Professional Documents
Culture Documents
KAZUS 1
KAUZS 2
Jeśli wizerunek firmy jest inny niż twój wizerunek, to pracodawca może dać ci polecenie zmiany
wyglądu, aby dopasować się do wizerunku firmy.
Next: kontratypy dyskryminacji, roszczenie wynikające z dyskryminacji, cechy sts pracy, pozew o
ustalenie sts pracy.
Stosunek pracy jest to stosunek prawny między pracownikiem a pracodawcą. W jego ramach
pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod
jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę. A pracodawca – do
zatrudnienia pracownika za wynagrodzeniem
Wynagrodzenie za pracę powinno być tak ustalone, aby odpowiadało w szczególności rodzajowi
wykonywanej pracy i kwalifikacjom wymaganym przy jej wykonywaniu, a także uwzględniało ilość
i jakość[1] świadczonej pracy.
c) osobistym świadczeniem pracy,- praca musi być wykonywana przez osobę, która podjęła się
zatrudnienia. Ściśle łączy się z kwestią odpowiedzialności.
* ryzyko osobowe; związane z obsadą stanowisk, pracodawca powinien dbać o to, by praca była
powierzana osobie, która daje gwarancje należytego wypełnienia obowiązków. Pracodawca ponosi
majątkowe skutki niezawinionego wadliwego działania pracownika
* ryzyko gospodarcze; (decyzje gospodarcze, które podejmuje pracodawca, skutki takich decyzji nie
mogą być przerzucane na pracowników. Pracownik, jeśli wykonał starannie swoje obowiązki ma
prawo do wynagrodzenia, choćby rezultat był nieudolny, albo gdy pracodawca nie osiągnął celu, dla
którego zatrudnił pracownika
g) starannością działania,
l) pracownik w związku z pozostawaniem w sts prac staje się podmiotem wielu innych sts
prawnych, które wzajemnie na siebie oddziałują i stanowią o statusie pracowniczym
m) ciągłość sts pracy – staranne działanie, a nie rezultat. Pojawianie się w pracy min. RAZ W
TYGODNIU, regularność stawiania się w pracy i częstotliwość stawiania się w pracy
p podatkowe
24/10/23
Wł rzeczowa
Podatek dochodowy, a zmiana miejsca zamieszkania w trakcie roku podatkowego à decyduje ostatni
dzień roku podatkowego, rozporządzenie z 22/08/2005
KAZUS; Jan jest podatnikiem, wyłączną odpowiedzialność z tytułu niepobranej zaliczki ponosi
pracodawca / płatnik / art. 30§1, 30 §4 + 26a.
Obowiązek podatkowy-
· Nieskonkretyzowana powinność
- zaliczki
- Składanie/deklaracji
· Konkretyzacja obowiązku do: wysokości, terminu, miejsca zaplata. W przypadku PIT przekształca
się zw zob. z końcem roku
· Przedawnienie wymiaru
· Ulgi/zwolnienia
· Strata
Czy obowiązek i zobowiązanie mogą powstać w tym samym momencie – TAK, np. VAT, albo może
powstać obowiązek ale nie przekształci się w zobowiązanie Powstanie zobowiązania podatkowego:
a) Z mocy prawa; zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego
zobowiązania. Działania organów podatkowych są ograniczone, to podatnik dokonuje
samoobliczenia. Decyzja określająca wysokość zobowiązania podatkowego. Charakter
deklaratoryjny – nie powoduje powstania zobowiązania podatkowego, bo ona powstało już mocy
prawa. NP. gdy podatnik błędnie wyliczył podatek, albo go nie uiścił
NP.: od osób fizycznych, dochodowy od osób prawnych, podatek tonażowy, okrętowy, od towarów i
usług,
- nie odbieranie decyzji? ; podwójne awizo, po 14 następuje skutek „ fikicji doręczenia”, kolejne 14
dni na wniesienie odwołania à egzekucyjna postępowanie
NP. od spadu i darowizn (od osób najbliższych, nie ma górnej granicy, przelew, poinformowanie
organu) , rolny, leśny, od nieruchomości, pod. Dochodowy od osób fizycznych z tytułu
nieujawnionych (72%) lub nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów,
zryczałtowany podatek dochodowy od osób fizycznych opłacany w formie karty podatkowej, od osób
duchownych, z działów specjalnych produkcji rolnej
Kazus 2 – Janek jest osobą fizyczną, nie ma instytucji samoobliczenia, bo podatek od nieruchomości
powstaje w drodze doręczenia decyzji, więc póki co nie powstaje nam zobowiązanie podatkowe –
BRAK DECYZJI USTALAJĄCEJ. Wpłata nie mogła wygaścić zobowiązania, bo zobowiązanie w
przypadku braku decyzji nie powstało. Ta kwota zostanie zwrócona. Podatnik
Art. 23 op
Art. 23. [Oszacowanie podstawy opodatkowania] §
1.
1)brak jest ksiąg podatkowych[1] lub innych danych niezbędnych do jej określenia lub
2)dane wynikające z ksiąg podatkowych nie pozwalają na określenie podstawy opodatkowania[2], lub
Na oszacowanie składają się działania organów mające charakter odtwórczy, a nawet zastępczy, w
odniesieniu do działań podmiotu zobowiązanego do obliczenia podatku, zmierzające do określenia
podstawy opodatkowania, która byłaby w sposób uprawdopodobniony najbliższa podstawie
rzeczywistej, która jednak nie jest do odtworzenia. Oszacowanie podstawy opodatkowania nie jest
natomiast sankcją za naruszenie przepisów prawa podatkowego
§ 2.