Francja

Czasy Karolingów
Przyjęcie władzy przez Pepina Małego -6 styczeń 754 koronacja przez Stefana II na króla
Franków
• podział państwa na dwóch synów Karola Wielkiego- król Franków i Longobardów i
Karlomana - król Austrazji
• Zjednoczenie państwa przez Karola Wielkiego
Koronacja cesarska Karola Wielkiego 25 grudnia 800r.- Leon III
• przejęcie władzy przez syna Karola Wielkiego - Ludwika Pobożnego 814r.
traktat w Verdun 843r.- podział państwa między synów Ludwika Pobożnego na zachód-
Karol I Łysy, Italia- Lotar I, wschód - Ludwik Niemiecki
• próby zjednoczenie państwa frankijskiego przez króla wschodniofrankijskiego- Karola III
Grubego( cesarz 881r.)
Od początku IXw. Europa Zachodnia stała się ofiarą najazdów wikingów - wojowników
skandynawskich
830r. - wikingowie stają się poważnym problemem dla Francji
• wybranie na Króla Odona ( pomijając prawa Karola Prostaka)

Ludwik Niemiecki

Ludwikpoboziny Lotar
wybranie na Króla Odona - reprezentant rodu Robertyngów( pomijając prawa Karola
Prostaka) 888-898
• Po śmierci Odona powrót do władców karolińskich- Karol Prostak
• Powołanie na tron zięcia Roberta I - Rudolfa - księcia Burgundii ( syn Roberta I- Hugo
prawdopodobnie odmówił tronu) - smierć w 936 kończy okres panowania Robertyngów
• tron ponownie powraca w ręce Karolingów
Panowanie Ludwika V Gnuśnego ( Próżnego) kończy okres panowania Karolingów w
987r.
W tym czasie również Francję nękały najazdy muzułmańskich piratów oraz watahy madziarów
Zagrażało to głównie rozwojowi procesów feudalnych

Śmierć Ludwika V Gnuśnego rozpoczyna rywalizację o tron

• interesy rodu Karolingów reprezentował książę Dolnej Lotaryngii Karol, natomiast jego
przeciwnikiem był hrabia Paryża Hugo Kapet
zgromadzenie wygrało na tron Hugona Kapeta w Senlis 29 maja 987- wsparty przez
Ottona I ( spokrewniony z Hugonem przez matkę)
Hugo Kapet był potężnym księciem północnej Francji oraz mógł liczyć na wsparcie brata
Henryka - księcia Burgundii oraz szwagra księcia Austrazii

I
Panowanie Hugo Kapeta zapoczątkowało długi okres panowania Kapetyngów we Francji do
1792r.
Celem Hugo Kapeta głównie stało się powiększanie królewskiej domeny
•w Xw. powstało hrabstwo Andegawenii, które rosło w siłę tworząc Wielką Andegawenię
• na północnej części Francji zaczęli osiedlać się Normanowie tworząc scentralizowane
państwo, w którym, w odróżnieniu od reszty Francji, obowiązywała zasada podległości
seniorowi nie tylko jego bezpośrednich wasali, lecz także ich lenników
- wasal mojego wasala także jest moim wasalem
Po objęciu tronu przez Hugo Kapeta rozpoczął on proces zapewnianie tronu swojemu synowi
• było to ewidentnym zaprzeczeniem zasady elekcji tronu i próby przejścia na sukcesję
dziedziczną
• Starał się rozwiązywać problemy dyplomatycznie - odstąpił Ottonowi III miasto Verdun
• Hugo Kapet umiera w 996r. - automatycznie tron przechodzi w ręce jego syna Roberta

Robert żeni się z Berta z która był spokrewniony ( w 3 stopniu) - wywołało to niezadowolenie
papieża Grzegorza V - dochodzi do ekskomuniki Roberta ( została zdjęta w następnym roku)
• drugie małżeństwo Roberta -Konstancja z Arles
1005 opanowanie Burgundii po wuju - bunt możnych- nadanie posiadłości synowi Henrykowi

roku 1027 Robert koronował drugiego w kolejności syna, księcia Burgundii, Henryka, czym
wywołał sprzeciw swej żony, która w roli następcy męża widziała trzeciego potomka Roberta
Henryk I - 1031-1060
• wojny domowe z Robertem Pobożnym
• rozejm pokojowy - Robert rezygnuje z roszczeń na rzecz inwestytury w Burgundii
• walki z hrabiami szwabskimi - król wspierany przez władcę Andegawenii Gotfryda Młota
• rosnąca potęga Gotfryda zaniepokoiła króla który w sojuszu z księciem górnej Lotaryngii
wypowiedzieli wojnę cesarzowi i Gotfrydowi

Spór zakończył się rozejmem na zasadzie status quo między cesarzem a Henrykiem I, który
porzucił sprawę swego lotaryńskiego sojusznika na rzecz nowego - księcia Normandii
Wilhelma
Rosnąca potęga Wilhelma również zaniepokoiła Henryka I - sprzymierzył się ponownie z
Gotfrydem i wystąpił przeciw Wilhelmowi
• spór zakończył się w momencie śmierci Henryka i równoległej hrabiego Andegawenii w
1060r.
Przed śmiercią Henryk I koronował syna Filipa I na króla - 1059r.
• Filip podczas obejmowania tronu miał 8 lat dlatego faktyczna włączę sprawował regent
• Regent był obojętny wobec opanowania przez Wilhelma Zdobywcy Anglii w 1066r.
• 1067r. regent Filipa umiera - możliwość przejęcia osobistych rządów
• Filip starał się jak najbardziej utrudniać rządy Wilhelmowi Zdobywcy popierając jego bunty
jego syna - Roberta Krótkoudego
• W 1077r. Filip I zajął Vexin, które było pod panowaniem normańskim
w 1096r odbył się synod w Clermont nawołujący do krucjat
• w tym czasie Wilhelm postanowił odzyskać utracone ziemie - atak na Vexin zakończyła
się niepowodzeniem - zdobycie jednak Maine 1099r.
Filip pod koniec panowanie wszedł w konflikt z papiestwem
• został ekskomunikowany przez Urbana
• Separacja z żona spowodowała zdjęcie ekskomuniki

Francusti kronikara i
historyl
Po śmierci Filipa I w 1108 rządy przejmuje syn Ludwik VI Gruby
Od 1127 roku najważniejszym doradcą króla był Suger opat z Saint- Denis
Ludwik angażował się w spory książąt próbując umocnić władzę
Do swojej śmierci w 1137 Ludwik VI Gruby nie podejmował większych projektów, skupiając
się na utwierdzaniu swej władzy w domenie.

Następnym władca zostaje 2 syn Ludwika VI - Ludwik VII

 engorie
Plantageneci Xa
Panowanie Ludwika VII
- Anglia pogrążona w wojnach domowych
• małżeństwo z Eleonora - księżniczka Akwitanii - zakończone rozwodem
W tym czasie w królestwie zaszły niepokojące zmiany, Andegawenowie pogodzili się ze
Stefanem z Blois (1151)
syn Godfryda Henryk objął Normandię oraz został desygnowany na następcę Stefana w Anglii
Najgorszym problemem stało się małżeństwo Eleonory z Henrykiem, które dawało mu duże
wpływy we Francji- stał się dużo potężniejszy od Ludwika VII
• aktywność w sporach kościelnych - Ludwik udzielił schronienia zbiegłem w 1164r.
Arcybiskupowi Tomaszowi Becketowi
Zamordowanie w 1170 Becketa rzuciło odium na króla Anglii, a Ludwik, który od początku
wspierał męczennika stał się w powszechnym odczuciu obrońcą wiary
• ingerencja Ludwika VII w spory między Henrykiem II a jego synami w latach 1173-1174
niemal skończyły się katastrofa dla Ludwika VII
• Ingerencja papieża Aleksandra II utrzymała pozycje Ludwika VII
• Pod koniec panowania starał on się jedynie utrzymać statusu quo( stały stan rzeczy)
Jednym ze środków do urzeczywistnienia tego celu była elekcja królewskiego syna, Filipa na
współwładcę w roku 1179, ostatnie tego typu wydarzenie w historii Francji
• smierć Ludwika VII- 1180
Filip II August
• konflikt z Filipem Alzackim- 1180
• Zakończony pokojem podpisanym w Amiens w 1186 roku, gwarantujący królowi hrabstwa
• zwrócenie się przeciw Henrykowi II powodem do tego była być może śmierć dwóch synów
Henryka i wiernych sojuszników Filipa
• Ryszard zbliżył się do Filipa Augusta, przeciw ojcu i faworyzowanemu bratu Janowi
Ryszard złożył hołd Filipowi Augustowi z Akwitanii i Gaskonii i razem dokonali najazdu na
pozostałe francuskie ziemie Andegawenów.
W 1189 Henryk II zmęczony wojną ustąpił swym przeciwnikom, uznał Ryszarda następcą
tronu
Filip natomiast zachowywał podbite ziemie w Berry uprawnienia senioralne w Owernii
 1190- wyruszenie przez Filipa Augusta z Ryszardem Lwie Serce na krucjatę
• nowy sojusz Filipa z Janem- dążył do objęcia tronu
• Niedotrzymanie przysięgi przez Filipa - atak na Vaxin
Austri
viziohy
w

Ryszard powrócił do Francji dopiero w 1194 roku, po wykupieniu się z niewoli cesarza
Henryka VI
Pięcioletnia wojna przynosiła Filipowi same klęski
• Filip w konflikcie z Papieżem Innocentym III- nieuznanie rozwodów Filipa
przed klęską w wojnie z Ryszardem Filipa Augusta uratowała nieoczekiwana śmierć
przeciwnika w walce z feudałami z Poitou
Nowym królem Anglii zostaje Jan bez Ziemii
• pozbawiony talentu wodzowskiego
Wspólny atak Filipa i Artura na Jana zakończyła się jednak klęską w 1200r.
W 1209 roku na Jana została nałożona ekskomunika na jego królestwo interdykt w 1208
• Jan musiał stawić czoła buntowi możnych, którzy zmusili go do podpisania Wielkiej Karty
Swobód -1215r
•
Następny akt rywalizacji angielsko-francuskiej nastąpił już po śmierci Filipa Augusta (1223),
gdy po zakończeniu rozejmu z Anglią (1224) Ludwik VIII Lew zdecydował się dokończyć
podboju francuskich posiadłości Plantagenetów