Professional Documents
Culture Documents
LMS เล่ม 06
LMS เล่ม 06
‘สั ด!’
ลี ฮุนถูกบีบให้ ต้องยอมแพ้ในทีส่ ุ ด ด้วยด่ านอัน
ร้ ายกาจเกินไปนี้ ดวงดาวอย่ างน้ อยนับหมื่น
ดวง คุณจะรู้ ได้ อย่ างไรถ้ ามีใครซักคนมอง
พลาดไปซักจุดระหว่ างค้ นหา
‘ลาบากลาบนอะไรอย่ างนีว้ ะ!’
เขารู้ สึกว่ าตัวเองช่ างไร้ เดียงสาทีค่ ดิ ไปว่ าเขา
สามารถได้ ต๊ ุกตาหมีเท็ดดีจ้ าก [จงหาจุดผิดใน
ภาพ] เขาต้ องถูกหลอกแน่ ว่ ามันยังมีการ
ทางานทีส่ นุกอยู่ในตัวอยู่ด้วย
‘เท่ าทีเ่ ดาก็รอยัล โรด คงเหมาะจะเล่ นอยู่เกม
เดียวแล้ วล่ ะ’
จากนั้น ลี ฮุนก็ตดั สิ นใจจะหาเกมทีเ่ รียบง่ ายก็
พอ ถ้ ามีคนชนะจากผู้เล่ นสองคนแล้ ว เกมก็จะ
เล่ นได้ ไม่ นานนัก เมื่อตัดเกมส์ แนวนีอ้ อกก็เหลือ
ตัวเลือกไม่ มากนัก
‘ฉันใช้ เงินมากกว่ านีไ้ ม่ ได้ แล้ ว ไม่ มีซักเกมเดียว
เลยเหรอทีจ่ ะเล่ นได้ นานซักหน่ อย?’
ตอนนั้นเองทีล่ ี ฮุนเห็น เกมโตเกียว แดนซ์
ซิ่ง และรู้ สึกว่ านี่แหละเหมาะมาก ก่ อนอืน่ คุณ
ก็เข้ าไปในห้ องเล็กๆ เพือ่ เริ่มเล่ น แล้ วคุณก็ขยับ
ตามตัวอย่ างในเกมแล้ วภาพของคุณก็จะโชว์ บน
จอส่ วนกลาง มันคือการแข่ งเต้ น ซึ่งคุณจะ
ชนะโดยคะแนนทีป่ รากฏบนจอ
‘นี่ต้องยากแน่ ’
ลี ฮุนเห็นตัวต้ นแบบในเกมส์ ปรากฏขึน้ ต่ อหน้ า
และขยับอย่ างลืน่ ไหลรวดเร็ว การเคลือ่ นไหว
นั้นหวือหวามาก ขยับมือคุณเลือนๆและขยับ
เท่ าคุณไปบนพืน้ ขณะทีต่ ้ องตามจังหวะของ
เพลง ช่ วงลาตัวยิง่ เยีย่ มเข้ าไปใหญ่ การเต้ นที่
เปี่ ยมสี สันปรากฏขึน้ บนจอ
เวทีโชว์ แดนซ์ !
สาวม.ปลายอยู่รอบๆพวกเขา และสาวม.ต้ นก็
มารวมตัวกันมองอย่ างชื่นชม
“ว้ าว พีน่ ่ าจะลองดูนะ”
“เธอแน่ ใจเหรอ?”
ลี ฮุน เป็ นมือใหม่ เรื่องเต้ นจริงๆ! จะว่ าไป นี่
อาจจะเป็ นสาเหตุกไ็ ด้ น้ องสาวดีใจทีจ่ ะได้ เห็น
ปฏิกริยาของพีช่ าย และแอบอยากดูเขาเต้ น
‘มีแถวด้ วย คนเยอะอยู่เหมือนกัน คนต้ องรอ
ซัก 15 นาที’
เหนืออืน่ ใด เขาจะลดเวลา(ที่ต้องใช้ เล่ น)ไป
ได้ มาก ดังนั้นลี ฮุนจึงไปต่ อท้ ายแถวเกมเต้ น ดู
เหมือนว่ าเกือบทั้งหมดทีย่ นื ต่ อแถวจะเป็ น
ผู้ชาย เด็กหนุ่มทีใ่ ส่ สร้ อยคอ แหวน และทรง
ผมแบบแฟชั่นล่ าสุ ด
‘ดูไอ้ บ้านั่นดิ’
‘ไอ้ นั่นมันอะไรกันวะเนี่ย?’
‘ไม่ ต้องไปสนใจมัน’
‘ไม่ หน่ า เดีย๋ วมันต้ องได้ อายแน่ ’
พวกเด็กผู้ชายแอบมองตากัน และหลิว่ ตาให้
อย่ างรู้ กนั ทีจ่ ริงแล้ วพวกเขาสนใจลี ฮุน และ ลี
ฮายันกันตั้งแต่ แรกแล้ ว ทุกคนรู้ สึกตืน่ เต้ น
ตั้งแต่ วนิ าทีที่ ลี ฮายันเดินเข้ ามาในเกมส์ เซน
เตอร์ สาวน้ อยมัธยมที่แสนน่ ารักและมี
เสน่ ห์ จากนั้นพวกเขาก็เห็นว่ าเธอมากับลี ฮุน
และดูเธอเล่ นเกมห่ วยๆ ถูกๆ และยิม้ แย้ มอย่ าง
สดใส มันทาให้ ทุกคนรู้สึกอารมณ์ เสีย
‘สถานการณ์ นีแ้ หละเหมาะที่จะทาให้ ไอ้ นั่นได้
อับอาย’
พวกเด็กผู้ชายทีย่ นื เข้ าแถวเจตนาพาตัวเองหลบ
ออกจากแถว ต้ องขอบคุณด้ วยเหตุนี้ แถวมาถึง
คิวของลี ฮุนเร็วมาก
“พีช่ ายคะ โชคดีนะ!”
“อืม้ พีจ่ ะพยายาม”
ลี ฮุนเดินเข้ าไปในห้ องเล็กๆ และขนหัวลุกตั้ง
(ด้ วยความตื่นเต้ น?) ในห้ องนั้น เขาไม่ รู้ เลยว่ า
ต้ องเริ่มต้ นตรงไหนหรือจะเลือกเต้ นแบบ
ไหน หมวดหมู่ของเพลงเรียงตามชนิดและ
ความไว แต่ เขานั้นไม่ มีความรู้ พนื้ ฐานด้ าน
นี้ สุ ดท้ ายลี ฮุนก็เลือกจิม้ มาอันนึง
ฟรีสไตล์
เอ็กซ์ ตรีม แดนซ์
บังเอิญมาก ตัวเลือกทั้งคู่เป็ นการเต้ นเลเวลค
วามยากระดับสู งสุ ด ตอนนีเ้ พือ่ เริ่มต้ น เขา
จะต้ องกดลูกศรให้ สอดคล้ องกับสั ญลักษณ์ ที่
ปรากฏอย่ างรวดเร็วและแม่ นยาเพือ่ ออกท่ า
เต้ น ด้ วยการเลือกตัวเลือกเต้ นทีม่ ีเพียงผู้เล่ น
ระดับสู งจะสามารถทาได้
“โอ๊ ยตาย มือใหม่ มากอะ”
“คนทีไ่ ม่ ร้ ู เทคนิคดันเลือกเอ็กซ์ ตรีม แดนซ์ ”
“นี่มันต้ องโคดน่ าอายแน่ ๆ”
ตัวเลือกของลี ฮุน แสดงผลบนหน้ าจอด้ านนอก
ห้ อง และพวกเขาก็หัวเราะเยาะฮุนอย่ าง
เปิ ดเผย พวกเขาคิดว่ าทันทีที่เกมเริ่มต้ นอย่ าง
แท้ จริง ลี ฮุนจะต้ องตืน่ ตระหนกและขยับตัว
กว้ างๆแรงๆไปหมดแน่ ปกติคนจะตั้งใจจนทา
ให้ ใส่ แรงมากเกินที่เกมส์ ต้องการไป
ร่ างกายของเขาขยับสุ ดแรงเพือ่ ตามการขยับ
เต้ นทีไ่ ม่ คุ้นชิ้น แต่ เมื่อเครื่องหมายให้ ขยับแขน
ขาไหลเข้ ามาเรื่อยๆ เขาก็เกิดปัญหาเป็ น
บางครั้ง ลูกศรหลายชนิดและทิศทางทาให้ ลี
ฮุนติดขัดเมื่อมันเร่ งความเร็วขึน้ การกดปุ่ มใน
วินาทีทถี่ ูกต้ องไม่ ใช่ งานทีง่ ่ ายเลย เขา
ปฏิบัตกิ ารเคลือ่ นไหวทีซ่ ับซ้ อนขณะที่หัวสมอง
เขารับข้ อมูลเมื่อสั ญลักษณ์ ปรากฏขึน้ พลังชีวติ
ของตัวละครในเกมของลี ฮุนลดลงอย่ าง
รวดเร็ว ในภาพแบ็คกรานด์ เหล่ าฝูงชนอยู่เต็ม
แดนซ์ ฟลอร์ ในคลับ คู่แข็งของลี ฮุนมีพลังล้ น
หลาม กาลังโชว์ การเต้ นที่เปล่ งประกาย ในนาที
นั้น ลี ฮุนค่ อยๆเปลีย่ นไป
‘การเต้ น ฉันไม่ รู้ ว่าต้ องเต้ นยังไง’
ข้ อเท็จจริงคือ มันเป็ นไปไม่ ได้ ที่จะทาสิ่ งหนึ่ง
สิ่ งใดที่คุณไม่ ร้ ู วธิ ีมาก่ อนได้ ทนั ที ความรู้ สึกที่
ต้ องตามท่ วงทานอง รู้ สึกถึงบนเพลงเป็ น
ยังไง เขาคิดไม่ ออกเลย เขาคิดว่ ามีเพียงชายผู้มี
วัฒนธรรมสู งเท่ านั้นถึงจะเต้ นเช่ นนีไ้ ด้ แต่ ถ้านี่
เป็ นเรื่องการขยับร่ างกายของเขาเองล่ ะก็
‘เรากาลังเหวีย่ งดาบ แบบนีไ้ ม่ เป็ นไรแน่ เราไม่
ต้ องมีดาบในมือก็ได้ เมื่อคู่ต่อสู้ ก้าวมาใกล้
เรา เราก็จะก้ าวไปทางตรงข้ ามของมัน สู้ กบั
ศัตรู ด้วยมือของเรา หัวแม่ เท้ าเราจะแตะก่ อน
เป็ นสิ่ งแรกเช่ นเดียวการทีเ่ ราตบลงไปด้ วยฝ่ ามือ
มือของเรา’
ทันใดนั้น การเคลือ่ นไหวของลี ฮุนก็เปลีย่ นไป
คุณสามารถสั งเกตุเห็นได้ ว่าร่ างการของเขาตึง
เครียดอย่ างทีส่ ุ ด มือและเท้ าของเขาไม่ ร้ ู จะไป
วางตรงไหน เมื่อลูกศรปรากฏออกมา เขาถูก
บังคับให้ ตามการเคลือ่ นไหวของคู่ต่อสู้ มากกว่ า
จะโจมตีไปอย่ างตรงๆ เมื่อเขาพิจารณาถึง
เป้าหมายในการเคลือ่ นไหวมือและเท้ าของเขา
เขาก็ผ่อนคลายลง ตอนนีเ้ ขาเตะและบิด
เอว หมุนร่ างกายของเขาเอง แขนของเขา
เคลือ่ นไหวรวดเร็วมาก เขาใช้ กาปั้นและศอกใน
การกดลูกศรในเวลาทีพ่ อดีเป๊ ะ
ทันทีน้ัน การเคลือ่ นไหวของลี ฮุนก็ปรากฏบน
หน้ าจอ
“เกิดเห้ อะไรขึน้ วะเนี่ย”
“นี่มันปาฏิหาริย์ชัดๆ”
การเคลือ่ นไหวของเขาสอดคล้ องกับท่ า
เต้ น และมันยังพอดีกบั จังหวะเพลง เขามอง
ตามตัวนาในเกมส์ ด้วยดวงตาของเขา ฟังด้ วย
หู และเขาสังเกตุ
จากท่ วงท่ าเมื่อกีข้ องเขา แม่ นา้ ก็เปลีย่ น
ทิศ แม้ ว่าตัวละครของลี ฮุนจะเหลือพลังชีวติ
เพียงช่ องเดียว เขาก็ฟื้นกลับมาและพลิก
สถานะการณ์ เป็ นต่ อกับฝ่ ายตรงข้ ามของ
เขา เหมือนเช่ นเดียวกันกับรอยัลโรด เขาคือผู้
ชนะ อดทนเพือ่ ให้ เข้ าใจถึงสถานการณ์ และจู่
โจมกลับอย่ างรวดเร็ว
“อะไรของหมอนี่วะเนี่ย!”
ใบหน้ าของพวกผู้ชายในแถวดูช็อคจนน่ า
ตลก จากนู้บมือใหม่ ทไี่ ม่ รู้ เรื่องอะไรเลยเมื่อกีน้ ี้
ได้ เคลือ่ นไหวอย่ างเก่ งกาจและกลายเป็ นโปรอ
ย่ างรวดเร็ว
เอ็กซ์ ตรีม แดนซ์ น้ันไวเกินจะเต้ นให้ เหมือน
และกดลูกศรพวกนั้นให้ ทนั เพราะมันเป็ นไป
ไม่ ได้ เลยทีจ่ ะเต้ นตามและโยกให้ ถูกท่ า แต่ การ
เคลือ่ นไหวของลี ฮุนแสดงให้ เห็นว่ าเขาสามารถ
ตอบสนองมันได้ ร่ างการเขาเคลือ่ นไหวลืน่ ไหล
อย่ างน่ ามหัศจรรย์ ขณะที่แสดงการขยับที่
งดงามไม่ สิ้นสุ ด
“ว้ าววว คุณเท่ มากเลยค่ ะ!”
“เท่ สมชายจริงๆ”
สาวน้ อยม.ปลายและม.ต้ นต่ างส่ งเสี ยงเชียร์ ไม่
นานคู่ต่อสู้ คนใหม่ กป็ รากฏขึน้ เพือ่ พยายามจะ
หยุดความป๊ อปปูล่าของลี ฮุน! แต่ ลี ฮุนนั้นคุ้น
กับการเล่ นแบทเทิลนี่แล้ ว เขาเรียนรู้ว่าการขยับ
แต่ ละอันต้ องเป็ นอย่ างไรบ้ างแล้ ว ร่ างกายที่
ยืดหยุ่นต้ องขยับตามท่ วงทานองของดนตรีและ
วางมันไปบนลูกศรไปพร้ อมกัน
ลี ฮุนชนะอย่ างสวยงามไป 10 เกม ทีจ่ ริงแล้ ว
เขาสามารถชนะต่ อไปได้ แต่ เพราะใกล้ เวลาดู
หนังแล้ วเขาจึงหยุดมือ เมื่อเขาออกจากห้ อง ผู้
เข้ าแข่ งคนอืน่ ต่ างหลีกทางให้ เขา พวกเขาต่ าง
พูดกับฮุนอย่ างออกรส มันหมายความว่ า
อย่ างไรกัน? นายพึง่ เข้ าไปใช่ ม้ัย
เงียบ เขานิ่งไม่ ตอบอะไร และเมื่อเขาขยับ
ตัว สายตาของเขาทาให้ ฝูงชนอ้ าปากค้ างและ
หลีกทางให้ เช่ นเดียวกันกับการขยับร่ างการไป
ยังจุดทีล่ ูกศรปรากฏ ลี ฮุนหาน้ องสาวเจอและ
พูดกับเธอ
“ไปดูหนังกันเถอะ”
“อืม้ ”
มันเป็ นเวลาที่หนังจะฉายแล้ ว
*********************************
ลี ฮุน และ ลี ฮายัน นั่งลงบนเก้ าอีด้ ูหนัง ที่จริง
แล้ ว หนังไม่ สนุกเลย หนังเกาหลีมีพล็อตเรื่อง
เรียบง่ ายและเป็ นไปตามแพทเทิร์นทั่วไป ชาย
หนุ่มสองคนจากข้ างถนนทีม่ ิตรภาพของพวก
เขาเป็ นสิ่ งสาคัญ พวกเขารักทีจ่ ะต่ อสู้ แต่
ต่ อมา พวกเขาก็เข้ าองค์ กรทีแ่ ตกต่ างกันและ
สนใจในเรื่องที่ต่างกันออกไป จากนั้น ตัวเอก
สาวสวยก็ปรากฏขึน้ และทาให้ เกิดรัก 3 เศร้ า
ระหว่ างพวกเขา ทาให้ เพือ่ นสมัยเด็กทั้งสองคน
ต้ องทุกข์ ทรมาณ
มิตรภาพและอานาจ ในตอนสุ ดท้ าย พระเอก
ถูกทรยศจากเพือ่ นทีเ่ ขาไว้ ใจทีส่ ุ ด เพราะ
อานาจและเงินตรา ผู้หญิงก็ทรยศเขาในตอน
สุ ดท้ ายด้ วยการแทงมีดจากข้ างหลัง ณ
ขณะนั้น พระเอกมีตาแหน่ งเป็ นทูต
- ฉันก็ร้ ู สึกเหมือนกันกับเขา แต่ ยงิ่ ฉันรักเขามาก
เท่ าไหร่ มันก็ยงิ่ เป็ นไปไม่ ได้ มากเท่ านั้นแหละ
สาวงามผู้โศกเศร้ าพูดกับทูตหนุ่มทีน่ อนเลือด
ไหลอยู่บนพืน้ ขณะทีเ่ รื่องกาลังคลุมเครืออยู่
นั้น หน่ วยสื บสวนก็บุกเข้ ามาแล้ วเป้าหมายก็ท้งั
สองคนก็ล้มเหลว ช่ างเป็ นเรื่องราวที่ทนมองไม่
ไหวจริงๆ แล้ วหนังก็จบไปทั้งอย่ างนั้นแหละ
“นี่มันเรื่องบ้ าอะไรวะ!”
“นายว่ ามันเกินจริงไปรึเปล่ า?”
“คนเขียนบทมันคงเอาตีนเขียนแล้ วล่ะงี”้
“แต่ พล็อตง่ ายๆแบบนีย้ าว 2 ชม.เลยเหรอ?”
“มันไม่ ได้ ดขี นาดนั้นซักหน่ อย”
เหล่ าคนดูต่างวิจารณ์ อย่ างรุนแรงไปทาง
เดียวกัน ความเห็นแรงๆในรีววิ จากเว็บหนังทา
ให้ เกิดปรากฏการณ์ การลดระดับชื่อเสี ยงอันดี
งามของค่ ายหนังทีผ่ ลิตมันขึน้ มา แต่ สาหรับ ลี
ฮุน และ ลี ฮายัน ทีอ่ ยากจะดูหนังกับพีช่ ายของ
เธอ มันก็เรียบๆพอใช้ ดี การประหยัดนั้นสาคัญ
แต่ พวกเขาก็ได้ สร้ างความทรงจาที่พวกเขาจะ
ไม่ มีวนั ลืมมันด้ วยกัน พวกเขาใช้ ชีวติ ไปเรื่อยๆ
เดือนต่ อเดือนและไม่ มีเวลาเที่ยวเล่ นกัน
เลย ด้ วยเหตุนีแ้ ค่ ได้ มาดูหนังทีโ่ รงหนังก็สนุก
ในตัวมันอยู่แล้ ว ดังนั้นคงไม่ เหมาะทีม่ าโกรธ
เคืองมันและเสี ยอารมย์ ไปเพียงเพราะไม่ พอใจ
กับเนือ้ หาของหนังเรื่องนี้
“พีค่ ะ พีค่ ดิ ว่ าไง? หนังเรื่องนีม้ ันแปลกๆนิด
หน่ อยใช่ รึเปล่ า?”
เมื่อลี ฮายันมองไปที่เก้ าอีข้ ้ างๆ เธอก็ตก
ตะลึง ลี ฮุน กาลังร้ องไห้ !
มิตรภาพและการทรยศหักหลัง ช่ างเป็ น
เรื่องราวของลูกผู้ชายอะไรเช่ นนี้ ขณะที่หน้ าจอ
ฉายภาพของการต่ อสู่ ร่ างกายของลี ฮุนก็เขม็ง
เกร็งเพือ่ ตอบรับ เขานั้นอินไปกับหนังเรื่องนี้
ตลอดทั้ง 2 ชั่วโมง แม้ กระทั่งเมื่อเครดิตเริ่มขึน้
เมื่อหนังจบ ลี ฮุนก็ยงั คงอินอยู่กบั หนัง
“พระเอกหนังเรื่องนีเ้ ท่ มาก พล็อตก็เจ๋ ง หนัง
เรื่องนีน้ ่ าสนใจมาก”
“......”
หลังจากดูหนังจบ เมื่อ ลี ฮุน กับ ลี ฮายัน
ออกมายืนด้ านนอกอาคารบนถนน ก็เป็ นเวลา
เกือบ 6 โมงเย็นแล้ ว
“พีค่ ะ หิวจังเลย กลับบ้ านกันเถอะ”
เมื่อลี ฮายันพูดเช่ นนั้น ลี ฮุนส่ ายหน้ าของเขา
“ไม่ เราจะไม่ กนิ ข้ าวกัน”
ยิง่ ไปกว่ านั้น กินข้ าวนอกบ้ าน!
ปกติแล้ ว พวกเขาจะกลับบ้ านหลังจากหิวโหย
จากการซ้ อมดาบหรือวาดรู ป พวกเขาจะกิน
ข้ าวคลุกกับโคชู จงั (tl note : ซ๊ อสแดงที่ใส่ ใน
อาหารเกาหลี) แต่ วนั นีไ้ ม่ ใช่ วนั ทีพ่ วกเขายุ่ง
มาก และไม่ มีแผนทีจ่ ะฝึ กดาบหรือวาดรู ป ที่
จริงแล้ ว ถ้ ากลับบ้ านพวกเขาก็จะได้ กนิ ข้ าวแบบ
ไม่ เสี ยเงิน! แต่ อย่ างไรก็ตาม วันนีล้ ี ฮุน ได้ เสนอ
ให้ กนิ ข้ าวนอกบ้ าน นี่มันไม่ ใช่ วนั ปกติ การ
สั มภาษณ์ เข้ ามหาวิทยาลัยเกาหลีของลี ฮายัน
ช่ างเป็ นเรื่องสาคัญอย่ างไม่ ต้องสงสั ย
“งั้น เราจะไปกินข้ าวที่ไหนกันคะ?”
ลี ฮายันนั้นแสนยินดี ที่จริงแล้ ว เธอช็อคแค่
เพียงได้ ออกมาดูหนังแล้ ว แต่ นี่ไม่ ใช่ เพียงแค่ ดู
หนัง แต่ เป็ นการออกมากินข้ าวนอกบ้ าน เธอ
คาดหวังถึงมันมากจริงๆ
“แต่ เราจะไปกินที่ไหนกันดีล่ะ?”
ลี ฮุน และ ลี ฮายัน เริ่มเดินไปตามทาง ปกติ
แล้ วพวกเค้ าไม่ เคยกินข้ าวนอกบ้ าน ดังนั้นพวก
เขาจึงไม่ รู้ ว่าควรจะไปกินข้ าวทีไ่ หนดี ขณะที่
พวกเขากาลังเดิน ลี ฮายันก็ชี้ไปที่ตกึ ๆนึง
“ต็อกโบกิ (เค้ กข้ าว - อาหารเกาหลี) ร้ านนั้นดี
มากเลย เพือ่ นหนูทุกคนบอกว่ าร้ านนั้นอร่ อย
มาก พวกเขาบอกว่ าคิมบับ เทมปุระ และ
กระทัง่ โอเด้ งร้ านนั้นก็ดมี าก”
“จริงเหรอ?”
ลี ฮายันชี้ไปที่ร้านค้ าจานวนหนึ่ง มันดูธรรมดา
ไปสาหรับ ลี ฮุน ตัวเขานั้นอยากให้ สิ่งพิเศษเกิด
ขึน้ กับน้ องสาวในวันนี้ ดังนั้นเขาจึงรวบรวม
ความกล้ า พวกเขาเข้ าไปในเมือง และไปยังใจ
กลางเมืองตามลาดับ
“เราไปกินในภัตตาคารกันเถอะ มีเพียงที่เดียว
เท่ านั้นแหละ”
ลี ฮุน ชี้ไปทีต่ กึ ของโรงแรม
‘ภัตตาคารในโรงแรมนั้นแตกต่ างจากทีอ่ นื่
จริงๆ’
ดูจากระดับคุณภาพของการตกแต่ ง
ภายใน รอยยิม้ บนหน้ าของพนักงานเปี่ ยมล้ น
ไปด้ วยความนุ่มนวล ความประทับใจในการ
ต้ อนรับ และ ผู้คนทีก่ าลังรับประทานอาหารทีด่ ู
น่ ากิน บรรยากาศความมีระดับในภัตตาคารที่
ล่ องลอยอยู่อย่ างท่ วมท้ น เก้ าอีข้ องแขกทีน่ ั่ง
สบายระหว่ างที่พวกเขารอบวกกับของตกแต่ งที่
ดูมีราคาทีร่ ายล้ อมพวกเขาอีก
‘เราคงไม่ ได้ มาทีน่ ี่อกี เป็ นครั้งที่สอง แต่ มันคง
เป็ นเรื่องดีที่จะได้ กนิ ในทีแ่ บบนีส้ ั กครั้งใน
ชีวติ โดยเฉพาะในวันแบบนีด้ ้ วย’
ลี ฮุนตรวจดู กระเป๋ าสตางค์ ของเขา
‘เรามีอยู่ 200,000 วอน นั่งแท็กซี่ ไปดูหนัง กับ
เล่ นเกมส์ อกี นิดหน่ อย ยังเหลือเงินอีก 130,000
วอน (3,960 บาท)’
ณ จุดนี้ มือ้ นีต้ ้ องไม่ ใช่ ข้าว
กระนั้น ลี ฮุน กาลังคิดอย่ างมีความหวัง โต๊ ะนึง
ตรงนั้น ทีม่ ีการเสิ รฟ์ คอร์ สล็อบสเตอร์ อยู่ พอ
เห็นปุ๊ บ ลี ฮุนก็คานวณราคาทีต่ ้ องจ่ ายทันที
‘ฉันพนันว่ าราคาวัตถุดบิ ของมันต้ องประมาณ
40,000 วอน (1,218 บาท) อืม แต่ ในเมื่อมันเป็ น
โรงแรม ดูจากบวกค่ าแรงและกาไรแล้ ว มันก็
น่ าจะซัก 70,000 วอน? (2,132 บาท)’
หลังจากพิจารณาหลายๆทางแล้ ว ตัดสิ นใจว่ า
มือ้ นึง 70,000 วอนดูจะเกินไปหน่ อย เป็ นสิ่ งที่
พีช่ ายคนโตคงไม่ ซื้อหรือว่ าพอจ่ ายได้ ลี ฮุน
ใคร่ ครวญอย่ างหนักเกีย่ วกับเรื่องในรอยัล โรด
และพูดกับน้ องสาวทีก่ าลังกังวลอย่ างปลอบใจ
“ไม่ เป็ นไรหรอก วันนีก้ นิ เยอะๆเลยนะ เรามา
กินข้ าวในทีแ่ บบนีก้ นั ซักครั้ง”
“แต่ ทีน่ ี่มันดูแพงมาก… พีค่ ะ เราออกไป
กินคิมบับกันเถอะ”
ทีจ่ ริงแล้ ว การมากินอาหารทีภ่ ตั ตาคารหรู แบบ
นีเ้ ป็ นครั้งแรกก็ทาให้ เขากลัวมาก แต่ เขามาทีน่ ี่
เพือ่ ผ่ อนคลาย และเขาก็ปล่ อยวางความเครียด
ในหัวลง
‘ดูงานศิลป์ นั่นสิ กระทัง่ ชนชั้นสู งในโรยัลโรด
ยังไม่ มีเลย’
บริกรมาถึงจากนั้นไม่ นานและเปิ ดเมนูส่งให้
พวกเขา
“ไม่ ทราบว่ าท่ านจะรับอะไรดีคะ เมนูสเปเชียล
จากเชฟวันนีจ้ ะเป็ นกุ้งโอมาร์ เสริฟพร้ อมซอส
หอยนางรมค่ ะ..”
“ขอเวลาเราหน่ อยนะครับ”
“ได้ ค่ะท่ าน”
ลี ฮุน ผ่ อนคลายและมองไปทีเ่ มนู
จากนั้นเขาก็เช็คราคา!
ล็อบสเตอร์ คอร์ สราคา 120,000 วอน! (3,655
บาท)
สาหรับของวัตถุดบิ ราคา 40,000 วอนแล้ ว เมื่อ
มาคิดถึงราคาทีแ่ สนแพงนี่แล้ ว พวกนีม้ ันปล้ น
กันชัดๆ
‘ทาไมมันถึงแพงอย่ างนี!้ ’
ราคาทาให้ ลี ฮุนแทบหมดลม คอร์ ส A นี่ถือว่ า
ไม่ แพงแล้ วสาหรับชุดอาหารราคาแพง
เช่ นนี้ ยิง่ กว่ านั้นยังมีชุดอาหารจานหลักทีม่ ี
ราคา 200,000 วอน ที่มีไวน์ ในเซ็ทด้ วยราคา
300,000 วอน แล้ วถ้ าเป็ นไวน์ นอกก็จะมีราคา
500,000 วอน ด้ วยเงินของเขาแล้ ว ลี ฮุนจ่ าย
ไม่ ได้ ท้งั ไวน์ หรือคอร์ สมือ้ ใหญ่
ราคาของอาหารในภัตตาคารโรงแรมคือฆาตกร
ชัดๆ!
ด้ วยการบริการต่ างๆ และ วัตถุดบิ ชั้นเลิศ แล้ ว
เชฟก็ยงั เป็ นเชฟระดับสู ง แล้ วยังค่ าใช้ จ่ายใน
การตกแต่ งและสร้ างบรรกาศรวมไปด้ วยกับ
ค่ าอาหารอีก สิ่ งเหล่ านีร้ วมกันทาให้ ราคามัน
แพงมาก อย่ างไรก็ตาม สิ่ งเหล่ านีท้ าให้ มันเกิน
ราคาทีล่ ี ฮุนคาดการณ์ ไปเยอะมาก
‘ฉันไม่ มีทางจะจ่ ายเงินเพือ่ กินมันแน่ นอน’
ถ้ าเค้ าจ่ ายมัน เงินแสนมีค่าจะเหลืออยู่น้ันน้ อย
นิดเกินกว่ าจะเอาไปทาอะไรได้ เขารู้ สึกขุ่น
เคืองมากขึน้ เรื่อยๆ ลี ฮุนจอมตืดและน้ องสาว
ของเขาหันมามองหน้ ากัน ตาสบตา น้ องสาว
ของเขากาลังตื่นตระหนกเป็ นอย่ างมาก
‘ไม่ ฉันเป็ นคนพาพวกเรามา ดังนั้นแม้ ว่ามัน
จะแพงมากแค่ ไหน เราก็จะไม่ เดินออกจากร้ าน
ไป’
ไม่ ว่าเขาจะมีเงินน้ อยแค่ ไหนก็ตาม เขาก็ไม่
อยากจะทาให้ มันเป็ นประเด็นและทาให้ ตวั เองดู
ยากจน ลี ฮุนตัดสิ นใจว่ าเขาไม่ อยากถูกโยน
ออกจากห้ องอาหารเมื่อมีเด็กสาวม.ปลายที่
อ่ อนไหวง่ ายมากับเขาด้ วย โชคดีที่คอร์ ส A มี
ราคา 120,000 วอน ทาให้ เค้ ายังเหลือเงินอีก
10,000 วอน
“ฮายัน เอากุ้งล็อบสเตอร์ โอเคมั้ย?”
“ได้ ค่ะ แต่ พแี่ น่ ใจเหรอ...”
“เราขอเป็ น คอร์ ส A นะครับ”
“สาหรับทั้งสองท่ านเลยใช่ ม้ัยคะ?”
“ครับผม”
“รอซักครู่ นะคะ ขอให้ มคี วามสุ ขกับมือ้ อาหาร
ค่ ะ”
มันยังมีสิ่งทีล่ ี ฮุนไม่ รู้
ราคาทีพ่ มิ พ์ไว้ ในเมนูภตั ตาคารโรงแรมนั้น ยัง
ต้ องบวกภาษี และ เซอร์ วชิ ชารท์ อกี
10% ดังนั้นราคาต่ อคอร์ สจะแพงกว่ า 130,000
วอน แน่ ๆ แต่ นั่นยังเป็ นเรื่องเล็ก ต่ อให้ มันแพง
มากนีแ้ ต่ พวกเขาก็ช่วยกันจ่ ายได้ แต่ โดยปกติ
แล้ วนี่คอื การสั่ งสาหรับ 2 ที่ และเมื่อมือ้ คอร์ ส
A มีราคา 120,000 วอนต่ อคน ดังนั้นแล้ วราคา
ของมือ้ นีร้ วมแล้ วยังมากกว่ า 250,000 วอน ด้ วย
ซ้า (มากกว่ า 7,651 บาท)
“อาหารต้ องอร่ อยมากแน่ ทานให้ อร่ อยเถอะ
นะ”
“พีค่ ะ พีแ่ น่ ใจนะว่ านี่ไม่ ได้ เวอร์ ไป?”
“ไม่ เป็ นไรหรอก พีม่ ีเงินพอ”
อาหารมาถึงในเวลาไม่ นาน เป็ นฝี มือของ
หัวหน้ าเชฟสู งสุ ดด้ วยวัตถุดบิ สดใหม่
“ว้ าว มันน่ าทานมากจริงๆ”
“ใช่ ค่ะ อร่ อยมากเลย”
ลี ฮุน รู้ สึกพอใจกับรสชาติอาหารมือ้ นี้
มาก เช่ นเดียวกับรอยัลโรด วิธีการทาอาหาร
นั้นสร้ างรสชาติทแี่ ตกต่ างลงไปในวัตถุดบิ เขา
เข้ าใจดีว่าต้ องใช้ ความสามารถเป็ นอย่ าง
มาก โดยเฉพาะการทาอาหารทะเล มันพลาด
ได้ ง่ายมากและต้ องมีวธิ ีการเก็บรักษาที่
ถูกต้ อง ดังนั้นราคามันจึงแพงและหาทานไม่ ได้
บ่ อยนัก เอฟเฟคในการทาและกินอาหารเช่ นนี้
นั้นส่ งผลใหญ่ หลวงเมื่อเขาเข้ าต่ อสู้
*************************************
*
ในภัตตาคารเดียวกันนั้น สาวน้ อย ม.ปลาย 2
คน ในชุดเครื่องแบบกาลังกินอาหารของพวก
เธอในโต๊ ะใกล้ ๆ
“ว้ าว เนือ้ นี่มันอร่ อยเหาะเลย”
“ซอสก็ไม่ เลวนะ”
“หัวหน้ าเชฟร้ านนีม้ าจากฝรั่งเศส เขาลงใน
นิตยสารอาหารบ่ อยๆ”
“อย่ างนีน้ ี่เอง มิน่าล่ ะ”
“อาทิตย์ หน้ าเรามากันอีกเถอะ”
เด็กสาวเหล่ านีม้ าจากครอบครัวที่ร่ารวย และยัง
เป็ นนักกินตัวยง บางครั้งบางคราวพวกเถอะก็
เก็บเงินมากินมือ้ หรู ๆในภัตตาคารแบบนี้
ความสุ ขนั้นเยีย่ มทีส่ ุ ดเมื่อคุณสามารถทาน
อาหารรสเลิศ!
นี่เป็ นคติประจาใจทีส่ องสาวมีร่วมกัน พวกเธอ
มักแวะมาหาอะไรกินเมื่อโรงเรียนเลิกเร็วและ
นับมันเป็ นหนึ่งในงานอดิเรกของพวกเธอ แต่
ตอนนั้นเอง ตาของเธอก็มองไปโต๊ ะอืน่ และ
สั งเกตุเห็นลี ฮายันทีก่ าลังร่ าเริง นั่งกินอาหาร
ของเธออยู่
“เอ๊ ะ? นั่นฮายันไม่ ใช่ เหรอ?”
“ฉันก็ว่า”
“อ๊ า! นั่นต้ องเป็ นพีช่ ายเธอแน่ เลย”
ลี ฮายันเป็ นเพือ่ นสนิททีส่ ุ ดของพวกเธอ
ที่จริงแล้ ว ไม่ มีใครในโรงเรียนที่ไม่ ชอบฮา
ยัน สาวน้ อยทีม่ ีความมุ่งมั่น เรียนดี และทักษะ
ด้ านกีฬาเป็ นเลิศ ด้ วยความเป็ นผู้นาโดย
ธรรมชาติของเธอ เด็กผู้หญิงคนอืน่ ในโรงเรียน
มักจะคอยรวมกลุ่มกันโดยมีเธอเป็ นจุด
ศูนย์ กลางเสมอ เธอยังเป็ นคนมัธยัสถ์ ด้ วยเหตุ
นีจ้ งึ ทาให้ เธอเป็ นยิง่ น่ าอัศจรรย์ เข้ าไปอีกเมื่อ
เธอนั้นไม่ ร่วมช้ อปปิ้ งหรือกินข้ าวข้ างนอกกับ
คนอืน่ เลย
‘แม่ เจ้ า เธอจะใช้ เวลาน้ อยนิดอันมีค่ากับพีช่ าย
ของเธอเท่ านั้นสิ นะ นี่ไม่ แฟร์ เลย’ เธอคิด
ดวงตาของอีซานเอ เปล่ งประกายด้ วยความ
ซุกซน
ลี ฮายันมักจะภูมิใจในพีช่ ายคนนีเ้ สมอ แต่ พวก
เธอไม่ ร้ ู ว่าทาไม พวกเธอไม่ รู้ ไม่ รู้แน่ ๆ
สาวน้ อยผู้ดูเพอร์ เฟคคนนีเ้ ป็ นโรคติดพีช่ ายเธอ
อย่ างหนัก แต่ มันคือพีช่ ายที่งานโรงเรียนคราว
นั้น ก่ อนนีเ้ พือ่ นก็เธอไม่ เห็นว่ าฮายันจะยกย่ อง
ผู้ชายทีแ่ สนจะธรรมดานีไ้ ด้ อย่ างไร พวกเธอ
คิดว่ ามันเป็ นเรื่องขาขัน
ต่ อมาพวกเธอได้ ร้ ู ว่าเขานั้นออกจากโรงเรียน
มัธยมเพราะปัญหาเรื่องเงิน ที่งานโรงเรียน
มัธยม เขานั้นพุ่งเข้ าไปจบเกมเพือ่ เจ้ าหญิง
อย่ างรวดเร็วและทาให้ มันดูเป็ นเรื่องง่ ายดาย
มาก ทาให้ เขานั้นเป็ นคนดังอย่ างรวดเร็ว เขา
เดินผ่ อนคลายบนสะพานไม้ ที่ลนื่ และแคบ เตะ
ลูกโป่ งนา้ ที่พ่งุ มาใส่ เขากลางอากาศ และสุ ดท้ าย
เขากระโดดสู งเหมือนว่ าวข้ ามกาแพง ทะลุไป
หาเจ้ าหญิงในเวลาอันสั้ น เมื่อพีช่ ายเปิ ดกรง
และช่ วยเธอ เขาช่ างดูหล่ อเหลา ดูเป็ นลูกผู้ชาย!
ตั้งแต่ ตอนนั้น สาวน้ อยม.ปลายก็พากันสนใจ
ในหุ่นของลี ฮุน! ตอนนี้ เมื่อ ลี ฮายันอยู่กบั
พีช่ ายของเธอ แม้ กระทัง่ ปี ศาจก็ไม่ กล้ าโผล่ หน้ า
ไปรบกวน
ตอนนีห้ ่ างออกไป อีซานเอ (Isane)กระซิบ
“ไปหาพวกเขากันเถอะ”
“เธอก็ร้ ู อารมณ์ ของฮายัน… มันจะไม่ เป็ นไร
เหรอ?”
“โอเคน่ า ตอนนีม้ ีพชี่ ายอยู่ตรงหน้ า เธอต้ องทา
ตัวเป็ นนักเรียนตัวอย่ างแน่ ”
อีซานเอลุกขึน้ และเดินไปทีจ่ ุดทีล่ ี ฮายันอยู่ด้วย
ความมั่นใจ และกอดเธออย่ างทันที
“ใครจะไปคิดว่ าเราจะมาเจอกันที่แบบนี!้ นั่ง
ด้ วยคนได้ ม้ัย?”
“........”
ทันทีทันใด เพือ่ นของลี ฮายันปรากฏตัวและ
สร้ างความประหลาดใจให้ เธอ
“พวกเธอ!”
ด้ วยความทีค่ าดไม่ ถงึ สี หน้ าดุร้ายของฮายัน
ปรากฏขึน้ ทันที
อีซานเอรีบทักทายลี ฮุน
“สวัสดีค่ะ เราเป็ นเพือ่ นร่ วมชั้นของฮายัน พี่
จะว่ าอะไรมั้ยคะถ้ าเราจะขอนั่งด้ วย?”
“เชิญเลย ตามสบายนะ”
ได้ มีเพือ่ นของน้ องสาวมาร่ วมโต๊ ะด้ วยก็ไม่ ต่าง
อะไรมาก มันดูจะเป็ นเรื่องดีมากกว่ าในหลายๆ
ด้ าน
“ฉันเอาจริงนะ!”
ลี ฮายันทาหน้ ามุ่ยขณะทีจ่ ้ องข้ ามโต๊ ะไปยังอี
ซานเอ ทีก่ าลังหัวเราะ
“โอ๊ ย ฉันมองตรงๆไม่ ได้ เลยเนี่ย ฮายัน เธอโอเค
ดีอยู่ม้ยั ?”
“ชิ!”
มันจาเป็ นแล้ ว ลี ฮายันทาอะไรเพือ่ หยุดมัน
ไม่ ได้ เธอไม่ ชอบทีม่ ีแขกไม่ ได้ รับเชิญโผล่ หน้ า
มารบกวนช่ วงเวลาแห่ งความสุ ขของเธอและ
ครอบครัวเลย แต่ ยงั ไงก็ตาม เธอรีบปรับสี หน้ า
อย่ างรวดเร็ว ตอนแรกเธอลืมคิดไปว่ าเธออยู่ต่อ
หน้ าที่ชาย ฉะนั้นเก็บไว้ โกรธทีหลังก็ยงั ได้
‘แล้ วเจอกันที่โรงเรียน! พวกเธอตายแน่ !’
ไม่ ว่าสถาณการณ์ จะเป็ นอย่ างไร ลี ฮุนรู้ สึกมี
ความสุ ขทีไ่ ด้ เห็นเพือ่ นของน้ องสาว ด้ วยคอร์
สอาหารทีห่ ลากหลาย ทั้งสี่ คนรู้ สึกเป็ นสุ ขกับ
มือ้ อาหารทีผ่ ่ อนคลาย
‘อย่ างน้ อยน้ องยังใช้ ชีวติ ที่โรงเรียนได้ อย่ างดี’
มันแสดงให้ ลี ฮุนเห็นว่ าชีวติ วัยเรียนอันเรียบ
ง่ ายของน้ องสาวนั้นไม่ เลวเลย ทุกๆวันเขานั้น
ยุ่งอยู่กบั การล่ าในรอยัลโรด และตอนนีเ้ ขานั้นก็
ได้ ปล่ อยวางจิตใจและพักผ่ อน
“ว้ าว นั่นสวยมากเลย”
ระหว่ างมือ้ อาหารนั้น พวกเขามองเห็นรู ปสลัก
นา้ แข็งกาลังถูกเคลือ่ นย้ ายใกล้ หน้ าต่ างข้ างๆ
โต๊ ะอาหารไป
“ดูนั่นสิ ”
ลี ฮุนหมุนคอไปดูและจ้ องมองทีร่ ู ปสลัก
นั้น มันเป็ นรู ปสลักของหญิงเกาหลีสวมใส่
เสื้อผ้ าหรู หราถักเปี ยไปกับริบบิน้ บนผมของเธอ
‘ดูไม่ เลวเลย’
ลี ฮุนพอมีประสบการณ์ กบั รู ปสลัก เขารู้ ได้ ว่า
รู ปสลักนีถ้ ูกสร้ างขึน้ ด้ วยช่ างฝี มือชั้นเลิศ
‘มันให้ ความรู้ สึกมีชีวติ ชีวา กระนั้นก็ยงั ออกจะ
นุ่มนวล ด้ วยฝี มือของมืออาชีพ’
ขณะทีล่ ี ฮุนและน้ องสาวของเขากาลังคิดถึงรู ป
สลักนั้น บริกรก็เดินเข้ ามา
“ท่ านลูกค้ าคะ ดิฉันต้ อง ขออภัยในความไม่
สะดวกที่อาจจะต้ องมีเสี ยงรบกวนเล็กน้ อยขณะ
เตรียมการสาหรับ งานครบรอบวันแต่ งงานของ
แขกผู้ใหญ่ ทนี่ ่ านับถือท่ านนึง โปรดให้ อภัยด้ วย
นะคะ”
“พวกเราไม่ เป็ นไรครับ”
เบือ้ งหลังนั้นมีการซ่ อมและปรับปรุงกัน
เล็กน้ อย แต่ ไม่ นานลี ฮุนและน้ องสาวของเขาก็
ทานอาหารกันเสร็จ สุ ดท้ ายของหวานทีเ่ ป็ น
ผลไม้ และไอศครีมสาหรับ 4 ที่กห็ ายไปด้ วย
ความไวแสง
“อ้ า ฉันอิม่ จังเลย”
“นี่มันอร่ อยมากๆๆๆ”
ทั้ง 4 คนเดินไปที่เคาท์ เตอร์ เพือ่ จ่ าย
ค่ าอาหาร ตอนแรกเป็ นอีซานเอและ ซอง มิยอง
(Song Miyon) ก่ อน จากนั้น ลี ฮุนก็ดงึ เอา
กระเป๋ าสตางค์ ของเขาออกมา
ครึง!เคร้ ง!!!
เล่ มที่ 6 ตอนที่ 4 ห้ องอาหารโรงแรม วี (The
Restaurant of Hotel V)
ตั้งแต่ เช้ าตรู่ ห้องอาหารเต็มไปด้ วยเสี ยงอึกทึก
ของผู้ จัดการร้ านและเหล่ าพนักงานเพือ่ เตรียม
ต้ อนรับแขกคนสาคัญ ผู้ทรี่ ่ารวยทีส่ ุ ดใน
สาธารณรัฐเกาหลี ผู้ลขิ ติ ความสาเร็จด้ วยตัวเอง
จากความว่ างเปล่ า เขาคือประธานคังซึ่งได้ จอง
โต๊ ะดินเนอร์ เอาไว้ มักมีอาหารบางจานทีค่ ุณ
จะวิจารณ์ ได้ แต่ ครั้งนีห้ ัวหน้ าพ่อครัวและ
ผู้จดั การร้ านรู้ ดวี ่ าต้ องพิเศษกว่ านั้น (ต้ องอร่ อย
ทุกจาน)
กล่ าวกันว่ าประธานคังเป็ นสามีผู้ซื่อสั ตย์ และมี
ข่ าวว่ ากาลังเตรียมงานฉลองแต่ งงานครบ 40 ปี
ให้ กบั เขาและภรรยา ซึ่งโรงแรมเป็ นผู้
เตรียมการสาหรับสิ่ งนี้
จากความสนใจของภรรยาประธานคัง งาน
ศิลปะต้ องแขวนไว้ ทกี่ าแพงทุกด้ าน และบนพืน้
ต้ องปูด้วยพรมผืนใหม่ วงดนตรีทมี่ าแสดงต้ อง
เป็ นระดับชั้นนาของประเทศหรือกระทั่งระดับ
โลก เค้ กเฉลิมฉลองต้ องสั่ งทาและประดับ
ตกแต่ งด้ วยแสงเทียนนับ1000 เล่ ม
ในส่ วนการทาอาหาร การจัดเตรียมต้ องสมบูรณ์
แบบ วัตถุดบิ แต่ ละชนิดต้ องสดใหม่ การรักษา
ความสดถึงกับต้ องขนส่ งทางอากาศมาจาก
ต่ างประเทศซึ่งมีลกั ษณะเป็ น เทือกเขาสู ง เมื่อ
วัตถุดบิ ออกจากห้ องครัวต้ องต้ องขึน้ เครื่องบิน
มาทันที
แต่ สิ่งทีส่ าคัญทีส่ ุ ดคือพิธีการฉลองงานครบรอบ
แต่ งงาน
มีการสั่ งให้ แสดงความงดงามของภรรยาท่ าน
ประธานคังด้ วยการแกะสลักนา้ แข็ง จากประ
ติมากรต่ างชาติผ้ ูมีชื่อเสี ยงก้ องโลก
เป็ นก้ อนนา้ แข็งในรู ปหญิงสาวผู้งดงาม !
ณ ขั้วโลกเหนือ รู ปสลักนีส้ ร้ างมาจากก้ อน
นา้ แข็งทวีปอาร์ คติก พืน้ ผิวสะท้ อนดังอัญมณีสี
ขาว ใช้ เวลากว่ า 20 วัน ในการปั้นใบหน้ าให้ เป็ น
นา้ แข็ง บนนา้ แข็งไม่ มีพนื้ ผิวจุดใดขรุ ขระเลย
แม้ แต่ น้อย แสงสะท้ อนและหักเหเป็ นเกลียว
คลืน่ งดงามใต้ โคมระย้ าหรู
“สวยจัง”
“ลือกันว่ าท่ านประธานคังเตรียมงานนีเ้ พือ่
ภรรยาสุ ดทีร่ ัก”
ขณะจัดเตรียมงาน เหล่ าพนักงานของโรงแรม
ค่ อนข้ างอิจฉาท่ านประธานคังที่ได้ ทานอาหาร
ต่ อหน้ านา้ แข็งสลักรู ปหญิงงาม
แต่ ในขณะกาลังจัดวางรู ปสลักข้ างๆโต๊ ะ(อาหาร)
นา้ แข็งเกิดแตกและตกกระจายบนพืน้
ผู้จดั การแทบไม่ เชื่อสายตาตัวเอง
“นี่แกปล่ อยให้ เกิดเรื่องแบบนีไ้ ด้ ยงั ไง !”
“ผม ขอโทษ”
“ขอโทษ แกพูดได้ แค่ นีง้ ้นั รึ?”
เหตุการณ์ รูปสลักนา้ แข็งแตกนีถ้ งึ กับเรียก
ผู้จดั การใหญ่ ของโรงแรมมา ผู้จดั การใหญ่ ซึ่ง
รับผิดชอบส่ วนห้ องอาหารด้ วยปรากฎตัวหน้ า
เหล่ าลูกน้ อง ฟังว่ าเกิดอะไรขึน้ เมื่อเห็นก้ อน
นา้ แข็งแตกบนพืน้ ผู้จดั การใหญ่ ถงึ กับทรุดลง
ไป มันหมดหวังแล้ ว
ส่ วนคอของรู ปสลักหัก จมูก ปากและตาก็
เสี ยหายเกินซ่ อมแซม ยังมีส่วนอืน่ ๆอีกที่
แตกหัก แทบจะไม่ เหลือเค้ าเดิมของนา้ แข็งสลัก
รู ปหญิงงามเลย
“แล้ วเราจะรับมือกับความโกรธของท่ าน
ประธานคังยังไงกันละเนี่ย… ท่ านประธานคัง
เป็ นแขกคนสาคัญมาก เขาต้ องไม่ พอใจบริการ
ของเราเป็ นแน่ กาไรของโรงแรมจะลดลงฮวบ
ฮาบและมันก็จะเป็ นจุดจบของพวกเรา”
“ตอนนี้ เรายังไม่ รู้ เลยว่ าจะซ่ อมมันยังไงดี…”
“ซ่ อมงั้นรึ ? นา้ แข็งนีจ้ ะทาอะไรได้ ? มัน ทา
อะไรไม่ ได้ แล้ ว เชฟทุกคนก็เตรียมอาหารจาก
พิเศษไว้ แล้ วหวังว่ าเราจะทาให้ ประธานคังพอใจ
ได้ ด้ วยคุณภาพบริการและก้ าวผ่ านอุปสรรคนี้
ไปได้
ผู้จดั การใหญ่ พยายามทาทุกวิธีทางที่จะคลีค่ ลาย
เหตุการณ์ แต่ เหล่ าพนักงานก็ทาอะไรไม่ ถูก
นอกจากกังวลใจ
“เราเตรียมงานนีเ้ พือ่ ท่ านประธานคัง เราก็
ตกแต่ งโรงแรมก็ตามคาขอของเขาแล้ว ใจเย็น
ไว้ ”
“เราจะทายังไงกันดี อะไรก็ได้ ”
“จริงหรือครับ งั้นคุณไม่ มีสิทธิยกเลิกงานเลีย้ ง
นีเ้ องแล้ วนะ ประธานคังต้ องรู้ เรื่องก่ อนแน่ ๆ
เลย ผู้จดั การใหญ่ ”
“อึก.”
ผู้จดั การใหญ่ ถอนหายใจเฮือกใหญ่
เธอเคยแต่ บริการลูกค้ าด้ วยความสุ ภาพและ
สร้ างความประทับใจ ตอนนีเ้ ธออยู่ในวัยสามสิ บ
ปลายและเพือ่ ประโยชน์ ของโรงแรมเธอเคยผ่ าน
ความ ท้ าทายมามากมาย แต่ ครั้งนีเ้ ป็ นครั้งแรก
ที่เธอหมดท่ าและยิง่ กับประธานคังยิง่ แล้ วใหญ่
ผู้จดั การใหญ่ คดิ ว่ าประธานคังต้ องไม่ อยู่เฉย
เป็ นแน่ ที่เห็นงานครบรอบ 40 ปี ของตัวเองพัง
ไม่ เป็ นท่ าแบบนี้
‘มันต้ องมีทางออกซักทาง ไม่ มีอะไรจะเสี ยแล้ ว
มีแต่ ต้องลองวิธีนีเ้ ท่ านั้น’
“ไปพาตัวช่ างแกะสลักมาซ่ อมนา้ แข็ง นีใ้ ห้ เร็ว
ทีส่ ุ ด! อย่ างน้ อยก่ อนทีป่ ระธานคังจะมาถึงใน
หนึ่งชั่วโมงนี้ เอานา้ แข็งส่ วนที่แตกไปทาความ
สะอาดแล้ วติดกลับไปที่เดิม”
“แต่ เราเหลือเวลาแค่ 30 นาทีเองนะครับ”
ลี ฮุน และ ลี ฮายันกาลังดูความอลหม่ านนี้ ใน
ตอนแรกเมื่อนา้ แข็งมาถึงเขาคิดว่ าเป็ นรู ปสลักที่
สวยทีเดียว หลังจากนั้นรู ปสลักก็เกิดแตกและ
เหตุการณ์ ว่ นุ ๆทั้งหลายก็เกิดขึน้ นาห้ องอาหาร
ไปสู่ ความโกลาหลทีค่ วบคุมไม่ ได้ ผู้คนเดินล้ อม
ผู้จดั การ พวกเขากระโดดไปกระโดดเหมือน
ก้ อนนา้ แข็งที่กลิง้ ไปรอบๆ
พนักงานทีก่ ่ อเรื่องทาอะไรไม่ ถูก หน้ าของเขา
ซีด นา้ ตาเริ่มไหลอาบแก้ ม
ฮายันมองพวกเขาด้ วยความสงสาร แล้ วเธอก็
พูดบางอย่ างโดยไม่ ลงั เล
“ฮ้ า พี่ พีเ่ ล่นอาชีพเป็ นช่ างแกะสลักนินา พีไ่ ม่
สนใจช่ วยพวกเขาหน่ อยหรอ ?”
ประติมากรแสงจันทร์ ในตานาน
นั่นเป็ นในรอยัลโรดและลี ฮุนเกือบจะลืมไปแล้ ว
ว่ าเคยบอกเธอ
แต่ ลี ฮายันก็ไม่ เคยลืม
พนักงานที่เคาเตอร์ ด้านหน้ าก็ไม่ พลาดที่จะได้
ยินเช่ นกัน
“คุณลูกค้ าครับ เอ่ อ คุณลูกค้ าเป็ นประติมากร
หรอครับ ? ได้ โปรดช่ วยพวกเราด้ วยนะครับ
เล็กๆน้ อยๆก็ยงั ดีครับ”
“…..”
ลี ฮุนไม่ ได้ พูดอะไรต่ อ แต่ มีพนักงานได้ ยนิ ที่
พวกเขาคุยกันและผู้จดั การใหญ่ กว็ งิ่ มาทันที
ครั้งแรกทีเ่ ห็นลี ฮุนเธอสงสั ยว่ าเขาจะเด็กเกินไป
ไหมแต่ ในสถานการณ์ แบบนีค้ ุณต้ องพยายาม
ทุกทาง ในชีวติ จริงประติมากรไม่ ใช่ อาชีพที่จะ
หากันได้ ง่ายๆ มันเป็ นไปไม่ ได้ เลยที่จะหามา
ภายในครึ่งชั่วโมง แต่ ตรงนีม้ ีคนทีพ่ ร้ อมมาให้
คุณหนึ่งคน ?
ผู้จดั การใหญ่ อ้อนวอน
“โปรดช่ วยพวกเราด้ วยนะคะ ได้ โปรด”
เหล่ าพนักงานก็ผสมวงด้ วย
“คุณช่ วยซ่ อมรู ปสลักนา้ แข็งทีเถอะครับ”
มันหลีกเลีย่ งไม่ ได้ ลีฮุนไม่ อาจปฏิเสธคาขอร้ อง
ของชายหญิงกลุ่มนีไ้ ด้ เป็ นอุบัตเิ หตุทคี่ นอืน่ ก่ อ
ขึน้ แล้ วทาไมเขาต้ องมารับผิดชอบด้ วย
แต่ ครั้งนีน้ ้ องสาวของเขากาลังดูอยู่ อย่ างน้ อย
เขาก็ไม่ อยากทาตัวไร้ มนุษยธรรมต่ อหน้ า
น้ องสาว
***********************
30 นาทีต่อมาคุณและคุณนายคังก็มาถึง พร้ อม
กับเลขาและผู้ดูแลส่ วนตัว คุณอาจรู้ สึกได้ ถงึ
ความหัวดือ้ และความชราของประธานคัง เขา
และภรรยามาในชุดประจาชาติเกาหลีอย่ างดี
อาหารถูกส่ งออกมาตามทีจ่ องไว้ และผู้จดั การมา
ต้ อนรับด้ วยใบหน้ ายิม้ แย้ม
“ขอให้ มีความสุ ขนะคะ”
เทียนกว่ าร้ อยเล่ มถูกจุดไว้ ณ ทีน่ ี้
“ขอบคุณมาก ฮืมม คุณได้ เตรียมตามทีผ่ มสั่ ง
ไว้ หรือยัง ?”
“เรียบร้ อยค่ ะท่ าน อาหารกาลังมาถึงในไม่ ช้า”
วันนีท้ ้งั วันประธานคังอารมณ์ ดเี ป็ นพิเศษเพราะ
ภรรยาทีน่ ่ ารักของเขา
ตลอด 40 ปี แห่ งชีวติ การแต่ งงานมีท้งั สุ ขและ
ทุกข์ วันนีพ้ วกเขาอยากใช้ ทนี่ ี่ฉลองด้ วยกัน
อย่ างมีความสุ ข
ประธานคังนั่งลงและพูดว่ า
“เอาสิ่ งที่ผมให้ จดั ไว้ ออกมาเร็ว เราจะทาน
อาหารกันแล้วผมอยากจะเซอร์ ไพรส์ ภรรยา”
“ได้ ครับท่ าน เราจะนามันมาในไม่ ช้า”
ขณะพวกเขาทานอาหาร ผู้จดั การร้ านยังไม่ ลมื
ยิม้ แย้ มแม้ กาลังเหงื่อตกก็ตาม ส่ วนด้ านอาหารก็
ไว้ ใจได้ พนักงานรู้ สึกสดใสและสดชื่นและวง
ดนตรีกาลังบรรเลง เมื่อเวลาทานอาหารเริ่มขึน้
ประธานคังก็ยมิ้ (แห้ งๆ)แล้ วถามภรรยาว่ า
“ไม่ สนุกหรอทีร่ ัก”
“ไม่ ค่ะ ฉันชอบ ห้ องอาหารที่นี่บรรยากาศดี
ทีเดียว”
ประธานคังเกาหัวกับคาตอบ ไม่ ว่าเขาจะมีธุรกิจ
ใหญ่ โตขนาดไหนแต่ สาหรับภรรยา เขายังคง
เป็ นคนเดิมเสมอไม่ เคยเปลีย่ น สาหรับ 40 ปี
แห่ งความสุ ขของชีวติ คู่ทใี่ ช้ เป็ นแรงขับดันและ
ความมุ่งมั่นในการทาธุรกิจ
หน้ าของภรรยาประธานคังซีดแดงขึน้ เล็กน้ อย
มีรอยยิม้ ปรากฎบนใบหน้ าที่เหี่ยวย่ น
“แต่ การมาที่นี่กล็ าบากไปนิดสาหรับคนวัย
อย่ างเรานะคะ”
“คุณยังสาวอยู่นา งั้นเราออกมาเทีย่ วกันให้ บ่อย
ขึน้ นะ”
บรรยากาศค่ อยๆโรแมนติกมากขึน้
‘แล้ วที่บอกให้ เตรียมไว้ เมื่อไหร่ จะมาซักที
ละเนี่ย อยากจะเซอร์ ไพรซ์ ที่รักเต็มแก่ แล้ ว…’
ประธานคังพยักหน้ าส่ งสั ญญาณให้ เลขาฯ เขา
วางแผนให้ นารู ปสลักมาตั้งหน้ าโต๊ ะอาหารก่ อน
เริ่มทานอาหาร
แต่ กไ็ ม่ มีรูปสลักมาตั้งแต่ อย่ างใด
‘รออะไรกันอยู่เล่ า ?’
เวลาก็เดินไปเรื่อยๆ
ออเดิร์ฟเป็ นซุปเรียบๆและอาหารพืน้ เมือง
เหลือแต่ รอรู ปสลักออกมาให้ ยลโฉมเท่ านั้น
แต่ ตอนนีม้ ันเป็ นแค่ ก้อนนา้ แข็งสู งเท่ าตัวคน !
ต้ องเอียงรู ปสลักเพือ่ จะผ่ านประตูเข้ ามาได้
พนักงานยกก้ อนนา้ แข็งมาและวางมันต่ อหน้ า
โต๊ ะของประธานคัง
‘อะไรกันเนี่ย!!’
ใบหน้ าประธานคังเต็มไปด้ วยความไม่ พอใจ เขา
สั่ งงานนีก้ บั นักแกะสลักระดับโลก มันต้ องมี
อะไรผิดปกติแน่
‘ความผิดพลาดไม่ ควรเกิดตอนนี’้
ตาของเขาเหลือบมองต่าไปที่พรมใต้ โต๊ ะเห็น
พรมถูกทาความสะอาดอย่ างลวกๆยังและเปี ยก
อยู่เลย
‘เป็ นไปไม่ ได้ … นา้ แข็งแตกงั้นรึ?’
ด้ วยความโกรธประธานคังเกือบจะลุกขึน้ (ด่ า)
แล้ ว
จากนั้นลี ฮุนก็ปรากฎตัวขึน้ พร้ อมเครื่องมือ
แกะสลักออกมามีท้งั ค้ อนและสิ่ ว
ตอนแรกเขาพยายามซ่ อมรู ปสลักนา้ แข็งแต่ ด้วย
แรงกระแทกทาให้ นา้ แข็งร้ าวไปทั้งรู ปสลัก
รู ปสลักไม่ สามารถตั้งยืนได้ แล้ ว ด้ วยแรง
กระแทกทีค่ อและใบหน้ ามันเป็ นไปไม่ ได้ จะทา
ให้ เป็ นเหมือนเดิมด้ วยการ ซ่ อม ห้ องอาหารจึง
ได้ พยายามเตรียมก้ อนนา้ แข็ง(ใหม่ )ภายใน 30
นาทีและก็ทาได้ สาเร็จ
มันไม่ ใช่ รูปสลักเลยแต่ มันเป็ นก้ อนนา้ แข็งทั้ง
ก้ อน
ลี ฮุนถือเครื่องมือหน้ าก้อนนา้ แข็งทีแ่ ผ่ ไอเย็น
ออกมา
สาหรับนักแกะสลักทีจ่ ะสร้ างผลงานอันวิจติ ร
หลักพืน้ ฐานก็คอื วัสดุทใี่ ช้
ลี ฮุนแตะก้ อนนา้ แข็งด้ วยมือเปล่ า ซึ่งแน่ นอน
มันเย็นอยู่แล้ ว
‘มันก็ไม่ ต่างกันเท่ าไหร่ ’
มันไม่ ต่างกับนา้ แข็งธรรมชาติจากโมราต้ าเลย
‘งั้นต้ องทาได้ ’
เป็ นครั้งแรกทีเ่ ขาได้ แกะสลักในชีวติ จริง
มันเครียดพอดูเนื่องจากไม่ เคยทามาก่ อน แต่
อย่ างน้ อยเขาก็จะทาให้ ดที สี่ ุ ด
แคร้ ง ! แคร้ ง ! แคร้ ง !
ลี ฮุนค่ อยๆแกะสลักก้ อนนา้ แข็งไปแล้ วก็นึกตาม
ไปด้ วย แต่ เขาไม่ ร้ ู ว่าภรรยาประธานคังในอดีต
นั้นสวยขนาดไหน เขาไม่ มีท้งั รู ปถ่ ายในอดีต
และจะให้ จาหน้ าของรู ปสลักเดิมก็ย่ งุ ยาก
ด้ วยความสู ง ดวงตาและรู ปร่ างของจมูกทาให้
ความคิดเริ่มเปลีย่ นไป ตอนนีเ้ ห็นเป็ นหน้ าของ
ผู้หญิง แต่ เนื่องด้ วยทีเ่ ขาไม่ มีความทรงจา
เกีย่ วกับหน้ าตาของภริยาประธานคังเลย เขาจึง
เริ่มแกะสลักใบหน้ าปัจจุบันแทนอย่ าง
ละเอียดอ่ อน
ช่ างแกะสลักต้ องมีความเข้ าใจเป้าหมายบ้ าง
ภรรยาของประธานจะอายกับริ้วรอยของตน
ไหม? เมื่อ ครั้งยังสาวสะพรั่งทุกคนอยากคง
สวยไว้ ตลอดไปแต่ มันเป็ นไปไม่ ได้ และผลลัพธ์
มัน ก็น่าเศร้ า ด้ วยการเปลีย่ นแปลงตามกาลเวลา
บางคนอาจอับอายกับริ้วรอยของตัวเอง แต่ เธอ
อยู่กนิ กับสามีทรี่ ักเธอมาตลอด 40 ปี เธอน่ าจะ
ก้ าวข้ ามเรื่องแบบนีม้ าได้
เธอน่ าจะไม่ อบั อายกับริ้วรอยทีไ่ ด้ รับตามวัย
เธอใช้ ชีวติ กับสามีถงึ 40 ปี ด้ วยความซื่อสั ตย์
และความรัก มีหลายเรื่องราวทีไ่ ม่ ราบลืน่ การ
ทรมานกับความลาบาก การเลีย้ งดูลูกๆและการ
เตรียมตัวสู่ อนาคตทีย่ าก เธอมีชีวติ ทีต่ ้ องอดทน
แม้ เธอจะมีอปุ สรรคมากมายแต่ มันก็สิ่งตอบ
แทนเช่ นกัน ด้ วย 40 ปี ให้ หลังทีม่ ีความสุ ขมาก
ทีส่ ุ ดในชีวติ ซึ่งไม่ เหมือนอดีตอีกต่ อไป ตอนนี้
ที่นี่พวกเขาทานอาหารด้ วยกัน คุณสามารถ
เห็นรอยยิม้ อันอ่ อนอ่ อนโยนเช่ นนีข้ องคุณยาย
คนนีซ้ ึ่งช่ วยให้ เขาสลักมันได้ ทีละนิดๆจน
สมบูรณ์ แบบอย่ างปลอดภัย
ลีฮุนแกะสลักก้ อนนา้ แข็งอย่ างประณีตเป็ นการ
ดึงดูดความสนใจของหลายคน เหล่ า
พนักงานของทั้งโรงแรมและห้ องอาหารก็จ้อง
มองอย่ างหนักใจ แม้ ในใจพวกเขาจะเชื่อมั่นใน
ประติมากรแต่ กย็ งั ไม่ ช่วยให้ คลายความเครียด
ลงได้ และโต๊ ะรอบๆเขาเห็นลี ฮายันและเพือ่ นๆ
กาลังมองดูเขาด้ วยเช่ นกัน
**************************
ก่ อนหน้ านี้ ประธานคังโกรธเป็ นไฟและเกือบจะ
ลุกขึน้ ต่ อว่ าทางโรงแรมว่ าเตรียมการไม่ พร้ อม
แต่ เมื่อลี ฮุนเริ่มลงมือตัดรู ปสลักเขากลับอดทน
รอดูแม้ ว่าจะยังไม่ หายโกรธก็ตาม ส่ วนภรรยาก็
มองดูด้วยความสนใจ
งานฉลองครบ 40 ปี ของการงานแต่ งงานพังไม่
เป็ นท่ า จากทีเ่ ขาอยากให้ ภรรยาได้ มองดูแต่ เขา
กลับรู้ สึกอยากออกไปเสี ยเดีย๋ วนี้
‘มา มาดูกนั ว่ าแกจะทายังไง ถ้ ามันออกมาเละ
ละก็แกเตรียมตัวโดนดีได้ เลย’
ประธานคังรู้ สึกอึดอัดมาก แต่ เมื่อรู ปสลักค่ อยๆ
ถูกแกะความรู้ สึกของเขาก็ผ่อนคลายลงเรื่อยๆ
เป็ นรู ปสลักภรรยาของเขา ณ ตอนปัจจุบัน
หัวใจของเธอรู้ สึกพองโต
และอดชื่นชมไปกับผลงานชิ้นนีไ้ ม่ ได้
“ที่รัก”
ประธานคังจับมือภรรยา แม้ เป็ นมือทีเ่ หี่ยวย่ น
ตามวัยแต่ มันเป็ นมือทีค่ ้ ุนเคยและเขากุมมือนี้
ตลอดมา
‘ถ้ าไม่ ใช่ เพราะมือทีผ่ มจับไว้ นี้ ชีวติ ผมคงไร้
ความหมาย’
ประธานคังส่ ายหัว ผมคงไม่ มีความสุ ขเท่ านีก้ บั
ผู้หญิงคนอืน่ เป็ นแน่
เวลาผ่ านมายาวนาน ดูผมเธอเป็ นสี ขาวตามวัย
นามาเทียบไม่ ได้ กบั ความงามในอดีตของเธอ
แต่ ตอนนีม้ ันไร้ ความหมาย
เขากลับรู้ สึกว่ าเธอสวยมากกว่ าทีเ่ คยเป็ นมา
****************************
แม้ จะหลังจากดินเนอร์ ของพวกเขาแล้ ว
ประธานคังและภรรยายังรอรู ปสลักเสร็จ
สมบูรณ์ อย่ างใจเย็น ลูกค้ าบางคนก็กลับมาดูการ
สลักรู ปสลัก
“นา้ มะนาวครับ”
“เชิญดืม่ กันให้ สบายก่ อนนะครับ”
พนักงานบริการขนมคบเคีย้ วแก่ เหล่ าลูกค้ า
ในช่ วงเวลาทีเ่ หลือพวกเขาก็เพ่งมองไปทีร่ ู ป
สลัก
“โอ้ ดูรูปสลักสิ ”
“มันเป็ นการแกะสลักทีส่ วยมากกกและไม่ น่า
เชื่อทีจ่ ะตกแต่ งเพียงเล็กน้ อย…”
พวกเขาดูออกจากงานว่ าไม่ ใช่ มือสมัครเล่ น
หน้ าผากลี ฮุนเปี ยกโชกไปด้ วยเหงือ่ ตลอดการ
แกะสลัก นา้ แข็งก็เริ่มละลายแล้ วด้ วยเช่ นกัน
เขาเหงือ่ ออกแม้ อุณหภูมจิ ะตา่ ถึงขนาด
นา้ แข็งแห้ งยังไม่ ละลาย
ด้ วยความหลงใหลในการสร้ างรู ปสลักเมื่อพอได้
จับมีด(แกะ สลัก)เขาจะจมดิง่ อยู่กบั มัน ในการ
สร้ างงานศิลปะสั กชิ้นหนึ่งเขาต้ องทุ่มเททั้งหมด
ลงไปในชิ้นงาน
เขาขยับมือตามอารมณ์ ทรี่ ้ ู สึกไปทัว่ รู ปสลัก
เวลาทีจ่ ะใช้ เทคนิคและรู ปแบบต่ างๆด้ วย
ความคิด(สมอง)นั้นผ่ านพ้นไปแล้ ว เขาสลักตาม
ความรู้ สึกทีห่ ัวใจพาไป
“มันน่ าทึ่งมาก”
“เราต้ องศรัทธาในอาชีพนีเ้ พือ่ จะเป็ นประติมา
กรทีด่ กี ว่ าเดิม”
พนักงานของโรมแรมคิดว่ ารู ปสลักทีเ่ พิง่ แตกไป
มีระดับสู ง กว่ ารู ปสลักทีล่ ี ฮุนกาลังสร้ างอยู่ข้นั
หนึ่ง เป็ นทีแ่ น่ นอนว่ าลี ฮุนมีเทคนิคการ
แกะสลักขั้นสู งไม่ พอแต่ ความห่ างชั้นก็ห่างกัน
เพียงไม่ กขี่ ้นั เท่ านั้น
ความจริงพืน้ ผิวมันค่ อนข้ างขรุขระและรู้ สึกไม่
สมบูรณ์ แบบ ซึ่งเทียบไม่ ได้ กบั รู ปสลักก่ อนหน้ า
แต่ ลี ฮุนก็ท่ ุมทั้งหัวใจให้ ไปและมันเริ่มแสดง
ออกมา
กล่ าวกันว่ ารู ปสลักทีด่ จี ะให้ ความรู้ สึกได้ ใน
ตัวเอง ชวนให้ นึกถึงนักแกะสลักหนุ่มยิม้ ร่ าราว
กับเขาเพิง่ สร้ างผลงานที่ดที สี่ ุ ดของ ตัวเอง
แน่ นอนว่ าเขาทุ่มเททั้งหมดเพือ่ สร้ างสร้ างรู ป
สลักทรงเสน่ ห์ขนึ้ มา แต่ รูปสลักทีไ่ ด้ กย็ งั ไม่
ถึงกับให้ ความรู้ พเิ ศษนี้
เขายังไม่ ร้ ู วธิ ีแกะสลักรู ปบุคคลอย่ างเหมาะสม
มันยังห่ างไกลนักเพราะเขายังมีทกั ษะไม่ พอ
แต่ อกี มุมหนึ่งด้ วยความรักอันยาวนานตลอด40
ปี กับภรรยา เมื่อประธานคังมองลึกไปในดวงตา
ของรู ปสลักราวกับเขาถูกสะกดและรู ปสลักนีก้ ็
เอาหัวใจของเขาไปเสี ยแล้ ว
อาชีพนักแกะสลักแม้ จะไม่ ใช่ ผลงานชั้นสู งของ
ยอดนักแกะสลัก
และในทีส่ ุ ดรู ปสลักก็เสร็จสมบูรณ์ เสี ยงปรบมือ
กระหึ่มห้ องอาหารด้ วยความชื่นชมทั้งจากแขก
ที่มา เหล่ าพนักงานและแม้ กระทัง่ นักร้ องยัง
ปรบมือให้ กนั อย่ างพร้ อมเพรียง
สาหรับคนหัวดือ้ อย่ างประธานคังถึงกับนา้ ตา
ไหล ผู้หญิงทีเ่ ขาตกหลุมรักมาตลอดชีวติ และ
อยู่กนั มาตลอด40 ปี กาลังมองดูเขาอยู่
ต่ อหน้ ารู ปสลักนา้ แข็งนี้ เธออยู่ในช่ วงเวลาทีม่ ี
ความสุ ขทีส่ ุ ด
************************
ลีฮุนเหงือ่ โชกเต็มตัว เขาเหนื่อยมาก
ประธานคังรีบเข้ าไปจับมือลีฮุน
“ขอบคุณมาก มันน่ าทึง่ จริงๆ เป็ นรู ปสลักที่
สวยทีส่ ุ ดในชีวติ เท่ าทีผ่ มเคยเห็นมาเลย และใน
อนาคตผมคงไม่ เห็นรู ปสลักทีส่ วยเท่ านีอ้ กี ”
ประธานคังยิม้ กว้ าง เขาพูดออกมาด้ วยความ
สั ตย์ จริง แต่ ลฮี ุนส่ ายศีรษะ
“ไม่ ใช่ คนทีอ่ ยู่เคียงข้ างคุณสวยกว่ ารู ปสลักของ
ผมงั้นหรอครับ ?”
เป็ นคาเยินยอทีเ่ หมาะสมทีส่ ุ ด !
สั ญชาตญาณของลีฮุนกลับมาแล้ ว
เมื่อรู ปสลักเสร็จความคิดของเขาก็กลับมา
‘ตอนนีเ้ ราจะทาอะไรอีกดีนะ ?”
เขาทรมานแกะสลักมา2-3ชั่วโมง มือเขาเกือบจะ
ไร้ ความรู้ สึกหลังต้ องรับมือกับนา้ แข็งเย็นเฉียบ
ถ้ าเป็ นผลงานในรอยัลโรดอย่ างน้ อยอาจจะถึง
ระดับมาสเตอร์ พสี
ค่ าสถานะและค่ าชื่อเสี ยง ! (ทีจ่ ะได้ )
นี่เป็ นครั้งแรกทีเ่ ขาแกะสลักในชีวติ จริงและ
พลาดการได้ สกิลพ้อยท์
‘ไม่ นี่ยงั ไม่ ถงึ จุดสิ้นสุ ด’
ลีฮุนรู้ สึกได้
ถ้ าคุณมองประธานคังในทุกแง่ มุม นักธุรกิจ
ยักษ์ ใหญ่ เขาจัดการโดยใช้ เลขานุการและถ้ าคุณ
รู้ มันเป็ นหลักฐานว่ าผู้จดั การของโรงแรมใหญ่
นีถ้ งึ จัดต้ อนรับเขา เราอาจจะอยู่ในด้ านดีของ
ประธานคังเพราะอารมณ์ ดจี ากรู ปสลัก มันเป็ น
โอกาสที่ลฮี ุนไม่ อาจปล่ อยให้ หลุดมือไปได้
ประธานคังกล่ าวถึงลีฮุนและด้ วยความสนุกของ
ภรรยา ถ้ าคุณพูดตลกๆกับคู่รักนีพ้ วกเขาต้ อง
ชอบแน่ ๆ มีกลิน่ อายของการประจบสอพลอ
หลังจากลีฮุนเสร็จงานแกะสลักทุกอย่ างดูดี
ทีเดียว
ประธานคังกาลังอารมณ์ ดี การเอ่ ยชมภรรยายิง่
ทาให้ เขาเบิกบานใจมากขึน้ ลีฮุนจับมือ
ประธานคังไว้ แน่ น
“ขอบคุณจริงๆ ทุกอย่ างทีค่ ุณทาให้ กบั งาน
ฉลองครบรอบแต่ งงานของผมมันยิง่ ใหญ่ มาก”
ประธานคังชื่นชอบกับสิ่ งทีล่ ฮี ุนทามากๆ
ในเวลานีล้ ฮี ุนจาเป็ นต้ องพูดบางอย่ างด้ วยความ
อ่ อนน้ อม
“ไม่ หรอกครับ ผมปฏิเสธงานนีไ้ ม่ ได้ แน่ เพราะ
ผมเป็ นแค่ ช่างแกะสลักทีไ่ ด้ มีโอกาสแกะสลัก
ภรรยาทีน่ ่ านับถือของท่ าน ผมไม่ ได้ ทาอะไร
วิเศษเลย เป็ นทางโรงแรมเสี ยมากกว่าที่ให้
โอกาสกับผมเช่ นนีค้ รับ และเป็ นคุณ ท่ าน
ประธานทีท่ ่ านยังให้ โอกาสแก่ ผม”
ความอ่ อนน้ อมคือความดีงามอันสู งสุ ดทีจ่ ะ
แสดงออกได้ ไม่ ใช่ แค่ การถ่ อมตนทีช่ ่ วย
หลีกเลีย่ งปัญหาต่ างๆกุญแจสาคัญคือคือความ
อ่ อน น้ อมถ่ อมตน ด้ วยความคิดที่เปลีย่ นแปลง
ไปเขานาไปสู่ บรรยากาศความเป็ นมิตรอย่ าง
เหมาะสม
แล้ วผู้จดั การใหญ่ กก็ ้ าวออกมา
“ท่ านประธานคะ ผลงานนีไ้ ม่ ใช่ แผนการเดิมที่
วางเอาไว้ คะและเขายังไม่ มีความเกีย่ วข้ องใน
เหตุการณ์ นีเ้ ลย ความจริงชายคนนีก้ เ็ ป็ นแขก
คนหนึ่งทีม่ าทานอาหาร”
“ผู้จดั การใหญ่ คุณหมายความว่ าอะไร? ผมนึก
ว่ าชายคนนีม้ าเพือ่ ฉลองให้ กบั งานครบรอบงาน
แต่ งงานของพวกเราซะอีก”
“เอ่ ออ…มันมีอุบัตเิ หตุเล็กน้ อยในตอนทีเ่ รา
กาลังเตรียมรู ปสลักอยู่คะ”
ผู้จดั การใหญ่ เล่ าเรื่องรู ปสลักนา้ แข็งตกแตกใน
ระหว่ างเตรียมงานอย่ างตรงไปตรงมา
“ผมซาบซึ้งจริงๆ…”
ประธานคังถึงกับพูดไม่ ออก
งานครบรอบการแต่ งงานของเขาเกือบจะล่ ม
เหลือแต่ ความทรงจา
แล้ วลีฮุนก็พูดได้ อย่ างเหมาะเจาะ
“ถ้ าไม่ รังเกียจ ท่ านช่ วยเก็บเอารู ปสลักนีไ้ ปได้
ไหมครับ?”
“คุณหมายความว่ าอะไร?”
“มันอาจจะเป็ นแค่ รูปสลักสาหรับคุณ แต่
สาหรับผมมันเป็ นชิ้นงานทีท่ รงพลังทางศิลปะ
อย่ างยิง่ เป็ นงานที่ผมพอใจมาก ถ้ าความตั้งใจ
จริงคือการเอาไปทิง้ ขยะมันคงจะไร้ ความหมาย
ผมคงทนไม่ ได้ ถ้ามันหายไป ผมจึงขอให้ คุณ
ช่ วยเก็บมันเอาไว้ ครับ”
“มัน…”
มันยากทีจ่ ะสื บหาว่ าผู้คนให้ คุณค่ าทางศิลปะแก่
รู ปสลักอย่ างไรและวิธีการคิด การตัดสิ นใจพวก
นีไ้ ม่ จาเป็ นต้ องแน่ ชัด
แต่ หลังจากความเห็นที่หาค่ าไม่ ได้ มันกลายเป็ น
สิ่ งทีช่ ัดเจนสาหรับคู่สามีภรรยาคังว่ ามันเป็ นสิ่ ง
ที่มีค่ามากจะทิง้ ไปไม่ ได้
ภรรยาประธานคังพูดกับเขาอย่ างรวดเร็ว ปกติ
เธอจะไม่ ค่อยพูดแต่ สาหรับตอนนีใ้ ครก็เดาเธอ
ไม่ ออก
‘ถ้ าคาขอของเราไม่ สมควรเราต้ องโดนลงโทษ
รุนแรงเป็ นแน่ ’
ถ้ าเขาทิง้ รู ปสลักและไม่ เอากลับบ้ านมันคงเป็ น
สิ่ งที่ไม่ ฉลาดเอาเสี ยเลย
ประธานคังส่ ายหัว
“มันคงเป็ นการเข้ าใจกันผิดกัน สาหรับพวกเรา
รู ปสลักนีม้ ีคุณค่ ามากๆและจะเป็ นเช่ นนีต้ ่ อไป
ผมอยากจะเก็บเอาไว้ เอาเป็ นผมขอซื้อรู ปสลัก
นา้ แข็งนีล้ ะกันครับ”
ท่ านประธานเอากระเป๋ าเงินและดึงกระดาษ
ออกมา
และแน่ นอนว่ าลี ฮุนต้ องปฏิเสธ
“ผมไม่ ได้ ทาเพือ่ เงินหรอกครับ แค่ เห็นมันทา
ให้ คุณทั้งสองมีความสุ ขและรักกันยืนยาวมันก็ดี
แล้ วครับ ด้ วยความสั ตย์ จริงผมอิจฉาพวกคุณ
และเป็ นเกียรติที่มันจะได้ ไปประดับในบ้ าน
เหมือนฝันที่เป็ นจริงเลยครับ”
ความอ่ อนน้ อมทีพ่ อเหมาะออกมาจากปากของ
เขา
เป็ นความสามารถประจบสอพลอจนถึงสุ ดท้ าย
จริงๆ!
ความรู้ สึกทีส่ ร้ างจากคาเยินยอนีค้ อื สิ่ งทีส่ าคัญ
ทีส่ ุ ดทีจ่ ะให้ คุณได้ ในสิ่ งทีต่ ้ องการ
การสร้ างความภูมิใจเช่ นนีต้ ่ อหน้ าภรรยาคือ
ความประทับใจขั้นสู ง
ประธานคังดึงกระดาษออกมาอีกใบ
“อย่ างน้ อยก็ช่วยรับของขวัญที่จากใจจากผม
ไปด้ วยเถอะ”
“ผมยังยืนยันเหมือนเดิมครับ ผมขอปฏิเสธ รู ป
สลักนีถ้ ือให้ เป็ นของขวัญ แต่ ผมมีกค็ วามสุ ข
มากทีพ่ วกคุณเห็นคุณค่ าของชิ้นงานในงาน
ฉลองนี”้
การปฏิเสธครั้งที่สอง
นี่มันเกินกว่ าการรักษาหน้ าทางสั งคมแล้ ว
“ผมทาเรื่องน่ าละอายนีไ้ ม่ ได้ หรอก ถ้ าคุณไม่
ยอมรับเงินเช่ นนีแ้ ล้ วคนแก่ ๆอย่ างผมจะแสดง
ความขอบคุณคุณยังไง ? ผมรับไม่ ได้ ถ้าผมต้ อง
ติดหนีใ้ คร”
ประธานคังยืน่ กระดาษออกไปให้ ลฮี ุนอีกครั้ง
ด้ วยวิธีนีท้ าให้ เขาไม่ มีทางเลือกนอกจากจะต้ อง
รับมัน เขาพิจารณาตัวเลขทีถ่ ูกเขียนในกรอบแต่
ละใบทันที คานวณจานวนและวิธีการจัดการกับ
เงินไปพร้ อมๆกัน
เช็คสองใบ ใบละ 5,000,000 วอนสิ นะ
‘กลิน่ ของเงินยังหอมเหมือนเดิม’
เท่ ากับประธานจ่ ายเงิน 10 ล้ านวอนอย่ างง่ ายๆ
แล้ วประธานคังก็อยู่กบั ภรรยาและใช้ เวลาฉลอง
กันในงานครบรอบการแต่ งงานอย่ างมีความสุ ข
เมื่อเสร็จงานลีฮุนก็เดินกลับไปหาน้ องสาวทีร่ อ
อยู่นานแล้ ว
“โทษที รอนานมั้ย?”
“ไม่ เลยคะพี่ สิ่ งทีห่ นูเห็นมันเยีย่ มจริงๆ”
เพือ่ นของลี ฮายัน ถึงกับมองเขาด้ วยสายตาเป็ น
ประกาย เป็ นประกายแห่ งความชื่นชม น่ าทึ่ง
และความนับถือ
ลีฮุนตัดสิ นใจพาน้ องสาวกลับบ้ าน แต่ ผู้จดั การ
โรงแรมก็มาดักรอทีห่ น้ าทางออก แค่ เห็น
ลีฮุนกาลังจะควักเงินจ่ าย(ค่ าอาหาร)ผู้จดั การ
ใหญ่ กโ็ บกมือห้ ามทันที
“ไม่ ต้องเลยนะคะ ทาไมพวกเราต้ องเอาเงินกับ
ผู้มีพระคุณกับทางโรงแรมของเราด้ วย? การ
แกะสลักของคุณยอดเยีย่ มมากและมันสาคัญกับ
พวกเรามาก เอา อย่ างนี้ ถ้ าคุณกลับมาใช้
บริการโรงแรมหรือห้ องอาหารคุณสามารถใช้
บริการตอนไหนก็ได้ และ ไม่ ต้องเสี ยค่ าใช้ จ่าย
ใดๆเลย ถือเป็ นการทีพ่ วกเราได้ ตอบแทนคุณ
ด้ วยนะคะ”
“แต่ …”
“นี่เป็ นนา้ ใจจากเราโปรดรับไว้ เถอะคะ”
ด้ วยความทีป่ ระธานคังเป็ นผู้มีอทิ ธิพลทาให้ เขา
ไม่ พลาดแม้ แต่ รางวัลเล็กๆน้ อยๆซึ่งมันก็คุ้มค่ า
ทุกบาททุกสตางค์ อยู่ดี ถ้ าประธานคังออกจาก
โรงแรมไปด้ วยความโกรธ เหล่ าผู้คนในโลก
ธุรกิจของเขาก็จะไม่ มาใช้ บริการโรงแรมนีอ้ กี
ต่ อไปซึ่งมัน เป็ นความเสี ยหายทีโ่ รงแรมไม่ อาจ
ปล่ อยให้ เกิดขึน้ ได้
************************************
“หนึ่ง สอง”
“เป็ นดาบที่ไร้ พลังสิ้นดี แทงปลาไหล 100 ที
ปฏิบัต!ิ ”
ชัง อิลฮุน กาลังสอนดาบอยู่ในโรงฝึ ก
‘กาไรจากรอยัลโรดก็ไม่ เลวเหมือนกัน’
ในสมัยใหม่ โอกาสทีจ่ ะสู้ กนั ด้ วยดาบแทบไม่ มี
และรวมถึงความยากทีจ่ ะมีคนมาฝึ กดาบในโรง
ฝึ ก คนปกติคงไม่ มีใครมาแกว่ งดาบเล่ นกัน
ด้ วยตาแหน่ งทีไ่ ม่ ยุตธิ รรม คนทีม่ ีอาชีพตา่ ต้ อย
ยิง่ เหมาะสม
แค่ มีพลังที่จะทนได้ กย็ ากมากแล้ ว
สาหรับคนฝึ กดาบทีต่ ดิ อยู่ในสิ่ งนีซ้ ึ่งเป็ นปกติที่
คนทีค่ ดิ ในทางนีจ้ ะเข้ ารวมกลุ่มประเภทนี้
‘รอยัลโรดเป็ นที่ปลดปล่ อยของเราจริงๆ’
ความพอใจขั้นพืน้ ฐานในแต่ ละวันคือต่ อสู้ กบั
มอนสเตอร์ และ แข็งแกร่ งขึน้ เป็ นสิ่ งทีผ่ ู้ฝึกดาบ
ทัว่ ไปชอบมากทีส่ ุ ด แต่ ไม่ เฉพาะกับเรื่องนี้ เรื่อง
ฝี มือดาบของพวกเขายังเปลีย่ นแปลงแบบเห็น
ได้ เนื่องจากความคุ้นเคยในการต่ อสู้ ด้วยดาบ
กับผู้คนและกับมอนสเตอร์ หลายชนิด เป็ น
โอกาสในการสร้ างพืน้ ฐานให้ แน่ น ผมคาดไม่ ถึง
ว่ ามันจะช่ วยให้ พวกเราสามารถทาได้ กว่ าที่เคย
เป็ นมา
เป็ นเวลานานทีก่ ารประลอง(กันในโลกจริง)จะ
ไม่ เกิดความ เสี่ ยง รวมถึงในรอยัลโรด กลุ่มของ
ผู้ฝึกดาบสามารถต่ อสู้ ได้ ตามใจและมีเงือ่ นไขที่
ดีทสี่ ุ ดโดยไม่ ต้อง กังวลใดๆ
กริ๊ง !
โทรศัพท์ ดงั
ชัง อิลฮุน รับสายและพูดด้ วยเสี ยงทุ้มตา่
“นี่ครู ฝึกชัง อิลฮุนพูดครับ”
ชังอิลฮุนฝันทีจ่ ะพบกับสาวสวยแสนดีเพือ่
แต่ งงานด้ วย ครู ฝึกชอบโชว์ ความแข็งแกร่ งและ
ความน่ าเกรงขามต่ อหน้ าสาวๆ
เสี ยงปลายสายเป็ นเสี ยงทีเ่ ขารู้ จกั ดี
“พีค่ รับ ผมลีฮุนเอง”
“โอ้ เฮ้ ! เป็ นไงบ้ าง?”
“ผมคิดว่ าจะไปกินอาหารข้ างนอก”
ชัง อิลฮุน ประหลาดใจ
ลี ฮุนซื้ออาหารกินข้ างนอก เขานึกภาพไม่ ออก
เลย
“นายกาลังบอกให้ พวกเราทีโ่ รงฝึ กไปกินอาหาร
จีนกันใช่ ไหม ? แค่ เกีย๊ วทอดซักชิ้นชั้นก็ดใี จ
แล้ ว”
“ไม่ ใช่ ครับ เราจะไปกินกันข้ างนอก(จริงๆ)”
“จริงอ่ ะ ? แล้ วที่ไหนละ”
“พีร่ ้ ู จกั โรงแรม วีไหม?”
“ระ-โรงแรม?”
ชัง อิลฮุนถึงกับติดอ่ าง
“ชั้นรู้ จกั แต่ ทาไมถึงอยากไปทีน่ ั่นละ?”
“มาทีโ่ รงแรม วี สิ ครับเดีย๋ วผมพาไปกินเอง”
“ดะ-ได้ เข้ าใจแล้ ว”
ชัง อิลฮุนรีบเตรียมตัวไป ก่ อนทีล่ ี ฮุนอาจจะ
เปลีย่ นใจ
แต่ เขาก็ยงั เชื่อในคาพูดของลีฮุน
“เอาคนที่โรงฝึ กไปหมดเลยดีกว่ า โอกาสอย่ างงี้
หายาก ฮุ ฮุ ฮุ”
ชัง อิลฮุน เรียกลูกศิษย์ และครู ฝึกมา และสั่ งให้
ไปเจอกันที่โรงแรม วี ขณะทีเ่ ขาเงียบเจ้ าของ
โรงฝึ ก อัน ฮุนโดก็ตดั สิ นใจไปกับพวกเขาด้ วย ดู
เหมือนการออกไปกินอาหารกันข้ างนอกจะเป็ น
เรื่องไม่ ปกติกนั อัน ฮุนโด จึงตัดสิ นใจร่ วมด้ วย
โดยไม่ มีใครรู้
“โรงแรมนีส้ ิ นะ…”
“ใช่ เลย เข้ าไปกันเถอะ”
“หวังว่ าอาหารจะอร่ อยนะ? ถ้ ามันเป็ นที่ที่
คุ้นเคยคงจะดีมาก”
“โอ้ อาจารย์กม็ าด้ วยหรอครับ”
“……”
อันฮุนโด พวกครู ฝึกและเหล่ าลูกศิษย์ เดินไป
โรงแรม แน่ นอนว่ านี่ไม่ ใช่ การเดินช้ าๆสบายๆ
มันรวดเร็วและเข้ มแข็ง!
เหล่ าลูกศิษย์ วงิ่ กันตลอดทาง
พวกเขามาถึงโรงแรมโดยไม่ มีใครหลงทาง
“นี่ นี่มัน…”
เหล่ าพนักงานรักษาความปลอดภัยพยายาม
ควบคุมแต่ พวกเขาก็วงิ่ เร็วหยัง่ กับพายุ ก่ อน
หน้ านีซ้ ักพักพวกเขามาถึงหน้ าลิฟท์ แล้ วแต่ กม็ ี
คนอยู่ลฟิ ท์ เต็มไปหมด
ดวงตาของเหล่ าลูกศิษย์ดูเอาจริงเอาจัง อัน ฮุน
โดจึงพูดอย่ างเรียบๆว่ า
“เอาละพวกเรา ในวันแบบนีย้ งั บันไดอยู่อกี ไป
ใช้ บันไดกันเถอะ”
“มีเหตุผลๆ”
อัน ฮุนโดจึงนาเหล่ าลูกศิษย์ เดินขึน้ ไปและก็
มาถึงห้ องอาหารทีอ่ ยู่ช้ัน 20
ลีฮุนกาลังรอพวกเขาอยู่แล้ ว
******************************
“ยินดีต้อนรับครับ อาจารย์ ”
“หวัดดีๆ ข้ าหิวแล้ วล่ ะ อาหารอยู่ไหนหรอ ?”
“เดีย๋ วก็มาเสิ ร์ฟแล้ วครับ”
“แล้ วเราได้ กนิ ฟรีใช่ ไหม?”
“ใช่ ครับ ฟรีท้งั หมดเลย”
“สมแล้ วที่เจ้ าเป็ นศิษย์ โปรดของข้ า”
ผู้จดั การภัตตาคารบอกพนักงานให้ เตรียม
ต้ อนรับลี ฮุนและแขกอีกกลุ่มใหญ่ แล้ ว โดย
ต้ องบริการให้ ดที สี่ ุ ด สาหรับพ่อครัวให้
ทาอาหารทีด่ สี ุ ดเท่ าทีท่ าได้ และเหล่ าพนักงานก็
กาลังรออยู่แล้ ว
แต่ หลังจากทีป่ ระตูเปิ ดออก และพวกเขาเข้ า
รับรองอัน ฮุนโด กับเหล่ าครู ฝึก และเห็นเหล่ า
ลูกศิษย์ ทเี่ ดินเข้ ามา หน้ าของพนักงานก็ถงึ กับ
เปลีย่ นสี เพราะมีคนมามากกว่ า 500 คน!
พวกเขาเข้ าไปจับจองโต๊ ะอย่ างยินดีและสั่ ง
อาหาร
“นะ-นี่เป็ นไวน์ เบอร์ กนั ดี วินเทจ ปี 99 ครับ”
อึกๆๆ!
เหล่ าพนักงานที่หวาดผวาจาต้ องรินไวน์ เติมให้
ทุกแก้ วเมื่อพวกเขาดืม่ ไวน์ ข้าวจนหมด
“รสชาติดมี าก เอามาอีกแก้ ว!”
“…..”
“ขอเนือ้ ผัดเพิม่ อีก 50 ที่!”
“อาหารอร่ อยมากแต่ ทาไมถึงเสิ ร์ฟช้ านัก!”
“เรามาลองกินให้ อมิ่ จนท้ องจะแตกตายกัน
เลยมั้ย ไหนๆ ก็มีคนเลีย้ งแล้ ว ฟรีทุกอย่ าง!
เหล่ าลูกศิษย์ และครู ฝึกอยู่ในช่ วงทีก่ าลังหิวสุ ดๆ
หลังฝึ กซ้ อมพอดี พวกเขาปลดสายคาดเอวและ
กินดืม่ กันอย่ างไม่ ลงั เล
แล้ วอัน ฮุนโดก็ลุกขึน้ ยืน
“ทุกคนฟัง สาหรับคนฝึ กศิลปะการต่ อสู้ แบบ
พวกเรา จะกินมากเกินไปมันก็ไม่ ด”ี
ผู้จดั การและพนักงานมองอัน ฮุนโดด้ วยสายตา
ที่มีความหวัง แต่ สุดท้ ายมันก็ไม่ ช่วยอะไรเลย
นอกจากทาให้ ท้อแท้ กว่ าเดิม
“กินกันคนละ 10 จานพอนะ”
“ท่ านอาจารย์ ก!็ ”
500 คน คนละ 10 จาน!
ค่ าอาหารจานนึงตกจานละ 7,000 วอน พวกเขา
กินด้ วยอารมณ์ ส่วนลึกของหัวใจราวกับกินบุฟ
เฟ่ ต์ เนือ้ อยู่ ด้ วยเหตุนีเ้ องทาให้ วตั ถุดบิ ของ
ภัตตาคารถึงกับหมดเกลีย้ ง
“เอิก๊ กก! อิม่ แล้ ว”
“อร่ อยจัง ผมกินได้ เยอะเลย”
เหล่ าพนักงานเสิ ร์ฟอาหารครบเรียบร้ อยและ
เกือบจะเป็ นลมกันหมดแล้ ว
พวกเขาได้ แต่ ภาวนาให้ ลูกค้ ากลุ่มนีอ้ อกไปเร็วๆ
แต่ พวกเขายังนั่งอยู่ครบทุกคน
‘อะไรกันอีก(วะ)เนี่ย?’
ชอย จองบัม เอ่ ยถามด้ วยใบหน้ าอายๆ
“แล้ วเมื่อไหร่ ของหวานจะมาเสิ ร์ฟหรอครับ?”
ข้ างๆเขา มาแซง บัมโด ก็พูดว่ า
“ถ้ าผมมากินทีน่ ี่ได้ ทุกวันก็ดสี ิ นะครับ”
“…….”
***********************************
ลี ฮุนและลี ฮายันกลับมาทีบ่ ้ านหลังจากดูหนัง
และทานอาหารทีภ่ ตั ตาคารเสร็จ แทบจะเรียก
ได้ ว่าเป็ นการออกไปเที่ยวข้ างนอกครั้งแรกของ
พวกเขา
ทั้งคู่เกือบจะหมดแรง
‘ให้ ซ้อมเหวีย่ งดาบ 5 ชั่วโมงติดกันยังดีซะกว่ า’
ลี ฮุนสะบัดหัวไปมา
คนอืน่ ๆ ก็ออกไปเที่ยวกันเป็ นปกติ แต่ ทาไมมัน
ถึงยากสาหรับเรานักนะ
เขาพบว่ าการดูหนังนั้นเป็ นสิ่ งทีย่ าก และการ
เดินเล่ นในเมืองก็ทาให้ เขาเหนื่อยเร็ว และยัง
ต้ องแกะสลักทีภ่ ตั ตาคารอีก มันยากพอดูเลยที่
จะสร้ างรู ปสลักจากนา้ แข็ง ยิง่ ไปกว่ านั้น แค่
มองผ่ านๆ ก็รู้ แล้ วว่ าเป็ นรู ปสลักทีเ่ อาไปขายใคร
เขาไม่ ได้
แต่ ภารกิจวันนีก้ เ็ สร็จสมบูรณ์ และตอนนีเ้ ขาก็
กลับมาที่บ้านแล้ ว
“ราตรีสวัสดิ์ค่ะพี”่
“อือ้ น้ องก็ด้วย พักผ่ อนเถอะ”
น้ องสาวของเขาเข้ านอน และลี ฮุนก็เปลีย่ นชุด
เพือ่ ออกไปข้ างนอกอีกครั้ง ปกติหลังจาก
อาบนา้ เขาจะเข้ าสู่ รอยัลโรดแต่ วนั นีเ้ ขาต้ องไป
อีกทีห่ นึ่ง
ลี ฮุนขึน้ รถเมล์ รอบกลางคืนไปที่
โรงพยาบาล มองหาพยาบาลที่เข้ ากะดึกและ
ถามว่ า
“คุณย่ าเป็ นยังไงบ้ างครับ?”
“เธอหลับอยู่ค่ะ เป็ นเพราะเซลล์ มะเร็งตอนนีก้ ็
เลยกาลังให้ ยาแก้ ปวดอยู่ค่ะ คุณเข้ าไปได้ นะแต่ ก็
ไม่ รู้ ว่าเธอจะตืน่ ตอนไหน”
“ไม่ เป็ นไรครับ เดีย๋ วผมเข้ าไปเอง”
ลี ฮุนเปิ ดประตูห้องและเข้ าไปข้ างใน
ห้ องของโรงพยาบาลไม่ กว้ างนัก คุณย่ ากาลัง
นอนอยู่ทเี่ ตียง หลับสนิท มีอุปกรณ์ ทาง
การแพทย์ หลายชนิดเชื่อมต่ ออยู่กบั ตัวเธอ ลี ฮุน
นั่งข้ างๆ เตียงและจับมือของเธอขึน้ มา
“ผมมีข่าวดีมาบอกครับย่ า”
มีเพียงเสี ยงลมหายใจตอบกลับมา เธอกาลัง
หลับ
อุปกรณ์ วดั คลืน่ หัวใจกาลังแสดงผลด้ วยรู ปแบบ
สม่าเสมอ ด้วยฤทธิ์ยาเธออาจจะนอนหลับไป
อีก 7 ชั่วโมง
“วันนีฮ้ ายันไปสั มภาษณ์ เข้ ามหาวิทยาลัยเกาหลี
แล้ ว นะครับ ความจริงมันมีอุบัตเิ หตุนิดหน่ อย
ไม่ รู้ ว่าจะผ่ านหรือเปล่ า แต่ มันก็ยงั เป็ นเรื่องดีใช่
ไหมครับย่ า?”
“……”
“ตอนนีเ้ ธออายุครบ 19 แล้ ว ตั้งแต่ วนั นั้นมัน
ผ่ านมา 14 ปี เด็กน้ อยทีเ่ ฝ้ าแต่ ถามว่ าพ่ อแม่ อยู่
ไหนขณะขีห่ ลังผม ตอนนีเ้ ธอโตเป็ นสาวแล้ ว”
ลี ฮุนพูดต่ อไปแม้ ย่าจะยังนอนหลับอยู่
“ที่จริงมีเรื่องมากมายเกิดขึน้ ตั้งแต่ วนั นั้นและ
ผมหวังว่ าเธอจะมีชีวติ ทีม่ ีความสุ ข ในตอนนั้น
มีความลาบากมากมาย มีอยู่วนั หนึ่งทีไ่ ม่ มี
อาหารจะกินกันย่ าเคยพูดว่ าจาเป็ นต้ องลดปาก
ท้ องที่ ต้ องรับผิดชอบ ย่ าจาเป็ นต้ องส่ งฮายันไป
สถานเลีย้ งเด็กกาพร้ า”
มันนานมาแล้ วแต่ การทีน่ ้ องสาวเขาเกือบจะต้ อง
ไปอยู่สถานเลีย้ งเด็กกาพร้ า ทาให้ ลี ฮุนถึงกับ
ต้ องอดข้ าวประท้ วงไม่ ให้ ส่งน้ องสาวไปถึง 3
วัน
“ย่ าครับ ตอนนั้นย่ าบอกว่ าผมจะต้ องเสี ยใจ
ภายหลังแน่ แล้ วก็จริง เราต้ องผ่ านช่ วงที่แทบไม่
มีอะไรจะกิน มีหลายมือ้ ทีผ่ มต้ องอด ในตอน
นั้นผมยอมรับว่ าผมเกลียดฮายัน เพราะฮายันทา
ให้ เราแทบไม่ มีเงินจ่ ายค่ าเทอมของผม ผมพูด
ไม่ ดกี บั เธอ บอกเธอว่ าผมคงมีความสุ ขกว่ านีถ้ ้ า
ไม่ มีเธอ”
ผู้เป็ นย่ าก็เกลียดเธอด้ วยเช่ นกัน เพราะฮายันทา
ให้ ลฮี ุนต้ องทรมานและต้ องถูกดุด่าหลายหน
พวกเขาจะบ่ นอย่ างรุนแรงแม้ ในเรื่องเล็กๆน้ อยๆ
นี่เป็ นอีกสาเหตุหนึ่งว่ าทาไมน้ องสาวเขาถึง
กลายเป็ นเด็กไม่ ดอี ยู่ช่วงหนึ่ง
“ผมไม่ เสี ยใจเลยครับ ถ้ าเราย้ อนกลับไปได้ ผม
คงเลือกทางเดิมเพราะพวกเราคือครอบครัว
เดียวกัน”
แม้ เธอจะยังคงหลับอยู่ และไม่ ได้ ตอบใดๆ
กลับมา
แต่ กท็ าให้ ลฮี ุนโล่ งใจ เขาเก็บสิ่ งนีไ้ ว้ ในใจมา
ตลอด 10 กว่ าปี และตอนนีม้ ันได้ จบลงแล้ ว
ลีฮุนกลับบ้ าน
เข้ าไปในแคปซู ลแล้ วเข้ าสู่ รอยัลโรด
************************
เทือกเขายุโรกิและปราสาทของดาร์ ค เอลฟ์ !
ซากกาแพงทีพ่ งั ถูกซ่ อมแซมแล้ วและเสบียง
ของออร์ คได้ ถูก ย้ ายมาเรียบร้ อย พวกเขากาลัง
เตรียมตัวเข้ าสู่ สงครามกับกองทัพอันเดธทีน่ า
โดยลิช ไชร์
วีดยังอยู่ทเี่ ดิมทีเ่ ขาออกจากเกมมา เขาอยู่ในร่ าง
มนุษย์ ในเมืองดาร์ ค เอลฟ์ รอบๆด้ านกาลัง
ก่ อสร้ างอยู่เต็มไปหมด
“ชวิท กาไร!”
“ชวิชวิท เราเหล่ าออร์ คทางานหนัก เราเป็ นออร์
คที่ด”ี
“ซ้ อนหินก้อนนั้นให้ สูงขึน้ อีก!”
“จะเอาสู งแค่ ไหน ชวิ!”
“สู ง สู งอีก! ชวิชชชชช เอาให้ สูงถึงฟ้าเลย!”
ออร์ คกาลังขนหินก้ อนใหญ่ เบิม้ หินจานวนมาก
ถูกรวมเข้ าไว้ ด้วยกันและกองสุ มกันเพือ่ สร้ าง
หอคอย
โครมมม!
"ชวิกกก!”
“แอ้ กก ช่ วยด้ วยเพือ่ น!”
กองหินสู งเกินไป แค่ แตะมันก็ส่งเสี ยงครืนและ
ล้ มลงทับออร์ คอยู่ข้างใต้ ดาร์ ล เอลฟ์ นั้น
แตกต่ างจากออร์ คเล็กน้ อยพวกเขาฉลาด
มากกว่ า จึงทาเพียงกลอกตาไปมา
“พวกออร์ คนี่ทางานหนักกันจริง”
“เหมือนจะเล่ นสนุกกันมากกว่ านะ”
“เราคือเอลฟ์ เรี่ยวแรงเราไม่ มากเท่ าพวกนั้น”
“เป็ นเรื่องธรรมชาติล่ะนะ”
ดาร์ ค เอลฟ์ กาลังขยันอู้ และสู บบุหรี่กนั อยู่
เพียงแค่ วดี ไปทีอ่ นื่ ซักพัก ทุกสิ่ งก็เละเทะไป
หมดภายในแค่ 5 นาทีทเี่ ขาไม่ อยู่ ตอนนีเ้ ขามี
งานทีต่ ้ องซ่ อมทุกอย่ างใหม่ อกี ครั้งหนึ่ง
ก้ อนหินถูกกองไว้ กระจายไปทัว่ อย่ างไม่ เป็ น
ระเบียบ การเก็บรวบรวมวัสดุทถี่ ูกวางทิง้ ๆ
ขว้ างๆ ไปทั่ว เป็ นเรื่องท้ าทายมาก ส่ วนของ
ปราสาทก็เสี ยหายจากการเผาทาลายของออร์ ค
(ในสงครามแรก)
พวกดาร์ ค เอลฟ์ กาลังเหยาะเกลือในเนือ้ ย่ าง ปก
ติเอลฟ์ ต่ อต้ านการคร่ าชีวติ และการกินเนือ้ แต่
กับดาร์ ค เอลฟ์ ไม่ เป็ นอย่ างนั้น เพราะดาร์ ค
เอลฟ์ แต่ แรกก็มาจากเอลฟ์ ทีเ่ สื่ อมถอย จนผิว
เปลีย่ นเป็ นสี ดา ทาให้ เอลฟ์ อืน่ ๆ มองว่ าเป็ นเผ่ า
ที่ป่าเถื่อน
“ดูซะ นี่คอื พลังของเกลือ พวกออร์ คป่ าเถือ่ น”
“ช่ ายย…เราก็พบว่ าการกินอาหารกับเกลือมัน
อร่ อยมาก”
เนื่องด้ วยจะต้ องสู้ กบั กองทัพอันเดธ พวกออร์ ค
และดาร์ คเอลฟ์ ได้ สร้ างความปรองดองกันอย่ าง
ดี พวกเขาดืม่ เหล้ า กินเนือ้ ย่ างด้ วยกันทาให้
ออร์ คและดาร์ ค เอลฟ์ หลายคนไปรวมตัวกันที่
บริเวณตลาด โดยไม่ สนใจแผนการซ่ อมแซม
ปราสาท
เมื่อคิดว่ าต้ องพาตัวขีเ้ กียจพวกนีไ้ ปรบกับ
กองทัพอันเดธ วีดก็ปวดหัวตึ๊บ และแทบจะป่ วย
ซะเดีย๋ วนั้น
“หัวหน้ า! เราทางานที่ได้ รับมอบหมายสาเร็จ
แล้ วครับ”
ตอนนั้นเองทีบ่ ูเรน เบคเกอร์ ฮอสแรม และเดล
เหล่ าราชองครักษ์ และพรีส ปรากฏตัวขึน้ !
‘พวกทหารมีจานวนน้ อยมากมันพอมีหวังไหม
นะ? แม้ ภารกิจนีจ้ ะล้ มเหลวแต่ ถ้าเราส่ งพวกเขา
กลับไปโรเซนไฮม์ ได้ ปลอดภัย เราก็ยงั ได้ ผล
งานกับราชวงศ์ แล้ วก็ไอเทมอยู่!’
เป็ นเงินและความสั มพันธ์ ที่ได้ รับจากผลงานที่
เขาทา
สาหรับวีดทหารพวกนีม้ ีความหมายมากกว่ าสิ่ ง
ใด
แต่ นายกองคนหนึ่งพูดขึน้ มาว่ า
“ตามที่ท่านสั่ งเสบียงทั้งหมดของพวกเราทีอ่ ยู่
ใกล้ เมือง ถูกย้ ายมาทีน่ ี่หมดแล้ วครับ”
“ดีมาก“
เมื่อเขามองไปทีบ่ ูเรน เขาเห็นความไว้ วางใจใน
ตัวบูเรน
เขาเจอกับเบคเกอร์ และคนอืน่ ๆครั้งแรกทีถ่ า้
สั ตว์ ร้ายแห่ งลิตวาร์ ต ซึ่งเป็ นที่ๆพวกเขา
ปฏิบัตภิ ารกิจที่เสี่ ยงอันตรายมาด้ วยกัน
นั่นก็ให้ เกิดความศรัทธาและความเชื่อมั่นใน
ตัวบูเรน !
แต่ ประเด็นนั้นก็ไม่ เกีย่ วกับการทีบ่ ูเรนเก็บ
เสบียงซัก เท่ าไหร่ ไม่ สิ ไม่ เกีย่ วเลยตะหาก
เพราะพวกอาวุธสงครามต่ างๆทั้งลูกธนู มีดสั้ น
กระบองทีท่ หารสวมใส่ กบั ทั้งอาวุธชนิดอืน่ ๆได้
หายไปเป็ นที่เรียบร้ อย สิ่ งที่สาคัญกว่ าคือเหล้ า
หลายขวดซึ่งวีดเตรียมเอาไว้ ขายล๊ อตใหญ่ ก็
หายไปเช่ น กัน
ตั้งแต่ วดี มาถึงเทือกเขายุโรกิในทีร่ าบแห่ งความ
สิ้นหวัง(Plains of Despair) เขาท่ องเที่ยวไป
ด้ วยใจเบิกบาน เขาเก็บผลเบอร์ รี่ชนิดเป็ นกรด
และสมุนไพรทายาหายากได้ หลายชนิด!
วัตถุดบิ คุณภาพสู งสามารถใช้ ประโยชน์ ได้
เฉพาะเมื่อหมักกับ แอลกอฮอล์ ถ้ าคุณดืม่ มัน
มากเกินไปคุณจะรับรู้ ถงึ ความหวานก่ อนทีจ่ ะ
ตาย ไม่ สิ บางทีอาจจะไม่ ตาย
เขาเก็บนา้ ค้ างยามเช้ ามากลัน่ เหล้ าหลายชนิด
และวีดยังทาไวน์ ขนึ้ มาอีกซึ่งตอนนีม้ ันหายไป
หมดแล้ ว
“ไวน์ ของข้ าไปไหนหมดหรอ ? หรือยังไม่ ได้
ขนมา เป็ นแบบนั้นใช่ ไหม?”
“เอ่ ออ…”
บูเรนมองเลิก่ ลัก่ ไปทีพ่ วกออร์ ค
“พวกมันดืม่ กันหมดเลย ข้ าพยายามจะห้ าม
แล้ วนะแต่ …”
วีดคิดใคร่ ครวญ
เป็ นไปไม่ ได้ ที่จะมีแอลกอฮอลล์ ในทีร่ าบแห่ ง
ความสิ้นหวังนี้ และก็ยงิ่ เป็ นไปไม่ ได้ ใหญ่ เลยที่
พวกออร์ คจะกลัน่ กันเอาเอง ดังนั้นไอ้ พวกออร์ ค
(เวร)พวกนีม้ ันต้ องกาลังกินเหล้ าของเขาเป็ นแน่
“อร่ อยยยยย ชวิค!”
ฟุดฟิ ดๆ ! กลิน่ อะไรน่ ะ?”
ไวน์ ทใี่ สสะอาดดัง่ คริสตัลกาลังลอยมาแตะจมูก
ของพวกออร์ ค
“อึกกก!”
วีดอยากจะกระอักเป็ นเลือด เขาเจ็บปวดราว
เลือดเนือ้ ถูกเฉือน
ไวน์ ที่เขาหมักกับมือ
ทุกๆครั้งทีเ่ ขาหมักไวน์ วีดจะมีความหวัง
‘ขอให้ ได้ เงินเยอะๆทีเถ้ อออ’
ด้ วยการกลัน่ คุณสามารถหาเงินจานวนมาก
ผ่ านการขายเหล้ าได้
มันใช้ เวลาหลายเดือนกว่ ารสชาติและฤทธิ์ของ
มันจะเข้ าที่ เขาหวังไว้ กบั มันมาก
ขณะทีเ่ ขากาลังกลัน่ เหล้ าอย่ างบ้ าคลัง่ จานวน
ของมันก็เพิม่ ขึน้ ถึงหลายร้ อยขวดโดยไม่ รู้ ตวั
ตอนที่เขาได้ ไอเทมทีม่ ีค่าระหว่ างออกล่ าเขา
จาต้ องเอาไวน์ พวกนั้นออกมาเพือ่ เก็บไอเทม
แทน เมื่อไม่ มีทเี่ ก็บไวน์ วีดจึงฝากให้ ทหารพวก
นีด้ ูแล
และนี่คอื ผลลัพธ์ ที่ได้
“ไม่ อยากจะเชื่อ…”
วีดแทบทรุด
ในระหว่ างนั้นพวกออร์ คก็กาลังดืม่ กินกันอย่ าง
เมามัน ไวน์ สีนา้ เงินเข้ มเหลือเพียงก้ นขวด ขวด
เปล่ ากลิง้ ไปรอบๆ ไวน์ ที่เขาจะเอาไปขายหายวับ
ไป เงินก็ปลิวไปด้ วย
“อ้ าาาก!”
วีดคารามด้ วยความเศร้ า!
แม้ แต่ เนือ้ ตากแห้ ง พวกออร์ คกับดาร์ ค เอลฟ์ ก็
กาลังเคีย้ วกันอยู่
เนือ้ ตากแห้ งวีดก็เป็ นคนทา
เกือบจะไม่ มีไวน์ เหลือสั กขวด และตะกร้ าที่เคย
มีเนือ้ ตากแห้ งอยู่เต็มก็ว่างเปล่ า
‘ต้ องมานั่งทาเหล้ ากับอาหารอีกครั้ง’
แม้ กระนั้น วีดยังมีความหวัง
อย่ างไรก็ตาม นี่กค็ อื ทหารของเขา
แม้ ไวน์ และเสบียงในการสู้ รบจะหายไปแต่ เขาก็
ยังไม่ เสี ยทหารผู้ภกั ดีต่อเขา
“เป็ นความผิดข้ าเอง ข้ าขอโทษ พวกออร์ คมัน
บังคับเอาไป…อึก!”
ขณะทีบ่ ูเรนอธิบายอยู่เขาก็สะอึกหลายครั้ง นั่น
ทาให้ วดี หันมาสั งเกตอาการเหล่ าทหาร ท่ ายืนโซ
ซัดโซเซ หน้ าแดงกา่ นี่มันอาการคนเมาชัดๆ
“นี่มัน…!”
ในทีส่ ุ ดวีดก็เข้ าใจทุกอย่ างกระจ่ างแจ้ ง
ขณะทีบ่ ูเรนและเบคเกอร์ ขนเสบียงตามคาสั่ ง
ของเขาอยู่ พวกเขาก็เจอเข้ ากับเหล้ า
“นี่มันเหล้ านี่นา”
“เราจะทายังไงกันดี”
“จะต้ องทาอะไร ตอนนีข้ ้ าเป็ นหัวหน้ านะโว้ ย”
“อึก! น่ ากินมาก”
“จิบเดียวคงไม่ เป็ นไรมั้ง”
“แก พวกแกกล้ า…”
“เอาน่ า มาดืม่ กันเหอะ”
การเชื่อใจว่ าพวกทหารจะไม่ กนิ เหล้ าก่ อนออก
ศึก ก็เหมือนเชื่อว่ าจะฝากปลาย่ างไว้ กบั แมวนั่น
แหละ
เริ่มแรกพวกเขาแค่ จบิ ๆ เท่ านั้นจริงๆ แต่ หลังๆ
เปลีย่ นเป็ นซัดโฮกมากกว่ า
“มันร้ อนวูบเลยเว้ ยยย”
“ว้ าว ! อร่ อยแท้ ”
แค่ จบิ เดียวก็เหมือนการเสพติด
ทหารของวีดยังยึดมั่นในคาสั่ งแต่ พวกเขาเอา
เหล้ าออกจากความคิดไม่ ได้ เลย และพวกเขายัง
กลัววีดอีกด้ วย
“เอางี้ ให้ พวกออร์ คดืม่ ให้ หมดเลยดีไหม?”
“งั้นเอาไปให้ ออร์ คกันเถอะ”
ด้ วยเหตุนีพ้ วกเขาจึงเปิ ดเผยขุมทรัพย์ (เสบียง)
และรางวัลของพวกเขาคือไวน์ หมัก!
“แล้ วต้ องสู้ กบั กองทัพอันเดดกันในสภาพนี้
หรอเนี่ย…”
วีดถอนหายใจ
*******************************
ความอลหม่ านเกิดขึน้ ในโลกอินเตอร์ เน็ต
ผู้คนพยายามเข้ าสู่ เวปไซต์ รอยัลโรดทั้งวันทั้ง
คืน
พวกเขานิยมเข้ าไปดูรายงานจากหอเกียรติยศที่
พวกเขาหลงใหล
- มาค้ นหาตัวตนทีแ่ ท้ จริงของออร์ คกันเถอะ
- มีไอเทมเวทมนต์ ที่ทาให้ แปลงร่ างได้ เหรอ?
- บางทีอาจจะเป็ นสายอาชีพนึงของวิซาร์ ด ที่
จะเปลีย่ นเป็ นเนโครแมนเชอร์ ได้ ทีหลังล่ ะมั้ง?
- แปลว่ าคนทีเ่ ปลีย่ นอาชีพแล้ วถึงจะเป็ นเนโค
รแมนเชอร์ ได้ ง้นั หรอ?
พวกที่เล่ นอาชีพวิซาร์ ดต่ างขวนขวายกับเรื่องนี้
อย่ างเอาเป็ นเอาตาย
เมื่อมีอาชีพเปิ ดขึน้ มาใหม่ กห็ มายถึงคุณสามารถ
เรียนเวทมนต์ ใหม่ ๆได้
เวทมนต์ มีค่ามากสาหรับวิซาร์ ดพวกเขาจึง
อยากได้ เพิม่ ไม่ ว่าจะต้ องทาไงก็ตาม
มีวซิ าร์ ดจานวนมหาศาลถามเรื่องนีก้ บั บริษทั ยู
นิคอร์ นซึ่งเป็ นผู้ให้ บริการเกมรอยัลโรด
- ได้ โปรดเถอะ บอกพวกเราเกีย่ วกับความ
คืบหน้ าของเควสไม่ ได้ เหรอ? เราต้ องทายังไง
ถึงได้ เปลีย่ นเป็ นอาชีพนี้ ?
- ช่ วยเปิ ดเผยลักษณะของอาชีพเนโครแมน
เชอร์ ให้ ที
"..."
หลังจากจบการต่ อสู้ ครั้งหนึ่งในวันนี้ ซอยูน
ถอดชุดเกราะส่ วนบนออกมา เธอสวมใส่ ชุด
เกราะหนักทั้งตัว วีดมีโอกาสได้ ประเมิน
ประกายแห่ งความลา้ ค่ าของไอเทมเหล่ านีห้ ลาย
ครั้งแล้ ว แต่ เขาไม่ เคยรู้ เลยว่ าเธอใส่ เชนเมลอยู่
อีกชั้นหนึ่ง
‘นี่มัน ‘เฉพาะ’ สายอาชีพต่ อสู้ ระยะประชิดจริง
ๆ’ ฮุนคิดอย่ างอิจฉา
อัศวินทั้งหลายและเหล่ านักสู้ ระยะประชิดล้ วน
แล้ วแต่ มีความสามารถในการสวมใส่ เกราะ
หลากหลายประเภทในเวลาเดียวกัน ถ้ าสวมใส่
เกราะทั้ง 3 ประเภท เกราะเหล็ก เกราะหนัง และ
เกราะผ้ า พร้ อมกันคุณจะได้ การปกป้องทีด่ ที สี่ ุ ด
เท่ าที่จะมีได้
ปัญหาเพียงอย่ างเดียวก็คอื นา้ หนักรวมของ
ทั้งหมดนั้นต้ อง การค่ าความแข็งแกร่ ง ค่ า
อดทน และความว่ องไวอย่ างมาก ถ้ าคุณมีไม่
มากพอ คุณจะเหนื่อยล้ าหมดแรงและสู ญเสี ย
ความสามารถในการเคลือ่ นไหว
หลังจากที่ได้ สกิลแบล็คสมิธ ระดับกลางแล้ ว วี
ดเองก็ได้ ความสามารถในการใส่ ชุดเกราะหลาย
ประเภทพร้ อมกันเช่ นกัน แต่ เขาไม่ มีค่าเหล่ านั้น
มากพอ วีดจึงไม่ กล้ าจะใส่ เกราะ 3 ชนิดเหมือน
พวกอัศวิน
ในภวังค์ จติ วีดเกือบจะเดินชนซอยูนทีก่ าลัง
สารวจชุดเกราะทีเ่ ธอถอดออกมาโดย
ละเอียด
‘ถึงเวลาซ่ อมบารุ งแล้ วสิ นะ?’
พืน้ ผิวของชุดเกราะทั้งหมดแทบจะปกคลุมอยู่
ในรอยแตกร้ าว บางส่ วนเนือ้ ชุดเกราะถึงกับ
หลุดออกไปแล้ ว
“ชวิวคิ !”
วีดเข้ าประชิดซอยูนอย่ างรวดเร็ว และฉวยเอา
ชุดเกราะออกมาจากมือของเธอ เขาทาไปตาม
ความเคยชินที่ต้องคอยซ่ อมแซมอุปกรณ์ ให้ กบั
คนรอบข้ าง
คุณค่ าทางศิลปะ:260
ผลที่ได้ รับ:
-คนทีม่ องรู ปสลักนีจ้ ะได้ รับอัตรา
ฟื้ นฟูพลังชีวติ และมานา มากขึน้ 4%
สาหรับ 1 วัน
-ความเร็วในการเคลือ่ นตัวเพิม่ 5%
-ความแข็งแกร่ งและความว่ องไว
เพิม่ ขึน้ 10
-ความฉลาดและปัญญาเพิม่ ขึน้ 3
-หากเป็ นผู้ชาย จิตวิญญาณนักสู้ จะ
เพิม่ ขึน้
ผลเหล่ านีไ้ ม่ ทบั ซ้ อนกับรูปสลักอืน่
จานวนของผลงานชั้นดี ทีส่ ร้ าง
ทั้งหมด : 10
-ความชานาญในงานแกะสลัก
พัฒนาขึน้
-ชื่อเสี ยงเพิม่ 19
-ความอดทนเพิม่ ขึน้ 2
-ศิลปะ เพิม่ ขึน้ 1
-ความทรหดเพิม่ ขึน้ 3
ความชานาญในงานสลักของเขาเพิม่ ขึน้ อีกครั้ง!
วีดตะโกนออกมาอย่ างไม่ อาจทนรอได้
“ตรวจสอบสกิล ความชานาญในงานแกะสลัก!”
ความชานาญในงานแกะสลัก:ขั้นกลางระดับ 9
(46%)
คุณสามารถสร้ างรู ปสลัก ขายมันไปด้ วยราคา
สู ง และเป็ นทีช่ ื่นชอบของเหล่ าสตรี
“หรือเราจะลงรายละเอียดผิดพลาด?” วีดตั้ง
คาถามกับตัวเอง
4 ชั่วโมงถัดมาเมื่อซอยูนออกจากเกม วีดก็เริ่ม
งานสลักชิ้นถัดไปและถึงแม้ วดี จะสร้ างงานชั้นดี
ได้ อกี ครั้ง กับ ‘นักรบสาวกับดาบ’ สกิลของเขาก็
เพิม่ เพียง 4% เท่ านั้น
“บางทีเราจะขาดความเข้ าใจในต้ นแบบ? นี่คง
เป็ นสาเหตุที่ทาให้ เราได้ สกิลเพิม่ ขึน้ แค่ นิด
เดียว”
วันถัดมา เมื่อวีดอยู่คนเดียวอีกครั้ง วีดก็เริ่ม
สร้ างรู ปสลักอีก เขาพยายามถ่ ายทอดความงาม
ที่จัดได้ ว่าเป็ นปรากฏการณ์ เหนือธรรมชาติของ
ซอยู นทีท่ าให้ วดี หลงไหลได้
บางครั้งมันก็เป็ นเรื่องยากสาหรับซอยูนทีจ่ ะ
มองผู้คน นั่นทาให้ เธอพยายามทีจ่ ะหลบซ่ อน
ตัวจากทุกคนด้ วยการไปยังทีไ่ กลห่ าง ใน
บางครั้งทีเ่ ธอทาไม่ สาเร็จ พวกผู้ชายก็จะไล่ ตาม
เธอไปทุกที่ ต่ อสู้ กนั เอง โชว์ ให้ เธอเห็นว่ าพวก
เขานั้นแข็งแกร่ ง แต่ เธอก็ไม่ ได้ พูดอะไรออกไป
จนมันกลายเป็ นปัญหา และทาให้ เธอกลายเป็ นผู้
เล่ นทีส่ ั งหารผู้เล่ นในท้ ายทีส่ ุ ด
ถ้ าซอยูนรู้ ว่ามีผ้ ูชายอยู่ข้าง ๆ เธอล่ ะก็ เธอคงจะ
อยู่กบั เขาไม่ ได้ แน่ ๆ
แต่ ไม่ ใช่ กบั ออร์ ค ออร์ คทึม่ ๆ ไม่ ได้ ทาให้ ซอยูน
ตั้งป้อมต่ อต้ าน และนั่นก็ทาให้ วดี มีโอกาสได้
เห็นตัวตนจริง ๆ ของซอยูน ทีต่ ่ อสู้ กบั มอน
สเตอร์ นอนอาบแสงอาทิตย์ อนั อบอุ่น ใบหน้ า
ของเธอยังคงไม่ แสดงความรู้ สึกใดนอกจาก
ดวงตาของเธอ
เธอเหม่ อมองใบไม้ ร่วงหล่ นจากต้ นด้ วยความ
เศร้ าในแววตา บ่ อยครั้งที่เธอมองไปยังลาธาร
เล็ก ๆ ในหุบเขาระหว่ างทีน่ ั่งรออาหารจากวีด
อย่ างเงียบ ๆ
มีอยู่ครั้งหนึ่งระหว่ างทีเ่ ดินอยู่ ซอยูนเด็ด
ดอกไม้ ขนึ้ มาทัดผม เหมือนว่ าเธอจะทาไปโดย
ไม่ รู้ สึกตัว แต่ วดี นั้นแทบจะกระโดดขึน้ ด้ วย
ความตกตะลึง!
"..."
วีดคิดว่ าเธอเป็ นฆาตกรทีไ่ ม่ เหลือทีว่ ่ างในหัวใจ
ให้ กบั ความอ่อนโยนใด ซึ่ง นั่นดูจะตรงข้ ามกับ
สิ่ งที่เธอแสดงออกให้ คนอืน่ เห็น และเมื่อวีดได้
เห็นเหตุการณ์ ทซี่ อยูนมองกระรอกน้ อยสองตัว
หยอกล้ อกันด้ วย นัยน์ ตา ทีโ่ ศกเศร้ า.... วีดก็
เข้ าใจในทีส่ ุ ด
“ใช่ แล้ ว นั่นแหละ!”
วีดอยู่ในภวังค์ ของงานอีกครั้ง
“เมื่อสร้ างรู ปสลัก เราไม่ ควรจะด่ วนสรุป ต่ อให้
เราคิดไปว่ าเราเข้ าใจต้ นแบบดีแล้ ว ก็ควรจะคิด
เสี ยใหม่ มันไม่ ง่ายแบบนั้นหรอก”
เขาอาจจะทาผิดพลาดอีกครั้ง แต่ ความผิดพลาด
นีก้ ช็ ่ วยพาให้ เขาเข้ าใกล้ ซอยูนทีแ่ ท้ จริงไปอีก
ก้ าว
“เราไม่ ควรจะแสดงแค่ ใบหน้ าเย็นชาไร้
ความรู้ สึกที่ เห็นเป็ นปกติ แต่ รวมอารมณ์
ความรู้ สึกของเธอเข้ าไปด้ วย พยายามเชื่อหัวใจ
ของตัวเองแทนที่จะคิดซ้าแล้ วซ้าอีก เราควรจะ
สร้ างซอยูนขึน้ มาจากสิ่ งทีเ่ รารู้ สึกไม่ ใช่ ทตี่ า
มองเห็น
มีดของซาฮับในมือของวีดเริ่มร่ ายราอีกครั้ง
มันเป็ นการระบายความเครียดชั่วคราวอย่ าง
หนึ่งของคนไข้ แต่ กไ็ ม่ มีอะไรมากกว่ านั้น
หลังจากทีด่ ูบันทึกนีช้ า อึนฮีต้องใช้ ความ
พยายามอย่ างมากทีจ่ ะไม่ ลุกไปเล่ นตัวละครของ
เธอเองเดีย๋ วนี้
“นั่นสิ นะ ซอยูนเลเวลสู งจริง ๆ น่ ะแหละ ถ้ าถึง
ขนาดออกล่ าในทุ่งหญ้ าแห่ งความสิ้นหวังได้ ล่ะ
ก็”
คุณหมอชา อึนฮี อิจฉาซอยูนนิดหน่ อย ถ้ าตัว
ละครของเธอไปอยู่ทเี่ ดียวกับซอยูนล่ะก็ต่อให้
เป็ นมอนสเตอร์ ทอี่ ่ อนแอ ทีส่ ุ ดในนั้นก็คงฆ่ าเธอ
ได้ ในทันที
แต่ ซอยูนสู้ อยู่ทนี่ ้ันและชนะในทุกการต่ อสู้
ไม่ ใช่ แค่ เพราะเธอมีระดับทีส่ ู งแต่ เป็ นเพราะเธอ
มีประสบการณ์ มากมายจากการ ต่ อสู้ จานวนนับ
ครั้งไม่ ถ้วน
“เอาล่ ะ ทีนีก้ ร็ ีบ ๆ ดูส่วนทีเ่ หลือให้ หมดก่ อนที่
ซอยูนจะกลับมา” ชาอึนฮีเปิ ดระบบ Fast
Forward
ซอยูนยังคงออกเดินทางไปในทุ่งหญ้ าแห่ งความ
สิ้นหวังและต่ อสู้ กบั มอนสเตอร์ ทุกอย่ างล้ วน
เหมือนเดิม
แต่ แล้ ว... สิ่ งที่ไม่ เหมือนเดิมก็ปรากฏขึน้
เด็กสาวยังคงพักผ่ อนและจ้ องมองอาทิตย์ อสั ดง
ในขณะที่มีมอนสเตอร์ 2 ตัวเข้ าใกล้ เธอจากทาง
ด้ านหลัง มันคือนักล่ าแห่ งทุ่งหญ้ ากับตัวอะไร
บางอย่ างเตีย้ ๆ หน้ าตาน่ าเกลียด
“โอ ถ้ ามันโจมตีพร้ อมกันล่ ะก็ เธอคงจะลาบาก
แน่ ”
แต่ ชา อึนฮีไม่ ได้ กงั วล
เพราะถ้ าเธอตายล่ ะก็ ซอยูนก็จะออกจาก
แคปซู ลในเวลาเดียวกับฉากนี้ และชา อึนฮีกจ็ ะ
ได้ รับแจ้ ง แต่ เหตุการณ์ น้ันไม่ ได้ เกิดขึน้
แต่ สิ่งที่ชา อึนฮีได้ เห็นถัดไปนั้นทาให้ เธอตก
ตะลึง
เมื่อนักล่ าแห่ งทุ่งหญ้ าตาย ซอยูนมองไปมอน
สเตอร์ อกี ตัวทีเ่ ห็นได้ ชัดว่ าเป็ นออร์ ค แต่ ไม่ มี
อะไรเกิดขึน้ ! พวกเขาต่ างจ้ องมองกันและกันชั่ว
เวลาหนึ่งก่ อนทีซ่ อยูนจะลดอาวุธของเธอลง
และเดินจากไป
แต่ ในภายหลังเธอก็ได้ พบออร์ คตัวเดิมอีกครั้ง
และไม่ นานหลังจากนั้นพวกเขาก็ออกล่ าและกิน
อาหารด้ วยกัน ออร์ คตัวนั้นมันถึงกับซ่ อมชุด
เกราะให้ เธอได้ !
“เมื่อครั้งก่ อนเธอก็เป็ นเพือ่ นกับครู ฝึกในลาน
ฝึ กซ้ อมของเซราเบิก บางทีมันอาจจะง่ ายกว่ า
สาหรับซอยูนทีจ่ ะเข้ าใกล้ NPC แล้ วก็พวกมอน
สเตอร์ ออร์ คตัวนีก้ ไ็ ม่ เลวแฮะ เป็ นคนรับใช้ ช้ัน
ยอดเลยนะเนี่ย เราจะหาแบบนีไ้ ด้ ซักไหมน้ า?
ไม่ สิ เดีย๋ วก่ อน!!”
ชา อึนฮีแทบจะกระโดดออกมาจากเก้ าอีข้ องเธอ
ในทันใด
“ออร์ ค! ออร์ คบ้ าที่ไหนมันจะมีสกิลพวกนีก้ นั ?
นี่มันคนแล้ ว นี่เป็ นผู้เล่ น!”
หลังจากการต่ อสู้ มันก็เดินไปเก็บของดรอป ใช้
สมุนไพรรักษา กับผ้ าพันแผล แล้ วยังทาอาหาร
อีก ถ้ าคุณพยายามมากพอ คุณอาจจะหามอน
สเตอร์ ที่ทาแบบนีไ้ ด้ อกี ซักตัวในเกม
ตัวอย่ างเช่ นก๊ อบบินต้ องสาปหรือไม่ ก็ พวกมินิ
บอสพิเศษทีม่ ีปัญญาประดิษฐ์ ข้นั สู ง
แต่ นักจิตวิทยาทีม่ ีประสบการณ์ เช่ นเธอ ย่ อมไม่
โดนหลอกได้ โดยง่ าย เธอยังสามารถสั งเกต
รายละเอียดเล็ก ๆ น้ อย ๆ เช่ นเขาขยับตัวแบบ
ไหน สู้ ยงั ไง มองไปที่ไหน และเดินไปหยิบไอเท
มอย่ างไร
ทุก ๆ อย่ างบ่ งชี้ไปยังบุคคลทีม่ ีชีวติ อยู่จริง ถูก
ครอบงาด้ วยแผนการบางอย่ าง
“เป็ นไปได้ ยงั ไง...”
ชา อึนฮีผงะ เหมือนเธอถูกสายฟ้าฟาดใส่
เธอเคยเห็นบางอย่ างที่คล้ ายกันมาแล้ ว ในหอ
เกียรติยศ ยิง่ ไปกว่ านั้นยังมั่นใจแล้ วว่ าออร์ คตัว
นีค้ อื ออร์ ค ตัวทีอ่ ยู่ในวีดโี อนั่นแหละ
“ไม่ มีทางที่จะมีออร์ คตัวไหนในเกมนีโ้ ลภมาก
เท่ าไอ้ ตัวนีอ้ กี แล้ ว!”
หัวใจของเริ่มเต้ นแรงขึน้ แน่ นอนว่ าความจริง
แล้ วการทีซ่ อยูนได้ เดินทางกับใครซักคนนั้น
เป็ นเรื่องทีด่ ี แต่ ชา อึนฮีเองก็เป็ นแฟนพันธุ์แท้
ของรอยัลโรด
“นี่มันเหลือแค่ 2 วันแล้ วนะก่ อนสงครามจะเริ่ม
หมอนี่ทาบ้ าอะไรอยู่เนี่ย!!”
*****************************
บนพืน้ หินมีมวลดอกไม้ เบ่ งบาน
ทุกดอกดูราวกับเป็ นของจริง มีชีวติ เหมือนจริง
จนบางดอกมีผเี สื้อหินแตะอยู่ และเหมือนจะมี
กลิน่ ทีท่ าให้ ผ่อนคลายล่ องลอยอยู่ในอากาศ
ทุ่งดอกไม้ นีท้ าจากหิน มันจึงมีสีสันพิเศษ ขาว
เทาและดา มีลวดลาย และไร้ ลวดลาย รวมเข้ า
ด้ วยกันเป็ นบรรยากาศที่น่าพิศวงบนเนินหิน
ตรงกลางนั้นมีวดี ที่สมาธิท้งั หมดลงไปกับการ
สร้ างรู ปสลัก
“แปลก.....”
ยิง่ วีดใกล้ จะสลักเสร็จมากขึน้ เท่ าไหร่ มันก็ยงิ่ ดู
เหมือนกับว่ านา้ ตาจะไหลท่ วมท้ นออกมาจาก
ดวงตาทีง่ ดงามของซอยูน แม้ ว่าส่ วนอืน่ ของรู ป
ปั้นจะไม่ ได้ ให้ ความรู้ สึกนั้นเลยก็ตาม แต่ ดวงตา
ของเธอนั้นเต็มไปความเศร้ าที่ไม่ อาจจะแบกรับ
ไหว
ด้ วยสั ญชาตญาณและเชื่อมั่นในสิ่ งหัวใจของเขา
บอก วีดได้ สร้ างรู ปปั้นทีม่ ีความเศร้ าอย่ างแสน
สาหัส จนแม้ แต่ ท่ ุงดอกไม้ รอบ ๆ ทีส่ งสาร
โฉมงามก็พลอยร้ องไห้ ไปด้ วย
เมื่อตระหนักถึงความจริงข้ อนี้ วีดก็อารมณ์ เสี ย
ทันที
“เราน่ าจะสร้ างให้ เธอมีความสุ ขกว่ านี้ แต่ เรา
เปลีย่ นรายละเอียดในดวงตาไม่ ได้ แล้ ว แต่ เรายัง
สามารถทาอะไรกับส่ วนที่เหลือของใบหน้ าได้ !”
อย่ างช้ า ๆ และพิถพี ถิ นั ใบหน้ าของรูปสลักทีว่ ดี
ทาในท้ ายทีส่ ุ ดแม้ จะว่ าจะเศร้ าแต่ กม็ ีรอยยิม้ ที่
จริงใจ
ติ๊ง!
ในนาทีทวี่ ดี สร้ างรู ปสลักสาเร็จ หน้ าต่ างก็
ปรากฏขึน้ ตรงหน้ าวีด
“ตั้งชื่อ?”
นี่ไม่ เคยเกิดขึน้ มาก่ อน วีดโคลงหัวด้ วยความ
สั บสนก่ อนจะบอกนามของเธอ
“ซอยูน”
คุณเลือกทีจ่ ะให้ ชื่อว่ า ‘ซอยูน’?
“ใช่ ”
ผลงานอันยิง่ ใหญ่ (Grand piece)!
คุณได้ สร้ างรู ปสลักของ ‘ซอยูน’ สาเร็จ!
งานชิ้นนีม้ ีความขัดแย้ งกันในตัวชิ้นงานเอง
ผู้ทมี่ องงานชิ้นนีจ้ ะเห็นสิ่ งทีแ่ ตกต่ างกันไปตาม
อารมณ์ ความรู้ สึกของตน
ประติมากรหนุ่มผู้เปี่ ยมด้ วยพรสวรรค์ อนั
เหลือเชื่อได้ สร้ างรู ปสลักทีผ่ สมผสานอารมณ์ นี้
ขึน้ มาบนโลก
มูลค่ าทางศิลปะ : 8700
ผลที่ได้ รับ:
-ทุกคนทีไ่ ด้ ชมรู ปสลักนีม้ ีอตั ราการฟื้ นฟูพลัง
ชีวติ และมานาเพิม่ ขึน้ 40% เป็ นเวลาหนึ่งวัน
-การเคลือ่ นไหวเร็วขึน้ อีก 20%
-ค่ าสถานะทุกอย่ าง +30
-ค่ าสถานะ 2 ประเภทเพิม่ ขึน้ 30% แบบสุ่ ม
เลือก
-เพิม่ โบนัสการโจมตีธาตุดนิ ในเวลากลางวัน
-รู ปสลักนีม้ กี ลิน่ หอมพิเศษซึ่งรักษาบาดแผล
ได้
-ในกรณีทสี่ ิ ทธิ์ในรู ปสลักนีถ้ ูกส่ งมอบต่ อให้
บุคคลใดบุคคลหนึ่ง ผลทีไ่ ด้ รับเพิม่ ขึน้ อีก 20%
สาหรับบุคคลนั้น
-ตามกรณีก่อนหน้ า บุคคลอืน่ จะได้ รับผลลดลง
60%
-ผลทีไ่ ด้ รับไม่ ทบั ซ้ อนกับรู ปสลักอืน่ ๆ
จานวนของผลงานยิง่ ใหญ่ ทีส่ ร้ างได้ :1
-ความเข้ าใจในงานแกะสลักเพิม่ ขึน้ 1 เลเวล
-สกิลหัตถกรรมเลือ่ นเป็ นขั้นสู งระดับ 2 เพิม่
ประสิ ทธิภาพในงานประดิษฐ์ ทุกอย่ างขึน้ 8%
ผลนีค้ รอบคลุมในทุกแง่ มุม
-ชื่อเสี ยงเพิม่ ขึน้ 1680
-ค่ าศิลปะเพิม่ ขึน้ 65
-ค่ าทรหดเพิม่ ขึน้ 7
-ความอดทน เพิม่ ขึน้ 4
-ค่ าเสน่ ห์เพิม่ ขึน้ 40
สิ ทธิ์ทุกอย่ างในรู ปสลักนีเ้ ป็ นของมาสเตอร์ วดี
ถ้ าหากรู ปสลักนีถ้ ูกให้ ชีวติ ในภายหน้ า รู ปสลัก
จะซื่อสั ตย์ ต่อเขา
ค่ าสถานะทุกประเภทเพิม่ ขึน้ 3 เป็ นรางวัลที่
สามารถสร้ างผลงานยิง่ ใหญ่ ได้
ผลงานอันยิง่ ใหญ่ !
วีดได้ สร้ างสิ่ งเขาไม่ เคยแม้ แต่ จะนึกฝันมาก่ อน
เลย
“เยยยยยยยยย้ !”
ตั้งแต่ โบราณมามีงานศิลป์ มากมายหลงเหลือไว้
ในโลกนี!้ ส่ วนมากนั้นล้ วนแล้ วแต่ เป็ นงานที่
เกีย่ วกับผู้หญิง บางทีคงเป็ นเพราะพวกเธอนั้น
ทั้งซับซ้ อน ทั้งสวยงาม
แต่ วดี ไม่ ได้ ดใี จแค่ เพราะว่ าวีดสามารถสร้ างงาน
ยิง่ ใหญ่ ได้ เพราะทีส่ าคัญกว่ านั้นคือ ในทีส่ ุ ดเขาก็
ได้ สกิลขั้นสู งมาไว้ ในมือแล้ ว
ความชานาญในงานแกะสลักเลือ่ นเป็ นขั้นสู ง
ระดับ 1 ตอนนีค้ ุณสามารถสลักรู ปแบบต่ าง ๆ
และสร้ างงานด้ วยวัสดุใดก็ได้
ความชานาญในงานแกะสลักของคุณเลือ่ นเป็ น
ระดับสู ง ส่ งผลต่ อค่ าสถานะและ ทักษะของคุณ
เคล็ดมีดสลีกมีผลลัพธ์ เพิม่ ขึน้ 30% สามารถ
เพิม่ ธาตุลงไปในความสามารถได้
ใช้ มานาลดลง ครึ่งนึง
สามารถเรียนทักษะใหม่ ได้ :
-เทคนิคสลักแสงจันทร์
เทคนิคนีเ้ ปิ ดให้ เรียนรู้ ได้ เฉพาะผู้เล่ นทีม่ ีความ
ชานาญในการแกะสลักขั้นสู งเท่ านั้น
สามารถสร้ างสรรค์ ผลงานระดับใหม่
นอกเหนือไปจากผลงานชั้นดี, ผลงานมาสเตอร์
พีช และ ผลงานอันยิง่ ใหญ่ ได้ นั่นก็คอื – รู ป
สลักแสงจันทร์
งานประเภทนีจ้ ะเป็ นการทาให้ ธรรมชาติ
กลายเป็ นนามธรรมขึน้ มา มันจะช่ วยปกป้อง
มิตรของคุณจากศัตรู ได้
มาสเตอร์ ผู้ปรารถนาจะปกป้องผู้เป็ นทีร่ ักจาก
ภยันตรายทั้งปวงล้ วนพึงใจกับความสามารถที่
มีประเมินค่ าไม่ ได้ นี้
คุณสามารถเรียนรู้ เรื่องราวเกีย่ วกับเทคนิคสลัก
แสงจันทร์ เพิม่ เติมได้ ทกี่ ลิ ศิลป์ (Art Guild)
ในทีส่ ุ ด เขาก็ขนึ้ จากขั้นกลางมาสู่ ข้นั สู งได้ แล้ ว!
“ฮ่ าฮ่ าฮ่ าฮ่ า!”
วีดระเบิดเสี ยงหัวเราะออกมาอย่ างดีใจ
ยังจะมีอะไรทีน่ ่ ายินดีสาหรับประติมากร มาก
ไปกว่ าการที่ได้ ทกั ษะแกะสลักระดับสู งกัน
อาชีพแบล็คสมิธนั้นเป็ นที่นิยมกว่ ามาก และก็
เป็ นทีแ่ น่ นอนว่ าบางคนคงจะไปถึงขั้นสู งแล้ ว
แน่ ๆ แต่ ในหมู่ประติมากรแล้ ว เขาเป็ นคนแรก
ประติมากรเพียงหนึ่งเดียวในทวีปเวอเซลล์ ที่ไป
ถึงระดับสู งได้ !
“แค่ นีเ้ ราก็ไม่ เสี ยใจแล้ วที่มาเป็ นประติมากร!”
วีดรู้ สึกราวกับว่ าโลกทั้งใบยิม้ ให้ เขา แต่ ทนั ใด
นั้นวีดกลับมาสู่ ความจริงและเริ่มคิดถึงปัจจุบัน
ทันที
“ตอนนีไ้ ม่ ใช่ เวลาทีดเี ลย”
ซอยูนจะกลับมาเมื่อไหร่ กไ็ ด้
และผลลัพธ์ พเิ ศษของผลงานยิง่ ใหญ่ ชิ้นนีท้ าให้
ไม่ มีใครพลาดมันแน่ ๆ มันเป็ นผลที่หลีกเลีย่ ง
ไม่ ได้ จากทักษะงานสลัก
ถ้ าซอนยูนกลับเข้ ามาเมื่อไหร่ เธอน่ าจะพบมัน
แน่ ๆ และยังมีรูปสลักอืน่ ๆ อีก ถ้ าเธอรู้ ถงึ ตัวตน
ของพวกมันล่ ะก็ เธอไม่ มีทางปล่ อยให้ วดี จากไป
โดยไม่ เกิดอะไรขึน้ แน่ ๆ
“ได้ เวลาหนีแล้ วสิ นะ!” [tlnote: วีด นายแมน
มาก]
วีดมองไปที่รูปสลักของเขาเป็ นครั้งสุ ดท้ ายก่ อน
จะมุ่งหน้ าออกไปจากช่ องเขา
ประติมากรผู้ยงิ่ ทีใ่ หญ่ ทเี่ พิง่ สร้ างงานอันยิง่ ใหญ่
และเลือ่ นทักษะแกะสลักเป็ นระดับสู งได้ วงิ่ จาก
งานของเขาไปทันทีที่ทาได้
************************
กลางดึก[เวลาในเกม]ซอยูนกลับเข้ ามา
หลังจากปรากฏตัวเธอก็สารวจรอบข้ างเหมือน
ทุกครั้ง
ออร์ ค!
ช่ วงเวลาหลายวันทีผ่ ่ านมาเธอเริ่มคุ้นเคยกับการ
ทีม่ ีมันอยู่ด้วย
มันให้ อาหารเธอในบางครั้ง ซ่ อมชุดเกราะให้
เธอ คุ้มกันด้ านหลังให้ ออร์ คทีม่ ีประโยชน์
แต่ ไม่ ว่าเธอจะมองหามันนานแค่ ไหน เธอก็ไม่
เห็นเลย ไม่ ว่าจะมองไปที่ไหน
‘มันไปแล้ วสิ นะ’
ถึงจะเดินทางด้ วยกันมา ซอยูนก็ไม่ เปิ ดรับวีด
เท่ าใดนัก แต่ ถงึ อย่ างนั้นเธอก็รู้ สึกโหวง ๆ เธอ
อยู่คนเดียวอีกแล้ ว
หอเกียรติยศบนเวปไซต์ รอยัลโรด!
เวลาที่เควสกาหนดไว้ กาลังใกล้ เข้ ามา ความตึง
เครียดได้ พ่งุ ขึน้
“วันทีต่ ้ องต่ อสู้ กบั กองทัพอมตะใกล้ เข้ ามาแล้ ว”
“ออร์ คนั่นมันจะทาเควสจบได้ เหรอ? นี่เควสค
วามยากระดับ A เชียวนะ”
“มองหน้ าเขาสิ น่ ากลัวขนาดนั้น ถ้ าใครมีหน้ า
แบบนั้นล่ ะก็อะไรก็ต้องทาได้ แหละ”
“ต้ องได้ สิ มันต้ องเป็ นแบบนั้น เพราะตูเป็ น
เมจ”
“เราก็เมจเหมือนกัน เราเลือกมนตร์ ดาเป็ นหลัก
แล้ วก็ทรมานมาพอแล้ ว เราจะเป็ นเนโครแมน
เซอร์ ให้ ได้ ”