os xENERos xoRNAlíslcos

Ao abrirmos un xornal imos atopar no seu interior textos de moi distintas características
formais e estilísticas. A prensa é moito máis que unha recompilación de noticias sobre
sucesos, neles atopamos información pero tamén interpretación dos feitos e opinión.

O que non debe suceder é que o/a xornalist a ofreza unha visión particular dos feitos como se
se tratase dunha verdade obxectiva: se quere expor un feito debe redactar un tipo de texto e
se quere opinar debe escoller outro tipo de texto diferente. lsto débeno ter claro os/as
profesionais pero tamén os/as lectores/as, que á hora de abrir a prensa han recoñecer os
diferentes xéneros xornalísticos e que é o que van atopar en cada un deles.

Polo tanto, cómpre distinguir entre:

- Xénero informativo: narra feitos de interese xeral de maneira obxectiva.

- Xénero de opinión: interpreta os feitos e valora as actuacións e as actitudes dos
personaxes coa finalidade de ofrecer unha visión particular que provoque a reflexión
do lector.
- Xénero interpretativo ou mixtos: ademais de informar, incorpora valoracións e
interpretación dos feitos.

Xénero informativo
Aquel no que o/a xornalista se limita a informar de xeito obxectivo sobre algunha nova de
actualidade. Os principais produtos xornalísticos nos que podemos atopar información son a
noticia, a reportaxe e a crónica, aínda que só na noticia (e algúns tipos de reporlaxes)
atopamos un xénero informativo puro. Polo tanto, como produto de referencia do xénero
informativo temos o seguinte:

A noticia

Unha noticia debe cumprir tres principios básicos: claridade, brevidade e obxectividade.
Pero ademais ten que adaptarse a uns requisitos temáticos, formais e lingüísticos concretos.

O contido: A redacción da noticia debe facerse sempre comezando pola información máis
relevante e logo concretando os detalles. Para iso hai que redactar de maneira que se vaian
contestando seis preguntas (coñecidas como "os seis w" porque en inglés todas estes
interrogantes comezan con esa inicial): Que pasou? A quen? Cando? Onde? por
que? Como?

A estrutura: Toda esta información debe presentarse de maneira que capte a atención do/a
lector/a e para iso organizarase do seguinte xeito:

Titulares. Trátase de resumir o contido da lectura e ao mesmo tempo conseguir

interese dos/as lectores/as. Está formado por tres partes diferenciadas:

j
,T
 Título: unha frase que resume o contido da noticia. Debe ser breve, claro e
concreto.
Antetítulo e subtítulo: Frases explicativas colocadas antes e despois do
título, respectivamente. Pode habelas ou non, o máis común é que apareza só
unha das dúas opcións.

Entrada: É un resumo da noticia onde se recolle o esencial para que o lector coñeza
o máis impofiante. Onde se recolle o esencial da información facendo que o lector se
"enganche" para seguir lendo o resto.

Corpo. É o desenvolvemento da noticia, é dicir, a narración pormenorizada dos feitos

ocorridos e ordenados de maior a menor relevancia.

g.*rt¿}f#F,#*
F gtt, .ltmr:

#dá#F?q*l:*et*,'&*W{n
**xesraryfursr#ft*s
i da rxstisáa

A lingua: Débese procurar sempre que a lingua utilizada sexa de fácil comprensión, pois os
lectores/as son un colectivo amplo formado por persoas de distinto nivel cultural . Para
conseguilo terase en conta o seguinte:

o Utilización de léxico común, aínda que non vulgar.

o Utilizar frases curtas e parágrafos breves.
o As oracións deben seguir a orde lóxica: suxeito-verbo-complementos e non introducir
demasiadas su bordinacións.
Nos titulares débese ter en conta, ademais, o seguinte:
o Utilizar sempre frases afirmativas: O 17,9 % da poboación galega vive en
situación de exclusión social (Praza Pública)
o Se é posible, usar só substantivos e verbos (preferentemente en presente ou
pretérito): A loita pola terra chega ao Parlamento europeo (Praza Pública)
o Os verbos copulativos omítense. As mozas galegas, máis conectadas á recle
que os mozos e homes novos (Sermos Galiza)
o Evitar o uso de siglas, sobre todo as pouco coñecidas: *Obxectivos do TLC
entre a UE e USA (Sermos Galiza). Se non entendemos o titular seguramente
non leremos a noticia.
 Xénero de opinión
Como xa dixemos, os medios de comunicación non teñen como único cometido a información
senón que tamén constitúen un importante vehículo de difusión de ideas. Por iso atopamos
neles produtos xornalísticos de opinión nos que os/as autores/as poñen de manifesto a súa
particular forma de ver un determinado tema, é dicir, valoran e xulgan un tema coa intención
de influír na opinión dos/das lectores/as. Distinguimos os seguintes tipos de textos de opinión:

O editorial

Trátase dun artigo que explica e valora un feito de actualidade de gran transcendencia.
Acostuma publicarse nun lugar fixo e destacado do xornal (case sempre a primeira páxina).
Aparece sen asinar porque o seu contido non reflicte o sentir dunha persoa individual senón
que marca a opinión do equipo directivo ou a empresa propietaria do periódico.

A estrutura do editorial non é fixa, mais é frecuente que logo do título se presenten os feitos
(de maneira subxectiva), seguidos dunha explicación crítica e dunha argumentación para
tentar convencer os lectores, para rematar cunha conclusión.

O artigo

Os artigos son escritos por persoas que colaboran de maneira ocasional ou permanente co
medio. Algunhas veces están escritos por persoas moi entendidas nun determinado tema,
habitualmente non xornalistas, e isto dálle prestixio ao xornal. Sempre van asinados polo seu
autor, que desta maneira se responsabiliza sobre as opinións que nel verte. Se o autor
colabora habitualmente co xornal, os seus artigos adoitan ocupar un lugar fixo e
denom ínanse
99tumnas.

Os temas dos que tratan son diversos: económicos, políticos, culturais... e non teñen por que
ser de actualidade. O ton dos artigos é tan variado como os temas dos que trata: irónico,
transcendente, sarcástico... e as súas características lingüísticas dependen da habelencia
lingüística do autor, ás veces chegan a ser pezas de gran transcendencia literaria.

& *rát**m

Unha crítica é un artigo no que o/a autorlaanaliza e opina sobre un libro, unha película, un
disco, unha exposición... e valóraa de maneira positiva ou negativa. Como toda valoración, é
un texto de tipo subxectivo e , polo tanto, sempre debe ir asinadapara indicar a autoría.

& ggr# ##ffi"TEmm #ili vafr**m

Trátase dun xénero de opinión máis. O autor, por medio da mestura de debuxo e palabras,
xera reflexión sobre algún aspecto da actualidade.

a
 Xénero interPretativo

dcs xéner*s de apinién, fáNtanü$

üespais de falarffios dms textss de tip* irrf*nmativ* e
duas posibilidad*s, e* dicln, *s
agora abordar aqueroutros nos que se mesturan estas
de actualidade) pero baixo o
textos nos que se informa sobró ,n feito (xeralmente
chamarse xealsrms müxt*s'
prisma co que o/a xornalista observa a realiáade. Adoitan
p*denrcs inefiuír nesta etas¡fleaeién tres tipns de textns'
hihridms sH ánterpretstivms.
a repmr"taxe, a cnéni*ffi * e entrsvista'

A reportaxe
xornalísticos, pois nela dáse conta
É a forma máis completa e complexa de todos os xéneros
recollidas nun ou máis lugares'
en profundidade dun tema determinado. contén informacións para que o lector dispoña
a situación
recrea o ambiente, presenta aos personaxes e describe o xornalista debe
previo de documentación'
dunha información completa. rsixe un traballo citas, datas, datos,
testemuños,
investigar, inquirir, acudir ao rugar dos feitos, recompilar etc., coa finalidade de
nomes, cifras, anécdotas, diáTogos, descricións, sensacións,
reconstruír o ambiente da forma máis fiel posible'
formal e estilística, sen outros
caracterízase por unha diversidade temática e flexibilidade
informativa; por iso pode incorporar e
límites que a claridade, a exactitude e a eficacia
propios da noticia, a crónica, o artigo' a
combinar procedementos e recursos ringüísticos
son trazos moi importantes' aínda
novela, o conto, o ensaio .. A obxectividade u " uurácidade
observacións e interpretación dos
que tamén hai cabida para a subxectividade no relativo a
maneira por cada profesional' Hai quen
feitos. un mesmo feito é visto e tratado de diferente
xornalistas. Acostuman tratar temas de
afirma que existen tantas clases de reportaxes como Hai algúns temas de
actualidade, pero non necesariamente actualidade inmediata'
para estaren vixentes varios días
actualidade que teñen a suficiente imporlancia como
ofrecendo ao lector unha
despois de acontecer e admiten seren tratados en detalle
nunha noticia, profundando no como e
información máis exhaustiva ca a que se lle concede
no por que aconteceron os feitos'

coa da noticia, é dicir, narrar os feitos

No referente á estrutura, débese procurar que coincida
e deixando os detalles menos
de maneira descendente, comezando polo máis relevante
consta dun título, unha entrada e un
importantes para o final. Tamén, ao igual ca a noticia,
transcrib a a voz do autor, que é o que
corpo. No corpo existe a posibilidadJ de que só se
ou que se conten os feitos
presenta todos os acontecementos e describe os ambientes,
intercalando a voz do xornalista coas palabras textuais das persoas protagonistas ou
testem uñas.

fu xrwmn*m
autoría xeralmente procede dun/unha
Tamén é un relato sobre un tema de actualidade. A súa
enviado/a especial a ese lugar'
correspondente nun lugar determinado ou un/unha
visión sobre o que está a acontecer'
precisamente coa inten"ión de que ofrezaasúa propia
Ten relación coa noticia en canto que se trata sobre un feito recente e de interese xeral pero
diferénciase desta en que a información non é obxectiva, pois cóntase o que pasa a parlir da
mirada do/da xornalista, quen valora a información que proporciona. Tamén ten relación coa
reportaxe en canto que se trata dun texto extenso (que adoita ir acompañada de debuxos,
fotografías...) onde se poden incorporar descricións de lugares e persoas, entrevistas con
testemuñas... pero diferéncianse porque na crónica a finalidade non está tanto en buscar
explicacións coma en narrar os feitos cronoloxicamente e comentalos.

O estilo debe ser claro e sinxelo, pero igual ca reportaxe préstase para admitir todos os
recursos estilísticos propios da linguaxe literaria. comparacións, metáforas, ironías, xogos de
palabras...

A entrevista
A entrevista é un xénero que se caracteriza por presentar ao lector o diálogo mantido entre o
xornalista e o personaxe. Os participantes na entrevistas coñecen con anterioridade o tema,
a finalidade e o lugar onde esta se vai producir. Non se pode confundir a entrevista coa
indagación que un reporteiro fai para ampliar ou constatar algún aspecto determinado dunha
noticia ou dunha reportaxe. Poderíanse nomear multitude de tipos de entrevistas, tantas como
se fagan case, pero fundamentalmente existen os dous seguintes:

Entrevista informativa. interesa o que di a persoa porque viviu unha determinada

experiencia, porque é experta no tema que se trata ou porque se quere saber a súa
opinión sobre ese tema.
Entrevista de personaxe: o obxecto de interese é o propio personaxe entrevistado
sexa pola súa profesión, a súa relevancia cultural ou a súa condición social.

A entrevista plásmase no texto tal e como se produce pero previamente oia entrevistadorla
debe conseguir información sobre o entrevistado e prepararse sobre o tema do que van tratar,
así como elaborar un guión coa lista de preguntas e a orde na que as vai formular. Antes de
comezar a entrevista, o entrevistador debe facer unha breve introdución e presentar o
personaxe e ao finalizry-.rtealizar unha conclusión ou comentario final. Nestas dúas partes,
entrada e conclusión, p'ermítese tamén cefta liberdade estilística.

Non obstante, cando se trata do corpo da entrevista, da conversación, a linguaxe idónea

para este tipo de textos é a que se utiliza para a linguaxe interpersoal, é dicir unha linguaxe
natural. O entrevistador debe procurar non eclipsar ao personaxe: facer as preguntas de
maneira clara e precisa pero demostrando que coñece o tema do que están falando. Segundo
sexa o personaxe será a redacción das preguntas: se o personaxe fala moito hai que facer
preguntas curtas, se o personaxe é lacónico hai que evitar preguntas que posibiliten respostas
monosilábicas ou pedirlle explicacións sobre o que di.

5
A voceirade En Mareano Congreso, YolandaDíaz, reclamou este martes ao presidente do Goberno,
Pedro Sánchez, que emprenda antes de que termine a lexislatura as accións xudiciais necesarias para
recuperar o Pazo de Meirás de mans da familia Franco e que este inrnoble "pase ao pobo".

En declaracións antes da Xunta de Portavoces, Díaz fixo este chamamento a Sánchez para que non
permita que a familia Franco siga "tomando o pelo" agora que pronto ñnalizará a lexislatura, tras o
adianto electoral ao 28 de abril.

Recordou que hai un acordo unánime do Parlamento de Galicia esixindo reversión a titularidade pública
do Pazo de Meirás, unha cuestión que tamén se pediu incluír na reforma da Lei da Memoria Histórica,
que quedará en interrompida coa disolución das Cortes o próxirno rles de marzo.

Por iso, instou ao Goberno a que defenda a "legalidade republicana e democr'ática" e errprenda as
accións legais necesarias para "devolver a Galicia o que é seu".

Tanto o municipio de Sada (A Coruña), onde se atopa o pazo, corno o BNG reclal-naron tarnén realizat'
os trátnites necesarios para a devolución do Pazo de Meirás antes de que tennine a lexislatura.

Agencia EFE, ( 1910212019)

- Que tipo de texto xornalístico é? Xustifica a túa resposta.
- Escribe un titular.
- Explica para que se usan as aspas no texto.
- Indica o significado das palabras ou frases que aparecen subliñadas.
Sen compás

[...] Comezoll o Celta de marabilla forzando dous saques de recanto no minuto inicial e marcando dous
tantos cando non transcorreran oito. Aventurábase un día de festa goleira. Coa luva esquerda Aspas
creou o primeiro no minuto catro, aproveitando unha parede de Maxi que recibira ao pé un centro raso
de Juncá. O segundo chegou, pouco despois, cando o goleiro uruguaio rematou de volea entre dous
defensas un servizo de Iago dende a banda dereita. [Jnha táboa de marcas que debeu de incrementarse
no 10' cando Aspas cabezou un centro precioso de Brais ou no 15' cando Boufal xutou e o porteiro
Masip zafou con moita fortuna co seu corpo.

Xaora, cando máis vento nas velas levaba a nave celeste, foi cedendo no entusiasmo e chegou o fatídico
parón para a auga, momento desque o que os de Mohamed afrouxaron as rendas. A dr-rpla de
nrediocampistas Lobotka e Okay non carburaba e o equipo perdeu o compás. No 36' produciuse o
prirneiro fulado na banda de Juncá (un lateral, onte, mellor atacanfe ca defensor) e a primeira
oportunidade clara de gol dos visitantes, un xute a base do pao de Alcaraz. Tres minutos despois, tras
outra perda de Lobotka (moi soíño afé a entrada de Beltrán, co parlido case vencido), o Valladolid
acurtaría distancias' Ós.u. Plano cabezou á rede un centro lateral de Nacho, tras unha desatención de
Roncaglia, que viviu un día pouco afor-tunado. lJnha xogada exitosa que os pucelanos repetirían nos
seus goles posteriores. [...]

Manuel Bragado en Faro de Vigo (2310912018)

Que tipo de texto xornalístico é? Por que?

Explica o concepto sinonimia e indica un exemplo para cada unha das palabras que
aparecen destacadas no texto
Indica o significado que teñen as seguintes frases no texto:. festu goleiru (2), centro ruso (3),
nüve celeste (B)

--1
!-
lJnha ameaza con nome propio
O ataque dos Estados Unidos contra unha base militar siria o pasado 7 de abril mostra, máis unha vez,
a afircaza que o imperialismo representa para a paz. Trunrp xustificou a agresión sobre a base dun
suposto ataque con armas químicas do Exército sirio nunha zona controlada polas forzas que se
autoproclaman como rebeldes. Mais estamos perante un xuízo condenatorio sen probas. Moscova e
Teherán pediron unha investigación independente dos feitos. Os EUA non están interesados en tal
cousa, prefiren actuar corto o sheríff global que impón a súa hexemonía manu ntilitari.

A seguir á agresiórr a Siria, os EUA puxeron no albo Corea do Norte. Aquí cuestiónase o dereito dun
pobo soberano a se dotar de meios de defensa sen os cais a bon seguro sería arrasado como o foron
recentemente o lraque e Libia. Medios de defensa que en mans dos EUA son de ataque. Lembremos
que a arnra nuclear só foi etnpregada militarmente unha vezna historia, e foi o imperialismo yankee
quen perpetrou a agresión.

Non sobra na sociedade galega o debate -e a mobilización- sobre estes asuntos. A paz está en risco. E,

hai que pór nonte a quen constitúe a maior ameaza para ela. Chámase imperialisrno.

Sen firma en Sermos Galiza (2010412011)

Que tipo de texto xornalístico é? Cal é a súa función? Razoa a túa resposta
¿Cal é a principal mensaxe que se pretende transmitir?
Indica o significado que teñen as palabras que aparecen destacadas no texto

r^
)
L

h**qk.*gn
|'.do|''''a.n'A''\ápb'dl.'.n'Ó'¡o'|JF9r'!d.e'ot'.
''"iar:'¡¿,"r:u:ir
'¡a)+.¡0"¡zífr,u"Fu+*
"El cerebro es el sistema más complejo
de todo el universo conocido"
"La dept-esicin afecta aproximadamente a un l0% de la población" ,i,: "La falta de
tiernpo p¿lt-a ¿rnalizar a cada paciente es el mayor problema de la Psiquiatría"
IIéitor (larcía
___l)\:\
.lcsús [)ominlo Cribillo { 19.13)
trrt ióert Sll¡lrllrtc:r. l\L'r(r :e c{rn}i
clclir ''ciLrdatlano eorrrñés". t'u quc
c jerció le l)írrle de su cllre-
'nayor
ra ldesde i 977 hasta 20 I I . año de
sLr.jubilecirin) conro ¡rsrrluitrtn cn la
e iutlatl. donrlc totl¿rr'íir rcsitle . Pcro
tltnthi,irr es rorr,r.itlil n\'t \u t:lccll
corrio ¡rintor.'l-rcs años dcs¡tués de
su Liltirrre i--xposicriirr. r,uclrc
lllr)stfal'stt ol¡ta son Colrtrc.t ,lc la
7ir'r.rir. clue sc pucde vcr huste cl l(r
dc inltrzo t rr ll S:rl;t rl. Irrl'o.¡cir'-
ncs clt:l Colci¡ro (Jllcilrl rlc l\4rrrlicos
dc A Clontñu.
- Ustcd es psir¡uiatra de ¡rrofc-
sirin, ,',la pintura cs una ¿ficií¡n?
lis algo ntis pnriurrtlo. I:ntrete-
ninrientos o plsltienr¡ror h:rv iloce-
ll,r:. l)Cl', ü\({r r\;tlLt, llt;ir l):rt,t illi:
cs rellme lttc u¡ra lteccsiil¿rd.
- ;,Rclaciun:rría dr llgrirr nro-
do ln querencia ¡ror cl :rrte con la
psiquiatría ?
No. l'.s un clnt¡ro dc intcr'és llr-
tcr ior ¿l la pr olcsiílt.
-;.(-rtl t,rr lu :rrlclrl:r¡ri:r ¡r:rra
rnt'.jorar la salurl rnerrtal v el bic-
nestar cmocional v social dcl pa-
cicntc'l
(
1,,'i¡1¡.' l.t :lll.l.'t;r¡'i.r. l.t trt,..t-
c0tr're¡riir. ttc. \{)n {ricnicas qttc
plle ddn sar'¿tLrlicadlrs. pe ro n() conro
iustnrnreutos {drilpLirrtrar)s únicos.
sino c¡trr cr¡rttbintrrlrts r'(rlt ()tf()s
puedcn .\cr ntuv útiics. Auitcluc
pur.dc rlur- lro sce lsí alt todxs liis
ll,llLrlrtLl.l:. lrr'lr) si r'¡r ttll Itrl, ¡l tlll
melo dr' cll¿s.
- ,'.Cu:iles son las ¡tatologías
nrás frccuc¡ttcs?
l{e trahljldo rtcnrltrc err ltospr-
tule s ltsiqurátncos. si¡nril c ;l tlttli,
Jueves
.:! .!i Hecicler¡e ;tiiiiil
¡:Pslr
ISS r5/-6{5Srr
Lggql9:Z?9_c_9
15
marzo
de 201 8
lilfUtlililililililil[ll lflrnntim
',lopo1o. '.lo"q,o"tuooo A irooel¿{.01¡l oor od" oo"-ooo. ó1"16a o Fr^.. . r""ó "q"". q
cluc en la nrcdidir cn quc se conocc
f rsiquiatra y pintor, ejerció duranre más de 30 años en A coruña
n las personas. uno se da cucnta de
que ese rechazo no tiene razón de
scr. Alqo qr-rc- por cicrto. sucedc cn
rnuchos otros aspcctos cle la viila.
sie rnpre en reacciíln a 'lo distinto'.
- ¿Cónro explicaría qué es la
¡rsicosis a un incxpcrto?
Es lln trastonto Entve. cn el que
ll:rl' Lrna pérciida de I cont¡rcto corr la
realidaci. )'que aparecc solo en ¿rl-
guntrs trpos dc parolotías. E,n la dc-
presión y eu nruclros cutdros de-
prcsivos. por ejcntplo. lt(r aparccc.
exccpto cn las gr¿rvcs.
- ,',Cui'rnto nrts qucda por dcs-
cubrir sobrc cl cerebro'.)
Dcl ccrcbr-o sc sirbc nrrrcho. pe-
ro quedlr pnrbable nrcnte rnucho
nríLs pur corrr¡.lr cntlcr. ll¿iY quc tcncr
en cuentl qr.rc cs el sister.l-lt ntás
conrplc.jo dcl univclso conocido.
Iln el curso cle la evolución cl cere-
bro es el úrltrnro proccso. e l tiltimo
paso. Y rcaiurente es n.luy conr¡rli-
catfu. arin queda trn cnorntc cantpo
por dcscubrir. No ohsranre. he de
añadir c¡ue se conoe e n ntucl.ios as-
a pL-ctOS paicialcs dcl ccrcb|o cou
nltchísi ma plcci -rrtin.
- ,',Cuál cs cl estado de la Psi-
quiatría cn la Sanidad Pírblica?
Yo t rco quc hrt ntc.jorarltr r.rota-
blcrncute. con llra ltenciórt rlny
\l¡lrct'i()r I l;' qu, ltlrhIir lrlce ttrros.
Dc toclos rnodos. yo he asisticlo a lo
larqo tlc ¡ni car r-era a drlcr sos mo-
vinrie nlos rle ntro dc la psiquiatría
con rl énlusis puüsto,cn aspcctos
nrnr, clilcrgenles. LJltilrra¡le¡tte
( l!r) qUi':, 11.¡ r t¡.'lt,' ;rl ¡illIt:rlir'i:-
Cubillo entre dos obras de'Colores de la Tierra', en la Sala de Exposiciones del Colegio de Médicos. | ,n,.r. nro. rlnil visrrirr nrul' ne ut ologicis-
tlr tit la cnicr nre tltrtl nrcntal. corr cl
c¡rcl<in e xclnslvt. Por tAnto. e stov. l-ino de cada cir rcn lnc nirce ( c\- pcrslrniento dc clue todo sc rcflcre
tlc alqrrna nrarcr¿r. co¡tdicionado eesir,t¡. lrl ltroblenra de Ia deprcsirin il lr¡\l{)rnos ¡crci¡r¿lcs Y r'0n Ia tcn-
por ei ti¡to de parolosías que yo ve- es que ha¡ r-r-ruchos ripos. l ertste la tlcll. i:, :, l)rrrk I eil cl ,.'rrlr, ' tcr';rpi.rs
íu. qitc eran las tlírs glaves. Iru¡lda- tcnclcncia desde hacc clécadas a in- strnrltieist¡is. cs dccir. soblc cl
nlcrl¡.lnre llte cuadr-os esquizofr'éni- terpretar 1os proble mas con'ientes cucrpo. (-ulndo crr r-ealidad la
cos eu todos sns morne ntos de evo- de la vida colno estados patológr- oncnt¿icrrin ciel¡c tnnrtr todos los
llLcicin 1'¡-xs¡¡rnos bipollu'cs. Aquí. cos. lo cual es. a nri.juicio. no nru), lspcctos. el iísico. cl psicolórico. cl
cn cl hospital rJc día. lo cluc vcí¿u.r-ros corrccto. Si al suiiinricnto quc pro- sttcial 1' cl irtter¿tctLtal.
ell psict-rsis l,cltadros dcpr-esit,os y ducen l¿rs situaciones deslavora- - ¿Cu:il es el 'talrin de Ar¡uiles'
clc ansicdad. sicrclo cstas dos tiltl- bles de la lida sc les aplica e1 caJi- de rrn psiquiittra?
rn:rs. quizris. lzrs plrtoloLias nlis fie ¿rtiro dc de¡rrcsión. erltoltccs sí I -u fulta tlc tienr¡ro plila analizat'
abundlntes en la ¡roblacitin qLre sc podría decil que la prevalcn- a cacla pacie nte . Crecl clrrc e-s un 1tro,
- Ilccicntcnrcntc r¡n infilrnrc cia dc cstos trastor¡los scríl r-nor'- lrlcrrl dtr toda la nrcdicint cn qLrllc-
cn tclo'isión lscguraba que la de- nte. \b creo qne los estadtts deirrc- t:rl. ¡,.¡¡.I l.r ¡.i¡q1¡j,,1r'.1 üt) lr;tfli
prr¡^i(inaftcla:rurradcc:rrlacin- sivos ¡tro¡tiits ¡ro a{cctan cn esc r'ttl;r¡. \:r t¡rtt t l di;rLtr,i:tir'r, )i:llL\'
co l)crsonlrs, nlgo que inccndir'l las porce nta.je . Son ntuy liecue ntes. sie ¡rilo l lmvés dc le ¡talabrn. a bl-
rcrlcs socialcs I'tuvo u11 gran inr- Jrcro n(r ctc() quc llcgucn a csa pro- s(r (lc cscuchar'¡ hlblrr con cl pa-
llactor:nbucnapartcdelapobla- porcit'rr. Posihleniente pucden es- cicnt!-. aon sus l-urlililrcs... \/ eso
cirin. ,',Quó dirí:r al respeef o? t¿rr cn torno ill 10(/r: dc la poblacirin. netcsit¡ tienr¡rtr.
P,;,;; ue ¡:rtre-rtar-iun ,u.r,rJ'd*,rr¡: ¡h?rrr ¿le o:i ** Áa¡s cle lilb *,nun,,., 4
&{.\ffi,,.,,.'",,":','u.'1n,*'^uuu-n,^'n:,',;,7íU,fll.Hffi,¿il,....,.},niA
áa¡*E *r:,rry€c, gálté:,:gairixa.'ntá,€át