Carlotta Ferrari

Geghard - klasztor w Armenii, częściowo wykuty w skale

• Prosty utwór, idealny na początek.

• Krótki, z powtarzającym się schematem. Dzieci na początku I stopnia mogą nie czytać jeszcze
biegle dźwięków.
• Prosty rytmicznie.

• Mimo, że jest prosty, można w nim poruszyć kilka ważnych zagadnień dotyczących gry na
organach:
- Gra na klawiaturze nożnej: długie wartości rytmiczne pozwalają na spokojne przygotowanie
stopy do naciśnięcia nadchodzącego dźwięku.
1. Należy zwrócić uwagę na podstawy takie jak praca stopy: nacisk na klawisze powinien być
wykonany przez ruch przegubu stopy “kostki”. Noga powyżej kostki powinna być
nieruchoma (trzeba dziecku wytłumaczyć, żeby nie podnosiło całej nogi z kolanem do góry
(nie “wduszać” klawiszy całą stopą), żeby nie naciskało klawiszy za pomocą przesuwania
całego ciała, nie spinało mięśni. Starać się nie przesuwać na ławce.
2. Należy unikać patrzenia cały czas na klawiaturę nożną, poprawność gry starać się
kontrolować słuchem.
3. Nie jest tak, że cały czas jeden, dwa, czy trzy dźwięki są powtarzane, więc w zależności od
tego, z jaką łatwością uczeń dosięga klawiatury nożnej musimy dostosować odpowiednie
użycie stopy, aby dobrze poruszać się nogami (granie palce-pięta, granie na zmianę prawa-
lewa, zamiana nóg na trzymanym klawiszu), tak, żeby uzyskać legato (wytłumaczyć co
oznacza gra legato).
4. Omówić symbole oznaczające co gramy palcami (czubkiem stopy), co piętą. Jeżeli symbol
jest nad nutą - gra to prawa noga, jeśli pod nutą - lewa noga.
5. Najprawdopodobniej trzeba będzie podzielić w jednym miejscu partię nożną na dwóch
uczniów (dźwięki d, f, g, a, w oktawie małej, których uczeń od lewej strony zapewne nie
dosięgnie), zaznaczyć im to miejsce i zwrócić na nie szczególną uwagę przy ćwiczeniu.
6. Nogi mieć przygotowane przed wejściem partii nożnej.
7. Należy przy graniu ucznia zwrócić uwagę, żeby dźwięki grane nogami były grane równo z
dźwiękami granymi rękami na manuale.
- Używanie pedału żaluzji szafy ekspresyjnej: Mimo, że znak diminuendo (wytłumaczyć
dziecku co oznacza to pojęcie) występuje tylko raz w ostatnim takcie, uczeń zapozna się z
techniką zmiany dynamiki za pomocą pedału. Należy pokazać, że kładziemy na nim całą
stopę płasko i w płynny i delikatny sposób kontrolujemy, za pomocą ciężaru kładzionego na
przednią część stopy, lub piętę.
- Gra na różnych manuałach: ze względu na krzyżowanie się głosów w partiach jeden uczeń
gra na pierwszym manuale, drugi na drugim (tam, gdzie napisane “fondi” - głosy wargowe),
oraz obydwaj przechodzą co jakiś czas jednym z głosów na 3. manuał (tam, gdzie napisane
“ancia” - głosy językowe).

Zagadnienia, które również trzeba z uczniami omówić:

• Metrum - alla breve

• Ligatura - legowane nuty
 • Fermata
• Mogą zaznaczyć sobie markerem swoje partie
• Pomóc z odszukaniem najwygodniejszych palców do grania oraz zapisaniem, gdzie gra która
noga
• W poszczególnych partiach być może wygodniej jakiś składnik akordu wziąć do drugiej ręki
(pomóc im to zaznaczyć).
• Małe dzieci mogą być niecierpliwe, więc należy zwracać uwagę, żeby trzymały wartości
rytmiczne do końca, nie skracały ich, aby jak najszybciej zagrać kolejny dźwięk

(Na dole pierwszej strony) w nutach

• Fondi: la roccia
• Fondi - głosy wargowe (pryncypały, flety, głosy kryte, smyczkowe)
• La roccia - skała (bo klasztor wykuty w skale)

• Ancia (o ance): la luce

• Ancia - głos językowy (obój, klarnet, trąbka, puzon)
• La luce - światło (oculus - otwór przez który wpada do świątyni światło w najwyższej części
sklepienia)