MGA TEORYANG PAMPANITIKAN

HISTORIKAL

Ayon sa aklat nina Quijano et al. (2019), na pinamagatang DalumatFil, ang historikal na pananaw
ay isang uri ng kritisismong pampanitikan na sumisiyasat sa pinagmulan ng isang sinaunang panitikan o
teksto para maunawaan ang “daigdig sa likod” ng tekstong ito.

 panahon,

 lugar pinagkunan

 mga pangyayarid at mga petsa

 Tao, bagay at kultura

Ang layunin ng panitikan ay ipakita ang karanasan ng isang lipi ng tao na siyang masasalamin sa
kasaysayn at bahagi ng kanyang pagkahubog.
May mahahalagang ginagampanan ang institusyon sa pagbibigay-daan sa uri ng panitikang
susulatin ng may-akda.
Ang wika at ang panitikan ay hindi maaaring paghiwalayin.

PANUNTUNAN SA PAGGAMIT NG TEORYANG HISTORIKAL

Ang akdang susuriin ay dapat magin epekto ng kasaysayan na maipapaliwanag sa pamamagitan ng

pagbabalik-alala sa panahong kinasasangkutan ng pag-aaral.

Mga Halimbawa:

“Ang Tatlong Panahon ng Tulang Tagalog” ni Julian Cruz Balmaceda

“Ang Pagkakaunlad ng Nobelang Tagalog” ni Inigo Ed. Regaldo

“Noli me Tangere” at “El Filibusterismo” ni Dr. Jose Rizal

“Hulyo 4, 1954” ni Dionisio S. Salazar