Chapter 1 Meet again

ผับแห่งหนึง่ กลางกรุงไทเปเมืองหลวงของไต ้หวัน มีชายหนุ่มหน ้าตาดี 4

คนนั่งอยูท
่ ม
ี่ ม
ุ สงบมุมหนึง่ ไม่มผ
ี ู ้คนพลุกพล่านมากนักแม ้ว่าทีน
่ จ
ี่ ะมีผู ้คนมา
เทีย
่ วมากมายในคืนวันเสาร์อย่างนี้ แต่มม
ุ ๆ นีเ้ ป็ นเหมือนทีป
่ ระจำของพวก
ั ดาห์ในเวลานี้ ชายหนุ่มทัง้ 4 จะต ้องมาใชที
เขา บริกรทุกคนรู ้ดีวา่ ทุกสป ้ น่ ี่
่ ักผ่อนหย่อนใจและ พบปะสงั สรรค์ของเพือ
เป็ นสถานทีพ ่ นฝูงทีเ่ รียนจบแล ้ว
ต่างฝ่ ายต่างแยกย ้ายกันไปทำงานและมีชวี ต
ิ ของตนเอง

อาซวีช ี ทน ผมซอยสน
่ ายหนุ่มผิวสแ ั ้ รับกับรูปหน ้าเรียว กำลังนั่งหงุดหงิด
พลางมองไปทางหน ้าร ้านอยูบ
่ อ
่ ยๆ แก ้วเหล ้าทีว่ างอยูต
่ รงหน ้าเทบไม่ได ้
แตะเลยแม ้แต่น ้อย บ่นขึน
้ มาในทีส
่ ด
ุ

“ป่ านนีแ
้ ล ้ว ทำไมยัยนั่นยังไม่มาอีกนะ? นัดไว ้สองทุม
่ นีจ
่ ะสามทุม
่ แล ้ว
้
เฮอ....บอกแล ื่ ว่าให ้เลิกได ้แล ้วงานบ ้าๆ นั่น มาชว่ ยงานทีบ
้วก็ไม่เชอ ่ ้านฉั น
ยังสบายกว่าตัง้ เยอะ งานก็หนัก กลับก็ดก
ึ แถมเงินเดือนยังน ้อยอีกด ้วย”

บ่นซะยืดยาว โดยลืมไปว่าเพือ
่ นตัวดีอก
ี 3 คนกำลังนั่งอมยิม
้ มองอยู่ บ ้างก็
ิ กันแล ้วหัวเราะขันในท่าทางไม่รู ้จักโตของเพือ
ซุบซบ ่ น

้
“เฮย... เจีย
้ นหาวหัวเราะอะไร ตลกนักรึไง”

คนทีถ
่ ก
ู ถามหุบยิม
้ แทบไม่ทัน ดวงตาเล็กหยีในความมืดยิง่ มองไม่เห็นเข ้า
ไปไหญ่

“หึ หึ ตลกนายนั่นแหละ ไชไ่ ช ่ ไม่ทำงานทีบ

่ ้านนายก็เพราะกลัวว่างานจะ
หนักกว่าข ้างนอกนะส ิ เพราะนอกจากจะต ้องทำงานแล ้วยังจะต ้องคอยเอา
อกเอาใจนายด ้วยคงเหนือ
่ ยน่าดู”

เท่านัน ี งฮาให ้อีกหนึง่ หนุ่ม “เสย

้ แหละเรียกเสย ี้ วเทียน” ขึน
้ มาทันที

ิ ะ ฮา่ ฮา่ แถมยังต ้องมานั่งทะเลาะกับนายอีก เปลืองพลังงานน่าดู

“นั่นนะสน
เลย ฮา่ ฮา่ ฮา่ ”

คราวนีอ
้ ห
ี้ มินชายหนุ่มทีบ
่ ค
ุ คลิกนิง่ เงียบทีส
่ ด
ุ ในกลุม
่ ก็พลอยหัวเราะไปด ้วย
ทำให ้อาซวีน
่ ั่งหน ้าบึง้ ด ้วยความงอน

“แล ้ววันนี้ เพ่ยเพ่ยไม่มาด ้วยเหรอ”

เมือ
่ ทุกคนเริม ่ ารมณ์ปกติบทสนทนาก็เริม
่ กลับสูอ ี้ วเทียน
่ ดำเนินต่อไป เสย
ถามหาแฟนสาวของเจีย
้ นหาว

เพือ
่ นคนนีพ
้ บรักกับลูกสาวเจ ้าของกิจการทีเ่ ป็ นคูแ
่ ข่งของครอบครัวของเขา
แต่ สุดท ้ายเรือ
่ งก็จบลงด ้วยดีเงินต่อเงิน ไม่มอ
ี ะไรทีด
่ ไี ปกว่านีอ
้ ก
ี แล ้ว
แทนทีจ
่ ะมาคอยแย่งผลประโยชน์กน ้
ั สูมารวมกั
นซะเลย ให ้มันใหญ่มากขึน
้
กว่าเก่าดีกว่า ตอนนีเ้ จีย
้ นหาวก็เลยต ้องดูแลกิจการรับเหมาก่อสร ้างของ
บ ้านตัวเอง โดยมีเพ่ยเพ่ยคอยชว่ ยเหลือด ้วยอีกแรง

“ไม่มาหรอก เค ้าไปงานแต่งงานเพือ
่ นเค ้าน่ะ”

“งานแต่งงานอีกแล ้วเหรอ ทำไมหมูน

่ ค
ี้ นขยันแต่งงานกันจังเลยแฮะ นีอ
่ ก
ี
2 วัน ฉันกับอาซวีก
่ ็ต ้องไปงานแต่งงานรุน
่ น ้องทีค
่ ณะอีกแล ้ว”
ทำไมนะ หมูน
่ ค
ี้ นรอบข ้างเขาถึงได ้พากันทยอยแต่งงานกันไปเรือ
่ ยๆ เจีย
้ น
หาวกับเพ่ยเพ่ยตอนนีก
้ ็หมัน
้ กันอยูแ ้ ้
่ ละกำลังจะแต่งงานกันในไม่ชานี

่ เขามีชวี ต
“เพราะว่าคนอืน ่ กติ ไม่เหมือนนายน่ะส ิ ทีว่ ันๆ เอาแต่ ออกหา
ิ ทีป
่ ำนักงานทนายของพ่อนายก็ใหญ่โต แต่ไม่ไปทำ บางวันก็ไม่รู ้
งาน งานทีส
ไปไหน ปิ ดมือถือตอนบ่ายๆ หายจ ้อยไปเลย ชอบทำตัวลับล่อๆ เอ๊ะ หรือว่า
นายแอบมีแฟน”

อาซวีท
่ ำท่าเหมือนนึกขึน ี้ วเทียนพร ้อมๆ กับ
้ ได ้ แล ้วหันไปมองหน ้าเสย
เจีย
้ นหาวและอีห
้ มิน

“ไม่มอ
ี ะไรทัง้ นัน
้ แหละ ฉันก็แค่บางอารมณ์อยากอยูค
่ นเดียวบ ้าง โดยทีไ่ ม่ม ี
พวกนายมาตามกวนใจ ก็เท่านัน
้ ”

ี้ วเทียนยังคงตอบด ้วยน้ำเสย
เสย ี งเรือ
่ ยๆ เหมือนทีพ
่ วกเพือ ิ
่ นๆ ได ้ฟั งจนชน
ก่อนยกแก ้วเหล ้าขึน
้ จิบแล ้วพูดต่อไป

ั่ เหมือนนายล่ะ แล ้วนีท
“ใครเค ้าจะอยากแต่งงานจนตัวสน ่ จ
ี่ งใจนัดพวกเรา
มาก่อนไชไ่ ช ่ ไม่ใชว่ า่ จะมาปรึกษาเรือ
่ งขอแต่งงานหรอกเหรอ”

จริงด ้วยส ิ ตอนนีไ้ ชไ่ ชย

่ ังไม่มา เป็ นโอกาสเหมาะมากเลย บ ้าชบ
ิ เรือ
่ งสำคัญ
ขนาดนีเ้ ขาลืมไปได ้ไงนะ

“นายจะขอไชไ่ ชแ
่ ต่งงานเหรอ” เจีย
้ นหาวถามขึน
้ มาบ ้าง
 ี ะ ฉั นหมายถึงว่าถ ้าไชไ่ ชจ
“ก็ดน ่ ะยอมแต่งด ้วยน่ะ” ว่าแล ้วเจีย
้ นหาวก็ยน
ื่ มือ
ี้ วเทียนด ้วยท่าทางกวนบาทาสุดฤทธิ์
ไปแปะมือกับเสย

“ฉันว่าไชไ่ ชไ่ ม่ยอม แหงเลย ฮา่ ฮา่ ฮา่ ”

่ งขอไชไ่ ชแ
“ฉันมาขอความเห็นพวกนายเรือ ่ ต่งงาน ไม่ใชค
่ วามเห็นว่าไชไ่ ช ่
จะแต่งหรือไม่แต่ง” อาซวีพ
่ ด
ู จบก็นั่งทำหน ้ามุย
่ ในขณะทีอ
่ ห
ี้ มินหันไปมอง
ทางประตู และพูดออกมาว่า

“ฉันว่านายถามเจ ้าตัวเขาเองดีกว่ามั๊ง”

ทุกคนมองตามสายตาของอีห
้ มินไปก็เห็นผู ้หญิงตัวเล็กคนหนึง่ เดินอย่างรีบ
ร ้อนเข ้ามา เหมือนอย่างทุกวันทีไ่ ชไ่ ชจ
่ ะสวมเสอ
ื้ คอโปโลสด
ี ำ ขอบตัดสส
ี ม้
และกางเกงยีนส ์ ซงึ่ เป็ นแบบฟอร์มของสตูดโิ อถ่ายภาพชอ
ื่ ดัง ทีไ่ ชไ่ ช ่
ทำงานเป็ นเจ ้าหน ้าทีด ู ลลูกค ้าอยู่ ไชไ่ ชช
่ แ ่ อบงานนีม
้ าก เธอบอกว่ามันเป็ น
งานทีไ่ ด ้พบปะผู ้คน มากหน ้าหลายตา

ไชไ่ ชเ่ ดินตรงใกล ้เข ้ามาเรือ

่ ยๆ ทุกคนจึงได ้สงั เกตุวา่ เธอไม่ได ้มาคนเดียว
หากแต่จงู ใครบางคนมาด ้วย แต่เพราะแสงไฟทีเ่ ปิ ดเพียงสลัวๆ ของผับจึง
ทำให ้ทุกคนมองเห็นผู ้ทีไ่ ชไ่ ชจ
่ งู มาด ้วยไม่ถนัดนัก

“หวัดดีทก ้
ุ คน ขอโทษนะ มาชาไปหน่ ี่ ิ ฉั นพาใครมา”
อย ดูนส

ว่าแล ้วไชไ่ ชก
่ ็จงู ผู ้ทีเ่ ดินอยูข
่ ้างหลังให ้ก ้าวเข ้ามาอยูข
่ ้างๆ เพือ
่ เพือ
่ นๆ จะ
ั ๆ หญิงสาวผมยาวถึงกลางหลัง สน
ได ้มองเห็นชด ี ้ำตาลอ่อน ดัดเป็ นลอนที่
ปลายผม ผิวพรรณขาวเนียนอมชมพู เปล่งปลัง่ บวกกับใบหน ้าหวานสวย
ราวนางฟ้ า ทำให ้ผู ้ชายในผับต่างหันมามองกันเป็ นตาเดียว

“หลินหลิน!!!!!”

“สวัสดีจ ้ะ ทุกคน”

ั ้ ๆและรอยยิม
เพียงคำทักทายสน ี้ วเทียนก็กระตุกวูบ
้ หวานใส หัวใจของเสย
หญิงสาวนั่งลงข ้างๆ ไชไ่ ชเ่ พือ
่ นสนิทสมัยเรียนของเธอ บทสนทนายังคง
ดำเนินต่อไปหากแต่เปลีย ่ งขอไชไ่ ชแ
่ นหัวข ้อจากเรือ ่ ต่งงานของอาซวีเ่ ป็ น
เรือ
่ งราวของเฉิงหลิงแทน

การปรากฏตัวโดยไม่คาดคิดของเฉิงหลินสง่ ผลให ้พวกเพือ

่ นต่างแย่งกันตัง้
่ ญิงสาวจะสง่ รอยยิม
คำถามจนเจ ้าตัวแทบจะตอบไม่ทัน เหมือนเคยทีห ้
หวานๆ ให ้กับพวกเพือ
่ นๆ พร ้อมกับคำพูดสุภาพน่ารัก และบางคราวรอยยิม
้
หวานๆ นัน ู สง่ ให ้กับเพือ
้ ก็ถก ี่ ล
่ นชายทัง้ สท ี ะคนจนมาหยุดอยูท ี้ วเทียน
่ เี่ สย
ซงึ่ วันนีค
้ อ
่ นข ้างเงียบผิดปกติ ใบหน ้าเฉยเมยของเขาก็เป็ นอะไรทีห
่ ญิงสาว
คาดหวังไว ้อยูแ ่ งึ ไม่ใชเ่ รือ
่ ล ้วว่าจะได ้รับ นีจ ่ งแปลกอะไร แต่ในความสว่าง
เพียงน ้อยนิดของผับแห่งนี้ ใบหน ้าของเฉิงหลินก็หมองเศร ้าลงอย่างเห็นได ้
ั
ชด

สำหรับเสย
ี้ วเทียนแล ้ว เขาเหมือนห่างหายจากความรู ้สก
ึ นีไ
้ ปนานมาก มาก
ึ ผิดงัน
จนเกือบจะจำไม่ได ้ ความอึดอัดแบบนี้ รู ้สก ้ เหรอ ไม่
หรอก.............

ี้ วเทียนยกแก ้วเหล ้าขึน

เสย ่ ากรวดเดียวหมดพร ้อมกับพยายามบอก
้ เทใสป
ตนเองว่า เขาไม่ผด
ิ หรอก เธอต่างหากทีม
่ าชอบเขาเอง เขาไม่ผด
ิ เพราะ
เขาไม่เคยชอบเธอ เธอไม่เคยมีอท
ิ ธิพลต่อตัวเขา ถึงแม ้เขาจะเคยคบกับ
เธอ ถึงแม ้เขาจะเคยทำร ้ายเธอ.......!