Romantyzm w Europie Początek 1789–1799 – Wielka Rewolucja FrancuskaKoniec 1848–

1849 – Wiosna Ludów Ramy czasowe romantyzmu w Polsce Początek– XIXw. (1822r.–
wydanie zbioru Ballady i romanse Adama Mickiewicza) Koniec – 1863r. – powstanie
styczniowe.

Preromantyzm niemiecki i angielski to okresy literackie na przełomie XVIII i XIX wieku. Pisarze, np. Johann
Gottfried Herder i Friedrich Hölderlin w Niemczech, eksplorowali tematy związane z indywidualizmem, naturą i
emocjami, często inspirowani folklorem i duchowością. W Anglii, przed rozkwitem romantyzmu, autorzy takie
jak Thomas Gray i William Blake interesowali się naturą, melancholią, mistycyzmem oraz kwestiami
duchowymi, przyczyniając się do rozwoju romantyzmu w tym kraju.

Bunt młodych w romantyzmie:

• Bunt młodych to charakterystyczna cecha romantyzmu, która wyrażała się w postawie opozycyjnej wobec ustalonych norm społecznych, tradycji i autorytetów.
• Młodzi romantycy odrzucali konwencje epoki oświecenia, które promowały rozum, porządek i racjonalizm, i podkreślali emocje, wyobraźnię oraz nieokreślone dążenia
ludzkie.
• Byli niezadowoleni z kultury i społeczeństwa swoich czasów, często widząc je jako korumpujące i ograniczające wolność jednostki.
• Bunt młodych romantyków wyrażał się w ich twórczości literackiej, artystycznej oraz w postawie życiowej. Zdobywali inspirację w historii, legendach, folklorze oraz innych
kulturach, dążąc do wyrażenia swojego niezależnego i często egzotycznego ducha.

Indywidualizm w romantyzmie:

• Indywidualizm to centralna wartość i idea romantyzmu, która kładła nacisk na unikalność, niepowtarzalność i wolność jednostki.
• Romantycy wierzyli, że każda osoba ma prawo do wyrażania własnej tożsamości, marzeń i pragnień, niezależnie od konwencji społecznych.
• Ta idea wyrażała się zarówno w literaturze, jak i w życiu codziennym romantyków, którzy często prowadzili życie w opozycji do konwencjonalnych norm.
• Romantycy eksplorowali swoje wnętrze, podkreślając znaczenie emocji i intuicji jako źródła prawdy i inspiracji.
• Indywidualizm był ściśle związany z buntem młodych, ponieważ oba te aspekty dążyły do uwolnienia się od społecznych ograniczeń i do wyrażenia autentycznego,
osobistego "ja".