W Biblii występuje wiele motywów miłości i cierpienia.

Na nich opiera się większość

ksiąg. O miłości Boga do ludzi oraz karaniu tych, którzy nie okazali wiary i grzeszyli. W tych
księgach Bóg jest przedstawiany jako okrutny władca, ale zarazem sprawiedliwy, który
wynagradza tych, którzy żyją, według wartości przez niego akceptowanych, które są w
dzisiejszych czasach powszechnie rozumiane, szanowane i również karane przez władze.
Pierwsze wykorzystanie takich motywów występuje w Księdze Rodzaju, Gdzie
Bóg okazał miłość pierwszej parze ludzi stworzonych przez niego. Stworzył dla nich raj, by
mogli żyć w szczęściu. Postawił, tylko jeden warunek, nie mogli zerwać owocu, z drzewa po
środku ogrodu. Wąż, skusił Ewę, by zjadła owoc, ta dała go również Adamowi. Za ten czyn
zostali obaj wygnani z raju. Od tego czasu ludzie byli zakazani na grzech pierworodny.
Kobieta skazana no poród w bólach, a mężczyznę na trudności związane ze zbieraniem
pożywienia dla rodziny. Historia Ta opowiada o pięknej miłości jaką Bóg okazał Adamie i
Ewie oraz jak oni nie posłuchali jego ostrzeżeń, za co ukarali siebie i wszystkich swoich
potomków. Ten jeden czyn kosztował ich bardzo wiele.
Koleją księga opisującą miłość w Biblii jest ,,Pieśń nad Pieśniami” , gdzie opisywana
jest miłość pomiędzy Oblubieńcem i Oblubienicą, zostają oni rozdzieleni kilka razy, po czym
się odnajdują. Występują również opisy własnej fizyczności. Często się zatrzymują, by opisać
siebie nawzajem, za pomocą rozbudowanych metafor. Poemat przedstawiony pod koniec,
podkreśla siłę miłości, oraz że gdy niezdrowo nadużywana, potrafi niszczyć relacje
międzyludzkie. Gdy czytamy ten utwór tylko w dosłownym znaczeniu, widzimy tylko miłość,
pomiędzy kobietą i mężczyzną. Ale gdy ją zinterpretujemy, możemy zrozumieć Oblubienicę,
jako naród izraelski, Oblubienica jako Boga, a miłość pomiędzy nimi, jako symbol
przymierza zawartego przez Boga z Izraelem na górze Synaj. Mimo, że w tym tekście nie
występuję wspomnienie stwórcy, to po jej zinterpretowaniu cały ten utwór zyskuje nowy sens
i znaczenie.
Gdy myślimy o motywie cierpienia w Biblii od razy nasuwa nam się Księga Hioba.
Gdy Szatan przychodzi do Boga, mówi, że Hiob służy mu tylko dlatego, że ten go błogosławi
dobrobytem. Bóg, wystawia Hioba na próbę, sprawia, że cierpi. Ten nie rozumie, dlaczego tak
się dzieje, więc oskarża stwórcę o niesprawiedliwość. Później zwraca się do samego Boga o
wyjaśnienie, ten zabiera go w podróż o wszechświecie. Pyta go gdzie był, kiedy on tworzył
świat, zadaje mu pytania, ale nie odpowiada bezpośrednio na pytanie, dlaczego Hiob cierpi.
Bóg, pokazuje mu, że wszechświat jest wielki i złożony, a on jako stwórca musi nad nim
czuwać. Hiob, nie posiada takiej wiedzy i doświadczenia, by oskarżać Pana. Na koniec
odzyskuje to co stracił, jako dar od Boga. Księga ta zachęca nas do ufania mądrości
Wszechmogącego, gdy cierpimy, zamiast doszukiwania się jego przyczyny, ponieważ wtedy
go bezpodstawnie oskarżamy.
Wszystkie te księgi pokazują różnorodność i uniwersalność Biblii. Wszystkie z
wymienionych powyżej tekstów pokazują sprawiedliwość stwórcy wobec ludzi.