Gustav Adolf Merkel XIX wiek

I Sonata d-moll op. 30 cz. 3 - napisane w Dreźnie, Kreuzkirche

Fragment “Allegro con fuoco” przed fugą - prędko z ogniem, z temperamentem

• Bardzo ważne jest tu równe stawianie akordów, o tej samej długości
Fuga “piu moderato” - bardziej w umiarkowanym tempie
• (1, 2 partia) (t. 2 i 3) W temacie fugi ósemka po pierwszym łuku i w grupie
“ósemka - 2 szesnastki - ósemka”, można ósemki grać non legato i dalej w
temacie również w ten sam sposób
Fragment B
• (1 partia) (t. 14-17) Przy zalegowanych nutach opadających, żeby przed krótszą
podnieść rękę trochę wcześniej, żeby uzyskać opadający efekt po 2 nuty
Fragment C
• (1 partia) (t. 19) Tam, gdzie występują pierwsze ósemki w najwyższym głosie a-
gis-e|gis-a-e|e-f można je pogrupować po 3, 3, 2
• (2 partia) (t. 30-33) Tam, gdzie partia nóg ma podejścia ósemkowe - podzielić je
po 6, przy zeskoku o oktawę nie grać legato, lekko oddzielić, zróżnicować
• (1, 2 partia) (t. 36) Dopilnować, by dźwięki grane staccato były razem i zagrane
w ten sam sposób
Fragment D
• (1 partia) (t. 43) Kiedy jest jedna szesnastka po zalegowanej ćwierćnucie z
szesnastką (jakby przednutka), dopilnować, żeby było wyraźnie zagrane
Fragment E
• (2 partia) (t. 61) Tam, gdzie są 3 ósemki pod jednym łukiem - dbać o ładne
podkreślanie, uwydatnianie motywu, dialogi
• (1 partia) (t. 61-63) Dbać o dialog szesnastek
Fragment F - wszystkie uwagi jak w poprzednich fragmentach
Fragment G
• (1, 2 partia) (t. 70-73) Tam, gdzie jest ósemka - ćwierćnuta w środku taktu -
podkreślić je, nie spóźnić się na nie ani ich za szybko nie zagrać i dopilnować,
żeby z nogami i drugą osobą było równo
 • (1 partia) (t. 73-77) Tam, gdzie partia nóg ma podejścia ósemkowe - podzielić je
po 6, przy zeskoku o oktawę nie grać legato, lekko oddzielić, zróżnicować TAK,
JAK WE FRAGMENCIE C
• (2 partia) (t. 77-79) Tam, gdzie są szesnastkowe podejścia nóg do ćwierćnuty,
dopilnować, żeby ta ćwierćnuta nie była zbyt długo przetrzymana (jest taka
tendencja)
Fragment H
• (1, 2 partia) (2- t. 83-87|1-t. 87-89)) Kiedy jest jedna szesnastka po zalegowanej
ćwierćnucie z szesnastką (jakby przednutka), dopilnować, żeby było wyraźnie
zagrane TAK, JAK WE FRAGMENCIE D

Fragment I
• (2 partia) (t. 89-91) Tam, gdzie w partii nóg jest grupa jedna lub dwie ósemki i
ćwierćnuta, dopilnować, żeby ćwierćnuta nie była zbyt długo przetrzymana, bo
może to spowodować zbyt późne wejście na to co znajduje się po pauzie
• (2 partia) (t. 93-98) Kiedy jest jedna szesnastka po zalegowanej ćwierćnucie z
szesnastką (jakby przednutka), dopilnować, żeby było wyraźnie zagrane,
uwydatnić energiczny, wznoszący się motyw TAK, JAK WE FRAGMENCIE D i H
• (1, 2 partia) (t. 94 i 96) Tam, gdzie są 3 ósemki staccato na koniec taktu,
pilnować ich równego stawiania oraz aby trwały tyle samo u obydwu uczniów
• 1, 2 partia) (t. 99) Tutaj po raz ostatni w fudze występuje temat, można w
poprzednim takcie nieco zwolnić, aby podkreślić ostatnie jego wejście
Fragment K i L
• (1, 2 partia) Dopilnować równego stawiania akordów staccato oraz aby trwały
tyle samo u obydwu uczniów TAK, JAK WE FRAGMENCIE I
Fragment L
Wytłumaczyć:
- (quasi recitativo – jakby/prawie jak partia solowa śpiewana na sposób mowy -
swobodniej pod względem rytmicznym)
- Pesante - ciężko
- Grave - poważnie, ciężko, wolno
• (1, 2) (t. 114 i 115) Dopilnować zadbanego zagrania arpeggiów, płynnie od dołu
do góry, bez dziwnych rytmów
Ważne uwagi generalne:
• Dbać o to, aby temat na klawiaturze nożnej był tak samo grany jak na
manuałach - tak, żeby nie dało się usłyszeć różnicy, że grają to nogi.
• Dbać o to, aby u obydwu uczniów była stosowana ta sama artykulacja.
• Zwracać uwagę na frazy
• Wszystkie szesnastki po zalegowanej nucie, żeby nie były spóźnione. (często
spotykana tendencja)
• Wchodzić rytmicznie po pauzach (szczególnie szesnastkowych)