Machine Translated by Google

Machine Translated by Google

Euzkadi Ikastetxea - Caracasko Euskal Etxeko Ikastola

Hezkuntza euskal diasporan XX. mendea Venezuela

Caracasko euskal komunitatearen jardueren artean harrigarriena —eta hazten ari da— ehun eta
hamabi ikasle dituen ikastola da, zalantzarik gabe. Bertan egindako ikasketa (elebidunak)
Venezuelako Gobernuaren aitortza ofiziala dute. Estatuko zuzendaria Graciela Bravo da, bi urtez
kargua bete duen irakasle kreolera. Administrazioak eskatzen dituen baldintzak betetzen ditu:
unibertsitateko titulua du eta venezuelarra da.

Hezkuntza sistema mistoa da (mutilak eta neskak batera), Errepublikako ikastetxe guztietan bezala.
Eta nahastuta ere ematen diren irakasgaiei dagokienez: bertako derrigorrezko hezkuntza guztia, gehi
euskal historia eta hizkuntza.

Ikasketek bi maila dituzte: haur hezkuntza («haurtzaindegia» eta prestaketa) eta lehen hezkuntza,
sei maila osoekin.

Haurreskolarekin hasi zen, 11 euskal dime umeren laguntzarekin, hasiera honetan irakaskuntza Itziar
Bastarretxea andereñoaren ardurapean zegoen. Baina, nahia ez zen haurtzaindegia izatea, Ikastola
arautua eta Hezkuntza Ministerioan erregistratua baizik. 1966ko urtarrilean, beste etapa bat amaitu
zen, prestaketa eta ler txertatzearena. Grado, Josebe de Zubizarreta andereñoaren anexioarekin
kontatuz. Eta horrela, notak gora egin ahala, Andereños Libe Bilbao eta Carrnentxu de Gainzarainen
sartu dira.

1965etik 1967ra bitartean, Haurtzaindegia, Prestakuntza, I1?, 2?, 3<? eta 4?

Titulua, Hezkuntza Ministerioan erregistratua.

Ikusten denez, Euzkadi Ikastola gauzatu zen ideia bat izan zen, baina lurralde hauetan jaiotako seme-
alabak gurasoen aberria ezagutzea eta beraiek bezala maitatzen ikastea nahi zuten herrikide guztien
ahaleginarekin. , eta era berean euzkeldun zaharrean jolasten eta mintzatzen zirela. Euzkadi
Ikastolako umeek maiz egiten dizkigute emanaldiak, gure hizkuntzan, txikiek egin arren, bihotzaren
handitasuna dutela. Egunero, eguerdian, Zentrotik norbait pasatzen bada momenturik tristeena
gozotzeko gai diren abestiak abesten dituzten ume horien ahotsak entzun ahal izango ditu. Egun
batean sortu zen ideiak esperotako ondorioa izan du, eta hau da Mugicako Santa Arantxak izan
dezakeen saririk handiena, bere ideiagatik eta hura errealitate bihurtzeko irmotasunagatik.

Venezuelako euskaldunen argitalpenean, baina hasieran esan bezala, Caracasko gure Euzkadi
txoko bat sortu nahian, Ikastola baten ideia sortu zen; bai, haurrek euskaraz hitz egiten, jolasten eta
abesten duten ikastola. Ideiak jaiotzen dira eta jaio izanagatik bera dute ama, kasu honetan Santa
Arantxa Mugica, ideia hori azaltzera mugatu ez zena, errealitate bihurtu arte borrokatu zuena.
1965eko urriaren 10ean hasi zen obrarik goraipagarriena, IKASTOLA EUZKADI.

Haurreskolarekin hasi zen, 11 euskal dime umeren laguntzarekin, hasiera honetan irakaskuntza Itziar
Bastarretxea andereñoaren ardurapean zegoen. Baina, nahia ez zen haurtzaindegia izatea, Ikastola
arautua eta Hezkuntza Ministerioan erregistratua baizik. Urtarrilean
Machine Translated by Google

1966an, beste etapa bat burutu zen, prestaketa eta ler txertatzearena. Grado, Josebe de Zubizarreta
andereñoaren anexioarekin kontatuz. Eta horrela, notak gora egin ahala, Andereños Libe Bilbao eta
Carrnentxu de Gainzarainen sartu dira.

1965etik 1967ra bitartean, Haurtzaindegia, Prestakuntza, I1?, 2?, 3<? eta 4?

Titulua, Hezkuntza Ministerioan erregistratua. Euzkadi Ikastolak gaur egun 80 haur baino gehiago ditu,
maila ezberdinetan banatuta.

«Hemen hamabi urte arteko haurrak ditugu, baina horrek ez du esan nahi haur nagusiagoak ezin
direnik. Gertatzen dena da, haurtzaindegira oso txikitatik etortzen direnez, oraindik txikiak diren
bitartean maila guztiak gainditzea lortzen dutela, eta hamar eta hamabi urte bitartean lehen
hezkuntzako seigarren mailara iristen direla; oso txikia

Seigarren maila batxilergoan sartzearen parekoa da. Eta hemendik jada eskatzen dira institutu
ezberdinetan.

Euskarazko irakaskuntza lehen maila guztietan ematen da eta oso baldintza berezi bat dago:
haurtzaindegiko eta prestakuntzako irakasleak euskaraz aritzea. Denak dira euskaldunak.

Haurren jarraipena egiten dugu; Alegia, institutuetan emaitzen zain gaude, eta zoragarriak dira. Oso
ondo zainduta daude, osasun aldetik ez dute arazorik eta, horregatik, ulertzen dute. Konparatuz gero,
adibidez, gaizki elikatzen diren umeekin... Ikastetxe hau ezin da konparatu nik lan egin nuen zentro
motarekin, badakizue, eremu marjinaletako ikastetxeekin, ikasleek arazoak dituztenak, batzuetan
gurasoek abandonatuta. gurasoak...

Aldiz, gurasoak bertan badaude, eta buletina eta koadernoak kontrolatzen badituzte, haurrak asko
ematen du. Iaz hemendik joan zirenetako batzuk euren klaseko lehenak dira.
Poztasun handia jaso genuen orain abenduko ebaluazioa egin zutenean.
Hain txikia izanik..."

Hezkuntza Ministerioaren araudiak ezartzen du gehienez klase-orduak, maila horietan, bost direla.
Baina, ikastolak jangela duenez, ordu hori askoz ordutegi luzeago batean diluitzen da: goizeko
bederatzietatik arratsaldeko hiru eta erdiak arte, aisialdi garai oso luzeekin. Ministerioak beste edozein
gaitarako ezartzen dituen orduak euskarari eskainitakoak dira, eta «Aberr Eguna, abendukoak eta
hemen antolatzen diren beste guztiak, balio duten ekitaldiak prestatzeko behar den denbora. praktika
asko bezala. Irakasleak ez du denbora neurketa zorrotzik. Gainera, klase orduetatik kanpo deitzeko
aukerak ditu atsedenaldian, eta elkarrizketak izaten dituzte...».

Koldo Garmendiaren alaba zaharrena, margolaria -eta_ Bilboko pilotariaren emaztea- txikiak zaintzen
dituzten bi "andetenos"etako bat da. Berak azaldu digunez, beste ikaskide batekin batera, bi
“haurtzaindegi” ataletara joaten dira. Eta gaineratu zuen:

«Txikiei ia dena euskaraz egiten diegu, eta haiek ikasten dute, jakina.
Egun batetik bestera, ez, baina apurka-apurka jabetzen dira, abestiak irakasten zaizkie... Orain, hitz
egiteaz eta idazteaz gain... etxean egiten dutenaren araberakoa da, gurasoek hitz egiten badute edo. ez
Machine Translated by Google

euskara».

Goizero, bederatzietan, bi haurrek Venezuelako eta Euzkadiko banderak hartzen dituzte eskuetan, Euzko Etxea
eraikineko sarrerako eskaileretako goialdean.
Besteek, behean irakasleekin lerrokatuta, "Glory to the brave people" eta "Eusko abendaren" abesten dute. Berehala,
ilaran, oso formalki bigarren solairura joaten dira, klaseak hasteko.

Zentroak jarduera ugari zituen, baina komunitate honen nahiak ez ziren egindakoa ikustera mugatu, baizik eta, aitzitik,
zer egin daitekeen.
Beti egon da Eukera klaseak emateko interesa duen jendea, baina hasieran esaten zen bezala Caracasen gure
Euzkadíren txoko bat sortu nahian, Ikastola baten ideia sortu zen; bai, haurrek euskaraz hitz egiten, jolasten eta
abesten duten ikastola. Ideiak jaiotzen dira eta jaio izanagatik bera dute ama bat, kasu honetan Santa Arantxa Mugi-
ca, ideia azaltzera mugatu ez zena, errealitate bihurtu arte borrokatu zuena. 1965eko urriaren 10ean hasi zen obrarik
goraipagarriena, IKASTOLA EUZKADÍ. Haurreskolarekin hasi zen, 11 haur euskaldunen laguntzarekin.Hasiera honetan
Irakaskuntza Andereño Itziar Bastarretxearen ardura izan zen. Baina, nahia ez zen haurtzaindegia izatea, Ikastola
arautua eta Hezkuntza Ministerioan erregistratua baizik.

1966ko urtarrilean, beste etapa bat amaitu zen, prestaketa eta ler txertatzearena. Grado, Josebe de Zubizarreta
andereñoaren anexioarekin kontatuz. Eta horrela, notak gora egin ahala, Andereños Libe Bilbao eta Carmentxu de
Gainzarainen txertaketa egon da. 1965etik 1967ra bitartean, Haur Hezkuntza, Prestakuntza, 1?, 29, 39 eta 49
Mailakoak izan ziren, Hezkuntza Ministerioan izena emanda.

Euzkadillego Ikastolak 80 haur baino gehiago ditu, maila ezberdinetan banatuta.

Ikusten denez, Euzkadi Ikastola gauzatu zen ideia bat izan zen, baina lurralde hauetan jaiotako seme-alabak gurasoen
aberria ezagutzea eta beraiek bezala maitatzen ikastea nahi zuten herrikide guztien ahaleginarekin. eta era berean
euzkeldun zaharrean jolasten eta mintzatzen zirela.

Euzkadi Ikastolako umeek maiz egiten dizkigute emanaldiak, gure hizkuntzan, txikiek egin arren, bihotzaren handitasuna
dutela.
Egunero, eguerdian, Zentrotik norbait pasatzen bada momenturik tristeena gozotzeko gai diren abestiak abesten
dituzten ume horien ahotsak entzun ahal izango ditu. Egun batean sortu zen ideiak esperotako ondorioa izan du, eta
hau da Mugicako Santa Arantxak izan dezakeen saririk handiena, bere ideiagatik eta hura errealitate bihurtzeko
irmotasunagatik.

Bilketa, edizioa eta argitalpena:

Xabier Iñaki Amezaga Iribarren

Xamezaga Editoriala
Lanen Katalogoa (1260)
Venezuelako euskaldunen memoria
Zabalena Ameriketako Euskal Presentziari dagokionez
www.scribd.com/xamezaga
www.editorialxamezaga.blogspot.com
Machine Translated by Google

https://www.facebook.com/xabieriamezaga
@xabieramezaga
editorialxamezga@gmail.com