Biskup Chrystian poparł pomysł książąt polskich sprowadzenia krzyżaków na ziemię

chełmińską i był ich dobroczyńcą, ponieważ przekazał im część dóbr, które otrzymał od
księcia Konrada. Wkrótce jednak stał się dla Zakonu głównym wrogiem. W 1234 roku, po
prawie całkowitym schrystianizowaniu Pomezanii, biskup Chrystian przedsięwziął wyprawę
misyjną do Sambii i tam dostał się do niewoli pogańskich Sambijczyków. Zakon nie dążył do
jego uwolnienia choć miał takie możliwości. Przeciwnie Krzyżacy rozpuszczali wieści
kierowane nawet do Stolicy Apostolskiej, że biskup nie żyje. Pięcioletni okres więzienia
Chrystiana był dla nich wspaniałym czasem. W tym okresie dokonali znacznych podbojów,
niszcząc cysterskie dzieło misyjne biskupa, a także przejęli część jego posiadłości, m.in.
główną siedzibę misyjną w Pomezanii- Santyr. Chrystiana z niewoli wykupiła jego własna
rodzina tj. brat Henryk, który był cystersem w Kołbaczu i bratanek. Zapłacili okup w
wysokości 800 grzywien srebra. Biskup po wyjściu z niewoli podjął się dalszej ewangelizacji.
Pragnął stworzyć wielkie państwo pruskie, w którym nawróceni Prusowie byliby nadal u
siebie jako wolny naród a pod wpływem religii chrześcijańskiej staliby się nowoczesnym
europejskim państwem tworzącym własną kulturę.