See discussions, stats, and author profiles for this publication at: https://www.researchgate.

net/publication/303170654

Skala satysfakcji z życia - AIS. Narzȩdzia pomiaru w promocji i psychologii

zdrowia

Article · January 2001

CITATIONS READS

18 43,134

1 author:

Zygfryd Juczyński
WSB University in Łódź
47 PUBLICATIONS 1,412 CITATIONS

SEE PROFILE

Some of the authors of this publication are also working on these related projects:

Trauma experienced View project

Coping with stress - Stress management View project

All content following this page was uploaded by Zygfryd Juczyński on 10 December 2018.

The user has requested enhancement of the downloaded file.

Juczyński Z. (2001). Narzędzia pomiaru w promocji i psychologii zdrowia. Skala Satysfakcji z
Życia (s. 134-138). Warszawa: Pracownia Testów Psychologicznych Polskiego
Towarzystwa Psychologicznego.

SKALA SATYSFAKCJI Z ŻYCIA – SWLS

Autorzy:
E. Diener, R. A. Emmons, R. J. Larson, S. Griffin
Adaptacja: Z. Juczyński

1. ADAPTACJA SKALI SATYSFAKCJI Z ŻYCIA

Dobre samopoczucie jest ważnym elementem zdrowia, a nierzadko nawet bywa z nim
utożsamiane. Shin i Johnson (1978) definiują zadowolenie z życia jako "ogólną ocenę jakości
życia odniesioną do wybranych przez siebie kryteriów" (s. 478).
Na subiektywne dobre samopoczucie składają się trzy elementy: poziom satysfakcji z życia,
pozytywne uczucia i brak uczuć negatywnych (Diener, 1984; Pavot, Diener, 1993). Ocena
satysfakcji z życia jest wynikiem porównania własnej sytuacji z ustalonymi przez siebie
standardami. Jeżeli wynik porównania jest zadowalający, to jego skutkiem jest odczucie
satysfakcji.
Skala Satysfakcji z Życia (The Satisfaction With Life Scale – SWLS) Dienera i wsp. (1985)
z Department of Psychology University of Illinois powstała na bazie kwestionariusza, który
zawierał 48 twierdzeń dotyczących różnych aspektów subiektywnego samopoczucia. Analiza
czynnikowa ujawniła trzy czynniki, a mianowicie: pozytywny afekt, negatywny afekt oraz
satysfakcję. Po wyeliminowaniu twierdzeń dotyczących afektu oraz twierdzeń korelujących
poniżej 0,60 z czynnikiem satysfakcji, pozostało 10 twierdzeń. Dalsze 5 twierdzeń
wyeliminowano ze względu na ich podobieństwo semantyczne z pozostałymi. W rezultacie
powstała krótka skala, składająca się z 5 stwierdzeń ocenianych w skali 7-stopniowej
Po uzyskaniu zadowalającego tłumaczenia skali (zasady tłumaczenia omówiono w p. 2.1.
WPROWADZENIA) przeprowadzono wstępne badania na grupie 65 osób w wieku 20-55 lat.
Moc dyskryminacyjna wszystkich 5 twierdzeń okazała się zadowalająca. Podobnie w kolejnym
badaniu, przeprowadzonym na większej grupie (N=371), poszczególne twierdzenia korelowały
z wynikiem ogólnym powyżej 0,50 (por. tab. C-11). Uzyskane wartości były zbliżone do wartości
współczynników wersji oryginalnej (0,61-0,81, Diener i in., 1985).

2. WŁAŚCIWOŚCI PSYCHOMETRYCZNE SKALI

2.1. Rzetelność
Wskaźnik rzetelności (alfa Cronbacha), ustalony w badaniu 371 osób dorosłych okazał się
zadowalający (0,81). Błąd standardowy pomiaru wynosi 0,21. W badaniu powtórnym,
przeprowadzonym w odstępie 6 tygodni na grupie 30 osób, uzyskano wskaźnik stałości skali
0,86.
Dla wersji oryginalnej wskaźnik rzetelności (alfa-Cronbacha) wynosi 0,87, zaś korelacja
między wynikami dwukrotnych badań, przeprowadzonych w odstępie 2 miesięcy, okazała się
niewiele niższa (0,82; Diener i in., 1985).
2.2. Trafność
Oceniana w skali SWLS satysfakcja z życia wyraża się w poczuciu zadowolenia
z własnych osiągnięć i warunków. Trafność teoretyczną weryfikowano analizując kryteria, które
pośrednio odzwierciedlają poczucie satysfakcji z życia. Stwierdzono występowanie dodatniej
zależności między poziomem satysfakcji z życia a poczuciem własnej wartości (0,56; Skala
Poczucia Własnej Wartości Rosenberga – RSES; Rosenberg, 1989) i skuteczności (0,38; GSES –
por. część B) oraz dyspozycyjnym optymizmem (0,45 – LOT-R; por. część A), dokonane w grupie
272 osób dorosłych. Ponadto, wynik skali SWLS korelował negatywnie z nasileniem
spostrzeganego stresu (-0,58; Skala Odczuwanego Stresu – PSS, Cohen i in., 1983) i kontrolą
emocji gniewu, depresji i lęku (odpowiednio: -0,18; -0,23 i -0,24; por. część A).
Trafność teoretyczną potwierdzają wyniki analizy czynnikowej (varimax), przeprowadzonej
na grupie 371 osób w wieku 20-55 lat, która wyłoniła jeden czynnik, wyjaśniający 56,6% wariancji
(por. tab. C-11). Podobnie jeden czynnik, wyjaśniający 70% wariancji, został zidentyfikowany dla
wersji oryginalnej.
 Tabela C-11
SWLS: właściwości psychometryczne poszczególnych pozycji

Numer M SD rtt Ładunek

pozycji czynnikowy
1 3,68 0,69
1,39 0,69
2 3,89 0,58
1,40 0,58
3 5,14 0,58
1,15 0,56
4 3,86 0,51
1,53 0,45
5 3,82 0,59
1,64 0,56

Wskaźnik 20,40
ogólny 5,34

M – średnia arytmetyczna
SD – odchylenie standardowe
rtt – współczynnik mocy dyskryminacyjnej

SWLS w wersji oryginalnej wykazuje korelację umiarkowaną do wysokiej z innymi

metodami oceny samopoczucia i niektórymi predyspozycjami osobowościowymi. Dodatnio
koreluje z poczuciem własnej wartości, zaś negatywnie z miarami neurotyzmu i emocjonalności.
Nie stwierdzono zależności między oceną satysfakcji z życia a stopniem aprobaty społecznej
(Diener i in., 1985). Zadowalające wskaźniki trafności diagnostycznej uzyskano korelując wyniki
SWLS z ocenami wywiadu dotyczącego satysfakcji z życia. W odniesieniu do osób starszych
potwierdzono dużą zgodność wyników SWLS z ocenami ich członków rodziny i rówieśników
(Pavott i in., 1991).
2.3. Normalizacja
Normalizacji wyników skali SWLS dokonano na grupie 555 badanych, w wieku 20-55 lat,
reprezentujących różne poziomy wykształcenia i różne środowiska (por. WPROWADZENIE, p.
2.2). Średnie wyniki grupy normalizacyjnej oraz kilku innych grup osób zdrowych i chorych
zamieszczono w tabeli C-12. Dla celów porównawczych podano również dane oparte na wersji
oryginalnej (Diener i in., 1985).
 Tabela C-12
SWLS: średnie wyniki badanych grup
% wyników
M SD niskich wysokich
(1-4 sten) (7-10 sten)
Badania polskie
Ogółem 555 20,37 32,4 32,8
5,32
mężczyźni 260 20,11 32,0 32,2
5,43
kobiety 295 21,09 32,8 33,4
5,26
Studenci 114 21,13 27,2 34,2
5,62
Nauczycielki* 70 19,34 31,4 24,3
5,03
Diabetycy 70 20,34 35,7 28,6
5,79
Pacjenci dializowani 31 19,51 41,9 19,4
4,65
Mężczyźni po zawale mięśnia 42 18,78 42,9 19,0
serca 5,76
Kobiety w ciąży powikłanej 61 21,34 23,0 37,7
5,52
Kobiety w okresie menopauzy 50 18,42 36,0 18,0
5,28
Badania amerykańskie**
Studenci 136 23,37
6,53
Osoby w podeszłym wieku 39 24,40
6,99
* - Nauczycielki ze szkół podstawowych
** - Źródło: Diener i in., 1985

Nie stwierdzono statystycznie istotnych różnic między płciami i środowiskami. Chorzy po

zawale serca oraz kobiety w okresie menopauzalnym, hospitalizowane z tego powodu, przejawiają
niższe poczucie zadowolenia z życia (F(2,54), p<0,01). Wyraźne różnice między porównywanymi
grupami widać również w rozkładzie wyników niskich i wysokich.
Wyniki badań grupy normalizacyjnej stały się podstawą do dokonania transformacji wyników
surowych na jednostki standaryzowane w skali stenowej. Tymczasowe normy zamieszczono
w tabeli C-13.
 Tabela C-13
SWLS: tymczasowe normy polskie (N=555, 1998-1999)

Wynik surowy Sten

5- 9 1
10 - 11 2
12 - 14 3
15 - 17 4
18 - 20 5
21 - 23 6
24 - 26 7
27 - 28 8
29 - 30 9
31 - 35 10

3. OPIS SKALI, SPOSÓB BADANIA I INTERPRETACJA

3.1 Opis skali i zastosowanie

Skala Satysfakcji z Życia SWLS zawiera 5 stwierdzeń, które badany ocenia, w jakim
stopniu odnoszą się do jego dotychczasowego życia. Wynikiem pomiaru jest ogólny wskaźnik
poczucia zadowolenia z życia. Skala jest przeznaczona do badania osób dorosłych, zarówno
zdrowych, jak i chorych. Jest użytecznym narzędziem do pomiaru satysfakcji życiowej per se
(Larsen i in., 1985).
3.2. Sposób badania
Badanie można prowadzić indywidualnie lub grupowo, zgodnie z ogólnymi regułami
opisanymi w p. 3.1. WPROWADZENIA). Badany wskazuje, w jakim stopniu zgadza się z każdym
stwierdzeniem. Instrukcja wyjaśnia znaczenie poszczególnych odpowiedzi, które oznaczają:
1 – zupełnie nie zgadzam się
2 – nie zgadzam się
3 – raczej nie zgadzam się
4 – ani się zgadzam ani nie zgadzam
5 – raczej zgadzam się
6 – zgadzam się
 7 – całkowicie zgadzam się
Przeciętny czas badania wynosi około 2 minut.
3.3. Obliczanie i interpretacja
Oceny podlegają zsumowaniu, zaś ogólny wynik oznacza stopień satysfakcji z własnego życia.
Zakres wyników mieści się w granicach od 5 do 35 punktów. Im wyższy wynik tym większe
poczucie satysfakcji z życia.
Wynik badania można porównać z wynikami średnimi odpowiednich grup osób zdrowych lub
chorych, zamieszczonymi w tabeli C-12 oraz przekształcić na jednostki standaryzowane w oparciu
o tabelę C-13. W interpretacji wyniku należy się stosować do właściwości charakteryzujących
skalę stenową. Wyniki w granicach 1-4 stena przyjęto traktować jako wyniki niskie, zaś w
granicach 7-10 stena jako wysokie, co odpowiada obszarowi ok. 33% wyników najniższych i tyle
samo najwyższych w skali. Wyniki w granicach 5 i 6 stena traktuje się jako przeciętne.

View publication stats