Tekst źródłowy.

Karol Wielki o przyczynach komendacji

2. (...) Biedacy skarżą się, że są ograbiani z ich własności; ten sam zarzut wysuwają w równym stopniu przeciw biskupom,
opatom i ich rządcom, jak również przeciw hrabiom i ich setnikom.
3. Mówią także, że gdyby ktoś z nich nie chciał oddać czegoś ze swej własności biskupowi, opatowi albo hrabiemu czy
też zarządcy lub setnikowi, wówczas wynajdują w stosunku do tego biedaka pozory, w jaki sposób mogliby go ukarać
i ciągle wysyłają go na wyprawy wojenne, aż wreszcie doprowadzony do nędzy po niewoli oddaje albo sprzedaje swą
własność, inni zaś, którzy dokonali przekazania swej własności bez żadnego niepokojenia pozostają w domu.
Cyt. za: M.H. Serajski, Upadek Cesarstwa Rzymskiego i początki feudalizmu na Zachodzie i w Bizancjum. Materiały źródło-
we do historii powszechnej epoki feudalnej, Warszawa 1954.

Tekst źródłowy. Karol Wielki o przyczynach komendacji

2. (...) Biedacy skarżą się, że są ograbiani z ich własności; ten sam zarzut wysuwają w równym stopniu przeciw biskupom,
opatom i ich rządcom, jak również przeciw hrabiom i ich setnikom.
3. Mówią także, że gdyby ktoś z nich nie chciał oddać czegoś ze swej własności biskupowi, opatowi albo hrabiemu czy
też zarządcy lub setnikowi, wówczas wynajdują w stosunku do tego biedaka pozory, w jaki sposób mogliby go ukarać
i ciągle wysyłają go na wyprawy wojenne, aż wreszcie doprowadzony do nędzy po niewoli oddaje albo sprzedaje swą
własność, inni zaś, którzy dokonali przekazania swej własności bez żadnego niepokojenia pozostają w domu.
Cyt. za: M.H. Serajski, Upadek Cesarstwa Rzymskiego i początki feudalizmu na Zachodzie i w Bizancjum. Materiały źródło-
we do historii powszechnej epoki feudalnej, Warszawa 1954.

Tekst źródłowy. Karol Wielki o przyczynach komendacji

2. (...) Biedacy skarżą się, że są ograbiani z ich własności; ten sam zarzut wysuwają w równym stopniu przeciw biskupom,
opatom i ich rządcom, jak również przeciw hrabiom i ich setnikom.
3. Mówią także, że gdyby ktoś z nich nie chciał oddać czegoś ze swej własności biskupowi, opatowi albo hrabiemu czy
też zarządcy lub setnikowi, wówczas wynajdują w stosunku do tego biedaka pozory, w jaki sposób mogliby go ukarać
i ciągle wysyłają go na wyprawy wojenne, aż wreszcie doprowadzony do nędzy po niewoli oddaje albo sprzedaje swą
własność, inni zaś, którzy dokonali przekazania swej własności bez żadnego niepokojenia pozostają w domu.
Cyt. za: M.H. Serajski, Upadek Cesarstwa Rzymskiego i początki feudalizmu na Zachodzie i w Bizancjum. Materiały źródło-
we do historii powszechnej epoki feudalnej, Warszawa 1954.

Tekst źródłowy. Karol Wielki o przyczynach komendacji

2. (...) Biedacy skarżą się, że są ograbiani z ich własności; ten sam zarzut wysuwają w równym stopniu przeciw biskupom,
opatom i ich rządcom, jak również przeciw hrabiom i ich setnikom.
3. Mówią także, że gdyby ktoś z nich nie chciał oddać czegoś ze swej własności biskupowi, opatowi albo hrabiemu czy
też zarządcy lub setnikowi, wówczas wynajdują w stosunku do tego biedaka pozory, w jaki sposób mogliby go ukarać
i ciągle wysyłają go na wyprawy wojenne, aż wreszcie doprowadzony do nędzy po niewoli oddaje albo sprzedaje swą
własność, inni zaś, którzy dokonali przekazania swej własności bez żadnego niepokojenia pozostają w domu.
Cyt. za: M.H. Serajski, Upadek Cesarstwa Rzymskiego i początki feudalizmu na Zachodzie i w Bizancjum. Materiały źródło-
we do historii powszechnej epoki feudalnej, Warszawa 1954.