Ψαλμός ριη’ (118ος) (81-88)

[…]
81 ᾿Εκλείπει εἰς τὸ σωτήριόν σου ἡ ψυχή μου, εἰς
τοὺς λόγους σου ἐπήλπισα. 82 ἐξέλιπον οἱ
ὀφθαλμοί μου εἰς τὸ λόγιόν σου λέγοντες· πότε
παρακαλέσεις με; 83 ὅτι ἐγενήθην ὡς ἀσκὸς ἐν
πάχνῃ· τὰ δικαιώματά σου οὐκ ἐπελαθόμην. 84
πόσαι εἰσὶν αἱ ἡμέραι τοῦ δούλου σου; πότε
ποιήσεις μοι ἐκ τῶν καταδιωκόντων με κρίσιν; 85
διηγήσαντό μοι παράνομοι ἀδολεσχίας, ἀλλ᾿ οὐχ
ὡς ὁ νόμος σου, Κύριε. 86 πᾶσαι αἱ ἐντολαί σου
ἀλήθεια· ἀδίκως κατεδίωξάν με, βοήθησόν μοι. 87
παρὰ βραχὺ συνετέλεσάν με ἐν τῇ γῇ, ἐγὼ δὲ οὐκ
ἐγκατέλιπον τὰς ἐντολάς σου. 88 κατὰ τὸ ἔλεός
σου ζῆσόν με, καὶ φυλάξω τὰ μαρτύρια τοῦ
στόματός σου.
[…]
Νεοελληνικὴ ἀπόδοση

[…]
81 Ἀπέκαμεν ἡ ψυχή μου νὰ σὲ παρακαλῇ καὶ νὰ
περιμένῃ ἀπὸ σὲ τὴν σωτηρίαν μου. Ἐν τούτοις
ἐγὼ εἰς τοὺς λόγους σου ἔχω στηρίξει τὰς ἐλπίδας
μου. 82 Ἠτόνησαν καὶ κοντεύουν νὰ σβήσουν οἱ
ὀφθαλμοί μου ἀπὸ τὴν μελέτην τῶν λόγων καὶ
τῶν ὑποσχέσεών σου καὶ μὲ κάνουν συνεχῶς νὰ
λέγω· Πότε, Κύριε, θὰ μὲ παρηγορήσῃς; 83
Ἐκακουχήθηκα πάρα πολύ. Ἔγινα κατάξηρος σὰν
τὸ ἀσκί, ποὺ ἐσκληρύνθη εἰς τὴν παγωνιὰν καὶ τὴν
πάχνην. Ἐν τούτοις οὔτε πρὸς στιγμὴν δὲν
ἐλησμόνησα τὰ δικαιώματά σου. 84 Πόσαι εἶναι
ἀκόμη αἱ ἡμέραι τῆς ζωῆς τοῦ δούλου σου; Ὀλίγαι.
Πότε, λοιπόν, σὺ θὰ ἀναλάβῃς τὴν ὑπόθεσίν μου,
θὰ ἐκφέρῃς καὶ θὰ ἐφαρμόσῃς τὴν δικαίαν σου
κρίσιν ἐναντίον ἐκείνων, ποὺ μὲ καταδιώκουν; 85
Φλυαρίας καὶ ματαιότητας μοῦ διηγοῦντο οἱ
παράνομοι. Αὐτὰ ὅμως δὲν εἶναι δυνατὸν κατὰ
κανένα τρόπον νὰ συγκριθοῦν μὲ τὸν Νόμον σου,
Κύριε. 86 Ὅλαι αἱ ἰδικαί σου ἐντολαὶ εἶναι ἀλήθεια.
Ἀδίκως αὐτοὶ μὲ κατεδίωξαν. Σύ, λοιπόν, ποὺ
μισεῖς τὴν ἀδικίαν καὶ ἀγαπᾷς τὴν ἀλήθειαν,
σπεῦσε νὰ μὲ βοηθήσῃς καὶ νὰ μὲ προστατεύσῃς.
87 Ὀλίγον ἀκόμη καὶ οἱ μανιώδεις ἐχθροί μου θά
μὲ ἀπετελείωναν καὶ θὰ μὲ ἔρριπταν νεκρὸν κάτω
εἰς τὴν γῆν. Ἐγὼ ὅμως δὲν ἐγκατέλειψα οὔτε
παρέβην τὰς ἐντολάς σου. 88 Σύμφωνα μὲ τὸ
ἄπειρον ἔλεός σου γλύτωσέ με ἀπὸ τοὺς φοβεροὺς
αὐτοὺς κινδύνους καὶ περιφρούρησε τὴν ζωήν μου.
Ἐγὼ δέ, πλήρης εὐγνωμοσύνης διὰ τὴν σωτηρίαν
μου, θὰ φυλάξω ἀκόμη περισσότερον τὰς ἐντολάς,
ποὺ προέρχονται ἀπὸ τὸ ἅγιον στόμα σου.
[…]

Ἑρμηνεία Ὁσίου Ἀρσενίου Καππαδόκου

Ὁ Ψαλμὸς ριη’ διαβάζεται γιὰ νὰ πατάξει ὁ Θεὸς

τοὺς βαρβάρους, καὶ νὰ ταπεινώσει τὴν δράση
τους, ὅταν σφάζουν ἀθῶα γυναικόπαιδα.