Urania Mella Serrano

Urania Mella Serrano , ( Vigo , 1900 - Lugo , 1945 ) foi unha política galega, precursora do
asociacionismo feminino. O seu pai era un intelectual anarquista Ricardo Mella Cea, e a súa
nai, Esperanza Serrano, era filla de Juan Serrano Oteiza, coñecido anarquista madrileño e
fundador da revista Revista Social. Urania foi presidenta da delegación viguesa da Unión de
Mulleres Antifascistas.

Era unha muller ilustrada adiantada ao seu tempo,

comprometida coa loita antifascista e defensora dos dereitos
dos seus compañeiros. Condenada a morte por un delito de
rebelión, sorprenden os outros motivos que expón o xulgado
contra ela: unha "persoa de moralidade que deixa moito que
desexar" por regresar tarde "dalgunha reunión de carácter
extremista", que "tivo abandonaron completamente aos seus
fillos e sentíanlles pouco cariño".

Durante o golpe de estado de 1936, xunto co seu marido Humberto Solleiro Rivera,
intentaron defender o barrio, fuxindo posteriormente a Redondela, onde foron detidos. Foi
condenada a morte polo xulgado de guerra, pena que foi conmutada por 30 anos de prisión;
non así a do seu marido, que foi fusilado. Xa viúva, e deixando catro fillos en Vigo, estivo nove
anos preso no cárcere da praia de Saturrarán, en Guipúscoa, do que só saíu un mes antes da
súa morte.

O 15 de decembro de 2010 e en cumprimento da Lei 52/2007, do 26 de decembro, pola que

a democracia española honra aos que sufriron unha persecución inxusta durante o golpe de
Estado de 1936 e a posterior ditadura, o ministro Francisco Caamaño Domínguez emitiu unha
"Declaración de reparación" . e recoñecemento persoal” ao seu favor, en virtude da
disposición número 1, artigo 4 da citada lei.

ivancalvoalvarez08@gmail.com