Силјана

Многу одамна во селото Мало Коњари си живеел еден еден кроток и чесен
човек по име Божин. Божин имал син што се викал Силјан и ќерка што се
викала Босилка.
Силјан бил многу разгален од мајка и од татко зошто тој бил првиот син
Божин што не починал, и зошто Силјан бил разгален гоженале на шестнаесет
години а на седумнаесет му се родил син по име Велко. Силјан исто така не
ги работел селските работи: оране на нивјето, копање на лозјата, жниењето,
вршењето, пасење на овци, то се го правеле Божјо и Босилка. А невестата му
Неда и сестра му Босилка ги вршеле куќните работи, додека Силјан имал
мерак да пазарива во Прилеп и да купува вино, ракија и слатки работи.
Силјан на секое одење во пазар секој пат одел во фурната да купи бел сомун
и тан-алва и седнувал да јаде. ,, Ех браќа кога ми е посладок сомунов со тан-
алвава,- Велел Силјан на пријателите-како да јадам домашен леб”. По
ваквите Силјанови зборови, пријателите на Силјан го терале да јаде повеќе
слатки работи бидејки и тие јаделе и поиеле. Некој пати кога одел Силјан
вград со 2-3 дни не се враќал всело зарадишто дома ќе го чекале многу итни
работи. Татко му на Силјан многу пати го карал дека се задржувал врад и не
идал да ми помогнел на татка си со селската работа. Но Силјан бил тргнат по
лош пат и не се сакал да ги слуша домашните. И еден ден татко му му кажвел
на Силјан дека ако не ги слушаш родителите ќе добиел голема казна од
Господ, Силјан не му верувал ама татко му го предупредувал за да ги слуша
домашните за да не го казнит Господ. Силјан не го послушал татко си и во
ноќта отишол вград и се сместил анот, вецерта во анот влегол еден духовник
од Божји гроб, дошол во анот за да собирал милостина по прилепско. Арно
ама духовникот првпат отишол во тој анот и побарал да му даде човек за да
шетал со него по селата и по градовите.,,Ха Силјане, еве за тебе работа што
ти прилега,- му рекол анџијата на Силјан,-везден да си на нога и да шеташ по
селата. Силјан тоа навистина го барал за да ги нервирал татка си и мајка си, и
ќе чујат дека избегал од Прилет. Силјан се договорил со духовникот за
речеци без пари, и утрото тргнале по вилаето да барале милостина за Божји
гроб. Силјан шетал со духовитот цело лето но и во есен на некои денови
шетале по селата, потоа духовито извадил пари за го плати Силјан но Силјан
не ги зеде парите зошто и тој сакал со него да оди на Божји гроб, Силјан му
се молел на духовитот со солзи на очите за да го однесе на Божји гроб. Се
договориле Силјан и духавитот дека ке го однесел Силјан до таму и ќе се
врати сам. Отидоа во Солун и блегоа во Божји гроб се кашиле на гемијата и
тогаш дувнал еден силен ветар што направил голем бран и ги удавил сите
што беа на гемијата освен Силјан. Силјан гога излегол од водата видел дека
бил фатен на штица, и стоел многу време во сувото за да се ослободит од
жицата. Кога се ослободил од жицата тој им се извинувал на мајка му и на
татко му што не ги шлушал. Потоа отишол да бара траги од луѓе и нашол
нива, то му беше главен знак на Силјан дека имат луѓе во ова населба. Кога
одел повнатре во местото слушал краќање и сакал да види што прајт такви
звуци и нашол луѓе кога одел да се запознаел со селаните соте во населбата
го знаеле: родителите и децата сите викаа ,, ене го СИлјан од Коњари. Некои
селани го зедоа внатре во нивната куќа и му кажувале како га знаеле.
Фсуштност тие луѓе можеле да се претворат во штркој,а се претворет во
штркој за да оделе во Коњари за да раќет деца. То било клетва од нивниот
пра дедо заради што некои деца многу го повредиле што му пукна жолчката
и пред да умрит им кажал клетва дека не ке может да раѓет и ке требит да се
претворет во штркој за да раѓет бебиња. После 3 дена Аџи Кљак Кљак му
покажал на Силјан како се претворале во штркој а тоа фсушност требало да
се изкапиш во извор и едниот те претворувал во штрк а тругиот во човек, и
Аџи му рекол на Силјан дека некој ден ке оделе дома му а сега да се врателе
во селото да ручале и да преспиеле. Месеци поминаја и Аџи даде знак на
сите селјани дека ќе летале накај Коњари сите селјани биле спремни а Аџи
КЉак Кљак и Силјан се подготвувале. Аџи Кљак Кљак му кажувал на силјан
дека треба да наполнил шише со изворската вода што те претворивало во
човек и да го стаел на вратот. Тргнале сите накај Коњариж, застанвеле на
секој остров за д се одмореле и да се нахранеле и продолжувале. Останатите
селјани останале на некој остров а Аџи Кљак Кљак и Силјан отидоа накај
Kоњари. Кога стигнале таму Цилјан ја скршил чашата со водата што те
претвора во човек. Аџи му викал да е повнимателен друг пат и ќе се врател
со уште едно шише, а дотогаш Силјан отишол кај што живеел и ги гледал
неговите како чистат низ куќата. Тој се заплакал што не можел да им зборви
на неговите родители и отишол да помогне со молзење на кравите но син му
Велко го видел и го удрил со стап и го зеде за вра кај мајка му, но мајката на
Силјан му викнал на Велко да го пуштит штркот и Велко го пуштил. Силјан бил
уплашен заради што неговиот син ќе го задавеше, но мајка му го спасила.
После неколку месеци Силјан се вратил во штрковниот свет и се претворил
во човек за да јадел нормална човечка храна и со Аџи се договориле да
оделе пак кај неговиот дом со појке внимавање. Аџи се согласил и 12 саати
патувале за да стигнет до Коњари и Силјан се врати во Човечка форма.
Кога си отишол дома сите го дочекаа со солзи од радост и Силјан и ветил
дека секогаш ке ги слушал и дека не ќе излегувал со неговите лоши другари
повеке

КРАЈ