Zadanie

1. Zarówno za mały i za duży poziom serotoniny może przyczyniać się do powstawania

zachowań agresywnych podczas ewentualnej sprzeczki. Serotonina jest neuroprzekaźnikiem,
który kiedy w organizmie występuje jego optymalny poziom pozwala na zachowanie kontroli
poznawczej i racjonalnej nad zachowaniem poprzez hamowanie aktywności ciała
migdałowatego (czego skutkiem jest tłumienie emocji), pobudzanie aktywności
przyśrodkowej kory przedczołowej (czego skutkiem jest automatyczna kontrola emocji) oraz
pobudzanie aktywności bocznej kory przedczołowej (czego skutkiem jest sprawniejsza
kontrola nad emocjami i zachowaniem). Zbyt mała ilość serotoniny powoduje, że emocje,
które powstają są silniejsze, ponieważ nie są wystarczająco tłumione (zmniejszony zostaje
wpływ hamujący serotoniny na ciało migdałowate), jak i również będą podlegać mniejszej
kontroli (zmniejszenie pobudzenia kory). Natomiast zbyt wysoki poziom serotoniny powoduje
zmniejszenie liczby dostępnych dla niej receptorów (chowają się do błony lub nowe w ogóle
nie powstają), jak i również mechanizm regulacji autoreceptorów, które znajdują się na
komórkach serotoninowych. Autoreceptory w wyniku zbyt wysokiego stężenia
neuroprzekaźnika będą tłumiły aktywność komórek serotoninowych, na których się znajdują.
Czego skutek w konsekwencji będzie taki sam jak przy zbyt małym stężeniu serotoniny.
Dlatego moim zdaniem zarówno Jan i Ireneusz będą w podobnym stopniu predysponowani do
powstawania u nich zachowań agresywnych w wyniku sprzeczki.

2. Bardziej prawdopodobnym sprawcą zachowania agresywnego podczas sprzeczki będzie w

tym wypadku Czesław, którego ciało migdałowate wykazuje wzrost aktywności, niż
Zbigniew, który ma tą aktywność stłumioną. Wzrost aktywności ciała migdałowatego będzie
powodował, że emocje odczuwane przez Czesława będą silniejsze, dlatego trudniejsze będzie
dla kory mózgowej kontrolowanie i zapanowanie nad nimi.

3. Bardziej prawdopodobnym sprawcą zachowania agresywnego podczas sprzeczki będzie w

tym wypadku Danuta, która ma wysoką aktywność miejsca sinawego, a niską jąder szwu, niż
Wanda, która wykazuje przeciwną zależność. Miejsce sinawe to miejsce zbudowane z
neuronów wydzielających hormon-noradrenalinę, która pobudza zarówno ciało migdałowate,
korę przyśrodkową i boczną, czego efektem jest wzrost siły agresji (emocja jest silniejsza i ma
większą moc oddziaływania na korę przyśrodkową, która pobudzona ma większą łatwość
uruchamiania procedur poprzez pobudzanie prążkowania, skraca się więc czas reakcji, co
osłabia korę boczną w jej kontrolnej roli). Natomiast jądra szwu zbudowane są z neuronów
wydzielających serotoninę, która pozwala na zachowanie kontroli poznawczej i racjonalnej
nad zachowaniem. Dlatego Danuta, która będzie mieć wysoką aktywność miejsca sinawego
będzie miała również wysoki poziom siły agresji, a z kolei niska aktywność jąder szwu
spowoduje u niej większą siłę powstających emocji oraz zmniejszoną kontrolę nad nimi.
Wanda z kolei będzie miała zmniejszoną siłę agresji i powstające u niej emocje będą słabsze i
lepiej kontrolowane.

4. Bardziej prawdopodobnym sprawcą zachowania agresywnego podczas sprzeczki będzie w

tym wypadku Monika, która charakteryzuje się niską reaktywnością ciała migdałowatego i
niską aktywnością bocznej kory przedczołowej, niż Irena, u której zarówno kora
przedczołowa i ciało migdałowate są wysoce reaktywne. Powstające u Moniki emocje z racji
niskiej reaktywności ciała migdałowatego będą słabsze, jednak w wyniku równie słabej
aktywności kory bocznej przedczołowej jej rola kontrolna będzie ograniczona. Natomiast u
 Ireny powstające emocje będą silniejsze, ale będą też znacznie lepiej kontrolowane przez korę
boczną.

5. Bardziej prawdopodobnym sprawcą zachowania agresywnego podczas sprzeczki będzie w

tym wypadku Jarosław, który charakteryzuje się niską aktywnością bocznej kory
przedczołowej i posiadaniem rodziny, w której nie występowały zachowania agresywne, niż
Alfred u którego wystąpiła odwrotna sytuacja. Mimo braku wpływu środowiska oraz
ewentualnych genów emocje u Jarosława będą słabiej kontrolowane, niż u Alfreda, który
obserwował zachowania agresywne w swoim najbliższym otoczeniu.

6. Bardziej prawdopodobnym sprawcą zachowania agresywnego podczas sprzeczki będzie w

tym wypadku Brunon, który charakteryzuje się słabo reaktywnym brzusznym polem
nakrywki, ale wysoko reaktywnym ciałem migdałowatym, niż Zenon u którego wystąpiła
odwrotna sytuacja. Słaba reaktywność brzusznego pola nakrywki spowoduje, że Brunon nie
będzie mógł utrzymywać swojej uwagi na jakimś zachowaniu drugiej osoby, które może
wyprowadzić go z równowagi, a w konsekwencji będzie mu trudniej nad nim zapanować.
Dodatkowo wysoko reaktywne ciało migdałowate spowoduje, że emocje odczuwane przez
Brunona będą silniejsze. Natomiast Zenon, dzięki wysoce reaktywnemu brzusznemu polu
nakrywki będzie łatwiej utrzymywał uwagę i kontrolował sytuację, natomiast słaba
reaktywność ciała migdałowatego sprawi, że emocje odczuwane przez mężczyznę będą
słabsze.

7. Bardziej prawdopodobnym sprawcą zachowania agresywnego podczas sprzeczki będzie w

tym wypadku Urszula, która ma bogate w komórki drogi biegnące z ciała migdałowatego do
przyśrodkowej kory przedczołowej, niż Wanda, która ma bogate unerwienie łączące korę
przedczołową z ciałem migdałowatym. Gęste komórkowo drogi biegnące z ciała
migdałowatego do przyśrodkowej kory będą powodować większą siłę działania ciała
migdałowatego na korę, co prowadzi do wzmożonego odczuwania agresji, a w konsekwencji
do wyboru agresywnej procedury. Natomiast bogate unerwienie łączące korę przedczołową z
ciałem migdałowatym, zwiększa wpływ kontrolny kory przedczołowej, więc łatwiej jest
kontrolować agresję.

8. Bardziej prawdopodobnym sprawcą zachowania agresywnego podczas sprzeczki będzie

Fredzia, która nie ma oka i ucha, niż Jadzia, która nie ma mózgu, ponieważ Jadzia nie żyje i
nie odczuwa żadnych emocji, a Fredzia w wyniku posiadania mózgu ma już jakąś możliwość
do generowania zachowań antyspołecznych.

9. Bardziej prawdopodobnym sprawcą zachowania agresywnego podczas sprzeczki będzie Lech,

który ma niski poziom dopaminy, noradrenaliny i serotoniny, niż Jarosław, który ma wysoki
poziom tych hormonów. Niski poziom dopaminy sprawi, że Lech będzie mniej uważny i
trudniej będzie mu kontrolować sytuację, niski poziom serotoniny z kolei spowoduje, że jego
emocje będą silniejsze i słabiej kontrolowane, natomiast niski poziom noradrenaliny
powoduje jedynie spadek siły ewentualnej agresji. W przypadku Jarosława wysoki poziom
serotoniny i dopaminy spowoduje, że mężczyzna będzie bardziej uważny, jego emocje będą
słabsze i lepiej kontrolowane, natomiast wysoki poziom noradrenaliny spowoduje wzrost siły
ewentualnie powstałej agresji.

10. Bardziej prawdopodobnym sprawcą zachowania agresywnego podczas sprzeczki będzie

Marek, który ma niski poziom testosteronu i ubogie połączenia bocznej kory przedczołowej z
prążkowiem, niż Łukasz, u którego występuje odwrotna sytuacja. Niski poziom testosteronu
( testosteron wpływa na ciało migdałowate i podwzgórze ułatwiając procedowanie agresji)
 spowoduje mniejszą łatwość wyzwalania agresji, ale jednak ubogie połączenia kory
przedczołowej z prążkowiem sprawią, że gdy dojdzie do jej wyzwolenia bardzo ograniczona
będzie kontrola nad agresywnymi procedurami generowanymi przez prążkowie. Natomiast u
Łukasza agresja będzie łatwiej wyzwalana, ale agresywne procedury prążkowia mogą być
szybciej i efektywniej tłumione.

11. Bardziej prawdopodobnym sprawcą zachowania agresywnego podczas sprzeczki będzie

Agata, która ma silną reaktywność stresową, niż Janina, która ma niską reaktywność stresową
w sytuacjach nagłych. Wysoka reaktywność u Agaty w sytuacjach stresowych może
spowodować, że będzie ona odczuwała wtedy emocje mocniej, co może z kolei prowadzić do
powstawania u niej wtedy zachowań agresywnych, natomiast niska aktywność u Janiny będzie
skutkowała słabszym odczuwaniem emocji w sytuacjach stresowych.

12. Wazopresyna i oksytocyna to hormony, które wpływają na aktywność ciała migdałowatego.

Wysoki poziom wazopresyny pobudza aktywność ciała migdałowatego, a niski hamuje,
natomiast oksytocyna działa odwrotnie. Dlatego też w przedstawionym przypadku, gdzie u
Bogdana występuje wysoki poziom wazopresyny i oksytocyny, a u Alberta niski poziom
wazopresyny i oksytocyny ich potencjalna zdolność do przejawiania zachowań agresywnych
w sytuacji konfliktowej jest taka sama. Poziomy hormonów obojga mężczyzn powodują
zarówno hamowanie i pobudzanie ciała migdałowatego, więc w konsekwencji nawzajem
znoszą swój wpływ.