1.

Miedź
-Temperatura topnienia - 1083 ºC
-Przewodność cieplna właściwa, temperatura 0ºC - 0,395 1/K
-Przewodność elektryczna Cu - 59,77 kW/m
-Sprężystość (moduł Younga) – 130 GPa
-Wytrzymałość na rozciąganie Rm – 227 MPa
-Twardość Brinella HB – 30 HB

2. Stopy miedzi
a) Mosiądz – stop miedzi z cynkiem (od 10% do 45% zawartości). Może również
zawierać składniki dodatkowe, takie jak cyna, ołów, mangan, żelazo, chrom,
ołów i krzem. Mosiądz topi się w temperaturze poniżej 1000 °C. Ciekawostką
jest, że już w temperaturze 907 °C, cynk zawarty w mosiądzu zaczyna parować.
Im wyższe stężenie cynku w mosiądzu, tym bardziej giętki i mocniejszy jego
stop

b) Brąz - to stop miedzi z cyną lub innymi pierwiastkami, których zawartość

miedzi wynosi 80-90% wagowych
-Odporność na korozje – mosiądz
-Przewodność elektryczna – mosiądz
-Przewodność cieplna – mosiądz
-Temp. Topnienia – brąz
-Twardość – brąz
-Wytrzymałość na rozciąganie – brąz
https://www.dekmake.com/pl/br%C4%85z-kontra-mosi%C4%85dz/
3. Choroba wodorowa miedzi
Choroba wodorowa miedzi – szkodliwe zjawisko zachodzące w miedzi. Powyżej
temperatury 380 °C tlen w miedzi występuje w postaci tlenku miedzi. Wskutek
wyżarzania w temperaturze powyżej 500 °C następuje dyfuzja atomów wodoru
w głąb sieci krystalicznej tego metalu. Atomy wodoru potrafią penetrować
miedź na znaczne głębokości. Wodór w miedzi reaguje z zawartym w niej
tlenkiem miedzi, w której to reakcji wydziela się para wodna:
Para wodna, która nie będąc w stanie wydostać się na zewnątrz, gromadzi się
wewnątrz struktury krystalicznej, wytwarzając znaczne ciśnienie, które
powoduje powstawanie mikropęknięć i naderwań oraz zmniejszenia
plastyczności miedzi.
Choroby wodorowej można uniknąć poprzez użycie miedzi niezawierającej
tlenu lub przez wyżarzanie w atmosferze niezawierającej wodoru i jego łatwo
rozkładających się związków.

4. Zastosowanie mosiądzu:
-Znany od starożytności mosiądz, ma szereg zastosowań prawie w każdej gałęzi
przemysłu. Wykorzystywanie stopu jest oczywiście, zależne od jego składu
chemicznego. Spotyka się go praktycznie na każdym kroku – w budownictwie,
w elektronice, elektrotechnice, motoryzacji, w budowaniu statków i przemyśle
chemicznym. Służy jako surowiec w budowaniu instalacji wodnych, rur,
armatur, a także amunicji i sprzętu odpornego na działanie słonej wody
morskiej. Produkty mosiężne to także instrumenty muzyczne, medale, naczynia,
pomniki, puchary i monety. Ponadto, nie zapominajmy, że ma je każdy
majsterkowicz w swym garażu – mosiądz to też śrubki, nakrętki, podkładki,
kształtki, gwinty, kłódki, odważniki.
5. Wpływ cynku do mosiądzu:
-Im wyższe stężenie cynku w mosiądzu, tym bardziej giętki i mocniejszy jego
stop

6. Zastosowanie mosiądzu
-Mosiądz wykorzystywany jest m.in. do produkcji armatury, a także elementów
maszyn w branży samochodowej, okrętowej, chemicznej czy
elektrotechnicznej. Co więcej, jest on również chętnie stosowany do
wytwarzania elementów ozdobnych w przemyśle metaloplastycznym. Dzisiaj
coraz częściej zamiast dodatku ołowiu, stosuje się dodatek arsenu i właśnie
takie połączenie sprawdza się przy produkcji elementów, które mają kontakt z
wodą pitną, a także monet, klamek, balustrad czy kłódek.

7. Mosiądze:
-Mosiądze jednofazowe α – w ich składzie znajduje się maksymalnie 30% cynku.
Ten rodzaj wyróżnia się świetną plastycznością już w temperaturze pokojowej,
co sprawia, że są one przerabiane bez konieczności wcześniejszego podgrzania.
Warto również zauważyć, że zarówno wytrzymałość, jak i twardość tych
mosiądzów rośnie, gdy zawartość cynku jest większa. Mosiądze jednofazowe α
stosowane są do produkcji łusek amunicji.

-Mosiądze dwufazowe – ich właściwości stanowią spoiwo pomiędzy

właściwościami mosiądzów α i β. Gdy wzrasta w nich zawartość cynku, zwiększa
się wytrzymałość oraz twardość, lecz plastyczność maleje. Mosiądze
dwufazowe sprawdzają się m.in. do produkcji pasów, rur, blach, prętów,
odkuwek, śrub czy wyrobów wytłaczanych. Należy jednak mieć na uwadze fakt,
że mosiądze dwufazowe wykazują mniejszą odporność na korozję w
porównaniu z mosiądzami jednofazowymi.

-Mosiądze odlewnicze – są to najczęściej stopy dwufazowe i wieloskładnikowe.

Wśród dodatków, o które uzupełniane są mosiądze odlewnicze najczęściej
znajduje się aluminium, ołów, żelazo, krzem oraz mangan.

-Mosiądze stopowe – wykazują znakomitą odporność na powstawanie rdzy.

Część z nich sprawdza się do produkcji łożysk, ponieważ mają bardzo dobre
właściwości ślizgowe. Mosiądze stopowe są też świetnie skrawalne.
8. Miedzionikle – stopy miedzi z niklem.
-Charakteryzują się dobrą wytrzymałością, żaroodpornością i odpornością na
korozję oraz posiadają dobre własności oporowe