Professional Documents
Culture Documents
δώδεκα Θεοί του Ολύμπου είναι οι κύριοι θεοί της Ελληνικής μυθολογίας που κατοικούσαν στην
κορυφή του Ολύμπου. Οι Ολύμπιοι θεοί κέρδισαν την εξουσία νικώντας
τους Τιτάνες στην Τιτανομαχία. Οι Αρχαίοι Έλληνες δεν είχαν κάποιο συγκεκριμένο δωδεκάθεο,
αλλά υπήρχαν μεγάλοι και μικρότεροι θεοί και άλλοι που λατρεύονταν τοπικά π.χ. ο Δίας, ο
Ποσειδώνας και ο Άδης ήταν οι μεγαλύτεροι θεοί, ενώ ο Διόνυσος ήταν μικρότερος θεός.
Το δωδεκάθεο είναι έννοια που σχηματίστηκε από δυτικούς λόγιους τον 16ο-17ο αιώνα και έχει
εμφανιστεί με διάφορες συνθέσεις ανάμεσα σε 14 θεούς.
Οι θεότητες που αποτελούν το δωδεκάθεο είναι οι παρακάτω 6 άνδρες και 6 γυναίκες:
Θεός της αμπέλου και του οίνου, της εορτής και της
έκστασης, της γονιμότητας και του θεάτρου. Γιος
του Δία και της θνητής Σεμέλης (δηλ. ημίθεος),
Διόνυσος ή
νυμφεύτηκε τη θνητή Αριάδνη πριγκίπισσα της
Βάκχος
Κρήτης. Σύμβολά του η άμπελος, ο κισσός, το
κύπελο, ο πάνθηρας, το δελφίνι, η αίγα και το
κουκουνάρι.
Ο θεός της Ιατρικής και της Θεραπείας. Ο γιος
του Απόλλωνα. Αντιπροσωπεύει τη θεραπευτική
πτυχή των ιατρικών τεχνών, που διδάσκει ο
Ασκληπιός
πατέρας του. Οι κόρες του είναι η Υγεία,
η Ιασώ (ιατρική), [ή Aglæa / Ægle ("υγιής λάμψη")]
και η Πανάκεια.
Ο θεός του έρωτα, της αγάπης και της ομορφιάς.
Ήταν επίσης σεβαστός ως θεότητα γονιμότητας,
γιος της Αφροδίτης και του Άρης. Εμφανιζόταν
Έρως
συχνά με μια Λύρα ή τόξο και βέλος. Συχνά
συνοδεύεται από δελφίνια, τριαντάφυλλα και
φακούς. Παντρεμένος με τη θνητή Ψυχή.
Η κόρη του Δία και της Ήρας. Η Ήβη ήταν η
οινοχόος (υπεύθυνη για την «αραίωση» του ποτού)
των θεών του Όλυμπου, και διένειμε το Νέκταρ και
την Αμβροσία τους, μέχρι που παντρεύτηκε
τον Ηρακλή όταν αυτός ανέβηκε στον Όλυμπο και
Ήβη έγινε θεός. Μια μέρα η Ήβη (σε ένα συμπόσιο των
θεών) γλίστρησε και έπεσε. Η γύμνια της σοκάρισε
τους θεούς και επειδή κάτι τέτοιο ήταν ανάρμοστο
για τα ήθη των κατοίκων του Ολύμπου, τη
θεώρησαν ανάξια να επιτελεί τα καθήκοντά της.
Αντικαταστάθηκε πολύ γρήγορα από τον Γανυμήδη.
Ένας θεϊκός ήρωας (ημίθεος), γιος του Δία και
της Αλκμήνης, που υιοθέτησε τον γιο του Περσέα.
Ήταν ο μεγαλύτερος από τους Έλληνες ήρωες, λίαν
Ηρακλής αρρενωπός και πρωταθλητής της Ολύμπιας τάξης,
αλλά και πολεμιστής ενάντια στα χθόνια τέρατα.
Όταν επήλθε ο θάνατός του, το θεϊκό του μέρος
ανέβηκε στον Όλυμπο, και έγινε θεός.
Ο θεός των στεπών, των βοσκών και των
κοπαδιών, των άγριων βουνών, του κυνηγιού και
Παν
της ρουστίκ (αγροτικής) μουσικής, καθώς και ο
«σύντροφος» των νυμφών.