Temptation Island: Role Play

makiwander

Source: https://www.wattpad.com/story/189680324-temptation-island-role-play

Temptation Island: Role Play

Volume 1 Introduction

Prologue

Kabanata 1

Kabanata 2

Kabanata 3

Kabanata 4

Kabanata 5

Kabanata 6

Kabanata 7

Kabanata 8

Kabanata 9

Kabanata 10

Kabanata 11

Kabanata 12

Kabanata 13

Kabanata 14

Kabanata 15

Kabanata 16

Kabanata 17

Kabanata 18

Kabanata 19
Kabanata 20

Kabanata 21

Kabanata 22

Kabanata 23

Kabanata 24

Kabanata 25

Kabanata 26

Kabanata 27

Kabanata 28

Kabanata 29

Kabanata 30

Kabanata 31

Kabanata 32

Kabanata 33

Kabanata 34

Huling Kabanata

Introduction

R-18; For matured readers only. Hindi nagkulang sa paalala.

Ang ambisyosang si Tash mula sa maliit na bayan ng San Isidro ay nawala sa sarili
isang gabi nang uminom sa loob ng isla ng Temtasyon kasama ang isang gwapong
gwapong lalaki na bago niyang amo.

Isinuko niya ang Bataan nang gabing iyon ng walang kahirap-hirap at nagising siyang
nanakit ang katawan na walang saplot katabi ang kamag-anak yata ng anghel sa langit
at lupa. Bilang laki sa Lola at paniniwalang isa siyang dalagang Pilipina (yeah),
kinumbinse niya ang lalaki na pananagutan ang 'paglapastangan' sa kanyang pagkatao.
Laking gulat niya nang pumayag agad ito at nagpakasal sila sa loob ng Temptation
Island ora mismo.

Ganoon kabilis?
Sa Temptation Island sila nanirahan ng kanyang bagong asawa, sa loob ng
pinakamagarang mansyon sa loob ng makamundong isla. Lahat ng tao ay yumuyukod sa
kanya. Dream come true, sa isip niya.

'Magandang umaga, Ginang Monasterio.' Magiliw na bati sa kanya ng nagsisilbi ng

kanyang agahan.

Naka-jackpot na sana siya, kundi lang ang walanghiyang asawa ay tinetyempuhan ang
pagtulog niya bago ito umuwi. Naaamoy naman niya ang pabango nito sa unan sa tabi
niya pero hindi na niya muli ito nasilayan pagkatapos ng kanilang kasal.

Hindi siya makakapayag na ganun-ganon na lang. Kung ang napangasawa niya ang hari
ng Temptation Island, dapat niyang gampanan ang kanyang role bilang isang reyna.

----

Please follow: TEMPTATION ISLAND page on facebook

My social media accounts are:

Facebook Page: Makiwander

Instagram: wandermaki

Prologue

"Mr. Monasterio, this way please." Inihanda ni Lucas ang seryosong mukha nang igiya
siya ng sekretarya ng kanyang amang si Don Levi Monasterio sa pribadong conference
room ng hotel na pag-aari ng kanilang pamilya.

Sa kanyang kamay ay ang attache case na naglalaman ng kanyang report tungkol sa

hinahawakang resort sa Zambales, pati na rin ang chain of restaurants sa Asia. He
flaunted a smirk when he saw nobody at the meeting place yet. Iniangat niya ang
braso at bahagyang hinila ang amerikana, he's one hour and fifteen minutes early.
Earlier than the previous midterm meetings

Tuwid siyang umupo at iniabot ang kanyang flashdrive sa naroong staff na mag-o-
operate ng projector. Ilang beses niyang binalikan ang numero noon kagabi, halos
wala nga siyang tulog. The growth in sales was admirable, 48%, a spike of 12% from
last month, and a spike of 45% from last year when it was handed to him by Lucifer,
his younger brother.

To some, he was the cold-blooded eldest Monasterio who has everything under his
sleeves. Lahat ng negosyong kanyang hawakan ay lumalago. He surpassed expectations
after expectations but there's one thing that he cannot compass, the approval of
his parents Levi and Miranda. Malamig at mas mahigpit sa kanya ang mga magulang
kumpara sa kanyang mga kapatid na sina Lucian at Lucifer, noong una ay inakala
niyang dahil panganay siya ay mas malaki ang kanyang responsibilidad. But after
doing all of his responsibilities as a good brother, most, a son, and putting
millions even billions in Monasterio's pool of assets, he was still neglected of
the kind of attention he thirsted to have.

"Yow, brother." Pumasok si Lucifer na nakasuot pa ng roba at may bitbit na tasa ng

kape. Napailing siya sa itsura nito. Midterm meetings are really important to the
company. They have to present their achievements and suggest improvements to their
businesses.

"Before you say anything, I was laid last night. And yes, I rather appear like this
than my eldest brother murders me because I was late. Akala ko nga mauuna ako sa
iyo ngayon, gusto ko sanang makita ang mukha mo kapag nalaman mong may nauna sa iyo
sa meeting room. But, who the hell beats the great Lucas Monasterio, anyway? No
one." Humalakhak ang nakababatang kapatid. Para rito ay biro iyon pero hindi niya
makuha ang humor.

Isa-isang dumating ang mga board members, lahat ay kinamayan niya samantalang kaway
at saludo ang ginagawa ni Lucifer. Nang dumating ang isa pa niyang kapatid na
ikalawang Monasterio ay hindi rin siya natuwa, Lucian was wearing his favorite
Avengers shirt, an aviators and jeans.

"Hello everyone. Hello, Kuya." Kumindat ito sa kanya. Inayos ni Lucas ang kanyang
kuwelyo, hindi siya kumportable na makita ang mga kapatid na ganon. He'll never
attend business meetings like that. Hindi niya napigilang kumibot ang labi.

"Lucian, you know that you are---"

"Late." Putol sa kanya ng kapatid. "Late is okay. Better late than pregnant,
Brother."

Humagikgik si Lucifer at nag-high five pa ang dalawa. Wala siyang oras na

pagsabihan ang dalawa nang sabay sabay silang napatayo nang dumating ang Monasterio
patriarch, kasunod ang dalawang sekretarya nito. The old guy's wrinkles meant years
of fighting to keep Monasterio Group of companies on top of their league.

The meeting started with reports from different managers of their money-making
machine branches. Nang siya ay tumayo ay agad na nagsalubong ang kilay ng ama. He
stood confidently while the board was eyeing him.

"Lucas, the admirable Lucas. You are really hands on with your sphere." Papuri ni
Mr. Mendez, ang isa sa board. He smirked with pride.

Buong pagmamalaki niyang ipinakita ang kanyang report na pinaghandaan ng dalawang

linggo. Lahat ay namangha maliban sa isa, ang kanyang ama.

"You should take over my polo club, too, Lucas." Walang halong birong sambit ni
Lucian.

"Lucian." Tumikhim si Don Levi. "That's a family legacy. Para sa iyo ang isang
'yon."

Although not interested, Lucas was offended. Lahat ng hawak niya na negosyo ay
pawang business ideas niya. He was not given a family legacy, even a piece of land.

Nang matapos ang meeting, matagal na inayos ni Lucas ang kanyang mga gamit.
Hinihintay na mapansin ng ama. Lagi siyang ganito, walang ipinagkaiba sa asong nag-
aabang sa amo pero hindi niya iyon alintana, his father is a family, hindi siya
dapat namamalimos ng atensyon dito.

"You know that you are not supposed to present personally the sales report. You
have managers to do that." Natigilan siya sa malamig na boses ng ama. "In fact, you
are not even required to attend these meetings."

"Dad." Kalmado siyang tumayo ng tuwid para harapin ang ama. "I live doing this."

Tipid na ngumiti ang ama, "you shouldn't. Who knows if you are just wasting your
time. Get a life, look at your brothers."

"My brothers cannot make any of your businesses work like I do."

Nagkibit-balikat ang ama, "Well, I have effective people, employees like you--"

"I am not an employee, I am your son." Matigas na sambit niya.

"Is that so?" Nag-isang linya ang labi ng ama. "You work like an employee to me."

"Dad.." Mula sa labas ng meeting room ay muling pumasok si Lucifer, "give Lucas a
break. He also makes our island work. This is his passion so we can't blame him for
working like a bull." Inakbayan ng nakababatang kapatid ang ama na agad na lumambot
ang anyo.

Pumasok si Lucian, his brother was staring at him in bowed head. Pinanatili niya
ang matigas na anyo nang lumapit sa kanya ang kapatid, inalis nito ang suot na
aviators at nakita niya ang pasa nito sa mata.

"I was punched." Mahigpit na yumakap si Lucian sa kanyang beywang na parang batang
nagsusumbong. "Do something, Kuya."

He sighed. His two brothers were the only reason why he feels he's still a family.
"Who did that?" Awtomatiko niyang tanong. Bago pa man makasagot ang kapatid ay
tumunog ang kanyang telepono. It was a call from the testing clinic he was
coordinating to.

"Mr. Monasterio, the results are in."Sambit sa kabilang linya ng kausap na babae.

"Read it."

"Are you sure you want us to open it?"

"Now."

Huminga ng malalim ang nasa kabilang linya, "the conclusion is, as per samples
presented, that X is excluded as the father of Mr. Lucas Monasterio."

Napapikit siya sa narinig. Masyado siyang matalino para hindi iyon maramdaman.
Excluded?

"We will keep it confidential, Sir."

"You should. Thank you." Masyado na siyang maraming naiinvest para sa Monasterio.
He will do everything in his power to keep his status. Everything, even the most
wicked.
---

Maki Says:

This is part of the MONASTERIO LEGACY. Ang inyong mababasa ay pawang katotohanan
lamang. CHAROT!

I will be writing the start of the Monasterio Family Tree. I hope you will enjoy
this one as I enjoyed writing ALL of the TEMPTATION ISLAND Series.

This is still in COLLABORATION with Cecelib and Race Darwin. I hope you will
support ALL of the installment in this SERIES even Paid kasi worth it namern.

Detailed scenes ahead. Huwag ako awayin. No Bashing! Happy lang!

Kabanata 1

Ikinalawit ni Tash ang mahahaba niyang binti sa malamig na pole habang malambot na
kumikembot ang kanyang balingkinitang baywang.

Namangha ang mga miron na nagmamasid at nagpuyat sa fiesta ng Baranggay masilayan

lang ang kanyang alindog. Bigay na bigay siya sa bawat indak, kesehodang
kakapiranggot lang ang suot niyang makintab na kulay puting tela na halos kumawala
ang malulusog niyang dibdib.

'Giling pa, Gerl. Para sa ekonomiya.'

Patay sindi ang ilaw sa stage kaya hindi niya nabibigyang pansin ang mga
kalalakihang naglalaway sa kanya. Isa pa, sanay na siyang pinagmamasdan ng may
malisya. Masyadong mababaw ang mga lalaki, pasabikin mo nga kaunti, tiyak na
mahihipnotismo agad sa iyo.

Pinanliitan siya ng mata nang makita niya ang kanyang kapatid na si Wendy na
humahangos patungo sa entablado na akala mo tinatawag ng kalikasan.

"Tasya!!!" Matinis na sigaw nito.

Pinanlakihan niya ng mata ang kapatid. Walang nakakaalam ng tunay niyang pangalan.
Siya si Estancia Ligaya Rosanna Roces, ang panganay na apo ni Candida, ang
notorious na Lola ng San Isidro. Mas gusto niyang tinatawag na Tash, mas sosyal,
mas nakakaangat, mas nakakatakam.

"Tasya, bumaba ka riyan! Nagising ang dragon!" Tarantang-taranta si Wendy na panay

ang kaway sa kanya.

Meron pang isang minuto bago matapos ang tugtog ng kanyang sayaw. Ibinigay niya ang
lahat sa paggiling, nagpalakpakan ang mga manyakis. Halos sampahin ang stage kung
walang mga tanod ang nakaharang.

Hindi nagtagal, nakita na niya ang kanyang Lola Candy kung kanyang tawagin, may
bitbit na mahabang payong kahit wala namang ulan. Nanlilisik ang mga mata sa kanya.

"Estanciaaaaaa!!!" Malakas na sigaw nito, dahil doon, nawalan siya ng balanse.

Napasinghap ang mga nanonood nang bumagsak ang kanyang likod sa stage. Napangiwi
siya sa sakit. Maagap siyang tinungo ni Wendy at hinila pababa ng stage.

Kahit nananakit ang balakang, hinanap ng mata niya si Ian, ang baklang nagbooking
sa kanya sa pyestahan.

"Beks, idaan mo sa bahay ang TF ko ha!" Sigaw niya habang nagmamadaling umeksit sa
madilim na bahagi ng entablado. Narinig na niya ang anunsiyo ng host pero mas
nangingibabaw ang sigaw ng kanyang Lola.

"Estancia! Ikaw talaga ang papatay sa aking bata ka!"

Sa 'di kalayuan ay nakita niya ang tricycle ng pinsan nilang si Harold, ang madalas
nilang rentahan tuwing kailangan nilang pumunta sa bayan. Napailing siya nang
maisip ang patak ng metro ng kanyang pinsan. Tiyak na napamahal dahil dalawang
Bayan ang binyahe ni Wendy at ni Lola Candy, tiyak na hihirit pa ito ng bayad sa
naunsiyami nitong tulog. Agad siyang itinulak ni Wendy papasok ng tricycle, uupo
sana ito sa tabi niya nang hiklatin ito ni Lola Candy papalabas.

"Doon ka sa likod. Magtutuos kami ng kapatid mo."

Umikot ang mga mata ni Tash. As if naman meron pa ring effect ang sermon sa kanya
ng kanyang Lola. Bingi na siya, matagal na. Hindi lang talaga maunawaan ng kanyang
Lola Candy ang kanyang pangangailangan. Ayaw niya ng masikip, ng mabaho, gusto
niyang umangat sa buhay! Palagay niya ay hindi siya nababagay sa lusak, doon siya
nararapat sa mga bituin.

"Hindi ba sinabi ko na sa iyo? Ingatan mo yang katawan mo! Templo yan ng Diyos."

"Luh,ang liit naman ng templong yung kung katawan ko ang address."

Tinuktok ng matanda ang kanyang noo. "Mangungumpisal tayo bukas. Ilang kaluluwa na
naman kaya ang nagkasala nang dahil sa iyo!"

"Eh 'di sila ang mangumpisal! Bakit ako?"

"Dahil ikaw ang ahas na tukso!"

"Grabe! Akala ko ba love mo ako? Bakit ahas na tawag mo sakin ngayon?" Maarte
niyang hinawi ang buhok. Napangiti siya nang maamoy niya ang bagong biling
mamahaling pabango. Three gives, pero mababayaran naman niya yun basta makalimang
fiesta siya. Kakanta, sasayaw, magho-host o magiging hurado siya, pupwede na iyon
para makaipon, may gusto pa nga siyang sapatos na nakita niya sa Instagram,
labinglimang libo. Naku, harinawa ay maragdagan pa ang fiesta sa kalendaryo, sana
dumami ang Santo.

"Ang kunat na ng balat mong bata ka, wala ka pa ring pinagkatandaan. Bente-sais ka
na."

"Mukhang eighteen! Pagmamalaki niya."

Panay ang irap sa kanya ng kanyang Lola buong biyahe pero hindi na niya nagawang
lambingin ito. Napapapikit siya sa mahabang biyahe, nakakaengganyo kasi ang hangin
sa San Isidro lalo't gabi. Ang preskong amoy ng palay na humahalo sa malamig na
hangin ang nagpapakalma ng kanyang isipan. Kahit madilim, nasisinagan ng liwanag ng
buwan ang dugtong-dugtong na palayan. Ito ang ginhawang kanyang nakagisnan. Hindi
ito kagaya ng hinihiling niya pero pupwede na. Hindi nga niya maintindihan ang
sarili kung bakit hirap na hirap siyang makuntento, hindi pa naman siya nakakaranas
ng ginhawa talaga.

Lumaki siya sa kanyang Lola Candy, nakagisnan niya na si Wendy bilang nakakatandang
kapatid pero hindi niya matawag itong Ate dahil hindi naman sila magkamukha. Bukod
doon, masyado silang malapit kaya matalik na kaibigan ang turing niya dito.

Parehas silang walang magulang. Namatay daw ang kanyang nanay nang ipanganak siya.
Hindi naman niya kilala ang Tatay niya. Iba pa raw iyon sa Tatay ni Wendy. Rebelde
raw kasi ang Nanay nila kaya maraming naging boyfriend at siya ang tumapos sa
maliligayang araw nito. Mag-isa silang itinaguyod ng kanyang Lola Candy kasama ang
kanilang mga kaanak na malapit din sa kanila.

Paggawa ng kandila at pagtatahi ng basahan ang pangunahing kabuhayan ng kanilang

maliit na pamilya. Si Wendy, nagtatrabaho sa isang Fastfood chain sa kanilang bayan
samantalang siya, kahit paunti-unti ay tinatapos ang kursong HRM sa pamamagitan ng
raket sa hosting, singing at dancing. Mabuti na lang at multi-talented siya. Kapag
may sobra ay nakakabili pa siya ng bagay na para sa kanya.

"Hoy, nandito na tayo. Lagot ka talaga kay Lola Didang, pumasok ka na roon sa
loob." Nagising si Tash sa mahinang kalabit ni Wendy. Lulugo-lugo siyang
nagpasalamat kay Harold pagkatapos mag-abot ng tatlong daan.

Naabutan niya ang kanyang Lola na nagsisindi ng maliit na gasera. Kahit anong pilit
niya rito na gumamit ng kuryente tuwing gabi, ipinipilit pa rin nito ang maliit na
lamparang de-gaas para magkailaw.

"Estancia, ano bang gusto mong mangyari sa buhay mo? Alam mo naman ang nangyari sa
Nanay mo hindi ba?" May tampo sa boses ng kanyang Lola.

"Kasingganda ko ba si Nanay? Parang hindi naman." Biro ni Tash habang hinihilot ang
kanyang mga paa. "Saka Lola Candy, sayang ang opportunity. Alam niyo namang
ginagawa ko ito para sa ating tatlo."

"Ha! Ang sabihin mo, ginagawa mo iyan para sa mga luho mo. Apo naman, hindi ko alam
sa iyong bata ka kung saan mo napupulot iyang pagkahumaling mo sa mga materyal na
bagay. Hindi ka naman nakatikim ng ganoon, wala naman sa paligid mo ang
makakainggitan mo."

Huminga ng malalim si Tash habang nakatanaw sa bintana at sa madilim na paligid sa

bakuran, "hindi ko nga po alam Lola. Ang alam ko, gusto ko ng bagay na makikinang.
Hindi naman po ako mali kung paghihihirapan ko ang mga bagay na gusto ko hindi ba?
Hindi naman ako masamang tao, Lola. Balang-araw magkakaroon din ako ng mga bagay na
gusto ko nang walang kahirap-hirap."

"Huwag masyadong mataas ang tingin, apo. Kadalasan kapag nakatingala tayo, hindi
malayong madapa at humalik sa lupa."

---

"Hindi ba talaga ako pwede sa fastfood chain, Wendy?" Nakaupo si Tash at si Wendy
sa harap ng kanilang bakuran habang pinagmamasdan ang mga sasakyang dumaraan habang
umiinom ng softdrinks sa plastik at nagmemeryenda.
"Anong gagawin mo roon? Naku, maliligawan ka lang ng mga crew. Naalala mo ba si
Nitoy? Patay na patay sa iyo yun! Baka mamaya magayuma ka pa eh!" Matigas na tanggi
ni Wendy. Kayumanggi si Wendy, hindi nabiyayaan ng height, pero maganda rin kagaya
niya. Pero sabi ng mga taga-San Isidro, mukhang mas sinwerte ng ama si Tash dahil
mestiza siya, matangkad at malakas ang dating. Madalas pa ngang napagkakamalang
artista. Iyon ang palaging naririnig ni Tash kaya naman tumaas ng husto ang
confidence niya, kasabay ng pagtaas ng mga nais niyang maabot. Plano niyang mag-
apply bilang isang flight stewardess kapag nakapagtapos siya.

"Pero anong gagawin ko? Sayang naman ang summer vacation ko. Meron kaming out of
the country field trip sa susunod na sem, kailangan ko pa ng pambayad don."

Napakamot ng ulo si Wendy, "hayaan mo na, kapag nakuha ko yung midyear bonus ko,
ipandagdag ko sa tuition mo. Wala ka namang makukuhang trabaho sa bayan na 'to na
sasapat. Mabuti pa nga iyang ginagawa mo dahil kahit papaano malaki-laki ang kita."

"Nagagalit naman si Lola Candy."

"Ayun lang, napakahigpit sa iyo ni Lola Didang."

Parehas silang namrublema dahil sa kanilang usapan. Alam ni Tash na gusto ring
ibigay ng kanilang Lola sa kanila ang lahat pero masyado nga yatang matayog kung
mangarap siya. Hindi basta-basta maaafford.

"Tasya! Tasya!" Nabulabog sila nang humahangos na dumating ang kababata niyang si
Kim. Nakatodo make-up ito at sexy attire. "Tasya, merong go-see sa basketball
court. Naghahanap daw ng mahigit isang daang empleyado para sa isang resort sa
Palawan. Naku, merong pogi!"

"H-ha? Talaga?" Nabuhayan kaagad si Tash, ito na yata ang sagot sa kanyang
panalangin. Nagmamadali niyang inubos ang softdrinks na iniinom nang hawakan siya
ni Wendy sa braso.

"Baka hindi naman yan part time job, Tasya. Sayang lang ang oras mo dahil hindi ka
nila tatanggapin kung hindi ka pupwede sa mahabang panahon ng pagtatrabaho."

"Hindi ko naman malalaman kung hindi ko susubukan hindi ba? Bahala na. Pupwede
naman akong mag-resign kapag malapit na ang pasukan. Magdadahilan na lang ako na
may nakakahawang sakit, buni o an-an para paalisin nila ako ng kusa."

Wala ring nagawa si Wendy. Nagmamadali siyang nagtungo sa kanilang kuwarto para
mag-ayos. Ginaya niya ang porma ni Kim na sexy ang suot. Pinili niya ng maigsing
pleated skirt at puting haltered dress. Lantad na lantad ang kanyang maputi at
mala-kremang kutis na walang mantsa. Lalong humabang tingnan ang kanyang binti nang
isuot niya ang five-inch stiletto sandals niya. Hindi niya kailangan maglagay ng
foundation, sinuklay niya lang ang kanyang natural na nakahugis na kilay at saka
naglagay ng cream blush at lip tint sa mukha. Pinakintab niya ang hanggang bewang
na buhok na natural ang pagiging tuwid at kulay mais sa pamamagitan ng ilang hagod
ng hair brush.

"Ang ganda mo talaga." Hindi niya napansin na nakasilip pala si Wendy sa kanya roon
sa may pintuan. Nakangiti itong lumapit at inayos ang kanyang buhok. "Malayo ang
mararating mo, Tasya. Tiyak ko iyan. Galingan mo ha?"

Ngumiti siya at yumakap sa kapatid, "lahat naman ng pangarap ko, kasama kayo. Wish
me luck." Ipinaligo niya ang mamahaling pabango at saka lumabas ng silid kung saan
naghihintay si Harold.
--

Mahaba ang pila sa basketball court ng munisipyo nang dumating si Tash. Bumaba si
Harold at sinilip ang kaganapan.

"Ang haba! Huwag ka munang bumaba riyan at pagpipiyestahan ka na naman. Ako na lang
ang magpapalista sa iyo." Nagpunas ng noo si Harold gamit ang puting bimpo bago
siya iniwanan. Namangha siya sa dami ng pumila. Hindi man lang niya narinig ang
audition na ito at napakaswerte naman ng San Isidro na sa lahat ng lugar na pupwede
silang humanap ng empleyado ay sa maliit na bayan pa nila. Daig pa ang pa-job fair
ng Mayor at ang pa-livelihood ng Baranggay kung maraming matatanggap sa resort na
iyon.

Ilang sandali pa ay bumalik na si Harold. "Nakalista ka na pala eh! Inilista ka

siguro ni Kim. Halika at ihatid kita roon sa upuang may numero. Ika-69 ka raw,
pang-singkwenta na iyong iniinterbyu. Malapit na."

Lahat ng mata ay nakatutok kay Tash nang bumaba siya ng tricycle ni Harold. Naka-
tiger look naman ang kanyang pinsan na sinisita ang sobra kung titigan siya.
Kinakalabit niya ito para magmadali na kaysa ambaan ng kamao ang bawat nadaraanan.

"Doon lang ako sa labas, may laban ng gagamba, sasali muna ako." Humalakhak si
Harold na mahilig sa mga small-time na sugal. "Itext mo ako kapag may nambastos
sa'yo dito ah."

Napakamot siya ng ulo, noon pa man ay bantay sarado na siya ng mga pinsan, kaya nga
kahit mahirap sila, alam niyang mataas ang value niya dahil parang prinsesa kung
ituring siya ng mga kamag-anak niya. Yumaman lang talaga siya, madadamay sa swerte
pati ang mga kamag-anak niya.

"Oo na. Huwag mong ubusin ang pera mo sa sugal. Isusumbong kita kay Tiyang Naty."
Banta niya pa pero parang hindi naman narinig ng pinsan.

Pinagmamasdan pa lang niya si Harold na makalayo ay parang may kung anong pwersa na
kumukuha ng atensyon niya. Tumingin si Tash sa harapan kung saan mayroong lamesa na
nakaharap sa mga tao. May isang aplikante na nakatayo sa harap ng mikropono at
kinakausap ng naroon sa lamesa at mayroong isang lalaki na nakahalukipkip na tutok
na tutok ang mata sa direksyon niya.

Hindi ganoon kalayo ang distansiya niya sa lalaki kaya napagmasdan niya ang gatla
nito sa noo dahil sa pagsimangot. Makapal ang kilay at manipis ang labi. Mahaba ng
bahagya ang buhok nito sa karaniwan na sinadyang hindi pantay pantay ang gupit.
Bakas ang muscles sa suot nitong light blue polo. Hugis na hugis ang hubog ng panga
ng lalaki, pati na rin ang tangos ng ilong nito.

Ang guwapo! Parang sa Mexican telenovela pa lang siya nakakakita ng ganito katikas
na lalaki.

Hindi niya inalis ang tingin sa lalaki kahit na lumalakad na ang pila at lumilipat
siya ng upuan. Hindi rin naman nito inaalis ang paninitig sa kanya. Nang siya na
ang tinawag, may mga pumalakpak pa. Ramdam na ramdam niya ang pressure bilang
pambato ng kanilang bayan.

"Hi, I am Tash Roces, 21 from the beautiful place of San Isidro!" Masigla niyang
pakilala sa sarili. Agad na nagfeedback ang mikropono. Bumilis ang tibok ng puso
niya nang matagpuang nasa kamay ito ng lalaking kanina niya pa pinakatititigan.

"Twenty-one?" Paniniyak nito sa malalim na boses. Pakiramdam ni Tash ay may kumirot

sa kaibuturan niya sa paraan ng pananalita nito. Malamig ang boses at swabe, ang
sarap pakinggan. Parang ang sarap..Napailing si Tash sa naiisip. Confident siyang
ngumiti at tumango kahit pinagpapawisan ng malamig.

"We are offering P 50,000 salary a month on average." Sambit ng guwapong lalaki.
Napasinghap ang kababayan ni Tash, pati na rin siya. "It is higher than the salary
bracket of waitresses, performers and bartenders for a reason. We will require
confidentiality, integrity and honesty once we hire you." Seryosong sabi ng lalaki.

"Honesty." Ulit nito habang hinahagod siya ng tingin mula ulo hanggang paa.
Napaatras siya ng bahagya sa init na hatid nito sa kanyang katawan. Iyan na nga ba
ang sinasabi niya, kapag pangit ang tumititig, manyak, kapag guwapo, mainit sa
pakiramdam.

"I-I am 26 years old." Nauutal na sambit ni Tash.

"Next." Tugon nito na nakatingin na sa susunod na aplikante. Napahiya siya!

---

Maki Says: Eto na muna for now. Matulog na kayo.

FAQ:

Pang-ilang Temptation Island ito?

-Hindi na kami naglalagay ng number para wala na magtanong kung ano ang
pagkakasunod sunod. Kung anong trip niyo unahin basahin, support namin kayo. Lol

Kabanata 2

Kung anong bilis na mainterview si Tash, ang siya namang tagal ng kanyang
paghihintay na matapos ang lahat ng nag-aapply. Hindi na muling nag-interview pa
ang lalaking masungit. Siya lang talaga ang nabiktima nito at ipinahiya!

Nilamok na siya sa kanyang pwesto pero ayaw niyang umalis. Makikiusap siya,
magmamakaawa kung kinakailangan. Wala namang hindi makukuha kapag hinihingi ng
maayos.

Nang tumayo na ang lahat ng nasa lamesa at pangilan-ngilan na rin lang ang tao sa
basketball court, tinungo niya agad ang lalaking nag-interview sa kanya. Tumalikod
na ito patungo sa nakaparadang mga sasakyan doon sa labas ng basketball court.
Mukhang papauwi na.

"Sir." Nakasunod siya sa likuran ng lalaki. Ang malapad na likod nito at matambok
na pang-upo ang kanyang napansin. Matangkad na siya pero malaki ang agwat sa kanya
ng lalaki. Kailangan niyang tumingala para mapagmasdan ang batok nito. Humaplos pa
roon ang palad ng lalaki kaya napansin niya ang pag-flex ng muscles nito sa braso.
Dinaig pa ang mga nakasama niyang mga lalaki sa bikini open kung laki rin naman ng
katawan ang pag-uusapan, in fact, parang kaya siyang durugin nito sa braso nito,
iyon e kung yayakapin siya, malamang kapag nakulitan sa kanya ay papaputukin nga
siya gamit ang mga kamay.

"Sir." Ulit niya. Huminto ito sa tapat ng magarang pulang sasakyan kaya ganoon din
siya.

"Sir, sorry. Sanay kasi akong dinadaya ang edad ko kapag merong mga audition.
Hanggang 25 lang kasi ang kadalasang tinatanggap, Sir." Hindi na siya nagpaligoy-
ligoy.

Pumihit ang lalaki paharap sa kanya. Nakakunot ang noo. Napalunok siya sa
nakakamanghang kagwapuhan nito kapag ganito kalapit. Nakadagdag pa sa appeal nito
ang pagsimangot. Rough, brusque, very masculine.

"Hindi ko maipagkakatiwala ang negosyo ko sa sinungaling. I hate liars, Miss."

"Tash." Ngumiti siya ng matamis kahit pinagpapawisan ng malamig.

"Tash?" Tumaas ang kilay nito.

"Oh, hindi ako nagsisinungaling ah. Nickname ko ang Tash." Kaswal na sambit niya.
"Ang buo kong pangalan ay Estancia Ligaya Rosanna Roces, sounds familiar 'no?
Parang yung bold star nung 90s."

Nanatiling nakatingin sa kanya ang lalaki na parang inip na inip na kausap siya.
Umikot ang mga mata niya. "Fine, Tasya. Tasya talaga ang tawag nila sa akin dito.
Ano pa ang gusto mong malaman?"

"Wala. Not interested." Tumalikod na itong muli at akmang sasakay na sa sasakyan.

"Sandali lang naman, Sir! Nagsasabi na po ako ng totoo. Baka naman pupwede niyo
akong isali sa shortlist niyo."

"Tapos na ang interview. Nakapili na kami." Sabi nito nang mabuksan ang pinto ng
sasakyan.

"Sir naman. Please!" Desperada niyang habol. Hinawakan niya sa kamay ang lalaki,
napaigtad ito na parang napaso. Kung hindi nakakabit sa braso niya ang kanyang
kamay ay baka lumipad na ito pero napangiwi siya nang tumama ito sa pinto ng
sasakyan ng masungit na lalaki. "Aray.." Namilipit siya at agad na hinilot ang
kamay. Tiyak niyang magpapasa iyon dahil ganon kaselan ang kanyang kutis.

"Aray naman, ang lupit mo naman!"

"Bakit ka ba humahawak? Are we close?" Arogante pang sita nito sa kanya.

"Imbes na mag-sorry ka, galit ka pa! Sungit!"

"You are invading my personal space, touching me even. Anong karapatan mong hawakan
ako?" Tumaas ang boses nito.

"Bakit? Sino lang ba ang pupwedeng humawak sa iyo? Ang arte arte mo. Tingnan mo!"
Inangat niya ang likod ng kanyang palad at kitang kita ang pagbabago ng kulay nito.
"Gusto ko lang naman makiusap. Oo, 26 na ako, matanda na ako, siguro nga desperada.
Kailangan ko ng trabaho 'e. Gusto kong makapagtapos ng pag-aaral dahil huling-huli
na ako sa karera. Lahat ng tao dito naniniwalang malayo ang mararating ko pero
nandito pa rin ako, kasama nila. Humihinga ng parehas na hangin na hinihinga ng mga
kalabaw!" Nag-init ang sulok ng mga mata niya nang makaramdam ng awa sa sarili.

"Kaya lang naman ako nakikiusap ng ganito kasi naaawa na ako sa Lola ko. Gusto ko
naman na balang-araw kapag mananahi siya ng basahan, meron siyang maliwanag na ilaw
kasi hindi na siya manghihinayang sa kuryente kapag kumikita na ako." Tuluyan na
siyang humikbi sa harap ng lalaki, hindi alintana ang pagkapahiya.

"Tasya, tama na yan. Tara na, umuwi na tayo." Narinig ni Tash ang seryosong boses
ni Harold sa kanyang likuran. Nang makita niya ito ay tinakbo niya ang kanilang
distansya at umiyak sa balikat ng pinsan. Masuyong hinaplos nito ang kanyang likod.

"Dumaan tayo sa simbahan, ililibre kita ng goto na paborito mo, nanalo ako." Pang-
aalo nito sa kanya, mas lalo siyang humikbi, naawa sa sarili. Naisip niya ang layo
ng buhay nila sa lalaking pinapanood sila, maaring pinagtatawan pa siya. Tumikhim
pa ito sa kanilang likuran, papansin. Napaismid siya sa isip.

"Saka gulaman, ha, Harold? Tapos ilibre mo na rin yung pamasahe ko ngayon, wala
naman akong napala e." Pagsasamantala niya sa awa ng pinsan.

"Sige. Ano pa gusto mo? Gagawin natin."

Mas malakas na napaubo ang lalaki, "I can talk to some people to do an interview
for you."

Natigilan siya sa sinabi ng mayabang na lalaki. Pumalakpak ng kaunti ang tenga

niya.

"T-totoo?"

"Pero doon na sa hotel, everyone went back at the hotel."

Bumitiw siya sa pagkakahawak kay Harold, napabuntong hininga ang mayabang na

lalaki.

"S-sige. Pupunta ako roon ngayon."

"Sumabay ka na sa akin. P-para mas mabilis." Suhestyon nito. Agad na kumilos ang
mga paa niya pero hinawakan siya ni Harold sa braso.

"Tasya. Sigurado ka ba? Baka hindi ka rin naman payagan ni Lola Didang. Sabi ng mga
natanggap, sa Palawan daw yun. Alam mo ba kung saan yun? Sasakay ka ng eroplano."

"Pero gusto ko.. Magpapasundo na lang ako sa iyo mamaya."

Walang nagawa si Harold nang sumama siya sa lalaki. Sumakay siya sa sasakyan nito
nang walang pagdadalawang isip. Naamoy niya agad ang panlalaking pabango nito sa
sasakyan. Ang amoy ng mamahaling leather ay hindi nakaligtas sa kanya, kagaya ito
ng mamahaling bag na nabili niya nang manalo sa beauty contest sa kanilang
lalawigan.

Mariing dumikit ang likuran niya sa upuan nang lumapit sa kanya ang lalaki,
nakahinga siya ng maluwag nang dimistansiya ito at ikabit ang kanyang seatbelt.
Pinapagalitan niya ang sarili sa kakaibang reaksyon niya sa masungit na lalaki. Sa
kabila ng kagaspangan nito ay humahanga pa rin siya ng husto. Siguro dahil wala
naman sa bayan nila ang humalintulad sa lalaki. Kahit pa ang anak ng Mayor na
naging manliligaw niya ng ilang taon ay hindi pumantay sa kagwapuhan ng kasama niya
ngayon.
Napapikit siya nang hawakan ng lalaki ang kanyang kamay. Her toes curled instantly
as she gently bit her lower lip. May pinahid na cream ang lalaki sa kanyang pasa.
Masyadong banayad ang dampi nito sa kanyang balat na hindi mo aakalaing ang
lalaking puro ugat sa kamay ang gumagawa.

"Better?" Walang emosyong tanong nito.

Tumango siya ng tipid, "thank you."

Umugong ang sasakyan tanda ng pag-andar nito, "sorry." Tila narinig niyang wika ng
lalaki pero hindi niya tiyak.

Ang maigsing byahe patungo sa Rizal Hotel ay parang napakahaba. Sa gilid ng mga
mata niya ay napapansin niyang nagtaas baba ang adams apple ng lalaki. Siya naman
ay hindi mapigilang mapangiti, nagkaka-crush pa yata siya sa hinayupak. Isa pa,
pinagbigyan siya nito, hindi basta-basta ang second chance, mabuti ay ipinaglaban
niya.

Sinalubong sila ng valet sa hotel lobby, bumaba ang lalaki, kakaalis pa lang niya
ng kanyang seatbelt ay pinagbubuksan na siya nito ng pinto. Gentleman naman pala,
nadagdagan ang kanyang paghanga sa kabila ng pagsusungit nito. Mabait siguro,
suplado lang. Marami namang ganoon.

Sinundan niya ito papasok sa loob ng hotel, lahat ay yumuyukod sa kanila dito.

"Good evening, Ma'am, Sir!"

"Good evening! Kumusta?" Maligaya niyang tugon habang patuloy sa paghakbang ng

mabilis.

Tinaasan siya ng kilay ng lalaki bago nag-isang linya ang labi nang tumapat sila sa
elevator na silang dalawa na lang ang naroon.

"Let's do the interview in my room." Anito.

"Okay."

"Okay?"

Tumango siya.

"Are you sure?"

"Yes, Sir."

"Hindi ka man lang magdadalawang isip? I am inviting you inside my room." Pagdidiin
nito.

Bahagyang tumagilid ang ulo ni Tash, sinusukat ng tingin ang lalaki, "Sir, kung
trick question na naman iyan, hindi effective. Alam mo bang makukuha mo ang gusto
mong sagot kung sasabihin mo lang ng maayos? Kanina, gusto mong malaman ang totoong
edad ko, pupwede mo naman akong diretsuhin hindi iyong alam mo naman pala tapos
magsusungit ka. Paano mo nga pala nalaman?"

"It is obvious that you are not 21!"

"Nakaka-offend naman 'to." Umirap siya, "ngayon, kung iniisip mong marumi akong
babae dahil pumapayag akong sumama sa kwarto mo, bahala ka. Ang alam kong makukuha
sa kwarto mo ay trabaho. Huwag kang mag-assume agad na dahil pumayag akong dalhin
sa kuwarto mo eh fuck girl ako, pero pupwede mong tanungin kung pumapayag ba akong
makipag-sex sa iyo ngayong gabi para malaman mo ang sagot ko ng walang paligoy-
ligoy."

"Miss, your mouth!" Parang naeskandalo pa itong nagpalinga-linga kahit alam naman
nitong walang tao.

"Ano? Trabaho ba talaga sa resort ang naghihintay sa kwarto mo o gusto mong magsex
tayo?" Walang kagatol-gatol niyang tanong.

"Interview! Like what I've said!" Tila hindi kumportableng sinasabi nito.

"Tinuturuan lang kitang maging diretso. Kailangan mong sabihin ang nasa isip mo
para makuha mo ang eksaktong gusto mo, bagay man yan, tao o impormasyon. Paano ka
nanliligaw kung ganyan ka? Pogi ka pa naman."

"I don't court."

"Ah kaya pala mainitin ulo mo."

"Not because I don't court, it means that I am single."

"So may jowa ka?" Lumabi siya habang hinihintay na bumaba ang elevator. Sana wala.

"Hindi ko kailangang sagutin."

Umismid siya, "tinatanong lang. Sungit." Tumunog ang elevator at sabay silang
pumasok doon. Nakita niya ang repleksyon nila sa salamin. Maigsi ang kanyang suot
samantalang pormal na pormal naman ang kanyang katabi. Nakanguso niyang nilingon
ang lalaki.

"Kanina pa tuwid ang tayo mo. Ganyan ka lagi? Hindi ka nangangawit?" She asked.
"Anong pangalan mo?"

"Too many questions."

"Sasagot lang 'e."

"Lucas."

"Lucas." Ulit niya. "Maganda. Wala sigurong galit sa'yo ang nanay mo. Sa akin kasi,
mukhang naawa pa sa Estancia, naku, baka naging Curacha pa ang first name ko para
terno kay Ligaya at Rosanna. Fan na fan ang nanay ng ST films nung araw. Sabi ni
Lola Candy, frustrated bold star daw yun, doon nga raw ako nagmana."

Hindi kumibo ang lalaki.

"Tahimik ka talaga, Lucas?"

Napapikit si Lucas sa kanyang tanong. Naiirita na yata sa daldal niya, pinalo niya
ang bibig at saka napangiti, "huwag mo nang sagutin, Lucas."

"Can you stop repeating my name?"

"Bakit? Ang sarap banggitin, 'e. Lucas. Lucas... Lucas!" Sambit niya sa iba't ibang
tono na nakakaakit. Umigting ang panga ng lalaki, kinagat niya ang dila niya,
napipikon na niya ito, "sige, Baby na lang. Charot!" Bahagyang nahampas pa niya ang
lalaki, ang tigas ng braso ha.
"Stop fooling around. I am a potential employer. I demand respect."

Sinubukan niyang pumormal pero nauubo siya sa pagpipigil ng ngiti, hindi mapigilan
ang pagkapilya. Sinamaan siya ng tingin ng lalaki, mabuti at tumunog na ang
elevator hudyat ng pagbubukas nito.

Nagpatiuna si Lucas na may mabibigat na hakbang. Napangisi siya, halatang labag sa

loob. Sorry ito, marupok ito sa umiiyak na chicks. Nagtungo sila sa pinakadulong
kwarto, nang itinapat ni Lucas ang card nito sa pinto at nang magbukas iyon ay
hindi niya mapigilan ang mamangha. Iba talaga ang mayayaman.

Malamig ang buong silid. Malapad ang kama sa gitna, malaki ang bintana, warm
lights, pati ang muebles ay halatang mamahalin.

"Make yourself comfortable." Inalis ni Lucas ang dalawang butones ng polo.

Si Tash naman ay mabilis na inalis ang suot na sandals at patakbong tinalon ang
kama. Ang lambot! Itinaas niya ang dalawang kamay at saka dinama ang mamahaling
linen sa kanyang balat sa pamamagitan ng pagbukas sara ng braso at mga binti
paulit-ulit. Sosyal!

"Uh, not too comfortable." Itinagilid ni Lucas ang kanyang ulo. "May interview ka
pa. Tatawagin ko lang ang HR."

Bumangon siya nang malapad ang ngiti, "grabe, ang sarap ng buhay ng mayayaman, ano?
Ang kumportable ng higaan, walang ipis, daga, mabango. Siguro, ang sarap sarap ng
buhay mo? Ang saya mo siguro." Sambit niya habang sinusuot ang sandals.

"Kung iyan ang pamantayan mo sa pagiging masaya, masyado kang mababaw."

Umismid siya at humalukipkip, "hindi ka lang marunong makuntento. Ako, kung ako ang
meron nang lahat ng ito, lagi na lang ako nakangiti. Imagine, mabibili ko ang lahat
ng gusto ko nang hindi ko na kailangan mag-ipon?"

"Ano-ano ba ang mga gusto mo?"

"Yung mga gusto ng mga babae, bags, shoes, pabango, damit."

"Ordinary."

"Alam mo, basher ka. Para kang si Lola Candy. Hindi kaya ordinaryo ang mga bagay na
pinaghihirapan bago makuha. Hindi mo lang naaapreciate."

Kinuha ni Lucas ang telepono at merong ilang tinawagan, iyon na yata ang mag-
iinterview sa kanya. Inayos niya ang sarili, sinuklay ang buhok gamit ang daliri sa
harap ng magarang vanity mirror. Nang may kumatok ay pumitik ang kanyang puso sa
kaba. Inihanda niya ang magandang ngiti. Dalawang middle-aged woman ang pumasok na
umupo sa two-seater sofa.

"Ikaw iyong kanina, hija, hindi ba? Iyong 26 years old?" Inayos ng isang ginang ang
kanyang salamin. Nahihiya siyang tumango.

"Pasensya na po kayo. More chances of winning kasi kung mas bata-bata ako ng
kaunti."

Napangiti ang dalawang ginang.

"Ano ba ang natapos mo? O ang work experience mo?"

Napakamot siya ng ulo, "nag-aaral pa po ako, wala pa rin akong work experience pero
lahat ng gusto niyo kaya kong gawin."

"Lahat?" Pumaimbabaw ang baritonong boses ni Lucas.

"Oo. Lahat." Taas-noong sagot niya, "ano ba ang kailangan mo?" Sinalubong niya ang
titig nito.

"Marunong ka bang sumayaw, hija?" Putol ng isa sa mga ginang.

"Gusto niyo habang kumakanta? Magaling akong gumiling lalo't may hawak na mic,
tiyak na masisiyahan ang kahit sinong makakakita." Nanatiling tutok ang mga mata
niya kay Lucas.

"Good, good." Mukhang satisfied ang dalawang ginang sa kanyang sagot. Nagbulungan
ang dalawa, lumapit si Lucas sa mga ito.

"Hindi natin siya kukuning dancer sa Pulse." Narinig niyang tutol ni Lucas.
"Housekeeping, ilagay niyo siya roon."

"Bakit hindi na lang dancer? Forte ko yun." Singit niya sa usapan. Hindi siya
magaling sa housekeeping, tamad nga siya. Kundi dahil kay Wendy, hindi siya makaka-
survive sa gawaing bahay.

"Namimili ka?" Tinaasan siya nito ng kilay. Nakagat niya ang pang-ibabang labi.

Sabagay, wala naman siyang ideya kung anong trabaho ang naghihintay nung nag-apply
siya kanina. Choosy pa ba? Isa pa, malaki raw ang sahod, malaking tulong na iyon
kahit pansamantala lang siyang magtatrabaho, makakaipon na siya sapat para maka-
graduate siya.

"S-sige. Okay lang naman."

"Okay then, we'll see you in Temptation Island." Madilim na sambit sa kanya ni
Lucas.

Nanuyo ang kanyang lalamunan, "T-temptation Island? A-ano yun?"

💋💋💋💋

Salamat sa paghihintay at pagbabasa! Votes and comments please!

Paki-like ang page ng Temptation Island 👉 Temptation Island Series

Facebook Page 👉 Makiwander

Instagram 👉 Wandermaki

Kabanata 3
SPG. Agad-agad na yern.

She's very animated. Pinanliitan ni Lucas ang dalaga, ang kaisa-isang babaeng anak
ni Don Levi Monasterio at ang panganay nito. Siya rin lang ang nakakaalam ng
sikreto ng pamilya Monasterio at bahagi rin siya ng sikretong iyon. Donya Miranda
will tremble when she discovers that he knows how she traded her very own daughter
to have a Son as a Monasterio first born- just what Don Levi prefers. Ngayon nga ay
bahagi na siya ng pamilya Monasterio at kabahagi siya ng pag-akyat ng kayamanan sa
pamilya.

Nothing can stop Lucas to get what he likes. Tuso ang matandang Don at tiyak na
balang-araw ay babawiin nito ang lahat ng pinagtrabahuhan niya sa para pamilyang
hindi siya kabahagi. Hindi niya hahayaan. He sacrificed a lot for the wealth of the
family. Kung wala siya ay wala ang Monasterio Empire. Hindi man pinapahalagahan ni
Levi Monasterio ang mga nagawa niya, ibahin siya nito He remembers every single day
that he skipped sleep, meals, and a good fcking because of Monasterio Empire. It
wouldn't go in vain.

Estancia giggled with his staff, magigiliwin ito sa tao lalo na sa mga matatanda.
She knows her way to their hearts.

"Nandito pa po kayo bukas? Magpapagawa ako ng puto sa Lola ko, magaling 'yon
magluto! Idadaan ko rito bukas."

"Nakakahiya naman, Hija! Pero oo at naririto pa kami bukas. I-oorganisa namin ang
byahe patungong Maynila ng mga natanggap."

"Ikaw nandito ka pa bukas?" Siniko siya ni Tasha, awtomako ang pagtaas ng kanyang
kilay sa pagkakadikit ng kanilang mga balat. Narito pa rin si Tasha sa hotel room
niya dahil ibinibilin dito ang dadalhing requirements.

"Wala."

Sumimangot si Tasha, "Sayang naman. Hindi mo matitikman ang puto ko, malambot pa
naman 'yon at mamasa-masa kapag mainit."

Nag-init ang pisngi niya. Iba't ibang ideya ang tumakbo sa isip niya. On regular
days, he would grab the woman ang fck her senseless. But he knows, off-limits si
Estancia. Hindi sila dapat umabot sa ganoon kung hindi ay masisira rin ang diskarte
niya. He can get laid literally by anyone he wants, why would he jeopardize his
plans for a sexual encounter with Tash. Cunts are all the same, wet, hot, and
tight. Tiyak na hindi naiiba ang kay Tasha.

Napababa ang tingin niya sa suot nitong maliit na puting blouse. It pushed her
globes up and he knows that it can't fit in his huge hands. Her waist is so small
and legs are long. Mala-krema rin ang kutis nito. Now he understands why this small
town treats her like a queen. Wala man itong ideya sa tunay na pagkatao, herself
screams opulence and the exquisite beauty of a full-blooded Monasterio.

He felt Tasha's ass poking his crouch. Hindi siya nakakilos. Inaayos nito ang strap
ng mataas na sandals na inalis kanina. Ngayon ay nakatuwad na sa kanyang harapan
habang kumikilos ng taas baba para iayos ang kung ano man!

Fck! Hindi siya naniniwalang hindi alam ng babae ang ginagawang pang-aakit. Kanina
pa ito! Kumiskis ang pang-upo nito sa kanyang harapan habang mabagal na minamasahe
ang gilid ng paa nito.

"Ooh.. Ang sakit!" She moaned and groaned altogether. Magsasalita na sana siya nang
tumuwid ito ng tayo at hinarap siyang nakangiti.

Damn it. Her smile is perfect! Her eyes smile with her sexy lips too. Napalunok
siya at napataas ng kilay.

"Salamat, Lucas." She gently pressed his arm and his mind goes haywire. Naramdaman
niya ang pagpulso ng kanyang pagkalalaki. "Magkita na lang tayo sa isla. Mag-iingat
ka sa byahe palabas ng San Isidro." She sounded sincere and gentle. Iba ito sa
pagiging makulit kanina. Tasha knows her manners, huh?

Hindi nakatulong ang papuring iyon para kay Tasha, he wanted to grab her and taste
those pretty lips. Gusto niyang makita ang mga mata nitong namumungay habang
inaangkin niya. Damn that oohs and complains of pain while he's insider her and
pleasuring. Her moans would be a music to his ears.

Nagpaalam na si Tasha kasabay ng kanyang hiring staff. Her buttocks automatically

jiggled when she walked away. Her body is perfect even when her back turned.
Ptngina. Naiinis niyang tinakpan ng palad ang kanyang pagkalalaki na naghuhumindig
na sa loob ng kanyang pantalon.

Kinuha niya ang kanyang telepono nang lumabas na si Tasha sa kanyang silid.

"Donna, I want to fck you tonight. Ipapakuha kita sa chopper." Hindi niya na
hinintay ang kumpirmasyon ng nasa kabilang linya.

Being in his phonebook means a lot to girls. He saves those who gives him
remarkable and mind-blowing sex. They are just a handful of girls who knows how to
keep their mouth shut. The rest were just for one-night stands.

In just an hour, Donna entered his room. Removing her clothes while slowly walking
to him. Unti-unti ay lumantad ang magandang katawan nito na walang saplot. Small
waist, enhanced breast, shaved lady part, and a very clear morena skin. Wala ring
mantsa ang katawan nito. Her sexy bangs fit her jet-black waist-long hair. Lumuhod
ito sa kanyang harapan at inalis ang pagkakabutones ng suot niyang pantalon.

"Oh, this is so ready for me huh?" Tumingala siya nang maramdaman niya ang init ng
bibig ni Donna sa kanyang pagkalalaki. A familiar image crossed his mind. Ang
mismong nagpainit sa kanyang gabi. Wala siyang balak dalhin si Donna sa trabaho
pero hindi niya na kaya ang init ng katawan dahil sa babaeng kanina pa nakuha ang
kanyang atensyon.

He pulled Donna's hair to guide her to suck him more. She doesn't even gag. Paulit-
ulit siyang nagmura habang hindi iniaalis sa isip ang imahe ni Tasha hanggang sa
naramdaman niya na ang pamumuo ng tensyon sa kanyang puson.

"Fck, fck, fck, Estancia!" He screamed as he came inside Donna's mouth.

Tumayo si Donna, wiping his cum on her small pretty face.

"Who's Estancia, Darling?" Itinulak siya nito patungo sa kama at napaupo siya roon.
Hingal pa siya sa pag-abot sa tuktok ng kaligayahan.

Donna pressed herself on his manhood and pumped up and down again.

"Call me what you want, then. I don't mind..."

They fcked the whole night with lights off... He keeps on calling somebody else's
name as he cums. Hoping that this will be enough to satisfy his curiosity with the
full-blooded Monasterio he want to bed.

--

"Napaka-gaga mo talaga!" Napangiwi si Tasha nang abutin ni Lola Candy ang kanyang
tainga. Galit na galit sa kanya ito at hinabol siya ng walis tingting, nang hindi
makuntento ay piningot na siya dahil sa matinding galit.

"Wendy! Tumawag ka ng Bantay-Bata! Minamaltrato na naman ako ni Lola!!!" Sigaw niya

sa kanyang kapatid.

Nagalit si Lola Candy nang makitang nag-iimpake na siya at handa nang sumama doon
sa nag-hire sa kanya kagabi. Opportunity knocks once sabi nga!

"Napakalayo 'non! Paano kung mapahamak ka!"

"Lola naman 'e! Ang tanda-tanda ko na. Babalik naman ako pagkatapos ng tatlong
buwan. Sayang iyong sahod! Kailangan ko iyon sa enrollment. Kung mayaman lang tayo,
hindi ako aalis."

"Ewan ko ba sa iyong bata ka! Bakit hindi ka makuntento. Kumakain ka naman dito,
humihinga! Ano pa bang kailangan mong bata ka!" Gigil siyang pinalo sa pwet ni Lola
Candy.

"Hindi ko po alam, Lola!" Sigaw niya habang umiiwas. "Nararamdaman ko lang na mas
may pakinabang ako kaysa manatili sa lugar na ito!" Nakailag muli siya sa walis.
"Kasama naman kayo sa mga pangarap ko. Aalis tayo dito! Si Wendy hindi na yan
magtatrabaho sa fastfood at ikaw, kukuha tayo ng mas magandang makina sa pananahi.
Promise ko yan, Lola!"

Tumigil si Lola Candy sa pagpalo sa kanya at bumuntong hininga hanggang sa namasa

ang mga mata. "Kaya ka ba aalis para sa amin ng kapatid mo?"

Nakalabi siyang tumango. "Marami akong pangarap para sa atin, Lola. Magtatayo na
lang tayo ng maliit na negosyo kapag nakapag-ipon ako at hindi na natin kailangan
maghiwa-hiwalay." Niyakap niya ang kanyang Lola na nabawasan na ang tangkad dahil
sa katandaan at kakayuko sa makina ng pananahi.

"Magtatrabaho ka roon ng mabuti. Huwag mo akong ipapahiya! Ako ang nagpalaki sa

iyo, Tasya!" Mangiyak-ngiyak na sigaw nito sa kanya.

"Opo, Lola. Pangako."

"At kapag nakakuha ka na roon ng malaking sahod, hindi ka na sasayaw sa mga piyesta
at magbabandera ng katawan!"

"Yes, Lola."

"Tatahimik na itong bahay na ito kapag dalawa na lang kami ni Wendy." Nagpunas ng
kaunting luha si Lola Candy. Mas lalo niya itong nilambing ng yakap.

"Okay lang iyon para maipahinga mo ang tainga mo, Lola. Mamimiss ko po kayo...
Alagaan mo ang sarili mo, La. Makikinig ka kay Wendy lagi.."

--

"ANG pinirmahan niyong non-disclosure agreement ay binding. Ibig sabihin, wala

kayong maaaring pagsabihan ng makikita niyo sa loob ng isla. Wala pang kahit anong
impormasyon mula sa loob ng isla papalabas. At kung kayo ang maghahatid ng kahit
anong balita, o tsismis, hindi mangingimi ang Monasterio Corporation na habulin
kayo."

Matamang nakikinig si Tasha sa habilin ng HR head, ang isa sa nag-interview sa

kanila sa San Isidro. Ngayon ay nasa Monasterio Towers na sila. Sa buong buhay niya
ay noon lang siya nakakita ng ganoong gusali. Hindi niya mapigilan ang mapanganga
sa mga muebles na naghuhumiyaw ng karangyaan. Siguro ang isang vase ay pwede na
nilang pangkain sa isang taon o sobra pa.

Isinerve sa kanila ang meryenda habang nagsasalita ang HR na nakilala nila bilang
Mrs. Tolentino. Naglaway siya sa steak sandwich na mayroon pang-gintong flakes sa
ibabaw. Agad siyang kumagat ng malaki habang nakikinig.

"Kaya kung sakali mang aatras kayo, ngayon palang ay gawin niyo na." Pumasok si
Lucas Monasterio sa loob ng conference room. Agad na luminga ito at nagtama ang
kanilang mga mata. Hindi niya tuloy nanguya ang isinubong pagkain. Nakaramdam siya
ng init sa pagsalubong ng kilay nito sa kanya. Misteryoso, suplado, at gwapo- Pak!
Red flag!

Nagbigay respeto ang mga staff sa lalaki, hindi nito pinansin dahil nanatili lang
ang mga mata nito sa kanya. Ano na naman kaya ang masama niyang nagawa? Desidido
siyang hindi magpasaway sa isla dahil iyon ang pangako niya sa kanyang Lola.

"Sisimulan namin sa pagsasabing ang Temptation Island kung saan kayo magtatrabaho
ay isang sex island." Si Mrs. Tolentino.

Nasamid siya ng malakas, may mangilan-ngilan na nagbigay ng gulat na reaksyon

samantalang ang iba ay tila may ideya na. Hindi niya inaasahan iyon. Nagmamadali
siyang inabutan ng kanyang katabing si Jeffrey ng shake para ipanulak.

Sex Island?

"Ang ating mga guests ay naglalakad ng nakahubad, nagtatalik kung saan nila
matipuhan at hindi sila maaaring husgahan, titigan, at higit sa lahat ay bastusin.
Don't worry, pagkatapos nito ay isa-isa kayong ii-screen ng psychiatrist kung wala
kayong tendency maging bastos at makaramdam ng libog sa hindi nararapat na
pagkakataon. Hindi rin kayo maaaring galawin ng kahit sino sa isla maliban na lang
kung mayroon kayong consent ngunit bawal mang-akit at manguna sa pag-aalok ng
sarili. That's prostitution and we are against it." Kaswal na paliwanag ni Mrs.
Tolentino na para bang normal iyon.

Namumula ang kanyang mukha ng sobra pa sa sobra. Hindi nya siya nanonood ng porn at
baka makalbo siya ni Lola Candy!

"Hahatiin kayo sa dalawang grupo kapag nagdesisyon kayong pumirma ng kontrata base
sa mga nalalaman niyo sa oras na ito. Mayroon na bang gustong umatras?"

Handa na sana siyang magtaas ng kamay at ayaw niyang maligo sa Holy Water kapag
nalaman ito ni Lola Candy. Nasa kalahati na ang kanyang braso at nakapikit siya ng
mariin.

"We are raising your offers to P100,000 a month, with P30,000 clothing and rice
subsidy allowance every month, P1,000,000 worth of annual health card for you and
your family and P50,000 signing bonus." Napadilat siya sa gulat. Tumaas ang kilay
ni Lucas Monasterio sa kanya na pinapanood pala ang pagtaas ng kanyang kamay.
Napalunok siya at luminga siya sa paligid at walang nagtaas ng kamay para umatras.
Bumaba ang kamay niya ng kusa.
Napadako muli siya kay Lucas. Nakahalukipkip ito kaya lalong pumorma ang bakat na
bakat na muscles nito sa braso.

"Ah, mabuti naman." Ngumiti si Mrs. Tolentino. "Then, for further screening
process. Hahatiin kayo sa experienced and unexperienced when it comes to sex. No
judgement ito kaya sana ay hindi kayo magsisinungaling. Kailangan ito para sa
pakikipag-usap niyo sa psychiatrist. So, sino ang unexperienced dito o mga virgin.
Magtaas ng kamay para mailista."

Nagtaas siya ng kamay. Itinagilid ni Lucas ang kanyang ulo.

"Hindi pupwedeng magsinungaling." Pumaimbabaw muli ang baritonong boses nito at

tiyak niyang siya na ang tinutukoy nito.

"Hindi ako nagsisinungaling!" Giit niya, "Ako po, Mrs. Tolentino. Never been
kissed, never been touched, never been plok-plok."

Natawa ang mga kasama sa kanyang katabilan. Napahugot ng buntong-hininga si Lucas.

Napangiwi niya dahil napainit na naman niya ang ulo nito.

"Palabiro talaga itong si Miss Roces. Totoo bang sa ganda mong iyan, hindi ka pa
nagkakaboyfriend?" Magiliw na tanong sa kanya ng matanda.

"Hindi pa po kahit marami ang natatakam!" Malamyos niya pang iginiling ang
balakang. Gumaan ang mood ng conference room dahil sa katatawanan niyang hatid.

"Baka ako na ang maswerteng lalaki!" Singit ng isa na naroon sa unahan. Apat lang
ang nakuha roon sa bayan nila at ang iba, hindi niya na alam kung saan galing.

"Hoy! Choosy to 'no!" Umirap siya, "Pero manligaw ka muna." She winked.

"Bawal ang employee to employee relationship, matatanggal." Matabang na komento ni

Lucas.

"Ay, bawal na Sir?" Inosenteng tanong ni Mrs. Tolentino, napapikit si Lucas na

parang naiinis. "Oo, b-bawal pala talaga. Hehe."

Dumaan silang lahat sa masusing proseso pagkatapos 'non. Ang sabi ay tutulak sa
Isla ang lahat ng nakapasa sa psychological test. Hapon na nang tawagin ang kanyang
pangalan.

"Miss Roces, you passed. Welcome to Temptation Island."

Kinuha niya ang papel mula sa nag-assess sa kanya sa psychological test at

pinanghawakan iyon ng mahigpit. Sa wakas!!!

Bye hampy life! Uuwi akong hindi na hampas lupa. This is it! Bulong niya sa kanyang
sarili.

Kinakabahan siyang sumampa sa chopper dahil sa lakas ng tunog 'non. Medyo madilim
na kaya dumoble ang kanyang kaba. Ayaw niyang makakita ng kawalan sa kadiliman.
She's scared of the dark and heights even! Ngayon palang siya sasakay ng
helicopter, kahit nga eroplano ay di pa siya nakatuntong.

Mag-isa pa lamang siya sa chopper at naghihintay nang makakasama nang okupahin ang
kanyang tabi ng isang bulto. His manly scent filled the air inside the chopper.
Napalunok siya nang mas lalo itong naging kumportable sa pagkakaupo dahil
magkadikit na magkadikit ang kanilang katawan.

"Lucas.." Nanunuyo ang kanyang lalamunan nang pasadahan siya ng tingin nito mula
ulo hanggang paa.

Kabanata 4

SPG. Ulet Ulet. Kailangan pa bang mag-warning? :D

"Waaaahhhh!" Tasha screamed on his ear. Walang nagawa si Lucas nang sumampa ito sa
kanyang binti at yumakap sa kanyang leeg. They look like fcking while straddling.
Umangat ang puting dress ni Tasha kaya lumantad ang binti. Silang dalawa lang ang
naroon sa chopper at hindi niya alam kung saan ilalagay ang kamay. Fck he's turned
on. She's breathing on his neck and what else he's supposed to do.

"Takot ako, Lucas." She purred on his neck. Her voice was soft and mellow.
Malambing nitong iniangkla ang kamay at hinahaplos ang kanyang batok na para bang
kumakalma ito sa ganoon. Ginawa pa yata siyang stressball.

"Miss Roces." Nanatili siyang kalmado.

"Tash na lang."

Mariin siyang napapikit. Hindi gusto ang ideya ng first name basis.

"Miss—"

"Baby?" Tawad pa nito.

Itutulak niya sana ito pero mas humigpit ang kapit.

"Huwag, Lucas. Dito lang ako please! Bakit ganito ang sasakyan papunta doon? Paano
pa ako babalik pauwi sa amin?"

"You will not leave."

"Huh?" Nag-angat ito ng tingin. Tutok ang magandang mukha sa kanya pero nanatili
ang kapit sa kanyang batok.

"Nakapirma ka na ng kontrata sa amin." Paglilinaw niya. Matamis na ngumiti ito at

itinagilid ang ulo. Ano ba itong babaeng ito! Hindi man lang nangimi sa kanya. Kaya
silang dalawa ang nagkasama sa chopper ay kahit sina Mrs. Tolentino ay ayaw siyang
makasabay sa byahe pero si Tasha ang naglakas loob na pumili ng personal niyang
chopper para sakyan.

"Okay. Akala ko doon na ako mamamatay e. Kung mamamatay sa sarap 'e pwede rin naman
—"

"Tasha!" Hindi na niya napigilang tawagin ito sa pangalan! Damn it, ayaw niya sana
dahil iba ang naiisip niya roon. Whenever he fcks, he calls his women Tash, Tasha,
Estancia and her image in his mind each and every fck remained since the day he met
her.
Mabuti at limang minuto lang ang hinintay niya para makalapag sila sa isla. Sumakay
silang dalawa ng motor boat pagkalapag ng chopper at doon sa mismong beach front ay
sinalubong sila ni Cristina, ang head of security. At the very start of the day of
the employment of their staff, si Cristina na ang magiging head ng mga ito, ganon
na rin ang mga guests.

Security is the major priority on the island. Sinisigurong walang kahit anong
impormasyon ang makakalabas kahit pa mula sa mga guests. Ang construction ang
naging pinakamadali sa lahat, pero ang pagpili ng iimbitahing miyembro pati na rin
ang pagsisiguro ng security ang naging pinakamahirap.

Sumampa siya sa golf cart na maghahatid sa kanya sa Monasterio Mansion nang hindi
tinitingnan si Tasha. Damn it, he needs to fck because of that tease! Pagod na sana
siya at hindi niya na sana gustong magpalabas ng init ngayong gabi pero hindi niya
mapigilan ang uhaw sa magandang dalaga.

Binuksan niya ang isang bagong bote ng Dalmore 62. Sa dami ng pinadaanan niyang
problema niya sa negosyo ay ngayon lang siya namrublema ng ganito. It is a fcking
sex problem! Akala niya ay mapupunan iyon ng kung sinong babae lang pero hindi
ganoon ang nangyari. He had to fck with eyes closed because his imagination only
requires Tash in it.

Sumimsim siya ng whiskey mula sa kanyang baso. Napangiwi siya sa tapang 'non. He
will get drunk so he could sleep off the heat.

---

"Dito na, Ma'am. Enjoy." Nagtataka man ay doon siya ibinaba ng golf cart drive na
sinakyan. Ito na ang housekeeping quarters?

Mukhang hindi naman dahil mayroong party. May welcome party? Parang hindi naman
din.

Mataas na mansyon ito na makikita mo lang sa mga libro. It looks like a castle. May
maingay na music sa loob at nagkakasiyahan ang lahat. Napapikit siya ng mariin nang
may naghahabulang nakahubad mula roon sa mansyon.

"Ano ba 'yun!" Napasinghap siya at napakapit sa dibdib sa gulat! Sinabi na naman sa

kanila na ganoon nga pero nakakagulat pa rin!

Dumiretso siya sa pagpasok sa loob ng mansyon. Mas lalong lumakas ang ingay at
halos sabayan iyon ng tibok ng puso niya. Hindi niya alam ang tawag doon sa mga
pamalo na leather doon sa mga babaeng may kadena sa leeg at hinihila ng lalaking
naka-leather brief din. Naeeskandalo siya sa nakikita kahit hindi naman siya
judgemental.

May mga nakaposas pa! May pulis kaya sa mansyon?

"Hi, my Lady. Tariq here. Enjoying so far?" Mukhang may lahing arabo ang lalaki
hindi niya alam kung iinglesin niya o hindi papansinin dahil baka magnosebleed pa
siya. Wala itong pang-itaas at tanging pantalon lang na mababa sa beywang ang suot.
His muscles are all in the right places! Mapula ang labi, parang inaantok na mata,
makapal na kilay at may kaunting buhok sa dibdib pababa sa—napalunok siya sa nakita
roon sa kabilang bahagi na naghahawakan ng katawan na wala nang mga saplot.

"Harujusko. B-bakit ganito?" Napahilamos siya ng mukha, hindi niya alam kung anong
uunahing tingnan. Sa isang banda ay wala na talagang kahit ano at nagkakabayuhan
doon sa isang sulok. Hindi nga siya nakapanood ng porn, live na live naman ang una
niyang nakita. Hindi niya alam kung ano ang mas maganda.
"Oh, I get it, you are nervous." Natawa ng bahagya si Tariq at tumawag ng waiter.
"First time?" Dinilaan nito ang pang-ibabang labi habang tinititigan siya at
inaabot ang inumin na hindi niya alam kung kukunin niya.

"Sabi ng Lola Candy---"

Tumaas muli ang kilay ni Tariq, "Nasaan siya?" Nagpalinga-linga pa, kunwari'y may
hinahanap.

"Nasa San Isidro."

"Mukhang malayo yon dito. Hindi niya na malalaman. Sige na, pampalakas ng loob."

Akmang iinom siya nang manliit ang mga mata niya, "May inilagay ka rito tapos ano?
Hihilahin mo ako sa kwarto tapos tatakpan mo bibig ko para hindi ako makasigaw, at
tapos ano? Hindi mo na ako kilala kinabukasan. Kasi ano? Ayaw mo ng obligasyon.
Para ano? Para pakasalan kasi hindi mo naman ako kilala. Tama, ano?"

"Hey, hey!" Natawa si Tariq. "Akin na nga iyan." Ininom iyon ni Tariq at tumawag
muli ng waiter. "Ikaw na ang kumuha para sigurado. Hirap mong babae, mapagduda."
Naiiling na sambit nito.

Nakairap siyang kumuha ng alak sa panibagong waiter na nagdaan. Tinikman niya ang
lasang prutas na may halong pait na alak. Naginhawahan ang kanyang lalamunan.
Hiling niya na sana matulungan nga siya ng alak na iyon na mawala ang kaba at
pagtataka dahil walang tigil ang naroon sa party kung hindi mag-halikan at mag-plok
plok plok.....

"Tariq!" Humalakhak ang mga lalaki sa hindi kalayuan na tinatawag ang kanyang
kasama. May suot na ironman t-shirt ang isa at ang isa naman ay naglalakad na may
balot na tuwalya sa baywang. Siguro ay para ilalabas na lang ang suman sa kung
kanino mang babae na mapusuan.

"Lucian! Lucifer!" Nag-apir pa ang tatlo nang magkalapit na. Tinitingala niya ang
tatlo na ngayon ay napapagitnaan na siya.

"Bago mong chick?" Tanong noong naka-tshirt na ironman pagkatapos ay pinasadahan

siya ng tingin. Sabay silang napakunot ang noo nang magkatinginan kahit medyo
madilim. "Hello, welcome sa Temptation Island, sana mag-enjoy ka."

Lumapit din iyong nakasuot ng tuwalya, "Ang sex---. H-hi Ma'am!" Yumukod ito sa
kanya.

"Oy, bagong reaksyon yan ha. Marunong na kayong gumalang!" Pabirong sinapok sila ni
Tariq pero hindi nagbago ang pagkakangiti ng dalawa sa kanya. Iniisip niya pa kung
saan niya nakita ang mga ito. May kamukha e.

"Kami nga pala ang mayari ng isla. Lucian, siya naman si Lucifer." Pormal na
pakilala nito.

"Kayo?" Nagtataka niyang tanong, "Akala ko iyong si Lucas ang mayari."

"Oh, so you met our Kuya!" Malawak ang ngisi ni Lucifer na parang may nakakatawa
roon. "Binakuran ka agad 'no? Matinik kasi iyong kapatid naming 'yon. Mukha lang
maginoo yun pero sobrang bastos! Huwag kang didikit masyado!" Naghalakhakan na
naman ang tatlo.

Itinagilid niya ang ulo, "May mas sobra pang bastos sa mga nandito?" Inosente
niyang tanong.

"Oo, yung panganay namin! Malupit 'yon si Idol!"

Inabutan siya ng alak ni Lucian muli at hindi siya nagtanong. Hindi gaya nang pag-
abot sa kanya ni Tariq noong umpisa. Hindi niya alam kung bakit magaan ang loob
niya kay Lucian at Lucifer. Nakalimutan niyang ikwento sa tatlong kausap na alipin
siya sa isla at hindi siya dapat nakikiparty, napasarap kasi ang kanilang
kwentuhan.

Kalaunan nga sa pananatili niya roon ay nasasanay na rin ang kanyang mga mata.
Hindi naman pala sumablay ang psychiatrist na nag-test sa kanya kanina, hindi naman
niya ginustong makisali sa mga naghaharutan sa kung saan-saang bahagi ng mansyon.

"Nasaan si Lucas?" Nakakaapat na baso na siya nang maalalang tanungin. Hindi na

kasi niya nakita ito simula pa kanina.

"Baka may pinapaligaya na. Uy, sorry Tash ha. Baka isipin mong niloloko ka ng
kapatid namin. Pero niloloko ka nga lang talaga 'non. Maraming babae iyon." Si
Lucian.

"Nagsalita!" Susog ni Tariq.

"Oo, 'wag kang maooffend doon kay Lucas kasi nakaka-offend talaga personality 'non.
Babaero, laging galit, masungit, mahilig sa--- Ewan ko ba don! If I were you, Tash,
run." Habilin ni Lucifer. Hindi niya maabsorb ang pinagsasabi ng magkapatid!

"Teka! Naiihi ako!" Hindi na siya nagpatumpik-tumpik pa. "Nasaan ba ang cr?"

Itinuro ni Lucian ang daan at naglakad siya paakyat ng grand staircase habang
pinapanood ang mga paintings na nakadisplay doon. Napakaganda ng loob ng mansyon.
Makikintab ang lahat ng mga muebles at kahit na madilim ay makikita pa rin ang
pagiging elegante ng bawat haligi nito.

"Ah! Malalaglag ako, honey!"

Pinanlakihan siya ng mata nang makitang may magkapatong doon sa pinakataas na

baitang ng hagdan. Buhat sa beywang ng lalaking nasa ilalim ang babaeng hawak na
nakakapit sa stair rails. Parang mawawalan pa iyon ng balanse dahil sa likot.

"Honey huwag masyadong wild.. Baka gumulong tayo sa ibaba!"

Hindi na siya nagdalawang isip na tulungan iyon. Hinawakan nya ang babae sa likuran
para bigyan ito ng suporta. Iniisip niyang parte ng trabaho niya iyon at unang araw
naman niya ngayon so...

"Sige, kaya mo yan, Ma'am!" Nag-cheer pa siya.

"Oh, thanks, Miss!"

"Go, Sir! Baka malaglag si Ma'am, bilisan mo riyan!" Dagdag niya pa. Ilang sandali
pa ay narinig niya na ang sigaw ng mga ito na nakatapos na.

"T-thanks.." Humihingal na wika pa ng dalawa.

"You are welcome, Sir, Ma'am. Tasha Roces at your service!" Magiliw niyang sagot
pagkatapos ay umalis na roon. Napalunok siya sa lahat ng mga nakita. Parang sapat
na ang araw na ito sa lahat ng mga nakita niya. Ito na nga ata ang limit niya.
Paekis-ekis ang kanyang lakad na naghahanap ng banyo. Sa sobrang laki ng mansyon ay
nalito siya sa mga nakikitang pinto, wala roon ang hinahanap na cr, hindi na niya
kayang maghintay. Idagdag pa ang tama ng alak ay mas lalo lamang siyang nahilo.

Nakyuryoso siya sa isang bahagi na mayroong harang na pulang kordon na nakikita

niya lang sa mga sinehan kung bawal pumasok.

"Ang daya! Ayaw magpaihi!" Sumimangot siya at tumawid doon sa pulang kordon. Mas
malalaking pinto na ang naroon sa bahaging iyon ay itinulak niya ang pinakamalaki.

Napasinghap siya nang makitang may isang bulto ng katawan doon na nakaupo sa
malapad na kama. Wala itong pang-itaas.

"Ay yawa!" Sa gulat niya ay napasigaw siya nang tumayo ito at naglakad papalapit sa
kanya.

"Anong ginagawa mo rito?" Umugong ang baritonong boses sa kanyang tainga.

"Lucas?" Nagtataka niyang tanong.

"Yes, and what are you doing here? Dapat ay naroon ka sa mga kwarto niyo."

"D-dito ako dinala nung golf cart kanina. Tapos nagtrabaho naman ako kasi may
tinulungan akong makaraos doon kanina sa may hagdan. Wala bang nagti-tip dito kapag
satisfied sa serbisyo?" Huli na para maisip niyang mali ang kanyang nasabi. Bumaba
si Lucas sa kanya at inilapit ang mukha nito sa kanya.

"Did you drink? You smell alcohol." Nakakunot ang gwapong mukha nito sa kanya,
kinabahan siya sa kanilang pagkakalapit.

"Ah! Hehe. Iyong mga kapatid mo naroon sa baba. Inalok ako."

"They must've mistaken you as a guest! Bawal ang ginawa mo, hindi ba iyon
ipinaliwanag sa iyo kanina?"

"Pinaliwanag.." Lumiit ang kanyang boses. Hindi niya rin naman alam kung anong
ginagawa niya sa mansyon na iyon. Akala niya ay doon na siya matutulog! Nakaramdam
siya ng matinding pagkahilo kaya hindi niya napigilan na isandal ang ulo niya sa
dibdib ni Lucas.

Narinig niya ang matinding pagsinghap ni Lucas pero hindi na siya makaalis doon sa
dibdib ng binata.

"Naiihi ako, Lucas saka nahihilo."

"Damn it!"

"Bukas mo na ako pagalitan, naiihi ako talaga. Ihian kita sige." Mahinang banta
niya. Naiiling si Lucas na iniangat ang mga paa niya sa lupa. Ang sumunod na
naalala niya ay ang papatak-patak na lamang na impormasyon.

---

The woman is insane. May tinulungan palang makaraos ha! Vigrin my ass!

Tsk, tama talaga ang hinala niya na sinungaling ito. Manang-mana sa mga totoong
magulang.

"Damn, Tasha! Bakit mo iyan ininom?" Naghahanap lang si Lucas ng hangover pill pero
ininom na ni Tasha ang kanyang whiskey. Sure, may tama na rin siya pero mas malala
ang kalagayan ni Tasha. Nakailan na kaya ang babae.

"Ang init, Lucas!"

Walang anu-ano ay inalis ni Tasha ang suot na puting dress. Ptngina! Kahit santo ay
hindi makakapagpigil sa katawan ni Tasha. Her lacy panty looks perfect on her
velvety skin. Niyayakap ng strapless push up bra nito ang malusog na dibdib kaya
hindi niya maiwaksi ang paninitig. He loves big boobs and small waist, that's his
weakness.

"Hala, ang pogi! Ang pogi mo, Lucas." Lumapit sa kanya ang babae at inikinulong sa
palad ang mukha niya. Nagtaas-baba ang adams apple niya sa matinding paglunok.

"Sabi ng mga kapatid mo, sobrang bastos ka raw?" Kumunot ang noo nito.

"Parang hindi naman. Ito nga kahit hubad na ako wala kang ginagawa. Inom pa tayo,
first day of work ko. Celebrate tayo!"

Nagsalin si Tasha sa baso ng whiskey pero inagaw niya ito at siya na mismo ang
uminom. Tngina gusto niya na mawalan ng malay ngayon din! Hindi niya alam kung
paano magtitimpi kay Tasha ngayong halos walang damit ito at silang dalawa lang sa
silid niya.

"Hindi ka ba naiinitan sa pantalon mo, Baby?" Hinawakan nito ang butones ng

pantalon niya at inalis iyon. Mariin niyang kinagat ang pang-ibang labi para
pigilan ang sarili sa nararamdamang pag-iinit. Mas lalong humina ang pangontrol
niya dahil sa alak kaya hindi siya tumutol sa ginagawa ni Tasha. Gustong-gusto
niyang damhin ang balat ni Tasha na ngayon ay abot-kamay niya na.

Nagsalin muli ito ng alak pagkatapos siyang tanggalan ng pantalon pero inagaw niya
muli ang baso para siya na ang uminom. Lucas, pass out now, please! Pakiusap niya
sa sarili.

"Lahat ba dito nagse-sex, ha, Lucas?" Tanong nito sa kanya. "Bakit sabi nila mag-
ingat daw ako sa iyo?"

"Binibiro ka lang nila."

"Bakit sila nagsesex sa isla na 'to?"

"Wala kasing manghuhusga rito.

"Nakakainggit naman 'yon."

"Bakit ka naiinggit?"

"Parang masaya kasi.." Now he's just on his briefs now and her teasing moves ain't
helping. Itinulak siya ni Tasha sa kama at umupo ito sa kanyang mga binti. "Gusto
ko rito, Lucas." She whispered. She fixed herself on top of him. Now his gleaming
member is really mad and ready to pound!

"Umalis ka na hangga't nakakapagpigil pa ako, Tasha." His breath was rigid.

Nahihirapan na siya. Imbes na umalis ay sumiksik muli si Tasha, ipinatong ang baba
nito sa baba niya, namumungay ang mga mata nito na pinagmamasdan siya, just like
how he imagined.

He licked his lower lip, his eyes went sleepy just by looking at her.
"Gusto ko iyang labi mo, Lucas." Nalalasing siya lalo sa paninitig nito. "Lambot
yern?" She giggled.

Tumayo siya at mabilis na inihiga niya si Tasha para iiwas ang sarili.

"Lucas...." She whispered but he ignored while he can. Ilang ulit siyang napamura.
He went straight to the bathroom and tried to calm his phallus.

He made a few gentle strokes on his engorged muscle but that's not enough for him.
No he doesn't want slow, he want to fck hard right now. Nagmamadali siyang maibsan
ang init sa katawan, after this, he will definitely fall asleep.

"Lucas." Bumukas ang pinto ng banyo at hindi na siya nakapagtakip, bumagsak ang
tingin ni Tasha sa kanyang pagkalalaki. Wala itong bakas ng pagkagulat, mabagal
itong naglakad papalapit sa kanya, bakas sa mata ang uhaw at pagkakyuryoso.

Dumiretso ang kamay nito sa kanina lang ay siya nyang hinahaplos. His sex yearns
for her and now she's petting it! She held his warm rod with her equally warm right
hand.

"Tngina, Tasha, I hope you won't remember this." Hindi niya pinatigil si Tasha at
naging makasarili na, tinakasan na siya ng kakaunting katinuan ng isip. Tiim-bagang
niyang hinayaan ito sa ginagawa sa kanya paghaplos. Napasinghap siya nang biglang
lumuhod ito at inilagay sa bibig ang kanyang pagkalalaki.

"T-tash.." Nahihirapan niyang bigkasin ang pangalan nito dahil sa ginagawa. He

became selfish, perverted even. Hungry to have some more, he just let her give him
a bl*wjob. Binuhat niya ang babae at dinala sa kama. Hindi na siya aatras pa.

Pilit itong bumabangon para habulin ang kanyang pagkalalaki pero hindi niya na ito
binigyan ng pagkakataon. Ibinaba niya ang suot nitong panty ng marahan habang
pinagmamasdan ang mukha nito. Naghihintay siya sa pagtutol pero walang kahit anong
lumabas sa bibig nito kundi ungol at kanyang pangalan.

"Lucas..." Iniangat nito ang likod para kalasin ang strap ng bra. His eyes feasted
on her plump breast. Itinapon nito ang bra sa kung saan. Iyon na ang hudyat niya
para magmadali. He lowered his gaze on Tasha's lady part. It is well-groomed and
tempting. Nakyuryoso siyang ibinaba ang mukha doon at tinikman ang pagkababae nito.
He wanted to satisfy her first. Gusto niyang marinig ang halinghing nito na silang
dalawa.

Umigtad ang likod nito pero pinigil niya ang mga binti nito sa pagkilos. She tasted
sweet and fresh. He licked her cl*t up and down, left and right. He's beginning to
lose control. Hindi siya ganito kahina pero saka na niya iisipin kung bakit ganito
ang kanyang pagkasabik. Siguro ay dahil ilang araw nang laman ng pantasya ang nag-
iisang anak na babae ni Levi Monasterio.

"Oh Lucas!"

Ipinuwesto niya ang sarili sa pagkababae nito. He knows it shouldn't be counted but
he asked the drunk Tasha anyway.

"Do I have your permission, Tasha?" He asked. It may not be her first anyway!
Kanina nga lang ay may tinulungan makaraos, ito mismo ang nasabi!

Tumango ang magandang dalaga, grinding her hips to meet his.

In one swift glide he's inside her. He felt something tore inside.
"Ouch! Sakit." Impit na reklamo ni Tasha. Pagkakataon naman niya para magulat. Para
siyang nabingi dahil hindi iyon katulad ng karanasan niya sa mga babae.

"Fck! A virgin!" Hindi siya makapaniwala. "Tash!" He roared, hungry but worried. It
could have fcking hurt.

Aalis na sana siya nang pigilan ni Tasha ang kanyang braso.

"Diyan ka lang, Lucas." She pleaded. "Ituloy mo na."

--

Maki Says: Ituloy mo na author. Baka mabitin ang dalawa saka iyong mga audience na
readers. Alam ko iyang mga iniisip niyo! Haha

Kabanata 5

"Aray...." Nakangiwi si Tash habang hindi alam ang baling na gagawin. Matindi ang
panaginip niya, parang totoong-totoo talaga ang aksyon!

Nag-inat siya at bumangon sa napakalambot na kama na masakit ang ulo nang makita
niya sa kanyang tabi ang nakadapang lalaki. Napangiti pa siya habang tinititigan
ito.

"Ang gwapo naman talaga ni Lucas." Komento niya pa sa sarili. Makapal ang pilik
mata nito habang nakapikit, mapayapa ang mukha, at bahagyang nakakunot pa rin ang
noo kahit tulog. She lazily stared at him for awhile while, smiling, before
realizing something's wrong.

"Lucas?" Nagulat siya sa sarili na ito nga ay kanyang katabi.

"Lucas!!!!!" Mabilis niyang sinilip ang sarili sa ilalim ng makapal na comforter at

natagpuang wala siyang saplot. Lumipat ang mga mata niya sa katabi at iniangat din
ang comforter na nakatakip dito. Napanganga siya!

"Ay pwet!" Nakita niya rin ang pang-upo ni Lucas na noong isang araw lang ay
sinisilip niya pa sa ilalim ng pantalon nito.

Pakiramdam niya ay tinakasan siya ng dugo sa panlalamig ng husto. Pumikit siya ng

mariin at inalala ang nangyari kagabi ng mabilis na mabilis para malaman ang
susunod niyang hakbang.

Naghahanap siya ng banyo tapos nakita niya si Lucas, inayang uminom, nakita niyang
nag-sasarili sa banyo pagkatapos ay nagvolunteer siyang tulungan ito. Kasi siya si
Tasha Roces, at your service!

Napasinghap siya at napatakip ng bibig nang maalala ang ginawa sa amo. Best
employee yern?

Ibig sabihin, isinuko niya ang Bataan kahit nasa Palawan sila?

"Tash-aaaa!" Naiinis siyang mahinang napatili sa sarili. "Anong ginawa mong gaga
ka! Trabaho ang ipinunta mo rito gerl!"

Naalala niya pa ang mukha ni Lola Candy na nagbilin na huwag niyang ipapahiya tapos
sa unang araw ay nakipag.... Plok...plok... siya sa kanyang amo.

Tinitigan niya si Lucas at ang payapang mukha nito habang nahihimbing. Dumako ang
tingin niya sa mapupulang labi nito at parang may naalala muli siya sa nangyari
kagabi. Naroon si Lucas sa pagitan ng kanyang mga hita at sinasabunutan niya ito.
Unti-unting nahulog sa kanyang utak ang mumunting alaala ng kanyang pagiging wild!

Bumalik ang pag-iinit ng pisngi niya dahil sa alaalang iyon.

Kumilos si Lucas at nanigas siya sa kanyang puwesto. Siguro ay sisigawan siya nito
at tatanungin siya kung bakit siya nasa kwarto nito. At sisisihin siya sa nangyari
kagabi at mapapalayas siya. Mababalita sa San Isidro na isang araw lang siyang
nagtrabaho at sisante na agad. Pagkatapos hahabulin siya ng walis ni Lola Candy
dahil hindi na siya virgin!

"Good morning.." Bahagyang malat ang baritonong boses ni Lucas ang nag-alis ng
atensyon niya sa mga naiisip. Walang bakas ng kahit anong gulat na ngayon ay
magkatabi sila.

"G-good morning?" Nagtataka niyang tanong.

"Bakit? Anong oras na? Tanghali na ba?" Iniinat nito ang braso habang nakadapa at
sinilip ang alarm clock sa side table nito. "It is still morning."

Bakit parang normal lang ang lahat sa lalaki? Samantalang siya ay kung ano-ano na
ang naiisip na malalalang senaryo!

"H-hindi ka ba sisigaw? H-hindi ka magugulat? Hindi ka ba magagalit?" Sunod-sunod

na tanong niya.

"Magagalit? For what? Last night was okay."

"O-okay?" Paniniyak niya.

"Yeah. Not much experience but.." Itinagilid nito ang ulo, "pwede na."

Cool na cool itong tumayo at lumantad ang walang saplot na katawan nito. Hindi niya
kinaya ang itsura nitong walang saplot ngayong wala na siyang tama ng alak.
Nahihiya siya pero hindi niya magawang magtakip pa ng mata. Sinundan niya lang ang
kaperpektuhan nito.

Binuksan ni Lucas ang makapal na kurtina sa silid kaya binalot ng liwanag ng

umagang araw ang buong kwarto.

Hinanap ng mata niya ang suot niyang damit. Kinubli niya ang katawan niya sa kumot
at naglakad patungo sa dress niya. Nakita niyang nasira ang suot niyang panty.
Nakayuko niyang pinulot iyon at napakagat labi.
Ganoon pala ang pakiramdam ng mga fck girls na 'pwede na' at hindi masyadong
magaling, nahihiya. Bakit ba hindi niya ginalingan kagabi?!

"Take a shower and use my shirt. May mga new underwear diyan sa cabinet. Pick your
size." Nanatili ang mga mata ni Lucas sa bintana at kakaiba ang pagiging kalmado
nito. Matindi naman ang kaba niya sa bawat pagkilos, nakikiramdam siya. Hindi niya
alam kung nag-iipon lang ng galit si Lucas at babalikan siya maya-maya.

Nagmadali siyang sundin si Lucas para makaalis na siya pansamantala sa presensya

nito. Nakita niya nga ang naparaming panty sa cabinet at pinili niya ang puti,
pagkatapos ay tumakbo na siya patungo sa banyo. Pumailalim siya sa mainit na shower
pero hindi nakatulong iyon para mahimasmasan. She's nervous! The day after sex is
awkward. At extra awkward dahil hindi niya masabi na pinapahalagahan niya ang
kanyang virginity na basta na lang nawala kagabi.

Pinukpok niya ang ulo nang maalala iyon. Patay talaga siya kay Lola Candy pero alam
niyang hindi na niya maibabalik iyon. Nakokonsensya nga lang siya sa nagawa!
Iningat-ingatan nila ni Lola Candy ang kanyang puri pagkatapos ay ipinamigay niya
ng ganon?

"Naku, Tasya! Ngayon mo lang nalaman na gwapo pala ang kahinaan mo?!" Husga niya sa
sarili nang nagmamadaling kumilos.

May mga disposable toothbrush din doon sa cabinet ni Lucas kaya kumuha siya ng isa
pagkatapos ay nagsipilyo. Napapikit siya ng maalalang may isinubo siya roong
napakalaking..... bwisit!

At bigay na bigay naman siya! Napahampas siyang muli ng noo sa pagkadismaya sa

sarili.

Tahimik siyang lumabas ng banyo na sinuklay lang ng daliri ang basang buhok.

Hindi niya matingnan si Lucas pero alam niyang kailangan niya nang umalis sa silid
na iyon nang eksaheradong bumukas ang pinto sa silid. Gulat siyang nabalot sa
katawan ni Lucas na ngayon ay nakaboxers shorts na. Nakaharap siya nagbukas na
pinto pero dahil sa lapad ng katawan ni Lucas na ngayon ay nakatakip sa kanya~ ulo
niya lang na nakasilip sa gilid ng braso nito ang makikita. Lumantad sa may pinto
si Lucian nang nakaroba at nag-aalala.

"Lucas may nawawalang guest! Iyong kainuman namin nila Tariq kagabi! Ang sabi
magbabanyo pero hindi na nakabalik. Hindi kaya kinain na ng toilet? Pacheck natin
ang CCT---- Tash?"

"G-good morning, Lucian!" Nakangiwing bati niya, napawi ang pag-aalala sa mukha
nito.

"O-oh.. Hindi ko naman alam na nandito ka pala kay Lucas. Glad to know that you are
safe, Tash. Or, are you—" Tumaas ang kilay nito, "Safe? You need my help?" Lumiit
ang boses nito.

"Lucian," Itinagilid ni Lucas ang ulo at pinilit masilip ang kapatid kahit
nakatalikod ito, "Tash is half-naked. Get out of my room now."

"Why she's half naked?" Nagtataka pa nitong tanong.

"Lucian!" Pumaimbabaw ang galit na boses ni Lucas.

"Oh, I see." Tumango-tango ito. "If you need help, I am just here, Tash."
Nang mawala na si Lucian ay saka rin lang inalis ni Lucas ang pagkakatakip sa
kanya. Napapikit siya.

"Lucas. Boss. Sorry.." Mahina niyang sabi. "Alam kong bawal ang ginawa ko kagabi.
Tinutulungan din lang naman kitang makaraos kaya lang nag-all the way ka. Tinodo
mo. Tinodo N-natin.."

"At ano?" Tumaas ang isang kilay nito, "Iyong isang guest ay hindi nag-all the way
sa iyo, Tasha? Iyon ba ang gusto mong sabihin?"

Nangunot ang noo niya at matagal pa bago niya naalala, "Ah! Iyong guests kagabi?
Mahuhulog na kasi sila sa hagdan nung ka-sex niya kaya hinawakan ko iyong likod ni
Ma'am para hindi sila mawala sa momentum." Paliwanag niya, "Hindi ko ginawa iyong
ginawa ko sa iyo kagabi sa iba. Ang totoo ay ngayon pa lang ako nakahawak niyan at
naka..." Napalunok siya. "Tikim. Pero don't worry, di ko na matandaan kung ano ang
lasa so hindi kita ija-judge." Napatakip siya ng bibig.

"Tash. Stop. First things first. May masakit ba sa iyo?" Lumamlam ang tingin nito
sa kanya pero mabilis din napalitan ng iritang mga mata.

"Aalisin mo na ba ako sa trabaho?" imbes na sumagot ay itinanong niya.

"What do you think?"

"Aalisin.. Kaya lang." Humugot siya ng buntong-hininga. "Pwede ba akong kumapit sa

piloto kapag natatakot ako sa byahe kagaya ng ginawa ko sa iyo kahapon?"

"Hindi, Tasha."

Napalunok siya. Para iyon lang!

"Hindi ka aalis." Sambit nito. "So tell me, what do you feel about last night?"

"A-ano... Masakit. Hindi kasi masyadong kasya—"

"Not that part." Awat ni Lucas nang napapapikit. "Do you want to demand something?
Ang sabi mo noong una tayong nagkita na kung may gusto akong sabihin, sasabihin ko
agad dapat. Then do that same. What's on your mind?"

"Nahahati ang pakiramdam ko kung babalik na lang ba ako sa amin ng bigo o

mananatili ako rito, Lucas. At tutal tinanong mo na rin naman kung anong nasa isip
ko at kung magsasabi ako ng totoo. Kapag nalaman ito ni Lola Candy, mata ko lang
ang walang latay." Napangiwi siya. "Doon sa amin sa San Isidro. Kapag nag-overnight
ang babae at lalaki kailangan nilang magpakasal kasi hindi titigil ang mga Marites
doon sa amin. Magiging bida ka talaga buong-buhay mo at hanggang sa mga apo mo ay
maririnig pa ang kamalian mong nagawa."

Parang hindi pa nakuntento si Lucas sa kanyang impormasyon.

"Say it. If I am not Lucas Monasterio, what will you tell me?"

"Pengeng tip, Sir."

"Be serious!" Lucas demanded.

"Sure ka?"

"Go."
Iniangat niya ang dalawang kamao at hinampas ang matigas na dibdib ni Lucas. Isang
beses noong una hanggang sa naging sunod-sunod. Hindi na niya pinigil ang sarili
dahil matindi talaga ang kanyang nararamdaman ngayon.

"Walanghiya ka! Anong akala mo sa hymen ko, pwede mo pang ibalik?! Kapag nalaman
ito ng Lola ko, tiyak mabubugbog ka ng mga tiyuhin at mga pinsan ko! At ako naman,
kakalbuhin ng Lola ko at baka ipatapon pa ako sa dagat! Ipaliwanag mo sa kanila ang
nangyari kasi hindi ko kaya!" Nagpupuyos niyang sambit. Nanatili si Lucas sa
kanyang harapan, sinasalo ang kanyang galit.

"Paano ko gagawin 'yon? Paano kita matutulungan?" Mahinahong tanong nito.

"Magpapakilala ka sa Lola ko at sasabihin mo na hindi ka nakapagpigil kasi ngayon

ka pa lang nakakita ng kasingganda ko—"

"That's not true."

"Ang kapal ng mukha mo, kung di pala ako masyadong maganda bakit, bakit... bakit!!"
Hindi niya maituloy. "Sana ini-scotchtape mo na lang ang bibig ko at tinali ang mga
kamay para hindi iyon nangyari!"

"Oh, things might get worse if you allow me to tie you in bed, Tash."

"Bastos! Panagutan mo ang kinuha mo!"

"Are you saying that we should get married?"

Natigilan siya at napakurap-kurap. Oo nga't paano nga siya papanagutan? Kung hindi
naman niya ikukwentong may ganitong naganap sa kanya sa isla, walang makakaalam sa
mga taga-San Isidro. Ano bang iniaarte niya riyan! Kailangan niyang itama ang
kanyang mindset!

"A-ah, hindi. Bakit naman natin gagawin iyon, hindi naman kita mahal."

Napalunok si Lucas sa kanyang sinabi, parang nainsulto.

"Saka—saka papakasalan mo ba ako? Walang nangyayaring ganon! Nakita mo ba ang agwat

natin? M-mayaman ka, mahirap ako.. sobrang hirap ko. Oo nga't maganda ako pero
tiyak na mas marami pang magaganda kaysa sa akin! At ilang taon ka na ba? Mukhang
hindi ka pa tapos sa pagkabinata."

"I am 26." Ngumuso ito. "Kagaya mo."

"And yes I am rich, so I can make you rich, too." Dagdag pa. "And you may not be
the prettiest but to me, you are.." Tumikhim ito at napakurap-kurap sa mukha niya,
"Pretty enough."

"S-sinasabi mo bang papakasalan mo ako?"

"Gusto mo ba?"

"P-para makauwi ako kay Lola nang may mukhang ihaharap... Iyon ang una kong naisip
kanina. Pero imposible di ba." She chuckled.

"Okay, I'll call a judge this afternoon. We'll have this settled in marriage. Don't
worry."

"S-sigurado ka?" Paniniyak niya pero hindi ito kumibo.

---

"And you may not be the prettiest but to me, you are.." Tngina, ano bang linya
iyon? He could have dropped that part. But then, that's accurate. Hindi pa siya
nakakakita ng kasingganda at kasing-inosente ni Tash. And her face last night while
he's claiming her is something that will relive on his mind forever.

The way she touched him, eyes pleading, yearning, and hoping for him to be gentle.
The sex was by far the slowest and most gentle he has ever been but he couldn't get
enough. If he could just wake up and continue having Tash for himself but that will
be selfish. Naawa siya dahil alam niyang nasaktan niya ito sa una nitong beses.

Umiikot siya sa sariling swivel chair sa opisina niya sa Temptation Island. Nasa
ibaba lamang iyon ng mansyon. One of the corners of the mansion has an office where
his admins and accountants work. May tig-isa-isa silang opisina nina Lucian at
Lucifer, sa kanya ang pinakamalaki dahil siya naman ang madalas gumamit 'non.

"Lucas, what the fck?!" Nagmamadaling pumasok si Lucifer kasunod si Lucian sa

kanyang opisina. Nakasuot na ito ng puting polo gaya ng kanyang iniutos. "May
ikakasal dito sa sex island natin at ikaw pa? Lodi naman!" Dismayadong-dismayado
ito. "'Di ba nagpromise tayo? Sex is forever? Paano 'yun isa na lang talaga ang
babae mo? Boring na yun! Para ka nang si Wyatt, Monti, Markus, Izaak, Claude,
Kaleb.."

"Luci, diamond is forever 'yun." Pagtatama niya.

"It is the same thing! Diamonds are for girls and sex is for us!" Galit ito habang
si Lucian ay kalmadong inaayos ang kwelyo.

"What makes Tash special, Lucas?" Tanong nito na diretso ang tingin sa kanyang mga
mata. Lucian is always skeptical, his most dangerous trait, too.

"She values her dignity, Lucian." Huminga siya ng malalim, "I can't let her be
brokenhearted for being reckless last night. I don't want her to suffer the mental
and emotional consequences."

"Better let her be brokenhearted for a few weeks, months, maybe.. Than to break her
heart over and over again, Lucas." Seryosong sabi ni Lucian. "Sex is a sport to us
assholes, but to some, those naïve ones like Tash, it is important to her. Baka ang
dignidad niya ang tanging mayroon siya at aksidenteng naibigay niya sa iyo. If you
are decided to marry her today for a one mistake, don't make her regret her
impulsive decision for the rest of her life."

"Sinasabi mo bang huwag kaming tumuloy sa pagpapakasal?" He's triggered. Lumambot

ang ekspresyon ni Lucian sa kanya.

"Well, as always. You know what you are doing, bro. Take care of her, Lucas, huwag
mong paasahin, at least you could give her that. Most importantly, provide her
needs, money, comfort, and safety. At least the bare minimum that a Monasterio like
us could give."

"At huwag mong aanakan kung hindi ka pa handa, Lucas. Don't bring another life here
on earth if you are still unsure. You know how we grew up. Don't do that to your
child." Masuyong tapik sa kanya ni Lucifer.

Although he's the only one that is not a Monasterio by blood, pare-parehas ang
kanilang karanasan sa mga magulang habang lumalaki. Laki sila sa mga yaya, driver,
at bodyguards. May kani-kaniyang buhay si Levi at Miranda Monasterio. That's why
they ended really close, silang tatlo lang ang meron sila.

"So, there's no love between you two? Talagang pananagutan mo lang?" Paniniyak ni
Lucian. Tumango siya.

"That's exactly what she said, hindi niya ako mahal."

"Then make it clear to her. Pinapanagutan mo lang ang nagawa mo, haharap ka sa
pamilya niya kapag handa na siya. Balang-araw, kapag kaya niya na muling
magdesisyon~ you let her, Lucas. Maaaring makumbinse ka niya na bumuo kayo ng
pamilya, that means you'll have to court her o maaring pakawalan ka rin niya sa
bandang huli, pakawalan mo rin kung iyon ang gusto. Respect her decision no matter
what. Ikaw ang may mali rito."

May kakaibang pakiramdam ang gumuhit sa kanyang sikmura sa huling sinabi ni Lucian.

"What if she asks for Lucas' money? Sugar Papi na si Lodi?" Malungkot na tanong ni
Lucifer.

"Lucas' money is endless, Luci." Ngumisi si Lucian, "Bigyan mo lang din ng regular
allowance na mapag-uusapan, pasobrahan mo lang ng kaunti for being extra beautiful.
Don't hurt her, Luc. It is not necessary, you have everything now, including a
beautiful wife. Congrats, Man!"

Tumingin siya sa malayo nang napapatulala. Sa labas ng bintana ang private area ng
Monasterio Mansion. Abala roon ang mga staff sa paglalagay ng bulaklak para sa
kasal. At exactly 6PM just before the sun sets, he will marry Tash. Tumiim ang
kanyang panga habang tinitingnan ang dalawang itinuring na kapatid, it would be
nice to have the two as his real brothers, but that's not what the destiny wants.
That's why he has to chase to get it.

--

"Ang ganda-ganda mo, Ginang Monasterio! Wala ka pang ayos niyan!" Magalang na bati
ng make-up artist na naroon sa isla. Si Jodi.

"G-ginang M-monasterio?" Masyado namang makaluma pero magandang pakinggan.

"Sabi kasi ni Sir Lucas, iyon na ang itawag sa iyo mula ngayon. Amo ka na rin
namin. Tatawagan mo lang ako kung gusto mong magpaayos ng buhok o magpa-Make-up."

"Tatawag lang ako?" Paniniyak niya. Hindi pa siya nakakaranas ng ganon! Kaya nga
siya natutong mag-make up dahil mahal magbayad ng make-up artist at madalas ay
nangangati pa siya sa make-up na ginamit. Ngayon nga ay pinagmamasdan niya si Jodi
na puro mamahaling make-up ang nakalatag sa kanyang harapan, mga bago pa iyon
lahat.

"Itong mga make-up na ito, sa iyo lang ito gagamitin sabi ni Sir Lucas. Ipinadala
niya ang mga personal na gamit mo mula Maynila. Iiwan ko rito sa magiging silid
niyo ni Sir Lucas habang inaayos pa ang sarili mong make-up room. Narinig kong
ipinapahanda na rin iyon ni Sir."

"Akin?"

Tumango si Jodi sa pagkamangha niya.

Ganoon ka-bongga? Napatingin siya sa pagitan ng mga hita niya sa ilalim ng silk
robe.
Ang mahal ng value mo! Buti at sa tamang tao niya naisanla!

Light make-up lang ang inilagay ni Jodi sa kanyang mukha pero umangat ang mga
features niya. Ganoon naman lagi kapag name-make-upan siya. Kapag wala siyang make-
up ay tila maputla siya dahil sa maputing kutis, kaya gustong-gusto niyang
nalalagyan siya ng eyeshadow sa mata at manipis na blush dahil tumitingkad ang
ganda niya.

Kinulot ni Jodi ang mahabang buhok niya at hinayaang nakalugay iyon. Wala nang
kahit anong litrato ang kanilang kasal dahil bawal sa Temptation Island ang ganoon.
Tinitigan niya ang mukha sa salamin at naisip niyang tandaan na lang ang kanyang
itsura sa araw ng kanyang kasal.

But then, naisip niya ring baka ikasal din siya sa ibang tao balang-araw. Kapag
hindi na niya mabibigo si Lola Candy sa mga maling desisyon niya sa buhay. She
doesn't want her Lola to see her failures, naaawa siya rito.

Hindi pa siya handang sabihin kay Lola Candy ang nangyayari sa isla, gusto niya ay
personal niyang ihaharap si Lucas at sana sa panahong iyon ay kahit magkaibigan man
lang sana sila ni Lucas para mahalin din nito ang kanyang pamilya sa San Isidro.

"Ay! Ang ganda ng dress, Ginang Monasterio!" Inilahad sa kanya ni Jodi ang isang
puti na lace flowy dress, see-through iyon at may malalim na neckline.

Napalunok siya, hindi niya akalaing makakapagsuot siya ng ganoong gown. Palagi lang
silang nagrerenta tuwing nagre-Reyna Elena o pageant siya. Sinuot niya ang gown at
hindi niya mapigilang mamasa ang mata sa nakikita sa full body mirror sa silid. It
was breathtaking! It suits her!

"Napakaswerte ni Sir Lucas sa iyo! Hay, dalawang Monasterio na lang ang natitira,
kumonti ang chances of winning!"

Inalalayan siyang lumabas ni Jodi at pinaghintay muna siya sa receiving area ng

mansyon. Sobra-sobra ang kaba niya nang marinig ang malamyos na musika mula sa
violin, hudyat ng pagsisimula ng seremonyas.

Nang bumalik si Jodi ay hawak na nito ang bouquet niya. It is a small Lily of the
Valley bouquet the fits well with her beautiful McQueen wedding dress. Inalalayan
siya patungo sa gitna ng make shift na bride entrance. Familiar music surrounds the
open-air venue.

Nilipad ang puti na kurtina sa gitna ng entrada, pinapalibutan ng puting puting

bulaklak iyon. As soon as the curtains opened, she saw Lucas waiting at the end of
the aisle, beside him are his brothers Lucifer and Lucian, ang tatlo ay gwapong
gwapo sa suot na puting polo at off-white slacks. Sa gitna ay mayroong kulay puti
rin na carpet para lakaran.

Mabagal siyang naglakad patungo sa mapapangasawa na mukhang sabik na sabik nang

mahalikan siya. Joke lang iyon. Tiim-bagang siyang tinitigan nito na para bang
batang pinapasok sa school kahit inaantok pa. But then, taas noo pa rin siyang
naglakad. Laban para sa popped cherry! Laban para hindi abugbog ni Lola Candy.

Huminga siya ng malalim nang makalapit kay Lucas. Mas lalo lang itong gwapo sa
malapitan.

"Hindi mo ba ito pagsisisihan?" She asked.

"Never." Lucas licked his lower lip and stared at her intently.
"Congratulations, Tash!" Niyakap siya ni Lucifer, "Welcome to the family."

"I hope you will enjoy being a Monasterio, Tash." Niyakap din siya ni Lucian at
kinamayan nito si Lucas, "Take care of her, Brother."

Isang judge ang nagpasinaya ng kanilang kasal sa isla. The water in the sea
glistens brightly as the last minutes of the sun rays for the day kissed it. The
skies are in blue, pink, and bright orange hues, the melodramatic scene is made for
movies . It was a very simple ceremony, ngunit para kay Tasha ay napakaganda na
'non. Kuminang ang round-cut diamond wedding ring niya sa kamay, ang kay Lucas ay
simpleng white gold wedding band din lang pero kumikislap pa rin kapag natatamaan
ng araw.

"I now prounce you, Husband and Wife. You may kiss the bride, Mr. Lucas
Monasterio." Papalubog na halos ang araw kaya binuksan na ang curtain light bulbs
sa paligid.

Hinarap siya ni Lucas, naging malikot ang mga mata nito sa sinabi ng judge.
Tinaasan niya ito ng kilay.

"Kiss daw, Lucas." Susog niya.

Marahas na napabuntong-hininga si Lucas.

Aba, hindi pa ata siya hahalikan! Nahiya pa!

Tumikhim ang judge pati na rin si Lucian at Lucifer ay panay ang ubo. Nakahanda na
ang musikerong may hawak ng violin para lagyan ng background music ang unang halik
nila bilang mag-asawa, at unang halik din nilang dalawa talaga!

Hindi na naghintay si Tash, tumingkayad siya at ikinulong sa kanyang palad ang

pisngi ni Lucas.

"Tash!" Reklamo nito nang nakanguso dahil dinidiinan niya ang magkabilang pisngi
nito.

Pinandilatan niya si Lucas, "First kiss ko ito! Huwag mong sirain!" Banta niya
habang iginigiya ang ulo ni Lucas sa kanyang direksyon.

"Can't you wait?" Supladong tanong nito.

"Back at you, Lucas! Can't you wait din? Inuna mo pa ang honeymoon!" Mapaklang
pakli niya.

"That's consensual!" Pagtatanggol nito sa kanyang sarili.

"Kahit lasing ang nagbigay ng permiso sa iyo ay nakinig ka?"

"You did touch me first, Tash. Hindi ka rin nagpaalam. You violated me first."
Matigas na sagot nito pero pabulong para walang ibang makarinig.

"Start na ata ng foreplay ng dalawa. Angry sex ata mamaya.." Malakas na bulong ni
Lucifer. Pinamulahan siya ng mukha.

"A-ah.. Hehe. Formality lang naman ang kiss. Pupwede namang hindi dahil kasal naman
na kayong dalawa." Singit ng Judge.

Umirap siya at binawi ang kamay sa pisngi ni Lucas. Just before she said anything
else, she felt Lucas' warm lips against hers. It was gentle, assuring, and made her
heart beat faster. Lucas nibbled her lower lip and she had to lean on him because
her knees turned into jellies. He held her waist with his hands and nothing made
her feel secured than that gesture. As if he will be holding her tightly no matter
what.

Kumapit siya ng mahigpit sa polo ni Lucas. Pakiramdam niya ay mahihimatay siya sa

tagal ng halik at patuloy na pagpapalambot nito ng tuhod niya. It was a slow
melting fire that ignites her too. When Lucas let her go, he swiftly kisses her
another smack on the lips and her forehead, as he caressed her hair delicately. He
stared at her for a moment and she got lost too. Ang sinag ng papalubog na araw ang
naging maliit na hati ng kanilang pagkakahiwalay.

"I'll make this worth your while, Ginang Monasterio." He vowed and then gave her
another sweet kiss on the lips.

Bulaga!

Story time muna na may kaunting update!

Temptation Island Series:

Forbidden Pleasure (Marcus + Fatima) - Cecelib

Switch Desire (Izaak + Ria) - Cecelib

Sweet Surrender (Wyatt + Miru) - Makiwander

Cruel Intentions (Abram + Monroe) - Makiwander / Paid Story

Rekindled Fire (Claude + Tori) - Makiwander / Paid Story

Sinful Desire (Havoc + Inna) - Cecelib

Desidero Me Amore Mio (Niccolo + Iris) - Cecelib / Paid Story

Midnight Mistress (Saulo + Eina) - Race Darwin ON GOING

Hot Encounter (Kaleb + Gel) - Race Darwin

Hard & Ruthless - Race Darwin ON GOING

Role Play (Lucas + Tash) - Makiwander ON GOING

**Lahat ng naka-bold letters ay published book na rin, may physical copy- bili na
kayo! beke nemen. Or support our paid, pambili namin ng celpon. Char.

FAQ:
Wala pang story si Tariq at Monti- Nababanggit lang sila dito sa series at sa iba
pang stories ni Bes CC.

Loopholes- we try to minimize it as much as we can pero nobody's perfect, okay? Lol

Triplets- hindi sila triplets haha. Wag kayo malito at magreference sa mga naunang
story. Ito ang current at ang paninindigan namin, you will know later on why
there's triplets that was brought up.

Lucian or Lucien or Loki- Lucian & Loki po.

Kailan ang update ni Mami Race at Bes CC?- di ko rin alam, lol. Pero try natin this
year.

Ano uunahin basahin?- Kahit ano. Stand-alone lahat yan at same generation.

Paid story ba itong Role Play- obviously hindi. Hindi pa. Kaya huwag mo na hintayin
na matapos ko kasi baka maipaid agad. Sabayan mo na kami! 😂

And for today's vidyow...

🍌💦🍌💦🍌💦🍌💦🍌💦🍌💦🍌💦🍌💦🍌💦

Kabanata 6

Hinilot ni Lucas ang sentido habang pinagmamasdan ang bago niyang 'asawa' na
mahimbing na natutulog na ngayon. He had to tell her he has an important meeting
just to avoid her, who is comfortably looking like a sin and she's clueless about
it. Imbes na tabihan ito kanina pa ay naamoy niya mula sa banyo ang body wash na
gamit nito habang naliligo. He couldn't help but to feel excited til she's done
showering and ravage her but he chose not to that's why he has to leave the bedroom
even before he sees her freshly showered.

Why does she have to look perfect in a white silk lingerie? May yakap itong unan at
walang itinira para sa kanya para gamutin. She's literally his new roommate without
any thoughtfulness bone in her body. Pati ang espasyo sa kama ay halos kunin ang
mahigit sa kalahati?

Why Lucas, will you really sleep beside her? Susog ng kanyang isip. He will, only
if his rod won't hurt so much.

Marahas siyang napabuntong hininga at naglakad papalapit sa asawa na nahihibing.

This is their first night as husband and wife but he doesn't want to do anything
with her anymore, hindi na dapat mangyari ang kagaya noong kagabi. Mas lalo lamang
gumugulo ang kanyang plano.

The plan is to keep her in the island with money, a lot of it. That's it. Hindi
kasama ang kasal na ito. He just wanted to keep her away from Levi, keep her out of
curiosity who the real father is which happens to be his father now. Kung bibigyan
niya ito ng pera ay hindi na maghahanap ng totoong ama at mananatili rin sa kanya
ang mana na pinaghirapan niya. That's for him and his legacy. He worked hard for
it. He fcking deserves it even he has to keep quiet for the rest of his life.

But then, looking how attractive his wife is, and how he's affected with her mere
presence made him crazy! Pinaghalong pag-iinit at awa ang nararamdaman niya. Hindi
siya marunong maawa pero iba ang sitwasyon pagdating kay Tash. Naaawa siya kapag
nagpapaawa ito. He knows Tash deserves the world being a Monasterio and that he's
stealing from her. Stealing her own identity and birth right is his biggest lie so
far. Alam niyang kailangan niyang pagbayaran iyon balang-araw kaya titiyakin niyang
hindi niya rin papabayaan si Tash, hindi ito magkukulang. Although, guilt creeps in
his system the more that he sees her.

Matigas ang katawan niyang tumabi kay Tasha, iniurong pa ang katawan para hindi
sila masyadong magdikit. Diretsong-diretso ang mga braso niya at halos mahalikan
niya na ang kanyang side table para makalayo sa asawa.

Natutukso siyang kumuha ng unan para sa sarili pero hindi niya gustong magising ang
nahihimbing na asawa na maraming yakap na unan, kumportableng kumportable ito.
Magpapasensya na sana siya nang bigla itong gumulong patungo sa direksyon niya at
pumatong pa sa kanyang katawan.

Damn it!

Kumportableng humilig si Tash sa kanyang dibdib at sumiksik sa kanya habang

nakapatong sa kanya. Her legs wrapped around his, and her hand on his hair. His rod
almost popped out of his pajamas just by feeling her body warmth. Mahina siyang
napamura sa isip. Nahihirapan siya!

Ptngina, karma mo iyan, Lucas.

Iniangat niya ang palad niya nang parang dudulas si Tash patakas sa kanyang
katawan, sinalo niya ang katawan nito para hindi lubos na mahulog sa kama. Hinaplos
niya ang likod nito nang umungol ito na parang nagrereklamo.

"Ssshh.." He whispered softly while caressing Tasha's hair. Kumalma naman muli ang
asawa at humigpit ang kapit sa kanyang buhok. Naaawa siya sa kanyang sarili, he's
hard but can't do anything about it!

Damn, he really can't do it every night. Mamamatay ata sila ng alaga niya.

---

"Magandang umaga, Ginang Monasterio!" Pagkamulat ng mata ni Tash ay may

nakasubaybay na agad sa kanyang isang babae. Nakauniporme ito ng puting dress na
parang sa isang nurse at maganda ang pagkakangiti. Nakapusod ang buhok nito.
Mayroong nakapatong sa kamay na tuwalya at suklay.

"Ginang, gusto mo bang i-shampoo kita or suklayan muna? Narito ang pamalit na
damit, hindi pa puno ang walk-in closet mo pero balita ko ay iniutos na iyon ni Mr.
Monasterio."

"S-sino ka?" Nagulat pa na tanong niya, inilinga niya ang mga mata at wala siyang
katabi. "Nasaan si Lucas?"

Mayuming ngumiti ang kausap, "Ako si Alyana, ang magiging taga-silbi mo, Ginang.
Umalis si Mr. Monasterio kaninang madaling-araw. Ganoon naman lagi iyon kapag
narito sa isla, saglit lang ang itinatagal dahil maraming inaasikasong negosyo."

Pinagmasdan niya ang kabuuhan nito, maganda at mukhang mas bata pa sa kanya.
Nagkukwenta siya sa isip kung gaano karami ang pera ng mga Monasterio para maging
choosy pati sa taga-silbi.

"Licensed Nurse ako, Ginang. Kung may nararamdaman ka ay pupwede kang magsabi sa
akin. Kung wala naman, ako pa rin ang mag-aasikaso ng pangangailangan mo mula ulo
hanggang paa."

"Ganon? Ikaw din ang magngunguya ng pagkain ko?"

Natawa si Alyana, "Palabiro ka pala, Ginang. Pero kung gusto mo ay maaari kitang
subuan."

Lumabi siya at nag-isip kung ipapagawa ba iyon kay Alyana pero naalala niya ang
mukha ni Lola Candy na binabatukan siya at tinatawag na maarte.

"Salamat, Alyana. Maliligo muna ako." Tumayo siya. Agad na lumapit si Alyana at
hinarangan siya para iabot ang kanyang tsinelas.

"Anong gusto niyong temparature ng tub? Mayroong rose, lavender, jasmine, green tea
scent na pagpipilian, magsabi ka lang, Ginang." Aligagang tanong nito habang
inaayos ang kanyang tsinelas.

Pak, may choices! Malaking bagay iyon para sa gaya niyang no choice lagi.

"Gusto ko iyong jasmine. Ayoko ng sobrang init dahil madaling mamula ang balat ko.
Huwag din masyadong malamig kasi baka manigas ako. Ang lamig dito sa kwarto ng
mister ko." She mused, Alyana's eyes looks at her intently, natulala pa ito bago
tumango at saka tumalikod.

Tumungo si Alyana doon sa banyo at narinig niya ang pagbukas nito ng tubig sa tub.
Siya naman ay napatingin sa kama at malungkot na napatingin sa espasyong naroon.

Iniwan siya agad ni Lucas? Natulog man lang kaya ito sa kanyang tabi?

Napanis na siya kakahintay dito noong gabi pero hindi na nga ito bumalik, nagpaalam
na may meeting habang naliligo siya. Hindi man lang nasabik sa kanya at nang
mapatunayan niyang hindi siya 'pwede na' kundi isang tunay na 'Pwedeeee'.

Kinuha niya ang isang unan at inamoy iyon. It smelled like Lucas. Ibig sabihin ay
natulog nga sa kanyang tabi, pero agad din na umalis. Napasimangot siya at umirap
sa hangin. Lulubos-lubusin na lamang niya ang pagiging Monasterio kahit wala pa ito
sa paligid. Saka na niya iisipin ang kagustuhang maging kaibigan si Lucas bago
ipakilala sa kanyang pamilya para hindi sila mahalata ni Lola Candy na naging
padalos-dalos.

"Ready na, Ginang Monasterio." Sumilip si Alyana mula sa banyo at inilahad ang
inihandang pampaligo. She couldn't help but to be amused with the rose petals
floating on the tub. Dream come true iyan, Tasya!

Nang makatapos maligo ay bumaba na ng silid si Tash. Dahil masyadong maraming

nangyari kahapon ay noon niya lang napagmasdan ang buong mansyon. Kaya pala
mayroong harang sa puwesto ng silid ni Lucas ay dahil ibang bahagi ang bukas para
sa mga nagpa-party--- iyong nadatnan niya noong nakaraang gabi, at ang kabila naman
ay ang pribadong parte ng mansyon na walang pupwedeng pumasok.

Iginiya siya ni Alyana sa daraanan. Mangha niyang tiningnan ang malalaking bintana
na may view ng dagat. It is a breathtaking view to look at! Dahil wala na ang ingay
ng party ay klaro niya nang naririnig ang alon sa dalampasigan. Nakakarelax!
"Ipapahanda ko sa Chef ang almusal mo, Ginang. Any food allergies? Special diet?
Fasting?" Kinikilala siya ni Alyana ng mahusay.

"Hm, wala akong masyadong alam dahil paulit-ulit lang naman ang ipinapakain sa akin
ni Lola Candy. Gulay na pananim namin sa bakuran, itlog, o kapag sinuwerte ay
manok."

Kumunot ang noo ni Alyana nang may pag-aalala.

"Siguro ay mas mabuting magpatawag ako ng doktor to perform allergy testing,

Ginang. May ibinigay si Mr. Monasterio na medical records mo mula roon sa employee
profiling mo pero basic test lang naman iyon. Empleyado ka ng isla dati?" Tanong
nito. Bumukas ang bibig niya pero hindi niya alam kung anong tamang sabihin.
Napangiti siya.

"Tash na lang ang itawag mo sa akin."

"Naku, magagalit si Mr. Monasterio." Matigas na tanggi ni Alyana. Napairap siya sa

hangin nang maalala ang mukha ni Lucas na malamang ay iinit ang ulo kapag hindi
nasunod.

"Empleyado lang ako kahapon, Girl, tapos napromote na rin ako agad bilang amo mo
kasi napatunayan ko noong first day na Best Employee ako."

Napakunot muli ang noo ni Alyana, nagtataka.

"Char!" She giggled.

"Sis!" Sabay silang napalingon kay Lucifer na walang pang-itaas at may nakapatong
na tuwalya sa balikat, tinawag siya nito mula sa main door ng mansyon at mukhang
galing sa paglangoy. Basa pa kasi ang buhok nito. He was smiling from ear to ear.
"Magandang umaga, Mademoiselle! Pinatulog ka ba ni Idol?"

"Good morning, Lucifer! Oo, huwag mong isipin iyon. Pinatulog niya ako ng mabuti."

"Huh?" Nagtatakang tanong ni Lucifer. "Akala ko ay hindi niya papalagpasin ang

first night. Anyway, nag-almusal ka na ba? Sabay tayo!"

Ngumiti si Tash at sumunod kay Lucifer, bago sila makarating sa kusina ay

nasalubong na nila agad si Lucian na nanliliit ang mga mata. "Having breakfast
without me?" Sita nito sa kanilang dalawa. "Magandang umaga, sis." Inakbayan siya
ni Lucian at masuyong hinalikan ang buhok.

Napansin niya ang lamesa na punong-puno ng pagkain, hotdogs, ham, eggs, fruits.
Ngayon lang siya nakakita ng ganoong ayos ng hapag.

"Uy! May tapa!" Nanguna na si Lucifer at umupo roon sa hapag. "Anong gusto mo rito,
Tash?"

"Sir Lucifer, hindi pa natin alam ang allergies ni Ginang Monasterio." Singit ni
Alyana.

"Okay lang, Girl. Kumakain naman ako ng lahat ng nariyan sa lamesa. Thank you.
Sabay ka?"

Napangiwi si Alyana at napatingin kay Lucian at Lucifer nang napapahiya.

"Kumain na po ako, Ginang. Maiwanan ko po muna kayo. Tawagin niyo na lang ako kung
may kailangan kayo."
"Thanks, Alyana." Nagkibit-balikat si Lucian at sinalinan siya ng fried rice.
"Lucas is gone?"

"Oo, 'e."

"Walang honeymoon?!" Dismayadong tanong ni Lucifer.

"Luci." Awat ni Lucian.

"Gago, Loki! Kung ako ay hindi ko papalagpasin ang first night kapag nag-asawa ako.
Iba rin iyon si Lodi kung mag-isip!"

"Maybe something came up with our business. Alam mo namang siya lang ang naasahan
sa mga ganon. Anyway, don't worry, Tash. Enjoy the island! Lahat iyan ay sa iyo na
rin. You can order people around, you can drink and eat what you want. Tell them
that you are Ginang Monasterio and everyone will know how they should treat you."

Tumango siya kahit hindi naiintindihan ang sinasabing pagtrato kapag sinabi niya
ang magic word na 'Ginang Monasterio'. At bakit ba iyon nga ang ipinatawag ni Lucas
sa kanya? It is as if she owns that name.

Masaya ang naging almusal nilang tatlo. Nagtatawanan sila at nagbibiruan.

Nakakasabay naman siya na siyang ipinagtataka niya. Kahit mayaman ang mga ito ay
parang walang arte sa katawan hindi kagaya noong panganay.

Sinunod niya ang payo ni Lucian na libutin ang isla sa abot ng makakaya. Pinasuot
siya ng necklace na tracker at distress button na rin kung nasa panganib.

The prestine white beach has sand finer than the ones in Boracay. Nabasa niya iyon
sa nakuhang flyer tungkol sa Temptation Island. Pinanlakihan siya ng mata sa presyo
ng 1-year exclusive membership, sampung milyong piso! At iyon pa ang basic dahil
may umaabot hanggang isang daang milyon para sa isang taon.

"Girl, hindi ako sanay nang may nakasunod. Dito ka muna sa mansyon at maglalakad-
lakad muna ako, okay?" Sambit niya kay Alyana nang makitang naghahanda na siya sa
pamamasyal sa beach.

"Pero Ginang.."

Tumikhim siya, "Inuutusan kita kaya makinig ka!" Bulyaw niya in character.

Napataas ang balikat ni Alyana kaya napangiti siya sa kawawa niyang assistant,
"Joke lang! Pahinga ka muna riyan, ako na ang bahala kay Lucas." Kumindat siya at
nagsimulang lakarin patungo doon sa mga maraming tao.

Totoo nga ang briefing ni Mrs. Tolentino, marami ngang naglalakad ng nakahubad.
Ipinilig niya ang ulo para hindi magbigay ng kakatwang paninitig.

"Grabe, iba-iba pala ang shape 'non." Mahinang bulong niya sa sarili nang may
dumaang naked gay couple sa kanyang harapan. Parehas gwapo at may malaking
pangangatawan.

"True! Ano kayang feeling 'nong medyo pa-letter C?"

Napasinghap siya nang may nagsalitang babae na nakahiga pala sa buhangin at

nagbabasa ng magazine. The girl has long hair and velvety skin. Halatang walang
mantya iyon dahil kumikinang pa sa two-piece orange bikini ang kutis nito. She has
a perfect set of teeth that contributes to her beautiful smile.

Bumangon ito at umupo sa malong na kanina ay hinihigaan. "Well, hindi ko malalaman

dahil tiyak na mapapalo ako ng asawa ko kapag ta-try ko ang balikong patoots!!"
Bahagya pa itong napasimangot at natawa sa sarili. "Hi, Tasha Roces at your
service!" Humagikgik ito sa kanya na siyang ipinagtaka niya.

"Salamat sa tulong mo sa amin noong isang araw. Ito naman kasi si Claude, binigyan
na naman ako ng sex pill! Sabi joke lang iyon pero hindi ako naniniwala! Automatic
e! Nagnasa ako agad sa asawa ko! Tori nga pala." Iniabot nito ang palad at
nakipagkilala.

"Kayo iyong tinulungan ko noong isang araw? Claude? Iyong artista? Ikaw ang asawa
niya?"

"Hindi, kabit niya lang ako. Ipakalat mo pagbalik mo sa outside world ha para
magalit naman ang mga fans! Masyadong maraming nagmamahal sa lokong iyon kahit may
dalawang anak na ang hinayupak!"

Napangiti siya, "Idol ng kapatid ko yung asawa mo."

"Talaga? Babae?"

"Oo."

"May sumpa talaga iyang si Claude! Ang lakas ng dating! Nakakaasar!"

"Hon! Baby!" Sabay silang napalingon sa nagsalita. Noon niya lang napagtanto na ang
sikat na artista nga ang kanyang nasa harapan. Gusto niya sanang mag-fangirl ang
kaso ay baka magalit sa kanya si Tori. Niayakap ni Claude ang asawa at bigla itong
isinabit sa balikat. Nagpumiglas si Tori.

"Claude! Ano ba! Susumbong kita kay Temyong! Sumasakit na ang likod sa dalawang
apo, gagawin mo pang tatlo!"

"Tsk, siya ang may gusto na mag-alaga ng apo. Walang uuwi hangga't walang number
3."

"Ba-bye, Tash! Magkita na lang tayo ulit!" Kumakaway pa si Tori kahit nahihirapan
na nakasampay sa balikat ng asawa. Ngiting-ngiti siya habang tinitingnan ang dalawa
papalayo nang maalala ang kanyang sitwasyon.

Ganoon din sana siya kung naroon ang kanyang asawa. Ang kaso ay wala!

Papalubog na ang araw nang bumalik siya sa Monasterio Mansion. May mga inaayos na
sa pampublikong entrada para sa exclusive party sa gabing iyon. Sinalubong kaagad
siya ni Alyana at itinanong kung ano ang kanyang gustong hapunan. Sinabi niyang
kahit salad na lang dahil busog pa siya noong nananghalian siya sa Gyros, ang Greek
restaurant sa loob ng isla.

"Dumating na rin ang mga bags at shoes kaninang tanghali, Ginang Monasterio. Gusto
mong i-check?"

"Bags? Shoes?" Paniniyak niya. Iyon ang pangarap niya! Dali-dali siyang umakyat sa
silid at naroon nga, nakahilera ang mga naka-paperbag pang mga luxury items na sa
magazine niya lang nakikita.

Halos yakapin niya ang laman ng box, akala niya ay sa panaginip lang siya
magkakaroon 'non! Sinukat niya ang mga sapatos at sakto iyon sa kanya.
Nagniningning ang kanyang mata nang mapadako ang tingin niya sa bakanteng silid at
doon siya bumalik sa kasalukuyan.

Mag-isa siya. Walang kahit sino ang makakakita 'non. Wala siyang mapagsasabihan ng
kanyang tuwa.

Nang mas lumalim ang gabi ay mas lalo siyang nalungkot. Hindi dumating si Lucas.
Mukhang hindi ata siya babalikan pagkatapos bigyan ng mga luho at pangalan...

---

"You have to take care of that, Lucas." Matigas ang anyo ni Don Levi Monasterio.
Isang problema sa kanilang coconut & rubber plantation ang tinutukoy. May mga
nagprotestang manggagawa dahil sa hazardous work environment. Doon kasi sa taniman
din inilagay ang pagproseso ng kopra at rubber. Tutol siya roon pero hindi niya
alam na naging hakbangin iyon ni Levi na gustong makatipid sa pagbili ng nakabukod
na site para sa processing. Nalaman niya na lang na may ipinatayo nang planta nang
tapos na iyon.

"Naroon na ang planta! We've spent millions! Hindi pupwedeng alisin. At alangan
naman ang puno ng buko at goma ang lumipat ng taniman! Patahimikin mo iyang mga
matatalak na empleyado at palayasin." Don Levi demanded.

"Hindi ganoon kadali iyon, Dad."

"Hindi madali o hindi kaya?" Nanunuya itong tumingin sa kanya. "Puro ka kayabangan,
Lucas. Hindi mo naman pala kaya!"

"Kung hindi ka kasi nagtipid—"

"Are you blaming me?!" Sigaw nito. Kumuyom ang kamao niya at gusto nang suntukin
ang matanda kung hindi lang masama. Kapag magdedesisyon sa negosyo ay bihira siyang
isama pero pag may problema ay siya ang taga-lutas.

"No, Dad. I am not blaming you." Umupo siya at mariin na ipinatong ang kamao sa
hardwood office table niya. "I'll see what I can do."

Nagmamadaling umalis si Don Levi sa kanyang opisina. He loosened his swivel chair
and leaned his back on it. Tatlong linggo na siyang hindi nakakapagrelax. Kahit
alak ay hindi man lang dumantay sa kanyang lalamunan dahil sa dami ng kanyang
trabaho. His cellphone rang and he smiled when he saw his brother's name on his
phone.

"Lucas! Umiiyak na si Tash! Hindi ka kasi umuuwi!" Eksaheradong sambit ni Lucifer

sa kabilang linya. Narinig niya ang tawa ni Tash sa paligid. God, he somehow misses
her voice. He almost forgot what it sounds like.

Noong una ay ipinagpapasalamat niya pang napalayo siya rito dahil sa dami ng
trabaho pero nang lumipas ang mga araw, mas lalo niyang napapansin kung gaano
kamiserable ang buhay niya na masyadong abala sa negosyo. Samantalang si Lucian at
Lucifer ay hindi na iniwanan si Tash doon sa isla dahil ayaw daw sumakay ng
helicopter kung hindi siya kasama.

Napangiti siya nang maalala kung paano ito kumapit sa kanyang leeg dahil sa takot.
She's.. cute..

"I have a lot of work to do, Luci."

"Busy daw!" Tiyak na ibinalita iyon ni Lucifer kay Tash.

"Hayaan mo na siya kung ayaw na akong uwian.." Narinig niyang wika ni Tash sa
background.

Tumaas ang kilay niya, hindi man lang siya pilitin! Sure, alam niya ang lahat ng
tungkol dito dahil sa mga ibinabalita ni Alyana pero hindi sapat iyon para hindi
siya hanapin ng asawa.

"Umuwi ka na." Sumeryoso ang boses ni Lucifer. "Bring the documents that I need to
learn, Lucas. I'll study up so I can help you. Mag-babanana boat lang kami ni Tash.
Hope to see you here soon. Bye."

Napabuntong-hininga siya. He doesn't want to give up what he knows. Iyon lang ang
pinanghahawakan niya para maging kapaki-pakinabang sa mga Monasterio. That's why he
cannot fall for Tash, it will ruin his focus and plans. He will just set her aside
while he does his thing. He promise not to harm her more than keeping her from the
truth. After all, Levi is a bad father anyway. Ganoon din si Miranda na basta na
lang ipinamigay ito.

Nasa kalagitnaan siya ng pagbabasa ng complaints ng mga empleyado sa plantasyon

nang mag-ring ang kanyang telepono sa opisina. Hindi na niya namalayan na apat na
oras na siyang nakasubsob sa mga gawain.

"Hello, Mr. Monasterio." Malamyos ang boses ng nasa kabilang linya. Nakilala niya
iyon agad.

"Alyana." He breath. "How's Tash?"

"Naallergy si Ginang Monasterio sa kinaing clams. Namantal at nahirapang huminga—"

Hindi na niya tinapos ang tawag at kinuha ang kanyang cellphone.

"Serafin, prepare the chopper. We'll go to Temptation Island, pronto."

Kabanata 7

"Mr. Monasterio. I am really sorry. Kasalanan ko." Apologetic si Alyana nang

salubungin ang kanyang pagdating. "Hindi ko nacheck ng mabuti ang pagkain niya."

Marahas siyang napabuntong-hininga. It is not as if may magagawa pa siya kung

magagalit siya. Mahigpit ang bilin niyang bantayan ng mabuti si Tash at huwag
pabayaan pero nangyari ito kaya dismayado siya.

"Ayos lang, Alyana."

"P-pero..."

"Ayos na. Huwag na lang sana mangyari ulit. You are supposed to take care of her."

May emosyong dumaan sa maamong mukha ni Alyana nang tingnan niya pero agad ding
napalitan iyon ng pagtango.

"Yes, Mr. Monasterio. Hindi na mauulit."

"Brother! Long time no see! Ikaw ba yan o lasing lang ako?" Narinig niya pang tawag
ni Lucifer mula sa kabilang entrada ng mansyon, may hawak itong beer sa kamay at
walang pang-itaas.

"Not now, Luci."

"Lagi kang nagmamadali! May lakad?" Reklamo nito sa kanya. "May allergy daw si
Tash, narinig mo--"

Napailing siya rito at dumiretso na sa kanyang pakay. Halos takbuhin niya ang mga
baitang ng hagdan para tunguhin si Tash.

He opened the door to his room and he immediately saw Tash lying on his bed. Her
eyes were closed and all the soft pillows surrounding her while she's sleeping
comfortably. He gently walked towards her to check. Napakunot ang noo niya sa
napakaraming pantal nito sa leeg at buong braso. His poor wife... Namana ang
allergy ng tunay na inang si Miranda sa clams, he thought. Siguro ay hindi nito
alam dahil sa rice fields mayaman ang mga taga-San Isidro, hindi sa dagat. He
mentally remembers this moment, lagi niyang papaalalahanan si Alyana tungkol dito.

Kumilos ng bahagya si Tash at awtomatiko siyang nanigas ang katawan. Her hand
landed on her neck, ready to scratch it, mabilis niya iyong sinalo. He gently pat
her neck for her to relieve the itchiness instead. Nanatili siyang ganoon,
pinapanood si Tash kung magkakamot ba at pinagtatiyagaang lagyan ng cream ang bawat
pantal. He showered quickly and change clothes to look after Tash. Desidido siyang
hindi matulog.

Naupo siya sa sahig at nakasandal ang likod sa sidetable kung nasaan ang night
lamp, nag-iingat siyang hindi gumawa ng ingay.

Napahikab siya nang makitang alas tres na ng umaga. Isang oras na lang at bente-
kwarto oras na siyang gising. Napatayo siya nang mag-landing ang kamay ni Tash sa
binti nito, itinaas ang suot na silk lingerie at akmang magkakamot doon.

Pumikit siya ng mariin at umigting ang panga. Natutukso niyang haplusin ang
bahaging iyon pero pinipigilan ang sarili. Why, Tash really have legs to die for.
Makinis iyon at napakaputi. The way it bridges to her tight butt made his mouth
water. He remembers how he held on that part of her body while fcking her on their
first night. He was insatiable, as if his hunger won't quench while looking at her
pretty ass all night.

Mabilis niyang napigilan ang kamay ni Tash at ipinalit ang kamay niya sa paghaplos
sa bahaging iyon. May mga pantal pa rin dahil hindi niya iyon ginalaw at nilagyan
ng cream. Napalunok siya habang hinahaplos iyon.

"Hmmm.." Napaungol si Tash sa kanyang ginawa! Something inside his shorts pulsed
instantly. His eyes rolled. Ptngina talaga.

But then he continued what he's doing. Trying not to put malice on his touch that's
getting a little more gentle each time. Mas lumalawak din ang sakop ng kanyang
hawak. Why, may pantal nga sa bahaging iyon at tiyak na makati. Hindi sa kung ano
pa man.

"L-lucas?"
Pakiramdam ni Lucas ay nawalan siya ng dugo nang magmulat si Tash at bakas ang
gulat sa pagkakita sa kanya.

"B-bakit mo ako hinahawakan diyan?" Akmang babangon ito nang pigilan niya sa
balikat kaso ay naglanding iyon sa malambot na bahagi ng dibdib nito. She's not
wearing a bra for fcksake. Namula ang mukha ni Tash dahil sa kanyang nangyari,
mabilis niyang binawi ang kamay sa pagkabigla rin. Hindi niya sinasadya!

"I-its not what you think, Tash. I-i...."

Umayos ng pagkakaupo si Tasha sa kamay at nag-angat ng tingin sa kanya. She looked

at his hands then back to his face with a goofy grin.

"Ikaw ha.." She giggled even when she looks half-asleep.

Sinimangutan niya ito at tinaasan ng kilay, "It is not what you think." Ulit niya,
mas matigas ang pagkakasabi niya 'non.

"Okay lang naman kasi mag-asawa naman na tayo hindi ba? Huwag ka nang mahiya at
alam ko naman ang pakiramdam ng matakam pero hindi mahawakan. Ganyan ako dati sa
mga bags na hindi ko mabili. Ang sarap haplusin. Halika..." Mas itinaas pa nito ang
lingerie para lumantad ang binti at inabot ang kamay niya para ipatong doon.

"Tash!" Talagang namumula na ang pisngi niya! The woman got no shame. Hindi niya
alam kung paano patitigilin ang pang-aasar nito na tuwang-tuwa pa.

Nang sa wakas ay binitiwan na siya ay nagkaroon na siya ng pagkakataong tumalikod.

Magwa-walkout na sana siya nang marinig niya ito na nagsalita.

"Ang kati ng likod ko, Lucas... Hindi ko abot." Napapikit siyang muli ng mariin.
Hindi ba nakikita ng asawa na isa siyang panganib? She's the only one who finds
humor in him. Maybe her Monasterio blood drips all around her, that's where she got
her dose of confidence. She's not intimidated with him at all.

Pumihit siya at umupo sa kama nang pabagsak. Tash crawled on his lap and hooked her
arms on his neck, her legs on his waist. She really wanted to tease him!

"Tash, this – this is not necessary. Kakamutin kita kung iyon ang gusto mo. Dumapa
ka." Nahihirapan niyang sambit.

"Dumapaaaa??" Tash giggled even more. Doon niya lang naisip ang kalakip na ibig
sabihin nito.

"Please, Tash. I'll scratch your back for you. Not on my lap."

"Para mas abot mo ang likod ko. Kamot, Lucas." Inaantok na sambit nito. "Gusto ko
pang matulog."

Marahas siyang napabuga ng hangin. He followed her. He couldn't believe someone is

ordering him around now and he follows willingly. He gently massaged her back with
his palm.

"Bakit ang gaspang ng kamay mo?" Bulong nito sa kanyang leeg. Mainit ang kanyang
hininga. Her jasmine bath gel now occupies his nose and he's easily turned on by
it. Hindi na rin nahiya ang kanyang alaga na tiyak na nararamdaman ni Tash ngayon.
Hindi na rin niya pinigilan dahil hindi naman iyon mapagsabihan.

"I lift weights, Tash."

"Oh.. Akala ko sa pag-sasariling sikap—"

"Tash!" He groaned. Why is she's so blunt? Akala mo naman ay napakarami nang

karanasan.

"Bakit?! Hindi ba paborito mo iyon? Kaya nga tayo naikasal dahil doon."

"Hindi tayo naikasal dahil doon."

"So dahil saan pala? Dahil gusto mo ako?"

"No."

"Aray ha." Akmang aalis si Tash sa kanyang binti pero pinigilan niya ito ng kanyang
braso.

"Pinakasalan kita dahil hindi tama ang nagawa ko. I have to make it up for you. You
deserve the world, Tash. At least your family believes that. And I can give that to
you."

Umahon si Tasha mula sa kanyang leeg at tinitigan ang kanyang mukha.

"Mukhang kaya mo ngang ibigay ang lahat, maliban na lang sa pag-uwi araw-araw."

Umangat ang gilid ng kanyang labi, "So you're taking that into an account, huh?"

Ngumiti ito ng tipid, "Naiintindihan ko naman pero hindi mo naman ako kailangang
iwasan, Lucas. Wala naman akong hihingiin sa iyo bukod sa kusang ibibigay mo. At
saka sa pagkamot sa akin. Makati 'e."

Napalunok siya. Bumaba ang tingin niya sa labi ng asawa. He wanted to kiss her, and
feel her soft lips once again. But he knows he's not deserving to any part of her.

She's a Monasterio by blood, and he's just a thief.

---

Masarap ang gising niya nang umaga pero hindi niya inaasahan na wala siyang katabi
sa kama. Napakamot siya ng ulo at nag-isip ng malalim. Inisa-isa ang mga alaala.

"Hindi ako lasing kagabi, nandito sa Lucas kanina nang makatulog ako." Kinausap
niya ang sarili.

"Nandito nga siya, Ginang Monasterio pero umalis na rin kaninang umaga nang matiyak
niyang wala ka nang pamamantal at hindi na nangangati. Dadalhin ko ang almusal mo
rito para mas makapagpahinga ka pa." Nakangiti si Alyana habang inaayos ang kanyang
kumot. Pinanliitan niya ito ng mata. "Good morning, Ginang." She smiled when she
noticed her looking at her.

"Mukhang masaya ka at glowing ha. Maganda ang gising mo, girl?"

Natawa si Alyana, "Medyo, Ginang Monasterio. Sandali at kukunin ko ang almusal.

Nakahanda na rin ang bath tub."

"Sana all, good mood." Komento niya sa papalayong si Alyana.

Samantalang siya ay parang pantal na tinubuan ng katawan kagabi. Naalala niya pa na

nakita siya ni Lucas na ganoong itsura, paano nga naman maaakit sa kanya na sasapat
para manatili sa isla ng ilang araw? Iniwanan siya agad dahil hindi siya kaaya-aya
kagabi.

Tiningnan niya ang balat na ngayon ay marka na lang ng pantal ang meron. Hindi niya
alam na mayroon siyang allergy sa clams dahil hindi naman siya nakakakain ng ganoon
noon. Matagal pa naman niya gustong tikman kaso lagi siyang nababatukan ni Lola
Candy kapag nagre-request siya ng Baked Mussels! Kay Alyana na lang siya nagrequest
kagabi at agad-agad siyang pinagbigyan.

Napanguso siya nang maalala ang Lola at si Wendy. Hindi niya ito natatawagan dahil
sa guilt. Pero ipinangako niya sa kanyang sarili na kailangan niya pa rin
kumustahin ang mga ito at itanong ang mga pangangailangan bago matapos ang buwan,
ngayon nga ang araw na iyon.

Pagkatapos niyang magshower ay nag-almusal na siya sa kama. Nabalitaan niyang

bumalik si Lucian sa Maynila at si Lucifer naman ay naroon sa silid at may kasamang
babae. Nasasanay na siya sa routine ng dalawa, nakikilala na nga niya ng husto.
Maliban na lang kay Lucas na mabibilang lang sa daliri ang kanilang pagkikita.

"Hindi ka pupwedeng lumabas, Ginang. Mahigpit ang bilin ni Mr. Monasterio bago
umalis." Hawak siya ni Alyana sa braso at hinihila papabalik ng mansyon.

"Nagkausap kayo bago siya umalis? Sana all talaga, Alyana!" Kanina pa itong
assistant niya ah, nakakainggit na. Maganda na ang gising, nakaharap pa si Lucas.
Parang napakabigat naman kay Lucas ang magba-bye sa kanya. Umirap siya sa hangin
nang naiinis.

"Galit ka ba, Ginang? Sorry."

Lumambot ang kanyang mukha at naisip na walang kasalanan si Alyana. "Hindi ako
galit, Alyana. Babalik ako agad. Gusto ko lang kausapin ang Lola ko at kapatid.
Hindi ko alam kung gaano pa ang itatagal ko rito sa isla. Matanda na ang lola ko at
kailangan ko ring bantayan."

Tumango rin si Alyana kahit nag-aalangan at hinayaan siyang tumulak mag-isa. Nag-
tungo siya sa communications booth ng isla. Katabi lang iyon ng security office.
Kinuha niya sa bulsa ang cellphone number ni Wendy at iniabot doon sa nag-ooperate
ng booth para sa outside calls.

"Magandang umaga, Ginang Monasterio." Magalang na bati ng empleyado. Nakilala na

rin siya noon kasi lagi siyang bitbit ni Lucifer tuwing tatawag kay Lucas.

"Hello, Benton! Pa-dial naman ng numero ng kapatid ko. Sabihin mo gusto siyang
makausap ni Tasya Roces."

"Tasya Roces Monasterio?" Tumaas ang kilay nito.

"Tasya Roces lang, secret muna natin ang Monasterio." Nakakaunawa naman itong
tumango. Ilang sandali pa ay iniabot na sa kanya ang receiver ng telepono.

"Wendy?" Excited niyang sambit.

"Tasyaaaa!"

"Wendy!!!" Nasabik siya agad sa boses ng kapatid. "Kumusta na kayo diyan? Si Lola
Candy? Sila Tyang Naty? Si Tyong Ruben?"

"Okay kami rito. Okay na okay! Ikaw, kumusta? Baka pinapagod mo ang sarili mo riyan
kakaovertime! Sabi mo P100,000 ang sahod riyan pero isang milyon ang pumasok sa
bank account ni Lola Didang! Muntik pa atakihin sa puso si Lola kasi ngayon lang
nakakita ng maraming zero!"

Natigilan siya.

"T-talaga? Isang milyon?"

"Hindi mo alam? Hindi ba ikaw ang nagpapadala ng sahod sa amin?"

"H-hindi 'e." Napakamot siya ng ulo.

"Tash, pwede ka nang umuwi rito. Sapat na sapat na iyon para makapagnegosyo tayo.
Hindi ko nga ipinapamalita dahil baka mautangan lang tayo. Gusto ni Lola umuwi ka
na dahil laging umiiyak tuwing hapunan. Napakatahimik na kasi naming dalawa nung
wala ka."

Pinigilan niyang gumawa ng ingay sa paghikbi. Naalala niya ang bahay nilang tahimik
na tahimik sa gabi. Ayaw kasing buksan ng Lola Candy niya ang TV kaya lumaki sila
ni Wendy na nakikinood lang ng TV doon sa mga Tiyahin nila.

"Hindi muna ako uuwi, Wendy. Sa susunod na sahod ko, hatiin mo kila Tiyang at
Tiyong lahat. Hating-kapatid ha?"

"Tash.." Bakas ang pag-aalala sa boses ng kapatid.

"Okay lang ako rito. Masaya ako." Tumingin siya sa dagat na may pangilan-ngilang
tao at binalot ng lungkot. Pakiramdam niya ay matatagalan pa siyang umuwi kung
iniiwasan naman siya ni Lucas. Gusto niya sanang maging kaibigan muna ito para
hindi maging kataka-taka kung haharap ito sa kanyang pamilya bilang asawa.

Kaso ay ramdam niya ang pag-iwas nito sa kanya. Hindi naman niya hinihiling na
ituring siyang asawa, kahit sana kaibigan man lang. Bakit naman ang mga kapatid
nito ay ka-close na niya agad?

"Sigurado ka ba, Tash? Kasya na ito sa ating mga Roces. Magnenegosyo tayo na
mabibigyan din ng trabaho sina Harold. Iniisip ko nga kung babuyan at manukan para
hindi na aalis sina Harold at Tony. Tapos si Tyang patayuan natin ng karenderya.
Kaunting porsyento ang itatabi natin kada araw para madagdagan pa ang puhunan ang
at iba naman ay hahatiin natin sa bawat pamilya. Hindi ba maganda iyon, Tasya?"

"Gawin niyo na iyon habang wala pa ako. Uuwi rin ako, Wendy. Huwag kayong masyadong
mag-alala ni Lola Candy. Nandyan ba siya?"

Narinig niya si Wendy na may pinag-aabutan ng cellphone, mapait siyang napangiti.

"Hi Lola Candy!!!" Magiliw niyang bati, "Kumusta ang oxygen natin diyan?"

"Oxygen? Hayop ka talagang bata ka! Ikaw ang papatay sa akin!" Naimagine niya na
namang umuusok ang ilong ng kanyang Lola. Pumatak ang luha niya pero pinahid niya
iyon.

"Sus, namimiss mo lang ako 'e! Pwes ako, hindi! Hindi ko namimiss yang every Friday
na munggo! Masarap ang ulam ko rito!"

"Mahighblood ka sana sa karne nang makita mong bata ka!"

"At least mamamatay sa sarap, Lola Candy!"

Tumahimik ang kabilang linya, marahas siyang napabuntong hininga.

"Umiiyak ka po, Lola?"

"Sapat na itong sinahod mo ngayong buwan, umuwi ka na, Apo." Sumingot ito, "Tama na
ang pagpapayaman mo riyan."

"Uuwi rin po ako, Lola. Hindi bale, dadalasan ko ang tawag. Gusto niyo ba araw-
araw?"

"Pupwede na iyon, Apo. Matanda na ako, dapat hindi kayo naglalalayo nitong si Wendy
dahil malapit na rin ako mawala."

"Hindi, ah. Kaya nga ako naghahanap buhay para kahit ayaw mo nang mabuhay,
bubuhayin ka ng pera ko." Malungkot siyang natawa, "Kikilalanin ka pang
pinakamatandang tao sa mundo, Lola Candy, baka mauna pa ako sa iyo. Huwag masyadong
madrama."

Pinaulanan pa siya ng Lola Candy niya ng mura bago sila nagkasundong ibaba na ang
telepono. Huminga siya ng malalim matapos magpasalamat kay Benton.

Naglakad siya papalapit sa dagat at niyakap ang sarili. Naisip ang malungkot na
kalagayan niyang nagbago sa loob lamang ng kulang isang buwan. Totoo ba talaga na
hindi mabibili ng pera ang kasiyahan? Bakit mas lalo siyang nalungkot ngayong
limpak-limpak na ang salapi nilang mag-Lola?

Nanitig siya roon sa dagat habang tahimik na lumuluha nang may naglahad sa kanya ng
kapirasong tela.

"Malinis yan." Sambit ng nag-aabot sa baritonong boses. Napalingon siya nang

mapagtanto ang hawak. Panty iyon!

"A-ah, hindi na." Isinauli niya sa nag-abot nang hindi ito tinatanaw.

"Sorry, wala akong panyo sa bulsa. Punasan mo na ang luha mo, 'di pa gamit yung
panty, promise." Giit nito kaya napatingin siya.

"Sino ka?"

"Ah, that's so rude of me. I am Karev. Doc Karev DeLuca. Kumusta ang allergies mo,
Ginang Monasterio?"

"Kilala mo ako?" Nagulat siya.

"Of course, ako ang attending physician mo kagabi."

"Chine-check up mo ako ngayon? Dito? Sa beach?"

Natawa ang doktor. Matangkad ito, chinito, mapula ang mga labi at malaki ang
pangangatawan. Kapag ngumingiti ay kumikinang ang ngipin nito at may dimples sa
magkabilang pisngi, nawawala rin ang mata sa pagtawa. Kinakailangan pa niyang
tumingala kung titingnan ito.

"Hindi kita chine-check up, pinapatahan kita. Punasan mo ang luha mo, Ginang
Monasterio. Mas maganda ka kung wala iyan."

Napabuntong-hininga siya, "Pupwedeng Tash na lang? Napapagod na ako sa pangalang

iyan."

"Iyon ang bilin sa lahat ng nasa isla, Ginang Monasterio."

Napangiwi siya, "Lahat kayo rito ay natatakot ka sa asawa ko kaya niyo sinusunod?"

Namilog ang mata ng kausap.

"Kanino, kay Lucas? Bakit naman? Hamunin ko pa ng sapakan 'yun e."

Nangunot ang noo niya sa pagtataka sa sinabi ng doktor.

"Ah." Natawa ito sa pagtataka niya. "Kababata ko 'yon si Lucas."

"Kababata at empleyado ka rin dito?"

"No. More on, I am a business partner of the Monasterios. They need a reputable
hospital inside this expensive island, ekslusibong ospital, the likes of St. Lukes
BGC or Makati Med. The Temptation Island Hospital is a branch of our member-only
hospital in Manila. Pamilyar ka ba sa Royal Adelaide Medical Center?"

Napasinghap siya! Sikat ang ospital na iyon sa mga silid na parang hotel room.
Hindi nga lang iyon para sa lahat. Kailangan mong maging miyembro para makapasok at
alam niyang hindi siya makakapasok doon kahit kailan.

"Our family owns that. Nagkataon na narito rin ako kagabi kaya ako ang nag-attend
sa allergies mo. They said that you are a VIP and Lucas' wife. Congratulations on
your wedding."

Hindi niya napigilan ang pag-ikot ng mata bilang tugon sa pagbati.

"Why?"

"Wala." Ngumuso siya.

"Oh, seems like Lucas the great is being an ass of a husband. Why did he settle
down fast then?" Kaswal na tanong nito.

"Malay ko, gusto mo tanungin natin?"

"Ito na lang, paano ka napasagot 'non? He's boring."

"Hindi naman!" Mabilis na tanggol niya, "Marami kasi siyang trabaho kaya ganon."

"Iyon ba ang sinabi niya sa iyo?"

Nagkibit-balikat siya. "Wala siyang sinasabi na kahit ano."

"So hindi niya rin sinabi na kababata niya ang doktor mo kagabi at ang private
nurse mong si Alyana?"

"Pati si Alyana?" Nakuha nito ang atensyon niya. Bakit kahit si Alyana ay hindi
iyon sinabi sa kanya na kakilala pala nito si Lucas.

"Alyana is a dedicated nurse." Natawa si Karev. "Pinili niyang magtrabaho kay Lucas
kaysa sa ipagpatuloy ang pagdodoktor."

"Bakit?"

"Malay ko, gusto mo tanungin natin?" Natawa ito na ginaya ang sagot niya kanina.
Nanatiling tutok ang mga mata sa kanya, "You look familiar."
Iniangat niya ang kamay at ipinahid sa gilid ng labi ni Karev ang panty na hawak.

"Tumutulo laway mo, Doc." She chuckled. "Mauuna na ako baka mabulag ka na sa
kagandahan ko." Naglakad siya at kumaway sa bagong kakilala.

"Bye, Tash. See you around."

Inabala niya ang sarili sa Monasterio Mansion nang makabalik, nakahinga siya nang
hindi makita si Alyana dahil ayaw niyang usisain, personal ang pakikipagkaibigan
nito kay Lucas at hindi niya na dapat tanungin. Naroong tumulong na siya sa gawaing
kusina para hindi mainip at tumulong sa pagpili ng ipapalit na kurtina sa mansyon.

Nagpabili rin siya ng fresh flowers para sa vase kaya naman gustong-gusto niya na
ang amoy sa loob ng masyon tuwing papasok kapag nanggaling ka sa hangin na amoy ang
tubig alat.

Dumating din sa araw na iyon ang glass shelves para sa kanyang mga bags and shoes.
Napagdesisyunan niyang ayusin iyon para antukin. Hindi niya namalayan ang paglipas
ng oras sa pagpapalit-palit niya ng mga inilalagay na bags at shoes.

Napansin niyang mag-aalas-dose na ng madaling araw nang maalalang hindi pa siya

kumakain at nakaligtaan niya ang gamot na para sa allergy. umabas siya ng silid
para tawagin si Alyana.

"Alyana?" She called. Naglakad siya sa madilim na pathway ng mansyon. Alam niyang
sa ikatlong silid mula sa kanya ang kay Alyana at may sumisinag na malamlam na ilaw
mula roon.

Nakarinig siya ng pag-uusap sa bahagyang nakabukas na pinto ni Alyana.

"Alyana..."

Napakunot ang noo niya sa boses na iyon.

"Lucas." Narinig niya si Alyana, "I love you."

Hindi niya napigilang buksan ang pinto sa silid ni Alyana nang makarating doon.
Kyuryoso at kumakabog ang dibdib. Napasinghap siya sa nakita.

Si Alyana, walang saplot at sa harap ay si Lucas na nakatapis lang ng tuwalya.

Sa sobrang gulat ay nagtatatakbo siya pababa ng mansyon. Hindi niya alam ang
gagawin. Hindi siya makahinga at mainit ang buong katawan.

Just when she's about to take her last step down, she slipped.

"Tash!" Lucas screamed, she felt excruciating pain on her leg, the next thing she
saw was mere blackness, she fainted.

---

Maki Says: Nahighblood yern?

Kabanata 8
5 hours ago...

"Are you really sure, Loki?" Pinagmasdan niya si Lucian na tinatawag nilang Loki,
for being merely low-key as a person. Hindi nito gusto ang kahit anong engrande o
pagpapapansin. He believes he just shines, without doing anything. Lucas envies his
confidence eventhough most of the time, Lucian makes an effort to make him feel as
the head of the family.

"Yes, I am very sure." Hindi siya nito tiningnan, nakatutok ito sa mga pinasa
niyang dokumento. "Isn't that why you dragged me here, Luc? To temporarily replace
you and charm my way to our Plantation employees? Hindi kita masisi kung hindi ka
naman kasing charming ko."

"But Lucian.. You have to make sure to call me daily—"

"Enjoy your fcking honeymoon, brother! I know why you want to go back in the
island. I am not naïve. You are worried. And you should. Dapat ay inaalagaan mo ang
asawa mo." Lumapit ito sa kanya at bumulong.

"When are you going to tell our parents?" Wala pa kasing nakakaalam na ikinasal na
nga siya.

"At the right time, Lucian."

Bumukas ang pinto at sabay silang napalingon doon, ang ngiting-ngiting si Don Levi
ang pumasok, "Lucian, finally, son! You are taking over the business." Nagkibit-
balikat si Lucian.

"Not so fast, Dad. Lucas is resting for a while. No one can beat Lucas, Dad, you
know that."

"That is not true. Ikaw, Lucian, and even Lucifer can do that! You just need to
stop playing games and focus on our business."

Lucian acted as if he would vomit, "Not gonna happen, I am sorry. I have other
things in mind, Dad. Si Lucas ang hahawak ng negosyong ito."

Tumalikod na si Lucas nang hindi nagpapaalam. Ayaw nang marinig ang pagtutol pa ni
Don Levi.

Monasterio Corporate Office looks way bigger than Monasterio Tower. Iilan lang ang
mga empleyado roon at piling-pili ang lahat. These employees know the ins and outs
of the business, even the family secret, the ones that they are allowed to know.

Napatuwid siya ng tayo when he saw someone coming. She's woring a flowy one
shoulder dress splashed with tropical colors. The ever regal, Miranda Teehankee
Monasterio. Tinapunan siya nito ng tingin at napailing.
"Is Levi giving you a hard time?" Nag-isang linya ang labi nito.

"Not really, Mom. Lucian is taking over for now."

"Good. You know that Levi drafted his last will without you in it, right? Don't
stress yourself too much with Levi's demands. Hayaan mo ang mga kapatid mo ang
magpagod pati na rin iyan si Levi, huwag ka nang makialam."

Kumuyom ang kamao niya, he did the most part of the work and now that the business
is doing well, he will not get his fair share of it.

"Levi has his favorites. I am sorry if that's not you, Lucas. Ako naman ay walang
paborito."

"It is just that wala kang gusto, right?" His eyes flickered in anger.

Tumaas ang kilay ni Miranda at napalitan iyon ng malakas na tawa, "You really do
know me, my eldest son." Tinapik siya nito sa braso.

Miranda walked away. She never liked having sons. She's vain, concerned about her
looks, and wealth. Walang kahit sino sa kanilang tatlo ng mga kapatid ang
nakapagpapirmi rito sa bahay. Tuwing nanganganak ay mas lalong lumalayo. Hanggang
sa mas maraming araw sa kalendaryo kada taon na nasa labas ito ng bansa.

Dinaanan niya lang ang kanyang mga damit sa kanyang condo at nagpasundo na sa
kanyang piloto na si Serafin. Taking his mind off the insults he gets from the
family that he has known. Konswelo sa kanya na may isa siyang sikreto na kahit si
Miranda ay hindi alam, he found her daughter that Miranda chose to throw away in
exchange of having the first-born son.

Sumakay siya sa chopper nang may kakaibang kagaanan sa puso. It feels like coming
home.

It is about time to face his reality, he cannot always run away from Tash, and his
groin couldn't just be hard in front of her. Wala na itong pahinga tuwing nakikita
si Tash, kailangan nitong masanay sa presensya ng asawa.

Si Alyana ang una niyang nakita nang umapak siya sa isla. Hindi na ito nakauniporme
at may hawak na juice sa kamay. Alam nitong babalik siya ngayong gabi gaya nang
sinabi niya kaninang umaga.

"Maligayang pagdating, Mr. Monasterio." Nakangiting sambit nito. "Kumain ka na ba?

Magpapahanda ako."

"I am good, nasaan si Tash?"

Ngumiti si Alyana.

"Nagpapahinga na siya, Mr. Monasterio. Halika at kumain ka muna, nagpaluto ako ng

paborito mo."

"Kumusta ang allergies niya?" Sinundan niya si Alyana patungo sa dining area.

"Wala na iyon. Nakita ko ngang nag-uusap sila ni Doc Karev sa tabing-dagat. Ang
sabi ay tatawag sa kanila pero nang sundan ko, nagtatawanan sila ni Doc Karev. Kaya
pala nagpumulit na lumabas kanina."

Naikuyom niya ang kamao pero napabuntong-hininga siya. Of course, Tash is

beautiful, and bored. Men will flock to get her attention. That's his fault for not
guarding her.

"Uminom ka muna, Mr. Monasterio, sisilipin ko kung tulog na si Ginang. Ay!" Bago
niya masalo ang red iced tea ay tumapon na iyon sa kanyang katawan. "Naku, I am
sorry, Mr. Monasterio. Sandali ay ikukuha kita ng pampalit."

Hinabol niya ang braso ni Alyana at pinigilan. "No, don't wake Tash up, I'll just
clean up in Lucian's room."

"Nakalock... Alam mo naman iyong kapatid mo, Mr. Monasterio."

"Then, can I use your room instead? Saglit lang ako at dito ka muna sa ibaba."

Tumango si Alyana at mabilis niyang tinungo ang silid nito, ilang pinto lang ang
layo sa kanyang kuwarto kung nasaan si Tash. Doon siya matutulog sa opisina ngayong
gabi para hindi na maabala si Tash. Iyon din ang plano niya sa mga susunod na gabi.
He doesn't want her to think that he's taking advantage just because he has the
right to.

Nang lumabas siya mula sa shower ay naroon si Alyana sa kanyang harapan. Naked.

"Alyana!" Hindi niya alam kung saan idadako ang mga mata.

"You hurt me. Through these years, you always hurt me, Lucas."

"Alyana..."

"I grew up with you, Lucas. I confessed but you rejected me. Ngayon nga ay
nagtatrabaho ako rito imbes na mag-aral sa London ng pagdo-doktor. You offend me by
marrying someone you just met. While I am here, almost present your whole life,
pero hindi ako ang pinili mo! Kung magkakamali ka na lang bakit sa Tash pa na iyon!
She's not even that beautiful! Mukhang pera ang mahirap na iyon!"

"Alyana!" Hindi sana siya magagalit pero hindi niya nagustuhan ang sinabi nito
patungkol kay Tash, "I adore my wife so much and I want to respect her the way that
she deserves."

"Talaga?" Gumuhit ang hinanakit sa mukha ni Alyana, "Then why did you hire me?
Umasa ako, Lucas! We fckd!"

"Once, Alyana! When we were kids! Iba na ngayon!"

"Iba? Anong ipinagkaiba ng babaeng iyon sa lahat ng mga naikama mo?"

"She's innocent, she's pure, and she occupies my mind all the time. Not just her
body but her whole-being, Alyana."

"Then why did you put me here? A-akala ko you want someone to play with. I am
willing, Lucas..."

"Because I thought you are a friend who will take care of my wife. Pero hindi. You
knew her allergy and you feed her clams, right?" Nakita niya ang medical record na
nireceive ni Alyana isang araw bago maallergy si Tash. He wanted to talk to her
about it thinking that it is an honest mistake but it seems like she made it happen
to harm Tash! "I can sue you, Alyana."

"Lucas... I love you."

Sa pagkakataong iyon bumagsak ang pinto ni Alyana at nakita niya ang katawang
nagtatatakbo pababa, he knew it was Tash, his wife. Mabilis niya iyong hinabol pero
mas mabilis ang pagtakbo nito.

"Tash!" He screamed when he saw her roll down the stairs.

Nagmamadali niyang binuhat ang asawa at dinala sa golf cart. Hindi niya alintana
nang takbuhin ang emergency room ng ospital na halos walang saplot. He heard the
nurses gushed seeing him that way.

"Lucas!" Nakangiti siyang sinalubong ni Karev, ang kanyang kaibigan. "Tash?"

Nagulat ito nang mapagtanto ang buhat niya. Maingat niya itong inihiga sa hospital
bed at nagmamadali itong dinaluhan ng lahat. Wala itong malay at halos lumabas ang
puso niya sa kaba.

"Nurse! Check her pulse. Anong nangyari, Lucas?"

"She fell and fainted."

"Is she pregnant?" Mabilis na tanong ni Karev.

"I—I don't know. She shouldn't be."

"Tumawag kayo nang magpe-perform ng x-ray sa ankle niya." Sambit ni Karev sa nurse,
"And blood test to check the HCG levels, if pregnant.." Tumingin ito kay Lucas,
"Patay kang hayop ka."

"Fck you, do everything that you can."

Huminga ng malalim si Karev at nagpamewang sa kanyang harap.

"Looks like a sprained ankle to a minor fracture. Masyado mo yatang ginalingan?"

Pinagmasdan siya nito mula ulo hanggang paa.

"Karev.." Naiinis na siya sa kaibigan.

Lumipat ang tingin niya kay Tash nang magmulat ito ng mga mata. Sandali lang iyon
dahil agad siyang pinanlisikan ng mata kasunod ang pagngiwi sa sakit na
nararamdaman.

"Aray!!!" She squealed. Agad na lumapit si Karev.

"Tash, relax. May pain reliever nang ibinigay sa iyo. You should feel no pain in no
time, Tash." Pang-aalo ni Karev.

"Ginang Monasterio. Call her Ginang Monasterio." Siniko niya ang kaibigan at
pinagdiinan ang gusto niyang itawag nito sa asawa.

"Nope. Sabi ng Kumander mo, Tash lang ang itawag ko. Kadete ka lang niya so sa
kanya ako makikinig." Hinaplos ni Karev ang bahagi na namamaga sa ankle ni Tash,
itinulak niya ito papalayo at siya ang pumalit.

"M-magbihis ka, Lucas." Mahina ang boses ni Tash nang sila na lang ang naroon sa
loob ng temporary room na mayroong partitions.

"Tash, I can't leave you here.."

"Nasaan si Alyana? Bakit mo iniwan doon? Sana ay ipinautos mo na lang sa iba na

dalhin ako rito." Her voice sounded soft but there's danger to it. Naalala niya si
Miranda kung paano magsalita, kalmado pero may sakit o galit na kalakip.
"It is not what you think."

"Ano ba ang iniisip ko?" Itinagilid nito ang ulo at tumaas ang isang kilay.

"Iniisip mo na may gagawin kami ni Alyana."

"So tapos na ang ginawa niyo?"

"No, no... Nakiligo lang ako.."

"May kwarto ka naman, Lucas."

"Ayokong magising ka at wala akong balak pumasok sa kwarto mo."

Nanliit ang mata ni Tash. "Mas gusto mo pa roon sa kwarto ng iba? Mas kumportable
ka ba sa ganon? Mas kumportable ka sa iba kaysa sa akin?" Tumagilid ng higa si Tash
at iniayos ang kumot sa katawan.

"No.. Tash. I hope you won't mistake me of someone who takes advantage when he has
the opportunity to, especially on women. Yes, you are right. Umiiwas ako dahil
hindi ko gusto na may magawa na naman ako na hindi dapat. We may be married in
papers but in reality, wala akong karapatan sa iyo."

"At kanino mo naman kukunin ang pangangailangan mo kung hindi sa sarili mong asawa,
Lucas? Kay Alyana?"

"Sa k-kamay..."

"Ohkayyy! That's too much information." Pumasok si Karev sa loob ng kurtina ng

temporary room at pumagitna sa kanila na may nakakalokong ngisi.

"I am a doctor, but I know that when someone refuses sex in marriage, that's a
ground for annulment, Ginang Monasterio. May kakilala akong abogado pupwede kitang
i-refer." Karev winked at his wife and he's so insulted.

"Gago ka, Karev! May iba bang doktor dito?"

"Wala, Lucas." He shrugged.

Nailipat na si Tash sa private room pagkatapos ng x-ray nito. He waited until they
are done performing tests on Tash. Hindi niya rin matagalan ang malalamig na tingin
nito sa kanya. He misses her teasing. Napaayos siya ng tayo nang lumabas si Karev
sa private suite ni Tash.

"She sprained her ankle. We compressed it first with a bandage at itinaas.

Kailangan naka-elevate. Hindi ko alam kung good news o bad news pero hindi siya
buntis. Like, I can still steal her from you kasi walang bata ang iiyak na malalayo
sa totoong Daddy."

"Ptngina mo, Karev. Do you seriously have hots on my wife?"

"Why not? She's beautiful and funny. Iyon ang mga gusto ko." Nagtagal ang paninitig
sa kanya ni Karev, "Alyana called. She left the island."

"Mabuti."

"You never loved her, Lucas?"

Natawa siya, "Love? Ano yun?"

Tumikhim si Karev, "The way you look at your wife, Lucas." Tinapik siya nito sa
balikat at saka umalis.

---

Pinagmamasdan ni Tash ang asawa na mahimbing na natutulog doon sa upuan sa kanyang

tabi kahit na may sariling kama naman ang mga bantay. Pinagkasya ang sarili sa
maliit na upuan at doon nga ito bumaluktot.

Iminuwestra niya ang kamay at nagpraktis kung paano ito matitiris. Ang sabihing
nagulat siya sa nakita kanina ay understatement! Hindi niya alam na may
nasasagasaan na pala siyang relasyon at pagmamahalan! Kinarma ata siya kaya siya
nahulog sa hagdan. Nagkatitigan sila nang magmulat si Lucas, muntik na niyang
mapitik ito sa ilong, sayang!

"Tash, mayroon ka bang gusto? Food? Drink? May masakit?" Napatayo si Lucas na
ngayon ay may suot nang t-shirt. Umirap siya rito at hindi kumibo.

"I – I am sorry. I know I've caused you that, but I swear, Tash. Nothing happened."

"Nakakagalit!" Malakas niyang itinapon ang unan, napaangat pa ang balikat ni Lucas,
"Ginawa mo akong kabit na hindi ko alam? Ginamit niyo pa akong dalawa para sa
secret relationship niyo? At ano? Habang nakatalikod ako may nangyayari sa inyo?
Kaya pala glowing iyong si Alyana kahapon dahil nagbalik ka! At ano? Hindi ka
nakuntento sa ganap niyo kanina kaya bumalik ka ulit nung gabi?"

"That's not it, Tash. Bumalik ako para samahan ka rito. Dito muna ako magtatrabaho
sa isla."

Humalukipkip siya, nag-iinit talaga ang bumbunan niya. "Hindi ako naniniwala sa
iyo! Masyado kayong makamundo!" Umirap muli siya.

"Please, Tash. Paano ba mawawala ang galit mo?" Huminahon ang boses nito kaya
huminga rin siya ng malalim. Hindi siya dapat nagpapadala sa emosyon niya.

"Iyong sinasabi ni Doc, pupwede ba nating gawin ang annulment?" Kung may iba naman
palang mahal si Lucas, ano pa ang ginagawa niya rito? Nabigyan na rin naman sila ng
isang milyon, makakapagsimula na siya at magpapanggap na lang siya ulit virgin sa
susunod na mapapangasawa niya.

Or, bakit siya magpapanggap! Hindi naman sa virginity nasusukat ang kanyang
pagkatao.

"Hindi natin gagawin, Tash."

Napasinghap siya, "Aba't pinapainit mo talaga ang ulo ko! Gawin na natin para
makaalis na ako rito sa isla! Akala ko noong una maganda iyong pinagsisilbihan pero
nagsawa rin ako. Alam mo kung anong masaya para sa akin? Iyong nakikipaghabulan ng
walis sa Lola ko, iyong pagperform ko sa mga piyesta. Iyon ang buhay ko, Lucas.
Hindi ang karangyaan na ito."

"Then, hahabulin din kita kung iyon ang excitement na hanap mo." Lucas dropped his
eyes on the floor and licked his lower lip. "Y-you can also perform in front of me
if you want to."
Nag-init ang pisngi niya. "Ano ka, sinuswerte? Si Alyana ang mahal mo. Iyon ang
sabi ni Karev."

"That bastard likes you! Huwag kang nagpapaniwala."

"Bakit hindi mo sinabing kababata mo si Alyana?"

"Because that's irrelevant. Siya naman ang nagsabing huwag ko siyang itrato bilang
kaibigan and that's the reason why I hired her to look after you. Akala ko ay
professional..."

"Professional hubadera!" Hindi niya napigilang sabihin. "Ginaya niya pa ang style
kong Best Employee! Dapat ay hindi ko na tinuruan kung paano ma-promote! Magpapa-
promote pa yata bilang kabit!"

"Hey.." Kinuha ni Lucas ang kamay niya at masuyong hinaplos ang ibabaw ng palad
niya, "You are still the best.. Employee.."

"Annulment, Lucas. Uuwi na ako sa Lola ko." Sambit niya.

"Are you saying that because you miss your family?" Masuyong tanong sa kanya at
hindi pa rin siya tinitigilang hawakan. Nag-init ang sulok ng mga mata niya at
napalabi.

"Wala akong pamilya rito. Busy kayong lahat at naiiwanan ako rito...."

"Ako. Ako ang bago mong pamilya." Suyo sa kanya nito, "Mananatili ako rito sa isla
ng ilang linggo kasama ka. We can decide those matters later. Alyana left, I swear
to God, Tash, ako ang magpapaalis sa kanya kung hindi niya iyon ginawa."

Nagpadala siya sa suyo ni Lucas at tuluyang kumalma. Hindi niya talaga inasahan ang
nakita kagabi. That's why Alyana is so beautiful, parehas ito ng pamumuhay kina
Lucas. Nakaramdam siya ng kaunting panlulumo. Ilang beses pa kaya niya mararamdaman
ang panliliit dahil sa sobrang tayog ni Lucas? Him telling her that he's a family
is far from her actual reality. Sa oras na lisanin niya ang Temptation Island,
ordinaryo na lang muli siya.

---

"Magandang umaga, Ginang Monasterio!" Nakalimutan niyang nakabalik na pala siya sa

Monasterio Mansion dahil hindi naman malala ang nangyari sa kanya. Kinakabahan pa
siya kapag nakakarinig siya ng pagbating iyon. Naalala niya si Alyana. Only now,
the greeting is coming from a man who is lying beside her.

"Jasmine, rose, lavender, or green tea tub for today?" Bulong nito sa kanyang
tainga.

Yes, ito na ang panibago niyang tagapag-alaga. Tiniyak ni Lucas na wala nang
makakalapit pa sa kanya na kahit sino. He attends to all her needs especially now
na hindi siya maayos na makapaglakad.

"Or do you want me to comb your hair first?"

Lumabi siya at umirap, "Hindi ka rito natulog kagabi."

Huminga ito ng malalim, "Marami akong ginawang trabaho sa opisina. Nariyan lang
naman ako sa ibaba."

Ipinagtataka niya ang ikinikilos ni Lucas, ayaw talaga siyang tabihan sa gabi!
Nafufrustrate na siya kahit nabawasan ang pagsusungit nito. Ginawa niya na ang
lahat, inakit niya s pamamagitan ng pagsusuot ng sexy, nagpakabait na siya, hindi
na siya naglikot sa pagtulog, namigay na siya ng unan, pero ayaw pa rin!

Sa kanyang inis ay iniangat niya ang kanyang palad. Nagtatakang sinundan iyon ni
Lucas. Only to suffer because she groped his crotch!

"Tasha!" Pulang-pula ang pisngi ng asawa sa kanyang pagdakot.

"Akala ko pati flag ceremony sa umaga ay wala 'e!" He's hard! Bakit hindi ito
gamitin kung kailangan!

"You have no idea."

Inis na bumangon ito at nakita niya nga ang kabuuan nito. Sa ilalim ng boxer shorts
ay ang buhay na buhay nito na pagkalalaki. Her mouth watered just by seeing that.
Sinimangutan niya rin ang madamot na asawa na mahilig ipagdamot ang sarili.

"Let's eat breakfast at a floating restaurant. Luci said you haven't experience
that yet."

"Kawawa naman 'yan." Nguso niya sa pagitan ng hita ng asawa, hindi pinapansin ang
sinabi nito.

"Not your problem." Tipid na sagot nito. "Pagkatapos nating kumain, maybe we can
exercise your ankle at temptation falls."

"Masakit ba kapag matigas?"

Namula ang mukha ni Lucas at tiningnan siya ng masama. She giggled.

"Stop teasing me, Tash. You won't like it."

"Ha? Bakit naman hindi—"

Before she even speaks, Lucas reached for her lips and kiss it. Noong una ay galit
iyon na parang nagpaparusa hanggang sa nauwi sa pagiging mahinahon. Napakapit siya
sa t-shirt ni Lucas at sa isang iglap ay nabalot din siya ng init na hatid ng labi
nito.

Si Lucas ang unang humiwalay. Hinihingal na ipinatong ang noo sa kanya at matagal
siyang tinitigan.

"Smart mouth." Pinatakan nito ng halik ang kanyang ilong. "I think I have to shower
first. I am sorry!"

Bumilis ang tibok ng puso niya habang pinapanood si Lucas na mawala sa kanyang
paningin. Dinama niya ang labi niya nang natutulala. Naisip niyang hindi ito
tigilan sa pangungulit hanggang sa bumigay.

Nang matapos na silang dalawa sa pagligo- na magkahiwalay of course, naglakad sila

papalabas ng mansyon. It is still a little bit early for lunch kaya hindi mainit sa
balat ang sikat ng araw. Nakakapit siya sa braso ni Lucas dahil masakit pa rin ang
kanyang sprain.

Pinagmasdan niya ang isla na hindi nawawalan ng tao. The only extraordinary to it
are the couples having fun and sex anywhere. Hindi pa niya naiikot ang isla kagaya
nga ng sinabi ni Lucas. Nag-abang sila sa port nang bangkang maghahatid sa kanila
sa gitna ng dagat. Naroon ang mga cabana kung saan sila kakain.

Kinuha niya ang kamay ni Lucas at pinagdaop ang kanilang palad. Napalunok si Lucas
sa kanyang ginawa.

"Hey, Lucas, it's really you." May tumawag sa kanila mula sa likuran.

"Donna."

Naglakad ang babae na tanging bikini lang ang suot, wala itong takip sa malusog na
dibdib. Napalunok siya na parang balewala lang ito sa babae, napakaperpekto kasi ng
katawan nito.

"Hi," Bati sa kanya ng babae, ngumiti lang siya at bumitiw sa pagkakahawak kay
Lucas.

"I heard from Dad that you have a problem with the plantation? I actually have a
proposal for you. Nagpunta ako sa M Corporate pero sabi ni Lucian ay narito ka nga
sa isla kaya I made a short trip. Maybe we should talk about it over coffee or
sex?"

"Maybe over here, Donna. What's your proposal?"

"Alam mo bang may nagbuo ng unyon sa loob ng planta niyo kaya tumapang ang mga
tao--" Tuloy-tuloy ang pagbibigay ng impormasyon ng sexy na babae kaya nakuha 'non
ang atensyon ni Lucas. Basta trabaho ay parang nahihipnotismo talaga ito. Iyon ang
una niyang napansin sa kanyang asawa.

Nakita niya ang motorboat na nagpark doon sa port, naghihintay, sumampa siya agad
doon at tinaasan ng kilay ang kawawang bangkero. Agad itong umandar papalayo. He
heard Lucas calling her but she ignored.

"Bahala ka riyan, Lucas!"

---

Maki Says: Ang hirap ng palitan ng POV, gusto ko sana iyong puro babae lang para
‍paninindigan ko ang red flag 🚩🚩🚩 na mga hero at colorblind na heroine‍ 👩🏻‍👩🏻‍👩🏻‍
🦯.

🤣🤣🤣

Kabanata 9

💦🍌🍆🍑💦
"Bakit mo ako iniwan?" Salubong na salubong ang kilay ni Lucas nang sumampa sa
balsa. Umugoy iyon dahil sa bigat at tangkad nito. Umirap si Tash sa hangin at
kumagat ng mangga kahit siniksik siya ng kanyang asawa. Basa ang katawan, naglangoy
pa yata mula pampang patungo sa kanya.

"Coffee or sex daw, alangan naman sumama pa ako 'e gold ako!"

"Tsk." Bakas ang pagod sa pagkakaupo ni Lucas sa kanyang tabi, kumuha pa ng mango
shake niya at ininom iyon.

"Akin yan! Ayoko ng may kahati."

"Wala ka namang kahati." Maagap na sagot ni Lucas, "Si Donna iyon. She's a part of
my past."

"Nasaan ang history book niyang mga 'past' na 'yan, Lucas para makapag-review."
Kumukulo talaga ang kanyang dugo at hindi na itinago. Bakit masuyo ito sa iba at
kapag siya na ay lagi itong napapasigaw! Buti sana kung sa sarap, kaso madalas ay
sa gulat. Nakakagulat ba siya?

Hindi niya maintindihan kung bakit napapatakbo siya papalayo tuwing mayroong
lumalapit kay Lucas. Hindi siya kailanman naging insecure, ngayon lang.

Dati ay sinasabi sa kanya ni Wendy na hindi niya kailangan magmadali magboyfriend

dahil maganda siya, hindi siya dapat mainggit doon sa mayroon. Akala niya ay
security blanket ang relasyon, kapag taken ka, ibig sabihin ay maganda ka. Ano na
ang nangyari?! Taken siya, kasal pa sa isang bilyonaryo at napakagwapong lalaki!
Pero ang pakiramdam niya, ordinaryo siya kapag ihihilera sa mga babae ni Lucas.
Nanliliit siya imbes na magpasalamat sa biyaya na natanggap.

"I don't remember a lot of them. They don't matter now. I am married. Until
everyone knows that I am, hindi ko maipapangako na hindi ito mauulit. I have to
tell every person who knows me that I am taken."

"Si Alyana ay alam na kasal ka na pero nanghimasok pa rin!"

"An exception. Hindi siya makapaniwala na magpapakasal ako. It is the same doubt my
brothers have and even Karev. There's no single person on the planet who will think
that I will settle down."

Unti-unti ay nakikinig siya, kinuha niya ang nakahandang tuwalya sa kanyang tabi at
iniabot iyon kay Lucas para magpatuyo ito. Tinanggap naman nito at kaswal na
nagpunas ng katawan. Napalunok siya. Just looking at his muscles makes her feel
something foreign. Parang ang sarap pisilin ng bawat kurba ng muscles nito, iyon ay
kung hindi siya itutulak patungo sa dagat dahil lagi na lang itong nagugulat sa
kanya.

"I don't believe in marriage, Tash." Huminga ito ng malalim, "It is a principle
that I have for the longest time. I don't want to get married."

"Bakit mo binali ang prinsipyo mo?"

Tumikhim si Lucas at umiwas ang tingin. "I just feel I wronged you more than I am
capable of. Iningatan mo ang sarili mo ng napakatagal at binalewala ko nang gabing
iyon. It will haunt me kung papabayaan na lang kita pagkatapos ng 'non."

"Ang bait mo—"

"I am not a good person, Tash. Kaya handa ako kung sasaktan mo rin ako at
sisingilin sa mga mangyayari."

"Ano? Mambababae ka pa rin? Premonition ba yan? Advance notice?"

"Hindi lang naman iyan ang pwedeng magawa ng asawa sa loob ng kasal."

Nag-isip siya kung ano pa pero wala siyang maisip. Basta kapag nambabae, lagot
talaga sa kanya!

"Inagaw ko ang kalayaan mong pumili dahil sa kahinaan ko—" Dagdag pa nito.

"Marupok ka talaga, Lucas?" Nadidismaya siya. "Gaano karupok? Parang kahoy o

pulboron?" Kailangan niyang malaman para makapaghanda. Dahil pinasok na rin niya
naman ito, hindi niya na hahayaan na maligaw pa ito ng landas. Kaya niyang ibigay
ang lahat! Mag-aadjust din siya kagaya nito.

"You wouldn't want to know, Tash. Kung balang-araw pagsisisihan mong ako ang
pinakasalan mo, matatanggap ko iyon."

May gumuhit na pait sa mga mata ni Lucas pero sandali lang iyon, napalitan na naman
iyon ng blankong emosyon. Tumingin siya sa malayo at iwinaksi ang isip sa mga
nakikita. Malawak ang Temptation Island. Ang sabi ay hangga't natatanaw mo ay parte
pa rin iyon ng isla, ang ibig sabihin ay pag-aari rin niya ito. Komplikado man ang
sitwasyon sa simula, alam ni Tash na hindi laging ganon. Life autocorrects itself
later on. Dapat ay matuto ka lang mag-adjust at sabayan ang agos.

Pumapasok ang tubig sa balsa na kinaroroon kapag medyo tumaas ang alon,
nakakakiliti iyon para kay Tash, at mas lalong nakakiliti ang kyuryosidad niya sa
mga sinasabi ni Lucas.

"Hindi ako magsisisi.." Kapag-kwa'y sabi niya. "Pinaninindigan ko ang mga

napagdesisyunan ko, Lucas. Tama man o mali. Kaya lang... Hindi rin ako mabait,
Lucas. Mapagtanim ako ng sama ng loob." Pagsasabi niya ng totoo.

Naalala niya kung bakit wala siyang bestfriend. Noong highschool siya ay itinulak
siya sa lalaking hindi niya kailanman gusto at sinet-up sa blind date. Muntik na
mailagay sa peligro ang buhay niya dahil lasing ang lalaki. Kahit anong hingi ng
tawad ng kanyang kaibigan ay hindi niya pinatawad, sinumbong niya pa principal kaya
napatawan ito ng suspensyon. Hindi na niya naging kaibigan pang muli.

Wagas kasi siya magmahal. Kaya alam niya na kapag sinaktan siya ay sinadya na iyon.
Nagmamahal siya at hindi nagbibigay ng dahilan para talikuran. But what does she
know, she's new in a relationship. In fact, wala siyang alam na konsepto nito. Ang
Tyang Naty niya, niloko ng asawa. Ganon din ang Tyong Ruben niya. Si Lola Candy
naman ay pinilit daw ang Lolo niya na magsundalo, tapos hindi na nakabalik. Siguro
napag-isip isip na mas mabuti pa ang makipaglaban para sa bayan kaysa kay Lola
Candy. Hindi niya rin masisi.

Malungkot na ngumiti si Lucas. "Ganun ba?" He bore his eyes to her. Nag-init muli
ang kanyang pakiramdam. "Then, sulitin natin ang mga araw na magkasama tayo."

"Magse-sex na tayo?" Na-excite siya!

"Tash! Iyon lang ba ang pwedeng gawin ng magkasama?" Hindik na hindik na tanong
nito.
"Maghalikan? Hipuan?"

Lucas chuckled. Iyon ang unang beses na natawa ito sa kanya. Para siyang
nahipnotismo roon.

"Bagay sa iyo." She stared at him for awhile. Unti-unti ay napawi muli ang ngiti
nito at umiwas ng tingin.

"Sa sama ng loob ka ba ipinaglihi? Bakit ang mahal ng ngiti mo?" Nagsalin siya sa
plato nito ng fried rice.

"Hindi ko alam.. Kung saan ako ipinaglihi." Parang bata na sagot ni Lucas.

"Hmm, okay lang 'yon! Hindi na iyon mahalaga. Sabi ng Lola ko, ang mga pagkatao
natin hindi nasusukat kung sino ang nagluwal sa atin kundi sa mga desiyon na
pinipili natin araw-araw. Kaya ako laging masaya kasi dalawa lang ang pagpipilian
ko, maging mahirap na malungkot o maging mahirap na masaya. Pinipili ko ang maging
masaya, Lucas."

Nanatili pa sila sa cabana ng matagal-tagal. Panay ang kwento niya kay Lucas ng
tungkol sa San Isidro. Ang pamilya niya, mga pinsan, may bonus pang kapitbahay.
Hindi naman mukhang bored si Lucas, nakikinig ito at nagtatanong pa.

"Kailan daw babalik si Kuya Richard sa Dubai?" He asked while sipping his second
glass of juice. Kilala na nito ang pinsan niyang mahilig mamigay ng chocolates at
lagi niyang inaabangan tuwing dumarating.

"Baka sa susunod na taon pa. Kakapanganak pa lang kasi ni Ate Rachel. Dapat nga si
Kuya Richard ang tutulong sa akin makapag-Dubai. Kaya lang may ibang plano yata
talaga ang Diyos sa atin, Lucas."

"Sa atin?" Umiwas muli ito ng tingin sa pagtukoy niya ng 'Atin'.

"Hindi ka sanay?" She snickered. Bahagyang namula ang pisngi nito dahil sa tanong
niya.

"Sa atin palang yan kinikilig ka na, paano pa 'pag Baby na kita?"

"Tash! You are such a tease!" He groaned.

"Kinikilig ka?"

Hindi ito kumibo. She climbed to his legs and anchored her legs on his waist.
Salubong muli ang kilay nito dahil sa kanyang ginawa.

"Pwede ko namang panagutan ang kilig mo, Lucas." She pats a soft kiss at the side
of his lips. Lucas frowned deeper but he did not falter this time. Mabagal na
hinawakan ang parte na dinampian niya ng halik. Itinagilid nito ang ulo at dumilim
ang mga mata.

"I am distancing for your own good, Tash. Sulitin mo iyon hangga't pinagbibigyan
kita."

Sinabayan niya ang paninitig nito, "Paano kung ayoko?"

"Are you curious to know how I fck, my dear wife?" May panganib sa boses nito.
Napalunok siya pero hindi niya inaalis ang kanyang tingin. Hindi siya umaatras sa
laban!
"I fck, hard." His low baritone voice sounded dangerous.

She felt the tension on her pelvis. Hindi niya maiwasan ang mas lalong mahayok sa
mga sinasabi ni Lucas. Bakit nga ba siya iniiwasan? Gaano ka 'hard' ang 'hard'
nito? Baka naman nagpapanggap lang. Baka ang unang karanasan niya rito ang tangi
nitong ibubuga tapos todo na iyon kaya ayaw nang umulit pa dahil baka mapahiya.

"I lose my appetite very easy to unexperienced woman. I get bored easily when it
comes to sex. I know what I want and to whom I'd get it."

"Alyana?" Tanong niya kung ito ba ang tinutukoy nitong napagkukuhaan niya ng
'gusto' pagdating sa sex.

"I got bored."

"Donna?"

"One of the few."

Magaling pala ang isang yon, she thought.

"Ako?" Kyuryoso talaga siya sa hatol nito. Kumislap ang mata ni Lucas at binasa ang
pang-ibabang labi. Pinasadahan nito ang kanyang mukha, pababa sa kanyang leeg,
pagkatapos ay sa dibdib. Hindi niya maitanggi ang pag-iinit ng katawan.

"Still curious."

Napalunok siya. "Bakit hindi mo subukan?" Her back arched, her chest moved closer
against his. Hindi siya makapaghintay na mapunuan ang kyuryosidad niya. Her
innocence was lost almost a month ago and she herself was curious too. Isang apoy
iyon na bumabagabag sa kanya simula noong huli.

She was grinding herself on his crotch, just as though her body is being commanded
by a force. Hindi niya alam kung ano ba ang hinihintay niyang makuha, o kung saan
papunta ang gusto niyang marating.

Lucas was breathing heavily too. She's feeling his hardened muscle against her lacy
panties. She was rocking and riding his steely muscle on his swimming shorts. She
gasped when she felt his middle finger down on her sensitive folds. Ipinatong lang
iyon doon at hindi gumalaw si Lucas..

Luminga si Lucas sa paligid, walang kung sino man ang naroon sa katabing cabana.

"Ituloy mo." She whispered on his ear. She was writhing in pleasure just the mere
touch of him on her soft bud. Lucas' finger was gliding on her wet folds. Mahigpit
siyang napakapit sa batok ng asawa habang hinahaplos nito ang kanyang pagkababae.
His masculine scent of perfume mixed with the salt water made her crave for more of
him. His smell is so addicting!

Unti-unti ay nararamdaman niya ang pagkahilo. All of her inhibitions were thrown
out of the sea. Inosente? Hindi na siya iyon. She was trapped by her own carnal
desires and her selfishness towards Lucas. She wants him, all of him.

Lucas started to rub her clit into small circles, her back arched even more. She's
moaning and calling his name repeatedly on his neck.

"Louder, Tash. Call my name." He demanded harshly.

"Oh, Lucas." If that's the rule of the game, she will gladly oblige. "Lucas."
Bumilis din ang paghagod ni Lucas sa kanyang pagkababae. Hinihingal siya pero hindi
pa roon tumigil. Lucas slid his one finger to her folds, the tip of it making a
soft rhythmic sound of ins and outs of her wetness. Ipinilig niya ang ulo at
ipinatong iyon sa noo ni Lucas. He was looking straight at her while she was
gasping for air. Mabilis na kumikilos ang matigas na braso nito.

She cried out his name against his lips, and lose it! She came and her body
weakened as her weight falls to Lucas.

Lucas cursed some more until he found his way to touch her skin on her back. He
smelled her hair too.

"I want to claim you here, Tash. But I won't allow anyone to see your body."

"Gusto ko pa." Mahinang bulong niya sa tainga nito. Pupwede bang bumalik na sila sa
mansyon at i-redeem niya ang mga utang nito nang iwanan siya sa isla?

"Manghihina ka." Mahinahong wika ni Lucas sa kanya. "I want to exercise your ankle
first para makapaglakad ka na ng maayos."

Kumunot ang noo niya, "Noong unang gabi natin, hindi rin ako nakapaglakad ng maayos
kinabukasan. Bakit mag-e-exercise pa?"

Binuhat siya ni Lucas at maayos na ipinaupo sa upuang yari sa kawayan.

"So, you can be more flexible that I can fck you better, Tash." Ngumisi ito at
pinatakan siya ng halik sa noo.

"Para kang politiko, Lucas. Puro ka pangako." Nadidismayang komento niya.

Ngumiti lang ito saka tumayo at nagdive sa dagat sa tabi ng cabana. Nagtagal ito
roon. Nang umahon ay nagyaya na itong maglakad sa tabing dagat. Magrereklamo pa
sana siya pero hindi na siya nakapamili nang dumating muli ang bangkero para
kuhanin sila roon sa cabana.

Matiyaga siyang sinamahan ni Lucas para maglakad. Kahit anong bagal niya sa
paglalakad ng nakayapak ay sinasabayan siya nito. Napapansin niya ang mga
nakatingin sa kanilang dalawa. Halos lahat ay binabalot ng pagtataka.

Yellow sun dress ang suot niya na litaw ang binti. Sexy iyon kung nasa Boracay
siguro sila pero ngayong nasa Temptation Island ay nagmukha siyang aattend ng
graduation.

"Lucas! Nasaan si Lucifer?" May isang couple na lumapit sa kanila at nagtatanong

ang matipunong lalaki. Hindi niya mapigilang mamangha sa babaeng kasama nito. Sikat
na modelo ang babae iyon nga lang ay napakaraming kontrobersiya.

"Hey, I hate that friend of yours, tinururuan kang maging pilyo! Huwag mong
hanapin! Mabuti pa ito si Lucas, good boy din siya, Abram! Dapat ganito ang fine-
friend mo! Parehas kayong boring!"

"I'd appreciate if you won't bash me in front of my wife, Monroe." Tumikhim si

Lucas, napanganga ang babaeng tinawag nitong Monroe. Kuminang ang mga mata nito sa
pagkakangiti nang mapagtantong seryoso si Lucas sa sinabi.

"Well, why not.. You look extra beautiful, and should I say, expensive? Someone
that a Monasterio would jump the hell for. Mahilig ka rin sa nerd at boring?" Dire-
diretsong sambit nito.
"Hindi boring si Lucas." Pagtatanggol niya.

"Ay, bago pa ang relasyon niyo. Nagbobolahan pa kayo 'e. Hindi bale, isusumpa mo
rin si Lucas balang-araw."

Siniko nito si Lucas. "I didn't know you'll ever get married. Akala ko'y tatanda ka
ring binata, parang maling akala ko rito kay Abram."

"Mahal!" Tutol nito. "They are in their honeymoon."

"Honeymoon? Itong mga miyembro sa Temptation Island, araw-araw Honeymoon! Paano pa

iyong may-ari?! Please confirm, Misis ni Lucas." Mayabang pa itong humalukipkip na
parang siguradong-sigurado.

"Busy kasi si Lucas noong mga nakaraan—"

"What the fck!? Work over sex? What a bad hooman!"

Hinila na si Monroe ng kasamang lalaki dahil sa kadaldalan.

"Make sure he'll fck your brains out, Misis ni Lucas! Sulitin mo yang walanghiya na
yan." Sumisigaw pang bilin nito habang bitbit ni Abram.

"Sikat ka talaga, ano?" Nakangusong tanong niya habang pinapanood si Monroe at

Abram papalayo.

"I have a reputation."

"Gaya ng?"

"Ruthless, cunning, controlling, intrinsically lonely, boring, tormented by demons,

extremely handsome..."

Tinapik niya ito sa braso dahil sa huling sinabi. Mahina itong natawa. For the
second time.

"I have a fetish." Tumikhim si Lucas, "I can be absolutely rough and heartless,
Tash."

"B-bakit mo sinasabi rito?" Namula ang pisngi niya dahil maraming dumaraan sa
kanilang harapan. Iniimagine niyang babalatan siya rito ni Lucas at patuwarin.

"Kapag bumalik tayo sa mansyon, I will take you, Tash, maliban na lang kung
tatanggi ka ngayon. I am seeing you flinch in what you see, I do worse. You haven't
seen it yet."

"Gusto kong subukan." Parang may isip ang sariling bibig na basta na lang
nagsasalita!

"When I had you at first, it made me want you more. Hindi ko nagawa ang lahat gusto
kong gawin sa iyo nang gabing iyon dahil sa... Nakainom tayong dalawa. Up to now I
wonder how it feels inside you when you follow my orders in bed."

"Bakit may utusan na magaganap?" Naguguluhan siya. Kailangan pa rin bang ilabas ang
pagiging empleyado niya? Akala niya ay promoted na siya?
"If you won't meet my fantasies, I won't get hard anymore no matter how much I want
it in the beginning."

"M-may ganon?"

"Me. I am shallow, Tash. When I was younger, many thought Alyana was the one for
me. I treat her well for all the right reasons. Somehow, it is my fault why she
hoped for me. But after one fck, we're done. That's why I am confident I can see
her everyday and I will not do anything. My sexual desires just won't take place
anymore."

Napalunok siya, aba napakahirap naman pala! Kailangan masatisfy ito na parang amo!
Magaling naman siyang empleyado pero hindi siya confident sa galing sa kama. Si
Lucas ang kanyang una!

"I want you now, Tash. And I may not want anything to do with you tomorrow if you
can't sate me the second time around. I am disgusted and fear that fact. Ngayon pa
lang ay inilalagay kita sa pinakaitaas, Tash. Paano kung hindi ko mapanindigan ang
pagkagusto ko dahil sa pangangailangan kong sekswal? My disinterest can be very
obvious and hurtful."

She smiled, "Then, magiging magkaibigan din tayo. Maghihiwalay—"

"I don't want that."

"Luh?! Lugi ako! Paano 'yun? Ikaw ang may ayaw pero ako rin ay walang sexlife?!"
Napakadaya ng ganon! Ngayon pa lang ay nabuksan ang kyuryosidad niya tapos itong
araw na lang ang chance niya na magdidikta kung may next time pa o forever na
siyang tagtuyot?!

"Exactly. I don't want that to happen so I am letting myself hungry towards you. It
is like hanging a piece of meat on my head that I cannot eat. Ayokong
makipaghiwalay sa iyo dahil sinubok kong alamin kung isa ka sa kakaunting babae na
gaganahan ako pero nagkamali ako. This sexual desire I have is maybe one of the
reasons why I care for you this much, kapag nawala ito ay baka masaktan kita at
mapabayaan."

"Pero ikaw na rin ang magsabi na saka na natin iyon pag-usapan, hindi ba? Bakit
hindi tayo maging normal? Tuwing dumidikit ako, napapatalon ka! Hindi ko rin alam
kung tatagal ako ng ganon, Lucas. Mabuti pang maturn-off ka na lang sa akin kaysa
iyong tinatrato mo akong may nakakahawang sakit! Hindi natin alam ang gusto natin
sa susunod na mga araw, pero iyong ngayon, hindi ba iyon ang mas mahalaga?"

Sige, Tash.. Pilit pa more! Aba, gusto mo talagang makita ang hinahanap mo!

"This is the longest talk I had about sex, Tash. I don't know how else I could
convince you not to step further. You aren't giving me any choice." Hinila siya ni
Lucas, pakiramdam niya ay bumilis din ang paglalakad niya. Nawala ang pananakit ng
binti dahil sa inaasahang magaganap.

This is it, pancit!

Nang dumating sila sa mansyon ay walang kahit sino silang nakasalubong. Dumiretso
sila sa kanilang silid. Napasinghap siya nang magtungo si Lucas sa isang access
door sa tabi ng kanilang kama. Akala niya ay connecting door lang iyon patungo sa
library o kung saang common area ng mansyon pero mali ang kanyang hinala.
When it opened, the red lights spread through the whole room. May kama roon sa
gitna. Posas, collars at blindfolds lang ang tanging alam niya ang tawag sa lahat
ng gamit na naroon.

Hindi niya maimagine ang tinutukoy ni Lucas pagdating sa sex pero nang makita niya
ang mga gamit sa sikretong silid ay hindi nga nagbibiro ito.

May kinuha ito sa isang bahagi ng kuwarto. Pumipili ng kung ano. Nang makita ang
gusto ay hinila nito at naglakad papabalik sa kanya.

"Wear this, Wife." He ordered darkly.

Napalunok siya, it is a latex cat costume. Latex cat hoodie, latex knee-high
stockings, skin tone sheer two-piece lingerie. Lumapit muli si Lucas sa mga gamit
at may kinuha ito roon.

"Magbihis ka roon." Itinuro nito ang mas maliit na pinto habang may hinahanap sa
mga nakalatag doon sa lamesa.

'Girl, ano itong pinasok mo? Mukhang hindi nagjo-joke ang asawa mo! Akala mo ay
nakahiga ka lang? Mukhang kailangan mong magtrabaho bago maging masaya! Letseng
buhay ito.'

Pinagmasdan niya ang sarili sa salamin nang makapagbihis. Hindi niya makilala ang
sarili. Kalahati ng kanyang mukha ay may takip na cat hoodie mask, may fake na
tenga pa ito parang kay cat woman. Ang tuwid niyang buhok ay sa magkabilang balikat
niya. Bakat ang kanyang nipples sa suot na sheer bra, mukha ngang wala siyang kahit
anong suot. Ang kanyang sheer thong ay wala naman rin halos itinago sa parteng iyon
ng kanyang pagkababae.

Nang lumabas siya sa dressing room ay napasinghap siya sa imahe ng asawa. He's
wearing nothing except for a half leather cat mask on his face. Ang kanyang
pagkalalaki ay tuwid at matigas. Perpekto ang katawan nito at walang kahit anong
mantsa.

Bumagsak ang tingin nito sa kanyang katawan. Akala niya ay susugurin siya ng halik
pero may isinuot sa kanyang beywang. Isang linya ang labi nito at seryoso.

"Ano iyan, Lucas?"

"Call me Boss."

"Boss?" Patay ka gerl, mukhang balik employment tayong muli.

"Yes, and I'll call you Miss."

"M-miss?"

"This is a harness. I'll hook you there." Ininguso niya ang tali na naroon sa may
kisame na abot doon sa kama. "I'll fuck you while you are afloat, Miss."

Napalunok siya. Napanood niya na ito! BDSM ang tawag dito!

"Ito ang gusto mo, B-boss? BDSM?"

"No, Miss. This is Role Play. We change roles depending on my liking. But now, I
want to fck you in the cat costume, as a whore, and I am your client." Mapanganib
na turan nito.
Kabanata 10

💦🍌🍆🍑💦

Lucas hooked his wife on a strap connected to a billhook screwed on the ceiling. He
tied her hands on both ends of the headboard. She's afloat now facing down on the
bed that she won't reach, just enough height to lock her on his waist. Sinubukan
niyang hindi magmadali pero hindi niya mapigilan ang uhaw na maramdaman.
Pinipigilan niya ang sarili kay Tash, but his own curiousity on what's next is
eating him.

Alam niyang walang kasiguruhan ang magiging bukas. Once he's at it and he's not
satisfied, mas magiging masama siya ng higit pa sa ginagawa niya ngayon.

Tash is breathtakingly beautiful, spotless, and her body has curves all in the
right places. He knows models and beauty queens who works hard to achieve his
wife's body. Tash is effortless and that's what makes him curious to have her.

Ptngina, Lucas. Once he allow her to try his major fetish with him, either he'll be
turned on more, or not turned on at all.

Her skin was hot and damp probably because she doesn't know what to expect.

"Are you comfortable, Miss?"

"Y-yes, Boss." Her soft voice made him even harder. Ang kainosentehan 'non ang
siyang nagpupugay sa kanyang pagkalalaki. He kneeled and let her thighs rest on his
shoulder.

He gently kissed her inner thighs, she gasped on what he's doing. Her pussy is wet
and swollen, ready for him. He used his tongue to set aside her thong. He flickered
his tongue on her wetness as soon as he found it.

"Ohh.." Mahinang ungol ng kanyang kaniig. He dove deeper, tasting her even more. He
wanted to satisfy her, that's the first part. If ever this will be the last, then,
Tash deserves this. He set his finger and dipped inside her sex. Tash screamed in
pleasure. She's riding his rhythm as if she could control it. She let him writhe in
pleasure, hindi niya ito paparusahan dahil hindi ito BDSM.

He imagined her being a stranger. A paid prostitute, that way he won't feel any
remorse. He will just own her the way he wanted.

"Spread your legs, Miss." He commanded. Nanigas ang binti nito at pilit na hinihila
ang strap na naroon sa pulsuhan nito. She would definitely hurt her wrist but he
doesn't care. In his mind, he's paying her and he deserves to be satisfied.

"How much am I paying for this night?" He growled while finger-fcking her.

"A-anong sabi sa'yo ng bugaw ko? Sabi niya bibigyan lang niya ako ng kalahati.
Kawawa naman ako, pahinging tip mamaya." She responded. Napangiti siya. She could
be in character but still funny. He twirled and hooked his two fingers inside her
and she's awfully tight. His erection might not fit but isn't that exactly what he
wants? A tight pussy of a stranger to fck all day long. He reached for his groin
and massaged it quick. He couldn't last long with her riding along with his sex
fantasy.

"Boss, I—I---.. Anong tawag dito?"

"Orgasm."

"Malapit na."

He felt it, her pussy hugged her finger tight that it is difficult to move it
anymore. But that's exactly what he's waiting for, he stood up and spread her legs
wider. He met her gentleness with his rod and pushed himself on it.

"Oh fck." Umikot ang kanyang mata sa sarap ng pakiramdam. He doesn't need a lube,
her wetness amidst her tightness is enough for him to glide his erection the way he
wanted it. His one hand supported her belly, the warm feels of the leather harness
made him run wild. Hinila niya ang sheer bra ng kaniig at pinakawalan ang malulusog
na dibdib ng 'prostitute'. He can only see from behind but he groped her breast
without care, pinching her hardened nipples.

"Boss, ang sarap.." She groaned. "Harder.." She whimpered.

Ilang mura ang pinakawalan ng labi niya, he wanted to fck like this forever.

"No, no, no.." Bulong niya sa kanyang sarili. He pulled out, in a quick minute, he
came over her buttocks. He was not able to control himself like a college kid first
time to fck.

"Tapos na Boss? More pa!" Reklamo ni Tash. Hinihingal siyang napaluhod. Ayaw niyang
mambitin, hindi siya ganoon, but his knees couldn't do the work anymore, he needs
to recover. He unclasped the hook on her harness and carried her carefully on his
bed, leaving the straps on her wrist. Nag-ekis iyon nang iharap niya si Tash sa
kanya.

"I am sorry, Miss." He slid his three-finger inside her and watch her naked body
arched.

She stretched her legs from side to side.

"You are tight. Ang sarap mo." He whispered.

"Alam ko. Oh..." She was pushing herself towards his fingers. He prepared his rod
once again and pushed himself inside her. This time he put her legs on his
shoulders and fck her senseless. Her legs stiffened and she threw her head left and
right. He knew she's near the climax, he made his attacks faster on her sweet spot.
Slowly, it tightens, tighter.. and tighter until she screamed in pleasure.

"Oh, boss.." He put his hands on her breast, lavishing it with attention. He felt
the hot fluid pooled inside her and it is getting harder to push. He pulled out
again, groaning, every muscle of his groin is stretched, he came again on her
belly.

He collapsed by her side. Both of them were breathing heavily. He felt a gentle
hand that touched his. It was Tash's. He liked the warmth, the first time he like
soft touches.

"Tash.." He whispered, "You have to be on pills. I can't do the controlling daily."

That day, he knows... he's doomed.

--

"Lucas!" Sumigaw si Tash para hanapin ang asawa. Naiinis siya dahil gabi na at
tutok pa rin ito sa trabaho. Nangako itong sabay silang matutulog. Kailangan niya
pang pa-sumpain ito araw-araw para hindi makalimot sa mga ipinapangako.

"Promise, Lucas?" Aayain niya pa itong magpinky swear tuwing may gusto siyang
ipagawa rito dahil makakalimutin sa dami ng trabaho.

Kagaya noong isang araw ay muntik nang makalimutan na magzi-zipline sila. Ang
ending ay nagzipline siya mag-isa, sumunod na lamang ito at nangakong hindi na
muling male-late sa usapan.

From their second time, nasundan yon ng third, fourth, at napakarami pang beses.
Kung anu-ano na ang naging pagpapanggap nila. Minsan siya ang boss at ito ang
alipin. They've been a nurse and a doctor, engineer and a carpenter, a college
professor and a student. All of those made her climax, many times in one role play.

They fck with costume on, and they are having fun.

Naabutan niyang hinihilot nito ang sentido habang tutok sa mga dokumentong
binabasa. He sighed when he looked at her. Tipid siya nitong tinapunan ng ngiti.
Sumimangot siya.

"My wife is sleepy?" Tumayo ito at niyakap siya mula sa likod. "Hindi pa tayo
matutulog..." May kalakip na kapilyuhan ang boses nito dahil ikiniskis pa sa
kanyang likod ang kahandaan nito.

"Ayoko nang magbihis pa, Lucas. Hindi ka rin naman gaganahan ng basta nakahubad
lang!" She complained. Gusto pa ay nakacostume! Parang sila lang ang nagse-sex nang
nakadamit! Matutuwa si Lola Candy kapag nalaman iyon, konserbatibo silang couple.

Hinarap siya ng asawa at pinatakan siya ng masuyong halik sa noo pababa sa kanyang
labi. He tasted her lips and made it warm.

"So you want me to take you naked? That will do..."

Inisa-isa nito ang pagbaba ng strap ng lingerie hanggang sa dumulas iyon mula sa
kanyang katawan patungo sa sahig "Lucas!" Naroon sila sa opisina nito at hindi niya
alam kung tulog na ba ang mga taga-silbi.

"Yes, Miss Secretary? Call me, Sir right now."

"S-sir.." Napasinghap siya. Ang walanghiya! Sinusundo niya lang naman ito para
matulog na sila, ito pa tuloy ang kanyang inabot!

"And be quiet. You wouldn't want the employees to get jealous." Dumilim ang mata ni
Lucas nang lumuhod sa kanyang harapan. He parted her legs and slowly removed her
lacy panties. Binuhat siya nito at hinawi ang lahat ng dokumento sa ibabaw ng
lamesa. Pinaghiwalay ang kanyang binti at pumuwesto ito sa kanyang pagitan. He
started to taste her again. Napasabunot siya kay Lucas sa ginagawa.

"Sir!!! Ah!" She whimpered. Her leg stayed on the air. "Sir..."

Pumuwesto si Lucas sa kanyang pagitan at inangkin muli siya. Lumalim ang paghinga
niya at binalot siya ng kakaibang init. Hinihingal siya kahit si Lucas naman ang
gumagalaw. Minasahe nito ang kanyang dibdib, iyon ang paborito ng kanyang asawa.
But he will not kiss her with his lips that ate her pussy a while ago.

Naramdaman niya ang pamumuo ng tensyon sa kanyang puson hanggang sa natantya na

malapit na naman siya sa tuktok ng kaligayahan! Binabaliw talaga siya ni Lucas.

"I am cumming... Ah." He announced, and yes, it is always quick like he can't help
it!

"Yessir.." She whimpered. Their juices met insider her. He loosely fck her until
his knees won't allow him to stand.

And that's how having each other became addicting each and everytime.

--

"Hindi ka na bumalik ah?" Dumating si Lucian at kasunod ang mga kasambahay na may
bitbit ng gamit nito.

"Kumusta si Lucifer?" Lucas asked his brother.

"Ayun, dying. How did you manage to do that? Ilang linggo ka pa lang nawawala,
parang hindi na magkandamayaw ang mga managers natin. Given that you are still
helping us remotely?"

"How Dad's coping?"

"Mayabang pa rin. Insisting that we don't need you. Sana pala noon pa kami
nagpakabait para hindi kami ginigipit ng ganito! If we shared the responsibilities
with you, he won't be this persistent! Galit iyon sa amin dahil parehas kami ni
Luci na walang silbi."

Tumaas ang kanyang kilay, hindi ganon sa kanyang interpretasyon, "You think so?"

"Man, ganon lang 'yon si Daddy! He's being extra hard on you because he wants to
know how loyal you are to him even if you won't have an heirloom. Sa tingin mo ay
hindi ka pamamanahan?" Alam din ni Lucian na wala siyang mamanahin. Even his
brother finds it ridiculous pero alam niya namang pinepersonal talaga siya ni Don
Levi.

"You think so?" Ulit niya sa mas mababa na boses.

"There's no other reason why he will be bad on you, Lucas. You are a family."

Hindi siya kumibo sa sinabi ng kapatid. If he only knew.

"Hey, sis!" Kumaway ito kay Tash na nakasunod pala sa kanya. Kakatapos lang nila ng
role play session bago bumaba ng mansyon. They skip breakfast now and replace it
with sex. Uminit ang mga mata niya sa paninitig sa asawa. She's wearing a white
flowy dress, underneath is her dark blue two-piece, he can't wait to have her for
later.

They will go to the falls and swim there and have sex definitely. Gusto ni Tash ang
malamig na tubig doon, hindi pa puntahin ng mga tao. He allows it because he can
claim her there too.

"Lucian!!" His wife squealed. Niyakap nito si Lucian na hinalikan naman ito sa
buhok. Napangiti siya sa pagkakasundo ng dalawa.
"You look great! Naalagaan ka na ng kapatid ko?"

"Pinapagod ako, Lucian! Madalas ay pag-ihi lang ang pahinga."

Humalakhak ang dalawa. Napapikit siya. Both of them are so blunt!

"Buti nga pinapapasok ka pa sa CR!"

"Hey, you two. I can hear that." Suway niya.

"Hm! Eto naman si Babe, masyadong mahiyain." Niyakap siya ni Tash sa beywang.

"B-babe?" Muntik siyang maubo.

"Babe.. Ayaw mo ba 'non?"

"Si Lucas, may Bebe na?" Humagalpak si Lucian. "That'll be the first. Ang alam ko
ay pabebe yan pero hindi bebe ng kahit sino."

Bumulong si Tash kay Lucian, nagtawanan muli ang dalawa. Namula ang pisngi niya
kaya hinila na niya si Tash papalayo kay Lucian.

"Ang pikon mo naman!" Reklamo ni Tash nang sumakay sila sa golf cart. "Kapatid mo
naman 'yon!"

"Whatever we share, that's ours and ours only, Tash."

"Wala namang umaagaw!" Umirap ito sa hangin. "Ayaw mo bang kasundo ko ang mga
kapatid mo? Ako, kung mabibigyan ng pagkakataon, gusto kong makasundo mo ang
pamilya ko. Mas marami sila kaysa kay Lucian at Lucifer at mas magulo. Hindi hamak
na mas matatalino ka sa mga 'yon, ang kasiyahan nila ay videoke at inuman ng gin.
Maiintindihan ko kung hindi mo sila magugustuhan pero matutuwa ako kung oo."

"I'll try my best to get along with them." He's their family too. Hinahanap niya pa
ang kalahati ng kanyang pagkatao pero mahirap na iyon dahil hostess si Joanne
Roces. She might got pregnant by a random customer and that made him.

Naramdaman niya ang pagyakap ni Tash sa kanyang bewang habang nagmamaneho siya. He
felt warm and giddy. He likes that she's clingy and expresses her thoughts openly.
Open ito sa sex, sa mga gusto at hindi gusto. Kung tutuusin ay wala na siyang
hahanapin pa. Except that he knows that their relationship has a deadline.

Oras na lumabas sila ng Temptation Island, he cannot hide her from the truth. He'll
expose her to Levi and Miranda who might push her away because she didn't come from
a prominent family. Hindi hahayaan na mahaluan ang kanilang apelyido ng mahirap.
Matapobre ang mag-asawang iyon at kung pupwede niyang ilayo si Tash sa mga iyon
hangga't maaari ay gagawin niya.

"Salamat, Lucas. Siguro magugustuhan ka ni Lola Candy kasi ang gaya mo ang gusto
nong apo. Matalino at hindi madaldal kagaya ko."

He hopes he could say the same.

"My parents aren't the best person, Tash. Hindi rin ako maayos na natrato habang
lumalaki. Maaaring maging malupit sila sa pagsasama natin."

"Okay lang. Hindi mo naman ako kailangan ipakilala sa kanila, Lucas." She smiled
kindly. "Hindi naman sila importante sa kung anong meron tayo ngayon. At saka ako
na ang pamilya mo, iyong pamilya ko, mamahalin ka rin 'non. Makikita mo."

Nang makarating sila sa Temptation Island falls ay nagmamadaling tumakbo roon si

Tash habang inaalis ang saplot. He stayed for awhile and watch her dove in the cold
waters. Tumatawa itong lumangoy. Kailan lang ito natuto sa kanya at bawat isang
itinuturo niya ay tinatanggap nito. Truth is, he couldn't get enough of her. Kung
pwede lang siyang gumawa ng mundo na sila lang dalawa ang naroon para maitago na
ito sa katotohanan.

Both his lies and the truth will be painful to her. Kaya naman sinusulit na niya
para mapabaunan ito ng magandang alaala.

Dinaluhan niya si Tash sa malamig na tubig. Agad siyang sinugod nito at hinuli mula
sa tubig. He fetches her by the waist instead and made her face him instead.
Pinanood niya ang magandang mukha nito na may bahid ng pilyang ngiti sa labi.

"Kiss mo ako, Babe!" She demanded.

Natawa siya, Babe. So she will really call him that.

"Wala pang tumatawag sa akin ng ganyan."

"Wala akong pakialam kung hindi sila nabigyan ng pagkakataon." Nalukot ang mukha
nito, "Magaling akong empleyado!" Pagmamalaki nito.

"You are not my employee.."

"Huh? Eh ano ako?" May tampo sa boses nito. She really thought she's working for
him. Lagi nitong ipinagmamalaki na magaling itong taga-sunod.

"Baby ko." He whispered to her ear and she shrieked.

--

'Baby ko' daw! Hindi alam ni Tash kung saan itatago ang kilig. She was grinning!
May napala rin ang panunukso niya sa kanyang asawa. Nagbunga na ang kanyang
pagpaparinig, pang-aakit at pandadakot maya-maya! The best talaga ang kanyang
service!

Hawak kamay sila nang makabalik sila sa mansyon at naabutan nila si Lucian na
tensyonado at palakad-lakad. Madilim na kaya nagtataka siya na hindi ito
nakihalubilo sa party sa Monasterio Mansion.

"Loki." Tinawag ito ni Lucas kaya ito humintio.

"I received a call from Dad. He wants you to go back."

"Me?" Itinuro ni Lucas ang sarili na parang hindi makapaniwala.

"Ngayon din, Lucas. Mas lalong lumakas ang unyon sa plantasyon. Hindi pumayag sa
settlement at ngayon nga ay magsasampa ng kaso. He wants you to fix it since you
were the one who spoiled the employees."

"They are not spoiled!" Marahas na tanggi ni Lucas.

"I know, right? But I am not capable of handling that Lucas. Kahit si Lucifer.
Sinabi ko kay Dad na busy ka, and he threatens to decrease your shares on the golf
club if you will not—"
"I bought those shares with my own money!" Nabitiwan ni Lucas ang kanyang kamay sa
galit. Ngayon niya lang nakita ang kompletong emosyon nito. "I got it from the
salary that I worked hard for. Hindi niya ako binigyan ng karapatan doon kaya
bumili ako ng akin-"

"I know. Pero iyon ang kondisyones ni Daddy. And they thought you can fix it with a
marriage from their partner. Nag-ooffer ang pamilya ni Donna na gamitin ang
kanilang processing plant dalawang kilometro lang ang layo. The old man wants to
save so he thinks he can arrange your marriage."

"That's bullshit!"

Nakikinig lamang siya at hinahaplos ang braso ni Lucas kahit na nadadamay na siya
sa pagkainit ng ulo nito. Masyadong pala-desisyon ang ama nina Lucas, nakakainis!

"Relax, Babe.." She whispered. Hinihingal na kasi ito sa galit. "Sasamahan kita sa
pagbabalik mo sa Maynila."

Nilingon siya ni Lucas. "No. You'll stay here."

Umiling siya. "Gusto ko rin umuwi sa San Isidro, Lucas. Tingin ko, handa na akong
harapin sina Lola Candy. O-okay lang kahit hindi mo ako ipakilala sa mga magulang
mo bilang asawa."

"It is not that, Tash."

Ngumiti siya at hinawakan ang kamay ni Lucas, "Okay nga lang. Mukhang hindi ko rin
naman sila magugustuhan."

That night, they boarded the chopper. Pinagmasdan ni Tash ang kislap ng ilaw mula
sa ibaba ng isla, iniisip niya, maaaring hindi na siya kailanman makakabalik pa
roon.

---

Maki Says: Ang hirap na magsulat ng SPG scenes. Kinakalawang na yern.

Napakawholesome ko na kasi lately. Charot. Hindi ko alam ang next update.
Magbebeauty rest muna ako bukas at naistress ako rito kay Don Levi. Napakasama!

Kabanata 11

🧹 🧹 👵 🍬 🧹 🧹

They said that dreams do end. To Lucas, those three weeks are the best days of his
life. Away from work (almost), away from Levi and Miranda, and he's close to
someone he likes, so much.
"Mag-iingat ka roon, Lucas, ha! Mag-focus ka roon para malutas mo ang problema. S-
salamat sa dalawang buwan na pananatili ko sa isla. Marami akong natutunan.."
Kumindat-kindat si Tash na agad na ikinapula ng pisngi niya. Alam niya ang
tinutukoy nito, bastos na naman!

Dalawang sasakyan ang naghihintay sa kanila sa harapan ng Monasterio Towers, isa

ang kukuha sa kanya patungo sa family mansion ng mga Monasterio at ang isa ay
magdadala kay Tash sa San Isidro.

Ayaw niya sanang mag-isa ito na bumyahe pero nagpumilit ito. Gusto nitong magkaroon
ng personal na oras sa pamilya nito na naiintindihan naman niya. She's very close
to his family, or should he say, his family.

Hinapit niya si Tash sa bewang at ginawaran ito ng masuyong halik. Napakapit ito sa
dibdib niya. Nang maghiwalay ang kanilang mga labi ay malambing pa itong yumakap sa
kanya. All her gestures are new to him, he never cuddled, never hugged someone, he
never kissed anyone that passionate. Only his wife. And he thinks he could never
give that right to anyone.

"Kapag magpapakasal ka na kay Donna, maiintindihan ko, Lucas."

"Tsk, you shouldn't think that. We're married, and we'll keep it that way. Maliban
na lang kung iba ang nasa iyong isip."

"Iba na rito. Iba na ang mundo nating dalawa, ito na ang realidad. Kung magbabago
ang isip mo, gusto kong hindi awa ang papairalin mo."

"Hindi ako naaawa sa iyo. Mas kawawa pa nga ako sa iyo kasi lagi mo akong inaasar."

Ngumuso si Tash, "Lambing ko lang iyon! Ang sinasabi ko lang, magkaiba rito at iba
ang sa isla. Mas maraming pupwedeng mangyari rito."

"True, but it doesn't change the fact that we're married." Pilit niya pa. Nangunot
ang noo niya, "Baka naman magpapaligaw ka na roon."

Lumabi si Tasha, "Walang kasing gwapo mo roon, at tiyak ko wala rin kasing laki ng
ti—"

"Tash!"

"Tiwala sa sarili. Yung mga tipo mo ang gusto ko, iyong confident ba. Sige na."
Tumingkayad muli si Tash at mabilis siyang hinalikan sa labi. Nag-init ang kanyang
pakiramdam at ayaw niya na itong pakawalan.

"Huwag mo akong pigilan!" Kapagkwa'y nagsalita si Tash. "Ay, akala ko pinipigilan

mo ako." Humagikgik ang pilyang asawa. "Bye, Babe! Lakasan mo ang loob mo!"

Pinanood niya itong sumakay sa itim na van at hindi inalis ang tingin doon hanggang
sa kusa na itong mawala. He'll miss her. He's so fcking smitten. At this point,
hindi niya na rin alam ang susunod na mangyayari sa kanilang dalawa.

It is almost nine in the evening when he arrived home. Pagod siya sa byahe pero
kailangan niyang puntahan si Levi sa study room para kausapin. He's there already
waiting for him. Tumikhim ito nang makita siya.

"Mabuti naman at naisipan mo pang bumalik. The problem you created at the
plantation-"
"I did not cause a problem." Putol niya sa matandang Don.

"Well, you gave them a voice and that starts the problem. The Arandal's offered a
solution. To move the plant in their warehouse. It is just 2 kilometers away, so
logistics wise, we won't have to spend much. Pero siyempre, hindi ganoon kadali
iyon, they want a guarantee that we will not screw them over. They are requiring a
rent, or a marriage with Donnabelle. She's a nice lady. Maganda at sexy, iyong mga
tipo mo." Hindi na ito nagpatumpik-tumpik pa sa intensyon.

"And what do you know about my type, Father?" Natawa siya. "Do you even know if I
was in a relationship?"

"Are you?"

"I am."

"Then break up with her. This is business, Lucas. You know how it works."

"I don't want to break up with her. Not in a million years. Never. I'll fix your
problems for you, Old Man. This will be the last. After this, I am out."

"Out?" Tumaas ang boses ni Levi, "At saan ka pupulutin without me?"

"How about you? Saan pupulutin ang mga negosyo mo kung wala ako?"

"Hambog!" Napatayo ito mula sa kinauupuan. "Wala kang utang na loob, Lucas! I gave
you a name! You are not even my son!"

Napahakbang siya paatras nang marinig iyon mula kay Levi. Gulat siya, hindi sa fact
na ampon siya kundi ang kaalaman nito sa kanyang pagkatao.

"Surprised?" Levi asked. "Miranda fcked a man and trap me in this marriage! Ikaw
ang bunga 'non."

Kumuyom ang kamao niya. Unknown to Levi, Miranda isn't his mother neither. That
Miranda did not lie that Levi got her pregnant. Iyon nga lang ay pinagpalit sila ni
Miranda para matiyak na bibigyan ito ng halaga ni Levi. A first-born son. Tasha's
blood samples matched with Levi's DNA and he's sure about that.

"I worked hard for everything I had, Don Levi."

"Don Levi?" Natawa ito, "Now, you are instantly out of the family? Ang sinasabi ko
lang ay matuto kang tumanaw ng utang na loob! Kailangan kong tiisin ang presensya
mo simula nalaman kong hindi kita kadugo. That was 10 years ago! Natiis ko, natiis
kong hindi ka ipagtabuyan sa pakiusap ni Miranda. No, hindi siya nakiusap. She
blackmailed me to humiliate this family even more kung papaalisin ka. Ngayon ay
wala nang punto para malaman pa ng madla na hindi kita tunay na anak. Let's all
deal with it and do not waste that surname I gave you. Follow my orders!"

"Why would I?" Natawa siyang muli. "I don't have to care at this point, Don Levi—"

"It is still Dad for you Lucas! Damn it! Stop acting like a victim! Ako ang biktima
niyo ni Miranda!"

"What do I know? Why am I the one to suffer? Nakapagdesisyon na ako! I'll fix the
Plantation problem and I'll resign as your COO. Ibebenta ko ang lahat ng shares ko
na may kinalaman sa Monasterio and I will start again. Huwag mo lang akong
papakialaman pa."
He stormed out of the study room, really angry. He never complained when Levi
wanted him to work like a bull, he never complained that he never celebrated with
him every birthday or successes. Now that he wants him to marry Donna for
convenience?

He remembers Tash and how it looked like he married her for convenience, too. It
was not part of the plan. Sa puntong ito ay may maniniwala pa ba sa kanyang totoong
intensyon? Maniniwala pa ba si Tasha na hindi niya ito gagamitin laban kay Levi?
Itinatago lang sana niya ang katotohanan pero mukhang maisisiwalat na ito agad.

Tash deserves the world. Levi should give Tash a life that she deserves.

Now he's torn. Once he introduces Tash as a Monasterio, she will definitely kick
him out and hate him. If he will continue lying, Tash might suffer with him, too.
She will suffer even more, and he doesn't want that.

Hindi siya pinatulog nang gabing iyon. He has to fcking make it. If he wants Tash
for himself, he has to be logically sound and ready.

---

"Aray! Lola Candy akala ko namiss mo ako!" Nangangati na si Tash sa pagdampi ng

walis ting-ting sa kanyang braso, namumula na iyon. Pinigilan na ni Wendy ito pero
gusto pa rin siyang sugurin. Nanonood ang mga pinsan niya dahil isang compound lang
naman sila.

"Tama na yan, La!" Giit ni Harold. "Hayaan niyo't dalaga naman na."

"Anong dalaga, Harold? 'E hindi nga ito marunong maglaba ng panty! Ako pa ang
naglalaba! Hindi rin marunong magbukas ng kalan!"

"Lola naman, huwag kang maingay! Tyang Naty, 'o!" Napapahiya na siya! Pati mga
kapitbahay ay nanonood na sa kanila.

"Nay, huwag niyo nang pagalitan yan si Tasya at baka tumaas pa ang presyon niyo.
Ang tanda-tanda na niyan. Pag-asawahin niyo na. Baka magaling maglaba ng panty ang
nobyo, e di swerte!"

Napangiwi siya. Ang sinabi pa lang niya ay may boyfriend na siya, nabugbog siya
kaagad. Paano pa kaya kung sabihin niyang asawa niya na? Uunti-untiin pa naman sana
siya ang impormasyon. Baka mamaya ay hampasin na siya ng tubo ni Lola Candy 'pag
nalaman na nagpakasal siya nang walang nakakaalam.

"Ikaw lang talaga ang kontrabida sa lovelife ko, Lola Candy!" Reklamo niya.

"Paano ay padalos-dalos ka!" Nagpamewang ito, "Iyong nobyo mo ba ang nagbigay sayo
ng napakalaking halaga? Isasauli natin!"

"Lola! Tyang, 'o!" Sumbong muli niya, "Pinagtrabahuhan ko iyon. Para sa atin iyon.
Isa pa, mabait ang b-boyfriend ko."

"Mabait? Bakit hindi siya humarap dito at magpakilala ng maayos?"

"Busy pa iyon, La. Hindi kagaya natin ang buhay niya. Marami siyang iniisip. Hayaan
niyo't sasabihan ko." Naalala niya ito. Nakalimutan niyang hingin ang numero nito,
masyado siyang nasanay na walang cellphone. Tiyak niya ring diretso trabaho ito
kaya hindi na niya inabala pa.
Hindi niya rin ito iimbitahan sa San Isidro dahil ayaw na niyang dumagdag. Alam
niya namang hindi siya ang priority. Malungkot man ay kailangan niyang maunawaan.
Siguro hindi sapat ang ilang linggo para seryosohin siya, kaso iba ang sa kanya.
Nahulog talaga ang loob niya sa lalaki kaya siguro binibigyan niya ito ng espasyo
at hindi nagiging maramot.

Naging abala si Tasha nang sumunod na araw. Tapos na ang panaginip, kailangan na
muli niyang kumayod para mabuhay. Isang linggo na at wala na siyang narinig kay
Lucas. Kahit kay Lucian at Lucifer na hindi niya rin alam ang phone number dahil
wala ngang cellphone sa Temptation Island.

Talagang bumalik sa normal ang buhay niya, ang pagkakaiba ay may tatlong milyon
siya sa bank account ngayon. Pinag-iisipan niyang mabuti kung paano iyon
gagastusin. Sinimulan niyang bawasan iyon ng kaunti para buhayin ang lumang
tindahan ni Lola Candy para hindi na ito manahi ng mga basahan, ngayon naman ay
kumukuha sila ng Taytay dresses ng kaibigan niyang si Kim na siyang magiging
tindera niya sa shop na ginagawa na nina Harold at Richard.

Mabuti nga at malaki ang kanilang lupain sa compound kaya ang harapan ay gagawing
tindahan, ready-to-wear dresses shop, at karinderya. Sa likod naman ay poultry at
mag-aalaga sila ng baboy.

"Tasya, narinig mo ba ang balita?" Humigop si Kim ng softdrinks at saka lumunok.

Nagpalinga-linga pa ito na nag-iingat na walang makarinig. Nakaupo sila sa bugkos
ng mga damit at namimili ng kukuhain.

"Ano?"

"Umuwi raw ang Nanay niyo ni Wendy."

Natigilan siya sa paghila ng damit mula roon sa bugkos.

"Nanay? Ano itsura? Abo o kalansay?" Natawa siya sa nasagap na tsismis nitong si
Kim. Patay na ang Nanay niya sa pagkakapanganak sa kanya, paano pa makikita?!

"Gagi! Totoo, umuwi. 'Di ba nga ang bali-balita ay sumakabilang-buhay na?

Sumalangit-nawa." Nag-sign of the cross pa si Kim.

Binatukan niya si Kim nang natatawa, "Akala ko pa buhay pa! Bakit sumalangit?
Papatayin mo ulit?" Hindi niya ito sineseryoso pero hindi nagbago ang ekspresyon ng
kaibigan.

"Dalawang linggo ang nakakaraan. Alam mo naman si Aling Fely, walang nakakaligtas!
Kaya ko nga alam na dumating ka na dahil siya rin ang nagtsimis doon sa tindahan
nila Aling Mercy na may itim na van na huminto sa tapat ng bahay niyo. Ang tindi
talaga 'non! Kahit gabi napakatalas ng mata!"

"Ano na nga! Ano bang chismis yan! Bwisit ka, Kim ha! Malayo pa ang Araw ng mga
Patay! Ipanakot daw ba ang nanay ko sa akin?!"

"E kababata ng Nanay mo si Aling Fely, alangan naman magkamali siya. Dumating nga
isang gabi dalawang linggo na ang nakakaraan, may kasamang Hapon at isa pang lalaki
na siguro ay kasing-edad lang natin. Pinagtabuyan ni Lola Didang at Tyang Naty mo!
Galit na galit ang dalawa. Ang sabi.. Quote, 'Walanghiya ka, Joanne! Bakit bumalik
ka pa! Patay ka na para sa amin! Hindi namin kailangan ng pera mo! Bumalik ka na sa
Japan o kung saan lupalop ka naroon!' Unquote." Kuhang-kuha pa ni Kim ang
ekspresyon ng Lola candy niya kaya napatulala siya.

"T-totoo? M-may nanay pa ako?"

"Ang mabuti pa, si Wendy ang tanungin mo tungkol riyan. Huwag kay Lola Candy at
kawawa naman ang matanda, baka atakihin pa."

Nagmamadali siyang umuwi nang marinig iyon kay Kim. Iniwanan niya na nga ito sa
warehouse. Kinakabahan siya sa nalaman. Bakit itinatago sa kanya?

"Oh, Tasya! Nariyan ka na pala. Ipinagtabi kita ng almusal, napakaaga mo kasing

umalis." Nakangiti si Wendy sa kanya na naabutan niya sa may kusina, agad niya
itong hinila patungo sa kuwarto niya. "B-bakit, T-tasya?" Takang tanong nito.

"Totoo bang pumunta rito si Nanay? Hindi pa siya patay?"

"T-tasya.."

"Wendy.. Yung totoo.."

"Nagulat nga rin ako." Napabuntong-hininga ang kapatid niya. "Bigla na lang umuwi
rito kasama ang asawang Hapon. Hindi ko na kinumpronta si Lola Didang pero alam
kong galit siya sa Nanay kaya niya sinabing patay na."

"K-kumusta na siya?"

"Mukhang maayos na ang pamumuhay niya Tasya. At saka alam mo, may kapatid pala
tayong lalaki. Iyong anak niya sa Hapon. Hindi nga lang marunong magtagalog. Ang
galing 'no. Ako, anak daw ng Indian, ikaw anak ka daw ng Amerikano kaya ka mestiza.
Sayang, sana isinama tayo ni Nanay."

"Makasarili si Joanne." Sabay silang napalingon sa nagsasalita sa may pintuan,

naroon si Lola Candy. "Ang kondisyon ng boyfriend niyang Hapon noon ay dadalhin
siya sa Japan basta hindi kayo isasama. Kaya kayo naiwan sa akin. Galit na galit
ako sa anak kong iyon."

"Lola? Bakit naman itinago mo pa?" Mahinang tanong niya. Naglakad ito papaupo sa
kaniyang kama, sa tabi nila ni Wendy.

"Pasensya na kayo kung nagsinungaling ako. Sana naiintindihan niyo kami ng mga
Tyang at Tyong niyo kung bakit namin itinago. Wala rin naman kayong mapapala kung
alam niyo. Kinalimutan na rin niya kayo at babalik siya ngayon para magbigay ng
ilang libo?" Kumudlit ang pait sa mukha ni Lola Candy.

"Okay lang 'yon, Lola. Sana sinampal mo ng passbook mo. Milyonaryo ka na rin!"
Napayapa siyang malaman na buhay pala ang kanyang ina. At least hindi na niya
kailangan magsindi ng kandila kada araw ng patay, sayang ang effort nila ni Wendy.

"Ikaw, Tasya. Apo ka ng Lola. Kahit ano ang mangyari, ikaw ang pipiliin ko at hindi
iyang si Joanne." Hinaplos ni Lola Candy ang kanyang buhok kaya napayakap siya sa
Lola niya.

"Salamat, Lola sa pag-aalaga sa amin ni Wendy."

Para kay Tash ay tuloy pa rin ang buhay. Walang nabago sa kaalamang may Nanay pa
siya. Walang kabutihan at wala rin namang kalungkutan. Ang mas nagpapalugkot sa
kanya ay ang asawa niyang walang paramdam.

"Alam mo, Tasya, mahal kita pero minsan iniisip kong delusional ka!" Nakayakap siya
sa grills ng kanyang silid at pinapanood siya ni Wendy na nakatanaw sa kanina'y
malakas na ulan sa labas na unti-unti na ring natatapos. "Wala ka naman atang
boyfriend! Pina-highblood mo pa si Lola Candy! Wala ka namang katext!" Reklamo
nito. Noong una ay excited pa magpakwento tungkol sa boyfriend niya pero dalawang
linggo na ang lumipas ay napalitan na iyon ng pagkainip.

Aba kung naiinip ang kanyang kapatid at mga pinsan, 'e di lalo na siya. Mayroon
naman siguro si Lucas na numero niya dahil nagpasa siya ng resume noong nag-apply
siya pero kahit isang mensahe ay wala siyang natanggap dito. National issue ang
problema sa plantasyon ng mga Monasteryo kaya nababalitaan niya iyon sa telebisyon,
doon na rin lang niya nakikita si Lucas na mukhang stressed sa negosyo.

"Meron naman talaga, Wendy."

Napangiwi ang kanyang kapatid, "Nako, patay tayo riyan. Na-ghosting ka! Buti may
nagpasa na ng batas para gawin iyong kasalanan! Sana maaprubahan at nang
maipakulong natin 'yang boyfriend mo."

"Tss.." Umirap siya, "Hayaan mo siya kung nakalimutan na ako. Hindi ko rin naman
siya masyadong naiisip dahil ang dami nating inaasikaso rito sa mga negosyo natin."
Iyon na lang ang nagpapasaya sa kanya. Tuwang-tuwa ang mga kaanak niya sa natamong
success. May videoke, tables, and chairs rentals na rin sila at tatanggap na sila
ng catering sa susunod na buwan.

Basta makita niyang hindi namumrublema ang kanyang pamilya sa pera, pakiramdam niya
ay panalo na rin siya. Mas kinakabahan pa nga siyang makitang muli si Lucas, tiyak
na kapag nagkita na sila ay makikipaghiwalay na ito. Baka nga may kasama na itong
umarte sa kama. Stress reliever pa naman ang sex, narinig niya iyong pinag-uusapan
ng mga pinsan niyang lalaki noong napagod na sa pag-construct ng kanilang mga
pwesto sa negosyo, kukuha raw ng babae doon sa club.

E kung 'yon lang nagpastress na sa mga pinsan niya, ano pang si Lucas na ang
problema ay pagpapasara ng plantasyon?

"Wow!" Tumayo si Aling Fely doon sa may labas ng maliit nilang gate kung saan
nakaharap ang gate nila. Ito ang numero unong chismosa sa kanilang lugar. Malayo pa
lang ay tanaw na ang nagbabagang chismis!

"Wala talagang patawad iyang si Aling Fely kahit umaambon pa. Siguro ay may nasagap
na naman ang antena- five kilometers away. Pusta ko may third-eye yang matandang
yan." Bulong sa kanya ni Wendy, humagikgik siya sa panunuya ng kapatid niya.

Napaatras si Aling Fely nang lumapit ang tunog ng malalakas na ugong ng sasakyan,
parang papalapit sa harap ng kanilang bahay iyon. Hindi nga siya nagkamali nang may
tatlong magkakamukhang sasakyan na magkakaiba lang ang kulay ang pumarada sa
kanilang harapan.

"Maserati yan ah!" Humarang si Kuya Richard niya sa bintana niya kung saan sila
nakikiusyoso ni Wendy. Alam nito ang mamahaling sasakyan dahil nagtagal sa Dubai.
Nagsilapitan na rin ang kanyang mga pinsan. Para na silang nasapian ni Aling Fely
na hindi na nahiyang umusyoso. Unang bumaba sa pulang Maserati ang pamilyar na
lalaki. Pinanlakihan siya ng mata nang makita kung sino, si Lucifer.

"Hi everyone!" May hawak itong bilao sa kamay at box naman sa kabila, puwet ang
pinantulak para masarhan ang pinto ng sasakyan. Susunod naman na nagbukas ng blue
na Maserati si Lucian. May yakap itong box ng lechon.

"Magandang hapon po!"

At sa itim na Maserati... Napalunok siya. Bumilis ang tibok ng puso niya at nasabik
sa imaheng iyon. Araw-araw na laman ng isip niya ang mukhang yon!
Ang kanyang asawa ay may dala na malaking bugkos ng mga pulang-pulang rosas at box
ng cake. Pakiramdam niya ay naubos ang kulay niya sa buong katawan sa sobrang
pagkabigla.

"Magandang araw! Ako po si Lucas Monasterio, at ito ang mga kapatid kong si Lucian
at Lucifer. Aakyat po ako ng ligaw kay Estancia."

"Ligaw? Weird yon kung kasama ang mga kapatid." Agad na nagkomento si Lucifer.
"Mamanhikan po kami." Pagtatama nito.

"Just tell them the truth, Man!" Pagalit ni Lucian sa dalawa, "Hihingi po kami ng
tawad sa pamimikot ng panganay namin sa inyong kapamilya."

"Ano?!" Galit na singit ni Tyong Ruben. Agad na tumakbo papalabas si Wendy para
pigilan ang kanyang tiyuhin.

"Pagpaliwanagin natin, Tyong! Tao silang dumating, tao rin nating---"

Napatakip siya ng bibig nang nakita nila si Lola Candy na hinahampas ng walis ang
magkakapatid. Nauna pang sumalubong doon sa tatlo niyang bisita.

"Mga walanghiya, anong pikot? Mga salbahe!" Gigil na sigaw nito.

Kabanata 12

🍺👰🍺👵🍺🎤

Tash

"Because of you.. my life has changed! Thank you for the love and the joy you
bring!" Nagpalakpakan ang mga tiyuhin at pinsan ni Tash doon sa labas sa pagbirit
ni Lucifer sa videoke. Lasing na ito at si Lucian pero hindi tumitigil makipag-
agawan sa mikropono doon sa labas. Parang album launching ang nangyari dahil
mahigit sampu na ang nakakanta ng dalawa dire-diretso at hindi masingitan.

"Ang gwapo sana ng mga kapatid mo kaso ang siba sa mikropono, wala kayong videoke
sa inyo?" Inosenteng tanong ni Tash sa asawa. Tinuktok ni Lola Candy ng pamalong
patpat ang centertable para bumalik sa kanya ang kanilang atensyon.

"Pasensya na po.." Napapikit si Lucas at napapailing sa ginagawa ng mga kapatid,

"Sa mga kapatid ko." Magkatabi silang dalawa sa kahoy na sofa. Nasa harapan si Lola
Candy at nakahalukipkip. Mahigit tatlong oras na silang nananatili roon dahil
pinagpahinga muna si Lola Candy ng mga anak dahil sa sobrang galit nito sa narinig
kanina. Talagang masasapok niya si Lucian sa panggugulat.

Mabuti at nadaan naman ang mga pinsan niya sa alak at mga pagkain. Nag-imbita pa ng
mga kapitbahay doon sa biglaang salu-salo. Mababaw naman kaligayahan ng kanilang
pamilya, may magagawa pa ba sila kung pati kaluluwa niya ay naisanla niya na kay
Lucas!

"Ang mga kapatid mo ba ang dapat ihingi mo ng pasensya o ang sarili mo?" Matigas na
sabad ni Lola Candy.
"La, kaunting hinahon naman sa asawa—" Bulong niya.

Hinampas ni Lola Candy ng pamalo nito ang centertable na gawa sa kahoy ng mas
malakas, gumawa iyon ng malakas na tunog kaya halos mapatalon siya sa kinauupuan.

"Nagpaalam kang magtatrabaho, Tasya! Tapos uuwi ka na meron nang asawa at maraming
pera? Ganyang-ganyan si Joanne noon. Lahat ng relasyon ay panandalian lamang."
Mahihimigan ang pagkadismaya sa boses nito pagkatapos ay nilingon nito si Lucas.

"Sana nauunawaan mo ang pag-aalala ko sa apo ko, Lucas at pagkadismaya na rin sa

iyo. Hindi ako nagtataka kung bakit ka natipuhan ng batang ito. Maliit palang yan,
mahilig na yan sa makikinang na bagay, madali siyang matukso sa oportunidad. Hindi
siya masamang tao pero napakatayog ng pangarap. Ang ipinag-aalala ko lang ay hindi
ka totoo at dumaan ka para saktan ang apo ko. Napakarami niyang natiis habang
lumalaki kaya kung naglalaro ka lang ng inosenteng pag-ibig nitong si Tasya, sana
ay hindi mo na ituloy."

"Nauunawaan ko, Ma'am." Mababa ang baritonong boses ni Lucas, "Ginusto kong
pakasalan si Tash dahil iyon ang nararapat. Dapat ay bigyan siya ng pangalan, at
alagaan."

"Mahalin at paligayahin!" Dugtong pa ni Tash sa sinabi ni Lucas. Namula ng husto

ang pisngi nito pero nanatili ang maluwang na pagkakangiti niya.

"Lola Candy, may mag-aalaga na po sa akin. Si Lucas ang hinintay ko. Siya ang gusto
kong mapangasawa. Hindi ako magsisisi sa naging desisyon ko. Kung magkamali man,
alam kong nariyan kayo para saluhin ako. 'Di ba, La?"

Suminghot at nagpunas ng luha si Lola Candy. "Iyon nga ang pinag-aalala ko, apo..
Matanda na ang Lola." Nagpunas muli ito ng masaganang luha at diretsong tiningnan
si Lucas, "Wala kaming kayamanan, Lucas. Mayroon na lang akong ilang taon sa mundo
para samahan iyang si Tasya kung masasaktan mo siya. Huwag naman sana, huwag na
huwag lalo kung wala na ako sa mundo."

"Nangangako ako, Ma'am. Lagi kong pangingitiin ang apo niyo... Titiyakin ko na
poprotektahan at ibibigay ko ang lahat ng nararapat para sa kanya."

"Lunurin sa sarap at paligayahin!" Dugtong muli niya na buong galak. Kumunot ang
noo ni Lucas pero saglit lang ay pinatakan siya nito ng halik sa noo. Naisip yata
na hindi na talaga mawawala ang mga banat niya.

"I missed you, Baby." Bulong nito sa kanya. Pagkakataon niya naman para pamulahan
ng mukha. Sinabi iyon ni Lucas sa harapan ng kanyang Lola at seryoso pa ito!

Tumikhim si Lola Candy na nagpapatuyo pa rin ng mata gamit ang puting bimpo,
"Sisilipin ko lang kung ano pa ang pwedeng ihain nila Naty sa mga nagkakasiyahan sa
labas. Maiwan ko muna kayo rito para makapag-usap. Pasensya na sa inasal ko, Lucas.
Hihingi rin ako ng tawad sa mga kapatid mo."

"H-huwag na po, Ma'am. Sanay mahampas ang dalawang iyon."

"Lola na lang, parte ka na rin ng aming pamilya." Pinisil ni Lola Candy ang braso
ni Lucas bago umalis. Pinanood nila iyon at nang mawala na sa kanilang paningin ay
tinalon ni Tash ang distansya nila ni Lucas at sumukbit sa leeg nito. Sinapo siya
sa puwetan ng asawa.

"Babe... Binalikan mo ako." Sumiksik siya sa leeg ni Lucas pero nagmamadali itong
ibinaba siya muli sa lupa.
"Baka makita tayo ni Lola." Bulong nito.

"Bakit? Mag-asawa naman na tayo!" Maktol niya. "Pa- I missed you, I missed you ka
pa riyan pero parang hindi ka man lang nasasabik. Tatlong linggo akong naghihintay
sa iyo!"

"I know. Pasensya ka na sa inasal ko. Lubog ako sa problema noong nakaraan. Ayoko
lang mapag-usapan natin ang problema sa plantasyon, Tash. Gusto ko ring masulit mo
ang panahon kasama ang pamilya mo."

"Hindi sila naniwala na may boyfriend ako dahil wala akong katext!"

"Wala ka namang boyfriend, hindi ba? Asawa ang meron ka, Tash." Malambing siyang
hinapit ni Lucas sa beywang. "Iyon ba ang gusto ng asawa ko? Ang mayroong katext?"
Masuyong tanong nito sa kanya.

Tumango siya at humilig sa dibdib ni Lucas. "Sana.."

"Sige, gagawin natin 'yon. Ano pa?"

"Yuck!" Parang kinikilabutan si Lucian na pulang-pula na at may hawak na Red horse

sa kamay. "You are so mushy, Luc! Kulang lang yan sa inom!" Iniabot ni Lucian sa
kapatid ang bote ng beer at hinila na ito patungo roon sa umpukan ng mga nag-
iinuman. Nagpatangay din siya dahil ayaw niyang iwanan si Lucas sa kamay ng mga
lasing na kaanak.

"Uy! Ayan na ang bagong kasal na hindi nang-imbita!" Kantiyaw ni Harold. Inambaan
niya ito ng kamao pero humalakhak lang ito.

"Ano bang theme song niyo, lovebirds?" Seryosong tanong ni Kuya Richard. Panay
naman ang buklat ng songbook ng pinsan niyang si Gideon at bumubulong na dapat ay
alayan siya ng kanta ni Lucas.

"Walang ganon, Kuya! Ang baduy!" Siya na mismo ang tumanggi, inililigtas sa
masamang balak ng mga ito si Lucas. Tiyak na papakantahin sa videoke na hindi pa
nakakainom!

"Ikaw na lang ang kumanta!" Si Wendy.

Sinimangutan niya ang kapatid, "Baka mapahiya ako sa asawa ko, magbago pa ang
isip..."

"Sus! Hindi ba alam ng asawa mo na ikaw ang pinakamagaling na singer ng San

Isidro?" Susog pa ni Gideon.

"Tumigil ka nga, Gid! Tiyong 'o!" Sumbong niya sa Tiyong Ruben niya.
"Pinagkakaisahan na naman ako!"

Lumagok si Kuya Richard niya ng gin sa baso nito na parang may naalala. "Oo, at ang
magaling din sumayaw. Kaya laging napapalo 'yan ng Lola Didang dahil madalas
magperform sa piyesta. Alam kong mayaman ang pamilya mo, Lucas. Pero masasabi kong
napakaswerte mo sa pinsan kong ito. Napakaganda, kwela, mabait... Talentado pa
'yang bata na yan."

"Hindi mo na kailangan sabihin, Kuya, magaling din akong artista! Alam na alam ni
Lucas yan!" Kumindat siya sa asawa, parang nawala na naman ang kulay nito sa
kanyang sinabi. Umiling ito sa kanya bago niya pa maibulgar ang kanilang role
playing sa madla!
"Tsk, dami mong satsat, Tasya. Kantahan mo itong asawa mo." Utos ni Wendy.

"Nasaan ba iyong mikropono." Bumaba ang kamay niya sa pagitan ng hita ni Lucas,
nakita naman iyon ng mga pinsan niya at nila Lucifer kaya naghalakhakan. "Ay mali!
Kahugis kasi ng mic, sorry, Babe!" Kumindat pa siya. Hindi makakibo si Lucas dahil
sa kanyang ginawa.

"Hoy Tasya! Parang ikaw pa ang nangungunang mangalabit sa asawa mo, ha! Siya ang
una mo, o baka mali kami?" Si Gideon.

"Sa taas ng standards ko, tingin niyo ay may napatulan akong kamukha niyo?!
Magtigil ka nga, Gideon!"

Muling naghalakhakan ang naroon sa umpukan pati na rin si Gideon na hindi

napipikon.

"Sige na, handugan mo na ng kanta itong asawa mo at hindi naman kami nakapunta sa
kasalan." Giit ni Tiyong Ruben.

"Game.." Kinuha niya na ang totoong mikropono na nakapatong sa lamesa, "Pakipidot

nga ang Itaktak mo ni Joey De Leon."

"Ako na ang pipili!" Nagtaas ng kamay si Wendy. Pinanlakihan siya ng mata sa napili
ng kapatid, talagang hopeless romantic ito pati sa choice of song.

Bago pa man magsimula ang kanta ay panay na siya sexy dance sa intro na masyadong
mellow para sa masayang gabing iyon. Nagla-lap dance siya sa harap ni Lucas na
panay ang pigil sa kanya. Natawa na rin lang dahil panay ang hagikgikan ng mga
naroon at hindi rin siya maawat. Masaya ang puso niya, lalo't nakilala na rin si
Lucas ng kanyang pamilya.

https://youtu.be/itAFdkIlFNo

"Sa pagpatak ng bawat oras ay ikaw ang iniisip-isip ko. Hindi ko mahinto, pintig ng
puso.. Ikaw ang pinangarap-ngarap ko, simula nang matanto na balang araw, iibig ang
puso.."

Kinuha niya ang kamay ni Lucas at pilit na hinila ito patayo. Nagsigawan ang mga
pinsan at kapitbahay niya sa kilig.

"Ikaw ang pag-ibig na hinintay, puso ay nalumbay nang kay tagal.. Ngunit ngayo'y
nandito na ikaw.. Ikaw ang pag-ibig na binigay, sa akin ng Maykapal, biyaya ka sa
buhay ko, ligaya't pag-ibig ko'y ikaw"

"Tangina nito ni Tasya ang lamig talaga ng boses!" Papuri ni Harold na umarte pang
kinikilabutan.

"Aba siyempre, walang tumalo riyan sa singing contest dito sa San Isidro."
Pagkukumpirma ng kapitbahay nilang si Mang Juan na parang nagmamalaki pa sa mga
Monasterio.

Nawala siya sa paninitig ni Lucas pero pinilit niyang manatili sa kasalukuyan.

Napakaswerte niyang makaranas ng ganitong ligaya kasama ang pamilya niya. Hindi
niya ito makakalimutan.

"At hindi pa 'ko umibig nang gan'to, at nasa isip, makasama ka habang-buhay.. Ikaw
ang pag-ibig na hinintay, puso ay nalumbay nang kay tagal, ngunit ngayo'y nandito
na ikaw... "
Nakanganga na lang ang mga nanonood sa pagbirit niya sa harap ng asawa. Humawak
siya sa kamay nito. Napapangiti sa kanya si Lucas pero tingin niya ay may lungkot
doon. Hinaplos niya ang pisngi nito, bumagsak ang mga mata nito sa kamay nilang
magkahawak. Mas pinahigpit niya pa iyon at sumandal siya sa dibdib nito.

"Ikaw ang pag-ibig na binigay, sa akin ng Maykapal, biyaya ka sa buhay ko..

Ligaya't pag-ibig ko'y ikaw, Pag-ibig ko'y ikaw..."

"Naka-jackpot si Lucas." Mabagal na pulamakpak si Lucifer na natutulala pa nang

matapos ang kanta. "Sana'y lahat."

Sumabog ang palakpakan at inggit sa katawan ng kanyang mga pinsan. Sanay na siya
dahil siya lang talaga ang nabahagian ng talento. Napahagikgik siya sa naiisip.

"Ginaganahan ako, gusto niyo yung may sayaw?" Alok niya. Parang bumalik naman sa
kasalukuyan si Lucas at hinawakan siya sa kamay para pigilan sa balak.

"Para sa akin lang iyon." Matigas na bulong sa kanya. Namilog ang mga mata niya.

"Ay, siya lang pala ang gusto niyang sayawan ko, sorry Boys! Kay Lucas na lang
kakalampag simula ngayon!" Sa mikropono niya pa iyon inanunsyo.

"Tash!" Suway na naman ni Lucas.

"Tasya!" Narinig niya mula sa bahay ni Tiyang Naty si Lola Candy, nagmamadali itong
lumapit sa nag-iinuman na may dalang patpat at isang bandehadong ulam sa kabilang
kamay. "Hindi ka na nahiya rito sa asawa mo at sa mga kapatid niya! Parang hindi ka
napalaki ng maayos."

"Okay lang po, Lola." Ngumiti si Lucas, "Sanay na ako rito kay Tash pero nagugulat
pa rin po."

"Kita mo na!" Ipinatong nito ang bitbit na kaldereta na gawa ng Tyang Naty niya
pandagdag sa pulutan. "H-hindi ko alam ang gusto niyo pero masarap ang kaldereta
nitong si Naty. Pinapalamig din ang Leche flan doon, mag-uwi kayo sa mga magulang
niyo." Nahihiya pang sabi nito. "Pasensya na talaga sa katabilan ng apo ko."

"Grabe ka, Lola Candy! Una sa lahat, hindi uuwi si Lucas, dito lang siya sa akin!
Pangalawa, bakit may pa-leche flan? May favoritism kayo agad? Pag-birthday ko
masama pa loob niyo magpa-puto!" Reklamo niya.

Nahihiyang natawa si Lola Candy at pasimple siyang kinurot sa tagiliran. Napangiwi

siya sa sakit.

"Nag-book kami ng hotel na magkakapatid doon sa bayan, Lola. Babalik kami bukas."

"Hala! Hindi tayo tabi?" Lumabi siya sa sinabi ni Lucas.

"Baby.." Mahinang bulong sa kanya ni Lucas, "Ayokong ma-bad shot sa pamilya mo."

Nalungkot siya at natahimik. Akala niya talaga ay katabi niya si Lucas ngayong
gabi. May aircon na rin naman ang kanyang kuwarto dahil iyon ang pinangako niya sa
sarili na unang bibilhin kapag nakaluwag -luwag.

"Nagtatampo ka, Mahal?" Masuyo siyang hinagkan ni Lucas sa buhok, naghahalong mint
at alak ang amoy ng hininga nito, nagugustuhan niya iyon. "Bukas ay ipagpapaalam
kita na dalhin sa Maynila. Gusto kong makita mo ng personal ang ipinapagawa kong
bahay para sa atin." Bulong sa kanya ni Lucas habang sa kalagitnaan ng pakikipag-
inuman nito sa kaniyang mga pinsan.

"M-may pinapagawa kang bahay?"

"Oo. Saan ko ititira ang reyna ko?"

Napalunok siya sa sinabi ng asawa. Ano kaya itong pinapainom ng Tiyong Ruben niya
nang mabilhan si Lucas pagpunta nila sa Maynila. Naging malambing ito sa kanya ng
sobra at gusto niya iyon!

"Gusto ko iyon, Lucas. Hihintayin kita bukas."

---

💦🍌🍆🍑💦

Lucas

"Ang sakit ng ulo ko!" Nagising si Lucifer doon sa carpeted na sahig ng Rizal
Hotel, natutulog pa si Lucian. "Grabe ang tama ng gin at red horse. But Tash's
family is a different level kind of fun! Balik tayo rito, Lucas ha? Sama mo kami!"

Inaayos ni Lucas ang kuwelyo ng suot na polo shirt sa salamin. Hindi siya makasagot
kung makakabalik pa sila muli rito. He's working blinded. Dadalhin niya si Tash sa
Maynila para makasama hangga't pupwede pa. Hangga't hindi pa galit sa kanya sa
nalalapit na mabunyag na katotohanan.

He hopes by then, her feelings for him is strong enough to hold their marriage.

"You've grown, Man. I am happy to see you fall in love." Nakatitig pala sa kanya si
Lucifer habang nakaupo sa dulo ng kama. "You deserve to be happy."

"Thanks." Kaswal na sagot niya. Ang sabi ni Don Levi ay walang ideya si Lucian at
Lucifer na hindi si Don Levi ang ama niya. Will he lose his brothers too when they
know that not even a single blood of his relates to them? Hindi na iyon mahalaga.
They may react differently, reject him but whatever... He will forever treat them
as his brothers, no matter what.

Pinagpahinga niya muna si Lucifer at Lucian sa hotel para sunduin si Tash. Nang
makarating siya sa tahanan nito ay binibilinan na ito ng kanyang Lola Candy at
Tiyahin. Nahinto lang nung nakita siya ng mga ito.

"Ayan na ang asawa mo. Magpapakabait ka roon, Tasya." Mahigpit na bilin ng Tyang
Naty nito sa kanya. Tumango ang kanyang asawa. "At kung magkakaroon ng problema,
pag-usapan ng masinsinan. Huwag sabayan ang galit ng isa't isa." Tiningnan din siya
ni Tyang Naty. He smiled and nodded.

"Lucas.." Lumapit sa kanya si Tyang Naty, "Matigas ang ulo ng pamangkin ko. Ito ang
numero ko, kapag hindi mo na kaya, isauli mo sa amin ang pamangkin ko. Huwag mong
sasaktan."

"Salamat sa number, Tiyang Naty, pero huwag po kayong mag-alala. Aalagaan ko si

Tash."

"At saka, sabihin mo sa mga magulang mo ang tunay na estado ng pamilya namin. Hindi
kami mayaman, Lucas, pero hindi kami oportunista. Wala kaming hihingiin kay Tasya
na kahit ano. Sapat na sapat na ang negosyong ipinagkaloob niya sa amin. Palalaguin
namin ito."

"Tyang Naty, kung mayroon kayong kailangan, huwag kayong mahihiyang lumapit sa
akin. Pamilya ko na rin kayo." And he means it. He'll be forever indebted to Tash
for taking care of his own family, for making them happy, for treating them right.

Tyang Naty wiped her tears and smiled at him, "Pagpasensyahan mo na at mahirap ang
pamilya ng napangasawa mo. Kami ang magtuturo kay Tasya ng gawaing bahay kahit
magkalayo na kami. Lagi kong papaalalahanan."

"Please, huwag po kayong mag-aalala."

"Grabe naman! Parang kasumpa-sumpa naman ang ugali ko. Baka matakot na ang asawa ko
sa mga habilin niyong sobrang diin! Bye Tyang, and Lola! Babalik na lang ako kapag
magkaka-apo na sa tuhod si Lola Candy." Masayang nagpaalam si Tash.

"Ikaw na bata ka! Huwag kang sakit ng ulo! Lucas, ang mga bilin namin." Si Lola
Candy.

"Opo, Lola. Lagi pong tatawag si Tash sa inyo mula sa bahay namin."

Malungkot na pinagmasdan ng mga ito ang sasakyan nila na papalayo. Pinaharurot niya
ang sasakyan. His hands holding his wife's hand tightly.

Today, he will be selfish. Ang sarili muna ang uunahin niya. Magiging masaya siya
kasama si Tash hangga't pupuwede.

Sa kanyang condo niya muna iniuwi si Tash. Palinga-linga ito at tinatanaw ang
matayog na building mula sa bintana ng kanyang sasakyan.

"Ang ganda dito, Lucas! Dito ka nakatira? Ilang babae na dinala mo rito?"
Magkakasunod na tanong nito nang papasok na sila sa elevated parking lot.

"Ikaw pa lang."

"Hindi mo naman kailangan maglihim pa, Lucas. Tapos na naman ang mga iyon, 'di ba?"

"About fifty." Mabilis na sagot niya, tinatantya ang magiging reaksyon ng asawa.
Binibiro lamang niya ito. He will never bring a woman to his condo, distraksyon ito
sa kanyang trabaho. His condo is used to be the extension of his office, not a
place to relax and fck, of course, now is different with his hot wife around.

"Buti hindi napudpod yan!" Pinalo ni Tash ang kanyang pagkalalaki. Matigas pa naman
kaya mabilis siyang nasaktan.

"Baby!" Reklamo nito. "Akala ko ba hindi ka magagalit?" Girls! They are fond of
trick questions, trap you by saying they will not get mad when they really will! He
should remember that!

Ipinark niya ang sasakyan sa designated parking space para sa mga penthouse owners,
may sariling elevator access ang mga iyon. On that tower he owns the whole
penthouse floor on the highest floor. This is one of his investments when he
started earning working for Monasterio. He gladly escaped his adoptive parents and
lived on his own. Si Lucian at Lucifer lang ang madalas na nakikitulog sa kanya, in
fact, may sarili itong silid sa condo niya.

Sumimangot si Tash. He finds her so cute when jealous. "I am just teasing you.
Panay ikaw ang nanunukso simula magkita tayong muli. Hindi ka ba pupwedeng biruin?"

"Biruin mo na ang lasing, Lucas. Huwag lang ang asawang praning!" She mused. Natawa
siya pero seryoso talaga ang kanyang asawa.

He maneuvered his carseat to give himself more leg room. Hinila niya si Tash
patungo sa kanya at ipinaupo niya sa kanyang ibabaw.

"Do you really think that I'll be attracted to anyone else right now when my d*ck
aches for you like it does? Apat na oras iyang nagtiis sa byahe, Tash. Namiss ka."

Umirap si Tash pero kalaunan ay pinagapang ang kamay patungo sa kanyang pantalon.
She unbuttoned his pants, he swallowed hard.

"Patingin nga." Seryosong sambit nito. Napasinghap siya when Tash pulled out his
hardened member. Fck it, he never had sex in the car but he doesn't think he can
make it when he's beautiful wife is being such a temptress!

Hinagod nito ang kanyang alaga ng dalawang palad na hindi inaalis ang tingin sa
kanya. He did not shy away to show how hungry he is for her. Ibinaba niya ang strap
ng dress nito at inalis ang hook ng bra, giving him a full view of her plump
breast. He massaged her swollen breast with his palm, his wife moaned and grind her
buttocks on top of him. Her back gently arched as she threw her head upwards when
he reached for her taut nipples and sucked it gently.

"Hmm, Babe.."

Lalo siyang ginanahan sa ginagawa habang panay ang hagod sa makinis na binti ng
asawa. Nagulat siya nang itulak nito ang katawan niya pasandal sa upuan. Ipinusod
ni Tash ang buhok gamit ang ponytail na nakasuot sa pulsuhan nito. Pinapanood
lamang niya ito nang lumuhod ito sa kanyang harapan.

She guided his hardened member to her warm mouth, tasting his sex, bobbing her head
up and down, pleasuring in ways he can't imagine. Pinaikot ang dila nito sa palibot
ng kanyang kanyang kahandaan. Napasinghap siya at napakapit sa car handle grip, his
other hand guiding her head on wherever pleases him. The sound of the wet kissing
and kissing made him crazy. Tash is alternating her hand and sucking while licking
the tip of his head.

"Oh Tash, you are giving me too much." Hindi niya alam kung paano pa nasabi iyon.
He was gasping with air because of the sensation. He cannot wait to take her inside
his car. As the tension builds up, he carried Tash's weight and put her on top of
him. She positioned herself on his tip and gently helped herself intrude her bud
with his rod. It was soft, warm, and the velvet moist from her vagina made it easy
for both of them to meet the in's and outs with an up and down motion.

They were being really fast as much as it is exciting not to get caught. They were
making squeaky noises inside the car but he's too busy to focus on massaging Tash's
breast, his thumb rubbing her nipples while moaning her name. Her skin is rosy and
blushed, a little bit sweaty, and mouth-parted. He couldn't think enough words to
say how beautiful his wife is.

The staggering suspense of mind-blowing release is coming near, he came, groaning.

Tash fell on his shoulders as she peaked orgasm, her small body embraced him tight.
He loves to have this everyday. Only if he could.

---

Tash
"Aba, sa paghihiwalay palang ng puti at dekolor, hilong-hilo na ako, Tiyang at
Lola!" Reklamo ni Tash sa videocall niya sa pamilya niya sa San Isidro. Kakaalis
lang ni Lucas para pumasok sa opisina at sinusubukan niya maging mabuting asawa
tuwing wala ito. Nagpapraktis siyang magluto, maglinis ng bahay, maglaba- kahit may
stay out naman na naninilbihan tuwing weekend.

"Paano kung black and white? Undecided? Lola Candy!!!" Hingi niya ng saklolo sa
kawawa niyang Lola.

"Kumalma ka nga, Tasya! Patingin ng damit!" Utos ng kanyang Lola.

Sa pagkakataong iyon ay naabala sila ng nagdoorbell sa pinto. Saglit na nagpaalam

siya sa mga kausap.

Sinilip niya sa peephole ng pinto ang naroon. Isa iyong matandang lalaki na may
seryosong mukha. Matikas iyon sa suot na amerikana kahit puti na ang lahat ng
buhok. Nagtiwala siyang binuksan ang pinto.

"Good morning! Sino po ang hanap niyo?" Magalang na tanong niya.

Kumunot ang noo ng striktong lalaki, "Where's Lucas? And who are you?"

"I am Tash, Estancia Ligaya Rosanna Roces-Monasterio. Ano po ang maipaglilingkod

ko?"

"Monasterio?!!!" Tumaas ang boses nito na parang dumagundong sa buong floor.

Namutla siya nang mapagtantong maaaring ama ito ni Lucas kaya ganoon na lang ang
gulat.

"K-kayo po ang magulang ni Lucas?"

"How much is it to leave my son? Name your price." Bakas ang disgusto sa boses nito
pero mas hindi niya iyon nagustuhan.

---

Maki Says: Nalilito ba kayo sa papalit-palit ng POV? Haha naglagay na tuloy ako ng
tanda. Sanay kasi ako sa palitan ng POV sa mga binabasa ko na both English and
Tagalog.

Help ko na rin kayo kung sakaling sanay kayo sa First Person POV, One-sided POV.
Ang first & second paragraph o ang pagbubukas talata ang tanging tanda--- kung sino
ang unang nabanggit o kinausap ng isang karakter bukod sa bida sa una at
pangalawang talata, "Dinama ni Lucas", "Kinain ni Tasya." ibig sabihin the whole
POV (Maliban na lang kung lagyan na ng separator hudyat ng panibagong talata) ay
tungkol sa bida na unang pinangalanan. Pwede ring nagsasalita ang ibang karakter
pero ang kausap niya naman ang hero- ibig sabihin POV ni Hero ang susunod niyong
mababasa.

Iba't iba ang atake ng manunulat sa POV, hindi por que first POV ang kadalasang
nababasa mo ay iyon na ang standard, may mga Second Person, Third Person, at Mixed.
Lawakan ang imahinasyon at isipan!

At saka nga pala, pakifollow naman itong Wattpad account ko, kung hindi naman
pagmamalabis. It helps me to grow more opportunities in writing so I can continue
doing my passion. I have work, but I enjoy writing too. So help me do both by
giving me an anchor to move forward and continue this. Your comments, votes, and
follow means a lot! Wattpad engagements will get me more opportunities. Iyon ay if
you enjoy my stories too!

Thank you!

Kabanata 13

💦🍌🍆🍑💦 + 🌴🌴🌴 + 😠😠😠

Nagpalinga-linga ang ama ni Lucas sa paligid ng condo nilang mag-asawa. Bawat sulok
ay hinusgahan pagkatapos ay ililipat ang tingin kay Tash na para bang siya ang
pinakamali na naroon sa condo na iyon. Nangungot pa ang noo nito, tinataasan naman
niya ito ng kilay kapag napapasulyap sa kanyam akala niya ha. Ipinaparamdam niya
rin ang kapantay na disgusto sa kanya ng matanda.

"So, Tash-"

"Estancia ho para sa inyo." Matabang na tugon niya.

Tumikhim ang matanda at inulit nito, "Estancia, magkano?"

"Hay, mabuti at naibaba ko na ang tawag ko kanina sa Lola ko dahil kung maririnig
ka niya Sir, hindi ka niya titigilan!" Umayos siya ng upo at umismid. "Hahampasin
ka 'non ng walis na walang humpay!"

"I don't care about your Lola, pagbuhulin ko pa kayo."

"Kapag pinagbuhol mo kami, pupulupot ako sa iyo para kasama ka." Tumaas ang kilay
niya.

"You have no respect, Young lady! Magkano nga!" Tila nawawalan na pasensya ito.

"Napakagandang tanong niyan... Zero po." Agarang na sagot niya. "Hindi ho kayo
dapat naglalakad at nag-ooffer na bilhin ang choices ng ibang tao. Hindi lahat
nababayaran ng pera. Wala ba kayong GMRC sa school?"

Nanunuyang natawa ang matanda, "Really? Okay, if it zero, what can you offer to be
a part of our family?"

Lumabi siya, "Maganda ako, mabait, magaling akong kumanta at sumayaw! Hindi ako
magaling sa gawaing bahay pero magaling naman ako sa ibang bagay." Hindi na niya
inesplika dahil baka mas mahusgahan siya.

Mas lumakas ang tawa ng matanda, "That's it?"

Papahina na ang tawa nito bago sumeryoso.

"Look, Lucas, as my eldest, brings a lot on our table. That's where he is good at.
Maraming nag-aabang ng kanyang mapapangasawa. Of course, he's bright, he's good at
business, and he carries my surname like a torch. He's not a good-for-nothing
Monasterio so he deserves to marry someone at our caliber. Ipinagkakasundo ko na
siya sa isang sikat na pamilya kaya gagawin ko ang lahat sa aking kapangyarihan
para mapawalang-bisa ang kasal niyo. Wala kaming mapapala sa inyo Miss--"
"Misis Monasterio." Umismid siya.

"Not so fast, young lady. I will crush that marriage in no time."

Pagkakataon naman ni Tash para matawa, "Aba, napakakontrabida niyo naman, Sir.
Nagmamahalan kami ni Lucas. Huwag na ho kayong mag-aksaya ng laway at kakailanganin
niyo yan kapag magpapaliwanag ka na kay San Pedro bakit deserve mong pumasok sa
langit. " Panunuya niya.

"You think you can insult me by saying that?"

"Kung naiinsulto kayo na nagmamahalan kami ni Lucas, hindi ko na problema iyon."

"Nagmamahalan? Hindi marunong magmahal ang isang 'yon! Trabaho lang ang mahalaga
ron at tiyak na kapag nagigipit ay bibitiwan ka basta. Hangga't mabait pa ako at
nag-aalok ng presyo, ang mabuti pa ay kunin mo na. If Lucas will be the one to
leave you, wala kang makukuha kahit singko sa aming pamilya."

"Ang sama ng ugali niyo, Sir."

"Ano?" Tumaas ang boses ng matanda. Napatid na ang pisi ng pagiging cool nito
kanina.

"Gulat na gulat?! Wala pa bang nakakapagsabi sa inyo na masama kayo? Masama ka,
Sir. Buti at hindi nagmana sa inyo ang mga anak niyo."

"So, Lucian and Lucifer know this circus? At hindi man lang sinabi sa akin?"

"Kita niyo na? Salbahe kasi kayo kaya kayo pinaglilihiman ng mga anak niyo! Tatanda
ka talagang napakalungkot." Umirap siya. "Ano, gusto niyo pa ba ng juice o aalis na
kayo?"

Tumayo ito at matagal siyang tinitigan, napalunok ito at iniiwas ang mata, "Babalik
akong muli para palayasin ka sa buhay ng anak ko."

"Try me, Sir! Try me!" Hamon niya. Napapailing na lamang ito na naglakad papalabas
sa kanilang condo.

Sa buong maghapon ay nasa isip niya ang pagtatagpo nila ng ama ni Lucas. Napa-
research pa siya sa google ng pangalan nito. Leviticus Monasterio, kilala bilang
Don Levi. Kailangan talaga mayroon pang 'Don'! Napakayabang ng ama ni Lucas. Mabuti
at hindi nakuha ni Lucas ang ugali nito. Low-key ang asawa niya, iyon lang ay
napakahilig sa sex. Walang gabing pinaglagpas. Kaya kapag umuuwi siya ay
nakacostume na siya ng sexy maid, buti naman at iyon ang gusto nito at hindi
nagbabago. He would fck her anywhere, minsan ay kung naghuhugas pa siya ng plato,
mabuti at wala pang nababasag.

Nagpatuloy siya sa pagre-research sa ama ni Lucas, kailangan niyang kilalanin ang

kanyang mortal na kalaban. Hindi maaaring nakawin nito ang happy ending niya 'no!

Pinanliitan siya ng mata nang matagpuan ang isang litrato na hawak kamay nito ang
asawang si Miranda Monasterio. Parehas na nasa fifties na ang dalawa pero elegante
pa rin at bagay na bagay ang dalawa. Nakarating pa siya sa mga inilathalang mga
chismis tungkol sa mga ito na nagsasama lang dahil sa kayamanan. That Miranda
rarely goes home. Mas madalas pa ito sa tahanan sa Paris kaysa sa Pilipinas.

Kung siya rin naman ang makakapangasawa ng kagaya noong si Don Levi, maglalayas din
siya! Napakunot siya nang makita ang Facebook account ng matandang Don. Aba't may
Facebook pa talaga, daig pa ang mga anak na masyadong pribado! Mabilis niyang inadd
iyon, hindi iniisip kung ito ba ang totoong Levi Monasterio. Plano niyang
magcomment ng masasama roon sa comments pero nang i-stalk niya ito ay panay share
lang naman ng mga karangalan at issue ng kompanya. Walang kwenta!

Dumating si Lucas nang gabi. Nagdadalawang isip pa siya kung sasabihin niya ang
pagbisita ng Tatay nito at ang mga sinabi sa kanya. Pagod ito at nakabukas ang
tatlong butones ng polo. As usual, naka-costume na siya at handa na sa 'giyera'.

"Hi Sir.." She smiled sweetly. Mainit ang mata ang iginawad sa kanya ng kanyang
asawa. Dama niya sa pagitan ng mga hita ang paninitig nito sa kanya. Maigsi ang
suot niyang maid costume. It is a sexy Japanese cosplay costume na kapag yumukod
siyang kaunti ay makikita na ang kanyang red lacy thong. Sa bandang dibdib naman ay
masyadong masikip at halos lumuwa ang kanyang boobs. Wala siyang bra panloob kaya
bakat ang kanyang nipples. Kumpleto pa siya sa suot na white head band.

Tumaas ang kilay ni Lucas. Kapag pagod ito ay hindi niya na lang maintindihan kung
ano ba ang kailangan sa kanya. Okay sana kung aksyon na agad pero pinag-iisip pa
siya, limited edition pa naman ang brain cells niya kaya hindi niya masyadong
ginagamit, baka kasi maubos!

"Kakailis lang ni Ma'am, magmamajhong daw with her sisters..." Umangat ang gilid ng
labi ni Lucas pero hindi tumuloy sa isang ngiti, mukhang stressed talaga.

"Gusto mo paliguan kita, Sir? Pagkatapos kakainin kita. Ay! Papakainin pala habang
kinakain kita." Napatakip siya ng bibig. Nauubusan na siya ng script! Kailangan
niya nang mag-research!

"I think I would love the hot tub with my hot wife in it."

"Nagmamajhong nga si Ma'am!"

Hinila siya ni Lucas, napabagsak siya sa hita nito. Siniksik ni Lucas ang leeg nito
sa kanyang dibdib at suminghot doon. Aba, iba talaga ang trip nitong asawa niya!
Kanina lang ay inaalala niya pa kung paano siya sunggaban pagkapasok sa pinto pero
ngayon ay mukhang yakapan lang muna for today's vidyow. Sorry kipaypay, pahinga
yata today.

"Do you think I will make it?" Mahinang bulong nito sa kanya. "Do you think without
my family's wealth, I can still make it?"

Napawi ang ngiti niya. Seryoso talaga ang kanyang mister. Problemado ito? Ano naman
ang kanyang maitutulong? Again, limitado ang brain cells niya. But then, parang may
gustong sabihin ang puso niya.

"Oo naman, Babe.." Sinalo niya ang ulo nito at hinaplos ang buhok. "Dati nagtataka
ako kung bakit hindi ako yumayaman kahit anong pagtatrabaho ko. Nung nakilala kita,
alam ko na ang sagot. Hindi lahat ng tao kasing-galing mo. Hindi lahat kasing-
talino mo at kasing dedicated mo.."

Pakiramdam nya ay pinigil ni Lucas ang paghinga. Masuyo nitong hinaplos ang pang-
ibabang likod niya.

"Kung magkakasalubong ba tayo at hindi ako isang Monasterio, magugustuhan mo ba

ako?"

"Oo, kasi gwapo ka!" Humagikgik si Tash, "Baka sundan kita hanggang sa magkagusto
ka sakin"
"Tatanggapin ba ako ng pamilya mo kung hindi ako Monasterio?'

Umikot ang mga mata niya. Talk show ba ito? Bakit puro tanong?

"Ang dami mo namang tanong! Hindi naman mahalaga ang mga iyan dahil wala namang
makakapagpabago pa ng kapalaran natin."

"Sagot, Baby." Demanding at nababagot ang boses ni Lucas.

"Depende." Hinawakan niya ang magkabilang pisngi ni Lucas at ipinaharap sa kanya

para matingnan niya ito sa mata.

"Depende?" Nagtataka ito.

"Depende kung mabuti ka pa ring tao kahit hindi ka Monasterio. Hindi nakatingin sa
bulsa ang pamilya ko kundi sa puso. Siguro iyon ang biyaya saming mahihirap.
Marunong kaming magmahal ng totoo higit pa sa nakikita ng mga mata at kayang ibigay
ng bulsa."

Nawala ang pag-aalinlangan ni Lucas sa mata at pinatakan siya ng halik sa labi.

Lumalim pa ang halik na iyon. Mariin ang pagkagat nito sa pang-ibaba niyang labi.
His tongue started to push her lips apart to open. Pinagbigyan niya iyon at dinama
ang init ng dila nito sa kanya. He tasted mint and honey. Si Lucas lang naman ang
kanyang nahalikan pero alam niyang hindi normal ang sarap ng halik nito.

Naging mapusok ang kanilang halikan. Hinanap niya ang butones ng polo nito at
inisa-isang tanggalin, tinulungan din siya nito sa kanya pero hindi maayos
natanggal lahat ay dumiretso na ito sa paghila ng kanyang panty paibaba, of course,
kailangan may damit pa rin para sa role playing. Nag-uumapaw ang init na
nararamdaman niya para sa asawa at hindi siya nagsasawa. Binuhat ni Lucas ang
kanyang katawan patayo pagkatapos ay itinulak ang likod. Bumagsak ang isang tuhod
niya roon sa sofa, ang isa ay nakasuporta sa sahig.

"Hold tight, woman." Banta ni Lucas, napakapit siya sa arm rest ng sofa at
nakapatalikod kay Lucas.

She felt the tip of his bulbous head on her wet entrance. Ilang ulit pa nitong
pinadama ang kahandaan nito roon. Mas lalo lamang siyang nasabik! Ang isang kamay
nito ay inabot ang kanyang dibdib at minasahe iyon.

"You're ready for me, huh?" Dama nito ang kanyang nipples na handa at matigas na.
Mas naging sensitive ito sa haplos ng kanyang asawa. Nahihirapan siyang huminga sa
init at excitement na nararamdaman.

Ang sumunod na naramdaman niya ay ang pagkalalaki nito sa kanyang loob. He was
pushing inside her as if it was an easy fit! It was not! Kahit gano siya kabasa ay
hindi iyon sasapat sa hubog ng pagkalalaki ni Lucas. Hindi na yata niya
makakasanayan.

He was pushing her to the edge and she was just catching her breath. Trying to keep
her body upright eventhough the sensation is dizzying. Napakachallenging ng
posisyong iyon pero iyon ang kanyang gusto. Him, taking her from the back. It was
rough, barbaric, and too deep...

Flashes of white appeared before her, the next thing she new, they were both
moaning and shouting. 'Oh Sir...' and 'Akin ka lang.' like no one could hear. She
made him cum inside her and her body collapsed on one bout of orgasmic pleasure.

Nakahiga si Tash sa malambot na kama nilang mag-asawa at tinutuyo nito ang kanyang
katawan. He washed her up, balik na sila sa dati at si Lucas na ang masugid niyang
taga-silbi. Iyon lang at ngayon ay nakasimangot siya at nagmamaktol.

"Pagkatapos mong magpakasaya sa alindog ko, magpapaalam ka lang palang magtutungo

sa plantasyon?" Reklamo niya. Mabuti sana kung malapit lang iyon, sa Davao pa ang
punta ng kanyang asawa at tiyak niyang magtatagal.

"Baka pag-uwi mo ay kinder na ang anak mo."

"Tash!"

"Siyempre hindi mangyayari dahil ayaw mong magkaanak tayo."

Natigilan si Lucas sa pagpunas sa kanyang katawan at kumunot ang noo. "Iyan ba ang
nasa isip mo kung bakit pinagpi-pills kita?"

Hindi siya makasagot! Napakatabil kasi ng bibig niya! Bakit niya nga ba iyon
sinabi? Baka sabihin naman ni Lucas ay nagmamadali siya kahit wala naman siyang
lakad talaga.

Huminga ng malalim si Lucas. "Ayokong maging hadlang sa kalayaan mo ang estado

natin bilang mag-asawa at ang pagkakaroon mo ng responsibilidad na anak kahit hindi
pa tayo handa. I know this marriage is already too much to take for you. Kahit
hindi mo sabihin ay alam ko kung saan mo nakukuha ito." Iniangat ni Lucas ang
kanyang kamay na sugat sugat dahil sa kaka-karir niya sa paglalaba. Ibinaba niya
iyon ng mabilis.

"Sabi kasi ni Lola Candy, mas malinis daw ang damit kapag kinusot kaysa sa washing
machine.."

"Hindi mo na kailangang gawin."

"Kapag hindi ka na mayaman at least marunong akong maglaba, Lucas."

"Hindi mangyayari 'yon. Ipaglalaban ko ang magandang buhay mo, Tash. Kahit hindi na
ako ang makasama mo."

Hinampas niya sa braso si Lucas, bumangon siya at tinakpan ng tuwalya ang katawan.
"Babyahe ka pa naman pero parang nananakot ka pa! Hindi talaga ako papayag na
umalis ka!"

"Baby..." Nag-isip si Lucas ng malalim, hindi siguro alam kung paano siya
kukumbinsehin. "I—I can bring you to work, though. Kaya lang ay doon ka sa hotel
maghapon."

"Gusto ko iyon!" Naglambitin siya sa leeg ni Lucas. Isasama siya! Hindi siya iiwan!
Kahit sa gabi ay makakatabi niya pa rin ito kaya sapat na iyon para sa kanya.

Nagmadali siyang magbihis. Sweat pants at sweater na gray lang ang suot niya.
Ipinusod niya ang buhok niya sa itaas. Sinalpak niya rin ang gamit na pupwede roon
sa kanyang pink na suitcase. Narinig niya si Lucas na may kausap sa cellphone.
Nauulinigan na rin niyang nasa roofdeck na ng kanilang condo ang chopper na
maghahatid sa kanila sa Davao.

Inalalayan siya ni Lucas na makasakay sa chopper, ang totoo ay kinakabahan siya

pero wala na yata siyang hindi susugurin para rito. Nang makaupo si Lucas ay agad
nitong inihanda ang binti para puwestuhan niya. Ikinabit nito ang seatbelts sa
kanilang dalawa. Para silang nasandwich ng isang seatbelt. Isinuot sa kanya ni
Lucas ang ear muffs para mabawasan ang ingay habang nasa byahe. Pinatakan siya nito
ng halik sa labi kaya napangiti siya.

"You're beautiful." He murmured. Tinakpan niya ang bibig nito dahil tiyak na
naririnig din ng piloto ang sinabi nito.

Sandali lang naman ang naging byahe, dahil antok na rin ay medyo nakatulog pa siya.
Namalayan niya lang ang paglanding nila sa harap ng isang hotel sa Davao.

Hindi akalain ni Tash na hindi nagbibiro si Lucas na sabihing stressed ito sa

plantasyon. Hindi niya na ito halos makita pa. Tama rin ito nang sabihing maiinip
lang siya pero hindi siya nagreklamo. Ganoon talaga kapag nagmamahal, understanding
pero sobrang bagot na siya!

Napapanood niya si Lucas sa local news doon sa Davao. Hindi maganda ang
pagkakaportray ng mga manggagawang hindi pa rin tapos sa kanilang hinaing. Kawawa
talaga si Lucas! Tumawag siya sa in-room dining para ipag-take out siya ng pagkain
at dadalhin niya iyon sa plantasyon para kay Lucas. Gusto niyang mananghalian ito
ng maayos, gusto nya itong makasabay at makita sa liwanag. Lagi na lang siyang
tulog tuwing umuuwi ito.

Agad siyang sumampa sa van na nakastand-by para sa kanya roon sa hotel kung
sakaling gusto niyang mamasyal pero iniutos niya na magtungo sila sa plantasyon.

"Ma'am?" Takang-tanong pa ni Mang Rolly nang sabihin kung saan niya gustong
pumunta.

"Sa plantasyon tayo, Mang Rolly."

"Naku, napakagulo ron, Ma'am! Galit na galit ang mga tao! Noong nakaraan nga ay may
bumato ng mainit na kopra kay Sir Lucas, buti ay sa braso lang tinamaan!"

"M-may bumato?" Iyon siguro ang nakita niyang nangingitim sa braso nito pero
sinabing nagasgas lang ito ng aksidente. Naiipon na talaga ang emosyon niya sa
nangyayari. Bakit ba hindi natatapos ang mga hinaing na iyon para makauwi na silang
mag-asawa? Gustuhin man niyang magyaya sa Temptation Island pero hindi mangyari
dahil sa problema.

Napadaan sila sa mahabang kalsada na nagtitinda ng kung ano-ano. Inutusan niya muli
si Mang Rolly na huminto roon dahil sa naisip na ideya.

"Ma'am, naa'y binaki ug moron.." Alok sa kanya ng nagtitinda. Hindi niya alam kung
ano pero mukhang mais at suman. Inilabas niya ang three thousand sa wallet niya at
iniabot sa tindera.

"Pabili po ako niyan at lahat po ng malamig na tubig niyo kukunin ko na."

Nang mabili na ang lahat ng kailangan ay dumiretso na sila ni Mang Rolly sa

plantasyon. Naabutan nila ang mga manggagawa na nasa labas ng gate at may mga
plakard. Huminto sila sa harap nito pero hindi sila pinansin dahil marami namang
vans sa palibot, may mga media pa nga.

"Nasa loob ng opisina iyon si Sir Lucas." Si Mang Rolly.

"May nagtatrabaho pa rin ba sa planta?"

"Oo, iyong wala ng choice, Ma'am. Pero mahigit kalahati, may reklamo sa
pamamalakad. Mababang sahod at health risk ang reklamo."

Tumango siya. Naiintindihan naman niya iyon, napanood niya na sa balita. Kaya lang
ay ang ipinagtataka niya ay napakaganda rin naman ng plantasyon. Kumpleto rin sa
health benefits ang mga tauhan kaya bahagyang mababa ang sahod dahil sa health
insurance. Mayroon ding oversupply ng kopra sabi doon sa narinig niya sa news kaya
hindi talaga kikita ang mga Monasterio kung ibibigay ang isang daang porsyentong
hiling ng mga magsasaka.

"Ma'am! Naku!" Napakamot ng ulo si Mang Rolly nang bumaba siya bitbit sa
magkabilang kamay ang mga plastik na pinamiling moron, binaki, at mineral water.
Nagtatakang natahimik ang mga nagrarally nang makita siya.

"Magandang araw po!" Magalang na pagbati niya. "Ako po si Tasya. Ang maybahay po ni
Lucas Monasterio." Umingay ang mga raliyista at nagbulungan.

"Anong ginagawa mo rito, ha?!" Mayroong isang matapang na babae ang nagpunta sa
pinakaharapan ng pila at agad siyang dinuro. Galit ito pero hindi siya nagpatinag.
Pinanatili ang ngiti sa labi.

"Nagdala lang po ako ng meryenda. Nabili ko po sa daan nang papunta ako rito.
Malapit na pong mananghalian at napakainit na po sa pwesto niyo."

"Ano bang alam mo? Ikaw na laki sa yaman, hindi mo alam ang pakiramdam naming mga
inaapi niyong mayayaman!" Sabi naman ng isa pang lalaki na mas matanda sa kanya ng
kaunti. Hindi pa rin siya nawalan ng pasensya.

"Mali ho.. Hindi po ako laki sa yaman. Sa katunayan, laki po ako sa Bayan ng San
Isidro sa Nueva Ecija. Mananahi ng basahan ang Lola ko, wala po akong nanay at
tatay." Paliwanag niya.

Nagbulungan na parang bubuyog ang mga raliyista. "Bagong kasal pa lang kami ni
Lucas. Ako po ay nagsimula bilang empleyado niya. Iyon pong pinakamagaling na
empleyado sa balat ng lupa." Pagmamalaki niya pa.

"Pinakamagaling na empleyado? Meron ba 'non?"

"Ako!" Mayabang na sabi niya. Huminga siya ng malalim at lumapit doon sa umpukan.
Inabutan niya ng malamig na tubig at puto isa-isa . Hindi na nahiya ang mga ito na
balatan at kainin ang inihandog niya. Kumuha rin siya ng para sa kanya at tinikman
ang mga pagkain na hindi niya kilala.

"Luh! Akala ko mais!" Gulat na gulat siya sa binaki. Nakabalot nga iyon sa dahon ng
mais pero kakanin ang nasa loob, lasang mais. Kumuha pa siya ng isang klase ng puto
at mabilis na kinain 'yon. "Luh! May chocolate yung suman!" Gulat na gulat siya.

"Matakaw pala yung asawa ni Sir Lucas. Hindi nga yata mayaman, parang patay -gutom.
O iha, baka kulang pa sa iyo." Sabi ng matandang palagay niya ay kasing edad ng
Tiyang Naty niya.

Nahihiya niyang tinaggap iyon. "Okay lang po?"

Ngumiti ang matanda at tumango. "Thank you po! Bibili pa ako bukas at dadalhan ko
kayo. Promise yan."

"Ang bait pala ng Monasterio na ito 'e!" Natatawang wika noong nasa likuran na
pinakakwela sa mga manggagawa. Richard Gomez daw ang pangalan nito dahil kamukha
daw ng Goma, ng Goma ha, hindi ni Goma. Sumobra kasi sa pagkamoreno at kulay goma
na.

Nang makakain na sila ay may lumapit sa kanyang matandang lalaki at babae. Umupo
iyon sa monoblock at pinagitnaan siya.
"Ako nga pala si Nanay Insyang at ang asawa kong si Tata Goreng. Pasensya ka na sa
hindi namin maayos na pagtanggap sa iyo kanina, ngayon lang kasi may humarap sa
amin na isang Monasterio. Madalas ay ang unyon lider lang ang kinakausap ng mga
Monasterio, e manager naman iyon sa planta kaya siguro hindi maiparating ang gusto
namin. Hindi tuloy ito matapos-tapos." Mahinahon naman siyang hinarap. Nagsiupuan
naman ang iba pang raliyista sa harapan nila at matamang nakikinig, walang
megaphone o mikropono.

"Ano po bang gusto niyo, Nay? Ayusin na natin ito, please. Pauwiin niyo na ang
asawa ko nang makapaglandian na kami!" Napatakip siya ng bibig sa nasabi.

"Yiiiieeee.." May mahihinang tilian mula roon sa manggagawang kabataan.

"Iyon nga, umento sa sahod lang naman tutal at delikado naman ang ginagawa namin na
malapit kami sa kemikal ng planta."

"Nay... Makinig ho kayo sa akin ha, at sabihin niyo kung mali ako. Ang sahod niyo
kaya bahagyang maliit dahil sa health insurance na hindi ibinibigay ng ibang
hasyenda rito. Alam niyo ba na kapag nagkasakit kayo o kung sino sa pamilya niyo na
nakalista bilang dependent ay makakalibre ng halagang P200,000 sa ospital. Kung mga
simpleng ubo at lagnat ay puwede niyo na agad ipacheck-up at wala kayong babayaran
dahil sa health insurance niyo. Ang mga gamot na irereseta ay pupwede niyong
ireimburse."

"Ha? Ganoon ba yon? Pwede kaming magpacheck up?"

"Baka naman sa center lang yan!" May nagdududa roon sa likuran.

"Naku, hindi po. Kahit saang ospital dito sa Davao na kinikilala ang health card.
Isa pa, nabasa ko sa google na hindi masama sa kalusugan ang planta ng kopra dahil
natural chemical po ang pinoproseso mula sa coconut. Kung ang concern niyo naman
ang kakasimula pa lang na rubber plant, ang proseso lang po ng rubber leaves and
branches ang ginagawa rito hindi mismo ang goma. Ini-export po iyon sa ibang
bansa." Mahabang paliwanag niya. So far, mataman naman na nakikinig ang lahat.

"At mabalik tayo sa una kong example, Nay, Tay, pwede kayong magpacheck kung
mayroon nang masamang dulot sa kalusugan niyo, kung meron ay papanagutin natin ang
plantasyon para sa karagdagang medical bills at damages."

Nagtanguan ang mga manggagawa. "At saka alam niyo, nagmura ang halaga ng kopra kaya
hindi basta-basta makapagtaas ng sahod. Siguro ay hindi nga malaki ang kinikita
natin pero magpasalamat pa rin tayo na mayroong trabaho. Naisip ko lang naman,
pupwede pa kayong sumideline bilang resellers ng produkto ng mga Monasterio.
Bibilhin niyo sa murang halaga at magkakaroon kayo ng tubo kapag binenta niyo sa
iba. Malakas ang coco sugar sa Luzon, healthy daw kasi." Kaswal niyang ipinaliwanag
yon na para ba siyang kabahagi ng mga ito.

Hindi niya rin alam kung saan nanggagaling ang lakas ng loob niyang magpaliwanag.
Napulot niya lang naman ang mga nalalaman kakapanood sa balita. Palagay nga niya ay
hindi na nag-uusap ang mga raliyista at si Lucas kundi pinapanood na lang nila ang
sarili sa TV para sa sagutan.

"K-kung ihihinto naman namin ang rally, hindi namin alam kung paano kami itatrato
riyan. Gusto namin ng kasulatan na hindi kami tatanggalin, aayaw naman ang mga iyan
dahil magdududa na hindi kami papalpak dahil may kasulatan." Si Nanay Insyang.

"E di gagawa rin kami ng kasulatan para proteksyunan ang interes ng planta, ibig
sabihin, parehas tayong protektado ng kasunduan, bawal ang pasaway. Unang beses
kong nakarating sa plantasyon. Alam kong kabahagi kayo kung bakit kahit sa malayo
palang, mapayapa at maganda na ito. Ipasyal niyo naman ako, Nay. Nakakainip sa
hotel. Pagkatapos ay tutunguhin natin si Lucas sa opisina para kausapin."

Sumunod nga si Nanay Insyang at sinamahan siya pati na rin ng mga kababaihan. Una
siyang dinala sa Pop-up store na naroon lang sa labas. Naroon ang iba't ibang
produkto ng mga Monasterio Plantation.

"Gawa ito ng mga kababaihan dito tuwing pahinga. Pinapayagan kami na ibenta rito
ang produkto namin." Nahihiyang sabi ni Loida. Namangha siya sa ganda ng mga bags
at accessories. Dapat ay hindi lang iyon doon, pupwede nilang i-mass produce at
ibenta sa buong Pilipinas.

"Ito, tikman mo.." Kumuha si Nanay Insyang ng isang plastik ng bukayo at kumuha sa
bulsa ng pera. Binili para sa kanya. Pinanlakihan siya ng mata.

"Nanay, 'wag na po! Ako na magbabayad! Nakakahiya naman.."

"Libre ko na sa iyo 'yan para matikman mo. Gawa ng hipag ko yan."

Binuksan niya agad ang balot at nilantakan iyon. "Hmmm! Masarap nga."

Natawa si Nanay Insyang sa reaksyon niya, "Ang sarap pakainin ng batang ito!"

Malayo ang kanilang nilakad hanggang sa matanaw nila ang isang opisina na naroon sa
kalagitnaan ng plantasyon. Mula sa kinatatayuan ay tanaw na rin niya ang planta.
Amoy coconut oil sa buong paligid, parang puto na may latik. Ang bango naman pala,
bakit kaya nagrereklamo ang mga magsasaka?

Naabutan niya si Lucas na mayroong kausap na magsasaka. Para pa itong namalikmata

nang makita siya.

"Babe!" Sigaw niya. Mas lalo itong nagulat nang mapagtanto kung sino ang kasama
niya.

"Magandang araw, Sir Lucas." Magalang na bati ni Nanay Insyang.

"Mrs. Arevalo."

"Si Nanay Insyang siya.." Giit niya kay Lucas. "Binigyan niya ako nitong candy, ang
sarap! Gawa daw ng hipag niya."

"Nakakatuwa itong asawa niyo, Sir Lucas. Dinalhan kami ng meryenda at kinausap kami
sa labas. Ngayon ay naiintindihan na namin ang kompanya. Handa na kami makipagharap
ng mahinahon."

Puro tanong ang mukha ni Lucas pero hindi niya naman iyon masagot ng ganon-ganon na
lang. Ipinahanda ni Lucas ang conference room at ipinatawag pa ang ibang manggagawa
sa labas. Siya naman ay hinila ni Lucas sa pribadong opisina nito. Nakasimangot ito
at mukhang may nagawa siyang mali.

"What did you promise the workers? Why did you intervene? Alam mo bang pupwede kang
mapahaamak..."

"Hindi ako napahamak, Lucas. Ipinasyal pa nga nila ako sa buong plantasyon."

"Did you promise anything?" Stressed na stressed na si Lucas. Siya naman ay naiinis
na.

"Wala, anong ipa-promise ko, hindi ko naman pag-aari ito. Ipinaliwanag ko lang ang
mga napapanood ko sa balita! Iyong mga napapanood ko, wala akong dinagdag."

"News is one-sided, Tash. Hindi ka dapat nakikialam sa negosyo."

"Bakit? Dahil ba hindi ako nakapagtapos? Alam ko,
mas mabagal pa sa usad ng pagong ang pag-aaral ko
bulag. Naipaliwanag ko ng maayos ang gusto niyong
pasahod, ano ang ibig sabihin ng health benefits,
magpacheck up ng libre gamit ang health card para
masamang epekto ang planta."
Lucas, hindi ako nakapagtapos at
pero hindi naman ako bingi at
iparating. Kung bakit mababa ang
at inengganyo ko silang
mapatunayan kung nagkaroon ba ng

"That is not what they want, Tash." Matigas na baling ni Lucas, "They want to leave
this place. They want to move the plantation somewhere. I cannot work with them
being half-hearted because we did not even meet them halfway!"

"May paa ba iyong mga coconut para lumipat? O baka yung planta niyo ay puwedeng
buhatin papalayo rito? Ito ang sitwasyon ngayon, Lucas. Kailangan nilang mabuhay sa
kung anong meron at tanggapin iyon. Kasama ka na roon."

"It'll be better kung hindi ka nakialam. Your face is all over the news now."

Nilingon nito ang TV na walang sounds. Naroon nga siya, kumakain ng moron at
nakikipagtawanan sa mga manggagawa. Napalunok siya. Ganoon kabilis ang mga balita?

Asawa ni Lucas Monasterio, Nakikipagkasundo sa mga Magsasaka.

Napatango-tango siya, mukhang nakukuha na niya kung saan nanggagaling ang galit ni
Lucas, "Iyan ba ang ipinag-aalala mo, Lucas? Na malaman ng buong Pilipinas na kasal
ka na? 'E di sorry."

Nag-init ang sulok ng mga mata niya at nagmamadali siyang lumabas ng planta.

Kabanata 14

✈️ + 📱 + 👊🏻

"Nagmamahalan? Hindi marunong magmahal ang isang 'yon! Trabaho lang ang mahalaga
ron at tiyak na kapag nagigipit ay bibitiwan ka basta." Tengene. Totoo nga yata.
Naririnig niya ang sinabi ni Don Levi sa utak niya. Nanatili si Tash sa coffee shop
ng hotel dahil masama ang kanyang loob kay Lucas.

Noong una ay akala niya hahabulin siya. Tinakbo niya pa mula opisina hanggang gate
ng plantasyon pero walang nakasunod sa kanya. Hiningal siya dun 'a! Hanggang
nakabalik na siya sa hotel ay wala pa rin. Nakakalimang baso na siya ng juice pero
hindi pa rin bumabalik si Lucas. Sumasakit na ang kidney niya. Hindi pa rin ito
tumatawag kaya itinabi na muna niya ang cellphone niya.

"Ma'am, kumain po muna kayo." Nakangiting inabot ng lalaking waiter ang pasta kahit
wala naman siyang inorder. "On the house po since isa kayo sa VIP guests namin.
Huwag po puro juice sabi ni—"
"Sabi ni?"

"Sabi ni Lord. Baka magkasakit po kasi kayo." Umalis na ang waiter. "God bless po."
Napa-bow din siya sa napaka-banal na waiter.

Siya naman ay walang kemeng nginuya ang lahat ng naroon sa plato. Naiinis at
nagagalit talaga siya! Alas-singko na ng hapon at napapanis na siya roon sa café.
Ayaw niyang umakyat ng hotel room dahil ayaw niyang maabutan siya ni Lucas doon.
Para mag-alala man lang ng kaunti ang hinayupak na hindi pinanagutan ang pag-e-
emote niya.

Hindi niya alam ang pinasok niya, may patampo-tampo pa siyang nalalaman. Niligawan
ka, gerl?! E hindi pa nga yata nahihinog ang landian nila ni Lucas kahit pa mag-
asawa na sila. Siya lang ata ang nahulog ng husto kaya wife material talaga ang
arte niya. Nakialam pa siya sa problema ng plantasyon, bida-bida siyang gaga.

Binuksan niya ang youtube sa cellphone niya at naghalungkat doon ng balita tungkol
sa plantasyon. Gusto niyang malaman ang kinahantungan.

'Halos apat na buwang pag-wewelga sa Monasterio Copra & Rubber Plantation, nagtapos
na!' Iyon ang bungad na report ng newscaster na si Julius Lalim.

Sobrang saya niya na natapos na iyon kahit hindi naman siya kabahagi ng kompanya.
Napangiti siya nang ipakita na nakikipagkamay na si Lucas kay Nanay Insyang saka
Tata Goreng pati doon sa unyon leader. May pirmahan din na naganap at press
conference. Lahat ng iyon ay nangyari noong umalis siya. Napakunot ang noo niya
nang bumalandra na naman ang gwapong mukha ni Lucas sa screen. Napalunok siya at
may kilig pang dumaan sa puso niya. Anong kilig?! Agad niyang binuhusan ng tubig
ang maliit na apoy ng kilig na iyon.

<I am happy that this is finally done. Matagal ko nang ipinanalangin na magkasundo
kaming muli ng nagtaguyod ng negosyo ng mga Monasterio bago pa man ako ipanganak.
Titiyakin namin na masusunod ang lahat ng nasa kasunduan.> Si Lucas. Nagpakita muli
ng clips doon sa pag-uusap na naganap.

<Matatandaang naging malaking delubyo para sa mga Monasterio ang pag-aaklas ng mga
manggagawa na nagmula pa sa tatlong henerasyon na nagtatrabaho sa koprahan. Marami
ang tumuligsa sa naging mapangahas na hakbangin. Bukas isasagawa ang medical check-
up ng mga manggagawa para matiyak na malulusog ang mga ito at babahagian din sila
ng mga bagong oportunidad sa pagnenegosyo kagaya ng Kaagapay Resellers Program na
pasisinayaan ng mga Monasterio> Napangiti si Tash sa sinabi ng ng field reporter.
Lahat ng pangako niya kanina ay matutupad pala.

<Ako si Dina Tuto nagbabalita para sa Bente Kwatro Patrol>

Ang galing naman. Napangiti siya at pinanood pa ang ibang balita tungkol sa bansa.
May mga iba pang news report na kadugtong ng isyu sa plantasyon kagaya ng karapatan
ng mga manggagawa, health benefits, at mga oportunidad para itaas pa ang antas ng
pamumuhay ng mga magsasaka na walang access sa eduksayon at trabaho sa opisina.
Uminom siya ng juice at nagpatuloy sa pakikinig sa balita.

Nasamid siya nang pumasok ang sumunod na report.

<Panganay na Monasterio, kasal na raw?> Ibinabalita iyon ni Hannah Shi na sikat na

entertainment news reporter dahil sa ganda at sexy nito. Ito na rin ang nagbasa ng
balita tungkol sa sinabing headline. Nagpapakita lang ng mga litrato ni Lucas mula
sa iba't ibang pagkakataon.

<Who's the mystery girl? Ito ang bulong-bulungan ngayon sa social media na
sinasabing ikinasal na nga raw ang isa sa most sought-after bachelor ng bansa..>
Napatigil ang babaeng news reporter. <Naiisip ko palang na wala na akong chance kay
Lucas Monasterio, naiiyak na ako..> side comment pa nito.

<Si mystery girl daw ang naging daan para masolusyonan ang isa sa pinakamalaking
kontrobersya ng mga manggagawa na natapos naman sa maayos na usapan..>

Nagflash ang mukha niyang sumusubo noong suman na may chocolate, litrato lamang
iyon pero nag-init ang ulo niya sa kanyang itsura. Punong-puno ang bibig niya at
tumatawa pa siyang may pagkain sa bibig. Wala na bang napiling maayos na kuha ang
mga hinayupak na media na ito?

<Mukhang may laban ka pa rin naman riyan, Hannah..> Singit ng kapartner ni Julius
Lalim na si Christine Champola habang pinapakita ang mga litrato niya.

<Agad namang itinanggi ng Patriarch ng mga Monasterio na si Don Levi Monasterio ang
balita..>

Nakita niya nga si Don Levi doon sa TV at agad na kumulo ang dugo niya. Ambush
interview lang iyon at tatawa-tawa pa sa nagtanong na reporter kung totoo ba ang
balita.

<Lucas? Is married? Of course not! My boys, at their age, they still love to play
games. Wala pa iyong sineseryoso. They are very much available. Hindi bale at kapag
ikakasal na, I will make sure that it will be the wedding of the century..>
Pagkasabi non ay tumalikod na at wala ng inasikaso pang mga tanong.

Tinusok niya ng tinidor ang screen ng cellphone niya. Napakagaling umarte ng

matanda! Parang hindi alam na kasal na nga sila ng anak nito. Humanda siya sa
susunod na pagkikita nila! Pero paano nga ba sila magkikita? Tiyak na iiwasan na
rin ni Lucas na makita pa sila sa labas na magkasama. National issue na rin ba ang
pag-aasawa ng mga Monasterio?

"Look who's here? Ikaw yung flavor of the month ni Lucas, hindi ba?" Napaangat siya
ng tingin sa nagsalita. Hindi siya nakakibo. Si Donna! Iyong ipapakasal dapat kay
Lucas. Nakita nito ang pagtataka sa sinabi nito. Ano nga bang flavor of the month?
Ice cream?

"Well, flavor of the month kasi may expiry naman ang lahat ng babae ni Lucas."
Umupo ito sa harapan niya. Nakasuot ito ng sexy sleeveless na silver dress na yakap
na yakap sa katawan. Nakapulang lipstick ito at ang kulot na buhok ay umabot
hanggang bewang. Naisip niya ang itsura nito nang nakita sa isla. Kipay na lang
nito ang hindi niya pa nakikita kaya hindi mahirap sa kanya ang maimagine ito at si
Lucas sa kama.

"So tell me, what are you role playing these days?" Nanlalaki pa ang mga mata nito
na parang interesado. Hindi niya naigalaw ang mga daliri niya sa kamay. Gusto
niyang tumayo at umalis pero nanginginig ang tuhod niya. Binalot siya ng matinding
paninibugho sa kausap. Magaang natawa si Donna dahil sa reaksyon niya.

"Huwag ka nang mahiya. I do know all of his fetishes. My favorite was when I was a
goddess and he was a mortal. Grabe, hinalikan ako mula ulo hanggang paa—"

Hinampas niya ang lamesa para patigilin ito.

"Ayokong marinig, Miss. Kung gusto mong alalahanin ang magandang memories niyo,
hindi ako ang dapat kausapin mo kasi wala naman ako ron."

Lumabi ito at maarteng hinawi ang buhok, "You really think you are special? Why?"
Natawa ito. "You are so naïve. Why do you think you are staying at our hotel?"

"S-sa inyo ito?"

"S-s-sa i-inyo.." Ginaya siya, "Oo, sa amin. May sarili kaming kuwarto rito ni
Lucas kaya gabi ka niya napupuntahan. Tell me, does he still fck you whenever he's
here? No, because I am all that he needs. Nakakainis nga at mukhang nagpumilit ka
pa sumama ngayon, pwede namang hindi."

Hindi siya nakapagsalita. Nagflashback sa kanya ang alaala na hindi nga siya
kinontak ni Lucas noong nasa San Isidro siya dahil narito sa Davao.. Sa hotel nila
Donna.

Nagtatakbo palabas ang kumpyansa niya sa sarili, inunahan pa siya makalabas ng

hotel pero ang katawan niya ay naiwan doon sa cafe. Bumagsak ang confidence level
niya!

Naimagine niya ang itsura ni Donna na nakasuot ng pangdiyosa na costume at

sinasamba naman ni Lucas. Binasbasan siguro ni Lucas sa buong katawan gamit ang..
Hindi niya alam kung ano ang puwedeng gamiting pambasbas sa ganoong pagkakataon.

"Look at your face, poor girl. Ganyan talaga kapag alam mong wala kang laban.
Masasanay ka rin. Ang mahalaga ay natitikman mo pa rin paminsan-minsan. Pa-share
ha?" Tumayo na ito at tinapik siya sa balikat.

Hindi na siya nagdalawang isip nang mawala sa paningin niya si Donna. Lumabas siya
ng hotel at tumawag ng taxi. Hindi niya yata kayang harapin si Lucas ngayon. Kahit
walang gamit ay nagtungo siya sa airport. Mabuti at dala niya ang kanyang id.

"Papunta pong Manila." Ipinagpasalamat niya na may nabili pa rin siyang ticket para
sa susunod na flight kahit napakamahal. Pinatay niya ang cellphone niya at wala
siyang balak buksan iyon hangga't hindi pa siya nakakalapag ng Maynila.

Ang tanga kasi niya. Umasa. Bakit nga naman siya seseryosohin gayong ang daming
magagandang babae ang nagkakandarapa rito. Ano bang meron siya? Wala. Dapat naisip
na niya iyon noong una. Hindi nga niya alam kung bakit kinailangan pa siyang
pananagutan ni Lucas, dahil lang ba mabait ito? O baka naglalaro lang talaga.

Emo yan, gerl?

Tiningnan niya ang kadiliman ng ulap sa labas ng eroplano at nagbalik sa pag-o-

overthink.

Mura lang naman para sa mga ito ang annulment kaya kahit anong klaseng laro,
pupwedeng ganapin. Ah, role play. Siguro ay parte pa rin ito ng pag-arte ni Lucas.
Nang lumapag ang airport sa Manila ay bumili siya ng panibagong sim card para
kontakin ang pamilya niya sa San Isidro. Tiyak na nabalita na roon ang mukha niyang
sumusubo ng suman! Agad siyang nagpadala ng mensahe sa kanyang kapatid.

Tash: Si Tasya 'to. Okay lang ako, Wendy. Kapag hinanap ako ni Lucas huwag mo
sasabihin kung nasaan ako.

Nagpalinga-linga siya sa arrival area ng airport. Nag-iisip pa kung saan pupunta.

Wendy: Ha?! Hoy, nasaan ka?

Naisip niya ang mukha ni Wendy tuwing pinagsasabihan siya. Nagtipa siya ng reply.

Tash: Sa likod mo.

Agad naman siyang nakatanggap ng reply mula sa kapatid.

Wendy: Gaga ka! Lumingon nga ako sa likod! Saan ka pupunta? Umuwi ka muna rito kung
may problema kayo ng asawa mo. Ako na bahalang magtakip sa iyo kina Tyang at Lola
Didang. Ano bang nangyari?

Naglakad siya papalabas ng arrival gate habang nagta-type.

Tash: Gusto ko munang makapag-isip, Wendy. Basta, huwag mong ihaharap riyan kina
Lola si Lucas KUNG hahanapin ako.

Ipinagdiinan niya ang salitang 'Kung'.

Alam niya kasi na hindi siya hahanapin. Siguro ay pababayaan na lang siya sa pag-
iinarte niya kasi ibinunyag niya na kasal silang dalawa 'e pang-kama lang naman
iyon. Paano kung sakyan niya ang galit nito at sabihing minsan asawa siya, madalas
ay maid, pero ang pinakapaborito niya ay iyong pasyente siya na may bali sa buong
katawan at si Lucas ang kunwaring physical therapist tapos fina-fck siya nito imbes
na hilutin. (A/N: No offense sa mga PT, role playing lang po✌🏻)

Pinukpok niya ang ulo ng sariling palad sa naisip. Tumigil na dapat siya sa Lucas
thoughts niya. Nag-para muli siya ng taxi para magpahatid sa hotel na una niyang
nakita sa Google na medyo malapit sa airport.

Sumalubong sa kanya ang ingay ng casino sa City of Dreams nang bumaba siya sa taxi.
Pagod na pagod na siya sa byahe at kakapatay sa isip niya kay Don Levi at Lucas
pero nagawa niya pang bumili ng ilang damit doon sa mga shops na naroon sa tabi ng
casino bago siya nagbook ng room.

Ginamit niya ang personal debit card niya para bayaran ang limang gabi na stay niya
roon. Allowance niya mula kay Lucas ang laman ng ATM niya at walang puso niya itong
lulustayin dahil masama ang loob niya.

"Eighty-two thousand pesos for five nights, Miss Roces." Muntik na niyang mailuwa
ang lahat ng kinain niya six hours ago dahil sa presyo. "You will have an exclusive
access to the lounge for breakfast, lunch, and dinner. Unlimited wine and meals
will be served. The pool access is on the second floor and all the complimentary
snacks and drinks at the room bar will be replaced once consumed." Paliwanag ng
receptionist pero nanatili siya sa presyong sinabi nito, P82,000?! Hindi pa siya
nakakagastos ng ganon para sa sarili!

"Tash? Ikaw ba 'yan?"

Napalingon siya sa tumawag sa kanya. Nagulat siya sa nakita.

"D-doc?" Si Doc Karev iyon ng Temptation Island Hospital. Naka-Gucci shirt ito at
gucci sneakers rin na kulay puti. Shorts lang nito ang blue. Parang bagong ligo
lagi si Doc kahit gabi na.

"You are all over the news, ang ganda mo ron ah. Very natural."

"Gago." Inabot niya ang debit card niya sa front desk at nagpamewang kay Karev.
Humalakhak ito sa kanya kaya nawala na naman ang mga mata. "Ilan to?" Tanong niya
na iminuwestra ang dalawang daliri.

"Huh?" Natigil sa pagtawa si Karev dahil sa tanong niya out of nowhere.

"Hindi mo nakita 'no? Tawa ka kasi ng tawa, wala ka ng mata!" Nilingon niya ang
receptionist at iniabot ang pinamili niyang mga damit at lingerie. "Pa-laundry na
rin ng mga damit, pakidala sa room ko in 2-hours." Habilin niya roon nang pumirma
siya ng kumpirmasyon ng booking

"Sure, Ma'am."

"San si Lucas?" Si Karev na kaswal na ipinahinga ang likod doon sa front desk nook.

Tinuro niya ang tabi niya, "Ito 'oh. Lucas, say hi.."

"Baliw!" Tiningnan siya nito mula ulo hanggang paa. "You ran away." Husga nito agad
sa kanya.

"Tanga, nag-eroplano naman saka taxi."

"Can't handle the heat of being a Monasterio's wife?" Tumaas ang kilay nito.

Anong heat-heat? Hindi naman ang pressure ng sosyedad ang pinaghihimutok niya.
Naiinis siya kay Lucas at ang panloloko nito sa kanya. Pinaasa siya! Kaya ngayon ay
magpapakasaya siya dahil malamang last niya na ito bilang isang Monasterio.

"Pinagsasabi mo?" Umirap siya, "Narito ako para lustayin ang pera ng mayaman kong
asawa."

"I didn't take you as someone who will do that." Kumunot ang noo ni Karev na
sumusunod pa rin sa kanya nang patungo na siya sa elevator.

"Tss, alam mo Doc, hindi mo makikilala ang mga tao sa paligid mo. Marami riyan ang
magaling magpanggap."

"Oopss.." Gumewang si Karev na parang malalaglag, "Ang lalim, muntik na ako

malunod."

"Sige, aakyat na ako sa room ko, huwag mong sasabihin kay Lucas na narito ako,
okay?"

"Yes, Ginang Monasterio." Yumukod pa ito nang pumasok siya sa elevator.

"Huwag mo ako tawaging ganyan baka may makarinig." Sumimangot siya at umirap.

Sumaludo si Karev bago magsarado ang elevator door. Nagbabad muna siya sa mainit na
tub nang marating niya ang kanyang suite sa 7th floor. Kumpleto ang pasilidad roon
at napakaganda pa ng view. Naisip niyang ito pala ang buhay ng mga mayayaman na
hindi niya naaabot noon.

Well, at Lucas' expense, lulubos-lubusin niya dahil ginalit naman siya nito.

Kinuha niya ang cellphone at nagmessage kay Wendy.

Tash: Nasa hotel na ako. Safe ako rito. Huwag mo munang ipapanood sa mga matatanda
ang balita.

Hinilot niya ang sentido at sumimsim ng wine. Inenjoy ang amoy ng rose-scented
bubbling bath salt. Ilang sandali lang ay may reply muli ang kanyang kapatid.

Wendy: Sige Tash. Hindi pa naman tumatawag si Lucas. Inaabangan ko nga 'e para
makapagtago kay Lola at hindi na marinig. Text ka lang kung may kailangan ka.

Nagbuklat muli siya ng social media sites. Nagising ang diwa niya nang makita
niyang may notification si Don Levi na tinanggap na ang kanyang friend request.
Nagshare pa ito ng balita tungkol sa kanya na 'Mystery Girl' ni Lucas.

Ang caption pa nito ay "Not true. Lies!"

Talagang ayaw sa kanya ng Don. Nasa point na ba siya ng buhay niya na sana ay may
time machine at nagpresyo siya kung magkano para layuan niya si Lucas? Kasi lumayo
rin naman siya at siya pa ang napagastos.

Tumunog ang messenger niya nang 'di inaasahan. Don Levi Monasterio sent you a
message.

Don Levi: See what you've done?

Nagreply lang siya ng 'okay' sign. Ayaw niyang patulan ang panunuya nito at wala
siya sa mood pero may mensahe muli ito makalipas ang ilang minuto.

Don Levi: Nakabalik na ba kayo sa Maynila ni Lucas?

Umismid siya sa paraan ng pagtatanong nito. Tanungan ba siya ng nawawalang anak?!

Tash: Namiss mo ako? 🤨

Don Levi: In your dreams. I will convince Lucas to annul you asap.

Tash: 🥵

Loko ang matanda, hindi siya makasagot dahil alam niyang mapapahiya siya. Maaring
masaya pa si Lucas na pakasalan si Donna at pagtatawanan nga siya ni Don Levi sa
bandang huli. Tumunog muli ang kanyang messenger.

Don Levi: Magdadamage control muna ako sa kumalat na balita. Anyway, message me
when you're back with Lucas. That asshole never replies to me.

Tash: Alam mo na siguro kung bakit.

Angry emoji lang ang isinagot ni Don Levi sa kanya.

Nang magsawa sa pagbababad sa tub ay binalot niya ang sarili ng roba. Ilang sandali
pa ay dumating na ang kanyang ipinalaundry kaya nagbihis na siya ng pantulog. Silk
lingerie ang napili niya. Sumiksik siya sa ilalim ng makapal na comforter nang
makapagbihis para magpaantok. Nag-scroll pa siya ng facebook nang may makita siyang
viral post na statement ni Lucas tungkol sa mystery girl. Posted iyon sa page ng
Monasterio Towers kaya alam niyang galing nga kay Lucas ang mensahe. Nakita niya
naman talaga itong nagpopost ng marketing materials doon sa page.

"I am not married. Please do not drag innocent people on this issue. Let's just
move on and be happy that we've resolved the issues at Monasterio Plantation.
Goodnight! - Lucas"

Ang sabi ng kaklase niya na nagshare ng official statement ni Lucas ay 'Nakita ko

na riyan dito sa San Isidro. Umakyat ng ligaw kay Tasya. Siguro ay binasted kaya
itinatanggi si Roces. Walang bayag.'

Kadalasan sa nag-share ay mga kakilala niya kaya lahat ay galit kay Lucas. Nang
magtungo naman siya sa shares ng post pati comments ay iba-iba ang opinyon ng mga
taong hindi siya kilala.

'Exotic ng taste ng panganay na Monasterio.'

'Wala man lang kadating-dating si Ate! Ang ganda ng mga naging babae niyang si
Lucas!'

'Baka mabait. Binawi na lang sa kabaitan ang kulang sa itsura.'

'Maganda po iyan si Tash Roces, Miss Nueva Ecija po 'yan.' Reply sa isang comment
kalakip ang head shot profile niya na suot ang crown three-years ago.

Hindi niya na napigilan magkomento roon sa shared post ng Monasterio Towers' page.

'Hindi po kami kasal ni Sir Lucas. Empleyado po ako ng mga Monasterio. Binibiro ko
lang ang mga manggagawa para gumaan ang loob.'

Sunod-sunod ang nag-friend request sa kanya pagkapost niya sa comment. Tengene!

Hindi niya iniexpect iyon. Maglalog-out na sana siya sa facebook nang merong
nakapukaw ng pansin niya roon.

LT Monasterio added you as a friend.

LT? Ano yan, Laugh Trip Monasterio? Lorna Tolentino Monasterio? At saka 'As a
friend'?! Nainis siya kay Lucas pero kalaunan ay natawa siya sa sarili, may added
as a wife ba sa Facebook?

Hindi niya iyon kinonfirm. Napakunot ang noo niya sa sumunod na notification.

LT Monasterio wants to send you a message.

Binuksan niya ang mensahe.

LT: Baby, where are you?

LT: I will explain.

LT: Hindi kagaya ng iniisip mo.

LT: Please, baby. Hindi ko alam kung saan papupuntahin itong chopper. Hindi ako
makapunta sa probinsya niyo dahil baka mag-alala pa ang pamilya mo.

LT: Let's talk.

LT: Ayaw kong ipasok ka sa gulo na dala ng pangalan ko. I can focus on us now. I
finished my task as a Monasterio. We can do everything that we want now. Please,
Mahal.

LT: Sabihin mo lang kung gusto mong ipagsigawan ko sa mundo na kasal tayo. Kung
hindi ka mahihirapan at mahihiya, gagawin ko, Tash.

Itinabi niya ang cellphone at hindi na binasa ang mga pakiusap ni Lucas, hindi niya
rin inaccept ang karapatan nitong mag-message sa kanya. Sinabi niya na noon kay
Lucas, hindi siya mabait. Mapagtanim siya ng sama ng loob. Nakatulog siya sa
isiping iyon.

"Magandang umaga, Ginang Monasterio!" Ang mapang-asar na mukha ni Karev ang

sumalubong sa kanya doon sa VIP lounge. Nag-aalmusal siya at inilayo muna niya ang
kanyang cellphone sa sarili. Ano? Si Lucas na lang ba ang pwedeng pagkaabalahan ng
ganda niyang 'yon?

"Do you know that Lucas is at Temptation Island? Galing ako roon kagabi, meron
kaming in-airlift na senior citizen. Inatake sa puso, nasobrahan sa sex."

"Paano ko malalaman 'e wala naman ako roon." At saka baka kasama si Donna sa isla.
Tapos nang mang-uto sa kanya si Lucas kaya balik Donna na naman.

"He's so bothered. Hanggang kailan ka magtatago sa City of Dreams para hindi na

puro wet dreams si Lucas."

"Hoy, bunganga mo! Doktor ka ba talaga?" Umirap siya. Kinuha ni Karev ang prutas sa
plato niya at kinain iyon na parang walang pakialam.

"Viral ang reply mo roon sa Official Statement ni Lucas ah? Can you not involve us
to your LQ? Masyado kaming nagiging invested asa netizens."

"Mga chismoso't chismosa." Umismid siya.

"Ano ba kasing masama kung malaman ng mundo that you guys were married. Curious din
ako."

"Bakit hindi mo itanong sa kaibigan mo?" Naiinis niyang pakli at saka humigop ng
soup.

"Hey. Lucas is an asshole but I am sure he's just protecting you. Kita mo na ang
reaksyon ng taumbayan 'nung nalamang ikinasal na? Halos magwala ang sangkababaihan.
I wish I'd have the same attention too when I came across a scandal someday."

Protecting her? Saan naman? E ang chismis naman 'di gaya ng history, madaling
makalimutan iyon. Sana hinayaan na lang ni Lucas na pag-usapan sila sa tamang
impormasyon kaysa pag-usapan na nililito pa ang mga tao. Tapos mabubunyag din naman
ang katotohanan sa susunod na mga araw.

Hindi masyadong naging boring ang stay niya sa City of Dreams. Naglalaro sila ni
Karev sa casino, nagsu-swimming at kumakain din. Magaan ang loob niya sa doktor.
Siguro dahil mukhang hindi naman ito nagpapalipad hangin sa kanya at barubal din
masyado ang loko.

"Tash, mambababae muna ako ha. 'Wag kang didikit sa akin sa casino." Anunsiyo ni
Karev matapos mag-almusal sila ng sabay.

Bukas ay huling araw na niya sa hotel. Hindi pa niya napagdedesisyunan kung paano
siya uuwi kay Lola Candy. Tiyak na ngipin at eyeballs niya lang ang walang latay
bukas.

"Hindi naman ako ang dumidikit sa iyo! Ikaw kaya. Dito muna ako sa lounge,
kakausapin ko ang kapatid ko."

Kumaway pa sa kanya ang gwapong doktor bago siya iniwanan. Bago pa niya silipin ang
mga mensahe ay may lumabas na notification sa kanyang Facebook. Isang tag iyon mula
sa kanyang kaibigang si Kim.

'Mas bet ko ito para sa iyo @Tash Roces, @Doc Karev Deluca forda win.'

Dali-dali niyang binuksan ang litrato na itinag sa kanya ni Kim. Nasindak siya nang
makita ang mga litrato nila ni Karev. Iba't ibang araw iyon. Nagka-casino, nagsu-
swimming, kumakain. Napakarami na iyong shares at tag sa kanya pati na rin kay
Karev. Ni-click niya ang pangalan ni Karev sa isa sa mga tag account at nakita niya
ang Facebook page nito na may Two Million Followers. Tengene! Sikat ang hayop na
'yon?

At parang 'di pa sapat ang pagkawindang niya, may mensahe si Don Levi sa kanya.

Don Levi: You should have accepted my offer, Miss Estancia.

Hindi niya alam ang irereply niya. Bago pa siya makapagtipa ng sagot ay may
humihila na ng pulsuhan niya papalayo sa kanyang lamesa. Teka at aawayin niya pa
ang matanda!

Nakita niya si Karev na tumatakbo sa hallway patungo sa direksyon niya. Mukhang

magsusumbong ng kahindik-hindik na balita.

"Putang-inang scandal naman, Tash 'o!" Napakamot ito ng ulo, hawak din ang
cellphone niya.

"I'll kill you, Karev!" Binitawan ni Lucas ang kanyang pulsuhan at malakas na
suntok ang pinadapo sa pisngi ng kawawang doktor.

Kabanata 15

🏊🏻 + 🥩 + 💌

"A-ahh.." Hinipan ni Tash ang bahagi na dinadampian niya ng bulak na mayroong

betadine sa mukha ni Karev. Mabuti at napaghiwalay si Karev at Lucas ng security
guards pero ayaw bumitiw ni Lucas sa kanya kaya ang ending ay sama-sama silang
tatlo sa suite room niya. Nanginginig ang kamay niya habang sinusubukang burahin
ang dugo roon sa maliit na galos ni Karev. Mas malaking ganap sa mukha nito ang
dalawang malaking black eye na parang panda.

"Tangina nito ni Lucas, 'e!" Reklamo ni Karev na nakaupo sa dresser ng suite,

tinitingnan nito ang sarili sa salamin, samantalang si Lucas ay seryosong nakaupo
sa may dulo ng kanyang kama. Hinihingal pa sa galit kay Karev.

"Doktor ka 'di ba? Why can't you treat yourself?" Anas ni Lucas sa kaibigan, or
'dating' kaibigan. Friendship over na nga ata ang dalawa dahil sa nangyari kanina.
Maloka-loka siya sa kakatili nang nanuntok si Lucas na hindi ginantihan ni Karev.
Panay pigil lang at sigaw nito nang 'Tngina mo, surgeon ako, hindi pwedeng sumuntok
ang kamay ko, gago!' Nakalamang tuloy si Lucas.

"Gago ka, sa magkabilang mata mo ako sinuntok! Paano ako makakakita?!" Dinuro nito
si Lucas pero hindi naman nanugod.

"You deserve it. You lied."

"I did not lie! Hindi lang ako nakialam sa LQ niyo."

"You are taking advantage!"

"Kanino? Sa asawa mo? Eto? Mate-take advantage?!" Buong duda na tanong ni Karev.
Inapakan niya ito sa paa at tinaasan ng kilay. Aba, baka mapagbintangan pa siya ni
Lucas na umaarte lang 'nong unang gabi nila kaya nauwi sila sa kasalan.

"Aray ko naman, Tash! Ako na nga! Okay na." Inagaw sa kanya ni Karev ang bulak.
Lalong nawala ang mata nito sa magkabilang black eye na ibinigay ni Lucas.

Tumayo na si Karev at naglakad patungo sa may pinto. "You two better talk. Thanks
for ruining my handsome face, Monasterio."

"Fck you." Sagot ni Lucas.

"Fck you more." Pahabol ni Karev bago sarhan ang pinto ng kanyang suite.

Pagkakataon niya naman para humalukipkip at tingnan ng masama si Lucas. Doon niya
lang napagtanto na nakaboxers lang ito at sando. Ang suot pa na tsinelas ay yung
pambahay nila roon sa condo. Kilala niya iyon dahil siya ang bumili 'non.

"Hindi ka man lang talaga nagbihis! Nagpapakita ka ba talaga ng katawan dito?" Sita
niya.

"You ghosted me." Himutok nito sa kanya, kabaliktaran kanina ay umamo na ang mga
mata nito at naging malumanay ang boses. "Five days, Tash. Hindi mo man lang ako
kinausap. Hindi ko alam kung saan ako maghahanap sa'yo."

"Hoy, Lucas! Ako pa ang nang-ghost? Ikaw nga, tatlong linggo mo akong hindi
kinausap noong nasa San Isidro ako, nagalit ba ako sa iyo? Tinawag ba kitang ghost?
Kinantahan na kita, sinayawan pa at naibahay mo pa ako pagkatapos!"

"I told you why!"

"May rason din ako kung bakit, Lucas. Napag-isip-isip ko na hindi tayo bagay." Wow,
like after four months hindi na sila bagay bigla. Gerl, binigay mo na ang best mo
riyan! Sapat na para bigyan ka ng award na Best Actress Award, biglang hindi na
bagay dahil sa mga narinig mo sa ex?!

Binalot pa rin siya ng insecurity. Lahat ng pag-o-overthink niya simula nang umalis
niya sa Davao, guess what, bitbit niya pa rin ngayon. Ang dali lang kay Lucas para
humanap ng babae pero bakit para sa kanya, nag-iisa lang si Lucas at hindi na niya
kayang tumingin sa iba. Laging isang posibilidad ang palitan siya nito, pero siya,
malabong ipagpalit niya si Lucas sa iba. Nababaliw na ata siya!

"Sana hindi mo na ako hinanap. Pa-move on na 'e. Andon na ko 'e. Sinira mo na naman
diskarte ko!" Bigla ba namang sumulpot na sobrang gwapo at macho. Anong laban niya
sa crush niya? Parang gusto niyang lantakan ito at pupugin ng halik sa buong
katawan. Pumikit siya ng mariin para burahin ang naiisip.

"You are my wife, Baby..." Pagpapaalala nito sa kanya na para bang siya ang
nakalimot.

"Wala rin naman saysay dahil alam ko na yung maitim mong balak!"

Napanganga si Lucas, namutla pa nga. Agaran siyang nagduda sa reaksyon nito,

mukhang may balak nga ah. Ano naman kaya?

"Y-you know?" Aba't may balak nga!

"So totoo nga? Totoo ngang nakikipagsex ka pa rin kay Donna hanggang ngayon? Doon
mo pa talaga ako pinatuloy sa hotel ng pamilya niya ng ilang araw para mas madali
sa inyong dalawa ang magkita? Kaya pala walang nangyayari sa atin noong nasa Davao
dahil mas trip mo si Donna? At ano ako? Role playing lang rin ang estado natin
bilang mag-asawa kaya walang pupwedeng makaalam? Manloloko!"
"That's not true!"

"So anong balak mo na masama?"

"Wala, Tash."

"Ano ba ako sa iyo, Lucas? Magaling din naman ka-Role Playing si Donna! Ang sabi
niya sa akin, nag-role play kayo tapos siya ang Diyosa at ikaw yung tao. Bakit
kapag tayong dalawa—kung-- kung hindi ako maid, pokpok, sekretarya, kriminal, at
baldadong pasyente tapos ikaw yung amo, doktor, o di kaya yung pulis na humuhuli!?
Nakakainis, Lucas!"

Hindi malaman ni Lucas kung anong isasagot sa mga paratang niya. Palibhasa'y totoo
ang lahat ng 'yon! Kasumpa-sumpa talaga si Lucas. Nanatiling kalmado ang asawa
niya, halatang ayaw siyang sabayan pero hindi pa rin mawala ang kanyang galit tutal
nasimulan na rin niya.

"I am not an angel, Tash. Aminado ako. I've had a fair share having sex with
multiple women before you. Obviously, that's why I have Temptation Island."

"Kita mo na!" Nagmalaki pa.

"That's all part of my past, Mahal."

"Kahit pa! At anong past, 'e naroon ka lang sa isla noong isang araw!"

Hindi pa rin siya makalma. Hindi iyon ang narinig niya kay Donna. Hindi past si
Donna kundi present!

"Because I was looking for you. Lahat ng maaari mong puntahan, pinuntahan ko rin.
The island is yours too, so that could be a possibility."

"Nagpapalusot pa ito!" She was really having none of it!

"I've had flings but none of them had my heart like you do."

Umingos siya at humalukipkip, "Hindi ako naniniwala! Gusto mo lang maglaro, sabi ng
tatay mo, wala pa sa isip mo ang pagpapakasal at malamang ay hindi ka seryoso. Kaya
siguro ayaw mong ipagsabi na may asawa ka na para maka-score ka pa rin sa ibang
babae..." Naninikip ang dibdib niya sa pagbuhos ng sama ng loob na ikinubli niya ng
ilang araw. Pinigilan niyang huwag maiyak. Bakit siya iiyak? Sinabi niya na, gold
siya!

"That's not true, Baby.." Tumayo si Lucas at hinawakan siya sa beywang. Kinailangan
niyang tumingala para abutin ang paninitig nito. Nangungusap ang maamong mata nito
sa kanya. Makapal ang kilay ni Lucas at mapupula ang mga labi, parang anghel na
bumagsak sa lupa ang walanghiya kapag ganito ka-amo pero pinili niyang huwag
magpadaig sa nararamdaman, 'rupok ka, gerl?

"I may not be ready when I married you but one thing's for sure, I don't wish to
end this and I want to work it out with you. Sorry for making you feel bad, Baby.
I'll introduce you to the world as my wife if you want to."

Ini-english na siya ng kanyang asawa. Mas lalong niyang napuna ang laki ng agwat
nila at naalalang hindi nga mauunawaan ng makakarinig kung bakit siya ang
pinakasalan. Oo nga't maganda siya pero wala naman siyang ambag sa lipunan. Hindi
kagaya ni Lucas at ng pamilya nito.

"Tumakbo ako papalayo nang araw na iyon sa plantasyon, hindi ka humabol kahit
binagalan ko! Binagalan ko, Lucas pero wala ka sa likod ko." Hindi niya makalimutan
iyong nag-slowmo pa siya sa pagtakbo tapos wala siyang kasunod?!

"I called Mang Rolly that you are coming out of the plantation and that you're
upset. I specifically told him to bring you back at the hotel. Dire-diretso na ang
nangyari doon sa meeting. I was hoping to get home to you.."

"Ang sabi ni Donna, nagse-sex daw kayo sa gabi kaya ginagabi ka umuwi noong naroon
ako." Lumiliit na ang boses niya, malapit nang lumipad sa Mars ang kanyang tampo.
Pulboron 'yern, sis? Kaunting tulak lang, durog agad.

"Sino ba ang asawa mo? Si Donna o ako? Bakit sa kanya ka naniniwala?"

"Alam niya ang role-playing!"

"We used to do that, too.. But that doesn't mean anything."

Tumaas ang kilay niya, hindi pa siya tapos.

"Bakit mas maganda ang roles niya?"

"Tash.."

"Gusto ko rin ng maganda roles." Giit niya.

"Fine.. I'll do better."

"Ready na ako sa mas matured roles, Lucas." Dagdag niya pa.

"I know, but don't ran away like that, Baby. Kung hindi pa nag-viral ang litrato
niyo ni Karev, I wouldn't have found you."

Napabuntong-hininga siya at naglakad patungo sa bintana. Tumanaw siya sa labas kung

saan makikita ang urbanidad na kabaliktaran ng nasa San Isidro.

"Makikita mo rin agad ako, inubos ko ang ibinigay mong allowance para makaganti.
Uuwi na ako sana kay Lola Candy bukas, Lucas at mag-so-sorry. Sorry din sa pagiging
material girl for todays vidyow. Papalitan ko ang lahat ng ginasta ko rito. 'Di
bale, malaki rin ang napatalo ko sa pera ni Karev kaya hindi naman ako masyadong
napa-mahal sa casino. Itong mga damit lang saka pagstay ko rito.."

Kinuha ni Lucas ang kamay niya at pinagdaop ang kanilang mga daliri, "I'll send you
what you need, Baby. You are my wife. All my money belongs to you now. It is not
much right now but I promise to have more in the future."

Ano bang pinagsasasabi ni Lucas? Hindi pa ba ito nararamihan sa pagmamayari nito?

Ang hindi pagiging kuntento talaga ang matinding kalaban ng tao.

"Masaya ako na natapos na ang problema mo sa plantasyon." Sumeryoso si Tash at

hinaplos ang pisngi ng asawa. Sinalo naman nito ang kamay niya at ikinulong iyon sa
mukha nito at dinama.

"Mas masaya ako. Finally, I am out of chains. Thanks to you, Tash. Ikaw daw ang
nagpabago sa isip ng mga manggagawa. They are all working in peace and harmony now.
They said they missed you."
Napangiti siya roon. May kikitain na rin ang mga manggagawa kasi hindi na sila
magrarally. Gusto niya rin sanang alamin ang livelihood program ng mga ito at
pagandahin pa. May naiisip siyang negosyo mula roon. Ititinda niya online at ire-
rebrand.

Nang dumating ang ipinakuhang damit ni Lucas ay nagshower muna ito sa kanyang hotel
suite. Ipinahinga niya ang likod sa kama pagkatapos ay natanaw niya ang cellphone
niya at naalala ang hindi niya natapos na reply sa ama ni Lucas. Hindi pa pala
tapos ang kanilang pagtutuos!

Binuksan niya ang messenger at nakasimangot pa siya habang nagtatype.

Tash: Ang salbahe mo talaga, 'ano! Stalker ka pa, Sir! Ikaw ang nagpakalat sa
litrato namin ni Doc Karev, akala mo naman mapaghihiwalay mo kami ni Lucas ng dahil
'don! Matibay kami 'no!

Napahaba ang message niya pero agad niyang nakita ang pagreply ng matanda.

Don Levi typing...

Aba, sasagot pa! Ano na naman kayang kasamaan ang sasabihin.

Don Levi: Everyone thinks that you are Doc Karev's woman, not Lucas'. Sa tingin mo
ba ay hahayaan ko pang makilala ka ng sosyedad bilang mapapangasawa ng isang
Monasterio? The scandal is proof-worthy enough why we shouldn't accept you.

Tash: Hindi ko naman kailangan ang pagtanggap niyo, Sir. Alam niyo, kahit wala
akong magulang, mas maswerte pa rin ako na hindi kagaya mo ang naging ama ko.

Naririnig niya na nagtu-toothbrush doon sa banyo si Lucas. Hiniling niya na hindi

nito mapansin ang pakikipag-usap niya sa ama nito kaya nagmamadali sana siya sa
pagreply ni Don Levi.

Tash: Ano na po? Sagot na! Wala ka bang rebut diyan, Sir?

Wala siyang natanggap na mensahe mula kay Don Levi makalipas ang ilang minuto
hanggang sa makalabas na si Lucas sa banyo na nakatakip lang ng tuwalya at
nagtutuyo ng buhok.

Don Levi: That's not nice.

Tash: Hindi ka rin nice, Sir. Hindi naman ako masamang tao pero kung itrato niyo
ako, parang hindi tao kahit na hindi niyo naman kayo ang nagpalaki sa akin. Ganyan
ba talaga kayo kasama?

Hindi na nagreply si Don Levi sa kanya. Napasobra yata ang kanyang sinabi.

Napalunok sa kanya at nakaramdam ng kaunting kirot sa puso sa mga binitiwang salita

doon sa matanda. Itinagilid niya ang ulo dahil tama naman ang sinasabi niya! Sa
kabilang banda, Tatay din iyon ng asawa niya. Nagsasabi lang naman siya ng totoo na
hindi ito mabuting tao. Hindi siya sanay na ginigulo siya. Lumaki siya sa
pagmamahal, kahit hindi buo, pero totoo. Mahal siya ng Lola at kapatid niya, ng mga
tiyahin at tiyuhin, pinsan at mga kapitbahay. Maasahan niya ang mga iyon sa lahat
ng contest na sinasalihan niya. Tulong-tulong ang mga ito para magtagumpay siya.
Ang kagaya ni Don Levi, bago iyon sa kanya. Hindi ba uso ang pamamlastik dito?

"Problem?" Nag-angat ng tingin si Lucas na sinusuklay na ang buhok sa salamin gamit

ang daliri. Umiling siya. Baka maturn-off pa sa kanya si Lucas kapag nalamang
nakikipag-online bardagulan siya sa Tatay nito. Kumusta kaya ang relasyon ni Lucas
sa ama? Magkakasira ba ang relasyon ng mag-ama dahil sa kanya?

Napawi ang kanyang pag-aalala nang lumuhod sa kanyang harapan si Lucas at hinaplos
ang magkabilang pisngi niya. Malamig pa ang kamay dahil bagong ligo pero mainit
naman ang tingin at ngiti.

"Where do you want to go?"

"Mag-so-sorry ka kay Karev."

Kumunot ang noo ni Lucas, "No! Ayoko! Why should I? Ang gagong 'yon! Alam niyang
hinahanap kita. Tinanong ko pa siya roon sa isla kung nagkita ka ba niya pero
tiningnan niya lang ako na parang hindi naririnig! Tangina niya."

"Pero hindi mo siya dapat sinuntok."

"Nagselos ako 'e!" Sigaw pa ni Lucas na para bang sapat na dahilan iyon para
manakit. "The pictures.. You never laugh like that when you're with me." Humina ang
boses nito. Napangisi siya na parang kinukurot sa singit, muntik pa siyang
mapapadyak sa kilig.

"Babe, tandaan mo 'to ha. Hindi man ako tumawa ng ganon kalakas kapag nasa paligid
ka, mas malakas naman ang ungol ko kapag ikaw ang kasama. Anong mas gusto mo?"

"Tash!" Namula ang mukha ni Lucas. Napaka-cute talaga ng asawa niya. Inaya niya na
si Lucas para puntahan si Karev.

"Ano, bati na kayo?" Matabang na bungad ni Karev nang buksan nito ang pinto sa
suite nito. Tumalikod ito pero iniwang nakabukas ang pinto na para bang
inaanyayahan silang pumasok. Nagdadampi ito ng ice pack sa mukha at nakasimangot.
Badtrip talaga.

Siniko niya si Lucas, tumikhim ito. "S-s-o—" Hindi maituloy ni Lucas ang sasabihin.
Tumaas ang kilay ni Karev kahit nakasarado pa ang isang mata at ang kabila ay
kalahati lang ang naiidilat.

"S-sore.. Is it still sore?" Tanong ni Lucas kay Karev.

"Babe! Hindi iyan ang napag-usapan natin!" Ang hirap naman turuan ni Lucas!
Nagpraktis pa silang dalawa kung paano magsosorry.

Natawa ng malakas si Karev, "Lucas never said sorry to anyone. He's famous for
that. Kaya nga hindi natapos ang problema sa plantasyon dahil hindi marunong
humingi ng tawad yang gago na yan kala mo perfect. Fine, Pre, you are forgiven
kahit hindi ka makapagsorry, nakakahiya naman sayo 'e."

"Hindi 'yon totoo, marunong siyang magsorry!" Giit niya. Kakasorry lang sa kanya
kanina!

"Nakam.." Gulat na gulat si Karev, "Puta! Nag-sorry 'to sayo? 'E di ang ganda mo.
Ewan ko sa inyong dalawa, dinamay niyo pa ako! Hindi tuloy ako makapambabae."

"Can we make it up over dinner?" Si Lucas na ang nag-alok.

"At this state?" Itinuro ni Karev ang mukha na mas lalo nang nangitim ngayon,
"Sure! Wolfgang ha. Sky is the limit."

"Deal." Pagpayag ni Lucas. Nakahinga na siya ng maluwag.

Nagbawi sila ni Lucas ng mga araw na hindi sila magkasama. Mas madalas nga itong
ngumingiti ngayon. Nagswimming sila roon sa pool at inabot sila ng tatlong oras.
Concern pa rin si Tash kung mayroong makakita pero mukhang hindi naman na iyon
inaalala ni Lucas ngayon.

"Lucas, save mo ako!" Umarte siyang kunwaring pinupulikat. Lumapit si Lucas sa

kanya doon sa dulong bahagi ng pool.

"What happened?" Nag-aalalang tanong nito. Siya naman ay kinuha ang pagkakataon
para gawin ang kalokohang naiisip. Ipinasok niya ang kamay sa loob ng boxers'
shorts ni Lucas. Pinanlakihan ito ng mata pero hindi makalayo, hawak ba naman niya
ang sandata 'e!

He rolled his eyes and moved closer. Sa laki ng katawan nito ay parang nabalot siya
ng kabuuhan nito. Hinalikan siya nito sa labi, mabagal at maliit iyon hanggang sa
lumalim. Wala na silang pakialam sa tao sa paligid. Inilagay niya ang magkabilang
braso sa batok ni Lucas para mas palalimin pa ang kanilang halik.

"Sa kwarto na lang tayo, huwag na natin ituloy ang plano kasama si Karev." Bulong
niya sa tainga ng asawa. May tumamang beach ball sa kanilang ulo kaya napalingon
sila sa pinanggalingan. Naroon si Karev sa isa sa mga sun loungers na malapit sa
kanila, nakaboxers din lang at nakasuot ng shades.

"Iindyanin 'niyo pa ako 'ha! Not today, Monasterios! I'll make you bleed and pay
for my handsome face!"

Natawa si Lucas at binalikan siya para halikan muli si labi.

Wala silang choice kundi ang pagbigyan si Karev. Nagtungo sila sa BGC para doon sa
sinasabing steak place ni Karev. Sinalubong sila ng magagalang na waiters na
hiningi ang pangalan ni Lucas para sa reservation. Si Lucas ay hawak siya sa kamay,
kahit bumibitiw siya ay nananatili lang iyon doon.

Isang plain baby blue dress lang ang kanyang suot. Hindi ito hapit sa kanyang
katawan pero kanina pa panay ang puri ni Lucas na maganda raw siya. Tiyak na nag-
judge lang iyon base sa uri ng damit kung ano ang mas madaling tanggalan ng panty!
Very accessible kasi ito at nakakapanghipo pa sa kanyang binti habang nagmamaneho
ito patungo sa restaurant.

Si Lucas naman ay naka-dark blue Lacoste polo shirt lang at jeans. Bakat na bakat
ang muscles nito sa braso kaya napapatingin talaga ang kahit sinong madaanan nila.
Si Karev ay nakasuot ng button down na maroon polo at black pants. Mukha nga lang
namamalimos dahil naka-dark aviator shades ito para itago ang pasa sa mata.

Dinala sila doon sa reserved table nila. Si Karev ang nagsambit ng mga ooderin.
Napapalunok ang waiter na kumukuha ng order nila.

"Beluga caviar, lobster salad, steak crostini, lobster mac and cheese, rib eye
steak, and I want that to go with Harlan Estate 2006 Cabarnet Sauvignon.."

"T-that's all, Sir?" Kinakabahang tanong ng waiter.

"Yes, I want the best and the most expensive. Mayroon pa ba akong nakalimutan?
Sabihin mo iyong pinakamahal at oorderin ko. That piece of a*s is paying." Turo
nito kay Lucas. Hindi naman kumibo si Lucas at sumimsim lang ng wine.

"I like that look on your face, Monasterio." Tudyo ni Karev.

"You could've just asked for a car, Karev." Kalmado lang si Lucas samantalang siya
ay halos masamid nang tingnan ang presyo ng mga inorder ni Karev, iyong alak pa
lang ay mahigit two hundred thousand na ang presyo!

"You're celebrating. Barya lang sa iyo 'tong itatae ko bukas." Panunuya pa ni

Karev.

"Gago."

Humalakhak lang si Karev na tuwang-tuwa sa pang-aabuso kay Lucas. Ganoon na ba

kamahal ang dalawang black eye?!

Ngiting-ngiti si Karev nang magsisimula nang kumain. Dumating ang lahat ng inorder
nito kaya parang nagningning ang mata. Engrande ang ayos ng lamesa kahit tatlo lang
naman silang kakain. Kapresyo yata ng isang kotse ang naroon sa lamesa nila pero
hindi alintana ng kanyang asawa.

Panay ang pagsisilbi sa kanya ni Lucas. Ito ang naghihiwa ng steak at pinapatikim
muna sa kanya ang bawat cut ng meat at sauce para makapili siya ng gusto niya.

"May iba ka pang gusto, Baby?" Masuyong bulong sa kanya ni Lucas.

"Yes, Daddy, gusto ko pa ng cheese platter to go with this." Singit ni Karev habang
ngumunguya pa ng pagkain.

Lucas raised a middle finger at Karev who just laughed heartily. Tuwang-tuwa na
napikon si Lucas.

"Punta lang ako sa restroom, Lucas." Paalam niya.

"Samahan kita?"

Napalingon silang dalawa sa direksyon ni Karev nang ibinagsak nito ang hawak na
kubyertos, "Third-wheel na nga ako, ipinaparamdam niyo pang dalawa 'e no?
Nakakaumay."

"Umuwi ka na kung ayaw mo na, I'll appreciate that, Doc." Magalang na ngumiti si
Lucas pero halatang nanunuya.

"Ayoko, kakain pa ako." Bumalik ito sa paghiwa ng karne. Sinenyasan naman niya si
Lucas at tumayo na.

Paglabas niya ng cubicle ay tiningnan niya ang sarili sa salamin. Inilabas niya ang
maliit na suklay sa bag at inayos ang buhok. Tuwid na tuwid ang itim na buhok niya
na hanggang beywang. Pinunasan niya ng wipes ang labi at saka nagretouch ng nude
color ang lipstick. Maayos pa naman ang kanyang eye make up na smokey eyes na dark
brown kaya hindi niya na ginalaw. Ang tanging kinang lang sa kanyang over-all look
ay ang diamond necklace na binili sa kanya ni Lucas doon sa ibaba ng casino bago
sila umalis para magtungo sa BGC.

"Oh, the viral girl." May tumabi sa sa salamin. Nagulat siya nang mapagtantong si
Alyana iyon. Ang pekeng nurse niya sa isla. Ngayon ay nakasuot ng red tube dress at
pulang-pula ang mga labi. May bag ito na makinang dahil sa crystal stud iyon.
Napakaganda talaga nito lalo na noong may ayos.

"How's the attention so far? Is it something new for you? O kailangan kong
tagalugin?" Pinasadahan siya nito ng tingin mula ulo hanggang paa na may
panghuhusga.

"Hindi ako makikipagtalo sa iyo, Alyana." Ayaw niyang kausapin ang mga babaeng
nakaniig ni Lucas dahil nasisira ang araw niya. Kakapag-ayos pa lang nila ni Lucas
at baka awayin na naman niya ang kanyang asawa.

"You already did. The moment that you stepped in and became a part of my circle,
nakikipagpagalingan ka na sa akin. You are nothing!"

Tumalikod na siya para hindi pumatol pero kalahati palang ang katawan niyang
nakakalabas ng pinto ay hinila siya ni Alyana papabalik ng restroom.

"Ano bang gaga ka!" Naiinis niyang sita. Hindi siya pinalaki sa walis ni Lola Candy
para magpatalo kaya hindi siya nagpadaig sa panghihila ni Alyana, nakipaghilahan
siya at siya ang nanalo. Sabay silang iniluwa ng pinto papalabas ng restroom.
Natawan niya ang mga lamesa kahit na malayo sila sa mga tao. Tiyak niyang hindi
siya makikita ni Lucas roon.

"You are poor!" Asik sa kanya ni Alyana.

Natawa siya, "Boba! Mahirap pa lang ako pero insecure ka na, paano kapag sobrang
yaman ko pala?!"

"Atribida ka talaga! First it is Lucas, and now, Karev? Social climber kang talaga
ano? What do you think? Their families will accept you? Neither of their families
won't! You stink! Kahit anong ganda ng bihis mo, amoy mahirap ka pa rin!"

"Mas nakakahiya ang mayaman na nakikipagtalo sa mahirap. Akala ko ba ay pinalaki

kayong may delicadeza?"

"Sure, whatever. But remember this, Lucas never settles! May flavor of the month
lang 'yon at itatapon ng basta kapag nanawa. Did he say he likes you? He say that
to everyone he wants to bed! And it is not even just my own experience, most of my
friends he had sex with says he swoon them over until their knees weaken! Tingin mo
ay bakit ako nagkakaganito? Pinaasa niya kasi ako. Malamang ay ikaw rin!"

Malakas siyang itinulak ni Alyana kaya napabagsak siya sa sahig. Hindi siya agad
nakabangon. Tumatak sa kanyang isip ang sinabi nito. Iyon din kasi ang self-talk
niya noong mga nakaraang araw, at mula pa iyon sa sinabi ni Donna. Ngayon ay si
Alyana naman ang nagsasabi? Nag-init ng husto ang mukha niya sa pagkapahiya. Her
eyes suddenly welled up.

"Ayan! Diyan ka nababagay! Sa lupa!"

"Stop!" Hindi siya nakakilos sa malakas na boses na nagsalita. "Ingrata! How dare
you! Don't you know who you are you talking to?" May humila sa kanya pataas kaya
nakatayo siya. Nanlalabo ang paningin niya dahil sa makapal na luha.

"Hija.." Mahinang bulong ng pumulot sa kanya. Suminghot siya at pumatak na lang ang
mga luha. "Oh, hija. Hush.. D-don't cry.. What are you doing, Alyana?"

"S-sir..." Si Don Levi ang tumulong sa kanya kaya mas lalo siyang nawala sa sarili.

Tiyak na pagtatawanan siya ng matanda. Marahas niyang pinunasan ang luha at kinalma
ang sarili bago bumalik sa lamesa ni Lucas at Karev na parang walang nangyari.

"Are you okay?" Itinigalid ni Lucas ang ulo at pinagmasdan ang mukha niya. Tumango
siya at tipid na ngumiti. Pilit na iniaalis ang sinabi sa kanya ni Alyana at
tinandaan ang sinabi ni Lucas. Kay Lucas lang siya maniniwala dahil ito ang asawa
niya. Kung maniniwala siya kay Donna o Alyana e di sana iyon ang jinowa niya.
Mindset ba, gerl.
"Tito Levi.." Biglang tumayo si Karev mula sa pagkain, napalingon din siya sa
matanda na mayroong kabuntot na bodyguard na nakabarong pa. Napansin niyang kumuyom
ang kamao ni Lucas.

"Dad." Tipid nitong tinapunan ng tingin ang ama. Hindi niya alam ang gagawin, para
siyang nagLBM sa paghaharap na iyon.

"Lunch at our place tomorrow. Miranda arrived, and your brothers, too."

"No thanks, Dad."

"That's an order. Bring the lady." Matigas na wika ng Don. Grabe naman! Hindi man
lang talaga pinapili si Lucas at siya. Paano kung busy siya! Paano kung may role
playing pala sila bukas?

"You can't order me around, Dad. I told you that once the plantation settles, I'll
be on my own."

"Not that fast, young man. I need to talk to you about your annulment with Miss
Estancia Roces and how we will compensate her after."

"I. WILL. NOT. DO. THAT." Mabagal at mabigat ang bawat salita ni Lucas sa ama.
Napabuntong-hininga siya at nakonsensya, dahil sa kanya ay nagtatalo ang mag-ama.
Hindi maganda yon.

"Hindi rin ako pumapayag sa annulment, Sir, pero may kare-kare ba sa inyo kapag may
handaan?"

"K-kare-kare?" Nangunot ang noo ni Don Levi.

"Paborito ko kasi 'yon, sa amin sa San Isidro, ipinaghanda ng leche flan si Lucas
ng Lola ko kasi mahilig sa matamis si Lucas."

Nag-isang linya ang labi ni Don Levi, "Hindi ba't sinabi ko sa iyo, wala akong
pakialam sa Lola mo."

"Dad!" Napatayo si Lucas, hinaplos naman niya ang braso ng asawa para kumalma.

"Pupunta kami ni Lucas sa bahay niyo, Sir, bilang respeto, pero hindi kami
maghihiwalay kagaya rin ng sinabi ko sa inyo."

"Tash. We don't have to go." Nilingon siya ni Lucas.

"Magulang mo sila, Babe. Haharapin natin sila kahit ayaw nila sa akin kasi ang taas
ng standards ng tatay mo akala mo naman napakagwapo 'e."

Humagikgik si Karev sa kanyang sinabi. Mas lalong sumimangot si Don Levi.

"See you tomorrow." Si Don Levi, pagkatapos ay umalis na.

Kabanata 16
Tash

"Ano ba ang cake ng mga mayayaman?" Sinusundan ni Tash si Lucas habang nag-aayos
ito. Simpleng white polo shirt lang at shorts ang suot ng kanyang asawa, siya naman
ay white spaghetti strap dress na maluwag ang laylayan. Ready for action, siyempre.

Nakabalik na sila sa kanilang condo at doon sila manggagaling para sa Sunday lunch
ng mga Monasterio. Inistress niya ang sarili para sa dadalhin, hindi naman
pupwedeng hindi niya paandaran ang mga Monasterio at sabihing wala siyang ambag.
Napagdesisyunan niyang magdala ng cake.

"Goldilocks kasi gold?" Tinapunan siya ng tamad na tingin ni Lucas, "Char! Red
ribbon kasi may ribbon 'no? Special 'pag ganun."

"Hindi ka ba excited? Makikita mo na ang Mommy mo saka si Lucian at Lucifer!"

Parang mas masaya pa siya sa kanyang asawa 'e. Pilit niyang ginising ito para
ngayong araw kahit nagmamatigas. Simula umaga lahat na lang matigas kay Lucas,
matigas na puso, matigas na isip at matigas na... hindi na lang niya babanggitin
kung ano yung iba pa baka may mainggit pa.

"Anong favorite cake ng Mommy mo?" Pangungulit niya pa.

"I don't know."

"Luh, bakit hindi mo alam? Hindi rin kayo close ni Ma'am?"

Hindi sumasagot si Lucas sa dami ng itinanong niya. Alam niyang malaki ang chance
na mayroong cake sa mga Monasterio. Napangiwi siya, nangarap pa siya 'no. Baka
ipag-cake pa siya ni Don Levi sa estado ng bardagulan nilang 'yon. Siya na lang ang
bibili.

Nasa phone siya at naghahanap ng mabibiling cake sa Grab food nang maramdaman niya
ang kamay ni Lucas sa beywang niya. Sinalubong pala siya nito kasi kanina pa siya
palakad-lakad at hindi mapakali.

"Tash."

"Hm?"

"I know that you're excited to see my family. I know that you like Lucian and
Lucifer.. But our parents aren't the best ones. Hindi sila kagaya ng mga nagpalaki
sa iyo. So, just be yourself. Don't stress yourself too much on bringing anything
they like, they won't like it anyways. They are hard to please, to be honest."

"Ako ang may like ng cake ngayon, Lucas. Magseshare lang tayo."

"Fine, Baby. But remember this, hindi mo sila kailangang tiisin later. Tell me if
you want to leave and I won't mind."

Hinaplos niya ang magkabilang pisngi ni Lucas, "Hindi ko naman goal na magustuhan
ako ng parents mo, Lucas. Gusto ko lang makasabay mo silang kumain. Alam ko namang
hindi ka pupunta roon kung hindi ako nagkusa."

Bumitiw siya at inalis ang pagkakahawak ni Lucas sa kanyang beywang para hawakan
ang kamay ng asawa.

"Okay lang kung ayaw sa akin. Tayong dalawa naman ang magkasama sa bahay na ito at
hindi sila kasama. Relax. Hindi naman natin alam kung anong mangyayari mamaya."
"I just don't want you to get upset." Suko ni Lucas sa kanya.

"Hindi nga. Sa'yo lang ako kakalampag at sa'yo rin lang ako ma-a-upset, Lucas."

Nauwi siya sa pagbili ng Mary Grace Mango Bene. She loves mangoes! Maraming ganoon
sa kanilang probinsya at may dalawang puno sila ng ganon sa bakuran. Hinintay lang
nila ni Lucas na ideliver sa kanila iyon pagkatapos ay nagtungo na sila sa tahanan
ng mga Monasterio.

Dalawang guwardiya ang sumalubong sa kanila sa entrada pa lang ng village.

Napalunok si Tash sa itsura ng mga tahanan- in fact, mansyon ang kanilang
nadaraanan. Ngayon lang siya nakakita ng magkakapitbahay na mga milyonaryo, or
should she say, bilyonaryo.

"Dito ka lumaki, Lucas? Wow!" Hindi niya napigilan ang pagkamangha. Ganito ang
naiimagine niya noon kapag nagbabahay-bahayan sila ni Wendy. Nagagalit nga mga
kalaro nila kasi gusto niya pa may security guard sa pinto, iba pa yung dining room
sa kitchen, may TV room din dapat at hindi basta living room. "May nagpapatintero
ba kapag ganito kaganda ang mga bahay?"

"Ganitong bahay ba ang gusto mo, love?"

Ngumiti siya at kung dati ay tatango siya agad, umiling siya. "Gusto ko yung kasama
ka, Lucas. Yung bahay namin, maliit, pero hindi ako nalungkot kasi gusto ko iyong
mga kasama ko sa bahay. Ngayon masaya rin ako sa condo lalo pa kapag dumarating ka
na galing trabaho..."

Ginagap ni Lucas ang kanyang kamay at pinisil iyon.

Huminto sila sa malaking kulay itim na gate na mayroong letter M na kulay ginto
naman, bumukas ang pinto na nagslide lang sa magkabilang gilid. May tatlong
guwardiya ang sumalubong sa sasakyan ni Lucas at sumaludo. Ang gara talaga ng mga
Monasterio!

May fountain sa gitna at ang mansyon na gawa sa malalaking bato at kahoy ang naroon
sa gitna. Ganito iyong mga napapanood niya sa TV kung saan pinapalayas yung
hampaslupang gaya niya kapag hindi nagustuhan ng nakatira sa loob ng bahay.
Mahinang pinalo niya ang bibig at inayos ang kanyang pag-iisip. Bawal maging
madaldal kung ayaw niyang makaladkad papalabas.

"May malalaking aso ba dito, Lucas?"

"H-huh?"

"Baka ipahabol ako ni Don Levi 'e!" Humagikgik siya.

"Wala and I won't let that to happen if there is."

Huminto sila sa harapan ng maindoors ng mansyon, nagtatanggal pa lang siya ng

seatbelts ay sinalubong na siya ni Lucas sa passenger seat para alalayang bumaba.
Hinawakan niya ang magkabilang gilid ng labi kasi pakiramdam niya ay naglaway siya
sa karangyaang iyon. Sana all naman...

Mayroong apat na baitang bago makarating sa malaking pinto na gawa sa hardwood,

nakabukas iyon at matatanaw ang mas malaking sliding door na gawa rin sa kahoy at
salamin doon sa likod ng kabahayan na mayroong swimming pool. Palagay niya ay iyon
ang garden dahil tanaw niya ang outdoor benches na naroon at ang bermuda grass.
Busy siya sa pagkilatis ng buong kabahayan nang may nagsalita mula sa loob ng
mansyon.

"I thought you will be early again, Lucas. Things did change. I am sure you are not
excited."

Napakurap-kurap si Tash sa sumalubong sa kanilang babae, naresearch niya na ito,

pero hindi niya akalaing ganito ito kaganda sa personal. Matangkad at slim ang
pangangatawan ni Miranda Monasterio. Nakasuot ito ng flowy silk dress na kulay puti
rin. Mahaba ang buhok nito na walang kahit anong puting buhok. Palagay niya ay
kinulot ang mahabang buhok nito pero kayang kaya nitong dalhin, at kahit nasa
fifties na ito ay nagmukhang thirty.

Nakita niyang bumeso rito si Lucas. "Hi Mom."

Siya naman ay napako lang sa kinatatayuan. "G-good afternoon, Ma'am."

Nawala ang ngiti ng babae at napalitan ng pagkunot ng noo. Gusto niyang lumubog sa
kinatatayuan nang titigan siya nito. Akala niya puro tanong lang ang aabutin niya
sa mga magulang ni Lucas for todays vidyow, bakit pini-physical inspection siya ng
Madam?

"P-pasensya na, Ma'am. Ganito talaga ang itsura ko kapag bagong gising. Hindi ako
nakapaghanda..." Siyempre hindi. Mahigit isang oras siyang nagbabad sa tub na may
moisturizing milk para lumambot ang kutis, nag-facial scrub siya. Limang beses
nagtoothbrush at saka nag-stencil pa siya ng kanyang kilay para plakado. Naligo rin
siya sa pabango para presentable talaga siya.

"Cake po..." Iniunat niya ang kamay at napaatras siya nang akmang lalapit sa kanya
si Miranda.

"So, you are Lucas' wife that Levi is trying to ditch." Mahina at may panganib ang
boses nito dahil sa sobrang lumanay. Natatakot siya sa totoo lang, mas nakakatakot
pa ito kaysa kay Don Levi! Lucas help!!!! Gusto niyang tumakbo sa asawa at magtago
rito.

"Mom, please. I won't think twice to leave with my wife if you will be
direspectful."

Akmang lalapit sa kanya si Lucas nang nagtaas ng kamay si Miranda. Hindi niya
mabasa ang ekspresyon nito. Parang bawat sulok ng mukha niya ay inaaral. Napakanta
siya sa isip ng paborito niyang cocomelon song, 'I am confident, I am brave, I'll
be standing strong today, when the world gets tough, I am good enough, I am
confident, I am brave.'

"Bring the cake to the kitchen, Lucas." Malamyos ang boses ni Miranda pero walang
masasabing emosyon. Tingin niya talaga ay mas mahirap ang ganon. At least si Don
Levi, alam niyang galit kaya sinasalubong niya rin ang galit. Hindi naman bagay sa
kanya ang walang emosyon gaya ng babae dahil alam niyang animated siyang talaga.

"Mom." May banta sa boses ni Lucas.

"O-okay lang ako, Lucas. Dalhin mo muna 'yung cake sa kusina sabi ni Ma'am."

Tiningnan siya ni Lucas, binigyan niya ito ng tango para i-assure. Napabuga ito ng
hangin pero kinuha rin ang box ng cake mula sa kamay niya.

"What's your name?" Dama niya ang mainit na hininga nito sa kanya dahil sa
pagkakalapit ng kanilang mukha. Halos bulong lang ang mga salita nito.
"T-tash.. Estancia Ligaya Rosanna Monast—"

"Maiden name." Putol nito sa kanyang sinasabi. Naaamoy yatang hindi siya parte ng
alta-sociedad kaya inaalam. Kinulang ka sa perfume, gerl. Umalingasaw ang
kahirapan, sorry naman. Hindi naman niya ikinakahiya ang pinanggalingan. Japayuki
man ang Nanay niya, diktador naman ang Lola niya.

"Estancia Ligaya Rosanna Roces, Ma'am. Mahilig kasi sa sexy films ang Nanay ko kasi
pangarap niyang maging boldstar---" Tinakpan niya ang bibig niya, ipapahamak na
naman siya ng katabilan.

Napatuwid ng tayo si Miranda. Nawe-weirduhan na siya sa Nanay ni Lucas! Ano bang

mga magulang ang meron ang kanyang asawa? Maganda sana kaso mukhang may topak din.

"How old are you?" Unti-unti ay nawawalan ng kulay ang kaninang mamula-mulang kutis
nito.

"26 years old, Ma'am, pero 24 ang waistline. Hindi related 'no. Hehe" Kinakabahan
na kasi siya!

"What's the name of your father?"

"Hindi ko po kilala."

"Mother." Utos nito.

"Joanne. Joanne Roces---"

Naituwid niya ang katawan niya nang bigla siyang yakapin ni Miranda. Nagulat siya
sa ginawa nito. Sobrang init naman ng pagtanggap dahil napakahigpit ng yakap talaga
sa kanya. Hindi siya makahinga, pipisain pa yata siya.

"Ma'am! Hindi ganyan ang tamang pagpatay ng tao. Hindi po ako makahinga!" Reklamo
niya. Ba't di pa siya sinaksak! Medyo lumuwag naman ang yakap sa kanya ng kaunti
tapos narinig niya ang mahinang hikbi nito na mas lalong ipinagtaka niya.

"M-ma'am.. Okay lang po kayo?" Hindi niya alam kung tatapikin ang likod nito.
Naramdaman niyang namasa ang kanyang balikat kung saan nakapatong ang baba ni
Miranda. "Ma'am. Hindi ko po kayo pinaiyak. Sorry. Bagsak ba ako sa standards niyo?
Sorry.."

"No.. No.. It's okay. It's okay, Estancia. You are fine, you are.. you are really
beautiful." Mahinang tinapik nito ang kanyang likod.

"Tash na lang po."

"Mom?" Sumulpot muli si Lucas na wala ng dalang cake. Mabilis na humiwalay si

Miranda sa kanya at nagpunas ng mukha. Naiyak ba ito sa sobrang ganda niya?
Nauunawaan naman niya iyon dahil sa susunod na minuto ay baka maiyak ulit ito sa
sobrang inis sa kanya.

"I am just welcoming your w-wife, Lucas."

"Are you okay, Baby?" Paniniyak ni Lucas. Ngumiti siya at tumango.

"Uy, Tash! Welcome to our home!" Nakalahad ang braso ni Lucian nang makita siya,
galing ito sa pool at mukhang kakatapos lang magswimming dahil basa pa ang buhok.
Naka-sando at boxers ito. Kasunod naman si Lucifer na ganoon din ang ayos.
"Tash!!" Tumalbog-talbog pa si Lucifer patungo sa kanyang direksyon at saka siya
binalot ng mahigpit na yakap kasama si Lucian. Nag-group hug sila kaya bahagyang
nawala ang kaba niya.

"Narinig ko ang tulong mo sa problema sa plantasyon. Good job!" Nakipag-apir si

Lucian sa kanya. "In fairness, mas may silbi ka kaysa kay Lucifer."

"Fck you, Loki! 'Tado ka ah."

"Boys... Change your clothes, lunch is almost ready." Nagsalita si Miranda na

nakikinig pala sa kanilang usapan. Palipat-lipat ang tingin sa kanya at kay Lucian
at Lucifer.

"Okay lang, Mom. Sanay na ito si Tash sa amin. Parang kapatid na rin namin 'to! 'Di
ba, Tash?"

"Oo, kayo lang yung medyo pangit na version kung kapatid ko kayo." Natawa siya.
Imbes na mapikon ang dalawa ay humagalpak pa. Mayroong tumikhim mula sa grand
staircase na naglalakad pababa ng masyon. Mukhang naingayan ata sa pagkukwentuhan
nila.

"Ayan na pala ang kamukha niyong dalawa." Ipinarinig pa iyon ni Tash kay Don Levi
na bakas ang disgusto sa pagkakita sa kanya.

"Nariyan ka na pala, Lucas."

"Good afternoon, Dad." Pormal na bati ni Lucas.

"Hello po!" Nakangisi niyang bati kay Don Levi. Pinasadahan siya nito ng tingin
mula ulo hanggang paa nang makalapit sa kanila pagkatapos ay umirap.

"Ouch!" Bulalas niya.

"Ano 'yon, Mahal?" Mabilis na nakalapit si Lucas para hawakan siya sa braso.

"Ang init ng pagtanggap ng Tatay niyo, napaso ako." She giggled, nako, mapapatapon
talaga siya sa labas ng mansyon saka tatawagin ang mga guwardiya, wala naman sana
talagang aso rito kasi baka ipakagat pa siya!

Natawa rin si Lucian at Lucifer sa kanyang sinabi sa ginawa ni Don Levi. Napangiti
naman si Miranda na nakikinig pa pala, she smiled at her too.

"Lucian, Lucifer. Change first before we head to the dining. Levi. Tash is here,
say hi. She's so beautiful." Ngumiti si Miranda sa asawa na pinaglihi ata kay
Squidward.

"Hi." Galing sa ilong na wika nito. "Let's eat first before we discuss the
important matters."

Namilog ang mata ni Tash nang magtawag na si Miranda doon sa hapagkainan. Paano ay
mayroong maliit na lechon sa gitna, malaking platter ng kare-kare, leche flan,
embutido, roast beef at nasa gitna ang cake na binili niya. Narinig niya pang
hinanap iyon ni Miranda para idisplay sa lamesa. Buti na lang talaga at hindi
Goldilocks ang napili niya kundi mahihiya iyon sa gitna ng engrandeng hapag.

"Dala nila Lucas at Tash ang cake." Nginitian siya si Miranda kaya napangiti rin
siya. Panay ang ngiti sa kanya ng Nanay ni Lucas, nakakaduda. Parang papasakitin
ang tiyan niya mamaya-maya.
"You are such in a great mood today, Mom." Puna ni Lucifer, "Bigyan mo naman ng
kaunting happy pill si Dad."

"I am just happy." Tiningnan siya ni Miranda.

"Ako rin po, kasi may kare-kare. Thank you po, Sir." Sinilip niya pa si Don Levi na
nakaupo sa pinaka-kabisera ng lamesa. Simangot na simangot na kumukuha ng kanin.
Pati sa kanin ay galit din yata.

"I didn't know that it will be served." Malamig na tugon nito.

"Huh? You were stressing Manang Remedios to cook kare-kare since last night, Dad."
Paalala ni Lucian. Napahagikgik siya pero agad na tinakpan ang bibig. Kailan kaya
titigil ang bilis ng utak niya.

"Kunyari pa si Sir, pinaghandaan din pala ang pagbisita ko." Dumulas lang iyon sa
labi niya. Ano ba, self!

"I did not!" Pikon na pikon na sabad nito.

"Dad. Don't ruin the lunch." Komento naman ni Lucas. Mabuti at hindi siya ang
napagalitan.

"Bakit ako? Iyang batang 'yan!" Tinuro pa siya nito. She rolled her eyes and
giggled. Hindi talaga siya mapipikon nito dahil mukhang ito lang naman ang may ayaw
sa kanya sa lahat ng naroon sa may lamesa.

"Levi, stop. Ano ba ang gusto mo, Tash? What's your favorite?" Tumayo pa ito at
tinanaw ang mga nakahain.

"Kare-kare, Ma'am."

"Please. Call me Mom." Kinuha nito ang bandehado ng kare-kare at naglakad pa

papalapit sa kanya para salinan ang kanyang plato.

"Miranda! Paghihiwalayin ko nga ang dalawang iyan. That's the purpose of this
lunch."

"Hindi nga kami maghihiwalay, Dad!" Mas malakas na sigaw ni Lucas.

"In the name of the father, and of the son, and of the Holy Spirit. Amen! Bless us
oh Lord, and this thy gift which we are about to receive from thy bounty, through
Christ, our Lord, Amen!" Nagdasal na si Lucifer kahit hindi bagay na ito ang
manguna sa panalangin. Pinuputol lang siguro ang diskusyon.

Naging normal naman ang lunch dahil panay ang kwento ni Lucian tungkol doon sa
bagong bukas na restaurant/sports bar nito. Panay ang tanong ni Lucas at Lucifer sa
mga ganap.

"Ikaw, Lucas. How's your software venture?" Kapagkwa'y tanong ni Lucifer.

"It is doing good so far. We closed five deals in a month. We are targeting 90% of
the companies here in the Philippines to avail our payroll software, kasama na roon
ang attendance gathering and smart clock in."

Pumito si Lucian, "Way to go brother. Invite mo kami sa office mo."

"I-it's still, small." Tumingin sa kanya si Lucas. Siya naman ay napangiti. Proud
na proud siya kahit gaano pa iyon kaliit. Siguro sinasabi din ni Lucas na maliit
ang bird niya kahit ang totoo, malaki naman talaga. Pahumble 'e!

"Tash." Tinawag siya ni Lucas.

"H-ha?"

"You are smiling. What is it about?" Lord, ang utak niya! Naimagine niya nga ang
bird ni Lucas sa harap ng pagkain.

Nang matapos ang lunch ay tinawag na ni Don Levi si Lucas para sa isang closed door
meeting. Napakaseryoso naman! Pero mabuti naman iyon dahil hindi talaga mapigil ang
bibig niya kakasagot kay Don Levi, baka magbago rin ang pananaw ni Lucas sa kanya
at mahuling hindi talaga siya probinsyanang sweet! Kamias kaya ang favorite fruit
niya!

"Okay lang ako rito, Lucas. Doon lang ako sa may garden sa likod. Magvi-videocall
ako sa pamilya ko." Pagpapanatag niya kay Lucas.

"We're joining the talk, Dad." Tumindig si Lucian at sumunod doon sa library.
Kabuntot pa rin si Lucifer.

Sinuklay niya ang kanyang buhok at pinanood ang sarili sa camera bago tumawag kay
Wendy nang umupo si Miranda sa kanyang harapan. Natakpan nito ang view ng swimming
pool na ipang-iinggit sana niya sa mga pinsan niya.

"M-Ma'am.." Ibinaba niya ang hawak na cellphone.

"Do I make you uncomfortable, Tash?"

"Hindi naman po."

"Then, you can treat me as your own Mom."

"H-hindi po ako lumaki sa Nanay ko, Ma'am kaya hindi ko po alam ang relasyon ng
mag-Nanay.. Laki ako sa Lola. Hindi na po ako magpapanggap, Ma'am. Japayuki po ang
Nanay ko at hindi niya ako napalaki, hindi ko rin alam ang itsura niya dahil akala
ko ay patay na."

Natulala si Miranda, pagkatapos ay kumislap ang mga mata nito. Pang-MMK ba para
dito ang makakita ng dukha? o ang kwento niya?

"I- I am so sorry to hear that." Tumingala ito para siguro ibalik ang luha. "N-
nakapag-aral ka ba? Nakakain ng maayos? W-were you loved?"

Patay, educational attainment ba kamo? Hindi pa siya tapos sa course niya. Paano
niya pa isu-sugarcoat ang sariling kakayanan? Hindi na niya maiimpress ang Nanay ng
kanyang asawa!

"Opo, napag-aral ako ng Lola ko, Ma'am. Malapit na akong matapos sa kurso ko pero
medyo nagbago po ang plano noong nakilala ko si Lucas. Madalas kinakapos kami pero
heto, lumaki naman ako ng maayos. At opo, mahal na mahal ako ng Lola at kapatid ko,
pati na rin ng buong mga kamag-anak ko."

Kinuha ni Miranda ang kamay niya at dinama ito.

"I-I am glad. And I'm sorry."

---
Lucas

Inihagis sa kanyang harapan ang resignation letter niya. Apat iyon. Para sa
Monasterio Plantation, Monasterio Construction, Monasterio Petrol, at Monasterio
Corporate.

"I am not accepting this, Lucas."

"That is irrevocable."

"Did the screw in your head loosen up, Lucas? Where do you think your decisions are
heading to? Una ay ang pagpapakasal mo sa babaeng iyon nang hindi nagsasabi,
pangalawa ay ito, resignation. What's next? Denouncing yourself as a Monasterio?"

"Chill, Dad." Awat ni Lucifer. "Let Lucas do his thing. The company is too old for
that Mister. He's brilliant. He wants to do his own visions and what's wrong with
that?"

"What's wrong? He should pay for everything! His entitlement as a Monasterio is not
a piece of cake. I clothe him!"

"So, we also need to pay, Dad? Is that what you are implying?" Tumaas ang kilay ni
Lucian. "Lucas did all the work not us. What else you want him to do? You are being
unreasonable."

"You are escaping your responsibilities to this family. You are revolting. I know
that, Lucas." Punto sa kanya ng kinagisnang ama.

"What do you know, Dad?" Matabang na tanong niya.

"Is it because you felt that I did not treat you right? I tried!"

Seryoso ba si Don Levi na wala itong ideya? Alam nito na hindi siya totoong anak,
bakit hindi pa siya pakawalan? Siya ba ang kailangang magbayad ng kasalanan ni
Miranda rito? Biktima rin siya! Now, he doesn't want to be involved. He wants to
have a peaceful life with Tash. He can provide for Tash, too. He will do it. Huwag
lang makialam ang Don.

"I also don't like that woman for you. Wala siyang madadala sa pamilyang ito. Pay
her instead to live a comfortable life and leave her alone. I am sure she's just
part of your plan to make me mad." Huminahon ng bahagya ang boses nito nang tukuyin
ang kanyang asawa.

"You know that you cannot do anything about that, right?" Natawa siya. "The
plantation problem is over. You don't have to arrange my marriage to the
Arrandal's. May dalawa ka pang anak, bakit ako?"

"Ayoko rin magpakasal kay Donna, Dude!" Reklamo ni Lucifer. "Ang arte ng babaeng
yun. Nakakairita."

"Lucas is married, Dad. It stays that way. Tash is a great woman. Mabait, maganda,
she may not be from a wealthy family but she has substance and heart." Pagrarason
ni Lucian. Don Levi looks defeated. Pinagtulungan nilang tatlo.

"I still don't like her. I will never like her. As for you, Lucas. Stop this
rebellion and go back to work."

"I seriously won't Dad."

"Really? Huwag mo akong hamunin, Lucas at hindi mo magugustuhan."

"Huwag mo rin akong papakialaman, Dad. You also won't like it."

---

Tash

Gabi na nang makabalik sila sa kanilang condo. Hindi siya matigil sa papuri kay
Miranda. Ang bait kasi sa kanya ng babae. Pinadalhan pa siya ng mga sapatos nang
malamang parehas ang shoe size nila. Kanina nga ay inaabutan pa siya ng emerald
necklace nito pero tumanggi na siya. Bibili na lang daw ng iba kapag nagtungo ito
sa ibang bansa.

"Kanina ka pa nakasimangot, Babe. Magkano daw ang offer ni Don Levi sa akin?" Umupo
siya sa kandungan ni Lucas na nanonood ng Netflix kahit wala naman ang atensyon
doon. Kahit nakakatawa at nakakagulat ay wala itong reaksyon. Mas natawa pa siya
kahit sa may kusina siya nanonood habang inaayos ang mga plato mula sa dryer.

Tinaasan siya ng kilay ni Lucas, "Magkano ba ang gusto mo para isoli mo ako?"

"Hm? Bakit naman kita isosoli 'e kotang-kota ako sa iyo gabi-gabi. Napalitan na rin
ang roles ko. Donya na ako kagabi at hardinero ka. Gusto ko 'yon, Lucas."

Bumagsak ang tingin ni Lucas sa labi niya. Nagkusa siyang gawaran ng halik ang
asawa.

"Siguro mga one hundred million." Pagkatapos maghiwalay ng kanilang mga labi ay
sabi niya.

"Tsk, delikado ako kung ganon. Kayang ibigay ng Tatay ko yan." Nadidismayang wika
ni Lucas.

"Kaya niya?! Ang taas naman ng value mo! Ako walang value." Nalungkot siya. Hindi
niya afford si Lucas.

"Wala ka talagang value."

"Ang sakit mo namang magsalita!" Hinampas niya ito sa dibdib.

"No amount can get you away from me."

Maluwag ang pagkakangiti niya sa sinabi nito, "Talaga ba, Babe? Hindi ka tatandang
kagaya ni Don Levi?"

"I won't. Never."

Napanguso siya, "Hindi mo 'yon kamukha. Ang namana mo lang ata doon ay yung
pagsimangot madalas."

Lucas pushed at smile to show off, para naman siyang natunaw at kinilig sa gwapong
mukha ni Lucas. Para itong bida sa mga Spanish telenovela 'e.

"Hoy Mamang Hardinero, oras na para diligan mo ako." Bulong niya sa tainga ng
kanyang asawa. Binuhat siya nito patungo sa kanilang silid.

"I'll pluck the flower first." Bulong nito sa kanya kaya mas lalo na siyang
naexcite.
"At saka ibaon mo rin yung buto..."

Wala na yata siyang hihilingin pa. Malinaw sa kanya na si Lucas lang ang kailangan
niya at ang opinyon ng iba ay hindi na mahalaga.

Abala si Lucas sa bago nitong negosyo nang mga sumunod na araw. Nakikinig siya sa
mga kuwento nito kahit wala siyang naiintindihan. Madalas ay nagbabasa ito ng mga
programming books na hindi niya lalo maunawaan.

Tuwing nakakaclose ng deal ay nagde-date sila sa labas kahit simpleng movie date
lang at dinner. Minsan naiinggit siya rito kasi wala namang ganap ang araw niya
maghapon. Buhay reyna siya sa condo kaya ginagawa niya ay binabago-bago niya ang
ayos. Namimili siya ng mga bagong kurtina at mga vase tsaka nag-aaral magluto pero
hindi yata para sa kanya iyon talaga.

Napalingon siya sa pinto nang may nagdoorbell. Tinakbo niya pa para buksan. Nagulat
siya nang makita roon si Miranda.

"Mommy!" She shrieked. Sosyal, Mommy. Ito kasi ang ipinilit sa kanya noong huling
punta niya sa mga Monasterio. Sinunod niya na lang kasi parang sumaya ito nang
gawin niya.

"Hi, anak!" Agad na yumakap ito sa kanya. Ganoon pa rin ang awrahan, flowy dress na
pang-donya, this time the dress is color pink, wala rin masyadong make-up sa mukha
pero angat na angat ang ganda. "I cooked Kare-kare."

"Talaga po? Tamang-tama, lunch time na. Ipinagluto ako ni Lucas bago umalis."

"He did?" Tumango siya. Simple lang naman ang alam ni Lucas na lutuin pero mas okay
na kaysa siya ang umeksena sa kusina. Ipinagsasaing pa siya nito sa rice cooker
bago umalis.

"Opo, hindi kasi ako marunong pero nag-aaral naman po ako." Baka maturn-off pa sa
kanya ang biyenan. At saka nag-eeffort naman talaga siya! Ano pa't HRM ang course
niya kung magaling lang siya sa kama, mga kama ganon, beddings, pag-aayos ng
punda...

"Do you want me to teach you to cook?"

Napako ang ngiti niya. Sobrang bait naman pala ng Mommy ni Lucas. "Sige po, Mommy."

Nagkwentuhan sila tungkol sa kulay ng mga kurtina. Pagkatapos ay tinulungan siya

nitong maghain ng niluto sa kanya ni Lucas na adobo.

"Kumusta na po si Don Levi?" Tanong niya habang kumakain sila ni Miranda. Natigilan
ito at tiningnan siya. "Ayaw po niya sa akin kasi hindi ako mayaman." Nagkibit-
balikat siya.

"Levi has problems opening up. He has trust issues but he's fine. I hate him for
his guts but... Tumanda na kaming mag-asawa, ano pa bang magagawa ko sa ugali
'non?"

"Hindi niyo rin siya gusto?" Nanlalaki ang mata niya. "Sabagay parang laging galit,
hindi ko rin siya gusto."

"Don't worry, ako ang bahala. Sumbong mo sa akin when he bullies you."

"Don't worry din, Mommy. Kayang-kaya ko ang asawa niyo." Pagmamayabang niya. Araw-
araw niyang tine-text iyon ng Good morning. Nirereplyan naman siya ng 'K'.
Ang pinakamahabang sinabi yata sa kanya ay nung tinanong niya kung nagising pa ba
ito at humihinga pa kasi hindi nagreply ng 'K' sa good morning niya nong araw na
iyon. Nasa ibang bansa pala at iba ang timezone. Galit na galit sa kanya 'e. Wala
daw siyang modo.

"May gagawin ba kayo ni Lucas on weekend?" Kapagkwa'y tanong ni Miranda.

Inisip niya ang role playing nila na nakapila. Tuwing weekend medyo mahaba-haba ang
aktingan nila pero pwede naman mag-adjust.

"I've organized a Charity Night for the plantation farmers' families. That is to
fund the women to make more products out of coconut. During one of our visits, I
liked their bags. I thought of funding it by convincing my friends to auction their
important pieces and collect funds."

Pinanlakihan siya ng mga mata, "Totoo? Ganon rin ang napansin ko noong nagpunta ako
roon, Mommy. Ang gaganda ng mga bags, naisip kong maganda nga irebrand iyon at i-
offer para madagdagan ang kita nila. Nagrereklamo kasi silang hindi mataas ang
sahod pero wala namang magagawa ang kompanya kung mababa rin ang value ng coconut
products na pinoproduce sa planta. Kung mabibigyan ng pagkakataon, magkaroon ng
ibang pagkakakitaan, maiiwasan na natin ang welga sa plantasyon."

Ngiting-ngiti na nakatitig sa kanya si Miranda. Parang aliw na aliw sa pinagsasabi

niya. "You are bright, anak. I am so proud of you."

Wow, parang siya naman ang nakadiscover ng vitamins ng mga cheater para hindi na
makapanloko kung purihin siya ni Miranda.

"I have an idea, let's go to the mall today and let's shop for your clothes for the
Charity night!"

"H-ha? Magsasabi na lang po ako kay Lucas, Mommy. Nakakahiya po."

"Busy si Lucas. For sure it will be weekend and you will rush for clothes."

Nagpapilit na rin siya kay Miranda dahil napakakulit nito. Naalala niya si Lucian
at Lucifer kung paano mamilit. Parang ibang babae ang nakaharap niya noong una niya
itong makita. Ngayon ay mas nag-loosen up ito at panay ang tawa sa mga jokes niya.

--

Maki Says: Masyadong mahaba yung nasulat kong chapter kaya parang putol, yung
susunod pa sa Kabanata 17 na lang.

Do you like how the story is going? I am making the erotic scenes light forda kids
po, reserving it for the book version.

Thanks you sa comments (kahit puro HAHAHAHAH) and your love to all of the
characters kahit nakakaranas kayo ng second hand embarassment, trust me, I know. So
ano pa kaya nararamdaman ko, ano po? LOL.

Mas marami pang exciting part, malapit pa lang tayo!

Kabanata 17

😮‍
♀
‍ ️💨+🤥🏃🏻‍
+‍
♀️ ️

"Mahigpit ang lola ko kaya hindi ako nagkaroon ng boyfriend. Hinahampas ako 'non ng
walis kapag sumama ako sa manliligaw." Ikinuwento niya kay Miranda ang naging
karanasan niya sa San Isidro. Nasa van sila patungo sa pamimili na gustong gawin ni
Miranda para sa Charity Night.

Hindi naman masyadong traffic dahil hapon pa lang, pero parang hindi talaga siya
masasanay sa Maynila. Nakakamiss pa rin ang hapon sa probinsya at ang drama sa
radyo na pinapatugtog ng lola niya kahit tulog naman. Siya tuloy ang mas nakakaalam
ng istorya kaysa kay Lola Candy.

"Hinahampas ka?" Natatawa si Miranda, iniisip yata ay nagjo-joke siya.

"Kahit hindi ako sumama sa manliligaw, hinahampas pa rin ako ni Lola Candy." Dagdag
niya pa. Nakahanap na siya ng magiging co-basher niya kay Lola Candy at napakasaya
niya.

"Hindi ba parang hindi maganda iyong pinapalo ka? Hindi ba masakit?" See? Iyon na
nga ba ang sinasabi niya.

"Hindi masakit, napakasakit!" Napangiti siya sa alaala, "Pero mabait naman ang Lola
ko. Ayaw lang 'non na naloloko ako."

"For sure." Inayos ni Miranda ang takas na buhok sa kanyang mukha at iniipit iyon
sa kanyang tainga. "Pero ngayon ay hindi ka na niya mapapalo dahil may asawa ka na.
"

"Nako, duda ako! Hindi magpapahinga iyon sa pangdidisiplina sa akin."

"I hope I can meet her someday."

"Wala kaming mansyon.." Nag-init ang pisngi niya, "at saka wala kaming aircon sa
salas. Tuwing summer sa Nueva Ecija, napakainit. Napapalitan kasi ang address don
kapag tag-init, nagiging impyerno na po."

Muli na namang natawa si Miranda, bentang-benta ang mga jokes niya. Hindi naman
ganito ang narinig niyang kwento kay Lucas. Laging pinipilit ni Lucas na mahirap i-
please pero parang hindi naman niya nakita iyon kay Miranda. Kay Don Levi pa
siguro!

"I don't mind the warm weather. I would love to meet you Lola, and your Tyong Ruben
at Tyang Naty. Pati na rin si Wendy at mga pinsan mo."

"Sige po."

First time niyang makarating sa isang sosyal na mall sa Makati. May chandelier at
soft jazz music sa loob. Wala rin masyadong tao. Panay ang linga niya, naninibago.
Ang layo naman sa SM Cabanatuan ng ganapan ng mga mall sa Maynila!
"Madam Miranda! You're here!" Pumasok sila sa isang puwesto sa loob ng Greenbelt
Mall. Isang tanyag na fashion designer ang nasa harapan nila kaya hindi siya
mapakali.

Sikat ito na nagdadamit sa mga beauty queens kaya pamilyar siya. Laging sinasabi sa
kanya ng Manager niya noon sa local pageants na kapag nadamitan siya nito ay tiyak
na makukuha niya ang korona.

"Albert.. I want to introduce my daughter, Tash. Tash, this is Mama Albert."

"Daughter, Madam? Hindi ba puro lalaki ang anak mo? Hinihingi ko pa nga ang isa."

Iwinagayway ni Miranda ang kamay sa hangin, "Long story but please, get her a dress
of her size. We have a charity night on Saturday. Did you get the invitation? I
reserved a seat for you."

"I got the invite, Madam! Ipinapahanda ko na ang gown ng nanalong Miss Universe
noong nakaraang taon para i-auction. Maasahan mo ako sa mga 'yan."

"Thanks, Albert."

Kinuha nga ang sukat ni Tash ng mga unipormadong staff ng shop. Metikulosong pinili
ni Miranda ang isusuot niya.

Napili ni Miranda ang white beaded gown na may pattern na rooster sa may laylayan.
Mababa ang likod non. Sinukat niya iyon, hindi siya makahinga kasi baka masira
niya. Sabay nilang tinitingnan ni Miranda ang repleksyon sa salamin. Miranda
smiled, pleased.

"Now I know why Lucas fell head over heels to you, Dear. Is he kind to you? Tell me
when he's not." Hinaplos ni Miranda ang kanyang buhok at magaang kinurot ang baba.
Cute na cute sa kanya ang mother-in-law niya. Hindi niya masisi.

Naalala niya ang mukha ni Lucas tuwing gumigising ito sa umaga. Ang una nitong
gagawin ay titigan siya at hahalikan sa noo. Sisiksik siya sa katawan nito at
mananatili ito na hindi gumagalaw hangga't hindi niya pa gustong bumangon.

"Mabait sa akin si Lucas, Mommy. Gustong-gusto ko siya. Tingin ko ay hindi na ako

makakahanap pa ng katulad ni Lucas." Pagsasabi niya ng totoo.

"Good. Both of you deserves to be happy."

Nakipagkwentuhan pa si Miranda kay Albert bago sila nagpaalam para tumingin ng bag.
Sa Hermes siya dinala ni Miranda at halos mapatumbling siya sa presyo ng mga bags.
Tingin niya ay pati ang mga kapitbahay niya sa San Isidro ay mababahagian niya rin
ng negosyo sa halaga ng bag!

Kulay puti na Hermes Kelly Mini ang ibinigay ni Miranda sa kanya, para daw terno sa
gown na susuotin niya sa sabado.

"Sobra-sobra na po ito."

"Hush, Dear. It is okay. It is a gift."

Hindi na talaga siya nakaangal. Sabi ni Lola Candy, masamang tumanggi sa biyaya.
Pero kapag ganito kamahal ang biyaya malamang mapalo siya sa pwet nito at tawaging
oportunista.
Nang mapagod sila ay nagyaya si Miranda sa restaurant na malapit sa Hermes. Panay
ang tanong sa gusto niya pero wala naman siyang alam sa restaurant na iyon kaya
itinuro na lang niya ang inumin na gusto niya.

"Kahit po ano, Mommy. Basta 'wag clams. Allergic po ako roon."

"You're allergic, too?" Kumunot ang noo ni Miranda. "Poor girl. Don't worry, it
will be easy to remember that detail." Kinuha nito ang cellphone at nagdial doon.

"Juan Carlos? I am not sure if my secretary mentioned but no shellfish on our

Charity event on weekend, okay?"

May binigay sa kanya si Miranda na medicine box ng anti-histamine. "Keep that in

your bag, Hija. Whenever you feel the allergy symptoms, take that."

"Salamat po, Mommy." Umilaw ang cellphone niya sa isang mensahe. Kinuha niya iyon
at napasimangot nang makita ang mensahe mula kay Don Levi. Kakabalik pa lang nito
galing sa business trip.

Don Levi: Are you with Miranda?

Kasunod nito ang screenshot ng Instagram story ni Miranda. Likod niya lang iyon na
may buhat na napakaraming paperbags. Tatlong heart emoji ang caption.

Tash: Yes. Nagpashopping po ako sa kanya kasi mukha akong pera. Sorry. Hindi ko po
mapigilan. 😞

Pinadalhan naman siya ng nakasimangot na emoji.

Don Levi: 😒😒😒

Nang mag-angat siya ng tingin ay nahuli niyang tinititigan siya ni Miranda.

Sumipsip siya ng sago't gulaman na three hundred pesos ang halaga. Iniisip siguro
na sana sa kanto na lang siya pinameryenda kung 'yun lang ang order niya.

"May dumi po ba ako sa mukha, Mommy?"

Marahang umiling si Miranda, "I always wondered how it is to have a daughter. I

love doing these things and it is so nice that I finally have someone to share
with."

"Ako rin. Hindi ko pa rin nakakabonding ang Tyang Naty ko sa ganito, hanggang
palengke lang kasi ako naisasama 'non." Napahagikgik siya.

Tumunog muli ang cellphone niya at nakitang si Lucas ang tumatawag. Sumenyas siya
kay Miranda na nakakaunawang tumango. Tinakbo niya ang exit door ng restaurant at
sinagot ang tawag.

"Hi, Babe!"

"Baby.. I—I will be late tonight. I am sorry." Bakas ang pagod sa boses ni Lucas
kahit mag-a-alas singko pa lang hapon.

"May nangyari ba? Okay ka lang?" Nauna ang pag-aalala niya rito.

"Yes. Don't worry about me."

"Kasama ko ang Mommy mo. Mayroon daw charity event sa Sabado. Pinamili niya ako ng
damit."

"You're with Mom?" Gulat ang boses ni Lucas.

"Oo.. Sorry. Hindi na ako nakapagpaalam. Pumunta kasi sa bahay natin, may dalang
kare-kare. Alam mo naman ang weakness ko. Kare-kare at ikaw lang."

Hindi sumagot si Lucas. Nahimatay pa yata sa kilig. Joke.

"Okay, Tash. Mag-ingat kayo."

Nang bumalik siya sa lamesa ay umiinom na si Miranda ng kape. "That's Lucas?"

"Opo. Gagabihin daw umuwi. Parang may problema."

Natigilan si Miranda, "Did he share what his problem is?"

Umiling siya. Baka magnosebleed pa siya kung ibinahagi nga ni Lucas ang problema at
hindi niya rin maipapaliwanag kay Miranda. May mga bagay na mabuti talagang hindi
niya alam.

Inihatid siya ni Miranda pabalik sa condo nang matapos silang kumain ng dinner.
Napakarami niyang dalang paperbags. Balak niyang itago iyon kay Lucas dahil baka
isipin pa nito na naipagpalit niya na ito sa materyal na bagay. Hindi niya magagawa
iyon sa sobrang loyal niya sa asawa.

Mabilis na lumipas ang mga araw ng linggong iyon. Talagang hindi niya nga
napagkikitang muli si Lucas. Gusto niya sanang magtampo pero parang hindi
nakakasupportive wife ang ganon kaya pinapadalhan na lang niya si Lucas ng pagkain
kaysa magalit siya.

"Thanks, Love." Tumawag sa kanya si Lucas. Natanggap na siguro ang ipinadala niyang
midnight snack. Alas-diyez na ng gabi at hindi pa rin siya dinadalaw ng antok.
Nahihirapan siyang matulog mag-isa.

"Okay ka lang ba riyan, Babe? Bakit hindi ka na nakakauwi? Baka ipinagpalit mo na

ako riyan."

"I am sorry, Baby. Medyo double time kami ng Marketing Team kasi may mga nagpull-
out na investors. Kailangan namin magsauli ng malaking halaga."

"Ha? Ganon kalaki ang problema?" Nakaramdam siya ng awa kay Lucas. Noong nakaraan
ay mukhang ayos naman ang takbo ng negosyo pero ngayon may malaking problema pala.

"But we'll be fine. Growing pains lang ito ng negosyo. I miss you. Can you send me
a picture?"

"Ang bastos mo!" Sambit niya sa asawa pero nagpicture pa rin siya. Masunurin siya
'e.

"What? Picture lang naman, mahal.."

Mabilis niyang pinindot ang cellphone habang kausap ni Lucas at nagpadala nga ng
litrato.

"Ayan na, sinend ko na." Kunyari naiinis pa siya.

"Tash!" Napasigaw si Lucas sa kabilang linya. He just sent him a nude photo while
she's in front of a full body sized mirror inside their bathroom. Nakaupo siya sa
ibabaw tub at naghahanda na sanang maligo pero kausap niya pa si Lucas. "You do
know that I am at work, right?"

"Ayaw mo ba?"

"Syempre gusto, I just cannot do anything about it right now. Nariyan ang team ko
sa labas. Pulling an all-nighter."

"Sige, ibalik mo na lang ang picture."

Natawa si Lucas, "How can I actually do that!"

"Isang d*ck pic nga riyan. Gusto ko naka-smile ha."

"My God, mahal naman.."

She giggled, "Pinapatawa lang kita. Aayusin ko yung mga gamit mong dadalhin ng
driver diyan bukas. Sa weekend, pupunta ka sa event ng Mommy mo ha?"

"Of course.. I'll see you on Saturday afternoon." Hindi siya makapaghintay ng
Sabado. Sabik na sabik siya kay Lucas. Sa sobrang busy nito ay hindi rin magawang
umuwi pero hindi siya nagrereklamo. Bumabait na siya at nagmamature.

Tumunog ang cellphone niya sa isang text message matapos ang conversationn nila ni
Lucas. Muntik na iyong malaglag sa tub when she saw the photo of Lucas' penis taken
under his office table. Madilim pero kilalang-kilala niya talaga iyon kahit pa sa
kadiliman! Lagi ba naman niya hawak 'e!

Humahagikgik siya na nagtipa ng reply.

Tash: Palaban ka ha! Humanda ka pag-nagkita tayo.

Lucas: I am excited..

Tash: I am sexcited.

Panay landian lang ang naganap sa kanilang pagitan ni Lucas buong weekday. Kaya
naman nang weekend na ay tiniyak niyang nakapagpa-fullbody massage siya. Magpapa-
stretch siya ng legs at braso para kahit anong ipagawa ni Lucas ay kakayanin ng
beauty niya!

Pinasundo siya ni Miranda umaga ng Sabado para makapagrelax sa isang ekslusibong

spa at doon na rin ayusan bago magtungo sa party sa gabi. Sa may Makati ang spa,
malapit din kasi ang hotel na pagdarausan ng charity night doon.

May spa attendant ang agad na umasikaso sa kanya pagdating niya. Pinagpalit siya ng
pastel pink silk robe at sinilbihan ng tea.

Mayroon siyang sariling make-up room doon sa spa, may pangalan pa niya sa may
frosted glass door. Tanaw ang view ng mga buildings sa bintana ng kanyang make-up
room.

Nakadisplay naman sa isang gilid ang susuotin niyang gown. Nahahati ang make-up
room sa private treatment room kung saan naman siya binigyan ng facial bago ayusan.

It was a complete treat dahil bukod sa facial at massage, may kasama ring foot spa,
manicure at pedicure. Matapos ang treatment ay nag-aabang na sa kanya ang make-up
artist na nakilala niya sa pangalang Rovel.
"Tumawag si Ma'am Miranda. Tiyakin ko raw na napakaganda mo pagkatapos pero parang
hindi naman kailangan ng make-up, ang bongga na agad!"

"Salamat, Rovel. Magkikita kami ng asawa ko ngayon kaya gusto ko sobrang ganda ha!"

"Anong level, Madam? Iyong nasa venue pa lang aayain ka na sa CR o yung makakauwi
pa kayo ng bahay?"

Naghagikgikan silang dalawa ng make-up artist. Nagmamadali talaga siya sa pagkikita

nila ni Lucas. Limang araw silang hindi nagkita ng personal at nagkasya siya sa
videocall. Tinanong nga niya kung gusto nitong magpanggap na foreigner at siya
naman ang namemerang babae na nagpapakita ng boobs kapalit ng $100. Ayaw pumayag
'e.

Dark smokey eyes ang nagpatingkad ng mga mata niya. Peach tones naman sa pisngi at
labi. Her hair was brushed up neatly and pulled back nicely. Parang ang kanyang
buhok ang naging takip ng kanyang likod na exposed na exposed.

"Mukha kang beauty queen, your features are so defined but your face is small! You
are wearing Albert's gown which makes you more look like it. Talaga bang may asawa
ka na? Sayang at pupwede ka pang pambato sa Miss Philippines!" Usisa ni Rovel

"Kasal na talaga ako.."

"Kanino?"

"Secret..."

"Ay! Misteryosa!"

Nakatanggap muli siya ng tawag kay Lucas habang inaayos ni Rovel ang mga gamit
nito, dapat ay susunduin siya nito sa spa para sabay silang magtutungo sa venue
pero tatlong beses nitong iniatras ang oras.

"Babe, nasaan ka na?" Nakatingin siya sa salamin at sinisipat ang sarili.

"Magkita na lang tayo sa venue."

Napakunot ang noo niya, pang-apat na lipat na ito ng timeslot ha! Magrereklamo na
talaga siya. "Okay ka lang ba?"

"Ipapasundo kita sa driver. Then he'll pick me up in the office."

"Sigurado ka talaga, Babe?"

"Yes, Baby." May kakaiba sa boses nito pero hindi niya masabi kung ano.

Nakumpirma na lang niya ang nangyayari rito nang sumampa siya sa itim na Lexus ni
Lucas na minamaneho ng kanilang driver.

"Mag-isa sa opisina si Sir at nag-iinom. Inaaya ko nang umuwi, Ma'am pero ayaw.
Pupunta raw siya sa party at balikan ko na lang siya kapag naihatid na kita."

"Naku, Mang Ed, sigurado ba iyon? Huwag na rin lang kaya ako tumuloy?" Nag-aalangan
na siya. Ngayon ay tiyak niya na problema. Hindi naman siya makakapag-enjoy sa
party kung wala ang kanyang asawa at naiisip niyang nag-iinom mag-isa.

"Tumuloy ka na, Ma'am. Ako na ang bahala kay Sir Lucas. Pupuntahan ko agad
pagkababa ko sa inyo sa hotel. Kung hindi na kaya, iuuwi ko na lang sa condo, pero
hangga't may malay yun, pupuntahan ka 'non sa hotel. Alam mo naman si Sir."

Nangako si Mang Ed na itetext na lang siya ng kung anong nangyayari kay Lucas.
Maraming tao at media personality doon palang sa entrada ng hotel. May ushers na
nakaabang na tinanong siya kung anong pangalan.

"Tash.." Sinalubong siya ni Miranda. Halos parehas ang ayos ng kanilang buhok. Ang
gown naman nito ay longsleeves pero low v-cut neckline na kulay royal blue.
Napakaganda ng hubog ng katawan nito at parang dalaga pa. Mapagkakamalang kapatid
nila Lucas. "Where's Lucas?"

"Good evening, Mommy. Susunod na lang daw po si Lucas. Ang sexy niyo po."

Humalakhak si Miranda, "Parehas tayong napakaganda, Tash. Bagay na bagay sa iyo ang
gown ni Albert. He could be your go-to designer."

"Nasaan na po sina Lucian at Lucifer?" Inilibot niya ang mata at napakakinang doon.
Ito ang unang beses niyang makihalubilo sa mga matataas ang antas sa lipunan,
nagperfume check siya at baka may makahuli na hindi siya bagay doon.

"They came with dates! Those two. Nainggit na nga yata talaga kay Lucas."

Napangiti siya. Hindi niya pala maabala iyong dalawa. Nakatanggap siya ng mensahe
kay Mang Ed na nasa opisina pa si Lucas at maayos naman ang lagay. Isinantabi muna
niya ang pag-aalala. Ilang sandali pa ay makakasama na niya si Lucas, ikakalma niya
muna ang nararamdamang landi.

"Si Don Levi bakit hindi niyo kasama?" Tanong niya kay Miranda matapos magreply kay
Mang Ed.

"I think nasa loob na ng function hall ang Daddy mo. You should get in and greet
him, tell him that we'll start in 30 minutes. Nag-aabang pa ako ng mga friends dito
so I'll stay." Na-cringe siya sa sinabi ni Miranda, Daddy? Si Don Levi?

Hindi niya maimagine na magpapatawag nga itong 'Daddy' sa kanya. Kinilabutan siya,
'Tanda' ang itatawag niya rito pag medyo close na sila pero baka kapag 100 years
old na siya at kalansay na si Don Levi bago mangyari ang closeness na iyon.

Minasahe niya ang labi niya at ipinorma ang ngiti. Good vibes na siya nang pumasok
sa mismong function hall kung saan gaganapin ang auction. May mga napapatingin sa
kanya habang naglalakad. Hindi siya nahihiya dahil alam niyang nuknukan siya ng
ganda kaya deserve niya talaga ang spotlight! Char!

Dahil kakaunti lang naman ang kakilala na magpupunta sa charity night niya ay
nakahanap agad siya ng isang kakilala. Nakasuot ng white tux si Don Levi na may
bowtie na itim. May mga kausap itong mga matatanda.

Nagsalubong ang kilay nito nang makita siya. Kumaway siya pero umiwas ito ng
tingin. Suplado talaga ang biyenan! Lumawak ang ngisi niya nang mas lumalalim ang
kunot nito nang naglakad siya papalapit sa direksyon nito.

"Good evening, Sir! Pogi natin 'ah!" Siniko niya pa si Don Levi sa braso.

Tumikhim ito at tiningnan ang mga kausap na parang nanghihingi ng pasensya.

"I am in the middle of a talk." Seryosong sabi nito sa kanya.

"That's alright, Levi. I got a message from Armina, dumating na raw si Henry. We
should greet him. Mauna na muna kami roon sa kabilang table." Tinapik ito sa
balikat ng kausap bago umalis.

"You really don't have manners, Miss Estancia." Masungit na sambit sa kanya ng Don.

"Nag-good evening na nga ako, galit pa! Sabi ni Mommy batiin kita 'e."

"Lower your voice. You don't walk around and call Miranda a Mom. No one here knows
who you are in the family." Bulong nito sa kanya. Hindi siya napikon, inaasahan na
niya ang pang-aalipusta nito kaya hindi niya na kailangan mag-isip ng isasagot.

"Okay Sir. Pinapasabi pala ni Senyora magsisimula na raw in 30 minutes ang program.
Si Senyorito Lucas naman nasa opisina pa, susunod daw dito. Nakita niyo ba sina
Senyorito Lucian at Senyorito Lucifer para masabihan ko sila ng pagdating ko?"

"Pilosopo ka pang bata ka!"

Nagtaas siya ng kamay para tumawag ng waiter na agad lumapit. "Pahinging mango
shake."

Napangiwi ang waiter "We don't have that beverage for tonight, Ma'am. We only have
cocktails and iced tea for juice."

Nalungkot siya. Gusto niya ng shake. "Wala? Gusto ko 'non.."

"Get her one. She's a family. Charge it to our bill." Nagsalita si Don Levi na
nakikinig pala sa usapan nila ng waiter.

"Sure, Sir. Please wait here, Ma'am."

"Galing, 'ah!" Humagikgik siya, sana all isang salita lang kahit ang wala, nagiging
meron. "Kumusta pala Sir ang byahe mo sa Iceland. Mainit ba don?"

Umirap si Don Levi imbes na sumagot. "Nagtatanong lang 'e." Hindi siguro uso dito
ang small talk. Feeling niya close na sila nito dahil sa constant communication
nila sa messenger.

Bago siya matulog ay nag-gugood morning siya kay Don Levi noong nasa Iceland ito
kaya naman araw-araw siyang may letter K dito. Nang huling araw sa Iceland ay iniba
niya ang mensahe niya. Dinagdagan niya pa. 'Good morning, Sir, pasalubong!'
Nareplayan ulit siya ng K.

"Kaya ka siguro nandededma kasi may nakalimutan ka 'no?" Tuloy pa rin siya sa
pakikipag-usap.

"Anong nakalimutan?" Masungit na tanong nito sa kanya.

Pasalubong ko, Sir?" Hindi ito kumibo. "Nag'K' ka!" Giit niya.

"Nasa bahay. Why should I bring it here?"

Namilog ang mga mata niya, may pasalubong nga siya mula kay Levi? May napala rin
pala ang kakulitan niya. Nang dumating na ang shake niya ay iniwanan na siya ni
Levi nang walang paalam. Siya na lang ang nagbabay nang papalayo na ito.
"Hi Ma'am!" Napalingon siya sa tumabi sa kanya sa cocktail table. "You look so
beautiful that I could get killed just by standing beside you."

"Uy! Karev!" Naka-full black tuxedo naman ito at naka-eyeglass. "May grado yan?"

Sumimangot si Karev, "Wala! Iyong gago mong asawa kasi binangasan ako."

"Dapat ay napatawad mo na, Karev." Humagikgik siya. "1.2 Million naman ang
binayaran niya sa libre niya sa iyo sa Wolfgang."

"Kahit pa! Pasalamat siya hindi ko siya sinuntok."

"Bakit hindi mo sinuntok?"

"Bawal kasi. Iniingatan ko ang kamay ko na mainjure, o mapasma."

"So hindi napapagod yang kamay mo kahit kailan?"

"Hindi."

Good boy pala yarn si Doc hindi gaya ni Lucas na gamit na gamit ang two hands.

"Bakit 'di mo sinipa?" Pupwede naman iyon kung bawal ang kamay.

"Payag ka na sipain ko? Tiyak kong gagantihan mo ako kapag ginawa ko 'yon."

"Siyempre! Lagot ka sakin kapag sinaktan mo ang Bebe ko."

Nagsimula na ang programa. Iyon ang unang charity night na napuntahan niya kaya
sobra ang pagkainip niya! Naghihintay siya ng intermission number pero walang
dumating. Puro 'Going once, going twice.. Sold!' ang kanyang narinig.

Katext niya pa rin si Mang Ed. Naghihintay daw ito sa may opisina ni Lucas at may
ginagawa pa raw sa laptop kaya hindi pa umaalis. Mukhang yung role play na
inaasahan niya ngayong gabi, mauuwi pa sa bato dahil nakainom ang mister niya. 'Di
bale, bukas na lang kahit Sunday.

Papatapos na ang auction nang malakas na bumukas ang pinto ng function hall.
Napalingon tuloy ang lahat kung sino ang dumating. Napanganga siya nang makita ang
asawa na naka-blue longsleeves at slacks lang, iyon ang suot nito sa opisina. May
hawak itong bote ng alak sa kamay at hindi diretsong maglakad. Lasing pa yata!

"Don Levi, we need to talk!" Bungad nito. Napasinghap ang mga bisita dahil hindi na
kailangan ni Lucas ng mikropono sa lakas ng boses nito.

Nagmamadaling naglakad patungo sa direksyon nito si Lucian at Lucifer na hindi niya

alam kung saan nanggaling.

"S-sandali lang, Karev." Nagtungo rin siya sa direksyon ng asawa pero parang walang
nakikita si Lucas kundi ang hinahanap nitong si Don Levi na nakaupo roon sa unahan.
Katabi si Miranda na gulat na gulat sa pagdating ng panganay na Monasterio na
walang ayos.

"Lucas, what's this?" Matigas ang mababang boses ni Don Levi.

Mabibilis din ang naging hakbang ni Miranda patungo kay Lucas. Halos patakbo na
iyon.
"Babe, umuwi muna tayo." Kinakabahang sabi niya. Nahawakan niya ito sa braso pero
panay ang tabig sa kanilang tatlo nina Lucian.

"Lucas, Lucas." Inalog ni Miranda ang braso ni Lucas at kinuha ang boteng hawak.
"Calm down. Let's talk." Sambit ni Miranda na nakatayo na sa harapan ni Lucas.

Natawa si Lucas na parang nanunuya. "Calm down? Your husband is ruining my business
after what I have done for him! After what I have done for this family!"

"Lucas!" Mariin at nag-aalalang suway ni Miranda, "I'll talk to Levi." Humina ang
boses nito. "Huwag dito."

"Sober up, Brother. We'll talk about this tomorrow." Si Lucian.

"No, let's talk about it now." Sumalubong na rin si Don Levi. "Pagsalitain niyo
iyan. May gustong sabihin si Lucas."

"Levi!" Hindi malaman ni Miranda kung sino ang susuwayin. "Not now! Guards, please
help us with my son." May lumapit na sa kanilang security para buhatin si Lucas.
"Bring us to a private room."

Narinig niya pang humihingi ng tawad si Miranda sa mga bisita nang naglalakad sila
patungo sa may access door doon sa function hall. Madilim na hallway ang kanilang
binaybay patungo sa isang pinto na may ilaw. Nauuna ang isang bodyguard at si Levi.

Nagsalita ang emcee sa function hall pero hindi niya na naintindihan. Nagbukas muli
ang access door sa function hall at si Miranda ang pumasok na nahuli pala, tapos na
sigurong humingi ng pasensya.

Mabibilis ang hakbang ni Miranda para makahabol sa kanilang apat na sabay sabay na
naglalakad. Si Lucian at si Lucifer ang umaalalay kay Lucas, at sya naman ay nasa
tabi ni Lucian. Nabangga siya ni Miranda dahil hinarap nito si Lucas habang
naglalakad patalikod.

"Lucas, calm down, Son. Please. Ako ang bahala. Aayusin ko." Kahit madilim ay
nauulinigan ni Tash ang takot sa boses ni Miranda. Kumislap ang mata nito mangiyak-
ngiyak, pero hindi nagbitiw ng salita si Lucas. Para bang isang premyo si Don Levi
na naroon lang ang tingin nito.

Nang makapasok sila sa private conference room ay nakatayo na si Don Levi sa dulong
bahagi ng silid at naroon sila sa opposite side, malapit sa pinto.

"I let you control my life as far as I can remember.." Buong bagsik na bitaw ni
Lucas.

"Lucas, please." Pakiusap ni Miranda. Si Lucian at Lucifer naman ay nakatingin lang

sa kanilang kapatid.

"Lucas." She called to help Miranda out. Hinawakan naman siya ni Lucian sa siko at
umiling sa kanya.

"But you, putting the business down that I built from scratch is something that I
cannot stomach!" Mas malakas pa ang boses ni Lucas sa sumunod na mga salita.

Akmang susugurin ni Lucas si Levi pero napigilan ito ni Lucian at Lucifer sa

magkabilang-braso.

"I offered you a chance, Lucas. I told you that you can still work for Monasterio
but what did you do? Nagmamatigas ka. May gusto kang patunayan." Nananatiling
kalmado si Don Levi na para bang inaasahan na ang pangyayaring iyon.

"Dad, ano na naman ba ito? Anong ginawa mo kay Lucas?" Si Lucifer.

Dinuro ni Lucas si Levi, "What else will the great Don Levi do? Your father
influenced our investors and customers to cancel the contract! Ang galing mo rin,
'no! Kaya ko nalaman na hindi mo ako anak dahil sa ugali mong 'yan! Hindi ka
patas!"

"Lucas!" Yumakap si Miranda rito at itinuloy ang pakiusap. "Tama na. Tama na.
Aayusin ko."

"What? Dad, is that true?" Bakas ang gulat kay Lucian. "Bakit mo ginawa iyon kay
Lucas?"

"You heard him, he's not my son." Seryosong wika ni Don Levi.

"But that doesn't give you the right to do that to our brother!" Namumula na rin si
Lucian sa galit.

"Lucian, huwag ka nang sumabay, please." Pakiusap ni Miranda.

Inalis ni Lucas ang pagkakakapit sa kanya ni Lucian at Lucifer, "I paid for your
debts, mother. I did. Bakit ayaw niyo pa akong tigilan?!"

"I'm sorry, Lucas... I am very sorry." Histerikal na ang pagtangis ni Miranda.

Nanginginig ang katawan nito na nakayakap kay Lucas.

"I loathe being a Monasterio! And if I will lose everything.." Sa unang pagkakataon
ay tinapunan siya ng tingin ni Lucas. "You still have to give my wife what is due
to her."

"B-babe.."

Pilit na itinutulak ni Lucas si Miranda palayo sa pagkakayakap sa dito, "Tell them,

Mother. Tell them what you know.." Giit nito.

"Lucas, huwag.." Pakiusap ni Miranda. Nang hindi ito nagsalita sa utos ni Lucas ay
si Lucas na naman ang nagsalita.

"You really want to drag me down, Dad? Makinig kang mabuti. Tash is your daughter.
She is your real daughter. Whatever you do to me, your daughter will suffer with
me, too. What will you do now? Pagdadamutan mo rin ang sarili mong dugo?"

"Lucas!" Pilit tinatakpan ni Miranda ang mga labi ni Lucas. "Stop now. Aayusin ko.
Please, Lucas.."

Nakatulala lang siya sa mga batuhan ng salita. Napaatras at napasandal sa pinto ng

silid para kumuha ng lakas dahil nanghina siya sa naririnig. Nagkatinginan sila ni
Levi pero namamanhid lang siya sa kinatatayuan niya. Naguguluhan. Kung anak siya ni
Levi...

"Miranda. Anong pinagsasasabi niyang bastardong yan? Anong pinagsasabi ng anak mong
bunga ng kataksilan mo?"

Umiling si Miranda at hinarap si Levi. "Hindi ako nagtaksil sa iyo, Levi.. Kahit
kailan. Ang ipinagbubuntis ko 'non ay sa iyo, Levi."
Parang pumitik ang pisi ni Levi at nagdilim ang mukha nito.

"That's not true! I saw you naked with our driver on our first night! Puta,
Miranda! Anong akala mo sa akin? Bulag?!"

"I was framed by your parents, Levi. They don't like me for you because I am
tactless and naive. Bata pa ako 'non. M-may nangyari sa atin pero akala mo ibang
tao ako... Akala mo ako iyong prostitute na nirentahan mo para makaganti ka sa
akin." Humihikbi si Miranda, bakas sa mukha ang pagod sa bigat ng mga itinagong
katotohanan. "I don't know what to do then, Levi!"

"Nagpadala ako sa takot ko sa mga magulang mo. Itinatak nila sa isip ko na

kailangan lalaki ang panganay ko para mapatawad mo ako at mahalin muli..."
Pinunasan ni Miranda ang masaganang luha gamit ang palad.

"Pero batang babae ang nasa ultrasound, and she's weak, Levi. She's weak because I
was so stressed that you are mad at me over something that I did not do. Nang
ipanganak ko siya, hindi ko man lang nakita kasi ang sabi sa akin ng mga magulang
mo, patay na. You never visited me! Ang mga magulang mo ang kasama ko roon."

"Ikalawang araw ng pagkapanganak ko, iniabot sa akin si Lucas ng Nanay niya, I

asked for her help to see our daughter but she refused, siya na raw ang maglilibing
sa sarili kong anak. Nalaglag niya ang wallet niya sa kuwarto ko dahil sa
pagmamakaawa ko, Levi. I saw her ID... It is a certain Joanne Roces. I tried to
look for her but she can't be found. Sabi sa pinagtatrabahuhan niyang club ay
nangibang bansa na."

"At itinago mo iyon sa akin ng ganoon katagal, Miranda?" Napahilamos ng palad si

Levi.

"You never believed me, Levi. And your parents wanted me to suffer kaya inilayo
niya sa akin ang panganay na anak ko. When I saw Tash in our home who looks exactly
like me when I was her age, I had this inkling that she's ours but I don't plan to
tell you because you might hurt her like you did with Lucas. You don't believe that
my first born is yours because of that one night."

"Joanne Roces, n-nanay ko iyon. P-pinagpalit kami ni Lucas na parang mga laruan? At
wala kayong balak sabihin sa akin kahit kelan?" Sa unang pagkakataon ay nahanap na
rin ni Tash ang kanyang boses.

"Anak, I could have found you sooner..." Inaabot siya ni Miranda sa braso pero
hinawakan niya ang doorknob ng pinto sa likuran.

Kasinungalingan...

"Alam mo ito, Lucas?" She asked, nangangatal ang kanyang labi kahit hindi naman
ganoon kalamig.

"Tash, I'm sorry—"

Parang ikalawang saksak ang tumama sa kanya nang marinig iyon. Panloloko..

"Sinadya mo ba.. Sinadya mo ba nag magkrus ang landas natin para makaganti kay Don
Levi?" Bumagsak ang masaganang luha sa kanyang mga mata. Kinagat niya ang pang-
ibabang labi para pigilan iyon pero wala na siyang magawa.

"Yes." Walang emosyong sambit ni Lucas. Iyon ang ikatlong saksak sa kanyang puso.
Sakit.

Umigkas ang palad niya at tumama iyon sa pisngi ni Lucas. She ran away from the
venue as fast as she could. Hindi siya makapaniwala.

Walang kahit sino ang nagsabi ng totoo sa kanya, at sa umpisa ang lahat ay niloloko
siya.

--

Maki Says: Grabe ang haba ng chapter. Ang spoiled niyo na.

Walang masyadong joke kasi conflict reveal. Lol. Hindi pa tapos ang conflict
reveal.

Sino ang mga readers ko sa ibang bansa? Kaway kaway naman kayo with your Flag tapos
huhulaan namin kung nasaan kayo. Lels.

Ang back story ni Levi at Miranda will be a one shot story sa Write With Me Segment
ng Kumu guesting ko on August 27, 9PM. Save the date pero ire-remind ko rin naman
kayo. 😘

Kabanata 18

🏖 + 😮‍💨 + 👵🏻

Nakatulala si Tash sa madilim na kalsada at panay lang ang punas ng masaganang luha
sa mata. Masyadong marami ang kanyang narinig pero ang pinakamasakit doon ay ang
pagsisinungaling sa kanya ng mga taong pinagkatiwalaan niya.

Ang lahat ng ngiti at saya na naramdaman niya ay hindi pala naranasan ng mga taong
pinaglaanan niya ng panahon tuwing kasama siya. Paano nagawa iyon ni Lucas? Paano
nito nasikmura na gamitin siya para sa pansariling kapakanan?

"Sorry... busy ka ba, Doc?" Nilingon niya si Karev na magdamag nang nagmamaneho.
Nakita niya kasing nakasunod ito sa kanya nang makalabas na siya ng hotel.
Pagkatapos inaya na siya sa sasakyan nito. Nakita niya pa si Lucifer na nakalabas
din ng hotel at luminga-linga. Natakot siya kaya sumama nga siya kay Karev.

"Sana kanina mo pa tinanong kung busy ako, Tash. Anim na oras na akong nagmamaneho.
La Union na ito. Akala ko hanggang BGC lang."

Ngumuso siya, "Sige, balik na tayo sa Maynila."

"Uy, biro lang. Ikaw naman!" Humalakhak ito. "Ano yun, 12 hours akong magdadrive?
Buti kung chicks kita."

Hindi siya kumibo, sinisilip siya ni Karev sa gilid ng mata. Tinusok nito ang
pisngi niya. "Cheer up, everything will get better each day."

"Sana.."

May pinindot si Karev sa cellphone nito habang tuloy ang pagdadrive at narinig niya
ang pagring sa kabilang linya.

"Hi, Gago!" Bati ni Karev sa kausap.

"Hey, Motherfcker!" Sagot naman sa kabilang linya.

"Available ba ang villa mo sa San Fernando? Need a place to crash." Si Karev.

"Nagpaalam ka pang hayop ka. Kulang na lang lagyan mo ng pangalan mo 'yon e. May
chicks kang kasama?"

"Oo, amazona."

Hinampas niya sa braso si Karev pero nanakit lang ang kamay niya sa muscles ng
doktor. Tiningnan siya nito at natawa.

"We need a few days, Rio."

"All yours." Humikab na ang kausap ni Karev. "Safe sex. Bye."

"Gago." Hindi na narinig ng kausap ni Karev ang huli niyang sinabi kasi binabaan na
ito ng kausap.

Madilim na ang mga kalsada ng La Union ng mga oras na iyon. May mga kasabay silang
mga truck. Dahil walang mga tao sa paligid, dumoble pa yata ang lungkot niya. Sabi
ni Karev malapit na raw sila pero mga treinta minutos pa sila bumyahe bago
makarating sa pupuntahan.

Ibinaba ni Karev ang bintana ng sasakyan nang pumasok sila sa pribadong gate na
mayroong isang bantay, mukhang alam na darating sila. Malayo pa lang ay naririnig
niya na ang hampas ng alon at ang lamig ay nanunuot sa balat dahil madaling araw
na. Natanaw niya ang isang three-story white villa sa 'di kalayuan. Palakas ng
palakas ang alon sa pandinig niya, tinatabunan ang kabog ng dibdib niya.

"Solid ang view dito kapag umaga, Tash." Tumango lang siya sa sinabi ni Karev,
"Should we inform Lucas that you're fine? Baka bugbugin na naman ako 'non."

"Walang pakialam 'yon sa akin." Nagro-role play lang pala talaga ang hayop. Ang
dami pang endearment ang itinawag sa kanya, ginamit lang pala siya sa paghihiganti
sa tatay niya! Sana ay masaya na ito sa dami ng masasakit na salitang nasabi niya
kay Don Levi at sa napakapangit nilang relasyong mag-ama.

"Kapag ako nasapak ulit ni Monasterio, magpapabili na ako ng BMW ha." Tiningnan
niya ang emblem ng steering wheel ni Karev, BMW din iyon. Nagtaas ito ng kilay sa
kanya, "Gusto ko dalawang BMW, bakit?"

Naalala na naman niya ang ikinakagalit ni Lucas kanina, nawalan ito ng pera sa
kasamaan ni D-d- Don Levi. Napakagulo naman ng pamilyang 'yon! Ng pamilya.. niya.

"May mga bagong damit doon sa guest room good for a day or two. You need to sleep
to clear your mind, Tash." Suhestyon ni Karev na walang ideya sa nangyari. Hindi
naman ito nagtanong kaya iyon ang ikinatuwa niya sa bagong kaibigan.

Umakyat sila sa second floor kung nasaan ang mga kuwarto ng villa. Kumpleto sa
toiletries at bagong souvenir shirt, shorts and disposable undies sa kanyang silid.
Nakapaharap sa dagat ang kanyang puwesto. Nasa kabilang pinto naman si Karev. Kapag
sumilip sa bintana ay makikita ang view ng dagat kaya dinig na dinig iyon mula sa
bintana ng silid.

Maganda ang room, puti at pastel colors. May study table, kaunting books, at saka
floor lamp. Inaliw niya pa ang sarili sa mga wall paintings na puro dagat ang
konsepto.

Nang makapagshower ay kinuha niya sa maliit na bag ang cellphone. Pinatuyo muna
niya ang buhok sa electric fan na naroon habang iniisa-isa ang phone notifications
niya.

It has a lot of missed calls, puro unknown number. Ganoon din ang messages, lahat
ay hinahanap siya. Napabuntong hininga siya nang makita niya ang pangalan ni Lucas
na walang bagong mensahe. Hindi humihingi ng tawad. Hindi nagpaliwanag. Hindi siya
hinanap. Ang kapal ng mukha.

Itinabi muna niya ang cellphone dahil nastress na naman siya at nagfocus sa
pagsuklay sa kanyang buhok. Sinasabunutan pa niya ang sarili paminsan-minsan sa
inis. Akala niya ay sapat na ang ganda at alindog niya para matipuhan ni Lucas,
iyon pala ay pinikot siya dahil isa siyang Monasterio at ito ay hindi, inggitero
'yarn?

Pinag-isipan kung may sasagutin ba siya sa mga mensahe na hindi pa niya tuluyang
binabasa. Nang makaramdam ng antok ay pagod niyang ipinahinga ang likod at inisa-
isa ang muli ang mensahe, this time, binubuksan niya na. Pinakamarami ang kay
Miranda.

Mommy: Please, Tash. Give me a chance to explain. I am very sorry.

Mommy: Sabik na sabik akong makasama ka. I don't want it to end.

Mommy: I hope you are okay, anak. I'll talk to Lucas tomorrow.

Mommy: Anak, I hope you are safe and sound.

Sumunod naman na nabuksan niya ay mula sa mga unknown number.

Unknown Number: This is Lucifer, where are you? Lemme get you.

Unknown Number: Lucian here. I'll take care of Lucas first. Please pick up your
phone. At least let us know you are safe.

Nagpunta siya sa messenger at nakita niya ang mensahe ni Don Levi.

Don Levi: Once you're okay, let our samples be tested. DNA.

Hindi niya alam kung gusto niya iyon. Gusto na lang niyang lumayo sa lahat pati sa
katotohanan. She's doing okay few months ago without them. Nasstress talaga ang
beauty niya sa problema ng mga mayayaman!

Don Levi is typing...

Nalaglag sa mukha niya ang cellphone niya nang makita iyon.

Don Levi: Let's skip the DNA. Let's just talk.

Hindi pa rin niya iyon sinagot.

Don Levi is typing...

Don Levi: At least I know that my daughter is safe although she doesn't want to
talk to me. I understand and I am sorry for this mess. Goodnight, Estancia. I'll
see you soon.

Pumikit na siya at dinama ang mapayapang tunog ng alon sa labas. Hindi niya
namalayang nakatulugan na pala niya ang mga mensahe at wala siyang nireply-an. Seen
zoner.

Nagising siya sa nagsasalitang mga tao sa labas. Sumilip siya at nakitang may mga
kaunting tao na nagtitipon sa tabing dagat. May mga naglalakad at nag-aalok ng mga
kwintas na gawa sa mga maliliit na seashells.

"Good morning! The shore isn't private. Nagising ka ba... sa ganda ng katawan ko?"
Nasa kabilang veranda si Karev at nagbubuhat ng weights. May kaunting pawis na ito
sa noo. Naka muscle sando at mayroong training gloves ito. Galit na galit ang
muscle sa braso dahil sa ginagawang workout.

"Ang liit naman ng katawan mo. Nakakita na ako ng mas malaki!" Pagmamayabang niya
at dumaan sa mukha niya ang imahe ni Lucas na nakasecurity guard costume sa isa sa
mga role play nila. Napatakip siya ng mga mata pero mas luminaw lang ang kanyang
nakita!

"Kanino? Iyong kay Lucas, Ginang Monasterio?"

"Huwag mo akong tawagin sa pangalang 'yan." Umismid siya. Nakatulog na siya at

nagising na, galit pa rin siya kay Lucas. Hindi na nga yata mawawala kahit magsorry
pa ito.

"Damn it, LQ na naman and I'm in the middle again!" Ibinaba ni Karev ang hawak na
dumbells.

"Walang LQ dahil walang lovers, Karev. Quarrel lang!"

"That's so unbelievable. Naka-tshirt ka pa ng 'I love LU.' 'Cas' ba ang kasunod

niyan?" Napatingin siya sa imprenta ng tshirt niya. Letter I saka ❤ ️ heart saka LU
na magkadikit.

"Gago, I love La Union ito."

"I cannot take you seriously.." He chuckled. Mas lalo lamang siyang nainis.
"Breakfast?"

Tumango siya. Baka kailangan nga niyang kumain para mabawasan ang galit niya.

Sa backdoor ng villa na may access sa dagat ay mayroong mini garden. May couch at
duyan pang nakasabit. Skyblue, bright orange at puti ang detalye ng mga kutson at
unan. Ang ganda ng paligid at nakakarelax, tama si Karev. Sa maliit na lamesa ay
nakahanda naman ang breakfast.

"Nasa labas yung quarters ng caretaker. You can order anything you need. Meron ding
driver so you can go wherever." Pag-o-orient sa kanya ni Karev. Wala naman siyang
kakailanganin bukod sa bumili ng damit. Gusto na niyang hubarin agad ang tshirt
niyang I ❤️ LU. Iba nga ang naiisip niya, si Karev kasi!
"Anong pangalan ng driver?" Hahanapin niya na lang mamaya.

"Karev, minsan doktor, minsan driver, madalas lover."

Natawa siya. "Hindi ako magtatagal dito, Karev. Uuwi ako sa San Isidro at
kakausapin ko yung Lola ko para.." Huminga siya ng malalim, "Para magtanong."

Tingin niya ay wala namang alam ang Lola Candy niya pero kung meron man, wala naman
itong kapasidad na hanapin pa ang mga magulang niya at piniling hindi na siya
saktan dahil sa nagawa ng anak nito na si Joanne.

Bakit kaya ganun? Kahit alam niyang hindi siya tunay na apo ni Lola Candy, hindi
niya maramdaman na iba siya sa mga ito. Sila pa rin ang tahanan na gusto niyang
uwian.

Tumunog ang cellphone niya sa isang mensahe. Napataas ang kilay niya.

Don Levi: Good morning.

Napasimangot siya, bait ah! Binaba na niya ang cellphone. Hindi siya nagreply ng
kahit ano.

"Ano ba kasi ang problema?" Umiinom si Karev ng kape sa tasa. "Bakit tumakbo ka?
Bakit ako sumunod? Bakit magkasama na naman tayo?" Tunog nagrereklamo na ito sa
bandang dulo.

"Mapagkakatiwalaan ka ba?"

"Ano sa tingin mo?" Naghahamon ang tingin nito sa kanya. Napabuntong hininga siya
at nagsimulang ikinuwento ang lahat ng detalye sa nangyari kagabi. Inisip niya na
sa ganoong paraan ay gagaan ang loob niya.

"Paano nga naman ang isang Lucas Monasterio ay mapapadpad sa San Isidro at
papakasalan ang isang gaya ko."

"Why is that impossible?"

"K-kasi ordinaryo ako."

"You're not. You are a fcking goddess, Tash. Kahit tumayo ka lang riyan ay
lalapitan ka na ng mga lalaki. You will attract Lucas whatever the circumstance
is."

"Ipinagtatanggol mo pa!"

"I am just saying. Don't feel small dahil lang hindi ka laki sa yaman. Ang
importante hindi kayo magkadugo ni Lucas, nakakatakot kung magkapatid kayo, sa
paraan ng PDA niyo, bawat holding hands at halikan, mahihiya ang langgam na
lumapit, mapapatakip ng mata ang ahas kahit wala siyang kamay. You are a really hot
couple."

"Hindi kami couple!" Inis niyang tinusok ang hotdog. "At tiyak kong hindi naman ako
mapapansin ng lalaking 'yon kung wala siyang masamang balak!"

"Maybe.. But destiny did allow it, one way or another magkikita pa rin kayo. Your
stars are aligned right after you were born. May mas matindi pa bang serendipity
'ron? You even have the same birthday!"
Birthday.. Hindi niya naisip iyon. Hindi nga niya natanong si Lucas kung kailan ang
birthday nito. Hindi sila nagkaroon ng ganoong pagkakataon. Napahiya siya sa
sarili. Ano Tasya, puro sex lang talaga?!

Iniabot ni Karev sa kanya ang baso ng juice at ikinampay nito ang tasa ng kape sa
hangin, "You are a fcking Monasterio. The first-born." Natawa si Karev na parang
hindi makapaniwala. "Cheers for the new fortune, Tash."

Alanganin siyang nakipag-toast. Hindi niya rin alam ang gagawin sa katotohanang
'yon. Dati ay gusto niya ng karangyaan pero ngayon ay napapaatras yata siya.
Sobrang gulo pala maging mayaman! Hindi siya nagkamali na parang pang-teleserye ang
mga ganap.

Sa San Isidro, simple lang. Walang palitan ng anak. Paano magpapalitan 'e pare-
parehas naman silang mahihirap. Ano yon, trip-trip lang? Exchange gift na parehas
ang presyo?

Nang matapos silang kumain ay sinamahan siya ni Karev sa bayan. May maliit na
shopping center doon at kinuha niya na ang lahat ng kailangan. Damit, skincare, at
nagdagdag na rin siya ng ipapasalubong kay Wendy. Pasalubong.

Naalala niya ang huling pag-uusap nila ni Don Levi, may pasalubong daw ito sa
kanya. Ano naman kaya iyon?

Hapon na ng makabalik sila ni Karev mula sa pamimili. Mas gumaan ang kanyang
pakiramdam dahil sa paglakad-lakad nila. Umilaw ang cellphone niya na hawak kaya
sinilip niya iyon. Mula ulit sa unknown number pero alam niyang si Lucifer iyon.

Unknown Number: Tash, wru?

Unknown Number: Tash?

Unknown Number: Ate?

Unknown Number: Noona?

Unknown Number: Sisterette?

Unknown Number: Madam Estancia?

Napangiti siya sa mensahe. Sinave niya ang numero nito at nagtipa ng reply.

Tash: Okay lang ako, Luci. Kailangan ko lang mag-isip.

Lucifer: Finally!

Naging sunod-sunod na ang mensahe ni Lucifer.

Lucifer: Pero kung kapatid ka namin, hindi ka masyadong nag-iisip dapat. Tatak
Monasterio yan.

Lucifer: Bad joke. I know!

Lucifer: Okay lang si Lucas, umiiyak at 'di makatulog sa kakaisip.

Lucifer: Okay. Mas bad joke yun. Shet.

Gumaan ang pakiramdam niya sa mga mensahe ni Lucifer. At least he sounds real and
normal.

Tash: Gusto kong magpa-DNA pagbalik ko. Baka habol kayo ng habol sa akin tapos
hindi naman pala ako Monasterio.

Lucifer: I'll tell Dad about that. But why? Can you not feel it? Nakakaoffend
naman.

Tash: Nararamdaman.. pero may trust issue ako. Lalo na riyan sa panganay niyo.

Lucifer: Trust issue sa sarili mo? Sorry to hear. 😞

"Hey, Tash. Let's swim!" Anyaya ni Karev sa kanya. Nakapasok na pala ito sa villa
at nakapagpalit na ng damit. Tumakbo siya papasok ng villa para magpalit din ng
pangswimming.

Sky blue two-piece bikini na nabili niya sa bayan ang isinuot niya. Dinamihan niya
na ang pinamiling swimwear dahil gusto niyang magswimming ng magswimming hanggang
sa makalimutan niya si Lucas. Umiiyak daw! Baka ang tite.

Sa wakas at wala na siya sa buhay nito at hindi na kailangang magpanggap na mahal

siya. Siguro ngayon ay may pinagpapanggap na bagong yaya ang animal.

Pinicturan niya ang view bago ng ulap at tabing-dagat bago siya sumunod kay Karev
pagkatapos ay inihagis na niya ang cellphone sa couch doon sa may living room.

Mayroong sariling access gate ang villa para hindi iyon pasok ng mga outsider. May
mga iilan na umaabot sa harap ng villa pero mas maraming mga tao doon sa kapitbahay
nilang resort. Pino ang buhangin sa San Fernando pero hindi iyon puti, sapat sa
kanya. Nagustuhan niya ang pakiramdam ng buhangin sa kanyang paa, she felt
grounded.

Naglakad siya at hinayaang malubog ang katawan sa tubig dagat. May naalala siya.
Ang Temptation Island, at si Lucas na naman. So paano niya makakalimutan? Naalala
niya maya't maya.

"Nakapagswimming ba kayo ni Lucas doon sa falls, Tash?" Isa pa itong si Karev,

pinapaalala pa.

"Hindi, lumilipad kami roon sa isla, Karev." Natawa ito at hinampas ang tubig dagat
patungo sa kanya. "Huwag mo na ngang ipaalala!"

"Kagabi ang lutong ng 'Bebe ko' mo tapos ngayon gusto mong kalimutan." Tumingin sa
kanya si Karev at sumeryoso. "It takes time. Trust me, I know."

"Pero galit na galit ako kay Lucas, Karev... Napapapikit ako ng mariin kapag
naalala ko kung paano ako umasa at nagpabilog."

"Hindi ka pa naman bilog, Tash. Sexy ka pa rin."

Umirap siya kay Karev saka inilubog ang sarili sa dagat at payapang lumangoy. Hindi
niya alam kung mawawala pa ang galit na iyon. Madilim na nang bumalik silang dalawa
sa villa. Naipaghanda na rin sila ng pagkain ng caretaker pero nagpaalam muna si
Karev na magbabanlaw. Ganoon din siya. Kinuha niya muna ang cellphone niya at may
mensahe muli si Lucifer sa kanya. Kanina pa iyon naisend.

Lucifer: I know our family sucks but give us a chance, Tash.

May mensahe din si Miranda.

Miranda: Anak, Luci told me that you are well. I am glad. Don't eat shellfish,
okay?

Don Levi: Good evening.

Wala pa ring mensahe si Lucas. Ang hayop na iyon talaga! Paano niya kaya
magagantihan? Habang umaakyat siya patungo sa silid niya, sinilip niya ang litrato
na kinuha niya kanina. Marami iyon. Hanggang sa napascroll siya sa
nakakaeskandalong litrato ni Lucas na nakasave sa phone niya.

Hoy! Gawan niya kaya ng scandal! Napangiwi siya sa naiisip. Paano kung gantihan din
siya ng hinayupak?! E di siya rin magkakaroon ng scandal.

She pressed the options button and she's ready to delete. Napalunok siya.

Baka magamit niya pa sa ibang araw. Kung ito mauna maglabas ng nudes niya at least
makakaganti siya. Mindset ba...

Pero ang laki...

Ng kasalanan sa kanya nito! Umirap siya sa hangin at padabog na umakyat ng kuwarto.

Totoo nga sigurong mas bumibilis ang ikot ng earth, ang bilis din ng araw.
Naramdaman niyang medyo okay na siya dahil nakikipag-usap na siya kay Lucian at
Lucifer pero hindi kay Miranda at Don Levi.

Iniisip niya kasi na malaking parte si Don Levi ng kanyang pagkakawaglit. At si

Miranda, bakit hindi siya hinanap? Nauna pa si Lucas na makita siya. Nakakatampo
ang kanyang mga magulang pero kahit papaano ay may puwang pa rin sa kanyang puso
kapag nagpapadala ng mensahe kagaya ngayon.

Don Levi: Malamig sa Iceland.

"Alam ko, nagbibiro lang naman ako nang gabing 'yon." Bulong niya habang nakaupo
siya sa passenger seat at umaandar ang sasakyan sa tanghaling tapat. Ihahatid na
siya ni Karev sa San Isidro at babalik na muna ito sa ospital na pinapasukan.

"What is it?" Takang-tanong ni Karev na busy sa pagmamaneho.

"Hindi kita kinakausap."

"Mmmkay." Nagkibit-balikat si Karev.

Don Levi is typing...

Don Levi: Pero mas malamig ka.

Napatakip siya ng bibig, pinipigilang matawa. Ang dry nung joke 'e! Parang ewan.

Tash: Mauuna kang lumamig, Tanda.

Bago niya pa naalala na hindi dapat siya magrereply ay nagawa niya na. Buburahin
sana niya ang mensahe pero huli na.

Don Levi is typing...

Don Levi: Hindi ka sa akin nagmana. 😒

Tumikhim siya, hindi talaga dahil korni si Don Levi. Ibinalik sa kanyang bulsa ang
cellphone, tinitipid ang pakikipagbardagulan sa kanyang ama at baka sabihing ang
rupok talaga ng pagkatao niya.

Binusog niya na lang ang mga mata sa magagandang tanawin sa Norte. Binuksan niya
ang bintana ng sasakyan sa kalagitnaan ng byahe at inamoy ang hangin. Amoy iyon ng
palay...

At tae ng kalabaw.

"Ang baho, Tash! Sarhan mo 'yan!" Reklamo ni Karev. Sumang-ayon naman siya at
napatakip din ng ilong.

Maliwanag pa ng nakarating sila sa San Isidro. Hindi na bumaba ng sasakyan si Karev

dahil mayroon daw emergency. Wala ring ideya ang pamilya niya na uuwi siya.

Naabutan niya si Lola Candy na nagwawalis sa gilid ng kanilang bahay. Ang

karinderya na bukas sa lahat ng gustong kumain... ay may dalawang customer. Hindi
siya napapansin ng Tyang Naty niya na panay ang bilang sa kinita. Ibinalik niya ang
mata niya sa Lola Candy niya. Tumuwid ito ng tayo at hinilot ang likod.

Hindi pa ito ganoon kahina dati noong mga bata pa sila ni Wendy ayon sa
pagkakatanda niya. Mabilis pa ang kilos noon at nahahabol pa siya bago siya
makaakyat ng puno para takasan ang walis na pamalo nito. Nag-init ang sulok ng mga
mata niya sa masayang alaala.

Ang matandang kinikilala niyang Lola ang nagtiis para mapalaki siya ng maayos kahit
na hindi naman nito kailangang maghirap para sa kanya dahil anak mayaman naman
talaga siya. Lola Candy suffered. A lot. Just to raise her even they're not blood
related.

"Apo? Ikaw ba yan?" Hindi niya namalayan si Lola Candy na nasa harapan niya na
dahil nanalabo ang mga mata niya sa luha.

"Lola." Hindi niya napigilan ang mapayakap sa kanyang Lola. Payat na ito at marami
nang kulubot. Bakit hindi niya napapansin ang ganitong detalye noon? Makasarili ba
siya?

"Nag-away ba kayo ng asawa mo, Apo? Halika't pumasok ka." Mahinahon na wika ng
kanyang Lola.

"Lola.. Hindi niyo daw ako apo?" Nanigas ang katawan ni Lola Candy. Hinirap niya
ito para tingnan sa mata, suminghot siya bago muling magtanong, "Hindi naman totoo
'di ba? Apo niyo ako."

"Halika, Tasya. Pumasok ka."

Mahigpit na hinawakan ni Lola Candy ang kamay niya at tinawag nito ang Tiyang Naty
at Tiyong Ruben niya. Saglit lang silang naghintay sa salas at naroon na agad ang
dalawang anak ni Lola Candy. Nasa harapan niya ang tatlo nanging pinakamahalagang
bahagi ng kanyang paglaki.

"Apo kita, Tasya." Malungkot na wika ni Lola Candy. "Dito sa puso ko, Apo kita."

"Nay, ayos ka lang?" Paniniyak ni Tyang Naty. Tumango si Lola Candy.

"Umuwi si Joanne. May dalang batang babae. Tinanong ko kung kaninong anak 'yon.
Sabi niya, sa kaibigan niya raw. May bitbit din siyang batang lalaki bukod sa iyo,
iyon ang anak niya sa boyfriend niyang Hapon na asawa niya na ngayon. Nagpunta nga
sila rito noong nakaraang buwan at malaki na ang apo ko kay Joanne."

Naguluhan siya. Hindi ba at si Lucas ang anak ng nanay niya? Bakit dalawang bata
ang dala nito nang umuwi? Hindi rin siguro alam ni Lola Candy ang sagot.

"Tyang Naty, ang sabi ay napagpalit kami ni Lucas sa ospital."

"Si Lucas? Iyong asawa mo?" Gulat si Tiyang Naty. Tumango siya.

"Si Lucas ang anak ng Nanay at ako naman ang anak ng mga magulang ni Lucas.
Nagpalit lang sila ng mga anak." Paliwanag niya.

Umiling si Tyang Naty, "Hindi iyon maaaring mangyari. Dalawang bata ang iniuwi ni
Joanne rito. Ikaw at si Hiroshi. Si Hiroshi ay hapon na hapon ang itsura. Japanese
ang ama 'non pero alam ko ang kuwentong palitan na iyan." Nagpunas ng pawis si
Tyang Naty na parang nahihirapan. "Wala talagang sikreto ang hindi nabubunyag,
hindi ba, Kuya Ruben?"

"Oo, Tasya. Buntis palang si Joanne ay sinasabi niya nang ipapaampon niya si
Hiroshi, iyong anak niya. May bibili daw sa kanyang anak na lalaki pero nang
manganak siya ay hindi niya kinayang ibigay sa bumili dahil nagkabalikan sila ni
Akihiko..." Si Tyong Ruben.

"Sinabi ni Akihiko na papanagutan na si Joanne at isasama sa Japan. Kaya nga

nagtataka ako kung bakit may isa pa siyang sanggol na bitbit at babae naman, akala
ko ay magbebenta ng anak pero may inuwi pa siya na hindi niya kaano-ano.
Kinabukasan umalis na si Joanne dito sa San Isidro at sinabi sa aming itrato ka
naming kapamilya at kawawa ka naman daw." Pagpapatuloy ng kanyang Tiyuhin.

"May kasalanan pang ginawa si Joanne kaya nagmamadaling umalis." Si Tyang Naty.

"Ano pa, Naty?" Gulat na tanong ni Lola Candy. "Demonyo talaga yung anak kong yon!"

"Nagnakaw si Joanne ng baby sa isang pangmayamang ospital para ibenta doon sa

bumibili ng anak sa kanya kasi hindi na maibigay ni Joanne si Hiroshi, singkit
kasi. Naghanap siya ng Baby na tisoy."

"Napressure siya, para siyang nagsangla ng kaluluwa sa mga bumibili kaya napilitan
siyang magnakaw. Wala pang CCTV noong panahong iyon kaya nakalusot siya pero
nagtago na rin pagkatapos sa takot na mahuli." Si Tyang Naty.

---

Maki Says: Napagod ako kakaresearch ng mga emoji flags. Ginusto ko yun e. lol

Kumusta ang weekend niyo? Ako naloloko sa ginawa kong plot twist na twist na twist.
Pilipit yarn.

Thank you for all the messages of appreciation, nakakagana magsulat. Alam kong
hindi bibilang ng araw 'e may basher na naman ako. Char! Goodnight!
Kabanata 19

👶🏻🚼🍼

"Lola Candy naman.." Mahinang bumulong si Tash sa kanyang Lola. Nasa pribadong
conference room sila ng Monasterio Corporate, isang araw matapos ang rebelasyon na
nalaman niya mula sa point of view ng mga Roces.

Sumakay sila sa bagong van ng Tiyong Ruben niya na ginagamit sa tour at catering.
Isa iyon sa mga negosyong napili nilang simulan. Hiningi ni Lola Candy ang numero
ni Miranda mula sa kanya at ito ang nakipag-usap, hindi niya napakinggan kung ano
pero nang magising siya ay inaya na siya ng Lola niya at luluwas daw sila.

Hindi siya bumaba ng van kundi pa siya ipinagtulakan ng mga pinsan niya nang makita
niya kung nasaan sila. Isosoli na ata siya at nakapagbigay na ng ransom money sina
Don Levi. Char!

Naiwan naman ang mga pinsan niya sa van at magma-Mall of Asia daw mamaya, gusto
niya pa nga sumama.

Dahil pang-Mall of Asia ang get up niya, nag-jeans lang siya at crop top na puti
saka sneakers. Si Tiyong Ruben niya ay naka-khaki shorts at puti na tshirt,
nakasuot pa ng baseball cap at crocs. Ang Lola Candy naman niya ay nakasuot ng
dilaw na blouse at brown na slacks- parang aattend lang ng graduation niya, ang
Tiyang Naty niya, nakabulaklakin na duster, bago naman at naglipstick pa ng pula--
mukhang maniningil naman ng pautang.

Awtomatiko ang kanilang pagtayo nang pumasok sa conference room si Levi at Miranda.
Hindi siya makatingin sa dalawa. Kumpara sa kanila ay sosyal na sosyal ang mga ito.
Si Don Levi ay naka-longsleeves polo na blue at slacks samantalang si Miranda ay
ang usual na long dress naman na dilaw ang suot.

"Anak!" Nagmamadali siyang tinungo ni Miranda at niyakap ng mahigpit, "Oh my God, I

thought I wouldn't see you again.." Pinigilan niyang maubo sa higpit ng yakap ni
Miranda. Her hugs are tight, naamoy niya ang floral scent nito sa kanyang ilong.
Napatingin siya kay Don Levi na isang beses niya lang nireplyan kaya siguro hindi
siya nginitian.

Magkakatabi sila sa long wooden table nina Lola Candy, Tyang Naty, Tyong Ruben at
kaharap nman nila sa kabilang banda si Don Levi at Miranda.

"Maraming salamat sa pagpapaunlak niyong makipag-usap." Si Lola Candy ang

nagsimula. Confident 'yarn.

"Kinukumpirma namin na hindi nga namin kadugo si Estancia base sa pangyayari noong
unang araw na makarga namin siya sa aming mga kamay doon sa aming tahanan sa Nueva
Ecija. Kung kayo nga ang tunay na pamilya ni Tasya, gusto ko lang itanong kung
tanggap niyo ba siya? Kasi kung hindi ay babalik kami sa Nueva Ecija kasama siya at
hindi na namin kayo guguluhin."

"D-don Levi, Ma'am.. Gusto rin po namin na ipa-DNA test si Estancia para matiyak po
natin ang katotohanan para mapayapa na tayong lahat. Nakausap ko rin ang kapatid
kong si Joanne. Nasa Japan siya ngayon pero handa siyang makipag-usap sa tawag para
ituwid ang mga pagkakamali niya." Si Tyang Naty.

"DNA is just for formality." Si Miranda, "Pero gusto ko rin ipa-DNA hindi lang si
Tash kundi pati na rin ang dalawa pang anak ko, si Lucian at si Lucifer."
"The boys don't have to do that, I know that they are mine." Masungit na pakli ni
Don Levi. Aba, duda talaga sa kanya at sa kanya lang! "No offense, Estancia."

Umirap lang siya kay Don Levi bilang tugon.

"Masyadong maraming nangyari. Kailangan din nating makasiguro, para rin naman sa
iyo 'yon." Dagdag pa ni Don Levi.

"Okay lang po, hindi naman po nakakapagtaka na hindi ka makapaniwala. Hindi kasi
kita kamukha. Kahit ako ay duda." Umismid siya. Narinig pa niya ang mahinang
pagtawa ni Miranda.

"She's like me when she banters! How cute!" Puri sa kanya ni Miranda.

"Hindi iyon cute, Miranda." Patol pa ni Don Levi at sinimangutan siya.

"Really? I think that's the reason why you liked me." Tudyo ni Miranda sa asawa
nito.

"I didn't like you!" Giit pa ni Don Levi na namumula ang mukha sa galit. Hala, PBB
teens 'yarn.

Palipat-lipat ng tingin ang pamilya Roces sa dalawa. Ito na ba talaga ang totoo
niyang mga magulang? Pwede bang mag-suggest ng iba lalo na iyong Tatay?

Tumikhim si Don Levi nang hampasin ito ni Miranda sa braso. Saka palang yata
naalala na nanonood sila.

"Maraming salamat sa pagpapalaki niyo kay Estancia, no amount of money can repay
your sacrifice for our daughter. Malaki ang utang na loob namin sa inyong mga Roces
at habambuhay namin iyong tatanawin." Tiningnan siya ni Don Levi, "Marami pa siyang
kailangang matutunan bilang Monasterio. Unahin na natin iyang katabilan niya ng
dila."

Halos mapatalon siya nang pinalo siya ni Lola Candy sa kamay, "Lola!" Reklamo niya.

"Ito nga ang hindi ko maintindihan sa batang ito! Kaya kunin niyo na at gawin ang
makakaya niyo nang magtino."

"Grabe, ipinagtulakan agad ako." Komento niya.

"Levi, I think our daughter is funny." Tuwang-tuwa pa si Miranda.

"Not to me, Miranda."

"Luh? Ikaw kaya ang mas korni sa ating dalawa, Don Levi."

Pinalo siyang muli ni Lola Candy dahil sa pagsagot-sagot niya, "Lola! Ako kaya ang
kapamilya mo!" Nagtatampo na siya ah!

"Pamilya mo rin sila at makikinig ka sa magulang mo para biyayaan ka pa ng

Panginoon. Kinakarma ang matitigas ang ulo at pasaway sa magulang."

"And Tash, I know this will sound weird but you should start calling Levi as
Daddy."
Nakipagsukatan ng tingin sa kanya si Don Levi, hinihintay ang sagot niya.

"Kapag confirmed na po, Mommy."

Malungkot siyang nagpaalam sa mga pinsan niya na naroon sa parking lot nang matapos
ang mahabang usapan. Kinuhaan sila ng DNA samples pati na rin si Lucian at Lucifer-
sa harap ng kanyang Lola, Tiyang Naty at Tiyong Ruben.

"Hindi ka ba talaga makakasama sa amin, Tasya?" Malungkot si Wendy. "Sayang naman."

"Balik na lang kayo ulit, Wendy. Papasyal tayo."

Pinanood niya ang mga pinsan niya na masayang kumakaway sa kanya roon sa van nang
papaalis na. Ngumiti siya pero nalungkot din siya pagkatapos. Naglakad siya
papabalik at nasalubong niya si Lucian at Lucifer. Inakbayan siya ng dalawa at
ipinihit pabalik sa parking lot.

"First official meeting of Monasterio Sibs with Ate. Lunch, sis?" Tanong ni
Lucifer. "My treat."

Sumakay sila sa sasakyan ni Lucian na kulay asul na Maserati. Panay ang kwento ni
Lucifer sa mga naramdaman niya nung malaman niyang magkapatid sila.

"Tapos paano 'yun? May asawa ka na! Pinagtulakan ka pa namin! Kung alam lang namin
na ikaw ang kapatid namin, dapat pinagapang muna namin yun si Lucas!"

"Luci.." Suway ni Lucian.

"Okay lang... Wala kayong kasalanan." Pagpapanatag niya sa mga kapatid. "Si Lucas
lang talaga 'yon."

"But Lucas is sorry!" Giit ni Lucifer.

"It is up to Tash to forgive him." Singit ni Lucian. "He did wrong and he knows
that. He has to reap the consequences."

"Tngina kasi 'non ni Lucas, nagsecret pa 'e. Buti pa ako, mayabang at madaldal,
mahilig ako mag-overshare kahit hindi ako tinatanong. I am such a green flag."
Pagmamalaki pa ni Lucifer.

Sa Sentro 1771 sila nagpunta ng mga kapatid niya, sa may Greenbelt lang iyon na
malapit sa Monasterio Corporate. Umupo sila sa limahang lamesa.

"Umorder lang kayo ng umorder, nakakaluwag-luwag ang bunso niyo. My God, I am such
an achiever. Huwag kayong mainsecure, ako lang 'to."

Mahinang natawa si Lucian.

"Hindi nakainom ng maintenance 'yan si Lucifer. Please ignore him." Hingi sa kanya
ng tawad ni Lucian.

Ngumiti siya, binuklat niya ang menu at nagtawag ng waiter.

"Gusto ko nitong lahat, babayaran ng pinaka-successful kong kapatid." Sambit niya

sa waiter habang isinosoli ang menu.

Napalunok si Lucifer. "L-lahat? He-he. Sige."

Humalakhak si Lucian. "That's okay Dude, green flag naman yang pagiging mayabang mo
'e."

Napuno ang kanilang lamesa ng mga pagkain. Balak niyang ipa-takeout iyon at ibigay
sa mga namamalimos sa daan na nakita niya papunta sila roon.

"Lucian, split-bill. Ang bully nitong panganay natin 'e!" Bumubulong-bulong pa si

Lucifer kay Lucian habang kumakain.

"Ano, ayaw mo na akong kapatid?" Tinaasan niya ng kilay si Lucifer, "Pinapabalik mo

ako hindi ba?"

Kuripot din pala si Lucifer! Naalala niya ang bill na binayaran ni Lucas doon sa
libre nito kay Karev, mahigit isang milyon! Ibig bang sabihin ay si Lucas rin ang
nang-spoil sa mga kapatid niya? Kaya niya kayang tapatan iyon bilang panganay ng
mga Monasterio?

"It is not easy to be a Monasterio, Tash, but we're here." Ngumiti si Lucian na
para bang nababasa ang naiisip niya.

"Paano magkaroon ng magulang?" Kaswal na tanong niya habang humihigop ng sabaw ng

sinigang.

"Ewan namin. Sabay-sabay nating madiscover ang parenthood ni Levi at Miranda."

Lucifer chuckled. "We're curious, too."

Nagtataka niyang tiningnan ang kapatid, hindi rin ba nila alam kung paano ang
pakiramdam ng may magulang?

"There's a silent war between Mom and Dad when we were growing up, siguro dahil sa
nangyari na kailan lang natin nalaman. Mom's guilt made her leave the country most
of the times and Dad's resentment piled up, so ending, we were neglected as kids.
Lucas as the eldest suffered the most." Kwento ni Lucian, "He's the saddest because
he felt responsible to me and Lucifer at a very young age. He did a great job being
a brother."

"Yeah! He's the best!" Sang-ayon ni Lucifer.

Sumimsim siya ng orange juice. Kung best si Lucas, dapat pala maging bestest siya.
Ang tanong ay kakayanin niya ba? Ang beauty niya pang San Isidro lang, oo nga't
naging beauty queen siya at magaling siyang sumagot sa mga Q&A, best in talent,
best in long gown and swimsuit din pero wala siyang ideya sa negosyo. 26 na siya,
going 27 pero puro ganda lang ang ambag.

Aba, double-time, Tasya. Kailangan niyang kabugin si Lucas. Kinuha na nga ang nito
26 years niya, pati virginity at kainosentehan pa. Wag kang papayag gerl, kunin mo
rin yung buong buhay niya, at singilin sa virginity na nawala. Hindi lang siya sure
sa last part kung paano gagawin.

Bumukas ang pinto sa restaurant habang kumakagat siya ng malaking kurot ng crispy
pata nang makitang pumasok si Lucas na may kasamang babae na naka-red sleeveless at
white pencil skirt, may thick-framed glasses ito na cats eye na bumagay sa maliit
na mukha at mahabang buhok. Muntik na niyang maibuga ang nginunguya niya.

"Hey, Lucas! You're here." Awtomatikong nagtaas si Lucifer ng kamay at na agad

niyang kinurot sa tagiliran. Napangiwi ito na ibinaba ang kamay.

Tumingin si Lucas sa kanilang direksyon at tipid na tumango. Pinilit niyang hindi

ngumuya at nagpunas lang ng labi. Nang tapunan niya ng tingin si Lucas ay
nananatili ang mga mata nito sa kanya, nagsalubong ang kilay niya. Taksil na
sinungaling!

May secret din siyang alam sa buhay nito kaya huwag itong magpakasaya masyado.

"Sir, do you want me to order for you?" Tanong ng babae na kasama ni Lucas. She's
pretty. Iyong tipo na iro-roleplay ni Lucas na malala. Don't tell me..

"Hi, Miss Secretary!" Kumaway pa si Lucifer sa kasama ni Lucas.

"Hi Sir Lucifer and Sir Lucian." Nahihiyang ngumiti ang babae.

Bakit hindi niya alam na ganon kasexy ang sekretarya ni Lucas? Oh my, ang tanga
pala niya at uto-utong talaga! Umismid siya at sumubo ng lumpia. Nagulat siya nang
hinawakan ni Lucian ang pisngi niya at hinila kung ano ang sinubo niya sa bibig
niya.

"Tissue 'yan, Tash!" Mahinang bulong nito.

"Kinakain ito sa amin." Pagmamagaling niya pa para hindi mapahiya.

Malutong na natawa si Lucifer. "Sarap?"

Sinamaan niya ng tingin ang kapatid.

"Waiter, take-out na kami saka bill-out! Busog na daw si Ate ko." Sabi pa nito nang
makitang naasar siya. Pinagmasdan niya na lang na umupo si Lucas doon sa kabilang
dulo ng restaurant kasama ang secretary nito. May pinag-uusapan ang dalawa at hindi
na siya muling tiningnan pa ni Lucas.

Ilang araw pa ay lumabas na nga ang resulta ng DNA test. Siya, si Lucian, at si
Lucifer, they all matched with both Don Levi and Miranda. Sa hotel siya nag-stay
pansamantala habang hinihintay ang resultang iyon. Parang naa-awkward kasi siya sa
tahanan ng mga Monasterio pero ang tiyaga ni Miranda na samahan siya sa maghapon at
umaalis na lang kapag matutulog na siya.

Nakaupo sila ngayon sa couch at hawak ang mga resulta ng DNA.

"Pack your things! Your room is ready. Si Levi mismo ang nag-ayos 'non. Kapag naka-
settle ka na, let's plan your own party! We will introduce you to the society..."

"Mommy, pwede bang hindi na yan gawin?" Napawi ang ngiti ni Miranda sa kanyang
sinabi, "Hindi naman na mahalaga iyon dahil alam na naman na natin ang totoo. Ang
kilalang panganay niyo ay si Lucas. Mas mabuti sigurong huwag na natin siyang
bigyan ng kahihiyan pa. Narinig ko kila Lucifer at Lucian na hindi naging masaya si
Lucas sa pagpapalaki sa kanya, at kapag nagpa-party tayo para ipakilala ako, parang
sinasabi na rin nating kalimutan siya ng mga tao, biktima rin siya." Kahit na galit
pa rin siya sa hinayupak ay hindi niya magawang ipahiya sa madla.

Nakakaunawang ngumiti si Miranda, "I hope someday, Lucas can forgive me too. It is
not him that I did not love. It is myself that I did not love when I lost you, and
there's nothing to give to anyone. I understand what you are saying, anak. However,
there's a bit of work that we will ask you to do as the eldest Monasterio, you
deserve the best at ngayon lang kami makakabawi..."

Inisa-isa sa kanya ni Miranda ang mga eskwelahan na pupwede niyang pasukan.

Magkakahalo iyon. From sports to music to personality development.

"Iyong course mo, pupwede mong ipagpatuloy sa Maynila. I've inquired to some
schools where Monasterio Foundation donates. Tatanggapin ka raw nila next semester.
Hindi naman iyon limited, pupuwede rin sa abroad. Pumili ka ng gusto mo."

"Mommy, gusto kong magshift." Natigilan muli si Miranda. Iniisip siguro na shifter
siya at pasaway na bata dahil pabago-bago ang kurso na gusto. "Gusto kong mag-aral
ng business. May mga units ako sa HRM na make-credit sa Business Management.
Pagbubutihin ko."

Nagsasabi siya ng totoo. Interested siya sa negosyo kahit wala siyang alam doon.
She has ideas too. Pupwede pa siguro mastretch ng kaunti ang braincells niya dahil
hindi masyadong nagamit.

"Oh, Tash, you don't have to do it." Napansin na lang niya na nagpupunas ng luha si
Miranda. "Our business will really suffer without Lucas in it but Levi should find
a way. Just enjoy life like your brothers do. You've been through a lot already."

Nako, ayaw pa yata at walang tiwala sa kanya. Dinaan pa siya sa english para
sabihing 'wag na siya mag-effort.

"Mommy, kaya ng utak ko yan huwag kang mag-alala. Tutulong ako kay Don Levi."

"Daddy, anak. Daddy ang itawag mo roon."

Nang makapag-check out na siya sa hotel ay dumiretso na sila ni Miranda sa

Monasterio Mansion. Nag-aabang si Don Levi sa main doors ng mansion na seryoso ang
mukha.

Naunang bumaba si Miranda at bumeso sa asawa, siya naman ay nagbilang pa ng sampu

bago bumaba ng sasakyan.

"Hello po!" She smiled, "Good evening, Tand---"

"Aba, dapat talaga sa iyo ay pinapalo, tama nga si Manang Didang!" Bungad sa kanya
ni Don Levi. She made a face and followed Miranda and Don Levi.

"Nakapili na kami ng schools, Levi. Marunong pala sa music instruments ang anak
natin."

Natigilan si Don Levi at nilingon siya, "Talaga?"

Mayabang siyang nagtaas noo, "Oh, take that, cultured ako kahit laki sa San
Isidro."

"Nagmana ka sa akin sa parteng yan. The rest, nevermind." Masungit na sagot nito,
umikot ang mata ni Miranda na naiiling.

"So, siguro kahit short music lessons lang every Sunday afternoon. Then I need to
call Ateneo because Tash wanted to pursue business--"

"Business?" Nilingon muli siya ni Levi, "You don't have to do that."

"Pero gusto ko Tand-- ad.. Dad." Matamis siyang ngumiti. "Kaya lang naman ako nag-
HRM kasi nag-offer ng scholarship yung Hotel sa may sa amin noong nanalo ako ako sa
Beauty Contest pero HRM ang kurso para makapagtrabaho ako sa kanila after
graduation. Wala kaming pera kaya 'yun na rin ang kinuha ko."

"Oh, napakamadiskarte talaga ng anak ko." Hinaplos ni Miranda ang buhok niya, "Now,
you have a choice, you can be anything you want."
"But business, are you sure?" Paniniyak ni Don Levi na mapanghusga.

"Yes po."

"Are you sure you can work for me and I won't lose you?" Tanong muli ni Don Levi.

Nagkatinginan sila ni Miranda.

Nagpatuloy na maglakad si Don Levi paakyat ng staircase, "I lost a son by working
with him. Partly because I am an asshole."

--

Napalunok si Tash sa makakapal na libro na ipinadala mula sa Ateneo. She was

accepted! Iyon nga lang ay kailangan niyang mag-advance readings bago magsimula ang
susunod na semestre. Dalawang taon pa bago niya tuluyang matapos ang kursong
Business Management pero iniisip niyang mag-overload ng units kung hindi mag-o-
overload ang brain niya next school year.

Tahimik niyang sinimulan ang pagbabasa. Since mayroon siyang stock knowledge (kahit
katiting) sa Business Subjects niya noong nasa Wesleyan University pa siya, medyo
nakakaunawa naman siya ng mga terminologies.

Seseryosohin niya ang kanyang role bilang panganay na Monasterio. Kung nagawa ni
Lucas, kaya niya rin. Para rin naman sa kinabukasan niya iyon.

Ipinahinga niya ang likod sa puting swivel chair niya doon sa study table niya at
nag-inat, apat na oras na pala siyang nagbabasa. Ipinahinga niya ang mga mata at
napalinga siya sa buong kuwarto niya na white and pastel pink ang tema. Para talaga
iyong pang-prinsesa. Ito ang mga bagay na hinihiling niya lang maranasan noon pero
ngayon ay realidad niya na.

Nakarinig siya ng tatlong warning knock sa kanyang pinto bago bumukas iyon. Sumilip
si Don Levi roon, mukhang kakagaling lang sa opisina dahil hindi pa nakakapagpalit.

"Miranda told me that you've been in your room since your books arrived. Hindi ka
rin sumasagot sa messages ko."

"Ito naman, nagtampo agad!" Sumimangot siya at kinuha ang cellphone. Hineart niya
ang mga mensahe ni Don Levi na nagtatanong kung anong gusto niyang pasalubong. Siya
lang kasi ang madalas na maiwan sa mansyon, si Lucian at Lucifer, malamang naroon
sa Temptation Island.

Natawa si Don Levi, "So, how to you find the books? Kakayanin ba 'yan ng utak mo?"

"Hoy! Grabe ka sakin!" Umirap siya sa ama, mas lalo lang itong natawa.

"Lucifer and Lucian are from La Salle. Lucas is from UP, he further his business
studies at AIM."

"Sinisindak mo talaga ako."

"You don't have to achieve what Lucas did. He's different. He breathes business
while my sons---"

"They breathe alcohol. Tama 'no?" Dugtong niya. Napailing si Levi.

"You really got Miranda's wits. I wonder what my daughter breathes."

"Interesado kang malaman, Dad?"

Tumango si Levi.

"Oxygen."

"Puro ka kalokohan. I know you are hungry. Kare-kare ang ulam."

Sineryoso talaga ni Tash ang pag-aaral. Nagrereklamo na si Lucifer kasi ang panget
daw niya kabonding. Nakiusap siya kay Lucifer na dalawang taon siyang magpo-focus
sa lahat ng pinapaaral sa kanya ni Miranda bago sila mag-bonding. Thrice a week may
personal coaching siya ng personality development. Pinupuntahan lang siya sa bahay
ni Antoinette, isang socialite at Fashion icon para turuan ng English, proper
manners, posture, and basic styling.

"Ang panget mo talaga kabonding, Tash!" Inulit na naman ni Lucifer. Naroon sila sa
Monasterio Corporate at hindi mawalay ang tingin niya sa librong binabasa. Midterms
na next week at hindi talaga siya mapakali hangga't hindi niya kabisado ang Labor
Law. Nakaupo siya sa lamesa ni Don Levi dahil nasa board meeting ito kasama si
Lucian, si Lucifer naman ay late kaya hindi na pinapasok.

"Ssshhhh..."

"Tsk." Kinurot na lang ni Lucifer ang pisngi niya at pinanggigilan pero hindi pa
rin siya gumagalaw. "Mag-o-OJT ka pa rito 'e boring nga rito!"

"Hindi OJT, Management Trainee."

"Potato po-ta-toh." Sagot ni Lucifer.

"Pota ka."

"Luh! Gago!" Humalakhak ito, sinarhan niya ang libro. Minura ba siya nito?

"Hoy Ate mo ako!"

"Yes, Madam Boss Amo." Sumaludo si Lucifer at pinakialaman ang mga markers niya.

"Kulayan ko na lang kaya lahat ng libro mo? May kulay lahat 'e!" Patuloy pa rin si
Lucifer sa pang-aabala.

"Hi Dad!" Tumayo siya nang pumasok si Lucian at si Don Levi.

"Exam week?" Tiningnan nito ang mga libro niya. Tumango siya at bumalik sa
pagbabasa.

"But Dad, Lucas will be mad when you do that." Si Lucian na parang stressed na
stressed na nilingon si Don Levi. Hindi naman nila maintindihan ang pinag-uusapan
pero nawala ang focus niya sa binabasa.

"He's still a Monasterio, isn't he? He needs to abide to my rules."

Napakunot ang noo niya, ano na naman kaya iyon.

"Hindi iyon papayag na bumalik dito kahit i-hold mo pa ang posisyon niya sa
Temptation Island."

"Then, ask him to pay me his subscribed shares in cash since I paid for it. 100%"
"That's ridiculous, Dad, kahit ako ay walang ganong halaga." Reklamo ni Lucian.

"Rules are rules." Nagkibit-balikat ito. "Mona, please reserve a table for us at
Melba's. I'll have dinner with my children since they're all here. Pakitawagan na
rin si Miranda to meet us there." Bumaling na si Don Levi sa sekretarya para i-
dismiss si Lucian.

Excited si Tash nang matapos ang midterms. In fairness pala kapag hindi masyadong
nagamit ang utak, parang bago pa kapag ginamit mong talaga. Nasagutan niya ang
lahat ng tanong at mas masaya siya kasi unang araw niya rin sa Monasterio Corporate
bilang Management Trainee.

Ang pinaka-late na klase niya kasi ay 1PM na natatapos naman ng 2:30 kaya kapag
free cut na pwede na siyang tumulong sa opisina. Nakapag-adjust na rin siya sa
university schedule niya kaya hindi na siya nahihirapan.

Inayos niya ang suot na floral A-line skirt na mataas ng kaunti sa tuhod at yellow
sleeveless blouse niya na nakatuck-in habang hinihintay ang kanyang ama sa opisina
nito.

Pinaglaruan niya ang mga display nito sa table. May whale paper weight at saka
dalawang maliit na picture frame doon. Nakita niya na ito noon pero kinuha niya pa
rin para pag-masdan. Kuha iyon sa Amerika, si Don Levi, Miranda, Lucian, Lucifer at
Lucas noong mga teenager pa.

Itinuro niya ang mukha ni Lucas na tanging hindi nakangiti sa litrato. "Ikaw,
ipinaglihi sa sama ng loob pero ang l*bog mo naman." Dinuro-duro niya pa ang mukha
ni Lucas.

Muntik niyang maibagsak ang frame nang pumasok si Don Levi. Iniayos niya ito sa
table katabi ng picture niya na kinuhaan ng isang sikat na photographer kailan
lang.

"You are here. How's your exams?"

"Mabilis akong natapos." Proud siya.

"Hindi mo kasi nasagutan?" Tumaas ang kilay ni Levi pero inirapan niya lang ang
ama.

"Anong gagawin ko rito? Magxe-xerox? Sasagot ng tawag? Bibili ng kape?"

"Magja-janitor ka ba?" Kunot-noong tanong ni Levi.

"Nagtatanong lang!"

"You will learn the business. Today is the turnover of--"

"Sorry, I am late, Don Levi."

Hindi siya nakagalaw sa pamilyar na boses na iyon. Pakiramdam niya ay binuhusan

siya ng malamig na tubig at humina ang kanyang pandinig.

"Lucas is the best one to turnover the business to the rightful heir." Patuloy ni
Levi, "You will learn from him. You are late, Lucas, that never happened." Sunod-
sunod na sambit ni Don Levi kahit hindi pa siya nakakabawi.

Tinapunan siya ni Lucas ng tingin, wala itong kaemo-emosyon, "Things change."

Hindi pa man din nagkakape si Tash ay abot-abot ang kaba niya. Binigyan siya ng
opisina pero kasama naman siya ni Lucas at ang sekretarya nito na nakita nila noon
sa Sentro. Julia raw ang pangalan nito. Pormal ito kumilos at kagaya niya ay
nakaskirt terno rin pero ang kay Julia ay mas hapit sa katawan. Kahit mukhang
suplada ay napapalingon ang mga naroon sa Marketing department na mga kalalakihan.

Dating opisina ni Lucas ang ngayon ay kanila nang dalawa. May tig-isa silang table,
at naroon sa may pinto na nakaharap sa kanilang dalawa ang maliit na table ni
Julia. Ganito ba ang ganapan ng dalawa noong hindi niya pa alam ang intensyon ni
Lucas? Hindi siya maniniwalang hindi ito pinag-role play ni Lucas.

"Eyes on me, Miss Monasterio." Si Lucas.

"Mrs." Pagtatama niya. That's her school records. Mrs. Estancia Ligaya Rosanna
Roces-Monasterio nga siya. Ipinasa niya ang marriage contract nila ni Lucas roon.
Hindi pa sila nakakapagdesisyon sa gagawin sa kanyang apelyido, at kahit siya ay
wala rin sa isip ang sariling pangalan. Mas naiisip niya pa nga magpapalit ng
Natasha kaysa palitan ang apelyido niyang Roces.

Tumikhim si Lucas na nakaupo sa harapan ng lamesa niya. May iniabot sa kanyang

makapal na folders.

"These are the strategic plans made in the past five years. By looking at these
documents, you will know how the Marketing implementations succeeded or failed
through-out the years. I was twenty one when I was handed this position and I am
the one who authored these."

"Nag-aaral pa lang ako ng Business Management-" Pagsasabi niya. Napakarami namang

babasahin! Paano pa ang klase niya sa school at mga extra-curricular niya.

"Yes, I heard. Don Levi doesn't find you suitable just yet."

"Pero nag-aaral akong mabuti." Dagdag niya, "Makukuha ko rin ang galing mong 'yan."
Ngumisi siya para pagaanin ang mood.

"You can't. If Monasterios are capable, they won't blackmail me to be here today,
in front of the woman I fooled in marriage." Dumilim ang mga mata ni Lucas.
Napalunok siya dahil ang dating masuyong tingin sa kanya ni Lucas ay wala na.

"B-blackmail?"

"Julia, lumabas ka muna." Utos ni Lucas. Mabilis na tumayo ang sekretarya at

sinunod si Lucas.

"You don't know or acting like you don't know?" Tumaas ang kilay ni Lucas.

Umiling siya.

"Kinuha na ang lahat sa akin ni Don Levi para kontrolin ako, pati ang Temptation
Island. So don't make it so hard for me right now, Tash. Absorb everything that I
will teach you because I cannot wait until I get off this miserable ties I have
with this family. Turnover of my work to their rightful heir will be the last job I
need to do before leaving."

"S-saan ka pupunta?" She asked.

Imbes na sumagot ay lumabas na si Lucas ng opisina at iniwanan siya. Napahilot siya

ng sentido. Kinuha niya sa bulsa ang bagay na iniabot ni Tyang Naty bago umalis ang
mga ito patungong Mall of Asia nang ihatid siya sa mga Monasterio. Lagi niya iyong
bitbit.

"Binigyan ako ni Joanne ng go-signal na ibigay ko sa iyo yan. Kung pupwede ay ikaw
na raw ang mag-abot sa batang ninakaw niya noon, yung asul ang doon sa bata. Itong
isa, sa iyo naman yan."

Tiningnan niya ang bagay na iyon. Kulay pink at kulay blue na Infant hospital ID
bracelet iyon, Iyong sinusuot sa mga bata tanda ng kanilang pagkakakilanlan.
Magkakabit ang dalawa para hindi magkahiwalay simula siguro noong kakapanganak pa
lang ng mayari 'non. Binasa niya ang nakasulat sa dalawang iyon.

Baby Girl Monasterio

08.17.96

Baby Boy Fortich-Ledesma

08.17.96

--

Maki Says:

Next update is probably Wednesday. Mej toxic sa work. Forda luho kailangan
magtrabaho ni Author.

Sana ay okay pa kayo!

Kabanata 20

Paano kung slow ako? 'E di kasalanan niya kapag hindi nakaalis agad si Lucas? Duda
pa naman siya sa talino niya baka mga three-years pa bago siya makaalis sa kompanya
ito.

Naiinis si Tash sa sarili dahil hindi niya talaga maintindihan ang mga pina-
assignment sa kanya. Inuwi pa niya iyon sa mansyon dahil pag-aaralan niya since
weekend naman na. Malapit nang mag-madaling araw at ang pinag-iisipan niya pa rin
ay ang mga terminologies na ginamit ni Lucas sa negosyo.

As we move into this final stretch, it is important that the sales team moves
forward with plans to gear in for quarter 4 fund requirements. We need to ideate a
new bleeding edge promo that will excite our clients and incentivize them for
availing our product.

Ideate. Tengene niyan. I-date daw.

Nag-no-nosebleed siya sa Marketing reports ni Lucas. Twenty-one years old pa lang

si Lucas nang isulat yon lahat? Pwede nang gawing libro. Lampshade na lang ang ilaw
niya sa silid kaya mas lalo siyang inantok sa nababasa pero sineryoso niya. Hindi
siya mapagbibintangan ni Lucas na mahinang Monasterio.
Naalala niya pa ang sinabi sa kanya 'nong hapon, hindi daw siya capable. Of all
people, si Lucas pa talaga ang nagsabi! Alam naman nitong magaling ang pick-up niya
sa mga naituro nito, best employee yata siya!

Napuyat tuloy siya kinabukasan at pipikit-pikit sa breakfast. Si Miranda at Levi

lang ang kasabay niya sa almusal. Hawak niya ang papers ni Lucas na pilit niyang
iniintindi. Year two pa lang siya siya pero parang pwede na siyang grumaduate sa
dami ng nalaman niya.

"Take it easy, the exam week is just over. Magshopping ka or sleep more." Si
Miranda habang sinasalinan ang plato niya ng mga prutas na binalatan nito.

"Hayaan mo siya, Miranda. Ginusto niya yan." Tinapunan siya nito ng tingin na
naghahamon.

Sumimangot siya sa ama. Kontrabida talaga.

"Mag-go-golf muna ako. Tash, kung may bisita, paghintayin mo at sabihing babalik
ako agad."

Napaangat siya ng tingin. "Ako ang magsasabi? Hindi yung mga maids? Sino ba yung
bisita?" Sunod-sunod na tanong niya.

"Kapag meron lang.. Napaka-reklamador mong bata ka. Ihahatid na kita sa spa,
Miranda. Dito ka lang, Tash, sabihan mo yung bisita ko na babalik ako." Ulit pa
nito.

"Bakit ka aalis kung may bisita ka?" Pangungulit niya, "Hindi rin ako pwedeng
umalis? Sama niyo ko."

"Ah, Right, si Antoinette pala ay dadaan din. How can I forget." Biglang naalala ni
Miranda. "Maiwan ka nga muna rito at may personality development training ka
ngayong araw. Hintayin mo na rin ang bisita ni Levi."

"Madali lang naman ang gagawin, Mommy. Proper posture and walking lang. Mamamasyal
ako pagkatapos. Punta ako sa restaurant ni Lucian."

"Hintayin mo nga ang bisita..." Giit ni Levi. Bakit ba namimilit?! Aalipinin din
pala siya sa mga Monasterio, akala niya ay promoted na siya!

"Ako na rin ba magbubukas ng gate, Dad?" Sinusukat niya ng tingin ang ama.

"Kung gusto mo, ikaw ang bahala.." Nagkibit-balikat ito, binalewala ang protesta
niya.

"Hay, sumasakit ang ulo ko sa inyo dalawa. Ang aga-aga pa nagtatalo na naman."
Miranda rolled her eyes "Kumain ka pa anak."

Iniwanan nga siya ni Miranda at Don Levi, nagshower siya pagkatapos ng breakfast
para maghihintay na lang siya kay Antoinette at gagawin ang mga iniuutos nito.

White sun dress ang kaniyang isinuot at naghintay siya sa harap ng pool habang
nagbabasa ng mga ibinigay na dokumento ni Lucas.

Ilang sandali pa ay narinig niya na nga ang mga maids na binabati si Antoinette.
Hindi talaga siya maawat sa paghanga sa kanyang personality development coach. Iba
talaga ang lakas ng presensya nito. She's 3 years older than her pero ang dami nang
achievements. Awards sa fashion modelling, nairepresenta na rin sa Pilipinas sa
iba't ibang fashion week, New York, Milan, Paris- name it. Ngayon nga ay nag-ooffer
na rin ito ng personality development training bukod sa sariling training school
nito sa Manila.

"Tash!" Excited siyang nilapitan ni Antoinette nang makita siya. Kahit matangkad na
ay nakasuot pa rin ng heels kaya mas naging malayo ang agwat ng height nila.
Matangkad din siya pero hindi siya mahilig sa heels. "What are you wearing? Di ba,
I told you, kahit nasa bahay lang, wear something uncomfortable..."

Lumabi siya, "'Di ba dapat kapag nasa bahay lang kumportable ka lang.."

"No darling. Wear something uncomfortable everyday so you will be comfortable in it

when you go out. It takes years of practice to be beautiful, Tash."

Mukhang uncomfortable nga ang suot ni Antoinette, neon green bodycon dress iyon na
maigsi, parang ikalawang balat niya na ang tela pero dahil perpekto ang katawan,
napakagandang tingnan. Naka-make up din ito kahit hindi makapal.

Naghanda ang mga maids ng juice doon sa may pool pero hindi siya makainom dahil sa
sobrang uncomfortable talaga ng pinagagawa ng coach niya, suot niya ang nude
Louboutin pumps niya na bagong bili ni Miranda. Pang-practice lang niya iyon kasama
si Antoinette.

"Lumulubog ang takong sa lupa!" Sa bermuda grass kasi siya pinalalakad, doon sa
katabi ng swimming pool. Natatanggal ang sapatos kada apak niya. Hindi yata siya
makakarating doon sa dulo.

"Of course it will, when you do it wrong. I told you, the weight should be on your
toes, not on your heels."

"Hindi na lang ako daraan sa mga lugar kung saan ako lulubog." Excuse niya pero
napailing si Antoinette, wala talagang balak na tigilan siya.

Huminto ang maid sa pwesto nila ni Antoinette. "Ma'am, may bisita si Don Levi."

Napakamot siya ng ulo at inialis ang suot na heels, hay naipahinga rin ang paa sa
wakas! "Wait, Antoinette. Nariyan ang bisita ni Daddy."

Nakahinga siya dahil nairelax naman niya ang kanyang kawawang paa mula sa pangs-
stress ni Antoinette. Nagtungo siya sa visitor's gate para sundin ang mahigpit na
bilin ni Don Levi at nakita niya nga roon ang bisita na hindi inaasahan.

"L-lucas..."

Nakasuot ito ng khaki jacket na may puting v-neck tshirt na panloob, dark jeans at
loafers.

"Nariyan si Don Levi?" Pormal na wika nito.

"Hi!" Magiliw niyang bati.

"Si Don Levi?" Aba, hindi nagbigay pugay sa reyna.

"Ang sabi ko, HI!" Nagpamewang siya. Napabuga ng hangin si Lucas.

"Hello, Ginang Monasterio." Walang kagana-gana nitong sambit.

Ganyan nga, Lucas.

"Kotse mo?" Hanap niya dahil hindi nito ipinasok sa loob.

"Sa labas." Itinagilid ni Lucas ang ulo para ituro ang itim na Ferrari.

"Bago 'yan?" Nagtatakang-tanong niya.

"Isinoli ko na sa inyo yung luma."

Napalunok siya at nakaramdam ng lungkot para dito. Inihihiwalay na talaga ang

sarili sa Monasterio. Ramdam ni Tash ang distansya sa kanila ni Lucas. Mas pormal
pa ito kaysa sa Marketing reports na binabasa niya. Binura niya ang nararamdamang
awa para dito, alam niyang alam ni Lucas ang ginagawa. Tipid siyang ngumiti.

"Halika, pumasok ka." Anyaya niya.

"Nasaan si Don Levi?"

Mayroon pa kayang mas malamig sa Iceland? Mabuti pang itanong niya iyon kay Don
Levi para maidescribe niya si Lucas.

"Wala 'e pero bilin niya paghintayin daw ang bisita niya. Doon ka na lang sa
library." Suhestyon niya.

"I don't want to come in kung wala siya. Dito na lang ako sa labas maghihintay."

Kinuha niya ang kamay ni Lucas, "Sige dito ka na lang sa may pool para nasa labas
ka pa rin." Wala na itong nagawa nang hilahin niya sa may garden ito.

Lumuwag ang pagkakangiti ni Antoinette nang makita sila, agad niyang binitawan ang
kamay nilang magkahawak.

"Lucas! Long time, no see!" Halos takbuhin ni Antoinette ang kanilang pagitan at
napaatras siya nang yumakap at bumeso pa kay Lucas ang coach niya. Close 'yarn.

Lumabi siya nang saluhin ni Lucas sa beywang si Antoinette para hindi ito mawala sa
balanse kakalambitin, ginawa pang pabitin si Lucas! Saan ang children's party,
gerl? Bakit parang nakajackpot ka yata!

"Hi, Toni. How you doin'?" Kaswal na bati naman ng taksil na Lucas.

Aba talaga! Toni pa nga daw. Nickname basis. Tapos nagkumustahan pa ang dalawa, e
kanina 'Hi' lang ang hinihingi niya, ipagdadamot pa!

Nag-usap pa si Antoinette at Lucas at siya ay nagsimula nang magpraktis doon sa may

gilid ng pool habang nagngi-ngitngit.

Ilang beses tuloy lumubog ang takong ng Louboutin niya dahil sa pagdadabog.

"Mas lalong bumigat ang paa mo, Tash." Puna ni Antoinette nang balikan siya. Umupo
kasi roon si Lucas sa couch at dahil wala namang ginagawa, doon sa direksyon nila
nakatingin. Nag-alis pa ng jacket kaya mas lalong naging obvious ang muscles sa
braso. May sasabihin sana siya kay Antoinette pero nilingon muli nito si Lucas.

"Ganda ng katawan natin ngayon, 'ah? Do you religiously go to the gym now?"

"Yes, I make time." Sagot ni Lucas na nakatingin pa rin kay Antoinette.

Pinakitaan siya ni Antoinette kung paano ang tamang gagawin pero hindi niya talaga
maintindihan ang sinasabi. Sinabayan niya pa ito sa paglalakad pero lumulubog
talaga siya. Mas gusto niyang gawin ngayon ay ilubog si Lucas sa lupa dahil
paninitig nito kay Antoinette.

"Dapat kasi laging suot ang heels sa bahay. Isang oras na tayo rito..." Reklamo ni
Antoinette sa tanging bagay na pupwedeng maipintas sa kanya.

Malapit na niyang bugahan ito ng apoy at magmaldita pabalik dahil mas lalo itong
humigpit nang nariyan na si Lucas, nagpapakitang gilas!

Tumayo siya ng tuwid at sinubukang gaanan ang kanyang pagtapak doon sa lupa,
naramdaman niya ang panghihina ng tuhod niya sa kalagitnaan. Nawalan ng lakas ang
kanang paa niya at tutumba na iyon. Alam niyang kapag humalik sa lupa ang
talampakan niya ay mababali iyon dahil sa anim na pulgadang suot na heels.

"My gosh, Tash!" Tumili si Antoinette.

Ilang segundo lang ang pagitan bago dumikit ang mga paa sa lupa ay nasalo siya!
Himala!

"Tash.." Gulat na gulat si Lucas na hawak siya sa beywang. Hindi niya alam kung
anong takbo ang ginawa nito mula sa kinauupuan para masalo siya ng ganoon kabilis.

"Aray.." Impit niyang wika habang itinutuwid ang paa.

"You've injured that foot few months ago. You shouldn't be doing this." Seryosong
wika ni Lucas na parang galit pa. Doon niya naalala ang nangyari sa Temptation
Island.

"Tash, are you okay?" Nag-aalalang tanong ni Antoinette nang makalapit. Binuhat
siya ni Lucas sa bisig nito.

"No she's not." Malamig na wika ni Lucas, "Training is over. Thanks, Toni."

Punong-abala si Lucas nang iakyat siya patungo sa kuwarto niya. Panay ang utos nito
sa mga maid na kilalang-kilala nito.

"Manang Remedios, please bring us an ice pack saka bandage na rin." Naririnig
niyang mahinang nagmumura si Lucas habang umaakyat. Hindi siya makatingin kasi ano,
lalandi pa ba siya kahit nananakit ang paa niya? Priorities!

"Diyos ko! Anong nangyari sa asawa mo, Lucas?" Tanong ng mayordoma nang makitang
buhat-buhat siya ni Lucas sa braso nito.

"Wait, you're married?" Mula sa baba ay nagpahabol pa ng tanong si Antoinette.

Bumukas ang bibig niya pero nauna na si Lucas.

"Yes, we are. Asawa ko 'tong si Tash, Toni."

Nag-init ang mukha niya pero hindi na mahalaga 'yon dahil binuksan na ni Lucas ang
kuwarto niya at sinarhan ang pinto. Ibinaba siya ni Lucas sa kanyang kama.

"Baka nahimatay 'yung crush mo 'ron sa baba." Iyon ang una niyang nasabi. Mukhang
gulat na gulat kasi si Antoinette nang sabihin ni Manang Remedios na asawa siya ni
Lucas. Hindi sumagot ang kausap niya.

Umirap siya, si Lucas naman ay kunot-noong pinagmamasdan ang paa niya na parang
doktor! "Hindi mo babawiin 'yung sinabi mo? Bigyan mo naman ng pag-asa." Hindi
talaga siya titigel.

"Magpaalam ka sa crush mo bago umalis. Huwag mo paalisin na masama ang loob nung
crush mo."

"Aalis ka ba? Paano ka makakapaglakad ng ganyan?" Mahinang sambit sagot ni Lucas sa

mga pamimilit niya, bumukas ang pinto at naroon na si Manang Remedios dala ang yelo
at benda.

Tumayo agad si Lucas at kinuha ang cellphone. Lumabas ng ilang saglit pero bumalik
din agad. Siguro nag-goodbye kiss kay Antoinette!

"Napakataas naman kasi ng takong na 'yon! Grabe naman yang si Antoinette! Masakit
ba?" Si Manang Remedios

"Ako na riyan, Manang.." Nilapitan siya ni Lucas.

Tahimik na minasahe ni Lucas ang kanyang paa at masuyong dinampian ng icepack.

Nakaupo ito sa baba ng kama niya.

"Ganon ba yung mga tipo mo? Parang si Antoinette? Mukhang fashion model? Sabagay,
bagay kayo kasi sosyal 'yon. Ako nag-aaral pa lang.."

Hindi sumagot si Lucas kasi mas masarap daw kausap ang sarili. Pinapatry sa kanya.

"Tingin ka pa ng tingin kanina, ah." Ngumuso siya.

Tumikhim si Lucas, hindi siya tinitingnan, "Ang hirap talaga kausap ng mga taong
lampa na, bulag pa." Bulong nito habang nagdadampi ng ice pack, kaso ay malinaw
niyang narinig iyong sinabi nito!

"Anong sabi mo? Sinong lampa at bulag?" Handa na siyang makipag-away.

"Ikaw." Sa unang pagkakataon ay tiningnan siya ni Lucas.

"P-paano ako naging bulag! Nakita ko, ang init ng tingin mo kay Antoinette. Kaya ka
nagalit kanina kasi ite-take home mo siguro siya!"

"Nagalit ako kasi naaksidente ka. Naaksidente ka na naman dahil sa maling akala mo
at kakaisip ng masama sa akin. You think I am staring at her, huh? Gaya noong
tumakbo ka sa isla papalayo at nahulog ka sa hagdan, what were you thinking? That I
fcked another woman other than my wife?"

"Tama naman ako ha! At sinong titingnan mo roon kanina?"

"Ikaw, sino pa ba?" Frustrated na sagot ni Lucas.

Natahimik siya. Nagpabebe. Pinipigilan mapangiti.

"I am may not the best person, Tash, but I am loyal."

Hindi niya alam kung paano tatakpan ang mukha. Nahihiya siya pero hindi siya
makatakbo. Isang paa lang ang gagamitin niya kung sakali kaya baka mas mapasama pa.

Uy, yung pulboron niyang puso nayayanig na yata. Tinapik niya ang dibdib niya para
iayos ang pagmamalfunction ng tibok. Kung tutuusin ay pwede siyang magfile ng
annulment. Nabasa niya iyon. Grounds for annulment ang sa kanila dahil sa undue
influence ang consent pero may pumipigil sa kanya. Hindi pa siya handang harapin
iyon.

"Ako talaga ang tinitingnan mo, hindi si Antoinette?" Pag-iiba niya ng usapan.

Tiningnan siya ni Lucas, nagtataka sa tanong niya. "Bakit sexy yung secretary mo?"
Naghahanap talaga siya ng away. "Sagot." Utos niya pa.

Bumukas ang pinto at nagulat siya nang iluwa 'non si Karev na nakasuot pa ng white
coat nito, mukhang galing sa ospital ang kaibigan niya. "Cease fire. Super Handsome
Medic incoming!" Anunsyo nito. "Anong nangyari?"

Itinuro ni Lucas ang paa niya.

"Uy, na-injure na naman?" Hinawakan ni Karev ang ankle niya. "Hindi pa kasi talaga
yan basta-basta makakarecover unless continuous ang pagbuild ng flexibility and
strength. Eto lang ba ang problema?"

"Okay lang siya? Baka mali ang paggagamot mo noong nakaraan, Karev." Singit ni
Lucas.

"Hayop ka talaga, Lucas! Kung papuntahin mo ako rito akala ko may na-cardiac
arrest. Kung bantaan mo yung lisensya ko akala mo ikaw ang nagpuyat sa med school
at residence ko 'ah!"

"Bakit kasi na-sprain siya sa parehas na ankle? Wala pang isang taon nang gamutin
mo. Baka mali ka. Hindi ka talaga magaling." Sumbat ni Lucas kay Karev.

"Aba malay ko! Kasalanan ko bang clumsy 'yan si Tash?" Tinapik siya ni Karev sa
braso ng malakas, magrereklamo sana siya, "Huwag tatanga-tanga next time."

"Damn you, Karev! Check her again!" Nanggigil na si Lucas.

"Tangina paano ba malalayo sa baliw na mag-asawang 'to?" Tumingala pa si Karev na

parang nag-iisip kung paano siya gagamutin.

Hindi na alam ni Karev ang gagawin dahil sinabi na nitong wala siyang bali at
saglit lang ang pamamaga. Kailangan lang niyang i-stretch lagi kapag maayos na.
Lately kasi hindi na siya masyadong nai-stretch kaya siguro nangyari ito.. Ay iba
pala yun..

Umalis na rin si Karev dahil may scheduled operation sa ospital, naiwanan na naman
silang dalawa ni Lucas doon sa kuwarto niya. Hindi niya tuloy alam kung saan
titingin.

"Nagugutom ako, Lucas. Kain tayo." Anyaya niya kay Lucas na hindi pa rin tumitigil
sa pag-a- icepack sa paa niya.

"Anong gusto mong kainin?"

"Ikaw." Napatakip siya ng bibig, "I-ikaw? Anong gusto mo?"

"Wait here. Kukuha ako ng pagkain sa ibaba."

Doon lang siya tuluyang nakahinga nang iwanan ni Lucas. Nang bumalik na ito ay
maycdala nang pagkain. Inayos nito sa two-seater coffee table niya na nakaharap sa
may bintana na mayroong view ng front lawn.

Inalalayan siya ni Lucas na makaupo. Naiaapak naman niya ang paa kaya lang ay may
kirot talaga. Bitbit niya pa rin ang study materials na ibinigay ni Lucas.
Nagbabasa siya habang nilalagyan siya nito ng pagkain sa plato.

"Eat first, Tash." Utos ni Lucas. Napanguso siya. Walang lambing! Utos-utos na
lang.

May nabasa siyang hindi niya maintindihan doon sa materials ni Lucas, ginuhitan
niya iyon ng marker. "Matalino ka talaga 'no? Anong vitamins mo nung bata ka?"

"I can't recall." Sagot nito habang nagsasalin sa plato nito.

"Ako kamias, rich vitamin B & C. Mr. Sun, rich in Vitamin D, itlog, rich in
protein... Bakit ang galing mong mag-english? Anong cartoons pinapanood mo? Peppa
Pig? Napanood mo yung Doraemon sa GMA? Idol ko 'yun, daming laman sa bulsa."

"Tash, please eat. Akala ko ba gutom ka?" Nawawalan na ng pasensya sa kanya ang
lalaki.

"Anong laman ng bulsa mo, Lucas?"

"Wala."

"Ah, condom." Ngumisi siya.

"Tash!"

"Di ba sa bulsa nilalagay 'yon?"

"Sa wallet, pero wala!" Pulang-pula na si Lucas sa pang-aasar niya kaya bumalik
siya sa pagkain.

"Turuan mo ako doon sa ibinigay mo sa akin, may tanong ako." Pagbubukas niya muli
ng usapan, seryoso na iyon. Ang dami niya talagang hindi alam.

"Hindi ka dapat nag-uuwi ng trabaho." Imbes na um-oo ay iyon ang sinabi ni Lucas.
"How are you coping here?"

"Hmm, okay lang naman. Si Lucifer at Lucian, laging wala kasi landi is life. Ako
naman school, bahay at kaunting special classes then office."

"That's too much. That's why you look tired."

"Pangit ako?!" Nahindik siya. Tinanggap naman niya na magseseryoso siya sa mga
kailangan niyang gampanan bilang Monasterio pero hindi kasama roon ang pagiging
haggard. "Kaya mo ako tinitingnan kasi pangit na ako? Ha, Lucas?"

Umiling si Lucas at muling sumubo ng pagkain. Hinaplos naman niya ang mukha niya at
iniangat niya pa ang pwetan niya para makita ang repleksyon sa salamin niya roon sa
may dresser.

"Hindi nga, pangit ako kaya ka napatingin kanina?" Pamimilit niya. Lucas sighed.

"I was looking..." Tiningnan siya ni Lucas. "Because I think you are the still the
most beautiful."

Tumingin siya sa bintana ng kuwarto niya kasi muntik nang lumuwa ang mata niya sa
narinig. Anong karupukan naman ang kanyang namana sa pinagmanahan. Kinikilig siya
kala mo perstaym masabihan ng maganda!

Nang matapos silang kumain ay nagtoothbrush lang siya at ganon din yata si Lucas
kasi nagpaalam ito na pupunta lang sa kuwarto nito. Hindi naman inalis ang silid ni
Lucas, madalas pa nga niyang naririnig si Miranda na pinapapalitan ang bedsheet and
linens sa silid ni Lucas kung sakaling uuwi ito. Nagtataka nga siya kung bakit
kailangan pang imaintain ang kwarto nito kung pwede naman silang magkatabi. Hala
ang lande.

Pumasok muli si Lucas sa kuwarto niya, "Hindi ba nagsabi si Don Levi kung anong
oras darating?" Mukhang naiinip na.

"Tinanong ko na pero seenzoned ako." Nagkibit-balikat siya. Iniisip niya tuloy kung
ibang bisita pa ang tinutukoy ng ama niya dahil hindi naman nagmadaling umuwi nang
i-message niya na naroon si Lucas.

Kinuha ni Lucas ang isa sa chair ng coffee table niya at umupo sa gilid ng kanyang
kama.

"Dito ka sa tabi ko, Lucas. Basahin natin itong binigay mo." Anyaya niya.

"I read that hundreds of times, Tash. Throw-in some questions."

"Dito ka sa kama kasi pakiramdam ko may sakit ako at ikaw ang bantay."

Huminga ng malalim si Lucas na parang nawawalan na sa kanya ng pasensya. Umupo na

ito sa kanyang kama. Nagmukhang maliit iyon dahil sa nadagdag na katawan. Ipinakita
niya ang mga nilagyan niya ng markers simula pa kagabi at tinanong si Lucas.
Matiyaga naman na ipinaliwanag iyon isa-isa.

Napahikab siya sa kalagitnaan, dahil siguro sa pain reliever na ipinainom ni Karev

sa kanya kanina o dahil puyat lang talaga siya. Humilig siya sa balikat ni Lucas,
hindi ito gumalaw pero hindi rin nagreklamo. Pumikit siya para ipahinga ang mga
mata.

"Hindi ako masyadong nakatulog kagabi. Exam week tapos ang dami mong binigay na
materials..." Bulong niya habang nahuhulog na sa antok. Iniayos ni Lucas ang
pagkakahiga niya sa braso nito. Sumiksik siya sa dibdib nito at doon pa mas naging
kumportable, naamoy niya ang nakasanayang pabango nito.

"Sorry, Baby.." Hindi niya alam kung panaginip lang iyon o totoong sinabi. Nagising
siya nang wala na siyang katabi at madilim na. May post-it sa may lampshade niya na
nakabukas.

'Didn't wake you up. I collected the reading materials. Get those from me on
Monday. See you. -Lucas"

Napasimangot siya. Gusto niya pa naman magbasa, kasi kapag binabasa niya ang
marketing materials na 'yon, parang kausap niya na rin si Lucas.

"They're so cute. Did you see that?" Naulinigan niya sa labas si Miranda. Dumating
na pala ang dalawa at hindi talaga nag-maaga kahit na may bisita.

"Natulog naman ang manok mo. Very good." Si Don Levi.

Kahit nahihirapan ay pinilit niyang lumabas ng kuwarto. Nakita niya ang mga
magulang na nakabihis pa at hindi pa nakakapagpalit.

"Si Lucas po?" Agad na tanong niya.

"Umalis na. Bakit mo hinahanap?" Masungit na tanong sa kanya ni Don Levi.

"Kinuha kasi niya yung mga pinapa-review niya sa akin na files. S-saka, may
ibibigay ako..."

"Anong ibibigay? Ikaw ang babae, Estancia 'ha! Hindi tama iyong ikaw pa ang
nanunuyo..." Sermon sa kanya ni Don Levi. Niluwagan niya ang palad at tiningnan ang
baby ID nila ni Lucas na magkakabit. Nakalimutan na naman niyang ibigay iyon.

---

Excited siya 'nong Monday. Kahit hindi diretso ang lakad niya ay nagpumilit siyang
pumasok. Duda si Levi sa mga desisyon niya sa buhay kaya naroon sila sa may main
doors bago pa siya makalabas at iniinterrogate ni Levi ang logic ng pagpasok niya
ngayong araw.

"Kakatapos lang naman ng exam, bakit ka papasok kung may dinaramdam kang ganyan?"
Si Don Levi.

"Ayos na ito, nakakalakad naman saka may pain reliever." Pagdadahilan niya.

"Sige, then stay in your classroom. Have the driver on stand-by kapag lilipat ka ng
building. Medyo malayo ang Faura Hall sa Gonzaga, baka doon ka pa bumili ng
pagkain. I'll ask the driver to order you food. Pagkatapos ng klase, huwag ka nang
dadaan sa opisina--"

"Kaya nga ako papasok dahil excited ako pumasok sa office, Dad!"

"At bakit?" Tinaasan siya nito ng kilay.

"Gusto kong maging Best employee in the world, Dad."

"Best employee! Manang-mana ka sa Nanay mo." Bubulong-bulong pa si Don Levi.

"Harot-harot mo." Pahina ng pahina ang boses nito.

"Mommy, oh!"

"Ikaw lang ang napilayan na maigsi ang palda. Pagpalitin mo nga 'yang panganay mo,
Miranda." Naiirita na talaga sa kanya ang ama dahil naka skirt siya na mataas ng
kaunti sa tuhod, kaunti lang dahil bawal naman talaga sa mga Jesuits ang mini
skirt.

"Why? She looks pretty. Way to go anak! Break a leg. Not literally.."

Wala nang nagawa si Don Levi at pinakawalan na rin siya. Paikot-ikot lang naman
siya sa Faura kaya hindi siya nahirapan nong morning class niya.

"Tash! Hey!" May nangungunang lumapit sa kanya nang matapos ang ikatatlong klase
niya na Labor Law, si Fernando, kaklase niya ito at shifter kaya kasing-edad na ni
Lucifer ay nag-aaral pa rin.

"Hey, Fernando." Bati niya.

"What happened to your foot?"

"Tumakbo mag-isa, kaso wala siyang mata, nadapa. Buti nga nahabol ko."

Humalakhak si Fernando.

"Luh, malungkot ang buhay mo? Wala akong baong joke today pero natawa ka pa rin."
Naglakad na siya at sinabayan ni Fernando. Lunch break na niya at hahanapin na niya
ang driver.

"Alalayan na kita sa Gonz." Tukoy nito sa Gonzaga Hall, ang pinaka-food hall nila
kung saan maraming pagkain na mabibili.

"Hinahanap ko ang driver ko. Dala ang pagkain ko 'non." Kinuha niya ang cellphone
niya para magtext kay Mang Ramil. Medyo nagugutom na siya, although pupwede rin
naman na hintayin na lang niya matapos ang klase bago kumain at doon na lang siya
sa Monasterio Corporate pero hindi niya alam paano itataboy si Fernando.

"I'll buy us food na lang, let's eat together sa Sec Walk if it is a hassle na for
you to go anywhere. Layo pa ng Gonz from here. Don't call your driver na."

Tatanggi pa sana siya kaso nang maubos na ang siksikan ng mga estudyante ay
tumambad sa kanya ang hindi inaasahan. Nakasuot ng UP jacket kaya nagtitinginan ang
mga tao dahil hindi ito kulay asul kundi maroon. Hindi, hindi ang jacket ang
tinitingnan kundi 'yung may suot 'non.

"Tash, here's your lunch." Naglakad papalapit sa kanya si Lucas hawak ang paperbag
ng pagkain. Nanlamig ang mga palad niya kasi hindi niya inaasahan ang kanilang
pagkikita, dapat ay mamaya pa! Sana ay nagretouch muna siya, nakalimutan niya pang
magsuklay.

"Driver mo, Tash?" Tanong ni Fernando.

"I'm her husband. Move." Tiningnan ni Lucas ng masama si Fernando at kinuha ang
kanyang kanang kamay para alalayan.

Kabanata 21

"Anong ginagawa mo rito? D-dapat ay nasa opisina ka 'di ba?" Hindi na mawalay ang
ngiti sa labi ni Tash habang pinagmamasdan si Lucas na inihahanda ang mga pagkain
sa may lamesa sa Gonzaga Hall at bumili pa ng malamig drinks doon. Buong bigat niya
ay sinalo ni Lucas kanina kaya tiyak na mas napagod ito kaysa sa kanya.

Nakasimangot si Lucas at nagtaas ng kilay, "So this is what you do here? Talk to
college boys?"

Napakunot ang noo niya, "College boys?" Naisip niya kung paano siya nito naabutan,
"Ah, si Fernando? Selos ka?" Tudyo niya rito.

"Oo." Walang kagatol-gatol nitong sagot!

Nag-init ang pisngi niya. Buti at hindi pa siya kumakain at baka mailuwa niya naman
sa naramdamang kurot ng kilig!

"Bakit ka naman magseselos?" Hindi niya mapigilan ang pagngisi. Nakalimutan niya na
nga kung bakit siya galit. Ano nga ulit 'yon? Galit siya kashe...

"Ikaw lang ang may karapatan, Tash? Kumain ka na riyan." Masungit na utos nito
habang inilalagay sa harapan niya ang kanyang pagkain.
Nakita niyang nakahiwa na ng maliliit ang pagkain niya. Pork cutlet na mayroong
gulay at kanin. Isda naman ang pagkain nito, walang kanin at puro gulay. Kinagat
niya ang tinidor niya at natakam doon sa fish fillet na nasa kabilang lalagyan.

"Gusto ko niyan." Nakasilip siya sa pagkain ni Lucas. Kukuha pa lang sana ito roon
para isubo.

"Hindi ba paborito mo ang porkchop?" Tinaasan siya ni Lucas ng kilay. Oo nga't

paborito niya iyon pero gusto niya ng pagkain ni Lucas. Bawal magbago ng favorite?!

"Gusto ko ng pagkain mo." Sambit niya. Napabuntong-hininga si Lucas at iniabot sa

kanya ang pagkain nito. "At saka..."

"Yung inumin ko gusto mo rin?" Pinutol na nito ang anuman pang sasabihin niya,
tumango siya. Pinagpalit nito ang lemon juice at mango juice. "Ano pang gusto mo,
Ginang Monasterio?"

"Ikaw." Ngumiti siya. Nanatili lang na nakatitig sa kanya si Lucas. Hindi niya
maintindihan kung ano ang kalakip ng mainit na titig na iyon. Lungkot, pagtataka,
at may mga emosyon pang wala naman noon. Hindi na kumibo si Lucas. Napahiya na
naman ang ate gerl niyo. Nagkibit balikat siya at pinagtuunan din ang pagkain.

"Huwag kang ganyan..." Sa kalagitnaan ng pagkain nagsalita si Lucas. Nag-angat siya

ng tingin pero patuloy lang ito sa pagsubo ng pagkain nito. "I know I don't deserve
your forgiveness but someday, I will. Huwag mong ibibigay ang bagay na hindi ko
pinaghihirapan."

"Isantabi muna natin, Lucas. Hindi pa ako handang pag-usapan." Nagbigay siya ng
tipid na ngiti. "Hindi mo kasalanan ang nangyari sa atin 'noong mga bata pa tayo.
Iyon lang pakasalan ako nang may motibo ang hindi ko nagustuhan kahit na pumayag
din naman ako kasi sino ba namang tatanggi sa iyo? Macho, gwapo, mayaman, malaki
ang ti-"

"Maraming nakakarinig ng mga sinasabi mo, Tash." Pinutol na naman ni Lucas ang
kanyang sasabihin na para bang laging bastos iyon, excuse me?! Hindi siya ganon!

"Malaki ang tiwala sa sarili. Tingnan mo nga? Sinong tatangi? Ano ako hilo?"

Tumango si Lucas na nauunawaan ang sinabi niya, tinanggap na lang ang papuri niya
at hindi man lang ibinalik sa kanya. Sana man lang ay sinabi nito na bukod sa
kanyang kayamanan ay natipuhan din nito ang alindog niyang malakas ang sipa!

Pagkatapos nilang kumain ay inalalayan muli siya ni Lucas sa susunod niyang klase.
Hindi niya kaklase si Fernando sa panghuling subject niya kasi pang-second year ang
subject na iyon na hinahabol niya lang dahil nag-shift siya. Mabuti at mas marami
siyang kakilala at naging kasundo rito kaysa doon sa third year subjects niya.

Pinagtitinginan silang dalawa ni Lucas ng mga kaklase niya. Nakita niya agad ang
kaklase niya na si Hezekiah, nagtaas ng kamay para tawagin siya. Lagi niya kasi
itong katabi at mabait sa kanya. May lumapit pang tatlong kaklase nila sa kanyang
pwesto, si Becca, Em, at Kendall, mga kaibigan ni Hezekiah iyon.

"Oh my goodness, Tash! Kuya mo?!" Maarteng tanong ni Becca nang iayos ni Lucas ang
bag niya sa upuan katabi si Hezekiah. Hindi talaga mahiyain ang kaklase niyang ito
at hindi man lang bumulong.

Taas-noo siyang ngumiti, "Asawa ko siya." She smiled. "I know, I know. Nagulat
kayo. Ano? Kiss kami? Sigurado ba kayo? Uy, kiss daw! Nakakahiya naman! Pero sige."
Tinukso niya ang sarili niya kay Lucas kahit hindi naman nagsasabi sina Em. Ngumisi
si Hezekiah sa mga linyahan niya.

"Kiss! Kiss! Kiss!" Mahinang cheer niya pa sa sarili, iniangat niya pa ang kamao sa
hangin at mas nilakasan ang panunukso. Napangiwi si Em. Humalakhak naman si
Hezekiah at Kendall sa ginagawa niya.

"Tash!" Reklamo ni Lucas.

"Kiss daw." Bulong niya kay Lucas, pulang-pula na ito sa panunukso niya sa kanilang
mga sarili.

"Wala namang maysabi!" Protesta nito sa kanya.

"Ah, porket magaganda mga kaklase ko na kaharap natin ayaw mo na akong i-kiss?!"

"Bawal dito yun. Catholic school kayo." Pagpapaalala sa kanya ni Lucas.

"Mag-asawa naman tayo." Ngumuso siya. "Hindi ba't nirerespeto naman iyon ng
simbahan?"

"Nako, nagtampo na ang kaklase namin. Napahiya na. Tsk." Napailing si Hezekiah.
"Okay lang yan girl. Ganyan talaga mga taga-UP, walang time sa love life, mauuna pa
iyang mag-rally bago panagutan ka. Bayan muna bago landi. Know your worth. Umupo ka
na."

Inalis niya ang pagkakahawak ni Lucas sa kanyang siko at akmang uupo na nang bigla
naman siyang hilahin nito pabalik at ipinaharap sa sarili. Ginawaran siya ni Lucas
ng mainit na halik sa harap ng mga kaklase!

Tatlong segundo lamang iyon para manlambot ang tuhod nito. Nakapit siya sa jacket
ni Lucas at nakalimutang may pilay ang mga paa niya. Gusto niya pang sundan ang
labi nito!

"U-unibersidad ng Pilipinas! U-unibersidad ng Pilipinas! Matatapang! Matatalino!

Walang Takot! Kahit Kanino! Let's Go UP!" Humahalakhak na mahinang nag-chant si
Hezekiah at Becca pagkatapos ng halikan nila ni Lucas. Hindi na itinago ng dalawa
ang kilig.

"Go Ateneo! Go Ateneo!" Sinagot naman iyon ni Kendall ng UAAP Chant ng kanilang
school "Shit! walang kwenta ang chant natin girl pero mukhang tayo naman ang panalo
this time."

"I'll see you after your class." Masuyong hinaplos ni Lucas ang pisngi niya at
tumalikod na.

"Sarap. Sana all.." Natutulalang wika ni Em. "May kapatid ba 'yon, girl?"

"Dati.." Sagot niya, na kapatid niya na ngayon.

Pakiramdam ni Tash ay napakabagal ng klase niya. Paano ba naman ay alam niyang

naghihintay si Lucas sa kanya sa labas. Kahit nananakit ang paa niya ay halos
liparin niya ang classroom. Hindi na siya mapigilan ni Hezekiah nang kumawala siya
kahit mag-uusap pa sana sila tungkol sa group project nila. Hindi siya taga-UP 'e!
Landi muna bago ang kahit ano ang motto niya.

"Lucas!" Mabilis na naglakad si Lucas papalapit sa kanya para alalayan siya.

"Pupunta na tayo sa opisina?"
Umiling si Lucas, "Dito ka pinapuntahan ni Don Levi para hindi ka na raw pumasok.
Napupumilit ka raw kanina."

Aba! Pakialamero talaga ang kanyang ama! Ano 'to? Uwian na lang? Hatid na lang sa
parking lot tapos goodbye na! Inilabas niya na ang cellphone niya at handa na
sanang awayin ang ama nang magsalita si Lucas.

"Ang sabi niya ay turuan na lang kita ng marketing portfolios sa cafeteria na

malapit dito. O pagod ka na?"

Nilawakan niya ang ngiti, "Hindi ako pagod! Gusto kong matuto, Lucas."

Sumakay silang dalawa sa Ferrari ni Lucas. Napangiti siya dahil amoy bago pa iyon
at comfortable din sa loob. Masaya siya dahil binili iyon ni Lucas para sa sarili
mula sa sariling pagsisimula.

Inayos ni Lucas ang kanyang seatbelts. Nanatili ang mga mata niya kay Lucas na
naghihintay na sunggaban siya nito dahil napakatipid naman ng kiss nila kanina!
Siyempre dapat may continuation! Hindi dapat binibitin ang kilig baka mapanis!

"What is it?" Seryosong tanong sa kanya ni Lucas kahit parang naiihi naman siya sa
pag-asa.

"Hindi ba natin 'to bibinyagan?"

"Ng?" Tumingin pa si Lucas sa Church of the Gesu sa loob ng campus. Akala yata ay
pabibinyagan nga nila kay Father ang sasakyan! Umikot ang mga mata ni Lucas nang
makuha nito ang ibig niyang sabihin.

"Ilan kaya ang views kapag mayroon tayong scandal dalawa?" Papapatuloy niya pa.

"Zero views. Tingin mo ay hahayaan kong may makakita sa iyo?"

Sumimangot siya nang magsimula nang magmaneho si Lucas. Sa may Café I'm Here sila
nagtungo. Natuwa siya kasi ang ganda roon at cozy. May mga kani-kaniyang cubicle
ang mga customers. Doon siya nagpumilit sa may tent para kung may gagawin sa kanya
si Lucas, hindi masyadong eskandaloso baka kasi nahihiya lang talagang mag-take
advantage dahil maraming tao.

Umupo siya sa mga pillow seats at iniunat ang paa. Dumating si Lucas bitbit ang
dalawang isang iced coffee at tiyak na yung hot Americano naman ang para rito. May
mga cakes din at sandwich. Inilabas ni Lucas ang mga materials na binabasa niya at
ang tablet nito pero bago ito magsimula ay hinilot muna nito ang paa niya at
iniayos ang benda nito.

Matiyaga siyang tinuruan ni Lucas ng mga hindi niya maunawaan noong una siyang
nagbasa. Lahat ng mga ginuhitan niya roon sa mga papel na binabasa niya nung
weekend, mayroon na agad mga nakatype na mga sagot at nakaprint pa. Lalo siyang
bumilib sa dedikasyon ni Lucas. Hindi niya alam kung mapapantayan niya ito pero
hinihiling niya na sana...

Gusto niya ring maging kapaki-pakinabang kagaya nito. Gusto niyang subukan maging
magaling at inspirasyon niya roon si Lucas.

"Ang ganda ng ngiti..." Nakasimangot si Don Levi nang salubungin siya sa harap ng
mansyon na parang galit pa. "Daig mo pa ang nag-overtime sa oras ng uwi mo, ha!"

Pinilit niyang alisin ang ngiti niya dahil hindi niya alam na nagbabay siya kay
Lucas na kita pala ang lahat ng ngipin niya at gilagid. May yakap siyang mga
reading materials na gagawin niya pang pampaantok maya-maya.

"Ayaw mo kasi akong papasukin sa office kanina. Sinabi ko na naman na ayos lang
ako. Hello po. I'm home." Umirap siya sa ama.

"Talagang bata ka! Bukas ay mayroong department meeting. You have to come. I will
announce that you will be a part of the Marketing Team. Lucas knows at ayaw ka
niyang ipakilala sa lahat bilang asawa. At ikaw naman ay ayaw magpakilala bilang
anak ko. So, what do I need to do then?"

"Sa totoo lang ay problema mo po yan kasi hindi niyo agad nalaman nung bata pa kami
yung katotohanan. Bakit kami ang mamumrublema? Casualty lang po kami ng Lolo at
Lola kong pinagmanahan mo po ng ugali."

Bumuntong-hininga si Don Levi. "You know what, you are right. I should have known
it earlier." Seryosong sambit ni Levi. "But I cannot bring back the time, right? I
just need to make amends and ask for Miranda's forgiveness forever."

"Ako, walang sorry sa akin? Kay Lucas?" Sumimangot siya.

"If life turns out a little differently, I wonder if I can see you smile like
that." Tinapik siya ni Don Levi sa balikat. Mas lalo lang siyang nagtaka. Ang bait
ng tatay niya for today's vidyow.

Umakyat siya sa second floor ng mansyon para hanapin si Miranda. On normal days ay
sasalubungin siya nito pero ngayon ay hindi.

"Nasa guest room ang Mommy mo, Tash." Si Don Levi.

Tumango siya at pinuntahan ang guest room. Lampshade lang ang ilaw roon. Naabutan
niya si Miranda na nakahiga roon at nakabaluktot.

"Mommy? Bakit ka nandito?"

"Oh, Tash. My dear.." Bumangon ito at nginitian siya pero kitang-kita niya ang
lungkot sa mga mata. Parang galing pa nga sa pag-iyak. Iyong pagiging sosyal at
elegante nito ay nawala. Wala itong ayos man lang.

"May masakit sa iyo, Mommy?" Nagtatakang-tanong niya. Lumapit siya at umupo rin sa
kama.

"Dumating na ba si Levi?"

Tumango siya. Tinitigan siya ni Miranda at sinuklay ang buhok niya gamit ang daliri
nito.

"Ano kayang pakiramdam ang mabuhat ka noong bata ka pa?" Malungkot na tanong ng
ina. "Anong tunog ng iyak mo? Pupuyatin mo ba ako noon?"

"Mommy..."

"Tash.... You are all grown up. I wish I was able to take care of you when you were
little. I wish I was fearless as I was when I met Levi. Tumiklop ako sa mga naging
pagsubok sa amin."

"May LQ kayo ni Tand—Dad? Anong ginawa sa iyo, Mommy? Tatakpan ba natin ng unan
'pag natutulog hanggang sa hindi na makahinga?"

Humalakhak si Miranda, hindi inaasahan ang mga sinabi niya.

"Well, it is not an LQ. Nabigla lang ako sa mga nalaman ko ngayong araw. I guess
this is the year where our bad choices kept coming back at us." Hinawakan ni
Miranda ang mga kamay niya.

"Hold on to your love, Tash. Huwag kang gagaya sa akin. Hold on tightly and never
let go kahit binibigyan ka ng maraming dahilan, otherwise you will end up like me.
I'm sad more than I am supposed to pero hindi naman ako ganito dati. Kagayang-
kagaya mo ako kaya nakilala kita agad... You are me, Tash. You are exactly like
me."

Niyakap siya ng mahigpit ni Miranda na para bang siya ang sagot sa mga problema
nito.

"Don't kill your Dad even he made me sad today. Mahal ko si Levi."

"Sure, Mommy pero may tanong ako.."

"Hmm?"

"Bakit ang pangit ng taste mo?"

Muling natawa si Miranda. Naiyak pa nga kakatawa. Nagpupunas na ito ng luha. "You
look like Levi when you frown."

"Eiw! Iyan na ang pinaka nakakadiring narinig ko ngayong araw!"

"So don't frown. Smile, my love.." Hinaplos ni Miranda ang pisngi niya.

Kinabukasan ay mas maagang natapos ang mga klase niya. Siguro kaya rin itinapat ni
Levi ang meeting sa araw na iyon ay dahil sa schedule niya. Panay ang retouch niya
habang nasa sasakyan dahil excited siyang makita ang crush niya. Hindi siya matigil
kakatingin sa salamin kahit wala namang nagbabago.

Medyo nag-improve na ang lakad kahit niya kahit papaano dahil mas dumami ang
paglalakad niya noong pumasok siya sa school, nastretch, iyong tamang stretch ha.

Dumiretso siya sa conference room kung saan mayroon nang mga nakaupo na mga
empleyado. Hindi niya pa kilala ang lahat pero palagay niya ay matataas ang
posisyon ng mga ito.

Nakita niya agad si Lucas sa isa sa mga swivel chair, paano ay nakatingin din sa
kanya. Naroon si Julia na sekretarya nito sa likuran ni Lucas at may hawak na
tablet. Ang iba ay may kani-kaniyang sekretarya din sa likuran, palagay niya ay
puro managers ang nasa silid.

"Estancia." Tinawag siya ni Don Levi. May bakanteng upuan sa bandang kaliwa nito,
sa kabila naman ay ang sekretarya nitong si Mona.

"So can we start? Lloyd, we want to hear the report from the Finance team." Utos ni
Don Levi, siya na lang pala ang hinihintay.

Nagsimula na ang mga nakakaantok na presentasyon. Panay ang hikab niya kaya
inabutan siya ni Mona ng bottled coffee. Ang ibang teams ay nagpresent na rin at
ang pinakahuli ay ang Marketing team.

"We want to hear it, Paulo." Si Don Levi.

Tumayo ang tingin niya ay nasa early forties na Marketing Head. Tall, dark, and
lonesome ito. Walang kangiti-ngiti sa labi, binagay talaga sa itsura ang pagiging
suplado.

"Hi Sir Lucas, glad to see you here. Akala ko ay iniwanan mo na kami." Pasakalye
nito bago nagpindot ng kung ano-ano sa projector. Himalang naiintindihan niya ang
pinagsasasabi ni Paulo dahil naituro na iyon sa kanya ni Lucas. Nabasa niya pa nga
ang iba.

Naging interesado siya sa pakikinig hanggang sa matapos ito. Ang pinakahuli kasi ay
presentasyon ng advertisement na prinoduce ng Marketing Team. Editing na iyon at
nanghihingi na ng opinyon.

"So, what do you think, Estancia?" Nilingon siya ni Don Levi nang matapos ang
presentation ng marketing. Na-on-the-spot siya at muntik na siyang mawalan ng
kulay.

"Don--- Dad!" Tawag ni Lucas kay Don Levi. Muntik na itong mapatayo pero sinenyasan
lang ni Don Levi ng isang palad para tumigil. Tiningnan siya ng mataman ng kanyang
ama.

"What do you think, Estancia about the Marketing ads? Do you agree with what Paulo
just presented?"

"Dad.." Humina ang tawag ni Lucas pero nagpoprotesta pa rin. Hindi ito pinapansin
ni Don Levi.

"Uhm.." Tumikhim siya. Recitation?! Lagot talaga sa kanya si Don Levi mamaya!

"To be honest..." Tumingin siya sa lahat at lahat nga ay nakatingin sa kanya. Si

Lucas ay nagtitiim-bagang, "In my honest opinion.. He-he.."

"Paulo, I don't think the ad will work because--"

"Lucas." Nagbabantang wika ni Don Levi nang sinubukan siyang salbahin ni Lucas.
Napayuko ang lahat ng naroon sa conference room dahil sa tensyon.

"Tash is just new.." Si Lucas.

"Hindi maganda ang napiling color palette sa advertisement." Panimula niya.

"Masyadong madilim, masyadong gloomy, at senti. Oo nga't importante na makahakot

tayo ng donors para sa Monasterio Foundation dahil mababa ang number of donations
ngayong taon pero hindi ba sapat na alam naman nila kung ano ang kailangan natin at
huwag nang parang natatae rin yung bida sa ads?" Tinakpan ni Tash ang kanyang
bibig.

"Pasensya na sa term pero gets niyo? Hirap na hirap ang bida sa ads. May tawag
riyan, poverty porn. Mahirap din lang ang maantig riyan, iyong hindi magdodonate
pero makakarelate. Hindi iyon ang target market niyo. Bakit hindi natin gawing mas
nakakatawa ang ads? Iyong tatatak sa tao, iyong matatandaan ng mga average income
earners, iyong inviting at mapapadonate ka kahit magkano." Punto niya.

Nagkatinginan ang mga nakaupo roon sa lamesa at may mga tumango. Bumelat siya kay
Lucas na nakahinga ng maluwag.

"I agree. Although, I don't like your reference na natatae, Estancia, we will talk
about that later, but I agree. That being said, I would like to announce Estancia
Roces as the New VP for Marketing. She will replace Lucas--"
"Mr. Monasterio." Napatayo si Paulo.

"May problema ba, Paulo?" Tumingin si Lucas sa Marketing Head.

"N-no. It--it is just that, you just resigned, Sir Lucas. Hindi ba dapat ang
pumalit ay ang Department Head? Wala bang interview man lang? I mean, this is a
serious position. No offense, Miss. I don't know you but Sir, may I know why?"

"Because I said so, Paulo." Nagkibit-balikat si Don Levi. "Lucas will train her and
until she's able and proficient enough, then she will handle the position on her
own."

Mas lalong natensyon si Paulo, "Mr. Monasterio. I was here even before Sir Lucas, I
admit, magaling nga si Sir Lucas kahit na anak niyo siya but the Miss there is--"

"Paulo.. Hindi mo pa naman alam. Ituturo ko kay Tash ang lahat ng alam ko. I
promise you, she will not disappoint. Please adjourn the meeting, Dad." Tumayo na
si Lucas at lumapit sa kanya. Hinila siya papalayo sa conference room na panay ang
bulong-bulungan sa nangyaring anunsyo.

Pumasok sila ni Lucas sa opisina nito at hindi nga ito naging mapagpatawad sa lahat
ng mga lessons sa kanya nang araw na iyon. Hinigpitan siya nito sa bawat bagay.
Nalulungkot siya dahil parang nagmamadali na itong umalis at mag-turnover ng
posisyon sa kanya.

Pare-parehas ang mga araw, parang naging teacher nga niya si Lucas. Panay ang
padala sa kanya ng mga article na kailangan basahin. Parang sasabog ang katiting na
utak niya pero ginagalingan niya kasi nakakahiya naman.

"Let's party!" Pumapasok pa lang sa opisina nila ni Lucas si Lucifer ay nagsasayaw

na ito. "Friday na Friday, nagtatrabaho pa rin kayo?"

"Luc.." Dumiretso si Lucian sa table ni Lucas, "How's the bidding going? Humiram ka
na lang sa akin ng pera.." Naririnig niyang bulong ni Lucian.

"I'm fine, Loki."

"No you're not.."

Nagbubulungan pa ang dalawa kahit naririnig naman niya. Sa kadaldalan ni Lucifer ay

nalaman niyang may problema si Lucas sa negosyo pero hindi nito matutukan dahil
lagi pa ring nasa Monasterio Corporate para turuan siya. Naiipit tuloy siya kung
papatagalin niya pa ang lessons nila ni Lucas o mamadaliin na.

Nagkatinginan pa sila ni Lucifer. Tinaasan siya ng kilay ng kapatid at nagsenyas pa

ng zipper sa bibig. Secret lang daw kasi nilang alam niya na na pumirma rin si
Lucas ng post-nuptial agreement sa kanilang dalawa. Hawak daw iyon ni Don Levi.
Ibig sabihin ay wala ring habol si Lucas sa mga pag-aari niya.

Tingin niya ay nararapat lang iyon pero namumrublema siya dahil sa bank account
niya pumasok ang sahod ni Lucas ngayong araw, kalahating buwan iyon! Parehas silang
may sahod pero doble ang dumating sa kanya. Nang puntahan niya ang payroll master
ng kompanya ay nalaman niyang bank account niya ang ibinigay ni Lucas sa payroll
kaya sa kanya nga pumasok lahat.

Tinapunan niya ng tingin si Lucas na seryoso pa rin na nakaharap sa laptop at

abalang-abala. Bumubulong pa rin si Lucian pero panay ang iling ni Lucas.

"Luci." Tumuwid si Lucian ng tayo at tinawag si Lucifer pagkalipas ng ilang

minuto.. "Mauna na tayo sa Xylo, busy pa raw si Lucas."

"Ha? E si Tash?" Nalungkot si Lucifer.

"Busy din siya, Lucifer." Si Lucian na ang sumagot para sa kanya. Kinailangan pang
hilahin si Lucifer para mawala sa paningin nila ito. Nang silang dalawa na lang ni
Lucas ay hindi siya mapakali.

"Nagkamali 'yung HR!" Panimula niya, "Sa akin daw naipadala ang sahod mo. Ang laki
ha! Hindi na sana ako magsasabi ng totoo pero--"

"That's yours. Keep it." Mabilis na sagot ni Lucas na hindi nag-aangat ng tingin.

Lumapit siya sa table nito at umupo sa harapang lamesa.

"Pero Lucas... Pinagtrabahuhan mo iyon. Ikaw ang dapat makinabang."

"I know pero may asawa ako. Hindi ba ganon dapat? Ibibigay sa asawa ang sweldo?"

Napaawang ang labi niya. Ganoon ba 'yon? Responsableng asawa yern?

"Kulang pa iyan. Kapag naayos ko na ang negosyo ko, I got you covered."

"Paano mo maaayos kung lagi kang nandito? Hindi ka lumiliban ng araw, Lucas. Lagi
mo akong tinuturuan." Naisip niya kung gaano kalaki ang problema nito. Tiyak na
napakaliit lang ng kanya kung ikukumpara rito pero lagi pa rin siyang sinasamahan.

"Hindi madaling punan ang posisyon na ipapasa ko sa iyo. Nakita mo ba ang mga
gustong makakuha ng ibinigay sa iyong posisyon? They will not make it easy for you.
Hangga't nandito ako, hindi ka nila masasaktan."

May pangilan-ngilan nang proyekto ang ibinibigay kay Tash. Mostly mga approvals
iyon ng budgets saka isinasali na rin siya sa brainstorming ng mga promos ng bawat
kompanya sa ilalim ng Marketing team. Naging malamig ang pakikitungo sa kanya ni
Paulo kahit lagi niyang binabati ito.

"With all due respect, Miss Roces. But what do you know? Hindi ba't estudyante ka
pa lang?" Matabang na tanong nito sa kanya habang nagmimeeting sila tungkol naman
sa ilalabas na promo sa pasko. Lagi itong ganito kapag hindi kasama si Lucas sa
meeting pero hindi siya nagsusumbong dahil ayaw niyang dagdagan pa ang iniisip
nito.

"Totoo, Mr. Tayag, pero napag-aralan na namin na obsolete na ang cent-off

strategy."

"Napag-aralan? So anong akala mo sa ginagawa natin? School? Trial and error, na

kapag mali, bawi ka na lang next time?"

Natahimik ang mga kasama roon sa meeting. Sa kanila na lang ang tingin. Napipikon
na talaga siya rito at konting tulak pa ay sasagot na siya.

"Hindi ito playground, Miss Roces."

"Ay hindi ba? Akala ko nga ay playground tapos ikaw yung guard!" Umirap siya.
Mahinang natawa ang mga staff. Hinampas ni Paulo ang lamesa, namumula ang mukha.

"Hindi ako nagbibiro." Nagalit na sa kanya pero mas galit siya.

"Hindi rin ako nagbibiro, Mr. Tayag. Ayoko ng Marketing proposal mo kasi boring,
old-school, iisang demographic lang ang nililigawan. In short, pangit! May kahawig
pero hindi ko sasabihin ko sino."

Natameme ang mga naroon dahil sa pagbubuhos niya ng inis. Pagod na rin kasi siya sa
school pati na rin sa trainings nila ni Lucas. At pinag-aalala niya rin ang
kalagayan ni Lucas dahil narinig niya ang pakiusap ni Lucian at Lucifer kay Don
Levi na bigyang saklolo nito ang negosyo ni Lucas.

Tingin niya ay malaki ang problema pero wala siyang maitulong dahil kahit ang pera
nito ay ibinibigay sa kanya. Kahit i-withdraw niya ang pera nito ay ayaw tanggapin.
Ibinabalik lang sa bank account niya.

Walang nagawa si Paulo dahil nagmatigas siya. Init ng ulo lang pala niya ang
magpapasunod dito. Hinilot niya ang mukha nang lumabas sa conference room. Naalala
niya ang sinabi ng mommy niya na kapag galit siya ay nagiging kamukha niya si Don
Levi.

Kinuha niya lang ang bag niya sa kanyang opisina at nagmamadaling bumaba ng
Monasterio Corporate. Sabay sila ni Lucas na nagdidinner palagi. Dahil iyon lang
ang oras nila na wala sa trabaho ay nilu-look forward niya iyon lagi.

"Lucas!" Tinakbo niya ang kanilang pagitan at idinikit niya ang katawan dito.
Pasimple niyang sinamyo ang panlalaking pabango nito.

"How was your meeting?" Tanong nito habang hinahaplos ang kanyang ulo.

Sumimangot siya nang maalala ang encounter nila ni Paulo. "Alam mo hindi dapat
Tayag ang apelyido non, dapat Bayag. Kamukha e!" Naalala niya na naman ang mahabang
ulo nito at malaking labi.

"Tash!" Namula na naman ang mukha ni Lucas. Natawa siya at pinagdaop ang palad
nila. Sa pagani-ganito lang siya nakakatsansing.

"Naimagine mo, 'no, Lucas? Ako rin puro imagine na lang, bakit kaya?" She giggled.

Huminto sila sa tapat ng lamppost, sa tapat ng entrada ng Monasterio Corporate,

nagtataka siya.

Mayroong humintong sedan sa harapan nila at pinauna siya ni Lucas na sumakay.

"Huh?"

"Mr. Lucas Monasterio?" Tanong ng driver. Napagtanto niyang nasa Grab car sila.

"Nasaan ang sasakyan mo, Lucas?"

Hindi ito kumibo. Hindi na niya pinilit kasi mukhang alam niya na ang sagot.

Nakarating silang dalawa sa Greenbelt, malapit lang kasi roon ang opisina ng mga
Monasterio. Sa dinami-rami ng restaurants doon ay hinila niya agad si Lucas sa
Jollibee.

"Dito tayo, gusto ko ng spicy chicken joy!" Magilid na wika niya.

"Tash, it is dinner time. Ang dami mo nang nagawa ngayong araw na ito. Let's eat a
proper meal."

"Gusto ko rin ng spaghetti at fries."

"Tash.."

"Please, Lucas." Pakiusap niya. Walang nagawa si Lucas kundi pagbigyan siya. Ito
ang nag-order para sa kanilang dalawa at siya naman ang naghanap ng upuan.
Pinagmamasdan niya si Lucas na nakapila sa doon sa counter, maraming napapatingin
kasi parang naligaw ito roon.

Nang bumalik si Lucas ay may kasama na itong fastfood crew dahil dalawang tray ang
bitbit. Inilagay nito sa kanyang harapan ang mga order niya. Umupo si Lucas.
Napapangiti siya kasi hindi niya maisip na mauupo si Lucas sa lugar na kagaya ng
ganito, gwapo pa rin ito sa paningin niya.

"You know that I can still buy my wife a decent meal, right?" Nakatingin sa kanya
si Lucas habang hinahalo niya ang spaghetti. Tumango siya at nginitian si Lucas.

"Masarap dito.."

"Yeah right." Bakas ang inis kay Lucas. Nagpatuloy lang siya sa pag-gulo sa
spaghetti doon sa plato niya.

"Noong bata ako, galit na galit sa akin si Lola Candy... Kasi bukambibig ko ang
Jollibee. Sabi niya yung dila ko raw pangmayaman." Malungkot siyang ngumiti.

"Tapos naalala ko kapag birthday ko o ni Wendy, dadalhin niya kami sa Jollibee.

Kung sino ang may birthday, yun lang ang kakain ng Jollibee. Kapag birthday ko,
swerte, pero kapag si Wendy, nanonood lang ako habang kumakain siya. Naglalaway ako
'non pero kukurutin ako ni Lola sa singit kapag humingi ako kasi tiyak na hahatian
ako ni Wendy. E di mabibitin yung kapatid kong yun, birthday niya pa naman." Mapait
siyang natawa.

"Kaya buong-buhay ko ang alam ko, pagkaing mayaman ang Jollibee, Lucas. Hinihiling-
hiling ko 'to lagi noong bata ako pero ngayon binibilhan mo ako ng lahat ng gusto
ko. Salamat, Lucas. Ito ang pangarap ko." Tiningnan niya sa mata si Lucas.

Suminghot siya at ibinaling ang pagkain sa plato. Pinilit niyang pangitiin si Lucas
at ipinakilala ang Jollibee. Sumang-ayon ito na masarap ang lahat ng mga binigay
niyang pagkain pwera na lang ang tuna pie kasi di daw fresh ang tuna. Choosy pa!
Pero masaya siya, Iyon ang isa sa pinakamasarap na dinner niya.

Sinundo siya ng driver niya mula sa Greenbelt at nagpaiwan si Lucas. Malungkot niya
itong tiningnan habang lumalayo ang sasakyan. Nang makauwi na siya sa mansyon ay
una niyang hinanap si Don Levi.

"Nasa opisina niya, Tash." Si Manang Remedios. Inalok siya nito ng pagkain pero
hindi niya na pinansin. Nagmamadali siyang umakyat sa library. Nagbigay siya ng
warning knocks sa opisina ng ama at pumasok.

"Dad, kumusta na si Lucas?" Diniretso na niya ito.

"Ask him." Nagkibit-balikat si Don Levi na tuloy pa rin ang pagtipa sa laptop.

"Ayaw magsabi ng totoo."

"Then respect it." Sumandal si Don Levi sa swivel chair. "We cannot do anything
about that, Estancia. He doesn't want the help of the Monasterios, so be it."

"Ang sungit mo kasi sa kanya!" Paninisi niya sa ama.

"O? Bakit parang kasalanan ko?" Kinunutan siya ng noo ng ama. "After all, he's
still yet to be sorry for what he did to you. Napatawad mo na ba siya, Estancia
kaya ka nagkakaganyan?"

Napatawad, saan? Ramdam niya ang concern ni Lucas sa kanya at walang kahit anong
makakapagpabago ng nararamdaman niya para sa kanyang asawa. Nag-aalala siya sa
kinabukasan nito na kahit ang nagawa nito sa kanyang mali ay itinutuwid ng
nararamdaman niya para rito.

When you are married, you give allowance to mistakes...

"Pupwede ko bang ibigay sa kanya ang pera ko, Dad?" Uminit ang sulok ng mga mata
niya. Napatuwid ng upo si Don Levi at sumeryoso.

"Estancia...." Bakas ang gulat sa mahinahong tinig nito.

When you are married, you share what you have...

Naubo siya sa nag-uunahang luha, "Kawawa naman si Lucas, Dad. Mabait naman yon
kahit mainitin ang ulo. Kaya lang naman siya naging tuso dahil alam niyang
pupwedeng mawala ang lahat sa kanya kapag hindi na siya Monasterio. Kayo ang lahat
sa kanya pero wala na kayo ngayon para suportahan siya." Pinunasan niya ang luha.
"Naaawa ako sa asawa ko kaya ako na lang, ako na lang ang sasalo sa kanya."

"How far can you bend, Estancia?" Tanong sa kanya ng ama.

When you are married, you make sacrifice...

Kabanata 22

❤️💚 + 🎀💚 + 🏖🤧

Tash

"Lucas will never give me a chance." May hinanakit kay Don Levi, napahilamos ito ng
palad at pinagdaop ang mga kamay. "He blames me for everything. Sinusuwag ako
simula pa noon hanggang ngayon. Sa sobrang ayaw sa akin ni Lucas, kahit tulungan ko
pa ay ayaw tanggapin."

"Masama ka kasi talaga. Hindi mo siya minahal." Nang maubos na ang luha niya ay
inaaway muli niya ang ama. Pinakinggan lang siya nito na maghinagpis kanina. Hindi
nito alam kung paano siya papakalmahin. Naisip niya lang na kailangan niyang
huminto para makapag-isip ng paraan paano matutulungan si Lucas.

Pupwede siyang magbenta ng ilang mga gamit, o yung utak niya lang kasi hindi niya
naman masyadong nagamit...

"Maybe that's how I made him feel, who am I to say that he's wrong." Si Don Levi.

"Mali ka talaga!" Suminghot siya. 'E kung ipa-kidnap na lang niya si Don Levi
kapalit ng malaking halaga? Masama naman ugali nito.

"Lucas' anger to me is deep rooted however.." Huminga ito ng malalim.

"His anger towards me is nothing compared to how much he cares for you. He won't
leave you, Estancia. He will not move because he thinks you are suffering and he
doesn't even care if he self-sabotage. Nakita ko iyon sa mga mata niya. Sa
pagmamatigas niya. Inuubos niya ang sarili niya para sa iyo at handa pa siya sa mas
malala pa."

"H-hindi naman siguro." Nahihirapan lang ngayon si Lucas, kailangan nito ng tulong
pinansyal at suporta. Kaya niya iyong ibigay lahat basta magkasama sila. Again, she
can sell some things...

"Akala ko ay maitutulak ko siya papalayo nang papirmahin ko siya ng kasulatan na

wala siyang makukuha kahit magkano sa mamanahin mo pero hindi siya nawala. He wants
to build himself from zero and he wants to be there for you as well. Can he
actually do both? Kahit magaling siya ay mahirap yang ginagawa niya."

"Kaya tutulong ako, Dad.."

"If you want to help Lucas.. Walang ibang paraan kundi ang ikaw ang magkusang
bumitaw. I am sorry Estancia, kung hindi mo kakayanin ay hindi ko rin ipipilit. If
you want to stay by Lucas side, I will understand. Maybe Lucian is ready to head
our business pero ano bang pupwede niyong gawin ni Lucas? He will chase this
comfortable life for you like you are chasing a better life for him."

Kinapa niya ang sarili. Ganito kaya ang pakiramdam ni Lucas? Kaya rin ba nitong
isuko ang lahat para sa kanya?

Pero hindi dapat iyon ginagawa ni Lucas. Ipinanganak ito para sa magagandang mga
bagay, sa makikinang, sa engrande. Sapat na ang lahat ng naging sakripisyo nito
noon para sa mga Monasterio at heto, ngayon ay nagsasakripisyo pa rin sa Monasterio
dahil sa kanya. Dapat na iyong mahinto, Lucas should live his life freely.

"Huwag mo na siyang pahirapan." Pakiusap niya sa ama.

"Ako talaga ang una mong pinagbibintangan, ano?" Sumimangot si Don Levi. "I know
you love him, but I am your father."

"Pero salbahe ka kasi pinapaiyak mo kaming lahat!" Giit niya.

"I know and I am sorry, okay?" Galing sa ilong na sambit nito. "Damn that boy. Kaya
ko siya kinuha sa Monasterio Corporate ay para magkapera siya pero inuubos pa rin
sa iyo! Tell him you don't need money."

"Ayaw pumayag. Binenta niya ang kotse niya, Dad. Ipinadala pa sa akin ang
napagbentahan." Mas lalo siyang naiyak kasi nadagdagan na naman ang pera niya.
Pakiramdam niya ay nasa alternate universe siya na ang pinoproblema ang pagdami ng
pera na hindi naman niya hinihingi. Nag-uumapaw na ito ngayon!

Mabigat ang katawan niya kinabukasan. Sumobra sa pamamaga ang mga mata niya at
hirap siyang idilat. Naghanda pa rin siya para pumasok sa eskwela tapos ay
didiretso siya sa opisina.

Bago bumaba sa silid para sa almusal ay nagsuot siya ng aviators para itago ang
pamamaga ng mga mata. Dumiretso siya sa hapagkain yakap-yakap ang mga libro at
muntik nang malaglag ang mga hawak niya nang makita si Don Levi at Miranda na
parehas din nakasuot ng dark sunglasses habang nag-aalmusal at hindi nagkikibuan.

Ilang sandali lang ay dumalo si Lucifer at Lucian sa almusal nilang pamilya at

nakasuot din ito ng sunglasses! Nagbubulungan ang mga maids kasi mukha silang
tanga! Isang pamilya silang mukhang nasisilaw sa mga plato!
"Fck! Hang-over! Paano tayo nakauwi, Loki?" Unang nagsalita si Lucifer.

"Amuse me, Lucifer." Hinilot ni Lucian ang sentido. "Ang huli kong alaala ay
gumagapang ako papalabas ng Cove, pota. Buti nga ay naalala ko pa iyon 'e!"

So, lasing ang dalawang kapatid niya kaya siguro nakashades dahil sensitibo sa
liwanag, tiyak na masakit ang ulo. Inabot niya ang tinapay sa harapan. Magmamadali
na siyang pumasok.

"Umiyak ka, Tash? Sinong nagpaiyak sa iyo!" Eksaheradong tanong ni Lucifer na tiyak
na nagulat din sa itsura niya. "Bubugbugin ko yan pwera si Lucas kasi mas malaki sa
akin yon! Give me a name except Lucas!" Hiling nito.

"Let your sister be.." Suway ni Don Levi kay Lucifer. Lumipat ang mga mata ng
kanyang kapatid kay Miranda.

"Mom, why are you wearing shades, too? Did you cry?" Si Lucifer.

Tumikhim si Don Levi.

"Whoah. Mukhang ang daming nangyayari na hindi namin alam? Care to share?"
Nagpalinga-linga si Lucian pero walang kumikibo kina Miranda at Don Levi, pati na
rin siya! Ano, sasabihin niyang iniyakan niya magdamag ang paghihirap ni Lucas at
hindi niya alam kung paano makakatulong?!

"Well, you better ask your father. Mukhang maraming ise-share iyan si Levi."
Malamig na wika ni Miranda at sumimsim ng tea sa porcelain tea cup nito. She was
sitting straight, still elegant with sunglasses in her silk robe and silk bandana
on her head.

"Mom, pinaiyak ka ni Dad.. and Dad, did you cry too?" Naguguluhang tanong ni
Lucifer.

"I did not!" Matigas na tanggi nito.

"Bakit ka naka-shades?" Tanong ni Lucian, "So the great Leviticus Monasterio is now
crying." Nanunuyang dagdag pa nito.

"I did not cry! I do not cry! Miranda, tell them!" Natataranta na si Don Levi para
ipagtanggol ang sarili. Naging maingay ang kanilang lamesa. Sinensyasan ni Manang
Remedios ang mga maids para umalis doon sa lamesa.

"Wala akong sasabihin sa mga anak mo, Levi. Marami nang problema ang mga 'yan!
Dumadagdag ka pa!"

"It's is okay to cry sometimes, Dad. Let your emotions flow and be soft, like a
jelly..." Si Lucifer, ikinumpas pa ang mga braso na parang malambot na alon na
gelatin.

Ibinagsak ni Don Levi ang diyaryong hawak at inalis ang shades, halatang napuno na
kay Lucian at Lucifer. Napaawang ang bibig niya nang makita ang kabuuan ng mukha
nito. Nagkatinginan silang tatlong magkakapatid.

"Sinabi ko nang hindi ako umiyak!" Galit na sigaw ng kanilang ama na mayroong
malaking black eye sa parehas na mata.

"W-who punched you on the face?!" Hindi makapaniwala si Lucian.

"Ako." Walang kaemo-emosyon na wika ni Miranda. "He deserves it."

Ibinalik ni Don Levi ang shades, "I'm sorry, Miranda. Forgive me."

Kumuyom ang kamao ni Miranda at tumayo na. "Excuse me, Kids. Good morning everyone,
except sa mga marurupok!" Naglakad na ito papalayo sa kanila.

"Good morning except sa marurupok?" Malalim na nag-isip si Lucifer, "Marupok ako,

marupok si Loki, lalo naman si Tash. 'E di walang na-good morning si Mommy?!"

"Si Dad." Turo ni Loki.

"I am not included, neither." Napabuga ito ng hangin at iniwanan sila sa hapag.

Pinagmasdan niya ang mga magulang na halatang may tensyon ilang araw na. Hindi niya
alam kung ilang isipin pa ang darating sa kanya, katiting na nga ang kanyang utak,
gamit na gamit pa ngayon! Pumasok tuloy siya sa school nang wala sa sarili.

"Ginawa ko na ang part mo sa group project, five thousand na lang para sa ambag
mo." Nakalahad ang kamay ni Hezekiah at sinisingil siya. Nasa Gonzaga Hall sila at
nagmemeryenda.

Kinuha niya ang wallet at binigay ang hinihingi nitong pera.

"Uy, seryoso 'to?" Humalakhak ang kaklase. "Five hundred lang talaga."

"Sa iyo na yan, Ia."

Nagkibit-balikat ito at agad na inilagay sa bag ang pera na iniabot niya. Tinitigan
pa siya nito.

"Bakit Biyernes Santo? Nakalimutan ka na ng taga-UP? Nagtalo kayo kung Ikaw o ang
Bayan tapos hindi ka pinili 'no?"

"Hindi."

"Hindi ka pinili?" Namilog ang mga mata nito, "P*ta, dapat lahat ng schools
magrally against sa mga taga-UP, ang dali nilang makalimot ng tao, buti pa ang
lessons madali nilang tandaan."

"Gaga, hindi sa hindi ako pinili! Hindi ganon ang nangyari." Pagtutuwid niya sa
suspetsa ng kaibigan.

"O magkaiba ang Presidente niyo?" Sunod-sunod na tanong nito.

"Sana nga ganon lang ang pinag-awayan namin."

"Apologist ka o Pinklawan?" Ngumisi ito na parehas iniinsulto ang magkabilang

kampo.

"Gaga! Wala!"

"Apolitical ka? Mas pangit yung walang paninindigan." Dismayado ito.

"Dapat may pinipili ka 'yung tipong kahit nakakahiya na, ipagtatanggol mo pa rin
kasi choice mo yun e. Mas nakakaproud yung ganon. Yun bang kahit wala nang sense
ang reasoning mo pero proud ka pa rin. Proud bobo! Yey!" Dagdag pa nito na mahinang
pumalakpak.
"Alam mo Ia, gutom at puyat lang yan."

"So ano nga ang kulay mo?" Ginigiit pa rin nito ang mga tanong.

"Kayumanggi! Ang kulit mo! Masyado kang idealistic 'e spoiled brat ka rin naman!"

"'Di mo sure." Sumimangot ito. Imposibleng mali siya! Napakaganda ni Hezekiah, baka
nga mas mayaman pa sa kanya ito. Ang gwapo pa nga ng boyfriend pero sinasampal-
sampal lang nito sa gitna ng maraming tao! Pero siyempre, mas pogi ang Lucas niya.

Mabuti na lang at tumunog ang cellphone niya, dahilan kung bakit naputol ang usapan
nila ng kaibigan niya. Mula iyon sa kanyang ama.

Tanda: Huwag ka munang magpunta sa office.

Napakunot ang noo niya. Hindi naman ganito ito. Mas madalas pa nga magalit 'pag
late siya.

Tash: Bakit?

Tanda: Just head home and study.

Pakiramdam niya ay mayroong mali kaya naman nagpaalam na siya kay Hezekiah at
hinanap agad ang kanyang driver. Kung ano talaga ang sasabihin ng ama tiyak na
hindi niya gagawin. Kinakabahan siya. Iniisip niyang may matinding away talaga si
Miranda at mukhang lumalaki ang problema.

"Mang Rolly.. Pakibilisan po.." Treinta-minutos lang ang naging byahe mula Quezon
City hanggang Makati. Siguro dahil ay hapon pa lang. Halos liparin niya ang lobby
entrance ng Monasterio Corporate nang makita iyon. Pinindot niya ang elevator at
nagtungo sa top floor kung nasaan ang opisina niya.

Walang mga tao roon sa mga cubicle nila at halos lahat ng katawan ay naroon sa
pinakagitna ng opisina. Tinakbo niya ang distansya na yon at naabutan niya roon si
Lucas, walang tigil na pinagsususuntok si Paulo. Walang makalapit dahil madilim ang
anyo ni Lucas at nag-aalangan ang lahat na mapagbuntunan kung pipigilan.

"Ano, Tayag? Babae lang ang kaya mo?" Dinuro ni Lucas si Paulo kahit naroon na ito
sa sahig, sa laki ng braso ni Lucas ay hindi nakakapagtaka na duguan na nga ang
kanilang Marketing Head. "Tang-ina mo, huwag si Tash!"

"Lucas!" Lumapit siya sa asawa. Hingal na hingal ito sa sobrang galit. "A-anong
nangyari?"

"Anong ginagawa mo rito?" Hindi siya tinitingnan nito.

"Lucas..." Bulong niya.

"Aayusin ko ito."

"A-ano bang problema?" Tiningnan niya ang mga nanonood na empleyado. Nagkibit-
balikat lang ang mga ito.

"He forged your signature to approve an expense and pay a dummy company. Nagnanakaw
siya gamit ang pangalan mo. Ano, Tayag?! Sumagot ka!"

"That's not true! Magdedemanda ako sa Department of Labor! Marami akong ikakaso sa
inyo!" Kahit nahihirapan ay pilit pa rin sumasagot si Paulo.
"Really? Do it! Kakasuhan din kita!"

Natawa si Paulo, "Anong ikakaso mo? Hindi ko pineke ang pirma! Si Miss Roces mismo
ang pumirma! Tell them, Miss Roces. Tell them you approved the budget for the AVP
production shoot and signed the request yourself."

Napalunok siya. Dumaan nga iyon sa kanyang mga kamay. Pinirmahan din ayon sa
napagmeetingan. May mali ba siyang nagawa?

"P-pero sinabi mo na iyon ang napili niyong Production House.. Kaya ko pinirmahan
dahil kayo ang pumili ng production house..." Pakiramdam niya ay nawalan siya ng
kulay. Nagkaroon ng anomalya at dumaan pa sa kamay niya!

"But you signed! It is not my fault that the company is fake, I thought it was true
too! Problema na ng nag-approve ng budget at nagrelease ng tseke iyon! Malay ba
natin kung paano nakapasok sa bidding ang kompanyang iyon? Ikaw lang naman ang bago
rito! Ikaw ang tatanga-tanga!"

"Ano!????? Tarantado!" Muling sinapak sa mata ni Lucas si Paulo. Nagtilian ang mga
babaeng empleyado.

"I am devoted to this company!" Sagot nang nasa sahig na si Paulo, "And my career
is always jeopardized by rampant nepotism! Now, this?

"Gago, then build your own company!"

Nag-init ang sulok ng mga mata niya sa realization at bigat ng problema niya ngayon
sa Monasterio Corporate. Pumalpak siya at iyon ang una. Hindi maganda sa
pakiramdam. Hindi niya na namalayan na lumuluha na pala siya sa bigat ng
nararamdaman.

"Lucas, tama na..." Hinaplos niya ang braso ni Lucas kahit panay ang patak ng
kanyang luha. Unti-unti ay bumagal ang paghinga nito at saka siya tiningnan. "Tama
na, please..." Pakiusap niya.

"D-don't cry. It is okay... I'll take care of this. Wala kang ginawang mali. Don't
cry... Ako ang bahala." Mahinahong pagpapatahan sa kanya ni Lucas na binitiwan na
sa kwelyo si Paulo. Lumambot ang anyo nito at kinuha ang kamay niya para ialis doon
sa kaguluhan. Nakita niya pang may bumuhat na security doon kay Paulo na panay ang
pagbabanta sa kanila.

Nagtungo sila ni Lucas sa kanilang opisina. Pinagmasdan niya ang mukha nito at may
kaunting galos ito sa kilay pero mas marami ang sugat sa kamao.

"Julia, humingi ka ng bulak at betadine doon sa clinic, please." Utos niya sa

sekretarya ni Lucas. Pinahid niya ang sariling luha. Nanatili ang mga mata sa kanya
ni Lucas.

"That happens, almost happened to me too, so I know. They will plot against you,
Tash. Hindi ka titigilan nang mga yan." Tumigas na naman ang anyo ni Lucas at
uminit na naman ang ulo.

"Tama na, Lucas. Ano bang ginagawa mo rito? Hindi ba may kailangan ka pang
asikasuhin?" Pinilit niyang pakalmahin ang boses niya.

"I got a call from Lloyd, the Finance head. Sinabi ang problema, sumugod ako agad
dito dahil ayoko ngang malaman mo."
"Naroon na tayo pero sana ay hindi ka na nagpunta. Nasaktan ka pa at nasayang ang
oras mo."

"Hindi nasasayang ang oras ko kung para sa iyo. Sinabi ko na, walang gagalaw sa iyo
hangga't nandito ako. I mean it." Mababa ang baritonong boses nito. Pilit siya na
ngumiti.

"S-sandali ha, mag-restroom lang ako. Hintayin mo si Julia, Lucas."

Tumango si Lucas. Tumalikod na siya at nagmamadaling hinanap ang opisina ng kanyang

ama. Nakaupo ito sa lamesa. Kakababa lang ng telepono. Tumayo ito para salubungin
siya.

"I told you not to go. Aayusin ko ang katarantaduhan niyan ni Tayag—"

Mahigpit siyang napayakap sa ama dahil nanghihina na talaga ang tuhod niya.
"Dad..." Bulong niya. Ang lahat ng iniipon niyang emosyon ay binuhos niya na. Ito
lang ang pagkakataon niya. Ang umiyak na hindi nakikita ni Lucas. "Gusto kong
maging makasarili po..." Humihikbi na sambit niya. "Pero hindi ko na kaya.. Hindi
ko kaya ibigay ang kailangan ng asawa ko.."

Akala niya ay kakayanin nila kahit silang dalawa lang. Akala niya ay sapat na na
siya ang pamilya ni Lucas pero hindi siya ang makakapagbigay dito ng buhay na
nararapat dito. Lagi lang siya nitong bibigyan ng silong sa lahat ng problema.
Sasanggain nito ang mga bala na dapat ay sa kanya. At nasasaktan siya...

Tinapik siya ni Don Levi sa likod. "I think you have decided..."

--

Lucas

'You are invited at Temptation Island, where your deepest, darkest desires come
true...'

Napangiti siya sa isang imbitasyon na naroon sa doorsteps ng condo nila ni Tash. It

is a black, gold, and red card invite. He knows where it came from. Obviously, from
the one who makes him smile daily despite all his problems.

Sa likod kasi ay may sulat kamay din na letter. - See you there! From TT with PP.

He went back to get his personal belongings. Hindi na siya makapaghintay na

makasama ang kanyang asawa. She was so down yesterday because of what happened with
Paulo, shocked, he will guess. Naawa siya rito dahil hindi sanay sa ganoong klaseng
gulo.

Wala na siyang kailangang gawin kay Paulo dahil ipinadala na sa kulungan ni Don
Levi ang lalaki at sinampahan ng kaso kahapon din naman.

Nagtungo siya sa Monasterio Towers para doon mag-board ng plane patungo sa isla.
Naabutan niya pa roon si Wyatt at ang asawang si Mirabella. Panay ang takip nito sa
asawa tuwing may napapatingin.

"Don't stare at my wife, Lucas! Gago, sapakin kita!" Hindi pa siya nakakalapit ay
iyon na agad ang sinabi nito. "Flying like a commoner? Nasaan ang chopper mo?"

"Why are you so nosy, Babe?" Reklamo ni Miru. "Hey, Lucas!"

"Hi, Miru!"

"Don't say Hi!" Reklamo ni Wyatt. Napailing na lang siya at sumunod dito nang may
available na na private plane para bumyahe patungo sa isla.

The trip to the island was too long, at least for him. Ngayon lang siya nagmadali
ng ganon para magtungo sa isla. All because of someone that he's dying to see.

"Lucas!" Nasa pampang nga si Tash at tumatalon talon pa nang makita siya. Tumakbo
ito papalapit at sumabit sa kanyang batok. Ibinagsak niya ang gamit niya para
saluhin ito.

"Tash.." She smelled like roses and vanilla. One of the best things about her. She
gave him a peck on the lips and his knees weaken. Wala na yatang magpapabaliw sa
kanya ng ganito kundi ang asawa niya. Bumulong ito sa kanyang tainga.

"Tinigasan ka?"

Kaya lang ay hindi niya alam kung saan itatago ang mukha nito pag masyado itong
nagsasabi ng totoo!

"Reserve that for later, rawr!" She giggled.

Nagpadulas ito pababa sa kanyang katawan at may kumuha naman ng gamit niya. "Doon
sa silid namin sa Monasterio Mansion, Jeffrey." Magiliw na utos nito sa isa sa mga
empleyado na nagmamaneho ng golf cart.

"Masusunod, Ginang Monasterio." Yumukod ang staff at tipid na nginitian ni Tash.

In just a few months, Tash changed. He notices her confidence and a little bit of
grit with her stares and one-liners. The way she treated people with respect, but
with a dose of austerity. Hindi na siya nagtataka na anak nga ito ni Levi
Monasterio, only she was raised by a loving household that's why she's a better
version.

"Ipasyal mo ako sa mga hindi ko pa napupuntahan." Nakangiting anyaya sa kanya ni

Tash.

"Anong gustong gawin ng reyna ko?"

"Makipag-sex sa iyo pero mamaya na, Lucas. Nabilad na ako sa araw at naging maasim
na kakahintay sa iyo!" Lumabi pa ito.

Of course that's not true! She smells sweet and tempting.

"Bakit ba ang tagal mo? Umabsent pa ako para rito! Lagot na ako sa mga kagrupo ko!"

"I slept late.." Ang totoo ay halos wala pa siyang tulog. Pagkagaling sa Monasterio
Towers ay nagcheck pa siya ng bagong bili na planta sa Laguna. He's venturing to
agricultural fertilizer and feeds. Malaki lang ang puhunan kaya siya nahihirapan.
He has to sell everything that has value in order to put it up.

Alam niyang balang araw ay mapapalago niya rin iyon at makakaya na niyang buhayin
ang babaeng pinapangarap niya.

Inaya siya ni Tash sa zipline. Hindi siya agad nakagalaw. Sa lahat ng attraction sa
isla ay iyon ang hindi niya pa nasasakyan. It was an added detail of Lucifer and
Lucian who loves adventures! Tutol nga siya roon nung una dahil hindi niya makuha
ang punto ng sex island pero may activity.

"Halika! Gusto ko rito!" Hinila siya ni Tash.

"Pupwede tayong magpahatid sa kabilang dulo, Tash."

"Alam ko pero boring. Gusto ko ito! Pumunta tayo sa kabila na nagzi-zipline!" Wala
na siyang nagawa nang humakbang si Tash paakyat doon sa zipline tower. Doon sa
pinakataas ay mayroong nag-aassist. Kinuha niya ang mga harness at siya mismo ang
nagkabit kay Tash. Itinanong niya lang sa operator kung tama ba ang ginagawa niya.

"Pasensya na, mapang-angkin itong si Lucas. Hindi niyo tuloy malalaman kung gaano
kalambot ang balat ko!" Humingi pa ito ng tawad doon sa nag-aassist. He rolled his
eyes and balled his hands into a fist. Kapag ganito si Tash ay madaling napapangiti
ang mga tao. Kapag napapangiti nito ang mga tao, she can easily attract them.

Hindi niya gustong may ibang tumitingin dito.

"Gawin niyo kaming magkapatong ha. Ako sa ibabaw! Sa ilalim si Lucas para ako lang
ang makikita niya."

Hindi niya alam na pupwede ang ganon. Hindi siya magrereklamo dahil gusto niya
naman talagang mapagmasdan pa si Tash ng mas matagal kaysa manood sa kahit anong
view. To him, she's the best view.

"Sige, Ma'am. Dapat magkaharap kayo ni Sir."

Nang inihanda na ang lubid, umangat sila sa lupa. Hindi siya kumportable dahil
pakiramdam niya ay hindi sila kakayanin 'non. Nanlamig agad ang mga palad niya. But
then, Tash intertwined their fingers together. Binalot agad ang mga kamay niya ng
mainit na haplos nito at parang iyon nga ang kailangan niya.

"It is okay, Lucas. Trust me. Magiging maayos din ang lahat."

"Ready na kayo, Ma'am? Sir?"

"Handa na!" Tash excitedly giggled. He couldn't help it but to stare at her for a
little bit longer. He finds her eyes, nose, and lips that were beautifully
sculptured on her always smiling face reassuring and comfortable. Laging may kiliti
ng kapilyahan ang mga mata nito at mainit kung tumingin. That's how he got him.
She's a breath of fresh air to him.

Nakakalimutan niya ang mga problema at lahat ng lungkot na pinagdaanan niya. With
her, he never feels alone.

"Mabilis lang ito, Lucas. Hindi mo mamalayan!" Nilalabanan ni Tash ang lakas ng
hangin sa kanyang tainga. Masayang-masaya pa ito pero kinakabahan na siya. "Konti
na lang, natatanaw ko na ang dulo! Kapit ka lang, ha?"

Nag-init ang pisngi niya nang may maramdaman sa pagitan ng mga hita niya. Tash
groped his manhood again!

"Relax ka lang.." Her hand motioned up and down! He couldn't even figure out how to
react. He's afraid and fcking excited. He's so turned on, kanina pa! Now that Tash
is inviting, he hopes there's no one on the other end of the island. He wants to
claim her!

Sila na ang nagpakawala ng kanilang mga sarili sa harness and they pressed a button
to return the gear to the other side. Nagmamadaling bumaba si Tash at naghanap ng
bakanteng kabana roon. It is one of the best place in the island. Maraming puno at
mga kabana. May sariling shared kitchen sa gitna at open bar. Pupwedeng magluto at
uminom.

He was not excited about the mushy things right now! Tash should pay for being
naughty.

💦🍌🍑💦

Hinuli niya sa beywang ito nang matiyak na walang tao. He started by savoring her
lips that tasted sweet. Marahan niyang tininulak ang katawan nito sa poste ng
shared kitchen at pinadaanan ng haplos ang binti nito.

Tash started to groan and responded with his hungry kisses. She slowly traced her
hands on his body and unbuttoned his shorts. Bumaba lang iyon ng kaunti sa beywang
niya. He lifted her weight and brought themselves to a vacant cabana. Pinakawalan
niya ang tali ng kurtina para sa kanilang privacy.

Lucas carefully lay down Tash on the white cushion of the cabana and unbuttoned her
shorts too. Nagmamadali rin siyang alisin ang shorts niya at ang shirt na suot. How
he missed her so bad! But he cannot be impatient. Nang wala nang saplot ay
binalikan niya si Tash. He licked her lobe and her head tilted, while trying to
pull down the strap of her top. Tinulungan niya ito na mag-alis ng sariling damit
hanggang sa wala nang matira.

He explored her body slowly while traces of heat engulfed him! Sinamba niya ang
bawat sulok ng katawan nito. He licked the tip of her mound, while the other hand
was massaging the other hardened nipple~ she groaned even louder, he also knows how
to usher her even more to ecstasy. Slowly, he brought his hand down to her pelvis
and found her soft flesh with his two fingers. Hinaplos niya iyon ng malumanay pero
sinasalubong ng kanyang kaniig ang kamay, he was too hard to function and think
well at this point.

"Ohh..." He whispered when Tash tried to touch his rod.

He slid his two fingers at her wet entrance and parted her v*gina, while his thumb
found her cl*t and traced small circles. "Oh fck.." He murmured. He was so turned
on!

Tash body was convulsing, she was trying to remove his hand but he denied the
undeclared request. Pinagmasdan niya ang magandang mukha nito. She feels so warm,
or hot, and ready, he positioned himself on top of her, still mindful of not
putting all of his weight. He teased her entrance again with his iron rod, she
parted her legs even more, the velvety cream between her thighs is so inviting.
Fck, he's been waiting for this.

"Please, Lucas." She pleaded. Not yet, he thought. He wanted to see her crave for
him. She was biting her lips and trying to help herself by pushing, she's so wet
that he could hear the slippery noises from the touch of their very own skin.

"Lucas, huwag mo naman ako bitinin! Kailangan ko pa ba lumuhod muna?"

Mahina siyang natawa sa demands nito. He obliged and he plunged inside her. As soon
as her v*gina clutched his manhood, his lust intensifies, he was diving deep down
and retreating euphorically. He was so warm inside, and tight. Her boobs was just
right, jerking with his every push. She bended her knees, still keeping it wider
apart to accommodate him although that didn't help. She's still tight, so tight,
that he could almost see white.

"Oh, Tash.. Tash."

"Lucas..." She whispered her name like a prayer, as soon as he felt the
constricting pressure, he flooded her with his hot pool of cum. Hingal na hingal
siya pagkatapos.

"Tash.. I love you so much, Baby." His body collapsed on top of her, as he closed
his eyes.

---

Tash

Pinilit niyang hindi gisingin si Lucas. Alam niyang pagod ito kaya nga kahit gusto
niyang sabay silang magtungo sila sa isla, minabuti niyang mauna na lang at mag-
iwan ng note sa condo nito. Gusto niya pa itong patulugin pa.

Inilabas niya ang itinatago sa bulsa na recipe page. Pinunit niya iyon sa cookbook
ni Miranda. Matagal na siyang nagpraktis kaya dasal na lang ang kulang para maging
perfect ang attempt niya na ipagluto ang gusto niyang pabilibin.

Binuksan niya ang chiller at kinuha ang pinareserve niyang tuna belly. Minarinade
niya iyon sa lemon, asin at paminta. Siyempre hindi na siya nangarap na
magpaimpress dahil baka mapahiya pa siya kapag pinahirapan niya pa ang sarili.
Mabuti at simpleng tuna steak lang ang paborito ni Lucas.

Napangiwi siya sa kirot ng pagitan ng mga hita. Hindi naman kasama iyon sa plano
niya kasi gusto niya pa nga sanang magpatali doon sa mansyon pero hindi na
nakapaghintay, ganoon siguro talaga kapag makamandag ka. Magpapasensya na lang siya
kasi ipinanganak siyang nagsu-swimming sa alindog, sana all.

Naghiwa siya ng broccoli at carrots pagkatapos ay hinugasan iyong mabuti. Ipinatong

niya sa foil, nilagyan ulit ng asin, paminta, bawang at butter para i-bake din.
Ipinasok niya na sa oven ang tuna na nilagyan niya rin ng butter at yun na! Yun
lang ang natutunan niya (A/N: na natutunan niyo rin. char!)

Saktong tumunog ang oven ay nakita niya nang lumalabas sa cabana ang gwapong asawa.
Walang pang-itaas ito at naghahanap ng maganda. Siyempre hindi niya na pinahirapan
kaya tinawag niya na.

"Lucas! Narito ang pinakamagandang babae sa buong isla! Surprise!"

Nagulat pa ito nang makitang naroon siya sa shared kitchen sa tabi ng kanilang
cabana.

"Nagluto ako." Pagmamalaki niya.

"Ikaw?" Duda pa ang masuyong boses nito. Umingos siya at kinuha na ang mga nasa
oven. Iniayos niya pa iyon sa plato habang pinagmamasdan ni Lucas.

"Oo, nagluto ako. Alam mo, pinipigilan ko talaga ang sarili kong magluto kasi pag
gumaling ako rito 'e di ang perfect ko na!"

"Perfect ka naman talaga." Nakasandal si Lucas sa kitchen counter at sinisilip ang

mukha niya. Nag-init ang pisngi niya.
"Eto naman! Alam na ngang marupok ako, babanat pa ng ganon. Halikan mo nga ako!"
Tukso niya rito pero kung dati ay nahihiya ito ay nagkusa nang abutin ang kanyang
mga labi. Siya pa ang natulala nang maghiwalay ang kanilang mga labi. Binuhat niya
na ang mga plato at inilagay iyon sa isa sa lamesang naroon sa kitchen.

"Sit on my lap." Utos ni Lucas nang umupo siya sa harapan nito. Aba't improving na
nga ito at nagfifirst move na!

Hindi na siya nagpabebe at umupo nga sa binti ni Lucas. Magkatabi ang kanilang mga
plato pero inuna ni Lucas himayin ang pagkain niya bago tikman ang pagkain nito.

"Hmm!" Baritono ang boses ni Lucas pero may himig ng pagkabilib sa boses nito.
"Tastes good!" Hinalikan nito ang gilid ng kanyang labi. Pinanlakihan siya ng mata.

"OMG totoo ba?" Tinikman niya ang inihanda at in fairness, lasang isda! Malamang
isda naman talaga iyon. Para sa kanya ay tama naman ang timpla pero hindi naman
sobrang sarap! Si Lucas lang ay sobrang na-appreciate iyon.

Masaya silang kumain at nagpasundo sila sa speedboat para bumalik na roon sa main
island na madilim na.

Tumingala siya sa langit, gabi na pero hindi ito madilim dahil sa bilog na buwan.
Pinagdaop niya ang kanilang mga palad ni Lucas habang nakatingin siya doon sa buwan
na kahit anong bilis ng hakbang niya, hindi niya maabutan.

"Ang ganda talaga ng mood dito sa isla. Paano kapag may lumapit sa'yo rito at
sabihin, 'Lucas, painitin mo ang gabi ko?' Anong isasagot mo?"

"Wag ako. Maliit ang titi ko."

Pinanlakihan siya ng mata, nahawa na yata ito sa kanya sa kalokohan!

"E paano kung... may makita kang maganda, mabait, at mahal ka?"

"May nakita na ako."

"Huh? Sino?" Kyuryoso siya.

"Manhid nga lang."

Napalunok siya at malungkot na ngumiti.

Tumayo sila sa harap ng madilim na dagat. Walang nakakakita sa kanila mula roon
dahil siguro karamihan ay naroon na sa kani-kaniyang villa. Ang liwanag ng buwan
ang nagbibigay sa kanya ng ideya kung gaano kaperpekto si Lucas. Magandang lalaki
ito, matalino, sayang kung ikukulong niya ito sa kanyang buhay.

Napag-isipan niyang mabuti at desidido siya lalo't nalaman niya kaninang umaga na
sasampahan ng serious physical injury ni Paulo si Lucas. Dahil sa kanya iyon,
kasalanan niya pero sinasalo ni Lucas ang para sa kanya. Nakokonsensya siya.

"Lucas.. Maghiwalay na tayo." Mahina ang boses niya at halos walang lakas. Naubos
niya na ang luha niya kagabi, tiniyak niya na wala na para ngayon. Hindi nagsalita
si Lucas kaya siya na lang.

"Naisip ko rin kasi, hindi maganda ang naging simula natin. At saka.. Marami pa
akong inaasikaso ngayon sa school, sa kompanya, may problema pa si Mommy at Daddy."
Pilit niyang pinapakaswal ang tinig niya kahit nanginig agad ang kanyang tuhod sa
paninitig ni Lucas.

"Bakit?" Mapanganib ang mababang boses ni Lucas, parang kahit anong oras ay sasabog
ito.

"W-wala lang. Wrong timing din naman kasi. Marami ka ring inaasikaso--"

"Para sa iyo yon!" Hiniwa ng boses ni Lucas ang katahimikan. "Nagtitiis ako para sa
iyo. Para sa atin."

Binigyan niya ito ng hilaw na ngiti pero hindi iyon nakatulong dahil magkasalubong
ang makakapal na kilay ni Lucas. "Alam ko... Pero hindi mo kailangang gawin yon."

"Why? May irereto ba sa iyo si Don Levi? Someone who's rich? Someone who can help
Monasterio Legacy?" Nanunukat ang tingin nito, umiling siya.

"Wala, Lucas."

"Then why?!"

Napaangat ang balikat niya sa lakas ng tanong na iyon ni Lucas. "Ginagago mo ba

ako? Bakit mo pa ako dinala rito kung makikipaghiwalay ka? Pinaglalaruan mo ako?
Bakit?" Namula ang mga mata ni Lucas. Hindi siya makaimik, hindi masabi ang tunay
na nararamdaman.

Gusto pa kitang makasama kahit sa huli...

"Hindi kita kailangan--" Lie.

"Oh sure you don't! Dahil mayaman ka na. Baliktad na ang mundo natin! Sa akin na
ang kapalaran mo na dati ay iyo!"

Umiling siya, nasasaktan sa mga paratang ni Lucas pero hindi niya alam kung paano
ito kakalmahin. Kung maayos sila ay hindi ito aalis sa kanyang tabi at paulit-ulit
na magsasakripisyo para sa kanya, kung sasamahan niya naman ay magiging pabigat din
siya rito~ matatagalan pa bago maabot nito ang pangarap nito.

At ang problema pa ng kanilang pamilya na nalaman niya lang kagabi ay dumadagdag

pa!

"Alam kong mali ang naging panimula natin pero pwede ko namang itama nang hindi
tayo maghihiwalay. Sinusubukan ko naman." Mula sa galit ay nakakausap na ang boses
nito. "Aayusin ko, bibilisan kong umangat.. P-please, Tash.."

Kahit hindi ka pa umaangat, mahal pa rin kita...

Umiling siya. "A-ayoko na, Lucas. Hindi ko na kaya." Lie.

"Ikaw lang ang meron ako... Huwag namang ganito." Hinawakan siya ni Lucas sa
magkabilang kamay pero pinalis niya ito.

Ikaw lang din ang gusto ko...

"Huwag mo na akong pahirapan, Lucas. Nakikipaghiwalay ako ng maayos.." And lie.

Pinipigilan niya ang luha, ang kay Lucas ay kumawala na. "Mahal kita. Mahal na
mahal kita, Tash. Huwag mo akong parusahan sa ganitong paraan."
Palagay ko ay mas mahal kita kaya hindi ko kaya na makita kang ganyan....

"Hindi ko gustong maikasal. Alam mo iyon. Hindi ako handa. Bakit ka ba namimilit?"
Gusto niya nang magmadali, anumang oras ay bibigay na siya. Nagmamadali niyang
kinuha ang matagal na dapat niyang ibinigay.

"Hindi ka apo ni Lola Candy. Ito ang baby bracelets natin. Wala kang kinalaman sa
mga Roces o Monasterio. Nadamay ka lang, Lucas. Ninakaw ka ni Nanay Joanne sa mga
magulang mo. Patawad, Lucas. Sana balang-araw mapatawad mo ako." Kinuha niya ang
palad ni Lucas at iniwan doon ang baby ID nilang magkakabit pagkatapos ay humakbang
na siya papalayo.

Doon niya binuhos ang sakit na kanina pa pinipigilan. Panay ang punas niya sa
luhang walang patawad kung umagos.

Hindi siya hinabol ni Lucas. Mas gusto niya iyon para hindi na siya mas mahirapan
pa. Bawat hakbang, pakiramdam niya ay pinapatay siya. Mas lalo lamang siyang
nagiging sugatan habang lumalayo sa laban.

She witnessed herself die in her own hands, that day, that she will always
remember, she let her best got away... And he never came back...

--

Maki Say's: Hindi masyadong funny, 'no? Haha Anyway, wala talaga akong schedule ng
updates 'e. Kaya di ko rin masagot. Usually after work, I write pero I also sleep
early when it is weekdays. When it is Monday or Friday, toxicity level 1000 sa
office.

Anyhow, more revelations and spg sa mga susunod na chapters. Saka pala AUGUST 23,
9PM pala ang Kumu Live ko. Doon ko ikukwento ng live ang backstory ni Mang Levi at
Aling Miranda. Download KUMU and follow WattpadPH and Makiwander. Remind ko rin
kayo.

As always, thank you for the support and patience! 🙏🏻

Kabanata 23

Hinigpitan ni Tash ang pagkakatali ng suot niyang bow blouse na bloody red.
Mahigpit ang ginawa niya para tiyaking hindi iyon maaalis basta basta. Itinuwid
niya rin ang suot na black pencil skirt at inipit ang tuwid na tuwid na buhok sa
likod ng kanyang tainga. Ipinadyak niya pa ang takong ng bagong valentino stud
heels niya kung sakaling kakailanganin niyang tumakbo.

"Ma'am.. Coffee." Hindi pa siya nakatuntong sa Monasterio Corporate ay iniabot na

agad sa kanya ng staff na si Luke ang Iced Coffee niya from her favorite coffee
brand.

Yes, Luke. But not the same Luc.

Luke is tall, his beard was neatly and fashionably worn across his face like a sexy
accessory. Parang kay Iron Man. He's also buff, mestizo, always fashionable, oh
yes, she's pretty sure malaki rin ang tite.

But then, malakas din itong tumili.

"Aaaaayyyyy!! Ma'am. Don't do that! Bebe boy!!!" Natataranta si Luke nang hulihin
niya si Lucifer sa tainga nang masalubong niya ito sa elevator. Magtatago pa sana
ang loko pero nakita niya na, mabuti at hindi na siya kinailangang tumakbo. Ito ang
pinaghandaan niya ng outfit niya.

"Balik!" Nagpamewang siya habang kinukurot ang tainga ng kapatid.

"Aray! Hindi pa ako naliligo, Bossing!" Pakiusap nito.

"Naligo ka naman na sa alcohol, tiyak na malinis pati ang kaibuturan mo, akyat
don!" Itinulak niya si Lucifer papasok ng elevator at wala na itong nagawa.

"Ang lupit naman nito, parang hindi kapatid 'e!" Panay reklamo ni Lucifer. Naka-
tshirt lang ito at malamang na napagkamalang bahay ang opisina kaya doon umuwi.
Naaalala niya pa nang muntik na siyang mahimatay nang ginawa nitong kama ang ilalim
ng table niya! Nagulat siya nang may yumakap sa binti niya at ginawang unan!

"Ako ang hindi parang kapatid? 'E ikaw! Nagbuo ka pa ng unyon doon sa sa Prawn farm
sa Cebu! Dapat talaga kinurot ko iyang ilong mo tuwing natutulog ka 'e!"

Napakamot ng batok si Lucifer. Nang bumukas ang elevator ay nabungaran nila si

Lucian. Nakataas ang kilay. Maayos itsura nito sa suot na amerikana na kulay itim
pati na rin ang polo na panloob, sineseryoso na ang trabaho, finally. Nanliit ang
mga mata nito nang makita si Lucifer na nasa likuran niya. Itinaas niya ang
hintuturo niya kay Lucian.

"No fighting!" Banta niya kay Lucian pero sinugod na nga nito si Lucifer ng mura!

"Tngina mo, Lucifer! Wala man lang character development sa loob ng tatlong taon
to! Bakit ka nagleader ng unyon?" Mahinang sinuntok ni Lucian ang kapatid nila sa
braso kahit nakaharang pa siya, sumimangot si Luci at napailing.

"Miles, please get Lucifer a breakfast. Make sure it has soup para hindi mabigla
ang sikmura. And a hangover pill, too." Pakiusap niya sa sekretarya ni Lucifer.

"Yes, Miss Monasterio." Nagmamadali itong tumalikod at umalis na.

Hinila niya ang kapatid niya at dinala sa sariling opisina nito. Magkakatabi lang
ang kanilang mga opisina at doon siya sa pinakamaliit. Siya ang head ng Operations
habang si Lucian na ang pumalit sa kanya sa Marketing. She handles everything,
admin, finance, human resources, sales and marketing. Si Lucifer, eto, pabigat! He
handles human resources of the whole Monasterio conglomerate, kaya bwisit na bwisit
sila ni Lucian nang malaman nilang ito pala ang nagtayo ng unyon!

Naging formality na lang ang pag-graduate niya sa kolehiyo. Eversince naman ay

naging hands on na siya sa pag-aaral ng kanilang negosyo. Ang prawn farm ang
pinakabago niyang proyekto. Baby niya ito dahil ito ang kauna-unahang negosyong
naipatayo niya bilang Monasterio. Nagsimula siyang magstart ng research noong ika-
huling taon niya sa kolehiyo at talagang ginawa niya. Now, it's been bringing them
7-digits income monthly. Marami pa siyang nabigyan ng trabaho sa Cebu because of
Monasterio Foods.

Gusto siyang ipromote ni Don Levi bilang CEO pero hindi niya iyon kinukuha. Ano
ito? Sinuswerte? Siya na lahat ang gumagawa tapos ito ay nagha-honeymoon kasama si
Miranda? Balak pa yata siyang bigyan ng isa pang kapatid!

Ibinagsak niya si Lucifer sa couch at saka naglakad papalapit sa floor to ceiling

window nito sa pribadong opisina, ibinaba ang blinds nito para hindi masilaw.

"Kumportable ka na ba, Senyorito?" Inialis niya ang heels at naglakad ng nakayapak

sa carpeted na sahig. Umupo siya sa may carpeted floor at pinagmasdan ang nakapikit
na si Lucifer. Malakas niyang pinitik ang ilong nito, napadilat ito at napahawak sa
matangos na ilong.

"Aray! Tash naman!"

"Hindi ka na bata, Luci, ha? Ikaw ang may kasalanan ng bagong wrinkles na lumabas
sa noo ko!" Kahapon lang ay wala iyon tapos kaninang umaga mayroon na!

She's almost 29, hindi nakakapagtaka ang pangilan-ngilan na wrinkles, but then!
Ibang klaseng magpatanda si Lucifer, kawawa ang magiging babae nito!

"Huwag kang magbilang ng wrinkles, magbilang ka ng nakakasex at that age, Ma'am."

Iniabot sa kanya ni Luke ang ice pack, "Pakilagay sa bebe ko, Ma'am."

Inirapan niya si Luke. May crush ito kay Lucifer, iniyakan pa nga nang ma-hire siya
three years ago pero sa kanya napunta imbes na kay Lucifer.

"Salamat, Luke, pero forever nang walang sex life yan si Tash. All thanks to a man
named Luc--- Aray!" Pinalo niya ang bibig ni Lucifer.

"Hindi talaga ako magkaka-sexlife kung inaalagaan kita araw-araw! Dapat sumama ka
roon sa mga magulang mo kung ganyan ka ka-alagain! Iyong dalawa namang yon, mag-
aanak-anak tapos ipapaalaga sa panganay na anak! Doon ka na sa Europe, guluhin mo
yung dalawa at baka magkaroon ka pa ng kasunod! Kadiri ha!"

"Mamimiss mo ako." Ngumisi si Lucifer na isang mata lang ang nakabukas. "Kapag
umalis ako, wala ka nang excuse bakit ka single."

"I—I am not single!" Depensa niya, "Nakikipagdate ako—"

"Kelan yan? Bakit wala sa notebook ko?" Inilabas ni Luke ang listahan para gatungan
pa ang pamimikon sa kanya.

"Book it, magpupunta tayo sa Revel sa...." Nag-isip siya. Tinaasan siya ng kilay ni
Luke, "sa... well, dadalawin ko si Lola Candy on Friday, doon ako matutulog at sa
Monday na ako babalik. Sa susunod na Friday ay ganoon din. At sa mga susunod pa!"

"Ay, Lola and brothers is life! Mas bet mo pa talaga ang family bonding ano?!"
Binigyan siya ng kaawa-awang tingin ni Luke. "Kawawang puki! El Nino!" Humagalpak
si Lucifer sa sinabi ni Luke na bumalik na roon sa kanyang opisina dahil nagsimula
nang dumagsa ang tawag sa kanya. Tawang-tawa pa rin si Lucifer, nawala na talaga
ang pagkalasing basta tungkol sa kanya.

Lumabi siya at mahinang itinulak ang noo ni Lucifer, "Luci, pagbigyan mo naman na
ang Ate. Huwag ka nang pasaway."

"Tsk, masyado kasi kayong seryoso ni Lucian!"

"Ah? Ayaw mong seryoso ako? Gusto mo ng biruan?!" Tumayo siya at inupuan sa tiyan
si Lucifer. Ginawa niya pa iyong parang nagpapaputok siya ng lobo.
"Tash!!!! Puta!"

"Anong puta! Bwisit ka talaga ha!" Inupu-upuan niya ang kapatid hanggang masaktan.

"Lucian! Help!!!! Tngina baka lumabas ang bituka ko, Tasya!"

Tumigil siya ng kumatok si Lucian at pinapasok ang sarili sa opisina ni Lucifer.

Nagtulog-tulugan muli si Lucifer.

"We have a problem in Cebu." Umupo ito sa swivel chair ni Lucifer.

"Meron naman talaga, itong si Lucifer ang may gawa."

"Well, there's a complaint about the land rights. Mayroon daw may-ari ng lupang
iyon."

"What? We bought the rights!" Napatayo siya. "May dokumento roon."

"I think we bought it to the wrongful owner."

"It was checked by the legal team." Diskusyon niya. Sigurista na siya simula noong
nangyari three-years ago. Lahat ng pinipirmahan niya lalo't milyon ang halaga ay
dumadaan muna sa team nila ng legal counsel. "Even so, may habol pa rin naman
tayo."

"I know, right?" Si Lucian, "Pero tiyak na matatagalan tayo kapag may legal
proceedings. Baka nga madelay ang produksyon ng prawn."

"Ma-delay?! Hoy, Lucian, that's giving us fifty million pesos a month! Hindi
pupwede. At saka pinaconstruct natin iyon, that's 100-hectares! Sino namang
matapang ang basta na lang babawiin sa atin ang lupang iyon at makikipaglaban
basta? E di sana nung groundbreaking palang, umangal na!"

Maganda ang naipatayo nila roong pond at processing plant. It is the most advanced
in Asia. Sumusunod pa sila sa batas kaya pinagmamalaki niya ang prawn farm na
nagsimula sa Monasterio Foods, marami pa siyang plano na pupwede roon sa Cebu.

"Someone who sees the property as a potential resort? Come on. That's Santander,
Cebu, sa may bandang South pa, neighboring Negros. Kahit ako ay magiging interesado
na gawing resort iyon."

"Ako rin!" Sang-ayon ni Lucifer, "Mas gusto ko nang makakita ng maraming sexy kaysa
hipon!"

"Doon ako sa hipon." Umirap siya, "Hindi ba mga hipon din naman ang mga tipo niyong
dalawa? Andon sa farm, milyon-milyon, magsasawa kayo."

Nagtungo siya sa kanyang opisina para pakinggan ang mga gagawin niya ngayong araw
mula kay Luke. Pinapaikot niya ang derma roller sa kanyang mukha habang pinapanood
ang maliliit na sasakyan mula sa kanyang opisina, nasa pinakatuktok siya kaya prang
langgam ang nasa ibaba. Wala sa utak niya ang sinasabi ng secretary niya kundi doon
sa binilugan niyang date sa kalendaryo.

"Luke, hindi niyo ba ako isusurprise sa birthday ko?" Wala sa sarili niyang tanong.
It is five days from now.

"Isu-surprise. Bakit ka nagtatanong?"

"Para ma-practice ko na yung gulat ko."

"Gusto mo gulatin kita? Yung nakakahimatay?" Tanong pa nito, umupo sa dulo ng
lamesa niya.

"Kapag nahimatay ako, papatayin kita pagkagising ko!"

"Fine! Leave it to me. I'll make sure that your birthday is a memorable one."

"Invite mo si Lola Candy.." Pakiusap niya. She misses her family lalo na kapag
ganitong panahon. Someone crossed her mind when she mentions the word family.

"Kaya pa ba ni Lola Candy mo ang tunog ng mga party popper?"

"Meron bang walang tunog? O kaya kapag tumunog, parang meow lang ng pusa. Meow!"

"Wala. I'll just arrange a separate party para sa mga taga-San Isidro." Dismissed
ni Luke.

Hindi niya ramdam ang birthday month niya. Ang dami niyang inaayos the past few
days at dumagdag pa na nakatanggap na sila ng formal request of discussion from the
lawyers of Titan Realty, three days simula nang marinig niya kay Lucian na mayroong
naghahabol doon sa lupa. Ang abogado naman nila ang haharap doon pero nai-stress
siya. Hindi niya akalaing ganito kalaki ang problema ng isang kompanya. Dapat nga
ay sanay na siya pero hindi.

"Meeeemmm..." Malandi siyang tinawag ni Luke. "In fairness kay Bebe ko, araw-araw
nang pumapasok. Siguro gusto nang masilayan ang beauty ko!"

Napangiti siya. Very good ang kapatid niya roon. "Mabuti. Hindi na nga rin ako
binibigyan ng sakit ng ulo, siguro dahil magbibirthday na ako."

"Bili tayo ng kape sa baba para makapaglakad-lakad ka naman. Baka magkavaricose

veins ka kung puro upo ka riyan."

Bumigay siya sa anyaya ni Luke kaya kinuha lang niya ang wallet niya at bumaba na
sa may Monasterio Corporate. Uupo siya sa Café at hahayaan ang sarili na matulala
ng ilang minuto roon.

"I'll order na, Ma'am. Your usual?" Tanong ni Luke. Tumango siya.

Kinusot-kusot niya ang mga mata. Pagod iyon dahil late na siyang nakakatulog dahil
sa dami ng kanyang problema. Hindi niya na napanindigan ang pagsa-sunbathing sa
alindog. She totally forgot that years ago.

Ipinatong ni Luke ang Iced caramel macchiato niya sa kanyang harapan. Nakaupo sila
sa ledge table at nakaharap sa labas ng glass window ng café. Pinagmamasdan ang mga
naglalakad at dumaraan doon sa harapan.

"Alam mo, Ma'am, dapat magbakasyon ka sa Temptation Island. Buti pa si Lucian ay

balanse ang buhay. Ayaw mo ba 'non?"

"Hindi sa ayaw, Luke. Paano?" Nagpangalumbaba siya. Dalawa ang kanyang pamilyang
inaasikaso at saka wala talaga siyang gana.

Inakbayan siya ni Luke, "Hindi bale, sasabihan ko si Bebe ko na galingan niya para
hindi ka mahirapan."

Hinampas niya ang braso ni Luke, nagtawanan silang dalawa. Kaibigan na ang turing
niya kay Luke, ito ang nag-insist na 'Ma'am' ang itawag sa kanya para igalang siya
ng lahat ng nasa Monasterio Corporate. Luke saw her at her weakest moments. Isang
taon yata siyang nagluksa, ngayon, low-key na lang pero alam pa rin nito ang
dahilan kung bakit hindi na siya lumandi. Kakasumpa niya iyon na kay Lucas lang
siya kakalampag. Ayan tuloy, nagkatotoo.

"You deserve to be happy, Ma'am. Don't be so guilty about it. He's in a better
place now..."

"Gaga!" Sinapok niya ang secretary niya, "Kung makapagsalita ka parang namatay."

Although sana nga ay nasa mabuting kalagayan ito. Maybe he changed his name into
something that suits him more. Hindi niya na kasi mahanap sa google ito. She's been
searching!

Malibog Ledesma

Mahilig Ledesma

Masungit Ledesma

Estancio Ledesma, just incase hindi nakamove on sa kanya at sinundan ang pangalan
niya.

Lutash Ledesma, para lagi silang magkasama.

Napangiti siya, sino ba ang binibiro niya. Of course he's moved on. Ang ganda pa
nga ng ngiti nito doon sa may coffee table sa labas at may kasamang dalawang lalaki
na halos kasingkatawan din ni Lucas at isang magandang babae. Parang totoo lang.

Muntik nang lumabas sa ilong ang kape niyang iniinom nang marealize ang naiisip.

"Mem!" Napatakip ng bibig si Luke at parehas silang nanlalaki ang mata. "Hindi ba
siya yan?"

Hindi sila maaaring magkamali. Lalo na siya. His muscular physique sat manly at the
outdoor seat, making the chair looks small. She couldn't mistake him even now that
his hair is a bit messy, it used to be perfect and sleek. His cherub-looking
hazelnut orbs are almost perfect now that it is smiling with his soft red lips.
Lucas' chiseled jaw moved when the girl handed him the cafe menu, he stared at her
quite intensely but happy. Something inside her corroded.

Naramdaman niyang kinuha ni Luke ang kamay niya at hinila na siya papalabas ng
café. Mabuti nga at iyon ang ginawa ng secretary niya, kung hindi ay baka hindi na
siya makahakbang. Hindi siya nakalimot kahit kailan. She prayed for him everyday to
be well and happy.

And now that she sees he's happy, bakit parang masakit yung answered prayer niya?
Hindi ba iyon ang eksatong hiniling niya?

"Lavarn lang tayo, sis!" Bago pa sila humakbang patungo sa Monasterio Corporate ay
kinausap muna siya ni Luke. Hindi niya namalayan na nakarating na sila roon.
"Sinabi ko naman sa iyo! Lumandi ka na at huwag ka papahuli!"

"Ang sakit, Luke." Mahinang bulong niya.

"I know." Mahinang tinapik ni Luke ang pisngi niya. "Masakit talaga yan pero
malalagpasan mo. Ang ganda kaya ng amo ko! Umuwi na lang tayo ng maaga at
magshopping na lang tayo mamaya!"
Sinubukan niyang umarteng normal sa harap ng mga kapatid nang makabalik siya sa
opisina pero wala talaga siya sa mood. Hinahagis niya ang mga folder at panay ang
salo nang maskuladong si Luke.

"Ay! Ay!" Tili pa nito.

"Alam mo kung bakit ako pumapangit? Dahil sa opisinang ito at sa dalawang kapatid
ko!" Angil niya.

"Hindi ka naman pangit!"

"Pero hindi na ako masyadong maganda." Hinanakit niya! Ang perpekto ng kasama ni
Lucas kanina, mukhang anghel. Her face is not anywhere near! She's an aristocratic
beauty. Fierce, naughty, and wild.

"I get what you mean." Napangiwi si Luke, "Refrain from wearing anything red and
dark! Try natin iyong parang sa commercial ng sabon! Puti puti lang, ganern."

Inilagay niya ang palad sa magkabilang pisngi at binanat iyon pataas, "But she's
younger!"

"Oh..." Natigilan si Luke, "Oh, so you are comparing yourself. Doon sa kasama
ni..." Humina ang boses nito. Hindi siya kumibo. Luke rolled his eyes. "Ma'am,
hindi ba dapat tapos ka na sa part na iyan! Pinakawalan mo na ang tao, tapos
ngayong okay na siya, gusto mo siyang bumalik?"

Tiningnan niya si Luke. May tinamaan itong punto. Kaya lang tagos iyon sa puso.
Nasaktan siya sa katotohanang hindi na dapat siya naghahabol. But her Monasterio
blood is crippling out of her. Gustong magwala, gustong mang-akin.

"Alam ko naman. And no, hindi ko siya gustong kunin sa nagmamayari sa kanya. I
can't make him happy like that." She smiled sadly. Dinama niya ang sulok ng mata
kung may pumatak na luha roon. "Nako, ihanap mo na nga lang ako ng sa akin!"

"Of course! Pangako ko iyan sa iyo!" Nagtaas pa ng kanang palad si Luke pagkatapos
ay tumawa na parang bruha na maskulado.

It was morning of August 17. Nainis siya sa sunod-sunod na mensahe sa kanya ni Don
Levi. Nagflood ng happy birthday at cake na gif!

Tanda: Happy Birthday, my Unica Hija! I hope that this is the year that you'll move
out of the house so I can come home at peace again...

Napabangon siya at naiinis na nagtype ng reply sa ama.

Tash: Papanoorin pa kitang mapoo-poo sa pajama mo so don't think about that this
early.

Tanda: Walanghiya ka talaga kahit malayo ako, nagagawa mo pa akong bwisitin!

Natawa siya at naghanda na pagpasok sa opisina, inuna ang pagpili ng susuotin. She
received a message from Miranda too.

Mommy: Hi anak! Happiest Birthday! I still feel sad that I was not able to carry
you in my arms on the day that you were born but I am lucky that I can get unli
hugs from you from now and forever! I love you and see you soon!

Tash: I love you too, Mommy. Huwag mo masyadong paligayahin si Tanda at baka hindi
na nga ako balikan! Ang daming problema but I can manage.
Iniisip niya ang mga posibleng surprise sa kanya ni Luke at ng mga staff. Nagawa na
nito ang hindi pumasok sa umaga at nagpakita na lang ng hapon para gulatin siya.
Nang sumunod na taon ay nagpa-flashmob, nag-viral pa nga iyon. She's wondering what
is it this year.

"Happy Birthday, Sis!" Hinalikan siya ni Lucian sa pisngi nang makita siya pag-apak
niya sa opisina. Lumapit si Lucifer na may dalang yellow tulips bouquet.

"My favorite sis of all time dahil wala akong choice, Happy Birthday!" Niyakap siya
ng mahigpit ni Lucifer at pinatakan siya ng halik sa ulo ng paulit-ulit. "Mwah!
Mwah! I love you, Ate!"

"Happy Birthday, Miss Monasterio!" Nagsilapitan ang mga staff na may bitbit na
cake, pinapangunahan ni Luke. Sinamaan niya ng tingin si Luke na malanding
humahalakhak.

"Naubusan na ako ng ideas! Sorry na!" Hingi ng tawad nito. "Kung plus fifty years
ang buhay mo ibig mong sabihin, fifty surprises ang kailangan kong ihanda? Grabe ka
sa akin, Ma'am!"

Hinipan niya ang candle sa cake at nagpasalamat sa lahat. Naamoy niya na ang
catering doon sa may conference room kaya inaya niya na ang mga staff doon sa salo-
salo.

"Bebe ko, anong gusto mo?" Malanding tanong ni Luke kay Lucifer, napailing na lang
siya sa panunubok ng secretary niya. Lucifer has been giggling non-stop lately on
video calls. May nilalandi itong babae na mukhang ayaw sa kanya! Kaya rin siguro
sinusubukan maging matured kahit hirap na hirap na ang kanilang bunso dahil may
pinopormahan na.

The day went normal. May mga dumating na regalo mula sa staff, suppliers, at sa mga
manliligaw niya na hindi niya naman pinagbigyan ng atensyon kahit minsan.

"Grabe rin itong si Eli, cartier diamond bracelet agad! Pak!" Inisa-isa ni Luke ang
mga boxes para kung may bomba ay ito kaagad ang masabugan.

"Oh, something from Doc Karev. Mga panty, Kiki de Montparnasse ang brand, mahal ito
na pang-kiki." Iwinagayway ni Luke ang panty sa harapan niya.

Napataas siya ng kilay. Kinuha niya ang cellphone at agad na tinawagan ang bwisit
na kaibigan.

"Doc Deluca speaking.." Naririnig niya pa sa background nito ang ingay sa ospital.

"Hoy, hayop ka ba't pinadalhan mo na naman ako ng panty!?"

"I won't gift you something that you won't use. I am practical, unless hindi ka
nagpapanty?"

"Gago!"

Karev chuckled, "Happy Birthday, Ginang Monasterio."

"Hindi ka talaga titigel?" Banta niya rito.

"Right, right, I'll see you around. I am napping!" Parang galit pa!

Magaan ang pakiramdam niya nang matapos ang araw. She can't wait to celebrate at
San Isidro with her family. Nagliligpit na siya pauwi nang iniabot ni Luke ang
isang box sa kanya na puti at may ribbon pa.

"This is my gift, sis-in-law. Pinalabhan ko na iyan so try it!"

"Pero uuwi na ako."

"I know! I just want to see! Ang corny mo naman! Pag-uwi mo, magne-Netflix ka lang.
It still your birthday, remember? Magpaganda ka naman!"

Kinapa niya muli ang mukha, "Pangit ba ako?"

"Kung pangit ka, sis, sinasabi ko sa iyo na tataas ang sales ng mga surgery clinics
para maging disente naman ang itsura nila at mapalapit man lang diyan sa mukha mo!"

Nakinig siya kay Luke at nagpalit nga ng damit. It is a black spaghetti strap wool
midi-dress from Chanel, and a pair of Chanel earrings. Bumagay ang dress sa suot
niyang Manolo Blanhik raspberry red jewel buckle pumps. She pulled up her hair to a
clean pony tail and went out of her private restroom.

"Dahil ganito ang na ang ayos ko, then let's eat with Lucian and Lucifer. Sayang
naman. I'll also invite Doc Karev. Libre ko."

"Totoo ba yan sizst Ma'am?" Kinikilig na wika ni Luke, "Mapapaligiran ako ng mga
gwapo tonight?!"

Pinabitbit lang niya patungo sa Black Lexus niya mga regalo para sa kanya at
sumampa na roon si Luke. Nagdrive siya sa utos nito dahil nakapili na raw ng lugar
ang mga kapatid niya. Kinukulit niya pa ito na huwag kalimutang ayain si Karev
dahil baka magtampo.

"Saan ba dito?!" Naiinis na tanong niya. Nasa BGC sila at traffic! 8PM na pero
hindi pa sila nakakarating. Gutom na tuloy siya.

"Matatapos na ang birthday ko!" Reklamo niya.

"Ayan na! Park na diyan!"

Sumama ang timpla niya nang makita kung nasaan sila, nasa Revel sila!

"Happy Birthday! Pupwede ba namang wala akong surprise sa best boss? Madidiligan na
ang pechay! Dali!"

Hinila siya ni Luke papalabas ng Lexus niya. Nahilo na agad siya sa ingay nasa
labas pa lang silang dalawa. Mga pamilyar na mukha ang mga nakasalubong nila.
Mostly are her managers, some clients and university classmates.

"Eli!" Gulat na gulat siya. Narito rin ang mga manliligaw niya.

"The ever beautiful, Estancia Monasterio." Yumukod ito at hinalikan ang likod ng
palad niya.

"Oh, Ma'am, bubukaka ka na lang mamayang gabi. Baka naman gusto mo pang turuan
kita! Hindi ko rin alam kasi backdoor ang entrance ng akin!" Bulong ni Luke habang
pumapasok sila sa loob.

Lumalakas ang music kaya nadagdagan ang kaba niya. Hindi niya alam kung sino-sino
pa ang makikita niya bukod sa mga kapatid niyang may mga kalandian na.
They did not reserve the whole club, only half. Bale kalahati ng VIP tables sa
Revel ang pinareserve nila.

"Your brothers requested not to make this exclusive, more choices, more fun daw!"
Medyo pasigaw na iyon na sinasabi ni Luke dahil sa music na nagmumula sa mga DJ.

"Happy Birthday, Tash!" Yumakap sa kanya sina Becca, Em, at Kendall. "We missed you
girl!" Sabay-sabay pa na sabi nito.

"Yow Tash, dude! This party is lit!" Natawa siya kay Fernando, kasama ang ilang mga
kaklase pa niya sa Ateneo.

Natutulala siya sa party. Tama nga ata ang hinala niya, matanda na siya para dito.
Malakas ang music at mukhang masaya naman ang kanyang mga bisita pero siya ay
nakaupo lang at pakiramdam niya ay audience siya ng mga sumasayaw niyang kakilala.

"Girl! You are not having fun! You just need a liitle booze, try this!" Kinuha niya
ang iniabot na Tequila Rose sa kanya ni Becca at inisahang inom iyon. Sumigaw ang
mga kasama niya. Pinalibutan siya ng mga Atenista. They poured her drinks after
drinks. Sumasayaw na ang mga schoolmates niya roon sa VIP table at nagkakasiyahan
sila na parang may sariling mundo.

Bumabaha ng inumin dahil open bar iyon. All her guests have special invisible ink
na awtomatikong ma-charge sa bill nila ang mga oorderin nito.

Tuwang-tuwa ang mga schoolmates niya, si Em ay mayroon na ring kahalikan sa

kabilang VIP table at siya naman ay mabait na nakaupo, umiinom, at pinapanood ang
DJ.

"Bruh! That taste shit! Try this one naman!" Si Fernando naman ay nag-abot sa kanya
ng vodka.

Hindi niya na binilang ang mga ibinigay sa kanya. Naalala niya lang ang paghingi
niya ng sisig at paghahanap ng videoke. Ang kaklase niya namang si Anthony at nasa
sahig na pero panay pa rin ang inom ng alak.

Lumapit siya doon sa dance floor kung saan may mga kakilala pa siya. Hinila niya si
Karev na may kasayaw na babae at kumapit sa balikat ng kaibigan.

"You look wasted!" Natatawang wika ni Karev pero inalalayan siya. Ngumisi siya at
kumurap-kurap kay Karev, "Oh-uh. I don't like that." Sambit nito.

Itinaas niya ang hintuturo niya, "May kabirthday ako."

"Malamang, alangan naman na ikaw lang ang ipinanganak today."

"Hindi.. I mean, yung ex-husband ko, kabirthday ko." Natawa siya. "Nakita ko yon
nung isang araw. Wala na. Nakalimutan na ako."

"Talaga lang ha." Natawa si Karev. Hindi niya alam kung saan ito natatawa o baka
dahil lasing na!

"Sayaw tayo, Karev!"

"Ayokong mabugbog! Nananahimik ako rito." Tinalikuran siya ni Karev at hindi niya
na nahabol. Nagkibit-balikat siya, mag-isa na lang siyang mag-e-enjoy! Itinaas niya
ang kamay niya na mayroong lime mojito at sinabayan ang music. Pumikit siya at
dinama ang music, hinayaan ang sarili na maging malaya.
"Tash..." Narinig niyang may tumawag sa kanya at humawak sa kanyang beywang.
Hinayaan niya na.

"Sino ka? Ikaw na ba ang taga-dilig ng pechay ko?" Nakapikit na tanong niya, she
grinded at took a sip of her drink.

"Fck." Nakarinig siya ng mahihinang mura.

"Ang sabi ni Luke, bubukaka na lang daw ako tonight. Sabagay, hindi ko na talaga
kaya magperform pa and I am too old for that shit!" Isinandal niya ang noo niya sa
bulto ng katawan na may hawak sa kanya, di hamak ang tangkad nito sa kanya. "Basta
siguro madiligan, ayos na. Uy baka sabihan mo tigang ako pero oo. Pabirthday sex ka
naman diyan." Humagikgik siya. Hahambalusin niya talaga ang sarili niya bukas, pero
bukas na siya magsisisi.

"Ilang inches ba yan?" Pangungulit niya.

"About nine or ten." His low baritone voice echoed to her ears. Something inside
her ignited but she chose to ignore.

"Uy, teka, hindi ko yata kaya yan." Tatalikod na sana siya nang may humila sa siko
niya.

Sequence of events ang naalala niya pagkatapos. Nasa labas siya ng Revel, nasa loob
siya ng sasakyan, sumuka siya, may nagbihis sa kanya, gumising siya para umihi at
magtoothbrush, natulog ulit siya.

"Kunin niyo ang kapatid niyo rito." Naulinigan niyang may nagsasalita sa labas ng
silid kinabukasan nang magkamalay siya. "Fck you, Lucian. Fine!"

Nag-inat siya at marahang bumangon. Naghanap ng something familiar doon sa kuwarto.

White walls, light gray linens, white furniture and a picture frame.

Nabitin ang paghinga niya nang makita kung sino ang naroon sa litrato sa picture
frame. It was Lucas, and the girl he's with at the cafe. They were smiling and both
happy after a marathon run.

Nauunawaan niya kung nasaan siya, nasa maling lugar siya kasama ang maling tao.
Hinanap niya ang damit. Tengene naka t-shirt at panty lang siya. Bahala na, no!
Isang walk of shame lang ito at last na. Papatayin niya talaga ang mga kaklase
niyang nagpainom sa kanya kagabi at lalo na si Luke na iniwanan siya!

Kinuha niya pa ang bag niya at sinubukang tawagan si Luke for rescue pero walang
sumasagot sa numero nito. Malamang ay lasing pa!

Yung sapatos niya lang ang nakita niya. Isinuot niya iyon at tahimik na lumabas
kung nasaan man siya, pinigilan niyang gumawa ng ingay at nakahinga siya nang
marealize na nasa condo siya. Hindi niya lang alam kung saan.

"Good morning."

Mariin siyang napapikit nang makarinig ng boses.

"Good morning, thank you, bye!" Natataranta niyang sabi.

"Mag-almusal ka muna. Nagluto ako. Ihahatid na kita pagkatapos." Kalmado ang boses
ni Lucas, wala iyong kalakip na lamig, init, o kahit ano. It was just, peace...
"Ah." Hilaw siyang ngumiti. "Busog pa ako. Thank you." Humakbang muli siya
papalabas.

"You almost vomit your internal organs last night." Mas kaswal ang boses nito.

"Naku, wala bang sumama? Baka nailabas ko yung puso ko, wala na kasi akong
maramdaman ngayon."

"Hindi naman, Tash." Nagkibit-balikat si Lucas habang naglalagay ng itlog doon sa

plato.

"Ah, good. Baka hindi lang talaga gumagana." Nagsimula mula siyang sumubok
humakbang papalabas pero nagsalita muli si Lucas.

"Should I say that you are wearing my shirt and no bra underneath?"

"O-okay lang. Hindi naman nila ako kilala. Hindi na rin naman ako babalik. Bye."

"Umupo ka, Tash, please. Ako ang maghahatid sa iyo. Lucian and Lucifer can't pick
you up because of hang-over. I am the only option now."

Papatayin niya talaga ang mga kapatid niya pag-uwi! Nakalimutan na siya. Pumihit
siya pabalik at naglakad patungo roon sa kitchen. The condo is average-size but
cozy, mas malaki pa iyong condo nito noon nong Monasterio pa ito. But the vibe
is... happy, light, vibrant.

May mga fresh flowers pa roon sa vase sa may lamesa at pati ang kulay ng ginamit na
curtains at blinds ay hindi madilim.

"Kumusta?" She started the conversation while she's watching him fill her plate.

"Happy." He pushed a genuine smile. Somehow, it made her sad.

--

Maki Says: I feel that this is until Kabanata 30. Kapit lang sa mga kaunting sakit-
sakit ng puso. Ganyan talaga ang buhay. Haha.

Tayo ay magshout out sa mga masipag magcomment sa mga previous chapters like it is
2015:

@mariagraciasy @carlisle871996 @pangil_ni_rosh @maryjoy031596 @delaneyprince

@Ellacruz69 @giariss

**next time na yung iba haha. All in all, thank you for the engagements.

Instagram:
Kabanata 24

Maki Says: Nagtanong ako kung ano sa tingin niyo yung pangalan ni Lucas 'hindi na'
Monasterio. Ang daming sagot, eto yung entry ko: 'di ba Baby Boy yung nasa ID. E di
Baby Boy na name ni Lucas. Sexy no? Char. Waley!

Btw, Unyon, since lagi kong nababanggit. Labor force po iyon sa isang kumpanya.
Ibig sabihin, samahan ng mga ipinagtatanggol ang karapatan laban sa pang-gigipit ng
company. It is not always bad, sometimes, companies allows Unyon to exist para sa
check and balance din ng employee-employer relationship.

Iyong itinayo ni Lucifer na Unyon sa Prawn Farm, di ko rin sure kung bakit...

----

Tash

"M-mabuti naman." Ngumiti siya at sumubo ng sinangag at tocino. Bakit kasi hindi pa
naiimbento ang teleportation device para bigla na lang siyang maglaho sa harap ni
Lucas! Mahaba man ang t-shirt ni Lucas sa kanya pero ramdam niya ang pagiging hubad
at kahihiyan.

"Ikaw, Binibining Monasterio, kumusta?" Nanatili ang mga mata ni Lucas doon sa
plato niya pero nakangiti ito.

"Eto, masaya rin. Masayang-masaya--" Hindi nakisama ang boses niya sa sinabi dahil
bigla siyang nasamid, kinailangan niya pang uminom ng tubig.

"By the way, m-may--- may..." Lumiit ang mga mata niya. "M-may... nangyari ba na
hindi ko alam?" Itinagilid niya ang ulo niya.

"Like, titi na dapat pasalamatan.. o palakpakan? ganon.."

"Tash." Halos mawala ang kulay sa mukha ni Lucas dahil sa tanong niya.

"Sorry. Kinakabahan ako 'e! Hindi ko alam kung paano ko iaayos yung tanong." Bawi
niya, "So ano... Nadiligan ba ang dapat madiligan nang makauwi na ako---"

"No, you were too drunk to function. And this is not my place. Nakakahiya naman
kung dito pa ako gagawa ng ganon."

"O-oh, not your place.." Hindi pala rito ang condo kaya pala may ibang dating iyon,
e bakit at home at may litrato pa! "Pero may picture ka ron sa kuwarto so—"

"Iyon na ba ang tanda ng pag-aari ngayon? Iyong may picture? Is that how you
perceive ownership, Binibini?"

"Of course not! Dapat may titulo. Kasulatan." Mabilis niyang sagot.

"Sure. Dapat talaga merong kasulatan para malinaw." Tumaas ang kilay ni Lucas at
sumeryoso.

"Aba oo! Ganon talaga! Importante ang kasulatan." Pagsang-ayon niya at sumubo muli
ng pagkain.
"Tingin ko rin kapag walang kasulatan dapat hindi basta-basta hinahawakan ng kung
sino."

"Tama."

"Talaga? Tingin mo, tama iyong ganon? Parang hindi naman." Napailing ito at itinuon
ang mga mata sa pagkain. Nagtaka siya. Bakit parang galit?

"Sino naman yung nasa picture? Yung may ari ng bahay?" Pag-iiba niya ng usapan.

"That's Natalia. Lia."

"Ang bait naman ni Lia. Pinahiram ang bahay niya. So asan siya ngayon?" She forced
a smile to interrogate more. Sana ay hindi siya mahalata.

"Japan."

"Pero alam mo iyong code ng pinto niya saka may tshirt ka rin dito?"

"Yes."

Wala na kayang ihahaba ang mga sagot ni Lucas! Bitin na bitin ang pagiging chismosa
niya!

"Kumusta ang birthday mo?" Tanong niyang muli.

"Happy."

Ang ganda ng mga sagot! Nata-challenge ang utak niya! Dapat siguro mas maraming
bakit para mag-explain.

"Bakit mo ako dinala rito?" Sinimulan niya.

"You're drunk."

"Bakit, lahat ba ng lasing na makita mo iuuwi mo?"

"Hindi."

"So, ibig mong sabihin.... ako lang?"

"Oo."

"Bakit?" Isang bakit pa nga!

"Kakilala kita."

Hindi pa rin mahaba ang sagot. Hindi siya nakuntento. Uminom siya ng juice at nag-
isip ng mas mahihirap na tanong. Iyong mapapahaba ang sagot nito. Bago pa bumukas
ang bibig niya ay nagsalita na si Lucas.

"You're not supposed to be interested with my life, Binibining Monasterio. After

all, I am just no one. You are adored and loved by many as a Monasterio. I bet you
met many interesting people by now." Nakangiti si Lucas pero nasasaktan siya sa
sinabi nito. Si Lucas lang ang inilagay niya sa pedestal mula noon hanggang ngayon.
Lucas will be as interesting as she met him before.

Hindi niya ipinahalata ang sakit na parang sinaksak ng kutsilyo. Damuhong 'to
nakamove on agad 'e hindi pa nga siya nakakausad. Tapos parang masama pa maging
interesado. 'E paano kung crush niya ito ngayon, bawal na bang magkacrush?!

"Oo naman. Ngayon lang kasi kita nakita kaya iniisip ko kung naging mabuti na ba
ang kalagayan mo." Ngumuso siya at iyon na lang ang sinabi.

"I should be fine, right? That's three years passed." He threw his arms over his
chest and looked at her while she's eating.

"Hm." Tumikhim siya, "Girlfriend mo na si Lia?" Hindi siya makatingin.

"No personal questions."

"Ah, nakita ko kasi kayo nung nakaraang araw... Sa Café.."

"Right, nung may kaakbay ka?" Balik sa kanya nito.

Kaakbay?! Grabe naman mang-akusa! "Wala ha!" Hindi niya maalala. Ipagtatanggol pa
sana niya ang sarili, kaya lang ano namang point. Baka hindi naman talaga siya
nakita nito at niloloko lang siya.

Sinilip niyang muli si Lucas matapos ang ilang segundong katahimikan, "Sure ka,
wala talagang nangyari sa atin?"

"You're almost dead last night."

"Ah." El Nino pa rin pala siya. Hindi siya maipagmamalaki ni Luke.

---

Lucas

3 years ago...

Lucas stood by a house that he found, an address he got from a thorough research.
Karev helped him with the information because he was born at their hospital. His
story was an undisclosed and an open case, not sensationalized because the Ledesmas
were thinking that he was kidnapped, they waited for a phone call for ransom but it
did not arrive.

He was stolen while a premature baby was being revived inside the nursery, 2 in the
morning. Wala raw kakaiba nang madaling araw na iyon. Normal babies were left by
the nursery nurse to help revive the baby on the other room, the NICU. Doon
nakakuha ng pagkakataon ang kumuha sa kanya pero walang nakakita.

Luckily, Karev helped him, ngayon ay masasagot na ang tanong sa kanyang pagkatao.

The gate opened. It was the guard who was assisting a Range Rover to get out of the
garage at Forbes Park. Tiningnan siya ng guwardiya at sinenyasang tumabi. Hindi
siya makakilos. A glimpse of an old married couple inside the car made his heart
skipped a beat. Sumilip ang matandang ginang, nagtataka itong tinitingnan siya,
hindi niya alam kung bakit nag-init ang mga mata niya. Maybe because the old woman
looks like him.

"Do you need anything?" Tanong ng ginang.

Itinaas niya ang baby bracelet na ibinigay sa kanya ni Tash. Natulala ang babae.
Walang salita ang namutawi sa labi nito pero kumikilos ang kamay para buksan ang
pinto ng sasakyan. She walked slowly toward him, pool of tears in her eyes.
"Nadia..." Tinawag ito ng katabi sa sasakyan na lalaki. Sumunod ito at bumaba rin.

"Nikkolai." The woman whispered when they were a yard apart. (A/N: Kala ko rin Bebe
Boy)

"Leon, our son is home." Nanginginig ang katawan ng babae na niyakap siya. She's
Nadia Fortich-Ledesma, the loving wife of Leon Ledesma. His parents. The real one.

Adjustments are not meant to be easy, it will be superficial if it is. For Lucas,
having a different name was something that he cannot get used to.

"Nikko, paabot naman ng rice please." Hindi agad kumilos ang mga kamay niya. Hindi
niya naisip na siya ang tinatawag.

"Lia, call him Kuya." Pagtatama ni Nadia kay Natalia, ang bunso niyang kapatid.
Apparently, he has older brothers too. Nikodemus, the second child and Nikram, the
eldest.

Kay Lia lang siya nakakaresonate noong una dahil sanay siyang maging Kuya. He
doesn't know how it feels having an older sibling above him, later on, he was able
to adjust with them. They are nice and business maniacs.

"Kuya? Si Kod at Ram nga hindi Kuya." Ngumuso ang bunso niyang kapatid. She's 20
and still in college. She's their princess, only girl, bunso pa.

"Well, then, call him Lucas instead. Hindi naman natin kailangang palitan ang
pangalan niya kung hindi siya nasanay sa ganon. I am very sorry, Lucas. Let us know
if you are not comfortable." Nadia's worried face look at him.

"I only want my surname be replaced, M-Ma."

"Sure, inaayos na iyon ni Leon." Masuyong ngumiti si Nadia at hinawakan siya sa

kamay.

"Hindi ka letter N, baka magtampo ka niyan, sabihin mo hindi ka favorite."

Humalakhak si Ram.

"Mas dapat ako ang magtampo, si Mama hindi na ako hinahanap dahil kay Lucas."
Napailing si Kod.

"Boys, stop. You know that we should make up for the lost times with Nikko, oh, I
meant Lucas."

"Sure, Ma. Ano, Lucas? Labas tayo mamaya? Boys only. Ibig kong sabihin, hindi
kasama si Lia." Ram chuckled, while Lia frowned.

"Ako na naman ang inasar niyo!" Protesta ni Lia.

"Sinong nang-aaway sa Baby girl ko?" Dumalo si Leon sa hapag, nahuli lang ito ng
kaunti dahil may tinanggap na tawag. The Ledesmas eat together at breakfast, no
matter what. They try their best to meet up during dinner too. Ibang-iba sa
nakagisnan niya.

"Are you sure you don't want us to meet the Monasterios? We want to thank them for
being good to you."

Mababait ang mga Ledesma, maybe that's why he was sent to them at this point. He
will help them get what is rightfully theirs and what they deserve. Kod and Ram are
not interested with the family business because of their own respective businesses,
coal mining for Kod and gold mining for Ram.

Currently, Leon hired a President of Titan Realty, a real-estate~ the President is

not even a Ledesma. Leon wanted it low-key, thinking that he was kidnapped before
kaya nag-ingat na ng husto. Kahit malalaki ang negosyo nina Kod at Ram, they were
never featured anywhere else too.

"There's no need. I've worked hard for every meal I ate, I paid for my education,
and gave up a lot for them." Including his wife. "In the first place, we were just
a victim of their little family secret." Kumuyom ang kamao niya at nakadama na
naman ng galit. Hinaplos iyon ni Nadia.

"That's done, Lucas. You are here with us now. No one can take you away from us
ever again." Nadia said softly.

While he was busy learning Titan Realty and establishing his agricultural feeds
business, six months after knowing his real identity, he received a message from
Don Levi. One that he did not expect.

Don Levi: Meet me at lunch. Sakura-Makati. 12PM.

He could just ignore that but he still couldn't help it if it is about Tash. Hindi
mawala sa isip niya ang asawa, kung bakit nagawa siyang iwan sa ganoong kalagayan.
Hindi niya magawang magalit ng tuluyan dito, basta tinanggap na lang niya na wala
siyang silbi ng panahong nakipaghiwalay ito at gagawin niya iyong motivation para
makabangon.

Inabot ni Don Levi ang brown envelope sa kanya sa pribadong dining area nila sa
isang Japanese restaurant. "Annulment papers."

Natatawa siyang napailing. "So you influenced Tash to end our marriage?"

Isang linya lang ang labi nito, kumuyom ang kamao niya. Gusto niya itong saktan!
Hindi na talaga ito nagsawa sa pananakit sa kanya.

"Kasi wala na akong pakinabang? Wala akong apelyido? Ganyan ka naman. Ipapakasal mo
ang mga anak mo sa mga may sinasabi sa lipunan para matulungan ka sa negosyo mo.
You are so unfair!"

"Ayan ba ang iniisip mo? Na pinilit ko si Estancia?"

"She loves me!"

Hindi sumagot si Don Levi, at dahil doon ay nawalan siya ng kumpiyansa. If Tash did
love him, sana ay hindi siya nito binitiwan kahit pa sabihin ito ni Don Levi.

"Focus on what you are doing, you'll be successful on that." Kapagkwa'y malamig na
sinabi nito. "While Estancia will do what she needs to do for our family. Kung kayo
talaga bandang huli--"

Galit niyang pinirmahan ang annulment papers na nagdidilim ang paningin sa sobrang
poot at galit.

"Hindi na. Ayoko nang maging kabahagi pa ng pamilya mo! Thinking about your surname
makes my stomach turn. Napakasama mong ama!"

"Kung iyan ang palagay mo, Lucas." Huminga ng malalim si Don Levi. "Then, I'll find
Estancia a suitable partner, someone who will not hate me to death, someone who
doesn't give up." Tumayo na ito at umalis na.
Nanginginig siya sa poot kay Don Levi. He will get even. He will make him feel the
regret of kicking him out of Monasterio like a trash after what he did for the
family. He treated him garbage and useless. Makahanap lang siya ng butas ay hindi
niya iyon papalagpasin.

That hole was when he was reviewing all the assets of Fortish-Ledesma that he wants
to convert as resort, handa na silang magventure sa real property development not
just selling properties. Nagawa nga niya ang Temptation Island at successful iyon,
for Titan Realty, it will be much easier.

Iyong Cebu ang kanyang inuna. May nakita siyang marka doon sa mapa, nakaharap iyon
sa dagat. Expired na ang bumili ng rights sa Santander, Cebu. As he dig further,
the land rights holder sold the property even they know they will lose it. It was
sold to Monasterio Corporate, his anger flourished, his wanting to take revenge
against Levi Monasterio was dying to get out of him.

"Hindi ako ang kakausapin mo riyan, kundi si Tash." Sumimsim ng alak si Lucian,
nanatiling kalmado. Ito ang una nilang pagkikita pagkatapos ng tatlong taon. He's
grown. He's wearing suit and tie now. He never had an ounce of hatred in him or
Lucifer, they are his brothers by heart. "But I appreciate if you will give us a
fair fight. For old-time sake, brother."

"Hindi ko kayo gigipitin. Dadaanin natin sa legal." If it is legal, all the more
that Don Levi will freak out. Ledesma are obviously the owners of the said land at
hindi siya makikipagkasundo kahit lumuhod pa ito.

After all, Monasterio Foods is just a new branch of business of their many
businesses. Tandang-tanda niya pa nga kung paano niya pinalago iyong mga luma.
Monasterio will not be handicapped shutting down Monasterio Foods.

"Baby pa naman ng kapatid ko yan." Napailing si Lucian, tinutukoy si Tash. "Thesis

niya yan ng last year niya sa Ateneo. She made it happen. Ang daming awards ni Tash
dahil sa facility na yan."

"Can you not include her on this topic?" Naiinis na siya. Pakiramdam niya ay may
gustong ipahiwatig si Lucian. Si Don Levi lang naman ang gusto niyang pilayan.

"How can I exclude her? I told you, that's her baby, aside from you." Ngumisi si
Lucian at kumindat pa.

"Fck you."

He went back to the office after that talk with Lucian, ganoon pa rin siya,
business is his life. Although, marami na siyang iniwasan simula nang paghihiwalay
nilang iyon gaya nang social media, internet, at sex. That break-up is still the
most painful, kahit ito lang naman ang naging break up niya. Unang beses niyang
binuksan ang sarili niya para sa ibang tao pero ipinagtulakan siya papalayo, he was
scarred to life.

Tinitigan niya ang laptop. Para siyang addict na pinipigilan ang sarili sa isang
nakakatuksong gawain kahit bawal, afterwards, he gave in. He typed her name on
Google. Estancia Roces. Google showed related results, many, many articles about..
Her.

Estancia Monasterio

Tash Monasterio
Gen Z Lady Boss

Forbes 30 Most Successful Under 30

More than A Pretty Face, Boss Babe Tash Monasterio is Doing Business and Killing It

Tash Monasterio Doesn't Need a Man, But Men Needs Someone Like Her

Binuksan niya ang panghuling article at napataas ang kilay niya. May mga listahan
ng mga naka-date ni Tash sa mga nagdaang taon. Ang ilan ay hindi pa kumpirmado at
bulong-bulungan pa lang. Some of the fckers are his friends, and even Karev DeLuca
was part of the list. Sinarhan niya ang article dahil umiinit ang kanyang ulo.

He started looking at her pictures, and her public instagram with hundreds of
thousands of followers. He was stalking like a fool. Looking at her selfies while
eating ice cream, drinking coffee, photos abroad while strolling, playing piano and
singing.

Nakuha ng atensyon niya ang isa sa mga litrato nito sa beach. She was wearing a
bright yellow two-piece bikini while lying on a white sand, both of her hands was
crossed above her head. The piece of cloth is really just a 'piece'. It was overly
skimpy~ a micro bra and her under boob was peeking, paired with a string bikini
thong. Her polarized aviator covers her eyes and she was smiling lazily.

Napalunok siya, something under his pants pulsed. Napapikit siya ng mariin. It's
been three years and he reacts the same. He's lusting over Tash and he couldn't
help it. Ah, maybe he's not seeing her enough, that's why.

So his smart as* solution was to look at her pictures everyday. Gumawa pa siya ng
dummy account para i-follow si Tash sa instagram. She grew more beautiful in all
those years, napapa-puso siya sa mga posts nito, paano ay ang ganda pa rin ngumiti.

He would view her stories and sometimes, he would go on her published location too.
Gusto niya lang tiyakin na hindi na siya maapektuhan sa presensya nito. He couldn't
live a life dying to fck Tash for the rest of it. Hindi niya nga lang ito
matyempuhan na mag-isa dahil may kasamang lalaki ito palagi.

"Lucas, ikaw na mag-order, tinatamad akong tumayo!" Sumimangot si Lia pero

nabubwisit lang talaga sa pambubuyo ni Ram kaya ayaw kumilos. "Bakit ba kasi dito
tayo nagpunta? Ang init dito sa labas."

"May crush dito si Lucas." Si Kod, "May pinafollow sa instagram, nahuli ko."

"Oh? Talaga, Lucas?" Naexcite si Lia, ilang beses na kasi siya nitong nireto sa mga
kaibigan nito sa mga dates pero wala siyang kagana-gana, they are too young.
"Nasaan?"

Hindi niya maisantinig na may kaholding hands itong lumabas ng Cafe.

"Lumipat na lang tayo." Aya niya sa mga kapatid.

"Aba, bad trip ka ah! Ang hirap humanap ng parking dito sa Makati!" Reklamo ni Kod.

Nawala na talaga siya sa mood.

On the night of his birthday, he received a message from Lucian when he was
planning to sleep. Nagdinner lang silang pamilya earlier at nagkayayaan nang
matulog nang mapagod sa kwentuhan.
Lucian: Happy Birthday, Brother! Tara sa Revel! Let's celebrate your birthday.

Lucas: Thanks, Bro. Pass.

Ilang sandali pa ay nagreply si Lucian.

Lucian: <image.ios.jpg>

Nakita niya ang isang eksena sa loob ng Revel, naroon sa litrato si Tash at
napapalibutan ng mga lalaki! Some are familiar to him, those were her suitors
published on some cheap article.

Lucian: Ay nasend. Paano ba mag-unsend ng ganito? Anyway, goodnight, Bro. Happy

Birthday ulit!

Parang may sariling isip ang mga paa niya na nagtungo roon sa Revel kahit para
siyang tanga, wala naman siyang gagawin. Or he's still pushing the idea that seeing
her will give him some answers or cure! Exposure should make his appetite wither,
so he will expose himself more by seeing Tash.

Naabutan niyang nagsasayaw sa dance floor si Tash, hinila nito si Karev at inagaw
sa kasayaw nito. Nagkatinginan sila ni Karev, pagkatapos ay itinulak nito si Tash
kahit nakapikit na ito sa sobrang kalasingan. Napamura siya dahil muntik pang
matumba si Tash kakaiwas ng gago na si Karev.

May lalapit sana rito kaya inilang hakbang niya ay naroon na siya sa harap ni Tash.
Ni hindi niya nakita sina Lucian at Lucifer, inilayo niya si Tash dahil nakahiga na
sa kanya at wala na halos malay.

"Madidiligan na ang pechay ko! Yehey!" Pumapalakpak si Tash sa labas ng bintana ng

sasakyan niya. Binuksan niya ang bintana kung sakaling mahilo ito at magsuka ay
hindi na sila magkakalat pa.

Pinanliitan siya ng mata ni Tash, hindi pa rin siya nakikilala. "Pero hindi ko kaya
ang 10. Nakatayo ba yon o kalmado pa? Grabe ha, baka hindi na ako makalakad bukas
birthday ko pa naman."

Hindi siya sumagot kasi nahihirapan na siyang magmaneho. Masakit ang alaga niya!

"Pro-tip, naka-pills ako to normalize my period cycles kaso---" Binitin pa nito ang
sasabihin, "Baka may STD ka kaya magcondom ka. Safe sex ba, better safe than
pregnant!"

Ang condo ni Lia ang pinakamalapit sa Revel dahil nasa BGC din iyon. Nasa Japan
naman ito kaya doon niya muna dinala si Tash. He's sure that Lucian and Lucifer
cannot take care of her, malamang ay lasing din ang dalawa kagaya ni Tash.

She ran directly to the bathroom and vomit. Walang tigil siya sa paghaplos ng likod
nito, nakaramdam siya ng awa pero iniwasan niya ang pakiramdam.

"Naku, baka maturn off ka, magtu-toothbrush ako para mahalikan mo ako." Yumakap si
Tash si beywang niya na hinang-hina. Siya naman, naninigas.

"Hindi kita hahalikan, matulog ka na muna." He tried to push her away.

"Bakit hindi mo ako hahalikan? Walang foreplay? May kakilala ako magaling
magforeplay. Nagrorole play pa kami non."

Napahilamos siya ng palad. Pinilit ni Tash ang toothbrush kaya siya na ang gumawa
para dito. She was just closing her eyes and ordering him around how to brush her
teeth. Nang matapos ay humiga na ito sa kama. He cleaned her up and he was trying
to close his eyes but he just can't. Hindi niya mabihisan ng maayos.

Dumilat na lang siya, hinayaan ang sarili na mahirapan na nakikita niya ang
kabuuhan ni Tash. Her exposed breast, rosy nipples, and spotless skin. He's free to
do anything. Kinapa niya ang kanyang pagkalalaki, it will explode without any
stimulation needed!

Putngina, anong klaseng problema ba ang naiuwi niya? Lia will kill him if he will
have sex in her condo.

"Lucas.. I miss you.." Dumapa si Tash at yumakap sa unan. "I hope you are happy
now. I want you to be happy."

Hindi siya nakakilos. Binalot niya muna ng comforter si Tash at siya na muna ang
nagshower. Hoping that his cock will be tamed with a cold shower.

Now having breakfast with her is like a dream. Ilang beses niya na inisip kung
anong mangyayari kung magtatagpo silang muli. To his dismay, he is still lusting on
her. He just want to grab her and fck her senseless at the table.

"How do you like your new world now?" He tried to change the topic, distracting
himself from the beauty in front of him.

"It is fun." She smiled. "Gusto ko yung mga challenges, Lucas."

"You do?"

Tumango ito. "I enjoy working, so much. Naiisip ko yung dami ng mga empleyadong
natutulungan ko. Nagsimula ito noong dinala mo ako sa plantasyon. Nakinig ako sa
mga kailangan ng empleyado. I want to be there for them and help them."

His heart took a punch. Kung ganito ito na gustong samahan ang mga empleyado, bakit
siya ay iniwanan?

After all, she's Levi's daughter. Levi says things he doesn't mean. Maybe Tash
learned from the patriarch.

Binigyan niya ng damit ni Lia si Tash. Tumatanggi ito pero pumayag na rin. Hindi
kasi siya bababa ng unit kung hindi ito nakabihis ng maayos.

"Wala na bang mas conservative dito? Yung may takip sana sa mukha para kumpleto."
She's wearing sweatpants, an oversized sweatshirt, and she's whining. Napailing
siya, Tash being a queen bee.

"Wala. Yan lang ang bago sa closet ni Lia." There's a lot but that shows off too
much skin. Hindi iyon ang pinili niya.

"Pakisabi na isosoli ko na lang after kong mailaundry."

"No need. She doesn't need to know that you came here." Tiyak na hindi siya
titigilan ni Lia kapag nagsabi siyang may pinahiram siya ng damit nito.

Tumalikod si Tash sa kanya at tumango, "Ganon ba. Sige, pasensya na sa abala,

Lucas. Salamat sa inyo ng girlfriend mo. I'll just hail a cab." Nagmamadali itong
lumabas ng unit ni Lia. Bago pa siya makahabol ay wala na ito sa corridor.

--
Tash

"Anong iniiyak iyak mo?" Kinausap niya ang sarili sa salamin. "Na nakamove on na
yung ex-husband mo pero napakitaan mo pa rin ng boobs mo? Asan ang hustisya, ha
Tasya! Anong klaseng birthday yan! Ako pa nagbigay ng regalo!"

Nakauwi naman siya ng maayos pero hindi niya makita ang mga kapatid niya, sana ay
buhay pa. Siya kasi ay wala na yatang buhay nung umalis doon sa condo ng jowa ni
Lucas.

Pinunasan niya ang luha pero may bagong batch na naman ang tumulo.

"Hindi na talaga ako iinom. Ang sakit bes!" Bulong niya sa sarili.

Nag-ring ang cellphone niya at nakita niyang tumatawag si Luke.

"Hello, kumusta ang pechay? Did it drown sa sobrang daming tubig? Nalunod?"

"Gaga ka! Bakit mo ako pinabayaan kagabi?" Sita niya rito.

"Anong pinabayaan? Kasama mo naman si Lucas! Ipinagtulakan kita, hindi kita

pinabayaan."

"May jowa na yung tao!"

Narinig niya pa ang pagsinghap ni Luke sa kabilang linya. "Isang gabi lang naman.
Saka hindi mo naman alam kaya wag kang makonsensya. Huwag ka na lang aamin kapag
kinompronta ka."

"Walang nangyari." Malungkot na wika niya.

"Bakit wala?!"

"Wala nga rin akong maalala! Bwisit ka! I'll just head to the office later, nakita
mo ba ang mga kapatid ko?"

"No and it is Saturday, bakit ka magtatrabaho?"

"I am hurt! I'll just work, kung hindi ay mababaliw ako kakaisip. Hindi mo na
kailangang pumasok."

Nagbabad lang siya saglit sa tub at naghanda na pumasok sa opisina. Marami pa

siyang papeles ang hindi naasikaso sa opisina kahapon dahil sa birthday niya. Jeans
at white Dior blouse ang sinuot niya dahil tiyak na kakaunti lang ang naroon sa
office para magtrabaho, doesn't need to be formal.

Nang makarating ay agad niyang pinagdiskitahan ang folders doon sa kanyang lamesa.
Binasa niya isa-isa, nagpirma, at nag-iiwan ng post-it notes sa mga hindi niya
naaaprubahan.

Ang pinakahuling folder ay mula sa legal team niya. Napakunot ang noo niya.

'Request to Stop Operations Starting September 1 Until Further Notice'

May note doon ang lawyer niyang si Atty Roman, 'They are making it hard for us,
Miss T. Mukhang tagilid tayo dahil land rights lang meron ang seller. I'll call my
pañeros at RTC-Cebu for back up, though, I can't promise.'
Binasa niya ang request pagkatapos ng note ni Roman. Four-pages iyon at
pinagtiyagaan niya. Sa bandang dulo ay napakunot ang noo niya.

Signed by:

Lucas Nikkolai Fortich-Ledesma

Land Owner

She almost hyperventilated. So Lucas is the owner?! Why is he doing this?!

---

Another Maki Says: Wag mag-expect ng Monday update. Erratic schedules every
weekdays. Busyness ang ferson.

Next update na ang shout-out ulit. Haha Napagod.

Follow niyo ako sa IG : Wandermaki

and Facebook: Makiwander

-- forda updates if mag-aupdate ako. I-story ko na lang fb and ig. Hiya ako mag-
post ng stat dito sa Watty e. haha Nagnonotif kase.

Kabanata 25

"Ten million para madiligan ang pechay ni Mem, all wasted!" Pinanood ni Tash na
itapon ni Luke sa hangin ang makapal na resibo mula sa Revel. "Nahurt ako ng
slight. First time kong makipagcollaborate kay Lucian at Bebe Boy ko to cook up a
plan to get you laid and it went to nothing but kalasingan, kalasingan, at
kalasingan ng mga bisita at hindi rin nakatsansing kay Bebe boy dahil may bitbit na
babae..."

Nagpangalumbaba siya sa lamesa at huminga ng malalim. Monday na at laman pa rin ng

isip niya ang demand letter mula sa kumpanya ni Lucas. She shouldn't be worried
because she has top lawyers to handle it but this problem... seems personal.

Nakalimutan na yata nito ang masaya nilang alaala. Ang bawat pagsigaw nito sa
kanyang pangalan. How dare he!

Napalunok siya at naalala ang huli nilang pagkikita ni Lucas bago ang muli nilang
pagtatagpo noong Friday. Doon sa isla. His face haunted her dreams until now, how
he begged like a child but she pushed him away.

At ito na ngang huli, natakam siyang bigla rito, napakacontradicting ng mga artehan
niya sa harap ni Lucas, para siyang tanga. Pinanghinayangan niya pang walang
naganap sa kanilang pagitan paano kasi ay may girlfriend na.

"Luke, can you.." Pumikit siya at kinalma ang sarili, "Can you set an appointment
with Mr. Lucas Nikkolai Fortich-Ledesma of Titan Realty."

"Uy! Lucas din ang name niya, Ma'am?" Naexcite pa si Luke sa kanyang pinapagawa.
"Baka meant to be ka talaga sa mga Lucas, kasi Luke ako short for Lukas Ezekiel sa
umaga Lukiki Evangeline sa gabi, tapos Lucas yung ex-husband mo---"

"Siya nga. Siya si Lucas na ex-husband ko, please set an appointment with him. Ask
him what time is most convenient for him and my schedule will adjust."

"What?! They are the same Lucas?!" Pinanlakihan ng mata si Luke. "I mean! Sure,
hindi siya Monasterio, but him as the owner of Titan Realty na magpapaalis sa inyo
sa Cebu is quite a... surprise. I am baffled."

The public knows that she's a long lost Monasterio after her papers to be a
Monasterio was signed, ginawan siya ng panibagong birth certificate once her
marriage with Lucas was annuled. Isa pa yata sa greatest secret of the history kung
bakit kelan lang siya sumulpot at naging bahagi ng Monasterio empire. Nanahimik ang
mga taga-San Isidro na nakakakilala sa kanya kaya walang tsismis na lumabas. They
are just so happy with her success.

Kay Lucas naman, walang naging balita. Siya lang ata ang nakakaalam kung ano ang
apelyido ng tunay na pamilya nito pero wala namang kahit ano siyang makita sa
internet na Ledesma na magkoconnect kay Lucas. Maraming Ledesma pero wala siyang
nahanap na Fortich-Ledesma.

"Tingin mo, coincidence..." She blinked her eyes. "na binabawi niya ang lupa niya
sa mga Monasterio? I pushed him away..."

"Sana! Kasi kung hindi at personal attack yan, ihanda mo na ang tuhod mo sa
pagluhod para irepresenta ang mga Monasterio. Go Ma'am! Sa iyo ako! Basta luhuran,
pwede kitang turuan! Gusto mo ipagluhod pa kita, substitute ba pag pagod ka na."
Ngumanga si Luke at hinilot ang panga na parang hindi seryoso ang kanyang problema.
Binato niya ng paper weight ito dahil iba na naman ang tinutukoy ni vakla!

Magaling naman siyang lumuhod kay Lucas noon pa man, she doesn't need help because
she can manage. Ibang luhod nga lang iyon at hindi niya pupwedeng gawin dahil
professional siya! Kahit pa noong siya si Estancia Roces ay propesyunal siya sa
pagdadancer ng sexy sa mga piyesta, libre tingin, pero di pwedeng chukchakin!

"Gawin mo na ang inuutos ko, puro ka na naman chika, wala na naman tayong
matatapos!" Umingos siya rito.

"Itext mo na lang!" Nagdabog si Luke, "Imposibleng wala kang number niya. Baka pati
sa paghingi ng number nganga ka pa ha! Sampung milyon ang ginastos natin ng gabing
iyon hindi pwedeng wala kang napala!"

"Wala akong number at hindi ko siya itetext for professional matters. He sent us a
demand letter, we will respond accordingly."

"Owkay, Madam!" Nagresearch si Luke tungkol sa Titan Realty. Ganoon din siya. Wala
talagang kahit anong public appearance si Lucas. May PR team itong naghahandle for
interviews. Walang litrato ang pamilya pero ang website ng Titan Realty ay hindi
basta-basta. How stupid she is to not know that Titan is one of the best in the
country, hindi kasi nila ito direct competitor.

Lunch time na ay panay pindot pa rin si Luke ng telepono. Nasa harapan niya ito at
nakikita niya ang ginagawa. Pabagsak nitong ibinaba ang receiver.

"Gutom na ako, Ma'am! Ikukuha pa kita ng lunch. Napakahigpit ng security protocol

sa Titan, bakit, makikidnap na ba iyong mayari kapag narinig ang boses ko?! Hello!
Kidnap 'to! Tapos magteteleport yung mayari?!" Ang init na ng ulo ni Luke kasi
walang napala sa kalahating araw na pagtitiyaga.

"Walang kahit anong leads?" Tanong niya.

"Talk to their lawyer daw sabi ng kausap ko sa kabilang linya, paulit-ulit! Ano
yang ex mo, Ma'am, gwapo siya pero hindi siya gold!"

Pinapahirapan siya. Dapat hindi siya naging bibo at sinabing I love challenges,
sineryoso tuloy! Lahat ng lumalabas sa bibig niya nagkakatotoo lately, iyong kay
Lucas kakalampag, something about having no sex life is happening too. Aba kahit
anong kalampag ang gawin niya kay Lucas 'e hindi naman ito nagpapatibag. Dapat
imanifest niya ang mga gusto niyang mangyari, madiligan na sana siya ng malala ng
kahit sino, iyong di na makakalakad para makapagpahinga naman siya sa trabaho!

"Ma'am!" Tinapik ni Luke ang lamesa niya. "Ano na? Wala talaga tayong matatapos
nito kung hahabulin natin si Lucas!"

"Try it again." Try and try until you succeed ang motto niya. Yun ang isinagot niya
sa Time Magazine interview niya because why not, totoo naman.

Iyon nga ang ginawa ni Luke pati na rin siya sa buong linggo nila sa opisina.
Nakikitawag na rin siya para huntingin si Lucas at makausap. Thursday na pero wala
pa rin silang napapalang mag-amo.

"Haaaaa!" Maarteng huminga si Luke at pinaypayan ang sarili gamit ang polo, "Ang
sakit na ng daliri at lalamunan ko, ayaw talaga!"

Iniangat nya ang palad kay Luke dahil may sumagot na sa kanyang tawag. Kung ano-
anong department ang pinagpa-connect-an niya pero lahat ay busy, o wala, o ayaw
ipakausap si Lucas.

"Hi! May I speak with Mr. Lucas Nikkolai Fortich-Ledesma? This is about---"

"Monasterio Foods?" Sagot ng babae sa kabilang linya, "Ma'am, I don't want to be

rude but Mr. Ledesma is not taking phone calls at all. You may set an appointment
with our VP for Operations but it will take weeks or months because he's in an out-
of-town trip. Pasensya na, Ma'am. Kahit anong tawag niyo—"

"Does he know? Does he know that I am calling?" Umaasa siya na kapag nalaman ni
Lucas na hinahanap niya ito ay baka sakaling sagutin siya, for old time's sake man
lang, malulungkot siya kung wala itong pakialam sa lahat ng efforts niya.

"I am sorry, Miss Monasterio. He knows."

Para siyang pinagbagsakan ng langit at lupa! Ayaw lang talaga siyang kausapin!
Huminga siya ng malalim at nagpasensya. Ayaw niyang magalit sa kausap, wala itong
kasalanan.

"Then.. Please connect me to the legal team. I'll just set an appointment with them
then."

"Sure, Ma'am. I'll gladly assist you."

Nagkasya na lang siya sa pakikipag-usap sa mga lawyers. Pinagbigyan naman siya ng

mga ito. Tinawagan niya agad si Atty Roman dahil nakapagset na siya ng appointment
para bukas ng gabi sa Lung Hin, isang chinese restaurant sa Marco Polo Hotel sa
Ortigas. Kaya lang pati ang lawyer niya ay hindi sinang-ayunan ang mga plano niya.

"Oh fck! Miss T, I can't. Lilipad ako ng Cebu bukas kasama sina Atty Jigo at Atty
Dreyfus. Nag-set kami ng meeting sa RTC Judge ng Cebu. Titingnan namin kung anong
magagawa roon, maglalaro kami ng madumi pero we have to protect the prawn farm at
all cost."

"Then sino ang makakasama ko bukas? Napudpod na ang daliri ko sa kakapagpabook ng

schedule, Roman. Namamaos na nga rin ako kasi isang linggo kaming tumatawag nitong
si Luke."

Tiningnan niya si Luke na umiiling, he mouthed in an audible whisper, "Wala ako

bukas, magpapadilig ako ng pipi."

Nagpamewang siya nang sumagot si Roman. "Atty Midnight may not be swayed because
he's taken. Atty Galo or Atty Bracken may."

"Hayop ka talagang abogado ka 'e no, ipagtutulakan mo pa ako sa mga kalaban." Labas
iyon sa ilong. Humalakhak ito sa kabilang linya.

"Wear something sexy! Kalaban ko sa law school iyang si Galo, not to mention we
both tied at first place during the Bar exam of our batch. Bracken is also a
topnatcher during his year."

"And what did we hire? Iyong abogadong ibinubugaw na lang ang amo kasi walang
choice?!" Mataray niyang sambit.

"We are also the best, Miss T. What I am saying is, they are our competition, an
exact contrapelo. They won't make it easy for us kaya nga we are playing dirty!
Jigo is ready to stick his dick to an old lady judge if he needs to!"

"Huwag niyong gagawin kung iyan ang kapalit. Sabihan mo iyang si Jigo, masyadong
babaero! Huwag ninyo akong ipapahiya. I will review the annotations of your
response letter and try my best to convince them to halt the stop operations."

"We can still run after the seller!" Pagdadahilan ni Roman, "Magbebenta pa kami ng
dangal sa Cebu dahil dito."

"Alam ko, pero hindi pupwedeng huminto ang operasyon na wala pang planta na
kapalit. I don't want people losing their jobs because of this sale problem.
Makikiusap ako kung pupwede pang i-extend hanggang sa makabili tayo ng lupa at
maayos na property. If they will sell us the property, that will be better."

Nakipagdiskusyon pa siya kay Roman na tinuturuan siya ng mga dapat o hindi dapat
sabihin. Nagsusulat siya ng notes, nakikinig mabuti. Hindi niya hahayaan na mawalan
ng trabaho ang mga tauhan sa Cebu. Sa business side naman, malulugi sila kung
magbabayad ng separation pay, at milyon-milyong hipon ang masasayang.

Pagod na pagod siya nang lumabas siya ng kanyang opisina dala ang coffee mug para
magrefill. Ayaw pa sana siyang iwan ni Luke pero pinauna niya na dahil hindi niya
alam kung anong oras siya makakauwi. Nakasalubong niya si Lucian bitbit ang isang
canvas na may takip.

"Bagong painting?" Tanong niya sa kapatid.

"Yup!"
"Patingin!" Lalapitan niya sana ito pero inilayo sa kanya ang canvas. "Hoy, ang
damot mo? Sino ba yang ipininta mo?"

"Wala!"

Lumabi siya. Lucian is a really great painter but now he's forced to take care of
the business to help her. She's happy that he's starting again to do things that he
loves.

"Siguro nakahubad yan no? Kita boobs?"

Namula ang pisngi ni Lucian dahil sa tanong niya.

"I really don't know how did Lucas find you attractive with that mouth!" Nakangiwi
ito at humahakbang na paatras sa kanya kung sakaling buhusan niya ito ng kape.

"Siyempre, hot ako!"

"Maraming mas hot na naging babae yon, sis!"

"Mas hot? Kaysa sa kapatid mo? Bastos ka ah!" Sinugod niya na ito para saktan pero
ingat na ingat doon sa painting na hawak. Tumigil siya kasi parang mamatay sa
stress itong si Lucian.

"I'll meet with the lawyers of Titan Realty tomorrow." Seryoso siyang ngumiti.

"Hm?" Nakuha niya ang atensyon ni Lucian, "The lawyers?"

"Yes. Not the owner. Alam mo bang si Lucas ang owner ng Titan?"

"Yeah." Kaswal na sagot sa kanya ng kapatid.

"Yeah?! At hindi mo man lang sinabi sa akin na iyong si Lucas pala ang kukuha ng
prawn farm ko! Aba, Lucian! Unbothered King, yarn!?"

"Let our lawyers handle it. You shouldn't be stressing about that too much, Tash.
Hindi ka naman abogado, Lucas is not too, but this is business. Find a way to
transfer the farm elsewhere—"

"Mapipilayan tayo. Six months ang pagbuo ng facility. It will cost billions too!"

"Then cut the losses."

"No!" Pagmamatigas niya. She cannot do that to her employees in Cebu. She treats
them as family. Lalo na iyon mga unang empleyado na tumulong sa kanyang mapalago
ang farm. Magkakapamilya rin ang nagtatrabaho roon at sabay sabay na mawawalan iyon
ng trabaho kung hindi niya maipapanalo ang laban na ito.

"Alam mo, Tash, makulit ka talaga. Ipinamuhay mo talaga yong motto mo sa Time na
try and try until you succeed. Minsan ka na nga lang mainterview, iyon pa ang
sinabi mo. Binigyan ka pa ng chance mapalitan non ah."

"Love is blind yung second choice ko kaya hindi iyon ang inilathala."

Naiiling si Lucian, "Take it easy. This is business, nothing is personal, and

health is wealth, sis. Go home."

Matigas ang ulo niya. Personal sa kanya ang lahat ng nangyayari sa business.
Pakiramdam niya ay kapamilya niya ang lahat kaya minamahal siya ng lahat ng nasa
Monasterio Empire. Nakikinig siya sa mga hinaing at inispoil niya pa ang lahat
tuwing pasko, magaganda ang Christmas baskets niya, galing pa iyon sa Rustan's
bukod pa sa cash gift. Kotse rin ang pa-raffle niya tuwing party.

Handang-handa siya sa meeting niya kinabukasan. She's wearing a Dior baby pink
spaghetti strap pencil cut dress and diamonds on her neck. Inilugay niya lang ang
kanyang buhok na umabot sa beywang. Light lang ang kanyang make-up but she made
sure that her eyes look sultry.

"Manginginig ang mga abogado sa ganda mong iyan, Ma'am!" Parang kinilig pa si Luke
sa kanyang ayos. "Madidiligan na ang pechay mo! Another day, another chance!"

"Gaga! This is a professional meeting."

"Ma'am, lahat ng nangyayari sa buhay mo ngayon ay pawang propesyunal. Kung yan ang
itatatak mo sa isip mo, wala talagang sasayad na talong kay pechay. Dapat ang
mindset mo, 7PM to 9PM meeting. As soon as you say 'Goodbye and thank you' pak!
Gora na. Remove your hat as the company owner. Lumandi ka at huwag sayangin! Don't
talk about work matters."

Napangiwi siya. Ewan niya ba! Although may point naman si Luke, alam niyang mahirap
paghiwalayin ang landi sa trabaho. Punong-puno ang schedule niya araw-araw. Wala
talaga siyang time magkalovelife. Iyon ngang nagkacrush siya lately pero kay Lucas
naman ulit, ano ito, replay?!

"Sa ganyang age dapat normal na lang sa iyo ang FuBu set-up, Ma'am. Sinasabi ko sa
iyo! Tumanda ka mang single at least masaya kipay! Kapag naghihingalo ka na sa
deathbed mo at mag-iiyakan mga pamangkin mo, sasabihin mo, 'Okay lang ako..
naranasan ko lahat ng posisyon sa buhay.' Tapos ah-ah---" Nagmuwestra pa si Luke na
parang sinasakal at pagkatapos ay nalagutan ng hininga.

"Bakit ba gigil na gigil ka sa lovelife ko?! May komisyon ka ba sa mga kapatid ko

na ipinagtutulakan na ako mag-asawa akala mo naman kay sisipag sa negosyo at kayang
palitan ako?!"

Ngumiti si Luke, "I am just saying.. Lahat naman tayo deserve sumaya. Sex is just a
part of your adult life. Orgasms make you happy, so get it! Hindi iyong aantayin mo
pa ang isang seryosong relasyon to fck only to be cheated in the end. Huwag.."

"O siya. Fine. Lalandi na. Kapag may nagyaya sa akin na abogado na walang sabit,
lalandiin ko na."

"Promise?"

"Oo! Promise!" Nagtaas pa siya ng kamay.

"Going home early?" Pumasok si Lucian sa kanyang opisina at pinasadahan siya ng

tingin.

"Oo, ngayon ang meeting ko with Attorney Sandejas and his team. Susubukan kong
makipagnegotiate."

"Sina Roman?"

"Flight sa Cebu today, kasama ang buong legal team. Ayoko naman sayangin ang nakuha
kong appointment kahapon kaya tutuloy na ako."

"Looking like that? Alone?" Nag-alangan si Lucian. "You don't have to do that!"
"Nako, huwag mo nang pigilan Sir Lucian. Lalandi talaga yan after the meeting kaya
ganyan kaganda. Pagbigyan mo na ang ate mo." Pumagitna si Luke.

Duda pa rin ang mga mata ni Lucian, hindi pa yata siya papayagan! Ilang saglit pa
ay kinuha nito ang cellphone sa bulsa.

"Selfie tayo!" Alanganin siyang ngumiti sa camera. Nagkibit-balikat si Lucian,

"Goodluck, sis!"

Nagpahatid lang siya sa driver niya patungong Marco Polo. Tiningnan niya ang sarili
niya sa salamin. Goodness, sana may chance ngang makalandi tonight dahil sayang ang
Friday kung manonood lang siya ng whale couple sa Netflix! Although it is not a bad
idea too. Sa Kdrama na lang kasi siya kinikilig!

Ngumiti siya sa bawat nasasalubong na napapatingin sa kanya. Iyong iba ay tumatakas

pa ng picture doon sa may lobby. She earned the celebrity status being a Monasterio
kaya natuto na rin siya na maunang bumati sa mga napapatingin.

Nasa 44th floor ang restaurant kung nasaan ang meeting. It showcased the 360-view
of the Ortigas skyline and it is breathtaking! Iginiya siya ng receptionist patungo
sa lamesa kung nasaan ang nagga-gwapuhang mga abogado. Naunang tumayo si Attorney
Midnight Sandejas na nag-abot ng palad.

"Good evening, Miss Monasterio. I heard Attorney Saavedra and his team are in Cebu.
Are you sure you want to proceed with this meeting?" Pormal na tanong ng lawyer.
He's tall, has a very intricate jawline, thick brows and red lips despite his
moreno skin. Taken daw ito sabi ni Roman, kaya siguro parang bato kausap. Malabong
makalusot siya. Matamis pa rin siyang ngumiti.

"Thank you, Attorney Midnight. Yes, I don't see any reason to reschedule. I want to
talk about matters on the owner's perspective na baka naman mapagbigyan ako."

"Miss Monasterio.." Kinuha ng isang abogado ang kamay niya at hinalikan ang likod
ng palad. "Finally, we meet! Such a pleasure to have dinner with the darling of the
Monasterio. I am a fan even during your Ateneo days. Attorney Bracken Castelo, your
highness."

Napangiti siya. Masyadong theatrical itong si Bracken. He is tall and has a strong
mestizo features. Naiimagine niya na ipinagtutulakan siya ni Luke rito dahil ganito
ang tipo 'non.

"I have to take the other hand to kiss, then." Kinuha ng isang abogado ang kanyang
kamay at masuyong hinalikan iyon. "I am Attorney Galo Sandejas, if you will be
needing any legal advice, the only thing that came up to mind is that my surname
sound nice, it could replace yours anytime."

Mahina siyang natawa sa tall, moreno, and goodlooking na si Galo, kahawig nito si
Midnight because they are the famous cousins, parehas pang matinik na lawyer.
Nainis siya nang maalala sina Roman, they are equally good too pero bakit nawala
ang bilib niya sa mga iyon! Lagi siyang inaasar ng mga 'yon pag nakikita siya.

"Oh, Attorney, I am supposed to sweep you off your feet with my requests but it
seems like you are well-trained in flattery. I am afraid that cannot catch up."
Umupo siya sa harapan ni Galo. Si Midnight at Bracken naman ang nasa kanyang tabi
sa round table na iyon.

Dumating ang mga inorder nilang pagkain. Si Luke ang nag-asikaso 'non dahil sa food
restrictions niya, lahat ng meetings ay advanced order lahat to make sure na walang
allergens ang mapapahalo sa food niya. Napataas siya ng kilay doon sa mga inorder
ni Luke, hindi doon sa dumplings na merong ginto kundi doon sa mga aphrodisiac na
inorder hindi para sa kanya kundi doon sa mga abogado.

Sa kanya lang iyong salad, roast pig at pecking duck.

Nagsimula silang magdiscuss habang kumakain. Hindi siya makanganga ng maayos dahil
panay sulyap ni Attorney Galo at Attorney Bracken sa kanya. Mukhang magkakatotoo na
yata ang minamanifest niyang pagdilig ng pechay! Saan kaya siya, sa team moreno o
doon sa tisoy?

Napangisi siya sa iniisip.

"As I was saying, Miss Monasterio. We will try to negotiate this with the owner.
Lahat naman ay posibility kung mapag-uusapan ng maayos, wala naman akong nakikitang
mali sa pakiusap niyo na bigyan kayo ng panahon para mailipat ang facility para
hindi mawalan ng trabaho ang mga empleyado." Mahabang litanya ni Midnight.

"I will do my best to fight for you, Miss Monasterio!" Masiglang pangako pa ni
Galo.

"Anong ikaw? Ako ang gagawa ng paraan." Bumulong si Bracken.

Natawa siya at maarteng nahampas pa si Bracken sa braso. Nagpanggap na damsel in

distress.

"Huwag na kayong magtalo, ako lang ito."

Mukhang maipapanalo niya nga yata ang gabi dahil gumana ang alindog niya.
Magsasalita pa sana siya ng eksaheradong tumunog ang cellphone niya na humiwa ng
katahimikan doon sa restaurant.

Kunot-noo niyang tiningnan kung sino ang tumatawag. Pinanlakihan siya ng mata when
she read the caller id.

'Lucas Nikkolai Fortich-Ledesma is calling..'

Paano siya nagkaroon ng numero nito sa cellphone niya?!

Tumayo siya at nag-excuse sa mga abogado. Nagtungo siya roon sa may madilim na
bahagi ng restaurant.

Kinakabahan niyang sinagot ang tawag.

"H-hello? Bakit ako may number mo?"

Nasa alternate universe nga ata talaga siya at may numero siya ng kanyang crush!

"Akala ko ba ako ang gusto mong makausap?" May panunumbat ang tanong nito. "My
number is sitting on your phone since we last met!"

Ilang segundo siyang walang nasabi.

"Ano bang malay ko!? Hindi ko naman past time magbasa ng laman ng phone book ko
tuwing bored ako! Gawain mo ba iyon, Lucas?"

Hindi pa siya nakakabawi sa gulat ay may humawak na sa kanyang siko. Napakurap-

kurap siya. Lucas is standing in front of her with his phone on his ear. Sabay
nilang ibinaba ang kanilang mga cellphone.
"End the meeting with them. Let's talk instead." He demanded.

Hindi iyon masamang ideya. Ano bang magagawa niya kung ang owner ang gustong
kumausap sa kanya. Pumihit na sana siya nang hilahin siyang muli ni Lucas patungo
sa kung saan. Napadpad sila sa wash area at ilang beses itong nagpump ng sabon
pagkatapos ay binuksan ang gripo at hinugasan ang kamay niya.

Madidirihin sa germs, yarn?!

"A-anong ginagawa mo?"

"Hindi ba nag-usap na tayo tungkol sa pag-aari? Why are you letting your hands
touched by my lawyers?"

"Kanina ka pa nandito?"

"Yes, I saw how you flirt with my lawyers. Pahampas-hampas ka pa riyan sa braso! No
touching!"

"Nagseselos ka ba?" Ngumisi siya habang pinapanood si Lucas na tuyuin ang mga palad
niya ng tissue.

"They are my lawyers. Not yours. They can kiss my hands, not yours. They are mine."
Nag-iwas ito ng tingin at nanguna na tunguhin ang mga abogado. Sabay-sabay na
tumayo ito nang makita si Lucas.

"Finish your meal, Attorneys. We'll talk somewhere else." Anunsyo ni Lucas.

Kita niya ang pagkadismaya sa mukha ni Galo at Bracken. Samantalang parang natuwa
pa si Midnight, mukhang nagmamadaling umuwi.

"Miss Monasterio, we'll see each other around." Si Galo.

"No need." Mabilis na tugon ni Lucas. Tipid na napatango si Galo at ngumiti sa

kanya. Hinawakan siyang muli sa siko ni Lucas para umalis na pero hindi siya
nagpakabog.

Hinatak niya ang kamay ni Lucas at itinapat kay Galo at Bracken. Napatanga ang
dalawang abogado, nagtataka.

"Kiss niyo daw yung hand niya." Utos niya.

"Tash!" Pilit binabawi ni Lucas ang kamay pero nagmatigas siya.

"'Di ba sabi mo abogado mo sila? Baka masamain mo pa na hindi nahalikan ang kamay
mo at yung sakin ay oo..."

Nagsalubong ang kilay ni Lucas, nagagalit na sa kanya! Binawi niya muli ang kamay
nito kasi baka sumabog at hindi na talaga ibigay ang hiling niya.

"I am just kidding! Akala ko kasi nagtatampo sa inyo itong amo niyo. Sige na, it
was nice to meeting you, Attorneys. Please enjoy your meal. Our company is paying
for tonight as our thanks."

Para siyang batang hatak-hatak ni Lucas nang makababa sila sa Marco Polo. Naroon sa
harapan ang sasakyan nito at pinasakay siya.

"Saan tayo mag-uusap?" Tumingin siya sa Rolex watch niya, "Kaya lang gabi na. Tapos
na ang oras ko sa trabaho. Lalandi na ako dapat for tonight's vidyow."
Bumukas ang bibig ni Lucas pero walang salitang lumabas, mas lalo lang nagsalubong
ang kilay nito.

"Fine, fine. Baka pupwede namang maextend ang pag-stay namin doon sa Cebu.
Magpapahanap na ako ng lupa at maghahabol na rin kami ng claims and damages sa
nagbenta sa amin ng farm."

"No. Malaki ang mawawala sa amin kapag pinagbigyan namin kayo."

"Then lease it to us temporarily, magbabayad kami ng upa, name your price."

Suhestiyon niya.

"Alam mo ba kung anong bagay ang hindi mababayaran ng pera, Tash? Oras."

"So I can't win you tonight?" Nagpalinga-linga siya sa paligid. Traffic at tiyak na
matatagalan pa siyang makauwi sa Makati.

"No."

"Well, hindi naman kita pipilitin. But I'll keep on trying some other time. Ibaba
mo muna ako Lucas dito sa Kapitolyo. I want to have fun, sayang ang oras ko." Kung
hindi naman pala niya ito makukuha, mabuti pang hindi niya sayangin ang kanyang
gabi. Alangan naman magdamag niya itong pilitin. Ano ito, bale?!

Nasa isip niya ang mga advice ni Luke, kakalimutan muna niya na Boss Babe siya at
makapaghanap na lang ng Sugar Daddy. Baka mabigyan pa siya ng lupa na pupwede
niyang ilagay ang mga hipon niya!

Lucas maneuvered his black Lambo to a U-turn. Nahirapan silang maghanap ng parking
pero nang makahanap ay pinatay ni Lucas ang sasakyan nito. Nauna itong bumaba at
pinagbuksan siya ng pinto.

"Hindi mo ba narinig? Tapos na ang trabaho ko sa iyo, Lucas. Lalandi na ako."

Nagpatiuna na si Lucas, naghahanap ata ng bar na pupwedeng puntahan. Mabagal ang

hakbang niya dahil sa taas ng takong niya.

"Mr. Ledesma! Maiwan na kita riyan! Dito na lang ako iinom. Magtetext na lang ako
sa iyo." Tumalikod na siya para pumasok sa unang bar na nakita nang hablutin siyang
muli ni Lucas sa braso.

"Flirt with me." He demanded. Napatanga siya, nagulantang pa nga ang ferson!

"H-ha?"

"Gusto mong lumandi 'di ba? Then, do it. With me."

Pinanlamigan siya at kinakabahan siyang natawa. Paano niya lalandiin si Lucas 'e
ayaw nga siyang pagbigyan sa lupa! Ayaw din naman niyang makuha ang lupa dahil sa
katawan niya!

"Alam mo kasi..."

"Maghahanap ka ng iba?" Tumaas ang kilay nito na parang sinusukat siya.

"Oo, iyong single. Hindi iyong may girlfriend na tapos nagpapalandi sa iba. Malandi
ako, oo, but with a heart."
"If you are talking about Lia, she's my sister."

Parang may malaking batong nakadagan sa kanya ang nawala. Mukha siyang tanga na
lumuwag ang pagkakangisi. Kung ganon pala e ano pa ba ang hinihintay.... Kinurot
niya ang sarili para sumeryoso.

"I don't mix business with personal.." Luh, ramdam niya yung pagguho ng pader
niyang made by Goldilocks pulboron.

"I don't mix it too." Mas dumilim ang mga matang nakatutok sa kanya. She felt the
electricity inside her. Naglakad siya ng ilang hakbang, ganoon din si Lucas
hanggang sa magtagpo sila na magkadikit na. She licked her lips as she stared at
Lucas' red and luscious lips. Itinagilid nito ang ulo at siya naman ay tumingkayad
pa para abutin ang labi nito. Napakapit siya sa dibdib ni Lucas.

He cupped her face and gave her a soft gentle kiss. It was reassuring, warm, and
something she missed.

"Let's get out of here." He whispered provocatively.

---

Maki Says: Again, follow Facebook (Makiwander) and Instagram (wandermaki) forda
updates kung mag-aupdate ang ferson for todays vidyow.

August 23, 9PM- kumu live. (2022 ito ha, baka pag nabasa niyo sa ibang year,
abangan niyo pa rin 😆)

Thank you!

Kabanata 26

A/N: Happy Birthday, Lucas and Luka-lukang Tasya!

--

💦🍌🍑💦

They both tossed their clothings as soon as they arrived at Marco Polo. Hindi na
sila nahiyang paglakbayin ang mga kamay sa isa't isa, totally throwing all of their
inhibitions. After all, this is personal, business not included. Two consenting
adults who wants to have fun, regardless of who they are, totally forgetting who
they are.
Lucas roughly moved his hands all over Tash's naked body, the way he's been
dreaming about it ever since their paths crossed again. He traced his hand against
her small and goddess-like body and it made her moan the way he remembers it years
back.

Kilalang-kilala niya ang bawat kurba ng dating asawa. It will be the only thing
that he will crave.

Nakasandal pa lang sila sa pinto ay wala nang damit na natira, Tash grasping on his
erection with her one hand, the other hand cupping his muscular butt, both hands
were moving expertly, that his desire to claim her flamed even more. Lucas had the
advantage to rest Tash's back at the hard wooden door, hinaplos niya ang dibdib ng
kaniig, his index finger's tip teasing her nipple. Umakyat ang kanyang kamay sa
leeg ni Tash, at mapanganip na sinalo ang baba nito.

"Who are you?" Thirsty, and panting, he asked. His face was on her ears, nibbling
the tip of it.

Tash creased her forehead, confused, but as soon as she gets it, a sexy smile crept
on her lips, her eyes went heavy and stared at his naked body with so much lust and
he felt that it's all that he needed.

"I am a stranger that you met at the bar. I'm sorry, I can't reveal who I am. It is
a secret." In a hoarse voice she responded. A wild, and teasing whisper.

"A VIP, huh?"

"You can say that." Tila parehas silang lasing sa pagkakadikit ng kanilang mga
balat.

"How should I call you then?" Ipinahinga ni Lucas ang kanyang noo sa noo ni Tash.

"Call me Boss, and give me the best orgasm, Baby Boy.."

She tiptoed and anchored her arms around his nape and reached for his lips. Hindi
siya naging madamot, ibinuhos nya ang atensyon sa labi ng 'stranger'. He nibbled
her lower lip and snaked his tongue in the walls of her mouth. The stranger tasted
honey and wine, it is so addicting. Binuhat niya ang babae patungo sa dulong bahagi
ng silid. He fully opened the curtains of the suite room, giving them different
shade of lights from the tall skyscraper of the metro, and commanded the stranger
to rest her hands on the strong, thick, tinted glass window.

Now she was in all fours, he was facing her sexy behind, he parted her legs and
knelt at the middle, having a full view of her soft core. He started tracing his
tongue from her inner thighs, gently bringing it to her exposed cl*t, her legs
moved but he held on to her legs, parting it even more.

"Oohh, baby boy.." She wimpered, "You are so good."

Tash on the other hand, wanted to kneel down too, the sensitive tickles that the
'stranger' is bringing her makes her knees soft like a jelly. She was so wet,
eager, and ready for him even earlier with clothes on. She felt a hard something
teasing her entrance, it is warm, and rigid! The stranger is trying to stretch her
entrance with it but it seems impossible to fit.

She parted her legs, lowered her body even more. She couldn't imagine being on top
of a building, seeing everything up and below, naked and having lewd sex!

"Fck, Boss, you are so tight!" The guy growled.

"Go ahead and just, do it!" She demanded and as soon as he did, she felt how her
pelvic muscles tear and bruised! The stranger caught her mound to help her with the
force she's taking from behind. He started slamming his body against her small
frame and it wasn't even slow. It was rough, and for some reason, she likes It so
much.

"Ahhh..." She felt her own juices dripped down from her inner thigh, it helped her
to be lubricated more. The stranger pulled out after a few strokes inside of her
and even though she felt swollen, he pushed him on the bed and started to ride him.

She was grinding, spelling C-O-C-O-N-U-T with her hips. The stranger was lip
biting, eyes remained dark and yearning. Consumed with desire for a nerve-racking
orgasm. His length filling her and hitting the right corners made her knees weaken.
Flashes of white blinded her even the room is as dark as it could get, she felt
short of breath but the delicious sensation hit her.

"I am near.." She made her thrusts on top of him even rougher, faster, more rowdy.
"Fill me, I am safe.." An unfamiliar voice came out of her lips, it was provoking,
flirting, inviting~ no person could ever say no.

The stranger carried her and lay her back on the bed, delaying her orgasm that she
was building up. He threw her legs on his shoulder and thrusted quickly on top of
her.

He looked up, groaning, cursing, and trashily moved his body on top of her as he
loses the rhythm, it gets slower, like a gasping motion... a battery losing its
power, naghihingalo at nawawalan ng lakas. She felt the hot pool of cum inside her,
it met her own juices as she orgasmed really hard, she almost fainted.

--

Jusmiyo mahabagin! Ang sakit!

Mahinang bumulong si Tash sa sarili. Of course hindi siya lasing kagabi at hindi
niya guni-guni ang malapad na likod ni Lucas sa kanyang tabi. Natutulog pa ito at
madilim ang buong silid dahil sa blackout curtain ng hotel. Hindi niya alam kung
anong oras na at iyon ang least of concern niya.

Paano ba ako tatakas sa kahiya-hiyang kalandian kagabi?

Gumapang siya patungo sa bag niya. She fished for her phone and contacted Luke.
Nagpapanic siya! Hindi niya alam kung paano siya lalabas sa ganoong eksena. Dahil
ang sabihing isa iyong pagkakamali ay tiyak na pagdududahan!

Paano mo masasabing pagkakamali kung pagkatapos ng isang pagniniig ay parang

nabitin pa siya. Nakasampu pa yata sila at hindi pa siya halos nakakatulog ay
sumisilip na ang liwanag sa labas, ibig sabihin ay hindi sila tumigil hanggang
madaling araw. Tatlong beses pa yata sila nagshower at naglandian, nagpapanggap na
hindi magkakilala, at nagsex.

Hay naku Tasya! Mukhang kinulang ka na ata sa hampas ng walis ng iyong Lola!

"Hello?" Bakas ang antok sa boses ni Luke sa kabilang linya.

"Luke!" Mahina niyang tinawag ang secretary niyang nagtulak sa kanyang lumandi.

"I'm sorry, Luke can't come to the phone right now, cause he's dead."
"Taylor Swift?" Nagtataka niyang tanong. Bumubulong pa rin.

"Engggkkk!" A wrong buzzer responded to her.

Inalis niya ang cellphone sa tenga at binasa ang caller id, si Luke naman talaga
ang kanyang kausap, nakita niya rin ang oras, 6AM.

"Lukiki Evangeline? Ikaw ba yan?"

"Yes?" Maarteng sumagot ang secretary niya.

"Hayop ka, papatayin mo pa ako sa nerbyos, akala ko namatay na si Luke! Umaga na!
Itago mo na si Lukiki."

"Eeeee. Hindi pa pwede... Andito pa yung nameet ko sa Tinder. Bakit ka ba

tumatawag? Sabadong sabado! Ganyan talaga ang walang sex life---"

"I had sex."

"Naghahallucinate pa—"

"Seryoso ako!"

"W-what? Meeem??? Truelalu? Asan siya?"

"Oo nga! Nandito, tulog pa." Hindi niya alam kung paano siya uuwi. Hindi niya nga
alam kung buo pa yung damit niya na suot kagabi. "I need help..."

"Okay, let's talk about that on Monday. Kanya-kanyang landi muna tayo. Big girl ka
na na nakatikim ulit ng big dick. Bye." Binabaan siya ni Luke at pinabayaan na!
Lagot talaga sa kanya ito sa Lunes!

Iyon ay kung makakapasok siya sakit ng pagitan ng mga hita niya. Parang naoperahan
siyang walang anaesthesia! Her legs are sore too.

Una niyang ginawa ay ang magtungo sa shower. Naligo muna siya para makapag-isip
kung paano kakausapin si Lucas. Siyempre dapat ay iyong nakaligo muna siya at may
damit para naman hindi naman kahiya-hiya iyong labas pa ang boobs niya at nag-
eexplain ng gusto niyang mangyari sa kanyang negosyo sa Cebu. Paano siya
seseryosohin.

Natigilan siya sa pagkuskos ng sabon. Right, they shouldn't talk about that when
they are together, in bed. And technically, this is one of those boundaries that
they should set kung mauulit pa ito. Kapag sex, sex lang, ang negosyo dapat ay
pinag-uusapan na parehas silang nakadamit. Naalala niya ang masamang impluwensya ni
Luke sa kanya tungkol sa FuBu.

Fuck buddies na ba sila? Opisyal na iyon? Fuck buddy niya na ex niya?

Nagulat siya nang may katawang dumalo sa kanya sa shower. Pinatakan ng maliliit na
halik ang kanyang balikat. Napaungol muli siya lalo na nang kunin nito sa kanya ang
sabon at ito ang nagsabon ng kanyang katawan at may tumutusok pa sa kanyang
likuran. He's hard, again! Iniisip niya tuloy kung naglalakad ba itong matigas lang
lagi.

"Why are you up so early? Hindi mo ba gusto ang kama? Should we book elsewhere?
Weekend naman.." Masuyo ang boses ni Lucas. Nakikiliti siya sa paraan ng pagbulong
nito sa kanyang tainga at kahit nasasaktan ang kanyang pechay ay gusto ulit
mamukadkad na parang bulaklak kahit gulay lang ito dapat!
"That's inviting, Mr. Ledesma." Hinarap niya si Lucas "but I have to work today."

Tiningnan siya ni Lucas, tinakpan niya ang boobs at ang pechay.

"Mr. Ledesma, who?" Ngumisi si Lucas sa kanya. Aba, hindi pa talaga nawalan ng gana
ang lalaki. She rolled her eyes.

"Lucas, umaga na at hindi ako makikipag-usap ng ganitong ayos sa iyo. I want my

clothes first."

"I had it arranged. Papunta na rito." Seryoso ang mga mata ni Lucas na parang nag-
attempt pang irespeto siya pero halatang may balak na bastusin siya muli! At dahil
marupok siya..

"Good, ituloy mo na ang ginagawa mo." Utos niya at malambing na idinikit ang
katawan kay Lucas. He smiled gently and kissed her forehead, then her nose, the
side of her lips...

Then the quick shower did not happen because they fckd again like people who just
found out sex do exist!

Tinutuyo na ni Lucas ang katawan niya matapos ng isang round sa bathroom at saka
siya binalutan ng robe nang may nagdoorbell at nag-anunsyo ng room service. Lumabas
si Lucas at dinaluhan iyon. Pagbalik nito ay may bagong pares na ng mga damit na
nakalagay sa paperbag, iniabot sa kanya at nagtuloy ito sa pagshower.

Alam na alam ni Lucas ang kanyang size, isang maxi dress na kulay puti iyon at
bumagay sa kanya iyon nga lang ay hindi siya makalakad ng maayos dahil sa
pinagdaanan kagabi.

Iika-ika siyang naglakad nang binuksan ang bintana, nagulantang pa siya sa nakita
sa paligid. They REALLY had sex! Gulo-gulo ang buong suite at wala silang iniwan na
nakapirmi. Pati ang wall-mounted TV ay tabingi pa.

Wala sa ayos ang lampshade, nakapitan niya ata iyon. Ang telephone receiver ay nasa
sahig kasi hinawi nila iyon kagabi at ipinatong siya sa lamesa ni Lucas.

Isa-isa niyang pinulot iyon at inilagay sa ayos. Nang lumabas si Lucas sa banyo ay
may kumatok muli para sa breakfast. Mabuti na lang at nakapag-ayos ayos siya dahil
nakakahiya! Baka singilin pa silang dalawa sa panggugulo ng kuwarto!

Nang silang dalawa na lang muli sa silid sa harap ng pagkain ay nakaramdam siya ng
pagkailang pero si Lucas ay hindi mahiyain dahil sinusuyod siya ng tingin. Tumikhim
siya at kumagat ng prutas.

"Nakakatuwa ay nag-improve ang performance mo, Lucas." Pagbubukas niya ng usapan.

Tumaas ang kilay ni Lucas at sumandal doon sa upuan. Umangat ang gilid ng labi nito
at pinasadahan siya ng tingin.

"Do you go to the gym? Your endurance improved too, and your flexibility is
extraordinary."

"Thank you. Maliit na bagay." Humagikgik siya. "Anyway, alam ko ang laman ng
iniisip mo, huwag kang mag-alala, sanay ako sa ganitong set-up."

"Set-up?" Kumunot ang noo ni Lucas.

"Oo, iyon bang kapag nasa labas tayo, professional, pero kapag nasa kuwarto,
unprofessional." Mayabang pa siyang ngumiti. "Bastusan kapag nasa kuwarto.. You
know.."

"So sanay ka sa ganito?"

"Past is past, Lucas.." Pag-iiba niya ng usapan.

"Hindi. Pag-usapan natin." Giit ni Lucas, "So sino na ba ang nabahagian mo ng

ganitong set-up, Tash?"

Naghanap siya ng sasabihin. Mahina siyang natawa hanggang sa lumakas iyon na parang
baliw at napagtantong kailangan niya nang tumigil.

"Ikaw pa lang." Napakamot siya ng ulo at tumingin sa labas ng bintana. "Bakit ba

ang awkward ng morning after sex?!"

"I am not awkward."

"Palibhasa ay sanay ka! Walanghiyang 'to!" Umirap siya.

"Why would I get awkward when I just had sex with the person who occupies my
imagination all the time? Mas awkward noong tumitigas lang tuwing kaharap ka pero
wala akong magawa kasi ayaw mo."

Nag-init ang pisngi niya, "Ang bastos! Ibig mong sabihin noong muli tayong nagkita,
sumaludo iyan sa akin?"

"Lagi naman, Tash." Binasa ni Lucas ang pang-ibabang labi at mainit siyang
tiningnan.

"Nako! Masakit na ang pechay ko! Hindi ko alam kung makakapasok pa ako sa Lunes."

"Come here.."

"Hindi na talaga maibubuka ang pechay, Lucas!" Maktol niya.

Tumayo si Lucas at hinila siya patungo sa kandungan nito. Hindi niya kinakaya kapag
si Lucas ang naglalandi! Namumula lang siya at sinasapian ng hiya!

She straddled him, they were facing each other. Lucas has a small smile on his face
while looking at her. Kinuha ang kamay niya at pinaglaruan nito ang kanyang mga
daliri. Nang mag-angat ng tingin ay may kung anong emosyon ito sa mga mata.

"God, you are beautiful... I am sorry if I am putting you in this awkward

situation."

Napaawang ang labi niya. Nagso-sorry! Baka last na! Nataranta siya, hindi pupwedeng
last na ito ng ferson.

"Ginusto ko naman iyon! At saka, matanda na ako para magdesisyon. Wala naman akong
inaasahan na kapalit." Pangungumbinse niya. "Fuck buddy tayo, Lucas." Desisyon
niya. Siya na ang naglagay ng label.

"Fuck buddy?"

"Yes, two consenting adults who enjoys sex without a romantic relationship." Pagde-
define niya pa. "Unless... Ito na ang last.." Ngumuso siya. Huwag sanang pumayag.
Kinakabahan siya nang hindi na ito kumibo, kailangan ng follow-up question!
Inilapit niya ang mukha kay Lucas na nakatitig lang sa kanya na para ba siyang
puzzle na kailangan sagutan.

"So..." Sinilip niya si Lucas, "Mag-fck buddy na tayo?"

"Is that how you want to label it?"

"Hmm." Tumango siya. "Kung ayaw natin maging komplikado ang sitwasyon, siguro ay
ito muna. Wala akong hihingiing kapalit, sabi nga ng sekretarya ko, okay na iyong
kapag mamamatay ako, naranasan ko naman ang langit sa lupa. Ilang beses akong
nakarating doon kagabi, Lucas. Buti naibalik mo pa ako sa earth. Thank you."

"Then don't be awkward everytime we do this. Wala kang hinihinging pabor at wala
akong ibinibigay sa iyo. Let's enjoy this moment unless you want something else---"

"Ayoko!" Mabilis niyang sagot. "Ayokong may makaalam. Lagot ako kay Lucian at
Lucifer, lalo na kay Tanda." Naimagine niya pa lang si Don Levi na imemessage siya
ng angry emoji every minute sa pakikipaglandian sa kaaway sa negosyo ay para na
siyang mahihimatay! O baka mas maging concern pa nito ang pakikipaglandian niya sa
ex-husband niya. Either way, hindi iyon tatanggapin ni Don Levi na walang pait sa
panlasa!

"At saka.." Tumango siya. "Kapag natuloy ang kaso ninyo sa amin, magkalaban na
tayo--"

"Pero fck buddy pa rin tayo." Dagdag ni Lucas.

"Kapag nangyari iyon, hindi mo pwedeng gamitin laban sa akin ang sitwasyong ito,
Lucas. Marupok ako pero slight lang! Hindi uubra sa akin ipanlaban iyang tite mo,
Lucas!"

"I would say the same thing to you."

"Wala akong tite, ano ang hindi ko pwedeng gamitin laban sa iyo?" Kumindat-kindat
pa siya. Lucas groaned because he knows she's joking!

"You know what I mean."

"Say it.." Pangungulit niya.

"Y-your flower." Pinatakan siya ng mabilis na halik ni Lucas sa labi at hinaplos sa

pisngi. Ngumiti siya na parang bata.

"Nag-enjoy ako kagabi." Inayos niya ang kuwelyo ng suot ni Lucas na puting polo
shirt. Sumeryoso siya, "Pero hindi ko hihilingin ang Prawn farm ko sa ganitong
paraan, Lucas. I'll work hard for it."

"I will also not give in." Kalmado pero siguradong wika ni Lucas.

"Ganyan nga, Lucas. Iba ito, iba ang sa trabaho. Malinaw?"

Tumango si Lucas.

"Kapag nakahubad ako, sino ako?" She asked.

"Stranger."

"Kapag nakahubad ka, sino ka?"

"Baby boy."

Pinanggigilan niya ang pisngi ni Lucas at hinalikan niya ang tungki ng ilong nito.
He kissed the side of her lips too. Nagsisimula na naman silang magtukaan, mukhang
kailangan na niyang gumulong pauwi kung magtutuloy-tuloy pa ito! Magiging tao
siyang may paa na walang silbi, parang iyong mga hipon niya roon sa Cebu.

"Lucas, baka maconfine ako kapag umisa pa tayo ngayon!" Seryoso iyon. Parang
nasalanta talaga ang pechay niya for today's vidyow!

"Yes, Boss. I'll behave now." Kinuha na lang ni Lucas ang cellphone sa bulsa. May
tinipa ito roon, pagkatapos ay iniharap sa kanya.

"Ano yan?" Kunot-noong tanong niya.

"Kasulatan."

"Papapirmahin mo pa ako ng waiver, Lucas? Hindi ko nga sabi gagamitin laban sa iyo
ang pechay ko para makuha ang gusto ko!" Ang strikto naman ni Lucas, akala mo hindi
nag-enjoy! Halos palitan na nito ang liquid sa katawan niya buong magdamag 'e!
Dextrose yern. Sa iba nga lang dumaan.

Pilit na pinabasa sa kanya ni Lucas ang 'kasulatan'. Maigsi lamang iyon. May pirma
agad ni Lucas, siya na lang ang wala.

Lucas Nikkolai Fortich-Ledesma and Estancia Ligaya Rosanna Teehankee-Monasterio, of

legal age, agrees to be fck buddies.

They both agree not to have any relationship on the side, no flirting with other
people, no kissing- no holding hands- no touching more than three-seconds other
than each other. Parents and siblings are exception to the rule.

Signed:

Lucas & Tash

"Paano kung mawala sa isip ko? Itong kasulatan?" Tanong niya bago pumirma.

"Paparusahan kita. Sa kama."

"Parang hindi naman parusa iyon!" Baka suwayin niya pa ang kasulatan araw-araw para
maparusahan siya.

"We'll see." He smiled devilishly. "Your sign please."

"Sandali, lalagyan ko pa ng iba."

"Si Lucas, kay Tash lang pupwedeng kumalampag. Ganon din si Tash." Binabasa niya pa
habang nagtatype siya.

"Trabaho first bago, landi. Kapag busy si Lucas o si Tash sa trabaho, bawal
kulitin."

"Bakit dalawa na? Isa lang naman ang gusto ko ah." Reklamo ni Lucas.

"Isa lang sa iyo, gusto ko marami ang sakin!" Nagdagdag pa siya ng isa.
"Bawal ma-fall. Ulit."

"You don't need to put the last one." Sambit ni Lucas.

Lumabi siya, "Alam kong hindi ka na mafa-fall ulit, Lucas. Pero gusto kong ilagay,
para sa akin ang rule na ito..."

Napawi ang ngiti ni Lucas, umiwas siya ng tingin at pinirmahan na lang din ang Fck
buddy agreement nila para matapos na.

Ayaw niya kasing makita nito sa mga mata niya kung paanong nasaktan din siya nang
magkahiwalay sila ng higit pa sa inaasahan. She will guard her heart too. Just in
case she had to choose again between Lucas and herself, she will never cry one more
time for choosing him over and over again...

Kumain lang sila ng breakfast pagkatapos ay napag-usapan na ihahatid siya ni Lucas.

Kaya lang ay nang tumayo siya ay hirap na talaga siyang makalakad.

Nagkatotoo talaga ang na-manifest niya noong isang araw na hindi makalakad.

Umangat ang paa niya sa lupa. Binuhat siya ni Lucas, bridal style bago pa man siya
magreklamo.

"Don't need to endure it, I am here." Bulong ni Lucas sa kanyang tainga.

"Lucas, nakakahiya! Baka may makakita!"

"I know that my fck buddy is famous so I came prepared." Nilagyan siya ni Lucas ng
panyo sa mukha. "Take cover."

Mukha tuloy silang tanga na nagcheck-out na buhat siya ni Lucas at may takip ang
mukha niya na panyo.

"S-sir? Do you need a wheelchair for Ma'am?" Narinig niya pang tanong ng
receptionist.

"No need, I can manage. Thank you."

Nakahinga siya ng maluwag nang makasakay na sila ni Lucas sa sasakyan. Kaya lang
nang matanaw na niya ang kanilang mansyon ay hindi niya alam kung paano tatakpan
ang sarili, 'e nag-iisa lang naman siya sa bahay nila! Siya at siya lang ang
darating doon na hindi makapaglakad. Injured sa sex yern!

"Lucas, maglalakad na lang ako--"

"No. I'll carry you, kahit hanggang sa kuwarto mo lang." Sambit ni Lucas habang
inaalis ang kanyang seatbelts. Doon na ito nagparada sa may fountain para malapit
ng kaunti sa maindoors.

"Baka makita ka ng mga kapatid ko."

"I don't care. Unless you do.." Huminto si Lucas at tiningnan siya. Para bang lahat
ng desisyon sa pagiging magfck buddy nila ay sa kanya naka-assign. Ang gusto lang
ni Lucas doon sa kasulatan ay wag siyang hahawakan ng kahit sino at okay na ito
roon!
"S-sige na.. Sige na." Payag niya. Kinuha siya ni Lucas at binuhat muli, this time,
hindi na siya nagtakip pa ng mukha. Hindi pa sila nakakalayo ay nakakita na siya ng
kakatakutan.

"Hey, what happened?" Naglalakad si Lucifer papalapit sa kanila at mukhang

kakagaling lang nito sa jogging. Anak ng tinapa! Sa lahat ng kapatid na pupuwedeng
makita, iyong pinakabalahura ang bibig pa!

"She's injured." Tipid na sagot ni Lucas.

"Why?" Eksaheradong tanong ni Lucifer.

"Nadapa." Si Lucas.

"Saan?"

"S-sa hotel."

"Bakit nasa hotel?"

"She's too tired to go home last night."

"Whyyyy?"

"Meetings."

"Anong meeting?"

Sumingit na siya dahil hindi yata matatapos ang dalawa sa Q and A. "Tumabi ka nga,
Lucifer! Masakit ang sugat ko!" Iyong malaking sugat! Galit na siya dahil alam
niyang hindi ito titigil sa kakatanong dahil mukhang may gustong ipahiwatig ang
malisyoso niyang kapatid.

Well, tama naman ito sa pinaghihinalaan. Pero bakit siya aamin? First day ng
sikreto nila, bunyag na agad!?

Agad na iniangat ni Lucifer ang kanyang dress hanggang tuhod bago pa siya
nakaangal. "Nasaan yung sugat?" Ininspeksyon pa nito ang binti niya, pagkatapos ay
ngumisi sa kanya nang walang makita. "Nasan yung sugat ha? Higher ba sis?"
Panunukso pa ng hayop!

"Tabi!" Halos tadyakan niya si Lucifer sa dibdib, mabuti at umiwas naman ito ng
kaunti. Dumiretso na si Lucas papasok ng mansyon.

"Lucas?!" Nasalubong nila si Manang Remedios na gulat na gulat nang makita si

Lucas. Ano ba ito, meet and greet ni Lucas, at props siya?

"Magandang umaga, Manang." Magalang na yumuko si Lucas bilang pagbati sa kanilang

mayordoma.

"Naku, namiss kita! Namiss ko ang alaga ko! Anong nangyari sa asawa--" Napatakip ng
bibig si Manang Remedios sa pagkakamali, "kay Tash?"

"Mahabang kwento po, Manang.. Mahabang..... mahabaaaaaaa..." Siya na mismo ang

sumagot. Pasimple niyang kinurot sa braso si Lucas na mayroong multo ng ngiti sa
labi. Tumango si Manang Remedios kahit hindi naman gets ang sinabi niya.
Humingi lang si Lucas ng gamot at iniakyat na siya sa silid nito.

"Please rest. Hindi kita guguluhin." Iniayos ni Lucas ang kanyang kumot at tiniyak
na nakasara ang bintana. "I'll send you food and electrolyte water.. Eat once you
wake up."

"Magpahinga ka na rin, at uminom ka ng maraming tubig, parang naibuhos mo lahat sa

akin ang tubig mo sa katawan." Malakas siyang natawa. Lucas frowned and kiss her on
the forehead.

"I'll see you around, Tash. Thanks for last night." He whispered.

"Salamat rin." Sambit niya at saka pumikit. Pagod na pagod talaga siya.

Buong weekend talaga siyang nakahiga lang! Kulang na lang ay ipatawag niya si Karev
para solusyonan ang problema niyang pisikal pero naisip niya na agad na hindi
magandang ideya dahil ayon sa kasulatan, bawal siyang hawakan. Baka mamaya i-check
pa ang pipi niya kahit hindi naman ito OB-Gyn. Malandi pa naman iyon.

Nagpanggap na lang siyang nagne-Netflix and chill para hindi matanong ng mga
kapatid niya kung bakit astang baldado siya ng dalawang araw.

Nang mag-Lunes ay pinilit niya talagang pumasok. Malawak ang ngisi ni Luke nang
makita siya.

"Walanghiya ka, huwag mo akong magood morning diyan!" Asik niya agad nang pumasok.

"Eto naman, ikaw lang ang nadiligan na mainit ang ulo..."

"Bakit mo ako pinabayaan?!"

"Alam mo lagi mo akong sinisita riyan sa kung bakit kita pinabayaan kung
nasasarapan ka naman dapat! So sino ang hardinero ng pechay ng aking amo?"

Natigilan siya. Hindi niya pwedeng sabihin na si Lucas dahil kahit si Luke ay
malanding bading ay hindi nito magegets ang kagagahan na nakipagfckbuddy siya sa
nagbibigay ng demand letter sa kanila at pinagtataguan pa silang kausapin!

"Hindi ko kilala. Stranger. Doon sa may Kapitolyo.." Half-truth naman iyon.

"Oops! Stranger Danger!" Tumili si Luke, "Tell me more. Ilang rounds?"

Sinabi niya na lang ang naganap na walang pinapangalanan.

"Nako, mabuti naman at may bago kang pagtutuunan ng pansin! Kalimutan mo na iyon si
Lucas! Galit ako ron! Pinahirapan ka! Kapag nakita ko iyon, lalabas talaga si Lukas
Ezekiel!" Napatakip ito ng bibig nang may naalala. Nilakad nito ang lamesa at may
kinuhang papel.

"Second Notice of Evacuation na nga ang mga ferson sa Titan Realty. Ayon sa demand
letter ay kailangan na nating umalis doon sa Cebu kung hindi ay magsasampa na ng
kaso."

Inaasahan niya na iyon. Ganon naman daw talaga ang proseso sabi ni Roman. Ang sabi
ni Roman ay hintayin lang hanggang sa magsampa ng kaso para doon sila mag-usap ng
legal. Tumunog ang telepono sa lamesa ni Luke.

"VP-Operations, Good morning! Uy, Mang Ferdie!" Masiglang bati ni Luke sa kabilang
linya. Napatayo siya mula sa lamesa, iyon ang Plant Manager niya sa prawn farm
niya. Ito ang sumagot sa lahat ng tanong niya noong thesis niya at malaking bahagi
na rin ng Monasterio Foods.

Ibinigay sa kanya ni Luke ang telepono.

"Hello, Mang Ferdie?"

"Ma'am Tash.. Narito po ang mga abogado. Sinabi sa akin ang problema. Kahit
sinabing inaayos ay nakakapag-alala pa rin, Ma'am. Sa September 1 ba ang deadline
nang pananatili namin dito?"

"Hindi Mang Ferdie.. Ginagawan na namin ng paraan. Hihintayin namin silang magsampa
ng kaso at sa korte na lang maghaharap-harap. Titiyakin kong maililipat ang planta
kung sakaling hindi tayo pagbigyan sa korte."

"Kaya lang kung maililipat, sana ay dito pa rin sa South Cebu. Taga-rito kami..
Baka ang ilan ay hindi gugustuhing lumipat sa ibang lugar."

Parang kinukurot ang puso niya sa posibilidad na kailangang magresign ng mga tao
niya. Buong maghapon niya tuloy iyon pinoproblema at hindi pa siya nakakain. Panay
ang sermon sa kanya ni Luke pero hindi pa rin siya nakakain. Nangako na lang siyang
kakain siya pag-alis nito.

Nagpaiwan siya sa opisina at ayaw niyang tigilan ang paghahanap ng bagong site doon
mismo sa Santander, Cebu, kaso ay wala siyang makita. Sumandal siya at hinilot ang
sentido. Kailangan niya ng fresh air at kape.

Kinuha niya ang bag niya para bumaba at bumili ng coffee. Just when she stepped out
of Monasterio Building, she saw Lucas, standing in front of the lamp post. Nakasuot
ito ng pang-opisina rin pero dark blue polo at slacks, wala na iyong coat.

"A-anong ginagawa mo rito? Kanina ka pa riyan?"

"Since 6PM."

Tumingin siya sa orasan niya, 8:30 na.

"Hinihintay mo ako?"

Tipid na ngumiti si Lucas at tumango. "I did not send you a message kasi bawal
abalahin si Tash kapag nasa trabaho, I remember that. How about working outside?
Hindi ako manggugulo, promise."

Tumango siya, "Kukunin ko lang ang laptop ko sa itaas."

Hindi niya alam kung saan siya dadalhin ni Lucas. Nag-promise naman itong hindi
manggugulo so safe siya, at saka haggard talaga siya ngayon, kung matukso pa si
Lucas sa ayos niyang iyon ay ewan niya na lang.

Napakunot ang noo niya nang mapagtanto kung saan siya dinala ni Lucas. Ito ang
condo unit nito na tinirhan nila noon. Habang humahakbang siya sa elevator ay
parang bumalik siya sa nakaraan. Lalo naman nang pumasok sila sa loob, lahat ng
kurtina na pinamili niya at linens, iyon pa rin ang nakakabit. Walang ipinagbago.

Isa lang naman ang concern niya, naglaba man lang ba ito si Lucas? Ang dirty naman
kung hindi...

"Alam ko ang iniisip mo. I had this cleaned regularly. I prefer how you designed
this. It was lovely."
"Okay, Lucas. Mabuti... Work na ako."

Inilabas niya ang laptop niya at seryosong naghanap muli ng bagong plant location.
Pinipigilan niya ang sarili na magsabi kay Lucas ng ginagawa. Off-limits ang
trabaho sa kanilang set-up.

Habang abala ay naaamoy niya ang iniluluto ni Lucas na steak sa may kusina, doon pa
lang niya naalala na wala siyang kain.

Tumunog ang notification ng facebook niya at nakita niyang mayroong nag-add ng

picture sa Group Page ng Monasterio Foods. Nagmemeryenda ang mga staff kasama ang
tatlong abogado niya.

Napangiti siya kasi ang sasaya pa ng lahat pati na yung tatlong gago, este abogado.

She started scrolling the photos. Nakaayos sa mga folder ang mga litrato sa loob ng
ilang taon. Two years old pa lang iyong prawn farm pero ang dami na nilang
napagdaanan. It started small to where it is right now. Pati nga ang quality ng
hipon ay nag-glow up! Malalaki at matataba na. Sana all.

Hindi niya napansin na may pumatak na luha sa kanyang mga mata kahit nakangiti
siya. Umupo si Lucas sa kanyang tabi, agad niyang sinarhan ang laptop niya. Ayaw
niyang makita iyon ni Lucas, susunod siya sa usapan.

"Can we meet about the prawn farm tomorrow, 9AM?" Hinarap niya si Lucas, nagbago
ang ekspresyon nito nang makita ang mukha niya, palagay niya ay namumula ang mata
at ilong niya sa pagluha.

"Hey..." Hahawakan sana nito ang mukha niya pero umiwas siya.

"Mr. Ledesma, pwede?" She shifted her tone to a business-like tone.

Tumango si Lucas. "I'll let my secretary know that I'll meet Miss Monasterio
tomorrow."

She bit her lower lip, "Can I cry on your shoulders, Lucas?"

Kinuha siya ni Lucas at ipinaupo sa binti nito kahit hindi siguro siya
naiintindihan. Ibinuhos niya ang pagod niya sa buong maghapon sa balikat ni Lucas
pero wala siyang sinabi kahit isa sa kabigatan niya. She was wailing like a baby.

She knows she can do it. She can win the farm back. She will not let her employees
down.

"Ayos na ulit ako bukas..." She whispered while still weeping softly.

"For sure you'll be." Pinunasan ni Lucas ang luha sa kanyang mga mata, "Tash, Im
so--"

"Ssshhh... It's okay." She tapped Lucas at the back. It is okay, it is business,
and it is not like they are in a relationship or something...

--

Maki Says: Friday night ang next update!

Thank you po!

Kabanata 27

Tash

"Nope." Umiling si Tash at nanliit ang mga mata habang ipinaparada ni Lucas ang
damit na isusuot ngayong araw.

Nakitulog siya sa condo nito because why not? Nasa tamang track naman siya ng
panlalande.

No jowa, check! Pogi, check! Hindi demanding, check!

Don't worry, hindi sagad this time. Wait na lang na muna maging healthy ulit ang
pechay.

Tumayo siya at inialis ang butones ng suot ni Lucas na white dress shirt.

"Ganito ka makikipagmeeting sa akin?" Tumaas ang kilay niya. Puti lang ang pang-
ilalim?! "Dapat may kulay kasi nagpapapogi ka dapat! You should sweep me off my
feet para magbago ang isip ko! This is too plain."

Naglakad siya sa walk-in closet nito. Well, nila. Dati. She still has clothes
there, a lot of it, kaya hindi siya namrublema sa sleep over. Kinuha niya ang kulay
maroon na dress shirt, bago pa iyon mailahad ni Lucas ay nakasunod na ito sa kanya
at pinapatakan siya ng halik sa ulo.

"You should start preparing too.." Paaala nito sa kanya. Nakaligo na rin kasi siya,
actually, sabay naman silang naligo, mga three hours. Talagang sinulit nila, ang
pagligo.

"Hindi naman ako kagaya mo, Lucas. I may never be too early, but I am on time."

"Yes, but I won't leave you here. I need to pick up my secretary for our meeting
later." Sa BGC kasi ito nag-oopisina.

She rolled her eyes and searched for an outfit for today. She chose a maroon
pleated french dress. Hanggang tuhod lang iyon. Nag-blowdry lang siya ng buhok
habang she fixed her hair on a low ponytail. She scanned through her old
accessories, nakaayos pa rin ang lahat. Kinuha niya iyong lumang swarovski crystal
necklace na binili niya noon at isinuot.

When she went out of the bedroom, naroon na si Lucas at naghihintay sa sofa. Hindi
niya maiwasan mapigilan ang paghinga! He's so good looking! His hair was neatly
combed in place and his muscles almost popped out of his long-sleeves polo. Naka-
tuck in na iyon sa slacks nito.

"You are so beautiful." Ngumiti si Lucas habang pinapasadahan siya ng tingin, she
giggled, ang hinayupak malapit na yatang bumigay ng tuluyan, gandang ganda sa kanya
kahit noong wala siyang damit e- lalo pala noong wala siyang damit!

"Don't give me those pretty stares and smiles later." Warning nito.
Umirap siya, "Asan na iyong 'I won't give in' mo riyan?" Marupokpok din!

Tumayo si Lucas at hinapit siya sa beywang, "I'll still be fighting the way I
would.."

Tumango siya at ngumiti. They talked about that last night. She insisted Lucas to
do that kahit parang nag-aalangan na nga ito kagabi dahil umiiyak siya. Among her
business challenges, this will be the biggest by far. Lucas will be the most
difficult because he's really good at business. Gusto niyang matuto rito, in fact,
she wants him to lose to her. Kapag nangyari iyon, masasabi niyang successful na
siya. She has a good reason to win the fight, she knows it will be worth it.

"Ay ang ganda ng vavae!" Bati ni Luke na may hawak pang kape. It is 7:30 in the
morning when she arrived at the office. "May dilig ulit yern?!"

She smiled, "Meron.." Pagmamalaki niya kahit hindi naman iyon todong-todo. Her body
complained a lot but she's a firm believer of try and try! Kalaunan ay nag-adjust
ang kanyang katawan at walang nagawa sa tawag ng laman.

"Ang taray! Hindi na weekend thing?!" Bakas ang inggit sa mukha ni Luke. Inilabas
niya ang napakaganda niyang ngiti.

"Bakit pa maghihintay ng weekend kung pwede namang araw-arawin?" Kumindat-kindat

siya.

Naitulak siya ni Luke sa sobrang kilig nilang dalawa. Gumanti siya kaya sinapok
niya ng malakas.

Mukhang monthly period niya lang ang pahinga nila ni Lucas. Sino ba naman siya para
magreklamo, when it rains, it pours naman talaga! It is really pouring! So wet!

"May meeting tayo with Titan Realty. Be ready." Inayos niya ang kanyang buhok na
nagulo sa pakikipagharutan kay Luke.

Pinanlakihan ng mata si Luke, "Nakapagbook ka ng appointment? Ang taray..." Gulat

na gulat si Luke, "Sino ang ka-meeting? Yung lawyers ulit?"

"Yung owner, si Lucas."

"Si Lucas? Aba!" Sinampal-sampal ni Luke ang sarili at tumuwid ng tayo! Hindi na
nakabali ang beywang. "I am ready." Nagboses lalaki ito.

Umingos siya sa sekretarya, "Huwag kang magsasalita roon at magtaray pa! Makikiusap
tayong dalawa."

"You mean luluhod..." Pagtatama ni Luke.

Sorry, Luke, nakaluhod na siya since Friday pa, hindi nga lang ito kasama!

Tumawag ang secretary ni Lucas kay Luke at itong dalawa ang nag-usap ng meeting
place. Pormal si Luke at parang handa sa giyera noong nakikipag-usap. Tuwid ang
ingles nito at malalim pa ang boses.

Sa malapit lang nag-set ng meeting ang Titan, doon sa isang restaurant sa may Rada
St sa Makati. Dahil maaga pa ay wala masyadong tao. Inihatid sila ng company driver
doon. Naabutan nila na nakaupo na roon si Lucas at ang secretary nito sa apatan na
upuan, tanaw iyon mula sa glass window ng restaurant.

Napakunot ang noo niya, so the secretary is a guy. A good-looking guy. Tiningnan
niya si Luke. Hindi siya nito pinansin kaya nag-worry siya. Mukhang magsasaboy ng
kalandian ang secretary niya at baka lumabas si Lukiki bigla! That cannot happen.

"Luke, behave!" Paalala niya habang pumapasok sila sa pintuan.

Pinasadahan siya ni Lucas ng mainit na tingin nang makapasok sila sa restaurant.

Parang hindi sila nagkita kanina dahil bakas na bakas ang pagkasabik nito sa kanya!
Hindi na nahiya ito. Tumikhim si Luke at seryosong huminto sa lamesa kung nasaan
sina Lucas.

"Good morning, Mr. Ledesma. My name is Luke and this is Miss Monasterio, the VP for
Operations of Monasterio Corporate. I am sure you know each other well." Tumayo si
Lucas at inabot ang kamay ni Luke. Kita niya ang diin sa pakikipagkamay ni Lucas
kay Luke pero hindi man lang natinag si vakla. Ipinagtulak lang siya ng upuan at
pinaupo muna bago ito. Magkaharap sila ngayon at si Luke naman ay kaharap ang
secretary ni Lucas.

"Good morning.. This is Fox, my assistant." Pakilala ni Lucas sa kanila.

"Good morning." Pormal na tumungo si Fox. He's buff, moreno, and his adams apple
sticks out smoothly when he swallows. Madilim din tumingin at seryoso parang iyong
amo. Panay ang silip niya kay Luke kung humihinga pa ba sa harap ng hunk pero
inihanda lang nito ang Ipad at nagpindot ng kung ano-ano roon. Propesyunal ang
baklita!

"Do I have the permission to record this meeting?" Si Luke.

"Ako na." Iniangat ni Fox ang sariling voice recorder, "We'll email you the copy."
His voice is deep, sinilip niyang muli si Luke, gusto niyang asarin pero sumuplado
din ang Lukiki. Ang cold.

"No need, we'll record too." Nagtipa muli si Luke na hindi tinitingnan si Fox.
"Let's order your food first." Tiningnan siya ni Luke. "Grilled Cheese? That's your
favorite here or you want to try something else?" Malalim ang baritonong boses ni
Luke.

"We ordered." Putol ni Lucas, "I still remember her favorite."

"Talaga?" Umangat ang gilid ng labi ni Luke, "After three years? For sure it
changed."

"Luke..." Sita niya sa secretary.

"Okay, just eat what they ordered. I'll just take-out your current favorite. Shall
we start?"

"Mr. Ledesma." She started. "1,115 employees. That's the number of employees who
will lose their jobs if we will surrender our plant."

"Is it?" Tumaas ang kilay ni Lucas, "Then isn't the Monasterio Corporate shall be
responsible in reviewing the contract to sell? It is a simple sale. Do not put us
the burden of your employees. Our own business is already difficult to carry."

Huminga siya ng malalim at tinadaan ang mga punto ni Roman.

"It is not a simple sale. Although it has no title, rights have been passed; the
seller paid the tax declaration for many, many years. Developed na rin ang area
nang bilhin namin. May perimeter walls at major improvement roon. It is not even a
land before, bahagi iyon ng bundok which has been excavated by the seller and he
showed us proof of expenses, malaki rin iyon."

Tumuwid ng upo si Lucas, his game face on revealed.

"But one heir did not allow the release of the property in 1950s. It shouldn't have
been occupied at all by anyone. Ibinenta ng mga kapatid ng ninuno ko pero ang
titulo ay nanatili pa rin sa mga ninuno ko rin. One of the Ledesma refuted the sale
until his death in 1983."

Aba at binigyan na siya ng dates, history yarn!

"We can still recoup our payments and demand for damages from the seller, pero
negosyante ka rin, you know how much we spent in building the facility. Why don't
you just let us buy the property upright?" Alok niya.

"Mas malaki pa ang earning capacity ng lupang iyon para sa amin---"

"Then buy us the prawn farm, including the employees. Retain them and help them."
Giit niya. Umiinit na ang kanilang usapan.

"Not interested."

"Kung babawiin niyo sa amin ang lupa at maghahabol din kami sa nagbenta, they will
run after you too. Dalawa kaming sumugal dito." Pagpupunto niya.

"Yes, but kami ang legal. Kami ang may pinaka-karapatan." Nagkibit-balikat si
Lucas. Ba't ganon, ang sarap tirisin!

Mabuti na lang at dumating ang pagkain dahil hinihingal siya sa pag-akyat ng

tensyon sa kanilang usapan ni Lucas.

"Let's eat first?" Si Fox na ang nag-udyok. Ibinahagi ang pagkain but Lucas took
two plates, sliced up the pancakes and give it to her. Matagal na siyang hindi
kumakain ng souffle pancakes with strawberries and peaches but the sight of it
makes her miss it!

Nag-iisip pa siya ng pupwede niyang sabihin kay Lucas habang kumakain. Her last
resort will always be a request.

"If you will still push the case, shall we be given the favor to operate for
another year? Three-weeks notice is ridiculous."

"A year will be too long. We started the bidding for the resort since we have a
blueprint."

"Pero hindi niyo pa alam kung anong ihahatol ng korte."

"We have the title, that's ours. Problema niyo ng nagbenta ang pag-uusapan. We are
just asking you to vacate the premise peacefully."

Mukhang hindi niya talaga mapapapayag si Lucas. Malungkot niyang pinaglaruan ang
pagkain sa kanyang plato.

"Vitamins." Itinutulak ni Luke sa kanya ang medicine box niya kung nasaan ang mga
iniinom niyang vitamins after breakfast. Napaangat siya ng tingin kay Lucas,
nakataas ang isang kilay nito at pinapanood sila. Kinuha niya ang vitamins at
ininom.

"What if I'll find you a suitable lot property around the area? Kung magustuhan
niyo ay kami na mismo ang bibili. Same size, same vibe—"

"But a different lot, right? No."

Tumango siya at pilit na ngumiti, "Well then, I'll try my luck some other day?"

"Can't be swayed, Binibining Monasterio. Our decision is final. If you will

continue to operate on September first, we will padlock the property."

"That's too much." Si Luke, shaking his head with a sarcastic laugh. "You have
quite a reputation, Mr. Ledesma. I just didn't know you are this heartless. The
employees were treated as family, you can just imagine how many mouths would go
hungry if you will insist what you want. You are talking about your losses- the
losses of deep pocketed people but you fail to empathized on the losses of the
people who lives paycheck to paycheck."

"We have a foundation, Mr. Secretary. We help when we can. But your business is
none of our business."

Your business is none of our business.

Imbes na mainsulto ay may napulot si Tash sa statement na iyon. Oo nga! Bakit nga
ba nila kinukulit ang Titan Realty. Maybe they are barking at the wrong tree,
focusing on the wrong people. Why shouldn't she solve it on other side of the coin
and accept the situation as is? Nangyayari naman talaga ang mga pagkakamali at
pagkatalo but she can still win this and soar despite the situation.

She needs to solve the problems at hand first. And that is, pinapaalis sila ng
kumpanyang hindi madaan sa pakiusap. Inilagay niya ang sarili sa posisyon ng Titan,
they are the rightful owner, at ini-stress nila ito masyado dahil sa kanilang
pagkakamali.

Then what if she will compensate the employees, try to start selling their prawns,
and press their lawyers to look for a clean title land and build again.

"Excuse me, I'll just go to the restroom." Tumayo siya at kinuha ang cellphone
niya. She immediately messaged Lucian.

Tash: Meeting at 1PM with the managers of the conglomerate. Please email blast with
your email handle. Urgent.

Lucian: Yes, Madam.

Bago niya masarhan ang restroom ay may tumulak roon. Pinanlakihan siya ng mata nang
makita roon si Lucas. He locked the door.

"Lucas! Anong ginagawa mo rito?" Joke lang, medyo iniexpect niya talagang sundan
siya! She's dying to get out of the heated discussion!

"Your secretary hates me because he likes you!"

"Si Luke?" Tumaas ang kilay niya. Pinipigilan niyang matawa. Baka he likes YOU
Lucas, o di kaya iyong si Fox! Hindi niya maisantinig.

"Mali yang iniisip mo." Ngumisi siya pagkatapos ay nakalimutan niyang nasa business
meeting pa sila.

"Anong ginagawa mo rito ha? Nasa business meeting tayo, ang usapan---"
Pinanlakihan siya ng mata ng isa-isang inalis ni Lucas ang butones ng polo nito.
"If I have no clothes, I am baby boy, right?"

"Oo, Lucas, pero public place 'to!" Nag-init ang pisngi niya. Nilalandi na siya,
kaya niya ba ang jumbo hotdog na ito?

"Yeah, but I can't stand hurting you like that. So, let's finish the meeting and
just be fck buddies again."

"Oo na! I get your point. Ibalik mo na iyang damit mo." Bumubulong siya. Baka may
makarinig sa labas!

"Not unless you kiss me, Stranger." His hazel eyes went two tones darker. He
carried her weight and made her sit on top of the sink. His hand invading her skin
under her skirt. Mahina siyang napaungol. Bumigat ang kanyang mga mata na
tinitingnan si Lucas na may kaparehas na uhaw sa mga mata.

He tasted her lower lip in a teasing manner. "You taste like honey. I love it."

"Ano bang hindi mo magugustuhan sa akin? 'E gold ako."

Lucas dove into a sweet deeper kiss on her lips. Napakapit siya sa kuwelyo nito.
Iniyakap niya ang magkabilang binti niya sa beywang nito. He started tracing his
hands to her mound and massaged it. It ignited her desires to be taken.

May kumirot sa pagitan ng kanyang mga hita. It is still sore even yesterday! Kaya
nga napakabagal nilang kumilos.

"Masakit pa, Lucas. Baka three hours bago tayo makatapos, mangangalay ka." Bulong
niya. "Mag-manual ka muna?"

"Manual?"

"Use your hands! At saka baka hanapin tayo ng mga assistant natin!"

Ngumiti si Lucas at nakiliti siya sa paraan 'non! Pinatakan siya nito ng halik sa
noo.

"Fck, you are so good today and I am so turned on." He whispered.

"Saan ako magaling? Alin don? Iyong nasa ibabaw o nasa ilalim? Iyong nakaluhod o
nakadapa?!" Hinalungkat niya ang memory bank niya at inalala ang nangyari kaninang
umaga.

"Your argument points!" Natawa si Lucas pagkatapos ay niyakap siya. Nakahawak ito
sa kanyang batok, nakapatong ang baba nito sa kanyang ulo. "I am proud of who you
became Tash."

Sumiksik siya sa dibdib ni Lucas. "Ako rin, Lucas. Proud din ako sa katibayan ng
loob mo sa ganda kong 'to hindi mo talaga ako pinagbigyan." Kinurot niya ito sa
tyan pero nabigo siya kasi muscles lang iyon.

"I'll see you tonight?" Tanong ni Lucas habang magkayakap pa rin sila. "Dinner?"

"Hmmm, okay. Mag-text ka kapag naroon ka na sa baba. Or I will let you know what
time I'll be finished."

Mabuti at walang nakahalata sa kanila na sabay silang lumabas sa restroom.

Natatakpan ang bahaging iyon kaya naman kahit sina Luke ay hindi sila makikita.
Si Luke at Fox na ang nag-close ng meeting. Panay ang tinginan nila ni Lucas na may
ngiti sa labi pero kapag mapapatingin sa kanya si Luke ay sumeseryoso siya, at
sumisimangot. Tiger look ba!

"Ang landeeeee!" Malakas pa siyang naitulak ni Luke para pagalitan nang naglalakad
na sila para sumakay ng kanilang sasakyan. "Akala mo hindi ko napapansin iyong
tinginan niyong makahulugan? Potacca, Ma'am! Sa kanila na nga ang farm, nag-ambag
ka pa yata ng pechay! Umamin ka nga! Siya ang hardinero, ano?"

"Hindi!" Matigas na tanggi niya! Baka mamaya ipagkanulo pa siya kay Don Levi ni
Luke 'e di tapos ang kaligayahan niya. "E ikaw, bakit ang seryoso mo?! Galit ka kay
Lucas?"

"Oo, galit talaga ako dahil napudpod ang daliri ko Mem! At saka ang sama kaya ng
plano niya! Paaalisin ang mga manggagawa roon."

"Tama naman siya, hindi nila problema iyon. Internal problem natin 'yon."

"Pero pupwede ka namang tulungan! Hay, Mem! Lumalambot ka na ba sa titing matigas?"

"I can pull this off, Luke. Pagtatrabahuhan ko. Hindi natin kailangan ang Titan
para masolve ang problema."

She busied herself thinking of many ways how to resolve the problem. Bawat
department managers ay nag-ambag na ng suhestyon. First, cash support sa mawawalan
ng trabaho, ½ ng sahod ang ibibigay nila sa loob ng pitong buwan. Ang willing na
magtrabaho pa ay ililipat sa Plantation at doon sa rubber factory. Libre naman ang
board ang lodging.

Mayroon ding option na handicraft making at para sa mga scholars naman, itutuloy pa
rin nila ang pagpapaaral. Ang mga lawyers niya ay patuloy na naghahanap ng
property. Nasa negotiation stage na ito pero alam niyang kailangan pa nila ng isang
buwan para ma-close ang deal at masimulan ang renovation para sa panibagong prawn
farm.

They will sell some assets that has no use. It will help finance the purchase of
the land and renovation. It was the most tiring days of her life.

A week passed and she almost lived in her office. Isinantabi muna niya ang landi
dahil dalawang linggo lang naman ang meron siya. Itotodo niya na after kapag
matapos na ang kanyang problema.

"Nyayyyy! Ang pangit!" Napakapit pa siya sa dibdib niya nang pagbukas niya ng
opisina niya ay nakita niya ang kanyang ama. Sinurprise pa siya, nakakatakot naman!

"Estancia!" Humalakhak ito. Siya naman ay sumimangot.

"Kung manggugulat ka, Dad, sana iyong hindi ka mukhang aparisyon. Bakit puting puti
ka!? Akala ko ay multo sa tanghali!"

"Bakit pumapayat ka?" a look of concern crossed his face. "I heard the problem that
you are facing from Lucian. Bakit hindi mo sinabi sa akin?"

Naglakad siya sa lobby ng opisina habang sinusundan siya ng ama.

"Hm?! Don't tell me pinutol niya ang bakasyon niyo ni Mommy para daluhan ako?
Umiinit ang ulo ko sa iyong pakialamero ka!"
Umiwas ng tingin si Don Levi, "Paano'y hindi ka na nagrereply sa mga mensahe ko."

"Kumekerengkeng na kasi yan, Don Levi." Sumingit si Luke sa usapan na nagsusumbong.

"May mystery guy na!"

Siniko niya si Luke! Ipapahamak pa siya ng vakla!

"Mystery guy? Kilala ko ba ito?"

"Duh? Mystery guy nga, siyempre hindi mo alam. Baka ma-jinx!" Umirap siya at
nilagpasan ang ama.

"Hoy, Estancia ha. Iharap mo sa akin ang lalaking iyan. Hindi ako makapapayag na
basta-basta ang mapapangasawa mo."

Ngumuso siya, "Mas lalo kong hindi ihaharap dahil kontrabida ka. Pasalubong mo?"

Pakiramdam niya ay nadagdagan ang problema niya.. Well, nabawasan ang ligaya niya.
Dahil ang sleep over niya sa condo ni Lucas ay nabawasan na talaga. May rollcall na
sa kanilang tahanan tuwing alas-onse ng gabi. Hinihintay silang tatlo ni Don Levi
unless mayroong approval ang pagkawala. Sa kaso ni Lucian at Lucifer, sinasabi
nitong nagmamanage ito ng Temptation Island kaya siya mag-isa ang napagbuntunan.
Tinakasan siya ng dalawa!

"Estancia, you should sleep and let the lawyers handle it." Naabutan siya ni Don
Levi sa private office nito na nagtatrabaho pa rin. Siya na ang gumagamit non
simula naging maluwag ito sa oras at hindi na masyadong nagtrabaho. Ginawa talaga
siyang alipin! She could just imagine how Lucas felt back then when he was Levi's
son.

"I will fix this." Desidido siya.

"So Lucas' real family owns the land?" Sumeryoso si Don Levi. Nagpamulsa ito ay
parang malalim na nag-iisip.

"Yes, Dad. But it is not their fault here." Pagtatanggol agad niya. "Negosyo iyon,
nothing personal." She smiled. Ganoon kalaki ang tiwala niya kay Lucas. "Ang
kailangan ko lang gawin ay mag-double time. Titiyakin kong hindi natin mapapabayaan
ang mga empleyado at hindi rin tayo maglalabas ng malaking pera."

Iyon ang pangako niya pero nai-stress talaga siyang panindigan. Habang lumalapit
ang September 1 ay mas lalong dumami ang kanyang inasikaso. She's been flying back
and forth to Cebu. Tinitiis niya ang fear of heights niya para lang sa prawn farm.
Hindi niya na masilip ang cellphone niya sa personal na tawag o texts dahil
itinutulog niya na lang ang sobrang oras niya.

Hirap siya sa implementation ng mga plano pati na rin ang paglatag ng masamang
balita. They will shut down in three-days.

"Oo, nandito na kami sa Cebu." Naririnig niya si Luke na tensed ang boses. "Sige,
Sir Lucian. Sasabihin ko."

Hinahabol siya ni Luke sa paglalakad, hingal na hingal ito.

"Umuwi ka raw muna, Ma'am sabi ng kapatid mo. Bakit daw nandito ka na naman?
Nagwawala na at pinapabayaan mo raw ang sarili mo."
Hindi alam ni Tash kung sino ang uunahin dahil may mga lumalapit na mga empleyado
sa kanya, hindi na siya makasagot kay Luke dahil pinalibutan siya ng manggagawa ng
prawn farm. "Ma'am.. Sana naman temporary lang ito... Ngayon pa lang kami nangarap
sa buhay tapos mawawala agad.."

"Nanay Naty, huwag kayong mag-alala. Pag-uusapan natin kung sino ang gustong
lumipat para kumpleto pa rin ang trabaho. Ang iba ay bibigyan pa rin natin ng
incentives. Pansamantala lang ito.."

Kinalabit siyang muli ni Luke.

"Ma'am si Don Levi.." Iniabot ni Luke sa kanya ang cellphone nito.

"Estancia, go home, anak. Stop stressing yourself."

"Malapit na ang September 1..."

"You know that it will not end there. This is just the start."

"Dad, hayaan niyo na muna ako." Ibinalik niya kay Luke ang telepono.

Lumapit siya doon sa maliit na stage sa harapan. Tinanaw niya ang napakaraming
empleyado ng Prawn farm. Ngayon ang agenda meeting nila. Kahit na nailatag na ng
mga plant managers and supervisors ang plano, gusto pa rin niyang personal na
humingi ng tawad.

"Maayong buntag sa inyong tanan." She forced a smile. "Alam kong nakarating na sa
inyo ang masamang balita. Gusto ko pong humingi ng tawad..."

Sunod-sunod na ang kanyang naging mga salita at pagsagot ng mga tanong. Naiinitan
siya kahit aircon naman ang paligid, namamaos na rin ang boses niya. Hindi niya
iyon alintana. Pinagmasdan niya ang maraming tao na nakaasa sa kanya.

Unti-unti ay nakaramdam siya ng panlalabo ng mata habang nakikinig sa tanong ni

Ernesto, ang security guard ng planta. Kumurap-kurap siya. Nakaramdam siya ng
pagkahilo nang mag-angat siya ng tingin.

"Ma'am!" Napasinghap ang mga tao. Iyon ang huling narinig niya bago nawalan ng
malay.

---

Lucas

It was an uncomfortable meeting but he chose to welcome Don Levi at his office. He
couldn't reach Tash but he understands how busy she is.

"Kumusta, Lucas?" Umupo ang matandang Don sa kanyang harapan. Hindi siya kumibo.

"Hindi na ako magpapaligoy-ligoy pa. The problem at the prawn farm, I know that you
can do something about it."

Nanatili ang mga mata niya kay Don Levi. He will always try to win his way.

"My daughter is stressing too much about it and I am worried about her health."

"Your daughter? That you forced me to leave? Parang nag-iba ang ihip ngayon ng
hangin, Don Levi? Why should I worry about her when you made it clear that you want
me out of her life?"
"I'm sorry." Diretso sa matang tiningnan siya ni Don Levi. "I know that you are
trying to cause me pain. My daughter is a very effective weapon. Please stop.
Nakikiusap ako sa iyo."

Tumayo si Don Levi nang hindi siya kumibo. Ang akala niya ay aalis na pero bigla
itong lumuhod sa kanyang harapan. He chose not to show his panic.

"Forgive me for being a bad father to you and your brothers. I tried, Lucas but you
came when I was hurting."

"Stand up. This is getting uncomfortable."

"Spare Estancia if you want revenge. My daughter gone through a lot when you were
gone, too."

"Stop." Ayaw niyang marinig! For sure he will lie again and try to manipulate him.

"She collapsed in Cebu today, Lucas. She doesn't want her prawn farm to close.
She's so worried about the families. I don't have the same heart as my daughter,
but in times like this I hope she has my uselessness and heart of stone. My
daughter is hurting. Stop this, Lucas. Please."

If Don Levi thinks that Tash is his best weapon against him. To him, Tash is Don
Levi's best weapon against him. Wala siyang inaksayang oras.

"I don't want to be rude, Don Levi, but please excuse me." Tumayo na siya at
lumabas ng opisina. Kinuha niya ang cellphone niya habang naglalakad. He called
Karev.

"Doc DeLuca speak—"

"Where's Tash?"

"Ang bilis naman ng radar!" Humalakhak si Karev. "Narito sa ospital namin."

"Bakit parang masaya ka pa?!"

"Bakit ang OA mo? She collapsed because of over fatigue! We are still running some
tests pero mababa talaga ang platelets niya at dehydrated. Iyak lang pala iyon ng
iyak at hindi kumakain—"

Fck. Napahilamos siya ng mukha habang naglalakad siya papalabas ng parking lot. He
boarded his black Lambo and called Attorney Galo Sandejas.

"Mr. Ledesma.."

"Good Afternoon, Attorney Sandejas. Cancel all the cases filed against Monasterio
Foods. Retract the evacuation notice."

"Mr. Ledesma?" Parang naniniyak pa na tanong nito.

"Now. Draft a letter to confirm the cancellation. Drop all the cases. I don't want
to pursue anymore. Let them have the land."

Kulang na lang ay liparin niya ang ospital nina Karev. Mabuti na lang at malapit
iyon sa kanyang opisina.

"Hello, Ginoong Satellite." Naabutan niya si Karev na naglalakad doon sa hospital

lobby at may kasamang mga doktor.

"Where is she?"

"Alam mo trabaho na ito ng information at hindi ng mayari ng ospital at doktor dito

pero nandon siya sa Tower 2, 4th floor, Hall B, room 436."

Hindi na siya nagpasalamat, he's rushing. Naiinip siya sa dami ng taong nakapila sa
elevator kaya dumaan siya sa stairs paakyat. He was literally running.

Finally, when he reached the room, he couldn't muster to open the door. He felt the
constricting pain on his chest. Guilt that he caused this to her. Nang makahanap ng
lakas ng loob ay hinawakan niya ang malamig na doorknob.

He gently pushed the door, and there she was. On a white hospital gown with an IV
connected to her. She's answering a sodoku puzzle while indian sitting on her bed.
Her face lit up as soon as she saw him.

His Baby..

"Lucas!!!" She giddily called him. She stretched her arm and waited for him. As
soon as he enclosed her to a bear hug he felt home...

"Baby.." He whispered. "I am sorry."

--

Maki Says: Ay napost ang pangbukas. Baka kasi busy ako bukas. Balik IG story ulit
it merong update ha.

FYI, baka hindi magkasya sa 30chapters ang story. Baka 32 or 35. May revelation pa
ang mga ferson ng Monasterio Legacy. Gusto niyo yon? Gusto!

Thank you mga ferson!

Kabanata 28

💦🍌🍑👗📞
🪞👗 📞

"Ganda." Mahinang nasabunutan si Tash ni Luke habang nasa hospital bed siya at
binabasa nila ang cancellation ng pagpapaalis sa prawn farm. Hindi niya tuloy alam
ang mararamdaman, mag-gaganda-gandahan na lang siya at tatanggapin ang libreng
lupa? O magiging patas kasi nahihiya siya ng kaunti.

Baka naman pwedeng pechay na lang ang isukli niya? Baka lang naman malaki ang
halaga 'non para kay Lucas.

"Siguro naman kakain ka na ng ayos niyan at hindi ka na iiyak! Ang mahal mong
mastress ah!" Humalakhak si Luke na parang masayang-masaya pa. "Pero dito ka muna
sa ospital, anong oras ba magrorounds si Doc Karev?"

Sumilip pa ito sa pinto para hanapin ang kaibigan niyang doktor. The acidity!

"Walanghiya ka! Kaya pala may oras ang punta mo rito!" Naoffend siya kay Luke ha!
Ipagpapalit pa pala siya sa lalaki/ Akala pa naman niya dinadalaw siya, iyon pala
ang doktor niya ang sinisinta!

"Bakit naman kita dadalawin? E may dumadalaw naman sa iyo rito kapag gabi!" Umirap
pa sa kanya si vakla!

"Chismis yan ha!" Namula ang pisngi niya. "Nagkataon lang 'yon."

Nahagip kasi ng paglitrato niya ng sarili si Lucas, ipinost niya pa iyon at agad
din binura dahil sa pagkataranta ni Luke, tumawag pa sa kanya, sinabing naisiwalat
niya si Mystery guy! Mabuti at mabilis nitong nakita ang IG story niya kung hindi
ay mabubuking sila ng kanyang fck buddy! Nakabantay pa naman si Don Levi sa social
media posts niya.

Nagpamewang si Luke at pinaglaruan ang kordon ng IV niya. Pinitik-pitik pa akala mo

naman ay alam ang ginagawa.

"Ano bang estado niyong dalawa? Tiyak na malaking balita yan kapag nag-out kayo."

"Anong ia-out namin? Kuntento na kami sa ganito. At saka... May kasulatan kami."

"Kasulatan!" Umikot muli ang mata ni Luke. Naikwento niya rito ang kasulatan nila
na fck buddy lang sila. "May fck buddy bang exclusive? Konyotan kita, gusto mo?"

Lumabi siya at napakamot ng ulo. "Hindi niyo naman kasi kailangang sumali sa kung
anong meron kami. Naniniwala akong mas masaya kami kapag kaming dalawa lang ang
kasali sa relasyon namin. At saka, iyon naman ang usapan namin. Naalala mo noong
pinaglandi mo ako?! Eto tuloy ang nangyari. Nag-aadjust ang sitwasyon depende sa
kalandian, Luke."

"Ganon ba yon?"

"Oo, di ba ang naka-match mo sa Tinder ay si Fox! Gaga ka! Kaya pala lalaking-
lalaki ka nang araw na yon! Hindi ba't ikaw ang nag-adjust para hindi kami
makahalata?!" Naalala na naman niya ang pag-amin ni Luke sa kanya na si Fox nga
talaga ang kalandian nito sa Tinder but they broke apart dahil may iba pa raw ka-
chat sa Tinder si Fox.

"Well, tama ka naman, at enough of Fox! Close book na iyon! Pero ano ba kasi ang
nararamdaman mo kay Lucas?"

"Libog."

"Gaga ka!" Malakas siyang naitulak ni Luke, tiningnan niya agad ang IV niya, baka
kasi magbackflow at makakita na naman siya ng dugo. Sinamaan niya ng tingin si
Luke.

"Nakakarami ka na ha! Sisantehin na kita riyan!" Banta niya.

"Isisiwalat ko secrets mo!" Tinarayan siya pabalik ni Luke.

"Idedemanda kita!"

"Pabor, maraming boys sa preso."

Huminga siya ng malalim. "Alam mo namang may kasalanan ako kay Lucas na malaki saka
hindi pa handa ang puso ko sa relasyon na mas malalim pa rito sa meron kami."

"Lah! Fuck girl yern!" Ngumisi si Luke pero tinabihan siya sa kama nang hindi siya
kumibo, "Huy, huwag kang magpastress sa mga tanong ko! E di kung masaya na kayo
riyan, lalo ka na, tuloy niyo lang! Dati nga, may label kayo pero hindi niyo pa
kilala ang isa't isa... Siguro this is the chance to get to know him, and
yourself!"

"Masaya ako sa ganito talaga, Luke. Nalalapitan ko si Lucas, nayayakap, napa-fuck,

ano pang hahanapin ko?"

"Napakabaliw talaga ng amo ko!" Diring-diri ang tingin ni Luke sa kanya. "Hindi
kita kina-kaya Mem!"

Ika-apat na araw na niya sa ospital. Hindi naman malala ang problema niya. Bumagsak
ang katawan niya dahil sa sobrang stress at kailangan niyang manatili roon para
magpahinga at mamonitor ang pagbawi niya ng lakas. Tuwing umagang-umaga, dadalaw
roon si Luke, sa tanghali hanggang dinner ay sina Miranda at Don Levi, sa gabi, si
Lucas naman~ pinapahina lalo ang tuhod niya. Char!

Of course, good girl siya. She tries to rest, kaunting make out lang with Lucas,
then she could sleep.

"Hindi ba dadalaw dito ang nobyo mo, Estancia?" Seryosong nakaupo si Don Levi doon
sa couch na nasa gilid ng kanyang kama. Abala si Miranda sa pagbabalat ng prutas.
Oras na nito ng dalaw sa kanya.

"That's right, anak. Kailan ba namin makikilala ang bagong nagpapatibok ng puso
mo?" Bakas ang excitement kay Miranda. Parang hinalukay naman ang tiyan niya sa
tanong. Paano niya sasagutin na una sa lahat, wala siyang nobyo, pero si Lucas ang
Mystery Guy niya?

"Baka hindi maganda ang intensyon sayo niyan." Duda ang tingin ni Don Levi sa
kanya.

"Actually, ang good news nito, Dad, kaugali mo siya kaya ko siya natipuhan."
Ngumisi niya. Mas lalong lumabas ang wrinkles ni Don Levi.

"Estancia ha! Hindi ako nakikipagbiruan! Kung kailan ka pawala sa kalendaryo saka
ka pa yata magpapaloko sa lalaki!"

"Shh. Levi, if he makes Tash happy, who are we to get in between?"

"Her parents, Miranda. Babae yan. Hindi pupwedeng basta siya pababayaan. In fact,
she should date with the intention to marry. Kung hindi ganon ay huwag na!"

"You mean, kahit sino basta papakasalan ako?" Nagliwanag ang mukha niya.

Umiwas ng tingin si Don Levi, mukhang tatanggi pa e siya naman ang nagsabi ng
rules. Hindi niya nga ito tatantanan!

"Tambay sa kanto, pwede?" Tanong niya.

"Iyong may trabaho." Ngumiwi si Don Levi.

"Barker ng jeep?"

"Iyong hindi naman nagbibilad araw-araw!" Masyadong choosy! Napapaisip siyang

mabuti.

"Embalsamador ng patay, laging naka-aircon yun kasi huhulas yung make-up ng

bangkay."
"Gusto mo bang mag-amoy formalin? Dapat ay malaki rin ang kita para mapapakain ka
ng masarap."

"Sindikato. Lider ng mga snatcher! Malaki kita 'non! Marami pang time sa akin kasi
maghihintay lang 'yon ng delihensya at nanakaw ng mga bata niya!"

Malakas na natawa si Miranda, "It is okay anak, ako nga ay lasinggero ang napili ko
noong araw. Tingnan mo nga naman." Pinasadahan nito si Don Levi ng tingin na
napapailing.

"Manang-mana talaga sa iyo yang anak mo, Miranda."

"Isn't that's the reason why she's your favorite?" Tukso pa ni Miranda kay Don
Levi. Napatakip siya ng tainga! Ayaw niyang marinig ang lambingan ng dalawa at baka
mabuntis pa nga ang Mommy niya. Hindi niya iyon matatanggap!

Kapagkwa'y tiningnan muli siya ng ama.

"Whatever. You are all grown up. You can do business now so I will not worry for
your finances. The only thing to do is choose the right man for you. Iyong
papanagutan ka at hindi ka bibigyan ng kahihiyan." Seryoso si Don Levi at panay
naman ang sikuhan nilang mag-Nanay. Nagdadrama si Tanda, nakakakilabot.

"I can manage, Dad. Gagalingan kong pasakitin ang ulo mo para humaba pa ang buhay
mo." Napikon na naman sa kanya ang ama, buo na naman ang araw niya.

Sinabayan siya ni Miranda at Don Levi na magdinner. Gusto na niyang umuwi kasama
ang mga ito pero kailangan niya pa raw maghintay ng tatlong araw. Lagot talaga sa
kanya si Karev dahil ito ang hindi nagbibigay ng clearance sa kanya para makalabas.
Hindi naman siya masyadong nainip dahil nadadalaw siya ni Lucas, pero namimiss niya
ang San Isidro. Ipinangako niya sa sarili, uuwi siya ng San Isidro pagkatapos ng
confinement niya at tatabihan matulog si Lola Candy at Wendy. That makes her
excited to go home.

Napangiti siya sa magarbong bulaklak na naunang makapasok sa hospital suite niya.

Siyempre iyong may buhat na rin. Nagpagpag ito ng wisik ng ulan, napakunot ang noo
niya at napasilip sa bintana. Hindi niya kasi naririnig ang patak ng ulan.
Napagtanto niyang malakas nga ang buhos sa labas.

"Oh, bakit basa ka na tapos ako hindi pa?" She greeted Lucas, teasing.

There was a boyish grin on Lucas' face. "Hindi ka pa pupwedeng mabasa, maalis ang
karayom na nakatusok sa iyo."

"Tusukin mo na lang ako, Lucas." She giggled. Napailing si Lucas at nilapitan siya.

He gave her the flowers and french fries as pasalubong, then he kissed her on the
forehead.

"Mali naman ang ginawa mo. Sabi ko kanina, french kiss mo ang flower ko. Bakit may
french fries at flowers tapos ang kiss sa forehead lang? Gusto ko iyong may malisya
at landi, dali!"

Lucas leaned and reached for her lips. Natuwa siya sa init na hatid non,
inaantabayan niya pa nga yata maghapon kaya parang nasasabik siya ngayon. Naamoy
niya agad ang panlalaking pabango nito sa kanilang pagkakalapit.

"Lucas, yung flower ko rin, kiss daw."

"Hindi iyan nagsasalita at alam mong hindi pwede. How's your day?" Bati nito.

"Thank you sa ginawa mo para sa prawn farm." Ngumiti siya at hinaplos sa pisngi si
Lucas, "Ipinatutuloy ko kay Attorney Roman ang paghabol doon sa nagbenta sa amin ng
lupa, ibabayad namin sa inyo ang ibinayad namin noong una."

Umupo si Lucas sa couch at inihanda ang comforter nito at unan na naroon sa cabinet
ng hospital suite, natutulog ito sa tabi couch kahit nakabaluktot. "You don't have
to."

"Hindi ako papayag. Hindi ako mabubuhay na iniisip na ang performance ko ang
nagpatubos sa lupa na iyon."

"That's not true. Your performance is not enough to pay for the land." Nilingon
siya ni Lucas.

"Hoy! Ang kapal ng mukha mo ah! Kagabi, hinipuan mo ako, magro-role play ka pa rito
ah! May CCTV kaya!"

Pinamulahan ng pisngi si Lucas dahil sa kanyang pagpapaalala.

"Sinisingil lang kita sa kulang." Pang-aasar pa ni Lucas. Naiinis siyang

humalukipkip.

"Basta babayaran ko iyon. Ang sabi ni Tanda huwag daw ako tatanggap ng libre mula
sa iyo kaya dapat bayaran ko."

Tumaas ang kilay ni Lucas. "He said that?"

"Oo, kasi daw baka magselos ang mapapangasawa ko. Mabuti na raw na malinis ang
record ko kapag nagpakasal ako."

Humalakhak si Lucas na parang naiinis. "Your father and his ego."

"Naniniwala akong tama siya, Lucas. At saka ano na lang sasabihin mo sa pamilya mo?
Ma, Pa, I'm sorry, naging marupok ako at ibinigay ko ang ari-arian natin sa
pinakamabangis na babaeng nakilala ko."

"Totoo naman."

"Tsk! Wrong answer! Basta magbabayad ako, Lucas ha? Huwag kang tatanggi."

"Just promise me not to get sick again over those things. Pera lang iyan, mas
mahalaga ka sa kahit anong bagay, Tash."

Tinitigan niya si Lucas, something in her heart ached because of a bitter memory
but she chose to distract herself eating her favorite french fries. She knows she
can't hope anymore, only endlessly admire. Admire someone that she will never have
again more than a heated sex.

--

"I like this!" Muntik nang mapunit ang damit sa favorite shop ni Tash nang may
nakipaghilahan sa kanya sa green maxi dress na backless. Finally! Nakalabas na rin
siya ng ospital at nakapaggala na rin. Banned pa rin siya sa Monasterio Corporate
for one more week para tiyak na hindi siya makakapagtrabaho kaya naman nilibang
niya ang sarili sa pagsashopping.

Pinanlakihan siya ng mata nang makita ang kaagawan niya ng damit. Si Lia! Iyong
kapatid ni Lucas. She's wearing a baby pink sweetheart dress. Maamo ang mukha nito
at may dimples sa magkabilang pisngi. Napakunot ang noo sa kanya nito pagkatapos ay
binitiwan ang damit na parang napaso.

"A-ah.. Sige sa iyo na. I'll ask the saleslady if they have the same design, yun na
lang ang akin." Sambit nito sa kanya. Umiling siya at napangiti dahil alam niyang
walang extra ang shop na ito. Only one design for one size each.

"Hindi, sa iyo na. Mas bagay ito sa iyo."

"Talaga? Thank you!" Kinuha ni Lia ang damit ang nagpunta na sa counter pagkatapos
ay binayaran iyon. Hindi man lang nagpakipot! Nagpapaligoy lang naman siya sana!

Anyway, naghanap na lang siya ng kanya kahit ibang disenyo nang may nagwagayway sa
kanya ng paperbag. Nakita niya si Lia na may hawak 'non.

"Nang-iinggit ka gerl?" Tumaas ang kilay niya. Natawa ang kapatid ni Lucas. Malaki
ang pagkakahawig ng dalawa, girl version lang ang isang ito.

"No wonder, Lucas is head over heels for you! Hi! I am Natalia Fortich-Ledesma,
Lucas' sister. I bought this for you, as a gift." She smiled. Nagpalinga-linga
siya, iniisip na naroon din si Lucas. Baka pagbintangan pa siyang nakikiclose sa
pamilya nito at masamain. In the first place, ang FuBu ay hindi ipinapakilala sa
pamilya.

"Bakit mo ako binibigyan ng regalo? Nasaan ang Kuya mo?" Bumubulong-bulong pa siya
na parang may ginawang krimen.

"Thank you for making our brother smile. Lucas is not here. Ako lang and my
bodyguard." Ininguso nito ang bodyguard nito. Nakatitig ito sa kanilang dalawa kaya
hindi naman mahirap mapagkamalan. The bodyguard is really tall and lean. He has a
mid-fade haircut, an average-sized American and Filipino flag tattoo on his right
forearm, and a military gun on his left. His stance is that of a military army,
eyebrows are thick and eyes are hawk-like. Isang linya rin lang ang mapulang labi
nito. Halatang hindi purong Pinoy.

"Nakakatakot ang bodyguard mo, galit ba yan sa makukulit? Makulit kasi ako."

Lia chuckled, "It figures. Yes, galit siya sa makukulit kaya nga siya ang
pinagbantay sa akin." Nilingon nito ang bodyguard, "Amory, can we have coffee
there, o!"

Tipid na tumango ang lalaking tinawag na Amory at sumunod sa kanila.

Dinala siya ni Lia sa isang english coffee shop sa tapat ng clothing store na
pinuntahan nila. Siya ang nagpumilit na bumili ng meryenda nito dahil binigyan
naman siya ng damit.

"So, you are the famous heiress of the Monasterios? My brother's previous family?"
Nang dumating ang order nila ay nagsimula nang magtanong si Lia.

Nagkibit-balikat siya. "Medyo complicated ang parteng yan ng buhay ko pero tama ka
naman."

"And you are dating my brother?" Sumunod na tanong nito.

"Naku, hindi!" Natataranta siyang napatingin sa paligid, "Hindi kami nagde-date ni
Lucas."

"What? He follows you on instagram!"

Natulala siya, may Instagram si Lucas? Kita mo at hindi niya nga alam. Ngumiti siya
at pinagmasdan ang magandang mukha ng kapatid ni Lucas. Does she know that she and
Lucas were previously married? Mukhang hindi dahil parang kakatuwang impormasyon
dito ang 'date'.

"Hindi kami nagde-date." Nagpa-fuck lang, and yes, it is different. "We just enjoy
each other's company."

"Ah, FuBu?" Kaswal na tanong nito.

Nataranta na talaga siya at isinubo kay Lia ang isang malaking cookie, hindi ito
nakaangal, pinanlakihan lang ng mata. "Huwag kang maingay! Ano ka ba gerl?!
Ipapahamak mo pa ako!"

Tawang-tawa si Lia sa kanya samantalang siya ay namumutla na. Baka marinig ng

publiko, medyo famous pa naman siya! Si Lucas ay ganoon din, lalo na nang
Monasterio pa ito. That's the exact reason why no one should know. The people know
that they are both Monasterio, pagpipyestahan talaga sila!

"Fine. Chill! I like you for my Kuya though. Naiinis nga ako roon sa kaibigan ko na
naka-date ni Lucas once, ipinagkakalat niya na gusto raw siya ni Lucas kasi lagi
raw nag-uusap, hindi naman totoo!"

Nakuha non ang atensyon niya, "Kaibigan mo so kasing-edad mo lang? Ilang taon ka na
ba?"

"Twenty-three."

Hindi niya malunok ang iniinom na kape. Nakipagdate pala noon si Lucas, sana all.

"I forced him to date. It is not like he wants it, ha." Ngumiti si Lia at kinalabit
ang likod ng palad niya nang nanahimik siya. "Huwag mo siyang awayin."

"Bakit ko naman aawayin? Wala namang kami!" Giit niya.

Nako, laman tuloy ng isip niya iyon. Ang dali talagang mapollute ang isip niya ng
mga ganoong kwento tungkol kay Lucas. Ang daming naging babae nito at lahat ay
malayo sa kanya pagdating sa itsura, kalibre, at ngayon nagde-date na rin ng mas
bata. Heto siya, tumatanda, natutuyot... Nagiging magagalitin at mainitin ang ulo..

Mamahalin pa kaya siya ni Lucas kung nalalaglag na ang lahat ng ngipin niya?

Umirap siya nang makita ang mensahe ni Lucas sa cellphone niya. Nakikipagkita na
naman sa kanya! Paano ay may curfew muli siya kaya ang oras lang nilang magkita ay
tuwing nagdadahilan siyang mamasyal at hapon lagi iyon.

Hindi siya nagreply kay Lucas. Nang magpaalam si Lia ay nagshopping pa rin siya
para iwaksi ang isip. Alam naman niyang hindi sila magkakatuluyan ni Lucas sa
daming komplikasyon pero bakit nagdadamdam siya na may iba itong ka-date.

"Saan ang fitting room?" Bitbit niya ang napiling dress sa isang shop na napasukan.
Itinuro sa kanya ng saleslady kung saan pupwedeng magsukat. Itinulak niya ang pinto
at laking gulat niya nang may sumabay sa kanyang pumasok roon. Awtomatikong
tinakpan ang bibig niya kasi muntik na siyang mapasigaw.
"Tash.." Ang mga mata ni Lucas ang una niyang nakilala. Titig na titig ito sa
kanya. "Why are you not replying to my messages? Galit ka ba?"

"Ano ka ba?! Muntik na akong mahimatay ron!" Inis niyang ibinaba ang kamay ni
Lucas. "Paano mo nalamang narito ako?"

"Your IG story."

"Follower kita?" Totoo ang sinabi ni Lia. Lucas, stalker era?

"That's not important. Why are you not replying? May nagawa ba ako?"

"Wala." Padabog niyang inilagay ang mga susukating damit doon sa hanger hook at
isa-isang inalis ang butones ng kanyang dress. Sanay naman siyang magbihis sa harap
ni Lucas kaya hindi na siya nagdalawang isip.

Nagkamali lang siya dahil nakita niya sa salamin ang paninitig ni Lucas. Pulang
strapless bra at panty lang ang suot niya.

He slowly moved his body to close their distance, he's facing her back and he
slowly pat a kiss on her neck. Agad na uminit ang kanyang pakiramdam dahil doon.
Naramdaman niya ang pagkalas ng kanyang bra mula sa likod at nahulog iyon sa sahig.
Marahang minasahe ni Lucas ang kanyang dibdib habang ang isang kamay ay ibinababa
patungo sa kanyang puson.

He then put his hands inside her panty and he touched the soft flesh that the small
piece of garment is hiding. Napasinghap siya nang damhin ni Lucas ang kanyang
pagkababae habang sinasamba ng maliliit na halik ang kanyang mukha.

"Oooh..." She whispered her moan. Kalkulado dahil baka may makarinig.

"Nagtatampo ka?" Lucas, in his almost lethal voice, asked. "Why?"

Mamatay na ang umaming nagseselos kahit masarap ang ginagawa nito sa kanya. He
dipped his finger on her bud and she instantly felt the electricity that shun her
body.

"Ah!" Napalakas iyon ng kaunti but Lucas was being calm.

"Sssshhh... Keep it quiet, Boss."

"More..." She said in an inaudible whisper. "Faster."

Lucas followed her plead. He moved his finger faster inside her, the other hand
unbuttoned his pants and freed his erection. He was pressing the warm steely rod
against her butt making her understand his yearning.

Binuhat na siya nito at ipinaharap sa rito, pressing her back against the wall
mirror of the small fitting room. Ramdam niya ang init at ang hangin na hindi
pumapasok sa loob ng apat na sulok na silid na tanging saksi ng kanilang ginagawa.

Para lang siyang papel na binuhat ni Lucas. He put back his fingers inside her,
this time, it is two, hitting her g-spot, making her cream and silently scream in
pleasure. Kumapit siya sa batok ni Lucas at doon nito ipinaparinig ang ligayang
inaabot niya.

"Ahhh. hmmm. That feels so good." Bulong niya sa tainga ni Lucas habang bahagyang
kinakagat iyon ng kanyang labi.
Ibinaba ni Lucas ang ulo nito sa kanyang dibdib at dinilaan ang umbok doon,
napatingala siya at mariing napapikit. Her taut nipples was so sensitive that each
lick of the tongue connectively wet her even more.

"I-- I want you inside me." She whispered to him. Umangat si Lucas at pinasadahan
ng marubdob na halik ang kanyang labi, mas ginugutom siya sa antisipasyon.

Her panty was just moved aside by Lucas using his bulbous manhood, it was red and
hot, they both watched their pleasure button when it united. Tinakpan niya ang
kanyang bibig sa impit na ligaya at sakit na naramdaman sa pag-angkin ni Lucas sa
kanya. When he fully adjusted his length, he carried her by the butt and fckd her
senseless. His thrusts were hard and fast, she knows they are aiming for a quickie,
not her favorite, but something that she's getting used to because of these sweet
escapes recently. Her one hand was placed on Lucas' nape while the other is
massaging her boobs to quicken her orgasm.

In less than a minute, she felt the quick build up of raging lust on her lower
abdomen. Naramdaman niya rin ang hirap na paggalaw ni Lucas, hudyat na malapit na
rin itong labasan. Just when her pelvis contracted, Lucas came inside her.

Parehas silang hinihingal nang matapos. Pinaglaruan niya ang buhok ni Lucas habang
hinahabol pa nito ang paghinga. Nang makapagbihis ay pasimple silang lumabas ng
dressing room. Binayaran niya na lang ang kinuhang damit na hindi na naisukat
pagkatapos ay nagmamadali silang umalis.

Pinanliitan niya ng mata si Lucas habang magkasabay silang nagdidinner sa mall,

right after they had sex. Nagbabawi sila ng panghihina ng tuhod. He was smirking.
Mayabang na naman ang loko dahil bumigay na naman siya. Hindi pa rin niya
nakakalimutan ang pakikipagdate nito kahit ganon.

"I heard ugali mo raw ang makipagdate sa mas bata sa iyo." Tumusok siya ng pomelo
salad at isinubo. Nawala ang ngiti ni Lucas at kumunot ang noo.

"Sinong nagsabi?"

"Narinig ko nga. Hindi na iyon mahalaga, Lucas." Nangako sila ni Lia na hindi
sasabihin kay Lucas na nagkita sila.

"Hindi na talaga mahalaga kasi tapos na iyon. I signed a document that while we are
at this, we'll be exclusive in everything." Seryoso si Lucas pero umirap lang siya.

"Ako rin naman. Kung may nakilala ka nang nagugustuhan mo, gusto kong sasabihin mo
sa akin dahil ayaw kong maging third-party. Magsasabi rin ako kapag meron nang sa
akin."

"So you are really serious in finding a husband, huh?" Sumimangot pa ito.

"Hindi. Ayokong maikasal, Lucas. Ayoko nang maikasal muli. Sa totoo lang, nawalan
ako ng tiwala sa mga relasyon dahil sobrang sakit kapag iniaasa mo sa iba ang
kaligayahan mo at umaaasa kang masusuklian iyon pero hindi, either hindi ibinigay
sa iyo o hindi hinayaan ng sitwasyon." Mahabang paliawanag niya.

"That's true. Same thoughts too." May lungkot na kumudlit sa mga mata ni Lucas pero
sandali lang dahil masuyo siya nitong nginitian at inalayan ng pagkain sa plato.

"Y-you mean sang-ayon ka na ganito na lang tayo?"

"Ito ang gusto mo, hindi ba?" Lucas' eyebrow raised. Tumango siya. Napabuntong-
hininga siya. Pinipigilan niya ang sarili sa gustong aminin pero kumawala lang ang
mga salita.

"I am not attracted to anyone other than you, Lucas." Umamin na siya dahil obvious
naman. Also, Lucas deserves to know her feelings and fears.

"But I am not sure if I want to get married again. Ayoko na muling mangako."

"Ayoko na rin muling mabigo." Malalim ang baritonong boses ni Lucas.

Natahimik sila. Si Lucas ang unang nagbitiw ng tingin. She remembers how fate
brought them together but how difficult fate it is to them. Kailangan niyang mag-
relax. Aba, bakit niya kailangan mag-explain sa estado nila ni Lucas kung fck buddy
naman ang usapan. Hindi dapat ma-derail ang thoughts niya. Sex, is just sex and
they enjoy it now.

Why worry about the future? Sabi nga 99% of your worries never happen.

Until it did...

Good mood si Tash nang gumising kinabukasan. Paano ay may dilig na naman. They had
sex in the car before going home. Nawala ang tensyon sa kanilang pagitan ni Lucas
at nagkaintindihan na sila. Parehas silang hindi ready sa kasal, so what, uso naman
iyon!

Modern Filipina ang ferson!

Nagkakape siya at tahimik na ninamnam ang amoy ng hamog sa bermuda grass sa likod
ng bahay nila. Ang sarap pala ng bakasyon at hindi puro trabaho.

Inilabas niya ang cellphone niya para magcheck ng messages nang biglang mawala iyon
sa kamay niya bago pa niya maiunlock.

"Hoy!" Galit niyang hinabol si Lucifer na bitbit ang kanyang cellphone. Ano ba ang
drama ng kanyang kapatid? Snatcher na ang peg!

Nagtatakbo ito patungo sa kuwarto nito at hindi niya na nahabol. "Luci!!" Kinatok
niya ang kuwarto nito pero walang sumagot. "Wala pa ang buwan kaya wag mong gawing
excuse yon kung bakit nababaliw ka na naman!"

Hindi talaga siya nilabas ng ferson! Dumiretso siya sa kanyang silid para kunin ang
macbook niya pero bago niya magawa iyon ay nagdive na sa kanyang kama si Lucian
para kunin ang Macbook niya.

"Pahiram sis! I love you!" Nakuha pa nitong halikan siya sa pisngi bago
nagtatatakbo pababa at pumasok sa kuwarto nito.

"Lucian! Anong meron? May laro ba na hindi ako kasali? Sali niyo ko!"

Walang sumagot sa kanya.

Such a weird day!

Mabuti na lang at good mood siya at walang makakasira 'non kahit pa ang mga bwisit
na kapatid. She decided to swim at the pool and relax. Hindi niya alam kung gaano
siya katagal ron dahil hindi siya nakakaramdam ng gutom.
She suddenly heard a small commotion inside their house. Napaahon siya sa pool nang
iluwa ng backdoor nila si Lucas, hindi man lang siya nakapagpunas. Salubong ang
kilay nito at naglakad papalapit sa kanya na para bang may nagawa siyang masama.

Nagulat pa siya na kasunod ito ni Don Levi at Miranda. Si Lucifer at Lucian din na
parang may LBM.

"L-lucas? D-dad?" Nagtataka siya.

Parehas na hindi maipinta ang mukha ng dalawa na parang may bulkang sasabog sa
harapan niya.

Napasinghap siya nang lumuhod si Lucas sa kanyang harapan at inilalahad ang kulay
asul na box, umilaw ito nang buksan. Iniluwa non ang malaking diamond ring.

"Will you marry me, Binibining Monasterio?" Nakasimangot na tanong ni Lucas.

"W-what? No!" Mabilis niyang sagot dahil sa gulat!

---

Maki Says: Saktong 1am nagdown yung Wattpad. Nagfailed siya sa iba, sa akin naman
naunpublish. huhu.

Kabanata 29

Lucas

A urgent knocks woke Lucas up. He lack sleep since he welcomed Tash in his life
again. Pinagsasabay kasi niya ang trabaho at si Tash. Siya ang nag-aadjust sa oras
nito. It is a life that he always dreamed of, working and taking care of someone at
the same time, he thought it was impossible until this.

"Tngina, patay." Narinig niya si Ram sa labas ng kanyang silid, pupungas-pungas pa

lang siya at disoriented pa. "Need to fix this, pucha!"

"E di ayos, face reveal." Naulinigan niyang humalakhak si Kod. Mas lumakas ang mga
boses nito nang pagbuksan niya ng pinto. Salubong ang kilay ni Ram samantalang
maluwag ang ngisi ni Kod sa kanya. Two-opposite reactions from his brothers weirded
him out.

"Nice one, nice one." Malakas pa siyang tinapik sa likod ni Kod.

Inilahad ni Kod ang cellphone nito sa kanya. Noong una ay hindi niya pa maisip kung
anong meron doon sa cellphone hanggang sa mabasa niya ang headline at binalikan ang
litrato.
'Monasterio Scandal: House Secrets'

Lahat ng litrato nilang dalawa ay may malisya. Tash and him were holding hands,
kissing inside the car and going out of the fitting room while fixing their
clothes. It is very clear and suggestive of something obvious.

"Fck." He muttered. Sumakit agad ang kanyang ulo. Para siyang nagkaroon ng hangover
kahit hindi naman siya uminom.

"Yes, we're fck, Lucas." Seryoso si Ram, he's being the eldest brother as he is.
"Pumunta ka sa library. We'll fix this."

Hindi pa siya nakakabawi sa nakita at bagong gising pa siya. Hinila siya ni Kod sa
braso. "We'll protect you, Baby Bro. It's okay." Tinapik pa siya ng kapatid sa
braso at nakangiti pa sa kanya.

Nakaupo na si Ram sa office table nang datnan nila sa library at panay tipa sa
laptop. "Kod, call the news outlets to take the photos down. At ikaw, Lucas, stay
at home for now."

"Ram. I am not the main concern here, si Tash." Apela niya. He can't just stay at
home.

"Your girlfriend?" Nang-uusig ang tingin ni Ram.

Girlfriend? Tash made it clear that they are not. Ayaw niyang pangunahan ito. He
will always follow what she wants because he respects her so much and he cares
about her opinion, too.

"S-she's not my—"

"FuBu? Past time?" Hula ni Kod. "Mas lalong manatili ka na lang muna dito sa bahay.
Magpalamig, not worth the stress kung laro lang."

"She's not a past time! It is complicated, but I can't just sit here and wait.
Kailangan kong hanapin ang nagpakalat ng litrato!" Maybe there a threat on Tash's
life and he's not supposed to wait. Poprotektahan niya ito kahit anong mangyari.

"That's not your problem, Lucas. Hindi naman tayo lumalabas sa madla. Hindi na nila
kailangan ng paliwanag mo na hindi ka isang Monasterio at walang problema sa
ginagawa niyo ni Tash. We don't owe anyone an explanation. Isa pa, tayong mga
Ledesma ang biktima ng mga Monasterio, hindi ba? Why do we have to take the hit on
this one? Sila naman." Inisa-isa ni Ram ang dahilan para hindi na siya mag-abala
pa.

"Hindi niyo kailangang madamay. I will take the fall. I will just say I am not a
Monasterio and that's it, I will not mention this family. Ika-klaro ko lang na
hindi kami magkapatid at walang ginagawang masama si Tash. I don't need to say that
I am a Ledesma, kapag may nagtanong ay hindi ako sasagot."

"You will deny your family to defend a girl? Pupwede naman hindi ka na magpaliwanag
at all." Seryosong suhestyon ni Ram.

"Relax ka lang, Ram. Lucas is just a boy, and wanted to man up. This is normal.
Buti nga hindi ako ang nauna magkascandal kundi binugbog mo na ako, 'no? Perfect ka
kasi 'e!" Sita ni Kod sa panganay na Ledesma.
May kumatok sa pinto. Bago pa man papasukin ay humahangos na si Nadia kasunod si
Leon, "Are you okay, Son?" Sinugod nito ng haplos sa pisngi si Lucas. "Do you need
help? What are we supposed to say? We are willing to say sorry... Let's take the
responsibility."

"Ma.." Suway ni Ram.

"Ram.. We have to protect Lucas and the woman he loves. After all, there's no real
threat in this family. Bakit hindi pa tayo lumantad?" Si Leon.

"What? I can have a party now? Ipapakilala na kami sa madla?!" Mas lalo pang
naexcite si Kod. "Hindi lang naman Monasterio Brothers ang dapat pagkaguluhan, we
also deserve the spotlight lalo na ang dating Monasterio ay narito sa atin."

"Take your calming meds, Nikodemus." Binato ito ng ballpen ni Ram.

"It is for Lucas to decide what to do next. What I am saying is, it is okay, Lucas.
We got your back 100%." Sambit pa ng kanyang ama. Sinugod pa siya ng yakap ni
Nadia.

"Oh my, you must be really worried. It is okay, Son... It is okay. Mommy's here."

Hindi alam ni Lucas pero parang sasabog ang dibdib niya. He was overwhelmed with
the feeling of having this kind of family who supports him and even solve problems
with him and for him. Hindi siya sanay. He used to be that to the Monasterios.

He promise that he will not let this family down and he will also protect them at
all costs.

He tried to call Tash after their little family meeting. Napakunot ang noo niya
nang may sumagot doon pero hindi si Tash.

"Sino ka?!" Tanong ng sa kabilang linya. "Sinong FB ka, ha? Bakit ito ang nakasave
sa cellphone ng Ate ko? Anong ibig sabihin ng FB? Fat Boy? Friendly Beard? Face
Book? Ferson na Boring? Fafer Bond?"

Napapikit siya, "Lucifer."

"Tngina, Lucas! Bro! Anong ginawa niyo ni Tash? Are you seeing my sister behind our
back? That's – that's so unbelievable. Gulat na gulat ako. Sobrang walang clue. I
almost passed out with the surprising news."

"Gago."

Humalakhak si Lucifer, "Kakagaling lang sa ospital nung tao, maistress na naman. I

had to snatch her phone away from her so she has no clue. How can we fix this?"

"I'll come out as a Ledesma and clear her name. Magpapa-presscon ang pamilya ko
mamayang gabi."

"Sure.. Pero umiwas ka muna kay Tash, alam mo naman si Dad.." Bumulong si Lucifer.

"Are you talking to Lucas?" Narinig niya sa kabilang linya ang boses ni Don Levi.

"Hindi po.." Tumanggi pa si Lucifer.

"Lucas?" Si Don Levi na ang nasa kabilang linya. "Huwag kang pupunta rito na walang
dalang singsing para sa anak ko, or else, Tash will be sent abroad far away from
you. You know me, Lucas, I mean what I say. We are talking about my daughter here."
--

Tash

"Ayoko! Ayokong magpakasal!" Mariin na tanggi ni Tash.

Pilit niyang sinarhan ang kahon ng singsing na nasa harapan na hawak ni Lucas!
Hindi niya alam ang nangyayari pero mayroon na siyang hula. "Dad? Pinilit niyo ba
si Lucas? Tumayo ka riyan, Lucas!" Hinila niya papatayo si Lucas at nagpatianod
naman sa kanya.

"I did not. I asked him to make a choice and this is his choice." Kalmadong wika ng
kanyang ama.

"Calm down. Levi, let Tash change first. Come here, Hija." Hinila siya ni Miranda
at sinamahan sa kuwarto niya. Siya naman ay nagmamadaling naligo at nagtuyo ng
buhok sa blower. Parang wala pang five minutes ay ready na siya kakamadali. Umiiral
ang pagiging chismosa niya sa nangyayari.

Papalabas na siya ng silid nang hawakan siya sa kamay ni Miranda.

"Do you like, Lucas?" She asked gently, ibinalik niya ang pagkakasara ng pinto at
hinarap ang ina. "Like, really like him?"

Huminga siya ng malalim at tumango. "Oo, pero may usapan kami ni Lucas kung
hanggang saan lang kami. Marami pa kaming dapat ayusin at pag-usapan na hindi
makukuha sa isang araw lang, Mommy."

"Believe me, I understand, anak. I will say No too if I were you..."

"Totoo? Kahit nadungisan na naman ni Lucas ang pagkatao ko? Napagsawaan—"

Mahinang natawa si Miranda at masuyo siyang hinaplos sa pisngi.

"I really liked Levi, too but you have to know Tash, like, or even love is not
enough reason to make life's big choices. Si Levi ay minahal ako pero hindi
pinanindigan. We rushed because he was escaping his family and I thought our
feelings for each other is enough but we failed in protecting our marriage and
family because we rushed."

"Fck boy pala si Dad? May pinagmanahan ako, shocks." Kinabahan siya sa nalaman.
Delikado talaga ang buhay niya sa genes ni Levi.

Muling natawa si Miranda.

"Iba na ang panahon ngayon, anak. Levi is traditional, especially when it comes to
you, but you have a power to say no if you are not ready. Panindigan mo ang gusto
mo."

Hawak kamay silang nagtungo sa library ni Miranda at nadatnan nila ang

nakakakilabot na tagpo. Kinukwelyuhan ni Lucas si Don Levi at pinaghihiwalay ni
Lucian at Lucifer ang dalawang nagbabatuhan ng trash talk!

"What? You think you can just play around and toy my daughter? No Lucas. Panindigan
mo iyan!" Pasigaw na rin si Don Levi na nilulukot ang mukha ni Lucas.

"What on earth came to you that you posted our photos online? Pribado ang pamilya
ko! They even wanted to apologize to you for what I have done pero ikaw naman pala
ang may kagagawan!" Namumula sa galit si Lucas kay Don Levi.

"Stop. Tama na! Lucas, let go!" Awat ni Tash. Nilingon siya ni Lucas at pinakawalan
si Don Levi, mabuti at nasalo iyon ni Lucifer kaya hindi bumagsak sa tulak.

"Tuso ka, Don Levi. I gave you the land in Cebu, now you want half of what I have?"
Hinihingal sa galit si Lucas, siya naman ay napatanga.

"Ang sa akin lang ay pananagutan mo ang anak ko! Wala akong ibang hinihingi!"
Dinuro ni Don Levi si Lucas.

"You could have talked to me besides leaking our photos online!"

"Sandali! Ano bang nangyayari?" Naguguluhan na siya. May photos online na nag-leak
at si Don Levi ang nagpakalat? Bakit naman nagawa iyon ng kanyang ama?

"Ask your father, Tash." Naglakad papalapit sa kanya si Lucas. "Tash doesn't want
to get married so I am leaving."

Sabay-sabay nilang pinanood si Lucas na lumabas ng library. Nilingon niya si Don

Levi na may nagtatanong na mata.

"Dad, bakit mo naman ginawa yon? Hindi mo man lang ba inisip ang kahihiyan ni Ate?"
Bakas ang disappointment sa mukha ni Lucian.

Kahihiyan? May kahihiyan pa ba siyang hindi pa nagagawa sa life?!

"Naisip. That's why I had to make Lucas come out of his rabbit hole. He cannot
pretend he doesn't exist and waste Estancia's time like a manwhore. At ikaw,
Estancia! I am so disappointed! Akala ko ba ay nagkalinawan na tayo rito? Baka
maulit na naman ang dati! Kung wala pala kayong balak magpakasal then stop seeing
each other!" Tinaasan siya ng boses ng ama.

"Levi!" Sigaw ni Miranda, "It was not easy for our daughter, too. Just trust her!"

"It is easy to say, Miranda. But it is very hard for a father to see her daughter
in both blood and tears. It still sent me chills everytime I remember. Sorry for
being wicked, I am just being a father." Pagkatapos non ay umalis na sa library si
Don Levi.

Naramdaman niya na lang ang haplos ni Miranda sa kanyang likod. Hindi niya
namalayan na lumuluha na siya.

"Hindi ko rin naman nakalimutan... kaya ayokong pakasalan si Lucas, Mommy.

Natatakot ako." She whispered, tears pooled her eyes remembering her sufferings
too.

"Oh, baby.. You are fine now.. It takes time to heal but you are fine now..
Pagpasensyahan mo na ang daddy mo."

Nagkulong si Tash sa kanyang silid. Nabawi niya naman na ang cellphone niya pero
hindi niya alam ang gagawin niya. Nakita na ng madla ang mga litrato nila.

Pinagpyestahan na nga online at nandiri pa ang mga bashers, na-cancel siya agad.
Samantalang ang mga clout chasers ay sinabing gagawan daw sila ng fanfiction sa
Wattpad entitled, 'My Brother is My Lover'. Kinilabutan siya.

Nahihiya siya kay Lucas at sa pamilya nito sa ginawa ni Don Levi.

Don Levi leaked their photos online para mapilit si Lucas na pananagutan siya.
Hindi naging maganda ang dating non para sa kanya. Nagmukhang interesado sila sa
kayamanan ni Lucas.

Sabi na nga ba, dapat talaga ay nagrequest siya ng ibang tatay. Galit niyang
pinunasan ang luha na pumatak muli sa mga mata. Hindi rin sila nagkikibuan ni Don
Levi. Narinig niya na ang mga kasamaan nito sa mga kapatid niya pero hindi niya
akalaing pati siya pala ay panghihimasukan. Pakialamero!

Madilim na at nagpapadala lang siya ng pagkain sa kanyang kuwarto, kakagaling lang

niya sa sakit kaya ayaw niyang maulit, she eats on time and drink a lot now that
she's being emotional again. Palipat-lipat siya ng channel sa remote nang madaanan
ang isang live presscon na palabas.

Pinanlakihan siya ng mga mata nang makita roon si Lucas kasama si Natalia pati na
rin ang dalawang lalaking namumukhaan niyang kasama nito sa coffee shop. They maybe
Lucas' brothers.

'We are the Fortich-Ledesma Family, I am Leon. I know some of you remembers. We
intentionally went out of public eye because when my wife, Nadia, gave birth to our
third child, then the baby went missing. He was stolen in his crib and it is easy
for us to think it was kidnap. It was not. There was a baby switching unknown to
both parties." Nagbulong-bulungan ang lahat sa impormasyong nalaman.

"Lucas, our third son which we lovingly would have named Nikkolai has found his way
to us just recently. He is not Lucas Monasterio but he is our Nikkolai. He now go
by the name Lucas Nikkolai Fortich-Ledesma. We want to clear his name from the
accusations that there is an incest going on between him and Tash Monasterio. They
were switched as babies, they are not blood related." Mahabang paliwanag ni Leon
Ledesma.

Naging maingay ang pinagdarausan ng presscon. Pinagmasdan niya si Lucas na tahimik

lang sa tabi ni Natalia.

"Good evening, Sir Leon, I am Dina Tuto from Bente Kwatro Patrol News, so you are
confirming that your son has a relationship to the only daughter of Monasterio
Empire? The photos are suggesting that they have."

Umangat ang gilid ng labi ni Leon bago nagsalita.

"Miss Dina, pictures indeed say a thousand words so anyone can always speculate but
it is just Lucas and Miss Monasterio who can confirm."

"Sir Lucas, totoo bang may relasyon kayo?" Muling tanong ni Dina kaya nafocus ang
camera kay Lucas.

Hindi mapakali si Tash. Tumaas ang kanyang kilay at nag-abang ng isasagot ng

kanyang FuBu.

"Ano Lucas, Totoo ba? Totoo ba haaaa- aminin mo, aminin mo.." Bulong niya sa
sarili, hindi niya alam kung bakit niya nakanta iyon.

"Photos were maliciously taken." Sambit ni Lucas, "I want to apologize to

Binibining Monasterio for dragging her name into this."

Hindi nag-deny, pero hindi rin umamin. Hindi niya alam kung ano ang mararamdaman
niya. Although ang tingin niya ay para rin sa ikabubuti iyon ng dalawang pamilya
dahil masyado nang malaki ang eskandalo.

"I want to say something..." Ang malambing na boses ni Nadia ang pumaimbabaw.
Kinuha ang mikropono sa anak, "We are very sorry to Monasterio Family for this
intrigue. Tash, we are deeply sorry, anak. Hindi namin sinasadya." Mapagkumbaba ang
boses nito. Kitang-kita niya ang pagtiim-bagang ni Lucas at ang paghaplos ni
Natalia sa braso nito.

Nakaramdam siya ng sobra-sobrang hiya! The Ledesmas doesn't deserve the

humiliation, ito pa talaga ang humingi ng sorry! Dapat ay si Don Levi, dapat sila
ang humingi ng tawad.

'At ayan nga ang mga nagbabagang balita ngayong gabi. Ako po si Julius Lalim---'

Pinatay niya ang TV at inubos ang lakas sa pagtingala sa kanyang kisame. Wala na
siyang mukhang maihaharap kay Lucas at sa pamilya nito. They took the blame. All of
it. Monasterios doesn't deserve Ledesmas kindness at all.

---

"Bakit pumasok ka na?" Umagang-umaga ay sinisigawan siya ni Luke. "Goodness, ayaw

mo bang mag-abroad at magpalamig?"

Umupo siya sa kanyang upuan at kumuha ng folder na unang babasahin. Tinuon niya ang
atensyon dito.

"Nacheck ba ni Lucian ang budget sa bagong commercial? Bakit parang malaki naman
yata?" Pag-iiba niya ng usapan.

"Ma'am.." Naaawa siyang tiningnan ni Luke. "Coffee, juice, milk tea?"

Tiningnan niya si Luke pagkatapos ay lumabi, nag-init na naman ang sulok ng mga
mata niya. "Lukiki! Gusto ko lang naman maging masaya pero bakit parang ang hirap?
Nakita mo ba ang balita, ha, Luke? Tinanggap nila ang kasalanan na dapat ay meron
din ako."

Mabilis na inabot ni Luke ang box ng tissue sa kanya.

"Naku, Mem.. Inaasahan ko namang ipagtatanggol ka talaga ni Lucas.. Hayaan mo na

lang muna siya sa ginawa niya. Bumawi ka na lang sa susunod na pagkakataon, humingi
ng tawad kapag malamig na."

"Pero lagi na lang siya ang nagsasakripisyo." She sniffed.

"Diyan ka naman nagkakamali, Mem.. Alam mong malaki rin ang sakripisyo mo. Maayos
niyo rin yan."

"But he's mad."

"Konting tampuhan lang yan." Pang-aalo pa ni Luke.

Nang sumunod na araw ay sinubukan ni Tash na dumistansya kay Lucas. Maybe they both
need space. Iniwasan niya rin ang social media, nagturn-off siya ng comments, at
higit sa lahat, hindi niya pinapansin ang ama.

Bumaba siya sa hapag para mag-almusal. Usually, wala roon si Don Levi pero ngayon
ay naroon, wala si Miranda o ang mga kapatid niya. Iiwas sana siya nang tawagin
siya ng ama.
"Estancia, patawarin mo na ako." Nanginig ang boses ni Don Levi at parang may
kumurot sa puso niya. "Alam kong mali iyon. Ayoko lang na ikaw ang madehado."

Tumunog ang suot niyang takong habang naglalakad patungo sa hapagkainan.

Humalukipkip siya sa harapan ng ama.

"Mali iyon. Nakakahiya sa pamilya ni Lucas. May rason kung bakit ayaw nilang
lumabas sa madla." Naipaliwanag iyon sa kanya ni Lucas noon, hindi kumportable ang
pamilya sa security nila dahil malalaki ang mga negosyo ng mga ito.

"I know. I will settle this with the Ledesmas. I promise."

"Huli na, Dad. Sila na ang nangunang gumawa ng hakbang kahit hindi naman dapat. At
kung iniisip mong igigiit mo sa kanila na pakasalan ako ni Lucas, huwag, dahil mas
lalong nakakahiya. Baka isipin nilang pinipikot natin sila. Pangit ba ako?!"

"No, Estancia, napakaganda mo."

"Then why?!"

Natulala sa kanya si Don Levi. Naging kaboses niya kasi si Liza Soberano.
Gayunpaman, hindi pa rin nawala ang hinanakit niya rito.

"Ayokong magpakasal kay Lucas. Kahit bago pa ang eskandalong nilikha mo, ayoko na
siyang pakasalan. I always cause him pain. I hurt him, and I will always hurt him
like what we are doing now. I don't deserve, Lucas, Dad. You should know that."

"Estancia, you are worthy too. Anak kita."

"Exactly, Dad. That's why." Itinikom niya ang bibig dahil nakita niya ang sakit na
rumagasa sa mukha ng ama.

"Just don't force Lucas to marry me. Makapal ang mukha ko, pero ang kahihiyang
mamimilit pa tayo ang hindi ko kayang masikmura. Hindi ako manlilimos ng pagmamahal
sa taong ipinagtabuyan ko at sinaktan. I remember what I did, it is very clear."
She walked away, hurting.

Nakakastress! Huminga siya ng malalim nang makarating sa garden at sumakay na sa

kanyang sasakyan. Nakarating na siya sa harap ng Monasterio Towers at sasalubungin
na sana ng valet at guwardiya nang ipihit niya ang kanyang manibela.

She wants to breathe. She drove instead to BGC. Di bale nang nakapang-opisina siya,
nagpark siya at bumaba ng sasakyan para maghanap ng space kung saan siya pupwedeng
makapag-isip ng mabuti. Sinabayan niya ang mga nag-ja-jogging kahit naka 4-inch
Valentino heels siya at pencil skirt.

Iniwan niya ang phone niya sa sasakyan kaya walang nang-aabala sa kanya. Gusto niya
lang talaga ng kapayapaan.

"Uh-uh, that could hurt." May nagsalita sa tabi niya, nang lingunin niya ito ay
nanlaki ang mga mata niya sa gulat.

"Hello, Lucas' FuBu!" Bati nito ng nakangisi.

"Lia! Huwag kang maingay!" Hindi niya alam kung ano ang isasaksak sa bibig ng
kaharap para manahimik. Naka-sports bra ito at leggings, nag-jo-jogging. Sa 'di
kalayuan ay si Amory, nakabuntot pero hindi masyadong malapit.

"I'll go ahead. Have fun." Natataranta siyang tumalikod at naglakad ng mabilis pero
nahuli siyang muli ni Lia. Napakulit na bata naman!

"Huy! Ang taas ng takong mo. If you want to walk around I can lend you slippers and
jogging pants. I think we are the same size." Sinabayan siya nito sa paglalakad
nang walang ka-effort effort, naka-workout clothes kasi.

"Tash, hey!!!" Panay ang habol sa kanya ng kapatid ni Lucas dahil binibilisan niya.
"I thought we're friends.." Tumigil ito sa paglalakad. Natigilan din siya sa sinabi
nito. Nilingon niya ito at binalikan, tatlong hakbang lang naman ang nailayo niya
mula rito.

"Lia, alam mo naman ang kinasangkutan namin ng kapatid mo. Nahihiya ako--"

"Saan? I mean, bakit?" Gulat pa nitong tanong.

"Sa intriga. Kung hindi mo alam, Tatay ko rin ang nagleak ng photos."

"Yeah, I heard. And he said sorry to our parents over the phone and he wants to set
a formal meeting which my mother is so excited about, nagtatanong nga kung
mamamanhikan na ba kami.." Kaswal na sagot nito.

"Hindi mo naiintindihan.."

"Tash, relax." Ngumiti si Lia. "I know na hindi magkasundo si Lucas at ang father
mo but that doesn't mean we shouldn't be friends! I am deprived with real friends
growing up, tapos dalawang lalaki pa ang kapatid ko, nadagdagan pa ng isa? You can
just imagine. Pa-bestfriend ka naman diyan! I need feminine energy in my life right
now!" Marahan siyang siniko-siko ni Lia.

Hindi lang pala siya kay Lucas marupok kundi sa kapatid din nito. Naiuwi nga siya
ni Lia sa condo nito kung saan sila nagkitang muli ni Lucas dati.

Sobrang awkward na silang dalawa lang ni Lia roon. Hindi niya alam kung paano
kikilos pero panay ang daldal nito.

"Tapos alam mo, si Lucas, ang emo! Masyadong seryoso. Parang panganay din! Si Ram
katulad niya." Kumuha ito ng juice sa ref at nagsalin sa dalawang baso.

"Galit yon sa amin." Ambag niya sa usapan.

"Maybe.. But he still stalks you on ig so that's a good thing, huh? Huwag mo
sabihing sinabi ko sa iyo ha. Baka ako naman ang kagalitan."

Siguro ay pinapaasa lang siya ni Lia dahil kung gusto siyang kausapin ni Lucas,
meron naman siyang numero rito. Anyway, she plans to ask for his forgiveness soon.
Hindi lang siya makakita ng tiyempo.

"Online shopping tayo." Kumindat-kindat si Lia at saka umupo sa kanyang tabi.

Nagbukas ito ng laptop at nagtungo sa isang luxury store website at panay ang
tanong sa kanya ng mga gusto niyang damit. Ilang sandali pa ay nagtatawanan na
silang dalawa.

"Ilagay mo COD tapos i-address mo kay Lucas." Pang-iimpluwensya ni Lia. "Nag-

iinarte naman siya sayo kaya gumanti ka."
Siyempre natakot siya! Ano, gold digger lang ang ferson?!

Inilibre niya ng accessories si Lia at binilhan din siya nito ng bag. Natigilan
sila nang tumunog ang keypad ni Lia sa may pinto.

"Oh shit! That's any of my brothers! Pray for the first brother or the second--"

Bago pa matapos magsalita si Lia ay iniluwa na ng pinto si Lucas. Natigilan ito at

bakas ang gulat na nakatitig sa kanya.

"Ay, that's the third brother. That's not nice." Bulong ni Lia. "Lucas!" Malakas na
pagbati nito, "Anong ginagawa mo rito hindi ba dapat nasa opisina ka?"

Itinuro nito ang suot na polo, may mantsa iyon ng kape. "Natapunan ako. I need to
change." Hindi man lang siya nito binati at nag-alis na ng sapatos. Dumiretso ito
sa kabilang silid sa condo ni Lia. Nagkatinginan silang dalawa.

"I--I'll go home now. Salamat Lia." Mabilis niyang hinakot ang kanyang bag at
nagmamadali sanang umalis ng kapitan siya ni Lia.

"Aalis din yan." Bulong nito, "sabay na tayong mag-lunch."

"Let her go, Lia. Huwag mong pinipilit ang ayaw." Pumaimbabaw ang boses ni Lucas.
Natigilan siya. Hindi pa siya handa sa kanilang paghaharap pero makakapamili pa ba
siya? Narito na ang gusto niyang hingan ng tawad.

Tumuwid pa rin siya ng tayo at hinarap si Lucas.

"Alam ko galit ka." She said, "I am sorry, Lucas. Wala akong balak manggulo.
Nasalubong ko lang si Lia."

Nagkibit-balikat si Lucas at parang hinihintay pa siyang lumayas na.

"You know what, you better talk. Lalabas muna ako at bibili ng coffee." Mabilis na
kumilos si Lia para makalabas. Naiwanan silang dalawa ni Lucas doon, parehas silang
nakatayo at nagtitinginan.

"My family was placed into a boiling water because of Don Levi." Pinanliitan siya
ng mata ni Lucas.

"Patawarin mo na si Dad. Matanda na 'yon."

"You think it is easy? He was prying on my inheritance. I know your father more
than you do." Bumakas na naman ang galit ni Lucas.

Umiling siya, "I don't see my father as that, Lucas. Galit ako sa kanya pero hindi
ako naniniwalang mukha siyang pera."

"You would not believe it." Malamig na wika ni Lucas.

"Huwag kang mag-alala. Hindi ako papayag na maikasal sa iyo. Uuwi na lang ako sa
San Isidro kaysa mangyari yon. Hindi ako namimikot, nakakahiya iyon, Lucas."
"That's good. Influence your father with your principles. Maybe that'll help."

Malungkot siyang ngumiti, "Patawarin mo na rin ako, Lucas kung hindi ko nagawang
hatian ka sa panghuhusga ng madla. I should've took my part on that scandal."

"No need. I am used to offering my help to Monasterios eversince."

"Thank you.. And I am sorry for saying no to your proposal." Hindi niya alam kung
dapat ba niyang ihingi ng tawad iyon pero pakiramdam niya ay nakakaoffend ang
kaartehan niya ng araw na iyon. Gusto niyang iparating na hindi si Lucas ang
tinatanggihan niya kundi ang pamimilit ng ama.

Tiningnan siya ni Lucas gamit ang madidilim na mata, "I learned my lesson. Hindi ko
rin dapat basta-basta hiningi ang kamay mo. You made it clear to me years ago who
am I to you, and you made it clear just recently what we are, fuck buddies, right?
That line, Tash, is something that I will never try to cross ever again."

It hurts to hear it from him. Tumango siya kay Lucas nanlalabo ang mga mata dahil
sa nagbabadyang luha, umiwas ng tingin si Lucas para ikubli ang paglukot ng mukha.

"Don't make that face, Tash." Banta ni Lucas.

"Naiiyak ako 'e." Kumawala ang hikbi sa labi.

Pumikit si Lucas na parang nahihirapan, "Just don't."

"But I am sorry."

"Fine. Just don't cry."

"Galit ka pa rin 'e." She sniffed.

"I said don't... Fck." Parang nalugi si Lucas nang masaksihan nito ang mga luha
niya na sunod-sunod ang patak.

"I am so sorry, Lucas." Her voice cracked.

Hindi niya na talaga napigilan ang luha. Lahat ng anxiety niya at pag-aalala noong
nakaraan ay hinayaan niya nang lumabas.

"I want to say sorry to everyone. Nahihiya ako. Just let me be sorry. Kahit hindi
mo pa ako mapatawad, don't push me away when I say sorry because I don't want to
stop. I'll make it up to you. Kahit hindi na tayo fck buddies. Kahit acquaintance
na lang.. hanggang sa mapatawad mo ako. Hihingi ako ng tawad, ha, Lucas?"

Her shoulder shook uncontrollably. Hindi siya sanay na makitang malamig sa kanya si
Lucas, nasasaktan siya roon.

"Stop."

Pero hindi siya natinag, she just let it all out to a good cry. Her fears,
frustrations, humiliation, and ultimate sorry.

Naramdaman niya ang mainit na yakap na bumalot sa kanya.

"Sssh.. Tahan na. Wala kang kailangan gawin. Huwag ka nang umiyak." Bulong ni Lucas
sa kanya na masuyo siyang pinapakalma.

---
Maki Says:

Bulaga!

This time around, BUKAS, August 23, 2022 Tuesday, 9PM sa Pilipinas, I will be
writing a special short story of Monasterio Parentals, isusulat natin ang first
chapter ng sabay sabawwww!! May special contest din at games so watch until the
end! Kita kits sa WattpadPH channel at 9PM bukas!

Kabanata 30

"Bakit ganyan ang itsura mo?" Iyon ang unang itinanong kay Tash ng lalaking
hinihingian niya ng tawad. Si Lucas. Talagang masugid siya sa pagso-sorry, araw-
araw, daig niya pa ang magtataho na walang mintis sa pagdaan.

Ano na naman kayang panghuhusga ang lalabas sa bibig ni Lucas? Tiningnan niya ang
sarili. She's wearing an all black suit-- itim na pants, itim na jacket with a
hoodie, black face mask and aviators. Grabe siyang manuyo, umabot pa siya sa pagdi-
disguise at baka gawan na naman siya ng scandal ng tatay niyang timang!

"Sorry, mukhang holdaper ba? Magnanakaw sana kasi ako..."

"Ng?"

"Puri." Napatakip siya ng bibig dahil sana mas wholesome ang sinabi niya. Ayan na
naman at yung bibig niya kusang bumubukas at yung isang pagkakataon pa na automatic
itong bumuka ay kapag nasa harapan siya ni Lucas, at nakaluhod siya sa pagitan ng
mga hita nito. Jusko mind, istaph! Miss agad ang FuBu nyarn!

"I meant magnanakaw ng ORAS!" Tologo boh, "kaunting oras para humingi ng tawad."
She pushed a sweet smile. Gaga, huwag kang magnakaw agad ng puri at baka galit pa
iyan sayo at patuwarin ka pa, hindi ka na malakad pagkatapos!

May dala siyang paperbag sa kamay laman ang binake niyang cookies, nagpatulong pa
siya kay Miranda who's equally humiliated and sorry. Dalawa silang galit kay Don
Levi kahit pa humingi ito ng tawad sa mga Ledesma at nangakong hindi na siya
sasapawan sa mga desisyon. Ang hirap pala ng tatay na famewhore, kaya pala laman ng
social media, gusto ng maraming likes at puso, ginawan pa siya ng scandal para
relevant at mapag-usapan! Nakakainis!

Nagpabook pa siya ng appointment sa Titan Realty at tatlong araw bago siya

napagbigyan na makausap si Lucas. Noong mga nakaraang araw kasi pinapadalhan niya
ng bulaklak, sorry note, at ang pinaka hindi nito nagustuhan ay nagpadala pa siya
ng nirerentang taga-harana, at kumanta ng tatlong songs na may Sorry sa lyrics.

1. Sorry Na by Parkoya ni Edgar

2. Sorry ni Justin Bieber

3. Sorry, Sorry ng Super Junior

Aba, na-highblood si Lucas at huwag na daw uulitin! Malay niya bang nasa mahalagang
meeting ito nang ipaharana niya.

"Magsosorry ako pero nagtatago ako baka may makakita." Luminga-linga pa siya.

"Tash.. You don't have to. I am fine, we're fine." He's being extra gentle but she
knows he's mad. Bakit hindi na ito nagte-text?!

Ngumuso siya at dumiretso sa lamesa nito saka inilagay ang mga cookies. Naging
mailap si Lucas sa kanya. Although iniexpect niya na iyon. Hindi lang siya
mapalagay sa mga ginawa ni Don Levi sa pamilya ni Lucas and she wants to clear
things it up.

Bilang panganay ng mga Monasterio na may Tatay at mga kapatid na lalaki na merong
tililing, siya ang pinakamagandang representative ng mga ito.

Siya na lang talaga ang natitirang normal sa kanilang pamilya kaya siya lang talaga
ang matinong makakapag-sorry.

"Titigil din naman ako... Next week, nasa US na ako." Malungkot siyang ngumiti. "I
just want to make sure that I made you feel my sorry, Lucas. I baked these
cookies."

She will be staying in the US and do her therapy there. Naroon ang psychologist
niya at ayaw niyang magsimula muli sa iba. Luke will be joining her as her yaya,
although hindi niya rin tiyak kung gaano sila katagal mamalagi roon. Excited ang
bakla at nagdownload na ng lahat ng dating sites, nako, baka pagbalik nila ng
Pilipinas may lalabas na na bata sa pwet ni Lukiki!

"You're leaving?" Sa dami ng sinabi niya ay ngayon lang nagkaroon ng emosyon sa

mata ni Lucas.

Bago pa man siya makasagot ay may pumasok na sa opisina nito. A tall, modelesque
woman in all smiles when she came in. Naamoy niya ang lakas ng pabango nito and not
being rude pero malakas pa siyang napabahing kahit naka-mask siya. Nanunuot naman
ang amoy, gerl! Balak mo bang ipaamoy yan mula BGC hanggang QC?!

"Lucas, I've been waiting in my office! Tara, lunch na!" Saka pa lang napatingin sa
kanya ang babae. "Ooops, you have a visitor. Sorry, I'll just wait outside."

"Mauna ka na, Gummy. I'll be having lunch with Tash." Si Lucas.

That was her cue to go. Ano, may landian ba siyang napapagitnaan? Gusto niya 'non?
Syempre ayaw! Inosenteng mamamayan siya na nag-sosorry lang naman at walang balak
makikain, o magpakain. If you know what she means.

"A-ah, hindi na. Dinala ko lang iyang cookies. I'll go ahead. Thanks, Lucas."
Nagmamadali siyang lumabas ng opisina nito, mabuti at tumunog ang elevator hudyat
ng paghito sa floor kung nasaan siya. Sumakay siya agad sa elevator na nagbukas,
papasara na ang pinto nang may pumigil dito.

Pinigilan niyang umirap sa hangin nang lumitaw si Lucas. This time, may maliit na
ngiti sa labi na parang close sila ulit. Naku napakarupok pa naman niya sa pangiti-
ngiti ni Lucas dahil bihira naman itong ngumiti!

"I'll be claiming the Sorry lunch, I guess?" Tumabi ito sa kanya pero hindi siya
tinitingnan. Hindi siya kumibo.

"Si Gummy, our Marketing Head. We eat lunch as a group. Maraming naroon tuwing
tanghalian." Palakwento yarn!

Hindi pa rin siya kumibo. Hindi naman niya concern iyon, again, she's just saying
sorry.

"But I like eating alone most of the time. And that's what I'll do in the coming
days. Or maybe we can eat lunch together when you are not busy?" Nagkatinginan
silang dalawa. Asang-asa ang mga mata nito na mabigyan niya ng atensyon dahil bigla
siyang tinabangan.

May kasabay pala mag-lunch ha! Ano, elementary kayo? Nag-eexchange ng baon o may
ibinabaon sa isa't isa? Ibaon niya pa yung dalawa sa putikan, makita nito ni Lucas!

"Magiging busy ako, Lucas." Maghahanda siya sa pag-alis. She will stay at San
Isidro for two days dahil kinukumbinse niya si Lola Candy at Wendy na samahan siya
sa Amerika. Alam niyang magtatagal siya roon, hindi naman kasi nakukuha ng ilang
buwan ang therapy.

Kinuha ni Lucas ang kamay niya at ginagap iyon, nakaramdam na naman siya ng
kakaibang init sa pagdidikit ng balat.

"Nako Lucas, wag rito at may CCTV! Gaano ba kabilis bumaba ito? 5-minutes? 10? E
paano pag may magbukas sa ibang floor at may makakita?" Ang halay naman ni Lucas,
pahawak-hawak pa.

"Don't leave. Please."

Ay, pipigilan lang pala siya. Binawi niya ang kamay, "Baka may makakita."

"I don't care. Just don't leave."

She was lost for words. Ang daming salita kanina ang nasa isip niya pero ngayon ay
walang namutawi. Buti na lang at tumunog ang elevator hudyat ng pagbubukas.
Naglakad siya sa lobby na parang hindi niya kasunod ang may-ari ng kompanya kaya
lahat ng nakasalubong nila ay niyuyukuan sila. Pagkatapos titingnan siya at
mapapangiwi saka ibubulsa ang cellphone pati ang bitbit na plastic bag na
pananghalian na para bang kukunin niya.

Judgemental din ang mga taong 'to! Si Catwoman dapat siya! Baka akala ng mga
empleyado ay holdaper siya at may masamang balak.

"Tash, please." Hinuli ni Lucas ang braso niya nang makarating sila sa parking lot,
naroon sa tapat ng sasakyan niya. "If you don't want to get married to me, that's
fine. You don't have to leave."

Nalintikan na. Paano niya ba i-eexplain ang pangangailangan niyang umalis?

Napapikit siya.

"Napapadalas kasi ang pagtawa ko ng malakas, Lucas."

"So?"

"Mag-isa. Natatawa akong mag-isa."

"I caught you many times doing that."

Hinampas niya sa balikat si Lucas. "Ikaw talaga, bakit hindi mo ako inawat?"

Lucas looked at her non-chalantly. Sanay na sa banters at jokes niya but today,
Lucas is not having it, gusto ng seryosong usapan.

Sumeryoso na rin siya at tumayo ng tuwid sa harap ni Lucas, "I need a retreat,
Lucas. Maraming nangyari sa akin sa loob ng ilang buwan. Hindi ko kaya ang ganoong
rollercoaster. I did not sign up for this kind life. Sobrang gulo."

"I forgive you. My family understands. I give allowance for mistakes, Tash."
Nakikiusap ang mga mata ni Lucas.

"Huwag." She smiled woefully. "You don't forgive someone that quick. I want to fix
myself. I oddly didn't have enough time when we were apart. Hala, napa-english ako,
buwiset. Baka Grammar Nazi ka, Lucas." Pinanliitan niya ito ng mata pero nanatili
itong seryoso. Nalintikan na, kinakabahan siya kapag seryoso ang usapan!

"Gaya nga ng sabi ko, I didn't—I don't—I doesn't—Tengene, nakakahiya ako." Sinampal
niya ng mahina ang sarili. Huminga siya ng malalim. She mentally tighten her loose
screws inside her head.

"This time, I want to heal fully. Ang ayos ng pamilya mo, Lucas. Ang sa akin,
hindi. Kahit mahal ko, nakakahiya 'e!" Mapakla siyang natawa. "Noong sila Lola
Candy pa lang ang pamilya ko, kahit mahirap kami, nakakaproud kasi hindi mukhang
pera ang mga yon. Laging kinukurot ang singit ko kapag nanghihingi ako ng
pangmeryenda sa kaklase ko kasi dapat daw pinaghihirapan ko ang gusto ko. Sa kanya
ko nakuha ang pagiging Best Employee."

"Nakakalito noong napunta ako sa pamilya Monasterio. Hindi naman ako tanga 'ano.
Pero hindi masyadong matigas ang puso ko kagaya ng Tatay ko. I need to be tough,
kahit fake lang, para mapabuti sa negosyo. I need to take advantage of every chance
I could get at higit sa lahat hindi ako dapat magpapalamang. My Dad knows we are
fcking and he thinks my pussy has a value that's why he came after you and your
family. Wala nga namang libre sa mundo."

"Tash.. I understand now, huwag ka nang umalis ng dahil diyan."

"Kaya nalilito ako, Lucas. Because my Lola Candy will say, 'Huwag kang mamimikot!
Una sa lahat, 'di ako dapat bumibigay!', but my Dad will say, 'From head to foot
you are expensive because you are a Monasterio!'. So give me this time, Lucas, that
I can digest the left and right lessons from two family and create a version of my
own." Plus her own issues to deal with.

"Your father said that if we will not get married, he will send you abroad and I
will never see you again. I can't make you marry me. Hindi na kita makikita kapag
umalis ka." Fear is all over Lucas' face. "Hindi mo na ba ako gustong makita?"

Parang bata ito na nakikiusap. Naaawa siya pero hindi niya deserve si Lucas kung
ganitong napakarami niya pang baggage. Napakasakit na ng likod niya kakabuhat ng
problema at sikreto tapos magagawa niya pa bang kumerengkeng at this point?!

She learned her lesson. Minsan kaya hindi umaayos ang buhay natin dahil pabalik-
balik tayo sa same pattern. Panahon na para sa kanyang character development.

"Gusto. Kaya nga kahit wala ako dapat dito, nagpunta ako. Kailangan ko ng sariling
oras para sa sarili, Lucas. Babalik ako." Inalis niya ang kamay ni Lucas na
nakahawak sa kanyang siko, "Bumalik ka na roon at kumain."

"Dress something nice for later. I'll pick you up at exactly 7 in the evening."
"S-saan tayo pupunta?"

"Our home."

Pagkasabi 'non ay tinalikuran na siya ni Lucas. Bago pa siya makabawi at makatanggi

ay nawala na sa paningin niya. Hindi niya tuloy alam kung anong gagawin. Dress
something nice, ano ba iyon? Gown? Kaso baka maging over-dress siya, kapag dress
naman ay under!

"Tawagan mo na kasi." May hawak si Luke na tela na ginagawang belo habang namimili
siya ng isusuot sa isang boutique sa Greenbelt. Napasugod sila roon dahil may
pupuntahan sila ni Lucas. "Tanungin mo kung anong okasyon!"

"Ayoko ngang tawagan!"

"Tanungin mo na lang kung anong klaseng damit ang dapat, iyong madaling hubarin o
yung matagal para exciting? Huhubarin din naman iyan." Tiningnan siya ng masama ni
Luke, siya naman ay nag-init ang pisngi at hinablot ang tube dress na kulay puti,
kaunting swarovski ang nakaburda sa bandang itaas, at ang A-line cut naman nito ay
hanggang tuhod.

"Ito na lang."

"Ayan, pag bumaba yan, dede agad!" Pumalakpak pa si Luke. Wala siyang nagawa kundi
hampasin itong dress pero binayaran niya na rin para hindi na sila magtagal.

Mambibigla ng okasyon si Lucas nang pitong oras na lang bago siya sunduin. Kahit
maganda siya ay wala naman siyang fairy godmother to dress her up.

Dumaan muna siya sa paborito niyang salon para magpaayos. Mabuti at kasama niya si
Luke kaya hindi siya nainip, nagpakulay na rin ito ng buhok habang naghihintay sa
kanya. 6PM na nang matapos sila. Bumalik sila sa Monasterio Towers para doon siya
puntahan ni Lucas. Naroon na sila naghihintay sa may entrance ng opisina.

"Alam mo, huwag lang bumukas ang bibig mo, Ma'am, mukha kang Holywood actress,
kahawig mo si Anne Hathaway, timeless ang beauty."

Her hair was tied in a loose bun, some strands of her hair falls on the side of her
face. Her eye make-up is just right with touch of shimmer, light peach naman ang
kulay ng kanyang labi.

"Hindi ko pwedeng sarhan magdamag. Ito lang ang actively na bumubukas dito sa
pagkatao ko."

"Final answer na yarn? Parang may isa pa!"

"Kiki?"

Sumabog ang malakas na tawanan nilang dalawa ni Luke, panay pa ang kanilang
hampasan nang may humintong itim na Lamborghini sa kanilang harapan. Tumuwid ng
tayo si Luke at nagpakalalaki na naman!

Bumaba si Lucas nang sasakyan. He's wearing an all black suit. Kapag pinagtabi ay
para silang domino but her black counterpart is really gorgeous. Talagang hindi
nagpatawad ang langit na bahagian ito ng kagawapuhan at kalakihan sa life! Hindi
lang pambalat ang maganda kundi lalo na ang nasa ilalim non. Doon sa pagitan ng
legs, parang idinesenyo pa para perfect talaga.

May kumibot sa pagitan ng kanyang mga hita, shuta, mali na naman ang ginagawa ng
kanyang isip sa kanyang katawan.

"Tash, did I make you wait?" Bungad sa kanya ni Licas.

"Medyo. May tissue ka ba riyan? Magpupunas na lang ako mamaya--"

Siniko siya ni Luke, "Wait daw, Ma'am. Wait."

"A-ah! Wait! Akala ko wet." Natawa pa siya sa sariling biro. Imbes na mamula si
Lucas kagaya nang ginagawa nito kapag nagjo-joke siya ng bastos ay ngumiti lang
ito.

"Wet is an understatement. I'll make you squirt instead."

Aba naghahamon! Kung kailan papaalis na siya, binibigyan pa yata siya ng dahilan
para pag-isipan kung sasama ba siya. Baka nga bumaha sa bahay nila Lucas at siya pa
ang masisi!

"Okay! I am not sure if I am supposed to hear that." Tumagilid si Luke at akmang

papasok na sa loob ng opisina. "Take care, Ma'am. Just call me if you need
anything."

"She won't need you." Malamig na wika ni Lucas.

Ano ba ito! Makipag-away daw ba sa bading si Lucas, baka masabunutan ito ni Luke
kapag naghamon ito ng suntukan.

"You are really beautiful, Binibining Monasterio." Sabi ni Lucas nang makaalis na
si Luke.

"Alam ko." She chuckled, ay mali, "I mean, thank you! Ikaw din, ang pogi mo,
bawasan mo naman yan, nakakadegrade ng pagkatao, ano yun, ikaw lang ang pinagpala?
Paano naman kaming normal."

"I prepared for tonight." Lucas smiled and anchored her arm to his. Hindi matapos
ang pagkakilig niya lalo na nang maamoy ang panlalaking pabango ni Lucas.

Ano naman kayang preparation iyon? Performance level? Nako, kailangan magprepare ng
pechay! Parang hindi na sanay nang hindi namamaga at hindi nakabukadkad 'e! Sa
kabila naman ng isip niya ay sinusuway ang masamang iniisip. Baka wala na sa news
outlet ang susunod na scandal niya kundi sa pornhub!

Isang hindi pamilyar na kalsada ang kanilang binabaybay. She believe she's still in
Makati but not the area that she knows. They are inside the peaceful neighborhood
of Magallanes Village. Tanging malalamlam na ilaw mula sa veranda ng mga mansyon
ang nakikita niya. Madilim dahil malalaking puno ang naging silong ng kalsada.
Lucas was driving very composed and focused.

"Hindi ba taga-Forbes kayo, Lucas?" She inquired.

"Yup, my parents."
"Akala ko ba your home? Iba ang bahay niyong magkakapatid? Ang hirap pala kapag
kakain na kayo, sa kabilang village pa kayo tatawagin."

Natatawang hinaplos ni Lucas ang ulo niya. May natanaw siyang ilang maliwanag na
bahay at bumagal ang takbo ng sasakyan ni Lucas. Palagay niya ay doon na sila
papuntang dalawa. May mga nakahilerang sasakyan ang naroon at kamukha pa ng
sasakyan ng dalawang ugok niyang kapatid iyong iba.

Inalalayan siya ni Lucas sa pagbaba. Sumaludo ang guwardia sa visitors gate na

inabutan ni Lucas ng susi ng sasakyan nito.

It was a three-story modern house. Team puti at team kahoy iyon. May maliit na pool
sa harapan kung nasaan ang karamihan sa cocktail tables pati na rin ang mga bisita.
Hindi puno ang venue pero ang kakaunting naimbitahan ay pamilyar sa kanya.

Doc Karev is with two old couple in their sixties, napansin niya si Natalia, mga
kapatid ni Lucas. Some huge names in business and even in entertainment industry.

Akalain mo, may kamukha pa ang Tatay at Nanay niya!

Pinanlakihan siya ng mata nang makita niyang magulang nga niya iyon at
nakikipaghalakhakan pa sa magulang ni Lucas. Si Miranda rin ay nakasukbit pa kay
Tanda! Taksil na Nanay! Akala ba niya ay pagtutulungan nila si Don Levi? Marupok na
ina.

"A-anong ibig sabihin nito, Lucas? Bakit nandito sina Dad?"

Si Lucifer ay naroon na sa pool na nagsuswimming na may mga kasamang babae. Akala

mo ay walang swimming pool sa mansyon nila!

"We invited them and they accepted."

"G-ganoon na lang 'yon?" Nagpapanic siya, hindi maganda ang pakiramdam niya.
Ipinagkanulo na naman yata siya ng kanyang ama! "Lucas, hindi pa ako handang
magpakasal."

"Hindi naman kita yayayain." Lucas quipped.

"So bakit nga tayo nandito? Kaninong bahay ito?"

"Sa atin."

"Sa atin? Lucas ha!" Ano ito, joke? Hindi nga siya magpapakasal pero inaalayan siya
ng bahay. Ganda yarn!

"Hindi kita papakasalan, Tash. Ibabahay kita." Napalakas ang pagkakasabi 'non ni
Lucas na parang proud pa. Napalingon tuloy sa kanilang direksyon ang tahimik na
nagkukwentuhan sa malapit! Pak gerl na siya niyan?! Ibabahay na lang daw!

"Teka, Lucas..."

"Lucas!" Hindi na niya naituloy dahil may naglakad papalapit kay Lucas na isang
pares na babae't lalaki. They look like a couple cut-out straight from a Wedding
Magazine.

"Congratulations on your new home, and live-in partner?" Hindi tiyak sa huling
sinabi ang babae.
"Thanks, Queen. Tash, this is Queen, my cousin, and her boyfriend, King. Tash, the
love of my life and live-in partner."

Nawindang siya pero hindi siya makatanggi! May mga sumunod pang nagpakilala sa
kanila. Nginitian at kinamayan niya na lang ang lahat kasi wala siyang baong joke
sa sitwasyong yon! Kailangan niyang makausap si Lucas ng masinsinan.

Hindi niya natanong kung BDO ba si Lucas dahil he find ways. Hindi siya
magpapakasal so ili-live in siya at mukhang may approval pa ni Tanda! Ano naman si
Lucas para kay Tanda? Metrobank, you are in good hands?!

"Okay, that's it. Meet the family time. Let's go to the private dining inside our
house to eat."

Dire-diretso si Lucas papasok ng loob ng bahay 'nila'. Nakalimutan niya nang

purihin ang ganda ng muebles ng tahanan. Naroon na sa hapag ang pamilya ni Lucas at
ang kanya. Naka-robe lang si Lucifer na parang nasa sariling bahay. She threw
dagger stares at him pero ang walanghiya, nauna pang sumalok ng soup!

"Oh my, you are so pretty!" Unang lumapit sa kanya ang Nanay ni Lucas at hinalikan
siya sa pisngi. "You look like your Mom. Miranda, napakaganda ni Tash."

"Thank you, Ma'am." She answered politely.

"Correct your pronunciation, it is Mom, you can call me that. You are so cute! Kaya
pala patay na patay ang youngest son ko sa iyo."

"Don't flatter her too much, Nadia. Mabilis lumaki ang ulo ng batang yan." Nilipat
niya ang masasamang tingin kay Don Levi. Joke ba iyon?! Ang sarap lapirutin ng
ilong ng Tatay niya hanggang sa mag50/50!

Napansin ni Nadia na hindi siya matawa, para nga siyang natatae 'e! Akala niya
handaan ang meron dito, bakit naman may pribadong dinner para sa Ledesma at
Monasterio?

"Tash looks confused. Lucas, don't tell me hindi mo pa nakakausap si Tash tungkol
sa catch-up dinner na ito?" Sumeryoso si Nadia, although, her soft eyes still has
sweetness in it.

"Paano ay nag-eenjoy yang bunso niyong lalaki sa panunuyo ni Tash. Kilig na kilig
'e!" She looked at the brother named Nikodemus, kagaya ni Lucifer ay kumakain na
rin ito ng kusa.

"Wala ring nagsabi sa pamilya ko?" Napakurap-kurap siya.

"Sorry, sis. I am busy." Nagkibit-balikat si Lucian. Wala siyang choice kundi ang
ituon ang mga mata kay Lucas.

"Let's eat first, Tash" Sambit nito.

Hindi siya makagalaw. Being flustered is an understatement. Okay na ba ang lahat?

Naka-move on na? Siya kasi ay hindi pa.

"Dad.." Tumabi siya kay Don Levi. "Anong meron?"

Tiningnan siya ng ama. "I want you to be happy. So I made amends with Lucas. I will
let you both decide the marriage part, Lucas asked if you can move in with him, he
said he has a nice house, a decent job, and he will do his best to make you happy
everyday. I agreed but I told him it is for you to decide. Hindi ako nakialam,
huwag ka sa aking magagalit. Alam ko iyang tingin mo na yan, Estancia.
Pinagbibintangan mo na naman ako ng masama."

"Oh well, I thought this will be a pamamanhikan dinner but we can always decide
that later. Right, Lucas? Son? Manligaw ka pa." Nadia cuts off. Pilit na pinapagaan
ang mood.

"I have no time, she's leaving." Tiningnan siyang mabuti ni Lucas.

"Lucas, hindi magandang namimilit." Sumabat ang ama ni Lucas.

"She will leave and might not comeback. Right, Tash? I only have tonight to make
you say yes so I convinced your family to have dinner with my family to show you
that we can stay in one roof harmoniously. Pinipikot kita ngayon. Pinipilit kita. I
am cornering you to choose me. Huwag mo akong tanggihan sa harap ng pamilya natin."

Napaawang ang labi niya. Lucas' eyes were red and in the verge of tears. Kahit
anong tunog ng kutsara ay walang humalo sa kanilang pagitan. Hinihintay ng lahat
ang sasabihin niya. Nakalimang buntong-hininga siya at ilang kurap pero hindi niya
gustong iparinig ang sagot niya sa lahat.

"Saan tayo pwedeng mag-usap na tayong dalawa lang?" She asked.

Lucas' face spitted defeat but she pulled him away, paakyat ng hagdan at kinapa ang
pupwede nilang puntahan. Natiyempuhan niya ang masters bedroom dahil may california
king bed sa gitna at dalawang pinto pa na tiyak banyo at walk-in closet ang isa.
She locked the door behind them.

"You will say no." Bakas ang sakit sa mukha ni Lucas. Parang hinahalukay naman ang
kanyang sikmura.

"I will." She nodded.

"Ano bang kulang ko? Ano bang ayaw mo sa akin? Bakit mo ako laging tinutulak
papalayo?" His voice dripped with frustration. Kinukurot ang kanyang puso na
makitang ganoon si Lucas para sa atensyon niya kahit hindi naman niya iyon deserve.

She's a liar. She's wicked. She's unfair.

At kahit galit siya sa ugali ng mga Monasterio na ganon, ganoon siya mismo! She's a
cold-blooded Monasterio who is self-absorbed and selfish!

"We had a son, Lucas." Walang luha ang pumatak sa mata niya. Tinabunan niya ang
emosyon tuwing mapag-uusapan ang anak na sinasabi. She learned it perfectly.

Walang lumabas na salita kay Lucas kundi naguguluhang tingin lang. Nagpatuloy siya.

"Hindi ko alam na buntis ako 'non pero kahit mayroon akong pagkakataon na sabihin
sa iyo, itinago ko." She was almost lifeless while professing her well-kept secret.

"I don't want to get in your way in finding your real family and picking yourself
up. I called the shots for annulment." Ang lahat ng kasamaan niya ay unti-unti
niyang ibinubunyag. She'll go to a therapy for this anyway.
"It was my choice because I want you to be happy."

Tumalim ang tingin ni Lucas sa kanya.

"Sino ka para magdikta?" His emotions were all trapped in his eyes that it almost
popped because he cannot move too. "Nasaan ang anak ko?"

"He's gone. Six months to pregnancy, I lost him. The annulment papers came out I
was so stressed--"

Mahigpit na hinawakan ni Lucas ang magkabilang balikat niya. He did not leave her
eyes. She did not spare a single tear because she deserves the wrath for lying, for
hiding, for making a choice for their son and Lucas. Sinalubong niya ang nag-aapoy
na tingin ni Lucas.

"Sino ka?" Lucas' jaw was so tight that it can cut a limb with it. "Sino ka para
magdesisyon?" His voice was deep and strong. He was fuming with rage and she
understands. She just couldn't react, and even cry because she imagined this scene
in her head thousand of times.

"Do you still want to see me? Or be with me? Ayaw mo na, hindi ba? I don't deserve
to be happy, Lucas. Happy endings are not for me. I will forever mourn for our son
and for the chance that I took away from you."

Iniiwas ni Lucas ang mukha nito sa kanya.

"Do that." Lucas breathed on her neck, she couldn't see his face. She felt a tear
fell on her shoulders, hindi siya kumilos. Naging sunod-sunod ang patak ng luha
nito.

Akmang sisilipin niya ang mukha ni Lucas pero diniinan nito ang pagkakakapit sa
braso niya para hindi siya makagalaw.

"You know that I'd be willing to jump to hell for you and our son." He whispered
dangerously.

"I know and I don't want you to do that. Nagsisisi ako na sana iyon na lang ang
pinili ko." Her voice cracked but she cleared her throat and gathered herself some
strength to stand up straight.

"I am sorry, I have to leave. Goodbye, Lucas--"

Bago pa siya makabawi ay hinila siyang muli ni Lucas. "Dito ka lang at hindi ka
aalis, Tash." Hinarap siya ni Lucas. His face is still wet from tears.

"H-ha?"

"Stay here."

"Lucas--"

"Hindi mo ba ako naririnig? Live with me and don't leave me. Pagbayaran mo ang
kasalanan mo sa harapan ko. O baka talagang wala kang konsensya, Tash? Magtatago ka
na lang bigla pagkatapos mo akong saktan kagaya ng dati. We fck multiple times, are
you even sure you are not pregnant now?"

Pinasadahan siya ng mainit na tingin ni Lucas. Napaatras siya.

"Hindi ako buntis, Lucas."

"Then you have to beg for my forgiveness even more, Tash. This time I won't be easy
on you." Pinunasan ni Lucas ang mga mata at tumuwid na rin ng tayo. Hindi ito
naghihintay ng sagot niya. She was left without liberty to choose because he's so
mad at her!

"Let's go down, tell them that you are staying with me." Matigas na utos ni Lucas.
Para naman siyang maamong tupa na bumaba kasunod nito.

"Ayan na sila! Kumain muna kayo." Si Nadia, masayang masaya na nakita silang sabay
na bumalik sa hapag.

"Lucas, umupo na kayo ni Tash." Anyaya ni Leon Ledesma. Nakalimutan niya palang
pagmasdan ito pero guwapo ito hindi kagaya ng kanyang ama.

Tumabi naman siya kay Lucifer, si Lucas ay sa tabi niya naman umupo.

"Kumusta ang halikan? Ay este, usapan?" Bulong ni Lucifer sa kanya. Hindi siya
makatingin kay Lucas. Naglalagay na ito ng pagkain sa sariling plato at hindi gaya
ng dati ay hindi siya ang inuna. She went ahead to get herself a salad instead.
Self-supporting muna ang ferson.

"Salamat po sa pagpunta." Ngumiti siya sa lahat na naguguluhan ang tingin sa kanya,

natigilan pa sa pagsandok ng kare-kare ang panganay ng mga Ledesma na si Nikram.

Humagikgik naman si Natalia nang magkatinginan sila. "--sa pagpunta sa bahay namin
ni Lucas. Feel at home, Mom, Dad, mga Kuya at Natalia. Walang anuman. Kain pa kayo,
masarap yan, favorite ko yang Kare-kare, Kuya Ram."

"Hindi naman ikaw ang nagluto." Bulong ni Lucifer sa kanya. Sinaksakan niya ng
isang buong dinner roll sa bibig ang kapatid. Nasamid ito na parang nabulunan.

"Hindi mo naman kailangang magdecide ngayon, Estancia." Sinilip siya ni Don Levi.

"Napag-isipan ko na po ito, Dad. Nakita niyo naman ang pagmamakaawa ni Lucas

kanina, ayoko nang pahirapan, hindi ba, Babe?"

Hindi kumibo si Lucas. Galit na talaga sa kanya. Kinuha niya ang baso at naubos
niya ang laman ng tubig nito. Alam niyang simula na ng totoong kalbaryo niya.

"Salamat sa pagpili sa akin, Mahal." There's a stain of threat in Lucas voice that
she almost fell from her seat.

Kabanata 31

Maki Says: Pasensya na sa naghintay at napuyat! Super haba chapter incoming bilang
pambawi! Labyu!

---

When Tash was a kid, she's used to nagging, spanks, and pinches from her Lola
Candy. Kilalang-kilala niya ang tunog ng walis na nabibitin sa hangin at alam niya
kung kelan ito totoong maglalanding.

Hindi naman niya tuluyang napatawag ang Bantay Bata kasi wala silang telepono sa
San Isidro, at saka hindi niya naman masyadong inalala iyon dahil alam niya, kapag
galit sa kanya ay mahal siya.

And Lucas is mad at her.. Fuming mad.. Silent mad... Galit din ito pero imbes na
paluin siya ay hindi siya kinakausap nang umalis ang kanyang pamilya sa kanilang
'tahanan'.

Her definition of correlating anger to love is starting to crumble. Galit pero

hindi naninigaw o namamalo?

Tanungin kaya niya si Lucas kung mahal ba siya nito, ano kaya ang isasagot?

Paluin mo na lang ako, Lucas... Gusto niyang isantinig, nagawa na naman nila iyon
noon when they role played as Teacher and a naughty student. It was one of their
hottest sex ever! Parang gusto niya talagang magpapalo na lang ulit... ng jumbo
hotdog!

Naku, ayan ka na naman Tasya! Hindi ka na talaga niyan mapapatawad ni Lucas dahil
sa kasalanan mo na itinago!

When everybody left the party, naiwan din siya. Tinulungan niya ang kaisa-isang
kasambahay ni Lucas para magligpit doon sa private dinner at pinagkainan ng kanyang
pamilya. Naghugas siya ng plato at si Lucas ay umakyat na sa silid nito, hindi siya
pinigilan sa pagiging mabuting empleyado!

"Ma'am, sobra na ang pagsasabon niyo riyan, baka maalis ang kulay." Bumalik siya sa
kasalukuyan at napatingin kay Ate Nora.

"A-ah! Sorry, Ate. Gaano ba katagal sinasabon ang mga plato?"

"Ako na kasi... Unang gabi niyo ni Lucas sa inyong tahanan kaya dapat ay
maglambingan..."

Lambingan! Baka maghampasan pa sila kamo!

"Kaya nga maagang umuwi ang pamilya niyo parehas para bigyan kayo ng maraming
oras.." Malisyosang ngumisi si Ate Nora at naalala na naman niya kung paano siya
ipagtulakan ni Lucifer na pumasok sa loob ng bahay kahit na gusto niyang sumama sa
mga ito!

Ang mga walanghiya! Ang saya-saya pa ng nagsialisan, hindi nila alam na simula na
ng kanyang paghihirap!

Naghanap siya ng kuwartong matutulugan nang matapos niya ang paghuhugas kaya
napadpad siya roon sa isa sa mga guest room. Wala siyang baong damit at nanlalagkit
na siya sa suot. My ghad! Wala siyang sasakyan na bitbit at baka patayin siya ni
Lukiki Evangeline kapag tatawagan niya ng alas-dose ng madaling araw para dalhan
siya ng pajamas! Baka kume-kerengkeng na iyon at nakatuwad pa tapos hihingi siya ng
pantulog, baka patulugin na nga siya nito forever!

Napatigil siya sa harap ng salamin at nakita ang repleksyon niya roon, 'Hala si
Anne Hathaway naging si Annie Batumbakal na, stressed!'

Sinubukan niyang ayusin ang kanyang buhok habang kinakausap ang sarili, 'Hindi mo
dapat sabihin na inaapi-api ang beauty mo rito para hindi na sila mag-aalala,
Tasha. Dapat cool ka pa rin at laging maganda!'

"Who are you talking to?" Halos mapatalon siya sa gulat nang biglang bumukas ang
pinto at naroon si Lucas, salubong ang kilay sa kanya.

Hala siya! Nahuli na naman ang kabaliwan mo, gaga!

"Siya.." Tinuro niya ang salamin, "Hindi mo nakikita?"

Marahas na napabuntong-hininga si Lucas, he averted his face but he met her eyes
again. "You sleep in the masters." Matigas na sabi nito. Natulala siya sa
kasungitan ni Lucas dahil kapag mas masungit ito, mas gumagwapo!

Rawr. Ang hot.

"Anong sabi mo?" Kunot-noong tanong ni Lucas. Napatakip siya ng bibig, narinig ang
huli niyang sinabi?!

"You are thinking out loud, really loud." Lucas turned and marched away.

Sumunod siya kay Lucas patungo sa mas malaking silid na pinanggalingan nila kanina.
He already changed to a white shirt and boxers shorts, ready to sleep.

"S-saan ka matutulog?" Ayaw niyang mag-assume na doon siya sa kama at baka sa

carpet pala siya patulugin.

"Do you see any other bed here?"

"Ah!" Nabitin siya sa sasabihin, pinapahirapan nga pala siya ni Lucas, "D-doon ako
sa couch." Ininguso niya ang isang two-seater couch doon sa may bintana.

"No, Tash. You'll sleep in the bed." Parang naiirita pang sambit nito.

"Sigurado ka ba, Lucas? Nako, nakakahiya naman yung ganyan, yung ikaw pa yung sa
sofa, hindi naman makapal ang mukha ko. I mean, sure, Monasterio ako pero ako ang
pinakamahiyain---" Tumawa pa siya na kunyari nahihiya.

"We'll both sleep in the bed." Nag-isang linya ang labi nito.

"Ha?"

"Take a shower and rest. It has been a long day."

Lucas took the other side of the bed. Nakahinga siya because her side is always the
right side. Maybe Lucas likes the left side, she doesn't and she will have a hard
time sleeping unless wasted. Isang beses lang siyang nagising sa gawing iyon ng
kama, noong unang gabi niya sa Temptation Island.

"Lucas.."
"Tash, I know you are anxious but I am tired and I am mad. I want peace and
silence."

Hindi niya alam kung paano sasabihin ang problema niya na wala siyang baong damit
at kung okay lang ba kung nakahubad siya magdamag.

But then, Lucas closed his eyes and totally drowned himself in silence.

Nagtungo siya sa banyo para magshower. Bukas na lang siya magpapadala kay Luke ng
damit, ipapakuha niya roon sa mansyon.

Ano ba naman itong nang-imbita sa kanya ng live-in parang wala siyang balak
pagbihisin! Mahirap naman iyong maglakad siya at makita pa nung kasambahay ang
pinakatatago-tago niya na dapat ay silang dalawa lang ni Lucas ang nakakakita.

She appreciated that her favorite Yves Rocher Blackberry shower gel is there in the
bathroom. Pati na rin ang vanilla shampoo na gusto niya. She enjoyed her warm bath
and shut her mind from worries of not having clothes.

Ngayon ka pa ba mahihiya, Tasha. Wala ka na talagang itinatago kay Lucas ngayon.

Ang paborito niyang La Mer skin care set ay naroon din sa may bathroom sink kaya
nagpakasaya siya roon, marami siyang inilagay sa mukha niya. She dried her hair and
spritz her favorite Bath and Bodyworks Dahlia cologne.

Naroon talaga ang lahat ng kanyang paborito maliban na lang sa paborito niyang
pantulog! Hay nako, Lucas! Gusto pala ng aliping nakahubad maghapon, magdamag!

Game ka na ba, gerl? Kinausap muli niya ang sarili sa salamin dahil wala naman
siyang kakausapin.

She removed the towel wrapped on her body and walked out naked. Mabuti na lang at
mahimbing na si Lucas. Sumuot siya sa ilalim ng comforter at binalot ang sarili
doon. Hindi siya mapakali dahil dalawa lang ang unan. She loves pillows! Ang laki-
laki ng kama, wala masyadong unan!

Well, tulog naman na... Wala naman sigurong masama kung...

She clutched her leg to Lucas' hips and embraced him. Hindi masyadong malambot at
matigas pa nga pero pwede na! She could use a vase to hug tonight because she wants
pillows—

"Ano ba—"

Muntik na siyang tumalsik sa kabilang side ng kama dahil sa pagbangon ni Lucas. The
comforter was pushed to half of her body so all her sexiness, and plump boobs were
exposed. Nag-effort pa siyang takpan iyon ng dalawa niyang palad!

"Ooopsiee.." She was caught red-handed!

"Tash!" Kahit lampshade lang ang tanging ilaw ay kitang-kita niya ang pamumula ng
mukha ni Lucas nang mapagtanto nitong wala siyang suot. "Why are you naked?!"

"Wala akong damit 'e.. At saka nakita mo naman na lahat.."

"You have clothes! A lot of it. Narito sa walk-in closet." Pinuntahan ni Lucas ang
isang pinto sa tabi ng banyo, nang lumabas ay may dala na itong pink silk pajama
terno at iniabot sa kanya. "You could just have asked!"
"Sabi mo you want silence? Iyon na nga sana ang itatanong ko.."

"I want my peace and quiet back." Lucas dismissed her and went back to the bed.
Siya naman ay tumayo at isinuot ang panty at ang pantulog.

Humiga siya sa tabi ni Lucas. Ang utak niya, ayaw siyang patulugin! Why, Lucas is
so attractive when he's mad. He's being extra tonight! Ang sarap din lapirutin,
nung ano!

Sinampal niya ng mahina ang sarili. Bumaling si Lucas nang ginawa iyon. "Why are
you hurting yourself?" Hinawakan nito ang mukha niya na parang kaldero at tiningnan
ang magkabilang pisngi. "Which part did you slap?" Napakalapit na ng mukha ni Lucas
sa kanya at salubong ang mga kilay. Ang sarap i-kiss kaso baka ikiskis ang nguso
niya sa pader!

"Hindi ako makatulog..." She complained.

"Well, Binibining Monasterio, wala ako magagawa riyan." Binitawan siyang muli at
tumalikod na sa kanya. Tumingala siya at tumingin sa kisame.

"Isang tupa, dalawang tupa, tatlong tupa—" She started counting, "Apat na tupa—"

"Stop!" Pang-anim na tupa palang, bingi na ang kanyang katabi. Hindi mahilig sa
hayop ang isang ito, mahilig lang sa hayop sa ganda na kagaya niya.

"Why can't you just close your eyes?"

"Kusang dumidilat!"

"That's impossible."

Nabitin ang kanyang pagkakangiti. Lucas may never understand. At napaka-ipokrita

naman ng dahilan niya kung bakit hindi siya makatulog, kasalanan niya naman iyon.

"I named him Lahariel." Words escaped her mouth after three long years. It only
stayed in her thoughts and never rolled out her lips.

"What?"

"A powerful angel who worked alongside with Archangel Michael, Lahariel." She
answered instead. Malungkot niyang tiningnan si Lucas at pinadaan ang kanyang
hintuturo sa mukha ni Lucas, hindi naman ito umangal.

"He's formed and he looks like you, and for three years, tuwing isasara ko ang mga
mata ko, I always see him, parang nagmamakaawa na huwag siyang kalimutan. Of
course, this Mommy won't forget her first born, why would he think that."

Lucas clenched his jaw and just stared at her.

"I can't sleep without my pills, Lucas." Her voice broke but she chose not to cry.

"I'm sorry, lalabas muna ako at magpapahangin para makatulog ka." Hindi rin naman
talaga siya makakatulog kung wala ang sleeping pills niya. She stood up and maybe
spend the night outside. Magbabasa na lang siya ng Wattpad! May fanfiction daw ang
Temptation Island na naisulat...

Lucas caught her hand. "Stay. I won't complain anymore. I'll get more pillows for
you."
Lumabas ng silid si Lucas at pagkatapos ay may dalang apat na unan na nakaipit sa
braso. Sa kamay nito ay may hawak pang tasa.

"Warm milk might do the trick." Inabot sa kanya nito ang tasa pagkatapos ay may
ginawa pa sa may side table, pinanood niya kung ano. Nagpatak ng essential oil sa
humidifier then the smoke came out when it was turned on. It smelled lavender, the
whole room smelled lavender now. Pinindot ni Lucas ang lampshade at mas lumamlam
ang ilaw sa silid, halos wala nang liwanag.

"Alexa." Sambit ni Lucas.

"S-sinong Alexa?" Nagpalinga-linga siya at natigil sa pag-inom ng gatas. May kasama

ba silang hindi niya nakikita? Buti siya sarili lang ang kinakausap niya. Si Lucas
pinangalanan pa!

Pinanliitan siya ng mata, baka naman tao ito at babae ng haliparot na si Lucas!

"Alexa, play meditation music for deep sleep."

'Getting that from Spotify.'

"Oh.. Si Alexa ng voice technology pala.. Akala ko naman—"

"I may be mad at you but I told you, I am loyal."

Nako! Bumanat ng ganon! Baka ibang pampatulog ang hingin niya kay Lucas, lalo
silang abutin ng umaga ng walang tulog at puro ungol lang ang kanilang magawa!

Nang maubos niya na ang gatas niya ay inayos na ni Lucas ang kanyang kama.
Ipinalibot nito ang unan at isa na lang ang natira para rito. Sinilip pa nito ang
mukha niya nang makahiga, mukha itong nag-aalala pero baka imahinasyon niya lang,
he's clear that he's mad at her.

"Are you comfortable? Is the temparature okay?"

Tumango siya. "Parang inaantok na ako, Lucas."

"Okay, take advantage of that. Goodnight." Pinatay ni Lucas ang lampshade.

"Lucas.."

"Hmm?"

"Ikaw, hindi mo ba ako ite-take advantage?"

"Goodnight."

Boring na gabi! Pumikit na lang siya at hinayang mahulog sa kawalan.

Nauna pa ring magising si Tash kaysa sa kanyang alarm clock. It was six in the
morning and she slept for five hours, however she's happy that she didn't take the
pills to sleep for the first time after she was diagnosed with severe anxiety,
which later on became a clinical depression.

Those times, she occupied her mind with books and rarely eat after that dreadful
day of Lahariel and her.
Kaya nga siguro naging magaling siya sa eskwela kahit na sa pagkakaalam niya ay
mahina ang utak niya dahil naging coping mechanism niya ang pagurin ang isip niya
hanggang sa wala na siyang ibang maisip na lungkot at makatulog na lang pero hindi
na siya talaga nakakatulog ng kusa.

She's sad. Daily. And no matter how quirky and funny she could get, her face just
didn't show how broken she is inside.

Natutulog pa si Lucas sa kanyang tabi kaya pinili niyang bumaba muna ng kusina at
hindi mag-ingay sa kuwarto. Wala siyang trabaho ngayon dahil dapat nga ay
naghahanda siya ng flight patungo sa Amerika sa mga susunod na araw.

Panira naman ng plano itong si Lucas!

"Oh, Ate Nora, saan ka pupunta?" Nakita niya kasing bihis na bihis ang kasambahay
at bagong ligo. May bitbit itong bag at papalabas na sa main doors ng tahanan.

"Ang aga niyo naman nagising, Ma'am! Babalik na ako sa Forbes!"

"Babalik?"

"Oo, hiniram lang naman ako ni Sir Lucas, ako ang nagluto nung kare-kare kasi iyon
daw ang main dish."

"Ah.. Sige Ate Nora. Mag-ingat ka.."

Pinanood niya ang kasambahay na iwanan siya. Napalabi siya. Mukhang mapapalaban
talaga siya sa mga gawaing bahay! Aalipinin talaga siya ni Lucas.

Umirap siya sa hangin at nagtungo sa kusina. Hindi niya makilala ang mga karne na
naroon sa freezer kaya humila siya ng pamilyar. Hotdogs. Makakalusot naman siya sa
umagahan dahil prito lang iyon. Mamaya na niya pag-iisipan ang pagsasaing at ang
ulam na ihahanda para sa hapunan.

Nagbuhos siya ng olive oil sa pan ayon sa natatandaan niya sa kanyang Lola. Unti-
unting kumulo iyon at tumatalsik.

"Huwag kang magpanic, Tasha! Mas malaki ka sa hotdog!" Kinumbinse niya ang sarili.
Nang maibuhos niya ang malalamig na hotdog ay lalong nagtalsikan ang mantika kung
saan-saan kaya tumakbo siya at nagtago sa bar counter.

Walanjo! Basta talaga ng hotdog, mapanakit bago ka masarapan!

Sumilip siya nang kumalma na ang mga hotdog at tinulak-tulak iyon para kabilang
side naman. Hindi na masyadong nagwala ang hotdog, mabuti naman. Sana all. Di gaya
nong nakita niya kaninang umaga galit na galit sa ilalim ng kumot. Ahihihi.

Isinunod niya ang itlog pagkatapos ay inayos niya pa iyon sa dining table. Isa
iyong proud moment dahil hindi sunog ang nailuto niya, natilamsikan nga lang siya.
Pag-alis na lang ni Lucas niya iyon poproblemahin.

Narinig niyang tumunog ang doorknob sa itaas. Napatingin siya sa orasan, isa't
kalahating oras pala siya nanatili sa kusina. Pinagmasdan niya si Lucas na
nakabihis na pang-opisina.

"Good morning!" Nilawakan niya ang ngiti, "Breakfast is ready—"

"Good morning, I have to go."

Halos takbuhin ni Lucas ang papalabas ng pinto na hindi man lang siya tiningnan.

"Nice talking!" Mayumi pang pagkakasabi niya nang mawala na si Lucas sa paningin
niya. Napadako siya sa lamesa. Bumagsak ang balikat niya. Galit talaga sa kanya si
Lucas.

Mabuti na lang nang bago magtanghalian ay pinuntahan siya ni Luke dahil dinala nito
ang mga gamot niya at vitamins. Palinga-linga ito sa bawat sulok ng kanilang
tahanan, akala mo naman ay may iniinspeksyon!

"Nahanap mo na ba ang nanakawin mo riyan?" Mataray niyang tanong kay Luke.

"Ma'am! Ang ganda ng love nest niyo ni Lucas ha! Mukhang pinaghandaan!"

"Pinaghandaan akong alipinin! Winalis ko ang buong bahay kaya nanakit ang balakang
ko!"

"Baka naman ibang yuko ang nagawa mo kaya masakit—"

"Gaga! Galit nga!"

"Ang tite?!"

"Sana kung ganon na nga lang!"

Nakakainis kasi naiinip siya sa bahay pero naiintindihan niya si Lucas. Kung
magbunyag siya ng balita akala mo simpleng chismis lang na nasagap niya. She's
really guilty for what she did, and the wrong choices she made. She's hoping to
receive Lucas' forgiveness, baka makatulog na siya ulit kapag ganon.

"Alam mo ikaw, bagay kayo talaga ni Lucas. Siya si Lucas, ikaw si Lucarette. Paano
ka na niyan magpapatherapy? Nakaready pa naman ang puwit ko para sa mga Amerikano!
Handa na akong irepresenta ang mga Pilipino! Bruh, your pussy is so tight! Yes
Daddy!"

Umasim ang mukha niya sa re-enactment ni Luke. Mabuti nga at di sila matuloy at
baka makulong pa ito sa US sa kalandian.

"Pero alam mo, Luke, nakatulog ako kagabi kahit walang sleeping pills." She always
put an emergency pill box on her bag pero dahil nagpalit siya ng outfit kagabi,
pati bag niya ay bago.

"Talande! Baka all these years si Lucas lang ang gusto mong makatabi talaga!"

Napakamot siya ng ulo, "Turuan mo na lang ako magluto."

"At baket?!" Mataray na tanong ni Luke, "Ikaw, Ma'am naiinis ako sa iyo! Bakit ka
nagpapakamartir dito?"

"Wala naman kasi akong ginagawa rito, Luke. Might as well cook for Lucas. Wala
kaming katulong, e di magugutom ako..."

"Ipag-oorder kita! Hindi bagay sa iyo ang ganyan, Ma'am. You are an heiress!"

"I am seeking for forgiveness, Luke."

Walang nagawa si Luke kundi turuan siya ng basic dishes. Nakapink pa itong apron at
matiyaga silang nakipagmeet and greet sa mga karne.

"Ito beef.. Paano ko nalaman?" Mayabang na tumaas ang kilay ni Luke, "Ito,
nakasulat dito sa price tag!"

Sobrang higpit ni Luke sa pagtuturo ng kaldereta. Mabuti na lang nang matapos sila
sa hapon ay mukha na nga iyong ulam. Tinuruan pa siyang gumamit ng rice cooker bago
siya iwanan.

"Oh, aalis na ako. Baka maabutan pa ako ng jowa mo at jombagin pa ako! Ang init ng
dugo sa akin!" Kumaway si Luke nang sumakay ito sa Honda Civic nito. Nakaramdam
siya ng lungkot dahil tumahimik na naman sa buong kabahayan. Nang dinnertime na ay
inayos niya na ang lamesa para sa dalawa.

Kaya lang ay inabot na siya ng alas-diyez doon sa kusina at hindi dumating si

Lucas, wala rin itong mensahe sa kanya. Nawalan na rin siya ng gana. She showered
and took a sleeping pill to fall asleep.

Hindi siya nawalan ng pag-asa ng mga sumunod na araw. She tried to cook pero laging
ganoon. Lucas will rush to leave and will come home really late. She still cooks.
Natututo siya sa youtube.

Pinatay niya ang kalan nang maluto na ang porksteak na inihanda ngayong araw. She
received an email on her ipad and opened it. Pinanlakihan siya ng mata nang
makitang zoom invite iyon sa kanyang therapist na nasa Amerika.

She clicked on the linked and she saw her therapist, Euka. Humihikab-hikab pa ito
at maliwanag sa likod. Oo nga pala at baliktad ang kanilang oras!

"Hi, Tash. How are you? Long-time no see. Akala ko ay face to face ang session
natin.. How's your sleep?"

Malungkot siyang ngumiti at ipinatong ang ipad niya sa lamesa, "There's one time
that I did not take a pill and I fell asleep, Euka.."

Nakuha niya ang atensyon ng kanyang therapist.

"Oh? What is the exact event? Maybe we can recreate that.."

"Well, iyon ang gabing sinabi ko na kay Lucas na nagkaroon kami ng anak. He tucked
me to bed. Gave me a warm milk, set up the humidifier, and gave me pillows. Noong
inulit ko naman ang set-up kinabukasan ay hindi na gumana so I took the pill."

"Are you sure na ganoong-ganoon ang ginawa mo kinabukasan?"

"Wala na akong katabi—"

"That's it. You have to sleep with Lucas. How are you feeling?"

"Guilty, sad.. sorry."

Nagtipa si Euka sa laptop nito habang nakikinig.

"It is normal to feel that way. You just opened the wound that you buried and now,
everything and everyone that relates to your loss will trigger you. Lucas is a
trigger, and but at the same time you seek comfort from him which is
understandable, it is what you have wanted years ago."
"But he's mad."

"Gets ko. What I will teach you is to find the strength within you instead of
getting it from others—"

Nagpatuloy ang session na umabot ng dalawang oras. Hindi niya akalain na tatanggap
ng online session ang therapist niya dahil napakaraming pasyente 'non sa US. Kaya
nga siya na mismo sana ang mag-aadjust. But then Euka scheduled another zoom call
with her a week after to check her progress.

Kumain lang siya at itinabi na ang iniluto. Siguro bukas ay iiinit niya na lang ang
mga nasa ref dahil hindi man lang tinikman ni Lucas ang mga iyon. Pupwede na nga
siyang magbukas ng karendirya dahil sa dami ng selections sa ref nila!

Nagpakasawa muna siya sa warm bath bago matulog. Nagulat pa siya nang lumabas siya
ng walk-in closet ay naroon na si Lucas sa kanilang kama.

"Hi." Tipid siyang ngumiti pagkatapos ay hindi na ito pinansin, giving Lucas the
silence that he wants. Kinuha niya ang kanyang gamot sa side table at iinumin na
sana iyon nang pigilan siya ni Lucas.

"Let's try to sleep without that. Wait for me here." Binawi ni Lucas ang kanyang
gamot. He prepared the humidifier and set the meditation music. Naligo lang ito ng
mabilis at bumaba, nang bumalik ay may tasa na sa kamay.

"Salamat." She said when Lucas handed her a warm milk.

Hindi niya tiyak kung makakatulog ba siya kaso hindi niya alam kung saan na nilagay
ni Lucas ang sleeping pills niya. Humiga si Lucas sa tabi niya at siya naman ay
tumagilid rito. He pat her back gently and caressed her hair. Pinipigilan niyang
maglikot pero hindi siya makatulog. She sat down and crawl on Lucas body. She laid
on top on him, making Lucas her bed.

"Gusto ko rito." She announced and rested her head on Lucas' chest.

Parang hindi na humihinga si Lucas nang pumatong siya sa ibabaw nito pero mabilis
naman ang tibok ng puso.

"Haplos mo pa likod ko, Lucas."

He obliged without saying a word. Nagpatay malisya siya nang may maramdaman siya sa
pagitan ng mga hita ni Lucas, matigas. Napakahalay talaga nito!

"Ang tigas mo naman, Lucas. Natu-turn on ka ba sakin?" Sinilip niya ito gamit ang
isang mga mata niya. "Natuturn on ka 'no? Kaya siguro hindi ka umuuwi ng maaga kasi
pinipigilan mong magtukso sa alindog ko!"

"Sleep."

"Hindi ka man lang nagsasabi na late ka na uuwi. Wala akong kasabay kumain lagi.
Ang lungkot mo ka-live in."

"Tash, you can't sleep when you keep on talking—"

"Ayoko na makipaglive-in, uuwi na lang ako sa amin kasi hindi ako naiiwan mag-isa
don na walang kausap. Uuwi na lang—"

Sinikop ni Lucas ang kanyang labi. He ravaged the corners of her mouth, pressing
his tongue to further to claim her. Uminit ang pakiramdam ni Tash nang kunin ni
Lucas ang kamay niya at itapat sa kahandaan nito. He made her wrap her hand to his
thickness!

"Yes, I am hard. For you. Always."

Ang lalaking matigas ang puso ay matigas na matigas talaga!

Pinagpalit ni Lucas ang kanilang mga pwesto, now she's under him, looking at her
face intently, she did not deny the stares or avert her face at all. She missed him
this close so bad!

"I am so mad at you, Tash. I thought I was the cold-blooded Monasterio but you
are."

He buried himself to her neck and licked a portion of her skin. Gusto na lang
niyang alisin ang lahat ng piraso ng mga damit dahil naiinitan na siya. Anong cold-
blooded ang sinasabi ng walanghiya? She's hot too! For him!

Ibinaba ni Lucas ang strap ng suot niyang silk spaghetti strap, not giving a damn
time to appreciate her perky breasts. Talagang dumiresto roon sa kanyang dibdib
para tikman iyon. He flickered his tongue to her hardened nipple and she moaned
very quickly.

Lucas made sexy lapping sounds on her nipples and she couldn't wait anymore.
Nagkusa na siyang hubarin ang kanyang shorts. She pulled up to removed Lucas'
boxers. He looked at her, with a slight smirk on his face.

"Getting impatient, huh?"

Parang natatawa pa ito na ang dali niyang landiin! Wala na siyang pakialam! She's
bored and wet down there. She's aching for that slab of meat in between his thighs.
It is fully erect anyway!

"You really like to rush—Tash!"

Umupo siya sa kama kaya nawalan ng balanse ang kaniig. Now his head is on the other
end of the bed, she was on top of him.

Gumapang siya pababa ng katawan ni Lucas, positioned herself strategically in

between his thighs, her mouth salivates because of the transparent liquid on his
tip, she tasted it, the delightful taste of sexyness and his lust on her mouth felt
awakening. Lucas moaned loudly on what she just did.

Mas lalo lang siyang ginanahan dahil alam niyang nahuli niya ang kiliti nito. She
traced her tongue to his steely length, then puts the head of his cock in her
mouth.

"Tngina!" Lucas cursed sexily. She adjusted her mouth to accommodate him and
motioned ins and outs while being careful not to hurt him with her teeth. Inulit-
ulit niya iyon, Lucas' groans are getting louder.

"P*ta! So good!"

He was looking at her while gently pulling her hair. Minsan ay nasasabunutan siya
nito at doon na kumapit to push her mouth and swallow his everything. She gagged
because his tip reached her throat and not everything is inside her mouth yet!

"Ah, on top of me!" Mariing utos ni Lucas.

She positions on his top and lowered her body to his phallus while it slowly
engulfed inside her. She was was grinding her hips to make it easier for her but it
is just so hard. He's so big! Kailan ba mag-aadjust ang kanya sa kalakihan ni
Lucas! It seems like she never did!

"You are so huge and hard, Lucas."

"I'm sorry!" Para rin itong nahihirapan. He held her by the waste and helped her
adjust with his length.

Ipinatong ni Tash ang kalahati ng kanyang katawan kay Lucas, now they are skin to
skin. She nibbled his flesh while Lucas cupped her nape while she hurriedly slid
her body up and down when she produced tons of love juice just because of the
thought of having orgasm after so long! Mabuti at hindi nagsara!

"Sht, Tash!"

Pinilit niyang tapatan ang mukha ni Lucas habang nagmamadali siyang kumilos sa
ibabaw nito. Sinasalubong nito ng pag-ulos ang bawat paglubog niya sa sarili.

"Tngina, ang sarap mo." His breath was staggered. Mas dumiin ang hawak sa kanyang
batok.

"Alam ko! Ah, Lucas. Ang laki mo!"

That was the last words she was able to speak. All that she remembers is that her
vagina walls tightened and streams of light shut her blind. Lucas kept on shouting
her name but she couldn't respond with it because of her happy purr.

She reached the peaked, orgasmed first, and she doesn't care how Lucas will finish.

"Are you safe?" Parang bumalik siya sa ulirat nang magsalita si Lucas, "Are you
still safe? Can I cum inside you?"

Wala sa sarili siyang napatango kahit nanghihina pa sa orgasmong natamo, "Yes, I'm
on depo shot, don't worry..."

Pagkasabi 'non ay naramdaman niya ang mainit katas ni Lucas sa kanyang pagkababae.
Napapikit siya at nagpahinga sa ibabaw nito.

---

It was another good sleep without the pill.

Nagising na lang siya na naamoy ang shower gel ni Lucas mula sa banyo. Napatingin
siya sa orasan at 7am na! Hindi pa siya nakakapaggawa ng almusal. Baka kumain naman
ito this time dahil nagpa-garden naman siya rito kagabi.

She felt how sore she is down there but she gathered her strength and went down
after brushing her teeth on the other room. Nagmadali siyang mag-airfry ng spam at
nagluto ng eggs. She also toasted bread and peeled some fruits. Para siyang ipo-ipo
roon sa kusina.

Nang marinig niyang bumukas ang pinto ay inihanda niya na ang matamis na ngiti but
Lucas is not looking at her again.

"Lucas, kumain ka muna. Mabilis lang naman ito." Bago pa ito makababa ng tuluyan ay
sinabi niya na.
"I'll be late."

Her chest felt heavy. Isa na namang araw na hindi siya papansinin ni Lucas. Akala
niya ay okay na sila kagabi.

"Lagi ka na lang hindi kumakain. May nakakasabay ka ba roon sa opisina?" Tinapangan

niya na ang hiya niya at nagtanong.

Natigilan si Lucas sa paghakbang.

"Siguro may kasabay ka at mas masaya kumain doon." Nilapitan niya ang hapag at
kumuha ng food container para itabi ang mga inihanda. She will drive around to give
the food to the homeless.

A shadow covered her body and then Lucas started to plant small kisses on her nape.
"Lucas wala pa akong shower!" Iiwas sana siya pero ikinulong nito ang kanyang
katawan sa matigas nitong bisig!

Dinadaan-daan siya ni Lucas sa landi, 'e naiinis pa siya! Umangat ang paa niya sa
lupa at binuhat siya ni Lucas doon sa may living room. Pinaupo siya roon sa couch.

"Lucas!"

He started to unbuckled his belts and unzipped his pants. Napalunok siya nang
masilayan ang kahandaan nito. Hindi pa handa ang kanyang pechay! But she was
immediately wet when Lucas caught her mouth and claimed her lips while fondling her
boobs. Tumatama pa sa pagitan ng kanyang mga hita ang sandata ni Lucas.

"I want a different breakfast, Baby." He mouth dangerously to her ear. His another
hand palmed her wetness inside her shorts, "Always ready for me."

He pulled her silk shorts down effortlessly and carried her on top of him as he sat
instead. Her body knows what to do as she slid on her thickness slowly. A moan
escaped her mouth, so she bit her lip. Masyadong maaga at makikipagtagisan pa yata
siya sa tilaok ng manok dahil walang manok sa kanilang village.

Lucas helped her manuevered herself on top of him. She was pooling wet, and even
wetter when Lucas' mouth was partly opened and not leaving her eyes.

Aba talagang mapapalaban ata ang pechay niya! Akala niya ay para makatulog lang
siya ang sex, pati ba naman sa umaga!

"Lucas.. baka malate ka..." Naisip niya pang maging concerned citizen kahit
tumitirik na ang kanyang mata! Syempre, dapat ay maalalahanin siyang ka-live in.

Kumapit siya sa batok nito at naamoy niya ang musky scent nito. Kinalimutan niya
nang amoy siya spam at baka mabusog si Lucas kakaamoy sa kanya.

"Hindi pa ako naligo.." She whispered.

"I can have you this way any day." Lucas groaned. "Oh Tash, sarap mo.." Napaungol
muli si Lucas. She rolled her hips on top of him and in just a matter of a sweet
short time, they were both grasping for air, heavily calling each other's name.

Napagod siya at bumagsak na lang ang katawan kay Lucas. She was waiting for his
erection to wilt inside her but that didn't happen. Lucas kept caressing her back
gently at minsan ay nahuhulog siya sa antok.
Binuhat siya nito at naramdaman niyang umaakyat sila pabalik sa kanilang silid.

"I'll bathe you." Kahit nanghihina pa ang kanyang tuhod ay napatayo siya ni Lucas
sa shower at naalis ang natitira niyang damit. He unbuttoned his dress shirt too
and joined her.

And the shower did not happened. RIP shower, they just a hot sex and followed by
unending fcking in every parts of the house. Hapon na yata nang naikot na nila ang
lahat dahil pati hagdan ay hindi napalagpas. Ibang klaseng housewarming ang naganap
for todays vidyow!

"Hindi ka na nakapasok.." Totoo na iyon at nagbibihis na silang dalawa. Kung hindi

pa sila tumigil ay hindi na talaga siya makakalakad. Magpapabili talaga siya ng
wheelchair!

"Nakapasok naman, maraming beses. Labas-pasok pa nga."

Pinanlakihan siya ng mata. "Hoy, ang bastos mo! Ako lang dapat ang bastos sa bahay
na ito."

"Are you still overthinking?" Tiningnan siya ni Lucas sa mata, he stopped midway in
wearing his shirt.

"Are you still mad?" Balik-tanong niya.

"Yeah.." Bumagsak ang mga mata ni Lucas.

"I understand." Nag-iwas siya ng tingin.

"Heat me up some food that you've been cooking, please..."

Ayan, balik na naman sa pagiging empleyado ang ferson. Sumunod siya at pinagpilian
ang maayos na pagkakaayos ng lutong pagkain doon sa freezer nila. Nagluto na rin
siya ng kanin.

Bumaba si Lucas para panoorin siyang maghanda. Ang walanghiya hindi talaga
tumulong! Tatlong ulam lang ang inilatag niya na tig-kakaunti, kaldereta, menudo,
at siya!

Este, beef steak!

Pinagsalin niya ng kanin sa plato si Lucas bago siya maupo sa kanyang pwesto pero
forda pulling ang ferson, bumagsak siya roon sa ma-muscle nitong binti! Inamoy-amoy
pa ni Lucas ang kanyang buhok at hinaplos ang kanyang puson.

"Hoy, Lucas. Tama na! Alam kong galit ka pero kakain na tayo dapat.."

"Kakain nga.." Namamaos na wika nito, nakiliti siya dahil pinaglaruan nito ang
kanyang tainga ng labi nito! He was dry kissing him on her ear tip.

Patay na, ibang 'kainan' na naman ata ang mapupuntahan nila!

"Lucas, I'm hungry..." Reklamo niya, "Puro fake hotdog yung nakain ko kanina dahil
puro yon ang inihanda mo! Scam ka rin 'e!"

Ipinatong ni Lucas ang baba nito sa kanyang balikat.

"Galit ako.."

"Oo na nga!" Ito naman kung makapagpamukha. Halata namang galit, abugbog ang pechay
niya maghapon. Buong katawan talaga galit sa kanya!

"Pero mahal na mahal kita, Baby."

There, pumutok ang matris niya sa sobrang kilig.

Kabanata 32

"Bakit ayaw mong magpapasok?" Galit na galit na kay Tash ang bunso niyang kapatid.
Lucifer tried to force his 6 foot self on their narrow door. Aba, sanay talaga sa
masikip ang makulit na ito ha!

"Hindi nga pwede!" Matigas ang tanggi niya. Nakapag-ayos naman siya ng bahay. She
just couldn't fathom anyone sitting on places where they made love.

Naks, make love nga ba iyon, Tash? Hindi ba ay galit pa kahit sinabing mahal na
mahal ka? Bakit ka ikinukulong na parang ibon at pakakawalan na lang kapag gustong
maglaro ng bird? Tapos give na give ka naman!

"Bakit ka ngumingiti?" Nilamukos ni Lucifer ang mukha niya. "Papasukin mo na ako,

may sasabihin ako."

"Dito mo na lang sabihin, magulo sa loob."

"Bakit nga? Noong nakaraan lang invited ako, ngayon hindi na!"

"Luci!" Umirap siya sa kapatid. Hindi ba ito maka-gets? Palibhasa walang asawa! He
could get really pushy at times.

"Oh, so the love nest is really a loooovvveeee nest?" Humagalpak ito. "Don't worry
kapatid, doon ako sa hindi niyo pa nabibinyagan."

Dahil sa sinabi nito ay unti-unti niyang nilawakan ang pinto, may mga kaunti pa
naman talagang hindi pa nila nasuyod. Tumigil siya sa harap ng pool.

"Dito."

"Hanggang dito na lang? The rest then---"

Pinanlakihan ng mata si Lucifer, "Ah! I won't believe you. Hindi. Imposible."

Mahina siyang itinulak nito at nilagpasan siya. Pinapasok nito ang sarili sa salas.
Mabilis siyang sumunod dahil ang walanghiyang bunso ay makikialam sa pamamahay nila
ni Lucas na hindi na dapat binibisita!

"Huwag diyan!" Nag-hang sa hangin ang pang-upo ni Lucifer sa sofa.

"Oh, okay, understood. This is a couch, looks comfortable though." Naglakad ito
patungo sa kusina at humila ng dining chair.

"Hindi rin diyan." Nakakaunawa pa rin itong tumango.

"That's creative.. but okay.."

Uupo ito sa bar stool pero itinulak niya ito. "Not here..."

Sa sink, sa may lamesa, sa may hagdan, wala talagang maupuan ang kapatid.
Pasimangot ng pasimangot ito. Napatitig ito sa isang bahagi ng kanilang living
room. Kinuha nito ang vase na nakapatong doon sa furniture table, mataas iyon at
kayang upuan ni Lucifer na matangkad... But..

"Huwag din diyan, Luci---"

"Walangya! Napaka-ano niyo naman, Ate, 'e! Paanong? 'E hindi mo naman ito abot!
Hindi ka ba nabalian ng buto sa pamamahay na 'to?"

"Binuhat ako diyan, siyempre inalis din ang vase.. Safe sex ba..."

"Hindi ganon ang safe sex!" Sita sa kanya ng kapatid. Napayuko na lang siya.

"Lodi talaga 'yon si Lucas. Wala sa mukha 'e." Napaisip pa ito na parang naghahanap
ng sign na malibog si Lucas. Well, hindi mo talaga makikita sa mukha ang lahat...

"Ano ba kasing ginagawa mo rito? Hindi naman kita inimbitahan!" Naiinis na siya kay
Lucifer.

"Wow, parang last week lang nagmamakaawa kang sunduin kita.."

"Last week 'yon! Iba na ngayon!" Mayabang siyang nagtaas ng noo. This time, Lucas
makes her sleep with her favorite lullaby. Hindi pa rin siya nito bati, ha! Paano
kaya kung bati na? Magpapabati na rin ito sa kanya. Ay! Nagawa niya na rin iyon
kahapon kahit hindi pa sila bati.

In all fairness to Lucas, he also had sessions with Euka. Kinakausap ito ng kanyang
therapist kung paano siya pakikisamahan. He was gentle although rarely smiles.
Hindi nga niya masyadong binibiro at baka doblehin pa ang performance level,
mamatay na siya sa sarap.

"Bastos na naman ang nasa isip mo 'no? Ako na lang talaga ang wholesome sa mga
Monasterio." Itinulak ni Lucifer ang ulo niya.

"Sa dami ng Monasterio kasama na ang mga pinsan natin, ikaw pa talaga ang
wholesome?" Mapakla niyang tiningnan ang kapatid. "Spill.. What are you doing here
at darating na ang kalive-in ko."

Tiningnan siyang mabuti ni Lucifer. "Wala ka bang problema rito? Are you happy?"

"Next question."

"Ang hirap mo namang pasayahin. Naghouse tour na kayo't lahat bitin ka pa rin?"
Tumaas ang kilay ni Lucifer.

Aba siyempre, gusto niyang maranasan na hindi na malungkot ng bongga. Like, she can
miss Lahariel but can smile about it. She misses that feeling of smiling without
hiding anything, just authentic smiles and laughter. Iyong simple lang ang buhay at
wala siyang negosyo na iniisip.

"Our brothers." Huminga ng malalim si Lucifer. "Our brothers had dinner with us
last night."

Pinanlakihan siya ng mata, alam niya ang tinutukoy ni Lucifer na 'brothers', their
half-brothers. "Hindi kayo nang-imbita, mga bastos!"

Siguro siya ang ginawang usapan ng mga ito! The Marites Monasterio.

"Of course, ikaw ang napag-usapan—"

"Kita mo na!"

Inalala niya agad si Miranda. "Naroon ba si Mommy?"

Miranda will not be that accepting to their brothers. Hindi naman iyon naging
problema dahil hindi naman naghahabol ang mga iyon. They are also rich.

"And the weird part, Mom was the one who invited them."

She discovered about her brothers around that time that Lucas was absent in her
life. Iyon ang dahilan ng malaking away ni Miranda at Levi noon. They came before
her birth, kuya niya ang mga ito and there's four, isang panganay at ang pangalawa
ay triplets---

"And Tash, there's two more—" Two more brothers?!

"Hoy!" Napalapit siya sa kapatid, "Kumusta si Mommy?" Now she's really worried.
Grabe talaga ang Tandang yan ha! Akala niya ay apat lang ang kapatid nila sa labas,
ngayon ay anim pa nga!

"Well, it seems like Mom is okay. She's calm, composed, almost surreal. She's cool
about it."

"Ganon? So kumusta si Dad? Nacheck mo na ba kung walang latay sa likod? Alam mo

naman ang Nanay natin, pasimpleng manakit. Baka hindi na humihinga ang Tatay natin
by now."

"Mom made amends to Atticus as the eldest Monasterio, maayos naman ang naging
usapan. The triplets, Xerxes, Silas, and Hermes will follow Atticus' orders so
parang ganon din, okay na agad. Iyong dalawa, si Cairo at Saint, looks okay,
pupwede mong ibully because they came after you as your younger brothers too.
Naroon sila sa dinner at marunong naman silang gumamit ng kutsara't tinidor so you
don't need to take care of them--"

"Kayo ba ni Lucian ay hindi marunong magkutsara't tinidor?! Napakaalagain niyong

dalawa, lalo ka na!"

"You just worry too much!" Balik nito sa kanya. "Just sit your pretty ass here and
be a trophy wife."

Hindi niya pinansin ang huling sinabi ni Lucifer. "Why so sudden?" Takang-taka
siya.

As far as she knows, the first Monasterio born from Levi's 'supposed' fuck buddy
relationship promised to stay away from Levi after two kids, iyon nga lang,
triplets ang sumunod na naging bunga ng landian. Ginawa lang sperm donor ang ama
kahit pangit naman ang lahi nito! Yuck ha! Uso na pala iyon noon.
Then their mother came, at sa kanyang ina tinamaan si Don Levi. Tumupad sa pangako
ang fck buddy ni Levi na magpapakalayo-layo pero naging kyuryoso ang mga anak nito
na hanapin si Don Levi for closure. The rest is history.

Iyong dalawang bago, Cairo at Saint? She doesn't know about them. Parang nabasa
naman ni Lucifer ang kanyang iniisip kaya muling nagpaliwanag ito.

"The two kids were Dad's revenge to Mom because he thought he was cheated on since
Mom really flew away. Mom knew about the cheating so she intentionally never came
back until I came."

Kapit na kapit siya sa mga naririnig na rebelasyon. Kawawa naman talaga si Miranda
sa kanyang amang napaka-pangit.

"Alam mo nung ipinanganak ako, ako talaga yung pinakagwapo kaya nagsimulang bumait
si Daddy nang makita ako. Like, Fck, let's name him Lucifer and let' be happy
again."

"Gago, pangit mo! Baka kamo nagdesisyon nang ihinto ang pag-aanak kasi nakitang
sobrang pangit mo, sabi ni Tanda, 'Fck, latak na talaga ang isang ito. Let's stop
here, konti na lang, kumukha na ito ng matandang Gorilla sa Malabon Zoo.'"

"You know that's a lie."

"Sorry, ampon ka raw talaga, Luci."

"I am not a grade schooler to believe that!"

"Napulot ka lang daw sabi ni Lucas. Nagulat nga sila nang may bitbit si Mommy na
galing sa basurahan."

"Hey!"

"Bakit may pameeting na hindi ako kasama?" Inusig niya muli si Lucifer.

"Ledesma ka na raw kasi... Yiiiiii!" Tinulak-tulak pa siya ni Lucifer. She glowered

at him.

"Mom thought she needs our brothers' help on the business so you will stop worrying
about it. She wanted to lift the weight from your shoulders, Tash. Kaya kahit alam
kong mahirap kay Mommy ang makiharap, she welcomed our brothers in our home with
open arms."

Namasa ang mga mata niya. Nakahinga siya ng maluwag, mukhang eto na talaga ang
kanyang napapalapit na happiness.

"Atticus said that Xerxes is willing to be trained since Atticus has his own
business but can handle the Prawn farm temporarily, too. Pasalamat ka nag-iisa kang
babae at kahit di ka cute, baby ka pa rin ng pamilya."

Niyakap siya ni Lucifer. Oh, emotions! Kailan ba siya tatantanan!

"You can rest in peace now, sister."

Umatras ang luha niya at sinapok si Lucifer. "Aw!" Reklamo nito.

"Tngina ka ha! Papatayin mo pa ako!"

"Sis, si Lucas ang pumapatay sa iyo sa sarap. Huwag ka sakin magalit."

Nagdesisyon si Lucifer na manatili muna sa kanilang tahanan at dahil hindi

nangangawit na kakatayo ay magsuswimming na lang daw since dala daw kasi itong
pangswimming.

Hindi niya ito sinamahan sa pool dahil abala siya sa pagluluto. Lucas eats with her
now. Naghanda siya ng para sa tatlo at saka dinalhan siya ni Lucifer ng paborito
niyang caramel cake kaya excited na siyang magdinner.

"What are you doing here?" Narinig niya mula sa labas ang boses ni Lucas nang
madilim na.

"Hello, brother! Bakit ka nakasimangot na narito ako? Aksyon na ba agad pagpasok mo

sa pinto na yan?" Mapanukso pang sumagot ang walanghiya niyang kapatid. Hindi pala
alam nito na galit pa sa kanya si Lucas. Nagmamadali niyang sinugod ang mga ito sa
garden at natagpuan na naroon si Lucas kausap ang palutang-lutang na Lucifer doon
sa pool.

She smiled sweetly at him, "Hi Babe.. How's work?"

Napakunot ang noo nito sa kanya pero hindi sumagot kaya mas ginalingan niya pa. "I
miss you, Babe.. Kiss ko."

Lumapit sa kanya si Lucas at nakanguso na siya. Ayaw pa nga lang kumilos para
sunggaban siya, mamahiya pa ha!

"Kiss mo sabi ako!" Pinanladilatan niya ito at binulungan. "Makakahalata si Luci na

may away tayo." Hinuli niya ang pisngi ni Lucas at tumingkayad pero inilayo ni
Lucas ang mukha.

Mukhang hindi iyon bumenta. Nakita niya si Lucifer na inilubog na ang ulo sa pool
at lumangoy papalayo. Hindi na nakapaghintay sa kanilang 'torrid kissing' dahil
hindi kumilos si Lucas.

She sighed. Tumalikod na rin siya at pumasok sa loob ng mansyon nang hulihin siya
ni Lucas at gawaran ng mainit na halik doon sa loob ng kanilang bahay!

He was gently holding her waist and caressing her back. She felt safe and calm with
that kiss. Actually, tuwing hinahawakan siya ni Lucas ay kumakalma siya. Ang
kanyang isip at katawan ay parang nakakatagpo ng kapahingahan.

Tapos bigla siyang aalugin ni Lucas, ayon, nayayanig muli ang kanyang mundo.

"You don't need to show off to that fool. He knows." Masuyo pa siyang hinalikan sa
noo at ginulo ang kanyang buhok pagkatapos ay tinalikuran na siya. Siya naman ay
nagulantang sa 'he knows'.

"He knows? Kinwento mong galit ka sakin, ha, Lucas?" Sinundan niya ito sa dining
area na inaayos ang hapagkainan dahil hindi niya pa naisasalin ang mga nailuto.

Paano naman nalaman ni Lucifer? Chismoso talaga ang mga lalaki! Buti siya ay si
Luke lang ang katsismisan. Bading at babae naman silang dalawa so okay lang.

"He knows that I love you." Nilingon siya ni Lucas mula sa paghahanda ng mga plato.

"Luh! Dahan-dahan naman magpakilig, Babe! Baka mahimatay ako rito 'e gutom na nga
ako!"

A flirty smile crept on Lucas' lips. Nako, pechay! Dapat ay may award ka na!
Napalambot mo na ang matigas na puso at mas napatigas ang tite!

"Pauwiin mo na 'yon si Lucifer. Abala." Puwesto si Lucas sa kanyang likuran at

sinimulan na naman siyang landiin sa pamamagitan ng paghalik sa kanyang batok.

"Dito ko na papakainin. Sinamahan naman ako maghapon."

"Paano yon, gusto na kitang kainin? Maghapon akong naghintay..."

"Eiw! Yuck!" Sumulpot si Lucifer na tumutulo pa ang tubig sa katawan mula sa

pagsuswimming. "I can't imagine you two lusting at each other! Kadiri! Buti na lang
gutom na ako kaya magtitiis ako sa mga nakikita at naririnig. Sorry, Bro." Dire-
diretso si Lucifer at kumuha ng plato. Nakatayo lang ito habang kumakain at panay
ang daldal, he didn't forget that they indeed had sex in every part of the house.

Nang mabusog na ay iniwanan na silang dalawa ni Lucifer.

Of course she claimed her delicious treat afterwards....

---

Everything feels ending well. Kahit naka-indefinite leave siya as adviced by her
therapist, nagtutungo siya sa opisina to check on important matters. Hindi pa fully
adopted si Xerxes sa kanilang negosyo. Iba ang pamamalakad nito. He came from old
money too but he's not spoiled, so obviously, he's strict.

Nagputukan ang ovaries ng mga kababaehan sa Monasterio Coporate because her brother
is rampantly marked with tattoos all over and even in a formal suit and tie, the
idea of a monstrous tattoo crawled from his covered body to his neck is screaming
that he's indeed a red flag, but with a note that says, hey girls, ignore the flag
because I am a fcking Monasterio and I am super gwapo!

"Why is Saulo interfering again?" Tanong niya kay Xerxes habang nasa meeting sila
kasama si Lucifer at Lucian. "Hindi ba't wala siyang pakialam sa mana kay Auntie
Leya? Hoy, Lucian, Saulo is your friend, tell him to stop these atrocities. Parang
timang, lumalabas ang pagka-Monasterio niya kahit middle name niya lang iyon."

"Kaya nga Saulo, Tash. Sakit sa Ulo yan ni Auntie Leya." Lucian explained.

"Kung gusto niya ng piraso ng negosyo, magpakabait muna siya sa Nanay niya. Baliw
talaga. Nanay niya ang may shares dito, and it is just shares. Si Daddy pa rin ang
major stockholder." What a family tree! Kapatid ng Daddy niya si Leya Monasterio at
Lysias Monasterio. They are all with a dark past. Paano ay galing sa political
dynasty ang mga Monasterio kaya ang daming sikreto! Pati silang magpipinsan at
kapatid ay marami rin ang bilang.

"Don't stress about it, Tash. Why are you even here? You should be resting."
Tinaasan siya ng kilay ni Xerxes.

"Paano ikaw, pinaiyak mo raw ang sekretarya mo, nakaka-sampu ka na wala pang isang
buwan!"

"Weak people." Xerxes spat, naghalakhakan naman ang dalawa pa niyang kapatid.
Talaga nga naman, dalawa pa lang noong una ang kanyang problema at naging walo pa
ang kanyang mga kapatid na lalaki! Pati mga pinsan ay problema niya pa.
"Hey, I got it covered. Hayaan mo na iyon si Saulo Villeda, ako ang bahala."
Pagpapanatag ni Xerxes sa kanya.

Kailangan na nga yata talaga niyang magfile ng early retirement. Lately, she always
feels tired and extra emotional. Ang pinakamaganda lang na development niya ay
nakakatulog na siya kahit sa tanghali. Pagod na pagod lagi siya kay Lucas, e!

Nagkasya na siya kahit malandi lang ito kapag gusto siyang maikama, kapag normal ay
suplado. Dahil 90% of the time naman ay gusto siyang maikama, yung 10% ay kapag
nagsisiplyo ito o may kausap sa telepono. Mahirap naman isabay iyon habang
naglalandian silang dalawa.

She pushed to her feet and stood up in front of the conference table, "I won't join
you for lunch, sabay na kami ni Lia." She dismissed her brothers.

"Lia?" Napaangat ng tingin si Xerxes. "Natalia Fortich-Ledesma. Can you introduce

me to her?"

"Gusto mong mawalan ng kaligayahan, Xerxes? Kakaponin ka 'non ni Lucas." Sabad ni

Lucifer.

"Baka ako pa gumawa sa kanya 'non kapag niloko niya si Tash dahil hindi kami close
at wala akong balak makipagmabutihan para may katakutan ang isang 'yon."

"He's a good person, Man."

"I don't fcking care, he's my sister's partner so I won't be nice unless he trades
her off to his sister then we're even."

Sumakit muli ang ulo niya, six-footer men fighting like kids!

"Natalia is off-limits. Good girl 'yon, Xerxes. Look at you, mula ulo hanggang paa,
panganib na."

"Judgemental. Soft boy ako lalo na sa mahal ko." Xerxes retorted, his words came
out of his nose.

"What is love?" Tanong ni Lucian.

"Paki-google." Bulong ni Lucifer.

"Then forward it to me after. Let's send it to our brothers." Si Xerxes.

"Gawa na lang tayong GC." Suhestyon ni Lucifer.

"That's a good idea. Huwag nating isali si Tash." Dagdag pa ni Lucian.

"I am listening." Mapanuksong tiningnan siya ni Xerxes.

Mga walang pag-asa ang mga kapatid niya. Siguro ang origin ng salitang Monasterio
ay crazy! Mahirap bang maging matino kagaya niya? Dapat ay magpa-family seminar
siya kung paano maging mabait at kagalang-galang dahil nag-iisa lang siya sa
pamilya. Sinabi na nga ba at gold siya!

"Akala mo naman interesado ako sa GC niyo! Tiyak na puro yon bold iyan ng mga
paborito niyong hipon! Nakakadiri kayo!" Umirap siya sa hangin. Her brothers
bursted in laughter because of her annoyance.

Sa isang Mexican restaurant sila nagkita ni Lia. Lia looks stern and chilly. Kapag
ganito ay naalala niya rito si Lucas. Nagpalinga-linga siya pero may napansin
siyang wala roon sa paligid.

"Nasaan ang bodyguard mo?"

"He's fired." Sumipsip si Lia ng cucumber juice habang tinitingnan ang menu.

"Fired?"

"Yes. I hate him." Tiningnan siya ni Lia, ang isang ito naman, parang si Lucas kung
makatingin kapag mainit ang ulo! Namimiss niya tuloy ang kanyang ka-live in,
puntahan niya kaya sa opisina.

"Saan ka ba nagpupunta when you want to relax and unwind?" Tanong sa kanya ni Lia.

"Ako, well, we have a private island." She smiled, tumingin din sa menu.

"Private?"

"Hindi naman private, pero membership-only." Napahagikgik siya, maaya nga roon si
Lucas at may kuwarto pa naman ito roon. She was the one to replace him nang bitiwan
ni Lucas ang shares at ang pamamalakad nito. She will return it to Lucas soon!

"I want to go."

Napatid ang pagkakangiti niya sa desididong boses ni Lia. Doon niya palang naisip
na mali ang nasabi niya kay Lia. "Hala, Baby Girl. Hindi iyon para sa iyo! Marami
roong hotdog, eggplant, and many more na unhealthy! Wala pang cellphone."

"I want there.." Desidido ang mukha ni Lia. "Nagpaalam akong magbabakasyon muna sa
Thailand so I am with my luggages right now but I want to go somewhere else na
hindi ako madaling puntahan."

"But Lia... That's a sex island. Patay tayo sa mga Kuya mo kapag nalaman na dinala
kita roon."

"Bakit naman? It is not as if they can meddle with my personal and sex life."

Napakapit siya sa dibdib! Kinakabahan siya sa mga sinasabi ni Lia. She's so sure of
herself. She's kind but fierce, mukhang hindi niya matatanggihan!

"Magkano ba ang membership?"

"Ten-million a year for the basic amenities but you don't have to think about that.
I can cover for--"

Umiling si Lia, "I'll pay. I want to be responsible for this whatever happens."

"Sobrang secured ng isla, wala namang mangyayari sa iyo roon except sa gabi-gabing
matuksok ng kung ano-ano. Just be careful with people you meet. Kanya kanyang
fetish ang mga naroon. Huwag na lang kaya doon? Gusto mo Amanpulo tayo? Kain tayong
turon doon..."

Nagtaas ng kamay si Lia, "Bill please."

Gusto niyang magprotesta, hindi pa sila kumakain. "I'll issue a raincheck for this
lunch, Tash. I'll see you once I get back, okay?"

Ang bilis naman magdecide! Wala siyang nagawa kundi samahan si Lia sa Monasterio
Towers kung nasaan ang sariling airport ng patungo sa isla. She guaranteed her
membership although Lia issued her own check. Itinawag niya pa sa isla ang pagpunta
roon ni Lia at sinabing bantayan itong mabuti.

Niyakap siya ni Lia nang papasakay na ito sa helicopter, private planes are for VIP
but choppers are for the shareholders, owners, and their guests of course.

"I'll remember this one, Tash. Thank you, and if you have a problem with Lucas,
tawagan mo ako okay?"

Tumango siya at pinanood itong sumampa sa chopper. Masaya pa itong kumaway nang
umaangat na sa lupa ang sinasakyan. She's still no sure about this pero wala naman
sigurong OA na mangyayari rito kundi magkaroon ng ka-sex doon! That's not her
business anyway! Hindi na menor de edad si Lia.

Nakakapagod na araw! She drove home to sleep. Madilim na nang magising siya at
naalala niya pang wala pa siyang nailuto! Nagmamadali siyang kumilos pero narinig
niya si Lucas na may kausap roon sa salas.

"Why did you let her leave without a bodyguard? Bakit walang kapalit si Amory? I'll
kill that guy!"

Marahan siyang naglakad patungo sa salas. Gusot na gusot ang mukha ni Lucas. "Yes,
call Detective Buencares to trace her whereabouts."

Napatakip siya ng bibig. Hala ka Tasha! Umamin ka na at baka litrato mo pa ang

mapalabas ng imbestigasyon at ipakulong ka ni Lucas!

"Sa A'toda Madre? Doon nagpark ang sasakyan? Did she meet anyone? May sumakay ba sa
sasakyan nito pagkatapos?"

Well, she brought her own car so convoy sila ni Lia, it is just that magkasama sila
roon sa loob.

"I don't care if the restaurant is busy! Ask for the CCTV inside the restaurant."

Nako, ayan na at makikita na ang kanyang kagandahan sa CCTV at malapit na siyang

maging suspect. She could just imagine herself holding a placard with her name,
against a wall that measures her height. Case: Kidnapping Name: Estancia Ligaya
Rosanna 'Kay Lucas lang kakalampag' Monasterio. And what will be her jail name?
Kalampagin?

Umamin ka na Tash!

Nagtaas siya ng kamay sa harap ni Lucas, he mouthed 'Wait' at patuloy pa rin sa

pakikipag-usap sa telepono.

"I was with Lia." She voiced out. Atapang atao yarn?!

Natigilan si Lucas na nakuha niya na ngayon ang buong atensyon. "I'll call you
again, Ram."

"What did you say?"

"Nakipaglunch sa akin si Lia and she said she's going somewhere--"

"Saan?"

"Hayaan muna natin siyang makapag-isip-isip. Malaki na yon." Patay na talaga! Baka
maibitin siya patiwarik ni Lucas kapag nalamang nag-ahente pa siya ng Temptation
Island Membership sa kapatid nito kahit hindi naman niya sinasadya!

"You don't understand. My family is worried about threats! Saan siya nagpunta?"
Bakas kay Lucas ang sobra-sobrang pag-aalala sa kapatid.

"She's safe."

"Not without a bodyguard. Nasaan?"

Eto na talaga ang kanyang katapusan!

"I made sure she's safe."

"So you know. Where?"

"Basta-"

"Where Estancia?" Ayan binuo na ang kanyang pangalan! Galit na yarn?! "Let's make
sure that she's safe because I don't want to blame anyone if something happens,
especially you. Let's resolve this together as a team."

"She safe. I made sure that when she went to Temptation Island---"

"What the actual fck? Tash!"

"Teka lang! Magpapaliwanag ako! I did not suggest that. It was slip of the tongue,
sinabi kong hindi magandang ideya yon but she insisted, said that her personal life
is none of your business-"

"And you believed that?"

"Dapat hindi naman talaga kayo makialam! And you know that Temptation Island is one
of the safest island in Asia or in the world! I made sure that she's well taken
cared of. Doon siya sa villa na malapit sa security naka-stay. She will have her
own security team."

"She's not the type that should go in the island. You know what's there."

"We own the island and I've been there."

"I am just saying that she's not the type!"

"And what type should go there? Someone like me and you? Vile, vulgar, and who fck
like there's no tomorrow? Grabe ka naman, Lucas! Nakaka-offend yan ha! Konsepto mo
nga ang isla, ipinagpatuloy ko lang."

"That's not what I meant. Kapatid na babae ko ang pinag-uusapan natin dito."

Tiningnan niya ng masama si Lucas. Hindi naman magkakaiba ang babae, women, just
like men, have needs. Bakit kapag babae ang mag-iisip, magsusulat, magbabasa o
gagawa ng kahit anong may kinalaman sa sex ay mukha nang masama! Lalaki lang ba ang
binigyan ng libog at ang mga babae ay dapat hindi nakakaramdam 'non?

Babae ka, with a warning tone is unacceptable. It should be Babae Ka! With a fcking
explanation point!

She was raised by a strong woman despite the crippling poverty so she will not be
sorry for being a woman herself!

"I am somebody else's sister, too, Lucas. And you fckd my brains out but they never
took it as an offense against you. Bye."

"Tash!"

Lucas' phone rang and that's her cue to pick up her car keys and went out of the
door. Hindi siya nagmadali dahil ayaw niyang tumakbo na parang kawawa. Kinuha niya
sa tapat ng bahay nila ang kanyang sasakyan at nagdrive papalayo.

Nang makarating siya sa Nlex, at saka niya narealize ang paghihimagsik niya. She
bawled her eyes out while waiting for the beep of the tollgate. Simula Balintawak
tollgate hanggang makarating ng Tarlac ay umiiyak lang siya. Ang layo kaya non!

Nawala ang pagiging cool niya. She wants to be cool but she's so sad and
frustrated! Tumunog ang cellphone niya pero pinatay niya lang iyon nang hindi alam
kung sino ang tumatawag.

Hindi niya alam kung nasaang bayan siya ng tumigil siya sa pag-iyak. Baka mahampas
pa siya ng walis kapag namamaga pa rin ang mata niyang aabot sa San Isidro.
Madaling-araw na nga siya darating, para pa siyang basang sisiw.

Finally she reached San Isidro 15 minutes past midnight.

Pinagmasdan niya ang kanilang bahay kung saan siya lumaki. Madilim na iyon pero
ganoon pa rin ang itsura. The only thing that improved was the muted noise of
aircon. Pina-aircon niya talaga ang buong bahay at pinapalitan ang mga muebles sa
loob kasi gusto niyang kumportable ang kanyang Lola Candy.

Hindi niya alam kung tutuloy siya o magche-check in na lang sa hotel sa bayan at
bukas na lang magpapakita. Just before she made a decision, a frail knocks on her
windows made her look outside.

Napasinghap siya nang makita ang kanyang Lola Candy. Malamlam ang ngiti nito sa
kanya at nakabalot pa ng shawl na parang nilalamig. Pinatay niya ang makina ng
kanyang sasakyan at agad na lumabas.

"Lola Candy! Bakit gising ka pa?" She hugged her Lola tight.

"Inabangan na kita rito at tumawag si Lucas kay Wendy, sinabing nagmaneho ka raw ng
mainit ang ulo kaya baka dito ka raw tumuloy. Ikaw talagang bata ka, kapag mataas
ang emosyon mo, huwag kang padalos-dalos at baka maaksidente ka pa." Mahinahon ang
boses nito kaya mas lalo lang siyang naluha.

"Nagpaluto ako kay Naty ng leche flan. Si Harold naabutan pa na bukas yung Pancit
ni Amparo sa bayan kaya nakabili pa. Halika at kainin natin. Si Wendy kanina pa
naiinip."

Umakbay siya sa kanyang Lola, naabutan niya si Wendy kasama ang mga pinsan niya na
nagsisiksikan roon sa salas. Kaya pala madilim ay nakapatay ang ilaw at nanonood pa
ng Netflix.

"Tasya!!!" Sabay-sabay na tawag sa kanya ng mga ito.

"Namiss ka namin! Gutom na rin kami! Ang tagal mo dumating, akala ko nag 120mph ka
sa pagmamaneho dahil galit ka!" Si Harold.

"Luh! Pag-galit, gusto na maaksidente agad! Ayokong mamatay na basag ang mukha at
walang braso. Sayang naman kung iyon ang huling maging alaala niyo tapos ibabash
niyo pa ako panigurado." Gumaan ang pakiramdam niya sa yakap ng kapatid at pinsan.

Napangiwi siya ng makaramdam ng kurot sa singit. "Aray! Lola Candy!" Nasa tabi niya
na pala ito at bitbit ang leche flan.

"Huwag mo nang uulitin iyon, Tasya! Kapag may away kayong mag-asawa, pag-uusapan at
hindi tatakasan!"

"Nako, si Lola. Talagang 5-minutes lang kaya maging sweet, umaasim agad ang ugali."
Umirap siya, naghalakhakan ang mga pinsan niya.

"Hayaan mo na nga, Lola. At least nakauwi si Tasya kahit biglaan." Inakbayan siya
ni Wendy. "Bukas lang susunduin agad ni Lucas ito. Papunta na raw."

Pinanlakihan siya ng mata. "Galit ako don!"

"Sus! Galit. Huwag mo nang pahirapan at naiyak pa iyon kay Lola Candy kakahingi ng
tawad dahil pinasama raw ang loob mo. Ano ba kasi 'yon? Irerespeto na raw niya ang
karapatan pantao mo at hindi na mauulit." Bumulong sa kanya si Wendy. Umirap siya
sa hangin.

Talaga lang ha!

Kabanata 33

Maki Says: Pasensya na sa paghihintay fersons. Sobrang busy ko hahah! Anyway,

Kabanata 34 and Huling Kabanata na lang then we're done. Makakatulog na ulit kayo
sa gabi 🦉😆

Lucas

Lucas feels guilty for both Lia and Tash.

He knows that Temptation Island is literally the island of sin. He knows it's
dangerous but he was the a**hole who conceptualized the whole island with his
brothers, well, the Monasterio Brothers.

Tama naman si Tash, he's such a hypocrite for not wanting his sister to come close
to that island because she will be exposed to everything that she doesn't know
about when he knew he made the island. She grew up guarded and fragile. The Ledesma
siblings are all innocent.

He also made Tash handle that island when he left, technically, she exposed her to
that too. Siya ang may kasalanan.

"I can't do that." Napailing si Lucian. "Any favor other than forcing a member to
leave without violating any island policy is a no-no. I am sorry, Brother."
Nagmamadali niyang tinungo ang tahanan ng mga Monasterio para puntahan doon si Tash
pero wala ito roon kaya tiyak na nagpunta ito sa San Isidro.

"But Lucian, my sister is there." Giit niya. Tngina, bakit niya ba inalis ang rules
na pwede na lang hilahin ang kaanak kung kelan nito gusto.

Malinaw pa sa kanyang alaala nang sabihin niyang wala dapat silang pakialam sa
personal lives ng miyembro, they are not a cheap motel where wives can show up with
cameras and make a scene because their husbands booked with their mistresses.

"Alam ko, Lucas pero she's above 18. She filled up the forms, and immediately
approved by the owner which is my sister, so the membership valid, Lucas."

Mukhang hindi niya makukumbinse si Lucian. Lucian is very particular when it comes
to rules and regulations. Masunurin ito sa batas. He's conscious whether his
actions can bring him to jail or he will just be penalized. Now he notices what
sets him apart with the Monasterio, he bends all rules to get what he wants, while
the Monasterio cares about policies, human rights, freedom.

"At anong sabi mo kanina? Nawawala ang kapatid ko? Anong ginagawa mo rito?"

"Sinong nawawala?" Bumukas ang pinto sa library. Napaangat siya ng tingin nang
makita ang isang lalaking puro tattoo. His image spits Lucian and Lucifer, the guy
is mean buff, and a little bit taller than the two. Hindi niya ito kilala.

"Xerxes, nawawala raw ang kapatid ni Lucas- nasa Temptation Island. Ito namang
kapatid natin, nawawala rin daw—"

"Ano?! Tngina, ba't nawawala ang kapatid ko?" Lumakas ang boses lalo noong Xerxes,
he pointed fingers at him. "Pinaiyak mo yung kapatid ko?"

"N-no.." He doesn't get the intrusive behavior but he answered.

"He's our brother from another mother, Luc." Paliwanag ni Lucian nang mapansin ang
pagtataka niya sa salitang 'kapatid'.

"Lemme go to Temptation Island." Tatalikod na si Xerxes ng tawagin ito ni Lucian.

"Wala sa Temptation Island si Tash. Itinawag na ni Luci. Ang gago mo." Humalakhak
si Lucian. It seems like an inside joke that he did not pick up the context.

"An eye for an eye, Brother." Xerxes said as he walked away. Saka palang niya
nakuha ang ibig nitong sabihin, pupuntahan nito si Lia!

"Hey!" Protesta niya. Tinapik siya sa balikat ni Lucian na hindi pa rin mawala ang
tawa.

"He's not serious. Hindi ko rin paliliparin kapag nagtungo sa Monasterio Towers at
magpahatid sa isla. It is us three who owns the island, Lucas, Tash did well in
taking care of it for you, ang sinabi niya ay isasauli niya sa iyo ang karapatan mo
roon. We are fools, but we are fair."

He was lost for words. Hindi niya alam kung ano ang mararamdaman nang marinig iyon
mula kay Lucian. Nagdalawang isip siya kung deserve ba niya ang kagaya ni Tash.

So what if he's not deserving?

He's not a Monasterio so he can't be fair. He will bend the rules to get what he
wants.
And he wants Tash Monasterio.

"I love your sister, Loki. I really do."

"So don't waste your time. Lucifer and I have been cheering for you, you know that.
Not sure about the others but at least you got two votes out of 8 brothers."

"Eight?" Hindi niya alam kung matatawa siya, "That's why I've never been enough to
Don Levi. He has eight sons."

"Nine. That includes you. You've always been our brother, you still are. About
Tash, suyo well. Bye."

He fished for his phone and tried to call for Tash but she turned it off. His chest
felt heavy and again, his eyes teared up.

Tuwing naiisip niyang mangyayari ulit na mawawala sa kanya si Tash ay parang

sasabog ang dibdib niya sa sobrang lungkot.

--

Tash.

Dati nangangarap lang siyang magkaroon ng aircon ang buong bahay nila sa San
Isidro. Ngayon naman ay nangangarap siyang mawalan ng kuryente dahil hindi na
umalis ang kanyang mga pinsan sa bahay na iyon at magdamag na nanonood ng Netflix!

Hindi tuloy siya nakatulog. Kahit katiting na ingay ay nababother siya. Nakalimang
baso na siya ng gatas pero hindi pa rin siya makatulog.

"Tasya.. Matulog ka na.." Mula sa pagkakadapa ay nagsalita si Wendy, kanina pa ito

nakatulog pero nagigising para pilitin siyang makatulog. "Darating na iyon si Lucas
pagkagising mo."

"Ayoko siyang makita!" Iritable siya.

"Ayaw makita, bakit ka naghihintay riyan?"

"Hindi ko siya hihintayin! Ano siya, gold?"

Ganon na lang iyon? Hinabol daw siya pero bakit napakatagal? Nalipat na ba ang San
Isidro sa Baguio kaya mag-aalas singko na ng umaga ay wala pa rin? Nagbisikleta ba
'yon? Baka nagjogging para macho pagdating sa kanya!

Tumayo siya at nagpasyang lumabas na lang. May pangilan-ngilan na rin namang

naglalakad sa kalsada at dumaraang traktor na magtutungo sa bukid. Ang amoy ng
pang-umagang hamog at usok ng sinusunog na tuyong palay mula sa 'di kalayuan ang
mga namiss niya sa San Isidro.

Naisip niya na naman na napakabagal ni Lucas humabol! Niligaw na nga niya ang
sarili kagabi at naging mabagal ang pagda-drive niya pero hindi pa rin siya
naabutan. Hindi pa rin ito nagbago tuwing tumatakbo siya palayo, hindi pa rin
makahabol.

Kinuha niya ang walis ni Lola Candy at nagsimulang magwalis sa bakuran. Halos
maubos niya na ang lahat ng tuyong dahon sa kanilang lupa ay wala pa ring Lucas.
Lumiwanag na ng husto ang araw, wala pa rin.
Eksaktong alas-otse ng umaga nang marinig niya ang ugong ng sasakyan sa harapan ng
kanilang tahanan. Kilala niya iyon. Wala namang naka-Lamborghini sa kanilang
baranggay.

"Uy, andyan na ang Mister mo. Makakatulog ka na!" Panunukso ni Wendy pero lalo lang
uminit ang kanyang ulo.

"Napakaarte mo, Estancia, ha! Kagabi mo pa hinihintay yan at ngayong nariyan baka
ipagtulakan mo pa. Halika na Wendy, patuluyin mo iyon si Lucas nang makapag-usap
ang dalawa." Si Lola Candy.

Ilang sandali pa ay naramdaman niya na agad ang presensya ni Lucas dahil sa

panlalaking pabango nito. Nilingon niya ito at nagmukhang maliit ang kanilang pinto
dahil sa bulto nito.

Ang loko, fresh na fresh pa samantalang siya ay walang tulog! Yung sleeping pills
niya kasi ay naroon sa pagitan ng hita nito ni Lucas, sukat ba namang hindi
isinunod sa kanya ang kanyang effective na pampatulog.

"Bakit ngayon ka lang? May balak ka pa bang balikan ako?!" Kanina niya pa talaga
inensayo sa utak niya 'yon. Akala ni Lucas, ito lang ang marunong magalit?!
Mararamdaman niya ang lupit ng kiking galit!

Napapakit siya at kinagat ang pang-ibabang labi sa naiisip. Huwag maging bastos,
self.

"Hi, Baby! Ang sabi ni Wendy ay umaga na ako pumunta para makatulog ka, nariyan
lang ako sa bayan at nagbook—"

"Naku Lucas, kahit hindi na sana." Umirap siya. "Sana ay inuna mo na lang ang
kapatid mong naroon sa isla."

"Bakit ko naman uunahin 'yon? Asawa ko muna bago ang lahat."

"Hindi mo ako asawa. Live-in partner lang tayo." Pagtatama niya.

"It is the same to me. Wala na akong mamahalin ng kagaya sa pagmamahal ko sa iyo. I
will only concern myself to you and only to you. Igagalang ko ang karapatan mo. Let
me know what you believe in and that will be my life philosophy too."

Bumuhos sa kanya ang napakaraming alaala habang nagpapaliwanag si Lucas. Ang mga
alaala ni Alyana, Donna, at ng mga babaeng nagnanasa kay Lucas. At higit sa lahat
ang pagsisinungaling nito sa kanya ng totoo niyang pagkatao.

Throwback yan gerl?! Bakit bigla mong naalala?

"Tama na, Lucas. Galit pa rin ako dahil sa reaksyon mo kagabi, and it is not nice
to force someone to forgive you. I did not force you to forgive me. I keep on
saying sorry on every fuck—"

"Tash! Maririnig ka ng Lola mo!" Nataranta agad si Lucas pero hindi siya nagpaawat.
Nagpractice nga siya kagabi pa! Hindi pwedeng hindi niya mabitiwan ang bawat salita
na walang diin!

"Nagsosorry ako nang umuungol, nagsorry ako habang nakaluhod---"

Nagulat na lang si Tash nang hampasin ni Lola Candy ng walis tambo si Lucas sa
pang-upo nito. "Ang hirap mo naman suyuin pala! Bakit mo pinapaungol at pinapaluhod
ang apo ko? Napakakinis nga ng tuhod niyan dahil hindi ko pinapadampi sa munggo o
asin kahit na gusto ko! Ayoko rin umiiyak yan tapos uungol pa siguro sa sobrang
sama ng loob!"

"La! Huwag ka ngang makialam sa away mag-asawa." Hinila ni Wendy ang kanilang Lola
papalayo. Binigyan siya nang nakakalokong ngisi ni Wendy. "Hinaan mo ang boses mo,
Tasya. Gaga ka!" Bulong pa nito bago mawala sa may pinto.

"Nakakainis e!" Bulong niya pabalik sa kapatid saka binalingan si Lucas na nawalan
ng kulay sa gulat ng hampas.

"But seriously, Lucas. I think we have to resolve our issues with words, not with
our sex organs." Tumalikod siya at nagtungo sa silid nila ni Wendy.

"Kukunin ko lang ang mga gamit ko at convoy na tayo pabalik sa bahay natin. No,
hindi mo ako makukumbinse na sumakay sa sasakyan mo. Let's start talking about our
rules too. It may take days, Lucas. But let's not be bored talking about things
that matter."

Tumango si Lucas at pinagmasdan lang siyang kunin ang shoulder bag niya. Marami pa
naman siyang gamit sa San Isidro dahil napakadalas niyang umuwi rito kung hindi
lang nagkasunod-sunod ang kanyang problema.

Tumayo siya sa kanyang Lexus at binuksan ang pinto nang makita niya si Lucas sa
kanyang tabi.

"Kung hindi kita makukumbinse na sumakay sa sasakyan ko, baka pupwedeng makisakay?
Wala ka pang tulog. I know you are mad, but your life is more important than
anything, Tash."

Inabot niya susi niya kay Lucas at tinawag naman si Harold para imaneho ang
sasakyan ni Lucas. Tuwang tuwa naman ang kanyang pinsan sa oportunidad akala mo
nanalo ng Lotto.

"Sigurado ka ba, Bayaw?" Tanong nito kay Lucas na malawak ang ngisi. Lucas smiled
kindly.

"Oo, pupwede kayong mamasyal ni Tony bago niyo ihatid sa bahay."

"Nakakahiya naman 'yon! Pero pwede pa bang magsama ng kumpare?"

"Harold!" Sita niya sa pinsan! Aba, baka i-judge sila ni Lucas at sabihing
ignorante sila.

"It is okay, Tash. Let them have fun." Kumaway si Lucas at sumakay na sa passenger
seat. Have fun pala ha! Baka maloka sa kanya si Lucas.

"Isama mo si Choco." Tukoy niya sa bagong alaga nilang tuta na umiihi basta madikit
ang totoy sa leather, nalalamigan yata! "Wag mo lagyan ng diaper kasi hindi naman
yon sosyal."

Napapailing si Harold, muntik pa siyang murahin kundi lang naririnig ni Lucas.

Lucas adjusted her seat and put her seatbelts on. May mahinang music din itong
pinatugtog. She closed her eyes and she felt Lucas hand held her, hindi na siya
umangal dahil nakaramdam na rin siya ng unti-unting pagkahulog sa antok.

Wow, gerl! Para kang nawalan ng ulirat! Apat na oras kasi siyang nakatulog sa buong
biyahe. Naroon na sila sa harap ng kanilang tahanan. Sinamaan niya ng tingin si
Lucas dahil hindi man lang nagsara ng pinto ng bahay nila at umalis na lang basta.

"Hoy Lucas! Bukas na bukas ang pinto."

"You left."

"Because I am right!" Umirap siya. Nagkaroon muli ng enerhiya para tumalak. Sabay
silang pumasok sa tahanan. They will talk each issues they had.

"About not telling me that I am a Monasterio.." Sinimulan niya na.

"Diyan tayo magsisimula?" Nagtatakang wika ni Lucas.

"May lakad ka?"

"W-wala."

"Magpaliwanag ka na."

Umupo si Lucas sa couch. Siya naman ay tumayo sa harapan nito na parang

imbestigador.

"I know I lied, Tash. I want to secure my inheritance through you. Plano kitang
kilalanin at--"

"Kalampagin? Ang babuy! Char. Sige pakituloy."

"Kilalanin at ibigay ang mga pangangailangan mo para hindi ka na maghanap ng ama.

Nagbago lang iyong lahat nang sumulpot ka sa kuwarto ko sa isla at---"

"Naakit ka sa angkin kong kadiyosahan!"

"At hinawakan mo 'to." Nguso ni Lucas sa sandata nito. Pinamulahan siya ng mukha at
hindi matanggap ang nagawa niyang kasalanan. Kasalanan nga pala niya!

"You could've have said no!" Depensa niya.

"How could I, sabi mo nga, Diyosa ka."

"May point.." Ay ano ba yan! Erase, erase.

"Then I tried to be responsible since I got your virginity. I know that you don't
deserve that, so I made a promise to be all that you need, Tash. That you will live
well. Don Levi is not good as a father anyway."

"Tama naman, pero mahal ko iyong pangit na yon."

"I know. Kaya nilalawakan ko ang pang-unawa ko sa kanya." Tumango ito.

"I tried to stop myself falling for you, Tash, but it was so hard not to. I know it
is more than sex. Kaya kong mawala ang lahat para sa iyo."

"Pero hindi ko kayang makita na mawala ang lahat sa iyo dahil sa akin Lucas. That's
why I pushed you away that year. I want you to grow. Hindi totoong hindi kita
kailangan, bukod sa masarap ka, nakakatuwa kang asarin." She grinned.

"I know that. I am not mad at you, I am mad at myself for not being able to catch
up. Kung maaga ko lang sanang napatunayan ang sarili ko, hindi tayo nagkahiwalay at
buo na ang pamilya natin. Napabayaan kita, kayo ni Lahariel. I am very sorry,
Tash."

She knelt on the floor to touch Lucas' cheeks. "It happens for a reason. We gained
an angel. I forgive you and you forgive me, Lucas. So now, for the rules, let's try
not to have sex until we are really sure what we want."

Napalunok si Lucas at kumuyom ang kamao, "Okay." Mababa ang baritonong boses nito,
parang hindi pa sang-ayon.

"Ipapabendisyon ang bahay at doon muna ako sa amin--"

"What? Balita ko nadagdagan daw ang mga kapatid mo."

"Takot ka? Well, huwag kang matakot, sila ang matakot sa akin."

"Okay but what's wrong with our house?"

"Wala naman, bukod sa hindi makaupo ang mga kapatid ko sa bawat silya. At saka
gusto kong pagdaanan iyong normal na relasyon. Hindi iyong ipinagtulakan ng
pagkakataon o ng pamilya o ng libog. Ikaw talaga iisahan mo pa ako 'e!"

"Baka ipagpalit mo ako--"

"Nako, may trust issues, hindi pa tayo pwede nyan."

"Fine. Kaya ko. Manliligaw ako if that's what it takes. Aakyat ako ng ligaw sa
bahay niyo kahit naroon pa ang lahat ng mga kapatid mo. I will not be scared, Tash,
because I want to be with you forever."

"So, break na tayo?" She stood up and crossed her arm to her chest.

Bumuntong-hininga si Lucas. "Sandali lang ito. I will make you want to marry me in
no time, Baby."

"Baka humiling ka ng break-up sex diyan nako! Alam mo naman ako, papayag agad. Ay
este! Sige, Lucas. Uuwi muna ako kay Tanda at pagsasabihan ko ang ulikbang iyon na
maraming anak. Tinakasan pa ako at nagtungo sa Europe pero ngayon ay nakabalik na."

Lucas kissed her forehead to say goodbye. She's not sad, but hopeful. Alam niyang
nalalapit na rin naman ang kanyang kaligayahan, she can almost feel it.

---

It is true that she wanted to fix her family affairs. Now that her lovelife is
starting to resolve, ano pa ba ang pagkakaabalahan niya?

"Hoy Tanda! Anong akala mo riyan sa binhi mo, palay? Nagtanim ka ng nagtanim bakit
puro pangit, bukod sa akin?" Agad niyang sinermunan si Levi nang makapasok siya sa
library, sa pribadong opisina ng ama.

"Tash, calm down.." To the rescue ang kanyang Mommy, nabigla rin sa kanyang
pagdating. Naroon pala ito at nagta-tsaa kasama ang kanyang Daddy.

"Mommy, bakit niyo tinanggap ang pangit na ito pabalik?"

"Estancia, ha." Napailing sa kanya si Levi. "I have no excuses for what I did
that's why I am trying to correct my mistakes. Miranda forgave me--"
Pagkarupok ng kanyang ina! No wonder gawa rin ang kanyang pagkatao sa pulvoron,
iyon pala ang kanyang hulmahan!

"Tash, anak.. It is okay. Matatanda na kami." Malungkot na ngumiti si Miranda,

"What happened in the past should stay there. We both decided to be happy today and
in the future. Sayang nga at ngayon pa namin naisipang gawin iyon but no regrets.
Have you met Cairo and Saint? They are such a cutie, fine gentlemen... Huwag mo
lang ipaparinig kay Lucifer kasi may issue kay Saint."

"Lucifer, may issue kay Saint?" Inulit niya at malakas siyang natawa. Nagtaka pa
talaga ang Mommy niya.

Baka tinutunaw ni Saint ang pagkatao ng kapatid niyang baliw na pinaglihi sa

kasalanan. Ano kayang itsura 'non? Ang nakita niya palang ay si Atticus at ang
triplets. Tiyak na pangit din iyong dalawa. Ang lakas ng dugo ni Tanda 'e.

"Why are you here Estancia? Ipinatapon na kita--"

"Hoy! Talagang napakasama mong ama ha! Dito muna ako at manliligaw ng maayos si
Lucas. Kung ipagtabuyan niyo naman ako, pati gamit ko inilipat niyo pa sa ibang
bahay."

"Oh, anak, did you fight?" Napatayo si Miranda at agad siyang nilapitan. Bakas ang
pag-aalala sa mukha nito. Umiling siya at saka ngumiti.

"Gusto naming ayusin ni Lucas ang simula namin. We want to appreciate things by
taking it slow. At saka naisip kong magandang pagkakataon na rin ito para makilala
ang iba ko pang mga kapatid sa tatay kong pangit."

Tumikhim si Levi. "Kung pangit ako, 'e di ikaw din."

"Levi!" Suway ni Miranda, "Napakaganda ng baby girl natin. Kamukha ko siya."

Hinaplos pa ni Miranda ang kanyang buhok na parang hawak ang pinakamahal na perlas
sa buong mundo. She stuck her tongue out to Levi who shook his head at her, mukhang
pinagsisihan pa yata siya!

Hindi siya sana na maingay sa kanilang bahay. All of her brothers were at their
house temporarily. Pinagsama-sama talaga sila para magkakilanlan. May mga hinayupak
na once in a while tumatakas patungong Temptation Island, samantalang siya ay
naghihintay lang ng manliligaw.

"Saint, kunin mo nga sa itaas iyong binabasa kong libro." She was chomping her
favorite chips while lazying at the couch. Nagkaroon siya ng utusan sa katauhan ni
Saint.

Saint is really tall, the perfect-looking handsome. Totoo nga ang sabi ni Miranda
na cutie ito. He looks like a cherubim with his gray eyes a light brown hair, a
young version of Chris Hemsworth. Hindi rin ito nagpahuli sa laki ng katawan
however, mukhang sakristan itong pumorma, always white shirt and either jeans or
khaki shorts. Naku, sasabunutan niya talaga ang babaeng loloko-loko sa kapatid
niyang ito. Mukhang madaling mapagsamantalahan sa kanto 'e.

"Okay, Ate." At ito lang ang nag-a-Ate sa kanya na consistent. Nais niya nang
palitan si Lucifer bilang kapatid pero hindi niya sinasabi kasi nagwawala si Luci.

Nang bumalik si Saint ay mayroon na itong dalang libro at tubig. "Ate, huwag ka
masyado sa maaalat, makakasama sa iyo."
"Sipsip." Malakas na wika ni Lucifer na nakaupo naman sa kabilang couch at
naglalaro ng mobile game!

"Tamad." Saint retorted. Hindi niya mapigilan ang paghalakhak. Jusko, ano ba itong
bahay nila, parang naging gubat at yung mga kapatid niya ang animals na gustong
magpatayan. Siya naman ang reyna dahil inaasikaso siya ng mga ito.

"Anong oras na ba?" She then asked. Sumilip siya at malapit nang dumilim.

"Oras na para pumunta si Lucas. Nakakaumay kayo." Lucifer commented.

Right, pero bakit wala pa ito?

"Naku, mukhang nagsawa na manligaw si Lucas." Tukso ni Lucifer. Umasim ang mukha
niya.

"Kayo kasing mga walanghiya kayo, lagi niyong pinagtitripan! Maghapon kayong wala
tapos darating kayo kapag nariyan na si Lucas, inaabangan niyo ba siya sa kanto
kaya napakalakas ng radar niyo?"

Hindi na umuwi si Lucas nang hindi nalalasing. Sisirain pa yata ni Atticus ang atay
ng kanyang future-husband. Mabuti at masipag si Saint na ihatid si Lucas kahit
disoras na ng gabi kasi hindi ito umiinom.

"Tanungin mo yan si Saint kung anong nakita niya noong isang araw--"

"Lucifer." Saint muttered in a warning tone.

Sinamaan niya ng tingin si Saint, "What did you see?"

"Wala naman, Ate--"

"Walang Santo ang nagsisinungaling, Saint." Pinanliitan niya ito ng mata.

"Ate, noong ihatid ko si Lucas ay may naghihintay na babae doon sa tapat ng condo
niya. I don't think it has meaning kasi pinauwi rin naman ni Lucas--"

"Nakita mong umuwi?" Malapit nang makasaksak ang talim ng kanyang boses. Napalunok
na si Saint.

Sumabog na ang malakas na tawa ni Lucifer.

"Hindi na 'e.. Inaantok na rin kasi ako, ang weird naman kung maghihintay din ako
na umuwi iyong babae-"

"Pangit?"

"Maganda at sexy."

"Lagot ka, Saint." Lucifer chided.

"Sabi ni Ate huwag ako magsinungaling." Saint answered in defense, too late to
realize that it made her mad.

"Bwisit!"

"Sorry, Ate."

"Syempre hindi ikaw." Naging matabang na ang maalat na chips para sa kanya.

Isa-isa nang dumating ang kanyang mga kapatid para sa hapunan. Lahat sila ay may
hinahanap sa kanya.

"Si Lucas, hindi dito kakain?" Si Silas. Umiling siya.

"Oh, himala wala si Lucas." Iyon naman ang bungad ni Hermes nang dumating din.

"Natakot na yata sa akin yung gagong yon, ah!" Mayabang na humalakhak si Atticus.

"Hayop siya, papaiyakin niya pa si Tash. Liligawan ko kapatid 'non." Banta ni

Xerxes. She rolled her eyes at them. Nagtext naman si Lucas na mahuhuli lang ng
kaunti dahil may late-night meeting.

Late night meeting! Ayaw niyang maniwala. Nireplyan niya na lang na pagod din siya
at huwag na muna itong pumunta kahit na ang totoo ay napapagod lang naman siya sa
paghihintay dito maghapon.

Tinetraining siya ni Miranda sa pagluluto at sa maayos na pagdedesign ng kuwarto.

It kept her occupied and she's happy seeing her mother happy. Malambing dito ang
kanyang mga kapatid dito at Mommy M pa ang tawag.

"Tsk, ang mabuti pa, huwag ka nang mag-expect kay Lucas." Inakbayan siya ni Xerxes
nang papalapit na siya sa dining chair, "Men, even Saint don't wait. They grab
what's available."

"I wait!" Maaagap na sagot ni Saint.

"Stop it, Xerxes. Lucas is just busy. May bago silang ila-launch na condo sa may
Boracay. Pinapraning mo pa yan si Tash." Pagtatanggol ni Lucian.

Uminit ang sulok ng mga mata niya. Overthinking na talaga ang ferson.

"Pupusta ko ang kanang kamay ko, may babae 'yon!" Tiyak na tiyak pa ang damuhong si
Xerxes. Ang sarap sapukin!

"Gago!" Humalakhak si Cairo, "Foul na yan. Iiyak na si Tash."

Kinalma niya ang sarili. Bad influence lang ang kanyang mga kapatid. Kahit sino
naman yata ang magkagusto sa kanya ay walang papaboran ang mga ito. Palibhasa alam
nila ang galawan ng mga lalaki.

That night, she chose to believe Lucas. Ano bang overthinking yan gerl! Hindi
nakakabuti sa iyo. Now, she can sleep without sleeping pills on most of the nights.

She taught herself to excavate her thoughts at night, dati naman ay bubble head
siya, hindi naging mahirap sa kanya ang bumalik sa dati niyang katauhan na walang
laman ang brain at puro ganda lang.

She texted Lucas goodnight and he replied. Nakatulog na siya ng mahimbing

pagkatapos. She was energetic in the morning.
"Hindi ganyan, anak. You don't need to set the fire on high when frying. The slower
the better when it comes to cooking, at sa ibang bagay na rin." Nagdi-deep fry sila
ng crusted lapu-lapu, ang paborito ni Lucas.

"Baka mahilaw."

"Kaysa luto ang labas pero ang loob ay hindi. Ayusin mo na ang salad at baka ma-
late ka pa sa lunch time ni Lucas. Tanungin mo na rin kung sasabay siya sa dinner
mamaya para maipaghanda ko ng leche flan."

Kapag nasa relasyon, dapat matuto ka to meet halfway. Baka sumasakit na talaga ang
atay ni Lucas kaya binabawas-bawasan ang pagdaan sa kanilang bahay. Walong barako
ang kailangan nitong suyuin gabi-gabi at hindi lang siya.

"Good morning, Miss Monasterio. Nasa meeting lang si Sir Lucas pero baka patapos na
rin." Ngumiti sa kanya si Fox. Lumagpas ang tingin niya rito dahil may natanaw
siyang repleksyon mula roon sa frosted mirror na magkadikit ang katawan. She's sure
that Lucas is the guy!

"Miss Monasterio--" Akmang pipigilan siya ni Fox pero hindi na siya nagpaawat!
Binuksan niya ang pinto ng pribadong opisina ni Lucas at tumambad sa kanya ang
paghihiwalay pa lamang na katawan ni Lucas at noong si Gummy. Diretsong nagbutones
ng blouse si Gummy at tumuwid ng tayo nang makita siya.

"Late night meeting? Busy lang?" Tumaas ang boses niya.

"Tash, I can explain.." Agaran siyang nilapitan ni Lucas pero humakbang siya
paatras.

"Sinong kameeting mo kagabi, ha, Lucas? Iyan bang babaeng yan? Siya rin ang nasa
condo mo noong isang araw?"

"Oh God, this is so humiliating." Sambit ni Gummy.

"Na-out of balance siya. That's it." Pilit na kinakalma ni Lucas ang sarili.
Napailing siya.

"Na-out of balance tapos nahubaran agad?!"

"She's not even naked. Inayos niya lang ang dalawang butones niya na bumukas. It is
a silk blouse--"

"Sinungaling ka talaga, Lucas!" She blurted out, tears instantly flowed on her
cheeks.

"Baby. Huwag naman ganyan.." Nakikiusap na si Lucas pero hindi niya na pinakinggan.

"Binabasted na kita! Huwag ka nang magpapakita sa akin!"

She ran as fast as she could pero nang maalala na hindi marunong humabol si Lucas
ay binagalan niya na rin kaya lang ay nabunggo siya sa kung saan.

"M-ma'am!" Gulat na gulat si Luke nang magkasalubong sila sa Lobby ng Ledesma

Building. Basta niya na lang ito hinila at isinama sa pagtakbo kahit panay ang
reklamo.
---

Maki Says: Baka gusto niyo pong magdonate sa pafeeding program ng FSR. They have
been doing this cause even before pandemic and I've been actively participating
since. Any amount will do, makakapagpasaya na iyan. Second week of Sept po ang
target.

Kabanata 34

Maki Says: Lutang ang ferson. Doon ko naipost sa book ni Levi at Miranda ang
chapter. Hahahah

-------

"Hindi mo naman sinabi na ganito pala ang pupuntahan natin sa pagtakbong iyon,
Ma'am..." Malawak ang ngisi kay Tash ni Luke habang lumilinga-linga sa paligid. "Eh
di sana binuhat pa kita." Malanding nagpakawala ng hagikgik si Luke.

"Paano ba ito, jusko, kulang ang nadala kong panty!" Malakas pang sabi nito habang
pasimpleng kumakaway sa mga machong lalaki.

First time nitong makatapak sa Temptation Island. Bigla siyang nagsisi na binitbit
pa ito dahil parang maghahasik pa ito ng kadiliman sa kanilang isla sa katauhan ni
Lukiki Evangeline kahit nakaboard shorts ito at walanghiyang nagbandera ng
magandang katawan.

Humalukipkip siya at inilibot ang tingin sa paligid. Even the prestine waters
didn't help to ease her irritation. Gummy pala ha! Iyon pala talaga ang napapala ng
mga babaeng hindi nag-aalay ng kanilang puri sa partner nila! Hahanap ng ibang
butas na mapagsusuksukan ang lalaki. Mga haliparot at walang dangal! Ano kayang
number ng Tulfo in Action?!

"Ma'am! Bakit ba napakainit ng ulo mo? Gusto mo ng kape? Ikukuha kita---"

"Ayoko! Gusto ko ng carrot shake na may green mango!" Bulyaw niya.

"Oh—eh, hindi mo naman kailangang isigaw. Ikukuha kita, chill!"

Bumaba ang tingin niya sa katawan ni Luke, "Bakit may buhok ka sa dibdib? Ayoko
niyan!"

Napakapit si Luke sa dibdib nito, "Ay e, paano? Magwa-wax ako rito? Gusto ng mga
boys 'to. Nilalaro ito ng d---"

"Dila?"

"Ng dick, Ma'am! Dick! Akala mo pepreno ako ha!" Umirap pa ito sa kanya. "Dami
daming nakahubad dito, ang conservative ko nga e. Mamaya wala na talaga akong suot
para pag nadapa ako sa bibig agad ng miyembro!"

"Kadiri!" Naiinis niyang pakli.

"Ang arte!"

Tumalikod na si Luke at nagtungo sa Eroticafe, ang pinakabastos na café sa buong

isla, pati ang menu puro kabalastugan Okinawa Milktea-tea daw at Penispaghetti with
two balls. My goolay, nakakainit ng ulo ang lahat ng bagay.

Tapos na talaga ang maliligayang araw ng kanyang pechay kaya pagdadaanan na naman
nito ang matinding tagtuyot, baka maibalita pa ni Mang Patani sa weather forecast
nito na sa kanya nagmula ang El Nino!

Wait, bakit naman magiging tagtuyot kung nandito siya sa Temptation Island! E kung
gusto niyang mag-unwind sana sa Boracay siya lumipad hindi rito sa isla ng
temtasyon na walang judgement at diskriminasyon! Hindi naman siguro sasagot ang
pechay niya kung kelan ang last encounter nito sa jumbo hotdog at hindi na rin
pipili pa ng flavor, wala namang mata at panlasa ang pechay.

Hinampas niya ang pang-ibabang parte ng katawan niyang natatabunan ng orange

bikini, "Huwag kang mahihiya sa ibang hotdog. Ngayon ka lumandi at gaganti tayo sa
ex-live in partner mong lagi kang kinakatok at kinakalantari! Manloloko iyon! Gusto
laging mainit ang kanyang hotdog!"

"Tash?"

Napalingon siya sa tumawag sa kanyang pangalan. Pinanlakihan siya ng mata. The

woman is wearing a beige one-piece bikini.

"Lia? Hala! Bakit andito ka pa rin?" Nagtataka niyang tanong sa kapatid ni Lucas.
Hindi pa ba ito kinukuha ng malandi nitong kuya?!

Kumunot ang noo nito sa kanya. "Ikaw, bakit nandito ka? OMG!" Napatakip ito ng
bibig, "Andito si Lucas?" Nagpalinga-linga pa ito.

"Wala!" Umirap siya sa hangin. "Binasted ko na 'yang kapatid mo."

"Basted? Paano nangyari yun e hindi ba you are staying in one house? Nademote na
naman ang kapatid ko? Like from Husband and wife, to live-in partner, to
manliligaw? Kawawa naman si Lucas pala."

"Hindi kawawa iyon!" Malakas niyang giit, "Nakita ng dalawang mata ko na may
kayakap na babae sa opisina." Lumabi siya at naalala na naman niya ang tagpong iyon
na nagmadaling magbutones si Gummy nang buksan niya ang pinto. Awtomatikong
bumagsak ang kanyang luha, loko talaga ang mga mata niya! Bigla na lang umiiyak
nang walang paalam.

"Hey..." Lia gently nudged her. "Don't cry. As much as I believe in what you saw, I
think you should've asked Lucas first. Patay na patay sa iyo si Lucas that it is so
unbearable to see. Nakakangilo sa ka-sweetan 'e."

"Basta, I don't want to see him right now. Magpapakasaya ako sa isla na ito nang
walang iniisip."

"Well, a little bit of fun won't hurt. I love this island. Let's go clubbing later?
Meron daw strippers sa Pulse para sa mga kababaihan mamayang gabi."
Pulse ang official night club sa Temptation Island. Most of the socialization
happens here while a wilder version happens at Monasterio Mansion, hosted by Lucian
and Lucifer. Dati ay kasama rin si Lucas sa pag-oorganisa ng invitation-only party
para sa mga VVIP.

"Strippers?"

"Yes! Because Inferno's grand opening will happen later. It is a gentleman's club
at mga Sirens ang naroon so Boys only. To appease the ladies, dapat meron din tayo,
the club manager organized a Ladies Night..."

"Wow? Sanay na sanay ka na sa isla ha. May nakilala ka na bang babalatan ng buhay
ng mga Kuya mo?"

"Well, I haven't met anyone new—"

"Lia, I told you to stay inside your cabin. You've hurt your ankle and it will only
get worse!"

Pinanlakihan siya ng mata nang makita ang pamilyar na mukha, "Amory?" He's wearing
boxers only at mas lumantad ang mas marami pang tattoo sa katawan. On his chest, a
familiar face was painted boldly. Pinanliitan niya ng mata at tinapik ang parteng
iyon.

"Hoy Lia, ikaw ito hindi ba?" Huli na nang maalalang ang matigas na dibdib ni Amory
ang kanyang dinakma. Lia wrinkled her nose but her face turned red.

"Tash naman..." Reklamo nito.

"Did you invite this guy?" Umandar ang pagiging Ate niya kay Lia.

"I am one of the first members of your Island, Miss Monasterio." Tipid na sagot ni
Amory.

A member?! Jusko magkano ba ang sahod ng isang bodyguard para magwaldas ng minimum
ten million taon-taon. Pwede kayang mag-apply ng bodyguard kina Lucas?! Mukhang
doon siya aasenso!

"So you're staying where? Malapit ba ang cabin mo rito kay Lia?" Aba, mukhang
ginagabi-gabi nito si Lia! Sa tikas ng hombre parang imposibleng wala itong sakyan
gabi-gabi.

"I used to stay in one of your cabins but since you renovated the Island, I booked
my own villa up there." Turo nito sa parteng bundok ng isla. "I loved the Moroccan
villa."

Muntik na siyang mahimatay. So his membership is not ten million, mas mahal pa
roon. And booking the Moroccan inspired villa costs a more than a million a night.

"He really doesn't need money, you know." Napalunok si Lia at bumulong sa kanya.
"He's my stalker." Mas mahina pang bulong nito.

"Hey! I am not a stalker." Tutol agad ni Amory. "It is a very long story, Miss
Monasterio."

"Binubully niya ako noong mga bata pa kami." Kwento ni Lia, not minding that Amory
is just around.

"I didn't even do that!"

"Tapos 'nong nagreunion kami sa school, natipuhan na ako—"

"That's not true!"

"Then why did you tattoo my face on your chest?" Hamon ni Lia.

"I told you, kamukha mo lang ito! Her name is Fifer!" Umiwas ito ng tingin.
Palipat-lipat naman ang matyag niya sa dalawang nag-aaway.

"Fifer! Papalusot pa." Naiinis na wika ni Lia, "And you did follow me here?"

"I was relaxing here! Ikaw ang sumunod, Natalia. You are such a pain in the a**."

"Hey, that's not nice." Hinampas niya sa braso si Amory. "She was trying to forget
someone that's why she's here."

Lumalim ang wrinkles sa noo ni Amory at iniharap sa kanyang sarili si Lia

pagkatapos ay tiningnan sa mata. "Are you trying to forget me, Natalia? I told you,
that'll never happen."

"Ang kapal talaga ng mukha mo!" Malakas na inapakan ni Lia ang paa ni Amory na
nagpangiwi sa guwapong mukha nito. "I have to go, Tash. I'll see you later at
Pulse, I'll be there at 9."

"Emeyged, hello naman, sherrrr..." Biglang sumulpot si Luke sa kanyang tabi na

nababali pa yata ang bewang, nanlalandi ang mga mata nito kay Amory. "Ang hot nyo
pooo."

"Nastroke ka?" Tanong niya sa kanyang sekretarya dahil nakapout pa ito at nag-
effort pang mag-ipit ng buhok sa likod ng tenga! Tumuwid ito ng tayo at umirap sa
kanya.

Kinuha niya ang shake na hawak ni Luke at tinalikuran na rin si Amory na humahabol
na kay Lia.

"Ma'am, gusto kong magtampisaw at magpatampisaw!" Sinusundan siya ni Luke na

tumututol dahil papabalik na siya ng mansyon ng mga Monasterio.

"Fine! Inaantok ako Luke at bahala ka na riyan, matanda ka na. Don't get pregnant."

"Gaga ka Ma'am! Baka ikaw ang preg—" Napatakip ng bibig si Luke. Siya naman ay
natulala at awtomatikong nag-compute sa isip ng last menstruation niya. Kailan nga
iyon?!

Okay, she mentally wished na huwag siyang datnan para tuloy ang ligaya ng kanyang
pechay and she was happy because her period never came. Tengene, Tash, buntis ka
nga ba?!

Uminom ba siya? Nakalanghap ba siya ng second hand smoke? Pinanggigilan niya ba ang
kanyang ama na si Don Levi?! Fck! Baka maging kamukha ni Tanda kung talagang buntis
siya.

How about her food, kumain siya ng maraming chips at juice but that's it. The rest
was all normal except her mood. Gusto niyang pabagsakin si Lucas Nikkolai sa
kanyang isip!

"Hala, Ma'am.." Tumabi sa kanya si Luke at bumulong, "Gusto mo bang bumalik muna
tayo sa Manila to make sure?"
"No, no..." Naba-blangko ang isip niya. "May sariling ospital dito sa isla at
magaling naman ang mga doktor.."

"Ay talaga, so pwede akong tumodo ng performance tonight kung sakaling masaktan ako
may magshishikip ng butas ko pabalik?"

Sinamaan niya ng tingin si Luke, ngumuso ito at mayabang na nagtaas ng kilay,

"Huwag kang ganyan, Ma'am. Gusto mo bang maging kalahating lalaki at kalahating
sirena ang baby mo?"

"Bakit naman hindi?" She asked. "Kahit ano pa ang kasarian na mapipili niya,
mamahalin ko but of course, hindi siya pwedeng maging kasinglandi ng Ninang Lukiki
niya dahil feeling ko mas malandi, mas maigsi ang life span., either magkakasakit
or mabibigwasan ng hard kasi nakakairita ka."

"Takutin daw ba ako?! I am clean and will stay clean! Stay safe, safe sex ang motto
ko!"

Humikab siya, "Inaantok talaga ako Luke..."

"O siya, sleep. You need that. Mag-iingat ka sa pagkikilos, clumsy ka pa naman!"

Grabe, hindi niya talaga mapigilan ang antok kaya naman ang lahat ng pag-iisip niya
kung ano ang kakahantungan niya ay isinantabi niya muna.

Nagising siya nang may malamlam na liwanag pa sa labas. Nagmamadali niyang kinuha
ang alarm clock sa sidetable. It is still 6:30 in the afternoon. Magkikita pa sila
ni Lia but she wanted to do something first.

She took a shower and wore a mini black dress. Light make-up lang ang nilagay niya
sa mukha. She's not really looking for someone to hook up to. Kung buntis nga siya
ay baka makurot ng baby sa tiyan niya ang hotdog na hindi sa Daddy nito.

Ah! Napasabunot siya sa sarili at nagsimula na namang mag-usap ang mga tao sa
kanyang utak. Jusko, maluluwag na naman yata ang kanyang turnilyo!

"Tasya! What are you thinking?! That you are pregnant?! Nakadepo shot ka. You
shouldn't get pregnant. Sometimes you get delayed periods too so you stopped
counting. Huwag kang magmanifest riyan kundi ay hindi ka lang magiging dalaga basta
kundi dalagang ina!"

Kinalma niya ang sarili at ilang ulit na huminga sa harap ng salamin. Kinapa niya
ang tiyan. Sure, it has a little bit of a bump, bombahin ba naman iyon ng madalas
noong mga nakaraang linggo, hangin lang iyon, hindi ba?

She walked outside of Mansion. She knows that Lucian and Lucifer are around because
a party inside the mansion is being prepared, mas lalo niya gustong magtago.
Harujusko ka, Tasya. Hindi lang talaga mga anak ang madadagdag sa mga Monasterio
kundi pati apo.

"Temptation Island Hospital please."

Sinilip siya ng driver ng golf cart niya mula sa rearview mirror nang makasakay
siya. "Ayos lang kayo, Ma'am?"

Everyone at the island knows her. Itinuring niya ring kapamilya kaya naman maganda
ang pakikitungo sa kanya.
"Opo, Mang Kaloy. May ipapa-check lang ako."

Nasa gitna ng isla ang ospital para madali itong iaccess ng lahat. May mga
infirmary at mga ambulance carts din na naka-standby kada limang kilometro sa buong
palibot ng Temptation Island.

Nang makarating sa ospital ay pumasok siya sa lobby at dumiretso siya sa

information. It looks like an ordinary hospital, may indoor phone na panay ang
pagtunog kaya maingay. Abala ang ilan sa mga inaasikasong pasyente pero hindi naman
marami.

"Yes, Miss Monasterio?" Ngumiti sa kanya ang nasa information desk.

"M-may doktor ba ngayon na nagche-check up? Alam kong medyo late na ng kaunti pero
pwede naman kahit bukas—"

"Of course, we do have a doctor to check you 24/7, most of our specialist doctors
left at 5PM but we still have one to give consultations. Are you okay, Ma'am? What
do you feel?"

"Hindi naman emergency but I need to talk to a doctor." Nakakaunawang tumango ang
kausap niya at lumabas ng cubicle nito.

"Follow me, Miss Monasterio."

Sumakay sila ng elevator at huminto sa ikatlong palapag. Para talaga siyang

mahihimatay sa kaba. Malapit niya nang malaman kung totoo ang kanyang hinala.

Itinulak ng kasama niya ang isa sa mga pinto at nagtama ang mga mata nila ng
'doctor', awtomatiko siyang tumalikod nang mapagtanto kung sino iyon.

"Hey, hey... Tatakas ka pa ha!" Mabilis siyang hinila ni Karev papasok sa clinic
nito. "Thanks, Miss. I'll take it from here."

Nang mailapat na ni Karev ang pinto ay umupo ito sa upuan nito at nagpangalumbaba
pa sa lamesa nito saka siya pinanliitan ng mata.

"Ganyan ka ba magcheck-up, bwisit ka!" Sita niya.

"Sa mga magaganda lang." He flippantly said. Itinulak niya ang mukha ni Karev. He
let out a sexy chuckle and rested his back on his chair. "Anong problema,
Binibining Monasterio?"

"Mapagkakatiwalaan ka ba?"

"Of course, we took an oath."

"Nako, parang hindi naman, napakachismoso mo!"

"Ha, we took an oath to have a good conduct as doctors. Hindi ko alam iyang
sinasabi mo."

"Noong isang araw lang, sumasayaw kang walang pang-itaas sa Tiktok! Ano yang
sinasabi mo?"

"You can't stop me unless you're my baby. Problem?"

"I am on a depo shot." Panimula niya

"You do know that I am a surgeon not an OB-GYN, right?"

Napatakip siya ng dalawang palad sa mukha. "I know but I feel something.."

"Baka naman nagdadalang-tae lang yan. Lalabas din yan bukas."

"Gago!"

"Are you even sexually active?" Umiwas pa ito ng tingin at nagmamaang-maangan.

"Hindi ako naniniwalang hindi mo alam."

Eksaherado pa itong naggulat na parang malalaglag sa upuan, "Hindi nga!?"

"Gago ka talaga!"

"Tsss. Alam mo hindi ako dapat ang kinakausap mo riyan. Talk to Lucas."

"Hindi pa nga ako sigurado. And I saw him cheating on me!"

"Tsk, si Lucas, cheating on you? Mauuna pa yata akong pumangit bago ka lokohin
'non! In short, it'll never happen."

Nakakainis, bakit ba wala siyang makumbinse na bad boy iyong si Lucas. Siya lang ba
talaga ang nakakakita ng lahat lahat ni Lucas?! Pati jumbo hotdog?!

"Nurse Marj, can you bring me a Pregnancy test kit in my office?" Tumawag sa
telepono si Karev, nang ibaba ay niligon siya. "Stay inside my restroom. Huwag kang
magpapakita." Sabi nito pagkatapos.

Hinintay niyang katukin siya ni Karev at inabot nito ang PT test. Pakiramdam niya
ay nasa loob siya ng washing machine sa halo-halong emosyon.

She opened the kit and collected urine sample. Kagat labi niyang pinatakan ang
casette ng hinihinging dami at tumingin sa kanyang wrist watch but that is not
needed! As soon as her sample touched the strip, it gave her two bloody red lines.

She was still terrified. And felt fragile!

Hindi na bago sa kanya ang guhit na iyon. Waves of fears came rushing to her.
Napahilamos siya ng palad at naglakad pabalik-balik sa banyo.

Gaga, ano yan, teenage pregnancy, gerl? Alam mo ang dapat gawin.

She faced this before and she cannot make the same mistakes twice. Pushing Lucas
away is letting her fears happen again!

"You are pregnant." Si Karev na ang nag-anunsyo nang lumabas siya sa pinto. Wala pa
naman siyang sinasabi pero alam na nito.

"Paano mo naman nalaman?"

"Thirty minutes kang nasa loob. It is either you can't believe the results or it is
negative so you are hoping that it would change to two red lines. Huwag kang
mamimikot, bad yon."
She doesn't want to say anything against her pregnancy. She loves the baby right
away, hindi niya lang alam kung sino ang kanyang mapagsasabihan bukod ang kaibigan
niyang doktor of course.

Napabuga siya ng hangin. "I want to take care of this, Karev."

"Don't worry, we can do this..." Wika ni Karev na parang ito ang ama. Malakas niya
itong hinampas sa braso.

"Sorry! I got carried away! I'll just give you vitamins to take then when you head
back to Manila, magpacheck up ka ng maayos."

Hinintay niya lang ang mga gamot na ibinigay ni Karev sa pharmacy. Inilagay niya
iyon sa kanyang bag at naglakad na patungo sa pulse. She wants to see Lia. Gusto
niyang makumbinse na ayos lang ang kanyang kakaharapin bilang dalagang ina, worse
comes to worst at hindi siya mapananagutan.

"Magandang gabi, Miss..." Bago pa man siya magpasalamat sa nagbukas ng pinto ay

nawala na ito sa kanyang harap at lumuwag na ang pinto.

Ipinalibot niya ang tingin niya sa Pulse. It was dressed up as a strip club, it is
dark and flashy disco balls accentuated the whole place. May mga lalaki nga na
magaganda ang katawan na nakasuot ng leather briefs o tila bahag na yari rin sa
leather. Chains and suspenders were hanged on their waist and half of their face
were covered with eye mask. Halos magkakamukha ang lahat.

Ang mga strippers rin ang kumukuha ng mga orders. The background music are all for
sexy dancing and the laughters are all from women mixed with excitement added the
appeal to the whole pace.

Pulse looks secured and the happy ladies are all excited to party. Wala pa si Lia
kaya umupo siya sa pandalawahang naroon sa isang sulok.

Nagtawag siya ng isa sa mga stripper at may lumapit sa kanya. She asked for a
juice.

"Juice?" Inulit pa ng stripper.

Nadidistract siya dahil hindi siya sanay na magpunta sa ganoong klaseng lugar at
ang server ay halos wala nang saplot.

"Yes, juice. Juiced Cucumber, carrots, kale, and beet, no sugar and a cobb salad,
please."

Lalaklakin niya ang lahat ng healthy na pagkain! She wanted her child to be healthy
kaya magbabagong buhay na siya sa pagkain.

Nasaan na ba iyon si Lia?! Gusto niyang mag-open up, babae sa babae pero mukhang
mauudlot pa. Nang dumating ang kanyang order ay may mga nagsasayaw na roon sa harap
na stage. Strippers filled the stage and amuse the ladies with their sexy dancing.
Nawala na ang mga babae sa upuan at lahat ay naroon na sa stage at nag-aabot ng
pera, nag-iipit roon sa brief.

Tumingin siyang muli sa kanyang wristwatch habang kumakain ng salad. Iindyanin pa

yata siya ni Lia!

Nagulat siya nang may umupo sa kanyang tabi. Hindi agad siya nakakilos. Walang
nakasukbit na pera sa brief ng kawawang macho dancer.
"Naku, doon ka sa stage gumiling-giling. Hindi ako naghahanap ng Papa." Daddy ng
anak niya ang kailangan niya.

"Libre lang." Narinig niyang usal nito sa kabila ng ingay na bumabalot sa club.

"Pwes ako, expensive! Gold ako. Ano ito, exchange gift? Sino bang may sabing gusto
ko ng ano mo? Malaki ba yan? Ilang inches? 9 yung natry ko baka hindi pa yan umabot
sa kalahati!" Masungit niyang sabi. Patuloy siya sa pagnguya. Umusog pa siya ng
pagkakaupo, suplada ang ferson.

"Wala ka bang napipili?"

"Wala! Mukha ba akong kulang sa dilig? Excuse me! Sagana yata ito!" Nagyabang pa
siya.

"Good."

Tumayo na ito at iniwan siya. Panay ang irap niya sa hangin nang makaramdam ng awa
sa stripper na mukhang nalugi. Baka hindi ito mabayaran kapag walang nai-table.
Monasterio naman siya at dahil gold siya, pwede itong magsabi sa manager nito na
naging customer niya ang only girl ng mga Monasterio, for now. Hindi niya alam kung
may susulpot pa dahil taksil ang kanyang tatay!

"Teka!" Pahabol niya sa tumabi sa kanyang stripper, nahahabag talaga siya. "Nariyan
ka na rin naman, entertain me! Sumayaw ka sa harap ko."

"Sayaw?"

"Oo. Kita mo yung mga kasama mo? Ang gagaling gumiling. Gusto ko ng ganon. Diyan ka
habang kumakain ako."

Hayop ka Tasya, bored ka nang talaga! Nasaan na ba kasi yon si Lia!

Hindi nakakilos ang stripper, nahihiya pa yata. Siguro ay may stage fright o bago
pa sa ganitong kalakaran. Mas lalo siyang naawa.

"Naiintindihan ko iyang mga pinagdadaanan mo dahil naging sexy dancer din ako sa
fiesta. Kaya imbes na doon ka sa stage, dito ka na lang para hindi ka mahiya. Sayaw
na." Tulak niya pa.

Nagbago ang tugtog sa Careless Whisper from Raining Men kanina.

"Whooooh! Favorite song ko yan! Dali!" She cheered.

Nagsimulang kumilos ang bewang ng lalaki pero masyadong maliliit. Mali iyon. Ang
rule sa sexy dancing, dapat exagerration ng bawat katawan. Dapat malambot.
Nakakaakit.

"Hindi ganyan!" Napatayo siya sa pagkadismaya. Ipinakita niya ang lambot ng bewang
niya. She did her famous grind that many men cheered for.

Hinila niya ang stripper pabalik sa couch at imbes na ito ang magtrabaho ay
sinayawan niya ito.

"Are you ready for a treat?" She whispered to his ear bago mabagal na naglakad sa
harapan nito.

She touched every part of her body from her neck to her breasts, hips down and
circle her waist as she gently dipped her self to the floor. She used her long hair
as her only props and sexually played with it.

Panay ang paglalaro niya sa kanyang dibdib paakyat sa kanyang buhok habang ang
malamyos na pitik na memoryado ang tugtog. Kumapit siya sa centertable at ipinakita
niya kung paano dapat sinasabayan ang musika, hindi na siya nangiming ipakita ang
pang-upo niya na umiikot-ikot. Strip dance is an art.

Gumalaw ang adams apple ng stripper nang ipatong niya ang magkabilang braso niya sa
sandalan ng couch nito. She felt something inside her pulsed, gaga ka Tasya huwag
kang maturn on!

She parted her mouth as she slowly traced her finger to the guy while expertly
bringing her body 'almost' touch his. Tash knows how teasing works. When the
stripper moved his body to meet hers, she sexily stood up and walked to the pole
and danced with it. She stretched her legs slowly before hooking it to the pole and
twirled her body. Hindi niya na sinakyan ang pole dahil alam niyang buntis na siya.

Tumayo ang stripper na nakakuyom ang kamay. Nako, hayan na! Madadakma na siya!
Tukso pa more! Kahit kumekembot pa siya at naglakad na siya papalayo.

"G-ganon ha! Wag kang mahihiya! Marangal ang trabaho mo, makakaahon ka rin sa
hirap! Goodluck!" Nakahinga lang siya nang makalabas na siya sa Pulse.

Talaga itong si Lia! Muntik pa yata siyang magpadakma roon sa stripper. Nagpahatid
siya roon sa mansyon at desidido na siyang bumalik sa Manila kinabukasan para sa
check up.

After a quick shower ay excite na siyang matulog muli kaya lang nagtubig ang
kanyang bibig. She wants something sour. Nakakaimagine siya ng pomelo na isasawsaw
sa asin na merong sili. Meron bang ganon? She doesn't care. That's what she wants
though!

"Naku bukas na nga Tash at naglalandi pa ang sekretarya mo! Nagsama ka pa talaga ng
pabigat!" Sabi niya sa sarili.

Pumikit siya pero naiimagine niya ang pomelo. Hindi siya mapakali, mukhang pomelo
ang kanyang mapapanaginipan! Muntik na siyang mapasigaw nang lumubog ang kabilang
bahagi ng kanyang kama. A freshly showered Lucas lay down beside her.

"Hoy! Anong ginagawa mo rito, ha?!" Napabangon siya at ganoon din si Lucas.

"Baby.. Sorry na."

"Anong sorry na!? What are you even sorry for? For lying? For cheating?"

"I am not cheating, and I did not lie. I sent the CCTV copy with audio to your
email, everything that happened before you arrived was taped. Makikita mo roon na
meeting lang talaga iyon at Gummy tripped off to me. If you need more proof on
somedays while I am at the office, we can arrange that."

Napatingala siya para pabalikin ang luha, ano ito tears of joy?! Napakaemosyonal
siya. Ano kaya ang anak niya paglabas? Drama Queen, o King?!

Tiningnan niya si Lucas, talagang nakikiusap ang mga mata nito. Gusto niya pang
magmatigas pero ito ang may alas, mukhang ito ang makakapagdala sa kanya ng pomelo
ngayong gabi.

But then, Tash, maghunos-dili ka! Let him know what you feel first!
"Bakit ba kasi nasa opisina mo pa yung ahas na yon? Aagawan niya pa ako ng ahas!"
She wailed and grabbed Lucas on the crotch while crying hard, and he's hard too.
Life is really hard. Hardness is really hard to achieve.

"Baby.. That's yours. I am yours." He expelled a heavy breath, "Don't get jealous,
Mahal. I never loved anyone before or after you."

"Ang hirap hirap mong mahalin Lucas, sana naging pechay na lang ako..."

"Bakit naman pechay, Baby?"

"Kasi bubukaka na lang--"

Pinanlakihan ng mata si Lucas, "Parang ibang pechay naman yata 'yon."

Ngumuso siya, "Did you talk to Lia kaya hindi ko siya kasama sa Pulse kanina?"

"No, ikaw ang ipinunta ko rito." He casually said. "About that.. can you stop
dancing to anyone like that."

"Like?" Nagtataka niyang tanong.

"You know what I am talking about."

Napatakip siya ng bibig, "Ikaw yung stripper?! Kaya pala ang tigas ng katawan!"
Napahalakhak siya, wala naman talagang malambot kay Lucas.

"I was jealous to myself for a moment. You never danced to me like that."

"Dapat kasi binigyan mo akong role na stripper..." .Pagdadahilan niya.

"Why don't you set the roles this time, Baby?" Bulong ni Lucas sa kanyang tainga.

Bago pa man siya mabigla ay natagpuan niya na ang sarili niya sa ibabaw ni Lucas.
He was biting the tip of her ear and licked her neck. Ayan na landian time! Naku,
baka maging kambal pa ang kanyang bitbit. Hahabol pa yata si Lucas ng isa pa.

"I missed your scent..." Bulong nito.

Siya naman ay gumigiling na rin sa ibabaw ng matigas na si Lucas.

"I can dance for you, Babe. Wear the college uniform and act a virgin while I'll be
the stripper that your friends hired for you."

"I like the idea."

They opened the access door next to their room. Naroon pa rin ang lahat ng gamit ni
Lucas at siya mismo ang naglilinis noon. She made sure it is well maintained and
has costumes for him and hers. Kahit hindi niya alam kung kailan niya magagamit,
lagi lang siyang handa.

She changed to a black sheer lace underwear with a garter belt and fishnet
stockings. Pulang lipstick lang ang idinagdag niya sa kanyang look. Lucas was
already lying on bed wearing a white polo uniform and black slacks. He also has a
black framed glasses to complete the nerdy look.
"Nervous, babe?" She rode Lucas backwards and sat on top of his hardened muscle.
"You can do anything you want, and everything that you imagine." She dry humped
Lucas and she hears him groan.

"I want you chained."

Aba, chained agad?! Bastos na estudyante. Gayunpaman, she smiled and sat beside
him.

"Sige, baby boy."

Kabisado pa rin ni Lucas ang bawat pasikot sikot ng kama na ginagamit nito sa role
playing. He handcuffed her with her feathery cuffs, both hands and her ankle.

He slowly removed his clothing in front of her and she could pass out with
excitement. Naku, Tasya, sabik na sabik ka pa nga riyan sa customer! Baka ikaw pa
ang magbayad pagkatapos. Now that he's fully naked in all his might and glory, he
knelt down in between her thighs and licked her precious jewel that went so
excited, it cried...

"Ah! Oh..." Nakapuntos na naman ang kanyang pechay! "Baby boy, hinay hinay-- ah!"
Napapikit siya. The delicious sensation went straight to her spine, she was curling
and writhing, gusto niyang isaara ang binti pero dahil nakaposas ay hindi niya
magawa.

"Sinong prof mo? Magtethank you lang ako."

Kung ano-ano na ang lumalabas sa bibig niya dahil sa pagdating sa ligaya. His mouth
is really talented and even down there is dark and wet, he made it artistically
interesting with his gentle sucking and lapping. Ilang beses niyang gustong
kumawala sa posas pero best employee siya kaya dinama niya na lang ang sarap.

"Baby boy.. I'm near..." Biglang tumayo naman si Lucas at binigyang pansin ang
boobs niya. He tore the sheer fabric and found her boobs and licked it.

"Huy, La Senza ito! Mahal din ito babe. Idadagdag ko sa bill... Oh..." She purred
when he felt Lucas pinched her other nipple.

"Hey, bumaba ka roon. Balik... I am not yet done!"

"You just said anything I want, Miss."

"O-okay..." Suko niya.

He nuzzled her neck, kissed her chin, and pat a kiss on her nose.

Oh tukso, ayan na naman siya, panay ang pambibitin.

"You are so beautiful, I love you.. Let's get married." Lucas hold her gaze then
she felt his hand on her pechay gently massaging it.

"Bata ka pa.. Hindi ka pa dapat nagpapakasal kung masarap ang babae." Siya ay ungol
na ungol pa.

"No Tash, I mean it, let's get married."

Natigilan siya.

Tash. Ay hindi na role play pero bakit nilalaro pa rin si pechay?

"We've been through alot. I am decided to make you happy for the rest of our
lives."

Hirap na hirap siyang itago ang kanyang orgasm face dahil habang pinaglalaruan ni
Lucas ang kanyang pagkababae ay wala siyang maramdamang pagmamahal kundi
pagkamanhid lamang sa sensasyon at sobra-sobrang sexcitement.

"Sa pechay ko ba ikaw nag-aalok ng kasal? Huwag iyan ang tangunin mo at malandi
yan! Oo agad yan!"

"I am just showcasing what I can offer."

"Lucas, kung bibitinin mo ako ng ganito, I will say no!"

Napangiti si Lucas. He released her to chains and parted moved her legs aside.
She's now lying on her side when she felt a bulbous cock invaded her pussy.

PInapatunayan ni Lucas ang paninidigan nito sa nakatindig na pagkalalaki! Hindi

niya alam kung saan ibabaling ang tingin. She wanted it hard and fast but since she
knows there's a baby inside her...

"Gently, Lucas. Please..."

Kapit lang anak, marami pa tayong pagdaraanan. Ipapanganak ka na may malalanding

magulang.

Sumunod naman si Lucas, it was so slow and still excited. He played with her mound
while he was pushing and pulling inside her.

"I love you, Baby!" Lucas' eyes were closed in each surge and she doesn't know how
to top that I love you, she's about to come as hard.

"Oh, Lucas. A little bit faster now... I am near." She announced. Sinunod siya ng
kaniig.

"I love you to the moon and back!" Aba hindi talaga titigil si Lucas sa panliligaw
sa kanyang pechay. She felt her pelvis tightened and the tingling sensation that
snatched her breath almost made her chest heavy she forgot how to breathe.

"We're gonna have a baby! Congrats, Daddy." Pasigaw hanggang sa papahina niyang
pakli.

She felt she almost passed out as soon as she knew Lucas came inside her. Iyon nga
lang ay hindi ito umalis sa puwesto nito.

"W-what did you say?" Pumaimbabaw ang baritonong boses nito.

"Magkakaanak na tayo, Mr. Ledesma. Not unless you wanted my brothers to kill you,
kailangan mo akong panagutan." Sambit niya bago bumigay sa nararamdaman antok.

See you sa dreamland, spicy pomelo...

---
Maki Says: My ghad! Nakaabot ka rito. Haha walang hanggang pasasalamat!

See you sa MIBF on September 17, naroon ako ng tanghali hanggang 3PM. Hanapin niyo
lang ako at sabihin ang username niyo sa wattpad.

Pasensya na sa mga na-mute ha! Ayoko na mag-explain. Message me on IG if you want

me to unmute you. okay lang naman.

Huling kabanata na ang susunod.

Huling Kabanata

The world is ever-changing... pero para kay Tash, ang pinakaimportante sa

pagbabagong mundo ay hindi ka kasamang binabago nito.

Yes, wala siyang character development. She's still... herself.

"Ikaw talaga ang sakit ng ulo kong bata ka!" Napahampas si Don Levi sa lamesa nito,
sinubukan niyang magtago sa likod ni Lucas hindi dahil natatakot siya sa galit ng
isang ama, kundi natatakot siya na baka mapaglihian niya si Don Levi.

She'll never be sorry for being a pak girl, may pinagmanahan naman siya kaya dapat
ay nagkakaintindihan sila ng ama.

"Bilisan mo na ang pakikipag-usap diyan at umuwi na tayo sa atin, Lucas."

Natatarantang bulong niya.

"Don Levi..."

"Isa ka pa! It's Dad! Bagay na bagay talaga kayo ng batang yan!" Nakita niya pang
itinuro nito si Lucas. Aba, highblood ba talaga ang Tandang ferson?

"Bakit ka ba kasi nagagalit? Ipinagtabuyan niyo nga ako noong nakaraang buwan,
anong iniexpect niyo? Nagbahay-bahayan kami ni Lucas... ng wholesome? Napakaganda
ko kasi mana ako kay Mommy... Natural at matutukso itong si Lucas, napakarupok pa
naman ng pagpapalaki niyo sa kanya. Bakit ba ganyan yan?!" Umirap pa siya at sinisi
niya pa si Lucas.

Akala naman ng ama ay dalaga siyang marikit!

Napahilamos ng palad si Don Levi.

"Estancia.. Hindi niyo pinaghandaan iyan. Baka naman nagpadalos-dalos kayo sa pag-
aanak."

"Wow.. coming from you, Dad, ha. Kulang na lang two opposing basketball team ang
mga anak mo at ako ang muse."

"Yes, kasi wala namang ibang pagpipilian kaya ikaw talaga ang muse." Balik sa kanya
ng ama.
"Yung mga anak mong lalaki, lahat kamukha mo, kita mo, walang nagkakagusto! Ako
lang ang nakadagit! Lubus-lubusin mo na, nahiya ka pa!"

"Hindi ba't mahilig ka sa mga monsters at aliens, growing up, Lucas? I understand
your amusement to Estancia."

"No, for sure nagsawa siya sa mukha niyong tatlo nina Lucian at Lucifer kaya di
niya inakalang posible pala ang ganitong ganda sa pamilya!"

"Baby.. Napaparami ang interaction mo sa Daddy mo." Bulong sa kanya ni Lucas.

Bumalik siya sa likod nito nang mapagtanto iyon. Nakakatakot talaga na mapaglihian
si Levi!

"D- dad.." Tumikhim si Lucas, "I want to marry Tash. Hindi dahil magkakaanak na
kami o sa kahit ano pa man. I love her and I think this is the right time for us. I
have my own business, kung maliit ang bahay namin I can buy a bigger house. I'll
have househelps—"

"Meron na? Yung hindi chismosa ha... Maingay pa tayong dalawa." Singit ni Tash.

"We'll have a bigger room, Baby, soundproof...."

"Stop it, you two, I don't want to hear that part."

"Sorry Dad." Agap ni Lucas. Ipinahinga ni Don Levi ang kanyang likod sa swivel
chair at pinakatitigan silang dalawa na nakatayo sa harapan ng lamesa nito.

"You don't need to impress me, Lucas. I may not be able to say this often, but you
have always impressed me. Nasabi ko na rin naman ito sa huli nating pag-uusap; I am
sorry for being a failure as a father, and whatever I failed to do is something you
are not supposed to do with your children, Lucas. Be a better husband and a father
than me."

"That's a promise, Dad."

"Estancia is really stubborn. Iyon lang ang inaalala ko. Kung darating ang panahon
na magsasawa ka, isaoli mo sa amin bago mo lokohin o pagbuhatan ng kamay. Please,
Lucas."

Ngumuso siya at umiwas ng tingin. Ano ba yan! Papaiyakin pa siya.

"You will grow old waiting for that day, Dad. I've been looking forward to this
moment to marry the love of my life."

"Well then, I won't be meddling with anything from here. Estancia..."

Pinili niyang hindi lumingon sa ama kasi naiiyak siya pero hindi niya maamin.

"Hey.. Estancia..." Naiiritang wika ni Don Levi.

"What?" Nakatalikod niyang sagot.

"Sasabihin ko lang namang magpapakabait ka sa mga in-laws mo. Pangalawa mo na

silang magulang. Baka ganyan ka pa rin doon! Huwag mong ipapahiya ang mga
Monasterio."

"Yes Dad. Sige na, aalis na kami..." Nagmamadali na talaga siya dahil ayaw niyang
maiyak at baka magalak pa siya kay Don Levi.
Aba! Kung ano-ano pa naman ang pinaglilihian niyang kakaiba. Nakakatakot.

"About the wedding, Dad...." Nako, ito si Lucas ay gusto pa talagang

makipagkwentuhan! "I have the initial list for the Monasterio. My secretary will
email that to you; please do the honors to complete the list for the invitations."

"I have to call your Uncle Lysias to have an updated name of his children."

"I don't think Uncle Gov's children will come." Si Lucas.

"They will if we are the ones to invite them. They treat us a family more than they
treat Lysias as their father."

"Hay, talagang may mas malala pa talaga sa iyo, Dad." Side-comment niya pa sa
bunsong kapatid ng kanyang Daddy.

Lysias is a very powerful man in their hometown province. He was known then as the
most-sought after bachelor. Gwapo, matalino, magaling sa politika, binata...
Binatang ama sa napakaraming Monasterio! Lysias signed the birth certificates but
was never present. Tinabunan pa ang mga balitang may anak ito na parang apoy na
hindi maaaring kumalat.

"I told you, I am not the worst." Pagmamalaki ni Don Levi.

"That's okay. Nanalo ka naman sa papangitan."

"Estancia!"

Humagikgik siya at hinila na si Lucas papalayo. Natatawa si Lucas na hinuli siya sa

beywang nang makalabas sila sa library.

"Baby, you shouldn't say that to Dad...."

"Lambing ko lang iyon!" She giggled. "Well, if you will ask me to change, sabihin
mo na ngayon pa lang dahil hindi ko magagawa." She is saying the truth. She may be
a Monasterio and now a future Ledesma but she's not afraid to show who she truly
is. Ano ba bang babaguhin sa kanya? Maganda siya, mabait, funny! Matabil man siya
pero prangka.

Even Lola Candy who raised her cannot fight her! Mahal niya ang lahat kung sino ang
mga ito kaya dapat ay ganoon din ang mga ito sa kanya.

Lucas rolled his eyes at her, "Alam mo kung hindi pa kita pinipikot, siguro ay
hindi mo talaga ako mapapakasalan. You always sound okay not to get married, parang
hindi ka masaya."

Hinampas niya sa balikat si Lucas. Inaraw-araw talaga siya nito sa pag-asang

mabuntis na siya para sila na ang end game! Grabe, gusto niyang mapapalakpak sa
bangis ng kanyang alindog. May nag-eexist pa kaya na kagaya niya? Magbenta kaya
siya ng pawis?

"Pasalamat ka at mahal kita, Babe. Huwag mong iisiping magpapakasal ako dahil
nabuntis mo ako. I can go on and have twelve kids and remain unmarried. Pamangkin
ako ni Lysias Monasterio, don't forget that. Pak boy at pak girl kaming mga
Monasterio."

"I am not a fuck boy..." Napakapit siya sa dibdib nang makita si Saint sa kanilang
harapan ni Lucas. May hawak itong paperbag na inihabilin niyang pomelo salad dito.
"Ano ba 'yan, Saint. Panay ang sulpot mo! Very good if hindi ka pak boy. Huwag kang
gagaya sa mga kapatid natin."

"Sus, hindi fuck boy!" Nakasunod pala si Lucifer kay Saint na merong bitbit na
chilli ice cream. "From your favorite brother... and the favorite uncle of your
baby." Itinulak pa nito si Saint na bahagyang napatalsik pero hindi naman
nagreklamo.

"Luci talaga!" Angal niya sa ginawa nito habang kinukuha ang isa sa weird niyang
pinaglilihian.

"Ngayon ko lang tatanggapin ang mga kurot mo sa akin, Tash. Alam mo namang ako
talaga ang perfect mould sa lahat ng mga Monasterio. Pwede mo akong paglihian all
you want. In fact, sasama ako sa bahay niyo—"

"No!" Mabilis niyang tanggi! Aba, sasagabal pa talaga si Lucifer sa kanilang dalawa
ni Lucas. Araw-araw pa naman silang honeymoon!

"Anong 'No'? Kayo ngang dalawa, you're pregnant. Baka maalog utak ng pamangkin ko
at magaya kay Saint na ilusyonadong mabait."

"That's mean, Lucifer. Hindi ako ilusyonado." Pormal na wika ni Saint.

"Then who's Thekla, Saint?" Tumaas ang kilay ng kanilang bunso.

Pinakatitigan niya si Lucifer na mukhang mayroong chismis na hindi niya alam.

Napakainit ng dugo nito kay Saint sa hindi niya malaman na dahilan.

"Then I heard there's Samantha? Nako, two-timer. Bad, Saint!"

"I am not... Bakit ko kailangang magpaliwanag sa iyo? Mas matanda naman ako." Tila
naalala lang iyon ni Saint. Nasanay kasi itong bunso ni Cairo kaya parang si
Lucifer din umasta, only that he's tamed and really sweet.

"Lucifer, quit it." Umiling si Lucas.

"Oo nga! Ikaw talaga, Luci ha. Pero bakit nga Thekla, Saint? Wala na bang mas
magandang pangalan?" Tanong niya.

"Oh, she's hot." Humalakhak si Lucifer, natigil lang iyon dahil tinulak ni Saint si
Luci ng napakalakas.

"She's mine!"

Napanganga siya sa itinatagong sungit ni Saint dahil lang sa hot si Thekla?! Hindi
naman tunog hot, tunog mapakla! May kapangalan pang artista sa TV pero hindi
maganda.

Lucifer rolled his eyes at Saint, who had a melting stare at him. Magbubugbugan pa
yata ang mga kapatid niya. Bilang Ate ay nangielam na siya.

"Saint... Pssst.. That's alright. Wala namang papatol dito kay Lucifer kasi mas
malaki ang buntot nito kaysa sa patotoy, saka matalim ang sungay, kahit sinong
dumikit, masasaktan." Yumakap siya sa beywang ng kapatid at agad namang kumalma
ito.

"Sorry, Ate. Baka na-stress ka."

"It is okay, Saint. Ipakilala mo sa akin sa wedding namin ni Lucas kung si Samantha
ba iyan o Thekla."

"Yes, Ate. I'll invite her."

Sumakay na sila sa sasakyan ni Lucas para umuwi na sa bahay nila. Maigsi lang naman
ang byahe at kung tutuusin ay pupwede silang magpalipat-lipat ng tahanan ni Lucas
kapag wala silang makain dahil silang dalawa ang mahilig magkainan pero hindi sila
mabusog-busog.

"Are you comfortable, Baby?" Lucas nuzzled her neck as soon as they got in the car.
Agad na nag-init ang pisngi niya. Iba talaga ang feeling kapag legal na at hindi na
nagtatago saka wala ng taguan ng feelings.

Agad niyang inalis ang butones ng suot niyang blouse bago pa man maisuot ang
seatbelt niya.

"Baby!" Agad na pinamulahan ng pisngi si Lucas, "Nasa harap pa tayo ng bahay

niyo.."

"Ayaw mo ng stress ball while driving?"

Natawa si Lucas sa kanyang pagiging agresibo. Naku, hindi niya alam ang nangyayari
sa kanya! Game na game siya lagi sa aksyon at madalas siya pa ang nauuna. Mukhang
si Lucas ang nanlalata sa kanya!

All of her tests are fine. Magaan din ang kanyang pagbubuntis kaya hindi niya
masyado iyong inaalala. Umiiwas lang siya manood ng horror at saka sa mukha ng
kanyang ama.

However, she's feeling extra possessive to Lucas. Gusto niyang lagi niya itong
kasama at pakiramdam niya ay nambababae kaagad kapag wala sa paningin niya.

Hay, self. You are still pretty kahit mamamanas ka na sa mga susunod na buwan!
Hindi ka ipagpapalit ni Lucas.

No one made her feel ugly though. Ang sabi ng mga kapatid niya ay maganda siya
kahit medyo maitim na ang kanyang kili-kili! Of course that's not true! Pinapainit
lamang nito ang kanyang ulo para maexercise ang kanyang emotions. Lagi na lang kasi
si Lucas ang kanyang pinupuri at madalas ay galit siya kay Tanda.

"I'll claim that for later, Baby.." Lucas kissed her on the lips instead.

Ibinalik niya ang pagkabutones ng kanyang blouse. Tanghaling tapat nga naman kasi
at naghihintay siya ng ganap.

She still feels anxious that's why she would divert it to being comical. Iniisip
niya kung magiging mabuti ba siyang ina. The closest she had as a mother is Lola
Candy, at hindi iyon motherly kundi monster-ly! Puro pamamalo ang alam kaya ang
natutunan niya ay mabilis na pagtakbo.

Malaki na rin naman siya nang makilala si Miranda. She wants to be hands-on. Iyon
bang nagpapaligo ng anak. Sa buong buhay niya ay si Lucas lang ang kanyang
napaliguan.

"What are you thinking? Sabihin mo kung nagtatampo ka dahil gagawan natin ng
paraan. We can still park outside and make love.." Napansin ni Lucas ang kanyang
pananahimik.

She shook her head. Pero si Lucas ay hindi pumapayag ng ganon kaya kinuha nito ang
kamay niya.

"No secrets, Baby." Nangungusap ang boses nito.

"Palagay mo, Lucas, magiging mabuti kaya akong ina at asawa? Hindi ako
domesticated, hindi ako magaling mag-alaga, nalulunod sa mga kamay ko ang halaman
at naging overweight si Choco sa isang linggong pangangalaga ko. Okay lang ba ang
baby na chubby?"

"Chubby is cute."

"Asawang chubby?"

"There's more to love, then."

"Will I be okay?"

"Baby, of course you will be, kung hindi naman, narito ako para tulungan ka. Huwag
mong isiping mag-isa ka gaya ng dati, I'll be here and I'll make sure that you and
our baby is okay."

"Gusto kong maging best employee sayo at sa magiging anak natin."

"You are my best love, Baby, and I am sure our children will love you even more.
Siyempre, I will be forever competing against them."

Pinatakan siya ni Lucas ng halik sa labi at napanatag siya. Natalo na talaga siya
ni Lucas sa pagiging malambing! Natutuwa siya na napalabas niya ang ganoong side ni
Lucas. Ang dating Monasterio na nagtatag ng Temptation Island ay sa kanya na lang
nakuntentong gumawa ng kamunduhan? That's something she should be proud of! Lucas
kay Tasya lang kakalampag!

Kahit mukhang mauunawain naman si Lucas ay sinubukan niyang maging mabuting dala
nang Pilipina.

Balot na balot si Luke at bagong ahit nang magtungo sa bahay nila ni Lucas, ayaw
niya kasing makita ang buhok nito sa katawan. Well, she has a seat for visitors
now, dahil hindi na sila ganoon ka-wild ni Lucas, nagpractice sila na sa silid lang
sila gagawa ng kababalaghan para sa kinabukasan ng kanilang anak. Nakapagpalit na
rin sila ng dining table at couch.

"Nakakainis ka naman 'e!" Nagrereklamo si Luke dahil ayaw niya itong pakawalan
hangga't hindi masarap ang iniluluto nilang pinakbet. "Sabi ni Panlasang Chinoy,
ganon lang e!"

"Bakit nga hindi masarap? Hindi ko iyan pupwedeng ihanda sa asawa ko 'no!"

"Galingan mo na lang magmuscle control, matutuwa na iyon, Ma'am!"

"No." Pinalo niya ng sandok ang kamay ni Luke, "Gagalingan natin ito."

"Bakit ba kasi pinoproblema mo ang pagiging asawa? You should relax, you are
pregnant. Your husband loves you just the way you are. Napakaswerte mo."

"Tingin mo?" Duda talaga siya! May ganoon bang lalaki? Ganda lang ang kailangan?
Maganda rin naman ang kanyang Tiyang Naty pero iniwan. Lalo naman ang kanyang
Mommy, napakaganda pero nambabae pa si Tanda.
Kailangan talaga niyang maging matang-lawin!

"Ma'am.. Relax. Kaka-marathon mo yan ng Manny Tulfo in Action! Halika, ilalabas

kita! Kung ano-ano na kasi ang iniisip mo rito sa loob ng bahay!"

Nako, hindi niya matatanggap kung iyon ang magiging ending nila ni Lucas. Talagang
sisiraan niya si Lucas mula bumbunan hanggang dulo ng daliri sa paa! He will have a
headache enough for his lifetime.

"Sexy pa rin ba ako, Lukiki?" She asked while looking at herself in the mirror.

Pinagdesisyunan nilang sa kanilang mga pamilya muna ang kaniyang pagbubuntis dahil
ayaw nila ng intriga. Uso pa naman ang slut-shaming sa social media! However, she
feels big.

"Alam mo naman ang sagot riyan! Tiyak na gabi-gabi kang kinakalabit ni Lucas.
Nakakainggit ang sobra-sobrang dilig mo ha, nakakalamang ka na!"

"Hmm, akala mo hindi ko alam na nababasbasan ka rin ni Fox gabi-gabi."

Lumikot ang mga mata ng kanyang sekretarya, magde-deny pa yata!

"Ma'am, glowing ka. Bagay na bagay sa iyo ang pagbubuntis. You look so happy."
Pagpapanatag sa kanya ni Luke.

Nagdecide siyang sumama na rin kay Luke na nagyaya sa mall. Uuwi na lang siya kapag
papauwi na si Lucas tutal sa malapit lang naman sila nagpunta. Nilibang nilang
dalawa ang sarili sa pagsa-shopping sa mall. Nae-excite siyang tumingin sa mga
pambatang gamit kahit hindi pa dapat.

"Eto! Cute ito!" Pinindot-pindot ni Luke ang soft plushy na tumutunog pero biglang
napawi ang ngiti nito. Tiningnan niya ang direksyon na tinitingnan nito pero
mabilis siyang hinila ni Luke.

"Ma'am, tingnan natin yung bathtub ng baby!"

Pero dahil malakas ang pang-amoy niya ay ipinilit niya ang paglingon at doon nga ay
nakita niya si Lucas katabi si Gummy at nagkukwentuhan habang naglalakad. Hindi na
siya nag-isip at dire-diretso siyang nagmartsa patungo sa mga ito.

She did not think twice and attacked Gummy's neck.

"Ma'am!"

"Tash!"

Nagkasabay pa si Lucas at Luke sa pagtawag sa kanya. Para siyang sinapian na kahit

nagtititili si Gummy ay hindi siya bumitiw. Nanlilisik ang mga mata niya at feeling
niya ay nasa exorcist film siya na kayang iangat ang paa ni Gummy sa lupa habang
nakakapit siya sa leeg nito!

"Bakit kayo magkasama?!" Her voiced changed.

"Baby, I can explain. We have a mall event, and we are just checking the set-up!"

"No! Ipinagpapalit mo ako sa mukhang buwaya na ito?!"

"Tash, calm down." Nakikiusap si Lucas.

Nako! Hindi siya makakalma! She's fuming mad that she wanted to cry! Hindi niya
naman masakal si Gummy kahit dilat na dilat na ang mga mata nito sa sobrang takot.

Nakapatong lang ang kamay niya sa leeg nito kaya dahan-dahang kinuha ni Luke ang
kamay niya at inalis kay Gummy. "Gaga ka, Ma'am. Hindi ka pwedeng makasuhan ng
attempted homicide." Bulong sa kanya ni Luke.

"Sorry, Miss. Honest mistake. May trauma kasi itong si Miss Monasterio sa kamukha
mo." Luke apologized in place of her because he knew she will never!

"Trauma?!" Tumuwid ng tayo si Gummy, "This isn't the first time you accused me! And
now, you want to hurt me? You will hear from my lawyers!"

Pinanlamigan siya, siya pa yata ang matu-Tulfo! Napakapit siya sa braso ni Luke.

"Gummy, hindi na kailangang umabot doon. I apologize." Si Lucas na ang nanguna.

"I am sorry, Lucas. This lady has to learn her lessons and some manners, perhaps!
Kahit anong bihis mo talaga ay lalabas pa rin ang ugaling malansa!"

"You cannot insult her like that, Gummy. Apologize to her." Sumeryoso si Lucas at
parang ito na ang pipisa kay Gummy.

"No! Sure we had a past, Lucas! Pero hindi naman ako magmamakaawa kung may
karelasyon ka na."

"Our past was nothing." Mas lalong tumaas ang boses ni Lucas.

"Mag-ex kayo?" Singit niya.

"So you don't know?" Natawa si Gummy.

"That's nothing, Gummy, and you are seriously making it worse. Halika na, Tash."
Kukunin na sana ni Lucas ang kanyang kamay pero hindi siya kumilos.

"No. I want to put her in her place tutal ay lalambingin mo rin naman ako Lucas
para hindi ako magdemanda. Nauna ako sa iyo kaya huwag siyang magmalaki!"

Napako na lang siya sa kinatatayuan niya at hindi makagalaw. This is not the first
time that a woman hated her because of Lucas.

Kaya niya ba ang ganitong sakit ng ulo? Hanggang kailan niya ipaglalaban si Lucas
sa ibang babae? Hanggang kailan siya maiinsecure?

"Bakit mo tinanggap sa opisina mo ang ex mo? Kaya pala ako nagseselos kasi tama ang
kutob kong may pagnanasa sa iyo itong pangit na ito? Magdemanda ka na lang Gummy."
Nanghihina niyang wika.

"Tash naman.."

"Magdedemanda talaga ako!"

"Sinong magdedemanda sa kapatid ko, ikaw?" Mula sa kanyang likuran ay nagsalita ang
pamilyar na boses.
"Atticus.." She whispered, but he walked passed her. Sinukat ng tingin si Gummy.

"Miss Morada, do it, or you will miss my cock inside you."

Napanganga siya sa sinabi ng kanyang kapatid, walang filter!

"Atticus. She's your sister?"

"Monasterio, yes. Doesn't it ring a bell to you?"

"Well.." Napalunok si Gummy.

"Si Tash, malansa? It doesn't sit well with the big brother, Miss Morada. I am
hurt, deeply offended." Itinagilid ni Atticus ang kanyang ulo at mukhang kahit
kalmado ay mukhang handang mandurog ng pagkatao.

"I-- I am sorry.."

"You are not even good, and I can stop my business deal with your father."

"Atticus naman...."

"Kung wala kang takot sa mga Monasterio, then you should start including me in your
prayers, Morada, because I am not nice, and I don't think that the soft spot in my
heart will exist soon. I can rip you off with privilege, legally or illegally. Alam
mo yan."

"A-- I have to go, Atticus. I am sorry, Miss Monasterio. B-bye."

Napalunok siya sa pananakot ng panganay ni Levi, parang mangangain talaga ng buhay.

Hinarap siya ni Atticus na may maaamong mga mata, taliwas sa kanina.

"Ikaw naman Baby Angel, huwag kang nakikipag-away ng ganon dahil lang sa isang
lalaki. You are our princess. You don't deserve that."

Pagkatapos ay nilingon nito si Lucas na hindi rin naman nagpaawat sa

pakikipagtitigan kay Atticus.

"Ano, Lucas, ha? Are you giving Tash reasons to be jealous? I don't like it."

"I am here for an official business, Atticus." Pormal na sagot ni Lucas, "I
appreciate it if you would not meddle on this one; I want to talk to my fiancee."

Nakalabas sila ng mall ni Lucas kahit puro panta-trashtalk ang ginawa ni Atticus
hanggang sa makarating sila sa parking lot. Binantaan ng kanyang kapatid ang lahat,
pati na yata ang mga kamag-anak ni Lucas na namayapa na sa sementeryo!

Gusto niyang tuktukin ang ulo habang nasa biyahe. Tiyak na lagot na siya!
Nagpadalos-dalos siya at hindi niya nakontrol. How could she do that? But then, her
biggest fear would be a broken family, or just sadness in general. Hindi niya yata
kakayanin ang pinagdaanan ni Miranda.

Nang makauwi sila sa bahay ay hinarap siya ni Lucas at pinasadahan ng tingin mula
ulo hanggang paa.

"How are you? May masakit ba sa iyo?" Tiningnan nito ang kanyang braso at hinaplos
ang tiyan niya.

Umiling siya.

"Galit ka?" Alanganin niyang tanong.

"I am offended, Tash. I am surprised you agree to marry someone you don't trust."

"Hindi naman sa ganon."

"Sumusugod ka ng ganoon, paano kung itinulak ka ni Gummy dahil sa gulat? Paano kung
nasaktan ka at ang anak natin? Matatanggap ko pang hiwalayan mo ako kaysa mapahamak
kayo muli ng anak ko, Tash."

Hindi niya alam ang isasagot. She knows she's at fault and she's praying for a joke
to come but it did not. Mukha tuloy siyang basang sisiw na buking na buking sa
kasalanan.

"Gusto mo ba akong hiwalayan?" Tanong nito sa kanya na hindi niya nasagot. He shook
his head and walked upstairs.

Nang iwanan siya ni Lucas sa salas ay tinanggap niya na gusto nito ng space.

Namrublema tuloy siya. Wala pa siyang natutunan kay Luke na putahe para ihain kay
Lucas. Mukhang tiyak na kahit ang putahe ng langit ay tatanggi rin ito kaya hindi
niya na sinubok.

Hindi na rin siya nagdramang magtungo sa guest room dahil alam niyang susunduin din
siya ni Lucas. Alam niya na ang pagkakamali niya, lalo lang siyang nalungkot dahil
hindi niya naisip ang mga naisip ni Lucas. Sinabi na nga ba at hindi niya nature
ang pagiging mapagkalinga.

Nakabaluktot na si Lucas at nakapikit nang umakyat siya. Nagshower siya at tumabi

rito. Hinintay niyang dumilat si Lucas pero nakatulog na siya ay hindi nangyari
iyon. Nagtampo na talaga ng tuluyan dahil nang magising siya ay wala na rin ito
pero may almusal sa lamesa.

"Nakakaiyak naman itong almusal!" Kinausap niya ang plato. "Kasi ikaw Tasya, wala
kang silbi, kahit galit na sa iyo, pinagsilbihan ka pa kasi wala kang alam."

Mas lalo siyang naiyak nang buksan niya ang kaldero at meron na siyang ulam pati
ang pinaglilihian niyang pomelo ay naroon na sa ref at nakabalat na.

Nag-emote siya maghapon at pakiramdam niya ay mababaliw na siya dahil

pinaalalahanan siya ni Lucas na kumain pero hindi na ito nagreply sa mensahe niya
pabalik.

"Makikiswimming!" Anunsyo ni Lucifer nang pumasok sa maindoors nila. He knows their

door code at sinabi niya talaga na kapag nanakawan sila ay ito ang pangunahing
suspect!

"Oh? Are you crying? Why? Malungkot ka?" Nagbago ang itsura nito nang makitang
nakabaluktot siya sa couch.

"Malung-cute." She corrected, then sobbed.

Ikinuwento niya kay Lucifer ang nangyari at kahit papaano ay nabawasan ang bigat ng
dibdib niya.
"Hindi ka matitiis 'non ni Lucas. Mahal na mahal ka ni Lodi!"

"Hindi niya na ako mahal, tinanong niya ako kung gusto ko siyang hiwalayan.
Hinihintay na lang niya ako makipaghiwalay sa kanya!"

"Luh, pagkatapos ng pinagdaanan niyong drama." Napailing si Lucifer. "Marupok naman

iyon sa iyo. Lambingin mo lang. Nagsorry ka na ba?"

Umiling siya.

"Manang mana ka sa Tatay mo. I will swim now, puntahan mo lang ako if you need
someone to talk to, cheer up, Tash."

Noong bata siya at nagkakaroon siya ng kasalanan, pinapalo na siya diretso, iiyak
siya, pagkatapos ay aayain na siyang kumain kaya alam niyang bati na sila ng
kanyang Lola. But then Lucas is creating a space between them, dinadaan siya sa
silent treatment, pero merong care.

She only said sorry once to Lucas, when she said about their lost child. Naiyak pa
nga siya! Siguro sobrang taas talaga ng pride niya kaya hindi niya masabi iyon ng
madalas.

Pakiramdam niya ay bibitayin siya nang iwanan na siya ni Lucifer at dumating na si

Lucas. She hide in the garden, doon sa madilim na parte ng halaman. Paulit-ulit
niyang sinampal ang sarili dahil kumukuha lang siya ng tiyempo. Magsorry ka pero
dapat hindi ka iiyak.

Nakita niya pang pumasok si Lucas sa loob ng bahay but in a few seconds, he came
down running on the stairs.

"Tash? Baby? Baby? I'm home." Sumisigaw na ito sa kanilang tahanan.

Hindi pa rin siya nakikita nito, pinanood lang niya ito na kunin ang cellphone.

"Luci, where is your sister? Hindi ba sinabi ko samahan mo? She's not here. Fck.
Help me.." Lucas sounded desperate. Tumakbo na ito papalabas ng kanilang bahay at
bago pa man ito sumakay sa sasakyan ay nagpakita na siya.

"Babe.." She called.

Natigilan si Lucas sa pagsakay sa sasakyan, nagulat nang makita siya, "Baby?"

"Babe. I'm sorry." Kinagat niya ang pang-ibabang labi niya. "Hindi na mauulit. Alam
ko naman na dapat hindi ako magseselos pero---"

Hindi na natuloy ang kanyang mga sasabihin dahil pinaglapat na ni Lucas ang
kanilang mga labi. Nang makuntento ay ipinahinga nito ang noo sa kanya.

"Magtatampo ako but I will never ever want you to disappear, Baby. Sumama ba ang
loob mo sa akin?" Masuyong tanong nito sa kanya.

She shook her head, "Hindi ko lang alam kung paano magso-sorry. Sa lahat ng
mamanahin ko kay Tanda, iyon pa. Sabagay, mas ayaw ko rin naman ang mukha ni Tanda
sa akin."

Lucas kisses her forehead, "I know you are sorry because your eyes said so.
Kailangan ko rin lang magpalamig pero naisip kong hindi ako dapat nagalit ng ganoon
dahil baka mag-alala ka. Kanina ko pa gustong umuwi kaya lang biglang dumami ang
gawain noong papauwi na. I should have come early."

"Naku po! Tumawag pa talaga para sa audience!" Napalingon sila sa nagsalita at

nakitang si Lucifer iyon.

"Umalis ka na, Luci. Alam mo na siguro ang kasunod nito..." She winked at her
brother.

"Fine!" Lucifer turned around and left them.

---

"My Tommeh.. Hotdog my Tommeh is in the center of the bread?" Ngumanga pa siya
habang kumakain si Lucas ng breakfast at ka-videocall niya pa. The groomsmen, the
Ledesmas, and best men Lucian and Lucifer burst out in laughter.

"Nakakahiya, ikaw ang kapatid ko rito." Loki complained.

"My Tommeh, hungre? My Tommeh." Hindi talaga siya titigel!

"Gaga!" Malakas din siyang nabatukan ni Luke.

Panay ang hagikgik naman ni Wendy na kanyang Maid of Honor.

Hindi kasi pumayag si Lola Candy na magkita sila ni Lucas isang araw bago ang
kanilang kasal kaya nagkasya sila sa videocall. Hindi nga lang umubra ang video sex
dahil napapalibutan siya ng kanyang pamilya sa San Isidro.

"Do you miss Lucas already, my love?" Niyakap siya ni Miranda at inilagay sa
kanyang tainga ang diamond stud earrings. "Hello, boys. Did you sleep well last
night?"

"Hi, Mom!" Sumingit si Lucifer, "Yes, I did. Si Lucas ay may inuwi mula roon sa
Stag Party."

Tumaas agad ang kilay niya pero sinuntok ni Lucas si Lucifer sa braso. "That is so
not true, Baby. Iniwan ako ng mga kapatid mo kaya bumalik na ako rito. I am so
excited to this wedding, hindi na ako halos nakatulog." Depensa naman ng kanyang
mapapangasawa.

"Aamuyin ko yan mamaya!" Banta niya kaya nakatanggap siya ng kurot kay Lola Candy.

"Ang bibig mo, Estancia!"

"Wow, greenminded ka na rin, Lola!"

"Nakakahiya sa pamilya mo at ako ang nagpalaki sa iyo."

"Sanay na kami, Nanay." Inakbayan ni Miranda si Lola Candy. "Napakaganda ng lupain

ng mga Ledesma, hindi ba, Nay? Langoy tayo bukas sa dagat."

"Oo nga't maganda raw ang tubig dagat sa rayuma." Nakipagsocialize na ang kanyang
Lola sa kanyang ina at nakakatuwang makita iyon.

"Nyay! Holdaper!" Napakapit pa siya sa gulat nang lumitaw sa kanyang tabi si Levi,
he's wearing sunglasses and facemask.

"Paano ay ayaw mo akong makita!" Angal sa kanya ni Don Levi. She giggled and stood
up to hug her father, naka-robe pa naman siya kaya hindi siya nahihirapang kumilos.

"Ito naman, kung makapagtampo akala mo cute! Alisin mo na nga iyan." Inalis niya
ang sunglasses ni Levi pati ang facemask, baka mahirapan pa itong huminga tapos
hindi pa nailalagay ang pangalan niya sa papamanahan.

"Sure ka na bang ipapamigay mo na ako?"

"Mabuti na nga at may kumuha na sa iyo dahil mukhang wala nang ibang pagpipilian.
Ayusin mo ang helmet ni Lucas at baka masira pa."

Umingos siya at ipinalibot ang mga mata sa buong silid. Naroon ang lahat ng
mahalaga sa kanya. Sa isang pribadong beach property na kakatapos pa lang i-develop
ni Lucas gaganapin ang kanilang kasal.

It could have been at Temptation Island, ayaw nga lang nila magpagiveaway ng heart
attack sa mga bisitang matatanda kapag nakakita ng mga nakahubad na naglalakad sa
tabing dagat.

The guests were only kept to a hundred. Iyon na rin ang kanyang hiling dahil ayaw
niya na masyadong maraming babatiin at ngingitian.

Ang importante lang naman ay ang kanilang mga pamilya na naroon sa

pinakaimportanteng araw nila. Finally! A real wedding. A wedding with pure love,
hope, and new beginnings.

Sa kanyang bouquet ay ang small gold heart locket na naglalaman ng abo ni Lahariel.
It has been with her ever since and they made a small altar for him in their house.

It was a beautiful sunrise wedding at the beach. Punong-puno ang mga upuan ng
kanilang bisita. Leyanna Monasterio- Salvatore, with her husband Senator Thiago
Salvatore, arrived with their children and her Aunt Leyanna's love child, Saulo
Villeda.

Dumating din ang kanyang tiyuhin na si Governor Lysias Monasterio. Lysias' sons
arrived on different times but all of them are present. Cool naman, maliban na lang
ang tagisan ng tingin ng Uncle Lysias niya at ang panganay na anak nito si
Demetrius Monasterio na kinakalaban ito bilang Gobernador.

Mabagal ang lakad niya habang nag-aabang si Lucas doon sa dulo. Ang sabi nila,
kapag mamamatay ka na, magkakaroon ng flashbacks, siguro ay mamamatay siya sa sarap
mamaya kaya mayroon din siyang flashbacks.

She remembered how they first met. How Lucas tried to push her away, but in the
end, nanalo ang kanyang beauty!

"Lucas, do you take Tash to be your lawfully wedded wife? Do promise to love and
cherish her, in good times and in bad, in sickness and health, for richer for
poorer, for better for worse, and forsaking all others, keep yourself only unto
her, for so long as you both shall live?"

"I do, I will always do..." Lucas smiled and kissed her hand gently.

It seems like a dream come true, parang hindi totoo. The morning sun looks so fresh
and dainty on her now husband's skin as he listens to her vow. He may be praying na
huwag siyang makapagsabi ng bastos! Well, she wishes that too...

"I promise to say yes, always, Lucas. Kahit pagod ako pwede akong malandi....."
"Oh, oh!" Lucifer loudly muttered, and a faint laugh from their audience did not
distract her.

"I have to say goodbye to my periods because I know I'll never see myself not
pregnant with our child, but I want you to know that I allow you, this body allows
you to create a big family because that's what I want too. Mahal kita, Lucas. I
will practice how to say sorry if you are upset, sad, or just having a bad day
because I know that you want your feelings to be acknowledged. I will be your best
friend, your family, and your best employee in one. Tash at your service, Babe. I
will be forever in service for you."

Lucas pushed a smile, but a glint of tears in his eyes did not escape her.

"Huwag ka nang umiyak!" Pagalit niya, "Pagtatawanan nila tayo! Mang-aasar na naman
yung mga bwisit kong kapatid!" Para siyang kinder na ikinakahiya ang pagpeperform
dahil may mga loko-loko sa audience na panay ang hagikgikan, mga bwiset!

"God, you are so beautiful, Tash. My wife is so beautiful." Lucas whispered, tears
abundantly flowing down his cheeks.

"Iyan na ang vow mo? Ba't ang igsi? Ah, kasi may ibang mahaba sa iyo!"

"Estancia!" Magkasabay pa si Lola Candy at Don Levi.

"Yung pasensya ni Lucas. Grabe ang green minded ng mga bisita natin!" Reklamo niya
kaya tumawa muli ang mga bisita.

"I will take care of you, my Love. I will try to grant all of your wishes; I'll be
yours and our kids' genie. I look forward to getting old with you."

"Akala ko honeymoon ang nilu-look forward?" Tanong niya. Bakit pag grow old agad 'e
ayaw niyang tumanda?

"Hindi pa ba na-advance iyon?" Xerxes chimed in

"I mean, that probably be daily," Karev added.

"Ano ba itong mga bisita ang daming sinasabi!" Naiinis niyang sinamaan ng tingin
ang mga nakaupo. "Bawal kumain ang mga basher! Walang kapa-kapatid o bestfriend!
Sino bang nag-imbita riyan!"

Nagtawanan ang mga tao sa apela niya.

"This wedding is so informal but so happy." Natawa ang officiating priest. "Sige
na, seal your marriage with a kiss, lovebirds."

Pati ang pari ay hindi na sumunod sa script! Well, Tash wouldn't have it any other
way. A whole day with her family and friends... And a sealed promise with her
forever.

Estancia Ligaya Rosanna Monasterio- Ledesma and Lucas Nikkolai Fortich-Ledesma are
signing off.

The End.
Maki Says: I will be resting and writing offline until after MIBF.

I will be posting Saint Monasterio on September 18. Prologue is up so pwede niyo

nang i-add sa library para notif notif na lang ang ferson.

Thank you so much for being with me on this crazy journey! My writing has never
been boring because of your comments and engagements. I felt I gained so many
virtual friends =)

Til next story!