halik sa noo ang sasalubong sa'yo. Hindi man ako ang kanyang paborito pero pinaramdam pa rin nya sa aking espesyal ako.
Hanggang ngayo'y tila sariwa pa sa aking alaala
Sa kung paanong unti unti syang binawian ng buhay. Ako'y nawalan ng pag-asa, at araw araw nag tatanong kay bathala.
Bakit kailangang masaktan ng ganito?
Subalit kahit anong tanong walang tumutugon. At dumating ang panahong may humila sa akin sa dilim, Ang mga mahal sa buhay at kaibigan ang nag silbing liwanag para sa akin.
Bago pumanaw ang aking lolo
aking hinalikan ang kanyang noo. At sinabi ang huling pamamaalam, Nawa'y kanyang napakinggan.