PRZYSŁÓWEK

– przy słowie, czyli przy czasowniku, bo kiedyś wyrazem „słowo” nazywano

czasownik
– wskazuje na sposób wykonania czynności
– odpowiada na pytania: jak, gdzie, kiedy

jak? dobrze
gdzie? blisko
kiedy? jutro

– jest nieodmienny, czyli nie zmienia formy

– najczęściej przysłówki tworzymy od przymiotników za pomocą końcówek -o
lub -e

dobry – dobrze
głupi – głupio
gruby – grubo
mądry – mądrze

– są też przysłówki niepochodzące od przymiotników, np. jutro, pojutrze, dziś,

dzisiaj, wczoraj, przedwczoraj, znienacka, natychmiast, wprost, wnet, bardzo
itd.
– przysłówek się stopniuje w ten sam sposób, jak przymiotnik.
 PRZYIMEK

– niesamodzielna i nieodmienna część mowy

– najczęściej określa: stosunki przestrzenne: nad, za, pod; stosunki czasowe: po,
od, przed; stosunki celowe: po, do

PODZIAŁ PRZYIMKÓW

– PROSTE: nad, po, na, z, za, między, w, koło, przez

– ZŁOŻONE: zza, znad, wkoło, wokoło, spomiędzy, spoza, poprzez, pośród,
spośród, ponad, popod

Przyimek nazywa się tak dlatego, że stoi przy „imieniu”, czyli przy rzeczowniku,
tworząc WYRAŻENIE PRZYIMKOWE.
 SPÓJNIK

– niesamodzielny, nieodmienny
– spaja, czyli łączy wyrazy lub zdania

PODZIAŁ SPÓJNIKÓW

– WSPÓŁRZĘDNOŚCI (współrzędne): i, oraz, ani, ni; albo, lub, czy, bądź; ale,
lecz,jednak, natomiast; więc, zatem, toteż, dlatego
– PODRZĘDNOŚCI (podrzędne): że, gdy, gdyby, choć, chociaż, bo, bowiem,
ponieważ, gdyż, albowiem, dopóki, aby, by, żeby, jeśli, jeżeli, iż