Η αναπαραστατική σκέψη εμφανίζεται στο τέλος της βρεφικής ηλικίας, αλλά αναπτύσσεται

με ταχύ ρυθμό στην προσχολική ηλικία. Το παιδί γίνεται ικανό να παραγάγει εσωτερικά
σύμβολα που αντιπροσωπεύουν αντικείμενα και συμβάντα. Ένδειξη της αναπαραστατικής
σκέψης είναι η εμφάνιση του συμβολικού παιχνιδιού.

 Η εμφάνιση της αναπαραστατικής σκέψης καθιστά δυνατή την εκμάθηση της

γλώσσας. Η γλώσσα ως πολύπλοκο συμβολικό σύστημα αντιπροσωπεύει ιδέες,
συναισθήματα και γεγονότα. Ο συμβολικός χαρακτήρας της γλώσσας κάνει δυνατή
την πληροφόρηση για πράγματα και πρόσωπα ανεξάρτητα από τόπο και χρόνο, την
ανταλλαγή αφηρημένων σκέψεων και τη μετάδοση γνώσεων από τη μια γενιά στην
άλλη.

Για να μπορέσει το παιδί να μάθει τη μητρική του γλώσσα πρέπει να έχει καταλάβει
ότι υπάρχουν γύρω του ορισμένα σταθερά αντικείμενα και πρόσωπα, στα οποία οι
λέξεις αναφέρονται, και να έχει συνειδητοποιήσει μερικές από τις σχέσεις
αλληλεπίδρασης και αλληλεξάρτησης ανάμεσα σ΄αυτά τα αντικείμενα και
τους ανθρώπους. Ακόμα, πρέπει να έχει αναπτύξει την ικανότητα της
αναπαραστατικής σκέψης, που του επιτρέπει να διατηρεί αυτές τις γνώσεις χωρίς
τα αντικείμενα στα οποία αναφέρονται να είναι παρόντα. Θα λέγαμε ότι με την
γλώσσα ευνοείται η ανάπτυξη μιας στάσης σχετικά αποδεσμευμένης από τις
ενδείξεις που παρέχει η αντίληψη του άμεσου περιβάλλοντος. Αλλά και παραπέρα,
η γλώσσα διαπλάθει τα υποκείμενα με τρόπο που οδηγεί στη μεταβολή του τρόπου
με τον οποίο προσεγγίζουν τον κόσμο τους και των στόχων που προσδοκούν να
επιτύχουν σε αυτόν.