DAYUHANG LIERATURA

Aram Noam Chomsky (1928), lahat ng tao ay may language acquisition Device (LAD
Idinagdag niya na“everyone is born with some sort of universal grammar in their
brains--------Basic rules are similar across all language.”
Antonio Piafetta noong 1525, mas maaga pa daw napormalisa ang wikang Filipino
ngayon kaysa sa kasaysayan ng bansa. May mga pamilyar na salita ang luar na
naiintindihan sa kahit saang dako ng Pilipinas. Katulad na lang ng mga salitang buhok at
ngipin. Ibig sabihin nito ay nagkakaisa na tayo noon pa man sausapin tungkol sa wika.
Ayon din kay Archibald A. Hill sa kanyang papel na What is language? Ang wika raw ay
ang pangunahin at pinakaelaboreyt na anyo sa simbolikonggawaing pantao. Ang
simbolo nito ay binubuo ng mga tunog na nalilikha ngaparato sa pagsasalita at
isinasaayos sa ma klase at pattern na lumilikha sa isangkomplikado at semitrikal na
istruktura. Ang mga simbolong ito ay mayroon dingkahulugang arbitrayo at kontrolado
ng lipunan.
Ayon kina barker at barker (1993), ikinukunekta ng wika ang nakaraan, angkasalukuyan
at ang hinaharap din nitio an gating kultura at mga tradisyon.
Maari raw mawala ang matatandang henerasyon, subalit sa pamamagitan ng
wikanaipapahatid parin nila ang kanilang mga ideya, tagumpay, kabiguan, at magingang
kanilang mga plano o adhikain sa hinaharap. Sa pamamagitan nito, ang mga sumusunod
pang henerasyon ay naluluto o maaring maluto sa nakalipas nakaranasan at sa gayo’y
maliwasan ang muling pagkakamali o di naman kayaay naitutuwid o matutuwid ang
mga dating pagkakamali. Masasabi kung gayon nasa pamamagitan ng wika ay umunlad
tayo sa mga aspektong intelektwal,sikolohikal, at kultural. Ganito rin kaya ang
mangyayari sa inyo kung babalikan sainyo kung babalikan natin at susuriin ang
kasaysayan n gating wikang Filipino.
Ayon kay Heanry Gleason (1922) ang wika ay isang sistematkongbalangkas ng mga
salitang tunog na pinipili ay isinasaayos sa paraang arbitrayoupang magamit ng taong
may iisang kultura.
Ayon kay Thomas Caryle itinuturing ang wika bilang saplot ngkaisipan; gayunman, mas
angkop marahil sabihing ang wika ay ang saplot-kalamnan, ang mismong katawan ng
kaisipan.