You are on page 1of 2

Alkohol etylowy jest cieczą lżejszą od wody, przezroczystą, o

charakterystycznej woni i piekącym smaku. W normalnych warunkach


występuje w organizmie człowieka jako alkohol fizjologiczny, w
stężeniu nie przekraczającym 0,15 promila. Wchłanianie rozpoczyna się
natychmiast po wprowadzeniu alkoholu do organizmu, już w jamie
ustnej. Szybkość wchłaniania zależy m. in. od tempa przesuwania się
treści pokarmowych z żołądka do dwunastnicy i jelit, a także od
zawartości tłuszczu w pożywieniu. Jelita są miejscem, gdzie najwięcej
alkoholu przenika do krwi, natomiast największe jego stężenie
występuje w ślinie, moczu, krwi, żółci i płynie mózgowo-rdzeniowym.
Do maksymalnego stężenia alkoholu we krwi dochodzi po upływie
około 1-1,5 godziny od chwili jego spożycia. Proces metabolizowania
alkoholu przebiega wolniej niż proces jego wchłaniania.

stężenie objawy
od 0,3 do 0,5 Nieznaczne zaburzenia równowagi oraz euforia i obniżenie krytycyzmu,
promila upośledzenie koordynacji wzrokowo-ruchowej oraz zaburzenia widzenia
do 0,7 Zaburzenia sprawności ruchowej (niezauważalne osłabienie refleksu0,
promila nadmierna pobudliwość i gadatliwość, a także obniżenie samokontroli
oraz błędna ocena własnych możliwości, które często prowadzą do
fałszywej oceny sytuacji
do 2 promili Zaburzenia równowagi, sprawności i koordynacji ruchowej, obniżenie
progu bólu, spadek sprawności intelektualnej (błędy w logicznym
rozumowaniu, wadliwe wyciąganie wniosków itp.) pogłębiający się w
miarę narastania intoksykacji alkoholowej, opóźnienie czasu reakcji,
wyraźna drażliwość, obniżona tolerancja, zachowania agresywne,
pobudzenie seksualne, wzrost ciśnienia krwi oraz przyspieszenie akcji
serca.
do 3 promili Zaburzenia mowy (mowa bełkotliwa), wyraźne spowolnienie i zaburzenia
równowagi, wzmożona senność, znaczne obniżona zdolność do kontroli
własnych zachowań
do 4 promili Spadek ciśnienia krwi, obniżenie ciepłoty ciała, osłabienie lub zanik
odruchów fizjologicznych oraz głębokie zaburzenia świadomości
prowadzące do śpiączki
powyżej 4 Głęboka śpiączka, zaburzenia czynności ośrodka oddechowego i
promili naczyniowo-ruchowego, możliwość porażenia tych ośrodków przez
alkohol.

Niewielka już ilość wypitego alkoholu wpływa często na zachowanie


człowieka. Alkohol działa szkodliwie na układ nerwowy. Praktycznie
każda jego dawka powoduje obniżenie sprawności funkcjonowania
układu nerwowego. Przeprowadzono na ten temat wiele doświadczeń;
wyniki ich świadczą o obniżonej wraz z ilością wypitych kieliszków
zdolnością osądu, zanikaniu krytycyzmu, zanikaniu precyzyjnego
myślenia. Nawet niewielkie dawki alkoholu, które nie wywołują
widocznych zmian w zachowaniu się człowieka powodują zaburzenia
reakcji wzrokowej, słuchowej, pogarszają też precyzję ruchów. Błędnie
się więc sądzi, że alkohol działa na układ nerwowy pobudzająco, działa
hamująco zaburzając jego sprawność.

Alkohol działa szkodliwie na układ nerwowy, przy czym w pierwszej


kolejności atakuje najbardziej wrażliwe, najmłodsze w rozwoju
ewolucyjnym - ośrodki układu nerwowego. Zaburzone jest więc
precyzyjne myślenie, logiczne rozumowanie, prawidłowy osąd.
Upośledzona zostaje tzw. uczuciowość wyższa, właściwa tylko
człowiekowi. Obejmuje ona: etykę, moralność, poczucie więzi
rodzinnych, międzyludzkich, narodowych. Zakłócone zostają też inne
funkcje ośrodków kory mózgowej, ich współpraca z ośrodkami w
strukturach podkorowych, znajdujących się dotychczas pod kontrolą i
hamującym wpływem kory mózgowej. Dochodzą do głosu instynkty i
popędy, prymitywne zachowania.

W początkach upojenia sprawia to wrażenie pobudzenia czynności


organizmu. W miarę dłuższego picia narasta zatrucie organizmu
alkoholem, wzrasta jego szkodliwe oddziaływanie na układ nerwowy.
Szkodliwy jego wpływ sięga ośrodków podkorowych. Zaburzone
zostają, a nawet całkowicie zanikają instynkty i popędy. Zniszczona
zostaje możliwość wykonywania celowych i dowolnych czynności
ruchowych. Występuje otępienie i senność. Człowiek traci przytomność.

Niszczący wpływ alkoholu dociera do najstarszej części układu


nerwowego, do rdzenia mózgowego i części pnia mózgowego, zanikają
odruchy. Może dojść nawet do zahamowania pracy ważnych dla życia
ośrodków mózgowych, czego następstwem będą głębokie zaburzenia
układu oddechowego, układu krążenia, a w skrajnych przypadkach, w
efekcie tych zaburzeń śmierć.

You might also like