing dadalhan namin siya ng pagkain ay doon
kami pupwestong mag-anak. Nakapuwesto iyon malapit sa pintuan para hindi maabot ng
alikabok o ang pinaghabian ng mga tabla. It was covered enough from dust by some of
unuse woods. Wala no'n dati. He never tried before but he insisted now nang naging
madalas ang paggawa niya ng mga papag at lamesa.

For the last few months ay ramdam ko ang pagbuhos ang atensyon sa akin ni Miguel.
Kapag nasa trabaho ay hindi siya nakakalimot na tawagan ako at i-text.
Pinapaalalang kumain ako sa tamang oras at ganoon din sa ako sa kanya. Binabantayan
ko rin ang eating habit niya dahil sa hectic ng schedule nito sa trabaho.

Minsang sinundo ako ni Mommy Coney para dalhin sa Manila. Para mamasyal at sumama
sa kanya magpa-salon at shopping. Maging sa ilang functions niya na imbitado siya
ay sinama niya rin ako at pinakilala sa mga kaibigan. Hindi na ako nagulat na may
ilang pinagtaasan ako ng kilay at pinasadahan ng tingin at titig. Those women must
have something for my husband. Dahil bago pa nilang marinig na ako ang asawa niya
ay nagkikislapan ang mga mata nila nang mabigkas ni Mommy Coney ang Lemery at si
Wax. They were disappointed when they met me as his wife.

Hinawakan ako no'n ni Mommy at binulungan na may kasamang bungingis. "Don't mind
them, hija. Mga naghabol ng pansin 'yan sa anak ko years ago."

And they were breathtakingly beautiful. Nakaramdam ako ng selos na natural na akin
kapag may nakikilala akong naugnay sa asawa ko. Pero sabi nga ni Wax ay past na
iyon. Nakilala niya noong hindi pa niya ako nakita at ang iba ay hindi na niya
matandaan pa.

My life as a legal Salvaterra is not that easy. But my life as his wife is my most
precious role I've ever have. Hindi ako sanay sa mga function at pakikipag-usap ng
pormal sa ilang asawa rin ng mga pulitiko. Pero ang sabi ni Mommy ay dapat na
makasanayan ko na iyon.. at lalo na kapag napapayag ng asawa niya si Wax na tumakbo
bilang Governor sa next election. Though wala pang sinasabi sa akin si Wax tungkol
dyan ay tila hinahanda na ako ng Mommy niya.

Alam kong hindi first choice ni Wax ang trabaho sa gobyerno. He only did that to
please his father. He loves his craft so much to the point na sinisingit niya iyon
sa schedule niya sa loob ng isang linggo.

Out of boredom ay sinubukan kong mag-drawing ng isang design ng lamesita.

Nakakapagpasa na kasi ako ng jewelry design kay Ellie na pinapadala nito sa
Singapore para ipagawa. I already received the sample and she said na inalok na
niya iyon ilang customer niya at agad na sold out. She asked me for more and so I
did. Para na rin akong nagpa-part time sa store niya, ang Secret.

Ridge and Ellie offered me to franchise Secret. Which my husband indulged

immediately. Natakot ako noong una dahil wala akong alam sa pamamalakad ng negosyo
at hindi birong puhunan ang ilalagak doon. But Ellie talked to me and gave me a
hand. She gave me advises na siyang nagpataas ng self-esteem ko. And with her help,
unti-unti kong na-overcome ang insecurities ko lalo na nang naging mabili ang
designs ko sa shop niya. And partnership between us was established. A new Secret
store was about to open here in Lemery ilang linggo mula ngayon.

At habang wala pa ay sinubukan kong gawan ng furniture design si Wax. He liked it

at ginawa niya na ngayon ay nakalagay sa kwarto namin. Naglagay din siya sa Manila
shop niya at sa tinatayong jewelry shop dito.

Inagaw ni Wax ang atensyon ko at sinubuan ng macaroni. Nilingon ko at masuyong

tiningnan ang kinikinis na niyang kuna sa baby namin. He did a great job. And he
used expensive wood for it. "You never failed to amaze me.." humahangang komento ko
sa kunang nayari niya. Natitiklop iyon dahil may nakita akong maliliit na bisagra
sa ilang edges. Naa-adjust din ang sahig, pwedeng taasan at babaan pa sa paglaki ng
baby. Kahit sa malayo ay alam kong pulido ang pagkakagawa niya. He made sure na
hindi nakakasugat ang gilid-gilid ng kuna.

He smirked at me at pinunasan ang gilid ng labi. "I know right?"

I looked at him and almost, almost rolled my eyes. Ang mga mata niya ay may
kakaibang kislap. At akma niyang huhulihin ang labi ko na agad kong iniwas at
nilingon si Anjeline sa harapan namin. Mabuti na lang at busy sa pagkain ang anak
namin.

Wax chuckled and caressed my swollen tummy. "Baby Miggy pakipot na naman si Mama
oh.. ayaw magpa-kiss.." sumbong na bulong nito na tinapat pa sa tiyan ko ang bibig
niya.

Napangiti ako at suklay sa basa rin niyang buhok. "Sumbungerong lalaki." Tudyo ko
sa kanya.

Nag-angat siya ng mukha at mabilis na hinuli ang labi ko. Marahang kinagat at
pinakawalan din. "Para may kakampi ako kapag ayaw mong pahalik sa akin." he even
winked at me. Bumaba ang paningin sa labi kong kahahalik lang niya.

I smiled and was about to kiss him again nang may kumatok si Ephie sa bukana ng
barn house,

"Mayor, Madam, dumating po si Senator Arsenio sa labas.."

"Si Lolo!" Anjeline said.

Nagsalubong ang mga kilay ni Wax. "Anong nakain no'n at pumunta rito?"

Napakamot sa batok si Ephie. "Eh si Madam po ang hinahanap, Sir."

Kumunot ang noo ko.

Tumayo na ako para sumunod sa labas. Binuhat naman ni Wax si Anjeline at pinaligpit
kay Ephie ang pinagkainan namin.

Pagpasok namin sa sala ay agad na bumungad sa amin ang ilang plastic bags ng
kilalang department store. Nakasungaw doon ang mga mahahabang unan na pang baby,
kutson, milk bottles at kung hindi ako nagkakamali ay may baru-baruan pa at mga
damit.

"Dito, dito ipasok niyo. Ingatan ninyo at baka masira," alalay ng daddy ni Wax sa
mamahaling kuna sa loob na kabibili lang nito.

I bit my lower lip at wala sa sariling napahawak sa tiyan ko. Halos mapuno ng mga
bagong pinamiling gamit ang sala namin.
"What is it, dad?" malamig na tanong ni Wax sa ama nito.

"Obvious ba? Edi mga bagong gamit para sa apo ko. Anjelous hija, pasensya na ito
lang ang nabili ko. But don't worry, meron pa akong gustong bilhin na bike para sa
apo ko." nakangiti nitong tinging sa akin.

Tumakbo si Anjeline rito at nagmanong. "Lahat ng ito para kay baby Miggy, 'lo? What
about me po?"

Senator Arsenio heartily laughed and carried her. "Makakalimutan ba naman kita,
princess? Look, I bought you a new doll house," mula sa ibabaw ng couch ay naroon
nga ang may kalakihang kahon ng laruang tinutukoy ito. Agad na nagpapababa si
Anjeline at binuksan ang kahon. Nakalimutan na kami.

"Salamat po. Pero.. masyado po yatang marami ito, Senator—"

Tinaas nito ang isang kamay at ngumiti. "Daddy. I'm not a senator kapag nasa bahay,
hija. At saka.. I don't think na marami 'to. Parang may nakalimutan pa nga ako eh—
oh the diapers! Nakalimutan ko. Damn." Hinilot pa nito ang noo.

Hindi na ako lumingon kay Wax nang marinig ko ang maingay nitong pagbuntong
hininga. Sinipat ang isang plastic bag at pinasadahan ng tingin ang iba pa.

May nabili na kaming ilang gamit for Miggy. Noong pagkatapos naming malaman ang
gender ng baby. I told Wax na kaunti lang bilhin nami dahil makakaliitan agad. Pero
nang makita niya ang dala ng daddy niya.. hindi ko alam kung nai-insecure ba ito o
naiinis. O baka nagagalit. His facial expression was too dark.

"This is too much, dad. Nakabili na kami ni Anjelous,"

"So? Edi add them to his closet. And this crib too—"

Tumikhim ako at humakbang palapit sa daddy niya. "Mayroon na po kaming crib, d-

daddy. Katatapos nga lang pong pakinisin ni Wax sa kabilang bahay.."

His dad sighed. "Matigas 'yon at mag-aamoy kemikal pa dahil sa barnis. Much better
itong binili ko ang gamitin niyo, mas malambot pati ang edges ay naka-foam,"

"Hindi po, dad. Mas gusto ko sanang iyong gawa ng asawa ko ang gamitin namin. I
want Miggy to know how he loves and passionate his father is for him. At iyon din
po kasi ang request ko kay Wax." I added and explained carefully.

Nagsalubong ang mga kilay ni daddy Arsenio. Halos kamukha ni Wax kapag frustrated.
"Are you sure, hija?"

I nodded smilingly, "Yes po, dad. Pwede ko pong ipakita sa inyo ang ginawa ni Wax.
You'll be proud of him!" I proudly said.

Ilang sandaling natigilan si daddy Arsenio bago bumuntong hininga. Pinabalik nito
ang kuna sa sasakyan niya at ilalagay na lang daw sa guest room para kung dumalaw
kami sa kanila ay may mahihigan si Miggy. Which is possible.

"Can you show me, hija?" nag-aalangang tanong niya sa akin. "I mean, this crib
you're talking about. Tse-check ko lang kung maayos ang pagkakainis nitong asawa
mo. Aba'y ayoko namang masugatan ang apo ko," his aura is screaming of protection
for our unborn child and a little amusement for his son's works.

But I smiled. Nilingon ko rin si Wax at inabot ang kamay niya. "Let's go?" aya ko.
Kinakabahan siyang lumunok at bahagyang sinulyapan ang daddy niyang nauna nang
lumabas. "No.. I don't think.."

Hinatak ko siya ulit. "Tara na." at nagpatianod na siya.

Pumunta kaming lahat sa barn house. Masaya ako sa nakikitang interes ni Senator
Arsenio sa kunang ginawa ni Wax. But Wax was looking nervous. I kept on squeezing
his hand habang ang daddy niya ay may hindi maitago ang panghanga sa mga natapos na
furniture roon ng anak. 
Chapter 38
Chapter 38

Anjelous

"Anjelous!"

Napatayong bigla si Chito nang umingay sa bawat sulok ng dining room ang nabasag na
magkok mula sa kamay ko. Agad niya akong nilapitan at pinasadahan ng tingin. "Okay
ka lang ba?"

I have a swollen tummy. On my nine months now. Ang sabi ng OB ko ay anytime pwede
nang lumabas ang bata sa sinapupunan ko and I can feel him na bumaba na sa tiyan
ko. The baby's healthy and on the right position. Napahawak ako sa tiyan ko imbes
na sa dibdib ko dahil sa gulat. My unconscious mind wanted to protect him.

"I'm.. okay.." nanghihina ko pang sagot sa kanya.

Napahawak sa dibdib niya si Chito at nakapanlantik ang mga daliri. "Jusko, tinakot
mo na naman ako, Anj. Akala ko manganganak ka na," ninerbyos niyang litanya. Siya
na rin ang yumuko at pinulot ang nagkapira-pirasong parte ng mangkok. Wala naman
iyong laman at pasandok pa lang ako ng sopas na niluto ko, pero dahil siguro sa
basa ang kamay ko ay dumulas iyon mula sa akin.

Nag-aalalang magkasunod na pumasok sina Nana Josie at Ephie sa dining. Dahil siguro
sa narinig niya ang pagkabasak ng mangkok,

"Hija, may nararamdaman ka ba? Sumasakit na ba ang tiyan mo?" tanong agad sa akin
ni Nana.

Napatakip ng bibig si Ephie at titig na titig sa pagkakahawak ko sa tiyan ko.

"Naku, Madam! Pumutok na po ba ang panubigan ninyo..?" she was shocked and excited
at the same time.

I bit my lower lip. Alam kong hindi ang sagot pero yumuko pa rin ako at tiningnan
ang sahig at ang mga binti ko. It's still dry. Umiling ako. "Hindi pa, Ephie.
Dumulas lang 'yung mangkok sa kamay ko kaya, ayan.. nabasag ko.." tipid na ngiti
kong sagot sa kanya. As if on cue, ay naglakad ako at kinuha ang walis at dustpan.

Si Ephie ay kinuha ang trash bin at tinabi sa kinatatayuan ni Chito. At si Nana ay

kumuha naman ng bagong mangkok at siya nang sumandok ng sopas para sa akin.

Pagkapahiya at kabadong dibdib ang naramdaman ko sa mga oras na iyon. Hindi ko alam
kung para saan iyon. Naisip ko na lang na baka karugtong ng kaba at excitement ko
para sa paglabas ni Miggy. Nerbyos dahil ang sabi nila ay hindi madaling manganak.
At pananabik na mailuwal ko ang baby at mahagka't mahawakan siya sa unang
pagkakataon.
Inagaw sa akin ni Chito ang walis at dustpan tinuro ang lamesa. "Maupo ka na, Anj
at baka madulas ka pa r'yan. Naku, ang lapitin mo yata sa disgrasya ngayong buntis
ka," komento nito.

Binaba ni Nana ang mangkok sa mesa. Sa tabi ay ang kutsara ko at baso ng tubig.
Ephie helped Chito to clean the floor. Nag-mop din ito para mawala ang bubog.

Pagkadulog ko sa mesa ay hindi ko rin nagawang kumain agad. I kept on caressing my

tummy as if something unexpected will happen. Naririnig ko ang biruan nina Ephie at
Chito sa likuran ko. Si Nana ay tumabi sa akin at tahimik akong pinagmasdan.

I looked up at her, "Nana anong oras daw po uuwi si Wax?" banayad kong tanong sa
kanya. Suddenly, I wanted to see him and rested my head against his chest.

Kumunot ang noo niya at napaisip. "Eh sabi, sasaglit lang daw siya sa munisipyo at
may kakausaping tao. Sandali lang daw naman siya ro'n at uuwi rin agad. Gusto mo
bang tawagin ko at pauwiin na?" she suggested like as if she's reading my mind.

I bit my lower lip. Wala pa yatang isang oras mula nang magpaalam si Wax sa akin. I
don't know exactly what's wrong with me at gusto ko siyang kasama ngayon, bawat
oras at bawat minuto. Kamuntik ko na nga siyang pigilan kanina kung hindi lamang..
kung hindi lamang pangiti-ngiti sa amin si Chito. Nanunukso ang mga mata sa amin.

I heaved out a sighed and shook my head slowly. "Hintayin ko na lang po siya,
Nana." Sagot ko. I still kept on caressing my tummy.

"Sumasakit ba ang tiyan mo, hija?"

Umiling ako ulit. "Hindi po. Siguro'y.. nagulat lang ako no'ng nabasag iyong
mangkok." At para mabawasan ang pagsusuri niya ay inabot ko ang kutsara at
bahagyang hinalo ang sopas.

"Sabihin mo agad sa akin kung humihilab na ang tiyan mo. Sa nakikita ko ay mukhang
malapit ka nang mag-labour." excitement drawls in her tone.

"Opo, Nana." Nakangiti kong sagot sa kanya.

Matapos ang ilang sandali ay bumalik na rin sa upuan si Chito at pinagpatuloy ang
pagdaldal at kain sa kanyang sopas. Niyaya ko na ring kumain sina Nana at Ephie.
Sina Dalia at Anjeline naman ay pinadalhan ko ng meryenda sa garden. She's still
practicing biking.

Lumipat kami ng kwentuhan sa garden ni Chito. Nalilibang ako at pinapanood namin si

Anjeline sa pagba-bike niya. Her little bicycle has 4 wheels. Dalawang malaki at
dalawang maliliit na tamang-tama sa nag-uumpisa pa lamang na gamitin iyon. It was
Lawrence gift to her nang bumalik ito galing Mindanao. Kasama ang bagong girlfriend
na si Kristine. The policewoman who was in the entrapment mission para mahuli sina
Jenny at Gui sa kunwariang kasal namin ni Wax. They looks so in love. Hindi ko pa
nakitaan ng ganoong mukha si Lawrence magmula nang nakilala ko siya. I'm so happy
for him at sa wakas ay nakatagpo siya ng babaeng karapat-dapat sa kanya. At ang
higit na mahalaga pa ay napakabait ni Kristine kay Anjeline. My daughter told me
she likes her daddy's new girlfriend.

Napalingon ako sa gate nang makitang lumabas na roon si Anjeline at ang likurang
bahagi na lamang ng bike niya ang nahagip ng mga mata ko. "Anjeline!" tawag ko.
Hindi siya sumagot o bumalik man lang.

Tila may bumundol sa dibdib ko kasabay ng pagguhit ng sakit sa tiyan ko. Agad akong
napahawak sa ilalim ng tiyan ko. Ngunit hindi ko pa iyon ininda at naglakad palabas
gate, "Susundan ko lang si Anjeline, Chito.." I managed to speak normal.

"Sasamahan na kita," sagot niya sa akin at binaba ang cellphone sa salaming lamesa.
Hindi niya napansin ang boses kong biglang nanginig saglit.

Nagpalingon-lingon ako sa bakuran ng bahay. Nasa loob ng bahay ang dalawang tauhan
ni Wax para magmeryenda. Sina Michael ay kasama naman niya sa munisipyo. Magmula
nang matapos ang lahat ng gulo at makulong sina Laiza at Leila ay minungkahi ko sa
asawa kong magbawas na ng tao sa bahay. Alam ko namang kaya siya nagpadagdag ng
security kay Ryan ay para sa seguridad ko at para hindi ako makataas noon.

Inamin niya sa aking pinalano niyang ikulong ako sa bahay niya para hindi na kami
makapagpalitan pa ni Jenny. That he didn't want me to go. Asawa man o hindi. And he
intended to keep me for himself.

The number of his securities doubled. It was too much noong magtagal at nang
magpakasal na kami. At wala na rin namang kailangang katakutan pa dahil natapos na
ang lahat.

My request was not immediately granted. Maraming kliyente no'n si Ryan at

nagkukulang sa tao kaya pinalipat ko ang ilan pabalik sa kanya. Nang pumayag si Wax
ay nangako itong pababalikin ang mga tauhan ni Ryan kapag may mangyaring hindi
inaasahan.

I was okay then.. not until today.. and I wish na makalabas na agad ang dalawang
tauhan—

"Ah.." paungol kong hikbi nang muling gumihit ang sakit sa tiyan ko.

"Hey, Anj.. bakit?" hinawakan ako sa balikat ni Chito. His face drained.

I inhaled.. exhaled.. inhaled.. exhaled.. subsconsciously ay ginaya ko ang tinuro

sa akin ni Nana Josie kung sakaling mag-labour ako at manganganak na. "Si
Anjeline.." hanap kong muli sa anak ko.

Inilang hakbang ko ang nakabukas na gate. Kumunot ang noo ko nang makitang may kung
anong bagay na nakasilip sa sementadong sahig.. naglakad pa ako—nanlaki ang ulo ko
nang makitang ang bagay na nakita ko ay ang nakahandusay na katawan ni Dalia!

Sa kabila ng paghilab ng tiyan ko ay ang takot na lumukob sa akin sa pagkakita sa

duguang katawan ni Dalia. Chito screamed. Pero tila tumigil ang pagtibok ng puso ko
nang makita si Anjeline—hawak sa leeg ng babaeng naka-hood na itim—matalim ang
tingin at may nakaambang patalim sa anak ko!

"Long time no see.. Anjelous."

My heart stopped from beating. Nanindig ang mga balahibo ko. Matagal kong hindi
narinig ang boses na iyon. Pero hindi mahirap hulaan kung sino ang may-ari. "J-
jenny..!" I murmured.

She sarcastically laughed. Ang natuyong dugo sa nasira niyang mukha ay matigas na
at bahagyang gumalaw sa pagngisi. More than half of her face was ruined. Tinunaw
ang balat niyang nasunog sa asidong tumama rito.

And she's.. still alive! Paanong..

"Gulat ka ba? Ang galing ko pa rin, 'di ba? Noong akala niyong lahat na
nagpakamatay ako, nagdiwang kayo para sa akin. But you were wrong, honey. Over my
dead body!" hinigpitan nito ang sakal kay Anjeline na siyang kinaiyak nito.
Tumaas ang isang kamay ko ngunit naiwan naman ang isa sa tiyan ko. "Wag please!
'Wag mong idamay ang bata, Jenny!" nahahati ang atensyon ko sa paghilab ng tiyan ko
at ang patalim sa leeg ng anak ko! Oh, God. Help me.

Napatingin ito sa likuran ko, sa gate at dinuro ang hawak na maliit na kutsilyo. It
was a kitchen knife na kinakalawang pa.

"Sige lumapit kayo nang dumanak ang dugo ng batang 'to!" she said it as warning
dahil tinawag ni Chito ang dalawang tauhan ni Wax.

"M-mama.. mama..!" Anjeline's panicked-sobbing voice hurt me more.

Napalunok ako. Unti-unting dumadaong ang butil-butil na pawis sa noo ko. "'Wag mong
idamay ang bata! She's Lawrence daughter in case you forgot about him!" sabi ko at
umaasang lalambot ang mukha nito pagkarinig sa dating nakarelasyon.

"Anong pakielam ko! Pinagpalit na niya ako sa 'yo at nang hindi mo pinatulan ay
pinagpalit naman ako sa isang pipitsuging pulis! He's a coward! Sariling anak nga
niya ay hindi magawang alagaan, ikatatakot ko ba 'yon?!" she suddenly smiled like
crazy. "Pero alam ko.. mas matatakot ka at si Wax kapag sinaktan ko ang pesteng
batang ito!"

I grimaced when she angled the knife against her throat. My chest's throbbing. Ang
bawat pagguhit ng tiyan ko ay pasakit ng pasakit.. I almost wanted to scream the
pain! "J-jenny please.. a-ko na lang..!"

"Anjelous!" magkasabay na tawag sa akin nina Chito at Nana Josie na umiiyak na.

Umiling ako at nilingon sila. Tiningnan ko rin si Dalia sa sahig at nag-aalalang

baka maubusan ito ng dugo.

"Ofcourse! Ikaw talaga ang sadya ko! Sumakay ka at pakakawalan ko si Anjeline," she
pointed the direction of her car. It's an old blue toyota car na kinakalawang ang
pintuan. "Sumakay ka ro'n, bilis!" utos niya sa akin.

I looked back at her. Sa takot na nababanaag ko sa bata ay pinipigil nitong umiyak

ng malakas. But her lips were shaking. "Pakawalan mo siya.." hiling ko.

"Sumakay ka muna!" sigaw niyang muli.

"Madam.. h-hintayin muna natin si Sir Wax.." si Ephie sa nanginginig na boses.

Ang dalawang tauhan ay nakahandang ilabas ang mga baril pero ako na ang umiling
dahil may bakas na ng dugo sa lalamunan ang anak ko. "T-tawagan niyo ang asawa ko
pagkaalis namin." mahalagang bilin ko. But even in myself, I doubted kung maaabutan
pa niya kami. Kung aasa akong kakarag-karag nga ang sasakyan niya ay maabutan niya
kami sa pasibad na pagmamaneho ni Wax. At kung hindi..

I bit my lower lip and painful tears escaped from my eyes. I wanna save my baby.
"Tell him.. I love him so much.." hindi ko na hinintay na magsalita sila at
tumalikod na ako.

Nakangising sinusundan ako ng tingin ni Jenny. Her ugly ruined face looked so evil.
"Sakay!"

Nanginginig ang mga kamay ko at palihim na iniinda ang hilab ng tiyan ko na

nawawala at sumasakit sa gitna ng ilang minuto o segundong pagitan.
Umikot si Jenny bitbit si Anjeline habang lumalapit sa driver seat. At ang patalim
sadyang nilalaliman, "Ano ba, Jenny! 'Wag mong saktan ang anak ko!"

"You shut up!" sigaw niyang pabalik.

Matulin ang mga pangyayari. Nakabukas pa ang pintuan niya nang paandarin ang
sasakyan—napatili ako nang bahagyang natangay si Anjeline sa pag-andar nito bago
binitawan! I cried, I shouted, I screamed on her face dahil sa pagkaladkad sa bata!
Agad itong dinaluhan nina Chito. Ang mga baril ay nakaumang sa likuran ng sasakyan—
ngunit walang putok na lumabas bago nagmamadaling pumasok ulit sa bahay.

Jenny laughed so loud na siyang kinaugong sa loob ng sasakyan. Ang amoy ng lumang
leather ay bumalot sa ilong. Hindi naman ganoong kaluma ang loob ng sasakyan kaya'y
hindi nakakapagtakang umaandar pa.

"Takot lang nilang paputukan ang sasakyang 'to gayong nakasakay ka rin at buntis
pa! Si Wax mismo ang papatay sa kanila at pabor pa sa akin 'yon." nakakaloko niyang
salita.

"Baliw ka nang talaga..!" impit kong sigaw dahil muli na namang humilab ang tiyan
ko.

She laughed again then smirked. Nasa isang kamay pa rin at mahigpit na hawak ang
kutsilyong may kaunting bahid ng dugo.

"Dahil sa 'yo nagkamalas-malas ang buhay ko, Anjelous! It was your fault—your
fucking fault!!"

"Anong ginawa ko para ikagalit mo ng ganito?" I bit my lower lip and exhaled.

"Tony.. my husband.. was in love with you! Hinding-hindi ko makakalimutan ang

gabing tinapat niya ako na ikaw ang liligawan niya at ipagpapaalam kay Charlie.
Alam mo ba kung gaano kasakit sa akin nang sabihin niya iyon? It was like as if he
was stabbing me! I told him I liked him—that I loved him but he abruptly told me
that he didn't like me and can't never love me back.." pagkukwento nito na para
bang kahapon lang nangyari ang lahat. Naipon ang galit na kinimkim nito sa kanyang
dibdib at ngayon ay binubuhos nang lahat.

"Pero ikaw pa rin ang pinakasalan niya, Jenny. Ikaw ang asawa—"

"Dahil nilasing ko siya! Ginaya ko ang pananamit mo at ayos mo habang lasing na

lasing. May nangyari sa amin at tiniis kong ikaw ang nakikita niya habang
nakikipagtalik siya sa akin at hanggang labasan ay ikaw pa rin ang binabanggit
niya!"

"B-but he still choses to marry you.. he liked you too,"

She sarcastically laughed. Ang mga madilim na mata ay nanatiling nasa daan.
"Tinakot ko siyang isusumbong sa mother niya na ginalaw niya ako. You knew their
family.. mga taga-simbahan at takot sa kahihiyan. Na maaaring magbuntis ako at
magiging bastardo ang anak niya sa akin!"

Napapikit ako sa pagsirit ng sakit sa tiyan ko. Kinumkumpulan na ang pawis ang noo
ko at leeg. "You still had him. Walang pinagtapat sa akin si kuya Tony.."

"Yes! Pero delubyo ang naging buhay ko sa kanya. Sinasaktan niya ako. Sinasampal.
Sinusuntok. Habang palaging bukambibig, 'si Anjelous dapat ang asawa ko at hindi
ikaw'. Si Anjelous.. si Anjelous sana.. si Anjelous ang mahal ko—palagi na lang si
Anjelous!!" she screamed in frustration. "At makikipaghiwalay siya sa akin
pagkatapos makipag-usap sa parents niya. Na hindi nangyari dahil nang papauwi
galing Amerika ay nag-crash ang eroplanong sinasakyan nila at hindi na nakita pa
ang mga labi. I told Leila about you.. then I found out na ikaw rin ang
pinoproblema niya dahil boyfriend niya noon ni Wax at dating kinakalantari ang
kapatid. She found your stolen shot in his wallet. And he planned to find you and
marry you! What an asshole."

Hindi ko na halos maintindihan si Jenny dahil sa lumalabis ang paghilab ng tiyan

ko. Napapikit ako at himas sa tiyan sa tuwing ang paghilab ay parang tumatarak sa
akin at hinihiwa ang katawan ko sa sakit..

".. ang akala ng lahat ay nagpakamatay ako sa ospital. But I planned it very well,
Anj. Ang dalawang pulis na nagbantay sa akin doon ay mga bayarang tauhan ko na.
Tahimik nilang niligpit ang pulis at dinispatsa. Nang makaalis si Charlie ay
pinaputukan ko ang ibang katawan sa banyo. They didn't allow him to see me but to
declare that I shot myself and I died. Oh, 'di ba, naisahan ko ang kapatid mo."

I slowly opened my eyes, "B-but.. paanong.. makikita ka nila sa morge.. they will
immediately—"

"May babaeng nurse ako. I killed her too. Sinakal ko at nang mawalan ng buhay ay
binuhusan ko rin ng asido na galing sa tauhan kong natitira. Siya ang binaril ko. I
used Gui's money and influenced,"

Namilog ang mga mata ko sa mga krimeng ginawa nito. Those civilians were innocent.
"Paano ang mga katawan nila? Hindi ka ba nakokonsensya!"

"'Yung dalawang pulis ay tinapon sa morge ng ospital nang walang nakakakita. Sinong
mangingiming tingnan ang patay na katawan sa stretcher at para usisain, huh? We
left at the back door.. silently and smoothly, honey." Nanunuya nitong sagot sa
akin. "Anong nangyayari sa 'yo?" walang buhay nitong tanong sa huli.

She noticed the lines marred on my forehead. Tila umaabot na sa sukdulan ang hilab
ng tiyan ko.. "S-sumasakit na.. ang tiyan ko.." I bit my lower lip painfully when
the pain strikes.

She scoffed. "Akalain mo nga naman oh,"

Bigla niyang tinigil ang sasakyan sa gilid at tiningnan ako. Napasinghap ako at
napadilat ng mga mata nang idantay niya ang talim ng kutsilyo sa ibabaw ng tiyan
ko. "J-jenny.." nakikiusap kong tawag sa kanya.

But the evil line of her lips refused to listen. "Paano kaya kung.. hiwain ko 'yang
tiyan mo at ilabas ang baby ninyo ni Wax? I'm sure mauubusan ka ng dugo at..
mamamatay ka katulad ng sanggol na 'yan kapag ginilitan ko,"

I gasped louldy. My hands shook uncontrollably and morbid scenes flooded in my

head.

She tilted her head. Ang talim ng kutsilyo ay pinaikot-ikot sa ilalim ng tiyan ko.

"Or pwede rin namang isaksak ko ito sa 'yo nang sabay kayong mamatay ng anak mo."

"I will let you kill me. But please, I'm begging you, spare my child's life. Wala
siyang kasalanan. Pabayaan mo siyang mabuhay." I sobbed and panicked dahil nasa
mukha ni Jenny ang determinasyon na bawian kami ng buhay ng anak ko.

"Hindi ako matatahamik hangga't may batang nanalantay ang dugo ninyo ni Wax sa
mundong 'to, Anjelous. If I have to kill you—I will kill all of you! Pati ang
batang nag-uugnay sa inyo ni Wax!"

"Aaah!" I cried when the pain almost killing me. Ang sakit sa aking tiyan.

Tumawa ng malakas si Jenny at pinaghiwalay ang mga tuhod ko. "Your water bag broke!
Mukhang nagmamadali nang makalabas ang anak mo," she laughed like crazy.

But she was right. Umaagos na sa mga binti ang likido mula sa akin. Takot, kaba at
nerbyos ang umaatake sa akin sa tabi ni Jenny.

Oh no, Miggy! 'Wag kang magmadali, please!

"But don't worry. Hindi ka na mahihirapan sa panganganak dahil hindi mo naman 'yon
mararanasan—fuck!"

Huminto ako sa paghinga nang makitang dumugo ang balikat ni Jenny. Malakas itong
humiyaw nang may dumanak na dugo sa palad niya.

"D-dugo..? Dugo? Dugo!!"

Napatingin ako sa salamin sa gilid ko. Mabilis at tila nagkakarera ang dalawang
magsunod na sasakyan. At sa unang sasakyan ay nakasilip sa driver's seat si Michael
—may hawak na baril sa kamay!

"Du-dugo.. may d-dugo..!!"

Natakot ako nang mag-hysterical si Jenny sa loob ng sasakyan. The blood on her
hands triggered what's in her mind.

Gusto kong lumabas pero kinakabahan akong bigla niya akong saksakin saan mang parte
ng katawan ko. Lalo na sa tiyan and I can't take the risk kung mapuruhan ang
dinadala ko.

Binuksan ni Jenny ang pinto at pagapang na lumabas ng sasakyan. She's still

horribly staring at her hands. "They shot me! You bastard fucking asshole!!"

Hindi ko alam kung bigla siyang nagkaganoon.

The tires screeching nang magsihintuan ang mga sasakyan sa harapan ng sinasakyan
ko, sa gitna ng daan at likurang bahagi. Pinalibutan kami. At si Jenny nanlalaki
ang mga matang lumingon. Akmang pupulutin ang kutsilyo pero isa pa ring tama ng
bala ang sumapol sa kamay niya.

Bumukas ang pinto sa tagilirian ko. But I saw Kristine walked towards Jenny.
Nakaumang ang baril sa huli.

"Anjelous.. love.. oh fuck! I'm so sorry!" Wax agonizing trembled voice filled my
ears when he opened the door for me. Agad niya akong niyakap habang hawak pa sa
isang kamay ang baril.

Tinulak ko siya at ngumiwi. "Did you.. shoot her?"

His chest panting so fast. Dinig na dinig ko ang malakas na tibok ng puso nito na
parang sobrang natakot.

"I had too. Pupulutin niya ang kutsilyo kaya—"

I bit lower lip and suppressed to shout tha pain. I grasped his shirt and gripped
with almighty when the striking pain's presence took my attention.
"What's wrong, love? Are you in pain o sinaktan ka ng babaeng 'yon?!" nag-aagaw ang
galit at pag-aalala sa boses niya.

"My.. my water bag broke a while ago, Miguel! Ang baby.." hingal na hingal na ako
para magsalita.

Sa likuran niya ay naroon si Ryan. "Nasaktan ba siya, Wax?"

But Wax didn't know what to do. Hindi malaman kung paano ako hahawakan, kung paano
ako bubuhatin dahil sa pamimilipit ko sa sakit.

"Her water bag broke! I have to take her to the hospital!" pasigaw niyang sagot sa
kaibigan.

Agad akong umiling at hindi naalis pa ang pagkakasandal ng likuran ko sa upuan.

Pahapyaw kong nakita si Jenny na nakadapa sa damuhan at pinusasahan sa likod. She's
still screaming.

"H-hindi ko na kaya, lalabas na ang bata, Wax..!" halos mapunit ko na ang kuwelyo
ng T-shirt niya at nawala na sa ayos ang damit dahil sa paghatak ko.

"W-what?! Hold on, love! Bibilisan ko ang pagmamaneho para makarating tayo agad—"

"Tabi r'yan, Wax,"

Hindi ko na maintindihan ang mga nangyayari sa paligid ko maliban sa pagkakahuli

kay Jenny at sa mga taong nakapaligid sa sasakyang kinaroroonan ko. I can't even
move. Hindi ko kaya dahil sunod-sunod na ang atake ng hilab sa tiyan ko.

"N-no! Sumasakit na ang tiyan ng asawa ko--!"

"Kaya nga tumabi riyan dahil hindi na aabot sa ospital si Anjelous," marahang
paliwanag ni Nana Josie sa kanya. "Sumama na ko sa inyo at dinala ang gamit ng bata
sa panganganak niya. Bago pa lang sapilitang isama ng bruhang 'yon ang asawa mo ay
nakita ko nang umuungol siya sa sakit,"

"Hindi aabot sa ospital? What the fuck is the meaning of that, Nana?!" galit na
galit na expression ni Wax. Si Ryan ay tinapik ang kaibigan para huminahon.

Huminto si Nana sa paglatag ng mga tuwalya sa sahig at matalim na nilingon si Wax.

"'Yang bibig mo, hijo. Hindi magandang marinig 'yan ng sanggol pagkalabas niya,"
then she went down at me. Inuntag si Ryan na kunin ang dinalang maligamgam na
tubig. "Pumasok ka rito sa loob Wax at alalayan mo ang asawa mo. Pero kung ganyang
namumutla ka na sa takot eh si Ryan na lang ang patutulungin ko sa akin,"

Sa gitna ng sobrang sakit ng tiyan ko ay tila gusto kong mangiti sa sunod-sunod na

pagmumura ni Wax. Sinabihan niya si Ryan na huwag lumapit o tumanaw sa loob ng
sasakyan. I heard Ephie's voice at Nana's back. At si Wax ay pumasok sa kabilang
gilid, pinahiga ako sa kanyang kandungan.

The position was so uncomfortable. I felt like kahit nasa loob ng sasakyan ay may
ilan pa ring nakakakita sa panganganak ko.

Muling napamura si Wax nang ibuka ni Nana Josie ang mga hita ko at binaba ang
panties ko.

"Ephie cover my wife!" he spoke angrily.

"O-opo, Sir," mabilis na sagot nito at binulatlat ang tuwalyang hawat at hinarang
sa kotse.

"Teka at madilim, 'wag niyo kong harangan," alma ni Nana.

"Can you really do this, Nana?!" apila ni Wax.

"Kumadrona ako noong kadalagahan ko, hijo. At ako rin ang nagpaanak sa manugang ko.
O sige, subukan mong umire, Anjelous.." hinimas niya ang tiyan ko pausod para
bumaba ang baby.

Malalim akong humugot ng hangin, "Aaaaaahh!!" kung anong nahawakan ko ay doon na

lamang akong kumapit ng mahigpit. I am doing my best shot to give birth but the
pain is seriously killing me! Naliligo na ako sa sariling pawis.

"Ire pa, hija.. one, two, three!"

"Aaaaaaahhh!!" louder than the first one.

"Fuck-shit!!" Wax voice override my pain.

Dumilat ako at matalim siyang tinitigan. Doon ko lang nakitang sa buhok niya ako
nakakapit ng mahigpit. And he was panting. Pinagpapawisan at namumutla.

"Stop cursing, please.." I said in between my pain.

He shook his troubled head. "No, I can't. You're in pain—"

"Isa pang ire at nakikita ko na ang ulo ng bata,"

"Putangina!"

"Miguel!"

"Wax!"

Magkasabay naming sigaw ni Nana.

"You'll be the cause of my death, love." he only said.

"Isa pang malakas na ire, Anjelous. One, two, three!"

Humugot ako ng malalim na hininga at, "Aaaaaahh!!!" binuhos kong lahat ang lakas na
natitira sa akin.

Tila guminhawa ang pakiramdam ko at nawala ang sakit ng tiyan ko. I felt Wax
stopped from breathing, and I cried when I heard Miggy's screaming cries. When I
saw him, namumuti pa ang kanyang balat at puno ng dugo sa katawan at buhok.
Nakakabit pa ang umbilical cord niya'y gusto ko na siyang abutin at yakapin.

"Congratulations po, Madam, Mayor!" naiiyak na bati ni Ephie.

I bit my lower lip and looked up at my husband. Mangha itong nakatitig kay Miggy na
pinupunasan ni Nana sa isang kamay. Sanay na sanay ito sa paghawak ng bata. And I
saw the contentment, excitement in his loving eyes. Kahit pa gulong-gulo na ang
buhok niya sa sabunot ko.

He looked at me. His lips trembled, he's shaking!

"Thank you, Anjelous.. I love you so much. I love you so.." he captured my lips
kahit na magkabaliktad pa ang posisyon namin. I am tired and sleepy but I can't
afford to miss his loving kisses.

Umingay ang iyak ni Miggy sa gitna ng pagkakahuli kay Jenny. Narinig ko pa ang
malakas na palakpakan sa labas ng sasakyan. At ilang sandali pa ay umibabaw na ang
sirena ng ambulansya. 
Chapter 39
Chapter 39

Wax

Agad namin dinala sa ospital ang asawa ko at si Miggy. My heart pounded so fast—it
was throbbing in pain and I couldn't even sat properly dahil parang inuusukan ang
puwitan ko kapag nauupo. I walked back and forth, turn around at the fucking door
and sat again and rise!

Damn. She just gave birth. Inside that fucked car! I knew that she's healthy as per
the doctor said about her—but dammit—hindi ko matanggap na sa loob lang ng sasakyan
nanganak ang asawa ko! Our first child. Our son. At mas lalong hindi ko matatanggap
kung may mangyayaring masama kay Anjelous. Makakapatay akong talaga dahil sa
matinding galit. Just one mere touch on my wife, everything will blur in my eyes.

Habang nasa loob siya ng Emergency Room ay agad kong pinag-utos ang pag-aasikaso
kay Jenny. She was shot but I want a full attention to her. Kung kailangang
palibutan ng mga tauhan ko ang ospital na pinagdalhan sa kanya—so be it! That woman
is crazy. May mga kasalanan siyang dapat bayaran. I fucking loath that woman. She
deserves a life sentenced. I don't give a fucking damn.

Nang makatanggap ako ng tawag na hindi siya ang babaeng pinalibing namin kundi
isang nurse ay kinalabog na ang dibdib ko. Agad akong umuwi sa bahay. Pero habang
nasa byahe kami ay tumawag ang tauhan ko sa bahay at binalita ang bangungot ko.
Jenny took with her my pregnant wife. My Anjelous. Hindi ako nakapag-isip ng maayos
nang pumaibabaw ang walang wagas na pag-aalala sa asawa ko at matinding galit sa
luka-lokang Jenny na 'yan.

I swear, I could kill her myself kundi ko rin lang naisip ang asawa ko at mga anak
ko. I don't care about my reputation. But I do care about my dearest wife and
children.

Nang ilipat sa private suite si Anjelous ay ako na ang nagbantay sa kanya. Pinadala
kong lahat ng gamit na kailangan nina Anjelous at Miggy. At wala akong intensyong
iwan man lang kahit isang saglit ang asawa ko. If I have to pee, I will let the
comfort room's door opened. Call it gross, I won't damn care.

Pinagmasdan ko si Anjelous habang mahimbing na natutulog. Hindi ko na yata mabilang

kung ilang beses ko siyang pinanood nang natutulog. She's so beautiful and she's
mine. She was meant to be mine and that's a fact. Kanina nang ilipat siya rito ay
gising pa siya at nakangiti sa akin sa kabila ng pagod na nakikita ko sa mukha
niya. Halos mawalan ako ng malay habang nanganganak siya. She was sweating like
hell. Gripping like she was anger at me. And screaming like it was my last breath.

And I thought twice if I will ask her for another child. I want more babies
ofcourse. Little Anjelous giggling endlessly and little myself running inside our
home. Pero kapag naaalala ko kung paano ang hirap niya sa panganganak, uh, maybe..
after two or three years I will ask her again. Hindi ako mamimilit. But I will push
my luck if that time comes.

***
"Humahapis na ang mukha mo.."

I opened my eyes and stared at her. Anjelous caressing my cheek while slowly
combing my hair. Nasa ospital pa rin kami at kagigising lang niya ng hapong iyon.
Tipid ko siyang nginitian at hinuli ang kamay niyang may haplos sa pisngi ko. I
kissed it. I kissed her fingers one by one and almost sucked the last finger. She
gasped then giggled. I smirked at her.

"Matulog ka na, Miguel. Magpahinga ka." she almost begged. Tinitigan niya ako.

I sighed. Umiling ako. "Not at this moment, love. Ako ang magbabantay sa 'yo
hanggang sa makauwi sa bahay. I won't let you pass in my eyes." I said firmly.

But she just chuckled. "Kahit pagbanyo mo nga ay nakasilip ka pa sa akin. You don't
have to do that, Miguel. Everything's fine now. Hindi na tayo magugulo ni.. Jenny."

Mabigat akong bumuntong hininga at hinalikan ang likod ng palad niya. No, I was so
scared. You're my lifeline, Anjelous. Umiling ako. "Magsasawa ka sa mukhang 'to
hanggang sa makauwi tayo sa bahay natin," I answered.

She laughed so softly. "Sinong may sabing magsasawa ako sa mukhang 'yan, ha?"
inabot nita ang ilong ko at kinurot. Napangiwi ako at ngiti. "Never. Never kitang
pagsasawaan, Miguel. Tandaan mo 'yan."

Tinitigan ko siya. Hindi ko na napigilan ang sarili ko at siniil siya ng halik sa

labi. I caressed her lower lip, "I love you.. please 'wag mo nang ulitin ang ginawa
mo kahapon. Don't scared me like that, love." I whispered like as if it was my
life. But she is my life.

"I love you too." She answered.

"You're my life now, Anjelous. My heart and my soul. I know, it's corny but—you own
me. All of me. Hindi ko na alam kung paanong mabubuhay kapag wala ka sa tabi ko."

Walang siyang sinagot pagkatapos no'n. I don't feel stupid because I can see in her
eyes the love that she has for me. Unexplainable.

"You found it corny?" I teased her.

She pouted her luscious lips. I kissed it and she giggled. A very soft sound in my
ears.

"Nagiging cheesy at showy ka na, Miguel."

Ngumisi ako. "And.. you don't like it?"

"Hmm.. well, kinikilig ako. Dahil ang asawa kong masungit at mainitin ang ulo eh,
sobrang sweet at clingy pala. Every woman will fall in love with you.." and I swear
I saw a glint ng jeslousy in her eyes.

I featherly caressed her chin, "But there's only one woman in my eyes. And she's
right here with me. I'm kissing her.." I bent down and claimed her lips into hotly
kisses. I put my hand on her rounded breast and she moaned in her throat. Napangiti
ako. Naramdaman kong may bumukas ng pinto pero agad ding sinarado. Then my wife
pushed me.

"May.. sumilip?" namumula ang mukha niya nang tanungin ako.

Nagkibit balikat ako at akma siyang hahalikan ulit pero tinulak na niya ako. "Why?"
Pigil akong tumawa.

Umayos siya ng higa at ayos sa nagusot niyang hospital gown. She has nothing under
in it. And I miss her so fucking much. I haven't touch her for a few months now.
Natatakot pa ako at malaki ang tiyan niya. But I'm aching so badly at her.

"Mamaya na 'yan. Baka nahiya lang 'yung sumilip kanina. Go and check it out,"

I chuckled. "My young innocent wife that I love the most.."

Pinanlakihan niya ako ng mga mata. "Miguel. Go." A warning but she's smiling.

I pouted my lips a little.

Nagtakip siya ng bibig. "Miguel!"

Then I smiled wider and stole a kiss from her lips. Saka ako tumayo at lumabas kung
sino ang sumilip kanina at nadatnan kaming naghahalikan. And I found Charlie and
his girl outside. Napailing nang tingnan ako. And Bea was smiling at him.

***

I stretched my arm and longed for my wife.. pero ang nakapa ko lang ay ang higaan
niya. I opened my eye ang check her—napabalikwas ako ng bangon dahil wala na siya
sa tabi ko. Fuck. Shit. "Love?" my voice bounced back to me. "Love?!" sigaw ko.

Nang walang sumagot ay tumayo ako at sinuot ang boxer shorts na nasa ibabaw ng
couch.

I have nothing on aside from the piece of clothe when I walked out from our room.
Tinawid ko ang pasilyo at tinungo ang puno ng hagdanan,

"Anjelous?!" hindi ko malaman kung para saan ang panic attack na nararamdaman ko.
Hindi ko lang gusto na wala siya paggising ko. And I slept longer. Kahapon lang
kami nakauwi from the hospital. Ang sabi ko'y iidlip lang ako. But I failed. What
time is it now?

"Anjelous!!" I bombarded the living room.

Humahangos na lumabas mula sa kusina Nana Josie.

"Anong problema, Wax? Bakit ka ba sumisigaw dyan?" kinakabahan niyang tanong.

I grimmed my eyes. Can't pick who am I going to yell. But not definitely Nana.
Hindi ko lang makontrol ang sarili ko.

"Nasa'an po ang asawa ko?" And crib is empty too. "At ang anak ko?!"

Malalim na bumuntong hininga si Nana at inirapan ako. Ang hawak na sandok sa kanang
kamay ay dinuro sa akin. "Ikaw na lalaki ka, oo. Akala ko kung ano na ang nangyari
at nagsisigaw ka r'yan." Tinuro niya ang garden. "Nasa garden ang asawa mo kasama
sina Anjeline at Miggy. Hindi mapatahan sa kwarto ang bunso ninyo kaya nilabas muna
ni Anjelous. Ayaw ka raw niyang maistorbo ng tulog," tunog sermon niya sa akin.

"Thanks." Halos hindi na iyon lumabas sa bibig ko at malalaking hakbang na tinungo

ang garden.
I stopped halfway from her. Tinitigan ko siya. And my heart beat crazily. Nakita na
siya ng mga mata ko kaya ganito na naman ang puso ko. She's wearing a black
leggings and an oversized T-shirt. That's my shirt who she gives grace and justice.
Basta na lang na napusod ang buhok niya and it's damn so perfect to her. Sa kanyang
bisig ay buhat si Miggy at sa isang balikat ay nakasampay ang lampin nito. She was
sitting on the chair. Sa kanyang harapan ay si Anjeline na hinahaplos ang matangos
na ilong ng baby brother niya.

Anjeline noticed me and gasped. I smirked and started walking.

"Papa's naked, Mama! Look!" sabay turo sa akin.

I didn't waste any time and walked near to my family. "Love.." my voice changes its
tone automatically into longing.

My wife looked at me. Confusion marred on her forehead as she examine me from head
to toe.

Yumuko ako at hinalikan siya sa ibabaw ng kanyang buhok. She looked up at me.

"Kanina ka pa bang nariyan?" she asked me so softly. Aah! Hindi na ko nagtataka

kung bakit biglang kumibot ang nalulungkot kong 'alaga'.

I squatted and kissed Anjeline and Miggy on their foreheads. Then I stared at my
loving wife. "Kagigising ko lang. Bakit ka lumabas ng kwarto?" I stupidly asked
kahit na sinabi sa akin ni Nana kung bakit. "Dapat ginising mo ko.." nilagyan ko ng
bahid na pagtatampo sa boses ko.

But she only smiled tenderly. "Iniiwasan kong magising ka sa iyak ni Miggy kaya
lumabas muna kami rito. And Anjeline's wanted to see him too," masuyong tiningnan
ang bunso namin.

I sighed. Then I've noticed her breast. Naningkit ang mga mata ko nang makita kong
wala siyang suot na bra. I could see her nipple taunting against the fabric and it
ached me more. Like they mocking me, seducing me. Shit!

Nilingon ko ang paligid. Nakahinga ako ng maluwag dahil malayo ang pinagtatayuan
nina Michael and the other boys. Kung hindi ay baka walang salitang binuhat ko na
ang asawa ko pabalik sa taas at dudukutin ko ang mga matang tumingin sa kanya.

Tumayo ako at kinuha ang isang kamay niya, "Akyat na tayo sa taas. Come with us,
princess." I smiled at my daugther. She yelped and jumped in me.

"Ako rin po papa buhat mo!" nakangiti niyang lambing sa akin. She yanked her little
arms to me.

And I willingly get her up on my arms. "Ofcourse my princess." I pinched her little
nose and planted a kiss on her pinky cheeks. Then I went back to Anjelous.
Inalalayan kong tumayo at hindi ko na binitawan pa.

Nilingon ako ni Anjelous at inisang pasadang tingin ang ginawang muli sa akin. I
sheepishly smiled at her. "You don't want me to get out from our room naked, love.
Nag-panic ako nang hindi kita nakita sa kama. Buti nga at naabot ko pa 'tong brief
ko," mabilis niya akong siniko sa tagiliran ko.

I smirked when I saw her cheeks burning in red.

"You don't expect me to do 'oblation run' here, do you?" I teased her again.
"What is.. ob-lation run, papa?" Anjeline asked innocently.

I barked a laughter nang panliitan ako ng mga mata ni Anjelous.

Muli kong nakita si Nana Josie at umiiling sa akin. "Yang asawa mo hija nagsisigaw
na naman dito kanina. Aba'y nenerbyosin na naman ako r'yan," sumbong niya kay
Anjelous.

My wife looked up at me and gave me a grim eyes. Nagkibit balikat lang ako.

"Hayaan niyo po nana at pagsasabihan ko ang magaling kong asawa." She said
meaningfully in my ears.

I leaned on her ear and whispered, "I'm looking forward to that, love.. aw!" at
muli niyang siniko. Mas malakas. I chuckled afterwards. Her cheeks turn red. I love
that.

***
Epilogue
**Dear readers, friends and to my lovely giannatics,

Ako po ay lubos na nagpapasalamat sa pagsuporta ninyo sa istorya nina Wax at

Anjelous. Talagang nahirapan akong wakasan ang istoryang ito dahil bukod kay Rix
(Surrender) na naisipan ko pang dugtungan ng book 2 dati, ay na-attach din ako ng
sobra kay Wax (Maybe I'm fascinated with the 3-letter name and letter X haha) o
dahil hinango ko rin ang ugali ni Wax kay Rix na version 2.0 nga lang haha :) And I
fell in love with Lennox too. Lol.

I planned to finish this first installment ng Touch Series with only 30 chapters.
But you see, I failed. Alam niyo bang hindi dapat maliligtas sa sunog si Anjeline?
Pero dahil may mga pamangkin akong kasing edad niya ay umiiyak ako matapos sulatin
ang chapter na naiwan siya sa lumang bahay. I was too emotional. Once again, I
failed to continue that. I can't. And some of you messaged me too.

I wrote this letter to say my endless Thank you's. And to let you know that I still
have a  continuation in my head for the sequel of False Hope but I'm afraid na baka
pinapahaba ko lang ang istorya nila kaya hindi ko na dinugtong dito. Baka nga gawin
kong False Love and kasunod haha. chos. But surely, I hate sad endings. Nakita kong
naka-tag ito na 'tragedy' and some of you messaged me about it. Kahit sa YT channel
ko ay may nag-comment din no'n. Honestly, I forgot why I did it. But when I thought
about the little girl Anjeline.. siya malamang ang tinutukoy ko noon dahil Wax and
Anjelous intended to part ways. Pero dahil mainitin ang ulo ni Wax at clingly,
hindi iyon nangyari. There were some incidents he cannot control. I hope kahit
kaunti ay nagustuhan niyo ang istoryang ito. We shared the pain, love and actions
with them. 

Pressured ako na i-post ang Epilogue. Some will be expected it and a few will be
shocked na ito na ang huli. I love Mayor Wax Miguel Salvaterra so much and Tom
Hardy was the perfect portrayer for him. I hope, that you'll understand why it ends
and I'm sorry if I have to break your hearts though..

At kung sakaling dugtungan ko ito, I thought about Juan Miguel Salvaterra. Remember
his older brother? At syempre ang binatilyong si Miggy. But then again, I don't
want to give you false hope hehe. Dahil nariyan ang Lion Heart at Secret Service
pati ang De Silva 2nd gen na naghihintay sa akin. And I have this plan to add
another story in Boy Next Door series. Please wait for it. Kaya, I will try
revisit this story and for now, let's just gave this love birds for their happy
ending and shower more love!
Thank you, loves! Thank you Bayan ng Lemery at Isla Verde! By the way, hindi pa ako
nakakapunta riyan pero kusang tumibok ang puso ko sa Batangas. I hope I gave
justice kahit unti hehe. I looked at the map and saw the name Lemery for Mayor Wax
and Verde Island for Anjelous. LDR lang ang peg! Haha.

Ang haba na ng sulat ko haha. Again, thank you! Thank you! Thank you! I love you
all!**

Next story will be Secret Service and Lion Heart. 

*******

Epilogue

Wax

Pinarada ko ang motorbike ko sa tapat ng mansyon at nagmamadaling pumasok sa loob

ng bahay. It's past midnight, siguro naman ay tulog na sina daddy at mommy.

"Wax!!"

Napahinto ako sa paglalakad at tumingala sa kisame. "The devil's still awake.." I

murmured. Sinuksok ko ang susi sa bulsa ng pantalon at hinanda ang ngiti sa dad ko.
"Hey, dad! Why are you—"

"Shut up! Wala ka bang dadalhin sa pamilyang ito kundi kahihiyan?!" pabalang nitong
binagsak ang goblet sa lamesita at tumayo. Tumalsik ang kaunting laman.

I scoffed. Trying to figure out what I did this time. Is it the girl I dumped
yesterday? "I don't understand—" he slapped me. Tumabingi ang mukha ko.
Kinuwelyuhan ako at tinulak sa pader. I smirked. What's new? Nothing. This is my
daily life. Kung isusulat ko nga ito sa diary, maraming exposure sa akin ang sarili
kong ama.

"Arsenio!" my mom ran to us. Napalunok ako nang pilit nitong tanggalin ang kamay ng
asawa niya sa kuwelyo ng damit ko. "Tama na 'yan, Arsenio." may diin nitong awat.

"Itong anak mo ang problema ko halos araw-araw, Coney! Hindi na magtitino!" he said
furiously on my face.

"Wala akong alam kung bakit ka nagagalit ngayon. Iyong motorbike ko ba?" I mocked
him and he gets angrier.

At isang suntok ang natanggap ko. My mom screamed. Naramdaman ko ang pagputok ng
labi ko. And I see blood on my thumb finger. Napailing ako.

"Bumili ka ng pagkamahal-mahal na motorsiklo sa pera ko! You cut the fund for my
mayorial campaign!"

I glared at him. "Babayaran kita kung gusto mo." matapang kong sagot sa kanya—and
he kicked me on my thigh. Lihim akong napangiwi nang tumama ang paa niya sa tuhod
ko.

Then I remember his sexy treasurer who I charmed for some money. I'd like to annoy
my father. And I think I did it beyond annoying him.
"At saan ka kukuha ng pera? D'yan sa pagkakapintero mo? You're nothing but a
loser!" he scoffed at me. "Bakit hindi mo tularan ang kuya JM mo. He's good in
school. He will run for councilor dito sa Lemery. Samantalang ikaw, walang kaplano-
plano sa buhay!"

"Naririnig mo ba 'yang sarili mo, Arsenio? Anak ko ang sinasaktan mo."

"Pwes, pagsabihan mo 'yang anak mo, Coney! Inii-spoil mo 'yan kaya nagkaganyan."

I smirked and sarcastically looked at him. Well, hindi na bago sa akin ang ibida si
kuya JM sa tuwing napapagalitan ako. Tumingin ako sa hagdanan at nakita ko roon ang
magaling kong kapatid na walang kapintasan sa ama namin.

I just saw him fucking Leila the other day. In his room. Hindi na ako kumibo dahil
balak ko nang makipaghiwalay sa babaeng iyon. At wala rin naman akong naramdamang
kahit ano. Galit o selos. Wala. As if it was just natural in my sight.

"Dad.. gabi na. Magpahinga na kayo. Mom.. Wax.." he said calmly.

Tumayo ako at nginitian ang mommy, "I'm okay, mom."

"But Wax—" nagpumilit itong gamutin ang sugat ko pero umiling ako at tinungo na ang
hagdanan.

"Hindi pa tayo tapos, Wax Miguel."

My father still wanted a fight with me. But I just dismissed him. I'm tired. I just
wanted to sleep.

Hindi ko alam kung anong meron kay kuya JM. Siguro dahil sa panganay na anak at
lalaki. I never followed him or even compared my abilities. Ginagawa ko lang kung
saan ako masaya. I don't really mind kung magkalantari pa sila ni Leila. She's
cheating me anyway. And I did fuck some girls too.

I totally forgot why did I ask her to be my girlfriend or I never did, if we were
just playing around behind our backs. I did fuck her once. And the rest were just
making-out. I suddenly lost the interest when someone tickled my mind.

***

"Wax,"

Napalingon ako sa pinto ng kwarto nang makita ko roon si kuya JM. On his clean
white polo shirt and jeans. Ang buhok ay hindi papahawi sa hangin. A very clean
man. I smirked. "What?" inabot ko ang baso ng tubig.

"I'm sorry about Leila.." he said but kinda sounded fake.

Kumunot ang noo ko at nilingon siya ulit. Nagkibit balikat ako. "Don't bother, bro.
I will dump her anyway. She's all yours." Walang buhay kong sagot sa kanya. Nagtaka
pa akong umamin ito.

He sighed and stared at me. "I don't like her for you, Wax.."

I laughed. "Wow. Thank you! How thoughtful,"

"She's not the right woman for you. Madali siyang maakit sa ibang lalaki—"

"Including you." Nagkibit balikat ako. "I don't give a damn, kuya. Hindi ko rin
naman siya gusto. She's not even a girlfriend material. Kaya kung nag-aalala kang
pakakasalan ko siya, you're joking yourself."

"I'm glad. Can I borrow your bike?"

Nagsalubong ang mga kilay ko. "Why? Marunong ka bang gumamit no'n?" I asked
curiously.

He shrugged his broad shoulders. Hindi nalalayo ang taas namin ng kapatid ko.
Though, mas malapad ang balikat at dibdib niya sa akin. He's in a gym three times a
week aside from jailing himself in the library. "Let's see. You've got a gorgeous
one." Ngisi nito.

Napailing ako at tawa. "Why can you go on your own rather than following dad?
Ganyan ba talaga ang gusto mo?" kinuha ko ang susi ng nike at inihagis sa kanya.

He catched it effortless. Kumunot ang noo niya. "I like politics too. It's
interesting. I'd do what I can to please that old man. Besides, ako ang mas
matanda sa atin. Akong bahala sa 'yo kung gusto mong magtayo ng furniture shop. I
will surely invest."

I smirked. "Sinabi mo 'yan ah? Aalukin talaga kitang mamuhunan,"

He nodded. Hindi ako sigurado pero nakita ko ang pagkislap sa mga mata niya, na
nawala rin agad. "I promise."

I scoffed. Nang nakaalis ito ay saka pa lamang ako pumasok sa banyo. I didn't know
why but I feel heavy today. But I'm glad na nakausap ko ng ganoon ang kapatid ko.
He's always stiffed for some reason. I shrugged my shoulders stripped off.

**

Hindi na nakabalik si kuya JM sa bahay. Bumangga ang motorsiklong hiniram nito sa

akin at sumabog matapos malaglag sa bangin. Kasama nitong nahulog doon ang isang
pick up truck na may lamang mga chemicals.

Walang nakakalalam kung bakit napunta roon ang kapatid ko. It was the first time na
malaman naming sa isang liblib na lugar siya pumaroon at inabot ng malagim na
aksidente.

I was shocked. Speechless. Nagkapira-piraso ang katawan niya nang makita. We were
sure na katawan niya ang nakita dahil sa suot nitong relos. It was a gift from my
father and my motorbike was there.

My father beat me up to his heart's content nang mamatay ang paborito niyang anak.
He even accused me of killing him dahil sa gamit nito ang bike ko. Wala akong
sinagot sa anumang akusasyon niya dahil alam kong sobra itong nasasaktan nang
mamatay si kuya. Kahit ako. That's why I decided to follow him.

Bago natapos ang termino niya sa Lemery ay pinaalam ko sa kanya ang plano ko. He
said, I finally come up with a 'nice' decision. He was surprised at first but I was
also inspired.

I met my girl and married her. But I was fooled then for a few years. Akala ko noon
ay napagkamali kong mahal ko siya. That I wasn't really in love with her. Nagkamali
yata ako ng pinasok sa buhay. Dahil nagbago ang naramdaman ko. My father told me
that I was a failure in choosing a woman. I've got false love. Or there wasn't love
either. Na hindi pa rin mababago ang takbo ng buhay ko. False hope.
Hindi siya ang babaeng nakaguhit sa puso ko. Then fate made some trick. He sent me
the one I loved at the very beginning.

I was angry, mad, furious at her. But damn. Nang bumalik siya ay bumalik din ang
pag-ibig ko katulad noong araw na na-in love ako sa kanya. Tangina. I was never a
sucker of a romantic story in a girly viewpoint but fuck I fell in love at first
sight.

When I learnt that she's the real one, I got to hold onto myself not to take her in
my arms and crush her lips against mine and forget how she entered my life. And
when I learnt that my fake wife ran away with Lawrence, I shrugged my shoulders and
played my role.

Something's wrong. But then someone's wrong.

I got overly possessive at her. Siguro nga ay na-trauma ako noon nang pakasalan ko
ang akala kong 'siya'. I doubted my ability to love a woman. I was died then and
resurrected when she finally takes her role in my life. That's to be my wife. To be
mine.

She made me forgot my cruel world. Her name is Lucienne Anjelous Salvaterra. My
wife. My other half. My life.

At sa bawat araw na lumilipas ay mas lalo ko siyang minamahal. I remember the day I
fetched her dahil inaakala kong siya ay ang asawa ko and I was angry then, well
she's really my wife but when I first touched her.. the moment our skin kissed.. I
knew that there's something's changed. And when I kissed her lips, I already knew.

I got jealous. I got mad. I got angry. I got everything that can cause my death for
my Anjelous. Wala nang ibang laman ng puso at isip ko kundi siya. Ayokong nalalayo
siya sa akin. It was crazy kapag nasosolo siya ng sarili niyang pamilya ay
nagseselos pa rin ako--noon. Ngayon ay malinaw na ang lahat sa amin.

She's mine. Now and forever.

Alam kong marami pa kaming pagdadaanan na dalawa at handa kong harapin iyon basta
kasama ko siya.

*******

I was reading some papers nang mag-angat ako ng tingin sa sekretarya ko. "Come
again?"

Napakamot siya sa kanyang batok. "Baka raw po pwedeng dumalo ang misis niyo sa
isang conference, Mayor. Special guest speaker daw po para madagdagan ng
inspirasyon ang ibang kababaihan pagdating sa entrepreneurship.." nahihiya niyang
sagot sa akin.

Kumunot ang noo ko. It's been years matapos ang huling kaguluhan sa buhay namin ni
Anjelous and I was so protective to her since then. Miggy is two years old now. And
my wife is busy about her jewelry business. Kaya lang ay bihira ko siyang payagan
kapag may mga ganitong event. Kung hindi maiiwasan ay sinasamahan ko siya.

Just like her livelihood project. She restarted it last year. Pinatayuan namin ng
bagong headquarter ang nasunog na bahay and she was so hands-on since then.
Pagkatapos ay nariyan pa ang Secret branch dito sa Lemery. And I'm on my last term
as a Mayor. I'm planning to retire in politics and focus on my family and at the
furniture company in the coming years.
That's why binabawasan ko ang mga engagement namin. Anjelous and I wants a simple
life. Just our family. But my ambitious father wants me to run as a Governor. I
will think about it first. Mabuti na lang ngayon ay hindi na niya ako binubuska.
Life's been treating me good since I have her.

I sighed. "Kailan ba 'yan? Kakausapin ko muna si Anjelous." Binalik ko ang atensyon

sa binabasa. Tiningnan ko ang oras, 30 mins before I go home. I can't wait.

"Sana po ay payagan niyo, Mayor. Kasi.. gusto ko rin pong matuto sa pagtingin ng
alahas. Balak ko po kasing maging ahente,"

Napatingin ulit ako sa kanya. "Talaga? Ba't ngayon ko lang yata nalaman 'yan. Are
you resigning?"

"Eh 'di ba po iiwan niyo na rin ang government service, nakakwentuhan ko po ang
asawa niyo tungkol sa Secret. Nakakaingganyo kasi." She muffled a laugh.

I sighed and park my pen. "I'm glad you were inspired by my wife. Okay. I'll
accompanied her sa event na 'yan ilagay mo sa schedule ko." I looked for my phone
and dialled my wife's number. Hindi na ako nagkomento pa tungkol sa trabaho ko. If
I could leave silently, I could.

Napapalakpak ang sekretarya ko. "Thank you po, Mayor! Pakisabi na rin po kay Ma'am
Anjelous na salamat sa gamot na binigay niya sa akin para sa bunso ko. Mahusay po
'yung gamot at nakatipid din po kami. Maiwan ko na po kayo." Then she beamingly
walked out from my office.

Napangiti ako. I'm so proud of her. May mga ganitong pagkakataon na gusto kong mag
undertime para makauwi na agad sa asawa ko. I want to smell her, kiss her, make
love with her until tomorrow morning. Napailing ako at ngisi. Kahit kailan ay hindi
nababawasan ang pagkasabik ko sa kanya. Like as if I am reborn everyday.

"Hello.." her lovely soft voice filled my ear. She's conquering my deep senses.

Sumandal ako sa upuan ko at iniimagine na nasa harap ko lang siya. I'm staring at
her beautiful face.. "How are you, love? I miss you," I said lovingly. Longingly.

She giggled. "Ano naman 'yan, Miguel? Pauwi ka na ba? Are you beaten up again?"

I bit my lower lip and released it. "May gamot ka ba para r'yan?"

"Sira. Ano nga? Pauwi ka na? Maghahain na ko.." Oh, I can feel her smiling over
the phone.

"A few more minutes then uuwi na ko, love."

"Oh bakit tumawag ka pa?"

I sheepishly smiled. "Nami-miss na kita."

She tsked me. "Nakauwi na kanina ang mommy at daddy. Kaya sa kwarto na ulit natin
si Miggy."

For two days ay nasa bahay ang parents ko at katabi sa pagtulog ang bunso namin.
And for only one night, I got a chance to make love with her until dawn. "Don't you
think I have ways to have you, love? There's a guest room and the bathtub.." Shit.
Wrong move. My manhood suddenly tickled on its own. Flashback of my body grinding
against her soft, delicate body as we making love on the bathtub went back. I bit
my lower lip and feel the heat touching me. I have to go home now.
She groaned. "You're talking obscene again, Miguel. Stop it! Tumawag ka lang yata
para asarin ako eh,"

I laughed at her innocent remarks. "I really miss you love kaya ako tumawag.."
lambing ko ulit. Kalakip no'n ang pahaging na gusto ko siyang masolo ulit.

"Ay naku. Hindi na ako magtataka kung bukas o makalawa ay maglilihi na naman ako sa
'yo. I have to visit our house in Isla Verde. Chito will come over tomorrow. Si
kuya Charlie at Bea will wed next month. Ang tatay ay nami-miss na ang mga bata.
Then I have pending designs. Kailangan ko ng lakas, Miguel. 'Wag mong higupin
lahat."

Oh, damn. Her humor makes me happy too. I barked a laughter. "Oh, I love you so
much, my wife. But I also need you more than anyone else. Hindi mo ba ako mahal?"
hinaluan ko ng pagtatampo ang huli.

"Nako, 'wag mo kong dramahan. Umuwi ka na nga rito." She snapped me.

Tumayo na ako at nagligpit ng gamit sa ibabaw ng lamesa. Ang bagong timpla kong
kape ay tinikman ko at saka nilagay sa lamesita. "Okay, I'm coming home, love. We
will talk about your schedule." Natatawa kong tukso sa kanya.

"What schedule you're talking?"

"We will arrange your sched para hindi mo ko maakusahang hinihigop ko ang lakas mo.
I will supplement you with my own body—"

"Okay, bye. Love you."

"Sungit,"

"Umuwi ka na."

"I'm coming home, love. Love you."

"I love you too."

Then I smiled like a crazy boy.

***

Anjelous

"Good morning po, Ma'am—ay hello baby Miggy!"

Agad kaming sinalubong ni Ces, ang staff ko sa Secret. I'm with my two year old son
na sinasama ko minsan kapag pumapasok ako. And today, mahaba ang tulog ni Miggy
kaya maganda ang gising. Hindi pumayag si Wax na hindi ko isama si Ephie sa amin.

He doesn't like the idea of me working. But he knows na hindi lang trabaho sa akin
ang jewelries. Kaya hinayaan niya rin ako basta palaging maagang uuwi at dinadaanan
ko sa eskwelahan si Anjeline after lunch.

"Good morning, Ces. Nasa loob na ba si Chito?" nakangiting tanong ko sa kanya. She
was all smile at kay gaan din ng loob ko sa kanya magmula pa nang i-hire namin siya
rito a shop.

Tumango ito at tinuro ang maliit kong opisina. "Yes, ma'am Anj. Nag-aalmusal po sa
loob," matamis din niyang nginitian si Ephie na sukbit sa balikat ang bag na laman
ang gatas, tuwalya, extra shirts at paboritong laruan ni Miggy.

May stroller na akong iniiwan dito at nasa loob din ng opisina. Para kung sakaling
mapagod sa paglalaro ang anak ko ay doon ko pinapatulog. "Thank you, Ces." Then I
walked in the office. Pahapyaw kong nilingon ang kadarating lang na customer at
kasalukuyang tinatanaw ang mga alahas sa estante. Ces immediately entertain them
pagkatapos kumaway sa anak ko.

Sa loob ng office ay nakita ko si Chito na humihigop ng kape at sa kanyang kaliwang

kamay ay suman na hindi pa tuluyang nahuhubaran ang balat. I beamed a smile at him.
Katulong ko siya sa pagtao rito sa tindahan. "Ngayon ka pa lang kumakain, Chito?"
biro ko.

Nakipag-apir sa kanya si Ephie at saka binaba ang baby bag sa single sofa sa tapat
ng lamesa ko.

Mahinang humiyaw pa ito nang mapaso sa kape. "Akala ko kasi eh male-late ako today.
Kaya binaon ko 'tong suman ko. Huminto lang pala sa alas-nuebe ang orasan ko sa
kwarto. Badtrip na 'yan." Then smiled abruptly, "Good morning, Miggy! Ang pogi-pogi
na naman natin ngayon ah. Kitang-kita ang pinagmanahan oh," tukso nito.

My son shriek and giggled. Lumapit kay Chito at nagmanong. He's wearing a khaki
shorts na may malalaking bulsa sa magkabilang gilid. May sinturon din at naka-
rubber shoes. Ang pang-itaas ay branded T-shirt na kulay asul at pula. May suot
ding pambatang relos sa kanyang wrist.

Miggy is a spitting image of his father. Mga mata lang yata ang nakuha sa akin ng
anak ko tapos ay puro kay Wax na. At habang lumalaki ay mas lalong lumalabas ang
pagkakamukha ng mag-ama.

And even at the young age, I started to notice his smirking lips. Ngising Wax
Miguel Salvaterra. And very handsome. Sana ay humaba pa ang mga taon bago siya
magka-girlfriend.

I smiled and sat on my chair. Si Miggy ay umupo na sa sofa at nilabas ang mga baong
laruan katabi si Ephie.

Pasado alas-otso pa lang naman. Chito's staying in Agoncillo kasama sina tatay at
kuya Charlie sa bahay doon. Ang dating nasunog na bahay namin sa Isla Verde ay
tinayuan ni kuya ng homestay services at katabi ang pang bahay bakasyunan ng
pamilya. Patapos na iyon kaya balak naming puntahan ni Wax. Paminsan-minsan ay
tumatao rin doon si Chito kapag nauuwi.

Wax provided the furnitures. Hindi pa ganoong pinupuntahan ang Isla Verde pero
hindi rin naman nawawalan ng turista roon. Lalo pa ngayong lalagyan na ng kuryente
ang isla. But Verde Island is unique at its own. Hindi naman talaga kawalan ang
walang kuryente at kahit limitado ay iyon naman ang pangunahing kaibahan sa ibang
beaches.

The island is so innocent, pure and serene. And I hope in the coming years it will
stay the same.

May ilang kinuhang tauhang taga-isla si kuya. Sa Agoncillo ay nakapagtayo din ito
ng sariling talyer. At para na rin hindi mainip ang tatay ay katu-katulong niya ito
roon. But we never forget to go back home. Pinapasyal din namin ang tatay sa Isla
at nag sstay doon ng ilang araw kung minsan. The calmness of the ocean's winds are
good for him.
Pagkatapos ng nangyari years ago, naging bago ang lahat at mas lalo kong
pinahalagahan. Ang nangyari sa amin ni Jenny at naging mukha na lang ng kahapon.
She's paying her sins behind the steel bars with a deep scars on her face. Leila
was sent to mental institution and was later diagnosed with cancer in the blood.
She got a fight with her sister Laiza bago tuluyang nilipat sa isang pasilidad para
sa sakit niya. Ang doctor na tumingin dito ay tinanginan na rin ang buhay niya. And
Laiza will still spend years in the jail.

Ang mga drogang nakita sa apartment nina Gui at Laiza ay napag-alamang galing sa
isang sindikato. Halos isang buwan ang inabot bago nahuli ang namumuno ng
organisasyon sa manila.

"Hinatid ka ba ni Mayor, Anj?" tanong niya sa akin sabay kagat sa suman.

Tumango ako. "Hindi na lang pumasok dito kasi may meeting siya ngayong umaga."

Napatingin ako sa pinto nang katukin iyon ni Ces. "Ma'am may naghahanap po sa inyo
sa labas. Wesley daw po,"

Napasinghap si Chito. Tumango ako at tumayo na rin. "Susunod na ako, Ces."

"Sama ako!" tili ni Chito.

Halos humagalpak ako ng tawa nang mamuwalaan siya sa kinakaing suman. Nilingon ko
muna sina Miggy at Ephie. My son is now watching on his Ipad. It was a gift from
daddy Arsenio. Si Ephie ay tiningnan ang relos. Iyon kasi ang bilin naming mag-
asawa na orasan ang paggamit nito ng gadget. Wax is a little strict. He always
reminds our children pagdating sa mga ganitong bagay.

I looked at her and she winked at me. She knows what to do next after a couple of
minutes.

Sa labas ay naabutan kong nakasandal sa estante si Wesley. Not minding the reminder
against the glasses. Napailing ako. He's on his trademark tight jeans and
longsleeves polo na nakatiklop hanggang sa siko at hindi pinapaloob sa pantalon ang
laylayan. And ofcourse, naka rubber shoes at shades na akala mo ba'y palaging may
hinahabol sa tindig.

Nang malingon sa akin ay agad itong ngumiti at naghubad ng salamin. "Lalo kang
gumaganda ah," biro nito agad.

Pinanliitan ko siya ng mga mata. "Palagi na lang gan'yan ang unang bati mo."

He laughed. Nilingon ang mga singsing sa estante. "Bibili ako sa 'yo ng singsing.
Can you help how to choose..?"

"Hi, Wesley! Gandang Chito here!" kaway niya sa kanya.

Agad siyang nilingon ni Wesley at tumango. "Nandyan ka pala, pare."

Umasim ang mukha ni Chito. "Sabunutan kaya kita dyan. Makapare ka wagas ah,"

Yumuko ako at pigil na tumawa. Magmula kasi nang magkakilala sina Chito at Wesley
ay tratong panglalaki ang palaging gawi niya sa kaibigan ko.

"Hindi ka na mabiro, pare." Dagdag pa nito sabay banayad na hampas sa balikat.

Nag-twinkle ang mga mata ni Chito. "Kung gusto mo 'babe' na lang itawag mo sa akin
hindi ako tututol, babe."
Natatawang umiling na lang si Wesley at muli akong tiningnan.

Lumapit ako sa pinaglalagyan ng mga singsing. "Para kanino ba ang bibilhin mo?"

Napakamot ito sa batok. "Pang.. engagement ring sana.. 'yung sinusuot kapag magpo-
propose ng k-kasal.." nahihiya nitong sagot.

I gasped and smiled. "Magpo-propose ka na?"

Chito groaned. "Babe naman eh..!" napapadyak pa sa sahig.

Wesley smirked at our reactions. "Para kang si Ellie. Na-shock din. Mukha ba akong
magpapakatandang gwapo--este binata?" he chuckled.

"Oh bakit 'di ka na lang kay Ellie pumunta, bum'yahe ka pa rito sa Lemery," I was
curious. Pwede naman siyang kay Ellie na lang bumili ng singsing. We have the same
designs.

"Busy kay Ridge. Hindi ko mahingan ng advice. Kaya dito na lang ako dumeretso. I
know you can help me too." Then he winked at me.

"At sino naman ang maswerteng babae, aber?"si Chito na nakasambakol ang mukha.

"Kay Klarisse." He blurted out.

Natigilan ako.

"'Yung kakambal ng girlfriend ni Lawrence Salcedo? Aba'y patay tayo dyan, Wesley,"
gulantang na sagot ni Chito.

Kumunot ang noo ni Wesley. "Bakit naman?"

"Ang suplada kaya no'n. Kabaliktaran ni Kristine na approachable."

"Mabait naman si Klarisse, Chito. And she was nice too lalo na nang ipakilala sa
kanya si Anjeline. Good luck to you, Wes!" sabay tapik ko sa braso niya.

Sa isang engagement party namin nakilala si Klarisse. And she was really nice.
Though a little stiff but more nicer in person.

"Sayang." Pabulong na sabi ni Chito. Natawa na lang kami ni Wesley sa kanya.

I helped him to choose what ring should he buy. At pagkatapos ay hinatid ko sa

labas ng tindahan.

Tinaas niya sa akin ang maliit na paper bag ng singsing at box nito. "Thanks, Anj!
You're an angel!" hinatak niya ako at biglang niyakap.

Tinapik ko ang balikat niya. "You're always welcome, Wes. 'Wag mo lang kalimutan
ang wedding invitation namin ah," biro ko pa.

He chuckled and freed me. "Syempre naman. Hayaan mo at kasama ko siya pagbalik dito
—"

Malakas akong napasinghap nang biglang hatakin ni Wax si Wesley at inundayan ng

suntok na tumama sa panga nito. "Miguel!" sigaw kong tawag sa kanya.

Napaatras si Wesley at hawak sa panga niya.

"Loko ka! Bakit mo niyayakap ang asawa ko?!" dinuro pa ito. "Layuan mo siya." he
warned him.

"Miguel ano ba!" agad ko siyang hinawakan sa braso nang magtaka itong lapitan ulit
si Wesley. Mabuti na lang at hindi ito gumanti. He's a police and surely trained.
"I'm sorry, Wesley.."

"At bakit ka humihingi ng sorry dyan?!"

I glared at him. "He's my first customer today and he bought a ring for his
girlfriend. He's getting married." May diin kong sagot sa kanya.

Tila doon natuhan si Wax. Nilingon si Wesley at sa hawak nitong paper bag sa kamay.
"Oh."

"Oh?" inis kong ulit sa kanya.

Nagkibit ito ng balikat. "Eh.. akala ko.. pinupormahan ka kaya.. syempre nagselos
ako.." putol-putol niyang sagot sa akin.

I heaved out a deep sigh. Kung pwede ko lang itong batukan sa labas ay ginawa ko
na. But I have so much respect for my husband. Iyon nga lang ay seloso.

Nilapitan ko si Wesley. "Sorry, Wes. Baka mag-alala pa si Klarisse niyan kapag

nakita ang mukha mo," napangiwi ako.

He chuckled. "Magpinsan talaga 'yang si Ridge at Wax." sabay iling ng nakangisi.

"Okay lang, Anj. Baka nga mapadali ang kasal ko kapag nakita ako ni Klarisse sa
ganitong itsura. Alis na ko,"

"Teka lang," nilingon ko si Wax na nagawa pang humalukipkip habang nakatingin sa

amin. I caught him grinning like a devil. Pinanlakihan ko siya ng mga mata at
pinalapit ko siya sa akin.

Nagkakamot ng panga habang naglalakad ng mabagal.

"Aalis na si Wesley," sabi ko sa kanya.

He nodded. "Ingat." At kibit ng balikat.

"Miguel." I warned him.

Pigil na tumawa si Wesley. Para bang nag eenjoy sa nakikita sa asawa ko.

Wax sighed heavily and offered his hand. "Pasensya na, pare. Mahal ko eh." at turo
sa akin.

Tumango-tango si Wesley at nakipagkamay din sa kanya. "Gets ko 'yan. Even Ridge got
jealous with me. And I'll get jealous too kung may aali-aligid din sa Klarisse
ko."

Napailing na lang ako. Both men are possessive.

"Ayain kitang uminom minsan. Pati si Ridge."

"Call. Sige na." paalam nito.

Nang makaalis ang sasakyan ni Wesley ay hinapit naman ako sa baywang ni Wax.
Matalim ko siyang tiningnan. Sa labas ng Secret ay nahuli kong tatawa-tawa si Chito
bago pumasok sa loob.

"What is that, Miguel?" pauna kong sermon sa kanya.

Hinila niya ako sa tapat ng pinto ng tindahan at walang hiyang niyapos. "Sorry na.
Nagselos ang asawa mo, love." nakayuko niyang sagot sa akin.

I sighed. Why he's being cute? Tumikhim ako. "At bakit bumalik ka rito?"

Nag-angat siya ng tingin sa akin. "May nakalimutan kasi ako.."

"Ano?"

"Eto," and he claimed my lips in a passionate kissed.

I gasped. Pero agad ding nalunod ang singhap ko sa mapang-akit niyang halik sa
akin. He nipped and caressed my lip using the tip of his tongue. At nang maalala
kong nasa labas nga kami ay agad ko siyang tinulak!

He kissed me once more bago ako bitawan at tinungo ang sasakyan niya sa gilid ng
kalsada. "Ayan, buo na ang araw ko, misis. I love you!" he smiled with triumph.
Napatingin ako sa paligid nang makarinig ng ilang palakpakan.

Nag-init ang mukha ko nang makitang may ilang taong naglalakad sa kalye ang
nakasaksi sa halikan namin ni Wax! And he's the Mayor! May nangahas kayang kumuha
ng litrato o video namin? Oh. Napa-face palm na lang ako. Then I heard my husband's
laughter.

"Mahal na mahal kita, Anjelous!" sigaw niya na mas lalong kinalakas ng tuksuhan sa
paligid. I even heard some praises Wax.

***
Sequel Teaser
Sequel Teaser

Anjelous

"Hello, Mrs Salvaterra..?"

Mula sa pagkakatingin sa kabilang panig ng hallway ay nilingon ko ang babaeng

tumawag sa akin. I immediately smiled at her. Kahit na hindi ko naman siya kilala o
namumukhaan man lang. Actually, lahat naman ng tao sa event na ito ay hindi ko
kilala. Pinaunlakan ko lamang ang Mommy ni Miguel. Though he didn't like it.

"Hi..Miss..?" magalang kong sagot sa kanya. She's pretty and very elegant on her
silver gown. Nakalugay ang straight at mahabang buhok. Medyo makapal ang makeup
niya pero bumagay naman.

Tumaas ang sulok ng kanyang labi. Lumapit pa siya sa akin at pahapyaw akong
pinasadahan ng tingin. Tinging hindi naman nakaka-offend.

Bahagya akong napanguso. I was wearing a black gown, a sweetheart style tube at
hanggang tuhod ang tabas ng laylayan. I half ponytailed my hair and curled the
ends. I wore a minimal eyeshadow. But Mommy Coney insisted a red lipstick.

Hindi ko makakalimutan ang titig na pinataw sa akin ni Miguel bago kami umalis ng
bahay. Halos ayaw niya na akong bitawan sa kamay at panay ang bulong sa aking
tanggihan ang Mommy niya na pumunta sa event na ito. Wala naman daw saysay ang
party. Gusto man niyang sumama ay hindi naman pupwede. Kaya apat na tauhan niya ang
pinasama sa akin.

I just chuckled and kissed him goodbye. He was pissed. He groaned. Pigil pa siya ng
lagay na iyan para hindi makita ng mommy niya ang kanyang inis.

The woman offered her hand at me that I accepted without a question. "You probably
don't know me. My name is Priscilla..uh.."

I tilted my head a little. Para kasing pinipigilan pa niya ang sariling magsalita.
She just smiled and looked around.

She looked at me again, "Actually, bumili ako sa furniture shop ni Miguel,"

I gasped a little. Nangunot ang noo ko. She called him by his middle name too.
"I..see. Magkakilala pala kayo ng asawa ko." Nakaramdam ako ng.. selos sa babaeng
estranghera. Hindi ko naiwasan ang sumibol na damdaming iyon. 

She chuckled. Inilipat ang ilang hibla ng buhok likod ng balikat. Her milky white
skin shone against the light. "Yeah. Kama pa nga. At ang tibay ah. Magaling ang
asawa mo sa furnitures."

Napatitig ako sa kanya. She looked around again. Sinundan ko ng tingin ang
dereksyong tinitingnan niya.

She laughed. "Balita ko ay may balak na tumakbong governor si Miguel. Is that

true?"

Bahagyang tumaas ang mga kilay ko. Hindi naman na lihim iyon. Inuudyukan ng Daddy
na tumakbo si Miguel sa susunod na eleksyon. We're moving too. Pero magpahanggang
ngayon ay pinag-iisipan niya pa rin iyon. He wants to quit but..--

I only smiled at her.

Hinawakan niya ako sa braso. "Hindi naman siguro lihim sa kanya ang tungkol sa mga
bandidong nasa Batangas ngayon, 'di ba? Uh, hindi ka ba natatakot para sa kanya?
Iba na kasi ang paligid ngayon. Ang mga tao ay sanay na sanay na sa mga karumal-
dumal na bagay.." she stared at me as if she was weighing my reaction.

Sandali akong hindi nakapagsalita. I once heard about that group na napadpad sa
Batangas. Pero hindi namin pinag-uusapan ni Miguel. His Dad was very vocal about
it. Kasama sa plataporma niya ang pagsugpo ng terorismo sa Batangas. And Daddy is
interested in a higher position too.

Nag-aalala ako. Alam ni Miguel ang boses ko pagdating sa pulitika. Kahit na

isangkaterba ang ipadalang tauhan ni Ryan ay hindi pa rin nawawala ang takot ko na
baka..isang araw ay may mangyari sa kanyang masama.

I always pray for him. Always.

"Anj,"

Napalingon ako kay Mommy nang tabihan niya ako. At paglingon ko kay Priscilla ay
nawala na ito sa harapan ko. Hinanap ko siya sa paligid. Napaawang ang labi ko
dahil sa bigla niyang pagkawala. Nakakalipad ba iyun?

"Tinawagan na naman ako ni Wax. Pinapauwi ka na. 'Yan talagang asawa mo, oh. Akala
mo ay ibang tao ang kasama mo.." himutok ni Mommy sabay hila sa akin palabas ng
function room na iyon.
Nagpahila ako sa Mommy. Pero habang naglalakad ay nakakaramdaman ako ng pag-iinit
ng likod. I looked around again. But there's no one I found looking at me.

**

Pagkapasok pa lamang ng sasakyan ay nangiti na ako nang makitang naghihintay sa

labas ng bahay si Miguel. Naka-boxer shorts na lang at puting T-shirt. Nilapitan na
niya ang sasakyan namin. Nakasimangot na nga ito nang lumapit sa pinto ko.

"Ba't ang tagal mo, love?" inip na inip niyang himutok sa akin.

Hinawakan niya ako sa siko at inalalayan pa sa pagbaba. "Dalawang oras lang ako
nawala, Miguel." Masungit kong sagot sa kanya.

Sinarado niya ang pinto at pinasadahan ako ng tingin. "Dapat nga hindi ka na
umalis." himutok niya sa akin. "Naiinis ako sa suot mo. Dapat pang-kwarto lang
natin 'yan eh,"

Tiningnan ko ang mukha niyang akala mo ba ay natalo sa lotto ang porma. Bahagya
akong tumawa at inabot ang pisngi niya. "I love you.." matamis kong sagot.

Natigilan ito at tinitigan ako. Nagkislapan ang mga mata niya. Kumibot ang labi na
tila nagpipigil na ngumiti. Nag-iwas ito ng tingin sa akin at nagkamot ng batok.

I laughed and teased him. "Uy.. 'di na nagagalit ang asawa ko.." I chuckled in the
end.

He groaned and snaked in his arms around my waist. Pinagdikit ang mga noo namin.
Pinagbunggo ang tungki ng kanyang ilong sa akin.

"Alam mong mas mahal na mahal kita, Mrs Salvaterra." He claimed my lips with
longing.

I smiled and freed my lips from his. Pinunasan ko ang gilid ng labi niya nang
mabahiran ng red lipstick ko. "Napatulog mo na sina Anjeline at Miggy, hmm?"

He grinned. "Ofcourse. You're all mine tonight, love." And he winked at me. He even
bit his lips.

I smiled. He groaned and lowered his head to kiss me again in a thirsty mode.

Impit akong napatili ng ang sunod niyang ginawa ay binuhat ako in a bridal style at
pumasok sa loob ng bahay. Napayakap ako sa kanya ng wala sa oras.

He loudly laughed. Kinurot ko siya sa braso. Pero mas lalo lang lumakas ang tawa
niya. Tinungo niya ang hagdanan at walang hirap akong binuhat paakyat.

***

3rd Person's POV

Binaba ni Priscilla ang baso at tinitigan ang kausap. "What do you think about
her?"

The man sighed. Pinitik ang upos ng sigarilyo sa ashtray. Nakatingin sa kawalan at
kadiliman ng kalangitan. "Maganda."

Priscilla scoffed. "Gago. Alam kong maganda pero ano sa tingin mo sa kanya?
Mapapasunod kaya natin siya?"

Umangat ang dulo ng labi ng lalaki. "Malabo 'yon. Ewan ko. Mukha siyang..mabait at
mahal si Miguel. Bukod doon, wala akong makitang pangit sa babaeng 'yon."

Pinagmasdang maigi ni Priscilla ang lalaki. Hindi niya malaman kung maaawa o
maiinis sa kausap. Paatras-atras kasi ito sa plano. Hindi magawang magdesisyon
dahil sa personal na dahilan.

Mataas ang tingin ni Priscilla para rito. Pati na nga puso niya ay napaamo na nito
ng hindi nalalaman ng lalaki. Pero hindi naman ganoon ang tingin nito sa kanya.

Yumuko siya at inabot ang sigarilyo nito sa kamay. "Tama na 'yan. Pagdating sa mga
Salvaterra, kita sa mukha mong nag-aalangan ka."

He darkly smiled. Na hindi nakita ni Priscilla dahil sa dilim. "Salvaterra.." he

uttered the name.

Nag-angat ng tingin sa kanya si Priscilla. "Pag-isipan mo. Hindi mo maipaparating

ang hinaing ng grupo natin sa Pamahalaan kung hindi natin gagamitin si Anjelous.
Malaki ang magiging papel niya sa atin. Lalo na at tatakbo pa si Miguel.. mabango
ang pangalan niya rito sa Batangas. Lalo na sa mga kababaihan," she joked in the
end.

Hindi nagsalita ang lalaki. Namulsa ito. Malalim na nagbuntong hininga.

Umupo si Priscilla at nagde-kuatro. Tinitigan ito. At pagkatapos ng ilang sandali..

"Let's see." He almost whispered.

Tumaas ang isang kilay ng babae. She tilted her head and smiled.

****

(Abangan ang karugtong sa Governor Salvaterra: False Hope Sequel)

SOON.