சித்தர் பாடல்கள்

பபரிய ஞானக்ககாவை
 1. சிவவாக்கியர் பாடல்
சித்தர் இலக்கியத்தில் சிவவாக்கியர் பாடலுக்குத் தனி மரியாதத

தரப்படுவதுண்டு, காரணம், இவர் பாடல்களில் வழக்கமான சித்தர்

கருத்துக்கான யயாகம், குண்டலினி, நிதலயாதம. வாசி கருத்துக்களுடன்

புரட்சிகரமான கருத்துக்கதையும் கூறுவதால் இவர் புரட்சிச் சித்தர் என்றும்

கூறப்படுகின்றார். சமுதாயப் புரட்சி சசய்த இந்தச் சித்தர் ஆரம்ப காலங்களில்

நாத்திகராக இருந்து ஆத்திகராக மாறினார் என்பதத இவரின் பாடல்

கருத்துக்கள் புலப்படுத்துகின்றன. இததனசயாட்டி இவர் முதலில் நாத்திகராக இருந்து

பிறகு தசவராகி சிவவாக்கியரானார் என்றும்; பிறகு வீர தவணவராக மாறி

திருமழிதச ஆழ்வாரானார் என்றும் கூறுவதுண்டு.

சிவவாக்கியரின் பாடல்களும் திருமழிதச ஆழ்வார் பாடல்களும்

சந்தத்தில் மட்டுயம ஓரைவு ஒத்துப் யபாவதாலும் இவர் பாடல் சாயலில் ஏதனய
சித்தர்

பாடல்களும் இருப்பதால் இக்கருத்து ஏற்றுக்சகாள்ளுமாறு இல்தல.

விக்கிரக ஆராதவன

சிவவாக்கியர் பாடல்களில் விக்கிரக ஆராததன சவகுவாகப் பழிக்கப் படுகின்றது.

நட்டகல்வைத் பதய்ைபென்று நாலுபுஷ்பந் சாத்திகய

சுற்றிைந்து முணமுபணன்று பசால்லு ெந்திரம் ஏதடா
நட்டகல்லும் கபசுகொ நாதனுள் ளிருக்வகயில்
சுட்டசட்டி சட்டுைம் கறிச்சுவை அறியுகொ

சுதவ மிகுந்த உணவுப் பதார்த்தங்கதைச் சதமத்த சட்டியானது. அந்த

உணவின் ருசிதய உணர்ந்து சகாள்ைாதது யபாலயவ மனக்யகாயிலினுள்

இதறவன் இருப்பதத அறியாமல் சவறும் கல்தல நட்டு தவத்து சதய்வ

சமன்று சபயரிட்டு பூக்கைாலும் மந்திரங்கைாலும் வழிபாடு சசய்வது அறியாதமயய

யாகும் என்கிறார்.
“ஓசையுள்ள கல்சைநீ உசைத்திரண்ைாய் சைய்துமே
வாைைிற் பதித்தகல்சை ேழுங்கமவ ேிதிக்கின்றீர்
பூைசைக்கு சவத்த கல்ைில் பூவும் நீரும் ைாத்து கிறீர்
ஈைனுக்குகந்த கல்சைந்தக் கல்லு சைால்லுமே”

நட்டு தவத்த கல்தல சதய்வம் என்று நிதனத்து அக்கல்லின் யமல்

மலர்கதைச் சாத்திவிட்டு அததச் சுற்றிச் சுற்றி வருகிறீர்கள். சமாண சமாண என்று
ஏயதா மந்திரங்கதையும் சசால்லுகிறீர்கள். அந்த மந்திரத்தால் என்ன பயன் என்று
யயாசித்துப் பார்த்தீர்கைா? அட மூடர்கயை, கடவுள் என்பவர் தனியாக சவளியில்
இல்தல, உள்ைத்தியல இருக்கிறான். அப்படி இருக்தகயில் நட்ட கல்தலச் சுற்றி
வந்தால் அது யபசுயமா?

அடுப்பில் தவத்துச் சுடப்பட்ட சட்டியும் அதனுள்யை இருக்கும்

அகப்தபயும் அதில் சதமக்கும் உணவின் ருசிதய அறியாதது யபாலயவ நீர்

சசய்யும் புற வழிபாட்டினால் இதறவன் சவளித்யதான்ற மாட்டார். இதறவதன

உள்ைத்தால் மட்டுயம காண இயலும். அவதன

கல்லில் காண முடியும் என்று சசால்லுவது சவறும் பிதற்றயல என்கிறார்.

கடவுளின் சபயரால் விக்கிரகங்கள் சசய்து தவத்து வணங்குவதும்,

அதவகளுக்குத் தினசரி பூதசகள், திருவிழாக்கள் சசய்வதும் சதான்று

சதாட்டு நடந்து வருபதவ. இதவகதைசயல்லாம் மூடப்பழக்கங்கள்

என்று சாடுவசதன்றால் எவ்வைவு துணிவு யவண்டும்? புனிதமான

அடிப்பதடக் சகாள்தகதயயய ஆட்டிப் பார்ப்பசதன்றால் அததன அறிந்து

சசால்லும் பக்குவமும் யவண்டுமல்லவா?

இங்கு உருவ வழிபாடு தவறா என்ற வினாவுக்கும் ஒரு விைக்கம் யததவப்படுகின்றது.

ஆழ்ந்த அறிவில்லாத பாமர மக்கதை ஒரு கட்டுக்யகாப்பிற்குள்

சகாண்டுவர, நல்வழிப்படுத்த உருவ வழிபாடு யததவப்படுகின்றது.
சட்டத்துக்கும், சான்யறார் உதரகளுக்கும் கட்டுப்படாத சிந்ததத்
சதளிவில்லாத மனிதர்களுக்கு, ஒரு வடிவத்ததக் காட்டி இதுதான்
கடவுள், இவர் உனது பாவச் சசயல்கதைக் கண்காணித்து தண்டதன
தரக் காத்திருக்கின்றார். ஆகயவ தவறு சசய்யாயத என்று கண்டிப்
யபாமானால் அந்தக் கட்டதைக்கு அவர்கள் பணிகிறார்கள். மனதில்
கடவுள் கட்டதைதய மீறி நடக்கக் கூடாது என்றும் நிதனக்கிறார்கள்; கடவுளின்
கட்டதை என்று சசால்லப்படும் வார்த்ததகளுக்குக் கட்டுப் படுகிறார்கள். அதனால்
உருவ வழிபாடும் ஒரு வதகயில்

பயனாகிறது. பலதர நல்வழிப்படுத்த உதவுகிறது. இதனால் உருவ வழிபாடு தவறல்ல

என்று ஆத்திகர்கள் வாதிடுவர்.

ஆனால், அறிவார்ந்த சித்தர்கயைா இக்கருத்தத ஏற்றுக்சகாள்வதில்தல.

உருவ வழிபாடு ஒரு மூட நம்பிக்தக. அதனால் மக்களிடம் அறிவு மயக்கம்

ஏற்படுகின்றது. எங்கும் நிதறந்த கடவுதைக் கல்லில் இருப்பதாகவும், சசம்பில்

இருப்பதாகவும், மண்ணில் இருப்பதாகவும், மரத்தில் இருப்பதாகவும்,

உருவதமத்துக் காட்டுவது கடவுதையய அவமதிப்பதாகும் என்று வாதிடுகின்றனர்.

சித்தர்களின் இந்தக் கருத்ததசயாட்டியய சிவவாக்கியரும் யமற்கண்ட வாறு உருவ

வழிபாட்தட எள்ளி நதகயாடினார். கல்லில் கடவுளின் வடிவம்

சசய்து அததப் பல சபயர்கைால் அதழப்பது அறிவின்தம; அறிவற்ற

மூடர்கள்தாம் இவ்விதம் சசய்வார்கள். உலதகப் பதடத்துக் காத்து,

அழிக்கவும் வல்ல ஒரு சபாருள் கல்லிலா இருக்கிறது? இல்தல அந்தக்

கடவுளின் வடிவம் உள்ைத்தில் மட்டுயம இருக்கிறது. அததன உள்ைத்தால்

அல்லயவா வழிபட யவண்டும் என்று அறிவுதர கூறுகின்றார்.

பண்ணிதவத்த கல்தலயும் பழம் சபாருைது என்றுநீர் எண்ணம் உற்றும் என்னயபர்

உதரக்கின்றீர்கள் ஏதழகாள் பண்ணவும் பதடக்கவும் பதடத்துதவத்து அளிக்கவும்

ஒண்ணும் ஆகி உலகு அளித்த ஒன்தற சநஞ்சில் உன்னுயம

கல்லுருவம் நம்மால் சசய்து தவக்கப்பட்டது. அததப் பழதமயான

சபாருள், அழியாத இதற என்று எண்ணுகிறீர்கள். அதற்கு என்சனன்னயமா யபர்
சசால்லுகிறீர்கள். உங்கள் மனதில் யதான்றும் சபயர்கதைசயல்லாம் இட்டு
அதழக்கின்றீர்கள். உங்களின் அறியாதம காரணமாகத்தான் இப்படி சயல்லாம்
கடவுளின் சபயதரக் கல்லுக்கு தவத்து
அதழக்கின்றீர்கள். இந்த உலதகப் பதடத்த ஒன்று எல்லாவற்தறயும் சசய்ய

வல்லது; உலதகயும், உலகப் சபாருள்கதையும் பதடக்க வல்லது. தாம்

பதடத்த சபாருதை அறியாமல் தவத்திருக்கவும் காப்பாற்றவும் வல்லது.

அதுமட்டுமல்ல; அதவகதைத் யததவப்படாத சபாழுது அழிக்கவும் வல்லது. இப்படி

பதடத்து, காத்து, அழிக்கும் பரம்சபாருதை நீங்கள் கல்லியல காண இயலாது. உங்கள்

சநஞ்சினில் மட்டுயம உணர முடியும். மனதில் மட்டுயம உணர முடியும் என்று

உண்தமதய உதரக்கின்றார் சிவவாக்கியர்.

இதில் எங்கும் நிதறந்த கடவுதை உருவ வழிபாட்டின் மூலம் வழி

படுவது தவறு என்றும், அப்படி வழிபடுபவர்கள் அறியாதமதய உதடய ஏதழகள்

என்றும் சாடுகின்றார்.

உருவ வழிபாட்தடயய மறுக்கும் சிவவாக்கியர் அவ்வுருவ வழிபாட்டின் சபயரால்

நதடசபறும் திருவிழாக்கதை மட்டும் ஏற்றுக்சகாள்வாரா என்ன?

“ஊரில் உள்ை மனிதர்காள் ஒருமனதாய்க் கூடியய யதரியல வடத்தத விட்டு சசம்தப

தவத்து இழுக்கின்றீர் ஆரினாலும் அறிசயாணாத ஆதிசித்த நாததர யபததயான

மனிதர் பண்ணும் புரளி பாரும் பாருயம”

ஊரியல வாழும் சபரிய மனிதர்கயை, நீங்கள் உங்களுக்குள் உள்ை

கருத்து யவற்றுதமகதைக் கதைந்து ஒயர மனதாக நின்று சபரிய யதரிதன
அலங்காரம் சசய்து அதில் சசப்புச் சிதலதய தவத்து, அத்யதரின் வடத்தத
இழுக்கிறீர்கள். ஒரு சிறிய உருவத்திற்கு இவ்வைவு சபரிய யதரா?
நூற்றுக்கணக்கான மக்கள் உடல் வியர்தவ சிந்தி, உள்ைம் வருந்தி இப்படி
இருப்பது அறிவுதடயதமயாகுமா? இதனால் எவ்வைவு சபாருள் விரயம்? எவ்வைவு
யநரம் வீணாகிறது?

யாருக்கும் புலனாகாத கடவுள் அறிவின் வடிவானவர். அவயர

ஆதிசித்தநாதர், அவதர சித்தத்தினால் மட்டுயம அறிதல் கூடும். அப்படி

யிருக்தகயில் அவதர வழிபட என்னசவல்லாயமா சசய்கிறீர்கயை! யதராம்,

திருவிழாவாம், சகாட்டாம், முழக்காம் - இதவசயல்லாம் சவறும் புரளி.

அறிவற்றவர் சசய்யும் புரளி. இததன அறிவுதடய மக்கயை ஏற்றுக் சகாள்ளுங்கள்

என்று அதழக்கிறார்.
ஆனால் அவரது சகாள்தகதய இவ்வுலக மக்கள் ஏற்றுக் சகாண்டார்கைா

என்பதுதான் விைங்காத புதிர்.

மூடப்பழக்கங்கவைச் சாடுதல்

சமுதாயத்தில் புதரயயாடி விட்டிருக்கும் மூடப் பழக்கங்கதைச் சாடும்

வித்தியாசமான சித்தராக சிவவாக்கியர் காட்சி தருகின்றார். ஆசார,

அனுஷ்டானங்கதைக் கதடபிடிக்கியறன் யபர்வழி என்று யததவயற்ற மூடப்

பழக்கங்களில் மூழ்கித் தவிக்கும் மூடர்கதைக் கதரயயறி உய்யுமாறு சிவவாக்கியர்

அறிவுறுத்துகின்றார்.

“பூதசபூதச சயன்றுநீர் பூதசசசய்யும் யபததகாள் பூதசயுன்ன தன்னியல

பூதசசகாண்ட சதவ்விடம் ஆதிபூதச சகாண்டயதா வனாதிபூதச சகாண்டயதா

ஏதுபூதச சகாண்டயதா வின்னசதன் றியம்புயம” (37)

என்று உண்தம பூதச பற்றியும்,

“வாயியல குடித்தநீதர எச்சிசலன்று சசால்லுறீர் வாயியல குதப்புயவத சமனப்படக்

கடவயதா வாயிசலச்சில் யபாக சவன்று நீர்ததனக் குடிப்பீர்காள் வாயிசலடச்சில்

யபானவண்ணம் வந்திருந்து சசால்லுயம”

என்று எச்சில் படாமல் பூதச சசய்ய யவண்டும் என்று மடிசாமிதனமாகப் யபசும்

அறிவிலிக்கு எச்சிதலப் பற்றி விைக்கம் தருகின்றார்.

வாயினால் ஓதப்படுவதால் யவதத்திலுள்ை மந்திரங்களும் எச்சில், பசு மடியில் கன்று

குடித்த பால் எச்சில், மாதிருந்த விந்து எச்சில், மதியுசமச்சி

சலாளியுசமச்சில் யமாதகங்கைான சதச்சில் பூதலங்கயைழும் எச்சில் எதில்

எச்சிலில்தல? என்று யகள்வி எழுப்புகின்றார்.

புலால்புலால் புலாலசதன்று யபததமகள் யபசுறீர் புலாதலவிட்டு சமம்பிரான்

பிரிந்திருந்த சதங்ஙயன புலாலுமாய் பிதற்றுமாய் யபருலாவுந் தானுமாய் புலாலியல

முதைத் சதழுந்த பித்தர்காணு மத்தயன” (149)

என்று புலால் மறுத்ததல எள்ளி நதகயாடுகின்றார். இன்னும்,

“மீனிதறச்சி தின்றதில்தல யன்றுமின்றும் யவதியர் மீனிருக்கு நீரயலா மூழ்வதுங்

குடிப்பதும் மானிதறச்சி தின்றதில்தல யன்றுமின்றும் யவதியர் மானுரித்த யதாலயலா

மார்புநூல ணிவதும்” (159)

“மாட்டிதறச்சி தின்றதில்தல யன்றுமின்றும் யவதியர்” (160)

என்ற பாடலில் மாட்டிதறச்சி தின்பது பாவம் என்று அருவறுக்கும்

யவதியர்கயை மாட்டிதறச்சிதான் உரமாக காய்கறிக்கிடுவதத அறிவீர்கைா?

ஆட்டிதறச்சி தின்றதில்தல என்கிறீயர, உங்கள் யாக யவள்வியில் ஆகுதி சசய்யப்

படுவதும், சநய்யாய் இடுவதும் எது என்பதத யயாசிப் பீர்கைாக என்கிறார்.

சாதி கைற்றுவெகவைக் கடிதல்

சிவவாக்கியர் தம் பாடல்களில் சாதி யவற்றுதமகதை மிகவும் ஆணித்தரமாகக்

கண்டிக்கிறார்.

“சாதியாவ யததடா சலந்திரண்ட நீசரயலா பூதவாச சலான்றயலா பூததமந்து

சமான்றயலா

காதில்வாளி காதரக்கம்பி பாடகம்சபா சனான்றயலா சாதியபத யமாதுகின்ற

தன்தமசயன்ன தன்தமயய” (47)

என்று சாதி யபதம் பார்க்கின்றவர்கதைப் பார்த்துக் யகட்கின்றார். அது

மட்டுமல்ல, மணமுடிக்க மணப் சபண்தண குணம் பார்த்துதான் யதர்வு

சசய்ய யவண்டுயம தவிர குலம் பார்த்தல்ல என்று இதைஞர்கதையும் யகட்டுக்

சகாள்கிறார்.

பதறச்சியாவ யததடா பணத்தியாவ யததடா இதறச்சியதா சலலும்பினு மிலக்கமிட்

டிருக்கியதா பதறச்சி யபாகம் யவறயதா பணத்தியபாகம் யவறயதா பதறச்சியும்

பணத்தியும் பகுத்துபாடு மும்முயை” (40)

கீழ் குலத்ததச் யசர்ந்த பதறச்சியும் யமல் குலத்ததச் யசர்ந்த பார்ப்பனத்தியும்

யபாகம் சசய்யும்யபாது ஒயர சுகத்ததத்தான் அளிக்கிறார்கள். இதில் பதறச்சி என்ன?

பாப்பாத்தி என்ன? இரண்டும் ஒன்றுதான். ஆகயவ சாதியபதம் பார்க்காமல்

இல்லறத்திற்யகற்ற சபண்தண என்று யதர்வு சசய்து

மணம் முடிப்பயத சபருதமக்குரியது என்று கூறியதுமல்லாது தாயம

இல்லறத்திற்யகற்ற குலப்சபண் ஒருத்திதய மணந்து வாழ்ந்து காட்டினார்.

சிவவாக்கியரின் புரட்சிக் கருத்துக்கள் ஜாதி மதத்தில் காணப்படுவதற்கு

இன்னுசமாரு சான்றாக, இவர் தசவராயிருந்தும் தவணவக் கடவுைான

ராமதரயும் தம் பாடல்களியல புகழ்ந்து பாடியதுதுடன் இராம நாமத்தின்

சபருதமதயயும் பாங்குற எடுத்தியம்புகிறார்.

ராம! ராம! என்று சசபித்துக் சகாண்டிருந்தால் யபாதும்; யவறு எந்த

பூதசயயா, சந்தி, சஜப, தபங்கயைா சசய்ய யவண்டியதில்தல. எல்லா நன்தமகளும்,
கிதடக்க

யவண்டிய எல்லாப் பலன்களும் இராம நாம உச்சரிப்பில் கிதடத்து விடும் என்று

கூறுகின்றது சிவவாக்கியரின் பாடல்.

“அந்தி காலம் உச்சி மூன்றும் ஆடுகின்ற தீர்த்தமும் சந்தி தர்ப் பணங்களும் தபங்களும்,

சசபங்களும் சிந்ததயமவு ஞானமும் தினம் சசபிக்கும் மந்திரம் சிந்தத ராம ! ராம !

ராம ! ராம என்னும் நாமயம”

என்ற பாடலில் ராம நாமத்தின் சபருதமதயச் சசால்லுகின்றார் சிவவாக்கியர்.

அந்தி, காதல, நடுப்பகல் ஆகிய மூன்று யவதைகளும் புண்ணிய தீர்த்தமாடுகின்ற

பலன் இராம நாம உச்சரிப்பில் கிதடக்கும் என்கிறார்.

சந்தியாவந்தனம், முன்யனாதர யநாக்கிச் சசய்யும் தர்ப்பணம், தவங்கள்,

சசபங்கள் இவற்றால் கிதடக்கும் பயனும், இராம நாம உச்சரிப்பில்

கிதடக்கும். உள்ைத்தில் உருப்சபரும் அறிவும் இராம நாமத்தால் மிகுந்த

வைர்ச்சி யதடயும். இவ்வாறு இராம நாமத்தின் சபருதமதய எடுத்துதரக்கின்றார்

சிவவாக்கியர்.
நன்தமயும் சசல்வமும் நாலும் நல்குயம தின்தமயும் பாவமும் சிததந்து யதயுயம

சசன்மமும் மரணமும் இன்றித் தீருயம இம்தமயய ராமசவன்று இரண்சடழுத்தினால்

என்ற கம்பரின் தனிப்பாடல் கருத்து சிவவாக்கியரின் கருத்யதாடு ஒத்து

விைங்குவததக் காணலாம்.

தவணவத் சதய்வமான இராமனின் சபருதமமிகு மந்திரத்ததப் யபாலயவ

தசவர்களின் சதய்வமான சிவபிரானின் சிவமந்திரமும் சபருதமக் குரியது என்று
சிவநாமப் சபருதமதயயும் தம் பாடலில் யபசுகின்றார்.

சிவாய சமன்ற அட்சரம் சிவனிருக்கு மட்சரம் உபாய சமன்று நம்புவதற்கு

உண்தமயான அட்சரம் கபாடமுற்ற வாசதலக் கடந்துயபான வாயுதவ உபாயம்

இட்டு அதழக்குயம சிவாயம் அஞ்சு எழுத்துயம

என்றும்,

அஞ்யகாடி மந்திர முஞ்சுயை யடக்கினால் சநஞ்சுகூற வும்முயை நிதனப்பயதா

சரழுத்துயை அஞ்சுநாலு மூன்றதாகி யும்முயை யடங்கினால் அஞ்சுயமா சரழுத்ததா

யதமந்தயத சிவாயயம

என்று ஐந்து யகாடி மந்திரங்களும் ‘சிவாய நம’ எனும் ஐந்து எழுத்தில் அடங்கி

நன்தமயளிக்கும் சபருதமதயக் கூறுகின்றார்.

திருமூலரின் சில கருத்துக்கதையும் சிவவாக்கியர் தம் பாடலில் எடுத்துதரக்கின்றார்.

‘உள்ைம் சபருங்யகாயில் ஊனுடம்பு ஆலயம்’

என்ற திருமூலர் கருத்திதன,

‘யகாயில்பள்ளி ஏதடா குறித்து நின்றது ஏதடா வாயினால் சதாழுது நின்ற மந்திரங்கள்

ஏதடா ஞானமான பள்ளியில் நன்தமயில் வணங்கினால் காயமான பள்ளியில்

காணலாம் இதறதயயய”

என்ற சிவவாக்கியர் பாடலில் காணலாம்.

இதறவதன யகாயில், பள்ளி இங்சகல்லாம் யதடி அதலய யவண்டிய தில்தல.

நமது உள்ையம இதறவன் உதறயும் யகாயில் இந்த உடம்யப அவன் ஆட்சி சசய்யும்

ஆலயம் என்று கூறுகின்றார் சிவவாக்கியர்.

மனத்துக்கண் மாசிலன் ஆதல் அதனத்தறன்

என்ற திருவள்ளுவரின் கருத்ததயும்

“மனத்து அடுத்து அழுக்கு ஆறாத மவுனஞான யயாகிகள்”

என்ற தம் பாடலில் புலப்படுத்துகின்றார்.

ஒருவர் பலரிடத்தும் யபசாமலிருக்கலாம், சமௌனமாகவும் இருக்கலாம்,

ஞானியாகவும் இருக்கலாம், யயாகம் சசய்து சகாண்டும் இருக்கலாம்,

நாட்தடத் துறந்து காட்டியல யபாய்க்கூட வாழலாம். ஆனால் உள்ைத்தில் தூய்தம

யில்லாதவராய் இருந்தால் அதனால் எந்த பலன்களும் யமற்சசான்ன

விரதங்கள் யாவும் பாழாய் முடியும். உள்ைத்தியல குற்றங்கதை தவத்துக் சகாண்டு

இருப்பவர்கள் உண்தமயான கடவுதைக் காணமாட்டார்கள்.

அப்படியானால் உண்தமயான கடவுள்தான் யார்? என்ற வினாவுக்கு

அறிவுதான் இதறவன் என்று விைக்கம் தருகின்றார் சிவவாக்கியர். அறிவு

தான் இதறவன் என்றால் அறிவாளிகள் மட்டும்தான் இதறவதனத் சதாழ

இயலுயமா? என்ற வினாவும் எழுகிறது. இல்தல பாமர மக்களும் தம்

அன்பினால் இதறவதனத் தரிசிக்கலாம் என்றும் இதறவன் எங்கும்

நிதறந்திருக்கிறான் என்ற கருத்ததயும் சிவவாக்கியர் தம் பாடல்களில் நிதறத்துக்

காட்டுகின்றார்.

காப்பு

அரியகதார் நெச்சிைாயம் ஆதியந்தம் ஆனதும்

ஆறிரண்டு நூறுகதைர் அன்றுவரத்த ெந்திரம்
கரியகதார் எழுத்வதயுன்னி பசால்லுகைன் சிைைாக்கியம்
கதாஷ கதாஷ பாைொவய தூரதூர ஓடகை. 1

கரியகதார் முகத்வதபயாத்த கற்பகத்வதக் வகபதாழக்

கவைகள் நூல்கள் ஞானமுங் கருத்தில்ைந்து உதிக்ககை

பபரியகபர்கள் சிறிய கபர்கள் கற்றுணர்ந்த கபபரைாம்

கபயனாகி ஓதிடும் பிவழ பபாறுக்க கைண்டுகெ. 2

அக்ஷர நிவை

ஆனஅஞ் பசழுத்துகை அண்டமும் அகண்டமும்

ஆனஅஞ் பசழுத்துகை ஆதியான மூைரும்
ஆனஅஞ் பசழுத்துகை அகாரமும் ெகாரமும்
ஆனஅஞ் பசழுத்துகை அடங்கைாை லுற்றகத. 3

சரிவய விைக்கல்

ஓடிஓடி ஓடிஓடி உட்கைந்த கசாதிவய

நாடி நாடி நாடிநாடி நாட்களும் கழிந்துகபாய்
ைாடி ைாடி ைாடிைாடி ொண்டுகபான ொந்தர்கள்
ககாடிககாடி ககாடிககாடி எண்ணிறந்த ககாடிகய. 4

கயாக நிவை

உருத்தரித்த நாடியில் ஒடுங்குகின்ற ைாயுவை

கருத்தினால் இருத்திகய கபாைகெற்ற ைல்லிகரல்
விருத்தரும் பாைராைர் கெனியுஞ் சிைந்திடும்
அருள் தரித்த நாதர்பாதம் அம்வெபாதம் உண்வெகய. 5
கதக நிவை

ைடிவுகண்டு பகாண்டபபண்வண ெற்பறாருைன் நத்தினால்

விடுைகனா அைவன முன்னர் பைட்டகைணும் என்பகன
நடுைன்ைந்து அவழத்தகபாது நாறுமிந்த நல்லுடல்
சுடவைெட்டும் பகாண்டுகபாய்த் கதாட்டி வகக் பகாடுப்பகர. 6

ஞான நிவை

என்னிகை இருந்தஒன்வற யான் அறிந்ததில்வைகய

என்னிகை இருந்தஒன்வற யான் அறிந்து பகாண்டபின்
என்னிகை இருந்தஒன்வற யாைர் காண ைல்ைகரா
என்னிகை இருந்திருந்து யான்உ ணர்ந்து பகாண்படகன. 7

நிவனப்பபதான்று கண்டிகைன் நீயைாது கைறிவை

நிவனப்புொய் ெறப்புொய் நின்றொவய ொவயகயா
அவனத்துொய் அகண்டொய் அனாதிமுன் அனாதியாய்
எனக்குள்நீ உனக்குள் நான் இருக்குொற பதங்ஙகன. 8

ெண்ணும்நீ விண்ணும்நீ ெறிகடல்கள் ஏழும்நீ

எண்ணும்நீ எழுத்தும்நீ இவசந்தபண் எழுத்தும் நீ
கண்ணும்நீ ெணியும்நீ கண்ணுள் ஆடும் பாவை நீ
நண்ணுநீர்வெ நின்றபாதம் நண்ணுொறு அருளிடாய் 9

அரியுெல்ை அயனுெல்ை அப்புறத்தில்அப்புறம்

கருவெபசம்வெ பைண்வெவயக் கடந்துநின்ற காரணம்
பபரியதல்ை சிறியதல்ை பற்றுமின்கள் பற்றுமின்கள்
துரியமும் கடந்துநின்ற தூரதூர தூரகெ. 10
அந்திொவை உச்சிமூன்றும் ஆடுகின்ற தீர்த்தமும்
சந்திதர்ப் பணங்களும் தபங்களும் பசபங்களும்
சிந்வதகெவு ஞானமும் தினம்பசபிக்கு ெந்திரம்
எந்வதராெ ராெராெ ராெ என்னும் நாெகெ. 11

கதாவுபஞ்ச பாதகங்கவைத் துரந்த ெந்திரம்

இதாம்இதாம் இதல்ைபைன்று வைத்துழலும் ஏவழகைாள்
சதாவிடாெல் ஓதுைார் தெக்குநல்ை ெந்திரம்
இதாம்இதாம் இராெ ராெ ராெஎன்னும் நாெகெ. 12

நானகதது நீயகதது நடுவில் நின்றது ஏதடா

ககானகதது குருைகதது கூறிடுங் குைாெகர
ஆனகதது அழிைகதது அப்புறத்தில் அப்புறம்
ஈனகதது ராெராெ ராெஎன்ற நாெகெ. 13

கயாக நிவை

சாத்திரங்கள் ஓதுகின்ற சட்டநாத பட்டகர

கைர்த்துஇவரப்பு ைந்தகபாது கைதம்ைந்து உதவுகொ
ொத்திவரப் கபாதும்முகை ெறிந்து கநாக்கைல்லிகரல்
சாத்திரப்வப கநாய்கள்ஏது சத்திமுத்தி சித்திகய. 14

ஞான நிவை

தூரம்தூரம் தூரம்என்று பசால்லுைார்கள் கசாம்பர்கள்

பாரும்விண்ணும் எங்குொய்ப் பரந்தஇப் பராபரம்
ஊருநாடு காடுகதடி உழன்றுகதடும் ஊவெகாள்
கநரதாக உம்முகை அறிந்துஉணர்ந்து பகாள்ளுகெ. 15
கயாக நிவை

நாலுகைதம் ஒதுவீர் ஞானபாத அறிகிலீர்

பாலுள்பநய்கைந்தைாறு பாவிகாள் அறிகிலீர்
ஆைம்உண்ட கண்டனார் அகத்துகை இருக்ககை
காைன்என்று பசால்லுவீர் கனாவிலும் அதில்வைகய. 16

வித்தில்ைாத சம்பிரதாயம் கெலுமில்வை கீழுமில்வை

தச்சில்ைாத ொளிவக சவெந்தைாபற பதங்ஙகன?
பபற்ற தாவய விற்றடிவெ பகாள்ளுகின்ற கபவதகாள்
சித்தில்ைாத கபாதுசீைன் இல்வைஇல்வை இல்வைகய. 17

அஞ்சுமூணு பெட்டதாம் அநாதியான ெந்திரம்

பநஞ்சிகை நிவனந்துபகாண்டு நூறுருச் பசபிப்பிகரல்
பஞ்சொன பாதகங்கள் நூறுககாடி பசய்யுனும்
பஞ்சுகபால் பறக்குபென்று நான்ெவறகள் பன்னுகெ. 18

அண்டைாசல் ஆயிரம் ப்ரசண்டைாசல் ஆயிரம்

ஆறிரண்டு நூறுககாடி ஆனைாசல் ஆயிரம்
இந்த ைாசல் ஏவழைாசல் ஏககபாக ொனைாசல்
எம்பிரான் இருக்கும் ைாசல் யாைர்காண ைல்ைகர? 19

சாெம்நாலு கைதமும் சகைசாத் திரங்களும்

கசெொக கைாதினும் சிைவனநீர் அறிகிலீர்
காெகநாவய விட்டுநீர் கருத்துகை உணர்ந்தபின்
ஊவெயான காயொய் இருப்பன் எங் கள்ஈசகன. 20

சங்கிரண்டு தாவரபயான்று சன்னல்பின்னல் ஆவகயால்

ெங்கிொளுகத உைகில் ொனிடங்கள் எத்தவன
சங்கிரண்வட யும்தவிர்த்து தாவரயூத ைல்லிகரல்
பகாங்வக ெங்வக பங்ககராடு கூடிைாழல் ஆகுகெ. 21

ஞான நிவை

தங்கம்ஒன்று ரூபம் கைறு தன்வெயான ைாறுகபால்

பசங்கண் ொலும் ஈசனும் சிறந்திருந்தது எம்முகை
விங்கைங்கள் கபசுைார் விைங்குகின்ற ொந்தகர
எங்குொகி நின்றநாெம் நாெம்இந்த நாெகெ. 22

கயாக நிவை

அஞ்பசழுத்திகை பிறந்து அஞ்பசழுத்திகை ைைர்ந்து

அஞ்பசழுத்வத ஓதுகின்ற பஞ்சபூத பாவிகாள்
அஞ்பசழுத்தில் ஓபரழுத்து அறிந்த கூறைல்லிகரல்
அஞ்சல்அஞ்சல் என்றுநாதன் அம்பைத்தில் ஆடுகெ. 23

அஞ்சும்அஞ்சும் அஞ்சுகெ அனாதியான அஞ்சுகெ

பிஞ்சுபிஞ்சது அல்ைகைா பித்தர்காள் பிதற்றுறீர்
பநஞ்சில்அஞ்சு பகாண்டு நீர் நின்று பதாக்க ைல்லிகரல்
அஞ்சும்இல்வை ஆறும்இல்வை அனாதியானது ஒன்றுகெ. 24

நீைவீடு கட்டுறீர் பநடுங்கதவு சாத்துறீர்

ைாழகைணு பென்றகைா ெகிழ்ந்திருந்த ொந்தகர
காைன்ஓவை ைந்தகபாது வகயகன்று நிற்பிகர
ஆைமுண்ட கண்டர்பாதம் அம்வெபாதம் உண்வெகய. 25

கிரிவய நிவை

வீபடடுத்து கைள்விபசய்து பெய்யிகனாடு பபாய்யு ொய்

ொடுெக்கள் பபண்டிர்சுற்றம் என்றிருக்கும் ொந்தர்காள்
நாடுபபற்ற நடுைர்வகயில் ஓவைைந்து அவழத்திடில்
ஓடுபபற்ற அவ்விவை பபறாதுகாண் இவ்வுடைகெ. 26

கயாக நிவை

ஓடமுள்ை கபாபதைாம் ஓடிகய உைாைைாம்

ஓடமுள்ை கபாபதைாம் உறுதிபண்ணிக் பகாள்ைைாம்
ஓடம் உவடந்தகபாது ஒப்பிைாத பைளியிகை
ஆடுமில்வை ககாலுமில்வை யாருமில்வை யானகத. 27

உற்பத்தி நிவை

அண்ணகை அனாதிகய அனாதிமுன் அனாதிகய

பபண்ணும்ஆணும் ஒன்றகைா பிறப்பதற்கு முன்பனைாம்
கண்ணில் ஆணின் சுக்கிைம் கருவில் ஓங்கும் நாளிகை
ெண்ணுகைாரும் விண்ணுகைாரும் ைந்தைாறு எங்ஙகன. 28

ஞான நிவை

பண்டுநான் பறித்துஎறிந்த பன்ெைர்கள் எத்தவன

பாழிகை பசபித்துவிட்ட ெந்திரங்கள் எத்தவன
மிண்டராய்த் திரிந்தகபாது இவரத்தநீர்கள் எத்தவன
மீைவும் சிைாையங்கள் சூழைந்தது எத்தவன. 29

அண்டர்ககான் இருப்பிடம் அறிந்தஉணர்ந்த ஞானிகாள்

பண்டறிந்த பான்வெதன்வன யாரறிய ைல்ைகர
விண்டகைத பபாருவையன்றி கைறுகூற ைவகயிைா
கண்டககாயில் பதய்ைபென்று வகபயடுப்பதில்வைகய. 30
கயாக நிவை

பநருப்வப மூட்டி பநய்வயவிட்டு நித்தம்நித்தம் நீரிகை

விருப்பபொடு நீர்குளிக்கும் கைதைாக்கியம் ககளுமின்
பநருப்பும்நீரும் உம்முகை நிவனத்துகூற ைல்லிகரல்
கருக்கம்அற்ற கசாதிவயத் பதாடர்ந்துகூடல் ஆகுகெ. 31

பாட்டிைாத பரெவனப் பரகைாக நாதவன

நாட்டிைாத நாதவன நாரிபங்கர் பாகவன
கூட்டி பெள்ை ைாய்புவதத்து குணுகுணுத்த ெந்திரம்
கைட்டகாரர் குசுகுசுப்வப கூப்பிடாக முடிந்தகத. 32

தரிசனம்

பசய்யபதங்கி இைநீர் கசர்ந்தகார ணங்கள் கபால்

ஐயன்ைந்து என்னுைம் புகுந்து ககாயில் பகாண்டனன்
ஐயன்ைந்து என்னுைம் புகுந்துககாயில் பகாண்டபின்
வையகத்தில் ொந்தர்முன்னம் ைாய்திறப்ப தில்வைகய. 33

சரிவய நிவை

ொறுபட்ட ெணிதுைக்கி ைண்டின்எச்சில் பகாண்டு கபாய்

ஊறுபட்ட கல்லின்மீகத ஊற்றுகின்ற மூடகர
ொறுபட்ட கதைரும் அறிந்து கநாக்கும் என்வனயும்
கூறுபட்டு தீர்க்ககைா குருக்கள் பாதம் வைத்தகத. 34

கயாக நிவை

ககாயிைாைது ஏதடா குைங்கைாைது ஏதடா

ககாயிலும் குைங்களும் கும்பிடும் குைாெகர
ககாயிலும் ெனத்துகை குைங்களும் ெனத்துகை
ஆைதும் அழிைதும் இல்வைஇல்வை இல்வைகய. 35

பசங்கலும் கருங்கலும் சிைந்தசாதி லிங்கமும்

பசம்பிலும் தராவிலுஞ் சிைனிருப்பன் என்கிறீர்
உம்ெதம் அறிந்துநீர் உம்வெ நீர் அறிந்தபின்
அம்பைம் நிவறந்த நாதர் ஆடல் பாடல் ஆகுகெ. 36

கிரிவய நிவை

பூவச பூவச என்றுநீர் பூவசபசய்யும் கபவதகாள்

பூவசயுள்ை தன்னிகை பூவசபகாண்டது எவ்விடம்
ஆதிபூவச பகாண்டகதா அனாதிபூவச பகாண்டகதா
ஏதுபூவச பகாண்டகதா இன்னபதன்று இயம்புகெ. 37

ஞான நிவை

இருக்கநாலு கைதமும் எழுத்வதஅற கைாதிலும்

பபருக்கநீறு பூசினும் பிதற்றிலும் பிரானிரான்
உருக்கிபநஞ்வச உட்கைந்து உண்வெகூற ைல்லிகரல்
சுருக்கெற்ற கசாதிவயத் பதாடர்ந்துகூடல் ஆகுகெ. 38

கயாக நிவை

கைத்தில்ைார்த்து வைத்தநீர் கடுத்ததீ முடுக்கினால்

கைத்திகை கரந்தகதா கடுத்ததீக் குடித்தகதா

நிைத்திகை கரந்தகதா நீள்விசும்பு பகாண்டகதா

ெனத்தின் ொவய நீக்கிகய ெனத்துகை கரந்தகத. 39
சரிவய நிவை

பவறச்சியாைது ஏதடா பணத்தியாைது ஏதடா

இவறச்சிகதால் எலும்பினும் இைக்கம்இட் டிருக்குகதா
பவறச்சி கபாகம் கைறகதா பணத்திகபாகம் கைறகதா
பவறச்சியும் பணத்தியும் பகுத்துபாரும் உம்முகை. 40

ைாயிகை குடித்தநீவர எச்சிபைன்று பசால்லுறீர்

ைாயிகை குதப்புகைத பெனப்படக் கடைகதா
ைாயில்எச்சில் கபாகபைன்று நீர்தவனக் குடிப்பீர்காள்
ைாயில்எச்சில் கபானைண்ணம் ைந்திருந்து பசால்லுகெ. 41

ஓதுகின்ற கைதம்எச்சில் உள்ைெந் திரங்கள்எச்சில்

கொதகங்க ைானதுஎச்சில் பூதைங்கள் ஏழும்எச்சில்
ொதிருந்த விந்தும்எச்சில் ெதியும்எச்சில் ஒளியும்எச்சில்
ஏதில்எச்சில் இல்ைதில்வை யில்வையில்வை யில்வைகய. 42

உற்பத்தி

பிறப்பதற்கு முன்பனைாம் இருக்குொற பதங்ஙகன

பிறந்துெண் ணிறந்துகபாய் இருக்குொற பதங்ஙகன
குறித்துநீர் பசாைாவிடில் குறிப்பில்ைாத ொந்தகர
அறுப்பகன பசவிஇரண்டும் அஞ்பசழுத்து ைாளினால். 43

ஞானம்

அம்பைத்வத அம்புபகாண்டுஅசங்பகன்றால் அசங்குகொ

கம்பெற்ற பாற்கடல் கைங்பகன்றால் கைங்குகொ
இன்பெற்ற கயாகிவய இருளும்ைந்து அணுகுகொ
பசம்பபான்அம்ப ைத்துகை பதளிந்தகத சிைாயகெ. 44
கடவுள் நிவை

சித்தகெது சிந்வதகயது சிைகனது சித்தகர

சத்திகயது சம்புகைது சாதிகபதம் அற்றது

முத்திகயது மூைகெது மூைெந் திரங்கள்ஏது

வித்திைாத வித்திகை இன்னபதன்று இயம்புகெ. 45

ஒடுக்க நிவை

சித்தெற்று சிந்வதயற்று சீைனற்று நின்றிடம்

சத்தியற்று சம்புைற்று சாதிகபத ெற்றுநன்
முத்தியற்று மூைெற்று மூைெந்தி ரங்களும்
வித்வதஇத்வத ஈன்றவித்தில் விவைந்தகத சிைாயகெ. 46

கிரிவய

சாதியாைது ஏதடா சைந்திரண்ட நீபரகைா

பூதைாசல் ஒன்றகைா பூதவெந்தும் ஒன்றகைா
காதில்ைாளி காவரகம்பி பாடகம்பபான் ஒன்றகைா
சாதிகபதம் ஓதுகின்ற தன்வெ என்ன தன்வெகய. 47

கறந்தபால் முவைப்புகா கவடந்தபைண்வண கொர்புகா

உவடந்துகபான சங்கிகனாவச உயிர்களும் உடற்புகா
விரிந்த பூஉதிர்ந்த காயும் மீண்டும் கபாய் ெரம்புகா
இறந்தைர் பிறப்பதில்வை இல்வையில்வை இல்வைகய. 48

தவறயினில் கிடந்தகபா தன்றுதூவெ என்றிலீர்

துவறயறிந்து நீர்குளித்த தன்றுதூவெ என்றிலீர்
பவறயவறந்து நீர்பிறந்த தன்று தூவெ என்றிலீர்
புவரயிைாத ஈசகராடு பபாருந்துொறது எங்ஙகன. 49

தூவெதூவெ என்றுகை துைண்டவையும் ஏவழகாள்

தூவெயான பபண்ணிருக்க தூவெகபானது எவ்விடம்
ஆவெகபாை மூழ்கிைந் தகனககைதம் ஓதுறீர்
தூவெயுந் திரண்டுருண்டு பசாற்குருக்கள் ஆனகத. 50

பசாற்குருக்க ைானதும் கசாதிகெனி யானதும்

பெய்க்குருக்க ைானதும் கைணபூவச பசய்ைதும்
சத்குருக்க ைானதும் சாத்திரங்கள் பசால்ைதும்
பெய்க்குருக்க ைானுதும் திரண்டுருண்ட தூவெகய. 51

வகவ்ைடங்கள் பகாண்டுநீர் கண்சிமிட்டி நிற்கிறீர்

எவ்விடங்கள் கண்டுநீர் எண்ணிபயண்ணி பார்க்கிறீர்
பபாய்யுணர்ந்த சிந்வதவய பபாருந்திகநாக்க ைல்லிகரல்
பெய்கடந்த தும்முகை விவரந்து கூடைாகுகெ. 52

ஆடுகாட்டி கைங்வகவய அகப்படுத்து ொறுகபால்

ொடுகாட்டி என்வனநீ ெதிெயக்க ைாகுகொ
ககாடுகாட்டி யாவனவயக் பகான்றுரித்த பகாற்றைா
வீடுகாட்டி என்வனநீ பைளிப்படுத்த கைணுகெ. 53

இடதுகண்கள் சந்திரன் ைைதுகண்கள் சூரியன்

இடக்வகசங்கு சக்கரம் ைைக்வக சூை ொன்ெழு
எடுத்தபாதம் நீண்முடி எண்திவசக்கும் அப்புறம்
உடல்கடந்து நின்றொயம் யாைர்காண ைல்ைகரா. 54

நாழியப்பும் நாழியுப்பும் நாழியான ைாறுகபால்

ஆழிகயானும் ஈசனும் அெர்ந்துைாழ்ந் திருந்திடும்
ஏறில்ஏறும் ஈசனும் இயங்குசக்ர தரவனயும்
கைறுகூறு கபசுைார் வீழ்ைர்வீண் நரகிகை. 55

தில்வைநா யகன்னைன் திருைரங் கனும்அைன்

எல்வையான புைனமும் ஏகமுத்தி யானைன்
பல்லுநாவும் உள்ைகபர் பகுந்துகூறி ெகிழுைார்
ைல்ைபங்கள் கபசுைார் ைாய்புழுத்து ொய்ைகர. 56

எத்திவசக்கும் எவ்வுயிர்க்கும் எங்கைப்பன்என்பிரான்

முத்தியான வித்துகை முவைத்பதழும் தைச்சுடர்
சித்தமும் பதளிந்துகைத ககாயிலும் திறந்தபின்
அத்தனாடல் கண்டபின் அடங்கைாடல் காணுகெ. 57

உற்றநூல்க ளும்முகை உணர்ந்துணர்ந்து பாடுவீர்

பற்றறுத்து நின்றுநீர் பராபரங்கள் எய்துவீர்
பசற்றொவை உள்ைவரச் பசறுக்கறுத்து இருத்திடில்
சுற்றொக உம்முகை கசாதிபயன்றும் ைாழுகெ. 58

கபாதடா பைழுந்ததும் புனைதாகி ைந்ததும்

தாதடா புகுந்ததும் தானடா விவைந்ததும்

ஓதடா அஞ்சுமூன்றும் ஒன்றதான ைக்கரம்

ஓதடா இராெராெ ராெபைன்னும் நாெகெ. 59

அகாரபென்ற ைக்கரத்துள் அவ்வுைந்து தித்தகதா

உகாரபென்ற ைக்கரத்தில் உவ்வுைந்து தித்தகதா
அகாரமும் உகாரமுஞ் சிகாரமின்றி நின்றகதா
விகாரெற்ற கயாகிகாள் விரித்துவரக்க கைணுகெ. 60
அறத்திறங்க ளுக்கும்நீ அகண்ட ம்எண் திவசக்கும்நீ
திறத்திறங்க ளுக்கும்நீ கதடுைார்கள் சிந்வதநீ
உறக்கம்நீ உணர்வு நீஉட்கைந்த கசாதிநீ
ெறக்பகாணாத நின்கழல் ெறப்பினும் குடிபகாகை. 61

அண்டம்நீ அகண்டம்நீ ஆதிமூை ொனநீ

கண்டம்நீ கருத்தும்நீ காவியங்க ைானநீ
புண்டரீக ெற்றுகை புணருகின்ற புண்ணியர்
பகாண்ட ககாை ொனகநர்வெ கூர்வெபயன்ன கூர்வெகய. 62

வெயடர்ந்த கண்ணினார் ெயங்கிடும் ெயக்கிகை

ஐயிறந்து பகாண்டுநீங்கள் அல்ைல்உற் றிருப்பிர்காள்
பெய்யடர்ந்த சிந்வதயால் விைங்குஞான பெய்தினால்
உய்யடர்ந்து பகாண்டுநீங்கள் ஊழிகாைம் ைாழ்விகர. 63

கருவிருந்து ைாசைால் கைங்குகின்ற ஊவெகாள்

குருவிருந்த பசான்னைார்த்வத குறித்து கநாக்கைல்லிகரல்
உருவிைங்கு கெனியாகி உம்பராகி நின்றுநீர்
திருவிைங்கு கெனியாகிச் பசன்றுகூட ைாகுகெ. 64

தீர்த்தொட கைணுபென்று கதடுகின்ற தீனர்காள்

தீர்த்தொடல் எவ்விடந் பதளிந்த நீ ரியம்புவீர்
தீர்த்தொக உம்முகை பதளிந்துநீர் இருந்தபின்
தீர்த்தொக வுள்ைதும் சிைாயைஞ் பசழுத்துகெ. 65

கழுத்வதயும் நிமிர்த்திநல்ை கண்வணயும் விழித்துநீர்

பழுத்தைாய் விழுந்துகபான பாைபென்ன பாைகெ
அழுத்தொன வித்திகை அனாதியாய் இருப்பகதார்
எழுத்திைா எழுத்திகை இருக்கைாம் இருந்துகெ. 66
கண்டுநின்ற ொவயயும் கைந்துநின்ற பூதமும்
உண்டுறங்கு ொறுநீர் உணர்ந்திருக்க ைல்லிகரல்
பண்வடஆறும் ஒன்றுொய்ப் பயந்தகைத சுத்தராய்
அண்டமுத்தி ஆகிநின்ற ைாதிமூைம் ஆவிகர. 67

ஈன்றைாச லுக்குஇரங்கி எண்ணிறந்து கபாவிர்காள்

கான்றைாவழ பொட்டைர்ந்த காரணம் அறிகிலீர்
நான்றைாச வைத்திறந்து நாடிகநாக்க ைல்லிகரல்
கதான்றுொவய விட்படாழிந்து கசாதிைந்து கதான்றுகெ. 68

உழலும்ைாச லுக்குஇரங்கி ஊசைாடும் ஊவெகாள்

உழலும்ைாச வைத்துறந்து உண்வெகசர எண்ணிலிர்
உழலும் ைாச வைத்துறந்து உண்வெநீர் உணர்ந்தபின்
உழலும்ைாசல் உள்ளிருந்த உண்வெதானும் ஆவிகர. 69

மூைநாடி தன்னிகை முவைத்பதழுந்த கசாதிவய

நாலுநாழி உம்முகை நாடிகய யிருந்தபின்
பாைனாகி ைாழைாம் பரப்பிரெம் ஆகைாம்
ஆைமுண்ட கண்டராவண அம்வெஆவண உண்வெகய. 70

இருக்ககைணும் என்றகபா திருக்கைாய் இருக்குகொ

ெரிக்ககைணும் என்றகைா ெண்ணுகை பவடத்தனர்
சுருக்கெற்ற தம்பிரான் பசான்ன அஞ் பசழுத்வதயும்
ெரிக்குமுன் ைணங்கிடீர் ெருந்பதன்ப பதங்பகடீர். 71

அம்பத்பதான்றில் அக்கரம் அடங்ககைார் எழுத்துகொ

விண்பரந்த ெந்திரம் கைதநான்கும் ஒன்றகைா
விண்பரந்த மூைஅஞ் பசழுத்துகை முவைத்தகத
அங்கலிங்க பீடொய் அெர்ந்தகத சிைாயகெ. 72
சிைாயம் என்ற அக்ஷரஞ் சிைனிருக்கும் அக்ஷரம்
உபாயபென்று நம்புைதற்கு உண்வெயான அக்ஷரம்
கபாடம்அற்ற ைாசவைக் கடந்துகபான ைாயுவை
உபாயம்இட் டவழக்குகெ சிைாயஅஞ் பசழுத்துகெ. 73

உருவுெல்ை பைளியுெல்ை ஒன்வறகெவி நின்றதல்ை

ெருவுெல்ை பசாந்தெல்ை ெற்றதல்ை அற்றதல்ை

பபரியதல்ை சிறியதல்ை கபசைான தானுெல்ை

உரியதாகி நின்றகநர்வெ யாைர்காண ைல்ைகர. 74

ஆத்துொ ைனாதிகயா ஆத்துொ அனாதிகயா

மீத்திருந்த ஐம்பபாறி புைன்களும் அனாதிகயா
தாக்கமிக்க நூல்களும் சதாசிைமும் அனாதிகயா
வீக்கைந்த கயாகிகாள் விவரந்துவரக்க கைணுகெ. 75

அறிவிகை பிறந்திருந் தஆகெங்க ள்ஓதுறீர்

பநறியிகை ெயங்குகின்ற கநர்வெபயான் றறிகிலீர்
உறியிகை தயிரிருக்க ஊர்புகுந்து பைண்வணய் கதடும்
அறிவிைாத ொந்தகராடு அணுகுொறது எங்ஙகன. 76

இருைரங்க மும்பபாருந்தி என்புருகி கநாக்கிலீர்

உருைரங்க ொகிநின்ற உண்வெ ஒன்வற ஓர்கிலீர்
கருைரங்க ொகிநின்ற கற்பவன கடந்தபின்
திருைரங்க பென்றுநீர் பதளிந்திருக்க ைல்லிகர. 77

கருக்குழியில் ஆவசயாய்க் காதலுற்று நிற்கிறீர்

குருக்கிடுக்கும் ஏவழகாள் குைாவுகின்ற பாவிகாள்
திருத்துருத்தி பெய்யினாற் சிைந்தஅஞ் பசழுத்வதயும்
உருக்கழிக்கும் உம்வெயும் உணர்ந்துணர்ந்து பகாள்ளுகெ. 78
ெண்ணிகை பிறக்கவும் ைழக்கைாது உவரக்கவும்
எண்ணிைாத ககாடிகதைபரன்ன துன்னபதன்னவும்
கண்ணிகை கண்ெணிஇருக்கக் கண்ெவறந்த ைாறுகபால்
எண்ணில் ககாடி கதைரும் இதின்கணால் விழிப்பகத. 79

ெண்கைம் கவிழ்ந்தகபாது வைத்துவைத்து அடுக்குைார்

பைண்கைம் கவிழ்ந்தகபாது கைணுபென்று கபணுைார்
நண்கைம் கவிழ்ந்தகபாது நாறுபென்று கபாடுைார்
எண்கைந்து நின்றொயம் என்னொயம் ஈசகன. 80

மிக்கபசல்ைம் நீர் பவடத்த விறகுகெவிப் பாவிகாள்

விறகுடன் பகாளுத்திகெனி பைந்துகபாைது அறிகிலீர்
ெக்கள் பபண்டீர்சுற்ற பென்று ொவயகாணும்
இவைபயல்ைாம்
ெறலிைந் தவழத்தகபாது ைந்துகூட ைாகுகொ. 81

ஒக்கைந்து ொதுடன் பசறிந்திடத்தில் அழகிகய

ஒருைராகி இருைராகி இைவெபபற்ற ஊரிகை
அக்கணிந்து பகான்வற சூடிஅம்பைத்தில் ஆடுைார்
அஞ்பசழுத்வத ஓதிடில் அகனகபாைம் அகலுகெ. 82

ொடுகன்று பசல்ைமும் ெவனவிவெந்தர் ெகிழகை

ொடொளி வகப்புறத்தில் ைாழுகின்ற நாளிகை
ஓடிைந்து காைதூதர் சடுதியாக கொதகை
உடல்கிடந் துயிர்கழன்ற உண்வெகண்டு உணர்கிலீர். 83

பாடுகின்ற உம்பருக்குஆடுபாதம் உன்னிகய

பழுதிைாத கன்ெகூட்டம் இட்டஎங்கள் பரெகன
நீடுபசம்பபான்னம்பைத்துள் ஆடுபகாண்ட அப்பகன
நீைகண்ட காைகண்ட நித்யகல்லி யாணகன. 84
கானெற்ற காட்டகத்தில் பைந்பதழுந்த நீறுகபால்
ஞானமுற்ற பநஞ்சகத்தில் ைல்ைகததும் இல்வைகய
ஊனெற்ற கசாதிகயாடு உணர்வுகசர்ந்து அடக்கினால்
கதனகத்தின் ஊறல்கபால் பதளிந்தகத சிைாயகெ. 85

பருகிகயாடி உம்முகை பறந்துைந்த பைளிதவன

நிரவிகய நிவனந்து பார்க்கில் நின்ெைம் அதாகுகெ
உருகிகயாடி எங்குொய் ஓடும்கசாதி தன்னுகை
கருதடா உனக்குநல்ை காரணம் அதாகுகெ. 86

கசாதிபாதி யாகிநின்று சுத்தமும் பலித்துைந்து

கபாதியாத கபாதகத்வத ஓதுகின்ற பூரணா
வீதியாக ஓடிைந்து விண்ணடியின் ஊடுகபாய்
ஆதிநாதன் நாதபனன்று அனந்தகாைம் உள்ைகத. 87

இவறைனால் எடுத்தொடத் தில்வையம்ப ைத்திகை

அறிவினால் அடுத்தகாயம் அஞ்சினால்அெர்ந்தகத
கருவில்நாத முண்டுகபாய் கழன்றைாசல் ஒன்பதும்
ஒருைராய் ஒருைர்ககாடி உள்ளுகை அெர்ந்தகத. 88

பநஞ்சிகை இருந்திருந்து பநருங்கிகயாடும் ைாயுவை

அன்பினால் இருந்து நீரருகிருத்த ைல்லிகரல்

அன்பர் ககாயில்காணைாம் அகலும் எண்டிவசக்குகை

தும்பிகயாடி ஓடிகய பசால்ைடா சுைாமிகய. 89

தில்வைவய ைணங்கிநின்ற பதண்டனிட்ட ைாயுகை

எல்வைவயக் கடந்துநின்ற ஏககபாக ொய்வககய
எல்வைவயக் கடந்துநின்ற பசார்க்ககைாக பைளியிகை
பைள்வையும் சிைப்புொகி பெய்கைந்து நின்றகத. 90

உடம்புயிர் எடுத்தகதா உயிருடம்பு எடுத்தகதா

உடம்புயிர் எடுத்தகபாது உருைகெது பசப்புவீர்
உடம்புயிர் எடுத்தகபாதஉயிஇறப்ப தில்வைகய
உடம்புபெய் ெறந்துகண்டு உணர்ந்துஞானம் ஓதுகெ. 91

அவ்பைனும் எழுத்தினால் அகண்டம்ஏழு ொகினாய்

உவ்பைனும் எழுத்தினால் உருத்தரித்து நின்றவன
ெவ்பைனும் எழுத்தினால் ெயங்கினார்கள் வையகம்
அவ்வும்உவ்வு ெவ்வுொய் அெர்ந்தகத சிைாயகெ. 92

ெந்திரங்கள் உண்டுநீர் ெயங்குகின்ற ொனிடர்

ெந்திரங்க ைாைது ெறத்திலூற ைன்றுகாண்
ெந்திரங்க ைாைது ெதத்பதழுந்த ைாயுவை
ெந்திரத்வத உண்டைர்க்கு ொனகெதும் இல்வைகயா. 93

என்னபைன்று பசால்லுகைன் இைக்கணம் இைாதவத

பன்னுகின்ற பசந்தமிழ் பதங்கடந்த பண்பபன
மின்னகத்தில் மின்பனாடுங்கி மின்னதான ைாறுகபால்
என்னகத்துள் ஈசனும் யானுெல்ை இல்வைகய. 94

ஆைவித்தில் ஆல்ஓடுங்கி ஆைொன ைாறுகபால்

கைறுவித்தும் இன்றிகய விவைந்துகபாகம் எய்திடீர்
ஆறுவித்வத ஓர்கிலீர் அறிவிைாத ொந்தகத
பாருமித்வத உம்முகை பரப்பிரம்ெம் ஆவிகர. 95

அவ்வுதித்த ெந்திரம் அகாரொய் உகாரொய்

எவ்பைழுத்து அறிந்தைர்க்கு எழுபிறப்பது இங்கிவை
சவ்வுதித்த ெந்திரத்வத தற்பரத்து இருத்தினால்
அவ்வுமுவ்வும் அவ்வுொய் அெர்ந்தகத சிைாயகெ. 96

நவ்விரண்டு காைதாய் நவின்றெவ் ையிறதாய்

சிவ்விரண்டு கதாைதாய் சிறந்தைவ்வு ைாயதாய்
யவ்விரண்டு கண்ணதாய் அெர்ந்துநின்ற கநர்வெயில்
பசவ்வைஒத்து நின்றகத சிைாயம் அஞ்பசழுத்துகெ. 97

இரண்டுபொன்று மூைொய் இயங்குசக் கரத்துகை

சுருண்டுமூன்று ைவையொய்ச் சுணங்குகபால் கிடந்ததீ
முரண்படழுந்த சங்கிகனாவச மூைநாடி ஊடுகபாய்
அரங்கன் பட்டணத்திகை அெர்ந்தகத சிைாயகெ. 98

கடலிகை திரியும்ஆவெ கவரயிகைறி முட்வடயிட்டுக்

கடலிகை திரிந்தகபாது ரூபொன ைாறுகபால்
ெடலுகை இருக்கும்எங்கள் ெணியரங்க கசாதிவய
உடலுகை நிவனத்துநல்ை உண்வெயானதுஉண்வெகய. 99

மூன்று ெண்டைத்தினும் முட்டிநின்ற தூணிலும்

நான்ற பாம்பின் ைாயிலும் நவின்பறழுந்த அட்சரம்
ஈன்றதாயும் அப்பனும் எடுத்துவரத்த ெந்திரம்
கதான்றுகொர் எழுத்துகை பசால்ைபைங்கும் இல்வைகய. 100

மூன்றுமூன்று மூன்றுகெ மூைர்கதைர் கதடிடும்

மூன்றுெஞ் சும்எழுத்துொய் முழங்குெவ் எழுத்துகை
ஈன்றதாயும் அப்பனும் இயங்குகின்ற நாதமும்
கதான்றுெண்டத்திகை பசால்ைபைங்கும் இல்வைகய. 101

கசாறுகின்ற பூதம்கபால் சுணங்குகபால் கிடந்தநீர்

நாறுகின்ற கும்பியில் நவின் பறழுந்த மூடகர
சீறுகின்ற ஐைவரச் சிணுக்கறுக்க ைல்லிகரல்
ஆறுககாடி கைணியார் ஆறிபைான்றில் ஆவிகர. 102

ைட்டபென்று உம்முகை ெயக்கிவிட்ட திவ்பைளி

அட்டைக் கரத்துகை அடக்குமும் ஒடுக்கமும்
எட்டுபெட்டும் எட்டுொய் இயங்குசக் கரத்துகை
எட்டைாம் உதித்ததுஎம்பி ராவனநா னறிந்தபின். 103

கபசுைானும் ஈசகன பிரெஞானம் உம்முகை

ஆவசயான ஐைரும் அவைத்தவைகள் பசய்கறார்

ஆவசயான ஐைவர அடக்கிகயார் எழுத்திகை

கபசிடாது இருப்பிகரல் நாதன்ைந் பதாலிக்குகெ. 104

நெசிைாய அஞ்பசழுத்தும் நல்குகெல் நிவைகளும்

நெசிைாய அஞ்சிைஞ்சும் புராணொன ொவயயும்
நெசிைாய அஞ்பசழுத்து நம்முகை இருக்ககை
நெசிைாய உண்வெவய நன்குவரபசய் நாதகன. 105

பரமுனக்கு எனக்குகைறு பயமிவை பராபரா

கரம்எடுத்து நித்தலுங் குவித்திடக் கடைதும்
சிரம்உருகி ஆர்த்தலும் சிைபிராகன என்னலும்
உரம்எனக்கு நீயளித்த ஓம்நெசி ைாயகெ. 106

பச்வசெண் பதுப்பிகை பழுப்பதிந்த கைட்டுைன்

நித்தமும் நிவனந்திட நிவனத்தைண்ணம் ஆயிடும்
பச்வசெண் இடிந்துகபாய் பரந்ததும்பி ஆயிடும்
பித்தர்காள் அறிந்து பகாள்க பிரானிருந்த ககாைகெ. 107
ஒளியதான காசிமீது ைந்ததங்கு கைார்க்பகைாம்
பைளியதான கசாதிகெனி விசுைநாத னானைன்
பதளியுெங்வக உடனிருந்து பசப்புகின்ற தாரகம்
எளியகதார் இராெராெ ராெவிந்த நாெகெ. 108

விழியிகனாடு புனல்விவைந்த வில்ைைல்லி கயானியும்

பைளியிகை பிதற்றைாம் விவைவுநின்றது இல்வைகய
பைளிபரந்த கதகமும் பைளிக்குள் மூைவித்வதயும்
பதளியும் ைல்ை ஞானிகள் பதளிந்திருத்தல் திண்ணகெ. 109

ஓம்நெசி ைாயகெ உணர்ந்பெய் உணர்ந்தபின்

ஓம்நெசி ைாயகெ உணர்ந்துபெய் பதளிந்தபின்
ஓம்நெசி ைாயகெ உணர்ந்துபெய் உணர்ந்தபின்
ஓம்நெசி ைாயகெ உட்கைந்து நிற்குகெ. 110

அல்ைல்ைாசல் ஒன்பது ெறுத்தவடந்த ைாசலும்

பசால்லுைாசல் ஓவரந்தும் பசாம்மிவிம்மி நின்றதும்
நல்ைைாச வைத்திறந்து ஞானைாசல் ஊடுகபாய்
எல்வைைாசல் கண்டைர் இனிப்பிறப்பது இல்வைகய. 111

ஆதியானது ஒன்றுகெ அகனகஅகனக ரூபொய்

சாதிகபத ொய்எழுந்து சர்ைசீை னானபின்
ஆவிகயாடு ஆடுகின்ற மீண்டுெந்த பசன்ெொம்
கசாதியான ஞானியர்க்குச் சுத்தொய் இருப்பகர. 112

ெைர்ந்ததாது மூைொய் வையகம் ெைர்ந்ததும்

ெைர்ந்தபூ ெயக்கம்ைந்து அடுத்ததும் விடுத்ததும்
புைன்கள்ஐந்தும் பபாறிகைங்கி பூமிகெல் விழுந்ததும்
இைங்கைங்கி நின்றொயம் என்னொய ஈசகன. 113
பாரடங்க உள்ைதும் பரந்தைானம் உள்ைதும்
ஓரிடமும் இன்றிகய ஒன்றிநின்ற ஒண்சுடர்
ஆரிடமும் இன்றிகய அகத்துளும் புறத்துளும்
சீரிடங்கள் கண்டைர் சிைன்பதரிந்த ஞானிகய. 114

தையாத்திவர நீக்கல்

ெண்கிடார கெசுெந்து ெவையுகைறி ெறுகுறீர்

எண்படாத காரியங்கள் இயலுபென்று கூறுகிறீர்
தம்பிராவன நாள்ககடாறுந் தவரயிகை தவைபடக்
கும்பிடாத ொந்தகராடு கூடிைாழ்ைது எங்ஙகன. 115

நாவிதூ ைழிந்ததும் நைங்குைம் அழிந்ததும்

கெவுகதர் அழிந்ததும் விசாரமுங் குவறந்ததும்
பாவிகாள் இபதன்னொயம் ைாெநாடு பூசைாய்
ஆவியார் அடங்கினால் ஐைரும் அடங்குைார். 116

வீபடடுத்து கைள்விபசய்து பெய்யகராடு பபாய்யுொ

ொடுெக்கள் பபண்டீர்சுற்றம் என்றிருக்கு ொந்தர்காள்
நாடுபபற்ற நண்பர்வகயில் ஓவைைந்து அவழத்தகபாது
ஆடுபபற்ற தவ்விவை பபறாதுகாணும் இவ்வுடல். 117

இல்வை இல்வை இல்வைபயன்று இயம்புகின்ற ஏவழகாள்

இல்வைபயன்று நின்றபதான்வற இல்வைபயன்ன ைாகுகொ
இல்வையல்ை பைான்றுெல்ை இரண்டும் ஒன்றிநின்றவத
எல்வைகண்டு பகாண்டகபர் இனிப்பிறப்பது இல்வைகய. 118

காரகார காரகார காைலூழி காைைன்

கபாரகபார கபாரகபார கபாரில்நின்ற புண்ணியன்
ொரொர ொரொர ெரங்ககைழும் எய்தஸ்ரீ
ராெராெ ராெராெ ராெபைன்னும் நாெகெ. 119

நீடுபாரி கைபிறந்து கநயொன ொயந்தான்

வீடுகபரிபதன்றகபாது கைண்டியின்பம் கைண்டுகொ
பாடிநாலு கைதமும் பாரிகை படர்ந்தகதா
நாடுராெ ராெராெ ராெபைன்னும் நாெகெ. 120

உயிரு நன்வெயால் உடபைடுத்து ைந்திருந்திடும்

உயிர்உடம்பு ஒழிந்தகபாது ரூபரூபொயிடும்
உயிர் சிைத்தின் ொய்வகயாகிஒன்வறஒன்றுக் பகான்றிடும்
உயிரும்சத்தி ொய்வகயாகி ஒன்வறபயான்று தின்னுகெ. 121

பநட்படழுத்து ைட்டகொ நிவறந்தைல்லி கயானியும்

பநட்படழுத்தில் ைட்டம் ஒன்று நின்றபதான்றும் கண்டிகைன்
குற்பறழுத்தில் உற்றபதன்று பகாம்புகால் குறித்திடில்
பநட்படழுத்தில் ைட்டபொன்றில் கநர்படான் நம்ஈசகன. 122

விண்ணிலுள்ை கதைர்கள் அறிபயாணாத பெய்ப்பபாருள்

கண்ணிைாணி யாககை கைந்துநின்ற பதம்பிரான்
ெண்ணிைாம் பிறப்பறுத்து ெைரடிகள் வைத்தபின்
அண்ணைாரும் எம்முகை அெர்ந்து ைாழ்ைது உண்வெகய. 123

விண்கடந்து நின்றகசாதி கெவைைாச வைத்திறந்து

கண்களிக்க உள்ளுகை கைந்துபுக் கிருந்தபின்
ெண்பிறந்த ொயமும் ெயக்கமும் ெறந்துகபாய்
எண்கைந்த ஈசகனாடு இவசந்திருப்பது உண்வெகய. 124

மூைொன மூச்சதில் மூச்சறிந்து விட்டபின்

நாலுநாளு முன்னிகைாரு நாட்டொகி நாட்டிடில்
பாைனாகி நீடைாம் பரப்பிரம்ெம் ஆகைாம்
ஆைமுண்ட கண்டராவண அம்வெயாவண உண்வெகய. 125

மின்பனழுந்து மின்பரந்து மின்பனாடுங்கும் ைாறுகபால்

என்னுள்நின்ற என்னுள்ஈசன் என்னுகைஅடங்குகெ

கண்ணுள்நின்ற கண்ணில்கநர்வெ கண்ணறிவி ைாவெயால்

என்னுள்நின்ற என்வனயன்றி யானறிந்த தில்வைகய. 126

இருக்கைாம் இருக்கைாம் அைனியில் இருக்கைாம்

அரிக்குொல் பிரெனும் அகண்டம் ஏழகற்றைாம்
கருக்பகாைாத குழியிகை காலிைாத கண்ணிகை
பநருப்பவற திறந்தபின்பு நீயும்நானும் ஈசகன. 127

ஏககபாகம் ஆகிகய இருைரும் ஒருைராய்

கபாகமும் புணர்ச்சியும் பபாருந்துொறது எங்ஙகன
ஆகிலும் அழகிலும் அதன்ககணயம் ஆனபின்
சாதிலும் பிறக்கிலும் இல்வை இல்வை இல்வைகய. 128

கைதம்நாலும் பூதொய் விரவும்அங்கி நீரதாய்

பாதகெ இலிங்கொய்ப் பரிந்துபூவச பண்ணினால்
காதில்நின்று கவடதிறந்து கட்டறுத்த ஞானிகள்
அதிஅந்த மும்கடந்தது அரியவீட தாகுகெ. 129

ஞானநிவை

பருத்திநூல் முறுக்கிவிட்டு பஞ்சிஓதும் ொந்தகர

துருத்திநூல் முறுக்கிவிட்டு துன்பம்நீங்க ைல்லிகரல்
கருத்தில்நூல் கவைபடும் காைநூல் கழிந்திடும்
திருத்திநூல் கரைறும் சிைாயஅஞ் பசழுத்துகெ. 130
சாைதான தத்துைச் சடங்குபசய்யும் ஊவெகாள்
கதைர்கல்லும் ஆைகரா சிரிப்பதன்றி என்பசய்கைன்
மூைராலும் அறிபயாணாத முக்கணன் முதற்பகாழுந்து
காைைாக உம்முகை கைந்திருப்பன் காணுகெ. 131

காவைொவை நீரிகை முழுகுெந்த மூடர்காள்

காவைொவை நீரிகை கிடந்தகதவர என்பபறும்
காைகெ எழுந்திருந்து கண்கள்மூன்றில் ஒன்றினால்
மூைகெ நிவனப்பிராகில் முத்திசித்தி யாகுகெ. 132

ெதைாதம் ெறுத்தல்

எங்கள்கதைர் உங்கள்கதைர் என்றிரண்டு கதைகரா

இங்குெங்கு ொய் இரண்டு கதைகர இருப்பகரா

அங்குமிங்கு ொகிநின்ற ஆதிமூர்த்தி ஒன்றகைா

ைங்கைாரஞ் பசான்னகபர்கள் ைாய்புழுத்து ொள்ைகர. 133

அறிவு நிவை

அவறயவற இவடக்கிட அன்றுதூவெ என்கிறீர்

முவறயறிந்து பிறந்தகபாதும் அன்றுதூவெ என்கிறீர்
துவறயறிந்த நீர்குளித்தால் அன்றுதூவெ என்கிறீர்
பபாவறயிைாத நீசகராடும் பபாருந்துொறது எங்ஙகன. 134

சத்தம்ைந்த பைளியிகை சைமிருந்து ைந்ததும்

ெத்தொகி நீரிகை துைண்டுமூழ்கும் மூடகர
சுத்தகெது கட்டகதது தூய்வெகண்டு நின்றகதது
பித்தகாயம் உற்றகதது கபதகெது கபாதகெ. 135
ொதொதம் தூவெதான் ெறந்துகபான தூவெதான்
ொதெற்று நின்றகைா ைைர்ந்துரூப ொனது
நாதகெது கைதகெது நற்குைங்கள் ஏதடா
கைதகொதும் கைதியர் விவைந்தைாறும் கபசடா. 136

தூவெயற்று நின்றகைா சுதீபெற்று நின்றது

ஆண்வெயற்று நின்றகைா ைழக்கெற்று நின்றது
ஆண்வெயற்று ஆண்வெயற்றுசஞ்சைங்கள் அற்றுநின்ற
தூவெதூவெ அற்றகாைம் பசால்லுெற்று நின்றகத. 137

ஊறிநின்ற தூவெவய உவறந்துநின்ற சீைவன

கைறுகபசி மூடகர விவைந்தைாறது ஏதடா
நாறுகின்ற தூவெயல்கைா நற்குைங்க ைாைன
சீறுகின்ற மூடகனஅத் தூவெநின்ற ககாைகெ. 138

தூவெகண்டு நின்றபபண்ணின் தூவெதானும் ஊறிகய

சீவெபயங்கும் ஆணும் பபண்ணும் கசர்ந்துைகங்கண்டகத
தூவெதானும் ஆவசயாய்த் துறந்திருந்த சீைவன
தூவெயற்று பகாண்டிருந்த கதசகெது கதசகெ. 139

கைணும்கைணும் என்றுநீர் வீண்உழன்று கதடுவீர்

கைணுபென்று கதடினாலும் உள்ைதல்ை தில்வைகய

கைணும்என்று கதடுகின்ற கைட்வகவயத் திறந்தபின்

கைணும்என்ற அப்பபாருள் விவரந்துகாண ைாகுகெ. 140

சிட்டர்ஓது கைதமும் சிறந்தஆக ெங்களும்

நட்டகார ணங்களும் நவின்ற பெய்ம்வெ நூல்களும்
கட்டிவைத்த கபாதகம் கவதக்குகந்த பித்பதைாம்
பபட்டதாய் முடிந்தகத பிராவனயான் அறிந்தபின். 141
நூறுககாடி ஆகெங்கள் நூறுககாடி ெந்திரம்
நூறுககாடி நாளிருந்தும் ஓதினால் அதன்பயன்
ஆறும்ஆறும் ஆறுொய் அகத்திகைார் எழுத்துொய்
ஏறு சீபரழுத்வதகயாத ஈசன்ைந்து கபசுகொ. 142

காவைொவை தம்மிகை கைந்துநின்ற காைனார்

ொவைகாவை யாய்ச்சிைந்த ொயகெது பசப்பிடீர்
காவைொவை அற்றுநீர் கருத்திகை ஒடுங்கினால்
காவைொவை ஆகிநின்ற காைனில்வை இல்வைகய. 143

எட்டுெண்ட ைத்துகை இரண்டுெண்டைம் ைவைத்து

இட்டெண்டைத்திகை எண்ணியாறு ெண்டைம்
பதாட்டெண்டைத்திகை கதான்றிமூன்று ெண்டைம்
நட்டெண்டைத்திகை நாதன்ஆடி நின்றகத. 144

நாலிரண்டு ெண்டைத்துள் நாதனின்றது எவ்விடம்

காலிரண்டு மூைநாடி கண்டதங்கு உருத்திரன்
கசரிரண்டு கண்கைந்து திவசகபைட்டு மூடிகய
கெலிரண்டு தான் கைந்து வீசியாடி நின்றகத. 145

அம்வெயப்பன் அப்புநீ ரறிந்தகத அறிகிலீர்

அம்வெயப்ன் அப்புநீ ரரியய ன்அரனுொய்
அம்வெயப்பன் அப்புநீ ராதியாதி ஆனபின்
அம்வெயப்பன் அன்வனயன்றி யாருமில்வை ஆனகத. 146

உருத்தரிப்ப தற்குமுன் உடல்கைந்தது எங்ஙகன

கருத்தரிப் பதற்குமுன் காரணங்கள் எங்ஙகன
பபாருத்திவைத்த கபாதமும் பபாருந்துொறு எங்ஙகன
குருத்திருத்தி வைத்தபசால் குறித்துணர்ந்து பகாள்ளுகெ. 147
ஆதியுண்டு அந்தமில்வை அன்றிநாலு கைதமில்வை
கசாதியுண்டு பசால்லுமில்வை பசால்லிறந்தது ஏதுமில்வை
ஆதியானமூைரில் அெர்ந்திருந்த ைாயுவும்
ஆதியன்று தன்வனயும் ஆரறிைது அண்ணகை. 148

புைால்புைால் புைாைபதன்று கபதவெகள் கபசுறீர்

புைாவைவிட்டு எம்பிரான் பிரிந்திருந்தது எங்ஙகன
புைாலுொய் பிதற்றுொய் கபருைாவுந் தானுொய்
புைாலிகை முவைத்பதழுந்த பித்தன்காணும் அத்தகன. 149

உதிரொன பால்குடித் பதாக்கநீர் ைைர்ந்ததும்

இரதொய் இருந்தபதான் றிரண்டுபட்ட பதன்னைாம்
ெதிரொக விட்டகதது ொமிசப் புைாைபதன்று
சதிரொய் ைைர்ந்தகதது வசைரான மூடகர. 150

உண்டகல்வை எச்சிபைன்று உள்பைறிந்து கபாடுறீர்

கண்டஎச்சில் வகயகைா பரெனுக்கு ஏறுகொ
கண்டஎச்சில் ககைடா கைந்தபாணி அப்பிகை
பகாண்டசுத்தம் ஏதடா குறிப்பிைாத மூடகர. 151

ஓதிவைத்த நூல்களும் உணர்ந்து கற்ற கல்வியும்

ொதுெக்கள் சுற்றமும் ெறக்கைந்த நித்திவர
ஏதுபுக் பகாளித்தகதா பைங்குொகி நின்றகதா
கசாதிபுக் பகாளித்தொயம் பசால்ைடா சுைாமிகய. 152

ஈபணருவெ யின்கழுத்தில் இட்டபபாட் டணங்கள் கபால்

மூணுநாலு சீவையில் முடிந்தவிழ்க்கும் மூடர் காள்
மூணுநாலு கைாகமும் முடிவிைாத மூர்த்திவய
ஊணிஊணி நீர்முடிந்த உண்வெஎன்ன உண்வெகய. 153
சாைல்நாலு குஞ்சதஞ்சு தாயதான ைாறுகபால்
காயொன கூட்டிகை கைந்துசண்வட பகாள்ளுகத
கூைொன கிழநாரிக் கூட்டிகை புகுந்தபின்
சாைல்நாலு குஞ்சதஞ்சும் தாம்இறந்து கபானகத. 154

மூைொம் குைத்திகை முவைத்பதழுந்த ககாவரவய

காைகெ எழுந்திருந்து நாலுகட்ட றுப்பிகரல்

பாைனாகி ைாழைாம் பரப்பிரெம் ஆகைாம்

ஆைமுண்ட கண்டர்பாதம் அம்வெபாதம் உண்வெகய. 155

பசம்பினில் களிம்புைந்த சீதரங்கள் கபாைகை

அம்பினில் எழுபதாணாத அணியரங்க கசாதிவய
பைம்பிபைம்பி பைம்பிகய பெலிந்துகெல் கைங்கிட
பசம்பினில் களிம்புவிட்ட கசதிகயது காணுகெ. 156

நாடிநாடி உம்முகை நயந்துகாண ைல்லிகரல்

ஓடிகயாடி மீளுைார் உம்முகை அடங்கிடும்
கதடிைந்த காைனும் திவகத்திருந்து கபாய்விடும்
ககாடிகாை மும்முகந்து இருந்தைாறு எங்ஙகன. 157

பிணங்குகின்றது ஏதடா பிரஞ்வஞபகட்ட மூடகர

பிணங்கிைாத கபபராளிப் பிராணவன அறிகிலீர்
பிணங்குகைார் இருவிவனப் பிணக்கறுக்க ைல்லிகரல்
பிணங்கிைாத பபரிய இன்பம் பபற்றிருக்க ைாகுகெ. 158

மீனிவறச்சி தின்றதில்வை அன்றுமின்றும் கைதியர்

மீனிருக்கும் நீரகைா மூழ்ைதுங் குடிப்பதும்
ொனிவறச்சி தின்றதில்வை அன்றுமின்றும் கைதியர்
ொனுரித்த கதாைகைா ொர்புநூல் அணிைதும். 159
ஆட்டிவறச்சி தின்றதில்வை அன்றுமின்றும் கைதியர்
ஆட்டிவறச்சி அல்ைகைா யாகம்நீங்கள் ஆற்றகை
ொட்டிவறச்சி தின்றதில்வை அன்றுமின்றும் கைதியர்
ொட்டிவறச்சி அல்ைகைா ெரக்கறிக் கிடுைது. 160

அக்கிடீர் அவனத்துயிர்க்கும் ஆதியாகி நிற்பது

முக்கிடீர் உவெப்பிடித்து முத்தரித்து விட்டது
வெக்கிடில் பிறந்திறந்து ொண்டுொண்டு கபாைது
பொக்கிடீர் உெக்குநான் உணர்த்துவித்தது உண்வெகய. 161

ஐயன்ைந்து பெய்யகம் புகுந்தைாறு எங்ஙகன

பசய்யபதங்கு இைங்குரும்வப நீர்புகுந்த ைண்ணகெ
ஐயன்ைந்து பெய்யகம் புகுந்து ககாயில் பகாண்டபின்
வையகத்தில் ொந்தகராடு ைாய்திறப்பது இல்வைகய. 162

நவ்வுெவ்வை யுங்கடந்து நாபடாணாத சியின்கெல்

ைவ்வுயவ்வு ளுஞ்சிறந்த ைண்வெஞான கபாதகம்
ஒவ்வுசுத்தி யுள்நிவறந்த துச்சியூ டுருவிகய
இவ்ைவக அறிந்த கபர் கள்ஈசன்ஆவண ஈசகன. 163

அக்கரம் அனாதிகயா ைாத்துெம் அனாதிகயா

புக்கிருந்த பூதமும் புைன்களும் அனாதிகயா
தர்க்கமிக்க நூல்களும் சாத்திரம் அனாதிகயா
தற்பரத்வத ஊடறுத்த சற்குரு அனாதிகயா. 164

பார்த்தகதது பார்த்திடில் பார்வையூ டழிந்திடும்

சுத்ததாய் இருப்பிகரல் குறிப்பிைச் சிைெதாம்
பார்த்தபார்த்த கபாபதைாம் பார்வையும் இகந்துநீர்
பூத்த பூவுங் காயுொய் பபாருந்துவீர் பிறப்பிகை. 165
பநத்திபத்தி உழலுகின்ற நீைொ விைக்கிவனப்
பத்திபயாத்தி நின்றுநின்று பற்றறுத்தது என்பைன்
உற்றிருந்து பாரடா உள்பைாளிக்கு கெபைாளி
அத்தனார் அெர்ந்திடம் அறிந்தைன் அனாதிகய. 166

நீவரயள்ளி நீரில்விட்டு நீ நிவனத்த காரியம்

ஆவரயுன்னி நீபரைாம் அைத்திகை இவறக்கிறீர்
கைவரயுன்னி வித்வதயுன்னி விதத்திகை முவைத்பதழுந்த
சீவரயுன்ன ைல்லிகரல் சிைபதங்கள் கசரைாம். 167

பநற்றியில் தியங்குகின்ற நீைொ விைக்கிவன

உய்த் துணர்ந்து பாரடா உள்ளிருந்த கசாதிவயப்
பத்தியில் பதாடர்ந்தைர் பரெயெ தானைர்
அத்தைத்தில் இருந்தகபர்கள் அைபரனக்கு நாதகர. 168

கருத்தரிக்கு முன்பனைாங் காயம்நின்றது எவ்விடம்

உருத்தரிக்கு முன்பனைா முயிர்ப்புநின்றது எவ்விடம்
அருள்தரிக்கு முன்பனைாம் ஆவசநின்றது எவ்விடம்
திருக்கறுத்துக் பகாண்டகத சிைாய பென்று கூறுவீர். 169

கருத்தரிக்கு முன்பனைாம் காயம்நின்ற கதயுவில்

உருத்தரிக்கு முன்பனைாம் உயிர்ப்புநின்றது அப்புவில்

அருள்தரிக்கு முன்பனைாம் ஆவசநின்ற ைாயுவில்

திருக்கறுத்துக் பகாண்டகத சிைாய பென்று கூறுகெ. 170

தாதரான தாதரும் தைத்திலுள்ை வசைரும்

கூதவரப் பவறச்சிெக்கள் கூடிபசய்த காரியம்
வீதிகபாகு ஞானிவய விவரந்துகல் எறிந்ததும்
பாதகங்கைாககை பலித்தகத சிைாயகெ. 171
ஓடிகயாடி பாவியவழத்து உள்ைங்கால் பைளுத்ததும்
பாவியான பூவனைந்து பாலிகை குதித்ததும்
பணிக்கன் ைந்து பார்த்ததும் பாரமில்வை என்றதும்
இவழயறுந்து கபானதும் என்னொயம் ஈசகன. 172

சதுரம்நாலு ெவறயும்எட்டு தானதங்கி மூன்றுகெ

எதிரதான ைாயுைாறு எண்ணும் ைட்ட கெவிகய
உதிரந்தான் ைவரகள்எட்டும் எண்ணுபென் சிரசின்கெல்
கதிரதான காயகத்தில் கைந்பதழுந்த நாதகெ. 173

நாபைாடாறு பத்துகெல் நாலுமூன்றும் இட்டபின்

கெலுபத்து ொறுடன் கெதிரண்ட பதான்றுகெ
ககாலிஅஞ் பசழுத்துகை குருவிருந்து கூறிடில்
கதாலுகெனி நாதொய்த் கதாற்றிநின்ற ககாசகெ. 174

ககாசொய் எழுந்ததுங் கூடுருவி நின்றதும்

கதசொய் பிறந்ததும் சிைாயம்அஞ் பசழுத்துகெ
ஈசனார் இருந்திடம் அகனககனக ெந்திரம்
ஆகெம் நிவறந்துநின்ற ஐம்பத்கதார் எழுத்துகெ. 175

அங்கலிங்க பீடொய் ஐயிரண்டு எழுத்திலும்

பபாங்கு தாெவரயினும் பபாருந்துைார் அகத்தினும்
பங்குபகாண்ட கசாதியும் பரந்தஅஞ் பசழுத்துகெ
சிங்கநாதஓவசயும் சிைாயெல்ை தில்வைகய. 176

உைவெயில்ைாப் கபபராளிக்குள் உருைொனது எவ் விடம்

உைவெயாகி அண்டத்துள் உருவிநின்றது எவ் விடம்
தைெதான பரெனார் தரித்துநின்றது எவ்விடம்
தற்பரத்தில் ஜைம்பிறந்து தாங்கிநின்றது எவ்விடம். 177
சுகெதாக எருதுமூன்று கன்வறயீன்றது எவ்விடம்
பசால்லுகீழு கைாககெழும் நின்ற ைாறது எவ்விடம்
அைைதான கெருவும் அவெைதானது எவ்விடம்
அைனுஅைளும்ஆடைால் அருஞ்சீைன் பிறந்தகத. 178

உதிக்குபென்றது எவ்விடம் ஒடுங்குகின்ற துஎவ்விடம்

கதிக்குநின்றது எவ்விடங் கன்றுறக்கம் எவ்விடம்
ெதிக்கநின்றது எவ்விடம் ெதிெயக்கம் எவ்விடம்
விதிக்க ைல்ை ஞானிகாள் விரித்துவரக்க கைணுகெ. 179

திரும்பியாடு ைாசபைட்டு திறமுவரத்த ைாசபைட்டு

ெருங்கிைாத ககாைபெட்டு ைன்னியாடு ைாசபைட்டு
துரும்பிைாத ககாைபெட்டு கத்திைந்த ெருைகர
அரும்பிைாத பூவும்உண்டு ஐயனாவண உண்வெகய. 180

தானிருந்து மூைஅங்கி தணபைழுப்பு ைாயுைால்

கதனிருந்து ைவரதிறந்து தித்திபயான்று ஒத்தகை
ைானிருந்த ெதியமூன்று ெண்டைம் புகுந்தபின்
ஊனிருந்த தைவுபகாண்ட கயாகிநல்ை கயாகிகய. 181

முத்தனாய் நிவனந்தகபாது முடிந்த அண்டத்துச்சிகெல்

பத்தனாரும் அம்வெயும் பரிந்துஆடல் ஆடினார்
சித்தரான ஞானிகாள் தில்வையாடல் என்பீர்காள்
அத்தனாடல் உற்றகபாது அடங்கைாடல் உற்றகத. 182

ஒன்றுபொன்றும் ஒன்றுகெ உைகவனத்தும் ஒன்றுகெ

அன்றுமின்றும் ஒன்றுகெ அனாதியான பதான்றுகெ
கன்றல்நின்று பசம்பபாவனக் களிம் பறுத்து நாட்டினால்
அன்றுபதய்ை ம்உம்முகை அறிந்தகத சிைாயகெ. 183
நட்டதா ைரங்களும் நவின்ற சாத்திரங்களும்
இட்டொன ஓெகுண்டம் இவசந்தநாலு கைதமும்
கட்டிவைத்த புத்தகம் கடும்பிதற்று இதற்பகைாம்
பபாட்டதாய் முடிந்தகத பிராவனயான் அறியகை. 184

ைட்டொன கூட்டிகை ைைர்ந்பதழுந்த அம்புலி

சட்டமீ படத்திகை சங்குசக் கரங்கைாய்

விட்டதஞ்சு ைாசலில் கதவினால் அவடத்தபின்

முட்வடயில் எழுந்தசீைன் விட்டைாறது எங்ஙகன. 185

ககாயில்பள்ளி ஏதடா குறித்துநின்றது ஏதடா

ைாயினால் பதாழுதுநின்ற ெந்திரங்கள் ஏதடா
ஞாயொன பள்ளியில் நன்வெயாய் ைணங்கினால்
காயொன பள்ளியிற் காணைாம் இவறவயகய. 186

நல்ைபைள்ளி ஆறதாய் நயந்தபசம்பு நாைதாய்

பகால்லுநாகம் மூன்றதாக் குைாவு பசம்பபான் இரண்ட தாய்
வில்லிகனாவச ஒன்றுடன் விைங்கஊத ைல்லிகரல்
எல்வைபயாத்த கசாதியாவன எட்டுொற்ற ைாகுகெ. 187

ெனத்தகத்து அழுக்கறாத ெவுனஞான கயாகிகள்

ைனத்தகத்து இருக்கினும் ெனத்தகத்து அழுக்கறார்
ெனத்தகத்து அழுக்கறுத்த ெவுனஞான கயாகிகள்
முவைத்தடத்து இருக்கினும் பிறப்பறுத்து இருப்பகர. 188

உருவுெல்ை ஒளியுெல்ை ஒன்றதாகி நின்றகத

ெருவுெல்ை கந்தெல்ை ெந்தநாடி உற்றதல்ை
பபரியதல்ை சிறியதல்ை கபசுொவி தானுெல்ை
அரியதாக நின்ற கநர்வெ யாைர்காண ைல்லிகர. 189
ஒபரழுத்து உைபகைாம் உதித்தஉட் சரத்துகை
ஈபரழுத்து இயம்புகின்ற இன்பகெது அறிகிலீர்
மூபைழுத்து மூைராய் மூண்படழுந்த மூர்த்திவய
நாபைழுத்து நாவிகை நவின்றகத சிைாயகெ. 190

ஆதியந்த மூைவிந்து நாதவெந்து பூதொய்

ஆதியந்த மூைவிந்து நாதம்ஐந்து எழுத்துொய்
ஆதியந்த மூைவிந்து நாதகெவி நின்றதும்
ஆதியந்த மூைவிந்து நாதகெ சிைாயகெ. 191

அன்னமிட்ட கபபரைாம் அகனகககாடி ைாழகை

பசான்னமிட்ட கபபரைாந் துவரத்தனங்கள் பண்ணைாம்
வின்னமிட்ட கபபரல்ைாம் வீழ்ைர்பைந் நரகிகை
கன்னமிட்ட கபபரைாம் கடந்துநின்ற திண்ணகெ. 192

ஓபதாணாெல் நின்ற நீர்உறக்கம்ஊணும்அற்றநீர்

சாதிகபதம் அற்றநீர் சங்வகயன்றி நின்றநீர்
ககாதிைாத அறிவிகை குறிப்புணர்ந்து நின்றநீர்
ஏதுமின்றி நின்ற நீர்இயங்குொறது எங்ஙகன. 193

பிறந்தகபாது ககாைணம் இைங்குநூல் குடுமியும்

பிறந்ததுடன் பிறந்தகதா பிறங்கு நாள் சடங்பகைாம்
ெறந்தநாலு கைதமும் ெனத்துகை உதித்தகதா
நிைம்பிறந்து ைானிடிந்து நின்ற பதன்ன ைல்லிகர. 194

துருத்தியுண்டு பகால்ைருண்டு பசார்னொன கசாதியுண்டு

திருத்தொய் ெனதிலுன்னித் திகழவூத ைல்லிகரல்
பபருத்த தூணிைங்கிகய பிழம்பதாய் விரிந்திடும்
நிருத்தொன கசாதியும் நீயுெல்ை இல்வைகய. 195
கைடமிட்டு ெணிதுைக்கி மிக்கதூப தீபொய்
ஆடறுத்து கூறுகபாட்ட அைர்கள் கபாலும் பண்ணுறீர்
கதடிவைத்த பசம்பபைாம் திரள்படப் பரப்பிகய
கபாடுகின்ற புட்பபூவச பூவசபயன்ன பூவசகய. 196

முட்டுகண்ட தூவெயின் முவைத்பதழுந்த சீைவன

கட்டுபகாண்டு நின்றிடம் கடந்துகநாக்க ைல்லிகரல்
முட்டுெற்று கட்டுெற்று முடியினின்ற நாதவன
எட்டுதிக்கும் வகயினால் இருத்தவீட தாகுகெ. 197

அருக்ககனாடு கசாெனும் அதுக்கும் அப்புறத்திகை

பநருக்கிகயறு தாரவக பநருங்கிநின்ற கநர்வெவய
உருக்கிகயார் எழுத்துகை ஒப்பிைாத பைளியிகை
இருக்கைல்ை கபரகைா இனிப்பிறப்பது இல்வைகய. 198

மூைைட்ட மீதிகை முவைத்தஅஞ் பசழுத்தின்கெல்

ககாைைட்ட மூன்றுொய் குவைந்தவைந்து நின்றநீர்
ஞாைைட்ட ென்றுகை நவின்றஞான ொகிகைா
ஏைைட்ட ொகிகய யிருந்தகத சிைாயகெ. 199

சுக்கிைத் திவசயுகை சுகராணிதத்தின் ைாசலுள்

முச்சதுரம் எட்டுகை மூைாதார அவறயிகை

அச்செற்ற சவ்வுகை அரியரன் அயனுொய்

உச்சரிக்கு ெந்திரம் உண்வெகய சிைாயகெ. 200

பூவுநீரு பென்ெனம் பபாருந்துககாயில் என்னுைம்

ஆவிகயாடு லிங்கொய் அகண்டபெங்கு ொகிலும்
கெவுகின்ற ஐைரும் விைங்குதீப தீபொய்
ஆடுகின்ற கூத்தனுக்ககார் அந்திசந்தி இல்வைகய. 201
உருக்கைந்த பின்னகைா உன்வன நானறிந்தது
இருக்கிபைன் ெறக்கிபைன் நிவனந்திருந்த கபாபதைாம்
உருக்கைந்து நின்றகபாது நீயும்நானும் ஒன்றகைா
திருக்கைந்த கபாதகைா பதளிந்தகத சிைாயகெ. 202

சிைாயம்அஞ் பசழுத்திகை பதளிந்துகதைர் ஆகைாம்

சிைாயம்அஞ் பசழுத்திகை பதளிந்துைானம் ஆைைாம்
சிைாயம்அஞ் பசழுத்திகை பதளிந்துபகாண்ட ைான் பபாருள்
சிைாயம்அஞ் பசழுத்துகை பதளிந்து பகாள்ளும்
உண்வெகய. 203

பபாய்க்குடத்தில் ஐந்பதாதுங்கி கபாகம்வீசு ொறுகபால்

இச்சடமும் இந்தியமும் நீருகெல் அவைந்தகத
அக்குடம் சைத்வத பொண்டு அெர்ந்திருந்த ைாறுகபால்
இச்சடஞ் சிைத்வத பொண்டுகர்ந்துஅெர்ந் திருப்பகத. 204

பட்டமும் கயிறுகபால் பறக்க நின்ற சீைவன

பார்வையாகை பார்த்துநீ படுமுடிச்சி கபாடடா
திட்டவும் படாதடா சீைவன விடாதடா
கட்டடாநீ சிக்பகனக் கைைறிந்த கள்ைவன. 205

அல்லிறந்து பகலிறந்து அகப்பிரெம் இறந்துகபாய்

அண்டரண்ட முங்கடந்த அகனககனக ரூபொய்
பசால்லிறந்து ெனமிறந்த சுகபசாரூப உண்வெவயச்
பசால்லியாற் என்னில் கைறு துவணைரில்வை ஆனகத. 206

ஐயிரண்டு திங்கைாய் அடங்கிநின்ற தூவெதான்

வகயிரண்டு காலிரண்டு கண்ணிரண்டும் ஆகிகய
பெய்திரண்டு சத்தொய் விைங்கிரச கந்தமும்
துய்யகாயம் ஆனதும் பசால்லுகின்ற தூவெகய. 207
அங்கலிங்க பீடமும் அசவைமூன் பறழுத்தினும்
சங்குசக்க ரத்தினும் சகைைா னகத்தினும்
பங்குபகாண்ட கயாகிகள் பரெைாசல் அஞ்சினும்
சிங்கநாத ஓவசயும் சிைாயமில்ைது இல்வைகய. 208

அஞ்பசழுத்து மூன்பறழுத்தும் என்றுவரத்த ைன்பர்காள்

அஞ்பசழுத்து மூன்பறழுத்து ம்அல்ைகாணும் அப்பபாருள்
அஞ்பசழுத்து பநஞ்பசழுத்து அவ்பைழுத் தறிந்தபின்
அஞ்பசழுத்து அவ்வின்ைண்ண ொனகத சிைாயகெ. 209

ஆதரித்த ெந்திர ம்அவெந்தஆக ெங்களும்

ொதர்ெக்கள் சுற்றமும் ெயக்கைந்த நித்திவர
ஏதுபுக் பகாளித்தகதா பைங்குொகி நின்றகதா
கசாதிபுக் பகாளித்திடம் பசால்ைடா சுைாமிகய. 210

அக்கரம் அனாதிகயா ஆத்துொ அனாதிகயா

புக்கிருந்த பூதமும் புைன்களும் அனாதிகயா
தக்கமிக்க நூல்களும் சதாசிைம் அனாதிகயா
மிக்க ைந்த கயாகிகாள் விவரந்துவரக்க கைணுகெ. 211

ஒன்பதான ைாசல்தான் ஒழியுநாள் இருக்வகயில்

ஒன்பதாம் ராெராெ ராெபைன்னு நாெகெ
ைன்ெொன கபர்கள் ைாக்கில் ைந்துகநாய் அவடப்பராம்
அன்பரான கபர்கள் ைாக்கில் ஆய்ந்தவெந்து இருப்பகத. 212

அள்ளிநீவர இட்டகத தகங்வகயில் குவழத்தகதது

பெள்ைகை மிணமிபணன்று விைம்புகின்ற மூடர்கள்
கள்ைகைடம் இட்டகதது கண்வண மூடி விட்டகதது
பெள்ைகை குருக்ககை விைம்பிடீர் விைம்பிடீர். 213
அன்வனகர்ப்பத் தூவெயில் அைதரித்த சுக்கிைம்
முன்வனகய தரித்ததும் பனித்துளிகபா ைாகுகொ
உன்னிபதாக் குைழலுந் தூவெயுள்ளுகை அடங்கிடும்
பின்வனகய பிறப்பதுந் தூவெகாணும் பித்தகர. 214

அழுக்கறத் தினங்குளித்து அழுக்கறாத ொந்தகர

அழுக்கிருந்த தவ்விடம் அழுக்கிைாதது எவ்விடம்

அழுக்கிருந்த அவ்விடத்து அழுக்கறுக்க ைல்லிகரல்

அழுக்கிைாத கசாதிகயாடு அணுகிைாழ ைாகுகெ. 215

அணுத்திரண்ட கண்டொய் அவனத்துபல்லி கயானியாய்

ெணுப்பிறந் கதாதிவைத்த நூலிகை ெயங்குறீர்
சனிப்பகதது சாைகதது தாபரத்தின் ஊடுகபாய்
நிவனப்பகதது நிற்பகதது நீர்நிவனந்து பாருகெ. 216

ஆதியாகி அண்டரண்டம் அப்புறத்தும் அப்புறம்

கசாதியாகி நின்றிைங்கு சுருதிநாத கசாெவன
கபதியாெல் தம்முகை பபற்றுணர்ந்த ஞானிகாள்
சாதிகபதம் என்பபதான்று சற்றுமில்வை இல்வைகய. 217

ஆக்வகமூப்பது இல்வைகய ஆதிகார ணத்திகை

நாக்குமூக்வக யுள்ெடித்து நாதநாடி யூடுகபாய்
ஏக்கறுத்தி பரட்வடயும் இறுக்கழுத்த ைல்லிகரல்
பார்க்கப்பார்க்க திக்பகல்ைாம் பரப்பிரம்ெம் ஆகுகெ. 218

அஞ்சுெஞ்சு ெஞ்சுெஞ்சு ெல்ைல்பசய்து நிற்பதும்

அஞ்சுெஞ்சு ெஞ்சுகெ அெர்ந்துகை இருப்பதும்
அஞ்சுெஞ்சு ெஞ்சுகெ ஆதரிக்க ைல்லிகரல்
அஞ்சுெஞ்சு மும்முகை அெர்ந்தகத சிைாயகெ. 219
அஞ்பசழுத்தின் அனாதியாய் அெர்ந்துநின்றது ஏதடா
பநஞ்பசழுத்தி நின்று பகாண்டு நீபசபிப்பது ஏதடா
அஞ்பசழுத்தின் ைாைதால் அறுப்பதாைது ஏதடா
பிஞ்பசழுத்தின் கநர்வெதான் பிரிந்துவரக்க கைண்டுகெ. 220

உயிரிருந்தது எவ்விடம் உடம்பபடுத்த தின்முனம்

உயிரதாைது ஏதடா உடம்பதாைது ஏதடா
உயிவரயும் உடம்வபயு ம்ஒன்றுவிப்பது ஏதடா
உயிரினால் உடம் பபடுத்த உண்வெஞானி பசால்ைடா. 221

சுழித்தகைார் எழுத்வதயுஞ் பசான்முகத்து இருத்திகய

துன்பவின்ப முங்கடந்து பசால்லுமூை நாடிகள்
அழுத்தொன ைக்கரம் அடங்கியுள் எழுப்பிகய
ஆறுபங்கயம் கைந் தப்புறத் தைத்துகை. 222

உருத்தரிப்ப தற்குமுன் னுயிர்புகுந்து நாதமும்

கருத்தரிப்ப தற்குமுன் காயபென்ன கசாணிதம்
அருள்தரிப்ப தற்குமுன் அறிவுமூைா தாரொம்
குருத்தறிந்து பகாள்ளுவீர் குணங்பகடுங் குருக்ககை. 223

எங்குமுள்ை ஈசனார் எம்முடல் புகுந்தபின்

பங்குகூறு கபசுைார் பாடுபசன்றுஅ ணுகிைார்
எங்கள் பதய்ைம்உங்கள் பதய்ை பென்றிரண்டு கபதகொ
உங்கள் கபதம் அன்றிகய உண்வெஇரண்டும் இல்வைகய. 224

அரியுொகி அயனுொகி அண்டபெங்கு பொன்றதாய்

பபரியதாகி உைகுதன்னில் நின்றபாத பொன்றகைா
விரிைபதன்று கைறுபசய்து கைடமிட்ட மூடகர
அறிவிகனாடு பாருமிங்கு ெங்குபெங்கு பொன்றகத. 225
பைந்தநீறு பெய்க்கணிந்து கைடமுந் தரிக்கிறீர்
சிந்வதயுள் நிவனந்துகெ தினஞ்பசபிக்கு ெந்திரம்
முந்த ெந்திரத்திகைா மூை ெந்திரத்திகைா
எந்த ெந்திரத்திகைா ஈசன்ைந்து இயங்குகெ. 226

அகாரகா ரணத்திகை அகனககனக ரூபொய்

உகாரகா ரணத்திகை உருத்தரித்து நின்றனன்
ெகாரகா ரணத்திகை ெயங்குகின்ற வையகம்
சிகாரகா ரணத்திகைா பதளிந்தகத சிைாயகெ. 227

அவ்பைழுத்தில் உவ்வுைந்த காரமுஞ் சனித்தகதா

உவ்பைழுத்து ெவ்பைழுத்து பொன்வற பயான்றி நின்றகதா
பசவ்வைபயாத்து நின்றகைா சிைபதங்கள் கசரினும்
மிவ்வை பயாத்த ஞானிகாள் விரித்து வரக்க கைணுகெ. 228

ஆதியான அஞ்சிலும் அனாதியான நாலிலும்

கசாதியான மூன்றிலும் பசாரூபெற்ற பரண்டிலும்
நீதியான பதான்றிகை நிவறந்துநின்ற ைஸ்துவை
ஆதியான பதான்றுகெ அற்றதஞ் பசழுத்துகெ. 229

ைானிைாத பதான்றுமில்வை ைானுமில்வை ைானிடில்

ஊனிைாத பதான்றுமில்வை ஊனுமில்வை ஊனிடில்

நானிைாத பதான்றுமில்வை நானுமில்வை நண்ணிடில்

தானிைாத பதான்றுகெ தயங்கியாடு கின்றகத. 230

சுழித்தகதார்எழுத்வதயுன்னி பசால் முகத்திருத்திகய

துன்பஇன்ப முங்கடந்து பசால்லும்நாடி யூடுகபாய்
அழுத்தொன ைக்கரத்தின் அங்கிவய எழுப்பிகய
ஆறுபங்கயங் கடந் தப்புறத்து பைளியிகை. 231
விழித்தகண் குவித்தகபாது அவடந்து கபாபயழுத்பதைாம்
விவைத்துவிட்ட இந்திரசாை வீடதான பைளியிகை
அழுத்தினாலு ெதிெயங்கி அனுபவிக்கும் கைவையில்
அைனுமுண்டு நானுமில்வை யாருமில்வை ஆனகத. 232

நல்ைெஞ் சனங்கள்கதடி நாடிநாடி ஓடுறீர்

நல்ைெஞ் சனங்களுண்டு நாதனுண்டு நம்முகை
எல்ைெஞ் சனங்கள் கதடி ஏக பூவச பண்ணினால்
தில்வைகெவும் சீைனும் சிைபதத்துள் ஆடுகெ. 233

உயிரகத்தில் நின்றிடும் உடம்பபடுத்த தற்குமுன்

உயிரகாரம் ஆயிடும் உடலுகாரம் ஆயிடும்
உயிவரயும் உடம்வபயும் ஒன்றுவிப்ப தச்சிைம்
உயிரினால் உடம்புதான் எடுத்தைாறு உவரக்கிகறன். 234

அண்டகெழும் உழைகை அணிந்த கயானி உழைகை

பண்டுொல் அயனுடன் பரந்துநின்று உழைகை
எண்டிவச கடந்துநின்ற இருண்டசத்தியு உழைகை
அண்டரண்டம் ஒன்றதாய் ஆதிநட்டம் ஆடுகெ. 235

உருைநீர் உறுப்புபகாண்டு உருத்தரித்து வைத்திடும்

பபரியபாவத கபசுகொ பிசாவசபயாத்த மூடகர
கரியொலும் அயனுொக காபணாணாத கடவுவை
உரிவெயாக வும்முகை உணர்ந்துணர்ந்து பகாள்ளுகெ. 236

பண்ணிவைத்த கல்வையும் பழம்பபாருள் அபதன்றுநீர்

எண்ணமுற்றும் என்னகப ருவரக்கிறீர்கள் ஏவழகாள்
பண்ணவும் பவடக்கவும் பவடத்துவைத் தளிக்கவும்
ஒண்ணுொகி உைகளித்த பைான்வற பநஞ்சிலுன்னுகெ. 237
நாைதான கயானியுள் நவின்றவிந்தும் ஒன்றதாய்
ஆைதான வித்துகை அெர்ந்பதாடுங்கு ொறுகபால்
சூைதான உற்பனம் பசால்ைதான ெந்திரம்
கெைதான ஞானிகாள் விரித்துவரக்க கைணுகெ. 238

அருைொ யிருந்தகபாது அன்வனயங்கு அறிந்திவை

உருைொ யிருந்தகபாது உன்வனநா னறிந்தனன்
குருவினால் பதளிந்துபகாண்டு ககாதிைாத ஞானொம்
பருைொன கபாதகைா பரப்பிரம்ெ ொனகத. 239

பிறப்பதும் இறப்பதும் பிறந்திடா திருப்பதும்

ெறப்பதும் நிவனப்பதும் ெறந்தவதத் பதளிந்ததும்
துறப்பதும் பதாடுப்பதும் சுகித்துைாரி உண்பதும்
பிறப்பதும் இறப்பதும் பிறந்தவீட டங்குகெ. 240

கண்ணிகை யிருப்பகன கருங்கடல் கவடந்தொல்

விண்ணிகை யிருப்பகன கெவியங்கு நிற்பகன
தன்னுகை யிருப்பகன தராதைம் பவடத்தைன்
என்னுகை யிருப்பகன எங்குொகி நிற்பகன. 241

ஆடுநாடு கதடினும் ஆவனகசவன கதடினும்

ககாடிைாசி கதடினும் குறுக்ககைந்து நிற்குகொ
ஓடியிட்ட பிச்வசயும் உகந்து பசய்த தர்ெமும்
சாடிவிட்ட குதிவரகபால் தர்ெம் ைந்து நிற்குகெ. 242

எள்ளிரும்பு கம்பிளி யிடும்பருத்தி பைண்கைம்

அள்ளியுண்ட நாதனுக்ககார் ஆவடொவட ைஸ்திரம்
உள்ளிருக்கும் கைதியர்க்கு உற்றதான மீதிரால்
பெள்ைைந்து கநாயவனத்து மீண்டிடுஞ் சிைாயகெ. 243
ஊரிலுள்ை ெனிதர்காள் ஒருெனதாய்க் கூடிகய
கதரிகை ைடத்வதயிட்டு பசம்வபவைத் திழுக்கிறீர்
ஆரினாலும் அறிபயாணாத ஆதிசித்த நாதவர
கபவதயான ெனிதர் பண்ணும் பிரளிபாரும் பாருகெ. 244

ெருள் புகுந்த சிந்வதயால் ெயங்குகின்ற ொந்தகர

குருக்பகாடுத்த ெந்திரம் பகாண்டுநீந்த ைல்லிகரல்

குருக்பகாடுத்த பதாண்டரும் குகபனாடிந்த பிள்வையும்

பருத்திபட்ட பன்னிரண்டு பாடுதான் படுைகர. 245

அன்வனகர்ப்ப அவறயதற்குள் அங்கியின் பிரகாசொய்

அந்தவறக்குள் ைந்திருந்து அரியவிந்து ரூபொய்
தன்வனபயாத்து நின்றகபாது தவடயறுத்து பைளியதாய்
தங்கநற் பபருவெதந்து தவைைனாய் ைைர்ந்தகத. 246

உன்வனயற்ப கநரமும் ெறந்திருக்க ைாகுகொ

உள்ைமீது உவறந்பதவன ெறப்பிைாத கசாதிவய
பபான்வனபைன்ற கபபராளிப் பபாருவிைாத ஈசகன
பபான்னடிப் பிறப்பிைாவெ பயன்று நல்ககைணுகெ. 247

பிடித்தபதண்டும் உம்ெகதா பிரெொன பித்தர்காள்

தடித்தககாை ெத்வதவிட்டு சாதிகபதங் பகாண்மிகனா
ைடித்திருந்த கதார்சிைத்வத ைாய்வெகூற ைல்லிகரல்
திடுக்கமுற்ற ஈசவனச் பசன்றுகூட ைாகுகெ. 248

சத்திநீ தயவுநீ தயங்குசங்கின் ஓவசநீ

சித்திநீ சிைனுநீ சிைாயொம் எழுத்துநீ
முத்திநீ முதலுநீ மூைரான கதைர்நீ
அத்திறமும் உம்முகை அறிந்துணர்ந்து பகாள்ளுகெ. 24 9
சட்வடயிட்டு ெணிதுைங்கும் சாத்திரச் சழக்ககர
பபாஸ்தகத்வத பெத்தவைத்து கபாதகொதும் பபாய்யகர
நிட்வடகயது ஞானகெது நீரிருந்த அக்ஷரம்
பட்வடகயது பசால்லிகர பாதகக் கபடகர. 250

உண்வெயான சுக்கிைம் உபாயொய் இருந்ததும்

பைண்வெயாகி நீரிகை விவரந்து நீர தானதும்
தண்வெயான காயகெ தரித்துருை ொனதும்
பதண்வெயான ஞானிகாள் பதளிந்துவரக்க கைணுகெ. 251

ைஞ்சகப் பிறவிவய ெனத்துகை விரும்பிகய

அஞ்பசழுத்தின் உண்வெவய அறிவிைாத ொந்தர்காள்
ைஞ்சகப் பிறவிவய ைவதத்திடவும் ைல்லிகரல்
அஞ் பசழுத்தின் உண்வெவய அறிந்துபகாள்ை ைாகுகெ. 252

காயிைாத கசாவையில் கனியுகந்த ைண்டுகாள்

ஈயிைாத கதவனயுண்டு இராப்பகல் உறங்குறீர்
பாயிைாத கப்பகைறி அக்கவரப் படுமுகன
ைாயினால் உவரப்பதாகு கொெவுன ஞானகெ. 253

கபய்கள்கபய்க பைன்கிறீர் பிதற்றுகின்ற கபயர்காள்

கபய்கள்பூவச பகாள்ளுகொ பிடாரிபூவச பகாள்ளுகொ
ஆதிபூவச பகாள்ளுகொ அனாதிபூவச பகாள்ளுகொ
காயொன கபயகைா கணக்கறிந்து பகாண்டகத. 254

மூைெண்ட ைத்திகை முச்சதுர ொதியாய்

நாலுைாசல் எம்பிரான் நடுவுதித்த ெந்திரம்
ககாலிஎட் டிதழுொய் குளிர்ந்தைர்ந்த திட்டொய்
கெலும்கைறு காண்கிகைன் விவைந்தகத சிைாயகெ. 255
ஆதிகூடு நாடிகயாடி காவைொவை நீரிகை
கசாதிமூை ொனநாடி பசால்லிறந்த தூபைளி
ஆதிகூடி பநற்பறித்த காரொதி ஆகெம்
கபதகபத ொகிகய பிறந்துடல் இறந்தகத. 256

பாங்கிகனா டிருந்துபகாண்டு பரென்அஞ் பசழுத்துகை

ஓங்கிநாடி கெலிருந்து உச்சரித்த ெந்திரம்
மூங்கில் பைட்டி நாருரித்து மூச்சில்பசய் விதத்தினில்
ஆய்ந்தநூலில் கதான்றுகெ அறிந்துணர்ந்து பகாள்ளுகெ. 257

பண்டரீக ெத்தியில் உதித்பதழுந்த கசாதிவய

ெண்டைங்கள் மூன்றிகனாடு ென்னுகின்ற ொயவன
அண்டரண்டம் ஊடறுத்து அறிந்துணர ைல்லிகரல்
கண்டககாயில் பதய்ைபென்று வகபயடுப்பதில்வைகய. 258

அம்பைங்கள் சந்தியில் ஆடுகின்ற ைம்பகன

அன்பனுக்குள் அன்பனாய் நிற்பன்ஆதி வீரகன
அன்பருக்குள் அன்பராய் நின்றஆதி நாயகன
உன்பருக்கு உண்வெயாய் நின்றவுண்வெ உண்வெகய. 259

அண்ண ைாைது ஏதடா அறிந்துவரத்த ெந்திரம்

தண்ண ைான ைந்தைன் சகைபுராணங் கற்றைன்

கண்ண னாக ைந்தைன் காரணத் துதித்தைன்

ஒண்ண தாைது ஏதடா உண்வெயான ெந்திரம். 260

உள்ைகதா புறம்பகதா உயிபராடுங்கி நின்றிடம்

பெள்ைைந்து கிட்டிநீர் வினைகைணும் என்கிறீர்
உள்ைதும் புறம்பதும் ஒத்தகபாது நாதொம்
கள்ை ைாசவைத் திறந்து காணகைணும் அப்பகன. 261
ஆரவைந்து பூதொய் அைவிடாத கயானியும்
பாரொன கதைரும் பழுதிைாத பாசமும்
ஓபராணாத அண்டமும் உகைாககைாக கைாகமும்
கசரைந்து கபாயிந்த கதககெது பசப்புகெ. 262

என்னகத்துள் என்வன நாபனங்குநாடி ஓடிகனன்

என்னகத்துள் என்வன நானறிந்திைாத தாவகயால்
என்னகத்துள் என்வன நானறிந்துகெ பதரிந்தபின்
என்னகத்துள் என்வனயன்றி யாது பொன்றுமில்வைகய. 263

விண்ணினின்று மின்பனழுந்து மின்பனாடுங்கும் ஆறுகபால்

என்னுள் நின்று எண்ணுமீச ன்என்ன கத்துஇருக்வகயில்
கண்ணினின்று கண்ணில் கதான்றும் கண்ணறிவி
ைாவெயால்
என்னுள்நின்ற என்வனயும் யானறிந்த தில்வைகய. 264

அடக்கினும் அடக்பகாணாத அம்பைத்தின் ஊடுகபாய்

அடக்கினிம் அடக்பகாணாத அன்புருக்கும் ஒன்றுகை
கிடக்கினும் இருக்கினுங் கிகைசம் ைந்திருக்கினும்
நடக்கினும் இவடவிடாத நாதசங்கு ஒலிக்குகெ. 265

ெட்டுைாவு தண்டுழாய் அைங்கைாய் புனற்கழல்

விட்டுவீழில் தாககபாக விண்ணில் கண்ணில் பைளியினும்
எட்டிகனாடு இரண்டினும் இதத்தினால் ெனந்தவனக்
கட்டிவீடி ைாதுவைத்த காதலின்பம் ஆகுகெ. 266

ஏகமுத்தி மூன்றுமுத்தி நாலுமுத்தி நன்வெகசர்

கபாகமுற்றி புண்ணியத்தில் முத்தியன்றி முத்தியாய்
நாகமுற்ற சயனொய் நைங்கடல் கடந்ததீ
யாகமுற்றி யாகிநின்ற பதன்பகாைாதி கதைகன. 267
மூன்றுமுப்பத்து ஆறிகனாடு மூன்றுமூன்று ொயொய்
மூன்றுமுத்தி ஆகிமூன்று மூன்று மூன்று மூன்றுொய்
கதான்றுகசாதி மூன்றதாய் துைக்கமில் விைக்கதாய்
ஏன்றனாவின் உள்புகுந்த பதன்பகாகைா நம்ஈசகன. 268

ஐந்தும்ஐந்தும் ஐந்துொய் அல்ைைத்துள் ஆயுொய்

ஐந்துமூன்றும் ஒன்றுொகி நின்றஆதி கதைகன
ஐந்தும்ஐந்தும் ஐந்துொய் அவெந்தவனத்து நின்றநீ
ஐந்தும்ஐந்தும் ஆயநின்வன யாைர்காண ைல்ைகர. 269

ஆறும்ஆறும்ஆறுொய் ஓவரந்துவெந்தும் ஐந்துொய்

ஏறுசீரிரண்டுமூன்றும் ஏழும்ஆறும் எட்டுொய்
கைறுகைறு ஞானொகி பெய்யிகனாடு பபாய்யுொய்
ஊறுகொவச யாய்அெர்ந்த ொயொய ொயகன. 270

எட்டும்எட்டும் எட்டுொய் ஓகரழும்ஏழும் ஏழுொய்

எட்டுமூன்றும் ஒன்றுொகி நின்றஆதி கதைகன
எட்டுொய பாதகொடு இவறஞ்சிநின்ற ைண்ணகெ
எட்படழுத்தும் ஓதுைார்கள் அல்ைல்நீங்கி நிற்பகர. 271

பத்திகனாடு பத்துொய் ஓகரழிகனாடும் ஒன்பதாய்

பத்துநாற் திவசக்குள்நின்ற நாடுபபற்ற நன்வெயா
பத்துொய் பகாத்தகொடும் அத்தைமிக் காதிொல்
பத்தர்கட்க ைாதுமுத்தி முத்திமுத்தி யாகுகெ. 272

ைாசியாகி கநசபொன்றி ைந்பததிர்ந்த பதன்னுக

கநசொக நாளுைாை நன்வெகசர் பைங்களில்
வீசிகெல் நிமிர்ந்தகதாளி யில்வையாக்கி னாய்கழல்
ஆவசயால் ெறக்கைாது அெரராகல் ஆகுகெ. 273
எளியதான காயமீது எம்பிரான் இருப்பிடம்
அளிவுறாது நின்றகத அகாரமும் உகாரமும்
பகாளுவகயான கசாதியுங் குைாவிநின்றது அவ்விடம்
பைளியதாகும் ஒன்றிகை விவைந்தகத சிைாயகெ. 274

அஞ்பசழுத்து மூன்பறழுத்தும் என்றுவரக்கும் அன்பர்காள்

அஞ்பசழுத்து மூன்பறழுத்தும் அல்ை காணு ெப்பபாருள்

அஞ்பசழுத்வத பநஞ்சழுத்தி அவ்பைழுத்வத அறிந்தபின்

அஞ்பசழுத்து மூன்பறழுத்தும் அவ்வுபாயஞ் சிைாயகெ. 275

பபாய்யுவரக்க கபாதபென்று பபாய்யருக் கிருக்வகயால்

பெய்யுவரக்க கைண்டுதில்வை பெய்யர்பெய்க் கிைாவெயால்
வையகத்தில் உண்வெதன்வன ைாய்திறக்க அஞ்சிகனன்
வநயவைத்தது என்பகாகைா நெசிைாய நாதகன. 276

ஒன்வறபயான்று பகான்றுகூட உணவுபசய் திருக்கினும்

ென்றினூடு பபாய்கைவு ொறுகைறு பசய்யினும்
பன்றிகதடும் ஈசவனப் பரிந்துகூட ைல்லிகரல்
அன்றுகதைர் உம்முகை அறிந்துணர்ந்து பகாள்ளுகெ. 277

ெச்சகத்துகை இைர்ந்து ொவயகபசும் ைாயுவை

அச்சகத் துகையிருந்து அறிவுணர்த்திக் பகாள்விகரல்
அச்சகத் துகையிருந்து அறிவுணர்த்தி பகாண்டபின்
இச்வசயற்ற எம்பிரான் எங்குொகி நிற்பகன. 278

ையலிகை முவைத்த பசந்பநல் கவையதான ைாறுகபால்

உைகிகனாரும் ைண்வெகூறில் உய்யுொற துஎங்ஙகன
விரகிகை முவைத்பதழுந்த பெய்யைாது பபாய்யதாய்
நரகிகை பிறந்திருந்து நாடுபட்ட பாடகத. 279
ஆடுகின்ற எம்பிராவன அங்குபெங்கும் என்றுநீர்
கதடுகின்ற பாவிகாள் பதளிந்த பதான்வற ஓர்கிலீர்
காடுநாடு வீடுவீண் கைந்துநின்ற கள்ைவன
நாடிகயாடி உம்முகை நயந்துணர்ந்து பாருகெ. 280

ஆடுகின்ற அண்டர் கூடும் அப்புற ெதிப்புறம்

கதடுநாலு கைதமும் கதைரான மூைரும்
நீடுைாழி பூதமும் நின்றகதார் நிவைகளும்
ஆடுைாழின் ஒழியைா தவனத்துமில்வை இல்வைகய. 281

ஆைதும் பரத்துகை அழிைதும் பரத்துகை

கபாைதும் பரத்துகை புகுைதும் பரத்துகை
கதைரும் பரத்துகை திவசகளும் பரத்துகை
யாைரும் பரத்துகை யானும்அப் பரத்துகை. 282

ஏழுபார் ஏழுகடல் இபங்கபைட்டு பைற்புடன்

சூழுைான் கிரிகடந்து பசால்லும் ஏழுைகமும்
ஆழிொல் விசும்புபகாள் பிரொண்டரண்ட அண்டமும்
ஊழியான் ஒளிக்குகை உதித்துடன் ஒடுங்குகெ. 283

கயத்துநீர் இவறக்கிறீர் வககள் கசார்ந்து நிற்பகதன்

ெனத்துள்ஈரம் ஒன்றிைாத ெதியிைாத ொந்தர்காள்
அகத்துள்ஈரங் பகாண்டுநீர் அழுக்கறுக்க ைல்லிகரல்
நிவனத்திருந்த கைாதியும் நீயும்நானும் ஒன்றகைா. 284

நீரிகை பிறந்திருந்து நீர்சடங்கு பசய்கிறீர்

ஆவரயுன்னி நீபரைாம் அைத்திகை இவறக்கிறீர்
கைவரயுன்னி வித்வதயுன்னி வித்திகை முவைத்பதழும்
சீவரயுன்ன ைல்லிகரல் சிைபதம் அவடவிகர. 285
பத்பதாபடாத்த ைாசலில் பரந்துமூை ைக்கர
முத்திசித்தி பதாந்தபென்று இயங்குகின்ற மூைகெ
ெத்தசித்த ஐம்புைன் ெகாரொன கூத்வதகய
அத்தியூரர் தம்முகை அவெந்தகத சிைாயகெ. 286

அணுவிகனாடும் உண்டொய் அைவிடாத கசாதிவய

குணெதாகி உம்முகை குறித்திருக்கின் முத்தியாம்
முணமுபணன்று உம்முகை விரவைபயான்றி மீைவும்
தினந்தினம் ெயக்குவீர் பசம்புபூவச பண்ணிகய. 287

மூைொன அக்கர முகப்பதற்கு முன்பனைாம்

மூடொக மூடுகின்ற மூடகெது மூடகர
காைனான அஞ்சுபூதம் அஞ்சிகை ஒடுங்கினால்
ஆதிகயாடு கூடுகொ அனாதிகயாடு கூடுகொ. 288

முச்சதுர மூைொகி முடிவுொகி ஏகொய்

அச்சதுர ொகிகய அடங்கிகயார் எழுத்துொய்
பெய்ச்சதுர பெய்யுகை விைங்குஞான தீபொய்
உச்சரிக்கு ெந்திரத்தின் உண்வெகய சிைாயகெ. 289

ைண்டைங்கள் கபாலுநீர் ெனத்துொசு அறுக்கிலீர்

குண்டைங்கள் கபாலுநீர் குைத்திகை முழுகிறீர்

பண்டும்உங்கள் நான்முகன் பறந்துகதடி காண்கிைான்

கண்டிருக்கும் உம்முகை கைந்திருப்பர் காணுகெ. 290

நின்றதன்று இருந்ததன்று கநரிதன்று கூரிதன்று

பந்தென்று வீடுென்று பாைகங்கள் அற்றது
பகந்தென்று ககள்வியன்று ககடிைாத ைானிகை
அந்தமின்றி நின்றபதான்வற எங்ஙகன உவரப்பகத. 291
பபாருந்துநீரும் உம்முகை புகுந்துநின்ற காரணம்
எருதிரண்டு கன்வறஈன்ற கைகபொன்வற ஓர்கிலீர்
அருகிருந்து சாவுகின்ற யாவையும் அறிந்திலீர்
குருவிருந்த உைாவுகின்ற ககாைபென்ன ககாைகெ. 292

அம்பரத்துள் ஆடுகின்ற அஞ்பசழுத்து நீயகைா

சிம்புைாய்பரந்துநின்ற சிற்பரமும் நீயகைா
எம்பிரானும் எவ்வுயிர்க்கும் ஏககபாக ொதைால்
எம்பிரானும் நானுொய் இருந்தகத சிைாயகெ. 293

ஈபராளிய திங்ககை இயங்கிநின்றது அப்புறம்

கபபராளிய திங்ககை யாைரும் அறிகிலீர்
காபராளிப் படைமுங் கடந்துகபான தற்பரம்
கபபராளிப் பபரும்பதம் ஏகநாத பாதகெ. 294

பகாள்பைாணாது பெல்பைாணாது ககாதறக் குதட்படாணா

தள்பைாணாது அணுபகாணாது ஆகைான் ெனத் துகை
பதள்பைாணாது பதளிபயாணாது சிற்பரத்தின்உட்பயன்
விள்பைாணாத பபாருவைநான் விைம்பு ொறது எங்ஙகன. 295

ைாக்கினால் ெனத்தினால் ெதித்தகார ணத்தினால்,

கநாக்பகாணாத கநாக்வகயுன்னி கநாக்வகயாைர்
கநாக்குைார்,
கநாக்பகாணாத கநாக்குைந்து கநாக்க கநாக்க கநாக்கிடில்,
கநாக்பகாணாத கநாக்குைந்து கநாக்வகஎங்கண்
கநாக்குகெ. 296

உள்ளினும் புறம்பினும் உைகம்எங்க ணும்பரந்து

எள்ளில் எண்பணய்கபாைநின்று இயங்கு கின்ற எம்பிரான்
பெள்ைைந்து என்னுட்புகுந்த பெய்த்தைம் புரிந்தபின்
ைள்ைபைன்ன ைள்ைலுக்கு ைண்ணபென்ன ைண்ணகெ. 297

கைதபொன்று கண்டிகைன் பைம்பிறப்பு இைாவெயால்

கபாதம்நின்ற ைடிைதாய்ப் புைனபெங்கும் ஆயினாய்
கசாதியுள் ஒளியுொய்த் துரியகொடு அதீதொய்
ஆதிமூைம் ஆதியாய் அவெந்தகத சிைாயகெ. 298

சாணிரு ெடங்கினால் சரிந்த பகாண்வட தன்னுகை

கபணியப் பதிக்குகை பிறந்திறந்து உழலுவீர்
கதாணியான ஐைவரத் துறந்தறுக்க ைல்லிகரல்
காணிகண்டு ககாடியாய்க் கைந்தகத சிைாயகெ. 299

அஞ்சுககாடி ெந்திரம் அஞ்சுகை அடங்கினால்

பநஞ்சுகூற உம்முகை நிவனப்பகதார் எழுத்துகை
அஞ்சுநாலு மூன்றதாகி உம்முகை அடங்கினால்
அஞ்சுகொர் எழுத்ததாய் அவெந்தகத சிைாயகெ. 300

அக்கரந்த அக்கரத்தில் உட்கரந்த அக்கரம்

சக்கரத்து சிவ்வையுண்டு சம்புைத் திருந்ததும்
எள்கரந்த பைண்பணய்கபால் எவ்பைழுத்தும் எம்பிரான்
உள்கரந்து நின்றகநர்வெ யாைர்காண ைல்ைகர. 301

ஆகெத்தின் உட்பபாருள் அகண்டமூை ம்ஆதைால்

தாககபாகம் அன்றிகய தரித்ததற் பரமும்நீ
ஏகபாதம் வைத்தவன உணர்த்தும்அஞ் பசழுத்துகை
ஏககபாகம் ஆகிகய இருந்தகத சிைாயகெ. 302

மூைைாசல் மீதுகை முச்சதுர ொகிகய

நாலுைாசல் எண்விரல் நடுவுதித்த ெந்திரம்
ககாைபொன்று ெஞ்சுொகும் இங்கவைந்து நின்றநீ
கைறுகைறு கண்டிகைன் விவைந்தகத சிைாயகெ. 303

சுக்கிைத் தடியுகை சுழித்தகதார் எழுத்துகை

அக்கரத் தடியுகை அெர்ந்தைாதி கசாதிநீ
உக்கரத் தடியுகை உணர்ந்தஅஞ் பசழுத்துகை
அக்கரம் அதாகிகய அெர்ந்தகத சிைாயகெ. 304

குண்டைத்து கையுகை குறித்தகத்து நாயகன்

கண்டைந்த ெண்டைம் கருத்தழித்த கூத்தவன

விண்டைர்ந்த சந்திரன் விைங்குகின்ற பெய்ப்பபாருள்

கண்டுபகாண்ட ெண்டைம் சிைாயெல்ைது இல்வைகய. 305

சுற்றவெந்து கூடபொன்று பசால்லிறந்த கதார்பைளி

சத்தியும் சிைனுொக நின்றதன்வெ ஓர்கிலீர்
சத்தியாைதுஉம்முடல் தயங்குசீை னுட்சிைம்
பித்தர்காள் அறிந்திலீர் பிரானிருந்த ககாைகெ. 306

மூைபென்ற ெந்திரம் முவைத்தஅஞ் பசழுத்துகை

நாலுகைதம் நாவுகை நவின்றஞான பெய்யுகை
ஆைமுண்ட கண்டனும் அரிஅயனும் ஆதைால்
ஓைபென்ற ெந்திரம் சிைாயெல்ைது இல்வைகய. 307

தத்துைங்கள் என்றுநீர் தவெக்கடிந்து கபாவிர்காள்

தத்துைம் சிைெதாகில் தற்பரமு நீரல்கைா
முத்திசீை னாதகெ மூைபாதம் வைத்தபின்
அத்தனாரும் உம்முகை அறிந்துணர்ந்து பகாள்ளுகெ. 308

மூன்றுபத்து மூன்வறயும் முன்றுபசான்ன மூைகன

கதான்றுகசர ஞானிகாள் துய்யபாதம் என்றவை
ஏன்றுவைத்த வைத்தபின் இயம்பும்அஞ் பசழுத்வதயும்
கதான்றகைாத ைல்லிகரல் துய்யகசாதி காணுகெ. 309

உம்பர்ைான கத்தினும் உைகுபாரம் ஏழினும்

நம்பர்நாடு தன்னிலும் நாைபைன்ற தீவினும்
பசம்பபான்ொட ெல்குதில்வை அம்பைத்துள் ஆடுைான்
எம்பிரான் அைாதுபதய்ைம் இல்வையில்வை இல்வைகய. 310

பூவிைாய ஐந்துொய் புனலில்நின்ற நான்குொய்

தீயிைாய மூன்றுொய் சிறந்தகால் இரண்டுொய்
கையிைாய பதான்றுொய் கைறு கைறு தன்வெயாய்
நீயைாெல் நின்றகநர்வெ யாைர்காண ைல்ைகர. 311

அந்தரத்தில் ஒன்றுொய் அவசவுகால் இரண்டுொய்

பசந்தழலில் மூன்றுொய்ச் சிறந்தைப்பு நான்குொய்
ஐந்துபாரில் ஐந்துொய் அெர்ந்திருந்த நாதவன
சிந்வதயில் பதளிந்தொவய யாைர்காண ைல்ைகர. 312

ெனவிகார ெற்றுநீர் ெதித்திருக்க ைல்லிகரல்

நிவனவிைாத ெணிவிைக்கு நித்தொகி நின்றிடும்
அவனைகராதும் கைதமும் அகம்பிதற்ற கைணுகெல்
கனவுகண்டது உண்வெநீர் பதளிந்தகத சிைாயகெ. 313

இட்டகுண்டம் ஏதடா இருக்குகைதம் ஏதடா

சுட்டெண் கைத்திகை சுற்றுநூல்கள் ஏதடா
முட்டிநின்ற தூணிகை முவைத்பதழுந்த கசாதிவய
பற்றிநின்றது ஏதடா பட்டநாத பட்டகர. 314

நீரிகை முவைத்பதழுந்த தாெவரயின்ஓரிவை

நீரிகனாடு கூடிநின்றும் நீரிைாத ைாறுகபால்
பாரிகை முவைத்பதழுந்த பண்டிதப் பராபரம்
பாரிகனாடு கூடிநின்ற பண்புகண்டு இருப்பிகர. 315

உறங்கிபைன் விழிக்கிபைன்உணர்வுபசன் பறாடுங்கி பைன்,

சிறந்தஐம் புைன்களும் திவசத்திவசகள் ஒன்றிபைன்,
புறம்புமுள்ளும் எங்கணும் பபாருந்திருந்த கதகொய்,
நிவறந்திருந்த ஞானிகாள் நிவனப்பகதனும் இல்வைகய. 316

ஓதுைார்கள் ஓதுகின்ற ஓர்எழுத்தும் ஒன்றகத

கைதபென்ற கதகொய் விைம்புகின்ற தன்றிது
நாதபொன்று நான்முகன் ொலும்நானும் ஒன்றகத
ஏதுென்றி நின்றபதான்வற யானுணர்ந்த கநர்வெகய. 317

பபாங்கிகய தரித்தஅச்சு புண்டரீக பைளியிகை

தங்கிகய தரித்தகபாது தாதுொது வையதாம்
அங்கியுள் சரித்தகபாது ைடிவுகள் ஒளியுொய்
பகாம்புகெல் ைடிவுபகாண்டு குருவிருந்த ககாைகெ. 318

ெண்ணுகைாரும் விண்ணுகைாரும் ைந்தைாது எங்ஙனில்

கண்ணிகனாடு கசாதிகபால் கைந்தநாத விந்துவும்
அண்ணகைாடு சத்தியும் அஞ்சுபஞ்சு பூதமும்
பண்ணிகனாடு பகாடுத்தழிப் பாபராகடழும் இன்றுகெ. 319

ஒடுக்குகின்ற கசாதியும் உந்திநின்ற ஒருைனும்

நடுத்தைத்தில் ஒருைனும் நடந்துகாலில் ஏறிகய

விடுத்துநின்ற இருைகராடு பெய்யிகனாடு பபாய்யுொய்

அடுத்துநின்று அறிமிகனா அனாதிநின்ற ஆதிகய. 320

உதித்தெந் திரத்தினும் ஒடுங்குெக் கரத்தினும்

ெதித்தெண் டைத்தினும் ெவறந்துநின்ற கசாதிநீ
ெதித்தெண் டைத்துகை ெரித்துநீ ரிருந்தபின்
சிரித்தெண் டைத்துகை சிறந்தகத சிைாயகெ. 321

திருத்திவைத்த சற்குருவைச் சீர்பபற ைணங்கிலீர்

குருக்பகாடுக்கும் பித்தகர பகாண்டு நீந்த ைல்லிகரா
குருக்பகாடுக்கும் பித்தரும் குருக்பகாள் ைந்தசீடனும்
பருத்திட்ட பாடுதான் பன்னிரண்டும் பட்டகத. 322

விழித்தகண் துதிக்கவும் விந்துநாத ஓவசயும்

கெருவுங் கடந்தஅண்ட ககாைமுங் கடந்துகபாய்
எழுத்பதைாம் அறிந்துவிட்ட இந்திரஞாை பைளியிகை
யானுநீயு கெகைந்த பதன்ன பதான்வெ ஈசகன. 323

ஓம்நகொ என்றுகை பாவைபயன்று அறிந்தபின்

பானுடல் கருத்துகை பாவைபயன்று அறிந்தபின்
நானுநீயும் உண்டடா நைங்குைம் அதுண்டடா
ஊனுமூணும் ஒன்றுகெ உணந்திடாய் எனக்குகை. 324

ஐம்புைவன பைன்றைர்க்கு அன்னதானம் ஈைதால்

நம்புைன்க ைாகிநின்ற நாதருக்க கதறுகொ
ஐம்புைவன பைன்றிடா தைத்தகெ உழன்றிடும்
ைம்பருக்கும் ஈைதுங் பகாடுப்பதும் அைத்தகெ. 325

ஆணியான ஐம்புைன்கள் அவையுபொக்குள் ஒக்குகொ

கயானியில் பிறந்திருந்த துன்பமிக்கு பொக்குகொ
வீணர்காள் பிதற்றுவீர் பெய்ம்வெகய உணர்திகரல்
ஊணுறக்க கபாகமும் உெக் பகனக்கும் ஒக்குகெ. 326

ஓடுகின்ற ஐம்புைன் ஒடுங்கஅஞ் பசழுத்துகை

நாடுகின்ற நான்ெவற நவிலுகின்ற ஞானிகாள்
கூடுகின்ற கண்டித குணங்கள் மூன் பறழுத்துகை
ஆடுகின்ற பாவையாய் அவெந்தகத சிைாயகெ. 327

புைனசக்க ரத்துகை பூதநாத பைளியிகை

பபாங்குதீப அங்கியுள் பபாதிந்பதழுந்த ைாயுவைத்
தைனகசாெர் இருைரு தாமியங்கும் ைாசலில்
தண்டுொறி ஏறிநின்ற சரசொன பைளியிகை. 328

ெவுன அஞ் பசழுத்திகை ைாசிகயறி பெள்ைகை

ைானைாய் நிவறந்தகசாதி ெண்டைம் புகுந்தபின்
அைனுநானு பெய்கைந்து அனுபவித்த அைவிகை
அைனுமுண்டு நானுமில்வை யாருமில்வை யானகத. 329

ைாளுவறயில் ைாைடக்கம் ைாயுவறயில் ைாய்ைடக்கம்

ஆளுவறயில் ஆைடக்கம் அருவெபயன்ன வித்வதகாண்
தாளுவறயில் தாைடக்கம் தன்வெயான தன்வெயும்
நாளுவறயில் நாைடக்கம் நானுநீயும் கண்டகத. 330

ைழுத்திடான் அழித்திடான் ொயரூபம் ஆகிடான்

கழின்றிடான் பைகுண்டிடான் காைகாை காைமும்
துைண்டிடான் அவசந்திடான் தூயதூபம் ஆகிடான்
சுைன்றிடான் உவரத்திடான் சூட்ச சூட்ச சூட்சகெ. 331

ஆகிகூபைன் கறஉவரத்த அக்ஷரத்தின் ஆனந்தம்

கயாகிகயாகி என்பர் ககாடி உற்றறிந்து கண்டிடார்
பூகொய் ெனக்குரங்கு பபாங்குெங்கும் இங்குொய்
ஏககெக ொககை இருப்பர்ககாடி ககாடிகய. 332

ககாடிககாடி ககாடிககாடி குைையத்கதார் ஆதிவய

நாடிநாடி நாடிநாடி நாைகன்று வீணதாய்
கதடிகதடி கதடிகதடி கதகமும் கசங்கிகய
கூடிக்கூடி கூடிக்கூடி நிற்பர் ககாடிக்ககாடிகய. 333

கருத்திைான் பைளுத்திைான் பரனிருந்த காரணம்

இருந்திைான் ஒளித்திைான் ஒன்றும் இரண்டு ொகிைான்
ஒருத்திைான் ெரித்திைான் ஒழிந்திடான் அழிந்திடான்
கருத்திற்கீயும் கூவும்உற்கறான் கண்டறிந்த ஆதிகய. 334

ைாதிைாதி ைாதிைாதி ைண்டவை அறிந்திடான்

ஊதியூதி ஊதியூதி ஒளிெயங்கி உைறுைான்

வீதிவீதி வீதிவீதி விவடபயருப் பபாறுக்குகைான்

சாதிசாதி சாதிசாதி சாகரத்வதக் கண்டிடான். 335

ஆண்வெயாண்வெ ஆண்வெயாண்வெ ஆண்வெ கூறும்

அசடகர
காண்வெயான ைாதிரூபம் காைகாை காைமும்
பாண்வெயாகி கொனொன பாசொகி நின்றிடும்
நாண்வெயான நரவைைாயில் நங்குமிங்கும் அங்குகெ. 336

மிங்குபைன்ற அட்சரத்தின் மீட்டுைாகிக் கூவுடன்

துங்கொகச் கசாெகனாடு கசாென்ொறி நின்றிடும்
அங்கொ முவனச்சுழியில் ஆகுகெகம் ஆவகயால்
கங்குைற்றுக் கியானமுற்று காணுைாய் சுடபராளி. 337

சுடபரழும்பும் சூட்சமும் சுழிமுவனயின் சூட்சமும்

அடபரழும்பி ஏகொக அெர்ந்துநின்ற சூட்சமும்
திடரதான சூட்சமும் திரியின்ைாவை சூட்சமும்
கடபைழும்பு சூட்சமுங் கண்டறிந்கதான் ஞானிகய. 338
ஞானிஞானி என்றுவரத்த நாய்கள் ககாடி ககாடிகய
ைானிைாத ெவழநாபைன்ற ைாதிககாடி ககாடிகய
தானிைான சாகரத்தின் தன்வெகாணா மூடர்கள்
மூனிைாெற் ககாடிககாடி முன்னறிந்த பதன்பகர. 339

சூக்ஷொன பகாம்பிகை சுழிமுவனச் சுடரிகை

வீச்சொன வீயிகை விபுவைதங்கும் ைாயிகை
கூச்சொன பகாம்பிகை குடியிருந்த ககாவிகை
தீவக்ஷயான தீவிகை சிறந்தகத சிைாயகெ. 340

பபாங்கிநின்ற கொனமும் பபாதிந்துநின்ற கொனமும்

தங்கிநின்ற கொனமும் தயங்கிநின்ற கொனமுந்
கங்வகயான கொனமும் கதித்துநின்ற கொனமும்
திங்கைான கொனமும் சிைனிருந்த கொனகெ. 341

கொனொன வீதியில் முவனச்சுழியின் ைாவையில்

பானொன வீதியில் பவசந்த பசஞ்சுடரிகை
ஞானொன மூவையில் நரவைதங்கும் ைாயிலில்
ஓனொன பசஞ்சுட ர்உதித்தகத சிைாயகெ. 342

உதித்பதழுந்த ைாவையும் உசங்கிநின்ற ைாவையும்

சதித்பதழுந்த ைாவையும் காவையான ைாவையும்
ெதித்பதழுந்த ைாவையும் ெவறந்துநின்ற ஞானமும்
பகாதித்பதழுந்து கும்பைாகி ஹு வுங் ஹீயுொனகத. 343

கூவுங்கீயும் கொனொகி பகாள்வகயான பகாள்வகவய

மூவிகை உதித்பதழுந்த முச்சுடர் விரிவிகை
பூவிகை நவறகள் கபால் பபாருந்திநின்ற பூரணம்
ஆவியாவி ஆவியாவி அன்பருள்ைம் உற்றகத. 344
ஆண்வெகூறும் ொந்தகர அருக்ககனாடும் வீதிவயக்
காண்வெயாகக் காண்பிகர கசடறுக்க ைல்லிகர
தூண்வெயான ைாதிசூட்சம் கசாபொகும் ஆகுகெ
நாண்வெயான ைாயிலில் நடித்துநின்ற நாதகெ. 345

நாதொன ைாயிலில் நடித்துநின்ற சாயலில்

கைதொன வீதியில் விரிந்தமுச் சுடரிகை
கீதொன ஹீயிகை கிைர்ந்துநின்ற கூவிகை
பூதொன ைாயிவைப் புகைறிைன் ஆதிகய. 346

ஆவியாவி ஆவியாவி ஐந்துபகாம்பின் ஆவிகய

கெவிகெவி கெவிகெவி கெதினியில் ொனிடர்
ைாவிைாவி ைாவிைாவி ைண்டல்கள் அறிந்திடார்
பாவிபாவி பாவிபாவி படியிலுற்ற ொந்தகர. 347

வித்திகை முவைத்தகசாதி வில்ைவைவின் ெத்தியில்

உத்திகை பயாளிைதாகி கொனொன தீபகெ
நத்திகைா திரட்சிகபான்ற நாதவன யறிந்திடார்
ைத்திகை கிடந்துழன்ற ைாவையான சூட்சகெ. 348

ொவைகயாடு காவையும், ைடிந்து பபாங்கும், கொனகெ

ொவைகயாடு காவையான ைாறறிந்த ொந்தகர
மூவையான ககாணமின் முவைத்பதழுந்த பசஞ்சுடர்
காவைகயாடு பானகன்று தங்கி நின்ற கொனகெ. 349

கொனொன வீதியில் முடுகிநின்ற நாதகெ

ஈனமின்றி கைகொன கைகபென்ன கைககெ

கானொன மூவையில் கனிந்திருந்த ைாவையில்

ஞானொன பசஞ்சுடர் நடந்தகத சிைாயாகெ. 350
உச்சிெத்தி வீதியில்ஒழிந்திருந்த சாதியில்
பச்சியுற்ற கசாெனும் பரந்துநின் றுைாைகை
பசச்சியான தீபகெ தியானொன கொனகெ
கச்சியான கொனகெ கடந்தகத சிைாயகெ. 351

அஞ்சிபகாம்பில் நின்றநாத ொவைகபால் எழும்பிகய

பிஞ்சிகனாடு பூெைர்ந்து பபற்றியுற்ற சுத்தகெ
பசஞ்சுடர் உதித்தகபாது கதசிகன் சுழன்றுடன்
பஞ்சபூதம் ஆனகத பரந்துநின்ற கொனகெ. 352

சடுதியான பகாம்பிகை தத்துைத்தின் ஹீயிகை

அடுதியான ஆவிகை அரனிருந்த ஹூவிகை
இடுதிபயன்ற கசாவையிலிருந்த முச் சுடரிகை
நடுதிபயன்று நாதகொடி நன்குற அவெத்தகத. 353

அவெயுொல் கொனமும் அரனிருந்த கொனமும்

சவெயும்பூத கொனமும் தரித்திருந்த கொனமும்
இவெயும்பகாண்ட கைகமும் இைங்கும்உச்சி கொனமும்
தவெயறிந்த ொந்தகர சடத்வதயுற்று கநாக்கிைார். 354

பாய்ச்சலூர் ைழியிகை பரனிருந்த சுழியிகை

காய்ச்சபகாம்பின் நுனியிகை கனியிருந்த ெவையிகை
வீச்சொன கததடா விரிவுதங்கும் இங்குகெ
மூச்சிகனாடு மூச்வசைாங்கு முட்டிநின்ற கசாதிகய. 355

கசாதிகசாதி என்று நாடித் கதாற்பைர் சிைைகர

ஆதிஆதி பயன்று நாடும் ஆடைர் சிைைகர
ைாதிைாதி என்று பசால்லும் ைம்பரும் சிைைகர
நீதிநீதி நீதிநீதி நின்றிடும் முழுச்சுடர். 356
சுடரதாகி எழும்பிபயங்கும் தூபொன காைகெ
இடரதாகிப் புவியும்விண்ணும் ஏகொய் அவெக்கமுன்
படரதாக நின்றைாதி பஞ்சபூதம் ஆகிகய
அடரதாக அண்டம்எங்கும் ஆண்வெயாக நின்றகத. 357

நின்றிருந்த கசாதிவய நிைத்திலுற்ற ொனிடர்

கண்டறிந்து கண்குளிர்ந்து காதலுற்று உைாவுகைார்
கண்டமுற்ற கென்முவனயின் காட்சி தன்வனக் காணுைார்
நன்றியற்று நரவைபபாங்கி நாதமும் ெகிழ்ந்திடும். 358

ையங்குகொனச் பசஞ்சுடர் ைடிந்தகசாதி நாதமும்

கயங்கள் கபாைக் கதறிகய கருவூரற்ற பைளியிகை
பங்பகாடின்றி இன்றிகய படர்ந்துநின்ற பான்வெவய
நயங்கள் ககாபைன்கற நடுங்கி நங்வகயான தீபகெ. 359

தீபஉச்சி முவனயிகை திைாகரத்தின் சுழியிகை

ககாபொறு கூவிகை பகாதித்துநின்ற தீயிகை
தாபொன மூவையில் சவெந்துநின்ற சூக்ஷமும்
சாபொன கொட்சமும் தடிந்துநின்று இைங்குகெ. 360

கதசிகன் கழன்றகத திரிமுவனயின் ைாவையில்

கைசகொடு ைாவையில் வியனிருந்த மூவையில்
கநசசந்தி கராதயம் நிவறந்திருந்த ைாரமில்
வீசிவீசி நின்றகத விரிந்துநின்ற கொனகெ. 361

உட்கெை கொனமில் உயங்கிநின்ற நந்திவய

விக்ககைாடு கீயுொகி வில்ைவைவின் ெத்தியில்
முட்பபாதிந்தது என்னகை முடுகிநின்ற பசஞ்சுடர்
கட்குவைகள் கபாைவும் கடிந்துநின்ற காட்சிகய. 362
உந்தியில் சுழிைழியில் உச்சியுற்ற ெத்தியில்
சந்திரன் ஒளிகிரணம் தாண்டிநின்ற பசஞ்சுடர்
பந்தொக வில்ைவைவில் பஞ்சபூத விஞ்வசயாம்
கிந்துகபாைக் கீயில்நின்று கீச்சுமூச்சு என்றகத. 363

பசச்வசபயன்ற மூச்சிகனாடு சிகாரமும் ைகாரமும்

பச்வசயாகி நின்றகத பரபைளியின் பான்வெகய
இச்வசயான ஹு விகை இருந்பதழுந்த ஹீயிகை
உச்சியான ககாணத்தில் உதித்தகத சிைாயகெ. 364

ஆறுமூவைக் ககாணத்தில் அவெந்த பைான்ப தாத்திகை

நாறுபென்று நங்வகயான நாவியும் பதரிந்திட

கூறுபென்று ஐைரங்கு பகாண்டுநின்ற கொனகெ

பாறுபகாண்டு நின்றது பறந்தகத சிைாயகெ. 365

பறந்தகத கறந்தகபாது பாய்ச்சலூர் ைழியிகை

பிறந்தகத பிராணன்அன்றிப் பபண்ணும் ஆணும் அல்ைகை
துறந்தகதா சிறந்தகதா தூயதுங்கம் ஆனகதா
இறந்த கபாதில் அன்றகத இைங்கிடும் சிைாயகெ. 366

அருளிருந்த பைளியிகை அருக்கன்நின்ற இருளிகை

பபாருளிருந்த சுழியிகை புரண்படழுந்த ைழியிகை
பதருளிருந்த கவையிகை தியங்கிநின்ற ைவையிகை
குருவிருந்த ைழியினின்று ஹு வும் ஹீயுொனகத. 367

ஆனகதார் எழுத்திகை அவெந்துநின்ற ஆதிகய

கானகொடு தாைமீதில் கண்டறிைது இல்வைகய
தானந்தானும் ஆனகத சவெந்தொவை காவையில்
கைனகைாடு ொறுகபால் விரிந்தகத சிைாயகெ. 368
ஆறுபகாண்ட ைாரியும் அவெந்துநின்ற பதய்ைமும்
தூறுபகாண்ட ொரியும் துைங்கிநின்ற தூபமும்
வீறுபகாண்ட கபானமும் விைங்குமுட் கெைமும்
ொறுபகாண்ட ஹூவிகை ெடிந்தகத சிைாயகெ. 369

ைாயில் கண்ட ககாணமில் ையங்குவெைர் வைகிகய

சாயல் கண்டு சார்ந்த துந்தவைென்னா யுவறந்ததும்
காயைண்டு கண்டதும் கருவூரங்கு பசன்றதும்
பாயுபென்று பசன்றதும் பறந்தகத சிைாயகெ. 370

பறந்தகத துறந்தகபாது பாய்ச்சலூரின் ைழியிகை

ெறந்தகத கவ்வுமுற்ற ைாணர்வகயின் கெவிகய
பிறந்தகத இறந்தகபாதில் நீடிடாெற் கீயிகை
சிறந்துநின்ற கொனகெ பதளிந்தகத சிைாயகெ. 371

ைடிவுபத்ெ ஆசனத்து இருத்திமூை அனவைகய

ொருதத்தி னாபைழுப்பி ைாசவைந்து நாவையும்
முடிவுமுத்தி வரப்படுத்தி மூைவீணா தண்டினால்
முைரியாை யங்கடந்து மூைநாடி ஊடுகபாய். 372

அடிதுைக்கி முடியைவும் ஆறுொ நிைங்கடந்து

அப்புறத்தில் பைளிகடந்த ஆதிஎங்கள் கசாதிவய
உடுபதிக்கண் அமுதருந்தி உண்வெஞான உைவகயுள்
உச்சிபட்டு இறங்குகின்ற கயாகிநல்ை கயாகிகய. 373

ெந்திங் கள்உண்டுநீர் ெயங்குகின்ற ொனிடர்

ெந்திரங் கள்ஆைது ெரத்திலூற ல்அன்றுகாண்
ெந்திரங் கள்ஆைது ெதித்பதழுந்த ைாயுவை
ெந்திரத்வத உண்டைர்க்கு ெரணகெதும் இல்வைகய. 374
ெந்திரங்கள் கற்றுநீர் ெயங்குகின்ற ொந்தகர
ெந்திரங்கள் கற்றநீர் ெரித்தகபாது பசால்விகரா
ெந்திரங்க ள்உம்முகை ெதித்தநீரும் உம்முகை
ெந்திரங் கள்ஆைது ெனத்தின்ஐந் பதழுத்துகெ. 375

உள்ைகதா புறம்பகதா உயிபராடுங்கி நின்றிடம்

பெள்ைைந்து கிட்டிநீர் வினாைகைண்டும் என்கிறீர்
உள்ைதும் பிறப்பதும் ஒத்தகபாது நாதொம்
கள்ைைாச வைத்திறந்து காணகைண்டும் ொந்தகர. 376

ஓபரழுத்து லிங்கொய் ஓதுெட்ச ரத்துகை

ஓபரழுத்து யங்குகின்ற உண்வெவய அறிகிலீர்
மூபைழுத்து மூைராய் முவைத்து எழுந்த கசாதிவய
நாபைழுத்து நாவுகை நவின்றகத சிைாயகெ. 377

முத்தி சித்தி பதாந்தொய் முயங்குகின்ற மூர்த்திவய

ெற்றுதித்த அப்புனல்கள் ஆகுெத்தி அப்புைன்
அத்தர்நித்தர் காைகண்டர் அன்பினால் அனுதினம்
உச்சரித்து உைத்திகை அறிந்துணர்ந்து பகாண்மிகன. 378

மூன்றிரண்டும் ஐந்துொய் முயன்பறழுந்த கதைராய்

மூன்றிரண்டும் ஐந்ததாய் முயன்றகத உைபகைாம்
ஈன்ற தாயும் அப்பனும் இயங்குகின்ற நாதொய்
கதான்றுகொர் எழுத்திகனாடு பசால்ை
ஒன்ம்இமில்வைகய. 379

பைளியுருக்கி அஞ்பசழுத்து விந்துநாத சத்தமும்

தளியுருக்கி பநய்கைந்து சகைசத்தி ஆனதும்

பைளியிலும் அவ்விவனயிலும் இருைவர அறிந்தபின்

பைளிகடந்த தன்வெயால் பதளிந்தகத சிைாயகெ. 380
முப்புரத்தில் அப்புறம் முக்கணன் விவைவிகை
சிற்பரத்துள் உற்பனம் சிைாயம்அஞ் பசழுத்துொம்
தற்பரம் உதித்துநின்ற தாணுபைங்கும் ஆனபின்
இப்பறம் ஒடுங்குகொடி எங்கும் லிங்கொனகத. 381

ஆடிநின்ற சீைன்ஓர் அஞ்சுபஞ்ச பூதகொ

கூடிநின்ற கசாதிகயா குைாவிநின்ற மூைகொ
நாடுகண்டு நின்றகதா நாவுகற்ற கல்விகயா
வீடுகண்டு விண்டிடின் பைட்ட பைளியும் ஆனகத. 382

உருத்தரித்த கபாது சீைன்ஒக்கநின்ற உண்வெயும்

திருத்தமுள்ைது ஒன்றிலும் சிைாயெம் அஞ்பசழுத்துொம்
இருத்துநின்று உறுத்தடங்கி ஏககபாகம் ஆனபின்
கருத்தினின்று உதித்தகத கபாைகெந்து நாதகன. 383

கருத்தரித்து உதித்தகபாது கெைபீடம் ஆனதுங்

கருத்தரித்து உதித்தகபாது காரணங்கள் ஆனதுங்
கருத்தரித்து உதித்தகபாது காரணமிரண்டு கண்கைாய்
கருத்தினின் றுதித்தகத கபாைம் ஏந்துநாதகன. 384

ஆனைன்னி மூன்று ககாணம் ஆறிரண்டு எட்டிகை

ஆனசீைன் அஞ்பசழுத்து அகாரமிட் டுஅைர்ந்தது
ஆனகசாதி உண்வெயும் அனாதியான உண்வெயும்
ஆனதான தானதா அைைொய் ெவறந்திடும். 385

ஈன்பறழுந்த எம்பிரான் திருைரங்க பைளியிகை

நான்றபாம்பின் ைாயினால் நாலுதிக்கும் ஆயினான்
மூன்றுமூன்று ைவையொய் முப்புரங் கடந்தபின்
ஈன்பறழுந்த அவ்விகனாவச எங்குொகி நின்றகத. 386
எங்குபெங்கும் ஒன்றகைா ஈகரழ்கைாகம் ஒன்றகைா
அங்குமிங்கும் ஒன்றகைா அனாதியானது ஒன்றகைா
தங்குதா பரங்களும் தரித்துைாரது ஒன்றகைா
உங்கள்எங்கள் பங்கினில் உதித்தகத சிைாயகெ. 387

அம்பரத்தில் ஆடுஞ்கசாதி யானைன்னி மூைொம்

அம்பரமும் தம்பரமும் அககாரமிட்டு அைர்ந்ததும்
அம்பரக் குழியிகை அங்கமிட் டுருக்கிட
அம்பரத்தில் ஆதிகயாடு அெர்ந்தகத சிைாயகெ. 388

ைாடிைாத பூெைர்ந்து ைண்டுரிவச நாவிகை

ஓடிநின்று உருபைடுத்து உகாரொய் அைர்ந்ததும்
ஆடியாடி அங்கமும் அகப்படக் கடந்தபின்
கூடிநின் றுைாவுகெ குருவிருந்த ககாைகெ. 389

விட்டடி விவரத்தகதா கைருருக்கி நின்றகதா

எட்டிநின்ற சீைனும் ஈகரழ்கைாகங் கண்டகதா
தட்டுருை ொகிநின்ற சதாசிைத் பதாளியகதா
ைட்டவீடறிந்த கபர்கள் ைானகதை ராைகர. 390

ைானைர் நிவறந்த கசாதி ொனிடக் கருவிகை

ைானகதைர் அத்தவனக்குள் ைந்தவடைர் ைானைர்
ைானகமும் ெண்ணகமும் ைட்டவீடு அறிந்தபின்
ைாபனைாம் நிவறந்துென்னு ொணிக்கங்கள் ஆனகை. 391

பன்னிரண்டு கால் நிறுத்திப் பஞ்சைர்ணம் உற்றிடின்

மின்னிகய பைளிக்குள்நின்று கைரிடத்து அெர்ந்ததும்
பசன்னியாம் தைத்திகை சீைனின்று இயங்கிடும்
பன்னியுன்னி ஆய்ந்தைர் பரப்பிரெ ொனகத. 392
உச்சிகண்டு கண்கள் கட்டிஉண்வெகண்டது எவ்விடம்
ெச்சுொளி வகக்குள்கை ொனிடம் கைப்பிகரல்
எச்சிைான ைாசல்களும் ஏககபாக ொய்விடும்
பச்வசொலும் ஈசனும் பரந்தகத சிைாயகெ. 393

ைாயிலிட்டு நல்லுரிவச அட்சரத் பதாலியிகை

ககாயிலிட்டு ைாவியுெங் பகாம்பிகை உைர்ந்தது
ஆயிலிட்ட காயமும் அனாதியிட்ட சீைனும்
ைாயுவிட்ட ைன்னியும் ைைர்ந்தகத சிைாயகெ. 394

அட்சரத்வத உச்சரித்து அனாதியங்கி மூைொம்

அட்சரத்வத யுந்திறந்த கசாரமிட்ட ைர்ந்ததும்

அட்சரத்தில் உட்கரம் அகப்படக் கடந்தபின்

அட்சரத்தில் ஆதிகயாடு அெர்ந்தகத சிைாயகெ. 395

ககாயிலும் குைங்களும் குறியினில் குருக்கைாய்,

ொயிலும் ெடியிலும் ெனத்திகை ெயங்குறீர்
ஆயவன அரவனயும் அறிந்துணர்ந்து பகாள்விகரல்
தாயினும் தகப்பகனாடு தானெர்ந்தது ஒக்குகெ. 396

ககாயிபைங்கும் ஒன்றகைா குைங்கள் நீர்கள் ஒன்றகைா

கதயுைாயு ஒன்றகைா சிைனுெங்கக ஒன்றகைா
ஆயசீைன் எங்குொய் அெர்ந்துைாரது ஒன்றகைா
காயம் ஈதறிந்த கபர்கள் காட்சியாைர் காணுகெ. 397

காதுகண்கள் மூக்குைாய் கைந்துைாரது ஒன்றகைா

கசாதியிட் படடுத்ததும் சுகங்கைஞ்சும் ஒன்றகைா
ஓதிவைத்த சாத்திரம் உதித்துைாரது ஒன்றகைா
நாதவீடறிந்த கபர்கள் நாதராைர் காணுகெ. 398
அவ்வுதித்த ைட்சரத்தின் உட்கைந்த அட்சரம்
சவ்வுதித்த ெந்திரம் சம்புைத்து இருந்ததால்
ெவ்வுதித்த ொய்வகயால் ெயங்குகின்ற ொந்தர்காள்
உவ்வுதித்தது அவ்வுொய் உருத்தரித்த உண்வெகய. 399

அகார பென்னும் அக்கரத்தில் அக்கர பொழிந்தகதா

அகாரபென்னும் அக்கரத்தி அவ்வுைந்து உதித்தகதா
உகாரமும் அகாரமும் ஒன்றிநன்று நின்றகதா
விகாரெற்ற ஞானிகாள் விரித்துவரக்க கைணுகெ. 400

சத்தியாைது ன்னுடல் தயங்குசீைன் உட்சிைம்

பித்தர்காள் இதற்குகெல் பிதற்றுகின்ற தில்வைகய
சுத்திவயந்து கூடபொன்று பசால்லிறந்தகதார் பைளி
சத்திசிைமு ொகிநின்று தண்வெயாைது உண்வெகய. 401

சுக்கிைத் துவையிகை சுகராணிதக் கருவுகை

முச்சதுர ைாசலில் முவைத்பதழுந்த கொட்டினில்
பெய்ச்சதுர பெய்யுகை விைங்குஞான தீபொய்
உச்சரிக்கும் ெந்திரம் ஓம் நெசிைாயகெ. 402

அக்கரம் அனாதியல்ை ஆத்துொ அனாதியல்ை

புக்கிருந்த பூதமும் புைன்களும் அனாதியல்ை
தக்கமிக்க நூல்களும் சாஸ்திரம் அனாதியல்ை
ஒக்க நின் றுடன் கைந்த உண்வெகாண் அனாதிகய. 403

பென்வெயாகி நின்றகதது விட்டுநின்று பதாட்டகதது

உண்வெயாக நீயுவரக்க, கைணுபெங்கள் உத்தொ
பபண்வெயாகி நின்றபதான்று விட்டுநின்ற பதாட்டவத
உண்வெயாய் உவரக்க முத்தி உட்கைந் திருந்தகத. 404
அடக்கினால் அடங்குகொ அண்டம் அஞ் பசழுத்துகை
உடக்கினால் எடுத்தகாயம் உண்வெபயன்று உணர்ந்துநீ
சடக்கில்ஆறு கைதமும் தரிக்கஓதி ைாவெயால்
விடக்குநாயு ொயகைாதி கைறு கைறு கபசுகொ. 405

உண்வெயான சக்கரம் உபாயொய் இருந்ததும்

தண்வெயான காயமும் தரித்தரூபம் ஆனதும்
பைண்வெயாகி நீறிகய விவைந்து நின்ற தானதும்
உண்வெயான ஞானிகள் விரித்துவரக்க கைண்டுகெ. 406

எள்ைகத்தில் எண்பணய்கபாை பைங்குொகி எம்பிரான்

உள்ைகத்தி கையிருக்க ஊசைாடு மூடர்காள்
பகாள்வைநாயின் ைாலிவனக் குணக்பகடுக்க ைல்லிகரல்
ைள்ைைாகி நின்றகசாதி காணைாகும் பெய்ம்வெகய. 407

கைணுபென்ற ஞானமும் விரும்புகின்ற நூலிகை

தாணுவுண்டு அங்குஎன்கிறீர் தரிக்கிலீர் ெறக்கிலீர்
தாணுபைான்று மூைநாடி தன்னுள்நாடி உம்முகை
காணுென்றி கைறியாவும் கனாெயக்கம் ஒக்குகெ. 408

ைழக்கிகை உவரக்கிறீர் ெனத்துகை தவிக்கிறீர்

உழக்கிைாது நாழியான ைாறுகபாலும் ஊவெகாள்
உழக்குநாலு நாழியான ைாறுகபாலும் உம்முகை
ைழக்கிகை உவரக்கிறீர் ெனத்துள்ஈசன் ென்னுகெ. 409

அத்திறங்க ளுக்குநீ அண்டம்எண் டிவசக்கும் நீ

திறத்திறங்க ளுக்குநீ கதடுைார்கள் சிந்வதநீ

உறக்கும்நீ உணர்வுநீ உட்கைந்த கசாதிநீ

ெறக்பகாணாத நின்கழல் ெறப்பினுங் குடிபகாகை. 410
ஆடுகின்ற எம்பிராவன அங்குமிங்கும் நின்றுநீர்
கதடுகின்ற வீணர்காள் பதளிைபதான்வற ஓர்கிலீர்
நாடிநாடி உம்முகை நவின்றுகநாக்க ைல்லிகரல்
கூபடாணாத தற்பரம் குவிந்துகூட ைாகுகெ. 411

சுத்திவயந்து கூடபொன்று பசால்லிறந்த கதார்பைளி

சத்தியுஞ் சிைமுொகி நின்றதன்வெ ஓர்கிலீர்
சத்தியாைது உம்முடல் தயங்குசீை னுட்சிைம்
பித்தர்காள் அறிந்துபகாள் பிரானிருந்த ககாைகெ. 412

அகாரொன தம்பைம் ெனாதியான தம்பைம்

உகாரொன தம்பைம் உண்வெயான தம்பைம்
ெகாரொன தம்பைம் ைடிைொன தம்பைம்
சிகாரொன தம்பைம் பதளிந்தகத சிைாயகெ. 413

சக்கரம் பறந்தகதாடி சக்கரகெல் பைவகயாய்

பசக்கிைாெல் எண்பணய்கபால் சிங்குைாயு கதயுவும்
உக்கிகை ஒளிகைந்து யுகங்களுங் கைக்கொய்
புக்கிகை புகுந்தகபாது கபானைாறது எங்ஙகன. 414

ைைர்ந்பதழுந்த பகாங்வகதன்வன ொயபென்று எண்ணிநீ

அருள் பகாள்சீை ராருடம்பு உவடவெயாகத் கதர்வீர்காள்
விைங்குஞானம் கெவிகய மிக்ககார்பசால்வைக் ககட்பிகரல்
கைங்கெற்று பநஞ்சுகை கருத்து ைந்து புக்குகெ. 415

நாலுகைதம் ஓதுகின்ற ஞானபொன்று அறிவிகரா

நாலுசாெம் ஆகிகய நவின்றஞான கபாதொய்
ஆைமுண்ட கண்டனும் அயனுெந்த ொலுொய்ச்
சாைவுன்னி பநஞ்சுகை தரித்தகத சிைாயகெ. 416
சுற்றபென்று பசால்ைதுஞ் சுருதிமுடிவில் வைத்திடீர்
அத்தன்நித்தம் ஆடிகய அெர்ந்திருந்தது எவ்விடம்
பத்திமுற்றி அன்பர்கள் பரத்திபைான்று பாழது
பித்தகர இவதக்கருதி கபசைாைது எங்ஙகன. 417

எங்ஙகன விைக்கதுக்குள் ஏற்றைாறு நின்றுதான்

எங்ஙகன எழுந்தருளி ஈசகனசர் என்பகரல்
அங்ஙகன இருந்தருளும் ஆதியான தற்பரம்
சிங்கெண்மி யாவன கபாைத் திரிெைங்கள் அற்றகத. 428

அற்றவுள் அகத்வதயும் அைகிடும் பெழுக்கிடும்

பெத்ததீபம் இட்டதிற் பிறைாத பூவச ஏத்திகய
நற்றைம் புரிந்துகயக நாதர்பாதம் நாடிகய
கற்றிருப்பகத சரிவத கண்டுபகாள்ளும் உம்முகை. 429

பார்த்து நின்றது அம்பைம் பரனாடும்அம்பைம்

கூத்துநின்றது அம்பைம் ககாரொனதுஅம்பைம்
ைார்த்வதயானது அம்பைம் ைன்னியானது அம்பைஞ்
சீற்றொனது அம்பைம் பதளிந்தகத சிைாயகெ. 420

பசன்று பசன்றிடந்பதாறும் சிறந்த பசம்பபானம்பைம்

அன்றுமின்றும் நின்றகதார் அனாதியானது அம்பைம்
என்று பென்று மிருப்பகதார் உறுதியான அம்பைம்
ஒன்றிபயான்றி நின்றதுள் ஒழிந்தகத சிைாயகெ. 421

தந்வததாய் தெரும்நீ சகைகத ைவதயும்நீ

சிந்வதநீ பதளிவுநீ சித்திமுத்தி தானும்நீ
விந்துநீ விவைவுநீ கெைதாய கைதம்நீ
எந்வதநீ இவறைநீ என்வனயாண்ட ஈசகன. 422
எப்பிறப்பி லும்பிறந் திருந்தழிந்த ஏவழகாள்
இப்பிறப்பி லும்பிறந்து என்னநீறு பூசுறீர்
அப்புடன் ெைெறுத்து ஆவசநீக்க ைல்லிகரல்
பசப்புநாத ஓவசயில் பதளிந்துகாண ைாகுகெ. 423

ெந்திரங்கள் கற்றுநீர் ெயங்குகின்ற ொந்தகர

ெந்திரங்கள் கற்றுநீர் ெரித்தகபாது பசால்விகரா
ெந்திரங்க ளும்முகை ெதிக்கநீறு மும்முகை
ெந்திரங்க ைாைது ெனத்திவனந் பதழுத்துகெ. 424

எட்டுகயாக ொனதும் இயங்குகின்ற நாதமும்

எட்டுைக்க ரத்துகை உகாரமும் அகாரமும்

விட்டைர்ந்த ெந்திரம் வீணாதண்டின் ஊடுகபாய்

அட்டைக்ஷ ரத்துகை அெர்ந்தகத சிைாயகெ. 425

பிரான்பிரா பனன்றுநீர் பினத்துகின்ற மூடகர

பிராவனவிட்டு எம்பிரான் பிரிந்தைாறது எங்ஙகன
பிரானுொய் பிரானுொய் கபருைகு தானுொய்
பிரானிகை முவைத்பதழுந்த பித்தர்காணும் உம்முடல். 426

ஆதியில்வை அந்தமில்வை யானநாலு கைதமில்வை

கசாதியில்வை பசால்லுமில்வை பசால்லிறந்த தூபைளி
நீதியில்வை கநசமில்வை நிச்சயப் படாததும்
ஆதிகண்டு பகாண்டபின் அஞ்பசழுத்தும் இல்வைகய. 427

அம்வெயப்பன் அப்பனீர் அெர்ந்தகபாது அறிகிலீர்

அம்வெயப்பன் ஆனநீர் ஆதியான பாசகெ
அம்வெயப்பன் நின்வன அன்றி யாருமில்வை யானபின்
அம்வெயப்பன் நின்வனயன்றி யாருமில்வை யில்வைகய. 428
நூறுககாடி ெந்திரம் நூறுககாடி ஆகெம்
நூறுககாடி நாளிருந்து ஊடாடினாலும் என்பயன்
ஆறும் ஆறும் ஆறுொய் அகத்திகைார் எழுத்ததாய்
சீவரஓத ைல்லிகரல் சிைபதங்கள் கசரைாம். 429

முந்தகைா பரழுத்துகை முவைத்பதழுந்த பசஞ்சுடர்

அந்தகைா பரழுத்துகை பிறந்துகாய ொனதும்
அந்தகைா பரழுத்துகை ஏகொகி நின்றதும்
அந்தகைா பரழுத்வதயு ெறிந்துணர்ந்து பகாள்ளுகெ. 430

கூட்டமிட்டு நீங்களும் கூடிகைத கொதுறீர்

ஏட்டகத்துள் ஈசனு மிருப்பபதன் பனழுத்துகை
நாட்டமிட்டு நாடிடும் நாலுமூன்று தன்னுகை
ஆட்டகத்து ைாடிடும் அம்வெயாவண உண்வெகய. 431

காக்வகமூக்வக ஆவெயார் எடுத்துவரத்த காரணம்

நாக்வக ஊன்றி உள்ைவைத்து ஞானநாடி ஊடுகபாய்
ஏக்வககநாக்க அட்சரம் இரண்படழுத்தும் ஏத்திடில்
பார்த்தபார்த்த திக்பகைாம் பரப்பிரம்ெ ொனகத. 432

பகாள்பைாணாது குவிக்பகாணாது ககாதறக்

குவைக்பகாணாது
அள்பைாணாது அணுபகாணாது ைாதிமூை ொனவதத்
பதள்பைாணாது பதளிபயாணாது சிற்பரத்தின் உட்பணன்
வில்பைாணாது பபாருவையான் விைம்புொறது எங்ஙகன. 433

ஓவசயுள்ை கல்வைநீர் உவடத்திரண்டாய் பசய்துகெ

ைாசலில் பதித்தகல்வை ெழுங்ககை மிதிக்கிறீர்
பூசவனக்கு வைத்தகல்லில் பூவும்நீரும் சாத்துறீர்
ஈசனுக்கு உகந்தகல் எந்தக்கல்லு பசால்லுகெ. 434
ஒட்டுவைத்து கட்டிநீ உபாயொன ெந்திரம்
கட்டுபட்ட கபாதிலும் கர்த்தனங்கு ைாழுகொ
எட்டுபெட்டு பெட்டுகை இயங்குகின்ற ைாயுவை
ைட்டுமிட்ட அவ்விகை வைத்துணர்ந்து பாருகெ. 435

இந்தவூரில் இல்வைபயன்று எங்குநாடி ஓடுறீர்

அந்தவூரில் ஈசனும் அெர்ந்துைாழ்ைது எங்ஙகன
அந்தொன பபாந்திைாரில் கெவிநின்ற நாதவன
அந்தொன சீயிைவ்வில் அறிந்துணர்ந்து பகாள்ளுகெ. 436

புக்கிருந்த தும்முகை பூரியிட்ட கதாத்திரம்

பதாக்குசட்சு சிங்குவை யாக்கிராணன் சூழ்த்திடில்
அக்குெணி பகான்வற சூடி அம்பைத்துள் ஆடுைார்
மிக்ககசாதி அன்புடன் விைம்பிடாது பின்வனகய. 437

பின்பனழுந்த ொங்கிசத்வத கபவதயர்கண் பற்றிகய

பின்புொங் கிஷத்தினால் கபாக ொய்வக பண்ணினால்
துன்புறும் விவனகள் தான் சூழ்ந்திடும்பின் என்றகைா
அன்பராய் இருந்தகபர்கள் ஆறுநீந்தல் கபால்விகர. 438

விட்டிருந்த தும்முகை விதனெற்று இருக்கிறீர்

கட்டிவைத்த ைாசல் மூன்று காட்சியான ைாசபைான்று
கட்டிவைத்த ைாசலும் கதவுதாள் திறந்துகபாய்த்
திட்டொன ஈசவனத் பதளியுொங் கிஷத்துகை. 439

ஆகுொகு ொகுகெ அனாதியான அப்பபாருள்

ஏகர்பாதம் நாடிநாடி ஏத்திநிற்க ைல்லிகரல்

பாகுகசர் பொழியுவெக்குப் பாைனாகி ைாழைாம்

ைாகுடகன ைன்னிவய ெருவிகய ைருந்திடீர். 440
உண்வெயான பதான்ற பதான்வற உற்றுகநாக்கி உம்முகை
ைண்வெயான ைாசியுண்டு ைாழ்த்திகயத்த ைல்லிகரல்
தண்வெபபற் றிருக்கைாம் தைமும்ைந்து கநரிடும்
கன்ெதன்ெம் ஆகுமீசர் காட்சிதானும் காணுகெ. 441

பாைனாக கைணுபென்று பத்திமுற்றும் என்பகர

நாலுபாதம் உண்டதில் நவனந்திரண்டு அடுத்ததால்
மூைநாடி தன்னில் ைன்னிமூட்டியந்த நீருண
ஏைைார் குழலிகயாகட ஈசர்பாதம் எய்துகெ. 442

எய்துநின்வன அன்பினால் இவறஞ்சிகயத்த ைல்லிகரல்

எய்துமுண்வெ தன்னிகை இறப்பிறப்பு அகற்றிடும்
வெயிைங்கு கண்ணிபங்கன் ைாசிைானில் ஏறிமுன்
பசய்தைல் விவனகளும் சிதறுெது திண்ணகெ. 443

திண்ணபென்று கசதிபசான்ன பசவ்விகயார்கள் ககண்மிகனா

அண்ணல்அன் புைன்புருகி அறிந்து கநாக்க ைாயிடும்
ெண்ணெதிர விண்ணதிர ைாசிவய நடத்திடில்
நண்ணி எங்கள் ஈசனும் நெதுடலில் இருப்பகன. 444

இருப்பன்எட்படட் படண்ணிகை இருந்து கைறதாகுைன்

பநருப்புைாயு நீருெண்ணும் நீள்விசும்பும் ஆகுைான்
கருப்புகுந்து காைகெ கைந்துகசாதி நாதவனக்
குருப்புனலில் மூழ்கினார் குறித்துணர்ந்து பகாள்ைகர. 445

பகாள்ளுைார்கள் சிந்வதயில் குறிப்புணர்ந்த ஞானிகள்

விள்ளுைார்கள் பக்குைத்தில் கைண்டிகைண்டி ஏத்தினால்
உள்ளுொய் புறம்புொய் உணர்ைதற்கு உணர்வுொய்த்
பதள்ளிதாக நின்றகசாதி பசம்வெவயத் பதளிந்திகட. 446
பதளிந்தநற் சரிவயதன்னில் பசன்று சாகைாகம் பபறும்
பதளிந்த நற்கிரிவய பூவச கசரைாஞ் சாமீபகெ
பதளிந்தநல் கயாகந்தன்னில் கசரைாகும் சாரூபம்
பதளிந்தஞானம் நான்கினும் கசரைாம் சாயுச்யகெ. 447

கசருைார்கள் ஞானபென்று பசப்புைார் பதளிவுகைார்

கசருைார்கள் நாலுபாதச் பசம்வெ பயன்ற தில்வைகய
கசருைார்கள் சிைகதி திருைருவைப் பபற்றகபர்
கசருொறு கண்டுநாலுஞ் பசய்பதாழில் திடப்பகட. 448

திறெலிக்குநாலு பாதம் பசம்வெயும் திடப்படார்

அறிவிலிகள் கதசநாடி அைத்திகை அவைைகத
குழியதவனக் காட்டியுட் குறித்துகநாக்க ைல்லிகரல்
பைறிகெழ் சவடயுவடகயான் பெய்ப் பதெவடைகர. 449

அவடவுகைார்கள் முத்திவய அறிந்திடாத மூடகர

பவடயுவடய தத்துைமும் பாதங்க ள்அல்ைகைா
ெவடதிறக்க ைாரியின் ெவடயிகைறு ொறுகபால்
உடலில் மூை நாடிவய உயரகைற்றி ஊன்றிகட. 450

ஊன்றிகயற்றி ெண்டைம் உருவிமூன்று தாள்திறந்து

ஆன்றுதந்தி ஏறிடில் அமுர்தம் ைந்திறங்கிடும்
நான்றி பதன்று பதாண்டருக்கு நாதனும் பைளிப்படும்
ஆன்றியும் உயிர்பரம் பபாருந்தி ைாழ்ை தாககை. 451

ஆகமூை நாடியில் அனபைழுப்பி அன்புடன்

கொகொன ொவயயில் முயல்ைது பொழிந்திடில்
தாககெரு நாடிகயகர் ஏகொன ைாறுகபால்
ஏகர்பாதம் அன்புடன் இவறஞ்சினார் அறிைகர. 452
அறிந்துகநாக்கி உம்முகை அயன்தியானம் உம்முகை
இருந்திராெல் ஏகர்பாதம் பபற்றிருப்பது உண்வெகய
அறிந்துமீை வைத்திடா ைவகயுெரணம் ஏத்தினார்
பசறிந்துகெவை ைாசவைத் திறந்துபாரு உம்முகை. 453

கசாதியாக உம்முகை பதளிந்து கநாக்க ைல்லிகரல்

கசாதிைந்து உதித்திடும் துரியாதீதம் உற்றிடு
ஆதிசக் கரத்தினில் அெர்ந்துதீர்த்தம் ஆடுைன்
கபதியாது கண்டுபகாள் பிராணவனத் திருத்திகய. 454

திருவுொகிச் சிைனுொகித் பதளிந்துகைார்கள் சிந்வதயில்

ெருவிகை எழுந்துவீசும் ைாசவனய தாகுைன்

கருவிகை விழுந்பதழுந்த கன்ெைாதவன பயைாம்

பருதிமுன் இருைதாயப் பறியும் அங்கி பாருகெ. 455

பாரும்எந்வத ஈசர்வைத்த பண்பிகை இருந்துநீர்

கசருகெ நடுைறிந்து பசம்வெயான அப்பபாருள்
கைவரயும் முடிவயயும் விவரந்துகதடி ொையன்
பாரிடந்து விண்ணிகை பறந்துங்கண்டது இல்வைகய. 456

கண்டிைாது அயன்ொபைன்று காட்சியாகச் பசால்கிறீர்

மிண்டிைால் அரனுடன் கெைைாய் இருக்குகொ
பதாண்டுெட்டும் அன்புடன் பதாழுதுகநாக்க ைல்லிகரல்
பண்டுமுப் புரபெரித்த பக்திைந்து முற்றுகெ. 457

முற்றுகெ அைபனாழிந்து முன்பின்ஒன்றும் காண்கிகைன்

பற்றிைாத ஒன்றுதன்வன பற்றுநிற்க ைல்ைது
கற்றதாகை ஈசர்பாதம் காணைா யிருக்குகொ
பபற்றகபவர அன்புடன் பிரியொகக் ககளுகெ. 458
ககட்டுநின்ற உன்னிவை கிவடத்த காைத்துகை
ைாட்டமுள்ை தத்துை ெயக்கமும் அகற்றிடும்
வீட்டிகை பைளியதாகும் விைங்கைந்து கநரிடும்
கூட்டிைன்னி ொருதம் குயத்வதவிட்டு எழுப்புகெ. 459

எழுப்பிமூை நாடிவய இதப்படுத்த ைாகுகெ

ெழுப்பிைாத சவபவயநீர் ைலித்துைாங்க ைல்லிகரல்
கழுத்தியும் கடந்துகபாய் பசாப்பனத்தில்அப்புறம்
அழுத்திஓ பரழுத்துகை அவெப்பதுண்வெ ஐயகன. 460

அல்ைதில்வை பயன்று தானாவியும் பபாருளுடல்

நல்ைஈசர் தாளிவணக்கும் நாதனுக்கும் ஈந்திவை
என்றும்என்னுள் கநசமும் ைாசிவய ைருந்தினால்
பதால்வையாம் விவனவிபடன்று தூரதூரம் ஆனகத. 461

ஆனகத பதியது அற்றகத பசுபாசம்

கபானகத ெைங்களும் புைன்களும் விவனகளும்
கானகத்தில் இட்டதீயில் காற்றுைந்து அடுத்தகதா
ஊனகத்தில் ைாயுஉன்னி ஒன்றிகய உைாவுகெ. 462

உைாவும்உவ்வும் ெவ்வுொய் உதித்தடர்ந்து நின்றதும்

உைாவிஐம் புைன்களும் ஒருதைத் திருந்திடும்
நிைாவும்அங்கு கநசொகி நின்றமுர்தம் உண்டுதாம்
குைாவும்எங்கள் ஈசவனக் குறித்துணர்ந்து கும்பிகட. 463

கும்பிடும் கருத்துகை குகவனஐங் கரவனயும்

நம்பிகய இடம் ைைம் நெஸ்கரித்து நாடிட
எம்பிரானும் அம்வெயும் இருத்திகய நடுைவணத்
தும்பிகபாை ைாசகம் பதாடர்ந்து கசாம்பி நீங்குகெ. 464
நீங்கும்ஐம் புைன்களும் நிவறந்தைல் விவனகளும்
ஆங்காரொம் ஆவசயும் அருந்தடர்ந்த பாைமும்
ஓங்காரத்தி னுள்ளிருந்த பைான்பபதாழிந் பதான்றிைத்
தூங்கவீசர் பசாற்படி துணிந்திருக்க சுத்தகெ. 465

நிவனப்பபதான்று கண்டிகைன் நீயைாது கைறிவை

நிவனப்புொய் ெறப்புொய் நின்றொய்வக ொய்வககய
அவனத்துொய் அகண்டொய் அனாதிமுன் அனாதியாய்
நிவனக்குள் நாபனக்குள் நீ நிவனக்குொறது எங்ஙகன. 466

கருக்கைந்த காைகெ கண்டுநின்ற காரணம்

உருக்கைந்த கபாதகைா உன்வன நானுணர்ந்தது
விரிக்கிபைன் ெவறக்கிபைன் விவனக்கிவசந்த கபாபதைாம்
உருக்கைந்து நின்றகபாது நீயும்நானும் ஒன்றகைா. 467

ஞானநூல்கள் கதடிகய நவின்றஞான கயாகிகாள்

ஞானொன கசாதிவய நாடியுள் அறிகிலீர்
ஞானொகி நின்றகதார் நாதவன அறிந்தபின்
ஞானெற்ற தில்வைகைறு நாமுவரத்தது உண்வெகய. 468

கருத்தரிப்ப தற்குமுன் காயம்நின்றது எவ்விடம்

உருத்தரிப்ப தற்குமுன் உயிர்ப்புநின்றது எவ்விடம்
அருட்பபாதிந்த சிந்வதயில் ெயக்கம்நின்றது எவ்விடம்
விருப்புணர்ந்த ஞானிகள் விரித்துவரக்க கைணுகெ. 469

கருவினில் கருைதாய் எடுத்தஏழு கதாற்றமும்

இருவிவனப் பயத்தினால் பிறந்திறந்து உழன்றிடும்

ெறுவிவனப் பிறவிமூன்று காைமும் ைகுத்தபின்

உருவிவனப் பயன்இபதன்று உணர்ந்தஞானி பசால்லுகெ. 470
ைாயில்எச்சில் கபாககை நீர்குடித்து துப்புவீர்
ைாயிருக்க எச்சில் கபான ைாறபதன்னது எவ்விடம்
ைாயிபைச்சில் அல்ைகைா நீருவரத்த ெந்திரம்
நாதவன அறிந்தகபாது நாடும்எச்சில் ஏதுபசால். 471

பதாடக்கபதன்று நீர்விழத் பதாடங்குகின்ற ஊெர்காள்

பதாடக்கிருந்த பதவ்விடம் சுத்தியானது எவ்விடம்
பதாடக்கிருந்த ைாறறிந்து சுத்திபண்ண ைல்லிகரல்
பதாடக்கிைாத கசாதிவயத் பதாடர்ந்து காணைாகுகெ. 472

கெதிகயாடும் ஆவுகெ விரும்பிகய உணர்ந்திடில்

சாதிகபத ொய்உருத் தரிக்குொறு கபாைகை
கைதகொது ைானுடன் புவைச்சிபசன்று கெவிடில்
கபதொய்ப் பிறக்கிைாத ைாறபதன்ன கபசுகெ. 473

ைவககுைங்கள் கபசிகய ைழக்குவரக்கும் ொந்தர்காள்

பதாவகக்கு ைங்கைான கநர்வெநாடிகய உணர்ந்தபின்
மிவகத்த சுக்கிைம் அன்றிகய கைறுபொன்று கண்டிலீர்
நவகத்த நாதன் ென்றுள் நின்ற நந்தினியாரு கபசுகெ. 474

ஓதும்நாலு கைதமும் உவரத்தசாஸ் திரங்களும்

பூததத் துைங்களும் பபாருந்தும்ஆக ெங்களும்
சாதிகபத ைன்வெயும் தயங்குகின்ற நூல்களும்
கபதகபத ொகிகய பிறந்துழன் றிருந்தகத. 475

உறங்கிபைன் விழிக்கிபைன் உணர்வுபசன்பறாடுங் கிபைன்

திறம்பிபைன் திவகக்கிபைன் சிைதிவசகள் எட்டிபைன்
புறம்புமுள்ளும் எங்ஙணும் பபாதிந் திருந்த கதகொய்
நிவறந்திருந்த ஞானிகள் நிவனப்ப கதது மில்வைகய. 476
அங்கலிங்கம் பூண்டுநீர் அகண்டபூவச பசய்கிறீர்
அங்கலிங்கம் பூண்டுநீர் அெர்ந்திருந்த ொர்பகன
எங்குகொடி எங்குபெங்கும் ஈடழிந்து ொய்குகிறீர்
பசங்கல்பசம்பு கல்பைைாம் சிறந்துபார்க்கு மூடகர. 477

திட்டம்தீட்டம் என்றுநீர் தினமுழுகு மூடகர

தீட்டொகி அல்ைகைா திரண்டுகாய ொனது
பூட்டகாயம் உம்முகை புகழுகின்ற கபயகர
தீட்டுைந்து பகாண்டகைா பதளிந்தகத சிைாயகெ. 478

மூைநாடி தம்முகை முவைத்பதழுந்த ைாயுவை

நாளுநாளு நம்முகை நடுவிருந்த ைல்லிகரல்
பாைனாகும் உம்முடன் பறந்து கபாகைாய்விடும்
ஆைமுண்ட கண்டர்பாதம் அம்வெபாதம் உண்வெகய. 479

உந்திகெகை நாலுமூன்று ஓம்நெசி ைாயொம்

சந்திசந்தி என்றுநீர் சாற்றுகின்ற கபயகர
முந்தைந்து நம்முகை மூைநாடி ஊடுகபாய்
அந்திசந்தி அற்றிட அறிந்துணர்ந்து பாருகெ. 480

ைன்னிமூன்று தீயினில் ைாழுபெங்கள் நாதனும்

கன்னியான துள்ளிருக்கக் காதல் பகாண்டது எவ்விடம்
பசன்னிநாலு வகயிரண்டு சிந்வதயில் இரண்டிபைான்று
உன்னியுன்னி நம்முகை உய்த்துணர்ந்து பாருகெ. 481

பதாண்டு பசய்து நீங்களும் சூழகைாடி ொள்கிறீர்

உண்டுழன்று நும்முகை உற்றுணர்ந்து பார்க்கிலீர்
ைண்டுைாவு கசாவைசூழ் ைாழுபெங்கள் நாதனும்
பண்டுகபாை நம்முகை பகுத்திருப்பன் ஈசகன. 482
அரியகதார் நெச்சிைாயம் அதியந்தம் ஆனதும்
ஆறிரண்டு நூறுககாடி அைவிடாத ெந்திரம்
பதரியநாலு கைதம்ஆறு சாத்திர புராணமும்
கதடுொறும் அயனுஞ்சர்ை கதைகதை கதைகன. 483

பரமுனக்கு எனக்குகைறு பயமுமில்வை பாவரயா

கரமுனக்கு நித்தமுங் குவித்திடக் கடவெயாம்
சிரமுருக்கி அமுதளித்த சீருைாவும் நாதகன
உரபெனக்கு நீயளித்த உண்வெயுண்வெ உண்வெகய. 484

மூைைட்ட மீதிகை முவைந்தஐந் பதழுத்திகை

ககாைைட்டம் மூன்றுொய்க் குளிர்ந்தைர்ந்து நின்ற தீ

ஞாைைட்ட ென்றுகை நவின்றஞானி கெைதாய்

ஏைைட்டம் ஆகிகய இருந்தகத சிைாயகெ. 485

என்னகத்தில் என்வன நாபனங்கும் ஓடிநாடிகனன்

என்னகத்தில் என்வனயன்றி ஏதுபொன்று கண்டிகைன்
வின்பனழும்பி விண்ணகத்தின் மின்பனாடுங்கு ொறுகபால்
என்னகத்துள் ஈசகனா டியானுெல்ை தில்வைகய. 486

நாலுகைதம் ஓதுகின்ற ஞானபொன்று அறிவிகரா

நாலுசாெம் ஆகியும் நவின்றஞான கபாதொய்
ஆைமுண்ட கண்டனும் அயனும் அந்தொலுொய்ச்
சாைவுன்னி பநஞ்சிகை தரித்தகதசி ைாயகெ. 487

முச்சதுர மூைொகி மூன்றதான கபதொய்

அச்சதுரம் உம்முகை அடங்கிைாசி கயாகொம்
பெய்ச்சதுர பெய்யுகை விைங்குஞான தீபொய்
உச்சரித்த ெந்திரம் ஓம்நெசி ைாயகெ. 488
மூைெண்ட ைத்துகை முச்சதுர ொயொய்
நாலுைாசல் என்விரலில் உடுத்தித்த ெந்திரம்
ககாலிபயன்றும் ஐந்துொய்க் குளிர்ந்தைந்து நின்றநீ
கெலுகெலு நாடிகனன் விவழந்தகத சிைாயகெ. 489

இடங்கள் பண்ணி சுத்திபசய்கத இட்டபீட மீதிகை

அடங்கநீறு பூசல்பசய்து அருந்தைங்கள் பண்ணுவீர்
ஒடுங்குகின்ற நாதனார் உதிக்கஞானம் எவ்விடம்
அடங்குகின்றது எவ்விட ெறிந்து பூவச பசய்யுகெ. 490

புத்தகங்க வைச்சுெந்து பபாய்கவைப் பிதற்றுவீர்

பசத்திடம் பிறந்திடம் பதங்ஙபனன்கற அறிகிலீர்
அத்தவனய சித்தவன அறிந்துகநாக்க ைல்லிகரல்
உத்தெத்துள் ஆயகசாதி உணரும் கபாக ொகுகெ. 491

அருளிகை பிறந்துதித்து ொனயரூப ொகிகய

இருளிகை தயங்குகின்ற ஏவழொந்தர் ககண்மிகனா
பபாருளிகை தைம்புவனந்து பபாருந்திகநாக்க ைல்லிகரல்
ெருை கததுைன்னியின் ெவறந்தகத சிைாயகெ. 492

கருக்கைந்த காைகெ கண்டிருந்த காரணா

உருக்கைந்த கசாதிவயத் பதளிந்து யானறிந்தபின்
தருக்கைந்த கசாதிவயத் பதளிந்துயா னறிந்தபின்
இருக்கிகைன் இறக்கிகைன் இரண்டுெற்று இருந்தகத. 493

தன்ெசிந்வத யாெைவும் தைெறியாத் தன்வெயாய்க்

கன்ெசிந்வத பையிலுழன்று கருத்தமிழ்ந்த கசடகர
பசன்ெபசன்ெம் கதடியும் பதளிபைாணாத பசல்ைவன
நன்வெயாக உம்முகை நயந்துகாண கைண்டுகெ. 494
கள்ைவுள்ை கெயிருந்து கடந்தஞானம் ஓதுவீர்
கள்ைமுள் ைறுத்தகபாது கதியிதன்றிக் காண்கிலீர்
உள்ைகெ விைக்கிநித்தம் ஒளியணுக ைல்லிகரல்
பதள்ளுஞானம் உம்முகை சிறந்தகத சிைாயகெ. 495

காணகைண்டு பென்று நீர் கடல்ெவைகள் ஏறுவீர்

ஆணைம் அதல்ைகைா அறிவில்ைாத ொந்தகர
கைணுபென்றவ் வீசர்பாதம் பெய்யுகை தரிப்பிகரல்
தாணுைாக நின்றசீைன் தான்சிைெ தாகுகெ. 496

அணுவிபனாடு அகண்டொய் அைவிைாத கசாதிவயக்

குணெ தாகஉம் முகை குறித்து கநாக்கின் முத்தியாம்
மிணமிபணன்று விரவைபயண்ணி மீபைாணாத ெயக்கொய்
துணிவிைாத படியினால் பதாடர்ந்து பூவச பசய்குவீர். 49 7

எச்சிபைச்சில் என்றுநீரிவடந்திருக்கும் ஏவழகாள்

துச்சிபைச்சில் அல்ைகைா தூயகாய ொனதும்
வைத்தஎச்சில் கதனகைா ைண்டிபனச்சில் பூைகைா
வகச்சுதாவில் வைத்துடன் கறந்தபாலும் எச்சிகை. 498

தீர்த்தலிங்க மூர்த்திபயன்று கதடிகயாடுந் தீதகர

தீர்த்தலிங்கம் உள்ளினின்ற சீைவனத் பதளியுகெ
தீர்த்தலிங்கம் உம்முகை பதளிந்துகாண ைல்லிகரல்
தீர்த்தலிங்கம் தானதாய்ச் சிறந்தகத சிைாயகெ. 499

ஆடுபகாண்டு கூடுபசய்து அெர்ந்திருக்கும் ைாறுகபால்

கதடுகின்ற பசம்பிவனத் திடப்படப் பரப்பிகய

நாடுகின்ற தம்பிரானும் நம்முகை இருக்ககை

கபாடுதர்ப்ப பூவசபயன்ன பூவசபயன்ன பூவசகய. 500
என்வனஅற்ப கநரமும் ெறக்கிைாத நாதகன
ஏககன இவறைகன இராசராச ராசகன
உன்வனயற்ப கநரமும் ஒழிந்திருக்க ைாகுகொ
உனதுநாட்டம் எனதுநாவி லுதவி பசய்வீரீசகன. 501

எல்வையற்று நின்ற கசாதி ஏகொய் எரிக்ககை

ைல்ைபூர ணப்பிரகாசர் ஏககபாக ொகிகய
நல்ைவின்ப கொனசாகரத்திகை அழுத்திகய
நாபடாணாத அமிர்தமுண்டு நானழிந்து நின்றநாள். 503

ஆனைாற தாயிடும் அகண்டொன கசாதிவய

ஊவனகாட்டி உம்முகை உகந்துகாண ைல்லிகர
ஊனகாயம் ஆைைாம் உைகபாரம் ஆைைாம்
ைானநாடும் ஆைைாம் ைண்ணநாடர் ஆவணகய. 504

நித்தமும் ெணிதுைக்கி நீடுமூவை புக்கிருந்து

கத்திகய கதறிகய கண்கள் மூடி என்பயன்
எத்தவனகபர் எண்ணினும் எட்டிரண்டும் பத்தகைா
ைத்தனுக் கிகதற்குகொ அறிவிைாத ொந்தகர. 505

எட்டிரண்டும் கூடிகய இலிங்கொன கதைவன

ெட்டதாக உம்முகை ெதித்து கநாக்க ைல்லிகரல்
கட்டொன பிறவிபயன் கருங்கடல் கடக்கைாம்
இட்டொன பைளியிகனாடு இவசந்திருப்பீர் காண்மிகன. 506

உண்வெயான ெந்திர பொளியிகை இருந்திடும்

தண்வெயான ெந்திரம் சவெந்துரூபம் ஆகிகய
பைண்வெயான ெந்திரம் விவைந்துநீற தானகத
உண்வெயான ெந்திரம் அபதான்றுகெ சிைாயகெ. 507
பன்னிரண்டு நாளிருத்திப் பஞ்சைண்ணம் ஒத்திட
மின்னியவ் பைளிக்குள்நின் றுகைபரடுத் தெர்ந்தது
பசன்னியான தைத்திகை சீைன்நின் றியங்கிடும்
பன்னியுன்னி ஆய்ந்தைர் பரப்பிரம்ெ ொைகர. 508

தச்சுைாயில் உச்சிகெல் ஆயிரந் தைங்கைாய்

முச்சுடரும் மூவிரண்டு மூண்படழுந்த தீச்சுடர்
ைச்சிரம் அதாகிகய ைைர்ந்துநின்றது எவ்விடம்
இச்சுடரும் இந்திரியமும் கெகொனது எங்ஙகன. 509

முத்திசித்தி பதாந்தொய் முயங்குகின்ற மூர்த்திவய

ெற்றுஉதித்த ஐம்புைன்கள் ஆகுெத்தி அப்புைன்
அத்தனித்த காைகண்டர் அன்பினால் அனுதினம்
உச்சரித் துைத்திகை அறிந்துணர்ந்து பகாண்மிகன. 510

அண்ணைார் அநாதியாய் அநாதிமு னநாதியாய்

பபண்ணுொணு பொன்றகைா பிறப்பதாகு முன்னகைா
கண்ணிைானில் சுக்கிைங் கருத்பதாடுங்கி நின்றபின்
ெண்ணுகைாரு விண்ணுகைாரு ைந்தைாற பதங்ககன. 511

எத்திவசக்கும் எவ்வுயிர்க்கும் எங்கைப்பன் எம்பிரான்

முத்தியான விந்துகை முவைத்பதழுந்து பசஞ்சுடர்
சித்தினில் பதளிந்தகபாது கதைர் ககாயில் கசர்ந்தனன்
அத்தனாடல் கண்டகபாது அடங்கியாடல் உற்றகத. 512

ைல்ைைாசல் ஒன்பது ெருத்தவடத்த ைாசலும்

பசால்லும் ைாசல்ஓவரந்துஞ் பசால்ைவிம்மி நின்றதும்
நல்ைைாச வைத்திறந்து ஞானைாசல் ஊடுகபாய்
எல்வைைாசல் கண்டபின் இனிப்பிறப்ப தில்வைகய. 513
ஆதியான பதான்றுகெ அகனகரூப ொயொய்ப்
கபதகபத ொபயழுந்து சர்ைசீை னானபின்
ஆதிகயாடு கூடிமீண் படழுந்து சன்ெ ொனபின்
கசாதியான ஞானியரும் சத்தொய் இருப்பகர. 514

ைண்டுபூ ெணங்க கைாடு ைந்திருந்த கதபனைாம்

உண்டுகை அடங்குைண்ண கொதுலிங்க மூைொய்க்
கண்டுகண்டு கைரிகை கருத்பதாடுங்க ைல்லிகரல்
பண்டுபகாண்ட ைல்விவன பறந்திடும் சிைாயகெ. 515

ஓபரழுத்து லிங்கொக கைாதுெக் கரத்துகை

ஓபரழுத்து இயங்குகின்ற உண்வெவய அறிகிலீர்

மூபைழுத்து மூைராய் முவைத்பதழுந்த கசாதிவய

நாபைழுத்து நாவுகை நவின்றகத சிைாயகெ. 516

தூரதூர தூரமும் பதாடர்ந்பதழுந்த தூரமும்

பாரபாரம் என்றுகெ பரித்திருந்த பாவிகாள்
கநரகநர கநரமும் நிவனந்திருக்க ைல்லிகரல்
தூரதூர தூரமும் பதாடர்ந்து கூட ைாகுகெ. 517

குண்டைங்கள் பூண்டு நீர் குைங்ககடாறும் மூழ்கிறீர்

ெண்டுகங்கள் கபாைநீர் ெனத்தின்ொ சறுக்கிலீர்
ெண்வடகயந்து வகயவர ெனத்திருத்த ைல்லிகரல்
பண்வடொல் அயன்பறாழப் பணிந்து ைாழ ைாகுகெ. 518

கூடுகட்டி முட்வடயிட்டுக் பகாண்டிருந்த ைாறுகபால்

ஆடிரண்டு கன்வறஈன்ற அம்பைத்துள் ஆடுகத
ொடுபகாண்டு பைண்பணயுண்ணும் ொனிடப் பசுக்ககை
வீடுகண்டு பகாண்டபின்பு பைட்டபைளியும் காணுகெ. 519
உள்ைகதா பிறப்பகதா உயிர்ப்படங்கி நின்றிடும்
பெள்ைைந்து கிட்டநீர் வினைகைண்டு பென்கிறீர்
உள்ைதும் பிறப்பதும் ஒத்தகபாது நாதொம்
கள்ை ைாசவைத் திறந்து காணகைண்டு ொந்தகர. 520

நட்டகல்வை பதய்ைபென்று நாலுபுட்பஞ் சாத்திகய

சுற்றிைந்து பொணபொபணன்று பசால்லும் ெந்திரகெதடா
நட்டகல்லும் கபசுகொ நாதனுள் இருக்வகயில்
சுட்டசட்டி சட்டுைங் கறிச்சுவை அறியுகொ. 521

நானும்அல்ை நீயும் அல்ை நாதன் அல்ை ஓதுகைன்

ைானில்உள்ை கசாதி அல்ை கசாதிநம்முள் உள்ைகத
நானும்நீயும் ஒத்தகபாது நாடிக்காண ைாகுகொ
தானதான தத்ததான தானதான தானனா. 522

நல்ைதல்ை பகட்டதல்ை நடுவில்நிற்பது ஒன்றுதான்

நல்ைபதன்ற கபாதது நல்ைதாகி நின்றுபின்
நல்ைதல்ை பகட்டபதன்றால் பகட்டதாகும் ஆதைால்
நல்ைபதன்று நாடிநின்று நாெம் பசால்ை கைண்டுகெ. 523

கபய்கள்கூடிப் பிணங்கள் தின்னும் பிரியமில்ைாக் காட்டிகை

நாய்கள்சுற்ற நடனொடும் நம்பன் ைாழ்க்வக ஏதடா !
தாய்கள்பால் உதிக்கும்இச்வச தவிரகைண்டி நாடினால்
கநாய்கள் பட்டு உழல்ைது ஏது கநாக்கிப்பாரும் உம்முகை. 524

உப்வபநீக்கில் அழுகிப்கபாகும் ஊற்வறயாகும் உடலில்நீ

அப்பியாவச பகாண்டிருக்கல் ஆகுகொபசால் அறிவிைா
தப்பிலிப்பபாய் ொனம் பகட்ட தடியனாகும் ெனகெககள்;
ஒப்பிைாபசஞ் சவடயனாகும் ஒருைன் பாதம் உண்வெகய. 525
பிறப்பபதல்ைாம் இறப்பது உண்டு கபவதெக்கள் பதரிகிைாது
இறப்பது இல்வை என ெகிழ்ந்து எங்கள் உங்கள் பசாத்பதனக்
குறிப்புப்கபசித் திரிைரன்றிக் பகாண்ட ககாைம் என்னகைா
நிறப்பும் பபாந்தி அழிந்தகபாது கநசொகொ ஈசகன? 526

சுட்படரித்த சாந்துபூசும் சுந்தரப்பபண் ெதிமுகத்

திட்டபநட்டு எழுத்தறியாது ஏங்கிகநாக்கு ெதிைலீர்
பபட்டகத்துப் பாம்புறங்கும் பித்தைாட்டம் அறியிகரா?
கட்டவிழ்த்துப் பிரென் பார்க்கில் கதிஉெக்கும் ஏதுகாண். 527

கைதம்ஓது கைவைகயா வீணதாகும் பாரிகை

காதகாத தூரம்ஓடிக் காதல்பூவச கைணுகொ?
ஆதிநாதன் பைண்பணயுண்ட அைனிருக்க நம்முகை
ககாதுபூவச கைதம்ஏது குறித்துப்பாரும் உம்முகை. 528

பரம்இைாதது எவ்விடம்? பரம் இருப்பது எவ்விடம்?

அறம் இைாத பாவிகட்குப் பரம்இவை அஃது உண்வெகய;
கரம் இருந்தும் பபாருளிருந்தும் அருளிைாத கபாதது
பரம் இைாத சூன்யொகும் பாழ் நரகம் ஆகுகெ. 529

ொதர் கதாள்கசராத கதைர் ொனிைத்தில் இல்வைகய !

ொதர் கதாள் புணர்ந்தகபாது ெனிதர்ைாழ் சிறக்குகெ
ொதராகுஞ் சத்திபயான்று ொட்டிக்பகாண்ட தாதைால்
ொதராகும் நீலிகங்வக ெகிழ்ந்து பகாண்டான் ஈசகன. 530

சித்தர் என்றும் சிறியர் என்றும் அறிபயாணாத சீைர்காள் !

சித்தர் இங்கு இருந்த கபாது பித்தர் என்று எண்ணுவீர்

சித்தர் இங்கு இருந்தும் என்னபித்தன் நாட்டிருப்பகர;

அத்தன் நாடும் இந்தநாடும் அைர்களுக்பக ைாபொன்கற. 531
ொந்தர் ைாழ்வு ெண்ணிகை ெறந்தகபாது விண்ணிகை
சாந்தனான ஆவிவயச் சரிப்படுத்த ைல்லிகரல்
கைந்தன் ஆகி ென்றுைாடும் விெைன் பாதம் காணைாம்
கூந்தைம்வெ ககாணல் ஒன்றும் குறிக்பகாணாதுஇஃது
உண்வெகய. 532

சருகருந்தி நீர் குடித்துச் சாரல்ைாழ் தைசிகாள் !

சருகருத்தில் கதகங்குன்றிச் சஞ்சைம் உண்டாகுகெ;
ைருவிருந்கதாடு உண்டுஉடுத்தி ைைர்ெவன சுகிப்பிகரல்
ைருவிருந்கதான் ஈசனாகி ைாழ்ைளிக்கும் சிைாயகெ. 533

காடுகெடு குன்றுபள்ைம் கானின் ஆறகற்றியும்

நாடு கதசம் விட்டவைைர் நாதன் பாதம் காண்பகரா?
கூடுவிட்டு அகன்றுஉன் ஆவி கூத்தனூர்க்கக கநாக்கைால்
வீடு பபற்று அரன் பதத்தில் வீற்றிருப்பர் இல்வைகய. 534

கட்வடயால் பசய் கதைரும் கல்லினால் பசய் கதைரும்

ெட்வடயால்பசய் கதைரும் ெஞ்சைால்பசய் கதைரும்
சட்வடயால்பசய் கதைரும் சாணியால்பசய் கதைரும்
பைட்ட பைளிய தன்றிெற்று கைறுபதய்ைம் இல்வைகய. 535

தங்கள் கதகம் கநாய் பபறின் தவனப்பிடாரி ககாயிலில்

பபாங்கல் வைத்து ஆடு ககாழிப் பூவசப்பலிவய இட்டிட
நங்கச் பசால்லு நலிமிகுந்து நாளும் கதய்ந்து மூஞ்சூராய்
உங்கள் குைபதய்ைம் உங்கள் உருக்குவைப்பது
உண்வெகய. 536

ஆவசபகாண்டு அனுதினமும் அன்னியர் பபாருளிவன

கொசம் பசய்து அபகரிக்க முற்றிலும் அவைபைர்
பூவசகயாடு கநெநிட்வட பூரிக்கச் பசய் பாதகர்
காசினியில் ஏழுநரவகக் காத்திருப்பது உண்வெகய. 537

கநசமுற்றுப் பூவசபசய்து நீறுபூசிச் சந்தனம்

ைாசகொடு அணிந்து பநற்றி வெதிைர் தம் இட்டுகெ
கொசம் பபாய்புவன சுருட்டு முற்றிலும்பசய் மூடர்காள் !
கைசரிக ைம்புரண்ட பைண்ணீறாகும் கெனிகய. 538

ைாதம் பசய்கைன் பைள்ளியும் பபான் ொற்றுயர்ந்த தங்கமும்

கபாதகை குருமுடிக்கப் பபான் பணங்கள் தாபைனச்
சாதவன பசய் பதத்திச் பசாத்து தந்தவதக் கைர்ந்துகெ
காததூரம் ஓடிச்பசல்ைர் காண்பதும் அருவெகய. 539

கயாகசாவட காட்டுைார் உயரவும் எழும்புைார்

கைகொக அட்டசித்து வித்வதகற்று பநட்டுைார்
கொகம் பகாண்டு ொதரின் மூத்திரப்வப சிக்கிப்பின்
கபயது பிடித்தைர் கபால் கபருைகில் சாைகர. 540

காயகாயம் உண்பதாகக் கண்டைர் ெதித்திட

ொயவித்வத பசய்ைது எங்கு ெடிப்பு கொசம் பசய்பைர்
கநயொக் கஞ்சா அடித்து கநர் அபிவனத் தின்பதால்
நாயதாக நக்கிமுக்கி நாட்டினில் அவைைகர. 541

நீரினில் குமிழிஒத்த நிவையிைாத காயம்என்று

ஊரினில் பவற அடித்து உதாரியாய்த் திரிபைர்
சீரினில் உனக்கு ஞான சித்திபசய்கைன் பாபரன
கநரினில் பிறர் பபாருவை நீைவும் வகப்பற்றுைார். 542

காவியும் சவடமுடி கெண்டைங்கள் ஆசனம்

தாவுருத்தி ராட்சம் கயாகத் தண்டு பகாண்ட ொடுகள்
கதவிவய அவையவிட்டுத் கதசம் எங்கும் சுற்றிகய
பாவிபயன்ன வீபடைாம் பருக்வக ககட்டு அவைைகர. 543

முத்திகசரச் சித்திஇங்கு முன்னளிப்கபன் பாபரனச்

சத்தியங்கள் பசால்லி எங்கும் சாமிகைடம் பூண்டைர்
நித்தியம் ையிறு ைைர்க்க நீதி ஞானம் கபசிகய
பத்தியாய்ப் பணம்பறித்துப் பாழ்நரகில் வீழ்ைகர. 544

பசம்வெகசர் ெரத்திகை சிவைதவைகள் பசய்கிறீர்

பகாம்வெயற்ற கிவையில்பாத குறடு பசய்து அழிக்கிறீர்
நும்முகை விைங்குகைாவன நாடி கநாக்க ைல்லிகரல்
இம்ெைமும் மும்ெைமும் எம்ெைமும் அல்ைகை. 545

எத்திவச எங்கு எங்கும்ஓடி எண்ணிைாத நதிகளில்

சுற்றியும் தவைமுழுகச் சுத்தஞானி யாைகரா?

பத்திகயாடு அரன்பதம் பணிந்திடாத பாவிகாள் !

முத்திஇன்றி பாழ்நரகில் மூழ்கிபநாந்து அவைைகர. 546

கல்லு பைள்ளி பசம்பிரும்பு காய்ந்திடும் தராக்களில்

ைல்ைகதை ரூபகபதம் அங்கவெத்துப் கபாற்றிடில்
பதால்வைஅற் றிடப்பபரும் சுகந்தருகொ பசால்லுவீர்
இல்வை இல்வை இல்வை இல்வை ஈசன் ஆவண
இல்வைகய. 547

இச்சகம் சனித்ததுவும் ஈசன்ஐந்து எழுத்திகை

பெச்சவும் சராசரங்கள் கெவும் ஐந்து எழுத்திகை
உச்சிதப் பைஉயிர்கள் ஓங்கல் அஞ்பசழுத்திகை
நிச்சயபெய்ஞ் ஞானகபாதம் நிற்கும் ஐந்பதழுத்திகை. 548
சாத்திரங்கள் பார்த்துப் பார்த்து தான் குருடு ஆைதால்
கநத்திரங்பகட பைய்கயாவன கநர்துதிபசய் மூடர்கள் !
பாத்திரம் அறிந்து கொன பக்திபசய்ய ைல்லிகரல்
சூத்திரப்படி யாைரும் சுத்தர் ஆைர் அங்ஙகன. 549

ெனவுறுதி தானிைாத ெட்டிப்பிண ொடுகள்

சினமுறப் பிறர் பபாருவைச் கசகரித்து வைத்தவதத்
தினந்தினம் ஊர் எங்கும் சுற்றி திண்டிக்கக அவைபைர்
இனெதில் பைர்கள் வையும்; இன்பம் அற்ற பாவிகள். 550

சிைாயைசி என்னவும் பசபிக்க இச்சகம் எைாம்

சிைாயைசி என்னவும் பசபிக்கயாவும் சித்தியாம்
சிைாயைசி என்னவும் பசபிக்கைானம் ஆைைாம்
சிைாயைசி என்பகத இருதவைத்தீ ஆகுகெ. 551
 2. பட்டினத்தார் பாடல்
இைதம முதயல இவர் வாழ்வில் அற்புதங்கள் பல நிகழ்ந்ததாய்ச்

சசால்லப்படுகின்றது. வானுலக யதவர்களில் ஒருவரான குயபரன் தான்

இப்பூவுலகில் பட்டினத்தாராக அவதரித்தார் என்று திருசவண்காட்டுப்

புராணம் கூறும். இவரது சபற்யறார்கள் சிவயநசன்-ஞானகலாம்தப ஆவர். இவர்களின்

தவப்பயனாய்ப் பிறந்தவயர பட்டினத்தார். இவருக்குப் சபற்யறார் தவத்த சபயர்

திருசவண்காடர்.

கப்பல் வணிகம் மூலம் சபரும் சபாருள் ஈட்டிய சிவயநசர் காலமாக

உரிய வயதில் ஞானகலாம்தப சிதம்பரச் சசட்டியார் சிவகாமியம்தமயின்

புதல்வியான சிவகதல என்பவதர திருசவண்காடருக்கு மணமுடித்தார்.

இல்லற வாழ்க்தக இனியத நடந்தாலும் குழந்ததயில்லா ஏக்கம் திருசவண்காடதர

வாட்டியது. இதறவனிடம் முதறயிட்டார். இதறவன் தாயம

குழந்தத வடிவாய் சிவசருமர் என்ற சிவபக்தர் மூலம் திருசவண்காடதரச் யசர்ந்தார்.

அன்பு மகதன மருதபிரான் என்று சபயரிட்டு வைர்த்தார்.

குழந்தத சபரியவனானதும் வியாபாரம் சசய்ய அனுப்பினார்.

திதரகடயலாடித் திரவியம் யதடிச் சசன்ற மருதவாணன் கப்பல் நிதறயத் தவிடு
மூட்தடயும் வரட்டிகதையும் ஏற்றிக்சகாண்டு திரும்பி வந்தான்.

மருதவாணனுக்குப் பித்துப் பிடித்து விட்டயதா என்றஞ்சிய அவர்

வீட்டினுள்யை சிதற தவத்தார். வரட்டிகதை சவளியய எறிய வரட்டிக்குள்

தவரக்கற்கள் சிதறின. தவிசடல்லாம் தங்கமாக மின்ன திதகத்துப்யபான

திருசவண்காடர் தம் மகதனப் பாராட்டத் யதடுதகயில் அவயரா தம்

அன்தனயாரிடம் சிறு யபதழதயக் சகாடுக்கச் சசால்லிக் சகாடுத்து விட்டு மதறந்து

விட்டிருந்தார்.

தமந்தன் சகாடுத்துவிட்டுச் சசன்றிருந்த யபதழயில் காதற்ற ஊசியும்

ஓர் ஓதலச்சீட்டும் இருந்தது. அதில் ‘காதற்ற ஊசியும் வாராது காண் கதடவழிக்யக’

*
என்று எழுதப்பட்டிருந்தது. வாழ்க்தகயின் நிதலயாதமதய

உணர்ந்து சகாண்ட திருசவண்காடர் தமது தமந்தனாக இதுநாள் வதர

இருந்தது திருவிதடமருதூர் சபருமான்தான் என்பதத உணர்ந்து மனம் வருந்தித்

துறவறம் பூண்டார்.

*
“காதற்ற ஊசியும் வாராயத காணும் கதடவழிக்யக” பட்டினத்தாரின்

இந்த வாசகமும் பாடலும் புதுச்யசரி கருவடிக்குப்பம் சுடுகாட்டில் உள்ை

அரிச்சந்திரன் யகாவிலில் கல்சவட்டாய் பதிக்கப்பட்டு உலக நிதலயாதமதய

உணர்ந்து நடக்க யவண்டுகிறது.

இந்தத் துறவு நிதல வருவதற்கு முன் தன் மனம் இருந்த நிதலதய

சபாருைாதச, சபண்ணாதச, வித்ததயாதச என்று மனம் ஆதசயின்

வாய்க்கப்பட்டு அதலக்கழிப்புற்ற நிதலதய அழகிய கண்ணிகைாகப் பாடுகின்றார்.

“அறியாதம யாம் மலத்தால் அறிவுமுதல் சகட்டனடா பிறியா விதனப் பயனால்

பித்துப் பிடித்தனடா” “மாமாதய என்னும் வனத்தில் அதலகிறண்டா” “மண்ணாதசப்
பட்யடதன மன்ணுண்டு யபாட்டதடா”

“சபான்னாதச சபண்ணாதச யபாயகயன என்குயத” “மக்கள் சுற்றத் தாதச மறக்யகயன

என்குயத; திக்கரசாம் ஆதசயது தீயரயன என்குயத” “வித்தத கற்கும் ஆதசயது

விட்சடாழியயன் என்குயத; சித்து கற்கும் ஆதச சிததயயயன என்குயத” “மந்திரத்தில்

ஆதச மறக்யகயன என்குயத சுந்தரத்தில் ஆதச துறக்யகயன என்குயத”

“கட்டுவர்க்கத்து ஆதச கழயலயன என்குயத சசட்டுதனில் ஆதச சிததயயயன

என்குயத”

இதுமட்டுமா, இந்த ஆதசதயத் தூண்டும் ஐந்து புலனும் அவருக்கு அடங்கா

நிதலதயயும் சதரிவிக்கின்றார்.

“ஐந்து புலனும் அடங்யகயன என்குயத; சிந்தத தவிக்கிறதும் யதயறயன என்குயத”

காமக் குயராதம் கடக்யகயன என்குயத நாயம அரசசன்று நாள்யதாறும் எண்ணுயத

அச்சம் ஆங்காரம் அடங்யகயன என்குயத என்று அழுகிறார்.

யநற்றிருந்யதார் இன்று இல்தல. கண்ணுக்குக் கண்சணதியர

உடல்கசைல்லாம் கட்தடயில் யவகக் கண்டும் இந்த உடதல நித்தியமான

சதன்று எண்ணி நிரந்தரமாக இருப்யபாசமன்று எண்ணி ஆங்காரம்

சகாள்ளுகிறயத, நீர்க்குமிழி யபான்ற இவ்வாழ்க்தக ஒரு சபருங்காற்றுக்குத் தங்காயத.

சபண்ணாதச மனதத அணுஅணுவாய்ச் சித்திர வதத சசய்கிறயத.

அரும்பு விழியழகும், குதம்தப முதலயழகும் உரகப்படத் தல்குல் அழகும், ‘ஆவி

உண்யபன்’ என்று என்தன அதலக்கழிக்கின்றயத’.

கன்னி வனநாதா ! கன்னி வனநாதா ! புல்லாகிப் பூடாய்ப் புலந்தநாள் யபாதாயதா?

கல்லாய் மரமாய்க் கழிந்தநாள் யபாதாயதா? சீரியாய்க் கீடமாய்க் சகட்ட நாள்

யபாதாயதா? நீரியாய் ஊர்வனவாய் நின்றநாள் யபாதாயதா? பூதசமாடு யதவருமாய்ப்

யபானநாள் யபாதாயதா? அன்தன வயிற்றில் அழிந்த நாள் யபாதாயதா? மன்னவனாய்

வாழ்ந்து மரித்த நாள்யபாதாயதா? காமன் கதணயால் கதடபட்டல் யபாதாயதா? (18-

24)

“பிறப்தபத் தவிர்த்ததயிதல புண்ணாக் சகாண்தடயிதல இறப்தபத்

தவிர்த்ததயிதல; என்சனன்று யகட்தடயிதல”

என்று கூறி கன்னி வனநாதா என்தன உன்யனாடு அதழத்துக்சகாள் என்று

சகஞ்சுகின்றார்.

இதறவன் அவ்வைவு சீக்கிரம் அதழத்துக் சகாள்வாரா என்ன?

இன்னும் அவரது அருட்புலம்பதலக் யகட்கும் ஆதசப்யபறும் முதல்வன்

முதறயீட்தடத் சதாடர்ந்து அருட்புலம்பலும் சதாடர்கின்றது.

குருவாகி வந்தாயனா? குலம் அறுக்க வந்தாயனா? உருவாகி வந்தாயனா? உரு அழிக்க

வந்தாயனா”(13)

“முன்தன விதனசயல்லாம் முழுதும் அறுத்தாண்டி தன்தன யறியயவ தான் ஒருத்தி

யாயனண்டி” (21)

“சும்மா இருக்கதவத்தான் சூத்திரத்தத நான் அறியயன் மாணிக்கத்துள் ஒளியபால்

மருவி இருந்தாண்டி” உள்ளுண்வாய் நின்றவர்தம் உணர்வுக்கு உணர்வாண்டி (54)

உடலும் உயிரும்யபால் உள்கலந்து நின்றாண்டி

அந்த இதறவன் ஓதச ஒடுங்கும் இடம் ஓங்காரத்து உள்ஒளி காண் யபசாமல்

இருக்கும் பிரமம் இது என்றாண்டி”

என்று தாமறிந்தவற்தற கூறிப் புலம்புகின்றார். இந்தத் துறவிதய இனி நாம்

பட்டினத்தார் என்யற குறிப்பிடுயவாம்.

காவிரிப்பூம்பட்டினத்துப் சபருஞ்சசல்வந்தராய் வாழ்ந்த சிறப்பு யநாக்கி இவதர

எல்யலாரும் பட்டினத்தார் என்யற அதழத்தனர்.

இவரது பாடல்களில் சபரும்பாலும் திருவாசக மணமும் நிதறந்து காணப்படுகிறது.

எடுத்துக்காட்டாக,

“புல்லாகிப் பூடாய்ப் புலந்தநாள் யபாதாயதா? கல்லாய் மரமாய்க் கழிந்தநாள்

யபாதாயதா? கீரியாய்க் கீடமாய்க் சகட்டநாள் யபாதாயதா? நீரியாய் ஊர்வனவாய்

நின்றநாள் யபாதாயதா? (21-22)

என்ற வரிகள் மாணிக்கவாசகரின்,

“புல்லாகிப் பூடாய்ப் புழுவாய் மரமாகிப் பல்விருக மாகிப் பறதவயாய்ப் பாம்பாகிக்

கல்லாய் மனிதராய்ப் யபயாய்க் கணங்கைாய் வல்லசுர ராகி முனிவராய்த் யதவராய்ச்

சசல்ல ஆ நின்றஇத் தாவர சங்கமத்துள் எல்லாப் பிறப்பும் பிறந்திதைத்யதன்

எம்சபருமான் சமய்யய உன் சபான்னடிகள் கண்டின்று வீடுற்யறன்”

என்ற சிவபுராண வரிகதை நிதனவூட்டுகின்றன.

இன்னும் சில பாடல்கள் இராமலிங்க அடிகைாரின் பாடல்கதை மனத்தினில்

நிழலாட தவக்கின்றன.

“தன்தன அறிந்யதன்டி ! தனிக்குமரி ஆயனன்டி தன்னம் தனியய தனி இருக்கும்

பக்குவயமா?

என்ற வரிகள் இராமலிங்கரின் ‘தனித்திருக்க மாட்யடனடி’ என்ற பாடதல

நிதனவுறுத்துகின்றன.
சமாத்தத்தில் இதறவதன உருக தவப்பதில் மாணிக்க வாசகரும், இராமலிங்க
அடிகைாரும் கலந்த கலதவ இந்தப் பட்டினத்தார் எனலாம்.

அப்படி இதறவதனப் பாடி உருகுகின்ற திருவாசகத்திலும்,

அருட்பாவிலும் நதனந்த ஈர விழிகள் இந்தப் பட்டினத்தார் பாடல்களிலும் கசிதவ

ஏற்படுத்துகின்றன.

துறவுக்யகாலத்தில் வீடு வீடாய்ப் பிச்தசசயடுத்து உண்டு திரிவது

பட்டினத்தாரின் சயகாதரிக்கு வருத்தத்தத ஏற்படுத்தியது. இப்படிப்பட்ட

அவமானத்ததத் யதடித் தரும் தம்பி தனக்கு இருந்சதன்ன சசத்சதன்ன என்ற

எண்ணத்துடன் பட்டினத்தாதர விஷம் கலந்த ஆப்பம் சகாடுத்துக் சகால்லப்

பார்த்தாள்.

தமக்தகயின் கருத்தத அறிந்த பட்டினத்தார், ‘தன்னப்பம் தன்தனச்

சுடும்; வீட்டப்பம் ஓட்தடச் சுடும்’ என்று கூறி வீட்டின் கூதர மீது அப்பத்திதன வீச

அவ்வீடு தீப்பிடித்து எரிந்தது.

இப்படித் துறவியாய்த் திரிந்த காலத்து அன்தன இறந்த துயர் யகட்டு அங்யக சசன்று

பச்தச வாதழ மட்தட மீது அன்தனயின் உடதலக் கிடத்தி திருப்பதிகம் பாடித்

தீசயழுப்பித் தம் அன்தனயாருக்குச் சசய்ய யவண்டிய

ஈமக்கிரிதய சசய்து முடித்தார். இவ்வைவு நாட்கள் அவ்வூரில் சுற்றித் திரிந்தது

இதற்காகத்தாயன.

இவர் பாடிய இந்த தகனப்பாடல் புதுச்யசரியிலும் அததனச் சுற்றியுள்ை

பகுதிகளிலும் இறுதி ஊர்வலப் பாடலாய்த் திருவாசகத்துடன் யசர்த்துப்

பாடப்படுகிறது. இது யவறு எந்தச் சித்தர் பாடலுக்கும் இல்லாத சிறப்பாய்க்

கருதப்படுகிறது.

“ஐயிரண்டு திங்களா யங்கசேைாம் சநாந்து சபற்றுப்

சபயசைன்ற மபாமத பரிந்சதடுத்துச் - சைய்யஇரு
சகப்புறத்தி மைந்திக் கைகமுசை தந்தாசள
எப்பிறப்பிற் காண்மப ைிைி”
என்று ஓதுவார் பட்டினத்தாரின் இந்தப் பாடதலப் பாடும்யபாது உயிரற்ற அந்த

உடதல இன்சனாரு தரம் பார்க்க தவக்கிறது.

பிணம் சுடுவதற்கு முன்யபா அல்லது புததப்பதற்கு முன்யபா

வாய்க்கரிசி இடுதல் என்ற சடங்கு உண்டு. உறவும் சுற்றமும் வாய்க்கரிசி இடும்

யநரத்தில் ஓதுவார் அல்லது பரியாரி இந்தப் பாடதலப் பாடுவார்.

“அரிசியயா நானிடுயவ னாத்தாள் தனக்கு வரிதசயிட்டுப் பார்த்து மகிழாமல் -

உருசியுள்ை யதயன யமிர்தயம சசல்வத் திரவியப்பூ மாயன சயன வதழத்த வாய்க்கு”

என்று வாய்க்கரிசி இடுபவர் மனம் அழும் ஆதசதய இப்பாடல் எதிசராலிக்கிறது.

சவட்டியான் மண்ணால் உடதல மூடுகிறான். அல்லது உடதல வறட்டியால் (எரு

மூட்தடயால்) மூடுகிறான். அந்த உடதல இறுதியாக ஒரு தடதவ பார்க்கத்

துடிக்கிறது.

“ஐயிரண்டு திங்கைா யங்கசமலாம் சநாந்து சபற்றுப் தபயசலன்ற யபாயத

பரிந்சதடுத்துச் - சசய்யஇரு தகப்புறத்தி யலந்திக் கனகமுதல தந்தாதை எப்பிறப்பிற்

காண்யப னினி”

பாசத்திற்கு ஆட்படாதார் ஆர்?

உடலுக்குத் தீ தவக்கச் சசால்லுகிறான் சவட்டியான். மனம் பதறுகிறது.

எத்ததன அருதமயாய் எம்தமப் பாதுகாத்த ‘தாய்’ அவளுக்கா இந்தக் சகாடியவன்

தீமூட்டச் சசால்லுகிறான். முடியாதய்யா முடியாது.

“முந்தித் தவங்கிடந்து முந்நூறு நாள் அைவும் அந்திபக லாச்சிவதன யாதரித்துத் -

சதாந்தி

சரியச் சுமந்து சபற்ற தாயார் தமக்யகா சவரியத் தழல்மூட்டு யவன்”

தம் குழந்ததப் பருவத்தில் யசாறூட்டிய தாயாரின் கருதண முகம் மனதில்

நிழலாடுகிறது. பட்டினத்தார் துடித்துப் யபாகிறார்.

“வட்டிலிலுந் சதாட்டிலிலும் மார்யமலுந் யதான் யமலுங் கட்டிலிலும் தவத்சதன்தனக்

காதலித்து - முட்டச் சிறகிலிட்டுக் காப்பாற்றிச் சீராட்டுந் தாய்க்யகா விறகிலிட்டுத்

தீமூட்டு யவன்”

பட்டினத்தார் மனத்தடுமாற்றத்தத இன்னுசமாரு பாடலும் கூறுகிறது.

“அள்ளியிடுவ தரிசியயா தாய்ததலயமல் சகாள்ளிததன தவப்யபயனா கூசாமல் -

சமள்ை முகயமன் முகம்தவத்து முத்தாடி சயன்றன் மகயன சயனவதழத்த வாய்க்கு”

இனியும் காத்திருக்க இயலாது. அன்தன உடல் எரிக்குள் மூழ்குவயத

சரி என்று நிதனத்த பட்டினத்தார் அவ்வுடதலப் புதிய முதறயில் பாட்டாயலயய

தகனம் சசய்கிறார்.

“முன்தன யிட்ட தீ முப்புரத்தியல பின்தன யிட்ட தீ சதன் னிலங்தகயில் அன்தன

யிட்ட தீ அடிவயிற்றியல யானு மிட்ட தீ மூள்க மூள்கயவ”

தீக்கடவுள் பட்டினத்தாரின் வாக்குக்குப் பணிந்து உடதலத்

தீக்கிதரயாக்கினான். அப்யபாது பட்டினத்தாருக்கு உடல் பதறுகிறது. சவந்தழலில்

யவகும் அவ்வுடதலப் பார்த்து,

“யவகுயத தீயதனில் சவந்து சபாடி சாம்பல் ஆகுயத பாவியய தனயயகா - மாகக்

குருவி பறவாமற் யகாதாட்டி சயன்தனக் கருதி வைர்த்சதடுத்த தக”

தீ உடதல ஏறத்தாழ எரித்துவிட்டது. யமடாக இருந்த உடற்கூடு சாம்பலாய்ப்

யபாய்விட்டது.

“சவந்தாயைா யசாணகிரி வித்தகா நின்பதத்தில் வந்தாயைா என்தன மறந்தாயைா -

சந்ததமு முன்தனயய யநாக்கி யுகந்துவரங் கிடந்துஎன் றன்தனயய யீன்சறடுத்த தாய்”

இப்சபாழுது அவர் மனம் ஏறத்தாழ பக்குவ நிதலக்கு வந்து விட்டது.

உடற் சாம்பல் யசகரிக்கப்படுகிறது. இனி என்ன? யநற்று உடலாய் நடமாடினாள்.

இன்று சாம்பலாய்த் யதாற்றம் தருகிறாள். இதுதான் வாழ்க்தக என்று

சமாதானமதடகிறார்.

“வீற்றிருந்தா ைன்தன வீதிதனி லிருந்தாள் யநற்றிருந்தா ளின்று சவந்து நீறானாள் -

பாற்சறளிக்க சவல்லீரும் வாருங்க யைசதன் றிரங்காம சலல்லாந் சிவமயயம யாம்”

என்று முடித்து எல்யலாதரயும் பாற்சறளிக்க அதழக்கின்றார் பட்டினத்தார்.

இந்த பட்டினத்தார் பாடலியல,

“மதனயாளு மக்களும் வாழ்வுந் தனமுந்தன் வாயின்மட்யட யினமான சுற்ற மயானம்

மட்யட வழிக்யகது துதண திதனயாமை சவள் ைைவாகினு முன்பு சசய்ததவந்

ததனயாை சவன்றும் பரயலாகஞ் சித்திக்குஞ் சத்தியயம”

என்ற பாடல் பிரசித்தமானது. இப்பாடதலப் பிரசித்தமாக்கியவர் கவிஞர்

கண்ணதாசன். ‘பாத காணிக்தக’ என்ற திதரப்படத்தில்,

“வீடுவதர உறவு; வீதிவதர மதனவி காடுவதர பிள்தை; கதடசிவதர யாயரா?”

என்று அவர் எழுப்பிய யகள்வி இந்தப் பட்டினத்தார் பாடதலப் பார்த்துதான்.

பட்டினத்தார் பாடதல வாசிக்க மறந்தவர்கள் கண்ணதாசனின் இந்தப் பாடதலக்

யகட்க மறந்திருக்க மாட்டார்கள்.

இதுயபாலயவ பட்டினத்தாரின் உடற்கூற்று வண்ணத்ததப் படிக்கத்

தயங்குபவர்களுக்கு அதன் சுருக்கமாகப் பின்வரும் திதரப்படப் பாடதலயும் கவியரசு

பாடியுள்ைார்.

“எந்த ஊர் என்பவயன ! இருந்த ஊதரச் சசால்லவா? அந்த ஊர் நீயும்கூட அறிந்த

ஊர் அல்லவா? யமலூரில் வாழ்ந்திருந்யதன் ,,,,,,,,,,,,,,,,,,”

இதசயுடன் பாடும்யபாது எந்தப் பாடலும் ரசதனக்குரியதாகி விடுகிறதல்லவா?

இயதா பட்டினத்தார் பாடதலயும் ஒருமுதற பாட யவண்டாம்; படித்துத்தான்

பாருங்கயைன்.
“ஒருமடமாதும் ஒருவனும்ஆகி இன்பசுகம் தரும் அன்பு சபாருந்தி உணர்வுகலங்கி
ஒழுகிய விந்து ஊறுசுயராணிதம் மீதுகலந்து பனியில் ஓர்பாதி சிறிதுளிமாது பண்டியல்
வந்து ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,”

ககாயில் திரு அகைல் - 1

நிவனமின் ெனகன ! நிவனமின் ெனகன

சிைபபரு ொவனச் பசம்பபானம் பைைவன
நிவனமின் ெனகன ! நிவனமின் ெனகன !
அைவகத் கதரின் அைெரு காலின்
உைகப்பபாய் ைாழ்க்வகவய உடவை ஓம்பற்க ! 5

பிறந்தன இறக்கும், இறந்தன பிறக்கும்;

கதான்றின ெவறயும், ெவறந்தன கதான்றும்;
பபருத்தன சிறுக்கும், சிறுத்தன பபருக்கும்;
உணர்ந்தன ெறக்கும், ெறந்தன உணரும்;
புணர்ந்தன பிரியும், பிரிந்தன புணரும்; 10

அருந்தின ெைொம், புவனந்தன அழுக்காம்;

உைப்பன பைறுப்பாம், பைறுப்பன உைப்பாம்;
என்றிவை அவனத்தும் உணர்ந்தவன; அன்றியும்;
பிறந்தன பிறந்தன பிறவிகள் கதாறும்
பகான்றவன அவனத்தும், அவனத்து நிவனக்பகான்றன. 15

தின்றவன அவனத்தும், அவனத்து நிவனக் பகான்றன;

பபற்றவன அவனத்தும், அவனத்து நிவனப் பபற்றன;
ஓம்பிவன அவனத்தும், அவனத்து நிவன ஓம்பின;
பசல்ைத்துக் களித்தவன, தரித்திரத்து அழுங்கிவன;
சுைர்க்கத்து இருந்தவன, நரகில் கிடந்தவன; 20
இன்பமும் துன்பமும் இருநிைத்து அருந்திவன;
ஒன்பறான்று ஒழியாது உற்றவன; அன்றியும்,
புற்புதக் குரம்வபத் துச்சில் ஒதுக்கிடம்
என்னநின் றியங்கும் இருவிவனக் கூட்வடக்
கல்லினும் ைலிதாகக் கருதிவன; இதனுள் 25

பீவையும் நீரும் புறப்படும் ஒருபபாறி;

மீளுங் குறும்பி பைளிப்படும் ஒரு பபாறி
சளியும் நீரும் தைழும் ஒருபபாறி;
உமிழ்நீர் ககாவழ ஒழுகும் ஒருபபாறி;
ைளியும் ெைமும் ைழங்கும் ஒருைழி; 30

சைமும் சீயும் சரியும் ஒருைழி;

உள்ளுறத் பதாடங்கி பைளிப்பட நாறும்
சட்டகம் முடிவில் சுட்படலும் பாகும்
உடலுறு ைாழ்க்வகவய உள்ளுறத் கதர்ந்து,
கடிெைர்க் பகான்வறச் சவடமுடிக் கடவுவை. 35

ஒழிைருஞ் சிைபபரும் கபாகஇன் பத்வத,

நிலுபைனக் கடைா நீர்வெபயாடு பபாருந்தி
எனதற நிவனைற இருவிவன ெைெற
ைரபைாடு பசைைற ெருைற இருைற
இரபைாடு பகைற இகபரம் அற ஒரு 40

முதல்ைவனத் தில்வையுள் முவனத்பதழுஞ் கசாதிவய

அம்பைத் தரசவன ஆனந்தக் கூத்தவன
பநருப்பினில் அரக்பகன பநக்குபநக் குருகித்
திருச்சிற் றம்பைத்து ஒளிருஞ் சீைவன,
நிவனமின் ெனகன ! நிவனமின் ெனகன ! 45
சிைபபரு ொவனச் பசம் பபானம்பைைவன
நிவனமின் ெனகன ! நிவனமின் ெனகன !

திருச்சிற்றம்பைம்

ககாயில் திரு அகைல் - 2

காதை கைாடிய கைகப் பாதகக்

கண்ணியர் ெருங்கில் புண்ணுடன் ஆடும்
காதலும் கருத்தும் அல்ைால்நின் இருதாள்
பங்கயம் சூடப் பாக்கியம் பசய்யாச்
சங்கடம் கூர்ந்த தமிகயன் பாங்கிருந்து 5

அங்ககாடு இங்ககாடு அைெருங் கள்ைர்

ஐைர் கைகமிட்டு அவைக்குங் கானகம்
சைெைப் கபவழ; இருவிவனப் பபட்டகம்;
ைாதபித்தம் ககாவழ குடிபுகுஞ் சீறூர்;
ஊத்வதப் புன்கதால் உதிரக் கட்டவை; 10

நாற்றப் பாண்டம்; நான் முழத்து ஒன்பது

பீற்றல் துண்டம்; கபய்ச்சுவரத் கதாட்டம்
அடவைப் பபரிய சுடவைத் திடருள்;
ஆவசக் கயிற்றில் ஆடும் பம்பரம்;
ஓயா கநாய்க்கிடம்; ஓடும் ெரக்கைம்; 15

ொயா விகாரம்; ெரணப் பஞ்சரம்;

கசாற்றுத் துருத்தி; தூற்றும் பத்தம்;
காற்றில் பறக்கும் கானப் பட்டம்;
விதிைழித் தருென் பைட்டுங் கட்வட;
சதுர்முகப் பாணன் வதக்குஞ் சட்வட; 20

ஈெக் கனலில் இடுசிை விருந்து;

காெக் கனலில் கருகும் சருகு;
கிருமி கிண்டுங் கிழங்கஞ் சருமி,
பைக்பகாழுந்து ஏறுங் கவைக் பகாழு பகாம்பு;
ெணொய் நடக்கும் ைடிவின் முடிவில் 25

பிணொய்க் கிடக்கும் பிண்டம்; பிணகெல்

ஊரில் கிடக்க பைாட்டா உபாதி;
கால் எதிர் குவித்தபூவை; காவைக்
கதிர் எதிர்ப்பட்ட கடும்பனிக் கூட்டம்;
அந்தரத்து இயங்கும் இந்திர சாபம்; 30

அதிரும் கெகத்து உருவின் அருநிழல்;

நீரில் குமிழி; நீர்கெல் எழுத்து;
கண்துயில் கனவில் கண்ட காட்சி;
அதனினும் அவெயும் பிராகன! அவெயும்;
இவெய ைல்லி ைாழிஎன் கறத்த 35

ஆனந்தத் தாண்டைம் காட்டி

ஆண்டுபகாண்டருள்வக நின் அருளினுக்கு அழகக!

ககாயில் திரு அகைல் - 3

பால்கடல் கவடயப் படுங்கடு பைண்பணவயத்

திருமிடற்று அடக்கிய சிைகன அவடக்கைம்!
அடங்கலும் அடக்கிடும் கடுங்பகாவைக் காைவனக்
கால்எடுத் தடக்கிய கடவுள் நின் அவடக்கைம்
உைகு அடங் கலும்பவடத்து உவடயைன் தவைபறித்து 5

இடக்வகயில் அடக்கிய இவறை! நின் அவடக்கைம்!

பசய்யபபான் னம்பைச் பசல்ை! நின் அவடக்கைம்;
ஐய! நின் அவடக்கைம்; அடியன் நின் அவடக்கைம்;
ெனைழி அவைத்திடும் கனபைனும் ைாழ்க்வகயும்;
விழுப்பபாருள் அறியா ைழுக்குெறு ெனனும்; 10

ஆணை ெைத்துதித்து அவைந்ததில் உவைந்திடும்

நிணவைப் புழுபைன பநளிந்திடு சிந்வதயும்;
படிறும் பாைமும் பழிப்புறு நிவனப்பும்,
தைறும் அழுக்காறும் இைறுபபாச் சாப்பும்
கைடும் பபாய்யும் சுைடும் பபருஞ்சின 15

இகலும், பகாவையும், இழிப்புறு புன்வெயும்,

பவகயும், அச்சமும், துணிவும், பனிப்பும்,
முக்குண ெடவெயும், ஐம்பபாறி முயக்கமும்,
இடும்வபயும் பிணியும் இடுக்கிய ஆக்வகவய;
உயிர் எனுங் குருகுவிட்டு ஓடும் குரம்வபவய 20

எலும்பபாடு நரம்புபகாண்டு இவடயில் பிணித்துக்

பகாழுந்தவச கைய்ந்தும் ஒழுக்கு விழுங் குடிவைச்
பசழும்பபழு உதிரச் சிறுபுழுக் குரம்வபவய,
ெைவுடல் குடத்வதப் பைவுடல் புட்டிவைத்
பதாவைவிைாச் கசாற்றுத் துன்பக் குழிவயக் 25

பகாவை பவடக் கைம்பை கிவடக்கும் கூட்வடச்

சலிப்புறு விவனப் பைசரக்குக் குப்வபவயக்
ககாள்சரக்கு ஒழுகும் பீற்றல் ககாணிவயக்
ககாபத்தீ மூட்டுங் பகால்ைன் துருத்திவய,
ஐம்புைப் பறவை அவடயும்பஞ் சரத்வத. 30

புைராக் கைவை விவைெரப் பபாதும்வப,

ஆவசக் கயிற்றில் ஆடும்பம் பரத்வதக்

காசிற் பணத்திற் சுழலுங் காற்றாடிவய,

ெக்கள் விவனயின் ெயக்குந் திகிரிவயக்,
கடுபைளி உருட்டிய சகடக் காவைப் 35

பாைச் சரக்பகாடு பைக்கடல் புக்குக்

காெக் காற்பறடுத்து அவைப்பக்
பகடுைழிக் கவரகசர் பகாடுெரக் கைத்வத
இருவிவன விைங்பகாடும் இயங்குபுற் கைவனக்
நடுைன்ைந் தவழத்திட நடுங்கும் யாக்வகவயப் 40

பிணபெனப் படுத்தியான் புறப்படும் பபாழுதுநின்

அடிெைர்க் கெைத்துக்கு அபயம்நின் அவடக்கைம்;
பைளியிவட உரும்இடி இடித்பதன பைறித்பதழுங்
கடுநவட பைள்விவடக் கடவுள்நின் அவடக்கைம்;
இவெயா நாட்டத்து இவறகய! அவடக்கைம்; 45

அடியார்க்கு எளியாய்! அவடக்கைம் அவடக்கைம்;

ெவறயைர் தில்வை ென்றுள்நின் றாடிக்
கருவண பொண்டு அவைபயறி கடகை! அவடக்கைம்,
கதைரும் முனிைரும் பசன்றுநின் கறத்தப்
பாசிவழக் பகாடிபயாடு பரிந்து அருள் புரியும் 50
எம்பபரு ொனின் இவணயடிக்கு அபயம்
அம்பைத் தரகச அவடக்கைம் உனக்கக!

கச்சித் திரு அகைல்

திருொல் பயந்த திவசமுகன் அவெத்து

ைரும் ஏழ் பிறவியும் ொனுடத் துதித்து
ெவைெகள் ககாொன் ெைர் அடி இவறஞ்சிக்
குைவிய சிைபதங் குறுகாது அைகெ
ொதவர ெகிழ்ந்து காதல் பகாண்டாடும் 5

ொனிடர்க் பகல்ைாம் யாபனடுத் துவரப்கபன்

விழிபைளி ொக்கள் பதளிவுறக் ககண்மின்;
முள்ளும் கல்லும் முயன்று நடக்கும்
உள்ைங் காவைப் பஞ்பசன உவரத்தும்,
பைள்பைலும் பாகை கெவிய கவணக்கால் 10

துள்ளும் ைரால் எனச் பசால்லித் துதித்தும்,

தவசயும் எலும்புந் தக்கபுன் குறங்வக
இவசயுங் கதலித் தண்படன இயம்பியும்
பநடும் உடல் தாங்கி நின்றிடும் இவடவயத்
துடிபிடி பயன்று பசால்லித் துதித்தும், 15

ெைமும் சைமும் ைழும்புந் திவரயும்

அவையும் ையிற்வற ஆலிவை பயன்றும்,
சிைந்தி கபாைக் கிவைத்துமுன் பனழுந்து
திரண்டு விம்மிச் சீப்பாய்ந்து ஏறி
உகிரால் கீறல் உைர்ந்து உள் உருகி 20
நகுைார்க்கு இடொய் நான்று ைற்றும்
முவைவயப் பார்த்து முைரிபொட் படன்றும்,
குவையும் காெக் குருடர்க்கு உவரப்கபன்;
நீட்டவும் முடக்கவும் பநடும் பபாருள் ைாங்கவும்
ஊட்டவும் பிவசயவும் உதவி இங் கியற்றும் 25

அைங்வகவயப் பார்த்துக் காந்தள் என்றுவரத்தும்,

கைர்வையும் அழுக்கும் கெவிய கழுத்வதப்
பாரினில் இனிய கமுபகனப் பகர்ந்தும்,
பைப்பும் ஊத்வதயும் கெவிய ைாவயத்
துப்பு முருக்கின் தூய்ெைர் என்றும், 30

அன்ன முங் கறியும் அவசவிட்டிறக்கும்

முன்னிய பல்வை முத்பதன பொழிந்தும்
நீரும் சளியும் நின்று நின்று ஒழுகும்
கூறிய மூக்வகக் குமிழ் எனக் கூறியும்
தண்ணீர் பீவை தவிராது ஒழுகும் 35

கண்வணப் பார்த்துக் கழுநீர் என்றும்

உள்ளுங் குறும்பி ஒழுகுங் காவத
ைள்வைத் தண்டின் ைைம் என ைாழ்த்தியும்
வகயும் எண்பணயும் கைைாது ஒழியில்
பைய்ய அதரும் கபனும் விவையத் 40

தக்க தவை கயாட்டில் முவைத்து எழுந்த

சிக்கின் ெயிவரத் திரள் முகி பைன்றும்
பசாற்பை கபசித் துதித்து நீங்கள்
நச்சிச் பசல்லும் நரக ைாயில்
கதாலும் இவறச்சியும் துவதந்து சீப்பாயும் 45
காெப் பாழி; கருவிவை கழனி;
தூவெக் கடைழி; பதாவைபபறு ைாயில்;
எண்சாண் உடம்பும் இழியும் பபருைழி!
ெண்பால் காெம் கழிக்கும் ெவறவிடம்;
நச்சிக் காமுக நாய்தான் என்றும் 50

இச்சித் திருக்கும் இவடகழி ைாயில்;

திங்கள் சவடகயான் திருைருள் இல்ைார்
தங்கித் திரியும் சைவைப் பபருைழி;
புண் இது என்று புடவைவய மூடி
உள் நீர் பாயும் ஓவசச் பசழும்புண்; 55

ொல்பகாண்டு அறியா ொந்தர் புகும்ைழி;

கநாய் பகாண்டு ஒழியார் நுண்ணியர் கபாம்ைழி;
தருக்கிய காமுகர் சாரும் படுகுழி;
பசருக்கிய காமுகர் கசருஞ் சிறுகுழி;
பபண்ணும் ஆணும் பிறக்கும் பபருைழி; 60

ெைம் பசாரிந்து இழியும் ைாயிற்கு அருகக

சைம்பசாரிந்து இழியும் தண்ணீர் ைாயில்;
இத்வத நீங்கள் இனிது என கைண்டா;
பச்சிவை இடினும் பத்தர்க்கு இரங்கி
பெச்சிச் சிைபத வீடருள் பைவன 65

முத்தி நாதவன மூைா முதல்ைவன

அண்டர் அண்டமும் அவனத்துை புைனமும்
கண்ட அண்ணவைக் கச்சியிற் கடவுவை
ஏக நாதவன இவணயடி இவறஞ்சுமின்
கபாக ொதவரப் கபாற்றுதல் ஒழிந்கத! 70
திருகைகம்பொவை
அறந்தான் இயற்றும் அைனிலுங்ககாடி அதிகமில்ைம்
துறந்தான் அைனிற் சதககாடிஉள்ைத் துறவுவடகயான்
ெறந்தான் அறக்கற் றறிகைாடிருந்திரு ைாதவனயற்று
இருந்தான் பபருவெவய என் பசால்லுகைன்
கச்சிகயகம்பகன. 1

கட்டிஅவணத்திடும் பபண்டிரு ெக்களுங் காைத்தச்சன்

பைட்டிமுறிக்கும் ெரம்கபால் சரீரத்வத வீழ்த்திவிட்டால்
பகாட்டிமுழக்கி அழுைார் ெயானங் குறுகியப்பால்
எட்டியடி வைப்பகரா இவறைாகச்சி கயகம்பகன. 2

வகப்பிடிநாயகன் தூங்வகயிகையைன் வகவயபயடுத்து

அப்புறந்தன்னில் அவசயாெல் முன் வைத்தயல் ைைவில்
ஒப்புடன் பசன்று துயினீத்துப் பின்ைந் துறங்குைவை
எப்படி நானம்புகைன் இவறைாகச்சி கயகம்பகன. 3

நன்னாரிற்பூட்டிய சூத்திரப்பாவைநன் னார்தப்பினால்

தன்னாலுொடிச் சலித்திடுகொஅந்தத் தன்வெவயப்கபால்
உன்னா லியானுந் திரிைதல்ைான் ெற்றுவனப்பிரிந்தால்
என்னா லிங்காைதுண்கடா இவறைாகச்சி கயகம்பகன 4

நல்ைரிணக்கமும் நின்பூவச கநசமும் ஞானமுகெ

அல்ைாது கைறு நிவையுைகதா அகமும் பபாருளும்
இல்ைாளுஞ் சுற்றமும் வெந்தரும் ைாழ்வும் எழிலுடம்பும்
எல்ைாம் பைளிெயக்கக இவறைாகச்சி கயகம்பகன. 5

பபால்ைா தைபனறி நில்ைா தைவனப் புைன்கடவெ

பைல்ைா தைன்கல்வி கல்ைாதைன் பெய் யடியைர்பால்
பசல்ைா தைனுண்வெ பசால்ைா தைனின் திருைடிக்கன்பு
இல்ைாதைன் ெண்ணில் ஏன் பிறந்கதன்கச்சி ஏகம்பகன. 6

பிறக்கும்பபாழுது பகாடுகபாதில்வைப் பிறந்துெண்கெல்

இறக்கும்பபாழுது பகாடுகபாைதில்வை இவடநடுவில்
குறிக்கும்இச் பசல்ைம் சிைன்தந்த பதன்று பகாடுக்கறியாது
இறக்குங் குைாெருக்பகன் பசால்லுகைன்கச்சி ஏகம்பகன. 7

அன்னவிசாரம் அதுகை விசாரம்அது பைாழிந்தாற்

பசான்னவிசாரந் பதாவையா விசாரநற் கறாவகயவரப்
பன்னவிசாரம் பைகால்விசார மிப்பாவி பநஞ்சுக்கு
என்னவிசாரம் வைத்தாய் இவறைாகச்சி ஏகம்பகன. 8

கல்ைாப்பிவழயுங் கருதாப்பிவழயுங் கசிந்துருகி

நல்ைாப்பிவழயும் நிவனயாப்பிவழயும் நின்அஞ்பசழுத்வதச்
பசால்ைாப்பிவழயுந் துதியாப்பிவழயுந் பதாழாப்பிவழயும்
எல்ைாப்பிவழயும் பபாறுத்தருள் ைாய்கச்சி ஏகம்பகன. 9

ொயநட்கபாவரயும் ொயெைபெனும் ொதவரயும்

வீயவிட்கடாட்டி பைளிகயபுறப்பட்டு பெய்யருைாந்
தாயுடன் பசன்று பின்தாவதவயக் கூடிப்பின்தாவயெறந்து
ஏயுெகதநிட்வட என்றான் எழிற்கச்சி ஏகம்பகன. 10

ைரிக்ககாை கைல்விழி யாரனுராக ெயக்கிற்பசன்று

சரிக்ககாது கைபனழுத் தஞ்சுஞ் பசால்கைன்தமி கயனுடைம்
நரிக்ககா கழுகு பருந்தினுக் ககாபைய்ய நாய்தனக்ககா
எரிக்ககாஇவரபயதுக்ககா இவறைாகச்சி ஏகம்பகன. 11

காபதன்று மூக்பகன்று கண்பணன்று காட்டி என்

கண்பணதிகர
ொபதன்று பசால்லி ைருொவயத உவன ெறலிவிட்ட
தூபதன்றுஎண் ணாெற் சுகபென்று நாடுமித் துற்புத்திவய
ஏபதன்று எடுத்துவரப்கபன் இவறைாகச்சி ஏகம்பகன. 12

ஊருஞ் சதெல்ை உற்றார் சதெல்ை உற்றுப்பபற்ற

கபருஞ் சதெல்ை பபண்டிர் சதெல்ை பிள்வைகளுஞ்
சீருஞ் சதெல்ை பசல்ைஞ் சதெல்ை கதசத்திகை
யாருஞ் சதெல்ை நின்றாள் சதங்கச்சி ஏகம்பகன. 13

சீறும் விவனயது பபண்ணுருைாகித் திரண்டுருண்டு

கூறு முவையும் இவறச்சியுொகிக் பகாடுவெயினால்
பீறு ெைமும் உதிரமுஞ்சாயும் பபருங்குழிவிட்டு
ஏறுங் கவரகண்டிகைன் இவறைாகச்சி ஏகம்பகன. 14

பபாருளுவடகயாவரச் பசயலிலும் வீரவரப் கபார்க்கைத்துந்

பதருளுவடகயாவர முகத்தினுந் கதர்ந்து பதளிைதுகபால்

அருளுவடகயாவரத் தைத்திற்குணத்தில் அருளிைன்பில்

இருைறு பசால்லிலுங் காணத்தகுங்கச்சி ஏகம்பகன. 15

பருத்திப்பபாதியிவனப் கபாைகைையிறு பருக்கத்தங்கள்

துறுத்திக் கறுசுவை கபாடுகின்றார் துறந் கதார்தெக்கு
ைருத்திஅமுதிட ொட்டாரைவர இம்ொனிைத்தில்
இருத்திக்பகாண் கடனிருந்தா இவறைாகச்சி ஏகம்பகன. 16

பபால்ைாஇருைகற் றுங்கதிர்கூவகபயன் புட்கண்ணினுக்கு

அல்ைாயிருந்திடும் ஆபறாக்குகெஅறி கைாருள்ைத்தில்
ைல்ைாரறிைார் அறியார்தெக்கு ெயக்கங்கண்டாய்
எல்ைாம் விழிெயக்கக இவறைாகச்சி ஏகம்பகன. 17
ைாதுக்குச்சண்வடக்குப் கபாைார்ைருைார் ைழக்குவரப்பார்
தீதுக்குதவியுஞ் பசய்திடுைார்தினந் கதடிபயான்றும்
ொதுக்களித்து ெயங்கிடுைார் விதி ொளுெட்டும்
ஏதுக்கிைர் பிறந்தார் இவறைாகச்சி ஏகம்பகன. 18

ஓயாெற் பபாய்பசால்ைர் நல்கைாவரநிந்திப்பர் உற்றுப்பபற்ற

தாயாவரவைைர் சதியாயிரஞ்பசய்ைர் சாத்திரங்கள்
ஆயார்பிறர்க்கு உபகாரஞ்பசய்யார்தவெ
அண்டினர்க்பகான்று
ஈயாரிருந்பதன்ன கபாபயன்ன காண்கச்சி ஏகம்பகன. 19

அப்பபன்றும் பைண்வெயதாயினும் ஆங்கந்நிைத் தியல்பாய்த்

தப்பின்றி கயகுண கைற்றுவெதான் பை சார்தலினால்
பசப்பில் அபக்குைம் பக்குைொயுள்ை சீைரிலும்
இப்படிகயநிற்பன் எந்வத பிரான்கச்சி ஏகம்பகன. 20

நாயாய்ப்பிறந்திடின் நல்கைட்வடயாடி நயம்புரியும்

தாயார்ையிற்றில் நரராய்ப் பிறந்துபின் சம்பன்னராய்க்
காயாெரமும் ைறைாங் குைமுங் கல்ைாவு ென்ன
ஈயாெனிதவர ஏன்பவடத்தாய் கச்சி ஏகம்பகன. 21

ஆற்றிற்கவரத்த புளியாக்கி டாெபைன் அன்வபபயல்ைாம்

கபாற்றித் திருவுைம் பற்றுவெ யாபுர மூன்பறரித்துக்
கூற்வறப் பணிபகாளுந் தாளுவடயாய் குன்ற வில்லுவடயாய்
ஏற்றுக் பகாடியுவடயாய் இவறைாகச்சி ஏகம்பகன. 22

பபண்ணாகி ைந்தபதாரு ொயப்பிசாசம் பிடித்திட்படன்வனக்

கண்ணால் பைருட்டி முவையால்ெயக்கிக் கடிதடத்துப்
புண்ணாங் குழியிவடத் தள்ளிபயன் கபாதப் பபாருள்பறிக்க
எண்ணா துவனெறந்கதன் இவறைாகச்சி ஏகம்பகன. 23
நாைார கைண்டும் இதஞ் பசால்லுைாருவன நான்பிரிந்தால்
சாகைன் என்கறயிருந் பதாக்கவுண்பார்கள்
வகதான்ைறண்டால்
கபாய்ைாரும் என்றுநடுத் தவைக்கக குட்டும் பூவையருக்கு
ஈைார் தவைவிதிகயா இவறைாகச்சி ஏகம்பகன. 24

கல்ைார் சிைகவத நல்ைார் தெக்குக் கனவிலுபெய்

பசால்ைார் பசித்தைர்க் கன்னங் பகாடார் குருபசான்னபடி
நில்ைார்அறத்வத நிவனயார்நின்னாெம் நிவனவிற்சற்றும்
இல்ைார் இருந்பதன் இறந்பதன் புகல் கச்சி ஏகம்பகன. 25

ைானமுதத்தின் சுவையறி யாதைர்ைண்கனியின்

தானமுதத்தின் சுவைபயண்ணல் கபாைத் தனித்தனிகய
கதனமு தத்தின் பதளிைாயஞானஞ் சிறிது மில்ைார்க்கு
ஈனமுதச்சுவை நன்றல்ை கைாகச்சி ஏகம்பகன. 26

ஊற்வறச்சரீரத்வத ஆபாசக் பகாட்டிவை ஊன்பபாதிந்த

பீற்றற் றுத்திவயச் கசாறிடுந்கதாற்வபவயப் கபசரிய
காற்றிற் பபாதிந்த நிவையற்ற பாண்டத்வதக் காதல்பசய்கத
ஏற்றுத் திரிந்து விட்கடன் இவறைாகச்சி ஏகம்பகன. 27

பசால்ைால் ைருங்குற்றஞ் சிந்வதயால் ைருந்கதாடஞ்பசய்த

பபால்ைாத தீவிவன பார்வையிற் பாைங்கள் புண்ணியநூல்
அல்ைாத ககள்விவயக் ககட்டிடுஞ் தீங்குக ைாயவுெற்று
எல்ைாப்பிவழயும் பபாறுத்தருள் ைாய்கச்சி ஏகம்பகன. 28

முட்டற்ற ெஞ்சவை எண்பணயிற் கூட்டி முகமினுக்கி

பெட்டிட்டுப் பபாட்டிட்டுப் பித்தவைஓவை விைக்கியிட்டுப்
பட்டப்பகலில் பைளிெயக்கக பசய்யும் பாவையர்கெல்
இட்டத்வத நீ தவிர்ப்பாய் இவறைாகச்சி ஏகம்பகன. 29
பிறந்துெண் மீதிற் பிணிகயகுடி பகாண்டு கபரின்பத்வத
ெறந்து சிற்றின்பத்தின் கென்வெய ைாகிப்புன் ொதருக்குட்

பறந்துஉழன் கறதடு ொறிப்பபான்கதடியப் பாவையர்க்கீந்து

இறந்திட கைாபணித்தா யிவறைாகச்சி ஏகம்பகன. 30

பூதங்க ைற்றுப் பபாறியற்றுச் சாவரம் புைன்கைற்றுப்

கபதங் குணெற்றுப் கபராவச தானற்றுப் பின்முனற்றுக்
காதங் கரணங் களுெற்ற ஆனந்தக் காட்சியிகை
ஏதங் கவைந்திருப்கபன் இவறைாகச்சி ஏகம்பகன. 31

நல்ைாய்எனக்கு ெனுபைான்று தந்தருள் ஞானமிைாப்

பபால்ைா எவனக்பகான்று கபாடும் பபாழுதியல் பூவசபசபம்
பசால்ைார் நற்ககாயில் நியெம் பைைவகத் கதாத்திரமும்
எல்ைாமுடிந்தபின் பகால்லுகண் டாய்கச்சி ஏகம்பகன. 32

சடக்கடத் துக்கிவர கதடிப்பைவுயிர் தம்வெக்பகான்று

விடக்கடித் துக்பகாண்டு இறுொந்திருந்து மிகபெலிந்து
படக்கடித் தின்றுழல் ைார்கடவெக்கரம் பற்றிநென்
இடக்கடிக்கும் பபாழுகதது பசய்ைார்கச்சி ஏகம்பகன. 33

நாறுமுடவை நரிப்பபாதிச் கசாற்றிவன நான்தினமுஞ்

கசாறுங்கறியும் நிரப்பியபாண்டத்வதத் கதாவகயர்தங்
கூறுெைமும் இரத்த முஞ்கசாறுங் குழியில் விழாது
ஏறும்படி யருள்ைாய் இவறைா கச்சி ஏகம்பகன. 34

பசாக்கிட் டரண்ெவனப் புக்குட் டிருடிய துட்டர்ைந்து

திக்குற்ற ென்னவரக் ககட்பது பபாற்சிை நிந்வதபசய்து
மிக்குக் குருலிங்க சங்கெம் நிந்தித்து வீடிச்சிக்கும்
எக்குப் பபருத்தைர்க் பகன்பசால்லுகைன்கச்சி ஏகம்பகன. 35
விருந்தாக ைந்தைர் தங்களுக்கன்னம் மிகக் பகாடுக்கப்
பபாருந்தார் ைைம்பபற ைாழ்ைார் நின்னாெத்வத கபாற்றி
நித்தம்
அருந்தா முவைப்பங்கர் என்னாத பாதகர் அம்புவியில்
இருந்தாை கததுகண்டாய் இவறைாகச்சி ஏகம்பகன. 36

எல்ைாம்அறிந்து படித்கத இருந்பதெக்கு உள்ைபடி

ைல்ைான் அறிந்துைன் என்றுணராது ெதிெயங்கிச்
பசால்ைால் ெவைந்துறு சூழ் விதியின்படி துக்கித்துப்பின்
எல்ைாம் சிைன்பசயகை என்பர்காண்கச்சி ஏகம்பகன. 37

பபான்வன நிவனந்து பைகுைாகத் கதடுைர் பூவையன்னாள்

தன்வனநிவனந்து பைகுைாய்உருகுைர் தாரணியில்
உன்வன நிவனந்திங் குவனப்பூசி யாத உலுத்தபரல்ைாம்
என்வன இருந்துகண்டாய் இவறைாகச்சி ஏகம்பகன. 38

கடுஞ்பசாலின் ைம்பவர ஈனவரக் குண்டவரக் காமுகவரக்

பகாடும் பைகெபசயும் நிர்மூடர்தம்வெக் குைையத்து
பநடும்பவனகபால் ைைர்ந்துநல் கைார் தம் பநறியறியா
இடும்பவர கயன்ைகுத்தாய் இவறைாகச்சி ஏகம்பகன. 39

பகான்கறன் அகனகம் உயிவரபயைாம்

பின்புபகான்றுபகான்று
தின்கறன் அதன்றியும் தீங்குபசய்கதனது தீர்க பைன்கற
நின்கறனின் சன்னிதிக்ககஅத னாற்குற்றம் நீபபாறுப்பாய்
என்கறஉவனநம்பிகனன் இவறைாகச்சி ஏகம்பகன. 40

ஊரிருந் பதன்ன நல்கைாரிருந்பதன் னுபகாரமுள்ை

கபரிருந் பதன்பபற்ற தாயிருந்பதன்ெடப் பபண்பகாடியாள்
சீரிருந்த பதன்னற் சிறப்பிருந் பதன்னவித் கதயத்தினில்
ஏரிருந் பதன்னைல்ைாய் இவறைாகச்சி ஏகம்பகன. 41

வில்ைா ைடிக்கச் பசருப்பா லுவதக்க பைகுண்படாருைன்

கல்ைா பைறியப் பிரம்பா ைடிக்கக் களிைண்டுகூர்ந்து
அல்ைாற் பபாழிற்றில்வை அம்பைைாணர்க்ககார்
அன்வனபிதா
இல்ைாத தாைல்ைகைா இவறைாகச்சி ஏகம்பகன. 42

எண்சீர் விருத்தம்

அன்வன எத்தவன எத்தவன அன்வனகயா

அப்பன் எத்தவன எத்தவன அப்பகனா
பிள்வை எத்தவன எத்தவன பபண்டிகரா
பிள்வை எத்தவன எத்தவன பிள்வைகயா
முன்வன எத்தவன எத்தவன சன்ெகொ
மூடனாய் அடிகயனும் அறிந்திகைன்
இன்னம் எத்தவன எத்தவன சன்ெகொ
என்பசய்கைன்கச்சி ஏகம்ப நாதகன 43

திருத் தில்வை
காம்பிணங் கும்பவணத் கதாைார்க்கும் பபான்னுக்குங்
காசினிக்கும்
தாம்பிணங் கும்பை ஆவசயும் விட்டுத் தனித்துச் பசத்துப்
கபாம்பிணந் தன்வனத் திரைாகக் கூடிப் புரண்டு இனிகெற்
சாம்பிணங் கத்துது ஐகயா! என் பசய்கைன் தில்வைச்
சங்கரகன!

கசாறிடும் நாடு, துணிதருங் குப்வப, பதாண்டன் பவரக்கண்டு

ஏறிடுங் வககள் இறங்கிடுந் தீவிவன, எப்பபாழுதும்
நீறிடும் கெனியர் சிற்றம் பைைர் நிருத்தங்கண்டால்
ஊறிடும் கண்கள் உருகிடும் பநஞ்சம்என் உள்ைமுகெ! 2

அழலுக்குள் பைண்பணய் எனகை உருகிப்பபான்

னம்பைத்தார்
நிழலுக்குள் நின்று தைமுற் றாெல்நிட் டூரமின்னார்
குழலுக் கிவசந்த ைவகொவை பகாண்டுகுற் கறைல்பசய்து
விழலுக்கு முத்துவை இட்டிவறத் கதன் என் விதிைசகெ. 3

ஓடாெல் பாழுக்கு உவழயாெல் ஓரம் உவரப்பைர்பால்

கூடாெல் நல்ைைர் கூட்டம் விடாெல்பைங் ககாபம் பநஞ்சில்
நாடாெல் நன்வெ ைழுைாெல் இன்வறக்கு நாவைக்பகன்று
கதடாெல் பசல்ைம் தருைாய்! சிதம்பர கதசிககன! 4

பாராெல் ஏற்பைர்க்கு இல்வைபயன் னாெல் பழுதுபசால்லி

ைாராெல் பாைங்கள் ைந்தணு காெல் ெனம் அயர்ந்து
கபராெல், கசவை பிரியாெல் அன்புபப றாதைவரச்
கசராெல் பசல்ைம் தருைாய்! சிதம்பர கதசிககன! 5

பகால்ைாெல், பகான்றவதத் தின்னாெல், குத்திரங்

ககாள்கைவு
கல்ைாெல், வகதை கராடுஇணங் காெல்கனவி னும்பபாய்
பசால்ைாெல், பசாற்கவைக் ககைாெல், கதாவகயர்
ொவயயிகை
பசல்ைாெல், பசல்ைந் தருைாய் சிதம்பர கதசிககன! 6

முடிசார்ந்த ென்னரும் ெற்றுமுள் கைாரும் முடிவிபைாரு

பிடிசாம்ப ராய்பைந்து ெண்ணாை துங்கண்டு பின்னும் இந்தப்
படிசார்ந்த ைாழ்வை நிவனப்பதல் ைால்பபான்னின்
அம்பைைர்
அடிசார்ந்து நாம்உய்ய கைண்டுபென்கற அறி ைாரில்வைகய! 7

காவை உபாதி ெைஞ்சைொம் அன்றிக் கட்டுச்சியிற்

சாை உபாதி பசிதாகம் ஆகும்முன் சஞ்சிதிொம்
ொவை உபாதி துயில்காெொம் இவை ொற்றிவிட்கட
ஆைம் உகந்தருள் அம்பைைா, என்வன ஆண்டருகை! 8

ஆயும் புகழ்த்தில்வை அம்பைைாணர் அருகில் பசன்றால்

பாயும் இடபம், கடிக்கும் அரைம், பின்பற்றிச் பசன்றால்
கபயுங் கணமும் பபருந்தவைப் பூதமும் பின்பதாடரும்;
கபாபயன்பசய் ைாய்ெனகெ பிணக் காடைர் கபாமிடகெ? 9

ஓடும் எடுத்து அதள் ஆவடயும் சுற்றி, உைாவிபெள்ை

வீடுகள் கதாறும் பலிைாங்கிகய, விதி யற்றைர்கபால்
ஆடும் அருள்பகாண்டு இங்கு அம்பைத்கத நிற்கும்
ஆண்டிதன்வனத்
கதடுங் கணக்பகன்ன காண்! சிைகாெ சவுந்தரிகய. 10

ஊட்டுவிப் பானும் உறங்குவிப்பானும் இங்கு

ஒன்கறாபடான்வற
மூட்டுவிப் பானும் முயங்குவிப் பானும் முயன்றவிவன
காட்டுவிப் பானும் இருவிவனப் பாசக் கயிற்றின் ைழி
ஆட்டுவிப் பானும் ஒருைன்உண் கடதில்வை அம்பைத்கத! 11

அடியார்க்கு எளியைர் அம்பைைாணர் அடிபணிந்தால்

ெடியாெல் பசல்ை ைரம்பபற ைாம், வையம் ஏழைந்த
பநடிகயானும் கைதனுங் காணாத நித்த நிெைன் அருள்
குடிகாணும் நாங்கள்! அைர்காணும் எங்கள் குைபதய்ைகெ! 12
பதய்ைச் சிதம்பர கதைா! உன் சித்தம் திரும்பிவிட்டால்
பபாய்வைத்த பசாப்பன ொென்னர் ைாழ்வும் புவியுபெங்கக?
பெய்வைத்த பசல்ைபெங்கக? ெண்ட லீகர்தம் கெவடபயங்கக?
வகவைத்த நாடக சாவைபயங்கக? இது கண்ெயக்கக! 13

உடுப்பானும் பாைன்னம் உண்பானும் உய்வித்பதாருைர்

தம்வெக்
பகடுப்பானும் ஏபதன்று ககள்விபசய் ைானும் கதியடங்கக்
பகாடுப்பானும் கதகிஎன்று ஏற்பானும் ஏற்கக் பகாடாெல்
நின்று
தடுப்பானும் நீயல்வைகயா தில்வை ஆனந்தத்
தாண்டைகன! 14

வித்தாரம் கபசினும் கசாங்ககறி னும் கம்ப மீதிருந்து

தத்தாஎன் கறாதிப் பரிவுபகாண்டாடினும் தம்முன்தம்பி
ஒத்தாவச கபசினும் ஆைதுண்கடா? தில்வை யுள்நிவறந்த
கத்தாவின் பசாற்படி அல்ைாது கைறில்வை கன்ெங்ககை. 15

பிறைாதிருக்க ைரம்பபறல் கைண்டும்; பிறந்துவிட்டால்

இறைா திருக்க ெருந்துண்டு காண்இது எப்படிகயா
அறொர் புகழ்த்தில்வை அம்பை ைாணர் அடிக்கெைம்
ெறைா திருெனகெ! அதுகாண் நல் ெருந்துனக்கக! 16

தவியா திரு பநஞ்சகெ தில்வை கெவிய சங்கரவனப்

புவியார்ந் திருக்கின்ற ஞானா கரவனப் புராந்தகவன
அவியாவிைக்வகப் பபான்னம்பைத் தாடிவய ஐந்பதழுத்தால்
பசவியாெல் நீ பசபித்தால் பிறைாமுத்தி சித்திக்குகெ! 17

நாலின் ெவறப்பபாருள் அம்பை ைாணவர நம்பியைர்

பாலில் ஒருதரம் கசவிக்பகா ணாதிருப் பார்க் கருங்கல்
கெலில் எடுத்தைர் வகவிைங் வகத்வதப்பர் மீண்டுபொரு
காலில் நிறுத்துைர் கிட்டியும் தாம்ைந்து கட்டுைகர. 18

ஆற்பறாடு தும்வப அணிந்தாடும் அம்பை ைாணர்தம்வெப்

கபாற்றா தைர்க்கு அவடயாைம் உண்கட இந்தப் பூதைத்தில்
கசாற்றாவி அற்றுச் சுகெற்றுச் சுற்றத் துணியும் அற்கற
ஏற்றாலும் பிச்வச கிவடயாெல் ஏக்கற் றிருப்பர்ககை. 19

அத்தவன, முப்பத்து முக்ககாடி கதைர்க் கதிபதிவய

நித்தவன, அம்வெ சிைகாெ சுந்தரி கநசவன, எம்
கத்தவனப் பபான்னம்பைத் தாடும் ஐயவனக் காணக்கண்
எத்தவன ககாடி யுககொ தைஞ்பசய் திருக்கின்றனகை! 20

திருச்பசங்காடு

பநருப்பான கெனியர் பசங்காட்டில் ஆத்தி நிழல் அருகக

இருப்பார் திருவுைம் எப்படி கயாஇன்னம் என்வன அன்வனக்
கருப்பா சயக்குழிக்கக தள்ளு கொகண்ணன் காணரிய
திருப்பாத கெதரு கொபதரி யாது சிைன்பசயகை.
1

திருபைாற்றியூர்

ஐயுந் பதாடர்ந்து, விழியுஞ் பசருகி, அறிைழிந்து,

பெய்யும் பபாய்யாகி விடுகின்ற கபாபதான்று
கைண்டுைன்யான்
பசய்யுந் திருபைற்றி யூர்உவடயீர்! திரு நீறுமிட்டுக்
வகயுந் பதாழப் பண்ணி ஐந்பதழுத் கதாதவுங் கற்பியுகெ.

1 சுடப்படு ைார் அறி யார், புரம் மூன்வறயுஞ் சுட்டபிரான்

திடப்படு ொெதில் பதன்ஒற்றி யூரன் பதருப்பரப்பில்
நடப்பைர் பபாற்பதம் நந்தவை கெற்பட நன்குருண்டு
கிடப்பது காண்ென கெ விதி ஏட்வடக் கிழிப்பதுகை! 2

திருவிவடெருதூர்

காகட திரிந்பதன்ன? காற்கற புசித்பதன்ன? கந்வத சுற்றி

ஓகட எடுத்பதன்ன? உள்ைன்பி ைாதைர் ஓங்குவிண்கணார்
நாகட இவடெரு தீசர்க்கு பெய்யன்பர் நாரியர்பால்
வீகட யிருப்பினும் பெய்ஞ்ஞான வீட்டின்பம் கெவுைகர.

1.தாயும் பவக பகாண்ட பபண்டீர் பபரும்பவக தன்னுவடய

கசயும் பவக உற கைாரும் பவகஇச் பசகமும் பவக
ஆயும் பபாழுதில் அருஞ்பசல்ைம் நீங்கில்இங் காதலினால்
கதாயுபநஞ்கச ெரு தீசர்பபாற் பாதஞ் சுதந்தரகெ. 2

திருக்கழுக்குன்றம்

1
காகடா? பசடிகயா? கடல்புற கொ? கனகெ மிகுந்த
நாகடா? நககரா? நகர்நடு கைா? நைகெ மிகுந்த
வீகடா? புறந்திண்வண கயா? தமி கயன்உடல் விழுமிடம்?
நீள்கதாய் கழுக்குன்றி லீசா! உயிர்த்துவண நின்பதகெ!
திருக்காைத்தி

பத்தும் புகுந்து பிறந்து ைைர்ந்து பட்டாவடசுற்றி,

முத்தும் பைைமும் பூண்டுஓடி ஆடி முடிந்தபின்பு
பசத்துக் கிடக்கும் பிணத்தருகக இனிச் சாம்பிணங்கள்
கத்துங் கணக்பகன்ன? காண் கயிைாபுரிக் காைத்திகய!

1 பபான்னால் பிரகயாசனம்பபான் பவடத்தார்க்குண்டு; பபான்

பவடத்கதான்
தன்னால் பிரகயாசனம் பபான்னுக்கங் ககதுண்டு அத்தன்
வெவயப்கபால்
உன்னால்பிர கயாசனம் கைணபதல் ைாம்உண்டு
உவனப்பணியும்
என்னால்பிர கயாசனம் ஏதுண்டு? காைத்தி ஈச்சுரகன!
2

ைாைால் ெகைரிந்து ஊட்டைல்கைன் அல்ைன்; ொதுபசான்ன

சூைால் இைவெ துறக்கைல்கைன் அல்ைன்; பதாண்டு பசய்து
நாைாறில் கண்இடந்து அப்பைல்கைன் அல்ைன்நான்
இனிச்பசன்று
ஆைாைது எப்படிகயா திருக்காைத்தி அப்பருக்கக? 3

முப்கபாதும் அன்னம் புசிக்கவும் தூங்கவும் கொகத்தினால்

பசப்கபாது இைமுவை யாருடன் கசரவும் சீைன்விடும்
அப்கபாது கண்கைக் கப்படவும் வைத்தாய் ஐயகன!
எப்கபாது காணைல் கைன்? திருக் காைத்தி ஈச்சுரகன! 4

இவரக்கக இரவும் பகலும் திரிந்திங்கு இவைத்துமின்னார்

அவரக்கக அைைக் குழியருகக அசும் பார்ந்பதாழுகும்
புவரக்கக உழலும் தமிகயவன ஆண்டருள்! பபான்முகலிக்
கவரக்கக கல்ைாை நிழற்கீழ் அெர்ந்தருள் காைத்திகய! 5

நாறும் குருதிச் சைதாவர; கதாற்புவர நாள் பதாறும்சீ

ஊறும் ெைக்குழி காெத்துைாரம் ஒளித்திடும்புண்
கதறும் தவசப்பிைப் பந்தரங் கத்துை சிற்றின்பம்விட்டு
ஏறும் பதந்தருைாய்! திருக் காைத்தி ஈச்சுரகன! 6

திருக்வகைாயம்
கான்சாயும் பைள்ளி ெவைக்கரகச! - நின் கழல் நம்பிகனன்
ஊன்சாயும் பசன்ெம் ஒழித்திடு ைாய்! கர வூரனுக்காய்
ொன்சாய பசங்வக ெழுைைஞ் சாய ைவனந்த பகான்வறத்
கதன்சாய நல்ை திருகெனி சாய்த்த சிைக் பகாழுந்கத!

இல்ைம் துறந்து பசிைந்த கபாது அங்கு இரந்து தின்று

பல்லும் கவரயற்று, பைள்ைாயு ொய்ஒன்றில் பற்றுமின்றிச்
பசால்லும் பபாருளும் இழந்து சுகானந்தத் தூக்கத்திகை
அல்லும் பகலும் இருப்பாபதன் கறா? கயி ைாயத்தகன! 2

சினந்தவன யற்றுப் பிரியமும் தான் அற்றுச் பசய்வகயற்று

நிவனந்ததும்அற்று, நிவனயா வெயுெற்று, நிர்ச்சிந்தனாய்த்
தனந்தனி கயயிருந்து ஆனந்த நித்திவர தங்குகின்ற
அனந்தலில் என்றிருப்கபன் அத்தகன! கயிைாயத்தகன! 3

வகயார ஏற்றுநின் றுஅங்ஙனந் தின்று, கரித்துணிவயத்

வதயா துஉடுத்தி, நின் சந்நிதிக்கக ைந்து சந்ததமும்
பெய்யார நிற்பணிந்து உள்கை உகராெம் விதிர்விதிர்ப்ப
ஐயா என்று ஓைம் இடுைது என்கறா? கயிைாயத்தகன! 4

நீறார்த்த கெனி உகராெம் சிலிர்த்து உைம் பநக்குபநக்குச்

கசறாய்க் கசிந்து கசிந்கத உருகி, நின்சீரடிக்கக
ொறாத் தியானமுற்று ஆனந்த கெற்பகாண்டு, ொர்பில்
கண்ணீர்
ஆறாய்ப் பபருகக் கிடப்பபதன்கறா? கயிைாயத்தகன! 5

பசல்ைவரப் பின்பசன்று சங்கடம்கபசித் தினந்தினமும்

பல்லிவனக் காட்டிப் பரிதவியாெல் பரொனந்தத்தின்
எல்வையில் புக்கிட ஏகாந்தொய் எனக் காமிடத்கத
அல்ைல் அற்று என்றிருப்கபன் அத்த கன! கயிைாயத்தகன! 6

ெந்திக் குருவைபயாத் கதன்இல்வை; நாகயன் ைழக்கறிந்தும்

சிந்திக்கும் சிந்வதவய யான்என்பசய் கைன்எவனத் தீதகற்றிப்
புந்திப் பரிவில் குருவைவய ஏந்திய பூவசவயப்கபால்
எந்வதக் குரியைன் காண் அத்த கன !கயி ைாயத்தகன! 7

ைருந்கதன் பிறந்தும் இறந்தும் ெயக்கும் புைன்ைழிப்கபாய்ப்

பபாருந்கதன் நரகில் புகுகின்றி பைன், புகழ்ைாரிடத்தில்
இருந்கதன் இனியைர் கூட்டம் விகடன்இயல் அஞ்பசழுத்தாம்
அரும்கதன் அருந்துைன் நின் அரு ைால்கயி ைாயத்தகன! 8
ெதுவர

விடப்படு கொ இப் பிரபஞ்ச ைாழ்க்வகவய? விட்டுெனம்

திடப்படு கொ? நின் அருளின்றி கயதினகெ அவையக்
கடப்படு கொ? அற்பர் ைாயிலில் பசன் றுகண்ணீர் ததும்பிப்
படப்படு கொ? பசாக்க நாதா! சவுந்தர பாண்டியகன!

1. பபாது

உவடககா ைணம் உண்டு, உறங்கப் புறந்திண்வணயுண்டு,

உணவிங்கு
அவடகாய் இவையுண்டு, அருந்தத் தண்ணீர் உண்டு,
அருந்துவணக்கக
விவடகயறும் ஈசர் திருநாெம்உண்டு இந்தகெதினியில்
ைடககாடு உயர்ந்பதன்ன பதன்ககாடு சாய்ந்பதன்ன
ைான்பிவறக்கக?

2. வீடு நெக்குத் திருைாைங் காடு; விெைர் தந்த

ஓடு நெக்குண்டு ைற்றாத பாத்திரம்; ஓங்குபசல்ை
நாடு நெக்குண்டு ககட்பபதல்ைாம்தர; நன்பனஞ்சகெ!
ஈடு நெக்குச் பசாைகை ஒருைரும் இங்கில்வைகய!

3. நாடிக்பகாண்டு ஈசவர நாட்டமுற் றாயிவை; நாதரடி

கதடிக்பகாண் டாடித் பதளிந்தா யிவை; பசக ொவயைந்து
மூடிக்பகாண் கடாபென்றும், காொயு தங்கள் முனிந்தபைன்றும்
பீடிப்வப கயாபநஞ்ச கெயுவனப் கபாை இல்வை பித்தர்ககை!
4. வகபயான்று பசய்ய, விழிபயான்று நாடக் கருத்பதான்று
எண்ணப்
பபாய்பயான்று ைஞ்சக நாபைான்று கபசப் புைால் கெழும்
பெய்பயான்று சாரச் பசவிபயான்று ககட்க விரும்பும்யான்
பசய்கின்ற பூவசஎவ் ைாறுபகாள்ைாய்? விவன தீர்த்தைகன!

5. கண்ணுண்டு காணக் கருத்துண்டு கநாக்கக் கசிந்துருகிப்

பண்ணுண்டு பாடச் பசவியுண்டு ககட்கப் பல்பச்சிவையால்
எண்ணுண்டு சாத்த எதிர்நிற்க ஈசன் இருக்வகயிகை
ெண்ணுண்டு கபாகுவத கயா! பகடுவீர் இந்த ொனுடகெ!

6. பசால்லிலும் பசால்லின் முடிவிலும் கைதச் சுருதியிலும்

அல்லிலு(ம்) ொசற்ற ஆகாயம் தன்னிலும் ஆய்ந்து விட்கடார்
இல்லிலும் அன்பரிடத்திலும் ஈசன் இருக்குமிடம்!
கல்லிலும் பசம்பிலு கொ இருப்பான் எங்கள் கண்ணுதகை?

7. விவனப்கபாககெ ஒரு கதகங்கண்டாய்! விவன தான்

ஒழிந்தால்
திவனப்கபா தைவும் நில் ைாதுகண்டாய்! சிைன் பாதம்நிவன!
நிவனப்கபாவர கெவு; நிவனயாவர நீங்கி இந்பநறியில்
நின்றால்
உவனப்கபால் ஒருைருண்கடா ெனகெ எனக்கு உற்றைகர?

8. பட்வடக் கிழித்துப் பருஊசி தன்வனப் பரிந்பதடுத்து,

முட்டச் சுருட்டி என்பொய்குழ ைாள்வகயில் முன்பகாடுத்து
கட்டியிருந்த கனொய்க்காரி தன் காெம் எல்ைாம்
விட்டுப் பிரியஎன் கறா இங்ங கனசிைன் மீண்டதுகை?

9. சூதுற்ற பகாங்வகயும் ொனார் கைவியும் சூழ்பபாருளும்,

கபாதுற்ற பூசலுக்கு என்பசய ைாம்? பசய்த புண்ணியத்தால்
தீதுற்ற ென்னைன் சிந்வதயில் நின்று பதளிைதற்ககா
காதற்ற ஊசிவயத் தந்து விட்டான் என்றன் வகதனிகை?

10. ைாதுற்ற திண்புயர் அண்ணாெவையர் ெைர்ப் பதத்வதப்

கபாதுற்ற எப்கபாதும் புகலுபநஞ் கச! இந்தப் பூதைத்தில்
தீதுற்ற பசல்ைபென்? கதடிப் புவதத்த திரவியபென்?
காதற்ற ஊசியும் ைாராது காணுங் கவடைழிக்கக!

11. கைதத்தின் உட்பபாருள் ெண்ணாவச ெங்வகவய

விட்டுவிடப்
கபாதித்த ைன்பொழி ககட்டிவைகயா? பசய்த புண்ணியத்தால்
ஆதித்தன் சந்திரன் கபாை பைளிச்சம் அதாம் பபாழுது
காதற்ற ஊசியும் ைாராது காணுங் கவட ைழிக்கக!

12. ெவனயாளும் ெக்களும் ைாழ்வும் தனமும் தன்

ைாயில்ெட்கட
இனொன சுற்றம் ெயானம் ெட்கட ைழிக்ககது துவண?
திவனயா ெைவு எள்ைைைாகிலும் முன்பு பசய்ததைம்
தவனயாை என்றும் பரகைாகம் சித்திக்கும் சத்தியகெ.

13. அத்தமும் ைாழ்வும் அகத்து ெட்கட! விழியம் பபாழுக

பெத்திய ொதரும் வீதிெட்கட விம்மி விம்மி இரு
வகத்தவை கெல்வைத்து அழும் வெந்தரும் சுடு காடு ெட்கட!
பற்றித் பதாடரும் இருவிவனப் புண்ணிய பாைமுகெ!

14. சீயும் குருதிச் பசழுநீர் ைழும்பும் பசறிந்பதழுந்து

பாயும்; புடவை ஒன்றில்ைாத கபாது பகல் இரைாய்

ஈயும் எறும்பும் புகுகின்ற கயானிக்கு இரவுபகல்

ொயும் ெனிதவர ொயாெல் வைக்கெருந்தில்வைகய !
15. சீதப் பனிக்குண்டு சிக்பகனக் கந்வத; தினம் இரந்து
நீ துய்க்கச் கசாறு ெவனகதாறும் உண்டு, நிவனபைழுந்தால்
வீதிக்கு நல்ை விவைொதர் உண்டு; இந்த கெதினியில்
ஏதுக்கு நீசலித்தாய் ெனகெ என்றும் புண்படகை?

16. ஆறுண்டு; கதாப்புண்டு; அணிவீதி அம்பைம் தானு

முண்டு;
நீறுண்டு; கந்வத பநடுங்ககா ைணமுண்டு; நித்தம் நித்தம்
ொறுண்டு உைாவி ெயங்கும் பநஞ்கச! ெவனகதாறும் பசன்று
கசாறுண்டு தூங்கிப் பின் சும்ொ இருக்கச் சுகமும் உண்கட!

17. உடுக்கக் கவிக்கக் குளிர்காற்று பைய்யில் ஒடுங்கி ைந்தால்

தடுக்கப் பவழயபைாரு கைட்டியுண்டு; சகம் முழுதும்
படுக்கப் புறந்திண்வண பயங்பகங்கு முண்டு; பசித்து ைந்தால்
பகாடுக்கச் சிைனுண்டு; பநஞ்கச! நெக்குக் குவறவில்வைகய!

18. ொடுண்டு; கன்றுண்டு; ெக்களுண்டு என்று

ெகிழ்ைபதல்ைாம்
ககடுண்டு எனும்படி ககட்டு விட்கடாம் இனிக் ககள்ெனகெ!
ஓடுண்டு; கந்வதயுண் டுள்கைபயழுத் வதந்தும் ஓதவுண்டு
கதாடுண்ட கண்டன் அடியார் நெக்குத் துவணயு முண்கட!

19. ொத்தா னைத்வதயும் ொயா புரியின் ெயக்கத்வதயும்

நீத்தார் தெக்பகாரு நிட்வடயுண்கடா? நித்தன் அன்பு
பகாண்டு
கைர்த்தால் குளித்துப் பசித்தால் புசித்து விழி துயின்று
பார்த்தால் உைகத் தைர்கபால் இருப்பர் பற்று அற்றைகர !

20. ஒன்பறன்றிரு பதய்ைம் உண்படன்றிரு உயர்

பசல்ைபெல்ைாம்
அன்பறன்றிரு பசித்கதார் முகம் பார் நல்ைறமும் நட்பும்
நன்பறன்றிரு நடு நீங்காெகை நெக்கு இட்டபடி
என்பறன்றிரு ெனகெ உனக்கக உபகதச மிகத.

2 1. நாட்டபென் கறயிரு சற்குரு பாதத்வத நம்பு பபாம்ெல்

ஆட்டபென் கறயிரு பபால்ைா வுடவை அடர்ந்த சந்வதக்
கூட்டபென் கறயிரு சுற்றத்வத ைாழ்வைக் குடங்கவிழ்நீர்
ஓட்டபென் கறயிரு பநஞ்கச உனக்கு உபகதசமிகத !

22. என் பசய ைாைது யாபதான்றும் இல்வை இனித் பதய்ைகெ

உன் பசய கைபயன்று உணரப்பபற்கறன் இந்த ஊபனடுத்த
பின் பசய்த தீவிவன யாபதான்றும் இல்வைப் பிறப்பதற்கு
முன் பசய்த தீவிவனகயா இங்ஙனகெ ைந்து மூண்டதுகை

2 3. திருகைடம் ஆகித் பதருவில் பயின் பறன்வனத்

கதடிைந்த
பரிைாகப் பிச்வச பகருபென் றாவனப்பதம் பணிந்கதன்
கருைாகும் ஏதக் கடற்கவர கெைக் கருதும் என்வன
உருைாகிக் பகாள்ை ைல்கைா இங்ங கனசிைன் உற்றதுகை

24. விட்கடன் உைகம் விரும்கபன் இருவிவன வீணருடன்

கிட்கடன் அைர் உவர ககட்டும் இகரன் பெய் பகடாத நிவை
பதாட்கடன் சுகதுக்கம் அற்றுவிட்கடன் பதால்வை நான்
ெவறக்கும்
எட்கடன் எனும்பரம் என்னிடத்கத ைந்து இங்கு எய்தியகத!

25. அட்டாங்க கயாகமும் ஆதாரம் ஆறும் அைத்வத ஐந்தும்

விட்கடறிப் கபான பைளிதனிகை வியப் பபான்று கண்கடன்
ைட்டாகிச் பசம்ெதிப் பாலூறல் உண்டு ெகிழ்ந் திருக்க
எட்டாத கபரின்பம் என்வன விழுங்கி இருக்கின்றகத.
26. எரி எனக்பகன்னும் புழுகைா எனக் பகன்னும் இந்த
ெண்ணும்
சரி எனக் பகன்னும் பருந்கதா எனக்பகன்னும் தான் புசிக்க
நரி எனக் பகன்னும் புன்னாய் எனக்பகன்னும்
இந்நாறுடவைப்
பிரியமுடன் ைைர்த்கதன்; இதனால் என்ன கபறு எனக்கக?

27. அண்ணல்தன் வீதி அரசிருப் பாகும் அணி பவடகயார்

நண்பணாரு நாபைான்பதாம் அைர் ஏைலும் நண்ணும்இவ்வூர்
துண்பணன் பசிக்கு ெவடப்பள்ளியான் சுகமுபெல்ைாம்
எண்ணிலி காைம் அைகெ விடுத்தனம் எண்ணரிகத !

28. என்பபற்ற தாயாரும் என்வனப் ‘பிண’ பென்று இகழ்ந்து

விட்டார்;
பபான்பபற்ற ொதரும் ‘கபா’ பென்று பசால்லிப் புைம்பி
விட்டார்
பகான்பபற்ற வெந்தரும் பின்ைைம் ைந்து குடம் உவடத்தார்;
உன்பற்று ஒழிய ஒருபற்றும் இல்வை உவடயைகன!

29. கவரயற்ற பல்லும் கரித்துணி ஆவடயும் கள்ைமின்றிப்

பபாவற யுற்ற பநஞ்சமும் பபால்ைாத ஊணும்
புறந்திண்வணயும்
தவரயில் கிடப்பும் இரந்துண்ணும் ஓடும் சகெறியக்
குவறைற்ற பசல்ைபென் கறககாை ொெவற கூப்பிடுகெ.

30. எட்டுத் திவசயும் பதினாறு ககாணமும் எங்கும் ஒன்றாய்

முட்டித் ததும்பி முவைத்கதாங்கு கசாதிவய மூட பரல்ைாம்
கட்டிச் சுருட்டித்தம் கக்கத்தில் வைப்பர், கருத்தில் வையார்
பட்டப் பகவை இரபைன்று கூறிடும் பாதககர.
3 1. ைாய்நாறும் ஊழல் ெயிர்ச்சிக்கு நாறிடும் வெயிடுங்கண்
பீ நாறும் அங்கம் பிணபைடி நாறும் பபருங்குழி ைாய்ச்
சீ நாறும் கயானி அழல்நாறும் இந்திரியப் கபறு சிந்திப்
பாய்நாறும் ெங்வகயர்க் ககாஇங்ஙகன ெனம் பற்றியகத?

32. உவரக்வகக்கு நல்ை திருபைழுத்து ஐந்துண்டு

உவரப்படிகய
பசருக்கித் தரிக்கத் திருநீறு முண்டு பதருக்குப்வபயில்
தரிக்கக் கரித்துணி ஆவடயும் உண்டு எந்தச் சாதியிலும்
இரக்கத் துணிந்துபகாண்கடன் குவற ஏதும் எனக்கில்வைகய

33. ஏதப்பட்டாய் இனி கெற்படும் பாட்வடஇ பதன்றறிந்து

கபாதப்பட்டாயில்வை நல்கைாரிடம் பசன்று புல் ைறிைால்
ைாவதப்பட்டாய் ெட ொனார் கைவி ெயக்கத்திகை
கபதப்பட்டாய் பநஞ்சகெ உவனப்கபால் இல்வை பித்தருகெ !

34. சுரப்பற்று ைல்விவன சுற்றமும் அற்றுத் பதாழில்கைற்று

கரப்பற்று ெங்வகயர் வகயிணக் கற்றுக் கைவையற்று
ைரப்பற்று நாதவன ைாயார ைாழ்த்தி ென ெடங்கப்
பரப்பற்றி ருப்பதன் கறா? பர ொ ! பரொனந்தகெ !

35. கபய்கபால் திரிந்து பிணம்கபால் கிடந்து இட்ட

பிச்வசபயல்ைாம்
நாய்கபால் அருந்தி நரிகபால் உழன்று நன்ெங்வக யவரத்
தாய்கபால் கருதித் தெர்கபால் அவனைர்க்கும் தாழ்வெ
பசால்லிச்
கசய்கபால் இருப்பர்கண் டீர்உண்வெ ஞானம் பதளிந்தைகர !

36. விடக்கக பருந்தின் விருந்கத கெண்டை வீண னிட்ட

முடக்கக புழுைந்து உவறயிடகெ நைம் முற்றும் இைாச்
சடக்கக கருவி தைர்ந்துவிட்டார் பபற்ற தாயுந்பதாடாத்
பதாடக்கக உவனச்சுெந் கதன் நின்னின் ஏது சுகபெனக்கக?

37. அழுதால் பயபனன்ன? பநாந்தால் பயபனன்ன?

ஆைதில்வை
பதாழுதால் பயபனன்ன? நின்வன ஒருைர் சுடவுவரத்த
பழுதால் பயபனன்ன? நன்வெயும் தீவெயும் பங்கயத் கதான்
எழுதாப்படி ைருகொ? சலியாதுஇரு என்ஏவழ பநஞ்கச !

38. பசல்ைவரப் பின்பசன் றுபசாரம் கபசித் தினந்தினமும்

பல்லிவனக் காட்டி பரிதவி யாெல் பரொ னந்தத்தின்
எல்வையில் புக்குநல் ஏகாந்த ொய் எனக் காமிடத்கத
அல்ைல் அற்றுஎன்றிருப் கபன் ஆைநீழல் அரும் பபாருகை !

39. ஊரீர் உெக்ககார் உபகதசம் ககளும் உடம் படங்கப்

கபாரீர் செவனக் கழுகைற்று நீற்வறப் புறந்திண்வணயில்
சாரீர் அனந்தவைச் சுற்றத்வத நீங்கிச் சகம்நவகக்க
ஏரீர் உெக்கு அைர் தாகெ தருைர் இவணயடிகய !

40. நீற்வறப் புவனந்பதன்ன? நீராடப் கபாபயன்ன? நீ ெனகெ

ொற்றிப் பிறக்க ைவகயறிந் தாயில்வை ொெவறநூல்
ஏற்றிக் கிடக்கும் எழுககாடி ெந்திரம் என்ன கண்டாய்?
ஆற்றில் கிடந்தும் துவறயறி யாெல் அவைகின்வறகய !

41. ஓங்கார ொய்நின்ற ைத்துவி கைஒரு வித்துைந்து

பாங்காய் முவைத்த பயன் அறிந்தால் பதி னாலுைகும்
நீங்காெல் நீங்கி நிவறயாய் நிவறந்து நிவறயுருைாய்
ஆங்கார ொனைர்க் பகட்டாக் கனிைந் தெர்ந்திடுகெ.
42. விதியார் பவடப்பும் அரியார் அளிப்பும் வியன் கயிவைப்
பதியார் துவடப்பும் நம் பால் அணுகாது பரொனந்தகெ
கதியாகக் பகாண்டுெற் பறல்ைாம் துயிலில் கனபைன நீ
ெதியா திருென கெ இது காண் நல் ெருந்துனக்கக !

43. நாய்க்குண்டு பதண்டு நெக்குண்டு பிச்வச நெவனபைல்ை

ைாய்க்குண்டு ெந்திர பஞ்சாட் சரம் ெதி யாெல்ைரும்
கபய்க்குண்டு நீறு திவகப்புண்டு நின்ற பிறவிப்பிணி
கநாய்க்குண்டு கதசிகன் தன் அருள் கநாக்கங்கள்
கநாக்குதற்கக !

44. கநெங்கள் நிட்வடகள் கைதங்கள் ஆக நீதிபநறி

ஓெங்கள் தர்ப்பணம் சந்தி பசபெந்த்ர கயாகநிவை
நாெங்கள் சந்தனம் பைண்ணீறு பூசி நைமுடகன
சாெங்கள் கதாறும் இைர் பசய்யும் பூவசகள் சர்ப்பவனகய.

45. நான் எத்தவன புத்தி பசான்னாலும் ககட்கிவை

நன்பனஞ்சகெ
ஏன் இப்படிபகட் டுழலுகின்றாய்? இனி ஏதுமில்ைா
ைானத்தின் மீனுக்கு ைன் தூண்டில் இட்ட ைவகயதுகபால்
கபானத்வத மீை நிவனக்கின்றவன என்ன புத்தியிகத !

46. அஞ்சக் கரபெனுங் ககாடாலி பகாண்டிந்த ஐம்புைனாம்

ைஞ்சப் புைக்கட்வட கைர் அறபைட்டி ைைங்கள் பசய்து
விஞ்சத் திருத்திச் சதாசிைம் என்கின்ற வித்வதயிட்டுப்
புன்பசக் கவை பறித்கதன் ைைர்த்கதன் சிை கபாகத்வதகய !

47. தாயாரும் சுற்றமும் பபண்டிரும் வகவிட்டுத் தாழ்ந்திடுநாள்

“நீயாரு ? நானார்?” எனப்பகர் ைார் அந்த கநரத்திகை
கநாயாரும் ைந்து குடிபகாள்ைகர பகாண்ட கநாயும் ஒரு
பாயாரும் நீயுெல்ைால் பின்வனகயது நட் பாமுடகை

48. ஆயும் பபாழுது ெயிர்க்கால்கள் கதாறும் அரும் கிருமி

கநாயும் ெைக்குட்வடயாகிய காயத்வதச் சுட்டுவிட்டால்
கபயும் நடனம் இடும் கடொம் என்று கபசுைவத
நீயும் அறிந்திவைகயா? பபாருள் கதட நிவனந்தவனகய

49. பூணும் பணிக்கல்ை பபான்னுக்குத் தானல்ை பூமிதவனக்

காணும் படிக்கல்ை ெங்வகயர்க்கல்ை நற் காட்சிக்கல்ை
கசணுங் கடந்த சிைனடிக் கல்ை என் சிந்வத பகட்டுச்
சாணும் ைைர்க்க அடிகயன் படுந்துயர் சற்றல்ைகை !

50. பைட்டாத சக்கரம் கபசாத ெந்திரம் கைபறாருைர்க்கு

எட்டாத புட்பம் இவறயாத தீர்த்தம் இனி முடிந்து
கட்டாத லிங்கம் கருதாத பநஞ்சம் கருத்தினுள்கை
முட்டாத பூவசயன்கறா குருநாதன் பொழிந்ததுகை?

51. எரு முட்வட பிட்கில் உதிர்ந்திடும் பசல்லுக்கு எைர்

அழுைார்?
கருமுட்வட புக்குக் கழைகன் றீர்கன துக்கெதாய்ப்

பபருமுட்டுப் பட்டைர் கபால் அழும் கபவதயீர் கபத்துகிறீர்

ஒரு முட்டும் வீட்டும் அரன் நாெம் என்வறக்கும் ஓதுமிகன !

2. வெயாடு கண்ணியும் வெந்தரும் ைாழ்வும் ெவனயும் பசந்தீ

ஐயா நின்ொவய உருபைளித் கதாற்றம் அகிைத்துள்கை
பெய்யாயிருந்தது நாட்பசை நாட்பசை பைட்டபைறும்
பபாய்யாய்ப் பழங்கவதயாய்க் கனைாய் பெல்ைப் கபானதுகை !
3. ஆயாய் பைகவை ஆய்ந்திடும் தூய அருந்தைர்பால்
கபாயாகிலும் உண்வெவயத் பதரிந்தாயில்வை பூதைத்தில்
கையார்ந்த கதாளியர் காெவிகாரத்தில் வீழ்ந்தழுந்திப்
கபயாகி விழிக்கின்றவன ெனகெ என்ன பித்துனக்கக?

4. அடியார் உறவும் அரன் பூவச கநசமும் அன்புென்றிப்

படி மீதில் கைறு பயனுைகதா? பங்கயன் ைகுத்த
குடியான சுற்றமும் தாரமும் ைாழ்வும் குயக்கைங்கள்
தடியால் அடியுண்ட ைாபறாக்கும் என்றினஞ் சார்ந்திைகர.

5. ஆங்காரப் பபாக்கிசம் ககாபக் கைஞ்சியம் ஆணைத்தால்

நீங்கா அரண்ெவன பபாய்வைத்த கூடம் வீண் நீடிைைர்
கதங்கார் பபருெதில் காெவிைாசம் இத்கதகம் கந்தல்
பாங்காய் உவனப்பணிந்து எப்படி ஞானம் பலிப்பதுகை?

6. ஒழியாப் பிறவி எடுத்து ஏங்கி ஏங்கி உழன்ற பநஞ்கச

அழியாப் பதவிக்கு அவுடதம் ககட்டி அநாதியவன
ெழுொன் கரத்தவன ொல்விவட யாவன ெனத்தில் உன்னி
விழியால் புனல் சிந்தி விம்மியழு நன்வெ கைண்டுபென்கற !

7. நாய்க்பகாரு சூலும் அதற்ககார் ெருத்துைம் நாட்டில்

உண்கடா?
கபய்க்பகாரு ஞானம் பிடிபடுகொ? பபரும் காஞ்சிரங்காய்
ஆக்குைர் ஆர்? அருந்துைர் ஆர்? அதுகபால் உடம்பு
தீக்கிவர யாைதல்ைால் ஏதுக்கு ஆம்? இவதச் பசப்புமிகன !

8. கச்சில் கிடக்கும் கனதனத்தில் கவடக் கண்கள் பட்கட

இச்சித் திருக்கின்ற ஏவழ பநஞ்கச இெைான் பயந்த
பச்வசப் பசுங்பகாடி உண்ணா முவை பங்கர் பாதத்திகை
வதச்சுக் கிடெனகெ ஒரு காலும் தைறில்வைகய.
59. ொனார் விழிவயக் கடந்கதறி ைந்தனன் ைாழ்குருவும்
ககானாகி என்வனக் குடிகயற்றிக் பகாண்டனன்
குற்றமில்வை
கபானாலும் கபறு இருந்தாலும் நற்கபறிது பபாய் யன்றுகாண்
ஆனாலும் இந்த உடம்கபாடு இருப்பது அருைருப்கப !

60. சற்றாகிலும் தன்வனத் தானறியாய் தவன ஆய்ந்தைவர

உற்றாகிலும் உவரக்கப் பபாருந்தாய் உனக்கான நிவை
பற்றாய் குருவைப் பணியாய் பரத்வதயர் பாலில் பசன்று என்
பபற்றாய்? ெடபநஞ்சகெ? உவனப் கபால் இல்வை பித்தனுகெ

61. உளியிட்ட கல்வையும் ஒப்பிட்ட சாந்வதயும் ஊத்வதயறப்

புளியிட்ட பசம்வபயும் கபாற்றுகிகைன் உயர் பபான்பனனகை
ஒளியிட்ட தாள் இரண்டுள்கை இருத்துைதுள்
இண்வெபயன்று
பைளியிட்டு அவடத்து வைத்கதன் இனிகெல் ஒன்றும்
கைண்டிைகன !

62. கல்ைால் எறியுண்டும் காைால் உவதயுண்டும்

காவைவகயில்
வில்ைால் அடியுண்டு முன்னால் விடமுண்டு கெைளித்துப்
பல்ைால் புரபெரிஏ கம்பைாணர் பாதாம்புயத்தின்
பசால்ைால் பசவியினில் ககைாதிருந்தபதன
பதால்விவனகய.

63. ஒரு நான்குசாதிக்கு மூைவகத் கதைர்க்கும் உம்பருக்கும்

திருநாளும் தீர்த்தமும் கைறுைகதாைத் திவச முகனால்
ைருநாளில் ைந்திடும் அந்தக் கண்ணாைன் ைகுப்பபாழியக்
குருநாதனாவணக் கண்டீர் பின்வனஏதுக் குைையத்கத?
64. பாகரா நீகரா தீகயா ைளிகயா படர்ைாகனா
ஆகரா நாபனன்று ஆய்வுறுகின்கறன் அறிவில்கைன்
பாகரா நீகரா தீகயா பைளிகயா படர்ைாகனா
ஆகரா நாபனன்று ஆய்வுறுகின்றஅது நீகய !

65. நாப்பிைக்கப் பபாய்உவரத்து நன்னிதியந் கதடி

நாம்ஒன்றும் அறியாத நறியவரக் கூடிப்
பூப்பிைக்க ைருகின்ற புற்றீசல் கபாைப்
புைபுபைனக் கைகபைனப் புதல்ைர்கவைப் பபறுவீர்
காப்பதற்கும் ைவகயறியீர் வகவிடவும் ொட்டீர்
கைர்பிைந்த ெரத்பதாவையிற்கால் நுவழத்துக்பகாண்கட

ஆப்புஅதவன அவசத்துவிட்ட குரங்கவனப் கபாை

அகப்பட்டீர் கிடந்துழை அகப்பட்டீகர.

66. அறுசீர் விருத்தம்

ெத்தவை தயிர்உண் டானும் ெைர்மிவச ென்னி னானும்

நித்தமும் கதடிக் காவர நிெைகன நீஇன் கறகிச்
பசய்த்தவைக் கயல்பாய் நாங்கூர் கசந்தவன கைந்தனிட்ட
வசத்தவை நீக்கி என்முன் காட்டுபைண் காட்டு ைாகன.

தாயாருக்குத் தகனக்கிரிவய பசய்யும்கபாது பாடியவை

1. ஐயிரண்டு திங்கைாய் அங்கபெைாம் பநாந்து பபற்றுப்

வபயபைன்ற கபாகத பரிந்பதடுத்துச் - பசய்ய இரு
வகப்புறத்தில் ஏந்திக் கனகமுவை தந்தாவை
எப்பிறப்பில் காண்கபன் இனி ?
2. முந்தித்தைம் கிடந்து முந்நூறு நாள் அைவும்
அந்திபகைாச் சிைவன ஆதரித்துத் - பதாந்தி
சரியச் சுெந்து பபற்ற தாயார் தெக்ககா
எரியத் தழல் மூட்டுகைன் ?

3. ைட்டிலிலும் பதாட்டிலிலும் ொர்கெலும் கதாள்கெலும்

கட்டிலிலும் வைத்பதன்வனக் காதலித்து - முட்டச்
சிறகிலிட்டுக் காப்பாற்றிச் சீராட்டும் தாய்க்ககா
விறகிலிட்டுத் தீமூட்டு கைன் ?

4. பநாந்து சுெந்து பபற்று கநாைாெல் ஏந்திமுவை

தந்து ைைர்த்பதடுத்துத் தாழாகெ - அந்தி பகல்
வகயிகை பகாண்படன்வனக் காப்பாற்றும் தாய் தனக்ககா
பெய்யிகை தீமூட்டுகைன் ?

5. அரிசிகயா நான் இடுகைன் ஆத்தாள் தனக்கு

ைரிவசயிட்டுப் பார்த்து ெகிழாெல் - உருசியுள்ை
கதகன அமிர்தகெ பசல்ைத் திரவியப்பூ
ொகன என அவழத்த ைாய்க்கு ?

6. அள்ளி இடுைது அரிசிகயா ? தாய் தவைகெல்

பகாள்ளிதவன வைப்கபகனா ? கூசாெல் பெள்ை
முகம்கெல் முகம்வைத்து முத்தாடி “என்றன்
ெககன” என அவழத்த ைாய்க்கு ?

7. கலிவிருத்தம்

முன்வன இட்ட தீ முப்பு ரத்திகை

பின்வன இட்ட தீ பதன் இைங்வகயில்
அன்வன இட்ட தீ அடிை யிற்றிகை
யானும் இட்ட தீ மூள்க மூள்ககை

8. கநரிவச பைண்பா

கைகுகத தீயதனில் பைந்து பபாடி சாம்பல்

ஆகுகத பாவிகயன் ஐயககா - ொகக்
குருவிபறைாெல் ககாதாட்டி என்வனக்
கருதி ைைர்த்பதடுத்த வக

9. பைந்தாகைா கசாணகிரி வித்தகா நின்பதத்தில்

ைந்தாகைா என்வன ெறந்தாகைா - சந்ததமும்
உன்வனகய கநாக்கி உகந்து ைரம் கிடந்துஎன்
தன்வனகய ஈன்பறடுத்த தாய் ?

10. வீற்றிருந்தாள் அன்வன வீதிதனில் இருந்தாள்

கநற்றிருந்தாள் இன்று பைந்து நீறானாள் - பால்பதளிக்க
எல்லீரும் ைாருங்கள் ஏபதன்று இரங்காெல்
எல்ைாம் சிைெயகெ யாம்
1.
பைளிப்பட்டபின் பாடிய தைப் பாடல்கள்

திருவிவடெருதூர்

பென்று விழுங்கி விடாய்க்கழிக்க நீர்கதடல்

என்று விடியும் எனக்கு எங்ககாகை - நன்றி
கருதார் புரமூன்றும் கட்டழைால் பசற்ற
ெருதா உன் சந்நிதிக்கக ைந்து.

திருபைாற்றியூர்

கண்டம் கரியதாம் கண் மூன்று உவடயதாம்

அண்டத்வதப் கபால் அழகியதாம் - பதாண்டர்
உடல் உருகத் தித்திக்கும் ஓங்கு புகழ் ஒற்றிக்
கடைருகக நிற்கும் கரும்பு.
3. ஓடு விழுந்து சீப்பாயும் ஒன்பதுைாய்ப் புண்ணுக்கு
இடு ெருந்வத யான் அறிந்து பகாண்கடன் - கடு அருந்தும்
கதைாதி கதைன் திருபைாற்றியூர்த் பதருவில்
கபாைார் அடியிற் பபாடி !

4. ைாவிஎல்ைாம் தீர்த்த(ம்) ெணல் எல்ைாம் பைண்ணீறு

காைனங்கள் எல்ைாம் கணநாதர் - பூவுைகில்
ஈது சிைகைாகம் என்பறன்கற பெய்த்தைத்கதார்
ஓதும் திருபைாற்றியூர் !

திருைாரூர்

ஆரூரர் இங்கிருக்க அவ்வூர்த் திருநா பைன்(று)

ஊரூர்கள் கதாறும் உழலுவீர் - கநகர
உைக்குறிப்வப நாடாத ஊெர்காள் நீவிர்
விைக்கிருக்கத் தீத்கதடு வீர்.
6. எருைாய்க்கு இருவி ரல்கெல் ஏறுண்டிருக்கும்
கருைாய்ககா கண்கைங்கப் பட்டாய் - திருைாரூர்த்
கதகராடும் வீதியிகை பசத்துக் கிடக்கின்றாய்
நீகராடும் தாவரக்கக நீ

திருக்காஞ்சி

7 எத்தவன ஊர்? எத்தவன வீ(டு) எத்தவன தாய் ?

பபற்றைர்கள்
எத்தவன கபர் இட்டவழக்க ஏன் என்கறன் - நித்தம்
எனக்குக் கவையாற்றாய் ஏகம்பா கம்பா
உனக்குத் திருவிவையாட்கடா?

திருக்கச்சிக்காகராணம்

8. அத்திமுதல் எறும்பீ றானவுயிர் அத்தவனக்கும்

சித்தெகிழ்ந் தளிக்கும் கதசிகா - பெத்தப்
பசிக்குவதயா பாவிகயன் பாழ்ையிற்வறப்பற்றி
இசிக்குவதயா காகராண கர.

திருக்காைத்தி

9 பபாய்வய ஒழியாய் புைாவை விடாய் காைத்தி

ஐயவர எண்ணாய் அறம் பசய்யாய் - பைய்ய
சினகெ ஒழியாய் திருபைழுத்வதந்து ஓதாய்
ெனகெ உனக்பகன்ன ொண்பு ?
திருவிருப்வபயூர்

10. ொதா உடல் சலித்தாள் ைல்விவனகயன் கால்சலித்கதன்

கைதாவும் வகசலித்து விட்டாகன - நாதா
இருப்வபயூர் ைாழ் சிைகன இன்னம்ஓர் அன்வன
கருப்வபயூர் ைாராெற் கா

திருவையாறு

11. ெண்ணும் தணல் ஆற ைானும் புவக ஆற

எண்ணரிய தாயும் இவைப்பாறப் - பண்ணுெயன்
வகயாறவும் அடிகயன் கால் ஆறவும் காண்பார்
ஐயா திருவை யாறா

திருக்குற்றாைம்

12.காைன் ைருமுன்கன கண் பஞ்சவட முன்கன

பாலுண் கவடைாய்ப்படுமுன்கன கெல்வி ழுந்கத
உற்றார் அழுமுன்கன ஊரார் சுடுமுன்கன
குற்றாைத் தாவனகய கூறு !

13. பபாது

சிற்றம் பைமும் சிைனும் அருகிருக்க

பைற்றம் பைம் கதடி விட்கடாகெ - நித்தம்
பிறந்த இடத்வதத் கதடுகத கபவத ெட பநஞ்சம்
கறந்த இடத்வத நாடுகத கண்

2. கதாடவிழும் பூங்ககாவதத் கதாவக உவன இப்கபாது

கதடினைர் கபாய்விட்டார் கதறியிரு - நாடி நீ
என்வன நிவனத்தால் இடுப்பில் உவதப்கபன் நான்
உன்வன நிவனத்தால் உவத.

3. ைாசற் படிகடந்து ைாராத பிச்வசக்குஇங்

காவசப் படுைதில்வை அண்ணகை - ஆவசதவனப்
பட்டிருந்த காைபெல்ைாம் கபாதும் பரகெட்டி
சுட்டிறந்த ஞானத்வதச் பசால்.

4. நச்சரைம் பூண்டாவன நன்றாய்த் பதாழுைதுவும்

இச்வசயிகை தான் அங் கிருப்பதுவும் - பிச்வசதவன
ைாங்குைதும் உண்பதுவும் ைந்துதிரு ைாயிலிகை
தூங்குைம் தாகன சுகம்.

5. இருக்கும் இடம் கதடி என்பசிக்கக அன்னம்

உருக்கமுடன் பகாண்டுைந்தால் உண்கபன் - பபருக்க
அவழத்தாலும் கபாககன் அரகன என்கதகம்
இவைத்தாலும் கபாககன் இனி.

6. விட்டுவிடப் கபாகுதுயிர் விட்ட உடகன உடவைச்

சுட்டுவிடப் கபாகின்றார் சுற்றத்தார் பட்டது பட்(டு)
எந்கநரமும் சிைவன ஏந்துங்கள் கபாற்றுங்கள்
பசான்கனன் அதுகை சுகம்.

7. ஆவிபயாடு காயம் அழிந்தாலும் கெதினியில்

பாவி என்று நாெம் பவடயாகத - கெவியசீர்
வித்தாரமும் கடம்பும் கைண்டா ெடபநஞ்கச
பசத்தாவரப் கபாகை திரி.

8. பைட்ட பைளியான பைளிக்கும் பதரியாது

கட்டவையும் வகப்பணமும் காணகத - இட்டமுடன்
பற்பறன்றால் பற்றாது பாவிகய பநஞ்சில் அைன்
இற்பறனகை வைத்த இனிப்பு

9. இப்பிறப்வப நம்பி இருப்பாகரா ? பநஞ்சகெ

வைப்பிருக்க ைாயில் ெவன இருக்கச் - பசாப்பனம்கபால்
விக்கிப் பற்கிட்டக் கண் பெத்தப்பஞ் சிட்டு அப்வபக்
கக்கிச்பசத் துக்பகாட்டக் கண்டு.

10. கெலும் இருக்க விரும்பிவனகய பைளிவிவடகயான்

சீைம் அறிந்திவைகய சிந்வதகய கால்வகக்குக்
பகாட்வட இட்டு பெத்வத இட்டுக் குத்திபொத்தப் பட்ட உடல்
கட்வட இட்டுச் சுட்டுவிடக் கண்டு

11. ஒன்பதுைாய்த் கதால்வபக்கு ஒருநாவைப் கபாைகை

அன்புவைத்து பநஞ்கச அவைந்தாகய - ைன்கழுக்கள்
தத்தித்தத் திச்சட்வட தட்டிக்கட் டிப்பிட்டுக்
கத்திக் குத்தித் தின்னக் கண்டு.

12. இன்னம் பிறக்க இவசவைகயா பநஞ்சகெ ?

ென்னர் இைர் என்றிருந்து ைாழ்ந்தாவர - முன்னம்
எரிந்தகட்வட மீதில் இவணக்ககா ைணத்வத
உரிந்துருட்டிப் கபாட்டது கண்டு !

13. முதற்சங்கம் அமுதூட்டும் பொய்குழைார் ஆவச

நடுச்சங்கம் நல்விைங்கு பூட்டும் கவடச்சங்கம்
ஆம்கபா ததுஊதும் அம்ெட்கடா இம்ெட்கடா ?
நாம்பூமி ைாழ்ந்த நைம்.

14. எத்தவன நாள்கூடி எடுத்த சரீரம் இவை ?

அத்தவனயும் ெண்திண்ப தல்ைகைா ? - வித்தகனார்
காவைப் பிடித்து பெள்ைக் கங்குல்பகல் அற்ற இடத்கத
கெவைக் குடியிருப்கபா கெ !

15. எச்சிபைன்று பசால்லி இதெகிதம் கபசாதீர்

எச்சில் இருக்கும் இடம் அறியீர் - எச்சில்தவன
உய்த்திருந்து பார்த்தால் ஒருவெ பைளிப்படும் பின்
சித்த நிராெயொ கெ.

16. எத்தவன கபர் நட்டகுழி ? எத்தவன கபர் பதாட்ட முவை

எத்தவன கபர் பற்றி இழுத்த இதழ் ? நித்தநித்தம்

பபாய்யடா கபசும் புவியில்ெட ொதவரவிட்டு

உய்யடா உய்யடா உய் !

17. இருப்பதுபபாய் கபாைதுபெய் என்பறண்ணி பநஞ்கச

ஒருத்தருக்கும் தீங்கிவன உன்னாகத - பருத்தபதாந்தி
நம்ெபதன்று நாமிருப்ப நாய்நரிகள் கபய்கழுகு
தம்ெபதன்று தாமிருக்கும் தான் !

18. எத்பதாழிவைச் பசய்தாலும் ஏதைத்வதப் பட்டாலும்

முத்தர் ெனம் இருக்கும் கொனத்கதா - வித்தகொய்க்
காதிவிவை யாடிஇரு வகவீசி ைந்தாலும்
தாதிெனம் நீர்க்குடத்கத தான் !
19. ொவைப் பபாழுதில்நறு ெஞ்சள் அவரத் கதகுளித்து
கைவை மினுக்கிட்டு விழித்திருந்து - சூைாகிப்
பபற்றாள் ைைர்த்தாள் பபயரிட்டாள் பபற்ற பிள்வை
பித்தானால் என்பசய்ைாள் பின் ?

20. ைான்கறடு ெவறகயகயா ெவறகதடும் பபாருவைகயா

ஊன்கறடும் உயிகரகயா உயிர்கதடும் உணர்கைகயா
தான்கதட நான்கதடச் சகைபெைாம் தவனத்கதட
நான்கதடி நான்காண நானாகரா நானாகரா.

21. நாப்பிைக்கப் பபாய் உவரத்துநைநிதியம் கதடி

நைன் ஒன்றும் அறியாத நாரியவர கூடிப்
பூப்பிைக்க ைருகின்ற புற்றீசல் கபாைப்
புைபுபைனக் கைகபைனப் புதல்ைர்கவைப் பபறுவீர்
காப்பதற்கும் ைவகயறியீர்; வகவிடவும் ொட்டீர்
கைர்பிைந்த ெரத்துவையில் கால் நுவழத்துக் பகாண்கட
ஆப்பதவன அவசத்துவிட்ட குரங்கதவன கபாை
அகப்பட்டீர் கிடந்துழை அகப்பட்டீகர !

22. ெத்தவை தயிர்உண்டானும் ெைர்மிவச ென்னி னானும்

நித்தமும் கதடிக் காணா நிெைகன நீஇன் கறகிச்
பசய்தகவை கயல்பாய நாங்கூர் கசந்தவன கைந்தன் இட்ட
வகத்தவை நீக்கி என்முன் காட்டு பைண் காட்டு ைாகன !

3. ைடிைந்தானும் ைாலிபம் ெகளும் தாயும் ொமியும்

படிபகாண்டாரும் ஊரிகை பழிபகாண்டால் நீதிகயா
குடிைந்தானும் ஏவழகயா ? குயைன் தானும் கூவழகயா ?
நடுநின்றானும் வீணகனா ? நகரம் சூவற ஆனகத.
4. ெண்ணும் உருகும் ெரம் உருகும் ொவய உருகும் ொல்உருகும்
பபண்ணும் உருகும் ஆண் உருகும் கபதாகபத ைவக உருகும்
அண்ணல் உருகும் இடத்தெர்த்த ஆத் தாள் உருகும்
அரைவணயான்
எண்ணி உருகும் குருநாதன் என்பால் உவரத்த ஓர் பொழிகய.

முதல்ைன் முவறயீடு

கண்ணிகள்

கன்னி ைனநாதா - கன்னி ைனநாதா

1. மூைம் அறிகயன்; முடியும் முடிைறிகயன்

ஞாைத்துள் பட்டதுயர் நாட நடக்குதடா!

2. அறியாவெ யாம்ெைத்தால் அறிவுமுதல் பகட்டனடா!

பிரியா விவனப்பயனால் பித்துப் பிடித்தனடா!

3. தனுைாதிய நான்கும் தானாய் ெயங்கினண்டா!

ெனுைாதி சத்தி ைவையில் அகப்பட்டனடா!

4. ொொவய என்னும் ைனத்தில் அவைகிறண்டா!

தாொய் உைகவனத்தும் தாது கைங்கிறண்டா!
(கன்னி ைனநாதா! கன்னி ைனநாதா)

5. ெண்ணாவசப் பட்கடவன ெண்ணுண்டு கபாட்டதடா!

பபான்னாவச பபண்ணாவச கபாகககன என்குகத.

6. ெக்கள் சுற்றத் தாவச ெறக்கககன என்குகத;

திக்கரசாம் ஆவசயது தீகரகன என்குகத.
7. வித்வத கற்கும் ஆவசயது விட்படாழிகயன் என்குகத;
சித்துகற்கும் ஆவச சிவதகயகன என்குகத.

8. ெந்திரத்தில் ஆவச ெறக்கககன என்குகத;

சுந்தரத்தில் ஆவச துறக்கககன என்குகத.

9. கட்டுைர்க்கத்து ஆவச கழகைகன என்குகத;

பசட்டுதனில் ஆவச சிவதகயகன என்குகத;

10. ொற்றும் சைவை ெறக்கககன என்குகத;

கசாற்றுக் குழியும் இன்னும் தூகரகன என்குகத.
(கன்னி ைனநாதா! - கன்னி ைனநாதா!)

11. ஐந்து புைனும் அடங்கககன என்குகத;

சிந்வத தவிக்கிறதும் கதகறகன என்குகத.

12. காெக் குகராதம் கடக்கககன என்குகத!

நாகெ அரபசன்று நாள்கதாறும் எண்ணுகத.

13. அச்சம் ஆங்காரம் அடங்கககன என்குகத;

வகச்சும் இன்னுொனங் கழகைகன என்குகத;

14. நீர்க்குமிழி ஆம்உடவை நித்தியொய் எண்ணுகத!

ஆர்க்கும் உயராவச அழிகயகன என்குகத.

15. கண்ணுக்குக் கண்பணதிகர கட்வடயில் கைகக்கண்டும்

எண்ணும் திரொய் இருப்கபாம் என்பறண்ணுகத.
16. அநித்தியத்வத நித்தியம் என்றாதைராய் எண்ணுகத
தனித்திருக்ககன் என்குகத தவன ெறக்ககன் என்குகத.

17. நரகக் குழியும் இன்னும் நான் புசிப்கபன் என்குகத

உரகப் படத்தல்குல் உவனக் பகடுப்கபன் என்குகத.

18. குரும்வப முவையும் குடிபகடுப்கபன் என்குகத;

அரும்பு விழியும் என்றன் ஆவி உண்கபன் என்குகத.

19. ொதர் உருக் பகாண்டு ெறலி ைஞ்சம் எண்ணுகத.

ஆதரவும் அற்று இங்கு அரக்காய் உருகிறண்டா!

20. கந்தவன ஈன்றருளுங் கன்னி ைனநாதா!

எந்த விதத்தில் நான் ஏறிப் படருைண்டா!
(கன்னி ைனநாதா! - கன்னி ைனநாதா!)

21. புல்ைாகிப் பூடாய்ப் புைந்தநாள் கபாதாகதா?

கல்ைாய் ெரொய்க் கழிந்தநாள் கபாதாகதா?

22. கீரியாய்க் கீடொய்க் பகட்டநாள் கபாதாகதா?

நீரியாய் ஊர்ைனைாய் நின்றநாள் கபாதாகதா?

23. பூதபொடு கதைருொய்ப் கபானநாள் கபாதாகதா?

கைதவன பசய் தானைராய் வீந்தநாள் கபாதாகதா?

24. அன்வன ையிற்றில் அழிந்தநாள் கபாதாகதா?

ென்னைனாய் ைாழ்ந்து ெரித்தநாள் கபாதாகதா?

25. தாயாகித் தாரொய்த் தாழ்ந்தநாள் கபாதாகதா?

கசயாய்ப் புருடனுொய்ச் பசன்றநாள் கபாதாகதா?
26. கநாய்உண்ண கைபெலிந்து பநாந்தநாள் கபாதாகதா?
கபய்உண்ணப் கபயாய்ப் பிறந்தநாள் கபாதாகதா?

27. ஊனவுடல் கூன்குருடாய் உற்றநாள் கபாதாகதா?

ஈனப் புசிப்பில் இவைத்தநாள் கபாதாகதா?

28. பட்டகவையும் பரதவிப்பும் கபாதாகதா?

பகட்டநாள் பகட்கடன் என்று ககைாதும் கபாதாகதா?

29. நில்ைாவெக்கக அழுது நின்றநாள் கபாதாகதா?

எல்ைாரும் என்பாரம் எடுத்தநாள் கபாதாகதா?

30. காென் கவணயால் கவடபட்டல் கபாதாகதா?

ஏென் கரத்தால் இடியுண்டல் கபாதாகதா?

31. நான்முகன் பட்கடாவை நறுக்குண்டல் கபாதாகதா?

கதன் துைபத்தான் கநமி கதக்குண்டல் கபாதாகதா?

32. உருத்திரனார் சங்காரத்து உற்றநாள் கபாதாகதா?

ைருத்தம் அறிந்வதயிவை! ைாபைன்று அவழத்வதயிவை!
(கன்னி ைனநாதா! - கன்னி ைனநாதா!)

33. பிறப்வபத் தவிர்த்வதயிவை; பின்னாகக்

பகாண்வடயிவை;
இறப்வபத் தவிர்த்வதயிவை; என்பனன்று ககட்வடயிவை

34. பாசம் எரித்வதயிவை; பரதவிப்வபத் தீர்த்வதயிவை;

பூசிய நீற்வறப் புவனஎன்று அளித்வதயிவை;
35. அடிவெ என்று பசான்வனயிவை; அக்கெணி
சந்வதயிவை;
விடும் உைகம் கநாக்கி உன்றன் கைடம் அளித்வதயிவை;

36. உன்னில் அவழத்தயிவை; ஒன்றாகிக் பகாண்வடயிவை;

நின் அடியார் கூட்டத்தில் நீ அவழத்து வைத்வதயிவை;

37. ஓங்கும் பரத்துள் ஒளித்த அடியார்க்கு அடியான்

ஈங்ககார் அடியான் எெக்பகன்று உவரத்வதயிவை

38. நாெம் தரித்வதயிவை; நான் ஒழிய நின்வறயிவை;

கசெ அருளில் எவனச் சந்தித்து அவழத்வதயிவை;

39. முத்தி அளித்வதயிவை; கொனம் பகாடுத்வதயிவை;

சித்தி அளித்வதயிவை; சீராட்டிக் பகாண்வடயிவை.

40. தவிப்வபத் தவிர்த்வதயிவை; தானாக்கிக்

பகாண்வடயிவை;
அவிப்பரிய தீயாம்என ஆவச தவிர்த்வதயிவை;

41. நின்ற நிவையில் நிறுத்தி எவன வைத்வதயிவை;

துன்றுங் கரண பொடு பதாக்கழியப் பார்த்வதயிவை;

42. கட்ட உை கக்காட்சிக் கட்படாழியப் பார்த்வதயிவை;

நிட்வடயிகை நில்என்று நீ நிறுத்திக் பகாண்வடயிவை.
(கன்னி ைனநாதா! - கன்னி ைனநாதா!)

43. கவடக்கண் அருள் தாடா! கன்னி ைனநாதா!

பகடுக்கும் ெைம் ஒறுக்கிக் கிட்டிைரப் பாகரடா!
44. காதல் தணிகயகனா! கண்டு ெகிகழகனா!
சாதல் தவிகரகனா! சங்கடம் தான் தீகரகனா!

45. உன்வனத் துதிகயகனா! ஊர்நாடி ைாகரகனா!

பபான் அடிவயப் பாகரகனா! பூரித்து நில்கைகனா!

46. ஓங்காரப் பபான் சிைம்பின் உல்ைாசம் பாகரகனா!

பாங்கான தண்வட பைெணியும் பாகரகனா!

47. வீரகண்டா ெணியின் பைற்றிதவனப் பாகரகனா!

சூரர் கண்டு கபாற்றும் அந்த சுந்தரத்வதப் பாகரகனா!

48. இவடயில் புலித்கதால் இருந்தநைம் பாகரகனா!

விவடயில் எழுந்தருளும் பைற்றியிவனப் பாகரகனா!

49. ஆவன உரிகபார்த்த அழகுதவனப் பாகரகனா!

ொவனப் பிடித்து ஏந்தும் ெைர்க்கரத்வதப் பாகரகனா!

50. ொண்டார் தவைபூண்ட ொர்பழவகப் பாகரகனா!

ஆண்டார் நெக்பகன்று அவறந்து திரிகயகனா!

51. கண்டம் கறுத்துநின்ற காரணத்வதப் பாகரகனா!

பதாண்டர் குழுவில் நின்ற கதாற்றெவதப் பாகரகனா!

52. அருள் பழுத்த ொெதியாம் ொன் அனத்வதப் பாகரகனா!

திருநயனச் சவட ஒளிரும் பசழுங்பகாழுவெ பாகரகனா!

53. பசங்குமிழின் துண்டம்ைைர் சிங்காரம் பாகரகனா!

அங்கனிவய பைன்ற அதரத்வதப் பாகரகனா!
54. முல்வை நிைபைறிக்கும் மூரல்ஒளி பாகரகனா!
அல்ைார் புருைத்து அழகுதவனப் பாகரகனா!

55. ெகரம் கிடந்பதாளிரும் ைண்வெதவனப் பாகரகனா!

சிகர முடி அழகும் பசஞ்சவடயும் பாகரகனா!

56. கங்வகபயாடு திங்கள் நின்ற காட்சிதவனப் பாகரகனா!

பபாங்கு அரவைத் தான்சவடயில் பூண்டவிதம் பாகரகனா!

57. சரக்பகான்வற பூத்த சவடக்காட்வடப் பாகரகனா!

எருக்கறு கூெத்வத அணி ஏகாந்தம் பாகரகனா!

58. பகாக்கிறகு சூடிநின்ற பகாண்டாட்டம் பாகரகனா!

அக்கினிவய ஏந்திநின்ற ஆனந்தம் பாகரகனா!

59. தூக்கிய காலும் துடி இவடயும் பாகரகனா!

தாக்கும் முயைகன் கெல் தாண்டைத்வதப் பாகரகனா!

60. வீசும் கரமும் விகசிதமும் பாகரகனா!

ஆவச அளிக்கும் அபயகரம் பாகரகனா

61. அரிபிரெர் கபாற்ற அெரர் சயசபயனப்

பபரியம்வெ பாகம் ைைர் கபரழவகப் பாகரகனா!

62. சுந்தர நீற்றின் பசாகுசுதவனப் பாகரகனா!

சந்திர கசகரனாய்த் தயவு பசய்தல் பாகரகனா!
(கன்னி ைனநாதா! - கன்னி ைனநாதா!)

63. பகட்டநாள் பகட்டாலும் கிருவப இனிப் பாகரடா!

பட்டநாள் பட்டாலும் பதம் எனக்குக் கிட்டாகதா!
64. நற்பருைம் ஆக்கும் அந்த நாள் எனக்குக் கிட்டாகதா?
எப்பருைமும் சுழன்ற ஏகாந்தம் கிட்டாகதா?

65. ைாக்கிறந்து நின்ற ெவுனெது கிட்டாகதா?

தாக்கிறந்து நிற்கும் அந்தத் தற்சுத்தி கிட்டாகதா?

66. பைந்துயவரத் தீர்க்கும் அந்த பைட்ட பைளி கிட்டாகதா?

சிந்வதவயயும் தீர்க்கும் அந்தத் கதறைது கிட்டாகதா?

67. ஆன அடியார்க்கு அடிவெ பகாைக் கிட்டாகதா?

ஊனம்அற என்வன உணர்த்து வித்தல் கிட்டாகதா?

68. என்பனன்று பசால்லுைண்டா? என்குருகை! கககைடா!

பின்வன எனக்குநீ யல்ைாெல் பிறிதிவைகய.
(கவை ைனநாதா! - கன்னி ைனநாதா)

69. அன்ன விசாரெது அற்ற இடம் கிட்டாகதா?

பசார்ண விசாரம் பதாவைந்த இடம் கிட்டாகதா?

70. உைக விசாரம் ஒழிந்த இடம் கிட்டாகதா?

ெைக்குழுவின் மின்னார் ைசியாதும் கிட்டாகதா?

71. ஒப்புைவெ பற்கறாடு ஒழிந்த இடம் கிட்டாகதா?

பசப்புதற்கும் எட்டா பதளிந்த இடம் கிட்டாகதா

72. ைாக்கு ெனாதீத அககாசரத்தில் பசல்ை எவனத்

தாக்கும் அருள்குருகை! நின் தாள் இவணக்கக யான் கபாற்றி!
ெகவை முன்னிவையாகக் பகண்ட

அருள் புைம்பல்

குறள் பைண்பசந்துவற

1. ஐங்கரவனத் பதண்டனிட்கடன் அருைவடய

கைண்டுபென்று
தங்காெல் ைந்து ஒருைன் தன் பசாரூபம் காட்டிஎவன

2. பகாள்வைப் பிறப்பு அறுக்கக் பகாண்டான் குருைடிைம்;

கள்ைப் புைன் அறுக்கக் காரணொய் ைந்தாண்டி!

3. ஆதாரம் ஓராறும் ஐம்பத்கதார் அட்சரமும்

சூதான ககாட்வட எல்ைாம் சுட்டான் துரிசு அறகை!

4. பெத்த விகாரம் விவைக்கும் பைபைைாம்

தத்துைங்கள் எல்ைாம் தவைபகட்டு பைந்ததடி!

5. என்கனாடு உடன் பிறந்தார் எல்ைாரும் பட்டார்கள்;

தன்னம் தனிகய தனித்திருக்க ொட்கடண்டி!

6. எல்ைாரும் பட்டகைம் என்று பதாவையுெடி

பசால்லி அழுதால் துயரம் எனக்கு ஆறுெடி!

7. ெண்முதைாம் ஐம்பூதம் ொண்டு விழக் கண்கடண்டி!

விண்முதைாம் ஐம்பபாறிகள் பைந்துவிழக் கண்கடண்டி!

8. நீங்காப் புைன்கள் ஐந்தும் நீறாக பைந்ததடி;

ைாக்காதி ஐைவரயும் ொண்டுவிழக் கண்கடண்டி!
9. ெனக்கரணம் அத்தவனயும் ைவகைவககய பட்டழிய
இனக்கரணத் கதாகட எரிந்துவிழக் கண்கடண்டி!

10. ஆத்துெ தத்துைங்கள் அடுக்கு அழிய பைந்ததடி!

கபாற்றும் ைவக எப்படிகயா கபாதம் இழந்தாவன?

11. வித்தியா தத்துைங்கள் பைந்துவிழக் கண்கடண்டி

சுத்தவித்வத ஐந்திவனயும் துரிசு அறகை.

12. மூன்று ைவகக் கிவையும் முப்பத்து அறுைவரயும்

கான்றுவிழச் சுட்டுக் கருகைர் அறுத்தாண்டி!

13. குருைாகி ைந்தாகனா? குைம் அறுக்க ைந்தாகனா?

உருைாகி ைந்தாகனா? உரு அழிக்க ைந்தாகனா

14. ககடுைரும் என்றறிகயன்; பகடுெதிகண் கதாற்றாெல்

பாடுைரும் என்றறிகயன்; பதியாண்டு இருந்கதண்டி;

15. எல்ைாரும் பட்டகைம் இன்ன இடம் என்றறிகயன்;

பபால்ைாங்கு, தீர்க்கும் பபாறியிலிவயக் கண்கடண்டி!

16. உட்ககாட்வடக் குள்ளிருந்தார் ஒக்க ெடிந்தார்கள்;

அக்ககாட்வடக் குள்ளிருந்தார் அறுபது கபர் பட்டார்கள்.

17. ஒக்க ெடிந்ததடி! ஊடுருை பைந்ததடி!

கற்ககாட்வட எல்ைாம் கரிக்ககாட்வட ஆச்சுதடி!

18. பதாண்ணூற்று அறுைவரயும் சுட்டான் துரிசு அறகை;

கண்கணறு பட்டதடி கருகைர் அறுத்தாண்டி!
19. ஓங்காரம் பகட்டதடி! உள்ைபதல்ைாம் கபாச்சுதடி!
ஆங்காரம் பகட்டதடி! அடிகயாடு அறுத்தாண்டி!

20. தவரயாம் குடிவை முதல் தட்டுருை பைந்ததடி!

இவரயும் ெனத்து இடும்வப எல்ைாம் அறுத்தாண்டி!

21. முன்வன விவனபயல்ைாம் முழுதும் அறுத்தாண்டி!

தன்வன அறியகை தான் ஒருத்தி யாகனண்டி!

22. என்வனகய நான் அறிய இருவிவனயும் ஈடழித்துத்

தன்வன அறியத் தைம் எனக்குச் பசான்னாண்டி!

23. தன்வன அறிந்கதண்டி! தனக்குெரி ஆகனண்டி!

தன்னம் தனிகய தனி இருக்கும் பக்குைகொ?

24. வீட்டில் ஒருைரில்வை பைட்ட பைளி ஆகனண்டி!

காட்டுக்கு எரித்த நிைா கனைாச்கச கண்டபதல்ைாம்

25. நவகயாகரா கண்டைர்கள்? நாட்டுக்குப் பாட்டைகைா?

பவகயாகரா கண்டைர்கள்? பார்த்தாருக்கு ஏச்சைகைா?

26. இந்நிவைவெ கண்டாண்டி! எங்கும் இருந்தாண்டி!

கன்னி அழித்தாண்டி! கற்வபக் குவைத்தாண்டி.

27. கற்புக் குவைத்தவெயும், கருகைா அறுத்தவெயும்,

பபாற்புக் குவைத்தவெயும், கபாதம் இழந்தவெயும்.

28. என்ன விவனைருகொ! இன்னம் எனக்கு என்றறிகயன்!

பசான்ன பசால் எல்ைாம் பலித்ததடி! கசார்ைறகை.
29. கங்குல்பகல் அற்றிடத்வதக் காட்டிக் பகாடுத்தாண்டி!
பங்கம் அழித்தாண்டி! பார்த்தாவனப் பார்த்திருந்கதன்.

30. சாதியில் கூட்டுைகரா? சாத்திரத்துக்கு உள்ைாகொ?

ஓதிஉணர்ந்தபதல்ைாம் உள்ைபடி ஆச்சுதடி!

31. என்ன குற்றம் பசய்கதகனா எல்ைாரும் காணாெல்,

அன்வன சுற்றம் எல்ைாம் அறியாகரா அம்புவியில்?

32. பகான்றாவரத் தின்கறகனா? தின்றாவரக் பகான்கறகனா?

எண்ணாத எல்ைாம் எண்ணும் இச்வச ெறந்கதகனா?

33. சாதியில் கூட்டுைகரா? செயத்கதார் எண்ணுைகரா?

கபதித்து ைாழ்ந்தபதல்ைாம் கபச்சுக்கு இடொச்சுதடி?

34. கண்டார்க்குப் பபண்ணைகைா? காணார்க்கும் காெெடி!

உண்டார்கள் உண்டபதைாம் ஊணல்ை துண்டர்ககைா?

35. பகாண்டைர்கள் பகாண்டபதல்ைாம் பகாள்ைாதார்

பகாள்ளுைகரா?
விண்டைர்கள் கண்டைகரா? கண்டைர்கள் விண்டைகரா?

36. பண்டாய நான்ெவறகள் பாடும் பரிசைகைா?

பதாண்டாய பதாண்டர்உைம் கதாற்றி ஒடுங்குெகதா.

37. ஓத எளிகதா? ஒருைர் உணர்ைரிகதா?

கபதம்அற எங்கும் விைங்கும் பபருவெயன்காண்.

38. ைாக்கும் ெனமும் கடந்த ெகனாையன் காண்!

கநாக்க அரியைன் காண்; நுண்ணியரில் நுண்ணியன் காண்!
39. பசால்லுக்கு அடங்கான் காண்! பசால்லிறந்து நின்றைன்
காண்!
கல்லுள் இருந்த கனல்ஒளிகபால் நின்றைன் காண்!

40. சுட்டிறந்த பாழ் அதனில் சுகித்திருக்கச் பசான்னைன்

காண்!
ஏட்டில் எழுத்கதா? எழுதினைன் வகப்பிவழகயா?

41. சும்ொ இருக்கவைத்தான் சூத்திரத்வத நான் அறிகயன்;

அம்ொ! பபாருள் இதுஎன அவடய விழுங்கினண்டி!

42. பார்த்த இடம் எல்ைாம் பரொகக் கண்கடண்டி!

ககாத்த நிவைகுவைத்த பகாள்வக அறிகயண்டி!

43. ெஞ்சனம் ஆட்டி ெைர்பறித்துச் சாத்தாெல்

பநஞ்சு பைறும் பாழாகனன் நின்றநிவை காகணண்டி!

44. பாடிப் படித்திருந்தும் பன்ெைர்கள் சாத்தாெல்;

ஓடித் திரியாெல் உருக்பகட்டு விட்கடண்டி!

45. ொணிக்கத் துள்ஒளிகபால் ெருவி இருந்தாண்டி!

கபணித் பதாழும் அடியார் கபசாப் பபருவெயன் காண்!

46. அன்றுமுதல் இன்றைவும் அறியாப் பருைெதில்

என்றும் பபாதுைாய் இருந்த நிராெயன் காண்!

47. சித்த விகாரத்தால் சின்ெயவனக் காணாெல்

புத்தி கைங்கிப் புகுந்கதன் பபாறிைழிகய.
48. பத்தி அறியாெல் பாழில் கவிழ்ந்கதண்டி!
ஒத்தஇடம் நித்திவர என்று ஒத்தும் இருந்கதண்டி!

49. பசத்தாவர ஒத்கதண்டி! சிந்வத பதளிந்கதண்டி!

ெற்றாரும் இல்வையடி! ெறுொற்றம் காகணண்டி!

50. கல்வியல்ை; ககள்வியல்ை; வகநாட்டும் காரணம்காண்

எல்வையை ைற்றதடி! எங்கும் நிவறந்ததடி!

51. ைாசா ெககாசரத்வத ெருவிஇடம் பகாண்டாண்டி;

ஆசூசம் இல்ைாண்டி! அறிவுக்கு அறிைாண்டி!

52. பத்துத் திவசக்கும் அடங்காப் பருைெடி!

எத்திவசக்கும் எங்கும் இவடவிடாத ஏகெடி!

53. தித்திக்க ஊறுெடி! சித்தம் உவடயார்க்குப்

பத்திக் கடலுள் பதித்தபரஞ் கசாதியடி!

54. உள்ளுணர்ைாய் நின்றைர்தம் உணர்வுக்கு உணர்ைாண்டி!

எள்ைைவும் உள்ைத்தில் ஏறிக் குவறயாண்டி!

55. தூரும் தவையும் இைான்; கதாற்றம் ஒடுக்கம் இைான்

ஆரும் அறியாெல் அகண்டொய் நின்றாண்டி!

56. எத்தவனகயா அண்டத்து இருந்தைர்கள் எத்தவன கபர்

அத்தவனகபர் உண்டாலும் அணுவும் குவறயாண்டி!

57. ைாக்கும் ெனமும் ைடிவும் இைா ைான் பபாருள் காண்!

கபாக்கும் ைரவும் இைான்; பபாருைரிய பூரணன் காண்!
58. காட்சிக்கு எளியான் காண்! கண்டாலும் காணான்காண்!
ொட்சி ெனம் வைத்தார்க்கு ொணிக்கத் துள்ஒளிகாண்!

59. ைாழ்த்தி அைவன ைழிபட்டால் ென்னுயிர்கள்

கதாற்றம் அறியான் காண்! பசால் இறந்த கசாதியன் காண்!

60. ஐயம் அறுத்தைவன ஆராய்ைார் உண்டானால்

வையகத்கத ைந்து ெைர்ப்பாதம் வைத்திடுைான்.

61. அணுவுக்கும் கெருவுக்கும் அகம்புறொய் நின்றான் காண்!

கணுமுற்றும் ஞானக் கரும்பின் பதளிைான் காண்!

62. எந்நாளும் இந்நாளும் இப்படியாய் அப்படியாய்ச்

பசான்னாலும் ககைான் காண்! கதாத்திரத்தில் பகாள்ைான்
காண்!

63. ஆத்தாளுக்கு ஆத்தாைாம்; அப்பனுக்கும் அப்பனுொம்;

ககாத்தார்க்குக் ககாத்தநிவை பகாண்ட குணக்கடல்காண்;

64. இப்கபா புதிகதாடி! எத்தவன நாள் உள்ைதடி!

அப்கபாவதக்கு அப்கபாது அருைறிவும் தந்தாண்டி!

65. பற்றற்றார் பற்றாகப் பற்றி இருந்தாண்டி!

குற்றம் அறுத்தாண்டி! கூடி இருந்தாண்டி!

66. பைட்ட பைளியில் எவனகெவி இருந்தாண்டி!

பட்டப் பகலிைடி பார்த்திருந்தார் எல்கைாரும்.

67. ைாழ்ைான ைாழ்பைனக்கு ைந்ததடி ைாழாெல்

தாழாெல் தாழ்ந்கதண்டி! சற்றும் குவறயாெல்.
68. பபாய்யான ைாழ்வு எனக்குப் கபாதுபெனக் காகணண்டி!
பெய்யான ைாழ்வு எனக்கு பைறும் பாழாய் விட்டதடி!

69. கன்னி அழித்தைவனக் கண்ணாரக் கண்கடண்டி!

என்இயல்பு நான் அறிகயன்; ஈபதன்ன ொயெடி!

70. பசால்ைாகை பசால்லுதற்குச் பசால்ைைாய் இல்வையடி!

எல்ைாரும் கண்டிருந்தும் இப்கபாது அறியார்கள்!

71. கண்ொயம் இட்டாண்டி! கருத்தும் இழந்கதண்டி!

உள்ொயம் இட்டைவன உரு அழியக் கண்கடண்டி!

72. என்ன பசால்ைப் கபாகறன் நான் இந்த அதிசயத்வதக்

கன்னி இைங்கமுகு காய்த்ததடி கண்ணார.

73. ஆர்ந்த இடம் அத்தவனயும் அருைாய் இருக்குெடி!

சார்ந்த இடம் எல்ைாம் சவ்ைாது ெணக்குதடி!

74. இந்தெணம் எங்கும் இயற்வக ெணம் என்றறிந்து

அந்தசுகா தீதத்து அரும்கடலில் மூழ்கினண்டி!

75. இரும்பின் உவற நீர்கபால் எவனவி ழுங்கிக்

பகாண்டாண்டி!
அரும்பில்உவற ைாசவன கபால் அன்கற இருந்தாண்டி!

76. அக்கினிகற் பூரத்வத அற விழுங்கிக் பகாண்டாற்கபால்

ெக்கினம் பட்டுள்கை ெருவி இருந்தாண்டி!

77. கடல்நீரும் ஆறும்கபால் கைந்துகவர காகணண்டி!

உடலும் உயிரும் கபால் உள்கைந்து நின்றாண்டி!
78. பபான்னும் உவர ொற்றும்கபால் பபாருவு அரிய
பூரணன்காண்
ென்னுெனு பூதியடி ொணிக்கத் துள்ஒளிகபால்.

79. கங்குகவர இல்ைாண்டி! கவரகாணாக் கப்பைடி!

எங்கும் அைவில்ைாண்டி! ஏகொய் நின்றாண்டி.

80. தீைகம்கபால் என்வனச் கசர்ந்தபர சின்ெயன் காண்;

பாைகம் ஒன்று இல்ைாண்டி! பார்த்தஇடம் எல்ைாம்
பரன்காண்!

81. உள்ைார்க்கும் உள்ைாண்டி! ஊருமில்ைான்! கபருமில்ைான்!

கள்ைப்புைன் அறுக்கக் காரணொய் ைந்தாண்டி!

82. அப்பிறப்புக்கு எல்ைாம் அருைாய் அெர்ந்தாண்டி!

இப்பிறப்பில் ைந்தான் இைனாகும் பெய்ப்பபாருள்காண்!

83. நீர் ஒளிகபால் எங்கும் நிவறந்த நிராெயன்காண்!

பார் ஒளிகபால் எங்கும் பரந்த பராபரன் காண்!

84. நூைால் உணர்ைரிய நுண்வெயினும் நுண்வெயன்காண்!

பாலூறு சர்க்கவரகபால் பரந்தபரி பூரணன் காண்!

85. உைக்கண்ணுக்கு அல்ைால் ஊன்கண்ணால் ஓருெகதா?

விைக்குச் சுடர் ஒளிகபால் கெவிஇருந்தாண்டி!

86. கல்லுள் இருந்த கனல் ஒளிகபால் காரணொய்ப்

புல்லி இருந்தும் பபாருவு அரிய பூரணன்காண்!
87. பபாற்பூவும் ைாசவனகபால் கபாதம் பிறந்தைர்க்குக்
கற்பூவும் ைாசவன கபால் காணாக் கயைருக்கு

88. வெக்குழம்பும் முத்தும்கபால் ெருவி, ெறைாதைர்க்குக்

வகக்குள் கனியாகும் கரு அறுத்த காரணர்க்கு.

89. பளிங்கில் பைைெடி! பற்று அற்ற பாைைர்க்குக்

கிளிஞ்சிவை பைள்ளி என்பார் கிட்டாதார் கிட்டுைகரா?

90. ஏட்டுக்கு அடங்காண்டி! எழுத்தில் பிறைாண்டி!

நாட்டில் நரிகபைல்ைாம் நல்புரவி பசய்தாண்டி!

91. பஞ்சப் பிரையத்து மிஞ்சி இருப்பாண்டி!

நஞ்சு பபாதிமிட ற்றான் நயனத்து அழல்விழியான்.

92. அகம்காக்கும்; புறம்காக்கும்! அைவிைா அண்டமுதல்

பசகம்காக்கும்; காணாத் திவசபத்தும் காக்குெடி!

93. கபசாப் பிரெெடி! கபச்சிறந்த கபபராளிகாண்!

ஆசா பாசங்கள் அணுகாத கைபராளிகாண்!

94. கதசம் இறந்தைன் காண்! திவச இறந்த பதன் கடல்காண்!

ஊசி முவன இன்றி இல்ைா உருபபாருள்காண்!

95. சிப்பியில் முத்பதாளிகாண்! சின்ெய கநாக்கு இல்ைார்க்கு

அப்பில் ஒளிகபால் அெர்ந்த அரும்பபாருள்காண்!

96. ஆை விருட்செடி! அைவிைாச் சாவகயடி!

கெைாம் பதங்கள் விசும்புஊடுருவும் பெய்ப்பபாருள்காண்!
97. ைங்கிஷம் எல்ைாம் கடந்து ெருைா ெைர்ப்பதம்காண்!
அங்கிஷொய் எங்கும் ஆழ்ந்த அரும்பபாருள்காண்!

98. நாெநட்டம் ஆனதடி! நவிை இடம் இல்வையடி!

காெவனக் கண்ணால் எரிக்கக் கனல் விழித்த காரணன்
காண்!

99. பகாட்டாத பசாம்பபானடி! குளியாத் தரைெடி!

எட்டாத பகாம்பிைடி ஈப்புகாத் கதனமுதம்.

100. காணிப்பபான் னாணியுடன் கல்லுவரொற்று

இன்னபதன்கற
ஆணியுடன் கூட்டி அடங்கலிட்டுக் பகாண்டாண்டி!

101. அைவிறந்த அண்டத்தார் அத்தவனகபர் உண்டாலும்

பிைைைவும் தான்சற்றும் கபசாப் பிரெெடி!

102. கல்பநஞ்சின் உள்கை கழுநீைம் பூத்தாற்கபால்

என்பநஞ்சின் உள்கை இவண அடிகள் வைத்தாண்டி!

103. கைதப் புரவியடி! விவரந்கதாடியும் அறியார்;

காதற்ற ஞானெடி! காண்பார் கருத்துவடகயான்.

104. பாச விவனவயப் படப்பார்த்த பார்வையுடன்

கநசத்வதக் காட்டி நில் என்று பசான்னாண்டி!

105. ஓவச ஒடுங்கும் இடம் ஓங்காரத்து உள் ஒளிகாண்!

கபசாது இருக்கும் பிரெம் இது என்றாண்டி!

106. சின்ெய நல்கநாக்கால் சிற்பசாரூபம் காட்டிஎவனத்

தன் ெயொய் ஆக்கிகய தான் அைனாய் நின்றாண்டி!
107. தான் என்வனப் பார்த்தாண்டி! தன்வனத்தான்
அல்ைாெல்
நான் என்ன பசால்லுைண்டி! நவிை இடம் இல்வையடி!

108. இன்றிருந்து நாவைக்கு இறக்கிறகபர் எல்ைாரும்

என்றும் பரிபூரணத்தில் இனிது இருக்கச் பசான்னாண்டி!

109. பார்க்கில் எளிது அைகைா? பற்றற்ற பற்று அைகைா?

ஆர்க்கும் இடம் காட்ட அைனிதனில் ைந்தாண்டி!

110. இத்தவன காைெடி இறந்து பிறந்த பதல்ைாம்

இத்தவனயும் இல்வையடி இரும்பில்உவற நீராகனன்.

111. எக்காைம் பட்டதடி! இறந்து பிறந்தபதல்ைாம்

அக்காைம் எல்ைாம் அழுந்திகனன் நான் நரகில்.

112. காைம் கழிந்ததடி! கர்ெம் எல்ைாம் கபாச்சுதடி!

நாலு ைவகக்கருவும் நாெநட்டம் ஆச்சுதடி!

113. முப்பாழுக்கு அப்பால் முதற்பாழ் முழு முதைாய்

இப்கபாது ைந்தான் காண்! எவன விழுங்கிக்
பகாண்டான்காண்.

114. பாலின்கண் பநய் இருந்தாற் கபாைப் பரஞ்கசாதி

ஆலிங்கனம் பசய்து அறவிழுங்கிக் பகாண்டாண்டி!

115. பசத்தபடம் ஆகனண்டி! தீ இரும்பில் நீராகனன்;

ஒத்தவிடம் நித்திவர என்று ஓதும் உணர்ைறிந்கதன்.
116. ஒப்பும் உைவெயும் அற்ற ஓத அரிதாய பபாருள்
இப்புவி யில்குருகை என்னைந்கதான் தாள் ைாழி.

117. ஒப்பாரி பசால்லிடினும் உைவெ பிவழத்திடினும்

முப்பாழும் கற்றுணர்ந்கதார் முன்கனார் பபாறுத்தருள்ைார்.

1. இறந்த காைத்து இரங்கல்

குறள் பைண்பசந்துவற

ைார்த்வதத் திறமில்ைா ெனிதருக்குப் புன் பசால்ைாம்

சாத்திரங்கள் பசால்லிச் சதுர் இழந்து பகட்கடகன.

2. பெத்த பெத்தச் பசல்ைாக்கில் கைறு ெருள் எடுத்துத்

தத்தித் தவை கீழாய்த் தான் நடந்து பகட்கடகன;

3. ைழக்கத் தைங்களினும் ெண் பபண் பபான் ஆவசயினும்

பழக்கம் தவிராெல் பதி இழந்து பகட்கடகன.

4. ஆணி பபாருந்தும் அரும்பூமி அத்தவனயும்

காணில் நெது என்று கனம் கபசிக் பகட்கடகன.

5. ஆசாரம் இல்ைாத அசடருடன் கூடிப்

பாசாங்கு கபசிப் பதி இழந்து பகட்கடகன.
6. குருொர்க்கம் இல்ைாக் குருடருடன் கூடிக்
கருொர்க்கத்துள்கை கருத்தழிந்து பகட்கடகன.

7. ஆைம் அருந்தும் அரன்பபருவெ எண்ணாெல்

பாைர் பபண்டிர் பெய் என்று பதி இழந்து பகட்கடகன.

8. பிணைாசம் உற்ற பபரும்காயம் பெய்பயன்று

பண ஆவசயாகை பதி இழந்து பகட்கடகன.

9. கண்ட புைைர் கனக்ககை தான் புகழ

உண்ட உடம்பபல்ைாம் உப்பரித்துக் பகட்கடகன.

10. எண்ணிறந்த பசன்ெம் எடுத்துச் சிைபூவச

பண்ணிப் பிவழயாெல் பதி இழந்து பகட்கடகன.

1 1. சிற்பறறும்பு சற்றும் தீண்டப் பபாறாஉடம்வப

உற்றுருக்கவும் சுடவும் ஒப்பித்து ொண்கடகன.

12. தன் உடம்பு தாகன தனக்கும் பவகயாம் என்று

எண்ணும் உணர்வு இல்ைாெல் இன்பம் என்று ொண்கடகன.

13. கதால் எலும்பும் ொங்கிஷமும் பதால் அன்னத்தால்

ைைரும்
கெல் எலும்பும் சுத்தபென்று வீறாப்பாய் ொண்கடகன.

14. கபாக்கு ைரத்தும் பபாருள் ைரத்தும் காணாெல்

ைாக்கழிவு பசால்லி ெனம்ெறுகிக் பகட்கடகன.
பநஞ்பசாடு புைம்பல்

தரவு பகாச்சகம்

1 ெண்காட்டிப் பபான்காட்டி ொய் இருள் காட்டிச்

பசங்காட்டில் ஆடுகின்ற கதசிகவனப் கபாற்றாெல்
கண்காட்டும் கைசியர் தம் கண்ைவையில் சிக்கிமிக
அங்காடி நாய்கபால் அவைந்தவனகய பநஞ்சகெ.

2. புட்பாசன அவணயில் பபான்பட்டு பெத்வதயின் கெல்

ஒப்பா அணிந்த பணி கயாடாணி நீங்காெல்!
இப்பாய்க் கிடத்தி இயென் உயிர் பகாள்ளும் முன்கன
முப்பாவழப் கபாற்ற முயங்கிவைகய பநஞ்சகெ!

3. முப்பாழும் பாழாய் முதற்பாழ் பைறும் பாழாய்

அப்பாழுக்கு அப்பால் நின்றாடும் அவதப் கபாற்றாெல்
இப்பாழாம் ைாழ்வை நம்பி ஏற்றைர்க்கு ஒன்று ஈயாெல்
துப்பாழாய் ைந்தவிவன சூழ்ந்தவனகய பநஞ்சகெ!

4. அன்னம் பகிர்ந்து இங்கு அவைந்கதார்க்கு உதவிபசயும்

பசன்ெம் எடுத்தும் சிைன் அருவைப் கபாற்றாெல்
பபான்னும் ெவனயும் எழில் பூவையரும் ைாழ்வும் இவை
இன்னும் சதொக எண்ணிவனகய பநஞ்சகெ!

5. முன் பதாடர்பில் பசய்த முவறவெயால் ைந்த பசல்ைம்

இற்வறநாள் பபற்கறாம் என்று எண்ணாது பாழ்ெனகெ!
அற்றைர்க்கும் ஈயாெல் அரன் பூவச ஓராெல்
கற்றைர்க்கும் ஈயாெல் கண் ெவறந்து விட்டவனகய.
6. ொணிக்கம் முத்து ையிரப் பணி பூண்டு
ஆணிப்பபான் சிங்கா தனத்தில் இருந்தாலும்

காணித் துடவை நென் கட்டிகய வகப்பிடித்தால்

காணிப்பபான் கூடைரக் காண்கிைகெ பநஞ்சகெ!

7. கற்கட்டும் கொதிரம் நல்கடுக்கன் அவர ஞாண் பூண்டு

திக்கு எட்டும் கபாற்றத் திவசக்கு ஒருத்தர் ஆனாலும்
பற்கிட்ட எெனுயிர் பந்தாடும் கைவையிகை
வகச்சட்டம் கூடைரக் காண்கிைகெ பநஞ்சகெ!

8. முன்னம் நீ பசய்த தைம் முப்பாலும் கசரும் அன்றிப்

பபான்னும் பணிதிகழும் பூவையும் அங்ககைருகொ?
தன்வனச் சதொகச் சற்குருவைப் கபாற்றாெல்
கண்ணற்ற அந்தகன்கபால் காட்சியுற்றாய் பநஞ்சகெ!

9. வப அரைம் பூண்ட பரெர் திருப் பபான்தாவைத்

துய்ய ெைர் பறித்துத் பதாழுது ைணங்காெல்
வகயில் அணிைவையும், காலில் இடும் பாடகமும்
பெய் என்று இறுொந்து விட்டவனகய பநஞ்சகெ!

10. ொதுக்கு ஒரு பாகம் வைத்த அரன் பபான்தாவைப்

கபாதுக்கு ஒரு கபாதும் கபாற்றி ைருந்தாெல்
ைாதுக்குத் கதடி இந்த ெண்ணில் புவதத்து வைத்கத
ஏதுக்குப் கபாக நீ எண்ணிவனகய பநஞ்சகெ!

11. அஞ்சருவைப் கபாற்றி ஐந்து புைவனத் துறக்க

பநஞ்கச உனக்கு நிவனவு நான் பசால்லுகிகறன்;
ைஞ்சகத்வத நீக்கி ெறுநிவனவு ைராெல்
பசஞ்சரணத் தாவனச் சிந்வத பசய்ைாய் பநஞ்சகெ!
12. அற்புதொய் இந்த உடல் ஆவி அடங்கு முன்கன
சற்குருவைப் கபாற்றித் தைம் பபற்று ைாழாெல்
உற்பத்தி பசம்பபான் உவடவெ பபருைாழ்வை நம்பிச்
சர்ப்பத்தின் ைாயில் தைவைகபால் ஆகனகன.

13. உற்றார்ஆர்? பபற்றார்ஆர்? உடன்பிறப்புஆர்?

பிள்வைகள்ஆர்?
ெற்றார் இருந்தால் என்? ொளும்கபாது உதவுைகரா?

கற்றா இழந்த இைம் கன்றது கபாகை உருகிச்

சிற்றாகிச் சிற்றின்பம் கசர்ந்தவனகய பநஞ்சகெ!

14. வீடிருக்க தாயிருக்க கைண்டும் ெவனயாள் இருக்க

பீடிருக்க ஊன் இருக்கப் பிள்வைகளும் தாம் இருக்க
ொடிருக்கக் கன்றிருக்க வைத்த பபாருளிருக்கக்
கூடிருக்க நீகபான ககாைபென்ன ககாைகெ?

15. சந்தனமும், குங்குெமும், சாந்தும், பரிெைமும்

விந்வதகைாகப் பூசிமிகு கைடிக்வக ஒய்யாரக்
கந்த ெைர் சூடுகின்ற கன்னியரும் தாம் இருக்க
எந்தைவக கபானாய் என்று எண்ணிவைகய பநஞ்சகெ!

16. காற்றுத் துருத்தி கடியவிவனக் குள்ைான

ஊற்வறச் சடைத்வத உண்படன்று இறுொந்து
பார்த்திரங்கி அன்னம் பசித்கதாருக்கு ஈயாெல்
ஆற்று பைள்ைம் கபாை அைாவிவனகய பநஞ்சகெ!

17. நீர்க்குமிழி ைாழ்வைநம்பி நிச்சயம் என்கற எண்ணிப்

பாக்கைைாம் அன்னம் பசித்கதார்க்கு அளியாெல்
கபார்க்குள் எெதூதன் பிடித்திழுக்கும் அப்கபாது
ஆர்ப்படுைார் என்கற அறிந்திவைகய பநஞ்சகெ!

18. சின்னஞ் சிறுநுதைாள் பசய்த பைவிவனயால்

முன் அந்த ொர்பின் முவைத்த சிைந்தி விம்மி
ைன்னம் தைதைப்ப ெயங்கி ைவைக்குள்ைாகி
அன்னம் பகிர்ந்துண்ண அறிந்திவைகய பநஞ்சகெ.

19. ஓட்வடத் துருத்திவய, உவடயும் புழுக்கூட்வட

ஆட்டும் சிைசித்தர் அருவை மிகப்கபாற்றிகய
வீட்வடத் திறந்து பைளிவயஒளி யால் அவழத்துக்
காட்டும் பபாருள் இபதன்றுகருதிவைகய பநஞ்சகெ!

20. ஊன்பபாதிந்த காயம், உவைந்த புழுக்கூட்வடத்

தான் சுெந்த தல்ைால்நீ சற்குருவைப் கபாற்றாெல்
கான் பரந்த பைள்ைம் கவரபுரைக் கண்டு ஏகி
மீன் பரந்தாற் கபாகை விசாரமுற்றாய் பநஞ்சகெ!

21. உடக்வக ஒருக்கி உயிவர அவடத்துவைத்த

சடக்வகச் சதம் என்று சார்ந்து அங்கு இறுொந்வத!
உடக்வகத் தகர்த்கத உயிவர எென் பகாள்வகயிகை
அடக்கொய் வைத்த பபாருள் அங்குைர ொட்டாகத.

22. தித்திக்கும் கதவனத் பதவிட்டாத பதள்ைமுவத,

முத்திக்கு வித்தான முப்பாவழப் கபாற்றாெல்,
பற்றிப்பிடித்து இயென் பாசத்தால் கட்டும் ைண்ணம்
சுற்றி இருக்கும்விவன சூழ்ந்தவனகய பநஞ்சகெ!

23. அஞ்பசழுத்தாய் எட்படழுத்தாய் ஐம்பத்கதார் அட்சரொய்ப்

பிஞ்பசழுத்தாய் நின்ற பபருொவனப் கபாற்றாெல்
ைஞ்சகொய் உற்றமுவை ொதர்ைவைக் குள்ைாகிப்
பஞ்சரித்துத் கதடிப் பாழுக்கு இவறத்கதாகெ!

24. அக்கறுகு பகான்வறதும்வப அம்புலியும் சூடுகின்ற

பசாக்கர் திருத்தாவைத் பதாழுது ைணங்காெல்
ெக்கள் பபண்டிர் சுற்றமுடன் ைாழ்வை மிக நம்பி அன்பாய்
எக்காைமும் உண்படன்று எண்ணிவனகய பநஞ்சகெ!

25. ஆண்ட குருவின் அருவை மிகப்கபாற்றி

கைண்டும் கயிைாய வீட்டுைழி பாராெல்
பூண்டகுழல் ொதுநல்ைார் பபாய்ொய்வகக்கு உள்ைாகித்
தூண்டில் அகப்பட்டுத் துடிபகண்வட ஆகனகன!

26. ஏணிப் பழுஆம் இருவை அறுத்தாைமுற்றும்

கபணித் பதாழும் கயிவை கபறுபபற ொட்டாெல்
காண அரும் பபாருைாய்க் கண்கைக்கப் பட்டடிகயன்
ஆணிஅற்ற ொெரம் கபால் ஆகினகன பநஞ்சகெ!

27. ககாத்துப் பிரகாசம் பகாண்டுருகி அண்டபெல்ைாம்

காத்தப் படிகய கயிைாயம் கசராெல்
கைற்றுருைப் பட்டடிகயன் பைள்ைம்கபால் உள்ளுருகி
ஏற்றும் கழுவில் இருந்த பிணம் ஆகனகன!

28. நிவைவிட்டு உடவை உயிர் நீங்கி அகலுமுன்கன

சிவைபதாட்ட கைடன் எச்சில் தின்றாவனச் கசராெல்

ைவைபட்டு உழலுகின்ற ொன்கபால் பரதவித்துத்

தவைபகட்ட நூல் அதுகபால் தட்டழிந்தாய் பநஞ்சகெ.

29. முடிக்குெயிர்ப் பபால்ைா புழுக்குரம்வப மின்னாரின்

இவடக்கும் நவடக்கும் இதம் பகாண்ட ைார்த்வதபசால்லி
அடிக்பகாண்ட தில்வைைனத்து ஐயகன! நாய் அவனகயன்
விடக்வக இழந்த மிருகெது ஆகனகன!

30. பூைாணர் கபாற்றும் புகழ் ெதுவரச் பசாக்கரது

சீர்பாதம் கபாற்றிச் சிைகைாகம் கசராெல்
தாைாரம் கதாறும் தவைபுகுந்த நாய்கபாகை
ஆகாத பநஞ்சகெ அவைந்து திரிந்தாகய.

31. பத்பதட்டாய் ஈவரந்தாய்ப் பதின்மூன்று இரண்படான்றாய்

ஒத்திட்டு நின்றகதார் ஓவியத்வதப் கபாற்றாெல்;
பதத்திட்டு நின்ற திரிகண்ணுக் குள்ைாக்கி
வித்திட்டாய் பநஞ்கச! விடவும் அறியாகய!

32. அஞ்சும் உருைாகி ஐம்முன்றும் எட்டும் ஒன்றாய்

மிஞ்சி இருந்த விைக்பகாளிவயப் கபாற்றாெல்
பஞ்சிலிடு ைன்னிவயப்கபால் பற்றிப் பிடியாெல்
நஞ்சுண்ட பகண்வடவயப்கபால் நான் அவைந்து
பகட்கடகன.

33. ஊனம் உடகன அவடயும் புழுக்கட்வட

ொனமுட கனசுெந்து ெண்ணுைகில் ொைாெல்
ஆனபதாரு பஞ்சைர்கள் ஆண்டிருந்த கதசம்விட்டுப்
கபானதுகபா கைநாம் கபாய்பிவழத்கதாம் இல்வைகய.

34. ஊறா இவறக்கின்ற உப்பிருந்த பாண்டத்வத,

நாறாெல் நாறி நழுவும் புழுக்கூட்வட,
வீறாம் புறத்வத விரும்புகின்றது எப்படிபயன்
றாறாத நாட்டில் அகன்றிருந்கதன் இல்வைகய.

35. அரிய அரிகதடி அறிய ஒரு முதவைப்

பரிவுடகன கபாற்றும் பரஞ்சுடவரப் கபாற்றாெல்
கரியபபரு ைாழ்வை நம்பிக் காெத்து அழுந்திகய
அரிைாயில் பட்ட கரியது கபால் ஆகனகன!

36. தந்திரத்வத உன்னித் தைத்வத மிகநிறுத்தி,

ெந்திரத்வத உன்னி ெயங்கித் தடுொறி
விந்துருகி நாதொம் கெல் ஒளிவயக் காணாெல்
அந்தரத்கத ககால் எறிந்த அந்தகன் கபால் ஆகனகன.

37. விவையாகிப் பாணனுக்கு வீறடிவெப் பட்டதுபின்

சிவையார் வக கைடன் எச்சில் தின்றாவனப் கபாற்றாெல்
அவைைாய் துரும்பதுகபால் ஆணைத்தினால் அழுங்கி,
உவைைாய் பெழுகதுகபால் உருகிவனகய பநஞ்சகெ!

1. பூரண ொவை

குறள் பைண்பசந்துவற

மூைத்து உதித்பதழுந்த முக்ககாணச் சக்கரத்துள்

ைாவைதவனப் கபாற்றாெல் ெதிெறந்கதன் பூரணகெ!

2. உந்திக்கெைத்து உதித்துநின்ற பிருொவைச்

சந்தித்துக் காணாெல் தட்டழிந்கதன் பூரணகெ!

3. நாவிக் கெை நடுபநடுொல் காணாெல்

ஆவிபகட்டு யானும் அறிைழிந்கதன் பூரணகெ!
4. உருத்திரவன இருதயத்தில் உண்வெயுடன் பாராெல்
கருத்தழிந்து நானும் கைங்கிகனன் பூரணகெ!

5. விசுத்தி ெககசுைரவன விழிதிறந்து பாராெல்

பசித்துருகி பநஞ்சம் பதறிகனன் பூரணகெ!

6. பநற்றி விழியுவடய நிர்ெை சதாசிைத்வதப்

புத்தியுடன் பாராெல் பபாறி அழிந்கதன் பூரணகெ!

7. நாதவிந்து தன்வன நயமுடகன பாராெல்

கபாதம் ெயங்கிப் பபாறி அழிந்கதன் பூரணகெ!

8. உச்சி பைளிவய உறுதியுடன் பாராெல்

அச்சமுடன் நானும் அறிைழிந்கதன் பூரணகெ!

9. மூக்கு முவனவய முழித்திருந்து பாராெல்

ஆக்வகபகட்டு நானும் அறிைழிந்கதன் பூரணகெ!

10. இவடபிங் கவையின் இயல்பறிய ொட்டாெல்

தவடயுடகன யானும் தயங்கிகனன் பூரணகெ!

11. ஊனுக்குள் நீ நின்று உைாவினவதக் காணாெல்

நான் என்றிருந்து நைன் அழிந்கதன் பூரணகெ!

12. பெய் ைாழ்வை நம்பி விரும்பி மிக ைாழாெல்

பபாய் ைாழ்வை நம்பிப் புைம்பிகனன் பூரணகெ!

13. பபண்டுபிள்வை தந்வத தாய் பிறவியுடன் சுற்றம் இவை

உண்படன்று நம்பி உடல் அழிந்கதன் பூரணகெ!
14. தண்டிவக பல்ைக்குடகன சகை சம்பத்துகளும்
உண்படன்று நம்பி உணர்ைழிந்கதன் பூரணகெ!

15. இந்த உடல் உயிவர எப்கபாதும்தான் சதொய்ப்

பந்தமுற்று நானும் பதம் அழிந்கதன் பூரணகெ!

16. ொதர் பிரபஞ்ச ெயக்கத்திகை விழுந்து

கபாதம் ெயங்கிப் பபாறி அழிந்கதன் பூரணகெ!

17. சரிவய கிரியா கயாகம்தான் ஞானம் பாராெல்

பரிதிகண்ட ெதியதுகபாை பயன் அழிந்கதன் பூரணகெ!

18. ெண் பபண் பபான்னாவச ெயக்கத்திகை விழுந்து

கண்பகட்ட ொடதுகபால் கைங்கிகனன் பூரணகெ!

19. தனிமுதவைப் பார்த்துத் தனித்திருந்து ைாழாெல்

அநியாயொய்ப் பிறந்திங்கு அவைந்து நின்கறன் பூரணகெ!

20. ஈராறு தன் கவைக்குள் இருந்து கூத்து ஆடினவத

ஆராய்ந்து பாராெல் அறிைழிந்கதன் பூரணகெ!

21. ைாசிதவனப் பார்த்து ெகிழ்ந்து உவனத்தான் கபாற்றாெல்

காசிைவர கபாய்த்திரிந்து கால் அலுத்கதன் பூரணகெ!

22. கருவிகள் பதாண்ணூற்றாறில் கைந்து விவையாடினவத

இருவிழியால் பாராெல் ஈடழிந்கதன் பூரணகெ!

23. உடலுக்குள் நீ நின்று உைாவினவதக் காணாெல்

கடல்ெவை கதாறும் திரிந்து கால் அலுத்கதன் பூரணகெ!
24. எத்கதச காைமும் நாம் இறைாது இருப்பம் என்று
உற்றுவனத்தான் பாராெல் உருைழிந்கதன் பூரணகெ!

25. எத்தவன தாய் தந்வத இைர்களிடகத இருந்து

பித்தனாய் யானும் பிறந்து இறந்கதன் பூரணகெ!

26. பபற்று அலுத்தார் தாயார்; பிறந்து அலுத்கதன் யானும்;

உன்றன்
பபான் துவணத்தாள் தந்து புகல் அருள்ைாய் பூரணகெ!

27. உற்றார் அழுது அலுத்தார், உறன் முவறயார் சுட்டலுத்தார்;

பபற்று அலுத்தார் தாயார்; பிறந்து அலுத்கதன் பூரணகெ!

28. பிரென் பவடத்து அலுத்தான்; பிறந்து இறந்து நான்

அலுத்கதன்;
உரமுவடய அக்கினிதான் உண்டு அலுத்தான் பூரணகெ!

29. எண்பத்து நான்கு நூறாயிரம் பசனனமும் பசனித்துப்

புண்பட்டு நானும் புைம்பிகனன் பூரணகெ!

3 0. என்வன அறியாெல் எனக்குள்கை நீ இருக்க

உன்வன அறியாெல் உடல் இழந்கதன் பூரணகெ!

31. கருைாய் உருைாய்க் கைந்து உைபகைாம் நீயாய்

அருைாகி நின்றது அறிகிகைன் பூரணகெ!

3 2. பசம்பபான் கெைத் திருைடிவயப் கபாற்றாெல்

பம்வப பகாட்ட ஆடும் பிசாசாகனன் பூரணகெ!

33. எனக்குள்கை நீ இருக்க, உனக்குள்கை நான் இருக்க,

ெனக்கைவை தீர ைரம் அருள்ைாய் பூரணகெ!
34. எழுைவகத் கதாற்றத்து இருந்து விவையாடினவதப்
பழுதறகை பாராெல் பயன் இழந்கதன் பூரணகெ!

35. சாதி கபதங்கள் தவன அறிய ொட்டாெல்

ைாதவனயால் நின்று ெயங்கிகனன் பூரணகெ!

36. குைம் ஒன்றாய் நீ பவடத்த குறிவய அறியாெல் நான்

ெைபாண்டத் துள்ளிருந்து ெயங்கிகனன் பூரணகெ!

37. அண்டபிண்டம் எல்ைாம் அணுவுக்கு அணுைாய் நீ

பகாண்ட ைடிவின் குறிப்பறிகயன் பூரணகெ!

38. சகத்திரத்தின் கெல் இருக்கும் சற்குருவைப் கபாற்றாெல்

அகத்தினுவட ஆணைத்தால் அறிைழிந்கதன் பூரணகெ!

39. ஐந்து பபாறிவய அடக்கி உவனப் கபாற்றாெல்

வநந்துருகி பநஞ்சம் நடுங்கிகனன் பூரணகெ!

40. என்வனத் திருக்கூத்தால் இப்படி நீ ஆட்டுவித்தாய்,

உன்வன அறியாது உடல் அழிந்கதன் பூரணகெ!

41. நரம்பு தவச கதால் எலும்பு நாற்றத்துக்குள்ளிருந்து

ைரம்பறிய ொட்டாெல் ெயங்கிகனன் பூரணகெ!

42. சிைந்தியிவட நூல்கபால் சீைபசந்துக் குள்ளிருந்த

நைந்தவனத்தான் பாராெல் நைம் அழிந்கதன் பூரணகெ!

43. குருைாய், பரொகிக் குடிவை, சத்தி நாதவிந்தாய்,

அருைாய் உருைானது அறிகிகைன் பூரணகெ!
44. ஒளியாய்க் கதிர்ெதியாய் உள் இருைாய் அக்கினியாய்
பைளியாகி நின்ற வியன் அறிகயன் பூரணகெ!

45. இவடயாகிப் பிங்கவையாய் எழுந்த சுழு முவனயாய்

உடல் உயிராய் நீ இருந்த உைைறிகயன் பூரணகெ!

46. மூைவித்தாய் நின்று முவைத்து உடல்கதாறும் இருந்து

காைன் என அழிக்கும் கணக்கு அறிகயன் பூரணகெ!

47. உள்ளும் புறம்புொய் உடலுக்குள் நீயிருந்தது

எள்ைைவும் நான் அறியாது இருந்கதகன பூரணகெ!

48. தாயாகித் தந்வதயாய்த் தெர்கிவைஞர் சுற்றம் எல்ைாம்

நீயாகி நின்ற நிவை அறிகயன் பூரணகெ!

49. விைங்கு புள்ளூர் ைன அசரம் விண்ணைர் நீர்ச்

சாதிெனுக்
குைங்கள் எழு ைவகயில் நின்ற குறிப்பறிகயன் பூரணகெ!

50. ஆணாகிப், பபண்ணாய், அலியாகி, கைற்றுருைாய்,

ொணாகி நின்ற ைவகயறிகயன் பூரணகெ!

51. ைாவையாய்ப், பக்குைொய், ைைர்ந்து கிழம் தானாகி,

பாவையாய் நின்ற பயன் அறிகயன் பூரணகெ!

52. பபாய்யாய்ப் புவியாய்ப், புகழ்ைா ரிதியாகி

பெய்யாகி நின்ற வியன் அறிகயன் பூரணகெ!

53. பூைாய் ெணொகிப், பபான்னாகி, ொற்றாகி,

நாைாய்ச் பசால்ைான நயம் அறிகயன் பூரணகெ!
54. முதைாய் நடுைாகி, முப்பபாருைாய், மூன்றுைகாய்,
இதொகி நின்ற இயல் அறிகயன் பூரணகெ!

55. ஊனாய் உடல் உயிராய், உள் நிவறந்த கண்பணாளியாய்த்

கதனாய் ருசியான திறம் அறிகயன் பூரணகெ!

56. வித்தாய், ெரொய், விவைந்த கனியாய்ப், பூைாய்ச்

சித்தாகி நின்ற திறம் அறிகயன் பூரணகெ!

57. ஐைவகயும் பபற்றுைக அண்டபகிரண்டம் எல்ைாம்

பதய்ைபென நின்ற திறம் அறிகயன் பூரணகெ!

58. ெனொய்க் கனைாகி, ொய்வகயாய், உள்ளிருந்து

நிவனைாகி நின்ற நிவை அறிகயன் பூரணகெ!

59. சத்திசிைம் இரண்டாய்த் தான் முடிவில் ஒன்றாகிச்

சித்திரொய் நின்ற திறம் அறிகயன் பூரணகெ!

60. பபாறியாய்ப், புைன் ஆகிப், பூதகபதப் பிரிைாய்,

அறிைாகி நின்ற அைைறிகயன் பூரணகெ!

61. ைானில் கதிர்ெதியாய் ைைர்ந்துபின் ஒன்று ஆனதுகபால்,

ஊன் உடலுக் குள்ளிருந்த உயிர்ப்பறிகயன் பூரணகெ!

62. பபாய்யும் புவையும் மிகப் பபாருந்திவீண் கபசைன்றி

ஐகயா உவன உவரக்க அறிகிகைன் பூரணகெ!

63. நிரந்தரொய் எங்கும் நின்று விவையாடினவதப்

பரம் அதுகை என்னப் பதம் அறிகயன் பூரணகெ!
64. பகால்ைாய், பிறப்பிப்பாய்; கூட இருந்கத சுகிப்பாய்;
பசல்ைாய் பிறர்க்குள் பசயல் அறிகயன் பூரணகெ!

65. ைாரிதியாய், வையம் எல்ைாம் ென்னும் அண்டபிண்டம்

எல்ைாம்
சாரதியாய் நின்ற தைம் அறிகயன் பூரணகெ!

66. வித்தாய், ெரொய், பைளியாய், ஒளியாய் நீ

சத்தாய் இருந்த தரம் அறிகயன் பூரணகெ!

67. தத்துைத்வதப் பார்த்து மிகத் தன்வன அறிந்த அறிைால்

உய்த்து உவனத்தான் பாராெல் உய்ைாகரா பூரணகெ!

68. ஒன்றாய் உயிராய் உடல்கதாறும் நீ இருந்தும்

என்றும் அறியார்கள் ஏவழகள் தாம் பூரணகெ!

69. கநற்று என்றும் நாவை என்றும் நிவனப்புெறப்

பாய்ப்பவடத்தும்
ொற்றொய் நின்ற ைைம் அறிகயன் பூரணகெ!

70. ெனம்புத்தி சித்தம்ெகிழ் அறிவு ஆங்காரெதாய்

நிவனைாம் தைொன நிவை அறிகயன் பூரணகெ!

71. உருப்கபதம் இன்றி உய்ந்தசப்த கபதெதாய்க்

குருப்கபத ொய்ைந்த குணம் அறிகயன் பூரணகெ!

72. சட்செய கபதங்கள் தான்ைகுத்துப், பின்னும்ஒரு

உட்செயம் உண்படன்று உவரத்தவனகய பூரணகெ!

73. முப்பத்திரண்டு உறுப்பாய் முவனந்துபவடத்து உள்ளிருந்த

பசப்பிடு வித்வதத் திறம் அறிகயன் பூரணகெ!
74. என்னதான் கற்றால்என்? எப்பபாருளும் பபற்றால்என்?
உன்வன அறியாதார் உய்ைகரா? பூரணகெ!

75. கற்றறிகைாம் என்பார் காணார்கள் உன்பதத்வதப்

பபற்றறியார் தங்களுக்குப் பிறப்பு அறுகொ பூரணகெ!

76. ைான்என்பார்; அண்டம்என்பார்; ைாய்ஞான கெகபசித்

தான் என்பார் வீணர்; தவன அறியார் பூரணகெ!

77. ஆதி என்பார்; அந்தம் என்பார்; அதற்குள்நடுைாய் இருந்த

கசாதிஎன்பார்; நாதத் பதாழில் அறியார்; பூரணகெ!

78. மூச்பசன்பார்; உள்ைம் என்பார்; கொனம்எனும்

கொட்சம்என்பார்
கபச்பசன்பார்; உன்னுவடய கபர் அறியார்; பூரணகெ!

79. பரம்என்பார்; பானுஎன்பார்; பாழ்பைளியாய் நின்ற

ைரம்என்பார்; உன்றன் ைழி அறியார்; பூரணகெ!

80. எத்தவன கபகரா எடுத்பதடுத்துத் தான் உவரத்தார்;

அத்தவன கபர்க்கு ஒன்றானது அறிகிகைன்; பூரணகெ!

81. நகார ெகாரம் என்பார்; நடுகை சிகாரம் என்பார்

ைகாரயகாரம் என்பார்; ைவக அறியார் பூரணகெ!

82. ெகத்துைொய்க் காெ ெயக்கத்துக் குள்ளிருந்து

பகுத்தறிய ொட்டாெல் பயன் இழந்கதன் பூரணகெ!
83. உண்வெப் பபாருவை உகந்திருந்து பாராெல்
பபண் ெயக்கத்தாகை பிறந்து இறந்கதன், பூரணகெ!

84. ைாயார ைாழ்த்தி ெகிழ்ந்து உவனத்தான் கபாற்றாெல்

காயம் எடுத்துக் கைங்கிகனன்! பூரணகெ!

85. சந்திரவன கெகெது தான் ெவறத்த ைாறது கபால்

பந்தமுற யானும்உவனப் பார்க்கிகைன்; பூரணகெ!

86. பசந்தா ெவரத்தாவைத் தினந்தினமும் கபாற்றாெல்

அந்தரொய் நின்றங்கு அவைந்கதன்நான் பூரணகெ!

87. நீர்கெல் குமிழிகபால் நிவையற்ற காயம் இவதத்

தாரகம் என்பறண்ணி நான் தட்டழிந்கதன்; பூரணகெ!

88. பநஞ்சம் உருகி நிவனந்து உவனத்தான் கபாற்றிபநடு

ைஞ்சகத்வதப் கபாக்க ைவக அறிகயன்; பூரணகெ!

89. எள்ளுக்குள் எண்பணய் கபால் எங்கும் நிவறந்திருந்து

உள்ைம் அறியாது உருகிகனன்; பூரணகெ!

90. ொயாப் பிரபஞ்ச ெயக்கத்தி கைவிழுந்கத!

ஓயாச் சனனம் ஒழிந்திகைன்; பூரணகெ!

91. பூவசயுடன் புைன கபாகம்எனும் கபாக்கியத்தால்

ஆவசயுற்கற நானும் அறிைழிந்கதன் பூரணகெ!

92. பவடத்தும் அழித்திடுைாய்; பார்க்கில் பிரொபைழுத்வதத்

துவடத்துச் சிரஞ்சீ வியாய்த் துைங்குவிப்பாய்; பூரணகெ!
93. ெந்திரொய்ச் சாத்திரொய் ெவறநான்காய் நீ இருந்த
தந்திரத்வத நான் அறியத் தகுகொ தான் பூரணகெ!

94. அல்ைாய்ப் பகைாய் அனைரத காைம் எனும்

பசால்ைாய்ப் பகுத்த பதாடர்பறிகயன்; பூரணகெ!

95. நரகம் சுைர்க்கம்என நண்ணும் இரண்டு உண்டாயும்

அரகரா என்பது அறிகிகைன்; பூரணகெ!

96. பாைபுண்ணியம் என்னும் பகுப்பாய்ப் பவடத்து அழித்திங்கு

ஆைவையுண்டாக்கி வைத்த அருள் அறிகயன்; பூரணகெ!

97. சாந்தம் என்றும், ககாபம் என்றும், சாதிகபதங்கள் என்றும்

பாந்தம் என்றும், புத்திபயன்றும் பவடத்தவனகய; பூரணகெ!

98. பாசம் உடைாய்ப் பசு அதுவும் தான்உயிராய்

கநசமுடன் நீ பபாருைாய் நின்றவனகய, பூரணகெ!

99. ஏதில் அடியார் இரங்கி இகத்தில் ைந்துன்

பாதம் அதில் தாழப் பரிந்தருள்ைாய் பூரணகெ!

100. நாகனநீ நீகய நான் நாம் இரண்டும் ஒன்றானால்

கதனின் ருசியது கபால் பதவிட்டாய்நீ பூரணகெ!

101. முடிவில் ஒரு சூனியத்வத முடித்து நின்று பாராெல்

அடியில் ஒரு சூனியத்தில் அவைந்கதகன; பூரணகெ!

102. பூரண ொவை தவன புத்தியுடன் ஓதினர்க்கு

தாரணியில் ஞானம் தவழப்பிப்பாய்; பூரணகெ!
பநஞ்பசாடு ெகிழ்தல்

1 அன்று முதல் இன்றைவும் ஆக்வகபயாடு சூட்சியுொய்

நின்ற நிவை அறிய கநசமுற்றாய், பநஞ்சகெ!

2. அங்கங்கு உணர்ைாய் அறிைாகி கய நிரம்பி

எங்பகங்கும் ஆனதிகை ஏகரித்தாய்; பநஞ்சகெ!

3. அவையாத கபரின்ப ஆனந்த பைள்ைத்தில்

நிவையாய் உரு இருந்து நின்றவனகய; பநஞ்சகெ!

4. பாராெல் பவதயாெல் பருகாெல் யாபதான்றும்

ஓராது உணர்வுடகன ஒன்றிவனகய; பநஞ்சகெ!

5. கைவிறந்து, பகாவையிறந்து, காண்பனவும் காட்சியும்கபாய்

அைவிறந்து நின்றதிகை அன்புற்றாய் பநஞ்சகெ!

6. கபச்சிறந்து, சுட்டிறந்து, பின்னிறந்து, முன்னிறந்து,

நீச்சிறந்து நின்றதிகை கநசமுற்றாய்; பநஞ்சகெ!

7. விண்ணிறந்து, ெண்ணிறந்து, பைளியிறந்து, ஒளியிறந்து

எண்ணிறந்து நின்றதிகை ஏகரித்தாய்; பநஞ்சகெ!

8. பார்த்த இடம் எங்கும் பரம் எனகை உள் புறம்பும்

ககாத்தபடி உண்வெபயனக் பகாண்டவனகய பநஞ்சகெ!

9. ஊரிறந்து, கபரிறந்து, ஒளியிறந்து, பைளியிறந்து,

சீரிறந்து நின்றதிகை கசர்ந்தவனகய; பநஞ்சகெ!
10. ஆண்பபண் அலிபயன்று அவழக்கஅரி தாய் நிவறந்து
காண்ப அரி தாய இடம் கண்ணுற்றாய் பநஞ்சகெ!

11. ஆங்காரம் அச்சம் அகற்றி அறிவிபனாடு

தூங்காெல் தூங்கிச் சுகம் பபற்றாய் பநஞ்சகெ!

12. ஆதியாய் நின்ற அகண்டபரி பூரணத்வதச்

சாதியா நின்ற இடம் சார்வுற்றாய் பநஞ்சகெ!

13. விருப்புபைறுப்பு இல்ைாத பைட்டபைளி யதனில்

இருப்கப சுகம் என்று இருந்தவனகய பநஞ்சகெ!

14. ஆரும் உறாப் கபரண்டத்து அப்புறத்தும் இப்புறத்தும்

நீரும் உப்பும் என்ன நிவை பபற்றாய் பநஞ்சகெ!

15. உடனாககை இருந்து உணர அரி யாகனாடு

கடல் நீரும் ஆறும்கபால் கைந்தவனகய; பநஞ்சகெ!

16. பநடியகத்வதப் கபாக்கி, நின்ற சழக்கறுத்துப்

படிகத்துக் கும்பம்கபால் பற்றிவனகய; பநஞ்சகெ!

17. கெைாகி எங்கும் விைங்கும் பரம் பபாருளில்

பாலூறும் பென் சுவைகபால் பற்றிவனகய; பநஞ்சகெ!

18. நீபராடுதண் ஆலிவிண்டு நீரான ைாகறகபால்

ஊபராடுகபர் இல்ைாகனாடு ஒன்றிவனகய; பநஞ்சகெ!

19. இப்பிறப்வபப் பாழ்படுத்தி இருந்தபடி கயஇருக்கச்

பசப்ப அரிதாய இடம் கசர்ந்தவனகய; பநஞ்சகெ!
20. கெைாம் பதங்கள் எல்ைாம் விட்டுவிட்டு ஆராய்ந்து
நாைாம் பதத்தில் நடந்தவனகய; பநஞ்சகெ!

21. கடங்கடங்கள் கதாறும் கதிரைன் ஊடாடி

அடங்கும் இடம்தான் அறிந்து அன்புற்றாய்; பநஞ்சகெ!

22. கற்றைனாய்க், ககட்டைனாய்க், காணானாய்க்,

காண்பைனாய்
உற்றைனாய் நின்றதிகை ஒன்று பட்டாய் பநஞ்சகெ!

23. நாலு ைவகக் கரணம் நல்குபுைன் ஐந்தும் ஒன்றாய்

சீைமுற்று நின்றதிகை கசர்ந்தவனகய பநஞ்சகெ!

24. விட்டிடமும், பதாட்டிடமும், விண்ணிடமும், ெண்ணிடமும்

கட்டும்ஒரு தன்வெஎனக் கண்ணுற்றாய்; பநஞ்சகெ!

25. எந்பதந்த நாளும் இருந்தபடி கயஇருக்க

அந்தச் சுகாதீதம் ஆக்கிவனகய; பநஞ்சகெ!

26. ைாக்கிறந்து நின்ற ெகனாககாச ரம்தனிகை

தாக்கறகை நின்றதிகை தவைபசய்தாய்; பநஞ்சகெ!

27. எத்கதசமும் நிவறந்கத எக்காை மும்சிறந்து,

சித்தாய சித்தினிடம் கசர்ந்தவனகய; பநஞ்சகெ!

28. தாழாகத நீைாகத தன்ெய ொய்நிவறந்து

ைாழாகத ைாழ ெருவிவனகய; பநஞ்சகெ!

29. உள்ளும் புறம்பும் உைட்டாத ஆனந்தக்

கள்ைருந்தி நின்றதிகை கண்ணுற்றாய்; பநஞ்சகெ!
30. ைாதவன கபாய், நிட்வடயும்கபாய், ொபெௌன
ராச்சியம்கபாய்
கபதம்அற நின்ற இடம் பபற்றவனகய; பநஞ்சகெ!

31. இரதம் பிரிந்துகைந்து ஏகொம் ஆகறகபால்

விரகம் தவிர்ந்து அணல்பால் கெவிவனகய, பநஞ்சகெ!

32. கசாதியான் சூழ்பனிநீர் சூவறபகாளும் ஆகறகபால்

நீதிகுரு வின்திருத்தாள் நீபபற்றாய்; பநஞ்சகெ!

உடல் கூற்று ைண்ணம்

குறப்புச் சந்தம்

தனதனதான தனதனதான
தந்தனந்தன தந்ததனந்தன
தனவன தனந்த தனனதனந்த
தானன தானன தானனதந்த
தந்தனதான தனதானனா

1 . ஒருெடொதும் ஒருைனும்ஆகி இன்பசுகம் தரும்

அன்புபபாருந்தி உணர்வுகைங்கி ஒழுகியவிந்து
ஊறுசுகராணிதம் மீதுகைந்து-

2. பனியில்ஓர் பாதி சிறுதுளிொது பண்டியில்ைந்து

புகுந்துதிரண்டு பதுெ அரும்பு கெடம்இபதன்று
பார்வைபெய்ைாய்பசவி கால்வககள் என்ற-
3. உருைமும்ஆகி உயிர்ைைர்ொதம் ஒன்பதும் ஒன்றும்
நிவறந்துெடந்வத உதரம் அகன்று புவியில்வி ழுந்து
கயாகமும்ைாரமும் நாளும் அறிந்து-

4. ெகளிர்கள் கசவன தரைவணயாவட ெண்படஉந்தி

உவதந்துகவிழ்ந்து ெடெயில்பகாங்வக அமுதம்அருந்தி
ஓரறிவீ ரறி ைாகிைைர்ந்து-

5. ஒளிநவகஊறல் இதழ்ெடைாரும் உைந்துமுகந்திட

ைந்துதைழ்ந்து ெடியில் இருந்து ெழவைபபாழிந்து
ைாஇருகபாபைன நாெம்விைம்ப-

6. உவடெணி ஆவட அவரைடம் ஆட உண்பைர் தின்பைர்

தங்கபைாடுஉண்டு பதருவில் இருந்த புழுகி அவைந்து
கதடியபாைகரா கடாடிநடந்து
அஞ்சுையதாகி விவையாடிகய

7. உயர்தருஞான குருஉபகதசம் முத்தமிழின்கவை

யும்கவரகண்டு ைைர்பிவறஎன்று பைரும்விைம்ப
ைாழ்பதினாறு பிராயமும்ைந்து-

8. ெயிர்முடிககாதி அறுபதநீை ைண்டிமிர் தண்பதாவட

பகாண்வடபுவனந்து ெணிபபான் இைங்கும் பணிகள்
அணிந்து
ொகதர்கபாகதர் கூடிைணங்க-

9. ெதன பசாரூபன் இைன் எனகொக ெங்வகயர் கண்டு

ெருண்டு திரண்டு ைரி விழிபகாண்டு சுழிய எறிந்து
ொெைர் கபால் அைர் கபாைது கண்டு-
10. ெனது பபாறாெல் அைர் பிறககாடி ெங்கை பசங்கை
சந்திகழ் பகாங்வக ெருைெயங்கி இதழ் அமுதுண்டு
கதடியொமுதல் கசரைழங்கி-

11. ஒரு முதைாகி முதுபபாருைாய் இருந்ததனங்களும்

ைம்பில் இழந்து ெதனசுகந்த விதனம்இபதன்று
ைாலிபககாைமும் கைறு பிரிந்து-

12. ைைவெயும்ொறி இைவெயும்ொறி ைன்பல்வி ழுந்துஇரு

கண்கள் இருண்டு ையது முதிர்ந்து நவரதிவர ைந்து
ைாதவி ராத குகராதம் அவடந்து-
பசங்வகயினில் ஓர் தடியும் ஆகிகய

13. ைருைதுகபாைது ஒருமுதுகூனும் ெந்திபயனும்படி

குந்தி நடந்து ெதியும் அழிந்து பசவிதிமிர்ைந்து
ைாயறியாெல் விடாெல் பொழிந்து-

14. துயில்ைரும்கநரம் இருெல் பபாறாது பதாண்வடயும்

பநஞ்சமும்
உைர்ந்து ைறண்டு துகிலும் இழந்து சுவணயும் அழிந்து
கதாவகயர் பாைர்கள் ககாரணி பகாண்டு

15. கலியுகமீதில் இைர் ெரியாவத கண்டிடும் என்பைர்

சஞ்சைம் மிஞ்ச கைகை என்றுெைசைம் ைந்து
கால்ைழி கெல்ைழி சாரநடந்து-

16. பதளிவும்இராெல் உவர தடுொறி சிந்வதயும் பநஞ்சமும்

உவைந்து ெருண்டு திடமும் உவைந்துமிகவும் அவைந்து
கதறிநல் ஆதரவு ஏபதனபநாந்து-
17. ெவறயைன் கைதன் எழுதியைாறு ைந்தது கண்டமும்
என்று பதளிந்து இனி என கண்டம் இனிபயன பதாந்தம்
கெதினி ைாழ்வு நிைாதினி நின்ற-

18. கடன் முவற கபசும் என உவரநாவுறங்கி விழுந்துவக

பகாண்டு பொழிந்துகவடைழிகஞ்சி ஒழுகிட ைந்து
பூதமும் நாலுசு ைாசமும் நின்று-
பநஞ்சுதடுொறி ைரும்கநரகெ-

19. ைைர்பிவற கபாை எயிறும் உகராெமும் சவடயும் சிறு

குஞ்சியும் விஞ்ச ெனதும் இருண்ட ைடிவும் இைங்க
ொெவை கபால்யெ தூதர்கள் ைந்து-

20. ைவைபகாடுவீசி உயிர்பகாடு கபாக வெந்தரும் ைந்து

குனிந்தழ பநாந்து ெடியில் விழுந்து ெவனவி புைம்ப
ொழ்கினகர இைர் காைம் அறிந்து-

21. பவழயைர்காணும் எனும்அயைார்கள் பஞ்சு பறந்திட

நின்றைர் பந்தர் இடுபென ைந்து பவறயிட முந்த
கைபிணம் கைக விசாரியும் என்று-

22. பைவரயும் ஏவி முதியைர் தாமிருந்தசைம் கழு

வும் சிைபரன்று பணிதுகில் பதாங்கல் கைபெணிந்து
பாைககெ பசய்து நாறும் உடம்வப-

23. ைரிவச பகடாெல் எடுபென ஓடி ைந்திைவெந்தர்

குனிந்து சுெந்து கடுகி நடந்து சுடவை அவடந்து
ொனிடைாழ்பைன ைாழ்பைன பநாந்து-

24. விறகிடமூடி அழல்பகாடு கபாட பைந்து விழுந்து

முறிந்து நிணங்கள் உருகி எலும்பு கருகி அடங்கி
ஓர்பிடி நீறும் இைாத உடம்வப
நம்பும் அடிகயவன இனி ஆளுகெ!
 3. பாம்பாட்டிச் சித்தர்பாடல்
பாம்பாட்டி ஒருவர் பாம்புகள் பிடிப்பதில் வல்லவர். எத்ததகய சகாடிய

விஷமுள்ை பாம்பும் இவர் கண் பார்தவக்கும், தகப்பிடிக்கும் தப்பித்துச்

சசல்ல முடியாது. பக்கத்திலுள்ை காடு ஒன்றில் நவரத்தினப் பாம்சபான்று

இருப்பதாகக் யகள்விப்பட்டு அக்காட்டினுள் சசன்றார்.

இரவு யநரம். இருட்டில் பாதத சதரியாமல் தட்டுத் தடுமாறிக்சகாண்டு

காட்டினுள் நடந்து சகாண்டிருந்த பாம்பாட்டியின் எதியர பிரகாசமான

ஒளியுதடய பாம்சபான்று சமல்ல ஊர்ந்து சகாண்டு சசன்றது. அதன்

அழகில், அதன் ஒளியில் ஆட்பட்டு அததனப் பிடிக்கவும் சசய்யாமல் பிரமிப்புடன்

நின்று சகாண்டிருந்தார்.

யதடிப்யபான புததயதலக் கண்சணதியர கண்டுங்கூடக் தகப்பற்ற

முடியாதவராகி ஏயதா சிந்தததனயில் அப்படியய ஆடாமல் அதசயாமல்

நின்றார். சகாஞ்ச யநரத்தில் அந்தப் பாம்பு தவயயாகி ஒருவராக வடிவசமடுத்து

நின்றது. அவர்தான் சட்தடமுனி சித்தர்.

இந்த சட்தடமுனி சித்தர் அந்தப் பாம்பாட்டிக்கு நல்லறிவு புகட்டினார்.

உலக நிதலயாதமதயக் கூறினார். பின்னர் அவருக்குத் தீட்தசயளித்து மதறந்தார்.

நடந்தது கனவா! நிதனவா! என்று திதகத்து நின்ற பாம்பாட்டி சமய்ஞானம்

தகவரப்சபற்று நாட்டினுள் சசன்றார். அக்காலத்தில் அந்நாட்டு அரசன்
மரணமதடந்து

விடயவ அதனவரும் சபருந்துக்கத்தில் இருந்தனர். அவர்களின் துக்கம்

தீர்க்கவும், தாம் சபற்ற தவ சக்திதயப் பரிட்சித்துப் பார்க்கவும் இறந்த அரசனின்

உடலில் புகுந்து அதிசயம் நிகழ்த்தினார். எல்யலாருக்கும் மகிழ்ச்சி.

பிதழத்து எழுந்த மன்னர் அருகில் இருந்த சசத்த பாம்சபான்தறக் கண்டார். பாம்யப!

நான் எழுந்து விட்யடன். நீயும் எழுந்திரு என்றார். என்ன

ஆச்சிரியம்; சசத்த பாம்பு சநளிந்தது. அதனவரும் வியப்பதடந்தனர். பாம்பு,

கூட்டத்ததப் பார்த்துப் பயந்து ஓட முயற்சித்தது.

மன்னர் அந்தப் பாம்தபப் பார்த்தார். பாம்யப எங்யக யபாகிறாய்.

இறந்துயபான நீ இப்சபாழுது எழுந்து விட்டாய். இன்னுமா உலக ஆதச

உனக்கு விடவில்தல? உலக வாழ்வில் ஏமாந்து யபாகாயத என்று

சசான்னவர். ‘ஆடு பாம்யப’ என்று ஆதணயிட்டார். மன்னரின்

கட்டதைக்குக் கட்டுப்பட்ட பாம்பு மகுடி வாசிக்காமயலயய ஆடத்

சதாடங்கியது. பாம்தப முன்னிதலப்படுத்தி அற்புதமான தத்துவப் பாடல்கதைப்

பாடத் சதாடங்கினார். தான் ஒரு சித்தர் என்பததயும் மன்னர் உடம்பில் தான்

புகுந்திருப்பததயும் குறிப்பாக உணர்த்திப் பாடினார்.

ஆனால் அவர் பாடியதன் சபாருள் யாருக்கும் புரியவில்தல. பிதழத்து விட்டாயர

தவிர, அவருக்குக் கிறுக்கு பிடித்து விட்டது யபாலும் என்று கூறிக் கூட்டத்தினர்

கதலந்து சசன்றனர்.

மன்னரின் சசயல்கள் மகாராணிக்கு ஆச்சரியமாயிருந்தது. முரட்டுப்

பிடிவாதமும், சபண்கள் சுகமும் என்று சுகயபாக வாழ்க்தக வாழ்ந்த இவர் எப்படி
இப்படி தத்துவ அறிவு சபற்றார் என்று சந்யதகப்பட்டாள்.

“நாடுநகர் வீடுமாடு நற்சபாருசைல்லாம் நடுவன் வரும்சபாழுது நாடிவருயமா

கூடுயபானபின் பவற்றாற் சகாள்பயசனன்யனா கூத்தன் பதங்குறித்துநின்

றாடாய்பாம்யப”

ராணிக்கு ஒயர அதிர்ச்சி. தன் மனதில் எழுந்த சந்யதகத்திற்குப்

பதிலளிப்பது யபால் இப்படிப் பாடுகின்றாயர, மா, பலா, வாதழ, சபண்கள்

என்று கனிரசமும் காமரசமும் பருகி வாழ்ந்தவர் இன்று கூத்தன் பதத்தத

அல்லவா பாடுகின்றார் என்று வியப்பதடந்தாள். அவர் வியப்தப

அதிகமாக்குவததப் யபால் யமலும் சில பாடல்கதைப் பாடினார்.

“மாடகூட மாளிதககள் வண்ண மண்டபம் மதில்சூழ்ந்த வரண்மதன மற்றும்

முள்ைதவ கூடவாரா சவன்றந்தக் சகாள்தக யறிந்யதார் குலவாமல் சவறுப்பாசரன்

றாடாய் பாம்யப” “மதலயபான்ற சசம்சபாற்குதவ தவத்திருப்பவர் மறலி வருதகயில்

வாரிச்சசல்வயரா அதல யாமலகத்திதன யத்தன் பால்தவத்யதார் அழியாசரன்யற நீ

துணிந்தாடாய் பாம்யப” “பஞ்சதணயும் பூவதணயும் பாயலும் சவறும் பாழ்சுடு

காடதியல பயன் சபறுயமா மஞ்சள் மணம்யபாய் சுடு நாறு மணங்கள் வருசமன்று

சதளிந்து நின்றாடாய் பாம்யப” “முக்கனியுஞ் சக்கதரயு யமாதகங்களும் முதிர்சுதவப்

பண்டங்களு முந்தியுண்டவாய் மிக்கவுயிர் யபானபின்பு மண்தண விழுங்க சமய்யாகக்

கண்யடாசமன் றாடாய் பாம்யப”

ஆகா எத்ததன தத்துவார்த்தமான பாடல்கள். சபண்ணாதச விலக்கதலப் பற்றியும்

பாடத் சதாடங்குகின்றார்.

“சவயில்கண்டமஞ்சள் யபான்ற மாதரழதக விரும்பியய யமல்விழுந்து யமவுமாந்தர்

ஒயில்கண்யட யிலவுகாத் யதாடுங்கிளியபால் உடல் யபானாயலாடு வாசரன்றாடாய்

பாம்யப”

யபாதும் என்று அவதர தகசயடுத்துக் கும்பிட்ட ராணி, ஐயா, தாங்கள் யார்? எங்கள்

அரசரா? அல்லது யாராவது மகானின் ஆத்மா இந்த உடலில் புகுந்துள்ளீரா? என்று

யகட்டாள்.

சித்தரும் அவளுக்கு நடந்த உண்தமகதைக் கூறினார். சில காலம்

இவ்வுடலில் வசிக்க யவண்டிய கட்டாயத்ததயும் கூறி அவளுடன்

இல்வாழ்க்தகதயத் தாமதர இதலத் தண்ணீர் யபாலத் சதாடர்ந்தார்.

இவர் சித்தராய்த் திரிந்த காலத்து இவருதடய சீடர்கைாய் இருந்தவர்கள் தம்

குருநாதர் நீண்ட நாட்கைாய் வராதம கண்டு பின்னர்த் தம் குருவருைால்

அவரிருக்குமிடமறிந்து, அவர் தம் பதழய உடலுக்குத் திரும்பும்வண்ணம்

சபாருைதமந்த சில பாடல்கதைப் பாடினார்கள். பின்னர் அன்றிரவு

சவட்டியான் யவடம் பூண்டு நான்கு சாமத்துக்கும் பின்வரும் நான்கு

சவண்பாக்கதைப் பாடிப் பதறயடித்துக் குருதவ மீட்டுச் சசன்றதாகக் கூறப்படுகிறது.

“ஆலஞ்சரீரம் அநித்தியம் என்று எண்ணாக் காலன் தினம் வருவான் காணுங்கள் -

காலன் கலங்காத கண்டன்நற் கண்மணிதயப் யபாற்றி உறங்கி யுறங்காது இரு”
“வானமணித் யதவர் வனத்திலுை தவயவடர் ஞானமணி தயத்திருட நன்னினார் -
ஞானம் நிறுங்காலம் தானறிந்து நல்லுணர்தவ நாடி உறங்கி உறங்காது இரு”
“ஆதசயினால் பாசம் அைவிறந்த கர்மமிது ஆதசவிட்டுப் யபாவது அரிதரிது - ஆதச

அறுங்காத லாகி அரனடிதயப் யபாற்றி உறங்கி உறங்காது இரு” “தந்தததாய்

பந்துசனம் தாரம் சயகாதரர்கள் விந்துநிதல அறியா வீணயர - விந்து சவறும் பாழ்

என்று எண்ணியய சமய்யுணர்தவ நாடி உறங்கி உறங்காது இரு”

பாம்பாட்டிச் சித்தர் விருத்தாசலத்தில் சித்தியதடந்ததாகச் சில

நூல்களும் துவாரதகயில் சித்தியதடந்ததாக சில நூல்களும் கூறுகின்றன.

பாம்பாட்டி சித்தரின் பாடல்கள் சபரும்பாலும் தாயுமான சுவாமிகளின்

பாடல்கதை அடிசயாற்றியய இருப்பதால் இவர் அவரின் காலத்திற்குப்

பிற்பட்டவராக இருக்கலாம் என்ற முடிவுக்கு வரயவண்டி உள்ைது.

தாயுமானவரின் சித்தர் கனம் பகுதிதயப் யபாலயவ இவரும் ‘சித்தர்

வல்லபங்கூறல்’ பகுதிதயப் பாடியுள்ைார். இஃயதார் கலம்பக உறுப்பாய் பிரபந்தம்

பாடுதலின் பாற்பட்டதாகும்.

நாங்கசைல்லாம் சித்தர் கூட்டத்ததச் யசர்ந்தவர்கைாயவாம். எங்களுக்கு அபூர்வ

சக்திகள் பல உண்டு. அதவகள் என்ன சதரியுமா?

தூதணச் சிறுதுரும்பாகத் யதான்றிடச் சசய்யவாம், துரும்தபப்

சபருந்தூணாகத் யதான்றிடச் சசய்யவாம், ஆதணப் சபண்ணாகவும்
சபண்தண ஆணாகவும் மாற்றிக் காட்டுயவாம். எட்டுமதலகதைப் பந்தாய்
எடுத்சதறியவாம், ஏழுகடல்கதையும் குடித்து, ஏப்பம் விட்டுக் காட்டுயவாம், வானத்தத
வில்லாக வதைத்திடுயவாம்,

மூண்சடரியும் அக்கினிக்குள்யை மூழ்கிவருயவாம், தண்ணீருக்குள்

மூச்சடக்கியும் இருப்யபாம், இந்த நிலவுலதக மட்டுமல்லாது இன்னுமுள்ை

உலகமத்ததனயும் சபான்மயமாக்கிக் காட்டுயவாம், பிரம்மா யபால புதுப்புது

உயிர்கதைப் பதடத்துக் காட்டுயவாம், சூரியனின் சசங்கதிதரயும் நிலதவப்

யபால தன்கதிராய் மாற்றிக் காட்டுயவாம், சகாடிய மிருகங்கைான புலி,

யாதன, யாளி, சிங்கம் முதலான விலங்குகதை எங்களுக்குக் குற்யறவல்

சசய்யச் சசால்லுயவாம். சக்தி வாய்ந்த கடவுளுக்குச் சமமாக நாங்கள்

இருப்பதால் அவதர எங்களுடன் விதையாடவும் அதழப்யபாம், இந்த உலகத்தத

இல்லாமற்கூட சசய்து காட்டுயவாம், எத்ததன சபரிய வித்தகரும்

அறுபத்து நான்கு கதலகதை மட்டுயம அறிவார். நாங்கயைா அதற்கும்

யமலாக ஒரு கதலதயயும் அறியவாம். இதற்சகல்லாம் காரணம் நாங்கள்

இதறவன் யமல் பற்றும் ஏதனய சபாருள்களின் யமல் பற்றும்

இல்லாதவர்கைாயிருப்பயத என்று சித்தர்களின் வல்லபத்ததக் கூறி முடிக்கின்றார்

பாம்பாட்டிச் சித்தர்.

பாம்பாட்டிச்சித்தரின் விடுகவதகள்

சபரும்பாலானப் பாடல்கள் விடுகதத யநாக்கியலயய அதமந்துள்ைன. உதாரணமாக

சருர குணம் சசால்லும் பகுதியில்,

பரியாசம் யபாலயவ கடித்த பாம்பு பலயபரறியயவ சமத்தவீங்கிப் பரியார சமாருமாது

பார்த்தயபாது தபயயாயட கழன்ற சதன்றாடாய் பாம்யப

என்ற பாடலில் சபண்சணாருத்தி விதையாட்டு யபாலயவ

ஆடவசனாருவதனப் புணர அது கர்ப்பமாய் உருக்சகாள்ை இதற்குப் பரிகாரம்
என்னசவன்று யயாசிக்கும் யவதையில்

அது பிரசவமாகி குழந்தத பிறந்து விட்டது என்பதுதான் சதளிசபாருள்.

விடுகததயில் வரும்யபாது பாம்பு ஒன்று விதையாட்டாய் ஒன்தறக்

கடித்துவிட, அதனால் பாம்புக்கு வீக்கயமற்பட்டு விட்டது. இதற்கு என்ன

தவத்தியம் என்று யதடியயபாது, கடிபட்ட அந்த விறப்தபயிலிருந்த

வீக்கத்திற்குக் காரணமான சபாருள் சவளியயறி விட்டது. அது என்ன? இதற்கு

விதடயறிய பாடலியலயய ‘மாது’ என்ற வார்த்தததய யூகத்திற்சகாரு

சபாருைாகச் சசால்லிப் பார்க்கிறார். யமயல சசான்ன விடுகதததய சபண்ணுக்குப்

சபாருத்திப் பார்க்க யவண்டும்.

சபண்களின் அல்குதல பாம்புக்கு ஒப்பிடுவர். அந்தப் பாம்பானது விதையாட்டாய்

கடித்த சபாருள் ‘ஆணின் கற்பு’. சபண்ணானவள் ஆயணாடு

புணர்ந்தது. யாருக்கும் சதரியாமல் இரகசியமாய்ச் சசய்த இந்தச் சசயல்

பலரறியும்படி உடலானது வீங்கிக் காட்டிக் சகாடுத்து விட்டது. அதாவது

கர்ப்பமதடந்து வயிறு வீங்கி விட்டது.

இததன எப்படி சமாளிப்பது என்று யயாசித்துக் சகாண்டிருக்கும்

யவதையில் கர்ப்பத்தில் தங்கியிருக்கும் சிசுவானது கர்ப்பதபதய விட்டு சவளியய

பிரசவமாகி வந்துவிட்டது. அவைது பிரச்சதனயும் தீர்ந்தது.

எப்படி இருக்கிறது விடுகதத?

‘நாலுத்சதருவியல நாலுகம்பம் நடுத்சதருவியல சபான்னுக்கம்’

என்று விடுகததசயான்று யபாட்டுவிட்டு நம்தம விதட காணச் சசால்கின்றார்

பாம்பாட்டிச் சித்தர்.

கடுசவளிச் சித்ததரப் யபான்று இவரும் குயவனார் மண் யதாண்டி விடுகதததயப்

பாடுகின்றார்.

‘ஊத்ததக் குழிதனியல மண்தணசயடுத்யத உதிரப் புனலியல யுண்தட யசர்த்யத

வாய்த்த குயவனார் அவர் பண்ணும் பாண்டம் வதறயயாட்டுக்கு மாகாசதன் றாடாய்

பாம்யப’

இதில் மட்பாண்டம் சசய்யும் மூலப்சபாருள் கூறப்படுகிறது. இப்படி

ஊத்ததக் குழியியல மண்தண எடுத்துக் குருதிப்புனலியல உண்தடயாக்கி

குயவனார் சசய்த மட்பாண்டம் இறுதியில் பிச்தசசயடுக்கும் திருயவாடு

அைவுக்குக்கூடப் பயனாவதில்தல என்று கூறுகின்றார்.

இரண்டு யபர் மண் யசர்த்துப் பிதசய ஒருவர் பாதன சசய்து அவயர பத்து மாதம்

சூதையில் தவத்துப் பக்குவமாய் இறக்கி தவத்தாலும் அந்தப் பாதனயானது

இறுதியில் அதரக்காசுக்குக்கூட உதவாது என்று இந்த உடல் நிதலயாதமதயக்

கூறுகின்றார் பாம்பாட்டிச் சித்தர்.

‘இருவர் மண்யசர்த்திட சவாருவர் பண்ண ஈதரந்து மாதமாய் தவத்த சூதை

அருதமயா யிருப்பினு மந்தச்சூதை அதரக்காசுக் காகா சதன் றாடாய்ப் பாம்யப’

மனிதர் என்னதான் தான் சசய்த பாவங்களுக்குப் பரிகாரம் யதடினாலும்

அதற்கான தண்டதன நிச்சயம் உண்டு என்று இந்தச் சித்தர் அறுதியிட்டுக்

கூறுகின்றார்.
நாறுகின்ற மீதனப் பல தரம் நல்ல தண்ணீர் ஊற்றிக் கழுவினாலும்
அதனது இயல்பான நாற்றம் யபாகாது. அதுயபால மனிதன் என்னதான்
பரிகாரங்கள் சசய்தாலும் அவன் சசய்த பாவ விதனகள் அவதன விட்டகலாது
அவதனத் தண்டித்யத தீரும் என்பதத,

“நாறுமீதனப் பலதரம் நல்ல தண்ணீரால் நாளுங் கழுவினு மத னாற்றம் யபாயமா

ஊறுமுடல் பலநதி பாடிக் சகாண்டதால் சகாண்டமல நீங்கா சதன்றா டாய் பாம்யப”

என்னதான் புனித நீராடினாலும் பாவங்கள் தண்டதனக் குரியதவயய என்பது

பாம்பாட்டியாரின் தீர்ப்பாகும்.

சபாம்மலாட்டம் சதரியுமா? திதரக்குப் பின்னாலிருந்து சூத்திரதாரி ஒருவன் இயக்க,

பாதவக் கூத்தாடும் நாடகக் காட்சிதயப் யபான்றது நமது வாழ்க்தக என்பததப் பின்

வரும் பாடலால் விைக்குகின்றார்.

“மரப்பாதவ யபாலசவாரு மண்ணுருச் சசய்து வைமான சீவசனன்னுந் சூத்திர மாட்டித்

திதரக் குள்ளிருந்ததசப் யபான் தீர்ந்த சபாழுயத யதகம் விழுசமன்று சதளிந் தாடு

பாம்யப”

இன்னும் இந்த உடல் நிதலயில்லாது என்பதத,

“சீயும் மலமுஞ் சசந்நீரும் நிணமும் யசர்ந்திடுதுர் நாற்றமுதடக் குடமதுஉதடந்தால்

நாயும் நரியும் யபயும் கடுகும் நமசதன்யற தின்னு சமன்றடாய் பாம்யப”

எவ்வைவு சீரும் சிறப்புமாய் வைர்த்த இந்த உடலானது உலகில் பார்க்கின்ற

சபாருதைசயல்லாம் தனசதன்யற சசாந்தம் சகாண்டாடும், சீழும்
குருதியும் மலமும் யசர்ந்த இந்த நாற்றக்குடமான உடல் இறந்து விட்டால்
நாயும், நரியும், யபயும், கழுகும் என்னுதடயது இந்த உடல் என்று பங்கு
யபாட்டுச் சாப்பிட ஆரம்பித்து விடும். இப்சபாழுது சசால்லுங்கள், இந்த
உடல் நம்முதடயதா? அல்லது நாய் நரிகளுக்குச் சசாந்தமானதா? என்று யகள்வி
விடுக்கின்றார் பாம்பாட்டி.

இந்தப் பாடலானது பட்டினத்தாரின் உடற்கூற்று வண்ணப் பாடல்களுடன் ஒப்பு யநாக்கி

ஆராயத்தக்கது.
“எரிசயனக் சகன்னும் புழுயவாசவனக் சகன்று மிந்த மண்ணுஞ்

சரிசயனக் சகன்னும் பருந்யதா சவனக் சகன்னும் தான் புசிக்க

நரிசயனக்சகன்னும் புன்னாசயனக் சகன்னும் இந்த நாறுடதலப் பிரியமுடன்

வைர்த்யத னிதனாசலன்ன யபசறனக்யக”

பாம்பாட்டியின், இருவர் மண்யசர்த்திட சவாருவர் பண்ண ஈதரந்து மாதமாய் தவத்த

சூதை அருதம யாயிருப்பினு மந்தச்சூதை அதரக்காசுக் காகா சதன்றாடாய் பாம்யப

இந்தப் பாடலும், பரியாசம் யபாலயவ கடித்த பாம்பு பலயபரறியயவ சமத்த வீங்கிப்

பரியார சமாருமாது பார்த்தயபாது தபயயாயட கழன்ற சதன்றாடாய் பாம்யப

இந்தப் பாடலும் பட்டினத்தாரின் உடற்கூற்றுப் பண்ணப் பாடலுடன் ஒப்பு

யநாக்கத்தக்கது.

ஒருமடமாதும் ஒருவனும் ஆகி இன்பசுகம்தரும் அன்பு சபாருந்தி உணர்வுகலங்கி

ஒழுகியவிந்து ஊறுசுயராணிதம் மீது கலந்து பனியில் ஓர் பாதி சிறுதுளிமாது

பண்டியில் வந்து

என்ற பாடல் பாம்பாட்டிச் சித்தரின் யமற்கண்ட பாடலுடன் ஒத்துப் யபாவதத ஒருங்கு

காணலாம். இன்னும்,

மதனயாளும் மக்களும் வாழ்வுந் தனமுந்தன் வாயின் மட்யட யினமான சுற்ற மயான

மட்யட வழிக்யகது துதண

என்ற பட்டினத்தாரின் பாடல் கருத்து பாம்பாட்டியின்,

“மக்கள் சபண்டிர் சுற்றமரு மக்கண் மற்றவர் மாளும் யபாது கூடவவர்

மாள்வதில்தலயய” பாடயலாடு ஒத்து விைங்குவது இங்கு ஒப்புயநாக்கத்தக்கது.

பழபொழிகள்

வாழ்க்தக என்பது பற்றற்று இருக்க யவண்டுசமன்பதற்கு ‘அகப்பற்று

நீக்கல்’கைாகச் சில பழசமாழிகதை உதாரணங்கைாகக் கூறுகின்றார் பாம்பாட்டி.

“தாமதரயிதல யினியல தண்ணீர்தங்காத் தன்தம யபால”

தண்ணீரியல இருந்தாலும் தாமதர இதலயியல தண்ணீர் தங்காத்

தன்தம யபால ஆசாபாசங்கள் நிதறந்த இந்த உலக வாழ்க்தகயியல வாழ்ந்துங்கூட

ஆசாபாசங்கள் பாதிக்கப்படாதவாறு வாழ்க்தகதய அதமத்துக்

சகாண்டு இதறவன் ஒருவயன நித்தியமானவன் என்பதத உணர யவண்டும்

என்கிறார்.

கசற்றிற் றிரிபிள்வைபூச்சி கசற்வற நீக்கல்கபால்

பிள்தைப் பூச்சியானது யசற்றினில் இருந்தாலும் அதன்யமல் ஏதும் யசறு

ஒட்டிக்சகாள்ைாமல் வாழ்வது யபால நாமும் உலக இச்தசகளின் யமல் பற்று

தவக்காமல் யதசத்தாயராடு ஒத்து வாழ்தல் யவண்டும் என்றும்,

எண்சணய்க்குந் தண்ணீர்க்குந் சதாந்தமில்லாவாறு யபால்

தண்ணீருக்குள் என்னதான் எண்சணதய இரண்டறக் கலந்து விட்டாலும் அது

அதனுள் ஐக்கியமாகாது. அதற்கும் தனக்கும் சம்பந்தமில்லாது தனியய மிதப்பது யபால
உலக ஆசாபாசங்களில் மூழ்காது தனித்திருத்தல் யவண்டும் என்கிறார்.

இன்னும், “சசால்லும் புளியம்பழத்தி யனாடு யபாலீவ”

என்ற உதாரண முகத்தான் எத்ததன சசாந்தங்கள் நமக்குத் துதண

நின்றாலும் அதவசயல்லாம் உண்தமயான சசாந்தங்கள் அல்ல என்றும் இதறவன்

ஒருவயன நம்முதடய உண்தமயான சசாந்தம் என்றும் உணர்ந்து யமல்

ஓட்டினுள் ஒட்டாத புளியம் பழம் யபால வாழ்க்தக நடத்த யவண்டும் என்று

பாம்பாட்டிச் சித்தர் அறிவுதர கூறுகின்றார்.

இதவ யபால இன்னும் சில பழசமாழிகள் ஆழ்ந்த கருத்துதடயனவாய் இவர்

பாடல்களில் பின்னிப் பிதணந்துள்ைன. ‘யதனில் விழுந்த ஈதயப் யபால’ (81) ‘ஏட்டுச்

சுதரக்காய்க் கறிக் சகய்திடாது யபால்’ (94) ‘காந்தம் வலி இரும்பு யபால்’ (91)

‘உளியிட்ட கற்சிதலயில் உண்யடா உணர்ச்சி’ (92) ‘கண்டவர்கள் ஒருகாலும் விண்டிலர்

விண்டவர் ஒருகாலும் கண்டிலர்’ (105) ‘உள்ைங் தகயிற் கனியபால’ (12)

இவர் பாடலில் எல்லாப் பாடல்களுயம ஆடு பாம்யப என்று முடிவதற்கு

சசத்த பாம்தப ஆட்டுவித்து தத்துவங்கதைச் சசான்னதுடன் இன்சனாரு

காரணமும் கூறப்படுகிறது. குண்டலினியாகிய பாம்தப இவர் ஆட்டுவித்து

இதற இன்பம் காணுதலால் ஆடுபாம்யப என்று குண்டலினிதய

முன்னிதலப்படுத்திய சித்தர் பாடல்கள் இதவசயன்றும் சிறப்பிக்கப்படுகின்றன.

பாம்பின் முழு ஆட்டத்ததப் பாடல்களில் சதாடர்ந்து காணலாம்.

கடவுள் ைணக்கம்

கண்ணிகள்

பதளிந்து பதளிந்துபதளிந் தாடுபாம்கப - சிைன்

சீர்பாதங் கண்டுபதளிந் தாடு பாம்கப
ஆடும்பாம்கப பதளிந்தாடு பாம்கப - சிைன்
அடியிவனக் கண்கடாபென் றாடு பாம்கப. 1

நீடுபதம் நெக்பகன்றுஞ் பசாந்த பென்கற

நித்திய பென்கற பபரிய முத்தி பயன்கற
பாடுபடும் கபாதுொதி பாத நிவனந்கத
பன்னிப் பன்னிப் பரவிநின் றாடுபாம்கப. 2

பபான்னிபைாளி கபாைபைங்கும் பூரணெதாய்ப்

பூவின் ெணம் கபாைத்தங்கும் பபாற்புவடயதாய்
ென்னும் பை உயிர்களில் ென்னிப் பபாருந்தும்
ைள்ைைடி ைணங்கி நின் றாடுபாம்கப. 3

எள்ளிபைண்பணய் கபாைவுயி பரங்கு நிவறந்த

ஈசன் பதைாசெைர் எண்ணி பயண்ணிகய
உள்ைபடி அன்புபத்தி ஓங்கி நிற்ககை
ஒடுங்கிய டங்கித்பதளிந் தாடு பாம்கப. 4

அண்டபிண்டந் தந்த பைங்கள் ஆதிகதைவன

அகைாெ கெைநிவனந் தன்புடன் பணிந்து
எண்திவசயும் புகழ்ந்திட ஏத்தி கயத்திகய
ஏகென ொகநாடி யாடு பாம்கப. 5

கசாதிெய ொனபரி சுத்த ைஸ்துவைத்

பதாழுதழு தைற்றிற் பதாந்கதாந்கதா பெனகை
நீதிதை றாைழியில் நின்று நிவையாய்
நிவனந்து நிவனந்துருகி யாடு பாம்கப. 6

அருைாயும் உருைாயும் அந்தியாயும்

அந்தொயும் ஒளியாயும் ஆகெொயும்
திருைாயுங் குருைாயும் சீைனாயும்
பசறிந்தைஸ் துவைப்கபாற்றி யாடு பாம்கப. 7

சுட்டிக்காட்டி ஒண்ணாதபாழ் சூனி யந்தன்வனச்

சூட்செதி யாைறிந்து கதாஷ ெறகை
எட்டிபிடித் கதாபென் றானந்த ொகப்வப
எடுத்து விரித்துநின் றாடு பாம்கப. 8

எவ்வுயிரும் எவ்வுைகு ஈன்று புறம்பாய்

இருந்து திருவிவையாட் படய்தியும் பின்னர்
அவ்வுயிரும் அவ்வுைகும் ஆகியுநின்ற
ஆனந்த பைள்ைங்கண் டாடு பாம்கப. 9

குரு ைணக்கம்

சாற்றுமுடல் பபாருைாவி தத்த ொககை

தானம் ைாங்கி நின்ற பைங்கள் சற்கு ருவிவனப்
கபாற்றி ெனம் ைாக்குக்காயம் மூன்றும் பபாருந்தப்
புகர்ந்து புகழ்ந்துநின் றாடாய் பாம்கப. 10

பபாய்ம்ெதங்கள் கபாதவனபசய் பபாய்க்கு ருக்கவைப்

புத்திபசால்லி நன்பனறியிற் கபாக விடுக்கும்
பெய்ம்ெதந்தான் இன்ன பதன்றும் கெை விைம்பும்
பெய்க்குருவின் பதம் கபாற்றி ஆடாய்பாம்கப. 11

கைதப்பபாருளின்ன பதன்று கைதங் கடந்த

பெய்ப்பபாருவைக்கண்டுெனம் கெவிவிைம்பிப்
கபாதப்பபாருள் இன்னபதன்றும் கபாதவன பசய்யும்
பூரணசற் குருதாள்கண் டாடாய் பாம்கப. 12

உள்ைங்வகயிற் கனிகபாை உள்ை பபாருவை

உண்வெயுடன் காட்டைல்ை உண்வெக் குருவைக்
கள்ைெனந் தன்வனத்தள்ளிக் கண்டு பகாண்டன்பாய்க்
சுளித்துக் களித்துநின் றாடாய் பாம்கப. 13

அங்வகயிற்கண் ணாடிகபாை ஆதி ைஸ்துவை

அறிவிக்கும் எங்களுயி ரான குருவைச்
சங்வகயறச்சந்ததமுந் தாழ்ந்து பணிந்கத
தெனியப் படபெடுத் தாடாய் பாம்கப. 14

காயம்நிவை யழிவகவயக் கண்டு பகாண்டுபின்

கற்புநிவை யுள்ளிற்பகாண் படக்காைமும் ைாழும்
தூயநிவை கண்டபரி சுத்தக் குருவின்
துவணயடி பதாழுதுநின் றாடாய் பாம்கப. 15
கூடுவிட்டுக் கூடுபாயுங் பகாள்வக யுவடய
குருவின் ைல்ைபபெைர் கூற ைல்ைைர்
வீடுபபறும் ைவகவயபென் கெலுங் காட்டும்
பெய்க்குருவைப் பணிந்துநின் றாடாய் பாம்கப. 16

அட்டதிக்கும் அண்டபைளி யான விடமும்

அடக்கிய குளிவககயா டாடி விவரைாய்
ைட்டமிட்டு ைைம்ைரும் ைல்ை குருவின்
ெைரடி தஞ்சபென் றாடாய் பாம்கப. 17

கற்பகாைங்க டந்தாதி கர்த்தா கைாடுங்

கடெழி யாதுைாழுங் காரணக்குரு
பபாற்பதகெ தஞ்சபென்று கபாற்றுதல் பசய்து
பூரணச் சிந்வதகயா டாடாய் பாம்கப. 18

ைச்சிரத்திற் ககார்பழுது ைாய்க்கு ொயினும்

ைல்லுடம்புக் ககார் குவற ைாய்த்தி டாது
பெச்சகட முள்ை பைங்கள் கைத குருவின்
பெல்ைடி துதித்துநின் றாடாய்பாம்கப. 19

பாம்பினது சிறப்பு

நாதர்முடி கெலிருக்கும் நாகப் பாம்கப

நச்சுப்வபவய வைத்திருக்கும் நல்ை பாம்கப
பாதைத்திற் குடிபுகும் வபபகாள் பாம்கப
பாடிப்பாடி நின்றுவிவை யாடு பாம்கப. 20

ைவைபுகும் கபாகததவை ைாங்கும் பாம்கப

ெண்டைமிட் டுடல்ைவை ைண்ணப் பாம்கப
தவைக்கஞ்சி நின்றிடும் சத்தியப் பாம்கப
தவைபயடுத் கதவிவையாடு பாம்கப. 21

குற்றெற்ற சிைனுக்குக் குண்டை ொனாய்

கூறுந்திரு ொலினுக்குக் குவடயு யானாய்
கற்வறக்குழல் பார்ைதிக்குங் கங்கண ொனாய்
கரைாெல் உைங்களித் தாடு பாம்கப. 22

ெண்டைத்வதத் தாங்குமிக ைல்ைவெ பகாண்டாய்

ொயனுக்குப் படுக்வகக்கு ைண்ணப் பாயானாய்
கண்டபவட நடுங்கிடக் காட்சியும் பபற்றாய்
கண்கணபசவி யாகக்பகாண்டாய் ஆடு பாம்கப. 23

சந்திரவனச் சூரியவனத் தாவித் தீண்டினாய்

சங்கரனுக் காபரணந் தானுொகினாய்
ெந்திரத்திற் கடங்கினாய் ெண்டை மிட்டாய்
ைவைந்து ைவைந்துநின் றாடு பாம்கப. 24

சித்தர் ைல்ைபங் கூறல்

எட்டுநாகந் தம்வெக்வகயா பைடுத்கதயாட்டுகைாம்

இந்திரனார் உைகத்வத இங்கக காட்டுகைாம்
கட்டுக்கடங் காதபாம்வபக் கட்டி விடுகைாம்
கடுவிஷத் தன்வனக்கக்கி யாடு பாம்கப. 25

ஆதிகசடன் ஆயிகினுபெம் ெங்வகயி னாகை

ஆட்டிவிடு கைாபெங்கள் ஆக்கிவனக்குள்கை
நீதிகயாடங்கிகய நின்றிடச் பசய்கைாம்
நின்றநிவை தைறாெல் ஆடுபாம்கப. 26
தூவணச்சிறு துரும்பாக கதான்றிடச் பசய்கைாம்
துரும்வபப் பபருந்தூணாகத் கதாற்றச் பசய்குகைாம்
ஆவணபபண்ணும் பபண்வண யாணு ொகச் பசய்குகைாம்
ஆரைாரித் பததிராய்நின் றாடு பாம்கப. 27

எட்டுெவை கவைப்பந்தாய் எடுத்பத றிகுகைாம்

ஏழுகட வையுங்குடித் கதப்ப மிடுகைாம்
ெட்டுப்படா ெணவையும் ெதித்திடுகைாம்
ெகாராஜன் முன்புநீ நின் றாடுபாம்கப. 28

ெண்டைமுற் றுங்வகயால் ெவறத்து விடுகைாம்

ைானத்வதயும் வில்ைாக ைவைத்து விடுகைாம்
பதாண்டருக்குச் சூனியஞ் பசால்லிக் காட்டுகைாம்
கதான்றலுக்கு முன்பு நின் றாடாய் பாம்கப. 29

மூண்படரியும் அக்கினிக்குள் மூழ்கிைருகைாம்

முந்நீருள் இருப்பினு மூச்ச டக்குகைாம்
தாண்டிைரும் ைன்புலிவயத் தாக்கி விடுகைாம்
தார்கைந்தன் முன்புநீ நின் றாடு பாம்கப. 30

பசப்பரிய மூன்றுைகுஞ் பசம்பபான் னாக்குகைாம்

பசங்கதிவரத் தண்கதிராய்ச் பசய்து விடுகைாம்
இப்பபரிய உைகத்வத இல்ைாெற் பசய்கைாம்
எங்கள் ைல்ை பங்கண்டுநீ யாடு பாம்கப. 31

கைதன்பசய்த சிருஷ்டிகள்கபால் கைறுபசய்குகைாம்

கைதவனயு பெங்கள் கீகழ கெைச் பசய்குகைாம்
நாதனுடன் செொக நாங்களும் ைாழ்கைாம்
நாங்கள் பசய்யும் பசய்வகயிபதன் றாடு பாம்கப. 32
அறுபத்து நாலுகவை யாவு ெறிந்கதாம்
அதற்குகெ பைாருகவை யான தறிந்கதாம்
ெறுபற்றுச் சற்றுமில்ைா ெனமு முவடகயாம்
ென்னகன யாசாபனன் றாடு பாம்கப. 33

சிறுபுலி யாவனயாளி சிங்க முதைாய்ச்

சிற்றடிக்குக் குற்கறைல் பசய்யச் பசால்லுகைாம்
வீறுபபருங் கடவுவை எங்களுடகன
விவையாடச் பசய்குகைாபென் றாடு பாம்கப. 34

சித்தர் சம்ைாதம்

ைாசுகிவய ஒருபக்கம் ென்னநிறுத்தி

ெகத்தான பதுெவன ெறுபக்கம் வைத்கத
கதசுைவு தக்கவனத் தன்றிக்கிற் கசர்த்துச்
பசய்யபது ெவனக்பகாள் சித்த னாகர. 35

அனந்தவன பயாருபக்க ொக நிறுத்தி

அதன்பக்கங் குளிகவன யண்டச் கசர்த்துக்
கனங்பகாண்ட கார்க்ககாடகன் காணக் காட்டுங்
கடுஞ்சங்க பாைவனத்தான் சித்த னாகர. 36

அட்டதிக்குஞ் சக்கரங் கைாகக் கீறி

அக்ககாண நிவைகளி ைக்கரஞ் கசர்த்துத்
திட்டமுடன் ெந்திரத்வதச் பசபித்து நில்லும்
சித்தந்தடு ொறாதீர் சித்த னாகர. 37

அட்டதிக்குஞ் சக்கரங்க ைவெத்து விட்கடாம்

அவ்ைைற்றிற் சக்கரங்க ைவெத்து விட்கடாம்
எட்டுநாக மிருக்கின்ற இடத்தில் விட்கடாம்
இனிபயன்ன பசய்ைம்பசால்லும் சித்த னாகர. 38

நடுைாக ஆதிகசடன் றன்வனநாட்டும்

நான்கு திக்கும் ெந்திரித்த நீறு தூவும்
கடுவிஷங் கக்ககையக் கட்பச விகவைக்
வகயிபைடுத் தாடுங்கள் சித்த னாகர. 39

பபாருைாவச விைக்கல்

நாடுநகர் வீடுொடு நற்பபாரு பைல்ைாம்

நடுைன் ைரும்பபாழுது நாடி ைருகொ
கூடுகபான பின் பைற்றாற் பகாள்பய பனன்கனா
கூத்தன் பதங் குறித்துநின் றாடாய் பாம்கப. 40

யாவனகசவன கதர்ப்பரி யாவு ெணியாய்

யென்ைரும் கபாதுதுவண யாகொ அறிைாய்
ஞானஞ்சற்று மில்ைாத நாய்கட் குப்புத்தி
நாடிைரும் படிநீநின் றாடுபாம்கப. 41

ொணிக்கொ ெணிமுடி ைாகு ைையம்

ொர்பிற்பறாங்கும் பதக்கங்கண் ெற்றும் பணிகள்
ஆணிப் பபான்முத் தாரெம் பபான் அந்தகடகம்
அழிைானபபாருபைனநின் றாடாய் பாம்கப. 42

ொடகூடொளிவககள் ைண்ண ெண்டபம்

ெதில்சூழ்ந்த அரண்ெவன ெற்றும் முள்ைவை
கூடைாரா பைன்றைந்தக் பகாள்வக யறிந்கதார்
குைைாெல் பைறுப்பாபரன் றாடாய் பாம்கப. 43
ெவைகபான்ற பசம்பபாற்குவை வைத்தி ருப்பைர்
ெறலிதான் ைருவகயில் ைாரிச் பசல்ைகரா
அவையாெல் அகத்திவன அத்தன் பால்வைத்கதார்
அழியாபரன் கறநீ துணிந் தாடாய் பாம்கப. 44

பஞ்சவணயும் பூைவணயும் பாய லும்பைறும்

பாழ்சுடு காடதிகை பயன் பபறுகொ
ெஞ்சள் ெணம் கபாய்சுடு நாறுெணங்கள்
ைருபென்று பதளிந்துநின் றாடாய்பாம்கப. 45

முக்கனியுஞ் சர்க்கவரயும் கொத கங்களும்

முதிர்சுவைப் பண்டங்களும் முந்தி யுண்டைாய்
மிக்கவுயிர் கபானபின்பு ெண்வண விழுங்க
பெய்யாகக் கண்கடாபென் றாடாய் பாம்கப. 46

ைண்ணப்பட்டும் ைாசவனயும் ைாய்த்த ககாைமும்

ைண்கவிவக ஆைைட்டம் ெற்றுஞ் சின்னமும்
திண்ணமுடன் யெபுரஞ் பசல்லுங் காைத்தில்
கசரைர ொட்டாபைன் றாடாய் பாம்கப. 47

ெக்கள்பபண்டிர் சுற்றெரு ெக்கள் ெற்றைர்

ொளும்கபாது கூடைைர் ொள்ை தில்வைகய
தக்கவுை கவனத்வதயுந் தந்த கர்த்தவனத்
தாவித்தாவித் துதித்துநின் றாடாய் பாம்கப. 48

கானவைொன் நீபரனகை கண்டு பசல்ைல்கபால்

காசினிைாழ் விவனமூடர் கண்டு களிப்பார்
கெனிவைகண் டார்கள் வீணாய் வீம்பு கபசிடார்
பெய்யன்பதம் நாடுைாபரன் றாடாய் பாம்கப. 49
பபண்ணாவச விைக்கல்

பையில்கண்ட ெஞ்சள்கபான்ற ொத ரழவக

விரும்பிகய கெல்விழுந்து கெவு ொந்தர்
ஒயில்கண்கட இைவுகாத் கதாடுங் கிளிகபால்
உடல்கபானால் ஓடுைாபரன் றாடாய் பாம்கப. 50

பசண்டுமுவை ைண்டுவிழி பகாண்ட கதாவகவயச்

சித்தப்பால் விழுங்கிகய சீபயன்று ஒறுத்கதாம்
குண்டுகட் படருவெ கயறுங் கூற்றுப் பருந்வதக்
பகான்றுதின்று விட்கடாபென் றாடாய் பாம்கப. 51

ைட்டமுவை பயன்றுமிக ைற்றுந் கதாவை

ெககெரு என்றுைவெ வைத்துக் கூறுைார்
பகட்டநாற்ற முள்ைகயானிக் ககணியில் வீழ்ந்கதார்
பகடுைபரன்கற நீதுணிந் தாடாய் பாம்கப. 52

ெைஞ்பசாரி கண்வணைடி ைாளுக் பகாப்பாக

ைருணித்துச் பசால்ைார்ெதி ைன்வெ யில்ைாதார்
குருநைம் கபசுகின்ற கூவகொந்தர்கள்
கும்பிக்கக இவரயாைபரன் றாடாய் பாம்கப. 53

சிக்குநாறுங் கூந்தவைச் பசழுவெ கெகொய்ச்

பசப்புைார்கள் பகாங்வகதவனச் பசப்புக் பகாப்பதாய்
பநக்குபநக்கு ருகிப்பபண்வண பநஞ்சில்நிவனப்பார்
நிெைவன நிவனயாபரன் றாடாய் பாம்கப. 54

நாறிைரும் எச்சில்தவன நல்ைமு பதன்றும்

நண்ணுஞ்சளி நாசிதவன நற்கு மிபழன்றும்
கூறுைார்கள் புத்தியில்ைாக் கூவக ொந்தர்
ககானிவைவய யறியாபரன் றாடாய் பாம்கப. 55

ெயிபைன்றுங் குயிபைன்றும் ொணிக்க பென்றும்

ொகனபயன்றும் கதகனபயன்றும் ைானமு பதன்றும்
ஒயிைான ைன்னெயிற் பகாத்தை பைன்றும்
ஓதாெற் கடிந்துவிட் றாடாய் பாம்கப. 56

மின்னற்பகாடி பயன்றுஞ்கசாதி விைக் பகன்றும்

பெல்லிபயன்றும் ைல்லிபயன்றும் கெனவக பயன்றும்
கன்னற்கட்டி பயன்றுஞ்சீனிக் கற்கண் படன்றும்
கழறாெற் கடிந்கதாபென் றாடாய் பாம்கப. 57

பூவைபயன்றும் பாவைபயன்றும் பபான்கன பயன்றும்

பூந்திருகை என்றுபென்றன் பபாக்கிஷ பென்றும்
ககாவைபயன்றுங் ககாவதபயன்றுங் ககாகிை பென்றும்
கூறாெல் துறந்கதாம்நாபென் றாடாய் பாம்கப. 58

ெைக்குடம் மீதினிகை ெஞ்சள் பூச்பசன்றும்

ெல்கும்புழுக் கூட்டின்கெல் ைண்ணத் கதாபைன்றும்
சைக்குழிக் குள்கைநாற்றஞ் சார்ந்த கசபறன்றும்
தானறிந்து தள்ளிகனாபென் றாடாய் பாம்கப. 59

சரீரத்தின் குணம்

ஊத்வதக் குழிதனிகை ெண்வண எடுத்கத

உதிரப் புனலினிகை உண்வட கசர்த்கத
ைாய்த்தகுய ைனார் பண்ணும் பாண்டம்
ைறககாட்டுக்கு ொகாபதன் றாடாய் பாம்கப. 60
இருைர்ெண் கசர்த்திட ஒருைர் பண்ண
ஈவரந்து ொதொய் வைத்த சூவை
அருவெயா யிருப்பினு ெந்தச் சூவை
அவரக்காசுக் காகாபதன் றாடாய் பாம்கப. 61

பரியாசம் கபாைகை கடித்த பாம்பு

பைகபரறியகை பெத்த வீங்கிப்
பரியார பொருொது பார்த்த கபாது
வபகயாகட கழன்றபதன் றாடாய் பாம்கப. 62

சீயுெை முஞ்பசறி பசந் நீரும் நிணமுஞ்

கசர்ந்திடு துர்நாற்றமுவடக் குடெது உவடந்தால்
நாயுநரி யும்பபரிய கபயுங் கழுகும்
நெபதன்கற தின்னுபென் றாடாய் பாம்கப. 63

நீரிபைழும் நீர்க்குமிழி நிவைபக டல்கபாை

நில்ைாதுடல் நீங்கிவிடும் நிச்சய பென்கற
பாரிற் பை உயிர்கவைப் பவடத்த ைன்றவனப்
பற்றகைநீ பற்றித்பதாடர்ந் தாடாய் பாம்கப. 64

நாறுமீவனப் பைதரம் நல்ை தண்ணீரால்

நாளுங்கழு வினுெதன் நாற்றம் கபாகொ
கூறுமுடல் பைநதி யாடிக் பகாண்டதால்
பகாண்ட ெைம் நீங்காபதன் றாடாய் பாம்கப. 65

காய்த்தெர ெதுமிக்க கல்ைடிப்படும்

கன்ெவிவன பகாண்டகாயம் கண்டவன பபறும்
ைாய்த்ததை முவடயைர் ைாழ்பை பரன்கற
ைத்துத்திரு ைடிபதாழு தாடாய் பாம்கப. 66
கபசரிய நைைாயிற் பீற்றல் துருத்தி
பபருங்காற்றுள் புகுந்ததாற் கபச்சுண் டாச்கச
ஈசனிவை அறியாருக் கிந்தத் துருத்தி
எரிெண்ணிற் கிவரபென் றாடாய் பாம்கப. 67

ெரப்பாவை கபாை பைாரு ெண்ணுருச் பசய்து

ைைொன சீைபனன்னுஞ் சூத்திரம் ொட்டித்
திவரக்குள்ளி ருந்தவசப்கபான் தீர்ந்த பபாழுகத
கதகம்விழு பென்றுபதளிந் தாடாய் பாம்கப. 68

தசநாடி தசைாயு சத்த தாது

சார்ந்தெரக் கப்பைது தத்தி விழுகெ
இவசைான கப்பலிவன ஏக பைள்ைத்தில்
எந்நாளும் ஓட்டத்துணிந் தாடாய் பாம்கப. 69

அகப்பற்று நீக்கல்

தாெவரயி னிவையினிகை தண்ணீர் தங்காத

தன்வெகபாைச் சகத்தாவச தள்ளி விட்படங்கும்
தூெணியாம் விைங்கிய கசாதி பதத்வதத்
பதாழுது பதாழுதுபதாழு தாடாய்பாம்கப. 70

கள்ைங் பகாவை காெொதி கண்டித்த பைல்ைாம்

கட்டறுத்து விட்டுஞானக் கண்வணத் திறந்து
பதள்ளிதான பைட்டபைளி சிற்பசா ரூபத்வதத்
கதர்ந்துபார்த்துச் சிந்வதபதளிந் தாடாய் பாம்கப. 71

பசால்லும்புளி யம்பழத்தி கனாடு கபாைகை

சுற்றத்திருந் தாலுெைர் பதாந்தங் கைற்று
நில்லுென கெநீபர நின்ெ ைத்திகை
நின்றுவணதான் பைறும்பாபழன் றாடாய் பாம்கப. 72

கசற்றில் திரிபிள்வைப்பூச்சி கசற்வற நீக்கல்கபால்

கதசத்கதா படாத்துைாழ்ைார் பசய்வக கண்டபின்
சாற்றுபர பைளிதவனச் சாரும் ைழிகய
தானடக்க கைணுபென் றாடாய் பாம்கப. 73

எண்பணய்குந் தண்ணீர்க்குந் பதாந்தமில்ைா ைாறுகபால்

எப்கபாதும் இப்புவியி பைய்த கைண்டும்
கண்ணுக்குக் கண்ணான பைாளிகண்டு பகாள்ைகை
கட்டறுத்து ைாழ்ந்திடநின் றாடாய் பாம்கப. 74

கக்கிவிட்ட கசாறுகறி கந்த மூைங்கள்

கண்களுக்கு சுத்தொன காட்சி கபாைகை
சிக்கிக்பகாண்ட சகத்திவனச் சீபயன் பறாறுத்துச்
சீர்பாதங் காணத்பதளிந் தாடாய் பாம்கப. 75

ககாபபென்னும் ெதயாவன பகாண்ட ெதத்வத

கூர்பகாள்யுத்தி அங்குசத்தாற் பகான்று விட்கடாங்காண்
தீபபென்னுஞ் சிற்பசாரூப பசய்ய பபாருவைச்
கசர்ந்துறவு பகாண்கடாபென் றாடாய் பாம்கப. 76

நித்தியபென் னுெவையில் நின்று பகாண்கடாம்யாம்

நிவனத்தபடிகய முடித்து நின்ெை ொகனாம்
சத்தியொய் எங்கள் கடந்தானழி யாகத
சந்ததமும் ைாழ்கைாபென் றாடாய் பாம்கப. 77

ெனபென்னுங் குதிவரவய ைாகன ொக்கி

ெதிபயன் னுங்கடிைாைம் ைாயிற் பூட்டிச்
சினபென்னுஞ் சீனிகெற் சீரா கயறித்
பதளிவிடஞ் சைாரிவிட் டாடாய் பாம்கப. 78

ஆவசபயன்னுஞ் பசருப்பின்கெல் அடிவெ வைத்கத

ஆங்கார முட்காட்வட அறகை மிதித்கத
காவசபயனுந் துர்குணத்திற் கனவைக் பகாளுத்திக்
காைாகாைங் கடந்கதாபென் றாடாய் பாம்கப. 79

காைபனனுங் பகாடிதான கடும்ப வகவயநாம்

கற்பபெனும் ைாளினாகை கடிந்து விட்கடாம்
தாைெதிற் பிறப்பிவனத் தானும் கடந்கதாம்
தற்பரங் கண்கடாபென் றாடாய் பாம்கப. 80

கதனில் வீழ்ந்த ஈவயப்கபாைச் சிந்வத குவைந்து

திவகயாெற் சிற்பசாரூப பதரிச வனகண்டு
ைானிற் பறந் திடச்சூத ைான்ெ ணிதீர்ந்து
ைாயிற்கபாட் கடகநீநின் றாடாய் பாம்கப. 81

தூக்கியநற் பாதங்கண்கடன் கசாதியும் கண்கடன்

சுத்தபைளிக் குள்கைபயாரு கூத்தவனக் கண்கடன்
தாக்கிய சிரசின்கெல் வைத்த பாதம்
சற்குருவின் பாதபென் றாடாய் பாம்கப. 82

ஆைடிப் பபாந்தினிகை ைாழ்ந்த பாம்கப

அரசடிப் பபாந்திகை புகுந்து பகாண்டாய்
ைாைடி தன்னிகை பார்த்துப் பார்த்து
ைாங்கிகய தூங்கிநின் றாடாய் பாம்கப. 83

நாலு பதருவினிகை நாலு கம்பம்

நடுத்பதரு வினிகைகயா பபான்னுக் கம்பம்
கபாலும் விைங்குபபான்னுக் கம்பத்தி னுக்கக
பூொவை சூட்டிநின் றாடாய் பாம்கப. 84

ஆழிபபயர்ந் தாலுகெரு ெட்கடயவையும்

அடிகயாடு பபயர்ந்தாலு ென்றிக் காை
ஊழிபபயர்ந்து தாலுெதி யுண்வெப் படிக்கக
உறுதி பபயராதுநின் றாடாய் பாம்கப. 85

ைாயுவிவன இவரயாக ைாங்கி உண்கட

ைருடிக்கு நீரிவன ைாயுள் ெடுத்கத
கதயுபிவற குளிர்காய்ந்து பைட்ட பைளியில்
திவகப்பறச் கசர்ந்துநின் றாடாய் பாம்கப. 86

ொசில்கதி ைவையிகை ெண்டை மிட்கட

ெதியான பபரும்பட ெடவை விரித்கத
ஆசில்பரா பரொன ஆதி பாதத்வத
அடுத்தடுத் கததுதித் தாடாய் பாம்கப. 87

காடுெவை நதிபதி காசி முதைாய்க்

கால்கடுக்க ஓடிப்பைன் காணைாகுகொ
வீடுபபறும் ைழிநிவை கெவிக்பகாள்ைகை
கைதாந்தத் துவறயினின் றாடாய் பாம்கப. 88

எள்ைைவும் அன்பகத்தில் இல்ைா தார்முத்தி

எய்துைது பதால்லுைகில் இல்வை பயனகை
கள்ைப்புைன் கட்டறுத்துக் காை காைவனக்
கண்டு பதாழுகதகளித் தாடாய் பாம்கப. 89

சூரியவனக் கண்டபனி தூர கைாடல்கபால்

பசாந்தபந்தஞ் சிந்தபரி சுத்த தைத்தில்
ஆரியவனக் கண்டுதரி சித்கத யன்புடன்
அகைாெற் பற்றித் பதாடர்ந் தாடாய் பாம்கப. 90

காந்தம்ைலி யிரும்புகபால் காசில் ெனத்வதக்

காட்சியான ைஸ்துவுடன் கைக்கச்கசர்த்துச்
சாந்தமுடன் கதாண்டியும் தாம்பும் கபாைச்
சலியாெற் பதாடர்ந்து நின் றாடாய் பாம்கப. 91

உளியிட்ட கற்சிவையில் உண்கடா உணர்ச்சி

உைகத்தின் மூடர்களுக் குண்கடா உணர்ச்சி
புளியிட்ட பசம்பிற்குற்றம் கபாகொ அஞ்ஞானம்
கபாகாது மூடருக்பகன் றாடாய் பாம்கப. 92

திரைான கபாரிலூசி கதடல் கபால்முத்தி

சிக்காது கதசாசார கதசிகர் தம்ொல்

அருைான மூைகுரு வையர் பசயைால்

ஆனந்தங் பகாண்கடாபென் றாடாய் பாம்கப. 93

ஏட்டுச்சுவரக் காய்கறிக்கிங் பகய்தி டாதுகபால்

எண்டிவசதி ரிந்துங்கதி பயய்த லிவைகய
நாட்டுக்பகாரு ககாயிற்கட்டி நாளும் பூசித்கத
நாதன்பாதங் காணார்கபைன் றாடாய் பாம்கப. 94

தன்வனயறிந் பதாழுகுைார் தன்வன ெவறப்பார்

தன்வனயறி யாதைகர தன்வனக் காட்டுைார்
பின்வனபயாரு கடவுவைப் கபண நிவனயார்
கபபராளிவயப் கபணுைாபரன் றாடாய் பாம்கப. 95

பாலிற்சுவை கபாலுபெங்கும் பாய்ந்த பைாளிவயப்

பற்றுப்பபான் பற்றவைத்த பான்வெ கபாகை
காலிற்சுழு முவனநின்று கண்டு பகாண்டு
களித்துக் களித்துநின் றாடாய் பாம்கப. 96

கதக்பகடுத்கத ஓடும்ைானத் கதவன உண்டபின்

கதகபந்தம் பகாண்டனமித் கதச ைாழ்விவன
ஓக்காைபென் பறண்ணிமிகு கொவக யுடனீ
உள்ைந் பதளிந்துநின் றாடாய் பாம்கப. 97

சதுர்கைதம் ஆறுைவக சாஸ்தி ரம்பை

தந்திரம் புராணங்கவை சாற்று ொகெம்
விதம்வித ொனைான கைறு நூல்களும்
வீணான நூல்ககைபயன் றாடாய் பாம்கப. 98

செயகபதம் பைைான சாதி கபதங்கள்

சகத்கதார்க்கக யல்ைாதுசற் சாதுக் களுக்ககா
சிெயத்தி கைறினகபர் சித்த ொறுகொ
சித்தர்சித் தாந்தந்கதர்ந் தாடாய் பாம்கப. 99

பூவசபசய்த தாகைசுத்த கபாதம் ைருகொ

பூமிைைஞ் பசய்ததனாற் புண்ணிய முண்கடா
ஆவசயற்ற காைத்திகை ஆதி ைஸ்துவை
அவடயைா பென்றுதுணிந் தாடாய் பாம்கப. 100

மூைகைர றிந்துபகாண்டால் மூன்று ைகமும்

முன்பாககை கண்டுநித்ய முத்தி கசரைாம்
சாைகைர றிந்ததாகை தான்பய னுண்கடா
சகத்வதப்பபாய் பயன்றுபதளிந் தாடாய் பாம்கப. 101

சகத்தனாதி பயன்றிடாது தான னாதியார்

சவெந்தபதன் றுவரப்பார்கள் சத்வத யறியார்
ெகத்துை நிவைகற்ப ைன்வெ யல்ைாது
ெற்றும் ைன்வெ யில்வைகயபயன் றாடாய் பாம்கப. 102

ஆயிரத்பதட்டி தழ்வீட்டி ைெர்ந்த சித்தன்

அண்டபெல்ைாம் நிவறந்திடும் அற்புதச் சித்தன்
காயமில்ைா கதாங்கிைைர் காரணச் சித்தன்
கண்ணுபைாளி யாயினாபனன் றாடாய் பாம்கப. 103

நாற்பத்துமுக் ககாணநிவை நாப்ப ணதாக

நாடுெக்க ரச்பசாரூப நாய கன்தவன
கெற்படுத்திக் பகாண்டாைந்த கெலு ைபகைாம்
பெல்ைடிக்குத் பதாண்கடயாபென் றாடாய் பாம்கப. 104

கண்டைர்கள் ஒருக்காலும் விண்டி டார்ககை

விண்டைர்கள் ஒருக்காலும் கண்டி டார்ககை
பகாண்டககாை முள்ைைர்கள் ககானிவை காணார்
கூத்தாடிக்கூத் தாடிகயநீ யாடாய் பாம்கப. 105

ஆறுகவைக் குச்சுக்குள்கை ஆடுபொருைன்

அயல்வீடு கபாகுமுன்கன அரண்ககா லிக்பகாள்ளு
கைறுபட்டால் அைன்றவன மீட்ட ைரிகத
கெவிமுன்கன விடாதுபகாண் டாடாய் பாம்கப. 106

எண்ணரிய புண்ணியங்கள் எல்ைாஞ் பசய்துபென்

ஏகனடி பநஞ்செதி பைண்ணா விடிகை
பண்ணரிய தைப்பயன் பத்தி யில்வைகயற்
பாழ்படு பென்றுதுணிந் தாடாய் பாம்கப. 107

எவ்வுைகுஞ் பசாந்தெதாய் எய்தும் பயபனன்

எங்கைாதி பதாம்புயம் எண்ணாக் காவையில்
இவ்வுைக ைாழ்வுதானு மின்கற அறுபென்று
எண்ணிக்கர்த்தன் அடிநிவனந் தாடாய் பாம்கப. 108

ெணக்ககாைங் பகாண்டுமிக ெனெ கிழ்ந்துகெ

ெக்கள்ெவன சுற்றத்கதாடு ெயங்கி நின்றாய்
பிணக்ககாைங் கண்டுபின்னுந் துறைா விட்டால்
பிறப்புக்கக துவணயாபென் றாடாய் பாம்கப. 109

பிறப்வபயும் இறப்வபயும் அறுத்து விடயான்

பபருெருந் பதான்று பசால்கைன் பபட்புடன் ககைாய்
திறப்புடன் ெனப்பூட்டுஞ் சிந்வதக் கதவும்
திறந்திடும் ைவகயறிந் தாடாய் பாம்கப. 110

இறந்தைர் ஐைரைர் இட்ட ொனைர்

எய்தும்அை ரிறந்தாபரன் பறல்ை ைார்க்குஞ்பசால்
ெறந்தைர் ஒருைபரன்கற ெண்ணினி லுள்கைார்
ைவகயறிந் திடகைநின் றாடாய் பாம்கப. 111

எண்சீர் விருத்தம்

ஆகார முதலிகை பாம்ப தாக

ஆனந்த ையலிகை படம் விரித்கத
ஊகார முதலிகை பயாத்பதா டுங்கி
ஓடி ைகாரத்தி னாவை நீட்டிச்
சீகாரங் கிடந்தகதார் ெந்திரத் வதச்
சித்தப்பி டாரனார் கபாதஞ் பசய்ய
ொகாரப் பிறப்வபயும் கைர றுத்து
ொயபந்தங் கடந்கதாபென் றாடாய் பாம்கப. 112
தந்திரஞ் பசால்லுைார் தம்வெ யறிைார்
தனிெந்தி ரஞ்பசால்லுைார் பபாருவை யறியார்
ெந்திரஞ் பசபிப்பார்கள் ைட்ட வீட்டினுள்
ெதிலிவனச் சுற்றுைார் ைாயில் காணார்.
அந்தரஞ் பசன்றுகெ கைர்பி டுங்கி
அருபைன்னும் ஞானத்தால் உண்வட கசர்த்கத
இந்த ெருந்திவனத் தின்பீ ராகில்
இனிப்பிறப் பில்வைபயன் றாடாய் பாம்கப. 113

களிெண்ணி னாபைாரு கப்பல் கசர்த்கத

கனொன பாய்ெரங் காண நாட்டி
அளிபுைந் தன்வனகய சுக்கா னாக்கி
அறிபைன்னு ொதாரச் சீனி தூக்கி
பைளிபயன்னும் ைட்டத்கத யுள்ை டக்கி
கைதாந்தக் கடலிவன பைல்ை கைாட்டித்
பதளிவுறு ஞானியா கராட்டுங் கப்பல்
சீர்பாதஞ் கசர்ந்தபதன் றாடாய் பாம்கப. 114

உள்ைத்துக் குள்கை யுணர கைண்டும்

உள்ளும் புறம்வபயு ெறிய கைண்டும்
பெள்ைக் கனவை பயழுப்ப கைண்டும்
வீதிப் புனலிகை பசலுத்த கைண்டும்
கள்ைப் புைவனக் கடிந்து விட்டுக்
கண்ணுக்கு மூக்குகெற் காண நின்று
பதள்ளு பரஞ்கசாதி தன்வனத் கதடிச்
சீர்பாதம் கண்கடாபென் றாடாய் பாம்கப. 115

ஓங்காரக் கம்பத்தின் உச்சி கெகை

உள்ளும் புறம்வபயு ெறியகைண்டும்
ஆங்காரக் ககாபத்வத யறுத்து விட்கட
ஆனந்த பைள்ைத்வதத் கதக்கிக் பகாண்கட
சாங்காை மில்ைாெற் தாணு கைாகட
சட்டதிட்ட ொய்ச்கசர்ந்து சாந்த ொகத்
தூங்காெல் தூங்கிகய சுக ெவடந்து
பதாந்கதாம் பதாந்கதாபென் றாடாய் பாம்கப. 116

விரகக் குடத்திகை பாம்ப வடப்கபாம்

கைதாந்த பைளியிகை விட்கட யாட்டுகைாம்
காரணங்க வைப்பிடுங்கி இவரபகா டுப்கபாம்
காைக் கடுபைளிநின் றாட்டு விப்கபாம்
துரகந் தனிகைறித் பதால்லுை பகங்கும்
சுற்றிைைம் ைந்து நித்ய சூட்சங் கண்டும்
உவரயற்ற ெந்திரஞ் பசால்லி மீட்கடாம்
ஒருநான்கும் பபற்கறாபென் றாடாய் பாம்கப. 117

காயக் குடத்திகை நின்ற பாம்வபக்

கருவணக் கடலிகை தியங்க விட்டு
கநயச் சுழுமுவன நீடு பாய்ச்சி
நித்யொன ைஸ்துவை நிவைக்க நாடி
ொயப் பபருபைளி தன்னி கைறி
ொசற்ற பபாருளிவன ைாய்க்கத் கதடி
ஆயத் துவறகடந் தப்பாற் பாழின்
ஆனந்தஞ் கசர்ந்கதாபென் றாடாய் பாம்கப. 118

மூைத் தைத்திகை நின்ற கருத்வத

முற்றுஞ் சுழுமுவன தன்னி லூகட
கெைத் தைத்திகை விந்து ைட்டம்
கைவை ைழியிகை கெவி ைாழும்
பாைத் திருத்தாய்க் கருவண யதனால்
பரகதி ஞானபசா ரூபொகி
ஆைச் சயனத்து ொலுட னின்கற
ஆனந்தஞ் கசர்ந்கதாபென் றாடாய் பாம்கப. 119

புைவனந்து வீதியில் வையாளி பாயும்

புரவி பயனுெனவத ஒருவெப் படுத்தி
ெைபுந்த வுைகங் கடந்த தாகை
ென்னுகுரு பாதத்தி னிவைவய நாடித்
தைவெந்து பூகைாகங் கடந்த தாகை
சந்திர ெண்டைமுங் கடந்த தாகும்
அைெந்து பூகைாகக் கடவை நீக்கி
ஆனந்த ொகிநின் றாடாய் பாம்கப. 120

குருபைன்னும் ஆசானி னுருபை டுத்துக்

குறியான ஞானந்துப் பாக்கியாக்கி
அருபைன்னும் அருவைகய உண்வட யாக்கி
ஆனந்த ொககை அவதக்க டந்கத
ெருபைன்னு ொதர்ென பநறிவயத் பதாட்டு
ைாங்காெ பைரிந்திட பநட்வட யிட்டு
பருைவைக் குள்கைகய பட்ட பதன்கற
பற்றாவனப் பற்றிநின் றாடாய் பாம்கப. 121

கன்னான் குவகயிகை கான்ெ றிப்கபாம்

கருொ னுவையிகை தீவய மூட்டுகைாம்
பசான்னார் தவையிகை பபான்வன யாக்குகைாம்
கருதி யருகல்வி ஒப்பஞ் பசய்கைாம்
மின்னார்கள் பாசத்வத விட்கட பயரிப்கபாம்
பெய்ப்பபாருட் குறிகண்டு விருப்வப யவடகைாம்
பன்னாகத பன்னாகத சும்ொ விருந்து
பராபரஞ் கசர்ந்கதாபென் றாடாய் பாம்கப. 122

சாதிப் பிரிவினிகை தீவய மூட்டுகைாம்

சந்வத பைளியினிகை ககாவை நாட்டுகைாம்
வீதிப் பிரிவினிகை விவையா டிடுகைாம்
கைண்டாத ெவனயினி லுறவு பசய்கைாம்
கசாதித் துைாவிகய தூங்கி விடுகைாம்
சுகொன பபண்வணகய சுகித்தி ருப்கபாம்
ஆதிப் பிர்ெர்கள் ஐந்து கபரும்
அறியார்கள் இவதபயன் றாடாய் பாம்கப. 123

பநட்படழுத் ததனிகை நிவைபி டித்து

நீங்கா பைழுத்திகை ைாவை முறுக்கி
விட்டவ் பைழுத்திகை படம்வி ரித்து
விண்ணின் ைழியிகை கெவி யாடிப்
பட்ட பைழுத்வதயும் பதிந்தி ருப்கபாம்
பன்னிரண் டாபெழுத்தினிற் பன்னிக் கூடித்
திட்டமுட பனெக்கருள் கதசிக னார்தம்
சீர்பாதஞ் கசர்ந்கதாபென் றாடாய் பாம்கப. 124

ஊசித்துவைக் குடத்தினிற் பாம்வப யவடப்கபாம்

உைபகைாஞ் சுற்றி யுைாவிைருகைாம்
ொசுள்ை பிறவிவய ெறந்தி ருப்கபாம்
ெனபொத்த பைளியிகை விட்கட யாட்டுகைாம்
ொசுப் புைன்கவை இவரபகா டுப்கபாம்
ெனமுற்ற உச்சியிகைறி யாடுகைாம்
கபசு பெழுத்வதயும் விழுங்கி விடுகைாம்
பிறப்பிறப் பற்கறாபென் றாடாய் பாம்கப. 125
ஆணிக் குடத்திகை பாம்ப வடப்கபாம்
அக்கினிக் ககாட்வடகெ கைறிப் பார்ப்கபாம்
ொணிக்கத் தூணின்கெல் விட்கட யாட்டுகைாம்
ெனம்ைாக்குக் காயத்வத யிவரபகா டுப்கபாம்
நாணிக் கயிற்வறயும் அறுத்து விடுகைாம்
நெனற்ற நாதன்பதம் நாடிகய நிற்கபாம்
ஏணிப் படிைழிகண் கடறி விடுகைாம்
யாருமிவத அறியாபரன் றாடாய் பாம்கப. 126

ைடக்குங் கிழக்குொக நூவை யிவழப்கபாம்

ெற்றுஞ் சுழலிகை பாவு பூட்டுகைாம்
நடக்கும் ைழியினிகை யுண்வடகசர்ப்கபாம்
நடைா ைழியினிகை புடவை பநய்கைாம்
குடக்குக் கவரயினிகை ககாவைப் கபாடுகைாம்
பகாய்தவத எங்குகெ விற்று விடுகைாம்
அடக்கிகய கயகத்துகை வைக்கவும் ைல்கைாம்
ஆதிபதங் கண்கடாபென் றாடாய் பாம்கப. 127

சூத்திரக் குடத்திகை பாம்வப யவடப்கபாம்

சுழுமுவனக் குள்கைகயா சுகித்தி ருப்கபாம்
பாத்திரங் பகாண்டுகெ பலியி ரப்கபாம்
பத்பதட்டு மூன்று படிகட ந்கதாம்
ஊத்வதச் சடைத்திவனப் புடகெ யிடுகைாம்
உைை பனெக்குநல் லுறுதி பசால்ைப்
பார்த்துவர யிதன்பெய் பலிக்க பைண்ணிப்
பதனம் பதனபென் றாடாய் பாம்கப. 128

ெவ்ைக் குடத்திகை பாம்ப வடப்கபாம்

ெணிைட்ட ைாசிவய ைாரி யுண்கடாம்
ைவ்ைக் குடங்கவைத் தள்ளி விடுகைாம்
ைக்கிர பசார்ப்பனந் தாண்டி விடுகைாம்
பவ்ை பைளியிகை விட்கட ைாட்டுகைாம்
பஞ்ச கருவிவயப் பலிபகா டுப்கபாம்
சிவ்வுரு ைாகிகய நின்கறா பென்கற
சீர்பாதங் கண்டுபதளிந் தாடாய் பாம்கப. 129
 4. இடடக்காட்டுச் சித்தர் பாடல்
இதடக்காட்டுச் சித்தர் சங்கப் புலவரான இதடக்காடரினும் யவறானவர்.

இவரது காலம் கி.பி. 15ம் நூற்றாண்டு என்று சசால்லப்படுகிறது. இவர்

சகாங்கணச் சித்தரின் சீடராவார். இவர் பிறந்த இடம் மதுதரக்குக் கிழக்யக

உள்ை இதடக்காடா அல்லது சதாண்தட மண்டலத்தில் உள்ை இதடயன்யமடா

என்பது ஆய்விற்குரியது.

ஒருசமயம் இவர் சபாதிய மதலச்சாரலில் வழக்கம் யபால் ஆடு யமய்த்துக்

சகாண்டிருக்கும் யபாது நவசித்தரில் ஒருவர் வந்து இவரிடம் பால் யகட்க, அவருக்குப்

பால் முதலியன சகாடுத்து உபசரிக்கயவ அவரும் இவரது

அன்தபக் கண்டு மகிழ்ந்து இவருக்கு ஞானத்தத உபயதசித்து விட்டுச்

சசன்றாராம். அதனால் ஏதழ ஆடு யமய்க்கும் இதடயன் மாசபரும் சித்தரானார்.

தமது யசாதிட அறிவால் இன்னும் சிறிது காலத்தில் ஒரு சகாடிய பஞ்சம்

வரப்யபாகிறது என்பதத உணர்ந்தார். முன்சனச்சரிக்தகயாகத் தமது
ஆடுகளுக்கு எக்காலத்திலும் கிதடக்கக்கூடிய எருக்கிதல யபான்றவற்தறத் தின்னக்
சகாடுத்துப் பழக்கினார். குறுவரகு என்னும் தானியத்தத மண்யணாடு
யசர்த்துப் பிதசந்து சுவர்கதை எழுப்பிக் குடிதச கட்டிக் சகாண்டார்.
எருக்கிதல தின்பதால் உடலில் அரிப்சபடுத்து ஆடுகள் சுவரில் உராயும் யபாது
உதிரும் வரகு தானியங்கதை ஆட்டுப்பாலில் காய்ச்சி உண்டு

வரப்யபாகும் பஞ்சத்துக்குத் தம்தமத் தயார்படுத்திக் சகாண்டார்.

வற்கடம் வந்தது. பஞ்சத்தால் உணவும் நீருமின்றி உயிர்கள் மாண்டன.

நாயட ஜன சந்தடியில்லாமல் சவறிச்யசாடிக் காட்சியளித்தது. ஆனால்,

இதடக்காடர் மட்டும் என்றும் யபால் தம் ஆடுகளுடன் வாழ்ந்திருந்தார்.

நாட்டில் பஞ்சத்தால் உயிர்கசைல்லாம் அழிந்து யபாக இதடக்காடரும்

அவரது ஆடுகளும் மட்டும் பிதழத்திருப்பததக் கண்ட நவக்கிரகங்கள்

ஆச்சரியமுடன் அந்த இரகசியத்தத அறிந்துசகாள்ை இவரிடம் வந்தன.

இதடக்காடருக்யகா ஆனந்தம். நவநாயகர்களும் என்குடிதசதய நாடி

வந்துள்ளீர்கயை! உங்கதை உபசரிக்க எம்மிடம் ஒன்றுமில்தல. ஆயினும்

இந்த ஏதழயின் குடிதசயில் கிதடக்கும் வரகு சராட்டிதயயும், ஆட்டுப்

பாதலயும் சாப்பிட்டுச் சிரம பரிகாரம் சசய்து சகாள்ளுங்கள் என்று உபசரித்தார்.

பஞ்ச காலத்திலும் பசிக்கு உணவு தரும் இதடக்காடதரக் கண்டு

மகிழ்ந்த நவ யகாள்களும் அந்த விருந்திதனப் புசித்தனர். எருக்கிதலச்

சத்து ஆட்டுப்பால் அவர்களுக்கு மயக்கத்தத வரவதழக்கயவ அவர்கள்

மயக்கத்தால் உறங்கி விட்டனர்.

இந்த சமயத்தில் நவயகாள்கள் ஒன்றுடன் ஒன்று மாறுபட்டு உலகத்ததப் பஞ்சத்தால்

வருத்தும் கிரகங்கதை இதடக்காடர் அதவகள் எந்த அதமப்பில் இருந்தால்
மதழ சபாழியுயமா அதற்குத் தக்கவாறு மாற்றிப் படுக்க தவத்து விட்டார்.

வானம் இருண்டது, யமகம் திரண்டது, மதழ சபாழிந்தது. வறட்சி

நீங்கியது. கண் விழித்துப் பார்த்த நவயகாள்களும் திடுக்கிட்டனர். சநாடிப்

சபாழுதில் இதடக்காடர் சசய்த அற்புதம் அவர்களுக்கு விைங்கிவிட்டது.

நாட்டின் பஞ்சத்தத நீக்கிய சித்தரின் அறிவுத்திறதன சமச்சி அவருக்கு யவண்டிய

வரங்கதைக் சகாடுத்து விதடசபற்றனர்.

இந்த இதடக்காடரின் புகழ் பூவுலகம் மட்டுமன்றி வானுலகமும் எட்டியது. ஒரு

சமயம் விஷ்ணுதவ வழிபடுகிறவர்களுக்கு ஒரு சந்யதகம் யதான்றியது.

விஷ்ணுவின் தசாவதாரங்களில் மிகவும் வணங்கத்தக்கதவ எதவ என்று எழயவ

சித்தரிடம் யகட்டனர்.

இதடக்காடயரா ‘ஏதழ இதடயன் இளிச்சவாயன்’ என்று கூறிவிட்டுச்

சசன்று விட்டார். தங்களுக்குப் பதில் சசால்லச் சங்கடப்பட்டு தன்தனத்

தாழ்த்திக் சகாண்டு சசன்றுவிட்டாயரா என்று அவரது தன்னடகத்தத

எண்ணிய அவர்கள் பின்னர் அவர் கூறியதத மறுபடியும் எண்ணிய யபாது அவர்கள்

யகட்ட யகள்விக்கான விதடயும் புலப்பட்டது.

ஏதழ - சக்கரவர்த்தித் திருமகனாகப் பிறந்தும் ஏதழயாகயவ வாழ்ந்த இராமன்

அவதாரம்.

இதடயன் - கிருஷ்ணாவதாரம் இளிச்சவாயன் - நரசிம்மர்

யதவர்கள் இதடக்காடரின் தன்னடக்கத்ததயும் நுண்ணறிதவயும் புகழ்ந்தவாறு
தம்முலகு சசன்றனர்.

இதவகள் இதடக்காடதரப் பற்றி வழங்கும் கததகள். இவரது சித்தர் பாடல்

சதாகுப்பில் 30 கண்ணிகள் காணப்படுகின்றன. தாண்டவக் யகானார்

கூற்றாக இவர் பாடும் யகானார் பாட்டுக்கள் ஆழ்ந்த தத்துவத்ததப்

புலப்படுத்துகின்றன.

முதலில் தாண்டவராயக் யகானார் கூற்றாக,

எல்லா உலகமும் எல்லா உயிர்களும் எல்லாப் சபாருள்களும் எண்ணரிய வல்லாைன்

ஆதிபரம சிவனது சசால்லால் ஆகுயம யகானாயர

என்று கூறும் இதடக்காடர் அடுத்த நாராயணக் யகானார் கூற்றாக,

ஆயிரத்சதட்டு வட்டமுங் கண்யடன் அந்த வட்டத்துள்யை நின்றதுங் கண்யடன்

மாயிரு ஞாலத்து நூற்சறட்டும் பார்த்யதன் மந்த மனத்துறும் சந்யதகம் தீர்ந்யதன்

என்று தன் மனநிதலதயக் கூறுகின்றார்.

தாந்தி மித்திமி தந்தக் யகானயர! தீந்தி மித்திமி திந்தக் யகானாயர! ஆனந்தக்

யகாணாயர! - அருள் ஆனந்தக் யகாணாயர

என்று இவர் ஆடும் ஆனந்தக்கூத்தும் மனக்கண்ணில் நிழலாடுகின்றது.

ஆதி பகவதனயய அன்பாய் நிதனப்பாயயல் யசாதி பரகதிதான் சசாந்தமது

ஆகாயதா? என்று நம்தமக் யகட்கும் யகள்வியில் வள்ளுவரின் ‘ஆதிபகவன் முதற்யற
உலகு’ குறளின் நிழலாட்டம் சதரிகின்றது.

எல்லாம் இருந்தாலும் ஈசர் அருள் இல்தலயயல் எதுவுயம இல்லாத் தன்தம யாகும்

என்பதில் இதறவனின் எங்கும் நிதறந்த தன்தமயும் உணர்த்துகின்றார்.

சநஞ்யசாடு கிைத்தலில் மண்ணாதச, சபண்ணாதச, சபான்னாதசகதை நீக்கும்படி

அறிவுறுத்துகின்றார்.

பூமிசயல்லாம் ஒரு குதடக்கீழ்ப் சபாருந்த அரசாளு தற்கு காமியம் தவத்தால்

உனக்கதி யுள்ையதா கல்மனயம

சபண்ணாதச தயக் சகாண்டு யபணித் திரிந்தக்கால் விண்ணாதச தவக்க

விதியில்தலயய கல்மனயம

சபான்னிச்தசக் சகாண்டு பூமிமுற்றும் திரிந்தால் மண்ணிச்தச யநாக்கம் வாய்க்குயமா

கல்மனயம

என்று மூவாதசகதையும் துறக்கச் சசால்கின்றார்.

அறியவாடு கிைத்தலில்

கட்புலனுக்கு எவ்வைவும் காணாது இருந்சதங்கும் உட்புலனாய் நின்ற ஒன்தற

உய்த்தறி வாய் நீ புல்லறியய

என்று உண்தம இதறதய உணர்ந்து சகாள்ைச் சசால்கின்றார்.

சித்தத்யதாடு கிைத்தலில் மாணிக்கவாசகதரப் யபாலயவ தும்புதவ விளித்துப்

பாடுகின்றார்.

மூவாதச விட்யடாம் என்யற தும்பீபற அஞ்ஞானம் யபாயிற்று என்று தும்பீபற

எப்சபாருளும் கனசவன்யற தும்பீபற

தும்பிதயப் பறக்க விட்ட இதடக்காடர் அடுத்த பாடலில் குயிதலப் யபசச்

சசால்கின்றார்.

உலகம் ஒக்காைமாம் என்று ஓதுகுயியல எங்கள் உத்ததனக் காண்பரிசதன்று ஓது

குயியல

என்று கூறுகின்றார்.
ஆடுமயியல நடமாடு மயியல! எங்கள் ஆதியணி யசடதனக் கண்டு ஆடு மயியல

என்று மயிதல ஆடச் சசால்கின்றார். மயில் ஆடிற்றா?

அன்னத்ததக் காண்கின்றார்.

காற்றில் மரமுறியும் காட்சிதயப் யபால் நல்லறிவு தூற்றிவிடில் அஞ்ஞானம் தூரப்

யபாகும் மடஅன்னயம

என்று கூறுகின்றார்.

குயில், மயில், அன்னத்தத கூவியதழத்து அதவ திரும்பிப் பார்க்கவில்தலயபாலும்.

தமது புல்லாங்குழதல எடுத்து வாசிக்கின்றார்.

சதால்தலப் பிறவி சதாதலக்கார்க்கும் முத்திதான் இல்தல என்று ஊதுகுழயல

சபட்டியிற் பாம்சபனப் யபய்மனம் அடங்க ஒட்டியய ஊதுகுழயல

குழயலாதசக்கு மயங்கி நின்ற ஆடுகதைப் பால் கறக்கிறார் இந்த இதடக்காடர்.

சாவாது இருந்திடப் பால்கற - சிரம் தன்னில் இருந்திடும் பால்கற யவவாது இருந்திடப்

பால்கற - சவறு சவட்ட சவளிக்குள்யை பால்கற

இங்கு இவர் குறிப்பிடுவது குண்டலினி யயாகத்தத. இதறவதன அதடய முக்திதய

அதடய யயாக மார்க்கயம சிறந்தது என்றும் அறிவுறுத்துகின்றார்.

பாடல்கதைப் பக்குவமாகப் படித்தால் பல கருத்துக்கள் புலனாகும்.

காப்பு

கலிவிருத்தம்

ஆதி யந்தமில் ைாதை னாதிவயத்

தீது றும்பைந் தீப்படு பஞ்சுகபால்
கொ துறும்படி முப்பபாறி பயாத்துறக்
காத ைாகக் கருத்திற் கருதுைாம்.

தாண்டைராயக்ககான் கூறுதல்

கண்ணிகள்

எல்ைா வுைகமு பெல்ைா வுயிர்களும்

எல்ைாப் பபாருள்களு பெண்ணரிய
ைல்ைாை னாதி பரெ சிைனது
பசால்ைா ைாகுகெ ககானாகர. 1

ைானியல் கபாை ையங்கும் பிரெகெ

சூனிய பென்றறிந் கதத்தாக்கால்
ஊனிய ைாவிக் பகாருகதி யில்வைபயன்
கறார்ந்துபகாள் ளுவீர்நீர் ககானாகர. 2

முத்திக்கு வித்தான மூர்த்திவயத் பதாழுது

முத்திக் குறுதிகள் பசய்யாக்கால்
சித்தியும் பத்தியுஞ் சத்தியு முத்தியுஞ்
கசரா ைாகுகெ ககானாகர. 3

பதால்வைப் பிறவியின் பதாந்தமுற் றறகை

கசாம்பைற் றுத்தைஞ் பசய்யாக்கால்

எல்வையில் கடவு பைய்தும் பதமுெக்கு

இல்வைபயன் பறண்ணுவீர் ககானாகர. 4

ஆரண மூைத்வத அன்புடகன பர

ொனந்தக் ககாைத்வதப் பன்புடகன
பூரணொககை சிந்தித்து பெய்ஞ்ஞானப்
கபாதத்வதச் சார்ந்திடு ககானாகர. 5

காைா காைங் கடந்திடு கசாதிவயக்

கற்பவன கடந்த அற்புதத்வத
நூைாற் பபரியைர் பசான்னநுண் பபாருவை
கநாக்கத்திற் காண்பது ககானாகர. 6

பசால்ைருஞ் சகை நிட்கை ொனவதச்

பசால்லினாற் பசால்ைாெல் ககானாகர
அல்லும் பகலு ெகத்தி லிருந்திடிற்
அந்தகன் கிட்டுகொ ககானாகர. 7

சூரியன் ைாள்பட்ட துய்ய பனிபகடுந்

கதாற்றம்கபால் பைவ்விவன தூள்படகை
நாரியிடப்பாகன் தான்பநஞ்சிற்கபாற்றிகய
நற்கதி கசர்ந்திடும் ககானாகர. 8

மும்ெைம் நீக்கிட முப்பபாறிக் கிட்டாத

முப்பாழ் கிடந்ததா ெப்பாவழச்
பசம்ெறி கயாட்டிய கைவை யவெத்துஞ்
சிந்வதயில் வைப்பீகர ககானாகர. 9

பஞ்ச விதொய்ச் சஞ்சைம் பறக்கப்

பற்ற நின்றவதப் பற்றி யன்பாய்
பநஞ்சத் திருத்தி யிரவு பகலுகெ
கநசித்துக் பகாள்ளுவீர் ககானாகர. 10
 நாராயணக்ககான் கூறுதல்

பகாச்சகக் கலிப்பா

சீரார் சிைக்பகாழுந்வதத் பதள்ைமுவதச் பசந்கதவனப்

பாராதி ைான்பபாருவைப் பஞ்சவுரு ைானபைான்வறப்

கபரான விண்பணாளிவயப் கபரின்ப ைாரிதிவய

கநராக எந்நாளும் பநஞ்சிருத்தி ைாழ்கைகன. 11

கண்ணுள் கருெணிவயக் கற்பகத்வதக் காஞ்சனத்வதப்

பபண்ணுருைப் பாதியவனப் கபசரிய முப்பபாருவை
விண்ணின் அமுவத விைக்பகாளிவய பைங்கதிவரத்
தண்ணளிவய யுள்ளில்வைத்துச் சாரூபஞ் சாருைகன. 12

கண்ணிகள்

ெனபென்னும் ொடடங்கில் தாண்ட ைக்ககாகன, முத்தி

ைாய்த்தபதன்று எண்கணடா தாண்ட ைக்ககாகன. 13

சினபென்னும் பாம்பிறந்தாற் தாண்டைக்ககாகன யாவுஞ்,

சித்திபயன்கற நிவனகயடா தாண்ட ைக்ககாகன. 14

ஆவசபயனும் பசுொளின் தாண்டைக்ககாகன - இந்த

அண்டபெல்ைாங் கண்டறிைாய் தாண்ட ைக்ககாகன. 15

ஓவசயுள்ை டங்குமுன்னந் தாண்ட ைக்ககாகன - மூை

ஓங்காரங் கண்டறிநீ தாண்ட ைக்ககாகன. 16
மூைப் பகுதியறத் தாண்ட ைக்ககாகன - உள்கை
முவைத்தகைர் பிடுங்ககடா தாண்ட ைக்ககாகன. 17

சாைக் கடத்தியல்பு தாண்ட ைக்ககாகன - ெைச்

சாபைன்கற கதர்ந்தறிநீ தாண்ட ைக்ககாகன. 18

பற்கற பிறப்புண்டாக்குந் தாண்ட ைக்ககாகன - அவதப்

பற்றா தறுத்துவிடு தாண்ட ைக்ககாகன. 19

சற்கற பிரெத்திச்திவச தாண்ட ைக்ககாகன - உன்னுள்

சலியாெல் வைக்ககைண்டுந் தாண்ட ைக்ககாகன. 20

அவித்தவித்து முவையாகத தாண்ட ைக்ககாகன - குரு

அற்றைர் கதியவடயார் தாண்ட ைக்ககாகன. 21

பசவிதனிற்கக ைாதெவற தாண்ட ைக்ககாகன - குரு

பசப்பில் பைளி யாெல்ைகைா தாண்ட ைக்ககாகன. 22

கட்டவைக் கலித்துவற

ொடும் ெவனகளும் ெக்களும் சுற்றமும் ைான்பபாருளும்

வீடும் ெணிகளும் பைண்பபான்னும் பசம்பபான்னும்
பைண்கைமும்
காடுங் கவரகளுங் கல்ைாம் பணியும் கரிபரியும்,
கதடும் பைபண்டம் நில்ைா சிைகதி கசர்மின்ககை. 23

கநரிவச பைண்பா

கபாகம்கபாம் கபாக்கியம்கபாம் கபாசனம்கபாம் புன்வெகபாம்,

கொகம்கபாம் மூர்க்கம்கபாம் கொசம்கபாம் - நரகம்கபாம்,
கைதமுத ைாகெங்கண் கெைான பதன்றுபல்கால்,
ஓதுபிர ெத்துற்றக் கால். 24

தாண்டைராயக்ககான் கூற்று

தாந்தி மித்திமி தந்தக்ககா னாகர

தீந்தி மித்திமி திந்தக்ககா னாகர
ஆனந்தக் ககானாகர - அருள்
ஆனந்தக் ககானாகர.

ஆயிரத்பதட்டு ைட்டமுங் கண்கடன்

அந்தைட் டத்துள்கை நின்றதுங் கண்கடன்
ொயிரு ஞாைத்து நூற்பறட்டும் பார்த்கதன்
ெந்த ெனத்துறுஞ் சந்கதகந் தீர்த்கதன். (தாந்) 25

அந்தக் கரணபெனச் பசான்னா ைாட்வடயும்

அஞ்ஞான பென்னு ெடர்ந்தைன் காட்வடயும்
சந்தத் தைபென்னும் ைாளினால் பைட்டிகனன்
சாைா திருந்திடக் ககாட்வடயுங் கட்டிகனன். (தாந்) 26

பெய்ைாய்கண் மூக்குச் பசவிபயன வெந்தாட்வட

வீறுஞ் சுவைபயாளி யூகறாவச யாங்காட்வட
எய்யாெ கைாட்டிகனன் ைாட்டிகன னாட்டிகனன்
ஏக பைளிக்குள்கை கயாக பைளிக்குள்கை. (தாந்) 27

பற்றிரண் டும்ெறப் பண்புற்கறன் நன்புற்கறன்

பாவையு முட்பகாண்கடன் கெவையாங் கட்பகாண்கடன்

சிற்றின்பம் நீக்கிகனன் ெற்றின்பம் கநாக்கிகனன்

சிற்பரஞ் கசர்ந்திட்கடன் தற்பரஞ் சார்ந்திட்கடன். (தாந்) 28
அண்ணாக்வக யூகட யவடத்கத யமுதுண்கணன்
அந்தரத் தரத்வத யப்பபாழு கதபயண்கணன்
விண்ணாளும் பொழிவய கெவிப்பூ வசபண்கணன்
பெய்ஞ்ஞானம் ஒன்றன்றி கைகறபயான்வற நண்கணன்.
(தாந்) 29

ெண்ணாதி பூதங்க வைந்வதயுங் கண்கடகன

ொய விகாரங்கள் யாவையும் விண்கடகன
விண்ணாளி பொழிவய பெய்யினுட் பகாண்கடகன
கெதினி ைாழ்விவன கெைாக கைண்கடகன. (தாந்) 30

ைாக்காதி வயந்வதயும் ைாகாய்த் பதரிந்கதகன

ொவயசம் பந்தங்க வைந்தும் பிரிந்கதகன
கநாக்கரும் கயாகங்க வைந்தும் புரிந்கதகன
நுைலும்ெற் வறந்திகயாக கநாக்கம் பரிந்கதகன. (தாந்) 31

ஆறா தாரத்பதய் ைங்கவை நாடு

அைர்க்கும் கெைான ஆதிவயத் கதடு
கூறான ைட்டைா னந்தத்திற் கூடு
ககாசவெந் துங்கண்டு குன்கறறி யாடு. (தாந்) 32

நாராயணக்ககான் கூறுதல்

ஆதி பகைவனகய பசுகை

அன்பாய் நிவனப்பாகயல்
கசாதி பரகதிதான் பசுகை
பசாந்தெ தாகாகதா. 33

எங்கும் நிவறப்பபாருவைப் பசுகை

எண்ணிப் பணிைாகயல்
தங்கும் பரகதியில் பசுகை
சந்ததஞ் சாருவைகய. 34

அல்லும் பகலும் நிதம் பசுகை

ஆதி பதந்கதடில்

புல்லு கொட்சநிவை பசுகை

பூரணங் காண்பாகய. 35

ஒன்வறப் பிடித்கதார்க்கக பசுகை

உண்வெ ைசப்படுகெ
நின்ற நிவைதனிகை பசுகை
கநர்வெ யறிைாகய. 36

எல்ைா மிருந்தாலும் பசுகை

ஈசர் அருளிவைகயல்
இல்ைாத் தன்வெபயன்கற பசுகை
எண்ணிப் பணிைாகய. 37

கதைனு தவியின்றிப் பசுகை

கதர்ந்திடில் கைபறான்றில்வை
ஆவிக்கு ொவியதாம் பசுகை
அத்தன் திருைடிகய. 38

தாயினும் அன்பனன்கறா பசுகை

சத்திக்குள் ைானைன்தான்
கநயம் உவடயைர்பால் பசுகை
நீங்கா திருப்பாகன. 39

முத்திக்கு வித்தாகனான் பசுகை

மூைப் பபாருைாகனான்
சத்திக் குறைாகனான் பசுகை
தன்வனத் துதிப்பாகய. 40

ஐயன் திருப்பாதம் பசுகை

அன்புற்றுநீ பணிந்தால்
பைய்ய விவனகபைல்ைாம் பசுகை
விட்படாடுங் கண்டாகய. 41

சந்திர கசகரன்றாள் பசுகை

தாழ்ந்து பணிைாகயல்
இந்திரன் ொன்முதகைார் பசுகை
ஏைல் புரிைாகர. 42

கட்புைன் காணபைாண்ணாப் பசுகை

கர்த்தன் அடியிவணவய
உட்புைன் பகாண்கடத்திப் பசுகை
உன்னத பெய்ைாகய. 43

சுட்டியுங் காணபைாண்ணாப் பசுகை

சூனிய ொனைஸ்வத
ஒட்டிப் பிடிப்பாகயல் பசுகை
உன்வன நிகர்ப்பைர்யார். 44

தன்ெனந் தன்னாகை பசுகை

தாணுவைச் சாராதார்
ைன்ெர பொப்பாகப் பசுகை
வையத் துவறைாகர. 45

பசால்பைன்னு நற்பபாருைாம் பசுகை

கசாதிவயப் கபாற்றாக்கால்
இல்பைன்று முத்திநிவை பசுகை
எப்பபாருளுஞ் பசால்லுகெ. 46

பைபராடு கிைத்தல்

குறள் பைண்பசந்துவற

கண்ணுள் ெணிவயக் கருதிய கபபராளிவய

விண்ணின் ெணிவய விைக்பகாளிவயப் கபாற்றீகர. 47

ெனம் ைாக்கு காயபெனும் ைாய்த்தபபாறிக் பகட்டாத

தினகரவன பநஞ்செதிற் கசவித்துப் கபாற்றீகர. 48

காைமூன் றுடங்கடந்த கதிபராளிவய யுள்ைத்தாற்

சாைமின் றிப்பற்றிச் சலிப்பறகை கபாற்றீகர. 49

பாலிற் சுவைகபாலும் பழத்தின் ெதுப்கபாலும்

நூலிற் பபாருள்கபாலும் நுண்பபாருவைப் கபாற்றீகர. 50

மூைர் முதவை முக்கனிவயச் சர்க்கவரவயத்

கதைர் பபாருவைத் பதள்ைமுவதப் கபாற்றீகர. 51

தூய ெவறப்பபாருவைச் சுகைா ரிதியமிர்வத

கநய முடனாளு நிவைபபறகை கபாற்றீகர. 52

சராசரத் வதத்தந்த தனிைான மூைபென்னும்

பராபரத் வதப்பற்றிப் பைெறகை கபாற்றீகர. 53

ெண் ணாதி பூதமுதல் ைகுத்தபதாரு ைான்பபாருவைக்

கண்ணாரக் காணக் கருத்திவசந்து கபாற்றீகர. 54
பபாய்ப்பபாருவை விட்டுப் புைெறிய பைாண்ணாத
பெய்ப்பபாருவை நாளும் விருப்புற்றுப் கபாற்றீகர. 55

எள்ளிற்வற ைம்கபாை எங்கும் நிவறபபாருவை

உள்ளிற் றுதித்கத யுணர்ைவடந்து கபாற்றீகர. 56

பநஞ்பசாடு கிைத்தல்

பூமிபயல்ைா கொர்குவடக்கீழ் பபாருந்தைர சாளுதற்குக்

காமியம்வைத் தாலுனக்குக் கதியுைகதா கன்ெனகெ. 57

பபண்ணாவச வயக்பகாண்டு கபணித் திரிந்தக்கால்

விண்ணாவச வைக்க விதியிவைகய கன்ெனகெ. 58

கெயும் பபாறிகடவெ கெலிடபைாட் டார்க்குவிவன

கதயுபென்கற நல்ைழியிற் பசல்லுநீ கன்ெனகெ. 59

பபான்னிச்வச பகாண்டு பூமிமுற் றுந்திரிந்தால்

ென்னிச்வச கநாக்கும் ைாய்க்குகொ கன்ெனகெ. 60

பபாய்யான கல்விகற்றுப் பபாருள்ெயக்கங் பகாள்ைாெல்,

பெய்யான ஞானக்கல்வி விரும்புைாய் கன்ெனகெ. 61

கபய்க்குரங்கு கபாைப் கபருைகி லிச்வசவைத்து,

நாய்நரிகள் கபாைவைந்கதன் நன்வெயுண்கடா கன்ெனகெ. 62

இரும்வபயிழுக் குங்காந்தத் தியற்வககபாற் பைபபாருவை,

விரும்பினதால் அவைநிவைகயா விைம்புைாய் கன்ெனகெ. 63
கற்பநிவை யால்ைகைா கற்பகா ைங்கடத்தல்
பசாற்பநிவை ெற்றநிவை சூட்சங்காண கன்ெனகெ. 64

கதக மிழப்பதற்குச் பசபஞ்பசய்பதன் தைஞ்பசய்பதன்,

கயாகெட்டுஞ் பசய்தாபைன் கயாசிப்பாய் கன்ெனகெ. 65

சாகா திருப்பதற்குத் தான்கற்ற கல்வியன்கறா

ைாகான பெய்க்கல்வி ைகுத்தறிநீ கன்ெனகெ. 66

அறிபைாடு கிைத்தல்

எல்ைாப் பபாருள்கவையு பெண்ணப் படிபவடத்த

ைல்ைாைன் றன்வன ைகுத்தறிநீ புல்ைறிகை. 67

கட்புைனுக் பகவ்ைைவுங் காணா திருந்பதங்கும்

உட்புைனாய் நின்றபைான்வற உய்த்தறிநீ புல்ைறிகை. 68

விழித்திருக்கும் கைவையிகை விவரந்துறக்க முண்டாகும்,

பசழித்திைங்கும் ஆன்ொவைத் கதர்ந்ததறிநீ புல்ைறிகை. 69

பெய்யிபைாரு பெய்யாகி கெைாகிக் காைாகிப்

பபாய்யிபைாரு பபாய்யாகும் புைெறிநீ புல்ைறிகை. 70

ஆத்துெத்தின் கூறான அையைப்கபய் உன்னுடகன

கூத்துப் புரிகின்ற ககாைறிைாய் புல்ைறிகை. 71

இருட்டவறக்கும் நல்விைக்காய் இருக்குமுன்றன்

ைல்ைவெவய,
அருட்டுவறயில் நிறுத்திவிைக் காகுநீ புல்ைறிகை. 72
நல்ைைழியிற் பசன்று நம்பதவி பயய்தாெல்
பகால்ைழியிற் பசன்று குறுகுைகதன் புல்ைறிகை. 73

வகவிைக்குக் பகாண்டு கடலில்வீழ் ைார்கபாை

பெய்விைக்குன் னுள்ளிருக்க வீழ்குைகதன் புல்ைறிகை. 74

ைாசிக்கு கெைான ைான்கதியுன் னுள்ளிருக்க

கயாசிக்கு கெற்கதிதான் உனக்கரிகதா புல்ைறிகை. 75

அன்வனவயப் கபாபைவ்வுயிரும் அன்புடகன காத்துைரும்

முன்னைவனக் கண்டு முத்தியவட புல்ைறிகை. 76

சித்தத்பதாடு கிைத்தல்

கண்ணிகள்

அஞ்ஞானம் கபாயிற்பறன்று தும்பீ பற - பர

ொனந்தங் கண்கடாபென்று தும்பீ பற
பெய்ஞ்ஞானம் ைாய்த்தபதன்று தும்பீபற - ெவை
கெகைறிக் பகாண்கடாபென்று தும்பீபற. 77

அல்ைல்ைவை இல்வைபயன்கற தும்பீபற - நிவற

ஆணைங்க ைற்கறாபென்கற தும்பீபற
பதால்வைவிவன நீங்கிற்பறன்கற தும்பீபற - பரஞ்
கசாதிவயக் கண்கடாபெனத் தும்பீபற. 78

ஐம்பபாறி அடங்கினகை தும்பீபற - நிவற

அருகை பபாருைாபெனத் தும்பீபற
பசம்பபாருள்கள் ைாய்த்தனகை தும்பீபற - ஒரு
பதய்வீகங் கண்கடாபென்கற தும்பீபற. 79
மூைாவச விட்கடாபென்கற தும்பீபற - பர
முத்திநிவை சித்திபயன்கற தும்பீபற
கதைாவச வைத்கதாபென்று தும்பீபற - இந்த
பசகத்வத பயாழித்கதாபென்று தும்பீபற. 80

பாழ்பைளிவய கநாக்கிகய தும்பீபற - ொவயப்

பற்றற்கறா பென்கறநீ தும்பீபற
ைாழ்விட பென்பறய்கதாந் தும்பீபற - நிவற
ைள்ைல்நிவை சார்ந்கதாகெ தும்பீபற. 81

எப்பபாருளுங் கனபைன்கற தும்பீபற - உை

பகல்ைாம் அழியுபென்கற தும்பீபற
அப்பிபைழுத் துடபைன்கற தும்பீபற - என்றும்
அழிவில்ைாதது ஆதிபயன்று தும்பீபற. 82

குயிபைாடு கிைத்தல்

கரணங்கள் ஒருநான்கு ெடங்கினகை - பகட்ட

காெமுதல் ஓராறும் ஒடுங்கினகை.

சரணங்கள் ஒருநான்குங் கண்டனபென்கற - நிவற

சந்கதாஷ ொககை கூவுகுயிகை. 83

உைககொக் காைொபென் கறாதுகுயிகை - எங்கள்

உத்தெவனக் காண்பரிபதன் கறாதுகுயிகை
பைெதம் பபாய்ம்வெ கயபயன் கறாதுகுயிகை - எழு
பைெகன்கய றிட்கடாம் நாபென் கறாதுகுயிகை. 84
சாதனங்கள் பசய்தைர்கள் சாைார்குயிகை - எல்ைாத்
தத்துைங்கள் கதர்ந்தைர்கள் கைகார்குயிகை
ொதைங்கள் கபாலும் பைன் ைாயாக் குயிகை - மூை
ெந்திரங்கள் தான்ெகிவெ ைாய்க்குங்குயிகை. 85

எட்டிரண்ட றிந்கதார்க்கிட ரில்வைகுயிகை - ெனம்

ஏகாெ னிற்கிற்கதி பயய்துங்குயிகை
நட்டவணவயச் சார்ந்தறிந்து பகாள்ளுகுயிகை - ஆதி
நாயகவன நிவனவில்வைத் கதாதுகுயிகை. 86

ெயிபைாடு கிைத்தல்

ஆடுெயி கைநட ொடுெயிகை - எங்கள்

ஆதியணி கசடவனக்கண் டாடுெயிகை
கூடுகபாகு முன்னங்கதி பகாள்ளுெயிகை - என்றுங்
குவறயாெல் கொனபநறி பகாள்ளுெயிகை. 87

இல்ைறகெ யல்ைைாபென் றாடுெயிகை பக்தி

இல்ைைர்க்கு முத்திசித்தி இல்வைெயிகை
நல்ைறகெ துறைறங் காணுெயிகை - சுத்த
நாதாந்த பைட்டபைளி நாடுெயிகை. 88

கற்றூவணப் கபால்ெனவதக் காட்டுெயிகை - ைரும்

காைவனயுந் தூரத்தி கைாட்டுெயிகை
பற்றூ டுருைகை பாயுெயிகை அகப்
பற்றுச்சறு மிறில்ைாெற் பண்ணுெயிகை. 89

அன்னத்பதாடு கிைத்தல்
சிறுதைவை தான்கைக்கிற் சித்திரத்தி னிழன்ெவறயும்
ெறுைாவயத் தான்கைக்கின் ெதிெயங்கு ெடைனகெ. 90

காற்றின் ெரமுறியுங் காட்சிவயப்கபால் நல்ைறிவு

தூற்றிவிடி ைஞ்ஞானந் தூரப்கபாம் ெடைனகெ. 91

அக்கினியால் பஞ்சுபபாதி அழிந்திட்ட ைாகறகபால்

பக்குநல் ைறிைாகை பாைம் கபாம் ெடைனகெ. 92

குைவிபுழு வைக்பகாணர்ந்து கூட்டிலுருப் படுத்தல்கபால்

ைைமுவடய ைன்ெனத்வத ைசப்படுத்து ெடைனகெ. 93

அப்புடகன யுப்புச்கசர்ந் துைவுசரி யானதுகபால்

ஒப்புறகை பிரெமுட பனான்றிநில்லு ெடைனகெ. 94

காய்ந்த இரும்புநிறங் காட்டுதல்கபால் ஆத்துெத்வத

ைாய்ந்திைங்கச் பசய்து ைைம்பபறுநீ ெடைனகெ. 95

புல்ைாங்குழலூதல்

கண்ணிகள்

பதால்வைப்பிறவி பதாவைக்கார்க்கு முத்திதான்

இல்வைபயன் றூதுகுழல் - ககாகன
இல்வைபயன் றூதுகுழல். 96

இந்திர கபாகங்கள் எய்தினுந் பதால்வைபயன்

அந்தொ யூதுகுழல் - ககாகன
அந்தொ யூதுகுழல். 97
கொன நிவையினில் முத்தியுண் டாபென்கற
கானொ யூதுகுழல் - ககாகன
கானொ யூதுகுழல். 98

நாற்கபாற் பபாறிகவை நாநாவிதம் விட்கடார்

கபயபரன் றூதுகுழல் - ககாகன
கபயபரன் றூதுகுழல். 99

ஓடித் திரிகைார்க் குணர்வுகிட் டும்படி

சாடிகய யூதுகுழல் - ககாகன
சாடிகய யூதுகுழல். 100

ஆட்டுக்கூட் டங்கவை அண்டும் புலிகவை

ஒட்டிகய யூதுகுழல் - ககாகன
ஒட்டிகய யூதுகுழல். 101

ெட்டிக் குணமுள்ை ொரீச நாய்கவை

கட்டிவைத் தூதுகுழல் - ககாகன
கட்டிவைத் தூதுகுழல். 102

கட்டாத நாபயல்ைாம் காைலுக் பகப்கபாதும்

கிட்டாபைன் றூதுகுழல் - ககாகன
கிட்டாபைன் றூதுகுழல். 103

பபட்டியிற் பாம்பபனப் கபய்ென ெடங்க

ஒட்டிகய யூதுகுழல் - ககாகன
ஒட்டிகய யூதுகுழல். 104
எனபதன்றும் யாபனன்றும் இல்ைா திருக்ககை
தனதாக வூதுகுழல் - ககாகன
தனதாக வூதுகுழல். 105

அற்றவிடபொன்கற யற்றகதா டுற்றவதக்

கற்றபதன் றூதுகுழல் - ககாகன
கற்றபதன் றூதுகுழல். 106

பால்கறத்தல்

சாைா திருந்திடப் பால்கற - சிரம்

தன்னி லிருந்திடும் பால் கற
கைைா திருந்திடப் பால்கற - பைறும்
பைட்ட பைளிக்குள்கை பால்கற. 107

கதாயா திருந்திடும் பால்கற - முவனத்

பதால்வை விவனயறப் பால்கற
ைாயா லுமிழ்ந்திடும் பால்கற - பைறும்
ையிறார வுண்டிடப் பால்கற. 108

நாறா திருந்திடும் பால்கற - பநடு

நாளு மிருந்திடப் பால்கற

ொறா பதாழுகிடும் பால்கற - தவை

ெண்வடயில் ைைரும் பால்கற. 109

உைகம் பைறுத்திடும் பால்கற - மிக்க

ஒக்காை ொகிய பால்கற
கைசத் தினுள்விழப் பால்கற - நிவற
கண்டத்தி னுள்விழப் பால்கற. 110
ஏப்பம் விடாெகை பாற்கற - ைரும்
ஏென் விைக்ககை பால்கற.
தீப்பபாறி கயாய்ந்திடப்பால்கற - பர
சிைத்துடன் சாரகை பால்கற. 111

அண்ணாவின் கெல்ைரும் பால்கற - கபர்

அண்டத்தி லூறிடும் பால்கற
விண்ணாட்டி லில்ைாத பால்கற - பதால்வை
கைதவன பகடகை பால்கற. 112

கிவட கட்டுதல்

இருவிவனயான ொடுகவை ஏகவிடு ககாகன - உன்

அடங்குென ொபடான்வற யடக்கிவிடு ககாகன. 113

சாற்றரிய வநட்டிககர தற்பரத்வதச் சார்ைார் - நாளும்

தைெைொக் கழிப்பைகர சனனெதில் ைருைார். 114

அகங்கார ொடுகண்மூன் றகற்றிவிடு ககாகன - நாளும்

அைத்வதபயனும் ொடவதநீ யடக்கிவிடு ககாகன. 115

ஒருெைத்தன் எனுொட்வட ஒதுக்கிக்கட்டுக் ககாகன - உடன்,

உவறயுமிரு ெைந்தவனயு கொட்டிக் கட்டுககாகன. 116

மும்ெைத்தன் எனுொட்வட முறுக்கிக்கட்டுககாகன - மிக,

முக்காை கநர்வெபயல்ைா முன்பறிைாய் ககாகன. 117

இந்திரியத் திரயங்கவை இறக்கிவிடு ககாகன - என்றும்

இல்வைபயன்கற ெரணங்குழு பைடுத்தூது ககாகன. 118
உபாதிபயனும் மூன்றாட்வட ஓட்டிவிடு ககாகன - உனக்கு
உள்ளிருக்குங் கள்ைபெல்ைாம் ஓடிப்கபாங் ககாகன. 119

முக்காய ொடுகவை முன்னங்கட்டு ககாகன - இனி

கொசமில்வை நாசமில்வை முத்தியுண்டாங் ககாகன. 120

கன்ெபை ொடுகவைக் கவடக்கட்டு ககாகன - ெற்றக்

கன்ெத்திர யப்பசுவைக் கவடயிற்கட்டு ககாகன. 121

காரணக்ககா மூன்றவனயுங் கால்பிணிப்பாய் ககாகன - நல்ை

வகைசொஞ் சாதனங்கள் கவடப்பிடிப்பாய் ககாகன. 122

கைறு

பிரொந்த ரத்திற் கபபராளி காபணங்கள் ககாகன - ைாய்

கபசா திருந்து பபருநிட்வட சாபரங்கள் ககாகன. 123

சிரெதிற் கெைச் கசவை பதரிந்பதங்கள் ககாகன - முத்தி

சித்திக்குந் தந்திரஞ் சித்தத் தறிபயங்கள் ககாகன. 124

விண்ணாடி ைத்துவை பெய்யறிவிற் காணுங் ககாகன -

என்றும்
பெய்கய பெய்யிற்பகாண்டு பெய்யறிவிற் பசல்லுங்
ககாகன. 125

கண்ணாடி யினுள்கை கண்பார்த் துக்பகாள்ளுங் ககாகன -

ஞானக்
கண்ணன்றிக்கண்ணாடி காணபைாண்ணா பதங்கள்
ககாகன. 126
சூனியொனவதச் சுட்டுைா எங்குண்டுககாகன - புத்தி
சூக்குெகெ யவதச்சுட்டு பென்பறண்ணங் பகாள் ககாகன. 127

நித்திய ொனது கநர்படி கைநிவை ககாகன - என்றும்

நிற்குபென் கறகண்டு நிச்சயங் காபணங்கள் ககாகன. 128

சத்தியும் பரமுந் தன்னுட் கைந்கத ககாகன - நிட்வட

சாதிக்கி லிரண்டுந் தன்னுள்கை காணைாங் ககாகன. 129

மூவககபாலிருந்து கொனத்வதச் சாதிபயங்ககாகன - பர

மூைநிவைகண்டு முட்டுப் பிறப்பறு ககாகன. 130
 5. அகப்பபய்ச் சித்தர் பாடல்
மனமாகிய யபதய சவன்ற சித்தர் ஆதலின் இவர் அகப்யபய் சித்தர்

என்றதழக்கப்படுகின்றார். அகம் யபய் சித்தர். இந்த அகப்யபய் சித்தர் சபயர்

காலத்தால் சிததவுற்று ‘அகப்தபச் சித்தர்’ எனவும் கூறுவதுண்டு.

நாயனார் குலத்ததச் யசர்ந்த இவர் இைதமயில் துணி வணிகம் சசய்து

வாழ்க்தக நடத்தினார். வணிகத்தின் சபாருட்டுத் தாம்

சசல்லுமிடங்களிசலல்லாம் பலதரப்பட்ட மனிதர்கதைச் சந்திக்கின்றார்.

யமலுக்கு மகிழ்ச்சியான வாழ்க்தகதய வாழ்வதாகச் சசால்லிக்சகாள்ளும் அவர்கள்

உண்தமயில் மனதிற்குள் அழுதுசகாண்டுதான் இருக்கிறார்கள்.

அவர்களின் துன்பத்திற்குக் காரணம் என்ன என்று யயாசிக்க ஆரம்பித்தார்.

தன்னலம் கருதாது பிறர் நலன் குறித்துக் கவதலப்படும் அந்த நல்லவருக்கு ஒரு யபாதி
மரத்தடியில் (யஜாதி மரத்தடியில்) ஞானம் பிறந்தது.
ஆதசயய துன்பத்திற்குக் காரணம். ஆதசதய சவன்றால் இன்பமயமான
நித்திய வாழ்வு வாழலாம் என்று கண்டுசகாண்டார். மனமாகிய அகப்யபதய
அடக்கி சவற்றி கண்டார்க்கு சிவமாகிய இதறவன் காட்சி தருவார்.
துன்பமில்லா இன்பநிதலதய அதடயலாம் என்ற உண்தமதயத் தம் பாடல்களில்
பாடி தவத்தார்.

இவர் பாடல்கள் அத்ததனயும் தத்துவ முத்துக்கள். பாடல்கதைசயல்லாம்

படிக்குந்யதாறும் அதல பாய்ந்து சகாண்டிருக்கும் மனது அடக்கம் காணுகிறது.

ஆதசக்கு இல்தல, இல்தல ஆதசதய அடக்குவதற்கு ஒரிரண்டு

பாடல்கதை இங்கு ஆய்வு சசய்யதாமானால் அவர் இதறவதனக்

காணுவதற்குச் சசான்ன தத்துவங்கதை முழுவதுமாக உணர்ந்து சகாள்ைலாம். ஒரு

பாதன யசாற்றுக்கு ஒரு யசாறு பதமல்லவா?

இதறவனின் தாதை அதடவதற்கு அவர் கூறும் வழிதயக் யகளுங்கள்.

“நஞ்சுண்ண யவண்டாயவ - அகப்யபய் நாயகன் தாள் சபறயவ சநஞ்சு மதலயாயத -

அகப்யபய் நீசயான்றுஞ் சசால்லாயத”

அவனுக்கு இதறவனின் தாதை அதடய யவண்டும் என்பது ஆதச.

அதற்காக என்ன சசய்ய யவண்டும்? திருக்குறதைப் படித்துப் பார் என்கின்றனர்

அறிஞர்கள்.

நான் யகட்டது இதறவதன அதடய வழி. நீங்கள் சசால்வயதா இவ்வுலக

வாழ்க்தக வாழ்வதற்கான சநறி. வாழ்பவருக்குச் சசால்லயவண்டிய வழிதய வாழ்ந்து

முடித்து விட்டவனிடம் சசால்கிறீயர.

ஐயப்பாடு நியாயம்தான். நீர் வாழ்ந்து முடித்து விட்டீரா? சரி அப்படியய

இருக்கட்டும். நீர் வாழ்ந்து முடித்தவசரன்றால் குறளின் சநறிகளியலயய நீர் யதடிய

வினாவுக்கு விதட கிதடத்திருக்குயம.

புரியவில்தல,,,,,,

இதறவனின் தாதை அதடயும் மார்க்கங்கதை வள்ளுவயர கடவுள் வாழ்த்தில்

சதரிவித்திருக்கின்றாயர.

கடவுள் வாழ்த்தில் இதறவதன அதடயும் மார்க்கமா? திருக்குறள் அடிகதை அதச

யபாட்டுப் பார்க்கின்றான்.

“கற்றதனா லாய பயசனன் சகால் வாலறிவன் நற்றாள் சதாழா அர் எனின்”

தூய அறிவு வடிவான கடவுளின் திருவடிகதைத் சதாழாதவன் கற்ற கல்வியினால்

ஏதும் பயனில்தல என்கிறார்.

இதறவனின் திருவடிகதைத் தாயன சதாழச் சசால்கிறது. அததன

அதடயும் மார்க்கம் எததனயும் கூறவில்தலயய. அடுத்த குறளுக்குச்

சசல்கின்றான்.

“மலர்மிதச ஏகினான் மாணடி யசர்ந்தார் நிலமிதச நீடுவாழ் வார்”

சரி, ஏற்றுக்சகாள்யவாம். அந்த மாணடி யசர வழி என்ன?

விருப்பும் சவறுப்பும் இல்லாத ஆண்டவன் திருவடிகதைச் யசர்ந்தவர்க்குத் துன்பம்

என்பது இல்தல.

சரி, தனக்கு ஒப்பு இல்லாத கடவுளின் திருவடிகதைப் பற்றியவர் தவிர மற்தறயயாரால்

பாவக் கடதலக்கடக்க இயலாது.

சரி, எண்குணத்தானின் திருவடிகதை வணங்காதவர்களின் ததல சசயலிழந்த

ஐம்சபாறிகதைப் யபாலப் பயனற்றதாகும்.

சரி, இதறவனின் திருவடிகதைச் யசர்ந்தவர்கைால் மட்டுயம பிறவியாகிய

சபருங்கடதலக் கடக்க முடியும். மற்றவர்கைால் பிறவிக்கடதலக் கடக்க முடியாது.

எல்லாக் கருத்துக்களும் சரி. அந்த இதறவனின் திருவடிதய அதடயும் மார்க்கம்தான்

என்ன?

இதறவனின் திருவடிகளின் சபருதமகதை இவ்வைவு நுண்தமயாக

உணர்த்திய திருவள்ளுவர் அத்திருவடிகதை அதடயும் மார்க்கத்ததச்

சசால்லாமலா இருந்திருப்பார்.

“சபாறிவாயில் ஐந்தவித்தான் சபாய்தீர் ஒழுக்க சநறிநின்றார் நீடுவாழ் வார்”

ஐம்சபாறிகைால் விதையும் ஆதசகதை ஒழித்துக் கடவுளின் உண்தம

சநறியில் நின்றவர் நிதலயான சபருவாழ்வு வாழ்வார்கள். அதாவது நித்தியமான

சபருவாழ்வாகிய இதறவனின் தாதை அதடவார்கள்.

திருக்குறளின் கடவுள் வாழ்த்து ஒட்டுசமாத்த அதிகார

கருத்துக்கதையும் இரண்யட வரிகளில் அடக்கிவிடுகின்றார் நாயனார். அதாவது

அகப்யபய் சித்தர்

நஞ்சுண்ண யவண்டாயவ - அகப்யபய் நாயகன்றாள் சபறயவ சநஞ்சு மதலயாயத -

அகப்யபய் நீசயான்றும் சசால்லாயத”

இதறவனின் தாதை அதடயும் மார்க்கத்ததக் யகட்ட அந்த இதைஞனுக்கு மனம்

தன் மனம் யபானபடிசயல்லாம் யயாசதன கூறுகின்றது.

“வானுலக வாழ்க்தகயிதன நாடி இன்ப வாழ்க்தகதய சபண்கள்

இன்பவாழ்க்தகதய இழந்தவர்கள் யகாடி” என்று மனம் சபண்ணாதசதயத்
தூண்டுகிறது. சபண்ணாதசயால் முக்திதய அதடய முடியுயமா? இல்தல என்று
மறுக்கிறது இன்சனாரு மனம்.

மதுதவ மாந்திக் களிப்பதால் இதறவனின் திருவடிகள் காட்சி தருயமா? அந்த

காட்சிதான் இதறதமயயா?

சவளி மனத்தின் விதைவுக்கு உன் மனம் இல்தல என்ற பதிதலத் தருகிறது.

மது, மாது, சூது இதவகள் இதறவனின் தாதை உணர்த்தாவிடில் யவறு எதுதான்

இதறவனின் தாதை அதடயும் மார்க்கம். சிந்தித்த உள் மனத்தத

சவளி மனம் அடக்குகிறது. மனயம, நான் சசால்வததக் யகள். மதுவும், மாதுவும்,

சூதுவும்தான் இதறவதன அதடயும் மார்க்கங்கள்.

மனயம (சவளி மனயம) நீ அதலயாயத. இதவசயல்லாம் நீ

அனுபவிக்கத் துடிக்கும் ஆதசகள். இந்த ஆதசகசைல்லாம் உண்தமயான

இன்பத்தத; இதறதமதய உனக்கு உணர்த்த மாட்டா. ஆகயவ என்தனக்

குழப்பாமல் உண்தமயாகயவ இதறவனின் தாதைஅதடயும் மார்க்கத்ததச் சசால்

என்று மற்றுசமாரு வழிதய யகட்க,

அப்படியானால் நஞ்சுண்டு இறந்து விடு, நீ யநயர இதறவதனக் காணலாம்.

என்ன உைறுகிறாய்? இதறவன் அன்பு வடிவானவர். உயிதரப் பலி

சகாடுத்துதான் அவதர அதடய முடியுசமன்பது வீண் பிதற்றல். மரணம்

என்பது இதறவன் வகுத்தது. அது தானாகத்தான் வரயவண்டுயம ஒழிய நாமாகத்

யதடிச் சசல்லக்கூடாது.

“சரி யவண்டாம்; இப்படி சசய்யலாமா? என்று இன்னுசமாரு மார்க்கத்தத உபயதசிக்க

வருகிறது சவளிமனம்.
என்னசவன்று யகட்டு உபயயாகமற்ற சவளிமனதின் ஆயலாசதனகதைக்

யகட்க உள்மனம் தயாராக இல்தல. “அகப்யபயய, இனி நீசயான்றும்

சசால்லாயத. உண்தம ஞானமார்க்கத்தத நாயன உணர்ந்து சகாள்கியறன்” என்று

மனப்யபாராட்டத்திற்கு முடிவு கட்டுகிறான் அயத இதைஞன்.

இதறவனின் தாதை அதடயும் மார்க்கத்தத அவனுக்கு உள் மனம் உணர்த்தியதா?

“பிறவிப் சபருங்கடல் நீந்துவர் நீந்தார் இதறவன்அடி யசரா தார்”

இக்குறளுக்கு விைக்கமாக 56வது கண்ணியில்,

“பிறவிதீர சவன்றால் - அகப்யபய் யபதகம் பண்ணாயத துறவியானவர்கள் - அகப்யபய்

சும்மாவிருப்பார்கள்”

என்று பிறவி தீரும் மார்க்கத்தத உபயதசிக்கிறார் அகப்யபய் சித்தர்.

இதறவதன அதடயச் சும்மா இருந்துவிட்டால் யபாதுமா? யவறு ஏயதனும் சசய்ய

யவண்டுமா என்ற உள்மனக் யகள்விக்கு அகப்யபயய,

“தன்தன யறிய யவணும் சாராமற் சாரயவணும்

என்று விதடயளிக்கிறார்.

தன்தனயறிவசதன்றால் என்ன? நான் என்ற அகந்தததய நீக்க

யவண்டும். நான் என்பது உடலா? உள்ைமா? உடல் என்றால் ஆதசகதை
நீக்க யவண்டும். உயிர் என்றால் அவ்வுடலின் அநித்திய தன்தமதய உணர்ந்து

அடங்க யவண்டும். பஞ்சபூதக் கூறுகதை இந்த உடல் ஒவ்சவான்றுயம

அழியக்கூடியது என்று உணர யவண்டும். அழியக்கூடிய இந்த உடம்பின்

சுகத்திற்காக இன்சனாரு உயிதர / உடம்தப வருத்த யவண்டுமா? அப்படி அந்த

உயிர் படும் அவஸ்ததகள் நிரந்தரமல்லயவ. அதனால் பாவம், பழிகள் நிரந்தரமாக

அல்லவா நம்தம வந்ததடயும். ஆதகயால் உன்தன நீ அறிந்து சகாள் என்கிறார்

அகப்யபய்.
சரி என்தன நான் உணர்ந்துசகாண்டால் மட்டும் பழி பாவங்கள்

சசய்யாமலிருந்திடுயவயனா என்று அசட்டுத்தனமாக யகட்கும் மனத்திடம்

அகப்யபயய,

“உன்தன அறிந்தக்கால் ஒன்தறயும் யசராயய”

என்று விதடயளித்துத் தன்தனயறியும் மார்க்கத்ததயும் அகப்யபய்

அறிவிக்கின்றார்.

“உன்தன அறியும் வதகஉள்ைது சசால்யவயன”

என்று கூறி,

சரிதய, கிரிதய, யயாகம் ஆகிய மூன்று யயாக மார்க்கங்கதை அறிவிக்கின்றார்.

சரிதய என்பது கடவுதைக் யகாவிலில் தவத்து வழிபடுதலான சநறி.

கிரிதய என்பது கடவுதை ஆகம விதிப்படி வழிபடுதலான சநறி.

யயாகம் என்பது சித்தர் வழிபாட்டு சநறி.

இந்த மூன்று வழிகளில் ஏயதனும் ஒன்தறப் பின்பற்றினால் தன்தனயறிந்து

இதறவதன அறிந்து சகாள்ை

முடியுயமா என்ற வினாவுக்குச் சிரிப்தப விதடயாகத் தருகின்றார் இந்த ஞானசித்தர்.

“சரிதய ஆகாயத அகப்யபய் சா யலாகங் கண்டாயய கிரிதய சசய்தாலும் அகப்யபய்

கிட்டுவது ஒன்றுமில்தல

யயாகம் ஆகாயத அகப்யபய் உள்ைது கண்டக்கால் யதக ஞானமடி அகப்யபய்

யதடாது சசான்யனயன”

சரிதயயாகிய உருவ வழிபாட்டினாலும், கிரிதயயாகிய ஆசனம் முதலான

உடற்பயிற்சி வழிபாட்டினாலும் யபாகமாகிய தியான மன வழிபாட்டினாலும் கூட

இதறதய இச்தச அற்றவிடத்து இனியத காணலாம் என்று இதறவதனக் காணும்

வழிதயப் யபாதிக்கிறார். ஞானத்தினால் மட்டுயம இதறவதனக் காண முடியும்

யபாலும்.

நமக்குப் பிறவி என்பது இதறவன் அளித்தது. புள்ைாய், பூண்டாய், புழுவாய்,

விலங்காய் என்று பிறந்து மாண்டு, பிறந்து மாண்டு பிறவி என்பயத ஒரு

சதாடர்கததயாய் இருக்கும் நிதலயில் துறவறம் பூண்டு பிச்தச எடுத்து

வாழ்வதால் பிறவி எடுப்பது நின்று விடாது. இச்தசயற்றவனிடம் இதற தரிசனம்

காணலாம். அந்த இதற தரிசனயம பிறவிப்பிணிதய ஒழிக்க வல்லது

என்று பிறவிதய நீக்கும் வழிதயயும் இதற தரிசன வழிதயயும் கூறுகின்றார்

அகப்யபய்.

இங்கு இன்னுசமாரு வினா எழுகின்றது. சபரிய யயாகிமான்கசைல்லாம்

‘வாசியயாகம்’ பற்றி பிரமாதமாக சசால்கிறார்கயை, அப்படி வாசியயாகம் சசய்பவர்க்கு

இதறவன் எளிதில் புலப்பட்டு விடுவாயனா? என்ற நம் யகள்விக்கு,

“வாசியியலறிய படி வான் சபாருள் யதடாயயா? அகப்யபய் வாசியி யலறினாலும்

வாராது சசான்யனயன”

என்று சரியாக விதடயளிக்கின்றார்.

அதுமட்டுமல்ல, அறிவு வடிவான கடவுதைக் கண்டவர்கள் யமாட்சமும்

யவண்டார்கள். முக்தியும் யவண்டார்கள். தீட்தசயும் யவண்டார்கள் என சிவயம

சின்மயமானவர்கள் என்று சிவயயாக நிதல குறித்தும் பாடுகின்றார்.

யமாட்சம் யவண்டார்கள் அகப்யபய் முத்தியும் யவண்டார்கள் தீட்தச

யவண்டார்கள் அகப்யபய் சின்மய மானவர்கள்

பிறவித் துன்பம் தீருவதற்கு வழி தீதமகள் சசய்யாதம, சசருக்கின்தம

இப்படி உண்தமயான அன்பு சநறியய தசவம். அந்த உண்தம சிவத்தத

சாத்திரங்களின் மூலம் காண முடியாது. நமக்குள்யை கலந்திருக்கும் அந்தச் சிவத்தத

அன்பு சநறியினால் மட்டுயம காண முடியும்.

இதத நான் சும்மா ஒப்புக்காகச் சசால்லவில்தல. உன்யமல்
ஆதணயிட்டு உறுதியாகச் சசால்லுகியறன். நீருடன் உப்பு கலந்திருப்பது
யபால உன்னுடயனயய இதறவனாகிய சிவசபருமான் இருக்கின்றார். இதத
ஆராய்ந்து உணர்ந்து ஆனந்தமாக வாழ்வாயாக என்று அகப்யபய் சித்தர் தம்
பாடலில் ஆனந்த வாழ்வததன உணர்த்துகின்றார்.

“ஒப்பசை அல்ைவடி - அகப்மபய்

உன் ஆசை சைான்மைமை
அப்புைனுப் சபைமவ - அகப்மபய்
ஆராய்ந் திருப்பாமய

மனப்யபதய அடக்கி சவன்ற அகப்யபய் சித்தர் திருதவயாற்றில் சித்தியதடந்தார்

என்று யபாகர் குறிப்பிடுகின்றார்.

நஞ்சுண்ண கைண்டாகை அகப்கபய்

நாயகன் தாள்பபறகை
பநஞ்சு ெவையாகத அகப்கபய்
நீபயான்றும் பசால்ைாகத. 1

பராபர ொனதடி அகப்கபய்

பரவையாய் ைந்ததடி
தராதை கெழ்புவியும் அகப்கபய்
தாகன பவடத்ததடி. 2

நாத கைதெடி அகப்கபய்

நன்னடங் கண்டாகயா
பாதஞ் சத்தியடி அகப்கபய்
பரவிந்து நாதெடி 3

விந்து நாதெடி அகப்கபய்

பெய்யாக ைந்ததடி
ஐந்து பபரும்பூதம் அகப்கபய்
அதனிட ொனதடி 4

நாலு பாதெடி அகப்கபய்

நன்பனறி கண்டாகய
மூை ொனதல்ைால் அகப்கபய்
முத்தி யல்ைைடி. 5

ைாக்காதி வயந்தடிகயா அகப்கபய்

ைந்த ைவகககைாய்

ஒக்கெ தானதடி அகப்கபய்

உண்வெய தல்ைைடி. 6

சத்தாதி வயந்தடிகயா அகப்கபய்

சாத்திர ொனதடி
மித்வதயு ொகுமிடி அகப்கபய்
பெய்யது பசான்கனகன. 7

ைசனாதி வயந்தடிகயா அகப்கபய்

ைண்வெயாய் ைந்ததடி
பதசநாடி பத்கதடி அகப்கபய்
திடனிது கண்டாகய. 8

காரண ொனபதல்ைாம் அகப்கபய்

கண்டது பசான்கனகன
ொரணங் கண்டாகய அகப்கபய்
ைந்தவி தங்கபைல்ைாம் 9

ஆறு தத்துைமும் அகப்கபய்

ஆகெஞ் பசான்னதடி
ொறாத ெண்டைமும் அகப்கபய்
ைந்தது மூன்றடிகய. 1 0

பிருதிவி பபான்னிறகெ அகப்கபய்

கபவதவெ யல்ைைடி
உருைது நீரடிகயா அகப்கபய்
உள்ைது பைள்வையடி. 11

கதயு பசம்வெயடி அகப்கபய்

திடனது கண்டாகய
ைாயு நீைெடி அகப்கபய்
ைான்பபாருள் பசால்கைகன. 1 2

ைான ெஞ்சடிகயா அகப்கபய்

ைந்தது நீககைாய்
ஊனெ தாகாகத அகப்கபய்
உள்ைது பசான்கனகன. 13

அகார மித்தவனயும் அகப்கபய்

அங்பகன் பறழுந்ததடி
உகாரங் கூடியடி அகப்கபய்
உருைாகி ைந்ததடி. 14

ொகார ொவயயடி அகப்கபய்

ெைெது பசான்கனகன
சிகார மூைெடி அகப்கபய்
சிந்தித்துக் பகாள்ைாகய. 15

ைன்னம் புைனெடி அகப்கபய்

ெந்திர தந்திரமும்
இன்னமுஞ் பசால்கைகன அகப்கபய்
இம்பென்று ககட்பாகய. 16

அத்தி ைவரைாடி அகப்கபய்

ஐம்பத்கதா ரட்சரமும்
மித்வதயாங் கண்டாகய அகப்கபய்
பெய்பயன்று நம்பாகத. 17

தத்துை ொனதடி அகப்கபய்

சகைொய் ைந்ததடி
புத்தியுஞ் பசான்கனகன அகப்கபய்
பூத ைடிைைகைா. 18

இந்த விதங்கபைல்ைாம் அகப்கபய்

எம்மிவற யல்ைைடி
அந்த விதம்கைகற அகப்கபய்
ஆராய்ந்து காணாகயா. 19

பாைந் தீரபைன்றால் அகப்கபய்

பாவிக்க ைாகாகத
சாைது மில்வையடி அகப்கபய்
சற்குரு பாதெடி. 20

எத்தவன பசான்னாலும் அகப்கபய்

என்ெனந் கதறாகத

சித்து ெசித்தும்விட்கட அகப்கபய்

கசர்த்துநீ காண்பாகய. 21

செய ொறுபடி அகப்கபய்

தம்ொகை ைந்தைடி
அவெய நின்றவிடம் அகப்கபய்
ஆராய்ந்து பசால்ைாகய. 2 2

ஆறாறு ொகுெடி அகப்கபய்

ஆகாது பசான்கனகன
கைகற யுண்டானால் அகப்கபய்
பெய்யது பசால்ைாகய. 23

உன்வன யறிந்தக்கால் அகப்கபய்

ஒன்வறயுங் கசராகய
உன்வன யறியும்ைவக அகப்கபய்
உள்ைது பசால்கைகன. 24

சரிவய யாகாகத அகப்கபய்

சாகைாகங் கண்டாகய
கிரிவய பசய்தாலும் அகப்கபய்
கிட்டுை பதான்றுமில்வை. 25

கயாக ொகாகத அகப்கபய்

உள்ைது கண்டக்கால்
கதக ஞானெடி அகப்கபய்
கதடாது பசான்கனகன. 26

ஐந்துதவை நாகெடி அகப்கபய்

ஆதாயங் பகாஞ்செடி
இந்தவிஷந் தீர்க்கும் அகப்கபய்
எம்மிவற கண்டாகய. 27

இவறை பனன்றபதல்ைாம் அகப்கபய்

எந்த விதொகும்
அவற நீககைாய் அகப்கபய்
ஆனந்த ொனதடி. 28

கண்டு பகாண்கடகன அகப்கபய்

காதல் விண்கடகன
உண்டு பகாண்கடகன அகப்கபய்
உள்ைது பசான்னாகய. 29

உள்ைது பசான்னாலும் அகப்கபய்

உன்னாகை காண்பாகய
கள்ைமுந் தீராகத அகப்கபய்
கண்டாக்குக் காெெடி. 30

அறிந்து நின்றாலும் அகப்கபய்

அஞ்சார்கள் பசான்கனகன
புரிந்த ைல்விவனயும் அகப்கபய்
கபாகாகத யுன்வனவிட்டு. 31

ஈசன் பாசெடி அகப்கபய்

இவ்ைண்ணங் கண்டபதல்ைாம்
பாசம் பயின்றதடி அகப்கபய்
பாரெது கண்டாகய. 32

சாத்திர சூத்திரமும் அகப்கபய்

சங்கற்ப ொனபதல்ைாம்
பார்த்திட ைாகாகத அகப்கபய்
பாழ்பைங் கண்டாகய. 33

ஆறு கண்டாகயா அகப்கபய்

அந்த விவனதீர
கதறித் பதளிைதற்கக அகப்கபய்
தீர்த்தமு ொடாகய. 34

எத்தவன காைமுந்தான் அகப்கபய்

கயாக மிருந்தாபைன்
மூத்தனு ொைாகயா அகப்கபய்
கொட்சமு முண்டாகொ. 35

நாச ொைதற்கக அகப்கபய்

நாடாகத பசான்கனகன

பாசம் கபானாலும் அகப்கபய்

பசுக்களும் கபாகாகை. 36

நாண கெதுக்கடி அகப்கபய்

நல்விவன தீர்ந்தக்கால்
காண கைணுபென்றால் அகப்கபய்
காணக் கிவடயாகத. 37

சும்ொ இருந்துவிடாய் அகப்கபய்

சூத்திரஞ் பசான்கனகன
சும்ொ இருந்தவிடம் அகப்கபய்
சுட்டது கண்டாகய. 38

உன்றவனக் காணாகத அகப்கபய்

ஊனுள் நுவழந்தாகய
என்றவனக் காணாகத அகப்கபய்
இடத்தில் ைந்தாகய. 39

ைான கொடிைரில் அகப்கபய்

ைந்தும் பிறப்பாகய
கதவன யுண்ணாெல் அகப்கபய்
பதருகைா டவைந்தாகய. 40

வசை ொனதடி அகப்கபய்

தானாய் நின்றதடி
வசை மில்வையாகில் அகப்கபய்
சைம்ைருங் கண்டாகய. 41

ஆவச யற்றவிடம் அகப்கபய்

அசாரங் கண்டாகய
ஈசன் பாசெடி அகப்கபய்
எங்ஙனஞ் பசன்றாலும். 42

ஆணை மூைெடி அகப்கபய்

அகாரொய் ைந்ததடி
ககாணு முகாரெடி அகப்கபய்
கூடப் பிறந்ததுகை. 43

ஒன்று மில்வையடி அகப்கபய்

உள்ை படியாச்கச
நன்றில்வை தீதிவைகய அகப்கபய்
நாணமு மில்வையடி. 44

சும்ொ இருந்தவிடம் அகப்கபய்

சுட்டது பசான்கனகன
எம்ொய மீதறிகயன் அகப்கபய்
என்வனயுங் காகணகன. 45

கவைக கைதுக்கடி அகப்கபய்

கண்டார் நவகயாகரா
நிவைக கைதுக்கடி அகப்கபய்
நீயார் பசால்ைாகய. 46

இந்த அமிர்தெடி அகப்கபய்

இரவி விஷகொடி
இந்து பைள்வையடி அகப்கபய்
இரவி சிைப்பாகெ. 47

ஆணை பபண்ணைகை அகப்கபய்

அக்கினி கண்டாகய
தாணுவு மிப்படிகய அகப்கபய்
சற்குரு கண்டாகய. 48

என்ன படித்தாலும் அகப்கபய்

எம்முவர யாகாகத
பசான்னது ககட்டாகய அகப்கபய்
சும்ொ இருந்துவிடு. 49

காடு ெவையுெடி அகப்கபய்

கடுந்தை ொனாபைன்
வீடும் பைளியாகொ அகப்கபய்
பெய்யாக கைண்டாகொ. 50

பரத்தில் பசன்றாலும் அகப்கபய்

பாரிகை மீளுெடி

பரத்துக் கடுத்தவிடம் அகப்கபய்

பாழது கண்டாகய. 51

பஞ்ச முககெது அகப்கபய்

பஞ்சு படுத்தாகை
குஞ்சித பாதெடி அகப்கபய்
குருபாதங் கண்டாகய. 52

பங்க மில்வையடி அகப்கபய்

பாத மிருந்தவிடம்
கங்வகயில் ைந்தபதல்ைாம் அகப்கபய்
கண்டு பதளிைாகய. 53

தானது நின்றவிடம் அகப்கபய்

வசைங் கண்டாகய
ஊனற நின்றைர்க்கக அகப்கபய்
ஊனபொன் றில்வையடி. 54

வசைம் ஆருக்கடி அகப்கபய்

தன்வன யறிந்தைர்க்கக
வசை ொனவிடம் அகப்கபய்
சற்குரு பாதெடி. 55

பிறவி தீரபைன்றால் அகப்கபய்

கபதகம் பண்ணாகத
துறவி யானைர்கள் அகப்கபய்
சும்ொ இருப்பார்கள். 56

ஆர வைந்தாலும் அகப்கபய்
நீயவை யாகதயடி
ஊர வைந்தாலும் அகப்கபய்
ஒன்வறயும் நாடாகத. 57

கதனாறு பாயுெடி அகப்கபய்

திருைடி கண்டைர்க்கக
ஊனாறு மில்வையடி அகப்கபய்
ஒன்வறயும் நாடாகத. 58

பைள்வை கறுப்பாகொ அகப்கபய்

பைள்ளியும் பசம்பாகொ
உள்ை துண்கடாடி அகப்கபய்
உன்னாவண கண்டாகய. 59

அறிவுள் ென்னுெடி அகப்கபய்

ஆதார மில்வையடி
அறிவு பாசெடி அகப்கபய்
அருைது கண்டாகய. 60

ைாசியி கைறியபடி அகப்கபய்

ைான்பபாருள் கதடாகயா
ைாசியி கைறினாலும் அகப்கபய்
ைாராது பசான்கனகன. 61

தூராதி தூரெடி அகப்கபய்

தூரமும் இல்வையடி
பாராெற் பாரடிகயா அகப்கபய்
பாழ்விவன தீரபைன்றால். 62

உண்டாக்கிக் பகாண்டதல்ை அகப்கபய்

உள்ைது பசான்கனகன
கண்டார்கள் பசால்ைாகரா அகப்கபய்
கற்பவன யற்றதடி. 63

நாலு ெவறகாணா அகப்கபய்

நாதவன யார்காண்பார்
நாலு ெவறமுடிவில் அகப்கபய்
நற்குரு பாதெடி. 64

மூை மில்வையடி அகப்கபய்

முப்பபாரு ளில்வையடி
மூை முண்டானால் அகப்கபய்
முத்தியு முண்டாகெ. 65

இந்திர சாைெடி அகப்கபய்

எண்பத் பதாருபதமும்

ெந்திர ெப்படிகய அகப்கபய்

ைாவயத் திறைாகத. 66

பாழாக கைணுபென்றால் அகப்கபய்

பார்த்தவத நம்பாகத
ககைாெற் பசான்கனகன அகப்கபய்
ககள்வியு மில்வையடி 67

சாதி கபதமில்வை அகப்கபய்

தானாகி நின்றைர்க்கக
ஓதி யுணர்ந்தாலும் அகப்கபய்
ஒன்றுந்தா னில்வையடி. 68

சூழ ைானெடி அகப்கபய்

சுற்றி ெரக்காவில்
கைழம் உண்டகனி அகப்கபய்
பெய்யது கண்டாகய. 69

நானு மில்வையடி அகப்கபய்

நாதனு மில்வையடி
தானு மில்வையடி அகப்கபய்
சற்குரு வில்வையடி. 70

ெந்திர மில்வையடி அகப்கபய்

ைாதவன யில்வையடி
தந்திர மில்வையடி அகப்கபய்
செய ெழிந்ததடி. 71

பூவச பாசெடி அகப்கபய்

கபாதகெ பகாட்டெடி
ஈசன் ொவயயடி அகப்கபய்
எல்ைாமு மிப்படிகய. 72

பசால்ை ைாகாகதா அகப்கபய்

பசான்னாலும் கதாஷெடி
இல்வை இல்வையடி அகப்கபய்
ஏகாந்தங் கண்டாகய. 73

தத்துைத் பதய்ைெடி அகப்கபய்

சதாசிை ொனதடி
ெற்றுள்ை பதய்ைபெல்ைாம் அகப்கபய்
ொவய ைடிைாகெ. 74

ைார்வத யல்ைைடி அகப்கபய்

ைாச ெககாசரத்கத
ஏற்ற தல்ைைடி அகப்கபய்
என்னுடன் ைந்ததல்ை. 75

சாத்திர மில்வையடி அகப்கபய்

சைனங் கடந்ததடி
பார்த்திட ைாகாகத அகப்கபய்
பாைவனக் பகட்டாகத. 76

என்ன படித்தாபைன் அகப்கபய்

ஏதுதான் பசய்தாபைன்
பசான்ன விதங்கபைல்ைாம் அகப்கபய்
சுட்டது கண்டாகய. 77

தன்வன யறியகைணும் அகப்கபய்

சாராெற் சாரகைணும்
பின்வன யறிைபதல்ைாம் அகப்கபய்
கபயறி ைாகுெடி 78

பிச்வச பயடுத்தாலும் அகப்கபய்

பிறவி பதாவையாகத
இச்வச யற்றவிடம் அகப்கபய்
எம்மிவற கண்டாகய. 79

ககாை ொகாகத அகப்கபய்

குதர்க்கம் ஆகாகத
சாை ொகாகத அகப்கபய்
சஞ்சை ொகாகத. 80

ஒப்பவன யல்ைைடி அகப்கபய்

உன்னாவண பசான்கனகன

அப்புட னுப்பபனகை அகப்கபய்

ஆராய்ந் திருப்பாகய. 81

கொட்சம் கைண்டார்கள் அகப்கபய்

முத்தியும் கைண்டார்கள்
தீட்வச கைண்டார்கள் அகப்கபய்
சின்ெய ொனைர்கள். 82

பாைன் பிசாசெடி அகப்கபய்

பார்த்தால் பித்தனடி
காை மூன்றுெல்ை அகப்கபய்
காரிய ெல்ைைடி. 83

கண்டது மில்வையடி அகப்கபய்

கண்டை ருண்டானால்
உண்டது கைண்டடிகயா அகப்கபய்
உன்னாவண பசான்கனகன. 84

அஞ்வசயு முண்ணாகத அகப்கபய்

ஆவசயும் கைண்டாகத
பநஞ்வசயும் விட்டுவிடு அகப்கபய்
நிஷ்வடயிற் சாராகத. 85

நாதாந்த வுண்வெயிகை அகப்கபய்

நாடாகத பசான்கனகன
மீதான சூதானம் அகப்கபய்
பெய்பயன்று நம்பாகத. 86

ஒன்கறா படான்றுகூடில் அகப்கபய்

ஒன்றுங் பகடுங்காகண
நின்ற பரசிைமும் அகப்கபய்
நில்ைாது கண்டாகய. 87

கதான்றும் விவனகபைல்ைாம் அகப்கபய்

சூனியங் கண்டாகய
கதான்றாெற் கறான்றிடும் அகப்கபய்
சுத்த பைளிதனிகை. 88

பபாய்பயன்று பசால்ைாகத அகப்கபய்

கபாக்கு ைரத்துதாகன
பெய்பயன்று பசான்னைர்கள் அகப்கபய்
வீடு பபறைாகெ. 89

கைத கொதாகத அகப்கபய்

பெய்கண்கடா பென்னாகத
பாதம் நம்பாகத அகப்கபய்
பாவித்துப் பாராகத. 90
 6. குதம்டபச்சித்தர் பாடல்
அழுகணி சித்தரின் என் கண்ணம்மா, அகப்யபய் சித்தரின் அகப்யபதயப் யபான்று

குதம்தபச் சித்தரின் பாடல் கண்ணிகளில் ‘குதம்பாய்’ என்ற வார்த்தத ஜாலம்

வருகின்றது. இவர் ‘குதம்தப’ என்ற காதணியணிந்த சபண்தண

முன்னிதலப்படுத்திப் பாடுவதால் இவர் குதம்தபச் சித்தர் என்ற சபயர் சபற்றார்

என்பர்.

சபண் குழந்தத இல்லாத குதறக்கு ஆணாய்ப் பிறந்த இவதரப் சபண் குழந்தத

யபால அலங்காரம் சசய்து மகிழ்வார்கைாம். அப்படி அணிகலன்கள்

அணியும் நிதலயில் காதில் குதம்தப என்ற ஆபரணத்தத அணிந்

திருக்தகயில் அவ்வைவு அழகாகக் காட்சி தருமாம் அந்தக் குழந்தத.

அதனால் அததன ‘குதம்தப’ என்ற சிறப்புப் சபயராயலயய அதழக்கத்

சதாடங்கினார்கைாம்.

இந்தக் கதத இப்படியிருக்க, இவர் இதடயர் குலத்ததச் யசர்ந்த

யகாபாலர் தம்பதியர்க்கு மகனாகப் பிறந்து சித்தர் ஒருவரிடம் ஞாயனா பயதசம்

சபற்று மயிலாடுதுதறயில் சித்தியதடந்தார் என்ற வரலாறும் கூறப்படுவதுண்டு.

ஏதனய சித்தர்கதைப் யபால இவரும் தமது பாடலில் “தன்தனயறிய

யவணும் சாராமல் சாரயவணும்” என்ற தத்துவக் சகாள்தகதயப் பின்பற்றுகிறார்.
இராமலிங்க சுவாமிகள்கூட ‘தன்தனயறிந்து இன்புறயவ’ என்று

சவண்ணிலதவ யநாக்கிப் பாடியதத யநாக்க எல்லா ஞானிகளும்

தன்தனயறிதலுக்கு எவ்வைவு முக்கியத்துவம் தந்திருக்கிறார்கள் என்பது புலப்படும்.

“தன்தனயறிந்து ததலவதனச் யசர்ந்யதார்க்கு பின்னாதச யயதுக்கடி - குதம்பாய்

பின்னாதச யயதுக்கடி”

இவர் தம் பாடலில் யயாக சித்திகதைப் பற்றிப் பலப்படக் கூறினாலும்

இதறவதனயதடயும் பக்குவம் சபற்யறார்க்கு இசதல்லாம் யததவயற்ற

வழிமுதறகள் என்றும் காட்டமாகக் கூறுகிறார்.

“ஆதாரமான வடிமுடிகண்யடார்க்கு வாதாட்ட யமதுக்கடி - குதம்பாய் வாதாட்ட

யமதுக்கடி”

“நாட்டத்ததப் பற்றி நடுவதண யசர்யவார்க்கு வாட்டங்க யைதுக்கடி - குதம்பாய்

வாட்டங்க யைதுக்கடி”.

“முக்யகாணந் தன்னில் முதைத்த சமய்ஞ் ஞானிக்கு சட் யகாண யமதுக்கடி”

“சித்திரக் கூடத்ததத் தினந்தினந் காண்யபார்க்கு பத்திர யமதுக்கடி”

என்ற பாடல் வரிகள் குண்டலினி தவத்ததப் பற்றி எடுத்துக்காட்டுவனவாகும்.

முதற்பாடல் மூலாதார யயாகத்ததயும், இரண்டாம் பாடல் சுழுமுதன

வழிதயயும், மூன்றாம் பாடல் அநாகத சக்கரத்ததயும் நான்காம் பாடல் சகஸ்ராரம்

சபருசவளிதயயும் குறிப்பால் உணர்த்துவன.

இதறவனாகிய உண்தமப் சபாருதைக் கண்டு சதளிந்த சமய்ஞானிகள் சமய்யாகிய

உடதல நீடித்து

வாழதவக்கும் காயகற்ப முதறகதை நாடி வீண் சபாழுது கழிக்க மாட்டார்கள் என்று

கூறுகின்றார்.

யயாக சக்தி பதடத்தவர்கள் காலதன சவன்றவர்கைாவார்கள்.

அவர்கதைக் காலன் சநருங்க மாட்டான். நீண்ட நாள் உயிர் வாழும்

தன்தமதய அவர்கள் இயல்பாகயவ சபற்றிருப்பதால் மரணம் என்பது

அவர்கைாகயவ நிர்ணயித்துக் சகாள்வது. இந்த நிதலயில் அட்டாங்க

யயாகத்தில் ஒன்றான யவண்டிய வடிவசமடுக்கும் ஈசத்துவம் யததவயில்தல என்பது

குதம்தபச் சித்தரின் கருத்து. இததன,

“காலதன சவன்ற கருத்தறி வாைர்க்குக் யகாலங்கள் ஏதுக்கடி”

என்கிறார்.

காயகற்ப சாததனகதைச் சசய்யாத சித்தர்கயை இல்தல என்று கூறுமைவு

சபரும்பாலும் எல்லாச் சித்தர்களும் காயகற்பப் பயிற்சிதய யமற்சகாண்ட

நிதலயில் உண்தம ஞானிகள் காயகற்பந் யதட மாட்டார்கள் என்று

வித்தியாசமாகத் சதரிவிக்கின்றார்.

“சமய்ப்சபாருள் கண்டு விைங்கும் சமய்ஞானிக்குக் கற்பங்கள் ஏதுக்கடி - குதம்பாய்”

கடவுளின் உண்தம உணர்ந்த ஞானிகளுக்கு உடதல வைர்க்கும்

காயகற்பங்கள் யததவயில்தல என்பது குதம்தபயாரின் தனிக் கருத்தாகும்.
யநாயற்ற வாழ்வு வாழும் அவர்களுக்கு யயாக சித்திகள் மூலம் உடதல
வலுப்படுத்தும் காயகற்பம் யததவயா என்ற வினாதவ எழுப்பிய அவர்
வாசியயாகமான பிரணாயமத்தத பின்பற்றும் ஒருவருக்கு யயாகம்கூடத்
யததவயில்தல என்ற முடிவுக்கு வருகின்றார்.

“யவகமடக்கி விைங்கு சமய்ஞ்ஞானிக்கு யயாகந் தாயனதுக் கடி”

என்று அவர் யகட்பது நியாயமாகத்தாயன படுகிறது.

உலகில் அஞ் ஞானம் ஒழிந்திட யார்க்கும் இலகும் கடவுதை ஏத்தி - நலமார்

குதம்பாய் சமய்ஞ்ஞானம் கூறயவ நன்கு நிதம்பார்த்து சநஞ்சில் நிதன.

பூரணங் கண்கடார்இப் பூமியிகைைரக்

காரணம் இல்வையடி குதம்பாய்
காரணம் இல்வையடி. 1

கபாங்காைம் நீங்கநற் பூரணம் கண்கடார்க்குச்

சாங்காைம் இல்வையடி குதம்பாய்
சாங்காைம் இல்வையடி. 2

பசத்துப் பிறக்கின்ற கதவைத் துதிப்கபார்க்கு

முத்திதான் இல்வையடி குதம்பாய்
முத்திதான் இல்வையடி. 3
ைஸ்து தரிசன ொட்சியாய்க் கண்கடார்க்குக்
கஸ்திசற்று இல்வையடி குதம்பாய்
கஸ்திசற்று இல்வையடி. 4

பற்றற்ற ைத்துவைப் பற்றறக் கண்கடார்க்குக்

குற்றங்கள் இல்வையடி குதம்பாய்
குற்றங்கள் இல்வையடி. 5

காட்சியாம் காட்சி கடந்த பிரெத்வதச்

சூட்சியாய்ப் பார்ப்பாயடி குதம்பாய்
சூட்சியாய்ப் பார்ப்பாயடி. 6

பைட்டபைளிக்குள் பைறும்பாழாய் நின்றவத

இட்டொய்ப் பார்ப்பாயடி குதம்பாய்
இட்டொய்ப் பார்ப்பாயடி. 7

எங்கு நிவறந்கத இருக்கின்ற கசாதிவய

அங்கத்துள் பார்ப்பாயடி குதம்பாய்
அங்கத்துள் பார்ப்பாயடி. 8

அண்டத்துக் கப்பால் அகன்ற சுடரிவனப்

பிண்டத்துள் பார்ப்பாயடி குதம்பாய்
பிண்டத்துள் பார்ப்பாயடி. 9

ஆவித் துவணயாகும் ஆராை அமுதத்வதச்

கசவித்துக் பகாள்ைாயடி குதம்பாய்
கசவித்துக் பகாள்ைாயடி. 10

தீண்டா விைக்கிவனத் பதய்ைக் பகாழுந்திவன

ொண்டாலும் கபாற்றிடுைாய் குதம்பாய்
ொண்டாலும் கபாற்றிடுைாய். 11
அண்டமும் பிண்டமும் ஆக்கிய கதைவனத்
பதண்டனிட்டு ஏத்தடிகய குதம்பாய்
பதண்டனிட்டு ஏத்தடிகய. 12

விந்வத பராபர ைத்தின் இவணயடி

சிந்வதயில் பகாள்ைாயடி குதம்பாய்
சிந்வதயில் பகாள்ைாயடி. 13

விண்பணாளி யாக விைங்கும் பிரெகெ

கண்பணாளி ஆகுெடி குதம்பாய்
கண்பணாளி ஆகுெடி. 14

பத்தி சற்றில்ைாத பாெர பாவிக்கு

முத்திசற்று இல்வையடி குதம்பாய்
முத்திசற்று இல்வையடி. 15

எல்ைாப் பபாருளுக்கு கெைான என்கதவைச்

பசால்ைாெற் பசால்ைாயடி குதம்பாய்
பசால்ைாெற் பசால்ைாயடி. 16

எந்த உயிர்க்கும் இவரதரும் ஈசவனச்

சந்ததம் ைாழ்த்தடிகயா குதம்பாய்
சந்ததம் ைாழ்த்தடிகயா. 17

காணக்கிவடயாத கற்பாந்த கல்பத்வத

நாணாெல் ஏத்தடிகய குதம்பாய்
நாணெற் ஏத்தடிகய. 18
அணுைாய் பல்அண்டொய் ஆனசிற்கசாதிவயத்
துணிைாய்நீ கபாற்றடிகயா குதம்பாய்
துணிைாய்நீ கபாற்றடிகயா. 19

ொணிக்கக் குன்றிற்கு ொசற்ற கசாதிக்குக்

காணிக்வக நன்ெனகெ குதம்பாய்
காணிக்வக நன்ெனகெ. 20

கடவுள் ைல்ைபங்கூறல்

கதைருஞ் சித்தருந் கதடு முதல்ைர்

மூைரும் ஆைாரடி குதம்பாய்
மூைரும் ஆைாரடி. 21

சத்தாகிச் சித்தாகித் தாபர சங்கொய்

வித்தாகும் ைத்துைடி குதம்பாய்
வித்தாகும் ைத்துைடி. 22

உருைாகி அருைாகி ஒளியாகி பைளியாகித்

திருைாகி நின்றது காண் குதம்பாய்
திருைாகி நின்றது காண். 23

நீரும் பநருப்பும் பநடுங்காற்று ைானமும்

பாருொய் நின்றவதக் காண் குதம்பாய்
பாருொய் நின்றவதக் காண். 24

புைனம் எல்ைாங் கணப்கபாகத அழித்திடச்

சிைனாகை ஆகுெடி குதம்பாய்
சிைனாகை ஆகுெடி. 25
அைன் அவசயாவிடின் அணுஅவச யாதுஎன்றல்
புைனத்தில் உண்வெயடி குதம்பாய்
புைனத்தில் உண்வெயடி. 26

காரணம் சித்பதன்றும் காரியம் சத்பதன்றும்

ஆரணஞ் பசால்லுெடி குதம்பாய்
ஆரணஞ் பசால்லுெடி. 27

காரணம் முன்பனன்றும் காரியம் பின்பனன்றுந்

தாரணி பசால்லுெடி குதம்பாய்
தாரணி பசால்லுெடி. 28

ஆதிசகத்து என்று அநாதி ெகத் பதன்று

கெதினி கூறுெடி குதம்பாய்
கெதினி கூறுெடி. 29

ஐந்து பதாழிற்கும் உரிகயான் அநாதிவய

ெந்திரம் கபாற்றுெடி குதம்பாய்
ெந்திரம் கபாற்றுெடி. 30

யாவன தவையாய் எறும்பு கவட யாய்ப்பல்

கசவனவயத் தந்தானடி குதம்பாய்
கசவனவயத் தந்தானடி. 31

ெண்ணை விட்டாலும் ைத்துப் பபருவெக்கக

எண்ணைவு வில்வையடி குதம்பாய்
எண்ணைவு வில்வையடி. 32

ஆதியும் அந்தமும் ஆன ஒருைகன

கசாதியாய் நின்றானடி குதம்பாய்
கசாதியாய் நின்றானடி. 33
சீைனும் புத்தியும் சித்தமும் தந்தைன்
கதைன் அைனாெடி குதம்பாய்
கதைன் அைனாெடி. 34

சத்தம் சுயம்பு சுகுணம் சம்பூரணம்

சத்தியம் உள்ைானடி குதம்பாய்
சத்தியம் உள்ைானடி. 35

எங்கும் வியாபகம் ஈவக விகைங்கள்

பபாங்கொய் உள்ைானடி குதம்பாய்
பபாங்கொய் உள்ைானடி. 36

தீர்க்க ஆகாயம் பதரியாத தன்வெகபால்

பார்க்கப் படாதானடி குதம்பாய்
பார்க்கப்படா தானடி. 37

ஆத்துெந் தன்வன அரூபொ எண்ணினாய்

கூத்தன் அவ்ைாறு அல்ைகைா குதம்பாய்
கூத்தன் அவ்ைாறு அல்ைகைா. 38

அண்டத்வதத் கதைன் அளிக்க எண் ணும்கபாகத

அண்டம் உண் டாயிற்றடி குதம்பாய்
அண்டம் உண் டாயிற்றடி. 39

ைானம் முற்றாக ைைர்ந்திடு சின்னங்கள்

தான் அைர் பசய்தாரடி குதம்பாய்
தான் அைர் பசய்தாரடி. 40
ஒன்றும் இல்ைாபைளிக் குள்கைபல் ைண்டத்வத
நின்றிடச் பசய்தானடி குதம்பாய்
நின்றிடச் பசய்தானடி. 41

கருவி களில்ைாெற் காணும்பல் அண்டங்கள்

உருவுறச் பசய்தானடி குதம்பாய்
உருவுறச் பசய்தானடி. 42

எல்ைா உயிர்களும் எந்த உைகமும்

ைல்ைாவனப் கபாற்றுெடி குதம்பாய்
ைல்ைாவனப் கபாற்றுெடி. 43

என்றும் அழியாவெ எங்கு நிவறைாகி

நின்றது பிரெெடி குதம்பாய்
நின்றது பிரெெடி. 44

கண்டத்வத ஆள்கின்ற காைைர் கபாற்கசாதி

அண்டத்வத ஆள்கின்றகத குதம்பாய்
அண்டத்வத ஆள்கின்றகத. 45

அண்டம் உண் டாகுமுன் ஆக அநாதியாய்க்

கண்டது பிரெெடி குதம்பாய்
கண்டது பிரெெடி. 46

எந்த உயிர் கட்கும் எந்த உைகிற்கும்

அந்தொய் நின்றானடி குதம்பாய்
அந்தொய் நின்றாடின. 47

தணிைான புத்தியால் தாணு அறியாகதார்

அணுகைனும் இல்வையடி குதம்பாய்
அணுகைனும் இல்வையடி. 48
மூன்று பதாழிலிவன மூர்த்திபசய் யாவிடில்
கதான்றாது உைகெடி குதம்பாய்
கதான்றாது உைகெடி. 49

சீரான கதைன் சிறப்பிவனச் பசால்ைகை

யாரகை யாகுெடி? குதம்பாய்
யாரகை யாகுெடி? 50

முத்திநிவை பபறும் ைழி

எல்ைார்க்கும் கெைான ஏகவனப் பற்றிய

ைல்ைார்க்கு முத்தியடி குதம்பாய்
ைல்ைார்க்கு முத்தியடி. 51

பற்றற நின்றாவனப் பற்றறப் பற்றிடக்

கற்றார்க்கு முத்தியடி குதம்பாய்
கற்றார்க்கு முத்தியடி. 52

பந்தத்வத விட்படாளிர் பந்தத்வதப் பற்றினால்

சந்தத முத்தியடி குதம்பாய்
சந்தத முத்தியடி. 53

ஆவெகபால் ஐந்தும் அடக்கித் திரிகின்ற

ஊவெக்கு முத்தியடி குதம்பாய்
ஊவெக்கு முத்தியடி. 54

ெந்தி ெனத்வத ையப்படுத் திட்டார்க்கு

ைந்பதய்தும் முத்தியடி குதம்பாய்
ைந்பதய்தும் முத்தியடி. 55
அந்தக் கரணம் அடங்க அடக்கினால்
பசாந்தம் பிரெெடி குதம்பாய்
பசாந்தம் பிரெெடி. 56

தாய்குச் சரியான தற்பரம் சார்ந்திடில்

ைாய்க்கும் பதவியடி குதம்பாய்
ைாய்க்கும் பதவியடி. 57

சுத்த பிரெத்வதத் பதாந்தபென்று ஓட்டினால்

சித்திக்கும் முத்தியடி குதம்பாய்
சித்திக்கும் முத்தியடி. 58

கன்வற விடாதுபசல் கற்றாவைப்கபால் ைத்வத

ஒன்றினால் முத்தியடி குதம்பாய்
ஒன்றினால் முத்தியடி. 59

வகக்கனி கபாைகை காசறு பிரெத்தில்

பசாக்கினால் முத்தியடி குதம்பாய்
பசாக்கினால் முத்தியடி. 60

நித்திய ைத்துவை நீங்காது நாடினால்

முத்திதான் சித்திக்குகெ குதம்பாய்
முத்திதான் சித்திகுகெ. 61

கதகத்வதப் பழித்தல்

கபசரு நாற்றம் பபருகும் உடலுக்கு

ைாசவன ஏதுக்கடி குதம்பாய்
ைாசவன ஏதுக்கடி. 62
துற்கந்த ொய்ெைம் கசாரும் உடலுக்கு
நற்கந்த கெதுக்கடி குதம்பாய்
நற்கந்த கெதுக்கடி. 63

நீச்சுக் கவுச்சது நீங்கா பெய்க்கு ெஞ்சள்

பூச்சுத்தான் ஏதுக்கடி குதம்பாய்
பூச்சுத்தான் ஏதுக்கடி. 64

கசவை மினுக்கதும் பசம்பபான் மினுக்கதும்

கெவை மினுக்காெடி குதம்பாய்
கெவை மினுக்காெடி. 65

பீைாச முள்ைைள் பீறலு உடம்புக்குப்

பூைாச கெதுக்கடி குதம்பாய்
பூைாச கெதுக்கடி. 66

கபாராட்டஞ் பசய்து புழுத்த வுடம்பிற்கு

நீராட்டம் ஏதுக்கடி குதம்பாய்
நீராட்டம் ஏதுக்கடி. 67

சீயு நிணமுந் திரண்ட உடம்பிவன

ஆயுை ஏதுக்கடி குதம்பாய்
ஆயுை ஏதுக்கடி. 68

காகம் கழுகு களித்துண்ணும் கெனிக்கு

ைாகனம் ஏதுக்கடி குதம்பாய்
ைாகனம் ஏதுக்கடி. 69

ககாைணத் கதாகட பகாளுத்தும் உடலுக்குப்

பூைவண ஏதுக்கடி குதம்பாய்
பூைவண ஏதுக்கடி. 70
பரத்தயவரப் பழித்தல்

பநடுைவர கபாைகை நீண்ட கனதனம்

நடுைாக ைந்ததடி குதம்பாய்
நடுைாக ைந்ததடி. 71

வகயால் அவழப்பது கபால் உனது கண்

வெயால் அவழப்பபதன்ன குதம்பாய்
வெயால் அவழப்பபதன்ன. 72

முதிர்ந்த சுடுகாட்டில் முல்வைவய ஒத்தபல்

உதிர்ந்து கிடக்குெடி குதம்பாய்
உதிர்ந்து கிடக்குெடி. 73

கழறும் கிளிபொழி காைஞ் பசன்றாைது

குைறி அழியுெடி குதம்பாய்
குைறி அழியுெடி. 74

ைைர்ந்து முறுக்காய் ையதில் எழுந்த தனம்

தைர்ந்து விழுந்திடுகெ குதம்பாய்
தைர்ந்து விழுந்திடுகெ. 75

பபாருக்கின்றி கெனியில் பூரித்து எழுந்த கதால்

சுருக்கம் விழுந்திடுகெ குதம்பாய்
சுருக்கம் விழுந்திடுகெ. 76

பகாள்வை யாகக் பகாழுத்கத எழுந்த கண்

பநாள்வைய தாய்விடுகெ குதம்பாய்
பநாள்வைய தாய்விடுகெ. 77
ெஞ்சு கபாைாகி ைைர்ந்திடும் கூந்தலும்
பஞ்சுகபால் ஆகிடுகெ குதம்பாய்
பஞ்சுகபால் ஆகிடுகெ. 78

பபான்னாகை பசய்யாடி கபான்ற உன்கன்னங்கள்

பின்னாகை ஒட்டிவிடும் குதம்பாய்
பின்னாகை ஒட்டிவிடும். 79

நல்ைாய் உன் அங்கமும் நன்கு நிெர்ந்தாலும்

வில்ைாய்ப்பின் கூனிவிடும் குதம்பாய்
வில்ைாய்ப்பின் கூனிவிடும். 80

முந்தி நடக்கின்ற பொய்ம்பும்சின் னாவையில்

குந்தி இருக்கச் பசய்யும் குதம்பாய்
குந்தி இருக்கச் பசய்யும். 81

பிறக்கும்கபாது உற்ற பபருவெவயப் கபாைகை

இறக்கும்கபாது எய்துவிடும் குதம்பாய்
இறக்கும்கபாது எய்துவிடும். 82

நைம் நிவைவெ

ககாபம் பபாறாவெ பகாடுஞ்பசால் ைன்ககாளிவை

பாபத்துக்கு ஏதுைடி குதம்பாய்
பாபத்துக்கு ஏதுைடி. 83

கள்ைங்கட் காெம் பகாவைகள் கபடங்கள்

பள்ைத்திற் தள்ளுெடி குதம்பாய்
பள்ைத்திற் தள்ளுெடி. 84
பபாருைாவச யுள்ைஇப் பூமியில் உள்கைாருக்கு
இருைாம் நரகெடி குதம்பாய்
இருைாம் நரகெடி. 85

கற்புள்ை ொவதக் கைக்க நிவனக்கினும்

ைற்புள்ை பாைெடி குதம்பாய்
ைற்புள்ை பாைெடி. 86

தாழாெல் உத்தெர் தம்வெ இகழ்ைது

கீழாம் நரகெடி குதம்பாய்
கீழாம் நரகெடி. 87

சுத்த பிரெத்வதத் கதாத்திரம் பசய்யார்க்கு

நித்தம் நரகெடி குதம்பாய்
நித்தம் நரகெடி. 88

எப்பாரும் கபாற்றும் இவறவய நிவனயார்க்குத்

தப்பா நரகெடி குதம்பாய்
தப்பா நரகெடி. 89

பாழாகப் பூவசகள் பண்ணும் ெவடயர்க்கக

ஏழாம் நரகெடி குதம்பாய்
ஏழாம் நரகெடி. 90

காயம் எடுத் தாதி கர்த்தவர எண்ணார்க்குத்

தீயாம் நரகெடி குதம்பாய்
தீயாம் நரகெடி. 91
அன்கபாடு நற்பத்தி ஆதிகெல் வையார்க்குத்
துன்பாம் நரகெடி குதம்பாய்
துன்பாம் நரகெடி? 92

பபாய்த்தை ஒழுக்கத்வதப் பழித்தல்

பசங்காவி பூண்டு பதருவில் அவைகைார்க்கு

எங்காகும் நல்ைழிகய குதம்பாய்
எங்காகும் நல்ைழிகய. 93

ொத்திவரக் ககால்பகாண்டு ொரீசஞ் பசய்ைார்க்குச்

சாத்திரம் ஏதுக்கடி குதம்பாய்
சாத்திரம் ஏதுக்கடி? 94

பைண்ணீறு பூசிகய வீதியில் ைந்கதார்க்குப்

பபண்ணாவச ஏதுக்கடி குதம்பாய்
பபண்ணாவச ஏதுக்கடி? 95

ஒப்பிைாத் கதைவன உள்ைத்தில் வைத்கதார்க்குக்

கப்பவற ஏதுக்கடி குதம்பாய்
கப்பவற ஏதுக்கடி? 96

சான்கறார் எனச் பசால்லித் தத்துைம் கதர்ந்கதார்க்கு

ொன்கதால் ஏதுக்கடி குதம்பாய்
ொன்கதால் ஏதுக்கடி. 97

நாடி ெனத்திவன நாதன்பால் வைத்கதார்க்குத்

தாடிசவட ஏகனா குதம்பாய்
தாடிசவட ஏகனா? 98
நாதற்கு உறைாகி நற்தைம் சார்ந்கதார்க்குப்
பாதக் குறடுமுண்கடா குதம்பாய்
பாதக் குறடுமுண்கடா? 99

தபநிவை கண்டாதி தன்ைழி பட்கடார்க்குச்

பசபொவை ஏதுக்கடி குதம்பாய்
பசபொவை ஏதுக்கடி? 100

பங்பகாடு பங்கில்ைாப் பாழ்பைளி கண்கடார்க்கு

ைங்ககா கடதுக்கடி குதம்பாய்
ைங்ககா கடதுக்கடி? 101

நிவையாப்பபாருள்

கதடிய பசம்பபான்னும் பசத்தகபா துன்கனாடு

நாடி ைருைதுண்கடா? குதம்பாய்
நாடி ைருைதுண்கடா? 102

கபாம்கபாது கதடும் பபாருளில் அணுகைனும்

சாம்கபாது தான்ைருகொ? குதம்பாய்
சாம்கபாது தான்ைருகொ? 103

காசினிமுற்றாயுன் வகைச ொயினும்

தூகசனும் பின்ைருகொ? குதம்பாய்
தூகசனும் பின்ைருகொ? 104

உற்றார் உறவின ஊரார் பிறந்தைர்

பபற்றார்துவண யாைகரா? குதம்பாய்
பபற்றார்துவண யாைகரா? 105
பெய்ப்பணி பகாள்ைாத கெதினி ொந்தர்க்குப்
பபாய்ப்பணி ஏதுக்கடி? குதம்பாய்
பபாய்ப்பணி ஏதுக்கடி? 106

விண்ணாவச தன்வன விரும்பாத ெக்கட்கு

ெண்ணாவச ஏதுக்கடி? குதம்பாய்
ெண்ணாவச ஏதுக்கடி? 107

கசவனகள் பூந்கதர் திரண்ட ெனுத்திரள்

யாவனயும் நில்ைாதடி! குதம்பாய்
யாவனயும் நில்ைாதடி! 108

பசங்ககால் பசலுத்திய பசல்ைமும் ஓர்காைம்

தங்காது அழியுெடி! குதம்பாய்
தங்காது அழியுெடி! 109

கூடங்கள் ொடங்கள் ககாபுர ொபுரம்

கூடகை ைாராதடி! கும்பாய்
கூடகை ைாராதடி! 110

தன்கனாடு பசல்பவை

நல்விவன தீவிவன நாடிப் புரிந்கதார்பால்

பசல்ைன் நிச்சயகெ குதம்பாய்
பசல்ைன நிச்சயகெ. 111

பசய்தைம் பசய்பகாவை பசய்தர்ெம் தன்பனாடும்

எய்த ைருைனகை குதம்பாய்
எய்த ைருைனகை. 112
முத்தி அளித்திடு மூர்த்திவயப் கபாற்றிபசய
பத்தியும் பின்ைருகெ குதம்பாய்
பத்தியும் பின்ைருகெ. 113

ஆவசவய ஒழித்தல்

இச்வசப் பிறப்பிவன எய்விக்கு என்றது

நிச்சய ொகுெடி குதம்பாய்
நிச்சய ொகுெடி. 114

ைல்ைவெ யாககை ைாஞ்வச ஒழித்திட்டால்

நல்ை துறைாெடி குதம்பாய்
நல்ை துறைாெடி. 115

ஆவச அறுத்கதார்க்கக ஆனந்தம் உண்படன்ற

ஓவசவயக் ககட்டிவைகயா குதம்பாய்
ஓவசவயக் ககட்டிவைகயா? 116

கதக்கிய ஆவசவயச் சீபயன்று ஒறுத்கதாகர

பாக்கிய ைான்கைடி குதம்பாய்
பாக்கிய ைான்கைடி. 117

இன்பங்கள் எய்திட விச்வச உறாதார்க்குத்

துன்பங்கள் உண்டாெடி குதம்பாய்
துன்பங்கள் உண்டாெடி. 118

துறவிகள் ஆைாவச துறந்து விடுைகரல்

பிறவிகள் இல்வையடி குதம்பாய்
பிறவிகள் இல்வையடி. 119
தைநிவை கூறல்

பகால்ைா விரதம் குளிர்பசி நீக்குதல்

நல்ை விரதெடி குதம்பாய்
நல்ை விரதெடி. 120

தைநிவை ஒன்றவனச் சாராத ொந்தர்கள்

அைநிவை யாைாரடி குதம்பாய்
அைநிவை யாைாரடி. 121

தைெவத எந்நாளுஞ் சாதிக்க ைல்ைார்க்குச்

சிைெது வகைசகெ குதம்பாய்
சிைெது வகைசகெ. 122

காெவன பைன்று கடுந்தைஞ் பசய்கைார்க்கு

ஏென் பயப்படுைான் குதம்பாய்
ஏென் பயப்படுைான். 123

கயாகந் தான்கைண்டி உறுதிபகாள் கயாகிக்கு

கொகந்தான் இல்வையடி குதம்பாய்
கொகந்தான் இல்வையடி. 124

காைங்கள் கண்டு கடிந்த துறகைார்க்குக்

ககாைங்கள் உண்டாெடி குதம்பாய்
ககாைங்கள் உண்டாெடி. 125

ஐம்புைன் பைன்கற அவனத்தும் துறந்கதார்கள்

சம்புவைக் காண்பாரடி குதம்பாய்
சம்புவைக் காண்பாரடி. 126
பபாய்வெ பைறுத்திட்டு பெய்வய விரும்பிகனார்
பெய்யைர் ஆைாரடி குதம்பாய்
பெய்யைர் ஆைாரடி. 127

யான் என்ன பதன்னும் இருைவகப் பற்றற்கறான்

ைானைன் ஆைானடி குதம்பாய்
ைானைன் ஆைானடி. 128

அகம்புறம் ஆனபற் றற்றபெய்ஞ் ஞானிக்கு

நகுபிறப்பு இல்வையடி குதம்பாய்
நகுபிறப்பு இல்வையடி. 129

பற்றறில் துன்பமும் பற்றறும் இன்பமும்

முற்றாக எய்துெடி குதம்பாய்
முற்றாக எய்துெடி. 130

அறிவு விைக்கம்

பபாய்ஞ்ஞானம் நீக்கிகய பூரணம் சார்தற்கு

பெய்ஞ்ஞானம் கைண்டுெடி குதம்பாய்
பெய்ஞ்ஞானம் கைண்டுெடி. 131

பிறவிவய நீக்கிடப் கபரின்பம் கநாக்கிய

அறிவு பபரிதாெடி குதம்பாய்
அறிவு பபரிதாெடி. 132

தத்துைொககை சத்துப்பபாருள் கண்டால்

தத்துை ஞானெடி குதம்பாய்
தத்துை ஞானெடி. 133
அண்டத்வதக் கண்டவத ஆக்கிகனான் உண்படன்று
கண்டது அறிைாெடி குதம்பாய்
கண்டது அறிைாெடி. 134

முக்குற்றம் நீக்கமுயலும் பெய்ஞ் ஞானகெ

தக்கபெய்ஞ் ஞானெடி குதம்பாய்
தக்கபெய்ஞ் ஞானெடி. 135

கபாதம் இபதன்றுபெய்ப் கபாதநிவை காணல்

கபாதெது ஆகுெடி குதம்பாய்
கபாதெது ஆகுெடி. 136

சாதி கபத மின்வெ

ஆண்சாதி பபண்சாதி யாகும் இருசாதி

வீண்சாதி ெற்றபைல்ைாம் குதம்பாய்
வீண்சாதி ெற்றபைல்ைாம். 137

பார்ப்பார்கள் கெபைன்றும் பவறயர்கள் கீபழன்றும்

தீர்ப்பாகச் பசால்ைபதன்ன? குதம்பாய்
தீர்ப்பாகச் பசால்ைபதன்ன? 138

பார்ப்பாவரக் கர்த்தர் பவறயவரப் கபாைகை

தீர்ப்பாய்ப் பவடத்தாரடி குதம்பாய்
தீர்ப்பாய்ப் பவடத்தாரடி. 139

பற்பை சாதியாய்ப் பாரிற் பகுத்தது

கற்பவன ஆகுெடி குதம்பாய்
கற்பவன ஆகுெடி. 140
சுட்டிடுஞ் சாதிப்கபர் கட்டுச்பசால் ைல்ைாெல்
பதாட்டிடும் ைத்தல்ைகை குதம்பாய்
பதாட்டிடும் ைத்தல்ைகை. 141

ஆதி பரப்பிரெம் ஆக்கு ெக்காவையில்

சாதிகள் இல்வையடி குதம்பாய்
சாதிகள் இல்வையடி. 142

சாதிகைறு என்கற தரம்பிரிப் கபாருக்குச்

கசாதிகை றாகுெடி குதம்பாய்
கசாதிகை றாகுெடி. 143

நீதிொபனன்கற பநறியாய் இருப்பாகன

சாதிொ னாைாடி குதம்பாய்
சாதிொ னாைாடி. 144

சாதி ஒன்றில்வை செயம் ஒன்றில்வை என்று

ஓதி உணர்ந் தறிைாய் குதம்பாய்
ஓதி உணர்ந் தறிைாய். 145

செயநிவை கூறல்

தன்புத்தி பதய்ைொய்ச் சாற்றிய சார்ைாகம்

புன்புத்தி ஆகுெடி குதம்பாய்
புன்புத்தி ஆகுெடி. 146

கல்லிவனச் பசம்பிவனக் கட்வடவயக் கும்பிடல்

புல்ைறி ைாகுெடி குதம்பாய்
புல்ைறி ைாகுெடி. 147
அண்டத்வதக் கண்டு அநாதியில் என்பைர்
பகாண்ட கருத்தைகெ குதம்பாய்
பகாண்ட கருத்தைகெ. 148

பபண்ணின்ப முத்தியாய்ப் கபசும்பா டாண்ெதம்

கண்ணின்வெ ஆகுெடி குதம்பாய்
கண்ணின்வெ ஆகுெடி. 149

சூரியன் பதய்ொய்ச் சுட்டுஞ் செயந்தான்

காரியம் அல்ைைடி குதம்பாய்
காரியம் அல்ைைடி. 150

ெனம்பதய்ைம் என்று ெகிழ்ந்து பகாண்டாடிய

இனெதி ஈனெடி குதம்பாய்
இனெதி ஈனெடி. 151

பற்பை ொர்க்கம் பகர்ந்திடும் கைதங்கள்

கற்பவன ஆகுெடி குதம்பாய்
கற்பவன ஆகுெடி. 152

நீண்ட குரங்வக பநடிய பருந்திவன

கைண்டப் பயன்ைருகொ? குதம்பாய்
கைண்டப் பயன்ைருகொ? 153

பெய்த்கதைன் ஒன்பறன்று கைண்டாத பன்ெதம்

பபாய்த்கதவைப் கபாற்றுெடி குதம்பாய்
பபாய்த்கதவைப் கபாற்றுெடி. 154

ெந்திரநிவை கூறல்

நாற்பத்து முக்ககாணம் நாடும் எழுத்பதைாம்

கெற்பற்றிக் கண்டறி நீ குதம்பாய்
கெற்பற்றிக் கண்டறி நீ. 155

சட்ககாணத்து உள்ைந்தச் சண்முக அக்கரம்

உட்ககாணத்து உள்ைறி நீ குதம்பாய்
உட்ககாணத்து உள்ைறி நீ. 156

ஐந்பதழுத்து ஐந்தவறக் கார்ந்திடும் அவ்ைாகற

சிந்வதயுள் கண்டறி நீ குதம்பாய்
சிந்வதயுள் கண்டறி நீ. 157

ைாதநிவை கூறல்

ஆறாறு காரமும் நூறுகெ கசர்ந்திடில்

வீறான முப்பாெடி குதம்பாய்
வீறான முப்பாெடி. 158

விந்பதாடு நாதம் விைங்கத் துைங்கினால்

ைந்தது ைாதெடி குதம்பாய்
ைந்தது ைாதெடி. 159

அப்பிவனக் பகாண்டந்த உப்பிவனக் கட்டினால்

முப்பூ ஆகுெடி குதம்பாய்
முப்பூ ஆகுெடி. 160

உள்ைக் கருவிகய உண்வெ ைாதம் அன்றிக்

பகாள்ைக் கிவடயாதடி குதம்பாய்
பகாள்ைக் கிவடயாதடி. 161
பபண்ணாகை ைாதம் பிறப்பகத அல்ைாெல்
ெண்ணாகை இல்வையடி குதம்பாய்
ெண்ணாகை இல்வையடி. 162

ஐந்து சரக்பகாடு விந்துநா தம் கசரில்

பைந்திடும் கைாகெடி குதம்பாய்
பைந்திடும் கைாகெடி. 163

ையித்தியங் கூறல்

முப்பிணி தன்வன அறியாத மூடர்கள்

எப்பிணி தீர்ப்பாரடி குதம்பாய்
எப்பிணி தீர்ப்பாரடி. 164

எட்படட்டும் கட்டி இருக்குகெற் தீயினிற்

விட்கடாடும் கநாய்கள் எல்ைாம் குதம்பாய்
விட்கடாடும் கநாய்கள் எல்ைாம். 165

நாடி ஒருபது நன்காய் அறிந்திடில்

ஓடிவிடும் பிணிகய குதம்பாய்
ஓடுவிடும் பிணிகய. 166

சத்தைவக தாது தன்வன அறிந்தைன்

சுத்த ையித்தியகன குதம்பாய்
சுத்த ையித்தியகன. 167

ைாயு ஒருபத்தும் ைாய்த்த நிவைகண்கடான்

ஆயுள் அறிைானடி குதம்பாய்
ஆயுள் அறிைானடி. 168
ஆயுள் கைதப்படி அவிழ்த முடித்திடில்
ொயும் வியாதியடி குதம்பாய்
ொயும் வியாதிபடி. 169

கற்பநிவை கூறல்

பபாற்பாந்த முப்பூவைப் கபாதம் பபாசித்தைர்

கற்பாந்தம் ைாழ்ைாரடி குதம்பாய்
கற்பாந்தம் ைாழ்ைாரடி. 170

கைைாத முப்பூவை கைண்டி உண் டார்பாரில்

சாைாெல் ைாழ்ைாரடி குதம்பாய்
சாைாெல் ைாழ்ைாரடி. 171

விந்து விடார்ககை பைடிய சுடவையில்

பைந்து விடார்கைடி குதம்பாய்
பைந்து விடார்கைடி. 172

பதால்வைச் சடம்விட்டுச் சுட்ட சடம்பகாண்கடார்

எல்வையில் ைாழ்ைாரடி குதம்பாய்
எல்வையில் ைாழ்ைாரடி. 173

கதாற்வபவய நீக்கிநற் கசாதிப்வப பகாண்டைர்

கெற்வபநஞ் சுண்பாரடி குதம்பாய்
கெற்வபநஞ் சுண்பாரடி. 174

ொற்றிவன ஏற்ற ையங்கும்பநடி கயார்ககை

கூற்றிவன பைல்ைாரடி குதம்பாய்
கூற்றிவன பைல்ைாரடி. 175
தைங்களிவை எனல்

ககாயில் பைகதடிக் கும்பிட்ட தால்உனக்கு

ஏயும் பைன் ைருகொ? குதம்பாய்
ஏயும் பைன் ைருகொ? 176

சித்தத் தைம்கபாைத் பதய்ைம் இருக்கின்ற

சுத்தத் தைங்களுண்கடா? குதம்பாய்
சுத்தத் தைங்களுண்கடா? 177

பெய்த்தைத்து இல்ைாத பெய்ப்பபாருள் ஆனைர்

பபாய்த்தைத் பதய்ைத்துண்கடா? குதம்பாய்
பபாய்த்தைத் பதய்ைத்துண்கடா? 178

சிற்பர்கள் கட்டுந் திருக்ககாயில் உள்ைாகத்

தற்பரம் ைாழ்ைதுண்கடா? குதம்பாய்
தற்பரம் ைாழ்ைதுண்கடா? 179

தன்னால் உண்டாம்சிட்டி தன்னாகை சிட்டித்த

புன்ககாயில் உள்ைைன்யார்? குதம்பாய்
புன்ககாயில் உள்ைைன்யார்? 180

அன்பான பத்தர் அகக்ககாயில் கர்த்தற்கக

இன்பான ககாயிைடி குதம்பாய்
இன்பான ககாயிைடி. 181

கதைநிவை அறிதல்

தன்னுள் விைங்கிய சம்புவைக் காணாது

ென்னும் தைத்பதய்ைபதன்? குதம்பாய்
ென்னும் தைத்பதய்ைபதன்? 182

இருந்த இடத்தில் இருந்கத அறியாெல்

ைருந்தித் திரிைபதன்கனா? குதம்பாய்
ைருந்தித் திரிைபதன்கனா? 183

காசி ராகெச்சுரம் கால் கநாைச் பசன்றாலும்

ஈசவனக் காணுவைகயா? குதம்பாய்
ஈசவனக் காணுவைகயா? 184

பூைதில் நாளும் பபாருந்தித் திரியினும்

கதைவனக் காணுவைகயா? குதம்பாய்
கதைவனக் காணுவைகயா? 185

உள்ைங்கால் பைள்பைலும்பாக உைாவினும்

ைள்ைவைக் காணுவைகயா? குதம்பாய்
ைள்ைவைக் காணுவைகயா? 186

கபாரினில் ஊசி பபாறுக்கத் துணிதல்கபால்

ஆரியன் கதடுதகை குதம்பாய்
ஆரியன் கதடுதகை. 187

சாதவன யாகை தனிப்பதஞ் கசரார்க்கு

கைதவன யாகுெடி குதம்பாய்
கைதவன யாகுெடி. 188

கைதவன நீங்கி விடாது பதாடர்ந் கதாகர

நாதவனக் காணுைர்காண் குதம்பாய்
நாதவனக் காணுைர்காண். 189
நாடில் ைழக்கம் அறிந்து பசறிந்தைர்
நீபடாளி காணுைகர குதம்பாய்
நீபடாளி காணுைகர. 190

அஞ்ஞானங் கடிதல்

மீைா வியாதியில் கென்கெலும் பநாந்தார்க்கு

நாகைது ககாகைதடி குதம்பாய்
நாகைது ககாகைதடி. 191

தீட்டால் உடம்பு திறங்பகாண்டிருக்வகயில்

தீட்படன்று பசால்ைபதன்வன? குதம்பாய்
தீட்படன்று பசால்ைபதன்வன? 192

பசத்தபின் சாப்பவற பசத்தார்க்குச் கசவித்தால்

சத்தம் அறிைாரடி குதம்பாய்
சத்தம் அறிைாரடி. 193

தந்வததாய் பசய்விவன சந்ததிக்கு ஆபென்பார்

சிந்வத பதளிந்திைகர குதம்பாய்
சிந்வத பதளிந்திைகர. 194

பிள்வைகள் பசய்தன்ெம் பபற்கறார்க்கு உறுபென்றால்

பைள்ைறி ைாகுெடி குதம்பாய்
பைள்ைறி ைாகுெடி. 195

பந்தவிவனக்கு ஈடாடிப் பாரிற் பிறந்கதார்க்குச்

பசாந்தெது இல்வையடி குதம்பாய்
பசாந்தெது இல்வையடி. 196
பார்ப்பார் சடங்கு பைனின்று பாரிகை
தீர்ப்பாக எண்ணிடுைாய் குதம்பாய்
தீர்ப்பாக எண்ணிடுைாய். 197

அந்தணர்க்கு ஆவை அளித்கதார்கள் ஆவிக்குச்

பசாந்தகொ முத்தியடி குதம்பாய்
பசாந்தகொ முத்தியடி. 198

கைதியர் கட்டிய வீணான கைதத்வதச்

கசாதித்துத் தள்ைடிகயா குதம்பாய்
கசாதித்துத் தள்ைடிகயா. 199

தன்பாைம் நீக்காத தன்ெயர் ெற்றைர்

ைன்பாைம் நீக்குைகரா? குதம்பாய்
ைன்பாைம் நீக்குைகரா? 200

கைள்வியில் ஆட்டிவன கைைச்பசய்து உண்கபார்க்கு

மீள்ைழி இல்வையடி குதம்பாய்
மீள்ைழி இல்வையடி. 201

கைதம் புராணம் விைங்கிய சாத்திரம்

கபாதவன ஆகுெடி குதம்பாய்
கபாதவன ஆகுெடி. 202

யாகாதி கன்ெங்கள் யாவும் சடங்குகள்

ஆகாத பசய்வகயடி குதம்பாய்
ஆகாத பசய்வகயடி. 203
சாற்றும் சகுணங்கள் சந்தியா ைந்தனம்
கபாற்றும் அறிவீனகெ குதம்பாய்
கபாற்றும் அறிவீனகெ. 204

ஆனகதார் நாள் என்றல் ஆகாத நாள் என்றல்

ஞானம்இல் ைாவெயடி குதம்பாய்
ஞானம்இல் ைாவெயடி. 205

அஞ்சனம் என்றது தறியாெல் ஏய்க்குதல்

ைஞ்சவன ஆகுெடி குதம்பாய்
ைஞ்சவன ஆகுெடி. 206

ொய வித்வத பை ொநிைத்தில் பசய்வக

தீய பதாழி ைாெடி குதம்பாய்
தீய பதாழி ைாெடி. 207

கருவை அழித்துக் கன் ெத்பதாழில் பசய்குதல்

திருவை அழிக்குெடி குதம்பாய்
திருவை அழிக்குெடி. 208

ொரணஞ் பசய்துபல் ொந்தவரக் பகால்ைது

சூரணம் ஆக்குெடி குதம்பாய்
சூரணம் ஆக்குெடி. 209

பபாய்யான கசாதிடர் பபாய்பொழி யாவுகெ

பைய்ய ெயக்கெடி குதம்பாய்
பைய்ய ெயக்கெடி. 210

பெய்க்குறி கண்டு விைங்க அறியார்க்குப்

பபாய்க்குறி கயதுக்கடி குதம்பாய்
பபாய்க்குறி கயதுக்கடி. 211
நாயாட்ட ொய் நவகத்துழல் மூடர்க்குப்
கபயாட்ட கெதுக்கடி குதம்பாய்
கபயாட்ட கெதுக்கடி. 212

ெந்திர மூைம் ைகுத்தறி யாதார்க்குத்

தந்திரம் ஏதுக்கடி குதம்பாய்
தந்திரம் ஏதுக்கடி. 213

ைாதபென்கற பபாய்வய ைாயிற் புவடப்கபார்க்குச்

கசதம் மிகைருகெ குதம்பாய்
கைதம் மிகைருகெ. 214

பைட்ட பைளிதன்வன பெய்பயன் றிருப்கபார்க்கு

பட்டய கெதுக்கடி குதம்பாய்
பட்டய கெதுக்கடி. 215

பெய்ப்பபாருள் கண்டு விைங்கும் பெய்ஞ்ஞானிக்கு

கற்பங்க கைதுக்கடி குதம்பாய்
கற்பங்க கைதுக்கடி. 216

காணாெற் கண்டு கருத்கதா டிருப்பார்க்கு

வீணாவச கயதுக்கடி குதம்பாய்
வீணாவச கயதுக்கடி. 217

ைஞ்சக ெற்று ைழிதவனக் கண்கடார்க்கு

சஞ்சை கெதுக்கடி குதம்பாய்
சஞ்சை கெதுக்கடி. 218
ஆதார ொன அடிமுடி கண்கடார்க்கு
ைாதாட்ட கெதுக்கடி குதம்பாய்
ைாதாட்ட கெதுக்கடி. 219

நித்திவர பகட்டு நிவனகைா டிருப்கபார்க்கு

முத்திவர கயதுக்கடி குதம்பாய்
முத்திவர கயதுக்கடி. 220

தந்திர ொன தைந்தனில் நிற்கபார்க்கு

ெந்திர கெதுக்கடி குதம்பாய்
ெந்திர கெதுக்கடி. 221

சத்தியொன தைத்தி லிருப்கபார்க்கு

உத்திய கெதுக்கடி குதம்பாய்
உத்திய கெதுக்கடி. 222

நாட்டத்வதப் பற்றி நடுைவண கசர்கைார்க்கு

ைாட்டங்க கைதுக்கடி குதம்பாய்
ைாட்டங்க கைதுக்கடி. 223

முத்தமிழ் கற்று முயங்குபெய்ஞ் ஞானிக்கு

சத்தங்க கைதுக்கடி குதம்பாய்
சத்தங்க கைதுக்கடி. 224

உச்சிக்கு கெற்பசன்று உயர்பைளி கண்கடாருக்கு

இச்சிப்பிங் ககதுக்கடி குதம்பாய்
இச்சிப்பிங் ககதுக்கடி. 225
கைகாெல் பைந்து பைளிபயாளி கண்கடார்க்கு
கொகாந்த கெதுக்கடி குதம்பாய்
கொகாந்த கெதுக்கடி. 226

சாகாெற் றாண்டி தனிைழி கபாைார்க்கு

ஏகாந்த கெதுக்கடி குதம்பாய்
ஏகாந்த கெதுக்கடி. 227

அந்தரந் தன்னி ைவசந்தாடு முத்தர்க்குத்

தந்திர கெதுக்கடி குதம்பாய்
தந்திர கெதுக்கடி. 228

ஆனந்தம் பபாங்கி அறிகைா டிருப்கபார்க்கு

ஞானந்தா கனதுக்கடி குதம்பாய்
ஞானந்தா கனதுக்கடி. 229

சித்திரக் கூட்டத்வதத் தினந்தினங் காண்கபார்க்குப்

பத்திர கெதுக்கடி குதம்பாய்
பத்திர கெதுக்கடி. 230

முக்ககாணந் தன்னில் முவைத்தபெய்ஞ் ஞானிக்குச்

சட்ககாண கெதுக்கடி குதம்பாய்
சட்ககாண கெதுக்கடி. 231

அட்டதிக் பகல்ைால் அவசந்தாடும் நாதர்க்கு

நட்டவண கயதுக்கடி குதம்பாய்
நட்டவண கயதுக்கடி. 232

முத்திபபற் றுள்ைம் முயங்குபெய்ஞ் ஞானிக்குப்

பத்திய கெதுக்கடி குதம்பாய்
பத்திய கெதுக்கடி. 233
அல்ைவை நீக்கி அறிகைா டிருப்பார்க்குப்
பல்ைாக் ககதுக்கடி குதம்பாய்
பல்ைாக் ககதுக்கடி. 234

அட்டாங்ககயாகம் அறிந்தபெய்ஞ் ஞானிக்கு

முட்டாங்க கெதுக்கடி குதம்பாய்
முட்டாங்க கெதுக்கடி. 235

கைகம் அடக்கி விைங்குபெய்ஞ் ஞானிக்கு

கயாகந்தா கனதுக்கடி குதம்பாய்
கயாகந்தா கனதுக்கடி. 236

ொத்தாவன பைன்று ெவைகெ லிருப்கபார்க்குப்

பூத்தான கெதுக்கடி குதம்பாய்
பூத்தான கெதுக்கடி. 237

பசத்தாெவரப் கபாைத் திரியுபெய்ஞ் ஞானிக்குக்

வகத்தாை கெதுக்கடி குதம்பாய்
வகத்தாை கெதுக்கடி. 238

கண்டாவர கநாக்கிக் கருத்கதா டிருப்கபார்க்குக்

பகாண்டாட்ட கெதுக்கடி குதம்பாய்
பகாண்டாட்ட கெதுக்கடி. 239

காைவன பைன்ற கருத்தறி ைாைர்க்குக்

ககாைங்க கைதுக்கடி குதம்பாய்
ககாைங்க கைதுக்கடி. 240
பைண்காய முண்டு மிைகுண்டு சுக்குண்டு
உண்காய கெதுக்கடி குதம்பாய்
உண்காய கெதுக்கடி. 241

ொங்காய்ப்பா லுண்டு ெவைகெ லிருப்கபார்க்குத்

கதங்காய்ப்பா கைதுக்கடி குதம்பாய்
கதங்காய்ப்பா கைதுக்கடி. 242

பட்டணஞ் சுற்றிப் பககை திரிைார்க்கு

முட்டாக் ககதுக்கடி குதம்பாய்
முட்டாக் ககதுக்கடி. 243

தாைார மில்வை தனக்பகாரு வீடில்வை

கதைார கெதுக்கடி குதம்பாய்
கதைார கெதுக்கடி. 244

தன்வன யறிந்து தவைைவனச் கசர்ந்கதார்க்கு

பின்னாவச கயதுக்கடி குதம்பாய்
பின்னாவச கயதுக்கடி. 245

பத்தாவுந் தானும் பதிகயா டிருப்கபார்க்கு

உத்தார கெதுக்கடி குதம்பாய்
உத்தார கெதுக்கடி. 246
 7. கடுவவளிச் சித்தர் பாடல்
கடுசவளி என்பது ‘சவட்டசவளி’ அதாவது பிரமம். இந்தச் சித்தர்

பிரபஞ்சத்தத சவட்ட சவளியாகக் கண்டு தம் ஆத்மானுபவத்ததப் பிறரும்

அறிந்து நலம் சபறுவதற்காகப் பாடிய பாடல்கள் கடுசவளிச் சித்தர்

பாடல்கைாக நமக்கு அறிமுகமாகின்றன. இவரது இயற்சபயயரா வரலாயறா

சதரியாத நிதலயில் இவரது ஜீவசமாதி காஞ்சிபுரத்தில் இருக்கிறது என்ற சசய்திதய

மட்டும் யபாகர் சதரிவிக்கின்றார்.

வாசனன்ற கடுசவளிச் சித்தர்தானும் வைமான திருக்காஞ்சிப் பதியிலாச்சு

இந்த ‘திருக்காஞ்சிப்பதி’ என்ற ஊதரப் புதுச்யசரிக் கருகிலுள்ை

‘திருக்காஞ்சி’ என்ற ஊராகக் கருதி அங்குள்ை காசி விசுவநாதர் ஆலயம்

தான் அவர் ஜீவசமாதி சகாண்ட தலம் என்று சுட்டுவாருைர். இது ஆய்வுக்குரியது.

இந்த சித்ததரப் பற்றி அறியாத நிதலயில் இவர் பாடிய ‘நந்தவனத்தில் ஓர் ஆண்டி’

பாடல் தமிழகசமங்கும் சவகுபிரசித்தம்.

“நந்தவனத்தில் ஓர் ஆண்டி - அவன் நாலாறு மாதமாய்க் குயவதன யவண்டிக்

சகாண்டு வந்தாசனாரு யதாண்டி - சமத்தக் கூத்தாடிக் கூத்தாடிப் யபாட்டுதடத்
தாண்டி”

என்ன அருதமயான சசால்லாட்சி. இலக்கணம் பிறழாமல் அயத சமயம் எளிதம

கூட்டி பாடலின் வரிகதைக் சகாண்டு இவர் பிற்கால சித்தராயிருக்க யவண்டும் என்ற

முடிவுக்கு வர யவண்டியிருக்கிறது.

ஏதழ ஆண்டி ஒருவன் தினசரி பிச்தசயயற்று உண்பவன். தனக்சகன்று ஏதும்

தவத்துக்சகாள்ைாத அவன் ஒருநாள் நந்தவனசமான்தறக் காண்கிறான். என்ன வித

விதமான வண்ண மலர்கள். வாசம் மிகுந்த மலர்கள் தனிதமயில் இங்கு அமர்ந்து

இயற்தகதய ரசிப்பது எவ்வைவு சுகமாக இருக்கிறது. அருகில்

ஒரு யசய்குைம். நிதறந்துதான் இருக்கிறது ஆனாலும் என்ன பயன்? சசடி

சகாடிகளுக்குத் யததவயான நீர் வானம் மதழப் சபாழியும் யபாது

மட்டுந்தாயன கிதடக்கிறது. குைம் நிதறய தண்ணீர் இருந்தாலும் வான்

மதழதய மட்டுயம எதிர்பார்த்துக் காத்திருக்கும் இந்த நந்தவனத்திற்கு குைத்து நீதர

தினசரி ஊற்றினால் எவ்வைவு சசழுதமயாக இருக்கும்?

ஆண்டியின் கற்பதன அைவுக்கு அதிகமானதுதான். அததனச்

சசயலாக்கிப் பார்த்தால்தான் என்ன? பக்கத்து ஊரில் உள்ை குயவன் ஒருவதனப்

பார்க்கிறான். தனக்குக் குடம் ஒன்று வதனந்து சகாடுக்குமாறு யகட்கிறான்.

குயவன் ஆண்டிதய யமலும் கீழுமாகப் பார்க்கிறான். அவனுக்குச் சிரிப்புதான்

வருகிறது.

“ஏன் சிரிக்கிறீர்?”

“நீயயா ஆண்டி, உனக்சகதற்கய்யா யதாண்டி?” குயவன் குசும்பாகக் யகட்டான்.

“உனக்சகதற்கு அந்தக் கததசயல்லாம். யதாண்டி யகட்டால் சகாடுக்க

யவண்டியதுதாயன? எதற்கு யததவயற்ற யகள்வி?”

“சரி எடுத்துக் சகாள்ளுங்கள். ஒரு யதாண்டி எட்டணா.”

“என்ன யதாண்டிக்கு விதலயா?”

“ம்,,, பின்யன என்ன இனாமாகவா தருவார்கள். உன்தனப் பார்த்தாயல வாங்குகிற

மூஞ்சில்தல என்றுதான் உனக்கு எதற்கு யதாண்டி என்யறன்.”

ஆண்டியின் சுருதி இறங்கி விட்டது. “ஐயா நாயனா ஆண்டி, எம்மிடம் நீர் விதல

சசால்வது நியாயமா? ஏதாவது தர்மம் சசய்வதாக நிதனத்துக் சகாண்டு இந்தத்

யதாண்டிதயத் தரக்கூடாதா?”

ஆண்டியின் யபச்சு குயவன் மனதத இைக்கவில்தல. “யபா, யபா,

காதலயில் வந்து வியாபாரத்ததக் சகடுத்துக் சகாண்டு,,,,,,” குயவன் யவறு

யவதலதயக் கவனிக்கச் சசன்றுவிட்டான்.

ஆனால் ஆண்டி யபாகவில்தல. அவன் பார்தவயில் படும் இடமாகப்

பார்த்து தூரத்யத அமர்ந்து சகாண்டான். தினசரி பிச்தச எடுத்த யநரம் யபாக மீதி

யநரத்தத அந்த மரத்தடியில் அமர்ந்து குயவன் வியாபாரத்ததயய பார்த்துக்

சகாண்டிருந்தான். ஒரு நாளில்தல ஒருநாள் மனமிறங்கித் யதாண்டி தர மாட்டானா

என்ன?

இப்படியய ஒரு நாைல்ல, ஒருமாதமல்ல, பத்து மாதங்கள் கடந்து

விட்டன. ஆண்டியின் சபாறுதம குயவதனக் சகாஞ்சம் சகாஞ்சமாக

மாற்றியது. குயவனும் யபானால் யபாகிறது என்று நன்கு வதனந்த குடசமான்தற

அந்த ஆண்டிக்கு அன்பளிப்பாக வழங்கினான்.

ஆண்டியின் சந்யதாஷத்திற்கு அையவது. ஆகா, இனி என்தனவிட பணக்காரன்

உலகில் யாருமில்தல. இந்த குடத்ததக் சகாண்டு குைத்து நீதரச் சசடிகளுக்குப்

பாய்ச்சுயவன். சசடிகசைல்லாம் நிதறய பூக்கதைப் பூக்கும். பூக்கதைசயல்லாம்

பறித்துக்சகாண்டு யபாய் நல்ல விதலக்கு விற்யபன். எனக்குப் சபரும்

சபாருள் யசரும். அந்தப் சபாருதைக் சகாண்டு சபரிய மடம் ஒன்தறக் கட்டுயவன்.

அந்த மடத்தில் நிதறய ஆண்டிகள் தங்குவார்கள்.

ஆண்டி மடம் கட்டினான் கற்பதனயில். சரி, கற்பதனக்கு யார் ததட

விதிக்கப் யபாகிறார்கள்? அரும்பாடுபட்டு வாங்கி வந்த யதாண்டிதய

அருதமயாகப் பாதுகாக்க யவண்டு மல்லவா? தனக்குத் யதாண்டி

கிதடத்துவிட்ட சந்யதாஷத்தில் ததலயில் தவத்துக் சகாண்டு ஆடாத

ஆட்டசமல்லாம் ஆடிப் பார்த்தான். சந்யதாஷத்தில் என்ன சசய்கியறாம்

என்று சதரியாமல் அந்தத் யதாண்டிதயப் சபாத்சதன்று கீயழ யபாட்டு உதடத்து

விட்டான்.

பத்து மாதங்கள் குயவனிடம் சகஞ்சி வாங்கி வந்த குடம் பத்யத

விநாடிகளில் ‘படார்’. இனிசயன்ன சசய்வது? குயவன் மறுபடியும் ஒரு

யதாண்டி தருவானா? யகள்விக்குறியுடன் பரிதாபமாகக் குயவதனப் பார்க்கிறான்

ஆண்டி.

இது சாதாரண ஆண்டி, குயவன், யதாண்டி கததயல்ல. மனிதனின்

ஜீவரகசியம். பத்து மாதம் தவமிருந்து கிதடக்கப்சபற்ற உடதல அவன்

யபாற்றி பாதுகாக்காது அற்ப சுகங்களுக்கு ஆதசப்பட்டு வீயண அழித்து வருகிறாயன

என்ற அனுதாபத்தில் பாடப்பட்டது.

பத்து மாதங்கைாகத் தவம் சசய்து சபற்றது மனிதா நீ கூத்தாடிக் கூத்தாடிப் யபாட்டு

உதடப்பதற்குத்தாயனா?

அடப்பாவீ, எவ்வைவு அருதமயான சந்தர்ப்பத்ததப் சபற்றிருக்கிறாய். இந்த உடல்

உள்ை யபாயத ஆன்மா கதடத்யதற வழி காண யவண்டாமா? என்று மனிததன

இடித்துதரக்கின்றார் கடுசவளிச் சித்தர்.

யதாண்டிதய உதடத்த ஆண்டிதயப் யபால யமற் சகாண்டு என்ன சசய்வது என்று

நாம் திதகத்திருக்கும் யபாது தமது அனுபவ உபயதசங்கதை அள்ளி விடுகின்றார்

சித்தர்.

“தூடணமாகச் சசால்லாயத” “ஏடதண மூன்றும் சபால்லாயத” “நல்லவர் தம்தமத்

தள்ைாயத” “சபால்லாங்குச் சசால்லாயத” “சபாய்சமாழி, யகாள்கள்
சபாருத்தமாகக்கூட சசால்லாயத” “சபண்ணாதசக் சகாண்டு அதலயாயத” “மனம்
யபான யபாக்கு யபாகாயத” “தமவிழியாதரச் சாராயத” “மார்க்கர்கள் கூட்டத்தில்
மகிழ்ந்து யசராயத” “தவயதாதரக் கூட தவயாயத - இந்த தவயமுழுதும்
சபாய்த்தாலும் நீ சபாய்யாயத” “தவய விதனகள் சசய்யாயத” “பாம்பிதனப் பற்றி
யாட்டாயத - உன்றன் பத்தினிமார் மகதைப் பழித்துக் காட்டாயத” “கஞ்சா
புதகயாயத” “சவறிகாட்டி மயக்கம்தரும் கள்தைக் குடிக்காயத” “மூடனுக்கு
அறிவுதரப் புகலாயத”

“கள்ை யவடம் புதனயாயத” “சகாள்தைக் சகாள்ை நிதனயாயத”

என்று சசய்யக்கூடாதவற்தறசயல்லாம் பட்டியலிடுகின்றார்.

அப்படி இதவசயல்லாம் சசய்யக்கூடாதது என்றால் சசய்யக்கூடியதுதான் என்ன

என்று யகட்பவருக்கு மீண்டும் ஒரு பட்டியதல நீட்டுகின்றார்.“நல்ல வழிததன நாடு”

“எந்த நாளும் பரமதன நத்தி யதடு” “வல்லவர் கூட்டத்திற்கூடு” “யவத விதிப்படி

நில்லு” “நல்யலார் யமவும் வழியிதன யவண்டியய சசல்லு” “சாதக நிதலதமதயயய

சசால்லு” “சபால்லாத சண்டாைக் யகாபத்ததச் சாதித்துக் சகால்லு” “சமய்ஞ்ஞானப்

பாததயி யலறு - சுத்த யவதாந்த சவட்டசவளிததன யதடு”

மனித வாழ்க்தக நிதலயில்லாதது என்பதத ‘நந்தவனத்தில் ஓர் ஆண்டி’

பாடல் மூலம் குறிப்பாகச் சசான்ன கடுசவளிச் சித்தர் அந்தக் குறிப்தபப்

புரிந்துசகாள்ைாத பக்குவமில்லாத பாமரர்களுக்குப் புரியும்வண்ணம் அயத

கருத்ததமந்த மற்சறாரு பாடதலயும் பாடுகின்றார்.

“நீர்யமற் குமிழியிக் காயம் - இது நில்லாது யபாய்விடும் நீயறி மாயம் பார்மீதின்

சமத்தவும் யநயம் - சற்றும் பற்றா திருந்திடப் பண்ணு முபாயம்”

அழகான வர்ணஜாலங்களுடன் மிதந்து வரும் நீர்க்குமிழியானது காற்று யவகமாக

அடித்தாயலா அல்லது எதன் மீதாவது யமாதினாயலா பட்சடன்று உதடந்து சதரிந்து

விடும். மனித வாழ்வும் இப்படித்தான் மாட மாளிதக, ஆள், அம்பு

யசதனகளுடன் சபரும் சிறப்புடன் வாழ்ந்தாலும் திடீசரன்று அழிவுற்றுக் காணாமல்

யபாய்விடும். இந்த மாய வித்ததயின் இரகசியத்தத மனிதா நீ அறிந்து அழியும்

உலகப் சபாருள்களின் யமல் பற்று தவக்காமல் இருப்பாயாக என்கிறார்.

யமலும் இந்த உலக வாழ்க்தக மட்டுமல்ல, நீகூட நிதலயில்லாத ஒரு

சபாருள்தான். இந்த உலகம் உனக்குத்தான் சசாந்தம் என்று உலகிலுள்ை

சபாருட்கதைச் சசாந்தம் சகாண்டாடி யசர்த்து தவக்காயத. இன்று உனக்குச்

சசாந்தமான அந்தப் சபாருட்கசைல்லாம் நாதை யவசறாருவருக்குச் சசாந்தமாகும்.

நீ நிரந்தரமானவன் இல்தல. உன்தன உன் உயிதர என்தறக்காயினும்

எமன் சகாண்யடாடிப் யபாவான். ஆதகயால் பாபஞ் சசய்யாதிருப்பாயாக என்று

உபயதசமும் சசய்கிறார்.

பாபஞ் சசய்யாதிரு மனயம - நாதைக் யகாபஞ் சசய்யத யமன் சகாண்யடாடிப்

யபாவான் பாபஞ் சசய்யாதிரு மனயம

முடிந்த வதர உன் வாழ்க்தகயில் யாருக்கும் வயிசறரிந்து சாபமிடாயத.

ஒவ்சவான்றும் விதிப்படிதான் நடக்கும். ஆதகயால் உன் வயிற்சறரிச்சல் அந்த
மனிததனத் துன்பத்திற்காட்படுத்தும் என்பததயும் அறிந்து யகாபத்ததக் கட்டுப்படுத்து
என்றும் அறிவுதர கூறுகின்றார்.
“சாபங் சகாடுத்திடலாயமா - விதி தன்தன நம்மாயல தடுத்திட லாயமா யகாபங்

சதாடுத்திட லாயமா - இச்தச சகாள்ைக் கருத்ததக் சகாடுத்திடலாயமா”

கடுசவளிச் சித்தர் பாடல்கள் ஆனந்தக்களிப்பு வதகதயச் சார்ந்தது. மனித

வாழ்க்தகக்கு இன்பமும் மகிழ்ச்சிதயயும் தரும் பாடல்கைாதலால் இதவகதை

ஆனந்தக் களிப்பில் பாடினாற் யபாலும்.

“சமய்ஞானப் பாததயியலறு - சுத்த யவதாந்த சவட்ட சவளியிதனத் யதறு அஞ்ஞான

மார்க்கத்ததத் தூறு - உன்தன அண்டியனார்க் கானந்தமாம் வழி கூறு”

என்று நாம் சசய்ய யவண்டிய வழிமுதறகதைத் சதளிவாகத் தம் பாடலில்

கூறியுள்ைார் கடுசவளிச் சித்தர்.

ஆனந்தக்களிப்பு

பல்ைவி

பாபஞ்பசய் யாதிரு ெனகெ - நாவைக்

ககாபஞ்பசய் கதயென்
பகாண்கடாடிப் கபாைான்
பாபஞ்பசய் யாதிரு ெனகெ.

சாபங்பகாடுத்திட ைாகொ - விதி

தன்வனநம் ொகை தடுத் திடைாகொ
ககாபந் பதாடுத்திட ைாகொ - இச்வச
பகாள்ைக் கருத்வதக் பகாடுத்திட ைாகொ. பாப

பசால்ைருஞ் சூதுபபாய் கொசம் - பசய்தாற்

சுற்றத்வத முற்றாய்த் துவடத்திடும் நாசம்
நல்ைபத் திவிசு ைாசம் - எந்த
நாளும் ெனிதர்க்கு நன்வெயாம் கநசம். பாப

நீர்கெற் குமிழியிக் காயம் - இது

நில்ைாது கபாய்விடும் நீயறி ொயம்
பார்மீதில் பெத்தவும் கநயம் - சற்றும்
பற்றா திருந்திடப் பண்ணு முபாயம். பாப

நந்த ைனத்திகைா ராண்டி - அைன்

நாைாறு ொதொய்க் குயைவன கைண்டி
பகாண்டுைந் தாபனாரு கதாண்டி - பெத்தக்
கூத்தாடிக் கூத்தாடிப் கபாட்டுவடத் தாண்டி. பாப

தூடண ொகச்பசால் ைாகத - கதடுஞ்

பசாத்துக்க ளிபைாரு தூசும் நில் ைாகத
ஏடவண மூன்றும் பபால்ைாகத - சிைத்
திச்வசவைத் தாபைெ கைாகம் பபால் ைாகத. பாப

நல்ை ைழிதவன நாடு - எந்த

நாளும் பரெவன நத்திகய கதடு
ைல்ைைர் கூட்டத்திற் கூடு - அந்த
ைள்ைவை பநஞ்சினில் ைாழ்த்திக்பகாண் டாடு. பாப

நல்ைைர் தம்வெத்தள் ைாகத - அறம்

நாபைட்டில் ஒன்கறனும் நாடித்தள் ைாகத
பபால்ைாங்கில் ஒன்றுங்பகாள் ைாகத - பகட்ட
பபாய்ம்பொழிக் ககாள்கள் பபாருந்த விள்ைாகத. பாப

கைத விதிப்படி நில்லு - நல்கைார்

கெவும் ைழியிவன கைண்டிகய பசல்லு
சாதக நிவைவெகய பசால்லு - பபால்ைாச்
சண்டாைக் ககாபத்வதச் சாதித்துக் பகால்லு. பாப

பிச்வசபயன் பறான்றுங் ககள்ைாகத - எழில்

பபண்ணாவச பகாண்டு பபருக்கொ ைாகத
இச்வசய துன்வன யாைாகத - சிைன்
இச்வசபகாண் டவ்ைழி கயறிமீ ைாகத. பாப

பெய்ஞ்ஞானப் பாவதயி கைறு - சுத்த

கைதாந்த பைட்ட பைளியிவனத் கதறு

அஞ்ஞான ொர்க்கத்வதத் தூறு - உன்வன

அண்டிகனார்க் கானந்த ொம்ைழி கூறு. பாப

பெய்க்குரு பசாற்கட ைாகத - நன்வெ

பென்கெலுஞ்பசய்வக மிகைடக் காகத
பபாய்க்கவை யால்நட ைாகத - நல்ை
புத்திவயப் பபாய்ைழி தனில்நடத் தாகத. பாப

கூட ைருைபதான் றில்வை - புழுக்

கூபடடுத் திங்கள் உைவுைகத பதால்வை
கதடரு கொட்செ பதல்வை - அவதத்
கதடும் ைழிவயத் பதளிகைாரு மில்வை. பாப

ஐந்துகபர் சூழ்ந்திடுங் காடு - இந்த

ஐைர்க்கும் ஐைர் அவடந்திடும் நாடு
முந்தி ைருந்திநீ கதடு - அந்த
மூைம் அறிந்திட ைாமுத்தி வீடு. பாப
உள்ைாக நால்ைவகக் ககாட்வட - பவக
ஓடப் பிடித்திட்டால் ஆைைாம் நாட்வட
கள்ைப் புைபனன்னும் காட்வட - பைட்டிக்
கனலிட் படரித்திட்டாற் காணைாம் வீட்வட. பாப

காசிக்ககா டில்விவன கபாகொ - அந்தக்

கங்வகயா டில்கதி தானுமுண் டாகொ
கபசமுன் கன்ெங்கள் சாகொ - பை
கபதம் பிறப்பது கபாற்றினும் கபாகொ. பாப

பபாய்யாகப் பாராட்டுங் ககாைம் - எல்ைாம்

கபாககை ைாய்த்திடும் யாைர்க்கும்கபாங் காைம்
பெய்யாக கைசுத்த சாைம் - பாரில்
கெைப் புரிந்திடில் என்னனு கூைம். பாப

சந்கதக மில்ைாத தங்கம் - அவதச்

சார்ந்துபகாண் டாலுகெ தாழ்வில்ைா பபாங்கம்
அந்தமில் ைாதகைார் துங்கம் - எங்கும்
ஆனந்த ொக நிரம்பிய புங்கம். பாப

பாரி லுயர்ந்தது பத்தி - அவதப்

பற்றின கபர்க்குண்டு கெைரு முத்தி
சீரி லுயரட்ட சித்தி - யார்க்குஞ்
சித்திக்கு கெசிைன் பசயலினால் பத்தி. பாப

அன்பபனும் நன்ெைர் தூவிப் - பர

ொனந்தத் கதவின் அடியிவன கெவி
இன்பபாடும் உன்னுட ைாவி - நாளும்
ஈகடற்றத் கதடாய்நீ இங்கக குைாவி. பாப
ஆற்றறும் வீகடற்றங் கண்டு - அதற்
கான ைழிவய யறிந்து நீ பகாண்டு
சீற்றமில் ைாெகை பதாண்டு - ஆதி
சிைனுக்குச் பசய்திடிற் கசர்ந்திடுங் பகாண்டு. பாப

ஆன்ொைா ைாடிடு ொட்டந் - கதகத்

தான்ொ அற்றகபாகத யாமுடல் ைாட்டம்
ைான்கதி மீதிகை நாட்டம் - நாளும்
வையி லுனக்கு ைருகெ பகாண் டாட்டம். பாப

எட்டு மிரண்வடயும் ஓர்ந்து - ெவற

எல்ைா முனக்குள்கை ஏகொய்த் கதர்ந்து
பைட்ட பைளியிவனச் சார்ந்து - ஆனந்த
பைள்ைத்தின் மூழ்கி மிகுகளி கூர்ந்து. பாப

இந்த வுைகமு முள்ளுஞ் - சற்றும்

இச்வசவை யாெகை எந்நாளுந் தள்ளு
பசந்கதன்பைள் ைெவத பொள்ளு - உன்றன்
சிந்வததித் திக்கத் பதவிட்டவுட் பகாள்ளு. பாப

பபாய்கைதந் தன்வனப் பாராகத - அந்தப்

கபாதகர் பசாற்புத்தி கபாதகைா ராகத
வெவிழி யாவரச்சா ராகத - துன்
ொர்க்கர்கள் கூட்டத்தில் ெகிழ்ந்து கசராகத. பாப

வைகதாவரக் கூடவை யாகத - இந்த

வைய முழுதும் பபாய்த் தாலும்பபாய் யாகத

பைய்ய விவனகள்பசய் யாகத - கல்வை

வீணில் பறவைகள் மீதிபைய் யாகத. பாப
சிைென்றி கைகற கைண்டாகத - யார்க்குந்
தீங்கான சண்வடவயச் சிறக்கத் தூண்டாகத
தைநிவை விட்டுத்தாண் டாகத - நல்ை
சன்ொர்க்க மில்ைாத நூவைகைண் டாகத. பாப

பாம்பிவனப் பற்றியாட் டாகத - உன்றன்

பத்தினி ொர்கவைப் பழித்துக்காட் டாகத
கைம்பிவன யுைகிலூட் டாகத - உன்றன்
வீறாப்பு தன்வன விைங்க நாட்டாகத. பாப

கபாற்றுஞ் சடங்வகநண் ணாகத - உன்வனப்

புகழ்ந்து பைரிற் புகைபைாண் ணாகத
சாற்றுமுன் ைாழ்வைபயண் ணாகத - பிறர்
தாழும் படிக்குநீ தாழ்வைப்பண் ணாகத. பாப

கஞ்சாப் புவகபிடி யாகத - பைறி

காட்டி ெயங்கிகய கட்குடி யாகத
அஞ்ச வுயிர்ெடி யாகத - புத்தி
அற்றைஞ் ஞானத்தி னூல்படி யாகத. பாப

பத்தி பயனுகெனி நாட்டித் - பதாந்த

பந்தெற் றவிடம் பார்த்தவத நீட்டி
சத்திய பென்றவத யீட்டி - நாளுந்
தன்ைச ொக்கிக்பகாள் செயங்க கைாட்டி. பாப

பசப்பரும் பைவித கொகம் - எல்ைாம்

சீபயன் பறாறுத்துத் திடங்பகாள் விகைகம்
ஒப்பரும் அட்டாங்க கயாகம் - நன்றாய்
ஓர்ந்தறி ைாயைற் றுண்வெசம் கபாகம். பாப
எவ்ைவக யாகநன் னீதி - அவை
எல்ைா ெறிந்கத பயடுத்துநீகபாதி
ஒவ்ைாபைன்ற பை சாதி - யாவும்
ஒன்பறன் றறிந்கத யுணர்ந்துற கைாதி. பாப

கள்ைகை டம்புவன யாகத - பை

கங்வகயி கையுன் கடம்நவன யாகத
பகாள்வைபகாள் ைநிவன யாகத - நட்புக்
பகாண்டு பிரிந்துநீ ககாள்முவன யாகத. பாப

எங்குஞ் சயப்பிர காசன் - அன்பர்

இன்ப இருதயத் திருந்திடும் ைாசன்
துங்க அடியைர் தாசன் - தன்வனத்
துதிக்கிற் பதவி அருளுைன் ஈசன். பாப
 8. அழுகணிச் சித்தர் பாடல்
அழுத கண்ணீருடன் காணப்பட்ட சித்தர் அல்லது இவரது பாடல்கதைப்

படிக்கும்யதாறும் அழுதக உணர்ச்சி உண்டாவதால் ‘அழுகண்’ சித்தர் எனப்பட்டார்

யபாலும்.

இவர் பாடும்சபாழுது எப்சபாழுதும் கண்களிலிருந்து நீர் வழிந்து

சகாண்யட இருக்கும் என்பதால் இவருக்கு இப்சபயர் ஏற்பட்டதாகச் சிலர் கூறுவர்.

இவர் நாகப்பட்டினத்தில் சமாதி அதடந்ததாகக் கூறப்படுகின்றது.

இவரது பாடல்கள் ஏறத்தாழ ஒப்பாரிப் பாடல்கள் யபாலத்

யதான்றினாலும் அப்பாடலின் கருத்துக்கதை அனுபவ ஞானிகைால்தான்

விைக்கிங்சகாள்ை முடியும்.

இவரது பாடல்கைதனத்தும் கண்ணம்மா என்ற சபண்தண

முன்னிதலப்படுத்துவனவாகயவ உள்ைன.

“ஊத்ததச் சடலமடி உப்பிருந்த பாண்டமடி மாற்றிப்பிறக்க மருந்சதனக்குக்

கிட்டுதில்தல மாற்றிப்பிறக்க மருந்சதனக்குக் கிட்டுசமன்றால் ஊத்ததச் சடலம்

விட்யட - என் கண்ணம்மா உன் பாதம் யசயரயன?

இந்த உடம்பு நாற்றம் பிடித்த அழுக்கு உடம்பு. உப்பிருந்த மட்பாண்டம் யபால அைறு
பிடித்துக் கதரந்து அழிந்து யபாகும் உடம்பு. இந்த உடம்பின்
இயல்தப மாற்றி அழியாத உடம்புடன் பிறப்பதற்கான மருந்து எனக்குக்
கிதடக்கவில்தல. அப்படி அழியா உடம்புடன் பிறப்பதற்கு

எனக்கு மட்டும் மருந்து கிதடக்குசமன்றால் இந்த அழியக்கூடிய ஊத்ததச் சடலத்தத

விட்சடாழித்து உன் பாதயம தஞ்சம் என்று வந்து விடுயவயன என்று யயாகத்தின்

அவசியத்ததக் குறிப்பிடுகின்றார்.

இப்படிப்பட்ட யயாகத்தத பழக முயற்சிக்கின்றார் அழுகண்ணர். யயாகம் பழகப் பழக

உடல் சகாதிக்கிறது. மூலச்சூடு ஏற்படுகின்றது. அடி வயிறு வலிக்கிறது.

தம்அனுபவத்ததப் பாடல்களில் சகாட்டிக் கவிழ்க்கின்றார்.

சகால்லன் உதலயபாலக் சகாதிக்குதடி என் வயிறு நில் என்று சசான்னால்

நிதலநிறுத்தக் கூடுதில்தல; நில்சலன்று சசால்லி நிதலநிறுத்த வல்லார்க்குக் சகால்

என்று வந்த நமன் - என் கண்ணம்மா குடியயாடிப் யபாகாயணா!

யயாகம் பயில்வாருக்கு அடிவயிறு சுடும் என்பது புரிகிறது. அது மூலச்சூடு

என்பார்கள். இன்னும் சற்று ஆழ்ந்து யநாக்கினால் மூலாதாரத்தில்

உறங்கும் குண்டலிப் பாம்தப எழுப்புவதற்கான அனல் என்பது புரியும். எந்தச்

சசயதலயும் ஆரம்பிப்பதுதான் கடினம். பிறகு அது சுலபமாகி விடும்.

யயாகத்ததப் பயில ஆரம்பித்த நிதலயில்தான் அழுகண்ணருக்கு உடதலக்

கட்டுப்படுத்துவது கடினமாக இருந்தயத ஒழிய யயாகம் பயின்றபின் அது இவர்

கட்டுப்பாட்தட விட்டு விலகியய இருந்தது.

உடற்சூட்டின் மூலம் குண்டலினிதயக் கிைப்பிய இவர் அததன

இதடயில் நிறுத்தும் வித்தததயயும் அறிய விரும்புகின்றார். ஆனால்
முடியவில்தல. அடியில் யதான்றிய அனல் உச்சியில்தான், அதாவது
சகரஸ்தைத்தில்தான் யபாய் நின்றது. இதடயில் ஒவ்சவாரு உடற் சக்கரத்ததயும்
கடக்கும்யபாது இன்பமயமான ‘சிறுவலி’

அந்த அனுபவத்தத மீண்டும் அனுபவிக்க அல்லது அயத இடத்தில்

குண்டலினிதய நிதலநிறுத்த அவரால் முடியவில்தல.

இங்கு இந்த ஆறாதார குண்டலினி யயாகத்தில் கவனிக்கப்படுகின்ற

விஷயமும் ஒன்றிருக்கிறது. மூலாதாரத்திலிருந்து கிைம்பும் குண்டலினி

அக்கினிதய இதடயில் தடங்கல் சசய்யதாமானால் யயாகம் பயில்கின்றவர் பித்தாகி

உயிர் துறப்பர் என்றும் சசால்லப்படுகிறது.

இந்தக் கருத்ததத்தான்,

‘நில்சலன்று சசால்லி நிதலநிறுத்த வல்லார்க்குக் சகால் என்று வந்த நமன்”

என்ற வரிகளில் சதரிவிக்கின்றார்.

இது இப்படியிருக்க இந்த யயாக முயற்சிக்கு முன் இைதம மயக்கத்தால் மனததக்

கட்டுப்படுத்தப், படாத பாடுபட்ட நிதலதய

“மாமன் மகைடியயா மச்சினியயா நானறியயன் காமன் கதணசயனக்கு கனலாக

யவகுதடி மாமன் மகைாகி மச்சினியும் நீயானால் காமன் கதணகசைல்லாம் என்

கண்ணம்மா! கண்விழிக்க யவகாயவா”

முதறப் சபண்ணாக இருந்தால் என்ன அல்லது மச்சினியாகத்தான்

இருந்சதன்ன? இைதமப்பருவத்தில் காமன் கதணயினால் படும் துன்பம்
சபரியதல்லவா? அந்தக் காமன் கதணகசைல்லாம் யயாகத்திலிருந்த சிவசபருமான்
கண்விழிக்கச் சாம்பரானது யபால, யயாக தவத்திலிருந்து நான் கண் விழித்தால் அந்த
யயாக அனலில் காம உணர்ச்சிகசைல்லாம் சவந்து சாம்பராகி விடாதா? என்று
கண்ணம்மாதைக் யகட்கின்றார்.

குண்டலினி யயாகத்ததப் பற்றி மற்சறாரு பாடலிலும் குறிப்பிடுகின்றார்.

“உச்சிக்குக் கீழடியயா ஊசிமுதன வாசலுக்குள் மச்சிக்கு யமயலறி

வானுதிரந்தாசனடுத்துக் கச்தச வடம் புரியக் காயலூர்ப் பாததயியல வச்சு

மறந்தல்யலா - என் கண்ணம்மா வதக யமாசமாயனண்டி”

எவ்வைவு அருதமயான விைக்கம். உச்சிக்குக் கீயழ ஊசி முதன வாசல்

என்று குறிப்பிட்டது சுழுமுதனதய உச்சியான மச்சிக்கு யமயல ஏறிய

குண்டலினி அமுத தாரண சசய்யும் நிதலதய இப்பாடலில் விைக்கம் சசய்கின்றார்.

இவ்வைவு யயாக விைக்கம் கூறுமிவர் உஞ்ச விருத்தி சசய்யத காலத்ததக்

கழித்தாசரன்று கூறப்படுகிறது.

“புல்லரிடத்திற்யபாய் சபாருள் தனக்கு தகயயந்தி பல்தல மிகக்காட்டிப் பரக்க

விழிக்கிறண்டி பல்தல மிகக் காட்டாமல் பரக்க விழிக்காமல் - என் கண்ணம்மா

புல்லரிடம் யபாகாமல் என் கண்ணம்மா! சபாருசைனக்குத் தாராயயா”

பிச்தசசயடுப்பது யகவலமானதுதான். ஆனால் அததவிடக் யகவலம் அப்படிப் பிச்தச

எடுப்பவனிடம் பிச்தச யபாட மாட்யடன் என்று துரத்துவது

என்ற ஒைதவயாரின் கருத்தத இவ்வரிகளில் காட்டித் தன்தனப் சபாருள்

தரா புல்லர்களிடம் யபாய் தகயயந்திப் பல்தல மிகக்காட்டிப்

பிச்தசசயடுக்காமல் உயிர் வாடுவதற்கு எனக்குப் சபாருள் சகாடு அம்மா என்று

மயனான்மணித் தாயிடம் (கண்ணம்மாவிடம்) யவண்டுகின்றார்.

படிக்கப் படிக்கப் பரிதாபத்ததத் தூண்டும் இவர் பாடல்கள் சித்தர் இலக்கியத்தில்

மிகப் பிரபலம்.

“தபயூரியலயிருந்து பாழூரியல பிறந்து சமய்யூரில் யபாவதற்கு யவதாந்த வீடறியயன்

சமய்யூரில் யபாவதற்கு யவதாந்த வீடறிந்தால் தபயூரும் சமய்யூரும் என் கண்ணம்மா!

பாழாய் முடியாயவா”

இங்கு இவர் ஜனன முதறதம உணர்த்துகின்றார். தபயூர் என்பது

கருவதற (கருப்தப) பாழூர் என்பது யயானி; சமய்யூர் என்பது உடல் என்றும்,

உண்தம ஞானம் என்றும் இரு சபாருள்படும்.

பாழ் என்பது யமாட்சம், வீடு யபறு; உடதலயய இதறவன் வாழும் ஆலயமாகக் கருதி

யயாக நியமங்கள் சசய்தீர்கைானால் அதுயவ யகாயிலாகி

இதற தரிசனத்ததக் காட்டும். அந்த நிதலயில் யயாக சநறியாைர் சவறுத்

சதாதுக்கும் சபண்களின் கருப்தபயும் உடம்பும் புனிதம் அதடந்து பாழூராக அதாவது

ஆகாய சவளியாக இதறவன் வாழும் யகாயிலாக மாறாதா? என்று நம்தமக் யகள்வி

யகட்கின்றார்.

ஆராய்ச்சி உதரதயப் படித்த சநஞ்சங்களுக்கு அழுகண்ணார் பாடதலயும் படிக்க

ஆவல் வருகின்ற தல்லவா! பாடதலத் சதாடருங்கள்.

மூைப் பதியடிகயா மூவிரண்டு வீடதிகை

ககாைாப் பதியடிகயா குதர்க்கந் பதருநடுகை
சாைப் பதிதனிகை தணைாய் ைைர்த்தகம்பம்
கெைப் பதிதனிகை என் கண்ணம்ொ
விவையாட்வடப் பாகரகனா. 1

எண்சாண் உடம்படிகயா ஏழிரண்டு ைாயிைடி

பஞ்சாயக் காரவரைர் பட்டணமுந் தானிரண்டு
அஞ்சாெற் கபசுகிறாய் ஆக்கிவனக்குத் தான்பயந்து
பநஞ்சார நில்ைாெல் என் கண்ணம்ொ
நிவைகடந்து ைாடுறண்டி. 2

முத்து முகப்படிகயா முச்சந்தி வீதியிகை

பத்தாம் இதழ்பரப்பிப் பஞ்சவணயின் கெலிருத்தி
அத்வத யடக்கிநிவை ஆருமில்ைா கைவையிகை
குத்து விைக்ககற்றி என் கண்ணம்ொ
ககாைமிட்டுப் பாகரகனா. 3

சம்பா அரிசியடி சாதஞ் சவெத்திருக்க

உண்பாய்நீ என்று பசால்லி உழக்குழக்கு பநய்ைார்த்து
முத்துகபா ைன்னமிட்டு முப்பழமுஞ் சர்க்கவரயுந்
தித்திக்குந் கதனமிர்தம் என் கண்ணம்ொ
தின்றுகவைப் பாகறகனா. 4

வபம்பபாற் சிைம்பணிந்து பாடகக்கால் கெல்தூக்கி

பசம்பபாற் கவையுடுத்தி கசல்விழிக்கு வெபயழுதி
அம்பபாற் பணிபூண் டறுககாண வீதியிகை
கம்பத்தின் கெலிருந்கத என் கண்ணம்ொ
கண்குளிரப் பாகரகனா. 5

எட்டாப் புரவியடி யீராறு காைடிகயா

விட்டாலும் பாரெடி வீதியிகை தான்ெறித்துக்
கட்டக் கயிபறடுத்துக் கால்நாலுஞ் கசர்த்திறுக்கி
அட்டாை கதசபெல்ைாம் என் கண்ணம்ொ
ஆண்டிருந்தா ைாகாகதா. 6

பகால்ைன் உவைகபாைக் பகாதிக்குதடி என்ையிறு

நில்பைன்று பசான்னால் நிவைநிறுத்த கூடுைதில்வை
நில்பைன்று பசால்லியல்கைா நிவைநிறுத்த ைல்ைார்க்குக்
பகால்பைன்று ைந்தநென் என் கண்ணம்ொ
குடிகயாடிப் கபாகாகனா. 7

ஊற்வறச் சடைெடி உப்பிருந்த பாண்டெடி

ொற்றிப் பிறக்க ெருந்பதனக்குக் கிட்டுதில்வை
ொற்றிப் பிறக்க ெருந்பதனக்குக் கிட்டுபென்றால்
ஊற்வறச்சடைம்விட்கட என் கண்ணம்ொ
உன்பாதஞ் கசகரகனா. 8

ைாவழப் பழந்தின்றால் ைாய்கநாகு பென்று பசால்லித்

தாவழப் பழந்தின்று சாபைனக்கு ைந்ததடி
தாவழப் பழத்வதவிட்டுச் சாகாெற் சாகைல்கைா
ைாவழப் பழந்தின்றால் என் கண்ணம்ொ
ைாழ்பைனக்கு ைாராகதா 9

வபயூரி கையிருந்து பாழூரி கைபிறந்து

பெய்யூரில் கபாைதற்கு கைதாந்த வீடறிகயன்
பெய்யூரில் கபாைதற்கு கைதாந்த வீடறிந்தால்
வபயூரும் பெய்யூரும் என் கண்ணம்ொ
பாழாய் முடியாகைா. 10

ொென் ெகைடிகயா ெச்சினிகயா நானறிகயன்

காென் கவணபயனக்கு கனைாக கைகுதடி
ொென் ெகைாகி ெச்சினியும் நீயானால்
காென் கவணகபைல்ைாம் என் கண்ணம்ொ
கண்விழிக்க கைகாகைா. 11

அந்தரத்வத வில்ைாக்கி ஐந்பதழுத்வத யம்பாக்கி

ெந்திரத்கத கரறியல்கைா ொன்கைட்வட யாடுதற்குச்சந்திரருஞ்
சூரியருந் தான்கபாந்த காைனத்கத
ைந்துவிவை யாடியல்கைா என் கண்ணம்ொ
ெனெகிழ்ந்து பார்ப்பபதன்கறா. 12

காட்டாவன கெகைறி கவடத்பதருகை கபாவகயிகை

நாட்டார் நவெெறித்து நவகபுரியப் பார்ப்பபதன்கறா
நாட்டார் நவெெறித்து நவகபுரியப் பார்த்தாலுங்
காட்டாவன கெகைறி என் கண்ணம்ொ
கண்குளிரக் காண்கபகனா. 13

உச்சிக்குக் கீழடிகயா ஊசிமுவன ைாசலுக்குள்

ெச்சுக்கு கெகைறி ைானுதிரந் தாபனடுத்து
கச்வச ைடம்புரியக் காயலூர்ப் பாவதயிகை
ைச்சு ெறந்தல்கைா என் கண்ணம்ொ
ைவககொச ொகனண்டி. 14

முக்கால் அரும்பபடுத்து மூவிரண்டாய்த் தான்தூக்கி

நாக்கால் ைவைபரப்பி நாற்சதுர வீடுகட்டி
நாக்கால் ைவைபரப்பி நாற்சதுர வீட்டினுள்கை
மூக்காவைக் காணாெல் என் கண்ணம்ொ
முழுதுந் தவிக்கிறண்டி. 15

காெ ெைர்தூைக் கருத்பதனக்கு ைந்ததடி

பாெ ைலிபதாவைக்கப் பாசைலி கிட்டுதில்வை
பாெ ைலிபதாவைக்கப் பாசைலி நிற்குபென்றால்
காெ ெைர்மூன்றும் என் கண்ணம்ொ
கண்பணதிகர நில்ைாகைா. 16

தங்காயந் கதான்றாெல் சாணகைக் பகால்வைகட்டி

பைங்காய நாற்றுவிட்டு பைகுநாைாய்க் காத்திருந்கதன்
பைங்காயந் தின்னாெல் கெற்கறாவைத் தின்றைகைா
தங்காயந் கதாணாெல் என் கண்ணம்ொ
சாகிறண்டி சாகாெல். 17

பற்றற்ற நீரதிகை பாசி படர்ந்ததுகபால்

உற்றுற்றுப் பார்த்தாலும் உன்ெயக்கந் தீரவில்வை
உற்றுற்றுப் பார்த்தாலும் உன்ெயக்கந் தீர்ந்தக்கால்
பற்றற்ற நீராகும் என் கண்ணம்ொ
பாசியது கைறாகொ. 18

கற்றாரும் ெற்கறாரும் பதாண்ணூற்கறா டாறதிகை

உற்றாரும் பபற்றாரும் ஒன்பறன்கற யானிருந்கதன்
உற்றாரும் பபற்றாரும் ஊவர விட்டுப் கபாவகயிகை
சுற்றாரு மில்ைாெல் என் கண்ணம்ொ
துவணயிழந்து நின்றபதன்ன. 19

கண்ணுக்கு மூக்கடிகயா காகதார ெத்திெத்தில்

உண்ணாக்கு கெகைறி உன்புதுவெ பெத்தவுண்டு
உண்ணாக்கு கெகைறி உன்புதுவெ கண்டைர்க்கு
கண்ணுக்கு மூக்கடிகயா என் கண்ணம்ொ
காரணங்கள் பெத்தவுண்கட. 20

சாயச் சரக்பகடுத்கத சாதிலிங்கந் தான்கசர்த்து

ொயப் பபாடிகைந்து ைாலுழுவை பநய்யூற்றிப்
பபாட்படன்று பபாட்டுமிட்டாள் புருைத் திவடநடுகை
இட்ட ெருந்தாகை என் கண்ணம்ொ
இவ்கைஷ ொகனண்டி. 21

பாதாை மூலியடி பாஷாணந் தான்கசர்த்து

கைதாைங் கூட்டியல்கைா பைண்சாவர பநய்யூற்றி
பசந்தூர வெயடிகயா பஜகபெைாந் தான்மிரட்டித்
தந்த ெருந்தாகை என் கண்ணம்ொ
தணைாக கைகுறண்டி. 22

கள்ைர் பயபெனக்குக் கால்தூக்க பைாட்டாெல்

பிள்வை யழுதுநின்றால் பபற்றைர்க்குப் பாரெடி
பிள்வை யழுைாெல் பபற்றெனம் கநாகாெல்
கள்ைர் பயபெனக்கக என் கண்ணம்ொ
கடுகைவு காணாகதா. 23

பட்டணத்வத யாளுகின்ற பஞ்சைர்கள் ராஜாக்கள்

விட்டுப் பிரியாெல் வீரியங்கள் தாம்கபசி
விட்டுப் பிரிந்தைகர கைறு படுங்காைம்
பட்டணமுந் தான் பறிகபாய் என் கண்ணம்ொ
பவடென்னர் ொண்டபதன்ன. 24

ஆகாயப் புவையனடி அஞ்ஞானந் தான்கபசிச்

சாகாத் தவையறிகயன் தன்னறிவு தானறிகயன்
கைகாத காைறிகயன் விதிகொச ொகனனடி
கநாகாெல் பநாந்தல்கைா என் கண்ணம்ொ
பநாடியில் பெழு காகனனடி. 25

தாவயச்சதபென்கற தந்வதயவர பயாப்பபன்கற

ொயக் கைவிைந்து ெதிெயக்க ொகனனடி
ொயக் கைவிவிட்டு ெதிெயக்கந் தீர்ந்தக்கால்
தாயுஞ் சதொகொ என் கண்ணம்ொ
தந்வதயரு பொப்பாகொ. 26

அஞ்சாத கள்ைனடி ஆருெற்ற பாவியடி

பநஞ்சாரப் பபாய்பசால்லும் கநயமில்ைா நிஷ்டூரன்
கஞ்சா பைறியனடி வககசத ொகுமுன்கன
அஞ்சாகத பயன்று பசால்லி என் கண்ணம்ொ
ஆண்டிருந்தா ைாகாகதா. 27

உன்வன ெறந்தல்கைா உளுத்த ெரொகனன்

தன்வன ெறந்தார்க்குத் தாய்தந்வத யில்வையடி
தன்வன ெறக்காெல் தாயாரு முண்டானால்
உன்வன ெறக்காெல் என் கண்ணம்ொ
ஒத்திருந்து ைாகழகனா. 28

காயப் பதிதனிகை கந்தமூ ைம்ைாங்கி

ொயப் பணிபூண்டு ைாழுஞ் சரக்பகடுத்கத
ஆயத் துவறதனிகை ஆராய்ந்து பார்க்குமுன்கன
ொயச் சுருகைாவை என் கண்ணம்ொ
ெடிகெல் விழுந்தபதன்ன. 29

சித்திரத்வத குத்தியல்கைா சிவைவய எழுதிவைத்து

உத்திரத்வதக் காட்டாெல் ஊரம்பை ொகனன்
உத்திரத்வதக் காட்டியல்கைா ஊரம்பை ொனால்
சித்திரமும் கைறாகொ என் கண்ணம்ொ
சிவையுங் குவையாகதா. 30

புல்ை ரிடத்திற்கபாய் பபாருள்தனக்குக் வககயந்திப்

பல்வை மிகக்காட்டிப் பரக்க விழிக்கிறண்டி
பல்வைமிகக் காட்டாெல் பரக்க விழிக்காெல்
புல்ைரிடம் கபாகாெல் என் கண்ணம்ொ
பபாருபைனக்குத் தாராகயா. 31

பைட்டுண்ட சக்கரத்தால் கைண தனிெளித்துக்

குட்டுண்டு நின்கறண்டி ககாடிெனு முன்னாகை
குட்டுண்டு நில்ைாெற் ககாடிெனு முன்னாக
பைட்டுண்டு பிணிநீக்கி என் கண்ணம்ொ
விழித்துபைளி காட்டாகயா. 32

என்கனாடு உடன்பிறந்தார் எல்கைாரும் பட்டார்கள்

தன்னந் தனியனுொய்த் தனித்திருக்கல் ஆச்சுதடி
முன்னம் இதுபதரிந்தால் முழுகொசம் கபாகககன
இன்னவிதம் என்று என் கண்ணம்ொ
எடுத்து உவரக்க ைாகாகதா? 33

எல்ைாரும் பட்டார்கள் இன்னவிடம் என்றறிகயன்

பபால்ைாங்கும் கபாச்சுதடி புைனும் ெறந்துதடி
கல்ைான என்ெனது கவரந்திருக்கு கெயாகில்
எல்ைாரும் ைந்து என் கண்ணம்ொ
எனக்குஏைல் பசய்யாகரா. 34

என்வன எனக்கறிய இருவிவனயும் ஈடழித்துத்

தன்வன அறியுமிடம் தானறிந்து பகாண்கடண்டி
தன்வன அறியுமிடம் தானறிந்து பகாண்டபின்பு
என்வன அறியாெல் என் கண்ணம்ொ
இருந்கதன் ஒருைழியாய். 35

ஆதாரம் ஆறிவனயும் ஐம்பத்கதார் அட்சரமும்

சூதானக் ககாட்வடஎல்ைாம் சுட்டுத் பதாவைத்தார்கள்
சூதானக் ககாட்வடஎல்ைாம் சுட்டுவிட நாைானால்
பாதாை ைத்துபைல்ைாம் என் கண்ணம்ொ
பக்கத்து இருக்காகதா. 36

கடல்நீரின் ஆழெவதக் கண்டுகவர கயறிைந்து

உடலும்உயி ரும்கபாை ஒத்கத இருந்கதாெடி
உடலும்உயி ரும்கபாை ஒத்கத இருக்வகயிகை
திடொ ெயக்கம்ைந்து என் கண்ணம்ொ
கசர்ந்தது என் பசால்ைாகயா? 37

கல்லுள் இருந்த கனல்ஒளிவயக் காரணொய்ப்

புல்லுள் இருந்துைந்த பபாருைறியக் காகணன்டி
புல்லுள் இருந்த பபாருைறியக் காணாட்டால்
ைல்ைபங்கள் கதாணாெல் என் கண்ணம்ொ
ெயங்கித் தவிக்குறண்டி. 38

பபாற்பூவும் ைாசவனயும் கபாதம் அறிந்கதார்க்குக்

கற்பூவும் ைாசவனயும் காணும் கயைருக்கும்
கற்பூவும் ைாசவனயும் கண்டது உண்கட யாொனால்
பபாற்பூவும் ைாசவனயின் என் கண்ணம்ொ
புைன்கள் பதரியகைண்டி. 39

ஆதிெதி என்னும் அதின் விடாய் தான்அடங்கிச்

கசாதிவிந்து நாதபெனச் சுக்கிைொய் நின்றதடி
கசாதிவிந்து நாபெனச் சுக்கிைொய் நின்றாக்கால்
நீதியுடன் பூர்ைபட்சம் என் கண்ணம்ொ
நிவைபதரிய ொட்கடகனா. 40

ஞானமிது நாற்பவதயும் நைொக கைபதரிய

கொன ெயக்கத்தில் முழுதுகெ பகாட்டிவிட்கடன்;
கொன ெயக்கத்வத முழுதும் அறிந்கதார்கள்
ஞானம் அவடைார்கள் என் கண்ணம்ொ
நன்வெபபற்று ைாழ்ைார்கள். 41
 ைாத கற்பம்

கண்ணிகள்

மூைம்நடுவீதி ஆத்தாகை மும்ெண்டைத்து அெர்ந்த

நீைகண்ட ைத்துவைத்தான் - ஆத்தாகை
நின்ெைவனப் கபாற்றுைகன. 42

கெகத்தான் விந்தாச்சு - ஆத்தாகை

விசயரவிச் சுண்ணாம்பாம்
ஆகச் சிைநீரால் - ஆத்தாகை
அட்டசித்தி அைள்சக்தி. 43

இரவி முகத்தாகை - ஆத்தாகை

ஈசன் என்ற உப்பாச்சு
ைருகங்வக தன்னாகை - ஆத்தாகை
ெயொகச் சுத்தம் பசய்கத. 44

முந்தின உப்பிரண்டும் - ஆத்தாகை

முழுக்கல்லுப் பபான்னாகத்

பதாந்திக்க இவ்விவடக்க - ஆத்தாகை

சூழ்சீனங் கால்கசர்த்து. 45

ஆறுதைச்பசயநீர் - ஆத்தாகை
அதிகைகற் சுண்ணாம்பாம்
மீறுமிந்தச் சுண்ணாம்பில் - ஆத்தாகை
வீரமுடன் கற்பூரம். 46
சாரநீரால் அவரத்து - ஆத்தாகை
தனிக்கைச கெபூசி
ஆறுைவகச் பசயநீரால் - ஆத்தாகை
அதன்கெகை சுத்திவைக்க. 47

உப்பபன்று அறியாகர - ஆத்தாகை

உைகத்தி லுள்கைார்கள்
உப்பல்கைா சுண்ணாம்பாம் - ஆத்தாகை
ஊர்க்குள் விவைகூறுதடி. 48

சவ்வீரம் முப்புச்சுண்ணம் - ஆத்தாகை

தனிப்பூரம் கெற்பூசி
ஒவ்ைாத பான்முகத்தில் - ஆத்தாகை
ஊடுருைச் சுண்ணாம்பாம். 49

காரமிதில் ஏற்றைடி - ஆத்தாகை

கருஅறியார் தண்ணீவரச்
சீருடகன குத்தியடி - ஆத்தாகை
தீமுகத்தில் ைாட்டிவிடு. 50

கற்பூரச் சுண்ணெடி - ஆத்தாகை

கடுங்காரச் சுண்ணெடி
பைற்பாக வைத்தாகன - ஆத்தாகை
கைவதகைர் ககாடியடி. 51

எண்பணண் சரக்குெடி - ஆத்தாகை

இப்பூரச் சுண்ணெடி
கண்ணத்தில் வீரர்
கசதில் சுண்ணாம்பாம். 52
அக்காரச் சுண்ணாம்பாம் - ஆத்தாகை
ஆகபரண்டு சுண்ணெவத
உக்காரம் கெற்பூசி - ஆத்தாகை
உவையிகை வைத்தூத. 53

எண்பணய் எல்ைாம் கபாக்குெடி

இருக்கும் சவுக்காரம்
சுண்ணெடி கெற்கைசம் - ஆத்தாகை
பசால்லுகிகறன் அப்புச்சுண்ணம். 54

கற்பூரச் சுண்ணாம்பாம் - ஆத்தாகை

கைந்திருந்த இண்டு ெடி
பசப்பமுள்ை பசயநீரால் - ஆத்தாகை
கசர்த்தாட்டி வீரமிட்டு. 55

ைழெவைக்கு - ஆத்தாகை
ைைொய்ப் பபாதிந்தபின்பு
தழலிகை தானாட்டி - ஆத்தாகை
சற்குருைாம் உப்பாகை. 56

உப்புச் சுண்ணங் கற்பூரம் - ஆத்தாகை

உண்வெ சவுக்காரம்
பசப்பமுடன் மூன்றுசுண்ணம் - ஆத்தாகை
கசர்த்துரவியில் இட்டு. 57

இக்குருவில் ெஞ்சாடி ஆத்தாகை

எடுத்துத் துருசில் இட்டு
முக்கியமுடன் கெற்கைசம் - ஆத்தாகை
முன்பூசி பையிலில் வைக்க. 58
சுண்ணாம்பு தங்கியிது - ஆத்தாகை
துடிதாைகம் பைளுக்கும்
சுண்ணாம்பு ைங்கெடி - ஆத்தாகை
துடிலிங்கம் வகொட்டும். 59

சாதிலிங்கச் சுண்ணாம்பு - ஆத்தாகை

தனிகைாகச் சுண்ணாம்பாம்

நாதாந்தச் சுண்ணாம்பாம் - ஆத்தாகை

நாகமிதிற் சுண்ணாம்பாம். 60

சுண்ணாந்தா னாகைடி - ஆத்தாகை

துடிபகந்த கம்பைளுப்பாம்
சுண்ணாம்பாங் பகந்தகந்தான் - ஆத்தாகை
துடியாவன பட்டுவிடும். 61

சூதனடி பட்டாண்டி - ஆத்தாகை

சூழ்ந்து அங்கந் தான்கசர்க்க
கைவத சவ்வீரனடி - ஆத்தாகை
மீறும்ைவக மூன்றுபொன்றாய். 62

கசர்ந்திருக்க கைெணியாம் - ஆத்தாகை

பசம்புபைள்ளி கசர்ந்கததான்
நூத்துக்பகாரு ொவிடகை - ஆத்தாகை
நூத்பதட்டு ொத்தாகும். 63

இத்தங்கம் பசந்தூரம் - ஆத்தாகை

இந்த ெணியாகை
சத்தகபதி யாகுெடி - ஆத்தாகை
தான்பரிச கபதியிதாம். 64
ெண்டைம் கபதிக்குெடி - ஆத்தாகை
ெவையும் பழுக்குெடி
அண்டத்வத பதாட்டாட்ட - ஆத்தாகை
அடங்காப் பபாருைாகும். 65

ெண்கணது கல்கைது - ஆத்தாகை

ெரகெது இவ்கைவத
ஒண்ணாது பைாண்ணாது - ஆத்தாகை
ஒடுங்கும் பபாருவைப்கபண். 66

தாைகம் பைள்ளியிகை - ஆத்தாகை

தப்பாது பத்தவரயும்
பாளித்த கைாகச்சுண்ணம் - ஆத்தாகை
பத்தவரயாம் ைங்கெதில். 67

வீரச்சுண்ணம் பைள்ளியதாம் - ஆத்தாகை

பைள்ளிபதி பனட்டாகும்
பூரச்சுண்ணஞ் கசர்க்கைடி - ஆத்தாகை
பபான்ையகதா எண்ணான்காம். 68

சிைபற்பம் பசம்பினிகை - ஆத்தாகை

கசர்க்கைய எட்டவரயாம்
துவையாக் கைர்ககாடி - ஆத்தாகை
பசான்னார் திருமூைர். 69

பார்த்கதனடி கண்கடனடி - ஆத்தாகை

பாசங் குருபாதம்
காத்கதனடி கண்கடனடி - ஆத்தாகை
வகமுவறயாம் என்னூல்தான். 70
கருவை ஒளியாெல் - ஆத்தாகை
காசினியில் உள்கைார்க்குக்
குருவைநாம் காண்பித்கதாம் - ஆத்தாகை
குணொன ைாதவித்வத. 71

உண்படன்ற கபர்க்குெடி - ஆத்தாகை

உண்டாய் இருக்குெடி
சண்டாைன் ஆனாக்கால் - ஆத்தாகை
தான்ைபிக்க ொட்டாகத. 72

ைபிக்க ைழி பசால்லுகிகறன் - ஆத்தாகை

நந்திதிரு மூைவரயும்
ைபிக்கக் கா ைாங்கிவயயும் - ஆத்தாகை
நாதாந்தப் கபாகவரயும். 73

சத்தி சிதம்பரமும் - ஆத்தாகை

சட்வடமுனி பூவசபசய்ைாய்
உத்தெக் பகாங்கணவர - ஆத்தாகை
உசிதொய்ப் பூவசபசய்ைாய். 74

கருவூரா னானந்தர் - ஆத்தாகை

கண்டு ைழிபதரிந்கதார்

ஒருபநறியாய் இைர்கவையும் - ஆத்தாகை

உண்வெயுடன் பூவசபசய். 75

சண்டாைன் ஆனாலும் - ஆத்தாகை

தான்கைவத காண்பாகன
கண்டபசய்தி பசான்கனான்நான் - ஆத்தாகை
கற்பைவக பசால்லுபைகன. 76
பசால்லுகிகறன் கரிப்பான் - ஆத்தாகை
சுத்த இவைபரித்துச்
பசல்லும் பழச்சாற்றில் - ஆத்தாகை
பசம்பழத் தைைவரத்து. 77

அவரத்தாவின் பநய்யதனில் - ஆத்தாகை

அதுசிைக்கக் காய்ந்த
திரொகயார் பீங்கானில் - ஆத்தாகை
பசப்பமுடன் வைத்கததான். 78

பதனொய் ைண்டுகட்டி - ஆத்தாகை

பரபென்று நம்பிகயதான்
திதிபூரு ைந்தனிகை - ஆத்தாகை
பசயல்பபாருந்தும் நாள்பார்த்தும். 79

அமுதகயா கம்பார்த்து - ஆத்தாகை

ஆனபதாரு கற்பவதக்
குமுதபைாலி உண்ணாக்கில் - ஆத்தாகை
குைாவுகின்ற ைாசலிகை. 80

பபருவிரைால் அவதத்பதாட்டு - ஆத்தாகை

கபவதெனம் எண்ணாெல்
ஒரு பநறியாய் நாலுதரம் - ஆத்தாகை
உயரைைம் சுற்றிடகை. 81

நாலுதரம் சுத்திபசய்தால் - ஆத்தாகை

நன்றாய் அகக்கதவில்
ஆைமுண்கடான் தன்னாவண - ஆத்தாகை
அஞ்சுகத வுந்திறக்க. 82
நாற்பதுநாள் பகாள்ைாகரல் - ஆத்தாகை
நற்கதவு ஐஞ்சுந் திறக்கும்
தீர்க்கெதாய் சித்தியுண்டாம் - ஆத்தாகை
கதகம் ைச்ரகாயெதாம். 83

ெறைாெற் கற்பைவக - ஆத்தாகை

ெனசாரத் தின்றுவிட்டால்
இறைாெல் அட்டசித்தி - ஆத்தாகை
இக்கற்பங்பகாண்ட பின்பு. 84

உற்றபதாரு கற்பெவத - ஆத்தாகை

உணைாகத் தின்றுவிட்டால்
பசத்திறந்து கபாைதில்வை - ஆத்தாகை
திடொ யிருக்குெடி. 85

பகதிபபற கைணுபென்றால் - ஆத்தாகை

ககைாெ கைககட்டு
ெதியமுதம் பகாண்டபின்பு - ஆத்தாகை
ெறுகற்பம் பகாண்டிடுைாய். 86

கைதாை கற்பெவத - ஆத்தாகை

விதுைைரும் அட்டமிநாள்
ொதாவிம் மூலிவகக்கு - ஆத்தாகை
ெயொய்பநய் கைத்யமிட்டு. 87

நெக்கரித்துத் தரம்கநாக்கி - ஆத்தாகை

நயொக ைாங்கிைந்த
நெக்கார சித்தியுடன் - ஆத்தாகை
நன்றாய் நிழலுைர்த்தி. 88
சூரணஞ் பசய்கததான் - ஆத்தாகை
சுயொன நாள்பார்த்து
மீரும் பைருகடியாய் - ஆத்தாகை
கைண்டுந்கதன் பநய்கசர்த்து. 89

பகாள்ைகை ெண்டைந்தான் - ஆத்தாகை

கூறுெட்ட சித்தியுண்டாம்

பதள்ளும் அைர்களுக்கு - ஆத்தாகை

கதை ைருடெதில். 90

பதினா யிரைருடம் - ஆத்தாகை

பண்பாய் இருப்பனடி
ரதிகைதப் பபண்முதைாய் - ஆத்தாகை
நன்வெயுடன் கெவுைர் பார். 91

பூகைாக ொதர்கவை - ஆத்தாகை

புகைகை ஆகாது
கெகைாகப் பபண்கள்சித்தி - ஆத்தாகை
கெவுதற்குந் தானாகும். 92

வகயான்சங் காயைவு - ஆத்தாகை

கறிமிைக திற்பாதி
பசய்யாதி ெண்டைகெ - ஆத்தாகை
தின்றால் நவரகளில்வை. 93

திவரயில்வை அட்டசித்தி - ஆத்தாகை

கதகெது எவ்ைர்ணொய்
ைவரைச்ர காயெதாம் - ஆத்தாகை
ையதுமுந் நூறிருப்பன். 94
பகாடுப்வபயிவை கைசாக - ஆத்தாகை
பகாள்ைாகயார் ெண்டைகெ
நடுக்கமில்வை தான் பகலில் - ஆத்தாகை
நட்சத் திரந்கதான்றும். 95

பத்தியம் பச்சரிசி - ஆத்தாகை

பாலிட்ட கசாறாகும்
ெத்பதான்றும் ஆகாகத - ஆத்தாகை
ைண்வெயுடன் இக்பகாடுப்வப. 96

சமூைம் கழுவிநன்றாய் - ஆத்தாகை

தயைாய் நிழல் உைர்த்தி
சமூைம் இடித்துநன்றாய் - ஆத்தாகை
சதிராகச் சூரணஞ்பசய். 97

பாலில் பைருகடியாய் - ஆத்தாகை

பதிெண்ட ைம்பகாைகை
கெலும் ைச்ரகாயெடி - ஆத்தாகை
கைவதயுமி நீராகை. 98

பழுக்கும் நைகைாகம் - ஆத்தாகை

பரெட்ட சித்தியுண்டாம்
அழுக்பகடுத்து பைள்ளீயம் - ஆத்தாகை
அதில் ஈய நீர்ைாங்கும். 99

சித்திபபற்ற கற்பெடி - ஆத்தாகை

கதை ைருடெதில்
அத்தியின் தன்பிைொய் - ஆத்தாகை
ஆயிரம் ையதிருப்பாய். 100
உத்தெர்க்குச் பசான்கனன்நான் - ஆத்தாகை
உயர பைளிகண்டபதல்ைாம்
பத்தியுள்ை பத்தர்கட்கு - ஆத்தாகை
பலிக்கும்பார் கண்டாகய. 101

பத்தியுடன் பசய்துைந்தாள் - ஆத்தாகை

பரம்பபாருளுந் கதான்றுெடி
சித்தி அவடந்தைர்க்கு - ஆத்தாகை
பதரியுகெ கசாதியுந்தான். 102

ொணிக்கத்து உள்பைாளிகபால் - ஆத்தாகை

ெருவிய கசாதிதவனப்
கபணித் பதாழும்அடியார் - ஆத்தாகை
கபசாப் பிரெெடி. 103

அன்றுமுதல் இன்றைவும் - ஆத்தாகை

அறியாப் பருைெதில்
என்றும் பபாதுைாக - ஆத்தாகை
இருந்த ரகசியந்தான். 104

ஓங்காரங் பகாண்டு - ஆத்தாகை

உள்மூைந் தான்பதரிந்து

உள்ளுணர்ைாய் நின்றிருக்கும் - ஆத்தாகை

ஓங்காரம் தன்வனயுகெ
எள்ளுைைா கிலுந்தான் - ஆத்தாகை
ஏத்தித் துதிப்பாகய. 106

பாவிகள் தங்களுக்கு - ஆத்தாகை

பரிைாக இந்நூவைத்
தாவிக் பகாடுக்காகத - ஆத்தாகை
சண்டாைர் தங்களுக்கக. 107

அனுகபாக கற்பசித்தி - ஆத்தாகை

ஆகுமிவதப் படித்கதார்
ெனுவிக்யா னந்பதரிந்து - ஆத்தாகை
ைாழ்ைார் பைகுககாடி. 108

ஆறாதாரம்

ஞானநூல் கற்றால் எைன் தற்றுறவு பூண்டால் என்

கொன சொதி முயன்றால் என் - தானாகி
எல்ைாக் கைவையும் ஆற்று இன்புற் றிருப்பதுகை
பசால்ைாரும் முத்தி சுகம்.

கெைத் பதருைாகி விந்துதித்த வீடாகிக்

ககாைத்தி னாகையடி கூறும் அறுககாணம்
சீைத்தில் முக்ககாணம் கசர்ந்தப்பு வீடாகி
மூைத்தில் ெண்ணாகி - என் ஆத்தாகை
முதபைழுத்வதப் கபாற்றி பசய்கதன். 109

ஆதிபயனும் மூைெடி அவ்கைாகட உவ்ைாகி

நீதிபயனும் நாைெடி நின்று விவசபயழுப்பி
சாதிெதி பயன்னும் தாகவிடாய் தானடங்கிச்
கசாதிவிந்து நாதபென்ன - என் ஆத்தாகை
சுக்கிைொய் நின்றதடி. 110

துய்யபைள்வை ஆனதடி துைங்கும்ைட்டத் கதாபரழுத்து

பெய்யில்நடு நாைெடி விைங்கும்விந்து தான்இரங்கிப்
வபரஅைவு கயானியிகை பராபத்தி கைவிழுந்து
பசய்யைட்ட ொகியடி - என் ஆத்தாகை
சீமுை ொச்சுதடி. 111

நவ்கைாகட ெவ்ைாகி நாலிதழின் கெற்படர்ந்து

உவ்கைாகட சவ்ைாகி உயர்வுன்னி யூபடழுந்து
நவ்கைாகட ெவ்ைாகி நாடுகின்ற காைாகி
இவ்கைா டுதித்தாண்டி - என் ஆத்தாகை
இைங்குகின்ற திங்கைடி. 112

கதிரங்கி யாகியடி கருவணயினில் விந்திரங்கி

உதிரம் திரட்டியபடி ஓபென் றதனிலுன்னி
சதுரெது ெண்ணாகிச் சதுர்முகனார் வீடாகி
ெதுரம் பிறந்துதடி - என் ஆத்தாகை
வையகனாய் ைந்தாண்டி. 113

பெப்பாகச் சதுரெடி பெய்யாய் அதிற்பரந்து

ஒப்பாய் நடுநாைாம் ஓங்கி அதில்முவைத்துச்
பசப்பார் இைமுவையார் சீருடகன தானிருந்து
அப்பாகை ொைாகி - என் ஆத்தாகை
ஆனந்த ொனதடி. 114

உன்னியப்பு கெகையடி ஓங்கிக் கதிர்பரந்து

மின்னியதில் தான்முவைத்து கெவுகின்ற சீயாகிப்
பன்னிைரு முக்ககாணப் பதியதனி கைமுவைத்து
ைன்னிபயன்னும் கபராகி - என் ஆத்தாகை
ெருவுகின்ற ருத்ரனடி. 115

வீரான ைன்னியதன் கெல்நாைந் தான்முவைத்து

ஓராறு ககாணெதாய் உள்கைஓர் காைாகிப்
கபராகி நின்றுதடி பபருங்கிவையாங் கூட்டெதில்
ொறாெல் ொறியடி - என் ஆத்தாகை
வையத் துதித்தாண்டி. 116

உவதயாெல் என்வனஇப்கபாது உவதத்தைனும்கீழிறங்கி

ெதியான மூைெதில் ைந்திருந்துக் பகாண்டான்டி
நிதியாம் மிரண்படலும்பு நீபைலும்பிரண்டாகி
முதியாத ொங்கிசமும் - என் ஆத்தாகை
மூடி யதிலிருந்து. 117

ொதைவைக் குள்கையடி ைந்தைது கீழ்ப்படர்ந்து

கபாதத்தின் முட்டியடி புகழ்நரம்வப உண்டுபண்ணி
நீதெ தாகவிந்த நீள்நிைத்தி கைதிரியப்
பாதொய் உன்னியடி - என் ஆத்தாகை
பதியாய் ைைர்ந்ததடி. 118

இருகண்ணின் கெகையடி இருந்தநரம் பூடுபசன்று

பபருநரம்பாய் விம்மிப் பபருக்க முவைத்ததடி
தரிநரம்பும் ஈபரலும்பாய்த் தான்ஒன்பது எலும்பாய்
விரிநரம்பு கபாைாக - என் ஆத்தாகை
கெைாய் நுவழந்ததடி. 119

இட்ட எழுத்திரண்டில் ஏங்கியதில் கெற்படர்ந்து

எட்டெதி கபாபைலும்பு ைைர்ந்து கவிந்ததடி
எட்டிரண்டும் ஒன்றாகி இருந்தைர்க்கு வீடாச்சு
பைட்டபைளி யானதடி - என் ஆத்தாகை
பெய்யாய் இருந்துதடி. 120

அகார உகாரத்தில் ஆசூனி யம்பிறந்து

அகாரந் தனில்இரங்கி அரிமூைம் தன்னில்ைந்து
உகாரத்துள் ஆகைறி ஓடி உைாவுைதற்கு
நிகரற்ற நாதனடி - என் ஆத்தாகை
லிங்கொய் ைந்தான்டி. 121

கருைாகி ைந்தாகனா கருைழிக்க ைந்தாகனா

உருைாகி ைந்தாகனா உருைழிக்க ைந்தாகனா
குருைாகி ைந்தாகனா குைெறுக்க ைந்தாகனா
திருைாகி ைந்தாகனா - என் ஆத்தாகை
சீர்திருத்த ைந்தாகனா. 122

பெய்ஞ்ஞானம்

ஐங்கரவனத் பதண்டனிட்டு அருைவடய கைணுபென்று

தங்காெல் ைந்பதாருைன் - என் ஆத்தாகை
தற்பசாரூபங் பகாண்டாண்டி. 123

உள்ைது ஒளியாக ஓங்காரத்து உள்ளிருந்து

கள்ைப் புைனறுக்க - என் ஆத்தாகை
காரணொய் ைந்தாண்டி. 124

ஆதாரம் ஆறிவனயும் ஐம்பத்கதா ரட்சரமும்

சூதானக் ககட்வடபயல்ைாம் - என் ஆத்தாகை
சுட்டான் துருசாகை. 125

என்கனாடு உடன்பிறந்தார் எல்கைாரும் பட்டார்கள்

தன்னந் தனித்கதகன - என் ஆத்தாகை
தானிருக்க ொட்கடண்டி. 126

கல்லில் ஒளியாவனக் கருத்தி விளியாவைச்

பசால்லி அழுதாபைாழிய - என் ஆத்தாகை
துயரம் எனக்கு ஆறாகத. 127
ெண்முதைாய் ஐம்பூதம் ொண்டுவிடக் கண்கடன்டி
விண்முதைாய் ஐம்பபாறியும் - என் ஆத்தாகை
பைந்துவிடக் கண்கடன்டி. 128

ஆங்காரந் தான்பகடகை ஆறடுக்கு ொளிவகயும்

நீங்காப் புைன்கவைந்தும் - என் ஆத்தாகை
நீறாக பைந்துதடி. 129

கபாற்றும்ைவக எப்படிகயா பபாறிகபத கம்பிறந்தால்

ஆத்துெ தத்துைங்கள் - என் ஆத்தாகை
அடுக்கழிய பைந்ததடி. 130

வித்தியா தத்துைங்கள் விதம்விதொய் பைந்ததடி

சுத்துவித்வத அத்தவனயும் - என் ஆத்தாகை
சுட்டான் துருசறகை. 131

ககடுைரும் என்றறிகயன் பகடுெதிகண் கதாற்றாெல்

பாடுைரும் என்றறிகயன் - என் ஆத்தாகை
பதியில் இருந்தாண்டி. 132

எல்கைாரும் கபானைழி இன்னவிட பென்றறிகயன்

பபால்ைாங்கு தீரைடி - என் ஆத்தாகை
பபாறிஅழியக் காகணன்டி. 133

உட்ககாட்வடக்கு உள்ளிருந்கதார் ஒக்கெடிந்தார்கள்

இக்ககாட்வடக் குள்ைாக - என் ஆத்தாகை
எல்கைாரும் பட்டார்கள். 134
உட்ககாட்வட தானும் ஊடுருை பைந்தாக்கால்
கற்ககாட்வட எல்ைாம் - என் ஆத்தாகை
கரிக்ககாட்வட ஆச்சுதடி. 135

பதாண்ணூற்று அறுைவரயும் சுட்கடன் துருசறகை

கண்கணறு ைாறாெல் - என் ஆத்தாகை
கருைருக்க ைந்தான்டி. 136

ஓங்காரம் ககட்குதடி உள்ைபெல்ைாம் ஒக்குதடி

ஆங்காரம் பட்டுவிழ - என் ஆத்தாகை
அடிகயாடு அறுத்தாண்டி. 137

முன்வன விவனபயல்ைாம் முழுதும் அறுத்தாண்டி

தன்வனயறிந்து - என் ஆத்தாகை
தாபனாருத்தி யாகனன்டி. 138

என்வன எனக்கறிய இருவிவனயும் ஊடறுத்தான்

தன்வன அறியைாடி - என் ஆத்தாகை
தனித்திருக்கல் கனன்டி. 139

இன்னந் தனிகயநான் இங்கிருக்க ொட்கடன்டி

பசான்னபசாற் றிரைடிவு - என் ஆத்தாகை
சுட்டான் துருசறகை. 140

வீட்டில் ஒருைரில்வை பைட்டபைளி யாச்சுதடி

காட்டுக்கு எரித்தநிைா - என் ஆத்தாகை
கனாைாச்சு கண்டபதல்ைாம். 141

நவகயாகரா கண்டைர்கள் நாட்டுக்குப் பட்டைகைா

பவகயாகரா விண்டைர்கள் - என் ஆத்தாகை
பாசம் பவகயாச்கச. 142
என்வனயிைன் சுட்டாண்டி எங்கக இருந்தான்டி
கன்னி அழித்தாண்டி - என் ஆத்தாகை
கற்வபக் குவைத்தான்டி. 143

உள்ளுவரயிற் கள்ைனடி உபாயம் பைகபசிக்

கள்ைக்கண் கட்டியடி - என் ஆத்தாகை
காவைப் பிடித்தான்டி. 144

பற்றத்தான் பற்றுைகரா பதியி லிருந்தான்டி

எற்றத்தான் என்றைகரா - என் ஆத்தாகை
என்வன அறிந்தான்டி. 145

கண்டாருக்கு ஒக்குெடி கசடுவித்வத அத்தவனயும்

பபண்டாக வைப்பபனன்று - என் ஆத்தாகை
கபசாது அளித்தான்டி. 146

ொல்ககாட்வட இட்டுபென்வன ைவசயிைாக் காைல்வைத்

கதால்ககாட்வட இட்டடிகயா - என் ஆத்தாகை
தடுொறச் பசான்னான்டி. 147

எந்தவித கொஅறிகயன் இம்ொயஞ் பசய்தான்டி

சந்வதக் கவடத்பதருகை - என் ஆத்தாகை
தடுொறச் பசான்னான்டி. 148

சூைத்துக்கு ஆதியடி துன்பமுற ைந்தூகட

பாைத்தில் ஏறியடி - என் ஆத்தாகை
பங்கம் அளித்தான்டி. 149
பண்டிைவன நானறிகயன் பைகாைம் ைந்தான்டி
அண்டி இருந்தான்டி - என் ஆத்தாகை
ஆகைத்தில் வைத்தான்டி. 150

பத்தினியாய் என்நாளும் பாடறிந்து சூடாெல்

ெத்தியா னத்தில் என்வன - என் ஆத்தாகை
ைாசிரிக்கச் பசான்னான்டி. 151

ைாவடதவனக் காட்டியபடி ெஞ்சள் இஞ்சி வையாெல்

ஆவட குவைத்து எவெயும் - என் ஆத்தாகை
அைங்ககாைஞ் பசய்தான்டி. 152

கற்புக் கரசிஎன்ற காரப்கபர் விட்டுஅகைப்

பபாற்புக் குவைத்து எவெயும் - என் ஆத்தாகை
கபாதம் இழந்தனடி. 153

என்ன விவனைருகொ இன்னபதனக்கு என்றறிகயன்

பசான்ன பசால்பைல்ைாம் - என் ஆத்தாகை
பசால்ைறகை பைந்ததடி. 154

கங்குல்பகல் அற்றிடத்கத காட்டிக் பகாடுத்தான்டி

பங்கம் அழித்தான்டி - என் ஆத்தாகை
பாதகவனப் பார்த்திருந்கதன். 155

ஓதியுணர்ந்து எல்ைாம் உள்ைபடி ஆச்சுதடி

சாதியில் கூட்டுைகரா - என் ஆத்தாகை
சவெயத்தாற் குள்ைாகொ. 156
என்னகுற்றஞ் பசய்கதகனா எல்ைைருங் காணாெல்
அன்வன சுற்றபெல்ைாம் - என் ஆத்தாகை
அறியாகரா அம்புவியில். 157

பபாய்யான ைாழ்பைனக்குப் கபாதபெனக் கண்கடன்டி

பெய்யான ைாழ்பைனக்கு - என் ஆத்தாகை
பைறும்பாழாய் விட்டுதடி. 158

பசால்ைாவனச் பசால்லுதற்குச் பசால்ைைாய்

இல்வைபயன்று
எல்ைாருங் கண்டிருந்தும் - என் ஆத்தாகை
இப்கபாது அறியார்கள். 159

கன்ொயம் விட்டதடி கருத்தும் அழிந்கதன்டி

உன்ொயம் இட்டைவன - என் ஆத்தாகை
உருைழியக் கண்கடன்டி. 160

என்னபசய்யப் கபாகறன்நான் இருந்த அதிசயத்வதக்

கன்னி இைங்கமுகு - என் ஆத்தாகை
காரணொய்க் காய்த்ததடி. 161

அந்தவிடம் அத்தவனயும் அருைாய் இருந்துதடி

பசாந்தம் இடபெல்ைாம் - என் ஆத்தாகை
சுகொய் ெணக்குதடி. 162

இந்தெணம் எங்கும் இயற்வகெணம் என்றறிந்து

அந்தச் சுகாதீதம் - என் ஆத்தாகை
அருட்கடலில் மூழ்கினன்டி. 163
அத்திெதிசூடும் ஆனந்தப் கபபராளிதான்
சத்திசிைம் என்றறிந்கத - என் ஆத்தாகை
சச்சுபைங் பகாண்டான்டி. 164

உள்ைத்பதாளி யாகைடி ஓங்காரத்து உள்ளிருக்கும்

கள்ைப் புைன் அறுக்க - என் ஆத்தாகை
காரணொய் ைந்தான்டி. 165

கணக்கனார் ைாசைது கதவுதான் தாள்திறந்து

பிணக்காத பிள்வைபயன்று - என் ஆத்தாகை
பீடமிடம் பபற்கறன்டி. 166

மூன்று சுழிைழிகய முன்னங்கால் தான்ெடித்து

ஈன்று சுழிைழிகய - என் ஆத்தாகை
இவசந்திருந்த ெந்திரமும். 167

கதான்றாது கதான்றுெடி சுகதுக்கம் அற்றிடத்கத

மூன்றுைழி கபாகைடி - என் ஆத்தாகை
முதியென ஆச்சுதடி. 168

சுத்த ெத்தெற்கற பதாண்டராய்த் பதாண்டருடன்

அத்திவித்தின் கபாகை - என் ஆத்தாகை
அதிகம் அளித்கதன்டி. 169

வித்துருைத் கதாகட விநாயகவனத் தாள்பதாழுது

அத்துருைம் நீக்கிபடி - என் ஆத்தாகை
அறிய அளித்கதன்டி. 170

மின்னார் விைக்பகாளிகபால் கெவுமிகத யாொகில்

என்னாகை பசால்ைபைன்றால் - என் ஆத்தாகை
எழும்புதில்வை என் நாவு. 171
அரூபொய் நின்றாவன அகண்டபரி பூரணத்வதச்
பசாரூபொய் நின்றிடத்கத - என் ஆத்தாகை
கதான்றிற்றுத் கதான்றுெடி. 172

அட்சரங்கள் ஆனதுவும் அகங்காரம் ஆனதுவும்

சட்சவெயம் ஆனதுவும் - என் ஆத்தாகை
தணைாக பைந்ததடி. 173

சவெயஞ் சவெயபென்பார் தன்வனஅறியாதார்

நிவெக்குள் உளுபாயபென்பார் - என் ஆத்தாகை
நிைவெ அறியாதார். 174

ககாத்திரம் ககாத்திரபென்பார் குருவை அறியாதார்

கதாத்திரஞ் பசய்கைாபென்பார் - என் ஆத்தாகை
பசாரூபம் அறியாதார். 175

உற்றார் நவகக்குெடி உறைர் பவகக்குெடி

பபற்றார் இணக்கெடி - என் ஆத்தாகை
கபரில் பிணக்கெடி. 176

கதய்ந்த இடத்திருக்கச் சிந்வதஅறியுெனம்

ஆய்ந்த இடபெல்ைாம் - என் ஆத்தாகை
அைசெனம் வீசுதடி. 177

கபதிச்சு ைாழ்ந்தபதல்ைாம் கபச்சுக்கு இடொச்சுதடி

சாதிஇைன் அன்பறனகை - என் ஆத்தாகை
சவெயத்தார் ஏசுைகர. 178
நல்கைா ருடன்கூடி நாடறிய ைந்தபதல்ைாம்
பசால்ைைாய் உள்ைைர்கள் - என் ஆத்தாகை
பசால்லி நவகப்பாகரா. 179

இன்பமுற்று ைாழ்ந்ததடி என்ொயம் ஆச்சுதடி

தம்பறத் தள்ளிவிடி - என் ஆத்தாகை
தனம்கபான ொயெடி. 180

ைல்ைான் ைகுத்தைழி ைவகயறிய ொட்டாெல்

இல்ைான் இருந்தைழி - என் ஆத்தாகை
இடம் அறியாது ஆகனன்டி. 181

கல்ைாகை கைலிகட்டி கனகெல் ஒளிவுகட்டி

ெல்ைால் பைளிபுகட்டி - என் ஆத்தாகை
ெைைாசல் ொண்டுதடி. 182

ஆசாபாசம் அறியா தன்பு பபாருந்தினகபர்

ஏசாகரா கண்டைர்கள் - என் ஆத்தாகை
எைரும் நவகயாகரா? 183

இன்பமுற்ற கபர்கடவன எல்கைாரும் கபசுைகரா

துன்பமுற்ற கபர்கடவன - என் ஆத்தாகை
பசால்லி நவகயாகரா? 184

விண்வணஎட்டிப் பாராெல் விதத்வத உற்றுப்பாராெல்

ெண்வணபயட்டிப் பார்த்பதாருைர் - என் ஆத்தாகை
ைலுப்கபசி ஏசுைகரா. 185

என்வனயிைன் பகாண்டான்டி இருவிவனயும் கண்டான்டி

சன்வனபசால்ை விண்டான்டி - என் ஆத்தாகை
சவெயம்பிணக் காகனன்டி. 186
இந்நிைத்திற் கண்காண ஏகாத ொனிடத்கத
கன்னி அழித்தாண்ட - என் ஆத்தாகை
கற்வபக் குவைத்தாண்டி. 187

சுத்தத்தார் பார்த்திருக்கச் சூதுபைகபசிப்

பத்தாைாய் ைந்திருந்தான் - என் ஆத்தாகை
பாசெவதத் தாண்டி. 188

அண்டத்வதக் கட்டியடி ஆவசயறுத்தான்டி

பதாண்டராய்த் பதாண்டருக்கு - என் ஆத்தாகை
கதாற்றம் ஒடுக்கெடி. 189

கற்பவனயும் மூன்றுவிதம் காரொய்க் பகாண்கடன்டி

ஒப்பவனயும் அல்ைைடி - என் ஆத்தாகை
ஒடுக்கம் அறிகயன்டி. 190

பாருக்குள் ொவயயடி பார்க்கபைள்வை பூத்ததடி

கெருக்குள் பைண்பணய்வயப்கபால் - என் ஆத்தாகை
முழங்கிக் கைந்திடகை. 191

உண்வெப் பபாருைடிகயா ஓடுகின்ற கபர்களுக்கு

விண்ணிகை கபாச்சுதடி - என் ஆத்தாகை
பைகுகபவரப் பார்த்திருந்கதன். 192

இரும்பில்உவற நீர்கபால் எனவிழுங்கிக் பகாண்டான்டி

அரும்பில் உவற ைாசமும்கபால் - என் ஆத்தாகை
அன்கற இருந்தாண்டி. 193
அக்கினிகற் பூரத்வத அறவிழுங்கிக் பகாண்டதுகபால்
ெக்கனப் பட்டுள்கை - என் ஆத்தாகை
ெருவி இருந்தான்டி. 194

கங்குகவர இல்ைான்டி கவரகாணாக் கப்பைடி

எங்கும்அை வில்ைான்டி - என் ஆத்தாகை
ஏகொய் நின்றான்டி. 195

தீைரம்கபால் என்வனச் கசர்ந்தபர சின்ெயங்காண்

பாைகம் ஒன் றில்ைான்டி - என் ஆத்தாகை
பார்த்திட எல்ைாம்பரங்காண். 196

உள்ளுக்குள் உள்ைான்டி ஊருமில்ைான் கபருமில்ைான்

கள்ைப் புைனறுக்க - என் ஆத்தாகை
காரணொய் ைந்தான்டி. 197

அப்பிறப்புக் பகல்ைாம் அருைா அெர்ந்தான்காண்

பெய்ப்பபாருட்கு பெய்ப்பபாருைாய் - என் ஆத்தாகை
கெவி இருந்தான்டி. 198

நீபராளிகபால் எங்கும் நிவறந்த நிராெயங்காண்

பாபராளிகபால் எங்கும் - என் ஆத்தாகை
பரந்த பராபரன்காண். 199

நூைால் உணர்ைறிகயன் நுண்ணிவெவய யான்அறிகயன்

பாைாறு சர்க்கவரகதன் - என் ஆத்தாகை
பார்த்தறிந்த பூரணன்காண். 200
 9. பத்திரகிரியார் வெய்ஞ்ஞானப் புலம்பல்
துறதவ யமற்சகாண்ட பட்டினத்தார் உஞ்யசதன மாகாைபுரத்திற்குச் சசன்று

மாகாயைசுவரதன வணங்கி விட்டு ஊர்ப் புறத்திலுள்ை பிள்தையார்

யகாவிலில் நிஷ்தடயில் அமர்ந்தார். அப்யபாது அவ்வூர் மன்னர்

பத்திரகிரியின் அரண்மதனயில் ஆபரணங்கதைக் சகாள்தையிட்டு வந்த

திருடர்கள் அரண்மதனக் சகாள்தை சவற்றிகரமாக முடிந்ததால்

பிள்தையாரின் பங்காக ஒரு முத்து மாதலதய அவதர யநாக்கி வீசிச் சசன்றனர்.

சகாள்தையர் வீசிய முத்துமாதல பட்டினத்தாரின் கழுத்தில் யபாய்

விழுந்தது. மறுநாள் அரண்மதனக் சகாள்தையதரத் யதடிவந்த காவலர்

பட்டினத்தாதரக் சகாள்தைக் கூட்டத்ததச் யசர்ந்தவர் என்று சந்யதகித்து மன்னரிடம்

சதரிவித்தனர். மன்னரும் உடயன யகாபத்துடன் ‘கள்வதனக் கழுயவற்றுக’ என்று

கட்டதையிட்டார்.

கழுமரத்திற்குப் பட்டினத்தடிகள் சகாண்டு சசல்லப்பட்டார். அந்தக் கழு மரத்தத

ஏறிட்டு யநாக்கிய பட்டினத்தடிகள் ‘விதியின் வலிதமதய எண்ணி என் சசயலாவதியா

சதான்றுமில்தல. இனித் சதய்வயம உன் சசயயலசயன்று உணரப் சபற்யறன்’

என்று சதாடங்கும் பதிகத்ததப் பாடயவ கழு மரம் தீப்பிடித்து எரிந்தது.

இததனக்கண்டு அதிர்ச்சியதடந்த பத்திரகிரி மன்னர் தவத்தின் சக்திதய உணர்ந்து

தம் மணிமுடி அரச

யபாகங்கதை சயல்லாம் உதறி விட்டு, துறவு பூண்டு பட்டினத்தடிகதையய

தம் ஞான குருவாகக் சகாண்டு அவருதடய கட்டதைப்படியய

திருவிதடமருதூருக்குச் சசன்று சட்டியில் பிச்தச எடுத்துத் தம் குருவிற்கும் உண்பித்து

சிவயயாகத்தில் இருந்து வரலானார்.

ஒருநாள் பத்திரகிரியார் வழக்கம்யபால திருவிதடமருதூர் ஆலய வாயிலில் பிச்தசச்

சட்டியில் தம் குரு சாப்பிட்ட மிச்ச உணதவச் சாப்பிடும் யபாது ஒரு

நாய்க்குட்டி அவதரப் பரிதாபமாக யநாக்க அதற்கும் சிறிது சாதமிட்டார். அந்த

நன்றிக்கு அந்நாய்க் குட்டியும் அவதரயய சுற்றிச் சுற்றி வந்தது.

ஒருநாள் சித்தர் ஒருவர் பட்டினத்தடிகளிடம் யபாய்ப் பிச்தசக் யகட்டு நிற்க அவயரா,

தம் சீடரான பத்திரகிரியார் ஒரு சட்டியும் நாய்க்குட்டியுமாக இருப்பதத எண்ணி,

‘நாயனா யகாவணம் தாங்குவததயய பாரமாகக் கருதும்

சந்நியாசி, அதனால் என்னிடசமான்றுமில்தல. நீர் இப்படியய யமற்குக்

யகாபுர வாயில் சசல்வீரானால் அங்கு யசாற்றுச் சட்டியும் ஒரு நாயும்

தவத்துக்சகாண்டு ஒரு சம்சாரி ஒருவன் உட்கார்ந்திருக்கிறான். அவனிடம் யபாய்

பிச்தச யகளுங்கள், ஏதாவது கிதடக்கும் என்றார்.

பட்டினத்தாரின் வார்த்தததயச் சித்தர் மூலம் யகட்ட பத்திரகிரியார்,

ஐயயா, சந்நியாசியான என்தன இந்தச் யசாற்றுச் சட்டியும் நாய்க்குட்டியும்
சம்சாரியாகிவிட்டனயவ என்று வருந்திச் யசாற்றுச் சட்டிதய வீசிசயறிந்தார். அந்தச்
சட்டி நாயின் ததலமீது பட்டதால் நாய் சசத்து விழுந்தது. ஞானியின் எச்சில் சாதத்தத
உண்டதால் அது காசிரானுஜக்கு மகைாய்ப் பிறந்தது.

பத்திரகிரியார் சிவயயாகத்தில் பூரணமாய் ஐக்கியமாயினர். காசிராஜனுக்குப்

சபண்ணாகப் பிறந்த நாய் வைர்ந்து அழகான மங்தகயாகக்

காட்சியளித்தாள். அவைது யபரழதகக் யகள்விப்பட்ட அரசர்கசைல்லாம்

அவதை மணந்து சகாள்ை நான், நீ என்று யபாட்டியிட ஆரம்பித்தனர். அதனால்

தகுந்த வரன் யதடச் சுயம்வரத்தத ஏற்பாடு சசய்தான் காசிராஜன்.

ஆனால், காசிராஜன் மகயைா, தான் யாருக்கும் உரியவள் இல்தல

என்று கூறித் திருவிதடமருதூரில் யமற்குக் யகாபுர வாசலில் தம் குரு தனக்காகக்

காத்திருப்பதாகக் கூறித் தன்தன அவரிடம் யசர்ப்பித்துவிடும்படி விண்ணப்பித்தார்.

காசி அரசனும் திருவிதடமருதூருக்கு வந்து பத்திரகிரியாதர மகளுடன் சந்தித்தான்.

காசிராஜன் மகளும் பத்திரகிரியாதரக் கண்டு, என் குருயவ, அடி நாய் மீண்டும் தங்கள்

திருவடிதய நாடி வந்திருக்கிறது என்றாள்.

தம் எதியர வந்த காசிராஜன் மகதைப் பத்திரகிரியார் பட்டினத்தாரிடம்

அதழத்துச் சசன்று, என் குருயவ, உங்களுதடய எச்சிதல உண்ட நாய்க்கு இப்படிப்

பிறவி யநாய் வரலாமா? நாயானது மறுபடியும் மங்தகயாகப் பிறவி எடுத்து

வந்திருக்கிறயத என்று விண்ணப்பித்தார்.

பட்டினத்தாரும், “அவன் சசயலன்றி யாவசதான்றில்தல” என்று அருள்கூர்ந்து

திருவருதை நிதனத்தார். உடயன ஒரு சபருஞ்யசாதி யதான்றி,

அதில் அப்சபண்ணுடன் பத்திரகிரியார் கலந்து மதறந்து இருவரும்

முக்தியதடந்தனர்.

இவரது பாடல்கள் சித்தர் பாடல் சதாகுப்பில் சமய்ஞ்ஞானப் புலம்பல்கைாகக்

காணப்படுகின்றன.

இவரது சமய்ஞ்ஞானப் புலம்பல் முழுவதும் முக்திதய யவண்டி இன்னும்

எத்ததன காலம்தான் காத்துக் சகாண்டிருப்பது? இதறவா, இப்சபாழுயத

என்தன அதழத்து உன் திருவடியில் யசர்த்துக்சகாள்ை மாட்டாயா? என்ற பாணியில்

அதமந்துள்ைது.

சதாடரும் பிறவிததன ஒழித்துத் தம்தம ஆட்சகாள்ளுமாறு இவர் யவண்டும்

யவண்டுதலில் திருவாசகத்திதன மனதில் பதிய தவக்கிறார்.

“புல்லாய்; விலங்காய்ப் புழுவாய், நரவடி வாய் எல்லாப் பிறப்பின் இருள் அகல்வது

எக்காலம்” (49)

இது திருவாசக சிவபுராணத்தில்

“புல்லாகிப் பூடாய்ப் புழுவாய் மரமாகிப் பல்விருகமாகிப் பறதவயாய்ப் பாம்பாகிக்

கல்லாய் மனிதராய்ப் யபயாய்க் கணங்கைாய் வல்லசுர ராகி முனிவராய்த் யதவராய்ச்

சசல்ல ஆ நின்றஇத் தாவர சங்கமத்துள் எல்லாப் பிறப்பும் பிறந்திதைத்யதன்

எம்சபருமான்”

என்பததன நிதனவூட்டுகின்றது.

இவரது காலத்தில் யபாததப் சபாருட்கைாக கஞ்சா, அபினி ஆகியதவ இருந்தன

என்பதத இவர் தம் பாட்டால் புலப்படுத்துகின்றார்.

“கஞ்சா அபினியுடன் கள்ளுண்டு வாடாமல் பஞ்சா மிர்தம் பருகுவது எக்காலம்? (35)

நிதலயாதம குறித்துப் பாடி உலக மக்கள் இதில் அழுந்திக் கதரயும்

நிதலக்கு வருந்தும் நிதலதயத் தமது பாடல் அடிகளுள் பின்வருமாறு

குறிப்பிடுகின்றார்.

“இன்றுயைார் நாதை இருப்பதுவும் சபாய்சயனயவ மன்றுயைார் சசால்லும்

வதகயறிவது எக்காலம்?” (34)

“ஆடுகின்ற சூத்திரம்தான் அறுமைவு யமதிரிந்து யபாடுகின்ற நாள்வருமுன் யபாற்றுவது

எக்காலம்?” (38)

நான் இறந்துயபாக இனி நாள்வருவது எக்காலம்? (88)

என்ற பாடல்கள் அவரது நிதலயாதமக் கருத்துக்குச் சிறந்த எடுத்துக்காட்டாய்த்

சதரிகின்றன.

எல்லாச் சித்ததரயும் யபாலயவ பத்திரகிரியார் சபண்தமதயப் பழிக்கின்றார்.

“சவட்டுண்ட புண்யபால் விரிந்த அல்குல் தபதனியல தட்டுண்டு நிற்தக தவிர்வதுவம்

எக்காலம் (11)

ஆறாத புண்ணியல அருந்திக் கிடவாமல் யதறாத சிந்ததததனத் யதற்றுவது

எக்காலம்? (12)

இப்படிக் யகட்பதால் இவர் சபண் எதிரியல்ல. சபண்தணத் தாய்தமயாக இவர்

பாவிப்பது

‘சபண்தணத் தாய் யபால் நிதனத்துத் தவம் முடிப்பது எக்காலம்?’ (8) என்று

யகள்வி யகட்பதிலிருந்து சபண்தணத் தாய்தமயால் சவகு உயர்வாக நிதனப்பது

புலனாகிறது.

இதறவனிடம் இவர் பின்வருமாறு யவண்டிப் புலம்புகின்றார்.

“ஆங்காரம் உள்ைடக்கி ஐம்புலதனக் சுட்டறுத்துத் தூங்காமல் தூங்கிச் சுகம் சபற

யவண்டும் நீங்காச் சிவயயாக நித்திதர சகாண்யட இருந்து யதங்காக் கருதண

சவள்ைம் யதக்க யவண்டும் அருவாய் உருவாகி, ஆதி அந்தம் ஆகின்ற குருவாக

வந்து எதன ஆட்சகாண்டு அருை யவண்டும்”

என்று புலம்புகின்றார் பத்திரகிரியார்.

அறிமுகப் புலம்பதலத் சதாடர்ந்து ஞானப் புலம்பதலத் சதாடருயவாமாக.

முத்தி தரும்கைத பொழியாம் புைம்பல்பசால்ை

அத்தி முகைன் தன் அருள்பபறுைபதக் காைம்.
1

ஆங்கார முள்ைடக்கி ஐம்புைவனச் சுட்டறுத்துத்

தூங்காெற் றூங்கி சுகம் பபறுை பதக்காைம்.
2

நீங்காச் சிைகயாக நித்திவர பகாண்கட யிருந்து

கதங்காக்கருவண பைள்ைந் கதக்குைது பெக்காைம்.
3

கதங்காக் கருவணபைள்ைந் கதக்கியிருந் துண்பதற்கு

ைாங்காெல் விட்டகுவற ைந்தடுப்ப பதக்காைம்.
4

ஓயாக் கைவையினா லுள்ளுவடந்து ைாடாெல்

ொயாப் பிறவி ெயக்கறுப்ப பதக்காைம்.
5

ொயாப் பிறவி ெயக்கத்வத யூடறுத்துக்

காயா புரிக்ககாட்வட வகக்பகாள்ை பதக்காைம்.
6
காயா புரிக்ககாட்வட வகைசொய்க் பகாள்ைதற்கு
ொயா அனுபூதி ைந்தடுப்ப பதக்காைம்.
7

கசயாச் சவெந்து பசவிடூவெ கபாற்றிரிந்து

கபய்கபா லிருந்துன் பிரவெ பகாள்ை பதக்காைம்.
8

கபய்கபாற் றிரிந்து பிணம் கபாற்கிடந்து பபண்வணத்

தாய்கபா னிவனத்துத் தைமுடிப்ப பதக்காைம்.
9

கால்காட்டிக் வககாட்டிக் கண்கள் முகங்காட்டி

ொல்காட்டும் ெங்வகயவர ெறந்திருப்ப பதக்காைம்.
10

பபண்ணினல்ைா ராவசப் பிரவெயிவன விட்படாழிந்து

கண்ணிரண்டு மூடிக் கைந்திருப்ப பதக்காைம்.
11

பைட்டுண்ட புண்கபால் விரிந்தைல்குல் வபதனிகை

தட்டுண்டு நிற்வக தவிர்ைதுவு பெக்காைம்.
12

ஆறாத புண்ணி ைழுந்திக் கிடைாெற்

கதறாத சிந்வததவனத் கதற்றுைது பெக்காைம்.
13

தந்வததாய் ெக்கள் சககாதரரும் பபாய்பயனகை

சிந்வததனிற் கண்டு திருக்கறுப் பதக்காைம்.
14
ென்னுயிவரக் பகான்று ைவதத்துண்டு ழைாெல்
தன்னுயிர்கபாபைண்ணித் தைமுடிப்ப பதக்காைம்.
15

பாவிபயன்ற கபர்பவடத்துப் பாழ்நரகில் வீழாெல்

ஆவிபயன்ற சூத்திரத்வத யறிைதினி பயக்காைம்.
16

உளியிட்ட கல்லும் உருப்பிடித்த பசஞ்சாந்தும்

புளியிட்ட பசம்பும் பபாருைாை பதக்காைம்.
17

கைடிக்வகயுஞ் பசாகுசும் பெய்ப்பக்கட்டும் பபாய்ப்பகட்டும்

ைாடிக்வக பயல்ைாம் ெறந்திருப்ப பதக்காைம்.
18

பட்டுவடயும் பபாற்பணியும் பாைவனயுந் தீவிவனயும்

விட்டுவிட்டுன் பாதம் விரும்புைது பெக்காைம்.
19

ஆவெ ைருொட்கண் வடந்தடக்கஞ் பசய்தாற்கபால்

ஊவெ யுருக்பகாண் படாடுங்குைது பெக்காைம்.
20

தண்டிவகயுஞ் சாைடியுஞ் சாளிவகயு ொளிவகயுங்

கண்டு களிக்குங் கருத்பதாழிை பதக்காைம்.
21
அத்தன் இருப்பிடத்வத ஆராய்ந்து பார்த்துநிதஞ்
பசத்த சைம்கபாற் றிரிைதினி பயக்காைம்.
22

ஒழிந்தகருத் திவனவைத் துள்பைழும்புபைள் பைலும்பாய்க்

கழிந்தபிணம் கபாலிருந்து காண்பதினி பயக்காைம்.
23

அற்ப சுகெறந்கத அறிவையறி ைாைறிந்து

பகர்ப்பத்தில் வீழ்ந்து பகாண்ட ககாைறுப்ப பதக்காைம்.
24

கருப்படுத்தி என்வனயென் வகப்பிடித்துக் பகாள்ைாமுன்

உருப்படுத்தி யாை உடன்படுை பதக்காைம்.
25

தூண்டு விைக்கவணயத் பதாடர்ந்திருள் முன்சூழ்ந்தாற்கபால்

ொண்டு பிவழத்துைந்த ைவகபதரிை பதக்காைம்.
26

தூரியினில் மீன்கபாற் சுழன்று ெனம்ைாடாெல்

ஆரியவனத் கதடி அடிபணிை பதக்காைம்.
27

எண்ணூறு யுகமிருந்தும் எய்தாத வீடுபபற

பைண்ணீறு பூசி விைங்குைது பெக்காைம்.
28
அைகைடம் பூண்டிங் கவைந்து திரியாெற்
சிைகைடம் பூண்டு சிறந்திருப்ப பதக்காைம்.
29

அண்டருக்கா நஞ்சருந்தி அம்பைத்தி ைாடுசிைன்

பதாண்டருக்குத் பதாண்டபனன பதாண்டுபசய்ை
பதக்காைம்.
30

பன்றி ைடிபைடுத்துப் பாரிடந்து ொல்காணாக்

குன்றில் விைக்பகாளிவயக் கூறுைது பெக்காைம்.
31

தித்திக்குந் பதள்ைமிர்வத சித்தாந்தத் துட்பபாருவை

முத்திக்கு வித்வத முதனிவனப்ப பதக்காைம்.
32

கைதாந்த கைதபெல்ைாம் விட்படாழிந்கத நிஷ்வடயிகை

ஏகாந்தொக யிருப்பதினி பயக்காைம்.
33

ெற்றிடத்வதத் கதடிபயன்றன் ைாழ்நாவைப் கபாக்காெல்

உற்றிடத்வதத் கதடி யுறங்குைது பெக்காைம்.
34

இன்றுகைார் நாவை யிருப்பதுவும் பபாய்பயனகை

ென்றுகைார் பசால்லும் ைவகயறிை பதக்காைம்.
35
கஞ்சா அபினியுடன் கள்ளுண்கட ைாடாெற்
பஞ்சாமிர்தத்வதப் பருகுைது பெக்காைம்.
36

பசஞ்சைத்தி னாற்றிரண்ட பஜனனகொக்ஷம் பபறகை

சஞ்சைத்வத விட்டுன் சரணவடை பதக்காைம்.
37

கும்பிக் கிவரத்கதடிக் பகாடுப்பா ரிடந்கதாறும்

பைம்பித் திரிவக விடுப்பதினி பயக்காைம்.
38

ஆடுகின்ற சூத்திரந்தான் அறுெைவுகெ திரிந்து

கபாடுன்றநாள்ைருமுன் கபாற்றுைது பெக்காைம்.
39

நைசூத் திரவீட்வட நாபனன் றவையாெல்

சிைசூத் திரத்வதத் பதரிந்தறிை பதக்காைம்.
40

ெறந்து ெைசைங்கள் ொய்ப்புழுக் கூட்வடவிட்டுக்

கரந்துன் அடியிவனக் கீழ்க் கைந்துநிற்ப பதக்காைம்.
41

இம்வெ தனிற்பாதகனாய் இருவிவனக்கீ டாபயடுத்த

பபாம்வெ தவனப்கபாட்டுன்வனப் கபாற்றி நிற்ப பதக்காைம்.
42

உப்பிட்ட பாண்டம் உவடந்துகருக் பகாள்ளுமுன்கன

அப்பிட்ட கைணியனுக் காட்படுை பதக்காைம்.
44
கசவைபுரிந்து சிைரூப காட்சி கண்டு
பாவததவனக் கழித்துப் பயனவடை பதக்காைம்.
45

காண்டத்வத ைாங்கிக் கருகெகம் மீண்டதுகபால்

பாண்டத்வத நீக்கிப் பரெவடை பதக்காைம்.
46

கசாற்றுத் துருத்திதவனச் சுெந்தவைந்து ைாடாெல்

ஊத்வதச் சடம்கபாட் டுவனயவடை பதக்காைம்.
47

பதாடக்வகச் சதபெனகை சுெந்தவைந்து ைாடாெல்

உடக்வகக் கழற்றி உவனயறிை பதக்காைம்.
48

ஆவசைவைப்பாசத் தகப்பட்டு ொயாெல்

ஓவசெணி தீபத்தி பைான்றி நிற்ப பதக்காைம்.
49

கூறறிய நால்கைதங் கூப்பிட்டுங் காணாத

பார ரகசியத்வதப் பார்த்திருப்ப பதக்காைம்.
50

புல்ைாய் விைங்காய்ப் புழுைாய் நரைடிைாய்

எல்ைாப் பிறப்பி னிருைகல்ை பதக்காைம்.
51
தக்கும் ைவகக்ககார் பபாருளும் சாராெகை நிவனவில்
பக்குைம் ைந்துன்னருவைப் பார்த்திருப்ப பதக்காைம்.
52

பருைத் தவைைபராடும் புல்கியின்பங் பகாள்ைதற்குத்

பதரிவைப் பருைம் ைந்து சிக்குைது பெக்காைம்.
53

பதரிவையுறும் பக்குைத்தின் சீராட்ட பெல்ைாெறிந்து

குருவையறிந்கத நிவனத்துக் கும்பிடுை பதக்காைம்.
54

ைம்படிக்கும் ொதருடன் ைாழ்ந்தாலும் ென்னுபுளி

யம்பழமும் ஓடும்கபா ைாைதினி பயக்காைம்.
55

பற்றற்று நீரிற் படர்தாெவர யிவைகபால்

சுற்றத்வத நீங்கிெனந் தூரநிற்ப பதக்காைம்.
56

சல்ைாப லீவையிகை தன்ெவனவி பசய்தசுகம்

பசால்ைாரக் கண்படனக்குச் பசால்ைதினி பயக்காைம்.
57

ெருவும் அயற்புருடன் ைருகநரங் காணாெல்

உருகுெனம் கபாபைனுள்ைம் உருகுைது பெக்காைம்.
58
தன்கணைன் தன்சுகத்திற் தன்ெனம் கைறானதுகபால்
என்கருத்தி லுன்பதத்வத ஏற்றுைது பெக்காைம்.
59

கூடிப் பிரிந்துவிட்ட பகாம்பவனவயக் காணாெல்

கதடித் தவிப்பைன்கபால் சிந்வதவைப்ப பதக்காைம்.
60

எவ்ைனத்தின் கொகம் எப்படியுண் டப்படிகபால்

கவ்ைனத் தியானம் கருத்துவைப்ப பதக்காைம்.
61

கண்ணா ைருவி கசிந்துமுத்துப் கபாலுதிரச்

பசான்னபரம்பபாருவைத் பதாகுத்தறிை பதக்காைம்.
62

ஆக மிகவுருக ைன்புருக பயன்புருகப்

கபாக ைநுபூதி பபாருந்துைது பெக்காைம்.
63

நீரிற் குமிழிகபால் நிவையற்ற ைாழ்வைவிட்டுன்

கபரின்பக் கருவணபைள்ைம் பபருக்பகடுப்ப பதக்காைம்.
64

அன்வப யுருக்கி அறிவையதன் கெற்புகட்டித்

துன்பைவைப் பாசத் பதாடக்கறுப்ப பதக்காைம்.
65

கருவின் ைழியறிந்து கருத்வதச் பசலுத்தாெல்

அருவி விழிபசாரிய அன்புவைப்ப பதக்காைம்.
66
பதளியத் பதளியத் பதளிந்தசிைா னந்தத்கதன்
பபாரியப் பபாழியெனம் பூண்டிருப்ப பதக்காைம்.
67

ஆதார மூைத் தடியில் கணபதிவயப்

பாதார விந்தம் பணிந்துநிற்ப பதக்காைம்.
68

ெண்ைவைந்த நற்கீற்றில் ைவைந்திருந்த கைதாவைக்

கண்ைைர்த்துப் பார்த்துள்கை கண்டிருப்ப பதக்காைம்.
69

அப்புப் பிவறநடுகை அெர்ந்திருந்த விட்டுணுவை

உப்புக் குடுக்வகயுள்கை உணர்ந்தறிைபதக்காைம்.
70

மூன்று ைவையமிட்டு முவைத்பதழுந்த ககாணத்தில்

கதான்றும் உருத்திரவனத் பதாழுதுநிற்ப பதக்காைம்.
71

ைாயுைறு ககாணெதில் ைாழும் ெககச்சுரவனத்

கதாயும்ைவக ககட்கத் பதாடங்குைது பெக்காைம்.
72

ைட்டைழிக் குள்கை ெருவுஞ் சதா சிைத்வதக்

கிட்டைழி கதடக் கிருவப பசய்ை பதக்காைம்.
73
உச்சிக் கிவடநடுகை ஓங்கும் குருபதத்வத
நிச்சயித்துக் பகாண்டிருந்து கநர்ைதினி பயக்காைம்.
74

பாராகிப் பார்மீதிற் பஞ்சைர்ணந்தானாகி

கைறாகி நீமுவைத்த வித்தறிை பதக்காைம்.
75

கட்டறுக்க பைாண்ணாக் கருவிகர ணாதிபயல்ைாஞ்

சுட்டறுத்த நிட்வடயிகை தூங்குைது பெக்காைம்.
76

கள்ைக் கருத்வத பயல்ைாங் கட்கடாடு கைரறுத்திங்

குள்ைக் கருத்வத உணர்ந்திருப்ப பதக்காைம்.
77

அட்டகாசஞ் பசலுத்தும் அைத்வதச் சடைத்துடகன

பட்டபா டத்தவனயும் பகுத்தறிை பதக்காைம்.
78

அறிவுக் கருவியுட னைத்வதப்படும் பாட்வட பயல்ைாம்

பிரியமுடன் நிருத்திப் பபைப்படுை பதக்காைம்.
79

பூதம் பபாறிகரணம் கபாந்தவிந்து நாதமுொய்ப்

கபதம் பைவிதமும் பிரித்தறிை பதக்காைம்.
80

கதான்றாவச மூன்றுந் பதாடர்ந்துைந்து சுற்றாெல்

ஊன்றாவச கைவரயடி யூடறுப்ப பதக்காைம்.
81
புன்சனனம் கபாற்றுமுன்கன புரிைட்டம் கபாகிலினி
பயன்சனன மீகடறு பென்றறிை பதக்காைம்.
82

நட்ட நடுவினின்று நற்றிகரா தாயியருள்

கிட்ட ைழிகாட்டிக் கிருவபபசய்ை பதக்காைம்.
83

நாகனநா பனன்றிருந்கதன் நடுவினின்ற கட்டழகி

தாகன பைளிப்படுத்தித் தருைபனன்ப பதக்காைம்.
84

அடர்ந்த ெனக்காட்வட அஞ்பசழுத்தாம் ைாைாகை

பதாடர்ந்து பதாடர்ந்து பைட்டிச் சுடுைதினி பயக்காைம்.
85

ஐந்து பபாறிைழிகபாய் அவைத்துமிந்தப் பாழ்ெனவத

பைந்து விழப்பார்த்து விழிப்பதினி பயக்காைம்.
86

இனொண்டு கசர்ந்திருந்கதா பரல்கைாருந் தான்ொண்டு

சினொண்டு கபாகைருள் கசர்ந்திருப்ப பதக்காைம்.
87

அவெயா ெனதவெயும் ஆனந்த வீடுகண்டங்

கிவெயாெல் கநாக்கி யிருப்பதினி பயக்காைம்.
88
கூண்டுவிழுஞ் சீைன் பெள்ைக் பகாட்டாவி
பகாண்டாற்கபால்
ொண்டுவிழு முன்கனநான் ொண்டிருப்ப பதக்காைம்.
89

ஊனிவறந்த காயமுயிரிழந்து கபாகுமுன்னம்

நானிறந்து கபாகவினி நாள்ைருை பதக்காைம்.
90

பகட்டு விடுொந்தர் பகர்விதங்கள் கபசிைந்த

சுட்டுவிடு முன்பனன்வனச் சுட்டிருப்ப பதக்காைம்.
91

கதாகைணி வைத்கதறித் தூரநடந் பதய்க்காெல்

நூகைணி வைத்கதறி கநாக்குைது பெக்காைம்.
92

ைாகயாடு கண்மூடி ெயக்கமுற்று நில்ைாெல்

தாகயாடு கண்மூடித் தழுவிநிற்ப பதக்காைம்.
93

காசினிபய ைாநடந்து காகைாய்ந்து கபாகாெல்

ைாசி தனிகைறி ைருைதினி பயக்காைம்.
94

ஒலிபடருங் குண்டலிவய உன்னியுணர் ைாபைழுப்பிச்

சுழுமுவனயின் தாள் திறந்து தூண்டுைது பெக்காைம்.
95
இவடபிங் கவைநடுகை இயங்குஞ் சுழுமுவனயில்
தவடயறகை நின்று சலித்திருப்ப பதக்காைம்.
96

மூை பநருப்வபவிட்டு மூட்டிநிைா ெண்டபத்தில்

பாவைஇறக்கியுண்டு பசிபயாழிை பதக்காைம்.
97

ஆக பைளிக்குள்கை அடங்காப் புரவிபசல்ை

ஏக பைளியி லிருப்பதினி பயக்காைம்.
98

பஞ்சரித்துப் கபசும் பைகவைக்பகட்டாப் பபாருளில்

சஞ்சரித்து ைாழ்ந்து தைம்பபறுை பதக்காைம்.
99

ெைமுஞ் சைமுெற்று ொவயயற்றுொனெற்று

நைமுங் குைமுெற்று நானிருப்ப பதக்காைம். 100

ஓடாெகைாடி உைவகைைம் ைந்து சுற்றித்

கதடாெ பைன்னிடொய்த் பதரிசிப்ப பதக்காைம்.
101

அஞ்ஞானம் விட்கட அருண்ஞானத் பதல்வைபதாட்டு

பெய்ஞ்ஞான வீடுபபற்று பைளிப்படுை பதக்காைம்.
102

பைல்லும் ெட்டும் பார்த்து பைகுளிபயைாம் விட்டகன்று

பசால்லுெட்டுஞ் சிந்வத பசலுத்துைது பெக்காைம்.
103
கெைாம் பதந்கதடி பெய்ப்பபாருவை யுள்ளிருத்தி
நாைாம் பதந்கதடி நான்பபறுை பதக்காைம்.
104

எண்ணாத தூர பெல்ைா பெண்ணிபயண்ணிப் பாராெல்

கண்ணாடிக்குள் பைாளிகபால் கண்டறிை பதக்காைம்.
105

என்வன அறிந்து பகாண்கட எங்ககாொ கனாடிருக்கும்

தன்வெ அறிந்து சவெந்திருப்ப பதக்காைம்.
106

ஆறாதா ரங்கடந்த ஆனந்தப் கபபராளிவய

கைறாகக் கண்டுநான் பபற்றிருப்ப பதக்காைம்.
107

ஆணை ொயத்தா ைழிந்துடைம் கபாகாமுன்

காணுதைா லின்ப முற்றுக்கண்டறிை பதக்காைம்.
108

மும்முைமுஞ் கசர்த்து முவைத்பதழுந்த காயமிவத

நிர்ெைொய்க் கண்டுவிவன நீங்கியிருப்ப பதக்காைம்.
109

முன்வன விவனபகடகை மூன்றுைவக காட்சியினால்

உன்வன பைளிப்படுத்தி உறுைதினி பயக்காைம்.
110

கண்ணிபனாளி பாய்ந்ததுவுங் கருத்தறிந்து பகாண்டதுவும்

விண்ணிபனாளி கண்டதுவும் பைளிப்படுை பதக்காைம்.
111
கனவுகண்டாற் கபாபைனக்குக் காட்டிெவறத் கதயிருக்க
நிவனவைப் பரபைளிகெல் நிறுத்துைது பெக்காைம்.
112

ஆபரன்று ககட்டதுவும் அறிவுைந்து கண்டதுவும்

பாபரன்று பசான்னதுவும் பகுத்தறிை பதக்காைம்.
113

நிவனக்கும் நிவனவுபதாறும் நிவறந்த பரிபூரணத்வத

முவனக்கு கெற்கண்டுகண்ணில் முவைந்பதழுப்ப
பதக்காைம்.
114

முப்பாழும் பாழாய் முதற்பாழுஞ் சூனியொய்

அப்பாழும் பாழா அன்புபசய்ை பதக்காைம்.
115

சீபயன் பறழுந்து பதளிந்த நின்றைான் பபாருவை

நீபயன்று கண்டு நிவைபபறுை பதக்காைம்.
116

ைவ்பைழுத்து ெவ்பைழுத்தும் ைாைாகுஞ் சிவ்பைழுத்தும்

யவ்பைழுத்தினுள்கை யடங்கிநிற்ப பதக்காைம்.
117

எழுத்பதல்ைாம் ொண்டிறந்கத ஏகொய் நின்றதிகை

அழுத்தொய்ச் சிந்வதவைத் தன்புபகாள்ை பதக்காைம்.
118
அருைாய் உருைாகி ஆதியந்த ொகிநின்ற
குருைாகி ைந்பதவனயாட் பகாண்டருள்ை பதக்காைம்.
119

நாபனன் றறிந்தைவன நானறியாக் காைபெல்ைாந்

தாபனன்று நீயிருந்த தவனயறிை பதக்காைம்.
120

என்ெயொய்க் கண்டபதல்ைாம் எண்ணிஎண்ணிப்

பார்த்தபின்பு
தன்ெயொய்க் பகாண்டதிகை சார்ந்து நிற்ப பதக்காைம்.
121

ஒளியி பைாளியாம் உருப்பிறந்த ைாறது கபால்

பைளியில் பைளியான விதெறிை பதக்காைம்.
122

ஒளியிட்ட பெய்ப்பபாருவை யுள்ைழியிகையவடத்து

பைளியிட்டுச்சாத்திவைத்து வீடுறுை பதக்காைம்.
123

காந்தம் ைலித்திரும்வப கரத்திழுத்துக் பகாண்டதுகபால்

பாய்ந்து பிடித்திழுத்துன் பதத்தில் வைப்ப பதக்காைம்.
124

பித்தாயங்பகாண்டு பிரணைத்வத யூடறுத்துச்

பசத்தாவரப்கபாகை திரிைதினி பயக்காைம்.
125
ஒழிந்தகருத்திவன வைத் துள்பைலும்பு பைள்பைலும்பாய்க்
கழிந்தபிணம்கபாலிருந்து காண்பதினி பயக்காைம்.
126

ஆதி கபிைர் பசான்ன ஆகெத்தின் பசாற்படிகய

சாதிைவக யில்ைாெற் சஞ்சரிப்ப பதக்காைம்.
127

சூதுங் கைவுந் பதாடர்விவனயுஞ் சுட்டிடக்காற்

றூதுந் துருத்திவயப் கபாட்டுவனயவடை பதக்காைம்.
128

ஆவச ைவைப்பாசத் தகப்பட்டு ொயாெல்

ஓவச ெணித்தீபத்தி பைான்றிநிற்ப பதக்காைம்.
129

கல்ைாய் ெரொய் கயைாய் பறவைகைாய்

புல்ைாய்ப் பிறந்த பஜன்ெம் கபாதுபென்ப பதக்காைம்.
130

தக்கும் ைவகக்ககார் பபாருளும் சாராெகை நிவனவில்

பக்குைொய் உன்னருவைப் பார்த்திருப்ப பதக்காைம்.
131

தூகரா டிவசந்து சுழன்றுைருந் தத்துைத்வத

கைகரா டிவசந்து விைங்குைது பெக்காைம்.
132

பாக நடுகைறிப் பயந்பதழுந்த சித்திரத்வத

ஏசநடுமூைத் திருத்துைது பெக்காைம்.
133
ஓரின்பங் காட்டும் உயர்ஞான வீதிபசன்று
கபரின்ப வீடுகண்டு பபற்றிருப்ப பதக்காைம்.
134

காரணொய் ைந்பதன் கருத்தில் உவரத்தபதல்ைாம்

பூரணொகக் கண்டு புகழ்ந்திருப்ப பதக்காைம்.
135

ஆயுங் கவைகபைல்ைாம் ஆராய்ந்து பார்த்ததற்பின்

நீபயன்று மில்ைா நிசங்காண்ப பதக்காைம்.
136

குறியாகக் பகாண்டு குைெளித்த நாயகவனப்

பிரியாெற் கசர்ந்து பிறப்பறுப்ப பதக்காைம்.
137

ெத்தடுத்து நின்று ெருைாடு ைார்கபாை

பித்தடுத்து நின்னருவைப் பபற்றிருப்ப பதக்காைம்.
138

சாைாெல் பசத்திருந்து சற்குருவின் பபான்னடிக்கீழ்

கைகாெல் பைந்திருக்க கைண்டுைது பெக்காைம்.
139

என்வன யறியாெ லிருந்தாட்டுஞ் சூத்திரநின்

தன்வன யறிந்து தைம் பபறுை பதக்காைம்.
140
உள்ை ெறியா பதாளித்திருந்த நாயகவனக்
கள்ை ெனந் பதளிந்து காண்பதினி பயக்காைம்.
141

ைாசித்துங் காணாெல் ைாய்விட்டும் கபாசாெல்

பூசித்துந் கதான்றாப் பபாருள் காண்ப பதக்காைம்.
142

பன்னிரண்டு காற்புரவி பாய்ந்துசில்ைந் தப்பாெல்

பின்னிரண்டு சங்கிலிக்குட் பிணிப்பதினி பயக்காைம்.
143

நாட்டுக்கா லிரண்டும் விட்டு நடுவுக்கா லூகடகபாய்

ஆட்டுக்கா லிரண்டினுள்கை அெர்ந்திருப்ப பதக்காைம்.
144

பாற்பசுவைப் பூட்டிப் பதியில் வைத்துச் சீராட்டிக்

காற்பசுவை ஓட்டியதில் கட்டிவைப்ப பதக்காைம்.
145

பைவிடத் கதெனவதப் பாயவிட்டுப் பாராெல்

நிைைவரயி னூகடகபாய் கநர்படுை பதக்காைம்.
146

காெக் கடல்கடந்து கவரகயறிப் கபாைதற்கக

ஓெக் கனல் ைைர்த்தி யுள்ளிருப்ப பதக்காைம்.
147
உதயச் சுடர்மூன்றும் உள்வீட்டிகை பகாளுத்தி
இதயத் திருநடன மினிகாண்ப பதக்காைம்.
148

கைதாந்த கைதபெல்ைாம் விட்கடறி கயகடந்து

நாதாந்த மூை நடுவிருப்ப பதக்காைம்.
149

பட்டெற்றுக் காற்றிற் பறந்தாடும் சூத்திரம்கபால்

விட்டு பைளியாக விசுைசித்த பைக்காைம்.
150

அட்டாங்க கயாகெதற் கப்பாலுக் கப்பாைாய்

கிட்டாப் பபாருைதவனக் கிட்டுைது பெக்காைம்.
151

ஒட்டாெ பைாட்டிநிற்கும் உடலுமுயிரும் பிரித்கத

எட்டாப் பழம்பதிக்கிங் ககணிவைப்ப பதக்காைம்.
152

பாசத்வத நீக்கிப் பசுவைப்பதியில் விட்டு

கநசத்தி னுள்கை நிவனந்திருப்ப பதக்காைம்.
153

ஆசார கநய அனுட்டானமும் ெறந்து

கபசா பெய்ஞ் ஞானநிவைப் பபற்றிருப்ப பதக்காைம்.
154

பல்ைாயி ரங்ககாடிப் பகிரண்ட மும்பவடப்கப

அல்ைாது கைறில்வைபயன்று அறிைதினி பயக்காைம்.
155
ஆதிமுத ைாகிநின்ற அரிபயன்ற ைட்சரத்வத
ஓதி யறிந்துள்கை யுணர்ைதினி பயக்காைம்.
156

சாத்திரத்வதச் சுட்டுச் சதுர்ெவறவயப் பபாய்யாக்கிச்

சூத்திரத்வதக் கண்டு துயரறுப்ப பதக்காைம்.
157

அல்லும் பகலுபென்றன் அறிவையறி ைாைறிந்த

பசால்லும் முவறெறந்து தூங்குைது பெக்காைம்.
158

இயங்குஞ் சராசரத்தில் எள்ளுபெண்பண யும்கபாை

முயங்குெந்த கைத முடிைறிை பதக்காைம்.
159

ஊனாகி யூனில் உயிராகி பயவ்வுைகுந்

தானாகி நின்ற தவனயறியை பதக்காைம்.
160

என்வனவிட்டு நீங்காெ என்னிடத்து நீயிருக்க

உன்வனவிட்டு நீங்கா பதாருப்படுை பதக்காைம்.
161

இன்னபதன்று பசால்ைபைாண்ணா எல்வையற்றைான்

பபாருவைச்
பசான்ன பதன்று நானறிந்து பசால்ைதினி பயக்காைம்.
162
ெனவதபயாரு வில்ைாக்கி ைான்பபாறிவய நாணாக்கி
எனதறிவை அம்பாக்கி எய்ைதினி பயக்காைம்.
163

என்வன இறக்கபைய்கத என்பதிவய யீடழித்த

உன்வன பைளியில்வைத்கத ஒளித்துநிற்ப பதக்காைம்.
164

கடத்துகின்ற கதாணிதவனக் கவழகள் குத்தி விட்டாற்கபால்

நடத்துகின்ற சித்திரத்வத நானறிை பதக்காைம்.
165

நின்றநிவை கபராெல் நிவனவிபைான்றும் சாராெல்

பசன்றநிவை முத்திபயன்று கசர்ந்தறிை பதக்காைம்.
166

பபான்னும் பைள்ளியும் பூண்ட பபாற்பதத்வத யுள்ைவெத்து

மின்னு பொளிபைளிகய விட்டவடப்ப பதக்காைம்.
167

கூட்டிைவடப் பட்டபுழு குைவியுருக் பகாண்டதுகபால்

வீட்டிைவடப் பட்டருவை கைண்டுைது பெக்காைம்.
168

கடலில் ஒளித்திருந்த கனபைழுந்து ைந்தாற்கபால்

உடலில் ஒளித்தசிைம் ஒளிபசய்ை பதக்காைம்.
169
அருணப் பிரகாசம் அஇண்டபெங்கும் கபார்த்ததுகபால்
கருவணத் திருைடியில் கைந்துநிற்ப பதக்காைம்.
170

பபான்னிற் பைவிதொம் பூரணமுண் டானாது கபால்

உன்னிற் பிறந்ததுன்னில் ஒடுங்குைது பெக்காைம்.
171

நாயிற் கவடப்பிறப்பாய் நான்பிறந்த துன்பெற

கையிற் கனபைாளிகபால் விைங்குைது பெக்காைம்.
172

சூரிய காந்திபயாளி சூழ்ந்து பஞ்வசச் சுட்டதுகபால்

ஆரியன் கதாற்றத் தருள்பபறுை பதக்காைம்.
173

இரும்பிற் கனல்மூட்டி இவ்வுருகபாய் அவ்வுருைாய்க்

கரும்பிற் சுவைரசத்வதக் கண்டறிை பதக்காைம்.
174

கருக்பகாண்ட முட்வடதவன கடைாவெ தானிவனக்க

உருக்பகாண்டைாறதுகபால் உவனயவடை பதக்காைம்.
175

வீடுவிட்டுப் பாய்ந்து பைளியில் ைருைார்கபால்

கூடுவிட்டுப் பாயுங் குறிப்பறிை பதக்காைம்.
176

கவடந்த பைண்வண கொரிற் கைைாத ைாறதுகபால்

உவடந்து தமிகயன் உவனக்காண்ப பதக்காைம்.
177
இருவை ஒளிவிழுங்கி ஏகவுருக் பகாண்டாற்கபால்
அருவை விழுங்குமிருல் உகன்றுநிற்ப பதக்காைம்.
178

மின்பனழுந்து மின்பனாடுங்கி விண்ணில் உவறந்தாற்கபால்

என்னுள்நின்றது என்னுள்கை யானறிை பதக்காைம்.
179

கண்ட புனற்குடத்திற் கதிபராளிகள் பாய்ந்தாற்கபால்

பகாண்ட பசாரூபெவதக் கூர்ந்தறிை பதக்காைம்.
180

பூணுகின்ற பபான்னணிந்தாற் பபான்சுெக்குகொ வுடவை

காணுகின்ற என்கருத்திற் கண்டறிை பதக்காைம்.
181

பசம்பிற் களிம்புகபாற் சிைத்வத விழுங்குமிக

பைம்பிநின்ற மும்ெைத்வத கைறுபசய்ை பதக்காைம்.
182

ஆவியுங் காயமும்கபால் ஆத்துெத்து நின்றதவனப்

பாவி யறிந்துெனம் பற்றிநிற்ப பதக்காைம்.
183

ஊவெக் கனாக்கண் டுவரக்கறியா இன்பெவத

நாெறிந்து பகாள்ைதற்கு நாள்ைருை பதக்காைம்.
184
சாகாச் சிைனடிவயத் தப்பாதார் எப்கபாதும்
கபாகா உடைகன்று கபாைபதன்ப பதக்காைம்.
185

நிட்வட தவனவிட்டு நிவனைறிவு தப்பவிட்டு

பைட்ட பைளியில் விரவிநிற்ப பதக்காைம்.
186

பைட்டபைளி தன்னில் விவைந்த பைம்பாதத்வத

திட்டமுடன் கண்டு பதளிைதினி பயக்காைம்.
187

எங்கும் பரைடிைாய் என்ைடிவு நின்ைடிைாய்க்

கங்குல்பக லின்றியுவனக் கண்டிருப்ப பதக்காைம்.
188

உண்டதுவும் ொதருடன் கூடிச் கசர்ந்தின்பங்

கண்டதுவு நீபயனகை கண்டு பகாள்ை பதக்காைம்.
189

ஈபென்று ககட்டதுவும் என்னுள்கை நின்றதுவும்

ஓபென்று பசான்னதுவும் உற்றறிை பதக்காைம்.
190

சத்தம் பிறந்தவிடந் தன்ெயொய் நின்றவிடஞ்

சித்தம் பிறந்தவிடந் கதர்ந்தறிை பதக்காைம்.
191

கபாக்கு ைரவும் புறம்புள்ளு ொகிநின்றும்

தாக்கு பொரு பபாருவைச் சந்திப்ப பதக்காைம்.
192
நாபனனவு நீபயனவு நாமிரண்டு ெற்பறான்றும்
நீபயனகை சிந்வததனி கநற்படுை பதக்காைம்.
193

அறிவையறி ைாைறிந்கத அறிவும் அறிவுதனில்

பிறிவுபட நில்ைாெல் பிடிப்பதினி பயக்காைம்.
194

நீடும் புைனபெல்ைாம் நிவறந்துசிந் தூரெதாய்

ஆடும் திருக்கூத்வத அறிைதினி பயக்காைம்.
195

தித்திபயன்ற கூத்தும் திருச்சிைம்பி கனாவசகளும்

பத்தியுடகன ககட்டுப் பணிைதினி பயக்காைம்.
196

நயனத் திவடபைளிகபாய் நண்ணும் பரபைளியில்

சயனத் திருந்து தவைப்படுை பதக்காைம்.
197

அருவி ெவைநடுகை ஆயிரக்கால் ெண்டபத்தில்

திருவிவையா டற்கண்டு பதரிசிப்ப பதக்காைம்.
198

மீவனமிக வுண்டு நக்கி விக்கிநின்ற பகாக்கதுகபால்

கதவனமிக வுண்டு பதவிட்டிநிற்ப பதக்காைம்.
199
பபால்ைாத காயெவதப் கபாட்டு விடுக்குமுன்கன
கல்ைாவின் பால்கறப்பக் கற்பதினி பயக்காைம்.
200

பைட்டபைளிக் குள்கை விைங்குஞ் சதாசிைத்வதக்

கிட்டிைரத் கதடிக் கிருவப பசய்ை பதக்காைம்.
201

கபரறிவி கைெனவத கபசாெ கையிருத்தி

ஓரறிவி பைன்னாளும் ஊன்றிநிற்ப பதக்காைம்.
202

அத்துவிதம் கபாலுபென்றன் ஆத்துெத்தினுள்ளிருந்து

முத்திதர நின்ற முவறயறிை பதக்காைம்.
203

நானின்ற பாசெதில் நானிருந்து ொைாெல்

நீநின்ற ககாைெதில் நிரவிநிற்ப பதக்காைம்.
204

எள்ளும்கரும்பும் எழுெைரும் காயமும்கபால்

உள்ளும் புறம்புநின்ற துற்றறிை பதக்காைம்.
205

அன்னம் புனவைைகுத் தமிர்தத்வத யுண்டதுகபால்

என்வனைகுத் துன்வன இனிக்காண்பபதக்காைம்.
206

அந்தரத்தில் நீர் பூத் தைர்ந்பதழுந்த தாெவரகபால்

சிந்வதவைத்துக் கண்டு பதரிசிப்ப பதக்காைம்.
207
பிறப்பும் இறப்புெற்றுப் கபச்சுெற்று மூச்சுெற்று
ெறப்பும் நிவனப்புெற்று ொண்டிருப்ப பதக்காைம்.
208

ென்னும் பரபைளிவய ெனபைளியில் அவடத்தறிவை

என்னு பைாருநிவனவை எழுப்பிநிற்ப பதக்காைம்.
209

ஆவசபகாண்டொதர் அவடகனவு நீக்கியுன்கெல்

ஓவசபகாண்டு நானும் ஒடுங்குைது பெக்காைம்.
210

தன்னுயிவரக் பகாண்டு தான்றிரிந்த ைாறதுகபால்

உன்னுயிவரக் பகாண்டிங் பகாடுங்குைது பெக்காைம்.
211

கசற்றிற் கிவைநாட்டுந் திடொம் உடவையினிக்

காற்றிலுழல் சூத்திரொய்க் காண்பதினி பயக்காைம்.
212

என்ைசமுங் பகட்டிங் கிருந்தைச மும்ெழிந்து

தன்ைசமுங் பகட்டருவைச் சார்ந்திருப்ப பதக்காைம்.
213

தன்வன ெறந்து தைத்து நிவைெறந்து

கன்ெம் ெறந்து கதி பபறை பதக்காைம்.
214
என்வன பயன்னிகை ெவறந்கத இருந்தபதி யும்ெறந்து
தன்வனயுந் தாகனெறந்து தனித்திருப்ப பதக்காைம்.
215

தன்வனயுந் தாகனெறந்து தவைைாசற் றாழ்கபாட்கட

உன்வனநிவனந் துள்கை யுறங்குைது பெக்காைம்.
216

இவணபிரிந்த கபாதிைன்றி யின்பமுறும் அன்றிவைப்கபால்

துவணபிரிந்த கபாதருள்நூல் பதாடர்ந்து பகாள்ை
பதக்காைம்.
217

ஆட்டம் ஒன்றுமில்ைாெல் அவசவுசற்றுங் காணாெல்

கதட்டெற்ற ைான்பபாருவைத் கதடுைது பெக்காைம்.
218

முன்வனவிவன யாைறிவு முற்றாெற் பின்ெவறந்தால்

அன்வன தவனத்கதடி அமுதுண்ப பதக்காைம்.
219

கள்ளுண் டைன்கபாற் களிதருொ னந்தெதால்

தள்ளுண்டு நின்றாடித் தவடப்படுை பதக்காைம்.
220

தாபனன்ற ஆணைமுந் தத்துைமுங் பகட்படாழிந்கத

ஏபனன்ற கபச்சுமிைா திைங்குைது பெக்காைம்.
221
நானைனாய்க் காண்பபதல்ைா ஞானவிழி யாைறிந்து
தானைனாய் நின்று சரணவடை பதக்காைம்.
222

தானந்த மில்ைாத தற்பரத்தி னூடுருவி

ஆனந்தங் கண்கட அெர்ந்திருப்ப பதக்காைம்.
223

உற்ற பைளிதனிகை உற்றுப்பார்த் தந்தரத்கத

ெற்ற ெறொய்வக ொள்ைதினி பயக்காைம்.
224

ஏடைர்ந்த பங்கயமும் இருகருவண கநத்திரமுந்

கதாடணிந்த குண்டைமுந் கதான்றுைது பெக்காைம்.
225

ஐயாமும் ஆறு அகன்று பைறுபைளியில்

வெயிருளில் நின்றெனம் ொள்ைதினி பயக்காைம். 226

காட்டும் அருண்ஞானக் கடலிைன்புக் கப்பல்விட்டு

மூட்டுங்கரு வணக்கடலில் மூழ்குைது பெக்காைம். 227

நானாகரா நீயாகரா நன்றாம் பரொன

தாகனாகரா பைன்றுணர்ந்து தைமுடிப்ப பதக்காைம். 228

எைரைர்க பைப்படிகண் படந்தப்படி நிவனத்தார்

அைரைர்க் கப்படிநின் றாபனன்ப பதக்காைம். 229

உற்றுற்றுப் பார்க்க பைாளிதருொ னந்தெவத

பநற்றிக்கு கநர்கண்டு நிவைப்பதினி பயக்காைம். 230
விைங்குகின்ற தாரவகவய பைய்கயான் ெவறத்தாற்கபால்
கைங்கெற வுன்காட்சி கண்டறிை பதக்காைம். 231

என்வனகய நானறிகயன் இந்தைண்ணஞ் பசான்னபதல்ைாம்

முன்வனகயார் வகக்பகாள்ை முன்பணிை பதக்காைம். 232

ொயத்வத நீக்கி ைருவிவனவயப் பாழாக்கிக்

காயத்வத கைறாக்கிக் காண்பதுவன எக்காைம் 233

ஐஞ்சு கரத்தாவன அடியிவணவயப் கபாற்றிபசய்து

பநஞ்சிற் பபாருந்தி நிவைபபறுை பதக்காைம். 234
 10. வகாங்கணச் சித்தர் பாடல்
எழில் சகாஞ்சும் யகரை நாட்டில் சகாங்கண யதசத்தில் சித்திதர மாத

உத்திர நட்சத்திரத்தில் புளிஞர் குடியில் சகாங்கணர் பிறந்தார். நாசைாரு

யமனியும் சபாழுசதாரு வண்ணமுமாக வைர்ந்த குழந்ததயின் மனதில்

அம்பிதகயின் அருள் நிதனயவ நிதறந்திருந்தது.

மாசபரும் சித்தராம் யபாகதரத் தரிசித்த சகாங்கணர் அவர் கால்களில்

விழுந்து வணங்கினார். யபாகர் அம்பிதகதய வழிபடும் முதறதயயும் உரிய

மந்திரத்ததயும் உபயதசித்தார்.

அதன்பின் திருமூலர் யபான்ற பல சித்தர்கதைத் தரிசித்துப் பல்யவறு சித்திகள்

தகவரப் சபற்றார் சகாங்கணர்.

ஒருசமயம் இவர் நிஷ்தடயில் இருந்தயபாது இவர்மீது சகாக்சகான்று

எச்சமிட்டது. யகாபத்தில் ததலநிமிர்ந்து சகாக்தக விழித்துப் பார்த்தார். சகாக்கு

எரிந்து சாம்பலானது.

திருமூலதரப் யபான்யற சகாங்கணவரும் கூடுவிட்டுக் கூடு பாய்ந்தார் என கருவூரார்

வாதகாவியம் சதரிவிக்கின்றது.

பல நூறு சீடர்களுக்கும் யயாக ஞான சித்திகதை அருளிய சகாங்கணர் இறுதியில்

திருப்பதியில் சித்தி அதடந்தார்.

1. ைாவைக்கும்மி
 விநாயகர் துதி

பின் முடுகு பைண்பா

கல்விநிவற ைாவைப்பபண் காதலிபயன் கறாதுகின்ற

பசல்வியின் கெற் கும்மிதவனச் பசப்புதற்கக - நல்விசய
நாதனின்பசால் கைதனஞ்சு கபாதன்மிஞ்சி ொனகஞ்ச
பாதம் ைஞ்ச பநஞ்சினில்வைப் கபாம்.

2. கும்மி

சத்தி சடாதரி ைாவைப்பபண் ணாெந்த

உத்தமி கெற் கும்மிப் பாட்டுவரக்க
வித்வதக் குதவிய பைாற்வறக்பகாம் பாம்ைாவை
சித்தி விநாயகன் காப்பாகெ.

3. சரஸ்ைதி துதி

சித்தர்கள் கபாற்றிய ைாவைப் பபண் ணாெந்த

சத்தியின் கெற்கும்மிப் பாட்டுவரக்கத்
தத்தமி கதாபென ஆடுஞ் சரஸ்ைதி
பத்தினி பபாற்பதங் காப்பாகெ.
 4. சிைபபருொன் துதி

எங்கும் நிவறந்தைள் ைாவைப்பபண் ணாம்ொலின்

தங்வகயின் கெற்கும்மி பாடுதற்குக்
கங்வக யணிசிை சம்புைாஞ் சற்குரு
பங்கயப் பபாற்பதங் காப்பாகெ.

5. சுப்பிரெணியர் துதி

ஞானப்பபண் ணாெருள் கசாதிப்பபண் ணாொதி

ைாவைப்பபண் கெற்கும்மி பாடுதற்கு
ொவனப் பபண் ணாக்கிய ைள்ளிக் கிவசந்திடும்
ொல்முரு ககசனுங் காப்பாகெ.

6. விஷ்ணு துதி

ஆண்டிப்பபண் ணாம்ராச பாண்டிப்பபண் ணாம்ைாவை

அம்பிவக கெற்கும்மி பாடுதற்குக்
காண்டீப னாம்பணி பூண்டைன் வைகுந்தம்
ஆண்டைன் பபாற்பதங் காப்பாகெ.
 7. நந்தீசர் துதி

அந்தரி சுந்தரி ைாவைப்பபண் ணாெந்த

அம்பிவக கெற்கும்மி பாடுதற்குச்
சிந்வதயில் முந்திநல் விந்வதயாய் ைந்திடும்
நந்தீசர் பபாற்பதங் காப்பாகெ.

8. நூல்

தில்வையில் முல்வையி பைல்வையு ைாடிய

ைல்ைைள் ைாவைப் பபண் மீதினிகை
சல்ைாபக் கும்மித் தமிழ்பா டைரும்
பதால்வை விவன கபாக்கும் ைாவைப் பபண்கண!

9. ொதா பிதாகூட இல்ைாெ கைபைளி

ெண்ணும் விண்ணுமுண்டு பண்ணபைன்று
கபவதப்பபண் ணாமுதல் ைாவைப்பபண் ணாபைன்று
புகுந்தா ளிந்தப் புவியடக்கம்

10. கைதமும் பூதமுண் டானது வும்பைளி

விஞ்ஞான சாத்திர ொனதுவும்
நாதமுங் கீதமுண் டானது வும்ைழி
நான் பசால்ைக் ககைடி ைாவைப் பபண்கண!
11. முந்தச் பசகங்களுண் டானது வும்முதல்
பதய்ைமுந் கதைருண் டானதுவும்
விந்வதயாய் ைாவையுண் டானது வும்ஞான
விைக்கம் பாரடி ைாவைப் பபண்கண!

12. அரிக்கு முந்தின தவ்பைழுத்தாம் பின்னும்

அரிக்குள் நின்றதும் அஞ்பசழுத்தாம்

தரிக்கும் முந்தின தஞ்பசழுத்தாம் ைாசி

பரிக்குள் நின்றது ெஞ்பசழுத்தாம்.

13. ஆதியி வைத்பதழுத் தாயினாள் ைாவைப்பபண்

ஐந்பதழுத் துபென்று கபரானாள்
நாதியி னூவெ பயழுத்திைள் தானல்ை
ஞான ைவகயிைள் தானானாள்.

14. ஊவெ பயழுத்கத யுடைாச்சு ெற்றும்

ஓபென் பறழுத்கத யுயிராச்சு
ஆமிந் பதழுத்வத யறிந்துபகாண் டுவிவை
யாடிக் கும்மி யடியுங்கடி.

15. பசகம்ப வடத்ததும் அஞ்பசழுத்தாம் பின்னும்

சீைன் பவடத்ததும் அஞ்பசழுத்தாம்
உகமு டிந்தது ெஞ்பசழுத் தாம்பின்னும்
உற்பன ொனது ெஞ்பசழுத்தாம்.

16. சாத்திரம் பார்த்தாலுந் தானுபென்ன கைதந்

தானுகெ பார்த்திருந் தாலுபென்ன?
சூத்திரம் பார்த்தல்கைா ஆைகைணு ெஞ்சு
பசால்வை யறிந்தல்கைா காணகைணும்
17. காணாது கிட்டாகத எட்டாகத அஞ்சில்
காரிய மில்வைபயன் கறநிவனத்தால்
காணாதுங் காணைா ெஞ்பசழுத் தாைதில்
காரிய முண்டு தியானஞ் பசய்தால்.

18. ஆயனு வெந்தா பெழுத்துக்குள் கையறி

ைாயனு வெந்தா பெழுத்துக்குள்கை
ைாயனு வெந்தா பெழுத்துக்குள் கையிந்த
ைாவையு வெந்தா பெழுத்துக்குள்கை.

19. அஞ்பசழுத் தானதும் எட்படழுத் தாம்பின்னும்

ஐம்பத்கதார் அட்சரந் தானாச்சு
பநஞ்பசழுத் தாகை நிவனயா ெைந்த
நிசந்பத ரியுகொ ைாவைப் பபண்கண

20. ஏய்க்கு கதய்க்கு தஞ்பசழுத் துைவக

எட்டிப் பிடித்துக் பகாளிரண்படழுத்வத
கநாக்கிக்பகாள் ைாசிவய கெைாக ைாசி
நிவைவயப் பாரடி ைாவைப் பபண்கண!

21. சிதம்பர சக்கரந் தானறி ைாரிந்தச்

சீவெயி லுள்ை பபரிகயார்கள்
சிதம்பர சக்கர பென்றால் அதற்குள்கை
பதய்ைத்வத யல்கைா அறியகைணும்.

22. ெனமு ெதியு மில்ைாவி டில்ைழி

ொறுதல் பசால்லிகய பயன்ன பசய்ைாள்
ெனமு றுதியும் வைக்ககை ணும் பின்னும்
ைாவை கிருவபயுண் டாககைணும்.
23. இனிபை ளியினிற் பசால்ைா கதபயழில்
தீெட்டு திந்த ைரி விழிக்கக
கனிபொ ழிச்சியீர் ைாருங்கடி பகாஞ்சங்
கருவைச் பசால்லுகைன் ககளுங்கடி.

24. ஊத்வதச் சடைபென் பறண்ணா கதயிவத

உப்பிட்ட பாண்டபென் பறண்ணாகத;
பார்த்த கபருக்கக ஊத்வதயில் வையிவதப்
பார்த்துக்பகாள் உன்ற னுடலுக்குள்கை.

25. உச்சிக்கு கநராயுண் ணாவுக்கு கெல்நிதம்

வைத்த விைக்கும் எரியுதடி;
அச்சுள்ை விைக்கு ைாவையடிஅவி
யாெ பைரியுது ைாவைப் பபண்கண!

26. எரியு கதஅறு வீட்டினி கையதில்

எண்பணயில் வையமிழ் தண்ணீரில்வை;
பதரியுது கபாக ைழியுமில் வைபாவத
சிக்குது சிக்குது ைாவைப் பபண்கண!

27. சிைம்பபா லிபயன்னக் ககட்டுெடிபெத்த

சிக்குள்ை பாவத துடுக்கெடி;

ைைம்புரி யச்சங்க மூது ெடிகெகை

ைாசிவயப் பாரடி ைாவைப் பபண்கண!

28. ைாசிப் பழக்க ெறியகை ணுெற்று

ெண்டை வீடுகள் கட்டகைணும்;
நாசி ைழிக்பகாண்டு கயாகெம் ைாசியும்
நாட்டத்வதப் பாரடி ைாவைப் பபண்கண!
29. முச்சுட ரான விைக்கினுள் கைமூை
ெண்டை ைாசி ைழக்கத்திகை
எச்சுடராகி யந்தச் சுடர்ைாவை
இைள் விட கைறில்வை ைாவைப் பபண்கண!

30. சூடாெல் ைாவை யிருக்கிற தும்பரி

சித்த சிைனுக்குள் ைானதால்
வீடாெல் ைாசிப் பழக்கத்வதப் பாருநாம்
கெல்வீடு காணைாம் ைாவைப் பபண்கண!

31. கெல்வீடு கண்டைன் பாணியடி விண்ணில்

விைக்கில் நின்றைன் ைாணியடி
தாய்வீடு கண்டைன் ஞானியடிபரி
தாண்டிக் பகாண்டான்பட் டாணியடி.

32. அத்தியி கைகரம் பத்தியி கைெனம்

புத்தியி கைநடு ெத்தியிகை
பநற்றி சதாசிை பென்றுபசான் கனனுன்றன்
நிவைவெவயப் பாரடி ைாவைப் பபண்கண!

33. அழுத்தி கைபசால்ைஞ் பசழுத்தி கைநானும்

ைழுத்தி கனன்ஞானப் பழத்திகை
கழுத்தி கைெகயஸ் ைரனு முண்டுகண்
கண்டு பாரடி ைாவைப் பபண்கண!

34. அஞ்சிகை பிஞ்சிகை ைஞ்சிய கரநிதம்

பகாஞ்சி விவையாடும் ைஞ்சியகர!
பநஞ்சிகை ருத்திரன் சூழிருப் பானைன்
கநருட னாெடி ைாவைப் பபண்கண!
35. பதாந்தியி கைநடுப் பந்தியி கைதிடச்
சிந்வதயிகை முந்தி யுன்றனுடன்
உந்தியில் விண்ணுவுந் தாமிருப் பாரிவத
உண்வெயாய்ப் பாரடி ைாவைப் பபண்கண!

36. ஆைத்தி கையிந்த ஞாைத்தி கைைருங்

காைத்தி கையனு கூைத்திகை
மூைத்தி கைப்ரென் தானிருந் துைாசி
முடுக்கிறான் பிண்டம் பிடிக்கிறாகன.

37. கதருமுண்டு ஐந்நூறும் ஆணியுண் கடஅதில்

கதைரு முண்டுசங் கீதமுண்கட
ஆருண்டு பாரடி ைாவைத் பதய் ைம்ெதில்
அடக்கந் தானடி ைாவைப் பபண்கண!

38. ஒன்பது ைாயில்பகாள் ககாட்வடயுண் கடஅதில்

உள்கை நிவைக்கார ரஞ்சுகபராம்;
அன்புட கனபரி காரர்க ைாறுகபர்
அடக்கந் தானடி ைாவைப் பபண்கண!

39. இந்த விதத்திகை கதகத்தி கைபதய்ைம்

இருக்வகயில் புத்திக்க றிக்வகயினால்
சந்கதாட ைாவைவயப் பாராெல் ெனிதர்
சாகிறகததடி ைாவைப் பபண்கண!

40. நகார திட்டிப்கப ஆன தினால் வீடு

ைான ைகார நயொச்சு;
உகார முச்சி சிரசாச் கசஇவத
உற்றுப் பாரடி ைாவைப் பபண்கண!
41. ைகார ொனகத ஓவசயாச் கசஅந்த
ெகார ொனது கர்ப்பொச்கச;
சிகார ொனது ொய்வகயாச் கசஇவதத்
பதளிந்து பாரடி ைாவைப் பபண்கண!

42. ஓபென்ற அட்சரந் தானுமுண் டதற்குள்

ஊவெ பயழுத்து மிருக்குதடி;

நாமிந்பத ழுத்வத யறிந்து பகாண் கடாம்விவன

நாடிப் பாரடி ைாவைப் பபண்கண!

43. கட்டாத காவைவயக் கட்டகை ணுொவச

பைட்டகை ணும்ைாசி பயாட்டகைணும்
எட்டாத பகாம்வப ைவைக்ககை ணுங்காய
பென்வறக்கி ருக்குகொ ைாவைப் பபண்கண!

44. இருந்த ொர்க்கொய்த் தானிருந்து ைாசி

ஏற்காெ கைதான டக்ககைணும்;
திரிந்கத ஓடி யவைந்துபைந் துகதகம்
இறந்து கபாச்சுகத ைாவைப் பபண்கண!

45. பூத்த ெைராகை பிஞ்சுமுண்கட அதில்

பூவில்ைாப் பிஞ்சும் அகனகமுண்டு
மூத்த ெகனாகை ைாழ்வுமுண் டுெற்ற
மூன்றுகப ராகை அழிவுமுண்டு!

46. கற்புள்ை ொதர் குைம் ைாழ்க நின்ற

கற்வப யளித்தை கரைாழ்க!
சிற்பர வனப்கபாற்றிக் கும்மிய டிகுரு
தற்பர வனப்கபாற்றிக் கும்மியடி.
47. அஞ்சி னிகைரண்டழிந்ததில் வையஞ்
சாறிகை யுநாபைா ழிந்ததில்வை;
பிஞ்சிகை பூவிகை துஞ்சுை தாம்அது
கபணிப் கபாடைாம் ைாவைப் பபண்கண!

48. வகயில்ைாக் குட்வடயன் கட்டிக்கிட் டானிரு

காலில்ைா பநட்வடயன் முட்டிக் கிட்டான்;
ஈயில்ைாத் கதபனடுத் துண்டுவிட் டானது
இனிக்கு தில்வைகய ைாவைப்பபண்கண!

49. கெலூரு ககாட்வடக்கக ஆதர ைாய்நன்றாய்

விைங்கு கன்னனூர்ப் பாவதயிகை
காலூரு ைம்பைம் விட்டத னாைது
கடுந வடயடி ைாவைப் பபண்கண!

50. பதாண்வடயுள் முக்ககாணக் ககாட்வடயி கையிதில்

பதாத்திக் பகாடிெரம் நாட்வடயிகை
சண்வடபசய் துைந்கத ஓடிப்கபா னாள்ககாட்வட
பைந்து தணைாச்சு ைாவைப் பபண்கண!

51. ஆவச ைவைக்குள் அகப்பட்ட தும்வீட

அப்கபாகத பைந்கத அழிந்திட்டதும்
பாச ைவைைந்து மூடிய தும்ைாவை
பாதத்வதப் கபாற்றடி ைாவைப் பபண்கண!

52. அன்ன மிருக்குது ெண்டபத் தில்விவை

யாடித் திரிந்தகத ஆண்புலியும்
இன்ன மிருக்குகெ யஞ்சுகி ளியவை
எட்டிப் பிடிக்குகெ மூன்று கிளி;
53. கதாப்பிகை ொங்குயில் கூப்பிடு கதபுது
ொப்பிள்வை தான் ைந்து சாப்பிடவும்
ஏய்க்கு மிப்படி யஞ்சா றாந்வத
இருந்து விழிப்பது பாருங்கடி.

54. மீனு மிருக்குது தூரணி யிலிவத

கெய்ந்து திரியுங் கைசா ைல்;
கதனு மிருக்குது கபாவரயிகை யுண்ணத்
பதவிட்டு தில்வைகய ைாவைப் பபண்கண!

55. காகமிருக்குது பகாம்பிகை தான்கத

சாை லிருக்குது பதம்பிகைதான்;
பார்க்க பைகுதூர மில்வை யிதுஞானம்
பார்த்ததால் பதரியுகெ ைாவைப் பபண்கண!

56. கும்பிக் குைத்திகை யம்பை ொெந்தக்

குைக்க ருவூரில் கசறு பெத்த;
பதம்பி லிவடக்காட்டுப் பாவதக ைாய் ைந்து
கசர்ந் தாராய்ந்துபார் ைாவைப் பபண்கண!

57. பண்டுகெ ஆழக் கிணற்றுக்குள் கைரண்டு

பகண்வட யிருந்து பகட்டுதடி;

கண்டிருந் துெந்தக் காக்வகயு கெயஞ்சி

கழுகு பகான்றது பாருங்கடி!

58. ஆற்றிகை யஞ்சு முதவைய டியரும்

புற்றிகை ரண்டு கரடியடி;
கூற்றனு மூன்று குருடன டிபாசங்
பகாண்டு பிடிக்கிறான் ைாவைப் பபண்கண!
59. முட்வட யிடுகு பதாருபற வைமுட்வட
கொசம் பண்ணு பதாருபறவை;
ைட்டமிட் டாரூர் கண் ணியிலி ரண்டு
ொனுந் தவிக்குது ைாவைப் பபண்கண!

60. அட்டொ வின்ைட்டம் பபாட்டலி கைரண்டு

அம்புலி நிற்குது கதர்கெகை;
திட்டொய் ைந்து அடிக்குதில் வைகதகம்
பசந்தண ைானகத ைாவைப் பபண்கண!

61. முக்ககாண ைட்டக் கிணற்றுக்குள் கைமூை

ெண்டை ைாசிப் பழக்கத்திகை
அக்ககாண ைட்டச் சக்கரத் தில்ைாவை
அெர்ந்தி ருக்கிறாள் ைாவைப் பபண்கண!

62. இரண்டு காைாபைாரு ககாபுர ொம்பநடு

நாைா யிருந்கத அமிழ்ந்து கபாகும்;
கண்டகபா துககாபு ரமிருக் கும்ைாவை
காணவு பெட்டாள் நிவைக்கபைாட்டாள்.

63. அஞ்சு பூதத்வத யுண்டுபண் ணிக் கூட்டில்

ஆறா தாரத்வத யுண்டு பண்ணிக்
பகாஞ்ச பபண்ணாவச யுண்டு பண்ணி ைாவை
கூட்டுகிறாள் காைவன ொட்டுகிறாள்.

64. காைவனக் காைா லுவதத்த ைைாம்ைாவை

ஆைகா ைவிட முண்டைைாம்;
ொைாச் பசகத்வதப் பவடத்தை ைாமிந்த
ொனுடன் ககாட்வட இடித்தைைாம்.
65. ொதாைாய் ைந்கத அமுதந்தந் தாள்ெவன
யாட்டியாய் ைந்து சுகங்பகாடுத்தாள்
ஆதர ைாகிய தங்வகயா னாள்நெக்
காவசக் பகாழுந்தியு ொமியானாள்.

66. சிரித்து பெல்ைப் புரபெரித் தாள்ைாவை

பசங்காட்டுச் பசட்டிவயத்தா னுவதத்தாள்;
ஒருத்தியாககை சூரர்த வெபைன்றாள்
ஒற்வறயாய்க் கஞ்சவனக் பகான்று விட்டாள்.

67. இப்படி யல்கைா இைள் பதாழி ைாமிந்த

ஈனா ெைடி பகாடுஞ்சூலி;
வெப்படுங் கண்ணியர் ககளுங்கடி அந்த
ையசு ைாவை திரிசூலி.

68. கத்தி பபரியகதா யுவறபபரி கதாவிைள்

கண்ணு பபரிகதா முகம் பபரிகதா?
சத்தி பபரிகதா சிைம் பபரிகதா நீதான்
சற்கற பசால்ைடி ைாவைப் பபண்கண!

69. அன்னம் பபரிதல்ைால் தண்ணீர் பபரிதல்ை

அப்படி ைாவை பபரிதானால்
பபான்னு பபரிதல்ைால் பைள்ளி பபரிதல்ை
பபாய்யாது பசால்கிகறன் ககளுங்கடி

70. ொமிச ொனா பைலும்புமுண் டுசவத

ைாங்கி ஓடு கழன்றுவிடும்;
ஆமிச மிப்படிச் சத்திபயன் கறவிவை
யாடிக் கும்மி அடியுங்கடி.
71. பண்டு முவைப்ப தரிசிகய யானாலும்
விண்டுமி கபானால் விவையாபதன்று
கண்டுபகாண் டுமுன்கன அவ்வைபசான் னாைது
வுண்கடா வில்வைகயா ைாவைப் பபண்கண!

72. ெண்ணுமில் ைாெகை விண்ணுமில்வை பகாஞ்சம்

ைாசமில் ைாெகை பூவுமில்வை;

பபண்ணுமில்ைாெகை யாணுமில் வையிது

கபணிப்பாரடி ைாவைப் பபண்கண!

73. நந்தைனத்திகை கசாதியுண் டுநிைம்

நித்திய கபருக்கு பநல்லுமுண்டு;
விந்வதயாய் ைாவைவயப் பூசிக்க முன்னாளில்
விட்ட குவறகைணும் ைாவைப் பபண்கண!

74. ைாவைவயப் பூசிக்கச் சித்தரா னார்ைாவைக்

பகாத்தாவச யாய்ச்சிை கர்த்தரானார்;
கைவைவயப் பார்த்தல்கைா கூலிவைத் தாரிந்த
விதந்பத ரியுகொ ைாவைப் பபண்கண!

75. ைாவைக்கு கெைான பதய்ைமில் வைொனங்

காப்பது கசவைக்கு கெலுமில்வை;
பாலுக்கு கெைான பாக்கியமில் வைைாவைக்
கும்மிக்கு கெைான பாடலில்வை.

76. நாட்டத்வத கண்டா ைறியைா குெந்த

நாைாறு ைாசல் கடக்கைாகும்;
பூட்வடக் கதவைத் திறக்கைா கும்இது
பபாய்யல்ை பெய்யடி ைாவைப் பபண்கண!
77. ஆணும்பபண் ணும்கூடி யானதனாற் பிள்வை
ஆச்சுபதன் கறநீரும் கபசுகின்றீர்;
ஆணும்பபண் ணுங்கூடி யானதல் கைாகபதம்
அற்பறாரு வித்தாச்சு ைாவைப் பபண்கண!

78. இன்வறக் கிருப்பதும் பபாய்யல்ை கைவீகட

என் ைாழ்க்வக பயன்பதும் பபாய்யல்ைகை;
அன்வறக் பகழுத்தின் படிமுடி யும்ைாவை
ஆத்தாவைப் கபாற்றடி ைாவைப் பபண்கண!

79. வீணாவச பகாண்டு திரியா கதயிது

பெய்யல்ை பபாய்ைாழ்வு பபாய்க்கூடு
காணாத ைாவைவயக் கண்டுபகாண் டாற்காட்சி
காணைா ொகாய ொைைாகெ.

80. பபண்டாட்டி யாைதும் பபாய்யல்ை கைாபபற்ற

பிள்வைக ைாைதும் பபாய்யல்ைகைா?
பகாண்டாட்ட ொன தகப்பன்பபாய் கயமுவை
பகாடுத்த தாயும் நிசொகொ?

81. தாயும் பபண் டாட்டியுந் தான்சரி கயதன்யம்

தாகெ யிருைருந் தாங்பகாடுத்தார்;
காயும் பழமுஞ் சரியா கொஉன்றன்
கருத்வதப் பார்த்துக்பகாள் ைாவைப் பபண்கண!

82. பபண்டாட்டி ெந்வதெட்டும்ைரு ைாள்பபற்ற

பிள்வை ெசானக் கவரயின் ெட்டும்;
பதண்டாட்டுத் தர்ெம் நடுவினி கைைந்து
கசர்ந்து பரகதி தான் பகாடுக்கும்.
83. பாக்கிய மும்ெகள் கபாக்கிய மும்ராச
கபாக்கிய மும்ைந்த தானாக்கால்
சீக்கிரந் தருெஞ் பசய்யகைண் டுங்பகாஞ்சத்
திருப்ப ணிகள்மு டிக்ககைண்டும்.

84. திருப்பணி கவைமு டித்கதா ருஞ்பசத்துஞ்

சாகாத கபரி பைாருைபரன்றும்
அருட்பபா லிந்திடும் கைதத்தி கையவை
அறிந்து பசான்னாகை ைாவைப் பபண்கண!

85. பெத்வத தனிகை படுத்திருந் துநாமும்

பெல்லிய கராடு சிரிக்கும்கபாது
யுத்தகா ைன்ைந்து தான்பிடித் தால்நாமும்
பசத்த சைெடி ைாவைப் பபண்கண!

86. ஏவழ பனாதிக ளில்வைபயன் றாைைர்க்

கிருந்தா ைன்னங பகாடுக்க கைண்டும்;
நாவைபயன் றுபசால்ை ைாகா கதபயன்று
நான்ெவற கைத முழங்குதடி.

87. பஞ்வச பனாதி யடியாகத யந்தப்

பாைந் பதாவைய முடியாகத;

தஞ்சபென் கறாவரக் பகடுக்கா கதயார்க்கும்

ைஞ்சவன பசய்ய நிவனயாகத.

88. கண்டதுங் ககட்டதுஞ் பசால்ைாகத கண்ணில்

காணாத வுத்தரம் விள்ைாகத;
பபண்டாட்டிக் குற்றது பசால்ைாகத பபற்ற
பிள்வைக் கிைப்பங் பகாடுக்காகத.
89. சிைன்ற னடியாவர கைதிய வரச்சிை
சீர்புை ஞானப் பபரிகயாவர
ெவுன ொகவும் வையா கதயைர்
ெனத்வத கநாகவும் பசய்யாகத.

90. ைழக்க ழிவுகள் பசால்ைா கதகற்பு

ெங்வகயர் கெல்ெனம் வையாகத;
பழக்க ைாசிவயப் பார்த்துக்பகாண் டுைாவை
பாதத்வதப் கபாற்றடி ைாவைப்பபண்கண!

91. கூடிய பபாய்கவைச் பசால்ைாகத பபால்ைாக்

பகாவைக ைவுகள் பசய்யாகத
ஆடிய பாம்வப யடியா கதயிது
அறிவு தானடி ைாவைப் பபண்கண!

92. காரிய னாகினும் வீரியம் கபசவும்

காணா பதன்றவ்வை பசான்னாகை;
பாரினில் ைம்புகள் பசய்யா கதபுளிப்
பழம்கபா லுதிர்ந்து விழுந்தாகன.

93. காசார் கள்பவக பசய்யா கதநடுக்

காட்டுப் புலிமுன்கன நில்ைாகத;
கதசாந்த ரங்களுஞ் பசல்ைா கதொய்வகத்
கதைடி யாள்தனம் பண்ணாகத.

94. தன்வீ டிருக்க அசல்வீடு கபாகாகத

தாயார் தகப்பவன வையாகத;
உன்வீட்டுக் குள்கைகய யூக மிருக்வகயில்
ஓடித் திரிகிறாய் ைாவைப் பபண்கண!
95. சாதி கபதங்கள் பசால்லுகி றீர்பதய்ைம்
தாபனன் பறாருவுடல் கபதமுண்கடா?
ஓதிய பாைதி பைான்றாகி யதிகை
உற்பத்தி பநய்தயிர் கொராச்சு.

96. பாகைாடு முண்டிடு பூவனயு முண்டது

கெைாக காணவுங் காண்பதில்வை;
கெைந்த ைாவசவயத் தள்ளிவிட் டுள்ைத்தில்
கைண்டிப் பூவசவயச் பசய்திடுங்கள்.

97. ககாழிக் கறுகாலுண் படன்றுபசான் கனன்கிழக்

கூனிக்கு மூன்றுகா பைன்று பசான்கனன்;
கூனிக்கி ரண்படழுத் பதன்றுபசான் கனன்முழுப்
பாவனக்கு ைாயில்வை பயன்று பசான்கனன்.

98. ஆட்டுக் கிரண்டுகா பைன்றுபசான் கனனம்

ொவனக்குப் பாவனக்கு நிற்குகெல் சூல்
ொட்டுக்குக் காலில்வை பயன்றுபசான் கனன் கவத
ைவகவயச் பசால்ைடி ைாவைப் பபண்கண!

99. ககாயிலு ொடும் பறித்தை னுங்கன்றிக்

கூற்று கெகற் றிருந்தைனும்
ைாயில்ைாக் குதிவர கண்டை னுொட்டு
ைவகபத ரியுகொ ைாவைப் பபண்கண!

100. இத்தவன சாத்திரந் தாம்படித் கதார்பசத்தார்

என்றா லுைகத்கதார் தாம்சிரிப்பார்;
பசத்துப்கபாய்க் கூடக் கைக்ககைண்டு ெைன்
கதைர்க ளுடகன கசரகைண்டும்.
101. உற்றது பசான்னக்கா ைற்றது பபாருந்தும்
உண்கடா உைகத்தி ைவ்வைபசான்னாள்;
அற்றது பபாருந்து முற்றது பசான்னைன்
அைகன குருைடி ைாவைப் பபண்கண!

102. பூரண நிற்கும் நிவையறி யான்பைகு

பபாய்பசால்ைான் ககாடிெந் திரஞ்பசால்ைான்

காரண குருஅ ைனுெல் ைவிைன்

காரிய குருபபா ருள்பறிப்பான்.

103. எல்ைா ெறிந்தை பரன்றுபசால் ையிந்தப்

பூமியி கைமுழு ஞானிபயன்று
உல்ைாச ொக ையிறு பிவழக்ககை
ஓடித் திரிகிறார் ைாவைப் பபண்கண!

104. ஆதிைா வைபபரிதானா லும்அைள்

அக்காள் பபரிகதா சிைன்பபரிகதா!
நாதிைா வைபபரி தானா லும்அைள்
நாயக னல்ை சிைம்பபரிது.

105. ஆயுசு பகாடுப்பாள் நீரிழி வுமுதல்

அண்டாது ெற்ற வியாதிபயல்ைாம்
கபயும் பறந்திடும் பில்லிவினாடியில்
பத்தினி ைாவைப்பபண் கபவரச் பசான்னால்.

106. நித்திவர தன்னிலும் வீற்றிருப் பாபைந்த

கநரத்தி லும்ைாவை முன்னிருப்பாள்;
சத்துரு ைந்தாலும் தள்ளிவைப் பாள்ைாவை
உற்றகா ைவனயுந் தானுவதப்பாள்.
107. பல்ைாயி ரங்ககாடி யண்டமு தல்பதி
னான்கு புைனமும் மூர்த்திமுதல்
எல்ைாந் தானாய்ப் பவடத்தை ைாம்ைாவை
எள்ளுக்கு பைண்பணய்கபால் நின்றைைாம்.

108. கதசம் புகழ்ந்திடும் ைாவைக்கும் மித்தமிழ்

பசய்ய எனக்குப கதசஞ்பசய்தாள்
கநசைான் வீரப் பபருொள் குருசாமி
நீள் பதம் கபாற்றிக்பகாண் டாடுங்கடி.

109. ஆறு பவடப்புகள் வீடு கவடசூத்ர

அஞ்பசழுத் துக்கும் ைவகயறிந்து
கூறு முயர்ைை கைந்த்ரன் துவரைள்ைல்
பகாற்றைன் ைாழக்பகாண் டாடுங்கடி!

110. ஆடுங்கள் பபண்டுக பைல்கைா ருெந்த

அன்பான பகாங்கணர் பசான்ன தமிழ்
பாடுங்கள் சித்தர்க பைல்கைா ரும்ைாவை
பரத்வதப் கபாற்றிக்பகாண் டாடுங்கடி

111. சித்தர்கள் ைாழி சிைன்ைா ழிமுனி

கதைர்கள் ைாழி ரிஷிைாழி
பத்தர்கள் ைாழி பதம்ைா ழிகுரு
பாரதி ைாவைப்பபண் ைாழியகை!
 11. சட்டட முனி ஞானம்
பாலனாம் சிங்கை யதவதாசி பாசமுடன் பயின்சறடுத்த புத்திரன்தான் சீலமுடன்

சட்தடமுனி என்று சசால்லி சிறப்புடயன குவலயத்தில் யபருண் டாச்சு

யபாகர் ஏழாயிரம் 5875

இவர் ஆவணி மாதம் மிருகசீரிடம் மூன்றாம் பாதம் சிங்கை நாட்டு

யதவதாசிக்கும் தமிழருக்கும் மகனாகப் பிறந்தவர். பிதழப்புத் யதடித் தமிழகம்

வந்தனர். விவசாயக் கூலி யவதல சசய்து வாழ்க்தக நடத்தினார். யவதலயில்லா

நாட்களில் சட்தடமுனி யகாயில்களில் தட்டு ஏந்தி யாசகம் சபற்றும் தம் தாய்

தந்ததயர்க்கு உதவி வந்தார்.

உரிய வயது வந்ததும் சட்தட முனிக்குத் திருமணம் நடந்தது. ஆனால்

அவர் மனம் இல்லறத்தில் லயிக்கவில்தல. ஒருநாள் யகாயில் வாசலில்

வடநாட்டிலிருந்து வந்த ஒரு சித்ததரத் தரிசித்தார். அவரிடமிருந்து அபூர்வ சக்திதய

அறிந்த சட்தடமுனி அவருடன் சசால்லிக் சகாள்ைாமயல கிைம்பி விட்டார்.

பின் யபாகரின் சீடராக வாழ்ந்தார். அப்யபாது சகாங்கணர், கருவூரார் சதாடர்பு

கிட்டியது. சபாதுவாகச் சித்தர்கள் தங்கள் கருத்துகதை மதறவாக
பரிபாதஷயியல எழுதினர். ஆனால் சட்தட முனி அதனவரும் புரியும் வதகயில்
யநரடியாகயவ எழுதினார்.

அடிக்கடி கயிதலயங்கிரி சசன்று சிவபிரானுடன் நட்புப் பூண்டிருந்தார்.

எனயவ அங்குள்ை குளிதரத் தாங்கக் கம்பளிச் சட்தட அணிந்து சகாண்டிருந்தார்

என அகத்தியர் தம் சபருநூல் காவியத்தில் சதரிவிக்கிறார்.

சட்தட முனி ஸ்ரீரங்கத்தில் ஜீவ சமாதி அதடந்ததாக தவணவர்கள்

கூறுகின்றனர். தசவர்கள் இவர் சீர்காழியில் ஜீவ சமாதி அதடந்ததாகக்

கூறுகின்றனர். இததன யபாகர் ஜனன சாகரம் கூறுகிறது.

 1. பூவச பசய்யும் முவற

எண்சீர் விருத்தம்

காணப்பா பூவசபசய்யும் முவறவயக் ககைாய்;

வகம்முவறயாய்ச் சுைடிவைத்துப் பூவச பசய்ைார்
பூணப்பா சிைகபர்தான் தீபம் வைத்துப்
புகழாகப் பூவசபசய்ைார் பபண்வண வைத்தும்;
நாைப்பா சக்கரத்வதப் பூவச பசய்ைார்
நம்முவடய பூவசபயன்ன கெருப் கபாகை
ஓதப்பா நாற்பத்துமுக் ககாணம் வைத்கத
உத்தெகன! பூவசபசய்ைார் சித்தர் தாகன.

2. தாபனன்ற கெருவைத்தான் பூவச பசய்ைார்

சாபமிட்டால் அண்டரண்டம் தீயா கைகும்;
கதபனன்ற கெருவுக்குத் தீட்வச கைண்டும்;
சிறுபிள்வை யாபொருைன் தீண்டப்கபாகா;
ைாபனன்ற கெருவைத்தான் பூவச பசய்கதார்
ைாய்திறந்கத உபகதசம் பசான்னா ராகிற்
ககாபனன்ற ைாதசித்தி கைன சித்தி
பகாள்வையிட்டான் அைன்சீடன் கூறி னாகன.

3. கூறியகதார் ைாவையின்மூன் பறழுத்வதக் ககைாய்;

குறியறிந்து பூவசபசய்து பின்பு ககைாய்;
ொறியகதார் திரிபுவரபயட் படழுத்வதக் ககைாய்;

வெந்தகன! இைவைநீ பூவச பண்ணத்

கதறியகதார் புைவனதனின் எழுத்வதக் ககைாய்;
திறொகப் புைவனவய நீ பூவச பண்ணு;
ஆறியகதார் யாெவையா பறழுத்வதக் ககைாய்;
அைளுவடய பதம்கபாற்றிப் பூவச பண்கண.

4. பண்ணியபின் யாெவைவயந் பதழுத்வதக் ககைாய்;

பண்பாகத் தீட்வசவயந்தும் முடிந்தபின்பு
ைண்ணியகதார் ைாசிபயன்ற கயாகத் துக்கு
வெந்தகன வைத்துப்ராணா யாெந் தீரும்;
கண்ணியகதார் இத்தவனயும் அறிந்தி ருந்தாற்
காயசத்தி விக்கினங்கள் இல்வை யில்வை;
உண்ணியகதார் உைகபென்ன சித்த பரன்ன
உத்தெகன விட்டகுவற எடுக்கும் காகண!
 12. அகஸ்தியர் ஞானம்
“தான் என்ற தாயன தான் ஒன்யற சதய்வம் தகப்பனும் தாயும் அங்யக புணரும் யபாது

நான் என்று கருப் பிடித்துக் சகாண்டு வந்த நாததன நீ எந்நாளும் வணங்கி நில்லு.”

இவ்வாறு பாடிய இந்தச் சித்தர், “மாடுதானானாலும் ஒரு யபாக்குண்டு.

மனிதனுக்யகா அவ்வைவு சதரியாதப்பா!” என்று இடித்துதரத்து, “உடல்

உயிரும் பூரணமும் அயன்மான் ஈசன் உலகத்யதார் அறியாமல் மயங்கிப் யபானார்;

உடல் உயிரும் பூரண அடி முடியுமாச்யச” என்று ஒரு தத்துவத்தத

நிதல நிறுத்தி உலகியல்புகதையும் மனச் சசம்தம முதலான அறசநறிகள்

பலவற்தறயும் எடுத்துதரத்திருக்கிறார்.

அகஸ்தியர் என்னும் சபயரில் யவத புராண காலங்களிலும், பழந்தமிழ் சங்க

காலத்திலும். மத்திய காலத்திலும், முனிவர்கைாகவும், புலவர்கைாகவும்,

மருத்துவர்கைாகவும், யசாதிடர்கைாகவும் பலர் இருந்திருக்கின்றன. அவர்கதைப்

பற்றிய கததகளும் பல உண்டு. அவர்களில் இந்த அகஸ்தியர் என்ன

சதாடர்புதடயவர் என்பது சதரியவில்தல.

இவர் அட்டமாசித்தி சபற்ற பதிசனண் சித்தர்களில் ஒருவர். இவர்

யபாக முனிவரின் காலத்தவராக இருக்கலாம். கருவூர்த் யதவருக்குப் யபாக முனிவர்
குருசவனக் கூறப்படுவதால் பதிசனான்றாம் நூற்றாண்டாக

இருக்கலாம். சித்த மருத்துவ முதறதய வகுத்தவர்களில் இவர் ததலயானவர்

எனவும், ஆயுர்யவத சூத்திரங்களுக்கு இவர் விரிவுதர எழுதியிருக்கிறார் எனவும்

கூறுவர்.

ஞானம் - 1

எண்சீர் விருத்தம்

சத்திகய பராபரகெ ஒன்கற பதய்ைம்

சகைவுயிர் சீைனுக்கு ெதுதா னாச்சு;
புத்தியினா ைறிந்தைர்கள் புண்ணி கயார்கள்
பூதைத்தில் ககாடியிகை பயாருை ருண்டு;
பத்தியினால் ெனெடங்கி நிவையில் நிற்பார்
பாழிகை ெனத்வத விடார் பரெ ஞானி;
சுத்திகய யவைைதில்வைச் சூட்சஞ் சூட்சம்
சுழியிகை நிவையறிந்தால் கொட்சந் தாகன. 1

கொட்செது பபறுை தற்குச் சூட்சஞ் பசான்கனன்

கொசமுடன் பபாய்கைவு பகாவை பசய்யாகத;
காய்ச்சலுடன் ககாபத்வதத் தள்ளிப் கபாடு
காசினியிற் புண்ணியத்வதக் கருதிக் பகாள்ளு;
பாய்ச்சைது பாயாகத பாழ்கபா காகத
பைகைத சாஸ்திரமும் பாரு பாரு;
ஏச்சலில்ைா தைர்பிவழக்கச் பசய்த ொர்க்கம்
என்ெக்கா பைண்ணி பயண்ணிப் பாரீர் நீகர. 2

பாரப்பா நால்கைதம் நாலும் பாரு

பற்றாவச வைப்பதற்ககா பிவணகயா ககாடி;
வீரப்பா ஒன்பறான்றுக்கு பகான்வற ொறி
வீணிகை யைர்பிவழக்கச் பசய்த ொர்க்கம்;
கதரப்பா பதருத்பதருகை புைம்பு ைார்கள்
பதய்ைநிவை ஒருைருகெ காணார் காணார்;
ஆரப்பா நிவைநிற்கப் கபாறா வரகயா!
ஆச்சரியங் ககாடியிகை பயாருைன் தாகன! 3

ஒருைபனன்கற பதய்ைத்வத ைணங்க கைணும்

உத்தெனாய்ப் பூமிதனிலிருக்க கைணும்;
பருைெதிற் கசறுபயிர் பசய்ய கைணும்
பாழிகை ெனத்வத விடான் பரெ ஞானி;
திரிைார்கள் திருடரப்பா ககாடா ககாடி
கதசத்திற் கள்ைரப்பா ககாடா ககாடி;
ைருைார்க ைப்பகன அகனகங் ககாடி
ைார்த்வதயினால் பசப்புைார் திருடர் தாகன. 4

தாபனன்ற தாகனதா பனான்கற பதய்ைம்

தகப்பனுந் தாயுெங்கக புணரும்கபாது
நாபனன்று கருப்பிடித்துக் பகாண்டு ைந்த
நாதவனநீ எந்நாளும் ைணங்கி நில்லு;
ககாபனன்ற திருடனுக்குந் பதரியு ெப்பா
ககாடானு ககாடியிகை பயாருை னுண்டு,
ஏபனன்கற ெனத்தாகை யறிய கைணும்
என்ெக்காள் நிவைநிற்க கொட்சந் தாகன. 5

கொட்செது பபறுைதற்குச் சூட்சங் ககளு

முன்பசய்த கபர்களுடன் குறிவயக் ககளு!
ஏய்ச்சைது குருக்கைது குைங்கள்ககளு
எல்ைாருங் கூடழிந்த பதங்கக ககளு;
கபச்சைது ொய்வகயப்பா பைான்று மில்வை
பிதற்றுைா ரைரைரும் நிவையுங்காணார்;
கூச்சைது பாவையந்தான் கபாகும் கபாது
கூட்கடாகட கபாச்சுதப்பா மூச்சுத் தாகன. 6

மூச்பசாடுங்கிப் கபானவிடம் ஆருங் காணார்

கொட்சத்தின் நரகாதி யிருப்புங் காணார்;
ைாச்பசன்கற ைந்தைழி கயற்றங் காணார்
ைளிொறி நிற்குெணி ைழியுங் காணார்;
வீச்சப்பா பைட்டபைளி நன்றாய்ப் பாரு
கைதங்கள் சாத்திரங்கள் பைளியாய்ப் கபாச்கச;
ஆச்சப்பா கருவுதனில் அவெந்தாற் கபாைாம்
அைனுக்கக பதரியுெல்ைா ைறிைாய்ப் பாகர; 7
பாரப்பா வுைகுதனிற் பிறவி ககாடி
பவடப்புககைா பைவிதொய்க் ககாடா ககாடி;
வீரப்பா அண்டத்திற் பிறவி ககாடி
பைளியிகை யாடுதப்பா வுற்றுப் பாரு;
ஆரப்பா அணுபைளியி லுள்ை நீதான்
ஆச்சரியம் புழுக்கூடு ைவைகொ தப்பா
கூரப்பா அண்டத்திற் பிண்ட ொகும்
குணவியைா னானக்காற் சத்திய ொகெ. 8

சத்தியகெ கைணுெடா ெனித னானால்

சண்டாைஞ் பசய்யாகத தைறிடாகத;
நித்தியகர் ெம்விடாகத கநெம் விட்டு
நிட்வடயுடன் சொதிவிட்டு நிவைகப ராகத;
புத்திபகட்டுத் திரியாகத; பபாய்பசால் ைாகத
புண்ணியத்வத ெறைாகத; பூசல் பகாண்டு
கத்தியகதார் சள்ளிட்டுத் தர்க்கி யாகத
கர்மிபயன்று நடைாகத கதிர்தான் முற்கற. 9

ஞானம் - 2

காப்பு

அறுசீர் விருத்தம்

ெனெது பசம்வெ யானால் ெந்திரஞ் பசபிக்க கைண்டா;

ெனெது பசம்வெ யானால் ைாயுவை வுயர்த்த கைண்டா;
ெனெது பசம்வெ யானால் ைாசிவய நிறுத்த கைண்டா;
ெனெது பசம்வெ யானால் ெந்திரஞ் பசம்வெ யாகெ. 1
 உயர் ஞானம்

எண்சீர் விருத்தம்

உண்ணும்கபா துயிபரழுத்வத வுயர ைாங்கி

உறங்குகின்ற கபாபதல்ைா ெதுகை யாகும்;
பபண்ணின்பா லிந்திரியம் விடும்கபா பதல்ைாம்
கபணிைைம் கெல்கநாக்கி அைத்தில் நில்லு; 1

திண்ணுங்கா யிவைெருந்து ெதுகை யாகும்

தினந்கதாறும் அப்படிகய பசலுத்த ைல்ைார்
ெண்ணூழி காைெட்டும் ைாழ்ைார் பாரு
ெறலிவகயில் அகப்படவு ொட்டார் தாகெ. 2

தனி ஞானம்

ஒண்ணான உச்சிபைளி தாண்டி நின்று

உவெயைளுங் கணபதியு முந்தி யாகி
விண்பணாளியாம் அம்பரம்ஓம் அவ்வும் உவ்வும்
விதித்தபரம் ஒருைருக்கு பெட்டா தப்பா!
பண்ணான உன்னுயிர்தான் சிைெ தாச்சு
பாற்கடலில் பள்ளிபகாண்டான் விண்டு ைாச்சு;
கண்ணான கணபதிவயக் கண்ணில் கண்டால்
கைந்துருகி யாடுெடா ஞானம் முற்கற; 3

விந்துநிவை தவனயறிந்து விந்வதக் கண்டால்

விதொன நாதெது குருைாய்ப் கபாகும்
அந்தமுள்ை நாதெது குருைாய்ப் கபானால்
ஆதியந்த ொனகுரு நீகய யாைாய்
சந்கதக மில்வையடா புைத்தி யகன
சகைகவை ஞானபெல்ைா மிதற்பகாவ் ைாகை;
முந்தாநாள் இருைருகெ கூடிச் கசர்ந்த
மூைெவத யறியாட்டால் மூைம் பாகர. 4

மூைெவத யறிந்தக்கால் கயாக ொச்சு

முவறவெயுடன் கண்டக் கால் ைாதொச்சு;
சாைமுடன் கண்டைர்முன் ைசொய் நிற்பார்
சாத்திரத்வதச் சுட்படறிந்தாைைகன சித்தன்;
சீைமுள்ை புைத்தியகன! பரெ கயாகி
பசப்புபொழி தைறாெல் உப்வபக் கண்டால்
ஞானமுள்ை எந்திரொஞ் கசாதி தன்வன
நாட்டினால் சகைசித்தும் நல்கும் முற்கற. 5

ஞானம் - 3

பாரப்பா சீைன்விட்டுப் கபாகும் கபாது

பாழ்த்தபிணங் கிடக்கு பதன்பார்; உயிர்கபாச் பசன்பார்;
ஆரப்பா அறிந்தைர்கள்? ஆரும் இல்வை
ஆகாய சிைத்துடகன கசரு பென்பார்;
காரப்பா தீயுடன் தீச் கசரு பென்பார்
கருைறியா ொனிடர்கள் கூட்ட ெப்பா!
சீரப்பா காமிகள்தா பொன்றாய்ச் கசர்ந்து
தீயைழி தவனத்கதடிப் கபாைார் ொகட. 1

ொடுதா னானாலும் ஒருகபாக் குண்டு

ெனிதனுக்ககா அவ்ைைவுந் பதரியா தப்பா!
நாடுபெத்த நரகபென்பார்; பசார்க்க பென்பார்
நல்விவனகயா தீவிவனகயா எண்ண ொட்டார்;
ஆடுகின்ற கதைவதகள் அப்பா! ககளு
அரியதந்வத யினஞ்கசரு பென்றுந் கதாணார்;
சாடுபெத்த பபண்கவைத்தான் குறிப்பா பயண்ணித்
தைொன தீயில்விழத் தயங்கி னாகர; 2

தயங்காெற் பிவழப்பதற்கக இந்த ஞானம்

சார்ைாகப் பாராட்டும் ஞானம் கைகற;
ெயங்குதற்கு ஞானம்பார் முன்கனார் கூடி
ொட்டினார் கவதகாவ்ய புராண பென்றும்
இயைான ரசந்தனிலீப் புகுந்தாற் கபாலும்
இவசத்திட்டார் சாத்திரங்க ைாபறன் கறதான்;
ையைான பயன்பபறகை வியாசர் தாமும்
ொட்டினார் சிைனாருத் தரவினாகை. 3

உத்தார மிப்படிகய புராணங் காட்டி

உைகத்தில் பாரதம்கபால் கவதயுண் டாக்கிக்;
கர்த்தாவைத் தாபனன்று கதாண பைாட்டாக்
கபடநா டகொக கெதஞ் கசர்த்துச்
சத்தாக ைழியாகச் கசர்ந்கதார்க் பகல்ைாஞ்
சதியுடகன பைகுதர்க்கம் பபாருள்கபாற் பாடிப்

பத்தாகச் வசைர்க்பகாப் பவனயும் பபய்து

பாடினார் சாத்திரத்வதப் பாடினாகர. 4

பாடினகதார் ைவககயது? பசால்ைக் ககளு

பாரதபு ராணபென்ற கசாதி யப்பா!
நீடியகதார் ராைணன்தான் பிறக்க பைன்றும்
நிவையான தசரதன்வக பைல்ை பைன்றும்
நீடியகைா ராசபனன்றும் முனிை பரன்றும்
நிவறயருள்பபற் றைபரன்றுந் கதை பரன்றும்
ஆடியகதார் அரக்கபரன்றும் ெனித பரன்றும்
பாடினார் நாள்கதாறும் பவகயாய்த் தாகன. 5

கழிந்திடுைார் பாைத்தா பைன்று பசால்லும்

கட்டியநால் கைதெறு சாத்தி ரங்கள்
அழிந்திடகை பசான்னதல்ைால் கைபறான் றில்வை
அதர்ெ பென்றுந் தர்ெபென்றும் இரண்டுண் டாக்கி
ஒழிந்திடுைா பரன்றுபசால்லிப் பிறப்புண் படன்றும்
உத்தெனாய்ப் பிறப்பபனன்று முைகத் கதார்கள்
பதளிந்திடுகைார் குருக்கபைன்றுஞ் சீட பரன்றும்
சீைனத்துக் கங்கல்கைா பதளிந்து காகண! 6

ஞானம் - 4

எண்சீர் விருத்தம்

பூரணகெ பதய்ைபென உவரத்தா வரயா

பூரணத்வத யின்ன பதன்று புகை கைண்டும்
காரணத்வதச் பசால்லுகிகறன்; நிவனைாய்க் ககளு
கவையான பதினாறும் பூரணகெ யாகும்.
ொரணொ முைகத்தில் ெதிெ யங்கி
ெதிபகட்டுப் பூரணத்வத யிகழ்ந்தா வரயா!
ைாரணத்வத ெனம்வைத்துப் பூரணத்வதக் காத்தால்
ைாசிபயன்ற சிைகயாக ைாழ்க்வக யாச்கச. 1

ஆச்சப்பா இந்த முவற பதிபனண் கபரும்

அயன்ொலும் அரகனாடுந் கதை பரல்ைாம்
மூச்சப்பா பதய்ைபென்கற யறியச் பசான்னார்
முனிகைார்கள் இருடியரிப் படிகய பசான்னார்;
கபச்சப்பா கபசாெல் நூவைப் பார்த்துப்
கபரான பூரணத்வத நிவனைாய்க் காரு;
ைாச்சப்பா பூரணத்வதக் காக்கும் கபர்கள்
ைாசிநடு வெயத்துள் ைாழ்ைார் தாகன. 2

தாபனன்ற பபரிகயார்க ளுைகத் துள்கை

தாயான பூரணத்வத யறிந்த பின்பு
கதபனன்ற அமுதெவதப் பானஞ் பசய்து
பதவிட்டாத ெவுனசிை கயாகஞ் பசய்தார்;
ஊபனன்ற வுடவைநம்பி யிருந்த கபர்க்கக
ஒருநான்கு கைதபென்றும் நூைா பறன்றும்;
நாபனன்றும் நீபயன்றும் சாதி பயன்றும்
நாட்டினா ருைகத்கதார் பிவழக்கத்தாகன. 3

பிவழப்பதற்கு நூல்பைவுஞ் பசால்ைா விட்டால்

பூரணத்வத யறியாெ லிருப்பா பரன்றும்
உவழப்பதற்கு நூல்கட்டிப் கபாடா விட்டால்
உைகத்திற் புத்திபகட்கட யவைைா பரன்றும்
தவழப்பதற்குச் சாதிபயன்றும் விந்து பைன்றும்
தந்வததாய் பிள்வைபயன்றும் பாரி பயன்றும்
உவழப்பதற்குச் பசான்னதல்ைாற் கதிகை றில்வை
உத்தெகன யறிந்கதார்கள் பாடி னாகர. 4

பாடினா ரிப்படிகய பசால்ைா விட்டால்

பரிபாவட யறியார்கள் உைக மூடர்;
சாடுைார் சிைகபர்கள் பைநூல் பார்த்துத்
தவெெறந்து படுகுழியில் விழுைார் சாைார்;
ைாடுைார் நாெபென்றும் ரூப பென்றும்
வையகத்திற் கற்பசம்வபத் பதய்ைபென்றும்
நாடுைார் பூரணத்வத யறியா மூடர்
நாய்கபாை குவரத்தல்கைா பைாழிைார் காகண. 5

காணாெல் அவைந்கதார்கள் ககாடா ககாடி

காரணத்வத யறிந்கதார்கள் ககாடா ககாடி;

வீணாகப் புைம்பினதா ைறியப் கபாகொ?

விஞ்ஞானம் கபசுைதும் ஏதுக்காகும்?
ககாணாெற் சுழுமுவனயில் ெனத்வத வைத்துக்
குருபாத மிருநான்கில் நாவைச் கசர்த்து
நாணாெ பைாருநிவனைாய்க் காக்கும் கபாது
நாலுபெட்டு பொன்றாகும் நாட்டி யூகத; 6

ஊதியகதா ரூதறிந்தா ைைகன சித்தன்

உத்தெகன பதினாறும் பதிகய யாகும்
ைாதிககை யிருநான்கும் பதியின் பாதம்
ைவகநான்கு முயிராகும் ொர்க்கங் கண்டு
கசாதிபரி பூரணமும் இவைமூன் றுந்தான்
தூங்காெற் றூங்கியங்கக காக்கும்கபாது
ஆதிபயன்ற பராபவரய ெரனு பொன்றாய்
அண்ணாக்கின் ைட்டத்துள் ைாகும் பாகர. 7

பாரப்பா உதயத்தில் எழுந்தி ருந்து

பதறாெற் சுழுமுவனயில் ெனத்வத வைத்துக்
காரப்பா பரிதிெதி யிரண்டு ொறிக்
கருைான சுழுமுவனயில் உதிக்கும் கபாது
கதரப்பா அண்ணாக்குள் நின்று பகாண்டு
தியங்காெற் சுழுமுவனக்குள் ைடங்கும் பாரு;
சீரப்பா பதினாறில் எட்டும் நான்கும்
சிதறாெல் மூன்றும் ஒன்றாய்ச் கசர்ந்து கபாகெ. 8

ஒன்றான பூரணகெ யிதுகை யாச்சு

உதித்தகவை தாபனன்று மிதுகை யாச்சு
நன்றாகத் பதளிந்தைர்க்கு ஞானஞ் சித்தி
நாட்டாெற் பசான்னதனால் ஞான ொகொ?
பன்றான ைாதிகுரு பசான்ன ஞானம்
பரப்பிகை விடுக்காகத பாை ொகும்;
திண்டாடு ெனத்கதார்க்குக் காணப் கபாகா
பதளிந்தைர்க்குத் பதரிவித்த வுகவெ தாகன. 9

உகவெயின்னஞ் பசால்லுகிகறன் உைகத் துள்கை

உைவெயுள்ை பரிகாசம் நனிகப சாகத;

பவகவெ பண்ணிக் பகாள்ைாகத; வீண்கப சாகத

பரப்பிகை திரியாகத; ெவைகய றாகத;
நவகயாகத சினங்காகத யுறங்கி டாகத
நழுைாகத சுழுமுவனயிற் பின்ைாங்காகத;
பசகமுழுதும் பரிபூரண ெறிந்து பைன்று
பதளிந்துபின் யுைகத்கதா படாத்து ைாகழ! 10

ைாழாெல் உைகம்விட்டு கைடம் பூண்டு

ையிற்றுக்கா ைாய்ஞானம் கபசிப் கபசித்
தாழ்ைான குடிகதாறும் இரப்பான் ெட்வட
தவெயறியாச் சண்டாைர் முழுொ டப்பா!
பாழாகப் பாவிகளின் பசாற்கக ைாகத
பதறாகத ையிற்றுக்கா ெயங்கிடாகத;
ககைாகத கபச்பசல்ைாங் ககட்டுக் ககட்டுக்
கைங்காகத யுடலுயிபரன் றுவரத்தி டாகத. 11

உடலுயிரும் பூரணமும் மூன்று பொன்கற

உைகத்திற் சிறிதுசனம் பைவ்கைபறன்பார்;
உடலுயிரும் பூரணமும் ஏபதன் றக்கால்
உத்தெகன பதினாறு பொருநான் பகட்டும்
உடலுயிரும் பூரணமும் அயன்ொ லீசன்
உைகத்கதா ரறியாெல் ெயங்கிப் கபானார்;
உடலுயிரும் பூரணடி முடியு ொச்கச
உதித்தகவை நிவையறிந்து பதியில் நில்கை. 12

பதியின்ன இடபென்ற குருவைச் பசால்லும்

பரப்பிகை விள்ைாகத தவையிரண்டாகும்
விதியின்ன விடபென்று பசால்ைக் ககளு
விண்ணான விண்ணுக்கு ைண்ணாக் கப்பா!
ெதிரவியும் பூரணமுங் கண்ைாய் மூக்கும்
ெகத்தான பசவிகயாடு பரிச பெட்டும்
பதியவிடஞ் சுழுமுவனபயன் றதற்குப் கபராம்;
பகருைார் பசார்க்கமும் கயிைாச பென்கற. 13

கயிைாசம் வைகுந்தந் பதய்ை கைாகம்

காசின்யா குெரி பயன்றுஞ் கசது பைன்றும்

ெயிைாடு கெகபென்றும் நரக பென்றும்

ொய்வகபயன்றும் மின்னபைன்றும் ெவுன பென்றும்
துயிைான ைாவடபயன்றும் சூட்ச பென்றும்
பசால்ைற்ற இடபென்றும் ஒடுக்கம் என்றும்
தயிைான பாதபென்றும் அடி முடி என்றும்
தாயான ைத்துபைன்றும் பதியின் கபகர. 14
கபருபசான்கனன்; ஊர்பசான்கனன் இடமும் பசான்கனன்;
பின்கவையும் முன்கவையும் ஒடுக்கம் பசான்கனன்;
பாருைகிற் பை நூலின் ொர்க்கஞ் பசான்கனன்;
பைகபர்கள் நடத்துகின்ற பதாழிலும் பசான்கனன்;
சீருைகம் இன்னபதன்று பதருட்டிச் பசான்கனன்;
சித்தான சித்பதல்ைாம் சுருக்கிச் பசான்கனன்;
கநருபசான்கனன் ைழிபசான்கனன் நிவையுஞ் பசான்கனன்;
நின்னுடம்வப யின்னபதன்று பிரித்துச் பசான்கனன்; 15

பிரித்துவரத்கதன் சூத்திரமீ பரட்டுக்குள்கை

பித்தர்ககை! நன்றாகத் பதரிந்து பார்க்கில்
விரித்துவரத்த நூலினது ொர்க்கஞ் பசான்கனன்;
விள்ைாகத இந்த நூலிருக்கு பதன்று
கருத்துடகன அறிந்துபகாண்டு கவைொ றாகத
காரியத்வத நிவனைாகை கருத்திற் பகாள்ளு;
சுருதிபசான்ன பசய்திபயல்ைாம் சுருக்கிச் பசான்கனன்;
சூத்திரம்கபாற் பதினாறும் பதாடுத்கதன் முற்கற. 16

ஞானம் - 5

கற்பபென்ன பைகுதூரம் கபாக கைண்டா!

கன்ெவையில் குைடுகளில் அவைய கைண்டா;
சர்ப்பபென்ன நாகெகதார் தவையில்நின்று
சாகாத கால்கண்டு முவன யிகைறி
நிற்பபென்று ெனமுறுத்து ெனத்தில்நின்று
நிசொன கருபநல்லிச் சாற்வறக் காணு;
பசாற்பபென்று விட்டுவிட்டால் அவைந்து கபாைாய்;
துரியபென்ற பராபரத்திற் பசன்று கூகட. 1
கூடப்பா துரியபென்ற ைாவை வீடு
கூறரிய நாதர்ெககச் சுரிகய பயன்பார்;
நாடப்பா அைள் தவனகய பூவச பண்ணு;
நந்திபசால்லுஞ் சிங்காரந் கதான்றுந் கதான்றும்;
ஊடப்பா சிகாரைவர பயல்ைாந் கதான்றும்;
ஊவெபயன்ற அமிர்தபைள்ைம் ஊற ைாகும்;
கதடப்பா இதுகதடு காரிய ொகும்;
பசகத்திகை இதுைல்கைா சித்தி யாகெ. 2

ஆபென்ற பூர்ணஞ்சுழி முவனயிற் பாராய்;

அழகான விந்துநிவை சந்த்ர னிற்பார்
ஓபென்ற ரீங்காரம் புருை வெயம்
உத்தெகன வில்பைன்ற வீட்டிற் காணும்;
ைாபென்ற அைள்பாதம் பூவச பண்ணு;
ெற்பறான்றும் பூவசயல்ை ெககன! பசான்கனன்;
பாபென்ற பரெனல்கைா முதபை ழுத்தாம்;
பாடிகனன் கைதாந்தம் பாடிகனகன. 3

பாடுகின்ற பபாருபைல்ைாம் பதிகய யாகும்;

பதியில்நிற்கும் அட்சரந்தான் அகார ொகும்;
நாடுகின்ற பரெனகதாங் கார ொகும்;
நைம் பபரிய பசுதாகன உகாரொகும்;
நீடுகின்ற சுழுமுவனகய தாவர யாகும்;
நின்றகதார் இவடகவைகய நாதவிந்தாம்;
ஊடுகின்ற ஓங்கார வித்வத யாகும்
ஒளியான அரிபயழுத்வத யூணிப் பாகர. 4

ஊணியகதார் ஓங்காரம் கெலு முண்கட

உத்தெகன சீருண்கட வூணிப்பாகர;
ஆணியாம் நடுநாடி நடுகை மூட்டும்
ஆச்சரிய பைழுத்பதல்ைாம் அடங்கி நிற்கும்
ஏணியா யிருக்குெடா அஞ்சு வீகட
ஏகாந்த ொகியைவ் பைழுத்வதப் பாரு;
கதாணிகபாற் காணுெடா அந்த வீடு;
பசால்ைாகத ஒருைருக்குந் துறந்திட்கடகன. 5

துறந்திட்கடகன கெல்முைங் கீழ்மூ ைம்பார்;

துயரொய் நடுநிவைவய யூணிப் பாராய்;
அவறந்திட்கடன் நடுமூைம் நடுநா டிப்பார்;
அப்பைல்கைா ைவரதாக்கும் தாவர காணும்;
உவறந்திட்ட ஐைருந்தான் நடனங் காணும்
ஒளிபைளியும் சிைம்பபாலியு பொன்றாய்க் காணும்
நிவறந்திட்ட பூரணமு மிதுதா னப்பா!
நிசொன கபபராளிதான் நிவைத்துப் பாகர. 6

சும்ொ நீ பார்க்வகயிகை ெனத்வத யப்பா

சுழுமுவனயி கைாட்டியங்கக காவைப் பாராய்;
அம்ொநீ கதவிபயன்று அடங்கிப் பாராய்;
அப்பைல்கைா காயசித்தி கயாகசித்தி;
உம்ொவும் அம்ொவும் அதிகை காணும்;
ஒருெனொய்ச் சுழுமுவனயில் ெனத்வத யூன்று;
நம்ொகை ஆனபதல்ைாஞ் பசான்கனா ெப்பா!
நாதர்களி லிவதயாரும் பாடார் காகண! 7

காணுகின்ற ஓங்கார ைட்டஞ் சற்றுக்

கனபைழும்பிக் கண்ணினிகை கடுப்புத் கதான்றும்;
பூணுகின்ற இவடகவையில் பரம்கபா ைாடும்
பபால்ைாத கதகபென்றால் உருகிப் கபாகும்
ஆணைங்கைான பைல்ைா ெழிந்து கபாகும்
அத்துவிதத் துரியாட்ட ொடி நிற்கும்;
ஊணியகதா பரழுத் பதல்ைாந் கதவி யாகும்;
ஓங்காரக் கம்பபென்ற உணர்வு தாகன. 8

உணர்பைன்றாற் சந்திரனி கைறிப் பாவி

ஓடியங்கக தவைபயன்ற எழுத்தில் நில்கை;
அணுபைன்றால் ெவனயாகுஞ் சிைகன யுச்சி
அகாரபென்ன பதியுபென்ன சூட்ச ொகும்;
கணுபைன்ன விற்புருை ெகண்ட வீதி;
கயிைாய பென்றபதன்ன பரத்தின் வீடு;
துணுபைன்ற சூரியன்றன் பநருப்வபக் கண்டு
தூபணன்ற பிடரிகை தூங்கு தூங்கக. 9

மூபைழுத்தும் ஈபரழுத்தும் ொகி நின்ற

மூைெவத யறிந்துவரப் கபான் குருவுொகும்;
ஊபைழுத்துக் குள்கைதா னிருக்கு தப்பா
உணர்ைதுகை கண்டறிந்கதான் அைகன ஆசான்;
யாைருக்குந் பதரியாகத அறிந்கதா பென்கற
அைரைர்கள் பசால்ைார்க ைறியா மூடர்;
கதைகராடு ொையனுந் கதடிக் காணார்
திருநடனங் காணமுத்தி சித்தியாகெ. 10

ஈபரழுத்து கொபரழுத்து ொகி யாங்கக

இயங்கிநிற்கும் அசவபயப்பா மூைத்துள்கை
கைபரழுத்தும் வித்பதழுத்தும் இரண்டுங் பகாண்டு
வித்திகை முவைத்பதழுந்து விைங்கி நிற்கும்
சீபரழுத்வத யூணிநல்ை ைாசி கயறித்
பதரு வீதி கடந்தெணி ெண்டபத்துச்
சாபரழுத்தி னுட்பபாருைாம் பரத்வத கநாக்கிச்
சார்ந்தைர்க்குச் சித்திமுத்தி தருகெ தாகன. 11

ஏகபெனு கொபரழுத்தின் பயவனப் பார்த்கத

எடுத்துவரத்து மிவ்வுைகி பைைரு மில்வை.
ஆகெங்கள் நூல்கள்பை கற்றுக் பகாண்கட
அறிந்தபென்பார் ெவுனத்வத அைவன நீயும்
கைகாச்சா காத்தவைகால் விவரந்து ககைாய்;
விடுத்ததவன யுவரப்பைகன ஆசா னாகும்;
கதகெதி பைாபரழுத்வதக் காண்கபான் ஞானி;
திருநடனங் காணமுத்தி சித்தி யாகெ. 12

குருைாக உவெபாக பனனக்குத் தந்த

கூறரிய ஞானெது பத்தின் மூன்று
பபாருைாகச் பசால்லி விட்கடனப்பா நீதான்
பபாருைறிந்தாற் பூரணமும் பபாருந்திக் காகண
அருைாகா திந்நூவைப் பழித்த கபர்கள்
அருநரகிற் பிசாபசனகை அவடந்து ைாழ்ைார்
அருைாக ஆராய்ந்து பார்க்கும் கபர்கள்
ஆகாயம் நின்றநிவை அறியைாகெ. 13
 13. உபராெ ரிஷி ஞானம்
அஷ்டமாசித்தி சபற்ற பதிசனண் சித்தர்களுள் ஒருவர். இவர் புசுண்ட

மாமுனிவரின் சீடர் என்றும் குமாரர் என்றும் கூறுவர். உயராம ரிஷிக்கு

உடல் முழுவதும் மயிர் முதைத்திருந்தபடியால் ‘உயராம முனி’ என்று காரணப் சபயர்

சபற்றார்.

ஒரு பிரம்மா இறந்தால் இவரது மயிர் ஒன்று உதிரும். இவ்வாறு மூன்றதரக்

யகாடி பிரம்மா இறந்தால் மட்டுயம இவரது வாழ்நாள் முடிவுக்கு வரும். உயராம முனி

இறந்தால் அஷ்டயகாண முனிவருக்கு ஒரு யகாணல் நிமிரும் என்பர்.

காலாங்கியும் யபாகரும் சீனாவிலிருந்து தமிழகம் வந்து சித்தர்கைானது யபால யராம

ரிஷியும் யராம புரியிலிருந்து வந்த சித்தராயிருக்கலாம். உயராம ரிஷி என்ற சபயர்

யராமாபுரியுடன் சதாடர்புதடயது என்பர் சிலர்.

இவர் அற்புதமான பாடல்கதைப் பாடியுள்ைார். இவர் பாடல்களில் உவதம

நயத்திற்கும் சியலதடகளுக்கும் பஞ்சயம இல்தல,

எண்சீர் விருத்தம்

மூைைட்ட ொனகுரு பாதங் காப்பு;

முத்திக்கு வித்தான முதகை காப்பு;
கெைைட்ட ொனபரப் பிரெங் காப்பு!
கைதாந்தங் கடந்துநின்ற பெய்கய காப்பு;

காைைட்டந் தங்கிெதி யமுதப் பாவைக்

கண்டுபசி யாற்றிெனக் கைடு நீக்கி
ஞாைைட்டஞ் சித்தாடும் பபரிகயார் பாதம்
நம்பினதா லுகராெ பனன்கபர் நாயன் றாகன. 1

கண்ணாடி சிைமூடித் தனுப்பி னாகை

கருைதவன யறியாெல் ொண்டு கபானான்
விண்ணாடிப் பாராத குற்றம் குற்றம்
பைறுெண்ணாய்ப் கபாச்சுதைன் வித்வத பயல்ைாம்;
ஒண்ணான ெவுனபென்கற கயாகம் விட்டால்
ஒருகபாதுஞ் சித்தியில்வை! ைாதந் தானும்
பபண்ணார்தம் ஆவசதன்வன விட்டு ைந்தால்
கபரின்ப முத்திைழி கபசுகைகன. 2

கபசுகைன் இவடகவைகய சந்த்ர காந்தம்;

பின்கவைதா னாதித்தனாதி யாச்சு;
கநசெதாய் நடுவிருந்த சுடர்தான் நீங்கி
நீங்காெ பைான்றானா ைதுதான் முத்தி;
காதைாய்ப் பார்த்கதார்க்கிங் கிதுதான் கொட்சம்;
காணாத கபர்க்பகன்ன காெ கதகஞ்
கசாதவனயாய் இவடகவையி கைற ைாங்கிச்
சுழுமுவனயில் கும்பித்துச் பசாக்கு வீகர. 3

ைாங்கியந்தப் பன்னிரண்டி னுள்கை கரசி

ைன்னிநின்ற விடுெல்கைா சூர்யன் ைாழ்க்வக?
ஓங்கியிந்த இரண்டிடமு ெறிந்கதான் கயாகி;
உற்றபர ெடிதாகன பதினாறாகும்;
தாங்கிநின்ற காைடிதான் பன்னி ரண்டு;
சார்ைான பதினாறில் பெள்ை ைாங்கி
ஏங்கினவதப் பன்னிரண்டில் நிறுத்தி யூதி
எழுந்தபுரி யட்டெடங் கிற்றுப் பாகர. 4

பாவரயா குதிவரெட்டம் பாய்ச்சல் கபாச்சு

பரப்பிகை விடுக்காகத சத்தந் தன்வன;
கநவரயா இரண்டிதழி னடுகை வைத்து
நிவறந்தசதா சிைனாவரத் தியானம் பண்ணு;
கூவரயா அங்குைந்தா னாலுஞ் பசன்றால்
குறிக்குள்கை தானடக்கிக் பகாண்ட வதயா!
ஆவரயா உனக்கீடு பசால்ைப் கபாகறன்
அருவெயுள்ை என்ெகபனன் றவழக்க ைாகெ. 5

அவழப்பதுவும் நல்ைபிள்வை யானால் நன்கற!

ஆகாத சீடர்கவைச் கசர்த்தல் கதாடம்;
பிவழப்பதற்கு ைழிபசான்னால் பார்க்க ொட்டான்
பபண்டாட்டி ெனங் குளிரப் கபசு ொடு;
உவழப்பதற்குச் பசனனபெடுத் தாகன யல்ைால்
உதவிதனக் பகவ்ைைவு முண்கடா வில்வை;
இைப்பமிைன் கபச்வசயடிக் கடிதா னாகு
கெதுக்குச் பசால்லுகிகறா மினிகெல் தாகன. 6

கெபைன்ன இருக்வகயிலும் நடக்கும் கபாதும்

கைறுவரயால் சாரங்கள் விடாெ கைற்று
நாபைன்ன எட்படன்ன பைல்ைா பொன்று
நைொன அட்டாங்க ெப்பிய சித்துக்
காபைன்னப் பிராணாய முன்கன பசய்யில்
கணக்காகப் பூரகங்கும் பககெ நாலு
ககாபைன்ன கரசகந்தா பனான்று மூன்று
குவறயாெற் சரபீங் கூட்டித் தீகர. 7

கூட்டிகய பழகினபின் சரபீ சத்தில்

குவறயாெல் சாதித்தால் பிரெ ரந்த்ரம்
காட்டுவிக்கு ெல்ைால்விழிக் குறியி னாகை
கண்மூக்கு ெத்தியிகை கண்டு பாரு;
மூட்டுவிக்கு ொதார ொறுந் தாகன
மூைைட்டக் கணபதிநான் முகத் கதான் ொயன்
தாட்டிகொ ெணிப்பூரங் வகயன் ைட்டந்
தணைான ருத்திரனுந் தணலு ொகெ. 8

தணைாகும் விசுத்தியறு ககாண ைட்டஞ்

சதாசிைனார் ைட்டெல்கைா குருபீ டந்தான்;
ெவனயான பதினியிகை குறித்துப் பார்க்க
ெத்யமுதல் கரிபகாண்டு தூங்குந் தூங்கும்

கனகைறிக் பகாண்டிருந்தா பைல்ைா முண்டு;

காற்வறபைளி விட்டக்கால் கருெந் தீதான்
புனலூறும் ைழிப்பாவத யிந்த ொர்க்கம்
பபால்ைாத துகராகிக்குப் பபாய்யா ென்கற? 9

பசலுத்துைது முண்ணாக்கி ைண்ணாக் வகயா!

பசன்கறறிப் பிடரிைழித் தியானந் கதான்றும்;
ைலுத்ததடா நாலுமுனக் கமுத ொச்சு;
ெவுனபென்ற நிருவி கற்ப ைாழ்க்வக யாச்சு;
பசாலித்திருக்கும் பன்னிரண்டி லிருத்தி யூது
கசாடசொம் சந்த்ரகவை கதய்ந்து கபாச்சு;
பலித்ததடா கயாகசித்தி ஞான சித்தி
பருைொய் நாடிவைத்துப் பழக்கம் பண்கண. 10

மூடாெல் சிறுெனப் பாடம் பண்ணி

முழுைதுெைன் ைந்ததுகபால் பிரசங் கித்து
வீகடதிங் குடகைது கயாக கெது
வீண்கபச்சாச் பசால்லி யல்கைா ொண்டு கபானார்?
காகடறி ெவைகயறி நதிக ைாடிக்
காய்கிழங்கு சருகுதின்று காெத் தீயால்
சூகடறி ொண்டைர்கள் ககாடா ககாடி
பசாருபமுத்தி பபற்றைர்கள் சுருக்க ொச்கச. 11

பசாருபமுத்திக் கவடயாைம் ஏபதன் றக்கால்

சுடர்கபாைக் காணுெடா தூை கதகம்;
அருபமுத்தி யிடெல்கைா பிரெ ஞானம்
அபராட்ச பென்றுபசால்லுங் சிரை ணந்தான்
பருபதத்வத அவசப்பபனனச் சிற்பற றும்பின்
பழங்கவதகபா ைாச்சுதிந்த கயாகம் விட்டால்
பைறுங்கடத்தி லீப்புகுந்த ைாறுகபாை
கைதாந்த ெறியாத மிகைச்சர் தாகெ. 12

ஓபென்ற பகட்டபுத்தி ொணா கககை;

உைகத்தில் ொனிடர்க்காம் ஆண்டு நூகற;
ஆபென்ற இருபத்கதா ராயி ரத்கதா
டறுநூறு சுைாசெல்கைா ஒருநா வைக்குப்

கபாபென்று கபானதனால் நாள்கு வறந்து

கபாச்சுதுகபா காவிட்டால் கபாை தில்வை;
தாபொன்று நிவனக்வகயிகை பதய்ை பொன்று
தானிவனந்த தன்வெயல்கைா விதிகள் தாகெ? 13
 14. திருமூல நாயனார் ஞானம்
இவர் கயிலாய பரம்பதரதயச் யசர்ந்தவர்.

சித்தர்களில் முதலாமவரும் முதன்தமயானவருமான சிவபிரானிடமும் நந்தீசரிடமும்

உபயதசம் சபற்றவர்.

பதஞ்சலி, வியாக்கிரம பாதயராடு சிதம்பரம் கனக சதபயில் இதறவனின் திருநடனம்

கண்டு களித்தவர் என திருமந்திரம் கூறுகிறது.

வான்வழி வரும் யபாது மூலன் எனும் இதடயன் இறந்து கிடப்பததயும் அவனது

உடதலச் சுற்றிச் சுழன்று பசுக்கள் கதறி வருந்துவததயும் கண்டவர்.

அருைாைராகிய அவரது உள்ைத்தில் பசுக்களின் துன்பத்ததப் யபாக்க

யவண்டும் என்ற எண்ணம் யதான்றியது. உடயன மூலனின் உடலில் கூடுவிட்டுக்

கூடு பாய்ந்தார்.

ஆனால் மூலனின் மதனவியுடன் வாழ விரும்பாது தம் பதழய உடதலத்

யதட அவ்வுடதலக் காணாது திதகத்து முடிவில் உடலியலயய இருந்து அற்புதங்கள்

பல புரிந்தார்.

இவர் 8000 திருமந்திரங்கள் இயற்றியதாக அகத்தியர் கூறுகிறார். ஆனால் இப்யபாது

3000 திருமந்திரங்கள் மட்டுயம கிதடக்கப் சபற்றுள்ைன.

இது தவிர தவத்தியம், வாதம் , யயாகம், ஞானம் என்னும் துதறகள் பற்றியும்

பாடியுள்ைார்.

எண்சீர் விருத்தம்

அடியாகி அண்டரண்டத் தப்பால் ஆகி

அகாரபெனும் எழுத்த துகை பாதொகி
முடியாகி நடுைாகி மூைந் தன்னில்
முப்பபாருளுந் தானாகி முதலு ொகிப்
படியாய்முப் பாழற்றுப் படிக்கு ெப்பாற்
படிகடந்த பரஞ்கசாதிப் பதியுொகி
அடியாகு மூைெகத அகார ொகி
அைனைைாய் நின்றநிவை யணுை தாகெ. 1

அதுைாகி அைனைைாய் எல்ைா ொகி

அடிநடுவு முடிைாகி அகண்ட ொகிப்
பபாதுைாகிப் பல்லுயிர்க ைவனத்துக் பகல்ைாம்
புகலிடொய் எப்பபாருட்கு மூை ொகி
ெதுைாகி ைண்டாகிச் சுவையு ொகி
ெைராகி ெணொகி ெதிக்க பைாண்ணா
அதுைாகும் அகாரெகத மூை ொகி
அண்டபெல்ைாந் தாங்கிநின்ற அம் மூை ொகெ. 2

மூைபெனு ொதார ைட்டந் தாகன

முச்சுடரு முக்ககாண மூன்று நாடிச்
சீைபெனுஞ் சிைலிங்க பாத தீர்த்தந்
திருைடியுந் திருகெனி நடமு ொகும்
ககாைமு டனண்டபெல்ைாந் தாங்கிக் பகாண்டு
பகாழுந்து விட்ட கம்பெதாய் கெகை கநாக்கி
ஆைமுண்ட கண்படெைாந் தானாய் நின்ற
அகாரமுதல் அவ்பைழுத்வத அறிந்து பாகர. 3

அறிந்ததுவுந் தற்பரகெ அகார ொகும்;

அறிவுவடய உகாரம்சிற் பரெ தாகும்;
பிறந்ததுவு முைகபெைாஞ் செயந் தானாம்;
கபதபெனுங் கருவிைவக பயல்ைா ொகும்;
அறிந்ததுவும் அகாரபெனும் பாதந் தன்வன;
அடிமுடிபயன்று அனுதினமும் அறிந்து கநாக்கக. 4
கநாக்கமுடன் மூைபெனும் பாதந் தன்வன
நுண்பபாருைாஞ் சிற்பரத்தி னூகட கநாக்குந்
தீர்க்கமுட னாதார ைவகயுந் தாண்டித்
திருநயனம் நாசிபநற்றி நடுகை பார்த்துப்
கபாக்கறிந்திங் கிந்தநிவை கநாக்க ைல்ைார்
புரிசவடகயான் தன்னுவடய புதல்ை ராைார்;
ஆக்கமுடன் அருட்சுடர்கபாற் குருவைத் தாகன
அனுதினமும் கநாக்கிநிற்பார் ஆசா னாகெ. 5

ஆசானு மீசானு பொன்கற யாகும்

அைனைளு பொன்றாகும் அது தானாகும்;
கபசாத ெந்திரமு மிதுகை யாகும்;
கைபராளியின் ைடிைாகும்; கபரு ொகும்
கநசாருங் கவைகபைைாந் தாகன யாகும்;
நிவையான ஓங்கார பீடொகும்
ஈசாவன ஆசானாய்க் காணும் கபர்க்கிங்கு
இன்பமுடன் கயிைாச பெய்த ைாகெ. 6

எய்தரிய பரெசிைத்தின் மூைந் தன்னில்

இருசுடரும் உதித்பதாடுங்கு மிடகெ பயன்று
எய்தரிய பரசிைத்தின் மூைந் தன்னில்
இருசுடரு முதித்பதாடுங்கு மிடகெபயன்று
பெய்பதாழியுஞ் சுழுமுவனகய கம்ப ொகி
பெய்ப்பபாருைாஞ் கசாதிபயன கெவி நிற்கும்;
இவ்ைவககய மூைபெனும் பாதந் தன்வன
இருகநர ெற்றிடத்கத யிவறஞ்சிக் காகண. 7

காண்பதுதான் கபபராளியின் காட்சி யாகும்;

காணரிய பபாருைாகுங் காட்டும் கபாகத
ஆண்பபண்ணாய் அலியாகி அடியு ொகி
அப்பாவைக் கப்பாைாய் அெர்ந்த கசாதி
வீண்பயிலும் கைதபெல்ைாந் கதடிக் காணா
பைறும்பாழ தாகிகய கெவி நின்றார்
கசண்பயிலும் பசககசாதி மூைந் தன்வனத்
கதடரிய பாதபென்கற பதளிந்து கநாக்கக. 8

பதளிைரிய பாதெது அகார ொகிச்

சிற்பரமுந் தற்பரமுந் தாகன யாகி
அழிைரிய கசாதியது தாகன யாகி
அடிமுடிவு முடியாகி யெர்ந்து நின்று
பொழிைரிய முதைாகி மூை ொகி
முச்சுடருந் தானாகி முடிந்த கசாதி
சுழியினிகை முவனயாகிக் ககாப ொகிச்
பசால்ைரிய பைழுத்பதன்கற பதாகுத்துப் பாரீர். 9

பதாகுப்பதும் தாம் ெந்திரங்கள் கருவி நூல்கள்

பசால்ைரிய தத்துைங்கள் தம்வெ பயல்ைாம்
ைகுத்துடகன யிைற்வறபயைாங் கண்டு நீங்கி
ைாகான உடலுயிவர ைவகயாற் கண்டு
பகுப்புடகன கசராெற் பாதந் தன்வனப்
பரகதிக்கு ைழியபனகை பற்றிக் பகாண்டு
விகற்பமிைா மூைெதில் நின்ற கசாதி
கெைான பாதபென்கற கெவி நில்கை. 10

கெவியகதார் சற்குருவின் பாதந் தன்வன

பெய்ஞ்ஞான பென்றதவன கெவிக் பகாண்டு
ஆவியுடல் காயபெல்ைா ெறிந்து பார்த்கத
அத்தனார் ைடிைபென்கற அறிந்துபகாண்டு
பாைவனயு ைானபைல்ைாம் விட்டு நீங்கிப்
பகலிரவு ெற்றிடத்கத கருத்வத வைத்துச்
சீைவனயுஞ் சிைந்தவனயும் ஒன்றாய்த் தாகன
திருமூைர் பாதபொன்றித் திடொய்க் காகண. 11
 15. வால்மீகர் சூத்திர ஞானம்
இராமாயணம் பாடிய வால்மீகர் யவறு. சதன்னாட்டில் சித்தராக விைங்கியவர் யவறு.

யதற்றமுடன் வால்மீகர் என்ற சித்து சதளிவாக மார்க்கமது சசால்யவன் பாரீர்

மாற்றமயம் நீக்கியல்யலா தவயத்தில் வைதமயுடன் சவகுகாலம் இருந்த சித்து

ஆற்றலுடன் வால்மீகி ராமாயணத்தத அவனிதனில் மாந்தருக்குச் சசய்திட்டாயர.

யபாகர் ஏழாயிரம் - 5834

இவர் புரட்டாசி மாதம் அனுஷ நட்சத்திரத்தில் பிறந்தவர். யவடர் குலத்தவர். இவரது

சமாதி எட்டிக்குடியில் உள்ைது.

இருள் பைளியாய் நின்றசிை பாதம் கபாற்றி

எழுத்ததனின் விைரத்வத விரித்துச் பசால்கைன்;
அருவுருைாய் நின்றதுகை எழுத்த தாகும்
ஆதியந்தம் அண்டபிண்ட ெதுகை யாகும்;
திருவுருைாய் ரவிெதியாய் நின்ற ரூபம்
சிைசத்தி திருொலின் ரூப ொகும்;
ைருமுருகை சிைசத்தி ைடிை ொகும்;
ைந்ததிலும் கபானதிலும் ெனத்வத வைகய. 1

ைந்ததுவும் கபானதுவும் ைாசி யாகும்;

ைானில்ைரும் ரவிெதியும் ைாசி யாகும்;

சிந்வதபதளிந் திருப்பைனா ரைகன சித்தன்;

பசகபெைாஞ் சிைபென்கற யறிந்கதான் சித்தன்
நந்திபயன்ற ைாகனகெ தூை கதகம்;
நான்முககன கண்மூக்குச் பசவிநாக் காகும்;
தந்திமுகன் சிைசத்தி திருமூச் சாகும்;
தந்வததாய் ரவிெதிபயன் றறிந்து பகாள்கை. 2
அறிந்து பகாள்ளு பூரககெ சரிவய ொர்க்கம்
அடங்குகின்ற கும்பககெ கிரிவய ொர்க்கம்;
பிரிந்துைரும் கரசககெ கயாக ொர்க்கம்;
பிசகாெல் நின்றதுகை ஞான ொர்க்கம்;
ெறிந்துடலில் புகுகின்ற பிராண ைாயு
ெகத்தான சிைசத்தி அடங்கும் வீடு;
சிறந்துெனத் பதளிைாகிச் கசர்ந்கதான் சித்தன்
சிைசிைா அைனைபனன் றுவரக்க ைாகெ. 3

ஆெப்பா வுைகத்தில் பபருநூல் பார்த்கதார்

அைரைர்கண் டவதபயல்ைாம் சரிவத பயன்பார்;
ஓெப்பா கல்பசம்வபத் பதய்ை பென்கற
உருகுைார் பூசிப்பார் கிரிவய பயன்பார்
ைாெப்பா கயாகபென்று கனிகாய் தின்று
ைாய்கபசா வூவெவயப்கபால் திரிகு ைார்கள்;
காெப்பா ஞானபென விண்டு கெலும்
காக்வகபித்தன் மிருகம்கபால் சுற்றுைாகர. 4

சுற்றுைார் பபருநூவைப் பார்த்துப் பார்த்துத்

தூடிப்பா ருைகத்தல் சிற்சில் கைார்கள்!
பதற்றுைா ரைர்பிவழக்க அகனக கைடம்
கதகத்தி ைணிந்துபகாண்டு திரிகு ைார்கள்;
பற்றுைார் குருக்கபைன்பார் சீட பரன்பார்
வபயகை தீட்வசவைப்பார் தீவெ பயன்பார்.
கத்துைார் திருமூர்த்தி தாகெ பயன்று
காரணத்வத யறியாத கசடர் தாகன; 5

தாபனன்ற வுைகத்தில் சிற்சில் கைார்கள்

சவடபுலித்கதால் காசாயம் தாை டம்பூண்டு
ஊபனன்ற வுடம்பபல்ைாம் சாம்பல் பூசி
உைகத்தில் கயாகிபயன்பார் ஞானிபயன்பார்;
கதபனன்ற சிைபூவச தீட்வச பயன்பார்;
திருொவைக் கண்ணாகை கண்கடா பென்பார்;
காபனன்ற காட்டுக்கு ைவைைார் ககாடி
காரணத்வத யறியாெல் கதறு ைாகர. 6

கதறுகின்ற கபர்கவையா ககாடா ககாடி;

காரணத்வதக் கண்டைர்கள் பகாஞ்சம் பகாஞ்சம்
பதறுகின்ற கபர்கபைல்ைாம் பராப ரத்வதப்
பற்றிநின்று பார்த்தைர்கள் சுருக்க ெப்பா!
உதறுகின்ற கபர்கபைல்ைா முைகத் துள்கை
உதித்தகவை தம்முள்கை யறிய ொட்டார்;
சிதறுகின்ற கபர்கவைப்கபால் சிதறி டாெல்
சிைசக்தி ைரும்கபாகத தன்னில் நில்கை. 7

நில்பைன்ற பபரிகயார்கள் பாவஷ யாகை

நீடுைகம் தன்னுள்கை நாலுகைதம்
ைல்ைவெவயச் சாத்திரங்க ளிருமூன் றாக
ையிறுபிவழ புராணங்கள் பதிபனட் டாகக்
கல்லுகவைக் கவரப்பதுகபால் கைதாந் தங்கள்
கட்டினா ரைரைர்கள் பாவஷயாகை;
பதால்லுைகில் நாற்சாதி யகனகஞ் சாதி
பதாடுத்தார்க ைைரைர்கள் பிவழக்கத்தாகன. 8

தாபனன்ற வுைகத்தி லில்ைா விட்டால்

தன்பபருவெ யாைழிந்து சகத்தில் வீழ்ைார்;
ஊபனன்ற வுடம்பபடுத்தா பைல்ைாம் கைணும்;
உைகத்தி ைைரைர்கள் பாவஷ கைணும்;
ொபனன்ற சிைகாமி சிைனுங் கூடி
ொமுனிர் முகம் பார்த்து ெவறநூல் பசான்னார்;
கதபனன்ற சிைகாமி யருளி னாகை
திரட்டினார் பைகுககாடி கதச பாவஷ 9

கதசத்தின் பாவஷதவன யறிந்தி டாெல்

பதளிைாகத் தாமுவரப்பார் பாவஷ பார்த்கதார்;

ஆசிப்பா ருைகத்தில் கண்டபதல்ைாம்;

ஆச்சரியந் தவனக்கண்டு ெறந்து கபாைார்;
ைாசிதவன யறியாத சண்டி ொண்பர்
ைார்த்வதயினால் ெருட்டிவைப்பர் ைவகயி ைாெல்;
நாசிநுனி யதனடுவில் சிைத்வதக் கண்கடார்
நான்முகனும் திருொலும் சிைனுந் தாகெ. 10

சிைசிைா பதிபனண்கபர் பாடற் பகல்ைாம்

திறவுககால் ைால்மீகன் பதினா றாகும்;
சிைம்பபத்த சித்தபரல்ைா பென்னூல் பார்த்துச்
சிைகனாகட ககாள் பசான்னார் சினந்தான் நாதன்;
அைொகிப் கபாகாெல் சிைனுத் தார
அருளினால் திறந்து பசான்கனன் உைகுக்காக;
நைொன நைக்கிரகந் தன்னுள் கைகய
நாக்குைாய் பசவிமூக்கு ெத்திக் கப்பால். 11

நாக்குைாய் பசவிமூக்கு ெத்திக் கப்பால்

நடுவீதி குய்யமுதல் உச்சி பதாட்டுத்
தாக்குைாய் அங்பகன்கற அதிகை முட்டுத்
தாயாவரப் பூசித்து கைதம் ஓது;
ைாக்குைாய் அவசயாெல் ெவுனங் பகாண்டு
ைாசிைரு மிடத்தில்ெனம் வைத்துக் காத்து
நீக்குைாய் ைாசிபயாடு ெனந்தான் புக்கு
நிவனைதனி ைடங்கிைரும் ைரிவச காகண. 12

காணரிகத பயைராலு மிருசு ைாசம்;

காண்பைகன சிைசித்த னைகன யாகும்;
பூணரிதிவ் வுைகத்தி லிந்நூல் கிட்டில்
பூகைாக சித்தபனன வுவரக்க ைாகும்;
காணரிது சிைசக்தி திருமூச் சாகும்;
காட்டாகத மூடருக்கக யிந்நூல் தன்வன;
கதாணரிது விழிெயக்கம் சும்ொப்கபாகெ
பசால்ைரிய சூட்சுெத்வதச் பசான்கன னப்பா. 13

சூட்சமிந்நூல் பசால்லுகிகறன் ைாசி காண;

சூட்சாதி சூட்சத்வதத் துறக்கப் கபாகா;

சாட்சியில்வை துவணயில்வை ககள்வி யில்வை;

சந்கதக பொன்றுமில்வை விழிவயக் காணக்
காட்சிபயன்ன கற்பகத்தில் ைசிக்கு ொப்கபால்
காரணத்வதக் கண்ணாகை கண்டி ருக்க
ஆட்சிதரு முவெயாைப் படிகய கண்கடன்;
ஆனந்தத் திருக்கூத்தின் நடக்வக காப்கப. 14

காப்பதற்குப் பத்தியத்வதச் பசால்ைக் ககளு;

காய்கனிகள் பஞ்சரசம் பரொன் னங்கள்
ஏற்வகயுட னுண்டுபகாண்டு சிைத்வதக் காத்கத
என்ெககன சித்தருவடக் குருநூல் பாராய்;
ஆத்துெத்துக் கழிவில்ைா திருக்க கைணும்;
அைரைர்கள் நித்யகர்ெம் நடக்க கைணும்;
தீர்க்கமுட னின்றைர்க்கு ைாசி சித்தி
சிறப்புடகன பதினாறும் பலிக்குந் தாகன. 15

தானைனா யிருக்கபைன்றால் ைாசி கைணும்;

தனக்குள்கை தானிற்க இடமும் கைணும்;
ைானைனாம் நின்றைர்கட் பகல்ைாஞ் சித்தி
ைானுக்குள் ெனமிருக்க ெதிகபால் காணும்,
கதனைனாஞ் சித்தருக்குத் பதவிட்டா மூலி
சிரசப்பா வுடலுக்குப் பதிகய யாகும்
ககானைனா யிருக்கபைன்று குறிவயச் பசான்கனன்
குைையத்தில் பதினாறுங் குறுகத் தாகன. 16
 16. திருவள்ளுவர் ஞானம்
காப்பு

எண்சீர் விருத்தம்

அண்டம்பிண்டம் நிவறந்துநின்ற அயன்ொல் கபாற்றி

அகண்டபரி பூரணத்தின் அருகை கபாற்றி
ெண்டைஞ்சூழ் இரவிெதி சுடகர கபாற்றி
ெதுரதமி கழாதும் அகத்தியகன கபாற்றி
எண்டிவசயும் புகழுபென்றன் குருகை கபாற்றி
இவடகவையின் சுழுமுவனயின் கெைம் கபாற்றி
குண்டலிக்குள் அெர்ந்துநின்ற குககன கபாற்றி
குருமுனியின் தாளிவணபயப் கபாதும் கபாற்றி 1

கட்டவைக் கலித்துவற

அன்வன எனுங்கர்ப்பம் அதனில்ைந் தும்அதிகையிருந்தும்

நன்னயொய்ப் பத்துத்திங்களு நானகத் கதயிருந்கதன்
என்ன அதிசயங் காணிவ்வுைகி கைஅவெந்த
உன்னதபெல்ைா ெவெத்கதன் உண்வெவயக் காண்கிைகர 2

அம்புவி தன்னிகையுதித் தாய்ந்தறி பாவடதன்வன

ைம்புைகத் தார்ைசிய ொய்க்வகப் பிடித்கதபிரிந்து
கும்பி தனிகையுழன்று ெக்குண்டலி பபாற்கெைம்
நம்பியிருந்கதன் சிைநாள் ரகசியங் காண்கிைகன 3

தரவு பகாச்சகம்
அண்டரண்ட ைான்புவியும் ஆகெத்தி னுட்பபாருளும்
கண்டிதொ யான்விைங்குங் காயெதி கையறியும்

ைண்டபரவன நீச பனன்ற ைாறுதவன கயபயாழித்கதன்

விண்டரக சியந்தன்வன விைக்கெது காண்கிைகர 4

வையது கையுதிக்கு ொண்பர்ககை யுங்களுயிர்

பெய்பயன் றிருந்தவசவு பைளிப்படுை பதன்னவிதம்
அய்யமில்ைா ைாழ்ந்துைகில் ஆண்வெயாய்ப் பூண்டெதிப்
பபாய்பயனுமிவ் ைாழ்க்வகயது கபாகுஞ்சுடு காடுைகத 5

கட்டவைக் கலித்துவற

வீடானமூைச் சுழிநாத வீட்டில்விைங்கும் விந்து

நீடாழி கைாகந்தவழத்துப் பபருகியு நின்றிைகுந்
கதடாதழித்த பபாருைான பபாக்கிடந் கதடிபயன்ன
காடானநாடு சுடுகாடு கசர்ைதுங் கண்டிைகர 6

எழுைவகத் கதாற்றமும் நால்ைவக கயானியிபைய்திடினும்

பபாழியச் சுகராணிதம் நாதவிந்து பபாருள் கபாகத்தால்
கழியக்கழியக் கடலுயிர் கதய்பிவற கண்டுமிருந்
தழியப் பபருந்தவர பயந்நாளிருந்தும் அனித்தியகெ 7

எந்நா ளிருந்பதன்ன முன்னாைனுப்படி யிந்தவுடல்

தன்னா ைழிைதுந் தானறியா பதனத் தந்வதவிதி
உன்னைழிை துடலுயிர் காயபொழிை துங்கண்
பந்நா ைனுப்படி கண்டுமிருந் தறியாதைகர 8
கயானிக்குைாவச பயாழியா தனித்தியம் உங்களுயிர்
கதனிக்குள் இன்பஞ்சுகாதீத கொைருஞ் சிற்றின்பத்தில்
ஊனற்றுக்காய முடைற்று கபாம்பபாழு பதான்றறியா
ஈனர்க்குச் பசார்க்கஞ் சுடுகாபடாழிய இனியில்வைகய 9

கநரிவச பைண்பா

இந்தவுடல் காயம் இறந்துவிடு மிவ்வுைகில்

ைந்தைழி தானறியா ைாழ்க்வக - இந்தவுடல்
அற்பக் குழியி ைரை மிருப்பபதனும்
கற்பகத்வத யாண்டிடுகொ காண் 10

ஞானெறிந் கதார்க்கு நெனில்வை நாள்கதாறும்

பானெவத யுண்டு பசியினால் - ஞானெது
கண்டால் உடலுயி ருங்காயம் ைலுைாகும்
உண்டால் அமிர்தரச முண் 11

சுழியறியார்க் பகன்ன சுகெறியார்க் பகன்ன

ைழியறியார்க்பகன்ன எய்துொறு - சுழியறியா
மூைெறிந் தவ்ைழியில் முத்தியவட யார்க்குநென்
காைன்ைர்க் ககெரணங் காண் 12

கைத ெவறஞான பெய்யுணர்வு தானாகில்

நாதனரு ைால்பதவி நாடுகெ - கைதெவற
நாலு பபாருளுள் நற்பபாருளின் ஆறறியப்
பாலுெது பநய்பயனவும் பார் 13

முதலிருந்த ஊழ்விவனவய முப்பாவழச் சுட்டுப்

பதறா ெதிபாடு பட்கடன் - முதலிருந்த
நல்விவனயுந் தீவிவனயு நாடாெ லும்பிறந்து
ைல்விவனயிற் கபாக்கிவிட்கடன் ைாழ்வு 14

காயசித்தி யாபைனது கன்ெவிவன கபாக்கியபின்

ொயசித்தி மூைச்சுழி ைாய்க்குகெ - காயசித்தி
மூைப் புளியால் முதல்தீட்வச யாச்சுது இனிக்
காைபென்னி ரண்டாண்டில் காண் 15

கல்லுப்பின் ைாருங் கருத்தறியா துண்டுெனு

ைல்விவனக் குள்ைாகி ெரணொர் - கல்லுப்பு
பைள்வைக் கல்லுப்பு பைகுவிதொய் ைந்தாலும்
உள்ை ெதிலுண்படன்கற உன் 16

என்றும்இந் துப்பாகும் எண்சாணுடலிருக்கக்

கண்டுெறி யாதபதன்ன காரணகொ - என்றுெதி
ைாரி யமுரியவத ைன்னிவிட்டுக் காய்ச்சியபின்
வீரியொ யானுணரு பெய் 17

உப்பின் கசடுதான் ஊறைது ொறினதால்

மூப்புசுன்ன ொைதற்கு முன்னகெ - உப்பதனால்

கற்பாந்தங் ககாடி காய மிதுை லுத்துச்

பசற்பாயும் ைாசியில் கதகம் 18

அஞ்சுபஞ்ச பூதம் அறிந்தால் அனித்தியம்கபாம்

அஞ்சு ைசப்படுை தாண்டதனில் - அஞ்சிவனயும்
கண்டறி கைார்ஞானக் காட்சி யதினிவனவு
விண்டறிய ைாகெ விதி 19
எண்சாணாந் கதக பெடுத்தாபைன் னாண்வடகய
பபண்சாரல் நீக்கிகய கபரின்பம் - கண்காணத்
கதக பொழியாெல் சித்தி பபறுஞானம்
கயாகிசித்தி பூவச விதி யுன் 20
 17. டகலாயக் கம்பளிச் சட்டட முனி
நாயனார் பாடல்
‘சபாங்குகின்ற காமம் என்ன? சிவத்தின் கூறு! சபால்லாத ஆதச என்ன? மாலின் கூறு!

மயங்குகின்ற யமாகம் என்ன? மயகசன் கூறு!’

இவ்வாறு ஆராய்கிற இந்தச் சித்தர் முன் ஞானம் நூறு பின் ஞானம் நூறு

என இருநூறு பாடல்கள் இயற்றி இருக்கிறார். இவர் நவநாதர்களில் ஒருவராகத்

தம்தமக் குறிப்பிட்டிருக்கிறார்.

முன் ஞானம் நூறு

அகண்டபரி பூரணொம் உவெயாள் பாதம்

அப்புறத்கத நின்றகதார் ஐயர் பாதம்
புகன்றுநின்ற ககணசபனாடு நாதாள் பாதம்
புகழ்பபரிய ைாக்குவடய ைாணி பாதம்
நிகன்பறனகை பயவனயாண்ட குருவின் பாதம்
நிவறநிவறயாய்ச் பசாரூபத்தில் நின்கறார் பாதம்
முகன்பறவனயீன் பறடுத்தசின் ெயத்தின் பாதம்
மூவுைகு பெச்சுதற்குக் காப்புத் தாகன. 1

தாங்கிநின்ற சரிவயயிகை நின்றுசடம் வீழில்

தப்பாது கிரிவயயுள்கை சாரப் பண்ணும்
ைாங்கிநின்ற கிரிவயவிட்டு விழுந்த தானால்
ெகத்தான வுடபைடுத்து கயாகம் பண்ணும்
ஓங்கிநின்ற கிரிவயவிட்டு விழுந்த தானால்
உத்தெகன! உயர்ந்துநின்ற ஞானந் கதாற்றும்

பாங்கில்நின்ற அச்பசன்ெம் ெவுன முத்தி

பரிைாக ைாய்ந்தைர்கள் அறிந்து பகாள்கை. 2
அறிந்திருந்த நான்குக்கும் விக்கின முண்டாம்
அப்பகன! ஆகாயமியஞ் சித்தி கனாகட
ெறிந்துநின்ற பிராரத்தந் கதாயத் கதாடு
ெகத்தான நாலுக்கும் விக்கின ொச்சு;
பிரிந்துநின்ற நாலினாற் பசய்ைபதன்ன?
கபரான ைறுவெபயாடு கிகைசந் துக்கஞ்
பசறிந்துநின்ற பபண்பபான்னால் ெண்ணினாகை
கசத்துெத்தி லீப்கபாைத் தியங்கு ைாகர. 3

தியங்கினால் பகர்ச்சித்துத் துரத்துச் சண்ணுஞ்

சீறியர் மிகைச்சவரகய சகத்தி னுள்கை
ெயங்கினார் நாலுபா தத்தி னுள்ளும்
ெனஞ்பசவ்வை யாைபதப்கபா தறிைபதப்கபா?
தயங்கினா ருைகத்திற் ககாடி கபர்கள்;
சாைதும் பிறப்பதுங்கா ைடிகபா ைாச்சு;
துயங்கினார் துயரத்தால் ஞானம் கபாச்சு;
சுடுகாட்டில் அறிைதுகபால் சுத்தப்பாகழ. 4

பாழான ொய்வகபசன் பறாழிை பதப்கபா?

பரந்தெனஞ் பசவ்வையாய் ைருைபதப்கபா?
ைாைான விழியுவடய பபண்வணச் கசரும்
ெயக்கெற்று நிற்பபதப்கபா? ெனகெ ஐகயா!
காழான வுைகெத னாவச பயல்ைாங்
கருைறுத்து நிற்பபதப்கபா? கருதி நின்ற
ககாைான கருவிவிட்டு கெகை கநாக்கிக்
கூடுைது கெபதன்றால் மூைம் பாகர. 5

மூைெதி ைாறுதைங் கீகழ தள்ளி

முதிர்ந்துநின்ற கெைாறு பெடுத்து கநாக்கிக்
ககாைமுட னுன்ெவனவயத் தாண்டி கயறிக்
பகாடியபதாரு ஞானசக்திக் குள்கை வெந்தா!
பாைபென்ற ககசரியாம் ெவுனத் தூன்றிப்
பராபரொம் ெந்திரத்தில் ஞானம் முற்றிக்

காைபொடு பிறப்பிறப்புங் கடந்து கபாகுங்

வகவிட்ட சூத்திரம்கபால் சடமு கொங்கக. 6

ஓங்கார முதற்பகாண்வடந் பதழுத்கதா டாறும்

உற்றுநின்ற பஞ்சகர்த்தா ளிருந்தி டாறும்
ஆங்கார ொணைம்நா பனனலும் கபானால்
அப்பைகைா அகாரமுத லுகாரங் காணும்
பாங்கான ெகாரபொடு விந்துநாதம்
பரவியதன் கெல்நிற்கும் பராப ரந்தான்
ைாங்கான ெவுனத்வதப் பற்றி கயறு
ெருவிநின்ற ைகிரிவயத்தா பனாத்துக் காகண. 7

ஒத்துநின்ற ஓங்காரம் ெண்வண யுண்ணும்

உருவியந்த ெண்பசன்று சைத்வத யுண்ணும்
பத்திநின்ற சைெதுதான் தீவய யுண்ணும்;
பாங்கான தீச்பசன்று காவை யுண்ணும்;
பைத்திநின்ற கால்பசன்று விண்வண யுண்ணும்;
விழுந்ததப்பா சடபென கைதாந்தப் கபச்சு;
முத்திகண்டு கூடுைது பெந்தக் காைம்?
மூடகர ெதுவையுண்டு கெல்பா ரீகர. 8

பாரப்பா அகாரமுத லுகாரங் பகாள்ளும்;

பாங்கான உகாரெது ெகாரம் பகாள்ளும்;
கநரப்பா ெகாரெது விந்து பகாள்ளும்;
கநரான விந்துைது நாதம் பகாள்ளும்;
கசரப்பா நாதமுற்றுச் சத்தி பகாள்ளும்;
கசர்ந்துநின்ற சத்தியல்கைா சிைத்வதக் பகாள்ளும்;
ஆரப்பா சிைந்தன்வனப் பரந்தான் பகாள்ளும்;
அப்பரத்வதக் பகாண்டவிடம் அறிந்கத யுன்கன. 9

உன்னிநின்ற மூைமுத ைாறும் பார்த்கத

உருகிநின்ற சுழுமுவனவய யறிந்த பின்பு
ென்னிநின்ற ெதிகெல்சாம் பவிவயக் கண்டு
ெருவிநின்று ெனமுவறந்து கதர்ந்த பின்பு,
பன்னிநின்ற இவ்ைைவும் கயாக ொர்க்கம்;
பகலிரவு ெற்றவிடம் ஞான ொர்க்கம்;

கன்னிநின்ற விடங்கண்டா ைைகன ஞானி

காட்டுைான் ககசரிவயக் காட்டு ைாகன. 10

காட்டுைான் கிரியுன்வன கெகை கயற்றிக்

வகவிட்டால் கிரிவயத்தான் கீகழ தள்ைாள்
மூட்டுைாள் குளிவகவிட்டால் கணத்துக் குள்கை
மூதண்ட புவிகடந்து பதளிவுங் காணும்
ஆட்டுைா ைண்டரண்ட ொவை பூண்டாள்
ஆதிைத்து அனாதிைத்து இரண்டு பொன்கற
ஊட்டுைாள் நிர்க்குணத்தி னமிர்தைல்லி
உயர்ந்துநின்ற ஞானசத்தி யுறவு தாகன. 11

உறபைன்னத் தாவறவிட வுறவு முண்கடா?

உலுத்தவரகயா ைாெத்வதத் தூடிப் பார்கள்
குவறபைன்ன திகராதாயி செயந் கதாறுங்
கூடியல்கைா ொயைவை கூட்டி யாட்டி
ெறபைன்ன ஞானபென்ன ெங்கித் தள்ளி
ெகத்தான சமுசார ைவையிற் கபாட்டாள்
நிறபைன்ன ைாெத்தால் ஞான ொச்சு
நின்றைகன சிைகயாகி ைாசி பாகர. 12

ைாசிபயன்றும் ெவுனபென்றும் இரண்டும் வித்வத

ெகத்தான சாம்பவிகக சரியும் ரண்டு
கதசி பயன்றால் கயாகத்துக் காதி வித்வத
திறொன ெவுனபென்றால் ஞான வித்வத
ொசிபயன்ற ெனமுவடத்தா லிரண்டு ொகா;
ெருவுநின்கற அறிைறிந்தா லிரண்டு ொகும்;
தூசிபயன்ற பைளியல்கைா அண்ட வீதி
பசாக்காெல் கிரிபகாண்கட ஆக்கி கயகற. 13

ஆக்கிநின்ற பரிசத்தால் பகாசுவி றந்த

தாச்சரியம் ரூபத்தில் ைண்டி றந்த
பாக்கிநின்ற ெணிபயாலியால் ொனி றந்த
பாழான வுரிவசயினால் மீனி றந்த
தாக்கிநின்ற பகந்தியினா பைறும்பு பசன்று
சாதகொய் ொண்டதிந்த ஐந்தும் பாரு;

பாக்கிநின்ற இந்திரிய விடயத் துள்கை

பாழான ெனஞ்சிக்கிப் படுகு ைாகர. 14

ைாரான வுைகத்தில் ெனிதர் ககாடி

ெருவிநின்கற யுண்டுடுத்துச் வசகயா கித்துத்
தாரான கசதுரக ரதங்க கைறிச்
சகைரத்ன பூடணங்கள் தரித்து விம்மி
ொரான ைாழ்ைவடந்கதார் இறந்தா வரயா!
ொண்டைர்கள் பைகுககாடி ொய ைாழ்க்வக
கூரான சிைகபாக ஞானம் ைந்தால்
கூடழிந்து கபாகாது கூடு கூகட. 15
கூடுைதம் பரகொகக சரகொ பைன்னில்
கூர்வெயுள்ை ைாகனாை தீதகொ பைன்னில்
ஆடுைதாச் சரியநின் ெைகொ பைன்னில்
அருவெயுள்ை நிர்க்குணகொ நிரஞ்சனகொ என்னில்
பாடுைது பதங்கடந்த பூரணகொ பைன்னில்
பகலிரவு ெற்றிடகொ பராபரகொ பைன்னில்
ஊடுைபதங் ககபின்வன பயங்கு மில்வை
உம்பென்றா லூெபைள்ை கொகங் காகண. 16

கொகபென்ற வுரலுக்குள் ெனந்தான் சிக்கி

முசியாெ லிடிப்பதற்வகம் பபாறியுங் ககால்தான்
பாகபென்ற ககாபம் ைந்கத யுருைாய் நின்று
பவதயாெற் சண்ணிச்கச யுைக பெல்ைாந்
தாகபென்ற ஞானம்ைந் பதன்ன பசய்யும்?
சண்டாை இந்திரியச் சார்பி னாகை
கைகபென்ற ெனைகரி வயத்தான் பகாண்டு
விண்ணுக்கு கைநிற்க பைளியாய்ப் கபாகெ. 17

பைளிகயது பைளிக்குள்கை பைளியங் ககது?

கைதாந்த பைளிகடந்த பைாளியங் ககது?
அளிகயதவ் ைளிகடந்த அண்ட கெது?
அப்புறத்கத கதாற்றுகின்ற கசாதி கயது?
பநளிகயது நிவனகைதுநிர்க் குணந்தா கனது?
கநரான பூரணத்தின் நாத கெது?

சுழிகயது? சுழியடக்குஞ் சூட்ச கெது?

கதாற்றுெப்பா ைானத்வத பயாத்துப் பாகர. 18
ஒத்துநின்ற சரிவயபயாடு கிரிவய ரண்டும்
உறைாதி பசய்தைப்பா நன்றாய்க் ககளு;
பத்திநின்ற கயாகமுதல் ஞானம் ரண்டும்
பாங்காகச் சித்தருக்கக அடுத்தைாகற
அந்திநின்ற ஆகாம்யசஞ் சிதபிரா ரத்ைம்
ஆருக்கு ெடுக்குபென்றால் கயாக பெய்தி
முத்திநின்ற ஞானத்திற் புகுந்கதார்க் வகயா
மூன்றுமிவை பிரபஞ்ச முழுதும் கபாச்கச. 19

கபாச்பசன்பர் முக்காைம் பிறகக நின்று

புரிமுருக்குப் கபாகைறிப் புணர்ந்து பகால்லும்
ஆச்சப்பா காைபென்ன பைன்று பசால்லி
அைரைர்கள் சபஞ்பசய்ைா ரறிந்த ெட்டும்;
நீச்சப்பா அகாைபைள்ைம் கடப்பா பரன்றால்
கநரான ஞானியல்கைா கடந்து நின்றார்
மூச்சப்பா அற்றிடத்வதப் பாரு பாரு
மூட்டுவிக்கு முகிடந்தான் ஞானத் தீகய. 20

தீக்குள்கை பைந்துநின்ற பற்பம் கபாைச்

பசகசாை முதற்பகாண்டு காைம் கபாகும்;
தீக்குள்கை விழுந்பதழுந்த பநய்வயப் கபாைச்
சிறப்பான ஞானெது திரண்கட கயறும்;
தீக்குள்கை காட்டபொடு ககாலுங் கூடித்
திரண்டாற்கபாற் கருவிபயல்ைாம் கணத்தில் ொளும்;
தீக்குள்கை பராபரந்தா னிருந்த தாயின்
பசகபெல்ைாம் வித்வதபயன்று பதளிந்து கபாகெ. 21

பதளிந்தவிடங் கண்டாரார் சித்தர் கயாகி

பசகபெல்ைாம் நரபனன்பார் திருட்டுஞானம்
ஒளிந்துவிட முவனந்ததால்கக சரிக்குள் நிற்பாள்
உற்றுப்பார் ெகாரம்வைத்கத யூகி யூகத
அளிந்தவிடம் நிர்க்குணந்தா னதிகை ககளு;
ஆச்சரிய ெகாரபென்ற யுண்ட துண்டு;

களிந்தவிடம் நிராகார பொன்று மில்வைக்

காட்டுந்தா ரறிவுபகாண்கட யுற்றுக் காகண. 22

உற்றுநின்கற உைகத்கதார் ஞானம் பார்த்கத

ஊணுக்குக் கிவடயாெல் புரட்டுப் கபசிப்
பற்றுகின்ற கொகத்தாற் பபண்வணக் கூடிப்
பரந்துநின்ற திகராதாயி தவையிற் சிக்கிக்
பகாத்துகின்ற விடங்காண்பார் கண்வண மூடிக்
கும்பென்கற யிருைாகு ெறிவும் பபாய்யாம்
ெற்றுநின்ற ைகரியினால் பகாண்கட கயற
ொட்டார்கள் அறுசெய ொடு தாகன. 23

செயபெல்ைாஞ் சக்தியுண்டு சிைமு முண்டு;

சண்டாைர் பிரித்தல்கைா தள்ளி னார்கள்;
செயபெல்ைாம் கைதாந்தசித் தாந்த முண்டு
சாதகத்வதப் பாராெற் றயங்கி னார்கள்;
செயபெல்ைாம் நாதமுண்டு விந்து முண்டு;
காக்காெற் பகாட்டார்க ளுைகத் கதார்கள்;
செயபெல்ைாம் அம்பரொம் ஞான முண்டு
தாவயவிட்ட பாைத்தால் தைறிப் கபாச்கச. 24

கபாச்சப்பா ஆறாறும் பானத் தாகை

புத்தியுள்கைார் பானத்தாற் கண்டா வரயா!
ஆச்சப்பா ைாெபென்ன நிசித பென்பார்
அதன் குணகொ திகராதாயி யனுட்டா னந்தான்!
ஓச்சப்பா நாதாக்கள் ரிடிகள் சித்தர்
உயர்ந்தைவரக் கண்டைர்பா னத்தா ைன்கறா?
காய்ச்செரம் பட்டபதன்ன கைரற் றாற்கபால்
கசடபரன்ற அறுசெயங் ககட்கட பாங்கக. 25

பாங்கான குண்டலிக்குள் மூை பொன்று;

பாரப்பா கண்டத்தில் மூை பொன்று
கபாங்கான புருைவெய மூை பொன்று;
புகழான விந்துவிகை மூை பொன்று
ைாங்கான சத்தியிகை மூை பொன்று
ெருவிநின்ற பராபரத்தில் மூை பொன்று

கதங்காெ லிவையாறுங் கண்ட ஞானி

கசர்ந்துநின்ற மும்மூை கயாகி யாகெ. 26

ஆெப்பா நகாரமுதல் யகாரம் நிற்கும்

அவ்ைைவும் கயாகத்தின் மூை ொச்சு;
தாெப்பா அகாரமுதல் உகாரந் பதாட்டுச்
சாதகொய் ெகாரைவர ஞான மூைம்
ஓெப்பா திவசநாத ெவுனத்திற் காணும்
உற்கறற வுற்கறற அகண்ட வீதி
காெப்பா லுண்டக்கால் கயாக சித்தி
கடுங்கானற் பாலுண்ட ஞான ொச்கச. 27

ஆச்சிந்த ைரிவசவிட்கட யுைக ஆசான்

ஆதிஅந்த பொன்றுரவி ெதிதா பனன்பான்;
மூச்சற்ற விடங்காட்டத் பதரியா நின்று
முன்கனது பின்கனது சாங்க பென்பான்;
ைாச்சிந்த ெயக்கத்தா லுைககார் ககட்டார்
ெதுவைவிட்கட றியல்கைாவச யத்கதார் ககட்டார்
ஓச்சிந்த விதெறிந்கதான் கயாக ஞானி
உம்பென்று ஆகுபென்ற நாத ொகெ. 28

நாதெப்பா கயாகத்தி வைந்து நாதம்

நைொன ெவுனத்தி வைந்து நாதம்
கைதெப்பா கடந்திடத்கத சுத்த நாதம்
பைட்டபைளிக் குள்கை பயாரு நாதமுண்டு
கபாதெப்பா கடந்திடத்கத யந்த நாதம்
புகழாகச் கசவித்து நிற்கு பென்றும்
காதெப்பா தூரெல்ை அந்கதா அந்கதா!
கண்ணிவெக்குள் விண்ணுக்குள் கைந்துகாகண. 29

விண்கணது பைளிகயது பைாளியங் ககது?

விவரந்திந்த மூன்றுங்கக சரிதா னாச்சு;
கண்கணது காகதது மூக்கங் ககது?
கண்டிப்பாய்க் கண்டபைல்ைாம் அழிந்து கபாச்கச
ஒண்ணிரண் கடதுசெ ரசந்தா கனது
உற்றுப்பார் பைட்டபைளி பயான்றுமில்வை;

எண்கணது நிவனகைதிங் கறிவு கெது?

ஏகொய்க் கைந்துத்தி யிடத்வதக் காகண. 30

உத்திபகாண்டு ஞானநூல் பார்த்துப் பார்த்கத

உைகத்கதார் ஞானபெல்ைாம் ைந்த பதன்று
பத்திபகாண்கட அவைைார்கள் விண்வணப் பாரார்
பாழான ெனத்வதயங்கக நிறுத்த ொட்டார்
முத்திகண்ட விடபெங்கக பயன்று காணார்
மூச்சற்று நின்றிடத்வத கநாக்கிப் பாரார்
சித்திகண்டால் சித்திபகாண்டு பசய்ய ொட்டார்
கசர்ந்துெதா யிருக்கறியார் திருடர் தாகன. 31
தாபனன்ற ஆணைத்வத நீக்க ொட்டார்
சண்டாை ககாபத்வதத் தள்ை ொட்டார்
ஊபனன்ற சுககபாக பொழிக்க ொட்டார்
உற்றுநின்ற வசகயாகம் விடுக்க ொட்டார்
பாபனன்ற ஞானபைள்ை முண்ண ொட்டார்
பதறாெல் ெவுனத்கத யிருக்க ொட்டார்
ைாபனன்ற பபாருபைன்ன எளிகதா வெந்தா!
ெகத்தான ெனெடங்க எய்யுங் காகண. 32

காணிந்த வுைகத்தில் ொயக் கூத்தும்

கண்மூக்குச் பசவிகயாடிந் திரியக் கூத்தும்
பூணந்த ைாசியினால் ைறுவெக் கூத்தும்
புகழான பசனனபொடு ொனக் கூத்தும்
ஆணிந்த அண்டபெல்ைாம் பவடத்த கூத்தும்
ஆங்காரம் ெனம்புத்தி யான கூத்தும்
கதாணிந்தப் படிபவடத்த பாகெ வயயா!
பசாற்பபரிய பூரணகெ பயன்று கூகை. 33

கூவையிகை யாத்தாவைத் பதாழுது கூைக்

குவறயாத கருவணயினால் திரும்பிப் பார்த்துத்
தாவையிகை ெதவைவயத்தான் தாய்தான் பசன்று
சார்ைாக எடுத்துப்கபா லுன்வன வெந்தா!
கதவையிகை பயடுத்தவணத்கத யுயிவர வைப்பாள்
பசகசாை ொடுகிற திருட்டுத் தாய்தான்

பாவையிகை ெனஞ்பசன்று பரைா விட்டால்

பாராது கபாலிருப்பாள் பாரு பாகர. 34
பாரப்பா பசகெவனத்தும் அண்ட பெல்ைாம்
பாங்கான சூழ்ச்சியில்வைத் திருந்த கன்னி
கநரப்பா இைவைவிட்டு கயாகம் பார்த்கதன்
கநராக அண்டத்தில் ஞானம் பார்த்கதன்
கசரப்பா சுத்தவிழல் ெனகொ கபயாம்
பசகசாைக் கூத்வதவிட்டுத் பதளிய ொட்டார்
ஆரப்பா அைவை விட்டு ஞானங் கண்கடார்
அவைக்கழிக்கு ொவசபயன்ற பாம்பு தாகன. 35

பாம்வபயல்கைா ஆபரணம் பூண்ட ஈசன்

பரிைாக ெதிகயாடு பகான்வற சூடிப்
பாம்வபயல்கைா முந்நூைாய்ப் கபாட்ட கூத்தன்
பாங்கான கரியுரித்த பாணி பாணி
பாம்வபயல்கைா கங்கணொய்த் தரித்துக் பகாண்டு
பரியுழுவைத் கதாலுடுத்துப் பாதந் தூக்கிப்
பாம்வபயல்கைா ெவனக்குகொ திரொய்ப் கபாட்டு
பாபரன்கற அகண்டத்தி ைாடி னாகர. 36

ஆடினகதார் கூத்பதல்ைா ொத்தாள் பெச்சி

அண்வடயிகை யவழத்தாவன யிருத்திக் பகாண்டாள்
நாடினகதா ரைைருகி ைரனு பெய்ைான்
நாெறிகயா ெைனைளு பொன்கற பயான்கற
ஊடினகதா ரிடபெங்கக? ஒலிககட் பபங்கக?
ஒன்றாகக் காணுகிற நடன பெங்கக?
கூடினகதா ரகண்டத்தின் கசாதி பயங்கக?
கூசாெல் ெவுனத்திற் கூடிக் காகண. 37

பெய்ஞ்ஞான குரு

காணப்பா ெகாரைவர நாத கைாவச

கன்னிக்குப் பீடெடா ெவுன ஞானம்
ஊணப்பா வூணப்பா நாதத் கதாகட
ஒருமுவனயா பயாருைழியா பயான்றா கயாடும்

கதாணப்பா கதாற்றுைதங் பகான்று மில்வை

சுத்தபைளி ரவிககாடி சூழைன்னி
ஆணப்பா ொககாடி கண்பகாள் ைாகத
ஆச்சரிய ெதிகபென்ற ெகாரங் காகண. 38

ெகாரெல் கைாமுந்தி யாசான் சுட்டி

ைழிகாட்டு முவறவெயது ஞான ொர்க்கம்
ெகாரெல்கைா அடங்கியந்த நாதந் தாண்டி
ெருவிநின்ற இடெல்கைா ககசரி வெந்தா
ெகாரபென்ன பெபைழுத்கத பயன்பார் ொண்பார்
ொட்டுைவத முன்பறழுத்த பதன்று காணார்
ெகாரபென்ன ெகாரவித்வத யதீத வித்வத
ைாய்திறந்து கபசாகத பெௌன ொகெ. 39

பெௌனவித்வத யாபதனில்மூன் பறழுத்கத பயன்பார்

ொட்டுகிற இனங்காணார் ொர்க்கங் காணார்
பெௌனவித்வத யாைபதன் ைாய்மூட பைன்பார்
ொடுமுதற் குதிவரயினா ைாை பதன்ன?
பெௌனவித்வத ககட்டார்கூட் டுறவு காணார்
ைாய்மூடி ைழிகயாகட நாதங் ககைார்
பெௌனவித்வத யாசான்றான் தூண்டிக் காட்டில்
ெணிமுதைாய்த் திவசநாதங் ககட்குந் தாகன. 40

ககட்வகயிகை ெதியினிட ெமிர்தஞ் சிந்துங்

பகடியான துைாசமுர்தங் கடந்து கதான்றும்
ைாழ்க்வகயிகை யாவசயறும் நிவனவும் கபாகும்
ைாரிதிகபா ைண்ணாக்கி ைமிர்த கொடும்
தாக்வகயிகை ரவிககாடி காந்தி காணும்
சச்சிதா னந்தபைாளி தாகன கதான்றும்
மூட்வகயிகை கெைமிர்த ைகரி மீறும்
மூன்றுகமும் கணொகு மூட்டிப் பாகர. 41

மூட்வடயிகை யுைககிரி பகாண்டு மூட்டு

முதிர்ந்தபின்பு விண்ணுள்கிரி ைந்து காக்கும்
கூட்வடயிகை ெகாரத்வத யறிந்து கூட்டும்
கும்பென்ற நாதத்தில் கூடி கயறும்

ொட்வடயிகை யறிகைாடு ெனத்வத ொட்டும்

ெறுகாலும் நாதத்வதக் கூர்ந்து கககை
ஓட்வடயிகை பயாருைழியா கயாடிற் றானால்
உத்தெகன யச்சின்ன முத்தி வயயா! 42

ஏறுகிற துவற

ஐயகன! குருைான அகண்ட மூர்த்தி!

அதிதபென்ற ஞானபெல்ைாம் அருளிச் பசய்தாய்;
பெய்யகன! ஏறுகிற சாதகஞ் பசால்
கைதாந்த ைட்சியத்வத விைங்கச் பசால்லு
துய்யகன! நிவைகதாறு பெழுத்வதச் பசால்லு
பசாற்பபரிய பிராணாய சூட்சஞ் பசால்லு
வதயகன! வதயபென்ற நிர்த்தஞ் பசால்லு
சாதகொய் ைட்சயத்வதச் சாற்றி டாகய. 43

சாற்றிபடன்று ககட்டொ ணாக்க கனககள்;

சந்கதாட ொச்சுதிப்கபா சார்பு பசால்கைன்;
ஏற்றபென்ற மூைத்தில் ைாசி வைத்கத
எளிதாகப் பிராணாயம் பண்ணித் கதறி
ஆற்றுபென்ற குண்டலிக்குள் நடனங் கண்டால்
ஆதித்தன் ககாடிவயப்கபால் காந்தி காணும்
ொற்றுபென்ற கண்டத்தி ைங்பகன் றூணு
ைாய்திறக்க பைாட்டாது ைழிபசய் ைாகய. 44

ைழிகயாகட நின்றுவரத்துப் பழக்க ொகி

ெகனான் ெணியாம் புருைவெயத் தூகடபசன்கற
ஒளிகயாகட ெவுனத்வத கயாட்டி யூதாய்;
உத்தெகன! சாம்பவிவயக் கண்டு பகாள்ைாய்
பநளிகைாகபா யிவ்ைைவும் கயாக ொர்க்கம்
நின்றைகன சிைகயாகி நிவனைாய்க் ககளு;
பதளிகைாகட விந்துபைன்ற குரு பதத்தில்
கதக்கப்பா ெவுனத்வதத் தாவர யாகெ. 45

ஆெப்பா விந்துரவி ெதிகயார் கூடி

ஆச்சரியங் கண்கூசி ெயக்க ொகி

ஓெப்பா நாதத்திற் பசவிடு பட்கட

ஊவெபயன்ற பைழுத்துவடய வுருைங் காணும்
தாெப்பா சத்தியிகை ைன்னி கயாடு
சதககாடி ரவிெதியு பொவ்ைா பைாவ்ைா
ைாெப்பா லுண்டைர்க்கித் தவனயுங் காணும்
ைாய்கபசா ஞானிக்கு ொயந் தாகன. 46

தாபனன்ற சிைத்துக்குள் பெௌனஞ் பசன்றால்

சதககாடி நைககாடி ைன்னிரவி கசாென்
பாபனன்ற பரத்தின்கீழ் முப்பா ழுண்டு
பார்ெககன அகாரபொன் றுகார பொன்று
ைாபனன்ற ெகாரபொன்று முப்பா ழாக
ைழங்கிற்கற அதபனாளிவயச் பசால்ைப் கபாகா
கதபனன்ற பொழியுவடய னெனாந் தத்வதத்
கதவிபத பென்றகக சரிதான் காகண. 47

காணிந்தக் ககசரத்தின் தாயின் காந்தி

கண்பகாள்ைா விண்பகாள்ைா கவரயுங் பகாள்ைா
ஆணிந்தப் பவரபயன்பார் அம்பரந்தா பனன்பார்
அைளுக்குள் ெவுனமுண் டறிைாய் பாராய்
ஊணிந்த பெௌனத்வத நிட்கைொய்ப் கபாைாய்
ஓககாககா அம்பரத்தி கைகதா கைகதா
கதாணிந்தப் படியிருந்தால் ையத்தின் கநர்வெ
பசால்ைரிதாம் அப்புறத்கத கசாதி தாகன. 48

கசாதிபயன்று பராபத்தி ைறுைவர யுண்டு

பசால்வையிகை ககட்டிருப்கபாம் பசால்லிக் காகணாம்
ஆதிபயன்ற மூைகுரு கபரால் வெந்தா
ஆண் பிள்வைச் சிங்கபென்ற பகாங்க ணர்ககள்
ைாதிபயன்றா ைைர்ைாதி ஞான ைாதி
ெகத்தான குளிவகயிட்ட சித்தன் ைாதி
கபதிபயன்றால் கெருப்கபா கையும் பண்ணும்
பபருைாதி ரசைாதி கபருள் கைாகன. 49

கபருள்ை பகாங்கணர்தாம் குளிவக யிட்டுப்

கபரான பூரணத்தி ைறுைவர கண்டார்

ஆருள்ைா ருைகத்தில் ைவரகுரு பசால்ை

ஆச்சரியஞ் சித்தருக்குக் கீர்த்தி வைத்தார்
கநருள்ை ரிடிகபைாடு முனிை வரயா
கநராகச் சொதியிகை கண்கடா ருண்டு
தாருள்ை சைத்கதாடுஞ் பசன்றா ரில்வை
செர்த்தான ெனத்தினிடச் சத்தி தாகன. 50

சத்தியுள்ை ைாசவனயாங் குரங்கு ககளு

தாண்டியல்கைா இந்திரியக் பகாம்புக் குள்கை
பத்தியுள்கை யவைத்தடித்துப் கபய்க்கூத் தாக்கிப்
பாங்கான ெனத்வதயல்கைா சின்னம் பண்ணி
முத்தியுள்ை ைாசலுக்கக கயபறாட் டாது
முழுகொசச் சனியனப்பா ஞானத் துக்குக்
பகாத்தியுள்ை ைாசவனவய யடக்கிப் பார்த்தால்
குருடனுக்கும் ஞானைழி கூடுங்காகண. 51

கூடுைதும் எப்படிகயா ஞான மூர்த்தி!

குரங்வகவிட்கட அகலுகிற ைழிவயச் பசால்க;
நாடுைது முைகத்து ைாதம் ைந்தால்
நன்ெனமுண் டானால்சாத் திரத்திற் பசால்ைார்
ஊடுைது சாதுசங்கம் கைதாந் தம்பார்
உத்தெகன ைாசவனயாங் குரங்கு கபாகும்;
ஆடுைது பதாய்தைா சவனயி கைற்றும்
அப்படிகய யுைகத்தி ைகனகம் கபகர. 52

கபரான வுைகத்தில் ஞான முற்றும்

கபசாெ ைருகிருந்த விடத்தில் வெந்தா!
ைாரான கொதத்தி லிங்க ொகும்
ைாதிக்கு கெருவுக்கும் நடுகை ககாடி
காரான காெத்தால் பாண்டி லிங்கம்
வகவிட்ட சொதியினால் சுந்தர லிங்கந்
தாரான ெவைகதாறும் பூமி கதாறுஞ்
சாற்றரிது சாற்றரிது சார்ந்து பாகர. 53
பாரப்பா சுயம்பில்ைந்து பிட்வச கயற்றால்
பலித்ததப்பா ஞானசித்தி ெவுன சித்தி;

கநரப்பா பைான்பது கபரிைரு ைாறு

நிகராகப் பபலிபகாண்கடார் நீடு மூைர்
காரப்பா விண்வணபயன்றால் சாைார் கர்த்தார்
காத்தாகை ஞானசித்தி கைந்து கூடும்;
ஊரப்பா ைாதிவயப்கபால் நீங்கள் பகட்ட
உலுத்தபரன்பார் சித்தர்கள்தா முவரத்தி டீகர. 54

உவரக்கைல்கைா ராசகயாகம் வைத்தா னீசன்?

உண்டுடுத்துத் திரிைதற்ககா பசான்னா வனயன்?
ெவறக்கைா சவனைகிரி பகாள்ளு பென்றான்
ெகத்தான பதட்சணா மூர்த்தி யாசான்
நிவறக்கைல்கைா கயாகமுதல் ஞானஞ் பசான்னான்
நிற்கவிட ெற்றநிர் ெைொஞ் கசாதி
இவறக்கைல்கைா வூறினகதார் ககணி வயப்கபால்
எடுக்பகடுக்க பைழும்பும்ைா சவனதான் காகண. 55

எழும்பாெல் ைாசவனவயக் பகான்கறான் ஞானி;

ஏகாெல் ைாசவனவய யடித்கதான் சித்தன்
எழும்பாெல் கருவிகவை யிருக்கச் சாடி
இருத்தினைன் சிைகயாகி ைாத கயாகி;
எழும்பாெ ைடிப்பதற்குச் சூட்சஞ் பசால்கைன்;
என் ெக்காள்! ெவுனத்கத யிருந்தாற் கபாகும்;
எழும்பாெல் ைாசவனதான் கபாச்சு தானால்
ஏதுமில்வை சுத்தபைளி யிருளும் கபாச்கச. 56
கபாச்பசன்கற இருக்கிறகதார் ஞானத் துக்குப்
புகழான ைல்ைவெதா பனன்ன வெந்தா!
ைாச்பசன்ற அகண்டத்துள் ைவரக ைாறு
ெருவினால் சடத்கதாகட யைகன சித்தன்;
நீச்பசன்ற ைவரப்பார்த்து ைாகரன் ெக்காள்
நில்லுங்ககாள் குவகயினுள்கை பயன்று பசால்லித்
கதாச்பசன்ற பூரணத்திற் பசாக்கி நின்ற
சுந்தரா னந்தன்ைந்து பதாழுதிட்டாகன. 57

பதாழுதுபகாண்டு பதம் பிடித்த அகண்டத் துள்கை

பசாக்குகிகறா பென்றுபசான்ன சுந்தரகெ வபயா!

விழுதுபகாண்ட ஆவைப்கபால் பநட்டிட் கடறி

பைளிகடந்கத ஆறுகைங் கண்டு ைாகரன்;
முழுதுகண்டா பனன்பிள்வை பயன்று கீர்த்தி
மூட்டிவைப்கபன் சித்தத்தில் ககாபம் கைண்டா
பழுதுபகாண்டு ைருகிகறன் திரும்பா விட்டால்
பராபரத்தில் ையிச்சிடுகைன் பண்பு பாகர. 58

பாரப்பா அகண்டபைளி சுத்தக் கானல்

பார்ப்பதற்ககா அங்பகான்று மிடகெ யில்வை;
கநரப்பா ரவிககாடி ைன்னி ககாடி
கநரான ெதிககாடி கண்கணா கூசும்
ஆரப்பா அைவிட்கடார் கண்கடார் வீதி
அதற்குள்கை பசல்ைரிது வெந்தா கபாகபா;
காரப்பா குவகபயான்று பட்டங்கட்டிக்
கடுங்குளிவகச் கசாடிட்டுக் கைந்திட்கடகன. 59
கைந்திட்கட பனாருைவரயில் நாத கைாவச
கண்பகாள்ைா பைளிக்குள்கை கைக்கொச்சு;
சைந்திட்கடன் ெறுைவரயி லிடிகயா ககாடி
கண்பகட்கடன் ெதிக்பகட்கடன் காதுங் பகட்கடன்;
(,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,)
கைந்திட்கடன் மூைவரயிற் காந்திக் குள்கை
கடுகைந்கதன் பகாங்கணவர யவழத்திட் டீகர. 60

அவழயுபென்ற பசாற்ககட்டுச் சுந்த ரானந்

தன்கணத்திற் பகாங்கணவர யதிசீக் கிரத்தில்
விவழவுடகன கயாடிைந்து பதண்ட னிட்டு
விவரவுடகன பகாங்கணர்தா னிக்க ணத்தில்
அவழயுபென்றா பரங்கவைய ருங்க வைத்தான்
ஆச்சரியஞ் பசால்லுதற்கக யடிகயன் ைந்கதன்
அவழயுபென்ற சீடனுக்குப் பின்கன ைந்கத
அடிகயன்தான் ைந்தபதன்று பணிந்திட் டாகர. 61

பணிந்திட்ட பகாங்கணவர ைாரி கொந்து

பராபரகெ நிர்க்குணகெ பண்புள் கைாகன!

அணிந்திட்ட அறுைவரயிற் பசாக்கிச் பசன்ற

ஆதிபயன்ற பராபரகெ வயயா வையா!
ெணியிட்ட சிைம்பபாலிவயக் ககட்ட மூர்த்தி
ொர்க்கத்வத பயப்படித்தா கனறி னீகரா
கணியிட்ட நிர்ெைா ெனத்தி னாகை
வகைாய கதகபென்ன தங்க ொச்சு. 62

ஆச்சப்பா அப்படிகய ைரணு பென்கற

ஆவசபகாண்கட யிருக்கைவழத் தனுப்பு வித்தீர்;
ைாச்சப்பா ெனுபைான்ற ைடிகய னுக்கு
வெந்தன்கெல் கடாட்சத்தால் பசால்ைகைணும்
ஓச்சப்பா பகாங்கணகர யுபசார பென்ன
ஓங்கினவத யுவரக்கின்கறன் ககளு ககளு;
காச்சப்பா வுைகத்தி பைடுத்த கதகம்
வகைாயச் சட்வடயாங் கருவைச் பசால்கை; 63

கருபைன்ன பைான்றுமில்வை கெரு கநகர

காணப்பா வீசானங் வகைா யொச்கச;
உருபைன்ன பைடுத்துவக ைாய கதகம்
உத்தெகன நிராகார ஞான சித்தி
குருபைன்ன நிர்க்குணத்தின் ெவுனத் துள்கை
குவிந்துவரத்த பபருவெயின் வகைாய ொச்கச;
அருபைன்ன ெகாரவித்வத முட்டிக்பகாண்டு
ஆதிவிர்த்த கற்பெது வுண்டு பாகர. 64

பாரப்பா சூதமுண்டு ெவுனந் தாக்கப்

பளிச்பசன்ற ஏழுசட்வட பண்ணாய்ப் கபாதும்
கநரப்பா அச்சடங்வக ைாய கதகம்
நிமிடத்கத சித்தியாமுன் னிவனவுக் வகயா
ஆரப்பா வுவனப்கபாை நிவனத்த பண்ணல்
அரிதரிது கூடாகி மூடர் கபரால்
கசரப்பா பசால்லிவிட் கடபனன்ற கபச்சுச்
பசப்புமுன்கன வகைாய முற்றுப் பாகர. 65

உற்றுநின்ற பைநூவைப் பார்த்துப் பார்த்கத

உவரயாகை தாந்தசித் தாந்த பென்று

பற்றிநின்ற பரைசத்தா பனன்கற உன்னிப்

பாராெ ைவைந்துபகட்டா ரனந்தங் ககாடி:
முற்றிநின்ற விடபெங்கக ஞான பெங்கக?
(. . . . . . . . . . . . . . .)
பகாற்றி நின்ற கெல்மூைத் துரிய பெங்கக?
கூடுைார் பெய்ஞ்ஞானக் குவரவி தாகெ. 66

குவறகைது ைாசவனயாந் பதாய்தத் கதாடு

கூடைல்கைா பெய்ஞ்ஞானம் புவனந்து நிற்கும்;
ெவறகைது ெவறயதனின் அந்த கெது?
ெவறைற்று நின்றபதாரு பைளியங் ககது?
துவறகயது துவறக்குள்கை கசாதி கயது?
சூட்டியிருந்த விைரபெல்ைாம் ஞானந் கதாற்றும்
அவறகயது? அல்ைபைன்று சமுசா ரத்துள்
அழுத்துெப்பா பதாய்தத்தி னாண்வெ தாகன. 67

ஆண்வெபயன்றால் பதாய்தத்தி ணாண்வெ யல்கைா

அகண்டமுத ைண்டபெல்ைாம் ஞானந் கதாற்றும்
ொண்வெபயன்றால் ைாய்ப்கபச்சாம் ஞானி ைாயில்
ெண்வணயள்ளிக் கூறுபகாண்டு ெைங்கப் பார்த்துக்
ககண்வெபகாண்கட யுகபகல்ைாங் பகடுத்கத ஆட்டிக்
பகடியான பபண்ணுபபான் னாணி னாகை
தான்வெபயன்ற பிறப்பிறப்வப மீறப் பாய்ந்து
சண்டாைக் ககாபத்வதத் தள்ளு தள்ளு. 68

தள்ளுகின்ற வுறுப்பு ைந்தால் கருவைக் ககளு;

சாதகொய்க் குண்டலிக்குள் ைாசி வைத்துத்
பதள்ளுகிற பிராணாயம் பண்ணித் தீருந்
திரண்படாலியுஞ் சிைம்பபாலியுங் காணும் காணும்;
நள்ளுகின்ற கண்டத்கத யங்பகன் றூணும்
நைம்பபரிய புருைவெயந் திறந்து கபாகும்
அள்ளுகின்ற கனிகபாகை யமிர்தம் வீழும்
அப்பபாழுது காயசித்தி யறிந்து பகாள்கை. 69

அறிந்திந்த ெதியான விந்து விட்டும்

அப்பகன கயாகமிகத யறிந்து பகாள்ளு;

பரிந்திந்த விந்துமுதல் நாதஞ் சித்தி

பாங்கான சிைத்கதாடு பரந்தான் ககளு;
அறிந்திந்தப் பராபரத்கதா டாறுககளு
அப்பகன ெவுனத்வதத் தூக்கிக் பகாண்டால்
பசறிந்து நின்ற ஞானத்தின் கயாக ொச்சு;
பசயல்தம்ப ெவுனத்வதச் பசன்று காகண. 70

காணப்பா பராபரத்தின் கெகை யாறு

வகவிட்ட அகண்ட முநிர்க் குணத்தா பனான்று
பூணப்பா நிர்க்குணந்தான் நிராகா ரந்தான்
புகழான நிர்ெைந்தான் கபாதத் தந்தம்
கதாணப்பா விவையாறுங் காணப் கபாகச்
பசால்லுகிற ைார்த்வதபயன்றால் ககட்டி ருப்கபாம்
ஊணப்பா சடம்விட்கட அறிவு விட்கட
உற்று நின்ற அண்டத்கத யறித்து பகாள்கை. 71

அறிந்து பகாள்ளு ெதியைவு பிண்டத் துள்கை

அப்பகன யாறுதைம் அறிந்து காணும்;
அறிந்து பகாள்ளு விந்துவின்கெல் பரத்தின் ெட்டும்
அறிவுக்குள் சக்கரந்தா னப்பா ககளு;
அறிந்து பகாள்ளு பரத்தின் கெல் கபாத ெட்டும்
ஆதார நிர்ெைத்தின் ைவரக ைாறும்
அறிந்துபகாள்ளு கெைாறுங் காணப் கபாகா
ஆச்சரியம் பகாங்கணவர விட்டுக் காகண. 72
காணப்பா தசதீட்வச கடந்த பின்பு
வகவிட்ட சூத்திரத்வத யாசான் காட்ட
ஊணப்பா அது ெவுனம் ெற்ற பதல்ைாம்
உரைார்த்வத அகாரமுத லுகாரபென்பார்
வீணப்பா சிரகெல்கை தாந்தக் காட்சி
விவரந்ததிகை யும்பென்கற ஊபணன் பார்கள்
பூணப்பா வும்பென்ற நாத ொகொ
கபாக்கறியான் பசால்லுகிற ஞானந் தாகன? 73

தாபனன்ற விடங்காட்டி நாதங் காட்டிச்

சாற்றுகிற ெவுனத்தின் சார்பு காட்டி

ைாபனன்ற பைளிகயாடறு தைமுங் காட்டி

ைாய்மூடி னாதிக்க ைவகயும் காட்டி
ஊபனன்ற வுடம்வபவிட்டுக் ககசரியுங் காட்டி
ஊவெநின்ற விடங்காட்டி யுவரக்கப் பண்ணிக்
ககாபனன்ற குருபைனும் ைாய் கபசைாகொ
குறும்பகர குருபசால்ை விரண்டு ொகெ. 74

ஆமிந்த வுைகத்கதார் ஞான வீதி

அறிந்கதறிக் கூடுைதும் அரிது பெத்த
ஓமிந்தக் குண்டலிவயத் பதாட்ட ரற்ற
ஊதுைது கடினபெத்த கயாக ொர்க்கம்
ைாமிந்த ைாெத்கத நின்று பகாண்டு
ெகத்தான பானமுண்ண ைாய்க்கும் ரண்டும்
கசாமிந்தச் சவடவைத்துச் சின்ெயம் காட்டும்
பசாற்பபரிய பூரணந்தான் பசான்ன ைாகற. 75
ைாறான குருவினுவட ைாழ்க்வக ககளு
ெகத்தான சவடயின் கெல் ெதியுஞ் சூட்டித்
தாறான பநற்றியிகை தீவய வைத்துச்
சர்ப்பெல்கைா ஆபரண ொகப் பூண்டு
வீறான கரித்துகிவை கெகை கபார்த்து
விைக்கியகதார் புலித்கதாவை யிவடயிற் கட்டிக்
கூறான சுடுகாட்டிற் குடியு ொகிக்
பகாள்கின்றார் பலிபயடுக்கக் பகாள்கின் றாகர. 76

பலிபயடுத்த குருவினிட ைாெ பாகம்

பகிர்ந்துநின்ற என் தாயின் பரிசு ககளு;
பபாலிபயடுத்த அட்டொ சித்திநிற்கப்
புகழ்பபரிய ரத்னைவக யாரம் பூண்டு
நலிவில்ைா கயாகாப்பி யாசஞ் பசய்து
நண்ணுமிரு பதச்கசவை காண்ப தற்கக
ஒலிபயடுத்த நைககாடி கதைர் சித்தர்
ஒன்றாகக் கணநாதர் கபாற்று ைாகர. 77

அறிந்துபகாள் என்தாகய துவரப்பபண் ணப்பா!

அப்பகனா எருகதறும் ஏவழ கயவழ

அறிந்துபகாள் இைவைமுன்கன வயயா வைத்கத

ஆதரித்துக் ககட்டபதல்ைா ெருளிச் பசய்ைாள்
அறிந்துபகாள் அகண்டத்கத ஞான சக்தி
ஆத்தாவைப் பூசித்தா ைறுப தீைாள்
அறிந்துபகாள் சடபெல்ைா ெைகை யாச்கச
அப்பனுக்கு பெலும்கபாடு நரம்பி ரண்கட. 78

இரண்டான ைாயுவினி பைான்று சத்தி

ஈராகச் சிைகெது பிராண ைாயு
ஒன்றாக நாடிநின்றால் சுழுவன யாச்சு
கயாகமுொம் ஞானமுொ முற்கற கயறு
தண்டான சுழுமுவனதா னடுவில் நிற்குஞ்
சாதகொ யிதற்குள்முக் கிரந்தி யுண்டு
நன்றான சுழுமுவனயிற் பிராண கனரில்
நாதாந்த கயாகமிது நாடிக் காகண. 79

காணப்பா பநஞ்சினுள்கை பிராண கயாகங்

கண்டுபகாள்ளு தாெவரயில் நூல்கபா ைாடும்;
ஊணப்பா அதிலிரட்டி யபான ைாயு
உற்றுநின்றி ரண்வடயுநீ கண்டா யானால்
பூணப்பா விதற்குள்கை ஞான கயாகம்
புசுண்டருக்குச் சித்திவக ைாய கதகம்
கதாணப்பா நைககாடி ொனா கண்டார்
சுககயாக ொைது இந்தத் துவறயு ொகெ. 80

ஆெப்பா ஆவசவிடக் கருவைச் பசால்கைன்

அறிந்துபகாண்கட அறிைாகை நின்று பாரு;
கசெப்பா திகராதாயி யாபரன் றக்கால்
பசகபெைாம் பபண்ணான வுருத்தா னப்பா!
ஓெப்பா பபான்ெண்ைா சவனயி னாவச
ஒற்றிநின்ற விந்திரிய ெயக்கத் தாவச
நாெப்பா பைன்றுபசான்ன ஆண்வெ யாவச
நல்விவனக்குந் தீவிவனக்கும் வித்து ொச்கச. 81

வித்துக்குள் பாைபென்ன புண்ய பென்ன

பைகுககாடி புண்ணியத்தால் புருட சன்ெம்
புத்துக்குள் பைகுககாடி பாை புண்யம்
பாழான பபண்பசனன பெடுத்த ைாறு
பகாத்துக்கு ளிவையறிந்து பாை ொன
குழிக்குள்கை வீழ்ந்தாகர ககாடி வயகயா!
எத்துக்கு ளிவையறிந்து கைறாய் நின்கற
இகழ்ந்தைகன பெய்ஞ்ஞான வீச னாகெ. 82

பூரணகெ யகண்டகெ யகத்தி னந்தம்

பபாங்கிநின்ற நிர்க்குணகெ பயன்வன யீன்ற
காரணகெ யைகிற்பபண் ணாவச கபாைக்
கைந்துநின்ற சுகமில்வை கருதிக் பகாண்கடன்.
ஆரணகெ யதீதத்தில் சுகந்தா பனன்ன
அப்பகை பசால்லுகிகற னறிந்து பகாள்ளு;
காரணொங் குவிமுவையா ைாவச விட்டால்
ெகத்தான மூவுைகும் விடுக்கும் கநகர. 83

கநரான பபண்ணாவச நீங்கிற் றானால்

நிவையான திகராதாயி ொய்வக கபாச்சு
தூரான கைதாந்த பைளியிற் பசால்ைார்
சும்பென்ற சகஞ்பசால்ைா கயாகி யல்வை
ைாராய்நீ பயன்ெககன பபண்ணாற் சிக்கி
ெகத்தான ரிடிகள்சித்தர் ககாடி பகட்டார்;
தாரான சித்தகராடு பஞ்ச கர்த்தாள்
தயங்கி நின்று படும்பாடு சாற்று கைகன. 84

சாற்றுகைன் வீதிபடு குழிதா னுண்டு

தன்கெகை புல்கைாடு பசடியு மூடி
ொற்றுகைன் வீதியிகை நடந்கதான் வீழ்ந்த
ைாபறாக்கும் பபண்ணான ொயக்கூபம்
ஆற்றுகை பனன்றாலு ொற்றப் கபாகா
அரகரா பபண்ணரவு கடித்த தானால்
கபாற்றுகை பனன்றாலும் பபால்ைாக் காெம்
பபாறிவிட்ட பநய்கபாைப் பபாங்கும் பாகர. 85

பபாங்குகின்ற காெபென்ன? சிைத்தின் கூறு;

பபால்ைாத ஆவசபயன்ன? ொலின் கூறு.

ெங்குகின்ற கொகபென்ன? ெககசன் கூறு;

ெருவியந்த மூன்றாலு முைகம் பாழாய்த்
தங்குகின்ற கயாகம்கபாய் ஞானம் பாழாய்ச்
சொதிபயல்ைா மிந்திரியச் சார மூடித்
பதாங்குகின்ற கொட்சத்தின் தவரகபா ைாகச்
சூனியொய் ஞானபெல்ைாந் கதாற்று ொகற. 86

ொறான பபண்ணாவச விட்கட பனன்பார்;

ெருவியைள் தனிப்பட்டால் சரணஞ் பசய்ைார்
தாறான சயனத்திற் பபண்தான் பசால்லில்
சதாசிைனால் முடியாது; ெற்கறா கரது?
கூறான விந்துவிடக் ககாப கொகங்
குறியழிக்கும் நிவனைழிக்குங் கூட்வடக் பகால்லும்
வீறான விந்துவுக்கு கெகை நின்று
விருதுபபற்ற பெௌனியல்கைா பைட்டி னாகர. 87

பைட்டினார் பெௌனியந்த விந்து பாம்வப

கைதாந்த பென்றபதாரு ைாளி னாகை
தட்டினார் ொய்வகவயத்தான் சண்ணிக் கீகழ
சச்சிதா னந்தபைள்ைச் சார்பி னாகை;
ஒட்டினா பராட்டினநிர்க் குணத்தின் ெட்டும்
உத்தெகன யதுைல்கைா ஞான வீதி?
பதட்டினார் பதட்டினார் சகை பரல்ைாம்
பசகசாை வித்வதபயன்று பதளிந்து பாகர. 88

பதளிைதுதா பனளிதல்ை ைாய்ப்கபச் சல்ை;

சிங்காரப் பபண்கண்டால் ஞானம் கபாச்சு
அழிைதுதான் சடைத்துக்கக யடுத்த கூறாம்
அதரமுண்டு கூடுது கபாக பென்பார்
கழிைதுதான் காகைது ைாசி கயது
வகவிட்ட வெதுனத்திற் கைப்ப கதது?
ஒழிைதுதா பனந்நாகைா பைன்று கைாகர்
ஒருககாடி ொண்டார்க ளூன்றிக் காகண. 89

காணப்பா பிறப்பிறப்புப் பபண்ணா ைாச்சு;

வககடந்த ொயபெல்ைாம் பபண்ணா ைாச்சு;

பூணப்பா இந்திரியம் பபண்ணா ைாச்சு;

புகழ்பபரிய ைாசவனயும் பபண்ணா ைாச்சு;
கதாணப்பா ெனம்புத்தி யாங்கா ரத்தில்
பசாக்கிச்சுப் பபண்ணாகை சூட்டிப் பாரு;
ஊணப்பா வூணப்பா வுவரக்கச் பசான்கனன்;
உைகத்திற் றிரியாகத விண்ணி ைாகட. 90

ஆவடயிகை விண்ணுக்குட் சித்தர் ககாடி

அந்தந்த ெவைகளினால் தாக்க கைாடி
ஊவடயிகை யண்டத்தில் முனிைர் ககாடி
உற்றுநின்ற பதெைவும் ரிடிகள் ககாடி
கதவடயிகை சதாநித்தம் கைதம் பாரு
கசர்ந்துநின்ற கைாவசயிகை பதளியச் பசால்ைார்
நாவடயிகை பயந்கநரம் ெவுனம் நாடு
நரகொம் ைாசவனதான் நன்றாய்க் ககளு. 91

ககைப்பா இவதவிட்கட யுைக ஞானி

ககட்டபதல்ைாஞ் பசால்லுகிகறன் ெக்காள் ெக்காள்!
நாைப்பா பசகபெல்ைாஞ் சாங்க பென்பான்
நைொன நூல்பாரான் தீட்வச யாைான்
காைப்பா ெவுனபென்பான் விண்வணப் பார்ப்பான்
காதகத்வத விட்டுச்சீ ைனத்திற் பசல்ைான்
நாைப்பா தினந்கதாறுந் தர்க்கம் கபசி
நைொன பபண்கணாடு ெயங்கு ைாகன. 92

ெயங்குைான் பபான்கதடப் புரட்டும் கபசி

ெகத்தான ஞானபெல்ைாம் ைந்தபதன்பான்;
தயங்குைான் ெண்ணாகை சார்வு காணான்;
சாதகொ கயாகத்திற் சார்ந்கத பனன்பான்;
தியங்குைான் கநாய்ைரிற்பூ ரணகெ பயன்பான்;
பசகநாத திகராதாயி சிரிப்பாள் பார்த்து;
முயங்குைான் சொதிவிட் கடவனகயா பைன்பான்
மூடபொற்ற ஞானபெல்ைா முைகிற் பாகர. 93

பாரப்பா சரீரமிது சொதிக் காக!

பாழான தூைமிது பைன்பார் ககாடி

கநரப்பா ைாதம்ைந்தால் ஞானம் என்று

கநரப்பா அவைந்தைர்கள் ககாடா ககாடி;
ஆரப்பா வுைகத்தில் ஞானி யுண்கடா?
ஆராய்ந்து நான்கண்கட பனன்பார் ககாடி;
ஏரப்பா அழுதகைாபைள் ைாவெ யாகும்?
ஏரில்ைா னறுத்தடித்த கவதயு ொச்சு. 94
கவதயாச்கச யுைகத்தில் ஞானம் ைாதங்
வககண்டாற் பசால்ைாகர கல்கபால் பநஞ்கச!
அவதயாச்கச யிவதயாச்கச பயன்று பசான்னால்
அைன்வகயி பைான்றுமில்வை யறிந்து பகாள்கை;
உவதயாச்கச அரனுடகன பதாழிகை நித்தம்
உதுைான ைன்ைாதி யுண்வெ ககளு;
சுவதயாச்கச ஆனாலும் பபாங்கி யுள்ைம்
சுடுைான்பார் ரசகயாகி ஞானி தாகன. 95

தாபனன்ற ைாதியிகை யிருை ருண்டு;

சண்டாை ைாதிபயன்றா லுண்டு டுத்து
ைாபனன்ற ஞானபென்ன கைவத பின்பு
ெகத்தான பபண்கணாகட கூடி யாடிக்
காபனன்ற ராககக ளிக்வக பார்த்துக்
கண்டபபண்வணத் தாய்கபாைக் கருதிச் பசன்கற
ஊபனன்ற உடம்பபடுத்துப் கபாக பைன்பான்
உலுத்தனுக்குச் பசனனபென்ற நரகந் தாகன. 96

நரகபென்ற பபண்கெகை யாவச விட்டு

நாதாந்த கைதாந்த சிந்தாந் தம்பார்;
நரகபென்ன வுைகபெைா ெனத்தில் வைத்து
நைொன கதவிகிரி வயயிகை நின்று
நரகபென்ன சடமுதல்நா ெல்ைபைன்று
நாட்டினுள்கை தசதீட்வச கடந்த பின்பு
நரகபென்ற சிைபசாத்வத ைறுவெ தின்று
நாெறிகயாம் ைாதபென்கற யிருப்பார் காகண. 97

இருக்வகயிகை சதககாடித் பதாழிவைச் பசய்ைார்;

இத்தவனக்கும் பபாருபைதிைன் ைறுவெக் பகன்பார்;
இருக்வகயிகை பசயநீர்பசந் தூரஞ் சுன்னம்
எடுத்பதடுத்கத யடுக்கிவைப்பார் அகநகங் ககாடி;
இருக்வகயிகை பதாழிபைடுப்பா ரார்க்குக் காட்டார்;
இல்வைபயன்பா ருண்படன்பா ரகனகம் கபர்கள்
இருக்வகயிகை சதாநித்த ெறிைா லூட்டி
இருப்பார்கள் ெவுனமுத்த ைாதி யாகெ. 98

ைாதிபயன்றா ைைன்ைாதி ெவுன ைாதி

ெகத்தான பிரபஞ்சத் திருந்தா பைன்ன
ைாதிபயன்றால் ரசைாதி ஞான ைாதி
ைாங்காெற் சொதியிகை யிருந்த ைாதி
ைாதி பயன்றால் நிசைாதி நிர்ெை ைாதி
ைாய்திறக்க அண்டத்கத ைாழ்ந்த ைாதி
ைாதிபயன்றா ைைரிடத்கத சித்தர் பசல்ைார்
ெயக்குகின்ற பசனனமில்வை முத்தி தாகன. 99

முத்தியிந்த ைாதிக்கு ைருகு பென்று

மூச்சு முதற் சிைன்பசான்னா பரன்று பசால்லிப்
பத்தியிந்த சிைபசாத்வதப் பபண்ணுக் கீந்து
பாழான விடயபெல்ைாம் பண்ணிப் பண்ணி
அத்திபயன்ற பஞ்சகத்வதப் பண்ணிப் பாவி
ஆங்காரத் தால் திரிந்தும் கைவத கபாட்டு
ெற்று நின்கற அவைந்தைர்க்கு நரக பெய்தி
ொளுைார் ககாடி பசன்ெ ெருளு ைாகர. 100

ெருைாெ லிருக்கைல்கைா ைாதஞ் பசான்னார்?

ொண்டிறந்து ொண்டிறந்து பிறக்வக நன்கறா?
பைருைாெல் ெனம்பிடித்த ைாதி யானால்
பைகுசுளுக்கக கயறுதற்கு ஞான வீதி
அருைாகொ பபாருைாகொ பைன்கற பயண்ணி
அவையாெல் நின்றைகன ஆதிகயாகி
இருைாகொ பைளியாகொ பைன்கற பயண்ணி
ஏகபைளி சுத்தவிரு ைாகிப் கபாகெ. 101

ஆகைப்பா விருப்பத்கதா டஞ்சு நூறும்

அவறந்திட்கடன் ைாதத்வத யறிந்து பகாள்ளு;

ஆகைப்பா இதற்குள்கை ஞானம்நூறு

அப்புறத்கத பசான்னபதாரு ஞானம்நூறு
ஆகைப்பா இருபத்கதா படழுநூ றுந்தான்
அறிந்தெட்டும் பசால்லிைந்கதன் ைல்கைாருண்கடா
ஆகைப்பா பார்த்கதயிக பரமுஞ் சித்தி
ஆதிபயன்ற குருைருைால் பசான்ன முற்கற. 102

பின் ஞானம் நூறு

வகைாயப் பரம்பரத்தி பைன்வன யாண்ட

கடவுபைனுந் பதட்சணா மூர்த்தி பாதங்
வகைாயத் பதவனயீன்ற ஆயி பாதங்
கருவணயுடன் கபாற்றி நித்தம் ஞானம் பசால்கைன்;
வகைாய நிர்க்குணநிர் ெைகெ கதைர்
காட்டுகின்றீர் ககசரியின் ெயொய்க் வகயில்
வகைாய பரம்பவரயாய் ைந்த கபர்க்குக்
கவடப்பிள்வை ஞானத்வதப் பாடுகைகன; 1

பாடுகின்கறன் சரிவயபயன்ன? கதவி தீட்வச

பரிைாகக் கிரிவயபயன்ன? கதவி பூவச;
பாடுகிகறன் கயாகபென்ொ சற்ற அமுதம்;
பாங்கான ஞானபென்ன? பெௌனத் தந்தம்
பாடுகிகறன் திடத்திரனா யீகதா கீதம்;
பாங்கான அஞ்சலிதான் ெனொந் கதகம்
பாடுகிகறன் பரன்முனிை ளுக்கக பயன்றால்
பரிைானால் ஞானவித்வத பலிக்குந் தாகன. 2

தாபனன்ற ஞானத்தின் பூமி ககளு;

சாதகொ கயாகபென்ற அபர வீடு
ைாபனன்ற பூமியிகை வித்வத ககளு;
அறிவிற்கு ெறிைான வுகார விந்து
கைபனன்ற பைளிபயல்ைாம் பவடத்து நின்று
கைதாந்த அண்டபென்ற ெகார ொச்சு;
ககாபனன்ற நாதெங்கக குமுறி யாடும்;
கூப்பிட்டாற் ககைாது கண்ணும் கபாச்சு. 3

கபாச்சப்பா தத்துைங்க ைனித்தியப் பட்டுப்

புைன்பகட்டு நிைங்பகட்டுப் பபாறியுங் பகட்கட
ஆச்சப்பா ெனைவரயில் ெயங்கி நின்கற
ஆடுைகதார் படம்கபாை அவசந்து தள்ளு;
நீச்சப்பா கடநீச்சுத் திகராதாயி பைள்ைம்
நிவைகயது கவரகயது தைவண கயது?
மூச்சப்பா அடங்கு முன்கன ொவய ைந்து
முற்றிமுதிர்ந் தளிவுதள்ளு கொசங் காகண. 4

காணப்பா ெனைவரவய ொறுக் குள்கை

கவடத்கதறப் கபாகாது கறக்க பெத்த
ஊணப்பா பைன்று பசான்னால் ெனமூ ணாகத
உற்றுபெள்ைப் பிடித்தாலும் ொவய கட்டும்;
வீணப்பா வுைகத்கதார் ஞான பெல்ைாம்;
கைதாந்த சித்தாந்த பென்பார் ககாடி
கதாணப்பா ஞானபென்ன கண்டிப் பில்வைச்
சுடர்ககாடி பயாளிகபாைத் கதான்றுந் தாகன. 5

தாபனன்ற நிர்ெைொ ெனத்தின் வீதி

தாண்டரிது தாண்டினா ைறிவு கபாற்றும்
காபனன்ற ெனத்தின்சா தகத்வதக் ககளு
கற்பமுண்ண ைந்துண்ணால் ைாசிகதாறும்
பாபனன்ற பாணத்தின் பாவத நில்லு
பகைாலுங் ககசரத்தில் ெனந்தா பனட்டும்
ைாபனன்ற பைட்டபைளி ைடிவு காணும்
ொச்சல் பெத்த ொச்சல்பெத்த ெருவி கூகட. 6

கூடுைது நிவெக்கு முன்கன குளிவக கூட்டுங்

கூப்பிட்டால் பூரணந்தான் கூடப் கபசும்;
ஆடுைது ெனைவரயில் ொயம் கபாக்கும்
அருவிகை பசாக்கின்றி ஆட்டுவிக்கும்
நாடுைது பூரணத்தி கைற்றிக் காட்டும்
நைொன சாவணயார் பகவுனஞ் சூதம்
கதடுைது சித்தருக்குக் குளிவக பகட்டுச்
பசகத்கதார்க்கு ைாதபென்கற கதட்டுத் தாகன. 7

கதட்டான ைவரகடந்து ெனமுந் தாண்டித்

பதளிைான அறிவினுவட ைவரயுந் தாண்டி
நீட்டான பூரணத்தின் ைவரகா பணன்று
கநரான மூன்றுைவர கயறிச் பசாக்கிப்
பூட்டான பூட்டிறங்கி விட்கடன் வெந்தா
புகழான பைறுபைளியி கைறப் கபாகா
ஆட்டான வகைாயப் பரம்பவர ைந்த
ஆச்சரிய மூைகுரு ைாக்குங் கககை. 8
ககைப்பா மூைர்க்குகா ைாங்கி பிள்வை;
பகடியான காைாங்கி வெந்தர் கபாகர்;
நீைப்பா கபாகர்பிள்வை பகாங்க ணர்தான்;
கநராக நான்குமுவற கபர னாகித்
தாைப்பா கெருவிகை தைசு பண்ணிச்
சாதகொய்க் வகைாய ைர்க்க ொனார்;
ஆைப்பா பிள்வைபயன்றா ைைகர பிள்வை;
ஆச்சரிய மின்னமுண்டு பசால்லு கைகன. 9

பசால்லுகிகறன் சிங்பகன்று முன்கன யூன்றிச்

கசாதிகண்ட பின்பதிகை ெனத்வத யூன்றிச்
பசால்லுகிகறன் அங்பகன்று பின்கன யூன்றிச்
கசாதியிகை அக்கரங்கள் தனமுங் கண்டு
பசால்லுகிகறன் பின்பல்கைா ெவுன முன்னித்
பதாடர்ந்கதறித் தைபெல்ைாம் பார்த்துக் பகாண்டு
பசால்லுகிகறன் புருைவெ யத்திற் கூடித்
துரியபென்ற அறிவினுள்கை பசாக்கினாகர. 10

பசாக்கியல்கைா அறிவைவிட்கட அகண்ட கெறித்

துயரறகை சொதியுள்கை கற்ப முண்டு
பசாக்கியல்கைா மூன்றுைவர சடத்கதா படாக்கச்
சுருபைவர காணபைன்று துணிந்து பபாங்கிச்
பசாக்கியல்கைா ஏறுைதற்கிவ் விதொ பென்று
கசாதித்துக் குளிவகபயல்ைாம் பார்த்துப் பார்த்துச்
பசாக்கியல்கைா ஏற்றிவைக்குஞ் சுரூபெணிபயன்று
சூட்சொய் மூைருவட நூல் பார்த்தாகர. 11
பார்த்தறிந்தா ரிந்தெணி ைாத பென்று
பரிைான கயிைாய பதட்சணா மூர்த்தி
கசர்த்தறிந்த தம்முவடய ைர்க்க ொன
சீடரிகை திருமூைர் சண்டி ககசர்
ொத்தறிஞ்ச சனகாதி நால்ை கராடு
ெருவிநின்ற வியாக்ரபதஞ் சலியிகனாடு
கபாக்கறிந்த ைடிபயபனாபடான் பதுகபர் பிள்வை
புகழான பூரணத்தி பைழும்பபன் றாகர. 12

எழும்வபயிகை நிர்ெைம்கபாற் சடகொ காணா

கதபனன்றாற் பூரணந்தா பனதுக்குப் கபசும்
எழும்வபயிகை குளிவகமுதற் காண்டிற் பத்கத
ஏற்றியகதார் தீபத்தின் சுடர்கபாற் காணும்
எழும்வபயிகை கதகமில்வை ககாடா ககாடி
எடுத்தசடஞ் சூட்சுெொ யிருந்த பதன்றால்
எழும்வபயிகை கெபைழும்பி பெௌன முற்றும்
இருந்துவரத்த சொதியுவடப் பைந்தான் காகண. 13

காணப்பா பசாரூபபொன்று கலிதா பனான்று

வகயடங்கா தட்டொ சித்தி பயான்று
பூணப்பா வகபகாடுசின் ெயொந் கதைர்
பபாருகைாகட அருைான கபாக்குக் காட்டித்
கதாணப்பா கதான்றிநிற்கும் சும்ொ அம்ொ
சுபொக இவசந்ததிகை பசாக்கு பென்பார்;
வீணப்பா ெற்றபதன்சின் ெயத்வதக் காட்டி
கைதாந்த மூைத்வத விைம்பபன் றாகர. 14

விைம்பினார் சனகாதி கைதங் ககாடி;

விதத்தாகர ெவுனத்வதச் சண்டி ககசர்
விைம்பினார் பதஞ்சலியு ெனந்தங் ககாடி;
விரித்தல்கைா திருமூை ரகனகஞ் பசான்னார்;
விைம்பினார் ைாைாதா பென்று யானும்
விரியாெ லிருநூறு ஞானம் பசான்கனன்;
விைம்பினார் பைகுைாக என்னூல் பகாஞ்சம்
கைதாந்த மிருநூறும் விவரந்து காகண. 15

காணப்பா மும்ெணிவக ைாய ைர்க்கம்

கழியாெற் பிள்வைகட்கக ெற்கறார்க் கில்வை;
கதாணப்பா இவைமூன்றுஞ் சித்தர் பசால்ைார்
பசாற்பபரிய பூரணகெ பசால்ை கைணும்;
வீணப்பா ஆராலும் பசால்ைக் கூடா
கைதாந்த அந்தத்தில் பைளியிற் கூட்டும்
ஆணப்பா அறுபத்துநால் ெரபுக் குள்கை
ஆருகெ யில்வையவத அறியார் காகண. 16

அறியாத குளிவகயுடன் சாரவணயிற் குத்து

அதன்பபருவெ காணக்பகாங் கணவரக் ககளு;
அறியாத அண்டமுதற் புைனம் பார்த்து
அருவியகதார் பதம்பார்த்துத் திரிந்கத ஆடிக்
குறியாகக் கற்பபெல்ைா கெறிப் பார்த்துக்
கூறாத பூரணத்வதக் காண்கப பனன்று
பநறியாக ெனமுவரக்கக் குளிவக கட்டி
கநராக ெனைவரயி கைறி னாகர. 17

ஏறினா ரறுைவரயி னியல்புங் கண்கட

இதொக அறிவுவடய ைவரயிற் பசன்று
கதறினார் ெனமுவரத்தார் கண்டத் கதறச்
கசர்ந்கதறச் கசர்ந்கதறி ைவரயிற் றாண்டிக்
கூறினா ரிவ்ைைவு பொன்கறா பைன்றார்
கூசாெல் ெருைவரயில் குதிவரப் கபாட்டார்
ொறினால் பசன்றுெணம் பிடித்துச் பசன்றார்
ைவரமூன்றுங் கடக்கபைாரு கற்ப ொச்கச. 18

ஆச்சப்பா நாள்ைவரயி கைறும் கபாது

அரகரா பைகுககாடி யிடிகபால் நாதம்
மூச்சப்பா கைாடாது முன்பின் கறாணா
முதிர்ந்தென ொவயயினால் பின்னுஞ் பசன்றார்
கூச்சப்பா ஐைவரயிற் கபாக்கி நின்று
குருகுபரன பொழிந்ததிகை ெனமுந் கதறிப்
கபாச்சப்பா சடபொன்று நிராவச யாகிப்
புக்கினார் அறுைவரயிற் புக்கினாகர. 19

புக்கியல்கைா சுழல்காற்றின் துரும்பு கபாகை

புைம்பினார் மூைருவடப் கபரன் கபரன்
ெக்கியல்கைா ெனம்கபாச்சுக் குளிவக கபாச்சு;
ொறாத பெௌனமுன்கன ொண்டு கபாச்சு;
ஒக்கியல்கைா சிைம்பபாலிதா னுள்கை ைாங்கி
ஓககாககா குளிவகயது கீகழ ைாங்கு
பசாக்கியல்கைா பயன்பசய்கை பனன்கற கயங்கித்
துரியத்வத விட்டு பெள்ைக் கீழ்க்பகாண் டாகர. 20

கீழ்க்பகாண்டார் கீழ்க்பகாண்ட பகாடியாஞ் சித்தர்

ககசரத்வத விட்டுபெள்ை அறிவில் நின்று
நாட்பகாண்ட பாபடல்ைாம் நிவனத்துக் பகாண்டு
நான்பிவழத்கத னான்பிவழத்கத பனன்று பசால்லி
ஆட்பகாண்டா என்குருபூ ரணத்தில் நின்றீர்
ஆச்சரிய பெவனயீன்று மிைவர வயயா!
கைட்பகாண்டா பயன்றைத்வத யீந்த வனயா
பைறுபைளியாஞ் சிைம்பபாலிவய கெபைன் றாகர. 21
கெபைன்று பசால்லுமுன்கெற் கண்ட கபாகர்
கைதாந்த சிகராெணிவயப் பபறுதி வெந்தா!
ககாபனன்ற குருவுக்கும் அைகர சீடர்
ககாடிைட்சத் பதாருசீட ருண்கடா காகணன்;
பாபனன்ற கைதாந்தஞ் சித்தாந் தம்பார்
பறக்கிறகதார் குளிவகமுதல் ைாதம் பார்த்துத்
கதபனன்ற வகைாய ைர்க்க ொகிச்
சித்தருக்குச் சித்தராய் ரிஷியா னாகர. 22

ரிஷிபயன்ன சிைம்பபாலிவயக் கண்டா ருண்கடா

கநராக ைதற்குள்கை கசர்ந்தா ருண்கடா
ரிஷிபயன்ன ரசவித்வத யறிந்தா ருண்கடா
நிமிடத்தில் கைனமுற்றுத் திரிந்தா ருண்கடா
ரிஷிபயன்ன அண்டமுதற் புைனந் தாண்டி
நின்றநிவற யாய்க்கண்டு ைந்கதா ருண்கடா
ரிஷிபயன்ன ெவுனமுற்றுச் சுொதிக் குள்கை
நின்றதனால் திவகவெயாய் நிவனைாய்க் காகண. 23

காணப்பா ரிஷியாட்டுஞ் சித்த ராட்டுங்

காரணொய் ெவுனத்கத நின்கறா ராட்டும்
பூணப்பா பூரணத்கத நின்கறா ராட்டும்
பபான்னாக ெரமுதைாய்ப் புகழ்ந்கதா ராட்டும்
ஓணப்பா ைாசியுவடக் குதிவர யாட்டும்
ஒன்றுெற்றுத் தன்ெயொய் நின்கறா ராட்டும்
கதாணப்பா யிவைபயல்ைாங்பகாங் கணர்க்கக யல்ைால்
சூழைகிற் சித்தருண்கடா பசால்லி டீகர. 24

பசால்லிடொய் ஞானமுண்கடா குளிவக யுண்கடா?

சூட்சித்த கற்பமுண்கடா ைாசி யுண்கடா?
ெல்சுட்ட ைாதமுண்கடா சுன்ன முண்கடா?
ெகத்தான சிக்கியுண்கடா பசயநீ ருண்கடா?
பைல்லிடீர் விடமுண்கடா சாரவண யுண்கடா?
பைவ்கைகற கூட்டுகிற குகடாரி யுண்கடா?
அல்லிடீர் கைவதசகு ைணந்தா னுண்கடா?
அப்பகன பதிகனழு ெவெத்திட் டாகர. 25

அவெத்தைர்முக் காண்டம்பா டியகதா ரங்கம்

ைந்தித்த பிள்வைக்கு ெறிவு கதான்றும்
அவெத்தைர் பாடினபபாற் கம்பி கபாை
அறிவுபகட்ட மிகைச்சருக்கும் ைாதசித்தி
அவெத்தைர் சுருபைட்ட பைளிய தாக
அங்கங்கள் ெவறயாெற் பசான்னார் பசான்னார்
அவெத்தைர்பாட் டுக்குநம் முவடய நூல்தான்
அருகாக ெவறப்பபன்கற அவறந்திட் டாகர. 26

அவறந்திட்டா வரந்நூறு பிள்வை கைண்டி

அப்பப்பால் பைகுபதளிவு சாத்தி ரந்தான்
நிவறந்திட்ட ஆரணம் கபால் பைளிய தாக
நீங்காெற் றுறந்துவிட்டா ரருபைாடு பபாருளும்
குவறந்திட்ட புத்தியல்நிட் கைொம் புத்தி
கூறாத பபாருவைபயல்ைாங் கூறி விட்டார்
ைவறந்திட்ட ெவுனபெல்ைாம் பைளிய தாக
ைாய்திறக்கா வித்வதபயல்ைாம் விைக்கி னாகர. 27

விைங்கியகதார் பகாங்கணரால் மூை ைர்க்க

ெகத்துைந்தா னுண்டாச்சு ெக்காள் ெக்காள்!
விைங்கியகதார் கீர்த்தியுண்கடா வுங்க ைாகை
பைட்டபைளிக் கப்புறத்கத பசல்ை ொட்டீர்;
முைங்கியகதார் குளிவகபயன்ன காய சித்தி
மூச்சற்ற விடத்திகை கநாக்க பென்ன
பிைங்கியகதார் சித்தருட ைர்க்க பென்ன
கபய்ெக்கள் மூவைந்து கபரிற் றாகன. 28

தாபனன்று பசான்னபதன்ன என்வனப் பபற்ற

சச்சிதா னந்தபைள்ைத் தயவுள் ைாகர
ககாபனன்ற முக்குளிவக நெக்குண் வடயா
பகாடியபதாரு ெவுனவித்வத நெக்குண் வடயா
பாபனன்ற ைாசிவித்வத நெக்குண் வடயா
பாங்கான காயசித்தி நெக்குண் வடயா
ைாபனன்ற பைட்டபைளி கயறி யாடி
ைருகிகறன் விவடபகாடுத்து ைாழ்த்தி டீகர. 29

ைாழ்த்தியுன்வன யனுப்பினால் பூர ணந்தான்

ைவரகடந்கத ஆறுைவர கயறு ைாகயா?
ைாழ்த்தியுன்வன யனுப்பினால் நரகத் துள்கை
ெயங்காெற் பசால்லுவைகயா வெந்தா பசால்லு
ைாழ்த்தி யுன்வன யனுப்பினா லிடியிற் குள்கை
ெயங்காெற் றியங்காெல் ெருவு ைாகய?
ைாழ்த்தியுன்வன யனுப்பினா பைன்ன முன்னால்
ைாய்ப்கபச்சா ைவரகடக்கும் ொர்க்கம் தாகன? 30

ொர்க்கபென்ன எவனயீன்வக ைாய மூர்த்தி!

ெகத்தான சொதியுள்கை கற்பம் ைாழ்ந்கதன்
கசர்க்கபென்ன சிைாையங்கள் பலிகயற் றுண்கடன்
சிைகெது நீரன்றி கைறு காகணன்
ஆர்க்கபென்ன குளிவகயிட்டுச் பசன்று கபாகறன்
அங்கங்கக ெனந்கதறிப் கபாகறன் கபாகறன்
தீர்க்கபென்ன பசாக்கினாற் பசாக்கிப் கபாகறன்
திரும்பினால் சடத்கதாகட திரும்பு கைகன! 31

திரும்புவைகயா என்ெககன திடந்தா னுண்கடா

சிறுபிள்வை புத்தியல்கைா பசப்பு றாய்நீ?
ைைர்பிவறகயா கதய்பிவறகயா ரவியி னுள்கை
ைருைதுகபா ைல்ைைது ொட்டி ைாங்கும்
பரும்பிவறகயா கயாகெது பிறவி ககாடி
பாங்கான பைாளிக்குள்கை கண்கணா கூசும்
அரும்பிவறகயா ெனந்தளும்பு கெபைாட் கடாகத
அரகரா என்ெககன யறிைாய் நீகய. 32

அறியாத ைவரபார்க்க நான்தா கனறி

அய்யகன மூன்றுைவரக் குள்கை சிக்கி
பநறியாக நால்ைவரயி கைபறாட் டாெல்
நிமிடத்தி ைறிவினிகை ைந்து நின்கற
ெறிைானம் பவடத்தபகாங் கணகர சித்தர்
ெற்கறாவர யான்காகணன் வெந்தா பசால்லு
பபாறியான ைழியடக்கிச் சூட்ச ொகிப்
கபானைரார் கபாகருவடப் பிள்வை தாகன. 33

பிள்வைபயன்றா ைைரல்கைா கபாக ருக்குப்

புகழான ரிஷிகபைல்ைாஞ் சித்த பரன்பார்
தள்வைபயன்றா ைைர்தாமூ ைரிடம் கபான
சச்சிதா னந்தவின்ப ொன பிள்வை
பகாள்வைபயன்றா ைைர் பகாள்வை ஞான வீதி
பகாடிதான சிைம்பபாலிவயக் ககட்டு மீண்டார்
பிள்வைபயன்று ைந்ததனால் கீர்த்தி யாச்சு
கைதாந்த அந்தபெல்ைாம் பைளியாய்ப் கபாச்கச. 34
கபாச்பசன்று பசால்ைபதன்ன கபாய்ைா வனயா
புத்தி பசான்ன புத்திபயல்ைாம் கபாட்டிட் டாகயா?
ைாச்பசன்று நின்ையிற்றிற் பிறந்த பிள்வை
ைந்தாபைன் பகட்டாபைன் ெகத்ை முண்கடா?
ககாச்பசன்ற நாைபென்ன விடிந்தா பைன்ன
ககாடிரவி காந்திபயன்ன பயமுண் டாகொ?
ஓச்பசன்ற சிைம்பபாலிவயக் கண்டு ைாகரன்
ஒருெனொய்ப் பூரணத்தி லுன்னி டீகர. 35

உன்னிடீர் அண்டமுதற் புைனந் தாண்டி

ஒரு பநாடிக்குட் பதந்தாண்டி முப்பாழ் தாண்டி
ென்னுதிரு ைருள்ெவனவயக் கண்டு கபாற்றி
ெருவியகதார் புரணத்திற் பசன்கற கயறிப்
பன்னிடுவீர் தினந்கதாறும் பழக்க வெயா
பாயுடகன யதுநடந்து ைவரக ைாறும்
தன்னிடிர்கயா கறிகயனும் அருைாற் கபாகறன்
தயாநிதிகய கடாட்சித்கத அனுப்பு வீகர. 36

அனுப்புைது பிறகுவனயான் பசன்று ைாகரன்

அவ்ைைவுங் குவகக்குள் நீ பட்ட ொய்நில்
தனுப்பிறந்த தளிகபாைச் பசன்று தாண்டிச்
சாதகொய்ச் பசாருபெணி மூன்றுங் காட்டிச்
கணுப்பிறந்த கெலியது பூண்டுங் காட்டிக்
காட்டிகை யட்டொசித் தியினால் காட்டி
உணுப்பிறந்கதார் தாண்டிபைாரு ைவரயி கைறி
உற்றுெறு ைவரதனி கைாடி கனகன. 37

ஓடிகனன் மூைவரயி லிடிகயா ககாடி

ஓககாககா ரவிககாடி ைன்னி ககாடி
ைாடிகனன் ெனமிவைத்கதன் ெயக்க ொகனன்
ைாயிட்ட குளிவகபசன்கற கயறிப் கபாகறன்
நாடிகனன் கற்பபொன்று மூைவரயிற் றாண்டி
நைொக நாலுைவரக் குள்கை பசன்கறன்
ஆடிகன னாடிகன னறிவு பகட்கடன்
அரகரா கொசபென்கற யிறங்கி கனகன. 38

இறங்கிகன னால்ைவரக்கப் புறகெ கபாக

என்னாகை முடியாகத கயகதா அஞ்சில்
இறங்கிகன பனன்ெக்கா ளும்ொ ைாகொ
ஏதுபசான்னாய் கபய்ப்பிள்ைா பயன்ன கபச்சு
இறங்கிகன னிந்நாள்பின் வனயார் பசால்ைார்
ஏகபைளி திக்காடு மிடிகயா ககாடி
இறங்கிகன பனன்னாகை முடிவு காகணன்
ஏறினார் பகாங்கணர்தா கெறி னாகர. 39

பகாங்கணர் ெகத்துைம்

ஏறியகதார் பகாங்கணவரப் கபாகை யில்வை

ஏகபைளி தீக்காட்படப் படிகயா கபானார்
ொறியகதார் ெனம்பிடித்தார் கயாக ொனார்
ொளுைது நிசபென்று ைாய்வெ பூண்டார்
கூறினகதா ரறுைவரவயக் கண்டு முட்டக்
குமுறியகதார் சிைம்பபாலிவயக் ககட்டு மீண்டார்
ஆறியகதார் ெனங்கண்டா ரைகர சித்தர்
ஆச்சரியங் பகாங்கணர்கபா ைார்கா கணகன. 40

காணரிது காணரிது ககாடா ககாடி

கண்டுநான் பாபருட்ச சித்தர்க் குள்கை
பூணரிது பூணரிகத அகண்ட வீதி
புக்கல்கைா சிைம்பபாலிவயக் ககட்க ொட்டார்
ஊணரிது ஊணரிது பைளியிற் பார்த்து
ஓடுைகரா பைன்றீர்கள் ெக்காள் நீங்கள்
கதாணரிது கதாணரிதாய் நின்ற ஞானம்
சீடருக்குள் கைாடுறது துரியந் தாகன. 41

சாங்கத்தார்

தாபனன்ற பூரணத்வதச் சாங்கத் கதார்கள்

சகபெல்ைாம் நிர்க்குணொய் நின்ற பதன்பார்
ைாபனன்ற பைளிபயன்பா ரில்வை பயன்பார்
ைாய்கபசார் பசான்னக்காற் கபாகொ பசால்லு
ககாபனன்ற குருைருைால் சொதி கூட்டிக்
குவிந்துநின்று ெவுனத்தின் நிவைவயப் பற்றி
ஊபனன்ற வுடம்வபவிட்கட அறிைாய் நின்று
உைாவுறகத சாங்கபென்கற யுவரத்திட் டாகர. 42

உவரத்திட்ட காரபென்ன பிருதிவி கபாக்கு

ஓடுகிற ைாசியினால் கயாகம் பார்த்து
ெவறத்திட்ட ெவுனத்துடன் ெவுன மூட்டி
ெருவியந்த ைறிகைாகட ைாச ொகி

நிவறந்திட்ட அகண்டமுத்தி பசன்கற ஆடி

கநரான அண்டமுதற் புைனம் பார்த்து
முவறத்திட்டந் தப்பாெற் சொதி நின்றால்
முழுகயாகி முழுஞான முமூட்சா ைாகய. 43

ஆெப்பா விதற்கு முன்னப் பியாச ொர்க்கம்

அவறகுகை னட்டாங்கம் நன்றாய்க் ககளு;
ஓெப்பா ைவகயாக விரித்துச் பசால்கைன்
உத்தெகன சாட்சிநித் திவரவயப் கபாக்கு
தாெப்பா சதாநித்தம் தார கத்கத
சார்ந்துநின்ற ககசநிவை சதாநித் தம்பார்
கசாெப்பால் சுழித்கதாடுங் ககசரிவயக் கண்டால்
பசால்ைாத முத்திவரவயச் பசால்லு கறகன. 44

பசால்லுகறன் ரவிெதியும் ைன்னி கூடிச்

பசாலித்துநின்ற விடெல்கைா ககசரிதா னப்பா
பசால்லுகற னவதப்பார்ெனஞ் பசயநீ ராகும்
சுத்தபைளி யடிகயாகட தாக்கி கயத்தும்
பசால்லுகறன் ெனம்புத்தி சித்த பென்பார்
பதாடர்ந்துநின்ற குருபதத்வதச் சூட்டிக் ககளு
பசால்லுகற னறிந்தெட்டும் புருை வெயம்
சூட்சந்பதாட் கடறியட்டாங் கத்துவற கககை. 45

ககைப்பா ஏெத்வதச் பசால்கை நானுங்

பகடியான கநெமூட னாசங் பகாண்டு
ைாைப்பா பிராணாயம் பிரத்யா காரம்
ெகத்தான கியானபொடு தாரவண ககளு
தாைப்பா சொதியுவட நிட்வட பங்கம்
தனித்தனிகய பசால்லுகிகறன் நன்றாய்ப் பாரு
கைைப்பா ஏெபென்ற பத்துஞ் பசால்கைன்
கைதாந்த பபாறியறிந்கதார் பபரிகயார் தாகெ. 46

பபரிகயார்கள் அண்டபென்ற ஆன்ொ கநாக்கிப்

கபரான பரிச்சின்ன ெனமு ொகி
அறிகயார்கள் சாதிபயன்ற ஆச்சிரம் விட்கட
ஆவசபயன்ற விகற்பபெல்ைா ெடித்துத் தள்ளிப்
பரிகயாங்க ளிங்கிவசவய நீக்கிப் கபாட்டுப்
பராபரத்வத கநாக்குைதங் கிசெ தாகும்
சரிகயாரா ைதுஞ்சகை ெதத்தி னாலுந்
தனித்தனிகய கண்டிக்கப் படாபதன் பாகர. 47

என்பார்க ளிங்கிவசயா யிருக்கு ொண்பர்

எங்பகங்கும் நிவறந்திருந்த சுரூப மூர்த்தி
அன்பார்க ளிதுைல்கைா சத்தி யந்தான்
ஆரதிக ஆன்ெசரீ ராதி சுபாைம்
ைன்பார்க ைபகரிப்வப விட்டு விட்டு
ெனமுவரத்தா லூரதிக பென்று கபரு
தன்பார்கள் பிறசரீ ராதி சுபாைந்
தாபனன்ற தற்குைைட் சணந்தான் பாகர. 4 8

பாரப்பா பிரெெது சுபாை ொகப்

பரவியது நிரந்தரமுஞ் சரித்தா ைன்று
கநரப்பா பிரெசரிய மிதுைாங் கண்டால்
நிரந்தரமுந் தயவினுவட நிவனவு ககளு
தாரப்பா சரீரத்தில் ைருத்தம் நீங்கிச்
சகைசனம் நம்வெகபா பைன்கற பயண்ணி
ஆரப்பா சுபானுபை கபாதஞ் பசய்ைார்
அைரல்கைா தயவுவடகயா ரறிந்து காகண. 49

காணப்பா கைதாந்த சாத்திரம் பசம்வெ

கவரகற்ற செயம்பபாய் பயன்று தள்ளி
ஆணப்பா திடப்பட்டாடட் கசப பென்பார்
வீட்சணமுஞ் சீதைமுஞ் சுகதுக் கத்தால்
வீணப்பா ொனாபி ொனம் ைந்து
பைறும்பைளிகபாற் பசாப்பனொ பென்று தள்ளித்
கதாணப்பா தாங்காெ ைகண்டத் துள்கை
பசாக்குைது செயபென்று பசால்ை ைாகெ. 50

பசால்ைைாம் கைதாந்தத் துள்கை முத்தி

பதாடுகுறியாஞ் சாத்திரத்தின் முத்தி யில்வை
பைல்ைைா ெதனாகை பசான்ன பைல்ைாம்
கைறில்வை நாெதுதான் எனகை முத்தி

அல்பைைாஞ் பசாப்பனம்கபா ைைத்வத யாண்டு

அகிைபிர பஞ்சபெல்ைா ெடுத்து மூழ்கி
நில்ைைா ெற்புதொய் நிற்பிட ெற்று
நிர்ெைொய் நிற்கிறபூ ரணந்தா பனன்கன. 51

தாபனன்ற பூரணந்தான் நாபென் பறண்ணிச்

சதாநித்தம் ெறைாெ லிருந்தா னாகில்
ைாபனன்ற கலிதகரி யாச்சு தாச்சு
ெருவியகதார் சாத்திரத்தி னாகை யப்பா
ககாபனன்ற தன்னிடத்கத பயான்று மில்வை
கூடிநின்று கபானதில்வை பயன்கற பயண்ணி
கைபனன்ற நிர்க்குணமும் கைபறான் றில்வை
கைதாந்தசித் தாந்தபென்றார் பகௌச ொச்கச. 52

ஆச்சப்பா கநெத்வதச் பசால்ைக் ககளு

அவறகுகைன் நன்றாகப் பூர ணந்தான்
ைாச்சப்பா சத்யபென்ன மித்வத பயன்ன
ெருவியகதார் நாகனதான் என்ற தாரு
வீச்சப்பா நெக்குைந்த பந்த கெது
கைதாந்த சாத்திரத்தில் விைங்கப் பார்த்துக்
கூச்சப்பா திடப்பட்டார் தைபசன் பார்கள்
குைாெரிட்ட விடபைல்ைாங் குருட்டு கநாக்கக. 53

கநாக்கப்பா பிரெெதி கைாகத் துள்கை

நுகர்ந்துநின்ற காமியத்வத நரபகன் பறண்ணி
ைாக்கான பைறுப்பதுபசாப் பனம்கபா பைண்ணி
ெசகமிது பைன்றுதள்ளி ெனமீ கதறித்
தாக்கான பபாருைல்கைா சச்சிதா னந்தம்
தவடபபறகை தானானார் சந்கதாட ொச்சு
கபாக்கான கைதாந்தப் பிரெ சாரம்
புகட்டுகிற குருச்பசால்பூ ரணபென் பறண்கண. 54

எண்ணியகதார் மூன்வறயுந்தா னுண்வெ பயன்கற

எண்ணியிருக் கிறதாபரன் றியம்பு ைார்கள்
தண்ணியகதார் குருவுவரத்த வுபகத சத்வதத்
தானறிந்து பூரணொய் முத்த னாகிப்

பண்ணியகதா ரபராதம் குருவுக் கீந்து

பராபரத்வதத் தன்கதகம் கபாகை பயண்ணி
அண்ணியகதார் சுகமுடகன துக்க பெல்ைாம்
ஆர்பசய்துந் தனக்குைரம் கபாலுங் காகண. 55

காணப்பா விப்படிகய தீர்த்தி யானால்

வககடந்த சிைபூவச பயன்று பசால்ைார்
வீணப்பா சகைநூ பைன்று தள்ளி
விவரந்து நின்ற விரத்திபயல்ைாம் விட்கட கயாடி
ஊணப்பா குருபிறகக நிழவைப் கபாகை
உத்தெகன சச்சிதா னந்த னானாய்
ஆணப்பா கதவிக்குப சரித்து பைன்று
அறிகிறகத சிரைணபென் றறிந்து பகாள்கை. 56
அறிந்திந்த கைதநிவை விட்டு நீயும்
அப்பகன ைாசவனப்ர பஞ்சந் தாண்டி
ெறிந்திந்த புத்ராதி பாசத் தாகை
ொயம்ைந்து முட்வடயிகை கைச்வச யாக்கிச்
பசறிந்தைவத யடிச்சககை தாந்தம் பார்த்துச்
சீராக நிற்கிறகத பசம்வெ யாகும்
பநறிந்து நின்ற கைதாந்தப் பிரெந் தன்னில்
நிவனகைாடு ைருகிறகத யாவச தாகன. 57

ஆவசபயன்றும் ெதிபயன்றும் அதற்கு நாெம்

அப்பகன தாம்பிரெ பென்கற ஆசான்
கநவசபயன்ற வுபகதசப் படிகய பயன்றும்
கநராக கைதாந்தப் பபாருபைன் பறண்ணிப்
பூவசபயன்று ெற்றபதல்ைாந் தள்ளி விட்டால்
உத்தெகன சிைபென்று பசால்லு ைார்கள்
காவசபயன்கற என்பனன்ன கார்யம் ைந்தும்
வகவிட்ட துக்கம்ைந்துங் கைங்கி டாகர. 58

கைங்காெல் தாப்பிரெ பென்கற பயண்ணிக்

கைடற்று நிரந்தரம்கை தாந்தம் பார்த்கத
ெைங்காெல் நிற்கிறகத விரத ெப்பா
ெகத்தான கநெபென்ற பத்து ொச்கச

இைங்காெ லிருப்பவதயும் ெனுட்டித் தக்கால்

என்ெககன ெனந்திடொ யில்ைா விட்டால்
துைங்காத சுைரில்சித் திரம்கபா ைாகும்
சுழியதுதா னடிப்பவடமூன் பறான்றும் ைாகற. 59
ைாறாகச் சுகாசனொ யிருந்து பகாண்டு
ெருவியகதார் மூைத்தில்ைங் பகன்று பூரி
கூறாகக் கும்பித்துொத் திவரவய கயற்றிக்
குறிகயாகட சிகாரத்தால் கரசி கரசி
சாறாக விப்படியாங் பகன்று கும்பி
சாதகொ யிவைமூன்றும் தீர்ந்த பின்கன
ஆறாக அகாரமுத லுகாரங் காட்டி
அப்பகன ெவுனத்தாற் கும்பித் கதகற. 60

கும்பித்து பெௌனந்தான் குவிந்த பின்பு

பகாள்கியகதார் மூைத்வத விட்டு நீயுந்
தம்பித்துக் கண்டத்கத நின்கற யூது
தாைடங்கி யுவரத்தபின்கெல் மூைம் நின்று
பசாம்பித்கத யறிகைாகட பெௌனம் பூரி
சுகொகப் பூரணத்வத யதற்குட் கும்பி
தம்பித்து ெனத்பதாடுகர சகத்வதப் பண்ணு
தைொன பிரெபென்று பிராண னாச்கச. 61

ஆச்சப்பா இதுைல்கைா பிராணா யாெம்?

அறிந்தைனார் சிைகயாகி யறியார் ெற்கறார்
ஓச்சப்பா பிரபஞ்ச ைாவச விட்கட
ஒன்வறயுந்தான் ெனத்தினுள்கை சங்கி யாெல்
ைாச்சப்பா ைந்தபதன்ற காரண ொக
ெருவியகதார் ஞானபென்ற ொர்க்கத் தூடிக்
கூச்சப்பா காமியத்வத நரபகன் பறண்ணக்
கூறான கர்ெபெல்ைாம் விடுக்க நன்கற. 62

நன்றாக கைதாந்த சாத்தி ரத்தால்

நாம்சாட்சி பயன்று நித்த முவரத்து நின்று
பன்றான ெற்றவைநாம் அல்ை பைன்று
பரவிநின்கற யுைகபெல்ைாம் மித்வத பயன்று

கன்றாக வுவரப்புநிரந் தரமு நிவனைாய்க்

காரணகா ரியங்கபைல்ைாந் தவிர்ந்து கபாட்டு
ஒன்றான பைாருபபாருைாய் நின்றா யானால்
உத்தெகன பிரத்தியா கார ொச்கச. 63

ஆச்சப்பா ொவயபயாடு ொய வின்பம்

அப்பகன சுத்தவச தன்ப மூன்றும்
கபாச்சப்பா ஆகாயம் கபாகை எங்கும்
ஓடிபயங்கும் ெவறந்திருக்குங் கண்டா லுந்தான்
ஆச்சப்பா அைர்கவைத்தான் தீர்த்த மூர்த்தி
யாகநனி கதாத்திரொய்த் தியானம் பண்ண
வீச்சப்பா பிரெபென்கற தியான ொச்சு
விைம்புகிகறன் ஐந்துைவகச் சொதி தாகன. 64

தாபனன்ற அதிட்டான வசதன் யத்வதத்

தவனயளித்து நிைைவறயில் தீபம் கபாை
ஆபனன்ற அவைைற்றுத் திடெ தாக
அப்பகன அகண்டெது தானாய் நின்று
கைபனன்ற கதாற்றெற்கற யிருந்தா யானால்
விைங்கியகதார் தத்ைையச் சொதி யாச்சு
ைாபனன்ற சவ்விகற்பச் சொதி ககளு
ெருவியகதார் தத்ைையச் சொதிக் குள்கை. 6 5

உள்ைாக இருக்வகயிகை கபசுஞ் சுற்றம்

உறைாகக் ககட்டாக்கந் தாணு வித்வத
தள்ைாகச் சவ்விகற்பச் சொதி பயன்று
தாமுவரயார் பபரிகயார்கள் ககளு ககளு
விள்ைாகத் திரிசாணு வித்வத ொர்க்கம்
விரவியந்தச் சொதியிகை நிற்கும் கபாது
தள்ைாகத் தன்வனயனு சந்தா னித்துத்
தைொன சந்தானந் திரிசான ொச்கச. 66

ஆச்சப்பா இதன்கபர்சவ் விகற்ப பென்பார்

அருளியகதார் நிருவிகற்பச் சொதி ககளு!
ஓச்சப்பா தத்ைையச் சொதி முத்தி
உத்தெகன சாத்தனுத்தங் ககெ றந்த

ஆச்சப்பா துக்கமுற்று மிருகம்கபாை

ஆச்சரியஞ் சத்தபெல்ைாங் ககைா விட்டால்
கூச்சப்பா சித்தெது பசாரூபத் துள்கை
பகாண்டாற்பூ ரணத்தில்நிரு விகற்ப ொகெ. 67

ஆெப்பா சொதிவிட்டுச் சரிக்கும் கபாதும்

அப்பகன சாத்திரங்கள் பார்க்கும் கபாதும்
ஒெப்பா காைபென்ற நிவறயு மில்வை
உத்தெகன பிரபஞ்ச மில்வை பயன்று
கசாெப்பா விகாரந்கதாற் றும்ப்ர பஞ்சஞ்
பசாப்பனம்கபால் பாசபென்ற ெதிய டக்கில்
ஆெப்பா தீவிரொம் பிறவி யார்க்கும்
அகத்தான காரணனா பென்கற பயண்கண. 68

எண்ணியல்கைா ெனத்துள்கை படாகத நீக்கி

ஏக்கொய் நிருவிகற்ப ொகி நின்கற
அண்ணியல்கைா பிரபஞ்ச விகற்பந் தள்ளி
அனுகபாக நிருவிகற்பச் சொதி யாச்கச
ஒண்ணியல்கைா பசாரூபத்தில் ையிச்சு நின்கற
உற்றிருந்த அகண்ட விர்த்தி காற்றில் தீபந்
தண்ணியல்கைா வுப்புண்டாற் கபாகை வெந்தா
சாதகொ யுன்னுருைங் பகட்டுப் கபாச்கச. 69

கபாச்சதுவுங் கடிவகபயன்று தானாய் நின்றாற்

புகழான பபருவெ பசால்ை பைன்றாற் கூடா
ஆச்சதுவு ெவுனமுற்று ைாவய மூடி
ஆவசயற்கற இருந்தல்கைா அகண்ட வீதி
ைாச்சதும்ப்ர பஞ்சத்திற் கண்ட பதல்ைாம்
ைாவையுட னுவரகபாலும் ெவைகபாற் காணும்
ககாச்சதுவுஞ் சிைந்தியுவட நூலும் கபாைக்
கூறுெத னங்கம்கபாற் குறிவயக் காகண. 70

குறியன விண்ணுதித்த கெகம் கபாலுங்

ககாதியகதார் பசாப்பனப்ர பஞ்சம் கபாலும்
பநறியான அகண்டம் நம் மிடத்கத வெந்தா!
கநராக வுண்டாகில் இற்றுப் கபாற்று

பறியான பைவ்கைறு நாெ ொகிப்

பாழுைகு நம்மிடத்கத கதான்றுந் கதாறும்
ெறியாக ைழிந்துகபாம் நாகெ பிரெம்
ெற்பறான்று மில்வைபயன்று ெயக்கந் தீகர. 71

ெயக்கெற்று நாபனாருை பனனக்கு பைல்ைாம்

ெற்பறான்று மில்வைபயன்று தீர னாகித்
தியக்கெற்பறந் கநரமுமுள் ளிட்டுக் பகாண்டு
கசர்ந்துைருஞ் சந்கதாடந் துக்கந் தள்ளி
முயக்கெற ைருட்பபய்து முன்கன ைந்து
முன்னின்று விகற்பங்கள் பண்ணி னாலும்
அயக்கெற்று ெனதிடொய்ச் சதொய்த் தள்ளி
ஆராதி பகாண்டகறித் தானாய் நில்கை. 72

நில்ைப்பா சஞ்சாரத் தாைத் துள்ளும்

கநராகச் சொதியிகை யிருக்கும் கபாகத
அல்ைப்பா பதாய்தம்ைந்தா ைாதரவு பண்ணி
அவசயாத ெவைகபாை விருக்க நன்று
பசால்ைப்பா கற்பெது கண்டத் பதய்துஞ்
சுட்டிநின்று திடப்படுதல் பெத்த நன்று
பைல்ைப்பா ைாசவனவய விண்டா யானால்
கெவியகதா ராரூடச் சொதி யாச்கச. 73

ொவய யுத்தி

ஆச்சப்பா ொவயயுத்தி பசால்ை பைன்றால்

அகனக முண்டு; சூட்சுெொய்ச் பசால்ைக் ககளு;
ைாச்சப்பா கதசத்திற் கபதா கபதம்
ெருவியகதார் கிராெத்தில் கிராெ கபதம்
ஓச்சப்பா திறங்களிகை திறங்கள் கபதம்
ஓககாககா சனங்களிகை யகனக கபதம்
வீச்சப்பா புத்திகளிற் கபதா கபதம்
பைகுகொக ொயத்தாற் கறான்றுங் காகண. 74

ஞானைான்

காணப்பா வின்னெய ொகி நின்று

கைந்துநின்ற புராணெய ககாச ொச்கச
ஊணப்பா விக்யான ெயமு ொகி
உத்தெகன ெகனாெயொங் ககாச ொச்சு
பூணப்பா ஆனந்த ெயமு ொகப்
பபாங்கிற்கற யஞ்சுதிவற கபாதத் துக்குத்
கதாணப்பா திவறயஞ்சு ொவய ொவய
பசால்லுகிகறன் சூட்சத்வதப் பூட்டிப் பாகர. 75

பூட்டியகதார் விசிட்டபனன்றும் விராடபனன்றும்

புகழ்பபரிய ஏெகற்பப் கபாக்கக பதன்றும்
நீட்டியகதா ரண்டபென்றும் புைன பென்றும்
கநரான பதங்கபைன்றும் ொவய யாச்கச
ஆட்டியகதா ராட்ட பெல்ைாம் ொவய யாட்கட
அறிந்துபகாள்ளு முன்ெனகெ ெட்வட ொவய
மூட்டியகதார் ெனமும்ைந்த ைவரக்கக நிற்கும்
மூதண்ட ெனங்கடக்க முடியா ைாகற. 76

ைாறான வுைகத்திற் சுத்த வீரன்

ெனத்கதாகட கபாராடி யருவில் ொள்ைான்
கூறான ஞானிபயன்றால் லிங்கம் புக்குக்
குறியான அம்பைத்தில் கசர்ைா னப்பா
தாறான வுைகத்கதார்க் கடுத்த ஞானஞ்
சகத்திரொங் ககாடியிகை பயாருைர் பசால்ைார்
வீறான சிைகபய்கள் சாங்கம் கபசி
விழித்திறந்து விழித்திறந்து திரிைர் தாகன. 77

தாபனன்ற பிரெருகொ ரறிவிற் பசன்றார்

சாதகொய் ொபைன்றால் அறிவிற் கறான்றும்
ககாபனன்ற ருத்திரகனா ரருவி ைந்தங்
பகாள்கின்ற ெககச்சுரகனா ரறிவிற் கறான்றும்
ைாபனன்ற சதாசிைகனா ெணிவயக் காண்பான்
ெகத்தான ஐைருந்தா னாக்கிப் பீடம்
கைபனன்ற பஞ்சகர்த்தாள் ெட்டுஞ் பசன்றால்
கைதாந்தி பயனெட்டுஞ் பசால்ைார் பாகர. 78

பாரப்பா சித்தபரன்றார் குளிவக கபாட்டுப்

பகுத்தறிைா ருள்ெவனவயப் பரிந்து கபாற்றி
கநரப்பா தம்பொடுபூ ரணத்தி நின்று
கநராக கைாடம்கபால் நீஞ்சி யாடிச்
கசரப்பா திரும்பிைந்து புகுது ைார்கள்
பசகத்திலுள்ை சித்தருக்கக அடுத்த ைாறு
கூறப்பா பூரணத்தில் நாதந் தாண்டிக்
பகாங்கணர்தாம் சிைம்பபாலிவயக் கூடி னாகர. 79

கூடினார் மூைகுரு கபர பனன்று

ககாடானு ககாடிசித்த ராடிப் பார்த்தார்
ஆடினா ராடினா கரற ொட்டார்
ஆச்சரியங் பகாங்கணர்தா ெகண்டில் சித்தர்
ஓடினா கராடினா ரகனகங் ககாடி
ஓங்கிநின்ற காகத்தி பைான்றிப் கபாட்டுத்
கதடினார் கதடினார் குளிவக தன்வனச்
சித்தருக்குச் பசாருபனிது கிட்டும் ைாகற. 80

ைாறான சுருபெணி யாரின் ைர்க்கம்

ெகத்தான பதட்சிணா மூர்த்தி ைர்க்கம்
கூறான பதான்றாய்நிட் கைங்க ொகிக்
குவிந்துநின்ற பபாருைாகிக் கூபறா ணாத்
தாரான தற்பதொய் அதுவு ெற்றுச்
சச்சிதா னந்தத்தில் நின்ற ஆசான்
கபரான பிள்வைகட்கு ெணியு மீந்து
பபரும்பாவத ெகாரபென்று கபசி னாகர. 81
கபசியதுர்க் கந்தபென்ன பைன்று ககட்டால்
பபருவிரகை நீயாய்பெய் விரகை கபாத
ொசியது ைற்றக்காற் கவிக்கு முன்கன
ெக்ககை யிந்தப்பா பரன்று காட்டித்
கதசியது ெகாரவித்வத பசன்று கூட்டித்
பசப்பாகத ெகாரவித்வத குளிர்ந்த ஞானம்

ைாசியதுக் கருகாகுங் கண்டு பகாள்ளும்

ெக்ககை சின்முகத்தில் நடுப்பா ைாகொ. 82

நடுபைன்ன பைட்டபைளி பயான்று மில்வை

நானுமில்வை நீயுமில்வை ெகண்ட வீதி
கடுபைன்ன ைகுபைன்ன ெனஞ் பசவ் ைானால்
கண்டுபகாள்ளு பென்றுபசால்லிக் கரத்திற் காட்டிச்
சுடுபைன்ன தாபபென்ற முவைவய முந்திச்
சுடுகின்ற துத்திபயன்ன பெௌனத் தீதான்
விடுபைன்ன இந்திரியப் பாம்வப நீயும்
விட்டகன்கற யறிகைாகடா கெவு கெகை. 83

கெவுபென்வக ைாயபரம் பவரயா ொணா

பைகுககாடி ரிஷிகளுக்கு முபகத சித்தார்
கெவுபென்று சித்தரிகை யகனகங் ககாடி
கெருவிகை யிருந்தார்க்கு முபகத சித்தார்
கெவுபென்கறன் கனாடுபதி னாறு கபர்க்கு
விைங்கியைர் பதம்பிடிக்க வுபகத சித்தார்
கெவுபென்கற பயழுைருடன் திருமூ ைர்க்கு
விைம்பினார் பெய்ஞ்ஞானம் விைம்பி னாகர. 84
விைம்பியநா பெல்ைாங்வக ைாய ைர்க்கம்
கெருவிகை பயடுத்தவுட பைெக்கு ெக்காள்
அைம்பினகதார் சனகாதி வயயர் விட்கட
அவரக்கணமும் பிரியார்க ைடிவய விட்டுத்
தைம்பினகதார் பகாடிக்குக்பகாழு பகாம்பு கபாகை
சதாநித்தங் காத்திருந்கதா வெயா கிட்டக்
கிைம்பினகதார் பந்துகபா ைகனகம் பிள்வை
பகடியிட்டு ொட்டியங்கக கிட்டி னாகர. 85

கிட்டினங்வக ைாயபரம் பவரயி னாகை

ககளுொச் சரியங்பகாங் கணர்தாம் பசன்று
கிட்டிகனா பென்று பசால்லி யீசா னத்கத
பகடியான ரசமுண்டு சட்வட கபாக்கிக்
கிட்டிகனா மீசானந் துதித்கதா பென்று
பகடியாகத் தைசிருந்து முத்த ராகிக்

கிட்டிகனா பென்றுபசால்லித் தட்சிணா மூர்த்தி

பகடியான பதம்பிடித்துப் பணித்திட் டாகர. 86

பணிந்திட்ட பகாங்கணவரப் பார்த்து நாதன்

பாருைகிற் பிறந்தைனிப் படிதா னானால்
பணிந்திட்ட சடம்கபாக்கிக் வகைாயத் கதக
ொனதுதான் பைகுகடின ெதிக பெத்தக்
கனிந்திட்ட கனிைாகை வீரத் தாகை
கைங்காெற் சொதியுற்றுக் கயிைா யத்திற்
றணிந்திட்ட புத்திபகாண் டிங்கக ைந்தாய்
சாதகொ பயாருைவரயுங் கண்டி கைகன. 87

கண்டிகை னாச்சரியங் குொர கனபார்

கைந்தநற் பசன்ெமிைர் வகைாய ொனார்
ஒண்டிகை நாைதுக்கு ெகத்ை பென்ன
உற்றசிை விந்துவிைப் படிதா னாச்சு;
கண்டிகை னிைவரப்கபாற் சித்தர் காகணன்
காரணொ யிைனுக்குத் தீட்சிப் கபனான்
பண்டிகைன் பகாங்கணகர ெயங்க கைண்டா
பரம்பரொய் ையதுதந்த பெௌனந் தாகன 88

பெௌனவித்வத மூைருக்கு முன்கன பசான்கனன்

ெருவியைர் காைாங்கிக் கதுகை பசான்னார்
பெௌனவித்வத யகண்டாதி யறிந்து பகாள்ளும்
ெகத்தான கபாகருந்தா னுெக்குச் பசான்னார்
ெற்பறான்று ெயக்கெற்று பெௌனத் தார்க்கு
பெௌனவித்வத பயய்திக்கா ைைகன ஞானி
பற்பறான்றும் வையாகத பைருங் காண
ைாய்திறந்து கபசாகத ெகாரம் நன்கற. 89

நன்றான பெௌனத்திற் கடிவக கசர

நல்விவனயுந் தீவிவனயும் நாச ொகும்
நன்றான பெௌனபென்று நிவனக்க முத்தி
நல்கைார்கள் நிவனப்பார்கள் ெற்கறார் காணார்.
நன்றான பெௌனெல்கைா ரிஷிகள் சித்தர்
நாலுதிக்குஞ் பசாருபெல்கைா ஞானி யானார்

நன்றான பெௌனத்வதக் கண்டார் முன்கன

நைொகக் கூப்பிடுதல் கண்டி ைாகர. 90

கண்டிைார் கொனத்தி ைகனக சித்தி

காணுெப்பா பசால்லுகிகறன் நன்றாய்க் கககை
அண்டிைார் ெந்திரங்கள் பசபிக்கும் கபாது
அப்பகன பெௌனபென்கற தீட்வச ககளு;
ஒண்டியாய் ைாய்மூடிப் கபச்சு ெற்கற
ஒருகசரச் சவெத்துண்ணு ஒருகபா தப்பா
விண்டிைா பதந்கநரஞ் பசபித்தா யானால்
விைங்கியகதா கரழுைட்ச ெந்த்ரஞ் சித்கத. 91

சித்தாகுஞ் சித்தியுொ பெட்படட் டாகுந்

திறொக நின்றைர்க்கு ெந்த்ரஞ் சித்தி
சத்தாகும் கைதெந் திரத்வதப் பாவி
சைசபைனப் பசிச்கச விப்பார் ககாடி
கத்தாதும் நாய்கபாை கத்தி பயன்ன
காசுக்கு ொகாது சித்தி யில்வை
முத்தான பெௌனம்விட்டால் ெனம்பா ழாச்சு
கொசமிந்த கைதபெல்ைாம் பபாய்பயன் பாகர. 92

பபாய்பயன்கற பயண்ணிபயண்ணி யுைகங் பகட்டுப்

கபாச்சதனா கையுகத்தின் கபத ொச்சு;
வகபயன்று கயாகத்தில் பெௌன முட்டக்
கடுஞ்சித்தி யறிவுெட்டுங் கைந்து தாக்கு
வசபயன்ற நிர்த்தெப்பா ஆறிற் காணுஞ்
சாதகொய் கெல்மூைந் தாண்டிக் காணும்
பெய்பயன்று பிடித்தக்கா ைைகன கயாகி
விவரந்திதவன யறியாட்டால் விருதா ொகட. 93

விருதன்கறா வுைகத்தில் ஆசா பனன்று

கைடமிட்டு கைடமிஞ்சி கொடி கயற்றி
விருதன்கறா பணம்பறித்துப் பிவழப்பா வயகயா
கைதாந்த பொன்றுமில்வை சாங்க பென்பார்
விருதன்கறா பகடுத்துவிட்டா ருைகத் கதாவர
கைடபென்று ெயக்காகை ெயங்கிப் கபானார்
விருதன்கறா சீடருவடப் பாை பெல்ைாம்
விவையாட்டுப் கபால்ைாங்கி விழுந்திட் டாகர. 94

விழுந்திட்டா பரன்றறிந்து பகாங்கண கரநீர்

பைகுபிள்வை பபற்றீர்முந் நூறு பிள்வை
நழுந்திட்ட பிள்வையுண்கடா திறந்தா னுண்கடா
நைொக வுவெப்கபாைா னாரு முண்கடா
அழுந்திட்ட சொதியுண்கடா தியான முண்கடா
ஆகாத பிள்வையுண்கடா பசால்லுஞ் பசால்லும்
பகாழுந்திட்ட கதைரீர் கருவண யாகை
பகாஞ்செறப் பிள்வையிகை கூடி கைகன. 95

கூடாத நல்ைபுத்தி சித்தர் பைன்றார்

பகாள்கிகய ைரங்கள்பூ மியிகை தட்டி
நீடாகத் பதண்டனிட்கட அவழத்துக் பகாண்டு
நிமிடத்திற் குவகயினுள்கை கநர்ந்து கபானார்
ஆடானா ைதுொட்டு ைன்கற சித்தர்
ஆனந்த கபாகமுண்ட ஆண்வெ யாண்வெ
ஓடானா கைாட்டுநிர்க் குணத்தின் விதி
ஒருெனொய் நின்றுபுத்தி யுவரப்புத் தாகன. 96

தாபனன்ற பகாங்கணர்கபால் பிள்வை பபற்றால்

தங்குெடா குட்படன்வக ைாய மூர்த்தி
ைாபனன்ற சுந்தரா னந்தன் விந்து
ைரைற்ற பூரணகெ தாப பென்னக்
காபனன்ற பைளிகடக்க அறிகைாம் நாங்கள்
கவரயற்ற கபாகத்வதப் பானஞ் பசய்கைாம்
ககாபனன்ற வகைாய பூரணகெ கதைர்
பகாள்கிறகதா ருற்பனமும் ையமும் பசால்கை. 97
பசால்லுகிகறன் ககளுங்கள் ெக்காள் நீங்கள்
சுகொக ைாரிதியில் கெக நீர்கபால்
அல்லுகிற துைவைவயப்கபாற் பிறப்புண் டாச்கச
அதுகைாங்கும் விைரபென்ன பசால்வீ வரயா.
பல்லுகிற சந்திரனாம் நீவர ைாங்கு
பாங்கான ரவியங்கக நன்றாய்ப் பாரு

பசால்லுகிற பகர்பத்தில் விந்து வுன்னிச்

சிந்தூளி பரஞ்சத்தாற் சின்ன ொச்கச. 98

ஆச்சப்பா சனனமிந்தப் படிகய யாகில்

அடங்கிறதக் கனியும்ரவி ெதியுங் கூடி
ைாச்சப்பா சந்திரனிற் கைந்து கபானால்
ொளுகிற விதமிதுதான் குளிர்ந்து கபாகும்
நீச்சப்பா சின்னபொடு பாணம் ரண்டும்
கநராக ெகனான்ெணிவயத் பதாட்டு மீறாம்
ஓச்சப்பா ைக்கமில்வை பயழுைவகத் கதாற்றம்
உத்தெகன நாலுைவக கயானி காகண. 99

காணிந்தப் படிபயல்ைாங் கண்டு பகாண்டு

கைங்காெ லிருக்காெல் யுககெ ககாடி
ைானிந்த காயெட்கட சாை பெல்ைாம்
ெனந்தாண்டி அறிவில்ைந்த பதல்ைாம் கபாச்கச
ஆனிந்தப் படிநீங்கள் சொதி பகாண்கட
அவரவிட்டால் குளிவகயிட் கடாடிப் பாரு
கதாணிந்தப் படிபசான்கனன் முன்வனத் தூக்குச்
சுழற்காற்றுத் துரும்பதுகபால் ெவுன ொகெ. 100
பெௌனபென்றீ பரவனயாண்ட தட்சிணா மூர்த்தி
ெைர்பணிந்கத ஞானெது நூறுஞ் பசான்கனன்
பெௌனபென்ற நாதாக்கள் பதத்வதப் கபாற்றி
ைவககயாகட நிகண்டாக ைாதஞ் பசான்கனன்
பெௌனபென்றீர் ஞானம்பபாய் பயன்று பசால்லி
ைாகான பசயெண்டி கபாட்கட நூற்றில்
பெௌனபென்ற செரசத்தான் ெக்காள் ெக்காள்
ைாகான ஞானமுவற முற்றுங் காகண. 101
 18. காகபுசுண்டர் ஞானம்
கயிலாய மதலயில் ஒருநாள் மும்மூர்த்திகளும் யதவர்களும்

கூடியிருக்கும் சமயத்தில் சிவசபருமானுக்குத் திடீசரன்று ஒரு சந்யதகம்

எழுந்தது. “இந்த உலகம் எல்லாம் பிரைய காலத்தில் அழிந்து விட்ட பிறகு

எல்யலாருக்கும் குருவான நமசிவாயம் எவ்விடத்தில் தங்கும்? பிரம்மா,

விஷ்ணு, ருத்திரன், மயகசுவரன், சதாசிவம் ஆகிய ஐவரும் எங்யக இருப்பார்கள்

என்பது யாருக்காவது சதரியுமா?” என்று யகட்டார்.

சிவசபருமானின் யகள்விக்கு யாருக்கும் பதில் சதரியவில்தல. எல்லாப்

பிரச்சதனகளுக்கும் தீர்வு காணும் விஷ்ணுவும் சமௌனமாயிருந்தார்.

மார்க்கண்யடயனுக்கு ஆச்சரியம். விஷ்ணுவுக்குக் கூடவா விதட

சதரியவில்தல? மார்க்கண்யடயனின் பார்தவயின் அர்த்தத்ததப் புரிந்து

சகாண்ட விஷ்ணுவும், “உங்கள் யகள்விக்குப் பதில் சித்தர்களிடம்தான்

கிதடக்கும். குறிப்பாக புசுண்ட முனிவதரக் யகட்டால் சதரியும். அவதர இங்கு

அதழத்து வந்து யகட்ப சதன்றால் வசிட்ட முனிவதரத்தான் அனுப்ப யவண்டும்”

என்றார்.

யதவர்களுக்சகல்லாம் ஒயர ஆச்சரியம். யதவர்கைான தங்கைால் யூகிக்க

முடியாத ஒன்தற சித்தர் ஒருவர் யூகித்துக் கூறுவார் என்பதத அவர்கைால் நம்ப
முடியவில்தல. எதனால் நீர் இப்படிக் கூறுகின்றீர்? என்று அதனவரும் விஷ்ணுதவக்
யகட்டனர்.

பிரைய காலத்தில் எல்லாம் அழிந்து விட்ட நிதலயில் எனக்கு ஏதும்

யவதலயில்லாததால் நான் ஆலிதலயின் மீது அறிதுயிலில் ஆழ்ந்திருந்யதன்.

என்னுதடய சக்கரம் சவகு யவகமாகச் சுழன்று சகாண்டிருந்தது. அந்த யவகத்தில்

அததனக் கட்டுப்படுத்துவது என்பது யாராலும் முடியாத காரியம்.

ஆனால் அப்யபாது அங்கு வந்த காகபுசுண்டர் எப்படியயா அந்தச்

சக்கரத்தத ஓடாமல் நிறுத்திவிட்டு அததக் கடந்து சசன்றார். அதனால் அவர்

எல்லாம் வல்லவர் என்பதத அறிந்யதன் என்றார் விஷ்ணு.

இப்படிசயல்லாம் அறிந்தவர் என்று யதவர்கைாயலயய ஒப்புக்

சகாள்ைப்பட்ட இந்த காகபுசுண்டருக்கு எப்படி இந்தக் காரணப்சபயர் ஏற்பட்டது

என்பதற்கு யபாக முனிவர் விைக்கம் கூறுகின்றார்.

முன்பு ஒரு காலத்தில் சக்தி கணங்கள் மது உண்டு நடனமாடிக்

களித்திருக்தகயில் அப்யபாது அங்கு சிந்திய மதுத்துளிகள் குடிநீரில்
கலந்துவிட, அந்த நீரிதனப் பருகிய யதவயலாகத்து அன்னங்களும்
மனமயக்கத்துடன் மகிழ்ச்சியில் ஆடிக்சகாண்டிருந்தன. இந்த மதுக்களிப்பு
நடனத்தத சிவனும் பார்வதியும் கண்டு மகிழ்ந்திருக்கும் யவதையில்
மகிழ்ச்சியின் எல்தலயில் சிவகணமானது காகத்தின் உருவில் அன்னத்ததச்
யசர அன்னம் அப்யபாயத கர்ப்பமுற்று இருபத்சதாரு முட்தடகள் இட,
இருபது அன்னக் குஞ்சுகதையும் ஒரு காகத்ததயும் சபாரித்தது. இருபது
அன்னங்களும் அயநக நாட்கள் வாழ்ந்து முக்தியதடய, சிவகதலயால் பிறந்த
காகம் மட்டும் அழியாமல் இருக்கும் யபறு சபற்றது. அந்தக் காகயம இந்த
காகபுசுண்டர் என்று சித்தர் பாடல்கள் இவர் வரலாற்தறத் சதரிவிக்கின்றன.

வர ரிஷியின் சாபத்தால் உலகத்தில் சந்திர குலம் விைங்க ஒரு

சவள்ைாட்டின் (விததவ) வயிற்றில் பிறந்தவர் இவர் என்றும், பிரைய

காலத்தில் காக்தக வடிசவடுத்து அப்பிரையத்திலிருந்து தப்பிப் பிதழத்து

அயநக யகாடி வருடங்கள் ஜீவித்து இருந்தாசரன்றும் ஒரு வரலாறு

சதரிவிக்கின்றது.

காகபுசுண்டர் அன்னத்தின் முட்தடயிலிருந்து பிறந்தவரா?

சவள்ைாட்டின் பிள்தையாகப் பிறந்தவரா? என்னும் ‘ரிஷிமூலம்’ இன்னும்

உறுதிப்படுத்த முடியாத யதவரகசியம்.

இவர் தமிழ் நாட்டில் பிறந்தவர். இவர் உருவம் கருதமயாக இருக்கலாம்; எததயும்

கூர்ந்து பார்த்து உண்தம காணும் தன்தமயுள்ைவராய் இருக்கலாம்.

உண்தமகதைக் காணப் பலவிடங்களிலும் அதலந்து திரிந்தவராயிருந்த

தமயால் இவர் காகபுசுண்டர் என்று அதழக்கப்பட்டிருக்கலாம் என்று சாமி

சிதம்பரனார் கூறுகின்றார்.

இவர் காக்தக வடிவில் இருந்து பல இடங்களிலும் சுற்றித் திரிந்ததமக்கு இவர்

பாடல்களியலயய ஆதாரம் உள்ைது.

“காகம் என்ற ரூபமாய் இருந்து சகாண்டு காரணங்கள் அத்ததனயுயம கருவாய்ப்

பார்த்து யவகமுடன் சவளியயாட்ட நிதலயாய்ப் பார்க்க சவகுதூரம் சுற்றிஇன்னும்

விபரம் காயணன்”

என்ற வரிகைால் இஃது உறுதிப்படுகின்றது.

தன்னுள்யை இதறவன் யகாயில் சகாண்டுள்ைதத யறியாமல் வீயண

இந்த மனிதர்கசைல்லாம் சவளியில் பல சதய்வங்கள் உண்டு என்று அதலந்து
திரிகின்றனயர என்பதத,

“தாசனன்ற பிரமத்தத யடுத்திடாமல் தரணியில் சதய்வமடா அனந்த சமன்றும்” (24)

வரிகளில் சுட்டிக்காட்டி,

“முத்தியடா மந்திரத்தத நிதனக்கும்யபாது யமாசமடா மனந்தானும் இரண்டாய்ப்

யபாகும் சக்தியடா மனந்தாயன யயாக மாகத் தனித்திருந்து நித்திதரதயத் தள்ளி

தமந்தா! புத்தியடா பிரமத்திற் புகுந்து சகாண்டாற் பூயலாக சமல்லந்தான் பணியு

முன்யன; எத்தியய திரியாமற் பிடரி மார்க்கம் ஏறுகின்ற வாசியுந்தான் கற்பந் தாயன”

என்று வாசியயாக மார்க்கத்தத இதறவதன அதடயும் மார்க்கமாக

அறிமுகப்படுத்துகின்றார்.

“அறியலாம் மனந்தாயன உயிர்தா னாகும் அண்டத்திற் யசர்ந்திடயவ ஆகும் முத்தி

பரியயறிச் சவாரியுயம நடத்த லாகும் பஞ்சமா பாதகங்கள் பறந்யத யபாகும் விரிவான

மனந்ததனயும் அணுவ தாக்கி விட்டகுதற சதாட்டகுதற விதிதயப் பார்த்துக்

குறியான குண்டலியா மண்ட வுச்சி கூறுகியறன் முக்யகாண நிதலதாயம” (26)

என்று வாசியயாகத்தின் மூலம் குண்டலி யயாகம் சசய்து இதறவதனக் காணும்

மார்க்கத்ததப் யபாதிக்கின்றார். யமலும்,

“தாசமன்ற உலகத்தில் மனித யராயட சஞ்சாரஞ் சசய்யாற் றனித்து நில்யல ஓசமன்ற

ஊண் மிகுந்து உண்டி டாயத ஓரமாய் வழக்கததன உதரத்தி டாயத ஆசமன்ற
அட்சரத்தத மறந்தி டாயத ஆயாச மாகவுந்தான் திரிந்தி டாயத
காமப்யபய் சகாண்டவயனா டிணங்கிடாயத காரணத்ததக் கண்டு விதையாட்டு வாயய”

“விதையாடிக் கருசநல்லி பறித்யத உண்ணு யவகாத ததலயாகும் விரும்பிப்பாரு

மதலயாமல் சவாண்சாதர பிடித்யத யுண்ணு தமந்தயன சாகாக்கா லதுயவ யாகும்

அதலயாமல் யசாதியதன் பாதல யுண்யண அக்கினியாம் கம்பமடா சுழுமுதன

யாச்சுக் கதலநாலு யபாகிறதத சயட்டிற் யசரு கபடமற்ற யதகமடா கண்டு பாயர” (28)

இது மனம் காமவயப்படாமல் வாசியயாகம் மூலம் குண்டலி எழுப்பி நித்திய யதகம்

சபறும் முதறதய உபயதசித்தது ஆகும்.

இவர் கூறும் இந்த அக்கினி கம்பம் சுழுமுதன நாடியாகும். இததன,

“யநரப்பா சநடுந்தூரம் யபாகும்யபாது நிச்சயமாய்க் கம்பத்தின் நிதலதயக் கண்யடன்;

வீரப்பா அக்கினி யபால் படர்ந்து நிற்கும் சவளிசயான்றுந் சதரியாம லிருக்குந்தாயன”

என்று சுழுமுதனக்கு விைக்கம் தருகின்றார். இந்த சுழுமுதனயின் முடிவில்

மயனான்மணி வீற்றிருக்கும் நிதலதய,

“இருக்குமடா எங்குசமான்றாய் அக்கினிக் கம்பம் என்மகயன கம்பத்தின் நடுயவ

தமந்தா உருக்கமுடன் சபண்ணரசி சயான்றி நிற்பாள்” (44)

என்று கூறுகின்றார்.

வாசியயாகயம காயசித்தி உபாயசமன்பதத,

“சாற்றுகியற சனன்மகயன வாசி நாதா சத்தியமா யண்டத்திற் சசல்லும் யபாது

யபாற்றுகிற அக்கினியும் பிரயவசித்துப் புலன்கதைந்துஞ் யசர்ந்ததனாற் யபாத மாகும்

மாற்றிதலயும் அதிகமடா வுன்றன் யதகம் தமந்தயன அபுரூப மாகுமப்பா வாற்றியய

நிழற் சாய்தக யற்றுப் யபாகும் வலுத்ததடா காயசித்தி யாச்சப் பாயர” (55)

இவர் உலகில் நிலவும் சாதி யவற்றுதமதயத் தம் பாடல்களில்

சவகுவாகக் கண்டித்துள்ைார். குருதவத் யதர்ந்சதடுப்பதில் மிக எச்சரிக்தகயாக

இருக்க யவண்டும் என்று கூறும் இவர் யபாலி குருவானவர் உண்தமயான பிரமத்தத

அறியாதவர்கள் என்றும், அவர்கள் சவறும் யவத ரகசியங்கதை அறிந்ததினால்

மட்டும் சமய்ஞானியராக மாட்டார்கள் என்றும், சவறும் காவியுதடயும் யயாக தண்டம்

என்னும் முகயகால் காலில் பாத குறடு இதவகள் மட்டும் ஒருவதரக் குருவாக

உருவகப்படுத்த இயலாது. இவர்கள் எல்லாம் ஆணவம் சகாண்ட பிறர் அஞ்சத்தக்க

யவடதாரிகள் என்று கூறி,

இத்ததகய குருமார்கள் பணம் பறிப்பதியலயய குறியாக இருப்பார்கள் என்பார்

காகபுசுண்டர்.

“குறிசயன்ற உலகத்தில் குருக்கள் தானும் சகாடிய மதற யவதம் எலாம் கூர்ந்துபார்த்து

அறியாமல் பிரமத்ததப் பாராமல்தான் அகந்ததயாய்ப் சபரியயாதர அழும்புயபசி
விரிவான யவடம் இட்டுக் காவிபூண்டு சவறும் பிலுக்காய் அதலந்திடுவான் நாதயப்
யபாயல; பரியாச மாகவும் தான் தண்டும் ஏந்திப் பார்தனியல குறடு இட்டு நடப்பான்
பாயர” “பாரப்பா சீடர்கதை அதழப்பான் பாவி பணம்பறிக்க உபயதசம் பகர்யவாம்
என்பார்”

சித்தர்களுக்குச் சாதியும் மதமும் இல்தல என்பதத காகபுசுண்டர் தம் பாடலில்

எடுத்துக் கூறுகின்றார்.

“சாண் அப்பா சாதிகுலம் எங்கட்கில்தல கருத்துடயன என்குலம் சுக்கிலந்தான்

தமந்தா”

இவர் அத்தவத சகாள்தகயில் உறுதியுதடயவர் என்பது இவரது

ஞானப்பாடல்கைால் புலனாகிறது. சித்தர்கள் சபரும்பாலும் அத்தவதக்

சகாள்தகயினர் என்பது ஆய்வாைர் முடிவு. ஜீவான்மாவும் பரமான்மாவும்

யவறல்ல. இரண்டும் ஒன்யறதான். இதத உணர்வதுதான் சமய்ஞானம்.

தன்தனயும் பரமத்ததயும் ஒன்றாக அறிந்து சமாதி நிட்தடயில் இருப்பது தான் ஜீவன்

முக்தி நிதல என்றும், இதுயவ சியவாகம் பாவதன என்றும்,

பரமான்மா என்பது சூட்சுமப் சபாருள்; அதாவது கண்ணில் காண முடியாத

சூட்சுமப் சபாருள் என்றும் அததக் கண்ணால் காண முடிகின்ற தூலப் சபாருளில்

தான் அறிய முடியும் என்றும் அதனால் நீ பரமான்மாதவக்

காண யவண்டுமானால் உன் உடம்பியலயய அததன அறிந்து சகாள்ை யவண்டும்.

இந்த உண்தமதய உணர்ந்துசகாள்ை யவண்டும் என்றால், எள்ளுக்குள் எண்சணய்
அடங்கியிருக்கும் தன்தமதயயும் ஒரு சிறிய விததயினுள் சபரிய
மரம் ஒன்று அடங்கியிருக்கும் சூட்சுமத்ததயும் பசுவின் பாலியல சநய்
கலந்திருக்கின்ற தன்தமதயயும் பூவினுள்வாசதன கலந்திருக்கின்ற நிறம்
கலந்திருக்கின்ற உத்திதயயும், மயில் முட்தடயில் அழகான பலவண்ண
யதாதக ஒளிந்திருக்கின்ற ரகசியத்ததயும் நீ உணர்ந்து சகாள்வாயானால் உன்னுள்
இதறவன் உதறந்து இருக்கும் இரகசியத்தத நீ அறிந்து சகாள்வாய்.

அகங்காரம் காரணமாக இதத மறந்து இததக் கண்டறிவதற்கான

சாதனத்ததயும் நீ மறந்து விடுவாயானால் உனக்கு அபயராட்ச ஞானம்

கிட்டாது. பரமாத்மாவுடன் ஒன்று மட்டும் முக்தி நிதலயும் உனக்குக் கிட்டாது

என்கிறார் காகபுசுண்டர்.

“யவணும் என்றால் எள்ளுக்குள் எண்சணய் யபாலும் வித்தனிடம் அடங்கி நின்ற

விருட்சம் யபாலும் காணுகின்ற பூவில் உதற வாசம் யபாலும் கன்று ஆவின் பாலியல

சநய்தயப் யபாலும் யதாணுமயில் முட்தடயின் யமல் வர்ணம் யபாலும் தூலம் அதி

சூட்சுமம்தான் துலங்கி நிற்கும் ஆணவத்தால் சாதனத்தத மறந்தாயானால்

அபயராட்ச ஞானம், முத்தி அரிது தாயன”

காகபுசுண்டரின் ஞானப்பாடல் அதனத்துயம அந்தாதித் சதாதடயில் அழகுறக்

காணப்படுகின்றது. காகபுசுண்டர் உபநிடதம் என்ற ததலப்பிலான மூன்று பாடல்

சதாகுப்பும் குறள் சவண்பா சதாகுப்பு ஒன்றும் சித்தர் பாடல் சதாகுப்பில் காகபுசுண்டர்

பாடியனவாகக் காணப்படுகின்றன.

யயாகம் அறுபத்து நான்கு என்பதத, “அறுபத்து நால்யயாக மவ்வைவுந் தள்ளி

ஒருசபாழுது முண்டுநிதல யயார்” என்ற குறளிலும் சித்தர் பதிசனண்மர் என்பதத,

“சித்தர் பதிசனண்மர் சசய்தகயிற் யறான்றாத அத்தனரு ளும்புசுண்டன் யான்”

என்ற குறளிலும் புலப்படும் இவர் இப்பதினாறு பாடல் சதாகுதிதய,

“யயாகமுடன் கற்ப முதரத்யதனீ சரட்டினில் யவகமுடன் கண்டுஉணரு வீர்”

என்று கூறி முடிக்கின்றார்.

 காப்பு

எண்சீர் விருத்தம்

சிறந்தபரா பரொகி பயங்குந் தானாய்த்

தீர்க்கமுடன் ரவிெதியுஞ் சுடர்மூன் றாகிப்
பறந்தருளும் ஐம்பூத ொவய கதான்றிப்
பல்ைாயிரங் ககாடி அண்டம் பவடத்த கபாதம்
ைரம்பபருகி யனந்தனந்தம் உயிரு ொகி
ெதகபத ொகவுந்தான் ைடிவைக் காட்டிச்
சரம்பபருக அண்டத்தி பைழுந்கத நின்ற
சச்சிதா னந்தெவதப் பணிகு கைாகெ. 1

ஓபென்ற சுழுவனயடா அண்ட வுச்சி

ஓமுடிந்த பட்டணத்துக் கப்பாற் பசன்று
நாபென்று பசால்ைற்று கயாக ஞானம்
நாட்டுகிகறன் அஞ்சனமுந் திைதப் கபாக்கும்
ைாபென்ற ையித்தியமும் அட்ட கர்ெம்
ைாதபென்ற வித்வதபயல்ைாந் பதளிை தாகக்
காபென்ற வீடெதிற் கண்டு கதறிக்
காட்டுகிகறன் பெய்ஞ்ஞானக் கருவைப் பாகர. 2

பாகரநீ கயாகபென்ற ைழிவயச் பசால்கைன்;

பத்தடா ஐம்புைவனப் பரத்தி னூகட
சீபராருைர் பதரியாெல் ெதங்கள் கபசித்
திருைான வுச்சியிகை கசரா ெற்றான்
ஆபராருைன் ஆதாரம் பைவ்கை பறன்கற
அடுக்கடுக்காய்ப் பன்னிரண்டு தைங்க பைன்று
வீகரதான் கபசிகய பெலிந்து கபாைான்.
விடமுண்ட அண்டெவத விரும்பிக் காகண. 3
காணப்பா தைபெல்ைாம் அண்ட வுச்சி
கெைெடா பதிபனட்டாங் ககாட்டிற் பசன்று
பூணப்பா ெனத்வதயுந்தான் பிசபகாட் டாெற்
பூட்டடா பிரெத்திற் புகுந்பதந் நாளும்
வீணப்பா ெந்திரங்க பைான்று மில்வை
விதியில்வை ெதியில்வை பகதியு மில்வை
கதாணப்பா கதாணுெடா ெனபொன் றான
சுத்தமுடன் நீயிருந்து தைஞ்பசய் ைாகய. 4

பசய்யப்பா ைாசிமுனி ெககன ககளு

தீர்க்கமுடன் முன்னுவரத்த ஆயி ரத்தில்
பெய்யப்பா சரக்குநீத் துைவக பயல்ைாம்
கென்வெயுடன் கட்டினங்கள் உருக்கி னங்கள்
பபாய்யப்பா பசால்ைவில்வை ரத்னப் கபாக்குப்
புனிதமுடன் சரியாகச் பசால்லிப் கபாட்கடன்
வையப்பா இந்நூலில் ெவுன பெல்ைாம்
ைவகயாகச் பசால்லுகிகறன் பணிந்து கககை. 5

ககைப்பா ககசரகெ அண்ட வுச்சி

பகட்டியாய்க் கண்டைர்க்கக ெவுன ொகும்
ஆைப்பா பரப்பிரெ கயாக பென்கற
அடுக்வகயிகை கபாதமுந்தான் உயரத் தூக்கும்
ைாைப்பா பகவுனெணி விந்து நாதம்
ைலுத்ததடா பகட்டியாய்த் திரண்டு கபாகும்
நாைப்பா அண்ட பெல்ைாஞ் சத்தி கயாடு
நடனமிடுஞ் சிைம்பபாலியுங் காண ைாகெ. 6

காணைாம் பிரெத்தில் நிர்ண யந்தான்

காட்டுகிகறன் ைாசிமுனி கருைாய்க் ககளு
பூணைாம் அண்டவுச்சி தன்னில் நின்று
பபாறிகவையு முண்டாக்கிப் புைனந் தன்னில்
கதாணைாம் உயிர்ப்பயிவரப் பவடத்பதந் நாளுந்
பதாந்தபென்னும் ஏழுைவகத் கதாற்ற ொகி
ஆணைாம் நாலுைவக கயானி யாகி
அண்டெடா அனந்தனந்த ொன ைாகற. 7

ைாறான பிரெத்தில் நடுகை வெந்தா!

ைந்ததடா ரவிெதியுஞ் சுடர்மூன் றாகிக்
கூறாகப் பின்னியடா கீகழ பாயுங்
கூறுகிகறன் இருக்கண்ணில் ஒளிவைக் ககளு;
வீறான அண்டவுச்சி முவனக்கப் பாகை
பைற்றியுடன் நரம்பதுதான் விழுது கபாகை
கநராக இருகண்ணிற் பின்ன ைாகி
நிச்சயொ பயாளிைாகி நிவறந்தார் பாகர. 8

பாரப்பா பரப்பிரெம் ஒளிவி னாகை

பத்திகை நரம்புைழி பாயும் கபாது
ஆரப்பா இருகண்ணில் ஒளிை தாகி
அண்டபெல்ைாம் ஏகொய்த் பதரிய ைாச்சு
காரப்பா நரம்பபன்ற விழுது ைட்டம்
கபாைத்தில் முக்கூறாய்ச் சுழுவன யாச்சு
வீரப்பா காதுக்கும் நாக்குக் குந்தான்
பைற்றிபபற இன்னமுந்தா னுவரக்கக் கககை. 9

ககைப்பா மூைெடா லிங்கந் தன்னில்

கிருவபயுடன் தண்டுக்குங் கீழ்கெ ைாக
நாைப்பா தெர்கபாகை பிடர் ொர்க்கம்
நன்றாக ஓடுெடா நரம்பி னூகட
ைாைப்பா அண்டமுட்டி வுயர வெந்தா!
ைலுைாக முன்பசான்ன நரம்பி னூகட
கதைப்பா கசர்ந்துமிகப் பின்ன ைாகிச்
சிறந்திடகை புருைெத்தி யாகும் பாகர. 10

பாரடா புருைெத்தி கயபதன் றக்கால்

பரப்பிரெ ொனகதார் அண்ட வுச்சி
கநரடா முன்பசான்ன நரம்பு ெத்தி
நிவைத்ததடா சுழுவனபயன்று நிவனைாய்ப் பாரு
வீரடா அண்ணாக்கில் கநகர வெந்தா!
கெைடா ெனந்தவனயுஞ் பசலுத்தும் கபாது
காரடா சுழுவனயிகை ெனந்தான் பாய்ந்து
கைந்வதந்து பூதமுந்தான் ஒன்றாய்ப் கபாகெ. 11

கபாெடா முன்பசான்ன நரம்பி னூகட

பூரித்து ரவிெதியுஞ் சுடர்தாம் மூன்றும்
ஆெடா பின்னியுங் கீகழ பாயும்
அந்தரங்கந் தவனப்பார்க்க அடங்கிப் கபாகும்
நாெடா பைளிதிறந்து பசால்லி விட்கடாம்
நாதாந்த பரப்பிரெ நாட்டந் தன்வன
ஓெடா விந்துவுந்தான் அண்ட வுச்சி
உறுதியுடன் சித்தெவத யூன்றிப் பாகர. 12

பாரான சாகரகெ அண்ட வுச்சி

பதினாலு கைாகபெல்ைாம் பரத்தி னூகட
சீராகத் பதரியுெடா ெவுன ொர்க்கஞ்
சித்தான சித்துவிவை யாடிநிற்கும்.
வீரான ெந்திரங்கள் பிறந்த பதப்கபா?
விஷ்ணுபைன்றும் பிரெபனன்றும் ைந்த பதப்கபா
கூரான முக்குணங்க ளுதித்த பதப்கபா?
கூறாத அட்சரத்தின் குறிவயக் காகண. 13

காணார்கள் பிரம்முந்தா னுதிக்கு முன்கன

கருவணயுள்ை ெந்திரங்கள் பிறந்த துண்கடா?
கதாணாெல் ெந்திரங்க ைனந்தங் கற்றுச்
சுழுவனபயன்ற மூக்குநுனி தன்வனப் பார்த்து
வீணாகத் திரிந்து மிகப் பித்தர் கபாகை
கைகராகட பகட்டுழல்ைான் விருதா ொடு;
ககாணாெ ைண்ணாக்கின் கநகர வெந்தா!
குறிப்பறிந்து பார்த்தைர்க்கக முத்தி தாகன. 14

முத்தியடா ெந்திரத்வத நிவனக்கும் கபாது

கொசெடா ெனந்தானும் இரண்டாய்ப் கபாகும்
சத்தியடா ெனந்தாகன கயக ொகத்
தனித்திருந்து நித்திவரவயத் தள்ளி வெந்தா!
புத்தியடா பிரெத்திற் புகுந்து பகாண்டாற்
பூகைாக பெல்ைாந்தான் பணியு முன்வன;
எத்திகய திரியாெற் பிடரி ொர்க்கம்
ஏறுகின்ற ைாசியுந்தான் கற்பந் தாகன. 15

தாபனன்ற கற்பெடா ெதுவுண் டக்கால்

சஞ்சார சொதிபயன்ப ததற்குப் கபரு
ஊபனன்ற பசிதீரும் ககாபம் கபாகும்.
உதயகிரி தனிற்பசன்றூ டுருவிப் பார்க்கத்
கதபனன்ற திவரகயழுந் தீய்ந்து கபாகுந்
திரிைாகர உச்சிநடுச் பசன்ற கபாது
ககாபனன்ற கருவிபயல்ைா பொடுங்கிப் கபாகுங்
கூற்றுைனா ராட்டெவதப் பார்க்கைாகெ. 16
பார்க்கைாம் ஒருகாவை உயரத் தூக்கிப்
பாடுைா பனாருகாவைத் தாழ விட்கட
ஏர்க்வகயிகை கெல்கநாக்குங் காவைக் ககைாய்
என்ெககன ெதிபயன்ப ததற்குப் கபரு
கார்க்வகயிகை கீழ்கநாக்குங் காவை வெந்தா
கண்டுபார் ரவிபயன்று கருத ைாகும்
ொர்க்கமுடன் அண்டவுச்சி கெகை தானும்
ெகத்தான ைன்னியிருப் பிடந்தான் பாகர. 17

பாரப்பா இவதயறியார் சித்தர் கூடிப்

பார்தனிகை அறுபத்து நாலு கயாகம்
ஆரப்பா இருக்குபென்று பைவ்கை றாக
அவைந்தவைந்து பகட்டைர்க ைனந்தங் ககாடி
கநரப்பா ராசாங்க கயாகம் பார்த்து
நிவையறிந்து கண்டைகன ககாடிக் பகான்று
வீரப்பா கபசாெல் ெனக்கண் ணாகை
விந்துைடா பாய்ந்ததைம் பைளிவயக் காகண. 18

காணாத காட்சிபயல்ைாங் கண்ணிற் கண்டு

காகெடா புசுண்டபரன்று கபரும் பபற்கறன்
கதாணாெல் நானவைந்து சிறிது காைம்
துருைபென்ற பிரெத்வத யடுத்துக்ககட்க
நாணாெல் அண்டவுச்சி தன்னி கைதான்
நாடிகய ெனத்தாகை நாட்ட ொகக்
ககாணாெல் பாருபென்கற எனக்குச் பசால்ைக்
கூசாெல் ெனபொன்றா யிருத்தி கனகன. 19

இருத்திகய இருதயத்தில் ெனபொன் றாக

சுகபர ொம்பபாருவை யிருத்தி பயான்றாய்
நிருத்திகய பைகுககாடி காை ெட்டும்
நிருவிகற்பச் சொதியிகை நிவறந்பதந் நாளும்
பபாருத்திகய ைைாடக்கண் திறந்து பார்க்கப்
பூகைாக பெங்கு பொன்றாய் நிவறந்பதன் வெந்தா!
கருத்பதான்றாய் நிறுத்தியடா கபாடம் நீக்கிக்
காரணத்வதக் கண்டுவிவை யாடுைாகய. 20

விவையாடிப் கபாதெய ொக வுந்தான்

பைட்டாத சக்கரத்தின் பைளிச்சம் பார்த்து
நிவையான அண்டெதில் பநற்றிக் கண்வண
நீயறிந்கத அரவுவிடந் தன்வனப் கபாக்கி
அவையாெ ைாபராருை ருறவு ெற்கற
ஆயிவழயாள் கொகெவத யதட்டித் தள்ளி
ெவையாெற் பிரெகெ துவணபயன் பறண்ணி
ெவுனபென்று ெந்தவனயு ெடக்கி நில்கை. 21

நில்பைன்றால் கைாகத்தில் ெனிதர் தாமும்

நிட்வடயுடன் சொதியுகெ பபாருந்தா ெற்றான்
ைல்ைைர்கபால் கைதபுரா ணங்காவ் யங்கள்
ெந்திரங்கள் ககாடானு ககாடி பயன்றும்
பசால்லுைார் ககாவிபைன்றுந் தீர்த்த பென்றுந்
திருடர்கள்தா னவைந்தவைந்து திரிைார் ெட்வட
பைல்ைபதாரு பிரெநிவை யறியா ெற்றான்
கைரற்ற ெரம்கபாகை விழுைார் பாகர. 22

பாரப்பா ெைபரடுத்து லிங்கம் வைத்துப்

பார்த்தீப லிங்கத்வதப் பணியா ெற்றான்
வீரப்பா நீராட்டிப் பூவச பசய்து
வீணர்கள்தாம் கத்தபம்கபாற் கதறு ைார்கள்
கதரப்பா ெைரதவனக் கிள்ளும் கபாது
பசத்தசனம் கபாைாச்சுத் பதளிந்து பாரு
காரப்பா ெனங்பகாண்டு பரத்தி னூகட
கண்டைகர கயிைாசத் கதகந் தாகன. 23

தாபனன்ற பிரெத்வத யடுத் திடாெல்

தாரணியில் பதய்ைெடா அனந்த பென்றும்
ஊபனன்ற குருபைன்றுஞ் சீட பனன்றும்
உதயகிரி பாராத வுலுத்த ொடு
கைபனன்ற பபாய்கைவு பகாவைகள் பசய்து
கைவசயர்கெ ைாவசவைத்து வீண னாகிக்
ககாபனன்ற குருபாதம் அவடய ொட்டான்
கூடுைான் நரகெதில் வீழ்ைான் பாகர. 24

பாரப்பா நாக்வகயுந்தான் அண்ணாக் ககத்திப்

பார்த்தனிகை பார்த்தைர்க்குப் பலித மில்வை
ஆரப்பா கண்பைடிக்குந் கதகம் கபாகும்
அடகயாக பென்பார்க ைாகா தப்பா!
சாரப்பா ெனந்தவனயண் ணாக்கில் கநகர
சார்ந்துமிகப் பார்க்வகயிகை ைாசி தானும்
வீரப்பா கெைடங்குங் கீழ்கநாக் காது
பைட்டாத சக்கரத்வத யறிய ைாகெ. 25

அறியைாம் ெனந்தாகன உயிர்தா னாகும்

அண்டத்திற் கசர்ந்திடகை ஆகும் முத்தி
பரிகயறிச் சைாரியுகெ நடத்த ைாகும்
பஞ்சொ பாதகங்கள் பறந்கத கபாகும்
விரிைான ெனந்தவனயும் அணுை தாக்கி
விட்டகுவற பதாட்டகுவற விதிவயப் பார்த்துக்
குறியான குண்டலியா ெண்ட வுச்சி
கூறுகிகறன் முக்ககாண நிவைய தாகெ. 26
தாபென்ற உைகத்தில் ெனித கராகட
சஞ்சாரஞ் பசய்யாெற் றனித்து நில்கை
ஓபென்ற ஊண் மிகுந்து உண்டி டாகத
ஓரொய் ைழக்கதவன உவரத்தி டாகத
ஆபென்ற அட்சரத்வத ெறந்தி டாகத
ஆயாச ொகவுந்தான் திரிந்தி டாகத
காெப்கபய் பகாண்டைகனா டிணங்கி டாகத
காரணத்வதக் கண்டுவிவை யாடு ைாகய. 27

விவையாடிக் கருபநல்லி பறித்கத உண்ணு

கைகாத தவையாகும் விரும்பிப் பாரு
ெவையாெல் பைண்சாவர பிடித்கத யுண்ணு
வெந்தகன சாகாக்கா ைதுகை யாகும்;
அவையாெல் கசாதியதன் பாவை யுண்கண
அக்கினியாங் கம்பெடா சுழுவன யாச்சுக்
கவைநாலு கபாகிறவத பயட்டிற் கசரு
கபடெற்ற கதகெடா கண்டு பாகர. 28

கண்டுகண்டு ெனந்தாகன அண்டஞ் பசல்ைக்

கவைநாலும் எட்டிவையுஞ் கசர்ந்து கபாகும்
தண்டுமுண்டு பசய்யாகத ெனம்கை றானால்
தற்பரத்வத பயப்கபாதும் அறிய ொட்டாய்
பதாண்டுபசய்து பபரிகயாவர யடுத்து வெந்தா
பதாழுதுநீ பயன்னூவை யன்பாய்க் ககளு
விண்டுெைர் பசாைாவிட்டா லிந்நூல் பசால்லும்
பைற்றிபபற ெனைடக்கம் வைத்துப் பாகர. 29
பாரப்பா விஞ்வசெந்த்ரம் என்பார் வீணர்
பாயடா விஞ்வசகிரி தன்னில் வெந்தா!
ஆரப்பா பசன்கறறிப் பார்க்கும்கபாது
அதீதமுள்ை விஞ்வசெந்த்ரம் அனந்தங் காட்டும்;
கநரப்பா சிருட்டிப்புச் சங்கா ரங்கள்
நிமிடத்திற் பசய்திடுைாய் நிவைவயக் கண்டால்
வீரப்பா அமிர்தமுந்தான் குமிழி பாயும்
கைறில்ைாக் கனிதவனயு முண்க ைாகெ. 30

உண்கைாம் பிரெத்தி ைடங்கும் கபாகத

உறுதியுள்ை அண்டத்தி லுருகிப் பாயுந்
திங்கைாந் கதாணுெடா அெர்தச் சீனி
தித்திப்புப் பாலுடகன திடொய் வெந்தா!
தங்கைாந் கதகெது அறியா ெற்றான்
சட்வடயுகெ கழன்றுமிகத் தங்கம் கபாகை
பபாங்கைாம் பெய்ஞ்ஞானத் தீபத் தாகை
பூரித்துப் பார்த்திடகை புைன பொன்கற. 31

ஒன்றான பிரெகெ பைவ்கை றாக

உைகத்தி ைனந்தெடா கூத்து ொச்சு;
நன்றாச்சுத் தீதாச்சு நாலு ொச்சு
ஞாயிறு திங்கபைன்ற கபருண் டாச்சு;
குன்றாச்சு ஊர்ைனகள் அனந்த ொச்சு;
குருக்கபைன்றுஞ் சீடபனன்றுங் குறிக ைாச்சு
நன்றாச்சு நாதவிந்தும் அடங்கி நின்ற
நாதவனயு பொருெனொய் நாட்டு ைாகய. 32

நாட்டுைார் சித்தபரல்ைாம் கபத ொக

நைம் கபாகை சாத்திரங்கள் கட்டி னார்கள்!
பூட்டிகய ெனிதபரல்ைாம் நூவைப் பார்த்துப்
பூரணொய் அண்டெவதப் பாரா ெற்றான்
காட்டிகை திரிந்தவைந்த ொவனப் கபாகை
கபடொய் ைாய்ஞானம் கபசு ைார்கள்;
கூட்டிகை அவடந்திருக்கும் குயிவைப் பாரார்
கூறாத ெந்திரத்தின் குறிவயப் பாகர. 33

குறிபயன்ற உைகத்திற் குருக்கள் தானும்

பகாடியெவற கைதபெல்ைாங் கூர்ந்து பார்த்கத
அறியாெற் பிரெத்வதப் பாரா ெற்றான்
அகந்வதயாய்ப் பபரிகயாவர அழும்பு கபசி
விரிைான கைடமிட்டுக் காவி பூண்டு
பைறும்பிலுக்காய் அவைந்திடுைான் நாவயப் கபாகை
பரியாச ொகவுந்தான் தண்டு கெந்திப்
பார்தனிகை குறட்டிட்டு நடப்பான் பாகர. 34

பாரப்பா சீடர்கவை அவழப்பான் பாவி;

பணம்பறிக்க வுபகதசம் பகர்கைா பென்பான்;
ஆரப்பா பிரெநிவை காட்டா ெற்றான்
ஆகாசப் பபாய்கவையு ெைன்தான் பசால்ைான்;
கநரப்பா சீடனுக்குப் பாை ொச்சு;
நிட்வட பசால்லுங் குருக்களுக்குத் கதாட ொச்சு;
வீரப்பா அடங்குகின்ற இடத்வதப் பாரான்
விதியாகை முடிந்தபதன்று விைம்பு ைாகன. 35

ைாபனன்ற அண்டெதிற் பசன்று புக்கு

ைடைவரயி லுச்சிநடுத் தீபங் கண்டு
கதபனன்ற சுத்தசிை கங்வக தன்னில்
தீர்த்தங்க ைாடித்திரு நாெ மிட்டுக்
ககாபனன்ற ெனென்பாய் ெைராய்ச் சார்த்திக்
பகாடியெவற கைதமுந்தா னடக்கங் கண்டு
கதபனன்ற சித்தகெ புத்தி யாகத்
பதளிந்தைகர பெய்ஞ்ஞானி யாைர் பாகர. 36

பாரண்ட ெவதபயான்றாய்ப் பார்க்கும் கபாது

பைகபத ொவயபயல்ைாம் ெருண்கட கயாடுஞ்
சீரண்டம் அகிைாண்ட பிரொண் டங்கள்
பசனித்தைவக யுயிர்கதாறும் நீயாய் நிற்பாய்
காரண்ட ைைாடக்கண் திறந்த கபாது
கண்பகாள்ைாக் காட்சிபயல்ைாங் கைந்கத காட்டும்;
வீரண்ட கெல்ைட்டம் விரிந்த சக்கரம்
பெய்ஞ்ஞான பைளியதனிற் பறாடர்ந்து கூகட. 37

கூடுைபதன் குணெறிந்த ெனபொன் றாகக்

கூத்தாடித் திரியாெற் கைன ொகப்
பாடுது பைநூவைப் படித்தி டாெற்
பராபரத்தி னுச்சிநடு பைளிகய பசன்கற
ஆடுைது பதாந்கதாபென் றாட்வடப் பார்த்கத
அடுக்கடுக்கா யாயிரத்பதட்டிதழுங் கண்டு
ைாடுகிற பயிர்களுக்கு ெவழபபய் தாற்கபால்
ைாடாத தீபத்வத யறிந்து பாகர. 38

பாபரன்று பெய்ஞ்ஞானம் பகர்ந்து பசான்னீர்

பராபரத்து நிவையினுவடப் பாதஞ் பசான்னீர்
வீபரன்ற அண்டபெல்ைாம் பாழ தாகி
விராட பிரெ பொன்றியா யிருக்கும் கபாது
சீபரன்ற வுயிர்கபைல்ைா மிருப்ப பதங்கக?
சித்தருடன் திரிமூர்த்தி யிருப்ப பதங்கக?
கூபரன்று நீர்தங்கு மிடந்தா பனங்கக?
குருபரகன! இந்தைவக கூறு வீகர. 39
கூறுகிகற பனன்ெககன ைாசி நாதா
குணொன வீச்சுரனார் சவபயிற் கூடித்
கதறுகின்ற பிரையொம் காைந் தன்னிற்
சீைபசந்து சித்தருடன் முனிைர் தாமும்
வீருடகன பயங்ககதா னிருப்பா பரன்று
விெைருந்தான் விஷ்ணுவையும் விைரங் ககட்கக்
கார்கெக கெனியனங் கைவர கநாக்கிக்
கண்டுமிகப் பணிந்துமினிக் கருது ைாகன. 40

கருதுைான் ஆலிவைகெற் றுயில்கைன் யானும்

கனொன சீைபசந்தும் அனந்த சித்தர்
உறுதியா பயன்றனுவடக் கெைந் தன்னில்
ஒடுங்குைா ராதரித்து மிககை நிற்கபன்.
ைருதியாய்ப் புசுண்டருந்தான் ைருைா பரன்று
ைைைனுடன் ொைானும் உவரக்கும் கபாது
சுருதியா பயவனயவழத்கத சிைன்றான் ககட்கச்
சூத்திரொய் நல்ைசனம் பொழிந்கதன் பாகர. 41

பாபரன்று சிைனுவடய முகத்வதப் பார்த்துப்

பல்ைாயிரங் ககாடியண்ட வுயிர்க பைல்ைாஞ்
சீபரன்ற சித்தருடன் முனிைர் தாமுந்
திருொலும் ஆலிவைகெற் றுயிலும் கபாது
கூபரன்ற வுந்தியிடக் கெைந் தன்னிற்
கூடிகய அவடந்திருப்பார் குணெ தாக
வீபரன்ற ஐைவரயும் தாண்டி யப்பால்
பைகுசுருக்காய் வீதிைழி ைந்கதன் பாகர. 42

பாரப்பா ஆகாயஞ் பசல்லும் கபாது

பாைககன சக்கரந்தான் சுற்றி யாட
ஆரப்பா சக்கரத்வதப் பிசபகாட் டாெல்
அதன்கெல் கயறியுந்தா னப்பாற் பசன்கறன்;
கநரப்பா பநடுந்தூரம் கபாகும் கபாது
நிச்சயொய்க் கம்பத்தின் நிவைவயக் கண்கடன்;
வீரப்பா அக்கினிகபால் படர்ந்து நிற்கும்
பைளிபயான்றுந் பதரியாெ லிருக்குந் தாகன. 43

இருக்குெடா எங்குபொன்றாய் அக்கினிக் கம்பம்

என்ெககன கம்பத்தின் நடுகை வெந்தா!
உருக்கமுடன் பபண்ணரசி பயான்றி நிற்பாள்;
ஓககாககா அைள் முகத்வதப் பார்க்கும் கபாது
பபருக்கமுடன் முன்பார்த்தாற் புருட ரூபம்
புத்திரகன பின்பார்த்தாற் பபண்கபால் ரூபம்
ெருக்கமுடன் யான்றானுங் கம்பத் தூகட
ைத்கதாகட ைத்தாக இருந்கதன் பாகர. 44

பாரப்பா இப்படிகய அனந்த காைம்

பராபரத்தி னூகடதா னிருந்து ைாழ்ந்கதன்;
ஆரப்பா பிரெமுந்தான் ெனமிரங்கி
அகண்டெவதப் பவடப்பதற்கக அருளும் கபாதும்
வீரப்பா கம்பத்தி லிருந்த பபண்ணும்
விெைபரன்றும் உவெபயன்றும் மிககை கதான்றிச்
சீரப்பா சக்கரத்தி லிருந்து பகாண்டு
திருொவைத் தானவழக்கத் தீர்க்கம் பாகர. 45

பாரப்பா திருொலுங் கெைந் தன்னில்

பல்ைாயிரங் ககாடி அண்ட வுயிர்க பைல்ைாம்
கநரப்பா அவழத்துமுக் குணத்வதக் காட்டி
நிவையான சமுத்திரங்கள் பூமி தானும்
கசரப்பா ரவிகயாடு திங்கள் தானுஞ்
சிறந்பதழுந்த ெவைகாடு சீை பசந்து
விரப்பா நைக்கிரகம் நட்சத் ரங்கள்
பைற்றியுடன் நால்கைதம் ைகுத்த ைாகற. 46

ைாறான பதய்ைபென்றும் பூத பென்றும்

வையகத்தில் ைானபென்றும் பூமி பயன்றும்
கூறான ொகெரு கிரிக பைன்றும்
ககாவிபைன்றுந் தீர்த்தபென்றுங் குைமுண டாக்கி
கநராகப் பிரெகெ சாட்சி யாக
நிவைத்பதங்கும் உயிர்கதாறும் நிவறந்தா வரயா!
வீராகத் திரியாெல் ெவுனம் பார்த்து
பைற்றிபபற இன்னமுந்தான் உவரக்கக் கககை; 47

ககைப்பா இப்படிகய பிரை யந்தான்

கிருவபயுடன் ஏழுைட்சங் ககாடி யானால்
ஆைப்பா அரியயனும் சீை பசந்தும்
அகண்டபென்ற பிரெத்தி ைடங்கு ைார்கள்;
நாைப்பா நானுெந்தப் படிகய பசல்கைன்;
நைொக இன்னமுந்தான் அகண்ட ொனால்
ைாைப்பா காகபென்ற ரூப ொகனன்
ைடைவரயின் கூடுபதாத்தி யிருந்கதன் பாகர. 48

பாரடா இப்படிகய யுகங்கள் கதாறும்

பார்தனில்நா னிருந்கதன்எத் தவனகயா ககாடி
ஆரடா என்வனப்கபால் அறிைா ருண்கடா?
ஆதிபயன்ற சித்திக்கும் ஆதி யாகனன்
வீரடா விெைரிடஞ் பசல்லும் கபாது
பைற்றியுட பனவனபயடுத்து முத்த மிட்டார்;
காரடா வகவையின்கெ லிருக்கச் பசான்னார்!
காகபென்ற ரூபொ யிருந்கதன் பாகர. 49

காகபென்ற ரூபொ யிருந்து பகாண்டு

காரணங்கள் அத்தவனயும் கருைாய்ப் பார்த்து
கைகமுடன் பைளிகயாட்ட நிவையாய்ப் பார்க்க
பைகுதூரம் சுற்றியின்னம் விைரங் காகணன்;
கொகமுடன் பரந்தெனம் அணுை தாக்கி
மூர்க்கமுடன் பரபைளிவய ெனபைளி தாக்க
நாகரீக ொகவுந்தா னண்ட கெவி
நடுைவணய முச்சிநடு ெத்தி தாகன. 50

ெத்தியொம் ைானதிகை ைைர்ந்த லிங்கம்

ெகாகெரு வுச்சியிகை ைைர்ந்த லிங்கம்
சக்தியும் ஆவியுவடயு ொன லிங்கம்
சஞ்சாரச் சொதியிகை நிவறந்த லிங்கம்
புத்தியால் ெனபொன்றாய்ப் புகழ்ந்த லிங்கம்
பூைருந் தன்னில்தான் முவைத்த லிங்கம்
எத்திவசயும் புகழ்ந்திடகை ைந்த லிங்கம்
ஏகபர ொனபதாரு லிங்கந் தாகன. 51

தாபனன்ற சிறுவீட்டுக் குள்கை பசன்று

தவைொறிப் கபானபதாரு ைாசி வயத்தான்
ககாபனன்ற பிரெத்தி ைடக்க ொகக்
குறித்திடுைாய் ெனெடங்கிக் கூர்ந்து பார்க்க
ைாபனான்றிப் கபாகுெடா பாணம் பாணம்
வெந்தகன! உண்டிடகை பசிதான் தீரும்;
கதபனன்ற சட்வட களுங் கழன்று கபாகும்
கதனுக்குந் கதைனா யிருக்க ைாகெ. 52
இருக்கைாம் எந்பதந்த யுகங்க ளுக்கும்
ஏகாந்த ொனபதாரு பிரெந் தன்னில்
பபருக்ககை ெனெடங்கி ெவுனம் பபற்றும்
கபராவச யாகவுந்தான் பிரெத் துள்கை
குருக்கவைப்கபால் அரசவனப்கபா லிந்திர வனப்கபால்
குணொன மூைவரப் கபாற்பிரெத் தூகட
திருக்பகடுத்கத பயந்பதந்த அைதா ரங்கள்
பசய்திடைாம் நிவையறிந்த பபரிகயார் தாகன. 53

தானைகன பயன்குருகை புசுண்ட நாதா

தாரணியிகை சீைபசந்தாம் அகண்ட பெல்ைாம்
கதாணகை மும்மூர்த்தி யிைர்கள் தாமுந்
துடியாகப் பிரெத்தி ைடங்கு பென்றீர்
ககானைகன பின்னுந்தா னகண்ட பெல்ைாங்
குறிப்புடகன பவடக்கும்ைவகக் குறியுஞ் பசான்னீர்
தானைகன ெதுவுண்ணச் பசான்னீ வரயா
சத்தியொ யதன் விைரஞ் சாற்று வீகர. 54

சாற்றுகிகற பனன்ெககன ைாசி நாதா!

சத்தியொ யண்டத்திற் பசல்லும் கபாது
கபாற்றுகிற அக்கினியும் பிரகை சித்துப்
புைன்கவைந்துஞ் கசர்ந்ததனாற் கபாத ொகும்;
ொற்றிவையும் அதிகெடா வுன்றன் கதகம்
வெந்தகன! அபுரூப ொகு ெப்பா!
ைாற்றிகய நிழற்சாய்வக யற்றுப் கபானால்
ைலுத்ததடா காயசித்தி யாச்சுப் பாகர. 55

ஆச்பசன்ற அபுரூப ொன கபாகத

அட்டொ சித்திைவக பயட்டு ொடும்;
மூச்பசான்றி யடங்கிப்கபாம் பிரெத் தூகட
முன்னணியும் பின்னணியு பொன்றாய்ப் கபாகும்;
காச்பசன்று காச்சிவிடு ெவுனங் கண்டு
கவைொறி நின்றிடகெ கனக பீடம்
நீச்பசன்று மில்வையடா வுன்வனக் கண்டால்
நிவைத்ததடா சொதிபயன்ற ொர்க்கந் தாகன. 56

ொர்க்கமுடன் தைசுநிவை யறியா ெற்றான்

ெனந்தைர்ந்து திரிைார்கள் கைாகத் துள்கை
ஏக்கமுடன் முப்பதுக்குள் ெவுனங் கண்கட
இைையசா யிருப்பார்கள் பபரிகயார் வெந்தா!
காக்ககை சற்குருவின் பாதங் கண்டு
கருவணயுடன் அைர் பதத்வத ைணங்கிப் கபாற்றித்
தீர்க்கமுடன் பிரெத்தில் ெனந்தான் பசல்ைச்
சீைனுக்குச் சீைனா யிருக்கைாகெ. 57

இருக்கைாஞ் பசடிபூடு கற்ப மில்வை

ஏகாந்த ொனபதாரு பிரெந் தன்னில்
உருக்கிகய ெனெடங்கிப் பார்க்கும் கபாகத
உத்தெகன காயெது வுறுதி யாச்சு;
ெருக்கிகய திரியாெல் ெதம்கப சாெல்
ைண்டகரா டிணங்கியடா ெருவி டாெல்
குருக்கிகய ககாைரிடஞ் கசர்ந்தி டாெற்
குருபாதங் கண்டுமிகப் பணிந்து பாகர. 58

பாபரன்று பசால்லிய பெய்ஞ்ஞான மூர்த்தி!

பரத்தினுவட அடிமுடியும் பகுந்து பசால்லும்
சீபரன்று பசாப்பனங்க ைதிக ொகத்
திடப்படகை காணுமிடந் தீர்க்கஞ் பசால்லும்
காபரன்று ெணம்பிறந்த இடந்தான் பசால்லும்
கதிர்ெதியுஞ் சுற்றிைரு ொர்க்கஞ் பசால்லும்
வீபரன்கற உயிர் பிறந்த இடந்தான் பசால்லும்
பைற்றிபபற இந்தைவக விைம்பு ைாகய. 59

ைாயாகை பசால்லுகிகறன் ெககன ககளு;

ெகத்தான பிரெத்தின் பாதந் தன்னில்
ஓயாெல் முன்பசான்ன நரம்பு பின்னி
உத்தெகன ரவிெதியுஞ் சுற்றி யாடும்;
ொயாெல் ைாசியுந்தான் நடுகை நின்று
ொர்க்கமுடன் சுழுத்தியிடம் ெனந்தான் பசன்றால்
காயான சுழுத்திபயன் றிதற்கு நாெம்
கண்டுபார் கண்டுபகாள்ைப் கபாதந் தாகன. 60

தாபனன்ற பைரூப ெதிகங் காணுந்

தன்னுவடய கதைவதகபாற் பின்னும் காட்டும்
ஊபனன்ற பபண்வணப்கபா லுன்வனக் கூடி
உத்தெகன வசகயாகஞ் பசய்தாற் கபாகை
கதபனன்று ெயக்கி வைக்குஞ் சுழுத்தி யாகை
தித்திப்புப் கபாகைதான் ருசிவயக் காட்டும்
ககாபனன்ற குருைருவைப் பணிந்து பகாண்டு
குறிப்பறிந்து பூரணத்தின் நிவைவயப் பாகர. 61

நிவையாத சமுத்திரகெ சுழுத்தி யாச்சு;

நின்றிைங்கும் ைாசிவயத்தான் பைளியிற் கசரு
தவையான அக்கினியப் படிகய கசரு;
சத்தியொய் ரவிெதிவயக் கூடச் கசர்த்து
ெவையாெல் ஏகபரா பரகன பயன்று
ெனெடங்கி அண்டவுச்சி தன்வனப் பார்க்க
அவையாது ெனந்தானும் பரத்திற் பசன்று
ஆகாய வீதிைழி யாட்டும் பாகர. 62

ஆட்டுெடா ஆவசயற்று கராச ெற்கற

அன்வன சுற்றந் தன்வனெறந்கத அகண்ட கெவும்
பூட்டுெடா நைத்துைா ரங்கள் தம்வெப்
பபாறிகவைந்துஞ் கசருெடா புனித ொகக்
காட்டிபைன்ன நாட்டிபைன்ன ெவுனங் கண்டால்
காெகதனு கற்பகமும் உனக்கக சித்தி
வீட்டிகை தீபம் வைத்தாற் பிரகா சிக்கும்
பைளிகயறி னாற்றீபம் விழைாய்ப் கபாகெ. 63

கபாெடா புத்திசித்தம் என்ற தாகிப்

புசுண்டபனன்று கபபரடுத்துப் புைனந் தன்னில்
ஆெடா ைடசாளி வெந்த பனன்றும்
அருவெயாங் கன்னியுவட வெந்த பனன்றும்
நாெடா ஐந்துகபர் தம்மி கைதான்
நாட்டமுடன் முன் பிறந்கதன் நான்தான் வெந்தா!
ைாெடா சாண்முழத்திற் காட்சி பார்க்க
ைத்துவுந்தான் ஈச்சரனா பரன்பார் பாகர. 6 4

பாரப்பா என் குைந்தான் பசால்ைக் ககளு;

பார்தனிகை பிரெனுவட விந்து ைாகை;
ஆரப்பா பிறந்துவிட்கடாம் ஐந்து கபரும்;
ஆகாய அண்டெவத யடுத்கத பசன்கறன்;
கநரப்பா பைகுககாடி காைம் ைாழ்ந்கதன்
நிட்வடயிகை ெனந்தைறா திருந்து பகாண்கடன்;
வீரப்பா கபசுகைார் கைாகத் கதார்கள்
விட்டவடந் பதாட்டவிடம் விரும்பிக் காகண. 65
காணப்பா சாதிகுைம் எங்கட் கில்வை;
கருத்துடகன என்குைஞ்சுக் குைந்தான் வெந்தா!
கதாணப்பா கதாணாெற் சாதி கபதஞ்
பசால்லுைான் சுருக்கொய், சுருண்டு கபாைான்;
வீணப்பா பிரெத்தில் ஆதி காைம்
வீரமுடன் பிறந்ததடா உயிர்க பைல்ைாம்;
நானப்பா அப்படிகய உதித்கதன் முன்கன;
நன்றாக வுதித்தவிடம் நாடி கனகன. 66

நாடிகய யுதித்தவிடம் அறியாத் கதாஷம்

நடுைாக ைந்தவிடம் பாரத் கதாஷம்
கூடிகய பிறந்தவிடங் காணாத் கதாஷம்
குருபரவன நிந்தவனகள் பசய்த கதாஷம்
ைாடிகய ைத்கதாகட கசராத் கதாஷம்
ைம்பகரா டிணங்கிகய திரிந்த கதாஷம்
கூடிகய வுறைற்கற யிருந்த கதாஷம்
கும்பியுங்கற் சிப்பிவயயும் அறியான் பாவி. 67

அறியாத பாவிக்கு ஞான கெது?

ஆறுமுகன் பசான்னபதாரு நூவைப் பாரு;
பரிபாவஷ யாகவுந்தான் பசால்ை வில்வை;
பராக்கிரெம் என்னுவடய நூவைப் பாரு;
விரிைாகச் சித்தர்பசான்ன நூவை பயல்ைாம்
வீணாக ெவறப்பாகச் பசான்னா வரயா!
குறியான அண்டெவத பயாளித்கத விட்டார்
கூறினார் பைவ்கைறாய்க் குற்றந் தாகன. 68

குற்றெது வையாெல் அண்டத் கதகிக்

கூறாத ெந்திரத்தின் குறிவயப் பார்த்துச்
சித்தபொன்றாய் அந்திசந்தி யுச்சிக் காைம்
கதைனுக்குப் பூவசபசய்து பதளிவு பபற்றுக்
குற்றெது வையாெல் ெனென் பாகை
குருபரவன கநாக்கியடா தைகெ பசய்து
பற்றாவச வைத்துமிகப் பார்க்கும் கபாது
பராபவரயுங் வகைசகெ யாகு ைாகை. 69

ஆகுைா ைந்திசந்தி யுச்சி பயன்றால்

அப்பகன ரவிெதியுஞ் சுடர்மூன் றாகும்
ஏகுைாய் மூன்றுபொன்றாய்ப் பின்ன ைாகி
இருந்திடகெ பிரொண்ட நிவைய தாகும்;
கபாகுகெ நீ பசய்த காெபெல் ைாம்
புைவனதிரி சூலிவகயுவடக் கிருவப யாகை;
ைாகுகெ ைழிகயாகட கசர்த்தா யானால்
ைாணியுந்தான் நாவில்நடஞ் பசய்ைாள் பாகர. 70

பாரடா ைாணியுந்தா னிருந்த வீடு

பாைககன பசால்லுகிகறன் பண்பாய்க் ககைாய்;
ஆரடா அண்ணாக்கின் பகாடியி னூகட
அண்டத்வதப் பற்றியடா விழுது கபாகை
கநரடா நரம்பது தான் பபாருந்தி நிற்கும்
நிவையான அக்கினியின் ெத்தி தன்னில்
வீரடா அதுைழிகய அருள்தான் பாய்ந்து
விண்ணுைகில் கைணதமிழ் பசால்லு ைாகை. 71

பசால்லுைா ைனந்தெவற கைத பெல்ைாம்

சுருதியடா முடிந்பதழுந்த பிரெத் தாகை
பைல்லுைார் தவனயறிந்த பபரிகயா பரல்ைாம்
வீறாண்வெ கபசார்கள் ெவுன ொகி
அல்லுபக ைற்றபதாரு பிரெந் தன்வன
ஆரறிைா ருைகத்தி வையா பாரு
பசால்ைடங்கு மிடந்தவனயுங் கண்டு கதறிச்
சூத்திரொய்க் கல்லுப்பு ைாங்கு ைாங்கு. 72

ைாங்கிகய அண்டத்தில் மூவை கசர்த்து

ைைொக ைப்பிவையும் பிசறு வெந்தா!
தாங்கிகய திருகுகள்ளிக் குள்கை வைத்துத்
தெர்ைாவயத் தான்மூடிச் சாபந் தீர்த்கத
ஓங்கிகய திங்களுந்தான் மூன்று பசன்றால்
உத்தெகன கள்ளிவயத்தான் தரித்துக்பகாண்டு
சாங்கமினிச் பசய்யாெற் சீவை ெண்ணுஞ்
சத்தியொய்ச் பசய்தபின்கன உைர்த்திப் பாகர. 73

பாரப்பா வுைர்ந்த தன்பின் எடுத்து வெந்தா!

பக்தியுடன் கசபுடத்திற் கபாட்டுப் பாராய்
ஆரப்பா ஆறவைத்கத பயடுக்கும் கபாதில்
அருணனிறம் கபாலிருக்குஞ் பசந்தூ ரந்தான்
கநரப்பா அணுப்கபாகை சரக்குக் பகல்ைாம்
நிச்சயொய்ப் பூசியுந்தான் புடத்திற் கபாடு
வீரப்பா நீருெடா நைகைா கந்தான்
கைவதபயன்ற வித்வதபயல்ைாங் வகக்குள் ைாச்கச. 74

ஆச்சடா வுடம்பிலுள்ை வியாதி பயல்ைாம்

அணுப்கபாை வுண்டிடகை பறந்து கபாகும்;
ைாச்சடா கதகசித்தி யதிக ொச்சு
ைத்துடகன கூடியுந்தான் ைாழ ைாச்சு;
மூச்சுடா தவைப்பிண்டங் பகாடியு ொவும்
முத்தியடா ைாங்கியபின் தயிைம் ைாங்கி
ஏச்சடா தரியாெல் சூடன் கசர்த்கத
இன்பமுடன் ைத்துவையும் பூவச பசய்கய. 75
பூவசயடா பசய்துமிகப் பதனம் பண்ணு
புத்திரகன கபய்ப்பீர்க்குத் தயிைம் ைாங்கி
ஆவசபுல்ைா ெணக்கதுவு ெதுகபால் ைாங்கி
அப்பகன ககசரியின் பநய்யுஞ் கசர்த்கத
ஓவசயுடன் கதைாங்கு பித்துஞ் கசர்த்கத
உத்தெகன தவைப்பிண்டந் தயிைஞ் கசர்த்துப்
பாவசயடா கபசாெ ைவரத்து வெந்தா!
பாைககன சைாகதாடு புனுகு கசகர. 76

கசரடா அணுப்கபாகை புருைத் திட்டுத்

தீர்க்கமுடன் நீ தானுஞ் பசல்லும் கபாதில்
ஆரடா வுன்வனத்தான் ஆர்தான் காண்பார்?
அண்டபெனும் பிரெத்தி னருளி னாகை
கநரடா திவகப்பூண்டு பகாண்டு ைந்து
நிச்சயொய் முன்பசான்ன தயிைம் விட்டு
வீரடா அவரத்தபின்பு புருைத் திட்டால்
கைவசயர்கள் பைகுகபர்கள் ெயங்கு ைாகர. 77

ைாரான தில்வைப்பால் கருந்து ைசியும்

ைவ்ைாலின் பித்துடகன ெந்திப் பித்துஞ்
சீராக முன்பசான்ன கருவை விட்டுத்
திடொக அவரத்திடுைாய் சாெ பொன்று
கநராக அவரத்தவதயு பெடுத்து வெந்தா
நிச்சயொய்ப் புருைத்தி லிட்டுப் பார்க்க
வீராகப் பாதாைம் பிைந்கத கயாடும்
கைதாந்த சாரவணவய விரும்பிப் பாகர. 78
பாரடா பரப்பிரெத் தூகட பசன்று
பரிதிெதி அக்கினியும் மூன்று பொன்றாய்
கநரடா ஆதியுந்தான் எதிரி தன்வன
நிச்சயொய்ப் பார்த்திடகை நீறிப் கபாைான்.
கூரடா ககாடானு ககாடி சித்துக்
குறித்திடகை ஆகுெடா பிரெத் தாகை
வீரடா இந்நூவைக் பகாடுத் திடாகத
பைற்றியுடன் எண்பதுகெ விைங்க முற்கற. 79

II. காகபுசுண்டர் உபநிடதம் - 31

காப்பு

எண்சீர் விருத்தம்

ஆதிபயவன யீன்ற குரு பாதங் காப்பு;

அத்துவிதம் பிரணைத்தி னருகை காப்பு;
நீதியா ொரூட ஞானம் பபற்ற
நிர்ெைொஞ் சித்தருவடப் பாதங் காப்பு;
கசாதிபயனப் பாடிவைத்கதன் முப்பத் பதான்றிற்
துரியாதீ தப்பபாருவைத் துைக்க ொகத்
தீதில்ைாக் குணமுவடய பிள்வை யானார்
சீகைச ஐக்யெது பதரியுந் தாகன.

நூல்

தாபனன்ற குருவினுப கதசத் தாகை

தனுகரண அவித்வத பயல்ைாந் தைறுண்கடகபாம்;
ைாபனன்ற சுைானுபை ஞான முண்டாம்;
ெவுனாதி கயாகத்தின் ைாழ்க்வக பயய்தும்;
நாபனன்ற பிரபஞ்ச வுற்பத் திக்கு
நாதாநீ தக்யானம் நன்றா பயய்தும்;
ககாபனன்ற பகாங்கணைர் தெக்குச் பசான்ன
குறிப்பான கயாகமிவதக் கூர்ந்து பாகர. 1

பாருநீ பிரெநிவை யார்தான் பசால்ைார்?

பதமில்வை யாபதனினும் பவ்ய மில்வை
கசருமிந்தப் பிரொணந் தானு ணர்ந்து
பதரிவிக்கப் படாதருளிற் சிைபசா ரூபம்;
ஊருகீன்ற காைத்ர யங்க ைாகை
உபாதிக்கப் பர தத்ை முற்பத் திக்கும்
சாருமிந்த வுபாதான காரணத்தின்
சம்பந்த மில்ைாத சாட்சிதாகன. 2

சாட்சிசத்தா யதீதகுணா தீத ொகிச்

சட்சுெனத் தாைறியத் தகாது யாதும்

சாட்சியகத கயதுசா தனமுந் தள்ளிச்

சகைைந்தர் யாமித்ை சர்ை பூத
சாட்சியிவன யிவ்ைைைவ் ைைைா பென்று
தவனக்குணித்து நிர்ணயிக்கத் தகாது கயாகம்
சாட்சியகத ஞாதுர்ஞான கஞய ரூபஞ்
சத்தாதி பிரொதி தாகன பசால்ைாம். 3

பசால்லுபெனக் ககட்டுகந்த ொணாக் காவுன்

தூைகா ரணப்பிரெந் துரியா தீதம்
அல்லுெல்ை பகலுெல்ை நிட்க ைங்கம்
அம்கசாகம் அசபாெந் திரத்தி யானம்
பசல்லுெை கனநாபனன் றபிொ னிக்குச்
சித்திவிர்த்தி நிகராதகொம் கயாகத் தாகை
பைல்ைறிஞர் பைகபாக விர்த்தி கயாகி
விகைகதியா னாதிககை கெைாம் பிர்ெம். 4

பிர்ெசுகராத் ராதிஞாகனந் திரிய வெந்தும்

கபசுதர்க்க ைாக்காதியிந் திரிய வெந்தும்
கர்ெபெனுஞ் சத்தாதி விடய வெந்தும்
கரணாதி நான்குபிரா ணாதி வயந்தும்
ைர்ெமிவை யிருபத்து நான்குங் கூடி
ைருந்தூை சரீரவிராட் படனகை பசால்லும்
தர்ெைத்வதச் சாக்கிரபி ொனி விசுைன்
தனக்குைவெ யாங்கிரியா சத்தி தாகன. 5

சத்தியுடன் ரகசாகுணந்தான் கநத்ரத் தானம்

தனிப்கபாக மிதகனாகட சார்ந்த ஆன்ொ
பைற்றிபபறும் சீைாத்ொ அகார ொச்சு
விைகார சீைனிவத விராட்படன் பார்கள்;
வித்வதபயனு ெவித்வதயிகை பிரதி விம்பம்
விைாசமிந்தத் தூைசூக்க விருத்தி யாச்சு;
தத்ைெசி ைாக்குச்கசா தவனயி னாகை
தான்கடந்து சூட்சுெத்திற் சார்ந்து பகாள்கை. 6

பகாள்ைடா ஞாகனந்திரி யங்க வைந்து

கூடினவை கர்கெந்திரி யங்க வைந்து

தள்ைடா பிராணாதி ைாயு வைந்து

சார்ைான ெனம்புத்தி தானி ரண்டு
விள்ைடா பதிகனழு தத்து ைங்கள்
விர்த்திபயனுஞ் சூட்சுெொம் இரண் கர்ப்பத்
துள்ைடா அபிொனி வசதன்ய னாகுஞ்
பசாப்பனா ைத்வதபயனச் பசால்லும் நூகை. 7

நூைான சாத்மிகொம் அகங்கா ரத்துள்

நுவழந்தவிச்சா சக்தியல்கைா நுணுக்க ொச்சு?
காைான கண்டபெனுந் தானத் துள்கை
கைந்திருக்கும் கபாகெல்கைா இச்சா கபாகம்?
நாைான ஆன்ொகை அந்த ரான்ொ
ஞானமிந்தப் படியறிந்தா லுகார ொச்சு;
தூைபெனுஞ் சூட்சுெத்வதக் கடந்து நின்று
பசால்லுகிகறன் காரணத்தின் சுயம்பு தாகன. 8

தானல்யாகக் கிருதபெனுஞ் சரீரத் துக்குத்

தானெகத இதயொ ஞான சத்தி
ைானெகத அகங்காரம் வித்வத யாகில்
ைருஞ் சுழுத்தி யபிொனி பிராக்ஞ னாகும்
ககானிதற்கக ஆனந்த கபாக ொகும்
கூடுகின்ற ஆன்ொகை பரொன் ொைாம்
கானிதற்குப் பரொன்ொ சீை னிந்தக்
காரணகெ ெகாரபெனக் கண்டு பகாள்கை. 9

பகாள்ளுெந்தப் பபாருள்தாகன சத்து ெல்ை

கூறான அசத்துெல்ை கூர்வெ யல்ை
உள்ளுநிரா ெயெல்ை சர்ைெய ெல்ை
உற்றுப்பார் மூன்பறழுத்தும் ஏக ொச்சு;
தள்ளுகின்ற பபாருைல்ை தள்ைா தல்ை
தான்பிரெ ரகசியஞ்சந் தான முத்தி
விள்ளுெந்தப் படிதாகன கைத பாடம்
விசாரவணயாற் சொதிபசய்ய விட்டுப் கபாகெ. 10
விட்டுப்கபாம் சமுசார வியாபா ரங்கள்
விடயசுக இச்வசவைத்தால் விகைகம் கபாச்சு;

பதாட்டுவிட ைாகாது ஞான ொர்க்கந்

துரிய நிவை நன்றாகத் கதான்று ெட்டும்
எட்டுகின்ற பரியந்தம் சுருதி ைாக்கியத்
பதண்ணபெனுந் தியானத்தா பைய்தும் முத்தி;
தட்டுகின்ற சீைத்ைம் தனக்கில் ைாெற்
சொதியுற்றால் நாெதுகை சாட்சாத் காரம். 11

சாட்சாதி பிரெத்தால் பூர்ை கர்ெம்

தத்ைாதி ைாசவனகள் தாகெ கபாகும்;
சூட்சாதி பிராந்திபயனும் ொயா சத்தி
பதாடராெற் கசர்ைதுகை பசாரூப ஞானம்;
தீட்வசயினாற் பிரொண்டம் பிண்டாண் டங்கள்
சிருட்டி முதல் யாைற்றுந் பதரியும் நன்றாய்;
காட்சிபயன்ன ஏகைத்து பைான்றல் ைாெற்
காண்பபதல்ைாம் வியர்த்தபெனக் கண்டு பகாள்கை. 12

கண்டு பார் மூடபெனும் அஞ்ஞா னிக்குக்

காணாது சீைான்ொ பரொன் ொவும்;
பதாண்டுபட்டுக் குருமுகத்தில் விகசட ொகச்
சுருதிபயனும் கைதாந்தம் அப்பிய சித்கத
உண்டுெனு பைஞானங் கிர்த்யா கிர்த்யம்
கயாகிதனக்கு ஏகதனுந் கதவை யில்வை;
விண்டுபசால்கைாம் நதிகடக்க கைாட ெல்ைால்
விடயத்தாற் சாதனங்கள் வீணா பென்கற. 13
வீணல்கைா சாதனப்ர கயாச னங்கள்
பெய்ஞ்ஞான அபகராட்சம் ைந்த கபாது?
வீணல்கைா கைதபா டத்தி னிச்வச
விகயாெபரி பூரணத்தில் கெவி நின்றால்?
வீணல்கைா இருட்டவறயிற் பபாருவைக் காண
விைக்கதவன ெறந்தைன்வக விடுதல் கபாலும்
வீணல்கைா தியானதா ரவணக பைல்ைாம்?
பெய்பிரகா சிக்கும்ைவர கைணுந் தாகன. 14

கைணுபென்றா பைள்ளுக்கு பைண்பணய் கபாலும்

வித்தினிடத் தடங்கிநின்ற விருட்சம் கபாலும்

காணுகின்ற பூவிலுவற ைாசம் கபாலும்

கன்றாவின் பாலிலுள்ை பநய்வயப் கபாலும்
கதாணுெயில் முட்வடயின்கெல் ைன்னம் கபாலும்
தூைெதிற் சூட்சுெந்தான் துைங்கி நிற்கும்;
ஆணைத்தாற் சாதனத்வத ெறந்தாயானால்
அபகராட்ச ஞானமுத்தி யரிது தாகன. 15

அரிதில்வை பிரெவியா கிருத சீைன்

ஐக்கியபெனுஞ் சந்த்யானம் அப்ய சித்துச்
சுருதிகயிற் றால்ெனொம் யாவன தன்வன
சுருக்கிட்டுச் சிக்பகனகை துவறயிற் கட்டிக்
குருவுவரத்த சிரைணத்தின் படிகய நின்றால்
குதியாகு பிரபஞ்ச ககாட்டிற் றானும்
திரிைதில்வை திரிந்தாலும் ெதமி ராது;
சீைவை ராக்யபெனுந் திறமி தாகன. 16

திரபென்ன ஹம்கசாகம் ெந்த்ரா தீதம்

திருசியசூன் யாதிககை தியான ொகும்;
சரபென்ன சாக்ரசத்தாம் வித்வத சூன்யம்
சாதவனகய சொதிபயனத் தாகன கபாகும்;
ைரபென்ன விபரீத விர்த்தி ொர்க்கம்
ைாசவனகய சாதனொய் ைகுத்துக் காட்டும்;
அரபென்ன இவதயறிந்தால் கயாகி யாைான்
அஞ்ஞான ெைனிடத்தி ைணுகா பதன்கன. 17

என்னகை அஞ்ஞானி உைகா சாரத்

திச்வசயினாற் றர்ொத்த வியாபா ரங்கள்
முன்னகெ பசய்ததன்பின் ெரண ொனால்
கொட்செதற் கனுபைத்தின் பொழிககட் பீகரல்
வின்னெதா யாங்கார பஞ்ச பூத
விடயவுபா திகைாகை கெவிக் பகாண்டு
தன்னிவெய இலிங்கசரீ ரத்கதா படாத்துச்
சதாகாைம் கபாக்குைரத் தாகுந் தாகன. 18

தானிந்தப் படியாகச் சீை பரல்ைாஞ்

சகசபிரா ரத்ைைசத் தாகி னார்கள்;

ஏனிந்தக் கூரபிொ னத்திகை னாகை

இத்தியாதி குணங்கபைல்ைாம் வியாபிக் கும்பார்
ைானிந்து கபான்பெலிந்து ைைர்ந்து கபாகும்
ைர்த்திக்கு ெஞ்ஞானம் ொற்ற கைண்டி
நானிந்தப் பிரெவுபா சவனவயப் பற்றி
நாட்டம்வைத்கத வித்வதபயல்ைாம் நாச ொச்கச. 19

ஆச்சப்பா எத்தவனகயா ககாடி காைம்

அந்தந்தப் பிரையத்துக் கதுைாய் நின்கறன்;
மூச்சப்பா கைாடவில்வை பிரொ தீத
முத்திபபற்கறன் பிரொண்ட முடிவிற் பசன்கறன்;
கூச்சப்பா ைற்றபிர்ெ சாட்சாத் காரம்
குழிபாத ொகியககா சரொய் நின்கறன்;
கபச்சப்பா சராசரங்க ளுதிக்கும் கபாது
பின்னுெந்தப் புசுண்டபனனப் கபர்பகாண்கடகன. 2 0

கபர்பகாண்கடன் பசாரூபசித்தி யகனகம் பபற்கறன்

பபரிகயார்கள் தங்களுக்குப் பிரிய னாகனன்
கைர்கண்கட னாயிரத்பதட் டண்ட கூட
வீதிபயல்ைா கொர்பநாடிக்குள் விவரந்து பசன்கறன்
தார் கண்கடன் பிருதிவியின் கூறு கண்கடன்;
சாத்திரகை தங்கள்பைகு சாயுங் கண்கடன்;
ஊர்கண்கடன் மூைர்பிறப் கபழுங் கண்கடன்;
ஓககாககா இவைபயல்ைாம் கயாகத் தாட்கட. 21

கயாகத்தின் சாைம்ப நிராைம் பந்தான்

உவரத்தாகர பபரிகயார்க ளிரண்டா பென்கற;
ஆகெத்தின் படியாகை சாைம் பந்தான்
அநித்யெல்ை நித்தியபென் றவறய ைாகும்;
கசாகத்வதப் கபாக்கிவிடும் நிராைம் பந்தான்;
சூன்யைபிப் பிராயெகத பசாரூப முத்தி;
கொகசித்த விருத்திகவைச் சுத்தம் பண்ணி
ெம்மூட்சு பிரவெக்ய கொட்ச பென்கன. 22

கொட்சசாம் ராச்யத்தில் ெனஞ்பசல் ைாத

மூடர்களுக் கபகராட்சம் பொழிய ைாகா;

சூட்செறிந் தாைைனுக் கனுசந் தானம்

பசாரூபைட்ச ணந்பதரியச் பசால்ை ைாகும்;
தாட்சியில்வை சாதவனத் துட்ட யத்தில்
சட்கசந்த்ரி யாநாதா தீத ொகும்;
மூச்சுையப் படுைதல்கைா பிரெ நிட்வட
மூைவிந்து கைாதீத பொழிய ைாகெ. 23

பொழிைதிகை அகாரபெனும் பிரண ைத்தின்

கொனபிரா ணாதியகத நாத ொச்சு;
பதளியுமிந்த ஓங்காரத் பதானிவி டாெற்
சிற்ககனத் கதையொய்ச் கசர்க்க கைணும்;
ஒளிதாகன நிராைம்பம் நிர்வி கசடம்
உத்கிருட்ட பரெபத வுபகா ரத்தான்
பைளிகயாகட பைளிகசர்ந்தால் ைந்து ைாச்சு
விகராதசத் ராதிபயைாம் விருத்த ொச்கச. 24

விருத்தொ ெனாதிபிரா ரத்ை கர்ெம்;

விடயாதிப்ர சஞ்சவீட் டுெங்க பைல்ைாம்
ஒறுத்தைகன கயாகிபயன்பா னைனா ரூடன்
உைகபெைாந் தானை துண்வெ யாகும்;
நிறுத்தபைன்றால் நாசிகாக் கிரக ைான்ொ
நிவைபுருை ெத்தியிகை நிட்ட னாகிக்
கருத்தழிந்து நின்றவிடம் சாட்சாத் காரம்
கண்மூக்கு ெத்தியிகை கண்டு பாகர. 25

பார்ப்பதற்கு நீண்டதுைாம் குறுகி ைட்டம்

பரிதிெதி யுதயபெனப் பளிங்கா காசம்
தாப்பதற்கு மூன்றுசுழி பின்னாய் நிற்கும்
சாக்கிரத்தி னவடயாைந் தாக்கிப் பாரு;
கசர்ப்பதற்குச் சுழுமுவனபயன் றிதற்கு நாெம்;
திரிககாணக் குண்டலிகய சிைபசா ரூபம்;
காப்பதற்கு நடுநாடி யூகட பசன்று
கால்நிறுத்திப் பிடரிைழிக் கண்வணப் பாகர. 26
கண்ணான பிடரிமுது ககாடு ரந்த்ரம்
கால்கூட்டிப் பார்த்தாகை தவைகெ ைாகும்;

விண்ணான பபருபைளிக்கு ளீன ொனால்

விகொசனொம் நிராைம்ப பெனத்தான் பசால்லும்;
ஒண்ணான கயாகெல்கைா இந்த நிட்வட
உபகதசம் பபற்றைர்க்கக உண்வெ யாகும்;
அண்ணாந்து பார்த்திருந்தால் ைருகொ ஞானம்?
அசபாெந் திரத்யானம் அவறகின் கறகன; 27

அவறகின்கறன் அசவபபயனும் பிராணான் ொவை

அகண்டபரா பரத்தினுள்கை ஐக்யஞ் பசய்யக்
குவறவில்வை ஓங்கார மூை ைட்டக்
குண்டலியாய் நின்றிடத்திற் குணாதீ தந்தான்
நிவறகின்கறன் நாசிகா ரந்த்ர ைாயு
நீக்காெ கைகொய் நிர்ண யித்துப்
பவறகின்கற னட்சரசா தனமுந் தள்ளிப்
பந்தெற்ற ொகொட்சப் பதிபபற் கறகன. 28

புதிபுருைத் தடிமுவனக்கீழ் அண்ணாக் பகன்னும்

பைை நிறம் கபான்றிருக்குந் திரிககா ணந்தான்
துதிபபறுசிங் குவையுபத்த சுகந்தி யாகச்
சுபாைசா தவனயினால் ெவுன ொச்சு;
விதிவிகிதப் பிராரத்ை கர்ெம் கபாச்சு;
விடயகபா கத்தினிச்வச விட்டுப்கபாச்சு;
ெதிபயனுகொர் ைாயுைது அமிர்த ொச்சு;
ைத்துைகத காரணொ ெகிவெ யாச்கச. 29
ெகிவெபயன்று கயாகசா தவனயி னாகை
ெகாகாச நிருவிகற்ப ைாழ்க்வக யாச்கச;
அகெகபென் றாணைத்வத நீக்க ைாச்கச;
அத்துவிதப் பிரெசித்தா னந்த காரம்
சகைாதீ தங்கடந்து கைாதீ தத்தில்
சாதித்கதன் தன்ெனொய்ச் சார்ந்து கபாச்சு;
பகலிருளில் ைாதபைளிக் கப்பா ைாச்சு;
பந்தெற்ற ொகொட்சப் பதம்பபற்ற கறகன. 30

பபற்றதவனச் பசால்லிவிட்கடன் ைடநூல் பாவட

பிரிந்து முப்பத் பதான்றினிகை பிரெ ஞானம்

தத்துைத்வதச் பசால்லிவைத்கதன் கயாகி யானால்

சாதவனபசய் ைானறிைான் வசதன் யத்தில்
முத்தியவட ைானதிகை நிருத்தஞ் பசய்ைான்
மும்மூட்சுத் துைெறிந்த மூர்த்தி யாைான்
நித்யபெனு முபநிடதப் பபாருள்தான் பசால்லும்
நிைைரத்தால் கயாகநிட்வட நிவறந்து முற்கற. 31

III. காகபுசுண்டர் காவியம் 33

காப்பு

கணபதிகய அடியாகி அகிை ொகிக்

காரணத்தின் குருைாகிக் காட்சி யாகிக்
குணபதிகய பகாங்வகமின்னாள் பைள்வை ஞானக்
குருநிவையாய் அருள் விைங்கும் பகாம்கப ஞானக்
கனவினிலும் நிவனவினிலும் ஒளியாய் நின்ற
காரணத்தின் ைடிைாகிக் கருத்துள் ைாகிப்
பணியரைம் பூண்ட சிை ைாசி கநர்வெ
பாடுகின்கறன் காவியந்தா பனண்ணிப் பாகர.

நூல்

எண்ணிபயண்ணிக் காவியத்வத எடுத்துப் பாராய்;

எந்கநரங் காெசிந்வத யிதுகை கநாக்கும்
பண்ணிபன்றி பைகுட்டி கபாட்டா பைன்ன
பதியாவனக் குட்டிபயாரு குட்டி யாகொ?
சண்ணியுண்ணி யிந்நூவை நன்றாய்ப் பாரு
சக்கரமும் ெக்கரமும் நன்றாய்த் கதாணும்;
தண்ணி தண்ணி பயன்றவைந்தால் தாகம் கபாகொ?
சாத்திரத்தி கைபுகட்டித் தள்ளி கயகற. 1

புகட்டினாள் தசதீட்வச ெகிவெ தன்வனப்

பூரிப்பா பைனக்களித்கத அகண்டந் கதாறும்
சகட்டினாள் சகைசித்து ொடச் பசான்னாள்
சந்திரபுட் கரணிதனில் தானஞ் பசான்னாள்
பகட்டினா ளுைகபெல்ைாம் முக்ககாணத்திற்
பரஞான சிைகபாதம் பண்பாய்ச் பசான்னான்

அகட்டினா வைைர்கவை யீன்றா ைம்ென்

அந்தருவெ பசால்ைவினி அடியாள் கககை. 2

ககைப்பா ஈசபனாரு காைந் தன்னிற்

கிருவபயுடன் சவப கூடியிருக்கும் கபாது
ைாைப்பா ொையர் தம் முகத்வத கநாக்கி,
ைந்தைா பறவ்ைவககயா பசன்ற கதகதா
ககாைப்பா பசயகாை ையந்தா பனங்கக?
குரு நெசி ைாயபெங்கக? நீங்க பைங்கக?
ஆைப்பா ஐைர்களு பொடுக்க பெங்கக?
அறுத்பதனக்கு இன்னைவக யுவரபசய் வீகர. 3

இன்னைவக ஈசரைர் ககட்கும் கபாதில்

எல்கைாரும் ைாய்மூடி யிருந்தா ரப்கபா
பசான்னைவக தவனயறிந்து ொர்க்கண் கடயன்
பசால்லுைான் குழந்வதயைன் கைக பைன்ன
அன்வனதவன முகம்பார்த்து ொவை கநாக்கி
அரிகரி! ஈசர்பொழிக் குவரநீர் பசால்வீர்;
பின்வனைவக யாருவரப்பார் ொவய மூர்த்தி
கபசாெ லிருந்துவிட்டால் பொழிைா பரங்கக? 4

எங்பகன்று ொர்க்கண்ட பனடுத்துச் பசால்ை

என்ன பசால்ைா கரகபைளிச் சிைவன கநாக்கிக்
கங்வகதவனப் பூண்டாகன! கடவு கைாகன!
காரணகெ! பூரணகெ! கண்கண! மின்கன!
சங்வகயினி கயதறிகைன் ெகுடச் கசாதி
சந்திரவனப் பூண்டிருந்து தைம்பபற் கறாகன!
ெங்வகயிடப் பாகம்வைத்த ெகுடத் கதாகன!
ொமுனிகள் ரிஷிசித்தர் அறிைார் காகண. 5

அறிைார்கள் ரிஷிசித்தர் முனிகைா வரயா!

அரகரா! அதுக்குக்ககா ைாபறன் றக்கால்
பபாறியாகப் புசுண்டமுனி பசால்ைா வரயா!
கபாயவழக்கக் ககாைாறி ைசிட்ட ராகும்
பநறியாக இவ்ைவகநா னறிகை வனயா!
நிவைத்தபொழி புசுண்டரைால் ெற்கறார் பசால்ைார்;
புரிைாரு மிவ்ைைபைன் றுவரத்தார் ொயர்
பபாருள் ஞானக் கடவுைப்பா ெகிழ்ச்சி பூண்டார். 6

ெகிழ்ச்சியுடன் ொர்க்கண்டா ைாராய் கண்கண!

ைரைாறு நீபயவ்ைா றறிைாய் பசால்ைாய்;
சுகட்சியுடன் கருதிப்பார் யுகங்கள் கதாறும்
சூட்சமிந்த ொகைான்றன் ையிற்றிற் கசர்ைான்
அகட்சியுடன் ஆலிவைகெ லிருப்பா வரயா!
அப்கபாகத இைரிடத்தி பைல்ைா ஞானம்
இகழ்ச்சியுட னிைற்குப்பின் எைகரா காகணன்
இவ்ைார்த்வத நானறிகய னைவரக் ககளீர். 7

ககளுபென்றான் ொர்க்கண்டன் சிைன்தா னப்கபா

கிருவபயுட னிவ்ைைவுெறிைா கயாடா?
ஆளுகின்ற ஈசனுநா ெறிகயா மிந்த
அருவெதவன நீயறிந்தா யருவெப் பிள்ைாய்!
காைகண்டர் ொகயாவனச் பசால்வீ பரன்றார்
கருகைது நீயறிந்த ைாறு கெது!
பாளுகின்ற முப்பாழுந் தாண்டி நின்ற
பரஞான சின்ெயமுன் பகர்ந்தி டீகர. 8

பரொன பரெகயி ைாச ைாசா!

பார்த்திருப்கபா ொலிவைகெற் பள்ளி யாகித்
தரொன புசுண்டமுனி யந்த கைை
சக்கரத்வதப் புரைபைாட்டார் தைத்தி னாகை
தூரொக எவ்ைாகறா திரும்பப் கபாைார்
சூட்செவத நாெறிகைாம் பின்கன கதாதான்
ைரொன ைரெளித்த சூரன் ைாழ்கை
ைசிட்டர்கபா யவழத்துைரத் தகுபென் றாகர. 9
தகுபென்ற ைார்த்வததவன யறிந்கத யீசர்
தைொன ைசிட்டகர புசுண்டர் சாவக
அகெகிழ அங்கககி அைர்க்கு வரத்கத
அைவரயிங்குச் சவபக்கவழத்து ைருைா பயன்ன
பசகொன பசகமுழுது ொண்ட கசாதி
திருைடிக்கக நெஸ்கரித்துத் திரும்பி னார்பின்

உகொனந் தவனயறிந்தும் அரனார் பசான்ன

உைவுகண்டார் புசுண்டபரனுங் காகந் தாகன. 10

காகபென்ற கைடெதாய் விருட்ச மீதிற்

காத்திருந்தார் ைசிட்டரைர் கண்டார் நாதர்
ஏகெதா பயட்டான ைசிட்ட கர! நீர்
எங்குைந்தீர்? ைாரும் என்கற இடமு மீயத்
தாகமுடன் ஈசரும்வெ யவழக்கச் பசான்னார்.
சங்கதிவயத் தங்களிடஞ் சாற்ற ைந்கதன்!
பாகமுடன் எட்டான விைரந் தன்வனப்
பத்துபெய்ஞ் ஞானபபாரு ைருள்பபற் கறாகர. 11

பபற்கறாகர பயன்றுவரத்தீர் ைசிட்ட கர! நீர்

பிறந்திறந்கத எட்டாங்காற் பிறந்து ைந்தீர்!
சத்தான சத்துகளு ெடங்கும் காைம்
சக்கரமுந் திரும்பிவிட்டாற் செயம் கைறாம்
சித்தான பஞ்சைர்க பைாடுங்கும் கபாது
கசரகை ரிஷிமுனிைர் சித்த கராடு
முத்தாகப் பஞ்பசழுத்தி பைாடுக்க ொைார்
முத்துெணிக் பகாடியீன்றாள் முவைத்திட் டீகர. 12
முவைத்திட்டீ ரித்கதாபடட் டுவிவச ைந்தீர்
முவறயிட்டீ ரிவ்ைண்ணம் பபருவெ பபற்றீர்!
கவைத்திட்டுப் கபாகாதீர் பசால்ைக் ககளும்;
கண்டெதில் விடம்பூண்டார்க் கலுை பைன்ன?
கிவைத்திட்டுப் கபானக்கால் ெறந்து கபாைார்
கிைர்நான்கு யுகந்கதாறு மிந்தச் பசய்வக
பிவழத்திட்டுப் கபாைபென்றா ைங்கக கபாகைாம்
கபய்பிடித்கதார் ைார்த்வதபசால்ை நீர்ைந் தீகர. 13

ைந்தீகர ைசிட்டகர! இன்னங் ககளும்;

ைைவெதான் பசால்லிைந்கதன் கைடம் நீங்கி
இந்தொ ெரக்பகாம்பி லிருந்கத னிப்கபா
திதுகைவை பயவ்ைைகைா சனகொ காணும்
அந்தகொ ஆதிகயா இரண்டுங் காணார்
அைர்கபைல்ைாம் ரிஷிகயாகி சித்த ரானார்

சந்கதக முெக்குவரக்கப் கபாகா வதயா!

சாமிக்கக பசால்லுவெயா இகதாைந் கதகன. 14

ைந்கதகன பயன்றுவரத்த ைாறு பகாண்டு

ைசிட்டருகெ ைாயுைர்ந்து காலும் பின்னி
இந்கதகன முனிநாதா! சரணங் காப்பீர்
என்றுசிைன் சவபநாடி முனிைர் ைந்தார்.
வெந்தவனகய யீன்றருளுங் கடவுள் நாதா!
ொமுனிைன் ைாபயடுக்கப் புசுண்டர் பசால்ைார்;
சிந்தவனபசய் ஈச்சரகன ைந்கதவனயா
சிைசிைா இன்னபதன்று பசப்பி டீகர? 15

பசப்புபென்ற புசுண்ட முனி முகத்வத கநாக்கிச்

சிைன் ெகிழ்ந்கத ஏது பொழி பசப்பு ைார்ககள்;
பகாப்புபென்ற யுகொறிப் பிறழுங் காைம்
குரு நெசி ைாயபெங்கக பரந்தா பனங்கக?
அப்பு பெந்தப் பஞ்சகணத் கதை பரங்கக?
அயன்ொலும் சிைன்மூை ரடக்க பெங்கக?
ஒப்புமிந்த யுகொறிப் பிறந்த பதங்கக?
ஓககாககா முனிநாதா வுவரபசய் வீகர! 16

உவரபயன்றீ ருந்தெக்குப் புத்தி கபாச்சு;

உம்கொகட கசர்ந்தைர்க்கும் ெதிகள் கபாச்சு
பவரபயன்றால் பவரநாடி நிவைக்க ொட்டீர்;
பரெசிைன் தானபென்னும் கபரும் பபற்றீர்;
இவரபயன்றால் ைாய்திறந்து பட்சி கபாை
எல்கைாரு ெப்படிகய இறந்திட் டார்கள்;
நிவறபயன்ற ைார்த்வதகவைச் பசான்கன னானால்
நிசங்பகாள்ை தந்தரங்கள் நிசங்பகாள் ைாகத? 17

பகாள்ைாெற் கபாைதுண்கடா ெவுன கயாகி;

ககாடியிகை உவனப்கபாை ரிடிகயா காகணன்;
உள்ைாக ரிடிபயாருை ரில்ைா விட்டால்
யுகைார்த்வத யாருவரப்பார் யானுங் காகணன்;
விள்ைாெற் றீராது முனிைகன! ககள்;
பெஞ்ஞான பரம்புகுந்த அருள் பெய்ஞ் ஞானி;

தள்ைாெற் சவபயிலுள்கைார் பரல்ைார் ககட்கச்

சாற்றிடாய் முனிநாதா! சாற்றிடாகய? 18

சாற்றுகிகற னுள்ைபடி யுகங்கள் கதாறும்

தெக்குைந்து பசால்லுைகத தைொய்ப் கபாச்சு;
ொற்றுகிகறன் கணத்தின்முன் னுவரத்துப் கபாகனன்;
ைாதாட்ட பெனதாச்கச இனிபயன் பசால்கைன்?
கசற்றிகை நாட்டியகதார் கம்பம் கபாைத்
திரும்பினது கபாைாச்சு யுகங்கள் கதாறும்;
ஆற்றுகிறா னந்தெது ஆகும் கபாது
அரகரா அந்கநரம் நடக்வக கககை. 19

ககைப்பா நடந்தகவத சிைகெ யுண்வெ

பகாடியாகச் சக்கரங்கள் திரும்பும் கபாது
பாைப்பா தசநாதம் ெவுனம் பாயும்;
பரொன ெவுனெது பரத்திற் சாடும்;
ஏைப்பா அடுக்குகளும் இடிந்து வீழும்
இருந்தசதா சிைகொடி ெணியில் மீளும்
ககைப்பா இதுககைா பயைருஞ் பசல்ைார்
ஓககாககா அண்டபெல்ைாங் கவிழ்ந்து கபாகெ. 20

கவிழ்ந்துகபா ெப்கபாது அடிகய னங்கக

கருத்துவைத்துத் தியானபொரு தியான முண்டு
தைழ்ந்துகபாங் காைெப்கபா நிறுத்து கைன்யான்
சவெயெதி ைக்கினிகபால் தம்பங் காணுஞ்
சிைந்தைண்ணம் நீைவுருச் சுடாவிட் கடகும்;
சிை சிைா அக்கினிகபாற் பகாழுந்து வீசும்;
நைந்துஅத னருககதான் பசன்று நிற்கபன்;
நகரமுத ைஞ்பசழுத்தும் ைரக்காண் கபகன. 21

காண்கபகன நாகரெது ெகாரம் புக்கும்

கருத்தான ெகாரெது சிகாரம் புக்கும்
கதண்கபகன சிகாரெது ைகாரம் புக்கும்
சிைசிைா ைகாரெது யகாரம் புக்கும்
ககாண்கபகன யகாரெது சுடரிற் புக்கும்
குருைான சுடகராடி ெணியிற் புக்கும்
நாண்பான ெணிகயாடிப் பரத்திற் புக்கும்
நற்பரந்தான் சிைம்புக்குஞ் சிைத்வதக் கககை. 22

ககைப்பா சிைகொடி அண்டம் பாயும்

கிருவபயா யண்டெது திரும்பிப் பாயும்
ககாைப்பா அண்டெது கம்பத் தூண் தான்
குருைான தசதீட்வச பயான்று ொச்சு
மீைப்பா தம்பெது விைங்கு ெஞ் பசய்வக
கெலுமில்வை கீழுமில்வை யாதுங் காகணன்;
ஆைப்பா நவரத்தொ கடறு கைாகன!
அன்றைகைா வின்றைகைா அறிந்தி கைகன. 23

அறிந்திகை பனன்றுவரத்த புசுண்ட மூர்த்தி!

அரகரா உன்கபாை முனியார் காகணன்;
பதரிந்திகை பனன்றுவரத்தார் ெனங்கக ைாது
சிைனயந்து ககட்கவும்நீ பயாளிக்க கைண்டா;
பபாருந்திகைன் பூருைத்தில் நடந்த பசய்வக
பூரணத்தா லுள்ைபடி புகழ்ந்து பசால்லும்
பரிந்திகைன் மிகப்பரிந்து ககட்கட வனயா!
பழமுனிகய கிழமுனிகய பயன்பசய் ைாகய. 24

பழமுனிை பனன்றுவரத்தீர் கடவு ைாகர!

பருந்தீபதம்பத்வதப் பலுக்கக் ககளும்;
குழுவுடகன தம்பெதில் யானும் கபாகைன்
ககாககாககா சக்கரமும் புரண்டு கபாகும்;
தழும்பணியச் சாகரங்க பைங்குந் தானாய்ச்
சத்தசா கரம்புரண்கட பயங்கும் பாழாய்
அழகுவடய ொபதாருத்தி தம்பத் துள்ைாய்
அரகரா கண்ணாடி லீவை தாகன. 25
லீவைபபாற் காணுமுகம் கபாகை காணும்
நிவைபார்த்தால் புருடவரப்கபாற் றிருப்பிக் காணும்;
ஆவைகபாற் சுழன்றாடுங் கம்பத் துள்கை
அரகரா சக்கரங்க ைாறுங் காணும்
ைாவைகபாற் காணுவெயா பின்கன பார்த்தால்
ெகத்தான அண்டெது ககாவை காணுஞ்

கசாவையா யண்டெதிற் சிைந்தான் வீசும்

சிைத்திகை அரகரா பரமுங் காகண. 26

பரத்திகை ெணிபிறக்கும் ெணியி னுள்கை

பரம்நிற்குஞ் சுடர்வீசும் இப்பாற் ககளும்;
நிரத்திகை சடெதனில் யகாரங் காணும்
நிச்சயொம் யகாரெதில் ைகாரங் காணும்
ைரத்திகை ைகாரெதிற் சிகாரங் காணும்
ைரும்கபாகை சிகாரத்தில் ெகாரம் காணும்
நரத்திகை ெகாரத்தில் நகாரங் காணும்
நன்றாெப் பூமியப்கபா பிறந்த தன்கற. 27

பிறந்தவதயா இவ்ைைவு பெங்கக பயன்றால்

பபண்பணாருத்தி தூணதிகை நின்ற ககாைம்
சுறந்தவதயா யிவ்ைைவும் அந்த ொது
சூட்செகத அல்ைாது கைபறான் றில்வை;
கறந்தவதயா உைகபெல்ைாங் காெப் பாவைக்
காைடியிற் காக்கவைத்துச் சகை பசந்தும்
இறந்தவதயா இவ்ைைவுஞ் பசய்த ொது
எங்பகன்றா லுன்னிடத்தி லிருந்தாள் கன்னி. 28
இடப்பாக மிருந்தைளு மிைகை மூைம்
இருைருக்கும் நடுைான திைகை மூைம்
பதாடக்காக நின்றைளு மிைகை மூைம்
சூட்சபெல்ைாங் கற்றுணர்ந்த திைகை மூைம்
அடக்காக அடக்கத்துக் கிைகை மூைம்
ஐைருக்குங் குருமூை ொதி மூைம்
கடக்ககாடி கற்பெதில் நின்ற மூைம்
கன்னியிைள் சிறுைாவை கன்னி தாகன. 29

கன்னியிை பைன்றுவரத்தார் புசுண்டமூர்த்தி

கர்த்தரப்கபா ெனஞ்சற்கற கைங்கி னார்பின்
ெண்ணுள்ை கதைர்களும் பிறப்பித் திந்த
ொர்க்கத்தி லிருப்பதுகைா ெவுனப் பபண்கண!
உன்னிதொ யுன்கருவண பயங்கக காண்கபாம்
ஓககாககா ஐைருந்தான் ைணங்கினார்கள்

பகான்னியைள் ைாக்குவரயாள் சிைகெ கன்னி

பகாலுமுகத்தில் நால்ைரும்கபாய் ைணங்கி னாகர. 30

ைணங்கியைர் ைாய்புவதந்து நின்றார் பின்கன

ொதுகலி யாணிபயன ைசனித் தார்கள்
ைணங்கினார் கதைபராடு முனிைர் தாமும்
ெற்றுமுள்ை கதைர்களும் நைபா டாளும்
ைணங்கினா ரட்டகசந் திகிரி பயட்டும்
ைாரிதியுஞ் கசடனுொ ையனு மூைர்
ைணங்கினார் மிகைணங்கித் பதாழுதா ரப்கபா
ைாவையைள் பெய்ஞ்ஞானம் அருளீ ைாகை. 31

அருளீைாள் திருெணிவய ொவை பூண்டாள்

அரகரா சின்ெயத்தி னீறு பூசிப்
பபாருளீைா ைைரைர்க்கும் ஏைல் பசால்லிப்
பபான்றாத பல்லுயிர்க்வகக் கிடங்கள் கைறாய்த்
பதருளீைாள் சிைகயாகந் பதளிை தற்குச்
பசயலுறுதி யாகைல்கைா பதரிய கைண்டித்
திருளீைாள் தாயான சிறிய ைாவை
சிைசிைா சூட்சம்பூ ரணமு முற்கற. 32

பூருைத்தில் நடந்தகவத இதுதான் என்று

புகன்றுவிட்டுப் புசுண்டருந்தம் பதிக்குச் பசன்றார்;
காரணத்தி கைைகுத்கத னிந்த ஞானங்
கம்பெணி ைாவைபகாலுக் கூட்டெப்பா
நாரணத்தில் நின்றிைங்கும் ெவுன ைாவை
நாட்டினாள் சிைராச கயாகங் ககளு
ஆரணத்தி பூரணத்தி யருள்பெய்ஞ் ஞானி
ஆதிசத்தி கைதமுத்தி யருள் பசய்ைாகை. 33

IV. காகபுசுண்டர் குறள்

குறள் பைண்பா

சின்ெயத்வதப் கபாற்றிச் சிைராச கயாகத்தில்

நன்வெ பராபரத்வத நாடு 1

அண்ட முடிமீதி ைங்கிர விெதிவயக்

கண்டுதரி சித்தல் கதி.
2
ைைமிடொய் நின்ற ெதிரவிவய ொறி
விைகா தடியினிற்பின் வீடு.
3

அறுபத்து நால்கயாக ெவ்ைைவுந் தள்ளி

ஒருபபாழுது முண்டுநிவை கயார்.
4

உைககெ ொயபென வுன்ெனதிற் கண்டு

நைொக நாதனடி நம்பு
5

சித்தர் பதிபனண்ெர் பசய்வகயிற் கறான்றாத

அத்தனரு ளும்புசுண்டன் யான்.
6

பசான்கன னறிந்து சுகொ யுைககாருக்

பகந்நாளும் ைாழ்கபைன்கற யான்.
7

கண்ணுள் ெணியாகிக் காரணொய் நின்றான்

ெண் முதிர்பதயு ொறு.
8

விண்டகன ஞானம் பைளியாக முப்பத்தி

ரண்டி ைறிவீர் நைம்.
9

கநத்திரத்வதக் காகம்கபால் நிச்சய ொய்நிற்க

ஆத்துெத்தி ைானந்த ொம்.
10
உைகி ைறிந்கதா பராருநாளும் ொைார்
பை நிவனவை விட்டுநீ பார்.
11

கண்கடாருஞ் பசால்ைார் கருத்தாற் பபரிகயாவரத்

பதாண்டுபசய்து பபற்ற சுகம்.
12

ஆதியிற் பசான்னவிய ரண்ட ெவதபயடுத்து

ொதுசிைன் பூவசபசய்து வை.
13

முப்பபாருவைச் சுட்டு முழுதழுது நீறாக்கித்

தப்பாெ லுண்டுநிவை சார்.
14

கயாகமுடன் கற்ப முவரத்கதனீ பரட்டினில்

கைகமுடன் கண்டுணரு வீர்.
15

ைாசிமுனி வெந்தா ெருவு பிரெத்தில்

கொசம்ைா ராகுறள்முற் றும்.
16

19. பட்டினச் சித்தர் ஞானம் - 100

காப்பு கநரிவச பைண்பா

நண்பான பநஞ்சுக்கக ஞானத்தால் நல்ைபுத்தி

பைண்பாைாய் நூறும் விைம்பகை - பண்பாக்
ககனப் பதமுறைக் கன்ெ ெருகக்
ககனகதிர் கைல்முருகன் காப்பு. 1

பநஞ்சுட கன தான்புைம்பி நீைநிறத்தாளீன்ற

குஞ்சரத்வத ஆதரித்துக் கும்பிட்டால் - கஞ்சமுடன்
காெமுதல் மும்ெைத்தின் கட்டறுத்து ஞானமுடன்
பூமிதனில் ைாழ்ை பரப்கபாதும். 2

எப்கபாதிவறைன் எழுத்வதவிட்டுத் தப்புகைாம்

எப்கபாது எழுத்திபரண்வட ஏத்துகைாம் - எப்கபாது
காென்ைவையறுப்கபாம் காபராளிவயக் கண்டுபநஞ்கச
ஏென்ைவை அறுப்ப பதன்று. 3

என்றும் பயெறகை ஈபரழுத்தும் ஓபரழுத்தாய்

நின்றசிை லிங்கத்வத பநஞ்கசகள் - உண்டுறங்கித்
கதசபெல்ைாம் நின்றவசந்த தீபயழுத்கத லிங்கங்காண்
ஆவசவிந்கத ஆவுவடயாள். 4

ஆவுவடயா கைாடிருந்கதன் அருைானந் தம்பபறகை

ககாவுவடயாள் நின்றதினம் கூடிய - பூவுவடயாள்
கட்டழகி வயத்தான் கடந்து பபருபைளியில்
இட்டமுடன் பநஞ்கசஇரு. 5

இருவிவனக்கு உைாகாகத என்னுடவெஎண்ணாகத

பபருகுசினங்பகாண்டு பினத்தாகத - ெருவுெைக்

கள்ைபெைாம் விட்டுக் கவரந்து கவரந்துருகி

உள்ளுணர்ந்து பநஞ்கசபார் ஒன்று. 6
ஒன்றும் அறியாகத ஓடி அவையாகத
பசன்று ெயங்கித் திரியாகத - நின்ற
நிவை பிரியா கதபநடிய பனஞ்கச பகாடிய
புவைவிவனயும் ொற்றும் பபாருள். 7

பபாருளுவடவெ நம்பாகத பபாய்ைாழ்வை நத்தாகத

இருளுறவை நம்பி இராகத - பபாருளுறவு
பகாண்டறிவி னாகை குறித்து பைளியதவனக்
கண்டுபிடித் கதறுபநஞ்கச காற்று. 8

காற்றுடகன கசர்ந்து கனலுருவைக் கண்டைழி

ொற்றி இனிப்பிறக்க ைாராகத - ஏற்றபடி
ஓடி அவையாகத ஓங்காரத் துள்பைாளிவய
நாடியிருப் கபாம்ெனகெ நாம். 9

நாபனன பதன்றுவிவன நாடி அவையாகத

தானைகன பயன்று தரியாய்நீ - ஏன்ெனகெ
வீணாைல் பகாள்ைாகத கெைாம் பழம்பபாருவைக்
காணாைல் பகாள்ைாய் கருத்து. 10

கருத்து கைறாகாகத கண்டிடத்து ஓடாகத

விரித்துப் பைகைடம் கெைாய் - பபருத்தபதாரு
சஞ்சைத்வத விட்டுச் சைெறிந்து காண்ெனகெ
அஞ்பசழுத் தாபைான் பது. 11

ஒன்பது ைாய்க்கூட்வட உறுதிஎன்று நம்பாகத

ஐம்புை கனபயன் றணுகாகத - இன்பமுடன்
சிற்பரத்தி னுள்கை பதளிந்தபர ொனந்தத்
துட்பபாருகை பெய்பயன் றுணர். 12
பெய்யுணர்ந்து பாராெல் விரிந்தகன்று கபாகாகத
அய்யன் திருவிவையாட்டா பநஞ்கச - பசய்யகதார்
ஆபணழுத்தும் பபண்பணழுத்துொகி நடுநின்ற
காணும் பபாருளுவரக்குங் கல். 13

கல்ைான பநஞ்கச கைவைக் கருத்தாகிப்

பபால்ைாப் பைக்கடலில் கபாகாகத - எல்ைாம்
பசைக்குமிழி பயன்று நிவன பசம்பபான்னம்ப ைத்வத
கைக்கெறப் பார்த்கத கவர. 14

கவரபதரியா இன்பக் கடலில் மூழ்காகத

ைவரகடந்த ைாழ்வைநத் தாகத - உவரயிறந்த
ஓவசவிந்து கைெனகெ உற்றசவப யாைறிந்து
கநசமுள்ை பாக்கியத்தில் நில். 15

பாக்கியத்வதக் கண்டு பரிந்து ெகிழாகத

தாக்குமிடி ைந்தால் சலியாகத - கநாக்குகெ
ஒருைத்தன் திருவிவையாட் படன்று உணரு பநஞ்கச
கருத்தாகை நின்று கருது. 16

கருதாகத ெங்வகயர் காெைவைக் ககங்கி

உருகாகத பநஞ்கச ஒருைன் - இருகாவைக்
காத்தயர்ந்து கசர்த்துக் கனவைக்கண் காட்டினகண்
கபாற்றிப்பார், ஒத்தநல் பபான். 17

பபான்னாவச ெண்ணாவச பூங்குழைா ராவசபயனச்

பசான்னாவச பயன்றறிந்து கசாராகத - எந்நாளும்
ஈசன் அவெத்தாங் கிருக்குங்கா ணிம்மூன்றும்
பாசெது பநஞ்கச பரிந்து. 18
பரிந்து திரியாகத பார்விவனக்கும் அஞ்சாகத
அறிந்துருகிச் சிந்தித் தவைகயல் - ைருந்தி
நடந்துசித்ர நாடியிகை நாதெறி பநஞ்கச
உவடந்திடு முன்கன உடம்பு. 19

உடம்பழிந்த பின்ெனகெ ஒன்றுங் கிவடயாது

உடம்பழியு முன்கண் டுணராகத - உடம்பிற்
கருநிறத்வதச் கசர்ந்து கருெைச் சிற்றற்றுப்
பருகு கவைெதியப் பால். 20

பாலிக்கும் கதால் தனத்வத பாராகத ெங்வகயர்கள்

காலிடுக்வக நத்திக் கவரயாகத - ககாபைடுத்து

வீர ெறலி இைருமுன் விவனயறுக்கும்

பார ைழிஇன்னருவைப்பார். 21

பார்த்த இடபெல்ைாம் பரபென் றிருெனகெ

காற்றனல் ெண்நீர் பைளியாம் கண்டபைல்ைாம் - ொத்திரண்ட
ஐம்புைனு நில்ைா ஆவசகளும் நில்ைாகை
என்புடலும் நில்ைாது இனி. 22

இனியசுகம் ஐம்புைபனன்று எண்ணாகத பநஞ்கச

இனிய சுகெற ைாகத - இனியசுகம்
கண்டபதல்ைா பெவ்வுைகு காணாத இவ்வுைகில்
நின்றகதா நில்ைாததா. 23

நில்ைாெல் ஓடுகின்ற பநஞ்கச நிவையில்ைா

எல்ைாம் பவகயா யிருக்குங்காண் - பபால்ைாக்
கருக்குழியிகை பிறந்த கன்ெவிவன யானால்
திருக்கறுக்க கைணும் தினம். 24
தினந்திவனப் கபாதாகிலுந்தான் தீதறநில் ைாெல்
இனம்பிரிந்த ொன்கபால் இருந்தாய் - தினந்தினமும்
ஓங்காரத் துள்பைாளிவய உற்றுணர்ந்த நீெனகெ
ஆங்கார அச்சம் அறு. 25

அச்சத்தால் ஐம்புைனும் ஆங்காரத் தால்கெய்ந்த

கச்சத்தா னியச்சயொய்க் கள்ைகதா - பெச்சத்தான்
அண்டபெல்ைாம் ஊடுருை ஆகாச முங்கடந்து
நின்ற நிவைதான் நிவை. 26

நிவையறிந்து நில்ைாெல் நீபாவி பநஞ்கச

அவைெதி கபாகை தினமும் ஆனாய் - கவையறிந்து
ொரவனயுங் கூற்றிவனயும் ொபுரத்வத யும்புவகத்த
வீரவனயும் கதட விரும்பு. 27

விரும்பித் தனித்தனிகய பெய்யுணரா கதொ

இரும்புண்ட நீர்கபாை கைகும் - கரும்பதவனத்
தின்றாைல்கைா பதரியும் பநஞ்கச நின் ஐம்புைவன
பைன்றாைல்கைா பைளிச்ச ொம். 28

பைளிச்சமில்ைா வீகட விைக்ககற் றினதாக்

களிசிறந்து நின்றவதக்கா பநஞ்கச - பைளிச்செற
பதாண்ணூற் றறுதத் துைபொன்றாய்த் கதான்றுங்காண்
எண்ணிலிவை காணா திருட்டு. 29

இருட்டவனய ொய்வகயா பைவ்வுைகுந் தாய

பபாருட்டவனகய மூடு ஐம்புைனால் - திருட்டுென
ைண்டருடன் கூடாகத ைாழ்ெனகெ நாமிருகைார்
கண்டுபகாள்கைாம் காணா தது. 30
காணா தவதக்கண்டால் கண்டபதல்ைாங்காணாது
வீணாைல் பகாண்டுள் பெலியாகத - நாணாகத
இந்திரியத் கதாடு பிணங்காகத பாவிபநஞ்கச
பசஞ்பசால்ெவற அக்கரத்வத கதடு. 31

கதடினா வைந்துதிரு ைக்கரத்வதச் பசன்றுபைளி

நாடினால் பநஞ்கச நைம்பபறைாம் - ைாடிகய
பபால்ைாப் புவிகாணப் கபாகெவத நம்பாகத
எல்ைாம் பையில் ெஞ்சகை. 32

ெஞ்சவனய கூந்தல் ெடைாவரக் கண்டுருகும்

பஞ்செை பநஞ்கச பகரக்ககள் - ெஞ்சள்
ெயங்காணும் இந்தவுடல் ொயைாழ் பைல்ைாம்
அயன் காணழி சூத்திரம். 33

சூத்திரத்தா ைாடும் சுழுமுவனவயத் தான்திறந்து

பார்த்திருந்தால் ைாராது பாைபெல்ைாம் - சூத்திரத்வதப்
பாராெகையிருந்து பாவிென கெபிறக்க
ைாராெ கையிருக்க ைா. 34

ைாசி தவனப்பிடித்து ைண்கனகைா கடகசர்த்துச்

சீசீ பயனகை திரியாெல் - ொசி
இருைா னவதச் கசர்த்து இருந்தாகய பநஞ்கச
பபாருைா னவதெறந்து கபாட்டு. 35

கபாட்டுவிக்கும் பபால்ைாப் புழுச்பசாரியும் நாய்விடக்கக

கூட்டங் குவைந்து குவைந்திடுமுன் - காட்டிடில்

தாழ்வுறாய் பநஞ்கச தராதா ொபயங்கும்

மூழ்ைா னவதயுயிர்கபாம் முன். 36
முன்கன யயபனழுதும் மூன்றுவிவன கண்டுழன்று
பின்னும் பதரியவைகயா கபய்ெனகெ - தன்வன
அறியா திருந்தால் அைனறிைாகனா
குறியான புத்திபயன்கற பகாள். 37

பகாள்வைக்குட் பட்டுக் குடிககட கராடிருந்து

கள்ைக் கருத்தால் கருதாகத - பெள்ைபெள்ை
அய்ந்தாய்ந்து பார்த்துநீ ஆறாறுக் கப்பாகை
கதர்ந்ததாய்ந்து பார்த்துத் பதளி. 38

பதளிந்தநீர் பட்டமுதம் கசர்ந்தால் பதளியா

பதளிந்தநீர் காட்டா தவைகபால் - பதளிந்தால்
சகைப் பபாருள் கதாற்றும் தாழ்வுறா பதான்றும்
பகலிர வில்ைாத பதி. 39

பதிபசுபா சங்கவையும் பற்றி யுருைப்

பதிதனிகை தங்கிப் பைரும் - கதிபபறகை
வீணாகொ பநஞ்கசககள் கைதாந்தத் துட்பபாருவை
காணா ெைாகொ கணக்கு. 40

கணக்கறியா ொயக் கருவீகர ணாதிப்

பிணக்கறியா ெற்கபவத பநஞ்கச - இணக்கம்
அறிந்திணங்க கைணும் அருள்பைளியி னுள்கை
பசறிந்தவிந்து நாதத்வதச் கசர். 41

கசராகத ொய்வகதவன கசர்ந்து கருக்குழிவய

பாராகத பநஞ்கச பவதயாகத - சீரான
சித்திரத்வதப் பார்த்து தினகெ சித்திரத்தில்
உத்திரத்வதக் பகாள்ைா உகந்து. 42
உகந்து உகந்து பநஞ்சகெ ஓபரழுத்தி னாகை
அகந்தவனகய சுத்தி பண்ணி பாய்ந்து - முகந்து
குடியாெ ைாகொ குைவுெை ொன
மிடியா னதுதீர கைண்டி. 43

கைண்டுந் திரவியமும் கெலுயர்ந்து பள்ளிபயல்ைாம்

ஆண்ட திவரநாடு ெம்பைமும் - ொண்டுபபருங்
காடுயர்ந்தா கரெனகெ கண்டாகயா ொயனயன்
கதடரிய ஈசன் பசயல். 44

பசயெகா பநஞ்கச திருட்டுெைக் ககாட்வட

பயெறகை பைட்டிப் பரப்பி - நயொன
ைாசியினால் சுட்டு ெதிெயங்கக் கண்டிருப்கபாம்
கபசிய நாம் கபசாெ கை. 45

கபசாத ஞானப் பபருவெக் கிடப்பதுதான்

ஆசாபா சங்களில்ைா தார்க்கல்கைா - சுசாெல்
கதசபெல்ைாம் ஓடித் திரிகின்றாகய ெனகெ
ஆசாபா சங்களும் நீ யாய். 46

பாசங் கவைந்து பதியி லிருந்துபகாண்டு

கபசரிய காவைப் பிடித்திருக்க - கநசமுடன்
நாமிருை ருங்கூடி நாதாந்த ஞானத்வத
தாபொருை னாயிருக்கத் தங்கு. 47

தங்கு பநடுைவையில் சகைங் களுங்கடந்து

எங்குநான் றானா யிருக்காெல் - ெங்கு
கருைானாய் பநஞ்கச கரிக்காை தூதன்
ைருைாகன பயன்ன ைவக. 48
என்னைவக பசய்கைாம் எெதூதன் ைந்தக்கால்
பின்வனபயன ஒட்டாகன கபய்பநஞ்கச - பசான்ன
படிகயககள் தூதன் பரிந்துைரு முன்கன
அடிகதடிக் பகாண்கட அெர். 49

அெரும் ெனம்புத்தி யாங்கார கெசித்

தெரும் பபாழுது கைறாகனார் - அெரும்
ககாபைன் றுவரத்தநென் பகாண்டுகபாம் கபாதறிவு
ைாபைன்றால் பநஞ்கச ைாராது. 50

ைாராது பநஞ்கச ெயக்கம் ைருமுன்கன

கைரா னவதப்பிடித்து கெகைறிப் - பாராெல்

பபாய்யிகை நில்ைாகத புத்திபகடா கதயிருந்தால்

பெய்யிகை நின்றறிகைாம் பெய். 51

பெய்யாறு வீடுகைாய் கெைாம் பவடவீடாய்

ஐயாறு ொதம் அறுபதாய் - பெய்யாகக்
கண்டபதல்ைாம் நான்காண் காணா தவதத்கதடிக்
கண்டுருகி பநஞ்கச கனி. 52

கனியருந்த ொட்டாெல் காயருந்து கின்றாய்

கனிருசிகபா ைாகுகொ காய்தான் - இனியதுககள்
நானும் நீயும் கனிகாண் நடுவிருந்த கதருசிகாண்
கதனும் பாலும் கபால் சிைன். 53

சிைதைங்க வைத்கதடி சீபயழுத்த றுத்துச்

சிைதைங்க வைத்கதடி கசரா - தை தைங்கள்
பண்ணாகத பநஞ்கசககள் பாரவிவன ைந்தக்கால்
எண்ணாகத அஞ்சிகயங்கா கத. 54
ஏங்காகத பநஞ்கசககள் எவ்விவனகள் ைந்தாலும்
ஏங்காகத சற்றும் இவைக்காகத - தாங்காெல்
பகாண்ட ைனும் பசத்தைனும் கூட்டத்தானும் ைந்தான்
இன்றுகுறித் துண்வெயிபதன் பறண். 55

எண்ணரிய பநஞ்கச இனியநற் பாைதவன

அன்னந்தண் ணீர்நீக்கி கயயிருந்து - தன்வெகபால்
துன்பங் கவைந்து தூயபைளி யூடுருைாய்
இன்பங் கவைச்கசர்ந் திரு. 56

கசர்ந்திருகைா ரும்பாலும் கதனும் கபாகை கைந்து

ைார்ந்ததிகை யுள்ளுரிசி ைாங்காெல் - கபாங்காைம்
வைத்தெறக் காைன் ைருைாகன ைந்தக்கால்
ஏய்த்திடுைா பனஞ்கச எைன். 57

எைனிருந்து பநஞ்கச எதிர்ப்பாரு முண்கடா

கைனெற நின்று கருதின் - புைனபெல்ைாம்
வித்துயிபரல் ைாங் கழண்டு விண்ணுவடந்த கதெனகெ
ெற்றுடவைஉண்கிறகத ெண். 58

ெண்பணழுந்தும் நீபரழுந்தும் ைாய்பைழுந்தும் தீபயழுந்தும்

விண்பணழுந்துங் கூடி ஒரு வீடாகி - நண்ணரிய
ொயபெல்ைா முண்டாக்கி வைத்தான் காண்பநஞ்கசஇக்
காயபெல்ைாம் நானாக் கரு? 59

கருைழிந்தால் வித்வதயில்ைாக் காரணம் கபால் பநஞ்கச

கருைழிந்த பதல்ைாம் கண்டபதல்ைாம் - கருதித்
திரியாகத பநஞ்கச சிைன் பசயகை யல்ைால்
ெரியாரில் ைாதக்கால் ைந்து. 60
ைந்ததுவும் நாதாந்த ைாதவனக்கண்கட ைணங்கித்
தந்திரொய்ச் பசன்று தரியாெல் - அந்தரத்தில்
விட்டபட்டம் கபாைவைந்து பைவ்விவனயி னால்ெனகெ
தட்டுபகட்டுப் கபாகாகத தான். 61

தானந் தைமுயற்சி தாைாண்வெ கயாடுபநஞ்கச

ைானம் பிைந்து ைழிகூடின் - நானுெதில்
நீயு பொருநிழலில் நின்றங் கிவைப்பாறி
கதாயுெதி தாகன பதாடங்கு. 62

பதாடங்கு விவனயறுத்து சுற்றபெைா நீத்கத

அடங்கு மிடத்தில் அடங்காெல் - கிடந்து
பறந்பதடுத்த குஞ்சாய் பவதத்தாய் ெனகெ
அருஞ்சரத் தம்ெத னடி. 63

ெதனசரத் தால்ெனகெ வையம் ெயங்கி

விதனத் துறைால் கைறில்வை - ெதனாகை
தத்துச் சுகத்வத நத்தி தானவைய கைண்டாங்காண்
பெத்த சுகத்வத பைறுத்து. 64

பைறுத்துபைருக் பகாண்டதுகபால் வீணிகை பநஞ்கச

பபாறுத்த ெயக்கிற் கபாகாகத - குறித்பதடுத்து
கதடிகய ைாசிதவன கசர்ந்து கைந்தபபாருள்
கூடினா ைாகெ குணம். 65

குணங்கள் பைவிதொய் பகாள்ைாகத பநஞ்கச

ைணங்குங் குணொக ைந்து - ைணங்கிகய

ெண்டை பெைாங் கடந்து ொவீட்வட நீதிறந்து

கண்படடுத்துக் பகாள்ைாய் கனம். 66
கன தனத்து ொதர் கழிகாதல் பகாண்கட
விவனயார் நவகக்குருக கைண்டா - தினெனகெ
கசாதித்தா னல்ைால் சுபகா ரியொகப்
கபாதித்தால் பகாள்விவைகயா புத்தி. 67

புத்திதரும் வித்வததரும் பபால்ைாப் பில்ைாெல் பநஞ்கச

சித்திமுத்திகபரின்பம் கசர்ந்திடைாம் - நித்தநித்தம்
தானந்த ொனபதாரு சற்குருகைாகட பழகி
ஆனந்த முண்டிருந்தக் கால். 68

கால்ைழிச் பசன்று கருவபக் குழிக்குக்கீழ்

மூைெற்ற நல்ைழிகய மூழ்கின்றி - ொவை
இருட்டறுத்துப் கபாடாெஎன்பாவி பநஞ்கச
திருட்டுவித்வத பசய்கிறாய் பசன்று. 69

பசன்று சிைனடியில் கசர்ந்த பபரும்பாம்பு

ஒன்றுமிக ைாசிவயத்தான் ஓட்டாெல் - நன்றாய்
நிவையாக நில்ைா தவைைாய் ெனகெ
அவைைாயி னில்துரும்ப தாய். 70

தாய்தந்வத பபண்டுபிள்வை தாபனன் றிரங்கிநித்தம்

காய்பறிக்கி றாகய கனியிருக்க - தாய்தந்வத
எத்தவன கபர் பபற்றாகரா என் ெனகெ நாமுந்தான்
எத்தவன கபவரப்பபற்கறாம் இங்கு. 71

இங்குஅங்குொய் ெனகெ ஈடழிய கைண்டாங்காண்

அங்கம் பபாருைா அறிந்துபகாண்டு - எங்குபெங்கும்
நாகெசிைொக நாடினால் ஞானபொழி
தாகெ அருவைத் தரும். 72
அருளில்ைா தார்க்கும் அருைறிைங் காகொ
அருைறிவு தாகன ஆனந்தம் - அருைறிவு
கதடுைதும் கூடுைதும் சிந்வதயா னந்தமுடன்
நாைதும் தானறி வினால். 73

நாடிபைழுத்து ஆறும் நடுபைழுத் தீவரந்தும்

ஓடி பனாருபதினா ைாகுகொ - ஓடாய்நீ
ஓபரழுத்வதக் கண்டுறங்கி உன்கனாடுறங்கி பநஞ்கச
ஓபரழுத்தி கைபசன் றுவர. 74

உவறகைத்தினாய் கபாை உள்ைெை பெல்ைாம்

அறுத்தவடந்து பநஞ்கச அறுதி - நிவறத்துப்
புளியம் பழத்கதாடு கபாலிருக்க கைண்டும்
களியழியுங் காைத்துக் கக. 75

காைங் கழித்துக் கவடைாயில் பாலுறுமுன்

கைைங் கவனய விழிெடைார் - ஏைக்
குழியில்வைத்து ொரடித்து கூப்பிடுமுன் ொய்வகக்
கழிபயடுத்துப் கபாடுமுன் கண்ணால். 76

கண்ணாகை ஞானம் கருதாெல் பநஞ்கசநீ

எண்ணாத ொய்வகபயல்ைாம் எண்ணுகிறாய் - நண்ணாய்
ககள்
பார்க்ககைண் டுந்தவனயும் பத்தவர ொற்றுத்தங்கம்
ஆக்கப் கபாகாகதா உன்னால். 77

உன்னாகை பநஞ்சகெ ஊழ்விவன ைந்தாலும்

எந்நாளும் பாம்பின்ைாய் கதவரகபால் - முன்னால்
அம்பிபட்டுப் கபாகாகத ஆனந்த பெய்விைக்கு
நம்பி துவணக்கு முற்றும் நம்பு. 78
நம்பினான் றன்வன நடுைவணயி கையிருந்து
கும்பிடா தார்க்குங் குவறயுண்கடா - நம்பிப்
பளிங்பகாளிகபால் பநஞ்கச பரந்திடாைா பெங்கும்
விைங்கனகைா கடகசருகெ. 79

ஏென்ைரு முன்பநஞ்கச எவ்விவனயுகெ பைன்று

சாெ நடுைதனில் சார்ந்ததிகை - கசெமுடன்
காைவனயும் பைன்று சிை காெவனயும் பைன்றுபின்பு,
பாலிக்க ைாெதுநாம் பார். 80

பாரயனும் ொலும் பரைைரு ருத்திரனும்

காரவனய ைாரணத்வத தான்கண்டு - சீராய

நக்கத் திவடநடுகை நற்க்கன பபாற்பதியில்

பசாற்கனகத் தற்பதியில் கதான்று. 81

கதான்றுகெ பயல்ைாச் சுகமுற்றதில் ெனகெ

கதான்றுகெ ஆனந்தச் சுந்தரர்பின் - கதான்றுகெ
அட்சரச் சுருக்கி பனாடும் அக்கரப் பபருக்கமுடன்
உச்சரித்து வரக்கிறவுண்வெ. 82

உண்வெ யிதுகாண் ஒளியிருந்த வீடதுகாண்

உண்வெ சிைனிருக்கும் ஊருகாண் - உண்வெ
கருவெ ஒளிகயழ் கதியுள் பதங்கள்
ெருவுதங்கி நீ ைருந்து ொறு. 83

ைருந்தும் பபாழுதுகாண் ொவயயாய் பநஞ்கச

ைருந்தும் குணொக ைந்து - ைருந்தும்
இருவிவன பதாடக்கறும் ஏழ்ைவகப்பிறப்பாம்
கருெைத் திருக்கறுங் காண். 84
காண்ெனகெ சத்திசிைம் ஒன்றான காரணத்வத
காண்ெனகெ ொையனுங் காணரிவத - காண்ெனகெ
பசம்பபான்னி னம்பைத் துள் கசருஞ்பசஞ் பசால்பைன்றும்
அம்பைத்தில் ஆடுநட னம். 85

நடனெது பார்ெனகெ நயனத் திவடகய

நடனெது நாைாம் பதங்காண் - நடனம்
பதிெதிவித் தாய் ெனகெ பைகதிவித் தாபயனகை
அதிவிதசித் தாந்த ொடும். 86

ஆடும் பதிெனகெ அம்பைத்வதச் சுட்டுநடம்

ஆடும் பரெகுரு ஆனந்தம் - ஆடுகின்ற
கூத்தவன கூற்றிற்ற கூத்தபிரா வனயசுத்தம்
நீத்தைவனச் சித்தம்வைத்து நில். 87

நில்லு நிைைறொய் கநசமுடகன பதியில்

நில்லு பிறவியற நீபநஞ்கச - நில்லு
கனல்ெதியும் கார்மிடறும் கதிரும் ெதியும்
புனபைாடு பசஞ்சவடயும் கபாற்றி. 88

கபாற்றித் தினெனகெ பபால்ைாக் குைங்கள் விட்டுக்

காற்றுங் கனலுங் கருத்துஒன்றாய்ப் - பார்த்தறிைால்
சுத்தெைப் பித்வதயற்றுச் சுற்றஒழி சுற்றிலுற்றுச்
சத்தெறித் துற்றதிகை தங்கு. 89

தங்குநீ பசன்று சதாசிைத்திகை ெனகெ

ெங்குங் கருக்குழிக்குள் ைாராெல் - தங்கும்
கருவும் புனலும் கதியும் பகதியும்
விதியும் திருத்தான பைளி. 90
பைளியில் பைளியாகி விண்ணைன் றானாய்
பைளியி பைாளியா யிருக்க - பைளியிற்
கரியுரித்துப் கபார்த்தைவனக் கார்ெதிபசன் றாவனக்
கருைறுத்துப் பார்த்தகை காண். 91

காணு ெனகெ கரிகாைவன ைவதத்துக்

காணு முைகபெல்ைாம் காணுருைாய் - தானு
ெனவிரக ொனபுலி ென்றுள் நடனப்
பணைரவின் உற்ற பாதம். 92

பாதத்தான் அஞ்பசழுத்தான் பரென் சிங்க

நாதத்தா பனன்று பநஞ்கச நன்றாகப் - கபாதத்தான்
ஆரணத்தி கனாடவடந்து அண்டபெல்ைாம் சுட்டதிரு
நீறணிந்து பகாண்டிரு நித்தம். 93

நித்தனாய் நிர்ெைனாய் நின்றுைகம் மூன்றுவரக்கும்

கர்த்தனாய் அஞ்பசழுத்தின் காரணொய்ப் - பபற்ற
குருவினிரு பாதங் குளிர நிவனநீ
தருெதுபற் றாெனகெ தான். 94

தானைனா காவிட்டால் சண்டாை னிற்றடிைான்

தானைனு ெங்கக தரிக்பகாட்டான் - ொனார்
கைங்கும் கைவிக்கருத்திற்றால் தான் பகாடுப்பான்
இைங்கும் அடிகதர் பநஞ்கச. 95

பநஞ்கச உனக்கு நிைைறொய்ச் பசான்னபைைாம்

எஞ்சாபைன் பசால்பைன் றிகழாகத - பநஞ்கச

கருத்திச்வச தள்ளி கருபதன்று பசப்பின்

கருத்திச்வச தள்ளு கருத்துள். 96
உள்ளிருந்து பநஞ்கச உைாவுஞ் சிைகுருவை
பைள்பைருக்கின் பூச்சூடும் கைணியவன - உள்கை
ெனமுருகப் பார்த்தால் ெவைசிவையாகச் பசன்றால்
உனதறிைால் பார்த்து நீ ஓது. 97

ஓதுநீ பநஞ்கசககள் ஓபரழுத்து ெந்திரத்தால்

ஆதியாய் எங்கும் அெர்ந்தாவன - ஓதில்
கடிய மிடியும் கடிய பிணியும்
கடிய ைணுகாெல் காக்கும். 98

காக்குந் தினகெ கடியப் பிறப்பறுத்து

கார்க்கும் பைபிணிகநாய் காட்டாெல் - கநாக்குெந்தி
ைந்து பகல்பைளியில் ைாராத ென்ெதவன
யுந்து ெவதயுணர்ந்தில் ைாழ். 99

ைாழுநீ பநஞ்கச ெயங்கித் திரியாகத

ஏபழழுத்துக் கப்பா லிருப்பாவன - ஏவழ
ைருத்தந்தீர்த் தன்பன்ெனெதனில் தங்கு
பருத்தரத்தி னத்வதப் பணி. 100

பணிந்து துதிெனகெ பல்லுயிர்கட் பகல்ைாம்

அணுவிைணு ைாங்கியிருந் தாவன - துணிைாய்ப்
பிறைா திருக்கவும் கபரின்ப ைாழ்வைத்
திறொக நம்பிச் பசலுத்து. 101
 20. கஞ்செடலச் சித்தர் பாடல்
கஞ்சமதல என்னும் மதலயில் வாழ்ந்ததமயால் இவர் கஞ்சமதலச்

சித்தர் என்று அதழக்கப்பட்டார் யபாலும். இயற் சபயர் சதரிந்திலது.

எளிதமயான சசால்லதமப்பில் காணப்படும் இச்சித்தரது பாடல்

கதலக்கியானம் 23 மற்றும் பாடல் 25 ஆக சித்தர் பாடல் சதாகுதியில்

காணப்படுகிறது.

வந்தசபாருதைத் தள்ைாயத - நீயும் வாராததற்கு வீணாதச சகாள்ைாயத

என்ற இவரது பாடல் வரிகள் பட்டினத்தடிகளின் இருக்குமிடம் யதடி உருக்கமுடன்

சகாண்டுவந்தால் உண்யபன் என் பசிக்யக

என்ற பாடல் வரிகதை நிதனவுபடுத்துகின்றன. இவ்வரிகள் மட்டுமல்ல.

ஏதனய அடிகளும் சந்த இதசயயாடு எதுதக யமாதனயுடன்

நிதனவுபடுத்துகின்றன.

கற்பதன யாகிய ஞாலம் - அந்த கரணங்கைாயல விதைந்த விசாலம் மூடருறவு

பிடியாயத - நாரி யமாக விசாரத்தால் நீ மடியாயத ஆடம் பரம் படியாயத - ஞான

அமுதமிருக்க விஷம் குடியாயத

சபண்களின் யமாக ஆதச கூடாது. அப்படி தப்பித் தவறி அஃது ஏற்பட்டு

விடுமானால் அவ்வைவு சீக்கிரத்தில் அததன

விட்டுவிட இயலாது, அல்லது அது யபாகாது என்று கூறும் இவர் பிற்காலச்

சித்தர் என்பது ‘பாடானது’, துற்கந்தம்’ முதலான சசால்லாட்சிகைால் புலனாகிறது.

நாமசசாரூபயம சித்தி - அதத நாடித் சதளிந்து சகாண்டாலல்யல முத்தி

என்று முத்திக்கான வழிதயச் சசால்கின்றார்.

பரிபூர ணானந்த யபாதம் - சிவ பரப்பிர்ம மான சதானந்த பாதம்

உரிதாம் பரம்பபாருவை உள்ளு - ொயம்
உற்ற பிரபஞ்ச ெயக்கத்வதத் தள்ளு
அரிதான சிைநாெம் விள்ளு - சிைன்
அடியார்கள் பணிவிவட அன்பாகக் பகாள்ளு. 1

துச்சமு சாரவி சாரம் - அற்பச்

சுகெது துக்கெதாம் பைகு ககாரம்
நிச்சய ொனவி சாரம் - ஞான
நிர்ெை கைதாந்த சாரகெ சாரம். 2

கற்பவன யாகிய ஞாைம் - அந்தக்

கரணங்க ைாகை விவைந்த விசாைம்
பசாற்பன ொம்இந்த்ர சாைம் - அன்று
கதான்றி விட்டாைது சூட்சானு கூைம். 3

அற்பெ தானப்பிர பஞ்சம் - அது

அனுசரித்தாகை உனக்கிது பகாஞ்சம்
நிற்பது அருள்கெவி பநஞ்சம் - அன்று
நிகரில்வை நிகரில்வை பெய்ஞ்ஞான பபாஞ்சம். 4

ஆங்காரத் தால்ைந்த ககடு-முதல்

ஆவசவயக் கட்கடாகட அப்பாகை கபாடு
தாங்காெ ைானந்த வீடு-அன்று
தாக்குெ கனாையந் தானாகக் கூடு. 5

தத்துைக் குப்வபகள் ஏது-சித்தி

சாத்திர ொன சடங்குகள் ஏது
பத்தி யுடன் ெறைாது - குரு
பாதத்வதக் கண்டாற் பதரியும் அப்கபாது. 6
தூராதி தூரங்கள்இல்வை - அத்வதத்
பதாட்டுப் பிடிக்க பைன்றால் பைகு பதால்வை,
காரண கதசிகன் பசால்வை-நம்பிக்
கருத்தில் நிறுத்தியும் காணைாம் எல்வை. 7

ஆணைத் தால்ைந்த காயம் - அதில்

ஐைரிருந்து பதாழில்பசய்யும் ஞாயம்
காணை ொம்கபாகு ொயம்-நன்றாய்க்
வககண்ட சூத்திரம் பசான்கனன் உபாயம். 8

மூடர் உறவு பிடியாகத-நாரி

கொக விகாரத்தால் நீ ெடியாகத
ஆடம் பரம் படியாகத-ஞான
அமுதம் இருக்க விஷம் குடியாகத. 9

தான் என்று ைாது கூறாகத-கபசி

தர்க்கங்கள் இட்டுச் சள் என்று சீறாகத
ஊபனன்ற பாசம் ொறாகத-கபானால்
உன்னாவண உன்ெனஞ் பசத்துந் தீராகத. 10

ைந்த பபாருவைத் தள்ைாகத-நீயும்

ைாராததற்கு வீணாவச பகாள்ைாகத
சிந்வத ைசொய்த் துள்ைாகத - சும்ொ
சித்திரம் கபாலிருந்தது ஒன்றும் விள்ைாகத. 11

கதகபாச பை பந்தம்-அப்பபாருள்
சிற்றின்ப ொனது சிச்சீர்க்கந்தம்
பாகெ தானகை தந்தம்-பபாருள்
பாவித்துப் பார்க்கில் உனக்கிது பசாந்தம். 12
ைஞ்சியர் ஆவச ஆகாகத-அந்த
ெயக்கொனாற் பகாஞ்ச ெட்டிற் கபாகாகத

அஞ்சி யென்வகச் சாகாகத-பகட்ட

ஆசா பாசொம் பநருப்பில் கைகாகத. 13

கல்வி ெயக்கங் கடந்து-எல்ைாம்

கற்கறா பென்று பறண்ணுங் கசட்வடத் பதாவைந்து
பசால்பைப் பினாகை கிடந்து-இரு
சூட்சாதி சூட்சத்தில் ஆவச படர்ந்து. 14

ஓடித் திரியும் கருத்து-அவத

ஓடாெல் கூட்டிப் பிடித்துத் திருத்து
நாடிக் பகாண்டம்வபப் பபாருத்து - அந்த
நாதாந்த பைட்டபைளிக் குள்இருத்து. 15

சாண்ையிற் றால்அவை யாகத-நிதம்

சஞ்சைப்பட்டுக் பகாண்கட ெவையாகத
ஆணைத் தால்உவை யாகத-உனக்கு
கானந்த முத்தி அது நிவையாகத. 16

அபிொனி யாகிய சீைன்-அைன்

அஞ்ஞானத்தாகை அழிவுண்டு கபாைான்
தபம்நிவனந்தால் கபாதம் சார்ைான்-நிவை
சார்ந்து பகாண்டால் சத்தி ரூபமும் ஆைான். 17

நற்குரு பசான்னகத பசால்லு-தம்பம்

நாட்ட பென்றால் ைன்னி நிவையிகை நில்லு
தற்செ யங்கவை விள்ளு-உண்டு
தன்ெயொககை தாகன நீ பகாள்ளு. 18
துன்ப இன்பங்கவைத் பதாட்டு-அந்தத்
பதாந்தங்கள் எல்ைாந் துருசறச் சுட்டு
பின்பு பாசத்வதக் வகவிட்டு-ஒன்று
கபசாெ ைந்தம் பபருவெவய விட்டு. 19

கபச்சினால் என்பனன்ன கதாணும்-சும்ொ

கபசப்கபசப் பிவழஅல்கைா காணும்
ைாச்சுத ைால்அம்பு பூணும்-நல்ை
ொசற்ற ஞான விசாரவண கைணும். 20

அநித்திய ொனது கதகம்-அதில்

ஆவசயும் ஒன்றால் அடங்காது கொகம்
தனித்திருந் தால்அந்த கபாகம்-ஒன்று
தானாகி நிற்பது கைசிை கயாகம். 21

விரும்பாவசக்கு இடங்கள் பகாடாகத-காய

கைதவனக் குள்கைநீ கட்டுப்படாகத
திரும்பச் பசனனம் எடாகத-குரு
கதசிகர் பாதத்தில் அன்பு விடாகத. 22

ககாடான ககாடி தைங்கள்-அந்தக்

ககாவிவைச் சுற்றிச் பசபிக்குஞ்பசபங்கள்
பாடான தல்கைா பைங்கள்-இது
பண்ணுமுன் நண்ணும் துன்ப அெைங்கள். 23

அந்தக் கரணவி ைாசம்-அவத

யாராலும் தள்ைக்கூ டாது பிரயாசம்
பதாந்தித்து நிற்பகத பாசம்-அதிற்
கதான்றாெற் கதான்றுஞ் சுயம்பிரகாசம். 24
நாெபசா ரூபகெ சித்தி-அவத
நாடித் பதளிந்துபகாண்டால் அல்கைா முத்தி
கநெ பசாரூபகெ வித்து-எங்கும்
நிச்சய ொகும் நிரந்தர ைத்து. 25
 21. கல்லுளிச் சித்தர் பாடல்
‘கல்லுளிச் சித்தன் யபானவழி காடுயமடு எல்லாம் தவிடு சபாடி’

என்று ஒரு பழசமாழி இந்தச் சித்ததரப் பற்றி வழங்குகிறது. இந்தச் சித்ததரக்

கண்டால் மதலகளும்கூட குறுக்யக நில்லாது பயந்து வழிவிடும் என்பதால்

இப்பழசமாழி ஏற்பட்டதாகக் கூறுவர்.

இவர் சபயரால் கல்லுளிச் சித்தர் ஞானானந்த சூத்திரம் 16, கல்லுளிச் சித்தர் பாடல்

ஆகியதவ வழங்கப்படுகின்றன.

சித்தர் என்யபார் யார்? என்பதற்கு இவர் பாடல்கள் விதடயளிக்கின்றன. பந்தங்

கடந்தவயன சித்தன் - பாரில் பஞ்சமா பாதகத்தத விட்யடாயனபத்தன் இந்தவிதந்

சதரிந்தவயன சித்தன் அதிசலன் நிதலதம கண்டவயன சீவமுத்தன்

இப்படி சித்ததன இனங்காட்டிய கல்லுளிச் சித்தர் முதல் பகுதியில்

என்ன என்ற வினாக்கதைத் சதாகுத்து இரண்டாம் பிற்பகுதியில் யவணும் யவணும்

என்று யவண்டுமைவு ஞானத்ததக் சகாட்டுகின்றார்.

கட்டி வராகன் இருந்சதன்ன - அததக் காவல்கள் யபாட்டு நீ காத்திருந்சதன்ன

நீரில்லா கிணறு இருந்சதன்ன மனம் யநராய் நடவாத பிள்தை இருந்சதன்ன

ஊரிலா ஆறிருந் சதன்ன நமக்கு உதவியில்லா மனிதர் உறவிருந்சதன்ன

இதவகள் எல்லாம் இருந்தும் ஒன்றுதான் இல்லாமல் இருந்தும் ஒன்றுதான்.

உதவாக்கதரகதைப் பட்டியலிடுகின்றார்.

சகாதலக் கைவு நீக்கிவிட யவண்டும் உலகில் சகாடியயான் எனும் யபதரப்

யபாக்கிடயவணும் யசாதிதயக் கண்டறிய யவணும் அட்ட கன்மந் சதரிய யவணும்

அதற்கு ஆதாரமான கதல சதரியயவணும்

என்று யவண்டுவனவற்தற தனிப்பட்டியல் இடுகின்றார். பாடல்கள் படிப்பதற்கு

எளியனவாய், ஞான அமுதத்ததப் புகட்டுகின்றன.

பிர்ெ பசாரூபத்வத நாடு உன்
கர்ெ விவன ஓட ைழிதவனத் கதடு

எட்டி பழுத்தாலும் என்ன? காசு

ஈயாத கைாபிகள் ைாழ்ந்தாலும் என்ன?
கட்டி ைராகனிருந்து என்ன? அவதக்
காைல்கள் கபாட்டுநீ காத்திருந்து என்ன? 1

நீரிைாக் கிணறு இருந்பதன்ன? ெனம்

கநராய் நடைாத பிள்வையிருந்து என்ன?
ஊரிைா ஆறிருந்து என்ன? நெக்கு
உதவி இல்ைாது ெனிதர் உறவிருந்து என்ன? 2

தைெது பசய்தாலும் என்ன? நீ

செத்தன் என்கறகப பரடுத்தாலும் என்ன?
சிைபூவச பசய்தாலும் என்ன? அரன்
கசைடிவய ெறைாெல் இருந்தாலும் என்ன? 3

காசிகபாய் ைந்தாலும் என்ன? பபரிய

கனக தண்டிவககயறித் திரிந்தாலும் என்ன?
ைாசிவயத் பதரிந்தாலும் என்ன? நாளும்
ெகராசன் என்றுகபர் பபற்றாலும் என்ன? 4

புராணம் படித்தாலும் என்ன? இந்தப்

பூகைாகம் தன்னில் ெவறந்திருந்து என்ன?
திராசு நிவையாய் இருந்து என்ன? தினம்
சிைசிைா என்கற பசபித்தாலும் என்ன? 5

வித்வதகள் பைபடித்து என்ன? நீ

பென்கெலுஞ் சாத்திரம் கற்றாலும் என்ன?
சித்துகள் பதரிந்தாலும் என்ன? நாளும்
சிறப்பாக ைார்த்வத உவரத்தாலும் என்ன? 6

பபண்டாட்டி பிள்வை இருந்து என்ன? முதிர்ந்த

பபரிகயார்கள் பாதத்வதப் பூசித்தும் என்ன?
துண்டாகப் கபாயிருந் பதன்ன? நீ
துவையாத கற்ககாட்வட கட்டியிருந்து என்ன? 7

ொடிகெல் வீடிருந்து என்ன? இந்த

வையகத் கதார்பெய்க்க ைாழ்ந்தாலும் என்ன?
கூடிக் குைாவி இருந்த பதன்ன? வகபயடுத்துக்
கும்பிட்டுக் கூத்தாடித் திரிந்தாலும் என்ன? 8

தாய்தந்வத துவணயிருந்து என்ன? உற்ற

சனங்களும் உபகார ொய் இருந்பதன்ன?
நாய்கபால் அவைந்தாலும் என்ன? ைரும்
நெனுக்குத் தப்பி ஒழிந்தாலும் என்ன? 9

சரிவய கடந்திடவும் கைணும் இந்தச்

சகத்தினுட ொவய ஒழித்திடவும் கைணும்.
கிரிவயவயப் பார்த்தறிய கைணும் ெனைாக்குக்
பகட்டாத பசாரூபத்வதத் பதரிந்திடகைணும் 10

கயாகந் பதரிந்திட கைணும், உனக்

குண்டிமுதல் ஆனவதச் சுருக்கிடகைணும்,

பாகெது பதரியகை கைணும், குரு

பாதம் அவத ெறைாெல் இருந்திடகைணும். 11

பகாவைகைவு நீக்கிவிட கைணும் உைகில்

பகாடிகயான் எனும்கபவரப் கபாக்கிடகைணும்
புவைகவைத் பதாவைத்து விடகைணும் இன்று
பபால்ைாத ொவயவய விைக்கிடகைணும். 12

கசாதிவயக் கண்டு அறிய கைணும் கைதச்

சுடபரனும் தீபத்வதப் பார்த்தறிய கைணும்
ஆதிம்பிர் ெந்பதரிய கைணும் அவத
அன்புடன் சாத்திரத் தாற்பதரிய கைணும். 13

ஞானநிவை பதரியகை கைணும் இதில்

நால்கைத உண்வெ பதரிந்திட கைணும்
கொன நிவைபதரியகை கைணும் கயாக
முடிைான ைத்துவை முன்பதரிய கைணும். 14

அட்ட கரு ெம்பதரிய கைணும் அதற்

காதார ொனஆவை பதரிய கைணும்
திட்டொய் ைாசிநிவை கைணும் இத
பதரிந்துபகாண் டாற்சித்தன் ஆககை கைணும் 15

பந்தங் கடந்தைகன சித்தன் பாரிகை

பஞ்சொ பாதகத்வத விட்கடாகன பத்தன்
இந்தவிதந் பதரிந்தைகன சித்தன் அதில்
என்நிவைவெ கண்டைகன சீை முத்தன் 16

ஆனந்தக் களிப்பு

பிர்ெ பசாரூபத்வத நாடு உன்

கர்ெ விவனகயாட ைழிதவனத் கதடு
ெர்ெந் பதரிவிக்கும் வீடு கண்டு
தர்ெ பநறிமுவறதன்னில்நீ கூடு. 1
ஆதி பரம்பபாருவைப் கபாற்றி என்தன்
ஆத்தாளின் பாதத்வத ெனதினி கைற்றி

கசாதிச் சுடபராளிவய
தூயகுரு பதெைவரச் சிரமீது கநாக்கி
தாக்கி. எங்கள்
2

முத்தர்கள் தன்வனத்
கொனத்தின் நிவைவய ெனத்தினில்
சுத்த நிராெயங்
சுடபரனும் பபாருவைஉன் னிதயத்துட் துதித்து
ஏற்றி
கண்டு
பகாண்டு கெைாம்

கைதச்
3

ஞான நிவை அறிய

ஞாைத்தில் ஆபாச ைழிதவனத்
கொன நிவையினில்
முச்சுடர் ஆகிய தீபத்வதப் கைண்டி
தாண்டி
கசர்த்து
பார்த்து. இந்த

ஆதி
4
நித்தியா னந்தபெனத்
நில்ெை ொனகதார் பரபைளி
பத்தியாய் ைாழ்ந்திட
பாசத்வத நீக்கில்பெய்ஞ் ஞானெது கதர்ந்து
சார்ந்து
கைணும்
கதாணும். சதா

ஆசா
5

தன்வனகய தானறிந்கதான்
தனித்திருந் கதபழக்க முற்கறாகன
உன்வனஉன் னாைறிகைான்
கயாகநிவை தன்வனயு ெறிந்கதாகன சித்தன்
முத்தன்
சத்தன்
முத்தன். ைாசி

ஞான
6

பவுரவண நாைதனி
பழக்கெது பசய்யைா ரம்பிக்க
நைநாதர் பசய்முவறகள்
நாட்டத்வதக் பகாண்டு ைழிபார்ப்பர் கைதான்
கைதான்
இதுதான்
இதுதான். ைாசிப்
கண்டு
7

ைாசிப் பழக்கத்வத
ொர்க்கப் படிகய ைழிகண்டு
பாசிப் பயறு
பத்திய ொககை காைத்வத நாட்டு
தீட்டு
அன்ன
ஓட்டு. தீட்வச

மூட்டுதினம்
8

பபண்கபாகத் தாவச வை
பிரணை பசாரூபத்வத நழுை வி
ெண்பபான்கெல் இச்வசபகாள்
ொவயயில் அகப்பட்டு நீயுழ யாகத
டாகத
ைாகத
ைாகத. நல்ை

பபால்ைா
9

அட்டாங்க கயாகெது
அனந்தநிவைகண்டு கொனத்தில்
கட்டாக ஓர்நிவையில்
கரணம் அடக்கிய கெகைறிச் பசய்ைாய்
உய்ைாய்
நில்லு
பசல்லு. அதி

அந்தக்
10

நந்திதன் பகாலுவை
நாட்டத்வத விட்டுநீ அவைந்து
அந்தணன் பீடத்தில்
ஆத்தாவைக் கண்டு பணிந்திடு விடாகத
பகடாகத நீகய ைாகய. அந்த

நின்று
11

தானாக கெகைஓர்
தான்சாத்தி இருக்கின்ற ைழிதிறந்
கெனாட்டுக் கப்பவை
விரித்துநீ கெற்தூக்கிச் சுக்காவனப் வீடு
கதாடு
ஓட்டு
பூட்டு. கதவு

பாவய
12

ஆதாரம் ஆவறயும்
அறிவினுக்கு எட்டிய நங்கூரங்
ொதா பதரிசவன
ைழியிகை திட்டியின் ைாசல் பார்த்து ககார்த்து
அறிந்து திறந்து. உன்றன்

அந்த
13

ஆறுதை வீட்வடயும்
அைரைர் ைாசஞ்பசய் அருவெவய
கதறுைவத நீ பைளிவி
திருைான கெல்ைாசல் கண்டுபின்னி கண்டு
விண்டு
டாகத
டாகத. அங்கக

நல்ை
14

பாவதைழி ஏறிகய
பாைத்தின் ைழிகயகபாய்ப் பட்சொய
தாவத இருப்பிடம்
சஞ்சாரம் இல்ைாத தனித்திடஞ் பசல்லு
நில்லு
பாரு
கசரு ெயிர்ப்

யாரும்
15

மூைதாரத்வதயும்
முச்சந்தி வீதியின் ைாசிவயச்
நாைா விதங்களும்
நைககாண சக்கரத்து உண்வெ பார்த்து
கசர்ந்து
பதரிந்து அறிந்து. நல்ை

அங்கக
16

சங்குத் பதானிககட்கில்
சத்தமுங் ககட்கப் பயம்விைகிப் ஆகும்
கபாகும் அந்தச்

எங்கும் நிராெயொய்த்
இயல்பாக நாதத் பதானியங்கக கதாணும் காணும். கெலும்
17

சதுரகிரி உச்சிமீது
தானங்கக பார்த்துபிர ொனந்த
இதுகயி ைாசகிரி
இனிவெயாய் ைழிபதரிந்து தவ்விடஞ் ஏறி
மீறி
பயன்று பசன்று. அவதத்

கபாற்றி
18

கருபநல்லிக் காட்டுக்குள்
கருைான தாெவரத் தடாகத்துள்
பபருைாரித் தீர்த்தங்கள்
கபசாெல் ஊவெகபால் கொனத்வத பசன்கற நின்கற
ஆடி
நாடி. உட்

ைாய்
19

கருஞ்சாவர பைண்சாவர
கண்டு ஒடுங்கி ைழிதவனத்
பபரும்பாலும் அருவி
பிறங்கும்பிர ொனந்த மிதுபைன்று கயாட
கதடப்
பசறிந்து
அறிந்து. அவதக்

ைரப்
20

மூைக் ககணசவனக்
முன்னின்று கபாற்றிகய பதரிசித்துக்
ககாைத் துடன் அங்கு
குணொயாய் ஆனந்தப் பரபைளி கண்டு பகாண்டு
இருந்தும் பபாருந்தும். அைர்

பசல்ைக்
21

கசாதி பசாரூபத்வதப்
பசாக்கிகய நின்றிடத் கதகமும்
ஆதி ெகாலிங்கங்
ஐம்புைன் ஒடுங்கிகய ஆனந்தங் பார்த்து
கைர்த்து
கண்டு
பகாண்டு. அதிற்

அதில்
22

சுந்தர பதரிசனம்
பசாரூப நிவையதனில் நின்று நான்
அந்தரத் கதார்கவைப்
ஆச்சரியம் என்கறதான் ைாசிவய பசய்து
உய்து
கபாற்றி
ஏற்றி. சிற்

இது
23

கண்டுபகாண் கடன்சிற்
கண்பகாண்டு பார்த்தறிந் கதன்அட்
விண்டுயான் பசால்ைமுடி
கெதினி கயார்க்குபைகு விற்கிவட பரத்வத
சரத்வத
யாது
யாது. ஞானக்

இந்த
24
ெனொனது தடங்கிகய
ொவயவய விட்டுக் கவரகயறல்
சினபென்னுங் ககாபம்அறுத்
சித்திய தாககை முத்தியும் கபாச்சு
ஆச்சு
தாச்சு
ஆச்சு. இந்த

கயாகம்
25

ஆவசவய ஒருநாளும்
ஆறு தைத்திலும் கண்டவதப்
ஓவச ஒளிக்குகை
உற்றுற்றுப் பார்த்துப்பின் அங்கங்குச் கைண்கடன்
பூண்கடன்
நின்கறன்
பசன்கறன் கெல்

அவத
26

ஆயிரத்து எட்டிதழும்
அந்தந்த நிவைவயயும் ெனத்தினிற்
தாயின் பசாரூபத்துள்
சகைபுை னங்களும் பிண்டத்தில் கண்கடன் பகாண்கடன்
ஆச்சு
ஆச்சு. கண்டு
இன்னும்
27

அஞ்ஞானம் என்பதும்
ொனந்து பென்ப தது நிசப்
பெய்ஞ்ஞானம் என்பது
கெதினி கயார்கள் அறியார்க கபாச்சு
கபச்சு
பபாய்கயா
வைகயா. பர

இந்த
28

இல்ைறம் உள்ைதும்
ஏற்வகயா யிருந்கதார்க்குச்
நல்ைறம் கதடியவை
நாதாந்த பைட்டபைளி யாயிருக்கும் நாகெ
சாதனொகெ
யாகத
கபாகத. அதி

கெைாம்
29

கொன நிவைகண்டு
முத்திக்கு வித்தான கருத்தில் நின்
ஞான நிவையதுவும்
நாடி இருக்கைாம் பைகுகாை கதறு
கறறு
கிட்டும்
ெட்டும். பர

பூவில்
30

சுழிமுவன திறக்கும்ைழி
சூட்சாதி சூட்சத்வதக் கண்டதின்
ைழியுடன் சுந்தரர்
ொர்க்கத்தின் ைழியாகச் பசன்றுநீ பாரு
சீரு
நூகற
கதகற. அந்தச்

பசால்லும்
31

ெச்சரும் எண்ணூறிற்
ைாய்விண்டு பசால்லினர் பதரியகை சதொய்க்
பதொய் பகாஞ்சம்

இச்வச ஒழித்து நீ
இகபர இரண்வடயும் காணபைகு பாரு
சீரு. அதனால்
32

தீட்வசயின் ொர்க்கமும்
கதசிகன் இருநூறில் ைழிதுவற
ொட்சிவெ யாக
ைாங்கித் திருமூைர் குவகக்குள் பதரிய
அரிய
உவரத்தார் ெவறந்தார். குரு

அவத
33

சட்டமுனி கற்பவிதி
தான்பார்த்து நல்ை ைழியினில்
பைட்டபைளி யாககை
விரித்துச்பசான் னாரந்த ஐஞ்ஞூறிற் நூறு
கதறு
கதாணும் காணும். அதவனத்

கராெர்
34

பசய்பாக ொனதுவும்
பதரிந்துகுரு முவறயாகச்பசய்ைாய்நீ
வகபாகத் துடன் பசய்தால்
கவடத்கதறல் ஆமிந்தத் திடத்துடன் முன்கன
பின்கன
ஞானம்
கொனம். கருவைத்

கிட்டுங்
35

பத்திய பாகங்கள்
பாங்குடன் தானுண்பாய் நவரதிவர
முத்தி ைழிவயத்
கொசங்கள் ைாராெற் பசய்ைாய் ஆக
கபாக
திறந்து
சிறந்து. முவறயாய்ப்

பார்த்து
36

பூகைாக ஆவசவயத்
கபாதிக்குங் குருகண்டு அடுத்துநீ
சாகைாக பதவியது
சம்பத்து கைண்டுகொ இதுைந்த தள்ளு
பகாள்ளு
கிட்டும்
ெட்டும். ஞானம்

கைகற
37

கயாக முவற வக
ஒன்றுந் பதரியாெல் நீயும்
பாகெ தாககை
பத்தியா எப்கபாதுஞ் சரத்தினில் விடாகத
பகடாகத
பசய்ைாய்
உய்ைாய். விட்டுவிட்டு

பய
38
ஞான ைழிகண்டு
நைொன முத்தி ைழிதவனத்
கொன நிவையிகை
முத்திக்கு கிடொன ைழியிகை கூடு
கதடு
நில்லு
பசல்லு. ைரும்

குரு
39

ைாழ்நாவை வீணில்வி
ொய ைவைஅகப் பட்டுழ
பாழ் கபாகில் எதுவும்ைா
பக்குை ொகிடில் நீ பின்னி டாகத
ைாகத
ராகத
டாகத. பகட்ட

பரி
40

தூக்கத்தில் ஆவசவை
சுகபெனக்காண்பித்து ெயக்குெப்
ஊக்கத் துடனிருப்
உைககார் சிரிக்கவு டம்பபடுப் யாகத
கபாகத
பாகய
பாகய. இது
தூங்கி
41

மீறித் திரிைதும்
கெபசயும் ைார்த்வதக்கு இடெது
கதறித் பதளிைது
சித்தம் ெடக்கித் திரிைது வீகண
காகண
பாரம்
சாரம். பரியாச

உன்றன்
42

ஆணைத் தால் ைருங்

அறியாெல் நடப்பது சுவனபகட்ட
தாணுவின் பாதத்வத
தன்கதகம் கபாகாெல் கற்பங்கள் ககடு
ொடு
நாடு
கதடு. அவத

என்றும்
43

ஆவச ெயக்கில் பசல்

அன்புடன் பதரிந்தவத பைளியில் பசால்
பாசத்து அகப்படாது
பரிபூர ணானந்த பதம்அவட ைாகத
ைாகத
நீகய
ைாகய. நீ

ஞான
44

பார்த்துத் பதரிந்து பகாள்

பட்சொய்ப் கபாகருஞ் பசால்லினார்
ஆத்துெ சத்தியாய்
அன்புடன் கபாற்றிப் பணிந்துபகாண் என்கற
என்கற
நாகன
கடகன. எனக்குப்

அைவர
45

குருநாதன் என்வன
பகாடுத்தாகர கல்லுளி பயன்கற
திருநாெம் பபற்றபின்
பதரிசித்து கயாகத்தின் சித்திபபற் ெதித்துப்
விதித்து
நாகன
கறகன. கபர்

அைவரத்
46
கல்லுளிச் சித்தபனன்
கனிந்துகெ கூப்பிட்டார் சித்தர்க கறதான்
கைதான் ைாயாற்

பசால்லிய படிபயன்வனத்
சுட்டி அவழத்திடில் கநரில் ைரு தாகன
கைகன. எைரும்
47

என்னூலும் ெறுபகதா
இயம்பிகனன் சக்கரத் தியல்பதின்
முன்னூலும் பின்னூலு
முக்கியம் இன்னபதன ெனதுக்குள் டாறு
கூறு
ொய்ந்கத
ைாய்ந்கத. நானும்

நீ
48

சாத்திர பெத்தவனகயா
தான்பசான்ன ைாத ையித்தியந்
சூத்திரம் பத்பதான்ப
பசால்லிய நூல்தவன ைழிதுவற ககாடி
கதடி
தாக
யாக. சித்தர்
யானும்
49

பார்த்துத் பதளிந்தைகன
பக்குை ொக அறிந்கதாகன
கநர்த்தியாய் என்னூல்கற்
நீடூழி காைம்ைவர கயாகம் பபற் சித்தன்
பத்தன்
கறாகன
கறாகன. பரி

அைன்
50
 22. சங்கிலிச் சித்தர் பாடல்
சங்கிலிச் சித்தரின் உண்தமப் சபயர் ‘மதங்க நாதர்’ என்பது தவிர,

யவறு எந்தத் தகவல்களும் உண்தமதய உதரப்பதவ ஆகா. இவர் காலம் 15ஆம்

நூற்றாண்டின் இறுதிக் காலம் என்று பாடல்களில் வழங்கும் சசால் வழக்காறுகள்

காட்டுகின்றன.

சங்கிலிச் சித்தர் பாடல்கள் ‘கும்மி’ சமட்டில் அதமந்ததவ. 36

பாடல்களும் முக்காலத்தின் உண்தமகதை முன்தவக்கின்றன. மனிதர்கள்

வாழப் பிறந்தவர்கள். சபாய் மாதயதய நம்ப யவண்டாம். வாழ்க்தக

வாழ்வதற்யக. வாழ்வில் சபாருந்து என்று கூறுகிறார். மனம் அடக்கும்

கதலயய வாழ்வு. மற்றதவ வீழ்வு என்பது இவர் சகாள்தக. தவதீகச்

சமயத்தின் தவரியாக விைங்கும் இவர், வாழ்வின் யபரின்பத்திற்கு வழி வகுக்கிறார்.

கும்மி

மூைக்க கணசன் அடிகபாற்றி எங்கும்

முச்சுட ராகிய சிற்பரத்தில்
ைாவை திரிபுவர அம்பிவக பாதத்வத
ெனத்திற் பகாள்ைாய் ஆனந்தப் பபண்கண. 1

எங்கள் குருைாம் திருமூைர் பாதம்

எப்கபாதும் கபாற்றித் துதித்கதான்
சங்வககள் அற்றொ சித்தர்கு ழாங்களின்
தாவைப் பணிைாய் ஆனந்தப் பபண்கண. 2

ஓங்கார ைட்டம் உடைாச்சு பின்னும்

ஊவெ எழுத்கத உயிராச்சு
ரீங்காரம் ஸ்ரீங்கார ொன ைவகயவத
நீதா னறிைாய் ஆனந்தப் பபண்கண 3
அகாரம் உகாரத் துடன்பபாருந்த அது
யகார ொனது அறிந்துபகாண்டு
சிகார ொன பதளிவினி கைநின்று
கதர்ந்து பகாள்ைாய் ஆனந்தப் பபண்கண 4

பஞ்ச பூ தங்கவைக் கண்டறிந்கதார் இகப்

பற்றிவனச் சற்றும் நிவனப்பாகரா
சஞ்சைம் இல்ைாது கயாக ைழியவதத்
தானறிந்துய்ைாயா ஆனந்தப் பபண்கண 5

தை நிவைவய அறிந்கதார்க்கு ஞானந்

தன்னால் பதரியும் எனகைதான்
நைசித் தாதிகள் கண்டு பதளிந்தவத
நன்றாய் அறிைாய் ஆனந்தப் பபண்கண. 6

ைாசி நிவைவய அறிந்துபகாண்டால் தைம்

ைாச்சுது என்கற ெனது கந்து
கதசி எனும்பரி மீகதறி நாட்டம்
பசய்தது அறிைாய் ஆனந்தப் பபண்கண. 7

நந்தி பகாலுவைத் பதரிந்கதார்கள் ைாசி

நாட்டம் விடார்கள் ஒருக்காலும்
உந்திக் கெைத்தில் அந்தணன் பீடத்வத
உற்றறிந் துய்ைாய் ஆனந்தப் பபண்கண. 8

ொலுந் திருவும் ைசித்திருக்கும் இடம்

ைணங்கி இப்பால் பசல்லும்கபாது
கெலும் உருத்திரன் ருத்திரி கசவைவய
கெவிகய காண்பாய் ஆனந்தப் பபண்கண. 9
எந்பதந்தப் பூவச புரிந்தாலும் பரம்
ஏகம் என்கற கண்டு அறிந்தாலும்

சிந்வதயும் அடங்கு உபாயம் சதாசிைன்

சீர்பாதம் அல்கைாைா ஆனந்தப் பபண்கண. 10

தாகன தானாக நிவறந்து நின்ற சிை

தற்பரம் ஆகிய உற்பணத்வத
நாகன நான் என்று அறிந் துக்பகாண்டு பர
நாட்டம் அறிைாய் ஆனந்தப் பபண்கண. 11

ைஞ்சப் பிறப்பும் இறப்புக்கு கெகு முன்

ைாசவன என்கற அறிந்துபகாண்டு
சஞ்சை ெற்றுப்பி ராணாயஞ் பசய்திடில்
தற்பர ொைாய் ஆனந்தப் பபண்கண. 12

சரிவய கிரிவய கடந்தாலும் கயாகம்

சாதித்து நின்றருள் பபற்றாலும்
உரிய ஞானவி சர்க்கம் இைாவிடில்
ஒன்றும் பயனின்று ஆனந்தப் பபண்கண. 13

தன்வனஇன் னாபனனத் தான்பதரிந்தால் பின்னும்

தற்பர வனப் பார்க்க கைணுகொதான்
அன்வனயும் அப்பனும் கபாதித்த ெந்திரம்
அறிந்தைன் ஞானி ஆனந்தப் பபண்கண. 14

எண்சாண் உடம்பும் இதுதாண்டி எழில்

ஏற்கும் நைைாசல் உள்ைதடி
தண்வெ அறிந்து நடப்கபார்க்கு எட்டுத்
தைங்கள் கதாணும் ஆனந்தப் பபண்கண. 15
அஞ்சுகபர் கூடி அரசாை ஒரு
ஆனந்தக் கட்டடங்கட்டி வைத்த
பசஞ்சிக் ககாட்வடவயக் கண்டிதுதாபனனத்
பதரிந்துக் பகாள்ைாய் ஆனந்தப் பபண்கண. 16

ஊத்வதச் சடைம் இதுதாண்டி நீ

உப்பிட்ட பாண்டம் இதுதாண்டி
பீத்தத் துருத்தி இதுதாண்டி நன்றாய்ப்
கபணித் பதளிைாய் ஆனந்தப் பபண்கண. 17

ஆத்தாள் எந்தவனப் பபற்றுவிட்டாள் என்தன்

ஆப்பனும் என்வன ைைர்த்துவிட்டார்
கைத்தாள் என்று நிவனயாெல் இதன்
விபரங் ககட்பாய் ஆனந்தப் பபண்கண. 18

இந்தச் சடைம் பபரிபதன எண்ணியான்

இருந்து வீண்காைந் தான்கழித்துச்
பசாந்தச் சடைம் எதுபைனப் பார்த்திடில்
சுத்தொய்க் காகணாம் ஆனந்தப் பபண்கண. 19

ெணக்ககாைம் கண்டு ெகிழ்ந்த பபண் கனாடுபின்

ெக்கவைப் பபற்று ைைர்த்து எடுத்துப்
பிணக்ககாைம் ஆைது அறியாெல் வீகண
பிதற்றுைது ஏதுக்கு ஆனந்தப் பபண்கண. 20

எல்ைா பபாருள்களும் எங்கிருந்து ைந்த

என்றுநான் உற்றிவதப் பார்க்வகயிகை
நல்ைகதார் ெண்ணினில் உற்பத்தி என்றுபின்
நன்றாய்த் கதாணுகத ஆனந்தப் பபண்கண 21
பசத்தபின் பகாண்கட சொதிபசய்து அப்பால்
சிைநாள்கள் கழித்தந்த ெண்பணடுத்து
உய்த்கதார் பாண்டம் ஆகச் சுட்டுப்பின்
உைககார்க்குதவு ஆனந்தப் பபண்கண. 22

சகை பபாருள்களும் ெண்ணாய் இருப்பவதச்

சற்று நிதானித்துப் பார்க்வகயிகை
பகைான் அங்கங்குஎள் பைண்பணய்வயப் கபாைகை
பற்றி இருப்பார் ஆனந்தப் பபண்கண. 23

ெண்ணில் பிறந்தது அழிந்துவிடும் பார்த்து

வைத்த பபாருளும் அழிந்துவிடும்
கண்ணினில் காண்பது அழிந்து விடுபென்று
கண்டறிந்து பகாள் ஆனந்தப் பபண்கண. 24

பபற்ற தாய் தந்வத சதொகொ? உடல்

பிறப்புச் சுற்றஞ் சதொகொ?

ெற்றுஉள் கைார்கள் சதொகொ பகாண்ட

ெவனவி சதொகொைாய் ஆனந்தப் பபண்கண. 25

யாரார் இருந்துஞ் சதெைகை நெ

ஆத்துொ கூடுவிட்டு கபாகும்கபாது
ஊரார் ஒருைர் சதமிவை என்பவத
உற்றுநீ காண்பாய் ஆனந்தப் பபண்கண. 26

இந்த ைழிவயத் பதரிந்துபகாண்கட இவ்

இகத்தும் பரத்துொய் சித்தன் என்கற
பசாந்தெ தாகஎன் பாட்டன் கபாகரிஷி
பசால்வை அறிைாய் ஆனந்தப் பபண்கண. 27
ைழி பதரியாது அவைந்கதார்கள் இந்த
ொநிைந் தன்னில் ககாடானககாடி
சுழிமுவன தன்வனத்பதரிந்து பகாண்டால்பின்
சுகைழி கண்கடார் ஆனந்தப் பபண்கண. 28

ஆவசஒ ழிந்தருள் ஞானம்கண்டு வீண்

ஆண்வெவயத் தான்சுட் டறுத்து த்தள்ளி
பாசத்வத விட்டுநீ கயாகத்வதச் பசய்திந்தப்
பாரினில் ைாழ்ைாய் ஆனந்தப் பபண்கண. 29

இரவைப் பகைாய் இருத்தித் பதரிந்து நீ

ஏக பைளிவயயும் கண்டறிந்த
விவரைாய் இந்த விதத்பதரிந்தால் இம்
கெதினி கபாற்றும் ஆனந்தப் பபண்கண 30

பபற்றதாய் தந்வத இருந்தால் என் பகாண்ட

பபண்டீர் பிள்வை இருந்தால் என்
நற்தைஞ் பசய்யாது இருக்கில் நெனுக்கு
நாம்பசாந்தம் காண்பாய் ஆனந்தப் பபண்கண. 31

தீர்த்தம் ஆடிக் குளித்தாலும் பை

கதைா ையம் சுற்றி ைந்தாலும்
மூர்த்தி தரிசனஞ் பசய்தாலும் நாைாம்
கொனம் உண் கடாபசால் ஆனந்தப் பபண்கண. 32

காடு ெவைகள் அவைந்தாலும்

கன்ொனுட் டானம் புரிந்தாலும்
ஓடுஞ்சித் தத்வத நிறுத்தார்க்குப் பர
உற்பனம் ைாய்க்காது ஆனந்தப் பபண்கண. 33
ொயா உைக ெயக்கத்வதயும் நல்ை
ைஞ்சியர் மீதுற்ற கொகத்வதயும்
தீயா ொந்தர் ஒருக்காலும் வீடு
கசருைது இல்வை ஆனந்தப் பபண்கண. 34

நாைாைவகக் கவைகள் அறிந்தாலும்

ஞான ைழிகள் பதரிந்தாலும்
கெைான கொனம் அறிந்தைகர துஞ்சா
வீடுறு ைார்கள் ஆனந்தப் பபண்கண. 35

சங்கிலி கண்டத்து அணிந்துபகாண்டு நற்

தைகயாகஞ் பசய்துஅங்கு இருக்வகயிகை
சங்கிலிச் சித்தபனன்று என்பாட்டன் ைந்து
சாற்வறத்பதரியும் ஆனந்தப் பபண்கண. 36
 23. சத்திய நாதர் என்ற
ஞானச் சித்தர் பாடல் 35
நவநாத சித்தர்களுள் ஒருவரான சத்தியநாதயர ஞான சித்தராக, சித்தர்

இலக்கியங்களில் குறிப்பிடப் சபறுகின்றார். 35 கண்ணிகள் சகாண்ட இவரது ஞான

சித்தர் பாடல் மயனாண்மணி துதியாகக் காணப்படுவதால் இவர் சக்தி வழிபாட்டில்

மனம் சசலுத்தியவசரன்பது புலனாகிறது.

நிதலயில்லாப் சபாய்க்கூட்தட நிச்சயங் சகாண்டாதச வதலயிலகப் பட்டுழன்று

வாடித்திரி கிறண்டி

என்ற கண்ணியில் உலக மாதயயின் தத்துவம் விவரிக்கப் படுகின்றது. இந்த

உடல் அழகானதா? அழியாததா? வலிதமயானதா? இல்தலயய.

அப்படியிருக்க இததன நித்தியசமன்று கருதி என்னசவல்லாம் ஆட்டம்

யபாடுகிறது? யாதர யாதரசயல்லாம் மாய்த்துத் தள்ளுகிறது? கண்ணதாசன்

சசால்வாயர, இன்தறக்கு சசத்த பிணத்திற்காக நாதைக்கு சாகும் பிணங்கள்

அழகின்றனயவ என்று. அதுயபால மற்றதவ அழிவில் அவரது அழிவும் உண்டு

என்று ஏன் எண்ணிப் பார்க்க மறந்து விடுகின்றனர்.

நீரிற் குமிழிதயப் யபால் நில்லாமல் மதறந்து விடுகின்ற இந்த

உடம்பிதன ஒருகாலத்தில் சமய்சயன்று எண்ணியிருந்யதன். பிறகு ஒருநாள்
தீர விசாரிக்தகயில் அஃது சபாய்சயன்று உணர்ந்து சகாண்யடன். அடடா, நான்

எத்ததன சபரிய அறிவீலி என்று என்தன நாயன சநாந்து சகாள்கியறன் என்று

19வது கண்ணியில் வருந்துகின்றார்.

இந்த ஞான சித்தர் மயனாண்மணி அம்பிதகதய வழிபட்டபின் உண்தம

ஞானம் தகவரப் சபற்றவராய் மாறியததத் தம் கண்ணியில் சதளிவாக்குகின்றார்.

தாயய பகவதியய தற்பதரயய அற்புதயம யநயமுடன் ஞான சநறிதயயறி விப்பாயய

என்று யவண்டியதற்கு அவள் அருள் புரிந்ததமதய

சத்ததிதி னுள்யை சதாசிவத்ததத் தானறிய உத்தமியய நின்னருசைன் யறார்த்தறிந்து

சகாண்யடண்டி

என்று உண்தம நிதலதய உணர்ந்து சகாண்டதமதய உணர்த்துகின்றார் ஞான

சித்தர்.

கண்ணிகள்

ஆதி பராபவரகய அம்பிவக ெகனான்ெணிகய

கசாதிச் சுடபராளிகய சுத்த நிராெயகெ. 1

தாகய பகைதிகய தற்பவரகய அற்புதகெ

கநயமுடன் ஞான பநறிவயஅறி விப்பாகய. 2

முடிநடுவும் மூைமுொய் முச்சுடராய் முப்பபாருைாய்

ெடிவில்ைா பெய்ஞ்ஞான ொர்க்கத் தககாசரொய். 3

அஞ்ஞானக் காடு கடந் தாங்குைழி கயபதாடர்ந்து

பெய்ஞ்ஞானங் காணநின்வன கைண்டிஅவைகிறண்டி 4

நிவையில்ைாப் பபாய்கூட்வட நிச்சயங் பகாண்டாவச

ைவையில் அகப் பட்டுஉழன்று ைாடித் திரிகிறண்டி 5

தன்வனஅறி யாெல் தைபெட்டுங் காணாெல்

அன்வன அன்வன என்று அைறித் திரிகிறண்டி 6

தைநிவையில் கதறாெல் உன்வன உணராெல்

பைநிவையில் புக்கி அகப் பட்டுஉழன்று ைாடுறண்டி. 7

பபால்ைாக் பகாவையும் புவைஅைா விட்டு உன்றன்

ைல்ைபதம் காண ெயங்கித் திரிகிறண்டி. 8
துன்பபெல்ைாம் கபாக்கிச் சுகானந்த ொனநின்தாள்
இன்பம் அனுபவிக்க ஏங்கித் தவிக்கிறண்டி. 9

ைஞ்சகம்பபாய் சூதுபகாவை ொனார் ெயக்கபெனும்

சஞ்சைவத நீங்கித் தனித்திருக்கத் கதடுறண்டி. 10

ஆவசப் பபருக்காறதில்வீழாது உன்பந்த

பூவசப் புரியப் புைம்பித் தவிக்கிறண்டி 11

ஊணுறக்கம் இன்பதுன்பத் துஉற்றவிவன வயஒழித்துக்

காணுதற்கு எட்டாப்பபாருவைக் கண்டு ெகிழ்ந்தனடி 12

பஞ்சபூதாதிப் பகுப்புகள்பபாய் பயன்றுணர்ந்துன்

பசஞ்சரணக் கஞ்சம் அவதத் கதடி அவைகிறண்டி 13

ஆவச ஒழிந்தும் அருள்ஞானம் கண்டு அறிந்தும்

கபசத் பதரியாெல் கபய்கபால் அவைகிறண்டி. 14

ஆங்காரம் விட்டு அருள்பைளிவயக் கண்டு அடுத்து

நீங்காப்கப ரின்ப நிவையறித் கதடுறண்டி? 15

சருைம் பிரெம் எனத் தான்பதரியுந் தன்வெ

ெருெம் கா ணாெல் ெயங்கித் திரிக்கிறண்டி. 16

ஐங்காயக் ககாட்வட அதுபெய்பயன்று உன்பாத

பங்கயம்கபாற் றாெல் பரிதவித்து நிற்குறண்டி. 17

பச்வசப்பாண் டத்வதப் கபாைநாள் இருக்குபென

நிச்சயொய் எண்ணி நிவைதைறி ைாடுறண்டி. 18
நீரிற் குமிழிவயப்கபால் நில்ைா உடம்பிவனவி
சாரிக்கப் பபாய் என்கற தானறிந்து ைாடுறண்டி. 19

நாபனன்ற கர்ைம் நசித்ததவனச் சுட்டறுத்துத்

தான் என்ற அமிர்ெந் தவனஅறிய கைண்டுறண்டி. 20

கயாகந் பதரிந்ததன்றன் னுண்வெ யறிைதற்குப்

பாகமுண ராெற் பதறி யவைகுறண்டி. 21

ெவுனத்வத உச்சரித்து ெந்திரபீ டத்கதறிக்

பகவுன ெறிந்து கிகைசம்அவத விட்கடண்டி. 22

கற்பஞ்சாப் பிட்கட கனத்தைஞ் பசய்ததினால்

விற்பனன் என்று கபர் விதித்தார் பபரிகயார்கள் 23

காயசித்தி கயாகசித்தி கண்டதனில் ஒண்டினதால்

ொயசித்தி யாகை ெயங்காது இருக்கிறண்டி. 24

ஓபென்ற அக்கரத்தின் உட்பபாருவைக் கண்டுைந்தும்

தாபென்ற ஆணைத்தால் தன்வன ெறந்கதண்டி. 25

பிரணைமும் தானறிந்து கபச்சடங்கி நின்ற

பசாருபந் பதரிந்தத் துைக்கத்தில் நிற்குறண்டி. 26

நந்தி பகாலுவிருப்வப நான் அறிந்து கண்டுபகாண்ட

சத்தி பதரிந்து தவியாது இருந்தண்டி. 27

அட்டகரு ெம்பதரிந்தும் ஐைர் நிவை அறிந்தும்

இட்ட ெதிற்சற்றும் இல்ைாது இருக்குறண்டி. 28
நாபனன்னும் ஆணைங்கள் அணுகாது நான் எனலும்
தான் எனலும் அற்றுத் தனிகய திரிகுறண்டி. 29

எட்டாச் சுழிமுவனயி கையிருந்து என்ெனதுக்கு

எட்டாப் பபாருைதவன எட்டிப் பிடித்கதண்டி. 30

சாகாக்கால் இன்னபதனத் தானறிந்து பகாண்டதன் பின்

கைகாத் தவையும் விவரவில் அறிந்கதண்டி. 31

கொகாந்த காபெனும் கொகம் தவிர்ந்தன்பின்

கைகாத் தவையும் விவரவில் அறிந்கதண்டி. 32

சரிவயகிரி வயகயாகந் தாண்டியபின் ஞான

புரிக்ககாட்வடக் குள்கை புகுந்து திரிகுறண்டி. 33

ெந்திரமுந் தந்திரமும் ொய விசர்க்கபெைாம்

உந்திரம் என்று எண்ணி உறுதியது பகாண்கடண்டி. 34

சத்தத்தின் உள்கை சதாசிைத்வதத் தானறிய

உத்தமிகய நின்னுரு என்று ஓர்ந்தறிந்து பகாண்கடண்டி. 35
 24. திரிபகாணச் சித்தர் பாடல்
திரியகாணச் சித்தரின் உண்தமயான சபயர் சதரியவில்தல. இவர்

யாழ்ப்பாணத் தமிழ்ச் சித்தர் என்பாரும் உைர். யவறு பல சித்தர்கள் இதசதயயும்

எண்ணத்ததயும் இதணக்கும்யபாது இவர் கலிசவண்பா யாப்பில்

உயர்ந்த சிறந்த எண்ணங்கதைப் பாவில் இதணப்பதால் இவர் யாழ்ப்பாணத்தவர்

என்பதற்கு ஒரு சான்றாகும்.

காரணம் ஈழத் தமிழ்நாடு யபாராட்டம் சதாடங்குவதற்கு முன்

வதரயிலும் ஈழத்தமிழ் நாட்டில் பார்ப்பனர் சபரிதும் இல்தலயாதலால்

யாப்பின் மரபு அறாமல் நூல்கள் இங்கு எழுந்து வந்தன. வாழ்கின்றன.

எனயவ இம் முடிவு, இவர் 92 கண்ணிகளில் யயாகம், ஞானம் பற்றி

அதனத்ததயும் சீர்திருத்தச் சிந்ததனயயாடும், பகுத்தறிவுப் பாங்யகாடும்

அணுகும் முதற மிகமிக யமலானதாக உள்ைது. இவர் காலம் 17ஆம் நூற்றாண்டின்

முற்காலப் பகுதியாக இருக்கலாம்.

கலிபைண்பா

சிைகன பரெகுரு கதசிககன பாதம்

அைகன அனுதினமும் ஆகும் நைநீத 1

பபான்பூத்த நீைப் புயல்ைண்ண னும் பபாறிைாய்

மின்பூத்த நான்முகனும் கைதாவும் பதன்பூத்த 2

பசக்கச் சவடயானும் கதசுபபற கையுருைாய்

ஒக்கத் தனிைந்து உதித்தபிரான் தர்க்கமிடும் 3

கைதமுஞ் சாத்திரமும் கைண்டும் பைசெயம்

கபதமும் காணாப் பபருஞ்செயம் நாதத்தில்
4
ஓவச அடங்க ஒளியம் பரெவனயில்
ஆவச அடங்க அனுபவிப்கபான் பூவசபுரி
5

பதாண்டர் இதயச் சுவனெடலில் கைரூன்றி

விண்ட நவறக்கெை பெல்ைடியான் எண்டிக்கும்
6

சாதியான் கதான்றும் செரச ொயிருந்து

கபதியான் ைஞ்சம் இைாப் கபதவெயான் ஆதி
7

முதைாய் நடுைாய் முடிைாய் முடிந்து

சிதைாய் பைளிபயாளியாஞ் பசன்ெம் சதககாடி
8

சத்தியும் ெந்திரமும் தானாகப் பாவித்து

முத்தி பகாடுக்கும் முழுமுதல்ைன் சுத்திய
9

பசஞ்சவடயான் கயாகநிவை கதர்ந்து தவனக்குறியார்

பநஞ்சவடயான் பிஞ்சு நிைாச்சுவடயான் நஞ்சார்ந்த
10

கண்டத்தான் கதடரிய காட்சியான் பல்ககாடி

அண்டத்தான் கசாதி அருவுருைான் முண்டகச்பசம்
11

கபாதம் கடலும் பபாருப்பும் விருப்பாகிச்

சூதுபுரி மூன்று பதாழிலுவடகயான் ஓதும்
12
சரிவய கிரிவய தைகயாக ஞானம்
பதரிய அவெத்த சிைசித்தன் துரியத்தில்
13

கதாத்தி அணுைாய்த் துகழாய்ச் சுடபராளியாய்த்

கதத்தியுரு ைாகைந்து பசன்மிப்கபான் சாத்தரிய
14

முக்குணமும் ஐம்பபாறியும் மும்ெைமு முண்டாகி

எக்குணமுந் தானாய் இருந்தருள்கைான் அக்கரொம்
15

அஞ்பசழுத்தாய் எட்படழுத்தாய் ஐம்பத்கதா அட்சரொய்ப்

பிஞ்பசழுத்தாய் எங்கும் பிரணைொய்க் பகாஞ்சப்
16

பபாருைாய் ெருைாய்ப் புவரயாய் உவரயாய்

அருைாய்ந் தனியிருந்த ஆனந்தன் இருைாத
17

காட்சியான் கண்டைர்க்குக் காணாத கபர்க்குருவும்

சூட்சியாய் நின்ற பதாழிைாளி ஆட்சி
18

இவடபிங் கவைசுழியிவன எட்டாெல் மூைக்

கவடயில் நடக்கும் கடலுவடகயான் விவடகயறும்
19
பாசன் குடிவைப் பராசத்தி வீட்டிலுவற
ஏகன் பிறப்புறப்பு ஒன்று இல்ைாதான் கயாகன்
20

சிறியன் பபரியன் சிைப்பன் கறுப்பன்

குறியன் பநடியன் எனக் கூறாதான் பபாறிகைந்த
21

பாசத்தான் பாசக் கட்வட அறுத்தைர்க்கு

ொசத்தான் கசாதிெணி ெண்டத்தான் கநசத்தான்
22

பபாய்யர்க்குப் பபாய்யன் பபாருந்தி யுைந்கதாறும்

பெய்யர்க்கு பெய்யாய் பைளிநின்கறான் ஐயன்
23

உருவும் அருவும் ஒளியும் பைளியும்

கருவும் கடந்த கன ொயன் குருைாகித்
24

கதாத்திப் பழைடியார் சூழ்விவனவய நீக்கியுரு

ொத்தித் தனது ைசம் ஆக்கிகய சாத்தரிய
25

ொனிடச் சட்வட ைடிபைடுத்த ொகயாகி

யானிடப முந்தும் அருள் ஆனந்தன் கதனடர்ந்த
26

பசங்கெைத் கதாற்கரிய கதைன் அடியைர்கள்

அங்கைெத் கதயுவறயும் ஆனந்தன் எங்கள் குரு
27
கநசிக்கும் அன்பர்துயர் நீக்கி நிவைபபறகை
யாசிக்கு பெங்கள்குரு ஆனந்தன் பூசிக்கும்
28

பபான்ெவைக்கும் பைள்ளிப் பபாருப்புக்கும் பபாற்புவடய

கன்ெவைக்குந் தாகன கடவுைாய் பன்ெவைக்கும்
29

எட்டாய்ச் சிகரம் எழுத்துக் பகாழுந்கதாட

ெட்டான ஓங்கார ைன்ெவையான் கட்டாகத்
30

கதடும் அடியார்கள் சின்னம் துகைறகை

ஆடுஞ் சிைகருவண ஆற்றினான் நாடுதைம்
31

பண்ணும் அடியார் பழவிவனகபாய்ப் பாதெைர்

நண்ணும் பொழியிற் கபரின்பம்
நாட்டினான் எண்ணும்நிவற
32

கற்புவடயான் என்னக் கைங்காத பநஞ்சுபகாண்ட

பபாற்புவடய காயா புரிநகரான் அற்பவிவச
33

ைண்டு பதாடாெல் ெதுஒழுகி ைாய்ந்தாவறக்

பகாண்டு ெணத்த குண்ெவையான் துண்டத்
34
துரகெ கரொய் ஒருநாளும் ஓயாச்
சரகெ முழங்கும் தைத்கதான் கரபெடுக்கும்
35

பதாண்டர் பைபவகவயச் சூவறபகாை கைணும் எனக்

பகாண்டதை கைடக் பகாடியினான் சண்டமிகும்
37

சவெயப் பவகதுவடத்துச் சாதிமுவற எல்ைாம்

குவெய மிதித்துக் குைப்பி அவெயாத
38

ஆணைத்வத கைகராடு அறுத்து விழுத்தாட்டி

நாணமுற்ற பாகம் நறுக்கிகய காணத்
39

துடர்ந்த கிவைநிகழச் சூவரபட வீசி

அடர்ந்தெக ைாவகக்கு அடங்காப் படர்ந்தபதரு
40

வீதியும் அம்பைமும் மிக்கபதாரு சாதிகட்குப்

பூதிப் பபாடி அணிந்து பபாய்மிதித்துக் காதிச்
41

சினக்குறும்வப ைாரிச் சிதறித் திரட்டி

ெனக்குறும்வபப் பற்றி ைவனத்து உனக்பகன்பகன்
42

ஓது குறும்வப உழக்கி எெராசன்

தூதவனப் பாய்ந்து துரத்திகய தாதுபசறி
43
அஞ்ஞான கொகம் அறுக்கு அனுகபாக
பெய்ஞ்ஞான கொனெத கைைத்தான் வபநாகம்
44

பநட்டுடவை ொறி பநருக்கிப் பரிபடுத்திக்

கட்டும் இவசக்கும் கடிைாைந் பதாட்டுத்
45

திவசைாயு என்னுஞ் சின்னூல் அகப்பட்டுக்

குவசயால் இறுக்கிக் குணப்படுத்தி அவசயா
46

ெனம் என்னுங் கல்ைவணவய வைத்திறுக்கி ைாய்ந்த

சினபென்னும் அங்கைடி கசர்த்துக் கனொன
47

நாகபந்தஞ் சாரி நவடதுலுக்குத் தூைான

ொகமுற விட்டுள் ைடக்கிகய கசாகப்
48

புரியட்ட காயப் பபாருப்வபத் தகர்த்துச்

சரியுட்ட ஐம்பபாறிவயத் தாண்டித் துரியத்தில்
49

ஓடிவிந்து நாதபெனும் உட்ககாட்வட யும்கூத்து

ைாடியிடும் நாடி ைரம்பு அழித்து ஆடியிடும்
50
பதாண்டுபுரி அன்பர் பதாடநரகில் வீழாெல்
ெண்டுசினம் பகாண்படழுந்த ைாசியான் கண்டுபதாழும்
51

தன்னாவண தாகன தனக்காவண யாைதன்றிப்

பின்னாவண இல்ைாத பபற்றியான் எந்நாளும்
52

ொறாத கீர்த்திெது ொவையான் ைாய்திறந்து

சீறாத கொனச் சிைகயாகி கநராக
53

ஆண்டகுரு சிற்றம் பைைன் அடிஅருளும்

கைண்டி ைைர்த்த இருபதத்தான் பூண்டசிை
54

கைடத்தான் ஓங்கி விைங்கும் பசழுங்கெை

பீடத்தான் ஞானப் பிரகாசன் ஆடில்
55

பரியான் உரியான் பசியான் பபாசியான்

பபரியான் அரியான்கபர் இல்ைான் துரியா
56

தீதம் கடந்து திகழம் பரங்கடந்து

கபாதம் கடந்துநின்ற பபாற்பதத்தான் சீதம்
57

கருவண ஆனந்தமுனி கண்டுபதாழ ைந்த

ைருணன் ஆனந்த ெவழகெகம் அருணப்
58
பிரகாசம் பகாண்டுநின்ற கபபராளிகபால் ொவயப்
பிரகாசம் ொற்றும் பபருவெயான் இறைாத
59

பெய்ப்பபாருவைக் காட்டி விரும்பும் அடியாவரக்

வகபபாருைாய்க் பகாண்ட கருவணயான் துய்க்கும்
60

உடல்பபாருள் ஆவி யுதகத்தாற் பகாண்டு

சடவிவனவய ொற்றும் செனன் இவடபிங்
61

கவைசுழிவனக்கு எட்டாத காட்சியான் காெம்

பகாவை கைவு தீர்த்தகு கடாரி அவையாெல்
62

ஆட்பகாண்ட சித்தம் பைை அடிக்கெைத்

தாட்பகாண்ட பதாண்டர்தனக்கு அடிகயன் ஆட்பகாண்ட
63

தூர்த்தன் இை பனன்பர் பசால்ைத் துயருவழந்து

பார்த்தவிடம் எல்ைாம் பவகயாகி கைர்த்துக்
64

கைங்கி விதிவிதித்துக் கண்ணீர்ஒழுக

ெைங்கிக் குருநாட்டில் ைந்கதன் துைங்குபெனக்
65
காயா புரிநகவரக் கண்ணுற்கறன் அவ் ஊரில்
கபாய் ஆதரித்துப் பபாருந்திகனன் ொயாத
66

ொது சிைானந்த ைல்லி எனப் கபரிட்டாள்

ஓதுதிரி ககாணைல்லி யூதார் ஆதரைாய்
67

பகாஞ்சி ைைர்த்த குடிவை ெகள்தவனகய

மிஞ்சுசிைம் பத்பதாழிற்கு விட்டாகை ரஞ்சிதொய்
68

கால்ொறி யாடக் கைாதி கரணவித

கெல்ொறிச் சுத்தி விவையாட நூல்ொறிக்
69

வகைாகு பாயக் கைந்து பைசெய

பெய்ைாகு தாவிஅதன் கெல்மிதிக்கப் வபயப்
70

பரதத் பதாழிலும் பைககாடி கைத

கரதத் பதாழிலும் பதாகுத்து விரதவுவர
71

பதன்னூல் ைடநூவைத் கதர்ந்து பைககாடி

முந்நூனூறுந் தாகன பொழிந்திட்டாள் இந்நிைத்தில்
72

ஆடப் பதுவெதவன ஆட்டிவிக்க அப்பதுவெ

பாடத் பதாழிலும் பைகற்றாள் நாடறிந்த
73
ைம்பி திரிககாண ைல்லி ைடகிரிவயக்
பகம்பீரம் எல்ைாங் கிரிகித்கதன் அம்புவியில்
74

மின்கன எரிந்பதழுந்த கெகம்கபால் பெய்குளிர்ந்து

தன்வன அறிந்த தைதைத்தாள். பபான்னவனயாள்
75

பக்குைத்வத கநாக்கிமுகம் பார்த்துப் பரிெளிக்க

முக்குணமும் கற்ற முதுகிழவி பதாக்கறுத்து
76

மின்கன அமுதம் விவைந்த ெனக்கெைப்

பபான்கன உறுதியுள்ை புத்திககள் பன்னரிய
77

கைத புராணர் பைறும்பிலுக்காய் உன்கெைப்

பாதம் பணிைர்முகம் பாராகத நாதத்
78

துரியெணி ைாசலிகை கதான்றிமுகம் சத்கத

பதரியநின்று பின்வன உள்கை பசன்று அரிதாகச்
79

சாற்றுஞ் சரிவயச் சளுக்கர் உவனத்தழுைப்

கபாற்றுைார் அங்கைர்பின் கபாகாகத ஏற்றும்
80
அைைக் கிரிவய அசடர் உருவன கெைக்
கைவைப் படுைார் கடத்திச் சிைகயாக
81

ஆதியர்கள் ைந்துன் ெைரடிவயத் பதண்டனிட்டால்

கபதியாது உள்ைவழத்துப் கபசிக்பகாள் ஆதி
82

தைஞான கொனத் தனக்காரர் ைந்தால்

அைொனம் பண்ணாது அவழத்துச் சிைபபாருவைத்
83

கதடாத மூடரிடம் சிக்காகத சிந்வதயிகை

நாடாத ைஞ்சரிடம் நத்தாகத ககாடாத
84

சாத்திரத் தூரித்தர்தவெச் சாராகத தக்கமிடும்

ககாத்திரப் பஞ்சியவைக் கூடாகத சூத்திரப்
85

பபாய்வீணர் ஆவச பபாருந்தாகத புத்தகப்கபய்

பெய்வீணர் ஆவச விரும்பாகத வககயாகக்
86

காெத்துக்கு ஆன கைாதிகைள் நூல்கற்ற

ைாெத்தார் பால்ெனது வையாகத நாெமிட்டுப்
87

பஞ்சரிக்கும் பாசிப் பதப்பிலுக்கர் ைந்தக்கால்

பநஞ்பசரியத் தள்ளிவிடு நில்ைாெல்
88
சித்தக் பகருவியிடம் பசல்ைாகத சீைெதக்
பகாத்தைன்தன் னாவச குறியாகத பற்றற்ற 89

கொனக் குறும்பரசர் கொகித்தால் நீஅைருக்கு

ஆன படிகய அவழத்துவிடு ஞானப் 90

பபாருள்கதடும் ைல்ைாவரப் கபாற்றிப் பபாருந்தி

அருகைாடு நீபசன்றிடு 91
 25. ெச்பசந்திர நாதர் என்ற
வநாண்டிச் சித்தர் பாடல்
சநாண்டிச் சித்தரின் உண்தமப் சபயர் சதரியவில்தல. ஊரும்

சதரியவில்தல. காலமும் சதளிவாகப் புலப்பட வில்தல. சங்க காலத்தில்

ஐயூர் முடவனார் யபால் இவரும் கால் ஊனம் உற்றவர் யபாலும். எனயவ

காரணப் சபயராகயவ சநாண்டிச் சித்தர் என்று அதழத்தனர் யபாலும்.

ஆனால் பாடல்கள் எதவயும் கால் முறிந்த சிந்ததனயாகத் சதரியவில்தல.

எல்லாம் முழு நிதற மாந்த வடிவத்தின் சநடிய சிந்ததனதயயய சகாடுமுடியாய்க்

சகாண்டுள்ைன.

சநாண்டிச் சித்தர் சக்தி உபாசகர். தம் பாட்டியலயய தாம் சநாண்டி என்பததச் சுட்டிக்

காட்டுகிறார்.

ஆங்காரமும் ஒழிந்யதன் - உண்தமநிதல அறிந்திடும் சநாண்டி எனச் சிறந்திழித்யதன்

பாங்காம் நிதல சதரிந்யதன் - குரு சசான்ன பரபிரம்ம சசாரூபத்தின் சதளிவறிந்யதன்

என்கிறார்.

சக்தி வழிபாட்டிற்யக உரிய சநறிமுதறகள், வழி முதறகள் இவர்

பாடல்களில் பாலும் நிறமும் யபாலப் பிதணந்துள்ைன. இவர் திருமூலரின் சக்தி
வழிபாட்டிலும், நந்தீசர் என்ற சித்தரின் சநறியிலும் சசல்பவர் என்பது
இவர் பாடல்களில் அங்கும் இங்குமாகப் பற்பல குறிப்புகைால் காணப்படுகின்றன.

தாம் சித்தர்கள் வழிவந்தவர் என்பததயும், இவர் மிக மிகப் பிற்காலத்தவர்

என்பததயும் தம் பாடலில் சதரிவிக்கின்றார்.

கவன குளிதக சகாண்டு - அதனாயல ககன மார்க்கம் தனியல அகனமாய் சசன்று

தவசமாருமா சித்தர்கள் வாழ்கின்ற சதுர கிரிக்குப் யபாய் குதூகளித்யதன்.

என்றும், யமலும்
தன்தனயும்தான் உணர்ந்யதன் - எட்டுத் தலங்கலும் ஒன்பது வாசல் உணர்ந்யதன்

பின்னுக் அக் கதவதடத்யதன் - யமலாம் சபருவழி ஊடுசசன்று திருவதடந்யதன்

என்கிறார். இனி, அவர் பாடிய பாடல்கதைப் பார்ப்யபாம்.

பநாண்டிச் சிந்து

ஆதி பராபவரயாள் சிைசத்தி

அம்பிவகயின் பாதெவதக் கும்பிட்டு நித்தம்
ககாதிைாச் சுடபராளியில் திரிககாணக்
குஞ்சரத்தின் பாதெைர் தஞ்சொய்க் பகாண்டு 1

திருமூைர் காைாங்கி கபாகர்

பதன்பபாதிவகக் குருமுனி தன்ைந்திரியர்
கருவூரார் இவடக்காடர் அத்திரி
கவைக்ககாடார் ெச்சமுனி புைத்தியகர. 2

சுந்தரா னந்தர் கபிைர் பகாங்கணர்

சூதமுனி ககாசிகர் கைதமுனிைர்
நந்தீசர் சட்வடமுனிைர் தன்வன
நான்பதாழு கதனடி தாள்பணிந்கதன். 3

அஞ்சுபுைக் கதைறிந்து பிரெ

ெந்திரத்தின் உண்வெைழி விந்வத பதரிந்து

சஞ்சைந் தவனப்பிரிந்து சித்தாதிகள்

தாள்பணிந் கதன் நான் துணிந்கத. 4

சரிவயயுங் கிரிவயயும் விட்டு அப்பாற்

சாதனாொ கயாகெதின் பாதம் அவதத்பதாட
உரியா தீதம்பைளிப்பட் டங்கு
சும்ொயிருந் தவதச்பசால்ை எம்ொைாகுகொ. 5
பராபர பைளிவகக்பகாண்டு ெனம்ஒன்றிப்
பற்றிடகை சிற்பரத்தின் உற்பனங் கண்டு
நிராதர ொன பண்டு
நீங்கா ஆனந்தரசம் பாங்கதாய் உண்டு. 6

அடிநடு முடிவு கண்கடன் கொனநிவை

அறிந்து பகாண்கடன் ஞானந் பதரிந்துபகாண்கடன்
முடிவில்ைாப் பரப்பிரெ பசாரூபத்வத
முற்றும் கண்கடன் இகப்பற்றும் விண்கடன். 7

சுத்தப் பரபைளிகய ஒளியாகத்

கதான்றிட பெய்ஞ்ஞானச் சுகெவடந்கதன்
சத்துச்சித் தானந்தத்வதத் பதரிசிக்கச்
சகைமும் பிரெெயம் புகைரிகத. 8

நாசிமுவன நடுவில் விைங்கிய

நயனத்திவட ஒளியாம் பரபைளியில்
கதசிகன்திருக் கூத்வத
பதரிசித்கத கொனநிவை பரிசமுத்கத. 9

நிவனகை கனபைனவும் பதளிந்தந்த

நிவனவையும் ெறந்பதழு கவைெறந்கத
தனபதனும் தவனெறந்கத சுத்த
சாகரத்தில் உழைாத பாகந் துறந்கத. 10

ஓபென்ற பிரணைத்வத இன்னபதன

உண்வெகண்ட பின்புபைகு நன்வெயும் பபற்கறன்
நாபெனும் அகங்காரந் தவனவிட்டு
நாட்டந் பதரிந்து பகாண்கடன் கதட்டமுடகன 11
ஆவசவய விட்டுஒளிந்து விரிந்கதாடும்
ஐம்புைவனத் தான் அறுக்குந் பதம்வப அளித்துப்
பாசந் தவனக்கடந்து குருபசால்
படிதை றாெல்அப் படிநடந்து. 12

கைனக் குளிவக பகாண்டு அதனாகை

ககனொர்க்கந் தனிகை அகனொய்ச்பசன்று
தைமுறு ொ சித்தர்கள் ைாழ்கின்ற
சதுரகிரிக்குப் கபாய் குதூகலித்கதன். 13

தைசுப் பாவரயின்கெல் இருக்கிற

சாமிபர ஞானநை சித்தருடகன
சிைபசாரூ பம்பதரிந்கதன் ெனதினில்
தீபபைாளி கண்டபின்பு ஆைலும் விண்கடன். 14

மூைாதாரந் பதரிந்கதன் பதரிந்ததந்த

முச்சுடரின் தீபபைாளி கண்டுெகிழ்ந்கதன்
நாைா கவையறிந்கதன் என்பாட்டன்
நந்தீசர் கிருவபயால் சந்கதாடம் பகாண்கடன். 15

கயாகாம் அனுபைெறிந்கத ெணிபூரகம்

உத்தெர்க்குச் சித்திபயன பெத்தவுங் கண்கடன்
சாகா திருந்திடகை விசுத்திநிவை
தன்னில் இருந் தன்னிவைகய நன்னிவையதாய். 16

கண்டகத அங்கு நின்கறன் சிைசத்தி

கற்பவனயது பதன்றுெகிழ்ந் தப்புறஞ்பசன்கறன்.
பண்டுஅன்வனஉவெயகட்கு அருளிய
பாவதகண்டு ரசபான கபாவதயும் உண்கடன். 17
ஆரும் அறிய ஒண்ணாப் பூரணத்து
ஆச்சரியங் கண்டபின்பு கபச்சடங்கிகனன்.
சீருஞ் சிறப்பும் மிக்க ெகனான்ெணி
கதவிஅருைால் அறிந்து கெவிக்பகாண்கடன். 18

காமியங் கடந்தவிடம் தினந்தினம்

கண்டறிந்து பகாண்கடன்முனி அண்டர்புகழும்

ைாமியிைள் எனப்கபர் நன்றாக

ைாங்கிக் பகாண்கடன்பரத் கதாங்கிக் பகாண்கடன். 19

நாதாந்த கொனபெனும் நிவைகண்டு

நானிருந்கதன் உறக்கமூனு ெற்கறன்.
கைதாந்த ைழியறிந்கதன் அஞ்ஞான
வீட்வடக் கடந்துகெைாம் வீட்வடயுங்கண்கடன். 20

சாத்திரம் பைபடித்கதன் பபால்ைாச்

சண்டாைர் சைகாசந் தன்வன ெறந்கதன்
பாத்திரம் அறிந்து பகாண்கடன் அைருடன்
பத்திபயாடு கசர்க்வகபசய்து முத்திவயக்கண்கடன். 21

உப்பிட்ட பாண்டமிது ைந்தைழி ைந்தைழி

உண்வெபதரி யாதொந்தர் நன்வெயீபதன்று
பசப்புக் குயொனார் ஆவசபகாண்டு
கதசெதிகை அவைந்து பாசத்து உழல்ைார். 22

நிவையிைாப் பபாய்க்கூடு இத்கதகம்

நிச்சயெ தற்றபதன் அச்செகதாடு
ெவைகுவக தனில் ஏகி சிைஞான
ொர்க்கம் பதரிந்ததின் கநர்க்வகயாகி. 23
ஆங்காரமும் ஒழித்கதன் உண்வெநிவை
அறிந்திடும் பநாண்டிபயனச் சிறந்திழித்கதன்
பாங்காம் நிவைபதரிந்கதன் குருபசான்ன
பரப்பிரெ பசாரூபத்தின் பதளிைறிந்கதன். 24

தன்வனயும் தானுணர்ந்கதன் எட்டுத்

தைங்களும் ஒன்பது ைாசல் உணர்ந்கதன்
பின்னுெக் கதைவடந்கதன் கெைாம்
பபருைழி .ஊடுபசன்று திருைவடந்கதன். 25

ொதா ெகனான்ெணியாள் பீடெதில்

ெணிச்சத்தத் பதானியது கணகணன
நாதகீ தங்ககட்டுச் சிைதிரு
நடனக்கண் காட்சிவய உடகன கண்கடன். 26

ெந்திரந் தவனத் பதரிந்கதன் ஓங்கார

ைட்டெவதத் திட்டெதாஎட்டிஅறிந்கதன்
இந்திர பீடம்முணர்ந்கதன் கொனநிவை
இன்னபதன்று கண்டுெனம் நன்னயங்பகாண்கடன். 27

அழியாப் பபாருளிதுதான் என்றுபதாழுது

அகெகிழ்ந்கதன் ஞானச் சுகெவடந்கதன்
ைழியாய் உணர்ந்தைர்க்கு கொட்சநிவை
ைாய்க்குபென்று கபய்க்குணத்வதப் கபாக்கிப்புகழ்ந்கதன். 28

கைத முடிவுணர்ந்கதன் எங்கும்

விைங்கும் பபாருவைக்பகாண்டு உைங்குளிர்ந்கதன்
நாத பைளியில் உற்கறன் இந்த
நானிைத்கதார் புகழகை ஞானிகபர் பபற்கறன். 29
பைட்ட பைளிதாகன யாமிது
பைன்றறிந்துக் பகாண்டைர்கை பறான்வறயுமுன்னார்
பட்டப் பகைதவன இருைாகப்
பார்த்தைருக்குக் காணஞான கநத்திரமுண்கடா? 30

மூை முதலி பொள்கை என்றுமுன்னாள்

பொழிந்தார் நெதுகுரு மூைரன்கற
சாைகை ெவறநான்கும் பசான்னகதார்
சங்வகபதளிந் தானந்தம் பபாங்கித் ததும்ப. 31

தான் நான் என அற்று குருைருள்

தன்வனெற ைாெல் என்வன என்னாைறிந்கதன்
ஊனுடல் அழியாெல் நிட்வடதனில்
உற்றவிழி துயிைாத பபற்றிலிருந்கதன். 32

ஒருபபாருள் விரிைாகை கண்டறிந்த

உற்பனபெல் ைாம்விழைாங் கற்பவனபயன்கற
அறிைால் அறிந்து பகாண்டு சிதம்பரத்து
ஆடல்கண்டு ஆனந்தப் பாடல் விண்கடன். 33
 26. ஏகநாதர் என்ற
பிரம்ொனந்தச் சித்தர் பாடல்
இவர் பிற்கால அகத்தியரின் மாணாக்கர் என்று கருதப்படுகிறார்.

அகத்தியர் பலர். அவருள் எந்த அகத்தியரின் மாணாக்கர் இவர் என்று அறிய

முடியவில்தல. ஆனால், இவருதடய இயற்சபயர் ‘ஏகநாதர்’ என்று சதரிகிறது.

இவர் சதாண்தட மண்டலத்ததச் சார்ந்த காஞ்சிபுரத்ததச் யசர்ந்தவராக

இருக்கலாம் என்று கருதப்படுகிறது. இவர் தம் பாடல்களில் ஆதி சிவதன

சமய்ப்சபாருள் என்றும், பூரணம் என்றும், காதலயும் மாதலயும் கண்டது சகாண்டு

கற்பூர தீபமுடன் மாசதாரு பாகதனத் சதாழயவண்டும் என்கிறார்.

இவர் பாடல்களில் ஞானமும் யயாகமும் சபரிதும் யபசப்படுகின்றன. 34 கண்ணிகள்

சகாண்ட பாடல்கள் எண்ணி எண்ணி மகிழத்தக்கன.

காரண ொன கணபதி

சற்குரு கர்த்தனுங் காப்பாகெ
நாரணன் நான்முகன் நல்ை
குருமுனி நாதனுங் காப்பாகெ. 1

முன்கவை யான முடிைான

கசாதியின் முற்றிலும் தானறிந்கத
பின்கவை யான பிரொண்ட
கசாதிவயப்கபணித் துதிப்கபகன. 2

புத்தியும் வித்வதயுந் தந்தருள்

பாதவனப் கபாத ெயொக்கி
சித்தியும் பத்தியும் கண்டந்த
நாதவனத் கதகை யத்துள்வைத்து. 3
சித்தம் பைத்திைச் சிதம்பர
வித்வதவயத் கதறித் பதளிந்கததான்
சத்தம் பிறந்திட ைாசி
அறிந்து தானும் நடந்கதகன. 4

நத்தும் உைகத்கதார் சித்வத

அறிந்திட நல்ை ததிபயனகை
தத்துை ொன எழுத்தஞ்சு
னாகைதான்ைவர கீறினகன. 5

அங்கி பபாருந்தின வீட்டுக்ககார்

அஞ்சு அஞ்சுக்கும் அஞ்சாக
தங்கி இருந்திடு ெந்திர
விஞ்வசவயத் தான்கண்டு கபறும்பபற்கறன். 6

அங்கங்கக ொறினால் அட்டகர்

ெத்பதாழில் ஆடும் இதுதானும்
சங்வக யுடகன துவகவயப்
பபருக்கித் தான்ைவர கீறிடுைாய். 7

தானாயிருக்கும் பிரெத்தின்
தன்பசயல் தன்வன அறிந்தாக்கால்
ைானாகி நின்று ெவறபபாருள்
ஆனவத ைாய்பகாண்டு பசால்லுைாகரா? 8

அருவு முருவும் திருவும்

பைவுொய் ஆதிசி தம்பரத்வதக்
கருவும் குருவும் கண்டறிந்
கதார்கள் வகயா பைழுதுைகரா? 9
தானந்த ொன தத்துைங்
கண்கடார்கள் தாகனதா பனவ்வுயிர்க்கும்

ஆனந்த ொகி யறிவை

அறிந்தைர் அட்சரம் தானறிைார். 10

ஏக பைளியில் இருக்கின்ற
சக்கரம் ஏது ெறியார்கள்
சாகாக்கால் என்றும் கைகாத்
தவைவயபயன்றும் தாகன அறிைாகரா. 11

ைாதங்கள் பசய்ைது கைபரான்றும்

இல்வை ைாசி அறிந்கதார்க்கு
நாதம் பிறந்திடக் கண்டறிந்
கதார்கள் நான் என்று பசால்லுைகரா? 12

கயாகமும் ஞான முகந்து

அறிந்கதார்கள் உண்வெ அறிைார்கள்
தாகமும் பசியும் ககாபமும்
ைந்தைர் தாமும் அறிைாகரா? 13

தாபனன்ற தத்துை ொவய

அறுத்தைர் தன்வன அறிந்கதார்கள்
ஊபனன்ற ஊவெ எழுத்வத
அறிந்தைர் உற்பனந் தானறிைார். 14

சூட்சாதி சூட்சங்கள் என்று

பெௌனத்தின் பசால்லும் பபாருைறிந்தால்
கபச்கசாகட கபச்சாகப் கபசி
இருப்பவரப் பபரிகயார் தாெறிைார். 15
கபசாது இருந்த பெௌனங்கள்
என்பது கபசத் பதரிந்கதார்கள்
ஆசான் உவரத்த உபகதசம்
என்று அறிவுள்கைார் தானறிைார். 16

ைாதமும் ஞானமும் ஒன்பறன்று

பசால்ைதும் வையகத் கதார்அறிய
சூதகங் பகந்தியும் தாைகம்
ைங்கமும் பசால்லும்நா தங்கைல்கைா? 17

ஆடுஞ் சரக்கு அறுபத்தி

னாலும் அைரைர் தாெறிைார்
காடு ெவையுஞ் பசடியுஞ்
சரக்பகன்பர் காணாதார் காணுைகரா? 18

தாகன அறிைது சித்தி

இதுபைன தத்துைந் தானறிந்கதார்
வீகண அவைந்து திரிந்துநம்
கைதத்வத விரும்பித் கதடுைகரா? 19

தங்க ளிடத்தில் இருக்கும்

பபாருள்தவனத் தாங்ககை தானறிந்தால்
எங்கக இருக்கு பதனச்பசால்லித்
கதடி ஏங்கி அவைைாகரா. 2 0

பண்டு பழுத்த கனிவயப்

பபாசிக்கப் பறிக்கப் பபாருள் அறிந்தால்
உண்டு சுகித்து உடம்வப
ைைர்த்து உறங்கித் திறிைாகரா. 21
இத்தவன சித்வதயும் கண்டு
பதளிந்தைர் ஏது ெறியார்கபால்
பித்தவனப் கபாைகை ைத்துவைத்
கதடிப் கபசா திருப்பாகரா? 22

தாங்காெல் விட்ட குவறயாைர்க்கு

எய்திடும் தத்துைத் வதநிவனக்க
பாங்கான ஐைரும் கட்டின
வீட்டில் பரெ சுகம்பபறுைார். 23

ஓங்காெல் ஓங்கும் பிரெ

பசாரூபத்தின் உண்வெ தவனயறிந்தால்
நீங்காத பசல்ைம் நிவைபபற்ற
ொதைம் நின்ற பபாருைறிைார். 24

எங்பகங்கு பார்த்தாலும்
எங்குங்குருநாதன் இருப்பிடந்தானறிந்கதார்

பங்கொய் உள்ை பரெ

சுகத்வதகய பார்த்துத் திரிைாகரா? 25

அற்பொய் எண்ணிகய கற்பங்கள்

கதடி அவைைர் பைகுககாடி
பசாற்பங்க ைல்ை சுருதி
முடிைல்கைா பசான்னது கற்பங்கள்தான். 26

ைாசம் பபாருந்தும் சதுர

கிரியின் ெகத்துைங் கண்கடார்கள்
கதசங்கள் கதாறுங் கற்பங்கள்
கதடித் திரிைகரா தானறிந்கதார். 27
கண்டவத விண்டிைர் அண்டர்கைானாலும்
கருத்வதச் பசால்ைார்கள்
விண்டிைர் கண்டிைர் கைணது
பசால்லுைர் கைத முடிைறியார். 28

பாசம் பபாருந்தும் கருபநல்லிபைண்சாவர

பார்த்கதார்க்கு தான்பதரியும்
கபசப் படாபதன்று சித்தர்கள்
பசால்லுைர் கபசத் பதரியார்கபால். 29

நீந்தின பசந்தூரம் கநரான

பூரணம் நின்ற நிவையறிந்தால்
சாத்திரம் ஏதுக்குத் தானறி
யாருக்குச் சகைமும் கைணுபென்பார். 30

வீட்டுக்குள் ைாசலின் பூட்டுக்குள்

பூட்டது கைணது உண்டுஇங்கக
பூட்டக்கமின்னபதனத்பதரிந்கதார் சாவி
கபாட்டுத் திறந்திடுைார். 31

கண்டகபர் பகாண்டவத விண்டுதான்

கபசுைர் காரியா காரியொய்
கண்டு ெறிந்து ெறியாதார்
கபாைகை காணாதார் கபாலிருப்பர். 3 2

நித்திய பூவசயும் கநொநுட்

டானமும் கநரான பூரணத்வதப்
புத்தியு டனறிந் கதயனு
கபாகொய் பூவசகள் பசய்திடைாம். 3 3
காவையு ொவையுங் கண்டது
பகாண்டு கற்பூர தீபமுடன்
ொவை ெகனான்ெணி தாய்பதம்
கபாற்றி ைணங்கிகய ைாழ்ந்திடைாம். 34
 27. புண்ணாக்குச் சித்தர் பாடல்
இவதரப் பிண்ணாக்கீசர் என்றும் குறிப்பிடுவர். பாம்பாட்டிச் சித்தரின்

சீடரான இவர், கன்னடத்துக்காரர் எனப் யபாகர் குறிப்பிடுகின்றார். ஓர்

ஆத்தி மரயம இவரின் வசிப்பிடமாக இருந்தது என்றும், தீவிர தவணவ

பக்தர் என்றும் கூறுவர். இவருக்குப் பசி எடுத்தால் ‘யகாபாலா’ என்று

அழுவாராம். மற்றபடி சமௌனம்தான். தாம் அதடக்கலமாயிருந்த ஆத்தி

மரத்தியலயய சமாதியானதாகக் கூறப்படுகிறது. இவருக்குப் பிண்ணாக்கீசர்

அல்லது புண்ணாக்குச் சித்தர் என்று சபயர் வந்ததற்கான காரணம் புலப்படவில்தல.

இவரது பாடல்கள் ஞானம்மா என்பவதர முன்னிறுத்திப்பாடப்பட்டதவ.

இவர் இப்படி முன்னிறுத்திய ஞானம்மா யாசரன்பததத் தம் முதல் பாட்டியலயய

சதரிவிக்கின்றார்.

‘யதவி மயனான்மணியாள் திருப்பாதங் காணசவன்று தவித்திருந்யதயன’

என்று கூறுவதன் மூலம் மயனாண்மணியம்தமதய இவர் ஞானம்மா என்று

குறிப்பிடுவது புலனாகிறது.

அஞ்ஞானத்ததக் கடந்து அறிதவ மிகச் சசலுத்தி சமய்ஞ்ஞானம் கண்டு சகாண்டால்

அதுதான் விதலயில்லாத ரத்தினமாகும் என்று கூறுகின்றார்.

‘காயயம இது சபாய்யடா, சவறும் காற்றதடத்த தபயடா’ என்றும்,

‘ஊத்ததச் சடலமடி உப்பிருந்த பாண்டமடி’ என்றும் கூறும் சித்தர் வாக்கியத்தத,

“காத்ததடத்து வந்ததிது கசமாலப் பாண்டமிது ஞானம்மா ஊத்தச் சடலமிது உப்பிலாப்

சபாய்க்கூடு

இப்பாடல் ‘கசமாலம்’ என்ற சசன்தனத் தமிழ் வழங்குவதிலிருந்து

இவர் சசன்தனப் பகுதியில் நடமாடிய பிற்காலச் சித்தராய் இருக்கலாயமா

என்றும் எண்ணத் யதான்றுகிறது. அல்லது யபாகர் குறிப்பிடும் பிண்ணாக் கீசரிலும்

இவர் மாறுபட்ட யவறு சித்தராய் இருத்தல் யவண்டும்.

20 கண்ணிகள் ஒரு பாடலும், 45 பாடல்களில் ஒரு முப்பூச் சுண்ணச் சசயநீர் பாடலும்

இவர் இயற்றியதாகக் காணப்படுகிறது. ஆயினும், இரண்டின்

நதடதயயும் ஒப்புயநாக்கக் கால யவறுபாடு சதள்சைனப் புலப்படும்.

ஆகயவ, முப்பூச் சுண்ணச் சசயநீர் பாடிய புண்ணாக்குச் சித்தரும்,

மயனான்மணியாதைப் பாடிய புண்ணாக்குச் சித்தரும் யவறு யவறானவர்

என்பது ஏற்பதற்குரியது. இப்பாடல் சதாகுதி பிற்காலப் புண்ணாக்குச் சித்தருதடயது.

கதவிெகனான்ெணியாள் திருப்பாதம் காணஎன்று

தாவித்திரந்கதகை - ஞானம்ொ
சரணம் சரணம் என்கற. 1

அஞ்ஞானமும்கடந்து அறிவை மிகச்பசலுத்தி

பெய்ஞ்ஞானம் கண்டுபகாண்டால் - ஞானம்ொ
விவையிைா ரத்தினெடி 2

முட்வடயினுள்கை முழுக்குஞ்சு இருப்பதுகபால்

சட்வடயாம் கதகத்துள்கை - ஞானம்ொ
தானுயிரு நிற்பதடி. 3

விட்டகுவறைாராெல் பெய்ஞ்ஞானம் கதராெல்

பதாட்டகுவற ஆனதினால் - ஞானம்ொ
கதான்றுபெய்ஞ் ஞானெடி. 4

தம்முைம் அறியாெல் சரத்வதத்பதரியாெல்

சம்சாரம் பெய்பயன்று - ஞானம்ொ
சாகரத்திகை உழல்ைார். 5

இட்டர்க்கு உபகதசம் எந்நாளும் பசால்லிடைாம்

துட்டர்க்கு உபகதசம் - ஞானம்ொ
பசான்னால் ைருகொசம். 6
முத்தி பபறுைதற்கும் முதைாய் நிவனத்தைர்க்கும்
நித்திவரயும்விட்டு - ஞானம்ொ
நிவனகைாடு இருக்கணுகெ. 7

நிவனவைக் கனைாக நீபயண்ணிகய பார்க்கில்

சினொய்ைரும் எெனும் - ஞானம்ொ
பதண்டநிட்டுப் கபாைாகன. 8

கயாக விைக்பகாளியால் உண்வெ பதரியாெல்

கொகம் எனும் குழியில் - ஞானம்ொ
மூழ்கிகயகபாைார்கள். 9

சாத்திரம் கற்றறியாத சாமியார் தானாகி

ஆத்திகதட நிவனத்து - ஞானம்ொ
அவைைார் பைகுககாடி. 10

பூச்சும்பைறும்கபச்சும் பூவசயும் வகவீச்சும்

ஏச்சுக்கு இடந்தாகன - ஞானம்ொ
ஏபதான்றும் இல்வையடி. 11

கைத்வத அைங்கரித்துப் பபண்கள் தவைவிரித்து

கணக்வகத் பதரியாெல் - ஞானம்ொ
கைங்கி அழுதாரடி. 12

கெைங்கள் கபாடுைதும் பைகுகபர்கள் கூடுைதும்

நாவை எண்ணாெைல்கைா - ஞானம்ொ
நலிந்கத அழுைாரடி. 13
ககாைணமும் இரைல் பகாண்டதூைம் இரைல்
கதைொதா இரைல் - ஞானம்ொ
பதரியாகத அவைைாகர. 14

பசத்தைவர ெயானம் கசர்க்கும்ைவரயில் ஞானம்

உத்தெர்கபாைப் கபசி - ஞானம்ொ
உைகில் திரிைாரடி. 15

காட்டில் இருந்தாலுங் கனகதைஞ் பசய்தாலும்

காட்டில் குருவில்ைாெல் - ஞானம்ொ
கண்டறிதல் ஆகாகத. 16

நல்ை பைளிச்செது ஞான பைளிச்செது

இல்ைாபைளிச்செது - ஞானம்ொ
ஈனபைளிச்செடி. 17

சம்சாரபென்றும் சாகரொபென்றும்
இம்வசயவடகைார்கள் - ஞானம்ொ
இருந்து பயன் ஆைபதன்ன. 18

காத்தவடத்து ைந்ததிது கசொைப் பாண்டமிது

ஊத்தச் சடைமிது - ஞானம்ொ
உப்பிைாப் பபாய்க்கூடு. 19

அஞ்சுகபர்கூடி அரசாைகை கதடி

சஞ்சாரஞ் பசய்ய - ஞானம்ொ
தானவெத்த பபாய்க்கூகட. 20
 28. வகுளிநாதவரன்னும்
வெௌனச்சித்தர் பாடல்
இவதரப்பற்றி எந்த ஒரு சசய்தியும் எங்கும் கிதடக்கவில்தல.

இவர் பாடல்கதை தவத்துப் பார்க்தகயில் இவருக்கு முன் இருந்த பல

சித்தர்கதைப் பின்பற்றி 12 பாடல்கதைப் பாடியிருப்பது மட்டும் சதரிகிறது. இவருதடய

இயற்சபயர் ‘வகுளிநாதர்’ என்று ஒரு நூல் குறிப்பிடுகிறது.

குறைஞ்சிப்பா

ஆதிபபருஞ் கசாதிதவன அனுதினமும் நாடி

ஐயர்பதந் கதடிக்பகாண்டு அருள்பபறகை பாடிச்
கசாதிபயனும் ெகனான்ெணியாள் அருைதவனப் பபற்றுச்
சுகருவடய பாதெவத ெனந்தனிகை உற்று. 1

ஆங்காரம் தவனயடக்கி அருள்நிவைவய கநாக்கி

அரியபுை னங்கபைல்ைாம் அறிய ெனதாக்கி
பாங்காகப் பபரிகயார்கள் பாதெதுபணிகைாம்
பத்திபயாடு கயாகநிட்வட நித்தியமும் புரிகைாம். 2

கபய்க்குணத்வதச் சுட்டல்ைகைா பிரெநிவை கண்கடாம்

பிரெபதி தான்கடந்து சுழிமுவனயுள் பகாண்கடாம்
நாய்கபாகை அவையாெல் நாமிருந்கதாம் தைசில்
நல்ைபதாரு ஆங்காரம் அடக்கிமிகப் பவுசாய். 3

ைஞ்சகொம் ைாழ்வைநம்பிச் சஞ்சைங்கள் அவடகயாம்

ெகத்தான ெகரிடிகள் பதங்காணச் சவடகயாம்
பஞ்சொ பாதகவர ஒருநாளும் பாகராம்
பாைவிவன பற்றறுத்கதார் சிகநகிதங்கள் ெறகைாம். 4

ஆயிரம்கபர் சித்தருடன் அனுதினமும் பாடி

ஆனந்தத் திருநடனம் ஆடுகைாகெ கூடி
தாயிஉவெ ெகனான்ெணியாள் எனக்கு பசான்னசித்வதத்
தானறிந்து நடந்து பகாள்கைாம் பபரிகயாவர அடுத்கத. 5

நிவைவயக்கண்டு பகாள்ைதற்கு நிவனந்துஉருகி ைாடி

நிர்ெைொம் ஐயன்பதம் தினந்தினமுந் கதடி
கவைஅறிந்து ைாசிவயயும் கட்டுடகன பிடித்கதாம்
கனல் எழுப்பி மூைெவதச் சுகமுடகனபடித்கதாம். 6

ஊணுறக்கம் நீக்கியல்கைா கயாகநிட்வட புரிந்கதாம்

உற்றாவரப் பற்றறுத்து ெவைக்குவகயில் இருந்கதாம்
காணுதற்கும் எட்டாத பரபைளிவயக் கண்கடாம்
கற்பெது சாப்பிட்டு உடல்ைைர்த்துக் பகாண்கடாம் 7

தந்வததாயார் சுற்றபொடு தைர்ந்துஉற ைாகடாம்

தைநிவைவயப் பபற்றுணராச் பசய்வகவயத் கதகடாம்
விந்வதயுடன் ஞானெவத கென்பாடாய்த் பதரிந்கதாம்
கெைான பரபைளியின் அருைதவன அறிந்கதாம். 8

நாசிநுனி ைழியதனில் நாட்டெவதத் பதரிந்கதாம்

நல்ைபதாரு மூைைட்டம் சுழிவய அறிந்கதாம்
ைாசிகயற்ற ைவகயறிந்து ஆவசகவை அறுப்கபாம்
வையகத்தின் பசய்வகதன்வன ைழுைாெல் ெறுப்கபாம். 9

சக்திசக்ர பீடகெறிச் சுத்தபைளிவயக் கண்கடாம்

சகைமும்பரபைளி என்று எண்ணி ெனெதனில் பகாண்கடாம்
சித்திபபற்ற முத்தர்கவை எத்தினமும் அறிகைாம்
சீைகவை இன்னபதன்று நாட்டமுடன் பதரிகைாம். 10
பதாண்ணுத்தாறு தத்துைத்து உவரத்தனங்கவைக்
பகாண்கடாம்
தய்யபர பைளிதனிகை அய்யர்பதம் கண்கடாம்
விண்ணுைகு இன்னபதன்று அறிந்து பகாண்கடன் யாகன
கெைான பரபைளியின் ஒளிவைக்கண்டுதாகன. 11

நாபனன்ற ஆணைத்வத நயந்தறுத்து விடுத்கதன்

நன்வெபபற்றுக் குவகதனிகை ைாழ்ந்திருக்க அடுத்கதன்
தாபனன்ற கருைெவதத் தணித்து விட்டு ைந்கதாம்
தைகெதான் கதி என்று சரைழியில் உகந்கதாம். 12
 29. கபடந்திர நாதர் என்ற
விடையாட்டுச் சித்தர் பாடல்
வாழ்க்தகயில் எல்லாவற்தறயுயம விதையாட்டாய் எடுத்துக்சகாள்ை

யவண்டுயமயல்லாது எததனயும் தீவிரமாய் எடுத்துக்சகாள்ைக் கூடாது என்று

கூறும் இந்த விதையாட்டுச் சித்தரின் இயற்சபயர் கயடந்திர நாதர் என்பதாகும்.

“நாசனன்று சசால்வதும் விதையாட்யட - இந்த நானிலத் திருப்பதுவும் விதையாட்யட”

“தாய் தந்தத கூடுவதும் விதையாட்யட” “சபற்ற பிள்தை சயன்றதுவும் விதையாட்யட

- தந்தத யபரிட்ட தழத்ததுவும் விதையாட்யட” “மாடிமதன வீடுவாசல்

விதையாட்யட - என்றன் மதனவிமக்க சைன்பதுவும் விதையாட்யட” “கூடுவிட்டுப்

யபாகும் உயிர் விதையாட்யட!” “பிணமா யிருப்பதுவும் விதையாட்யட - அததப்

சபற்யறார் கண்டு அழுவதுவும் விதையாட்யட” சசத்யதார்க்கு அழுவதுவும்

விதையாட்யட - சுடதல யசரும்வதர யழுவதுவும் விதையாட்யட!

இப்படி வாழ்க்தகயில் எல்லா நிதலகதையும் விதையாட்டாய் எடுத்துக் சகாள்ளும்

இந்த விதையாட்டுச்

சித்தர் தமது அடுத்த கண்ணியில் சற்று தீவிரமாகயவ உபயதசம் சசய்கின்றார்.

இரண்டாவது பாட்டுத் சதாகுதி முழுவதும் பழசமாழிகைாகயவ

காணப்படுகின்றது. புதுச்யசரியில் சிறுபிள்தைகள் கபடி விதையாடும் யபாது பாடும்

பாட்டு.

உத்தி உத்தி கம்பந்தட்டு வீட்தட பிரிச்சுக் கட்டு காசுக்கு சரண்டு கட்டு கருதண

கிழங்கடா யதாதல உரியடா சதாண்தடயியல தவயடா தவயடா தவயடா

தவயடா!

இந்தப் பாட்டின் ஒலியியல இந்த இரண்டாவது பாடல் இருப்பதால் இவர்

புதுச்யசரிக்காரயரா என்றும் எண்ணத் யதான்றுகிறது.

சுக்குச் சுக்கு சவள்தைக்கல் சுண்ணாம்பு சவள்தைக்கல் காசுக் கிரண்டுகல்

கருதணக் கிழங்கடா கருதணக் கிழங்கடா

பாட்தடப் பாடிப் பாருங்கள். ஒற்றுதமயும் கருத்துக் யகார்தவயும் புலப்படும்.

முதல் பதிசனட்டில் உலக வாழ்க்தக நிதலதயயும் வாசி சுழுமுதனயில் சசல்லும்

மார்க்கத்ததயும், குண்டலினிதயயும் விவரிக்கின்றார். இதில் யயாகம், தவநிதல

ஆகியவற்தற விதையாட்டாகயவ விைங்க தவக்க முயற்சி சசய்கின்றார்.

இரண்டாவது கண்ணியில் ஆதிசிவத்ததயும் பிரபஞ்சத்துள் இடம், சபாருள், ஏவல்

முதலியதவ பற்றிய

சமய்ப்சபாருள் அதனத்ததயும் விைக்க முற்படுகின்றார். மூன்றாவது 17ம்

பாடல் சதாகுதியில் வாதக்குருடு விபரங்கதையும், சுண்ணம் முடிக்கும்

விபரங்கதையும், அதன் சூட்சங்கதையும் விவரிக்கின்றார்.

பாடல் முழுவதும் கிறுகிறுப்புதான். படித்துப் பார்த்தால் உண்தம நிதல விைங்கும்.

கண்ணிகள்

ஆதிசிை ொனகுரு விவையாட்வட - யான்

அறிந்துவரக்க ைல்ைைகனா விவையாட்வட
கசாதிெய ொனசத்தி பயன்னாத்தாள் - சுய
பசாரூபத் தடங்கிநின்ற விவையாட்வட 1

பார்தனி லுள்ைைர்க்கு விவையாட்டாய் - ஞானம்

பற்றும்ைழி யின்னபதனச் பசான்னதினால்
சீர்பபறுஞ் சித்தர்களு பென்வனவிவன - யாட்டுச்
சித்தபனன்கற அவழத்தார்க ளிவ்வுைகில். 2

இகபர மிரண்டுக்குஞ் சரியாகும் - இவத

இன்பமுடன் பசால்லுகிகறன் பதம்புடகன
சகைமும் விவையாட்டாய் பிரெமுனி - முன்பு
சாற்றினா பரந்தனுக்கீ துண்வெயுடன் 3
நாபனன்று பசால்ைதும் விவையாட்கட - இந்த
நானிைத் திருப்பதுவும் விவையாட்கட
தாபனன் றறிைதுவும் விவையாட்கட - பபற்ற
தாபயன் றுவரப்பதுவும் விவையாட்கட. 4

தாய்தந்வத கூடுைதும் விவையாட்கட - பூவிற்

தநயனாய் ைந்ததுவும் விவையாட்கட
ொவயயாய் ைைர்ந்ததும் விவையாட்கட - பத்து
ையது பதரிந்ததுவும் விவையாட்கட. 5

பபற்றபிள்வை என்றதுவும் விவையாட்கட - தந்வத

கபரிட் டவழத்ததுவும் விவையாட்கட
ெற்றவத யுணர்ைதுவும் விவையாட்கட - இந்த
வையகத் திருப்பதுவும் விவையாட்கட. 6

பபண்டுபிள்வை பயன்பதுவும் விவையாட்கட - எங்கும்

கபகராங்க ைாழ்ைதும் விவையாட்கட
கண்டுபபாருள் கதடுைதும் விவையாட்கட - பணம்
காசுைட்டி கபாடுைதும் விவையாட்கட. 7

ொடிெவன வீடுைாசல் விவையாட்கட - என்றன்

ெவனவிெக்க பைன்பதுவும் விவையாட்கட
கதடிவைத்த பபாருபைல்ைாம் விவையாட்கட - இச்
பசகத்திற் திரிைதுவும் விவையாட்கட. 8

ஆடுொடு கதடுைதும் விவையாட்கட - சதுர்கை

தாகெநூ ைாய்ைதுவும் விவையாட்கட
கூடுவிட்டுப் கபாகுமுயிர் விவையாட்கட - உற்றார்
கூடிெகிழப் கபசுைதும் விவையாட்கட. 9
பிணொ யிருப்பதுவும் விவையாட்கட - அவதப்
பபற்கறார்கண் டழுைதும் விவையாட்கட
குணொய்க் கழுவியதும் விவையாட்கட - ஈெங்
பகாண்டுகபாய்ச் சுட்டதுவும் விவையாட்கட. 10

பசத்கதார்க் கழுைதுவும் விவையாட்கட - சுடவை

கசரும்ைவர அழுைதும் விவையாட்கட
பெத்தஞானம் கபசுைதுவும் விவையாட்கட - குளித்து
வீடுைந்து ெறப்பதும் விவையாட்கட. 11

வீணாட் கழிைதுவும் விவையாட்கட - சுடவை

கசரும்ைவர அழுைதும் விவையாட்கட
பெத்தஞானம் கபசுைதும் விவையாட்கட - குளித்து
வீடுைந்து ெறப்பதுவும் விவையாட்கட. 12

கனவுநிவன பைண்பதுவும் விவையாட்கட - இக்

காசினிகயா ருழல்ைதும் விவையாட்கட
நினைாய்ச்கசய் ைஞ்சகமும் விவையாட்கட - மிக்க
நிதிநிைம் பபண்பணன்பதும் விவையாட்கட. 13

பபண்ணாவச பயன்பதுவும் விவையாட்கட - அைர்

பின்னாற் திரிைதுவும் விவையாட்கட
ெண்ணாவச பயன்பதுவும் விவையாட்கட - நல்ை
ையல்கதாட்டம் புஞ்வசபயல்ைாம் விவையாட்கட. 14

சீராக ைாழ்ைதுவும் விவையாட்கட - பசம்பபான்

கசகரித்து வைப்பதுவும் விவையாட்கட
கநராய்ப்பபாய் பசால்ைதுவும் விவையாட்கட - பநஞ்சில்
நிவனக்காெற் பசய்ைதுவும் விவையாட்கட. 15
பந்துசன பென்பபதல்ைாம் விவையாட்கட - கைாகப்
பற்றுடகன ைாழ்ைதுவும் விவையாட்கட
பசாந்தநிதி கதடுைதும் விவையாட்கட - இவதச்
பசாற்பனம்கபா பைண்ணாததும் விவையாட்கட. 16

கயாகம்ைந்து ெகிழ்ைதும் விவையாட்கட - அதன்

உண்வெபதரி யாததுவும் விவையாட்கட
சாகசஞ் பசய்ைதுவும் விவையாட்கட - ஒருைர்
தஞ்சபென்று நிவனப்பதுவும் விவையாட்கட. 17

ககாடிபணந் கதடுைதும் விவையாட்கட - அவதக்

குழிபைட்டிப் புவதப்பதுவும் விவையாட்கட
கதடியவைைதும் விவையாட்கட - ெனந்
கதறுதைாய் திரிைதும் விவையாட்கட. 18

கற்பவனயுங் கபடமும் விவையாட்கட - அவதக்

காணாெல் ெவறப்பதுவும் விவையாட்கட
சற்பங்க ைாட்டுைதும் விவையாட்கட - ஒகர
சாதவனயாய்ப் கபசுைதும் விவையாட்கட. 19

நம்பிகனாருக் காவசபசால்ைல் விவையாட்கட - பின்பு

நாட்டாற்றில் கபாகவிடுதல் விவையாட்கட
கும்பிக் கிவறகதடுதல் விவையாட்கட - கடன்
பகாடுத்தாவரக் பகடுத்தலும் விவையாட்கட. 20

இச்வசயால் ெயங்குைதும் விவையாட்கட - அவத

இயல்பாய் ெதிப்பதுவும் விவையாட்கட
பிச்வசபயடுத் துண்பதுவும் விவையாட்கட - பபால்ைாப்
கபய்கபா ைவைைதுவும் விவையாட்கட. 21
முத்தி யறியாததும் விவையாட்கட - கெைாம்
கொட்சங் கருதாததும் விவையாட்கட
பத்திபகாள் ைாததுவும் விவையாட்கட - ெனம்
பாழிற் பசலுத்தினதும் விவையாட்கட. 22

ககடு ைருைதுவும் விவையாட்கட - எதற்கும்

பகம்பீரம் கபசுைதும் விவையாட்கட
பாடு ைருைதுவும் விவையாட்கட - ெனப்
பற்றுதைாய் நிற்காததும் விவையாட்கட. 23

பாசவிவன கபாக்காததும் விவையாட்கட - பபண்

பாைாபயன் றவழப்பதும் விவையாட்கட
கநசொய்த் கதடுைதுவும் விவையாட்கட - காணாெல்
நிமிடகநர பென்பதுவும் விவையாட்கட. 24

நித்திவரயிற் பசாக்குைதும் விவையாட்கட - அதில்

நிவனவுதடு ொறுைதுவும் விவையாட்கட
சித்தியவட யாததுவும் விவையாட்கட - ஞானம்
சிந்தியா திருப்பதுவும் விவையாட்கட. 25

பசாற்பனமுண் டாைதுவும் விவையாட்கட - ெனம்

பசாக்கா திருப்பதுவும் விவையாட்கட
விற்பனங்கண் டறிைதும் விவையாட்கட - ைந்த
விதெறி யாததுவும் விவையாட்கட. 26

பகலிர பைன்பதுவும் விவையாட்கட - இகப்

பயனவடந் திருத்தலும் விவையாட்கட
சகைாழ்விற் சிக்குைதும் விவையாட்கட - கயாக
சாதன ெறியாததும் விவையாட்கட. 27
புத்திொ பனன்பதுவும் விவையாட்கட - இப்
பூதைத்கதா கரத்துைதும் விவையாட்கட
பைற்றி யவடைதுவும் விவையாட்கட - நான்
வீரபனன்று பசால்ைதுவும் விவையாட்கட. 28

தைநிவை கதாணாததும் விவையாட்கட - ஞான

தத்துைந் பதரியாததும் விவையாட்கட
பைெது கபாக்காததும் விவையாட்கட - ஏக
பரபைளி காணாததும் விவையாட்கட. 29

கயாகந் பதரியாததும் விவையாட்கட - அதன்

உண்வெதவனக் காணாததும் விவையாட்கட
பாகம் அறியாததும் விவையாட்கட - இகப்
பற்றுக்காது இருப்பதுவும் விவையாட்கட. 30

பபரிகயாவரக் காணாததும் விவையாட்கட - கண்டு

கபரின்பஞ் சாராததும் விவையாட்கட
பதரியா திருந்ததுவும் விவையாட்கட - சிை
கதகநிவை பாராததும் விவையாட்கட. 31

அஞ்ஞானமுட் பகாண்டதுவும் விவையாட்கட - கப

ரறிைாற் பறரியாததும் விவையாட்கட
பெய்ஞ்ஞானங் காணாததும் விவையாட்கட - இந்த
கெதினிகய கபாதுபெனல் விவையாட்கட. 32

கண்ணிகள்

ஆதியான மூைத்தில்
அெர்ந்திருந்த கசாதிதான்
ைாதியாகனான் கண்டறிய
ைாய்குமிது ெந்திரம். 33

சுக்குச்சுக்கு பைள்ைக்கல்
சுண்ணாம்பு பைள்வைக்கல்
காசுக் கிரண்டுகல்
கருவணக்கிழங்கடா கருவணக்கிழங்கடா. 34

குடுகுடு ைாவனக்கல்
ககாொன்கும் பாவனக்கல்
கதசகதச ைாசக்கல்
பதக்குநல்ை சீவெக்கல். 35

பக்குை ொகாமுன்
பார்த்பதடுத்துக் பகாண்டபின்
சுக்குச்சுண் ணாம்புக்கல்
கசாதிக்கல் கசாதிக்கல் 36

ைாகடகதாகட ெதுரக்கல்
வைப்புச்சுண் ணாம்புக்கல்
பாகுடன் பசய்தால்
பசுவெக்கல் பசுவெக்கல் 37

கெைாஞ் சாதி பாரடா

பைட்டபைளிவயத் கதரடா
நாைாஞ்சாதி யாகாது
நெக்குப் பருப்பு கைகாது. 38

தாய்கபாலு ொகுகெ
தங்வககபாலு ொகுகெ
கசய்கபாலு ொகுகெ
திரும்பப் பபண்டீ ராகுகெ. 39

ைாவையான சிறுபபண்ணாம்
ையதுைந்த கதார்பபண்ணாம்
பாவைெங்வக தானடா
பருைம்ைந்த ைழவைதான். 40

ைழவைைாங்கிக் பகாள்ைடா
ெருந்துசூடன் கபாடடா
குழவியர்க்கு உணர்ைதாகக்
பகாடுத்தவதநீ ைாங்கடா. 41

ைாங்கின மூைத்வதகய
ெருந்துகபாட்டு வைப்வபகய
தூங்கிடாெற் கசநீர்பகாண்டு
சுருக்கினிலுப் பாக்கடா. 42

நீறுநீ பரடுத்துகெ
இரண்வடயுபொன் றாக்கிகய
சீறுடகன காய்ச்சிகய
பசய்தபதாரு உப்படா. 43

ககாைானூர் தன்னிகை
பகாழுந்துகபால் முவைத்தவத
ஏகாளிகள் கபாகுமுன்
பனடுத்துைந்து காய்ச்சடா. 44

காய்ச்சியும் பபருத்துநீ
கஞ்சியுப்பு கசர்த்துநீ
ொட்சிவெயாய் ெல்லிவக
ெைர்ந்தது கபாைாெடா. 45

ஆதியுப்பு ெந்தவுப்பும்
இந்தவுப் பபடுத்துநீ
கசாதியுப்பு ொச்சடா
சுருக்கமிது தானடா. 46

கண்டறிந்து பகாள்ைடா
கணக்கறிந்து விள்ைடா
பகாண்டறிந்து தள்ைடா
குருைறிந்து பகாள்ைடா. 47

சூதங்கட்ட ைாகுகெ
பசார்ணஉப்பு ொகுகெ
ைாதம் ைாத பென்றறிந்த
ைாதிகயநீ பாரடா. 48

விட்டகுவற யானைன்
கெதினியில் ைந்தைன்
பதாட்டகுவறக் காரனுக்குத்
கதாற்றகெ பெய்ஞ் ஞானகெ. 49

கைறு

ஏகாந்தம் பழம்பழம்
எழுத்தில்ைாதைன் தவைச்சுவெ
பபண்டில்ைாதைன் பபருைழி
பிள்வையில்ைாதைன் வகவீச்சு. 50
காய்த்தைாவழ பூப்பூக்கும்
காயாதைாவழ தானுமில்வை
பாய்ச்சின பயறு தவைபயடுக்கும்
பாய்ச்சாத பயறு தானுமில்வை. 51

இவறத்தகிணறு தானூறும்
இவறயாக்கிணறு தானுமில்வை
விவதவிவதத்தால் முவைகதறும்
விவதயாநிைத்தி பைான்றுமில்வை 52

அழுதபிள்வை பால்குடிக்கும்
அழுகாதபிள்வைக் ககதுமில்வை
உழுதநிைந்தான் பயிகரறும்
உழுகாதநிைத்தி பைான்றுமில்வை 53

ஆவசயுைானுக்கு கராசமில்வை
ஆவசயிைானுக் பகான்றுமில்வை
 30. ஆதிநாதர் என்ற
பவதாந்தச் சித்தர் பாடல்
இவருதடய இயற்சபயர் ‘ஆதி நாதர்’ என்பது. யவதங்களின் முடிதவ உபநிடதங்கள்

என்பர். அந்த உபநிடதங்கள் பல. ஒரு சிலயவ வாழ்வின் உண்தமதய உணர்த்துவன.

இவர் வடசமாழிதய அறிந்தவர். ஆதலின் உபநிடதக் கருத்துகதை தம் 32

பாடல்களில் முத்தாக அதமத்துள்ைார். அதவ கிளிக்கண்ணி சமட்டுதடயனவாகும்.

கண்ணிகள்

ஆதிெத் யாந்தெவதக்
அன்பாய் அறிைதற்குச்
கசாதிச் சுடபராளிவயச்
கதாத்திரம் பசய்துபகாள்கை. கிளிகய

கிளிகய 1

ைாசாெ ககாசரத்தின்
ொர்க்கம் அறிந்துபகாண்டு
கநசாைனுபைத்தில்
நின்று பதளிைாகய. கிளிகய

கிளிகய 2

அசை மூைெதிற்
அந்தம் அறிைாகயா
விசன ெற்றவிடம்
கெவித் பதளிந்துபகாள்கை. கிளிகய

கிளிகய 3
சுத்தபிர ெத்தில் ஏகில்கிளிகய
கதான்றிய சத்திதன்னில் கிளிகய

வித்தாரம் உண்டான
விபரம் அறிந்துபகாள்கை. கிளிகய 4

சத்தாதி ைாக்காதி
தனுகர ணங்கட்பகல்ைாம்
வித்தான மூைெவதக்
கெவித் பதளிந்துபகாள்கை. கிளிகய

கிளிகய 5

சத்தியில் உண்டான
சதாசிை ொனபதன்று
நித்தியம் நீ அறிந்து
நின்று பதளிைாகய. கிளிகய

கிளிகய 6

அச்சிை ொனதிகை
அண்டபிண் டங்கபைல்ைாம்
உச்சித ொய் உதித்கத
உண்வெ அறிந்துபகாள்கை. கிளிகய

கிளிகய 7

நாலு ைவககயானி
ஏழுைவகத் கதாற்றத்
தாலு ெகரசரம்
தத்துைம் உற்றதடி. கிளிகய

கிளிகய 8

அகாரம் உகாரம் பரண்டும்

யகாரம் உருைாச்சு
சிகாரம் ைந்தவிதம்
கதறித் பதளிைாகய. கிளிகய

கிளிகய 9

சத்துச்சித் தானந்தம்
தத்துைஞ் பசால்லுகிகறன்
நித்தியா னந்தெவத
வித்தாரம் பசய்யுகிகறன். கிளிகய

கிளிகய 10

சாமி அருள்கைணும்
சாதவன நால்கைணும்
ைாமி தவயகைணும்
ைத்தைனாக கைணும். கிளிகய

கிளிகய 11

அஞ்சு புஞ்சககாசம்
ஆராய்ந்து பார்க்ககைணும்
பநஞ்சந்பதளிய கைணும்
நீகயநா னாககைணும். கிளிகய
கிளிகய 12

ஆசாபா சங்கவைகய
கைசமும் எண்ணாகத
ைாசவன மூன்றினாகை
கொசமும் கபாகாகத. கிளிகய

கிளிகய 13

ொனாபி ொனெற்று
தாபனன்று அகமும்அற்று
நானப்பிர பஞ்செற்று
நாதெயத் வதப்பற்ற கிளிகய

கிளிகய 14

பத்தவர ொற்றுத்தங்கம்
சுத்த பைளியாகும்
எத்திவச பார்த்தாலும்
தத்துை ொயிருக்கும். கிளிகய

கிளிகய 15

மூைா தாரமுண்டு
முக்ககாண ைட்டமுண்டு
ைாவை ககணசனுண்டு
ைல்ைவப சத்தியுண்டு. கிளிகய

கிளிகய 16
சுைாதிட் டானமுண்டு
சுத்தபிரொவுமுண்டு
உைாதினி ைாதிக்பகல்ைாம்
உற்றைர் கண்டுபகாள்கை. கிளிகய

கிளிகய 17

கெகை ெணிபூரகம்
விட்டுணுக் குற்றவிடம்
காைா தீதத்துக்கும்
கருத்த ரைர்தாகெ. கிளிகய

கிளிகய 18

பாரு ெனாகிதத்தில்
பார்ைதி நாதரங்கக கிளிகய

கசருந் தைம் இபதன்று

பதரிசித்துக் பகாள்ைாகய. கிளிகய 19

கண்டம் விசுத்தியல்கைா
கஞ்சம் பதினாறு
அண்டபிண் டங்கபைல்ைாம்
ஆஞ்வஞ ெககசனுக்கு. கிளிகய

கிளிகய 20

இரண்டு கண்நடுகை
இருக்கும் ெகயசுரவன
திரண்ட சிந்வதயினால்
கதறித் பதளிந்துபகாள்கை. கிளிகய

கிளிகய 21

ஆயிரத்து எட்டிதழில்
அெர்ந்த சதாசிைத்வத
கநயெ தாககைதான்
நிதம்பணிந்து ஏற்றிக்பகாள்கை. கிளிகய

கிளிகய 22

ஈகதார் குணொச்சு
இரண்டாம் குணந்தவனயும்
மூகதார் பொழிபயனகை
முற்றிலும் எண்ணுவைகய. கிளிகய

கிளிகய 23

சாதனம் நாலுைவக
சற்று நிதானொய்
கபாத மிகுதியினால்
புத்திஎன் கறஉணர்ைாய். கிளிகய

கிளிகய 24

சொதி ஆறுகுணம்
சாொ ைகய ெைகை
உொெ ககசனுக்கக
உற்றதுஎன்கற பதளிைாய். கிளிகய
கிளிகய 25

உற்ற செந்தானும்
ஒன்றிவைக் கும்பின்னும்
ெற்றுை தெகுணத்வத
ொற்றல் அரிதைகை. கிளிகய

கிளிகய 26

விடல் சகித்தல்தவன
கென்வெய தாகக்பகாண்டு
பதாடர்ச ொதானம்
பதாந்தம் நெக்காகெ. கிளிகய

கிளிகய 27

சிரத்வத எப்பபாருட்டும்
தீவிரம் ஆகுெகத
பரத்வத தானவடய
பற்பறான்றும் இல்வைகண்டாய். கிளிகய

கிளிகய 28

பத்திவய விட்டுவிட்டுக்
பாைவனவயக் கடந்து
அத்துவி தானத்வதக்
அனுபவித்து உய்ைாகய. கிளிகய
கிளிகய 29

பபண்ணாவச பபான்னாவச
பூமியின் மீதாவச
ெண்ணாவச எண்ணாகத
ைாசிஎன் னால்அறிகய கிளிகய

கிளிகய 30

கதகம் கதகிபரண்டு
கதகம்பபாய் கதகிபெய்கய
கொகாந்தம் விட்டாக்கால்
முத்தி யவடைாகய. கிளிகய

கிளிகய 31

பாை அபானெற்று
பரத்தினுடன் பபாருந்திச்
சுைானுப ைந்தனிகை
பசாக்கிநீ ைாழ்ைாகய. கிளிகய

கிளிகய 32
 31. சபதாக நாதர் என்ற
பயாகச் சித்தர் பாடல்
நவநாத சித்தர்களில் இரண்டாவதாக தவத்துப் யபாற்றப்படுபவரான சயதாகநாதர்

கி.பி. 16ஆம் நூற்றாண்தடச் யசர்ந்தவராகக் கருதப்படுகின்றார்.

இவர் யயாக ஞானம் பற்றி அதிகம் பாடியதால் ‘யயாக சித்தர்’ என்றும்

குறிக்கப்படுகின்றார்.

நாற்பத்திரண்டு கண்ணிகள் சகாண்ட இவரது பாடல் சதாகுப்பில் காப்பு சசய்யுைாக

இவர்,

“அக்கரங்கள் யதான்ற அருள்சகாடுக்கும் பூரணிசயன் பக்க மிருந்து பலகதலயுஞ்

சசால்வாயை”

“வாதல யபிராமி மாரிதிரி சூலியருட் பாதல சயனக்கருளும் பார்வதியின்

தாள்யபாற்றி”

“அம்பிதக மால் யசாதரி சயன்னாத்தாள் திருப்பாதம் கும்பிட்டு ஞானக் குயிற்கண்ணி

கூறுவயன”

என்று அம்பிதக வணக்கம் கூறுவதால் இவர் சக்தி வழிபாட்டினர் என்பதத

உணரலாம்.

அஞ்சசழுத்ததக் கண்டு அதன் உண்தம சதரிந்து வஞ்சகங்கள் அற்று

மகிழ்ந்திருந்யதன். மாங்குயியல என்பதனால் இவர் ‘சிவயநம’ சிவ வழிபாட்டிற்கு

மந்திரம் உதரக்கும் தசவர் என்பது உறுதிப்படுகின்றது.

‘ஊதம சயழுத்தாயல தான் ஓங்காரமாகினததச் சீதமயிலுள்யைார்கள்

சதளிவயரா மாங்குயியல’ என்று யகள்வி யகட்டு அதற்கு விதடயாக, ‘அட்டாங்க
யயாக மறிந்து சதரிந்த பின்பு சவட்டசவளி உண்தம விைங்கும்’ என்று
உணர்த்துகின்றார்.
அண்டத்துக்குள்யை அனாதி பரசவளிதயக் கண்டறிந்து சகாண்யடன், கவதலதய

விட்யடன் என்று தாமறிந்த இன்பத்ததப் பாடலாக வடித்துள்ைார்.

கண்ணிகள்

அக்கரங்கள் கதான்ற அருள்பகாடுக்கும் பூரணிஎன்

பக்கம் இருந்து பைகவையும் பசால்ைாகை. 1

ைாவை அபிராமி ொரிதிரி சூலிஅருட்

பாவை எனக்கருளும் பார்ைதியின் தாள்கபாற்றி 2

அம்பிவகயால் கசாதரி என்னாத்தாள் திருப்பாதம்

கும்பிட்டு ஞானக் குயிற்கண்ணி கூறுைகன. 3

ஓங்கார ைட்டெதின் உட்பபாருள்கண் ஓர்ந்ததற்பின்

நீங்காத ஆவச நிவைக்குகொ ொங்குயிகை. 4

இயம்பும் இவடகவைக்கும் இன்பதாம் பிங்கவைக்கும்

சுயொம் சுழிமுவனயுந் கதாற்றுெடி ொங்குயிகை. 5

ஆன்ொ பரத்கதாடு அெருந் திருக்கூத்வத

நான்ைாயி னாகை நவில்ைகனா ொங்குயிகை. 6

அஞ்பசழுத்வதக் கண்டு அதன் உண்வெ யும்பதரிந்து

ைஞ்சகங்கள் அற்று ெகிழ்ந்திருந்கதன் ொங்குயிகை. 7

சூரியனும் சந்திரனும் கதான்றும் இவடநின்கற

பூரித்து னந்த கபாகமுற்கறன் ொங்குயிகை. 8

ஊவெபயழுத் தாகைதான் ஓங்கார ொகினவதச்

சீவெயிலுள் கைார்கள் பதரிைகரா ொங்குயிகை. 9
முப்பாழும் தாண்டி முடிவின் இடந்தாண்டி
அப்பாழும் தாண்டின் அறிவுைகதா ொங்குயிகை. 10

அட்டாங்க கயாக ெறிந்து பதரிந்தபின்பு

பைட்டபைளி யுண்வெ விைங்குகெ ொங்குயிகை 11

ஆறாதா ரத்தில் அறிவை மிகச்பசலுத்திச்

சீராய்த் தைசிலிருந்து சிக்கறுத்கதாம் ொங்குயிகை. 12

துர்க்குணத்வதச் சுட்டறுத்துச் சூட்ெ நிவைபதரிந்து

நற்குணத்கதாடு எண்டியங்கு நானிருந்கதன் ொங்குயிகை. 13

அல்ைபைல்ைம் நீக்கி அறிவைஅறிைால் அறிந்து

ைல்ைசித்தன் என்கற ெகிழ்வுற்கறன் ொங்குயிகை.
14

ஆனந்தம் பபாங்கி அறிகை ெயொன

ஞானம் அறிந்து நைமுற்கறன் ொங்குயிகை.
15

பெய்பபாருவைக் கண்டுடகன கைதாந்தவீடவடந்த

வைப்பதனில் ஒன்றி ெகிழ்ந்திருந்கதன் ொங்குயிகை.
16

நாதாந்த உண்வெ நடுைறியா ொந்தருக்கு

கைதாந்தப் கபச்சதுவும் கைண்டுகொ ொங்குயிகை.
17
நித்திவரயும் விட்டு நிவனவைஅறிவிற்பசலுத்தி
சித்திபயைாம் பபற்றுத் பதளிவுற்கறன் ொங்குயிகை.
18

கபச்பசாடுங்கி நின்ற பிரெநிவைவயஅறிந்கதார்

ஏச்சுக்கு இடெற்று இருப்பார்காண் ொங்குயிகை.
19
காணாப் பபாருைதவனக் கண்டுபிரொனந்தமுற்று
வீணாள் ஒழித்துமுத்தி வீடவடந்கதன் ொங்குயிகை

20
அருள்பைளியி னுட்பபாருவை ஆராயகொனக்
குருபொழிவய அன்றியில்வை ககாவதபயனும் ொங்குயிகை

21
அத்துவிதம் தன்வன அதுைதுைாய்க்காண்பதற்குத்
தத்பதத்வதக் காட்டித் தருைாகய ொங்குயிகை.

22
நம்பி உவனப்பணிந்து நாகடாறும்பூசிப்பதற்குத்
பதாம்பத்வத என்று துைக்குைாய் ொங்குயிகை.

23
நிசிபகபைன் பறண்ணாது கஞயஞா னத்தால்
அசிபதத்வத நீபயன் றருள்பசய்ைாய் ொங்குயிகை.

24
நித்தநித்தம் என்னுைத்தில் நீஇருப்பதுஉண்வெ எனில்
தத்துைம் சிற்பபாருவைத் தந்தருள்பசய் ொங்குயிகை.
25
சுத்த நிராெயத்தின் கதாற்றத்தினால்உதித்த
ைத்துபைைாஞ் சுத்தெயம் அன்கறா ொங்குயிகை.

26
கதறாப் பபாருள் அவனத்துந் கதறித்பதளிைதற்கு
ொறா நின் இன்பெது ைாய்க்குகொ ொங்குயிகை.

27
அசரசரத்தின் உற்ற அண்டபிண்டம் பல்லுயிரும்
நசிதம் எனக் கண்டறிந்து நின்கறன் நான் ொங்குயிகை.

28

பாசபந்தம் விட்டுப் பரகதிஎன் கறயிருந்தால்

கபசஒண்ணாப் பிரெம் பிறக்குகெ ொங்குயிகை.
29

அந்தக்கர ணத்வத அடக்கிப் பரபைளிவயச்

பசாந்தபென நம்பித் துதிப்பாய்நீ ொங்குயிகை.
30

சுத்தப் பிர ெத்தின் பதாடர்புைழி கயகாணில்

முத்திவயத் கதட முழிப்பாகயா ொங்குயிகை.
31
எக்கனிவய யும்பரித்து ஏக்கெறச் சாப்பிடைாம்
வககனிகய பிரெபெனக் கண்டுகதர் ொங்குயிகை.
32

துர்க்கந்தத் தால் எடுத்த தூைமிது பபாய்பயன நீ

நற்கந்த ொனசுக ஞானம் அறி ொங்குயிகை.
33

பைட்டபைளியதனில் பெய்ப்பபாருவைக் கண்டபின்பு

பட்டப் பகற்தீபப் பார்வைகயன் ொங்குயிகை?
34

எங்கும் நிவறத்துநின்ற ஏகபர ைத்துவிவன

அங்வகபநல் லிக்கனிகபால் யானறிந்கதன் ொங்குயிகை.
35

சத்தாகிச் சித்தாகித் தாபரமுந் தானாகி

வித்தாகி ைந்த விதம்பதரிைாய் ொங்குயிகை.
36

அருைாய் உருைாகி அண்டர் அண்டந்தானாய்க்

கருைாகி ைந்த கணக்கறிைாய் ொங்குயிகை.
37

ஆதிசகத் பதன்றும் அனாதி ெகத்பதன்றும்

கசாதிச் சுயைடிைாய்த் கதான்றுகெ ொங்குயிகை.
38

பார்க்குள் ஆகாயெவதப் பார்த்துப்பார்த்து எல்வைகண்டு

யார்க்கும் பசால்எளிகத ஆய்ந்திடுைாய் ொங்குயிகை.
39
அண்டத்துக்குள்கை அனாதி பரபைளிவயக்
கண்டறிந்து பகாண்கடன் கைவைவிட்கடன் ொங்குயிகை.
40

அணுவுக்கு அணுைாய் அருட்கசாதி என்றகுரு

ெணியாய் விைங்கும் ெகிவெஅறி ொங்குயிகை.
41

பற்றற்று நின்கற பரபைளிவயக் கண்கடன்நான்

ைற்றற்றல் ஆவச ெறந்திருந்கதன் ொங்குயிகை.
42
 32. காடரச் சித்தர் பாடல்கள்

கனக வைப்பு

ொைாத சக்தியடா ெனிதன் சக்தி

ெலிைாகக் கிவடக்குதடா கணத்துக் குள்கை
மீைாத ொர்க்கெடா மின்னாத் தாவை
கெவியுனக் குட்காணும் கைவத ொர்க்கம்
ஆைாக பைன்கறனு பெப்கபா கதனும்
அவனைர்க்கும் கிட்டுெடா ஞானப் கபறு
தூைாகக் காெத்வதத் துரத்தி விட்கட
துவணயாகக் கம்பத்கத தூங்கு ைாகய. 1

தூங்குைாய்ச் சாெதகத விழித்துக் பகாள்ளு

தூங்காெல் தூங்கிபைறுந் தூக்கம் தள்ளு
நீங்காெெல் நியமித்கத நிவறந்து நில்லு
நிைொன சாெத்வதச் சுத்தம் பசய்கத
ஆங்காரச் சாதிபயைா ெகற்றிப் கபாடு
அன்பாக ைாதித்கத விரட்டிப் கபாடு
பாங்காக ஆதித்தன் துவணயாய் நிற்பான்
பண்பாகப் கபாதித்கதன் சாதிப்பாகய. 2

குப்வபயிகை பூத்திருப்பாள் மின்மி னுக்கி

ககாைத்கத பபான்கெனி பகாண்டு நிற்பாள்
தர்ப்வபயிகை சிைப்பான தழவைப் கபால்ைாள்
தனக்குள்கை சர்ப்பந்தான் சரண்புக் காடும்
அர்ப்வபயடா சகைாசம் அவணந்து பதாட்டால்
அவனத்வதயுகெ பயரித்திடுைாள் சலித்துக்பகாள்ைாள்
கர்ப்வபயிகை தான்பிரித்துக் கண்ணி வைத்கத
கணைாதம் பசய்திட்டார் சித்தர் பல்கைார். 3

சித்தர்ெனம் ெைர்ந்திட்டா ைதுகை கபாதும்

பைத்துபைறும் விவையாட்டும் சித்தி யாகும்
துத்திபயனும் பணத்துத்தி யிவையின் சாற்றில்
துரிசறுத்துத் தைஞ்பசய்ைார் தைத்தின் கபாக்கில்
வித்திபதனும் விந்துவூடன் நாதங்கூட்டி
கைதமுழங் கிடஞான வீறு பகாண்கட
துத்தெறத் தாபனாடுங்கத் தூய்வெ பபற்ற
துப்புறகை சித்திக்காம் துறவு ககாகை. 4

பயனில்ைாச் பசால்ைகற்றிப் பயகன கூறல்

பயனவதயு மினிதான பழொய்ச் பசப்பல்
நயனில்ைாக் கடுைழிக ைவைவிட் கடாடல்
நாட்டபெைா ெருள்நாட்ட ொகக் பகாள்ைல்
அயனில்ைா பதவையுந்தா னாகக் காணல்
அத்துவிதத் தாலின்பச் சித்தம் கபணல்
இவைபயல்ைா ெருங்குணொ மீசற் கன்பாம்
இடர்நீக்கிச் சுடர்காட்டும் நியெந் தாகன. 5

சித்தபரைாம் உண்வெதவன ெவறத்தா பரன்கற

பசப்பிெனப் பால்குடிக்க கைண்டாம் பசான்கனன்
சித்தர்பொழி நூைதவனத் பதாட்டகபாகத
சித்தபரைா பொற்றபரனச் கசர்ந்து நிற்பார்
சித்தமுறுங் குணநிவறவில் நாட்டம் பகாள்ைார்
சிறிதழுக்வகக் கண்டாலும் விைகிப் கபாைார்
சித்தநிவற வுள்ைைர்க்கக சித்தி கதான்றும்
சித்தமிைார் வித்வதபயைாம் சிரிப்கப கண்டீர்! 6
கதைாரம் ைாசகந்தான் திகழக் கூட்டித்
திருைாயின் பொழிபயல்ைா முருைாய்ச் கசர்த்து
கபாைாவரப் கபாகாவரப் புைம்ப வைத்து
கபாக்கற்றார் தெக்குபொரு கபாக்குக் காட்டி
ககாைாரம் பூைாரம் பகாழிக்க விட்டு
ககாைமுறச் பசய்தாலும் குைை யத்தின்
பூபாரம் குவறத்திடுகொ குவறக்பகாண்ணாது
புகன்றிட்கட னைள் கபாக்வகப் புகன்றிட்கடகன! 7

ஊறுசுவை பயாளிநாற்றம் ஒளிகய பயன்ன

உைகத்திகை திரிந்து கடலிற் புக்கு
வீதிதிவர நுவரகுெழி விவையாட் டார்ந்து
விவனவிதிகள் விவனபைறிகள் கைகந் கதய்ந்து
ஆறுைரக் குருைருவை யவணந்து பபாங்கி
அண்டாண்ட சாரத்வத யறிந்து பகாண்கட
சாறுபகாள்ைச் சிந்தவனயுங் குவிந்து நிற்கும்
சகஜநிவை கயகயாகசொதி கண்டீர். 8

சிந்தித்தா ைதுபாைம் சிணுங்கி னாகைா

கசருைது காெெடா தங்கி தங்கிச்
சந்தித்தால் சங்கெடா சங்கெத்தில்
சாருெடா சங்கடங்கள் சங்கி பங்கி
ைந்தித்தால் ைாதெடா வீண்வி ைாதம்
ைாகான கொகெடா ெங்கிப் பபாங்கி
நிந்தித்தால் நாசெடா நிவனவுப் புந்தி
நிவையெடா ொவயயதான் ெயக்குத்தாகன. 9

ைருத்தித்தான் பசால்ைதிபைன் ைலுவுண் டாகொ

ைருத்துைதாற் பைங்குவறயும் பெௌனம் கபாகும்
அருந்தித்தான் பருகிடுைான் ருசிவயக் காணான்
அமுதப்பால் குடித்தைகன அெர னாைான்
துருந்தித்தான் பசியறிைான் ைாணி யாவன
கசாவபயுறுஞ் கசணியவன விைக்கி யப்பால்
பபாருந்தித்தான் திருந்தினைன் பபாருந்தி நிற்கும்
பபாக்கெகத யாசனொம் கயாகங் கண்டீர். 10

பாருைகி ைான்ொவின் ஞானம் கதடப்

பைநூல்கள் கற்றறிந்தும் பதளிவில் ைாெல்
கநரியலும் நதியதன் நீர் குளியார் கதத்து
பநட்டிநீர் கசிந்திடுைார் பநறிவயக் காணார்
சீரியலும் பற்றற்ற நீவரக் காணார்
கதக்கி ைந்து சிதறியநீர்த் கதக்க முண்பார்
ஆரறிைார் அடடாடா அடடா டாடா
அடகயாகத் தைநிவைநிவை யதவனத் தாகன. 11

இல்ைறகெ நல்ைறொ பென்று பசான்னால்

இன்பபெனப் பள்ளியவறக் குள்ைாகாகத
பதால்ைறகெ துறைறகெ தனது ைண்ணம்
துறந்திட்டா பற்றறகை துறந்தி டாெல்
பசால்ைறகெ யுைகபெல்ைாம் கண்ணின் ரூபம்
பசார்ணெய ொம்பசார்க்கம் சுகவை கபாகம்
கல்ைறகெ கனகெணிப் பூஷ ணங்கள்
கெைத்வதக் காத்திடுைான் பத்ெ கயாகி. 12

பபற்றைர்கள் தங்கடவனத் தீர்க்க கைண்டும்

உற்றைர்கள் உறுகதிவயப் பார்க்க கைண்டும்
பற்றுைர ைத்தவனயு முடிக்க கைண்டும்
பற்றில்ைாப் பாெவரக் காக்க கைண்டும்
பசற்றபுைன் பபாறியடக்கிச்கசர கைண்டும்
சித்தமுறச் சிைபூவஜ பசய்யத் தாகன.
கற்றைர்க்கக பைகயாகெ கனியும் பாகர.
கல்ைாதைர் கயாகபெல்ைாம் பபால்ைா கயாகம். 13

யுகொறிப் கபாச்சுதடா கலியுகத்தில்

கயாகியைன் நிவைொறிப் புரண்டு கபாைான்
சகொறிப் கபாச்சுதடா சகத்தி லுள்கைார்
தவெெறந்தார் பபாருள் நிவனத்கத தவிக்க லுற்றார்
அகொறிப் கபாச்சுதடா காெம் ககாபம்
அறுைவகயாம் கபய்க்குணங்க ைதிக ொச்கச
புகழ்ொறிப் கபாச்சுதடா ெனிதற் குள்கை
பூரணர்கள் ெவறந்துள்ை ரைவரக் காகண. 14

காைபநறி யாதுவரப்கபன் ககைாய் ககைாய்

காணைரு ொயிரொ ைருடத் துள்கை
பாைெடா ைானத்துக ககற்ப பாவத
பகனபைடி சுகனபைடி பண்ணு ைார்கள்
சீைமுறும் ைர்ணதர்ெம் சிவதந்து கபாகும்
சீச்சீச்சீ ைரன்முவறகள் ொறிப் கபாகும்
ககாைமுறுங் குைையகெ சட்ட திட்டம்
கூறுெடா பகாதிக்குெடா ககாபம் தாபம். 15

தீராத புயல்கபைல்ைாம் தினமுண்டாகும்

தீக்கங்கு எரிெவைகள் சிரிப்புக் கூடும்
கதராத கநாய்கபைைாம் தின முண்டாகும்
திவசகைங்கும் பூகம்பத் திறகெ சாடும்
கநரான பநறிபயல்ைாம் நடுங்கி கயாடும்
பநறியில்ைா பநறிபயல்ைாம் நிவறந்தூ டாடும்
கபாராகக் குருதிபகாப் பளித்துப் பபாங்கும்
புவகயாகப் புைனைைம் புவதந்து கபாகும். 16

பதய்ைபெைாம் விண்ணாடிப் கபாகும் கபாகும்

தீவெபயைாம் ெண்ணகத்தின் பதருக்கூத் தாகும்
உய்யுமுண்வெ யுைத்துண்வெ கயாடிப் கபாகும்
உைகவுண்வெ விஞ்ஞானம் கூடிகைகும்
ஐயமில்வை பயனைகங்கா ரந்தான் துள்ளும்
ஐவயகயா அகிைபெைாம் கள்ைம் கள்ைம்
துய்யபநறி காட்டிநின்றார் சித்தர் சித்தர்
தூைபநறி காட்டுகின்றா பரத்தர் பரத்தர். 17

விஞ்ஞான விதிபயல்ைாம் கைகம் கைகம்

கைகமினல் தாெத்தின் வித்வத வித்வத
அஞ்ஞான விதிபயல்ைாம் கபாகம் கபாகம்
அடடாடா கயிறறுந்த பபாம்ெ ைாட்டம்
பசய்ஞ்ஞானக் கதிபயல்ைா ெரண ைத்தின்
பசயைன்றி கைறில்வை பசன்ெம் பசன்ெம்
பெய்யான விதிபயல்ைாம் கயாகம் கயாகம்
மின்னான சக்தியுடன் சாகம் கசாகம். 18

வித்பதன்பான் முவனபயன்பான் மின்வீச் பசன்பான்

பைப்பபன்பான் காந்தத்தின் கப்கப பயன்பான்
வித்வதயடா விண்பணல்ைாம் சுழலும் ொர்க்கம்
விந்வதயடா ஆகர்ஷண வியப்கப பயன்பான்
பைத்தறிைாம் கனியறியான் கெற்கறா லுண்பான்
விஞ்ஞானி யைனறிவைப் பழிக்க வில்வை
சித்தறிைான் சத்தறிைான் சித்தன் சித்தன்
சித்தத் திகைசிருட்டிச் சித்தங் காண்பான். 19
அடடாடா விஞ்ஞானி யவறயக் ககைாய்
யாவைக்கும் காரணத்வத அறிைா கயாநீ
அடடாடா ைகிைாண்டக் கைர்ச்சி கயகனா?
அணுவுக்குள் மின்காந்த ெவெந்த கதகனா?
பகடடாடா கநர்நிவரயான் வின்க கைகனா?
குவிந்திவணந்து பிரிந்தரனா யனமு கெகனா?
விடடா யிவைபயல்ைாம் பென்கன பயன்கன!
விைக்கிடுைாய்க் கைக்கெறச் பசான்கனன். 20

பைத்துைக விதிபயல்ைாம் பைப்பம் தட்பம்

விஞ்ஞான விதிபயல்ைாம் கசர்ப்பும் கூர்ப்பும்
பசத்துைக விதிபயல்ைாம் யாதம் கூதம்
சீைனுடல் விதிபயல்ைாம் காெம் ககாபம்
சத்துைக விதிபயல்ைாம் சகசம் சாந்தம்
தான்தானாத் தன்ெயொத் தவழகை தாந்தம்
சித்துைக விதிசத்தி கனாடு சித்தாய்ச்
கசரனந்தத் தானந்தச் சீராம் கைராெ. 2 1

கைரறியா விவனைறியும் விஞ்ஞானந்தான்

கைரறிந்கத விவையாடும் பெய்ஞ்ஞானந்தான்
சார்பறியுஞ் பசயைறியும் விஞ்ஞானந்தான்
சார்ப்புதஞ் சாரெகத பெய்ஞ்ஞானந்தான்
ஈரறியு மீர்வெபயைாம் விஞ்ஞானந்தான்
இருவெபயைா பொருவெயுறல் பெய்ஞ்ஞானந்தான்
பாரறியும் கபதபநறி விஞ்ஞானந்தான்
பரெறியும் கபாதபநறி பெய்ஞ்ஞானந்தான். 22

காெத்வத விட்டிடடா கைகத்வத பைட்டிடடா

கருபநாச்சிக் கைசத்தில் காமினிவயக் கட்டிடடா
ஊவெக்கும் அத்வதயடா உைககார்க்கு நத்வதயடா
உவரபயல்ைாம் மித்வதயடா உனக்கைகை வித்வதயடா
சாெத்வதக் கண்டிடடா சர்ெத்வத பைன்றிடடா
சகைத்வத யுந்தழுவும் சத்தியத்தில் நின்றிடடா
ைாெத்தி யருைாகை ைாதத்தி கைபைற்றி
ெண்கணல்ைாம் பபான்னாகும் ொர்க்கத்வதக் கண்டிடடா. 23

மூைத்தின் கனைதவன மூட்டி மூட்டி

மூதண்ட முப்பூவின் பாத்திரத்தில்
கீைத்தின் கீழ்பநல்லிச் சாற்வறக் காய்ச்சிக்
கிறிபகாண்ட சூதத்தில் நாதம் ைாங்கிச்
சாைத்தான் நீர்கெகை பநருப்வபப் கபாட்கட
சாரத்தான் ெவைதாங்கிக் குள்கை கயாட்டி
ஆைத்தா னமுவதத்தான் விழுவத நாட்டி
ஆறத்தா னெரத்தா னவனத்து ொகெ. 24

பைப்பபல்ைாம் தீர்ந்துவிடும் வித்வத கண்டாய்

விவனபயல்ைாம் கபாக்கிவிடும் விறகை கண்டாய்
அப்பப்பா நைககாடி லிங்கம் கதான்றும்
அைற்றின்கெ ைாடுகின்றா ைன்வன யன்வன
துப்பபல்ைாம் துரிபசல்ைாம் சுத்தி சுத்தி
பசாக்குெடா வகைாசச் பசார்க்க லிங்கம்
கப்பபல்ைாம் நீங்குெடா காெ கதனு
கறக்குெடா காயத்ரிக் கனிைாம் க்ஷீரம். 2 5

திருைான கசவறயடா பஞ்ச சாரம்

திகழ்பதய் ைமுஞ் சாரம் கதவிசாரம்
உருைான கக்ஷத்திரமும் சாரம் சாரம்
உற்றபதாரு புஷ்கரணி யதுவும் சாரம்
கருைான ொனெதுவும் சாரம் சாரம்
கண்ணான சாரெவதக் கண்கடன் கண்கடன்
குருைான பைசாரக் ககாப்பும் கண்கடன்
ககாக்கனக ொஞ்சாரக் பகாதிப்புங் கண்கடன். 26

சாவரக்ககாட் வடக்குள்கை சாரம் சாரம்

சார்ந்தநவி சாரக்கற் பூரம் பூரம்
கூவரக்ககாட் வடக்குள்கை ககாரம் ககாரம்
பகாள்ைாெற் சிைகயானிக் குள்ைாம் வீரம்
வீவரக்ககாட் வடக்குள்கை விந்துப் பூவை
கைதாந்த முப்பூைாய் விண்ணாம் தீரம்
காவரக்ககாட் வடக்குள்கை ைந்த சித்தன்
கவரயாட யண்டாண்டம் பூண்ட பத்தன். 27

பத்தனடா சித்தனடா பரெ கயாகி

பார்பிவழக்க கையிந்நூல் பகருகிகறன்
பித்தனடா பித்தியைள் சித்தத்தாகை
கபயன்யான் கபத்தலிவைப் கபணிப் பார்ப்பீர்
வித்தனடா கைதனடா கைதாந்தத்தின்
வித்வதயுறும் கைவதபயைாம் விரிைாச் பசான்கனன்
இத்தவதயி லிந்நூவைப் கபாகை யில்வை
இதுகண்டார் ைாதமுடன் கைவத கண்டார். 28
 33. தடங்கண் சித்தர் பாடல்கள்

தங்கப் பா

அதிபைடி முழக்கி முரசுகள் முடுக்கி

அைறிடும் உடுக்வககள் துடிப்ப
விதிர்விதிர் குரைால் பைற்றுவர அைப்பி
வீணிகைார் கல்லிவனச் சுெந்கத
குதிகுதி என்று பதருபைைாம் குதிப்பார்
குனிந்துவீழ்ந் துருகுைர் ொக்கள்
இதுபகாகைா செயம்? இதுபகாகைா செயம்?
எண்ணவும் பைள்குபென் பநஞ்கச! 1

அருைருப் பூட்டும் ஐந்தவை, நாற்வக

ஆவனகபால் ையிறுமுன் துருத்தும்
உருவிவன இவறைன் எனப்பபயர் கூறி
உருள் பபருந் கதானில் அெர்த்தி
இருபது நூறு மூடர்கள் கூடி
இழுப்பதும் தவரவிழுந் பதழலும்
பதருபைைாம் நிகழும்; அது பகாகைா செயம்?
தீங்குகண் டுழலுபென் பநஞ்கச! 2

எண்பணயால், நீரால், பிசுபிசுக் ககறி

இருண்டுபுன் ைாற்றகெ விவைக்கும்
திண்ணிய கற்குத் திகழ்நவக பூட்டித்
பதரியல்கள் பைப்பை சார்த்திக்
கண்ணிவனக் கரிக்கும் கரும்புவக கிைப்பிக்
கருெனப் பார்ப்புபசய் விரகுக்கு
எண்ணிைா ொக்கன் அடி, மிதி படுைர்
இதுபகாகைா, இதுபகாகைா செயம்? 3

அழகிய உடல்கெல் சாம்பவைப் பூசி

அருைருப் பாக்கலும், ெகளிர்
பகாழுவிய குழவை பொட்வடயாய் ெழித்துக்
குரங்பகனத் கதான்றலும், அறியா

ெழவையர் வகயிலுட் காைடி பகாடுத்து

ெவையின் கெல் ஏற்றலும், இவைதாம்
ைழிபடு முவறகயா? இதுபகாகைா செயம்?
ெடவெகண் டிரங்குபென் பநஞ்கச. 4

நீட்டிய பல்லும் சினெடி ைாயும்

நிவைத்தகைார் கல்லுரு முன்கன
கூட்டொய் கொதிக் குடிபைறித் தைர்கபால்
குதிப்பர் தீ ைைர்த்ததில் மிதிப்பார்
ஆட்டிவனத் துடிக்க பைட்டிவீழ்த் திடுைார்
ஆங்கதன் உதிரமும் குடிப்பார்
காட்டில் ைாழ் காைக் கூத்துபகால் செயம்?
கண்ணிைார்க் கிரங்குபென் பநஞ்கச! 5

உடுக்வகவய அடித்கத ஒருைன்முன் பசல்ைான்

ஒருைன்தீச் சட்டியும் பகாள்ைான்
எடுத்தகதார் தட்டில் பாம்புருத் தாங்கி
இல்பதாறும் பசன்றுமுன் நிற்பார்
நடுக்பகாடும் பதாழுைார் நங்வகயர், சிறுைர்,
நல்குைர் காணிக்வக பைவும்
பகாடுத்தநீ றணிைார் இதுபகாகைா செயம்?
குருடருக் கிரங்குபென் பநஞ்கச! 6

கைப்பிவைக் பகாத்தும், விரிதவை ெயிரும்

பைவ்விதின் ெடித்திடு ைாயும்
கூப்பிய வகயும் பகாண்டைள் ஒருத்தி
குரங்பகன ஆடுைள் குதிப்பாள்
நாற்புறம் நின்கற ைணங்குைர் ொக்கள்
நற்குறி ககட்டிட நிற்பார்
காப்பகதா ைாழ்வை? இதுபகாகைா செயம்?
கண்ணில்ைார்க் கிரங்குபென் பநஞ்கச! 7

தாய்பொழி கபணார்; நாட்டிவன நிவனயார்

தம்கிவை, நண்பருக் கிரங்கார்
தூய்நல் அன்பால் உயிர்க்பகைாம் பநகிழார்
துடிப்புறும் ஏவழயர்க் கருைார்

கபாய்ெவை ஏறி பைறுங்கருங் கற்கக

பபான்முடி, முத்தணி புவனைார்
ஏய்ந்தபுன் ெடவெ இதுபகாகைா செயம்?
ஏவழயர்க் கிரங்குபென் பநஞ்கச? 8

பாலிைாச் கசய்கள், பசி, பணியாைர்

பல்துயர் பபருமிந் நாட்டில்
பாபைாடு தயிர், பநய், கனி, சுவைப் பாகு
பருப்பு நல் அடிசிலின் திரவை
நூைணி ைார்தம் பநாய்வயகய நிரப்ப
நுவழத்தகல் உருவின் முன் பவடத்கத
சாைவும் ெகிழ்ைார் இதுபகாகைா செயம்?
சழக்கினுக் கழலுபென் பநஞ்கச! 9
அன்பிைார் உயிர்கட் களியிைார்; தூய்வெ
அகத்திைார்; ஒழுக்கமுமில்ைார்
ைன்பினால் பிறவர ைருததுைர்; எனினும்
ைவகபபற உடம்பபைாம் பூசி
முன்பதாழுவகயர்; முவறகளில் தைறார்
முழுகுைார் துவறபதாறும் பசன்கற!
நன்றுபகால் முரண்பாடு! இதுபகாகைா செயம்?
நடவையர்க் குவடயுபென் பநஞ்கச! 10

பெய்யுணர் பைய்தித் தவனமுதல் உணர்ந்து

பெய்ம்வெகள் விைங்குதல் கைண்டும்
பபாய்மிகு புைன்கள் கடந்து கபருண்வெ
புரிதகை இவறயுணர் ைன்கறா!
பசய்வகயால், ைழக்கால், அச்சத்தால், ெடத்தால்
பசய்பபாருள் இவறஎனத் பதாழுைார்?
உய்ைகரா இைர்தாம்? இதுபகாகைா செயம்?
உணர்விைார்க் குழலுபென் பநஞ்கச! 11
 34. காயக்கப்பல்
சவறும் கட்டாந்ததரயியல நின்றிருக்கும் கப்பலால் ஏதும் பயனுண்டா? அஃது நீரில்

இறங்கி மிதந்தால் அல்லயவா அதனுள் பயணம் சசய்யும் பயன் கிதடக்கும்.

பஞ்சபூதப் பலதகதயக் கப்பலாய்ச் யசர்ந்து சகாடிக் கம்பத்தில் பாய்மரம்

கட்டி சநஞ்சு, மனம், புத்தி, ஆங்காரச் சித்தம் இதவகதைக் கயிறாகச்

யசர்த்து, ஐந்சதழுத்தத ‘சிவாயநம’ பாயாக விரித்து ஐம்புலன்கதைச்

சுக்கானாகக் சகாண்டு இந்த உடலாகிய அகண்ட ரதம் யபாகுதடா பயயல!

இதத நீர் கருதணக்கடலியல தள்ளு; பரிபூரணம் எனும் சுக்கானால் வலி; திக்கு

திதசசயங்கும் கதைப்புத் சதரியாமல் திருமந்திரம் சசால்லித் தள்ளு.

தந்தத, தாய், சுற்றம் முதலான சகலமும் துறந்து, பந்த பாசம் மறந்து, பதினாறு

யலாகமும் மறந்து, இந்தியர்கள் இரட்சித்த கப்பலியல ஏகாந்தக் கடலியல அந்திரமான

அருைானந்த சவள்ைத்தியல காயக்கப்பதலத் தள்ளிப் பயணம் சசய்து

இதறவதனச் சந்திப்பாயாக என்று ‘காயக்கப்பல்’ பாடல் சதரிவிக்கின்றது.

சித்தர் பாடல் சதாகுப்பியல காணப்படும் இந்த அபூர்வ பாடல் சதாகுப்பு யார்

பாடியது என்பது சதரியவில்தல. ஒருசில நூல்கள் இததனத்

திருவள்ளுவ நாயனார் இயற்றியது என்று யூகமாகக் கூறினாலும் இது

பிற்காலத்துச் சித்தர் பாடல் என்பது இதன் சசாற்சபாருள், நதடதயக் கூர்ந்து

யநாக்கின் புலனாகும்.

சித்தர் சபயர் சதரியாவிடினும் சித்தர் பாடல் காயதத்துவம் உணர்த்துகின்றது.

ஏகைகைா ஏகரதம் சர்ைரதம்

பிரெரதம் ஏகைகைா ஏைலிகைா.

பஞ்சபூதப் பைவக கப்பைாய்ச் கசர்த்து

பாங்கான ஓங்குெரம் பாய்ெரம் கட்டி
பநஞ்சு ெனம்புத்தி ஆங்காரஞ்சித்தம்
ொனாபிொனங் கயிறாகச் கசர்த்து
ஐந்பதழத்வதக் கட்டி சாக்காககயற்றி
ஐம்புைன் தன்னிகை சுக்கானிருத்தி
பநஞ்சு கடாட்சத்தால் சீனிப்பாய் தூக்கி
சிைனுவடய திருப்பபாருவை சிந்வதயில் நிவனந்து

தஞ்சைான பைள்ைத்தில் தாகன அகண்டரதம் கபாகுதடா

ஏகைகைா ஏகைகைா.
கைவையுங் ககள்வையுந் தள்ளுடா தள்ளு-
கருவணக்கடலிகை தள்ளுடா கப்பல்

நிற்குணந்தன்னிகை தள்ளுடா தள்ளு-

நிவறந்த பரிபூரணத்தால் தள்ளுடா கப்பல்
மூக்கவணமுன்வறயுந் தள்ளுடா தள்ளு-
முப்பாழுக்கப்பாகை தள்ளுடா கப்பல்

திக்குதிவசபயங்கும் தள்ளுடா தள்ளு

திருெந்திரஞ் பசால்லி தள்ளுடா கப்பல்
பக்கமுடன் கீழ்கெலும் தள்ளுடா தள்ளு-
பரபைளிக்கப்பாகை கபாகுதடா கப்பல் ஏகைகைா (ஏகைகைா)

தந்வத தாய் சுற்றமும் சகைமுெறந்து-

தாரம் சககாதரம் தானதும் ெறந்து-
பந்தமும் கநசமும் பாசமும் ெறந்து
பதினாலு கைாகமும் தவனயும் ெறந்து-

இந்திரியர்கள் இரட்சித்த கப்பலிகைறி-

ஏகாந்தொன பதாரு கடலிகை தள்ளி
அந்திரொன பைளி அருைானந்த பைள்ைத்தில்-
அழுந்து வதகயா கப்பல் ஏகைகைா ஏகைகைா.