ตอนที่ 1 ปี ศาจโบราณ (1)

แบะ…แบะ…แบะ…แบะ
เสี ยงร้องของแกะดังสะท้อน ภายในเทือกเขาที่เงียบสงบ
หลี่ฉีเย่ปีนขึ้นหน้าผาขณะที่สายลมหนาวพัดผ่านอย่างหนัก อย่างไรก็ตามตอนนี้
ร่ างกายของเขานั้นเต็มไปด้วยเหงื่อ ด้วยอายุเพียงสิ บสามปี เด็กชายตัวน้อยเช่นหลี่ฉีเย่
ใช้เวลาในการปี นเขาอย่างยากลาบาก ภายใต้ทอ้ งฟ้ าที่เต็มด้วยความมืดหากมีผชู ้ มที่
เห็นฉากนี้คงรู ้สึกหวาดกลัว
แม้วา่ ตอนกลางคืนจะเงียบสงบ แต่จิตใจของเขาถูกเผาไปด้วยไฟแห่งความกังวล
เขาเกิดมาจากครอบครัวที่ยากจน ตอนที่เขาอายุเจ็ดขวบ เขาเริ่ มต้นที่จะเลี้ยงแกะ เขาใช่
นามสกุลว่าหลี่ ชื่อของเขาคือหลี่ฉีเย่ เพราะว่าเขาร้องไห้เป็ นเวลาเจ็ดวันเจ็ดคืนหลัง
คลอด
วันนี้เขากาลังปฏิบตั ิกิจวัตรประจาวันของเขา อย่างไรก็ตามในช่วงเช้าเขาสังเกตเห็นว่า
แกะบางตัวของเขานั้นหายไป ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความกังวล เขารี บวิ่งกลับไป
หามันที่ภูเขา หลังจากเขาหาจนทัว่ เขายังไม่เห็นแม้กระทัง่ เงาของแกะ
คิดถึงแกะที่หายไปและเจ้าของที่ชว่ั ร้ายของมันจางต้าฮัว เกิดความกลัวเขึ้นในจิตใจ
ของหลี่ฉีเย่
ทันใดนั้นเขาก็นึกออก มีสถานที่แห่งหนึ่งที่เขายังไม่ได้คนหามัน ถ้าปี ศาจอมตะ !

1
ตอนนี้เขาได้มองไปยังถ้าปี ศาจอมตะด้านหน้าของเขา เทือกเขาในคืนมืดมิด คล้ายกับ
สัตว์อสูรจากบรรพกาลจ้องมองมนุษย์ เมื่อได้ยนิ เสี ยงหมาป่ าโหยหวนร้องจากทาง
ด้านหลัง เขาตัว่ สัน่ ด้วยความกลัว
ถ้าปี ศาจอมตะเป็ นถ้าที่ถูกสาป หากดูจากบริ เวณโดยรอบ ตานานกล่าวไว้วา่ ได้มีปีศาจ
ที่ชว่ั ร้ายอาศัยอยูแ่ ละคนที่เขาไปในถ้าไม่เคยมีใครรอดชีวิตออกมาสักคน
ขณะนี้เสี ยงแส้ของจางต้าฮัวดังอยูข่ า้ งหู ถ้าเขาทาแกะหายจริ งๆ จางต้าฮัวแน่นอนว่า
ต้องฟาดเขาราวกับผ้าขี้ริ้ว
เมื่อคิดถึงตรงนี้ หลี่ฉีเย่กดั ฟันของเขาและเดินเข้าไปในถ้า
‚ อ้ากกกกกกกกกก ‛
ความมืดแผ่ออกมาพร้อมกับเสี ยงกรี ดร้องของเด็กหนุ่ม
หลี่ฉีเย่ตกใจและส่ งเสี ยงร้องอีกครั้ง
‚ ท่าน..ท่าน..เท่านต้องการอะไร.. ‛
ทันใดนั้นเสี ยงกรี ดร้องที่น่ากลัวได้หยุดลง
ไม่ทราบว่าเวลาผ่านไปนานเท่าใด ที่ส่วนลึกของถ้าปี ศาจอมตะ ความเงียบได้ถูกทา
ลายด้วยเสี ยงที่น่ากลัว

2
‚ ดี ดี ดี อีกาทมิฬของข้าในที่สุดก็เสร็ จสมบูรณ์ตอนนี้มนั เพียงแต่ขาดจิตวิญญาณ ข้า
ต้องการยืมจิตวิญญาณของเจ้า นิดๆหน่อยๆ ‛
ช่วงเวลาต่อมา เสี ยงผนังสัน่ ไหวดังออกมา มีอีกาบินออกมาจากภายในถ้าปี ศาจอมตะ
‚ บิน จงบิน ข้าใช้จิตวิญญาณของเจ้าเพือ่ หาหลุมฝังศพต้องห้าม จงบินข้ามพื้นแผ่นดิน
ทั้งหมด ตราบใดที่ยงั อยูใ่ นเก้าโลก ข้าจะพบเจ้าอีกครั้ง ! ‛
จากส่ วนลึกของถ้าปี ศาจอมตะ เสี ยงหนักแน่นดังในอากาศอีกครั้ง
จากนั้น ระหว่างสวรรค์และโลก อีกาทมิฬได้บินผ่านทุกที่ ตั้งแต่เมืองสวรรค์สู่สถานที่
ที่อนั ตรายที่สุดและลึกลับที่สุด มันบินโดยไม่หยุดพัก ตรงผ่านโลกทั้งเก้าโดยไม่มีที่
สิ้ นสุ ด
เมื่อเวลาผ่านไปหลายล้านปี ผูไ้ ร้เทียมท้านคนใหม่ได้เกิดขึ้นและจากไป อีกาก็จะ
ปรากฏขึ้นอีกครั้ง มันต้องการหนีจากเจ้านายของมัน มันต้องการจุดประสงค์ในการดา
เนินชีวิต
จาก แพทย์แห่งพระเจ้าสู่ จกั รพรรดิอมตะเฟยหยาง จักรพรรดิอมตะเสวียซี จักรพรรดิ
อมตะมินเหยิน ถึงจักรพรรดิอมตะตันหลี่และจักรพรรดิอมตะปิ งอี่ ตลอดทางจนถึง
ราชามังกรทมิฬ
เบื้องหลังของคนเก่งกาจเหล่านี้เป็ นเพียงเงาของอีกา หนึ่งเดียวที่มนั ต้องการหาคือ
อิสรภาพ

3
สิ่ งมีชีวิตลึกลับที่แข็งแกร่ งเหล่านี้ยงั คงปรากฏตัวภายในกระแสของเวลา
อีกานั้นไม่ตอ้ งการจะให้โชคชะตาถูกควบคุมเช่นนี้ มันต้องการจะต่อต้านเจ้านายของ
มัน
ล้านปี จนถึงตอนนี้ จากยุคหนึ่งสู่ อีกยุคหนึ่ง
–––––––––––––––––––––––––––
หลี่ฉีเย่ซ่ ึ งกาลังลอยไปตามแม่นา้ ถูกลากขึ้นมาอย่างกะทันหัน
‚ อัก่ ! ‛
ขณะที่เขาถูกลากขึ้นมาหลี่ฉิเย่ ได้ตื่นขึ้นมาอย่างกะทันหัน ปฏิกิริยาแรกของเขาคือ
กระโดดขึ้นราวกับเขาไม่คุน้ เคยร่ างกายของตัวเอง เขายืนอย่างไม่มนั่ คงและเกือบจะ
ล้มลงอีกครั้ง
‚ ร่ างกายของข้า ! ‛
เมื่อมองลงมาและเห็นร่ างกายของเขายังอยูเ่ หมือนเดิม หลี่ฉีเย่มีท้ งั ความสุ ขและความ
กลัว หลังจากผ่านมรสุ มมานับครั้งไม่ถว้ นในร่ างอีกาทมิฬ หลี่ฉีเย่ยงั คงไม่สามารถ
ควบคุมความรู ้สึกของเขาหลังจากได้ร่างกายมาได้
เขาหายใจลึกๆและยกศรี ษะของเขาขึ้นเห็นชายชรานัง่ อยูด่ า้ นหน้า
‚ ฮี่ๆ ชายแก่คนนี้พึงจะช่วยเจ้ามาจากการลงโทษที่โหดร้ายนั้น ‛

4
ชายแก่คนนี้หวั เราะเสี ยงดัง ขณะที่เขาเผยให้เห็นฟันสี เหลืองสามซี่ จุดนี้เองที่ทาให้คน
อื่นๆมองเขาอย่างต่าต้อย
หลี่ฉีเย่ยงั คงมีรูปร่ างเหมือนตอนที่เขาเข้าไปในถ้าปี ศาจอมตะ ดวงตาของเขา
เปลี่ยนเป็ นเย็นชา กลิ่นอายของเขาที่ปล่อยออกมามันเกินกว่าที่เด็กอายุสิบสามจะมีได้
หลี่ฉีเย่หายใจเข้าลึกก่อนจะมองไปยังชายชราตรงหน้าและถาม
‚ ข้าควรจะตอบแทนเจ้ายังไงดี ? ‛
‚ นิกายกายานโบราณ ซานกุยเย ‛
ชายชราตอบเสี ยงดังพร้อมกันรอยยิม้ ทาให้เห็นฟันทุกซี่ ของเขา
‚ นิกายกายานโบราณ…‛
หลี่ฉีเย่จมอยูใ่ นความคิดของเขา ชื่อนี้ทาให้เขานึกถึงความทรงจาที่ถูกปิ ดอยูภ่ ายในตัว
ตอนนั้นเมื่อเขายังอยูใ่ นร่ างของอีกาทมิฬ
‚ ตอนนี้ใครแบกเจตจานานงของสวรรค์ ? ‛
หลี่ฉีเย่กลับคืนสู่ ความสงบและถามชายชรา
‚ เจตจานงของสวรรค์ ? อ่า ตอนนี้ภายในยุคนี้ไม่มีใครสามารถแบกเจตจานงของ
สวรรค์ได้ ‛
ชายชรายังคงยิม้ ขณะที่เขาตอบ

5
‚ จักรพรรดิอมตะต้ากงอยูท่ ี่ไหน ? ‛
หลังจากได้ยนิ คาตอบ ใบหน้าของหลี่ฉีเย่ซีดเล็กน้อย เขาหลับไปนานเท่าไหร่ แล้ว ?
มากกว่าหนึ่งแสนปี ?
‚ จักรพรรดิอมะต้ากงได้หายไปตั้งแต่สามหมื่นปี ก่อน ‛
‚ แล้วราชามังทมิฬผูค้ รองเมืองพิทกั ษ์สวรรค์ละ ? ‛
หลี่ฉีเย่สอบถามชายชราอีกครั้ง
‚ ไม่มีใครรู ้ ราชามังงกรทมิฬได้หายไปเช่นเดียวกัน ‛
ซานกุยเยส่ ายหัว
ได้ยนิ อย่างนี้ หลี่ฉีเยกลายเป็ นบ้าคลัง่ เขามองกลับมาที่ถา้ ปี ศาจอมตะอีกครั้งในที่สุด
เขาก็รู้วา่ ทาไมเขาถึงได้ร่างกายกลับมา
‚ นาข้าไป ‛
ด้วยอารมณ์ที่เศร้า หลี่ฉีเย่หนั ไปรอบๆและเริ่ มจะเดินออกจากถ้าปี ศาจอมตะและไม่ได้
สนใจว่าซานกุยเยจะตามเขามาหรื อไม่ จากประสบการณ์ชีวิตที่ผา่ นมา เขารู ้วา่ เขาควร
จะทาอะไร
––––––––––––––––––––––––––––

6
เมืองพิทกั ษ์สวรรค์ มีเชื้อสายของเจตจานงที่แข็งแกร่ งอยูใ่ นปั จจุบนั ยุคนั้น เมื่อราชา
มังกรทมิฬยังมีชีวิตอยู่ ไม่มีใครสามารถต่อสู ้กบั เขาได้ภายในเก้าโลก สามชัว่ อายุต่อมา
เขายังคงได้รับความเคารพนับถือ !
แม้วา่ เขาจะได้หายไปถึงสามหมื่นปี เมืองพิทกั ษ์สวรรค์กย็ งั คงตั้งอยูใ่ นสวรรค์แห่งนี้
ตอนนี้เด็กหนุ่มอายุสิบสามปี พร้อมกับชายชราฟันเหลืองผูต้ ่าต้อยกาลังยืนอยูห่ น้าเมือง
พิทกั ษ์สวรรค์
เมื่อยืนอยูด่ า้ นนอกของพระราชวัง หลี่ฉีเย่ยนื เผากระดาษเงิน
‚ มังกรน้อยเจ้าไม่ตอ้ งกังวล ชีวิตนี้ เจ้าช่วยข้าให้ได้รับร่ างกายอีกครั้ง สักวันหนึ่งข้าจะ
เหยียบแผ่นดินปี ศาจและแก้แค้นให้เจ้าเอง ! ‛
หลังจากเผาเสร็ จ หลี่ฉีเย่มองไปยังเมืองพิทกั ษ์สวรรค์ดา้ นหน้า ทุกอย่างยังคง
เหมือนเดิม แต่วา่ ไม่มีคนคุน้ เคยยูท่ ี่น้ ี ทุกๆอย่างกลายเป็ นแปลกตา เขาย้อนลาลึกถึงวัน
เวลาเก่าๆ ความทรงจาของมังกรทมิฬน้อยที่จะพยามจะสร้างเมืองจากความว่างเปล่า
ด้วยความพยามทั้งหมด
แต่น่าเสี ยดายผ่านไปสามหมื่นปี มีคนไม่มากนักที่จาได้วา่ มีอีกาดาตัวหนึ่งซ่อนอยู่
เบื่องหลัง
‚ ฮี่ๆ ตอนนี้พวกเราจะต้องกลับไปยังนิกายกายานโบราณ ‛
ในเวลานี้ชายชราจ้องมองไปที่หลี่ฉีเย่พร้อมเผยให้เห็นถึงจุดประสงค์ของเขา

7
‚ นาข้าไป ‛
หลี่ฉีเย่พยักหน้าอย่างใจเย็น ไม่วา่ ชายชราลึกลับคนนี้จะเป็ นใคร เขาก็ไม่สามารถสร้าง
ความประหลาดใจให้กบั หลี่ฉีเย่ได้ เขามีประสบการณ์ความยากลาบากนั้บครั้งไม่ถว้ น
และจิตวิญญาณของเขายังถูกขังอยูใ่ นร่ างอีกาทมิฬนานนับล้านปี จากยุคหนึ่งสู่ อีกยุค
หนึ่ง เขาเดินเคียงบ่าเคียงไหลกับจักรพรรดิอมตะและเป็ นเพื่อนกับเทพแห่ งบรรพกาล
ยังมีส่ิ งใดทาให้เขาแปลกใจได้อีก ?
ขณะที่พวกเขากาลังจะจากไป หญิงสาวที่สง่างามราวกับทูตสวรรค์กา้ วออกมาจาก
พระราชวัง นางราวกับเป็ นเทพธิ ดาของโลก ขณะที่นางเดินออกมา นางเห็นกระดาษ
เงินถูกเผาไหม้อย่างไม่ต้ งั ใจราวกับมันเป็ นสัญลักษณ์ลึกลับบางอย่าง
หลังจากเห็นสัญลักษณ์เหล่านั้นการแสดงออกของนางเปลี่ยนไปอย่างมาก
‚ ใครกันที่มาทาพิธีตอนนี้ ? ‛
ข้ารับใช้ที่อยูบ่ ริ เวณโดยรอบ รี บไปหาข้อมูลและกลับมารายงานทันที
‚ ยามประจาเมืองบอกว่าเห็นชายชราและเด็กหนุ่มอายุประมาณสิ บสามปี พวกเขามา
ที่น้ ีและเผากระดาษเงิน ‛
‚ ไล่ตามพวกเขาไปเร็ วเข้า ! ‛
หญิงสาวออกคาสัง่ ทันที
‚ ใต้ฝ่าพระบาทท่านควรจะไปที่ภูเขาแห่งพระเจ้าได้แล้วในขณะนี้ ‛

8
ข้ารับใช้ชรากล่าวอย่างลังเล
‚ หาพวกเขา ! ‛
เทพธิ ดาน้อยตะโกนเบาๆ ก่อนที่ร่างกายของนางจะหายไปเพื่อตามหาทั้งสอง
แต่สุดท้ายนางก็ไม่สามารถหาพวกเขาทั้งสองได้และเดินคอตกกลับไปยังพระราชวัง
สัญลักษณ์เหล่านี้นยังคงหมุนอยูใ่ นหัวของนาง พวกเขาได้หายไปเป็ นเวลานาน ทาไม
พวกเขาถึงปรากฏตัวอีกครั้งหลักจากผ่านไปหมื่นปี ? พวกเขาเป็ นมิตรหรื อศัตรู ?
‚ ใต้ฝ่าพระบาท พวกเราไม่สามารถหาคนที่เผากระดาษได้ ‛
ข้ารับใช้ชรารายงาน
‚ สัง่ พวกเขาทุกคนหากมีขา่ วใดๆเกี่ยวกับทั้งสองคนนั้น ให้รายงานข้าทันที ! ‛
เทพธิ ดาน้อยกล่าวอย่างจริ งจัง
เมื่อได้ยนิ เช่นนั้นแล้วข้ารับใช้ชราก็อดประหลาดใจไม่ได้ ด้วยอานาจในปัจจุบนั ของ
เมืองพิทกั ษ์สวรรค์และชื่อเสี ยงของเทพธิดาของพวกเขา มันหายากมากที่นางจะ
แสดงออกอย่างรุ นแรงเช่นนี้
‚ แล้วภูเขาแห่งพระเจ้า…‛
ข้ารับใช้ถาม
‚ ยกเลิกมันซะ ! ‛

9
เทพธิดาอุทาน
‚ ข้าต้องอ่านหนังสื อโบราณที่ท่านบรรพบุรุษได้ทิ้งไว้ให้ มีบางอย่างแปลกๆเกิดขึ้น ‛
ทันใดนั้นนางก็เดินเข้าไปยังส่ วนต้องห้ามที่ลึกที่สุดของเมืองพิทกั ษ์สวรรค์
––––––––––
นิกายกายานโบราณนั้นเป็ นส่ วนหนึ่งของราชอาณาจักรมณี สวรรค์ มันถูกใช้เป็ นชื่อ
ตระกูลของจักรพรรดิอมตะที่มีประวัติยาวนาน ในตอนเริ่ มต้นของยุคจักรพรรดิ
จักรพรรดิอมตะมินเหยิน ยามที่ได้ข้ ึนไปยืนบนจุดสู งสุ ด เขาได้สร้างนิกายกายาน
โบราณขึ้นมา
แต่น่าเสี ยดาย หลังจากผ่านหลายล้านปี มันไม่สามารถทนต่อการเวลาและธรรมชาติได้
และมันไม่ได้รับการละเว้น เนื่องจากนิกายที่ไม่มีจกั รพรรดิอมตะเป็ นเวลานานตามกฎ
ของยุคโบราณ ไม่วา่ จะพยามขนาดไหน มันก็ไม่สามารถกลับไปมีชื่อเสี ยงได้ดง่ั เก่า
‚ ผูอ้ าวุโส เกิดเรื่ องขึ้นแล้ว มนุษย์น้ นั บอกว่าต้องให้รับเขาเข้าเป็ นศิษย์หลัก ‛
ศิษย์คนหนึ่งรี บรายงานผูอ้ าวุโสลาหนึ่งของนิกายกายานโบราณ ขณะที่เขากาลังก้าว
ออกไปข้างนอก
‚ เตะพวกมันออกไปจากภูเขา !‛
โดยไม่ตอ้ งหันมามอง ผูอ้ าวุโสลาดับหนึ่งเดินต่อไป

10
‚ ทาไมเจ้าจึงต้องรายงานสิ่ งเล็กน้อยๆเช่นนี้ ? ‛
มนุษย์ตอ้ งการที่เข้าเป็ นศิษย์หลักของนิกายเรา ? เรื่ องตลกอันใด ศิษย์หลัก
เปรี ยบเสมือนผูน้ านิกาย มีความเป็ นได้สูงที่เขาจะกลายเป็ นผูน้ านิกายในอนาคต
แน่นอนหากผูน้ านิกายยังไม่ปรากฏผูอ้ าวุโสลาดับหนึ่งจะเป็ นคนดูแลเรื่ องเหล่านี้
‚ แต่เขาได้รับคาแนะนาโดยซานกุยเย่ ‛
ศิษย์คนนั้นพูดอย่างติดอ่าง
‚ ซานกุยเย่ ? ‛
คิ้วของเขาเลิกสู งขึ้น ผูอ้ าวุโสลาดับหนึ่งกล่าวอย่างไม่มีความสุ ขว่า
‚ เขาได้รับสุ ราเป็ นสิ นบน ? ไม่ง้ นั ทาไมเขาถึงได้แนะนามนุษย์คนนี้ ? ’
ซานกุยเย่ยงั คงเป็ นสมาชิกของนิกาย แต่นิกายไม่ตอ้ งการรับรู ้ถึงสมาชิกคนนี้
แม้ชื่อนี้จะฟังดูกล้าหาญ แต่ชื่อนี้ทาให้นิกายต้องสู ญเสี ยศักดิ์ศรี ท้ งั หมด
ซานกุยเย่มีสิ่งที่ดีมากอยูก่ บั ตัวสามอย่าง เขาใช้เงินเก่งมาก โกหกเก่งมากและ
หลอกลวงคนเก่งมาก นั้นคือเหตุผลว่าทาไมเขาถึงชื่อซานกุยเย่
เขาไม่ได้มีวิธีการบ่มเพาะใดๆเพือ่ ไปยังจุดสู งสุ ด แต่เขามีพ้นื หลังที่ใหญ่มากภายใน
นิกาย มีขา่ วลือบ้าๆว่าเขาเป็ นลูกชายคนสุ ดท้ายของอดีตผูน้ านิกาย นั้นเป็ นเหตุผลว่า
ทาไมเมื่อผูน้ านิกายคนสุ ดท้ายตาย เขายังได้รับการดูแลจากนิกาย

11
ไม่วา่ บิดาของเขาจะเป็ นใคร นิกายทั้งหมดไม่มีใครสนใจชายชรา เนื่องจากบุคลิกของ
เขา
ภายในนิกาย ตั้งแต่ผอู ้ าวุโสสู งสุ ดถึงศิษย์ระดับต่าสุ ดไม่มีใครตอนรับชายชราที่ไร้การ
บ่มเพาะคนนี้
‚ แล้วยังไง ถึงซานกุยเย่เป็ นคนแนะนา ก็เตะมันออกไป ! ‛
ผูอ้ าวุโสลาดับหนึ่งตะโกนอย่างราคาญ อารมณ์ที่ดีของเขาในตอนเช้าถูกทาลายลง
อย่างสมบูรณ์
‚ แต่..แต่เขาบอกว่าเขาได้รับป้ ายกายานโบราณจากซานกุยเย่ ‛
ศิษย์คนนั้นพูดอย่างติดอ่างอีกครั้งด้วยความกลัว
‚ ป้ ายกายานโบราณ ! ‛
หลังจากได้ยนิ คาพูดเหล่านี้ ผูอ้ าวุโสลาดับหนึ่งแสดงออกอย่างมืดมน หลังจาก
ไตร่ ตรองอย่างเงียบๆเขาก็กล่าวอย่างรวดเร็ ว
‚ รวบรวมผูอ้ าวุโสทั้งหมดและไปบอกมนุษย์ที่อยูข่ า้ งนอกให้ไปรอที่หอ้ งประชุมใหญ่
‛
นิกายกายานโบราณมีผอู ้ าวุโสทั้งหมดหกคน หลังจากได้ยนิ คาว่า ‚ ป้ ายกายานโบราณ
‛ ทั้งห้าก็มาร่ วมประชุมด้วยความรวดเร็ ว

12
ผูก้ ่อตั้งดังเดิมของนิกายจักรพรรดิอมตะมินเหยินได้ทิ้งป้ ายคาสัง่ ไว้ท้ งั หมดสามป้ าย
ทั้งสองอยูท่ ี่นิกายแต่อนั สุ ดท้ายอยูใ่ นมือของซานกุยเย่
นอกเหนือจากคาสัง่ ของผูน้ านิกายที่ให้ดูแลซานกุยเย่ เหตุผลที่ผอู ้ าวุโสไม่ได้ทาอะไร
กับซานกุยเย่กเ็ พราะเขามีป้ายคาสัง่
ป้ ายคาสัง่ เป็ นตัวแทนของจักรพรรดิอมตะมินเหยิน ในฐานะผูถ้ ือคนเหล่านั้นจะขอ
อะไรจากนิกายกายานโบราณก็ยอ่ มได้
นัง่ อยูใ่ นห้องประชุมใหญ่ของนิกายกายานโบราณ ขณะนั้นเขาจ้องมองไปยังรู ปปั้ นสี
ทองคา หลี่ฉีเย่อดไม่ได้ที่นึกถึงความทรงจาเก่าๆ
รู ปปั้ นของจักรพรรดิอมตะมินเหยินตั้งอยูบ่ นจุดสู งสุ ด แม้วา่ จะผ่านมานานหลายปี แต่
รู ปปั้ นยังคงปล่อยกลิ่ยอายโบราณที่ราวกับทาลายโลกทั้งเก้าได้ คนที่มองอยูอ่ ดไม่ได้ที่
จะแสดงความเคารพผ่านทางสายตา มันดูเหมือนว่าจักพรรดิมินเหยินยังคงยืนอยู่
หลี่ฉีเย่ไม่รู้วา่ จะอธิบายความรู ้สึกของเขาตอนนี้ยงั ไง จักรพรรดิได้ตายไปแล้ว แต่หลี่ฉี
เย่ยงั คงมีชีวิตอยู่ และจะอยูต่ ลอดไป แม้วา่ เขาจะได้เป้ าหมายและร่ างกายของเขาคืนมา
ผูค้ นที่เขาได้รู้จกั ค่อยๆหายไปอย่างช้าๆภายใต้หมอกแห่งการเวลา
ตอนที่ 2 ปี ศาจโบราณ (2)
*** แก้เป็ นผูอ้ าวุโสหนึ่ง

13
หลี่ฉีเย่จาได้วา่ เมื่อยุคโบราณได้มาถึงจุดสิ้ นสุ ดและเป็ นจุดเริ่ มต้นของยุคจักรพรรดิน้ นั
จิตวิญญาณของเขาที่ถูกขังอยูใ่ นร่ างอีกาทมิฬ แต่ตอนนี้ในยุดที่มีร่างกายและหลุดพ้น
การควบคุมของถ้าปี ศาจอมตะ
เมื่อเขาได้พบกับจักพรรดิอมตะมินเหยินตอนแรก มินเหยินเป็ นเพียงเด็กชายตัวเล็กๆที่
รักในการเรี ยนศิลปะการต่อสู ้ แต่เขาไม่ได้มีการบ่มเพาะที่ยง่ิ ใหญ่
นับเวลาตั้งแต่ตอนนั้นก็ผา่ นมาหลายล้านปี ที่เขาได้พามินเหยินเขาสู่ โลกของผูฝ้ ึ กตน
ผูเ้ ชียวชาญหลายต่อหลายรุ่ นปรากฏขึ้นมาและหายไป ตามกระแสแห่งเวลา
เขามองเห็นไม้เท้าสี ดาด้านข้างรู ปปั้ นโดยไม่ต้ งั ใจก่อนจะหัวเราะออกมา เนื่องจากเขา
ไม่คิดว่ามันจะยังอยูต่ รงนี้หลังจากผ่านมาหลายปี
ในขณะนั้น ผูอ้ าวุโสทั้งหกจากนิกายกายานโบราณอยูด่ ว้ ยกัน แม้วา่ พวกเขาจะชราแล้ว
แต่พลังงานในเลือดของพวกเขาก็ยงั เดือดพล่านหลักจากได้ยนิ เรื่ องดังกล่าว
แม้วา่ นิกายกายานโบราณจะเสื่ อมถอยลง แต่มนั ก็ยงั เป็ นเชื้อสายบรรพกาลของ
จักรพรรดิอมตะ หากผูอ้ าวุโสได้รับการยอมรับจากอาณาจักรเทพสวรรค์ เมื่อนั้นพวก
เขาทุกคนจะมีชื่อเสี ยงขึ้นอีกครั้ง
ขณะนี้ผอู ้ าวุโสทั้งหกได้มองไปยังหลี่ฉีเย่เพื่อที่จะมองหาความลับของเขา อย่างไรก็
ตามหลี่ฉีเย่ยงั คงยืนอย่างสงบ ท่ามกลางบรรยากาศที่อึดอัด
‚ ป้ ายคาสัง่ กายานโบราณอยูท่ ี่ใด ? ‛

14
ในที่สุดผูอ้ าวุโสหนึ่งก็ถามขึ้น ป้ ายคาสัง่ มีความสาคัญมากเพราะมันเป็ นสิ่ งที่
จักรพรรดิอมตะทิ้งไว้ให้
หลี่ฉีเย่เปิ ดฝ่ ามือของเขาเผยให้เห็นป้ ายโบราณ เขารู ้สึกประหลาดใจมากตอนที่ซาน
กุยเย่พาเขามาถึงภูเขาด้านล่างของนิกายจากนั้นก็วิ่งออกไปทันที โดยก่อนจากเขาได้
โยนป้ ายคาสัง่ มาให้ มันไม่น่าเชื่อว่าคนเช่นนี้จะมีป้ายคาสัง่ โบราณไว้ในครอบครอง
ในอดีต ตอนที่หลี่ฉีเย่อยูใ่ นร่ างของอีกาทมิฬและมินเหยินเป็ นคนแบกเจตจานงของ
สวรรค์ เขาได้มอบป้ ายโบราณทั้งสามให้หลี่ฉีเย่ จากนั้นหลี่ฉีเย่ให้มนั กับคนแปลก
หน้าสามคน หลังจากผ่านมาล้านปี ป้ ายคาสัง่ กลับมาอยูใ่ นมือของเขา ในอดีตเขาไม่
เคยคิดจะใช้มนั แต่ตอนนี้เขาไม่มีทางเลือกที่ตอ้ งอาศัยพลังของมัน
ผูอ้ าวุโสทั้งหกคนอยูล่ อ้ มรอบป้ ายแผ่นหยกเพื่อตรวจสอบว่ามันเป็ นของแท้ ความจริ ง
ก็คือนิกายต้องการป้ ายคาสัง่ มานาน เพียงแต่พวกเขาไม่มีวิธีการบังคบเอามาจากซาน
กุยเย่ เขารู ้วา่ ป้ ายคาสัง่ นี้สาคัญเท่ากับชีวิตตัวเอง ดังนั้นเขาจึงรักษามันเป็ นอย่างดี แต่
ใครจะไปคิดว่าเขาจะมอบมันให้กบั มนุษย์ที่ไร้ชือเสี ยง
‚ ซานกุยเย่อยูท่ ี่ไหน ? ‛
ผูอ้ าวุโสหนึ่งกล่าวด้วยน้าเสี ยงเย็นชา ความจริ งเขาไม่ได้ใส่ ใจซานกุยเย่มากนัก สา
หรับคนที่ใช้เงินเก่ง หลอกลวงและชอบเล่นกับผูห้ ญิง สาหรับเขามันไม่สาคัญว่าซาน
กุยเย่จะเป็ นลูกชายของผูน้ านิกายคนเก่าหรื อไม่

15
‚ เขาไปที่หอเริ งรมณ์ชูฮ่ง ‛
หลี่ฉีเย่ตอบอย่างใจเย็น
ใบหน้าของผูอ้ าวุโสมืดมนลง
‚ เจ้าต้องการอะไร ? ‛
ผูอ้ าวุโสคนอื่นต่างถามขึ้น เขาไม่ได้รู้วา่ มนุษย์คนนี้ใช้วธิ ี การใดในการได้ป้ายคาสัง่
แต่ความจริ งก็คือความจริ งป้ ายคาสัง่ นี้เป็ นของแท้
‚ ข้าได้ยนิ มาว่าตาแหน่งศิษย์หลักยังว่างอยู่ รวมทั้งซานกุยเย่น้ นั บอกว่าความสามารถ
ของข้านั้นดีมาก ข้าไม่มีทางเลือกมากนักจึงต้องการตาแหน่งนี้ ‛
หลี่ฉีเย่กล่าวช้าๆ
หลังจาได้ยนิ คาตอบนั้น ผูอ้ าวุโสทั้งหกอดที่จะตะโกนในใจพร้อมกันไม่ได้วา่ ไอ้ตวั
บัดซบ เขามีสิทธิ อะไรที่จะสามารถแนะนาใครบางคนมาเป็ นศิษย์หลักของนิกาย มัน
เป็ นตาแหน่งที่มีความสาคัญมาก นิกายจะต้องเลือกอย่างระมัดระวังมิฉะนั้นมันจะเลย
เถิดไปเกินกว่าที่พวกเขาจะแก้ไขได้
‚ อย่าหวัง ! ตาแหน่งศิษย์หลักนั้นเป็ นไปไม่ได้ ! ‛
ผูอ้ าวุโสหนึ่งพูดด้วยน้าเสี ยงที่เย็นชา
‚ ข้ารู้ ‛

16
หลี่ฉิงเย่กล่าวอย่างใจเย็นโดยปราศจากความกลัว
‚ แต่คนที่ถือป้ ายคาสัง่ มีสิทธิ์ ที่จะขออะไรก็ได้จากนิกาย นี้เป็ นกฎที่ถูกตั้งขึ้นโดย
จักรพรรดิมินเหยิน ‛
‚ จะเกิดอะไรขึ้นหากเจ้าใช้วิธิการไม่ซื่อในการได้รับป้ ายนี้มา ? ‛
ผูอ้ าวุโสหนึ่งพูดด้วยน้าเสี ยงคุกคาม ตาแหน่งนี้มนั ไม่ใช่คาแหน่งที่จะมอบให้ได้ง่ายๆ
หลี่ฉีเย่หรี่ ตาลงและกล่าว
‚ ข้าเข้าใจสิ่ งที่ผอู ้ าวุโสกลัว ท่านกลัวว่าข้าจะใช้เล่ห์กลบางอย่างเพื่อให้ได้มนั มาจาก
ซานกุยเย่ อย่างไรก็ตามหากท่านไม่เชื่อท่านสามารถไปที่หอเริ งรมณ์ชูฮง เพื่อยืนยันได้
‛
เหล่าผูอ้ าวุโสต่างกรี ดร้องด้วยความเจ็บปวดเมื่อพวกเขาได้ยนิ คาว่า ‘ หอเริ งรมณ์ชูฮง ‘
แต่พวกเขาไม่มีทางเลือกนอกจากส่ งศิษย์ไปเพื่อยืนยันความจริ ง
ชัว่ ครู่ ต่อมา ศิษย์คนที่ได้มายืนยันคาพูดของหลี่ฉีเย่ และพยามอย่างที่สุดที่จะถามคา
ตอบจากซานกุยเย่คนที่กาลังสนุกสนานกับเหล่าสาวงามมากมายอยู่
แม้วา่ จะไม่เต็มใจแต่พวกเขาก็ตอ้ งปฏิบตั ิตามกฎที่มีมา แม้วา่ พวกเขาจะเสื่ อมถอยลง
แต่พวกเขาก็สืบเชื้อสายของจักรพรรดิอมตะอยู่ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ยอมเสี ยชื่อเสี ยง
แน่นอน
‚ นากระจกแห่งความจริ งมา ‛

17
กระจกแห่งความจริ งได้ส่องผ่านร่ างของหลี่ฉีเย่ มนุษย์คนใดต้องการเข้าร่ วมกับนิกาย
เพื่อจุดประสงค์ในการฝึ กฝนจะได้รับการตัดสิ นโดยกระจก มันได้ทดสอบร่ างกาย
ชีวิต รวมทั้งโชคชะตา
ภายในกระจกร่ างของหลี่ฉีเย่ปรากฏออกมา มันเต็มไปด้วยหมอกราวกับจะหายไป
เวลาใดก็ได้ ด้านหลังของเขาปรากฏของเหลวสี แดง ขณะที่ดา้ นบนแสงสว่างแผ่
ออกมา อย่างไรก็ตามทั้งสองนั้นจางเป็ นอย่างมาก
‚ ร่ างกายระดับของมนุษย์ ชีวิตก็เป็ นระดับมนุษย์ พรสวรรค์กย็ งั คงอยูใ่ นระดับเป็ น
มนุษย์ ‛
ศิษย์คนหนึ่งได้รายงานผลของหลี่ฉีเย่
ทุกๆคนมีร่างกาย ชีวิต พรสวรรค์ ร่ ากายหมายถึงความแข็งแกร่ งตามธรรมชาติ
โดยตรง ชีวิตหมายถึงอายุของคนคนนั้นและพรสวรรค์บ่งชี้ถึงความสามรถในการบ่ม
เพาะ
อย่างไรก็ตาม อาจจะกล่าวได้วา่ ทุกอย่างของหลี่ฉีเย่น้ นั เป็ นของคนส่ วนใหญ่ พวกเขา
สามารถออกไปนอกนิกายและคว้าใครมาแทนก็ได้
‚ ถ้าเจ้าต้องการเป็ นศิษย์หลักของนิกายกายานโบราณ เจ้าต้องมีร่างกายาระดับราชา
หรื อไม่อย่างนั้นก็ตอ้ งเป็ นระดับกายยาศักดิ์สิทธิ์ ชีวิตของเจ้าก็เช่นเดียวกัน
ความสามารถของเจ้าไม่เหมาะสมกับตาแหน่งนี้ ‛

18
ผูอ้ าวุโสหนึ่งกล่าว
‚ ข้ารู้ ‛
หลี่ฉีเย่ไม่ตอ้ งคิดให้มาก เขายังคงพูดอย่างจริ งจัง
‚ แต่ขา้ ต้องการจะเป็ นศิษย์หลัก ‛
‚ นี้เจ้า… ‛
หลังจากได้ยนิ คาพูดเหล่านั้น เหล่าผูอ้ าวุโสโกรธเป็ นอย่างมาก คนคนนี้ไม่มีคุณสมบัติ
แม้แต่จะเป็ นศิษย์ธรรมดา ไม่ตอ้ งพูดถึงศิษย์หลัก นี้คือคาขอที่ไม่สมเหตุสมผลที่สุด
‚ ข้าเชื่อว่าลูกหลานของจักรพรรดิอมตะจะไม่กลับคาพูดหรื อละเมิดกฏของบรรพบุรุษ
ซึ่ งจะนาควมเสื่ อมเสี ยมาให้นิกายและเชื้อสายแห่งบรรพกาลแน่นอน ‛
หลี่ฉีเย่โยนป้ านคาสัง่ ในมือไปมาและกล่าว
‚ ถ้าป้ ายคาสัง่ นี้ตกไปอยูใ่ นมือของผูอ้ ื่น ผลของมันไม่สามารถจินตนาการได้ ‛
เมื่อได้ยนิ การโต้กลับเช่นนี้ใบหน้าของหกผูอ้ าวุโสแข็งค้าง ผูอ้ าวุโสหนึ่งจ้องมองชาย
หนุ่มด้วยสายตาที่เย็นชา
‚ แม้วา่ คาขอนี้จะเกิดขึ้น ใครก็ตามที่ตอ้ งการเป็ นศิษย์หลักจะต้องได้รับการตรวจสอบ
ในทุกด้าน ตั้งแต่ตน้ กาเนิด ภูมิหลังของเขา รวมถึงความสามารถของเขา มิฉะนั้นนิกาย
จะไม่อนุญาตรับผูส้ มัครที่ไม่ผา่ นเงือนไข ‛

19
‚ นั้นเป็ นปั ญหาของพวกท่าน ‛
หลี่ฉีเย่จอ้ งมองไปยังผุอ้ าวุโสทั้งหกและกล่าว
‚ ถ้าท่านคิดว่านิกายอื่นส่ งข้ามาขโมยมรดกของจักพรรดิอมตะ ข้าก็ไม่ตอ้ งการเป็ น
ศิษย์หลัก ตามคาสัง่ จากป้ าย ข้าสามารถขอพวกมันได้ ไม่ตอ้ งรอให้ขา้ นั้นเป็ นศิษย์
หลัก ท่านควรจะรู ้วา่ สิ่ งนี้สาคัญมากกว่าข้า ! ถ้าข้าต้องการให้นิกายตกอยูใ่ นอันตราย
ด้วยป้ ายคาสัง่ นี้ มันไม่ใช่เป็ นเรื่ องยาก ‛
คาพูดของหลี่ฉีเย่ ทาให้ผอู ้ าวุโสแต่ละคนมองหน้ากัน แม้วา่ พวกเขาจะหวัน่ ไหว
เล็กน้อย แต่พวกเขาก็ยงั ไม่เชื่อใจหลี่ฉีเย่
‚ เขาไม่ได้กล่าวอย่างไร้เหตุผล ‛
ผูอ้ าวุโสเชา หนึ่งในหกผูอ้ าวุโสกล่าวช้าๆ
‚ หากป้ ายคาสัง่ นี้ตกไปอยูใ่ นมือของคนนอก นั้นมันจะไม่เป็ นอันตรายมากกว่ารึ ?
พวกเราไม่สามารถปฏิเสธคาสัง่ จากผูถ้ ือป้ ายได้ พวกเราควรจะตอบรับคาขอของเขา ‛
‚ ฮึ่มม…เรื่ องนี้ไม่ใช่เรื่ องเล็กๆ ‛
ผูอ้ าวุโสหนึ่งกล่าวอย่างหงุดหงิด
‚ ตั้งแต่อดีตจนถึงปั จจุบนั ศิษย์หลักเป็ นศิษย์ที่อยูภ่ ายใต้การดูแลของผูน้ านิกาย ไม่วา่
พวกเราจะยอมรับหรื อไม่ พวกเราก็ตอ้ งถามความเห็นจากผูน้ านิกายก่อน แล้วพวกเรา
ค่อยตัดสิ นใจกันทีหลัง ‛

20
ผูอ้ าวุโสคนอื่นๆพยักหน้า
‚ มีเหตุผล ในตอนสุ ดท้ายศิษย์หลักจะต้องขึ้นตรงต่อผูน้ านิกาย ‛
ผูอ้ าวุโสคนอื่นๆเห็นด้วยทันที
‚ ส่ งจดหมายไปหาผูน้ านิกาย ‛
หลังจากผูอ้ าวุโสทั้งหกเห็นด้วย ผูอ้ าวุโสหนึ่งออกคาสังทันที
เมื่อจดหมายมาถึงผูน้ านิกายซูหยวนฮาง เพียงแค่ไม่กี่ลมหายใจ ผูอ้ าวุโสทั้งหกก็ได้รับ
คาตอบทันที และคาตอบนั้นได้อนุญาติให้หลี่ฉีเย่เป็ นศิษย์หลัก นั้นทาให้เหล่าผูอ้ าวุโส
ตกใจมาก
‚ ไม่น่าเชื่อ ! นี้ท่านผูน้ านิกายรี บตัดสิ นใจเกินไป ‛
ผูอ้ าวุโสหนึ่งอ่านจดหมายทั้งหมดสามรอบเพื่อให้แน่ใจว่าเขาไม่ได้อ่านผิด และขยี้มนั
อย่างไม่ใยดี
‚ ศิษย์พี่กู่ ผูน้ านิกายอนุญาตแล้ว พวกเราจะมาเถียงกันทาไม ? ในท้ายที่สุดศิษย์หลัก
ต้องขึ้นตรงต่อผูน้ านิกาย และนี้เป็ นสิ่ งที่ผนู ้ านิกายเลือกแล้ว ‛
ผูอ้ าวุโสเชากล่าวด้วยเสี ยงราบเรี ยบ
‚ ผูน้ านิกายรี บร้อนเกินไป ‛
ผูอ้ าวุโสคนอื่นๆส่ ายหัวและถอนหายใจ

21
ผูอ้ าวุโสเชายิม้ เล็กน้อย
‚ ดังนั้นพวกเราไม่มีทางเลือกอื่น สุ ดท้ายพวกเราก็จะได้ป้ายคาสัง่ คืนมา เมื่อนั้นเรา
สามารถจะปรับปรุ งนิกายได้ ‛
––––––––––––
#แรกๆอาจจะงงนิดนึงน้าา
ตอนที่ 3 นิกายกายานโบราณ (1)
‚ สามวันต่อจากนี้ หลังจากเคารพบรรพชน เจ้าจะเป็ นศิษย์หลักของนิกายอย่างเป็ น
ทางการ ‛
ผูอ้ าวุโสหนึ่งกล่าวอย่างไม่พอใจนัก
หลี่ฉีเย่ นัง่ อย่างสบายๆ โดยไม่มีร่องรอยของความประหลาดใจ เขาทาเพียงแค่หวั เราะ
ออกมา
‚ ตอนนี้ขา้ ที่กลายเป็ นศิษย์หลักควรจะได้รับอาวุธสักชิ้นหรื อสองชิ้นเพื่อความ
ปลอดภัยของตัวข้าเอง ไม่ทราบว่าผูอ้ าวุโสเห็นเป็ นเช่นไร ? ‛
เห็นเขานัง่ อยูอ่ ย่างสบายภายใต้ความกดดัน ผูอ้ าวุโสทั้งหกประหลาดใจ เด็กชายผูม้ ี
อายุเพียงสิ บสามปี แต่การกระทาของเขาสงบนิ่งคล้ายกับทุกสิ่ งทุกอย่างอยูภ่ ายใต้การ
ควบคุมของเขา ดูเหมือนมนุษย์ผนู ้ ้ ีจะมีจิตวิญญาณที่ดี

22
ผูอ้ าวุโสหนึ่งเหลือบมองหลี่ฉีเย่ ก่อนจะสายหัวและกล่าว
‚ แม้วา่ เราจะยอมรับเจ้าเป็ นศิษย์หลัก พวกเราให้เจ้าได้เพียงยุทธภัณฑ์ธรรมดาเท่านั้น
ถ้าเจ้าต้องการสมบัติที่น่าเกรงขามหรื อสมบัติของจักรพรรดิอมตะ เจ้าต้องสร้างความดี
ความชอบให้กบั นิกายมากพอเสี ยก่อน ‛
หลี่ฉีเย่ยมิ้ เป้ าหมายของเขาแน่นอนว่าไม่ใช้สมบัติของจักรพรรดิอมตะหรื อทักษะ
ลึกลับ ที่จริ งแล้วเขาอยากได้เพียงไม้เท้าสี ดาที่วางอยูข่ า้ งๆรู ปปั้ น หลี่ฉีเย่กล่าวต่อ
‚ ได้ ข้าต้องการเพียงแค่ไม้เท้าเท่านั้น ‛ หลี่ฉีเย่เหลือบมองที่พ้นื ด้านข้างก่อนจะชี้ ‚ ไม้
เท้าอันนั้น ‛
ผูอ้ าวุโสทั้งหกแสดงออกอย่างประหลาดใจ
ไม้เท้าอันนั้นใช่สาหรับเก็บกวาดขี้เถ้าหลังพิธีเคารพบรรพชนเสร็ จสิ้ น มันตั้งอยูต่ รง
นั้นโดยไม่มีใครสักคนสนใจ
เหล่าผูอ้ าวุโสคิดว่า หลี่ฉีเย่จะกล่าวขอสมบัติโดยการใช้สถานะใหม่ของเขา แต่เขาขอ
เพียงแค่ไม้เท้าเท่านั้น นี้อยูเ่ หนือการคาดเดาของพวกเขามากนัก
หลี่ฉีเย่กล่าวเพียงง่ายๆว่า
‚ ตัง่ แต่ที่ขา้ กลายมาเป็ นศิษยหลัก ตาแหน่งของข้าสมควรจะเป็ นทีเคารพของศิษย์คน
อื่น ไม้เท้านี้อยูใ่ นห้องประชุดใหญ่ และนี้ยงั เป็ นห้องประชุมใหญ่ของบรรพชนนิกาย

23
มันเป็ นสัญลักษ์ที่แสดงให้เห็นถึงพลังของนิกายกายานโบราณ ดังนั้นมันสมควรที่จะ
เป็ นของข้าเพื่อให้เหมาะสมกับตาแหน่งในปั จจุบนั ‛
หลังจากได้ยนิ เหตุผลของหลี่ฉีเย่ ผูอ้ าวุโสทั้งหกมองไปรอบๆพร้อมกับสายตาที่เบิก
กว้าง พวกเขาคิดว่าตัวสารเลวงี่เงาเจ้าชูอ้ ย่างซานกุยเย่จะพาคนนิสยั เช่นเดียวกันเข้ามา
ดังเช่นม้าย่อมคบม้า
‚ ถ้าอย่างนั้นเราจะขอมอบไม้เท้านี้ให้กบั เจ้า ‛
ผูอ้ าวุโสหนึ่งมีความสุ ขหลังจากมอบไม้เท้าไร้คา่ ให้หลี่ฉีเย่ สาหรับเขาไม้เท้านี้มีไว้
เก็บกวาดขี้เถา มันดีที่จะให้หลี่ฉีเย่
‚ ขอขอบคุณผูอ้ าวุโสเป็ นอย่างมาก ‛
หลี่ฉีเย่พดู คาเหล่านี้อย่างยากลาบาก ก่อนที่เขาจะพูดจบ มือของเขาคว้าไม้เท้านั้นไว้
การกระทาเหล่านี้ในสายตาผูอ้ าวุโสทั้งหกมันดูไร้เดียงสาเป็ นอย่างมาก
‚ ฮัวเอียน พาเขาไปยังที่พกั ของเขา ‛
สุ ดท้ายผูอ้ าวุโสก็กล่าวอย่างรี บร้อนให้ศิษย์คนนั้นนาหลี่ฉีเย่ออกไป
เหตุการณ์ในวันนี้ทาให้ผอู ้ าวุโสกดดันเป็ นอย่างมาก ขยะได้กลายเป็ นศิษย์หลักของ
นิกายกายานโบราณ แม้วา่ ชื่อเสี ยงของนิกายจะลดลงไปมาก แต่มนั ก็ไม่ได้ขาดแคลน
ศิษย์ถึงขนาดที่ตอ้ งยอมรับมนุษไร้คา่ คนหนึ่งให้มาเป็ นศิษย์หลัก

24
เมื่อศิษย์คนึงนามา หลี่ฉีเย่ได้มาถึงยอดเขาสันโดษลูกหนึ่ง ด้านบนของมันเป็ นหมู่บา้ น
ขนาด 36,000 ตารางเมตร
หมู่บา้ นนี้ได้ถกู ทิ้งล้างมาเป็ นเวลานาน มองไปรอบๆจะเห็นต้นหญ้าขึ้นหนาทึบ แม้วา่
จะอยูห่ ่างไกลแต่มนั ยังเป็ นส่ วนหนึ่งของนิกายกายานโบราณ
เมื่อเปิ ดประตู ศิษย์คนนั้นก็กล่าวทันที
‚ ศิษย์นอ้ - ไม่ ศิษย์พี่ จากนี้ที่น้ ีจะเป็ นบ้านของท่าน ‛
เขาพึงกล่าวได้เพียงสองคา ก็ตระหนักได้ถึงความผิดพลาด
ตามระยะเวลาที่เขาเข้ามาในนิกาย แน่นอนว่าหลี่ฉีเย่จะต้องเป็ นศิษย์นอ้ ง แต่อย่างไรก็
ตาม เพราะว่าเขาเป็ นศิษย์หลัก ไม่วา่ ใครก็ตามในรุ่ นที่สาม – ไม่วา่ จะเป็ นหนุ่มหรื อ
ชายชรา – ต้องเรี ยกเขาว่าศิษย์พี่ท้ งั นั้น
หลี่ฉีเย่เหลือบมองไปยังศิษย์คนนี้และหันมองไปรอบๆก่อนจะพยักหน้า
‚ สถานที่แห่งนี้อยูไ่ กลจากทุกอย่างและเงียบสงบ เป็ นสถานที่ที่ดี ‛
‚ มันเหมาะสมกับชื่อเขาสันโดษอย่างมาก ’
ศิษย์คนนั้นอมยิม้ กับคากล่าว พร้อมทั้งเหลือบมองไปยังหลีฉีเย่และกล่าว
‚ ท่านจะเป็ นผูน้ าของเกาะนี้ในอนาคต ‛

25
ความจริ งแล้วตามกฎของนิกาย ศิษย์หลักจะต้องอยูใ่ กล้กบั สถานที่ของผูน้ านิกาย แต่
หากผูน้ านิกายมีเหลายเกาะ ศิษย์คนนั้นจะเลือกอาศัยอยูเ่ กาะใดก็ยอ่ มได้
แต่เกาะหลักทั้งหมดของนิกายนั้นถูกครอบครอง รวมทั้งผูอ้ าวุโสทั้งหกไม่ชอบหน้าห
ลี่ฉีเย่ ดังนั้นเขาจึงถูกเนรเทศมากยังสถานที่ที่ห่างไกลจากเกาะหลัก
‚ สถานที่แห่งนี้กเ็ พียงพอแล้ว ‛
หลี่ฉีเย่กล่าวอย่างเป็ นธรรมชาติ เขาไม่ได้เป็ นคนที่จะมาใส่ ใจกับเรื่ องเล็กๆน้อยๆ
เช่นนี้
‚ ข้าได้นาทุกสิ่ งที่จาเป็ นจะต้องใช้ในชีวติ ประจาวัน มาให้ศิษย์พี่ก่อนหน้านี้ ‛
ศิษย์คนนี้จดั การทุกอย่างตามความเหมาะสม หลังจากจัดการกิจวัตรประจาวันทั้งหมด
เสร็ จเขากล่าว
‚ ถ้าท่านต้องการอะไรเพิ่ม เพียงแค่มาหาข้ายังเขตนอก ‛
‚ ชื่อของเจ้า ? ‛
ก่อนที่ศิษย์คนนั้นจะจากไป หลี่ฉีเย่ถามขึ้น
ศิษย์คนนั้นประหลาดใจทันทีกบั คาถามนั้น เขาไม่คิดว่าด้วยตาแหน่งสู งส่ งของหลี่ฉีเย่
อยากจะรู้ชื่อของเขา คนที่ความสามารถของเขาไม่เพียงพอที่จะได้รับการยอมรับเป็ น
ศิษย์ปกติของที่น้ ี

26
ภายในห้องประชุมก่อนหน้านี้ การกระทาของหลี่ฉีเย่ดูราวกับคนโง่ แต่ปัจจุบนั หลี่ฉี
เย่น้ นั ดูสงบยิง่ นัก นี้ ทาให้ศิษย์คนนี้น้ นั สับสันภายใน
‚ ศิษย์พี่ ตัวข้าชื่อหนาน ฮัวเอียน ข้าเป็ นผูด้ ูแลเขตนอก ‛
ฮัวเอียนสงบสติอารมณ์และตอบกลับอย่างรวดเร็ ว
‚ ข้าชื่อหลี่ฉีเย่ ‛
หลีฉีเย่พยักหน้าเบาๆ
ในหนึ่งล้านปี ที่ผา่ นมาคนที่รู้ตวั ตนและชื่อที่แท้จริ งของเขาสามารถนับได้ดว้ ยนิ้วมือ
หลังจากหนานฮัวเอียนจากไป หลี่ฉีเย่ไม่ได้นง่ั เฉยๆ เขาเริ่ มที่จะทาความสะบ้านและ
บริ เวณโดยรอบ หลังจากเสร็ จภารกิจทั้งหมด ภูเขาด้านบนคล้ายที่อยูอ่ าศัยมากขึ้น
หลี่ฉีเย่ทาทุกอย่างอย่างเป็ นระบบและระเบียบแต่มนั่ คง หากเกิดอุบตั ิเหตุใดๆขึ้น
ระหว่างการทาความสะอาด พวกเขาจะไม่เชื่อว่าเขานั้นมีอายุเพียงแค่สิบสามปี
หลังจากงานออกแรงที่น่าเบื่อ ท้องฟ้ ามือลงช้าๆ หลี่ฉีเย่เหนื่อยและหิ ว เขาค่อยๆนัง่ ลง
ด้านหน้าของหมู่บา้ น เขาหายใจเขาลึก ก่อนที่จะหยิบไม้เขี่ยขี้เถาสี ดาขึ้นมาและสังเกต
มันอย่างระมัดระวัง ความทรงจาของเขาค่อยๆกลับมาพร้อมกับรอยยิม้ ขมขืน
ทั้งโลกเชื่อว่าหากได้เป็ นจักรพรรดิอมตะและได้แบกรับเจตจานงของสวรรค์ พวกเขา
จะกลายเป็ นอมตะจริ งๆ อย่างไรก็ตาม ในตอนนี้ จักรพรรดิอมตะมินเหยิน จักรพรรดิ

27
อมตะตันลี่น้ นั อยูท่ ี่ไหน รวมทั้งผูบ้ รรลุการบ่มเพาะระดับสู งในแต่ละยุค ? พวกเขา
ตอนนี้อยูท่ ี่ไหน ?
หลี่ฉีเย่กลับคืนสู่ ความสงบและถอนหายใจ จากนั้นเขาก็เริ่ มปั ดผุน่ และถ่านออกจากไม้
เท้า ทาให้มนั เผยให้เห็นรู ปร่ างที่แท้จริ ง นี้เป็ นไม้เท้าที่มีขนาดยาวหนึ่งเมตร หลังจากที่
ถูกเผาด้วยกองไฟเป็ นพันๆปี ทุกอย่างยังคงไม่เปลี่ยนแปลง ในสายตาของคนอื่นนี้เป็ น
เพียงไม้เท้าธรรมดาไม่มีความลึกลับใดๆ
หลี่ฉีเย่กล่าวเบาๆขณะที่จบั มัน
‚ ไม้เท้าทัณอสรพิษ ! ‛
ด้วยไม้เท้าในมือของเขา ความทรงจาของเขาก็เกิดความรู ้สึกที่อธิ บายไม่ได้
วันนั้น ตอนที่มินเหยินยังไม่ได้แบกเจตจานงของสวรรค์ หลี่ฉีเย่เป็ นอาจารย์ของ
จักรพรรดิอมตะในอนาคต เขาได้สอนให้กลุ่มเด็กเหล่านั้นสนับสนุนมินเหยิน ตั้งแต่ที่
เขาต้องการเตรี ยมความพร้อมให้มินเหยิน เขาได้นาไม้เท้าทัณอสรพิษมาจากป่ าปี ศาจ
เด็กเหล่านั้นผูท้ ี่จะได้เหยียบทั้งเก้าโลกเอาไว้ใต้ผา่ เท้าเป็ นเหยือ่ ของไม้เท้านี้ท้ งั สิ้ น
หลังจากฝึ กฝนเสร็ จเขาทิ้งไม้เท้านี้ไว้ที่นิกายกายานโบราณ และมันก็ยงั คงอยูม่ าจนถึง
ตอนนี้
ขณะที่มือจับไม้เท้านั้น หลี่ฉีเย่จมอยูก่ บั ความคิดของเขา หลบหนีจากถ้าปี ศาจอมอมตะ
สาเร็ จ ในที่สุดก็ได้ร่างกายและจิตวิญญาณของเขาคืนจากอีกาทมิฬ

28
แต่กาลเวลาก็ไร้ความเมตตา ทุกคนที่เคยเป็ นเพื่อนและครอบครัวของเขา เช่นนักเล่น
แร่ แปลธาตุของพระเจ้า จักรพรรดิอมตะเสี ยวซี จักรพรรดิอมตะมินเรน…แม้แต่ราชา
มังกรทมิฬที่มีชีวติ อยามาสามยุคก็จากโลกนี้ไป
จุดเริ่ มต้นของยุคแรกเริ่ มเขาเป็ นเพียงแค่เด็กเลี้ยงแกะ เพื่อที่จะหาแกะเขาได้เขาไปใน
ถ้าและถูกคุมขังโดยถ้าปี ศาจอมตะ เขาถูกบังคับให้เดินตามไปตามเจตจานงของ
เจ้านายผ่านทั้งเก้าโลก จากยุดหนึ่งสู่ อีกยุดหนึ่ง
ในตอนนั้นหลี่ฉีเย่กลัวมาก เขาไม่สามารถที่ต่อต้านมันได้ เขาบินผ่านซากศพนับไม่
ถ้วน ผ่านแผ่นดินทั้งเก้า ผ่านโลกทั้งเก้าและในตอนสุ ดท้ายเขาไม่มีทางเลือก จึงได้
กลับไปที่ถา้ ปี ศาจอมตะ
อย่างไรก็ตามเพราะเหตุน้ ีทาให้เขามีประสบการณ์กบั อันตรายมานับไม่ถว้ นและความ
ลึกลับของโลก เขาได้เหยียบผ่านดินแดนแห่งศีลธรรม จิตวิญญาณของเขาผ่านความ
ยากลาบากมามากจนมันมัง่ คงและแนวแน่
จากนั้น เขาไม่เต็มใจที่จะกลายเป็ นทาสของถ้าปี ศาจอมตะ เขาได้กาหนดแผนการที่จะ
ตัดพันธะจิตวิญญาณทั้งหมดให้ออกจากร่ างจิตของเขา
เพื่อที่จะหนีออกมาจากอีกาทมิฬ เพื่ออิสระของเขาและฟื้ นฟูร่างกาย เขาได้นาหนุ่ม
สาวอัจฉริ ยะเข้ามาในเส้นทางแห่งการฝึ กฝน เด็กเหล่านั้นสามารถต่อสู ้กบั เจตจานง
ภายใต้ทอ้ งฟ้ า และครอบครองเจตจานงแห่งสวรรค์

29
แต่ตอนนี้ เมื่อหลี่ฉีเย่ได้ร่างกายกลับคืนมา และกลายเป็ นมนุษย์อีกครั้ง เพือ่ นทั้งหมด
ของเขาได้จากเขาไป
เขาหายใจเข้าลึกเพื่อลืมความเจ็บปวดทั้งหมด เขาต้องเอาความแข็งแกร่ งของเขา
กลับมาอีกครั้ง ทาลายอุปสรรคทั้งหมดและปลดปล่อยจิตวิญญาณทั้งหมดภายในถ้า
ปี ศาจอมตะ
–––––––––––
#หลายคนอาจจะยังงงๆลองอ่านไปสักสิ บตอนความเกรี ยนของฉี เย่ รออยูฮ่ ะ
ตอนที่ 4 นิกายกายานโบราณ (2)
ข่าวที่หลี่ฉีเย่ได้กลายเป็ นศิษย์หลักได้แผ่กระจายไปทั้วนิกายอย่างรวดเร็ ว พวกศิษย์
ระดับสู งบางคนไม่มีความสุ ขแต่พวกเขาก็ทาอะไรไม่ได้เพราะนี้คือคาสัง่ ของนิกายกา
ยานโบราณ คนไร้คา่ เช่นหลี่ฉีเย่เพียงแค่โชคดีน้ นั คือคาอธิ บายทุกอย่าง
ในอีกมุมหนึ่ง ศิษย์ในรุ่ นที่สามนั้นโกรธเป็ นอย่างมาก ศิษย์หลักนั้นปกติจะถูกเลือก
จากพวกเขา คนคนนั้นจะต้องเป็ นคนที่มีความสามารถและผ่านการทดสอบจากผู ้
อาวุโส
ไม่เพียงแค่น้ นั เขาจะต้องยึดหลักคาสอนของนิกายและต้องฝึ กฝนเทคนิคระดับ
จักรพรรดิ ท้ายที่สุดเขาจะกลายเป็ นผูน้ านิกายที่ดีในอนาคต

30
ในสถานการณ์ปัจจุบนั ไม่มีใครมนรุ่ นที่สองได้ถูกคัดเลือก นั้นหมายความว่าศิษย์หลัก
จะต้องมาจากรุ่ นที่สาม
คนที่มีความรู ้สึกโกรธมากที่สุดย่อมเป็ นบุคคลที่มีพรสวรรค์มากที่สุดในเวลานั้น พวก
เขารู ้สึกราวกับว่าถูกหลี่ฉีเย่โกง ตอนนี้นิกายตกอยูใ่ นความวุน่ วาย
‛ ร่ างกายระดับมนุษย์ ชีวิตระดับมนุษย์ พรสวรรค์กย็ งั คงเป็ นระดับมนุษย์ นี้ไม่
เหมาะสมที่จะเป็ นศิษย์หลัก ‛
อัจฉริ ยะไม่กี่คนตะโกนด้วยความโกรธ
‚ เขาเป็ นความอัปยศครั้งใหญ่ของนิกาย ‛
‚ ใครจะตาหนิเขาได้ในมือเขามีป้ายคาสัง่ กายานโบราณ แม้แต่ผอู ้ าวุโสยังต้องยอมรับ
‛
มีอจั ฉริ ยะไม่นอ้ ยที่กาลังเสี ยใจ แต่พวกเขาทาได้เพียงยอมรับสถานการณ์
‚ ฮึ่ม..ตอนนี้เขาเป็ นเพียงแค่ศิษย์หลัก เขาขาดความสามารถและความแข็งแกร่ ง
เป็ นไปไม่ได้ที่เขาจะได้นง่ั เก้าอี้ผนู ้ านิกาย ใครบอกพวกเจ้าว่าศิษย์หลักจะต้องเป็ นผูน้ า
นิกายอย่างแน่นอน ‛
ศิษย์ที่มีความเย่อหยิง่ มากที่สุดกล่าวอย่างเย็นชา
‚ ถ้าเขาไม่รู้ตวั ว่าเขานั้นกาลังทาผิด ข้าคงจะต้องไปสัง่ สอนเขานิดหน่อย ‛

31
‚ มันไม่ใช่ป้ายคาสัง่ กายานที่อยูใ่ นมือของซานกุยเย่หรอกรึ ? เช่นนั้นแล้วมันตกไปใน
มือของเด็กเหลือขอนั้นได้อย่างไร ? ‛
ศิษย์บางคามถอย่างอยากรู ้อยากเห็น
ความจริ งที่วา่ ซานกุยเย่ครอบครองป้ ายกายาดโบราณชิ้นสุ ดท้ายไม่ใช่ความลับอะไร
นิกายต้องการได้มนั คืน แต่ซานกุยเย่กลับไม่ยอม นี้เป็ นเหตุวา่ ทาไมทุกคนถึงได้งงว่า
มันตกไปอยูใ่ นมือของหลี่ฉีเย่ได้อย่างไร
‚ ฮี่ๆ ข้าได้ยนิ มาว่าเจ้าสารเลวนี้กระทาการบางอย่าง แต่ขา้ ไม่รู้วา่ เขาหลอกชายชรานั้น
ได้อย่างไร ‛
ศิษย์อีกคนกล่าวอย่างเยาะเย้ย
‚ ข้าได้ยนิ มาว่าผูอ้ าวุโสมีคาสัง่ ให้ยนื ยันคาพูดของซานกุยเย่ ปรากฏว่าเขากาลังสนุก
อยูใ่ นหอเริ งรม เป็ นไปได้วา่ เจ้าสารเลวนี้จะให้สตรี เขาไม่จากัดเพื่อแลกกับป้ ายคาสัง่
กายานโบราณ ‛
ศิษย์คนนี้กล่าวอย่างคลื่นไส้
‚ ดังนั้นข้าคิดว่าเจ้าสารเลวนี้และชายชราเป็ นคนประเภทเดียวกัน ‛
เมื่อได้ยนิ เรื่ องราวเหล่านี้ ศิษย์คนอื่นๆอุทานออกมาอย่างดูถูก
ถ้าหลี่ฉีเย่และซานกุยเย่เป็ นคนประเภทเดียวกัน ในสายตาพวกเขาหลี่ฉีเย่ดูน่ารังเกียจ
มากขึ้น

32
แต่เวลาสามวันยังไม่ทนั จะผ่านไป และหลี่ฉีเย่ยงั ไม่ได้เคารพบรรพบุรุษ ทางนิกาย
ได้รับคาเชิญจากนิกายเก้าประตูนกั บุณปี ศาจ
‚ อะไรนะ ! นิกายเก้าประตูนกั บุณปี ศาจต้องการจะทดสอบหลี่ฉีเย่ ? ‛
หลังจากได้รับข่าวผูอ้ าวุโสทั้งหกตกอยูใ่ นอาการตกตะลึง
หนึ่งในผุอ้ าวุโสกลายเป็ นคนหวาดระแวงและกล่าวอย่างเศร้าๆ
‚พวกเขาได้รับข่าวเร็ วจริ งๆ เขาพึงจะกลายเป็ นศิษย์หลักเมื่อไม่นานมานี้และพวกนั้น
ต้องการทดสอบเขา ‛
ผูอ้ าวุโสคนอื่นๆกล่าวต่อ
‚ มันดูเหมือนว่าพวกเขาต้องการจะหนีจากสัญญาในอดีต ขยะเช่นหลี่ฉีเย่จะไม่ผา่ น
การทดสอบนี้ นั้นเป็ นเหตุวา่ ทาไมพวกเขาถึงได้บงั คับและเร่ งรัดมาเช่นนี้ ‛
‚ พวกเราไม่ได้มีทางเลือกมากนัก ‛
ผูอ้ าวุโสหนึ่งกล่าวออกมาอย่างไม่เต็มใจ
‚ ตอนนี้นิกายเก้าประตูนกั บุณปี ศาจเปรี ยบเสมือนกฎของประเทศนี้ พวกเราไม่
สามารถเทียบกับพวกเขาได้ และนั้นทาให้พวกเราไม่สามารถต่อรองใดๆได้ ‛

33
คาพูดนี้ทาให้ทุกคนตกอยูใ่ นความเงียบ ในอดีตนิกายของพวกเขาเป็ นที่โด่งดังและไม่
มีใครสามารถต่อต้านได้ อย่างไรก็ตามเมื่อเวลาผ่านไปชื่อเสี ยงของพวกเขาก็ได้หายไป
พวกเขาไม่มีอานาจการควบคุมราชอาณาจักรเช่นดังเก่า
‚ พวกเราควรจะทาเช่นไรดี ‛
หนึ่งในผูอ้ าวุโสกล่าว
ผูอ้ าวุโสทั้งหมดรู ้ดีวา่ ด้วยระดับมนุษย์ของหลี่ฉีเย่จะไม่ผา่ นการทดสอบของนิกายเก้า
ประตูนกั บุณปี ศาจ
‚ ฆ่าม้าเพื่อรักษาชีวติ นี้ไม่มีทางเลือกอื่น ‛
‚ ถ้าเขาสามารถประสบความสาเร็ จได้แม้เล็กน้อย ตอนนั้นข้อตกลงของพวกเรากับเก้า
ประตูนกั บุณปี ศาจยังคงอยู่ นอกจากนี้นิกายเทพสวรรค์และราชอาณาจักรอัณมณี
สวรรค์จะต้องไม่มองข้ามพวกเรา ’
หลี่ฉีเย่กาลังรออยูใ่ นบ้านพักของเขา สาหรับพีธีเคารถบรรพชน แต่ไม่นานนาน ฮัว
เอียนก็ปรากฏตัว
‚ ศิษย์พี่ผอู ้ าวุโสเรี ยกท่านให้ไปยังห้องประชุมใหญ่ ‛
หนาน ฮัวเอียนรี บเดินเข้ามาหาหลี่ฉีเย่
‚ มีบางสิ่ งที่ร้ายแรงเกิดขึ้น ? ‛

34
หนาน ฮัวเอียนแปลกใจแต่เขาไม่ได้ปิดบัง ก่อนจะพยักหน้าและกล่าว
‚ ข้าจะไม่โกหกท่าน เป็ นเกียรติของศิษย์พี่ที่นิกายเก้าประตูนกั บุณปี ศาจส่ งคาเชิญมา
ให้พวกเรา ‛
เขาหยุดเพียงครู่ ก่อนจะจ้องมองไปยังหลี่ฉีเย่
‚ ข้าได้ยนิ มาว่าคูห่ มัน่ ของท่านต้องการจะทดสอบความสามารถของท่าน ‛
‚ นิกายเก้าประตูนกั บุณปี ศาจ ! ‛
หลี่ฉีเย่นึงถึงความทรงจาบางอย่างเมื่อเขาได้ยนิ ชื่อนี้
หนาน ฮัวเอียนึกว่าหลี่ฉีเย่ไม่ทราบเกี่ยวกับเก้าประตูนกั บุญปี ศาจเขารี บอธิ บายอย่าง
รวดเร็ ว
‚ นิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ เป็ นหนึ่งในนิกายที่ใหญ่ที่สุดในอาณาจักรนี้ นิกายทั้ง
สองของพวกเรามีความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างกัน บรรพบุรุษของเก้านักบุญใช้ชื่อเก้า
นักบุญเที่ยงธรรม เขาเป็ นอันดับหนึ่งในผูท้ ี่ติดตามจักรพรรดิอมตะมินเรนและติดตาม
ไปทั้งเก้าโลก เมื่อเราได้ครอบครองอาณาจักรโบราณเก้าประตูนกั บุณปี ศาจก็ยงั ส่ง
ส่ วนแบ่งให้กบั เรา…‛
‚ ข้าเคยได้ยนิ เรื่ องของนิกาย ‛
หลี่ฉีเย่ยมิ้ เบาๆ แน่นอนว่าเขารู ้เกี่ยวกับนิกายนั้นและเคยพบกันเก้านักบุณเที่ยงธรรม
เช่นกัน

35
ในช่วงเริ่ มต้นของยุคจักพรรดิ หลี่ฉีเย่ใช้เวลาและพลังงานอย่างมากในการจัดการกับ
ปี ศาจที่ชื่อว่าเก้านักบุญ บังคับให้เขาค่อยปกป้ องโชคชะตาของมินเหยิน
‚ คูห่ มัน่ ของข้ามาจากไหน ? ‛
หลี่ฉีเย่ถาม
‚ ตามตานานเมื่อบรรพบุรุษของเราได้แบกเจตจานึงแห่งสวรรค์และกลายเป็ น
จักรพรรดิอมตะ เก้านักบุญเที่ยงธรรมสัญญากับพวกเราว่า หากศิษย์หลักของเขาเป็ น
สตรี และของเราเป็ นบุรุษ เมื่อนั้นทั้งสองจะต้องหมัน่ หมายกัน ‛
หนาน ฮัวเอียถอนหายใจอย่างหนัก
‚ ในเวลานั้นพวกเรากาลังอยูบ่ นยอดเขาสู ง ‛
‚ ข้าไม่คิดว่าในอดีตที่ผา่ นมา เจ้าไก่ชรานั้นจะมีศิษย์สตรี ‛
หลังจากได้ยนิ เช่นนั้น หลีฉีเย่ที่เงียบอยูก่ พ็ ึมพาบางอย่าง แต่เขาก็ลืมมันไป
‚ ท่านกล่าวอะไรรึ ศิษย์พี่ ? ‛
หนาน ฮัวเอียนถามเพราะเขาไม่ได้ยนิ มัน
‚ ไม่มีอะไรถ้าอย่างนั้น ศิษย์หลักของนิกายตอนนี้เป็ นสตรี ? ‛
‚ มันเป็ นที่รู้กนั ระหว่างทั้งสองนิกาย ขณะที่พวกเราไม่ได้ติดต่อกันเป็ นเวลานาน ในยุ
คนนี้ แน่นอนว่าศิษย์หลักคนสาคัญของพวกเขาเป็ นสตรี ‛

36
เขาหยุดเป็ นครั้งที่สองและดูการแสดงออกของหลี่ฉีเย่
‚ ข้าได้ยนิ มาว่าศิษย์หลักของพวกเาา หลี่ ซ่วงเหยียน มีร่างกายระดับราชัน ‛
หลังจากฟังเรื่ องราวของหนาน ฮัวเอียน หลี่ฉีเย่เข้าใจทุกสิ่ ง นิกายเก้าประตูนกั บุญ
ปี ศาจไม่ตอ้ งการแต่งงานกับศิษย์หลักที่ไร้ศกั ยภาพซึ่ งจะทาให้นิกายเสื่ อมถอยลง
‚ นี้ทาให้เรื่ องมันน่าสนใจขึ้นมาเล็กน้อย ‛
หลี่ฉีเย่หวั เราะ
นาน ฮัวเกียงงงวยขณะที่มองเห็นหลีฉีเย่ยงั สงบ เขารู ้สึกประหลาดใจ เด็กน้อยอายุเพียง
สิ บสามปี สามารถเผชิญหน้ากับทุกอย่างราวกับว่าเขาเป็ นผูอ้ ยูเ่ หนือโลก
ถ้าเป็ นคนอื่นมาได้ยนิ เรื่ องเช่นนี้แน่นอนพวกเขาจะต้องกังวลและหวาดกลัว แต่หลี
ฉี เย่กลับตรงกันข้ามยางสิ้ นเชิง เขาแสดงออกราวกับไม่แยแสสิ่ งใด
–––––––––––
‚ หนาน ฮัวเอียนได้บอกสถานการณ์ในปั จจุบนั ให้เจ้ารู ้แล้วหรื อไม่ ? ‛
ผูอ้ าวุโสหนึ่งถามอย่างเย็นชาขณะที่หลีฉีเย่เดินเข้ามาในห้องบรรพบุรุษ
ตามจริ งแล้วผูอ้ าวุโสทั้งหกไม่ได้หวังอะไรจากขยะเช่นหลี่ฉีเย่ เนื่องจากโอกาสสาเร็ จ
นั้นมีนอ้ ยมาก แต่ถึงแม้โอกาสจะมีนอ้ ยเพียงใดพวกเขาก็ยงั อยากจะลองดู
‚ คาราวะผูอ้ าวุโส ข้าทราบเรื่ องแล้ว ‛

37
หลี่ฉีเย่กล่าวพร้อมพยักหน้าเบาๆ
‚ ดี ! ถ้าเจ้าผ่านการทดสอบนี้ไปได้ พวกเราจะตอบแทนเจ้าอย่างงาม ! ‛
ผูอ้ าวุโสหนึ่งกล่าวด้วยน้าเสี ยงเย็นชาราวกับจะเยาะเย้ยท่าทางของหลี่ฉีเย่
หลี่ฉีเย่ยมิ้ อย่างสุ ภาพและกล่าว
‚ ข้ารู ้สึกยินดีมากที่ได้รับการทดสอบ แต่ขา้ มีเงื่อนไข ‛
‚ โอหัง ! ‛
หนึ่งในผูอ้ าวุโสตะโกน
‚ เจ้ากล้ากระทั้งตั้งเงื่อนไขกับผุอ้ าวุโส ? ‛
–––––––––––––––––––––––––
#ถ้ารู้ความจริ งด้วยรู ้เบยใครอาวุโส ฮี่ๆ
ตอนที่ 5 คูห่ มั้น (1)
แม้วา่ ศิษย์คนอื่นจะกลัวเมื่อเผชิญหน้ากับความโกรธของผูอ้ าวุโส แต่หลี่ฉีเย่เพียงแค่
ยิม้
‚ ผูอ้ าวุโสท่านอย่าพึงโกรธ หากข้าสามารถผ่านการทดสอบได้ มันจะเป็ นผลดีกบั
นิกายของเราถูกหรื อไม่ ? การทางานหนักควรจะได้รับรางวัลที่เหมาะสมหรื อไม่ใช่ ?
มันควรจะมีเงื่อนไขบางอย่างเนื่องจากข้ากาลังทาสิ่ งที่อนั ตรายอย่างยิง่ ‛

38
‚ รอจนเจ้าผ่านการทดสอบเสี ยก่อนจากนั้นพวกเราค่อยคุยกัน ! ‛
ผูอ้ าวุโสตอบสนองอย่างไม่สบอารมณ์นกั
‚ นั้นไม่ใช่จาเป็ น ! ‛
ผูอ้ าวุโสหนึ่งพยักหน้าและเอ่ย
‚ เจ้าไม่ตอ้ งกังวล หากเจ้าผ่านการทดสอบ เจ้าสามารถเลือกทักษธบ่มเพาะใดก็ยอ่ มได้
เว้นเสี ยแต่คมั ภีร์ประทับระดับสวรรค์นิรันดร์ กับ คัมภีร์ประทับระดับจักรพรรดิอมตะ
ข้าคิดว่าผูอ้ าวุโสคนอื่นๆคงไม่คดั ค้าน ‛
ผูอ้ าวุโสทั้งหมดต่างมองหน้ากัน และคิดไตร่ ตรอง แน่นอนว่าหากหลี่ฉีเย่สามารถผ่าน
การทดสอบได้ขอ้ เสนอนี้ของผูอ้ าวุโสหนึ่งนับว่าเหมาะสมอย่างยิง่
‚ เงื่อนไขอื่นๆสามารถรอหลังจากการทดสอบ ‛
หลี่ฉีเย่ยมิ้ เล็กน้อย
‚ อย่างไรก็ตาม มีเงื่อนไขหนึ่งข้อที่ขา้ จะต้องระบุเสี ยก่อน เนื่องจากมันต้องใช้เวลาสัก
ระยะหนึ่งเพื่อเตรี ยมการ เมื่อข้าไปถึงระดับขอบเขตกาเนิดกาย ข้าต้องการเม็ดยาระดับ
นักบุญ ‛
หลังจากได้ยนิ คาขอของหลี่ฉีเย่ใบหน้าของผูอ้ าวุโสทั้งหกกลายเป็ นบิดเบี้ยวและ
ตะโกนออกมาพร้อมกัน

39
‚ เจ้ากล้าที่จะโลภมากขนาดนี้ได้อย่างไร ? ‛
หลี่ฉีเย่แกล้งทาเป็ นไม่ได้ยนิ เสี ยงตะโกนดังกล่าว และกล่าวช้าๆ
‚ ผูอ้ าวุโส การแต่งงานระหว่างสองนิกาย พวกเราจะได้รับการสนับสนุนที่ดี สมุนไพร
ระดับจักพรรดิอาจจะล้าค่า แต่ขา้ รู ้สึกว่ามันเป็ นการแลกเปลี่ยนที่เป็ นธรรม ‛
‚ ฮึ่มม เจ้าคิดว่าสมุรไพรระดับนักบุญนั้นหาได้ง่ายเช่นนั้นรึ ! ‛
ผูอ้ าวุโสคนอื่นกล่าวอย่างเย็นชา
ผูอ้ าวุโสหนึ่งเหลือบมอบไปที่หลี่ฉี่เย่และกล่าว
‚ หากเจ้าประสบความสาเร็ จ แน่นอนว่าสมุนไพรระดับนักบุญอาจจะไม่มากเกินไป
แต่ตอนนี้พวกเรายังไม่สามารถรับปากเจ้าได้ เนื่องจากพวกเราได้ขาดส่ วมผสมที่
สาคัญบางอย่าง ‛
เมื่อมองไปที่การแสดงออกของผูอ้ าวุโส หลี่ฉีเย่รู้สึกผิดหวัง เขาตีคา่ ของนิกายกายาน
โบราณสู งเกินไป ในอดีต ที่น้ ีน้ นั เต็มไปด้วยขุมทรัพย์ สมุนไพรระดับจักรรพดิน้ นั มี
อย่างกลาดเกลื่อน ยิง่ ระดับนักบุญยิง่ ไม่ตอ้ งพูดถึง
‚ ก็ได้ ! ข้าจะถอยก้าวหนึ่ง ข้าต้องการสมุนไพรระดับราชา ! ‛
‚ นี้สามารถยอมรับได้ แต่เงื่อนไขคือเจ้าต้องผ่านการทดสอบ ‛
ผูอ้ าวุโสคนอื่นๆต่างมอบไปที่ผอู ้ าวุโสหนึ่งก่อนจะพยักหน้า

40
หลี่ฉีเย่ยมิ้ ให้กบั ผูอ้ าวุโสหนึ่งก่อนจะกล่าว
‚ นอกจากนี้ก่อนที่ขา้ จะไปยังนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ ข้ายังมีขอ้ เรี ยกร้องอีก
เล็กน้อย เนื่องจากข้าไม่รู้วา่ มีอนั ตรายขนาดไหนรอข้าอยู่ ข้าต้องการเรี ยนรู้ทกั ษะ
บางอย่างรวมทั้งต้องการเครื่ องป้ องกันตัวหนึ่งหรื อสองชิ้น ‛
‚ สุ ดท้ายเจ้าก็ยงั คงใช้สถานการณ์น้ ีหาผลประโยชน์จากนิกาย ‛
หนึ่งในหกผูอ้ าวุโสกล่าวอย่างไม่พอใจนัก
ผูอ้ าวุโสหนึ่งเพียงแค่พยักหน้า
‚ เกี่ยวกับเรื่ องนี้ ภายในนิกายมีทกั ษะและยุทธภัณฑ์อยูม่ ากมายเจ้าสามารถเลือกได้
หนึ่งอย่าง ผูอ้ าวุโสท่านอื่นคิดอย่างไร ‛
แม้วา่ ผูค้ นอื่นๆจะไม่อยากยอมรับหลี่ฉีเย่ เนื่องจากโอกาสผ่านการทดสอบนั้นแทบจะ
เป็ นศูนย์ ถึงแม้การให้ทกั ษะและยุทธภัณจะเพิ่มความเป็ นไปได้ไม่มากนัก แต่มนั ยังคง
ดีกว่าไม่มีอะไร
‚ ผูอ้ าวุโสท่านไม่ตอ้ งกังวล ข้าไม่ได้โลภเกินไปนัก ‛
หลี่ฉีเย่แน่นอนว่าเขารู ้ความคิดของผูอ้ าวุโส เขาจึงกล่าวอย่างใจเย็น
‚ ข้าได้ยนิ มาว่านิกายเรามี เทคนิคที่ชื่อ ‘ ดาบคูไ่ ร้ลกั ษณ์ ‘ ที่สามารถเรี ยนรู้ได้ภายใน
เวลาไม่นานนัก ข้าต้องการทักษะนี้ ท่านอนุญาตหรื อไม่ ? ‛

41
เหล่าผูอ้ าวุโสหรี่ ตามองหลี่ฉีเย่ดว้ ยความประหลาดใจ เนื่องจากว่าพวกเขาคิดว่าเจ้าเด็ก
นี้จะโลภอย่างได้ทกั ษะระดับจักรพรรดิ แต่เขากลับต้องการทักษะธรรมดาแทน
‚ ดาบคูไ่ ร้ลกั ษณ์ ? ‛
ผูอ้ าวุโสหนึ่งลูบเคราของเขา
ผูอ้ าวุโสคนอื่นๆตอบกลับอย่างรวดเร็ ว
‚ ผูอ้ าวุโสหนึ่ง นี้เป็ นเพียงทักษะการต่อสู ้ มันไม่ลา่ ค่านัก ในโลกของการฝึ กตน แม้
คัมภีรย์ประทับนักบุญระดับต่า ยังมีคา่ มากกว่าทักษะการต่อสู ้ ‛ ผูอ้ าวุโสคนนี้ทา
หน้าที่ในการดูแลคัมภีรย์ประทับของนิกาย ดังนั้นเขาจึงรู ้เกี่ยวกับเรื่ องเหล่านี้
‚ นี้ไม่มีปัญหา ! หนาน ฮัวเอียน นาทักษะดาบไร้ลกั ษณ์มาให้เขา และให้ดาบคูท่ ี่ดี
ที่สุดแก่เขาไป ‛
ผูอ้ าวุโสมีความสุ ขกับข้อเรี ยงร้องง่ายๆนี้ ในความคิดของเขาการตัดสิ นใจของหลี่ฉีเย่
นั้นนับว่าไม่ฉลาดอย่างยิง่ พวกผูอ้ าวุโสสามารถให้การสนุบสนุนเขาได้มากกว่านี้ แต่
ลึกๆทุกคนรู ้ดีวา่ ไม่มีใครอยากสนับสนุนเจ้าเด็กนี้เท่าไหร่ นกั ดังนั้นมันจะดีกว่าหาก
ให้เพียงของเล็กน้อยเพื่อลดการสู ญเสี ยของนิกาย
‚ เจ้ามีขอ้ เรี ยกร้องอื่นอีกหรื อไม่ ? ‛
เมื่อเห็นหลี่ฉีเย่ไม่ได้โลภมากนัก ผูอ้ าวุโสจึงถามอย่างพึงพอใจ
‚ นี้เป็ นเพียงเรื่ องเล็กน้อย ยังไม่มีสิ่งใดจาเป็ นในตอนนี้ ‛

42
หลี่ฉีเย่กล่าวอย่างเจียมตัว
‚ ดี ! ถ้าอย่างนั้นจงกลับไปเตรี ยมตัว เจ้าจะออกเดินทางในอีกสามวัน หลังจากเจ้า
กลับมาเราจะทาพิธีกราบไหว้บรรพชนและเจ้าจะได้กลายเป็ นศิษย์หลัก ‛
ผูอ้ าวุโสลาหนึ่งกล่าวอย่างจริ งจัง
แน่นอนหากเขาสามารถกลับมาได้แบบมีชีวิต เขาอาจจะได้รับตาแหน่ง…
สาหรับทักษะและดาบคูน่ ้ นั ได้ถูกนามาให้หลี่ฉีเย่ทนั ที หลังจากที่หนาน ฮัวเอียน
กลับมา
เขาพึงพอใจที่ได้รับดาบคูจ่ นั ทร์เสี้ ยว รู ปร่ างของดาบส่ องประกาบคมกล้าออกมา แต่
อย่างไรก็ตามมันเป็ นเพียงแค่อาวุธละดับมนุษย์เท่านั้นมันไม่เหมาะสมกับการฝึ กฝน
มากนัก แต่ไม่วา่ มันจะมีความคมขนาดไหนมันก็ไม่สามารถเปรี ยบเทียบได้กบั
ยุทธภัณฑ์พลังปราณอยูด่ ี
หลังจาก หนาน ฮัวเอียนจากไป หลี่ฉีเย่ได้อ่านทักษะดาบไร้ลกั ษณ์ อย่างระมัดระวังทุก
คาพูดเขาจดจามันได้เป็ นอย่างดี
ย้อนกลับไปตอนที่เขายังเป็ นอีกา แม้วา่ เขาจะประสบความสาเร็ จในการหนีออกจากถ้า
ปี ศาจอมตะ แต่สถานการณ์ของเขาไม่ได้มนั่ คงมากนัก บางครั้งเขายังได้รับผลกระทบ
จากถ้า เมื่อใดก็ตามที่เขารู ้สึกเช่นนี้เขาจะปิ ดผนึกตัวเองและสะกดให้จิตวิญญาณของ
เขาหลับลึก

43
เขาได้ใช้เวลาหลายปี ในแต่ละยุคเพื่อที่จะเข้าไปยังสถานที่ที่อนั ตราย และตกลงไปใน
การต่อสู ้กบั ผูเ้ ชี่ยวชาญจานวนมาก แต่เป็ นเพราะสิ่ งนี้ ทาให้เขาคนพบคัมภีร์หลายๆ
เล่ม แม้กระทั้งคัมภีร์จกั รรพดิหรื อวิธีการเป็ นอมตะ
เพราะว่าเขากลัวว่าวันหนึ่งเขาจะไม่สามารถควบคุมตัวเองได้และถูกดึงกลับไปยังถ้า
ปี ศาจอมตะ ดังนั้นเขาพยามจะลบความจารวมทั้งทักษะต่างๆ เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้มนั
ตกไปอยูใ่ นมือของถ้าปี ศาจอมตะ อย่างไรก็ตาม แพทย์แห่งพระเจ้าและจักพรรดิอมตะ
เสี ยวซี ปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับทักษะลึกลับที่ทาให้หลี่ฉีเย่ได้เข้าใจความจริ งของทักษะ
ขั้นสู งสุ ด ยามเมื่อเขาเห็นพวกนั้นอีกครั้ง
ตอนนี้ทุกๆอย่างที่เกี่ยวข้องกับทักษะ ดาบคูไ่ ร้ลกั ษณ์ ได้ถูกเรี ยกกลับคืนมาอีกครั้ง
อย่างสมบูรณ์ เขาหายใจเข้า ออกช้าๆ และเปรี ยบเทียบการฝึ กฝนในหัวของเขากับที่เขา
ถือมันอยู่ เขาพบว่ามีบางอย่างขาดหายไปนี้เป็ นสิ่ งที่เขาเป็ นห่วงอย่างมาก
ในความเป็ นจริ ง มันเป็ นธรรมดาที่ทกษะอย่าง ดาบคูไ่ ร้ลกั ษณ์จะหายไปบางส่ วน ใน
ท้ายที่สุดมันก็ไม่เพียงพอที่จะไปถึงจุดสู งสุ ด ในสายตาของผูฝ้ ึ กตน นี้เป็ นเพียงทักษะ
ไร้ประโยชน์ ในหลายล้านปี ที่ผา่ นมามีศิษย์เพียงไม่กี่คนที่รู้เกี่ยวกับทักษะนี้
เมื่อพุง่ ความสนใจไปที่ทกษะนี้ ในที่สุดเขาก็พบกับความลับที่ซ่อนอยู่ หลี่ฉีเย่ฉีกยิม้
แม้วา่ ร่ างกายของเขา ชีวิต หรื อกระทั้งพรสวรรค์ของเขาจะเป็ นระดับมนุษย์ ด้วย
ความรู ้และจิตวิญญาณลึกลับในตัวเขาอยูเ่ หนืออัจฉริ ยะทั้งหมด

44
เขาลงมือปิ ดคูม่ ือเบาๆ ความรู ้ความเข้าใจเกี่ยวกับทักษะนี้ได้ตื่นขึ้นมาจากในอดีต
ความลับที่ไม่มีใครรู ้ในปั จจุบนั
ในปี นี้น จักรพรรดิอมตะมินเหยินนในวัยเยาว์ได้ฝึกฝนทักษะดาบคูไ่ ร้ลกั ษณ์ แต่มา
เมื่อเขากลายเป็ นผูป้ กครองทั้งเก้าโลกเขาได้ทบทวนมันอีกครั้ง จากนั้นเขาก็
ปรับเปลี่ยนมันให้เป็ นทักษะต่อสู ้ธรรมดา
แน่นอนว่าทักษะธรรมดานั้นไม่สามารถเปรี ยบเทียบได้กบั คัมภียจ์ กั พรรดิที่เขาสร้าง
ขึ้น เช่นเดียวกับคัมภีสวรรค์ลึกลับ มินเหยินตัวเขาเองไม่อยากให้ลูกหลานฝึ กทักษะนี้
ดังนั้นทักษะนี้จึงถูกซ่อนอยูใ่ นห้องสมุดของนิกาย ไม่มีใครมีความเข้าใจอย่างแท้จริ ง
เกี่ยวกับมัน นอกจากตัวจักพรรดิอมตะเอง
เมื่อหลี่ฉีเย่เห็นมินเหยินฝึ กมันได้อย่างสมบูรณ์ เขาทดสอบมันอย่างหนัก แม้วา่ ทักษะ
นี้หากฝึ กจนถึงขึ้นสู งสุ ดสามารถที่ฆา่ ระดับขุนนางราชวงศ์ได้ ไม่มีใครต้องการที่จะใช้
มัน เนื่องจากทักษะนี้จาเป็ นต้องอาศัพความมืดภายในจิตใจ
แม้วา่ หลังจากที่หลี่ฉี่เย่ทดสอบและพบความจริ ง จักรพรรดิอมคะมินเหยินเพียงแค่ยมิ้
เพราะเขาพอจะคิดได้วา่ หลี่ฉีเย่จะต้องพบความลับข้อนี้
จิตใจของเขาว่างเปล่า กระบ่วนท่าเริ่ มฝุดขึ้นมาในหัว เขาเริ่ มที่จะหยิบดาบคูข่ องเขา
ขึ้นมาและปฏิบตั ิตาม เขาเป็ นคนที่เข้มงวดกับตัวเองอย่างมาก เขากวัดแกว่งดาบในมือ
อย่างช้าๆ แต่ละท่วงท่าเต็มไปด้วยความสมบูรณ์ก่อนที่จะเปลี่ยนไปยังท่าต่อไป…

45
––––––––––––––––––––––––––––
#ใครหน่อบอกเป็ นทักษะกระจอกเดี่ยวรู ้กนั !
ตอนที่ 6 คูห่ มั้น (2)
แม้วา่ เขาจะเข้าใจความลับเบื้องหลังทักษะหล่านี้ แต่ดูเหมือนว่าร่ างกายในปั จจุบนั จะ
ไม่คอ่ ยฟังคาสัง่ ของเขาเท่าไหร่ นกั แม้เขาจะเรี ยกร้องความสมบูรณ์แบบแต่มนั ก็ยากที่
จะเข้าถึงในตอนนี้
แต่หลี่ฉีเย่ยงั ไม่ยอมแพ้ เขายังคงฝึ กฝนมันต่อไป การกวัดแกว่งแต่ละครั้งของเขา
กลายเป็ นเฉี ยบคมมากขึ้น หลังจากหนึ่งคืน เขาฝึ กฝนไปมากกว่าสามร้อยรอบและ
เข้าใจในความลับลึกซึ่ งยิง่ ขึ้น อย่างช้าๆ แต่ละดาบของเขากลายเป็ นแม่นยาและ
สมบูรณ์มากขึ้น
แม้เขาจะมีความทรงจามากมายและการต่อสู ้กบั สวรรค์ที่น่ากลัว เขาเข้าใจว่าถ้าเขา
อยากจะตัดจากถ้าปี ศาจอมตะอย่างสมบูรณ์เขาจะต้องพยามากกว่านี้อีกร้อยเท่าพันเท่า
ไม่มีใครเข้าใจถ้าปี ศาจอมตะดีกว่าเขาในตอนนี้
ภายในสามวัน หลี่ฉีเย่ไม่ได้ออกจากบ้านของเขา เขาขังตัวเองอยูใ่ นถ้าด้านในและฝึ ก
ดาบของตัวให้แม่นยามากยิง่ ขึ้น มีความไม่แน่นอนมากมายในชีวิตและเขาต้อง
เตรี ยมพร้อมรับมือกับมัน
–––––––––––

46
สามวันต่อมา เมื่อถึงเวลาเดินไปทางไปยังนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ มีเพียง หนาน
ฮัวเอียน และผูค้ ุม้ กันของนิกายชื่อโม่ ที่มาพร้อมกับเขา
ในนิกายกายานโบราณมีผอู ้ าวุโสหกคน ผูค้ ุม้ กันสิ บสองคน และผูน้ าเหล่าศิษยือีก
สามสิ บหกคน วันนี้เพื่อจะไปยังนิยายที่ยง่ิ ใหญ่อย่างเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ มีคนเพียง
สามคน ผูท้ ี่มีระดับสู งสุ ดย่อมเป็ นผูค้ ุม้ กัน นี้มนั ไร้คาพูดที่จะกล่าว
‚ เพียงแค่พวกเราสามคน ? ‛
ก่อนที่จะออกเดินทางหลี่ฉีเย่เห็นไปมองสมาชิกแล้วถามขึ้น
ผูค้ ุม้ กันโม่ เป็ นคนประหยัดคาพูด เนื่องจากเขาเป็ นอาจารย์ของ หนาน ฮัวเอียน
หลังจากได้ยนิ คาถามของหลี่ฉีเย่ เขาเพียงแค่เหลือบมองโดยไม่ตอบใดๆ
ตรงกันข้ามกับอาจารย์ของเขา หนาน ฮัวเอียนเป็ นคนขี้เล่น เขาไอสองสามครั้งก่อนจะ
เปิ ดปากของเขา
‚ ศิษย์พใี่ หญ่ ผูอ้ าวุโสทั้งหมดเขาไปเก็บตัวยังสถานที่ที่เงียบสงบ พวกเขาจึงไม่
สามารถร่ วมเดินทางได้ ‛
หลี่ฉีเย่กดั ริ มผีปากของเขาและกล่าวอย่างเย็นชา
‚ เก็บตัวยังสถานที่ที่เงียบสงบ ? พวกเขาเพียงแค่กลัวเสี ยหน้า ท้ายที่สุดแล้วพวกเขาก็
ไม่เชื่อว่าข้าสามารถผ่านการทดสอบได้ หากข้าไม่ผา่ นนั้นคงเป็ นเรื่ องเล็กน้อยสาหรับ
พวกเขา แต่การที่พวกเขาไปที่น้ นั และเสี ยหน้าเป็ นเรื่ องใหญ่เช่นนั้นสิ ? ‛

47
หนาน ฮัวเอียนไม่สามารถพูดอะไรได้ เขายิม้ อย่างอับอาย ระดับมนุษย์สามารถ
คาดหวังที่จะผ่านการทดสอบของนิกายระดับจักพรรดิได้ ? เหล่าผูอ้ าวุโสคงคิด
เช่นเดียวกัน นั้นเป็ นเหตุผลที่ทาไมพวกเขาถึงปฏิเสธที่จะไป เพราะผลลัพธ์มนั
แน่นอนอยูแ่ ล้ว
‚ อย่ากังวลเลย ศิษย์พี่ ‛
หนาน ฮัวเอียนแสดงความคิดที่ดีของเขา
‚ นิกายเก้าประตูนกั บุณปี ศาจกับเรานั้นห่างหายจากการติดต่อเป็ นเวลานาน นั้นเป็ น
เหตุผลว่าผูอ้ าวุโสไม่อยากเข้าไปสร้างความขัดแย้งที่ไม่จาเป็ น ‛
‚ ฮึ่มม เป็ นเพียงแค่นิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ อีกทั้งยังไม่ได้ไปถึงจุดสู งสุ ด ในยุค
นั้น แม้กระทั้งเก้านักบุณเที่ยงธรรมตอนยังมีชีวิตอยูก่ ย็ งั ต้องยอมลงให้กบั นิกายกายาน
โบราณ ‛
หนาน ฮัวเอียนกลัวว่าหลี่ฉี่เย่จะกล่าวอะไรอย่างอุกอากอีกจึงขัดขึ้น
‚ ศิษย์พี่ นี้คืออาจารย์ของข้า ผูค้ ุม้ กันของนิกาย ‛
‚ ได้โปรดดูแลข้าในการเดินทางครั้งนี้ดว้ ย ‛
หลี่ฉีเย่เพียงโค้งศรี ษะอย่างเหมาะสมตามมารยาท ไม่ได้ดูแข็งเกินไปหรื ออ่อนเกินไป
ผูค้ ุม้ กันโม่เพียงชาเลืองมองและกล่าว

48
‚ ได้เวลาเดินทางแล้ว ‛
หลังจากพูดเสร็ จเขาก็เรื่ มออกเดินทาง ผูค้ ุม้ กันโม่เป็ นผูค้ ุม้ กับที่มีอายุมากที่สุด ระดับ
การบ่มเพาะของเขาสู งกว่าคนทัว่ ไป แต่เขาไม่ทราบวิธีผกู สัมพันธ์กบั คนอื่นๆ ดังนั้น
ตาแหน่งของเขาจึงค่อนข้างต่ากว่าผูค้ ุม้ กันคนอื่นๆ ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่ได้เป็ นส่ วน
หนึ่งของการเดินทางครั้งนี้
ผูท้ ี่มีระดับสู งหลายคนในนิกายรู ้วา่ การเดินทางครั้งนี้จะเป็ นเรื่ องตลกและหลี่ฉีเย่เป็ น
ตัวละครหลัก หากผูช้ มไม่มีความสุ ข ความตายนั้นอาจจะหลีกเลี่ยงไม่ได้ นั้นเป็ น
เหตุผลว่าทาไมคนอื่นๆถึงพยามจะบ่ายเบียงมัน อีกทั้งผูค้ ุม้ กันคนอื่นๆยังโยนมันให้
เป็ นภาระของผูค้ ุม้ กันโม่
ผูค้ ุม้ กันโม่มีความคิดว่าการเดินทางครั้งนี้คงไม่ส่งผลดีมากนัก นั้นเป็ นเหตุผลว่าทาไม
เขาจึงหงุดหงิด
การเดินทางเป็ นไปด้วยความเงียบจนกระทั้งพวกเขามาถึงวัดที่ยง่ิ ใหญ่ของนิกายกายาน
โบราณ มันอาจจะสามารถรับคนได้ถึงหนึ่งหมื่นคน
วัดหยกม่วงเต็มไปด้วยกลิ่นอายโบราณ มันถูกสร้างมาจากหิ นสวรรค์และคริ สตัล
ได้รับการแกะสลักโดยจักรพรรดิ มินเหยิน คาที่ถูกสลักออกมาส่ งกลิ่นอายอันล้าลึก
ราวกับจะสลักตัวตนของตัวเองให้คงอยูใ่ นนั้น จากตัววัดสามารถบ่งบอกความรุ่ งเรื่ อง
ของนิกายในครั้งอดีตได้

49
หลังจากนั้นพวกเขาก็เขาไปยังประตูและหายออกไปทันที
ดินแดนยิง่ ใหญ่ตอนกลางมีพ้นื ที่หลายพันล้านไมล์ มันมีนิกายนับไม่ถว้ นภายใต้สิบห้า
อาณาจักร อย่างไรก็ตามยังมีสัตว์อสูรราชาขนาดมหึมารวมถึงสัตว์อสูรระดับตานานที่
ครอบครองพื้นที่ในล้านไมล์น้ ี
ถ้าใครต้องการข้ามอาณาจักรโดยการบิน มันจะไร้ประโยชน์หากเขายังอยูใ่ นระดับตัด
สวรร์หรื อกระทั้งราชันเทพสวรรค์ มันจาเป็ นจะต้องใช้เวลาหลายปี ระดับวีรุบุรุษหรื อ
ขุนนางราชวงศ์คนไหนที่ฉลาดพอจะไม่ใช้วิธีการเช่นนี้ อีกทั้งดินแดนยิง่ ใหญ่
ตอนกลางเป็ นเพียงดินแดนของจักรพรรดิมนุษย์แห่งเดียวของโลก
จักพรรดิของโลกหรื อรู ้จกั กันในชื่อจักรพรรดิเขตแดนหรื อจักรพรรดิอาณาจักร
ประกอบไปด้วยห้าส่ วน ทางตอนเหนือเป็ นดังทะเลคลัง่ นิรันดร์ ทางตอนใต้เป็ น
แผ่นดินอเวจี ทางตะวันออกเป็ นเมืองนับร้อย ทางตะวันตกเป็ นพื้นที่รกล้างว่างเปล่า
และตอนกลางเป็ นดินแดนกลางที่ยง่ิ ใหญ่
‚ ปั ง…‛
หลี่ฉีเย่และสหายของเขามาถึงประตูของนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ
ขณะที่พวกเขาก้าวออกมาพวกเขารู ้สึกได้วา่ พลังงานจิตวิญญาณตามธรรมชาติน้ นั
หนาแน่นกว่าที่ใดที่พวกเขาเคยพบมาก่อน นี้คือนิกายสวรรค์ที่แท้จริ ง

50
สถานที่ของนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจตั้งอยูใ่ นสภาพแวดล้อมที่เต็มไปด้วยภูเขาและ
น้าตกที่งดงาม มีตน้ ไม้งอกทะลุทอ้ งฟ้ า พระราชวังหิ นอ่อนลอยอยูใ่ นอากาศ ในส่ วนที่
ลึกที่สุดจะเห็นได้ถึงออร่ าที่แผ่ออกมานั้นคือสมบัติสวรรค์
นี้คือสภาพของนิกายชั้นนา ด้วยบรรยากาศเช่นนี้ไม่น่าแปลกใจเลยที่จะได้ปกครอง
อาณาจักร ถ้าให้เปรี ยบเทียบกับนิกายกายานโบราณก็เหมือนชายชราที่ใกล้จะตายกับ
เด็กหนุ่มแรกรุ่ น
‚ นี้คงเป็ นศิษย์พี่โม่ ไม่ได้พบกันเป็ นเวลานาน ‛
เมื่อทั้งสามออกมา มีชายแก่และศิษย์ของเขาออกมาตอนรับ
ผูช้ ายคนนี้เป็ นรองผูค้ ุมกฏคนหนึงในนิกาย นามสกุลของเขาคือฟู่ เขาเป็ นเจ้าของ
ใบหน้าเย็นชา ประกายตาคมกล้าที่เปล่งออร่ าสี ทองอ่อนๆออกมา ธรรมชาติของเขา
เป็ นคนที่ขม่ ขวัญผูอ้ ่อนแอได้เป็ นอย่างดี
แม้วา่ เขาจะเป็ นเพียงแค่ผคู ้ ุมกฏของนิกาย แต่ความแข็งแกร่ งของเขาที่ปลดปล่อย
ออกมาเห็นได้ชดั ว่านี้เป็ นความแข็งแกร่ งของระดับหลอมวิญญาณ ในนิกายกายาน
โบราณมีเพียงผูอ้ าวุโสเท่านั้นที่มีคุณสมบัติเหมาะสมกับระดับหลอมวิญญาณ
‚ คนคนนี้คงเป็ นศิษย์หลัก ? ‛
‚ ถูกต้อง นี้หลี่ฉีเย่ คนที่เป็ นศิษย์หลักของนิกายข้า ‛
ผูค้ ุม้ กันโม่ยมิ้ อย่างขมขื่น มองไปที่หลี่ฉีเย่ มีอะไรที่เขาสามารถภูมิใจได้กนั

51
‚ การทดสอบเป็ นการแข่งขันอย่างเป็ นธรรม ศิษย์พี่โปรดอย่ากังวล ‛
รองผูค้ ุมกฏฟูยมิ้ อย่างอ่อนโยน
‚ เพียงแค่การทดสอบ คงไม่ยาก ‛
หลี่ฉีเย่ยมิ้ ให้กบั รองผูค้ ุมกฏฟูอย่างเป็ นมิตร
รองผูค้ ุมกฏฟูไม่ได้สนใจคาพูดของหลี่ฉีเย่และกล่าวกับผูค้ ุม้ กันโม่แทน
‚ ศิษย์พโี่ ม่ได้โปรดตามข้ามา ‛
ภายในใจของเขา มองหลี่ฉีเย่น้ นั ไม่เหมาะสมกับฐานะของเขา
ผูค้ ุม้ กันโม่มองหลี่ฉีเย่อย่างขุน่ เคือง
–––––––––––––––––––
#ความมันกาลังจะเริ่ ม ฮี่ๆ
ตอนที่ 7 นิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ (1)
รองผูค้ ุมกฏฟูนาทั้งสามคนเข้ามายังห้องรับรอง ห้องรับรองดังกล่าวเป็ นห้องที่ไม่คอ่ ย
มีคนให้ความสาคัญมากนัก สาหรับเหตุการณ์ที่หมั้นกันระหว่างสองนิกาย เป็ นหน้าที่
ของผูน้ าที่จะเจรจาต่อรองกัน ไม่เพียงแค่น้ นั พวกเขาให้การตอนรับอย่างธรรมดาซึ่ ง
แสดงให้เห็นว่าพวกเขาไม่ได้ให้ความสาคัญกับคามัน่ ในอดีตมากนัก

52
หลังจากที่ท้ งั หมดเขามาในที่พกั รองผูค้ ุมกฏฟูใช้ภาษาอย่างธรรมดาพูดกับพวกเขา ซึ่ ง
ผุค้ ุม้ กันโม่กเ็ ตรี ยมใจมาแล้วจึงไม่ได้โกรธมากนัก ก่อนที่ท้ งั หมดจะแยกจากกัน
ยามเมื่อรองผูค้ ุมกฏฟูเขามายังห้องห้องหนึ่งเสี ยงประหลาดก็ดงั ขึ้น
‚ ศิษย์หลักของนิกายกายานโบราณเป็ นอย่างไรบ้าง ? ‛
เสี ยงนั้นดังสนัน่ ไปทัว่ ทั้งห้อง นอกจากนี้มนั ยังฝังความกลัวเข้าไปในใจสาหรับผูท้ ี่ได้
ยิน
รองผูค้ ุมกฏฟูแม้จะเป็ นคนที่มีระดับชะตาลี้ลบั แต่เมื่อได้ยนิ เสี ยงนี้เขายังสัน่ ด้วยความ
กลัว พร้อมทั้งกล่าวอย่างนอบน้อม
‚ เรี ยนผูอ้ าวุโส มันเป็ นเพียงมนุษย์โง่เขลาและหยิง่ ยโส ไม่มีคุณค่าพอที่จะให้ทา่ น
กล่าวถึง ‛
‚ ขอบใจ เจ้าออกไปได้ ‛
เสี ยงที่น่ากลัวนั้นดังขึ้นอีกครั้งพร้อมทั้งสัน่ สะเทือนจิตใจของผูฟ้ ังแม้วา่ เขานั้นจะมอง
ไม่เห็นก็ตาม
รองผูค้ ุมกฏฟูโค้งตัวอย่างสุ ภาพ ขณะที่เหงื่อของเขาท่วมตัว เขาไม่ได้มีคุณสมบัติหรื อ
สถานะที่จะพบกับผูอ้ าวุโสได้
‚ เลือกคนที่ มีร่างกายระดับมนุษย์ ชีวิตระดับมนุษย์และพรสวรรค์ระดับมนุษย์ นิกาย
กายานโบราณไม่มีตวั เลือกแล้วเช่นนั้นรึ ไง ‛

53
เมื่อรองผูค้ ุมกฏฟูออกไป ผูอ้ าวุโสเริ่ มจะพูดกับใครสักคนภายในห้องที่วา่ งเปล่า
‚ มันเป็ นความอัปยศยิง่ นักสาหรับทักษะระดับจักรพรรดิของจักรพรรดิอมตะมินเหยิน
พวกเขามีโอกาสได้มนั เพียงแค่อาศัยอยูใ่ นนิกาย ‛
เสี ยงที่ลึกลับดังก้องขึ้นในอากาศ
ผูอ้ าวุโสกล่าวต่อ
‚ ท่านผูน้ า ตราบใดที่ทกั ษะของจักรพรรดิมินเหยินยังอยูท่ ี่น้ นั มันก็ข้ ึนอยูก่ บั เวลา
เท่านั้นที่จะเป็ นของพวกเรา ส่ วนเจ้ามนุษย์น้ นั ไม่มีคา่ พอสาหรับศิษย์หลักของเรา ‛
เสี ยงนั้นยังคงเงียบเช่นเดี่ยวกับผูอ้ าวุโส หากมีผคู ้ นรู ้ พวกเขาคงจะตกตะลึงกับการ
ปรากฏตัวของราชาปี ศาจ ควรจะรู ้วา่ ตัวตนของราชาปี ศาจเป็ นสิ่ งที่น่าเกรงขามเป็ น
อย่างมาก
ตามตานานได้มีการกล่าวถึงเรื่ องราวและต้นกาเนิดของเขา สาหรับนิกายที่เขาเป็ นผูน้ า
มันรุ่ งเรื องขึ้นอย่างมากและ ภายในอาณาจักรโบราณแห่งนี้ไม่มีใครที่จะกล้าต่อต้าน
เจตจานงของเขา
–––––––––––
ผูค้ ุม้ กันโม่ ยังคงนัง่ เงียบๆอยูต่ รงนั้น หนาน ฮัวเอียนได้หลบหนีออกไปจากห้องที่มี
บรรยากาศที่อึดอัด

54
หลี่ฉีเย่ได้เลือกห้องของเขา จากนั้นเขาก็ได้ทาการฝึ กฝนทักษะ ดาบคูไ่ ร้ลกั ษณ์อีกครั้ง
เขาต้องการให้มนั ซึมซับเข้าไปในร่ างกายและจิตใจ
หลายปี ที่ผา่ นมา หลีฉี่เย่ได้เรี ยนรู ้ส่ิ งหนึ่งเพื่อที่จะเข้าใจความจริ งเบื่องหลังทักษะนี้
ขณะที่คนอื่นไม่สามารถไปถึงจุดสู งสุ ดของมันได้ แม้แต่เหล่าอัจฉริ ยะบรรพกาลที่มี
ความรู ้เกี่ยวกับคัมภียป์ ระทับระดับจักรพรรดิอมตะ ก็ไม่สามารถที่จะเรี ยนรู ้มนั โดย
ปราศจากการฝึ กฝนอย่างหนักได้
‚ ฟึ บ ฟึ บ….‛
ดาบคูใ่ นมือของหลี่ฉีเย่ตวัดผ่านอากาศอย่างสวยงามราวกับผีเสื้ อที่กาลังร่ ายรา
หลังจากทบทวนอยูห่ ลายครั้ง เขาก็ยงั คงพบข้อบกพร่ อง
‚ เป็ นดาบที่ไร้ที่ติอะไรเช่นนี้ ศิษย์พี่ท่านขยันมากจริ งๆ ข้ารู ้สึกละอายใจนักเมื่อ
เปรี ยบเทียบกับความพยามของท่าน ‛
เพียงครู่ หนึ่ง หนาน ฮัวเกียนก็เข้ามาในห้องพร้อมกับผูเ้ ยาว์อีกคนยืนอยูข่ า้ งๆ
หนาน ฮัวเอียนถอนหายใจ เขาเคารพนับถือในความพยามของหลี่ฉีเย่อย่างแท้จริ ง มัน
เป็ นโชคร้ายที่ความสามารถโดยธรรมชาติของเขาไม่ดีนกั
‚ เพื่อที่จะไปให้ถึงจุดสู งสุ ด เจ้าจะต้องไม่หยุดฝึ กฝนตัวเอง ‛
หลี่ฉีเย่เก็เก็บดาบของเขา แม้วา่ เขาจะอาบไปด้วยเหงื่อแต่การแสดงออกของเขาก็ยงั
สงบ

55
หนาน ฮัวเอียนยิม้ รับ
‚ ข้าจะจาคาพูดของท่านไว้และจะเร่ งปรับปรุ งตัวเองโดยเร็ ว ‛
จากนั้นเขาก็เริ่ มที่จะแนะนาชายหนุ่มที่ยนื ข้างๆ
‚ ศิษย์พี่น้ ีคือศิษย์พจี่ าง เขาเป็ นเพื่อที่ดีของข้า ‛
หนาน ฮัวเอียนนั้นนับได้วา่ เป็ นคนที่มีความสามารถ แต่เขาไม่ถึงกับเป็ นอัจฉริ ยะ
อย่างไรก็ตาม เขาแตกต่างจากอาจารย์ของเขา ทักษะการเขาสังคมของเขาทาให้เขามี
เพื่อนอยูท่ ุกที
ศิษย์พี่จางคนนี้กเ็ ช่นกัน ในสายตาของเขา มนุษย์อย่างหลี่ฉีเย่ไม่มีคุณค่าพอให้ทา
ความรู้จกั เขาพยักหน้าให้หลี่ฉีเย่เพราะความสัมพันธ์ที่มีต่อหนาน ฮัวเอียน สาหรับเขา
ทักษะอะไรก็ตามที่หลี่ฉีเย่ฝึกนั้นมันไร้ความหมาย
‚ นี้คงเป็ นครั้งแรกที่ศิษย์นอ้ งทั้งสองได้มาเยีย่ มที่นิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจของเรา
ให้ขา้ พาพวกเจ้าเดินไปรอบๆเพื่อสร้างความคุน้ เคยดีหรื อไม่ ? ‛
หลี่ฉี่เย่จดจาเหตุการณ์น้ ีไว้ก่อนจะยิม้ แล้วพยักหน้า
‚ แน่นอน ‛
หนาน ฮัวเอียนหันไปมองยังศิษย์พี่จาง
‚ ศิษย์พี่จางครั้งนี้เราต้องรบกวนศิษย์พแี่ ล้ว ‛

56
‚ ศิษย์นอ้ งเจ้าเกรงใจข้ามากเกินไป ! ‛
ศิษย์พี่จางไม่มีทางเลือกนอกจากพยักหน้า เขาไม่คอ่ ยเต็มใจนักและยิง่ ไม่ปราณนาที่จะ
เดินชมวิวและพูดคุยกับหลี่ฉีเย่
ในความเป็ นจริ งนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจนั้นเป็ นเจ้าบ้าน พวกเขาควรจะให้การ
ตอนรับที่ดีแก่หลี่ฉีเย่ เพื่อที่จะพัฒนาความสัมพันธ์ของพวกเขา อย่างไรก็ตาม พวกเขา
คิดว่าหลี่ฉีเย่ไม่มีคา่ พอ มารยาทและกฎระเบียบทั้งหมดจึงถูกวางไว้
ศิษย์พี่จางเดินไปรอบๆ พร้อมสนทนากับหนาน ฮัวเอียน โดยหลี่ฉีเย่ถูกปล่อยทิ้งไว้
ราวกับไม่มีตวั ตน จึงทาให้เกิดเสี ยงนินทาในหมู่ศิษย์ที่พบเห็น
‚ นั้นใช่ศิษย์หลักนิกายกายานโบราณหรื อไม่ ? ‛
ในตอนนี้ ศิษย์จานวนมากขมวดคิ้ว เมื่อเห็นหลี่ฉีเย่
ศิษย์คนอื่นๆมองด้วยสายตารังเกียจก่อนจะหัวเราะ
‚ ดูเหมือนว่านิกายกายานโบราณได้กลายเป็ นนิกายระดับสอง แม้แต่มนุษย์ธรรมดาก็
สามารถกลายเป็ นศิษย์หลักได้ ตาแหน่งนี้เป็ นตาแหน่งที่ไร้คา่ เสี ยจริ ง ‛
‚ มนุษย์คนนั้นต้องการจะแต่งงานกับศิษย์นอ้ งหลี่ ? หวังจะคาบช้อนเงินช้อนทองหรื อ
อย่างไร ทาไมมันถึงไม่ส่องกระจกและดูเงาหัวตัวเองบ้าง ‛
หลี่ ซ่วงเหยียน ศิษย์หลักของนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ ไม่เพียงแต่นางจะมี
ความสามารถที่สูงส่ ง แต่นางยังงดงามเป็ นอย่างมาก ชายหนุ่มนับไม่ถว้ นในนิกายที่

57
ปรารถนาจะครอบครองนาง อัจฉริ ยะจากที่อื่นๆต้องการพบและสนทนากับนาง หาก
พวกเขารู ้เรื่ องการหมั้นครั้งนี้ มีสิ่งหนึ่งที่พวกเขาจะทาเหมือนกันคือถ่มน้าลายลงบน
หน้าที่ไร้ยางอายของหลี่ฉีเย่
ศิษย์พี่จางอับอายมากยิง่ ขึ้น เมื่อเขาเห็นสายตาที่ไม่เป็ นมิตรมองไปยังหลี่ฉี่เย่เขายิง่ ทิ้ง
ระยะห่าง จนในที่สุดก็ปล่อยให้เขาอยูเ่ บื้องหลัง อย่างไรก็ตามดูเหมือนหลี่ฉีเย่จะไม่ได้
ใส่ ใจกับการกระทาของเขา เด็กหนุ่มยังคงก้าวไปอย่างสงบราวกับจะกลืนเข้าไปกับ
ทัศนียภาพของนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ
‚ ศิษย์พี่ท่านต้องระวังให้มาก มีหลายคนที่สนใจในตัวคูห่ มั้นของท่าน และพวกเขาไม่
ลังเลที่จะสร้างปั ญหาให้ท่าน ‛
หนาน ฮัวเอียน กล่าวเตือนหลี่ฉีเย่อย่างจริ งจัง
‚ เพียงแค่สตรี นางหนึ่ง ไม่มีความจาเป็ นต้องวุน่ วาย ‛
หลี่ฉีเย่ตอบอย่างเฉยชา เขาได้เห็นหลากหลายอาณาจักรล่มสลายเพราะสตรี มามากนัก
ดังนั้นเขาจึงไม่ได้สนใจคูห่ มั้นของเขา มันเป็ นเพียงเรื่ องเล็กๆน้อยๆในหัวของเขา
เท่านั้น
ไม่นานพวกเขาก็มาถึงสนามฝึ กซ้อมของนิกาย เป็ นสถานที่ที่ศิษย์ทุกคนฝึ กซ้อมกัน
ภายในนั้นให้ความรู ้เหมือนเป็ นสนามประลองขนาดย่อม
ตอนที่ 8 นิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ ( 2 )

58
สนามประลองประกอบไปด้วยหิ นยักษ์ มันถูกอัดไปด้วยพลังงานจานวนมากเพื่อ
ป้ องกันความเสี ยใดๆที่จะเกิดขึ้น
‚ สนามประลองระดับเทพเที่ยงธรรม ! ‛
แม้วา่ นี้จะไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาพบมัน แต่สนามประลองนี้ยงั คงทาให้หนาน ฮัวเอียน
รู ้สึกหวาดกลัว
ศิษย์พี่จางเมื่อเห็นเช่นนั้นก็รู้สึกภูมิใจมากยิง่ ขึ้นและเริ่ มที่จะโอ้อวด
‚ สนามต่อสู ้น้ ีถูกสร้างขึ้นมาจากผูอ้ าวุโสสู งสุ ดของพวกเรา มันสามารถทนต่อการทา
ลายจากระดับเทพเที่ยงธรรมจานวนมากได้ ‛
‚ ในอดีตนิกายกายานโบราณของเราก็มีสนามประลองเช่นนี้…‛
หนาน ฮัวเอียน พึมพาด้วยเสี ยงที่ต่า
ความจริ งแล้วนิกายกายานโบรารยังคงมีสนามประลองอยู่ แต่มนั ไม่ได้อยูใ่ นระดับเทพ
เที่ยงธรรม บางคนบอกว่ามันอาจจะอยูใ่ นระดับจักพรรดิอมตะ นอกจากนี้มนั ยังทน
การต่อสู ้ของระดับ ราชันเทพสวรรค์และจักรพรรดิอมตะได้ มันถูกพบโดยจักพร
รดิอมตะมินเหยินในส่ วนลึกที่ไม่มีใครรู ้ตกั

โชคร้าย ไม่มีใครรู ้วา่ สนามประลองนั้นถูกผนึกอย่างสมบูรณ์ จนถึงตอนนี้ยงั ไม่มีใคร

เข้าสู่ สนามประลองนั้นได้

59
‚ รู ปปั้ นมหายักษ์ท้ งั สี่ ! ‛
หลี่ฉีเย่ยงั อยูท่ ี่น้ ี แต่เขาไม่ได้สนใจการสนทนาเหล่านั้น ดวงตาของเขากาลังจดจ่ออยู่
กับรู ปปั้ นมหายักษ์ท้ งั สี่ ที่ต้ งั อยูท่ ี่มุมต่างๆของเวที
พวกมันแต่ละตัวมีความสู งกว่าหนึ่งร้อยเมตร พวกมันมีการแสดงออกที่แตกต่างกัน
แต่พวกมันทั้งหมดเหมือนจริ งมาก มันถูกแกะสลักจากผูเ้ ชี่ยวชาญที่มีชื่อเสี ยงด้วย
ทักษะแกะสลักที่เป็ นธรรมชาติและสมบูรณ์แบบ
นี้คือสิ่ งที่เขาอยากเห็นมากที่สุด หลังจากการตายของเก้านักบุญเที่ยงธรรม เขาก็ไม่เคย
มาที่นิกายนี้อีกเลย มันน่าแปลกที่เขายังคงเห็นรู ปปั้ นทั้งสี่ หลังจากผ่านมาหลายปี
เมื่อหนาน ฮัวเอียนและศิษย์พี่จางคุยกัน ไม่มีใครสังเกตเห็นหลี่ฉีเย่ ช่วงเวลาต่อมาศิษย์
พี่จางก็เห็นสิ่ งที่หลี่ฉีเย่กาลังกระทา คิว้ ของเขายกขึ้นและถาม
‚ เจ้าบ้านั้นกาลังจะทาอะไร? ‛
หนาน ฮัวเอียนเห็นหลี่ฉี่เย่พยามที่จะปี นขึ้นไยังด้านบนของรู ปปั้ นตะวันออก แต่
เนื่องจากการบ่มเพาะของเขาอ่อนแอมาก เขาจึงขึ้นไปไม่ถึง
ตอนนี้มีศิษย์จานวนมากอยูร่ อบเวที พวกเขาจ้องมองหลี่ฉีเย่ราวกับเด็กบ้านนอกพึงจะ
เขาเมืองหลวงมาเป็ นครั้งแรก จากนั้นก็ระเบิดเสี ยงหัวเราะตามมา
หนาน ฮัวเอียนอับอายยิง่ เขาต้องการจะขุดหลุมแล้วหลบอยูใ่ นนั้นตลอดชีวิต เขาไม่
เห็นรู ปปั้ นทั้งสี่ จะมีความพิเศษอะไรที่ทาให้หลี่ฉีเย่ทาเช่นนั้น

60
หลี่ฉีเย่สงสัญญาให้หหาน ฮัวเอียนมาที่น้ ี หนาน ฮัวเอียนไม่สามารถบอกได้วา่ คนคนนี้
เป็ นศิษย์หลัก คนที่ถูกแยกออกมาจากนิกาย หนาน ฮัวเอียนเดินคอตกไปหาหลี่ฉีเย่
ภายใต้สายตาดูถูกของคนอื่นๆในนิกาย
‚ รู ปปั้ นนี้สูงเกินไป พาข้าขึ้นไปที่น้ นั ที ‛
หลี่ฉีเย่กล่าวอย่างใจเย็น
‚ เอ๋ ? ‛
หนาน ฮัวเอียนเพียงแค่ตะโกน จากนั้นเขาก็เงียบ เขาอยากจะถามหลี่ฉีเย่จริ งๆว่ากาลัง
ทาบ้าอันใด ปี นขึ้นไปยังรู ปปั้ นด้านหน้าของนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ นี้เหมือนเป็ น
การตบหน้าพวกเขา
‚ เจ้าจะพาข้าขึ้นไปหรื อมองดูขา้ เป็ นตัวตลก ? ? ‛
หลี่ฉีเย่กล่าวอย่างเมินเฉย เหมือนกับว่าเสี ยงหัวเราะเหล่านี้ไม่ได้เป็ นของเขา
โดยไม่มีทางเลือกอื่น หนาน ฮัวเอียนคว้าหลี่ฉีเย่แล้วกระโดนขึ้นไปบนรู ปปั้ น
หลี่ฉีเย่นง่ั อยูบ่ นไหลของรู ปปั้ น เขาจ้องมองไปยังระยะทางที่ห่างไกลด้วยท่าทีสบายๆ
และซึมซับสวรรค์ดา้ นหน้าสายตาของเขา
หนาน ฮัวเอียนไม่ได้หน้าหนาเช่นหลี่ฉีเย่ เขากระโดดลงมาแล้วรอบนพื้นด้านล่างของ
รู ปปั้ น เขายืนอยูต่ รงนั้นเพื่อมีบางสิ่ งบางอย่างเกิดขึ้น เนื่องจากเขาไม่ตอ้ งการที่จะละ
ทิ้งสหายของเขา

61
อย่างไรก็ตามศิษย์พจี่ างได้จากไปทันที โดยไม่มีคากล่าวลาใดๆ
‚ เขาคงไม่คิดว่าตัวเขานั้นยิง่ ใหญ่ยามนัง่ อยูบ่ นนั้นหรอกนะ ? ‛
‚ เจ้าคนบ้านนอกนี้หยาบช้าเกินไป ! ‛
โดยไม่สนใจเสี ยงด่าของศิษย์จากเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ หลี่ฉีเย่ยงั คงนั้นอยูบ่ นไหล่
ของรู ปปั้ นยักษ์และพูดคุยกับมัน
การกระทาที่ไร้สาระของหลี่ฉีเย่ทาให้ผคู ้ นเริ่ มตั้งคาถามและในที่สุดพวกเขาก็ได้รับคา
ตอบ ว่าหลี่ฉีเย่น้ นั สติไม่ดี จากนั้นก็ไม่มีใครพยามที่จะหยุดเขา เนื่องจากพวกเขาไม่
อยากไปยุง่ เกี่ยวกับการพึมพาของคนบ้า
ในที่สุดหลี่ฉีเย่กด็ ูเหมือนจะเบื่อกับการนัง่ บนนั้น เขาโบกมือให้หนาน ฮัวเอียน เห็น
ดังนั้นเหมือนก้อนหิ นหนักๆถูกยกออกจากอกของหนาน ฮัวเอียนเขาขึ้นไปนาหลี่ฉีเย่
ลงมาที่พ้นื
‚ ศิษย์พี่ พระอาทิตย์กาลังตจะเราควรกลับไปและพักผ่อนดีหรื อไม่ ? ‛
หนาน ฮัวเอียนกาลังภาวให้ศิษย์หลักคนนี้เข้าใจความอับอายของเขา ใครจะรู ้วา่
หลังจากนี้เขาจะกระทาการบ้าบิ่นอะไรอีก
เห็นสี หน้ากลื่นไม่เข้าคายไม่ออกของหาน ฮัวเอียน หลี่ฉีเย่หวั เราะก่อนจะพยักหน้า
‚ มารดาเจ้าเถอะ ! ‛

62
ศิษย์คนอื่นๆ อดที่จะตะโกนออกมาไม่ได้หลังจากได้เห็นรอยยิม้ อวดดีของหลี่ฉีเย่
‚ นิกายกายานโบราณสมควรเป็ นนิกายระดับสาม ค้างคกตัวนี้อยากจะกินเนื้อหงส์
เช่นนั้นรึ ? เพ้ย เจ้าเต่าโง่เง่านี้กล้าที่จะหมายปองศิษย์นอ้ งของเรา ‛
เมื่อเห็นว่ามีบางคนกาลังเข้ามาท้าทายเขา หลี่ฉีเย่หนั ไปและกล่าวช้าๆ
‚ หมายปองศิษย์นอ้ งของเจ้า ? อย่าตีคา่ นางสู งเกินไปนัก แม้แต่เทพบนสวรรค์และ
เหล่าเทพธิ ดายังต้องการแต่งงานกับข้า ถึงอย่างนั้นพวกเขาก็ยงั ต้องวิงวอนขอร้องให้ขา้
ยอมรับ ส่ วนศิษย์นอ้ งของเจ้า ? ยังคงอีกนานกว่าจะถึงคิวของนาง ‛
‚ บัดซับ ! เจ้าคงไม่อยากมีชีวิตอยูแ่ ล้ว…‛
ศิษย์บุรุษทั้งหมดกลายเป็ นเกรี้ ยวกราดเมื่อได้ยนิ คาพูดเหล่านั้น
‚ ใจเย็นลงก่อน ใจเย็นลงก่อน ทุกคนควรจะอยูใ่ นความสงบ ! ‛
สถานการณ์ตอนนี้ทาให้หนาน ฮัวเอียน หนาวไปถึงกระดูกสันหลัง เขามองไปยังหลี่ฉี
เย่และลากเขาไป เขาไม่สามารถอปล่อยชายหนุ่มคนนี้ให้อยูท่ ี่น้ ีนานกว่านี้ได้
หลังจากที่ไปถึงบ้านพักของพวกเขาอย่างปลอดภัย หหาน ฮัวเอียนก็ร้องไห้ออกมา
‚ ศิษย์พี่ได้โปรด ! นี้ไม่ใช่สถานที่ที่เราจะสามารถพูดหรื อทาอะไรก็ได้ตามใจ ได้
โปรดควบคุมตัวเองด้วย ‛
‚ ควบคุมตัวเอง ? ‛

63
หลี่ฉีเย่กล่าวอย่างเฉยชา
‚ หากใครมีปัญหาก็ให้มนั เข้ามา ! ‛
หหาน ฮัวเอียนตกตะลึง การดูแลบุคคลเช่นหลี่ฉีเย่เหมือนเป็ นการสร้างปั ญหาให้กบั
ตัวเอง เขาหวังว่าการทดสอบของนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจจะผ่านไปด้วยดี
––––––––––––
หลังจากเหตุการณ์ภายในสนามประลอง ศิษย์หลายคนกาลังเดือดดาน ตู่ หยันกวางเป็ น
หนึ่งในนั้น เขาต้องการฆ่าหลี่ฉีเย่ เขาเป็ นศิษย์สายนอกแต่ความสามารถของเขานั้นสู ง
กว่าคนอื่นๆ ทาให้หลายคนเรี ยกเขาว่า ‘ อัจฉริ ยะน้อย ’ เขาได้เข้าร่ วมนิกายมาเป็ นเวลา
ห้าปี แต่เขาอยูท่ ี่จุดสู งสุ ดของระดับค้นหาชะตา หากผ่านพ้นปี นี้ไปได้ เขาจะกลายเป็ น
ศิษย์สายใน
ตู่ หยันกวางมีความสนใจต่อหลี่ ช่วงเหยียนอย่างมาก ในขณะที่เขาเข้ามาในนิกาย นาง
เป็ นผูด้ ูแลหลัก เมื่อเขาเห็นนางเป็ นครั้งแรกเขาก็พา่ ยแพ้ทนั ที นอกจากนี้เขายังคิดว่า
นางมีใจให้เขาตั้งแต่ที่นางยอมรับเขาเข้ามา
เขามีความเชื่อมันในความสามารถของเขาและปรารถนาให้นางมาเป็ นคูช่ ีวิต หลี่ฉีเย่
ในสายตาของเขาเป็ นหนามยอกอก
‚ เจ้ามนุษย์คนนี้ไม่รู้ความสามารถของตัวเอง ถ้าข้าไม่สงั่ สอนเขาสักหน่อย เขาคงคิด
ว่าตัวเองอยูเ่ หนือสวรรค์และปฐพี ‛

64
ดวงตาของ ตู่ หยันกวางเผยให้เห็นเจตน่าฆ่าอย่างชัดเจน…
––––––––––––––––––––––––
#ว๊ายยยมดตัวที่หนึ่งมาแล้ว มาทายกันดีกว่าต่อไปจะเกิดอะไรขึ้น ฮิๆ
ตอนที่ 9 โหดร้าย (1)
ในวันรุ่ งขึ้นหลี่ฉีเย่รีบตื่นขึ้นมาและถาม หนาน ฮัวเอียนเกี่ยวกับการเที่ยวชมทันที เขา
ต้องการเดินไปดูรอบๆว่ายังมีส่ิ งใดจากยุคของเขาหลงเหลืออีก
หนาน ฮัวเอียนไม่ตอ้ งการจะไปไหนทั้งสิ้ น ไม่วา่ หลี่ฉีเย่จะบ้าหรื อโง่ สัญชาตญาณใน
ตัวเขาบอกว่าหากตามคนผูน้ ้ ีไปย่อมต้องเกิดปั ญหาแน่นอน ไปกับเขามีแต่จะย่าแย่ลง
แต่น่าเสี ยดายหลี่ฉีเย่ไม่ได้สนใจสิ่ งใดและเดินออกไป หนาน ฮัวเอียนทาได้เพียงถอน
หายใจและเดินตามไป สิ่ งสาคัญในการมาครั้งนี้คือผ่านการทดสอบแต่งงาน หากมีส่ิ ง
ใดเกิดขึ้นกับหลี่ฉี่เย่ เขาคงไม่สามารถแบกรับได้
ไม่นานนักหลังจากพวกเขาเดินออกมา พวกเขาก็ถูกล้อมไปด้วยตู่ หยันกวางและสหาย
ของเขา คนเหล่านี้ไม่ได้เห็นหลี่ฉีเย่อยูใ่ นสายตา ด้วยการนาของตู่ หยันกวาง พวกเขา
ต้องการสัง่ สอนบทเรี ยนให้เจ้าโง่น้ ีสกั เล็กน้อย
‚ อ่า ศิษย์พตี่ ่ขู า้ ได้ยนิ ชื่อเสี ยงของท่านมานานแล้ว ‛
หนาน ฮัวเอียนรู ้วา่ ปั ญหากาลังจะตามมาแต่เขาก็ยงั อยูใ่ นอาการสงบและแสดงออก
อย่างเป็ นมิตร

65
ตู่ หยันกวางมองไปยังหนาน ฮัวเอียนในช่วงเวลาสั้นๆก่อนจะกล่าว
‚ หนาน ฮัวเอียน นี้ไม่ใช่ธุระของเจ้า จงออกไปหรื อจะให้ขา้ จัดการกับเจ้าด้วยดี..‛
หนาน ฮัวเอียนหน้ามืดลง เขารู ้วา่ ผูแ้ ข็งแกร่ งย่อมกลืนกินผูอ้ ่อนแอ ดังนั้นเขาจึงโค้ง
เล็กน้อยและถาม
‚ ศิษย์พี่ตู่ ท่านทาเช่นนี้หมายความว่าอย่างไร ? ‛
ตู่ หยันกวางเมินคาพูดของหนาน ฮัวเอียน ก่อนจะจ้องไปที่หลี่ฉีเย่ดว้ ยสายตาที่เย็นชา
พร้อมทั้งเจตนาฆ่าที่ปล่อยออกมา
หลี่ฉีเย่ ยืนอย่างสงบก่อนจะก้าวไปตรงหน้าตู่หยันกวางแล้วเอ่ย
‚ สุ นขั ที่ดีจะไม่ยนื ขวางถนน ถ้าเจ้าไม่ได้เป็ นสุ นขั จงออกไปให้พน้ ทางข้า ‛
หลังจากได้ยนิ อย่างนั้น หนาน ฮัวเอียนรู ้วา่ ทุกอย่างที่ทามาถูกทาลาย โดยเฉพาะอย่าง
ยิง่ เมื่อเขามองเห็นสายตากระหายเลือดของตู่ หยันกวาง เขารู ้วา่ เรื่ องนี้คงไม่จบลงง่ายๆ
ศิษย์คนอื่นตะโกนออกมา
‚ เจ้าไม่ตอ้ งมีชีวิตอยูแ่ ล้ว ? นิกายกายานโบราณไม่คุณสมบัติพอที่จะถูกยกย่องว่ามีเชื้อ
สายของจักรพรรดิอมตะ เจ้ากล้ามาแกะกะขว้างพวกข้า ? เป็ นเพียงแค่มดตัวหนึ่งยัง
กล้าที่จะไม่สุภาพ ? ‛
หลี่ฉีเย่กาลังจะกล่าวบางสิ่ ง แต่หนาน ฮัวเอียนกระซิ บบอกเขาอย่างรวดเร็ ว

66
‚ ลืมเรื่ องนี้ซะ ศิษย์พี่ อย่ายุง่ กับพวกเขา ตู่ หยันกวางเป็ นศิษย์สายนอกที่ได้รับความ
สนใจมาก นอกจากนี้เขายังเป็ นศิษย์ของผูค้ ุม้ กันฮัว ถ้าเขาผ่านการทดสอบประจาปี นี้
เขาจะกลายเป็ นศิษย์สายใน ‛
ความตั้งใจของหนาน ฮัวเอียนคือต้องการจะเตือนไม่ให้หลี่ฉีเย่มีเรื่ องกับคนเช่นตู่ หยัน
กวาง เขาได้รับการสนับสนุนจากผูค้ ุม้ กันของนิกายเก้าประตูปิศาจ ตาแหน่งผูค้ ุม้ กัน
ของที่น้ ีสูงกว่าตาแหน่งผุอ้ าวุโสของนิกายกายานโบราณเสี ยอีก
ตู่ หยันกวางไม่เคลื่อนไหว เขากล่าวอย่างเย็นชา
‚ พวกเรา ศิษย์ของเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ ผูป้ กของอาณาจักรโบราณ แม้วา่ เจ้าจะมา
จากนิกายขนาดเล็ก แต่เจ้าก็ยงั เป็ นแขกคนหนึ่ง เรายังคงต้องการปฏิบตั ิตอ่ เจ้าอย่าง
เหมาะสมในฐานะแขก อย่างไรก็ตามหนึ่งในพี่นอ้ งของข้าได้เสี ยสมบัติไป นี้ไม่ได้
เกิดขึ้นบ่อยนักในนิกายของเรา ‛
สี หน้าของหนาน ฮัวเอียนซี ดขาว เขากล่าวอย่างตื่นตระหนก
‚ ศิษย์พี่ตู่ คาพูดของท่านหมายความว่าอย่างไร ‛
ตู่ หยันกวางชาเลืองมองไปที่ หลี่ฉีเย่และกล่าว
‚ ในสองวันที่ผา่ นมาพวกเราไม่มีแขกคนอื่น นอกจากนิกายของเจ้า ‛
เจตนาของตู่ หยันกวางนั้นชัดเจนมากเห็นได้ชดั ว่าเขากล่าวหาว่าคนจากนิกายกายาน
โบราณเป็ นคนขโมย เรื่ องนี้ไม่ได้มีผลกระทบต่อเพียงใครคนหนึ่ง แต่มนั จะทาลาย

67
ชื่อเสี ยงของนิกาย แม้กระทั้งคนที่เป็ นมิตรอย่าง หนาน ฮัวเอียน ก็ยงั แสดงออกอย่าง
หน้าเกลียด
‚ ศิษย์พี่ตู่ โปรดระวังคาพูด ! ‛
หนาน ฮัวเอียนอยากจะแก้ไขสถานการณ์ตอนนี้ แต่เขาห่วงชื่อเสี ยงของนิกายยิง่ กว่า
เขาจะไม่ยอ่ มให้คนอื่นกล่าวดูถูกเช่นนี้
‚ ระวังคาพูด ? นิกายของเจ้าก็รกร้างราวกับนิกายจนๆ ใครจะรับประกันได้วา่ ไม่ได้มี
โจรแทรกซึ มเข้าไป ศิษย์หลักของเจ้าก็เป็ นเพียงแค่ขยะ การกล่าวว่านิกายของเจ้าขโมย
ไปไม่ใช่ไม่มีเหตุผล ‚
ใบหน้าของหนาน ฮัวเอียนกลายเป็ นแดงก่า ในฐานะที่เขาได้รับการเลี้ยงดูอย่างดีจาก
นิกาย เขาทนไม่ได้กบั คาเยาะเย้ยเช่นนี้
‚ ศิษย์พี่ตู่ พวกเราต้องการพบกับรองผูค้ ุมกฏฟู ไม่วา่ จะเกิดอะไรขึ้น พวกเราต้องการ
คาตอบจากข้อกล่าวหาที่ไม่มีมูลความจริ งนี้ ‚
ตู่ หยันกวางาระเบิดเสี ยงหัวเราะเป็ นเวลานานก่อนจะกล่าว
‚ ต้องการพบรองผูค้ ุมกฏฟู่ ? หนาน ฮัวเอียน ไม่ใช่วา่ ข้าจะกีดกันเจ้า แต่เจ้าและเจ้า
ขยะไร้คา่ นี้ไม่มีคุณสมบัติที่จะขอพบท่านรองผูค้ ุมกฏ รองผูค้ ุม้ กฏของพวกเรามี
ความสามารถพอที่จะไปถึงระดับหลอมวิญญาณ มีคนไม่มากนักที่ไปถึงระดับนี้ บางที่

68
ผุอ้ าวุโสของเจ้าอาจจะพอมีคุณสมบัติอยูบ่ า้ ง แต่เจ้ากับเจ้าขยะไร้คา่ นี้ อย่างแม้แต่จะคิด
‛
หลังจากพูดจบ ตู่ หยันกวางจ้องมองไปยังหลี่ฉีเย่ อย่างเย็นชา ศิษย์คนอื่นๆปรบมือเป็ น
สัญญาให้ยวั่ ยุหลี่ฉีเย่ดว้ ยคาพูดที่น่ารังเกียจอีกครั้ง
หนาน ฮัวเอียนสัน่ ด้วยความโกรธ แต่หลี่ฉีเย่เพียงยืนอย่างสงบและตอบโต้อย่าง
รอบคอบ
‚ ไม่วา่ นี้เป็ นแผนของเจ้า ผูน้ าของเจ้า หรื อกระทั้งผูค้ ุม้ กันของเจ้ามันไม่สาคัญสาหรับ
ข้า ตู่นอ้ ย เพียงแค่มนั เป็ นเพราะเจ้ากาลังหลงรักศิษย์นอ้ งของเจ้า เจ้าถึงกับหน้ามืด
เช่นนี้ ข้าคิดว่านางชื่อะไรนะ หลี่ ซ่วงเหยียน ? แม้วา่ ข้าจะไม่เคยเห็นนางมาก่อนแต่
พวกเจ้าก็กระจอกมากเกินไป ศิษย์หลักของเจ้าหลี่ ซ่วงเหยียน การที่นางกาลังจะหมั้น
กับข้านั้นเป็ นเพียงฟั งความด้านเดียว หากพิจราณาสถานะของนิกายเจ้าในปั จจุบนั นาง
เหมาะจะเป็ นเพียงแค่สาวใช้ขา้ เท่านั้น ‛
‚ และสาหรับเจ้า ? ‛
หลี่ฉีเย่พดู ต่อ
‚ เจ้าเป็ นเพียงเด็กน้อยไร้เดียงสา หากเทพธิ ดาของเจ้านั้นมีความสามารถ เจ้าย่อมไม่อยู่
ในสายตานางแน่นอน ข้าเองก็ไม่ได้สนใจนางสักเท่าไหร่ ทาไมเจ้าถึงพยามแข่งขันกับ

69
ข้าเพื่อเอาใจนางเหมือนคนโง่ ? ไสหัวออกไป เจ้าควรจะหาสถานที่ที่ดีสกั หน่อยเพื่อ
ทาให้หวั ของเจ้าเย็นลง ‛
‚ เจ้าสารเลว ! หากเจ้าต้องการที่จะตายมากนัก ข้าจะสงเคราะห์เจ้าเอง ! ‛
ตู่ หยันกวางโกรธมาก เขาเรี บกดาบออกมาพร้อมกลับปล่อยกลิ่นอายฆ่าฟัน
‚ ตู่ หยันกวางหากเจ้าต้องการจะสู่ ขา้ จะเป็ นคูม่ ือให้เอง ‛
เมื่อได้เห็นการโต้ตอบของหลี่ฉีเย่ หนานฮัวเอียนรู ้สึกดีข้ ึนมาเล็กน้อย เขารู ้วา่ หลี่ฉ๊เย่
ยังไม่ได้บ่มเพาะทักษะมากนักดังนั้นเขาจึงออกหน้าแทน
‚ ดี ! ข้าจะเล่นกับเจ้าก่อนหลังจากนั้นจะเป็ นไอ้สวะนั้น ! ‛
ความโกรธอันร้องแรงได้ระเบิดออกมาจากดวงตาของเขา สาหรับเขาหลี่ ซ่วงเหยียน
เป็ นดังเทพธิ ดาน้อย แต่สวะเช่นหลี่ฉีเย่กล้าที่จะดูถูกนาง
หลี่ฉีเย่พลัก หนาน ฮัวเอียนออกและกล่าวอย่างใจเย็น
‚ เฮ้ ฮัวเอียน หากมีใครสักคนต้องการชีวติ ข้า คนคนนั้นต้องมีความสามารถพอ เจ้า
ถอยไปข้างหลังและดูเฉยๆ ‛
‚ ดี ! ดี ดีมาก ! ‛
ตู่ หยันกวางไม่ได้โกรธ เขาเพียงแต่ระเบิดเสี ยงหัวเราะออกมา

70
‚ นี้เป็ นเรื่ องตลกที่สุดที่ขา้ เคยเจอ ! ขยะเช่นเจ้าต้องการที่จะฆ่าคนที่อยูใ่ นระดับค้นหา
ชะตาเช่นข้า ? ถ้าอย่างนั้นข้าจะให้โอกาสเจ้าได้สู้ ! ‛
เมื่อรู ้วา่ เขาเป็ นเพียงมนุษย์ เขาไม่สามรถใช้คมั ภีร์ตราประทับใดๆได้ ศิษย์คนอื่นๆมอง
เขาอย่างสมน้าหน้า
‚ ทักษะต่อสู ้ปะทะกับผูฝ้ ึ กคัมภียร์ประทับระดับนักบุญ ? เขาไม่รู้แม้กระทั้งพื้นฐาน
แต่เขายังคงหยิง่ ยโสภายใต้ทอ้ งฟ้ า นี้มนั น่าสงสารจริ งๆ ‛
หลี่ฉีเย่ไม่ได้ใส่ ใจกับคาพูดเหล่านั้น เขาเพียงกล่าว
‚ นั้นไม่มีปัญหา ทุกๆคนสามารถเป็ นพยานกับการต่อสู ้น้ ีได้ ‛
เขาเดินไปยังสนามประลอง
‚ ไม่ได้นะ ! ‛
หนาน ฮัวเอียนเต็มไปด้วยความหวาดกลัว เขาคว้าแขนหลี่ฉีเย่และกล่าว
‚ ศิษย์พี่ นี้มนั เป็ นไปไม่ได้ ! ตู่ หยันกวางอยูใ่ นระดับสู งสุ ดของระดับค้นหาชะตาท่าน
ไม่สามารถที่จะสู ้กบั เขาได้ ‛
‚ นั้นไม่เป็ นไร เขาอยูเ่ พียงแค่ระดับค้นหาชะตา ไม่ใช่ชะตาลี้ลบั ! อย่างไรก็ตามหาก
เป็ นระดับชะตาลี้ลบั ! ในนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจมายุง่ กับข้า ตอนนั้นขึ้นอยูก่ บั
อารมณ์ขา้ หากมันไม่ดีขา้ อาจจะสับพวกเขาเป็ นชิ้นเล็กชิ้นน้อย ’

71
หลี่ฉีเย่กล่าวอย่างสบายๆก่อนจะผลัก หนาน ฮัวเอียนออกไป
ใบหน้าของหนาน ฮัวเอียนกลายเป็ นแก่ชราอีกหลายปี ศิษย์พี่ของเขาหลี่ฉีเย่พึงเข้า
นิกายมาได้ไม่กี่วนั เขายังไม่ได้ฝึกฝนการบ่มเพาะใดๆ เขามีเพียงแค่ทกั ษะดาบคูไ่ ร้
ลักณ์
คนที่ฝึกเพียงแค่ทกั ษะต่อสู ้ไม่สามารถต่อสู ้กบั ผูฝ้ ึ กตนที่มีทกั ษะระดับสู งได้ เมื่อ
เปรี ยบเทียบกับคัมภีร์ตราประทับนักบุญ เหมือนกับสวรรค์และนรก ไม่ตอ้ งพูดถึงตู่
หยันกวางที่เป็ นผูเ้ ชี่ยวชาญระดับค้นหาชะตา
หนานฮัวเอียน ละทิ้งเหตุผลทั้งหมดและไปตามหาอาจารย์ของเขา ผูค้ ุม้ กันโม่ หากการ
ต่อสู ้น้ ีเกิดขึ้นผลลัพธ์มีเพียงอย่างเดียวนั้นคือความตาย
–––––––––––––
อธิ บายเล็ก ตามความเข้าใจจากที่อา่ นไปไกลแล้ว มันจะมีอธิ บายตอนหลังแต่กลัว
ผูอ้ ่านงง มากไปกว่านี้ ฮิๆ
คือ คาว่า ‘ มนุษย์ ‘ หมายถึงคนที่ยงั ไม่ได้เปิ ดประตูการบ่มเพาะ หากเปิ ดแล้วมันจะมี
ระดับเช่น หลอมวิญญาณ , เขตแดนสวรรค์ อะไรแบบนี้ แล้วคนที่เป็ นมนุษย์จะฝึ กฝน
ได้แค่ทกั ษะการต่อสู ้ธรรมดา
ผูฝ้ ึ กตน คือคนที่เปิ ดประตูการบ่มเพาะแล้ว แล้วมีระดับ คนเหล่านี้จากฝึ กฝนทักษะ
จากคัมภีร์ประทับ ซึ่งมันจะมีพลังมากกว่าทักษะการต่อสู ้ธรรมดาอย่างมาก

72
*** แต่กอ็ ย่างที่รู้กนั ต่อให้พระเอกเอาเท้าสะกิด ตัวประกอบพวกนี้กป็ ลิวอยูด่ ี
ตอนที่ 10 โหดร้าย (2)
ข่าวการต่อสู่ ของหลี่ฉีเย่และ ตู่ หยันกวาง ถูกแพร่ กระจายไปโดยศิษย์ของนิกายเก้า
ประตูนกั บุญปี ศาจ คาพูดเหล่านี้แพร่ กระจายอย่างรวดเร็ วไปทัว่ ทั้งนิกาย
ตู่ หยันกวางมีอิทธิ พลและความนิยมอย่างมากตั้งแต่เขามาถึงระดับค้นหาชะตาภายใน
ห้าปี นับตั้งแต่เขาเข้านิกายที่น้ ีเขาได้ชื่อว่าเป็ นอัจฉริ ยะ แต่หากเขาไปยังนิกายกายาน
โบราณในปั จจุบนั เขาจะเป็ นอัจฉริ ยะในหมู่อจั ฉริ ยะ
แม้แต่ผอู ้ าวุโสเมื่อได้ยนิ ถึงการประลองครั้งนี้กย็ งั ประหลาดใจ
‚ ท้าประลองกับ ตู่ หยันกวาง ? ‛
‚ เขาเป็ นผูส้ ื บทอดของผูค้ ุม้ กันฮัว แม้วา่ จะฝึ กกายาหมาป่ าทองที่เป็ นเพียงระดับฮัว
เตียน มันก็ยงั คงเป็ นระดับที่น่ากลัว ระดับการบ่มเพาะของศิษย์หลักของนิกายกายาน
โบราณอยูใ่ นระดับใด ? ‛
มีศิษย์บางคนที่ไม่เคยได้ยนิ เรื่ องของหลี่ฉีเย่ ยังคงกังวล
‚ ฮ่าๆ ศิษย์นอ้ งเซิ งเจ้ากังวัลมากเกินไป ! นิกายที่ไม่มีชื่อเสี ยงใดๆ แน่นอนอยูแ่ ล้วว่า
ศิษย์หลักของเขาเป็ นเพียงขยะ ด้วยร่ างกายระดับมนุษย์ ชีวติ ระดับมนุษย์ พรสวรรค์
ระดับมนุษย์ และพึงเข้านิกายกายานโบราณได้เพียงสองวัน เขาเพียงแค่ฝึกฝนทักษะ
การต่อสู ้ แม้แต่คมั ภีร์นกั บุญระดับต่าสุ ดเขาก็ยงั ไม่ได้จบั ‛

73
ศิษย์คนนั้นเย้ยหยัน
หลังจากที่ได้ยนิ ข่าวนั้น ศิษย์คนที่ไม่เคยรู ้จกั กับหลี่ฉีเย่มาก่อนกลับงงมากขึ้น นักสู ้
ธรรมดาต้องการท้าทายผูฝ้ ึ กตน ? เขาคงไม่ตอ้ งการมีชีวิตอยู่ !
‚ นี้เป็ นเหมือนกับลูกวัวไม่กลัวเสื อ ! ‛
ศิษย์จานวนมากสู ญเสี ยความสนใจเกี่ยวกับการประลองนี้ เนื่องจากพวกเขาคิดว่ามัน
คงจะจบลงภายในกระบวนท่าเดียว
ตู่ หยันกวาง เพียงสะบัดมือของเขาแล้วทุกอย่างก็จะจบลง
ข่าวนี้ได้มาถึงหูของรองผูค้ ุม้ กฏและผูค้ มุ ้ กัน พวกเขาส่ ายหัวและพยามคิดถึง
ความหมายของการกระทานี้
‚ เรื่ องนี้อาจจะมีบางอย่างซ่อนอยู่ ฆ่าขยะนั้นไม่มีอะไรน่าภูมิใจนัก อย่างไรก็ตาม หาก
เจ้าบ้าจากนิกายกายานโบราณต้องการจะท้าทายพวกเรา คงต้องให้บทเรี ยนเขาสัก
เล็กน้อย ‛
ความคิดเห็นเหล่านี้ทาให้คิ้วของรองผูค้ ุมกฏและผูค้ ุม้ กันคล้ายออก ถึงอย่างไรนั้น
ยังคงเป็ นนิกายของจักรพรรดิอมตะ มันยังมีทกั ษะการบ่มเพาะระดับจักรพรรดิ และสิ่ ง
ที่สาคัญยังมีมรดกของจักรพรรดิอมตะมินเหยิน ทุกคนกาลังรอโอกาสราวกับเสื อที่หิว
โหย รอช่วงเวลาที่เหมาะสม

74
ในขณะที่คนอื่นๆ ยังคงคบคิด หลี่ฉีเย่กาลังยืนอยูด่ า้ นบนของลานประลอง มีฝงู ชน
ค่อนข้างมากร่ วมดูการประลองนี้ พวกเขาเพียงแค่อยากเห็นว่าตู่หยันกวางจะทรมานห
ลี่ฉีเย่อย่างไร
เมื่อตู่หยันกวาง ก้าวขึ้นเวทีการต่อสู ้ มีเสี ยงของศิษย์คนอื่นตะโกนขั้น
‚ ศิษย์พี่ตู่ ใช่ดาบของท่านตัดหัวของเขาเลย ! ‛
อีกคนตะโกน
‚ ให้เขาตายภายในหนึ่งดาบนั้นง่ายเกินไป เขากล้าที่จะดูถูกศิษย์นอ้ งหลี่และนิกายของ
เรา ท่านต้องถลกหนังเขาออกมา ! ‛
ศิษย์อื่นๆหัวเราะ ก่อนจะพูดต่อ
‚ ความตายแน่นอนเป็ นสิ่ งเขาจะต้องรับ ศิษย์พี่ต่ตู ดั มือและขาของเขา แต่อย่าฆ่าเขา รอ
จนกระทั้งนิกายกายานโบราณมาขอโทษพวกเรา ให้ท้ งั ดินแดนกลางได้รับรู ้ ไม่สิ ให้
ทั้งโลกได้รับรู ้ถึงผลของการต่อต้านพวกเรา ‛
บนเวทีการประลองหลี่ฉีเย่จอ้ งไปยัง ตู่ หยันกวางก่อนจะกล่าวเยาะเย้ย
‚ ศิษย์ของนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจใช้ปากสู ้ ? ดูท่าพวกเจ้าจะเป็ นผูเ้ ชี่ยวชาญในการ
ใช้ปากจริ งๆ ‛
‚ เจ้าตัวบัดซบ ข้าตวัดเพียงแค่หนึ่งดาบก็ทาให้หวั ของเจ้าหลุดได้แล้ว ‛

75
สายตาที่เย็นราวกับน้าแข็งของตู่ หยันกวางจ้องไปยังหลี่ฉีเย่
‚ ถ้าเจ้าต้องการจะสู ้กเ็ ข้ามา อย่าทาให้ขา้ เสี ยเวลา ‛
หลี่ฉีเย่กล่าวตอบ มือซ้ายของเจ้าจับดาบและชี้ไปยังตู่หยันกวาง
‚ เข้ามา ! ‛
‚ ตายซะ ! ‛
เนื่องจากโกรธแค้นความจองหองของหลี่ฉีเย่ ตู่หยันกวางเคลื่อนไหว ดาบของเขาสัน่
ราวกับสามารถจะบดขยี้พ้นื ดินโดยรอบได้ รวดเร็ วดัง่ สายฟ้ า กลื่นอายปราณแท้จริ ง
จานวนมากพุง่ เข้าสู ้หวั ใจของหลี่ฉีเย่ มันมาพร้อมกับความโกรธแค้นไม่มีที่สิ้นสุ ดของ
ตู่หยันกวาง
หลี่ฉีเย่ไม่ได้ถอย เขาเดินไปข้างหน้า แต่ละก้าวของเขา ดาบในมือซ้ายเคลื่อนไหวราว
กับอรพิษ มันได้ปัดป้ องดาบของตู่ หยันกวางไปด้านข้าง
เสี ยงที่คมชัดดังดังติดต่อกันบนเวที
‘ เคร้ง เคร้ง ‘
ก่อนจะมีเสี ยง ‘ ฉึ ก ’ ตามมาแม้วา่ ดาบของตู่หยันกวางจะไม่ได้แทงทะลุหวั ใจของหลี่
ฉี เย่ แต่มนั ยังคงเสี ยบอยูท่ ี่ไหล่ของเด็กหนุ่ม
‚ นี้มนั …‛

76
ตู่หยันกวางยิม้ จนกระทั้งเขาเห็นว่าดาบของเขายังอยูท่ ี่ไหล่ซา้ ยของหลี่ฉีเย่ มือขวา
ของหลี่ฉีเย่เคลื่อนไหว ภายในพริ บตา มันสะบัดออกอย่างรวดเร็ ว แม้แต่ตหู่ ยันกวางก็
ไม่เห็นการเคลื่อนไหวของดาบนี้
‚ ไม่เลว…‛
หลี่ฉีเย่ฉีกยิม้
ดาบของหลี่ฉี่เย่น้ นั ว่องไวเป็ นอย่างมาก มันเคลื่อนไหวอย่างลึกลับ ไม่มีใครเห็นวิถี
ของมัน ศิษย์ของนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจยังส่ งเสี ยงเชียร์เมื่อเห็นว่าดาบของตูห่ ยัน
กวางแทงหลี่ฉีเย่
แต่ทว่า
ในเวลาเดี่ยวกัน เมื่อดาบเสี ยบทะลุไหล่ซา้ ยของหลี่ฉี่เย่ หนาน ฮัวเอียนและผูค้ มุ ้ กันโม่
ก็มาถึง เมื่อผูค้ ุน้ กันโม่เห็นวิถีดาบของหลี่ฉี่เย่เขารี บก็ตะโกน
‚ หยุดดาบของเจ้าซะและปล่อยเขา ! ‛
แต่ชว่ั ครู่ ต่อมา เลือดได้ไหลออกมาจากลาคอของตู่หยันกวาง จากนั้นมันก็หล่นลงมา
บนพื้นอย่างช้าๆ โดยไร้ความปรานี หลี่ฉีเย่ใช่ดาบในมือของเขาออกด้วยทวงท่าดาบคู่
ไร้ลกั ษณ์
‚ ฉึ ก! ฉึก! ’

77
ร่ างกายของตูห่ ยันกวาง ถูกผ่าออกเป็ นซี กด้วยดาบทั้งสองอย่างน่าสะพรึ ง มันตัดแบ่ง
ร่ างเขาออกเป็ นห้าส่ วนก่อนจะกระแทกลงบนพื้นทาให้เลือดกระจายเต็มสนาม
ประลอง
ดวงตาของตู่หยันกวางเบิกกว้างและสับสน เขาไม่เข้าใจว่าพลาดได้อย่างไร เขาจะรู ้ได้
อย่างไรว่าทักษะที่หลี่ฉีเย่ฝึกฝนนั้นถูกสร้างมาโดยจักรพรรดิอมตะมินเหยิน ? แม้วา่
มันไม่อาจจะเปรี ยบเทียบกับคัมภีร์ประทับระดับจักรพรรดิได้ แต่ทกั ษะที่ถูกสร้างโดย
จักรพรรดิอมตะจะอ่อนแอได้อย่างไร…
ความจริ งที่น่ากลัวก็คือหลี่ฉีเย่เขาใจความลึกลับของทักษะนี้ มีเพียงจักรพรรดิอมตะ
และหลี่ฉี่เย่ที่เข้าใจเบื้องหลังของมัน ทักษะนี้สามารถฆ่าได้แม้แต่คนผูอ้ ยูร่ ะดับชะตาลี้
ลับ
ตู่ หยันกวางเดินเข้าไปในสนามประลองโดยประเมินคูต่ ่อสู ้ของเขาต่าเกินไป เขาไม่ได้
ป้ องกันใดๆ ไม่มีทางที่เขาจะหลบการโจมตีจากกระบวนท่านี้ได้แน่นอน อีกทั้งหลี่ฉีเย่
ได้ยอมแลกไหล่ซา้ ยของเขาเพื่อใช้ออกด้วยกระบวนท่านี้
ตอนนี้สนามประลอง ตกอยูใ่ นความเงียบ เสี ยงหัวเราะและเสี ยงเยาะเย้ยหายไปราวกับ
มันถูกแช่แข็ง
ปากของหนาน ฮัวเอียนแทบลงไปกองกับพื้น เขามาที่น้ ีเพื่อที่จะช่วยหลี่ฉีเย่ แต่เขาไม่
สามารถจิตนาการได้วา่ เพียงหลี่ฉีเย่ลงมือเพียงครั้งเดียวก็สามารถจะฉี กคูต่ อ่ สู ้ของเขา
เป็ นชิ้นๆได้

78
หลี่ฉีเย่คอ่ ยๆดึงดาบปราณออกจากไหลของเขา เสี ยงของดาบที่กระทบกับกระดูกของ
เขาดังออกมา แต่หลี่ฉีเย่ไม่ได้แสดงออกใดๆ เขาเคยมีประสบการณ์เจ็บปวดเลวร้าย
มากมายในอดีต เขาโยนดาบและก้าวออกจากสนามประลอง เขามองไปยังฝูงจนก่อน
จะกล่าวอย่างเสี ยใจ
‚ ดูเหมือนว่าทักษะดาบของข้าจะไม่คอ่ ยดีนกั ข้าพยามที่จะปั ดป้ อง แต่ตอนนี้ขา้ ดัน
บาดเจ็บซะได้ ‛
เมื่อนึกถึงสิ่ งที่พึงได้ยนิ ขากรรไกรของหนาน ฮัวเอียนยานลงมายิง่ กว่าเก่า มันก็คงไม่
น่าแปลกใจที่ขากรรไกรของเขาจะค้างขนาดนี้ เพียงหนึ่งดาบสามารถฆ่าผูฝ้ ึ กตนระดับ
ค้นหาชะตา แต่เขายังทาหน้าเศร้าและบ่น ? เจ้าตัวนี้เป็ นคนไร้อย่างอายอย่างแท้จริ ง !
สาหรับศิษย์ของนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจดูเหมือนวิญญาณของพวกเขายังไม่กลับ
เขาร่ าง ตู่หยันกวางอาจจะกล่าวได้วา่ เป็ นอัจฉริ ยะในหมู่อจั ฉริ ยะ แต่เขากลับถูกฆ่า
อย่างง่ายดาย !
ผูค้ ุม้ กับโม่เป็ นคนแรกที่ได้สติ เขาเพียงห้ามเลือดที่ไหลให้หลี่ฉีเย่ ก่อนจะกล่าวด้วย
เสี ยงจริ งจัง
‚ ไปเดี๋ยวนี้ ‛
เขาแบกหลี่ฉีเย่ออกจากสนามประลอง ขณะที่หนาน ฮัวเอียนตามอยูด่ า้ นหลัง

79
เมื่อมาถึงห้อง หลังจากหลี่ฉีเย่นง่ั ลง ผูค้ มุ ้ กันโม่นง่ั โดยไม่กล่าวอะไร ตอนนี้เขาไม่ได้
กังวลถึงวิถีที่หลี่ฉีเย่ฆ่าตู่หยันกวาง เขากังวลเกี่ยวกับผลกระทบของการฆ่าศิษย์นิกาย
เก้าประตูนกั บุญปี ศาจ นี้มนั อาจจะเป็ นหายนะ
หนาน ฮัวเอียนยังคงพันแผลที่ไหล่ให้หลี่ฉีเย่ ในขณะที่จิตใจของเขายังคงสงสัยในสิ่ ง
ที่เกิดขึ้น
‚ มันเป็ นไปได้อย่างไรที่ทกั ษะต่อสู ้จะฆ่าผูเ้ ชี่ยวชาญระดับค้นหาชะตา ? ‛
แม้วา่ เขาจะชื่นชมการฝึ กฝนของหลี่ฉีเย่ก่อนหน้านี้ แต่เขาก็ไม่ได้สนใจมันนัก
เนื่องจากมันเป็ นเพียงแค่ทกั ษะต่อสู ้
‚ นั้นเป็ นเพราะเจ้ายังไม่เจ้าใจความจริ ง ‛
หลี่ฉีเย่นง่ั อย่างผ่อนคลายเมื่อเห็นความสับสนบนใบหน้าของหนาน ฮัวเอียน
–––––––––––
#บ๊ายบายยยขอบคุณสาหรับ 2-3 ตอนที่ผา่ นมานะ เราจะไม่ลืมนายยเล้ยย ฮ่าๆ
ตอนที่ 11 หยิง่ ยโส (1)
แม้วา่ หนาน ฮัวเอียนจะไม่ใช่อจั ฉริ ยะ แต่เขาก็ไม่ได้ปราศจากทักษะ มิฉะนั้นคงเขา
ไม่ได้เป็ นลูกศิษย์ของอาจารย์โม่ เขาเคยอ่านทักษะ ‘ ดาบคูไ่ ร้ลกั ษณ์’ มาก่อน ใน
สายตาของเขามันก็เป็ นทักษะต่อสู ้ปกติ แต่เมื่อมันอยูใ่ นมือของหลี่ฉีเย่มนั ทรงพลังเป็ น
อย่างมาก

80
เขามองไปที่หลี่ฉีเย่อย่างหวาดระแวง ในฐานะคนที่มีไหวพริ บ เขาสามารถบ่งบอก
ลักษณะหรื ออารมณ์ของคนที่เขาเห็นได้ แต่สาหรับหลี่ฉี่เย่ภายนอกของเขาเป็ นเพียง
เด็กอายุสิบสามปี เขาอดที่จะคิดไม่ได้ อายุสิบสามปี เป็ นอายุที่คนคนหนึ่งสามารถเข้า
ร่ วมนิกายได้ ยังคงเป็ นวัยเด็กซึ่ งเต็มไปด้วยอารมณ์ แต่สาหรับหลี่ฉีเย่น้ นั เขา
ครอบครองกลิ่นอายที่สงบราวกับก้นของมหาสมุทร มันยากที่จะอธิ บายด้วยคาพูดถึง
ความรู ้สึกนี้
ด้วยร่ างกายระดับมนุษย์ ชีวติ ระดับมนุษย์ พรสวรรค์ระดับมนุษย์ ทาให้ผอู ้ าวุโสและ
หนาน ฮัวเอียนสงสัยในตัวเขา ในความเป็ นจริ งหนาน ฮัวเอียนคิดว่าหลี่ฉีเย่น้ นั ไม่ปกติ
เมื่อพวกเขาพบกันครั้งแรก ความไม่ปกติน้ ีคือความหยิง่ ยโสและไม่สนใจสิ่ งใด แต่
หลังจากนั้นไม่กี่วนั เขาก็เขาใจว่าความหยิง่ ยโสและความสงบนี้เป็ นธรรมของหลี่ฉีเย่
‚ หายนะครั้งใหญ่ ! ‛
ผูค้ ุม้ กันโม่ตื่นตระหนก แต่เขาไม่มีวธิ ี แก้พร้อมกล่าวอย่างรวดเร็ ว
‚ การทดสอบจบแล้ว! พวกเราจะกลับนิกาย ! ‛
การที่ยงั พักอยูท่ ี่น้ ีกเ็ หมือนกับการอยูใ่ นถ้าเสื อหรื อรังมังกร เพียงแค่คิดจิตใจของเขาก็
สัน่ สะท้าน
‚ มันเป็ นเพียงเรื่ องเล็กๆ ทาไมเราต้องหนี ? ‛
ในฐานะของผูก้ ระทาผิด หลี่ฉีเย่กาลังเอนอยูบ่ นเก้าอี้และกล่าวอย่างช้าๆ

81
‚ สาหรับข้า ไม่มีสถานที่ไหนปลอดภัยมากกว่านิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจอีก ‛
ผูค้ ุม้ กันโม่จอ้ งหลี่ฉีเย่ดว้ ยความโกรธ เขาอยากจะเข้าไปตบกระโหลกเจ้าเด็กนี้จริ งๆ
แต่แล้วเขาก็จาได้วา่ หายนะครั้งใหญ่กาลังจะเกิดขึ้นทาให้เขาสูญเสี ยความปราถนาที่จะ
สัง่ สอนเจ้าเด็กเหลือขอนี้
‚ เจ้าจะไปรู้อะไร ! ‛
คนที่เงียบขรึ มอย่างผูค้ ุม้ กันโม่อดไม่ได้ที่จะตาหนิ
‚ เจ้าคิดว่าเจ้าเก่งมากเพียงเพราะโชคดีที่ฆ่าตู่หยันกวางได้หรื อยังไง ? เจ้าไม่รู้ถึงความ
แข็งแกร่ งของเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ ไม่ตอ้ งพูดถึงราชาปี ศาจ แม้กระทั้งผูอ้ าวุโสเพียง
คนเดียวก็สามารถฆ่าผูอ้ าวุโสทั้งหกของเราได้ นิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจสามารถกา
จัดเราได้ราวกับกาลังบี้มด ! ‛
คาเหล่านี้ถูกกล่าวออกมาอย่างนอบน้อมแต่เต็มไปด้วยเหตุผล ความจริ ง ผูอ้ าวุโสทั้ง
หก หากพวกเขาเพียงฝึ กฝนอีกนิดพวกเขาจะเขาถึงระดับหลอมวิญญาณ พวกเขาทะ
เทียบได้กบั ผูค้ ุม้ กันของนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ ผูอ้ าวุโสของนิกายเก่าประตู
นักบุญปี ศาจอย่างน้อยต้องอยูร่ ะดับชะตาลี้ลบั และมีราชาปี ศาจเพียงคนเดียวที่สร้าง
ปฏิหารย์นบั ไม่ถว้ นในหลายหมื่นปี ที่ผา่ นมา ความแข็งแกร่ งของเขานั้นสู งเสี ยดฟ้ า
‚ ท่านผูค้ ุม้ กันโม่ที่เคารพ ท่านอย่ากังวลมากนักเลย ‛
หลี่ฉีเย่กล่าวอย่างเอื่อยเฉื่ อย

82
‚ หากเรื่ องนี้เกิดขี้นนอกนิกาย ข้าอาจจะกังวลเล็กน้อย แต่น้ ีมนั ไม่ใช่ ตอนนี้ เรามาดู
กันว่าใครจะฆ่าใคร หลอมวิญญาณ ? ชะตาลี้ลบั ? พวกโง่เหล่านั้นไม่แม้กระทั้งเป็ น
ปั ญหาสาหรับข้า! ‛
ผูค้ ุม้ กันโม่สูญเสี ยคาพูดทันที เจ้าเด็กนี้กล่าวว่าระดับหลอมวิญญาณและชะตาลี้ลบั
ไม่ใช่ปัญหาของเขา ขณะที่ผอู ้ าวุโสของเขาอาจจะอยูเ่ พียงแค่ระดับหลอมวิญญาณ
‚ เจ้า…‛
ในขณะนั้นมีบางสิ่ งบางอย่างเกิดขึ้นข้างนอก ใบหน้าของหนาน ฮัวเอียนกลายเป็ นบิด
เบี้ยว เขารี บออกไปดูและกลับเขามาด้วยใบหน้าตื่นตระหนกพร้อมกับตะโกน
‚ ไม่ดีแล้ว ! ที่ดา้ นนอกมีคนล้อมเราไว้ ! ‛
ฝูงชนเข้ามายังตึก นาโดยรองผูค้ ุมกฏฟู การแสดงออกของเขานั้นน่าเกลียดเป็ นอย่าง
มาก
‚ ศิษย์พี่ฟู่ นี้เป็ นเพียงความเข้าใจผิดเล็กๆน้อยๆ ‛
เมื่อเห็นการแสดงออกของรองผูค้ ุม้ กฏฟู ผูค้ ุม้ กันโม่รู้วา่ ไม่มีใครสามารถซ่อนตัวจาก
แสงอาทิตย์ได้ตลอดไป เขาหายใจเข้าลึกและออกไปทักทาย
‚ เข้าใจผิด ? เช่นนั้นท่านคงสามารถอธิ บายให้กบั ศิษย์นอ้ งของข้าได้ เสี่ ยวฮุ่ย ! ‛
รองผูค้ ุม้ กฏออกไปด้านข้างและดึงชายหนุ่มคนหนึ่งมาพร้อมกับเขา

83
ชายหนุ่มคนนี้สวมชุดคลุมสี ทอง ร่ างกายของเขาถูกปกคลุมไปด้วยกลิ่นอายของเลือด
บนหัวของเขามีแสงสี ทองส่ องแสงอยู่ เขาอายุเพียงยีส่ ิ บแต่ออร่ าของเขานั้นน่ากลัวเป็ น
อย่างมาก
เมื่อเห็นชายหนุ่มคนนั้นผูค้ ุม้ กันโม่ตวั สัน่ คนที่อยูด่ า้ นหน้าของเขาดูเหมือนจะเข้าสู่
ระดับเขตแดนสวรรค์ นี้มนั ไม่น่าเชื่อ กระทั้งผูค้ ุม้ กันโม่ยงั ใช้เวลาห้าสิ บปี เพื่อเขาถึง
ระดับเขตแดนสวรรค์
‚ นี้เสี่ ยวฮุ่ยศิษย์ลาดับหนึ่งของผูค้ ุม้ กันฮัว ตู่หยันกวางเป็ นศิษย์คนหนึ่งของผูค้ ุม้ กันฮัว
และตอนนี้เขาตาย ศิษย์นอ้ งฮุ่ยต้องการความเป็ นธรรม ‛
รองผูค้ ุมกฏฟูกล่าวอย่างเย็นชา
เสี่ ยวฮุ่ยก้าวไปข้างหน้า ดวงตาของเขาส่องแสงสี ทองเหมือนดาบที่ได้รับการฝึ กจนคม
เขามีกลิ่นอายของจอมเผด็จการที่พร้มจะกลืนกินคนอื่นๆ
เสี่ ยวฮุ่ยแน่นอนว่าแข็งแกร่ งว่าตู่หยันกวางเป็ นอย่างมาก แม้วา่ เขาจะไม่ได้เป็ นอัจฉริ ยะ
แต่เขาก็ได้รับการยอมรับภายในนิกายและดูแลเรื่ องหลายอย่าง
‚ เมื่อฆ่าก็ตอ้ งเตรี ยมพร้อมที่จะตาย เช่นนั้นเลือดก็ตอ้ งล้างด้วยเลือด ไม่จาเป็ นต้องพูด
อะไรอีก ‛
ดวงตาของเสี่ ยวฮุ่ยมองไปที่หลี่ฉีเย่ พร้อมที่จะฉี กเขาออกเป็ นชิ้นๆ
ผูค้ ุม้ กันโม่เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ ว

84
‚ ศิษย์นอ้ งเสี่ ยว เจ้ากาลังเขาใจผิด ศิษย์จากนิกายเราไม่ตอ้ งการที่ฆ่าเขา มันเป็ นเพียง
อุบตั ิเหตุ ‛
เสี่ ยวฮุ่ยกล่าวอย่างหนักแน่น
‚ ไม่จาเป็ นต้องพูดอะไรกันอีก หากทาผิดก็ยอ่ มต้องได้รับการลงโทษ ผูช้ ายคนนี้ตอ้
ตาย ระวังนิกายของพวกท่านไว้มนั อาจะจอยูไ่ ด้อีกไม่นาน…‛
‚ ไม่น่าแปลก..‛
หลี่ฉีเย่ยนื ขึ้นจากเก้าอีกอย่างช้าๆ และเดินไปยังด้านหน้าของเสี่ ยวฮุ่ยอย่างสงบ
‚ ไม่น่าแปลกใจเลยทาไมบรรยากาศภายในนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจถึงได้เต็มไป
ด้วยสิ่ งสกปรก มันเป็ นเพราะมีคนโง่อย่างเจ้านี้เอง ‛
ทั้งหนาน ฮัวเอียนและผูค้ ุม้ กันโม่ กลืนน้าลายลงคออย่างลาบาก หนาน ฮัวเอียนกรี ด
ร้องในใจ
‘ โอ้พระเจ้า ศิษย์พี่ของข้า การพูดเพียงแค่หนึ่งหรื อสองประโยคมันสามารถฆ่าท่านได้
ท่านรู ้หรื อไม่ ? ท่านเรี ยกเขาว่าคนโง่ต่อหน้าเช่นนี้มนั เหมือนเป็ นการราดน้ามันลงบน
กองเพลิง ’
‚ ด้วยคาพูดเหล่านี้ ก็มากพอแล้วที่จะสับเจ้าเป็ นหมื่นชิ้น ! ‚
เจตน่าฆ่าปรากฏในดวงตาของเสี่ ยวฮุ่ยพร้อมด้วยความโกรธ เขาเคลื่อนไหวไปยังหลี่ฉี
เย่

85
ผูค้ ุม้ กันโม่เร็ วก้าวหนึ่งเขาคว้าแขนเสี่ ยวฮุ่ยไว้
‚ ผูค้ ุม้ กันโม่ อย่าสร้างข้อผิดพลาดอีก ! ‛
รองผูค้ ุม้ กฏ ก้าวไปข้างหน้าพร้อมปล่อยแรงกดดันของเขา ร่ างกายของเขาเปล่งแสงสี
ทองเพียงการก้าวเดิน ก็ทาให้ผคู ้ มุ ้ กันโม่หายใจอย่างยากลาบาก
ผูค้ ุม้ กันโม่ตกใจความแตกต่างระหว่างเขากับฟู่ ฟู่ อยูร่ ะดับหลอมวิญญาณ แม้วา่ เหล่าผู ้
อาวุโสจะอยูท่ ี่น้ ีกไ็ ม่มีใครหยุดเขาได้
‚ รองผูค้ ุมกฏ นี้เป็ นวิธีปฏิบตั ิต่อแขกของนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ ? ‛
รองผูค้ ุม้ กฏกล่าวอย่างไร้อารมณ์
‚ หากพวกเจ้าไม่ได้ทาความผิด พวกเจ้ายังคงเป็ นแขกของนิ กายเรา แต่ตอนนี้ดว้ ย
ความแข็งแกร่ งของนิกายเรา หากเจ้าพยามที่จะปกป้ องผูก้ ระทาผิด ข้าเกรงว่ามันจะไม่
เพียงส่ งผลกระทบต่อชีวิตเจ้า แม้แต่นิกายของเจ้าจะต้องล่มสลาย ! ‛
‚ นิกายล่มสลาย ? ‛
หลี่ฉีเย่ผซู ้ ้ ึ งได้รับการปกป้ องจากผูค้ ุม้ กันโม่ หัวเราะเสี ยงดังและกล่าว
‚ ดูเหมือนนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจจะปากดีซะเหลือเกิน หากมีนิกายที่ตอ้ งล่ม
สลาย นั้นจะต้องเป็ นนิกายของท่าน !‛
––––––––––––––

86
#โอ๊ยยยขาสกิลปากของพระเอกเราจริ งๆ เพลาๆหน่อยลูกก ( >‛< )
ตอนที่ 12 หยิง่ ยโส (2)
หลี่ฉีเย่ไม่ตอ้ งการที่จะพูดคุยกับรองผูค้ มุ ้ กฏฟูหรื อเสี่ ยวฮุ่ย เขาก้าวออกไปยังด้านนอก
เหมือนว่าเขาออกไปเดินเล่นบนถนนที่วา่ งเปล่าพร้อมกับเอ่ย
‚ ข้าไม่สนใจว่าปั จจุบนั ใครจะเป็ นผูน้ าของนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ ราชาปี ศาจ ?
หรื อเทพเที่ยงธรรม ? ไม่วา่ จะเป็ นใครพวกท่านก็ตอ้ งปฏิบตั ิตามมารยาทที่ดี หาก
ไม่เช่นนั้นก็ไม่ตอ้ งทา แต่ขา้ ยินดีที่จะช่วยท่านทามัน วันนี้ ตอนนี้ ข้าจะสังหารทุกคน
ในนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ ข้าจะส่ งพวกท่านทุกคนไปพบกับผูน้ าไก่ชราของพวก
ท่าน ‛
‚ ดี ! ดี ! เจ้ากล้าหาญมาก ข้าจะดึงเส้นเอ็นและถลกหนังของเจ้า ! แล้วข้าจะดูวา่ เจ้าจะ
ทาลายนิกายของเรายังไง ‚
เสี่ ยวฮุ่ยหมดคากล่าว นี้เป็ นเหตุการณ์ที่ตลกที่สุดเท่าเขาเคยพบมา นี้เป็ นครั้งแรกที่เขา
เห็นบุคคลที่หยิง่ ยโสและโง่เขลาเช่นนี้
ตอนนี้ผคู ้ ุม้ กันโม่และหนาน ฮัวเอียน อยากจะขุดหลุมและซ่อนตัวอยูใ่ นนั้น ด้วยระดับ
มนุษย์ตอ้ งการจะทาลายนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ ? นี้เป็ นนิกายที่มีความแข็งแกร่ ง
เป็ นอย่างมากในดินแดนตอนกลาง มันปกครองทั้งราชอาณาจักร ใครจะมี
ความสามารถพอที่จะสังหารหมู่พวกเขา ?

87
หลี่ฉีเย่เมินเสี่ ยวฮุ่ยและเดินต่อไปอย่างสง่าผ่าเผย
‚ เดรัจฉาน ! ตาย ! ‛
เสี่ ยวฮุ่ยลอยไปในอากาศ และปลดปล่อยพลังปราณจากดาบของเขาไปที่หลี่ฉี่เย่
‚ หยุดเดี๋ยวนี้ ! ‛
เสี ยงที่คล้ายกับฟ้ าร้องดังสนัน่ ไปทัว่ นิกาย ไม่มีใครสามารถต้านทานมันได้ มัน
กระแทกเขาไปยังจิตวิญญาณ
เมื่อได้ยนิ เสี ยงนั้นเสี่ ยวฮุ่ยและรองผูค้ ุมกฏฟูอดสัน่ ไม่ได้ แขนและขาของพวกเขาอ่อน
ปวกเปี ยก
‚ ผูอ้ าวุโสหนึ่ง ‛
รองผูค้ ุมกฏฟู่ ขานรับเสี ยงนั้น พร้อมทั้งร่ างกายที่ยงั สัน่ อยู่ เขาไม่อยากจะเชื่อว่าด้วย
เรื่ องเล็กน้อยแค่น้ ีจาทะทาให้ผอู ้ าวุโสหนึ่งปรากฏตัวออกมาได้
‚ มันเป็ นการแข่งขันอย่างเป็ นธรรม เมื่อถูกฆ่ามีเพียงสิ่ งเดียวที่ทาได้น้ นั คือตาหนิ
ตัวเองที่ไร้ความสามารถ ! ‛
เสี ยงนั้นยังคงดังผ่านท้องฟ้ าทัว่ นิกาย
ตัวตนระดับตานานดังเช่นผูอ้ าวุโสหนึ่งเขาอยูใ่ นระดับตัดสวรค์ เป็ นรองแค่เพียงราชา
ปี ศาจ การปรากฏตัวของเขาในวันนี้เป็ นสิ่ งที่ไม่มีใครคาดคิด

88
‚ พิธีการแต่งงานระหว่างนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจและนิกายกายานโบราณเป็ น
ข้อเสนอของเรา ‛
ผูอ้ าวุโสหนึ่งไม่ได้สนใจการตายของตูห่ ยันกวาง และกล่าวด้วยเสี ยงอันดังสนัน่ อีก
ครั้ง
‚ แต่ถึงอย่างนั้น การแต่งงานนั้นไม่ใช่เรื่ องเล็กๆ หากศิษย์หลักจากนิกายกายานโบราร
ต้องจะแต่งงานกับศิษย์หลักของเรา เขาจะต้องพิสูจน์ให้เห็นว่าเขานั้นมีความสามารถ
พอ‛
หลังจากได้ยนิ คาพูดนั้น หลี่ฉีเย่กย็ นื อย่างสงบนิ่ งและกล่าว
‚ สุ ดท้ายในนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจดูเหมือนจะมีสกั คนที่พดู รู ้เรื่ อง หากพวกท่าน
ต้องการทาตามข้อตกลง ข้าก็จะทาเช่นเดียวกัน ท่านต้องการทดสอบข้า ? ถ้าอย่างนั้น
ข้าก็ตกลง การเลือกวันเวลานั้นไม่จาเป็ น พวกเราควรจะทดสอบตอนนี้ การแต่งงาน
กับศิษย์หลักของท่านเป็ นเพียงหนึ่งในทางเลือกของข้า หากใครก็ตามกล้าที่จะดูหมิ่น
ข้า ข้าจะสัง่ สอนพวกเขา ‛
หลังจากพูดจบเขาก็เดินออกไป
‚ มันจะเป็ นวันนี้ ‛
หลังจากเสร็ จสิ้ นคาสัง่ นั้น ท้องฟ้ าก็กลายเป็ นเงียบสงบเช่นเดิม

89
ทุกๆคนเริ่ มที่จะแยกย้ายกันออกไป ไม่มีใครกล้าดูถูกคาสัง่ ของผูอ้ าวุโสหนึ่ง ความ
หยิง่ ยโสของหลี่ฉีเย่กท็ าให้พวกเขารู ้แล้วว่าคนคนนั้นไม่ทราบว่าฟ้ าสู งแผ่นดินต่าเป็ น
เช่นไร ความจองหองของเขาดูเหมือนจะไร้ขอบเขต
ผูค้ ุม้ กันโม่ไม่ได้สนใจภาพลักษณ์ของเขา เขาคว้าหลี่ฉีเย่และกลับไปที่หอ้ ง
‚ เจ้าโง่ ! หากเจ้าต้องการจะตาย ไม่ตอ้ งนานิกายเราไปกับเจ้าด้วย ‛
‚ ผูค้ ุม้ กันโม่ท่านกลัว ? ‛
หลี่ฉีเย่ไม่ตอ้ งการที่จะกลับไปที่หอ้ ง เขาพลักมือของผูค้ ุม้ กันโม่ออก
‚ เจ้า…เจ้า….เจ้า…‛
ผูค้ ุม้ กันโม่อดไม่ได้ที่จะโมโหอีกครั้ง
หนาน ฮัวเอียน กาลังร้องไห้เหมือนเด็กสาว
‚ ศิษย์พี่ท่านรู ้หรื อไม่วา่ ตอนนี้นิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจนั้นแข็งแกร่ งแค่ไหน ? ไม่
ต้องพูดถึงผูอ้ าวุโสหนึ่งและราชาปี ศาจ เพียงแค่ผคู ้ ุม้ กันของพวกเขาก็อยูร่ ะดับชะตาลี้
ลับกันหมดแล้ว สาหรับราชาปี ศาจหลันลี่ เขาเพียงใช้แค่มือเดียวก็มากพอที่พงั นิกาย
ของเรา เมื่อก่อนผูอ้ าวุโสหนึ่งของเราพยามจะลดความขัดแย้ง ปั ญหาของท่านอาจจะ
แก้ไขได้‛
‚ แล้วตอนนี้เป็ นอย่างไร ? มันสายเกินไป หากใครต้องการที่พดู อะไรให้มาคุยกับหมัด
ของข้า ‚

90
หลี่ฉีเย่กล่าวอย่างเย็นชา
แน่นอนว่าหลี่ฉี่เย่ไม่สามารถเปิ ดเผยความลับของเขาได้ หากนิกายเก้าประตูนกั บุญ
ปี ศาจต้องการจะทาให้เกิดปั ญหา เขาจะใช้โอกาสนี้ทดสอบความซื่ อสัตย์ของนิกาย
แม้วา่ ปี นั้น เขาจะสัญญากับเก้านักบุญเที่ยงธรรมว่าจะดูแลลูกหลานของเขา หากพวก
เขาไม่รู้จกั สถานที่ของตัวเอง หลี่ฉีเย่ยนิ ดีที่จะรักษาการเสื่ อมทรามเช่นนี้ นอกจากนี้
มันทาให้เขามีโอกาสได้รับสมบัติจากนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ
หนาน ฮัวเอียนไม่ตอ้ งการพูดคุยกับหลี่ฉีเย่อีก มันเหมือนเป็ นการร้องเพลงให้ววั ฟัง ซึ่ ง
มันทาให้เขาเสี ยพลังงานเปล่า
ผูค้ ุม้ กันโม่พึงจะคุมตัวเองได้ กล่าวอย่างดูถูกว่า
‚ มันจะดีมากหากเจ้าปฏิบตั ิตามกฎและเข้าร่ วมการทดสอบ หากเจ้าพยามจะสร้าง
ปั ญหา ไม่ตอ้ งพูดถึงการกลับไปยังนิกาย ไม่มีใครช่วยเจ้าได้แล้ว ‛
––––––––
การทดสอบที่จะเกิดขึ้นนั้น ถูกจัดที่ศาลาโบราณ ผูค้ ุม้ กันสองคนที่รับหน้าที่ในการ
ตรวจสอบ คนหนึ่งคือผูค้ ุม้ กันฮัว อาจารย์ของเสี่ ยวฮุ่ย อีกคนคือหัวหน้าผูค้ มุ ้ กันหยู่
ฮาน ผูค้ ุม้ กันที่แข็งแกร่ งที่สุดในนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ

91
ภายในวงกลมนั้น มองเห็นออร่ ารอบตัวของผูค้ ุม้ กันฮัว มันเหมือนกับว่าร่ างกายของ
เขานั้นทามาจากทองคา สาหรับหัวหน้าผูค้ ุม้ กันเขาปลดปล่อยพลังระดับชะตาลี้ลบั
ออกมาด้วยแสงสี ใสแทนที่จะเป็ นสี ทอง
ศิษย์หลายคนอยูล่ อ้ มรอบศาลาโบราณพวกเขาต้องการจะดูฉากสนุกสนาน คนที่อยูท่ ี่น้ ี
รวมตัวกันจนเต็มพื้นที่
กลุ่มที่ไม่เห็นด้วยกับการแต่งงานครั้งนี้ ประกอบไปด้วยศิษย์บุรุษเป็ นส่ วนใหญ่ พวก
เขาทั้งหมดหวังให้หลี่ฉีเย่ลม้ เหลว เพราะว่าพวกเขาเชื่อว่าหลี่ฉีเย่ไม่มีคุณสมบัติเพียง
พอที่จะสามีของเทพธิ ดาน้อย
––––––––––––––––––––––
#มาทายกันว่าพระเอกของเราจะผ่านรึ เปล่าน๊าาา
ตอนที่ 13 ป่ าแห่งความสับสนวุน่ วาย (1)
ศิษย์เหล่านั้นล้วนไม่ชอบนิสยั ของเขาตลอดสองวันที่ผา่ นมาตั้งแต่อยูท่ ี่น้ ี แน่นอน นี้
อาจจะเป็ นเพราะเขากล่าวว่าจะทาลายนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ ไฟแห่งความเกลียด
ชังปรากฏขึ้นในสายตาพวกเขามันได้ฆ่าหลี่ฉีเย่ไปนับร้อยครั้ง
พวกเขาเริ่ มต้นสนทนากันเอง
‚ ให้เราฆ่าเขาเหมือนที่เขาทากับพวกเรา ! ‛
‚ ไม่ ! ตัดแขนตัดขาของเขาเสี ยก่อน จากนั้นฝังหัวของเขาเอาไว้ ‛

92
‚ เพียงแค่น้ นั ? นั้นมันธรรมดาเกินไป ! มดตัวนี้ตอ้ งการที่จะแต่งงานกับเทพธิ ดาของ
พวกเรา เราต้องแขวนเขาเอาไว้แล้วให้เหยีย่ วจิกเขาจากนั้นก็รักษาด้วยสมุนไพร รอให้
ผ่านไปสักร้อยปี ถึงจะสาสม ! ‛
จากการสนทนาทัว่ ไปกลายเป็ นคลื่นความสาปแช่ง ฝูงชนถูกกระตุน้ โดยความโกรธ
และเกลียดที่มีตอ่ หลี่ฉีเย่ ทั้งผูค้ ุม้ กันโม่และหนานฮัวเอียน ต่างสัน่ ไปด้วยความกลัว
ฟันของพวกเขากระทบกันตลอดเวลา
ในขณะที่หลี่ฉี่เย่ ไม่ได้สนใจเสี ยงเหล่านั้น เขาเพียงแค่เดินอย่างช้าๆไปดูรอบๆศาลา
โบราณแห่งนี้ หากเป็ นคนอื่นอาจจะเป็ นลมหากถูกล้อมรอบไปด้วยฝูงชนที่ตอ้ งการ
กินพวกเขา
‚ อะแฮ่ม….‛
ในขณะนั้น หัวหน้าผูค้ ุม้ กันหยูไ่ อออกมาเล็กน้อย เสี ยงไอนี้ทาให้ฝงู ชนเงียบสงบ ไม่
ว่าเสี ยงที่คุยอยูจ่ ะดังขนาดไหน เสี ยงของไอระดับชะตาลี้ลบั สยบพวกมันได้พร้อมทั้ง
อากาศที่กาลังสัน่ สะเทือน
ตอนนี้ หัวหน้าผูค้ ุม้ กันกล่าว
‚ ถ้าเจ้าผ่านการทดสอบ พวกเราทั้งสองจะเป็ นตัวแทนของนิกายยอมรับข้อตกลงใน
อดีต หากเจ้าไม่ผา่ นหรื อตายในการทดสอบเจ้าทาได้เพียงด่าตัวเองที่ไม่มี
ความสามารถเพียงพอ…‛

93
หลี่ฉีเย่คอ่ ยๆนัง่ ลงบนเก้าอี้ จากนั้นก็มองไปยังผูค้ ุม้ กันฮัว ก่อนจะส่ ายหัวและยิม้
‚ มีเพียงหนึ่งเดี่ยวที่ขา้ สามารถกล่าวได้ นิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจไม่ได้มีชื่อเสี ยงได้
ภายในครั้งเดียว ในยุคนั้น รู ้มยั่ ทาไมเก้านักบุญเที่ยงธรรมถึงได้สร้างสัญญานี้ข้ ึนมา ?
ในยุคนั้นไม่ใช่วา่ ต้องการให้นิกายทั้งสองเป็ นพี่นอ้ งหรื อพันธมิตรกันหรอกรึ ? ในยุค
นั้นนิกายกายานโบราณเป็ นที่เคารพจากสวรรค์ท้ งั หลายและปกครองทั้งเก้าโลก ใน
ตอนนั้นนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจต้องการการปกป้ องจากนิกายกายานโบราณ
เพื่อที่จะได้รับการสนับสนุนและเติบโตยิง่ ขึ้น ‛
หลี่ฉีเย่ไม่ได้รู้ทุกเรื่ องในอดีตเพราะว่าเขาไม่ได้มีสติมากนักในเวลานั้น เงื่อนไขการ
แต่งงานไม่ถูกเสนอโดยจักรพรรดิอมตะมินเหยินหรื อเก้านักบุญเที่ยงธรรม มันถูก
เสนอโดยลูกหลานของพวกเขา
หลี่ฉีเย่กล่าวต่อ
‚ ตอนนี้ เมื่อการเวลาผ่านไป พวกท่านต้องการยกเลิกสัญญาหลังจากได้รับ
ผลประโยชน์จากมันแล้ว พวกท่านในปั จจุบนั ล้วนเปรี ยบเทียบกับบรรพบุรุษของพวก
ท่านไม่ได้เลยซักนิด ‛
ผูค้ ุม้ กันฮัวแทรกขึ้น
‚ ฮึ่ม มันเป็ นอย่างที่เจ้ากล่าวเมื่อการเวลาผ่านไป หากเจ้าต้องการจะบอกว่าพวกเราใน
ปั จจุบนั นั้นเลวร้ายกว่าในอดีต คากล่าวนี้ควรจะใช่กบั นิกายกายานโบราณไม่ใช่พวก

94
เรา ตอนนี้พวกเราได้ปกครองอาณาจักร เชื้อสายของจักรพรรดิจานวนมากต้องการเป็ น
พี่นอ้ งกับเรา ไม่เพียงแค่หนึ่งหรื อสองและคนเช่นเจ้ายังคิดว่าตัวเองเหมาะสมกับ
เทพธิดาของพกวเราอีกรึ ไง ? ‛
‚ ปล่อยอดีตผ่านไป เจ้าไม่สามารถแก้ไขอะไรได้โดยการทะเลาะกัน ‛
หัวผูค้ ุม้ กันหยูเ่ ริ่ มกล่าว
‚ เราจะให้โอกาสเจ้าในโดยการทาตามสัญญาในปี นั้น หากเจ้ากลัวเจ้าสามารถยอมแพ้
ตั้งแต่ตอนนี้ เราจะไม่หยุดหรื อรบกวนเจ้า สัญญาของพวกเราจะสิ้ นสุ ดลง ‛
‚ ข้ายังอยูท่ ี่น้ ี ดังนั้นข้าจึงอย่างจะทดสอบ การทดสอบคือะไร ? ‛
หลี่ฉีเย่เปลี่ยนทัศนคติที่มีต่อหยูฮ่ าน
‚ ด้วยระดับการบ่มเพาะของเจ้าที่ไม่เหมาะสม เทพธิ ดาของพวกเราตัดสิ นใจให้โอกาส
ที่ดีกว่าแกเจ้า การทดสอบแรกมันจะไม่ใช่การต่สู้แต่มนั เป็ น…‛
‚ การทดสอบแรกนั้นง่ายมาก เจ้าต้องเข้าไปยังป่ าแห่งความสับสนกับศิษย์ของเราหนึ่ง
คน คนที่ไปถึงระดับที่สูงกว่าจะเป็ นผูช้ นะ ด้านที่สองนั้นง่ายกว่า เจ้าเพียงต่อสู ้กบั ศิษย์
ของเราแล้วชนะ แน่นอนว่ายังมีการทดสอบที่สาม เจ้าชนะเพียงสองในสาม ส่ วรการ
ทดสอบที่สาม…‛
‚ ไม่จาเป็ นต้องกล่าวต่อ เพียงแค่สองการทดสอบก็เพียงพอ ‛
หลี่ฉีเย่ตดั บท

95
‚ หยิง่ ยโสอะไรเช่นนี้ ! ‛
ผูค้ ุม้ กันฮัวตะโกนด้วยความโกรธ พร้อมทั้งปล่อยแรงกดดันต่อหลี่ฉีเย่
‚ การทดสอบยังไม่ทนั เริ่ ม ท่านก็ตอ้ งการจะสู ้ซะแล้ว ? ‛
หลี่ฉีเย่หลี่ตาของเขา เขามีความสุ ขในการทุบตีคนที่เขาไม่ชอบ
หัวหน้าผูค้ มุ ้ กันหยูฮ่ านไออีกครั้ง เขาพยามป้ องกันไม่ให้ผคู ้ มุ ้ กันฮัวทาอะไรเกินเลย
เขาสามารถฆ่าหลี่ฉีเย่ดว้ ยการขยับเพียงแค่นิ้วเดียว ไม่เคยมีแมลงตัวไหนก็พดู กับเขา
เช่นนี้มาก่อน
‚ เอาล่ะ เริ่ มการทดสอบได้ ‛
หลี่ฉียลี่ ุกจากเก้าอี้ของเขาและเอ่ย
‚ การทดสอบที่สองต้องมีการเปลี่ยนแปลง ข้าต้องการทดสอบความสามารถเทพธิดา
ของพวกท่าน ‛
เสี่ ยวฮุ่ยหัวเราะอย่างดูถูก
‚ เจ้าไม่มีคุณสมบัติเพียงพอที่จะให้นางมาเป็ นคูต่ ่อสู ้ ข้าจะไปคนสู ้กบั เจ้าเอง ‛
หยูฮ่ าน พยักหน้าและให้สญ
ั ญา
‚ ข้าได้ยนิ มาว่าเจ้าพึงจะเข้าร่ วมนิกายกายานโบราณเร็ วๆนี้ ดังนั้นพวกเราจะไม่โกงเจ้า
หากเจ้าหญิงเป็ นคนทดสอบเกรงว่าโอกาสผ่านของเจ้าจะเป็ นศูนย์ ที่น้ ี เมื่อเจ้าหญิงเข้า

96
มานางมีศกั ยภาพและพลังเป็ นอันดับหนึ่ง เมื่อกล่าวถึงความแข็งแกร่ งในปั จจุบนั ศิษย์
น้องเล้งนั้นยอดเยีย่ มที่สุด หากหนึ่งในนั้นมาทดสอบเจ้าและเจ้าแพ้ เจ้าอาจจะอ้างได้วา่
มันไม่เป็ นธรรม เสี่ ยวฮุ่ยเองก็มีความสามารถมากในหมู่ศิษย์ภายใน ใช้เขาเพื่อทดสอบ
ความสามารถของศิษย์หลักจากนิกายกายานโบราณคงจะไม่เกินความสามารถเจ้ามาก
ไปนัก ‛
โดยการไม่ส่งศิษย์ที่แข็งแกร่ งที่สุดไป ดูเหมือนนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจต้องการให้
ความหวังหลี่ฉีเย่ หากศิษย์ที่แข็งแกร่ งหรื อหลี่ช่วงเหยียนเข้าร่ วม แม้กระทั้งหกผุ ้
อาวุโสก็อาจจะมีปัญหา
หลี่ฉี่เย่ไม่ราคาญที่จะมองไปที่เสี่ ยวฮุ่ย จากนั้นก็กล่าวอย่างจริ งจัง
‚ ในกรณี น้ ี ดูเหมือนอย่างน้อยนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจดูเหมือนจะมีนา้ ใจอยูบ่ า้ ง
แม้วา่ พวกท่านต้องการจะทาตามสัญญาเดิมแต่ยงั คงต้องการรักษาหน้าและศักดิ์ศรี
เล็กๆน้อยๆของพวกท่าน ดี หากพวกท่านต้องให้ขา้ เดินตามแผนนี้ ข้าก็ไม่ขดั ข้อง เพื่อ
ในอนาคตพวกท่านจะไม่ตอ้ งมากล่าวหาว่าข้านั้นรังแกนิกายพวกท่านมากเกินไป ‛
บุคคลเช่นหยูห่ านใช้เวลาหลายปี ในการพบเจอประสบการณ์มากมาย แต่เมื่อเขามอง
ไปที่หลี่ฉีเย่ มันทาให้เขางงว่าในโลกนี้ยงั มีคนที่หยิง่ ยโสและโง่เขลาเช่นนี้อยูจ่ ริ งๆ เขา
รู ้ความแข็งแกร่ งของนิกายเราหรื อไม่ ? เขาจะทาอะไรได้ขณะที่ดบั การบ่มเพาะของเขา
แทบจะเป็ นศูนย์ ? หยูฮ่ านหยุดความคิดของเขาพร้อมกับหัวเราะ
‚ ไปยังป่ าแห่งความสับสนวุน่ วาย คนที่ไปได้ไกลกว่าจะได้จะเป็ นผูช้ นะ ‛

97
เมื่อการทดสอบเริ่ มขึ้นฝูงชนเริ่ มจ้องไปยังป่ าแห่งความวุน่ วาย ชัว่ พริ บพื้นที่โดยรอบก็
เต็มไปด้วยป่ า
–––––––––––––––
ตอนที่ 14 ป่ าแห่งความสับสนวุน่ วาย (2)
‚ ฮึ่ม เข้าไปในป่ าแห่งความสับสันวุน่ วาย ? สวะเช่นนั้นมีหวังจะทาอะไรได้อีก ?‛
ในเขตนอกของป่ า การหัวเราะเยาะเย้ยเริ่ มขึ้นอีกครั้ง
ศิษย์คนอื่นๆเริ่ มกล่าว
‚ ในการทดสอบครั้งล่าสุ ด ศิษย์พี่เสี่ ยวเข้าไปถึงระดับห้าของป่ า ตอนนี้เขาได้กา้ วมาถึง
ระดับเขตแดนสวรรค์และกาลังจะก้าวเขาสู่ ระดับผสานนภา ทั้งระดับการบ่มเพาะและ
พลังวิญญาณของเขาแข็งแกร่ งกว่าก่อนหน้านี้มาก ข้าคิดว่าเขาน่าจะไปได้ถึงระดับที่
เจ็ด ‛
——————
ระดับของการบ่มเพาะเริ่ มจากระดับต่าสุ ดไปยังระดับสู งสุ ด ก่อตั้งพื้นฐาน , หลอมรวม
พื้นฐาน , ขอบเขตกาเนิดกาย , ค้นหาชะตา , ลิขิตชะตา , เขตแดนสวรรค์ , ผสานนภา ,
ชาระล้างชีพจร , กาเนิดสวรรค์ , สร้างแกนวิญญาณ
หากใครมาถึงระดับสู งสุ ดและแบกเจตจานงของสวรรค์คนคนนั้นจะถูกเรี ยกว่า
จักรพรรดิอมตะ

98
ไม่มีความเป็ นอมตะในโลกนี้ อาจจะมีคนถามว่า อย่างนั้นทาไมถึงเรี ยกว่าจักรพรรดิ
อมตะ ? ทาไมจึงเรี ยกชื่อนี้ ? นั้นเป็ นเพราะมีคากว่าวว่า ‚ ชะตากรรมของข้าเป็ นของข้า
แต่เพียงคนเดียว มันไม่ได้ข้ ึนอยูก่ บั สวรรค์ ‛
เจตจานงของสวรรค์น้ นั เป็ นเหมือนห่วง มันจะครอบคลุมชีวติ ทั้งหมด เมื่อผูฝ้ ึ กตนไป
ถึงจุดสู งสุ ด เป้ าหมายของพวกเขาคือเจตจานงของสวรรค์ เมื่อนั้นพวกเขาจะเป็ นอิสระ
จากคุกแห่งชีวิต
นั้นคือเหตุผลว่าทาไมถึงเรี ยกว่าจักรพรรดิอมตะเมื่อพวกเขาได้แบกเจตจานงของ
สวรรค์ แต่ละยุคเจตจานงแห่งสวรรค์จะมีเพียงหนึ่ง แต่ละยุคมีเพียงคนเดี่ยวที่จะ
กลายเป็ นจักรพรรดิอมตะ
ป่ าแห่งความสับสนวุน่ วายเป็ นสถานที่ทดสอบความสามารถ , การบ่มเพาะ , จิต
วิญญาณ ของศิษย์ สถานที่น้ ีเป็ นหนึ่งในสถานที่ที่มีพลังงานจิตสู งมาก
มันประกอบไปได้ดว้ ยสิ บสี่ ระดับ มุมมองจากคนภายนอกพวกเขาจะไม่เห็นความ
แตกต่างของป่ าแต่ละระดับมันดูเหมือนเป็ นป่ าธรรมดา แต่สถานที่ที่ดูธรรมดานี้ ถูก
สร้างขึ้นโดยเก้านักบุญเที่ยงธรรม
คนที่เขามาทดสอบจะมองเห็นภาพลวงตาที่เหมือนจริ ง แม้แต่คนที่ครอบครองทักษะ
ดวงตาที่แข็งแกร่ งก็ยงั ไม่สามารถมองผ่านภาพนี้ได้นอกจากว่าพวกเขาจะแข็งแกร่ ง
กว่าเก้านักบุญเที่ยงธรรม มิฉะนั้นทักษะนี้จะกลายเป็ นความจริ งเมื่อเข้ามาภายใน

99
ตัวอย่างเช่นคนคนหนึ่งอาจจะพบว่าเขาติดอยูใ่ นทะเลเพลิง หากเกิดความกลัวร่ างกาย
ของเขาจะถูกเผาไหม้จริ งๆ จิตใจจะรู ้สึกเจ็บปวดอย่างชัดเจน ยิง่ ระดับสู งภาพลวงตา
จะยิง่ แข็งแกร่ งขึ้น
แน่นอนว่าสามารถใช้ทกั ษะการบ่มเพาะเพื่อลดความเจ็บปวดหรื อจะใช้คมั ภีร์ประทับ
เพื่อปกป้ องไฟที่เผาร่ างกายก็ได้ยอ่ มได้ มีเพียงสิ่ งเดี่ยวที่ไม่สามารถใช้ได้น้ นั คือทักษะ
เคลื่อนย้ายเพื่อหลบหนี
‚ เจ้าเด็กน้อยงี่เง่า รี บเดินเขาไป ! ‛
ด้านนอกของป่ า เสี่ ยวฮุ่ยกล่าวเยาะเย้นหลี่ฉีเย่ เขาเชื่อด้วยความสามารถของเขาใน
ปั จจุบนั การจะผ่านระดับแปดไม่ใช่เรื่ องยาก
หลี่ฉีเย่มองไปที่ป่าแล้วยิม้ ปี นั้น เจ้าไก่ชรานั้นสร้างป่ าแห่งความสับสนวุน่ วายขึ้นมา
มันเป็ นสถานที่ทดสอบจิตวิญญาณที่ดี
‚ ข้า ? ‛
หลี่ฉีเย่หนั ไปมองและเอ่ย
‚การเดินข้ามป่ าแห่งความสับสนวุน่ วายไม่มีความหมายสาหรับข้า หากข้าเข้าไป เกรง
ว่าเจ้าคงไม่มีโอกาสแม้แต่จะแสดงความสามารถ เจ้าเข้าไปก่อนจากนั้นจึงเป็ นข้า เจ้า
จะได้ไม่กล่าวหาว่าข้าไม่ให้โอกาสเจ้า ‛

100
หลี่ฉีเย่ อีกครั้งที่เขาแสดงออกถึงความอวดดีที่ทาให้คนฟังโกรธจนตัวสัน่ ผูค้ ุม้ กันโม่
และหนานฮัวเอียน อยากจะหาอะไรสักอย่างมาปิ ดปากเขา เขาจะตายหรื อไงหากเขาไม่
พูด ?
‚ อวดดี! ‛
ผูค้ ุม้ กันฮัวตะโกน
‚ เจ้าเป็ นแค่เพียงขยะ ที่ไม่รู้แม้กระทัง่ การทดสอบจิตวิญญาณคืออะไร เจ้ายังกล้าเปิ ด
ปากของเจ้าแสดงความอัปยศอีก ‛
เสี่ ยวฮุ่ยไม่อยากจะเชื่อ เขากาลังถูกระดับมนุษย์ดูถกู
‚ ดี ดี เป็ นคาพูดที่ดี ! ข้าจะดูวา่ เจ้าไปได้ถึงระดับไหน ! ‛
‚ ระดับไหนหมายความว่ายังไง ? การผ่านทั้งสิ บสี่ ระดับก็ไม่เห็นจะเป็ นเรื่ องใหญ่
ตรงไหน ‛
หลี่ฉีเย่เอ่ยต่อ
‚ นี้คือเหตุผลที่ขา้ ให้เจ้าเข้าไปก่อน เจ้าจะได้ไม่ตอ้ งตกใจมากนัก ‛
‚ ทุกในนิกายกายานโบราณเป็ นพวกชอบกล่าววาจาไร้สาระเช่นเจ้า ? ‛
ศิษย์คนอื่นๆพวกเขาไม่สามารถอดทดได้อีก จึงตะโกนออกมา

101
ทุกคนในที่น้ ีรู้วา่ เพียงแค่จะผ่านระดับเจ็ดของป่ าแห่งความสับสนวุน่ วายก็เป็ นเรื่ อ
ประหลาดสาหรับศิษย์รุ่นเยาว์แล้ว เพื่อที่จะผ่านระดับเจ็ดคนคนนั้นจะต้องมีจิต
วิญญาณที่เหนือกว่าระดับการบ่มเพาะ
แม้แต่คนที่สงบอย่างหัวหน้าผูค้ ุม้ กันหยู่ ก็อดไม่ได้ที่จะส่ ายหัว ทาไมเขาถึงเป็ นศิษย์
หลักของนิกายกายานโบราณ ? ไปถึงระดับสิ บสี่ คิดว่ามันง่ายนัก ? แม้แต่ตวั เขาเองใน
ปั จจุบนั ก็ไม่สามารถผ่านระดับสิ บสี่ ได้
‚ ระดับสิ บสี่ ? ‛
เสี่ ยวฮุ่ยระเบิดเสี ยงหัวเราะ
‚ หากเจ้าผ่านระดับสิ บสี่ ได้ ข้าจะยอมเรี ยกเจ้าว่าบิดา ! ‛
‚ ข้าไม่ตอ้ งการมีลูกนอกคอกเช่นเจ้า ! ‛
หลี่ฉี่เย่ปฏิเสธ
‚ ดี ! หากเจ้ามัน่ ใจกับปากของเจ้า เรามาเดิมพันกันสักหน่อยเป็ นไง ? ‛
‚ เดิมพัน ? อืมม เราจะเดิมพันอะไรกัน ? ‛
หลี่ฉีเย่ยมิ้ อย่างมีความสุ ขและถาม
‚ หากเจ้าสามารถผ่านได้ท้ งั สิ บสี่ ระดับ ข้าจะยอมตายอย่างไม่ขดั ข้อง ! หากเจ้าไม่
สามารถผ่านได้เมื่อนั้นเจ้าต้องคลานลอดใต้หว่างขาของข้า ! ‛

102
การเดิมพันครั้งนี้ทาให้ใบหน้าของหนานฮัวเอียนและผูค้ ุม้ กันโม่มืดลงทันที มันไม่ได้
เป็ นเพียงการสร้างความอับอายให้หลี่ฉีเย่แต่มนั ยังสร้างความอับอายให้กบั นิกายกา
ยานโบราณอีกด้วย
‚ เจ้าจะทาเหมือนกันใช่มย่ั หากข้าสามารถผ่านได้ท้ งั สิ บสี่ ระดับ ? เจ้าจะคลานรอด
หว่างขาข้าถูกมัย่ ? ‛
หลี่ฉีเย่ถาม
‚ หากเจ้าสามารถผ่านได้ท้ งั สิ บสี่ ระดับเขาจะทามันแน่นอน ! ‛
ผูค้ ุม้ กันฮัวเอ่ยแทรกขึ้น เนื่องจากการตายตู่หยันกวาง เขาต้องการฆ่าหลี่ฉีเย่ดว้ ยมือ แต่
เขายังไม่มีโอกาส ตอนนี้สิ่งที่เขาทาได้คือสร้างความอับอายให้หลี่ฉีเย่
หลี่ฉีเย่มองไปยังผูค้ ุม้ กันฮัวก่อนจะพยักหน้าและกล่าว
‚ ดี ! หากนี้เป็ นเงื่อนไขของท่าน ข้าจะยอมรับ ‛
ศิษย์ของนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจตะโกนออกอย่างบ้าคลัง่
‚ ศิษย์พี่เสี่ ยว ทาลายเขา ยอมรับการเดิมพัน ! ‛
เสี่ ยวฮุ่ยตอบอย่างเย็นชา
‚ ข้าจะรอดูเจ้าหมอบคลานแทบเท้าข้า ‛
จากนั้นเขาก็หนั หน้าและมุ่งไปยังทางเข้าป่ าแห่งความสับสนวุน่ วาย

103
‚ เวลานี้ นิกายกายานโบราณจะต้องเสี ยหน้าเป็ นอย่างมาก เมื่อศิษย์หลักของพวกเขาทา
เช่นนั้น ! ฮ่าๆ ‛
หนึ่งในศิษย์หวั เราะอย่างชัว่ ร้าย
เสี่ ยวฮุ่ยทันทีที่เขาเข้าไปในป่ า เขาก็พบว่าตัวเองอยูใ่ นโลกปี ศาจ มันเป็ นพื้นที่ทอดยาว
นับหมื่นไมล์ พลังงานปี ศาจกระจายอยูเ่ ต็มอากาศ ปรากฏเห็นคนโครงกระดูกนับไม่
ถ้วนกาลังเดินชนกัน รวมทั้งโครงกระดูกกลุ่มใหม่ที่คอ่ ยๆลุกขึ้นมาจากพื้น
เสี่ ยวฮุ่ยหายใจเขาลึกและทาจิตใจให้สงบ พลังงานเริ่ มก่อตัวขึ้น พลังจิตวิญญาณเพิ่ม
สู งขึ้น เขาปฏิเสธการมีอยูข่ องกระดูกเหล่านั้นและเดินผ่านไปอย่างง่ายดาย
‚ ระดับแรก !‛
ทุกคนที่อยูภ่ ายนอกมองตาไม่กระพริ บ เสี่ ยวฮุ่ยสามารถผ่านไปได้โดยไม่มีอุปสรรค
ใดๆ ในระดับแรก
‚ ระดับสอง , ระดับสาม…‛
เสี่ ยวฮุ่ยมีความสามารถมากกว่าคนทัว่ ไปด้วยระดับการบ่มเพาะและจิตวิญญาณของ
เขา สามารถผ่านสามระดับแรกมาได้อย่างง่ายดาย
ในระดับที่สี่ความเร็ วของเขาเริ่ มที่จะลดลง เขาถูกราชาโครงกระดูกสี เงินตัดมือจนเขา
ต้องร้องไห้ออกมาและเริ่ มตอบโต้ ถึงแม้เขาจะใช้พลังงานภายในร่ างออกมาค่อย
ป้ องกันแต่มนั ทาให้เขาเสี ยพลังเป็ นจานวนมาก

104
ในระดับที่หา้ เขาถูกล้อมไปด้วยโครงกระดูก เขาส่ งเสี ยงคารามและเรี ยกยุทธภัณฑ์
ของเขาออกมา ดาบปราณปรากฏขึ้นและทาให้เขาบินขึ้นสู่ ทองฟ้ า พลังงานลึกลับใน
ตัวดาบส่ องแสงออกมา มันประกอบไปด้วยพลังเต๋ าและค่อยการาบทั้งสี่ ทิศ
พลังชีวิตของเขาปรากฏด้านบนศรี ษะ จากนั้นมันก็ขยายครอบคลุมทัว่ ท้องฟ้ า เมื่อเขา
ตวัดดาบพลังงานทั้งหมดแตกกระจายและทาลายพื้นที่ท้ งั หมด
ทักษะการบ่มเพาะนี้จาเป็ นต้องใช้พลังชีวิต มันเป็ นทักษะที่น่ารังเกียจ แต่มนั ก็ยงั เป็ น
ทักษะที่มีอานาจทาลายและทรงพลังเป็ นอย่างมาก
หลี่ฉีเย่มองไปที่หวั ของเสี่ ยวฮุ่ยหลังจากที่เขาผ่านระดับที่หา้ ภายในป่ าแห่งความ
สับสนวุน่ วาย หากจิตใจนั้นเต็มไปด้วยความต้องการฆ่า มันจะยิง่ เพิ่มความรุ นแรงของ
ภาพมายา เป้ าหมายของเก้านักบุญเที่ยงธรรมคือฝึ กฝนจิตวิญญาณเหล่าศิษย์ของเขา
ไม่ใช่ความแข็งแกร่ งทางกายภาพหรื อทักษะการต่อสู ้
‚ ระดับเจ็ด ‛
เสี่ ยวฮุ่ยกาลังมมุ่งตรงไปยังระดับเจ็ด นี้ทาให้ผชู ้ มเกิดความหวาดกลัวขึ้น
แม้กระทั้งผูค้ ุม้ กันฮัวยังยิม้ อย่างพอใจ เสี่ ยวฮุ่ยเป็ นศิษย์ของเขา แม้วา่ ความสามารถของ
เสี่ ยวฮุ่ยจะไม่สามารถเทียบกับหลี่ ซ่วงเหยียนได้ และความแข็งแกร่ ของเขายังไม่ถึง
ศิษย์ลาดับหนึ่ง ชิเซีย ความก้าวหน้าของเขาในวันนี้ยงั เป็ นที่น่าพอใจ
‚ ตูม ‛

105
เสี่ ยวฮุ่ยทาได้เพียงไปถึงระดับเจ็ด เขาใช้พลังไปเป็ นจานวนมาก ทาให้เขาไม่สามารถ
อดทดต่อความกดดันภายในป่ าแห่งความสับสนวุน่ วายได้อีก เขาจึงถูกพลักออกมา
‚ อีกเพียงนิดเดียว…‛
หลังจากที่ออกมา เสี่ ยวฮุ่ยพักไม่กี่ลมหายใจความแข็งแกร่ งของเขาก็คอ่ ยๆกลับมา เขา
อดไม่ได้ที่จะเสี ยใจ เขาคิดว่าเขาสามารถไปถึงระดับแปดได้ แต่เขาประเมินป่ าแห่ง
ความสับสนวุน่ วายต่าไป…
––––––––––––––––
#เร่ เข้ามาาา มาทายกันว่าพี่ฉีของเราจะไปถึงระดับไหนหน่อออ ??
ตอนที่ 15 ปาฏิหาริ ย ์ (1)
‚ เจ้าทาได้ดี ไม่จาเป็ นต้องไปกังวลอะไรมากนัก ‛
ผูค้ ุม้ กันฮัวปลอบใจศิษย์ของเขา
หยูฮ่ านเห็นด้วยและพยักหน้า
‚ การที่เจ้าสามารถเข้าไปยังระดับที่เจ็ดด้วยอายุเพียงแค่น้ ี ก็เป็ นที่น่ายกย่องในศิษย์รุ่น
เยาว์แล้ว ‛
เสี่ ยวฮุ่ยพ่นลมหายใจของเขาออก ก่อนจะจ้องมองไปยังหลี่ฉีเย่
‚ ตาเจ้า ! มันยังไม่สายเกินไปนัก หากจะยอมแพ้ ‛

106
เสี่ ยวฮุ่ยยิม้ อย่างเหยียดหยาม
‚ หากเจ้าทามันตอนนี้ ข้าจะไม่ทาให้เรื่ องมันยุง่ ยาก แต่หากเจ้ารอจนล้มเหลวในการ
ทดสอบ มันเป็ นเรื่ องยากที่คาดเดาอนาคตของเจ้า ‛
หลี่ฉีเย่ไม่ได้สนใจคาดูถูกเหล่านั้นและก้าวไปยังป่ าที่ละก้าว
เมื่อเขาเข้าไปเบื้อหน้างของเขาเต็มไปด้วยเปลวเพลิง มีลาวาไหลออกมาจากทุกที่
สถานที่น้ ีทาให้เท้าของเขาถูกเผาไหม้ ไม่มีใครสามารถจินตนาการได้ถึงความเจ็บปวด
นี้ แต่หลี่ฉีเย่ทาแค่เพียงเดินไปอย่างสงบ
หลี่ฉีเย่ไม่ได้สนใจกับป่ าแห่งความสับสนวุย่ วายนัก เขาถูกทรมานมาเป็ นเวลานาน จิต
วิญญาณของเขาถูกแยกออกจากร่ างกาย เขาถูกทรมานจากปี ศาจสวรรค์ ได้รับความ
เจ็บปวดอันแสนสาหัสมานับล้านปี แม้จะอยูใ่ นร่ างของอีกาทมิฬ แต่ความรู ้เจ็บปวดก็
ยังคงอยู่
หนึ่งล้านปี เขาเดินผ่านซากศพมานับไม่ถว้ น ใช้เวลาในแดนสวรรค์ ตกลงไปยังเมือง
ภูติร้างต้องห้าม สถานที่ที่อนั ตรายที่สุดในโลก เมื่อเทียบกับสถานที่เหล่านั้นป่ าแห่ง
ความสับสนวุน่ วายก็ไม่ต่างจากสนามเด็กเล่น มันไม่สามารถกระทบได้แม้แต่เศษเสี้ ยว
จิตวิญญาณของเขา
ในพริ บตาเขาได้ผา่ นระดับแรกโลกแห่งเปลวไฟแห่งไป หลี่ฉีเย่ตอนนี้ได้อยูใ่ นทุ่งน้า
แข็งไร้สิ้นสุ ด

107
ด้านนอกของป่ า ศิษย์คนอื่นๆแทบจะรอไม่ไหวที่จะดูหลี่ฉีเย่พินาศ ผูค้ ุม้ กันโม่และ
หนานฮัวเอียนยังมองหลี่ฉีเย่ดว้ ยความกังวล พวกเขาไม่เต็มใจที่หลี่ฉีเย่จะทาให้นิกาย
อับอาย แต่ผา่ นไปไม่นาน ความเงียบเริ่ มเข้าปกคลุม สามารถได้ยนิ แม้กระทั้งเสี ยงเข็ม
ตก เสี ยงสาปแช่งและเยาะเย้ยค่อยๆหายไป หากมองไปที่ใบหน้าของพวกเขาตอนนี้
มันมีแต่ความตกตะลึง
‚ ระ…ระ…ระดับแปด ‛
ศิษย์คนหนึ่งกล่าวเสี ยงสัน่
‚ ระดับเก้า , ระดับสิ บ , ระดับสิ บเอ็ด…. ‛
หลี่ฉีเย่ผา่ นทุกระดับได้ราวกับว่าเขาเดินอยูบ่ นถนนที่วา่ งเปล่า ความเร็ วของเขายังคง
เหมือนตอนเขาผ่านระดับแรก
‚ ระ..ระ..ดับ….สิ บสี่ …‛
ในที่สุด หลี่ฉีเย่ได้เดินผ่านป่ าแห่งความสับสนวุน่ วาย ด้วยความมัน่ ใจและก้าวออกมา
อย่างสบายๆ
ทุกคนราวกับถูกแช่แข็ง ผ่านสิ บสี่ ระดับของป่ าแห่งความสับสนวุน่ วาย นี้คือความสา
เร็ จที่แทบจะเป็ นไปไม่ได้ จากสมัยโบราณมาจนถึงขณะนี้ไม่มีศิษย์คนไหนในนิกาย
เก้าประตูนกั บุญปี ศาจสามารถทาได้ แม้แต่หลี่ซ่วงเหยียนที่มีความแข็งแกร่ งและจิต
วิญญาณสู งสุ ด ก็ไม่สามารถทาได้

108
‚ นี้มนั เป็ นไปไม่ได้ !… เป็ นไปไม่ได้ ! มันไม่ควรจะเป็ นเช่นนี้ ! ‛
เสี่ ยวฮุ่ยตกลงสู่ วงวังวนแห่งความสับสน แต่น้ ีเป็ นความจริ งที่เกิดขึ้นต่อหน้าต่อตาเขา
ผูค้ ุม้ กันฮัวอ้าปากค้างในขณะที่เขายังงุนงงอยูเ่ ช่นกัน
แม้แต่ผนู ้ านิกายก็ยงั ไม่สามารถผ่านได้ท้งั สิ บสี่ ระดับ นี้เป็ นพลังจิตวิญญาณระดับใด
กัน ?
‚ อ๊า..ก็แค่เพียงการทดสอบเรี ยกน้าย่อย ‛
หลี่ฉีเย่กลับออกมาและกล่าวอย่างไม่ใส่ ใจนัก เหมือนว่าเขาพึงเดินออกมาจากสวน
ดอกไม้
‚ ถ้างั้นตอนนี้คุกเข่าและคลานมาหาข้าซะ ! ‛
หลี่ฉีเย่จอ้ งไปที่เสี่ ยวฮุ่ยและกล่าว
‚ ไม่…ไม่ นี้มนั ไม่ควรเกิดขึ้น ! ‛
เสี่ ยวฮุ่ยตะโกนเสี ยงดังไม่เพียงแต่เขา แต่คนอื่นๆในที่น้ ีกย็ งั ไม่อยากจะเชื่อ
‚ หรื อมีส่ิ งใดผิดปกติในป่ าแห่งความสับสนวุน่ วาย ? ‛
ผูค้ ุม้ กันฮัวสงสัย
‚ อาจจะเป็ นไปได้ ในกรณี น้ ี บางทีพลังของป่ าแห่งความสับสนวุน่ วายอาจะจะ
เสี ยหายก็เป็ นได้ ‛

109
เสี่ ยวฮุ่ยดูเหมือนว่าต้องการต้นไม้พึงพิง เขารี บกล่าวอย่างรวดเร็ ว
‚ ไม่แน่บางที ตอนนี้ป่าแห่งความสับสนวุน่ วายอาจจะเสี ยอานาจของมันก็เป็ นได้ ‛
‚ ไม่มีทางเป็ นไปได้ ‛
ในตอนนั้นเองหัวหน้าผูค้ ุม้ กันหยูส่ ่ ายหัวและกล่าว
‚ ตั้งแต่ก่อตั้งนิกายมา ป่ าแห่งความสับสนวุน่ วายไม่เคยผิดพลาด ข้าจะเข้าไป
ตรวจสอบ ‛
จบคาพูดนั้นเขาเองก็เข้าไปยังป่ าแห่งความสับสนวุน่ วาย
หยูห่ ฮาน เป็ นคนที่น่ากลัวสมกับตาแหน่งหัวหน้าผูค้ ุม้ กัน ด้วยจิตวิญญาณของเขามัน
ทาให้เขาผ่านเก้าระดับแรกอย่างง่ายดาย เมื่อถึงระดับสิ บก็เชื่องช้าลง
เสี ยงคารามดังออกมาจากอากาศ แม้แต่หยูห่ ฮานก็ไม่สามารถผ่านได้ท้ งั หมด เขาถูก
โยนออกมา
‚ ป่ านแห่งความสับสนวุน่ วายไม่ได้สูญเสี ยพลัง ‛
หยูห่ ฮานจ้องมองมายังหลี่ฉีเย่ดว้ ยความอยากรู ้อยากเห็นว่าเขาผ่านทั้งหมดได้อย่างไร
หลี่ฉีเย่ เด็กชายผูม้ ีอายุเพียงแค่สิบสามปี เป็ นไปได้ยงั ไงที่เขาจะผ่านป่ าแห่งความ
สับสนวุน่ วายทั้งสิ บสี่ ระดับ ? เว้นแต่วา่ จะมีพลังงานลึกลับค่อยช่วย ไม่อย่างนั้นด้วย
ระดับการบ่มเพาะของเขามันไม่น่าจะเป็ นไปได้ เพียงอายุสิบสามปี กลับมีพลังจิต

110
วิญญาณขนาดนี้ นี้มนั เป็ นไปไม่ได้นอกจากว่าเขาจะตายและเกิดมานับครั้งไม่ถว้ น
หรื อกระทั้งอยูม่ าเป็ นล้านปี แต่ถึงแม้วา่ เขาจะอยูเ่ พียงระดับมนุษย์และมีความสามารถ
ต่า หากเขามีจิตวิญญาณขนาดนี้มนั ก็ข้ ึนอยูก่ บั เวลาเท่านั้นที่เขาจะเข้าสู่ ระดับเทพเที่ยง
ธรรม
‚ เจ้า หรื อเจ้ามีสมบัติศกั ดิ์สิทธิ์ ? ‛
ผูค้ ุม้ กันฮัวเอ่ยถาม
‚ มันจะต้องเป็ นเช่นนั้นแน่ ! ‛
เสี่ ยวฮุ่ยกล่าวอย่างรวดเร็ ว
‚ นิกายกายานโบราณ เป็ นนิกายที่สืบเชื้อสายของจักรพรรดิอมตะ บางทีเขาอาจจะมี
สมบัติของจักรพรรดิอมตะอยูต่ ิดตัว ‛
แน่นอนว่านี้เป็ นคาอธิ บายที่สมเหตุสมผลที่สุด ตอนนี้ทุกคนคิดว่าต้องเป็ นเช่นนี้
แน่นอน ถึงแม้วา่ นิกายตอนนี้น้ นั จะอ่อนแอ กระไม่ได้หมายความพวกเขาจะไม่มี
สมบัติของจักรพรรดิอมตะซ่อนอยูภ่ ายใน หากเขาใช้เพียงแค่หนึ่งชิ้นแน่นอนว่าเขา
ย่อมสามารถผ่านป่ าแห่งความสับสันวุน่ วายได้
‚ การใช้สมบัติศกั ดิ์สิทธิ์ นั้นเป็ นการโกง การเดิมพันนี้ไม่นบั ! ‛
ผูค้ ุม้ กันฮัวกล่าวอย่างกล้าหาญ เขามัน่ ใจว่าหลี่ฉีเย่จะต้องเล่นตุกติก
‚ ผูค้ ุม้ กันฮัว นี้มนั ไม่ยตุ ิธรรมเกินไป ‛

111
ผูค้ ุม้ กันโม่ไม่มีเวลาคิดว่าหลี่ฉีเย่ผา่ นการทดสอบได้อย่างไร เขากล่าวอย่างเคร่ งขรึ ม
‚ การทดสอบนี้พวกท่านเป็ นคนกาหนด หากพวกท่านไม่ตอ้ งการแพ้กย็ กเลิกการ
ทดสอบเสี ย ‛
‚ การใช้สมบัติน้ นั นับว่าเป็ นการโกง แน่นอนว่าการทดสอบนี้ตอ้ งไม่นบั ! ‛
ผูค้ ุม้ กันฮัวกล่าว
ในด้านของหลี่ฉีเย่ ผูค้ ุม้ กันโม่เอ่ย
‚ มันไม่สาคัญว่าเขาจะใช้สมบัติอะไรหรื อไม่ นิกายของท่านไม่ได้กาหนดว่าห้ามใช้
สมบัติในการผ่านการทดสอบ ศิษย์ของเราผ่านการทดสอบ การทดสอบรอบแรกนี้เป็ น
ฝ่ ายเราที่ชนะ ‛
ผูค้ ุม้ กันโม่ไม่ตอ้ งการจะเสี ยเวลาอีกเขาเดินไปหา หัวหน้าผูค้ ุม้ กันหยูแ่ ละถาม
‚ ผูค้ ุม้ กันหยู่ การทดสอบรอบนี้นิกายกายานโบราณผ่านหรื อไม่ ? ‛
‚ เกี่ยวกับเรื่ องนี้….‛
หยูฮ่ านนยังไม่ได้ตดั สิ นใจ เขาไม่เชื่อว่าหลี่ฉีเย่จะผ่านป่ าแห่งความสับสนวุน่ วายได้
โดยปราศจากการช่วยเหลือ แต่วา่ นิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจก็ไม่ได้มีกฏห้ามไม่ให้ใช่
สมบัติศกั ดิ์สิทธิ์

112
‚ ข้าทาตามกฎของข้า หัวใจของข้าไม่มีความลับที่ทาให้อบั อายต่อหน้าสวรรค์ ไม่
เหมือนนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ เดิมพันและแพ้ แต่ไม่ยอมรับความพ่ายแพ้ หาก
พวกท่านคิดว่าข้าซ่อนสมบัติไว้ พวกท่านก็พยามหามันดูหากพวกท่านหามันพบ มันก็
จะเป็ นของพวกท่าน ‛
หยูฮ่ านครุ นคิดครู่ หนึ่งก่อนจะยกหัวของเขาและกล่าวกับหลี่ฉีเย่
‚ หากเจ้าต้องการจะพิสูจน์ความจริ งใจของเจ้า พวกเรามีวิธีแก้ บรรพชนของพวกเรา
ทิ้งสมบัติไว้ให้ มีชิ้นหนึ่งมันชื่อ ‘ โครงกระจกนิรันดร์ มันสามารถตรวจดูสมบัติที่
ซ่อนอยูไ่ ด้ หากเจ้ายินดีพวกเราจะใช้มนั เมื่อนั้นเราจะได้รู้วา่ เจ้าซ่อนสมบัติไว้หรื อไม่
‛
‚ ข้าเห็นด้วยที่จะใช้งานโครงกระจกนิรันดร์ ‚
ผูค้ ุม้ กันฮัวกล่าวเป็ นคนแรก
‚ ถ้ากระจกไม่สามารถตรวจอะไรได้ ก็แปลว่าเขาไม่ได้ซ่อนสมบัติ ‛
ศิษย์เริ่ มรวมตัวกันและตะโกน
‚ ใช่ ! หากเจ้าไม่ตอ้ งการทามัน นั้นหมายความว่าเจ้ากาลังโกง ! ‛
‚ ข้าสงสารพวกเจ้าจริ งๆ ‛
หลี่ฉีเย่มองไปยังพวกนั้นและเอ่ย

113
‚ ข้าอนุญาติ นามันออกมา ‚
หยูห่ ฮานส่ งคนไปนากระจกมา กระจกนี้มีความเป็ นมาที่ลึกลับ มันมีมาตั้งแต่ยคุ บรรพ
กาลและถูกสร้างขึ้นโดยจักรพรรดิอมตะ โครงกระจกนิรันดร์มีความแข็งแกร่ งกว่า
กระจกที่ใช้ทดสอบศิษย์ใหม่ของนิกายกายานโบราณเป็ นอย่างมาก
–––––––––––––––––––––
#แพ้แล้วไม่ยอ่ มใช่มย่ั ? ด้ายยยยยยยย เดียวรู ้กนั !
ตอนที่ 16 ปาฏิหาริ ย ์ (2)
เมื่อโครงกระจกนิรันดร์เปิ ดเผยตัวออกมา มันเป็ นกระจกสี ใส ที่แผ่กลิ่นอายของ
จักรพรรดิออกมา แม้แต่หยูฮ่ านก็ยงั กลัวต่อพลังของมัน
โครงกระจกนิรันดร์ ได้ส่องบนร่ างกายของหลี่ฉีเย่ มันแสดงให้เห็นถึงร่ างกาย ชีวิต
และพรสวรรค์ เมื่อมันแสดงออกมาครบ ในแสงของชีวิตไม่ปรากฏสมบัติใดๆออกมา
ในขณะที่พรสวรรค์ของเขาก็ยงั ปิ ดอยู่
หยูฮ่ านสรุ ป
‚ เขามีร่างกายระดับมนุษย์ ชีวิตระดับมนุษย์ และประตูแห่งพรสวรรค์กย็ งั ไม่ได้เปิ ด
ออก เขายังไม่ได้เริ่ มต้นการบ่มเพาะใดๆ อีกทั้งร่ างกายของเขาก็ไม่มีสมบัติใดๆ ‛

114
ระดับต่าของการบ่มเพาะคือระดับก่อตั้งพื้นฐาน มันเป็ นพื้นฐานของการบ่มเพาะใน
อนาคต แม้แต่คนที่มีความสามารถระดับต่าประตูของระดับนี้กจ็ ะเปิ ดภายในหนึ่งวัน
หรื อช้าสุ ดก็ไม่เกินสิ บวัน
ภายใต้การตรวจสอบจากโครงกระจกนิรันดร์หลี่ฉีเย่ไม่สามารถซ่อนสิ่ งใดได้ ทุกสิ่ งที่
เขามีจะถูกเผยออกมาต่อหน้าทุกคน
‚ ผูค้ ุม้ กันฮัว ผูค้ ุม้ กันหยู่ พวกท่านพอใจแล้วหรื อยัง ? ‛
ผูค้ ุม้ กันโม่กล่าวอย่างจริ งจัง ถูกตรวจสอบโครงกระจกนิรันดร์น้ ีนบั เป็ นความอับอาย
ของนิกายกายานโบราณ
‚ เป็ นความผิดของพวกเรา ‛
หยูห่ นานพยักหน้าและกล่าวอย่างสุ ภาพ
‚ หลี่ฉีเย่ไม่ได้โกง ‛
หลังจากได้ยนิ คาพูดของผูค้ ุม้ กันหยู่ ฝูงชนทาสี หน้าไม่ถูก พวกเขายังไม่อยากจะเชื่อว่า
ด้วยระดับมนุษย์ที่ตา่ ต้อยเช่นนั้นจะสามารถผ่านป่ าแห่งความสับสนวุน่ วายได้
เสี่ ยวฮุ่ยใบหน้าบิดเบี้ยวมากที่สุด
‚ แต่น้ ีเป็ นเรื่ องจริ งได้ยงั ไง ! ‛
หลี่ฉีเย่เหลือบมองเสี่ ยวฮุ่ยและเอ่ย

115
‚ มันดูเหมือนว่าเจ้าจะไม่เชื่อ แต่ขา้ เข้าใจ ข้าจะแสดงมันให้ดูอีกครั้ง ก็แค่เพียงป่ าแห่ง
ความสับสนวุน่ วาย มีเพียงตัวปั ญญาอ่อนเช่นเจ้าเท่านั้นที่ไปได้แค่ระดับเจ็ด เปิ ดตา
และดูปู่เจ้าคนนี้ทามันอีกครั้ง ‛
หลังจากนั้นหลี่ฉีเย่กก็ ลับเข้าไปในป่ า
ทุกสายตาจับจ้องไปยังป่ าอย่างไม่กระพริ บ พวกเขาไม่ตอ้ งการที่พลาดรายละเอียดสัก
เล็กน้อย พวกเขาต้องดูวา่ ระดับจิตวิญญาณของเด็กหนุ่มนั้นอยูเ่ หนือหลักเหตุผลไป
แล้วหรื อไม่ ถ้าหลี่ฉีเย่ประสบความสาเร็ จอีกครั้งพวกเขาก็ไม่มีทางเลือก แต่น้ ีจะ
เปลี่ยนมุมมองของพวกเขาต่อโลกนี้ แต่หากเขาล้มเหลวนั้นจะเป็ นสิ่ งที่ดีกว่า
‚ ระดับสิ บสี่ ! ‛
หนาน ฮัวเอียน นับทุกระดับที่หลี่ฉีเย่ได้ผา่ นไป แม้วา่ เขาจะเห็นเป็ นครั้งที่สองแต่เขาก็
ยังตกใจอยูด่ ี
หยูฮ่ านตอนนี้เขาเข้าใจอย่างแท้จริ ง แม้วา่ ความสามารถทางการบ่มเพาะและร่ างกาย
ของเขาจะไม่สามารถไปถึงจุดสู งสุ ด แต่เขามีจิตวิญญาณที่แข็งแกร่ ง อายุสิบสามแต่มี
จิตวิญญาณที่แข็งแกร่ งยิง่ นัก !
‚ เริ่ มต้นคลานได้แล้ว ‛
หลี่ฉีเย่กลับออกมาและกล่าวอย่างซุกซน ก่อนจะกางขาของเขาด้านหน้าเสี่ ยวฮุ่ย
‚ เจ้า ! ‛

116
เสี่ ยวฮุย้ เหยียบพื้นดินด้วยความอัปยศหน้าของเขากลายเป็ นซี ดขาว ถ้าเขามอบคลาน
ต่อหน้าหลี่ฉีเย่และฝูงชนเหล่านี้ อนาคคตของเขาคงจบสิ้ นแล้ว
‚ พวกเรานิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจเป็ นคนมีเกียรติ หากเจ้าแพ้การเดิมพัน เจ้าต้อง
กล้าแบกรับผลที่ตามมา ‛
หยูฮ่ านพยักหน้า
‚ เสี่ ยวฮุ่ยเจ้าเป็ นคนเดิมพันตั้งแต่ตอนแรก ตอนนี้จะไม่มีการต่อรองใดๆ ‛
เสี่ ยวฮุ่ยเกือบจะเป็ นลม หากหัวหน้าผูค้ ุม้ กันหยูพ่ ดู แล้ว แม้กระทั้งอาจารย์ของเขาก็
ช่วยอะไรไม่ได้ เขาขบฟันของเขาและคุกเข่าอย่างไม่เต็มใจด้านหน้าหลี่ฉี ร่ างกายของ
เขาแข็งค้างทันที นี้เป็ นเหตุการณ์ที่อปั ยศที่สุดในชีวิตของเขา
ในที่สุดเขาก็เริ่ มที่จะคลานผ่านหลี่ฉีเย่ หลี่ฉีเย่เหลือบมองและเอ่ย
‚ เมื่อผูค้ นแสงดงความเคารพต่อข้า ข้าก็จะปฏิบตั ิต่อพวกเขาด้วยดี แต่หากใครกล้าที่
จะท้าทายข้า ข้าก็จะตอบแทนพวกเขาคืนเป็ นสิ บเท่า ศิษย์อจั ฉริ ยะของนิกายเก้าประตู
นักบุญปี ศาจเป็ นเพียงแค่มดปลวกในสายตาข้า ! ‛
หลังจากพูดจับหลี่ฉีเย่กห็ นั ไปรอบๆและเดินออกไป
‚ อึก ! ‛
เสี่ ยวฮุ่ยล้มลงกับพื้น เขากระอักเลือดออกมาด้วยโกรธและหมดสติไป

117
‚ ฮุ่ยเอ๋ อร์ ! ‛
ผูค้ ุม้ กันฮัววิง่ ไปคว้าเสี่ ยวฮุ่ยด้วยความรวดเร็ วก่อนจะช่วยรักษาเขา
–––––––––––––––
เมื่อกลับไปที่ตาหนักโบราณ ผูค้ ุม้ กันฮัวและหยูฮ่ าน นัง่ ที่นง่ั ของพวกเขา หลี่ฉีเย่นง่ั ลง
และแผ่ออร่ าราวกับว่าเขาเป็ นราชาออกมา มันทาให้ศิษย์คนอื่นๆต้องการจะทุบตีเขา
มากขึ้น
ผูค้ ุม้ กันฮัวมองไปที่หลี่ฉีเย่ ความเกลียดชังปรากฏขึ้นในสายตา เมื่อศิษย์ของเขาอับอาย
อาจารย์เช่นเขาก็อบั อายเช่นกัน ความอับอายของศิษย์เป็ นเหมือนการตบหน้าเขาอย่าง
จัง !
หลี่ฉีเย่เคาะมือบนโต๊ะเป็ นจังหวะอย่างสนุกและกล่าว
‚ การทดสอบแรกเสร็ จเรี ยบร้อยแล้ว เริ่ มการทดสอบที่สอง ‛
ก่อนหน้านี้หยูฮ่ านคิดว่าหลี่ฉีเย่เป็ นคนที่โง่และยิง่ ยโส ทว่าหลังจากคิดทุกอย่างอีกครั้ง
เป็ นไปได้วา่ เขาอาจจะซ่อนความลับบางอย่าง
มนุษย์ที่ปราศจากพื้นฐานการบ่มเพาะ อะไรทาให้เขากล้าที่จะท้าทายนิกายเก้าประตู
นักบุญปี ศาจ ? มันอาจจะเป็ นไปได้วา่ นิกายกายานโบราณมีความลับบางอย่างที่ยงั ไม่
เปิ ดเผย ?

118
หยูฮ่ านรี บไล่ความคิดสุ ดท้ายของเขาออก ในฐานะของหัวหน้าผูค้ ุม้ กันเขารู ้อยูเ่ ต็มอก
ว่านิกายกายานโบราณปั จจุบนั ไม่มีความลับใดๆเหลืออีก หากมันมี เป็ นไปไม่ได้ที่มนั
จะไม่ถูกส่ งไปยังอาณาจักรมณี สวรรค์
อย่างที่สองคือ หลี่ฉีเย่พึงจะเข้าร่ วมกับนิกายได้เพียงไม่กี่วนั และเขาใช้ป้ายคาสัง่
โบราณบังคับนิกายให้เลือกเขาเป็ นศิษย์หลัก แม้แต่หกผูอ้ าวุโสก็ยงั ไม่อยากจะยอมรับ
เขาไม่คิดว่าจะมีความลับใดๆถูกซ่อน กับคนที่ยงั ไม่ได้รับแม้แต่การสนับสนุนจาก
นิกาย
กลับมาพูดถึงเรื่ องที่อยูใ่ นมือของเขา หยูฮ่ านกล่าว
‚ ตอนนี้เสี่ ยวฮุ่ยไม่ได้อยูใ่ นสภาพที่สมบูรณ์ที่สุด หากเจ้าต้องการจะทดสอบจะมีการ
เปลี่ยนตัวคูต่ ่สู้ ‛
‚ หัวหน้าผูค้ ุม้ กัน ข้าสบายดี ‛
ทันใดนั้นเสี่ ยวฮุ่ยก็ลุกขึ้นยืนตรง แม้วา่ ผิวของจะซี ดอยู่ แต่สายตาที่เต็มไปด้วยเจตนา
ฆ่าก็จองยังหลี่ฉีเย่อย่างไม่ลดละ เขาสาบานกับตัวเองไว้แล้วว่าจะเป็ นคนฆ่าหลี่ฉีเย่
ด้วยมือตัวเอง และใช้เลือดนั้นล้างความอัปยศของเขา
เขากล่าวด้วยความมัน่ ใจ
‚ ท่านผูค้ ุม้ กัน ข้าสามารถต่อสู ้ได้ ! ‛
หยูฮ่ านขมวดคิว้ ของเขา เขารู ้วา่ เสี่ ยวฮุ่ยกาลังคิดอะไร

119
‚ ศิษย์นอ้ ง สภาพของเจ้าตอนนี้ไม่เหมาะสมที่จะต่อสู ้ ‛
เรื่ องนี้มนั เป็ นเรื่ องสาคัญมากสาหรับนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ และหลี่ฉีเย่ได้ผา่ น
การทดสอบแรกมาแล้ว
‚ ผูอ้ าวุโสหยู่ เด็กคนนี้มีความแข็งแกร่ งและจิตใจที่แน่วแน่ ความล้มเหลวไม่สามารถ
ทาอะไรเขาได้ ได้โปรดให้โอกาสเขาอีกครั้ง ‛
ผูค้ ุม้ กันฮัวพยามพูดสนับสนุนศิษย์ของเขาให้มากที่สุด
เสี่ ยวฮุ่ยขบฟันและกล่าวด้วยความมุ่งมัน่
‚ ท่านผูค้ ุม้ กัน หากข้าทาผิดพลาดอีกเพียงครั้งเดี่ยว ข้ายินดีจ่ายมันด้วยชีวิตข้า ! ‛
หยูฮ่ านคิดชัว่ ครู่ ภายในศิษย์ผเู ้ ยาว์ เสี่ ยวฮุ่ยอยูใ่ นระดับเขตแดนสวรรค์และเกือบจะเข้า
สู่ ระดับผสานนภา มันเป็ นเรื่ องยากที่จะหาคนที่แข็งแกร่ งเช่นนี้ นอกจากนี้เขายังบ่ม
เพาะด้วยทักษะ ‘ ดาบสังหารพยัคฆ์ ’
หยูห่ ยานเข้าใจถึงความแข็งแกร่ งของทักษะนี้ มันถูกสร้างขึ้นมาจากผูอ้ ยูใ่ นระดับเทพ
เที่ยงธรรมของนิกาย หากเสี่ ยวฮุ่ยใช้พลังชีวิตของเขาอย่างไม่ลงั เล ภายใต้คนที่
ระดับต่ากว่าเขาไม่มีใครสามารถต่อต้านมันได้ หากเสี่ ยวฮุ่ยไม่สู้กม็ ีเพียงแค่หลี่ ซ่วงเห
ยียน หรื อเล้งฉี เชียว อย่างไรก็ตามทั้งสองไม่นบั ว่าเป็ นตัวเลือก
หยูห่ นานไม่ตอ้ งการประเมินหลี่ฉีเย่ต่าเกินไปนัก แต่เขาก็คิดไม่ออกว่าระดับมนุษย์จะ
เอาชนะผูท้ ี่อยูใ่ นระดับเขตแดนสวรรค์ที่มีทกั ษะระดับเทพเที่ยงธรรมได้อย่างไร

120
‚ ดี ! ถ้าอย่างนั้นเจ้าจงออกไปสู ้ ‛
หลังจากพิจรณาอย่างรอบคอบเขาก็เห็นด้วยกับความคิดของเสี่ ยวฮุ่ย
––––––––––––––––––––––––––––
#ฮี่ๆ ระดับเขตแดนสวรรค์ ? ทักษะระดับเทพเที่ยงธรรม ? เดี่ยวก็รู๊
ตอนที่ 17 ราชาปี ศาจหลันลี่ (1)
บนสนามประลองต่างล้อมรอบไปด้วยศิษย์ของนิกาย เสี่ ยวฮุ่ยมีความปรารถนาอย่าง
แรงกล้าเมื่อมองไปยังหลี่ฉีเย่ เขาต้องการหักกระดูก เลาะเนื้อ เฉื อนเส้นเอ็นและฉี กเจ้า
เด็กนี้เป็ นสิ บๆชิ้น
หนานฮัวเอียนและผูค้ ุม้ กันโม่พยามเชื่อในตัวหลี่ฉีเย่ แม้วา่ โอกาสของพวกเขาจะน้อย
นิด แต่พวกเขาก็หวังให้เกิดปาฏิหารย์เหมือนในการทดสอบที่ผา่ นมา
‚ นี้หรื อเขาจะสามารถต่อสู ้กบั ศิษย์พี่เสี่ ยวได้จริ งๆ ? ‛
นับตั้งแต่ที่หลี่ฉีเย่สามารถผ่านการทดสอบของป่ าแห่งความวุน่ วายได้ ศิษย์ของนิกาย
เก้าประตูนกั บุญปี ศาจมองเขาไปคูแ่ ข่งที่แท้จริ ง
ผูอ้ าวุโสคนหนึ่งส่ ายหัวและกล่าว

121
‚ ความแตกต่างระหว่างพวกเขานั้นมากเกินไป มนุษย์ตอ้ งการจะต่อต้านผูฝ้ ึ กตนระดับ
เขตแดนสวรรค์ หลี่ฉีเย่คงไม่สามารถเอาชนะได้ แม้วา่ เขาจะมีสมบัติของจักรพรรดิ
อมตะติดตัว แต่เขาก็คงไม่สามารถใช่มนั ได้พลังของเขาไม่เพียงพอ ‛
‚ เป็ นความจริ งที่วา่ มนุษย์น้ นั ไม่สามารถใช้สมบัติสายเลือดที่แท้จริ งของจักรพรรดิ
อมตะได้ และด้วยทักษะ’ ดาบสังหารพยัคฆ์’ ของศิษย์นอ้ งเสี่ ยว พลังของมันนั้น
แข็งแกร่ งและลึกลับยิง่ นัก จะมีชีวิตหรื อว่าตายด้วยทักษะนี้กไ็ ม่นบั ว่าเป็ นเรื่ องดี ‛
ศิษย์ที่อยูก่ บั เสี่ ยวฮุ่ยก่อนหน้านี้ได้เสนอความคิดของเขา
‚ อย่าลืมว่าเขายังมีกายาเหยีย่ วสี นิล แม้วา่ มันจะเป็ นระดับฮัวเตียน มันก็มีความเร็ วยิง่
ถ้ารวมพลังกับความเร็ วของเขาเข้าด้วยกัน อาจจะกล่าวได้วา่ พลังอานาจของเขานั้น
เกือบจะสู งสุ ดในรุ่ นของพวกเรา ‛
ทักษะการบ่มเพาะร่ างกายนั้นมีมูลค่าอย่างมาก ลาดับของพวกนั้นเรี ยงจากระดับต้าไป
สู งดังนี้
กายามนุษย์ , กายาฮัวเตียน , กายาเซียนเตียน , กายาราชัน , กายาศักดิ์สิทธิ์ และสุ ดท้าย
กายาอมตะ
ผูค้ นส่ วนใหญ่ในโลกมีกายามนุษย์ รวมทั้งหลี่ฉีเย่มนั อ่อนแอทั้งด้านพลังกายและ
สายเลือด

122
เสี่ ยวฮุ่ยคาราม พลังปราณในดาบหมุนวนรอบร่ างกายของเขา ทาให้ตวั เขาขยายขึ้น เขา
กลายเป็ นยักษ์ ดูคล้ายกับป้ อมปราการเคลื่อนที่ ดาบของเขาส่ องประกาย พลังงาน
ปราณพุง่ ตรงไปทางหลี่ฉีเย่
‚ เปิ ด ! ‛
ดาบสวรรค์ได้ออกมาจากปากของเสี่ ยวฮุ่ย และกระจายออกเป็ นดาบสวรรค์แปดเล่ม
ดาบเหล่านี้ต้ งั ตระหง่า แต่ละอันมีความสู งสองร้อยเมตร การฟันเพียงครั้งเดียวสามารถ
แยกปฐพีให้ออกจากกันได้อย่างง่ายดาย
‚ นั้นมัน ดาบสังหารพยัคฆ์ , ดาบสวรรค์ฮุยจิน ! ‛
ศิษย์โดยรอบต่างตะโกนด้วยความอิจฉา
‚ พลังที่แท้จริ งของเสี่ ยวฮุ่ย มาจากดาบสวรรค์ฮุ่ยจิน ดาบสวรรค์ฮุ่ยจินมีไว้สาหรับ
โจมตีและทักษะดาบสังหารพยัคฆ์ใช้เพือ่ ป้ องกัน ภายในรุ่ นของเราเขาเกือบไร้เทียม
ทานแล้ว ‛
เมื่อเห็นฉากนั้น ผูค้ มุ ้ กันโม่ถอนหายใจ เสี่ ยวฮุ่ยมีพลังมากกว่าที่เขาคาดไว้โดยเฉพาะ
อย่างยิง่ เมื่อเขาได้ครอบครองดาบสวรรค์ฮุ่ยจิน แม้แต่ตวั เขาเองก็ยงั ไม่สามารถเจาะ
ผ่านการป้ องกันของเสี่ ยวฮุ่ยได้ หากการโจมตีของเขาล้มเหลว ดาบสวรรฮุยจินจะตอบ
โต้กลับทันที นั้นเป็ นช่วงเวลาที่อนั ตรายมากที่สุด
เสี่ ยวฮุ่ยพุง่ ตัวไปยังหลี่ฉีเย่ดว้ ยความเร็ ว พร้อมกับตะโกน

123
‚ เข้ามา เจ้าสารเลว วันนี้ขา้ จะฉี กเจ้าเป็ นพันๆชิ้น ! ‛
‚ ถุยยย ! ‛
หลี่ฉี่ถม่ น้าลายลงบนฝ่ ามือของเขาแล้วขยี้มนั เข้าด้วยกัน นี้คอ่ นข้างขัดกับบุคลิกที่เงียบ
สงบของเขา
‚ พันชิ้น ? ‛
หลี่ฉีเย่เอ่ย
‚ แค่เจ้าคนเดียวคงไม่พอ มาให้ขา้ ทุบตีเจ้าให้กลายเป็ นสุ นขั แม้บิดามารดาเจ้าก็จะจา
เจ้าไม่ได้ ! ‛
หลี่ฉีเย่ยกไม้เท้าทัณอสรพิษออกมา
หนาน ฮัวเอียนเกือบจะหมดสติไปหลังจากเห็นเช่นนั้น นั้นไม่ใช่ไม้เท้าเขี่ยขี้เถ้าของ
นิกายกายานโบราณ ? เขาคาดหวังว่าหลี่ฉีเย่จะใช้ทกั ษะดาบไรลักษณ์ เพือ่ บางทีอาจจะ
มีปาฏิหาริ ยเ์ กิดขึ้นอีก
ผูค้ ุม้ กันโม่คิดแต่เพียงว่าจะช่วยชีวิตของหลี่ฉีเย่ยามที่เขาตกอยูใ่ นอันตราย โดยไม่สน
ว่าเขาจะเสี ยอะไร
‚ ใช้ไม้เท้าธรรมดาสู ้กบั ดาบสวรรค์ฮุ่ยจิน ? หรื อนั้นจะเป็ นยุทธภัณฑ์ระดับจักรพรรดิ
?‛

124
หยูฮ่ านหลี่ตาของเขาและเปิ ดใช้ทกั ษะระดับสวรรค์เพื่อดูวา่ ไม้เท้านั้นคืออะไร ความ
จริ งเขาเป็ นกังวลอย่างมากว่านั้นจะเป็ นยุทธภัณฑ์ที่สร้างขึ้นโดยจักรรพรรดิอมตะ
ทว่าหลังจากที่เขาตรวจสอบ เขาก็ไม่พบความผิดปกติใดๆและพบว่ามันเป็ นเพียงไม้
เท้าธรรมดา ใช้ไม้เท้าธรรมดาต่อสู ้กบั ดาบสวรรค์ฮุ่ยจิน หยูฮ่ านหมดคาพูดที่จะกล่าว
ผูค้ ุม้ กันฮัวไม่ได้สงสัยเหมือนหยูห่ ยาน เขาต้องการเป็ นพยามในการตายของหลี่ฉีเย่
หลี่ฉีเย่ช้ ีไม้เท้าทัณอสรพิษไปที่เสี่ ยวฮุ่ยและกล่าว
‚ เด็กน้อย เข้ามานี้ ให้ท่านปู่ คนนี้ตีกน้ ของเจ้า ! ‛
‚ บัดซบ ข้าจะฆ่าเจ้า ! ‛
เสี่ ยวฮุ่ยกรี ดร้องก่อนที่ดาบสวรรค์ท้ งั แปดจะรวมกันเป็ นหนึ่งและพุง่ ลงมาจากฟ้ า พลัง
ของดาบสวรรค์ฮุ่ยจินที่รวมกันแผดเผาทุกเส้นทางที่มนั พุง่ ผ่านตรงไปยังหลี่ฉีเย่ ตอนนี้
สนามประลองปกคลุมไปด้วยทะเลแห่งเปลวเพลิง
‚ มันจับแล้ว ‛
หนานฮัวเอียนหันไปทางอื่น เขาไม่ตอ้ งการที่จะเห็นฉากจบของการต่อสู ้น้ ี มันดู
เหมือนเสี่ ยวฮุ่ยต้องการจะจบการต่อสู ้น้ ีอย่างรวดเร็ วเขาจึงใช้ทกั ษะที่ทรงพลังที่สุด
ของเขา
‚ พอใช้ได้ ! ‛

125
หลี่ฉีเย่คารามออกมาพร้อมพุง่ ออกไปด้านหน้าขณะแกว่งไม้เท้าในมือ
ฉากที่ทุกคนไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น
ไม้เท้าทัณอสรพิษโจมตีส่วนที่อ่อนแอที่สุดของดาบสวรรค์ฮุ่ยจินเพื่อเปลี่ยนวิถีของมัน
พลังของดาบแตกกระจายและดาบพุง่ ปั กลงไปยังพื้นด้านข้าง มันดูเหมือนว่าดาบนั้น
ถูกกัดโดยงูพิษและไม่สามารถทาตามคาสัง่ ของเสี่ ยวฮุ่ยได้อีก
‚ เด็กน้อย ข้าจะทุบตีเจ้าจนเจ้ากลายเป็ นหมู ! ‛
เสี่ ยวฮุ่ยยังไม่ทนั จะได้สติ หลี่ฉีเย่กม็ าปรากฏตัวที่ดา้ นหน้าของเขา ไม้เท้านั้นตัดผ่าน
พลังป้ องกันของดาบราวกับเต้าหูแ้ ละทะลวงตรงมายังร่ างกายของเขา
‚ ตาย ! ‛
เสี่ ยวฮุ่ยไม่ได้ถอยเขาพยามที่จะรวบรวมพลังของดาบอีกครั้งและโจมตีหลี่ฉีเย่
‚ รวบรวม !‛
ทว่ามันไร้ประโยชน์ ทักษะดาบเที่ยงธรรมของเขาไม่มีผล ไม้เท้าทัณอสรพิษได้โจมตี
ต่อเนื่องไปยังจุดที่ออ่ นแอที่สุดของการก่อตัว เมื่อหลี่ฉีเย่ทาสาเร็ จ พลังงานที่กาลัง
รวบรวมอยูก่ ห็ ายไป ในที่สุดไม้เท้านั้นก็ฟาดลงไปที่หน้าของเสี่ ยวฮุ่ย เสี ยงระเบิดดัง
ออกมาพร้อมกับเลือดของเขา สายตาของเขามองเห็นแต่ดวงดาวกับเสี ยงราวกับสายฟ้ า
ที่ดงั อย่างต่อเนื่อง
‚ ปั ง ! ปัง ! ปัง ! ‛

126
ภายในพริ บตา หลี่ฉีเย่ได้กระหน่าฟาดไม้เท้าออกไปนับสิ บครั้ง ทุกครั้งมันจู่โจมไปที่
เส้นลมปราณและจุดทอ่อน เสี่ ยวฮุ่ยตอนนี้เป็ นเหมือนงู ร่ างกายของเขาราวกับไร้
กระดูก เขาไม่สามารถที่จะยืนได้ สายเลือดของเขาถูกฉี กกระชาก พลังการบ่มเพาะ
ของเขาถูกกีดกันจนไม่สามารถใช้ได้ เขาล้มลงกับพื้นด้วยใบหน้าที่อปั ลักษณ์
ไม้เท้าทัณอสรพิษไม่ได้เป็ นสมบัติสวรรค์ มันเป็ นเพียงไม้เท้าธรรมดา ตีงูตอ้ งตีให้ตาย
นี้คือความหมายของมัน นี้คือการโจมตีที่เด็ดขาดของหลี่ฉีเย่ เขาโจมตีไปยังจุดที่
อ่อนแอและจุดบอดของคูต่ ่อสู ้ เว้นแต่วา่ ฝ่ ายตรงข้ามของเขาจะไปถึงระดับกาเนิด
สวรรค์ถึงพวกเขาอาจจะไม่สามารถหลบหลีกแต่กอ็ าจจะยังพอป้ องกันบ้าง สิ่ งหนึ่งที่
เป็ นเงื่อนไขของระดับกาเนิดสวรรค์ คือพวกเขาต้องมีร่างกายที่กาเนิดใหม่ รวมทั้งมี
ความเข้าใจถึงทักษะที่ใช้พลังรอบตัวคุม้ กันร่ างกาย ถ้าแบบนั้นไม้เท้าทัณอสรพิษก็จะ
ไร้ประโยชน์ ทว่าเสี่ ยวฮุ่ยนั้นยังอยูห่ ่างไกลจากระดับกาเนิดสวรรค์นกั ไม้เท้าทัณ
อสรพิษจึงเป็ นเหมือนฝันร้ายสาหรับเขา
โดยไม่มีใครรู ้ จักรพรรดิอมตะมินเหยินก็ยงั เคยถูกตีดว้ ยไม้เท้านี้นบั ครั้งไม่ถว้ น สิ่ งนี้
เคยผ่านก้นของผูแ้ ข็งแกร่ งทุกคนในแต่ละยุค รวมทั้งเก้านักบุญเที่ยงธรรมด้วย
ไม้เท้าทัณอสรพิษทามาจากรากไม้ที่เติบโตในป่ าปี ศาจ ดังนั้นมันจึงเต็มไปด้วยกลิ่น
อายของปี ศาจ นี้ทาให้มนั แทบจะไม่บุบสลาย ป่ าปี ศาจเป็ นเพียงส่ วหนนึ่งสถานที่
โบราณต้องห้าม

127
ด้วยคุณสมบัติเหล่านี้ทาให้มนั ดูน่าสนใจสาหรับหลี่ฉีเย่ ไม่วา่ เขาจะฟาดออกไปกี่ครั้ง
คนที่ถูกฟาดจะไม่มีทางตาย มันเป็ นไม้เท้าที่มีไว้สาหรับลงโทษเหล่าศิษย์ของเขา สิ่ งนี้
เองทาให้มนั เหมาะกับหลี่ฉีเย่ในการปกครองอัจฉริ ยะภายใต้การดูแลของเขา
‚ ตูม ! ตูม ! ตูม ! ‛
หลังจากที่เสี่ ยวฮุ่ยหมดสติลง หลี่ฉีเย่ไม่ได้แสดงออกถึงความปราณี เขายังคงหวดมัน
ไปที่ร่างของเสี่ ยวฮุ่ย ร่ างกายของเสี่ ยวฮุ่ยตอนนี้เต็มไปด้วยบาดแผล และอาบไปด้วย
เลือด ใบหน้าของเขาปูดออก ไม่มีใครบอกได้วา่ เขาเป็ นหรื อตาย
เมื่อเห็นฉากนี้ทาให้ฝงู ชนอ้าปากของพวกเขาอีกครั้ง หยูฮ่ านก็เช่นเดียวกันทักษะ
ดวงตาสวรรค์ของเขาจ้องมองไปยังไม้เท้าทัณอสรพิษอีกครั้ง แต่เขาไม่สามารถหา
ความพิเศษของมันได้
––––––––––––––––––––––––––––––––
#ฮี่ๆ ไงเหล่าเรื่ องนี้คนปากดีกบั พระเอกไม่รอดสักรายเห้อออ
ตอนที่ 18 ราชาปี ศาจหลันลี่ (2)
มันเป็ นธรรมดาที่หยูฮ่ านไม่สามารถมองเห็นความพิเศษของไม้เท้าทัณอสรพิษ ตั้งแต่
สมัยโบราณมีเพียงคนส่ วนน้อยเท่านั้นที่สามารถมองความสามารถของมันออก หาก
ปราศจากการเดินทางไปยังป่ าลึกลับต้องห้าม จึงไม่แปลกที่เขาจะไม่สามารถมองเห็น
พลังงานและความพิเศษของไม้เท้าทัณอสรพิษ

128
หากไม่เคยรู ้ลกั ษณะของมันมาก่อน มองภายนอกมันจึงเป็ นเพียงไม้เท้าธรรมดา
‚ ข้าจะฆ่าเจ้า ! ‛
ถึงแม้วา่ ร่ างกายของเขาจะบาดเจ็บยับเยิน แต่ร่างเหยีย่ วสี นิลกลับยังใช้งานได้เป็ นปกติ
ปรากฏกรงเล็บแหลมคมบนร่ างกายเสี่ ยวฮุ่ย มันฉี กกระชากอากาศพุง่ เข้าสู่ หน้าอก
ของหลี่ฉีเย่
เสี่ ยวฮุ่ยมีร่างกายเหยีย่ วสี นิลได้น้ นั เนื่องจากบิดาของเขาเป็ นเหยีย่ วสี นิลที่กลายมาเป็ น
มนุษย์และมีระดับการบ่มเพาะที่สูง กรงเล็บคูป่ กติมกั จะซ่อนอยูใ่ นร่ างกายของเขา
และจะออกมาเมื่อต้องเผชิญกับการจู่โจมอันรุ นแรงของศัตรู
ตูม !
ไม้เท้าที่ดูธรรมดาเพียงแค่มนั หวดลงไปครั้งหนึ่งก็ทาให้กรงเล็บที่ปรากฏออกมากลับ
เข้าไปในร่ างของเสี่ ยวฮุ่ยเช่นเดิม
‛ เจ้ากาลังรนหาที่ตาย ! ‛
หลี่ฉีเย่กล่าวด้วยน้าเสี ยงเย็นชา
ฉึ ก ! ฉึก !
ทันใดนั้นดาบคูก่ ป็ รากฏออกมา และเสี ยบทะลุไหล่ท้ งั สองของเสี่ ยวฮุ่ยและตรึ งร่ าง
ของเขาไว้กบั พื้น

129
‛ เจ้าคิดว่ามันง่ายมักนักหรื อไงที่จะจะทุบตีขา้ ? วันนี้ ข้าจะสัง่ สอนเจ้าให้สานึก ! ‛
หลี่ฉีเย่กล่าวขณะที่ยงั คงหวดไม้เท้านั้นต่อไป เขารู ้สึกเหมือนถูกโกงแม้จะไม่ได้รับ
บาดเจ็บใดๆก็ตาม
‛ พอแค่น้ นั ! ‛
ในตอนนั้น ผูค้ ุม้ กันฮัวไม่สามารถทนดูได้อีกต่อไป เขากระโดนขึ้นไปบนสนาม
ประลองและตะโกน
หลี่ฉีเย่ทาเพียงเหลือบมองก่อนจะเอ่ย
‛ ตอนนี้ยงั ไง ? หากเด็กน้อยนี้ไม่สามารถเอาชนะได้ ตาแก่เช่นท่านก็เลยอยากมีส่วน
ร่ วมว่างั้น ? ‛
‛ หนุ่มน้อย อย่าเหิ มเกริ มนัก ! ‛
สายตาของเขาเต็มไปด้วยความโกรธและเกลียดก่อนจะกล่าวอย่างเคร่ งขรึ ม
‛ ปล่อยเขาไป ไม่อย่างนั้นวันนี้จะเป็ นวันตายของเจ้า ‛
‛ ก็ได้ขา้ จะปล่อยเขา เพียงแต่วา่ ….‛
หลังจากกล่าวยังไม่ทนั เสร็ จ คมดาบทั้งสองของหลี่ฉีเย่ฉีกกระชากร่ างของเสี่ ยวฮุ่ยจน
ขาดออกเป็ นชิ้นๆ แอ่งโลหิ ตขนาดใหญ่พร้อมด้วยเศษเนื้อกระจายเต็มสนามประลอง
‛ ฮุ่ยเอ๋ อร์ ! เดรัจฉานน้อย มารับความตายของเจ้าซะ ! ‛

130
ผูค้ ุม้ กันฮัวสู ญเสี ยการควบคุมเขาปลดปล่อยพลังจากสายเลือด ทาให้กลุ่มก้อนพลัง
ปราณแท้จริ งพุง่ ขึ้นสู่ ทอ้ งฟ้ า ปรากฏดาบปราณนับพัน พุง่ ตรงไปยังหลี่ฉีเย่
ผูค้ ุม้ กันโม่ไม่สามารถขยับได้ทนั จิตใจของเขาตอนนี้เต็มไปด้วยความกลัว
ตูม !! ตูม !!
ทันใดนั้นบนท้องฟ้ าปรากฏเท้าของมหายักษ์เหยียบลงจากท้องฟ้ า มันทะลุม่านป้ องกัน
ขยี้ดาบนับพันและกาลังพุง่ ตรงไปยังพื้นดิน ไม่วา่ จะเป็ นระดับหลอมวิญญาญ , ชะตาลี้
ลับ กระทั้งระดับราชันเทพสวรรค์ เมื่ออยูต่ ่อหน้าฝ่ าเท้าขนาดยักษ์น้ ีพวกเขาเป็ นได้
เพียงแค่มดตัวหนึ่ง
‛ ม่ายยยยย ! ‛
ผูค้ ุม้ กันฮัวทาได้เพียงกรี ดร้องอย่างน่าสงสาร ร่ างกายของเขาภายใต้การเหยียบของฝ่ า
เท้านี้คงถูกขยี้จนไม่เหลือซาก เขาไม่สามารถทาอะไรได้นอกจากรอความตาย
ทุกคนต่างตกตะลึงเพราะฝ่ าเท้านั้นไม่ได้เป็ นของหลี่ฉีเย่ มันมาจากหนึ่งในสี่ รูปปั้ น
มหายักษ์ที่ดูดา้ นรอบสนามประลองทั้งสี่ ดา้ น มันไม่น่าเชื่อว่าแม้กระทั้งระดับชะตาลี้
ลับเช่นผูค้ ุม้ กันฮัวก็ถูกฆ่าด้วยการเหยียบเพียงครั้งเดียว
‛ เจ้าไม่สามารถ…‛
ทุกอย่างนั้นเกิดขึ้นเร็ วมาก แม้กระทั้งหัวหน้าผูค้ ุม้ กันหยูฮ่ านระเบิดพลังทั้งหมดออก
และซัดใส่ ฝ่าเท้านั้น เพื่อที่จะช่วยเหลือผูค้ ุม้ กันฮัว

131
ทว่าฝ่ าเท้านั้นแทบไม่ได้รับความเสี ยหายใดๆ มันยังคงเหยียบลงมาอย่างต่อเนื่อง
ปั ง !
หยูฮ่ านกระเด็นออกมาเมื่อเจอกับฝ่ าเท้ายักษ์ เขากระอักเลือดออกมาเป็ นจานวนมาก
‛ อย่าแม้แต่จะคิด ! ‛
ทันใดนั้นเสี ยงร้องราวกับฟ้ าฝ่ าก็ได้ดงั ขึ้นทัว่ ทั้งท้องฟ้ า มันเป็ นเสี ยงที่ราวกับจะ
สัน่ สะเทือนสวรรค์และปฐพีได้ มีแสงสว่างสี ทองปกคลุมทัว่ ท้องฟ้ า จากนั้นก็ปรากฏ
คนคนหนึ่งลอยตัวอยูก่ ลางอากาศ รอบตัวของเขาได้ปลดปล่อยกลิ่นอายสวรรค์ที่
สามารถเผาผลาญโลกนี้ได้
‛ ผูอ้ าวุโสหนึ่ง ! ‛
ศิษย์ท้ งั หมดในนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจตะโกนออกมาด้วยความสับสน ฝ่ ามือของ
ผูอ้ าวุโสหนึ่งทันใดนั้นก็ปะทะกับฝ่ าเท้าและเปลี่ยนทิศทางของมัน ทักษะฝ่ ามือนี้ดูราว
กับหยุดยั้งฝ่ าเท้านั้นได้
ตูม !
เสี ยงดังสนัน่ เกิดขึ้นทาลายอากาศโดยรอบ ตอนนี้มหายักษ์ได้เปลี่ยนไปใช้หมัดเพื่อ
ปะทะกับพลังฝ่ ามือ มันทาลายทักษะฝ่ ามือนี้จนย่อยยับ เลือดของผูอ้ าวุโสหนึ่งกระจาย
เต็มไปทัว่ อากาศ แม้กระทัง่ คนที่น่ากลัวที่สุดในนิกายก็ยงั ไม่สามารถปะทะกับหมัด
ของมหายักษ์ได้แม้แต่หมัดเดียว

132
ทุกคนมองดูภาพเหล่านี้ดว้ ยสายตาหวาดกลัว หนึ่งในมหายักษ์ฆ่าผูค้ ุม้ กันฮัว แตะ
หัวหน้าผูค้ มุ ้ กันหยู่ เอาชนะผูอ้ าวุโสหนึ่งภายในหมัดเดียว
หลังจากทาทุกอย่าง รู ปปั้ นนั้นกลับไปยืนอยูเ่ หมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
หลี่ฉีเย่ยงั ยืนอยูต่ รงกลางของเวลาที่ ก่อนจะเปิ ดปากพูด
‛ อย่างที่ขา้ เคยบอก หากนิกายเก้าประตูปีศาจไม่ทาตามกฏ ข้าไม่รัจเกียจที่จะช่วยพวก
ท่านรักษามัน ‛
‛ ฮึ่ยย…‛
ผูอ้ าวุโสหนึ่งแม้วา่ เขาจะได้รับบาดเจ็บ แต่พลังของเขายังคงแข็งแกร่ งอยู่ ชัว่ พริ บตา
เขาก็บินขึ้นไปยังท้องฟ้ าและใช้พลังทั้งหมดเพื่อต่อสู ้กบั มหายักษ์ เขาตื่นตระหนกเป็ น
อย่างมากเพราะเขาไม่ทราบว่าทาไมรู ปปั้ นของนิกายถึงได้หนั มาโจมตีคนในนิกาย
‛ ผูอ้ าวุโส ท่านอย่าขยับจะดีกว่า มหายักษ์ท้ งั สี่ น้ ีเป็ นเทพผูพ้ ิทกั ษ์ของนิกายเก้าประตู
นักบุญปี ศาจ ‛
เสี ยงที่ทรงพลังดังขึ้นมาจากส่ วนลึกของนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ
‛ ท่านผูน้ านิกาย ! ‛
ทันทีที่ได้ยนิ เสี ยงนั้น ทุกคนในนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจรู ้ได้ทนั ทีวา่ เป็ นใคร คนคน
นี้คือราชาปี ศาจหลันลี่ ผูน้ าของอัจฉริ ยะทั้งหมดที่อยูใ่ นดินแดนตอนกลาง

133
ผูอ้ าวุโสหนึ่งหยุดอยูก่ บั ที่ เขาจองมองไปยังรู ปปั้ นมหายักษ์ท้ งั สี่ พร้อมกับคาถามมาก
มาย
ศิษย์ท้ งั หมดก็ประหลาดใจเช่นกัน พวกเขาไม่เคยได้ยนิ ใครกล่าวถึงเทพผูพ้ ิทกั ษ์ของ
นิกาย ทั้งๆที่มนั ตั้งอยูใ่ นนิกายของตัวเอง
‛ ผูอ้ าวุโส ผูค้ ุม้ กันหยูฮ่ าน ได้โปรดเชิญนายน้อยหลี่ เข้ามาคุยกันที่หอ้ งโถงนภา ‛
เมื่อได้ยนิ ดังนั้น หลี่ฉีเย่เพียงยิม้ เล็กน้อย
‛ ในที่สุด ก็ดูเหมือนจะมีคนเข้าใจข้า เพียงแค่พดู คุยกันตั้งแต่แรก ก็ไม่บาดเจ็บแล้ว ‛
หัวหน้าผูค้ มุ ้ กันหยูฮ่ าน ไม่กล้ารอช้าเขารี บเขามาเชิญหลี่ฉีเย่ไปยังห้องโถงนภา ยิง่ เขา
จ้องมองเด็กหนุ่มคนนี้มากเท่าไหร่ ความหวาดกลัวก็ยง่ิ มีมากขึ้น ใบหน้าของเขาดูราว
กับแก่ชราเพิ่มอีกนับสิ บปี
–––––––––
ห้องโถงนภา เป็ นสถานที่สาคัญของนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ การตัดสิ นใจเรื่ อง
สาคัญทั้งหมดจะถูกตัดสิ นที่น้ ี และมีเพียงแค่ผอู ้ าวุโสเท่านั้นที่มีคุณสมบัติพอที่จะเข้า
แน่นอนว่าผูค้ ุม้ กันโม่และหนานฮัวเอียนไม่สามารถเข้ามาได้ เพียงแต่หอ้ งโถงนภาอยู่
ในส่ วนลึกที่สุดในนิกาย และหลี่ฉีเย่ไม่สามารถบินได้ หัวหน้าผูค้ ุม้ กันหยูจ่ ึงต้องแบก
เขาขึ้นหลัง

134
ตอนนี้ผอู ้ าวุโสทั้งหมดอยูใ่ นห้อง พลังงานสวรรค์ลอ้ มรอบอยูร่ อบตัวพวกเขา พลังงาน
ลึกลับที่ทรงพลังเหมาะสมสาหรับปกครองโลกนี้อดั แน่นอยูเ่ ต็มห้อง พวกเขาเกือบ
ทั้งหมดอยูใ่ นระดับตัดสวรรค์หรื อไม่กช็ ะตาลี้ลบั ทั้งสิ้ น
เพียงแค่ระดับชะตาลี้ลบั คนเดียวก็สามารถทาลายนิกายกายานโบราณได้ง่ายราวกับ
พลิกฝ่ ามือ ความแข็งแกร่ งที่ซ่อนอยูใ่ นนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจนั้นทรงพลังอย่าง
แท้จริ ง สมกับที่เป็ นผูป้ กครองอาณาจักรโบราณ
เมื่อเห็นทั้งหมดนี้ หลี่ฉีเย่เหลือบมองอย่างเฉยชา ก่อนจะนัง่ ลงอย่างสง่างามทามกลาง
แรงกดดัน
‛ ตั้งแต่สมัยโบราณไม่มีใครสักคนที่สามารถ ติดต่อกับจิตวิญญาณของเทพผูพ้ ิทกั ษ์ท้ งั
สี่ ของนิกายได้ ‛
เสี ยงของราชาปี ศาจดังขึ้น แต่ไม่มีใครเห็นตัวตนของเขา
หลี่ฉีเย่ส่ายหัวก่อนเอ่ย
‛ ข้าไม่ชอบคุยกับพวกที่ชอบซ่อนตัวอยูห่ ลังม่าน ‛
เหล่าผูอ้ าวุโสล้วนไม่พอใจกับคาพูดเหล่านั้น สาหรับพวกเขาราชาปี ศาจหลันลี่เป็ นทั้ง
คนที่น่าเคารพและน่ากลัว พวกเขายังต้องเอ่ยอย่างนอบน้อมเมื่อพูดคุย ทว่าเด็กหนุ่ม
เช่นหลี่ฉีเย่กล่าวเอ่ยวาจาอย่างไม่เกรงใจ

135
‛ มันเป็ นความผิดของข้าเองที่ไม่สามารถปรากฏตัวให้นายน้อยหลี่เห็นได้ แต่วา่ ตอนนี้
ข้ายังคงเก็บตัวบ่มเพาะอยู่ จึงไม่อาจออกมาพบท่านได้ ‛
ราชาปี ศาจกล่าวอย่างอดทน
หลี่ฉีเย่พยักหน้าและยิม้
‛ ไม่เป็ นไร ข้าจะไม่สร้างความลาบากใจให้ท่าน ถึงยังไงข้าก็เป็ นคนมีเหตุผลอยูแ่ ล้ว ‛
หลันลี่ถามอย่างสุ ภาพ
‛ ข้าอยากจะรู ้วา่ จะติดต่อกับจิตวิญญาณของเทพผูพ้ ิทกั ษ์ได้อย่างไร ‛
เหล่าผูอ้ าวุโสทุกคนล้วนอย่างรู ้เช่นกัน แม้แต่ตอนนี้พวกเขาก็พึงจะทราบว่านิกายมี
เทพผูพ้ ิทกั ษ์
ในขณะนั้น หลันลี่เริ่ มจะอธิ บาย
‛ นิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจมีเทพผูพ้ ิทกั ษ์ท้ งั หมดสี่ ตน พวกมันล้วนตั้งอยูท่ ี่สนาม
ประลอง มหายักษ์ท้ งั สี่ ได้รับคาสัง่ จากผูก้ ่อตั้งให้คอ่ ยปกป้ องนิกาย ไม่เพียงแค่น้ นั
พวกนั้นยังปกป้ องพลังงานสวรรค์และพลังงานปฐพีในสนามประลอง ซึ่ งเป็ น
สายเลือดของนิกายเรา แต่จนถึงตอนนี้พวกมันก็ยงั ไม่เคลื่อนไหว ‛
เสี ยงของเขากล่าวอย่างสงบ หลังจากนั้นดวงตาของเหล่าผูอ้ าวุโสทุกคจ้องไปยังหลี่ฉีเย่
พวกเขาไม่เข้าใจว่าทาเทพผูพ้ ิทกั ษ์ของนิกายถึงช่วยหลี่ฉีเย่วนั นี้

136
––––––––––––––––––––––––––––––
#สเต็ปการตบมดของหลี่ฉีเย่ ขยี้มด เรี ยกลูพี่มด ขยีล่ ูกพี่เรี ยกอาจาร ขยีอ่ าจารย์เรี ยกผู้
นา หากขยี้ผนู ้ า ?
ตอนที่ 19 หยิง่ ยโสเสมอไม่วา่ จะโอกาสใด (1)
เหล่าผูอ้ าวุโสทั้งหลายต่างจ้องมองหลี่ฉีเย่อย่างหงุดหงิด ทาไมคนที่มีร่างกายระดับ
มนุษย์ ชีวิตระดับมนุษย์ พรสวรรค์ระดับมนุษย์อย่างเจ้าเด็กนี้ สามารถติดต่อกับจิต
วิญญาณของเทพผูพ้ ทิ กั ษ์ได้ พระเจ้านี้มนั ไม่ยตุ ิธรรม !
หากเขาเป็ นศิษย์ของนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ เรื่ องนี้อาจจะพอยอมรับได้ แต่เขามา
จากนิกายอื่น ทาไมเทพผูพ้ ิทกั ษ์ของเราถึงช่วยคนที่มาจากนิกายอื่นกัน ?
ราชาปี ศาจหลันลี่เริ่ มจะกล่าวอีกครั้ง
‛ หลังจากทราบประวัติของเจ้า เจ้าบอกพวกเราได้ไหมเจ้าใช่ทกั ษะอะไรในการติดต่อ
กับจิตวิญญาณเทพผูพ้ ิทกั ษ์กนั ? ‚
หลี่ฉีเย่ฉีกยิม้ โง่งม
‛ เอ๋ ทักษะการติดต่อกับจิตวิญญาณ ? ข้าไม่ได้มีทกั ษะเช่นนั้น นี้เป็ นเทพผูพ้ ิทกษ์ของ
พวกท่าน พวกท่านย่อมต้องรู ้จกั มันดีกว่าข้าอยูแ่ ล้ว ‚
หลี่ฉีเย่จริ งๆแล้วไม่สามารถบอกความลับของเหตุการณ์น้ นั ได้ ในตอนที่เป็ นอีกาทมิฬ
ตั้งแต่ยคุ บรรพกาล เขาจ่ายเลือดของเขาเพื่อสร้างแผนการหลบหนีออกมาจากถ้าปี ศาจ

137
อมตะ หลังจากผ่านไปล้านปี ในที่สุดเข้าก็เข้าใจความจริ ง หากเขาต้องการที่จะควบคุม
ชะตาของตนเอง เขาจาเป็ นต้องมีพลังมหาศาล
ถึงแม้วา่ อีกาทมิฬจะทรงพลังมากนัก แต่มนั ก็ไม่ใช่พลังของตัวเขาเอง โชคดีหลังจากที่
เขาเข้าไปยังสถานที่ที่ยงั ไม่มีใครค้นพบ เขาพบสมบัติและทักษะลับมากมาย จากนั้น
เขาก็สร้างแผนการที่จะฝึ กฝนการบ่มเพาะ หากเขาไม่ได้กลับไปที่ร่างของตัวเอง
เทพผูพ้ ิทกั ษ์ท้ งั สี่ ของนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ เป็ นหนึ่งในความลับที่เขาเตรี ยมไว้
เพื่อช่วยเหลือตัวเอง ปี นั้นเขาได้รับมันมาจากดินแดนสายเลือดนิรันดร์ พวกมัน
ปกป้ องเขาจากอันตรายมานับไม่ถว้ นในอดีต
ต่อมา เมื่อเก้านักบุญเที่ยงธรรมต้องการรู ปปั้ นมหายักษ์ท้ งั สี่ เขาได้ตามติดและอ้อน
วอนต่อหลี่ฉีเย่ตลอดเวลา เพียงแต่เก้านักบุญนั้นได้ช่วยเหลือมินเหยินหลายต่อหลาย
ครั้ง จนทาให้ชีวติ ของเขานั้นต้องตกอยูใ่ นอันตราย หลี่ฉีเย่จึงตัดสิ นใจให้เขายืม แล้ว
มันก็ส่งต่อกันมารุ่ นต่อรุ่ น
หลังจากอนุญาติแล้ว หลี่ฉีเย่กไ็ ม่ได้สนใจอีก ตอนนั้นเก้านักบุญเที่ยงธรรมได้ใช้มนั
ปกป้ องสายเลือดสวรรค์และปฐพีในนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ และใช้พลังปราณ
แท้จริ งช่วยเพิ่มความแข็งแกร่ งของพวกเขา
ถึงอย่างนั้น ทั้งสองยังมีขอ้ ตกลงกันอยู่ เว้นเสี ยแต่วา่ นิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจพบกับ
หายนะครั้งใหญ่ มหายักษ์ท้ งั สี่ จะไม่เคลื่อนไหวใดๆทั้งสิ น พวกมันไม่ได้เป็ นทาสหรื อ

138
ข้ารับใช้ของนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ และพวกมันไม่จาเป็ นจะต้องคุม้ ครอง
ลูกหลานคนใดของนิกาย
ตั้งแต่ที่นิกายเก้านักบุญปี ศาจ มีนิกายมหาอานาจอย่างนิกายกายานโบราณค่อย
ช่วยเหลือ ทาให้พวกเขาเติบโตขึ้นโดยปราศจากอุปสรรค ต่อมาเมื่อนิกายกายาน
โบราณเสื่ อมถอยลง นิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจเริ่ มแยกตัวออก ดังนั้นพวกเขาจึงไม่
ต้องทนทรมานพร้อมกัน จนถึงตอนนี้นิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจแทบไม่เคยเจอกับ
หายนะที่ทาให้นิกายต้องล่มสลาย เทพผูพ้ ิทกั ษ์ของพวกเขาจึงไม่เคยเคลื่อนไหวมา
ก่อน
รู ปปั้ นมหายักษ์เหล่านั้นถูกหลี่ฉีเย่นามาจากดินแดนสายเลือดนิรันดร์ แน่นอนว่าเด็ก
หนุ่มรู ้วา่ จะติดต่อกับจิตวิญญาณของมันยังไง นั้นคือเหตุผลว่าทาไมเขาถึงใช้เวลาขึ้น
ไปนัง่ บนไหล่ของมหายักษ์และพูดคุยกับมัน
‛ หากนายน้อยหลี่ แบ่งปั นมันให้กบั พวกเรา นิกายของเราล้วนยินดี ไม่วา่ สิ่ งใดที่นาย
น้อยหลี่ตอ้ งการ ขอเพียงแค่กล่าวออกมาพวกเราจะทามันอย่างสุ ดความสามารถ ‚
ราชาปี ศาจหลันลี่ยงั ไม่ยอมแพ้ เขารู ้คุณค่าของการใช้งานเทพผูพ้ ิทกั ษ์ นิกายจะยิง่ ใหญ่
มากขึ้นหากสามารถควบคุมพวกมันได้
ผูอ้ าวุโสทั้งหมดต่างกระหายที่จะได้รับคาตอบจากหลี่ฉีเย่ เพียงแค่รูปปั้ นตัวเดียวก็
เอาชนะผูอ้ าวุโสหนึ่งได้แล้ว หากใช้พวกมันทั้งสี่ ตวั ?

139
‛ ขึ้นอยูก่ บั พวกเท่าว่าจะเชื่อหรื อไม่ แต่ขา้ ไม่ได้มีทกั ษะจริ งๆ สิ่ งที่ขา้ ทาเพียงขึ้นไปนัง่
คุยกับมัน พูดคุยเรื่ องบ้านของข้าและชีวิต นั้นคือทั้งหมดที่ขา้ ทา ‚
หลี่ฉีเย่ตอบด้วยน้าเสี ยงสัน่ ๆ เขาพยามทาตัวให้ดูเหมือนเด็กไร้เดียงสา
แน่นอนว่าราชาปี ศาจและเหล่าผูอ้ าวุโสไม่เชื่อคาตอบของหลี่ฉีเย่ แต่พวกเขาไม่
สามารถทาอะไรได้ โดยเฉพาะอย่างยิง่ พวกเขาไม่สามารถบังคับให้เขามอบมันมาได้
ไม่อย่างนั้นจะเป็ นพวกเขาที่เกิดหายนะแทน
‛ ถึงอย่างนั้น ข้าต้องการจะกล่าวสิ่ งหนึ่ง ข้าจาเป็ นต้องใช้เลือดของเทพผูพ้ ิทกั ษ์ท้ งั สี่
เพื่อทาพิธี ‚
เห็นราชาปี ศาจยังคงเงียบ หลี่ฉีเย่กล่าวอย่างเย็นชา เปลี่ยนจากท่าทางของเขาก่อนหน้า
นี้
ทั้งราชาและเหล่าผูอ้ าวุโสต่างตกตะลึง นี้มนั มีความหมายต่างกันโดยสิ้ นเชิง หากใช้
เลือดของเทพผูพ้ ิทกั ษ์ทกั สี่ อาจจะกลายเป็ นการใช้ทกั ษะการเชื่อมจิตวิญญาณขั้น
สมบูรณ์
ราชาปี ศาจตอบอย่างตรงไปตรงมา
‛ รู ปปั้ นมหายักษ์ท้ งั สี่ เป็ นเทพผูพ้ ิทกั ษ์ของนิกายเรา ‚
หลี่ฉีเย่พบั แขนเสื้ อของเขาเล่นก่อนจะเอ่ย

140
‛ พวกมันยังเป็ นเทพผูพ้ ิทกั ษ์ของท่าน สิ่ งเดียวที่ขา้ ต้องการคืออาจจะขอยืมใช้พวกมัน
ในอนาคต นี้เป็ นเพียงเรื่ องเล็กน้อยเท่านั้น ‚
‛ รู ปปั้ นมหายักษ์ท้ งั สี่ ต้ งั อยูท่ ี่นิกายของเรา แม้กระทั้งคนของนิกายเก้าประตูนกั บุญ
ปี ศาจ ก็ไม่มีสิทธิ ที่จะใช้มนั ! ‚
ผูอ้ าวุโสอดตะโกนออกมาไม่ได้ มีใครที่ไหนบ้างให้ยมื เทพผูพ้ ิทกั ษ์ของนิกายกัน นี้มนั
ไร้เหตุผลสิ้ นดี
หลี่ฉีเย่จอ้ งหน้าผูอ้ าวุโสและกล่าว
‛ นี้ไม่ได้ข้ ึนอยูก่ บั ท่าน หากท่านมีปัญหามากนัก ไปร้องขอต่อเทพผูพ้ ิทกั ษ์สิ ‚
เนื่องจากสัญญาเมื่อปี นั้น ทาให้เขาต้องอดทนทาข้อตกลงกับนิกายเก้าประตูนกั บุญ
ปี ศาจไม่เช่นนั้น เขาคงจากไปพร้อมกับรู ปปั้ นมหายักษ์ท้ งั สี่ แล้ว
ราชาปี ศาจเอ่ยแทรกเพื่อยุติความบาดหมาดที่กาลังจะเกิดขึ้น
‛ ตั้งแต่ที่นายน้อยหลี่ ได้ติดต่อจิตวิญญาณของเทพผูพ้ ิทกั ษ์ได้น้ นั นับว่าเป็ นเรื่ องดี ‚
ความจริ ง ทุกคนรู ้ดีวา่ นิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจไม่มีตวั เลือกมากนัก แม้วา่ นิกายจะ
ทรงพลัง แต่หากเทียบกับความแข็งแกร่ งของรู ปปั้ นมหายักษ์ ควรจะรู ้ไว้วา่ หากรู ปปั้ น
ทั้งสี่ เคลื่อนไหวพร้อมกัน หายนะเป็ นสิ่ งที่นิกายเก้านักบุญปี ศาจจะต้องเผชิญ

141
ไม่ตอ้ งกล่าวถึงทั้งสี่ เพียงแค่หนึ่งตัวการจัดการมันก็เป็ นเรื่ องยุง่ ยากแล้ว นอกจากนี้
พวกมันยังปกป้ องสายเลือดสวรรค์และปฐพีของนิกาย ดังนั้นความเสี่ ยงเรื่ องนี้นบั ว่า
สู งเกินไป
‛ นี้คือสิ่ งที่คนฉลาดสมควรจะพูด ‚
หลี่ฉีเย่ยมิ้ และเอ่ยต่อ
‛ อย่าคิดว่าข้านั้นจะสร้างปั ญหาให้หลังจากที่ได้รับเลือดของมหายักษ์ท้ งั สี่ หากข้า
ต้องการทาเช่นนั้น พวกท่านทั้งหมดคงไม่มีโอกาสมานัง่ อยูต่ รงนี้แล้ว หากข้าต้องการ
เหยียบย่านิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจจริ ง แม้แต่บรรพบุรุษของพวกท่านตื่นมาจาก
หลุมศพ เขาก็ไม่สามารถหยุดข้าได้ ‚
เหล่าผูอ้ าวุโสล้วนโกรธเกรี้ ยวกับคาพูดของหลี่ฉีเย่ แต่พวกเขาไม่สามารถทาอะไรได้
แต่สาหรับเด็กหนุ่ม ใบหน้าที่โกรธเกรี้ ยวเหล่านั้นกลายเป็ นเรื่ องขบขัน
‛ หากเป็ นเช่นนั้น นายน้อยหลี่สามารภใช้เลือดเหล่านั้นได้ ‚
หลันลี่เห็นด้วยกับหลี่ฉีเย่ แม้วา่ เขาจะไม่รู้วา่ ทาไมมนุษย์เช่นหลี่ฉีเย่สามารถควบคุม
มหายักษ์ท้ งั สี่ ได้ แต่น้ ีเป็ นเพียงทางเลือกเดี่ยวของพวกเขา
‛ หากผูน้ านิกายปฏิบตั ิตามกฏ ข้าก็จะทาด้วยเช่นกัน มหายักษ์ท้ งั สี่ ยงั คงเป็ นเทพผู ้
พิทกั ษ์ของพวกท่าน ‚
หลี่ฉีเย่ตอบ

142
‛ นายน้อยหลี่ ! ‚
หลันลี่เริ่ มพูดอีกครั้งหลังจากสงบสติอารมณ์
‛ นายน้อยหลี่ นิกายเก้านักบุญปี ศาจของพวกเรายังมีพ้นื ที่ศกั ดิ์สิทธิ์ ที่ไม่มีใครสามารถ
เปิ ดมันได้ ท่านต้องการจะลองเปิ ดมันดูหรื อไม่ ? ‚
‛ ท่านผูน้ า เรื่ องนี้มนั เป็ นไปไม่ได้ ! ‚
เหล่าผูอ้ าวุโสพยามจะหยุดผูน้ าของพวกเขา
‛ มันไม่เป็ นไร หากนายน้อยหลี่จะลองตรวจสอบดู ‚
เสี ยงขอหลันลี่หยุดคาพูดของเหล่าผูอ้ าวุโสอย่างรวดเร็ ว ด้วยน้าเสี ยงของเขาไม่มีใคร
กล้าที่ต่อต้าน
ดวงตาของหลี่ฉีเย่เปล่งกระกายและเอ่ย
‛ ท่านกาลังพูดถึง ถ้าศักดิ์สิทธิ์ ที่บรรพบุรุษของท่าน เก้านักบุญเที่ยงธรรมทิ้งไว้ให้ ? ‚
ทันใดนั้นเขาก็นึกถึงเหตุการณ์ในอดีตได้
ในปี นั้น เจ้าไก่ชรากล่าวถึงถ้าที่วา่ นี้กบั หลี่ฉีเย่ครั้งหนึ่ง แต่เป็ นหลังจากที่จกั รพรรดิ
อมตะมินเหยินได้แบกเจตจานงแห่งสวรรค์ หลี่ฉีเย่จาช่วงเวลาที่แน่นอนไม่ได้ ตอน
นั้นเขาเตรี ยมแผนที่จะหลับไหล จึงไม่ได้ฟังเรื่ องที่เจ้าไก่ชราตัวนั้นกล่าวมากนัก
‛ แน่นอนว่าตกลง ! ‚

143
ด้วยความรู ้ของหลี่ฉีเย่ มันทาให้ราชาปี ศาจหลันลี่อยากจะลองดู
‛ หากนายน้อยหลี่สามารถเปิ ดถ้าศักดิ์สิทธิ์ ได้ พวกเราจะซาบซึ้ งเป็ นอย่างมาก ‚
หลี่ฉีเย่พยามจะนึกถึงสิ่ งที่เจ้าไก่ชราตัวนั้นบอกในอดีต ก่อนเขาจะกล่าว
‛ หากข้าสามารถเปิ ดมันได้สาเร็ จ ข้อต้องการเลือกของหนึ่งอย่าง ที่เหลือจะเป็ นของ
พวกนิกายพวกท่าน ‚
‛ นี้…‛
หลังจากได้ยนิ คาพูดของหลี่ฉีเย่ ราชาปี ศาจครุ นคิดชัว่ ครู่ แต่ผอู ้ าวุโสเอ่ยขัด
‛ ท่านผูน้ า ข้อเรี ยกร้องนี้ท่านต้องคิดอย่างรอบคอบ ‚
––––––––––––––––––––––––
#ฆ่าศิษย์ในนิกาย กระทืบผูอ้ าวุโส ยโสต่อหน้าผูน้ านิกาย หากปล้นทรัพย์ไปอีกจะเป็ น
อะไร ??
ตอนที่ 20 หยิง่ ยโสเสมอไม่วา่ จะโอกาสใด (2)
‛ ไม่จาเป็ นต้องคิดอะไรให้มาก ! ‚
ราชาปี ศาจกล่าวอย่างจริ งจัง
‛ นายน้อยหลี่ท่านสามารถเลือกอะไรก็ได้หนึ่งอย่าง หากท่านสามารถเปิ ดถ้าศักดิ์สิทธิ์
ออกได้ ‚

144
‛ หลันลี่ ท่านเป็ นคนฉลาด มาบอกข้าหากพวกท่านเตรี ยมตัวพร้อมแล้ว วันนี้ขา้ คงขอ
ตัวก่อน ‚
หลี่ฉีเย่หนั ไปรอบๆ ก่อนจะเดินออกไปจากห้องโถงนภา เป็ นหยูฮ่ านที่ตอ้ งแบกหลี่ฉีเย่
และบินจากไปอย่างไม่เต็มใจ
หลังจากที่หลี่ฉีเย่จากไป เหล่าผูอ้ าวุโสเริ่ มเปิ ดปาก
‛ ท่านผูน้ า ได้โปรดทบทวนคาสัง่ เกี่ยวกับถ้าศักดิ์สิทธิ์ อีกครั้งด้วย ‚
‛ ไม่จาเป็ น ‚
เสี ยงของราชาปี ศาจดังขึ้นอีกครั้ง
‛ ตั้งแต่ในอดีต ถ้านั้นถูกปล่อยทิ้งล้างไว้ ไม่มีใครสามารถเปิ ดมันออกได้ นี้เป็ นโอกาส
ดีสาหรับพวกเรา และมันยังสอดคล้องกับคาสัง่ ของท่านผูก้ ่อตั้งนิกาย ‚
‛ ท่านผูน้ า แล้วเรื่ องเกี่ยวกับเทพูพ้ ิทกั ษ์ ? ทาไมพวกเราถึงไม่เคยได้ยนิ มาก่อน ? พวก
มันคืออะไร สัตว์สววรค์หรื อว่าสัตว์ปีศาจ ? ‚
ผูอ้ าวุโสถามด้วยความอยากรู ้
‛ ข้าเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน ‚
ราชาปี ศาจกล่าวเสี ยงเรี ยบ

145
‛ ความรู ้และการควบคุมเกี่ยวกับเทพผูพ้ ิทกั ษ์ของพวกเรานั้นมีนอ้ ยเกินไป มีเพียงตารา
โบราณของผูก้ ่อตั้งที่เขียนเกี่ยวกับมันไว้เล็กน้อย หากพวกเราไม่ได้ตกอยูใ่ นหายนะ
พวกมันจะไม่ทางาน มีเพียงผูน้ านิกายที่ได้รับอนุญาติให้อา่ นตารานี้ ‚
‛ แต่พวกมันก็เคลื่อนไหว วันนี้ ‚
ผูอ้ าวุโสกล่าว
‛ ข้าก็ไม่เข้าใจมันเช่นกัน แต่หากพวกมันเลือกเขา พวกมันจะต้องมีเหตุสาหรับการ
กระทานั้นอย่างแน่นอน ‚
หลันลี่ตอบ
‛ เด็กคนนี้น่ากลัวเกินไป ‚
ผูอ้ าวุโสหนึ่งเปิ ดปากของเขา
‛ ตามคากล่าวของหยูฮ่ าน เขาสามารถผ่านป่ าแห่งความสับสนวุน่ วายอย่างง่ายๆได้ท้ งั
สองรอบ นี้เป็ นสิ่ งที่ไม่น่าเป็ นไปได้ ! อีกทั้งตอนนี้เทพผูพ้ ิทกั ษ์ของเรายังเลือกปกป้ อง
เขา โลกนี้มนั ไม่ยตุ ิธรรมจริ งๆ ! ‚
‛ นี้เป็ นความจริ งที่น่ากลัว ตั้งแต่เริ่ มจนถึงตอนนี้ พวกเราเพียงมุ่งหาแต่ผเู ้ ยาว์ที่มี
ความสามารถ ศิษย์นอ้ งเล้งแน่นอนว่าเขาแข็งแกร่ งที่สุดในด้านของพละกาลัง และ
เทพธิ ดาของพวกเราก็ยงั เปี่ ยมไปด้วยพรสวรรค์ แต่เทพผูพ้ ิทกั ษ์ของพวกเรากลับไม่ได้
เลือกพวกเขา แต่ไปเลือกคนที่มีเพียง ร่ าย ชีวิตและพรสวรรค์ระดับมนุษย์แทน ‚

146
ผูอ้ าวุโสคนอื่นถอนหายใจ
‛ มีหลายสิ่ งหลายอย่างในโลกที่พวกเราไม่สามารถทาความเข้าใจได้ ‚
สุ ดท้ย แม้กระทั้งราชาปี ศาจเองก็ยงั รู ้สึกว่าเขาไม่ได้รับความเป็ นธรรม แต่เขาทาได้
เพียงแค่ยอมรับ
‛ ท่านผูน้ า หากเขาสามารถเปิ ดถ้าศักดิ์สิทธิ์ ได้จริ ง เราจะให้ส่ิ งใดก็ตามที่เขาต้องการ
จริ งๆรึ ? ‚
หนึ่งในผูอ้ าวุโสกล่าว
‛ ใช่แล้ว เคยมีขา่ วลือว่าในถ้าศักดิ์สิทธิ์ มีสมบัติที่ยง่ิ ใหญ่อย่าง สมบัติจกั รพรรดิอมตะ
ระดับชีวติ ซ่อนอยู่ ‚
ผูอ้ าวุโสอีกคนอุทาน
‛ หากเขาสามารถเปิ ดมันได้ นั้นคงเป็ นเจตจานงของสวรรค์ ‚
หลันลี่ตอบ
‛ นอกจากผูอ้ าวุโสเจี่ยน พวกเราที่อยูใ่ นรุ่ นนี้ไม่มีใครสามารถเปิ ดถ้าศักดิ์สิทธิ์ ออกได้
หลี่ฉี่เย่ทาเรื่ องที่เป็ นไปไม่ได้หลายอย่างตั้งแต่เขามาถึงที่น้ ี บางทีเขาอาจจะเปิ ดมันออก
ได้ ‚

147
หลังจากได้ยนิ คาว่าผูอ้ าวุโส เจี่ยน ไม่มีใครกล้าที่จะเปิ ดปากพูด เพราะไม่มีใครใน
นิกายที่มีอานาจและอิทธิ พลมากเท่าผูอ้ าวุโสเจี่ยน รวมทั้งผูน้ านิกาย
‛ ถ่ายทอดคาสัง่ ออกไป หากศิษย์คนใดพูดคุยถึงเรื่ องที่เกิดขึ้นวันนี้จะถูกลงโทษอย่าง
หนัก นี้เป็ นคาสัง่ สู งสุ ด ! ‚
ในที่สุด ราชาก็กล่าวออกมา
พวกเขาไม่ตอ้ งการให้คนภายนอกรู ้เกี่ยวกับเรื่ องของเทพผูพ้ ิทกั ษ์มากเกินไป
––––––––––––––––––
หลังจากหลี่ฉี่เย่กลับมา ที่พกั ของพวกเขาได้ถูกเปลี่ยนใหม่มนั เป็ นสถานที่เอาไว้ตอน
รับ ผูป้ กครองอาณาจักรหรื อกระทั้งจักรพรรดิของอาณาจักรโบราณ สถานที่ที่ได้รับ
ความเคารพอย่างสู งสุ ด
การได้รับสิ่ งนี้ทาให้หนาน ฮัวเอียนและผูค้ ุม้ กันโม่รู้สึกว่าพวกเขาได้รับความรักมาก
เกินไป พวกเขารู ้ดีวา่ เป็ นเพราะหลี่ฉีเย่พวกเขาจึงได้รับการตอนรับที่อบอุ่นเช่นนี้
พวกเขามีคาถามมากมายที่ตอ้ งการจะถามหลี่ฉีเย่ แต่พวกเขาไม่รู้วา่ จะเริ่ มต้นยังไง
พวกเขาล้วนกลัวความสามารถและความลึกลับของเด็กหนุ่ม พวกเขาเริ่ มจะจ้องไปยัง
เด็กหนุ่ม มันดูราวกับว่าเขาเป็ นสัตว์ประหลาดกลับชาติมาเกิด สิ่ งหนึ่งที่พวกเขาไม่เคย
คิดมาก่อน หนาน ฮัวเอียนพึงจะตระหนักได้วา่ วันนั้นที่เด็กหนุ่มขึ้นไปบนรู ปปั้ น
อาจจะเพื่อเตรี ยมการสาหรับวันนี้

148
‛ อยากจะพูดอะไรก็พดู มา ‚
เห็นการแสดงออกของทั้งอาจารย์และลูกศิษย์เต็มไปด้วยความอึดอัดและสับสน มันทา
ให้หลี่ฉีเย่ที่นง่ั อยูร่ ู ้สึกขบขัน
ผูค้ ุม้ กันโม่เปิ ดปากของเขาเหมือนจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เขาไม่รู้ตอ้ งเริ่ มยังไง เขาจึง
ทาได้เพียงเปิ ดและปิ ดปากไปมา
เมื่อเทียบกับผูค้ ุม้ กันโม่ หนาน ฮัวเอียนรอโอกาสที่จะถามอยูแ่ ล้ว เขารวบรวมความ
กล้าและถามเสี ยงสัน่
‛ ระ…เรื่ องนั้น..ประสบคามสาเร็ จหรื อไม่ ? ‚
‛ เรื่ องไหน ? ‚
กลายเป็ นหลี่ฉีเย่ที่สบั สัน เขาไม่รู้วา่ หนาน ฮัวเอียนกาลังพูดถึงเรื่ องอะไร
‛ ทะ..ท่านก็รู้ จุดประสงค์ที่พวกเรามาที่น้ ี การแต่งงานของท่านกับหลี่ ซ่วงเหยียน‛
‛ อ๋ ออ เจ้ากาลังพูดถึงหลี่ ซ่วงเหยียน ‚
หลี่ฉี่เย่หวั เราะและกล่าว
‛ ข้าไม่ได้พดู คุยเกี่ยวกับเรื่ อง ข้าไม่ได้สนใจมันสักนิด แค่เรื่ องของผูห้ ญิงคนหนึ่ง ‚
หลี่ฉีเย่เปิ ดปากอันอวดดีของเขา อีกครั้งและอีกครั้ง หนาน ฮัวเอียนกลายเป็ นใบ้ ควร
จะรู ้วา่ หลี่ ซ่วงเหยียนเป็ นศิษย์หลักของนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ ไม่ได้เพียงแค่

149
งดงาม นางยังครอบครองกายาจักรพรรดิ ชีวิตระดับจักรพรรดิ และที่สาคัญทีสุด
พรสวรรค์ระดับนักบุญ ภายในดินแดนตอนกลางมีชายหนุ่มมากมายต้องการจะ
แต่งงานกับนาง ถึงอย่างนั้น หนานฮัวเอียนก็รู้ดีวา่ ไม่ควรตั้งคาถามกับคาพูดของหลี่ฉี
เย่
ดวงตาของเขาเปลี่ยนไปมองไม้เท้าทัณอสรพิษ ไม้เท้าที่แสนธรรมดานี้สามารถทุบตี
คนที่อยูร่ ะดับเขตแดนสวรรค์ให้ลงไปกองกับพื้นได้ มันได้ทิ้งความประทับใจอันล้า
ลึกไว้ในหัวใจของหนาน ฮัวเอียน
‛ นี้ หากเจ้าต้องการจะดูมนั มากนัก ก็เอาไป‛
หลี่ฉีเย่เห็นสายตาอันแปลกประหลาดก็ได้แต่ส่ายหน้า และโยนไม้เท้าให้
หนาน ฮัวเอียนจับมันอย่างระมัดระวัง และสังเกตมันอย่างรอบขอบ แม้แต่ผคู ้ ุม้ กันโม่ก็
ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้และเริ่ มเข้ามาช่วยกันดู ทั้งสองวิเคราะห์กนั อย่างเป็ นจริ ง
เป็ นจัง
แต่ไม่วา่ พวกเขาจะตรวจสอบอย่างไร พวกเขาก็พบว่ามันเป็ นเพียงแค่ไม้เท้าธรรมดา
เท่านั้น
‛ จริ งๆแล้วนี้เป็ นไม้เท้าจากห้องประชุมใหญ่ใช่หรื อไม่ ? ‚
หนาน ฮัวเอียนถาม
‛ ถูกต้อง ‚

150
หลี่ฉีเย่พยักหน้า
หนาน ฮัวเอียนกลืนน้าลายก่อนจะถามเสี ยงสัน่
‛ ศิษย์พี่ ให้ขา้ ทดลองใช้มนั ได้หรื อไม่ ? ‚
หลี่ฉีเย่ระเบิดเสี ยงหัวเราะออกมา
หนาน ฮัวเอียนไม่สนใจ เขาเริ่ มจับไม้เท้าและกวัดแกว่ง ทว่ามันกลับดูไม่ทรงอานาจ
เหมือนตอนที่อยูใ่ นมือของหลี่ฉีเย่
‛ ศิษย์พี่ทาไมยามมันอยูใ่ นมือของท่านกับข้า จึงต่างกันมากนัก ? ‚
หลาน ฮัวเอียน ไม่เข้าใจทาไมไม้เท้าธรรมดาเช่นนี้ถึงได้ดูทรงอานาจนักเวลามัน
เป็ นอยูใ่ นมือของหลี่ฉีเย่
หลี่ฉีเย่ทาเพียงเหลือบมองเขา ก่อนจะกล่าว
‛ เชื่ออย่างจริ งใจและมันจะเกิดขึ้น ‚
เขาหยุดอยูแ่ ค่น้ นั เขาไม่สามารถบอกถึงความลับที่อยูเ่ บื้องหลังไม้เท้านี้ให้กบั คนอื่น
ได้ง่ายๆ
–––––––––––––––––––––––––––––––––
#ผูห้ ญิงในเรื่ องนี้น่าสงสารจริ งๆ T T
ตอนที่ 21 ถ้าศักดิ์สิทธิ์ (1)

151
วันรุ่ งขึ้นหลังจากเตรี ยมการเสร็ จ ผูอ้ าวุโสได้มาเชิญหลี่ฉีเย่ ยังคงเป็ นหยูฮ่ านที่มา
ตอนนี้เขากลายเป็ นคนค่อยดูแลหลี่ฉีเย่ยามที่อยูใ่ นนิกายไปแล้ว และพาเขายังไปยัง
สถานที่ลึกที่สุดของนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ
ด้วยความแข็งแกร่ งและระดับการบ่มเพาะของหยูฮ่ าน ภายในอาณาจักรโบราณเขาเป็ น
คนที่มีอิทธิ พลเป็ นอย่างมาก แต่ตอนนี้เขากลับเป็ นคนดูแลหลี่ฉีเย่ หากข่าวลือนี้แพร่
ออกไปคงไม่มีใครเชื่อเป็ นแน่
ภายในสถานที่ลึกลับที่สุดของนิกายเก้านักบุญปี ศาจ ปรากฏให้เห็นถ้าที่ถูกปิ ดสนิท ไม่
มีใครรู ้วา่ ถ้านี้ถูกปิ ดมานานขนาดไหน มันถูกปกคลุมไปด้วยหญ้าและเห็ด และ
ด้านหน้าของถ้าแสดงให้เห็นถึงร่ องรอยการกัดเซาะของสายลม
นี้เป็ นเขตหวงห้ามของนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ มีเพียงผูอ้ าวุโสและบุคคลระดับสูง
ที่สามารถเข้าไปได้
ตามตานานกล่าวว่า ก่อนที่นกั บุญเที่ยงธรรมจะตายเขาได้สร้างมันขึ้นมาและทิ้งสมบัติ
สาหรับช่วยเหลือนิกายไว้ภายในถ้า มันอาจจะกล่าวได้วา่ เขากลัวคนรุ่ นหลังจะอ่อนแอ
และไร้ประโยชน์ เขาจึงสร้างถ้านี้ข้ ึนมาเพื่อให้นิกายมีโอกาสฟื้ นฟูก่อนจะถูกทาลาย
มีสิ่งหนึ่งที่ผอู ้ าวุโสและผูน้ านิกายแน่ใจ นั้นก็คืออย่างน้อยในนี้ตอ้ งมีสมบัติจกั รพรรดิ
อมตะระดับชีวิต ลงเหลืออยูแ่ น่นอน

152
เมื่อจักรพรรดิอมตะมินเหยินได้แบกเจตจานงของสวรรค์ เขาได้ให้สมบัติระดับชิวิต
แก่เก้านักบุญเที่ยงธรรมเพือ่ ขอบคุณที่สามารถปกป้ องชีวิตของจักรพรรดิอมตะมินเห
ยินให้ปลอดภัย ทว่าลูกหลานของนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจไม่มีมนั อยูใ่ น
ครอบครอง นั้นเป็ นเหตุผลว่าทาไมทุกคนถึงเชื่อว่าสมบัติน้ นั จะต้องอยูใ่ นถ้านี้อย่าง
แน่นอน
สมบัติจกั รพรรดิอมตะระดับชีวิต เป็ นสิ่ งที่มินเหยินสร้างขึ้นเมื่อเขาได้ครอบครองทั้ง
เก้าโลก สมบัติระดับชีวิต นี้แข็งแกร่ งกว่าสมบัติระดับแท้จริ งของเทพเที่ยงธรรม
แม้วา่ มันจะไม่ใช่สมบัติจกั รพรรดิอมตะระดับแท้จริ ง เพียงแค่ระดับชีวิตก็มากพอที่จะ
สร้างความโกลาหลให้กบั คนทั้งโลก
(NOTE ตอนนี้ไม่ได้อธิ บายไว้ชดั เจน แต่สมบัติแบ่งออกเป็ นสองระดับคือ ระดับชีวิต
กับ ระดับแท้จริ ง สมบัติระดับแท้จริ งนั้นทรงพลังมากว่าระดับชีวิต )
เมื่อเดินไปยังด้านข้างของถ้ามีตวั อักษรปรากฏอยู่
‛ ปี ศาจภายใต้สวรรค์ ‚
ตัวอักษรเหล่านี้ปลดปล่อยบรรยากาศอันน่าเกรงขามออกมา แต่ละคาถูกสลักไว้ดว้ ย
จิตวิญญาณและฝี มืออันไร้ที่ติ คาเหล่านี้ดูราวกับจะทิ่มแทงสวรรค์ ร่ าวกับมังกรร่ ายรา
หรื อหงส์สบัดปี ก ผ่านการทดสอบจากแสงจันทร์นบั ครั้งไม่ถว้ น แต่กลิ่นอายของเทพ

153
เที่ยงธรรมยังคงสลักอยูใ่ นนั้น

คาเหล่านี้ถูกทิ้งไว้โดยเก้านักบุญเที่ยงธรรม ลูกหลานของเขาจึงเชื้อว่ามันเป็ นกุญแจ

เอาไว้เปิ ดถ้าศักดิ์สิทธิ์
ในด้านซ้ายนั้นสลักคาว่า ‘ ปี ศาจภายใต้สวรรค์ ‘ แต่ส่วนด้านขวานั้นกลับวางเปล่า นี้
ยิง่ ทาให้เหล่าลูกหลานของเก้านักบุญเที่ยงธรรมมัน่ ใจว่า เพียงหาประโยคที่ถูกต้องใส่
ได้ถา้ จะเปิ ดออก
ทว่ามีเพียงคาสี่ คาคือ ‘ ปี ศาจภายใต้สวรรค์ ‘ ที่เป็ นกุญแจที่แท้จริ ง มันซ่อนความหมาย
ที่แท้จริ งเอาไว้ หากใครเข้าใจความหมายของมันก็สามารถเปิ ดถ้านี้ได้
ทั้งสองการคาดเดานี้ถูกทดสอบโดยเหล่าศิษย์ตลอดช่วงเวลาที่ผา่ นมา แม้จะมีคนจาน
วนมากทดลองแต่กย็ งั ไม่มีใครสามารถเปิ ดมันได้
สาหรับหลี่ฉีเย่ หลังจากเห็นถ้าและคาพูดที่ถูกทิ้งไว้ที่ดา้ นซ้าย เขารู ้วธิ ี เปิ ดถ้าทันที ทว่า
เนื่องจากมีผอู ้ าวุโสคอยจับตาดูอยูเ่ ขาจึงไม่สามารถเปิ ดมันได้เร็ วนัก
เด็กหนุ่มเคลื่อนไหวเขาไปใกล้ถา้ พยามเพ่งที่ตวั อักษร และเคาะตามผนังเป็ นจังหวะ
ก่อนที่จะเดินคอตกกลับออกมา

154
เมื่อเห็นการกระทาของหลี่ฉีเย่ ยังไม่สามารถเปิ ดถ้าได้ทาให้เหล่าผูอ้ าวุโส
กระสับกระส่ าย ทว่าพวกเขาไม่ได้พดู สิ่ งใด พวกเขาทาเพียงจับตาดูทุกการกระทา
ของหลี่ฉีเย่
ในที่สุด เด็กหนุ่มก็นง่ั ทาสมาธิ อยูด่ า้ นหน้าของถ้า ตั้งแต่เช้าถึงเที่ยง จากเที่ยงถึงเย็น จน
ดึกและกลายเป็ นเช้าอีกวันหลี่ฉีเย่ยงั ของนัง่ นิ่ง
เมื่อเห็นหลี่ฉีเย่นง่ั สมาธิ ท้ งั วันทาให้ความอดทนของเหล่าผูอ้ าวุโสหมดลง
‛ เขาจะทาสาเร็ จหรื อไม่ ? ‚
ผูอ้ าวุโสคนหนึ่งพูดกับตัวเอง
‛ หรื อเจ้าเด็กปี ศาจนี้เพียงแค่แกล้งทา ? ‚
เมื่อเห็นว่าไม่มีปฏิกริ ยาใดตอบกลับมาจากการกระทาของหลี่ฉีเย่ หัวใจของเหล่าผู ้
อาวุโสเริ่ มจะแกว่งไปมา บางทีการผ่านป่ าแห่งความสับสนวุน่ วายและการช่วยเหลือ
จากเทพผูพ้ ิทกั ษ์อาจจะเป็ นเพียงแค่โชคดี
‛ ฮึ่มมม หรื อเจ้าเด็กนี้อาจจะเพียงโชคดี ? ‚
แน่นอนว่าเหล่าผูอ้ าวุโสไม่เชื่อเช่นนั้น พวกเขารู ้วา่ หลี่ฉีเย่มีความลับ
‛ ปากกากับหมึก ! ‚

155
ขณะที่เหล่าผูอ้ าวุโสกาลังคิดอยูน่ ้ นั หลี่ฉีเย่กย็ นื ขึ้นและกล่าว หลังจากที่นง่ั อยูน่ านก้น
ของเขาชาไปหมด
ผูอ้ าวุโสนาปากกาและหมึกมาให้หลี่ฉีเย่ เขาเขียนบางอย่างอย่างลึกลับ ก่อนจะส่ ายหัว
และบ่น
‛ อย่างนี้น้ ีเอง เก้านึกบุญเที่ยงธรรมเจ้าเป็ นคนที่คาดไม่ถึงจริ งๆ ‚
จากนั้นเขาก็สบัดแขนเสื้ อนาปากกาจุมหมึกและเขียนไปทางด้านขวา
‛ ไก่ศกั ดิ์สิทธิ์ ผูอ้ ยูเ่ หนือโลก ‚
เด็กหนุ่มไม่ได้เป็ นผูเ้ ชียวชาญการเขียนนัก คาพูดที่เขาเขียนลงไปมันไม่ได้มีพลังงาน
ลึกลับ หากเปรี ยบเทียบกับคาของเทพเที่ยงธรรม
‛ ปี ศาจภายใต้สวรรค์ ไก่ศกั ดิ์สิทธิ์ ผูอ้ ยูเ่ หนือโลก ‚
ทั้งสองคานี้ต่างมีความหมายตรงข้ามกันและไม่สามารถนามารวมกันได้
หลังจากหลี่ฉีเย่เขียนเสร็ จ ใบหน้าของเหล่าผูอ้ าวุโสบิดเบี้ยว นี้เหมือนการดูถูกนิกาย
พวกเขา คาพูดเหล่านั้นไม่สอดคล้องกับ ‘ปี ศาจภายใต้สวรรค์ ‘ เลยสักนิด
‛ ตัวอักษรเหล่านี้เป็ นความอัปยศของนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ ! ‚
ผูอ้ าวุโสคารามด้วยความโกรธ
หลี่ฉีเย่จอ้ งหน้าเขาก่อนจะเอ่ย

156
‛ ท่านเป็ นเพียงผูฝ้ ึ กตน ท่านจะไปรู ้อะไรเกี่ยวกับความหมายของคากลอนเหล่านี้ ?
ท่านไม่รู้แม้กระทั้งความคิดของบรรพบุรุษตัวเอง ยังกล้าที่จะยืนอยูต่ รงนี้และเรี ยกร้อง
อะไรอีก ? ‚
‛ เจ้า…‚
หลังจากได้ยนิ คาพูดของหลี่ฉีเย่ ใบหน้าของผูอ้ าวุโสแดงก่าพร้อมกับจะระเบิด
‛ ครื ด…ครื ด…‛
เสี ยงหนักและทรงพลังของผนังถ้ากาลังเปิ ดออก
เหล่าผูอ้ าวุโสขยี้ตาของพวก พวกเขาไม่อยากจะเชื่อในสิ่ งที่เห็น ! เพียงคาว่า ‘ ไก่
ศักดิ์สิทธิ์ ผูอ้ ยูเ่ หนือโลก ‘ สามารถเปิ ดถ้าได้ ?
‛ มันเป็ นไปได้อย่างไรกัน ? ‚
หลี่ฉีเย่กดั ริ มฝี ปากของเขาและคิดกับตัวเอง
‛ ก็เพราะบรรพบุรุษของพวกท่านเป็ นไก่ที่ไปถึงจุดสู งสุ ดและกลายเป็ นปี ศาจนะสิ
เป็ นเหตุผลว่าทาไมข้าจึงเขียนคาเหล่านี้… ‚
แน่นอนว่าเขาไม่สามารถบอกความจริ งเหล่านี้ได้ เก้านักบุญเที่ยงธรรมไม่ได้ใช้ชื่อ
ของเขา เขาเคยเป็ นที่รู้จกั กันในชื่อเก้านักบุญปี ศาจชื่อแสดงถึงความหยิง่ ผยอง เมื่ออีกา
ทมิฬหลี่ฉีเย่ถามเขาถึงการให้เขามาช่วยเคียงข้างมินเหยิน เขาปฏิเสธทันทีและยกย่อง

157
ตัวเองว่าเป็ น ‘ ปี ศาจภายใต้สวรรค์ ‘ นั้นเป็ นเหตุผลว่าทาไมเขาถึงเลือกที่จะไม่อยู่
ภายใต้ใครสักคน
นับตั้งแต่ที่เขากล้าหยาบคายปฏิเสธคาเชิญของหลี่ฉีเย่ ตอนนั้นเด็กหนุ่มโกรธมาก จน
ทุบตีเขาให้กลับไปอยูใ่ นสภาพเดิมและเริ่ มดึงขนของเขาเพื่อระบายความโกรธและ
หัวเราะ
‛ ฮ่าๆ ดูสภาพของเจ้าสิ เจ้าไก่ศกั ดิ์สิทธิ์ ผูอ้ ยูเ่ หนือโลก ‚
–––––––––––––––––––––
#พระเอกเรื่ องนี้ยงั เหลือความเป็ นพระเอกอยูม่ า้ ยยยย ตบคนปากดี รังแกสัตว์ ด่าผูห้ ญิง
ไม่เคารพผูอ้ าวุโส ชัดเจน !
ตอนที่ 22 ถ้าศักดิ์สิทธิ์ (2)
เก้านักบุญเที่ยงธรรม แต่เดิมนั้นไม่ได้เป็ นเพียงไก่ป่าที่ประความสาเร็ จในการบ่มเพาะ
เท่านั้น แต่เขายังมีความแข็งแกร่ งระดับเทพเที่ยงธรรมในยุคของเขา ตอนนั้นเขาได้
ก้าวผ่านทั้งเก้าโลก ชื่อเสี ยงของเขานั้นดังกระฉ่อนไปทั้งสี่ ทิศ ทว่าสุ ดท้ายแล้วเขาก็ยงั
พ่ายแพ้ให้กบั หลี่ฉีเย่ และไม่มีทางเลือกจนกลายมาผูค้ ุม้ กันของจักรพรรดิอมตะมินเห
ยิน
‛ ปี ศาจภายใต้สวรรค์ ‛ เป็ นคาพูดติดปากของเขา ขณะที่ ‛ ไก่ศกั ดิ์สิทธิ์ ผูอ้ ยูเ่ หนือโลก
‛ เป็ นเพียงคาพูดที่หลี่ฉีต่อเติมให้

158
ผูน้ าของนิกายตลอดช่วงเวลาที่ผา่ นมารวมถึงอัจฉริ ยะของนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ
พยามอย่างมากที่จะเติมเต็มประโยคเหล่านี้ แต่พวกเขาก็ลม้ เหลวไม่มีใครสามารถที่จะ
ทาได้
หลี่ฉีเย่เรี ยกผูน้ านิกายของพวกเขาว่าไก่ชรา นี้นบั ว่าหยาบคายมาก ทว่าหากมีใครสัก
คนรู ้เกี่ยวกับตัวตนที่แท้จริ งของเขา จะพบว่าคากล่าวนี้เป็ นความจริ ง
‛ มาดูกนั ดีกว่า ว่าผูก้ ่อตั้งของพวกท่านทิ้งอะไรดีๆไว้ให้พวกเราบ้าง ‚
หลี่ฉีเย่ยมิ้ อย่างมีความสุ ขพร้อมเดินเข้าไปในถ้า โดยไม่สนใจเหล่าผูอ้ าวุโส
เหล่าผูอ้ าวุโสรี บเรี ยกวิญญาณกลับเข้าร่ างพวกเขาอย่างรวดเร็ ว
ภายในถ้าศักดิ์สิทธิ์ มีช่องขนาดใหญ่ปรากฏอยู่ ในนั้น มันส่ องแสงสว่างเรื องรอง
แน่นอนแล้วว่าที่น้ ีน้ นั เต็มไปด้วยสมบัติ ! มันมีสมบัติระดับชีวิต , แร่ อมตะ , มณี ดารา
สวรรค์ ในตรงกลาง ทางด้านขวาปรากฏเป็ นทักษะบ่มเพาะระดับสู งและตาราลับ
มากมาย ทั้งห้องประดับไปด้วยสมบัติลา้ ค่าจนแทบทาให้ดวงตาของเหล่าผูอ้ าวุโสนั้น
มืดบอด
‛ หื ม เจ้าไก่ชรานี้มีสมบัติมากมายทีเดียว ‚
สายตาของหลี่ฉีเย่กวาดผ่านพวกมันก่อนจะพึมพา ชื่อเสี ยงของเก้านักบุญเที่ยงธรรม
นั้นนับว่าดียง่ิ สมบัติตลอดชีวิตของเขานับว่าน่ากลัวทีเดียว
‛ เจ้าพูดว่าอะไร ? ‚

159
ผูอ้ าวุโสที่ยนื อยูใ่ กล้ๆกระซิ บถาม
หลี่ฉีเย่เพียงส่ ายหัวและเอ่ย
‛ ไม่มีอะไร ข้าเพียงพูดกับตัวเอง ‚
ได้ยนิ คาตอบดังนั้นเหล่าผูอ้ าวุโสต่างหรี่ ตามองหลี่ฉีเย่ ‘ อย่างที่ท่านผูน้ ากล่าวเจ้าเด็กนี้
ดูลึกลับมากเกินไป ! ‘
‛ ดาบม่วงมังกรคู่ ! ‚
เหล่าผูอ้ าวุโสต่างจ้องมองสมบัติระดับชีวิตที่ลอยอยูใ่ นอากาศ และอดไม่ได้ที่จะกรี ด
ร้องออกมา
‛ หอคอยทลายปี ศาจ , เกาทันเก้าพิภพ , เรื อไม้สวรรค์ สมบัติระชีวติ เหล่านี้ถูกเขียนไว้
ในตาราลับของนิกาย ! ‚
‛ นี้มนั บันทึกโบราณฉิ งมัว…‛
หนึ่งในผูอ้ าวุโสมองไปที่กองทักษะการบ่มเพาะและพบทักษะโบราณที่น่าตกใจ
ตอนนี้เหล่าผูอ้ าวุโสของนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจกาลังตาลาย มันดูเหมือนว่าผู ้
ก่อตั้งของพวกเขาจะทิ้งสมบัติไว้ให้มากมายยามที่เขาจากไป
‛ สะ..สะ….สมบัติจกั รพรรดิอมตะระดับชีวิต ! ‚

160
ตอนนี้ดวงตาของผูอ้ าวุโสหนึ่งมองไปยังโต๊ะหยกที่ต้ งั อยูก่ ลางห้อง แม้จะมีกล่องที่ดู
โบราณปิ ดผนึกมันอยู่ แต่กลิ่นอายระดับจักรพรรดิกแ็ ผ่ออกมา
แม้วา่ ระดับพลังที่ปล่อยออกมาจะมีไม่มากนัก แต่มนั ก็อาจจะเทียบได้กบั สวรรค์ช้ นั สู ง
มันดูเหมือนกับว่าได้รับแรงกดดันจากเก้าชั้นฟ้ า กลิ่นอายเจตจานงแห่งสวรรค์อบอวน
ไปทัว่ สิ่ งมีชีวิตทุกชีวิตบนโลกยังต้องยอมสงบมืออยูต่ ่อหน้าแรงกดดันระดับ
จักรพรรดิ
‛ สมบัติจกั รพรรดิอมตะระชีวติ ! ‚
ผูอ้ าวุโสที่เหลือทั้งหมดต่างหันมามอง และถูกข่มโดยความหวาดกลัว นี้เป็ นสมบัติ
จักรพรรดิอมตะระชีวิตอย่างแท้จริ ง มันถูกสร้างขึ้นโดยตัวของหมินเหยินเอง
‛ อย่าลืม ว่าข้าได้เลือกเป็ นคนแรก ‚
ขณะที่เหล่าผูอ้ าวุโสกาลังจมอยูใ่ นความตื่นเต้น หลี่ฉีเย่กเ็ ปิ ดปากพูด คาพูดของเขาราว
กับมีนา้ เย็นๆมาสาดหน้าของเหล่าผูอ้ าวุโส
ดวงตาของเหล่าผูอ้ าวุโสต่างลุกโชนเมื่อมองไปยังหลี่ฉีเย่ หากเขาเลือกสมบัติชิ้นนี้
ไม่ใช่วา่ ความฝันของพวกเขาทั้งหมดต้องพลังทลายทันที ?
แม้จะมีการจ้องมองจากสายตาจานวนมากหลี่ฉีเย่ทาเพียงแค่ยนื อยูอ่ ย่างสงบ เขาไม่
กลัวคนเหล่านี้จะเปลี่ยนใจ แม้จะเป็ นเหล่าผูอ้ าวุโสในปั จจุบนั พวกเขาก็ยงั มีหน้าที่
เดียวกัน

161
ในที่สุดผูอ้ าวุโสหนึ่งก็หายใจเข้าลึกๆก่อนจะเอ่ย
‛ พวกเรานิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจทาตามสิ่ งที่พดู เสมอ ! เมื่อเจ้าได้ตกลงกับท่านผู ้
นานิกายแล้ว พวกเราจะไม่กลับคาพูดของเขา ! ‚
หลังจากพูดคาเหล่านั้น ผูอ้ าวุโสหนึ่งอย่างจะตบปากตัวเองด้วยความเสี ยใจ นี้เป็ น
สมบัติจกั รพรรดิอมตะระดับชีวิต แต่เขาก็ไม่สามารถขัดข้อตกลงของผูน้ านิกายได้
‛ ดูเหมือนว่าพวกท่านจะพอมีเกียรติกนั อยูบ่ า้ ง ‚
หลี่ฉีมองไปรอบๆก่อนเอ่ย
‛ อันที่จริ ง ข้าก็ชื่นชมราชาปี ศาจหลันลี่อยูไ่ ม่นอ้ ย ‚
คาพูดที่หยิง่ ยโสเหล่านี้ทาให้เหล่าผูอ้ าวุโสแทบกระอักเลือก ราชาของพวกเขาเป็ นดัง่
ตานาน ตลอดชีวิตของเขาสร้างความสาเร็ จมากมาย ไม่เพียงแต่ในดินแดนตอนกลาง
กระทั้งในโลกของจักรพรรดิมนุษย์กย็ งั รู ้จกั เขาเป็ นอย่างดี
แต่วนั นี้เด็กหนุ่มอายุเพียงสิ บสามปี กับกล้าที่กล่าวว่าชื่นชมอยูไ่ ม่นอ้ ยต่อราชาปี ศาจห
ลันลี่ หากบุคคลภายนอกได้ยนิ พวกเขาคงจะหัวเราจนฟันหัก ทว่านี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่
เหล่าผูอ้ าวุโสได้ยนิ หลี่ฉีเย่พดู จาจองหองเช่นนี้ พวกเขาจะทาอะไรได้นอกจากยืน่ เงียบ
?
‛ แปะ แปะ แปะ ‚

162
หลี่ฉีเย่ตบมือเพียงสามครั้งกล่องโบราณลึกลับก็ปรากฏอยูบ่ นฝ่ ามือ เขาจ้องไปยังเหล่า
ผูอ้ าวุโสก่อนจะเก็บกล่องไว้ในเสื้ อของเขาและเอ่ย
‛ มันก็แค่สมบัติจกั รพรรดิระดับชีวิต ไม่จาเป็ นต้องตื่นเต้นมากนัก ‛ พูดจบเขาก็หนั
และจากไป
เหล่าผูอ้ าวุโสของนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจต่างตกตะลึงด้วยสองเหตุผล เหตุผลแรก
เป็ นเพราะหลี่ฉีเย่ตบมือเพียงสามครั้งกล่องโบราณก็บินมาอยูบ่ นมือของเขาทันที
เหตุการณ์น้ ีแปลกประหลาดมากเกินไป นอกจากนี้มนั ยังเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ วเกินกว่าที่
พวกเขาจะทาอะไรได้ แต่พวกเขาต้องการที่จะดูวา่ อะไรอยูใ่ นกล่อง ประการที่สอง คา
พูดที่กล่าวว่าเป็ นเพียงแค่สมบัติจกั รพรรดิระดับชีวิต ดูราวกับมันไม่ได้สาคัญอะไร นี้
สมบัติจกั รพรรดิระดับชีวิตทุกคนควรรู ้วา่ มันประเมินค่าไม่ได้ แต่คาพูดของหลี่ฉีเย่
ราวกับว่าภายใต้สายตาของเขาสมบัติระดับจักรพรรดิน้ นั แทบไม่ต่างอะไรกับขยะชิ้น
หนึ่ง
ขณะที่เหล่าผูอ้ าวุโสกาลังงุนงง หลี่ฉีเย่ได้ออกจากถ้าไปแล้ว เหล่าผูโ้ สทันใดนั้นก็เริ่ ม
ตรวจสอบสมบัติเพือ่ เก็บเข้านิกาย
มันจาเป็ นต้องใช้เวลาสามวันเพื่อจัดการสิ่ งของทุกอย่าง เป็ นหยูฮ่ านอีกครั้งที่แบกหลี่ฉี
เย่ไว้บนหลงของเขา ทว่าเวลานี้เขาไม่รู้สึกละอายหรื อโกรธ เนื่องจากเขารู ้วา่ หลี่ฉีเย่
เป็ นคนสาคัญของนิ กาย

163
ในห้องโถงนภา ผูอ้ าวุโสทุกคนรวมกันอยูท่ ี่น้ ี มีเพียงราชาปี ศาจหลันลี่ที่ไม่ได้อยู่
เมื่อหลี่ฉีเย่น้ งั ลง เสี ยงของราชาปี ศาจก็ดงั ขึ้น
‛ ข้ายังคงอยูต่ รงส่ วนกลางของการปิ ดประตูบ่มเพาะพลัง โชคร้ายนักที่ขา้ ไม่สามารถ
ออกไปพบท่านได้ ‚
แม้วา่ เสี ยงนั้นจะทรงพลัง แต่ผฟู ้ ังสามารถสัมผัสได้วา่ มันถูกกล่าวออกมาอย่างสุ ภาพ
ต่อเด็กอยุสิบสาม
‛ เรายังมีเวลาเจอกันอีกนาน ไม่จาเป็ นต้องรี บร้อน ‚
หลี่ฉีเย่ตอบอย่างใจเย็น
ราชาปี ศาจหลันลี่เงียบไปครู่ หนึ่งก่อนจะเอ่ย
‛ นายน้อยหลี่ เป็ นไปได้หรื อไม่ที่ท่านจะอยูท่ ี่นิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ ? ไม่วา่
นิกายกายานโบราณจะมอบอะไรให้ท่านพวกเราสามารถให้ได้เช่นเดียวกัน ! ‚
เหล่าผูอ้ าวุโสล้วนไม่ได้ประหลาดใจกับคาพูดเหล่านั้น มันเป็ นเรื่ องที่พวกเขาตกลงกัน
แล้วก่อนหน้านี้
เรื่ องนี้ทาให้หลี่ฉีเย่ชะงักเล็กน้อย แน่นอนว่าการอยูท่ ี่น้ ีได้เปรี ยบกว่าการอยูท่ ี่นิกายกา
ยานโบราณ ในหลายๆเรื่ อง หากเป็ นผูเ้ ยาว์คนอื่นคงเลือกตกลงอย่างไม่ตอ้ งสงสัย

164
‛ ขอบคุณสาหรับความจริ งใจของพวกท่าน ทว่า ข้ายังมีความรู ้สึกผูกผันต่อนิกายกา
ยานโบราณ แน่นอนว่าข้านั้นเป็ นศิษย์หลัก และจะเป็ นศิษย์หลักของนิกายกายาน
โบราณตลอดไป ‚
หลี่ฉีเย่มีหลากหลายอารมณ์ยามเมื่ออยูท่ ี่นิกายกายานโบราณ แม้วา่ เขาจะไม่ชอบผูน้ า
นิกายทุกคน ยกเว้นศิษย์คนแรกของเขามินเหยิน นี้เป็ นเหตุผลว่าทาไมหลังจาก
จักรพรรดิอมตะมินเหยินหายไป เขาไม่เคยกลับไปที่น้ นั อีกเลย
สิ่ งสาคัญคือเขาต้องการจะฟื้ นนิกายกายานโบราณขึ้นมาใหม่ หากเขาไม่เลือกเมือง
พิทกั ษ์สวรรค์เมื่อนั้นเขาคงที่จะเลือกนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ
‛ ฮึ่ม…เป็ นเพียงนิกายกายานโบราณ จะมาเปรี ยบเทียบกับนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ
ได้อย่างไร ?! ‚
เหล่าผูอ้ าวุโสล้วนไม่พอใจกับคากล่าวและพูดออกมา
มีหลายคนต้องการที่เข้าร่ วมกับนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจตั้งแต่ที่พวกเขาปกครอง
อาณาจักรโบราณ แต่วนั นี้คาเชิญของราชาปี ศาจถูกปฏิเสธอย่างไม่ใยดีโดยหลี่ฉีเย่ จะ
ให้พวกเขาทาหน้าอย่างไร
หลี่ฉีเย่ฉีกยิม้ ก่อนจะกล่าว

165
‛ อัจฉริ ยะที่แท้จริ งจะไม่สนใจว่าเขาอยูใ่ นนิกายที่แข็งแกร่ งหรื ออ่อนแอ ผูอ้ ยูบ่ น
จุดสู งสุ ดที่แท้จริ งไม่สนใจว่าเขาจะมาจากชาวบ้านธรรมดาหรื อเป็ นคนใหญ่คนโตที่
ไหน ! ‚
คาตอบเหล่านี้ทาให้เหล่าผูอ้ าวุโสกัดปากของพวกเขา เพราะว่ามันเป็ นคาตอบที่ง่ายๆ
แต่กเ็ ต็มไปด้วยความเชื่อมันและความแข็งแกร่ ง
ทุกคนในห้องจ้องมองเด็กหนุ่มอายุสิบสามปี ที่พดู ถึงคาพูดที่ฉลาดและทรงพลังถึงการ
กลายเป็ นผูอ้ ยูบ่ นจุดสู งสุ ด
––––––––—–––––––––—–––––––––—–
#และแล้วก็ตบทรัพย์สาเร็ จ !
ตอนที่ 23 เทพธิ ดา (1)
เห็นเหล่าผูอ้ าวุโสกาลังจมอยูก่ บั คาพูดเหล่านั้น หลี่ฉีเย่เอ่ย
‛ หากเรื่ องของพวกเราเสร็ จแล้ว ให้ศิษย์หลักของท่านออกมาพบข้า ไม่วา่ จะเป็ น
อัจฉริ ยะขนาดก็ไร้ความหมายเมื่ออยูต่ อ่ หน้าข้า ! ‚
เด็กหนุ่มอายุเพียงสิ บสามปี แต่กลับกล่าววาจาจองหองอย่างที่สุด ทว่ามันเหมือนราว
กับว่าเขาสามารถพูดคาเหล่านี้ได้ ราวกับคาพูดของเขานั้นเป็ นควมจริ ง
ราชาปี ศาจกกล่าวเสี ยงเรี ยบ

166
‛ ซ่วงเอ๋ อร์ออกมาพบนายน้อยหลี่ ‚
เมื่อศิษย์หลัก หลี่ซ่วงเหยียนปรากฏตัวในห้องโถงนภา ปรากฏความงดงามกวาดผ่าน
ในทุกย่างก้าว ความงดงามที่หาใดเปรี ยบไม่ได้จนผูค้ นยังต้องสรรเสริ ญ
นางเป็ นเพียงเด็กสาวอายุราวสิ บแปดปี ลักษณะภายนอกของนางราวกับประติมากรรม
ชิ้นเอก คิ้วเรี ยวบางถูกสร้างมาอย่างสมบูรณ์ ในตาจันทร์เสี้ ยวสว่างไสว้ ริ มฝี ปากสี
กุหลาบกาลังยกขึ้นเล็กน้อย ทาให้ใบหน้าของนางถูกขับเน้นไปด้วยเสน่ห์อนั มหาศาล
แต่ทว่าการแสดงออกของนางกลับเย็นชาราวกับน้าแข็ง กลิ่นอายความหยิง่ ยโสปก
คลุมทัว่ ตัวพร้อมทั้งเสื้ อสี ขาวบริ สุทธิ์ ที่พริ้ วตามทุกการเดิน
หลี่ซ่วงเหยียนเป็ นศิษย์หลักคนสาคัญของนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ แม้แต่ความ
งดงามของนางก็ยงั กล่าวได้วา่ เป็ นอันดับหนึ่งในอาณาจักรโบราณ ไม่เพียงแค่น้ นั
ความสามารถและระดับการบ่มเพาะของนางก็สมกับฐานะเทพธิ ดาได้เป็ นอย่างดี
ราวกับว่านางเป็ นที่โปรดปรานของสวรรค์ ทุกสิ่ งรอบตัวนางล้วนไม่มีอะไรเหมาะสม
กับเด็กหนุ่มที่มีร่างกาย ชีวิต และพรสวรรค์ระดับมนุษเลยสักอย่าง อีกทั้งนิกายกายาน
โบราณกาลังตกต่า ตาแหน่งศิษย์หลักนั้นล้วนไร้ความหมาย
หลี่ฉีเย่ไม่แปลกใจเลยด้วยความงามและความสามารถของหลี่ซ่วงเหยียนที่นางจะถูก
ยกย่องว่าเป็ นเทพธิ ดาน้อย แต่เขาซึ่ งผ่านกระแสอันไม่มีที่สิ้นสุ ดของเวลามานับล้านปี
ได้เห็นความงดงามมามาก ความสามารถและความงามของนางจะสามารถเทียบได้กบั
จักรพรรดิอมตะเสี ยวซู่ และจักรพรรดิอมตะปิ งหยาน ได้อย่างไร ?

167
หลังจากมองหลี่ซ่วงเหยียนใกล้ๆ หลี่ฉีเย่กพ็ ยักหน้า
‛ ก็ไม่เลวนัก ‚
หลี่ซ่วงเหยียนยังมองหลี่ฉีเย่ในแง่ดีมากขึ้นหลังจากได้ยนิ ประโยคแรก แต่พอนางได้
ยินประโยตที่สองความโกรธ ของนางก็เผาความคิดนั้นไปทันที
‛ นางยังไม่เหมาะสมที่จะเป็ นภรรยาของข้า พรสวรรค์ระดับนักบุญยังพอรับได้ ข้ากา
ลังขาดสาวใช้ส่วนตัว เจ้าสามารถมาเป็ นสาวใช้ของข้าได้ ‚
‛ เจ้า ! ‚
ไม่เพียงแต่หลี่ซ่วงเหยียน แต่เหล่าผูอ้ าวุโสทุกคนล้วนเดือดดาน หลี่ซ่วงเหยียนไม่ได้
เป็ นเพียงแค่ศิษย์หลัก แต่นางยังเป็ นความภาคภูมิใจของพวกเขา ทั้งนิกายเก้าประตู
นักบุญปี ศาจล้วนยกย่องนาง ทว่าวันนี้หลี่ฉีเย่เอ่ยว่านางเหมาะที่จะเป็ นสาวใช้ส่วนตัว
นี้คือการตบหน้านิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจอย่างแท้จริ ง !
ไม่ให้พวกเขากล่าวอะไร หลี่ฉีเย่พดู ต่อ
‛ ข้าไม่ชอบบังคับใคร พวกท่านลองไปคิดดู หากตกลง ท่านสามารถมาข้าได้ที่นิกาย
กายานโบราณ ‚
เขาหยุดและจ้องหลี่ซ่วงเหยียน

168
หลังจากได้ยนิ คาพูดของเขา นางก็โกรธเป็ นอย่างมาก ในทุกทุกที่ที่นางไปราวกับดวง
จันทร์ที่ถูกล้อมไปด้วยดวงดาว อัจฉริ ยะหนุ่มจากหลายอาณาจักรต้องการแต่งงานกับ
นางเพื่อสร้างความสัมพันธ์อนั ดีกบั นิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ
แต่ตอนนี้ เด็กหนุ่มที่ยงั ไม่ทนั โตกลับต้องการให้นางกลายเป็ นสาวใช้ของเขา ? เด็ก
หนุ่มคนนี้มองภายนอกอาจจะน่ารักอยูบ่ า้ ง แต่ในสายตาของหลี่ซ่วงเหยียน เขาน่า
รังเกียจยิง่
‛ เจ้าดูถูกพวกเรามากเกินไป ! ‚
ผูอ้ าวุโสหนึ่งตะโกนขึ้นมา ศิษย์หลักของนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจจะต้องไปเป็ น
สาวใช้ ? เจ้าเด็กนรกนี้เห็นได้ชดั ว่าต้องการฉี กหน้าของนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ
‛ มันขึ้นอยูก่ บั ว่าพวกท่านจะรับมันไว้หรื อไม่ ข้าทาให้ได้เพียงแค่ให้โอกาส ไม่วา่ พวก
ท่านจะเข้าใจคาพูดเหล่านี้หรื อไม่ลว้ นขึ้นอยูก่ บั โชคชะตาของพวกท่านแล้ว ‚
หลี่ฉีเย่เอ่ยต่อผูอ้ าสุ โสหนึ่ง ก่อนจะหันไปมองหลี่ซ่วงเหยียนและจากไป
หลี่ซ่วงเหยียนราวกับถูกน้าเย็นราดตั้งแต่หวั จรดเท้า หน้าอกของนางกระเพื่อมขึ้นลง
ด้วยความโกรธ นางได้พบคนที่ยโสและจองหองมามากมาย แต่คนเช่นหลี่ฉีเย่นางพึง
เคยพบเป็ นครั้งแรก สิ่ งที่เลวร้ายที่สุดก็คือเขาเป็ นเด็กหนุ่มอายุเพียงสิ บสามปี นางแก่
กว่าเขาห้าปี แต่เขายังกล้ากระทาอย่างนี้ต่อหน้านาง ผูค้ นมักกล่าวว่าเด็กนั้นจะน่ารัก
แต่หลี่ฉีเย่ในสายของนางล้วนยังห่างไกลจากคานี้นกั

169
‛ ท่านผูน้ าเขากล้าที่ดูถูกเราเช่นนี้ พวกเราไม่ควรยกโทษให้เขาง่ายๆ ! ‚
เหล่าผูอ้ าวุโสล้วนไม่พอใจ
ราชาปี ศาจเพียงตอนกลับเสี ยงเรี ยบ
‛ มังกรที่แท้จริ งจะบินผ่านเก้าสวรรค์ ราชาหงส์เพลิงจะร่ ายราผ่านเก้าโลก เขาเป็ น
มังกรหรื อหงส์เพลิง ข้าต้องการจะเห็นด้วยตาของข้า ! ‚
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – -.
หลังจากกลับมาถึงบ้านพัก หนานฮัวเอียนรี บวิ่งมาถาม
‛ ศิษย์พี่ เรื่ องการแต่งงานกับเทพธิ ดาหลี่เป็ นอย่างไรบ้าง ? ‚
ผูค้ ุม้ กันโม่กอ็ ยากรู ้เช่นกัน เขารู ้นิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจตีคา่ หลี่ฉีเย่ไว้สูงมาก มี
โอกาสที่การแต่งงานนี้จะประสบความสาเร็ จ
วันนี้ เมื่อทางนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจเชิญหลี่ฉีเย่ เขาคิดว่าคงจะพูดคุยเรื่ องการ
แต่งงาน
‛ .ใครจะแต่งงาน ? ‚
หลี่ฉีเย่จอ้ งไปที่หนานฮัวเอียนและเอ่ย
‛ ข้าไม่เคยบอกว่ามาที่น้ ีเพื่อจะแต่งงานกับนาง หากนางเต็มใจ ข้าสามารถให้นางเป็ น
สาวใช้ได้ ‚

170
‛ สะ…สะ…สะ…สาวใช้ ! ‚
หนานฮัวเอียนพูดติดอ่าง คากล่าวของหลี่ฉีเย่ทาให้เขาตกตะลึง
‛ ท่านผิดปกติเกินไปแล้ว ! ‚
หากเป็ นก่อนหน้านี้ เขาคงตาหนิหลี่ฉีเย่ แต่ตอนนี้เมื่ออยูต่ ่อหน้าเด็กหนุ่ม เขารู ้วา่ ตา
แหน่งของเขานั้นไร้ความหมาย ผูค้ ุม้ กันโม่ไม่กล้าที่จะด่าเขา
‛ เพียงแค่ผหู ้ ญิงคนหนึ่ง ไม่จาเป็ นต้องใส่ ใจ ‚
หลี่ฉีเย่ไม่ตอ้ งคิดมากนัก หลี่ซ่วงเหยียนแน่นอนว่านางควรค่าแก่การครอบครอง แต่
หากเปรี ยบเทียบกับจักรพรรดิอมตะปี งหยาน นางยังคงห่างไกล
หลังจากนั้น หลี่ฉีเย่กไ็ ด้ผกู จิตวิญญาณกับมหายักษ์ท้ งั สี่ เมื่อมันเสร็ จ การเดินทางครั้ง
นี้กถ็ ือว่าสาเร็ จดังนั้นเขาจึงต้องการที่จะกลับไปยังนิกายกายานโบราณด้วยเร็ ว
ช่วงเวลาเหล่านี้ เหล่าผูอ้ าวุโสล้วนไม่ปรากฏตัวรวมทั้งหลี่ซ่วงเหยียน หลี่ฉีเย่ไม่ได้
สนใจว่าพวกเขากาลังวางแผนจะทาอะไร
‛ หากเรากลับ พวกเราจะรายงานเรื่ องนี้กบั ผูอ้ าวุโสเช่นไรดี ? ‚
ก่อนจะกลับ ผูค้ มุ ้ กันโม่เอ่ยถามอย่างลังเล
หลี่ฉีเย่ชาเลืองมองก่อนจะยิม้ และเอ่ย
‛ นี้ข้ ึนอยูก่ บั สิ่ งที่ท่านเลือก ท่านต้องการอยูฝ่ ่ังข้าหรื อฝั่งผูอ้ าวุโส ? ‚

171
คาเหล่านี้ถูกกล่าวออกมาอย่างง่ายดาย แต่มนั ทาให้ผคู ้ ุม้ กันโม่ตวั สัน่ เขาไม่ใช่คนโง่
ก่อนที่จะกลายมาเป็ นผูค้ ุม้ กันเขาผ่านเรื่ องยากลาบากมามากมาย
หนานฮัวเอียนมองไปยังอาจารย์ของเขา หนานฮัวเอียนนั้นกังวลมากกว่าผูค้ ุม้ กันโม่
เสี ยอีก เนื่องจากเขารู ้วา่ นี้เป็ นโอกาสที่ดีหากเขาเลือกข้างถูก
ตาแหน่งของพวกเขาในนิกายกายานโบราณนั้นนับได้วา่ ไม่ต่านัก ภายในตาแหน่งผูค้ ุม้
กันทั้งสิ บสองคน อาจารย์ของเขานั้นอยูอ่ นั ดับสุ ดท้าย แต่เขาก็ยงั เป็ นรองแค่เพียงผู ้
อาวุโสและผูน้ านิกายเท่านั้น หากเขาเลือกอยูข่ า้ งศิษย์ใหม่แน่นอนว่าเขาจะถูกกล่าวว่า
เป็ นคนโง่
ผูค้ ุม้ กันโม่ไม่ตอบ แต่หนานฮัวเอียนเหมือนเห็นแส่ งของประตูบานใหม่ที่กาลังจะเปิ ด
ออก
‛ ท่านอาจารย์ ! ‚
หนานฮัวเอียนสู ดลมหายใจเข้าลึกและกล่าวเตือนอาจารย์
ผูค้ ุม้ กันโม่สะดุง้ ในฐานะที่เขาเป็ นอาจารย์เขาจะไม่รู้ได้อย่างไรว่าศิษย์ของเขาคิด
อะไร ? แต่น้ ีเป็ นเรื่ องที่ยากเกินไป เขาเป็ นถึงผูค้ ุม้ กันแต่ตอ้ งมาอยูภ่ ายใต้คาสัง่ ของ
ศิษย์ใหม่ ? นี้มนั บ้าเกินไปแล้ว !
‛ ไม่วา่ เจ้าจะบอกอะไร ข้าจะทามันทันที ! ‚

172
สุ ดท้ายผูค้ ุม้ กันโม่กก็ ล่าวอย่างหนักแน่น ราวกับเป็ นการตัดสิ นใจครั้งสาคัญของชีวิตที่
เขาจะต้องคิดมากเป็ นพิเศษ
ผูค้ ุม้ กันโม่รู้สึกว่าเขาแก่ข้ ึนไปอีกหลายปี เขายังไม่อยากจะเชื่อว่าตัวเองจะเลือกอยูก่ บั
ศิษย์ใหม่ ไม่เพียงแค่น้ นั เขาจะต้องซ่อนเรื่ องราวต่างๆที่เกิดขึ้นเร็ วๆนี้ดว้ ย…
–––––––––––––––––––––––––––
#อ่าจ่ะเทพธิ ดาของนิกายยังเป็ นได้แค่สาวใช้ ภรรยาของนายน้อยหลี่น้ ีไปเทพจาก
สวรรค์ช้ นั ไหนย๊ะ ! หมัน่ ไส้ !
ตอนที่ 24 เทพธิ ดา (2)
หากเรื่ องนี้รู้ถึงหูคนภายนอก มันจะกลายเป็ นการทรยศนิกายอย่างแน่นอน มีเพียงคน
บ้าหรื อคนโง่เท่านั้นที่จะทาเรื่ องเช่นนี้ ผูค้ ุม้ กันโม่รู้วา่ เขาเป็ นหนึ่งในบรรดาคนทั้งสอง
กลุ่ม แต่สญ
ั ชาตญาณของเขาร้องบอกว่าเด็กหนุ่มคนนี้จะทาให้อนาคตของพวกเราไม่
สิ้ นสุ ด หากพวกเขาทาตามคากล่าวของเด็กหนุ่มที่อายุเพียงสิ บสามปี คนนี้ อย่างไรก็
ตามสัญชาตญาณก็เป็ นเพียงสัญชาตญาณ
หนานฮัวเอียนก็ตกตะลึงเช่นกัน นี้เป็ นการเลือกที่มีความสาคัญต่อชีวิตและชะตากรรม
ของเขาและอาจารย์ หนานฮัวเอียนรู ้ได้ถึงคาตอบนี้เช่นกัน
‛ ขอแค่เพียงศิษย์พพี่ ดู มันออกมา พวกเราจะกระโดดเขากองเพลิงโดยไม่ลงั เล ! ‚
หนานฮัวเอียนกล่าวด้วยความจริ งใจก่อนจะสู ดลมหายใจเข้าลึกเพื่อระงับอารมณ์

173
ก่อนหน้านี้เขาอาจจะเรี ยก หลี่ฉีเย่วา่ ‘ ศิษย์พี่ ‘ แน่นอนว่ามันมีความมายต่างกัน ก่อน
หน้าเขาอาจจะเรี ยกเพราะเด็กหนุ่มเป็ น ‘ ศิษย์พใี่ นนิกาย ‘ แต่แน่นอนว่าครั้งนี้มนั มี
ความหมายลึกซึ้ งกว่านั้น
เด็กหนุ่มอายุเพียงสิ บสามปี ที่กล้าที่จะท้าทายเหล่านิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ เขากล้า
ที่จะท้าทายเหล่าผูอ้ าวุโส ฆ่าคนซึ่ งอยูร่ ะดับหลอมวิญญาณ และพูดคุยอย่างไร้ความ
เคารพยามอยูต่ อ่ หน้าราชาปี ศาจ ! คนอื่นๆอาจจะคิดว่าหลี่ฉีเย่น้ นั จองหองและไม่รู้
ความแข็งแกร่ งของตัวเอง แต่น้ นั ก็เป็ นเพราะพวกเขาไม่เห็นตอนเด็กหนุ่มเดินผ่านป่ า
แห่งความสับสนวุน่ วายและฆ่าผูค้ ุม้ กันฮัวพร้อมทั้งลูกศิษย์ของเขา หนานฮัวเอียน
เข้าใจเป็ นอย่างดีวา่ การรับรู ้ของคนอื่นที่มีต่อหลี่ฉีเย่น้ นั ผิดพลาดขนาดไหน
หลี่ฉีเย่ ศิษย์หลักของนิกายกายานโบราณกล้าที่จะฆ่าผูค้ ุม้ กันและนาเทพธิ ดาของนิกาย
เก้าประตูนกั บุญปี ศาจมาเป็ นสาวใช้ เขาได้วางแผนทุกอย่างไว้แล้วก่อนจะก้าวเข้ามายัง
นิกายและกลับออกจากนิกายโดยไร้บาดแผลใดๆ
หนานฮัวเอียนเป็ นคนฉลาดและเขาคิดเรื่ องนี้อย่างรอบคอบ แม้วา่ เขาจะพยามทั้งชีวิต
มันก็เป็ นเรื่ องยากที่เขาจะกลายเป็ นผูอ้ าวุโสในนิกายกายานโบราณ บางทีการเลือก
ตามหลี่ฉีเย่อาจจะเปลี่ยนโชคชะตาของเขา
‛ สักวันหนึ่งพวกเจ้าทั้งสองจะเข้าใจว่าวันนี้พวกเจ้าได้ตดั สิ นใจสิ่ งที่ฉลาดขนาดไหน
‚
‛ พวกเราควรจะรายงานนิกายเรื่ องนี้อย่างไร ? ‚

174
ผูค้ ุม้ กันโม่ถามอย่างรอบคอบ เหตุการณ์น้ ีเกี่ยวข้องกับการทดสอบและการแต่งงานมัน
มีความสาคัญมากเกินไป เขาจึงไม่รู้วา่ จะกล่าวสิ่ งใด !
หลี่ฉีเย่ยมิ้ ตอบผูค้ ุม้ กันโม่
‛ หากผูอ้ าวุโสหยุนต้องการพูดคุยกับท่าน ในความคิดข้า ท่านควรจะกล่าวเช่นนี้ ….‚
สิ่ งที่หลี่ฉีเย่กล่าวกับเขามันทาให้เขาไม่สบายใจอย่างมาก ก่อนเดินทางมานิกาย ผู ้
อาวุโสหนึ่งหนึ่งของนิกายกายานโบราณพบับเขา และให้สืบเกี่ยวกับเรื่ องของเทพผู ้
พิทกั ษ์เป็ นการลับ ตอนนั้นผูค้ ุม้ กันโม่ไม่เห็นด้วยจึงปฏิเสธ
‛ ข้าเข้าใจ ‚
ผูค้ ุม้ กันโม่รู้วา่ สิ่ งใดที่เขาควรกล่าวหรื อไม่ควรกล่าว สิ่ งเหล่านั้นจะต้องเป็ นประโยชน์
ต่อเขาและหลี่ฉีเย่
ในที่สุดทั้งสามคนก็ออกจากนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ หัวหน้าผูค้ ุม้ กันหยูฮ่ านมาส่ ง
พวกเขาเป็ นการส่ วนตัว ตั้งแต่อดีตไม่มีใครในนิกายกายานโบราณได้รับเกียรติเช่นนี้
ประตูถูกเปิ ดออก ทางเชื่อมระหว่างนิกายกายานโบราณและนิกายเก้าประตูนกั บุญ
ปี ศาจถูกใช้งาน สุ ดท้ายพวกเขาทั้งสามก็ได้กลับบ้าน หลังจากกลับมาที่วดั โบราณศิษย์
อาจารย์สองคนหายใจเข้าลึกและดึงสติของพวกเขากลับมา พวกเขาคิดเกี่ยวกับ
เหตุการณ์น่าตื่นตะลึงที่ผา่ นมา มันทาให้พวกเขาเหมือนอยูใ่ นความฝันและพึงจะตื่น
ขึ้นมา

175
–––––––––––––––––––––––––
เมื่อกลับมาถึงนิกายกายานโบราณ ผูค้ ุม้ กันโม่ไปรายงานสิ่ งที่เกิดขึ้น ขณะที่หลี่ฉีเย่เดิน
กลับไปยังยอดเขาของเขา
หลี่ฉีเย่ยนื่ อยูบ่ นยอดเขาอย่างเงียบๆ เขาทอดมองบรยากาศทั้งหมดของนิกายกายาน
โบราณ เขาจาได้วา่ ครั้งเมื่อจักรพรรดิอมตะมินเหยินยังมีชีวติ อยู่ พื่นที่ของนิกายมี
ขนาดนับล้านไมล์และพลังงานของมันมีมากดัง่ มหาสมุทร
แต่ตอนนี้ ไม่เพียงแต่พ้นื ที่ของนิกายกายานโบราณลดลง แต่พลังงานธรรมชาติของมัน
ก็เหื อดแห้ง ทุกคนที่อยูบ่ นดินแดนแห่งนี้สามารถสัมผัสได้วา่ พลังงานในนิกายนั้นบาง
เบามาก
ทุกวันนี้ นิกายกายานโบราณเปรี ยบเสมือนแสงไฟที่ริบหรี่ ภายใต้สายลมที่จะดับ
เมื่อไหร่ กย็ อ่ มได้
หลี่ฉีเย่ถอหายใจ เขาไม่เลือกเมืองพิทกั ษ์สวรรค์ หรื อ วิหารเทพสงคราม หรื อกระทั้ง
นิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาาจ แต่เขาเลือกนิกายกายานโบราณที่กาลังตกต่าลง
เขาไม่ชอบผูน้ านิกายของนิกายกายานโบราณในอดีตมากนัก ปี นั้น เขาคิดว่ามินเหยิน
จะเลือกศิษย์คนอื่นมาเป็ นผูน้ านิกาย แม้วา่ ศิษย์คนอื่นๆของเขาจะไม่มีความแข็งแกร่ ง
เท่าศิษย์หลัก แต่หลี่ฉีเย่ให้คุณค่ากับลักษณะของคนเหล่านั้นมากกว่าความแข็งแกร่ ง

176
แต่น่าเสี ยดายหลังจากที่เขาตื่นมาจากการหลับไหล เขากับพบว่าศิษย์หลักคนนั้นได้
เป็ นผูน้ านิกายคนใหม่ และประกาศว่านิกายของเขาจะทาในสิ่ งที่ต่างจากเดิม
หลี่ฉีเย่ไม่คอ่ ยชอบคนเช่นนี้นกั คนที่คิดว่าตัวเองนั้นเองนั้นเป็ นคนสาคัญ นั้นเป็ น
เหตุผลว่าทาไมเขาไม่เคยกลับมานิกายกายานโบราณอีกเลย หรื อกังวลว่ามันจะดีข้ ึน
หรื อแย่ลง
อย่างไรก็ตาม ในยุดนี้ ยุคที่เขาได้มีร่างกายที่แท้จริ ง มันเป็ นเหมือนโชคชะตาที่คนแรก
ที่เขาพบเป็ นคนของนิกายกายานโบราณ หลี่ฉีเย่จึงนึกถึงมินเหยิน ในความรู ้สึกของ
เขา ตัวเขาเองเป็ นเหมือนผูส้ ร้างนิกายกายานโบราณที่แท้จริ ง เขามัน่ ใจว่าเขาสามารถ
ทาให้มนั กลับมารุ่ งเรื องได้อย่างเก่า วันหนึ่งหนึ่งนิกายกายานโบราณจะกลับมาทะยาน
ก้าวผ่านชั้นฟ้ า เหยียบย่าสวรรค์และสัน่ สะเทือนปฐพี !
หลี่ฉีเย่จมอยูใ่ นความคิด จึงไม่เห็นการมาถึงของหนาน ฮัวเอียน
‛ ศิษย์พี่ ผูอ้ าวุโสต้องการพบท่าน ‚
หนานฮัวเอียนรอจนหลี่ฉีเย่ทาทุกอย่างเสร็ จ เขาจึงกล่าว
หลี่ฉีเย่พยักหน้าและตามหนานฮัวเอียนไปยังห้องประชุม หกผูอ้ าวุโสอยูท่ ี่น้ ีท้ งั หมด
และดวงตาของพวกเขาจ้องมองไปที่หลี่ฉีเย่
บรรยากาศในห้องประชุมนั้นเต็มไปด้วยความสงบ ทุกคนจมอยูใ่ นความคิดของตัวเอง

177
ก่อนหน้านี้หกผูอ้ าวุโสได้ยนิ รายงานต่างๆมาจากผูค้ ุม้ กันโม่ แต่ผคู ้ ุม้ กันก็ไม่ได้
รายงานทุกอย่าง เขากล่าวถึงเพียงเรื่ องของการทดสอบ การที่เขาผ่านป่ าแห่งความ
สับสนวุน่ วายและเอาชนะเสี่ ยวฮุ่ย แน่นอนว่าเขาไม่ได้พดู ถึง ไม้เท้าทัณอรพิษหรื อการ
ควบคุมมหายักษ์ท้ งั สี่ สุ ดท้ายเขาก็กล่าวว่าการที่หลี่ฉีเย่น้ นั ชนะมาได้เป็ นเพราะโชคดี
อย่างมาก
‛ เจ้าผ่านการทดสอบหรื อไม่ ? ‚
ผูอ้ าวุโสหนึ่งกล่าวอย่างเป็ นทางการกับหลี่ฉีเย่ ความจริ งเหล่าผูอ้ าวุโสไม่มีความ
เชื่อมัน่ เกี่ยวกับการแต่งงานครั้งนี้ แต่เรื่ องไม่น่าเชื่อก็เกิดขึ้น เมื่อหลี่ฉีเย่ได้ผา่ นการ
ทดสอบและรายละเอียดที่น่าสนใจคือการที่เขาผ่านป่ าแห่งการสับสนวุน่ วาย
‛ ผูอ้ าวุโสกล่าวถูกแล้ว ! ดูเหมือนว่าข้าสมควรจะได้รับค่าตอบแทนตามสัญญาถูก
หรื อไม่ ? ‚
หลี่ฉี่เย่ไม่สนใจบรรยากาศอันน่าอึดอัดในห้องประชุมและเอ่ยออกมา
‛ แน่นอนว่าพวกเราจะต้องตอบแทนเจ้า แต่ขา้ อยากจะรู ้ส่ิ งหนึ่ง ‚
ผูอ้ าวุโสหนึ่งถาม
‛ จากที่ขา้ เคยได้ยนิ เสี่ ยวฮุ่ยเป็ นศิษย์ที่มีชื่อเสี ยงของนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ การ
บ่มเพาะของเขาน่าจะอยูร่ ะดับเดียวกับผูค้ ุม้ กันของนิกายเรา เจ้าพึงเขาร่ วมนิกายและ
ไม่เคยฝึ กฝนทักษะใดๆ ถ้าอย่างนั้นเจ้าเอาชนะเขาได้อย่างไรกัน ? ‚

178
‛ เรี ยนผูอ้ าวุโส คัมภีร์ระดับนักบุญนั้นยุง่ ยาก ทักษะการต่อสู ้น้ นั เรี ยบง่าย ข้าฝึ กฝน
ทักษะดาบคูไ่ ร้ลกั ษณ์ ทักษะนี้เป็ นทักษะที่แปลก ตราบใดที่ฝ่ายตรงข้ามแสดงให้เห็น
ถึงข้อผิดพลาด มันอาจจะทาให้พวกเขาตกลงสู่ ความตายทันที เมื่ออีกฝ่ ายตาย การต่อสู ้
ก็จะตัดสิ นผูช้ นะทันทีเช่นกัน ‚
หลี่ฉีเย่กล่าวอย่างใจเย็น
‛ ไร้สาระ ! ‚
ผูอ้ าวุโสหยุนที่ยนื อยูด่ า้ นข้าง กล่าวอย่างเย็นชา
‛ มนุษย์ที่กล้าจะกล่าวว่าเขาสามารถฆ่าคนที่อยูเ่ ขตแดนสวรรค์ได้ดว้ ยทักษะธรรมดา
เป็ นเรื่ องน่าขัน ! ‚
ผูอ้ าวุโสหยุนก่อนหน้านี้เขาเคยสนับสนุนหลี่ฉีเย่ แต่วนั นี้เขากล่าวอย่างเย็นชาและ
ปราศจากความสุ ข
หลี่ฉีเย่เหลือบมองไปที่ผอู ้ าวุหยุนและกล่าว
‛ เรี ยนผูอ้ าวุโสที่เคารพ สิ่ งที่คนอื่นไม่สามารถทาได้ ไม่ได้หมายความว่าข้าจะทา
ไม่ได้ ‚
จากนั้นเขาก็กวาดสายตไปยังผูอ้ าวุโสทั้งหมดและเอ่ย

179
‛ ผูอ้ าวุโส วันนี้ขา้ เป็ นดัง่ วีรบุรุษของนิกายกายานโบราณ หากแท้จริ งแล้วผูอ้ าวุโสนั้น
คิดว่าคดโกงบางอย่าง พวกท่านสามารถถามคาถามเหล่านี้กบั ผูค้ นที่เห็นเหตุการณ์
เช่นผูค้ ุม้ กันโม่หรื อคนของนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ ‚
‛ ผูอ้ าวุโสทุกคนรู ้ดีแก่ใจ ว่าการเดินทางไปยังนิกายเก้าประตูปีศาจครั้งนี้น้ นั เต็มไป
ด้วยอันตราย มันเป็ นเหมือนการเข้าไปฆ่าตัวตาย แต่อย่างไรก็ตาม เพื่อชื่อเสี ยงของ
นิกายกายานโบราณ แม้วา่ ข้าจะตายข้าก็จะทาเช่นนี้อีกครั้ง วันนี้ขา้ กลับมาดังวีรบุรุษ
พวกท่านยังจะสงสัยอะไรอีก ? นี้คือวิธีที่พวกท่านปฏิบตั ิต่อผูม้ ีพระคุณ ? หากนี้เป็ น
เรื่ องจริ ง เช่นนั้นใครจะกล้าเสี่ ยงตัวเองเพื่อนิกายอีกเล่า ? ‚
หลี่ฉีเย่หยุดชัว่ คราวและเอ่ยต่อ
‛ ก่อนที่จะออกเดินทาง พวกเรามีขอ้ ตกลงกัน ผูอ้ าวุโสที่มีเกียรติ หรื อพวกท่าน
ต้องการผิดคาพูด ? หากเป็ นเช่นนั้น ข้าคงทาได้เพียงกล่าวได้วา่ การเข้าร่ วมกับนิกาย
นั้นเป็ นความผิดพลาดอย่างยิง่ นิกายกายานโบราณของเราสื บเชื้อสายจักรพรรดิอมตะ
มาหลายยุค หากกระทั้งผูอ้ าวุโสยังไม่รักษาคาพูด นิกายของเราจะยังน่าเชื่อถืออยูไ่ ด้
อย่างไร ? ‚
‛ ไม่วา่ นิกายของเราจะน่าเชื่อถือหรื อไม่กไ็ ม่ใช่สิ่งที่เจ้าจะออกความเห็น ! ‚
หนึ่งในผูอ้ าวุโสตะโกนออกมา
หลี่ฉีเย่ไม่ได้สนใจการแสดงออกของผูอ้ าวุโสและกล่าว

180
‛ ข้าเสี่ ยงชีวิตตัวเองเพื่อไปยังนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจและกลับมาพร้อมกับความ
สาเร็ จ หากผูอ้ าวุโสกลับคาพูดเหล่านั้นโดยกล่าวหาว่าข้านั้ นั โกหก ข้าก็จะไม่ตาหนิ
ใดๆ ข้าคงทาได้เพียงกล่าวถึงความไม่เป้ นธรรมที่เกิดขึ้น เพราะการเดินทางและมา
พร้อมความสาเร็ จครั้งนี้ มันล้วนแลกมาด้วยชีวิตของข้า ! ‚
พูดจบหลี่ฉีเย่กจ็ อ้ งยังเย็นชาไปยังเหล่าผูอ้ าวุโส
‛ เจ้านี้พดู มากเสี ยจริ ง ! ‚
ขณะนี้เหล่าผูอ้ าวุโสไอออกมา พวกเขารู ้สึกอัปยศนิดหน่อย
ผูอ้ าวุโสหนึ่งเอ่ย
‛ ฉี เย่ ไม่ใช่วา่ พวกเราจะต้องจะตาหนิเจ้า แต่สิ่งนี้เป็ นเรื่ องที่แปลกนัก ปล่อยเรื่ องของ
เสี่ ยวฮุ่ยไปก่อน ข้าต้องการได้ยนิ ว่าเจ้าผ่านป่ าแห่งความสับสนวุน่ วายได้อย่างไร ‚
ดวงตาของผูอ้ าวุโสหนึ่งหรี่ ลง ขณะจ้องไปยังหลี่ฉีเย่ราวกับจะจ้องผ่านร่ างเล็กๆ
ตรงหน้า
––––––––––––––––––––––––––––––
#ผูอ้ าวุโสถามมากจริ ง เดี๋ยวฆ่าทิ้งแม่มมม #ฉี เย่ไม่ได้กล่าว แอดกล่าวเอง ฮี่ๆ
ตอนที่ 25 เกาะอีกาสวรรค์ (1)

181
ตอน นี้ไม่ใช่เพียงแค่ผอู ้ าวุโสหนึ่ง แต่ผอู ้ าวุโสคนอื่นก็พยามที่อ่านใจของหลี่ฉีเย่ หาก
การฆ่าเสี่ ยวฮุ่ยนั้นเป็ นโชค มันอาจจะเป็ นไปได้วา่ หลี่ฉีเย่โจมตีได้สาเร็ จ โชคชะตาไม่
ใช้ส่ิ งที่ควบคุมได้และคนเราอาจจะโชคดีในบางครั้ง
ทว่า ป่ าแห่งความสับสนวุน่ วายนั้นไม่เหมือนกัน ผูอ้ าวุโสทั้งหกต่างรู ้ดีวา่ ตลอดหนึ่ ง
แสนปี ที่ผา่ นมาไม่มีผเู ้ ยาว์คนไหน สามารถผ่านมันทุกระดับได้สาเร็ จ ยกเว้นผูเ้ ยาว์คน
นั้นจะมีระดับเทพเที่ยงธรรม
ถูกกดดันด้วยเหล่าหกผูอ้ าวุโส ผูค้ ุม้ กันโม่และหนานฮัวเอียนล้วนเหงื่อซึ ม
‛ เรี ยนผูอ้ าวุโส ป่ าแห่งความสับสันวุน่ วานนั้นทดสอบจิตใจของคนที่เข้าไป มันไม่ได้
วัดความแข็งแกร่ งหรื อระดับการบ่มเพาะ หากจิตวิญญาณของพวกท่านทรงพลังมาก
พอก็สามารถผ่านป่ าทุกระดับได้ มันไม่ได้มีอะไรยากเย็น ‚
หลี่ฉีเย่ตอบคาถามผูอ้ าวุโสหนึ่ง
‛ ฮึ่ม จิตวิญญาณของเจ้าทรงพลังกว่าผูท้ ี่อยูใ่ นระดับหลอมวิญญาณเช่นนั้นรึ ? ‚
หลี่ฉีเย่ขมวดคิ้วและกล่าว
‛ ผูอ้ าวุโส พลังจิตวิญญาณนั้นไม่เกี่ยวอะไรกับระดับการบ่มเพาะ ผูท้ ี่มีระดับการบ่ม
เพะสู งไม่ได้หมายความว่าจะมีพลังจิตวิญญาณที่สูงตาม แม้กระทั้งคนที่อยูร่ ะดับตัด
สวรรค์หรื อราชาเทพสวรรค์กไ็ ม่มีขอ้ ยกเว้น หากพวกเขามีพลังจิตวิญญาณที่ออ่ นพวก
เขาก็เป็ นเพียงแค่คนที่น่าสงสาร ‚

182
‛ นี้มนั …หรื อเจ้าจะไม่รู้จกั ว่าฟ้ าสู งแผ่นดินต่าเป็ นเช่นไร ? คนเช่นเจ้ากล้าที่จะวิจารณ์
คนซึ่ งอยูใ่ นระดับตัดสวรรค์หรื อราชันเทพสวรรค์ ? ‚
ผูอ้ าวุโสหยุนกล่าว
หลี่ฉีเย่อดทดและเอ่ยต่อ
‛ ข้าเพียงแค่พดู ความจริ ง หากพวกท่านไม่เชื่อและคิดว่าข้านั้นโกหก พวกท่าน
สามารถไปยังนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจและตรวจสอบมัน ! ‚
เห็นหลี่ฉีเย่กาลังหมดความอดทน พี่อาวุโสหนึ่งจึงเอ่ยแทรก
‛ ไม่เป็ นไรพวกเราจะปล่อยเรื่ องนี้ไป แล้วเรื่ องการแต่งงานระหว่างเจ้ากับเทพธิ ดาหลี่
?‚
แม้ ว่าพวกเขาจะไม่พอใจเกี่ยวกับคาอธิบายของเสี่ ยวฮุ่ยและป่ าแห่งความสับสน
วุน่ วาย แต่สิ่งที่สาคัญสุ ดคือการแต่งงาน นิกายกายานโบราณและนิกายเก้าประตู
นักบุญปี ศาจนั้นมีสญ
ั ญากัน ! นิกายกายานโบราณจาเป็ นต้องได้รับการช่วยเหลือจาก
นิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ
‛ เรื่ องนี้พวกท่านน่าจะถามนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ มันไม่ได้เป็ นการตัดสิ นใจของ
ข้า ‚
หลี่ฉีเย่ไม่ตอ้ งการที่จะกล่าวอะไรให้มากความ
‛ ทุกอย่างจบลงแค่น้ ี ! ‚

183
ผู ้ อาวุโสหนึ่งไม่มีทางเลือกนอกจากยอมแพ้ แน่นอนว่าพวกเขาไม่สามารถบังคับหลี่ซ่
วงเหยียนให้แต่งงานกับหลี่ฉีเย่ได้ พวกเขาขาดความแข็งแกร่ งพอที่จะต่อต้านนิกายเก้า
ประตูนกั บุญปี ศาจ
ผูอ้ าวุโสหนึ่งกล่าวต่อ
‛ เจ้าได้ทาสิ่ งที่ยง่ิ ใหญ่ให้กบั นิกาย แน่นอนว่าเราจะทาตามสัญญา… ‚
‛ ศิษย์พี่กู่ ‚
ผูอ้ าวุโสหยุนต้องการจะกล่าวอะไรบางอย่าง แต่ถูกหยุดไว้
ผูอ้ าวุโสหนึ่งจ้องไปยังหลี่ฉีเย่และกล่าวต่อ
‛ อย่างแรก เมื่อเจ้ามาถึงระดับขอบเขตกาเนิดกาย พวกเราจะมอบยาระดับราชาให้เจ้า
อย่างที่สองร่ างกาย ชีวิตและพรสวรรค์ของเจ้า เจ้าสามารถเลือกคัมภีร์การบ่มเพาะได้
อย่างละทักษะทั้งหมดสามทักษะ เจ้าสามารถเลือกทักษะที่แตกต่างกันได้ แต่เจ้าไม่
สามารถเลือกได้เกินสามทักษะ เจ้าพอใจกับเรื่ องนี้หรื อไม่ ? ‚
‛ ดียง่ิ ! ทว่า ข้ายังมีคาขออีกหนึ่งข้อ ‚
ผูอ้ าวุโสหนึ่งกล่าวเสี ยงเรี ยบ
‛ จงบอกมา ‚
‛ ข้ายังคงต้องการยุทธภัณฑ์ ดังนั้นข้าต้องสมบัติระดับชีวิตหรื อสมบัติระดับแท้จริ ง ! ‚

184
หลี่ฉีเย่ตอบ
ผูอ้ าวุโสหนึ่งเห็นด้วย
‛ ดี ไม่วา่ จะเป็ นสมบัติระดับชีวติ ระดับแท้จริ ง หรื อระดับโชคชะตา ตั้งแต่ช้ นั สามลง
มาเจ้าสามารถเลือกมันได้ ‚
‛ ขอบคุณ ผูอ้ าวุโส ‚
หลี่ฉีเย่คานับเล็กน้อย ก่อนจะจากไป
‛ ฮัวเอียน เจ้าไปกับฉี เย่ ! ‚
ผูอ้ าวุโสหนึ่งสัง่ หนานฮัวเอียนหลังจากหลี่ฉีเย่จากไป
หลังจากหลี่ฉีเย่จากไป ผูอ้ าวุโสหยุนก็กล่าวอย่างตื่นๆ
‛ ศิษย์พี่กู่ ข้ากลัวว่าเจ้าเด็กมีปัญหานี้จะเป็ นสายลับของนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ ‚
‛ ท่านกล่าวเช่นนั้นได้อย่างไรผูอ้ าวุโสหยุน ? ‚
ผูอ้ าวุโสคนอื่นต่างสายหัวและไม่เห็นด้วย
‛ โดยส่ วนตัวแล้วข้าก็ไม่คิดว่าจะเป็ นเช่นนั้น นิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจนั้น
แข็งแกร่ งกว่าพวกเรามาก พวกเขาปกครองทัว่ อาณาจักรโบราณและมีขมุ กาลังขนาด
ใหญ่ ทาไมพวกเขาจึงต้องส่ งสายลับเขามาในนิกายเรา ? ‚
‛ ศิษย์พี่จาง พูดมีเหตุผล ‚

185
ผูอ้ าวุโสคนอื่นต่างเห็นด้วย
‛ นิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจล้วนไม่จาเป็ นต้องกังวลเกี่ยวกับพวกเรา ‚
‛ นั้นก็ไม่แน่ บางทีนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจอาจจะปราถนาคัมภีร์ระจักรพรรดิหรื อ
กระทั้งคัมภีร์ระดับเจตจานงแห่งสวรรค์ของพวกเรา ‚
ผูอ้ าวุโสหยุนกล่าวอย่างมืดมน
หลังจากได้ยนิ คากล่าวนี้เหล่าผูอ้ าวุโสเริ่ มที่จะจ้องตากัน
‛ ข้าคิดว่านั้นไม่จาเป็ น ‚
‛ หลี่ฉีเย่มีป้ายคาสัง่ โบราณของนิกายเรา หากเขาต้องการเขาเพีงแค่เปิ ดปากเท่านั้น อีก
ทั้งพวกเรายังไม่สามารถปฏิเสธได้ กลับมาเรื่ องสายลับ หากนิกายเก้าประตูนกั บุญ
ปี ศาจต้องการคัมภีร์ประทับระดับจักรพรรดิจริ ง ใครจะสามารถหยุดราชาปี ศาจหลันลี่
ได้ ? ‚
เหล่า ผูอ้ าวุโสล้วนตกอยูใ่ นความเงียบ หากนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจต้องการคัมภีร์
ประทับของพวกเขาจริ ง พวกเขาสามารถทาลายนิกายกายานโบราณได้อย่าง่ายดาย
หากราชาปี ศาจลงมือด้วยตัวเองใครกันที่จะสามารถหยุดเขาได้
ความจริ งเพียงแค่เหล่าผูอ้ าวุโสของนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจลงมือก็เพียงพอ
‛ ศิษย์พี่กู่ ข้าคิดว่าพวกเราไม่ควรประมาท ระวังไว้กไ็ ม่เสี ยหาย ‚

186
สุ ดท้ายผูอ้ าวุโสหยุนก็ยงั กล่าวดึงดัน
‛ เรื่ องนี้จะต้องรายงานไปยังผูน้ านิกาย ! ‚
ผูอ้ าวุโสหนึ่งกล่าวอย่างจริ งจัง เขาไม่ได้สนใจเรื่ องเหล่านี้อีก
‛ อย่างนั้นก็ดี ! ‚
ผูอ้ าวุโสหยุนมีนา้ เสี ยงกังวลเล็กน้อย เมื่อพูดถึงผูน้ านิกาย
––––––––––––––––––––––––––––––
‛ เหล่าผูอ้ าวุโสคิดว่าท่านเป็ นสายลับจากนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ ‚
หลัง จากออกมาจากห้องประชุม หนานฮัวเอียนกระซิ บต่อหลี่ฉีเย่ เขาเป็ นคนฉลาด
และสามารถคาดเดาความคิดของผูค้ นได้ แน่นอนว่าเขารู ้ส่ิ งที่เหล่าผูอ้ าวุโสคิด
‛ พวกเขาสามารถคิดอะไรก็ได้ตามที่พวกเขาต้องการ ‚
หลี่ ฉี เย่ทาเพียงยิม้ นิกายกายานโบราณตกต่าลงไม่ใช่วา่ ปราศจากเหตุผล แม้วา่ ระดับ
การบ่มเพาะของเหล่าผูอ้ าวุโสจะไม่สูงถึงระดับหลอมวิญญาณ สิ่ งที่สาคัญคือพวกเขา
ไม่สามารถทาอะไรได้อย่างอิสระและไม่มีความเด็ดขาด
เกี่ยวกับเรื่ องนี้ หลี่ฉีเย่เอ่ยถาม
‛ ผูอ้ าวุโสหยุนเป็ นคนเช่นไร ? ‚

187
วันนั้น เมื่อเขากลายเป็ นศิษย์หลักผูอ้ าวุโสหยุนสนับสนุนเขา ทว่าการแสดงออกของ
เขาในวันนี้แตกต่างกันอย่างสิ้ นเชิง
‛ ระวังผูอ้ าวุโสหยุนไว้ ‚
หนานฮัวเอียนมองไปทางซ้ายและขวาก่อนจะกระซิ บ
‛ ผูอ้ าวุโสสอง เสี ยวหยุน เป็ นผูล้ งแข่งขันในตาแหน่งผูน้ านิกายกับผูน้ านิกายคน
ปั จจุบนั และเขาได้พา่ ยแพ้ ต่อมาเขาต้องการให้ศิษย์ของเขาเล้งชิเซี ยง กลายเป็ นศิษย์
หลัก แต่เขาก็ถกู ปฏิเสธจากผูน้ านิกาย เกี่ยวกับตาแหน่งผูน้ านิกายเขายังคงต้องการมัน
เสมอ แม้วา่ เขาจะไม่สามารถขึ้นไปถึงตาแหน่งนั้นแต่เขาก็หวังให้ศิษย์ของเขาได้ มัน
รวมทั้งเขายังได้รับการสันสนุนจากเฉาซ่ง ‚
‛ ข้าเข้าใจ หากข้าเป็ นเพียงขยะแน่นอนว่าไม่สามารถกลายเป็ นผูน้ านิกายแม้วา่ ข้าจะ
เป็ น ศิษย์หลักก็ตาม แต่หากข้าแต่งงานกับหลี่ซ่วงเหยียนมันก็เป็ นอีกเรื่ องหนึ่ง ‚
หลี่ฉีเย่เข้าใจความกังวลของผูอ้ าวุโสหยุน
หนานฮัวเอียนพยักหน้าและกล่าวเสริ ม
‛ ผูอ้ าวุโสหยุนจ่ายเป็ นจานวนมากสาหรับตาแหน่งผูน้ านิกาย เขากลัวว่าผูน้ านิกายจะ
รับอัจฉริ ยะเป็ นศิษย์หลัก เนื่องจากตาแหน่งนี้ยงั ว่างอยู่ เขากล่าวกับผูอ้ าวุโสท่านอื่น
หลายครั้งเพื่อสนับสนุนเล้งชิเซี ยง ทว่าผูน้ านิกายยังคงปฏิเสธ ‚
‛ ถ้างั้น ตอนนี้ผนู ้ านิกายอยูท่ ี่ใดกัน ? ‚

188
หลี่ฉีเย่รู้สึกว่ามันเป็ นเรื่ องแปลก ตั้งแต่เขาเข้ามาในนิกายเขายังไม่เคยเจอผูน้ านิกาย
‛ ผูน้ านิกายแทบจะไม่เคยอยูใ่ นนิกาย นางฝึ กฝนอยูด่ า้ นนอกเสมอ ความจริ งข้าได้พบ
กับนางเพียงสองถึงสามครั้งเท่านั้น ‚
หนานฮัวเอียนเริ่ มกระซิ บเพราะเห็นคนอื่นๆอยูใ่ กล้ๆ
‛ มีขา่ วลือภายในนิกายว่านางถูกบังคับให้ออกไปนอกนิกายโดยเหล่าผูอ้ าวุโส ไม่มี
ใครรู ้แน่ชดั ภายในช่วงเวลาไม่นาน ผูน้ านิกายได้ออกจากนิกายไปพร้อมกับผูค้ ุม้ กัน
บางคน ‚
หลี่ฉีเย่เคาะคางของเขาพร้อมทั้งคาดคะเน
‛ ตอนนี้ ดูเหมือนว่าจะมีการต่อสูภ้ ายในนิกายเป็ นจานวนมาก สถานณ์การภายใน
ปั จจุบนั ดูเหมือนจะว่าจะซับซ้อนมากกว่าที่ขา้ คิด ‚
‛ บางคนกล่าวว่านิกายได้แบ่งออกเป็ นสี่ ฝ่าย ‚
หนานฮัวเอียนกล่าว
‛ มีเหล่าผูค้ ุม้ กันและผูค้ ุม้ กฏจานวนมากที่เข้าร่ วมกับผูน้ านิกาย บางคนเข้าร่ วมกับผู ้
อาวุโสหยุน โดยพวกเขาหวังว่าผูอ้ าวุโสหยุนจะกลายเป็ นผูน้ านิกาย มีกลุม่ หนึ่งอยูฝ่ ่ังผู ้
อาวุโสหนึ่ง ขณะที่ผอู ้ าวุโสอีกสี่ คนยังคงเป็ นกลาง ‚
‛ ผูอ้ าวุโสหนึ่งต้องการจะเป็ นผูน้ านิกายรึ ? ‚

189
หลี่ฉีเย่สอบถาม
หนานฮัวเอียนส่ ายหัว
‛ ไม่มีใครรู ้วา่ ผูอ้ าวุโสหนึ่งคิดสิ่ งใด เขาไม่ได้สนับสนุนผูน้ านิกายอย่างจริ งจัง แต่เขาก็
ไม่แข่งขันเพื่อตาแหน่งนี้ อย่างไรก็ตามเขาก็ยงั มีอิทธิ พลอย่างมากในนิกาย เขาความ
คุมศิษย์ให้มีวินยั และเป็ นคนที่เข้มงวดมาก ดังนั้นศิษย์ส่วนใหญ่จึงกลัวเขา ‚
จาก คาพูดของหนาน ฮัวเอียนทาให้หลี่ฉีเย่ได้เข้าใจสถานการณ์ปัจจุบนั ของนิกาย เมื่อ
คิดเกี่ยวกับมันหลี่ฉีเย่เพียงแค่ส่ายหัวและหัวเราะเบาๆ
––––––––––
เกาะ อีกาสวรรค์ เป็ นสถานที่สาคัญของนิกายกายานโบราณ บางคนกล่าวว่ามันเป็ น
สถานที่ตอ้ งห้าม ปราศจากคาอนุญาติจากผูน้ านิกายหรื อเหล่าผูอ้ าวุโส ไม่มีศิษย์คน
ไหนได้รับอนุญาติให้เข้าเกาะนี้
นอก จากนี้เกาะอีกาสวรรค์อยูใ่ นจุดสู งสุ ดของนิกาย ด้านบนของมันเป็ นอาคารหลัง
เก่ารู ปสามเหลี่ยม ทุกอย่างที่น้ ีคือทักษะต่างๆ สมบัติระดับชีวิต แร่ และอัญมณี รวมทั้ง
สิ่ งมีคา่ ต่างๆของนิกาย
เกาะ นี้มีการคุม้ กันอย่างเข้มงวด มีการป้ องกันอยูแ่ ทบทุกที่ แม้กระทั้งยุงตัวหนึ่งก็ไม่
สามารถผ่านไปได้ ภายในของมันยังได้รับการคุม้ กันของศิษย์ระดับสู งและเหล่าผู ้
อาวุโสบางคน

190
นิกายกายานโบราณ เกาะอีกาสวรรค์น้ นั เป็ นสถานที่ที่สาคัญมากเกินไป สิ่ งที่มีคา่
ทั้งหมดล้วนตั้งอยูบ่ นภูเขาลูกนี้
นอก จากนี้ ยังมีตานานกล่าวถึงเกาะอีกาสวรรค์ อีกว่ายามเมื่อจักรพรรดิอมตะมินเห
ยินแบกเจตจานงของสวรรค์ เขากล่าวว่าเขาได้รับการช่วยเหลือจากสวรรค์ มันได้ส่ง
อีกาทองคามาค่อยช่วยเหลือเขา การทีเขามาถึงจุดสู งสุ ดนี้เป็ นเพราะคาสอนจากอีกาตัว
นั้น ดังนั้นเขาจึงนามันมาตั้งเป็ นชื่อของสถานที่แห่งนี้
––––––––––––––––––––––––––––––––
#เอ๋ อีกาสวรรค์น้ ีหมายถึงใครหว่าาา

191
ตอนที่ 26 เกาะอีกาสวรรค์ (2)
หลี่ฉีเย่ยมิ้ อย่างสดใสหลังจากที่ได้ยนิ เรื่ องที่หนานฮัวเอียนกล่าวถึงต้นกาเนิดเกาะอีกา
สวรรค์ ชื่อนั้นเป็ นชื่อที่เรี ยบง่ายกลับกลายเป็ นว่ามินเหยินตั้งมันเพื่อราลึกถึงเขา
ห้องสามเหลี่ยมโบราณบนยอดเขา เป็ นสถานที่ที่ไม่ใหญ่มากนัก ตัวอาคารเป็ นสี ดา
บริ สุทธิ์ มันให้ความรู ้สึกลึกลับแก่ผทู ้ ี่จอ้ งมอง ความจริ งไม่มีใครในนิกายกายาน
โบราณรู ้วา่ อาคารหลังนี้ถูกสร้างมาจากอะไรและเมื่อไหร่
เมื่อหลี่ฉีเย่และหนานฮัวเอียนเดินเข้ามาถึงอาคารด้านใน หัวใจของหลี่ฉีเย่สนั่ สะท้าน
ผ่านมาหลายปี แต่อาคารหลังนี้ยงั คงตั้งเด่นเป็ นสง่า ความลับต้นกาเนิดของมันยากเกิน
กว่าที่จะจินตนาการ
ในขณะนั้น ดวงตาของเด็กหนุ่มจ้องอยูก่ บั แท่นบูชาโบราณภายในอาคาร จากความ
ทรงจาของเขาแท่นบูชานี้ไม่ได้มีต้ งั แต่ครั้งแรกที่สร้างอาคารหลังนี้
ด้านหน้าของแท่นบูชา ชายหนุ่มร่ างกายสู งใหญ่กาลังนัง่ อยู่ ไม่สามารถคาดเดาอายุ
ของเขาได้ผมของเขายุง่ เหยิงและเคราสี ขาวปกคลุมไปทัว่ ใบหน้า มีหญ้าและพืชต่างๆ
ขึ้นปกคลุมไปทั้วร่ างกายของเขา ใครจะรู ้วา่ นานแค่ไหนแล้วที่เขานัง่ อยูต่ รงนั้น ?
ดวงตาของเขายังคงปิ ดอยู่ หากเขาไม่ได้หายใจอย่างสม่าเสมอ หลายคนคงคิดว่าเขา
เป็ นเพียงซากศพที่แห้งเหี่ ยว

192
แต่ที่น่าแปลกใจคือแขนและขาของเขาถูกรัดด้วยโซ่โลหะขนาดใหญ่ หลายๆคน
อาจจะไม่รู้ แต่หลี่ฉีเย่รู้วา่ โซ่น้ ีสร้างมาจากแร่ แมงมุมโลหะทมิฬ มันเป็ นหนึ่งในแร่
อมตะที่หายาก
คนแบบไหนกันที่มีคา่ พอที่จะใช้แร่ ที่หายากนี้มนั ทาเป็ นโซ่รัดตัวเขาไว้ ? ไม่เพียงแค่
นั้น มันดูเหมือนว่าคนด้านหน้าของเขาก็เต็มใจที่จะถูกโซ่น้ นั มัดตัวไว้ดว้ ย
เห็นหลี่ฉีเย่เดินอยูด่ า้ นหน้าของชายคนนั้น หนานฮัวเอียนกระซิบเบาๆ
‛ นี้คือการป้ องกันของอาคารโบราณหลังนี้ ไม่มีใครรู ้พ้นื หลังหรื อต้นกาเนิดของเขา ‚
‛ ทาไมเขาจึงถูกล่ามโซ่ไว้ที่น้ ี ? ‚
หลี่ฉีเย่ถามขณะที่จอ้ งมองชายคนนั้น
หนานฮัวเอียนส่ ายหัวและเอ่ย
‛ ไม่มีใครรู ้ ข้ากลัวว่ากระทั้งทุกคนในนิกายไม่สามารถตอบคาถามของท่านได้ มัน
อาจจะกล่าวได้วา่ เขาได้ถูกล่ามไว้ที่น้ ีมาเป็ นเวลานาน แม้แต่อาจารย์ของข้าก็ยงั ไม่รู้วา่
ทาไม บางคนกล่าวว่าเขาเป็ นศิษย์ของนิกาย แต่เขาทาความผิดร้ายแรงนั้นจึงเป็ นเหตุ
ให้เขาถูกล่ามโซ่ไว้ ‚
หลี่ฉีเย่เอียงหัวของเขาเล็กน้อย ก่อนจะหยุดการพูดคุยและเดินเขาไปในอาคารพร้อม
หนานฮัวเอียน

193
เมื่อพวกเขาเดินเข้าไป ชายคนที่ถูกล่ามโซ่อยูๆ่ ก็เปิ ดตาของเขาออก เขาจ้องมองทั้งสอง
ด้วยความรู ้สึกอันน่าขนลุก มันดูเหมือนกับว่าเขาได้ผา่ นการฆ่าฟันมานับไม่ถว้ น กลิ่น
อายของเขากระทั้งผูท้ ี่อยูใ่ นระดับชะตาลี้ลบั หรื อตัดสวรรค์ยงั ต้องตัวสัน่ จากนั้นเขาก็
ปิ ดตาของเขาราวกับไม่เคยเปิ ดมันออกมาก่อน
จากภายนอกอาคารหลังนี้ดูเหมือนจะเล็ก ทว่าภายในนั้นแตกต่างเป็ นอย่างมาก ด้านใน
นั้นมีพื่นที่ขนาดใหญ่นบั ร้อยไมล์ มันถูกออกแบบมาอย่างปราณี ต กลิ่นอายความ
เก่าแก่โบราณอบอวนไปทัว่
‛ ที้น้ ีเป็ นห้องเก็บขุมสมบัติมากมาย มันแบ่งออกเป็ นสามส่ วน ประกอบด้วยยุทธภัณฑ์
ทักษะและสมบัติ ‚
หลังจากมองรอบๆหนานฮัวเอียนอธิ บายต่อว่า
‛ ในแต่ละห้องจะมีการตรวจสอบ ศิษย์แต่ละคนจะต้องได้รับการตรวจสอบก่อนจะ
ได้รับอนุญาติให้เข้าไป ‚
ตอนนี้ เขาเอ่ยถามหลี่ฉีเย่
‛ ศิษย์พี่ ท่านต้องการจะไปที่ไหนเป็ นที่แรก ? ‚
‛ เริ่ มจากห้องเก็บคัมภีร์ ! ‚
หลี่ฉีเย่ตอบอย่างรวดเร็ วหลังจากตรวจสอบด้านในทั้งหมด

194
มีศิษย์แปดคนพร้อมทั้งผูค้ ุม้ กันอยูร่ อบห้องเก็บคัมภีร์ เมื่อหนานฮัวเอียนและหลี่ฉีเย่
แสดงป้ ายคาสัง่ ของผูอ้ าวุโสพวกเขาก็เข้ามายังด้านใน
จากนั้นภาพที่ไม่สามารถอธิ บายได้กป็ รากฏสู่ สายตา ภายในห้องด้านในไม่สามารถ
มองเห็นจุดสิ้ นสุ ดของห้องนี้ได้ ความกว้างของมันยาวสุ ดลูกหูลูกตา
มีศิษย์ไม่กี่คนที่อยูท่ ี่น้ ี พวกเขากาลังมองหาทักษะที่เหมาะสม หนานฮัวเอียนเป็ นคน
พิเศษ เมื่อเขาเข้ามาทาให้เกิดการพูดคุยของศิษย์คนอื่น
หลี่ฉีเย่น้ นั ต่างออกไป เขาเป็ นเพียงศิษย์ใหม่ และเหล่าศิษย์ภายในนิกายไม่ได้
ประทับใจเขาตั้งแต่แรก แม้นิกายจะเสื่ อมถอยลงแต่กย็ งั คงเป็ นนิกายของจักรพรรดิ
อมตะ มันไม่มีทางเป็ นไปได้ที่มนุษย์จะกลายมาเป็ นศิษย์หลัก
สิ่ งที่ตลกคือเขายังถูกกล่าวหาว่าเขาเป็ นเศษขยะ ขณะที่เขามีร่าง ชีวิตและพรสวรรค์
ระดับมนุษย์ ศิษย์หลักควรจะแข็งแกร่ งกว่าศิษย์ท้ งั หมดภายในนิกาย ตาแหน่งนี้ลว้ น
เป็ นที่หมายปองของศิษย์ตา่ งๆภายในนิกายที่ทุมเทเวลาและพลังเพื่อนิกาย ทว่าพวกเขา
ไม่ได้รับการยอมรับจากผูน้ านิกาย นี้ทาให้เหล่าศิษย์ลว้ นโกรธแค้นและเห็นถึงความ
ไม่เหมาะสมของตาแหน่งนี้
ถึงแม้พวกเขาจะไม่กล้าตั้งคาถามกับการตัดสิ นใจของเหล่าผูอ้ าวุโส แต่ไม่ได้
หมายความว่าพวกเขาจะยอมรับหลี่ฉีเย่
‛ นั้นคงเป็ นหลี่ฉีเย่ ‚

195
เหล่าศิษย์ต่างมองที่หลี่ฉีเย่ต้ งั แต่หวั จรดเท้า มันก็เหมือนกับว่าเขากาลังมองตัว
ประหลาด ความจริ งหลายคนคิดที่จะขโมยป้ ายคาสัง่ โบราณ แต่ไม่มีใครประสบความ
สาเร็ จ แต่ทนั ใดนั้นชายชรากลับมอบมันให้หลี่ฉีเย่ ไม่มีใครคาดคิดถึงเรื่ องนี้มาก่อน
‛ นั้นคือเขา ข้าได้ยนิ ว่าเขามอบรางวัลให้ซานกุ่ยเย่อยูใ่ นหอเริ งรมณ์เป็ นเวลาสิ บวันสิ บ
คืน ‚
ศิษย์อีกคนเอ่ยขัด
ศิษย์ที่ทาราวกับรู ้ทุกสิ่ ง ส้ายหัวและกล่าว
‛ นั้นไม่ถูกต้อง ไม่ใช่แค่สิบวันสิ บคืน แต่เขาได้ซ้ื อคูแ่ ฝดหญิงงามมอบให้แก่ชายชรา
ด้วยและยังค่อยให้บริ การชายชราเป็ นระยะเวลาสามปี นี้เป็ นสาเหตุวา่ ทาไมชายแก่คน
นั้นถึงมอบป้ ายให้กบั เขา ‚
เรื่ องบางอย่างได้ถูกกล่าวต่อจนมันเกินความจริ งไปมาก บางคนกล่าวว่าหลี่ฉีเย่เช่าหอ
เริ งรมณ์ให้ซานกุยเย่เป็ นเวลาสิ บปี บางคนกล่าวว่าเขามอบสาวงามให้ไม่จากัด แม้จะ
แตกต่างกันในรายละเอียด แต่หลักๆก็คือกล่าวถึงหลี่ฉีเย่ใช้กลโกงต่างๆเพือ่ หลอกซาน
กุยเย่…
–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
–––––––––––––––
#เดี่ยวก่อนนรออีกแปปเดี่ยวพี่ฉีจะมาตบเรี ยงตัวเบยยย หึ หึหึ

196
ตอนที่ 27 คัมภีร์เสี้ ยวแสงตะวันหวน (1)
‛ ฮึ่มม ข้าไม่อยากจะเชื่อว่าเหล่าผูอ้ าวุโสจะอนุญาติให้ขยะเช่นนี้กลายมาเป็ นศิษย์ หลัก
เจ้าเด็กคนนี้เป็ นความอับอายของนิกายกายานโบราณ ‚
เหล่าศิษย์ต่างตะโกน
ศิษย์บางคนคิดว่ามีบางอย่างแปลกจึงเอ่ยถาม
‛ ไม่ใช่วา่ เขาต้องไปรับการทดสอบที่นิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจหรอกรึ ? ทาไมเขา
จึงกลับมาเร็ วนัก ‚
‛ ฮะๆ แน่นอนว่าการทดสอบนั้นเขาต้องล้มเหลวอยูแ่ ล้ว คนเช่นเขาจะกลายเป็ น
คูค่ รองของเทพธิ ดาแห่งนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจได้ เช่นไร นั้นเป็ นเพียงฝัน
กลางวัน เห็นได้ชดั ว่าเขาเป็ นคางคกที่ตอ้ งการจะกินเนื้อหงส์ ‚
ศิษย์อีกหลายคนต่างแสดงความคิดเห็นอย่างสนุกปาก
หก ผูอ้ าวุโสยังไม่ได้ประกาศความสาเร็ จของหลี่ฉีเย่ในการผ่านการทดสอบ เพราะว่า
พวกเขายังไม่แน่ใจถึงการตัดสิ นใจของนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ ปราศจากข้อตกลง
พวกเขาไม่กล้าจะประกาศการแต่งงานระหว่างหลี่ฉีเย่กบั หลี่ซ่วง เหยียน หากหลี่ซ่วง
เหยียนไม่เห็นด้วยและพวกเขาประกาศออกไป มันอาจจะเป็ นการกระทบความ
บริ สุทธิ์ ของนางและทาให้เรื่ องดังกล่าวลุกลามไป ทัว่ นิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ

197
หลัง จากได้ยนิ ความคิดจากศิษย์คนอื่นๆในนิกาย หนานฮัวเอียนอับอายและไม่พอใจ
แต่เขาไม่สามารถเปิ ดเผยความลับที่แท้ของเรื่ องนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจได้
ใน ฐานะเหยือ่ ของการพูดคุยครั้งนี้ หลี่ฉีเย่เองก็ได้ยนิ ทุกเรื่ องผ่านการเดินทางครั้งนี้
แต่เขาทาราวกับว่าเขาไม่ได้ยนิ เขาเดินไปอย่างใจเย็นและเลือกหยิบอ่านคัมภีร์อย่าง
สงบที่ละเล่ม
คัมภีร์ หลากหลายเล่มวางอยูบ่ นชั้น บางเล่มเป็ นเล่มที่แท้จริ ง บางเล่มถูกคัดลอกด้วย
มือ บางส่ วนถูกบนทึกไว้ในแผ่นหิ นลึกลับ เนื่องจากหลายหลากจุดประสงค์ จาก
ทักษะการฝึ กฝนร่ างกาย จนถึงยกระดับชีวิตและบ่มเพาะพรสวรรค์
‛ มีทกั ษะอยูท่ ี่น้ ีมากมายนัก มันถูกเก็บมาหลายรุ่ นและผ่านมาหลายยุค บางที่มนั
อาจจะถูกสร้างขึ้นโดยพวกเขา บ้างมันอาจจะถูกนามาจากนิกายอื่น ‚
หนานฮัวเอียนกล่าวกับหลี่ฉีเย่
‛ หากศิษย์พี่ตอ้ งการทักษะระดับจักรพรรดิ ศิษย์พี่ตอ้ งขึ้นไปยังชั้นสาม ทักษะในชั้น
แรกนั้นเป็ นเพียงทักษะระดับต่าที่ทุกคนสามารถเรี ยนรู ้มนั ได้ สาหรับชั้นที่สองเป็ น
ทักษะสาหรับศิษย์ที่ได้รับการสนับสนุนจากผูอ้ าวุโส หรื อเหล่าผูค้ ุม้ กฏ ‚
หลี่ ฉี เย่ไม่ได้รีบร้อนมากนัก เขายังคงจ้องมองไปยังชั้นที่แตกต่างกัน แต่เขามีบางอย่าง
ในใจ เขาเริ่ มต้นตั้งแต่ช้ นั แรกไปจนถึงชั้นสาม ระหว่างทางเขาเห็นทักษะระดับ
จักรพรรดิสองสามเล่ม แต่พวกมันไม่ได้น่ากลัวนัก

198
ระหว่าง นี้ เขาพบว่ายิง่ เขาขึ้นไปยังชั้นที่สูงขึ้น ชั้นวางเริ่ มที่จะวางหนังสื อน้อยลง หรื อ
บางที่กไ็ ม่มี เห็นได้ชดั ว่ามันถูกหยิบยกออกไป
‛ มีทางที่ทกั ษะเหล่านี้จะถูกหยิบยืมออกไปหรื อไม่ ? ‚
หลี่ฉีเย่มองไปยังชั้นสามและเอ่ยกล่าว
หนานฮัวเอียนส่ ายหัว
‛ ข้าได้ยนิ มาว่าพวกเราศูนย์เสี ยพวกมันไปเป็ นจานวนมาก ‚
เขามองไปรอบๆก่อนจะกระซิ บ
‛ อาจารย์ของข้าบอกว่า ความจริ งก็คือนิกายของพวกเราไม่ได้มีทกั ษะระดับจักรพรรดิ
มากนัก อีกทั้งเร็ วๆนี้มนั ยังศูนย์หายไปจานวนสามถึงห้าทักษะ หากเราศูนย์เสี ยพวก
มันไปมากกว่านี้ พวกเราคงเป็ นของนิกายจักรพรรดิอมตะเพียงแค่ชื่อเท่านั้น ‚
หลัง จากที่มินเหยินแบกเจตจานงของสวรรค์ เขาได้สร้างทักษะระดับจักรพรรดิและ
ระดับนักบุญจานวนมาก ทักษะบางอย่างมีความสามารถพอที่จะสัน่ คลอนสวรรค์ มี
ข่าวลือว่าก่อนที่เข้าจะจากไปเขาได้ทิ้งคาภีร์ประทับระดับเจตจานงของ สวรรค์ไว้ให้
‛ เป็ นไปได้หรื อไม่วา่ คนอื่นขโมยไปจากพวกเรา ? ‚
หลี่ ฉี เย่ความจริ งเขารู ้วา่ ในนิกายกายานโบราณมีทกั ษะระดับจักรพรรดิมากมายขนาด
ไหน มันไม่ใช่เพียงของที่มินเหยินสร้างแต่มนั ยังรวมถึง ของที่หลี่ฉีเย่ได้นามันมาจาก
นิกายอื่นๆอีกด้วย บางสิ่ งของนามาจากบุคโบราณ บางเล่มเขานามามันจากปี ศาจ

199
บรรพกาล , เผ่าโลหิ ตเดชาสวรรค์ , เผ่ายักษ์ช้ นั สูง , เผ่าเอลฟ์ ชั้นสู ง กระทั้งอาณาจักร
โบราณ..อาจจะสรุ ปได้เวลาภายในระยะเวลาไม่นาน หลี่ฉีเย่ได้ออกปล้นมาแล้วทั้งเก้า
โลก
‛ ข้าไม่แน่ใจเกี่ยวกับเรื่ องนี้มากนัก ข้าได้ยนิ มาว่าตลอดระยะเวลาห้าหมื่นปี ที่ผา่ น
อัจฉริ ยะของเราหายไปท่ามกลาง การต่อสู ้มากมาย จนกระทั้งมีขา่ วลือมาว่าคัมภีร์จกั
พรรดิบางอันถูกผนึกไว้โดยหัวหน้าผู ้ อาวุโสมู่ แต่วา่ บางคนก็กล่าวว่านิกายเทพสวรรค์
ได้ขโมยมันไป เมื่อพวกเราได้แพ้ให้กบั พวกเขาเมื่อสามหมื่นปี ก่อน ‚
‛ เจ้ากาลังพูดถึงจักรพรรดินอ้ ยมู่ ? ‚
คาพูดของหนานฮัวเอียน ทาให้หลี่ฉีเย่นึกถึงอัจฉริ ยะที่เก่งกาจของนิกายกายานโบราณ
ตลอดห้าหมื่นปี ที่ผา่ นมา
‛ ใช่แล้ว หัวหน้าผูอ้ าวุโสมู่ ! ‚
เมื่อพูดถึงจักรพรรน้อย มู่ เลือดของหนานฮัวเอียนเต็มไปด้วยความภูมิใจและเอ่ยต่อ
‛ ตามตานาน ภายในระยะเวลาห้าหมื่นปี ที่ผา่ นมาหัวหน้าผูอ้ าวุโสมู่ เป็ นคนที่มี
ความสามารถพอที่จะกลายเป็ นจักรพรรดิอมตะของนิกายเรา ต่อจากจักรพรรดิอมตะ
มินเหยิน เขาเป็ นคูแ่ ข็งที่แข็งแกร่ งของจักรพรรดิอมตะต้ากง ข้าเคยได้ยนิ มาว่ายามเมื่อ
เขาแข่งกับจักรพรรดิอมตะต้ากงในการพิชิตเจตนานง ของสวรรค์ ดูเหมือนว่าเขาจะ
ชนะสามครั้งและแพ้สามครั้ง ถึงอย่างนั้นจักรพรรดิอมตะต้าก้งก็ยงั แพ้ให้กบั หัวหน้าผู ้

200
อาวุโสมู่ถึงสามค รั้ง ปี นั้นเป็ นปี ที่นิกายของเราแข็งแกร่ งที่สุดลองมาจากยุคของ
จักรพรรดิมินเหยิน พวกเราสามารถที่จะสัน่ สะเทือนโลกของจักรพรรดิมนุษย์ได้
ไม่ใช่เพียงแค่ดินแดนตอนกลางเท่านั้น ‚
หนานฮัวเอียนยังไม่หยุดพูดของจักรพรรดินอ้ ยมู่ เนื่องจากเขาเป็ นความภูมิใจของ
นิกายลองมาจากจักรพรรดิอมตะมินเหยิน
‛ แต่ในท้ายที่สุดแล้วคนที่ได้รับเจตจานงของสวรรค์กค็ ือจักรพรรดิอมตะต้ากง ‚
ตรงกันข้ามกับหนานฮัวเอียนที่ตื่นเต้น หลี่ฉีเย่กล่าวอย่างราบเรี ยบ
คาพูดของหลี่ฉีเย่น้ นั ราวกับน้าเย็นที่สาดเข้าหน้าขอหนานฮัวเอียน จากนั้นเขาก็คอตก
และกล่าว
‛ หลังจากการต่อสู ้ครั้งสุ ดท้าย หัวหน้าผูอ้ าวุโสมู่กไ็ ม่เคยปรากฏตัวอีกเลย บางคน
กล่าวว่าเขาตายระหว่างการต่อสู ้ครั้งนั้น ขณะที่บางคนกล่าวว่าเขาได้กลับสู่ ตน้ กาเนิด
ของตัวเองและจากไป ‚
‛ มีอะไรอยูบ่ นสามชั้นกลางบ้าง ? ‚
หลี่ฉีเย่เงยหน้าและถาม เขาได้รับอนุญาติให้อยูเ่ พียงสามชั้นแรก
‛ อาจารย์ของข้ากล่าวว่าเขาเคยไปที่น้ นั เพียงสองครั้ง แต่ปริ มาณทักษะในชั้นนั้น
สามารถนับได้ดว้ ยนิ้วมือ ‚

201
หลี่ ฉี เย่เงียบ มันดูเหมือนว่านิกายกายานโบราณจะเหลือเพียงแค่ชื่อ สายเลือดของ
จักรพรรดิที่ไหนที่จะมีคมั ภีร์ระดับจักรพรรดิเพียงไม่กี่เล่ม ? นอกจากนี้พวกมันดู
เหมือนจะค่อยๆลดลง
สุ ดท้ายหลี่ฉีเย่กอ็ ยูท่ ี่ช้ นั สาม และเลือกทักษะง่ายๆเพียงไม่กี่ทกั ษะ
เมื่อหนานฮัวเอียน เห็นทักษะจานวนหนึ่งร้อยยีส่ ิ บเล่มที่หลี่ฉีเย่เลือกมา เขากล่าวอย่าง
ลังเล
‛ ศิษย์พี่ทกั ษะเหล่านี้เป็ นเพียงทักษะการต่อสู ้ มันไม่มีคา่ พอให้ท่านใส่ ใจ ใครก็ตามใน
นิกายสามารถฝึ กพวกมันได้ ท่านต้องการจะเปลี่ยนมันหรื อไม่ ? ‚
‛ ข้ามีเส้นทางของตัวเอง ‚
หลี่ฉีเย่ส่ายหัว
หนานฮัวเอียน ตรวจสอบทักษะเหล่านั้น เขารู ้วา่ หลี่ฉีเย่เป็ นคนที่ละเอียดรอบคอบมาก
และทุกสิ่ งที่เขาทามันมีเหตุผลเบื้องหลังเสมอ
เมื่อ หลี่ฉีเย่และหนานฮัวเอียนแบกทักษะต่างๆไปยังด้านหน้า ศิษย์คนอื่นๆต่างมอง
พวกเขาราวกับเป็ นคนบ้านนอก แม้แต่ศิษย์ที่ทาหน้าที่ในการตรวจสอบทักษะก็มอง
พวกเขาอย่างแปลกประหลาด
‛ ผูอ้ าวุโสบอกแก่ขา้ ว่าท่านสามารถเลือกทักษะได้สามทักษะ ‚
ศิษย์คนนั้นตรวจสอบคาสัง่ ของผูอ้ าวุโสและกล่าว

202
หลี่ฉีเย่ตอบอย่างช้าๆ
‛ ข้ารู ้ ข้าสามารถเลือกทักษะการบ่มเพาได้หนึ่งอย่าง ทักษะการฝึ กฝนชีวติ ได้หนึ่งอย่ง
และทักษะที่สามข้าไม่ได้เลือก สาหรับทักษะการต่อสู ้ที่ธรรมดาเหล่านี้ หนานฮัวเอียน
กล่าวแก่ขา้ ว่าใครๆก็สามารถหยิบมันไปฝึ กได้ นั้นรวมทั้งข้าด้วยถูกต้องหรื อไม่ ? ‚
ศิษย์คนนั้นมองไปรอบๆ ก่อนจะจมไปยังคาสัง่ ของเหล่าผูอ้ าวุโส
พวกเขานับทักษะที่แตกต่างกัน
‛ ทั้งหมดมีสี่สิบทักษะการต่อสู ้เฉพาะด้าน สามสิ บทักษะการต่อสู ้แบบผสมผสาน
และสี่ สิบทักษะการฝึ กฝนร่ างกาย‛
ทักษะการฝึ กฝนเหล่านี้แทบจะเรี ยกได้วา่ ไร้คา่ หากเปรี ยบเทียบกับทักษะอื่นๆ ศิษย์ผู ้
ตรวจสอบล้วนประหลาดใจกับการเลือกของหลี่ฉีเย่
จากฝุ่ นที่กระจายออกมาจากหนังสื อทักษะเหล่านี้ ชัดเจนว่าไม่มีใครในนิกายสนที่จะ
อ่านพวกมันมานานแล้ว
ศิษย์คนอื่นอดไม่ได้ที่จะหัวเราะหลี่ฉีเย่ เขาเลือกทักษะการฝึ กฝนมากกว่าหนึ่งร้อย
ทักษะ
‛ เจ้าโง่ ข้าไม่สามารถบอกได้วา่ นี้เป็ นสิ่ งที่ดีหรื อไม่ดี แม้วา่ เจ้าจะศึกษาทักษะการต่อสู ้
ทั้งหมดในโลก เจ้าจะกลายเป็ นเพียงคนทัว่ ไปเท่านั้น ‚
เหล่าศิษย์เริ่ มจะซุบซิ บกัน

203
ศิษย์อีกคนหนึ่งเริ่ มเข้ามาร่ วมตะโกน
‛ ศิษย์พหี่ วัง นี้เรี ยกว่ารู ้ขอ้ จากัดของตัวเอง ทักษะการบ่มเพาะขั้นสู งล้วนไม่เหมาะกับ
คนที่มีเพียงร่ างกาย ชีวิตและพรสวรค์ระดับมนุษย์อยูแ่ ล้ว เขารู ้วา่ เขาไม่สามารถฝึ กฝน
พวกมันได้แม้วา่ จะใช้เวลานับสิ บปี ก็ตาม ดังนั้นเขาจึงเลือกฝึ กทักษะการต่อสู ้แทน ! ‛
–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
#อยากให้พี่ฉีมาตบพวกนี้เร็ วๆจังงง ปากนะปาก หึ่ ยยย
ตอนที่ 28 คัมภีร์เสี้ ยวแสงตะวันหวน (2)
หอสมุดคัมภีร์มีทกั ษะเหล่านี้อยูเ่ ป็ นเวลานาน ทว่ามันก็แค่น้ นั มีศิษย์ไม่มากนักที่จะ
ฝึ กฝนทักษะมนุษย์เหล่านี้ ปล่อยให้คนบ้ายืมไปหนึ่งร้อยยีส่ ิ บเล่มล้วนไม่ใช่เรื่ อง
เสี ยหาย
หลี่ฉีเย่จอ้ งอย่างเย็นชาไปยังผูค้ นที่หวั เราะเขา หนานฮัวเอียนยืนตัวชิดกับหลี่ฉีเย่ เขา
เป็ นห่วงแทนคนพวกนั้นจริ งๆ คนอื่นๆอาจจะไม่ทราบ แต่ตวั เขานั้นรู ้ดีวา่ หลี่ฉีเย่เป็ น
นักฆ่าที่สามารถฆ่าคนได้โดยไม่กระพริ บตา แม้แต่ตหู่ ยันกวางหรื อเสี่ ยวฮุ่ยพวกเขายัง
ถูกฟันขาดเป็ นชิ้นๆ แล้วศิษย์เหล่านี้จะเหลืออะไร
ศิษย์ที่ตรวจสอบกล่าวอย่างหวังดีวา่
‛ ทักษะการต่อสู ้เหล่านี้สามารถฝึ กฝนเพื่อความสนุกสนานได้ แต่เจ้าไม่ควรเน้นมัน
มากเกินไป ‚

204
หลี่ฉีเย่หนั ไปตอบศิษย์คนนั้น
‛ ทักษะแรกที่ขา้ ฝึ กฝนคือ ดาบคูไ่ ร้ลกั ษณ์ มันเป็ นเพียงแค่ทกั ษะการป้ องกันตัวปกติ
แต่มนั ทรงอานาจเป็ นอย่างยิง่ บางทีหากข้าฝึ กฝนทักษะเหล่านี้ท้ งั หมด ข้าอาจจะ
กลายเป็ นผูไ้ ร้เทียมทามก็เป็ นได้ ‚
ศิษย์คนนั้นส่ ายหัวและกล่าวอย่างจริ งจัง
‛ ทักษะเหล่านี้เป็ นเพียงของข้างถนน หากเจ้าต้องการฝึ กฝนเพียงเลือกมันหนึ่งหรื อ
สองทักษะ หากเลือกทั้งหนึ่งร้อยเล่มมันจะทาให้เจ้าเสี ยเวลา และทักษะการบ่มเพาะ
ของเจ้าจะช้าลง ! ‚
‛ นี้ท่านผูอ้ าวุโสหนุ่ม เขาไม่ตอ้ งการที่จะฟังคาแนะนาที่ดีของท่าน ท่านก็ไม่ควรจะไป
สนใจเขาให้เปลืองลมหายใจ ‚
ในสายตาของคนอื่นหลี่ฉีเย่เป็ นคนที่โง่มากต้องต้องฝึ กทักษะเหล่านี้
แน่นอนว่าหลี่ฉีเย่จงใจเลือกทักษะเหล่านี้ ไม่อย่างนั้นผูอ้ าวุโสหนุ่มคงไม่หยุดเขาและ
ยังคงให้คาแนะนาที่ดีต่อหลี่ฉีเย่
เมื่อหลี่ฉีเย่มอบทักษะที่สองให้เขา ศิษย์คนนั้นพยักหน้าและกล่าว
‛ ดูเหมือนเจ้าจะเลือกทักษะการบ่มเพาะได้ดี ทักษะ ‘ หกปั กษาร่ ายรา ‘ แม้จะเป็ น
ทักษะระดับจักรพรรดิที่ไม่สมบูรณ์ แต่หากเจ้าสามารถฝึ กฝนมันได้สาเร็ จในอนาคคต
เจ้ามีโอกาสที่จะฝึ กฝน ‘ หกปั กษาสยายปี ก’ มันจะเป็ นพื้นฐานที่ดี ‚

205
หลังจากได้ยนิ คากล่าว เหล่าสายตาของศิษย์คนอื่นๆเต็มไปด้วยความอิจฉาและความ
โลภ นี้เป็ นคัมภีร์ระดับจักรพรรดิ แม้วา่ มันจะไม่สมบูรณ์ ประสิ ทธิ ภาพของมันก็ยงั
ดีกว่าคัมภีร์ระดับนักบุญ แม้วา่ คัมภีร์ระดับเทพเที่ยงธรรมก็ไม่สามารถเทียบได้
‛ ทาไมเขาจึงไม่ได้รับคัมภีร์ระดับอมตะ ? ‚
‛ ฮึ่มม เขาเป็ นเพียงแค่คนไร้ประโยชน์ คัมภีร์ระดับสู งเช่นคัมภีร์อมตะ…เขาไม่คคู่ วร
แม้แต่ในฝัน หากให้เขาไป ขยะเช่นนี้คนใช้เวลาทั้งชีวิตกว่าจะฝึ กฝนมันสาเร็ จ ‚
คากล่าวขอศิษย์เหล่านี้ยง่ิ มากขึ้น ทว่าปากของพวกเขาก็ปิดลงทันทีที่เห็นสายตาของผู ้
คุม้ กันที่อยูข่ า้ งๆ
หลี่ฉีเย่ได้รับคาสัง่ มาจากหกผูอ้ าวุโส และพวกเขาไม่ตอ้ งการตั้งคาถามกับการ
ตัดสิ นใจของหกผูอ้ าวุโส กระนั้นสิ่ งเดียวที่พวกเขาทาได้คืออิจฉาหลี่ฉีเย่
หลี่ฉีเย่หยิบทักษะสุ ดท้ายออกมา ทักษะนี้เป็ นทักษะที่โบราณมาก สภาพของมันดูราว
กับจะผ่านมาหลายยุคหลายสมัย ไม่ใครรู ้วา่ ใครเป็ นคนสร้างมัน แต่มนั ได้รับการดูแล
อย่างดี ปราศจากร่ องรอยบุบสลาย
‛ คัมภีร์เสี้ ยวแสงตะวันหวน ! ‚
ศิษย์ที่ตรวจสอบมองทักษะนี้ ก่อนจะหันไปมองหลี่ฉีเย่และผูค้ ุม้ กัน
‛ คัมภีร์เสี้ ยวแสงตะวันหวน… ‚
ศิษย์คนอื่นๆทาได้เพียงแค่กระซิ บกันเสี ยงเบา

206
‛ มันเป็ นเพียงเจ้าโง่ที่รีบร้อนเท่านั้น การบ่มเพาะพลัง ในโลกนี้ใครกันที่สามารถเร่ ง
มันได้ ? ‚
‛ เอ๋ เขาคงต้องการกลายเป็ นอัจฉริ ยะหลังจากผ่านไปหนึ่งคืนเช่นนี้รึ ‚
‛ แม้วา่ เขาจะบ่มเพาะทักษะคัมภีร์เสี้ ยวแสงตะวันหวน มันก็ไม่สามารถเป็ นไปได้
ภายในคืนเดียว อัจฉริ ยะและขยะล้วนถูกกาหนดโดยสวรรค์ แม้วา่ จะใช้ทกั ษะการบ่ม
เพาะที่ดีแค่ไหน เศษขยะบางคนก็ไม่มีทางกลายเป็ นอัจฉริ ยะได้แน่ ‚
ศิษย์คนที่ตรวจสอบส่ ายหัวและเอ่ย
‛ มันจะดีกว่าหากเจ้าไม่ฝึกฝนทักษะนี้ มันจะเป็ นอันตรายต่อตัวเจ้าเอง ‚
ผูค้ ุม้ กันก็ส่ายหัวเช่นกัน
‛ แม้วา่ ระดับแรกของทักษะนี้จะช่วยเร่ งการบ่มเพาะให้กบั เจ้า แต่ดว้ ยชีวิตระดับมนุษย์
เจ้าทาได้ดีสุดเพียงแค่ไปถึงระดับลิขิตชะตาเท่านั้น หลังจากนั้นเจ้าไม่สามารถใช้
ทักษะนี้เพื่อไปยังระดับต่อไปได้ พวกเรามีอจั ฉริ ยะในอดีตที่มีกายาศักดิ์สิทธิ์ ทว่า
เพราะเขาบ่มเพาะทักษะนี้เขาจึงไม่สามารถผ่านระดับกาเนิดสวรรค์ได้ เขาได้ทาลาย
ความฝันที่จะกลายเป็ นจักรพรรดิดว้ ยมือของเขาเอง ‚
คัมภีร์เสี้ ยวแสงตะวันหวนมีชื่อเสี ยงมากในนิกายกายานโบราณ เนื่องจากมันจะช่วยเร่ ง
การบ่มเพาะในช่วงแรกให้รวดเร็ วขึ้น มันใช้พลังในสายเลือดเพื่อเพิม่ ระดับการบ่ม
เพาะหนึ่งระดับ แต่เมื่อคนคนนั้นมาถึงระดับหนึ่ง เขาจะไม่สามารถฝึ กฝนต่อไปได้ นี้

207
เป็ นเพราะเขาเสี ยสละพลังในสายเลือดของเขาเพื่อเพิ่มระดับการบ่มเพาะ ทาให้พลัง
ของเขาขาดสมดุลและไม่สามารถไปถึงระดับต่อไปได้อีก
นี้คือเหตุผลว่าทาไมมันถึงถึงเรี ยกว่าเป็ นคัมภีร์ฝึกฝนได้เร็ วที่สุด แต่คนอื่นเรี ยกมันว่า
คัมภีร์ที่มีขอ้ บกพร่ อง มีอจั ฉริ ยะมากมายพยามที่ฝึกมันแต่กล็ ม้ เหลว
‛ ขอบคุณสาหรับคาแนะนาท่านผูค้ ุม้ กัน แต่ขา้ รู ้วา่ ตัวเองทาอะไรอยู่ ‚
หลี่ฉีเย่เพียงยิม้
เมื่อเห็นว่าหลี่ฉีเย่ไม่ได้ฟังคาแนะนาของเขา ผูค้ ุม้ กันทาได้เพียงปิ ดตาและส่ ายหัว เขา
ไม่ตอ้ งการจะเสี ยพลังงานของเขาในการพูดกับหลี่ฉีเย่อีก หากหลี่ฉีเย่เป็ นอัจฉริ ยะที่
ยิง่ ใหญ่เขาอาจจะพยามหยุดเด็กหนุ่ม
ไม่นาน หลี่ฉีเย่และหนานฮัวเอียนก็เดินออกไป ขณะที่ศิษย์คนอื่นๆยังคงพูดคุยกันต่อ
เมื่อพวกเขากลับมาถึงยอดเขาดวงอาทิตย์กห็ ายไปแล้ว หลี่ฉีเย่เอ่ย
‛ พรุ่ งนี้ พวกเราจะไปเลือกสมบัติ ‚
หนานฮัวเอียนพยักหน้า เขาไม่รู้วา่ ทาไมหลี่ฉีเย่ถึงได้เลือกทักษะมากมายนัก แต่เขาไม่
ต้องการจะตั้งคาถามกับการกระทาของหลี่ฉีเย่ เขาเอ่ย
‛ ด้วยทักษะที่มากมายขนาดนี้ พรุ่ งนี้ขา้ จะถามถึงกระเป๋ ามิติจากผูด้ ูแลให้กบั ท่าน มัน
อาจจะทาให้ท่านสะดวกมากขึ้น ‚

208
หลี่ฉีเย่พยักหน้า เมื่อเห็นว่าหนานฮัวเอียนกาลังจะไปเขาก็ถามขึ้น
‛ ศิษย์รุ่นที่สองในห้องสมุดคนนั้นชื่ออะไร ? ‚
หนานฮัวเอียนหันมาตอบ
‛ จูเต๋ าอิน แท้จริ งแล้วเขาเป็ นศิษย์ในรุ่ นที่สามเหมือนพวกเรา ความสามารถตาม
ธรรมชาติของเขานั้นดีมากและเขาก็เต็มใจที่จะอยูใ่ นห้องสมุดคัมภีร์ นี้ทาให้เขาได้
เลื่อนระดับเป็ นศิษย์รุ่นที่สอง ‚
หลี่ฉีเย่ยมิ้ โดยไม่พดู อะไร ก่อนที่หนานฮัวเอียนจะเดินจากไป
หลี่ฉีเย่ปิดประตูเข้าข้างใน จากนั้นนาพูก่ นั และหมึกมา เขาจัดทักษะทั้งหนึ่งร้อยยีส่ ิ บ
เล่มแม้จะไม่มีใครเข้าใจ
ด้วยสี หน้าที่จริ งจัง เขาเปิ ดหน้าแรกของทักษะและเขียนคาหนึ่งคา จากนั้นก็เปิ ดหน้าที่
สอง..
หลี่ฉีเย่ทามันอย่างระมัดระวังในแต่ละขั้นตอน นอกจากตัวเขา ไม่มีใครรู ้วา่ มีความลับ
ที่จะสามารถสัน่ สะเทือนท้องฟ้ าได้อยูใ่ นทักษะเหล่านี้
หากมีคนถามว่าทักษะการบ่มเพาะใดที่แข็งแกร่ งที่สุดในโลก ไม่ตอ้ งคิดให้มากพวก
เขาคงจะตอบทักษะระดับเจตจานงแห่งสวรรค์แน่นอน ในทุกๆยุด เมื่อจักรพรรดิ
อมตะแบกเจตจานงของสวรรค์ พวกเขาสามารถที่จะสร้างทักษะระดับเจตจานงของ

209
สวรรค์ได้ดว้ ยตัวเอง มันเป็ นทักษะที่ได้รับเจตจานงของสวรรค์ มันเชื่อมต่อกับ
พลังงานของสวรรค์และพลังงานอันไร้สิ้นสุ ด
ในโลกนี้ ทุกคนไม่มีใครคิดว่าจะมีอะไรที่ทรงพลังไปมากกว่าคัมภีร์ระดับเจตจานง
แห่งสวรรค์แม้วา่ จะเป็ นของจากบุคโบราณก็ตาม…
หากจะมีสกั อย่างหนึ่ง นั้นคงเป็ นคัมภีร์สวรรค์ล้ ีลบั จากบันทึกลึกลับเก้าสวรรค์
ในช่วงที่ก่อกาเนิดโลก ก่อนที่จะมีช้ นั ฟ้ าและพื้นแผ่นดิน จักรวาลตกอยูใ่ นความ
วุน่ วาย จากความวุน่ วายสู่ จุดเริ่ มต้นที่ยง่ิ ใหญ่ ซึ่ งมาจากกระบอกไม้ไผ่ตน้ เล็ก กระบอก
ไม้ไผ่กลายเป็ นจุดเริ่ มต้นของเก้าโลก และเก้าโลกสร้างเก้าสมบัติ จากนั้นเก้าสมบัติ
สร้างเก้าบันทึกลี้ลบั
คัมภีร์สวรรค์ล้ ีลบั เป็ นหนึ่งในเก้าคัมภีร์ล้ ีลบั ในตานาน แต่ไม่มีใครเคยเห็นบันทึก
ลึกลับของเก้าสวรรค์มาก่อน
แต่วา่ หลี่ฉีเย่แน่นอนว่าเคยเห็นบันทึกลึกลับของเก้าสวรรค์ ตอนที่เขายังอยูใ่ นร่ างของ
อีกาทมิฬ เขาเห็นหนึ่งในคัมภีร์สวรรค์ล้ ีลบั มันเป็ นคัมภีร์กายาลี้ลบั ตั้งแต่ยคุ บรรพ
กาล หลังจากวางแผนอย่างเข้มงวดหนึ่งแสนปี ต่อมาเขาก็ได้รับมัน
เนื่องจากความทรงพลังของคัมภีร์สวรรค์ล้ ีลบั เขากระทั้งถูกตามล่าและถูกตามฆ่าจาก
พวกที่ตอ้ งการมันจากทุกมุมโลก แม้กระทั้งผูท้ ี่อยูใ่ นระดับจักรพรรดิอมตะ

210
หลังจากเป็ นเจ้าของคัมภีร์กายาลี้ลบั นั้น หลี่ฉีเย่ศึกษาความลับสวรรค์จากมัน เพราะว่า
เขาใจถึงความลับที่แท้จริ งเหล่านี้ ทาให้เขายังมีความแข็งแกร่ งอยูบ่ า้ งแม้วา่ เขาจะไม่ได้
อยูใ่ นระดับเดียวกับอีกาทมิฬ
ด้วยคัมภีร์เล่มนี้ จักรพรรดิอมตะเช่นตันหลี่และเจียงหมินเขามาหาเขา แน่นอนว่ามิน
เหยินนั้นเขาได้ดูแลเป็ นการส่ วนตัว
โดยการใช้มินเหยินเป็ นตัวอย่าง ทุกๆคนต่างคิดว่ากายาตะวันอมตะของมินเหยิน เขา
เรี ยนรู ้มนั ตั้งแต่เกิด แม้กระทั้งเหล่าลูกหลานของเขาก็คิดเช่นนั้น
–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
––––––
#รายละเอียดวนไปยาวๆ ฮี่ๆ
ตอนที่ 29 สิ บสองกายาอมตะ (1)
กา ยาตะวันอมตะ เป็ นหนึ่งในสิ บสองกายาอมตะ ไม่มีใครในโลกนี้เกิดมาพร้อมกับกา
ยาอมตะ จักรพรรดิอมตะมินเหยินที่มีกายาอมตะได้น้ นั เพราะได้รับการสัง่ สอนจากห
ลี่ฉีเย่โดยตรงเมื่อเขาศึกษาคัมภีร์กายาลี้ลบั
หลี่ ฉี เย่รู้วา่ คัมภีร์กายาลี้ลบั นั้นมีความลับมากมาย ดังนั้นเขาจึงซ่อนมันไว้ เขากลัวว่า
เขาจะสู ญเสี ยมันไปในสักวันหนึ่ง เขาจึงหาทางซ่อนมันเพราะไม่ตอ้ งการให้ถา้ ปี ศาจ
อมตะได้ความรู ้เกี่ยวกับมันไป

211
เพื่อ เตรี ยมตัวสาหรับวันนั้น เขาได้ซ่อนความลับของคัมภีร์กายาลี้ลบั ไว้ในทักษะการ
ต่อสู ้ธรรมดาเพื่อให้ ทุกคนสามารถฝึ กฝนมันได้ เขาแบ่งมันออกเป็ นสามส่ วนและแยก
มันไว้กบั ทักษะการต่อสู ้แต่ละประเภท ทักษะการต่อสู ้หนึ่งร้อยยีส่ ิ บเล่ม เต็มไปด้วย
หมื่นทักษะที่แตกต่างกัน

หลี่ ฉี เย่ใช้คาเฉพาะเจาะจงที่มีแต่เขาเพียงคนเดียวที่รู้วา่ มันถูกซ่อนไว้ใน ทักษะ

ธรรมดาเหล่านั้น แม้วา่ บางคนจะพบมันพวกเขาก็ไม่สามารถเข้าใจพวกมันได้
ในเวลานั้นเขาได้แบ่งมันไปยังสามทักษะการต่อสู ้ที่ต่างกันในแต่ละยุค เพื่อทาให้พวก
มันไม่เกี่ยวข้องกันมากนัก
ภายในทั้งสามยุด เขาสร้างและกระจายพวกมันไปทั้งเก้าโลก ไม่ใช่เพียงโลกของ
จักรพรรดิมนุษย์ พวกมันกระจายไปอีกหนึ่งพันเล่มในโลกอื่นๆ
ด้วย ความช่วยเหลือของจักรพรรอมตะและนักเล่นแร่ แปรธาตุแห่งพระเจ้า แม้วา่ เขาจะ
ลบความทรงจาเกี่ยวกับทักษะเหล่านั้น แต่คาสัง่ ของมันยังคงอยู่ จากอดีตจนถึงตอนนี้
ไม่มีผฝู ้ ึ กตนคนไหนอ่านทักษะทั้งร้อยยีส่ ิ บเล่มนี้
หลี่ ฉี เย่จงใจทิ้งทักษะทั้งหนี่งร้อยยีส่ ิ บเล่มนี้ไว้ในนิกายโบราณ หากว่าเขาได้กลับมา
เป็ นศิษย์เขาก็จะสามารถเห็นความลับนี้และสามารถบ่มเพาะกา ยาอมตะได้ บางทีเมื่อ
ถึงตอนนั้น นิกายจะมีจกั รพรรอมตะคนอื่นหรื ออย่างน้อยก็คงจะมีเทพเที่ยงธรรมที่บ่ม
เพาะกา ยาอมตะ

212
น่า เสี ยดาย ไม่มีใครสนใจทักษะเหล่านี้สกั นิดเดียว จนในที่สุดมันก็ตกมาถึงเขา นั้น
เป็ นเหตุผลว่าทาไมตั้งแต่มินเหยินจากไปนิกายจึงไม่มีคนที่มีกายาอมตะ
หลี่ ฉี เย่ใช้เวลาตลอดทั้งคืนคัดลอก คัมภีร์กายาลี้ลบั จากทักษะเหล่านี้ หลังจากได้อ่าน
สิ่ งที่เขาเขียน หลี่ฉีเย่อดไม่ได้ที่จะยิม้ อย่างพอใจ ขณะที่เขาอ่านมานแต่ละคาแต่ละคา
ความทรงจามากมายเริ่ มปรากฏในหัวของเขา สุ ดท้ายความทรงจาเกี่ยวกับคัมภีร์ล้ ีลบั ก็
สมบูรณ์
หลัง จากที่เขาจดจาทุกสิ่ งจากคัมภีร์ที่เขาคัดลอก เขาเผาพวกมันทิ้งทันที เขารู ้ถึงคุณค่า
ของคัมภีร์กายาลี้ลบั นี้ดี หากมีสกั คนรู ้วา่ เขาครอบครองมัน นั้นจะกลายเป็ นหายนะ
แน่นอน ดังนั้นเขาจึงซ่อนมันไว้ในหัวของเขาแทน
ความ จริ งก็คือคัมภีร์ล้ ีลบั ที่แท้จริ งนั้นถูกซ่อนไว้โดยหลี่ฉีเย่ และไม่มีใครรู ้วา่ มันอยูท่ ี่
ไหน ทว่าหลี่ฉีเย่กไ็ ม่เร่ งรี บที่จะตามหาคัมภีร์เหล่านั้น เพราะว่าคัมภีร์เหล่านั้นยังมี
ความลับอย่างอื่นซ่อนอยู่ แน่นอนว่ามันไม่ได้เป็ นเพียงทักษะการบ่มเพาะ หลังจาก
นั้นหลี่ฉีเย่กต็ ื่นมาตอนเช้า หนานฮัวเอียนเขามาหาเขาทันที
‛ ศิษย์พี่ ข้ากลัวว่าวันนี้ขา้ จะไปเลือกสมบัติกบั ท่านไม่ได้ ผูอ้ าวุโสบอกให้ขา้ ไป
รายงานเหตุการณ์งานแต่งงานกับผูน้ านิ กาย ข้าจาต้องไปจากนิกายแล้วตอนนี้ ‚
หนานฮัวเอียนกล่าว

213
หนานฮัวเอียนกลายเป็ นคนที่มีคุณค่าสาหรับผูอ้ าโส เนื่องจากความฉลาดของเขาทาให้
เขาได้รับภารกิจที่สาคัญ
‛ ไปเถอะ ข้าไม่เร่ งรี บต้องการมันมากนัก ‚
หลี่ฉีเย่พยักหน้าเล็กน้อย เขาต้องการใช้ช่วงเวลานี้ศึกษาทักษะและจัดการสิ่ งต่างๆ
ภายในใจของเขา
หลัง จากหนานฮัวเอียนจากไป หลี่ฉีเย่ไม่ได้นอนหลับต่อ เขาหยิบคัมภีร์หกปั กษาร่ าย
ราออกมา มันได้รับการยกย่องจากศิษย์ในรุ่ นที่สามเพราะว่ามันเป็ นส่ วนหนึ่งของ
คัมภีร์ ระดับจักรพรรดิ
จักรพรรดิ อมตะแต่ละคนล้วนสร้างทักษะที่น่ากลัวออกมาเสมอ บางคนสร้างทักษะ
การบ่มเพาะชีวิตที่สามารถทาให้ชีวติ ของเขายืนยาวโดยแลกกับ พลังงานในสายเลือด
บางคนสร้างทักษะบ่มเพาะพรสวรรค์ สุ ดท้ายมันก็มีวธิ ี การที่แตกต่างกันที่จะทาให้คน
คนหนึ่งแข็งแกร่ ง มันมีคมั ภีร์สามประเภทที่จกั รพรรดอมตะสามารถสร้างได้ รวมทั้ง
คัมภีร์เจตจานงแห่งสวรรค์ดว้ ย
ใน ช่วงชีวิตของเขา มินเหยินได้สร้างทักษะระดับจักรพรรดิอมตะมากมาย ซึ่ งหลี่ฉีเย่
คุน้ เคยกับทักษะเหล่านั้น เนื่องจากเขาเป็ นผูช้ ่วยสร้างทักษะเหล่านี้
ในความทรงจาสุ ดท้ายก่อนที่เขาจะหลับไหล ความทรงจาของเขาถูกลบโดยราชา
มังกรทมิฬแห่งเมืองพิทกั ษ์สวรรค์ แต่เขายังคงนึกถึงมันได้

214
คัมภีร์หกปั กษาร่ ายรา เป็ นหนึ่งในคัมภีร์ยอ่ ยของคัมภีร์ระดับจักรพรรดิ ส่ วนคัมภีร์หก
ปั กษาสยายปี กเป็ นคัมภีร์บ่มเพาะพรสวรรค์ที่ทรงพลัง เนื่องจากมันถูกสร้างขึ้นโดยมิน
เหยิน
ตอน นี้หลี่ฉีเย่ยงั ไม่สามารถเข้าถึงคัมภีร์ระดับจักรพรรดิอื่นๆในนิกายกายาน โบราณ
ได้ เขาจึงไม่รู้วา่ คัมภีร์หกปั กษาสยายปี กยังคงมีอยูห่ รื อไม่ ทว่าเขาสามาถใช้พ้นื ฐาน
ของหกปั กษาร่ ายราเพื่อนาไปต่อยอดถึงหกปั กษาสยายปี ก ได้
หลี่ ฉี เย่อ่านคัมภีร์หกปั กษาร่ ายราอย่างช้าๆ เขาพบว่ามันเป็ นแค่หกการเคลื่นอไหว
ง่ายๆไม่เพียงพอที่จะเป็ นคัมภีร์ระดับ จักรพรรดิ แต่หกปั กษาสยายปี กก็มาจากการ
เคลื่อนไหวเหล่านี้
ใน อดีตที่ผา่ นมาหลี่ฉีเย่ได้นามินเหยิน เป็ นดูการเคลื่อนไหวของปั กษา พวกมันมีการ
เคลื่อนไหวเพียงแค่หกท่า แต่มินเหยินกลับนามันมาสร้างเป็ น คัมภีร์บม่ เพาะ
พรสวรรค์ระดับจักรพรรดิ – หกปั กษาสยายปี ก
ท่วง ท่าทั้งหกปรากฏขึ้นมาในหัวของหลี่ฉีเย่อย่างช้าๆ บางท่าเป็ นดังเหยีย่ วพันปี ที่บิน
ผ่านท้องฟ้ า บางท่าราวกับการกระพือของปี กนับพันทาให้แผ่นดินสัน่ ไหว ด้วยการ
เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ ว แรงสั้นสะเทือนของมันสามารถแยกกระทั้งนรกให้ออกไป
เป็ นเสี่ ยงๆได้ จากปั กษามุ่งสู่ นรก การเคลื่อนเพียงครั้งเดียวสร้างเกลี่ยวคลืนลาวาให้
โหมกระหน่า

215
จาก นั้นปั กษาตัวนั้นก็ทะย้านขึ้นฟ้ า มันบินเร็ วขึ้นและเร็ วขึ้นบินผ่านเก้าชั้นฟ้ า ทะลวง
เก้าสวรรค์ กลายเป็ นปั กษาที่องอาจแผ่สยายปี กของมันกลางอากาศ ปั กษาที่มีความ
ร้อนดังดวงอาทิตย์เคลื่อนไหวเป็ นรู ปดวงจันทร์ มันราวกับทั้งสองเป็ นหนึ่ งเดียวกับทั้ง
สวรรค์และแผ่นดิน
‛ ตูม !‛
เสี ยง ดังสนัน่ เกิดขึ้นในห้องพัก หลี่ฉีเย่เริ่ มคุมอานาจของปั กษา ในพริ บตาร่ างกาย
ของหลี่ฉีเย่หนักอึ้ง จากนั้นภาพของปั กษาที่มีความสู งหลายร้อยเมตรก็ปรากฏขึ้น
เหนือบ้านพัก แรงกดดันมหาศาลและคลื่นแห่งความปั่ นป่ วนเพิม่ ขึ้นและค่อยๆลดลง
ภาพดังกล่าวกลายเป็ นเลือนรางและพุง่ กลับไปยังจิตใจของหลี่ฉีเย่
สุ ด ท้ายนั้นเหยีย่ วกลับไม่ใช่เหยีย่ ว ปั กษาแต่วา่ ไม่ใช่ปักษา ความลับของมันได้ถูกใช้
ออกมาปรากฏเป็ นปั กษาสยายปี กและสลักลงไปในจิตใจของ หลี่ฉีเย่
หลี่ฉีเย่ตื่นเต้นเป็ นอย่างมาก อย่างน้อยสวรรค์กไ็ ม่ทอดทิ้งเขา ในที่สุดเขาก็ได้
ครอบครองทักษะหกปั กษาสยายปี ก !
ไม่ มีใครรู ้วา่ เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ หลี่ฉีเย่ได้เริ่ มต้นฝึ กฝนการบ่มเพาะ แม้วา่ เขาจะ
ได้คมั ภีร์นกั บุญระดับสมบูรณ์มาและมันทรงพลังมากหากเทียบกับ คัมภีร์ระดับ
เดียวกัน หลี่ฉีเย่ไม่ได้แสดงความพึงพอใจอันใด เขารู ้ดีวา่ ร่ างกายเดิมของเขานั้น
แข็งแกร่ งขนาดไหน เมื่อเทียบกับอัจฉริ ยะคนอื่นๆ ร่ าง ชีวติ และพรสวรรค์ของเขายัง

216
บกพร่ องอยูม่ าก เขาจะต้องพยามมากกว่าคนอื่นๆอีกนับร้อยเท่า เขาจะต้องอดทน เมื่อ
เขาได้รับเจตจานงของสวรรค์ของยุคนี้ เขาจะกวาดผ่านทั้งสวรรค์และแผ่นดิน
ด้วย คุณสมบัติที่ได้สอนเหล่าจักรพรรดิอมตะและเหล่าผูม้ ีชื่อเสี ยงในโลก เขาจึงรู ้
ความจริ งอันลึกลับมากมาย พลังที่ยง่ิ ใหญ่ของเขาล้วนได้เปรี ยบมากกว่าการมีระดับ
การบ่มเพาะขั้นสู ง
เขาเริ่ มที่จะศึกษาคัมภีร์เสี้ ยวแสงตะวันหวน มันถูกจว่าเป็ นคัมภีร์บ่มเพาะชีวิต ซึ่ง
สามารถเพิ่มอายุของชีวิตและพลังงานในสายเลือด
ผูฝ้ ึ กตนทุกคนแม้กระทั้งมนุษย์ ก็ลว้ นมีชีวิตที่จากัด ทุกคนที่เกิดมาจะมีสามสิ่ ง ร่ างกาย
ชีวิตและพรสวรรค์
ร่ าง กายไม่จาเป็ นต้องอธิ บายมากนัก มันคือชีวิตของคนคนหนึ่ง ปราศจากร่ างกายพวก
เขาก็ไม่มีชีวิต แม้กระทั้งมนุษย์กต็ อ้ งมีร่างกายระดับมนุษย์ ร่ างกายของมนุษย์น้ นั
ประกอบไปด้วยกระดูกและกล้ามเนื้อมันถูกยกย่องให้เป็ น ร่ างกายที่มีศกั ยภาพมาก
ที่สุด
มี คาพูดเกี่ยวกับชีวติ ไว้วา่ ต้นไม้น้ นั มีการเติบโตภายใต้วงแหวน และมนุษย์กม็ ีวง
แหวนของชีวิต แต่มนั ไม่ได้มาจากรู ปกายทางกายภาพ มันเป็ นแสงที่ถูกส่ องออกมา
อย่างต่อเนื่อง ตอนแรกมันจะไม่มีความพิเศษใดๆ มีเพียงผูฝ้ ึ กตนเท่านั้นที่สามารถเห็น
แสงแห่งชีวิตได้ ทว่าหลังจากกลายเป็ นผูฝ้ ึ กตนวงแหวนแห่งชีวิตจะปรากฏบนหัว มัน
มีรูปร่ างเป็ นวงรี คอ่ ยตรวจสอบพลังงานในสายเลือดและพลังงานชีวิต

217
หาก มนุษย์ธรรมดาใช้ชีวิตของเขาโดยไม่ประสบอุบตั ิเหตุใดๆ อายุชีวิตของพวกเขา
จะค่อยๆดับลง หลี่ฉีเย่สามารถอยูไ่ ด้ถึงอายุหกสิ บหากเขาไม่ได้ทาการบ่มเพาะใดๆ
ร่ างกาย ชีวิต พรสวรรค์ เรี ยงดับความแข็งแกร่ งทั้งหมดจากต่าไปสู งดังนี้
‛ มนุษย์ , ฮัวเตียน , เซี ยนเตียน . ราชัน , ศักดิ์สิทธิ์ และอมตะ ‚
ทั้ง สามมีระดับการบ่มเพาะคล้ายกัน ทว่าภายใต้สถานการณ์ปกติ ผูฝ้ ึ กตนจะไม่
สามารถเปลี่ยนหรื อเพิ่มระดับของชีวิตหรื อพรสวรรค์ของพวกเขาได้ สองอย่างนี้ถูกกา
หนดมาโดยสวรรค์ สาหรับร่ างกายพวกเขาสามารถฝึ กฝนมันได้ ตัวอย่างเช่น คนที่มี
ร่ างกายเซี ยนเตียน จะใช้ความพยามไม่มากหากต้องการผ่านขึ้นไปยังระดับถัดไป
–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
#อ่านเนื้อหาล้วนๆวนไปคะ @_@
ตอนที่ 30 สิ บสองกายาอมตะ (2)
มันตรงกันข้ามกับชีวิตและพรสวรรค์ ไม่มีใครสามารถเพิม่ ชีวิตและพรสวรรค์ได้เอง
แม้กระทั้งคนที่กลายเป็ นจักรพรรดิอมตะ ชีวิตและพรสวรรค์ลว้ นถูกกาหนดยามเมื่อ
พวกเขาเกิด
ทั้งสามนั้นเป็ นสิ่ งสาคัญอย่างยิง่ สาหรับผูฝ้ ึ กตน ร่ างกายเปรี ยบดังกระดูกและกล้ามเนื้อ
ชีวิตเปรี ยบได้กบั พลังงานภายในสายเลือด พรสวรรค์เปรี ยบเหมือนความสามารถตาม
ธรรมชาติและความเร็ วในการบ่มเพาะ

218
ตัวอย่างเช่น หากคนคนหนึ่งมีชีวิตระดับศักดิ์สิทธิ์ อย่างนั้นพลังงานในสายเลือดของ
เขาจะเทียบได้กบั เม็ดทรายในทะเลทราย เมื่อพวกเขาฝึ กบ่มเพาะโดยใช้พลังชีวติ
ความเร็ วของพวกเขาจะเร็ วมาก ผลที่ได้รับก็จะดีมากเช่นกัน
หลี่ฉี่เย่อา่ นคัมภีร์เสี้ ยวแสงตะวันหวนเพื่อหาความลับที่ซ่อนไว้ของทักษะนี้ นิกายกา
ยานโบราณมีฉบับที่สมบูรณ์ของคัมภีร์เล่มนี้ แต่สิ่งที่หลี่ฉีเย่กาลังหาอยูน่ ้ นั ลึกลับกว่า
ฉบับนี้มากนัก
เมื่อพูดถึงเหตุผลว่าทาไมหลี่ฉีเย่เลือกคัมภีร์เสี้ ยวแสงตะวัน อาจจะต้องย้อนไปยังยุค
จักรพรรดิ เขาได้ครุ่ นคิดที่จะให้มินเหยินฝึ กทักษะนี้แต่วา่ สุ ดท้ายแล้วเขาเปลี่ยนใจ
ในยุคบรรพกาลทั้งมนุษย์และปี ศาจล้วนเป็ นเผ่าพันธ์ที่อ่อนแอมาก ปราชญ์อมตะหลาย
คนได้พยามสร้างคัมภีร์ประทับระดับนักบุญที่เหมาะสมแก่การฝึ กฝนสาหรับสิ่ งมีชีวิต
ที่อ่อนแอเหล่านี้ สุ ดท้ายพวกเขาก็สามารถสร้างยุคที่รุ่งเรื องขึ้นมาได้
มีปราชญ์อมตะที่น่ากลัวคนหนึ่งได้สร้างคัมภีร์ประทับชีวิตระดับนักบุญขึ้นมาและทา
ให้ผฝู ้ ึ กฝนบ่มเพาะได้รวดเร็ วขึ้น ทักษะนั้นมันมีชื่อว่าคัมภีร์เสี้ ยวแสงตะวัน ในระยะ
เริ่ มต้นของทักษะนี้ผฝู ้ ึ กตนสามารถใช้พลังในสายเลือดของพวกเขาเพื่อเปิ ดประตู
พรสวรรค์ และทาให้ระดับการบ่มเพาะของพวกเขาเพิ่มขึ้น
ทว่า คัมภีร์เสี้ ยวแสงตะวันหวนนั้นมีจุดอ่อนที่ร้ายแรง ในตอนแรกมันอาจจะสามารถ
ใช้พลังในสายเลือดเพิม่ ระดับการบ่มเพาะได้ระดับหนึ่ง แต่เมื่อระดับการบ่มเพาะ
เพิ่มขึ้นพลังงานในสายเลือดจะอ่อนแอลงทันที ผลก็คือคนคนนั้นจะหยุดอยูใ่ นระดับที่

219
พลังงานทางสายเลือดนั้นอ่อนแอและไม่สามารถเลื่อนระดับได้อีกเลย ถ้าเขายังฝื น
ฝึ กฝนทักษะนั้นพลังชีวิตของพวกเขาจะยิง่ ลดลง
เมื่อหลี่ฉีเย่ได้รับการทักษะนี้ เขาถ่ายทอดมันให้กบั คนอีกหลายคน แต่ไม่มีใครในนั้น
สามารถฝึ กฝนมันได้อย่างสมบูรณ์ เพือ่ จะให้ทกั ษะนี้สมบูรณ์ หลี่ฉีเย่ได้รวบรวม
จักรพรรดิอมตะหลายคนเพื่อฝึ กฝนเช่น จักรพรรดิอมตะมินเหยิน จักรพรรดิอมตะ
เสี่ ยวฉี จักรพรรดิอมตะตันหลี่
มันยังคงไม่สมบูรณ์จนกระทั้งถึงยุคของราชามังกรทมิฬ หลี่ฉีเย่จึงสมารถทาให้ทกั ษะ
นี้สมบูรณ์ได้ วันนี้ขณะที่เขากาลังค้นหาทักษะ ความทรงจาของเขาเกี่ยวกับคัมภีร์
นักบุญก็ถูกปลุกขึ้นมา
หลังจากฟื้ นฟูและแก้ไข คัมภีร์เสี้ ยวแสงตะวันหวนสมบูรณ์ หลี่ฉีเย่หายใจออกเบาๆ
ในโลกนี้ มีคนไม่มากนักที่สามารถฝึ กฝนทักษะข้ามยุคเช่นนี้ได้ ใครจะรู ้วา่ มีปราชญ์
อมตะจานวนมากขนาดไหนที่พยามจะฝึ กฝนพวกมัน ?
ความจริ งก็คือ หลังจากที่หลี่ฉีเย่ทิ้งทักษะนี้ไว้ในนิกายกายานโบราณ มีอจั ฉริ ยะจาน
วนมากพยามที่จะฝึ กฝนมัน ทว่าไม่มีใครสักคนทามันได้สาเร็ จ
หลี่ฉีเย่ใช้เวลาสามวันสามคืนในการศึกษาทักษะหกปั กษาสยายปี กและคัมภีร์เสี้ ยวแสง
ตะวันหวน หนานฮัวเอียนยังคงไม่กลับมา แต่หลี่ฉีเย่ไม่ได้เร่ งรี บ เขายังคงฝึ กฝนอยูบ่ น
ยอดเขา

220
เมื่อทั้งสองทักษะเสร็ จสมบูรณ์ หลี่ฉีเย่พร้อมที่จะเริ่ มฝึ กฝนพวกมันอย่างจริ งจัง อาจจะ
กล่าวได้วา่ ด้วยความรู ้และประสบการณ์ของหลี่ฉีเย่ การฝึ กฝนพวกมันนั้นง่ายมากแม้
ความสามารถตามธรรมชาติของเราจะอ่อนแอ
แม้วา่ การฝึ กทักสองทักษะนี้พร้อมกันจะเป็ นเหมือนการท้าทายสวรรค์ แต่เขาก็ไม่ได้
เร่ งรี บให้มนั สาเร็ จ เขาต้องการให้การฝึ กฝนของเขานั้นมีคุณภาพ เขารู ้วา่ หากเขาเร่ งรี บ
เขาอาจจะพบอันตรายที่ซ่อนอยูเ่ บื้อหลังและการบ่มเพาะของเขาจะเป็ นอันตรายใน
ระยะยาว
หลี่ฉีเย่ได้ฝึกฝนทั้งสองทักษะพร้อมกัน แต่ท้ งั สองนี้ลว้ นไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกัน
แม้แต่นิดเดียว หกปักษาสยายปี กเกี่ยวกับการฝึ กฝนพรสวรรค์ขณะที่คมั ภีร์เสี้ ยวแสง
ตะวันหวนเป็ นการบ่มเพาะชีวติ ทั้งสองสามารถฝึ กฝนพร้อมกันได้ในตอนเริ่ มต้น
พวกมันจะไม่ขดั แย้งกัน
มันมีสี่การบ่มเพาะสี่ ประเภท แต่มีเพียงสามวิธีที่สามารถใช้ได้ บางคนเรี ยกว่าการบ่ม
เพาะรากฐานพวกมันไม่ได้มุ่งเน้นไปทางได้ทางหนึ่ง แต่พวกมันสร้างทั้งสามพร้อม
กัน แม้วา่ สี่ ประเภทนี้ดูเหมือนจะมีประโยชน์แต่ดูเหมือนมันจะเป็ นเรื่ องยากที่จะฝึ กฝน
ในระดับที่สูงขึ้น
นอกจากนี้มนั ยังมีการจัดลาดับคัมภีร์และวิธีการ ตัวอย่างเช่นเก้านักบุญเที่ยงธรรม
ต้องการสร้างวิถี วิถีของเขาจะจัดอยูใ่ นระดับเที่ยงธรรม ในขณะเดียวกันหาก
จักรพรรดิอมตะเป็ นผูส้ ร้าง มันจะถูกเรี ยกว่าวิถีแห่งจักรพรรดิอมตะ

221
แน่นอนว่าคัมภีร์ประทับและวิถีการบ่มเพาะนั้นไม่ใช่ทุกอย่าง ปราศจากจิตวิญญาณที่
แข็งแกร่ ง ท้ายที่สุดแล้วทุกอย่างจะกลายเป็ นเหมือนเมฆในสายลม อัจฉริ ยะหลายคน
ในอดีตที่ผา่ นมาเริ่ มต้นฝึ กฝนด้วยวิถีสวรรค์ แต่เมื่อพวกเขาผิดพลาด อัจฉริ ยะรุ่ น
หลังๆจะถูกเบี่ยงเบนไปจากวิถีเหล่านี้ จากนั้นพวกเขาจะได้รับวิถีระดับจักรพรรดิใน
การเริ่ มต้นแทน ทว่าเมื่อถึงเวลาที่พวกเขาจะต้องแบกเจตจานงของสวรรค์ พวกเขาจะ
ไม่สามารถบ่มเพาคัมภีร์ประทับระดับเจตจานงของสวรรค์ได้ พวกเขาขาด
ประสบการณ์และผ่านถนนการบ่มเพาะที่ง่ายมาตลอดทาง
หลังจากคิดเกี่ยวกับทุกอย่าง หลี่ฉีเย่ตดั สิ นใจใช้คมั ภีร์เสี้ ยวแสงตะวันหวนฝึ กฝนชีวิต
ของเขา ผลที่ออกมาของมันชัดเจน บนหัวของหลี่ฉีเย่เริ่ มเปล่งแสงพลังงานภายในสาด
เลือดเริ่ มที่หมุนวนรอบแสงนั้น
พลังงานภายในสายเลือดไหลผ่านวงแหวนชีวิตราวกับมันเป็ นกระแสที่ควบคุมการ
หมุนวนอย่างไม่หยุดหย่อน
ถ้าคนอื่นที่ชีวิตระดับเซี ยนเตียนหรื อระดับอมตะพวกเขาสามารถบ่มเพาะคัมภีร์ระดับ
นักบุญเดียวกันได้ พลังของมันจะเป็ นราวกับมหาสมุทรขนาดใหญ่ ขณะที่ชีวิตระดับ
ศักดิ์สิทธิ จะเป็ นแอ่งน้าขนาดใหญ่แทน
หลี่ฉีเย่เริ่ มจะควบคุมหกปั กษาสยายปี กและเขาเริ่ มที่จะใช้พรสวรรค์ของเขาในการเปิ ด
ใช้งาน

222
พรสวรรค์เป็ นหนึ่งในบ้านของโชคชะตา มันแบกรับสามวิญญาณและเจ็ดวงจิต
พรสวรรค์น้ นั ซ่อนอยูใ่ นตันเถียน ดังนั้นหลี่ฉีเย่จึงเริ่ มหกปั กษาสยายปี กเพือ่ เปิ ดประตู
พรสวรรค์ ประตูคอ่ ยๆเปิ ดออกอย่างช้าๆภายในตันเถียนของเขา
พรสวรรค์แต่เดิมนั้นมันจะมีสีสดใส แต่ดว้ ยพรสวรรค์ของเขาเป็ นเพียงระดับมนุษย์ทา
ให้แสงของมันมืดมน
ปกติแล้ว พรสวรรค์น้ นั ปิ ดอยู่ แต่ดว้ ยการรวมกันของดวงจิตและจิตวิญญาณประตูของ
มันเริ่ มที่จะเปิ ดออก
นี้เป็ นเหตุผลว่าทาไมระดับแรกของการบ่มเพาะคือระดับก่อตั้งพื้นฐาน ระดับนี้จะแบ่ง
ออกเป็ นสามระดับต่า กลาง สู ง
‛ ปั ง ! ปัง ! ปัง ! ‚
หลี่ฉีเย่ใช้ทกั ษะหกปั กษาสยายปี กเปิ ดประตูพรสวรรค์ของเขา เขาจาไม่ได้วา่ เขาพยาม
เปิ ดมันกี่ครั้ง แต่ประตูพรสวรรค์น้ นั ไม่ตอบสนอง ตอนนี้ไม่วา่ อะไรก็ไม่อาจะยับยั้ง
เขาได้
สาหรับเหล่าอัจฉริ ยะ โดยเฉาพคนที่มีชีวิตระดับศักดิ์สิทธิ์ พวกเขาสามารถเปิ ดประตู
พรสวรรค์ได้อย่างง่ายได้เพราะจิตวิญญาณและดวงจิตของเขาแข็งแกร่ งมาก ตามตา
นานกล่าวว่าคนที่มีชีวิตระดับศักดิ์สิทธิ์สามาถเปิ ดประตูพรสวรรค์ได้เพียงการเปิ ดครั้ง
เดียว

223
คนคนนั้นจะถูกเรี ยกว่าอัจฉริ ยะในหมู่อจั ฉริ ยะ ทว่าหลี่ฉีเย่ไม่ได้เป็ นคนกลุ่มนั้น เขา
เป็ นคนที่มีความอดทนและความพยามที่นบั ไม่ถว้ น เส้นทางสายนี้เป็ นเส้นทางเดียวที่
เขาจะประสบความสาเร็ จ
แม้วา่ หลี่ฉีเย่จะรู ้วธิ ีการไม่มากนัก ในการเปิ ดประตูพรสวรรค์ภายในครั้งเดียว
ตัวอย่างเช่นการใช้ คัมภีร์เสี้ ยวแสงตะวันหวนและรวมพลังงานในสายเลือดทั้งหมด
เพื่อปลดปล่อยพลังของหกปั กษาสยายปี ก เพื่อที่จะทาลายประตูพรสวรรค์ แต่เขาไม่
ต้องการที่จะทามัน
ชีวิตของเขาเป็ นเพียงระดับมนุษย์ และพลังงานในสายเลือดของเขานั้นบางมาก หาก
เขาใช้พลังงานในสายเลือดตอนนี้ ชีวิตของเขาจะตกอยูใ่ นอันตราย ไม่เพียงแค่น้ นั แต่
มันจะระเบิดดวงจิตและจิตวิญญาณของเขาทาให้มนั เป็ นอันตรายต่อการฝึ กฝนใน
อนาคต
เมื่อรู ้จุดอ่อนหลี่ฉีเย่พยามจะสร้างรากฐานที่มน่ั คงโดยปราศจากข้อบกพร่ องใดๆ เขา
ยังคงพยามเปิ ดประตูพรสวรรค์แม้วา่ จะต้องพยามอีกร้อยครั้งพันครั้งเขาก็ตอ้ งทาให้
มันเปิ ดออกให้จงได้
––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
ตอนที่ 31 หกปั กษาสยายปี ก (1)
ตูม ! ตูม ! ตูม !

224
หลี่ฉีเย่ใช้พลังกระแทกประตูนบั หมื่นครั้ง แต่วา่ มันก็ยงั ไม่มีการตอบสนอง
สาหรับคนส่ วนใหญ่น้ ีไม่ใช่เรื่ องดีนกั มันแสดงให้เห็นว่าความสามารถโดยธรรมชาติ
ของเขานั้นมีระดับต่า ทว่าหลี่ฉีเย่น้ นั มีจิตวิญญาณที่ทรงพลัง ต่อให้เขาจะต้องพยามอีก
ล้านครั้ง เขาก็จะทา
ตูม !!!
หลังจากผ่านไปห้าวันห้าคืน เสี ยงระเบิดได้ดงั ขึ้นในหัวของหลี่ฉีเย่ ในที่สุดประตูแห่ง
พรสวรรค์กไ็ ด้เปิ ดออก
เมื่อประตูเปิ ดออก คนคนนั้นสามารถมองเห็นพลังจิตวิญญาณและดวงจิตได้ ทว่าชีวิต
ระดับมนุษย์ของเขานั้นมีขีดจากัดมาก ช่วงเวลานี้ หกปั กษาสยายปี กได้บินเขาไปใน
ประตูแห่งพรสวรรค์พร้อมกับจิตสานึกของหลี่ฉีเย่
พื้นที่ภายในประตูแห่งพรสวรรค์น้ นั กว้างใหญ่ไร้ที่สิ้นสุ ด ในตอนกลางของประตู
พรสวรรค์ของหลี่ฉีเย่มีตวั อักษรลึกลับถูกเขียนอยู่ พวกมันส่ องแสงและลอยขึ้น ราว
กับพวกมันกาลังตื่น
แสงนี้เป็ นจิตวิญญาณสาหรับคนอื่น จะมีเจ็ดดวงจิตและสามจิตวิญญาณหรื อแม้กระทั้ง
พรสวรรค์ที่แท้จริ ง นี้คือสิ่ งที่กาหนดชะตากรรมของคนที่ผา่ นเขามาในชีวติ ของพวก
เขา

225
มีเพียงผูฝ้ ึ กตนเท่านั้นที่สามารถเปิ ดใช้พรสวรรค์และจิตวิญญาณ เมื่อพวกมันถูกปลุก
ให้ตื่น ผูฝ้ ึ กตนจะได้รับพลังจิตวิญญาณ พวกเขาสามารถเชื่อมต่อกับสววรรค์และปฐพี
และสามารถยืมพลังงานที่บริ สุทธิ์ ได้
หกปั กษาสยายปี กเป็ นคัมภีร์บ่มเพาะพรสวรรค์ มันจะตื่นขึ้นพร้อมกับดวงจิตและ
กลายเป็ นรากฐานการบ่มเพาะของหลี่ฉีเย่ นี้เป็ นเหตุผลว่าทาไมตัวอักษรที่ลึกลับของ
คัมภีร์หกปั กษาสยายปี กตื่นขึ้นมาพร้อมกับพวกมัน สิ่ งเหล่านี้จะทาให้พรสวรรค์ของห
ลี่ฉีเย่น้ นั กลายเป็ นท้องฟ้ าไร้ที่สิ้นสุ ดและท้องทะเลที่ลา้ ลึก
กระบ่วนการนี้ทาให้หลี่ฉีเย่ผา่ นเข้าไปสู่ ระดับกลาง เพราะว่าหลี่ฉีเย่มีความสามารถ
ตามธรรมชาติที่ต่า เหตุการณ์น้ ีจึงใช้เวลานาเมื่อเทียบกับอัจฉริ ยะคนอื่นๆที่ได้ฝึก
คัมภีร์ระดับจักรพรรดิอมตะ
พรสวรรค์ของเขาค่อยๆขยายใหญ่ข้ ึน จนมันมองไม่เห็นขอบเขต แม้วา่ กระบวนการ
ทั้งหมดจะเสร็ จสิ้ นแต่เขาก็ยงั ไม่สามารถเห็นขอบเขตพรสวรรค์ของเขาได้ แต่เขารู ้สึก
ได้วา่ มันกว้างไกลสุ ดลูกหูลกู ตา
ในทางตะวันออกปรากฏเป็ นต้นไม้ฤดูใบไม้ผลิหลายชนิดขึ้นอยูแ่ ต่พวกมันล้วนไร้ใบ
เนื่องจากปราศจากแอ่งน้า
ในทิศตะวันตกที่ห่างออกไปหลี่ฉีเย่เห็นภาพของแอ่งน้าขนาดใหญ่ แต่ตอนนี้มนั เย็น
เป็ นอย่างมาก

226
นี้คือแอ่งน้าแห่งชีวิต มีเปลวไฟปกคลุมอยูโ่ ดยรอบมันสามารถเผาสิ่ งใดๆก็ได้ที่ผา่ น
เขา ผูค้ นเชื่อว่าเปลวไฟเหล่านี้คือจิตวิญญาณ พวกเขาจึงเรี ยกมันว่า ไฟแห่งจิตวิญญาณ
ทางตอนใต้ปรากฏเป็ นต้นไม้ขนาดใหญ่ทะลุทอ้ งฟ้ าขึ้นไป ต้นไม้น้ ีใหญ่โตเป็ นอย่าง
มาก แต่วา่ มันแสดงราวกับว่ามันไม่มีชีวติ และอยูม่ าเป็ นเวลานานมากแล้ว
ทางตอนเหนือที่ห่างออกไปกลายเป็ นเสาสู งที่เชื่อมระหว่างสวรรค์และปฐพี เสา
เหล่านี้มีลายลึกลับสลักไว้นบั ไม้ถว้ น มันดูราวกับตั้งอยูต่ รงนั้นมาเป็ นเวลานาน
นี้คือเสาแห่งชีวิตเป็ นที่รู้จกั กันในนาม พลังงานแห่งชีวิต ปราศจากมันทุกคนล้วนตก
ตาย
ลักษณะของพรสวรรค์ทกั สี่ ป่ าฤดูใบ้ไม้ผลิแห่งชิวิต แอ่งน้าแห่งชีวิต ต้มไม้แห่งชีวิต
เสาหลักแห่งชิวิต สิ่ งเหล่านี้คือพลังงานที่ลึกลับที่สุดในโลกปราชญ์โบราณพยามทา
ความเข้าใจสัญลักษณ์ท้ งั สี่ น้ ีเพื่อเพิ่มระดับการบ่มเพาะ
ทั้งโลกเชื่อว่าหากใครก็ตามที่สามารถเขาใจสัญลักษณ์ท้ งั สี่ ได้พวกเขากจะกลายมาเป็ น
จักรรพดิอมตะ
หลี่ฉีเย่ยงั คงปล่อยให้หกปั กษาสยายปี กกระตุน้ จิตวิญญาณ ขณะที่ใช้คมั ภีร์เสี้ ยวแสง
ตะวันหวนบ่มเพาะชีวิตของเขาสิ่ งเหล่านี้ส่งผลลัพธ์อนั แปลกประหลาดต่อการบ่ม
เพาะของเขายิง่ นัก

227
เขายังคงฝึ กฝนพวกมันอย่างช้าๆไม่ได้เร่ งรี บ เพราะว่าเขาเชื่อในตัวเองว่าไม่มีใครหรื อ
อะไรที่จะสัน่ คอลนจิตวิญญาณของเขาได้แน่
หลังจากสิ บวันผ่านไป หนานฮัวเอียนกลับมาและเข้ามาขอโทษหลี่ฉีเย่
‛ ศิษย์พี่ขา้ ขอโทษที่ทาให้ท่านต้องรอ ผูน้ านิกายอยูใ่ นช่วงบ่มเพาะ ข้าจึงจาเป็ นต้องรอ
ให้นางออกมาและรายงายเรื่ องทั้งหมด ‚
‛ มันไม่ได้เป็ นเรื่ องใหญ่อะไร ‚
หลี่ฉีเย่ตอบอย่างใจเย็น
เห็นหลี่ฉีเย่ไม่ได้สนใจอะไร หนานฮัวเอียนกล่าวอีกครั้งด้วยความลังเล
‛ ศิษย์พี่ หลังจากที่ขา้ กลับมาที่นิกาย ข้าได้ยนิ มาว่าศิษย์พี่สองกาลังจะกลับมา ‚
เขากล่าวเพิ่มอีก
‛ ศิษย์พี่สองเป็ นศิษย์ของผูน้ านิกาย ‚
เมื่อพูดถึงศิษย์พี่สอง หนานฮัวเอียนนั้นทาหน้าแปลกประหลาด เขาเงียบหลักจากนั้น
‛ ศิษย์พี่สอง ? ‚
หลี่ฉีเย่สงั เกตเห็นสายตาที่แปลกประหลาดของหนานฮัวเอียน เขาจึงเอ่ยถาม
หนานฮัวเอียนเกาใบหน้าของเขาและกล่าว

228
‛ ศิษย์พี่ ข้าต้องการจะบอกความจริ งบางอย่าง ข้าไม่รู้วา่ จะกล่าวอย่างไร เมื่อท่านพบ
ศิษย์พี่สองท่านจะเข้าใจเอง ‚
สุ ดท้ายเขาก็กล่าวเพิม่ อีกประโยค
‛ ศิษย์พี่สองเป็ นคนที่พิเศษเล็กน้อย ‚
หลี่ฉีเย่เพียงแค่ยมิ้ และไม่ได้ถามต่อ เรื่ องนี้ไม่ได้สาคัญสาหรับเขามากนัก เขาไม่ได้
สนใจความพิเศษของศิษย์พี่สอง สุ ดท้ายศิษย์พี่สองก็จะถูกส่ งมาที่น้ ีไม่วา่ จะมาดูเขา
หรื อตรวจสอบเขา ก็ไม่สามารถทาให้เขากังวลได้
ความตั้งใจของหลี่ฉีเย่ที่จะฟื้ นฟูนิกายกายานโบราณ ไม่มีใครสามารถขัดขวางได้ เมื่อ
ถึงเวลาที่เหมาะสมเขาจะปกครองนิกาย คนที่พยามจะหยุดเขาจะต้องพบกับความตาย
หากพระเจ้าคนใดกล้าเข้ามาเข้าก็จะสังหารพระเจ้า หากเทพตนใดกล้าที่ทา้ ทาย เขาก็
จะบดขยี้เทพตนนั้น
ปี นั้นภายใต้การปกครองของเขานิกายกายานโบราณสามารถปกครองได้ท้ งั เก้าโลก ใน
ชีวิตนี้เขาก็จะทาเช่นเดียวกัน ปกครองนิกายกายานโบราณ คุมทั้งเก้าโลก และทาลาย
ถ้าปี ศาจอมตะ
หนานฮัวเอียนนึกถึงอารมณ์ตอนที่หลี่ฉีเย่กล่าวกับราชาปี ศาจหลันลี่ ดังนั้นเขาจึงไม่
ประหลาดใจต่อการแสดงออกของหลี่ฉีเย่เมื่อได้ยนิ ว่าศิษย์พสี่ องจะมา
หนานฮัวเอียนจ้องไปยังหลี่ฉีเย่ ทันใดนั้นเขาก็เห็นระดับการบ่มเพาะของเด็กหนุ่ม

229
หนานฮัวเอียนอุทานอย่างมีความสุ ข
‛ ศิษย์พี่ ท่านได้เปิ ดประตูพรสวรรค์ของท่านแล้ว ? ท่านใช้เวลานานเท่าไหร่ กนั ? ‚
‛ ไม่นานนัก แค่หา้ วันห้าคืน ‚
หลี่ฉีเย่กล่าวอย่างช้าๆ
‛ เอ่อ….‛
หนานฮัวเอียนสู ญเสี ยคาพูดหลังจากได้ยนิ คาตอบ ห้าวันห้าคืน ? เขากล้าที่จะบอกว่า
ไม่ได้ใช้เวลานาน ? นิกายใดๆก็ตามหากศิษย์ของเขาใช้เวลามากกว่าสามวันสามคืน
เขาจะถูกตราหน้าว่าเป็ นขยะของงนิกาย นี้มนั ร้ายแรงพอที่จะทาให้คนคนนั้นไม่
สามารถมีชื่อเสี ยงขึ้นมาได้อีก ห้าวันห้าคืนแน่นอนว่าเขาเป็ นขยะในหมู่ขยะ หากผูค้ น
รู ้ระยะเวลาที่หลี่ฉีเย่ใช้เขาจะกลายเป็ นตัวตลกของนิกาย
ศิษย์ที่ไร้คา่ ที่สุดของนิกายใช้เวลาสามวันสามคืน แต่หลี่ฉีเย่ใช้เวลาห้าวันห้าคืน
ทว่าหนานฮัวเอียนสามารถบอกได้จากการแสดงออกของหลี่ฉีเย่วา่ การที่เขาใช้เวลาห้า
วันห้าคืนนั้นไม่ได้เป็ นสิ่ งที่น่าละอายสักเท่าไหร่ นกั
หากศิษย์คนอื่นๆใช้เวลานานขนาดนี้ พวกเขาอาจจะเสี ยความมัน่ ใจ ทว่าสาหรับหลี่ฉี
เย่เขาไม่ได้เสี ยใจหรื อดีใจกับมัน มันราวกับเป็ นแค่วนั วันหนึ่ งที่ผา่ นไปเท่านั้น
เมื่อคิดเกี่ยวกับการตายของเสี่ ยวฮุ่ยและผูค้ ุม้ กันฮัว หนานฮัวเอียนตัวสัน่ คนที่ดูราวกับ
คนงี่เง่าที่สุดในโลกกลับมีกลิ่นอายที่ยากจะบรรยาย เขามีท่าทางที่สงบและแฝงไปได้

230
ด้วยความสง่างามทุกการกระทา เขาแสดงออกอย่างชัดเจนว่าการฆ่าคนสาหรับเขาราว
กับไม่มีอะไรสาคัญและปราศจากความสานึกผิดใดๆ คนเช่นหลี่ฉีเย่เป็ นคนที่น่ากลัว
ที่สุดในชีวิตนับตั้งแต่หนานฮัวเอียนเกิดมา
หนานฮัวเอียนหยุดคิดเกี่ยวกับเรื่ องเหล่านี้ และนาหลี่ฉีเย่ไปเลือกยุทธภัณฑ์ของเขา
ขณะที่หนานฮัวเอียนและหลี่ฉีเย่มาถึงอาคารเก็บยุทธภัณฑ์โบราณ พวกเขาเห็นรู ปปั้ น
ขนาดใหญ่มากตั้งอยูต่ รงกลาง
–––––––––––––––––––––––––
#ฝึ กวิชาเสร็ จแล้วต่อไปก็ตบอาวุธต่อโล้ดดด
ติดตามข่าวสาวต่างได้ที่แฟนเพจ จักรพรรดิบรรพกาล ได้เลยน้าา
ตอนที่ 32 หกปั กษาสยายปี ก (2)
รู ปปั้ นภายในอาคารเก็บยุทธภัณฑ์ ไม่ได้เป็ นรู ปปั้ นของจักรพรรดิอมตะมินเหยิน หรื อ
ผูอ้ าวุโสที่ทรงอานาจของนิกาย แต่มนั กลับเป็ นรู ปปั้ นของอีกาสี ดาขนาดใหญ่
รู ปปั้ นอีกากางปี กราวกับจะบินผ่านเก้าชั้นฟ้ า กรงเล็บของมันจับดาบคูท่ ี่ทามาจากแร่
อมตะเอาไว้ ดาบคูเ่ ล่มนั้นเป็ นสัญลักษณ์ของทักษะดาบคูไ่ ร้ลกั ษณ์
ไม่มีใครรู ้วา่ นานเท่าไหร่ แล้วที่ดาบคูน่ ้ นั มาอยูท่ ี่น้ ี พวกมันอยูม่ าเป็ นเวลานานและถูก
ปกคลุมไปด้วยสนิม และดูราวกับดามคูท่ ้ งั สองนั้นเสื่ อมสภาพไปช้าๆ

231
หลี่ฉีเย่จอ้ งรู ปปั้ นด้วยอาการงุนงง บางทีเขาอาจจะลืมท่าทางนี้ไปแล้ว แต่มินเหยิน
ไม่ได้ลืม หนานฮัวเอียนเห็นหลี่ฉีเย่ขมวดคิ้ว เขากระซิ บกล่าว
‛ ศิษย์พี่น้ ีเป็ นรู ปปั้ นของอีกาในตานาน เมื่อยามที่ผกู ้ ่อตั้งของพวกเรายังเป็ นเด็ก อีกา
ตัวนี้ได้สอนเขาที่ยอดเขาแห่งนี้ นี้คือเหตุผลว่าทาไมนิกายเราถึงก่อตั้งที่น้ ี รู ปปั้ นนี้ผู ้
ก่อตั้งของพวกเราเป็ นผูส้ ร้างมันด้วยตัวเเองพื่อราลึกถึงอีกาตัวนั้น ‚
หลี่ฉีเย่เพียงยิม้ แน่นอนว่าเขารู ้เรื่ องราวของมันเพราะอีกาตัวนี้และเขาล้วนเป็ นหนึ่ง
เดียวกัน นอกจากนี้เขายังรู ้วา่ เรื่ องราวทั้งหมดเป็ นเรื่ องโกหก เหตุผลที่แท้จริ งที่ทาไม
นิกายกายานโบราณถึงตั้งที่น้ ี มีเพียงเขาเท่านั้นที่รู้
ทว่า สิ่ งที่ศิษย์ของเขามินเหยินกล่าวก็ไม่ใช่เรื่ องโกหกซะทั้งหมด ครั้งแรกที่เขาได้พบ
เด็กน้อยที่กล้าหาญและชื่นชมศิลปะการต่อสู ้ เขาได้กางกรงเล็บของเขาและขโมยดาบ
คูน่ ้ นั มาจากเด็กน้อยนั้น
แม้วา่ เขาจะกลายเป็ นจักรพรรดิอมตะ แต่มินเหยินก็ไม่เคยลืมการพบกันครั้งแรกของ
พวกเขา
‛ เข้าไปข้างในเถอะ ‚
หลี่ฉีเย่กลับคืนสู่ ความสงบและเดินเข้าไปในอาคารเก็บยุทธภัณฑ์

232
ภายในอาคาร มันมียทุ ธภัณฑ์ แทบจะทุกรู ปแบบ ชั้นแรกเต็มไปด้วยยุทธภัณฑ์นบั
หมื่นชิ้น แต่ของเหล่านี้ลว้ นสร้างมาจากแร่ ระดับต่า สมบัติเหล่านี้ช่วยผูฝ้ ึ กฝนไม่ได้
มากนัก
ยุทธภัณฑ์น้ นั แบ่งออกเป็ นสี่ ประเภท ยุทธภัณฑ์ระดับต่า ยุทธภัณฑ์ระดับมนุษย์
ยุทธภัณฑ์ระดับชีวติ ยุทธภัณฑ์ระดับแท้จริ ง
ยุทธภัณฑ์ระดับต่าสามารถพบได้บ่อยในศิษย์ใหม่ ยุทธภัณฑ์ระดับต่าเหล่านี้เป็ นสิ่ งที่
พวกเขาใช้มนั เป็ นจานวนมากเนื่องจากมันสร้างมาจากแร่ ระดับมนุษย์ พวกมันไม่ได้
ถูกยกย่องว่าเป็ นของหายากเกินไปนัก แม้วา่ พวกมันจะสามารถตัดผ่านเหล็กได้ราวกับ
เต้าหูก้ ต็ าม
จริ งๆแล้ว ยุทธภัณฑ์ระดับมนุษย์ไม่ถือว่าเป็ นยุทธภัณฑ์ พวกมันอาจจะคล้ายกับสมบัติ
มากกว่าแม้รูปร่ างของมันจะคล้ายอาวุธก็ตาม พวกมันมีหน้าที่ในการยืดอายุและ
กระตุน้ พลังงานในสายเลือด อาจจะกล่าวได้วา่ ผูฝ้ ึ กตนทุกคนจะมีสมบัติระดับมนุษย์
เพราะว่ามันสามารถเติมเต็มชีวติ ของพวกเขาได้ นอกจากนี้มนั ยังมีบทบาทสาคัญใน
การสนับสนุนการต่อสู ้หากพลังงานชีวติ ลดลงสามารถใช้พวกมันเพื่อทดแทนได้
สาหรับ ยุทธภัณฑ์ระดับชีวิตและยุทธภัณฑ์ระดับแท้จริ งเป็ นสิ่ งที่ผฝู ้ ึ กตนทุกคนจาเป็ น
ต้องมีเพราะช่วยทั้งในเรื่ องของการโจมตีและป้ องกัน
ภายในช่วงชีวิตของผูฝ้ ึ กตน พวกเขาอาจจะมีสมบัติระดับชีวติ หลายอย่างหรื อกระทั้ง
ได้รับมรดกระดับชิวิตมากจากผูอ้ ื่น ทว่าพวกเขาจะมีสมบัติระดับแท้จริ งเพียงหนึ่งชิ้น

233
เท่านั้น เพราะว่าสมบัติน้ นั เชื่อมต่อกับจิตวิญญาณที่แท้จริ งอยู่ สมบัติระดับแท้จริ งและ
จิตวิญญาณแท้จริ งนั้นสนับสนุนซึ่ งกันและกันอยู่
แม้วา่ ผูฝ้ ึ กตนจะใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อสร้างสมบัติระดับแท้จริ งและใช้พวกมันเพื่อยืดอายุ
ชีวิต พลังของสมบัติระดับแท้จริ งนั้นมากกว่าระดับชีวิตมากนัก แม้วา่ จะเป็ นระดับ
เดียวกันแต่หากใช้ดว้ ยกันสมบัติระแท้จริ งจะทาลายสมบัติระดับชิวิตในพริ บตา
บางส่ วนของยุทธภัณฑ์ในชั้นแรก เป็ นยุทธภัณฑ์ระดับต่า ดาบเหล็กกล้า , กระบี่จนั ทร์
เสี้ ยว , กรงเล็บพยัดฆ์ ในขณะที่ระดับชีวิตนั้นมี เจดียจ์ างฉาน , กงจักรปี ศาจโลหิ ต
และไม้เท้าเจียงจ้าว
อาจะจมีสมบัติระดับแท้จริ งเพียงเล็กน้อยเช่น หิ นเทพจันทร์ , โลหิ นทลายฟ้ า , พูก่ นั
สุ ริยนั
ทั้งหมดของสมบัติระดับชีวิตและแท้จริ งนั้นมีระดับที่ต่ามากๆ ในความจริ งศิษย์ในรุ่ น
ที่สามคนใดก็สามารถหยิบมันได้ ศิษย์ที่มีผลงานจะเลือกไปยังชั้นที่สองแทน
ขณะที่เดินเล่นในชั้นแรก หลี่ฉีเย่สมั ผัสได้ถึงกลิ่นอายการฆ่าฟันจากสมบัติเหล่านี้และ
พวกมันสามารถดูดซับพลังงานบริ สุทธิ์ ได้
เขาใช้เวลามองอยูส่ กั พักก่อนจะขึ้นไปยังชั้นสอง ชั้นที่สองนี้มียทุ ธภัณฑ์ระดับชีวิต
และแท้จริ ง ที่มีคุณภาพดีกว่าชั้นแรกมากนัก
ทว่าหลี่ฉีเย่กท็ าเพียงปรายตามองมันเพียงครั้งเดียว จากนั้นก็เดินไปยังชั้นสาม

234
เมื่อเห็นหลี่ฉีเย่ ศิษย์หลายคนที่กาลังเลือกยุทธภัณฑ์อยูอ่ ดไม่ได้ที่จะอิจฉาและกล่าว
เหน็บแนม
‛ ข้าไปยังภูเขาวิญญาณและทาภารกิจให้นิกายมากมาย แต่ทาได้เพียงเลือกสมบัติอยูใ่ น
ชั้นสอง ทาไมเจ้าขยะนั้นถึงสามารถขึ้นไปยังชั้นสามได้ ? ‚
ชั้นสามนั้นเป็ นชั้นสาหรับศิษย์ที่มีความสามารถมากในนิกาย การที่หลี่ฉีเย่สามารถขึ้น
ไปได้ง่ายๆ ทาให้พวกเขารู ้สึกเหมือนถูกโกง
‛ เขาได้รับคาสัง่ จากผูอ้ าวุโส ‚
หลี่ฉีเย่เห็นมองยังเหล่าศิษย์ที่กาลังโกรธและเอ่ยอย่างช้าๆ
‛ หากเจ้ามีความกล้าพอจงไปถามคาถามเหล่านั้นกับผูอ้ าวุโสเอง ไม่ใช่มาร้องเจี้ยกๆ
อยูท่ ี่น้ ีมนั เสี ยเวลา ‚
คาพูดของหลี่ฉีเย่ เพิม่ ความโกรธแค้นของเหล่าศิษย์รุ่นที่สามได้เป็ นอย่างดี หลายคน
ในกลุ่มพวกเขาล้วนมีสถานะที่สูงในนิกาย แต่พวกเขากลับโดนดูถูกโดยขยะ
‛ ใครสัง่ สอนเจ้าให้เจ้าหยิง่ ยโสเช่นนี้ ! ดี วันนี้ขา้ จะสัง่ สอนเจ้าเอง ! ‚
ศิษย์คนหนึ่งตะโกนด้วยความโกรธ
หลี่ฉีเย่ไม่สนใจและเดินไปยังชั้นที่สาม หนานฮัวเอียนกาลังร้องไห้อยูใ่ นใจ ศิษย์
เหล่านี้มองเพียงรู ปลักษณ์ภายนอกของเขา พวกนั้นคิดจริ งๆเหรอว่าหลี่ฉีเย่น้ นั เป็ นคน
โง่ ?

235
เมื่อพวกเขาก้าวมาถึงชั้นที่สาม ยุทธภัณฑ์ในชั้นสามส่ องแสงสว่างจ้าจนทาให้พวกเขา
แสบตา ยุทธภัณฑ์ระดับชีวิตและแท้จริ งล้วนถูกปกคลุมไปด้วยพลังงานสวรรค์และ
พลังแห่งเต๋ า ปรากฏเป็ นออร่ าสี อาพัน มันดูราวกับสมบัติเหล่านี้น้ นั มีชีวิต
ไม่ตอ้ งสงสัยเลยว่ายุทธภัณฑ์เหล่านี้ลว้ นมีระดับเหนือกว่าที่ช้ นั สองมากมายขนาด
ไหน
‛ ศิษย์พี่ สมบัติทุกชิ้นบนนี้ลว้ นมีความพิเศษ ระดับต่าสุ ดคงจะเป็ นระดับชีวิตและ
สู งสุ ดของเป็ นระดับปฐมสวรรค์ช้ นั สู ง ที่มีแม้กระทั้งสมบัติระแท้จริ งที่ทรงพลัง ‚
(อธิ บาย ตรงนี้ไม่แน่ใจเหมือนว่าหมายถึงระดับไหน ในอิ้งแปลมาแบบนี้ขออภัยค่าาา
T T)
หนานฮัวเอียนอธิ บายให้แก่หลี่ฉีเย่
ยุทธภัณฑ์ระดับชีวติ และแท้จริ งล้วนแต่เชื่อมแต่กบั ผูฝ้ ึ กตน มันจะดีกบั ผูฝ้ ึ กตนใน
ระยะยาวหากเลือกยุทธภัณฑ์ที่เหมาะสม
‛ ท่านลองดูน้ ี นี้คือวงแหวนชีวิตเหลียนจิง ! ‚
‛ ศิษย์พี่วงแหวนนี้ถกู สร้างมาจากมาจากพลังงานชีวิตของอสูรเหลียงจิง มันได้รับสื บ
ทอดความแข็งแกร่ งของอสู รตัวนั้นมา หากท่านใช้วงแหวนในอันนี้ในการดูดซับ
พลังงานในสายเลือดของท่านจะบริ สุทธิ์ อย่างมาก ‛
‛ และท่านลองดูน้ ี กระดูกสวรรค์เจียงเฟย ! ‚

236
‛ สมบัติชิ้นนี้ถูกสร้างมาจากกระดูกของสัตว์สวรรค์ มีคนกล่าวกว่าหัวของมันเป็ น
มังกร เมื่อท่านเปิ ดใช้งานสมบัติชิ้นนี้ ท่านสามารถเปิ ดใช้พลังที่แท้จริ งของกระดูก
มังกร ‚
‛ นอกจากนี้ยงั มี ขวานนรกทมิฬ มันสร้างมาจากเศษเสี้ ยวของแร่ ดาวตกอมตะ…‛
หนานฮัวเอียนกล่าวราวกับเขารู ้ของทุกอย่างในชั้นสามนี้ และอดไม่ที่จะอธิ บายแต่อห
ลี่ฉีเย่ตลอดทาง
หลี่ฉีเย่เหลือบมองเขาก่อนจะเอ่ยชม
‛ ดูเหมือนว่าเจ้าจะคุน้ เคยกับสถานที่แห่งนี้ ‚
หนานฮัวเอียนตอบกลับอย่างเขินอาย
‛ ข้ามักจะขอติดตามท่านอาจารย์มาด้วยทุกครั้ง ข้ารู ้เพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับสถานที่แห่ง
นี้ ในชั้นที่สี่น้ นั ..ข้าเคยขึ้นไปเพียงครั้งเดียวกับผูอ้ าวุโสซาน..‛
เนื่องจากหนานฮัวเอียนั้นเป็ นมิตรและเข้ากับคนอื่นง่าย ไม่เหมือนอาจารย์ของเขา ผู ้
อาวุโสซานจึงชอบเขามาก
‛ ในชั้นบน…มีสมบัติระดับชีวติ และแท้จริ งอะไรอยูบ่ า้ ง ? ‚
หลี่ฉีเย่เอ่ยถาม
อาคารยุทธภัณฑ์มีท้งั หมดเก้าชั้น และเขาสามารถขึ้นมาได้แค่ช้ นั สาม

237
‛ ข้าเคยไปชั้นสี่ เพียงครั้งเดียว สมบัติเหล่านั้นล้วนเป็ นสมบัติชะตาลี้ลบั ชั้นเหนือกว่า
นั้นขึ้นไปอีกล้วนไม่มีใครรู ้เกี่ยวกับมันมากนัก ‚
หนานฮัวเอียนส่ ายหัว
‛ ชั้นเก้าบางทีอาจจะเป็ นสมบัติจกั รพรรดิระดับแท้จริ ง ? ‚
หลี่ฉีเย่ตอบคาถามของเขาเอง มินเหยินนั้นได้สร้างยุทธภัณฑ์ระดับแท้จริ งมามากมาย
ตลอดชีวิตของเขา และหลี่ฉีเย่รู้วา่ มินเหยินนั้นได้ทิ้งมันไว้พื่อจะปกป้ องนิกาย
หนานฮัวเอียมองไปรอบๆก่อนจะกระซิบ
‛ ข้าเคยได้ยนิ มาว่าพวกเราไม่ได้มีสมบัติจกั รพรรดิระดับชีวิต ดังนั้นจริ งๆแล้ว พวกเรา
ก็ควรจะไม่มีสมบัติจกั รพรรดิระดับแท้จริ งเช่นกัน ‚
‛ ไม่มีอะไรเหลือเลย ? ‚
หลี่ฉีเย่คิดว่านั้นไปเรื่ องที่ยากจะเชื่อเนื่องจากมินเหยินไม่ได้ทิ้งมันไว้แค่หนึ่งชิ้น ไม่วา่
ลูกหลานของพวกเขาจะโง่ขนาดไหน ก็คงจะไม่ได้โยนมันทิ้งไปแน่ๆ
หนานฮัวเอียนส่ ายหัวอีกเอ่ย
‛ ข้าไม่ทราบรายละเอียดที่แน่นอน แม้แต่อาจารย์ของข้าก็ยงั ไม่รู้ เหมือนอย่างที่ขา้ เคย
บอกท่านตลอดสามหมื่นปี ที่ผา่ นมากพวกเราถูกนิกายเทพสวรรค์รุกราน ในการต่อสู ้
ครั้งนั้นพวกเราแพ้ และอาณาจักรโบรารได้ศูนย์เสี ยการปกครองไปนับพันๆปี
เช่นเดียวกับสมบัติจกั รพรรดิอมตะระดับแท้จริ งของพวกเราที่หายไปในช่วงเวลานั้น ‚

238
–––––––––––––––––––––––––––––
#สมบัติอะไรฉี่ เย่ไม่อยากได้ ฉี เย่แค่อยากได้เพียงของเน่าๆอย่าง….เฉลยอยูต่ อนหน้า
ฮี่ๆ
ติดตามข่าวสารได้ที่ แฟนเพจ จักรพรรดิบรรพกาล เลยค้าา
ตอนที่ 33 ดาบคูไ่ ร้ลกั ษณ์ (1)
สมบัติจกั รพรรดิอมตะระดับชีวิตไม่เพียงแต่เป็ นของล้าค่าสาหรับเหล่าผูฝ้ ึ กตน แต่มนั
ยังเป็ นส่ วนสาคัญในการปกป้ องนิกายของจักรพรรดิอมตะ
มินเหยินได้สร้างนิกายกายานโบรารขึ้นมาและเขาได้ทิ้งสมบัติระดับชีวติ ไว้หลายชิ้น
เพื่อปกป้ องลูกหลานของพวกเขา ทว่าหลังจากหนึ่งแสนปี ผ่านไป ปั จจุบนั นิกายล้วน
ไร้ซ่ ึ งสมบัติระดับชีวิต
ตอนนี้หลี่ฉีเย่เข้าใจอย่างแท้จริ ง นิกายกายานโบราณตกต่าลงนั้นไม่ใช่เรื่ องแปลก
คัมภีร์ระดับจักรพรรดิได้หายไปและสมบัติจกั รพรรดิอมตะระดับชีวิตก็หายไปเช่นกัน
รวมกับไม่มีผนู ้ าที่ชาญฉลาดมาชักนาพวกเขา มันคงจะเป็ นเรื่ องตลกหากพวกเขาไม่
ตกต่าลง
‛ ศิษย์พี่ท่านต้องการเลือกสมบัติระดับมนุษย์หรื อสมบัติระดับชีวิต ? หรื อท่านต้องการ
สมบัติระดับแท้จริ ง ? ‚
เห็นหลี่ฉีเย่เงียบ หนานฮัวเอียนจึงเอ่ยขึ้น

239
แม้วา่ หลี่ฉีเย่จะขึ้นมายังชั้นสาม ก็ยงั ไม่มีสมบัติชิ้นไหนเหมาะสมกับเขา
หนานฮัวเอียนไม่เข้าใจว่าทาไมหลี่ฉีเย่ถึงไม่ชอบสมบัติที่อยูท่ ี่น้ ี แม้วา่ ชั้นสามจะไม่ใช่
ยุทธภัณฑ์ที่ดีที่สุด แต่มนั ก็ทาให้ศิษย์ทุกคนเต็มไปด้วยความปราถนา
ทว่าหลี่ฉีเย่กลับไม่เลือกยุทธภัณฑ์ใดๆที่น้ ีและหนานฮัวเอียนก็ไม่กล้าที่จะกล่าวอะไร
เขารู ้ดีวา่ หลี่ฉีเย่น้ นั มีเหตุผล ทั้งสองจึงเดินลงมาจากชั้นที่สาม
เหล่าศิษย์ท้ งั หมดที่เยาะเย้ยเมื่อก่อนหน้านี้ เมื่อเห็นหลี่ฉีเย่เดินลงมาด้วยมือเปล่าก็
ซุบซิ บกัน
‛ ดูน้ นั ! สายตาศิษย์หลักของพวกเรานั้นสู งส่ งยิง่ นัก…กระทั้งสมบัติในชั้นสามก็ยงั
ไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการ ! ‚
‛ หึ เจ้านั้นไม่รู้เรื่ องอะไร มีเพียงสมบัติจกั รพรรดิระดับชีวติ เท่านั้นที่เขาสนใจ สิ่ งอื่นๆ
เขาล้วนไม่ตอ้ งการ ‚
ศิษย์อีกคนเริ่ มกล่าว
‛ ทาไมเขาถึงไม่ส่องกระจกและดูสภาพของเขาบ้าง ? ขยะเช่นนี้ได้รับเกียรติให้เลือก
สมบัติในชั้นที่สามนั้นก็เป็ นสิ่ งที่ดีมากแล้ว ‚
ศิษย์คนอื่นๆเริ่ มกล่าวอย่างโกรธแค้น
‛ เขาเป็ นเพียงขยะที่ไร้ประโยชน์ หากเขานาสมบัติจกั รพรรดิระดับชีวิตไป มันจะไม่
ต่างอะไรจากขยะไร้คา่ ชิ้นหนึ่ง ! ‚

240
เมื่อได้ยนิ เช่นนั้น หนานฮัวเอียนขมวดคิว้ ของเขา ขณะที่หลี่ฉีเย่เพียงเอ่ย
‛ ดูเหมือนพวกเจ้าทุกคนจะไม่พอใจข้าสิ นะ ‚
ศิษย์เหล่านั้นตอบกลับอย่างรุ นแรง
‛ ฮึ่ย ! คนเช่นเจ้าไม่มีคุณสมบัติที่จะเป็ นศิษย์หลักของพวกเรา ! ‚
‛ รู ้สึกอัปยศหรื อไง ? ยังไงข้าก็คือศิษย์หลักของพวกเจ้า ! ‚
หลี่ฉีเย่กล่าวอย่างช้าๆ ด้วยน้าเสี ยงเย็นยะเยือก
‛ พูดจาไม่สุขภาพ ฮึ่มม ดูเหมือนว่าข้าคงไม่เหมาะที่จะเป็ นศิษย์หลักหากข้าไม่ได้ทุบตี
ปากสุ นขั ของเจ้าวันนี้ ‚
หลังจากได้ยนิ คากล่าวของหลี่ฉีเย่ เหล่าศิษย์ที่ยนื อยูร่ อบๆต่างยิม้ เย้ยหยันและกล่าว
‛ โอ้ ? ดูเหมือนว่าท่านศิษย์หลักที่สูงส่ งต้องการจะสัง่ สอนพวกเรา ? ในฐานะของศิษย์
น้องที่เคารพ ข้านั้นต้องการเหลือเกินที่จะได้รับการสัง่ สอนจากท่าน ‚
ได้ยนิ คากล่าวเหล่านั้น ศิษย์โดยรอบทุกคนต่างหัวเราะเสี ยงดัง พวกเขาทั้งหมดคิดว่าห
ลี่ฉีเย่ที่มีชีวิต ร่ างกายและพรสวรรค์ระดับมนุษย์จะทาอะไรได้ อีกทั้งพวกเขาสามารถ
ทุบตีเจ้าเด็กปากดีน้ ีดว้ ยการใช้มือเพียงข้างเดียว
‛ ฮัวเอียน ทุบตีพวกเขาทุกคนจนกว่าข้าจะพอใจ ‚
หลี่ฉีเย่จอ้ งคนพวกนั้นและออกคาสัง่ กับหนานฮัวเอียน

241
ศิษย์คนอื่นๆอาจจะไม่รู้แต่หนานฮัวเอียนนั้นรู ้ดี ตู่หยันกวางตายยังไง ? เสี่ ยวฮุ่ยมีจุด
จบเช่นไร ? ทันใดนั้นเขาก็เช็ดเหงื่อบนหน้าผากของเขา หากหลี่ฉีเย่โกรธขึ้นมาคน
เหล่านี้ลว้ นไม่เหลือซาก
คาสัง่ ย่อมเป็ นคาสัง่ หนานฮัวเอียนถอนหายใจและกล่าวไปข้างหน้า เขาจ้องมองเหล่า
ศิษย์และกล่าวอย่างใจเย็น
‛ พวกเจ้าทุกคนล้วนกล่าววาจาไม่สุภาพต่อศิษย์พี่ ข้าอยูท่ ี่น้ ีดงั นั้นข้าจาเป็ นต้องลงโทษ
พวกเจ้า ! ‚
‛ หนานฮัวเอียน นี้เจ้า…! ‚
เห็นการกระทาของหนานฮัวเอียน ศิษย์บางคนตะโกนด้วยความโกรธ
‛ ศิษย์พหี่ นาน ท่านเป็ นที่ชื่นชมของเหล่าผูอ้ าวุโส การทาตามคาสัง่ ของขยะไร้คา่
เช่นนี้ ชื่อเสี ยงของท่านจะตกต่าลง…‛
ตูม !
ศิษย์คนนั้นยังพูดไม่ทนั เสร็ จเขาถูกกาปั้ นของหนานฮัวเอียนซัดกระเด็น
ในนิกายกายานโบราณ หนานฮัวเอียนไม่ใช่คนที่แข็งแกร่ งที่สุด แต่เขาเป็ นศิษย์ของผู ้
คุม้ กันโม่ มันเป็ นเรื่ องง่ายสาหรับเขาที่จะจัดการกับศิษย์ที่ธรรมดาเช่นนี้
‛ พูดมากซะจริ ง ! ไม่รู้หรื อยังไงหากพวกเจ้าไม่หุบปากมันจะนาความตายมาให้ ! ‚

242
หลังจากต่อยศิษย์คนนั้นกระเด็น หนานฮัวเอียนจ้องไปยังศิษย์รอบๆพร้อมทั้งกล่าว
อย่างเย็นชา
‛ พวกเจ้าทุกคนก้าวมาข้างหน้า ไม่อย่างนั้นอย่าหาว่าข้านั้นรังแกพวกเจ้า ! ‚
ศิษย์เหล่านั้นทั้งกลัวและโกรธ พวกเขาก้าวไปข้างหน้า แต่หนานฮัวเอียนไม่ได้แสดง
ความปราณี เขาทุบตีพวกเขาทุกคนจนคนเหล่านั้นลงไปกองกับพื้นพร้อมเลือดที่
กระเด็นออกมา
มันดูราวกับว่าหนานฮัวเอียนนั้นลงมืออย่างรุ นแรง ทว่าเขาเพียงต้องการช่วยชีวติ ของ
คนเหล่านี้ อย่างร้ายแรงที่สุดนี้จะทาให้พวกเขาเจ็บปวดตามร่ างกาย แต่ไม่ถึงกับตาย !
หากหลี่ฉีเย่เป็ นคนที่จดั การด้วยตัวเอง อาจจะมีหวั และเศษเนื้อบนพื้นแทน หนานฮัว
เอียนรู ้วา่ จริ งๆแล้วหลี่ฉีเย่ไม่ได้กงั วลเกี่ยวกับการตายของศิษย์เหล่านี้ หรื อการตายของ
ใครก็ตามที่ต่อต้านเขา หนานฮัวเอียนยังหวังลึกๆว่าการลงมือที่รุนแรงของเขาจะทา
ให้หลี่ฉีเย่พอใจ
สาหรับเหล่าศิษย์ที่คอยดูแลอาคารเก็บยุทธภัณฑ์ พวกเขาไม่ได้สนใจกับการทะเลาะ
ใดๆ
‛ ข้าต้องการดาบคูเ่ ล่มนั้น ‚
ในขณะที่หนานฮัวเอียนซัดศิษย์กระเด็นออกไปจากอาตคาร หลี่ฉีเย่เดินเข้ามาคุยกับผู ้
คุม้ กัน

243
คิ้วของผูค้ ุม้ กันขมวดเข้าหากันและเอ่ย
‛ ดาบคูท่ ี่อยูใ่ นกรงเล็บของเทพอีกา ? ‚
‛ ถูกต้อง ‚
หลี่ฉีเย่ตอบ
‛ ก่อนหน้านี้ขา้ ได้ฝึกฝนทักษะดาบคูไ่ ร้ลกั ษณ์ และดาบคูท่ ้ งั สองมันนั้นล้วนเหมาะสม
กับข้า ข้าต้องการมัน ‚
ผูค้ ุม้ กันและศิษย์ที่ทาหน้าที่ดูแลล้วนคิดว่าคาขอของหลี่ฉีเย่น้ นั แปลกมาก พวกเขามอง
ไปที่เด็กหนุ่มราวกับคนสติไม่ดี
ดาบคูท่ ้ งั สองนั้น แน่นอนว่าเต็มไปด้วยสนิม อย่าแม่แต้จะเอามันไปเปรี ยบเทียบกับ
สมบัติระดับชีวิตและระดับแท้จริ งในชั้นที่สาม มันเทียบไม่ได้แม้กระทัง่ กับสมบัติใน
ชั้นแรก
พวกเขาเชื่อว่าการไม่เลือกสมบัติในชั้นที่สามนั้นแปลกแล้ว แต่เลือกดาบคูท่ ี่เกราะไป
ด้วยสนิม…ราคาของมันเทียบได้กบั เศษดิน วัสดุสร้างมาจากแร่ ระดับมนุษย์ หากชาย
หนุ่มคนนี้ไม่ได้เป็ นคนที่มีปัญหาทางจิตแล้ว อย่างงั้นเขาคงเป็ นเจ้าโง่ที่ไม่รู้วา่ อะไรดี
หรื อไม่ดี

244
เมื่อหนานฮัวเอียนเห็นสิ่ งที่หลี่ฉีเย่เลือกเขานึกถึงไม้เท้าทัณอสรพิษ หัวใจของเขา
กระตุก ความตื่นเต้นปรากฏขึ้นบนใบหน้า เขาจาได้วา่ หลี่ฉีเย่เลือกไม้เท้านั้นจากห้อง
ประชุมใหญ่ เหล่าผูอ้ าวุโสเองก็คิดว่าหลี่ฉีเย่น้ นั โง่เง่าและผิดปกติอย่างมาก
ทว่าไม้เท้านั้นกลับสามารถทุบตีอจั ฉริ ยะเช่นเสี ยวฮุ่ยได้ และตอนนี้จู่ๆหลี่ฉีเย่กอ็ ยาก
ได้ดาบคูน่ ้ นั ? มันอาจจะไม่ได้เป็ นเพียงเรื่ องบังเอิญ ดวงตาของเขาอาจจะมีปัญหากับ
สมบัติในอาคารยุทธภัณฑ์ แต่กบั สิ่ งแปลกประหลาดเหล่านี้…
ศิษย์ที่ถูกหนานฮัวเอียนซัดออกมา ทั้งกลัวและโกรธ จึงตะโกนด่าว่า
‛ หนานฮัวเอียน ! เจ้า เจ้ากล้าที่จะทุบตีขา้ …ข้าจะรายงานเรื่ องนี้กบั เหล่าผูอ้ าวุโส….‛
‛ ตบเขา ตบจนกว่าเขาจะพูดไม่ได้ ‚
หลี่ฉีเย่กล่าวอย่างไรความปราณี
จากคาพูดง่ายๆเหล่านั้น หนานฮัวเอียนรู ้สึกถึงความโกรธที่เกิดขึ้นภายในตัวหลี่ฉีเย่ นี้
ทาให้เขาเริ่ มไม่สบายใจ
‛ ข้าขอโทษ ‚
หนานฮัวเอียนตบศิษย์คนนั้นสามครั้งโดยไม่ลงั เล ‛ ตูม ! ตูม ! ตูม ! ‛ หนานฮัวเอียน
รู ้สึกว่านี้ไม่ใช่เป็ นเพียงการช่วยชีวิตของศิษย์คนนี้ นี้ยงั เป็ นการทดสอบที่หลี่ฉีเย่
ทดสอบเขา
หลี่ฉีเย่เหลือบมองเพียงครั้งเดียวก่อนจะหันกลับไปคุยกับผูค้ ุม้ กัน

245
‛ ผูอ้ าวุโสอนุญาติให้ขา้ เลือกอาวุธของข้า ดังนั้นข้าขอเลือกดาบคูเ่ ล่มนั้น ‚
ผูค้ ุม้ กันคนนั้นหรี่ ตา เด็กคนนี้ดูเหมือนจะไม่ใช่คนโง่ แต่ทาไมเขาจึงเลือกดาบขึ้นสนิม
เล่มนั้น ?
ผูค้ ุม้ กันคิดอยูค่ รู่ หนึงก่อนจะพยักหน้า
‛ นี้เป็ นไปได้ ! ‚
ทั้งสองนี้เป็ นเพียงดาบที่ข้ ึนสนิม พวกมันไม่ได้เป็ นสมบัติที่มีชื่อเสี ยง หลี่ฉีเย่มีคาสัง่
ของผูอ้ าวุโส การเสี ยดาบคูเ่ ล่มนี้ไปไม่ใช่เรื่ องใหญ่
หลี่ฉีเย่นาดาบคูท่ ้ งั สองลงมาและนาไปให้ผคู ้ ุม้ กันจดลงในรายการ แม้วา่ คาขอของหลี่
ฉี เย่จะแปลก แต่ผคู่ ุม้ กันก็ไม่รู้วา่ เพราะเหตุใด
หลังจากเสร็ จสิ้ น ก่อนที่หลี่ฉีเย่จะจากไปจากอาคารยุทธภัณฑ์พร้อมด้วยดาบคู่ เขาหัน
กลับมาเอ่ยกับที่ศิษย์ที่ถูกทุบตีโดยหนานฮัวเอียน เด็กหนุ่มเพียงเอ่ยช้าๆ
‛ พวกเจ้าควรจะขอบคุณหนานฮัวเอียนที่ช่วยชีวิตพวกเจ้า หากพวกเจ้ามีขอ้ ร้องเรี ยน
ใดๆเกี่ยวกับการกระทาของข้า จงไปแจ้งกับผูอ้ าวุโส แต่วา่ อย่าให้ขา้ เป็ นคนจัดการกับ
พวกเจ้าด้วยตัวเองจะดีกว่า ไม่อย่างนั้นผลลัพธ์ที่ออกมามันจะไม่เบาเช่นนี้ ‚
เมื่อความตั้งใจของหนานฮัวเอียนถูกหลี่ฉีเย่รู้ เขาทาได้เพียงยิม้ เจื่อนๆ
ศิษย์ทุกคนล้วนถูกแช่แข็งด้วยความกลัว คนคนนี้เป็ นคนที่น่ากลัว บรรยากาศที่แผ่
ออกมาไม่ใช่ของที่เด็กอายุสิบสามปี จะมีได้

246
หลี่ฉีเย่เดินกลับไปยังเกาะของเขาหลังจากล่าวเสร็ จ
––––––––––––––––––––––––––––––
#โอ๊ยยเลือกดาบคูข่ ้ ึนสนิม ตาหนูยงั ดีอยูห่ รื อป่ าวนะพี่ฉีของน้อง T T
ติดตามข่าวสารได้ที่แฟนเพจ จักรพรรดิบรรพกาล น้าา
ตอนที่ 34 ดาบคูไ่ ร้ลกั ษณ์ (2)
หลังจากกลับมาถึงเกาะ เห็นความสงสัยของหนานฮัวเอียนปรากฏบนใบหน้าขณะที่
เขาจ้องมองดาบคูเ่ ล่มนี้ หลี่ฉีเย่โยนมันไปให้หนานฮัวเอียน
‛ หากเจ้าต้องการจะมองมัน ถ้างั้นถือมันไว้และมองมันเท่าที่เจ้าต้องการ ‚
หนานฮัวเอียนรู ้สึกตะลึงเล็กน้อยหลังจากถูกหลี่ฉีเย่จบั ได้ เขาไม่รู้วา่ ทาไมหลี่ฉีถึง
ต้องการดาบคูเ่ ล่มนี้ และเขาก็ไม่อยากจะถามมันเท่าไหร่ นกั
เมื่อได้รับดาบนั้นมา หนานฮัวเอียนสังเกตมันอย่างระมัดระวังและรอบคอบ ทว่า
สุ ดท้ายเขาก็ไม่สามารถสังเกตความพิเศษใดๆจากมันได้เลย
ดาบทั้งสองดูราวกับจะเป็ นอาวุธระดับมนุษย์ธรรมดา มันสร้างมาจากเหล็กปกติ และ
คมดาบของพวกมันถูกสนิมกินไปตามกาลเวลา
‛ ทาไมศิษย์พี่จึงเลือกของชิ้นนี้ ? ‚

247
หนานฮัวเอียนเชื่อว่าหลี่ฉีเย่ได้ตดั สิ นใจตั้งแต่แรกแล้วก็ก่อนที่เขาจะเข้าไปยังอาคาร
ยุทธภัณฑ์
หลี่ฉีเย่เพียงยิม้ และเอ่ย
‛ หากเจ้า หรื อใครก็ตามในนิกายรู ้ถึงความสามารถของมัน ถ้าเป็ นเช่นนั้นไม่คงไม่ถูก
ทิ้งไว้เป็ นเวลานานเช่นนี้ ‚
‛ สมบัติชิ้นนี้มีความพิเศษอะไร ? ‚
หนานฮัวเอียนถามอย่างสุ ภาพเพราะเขายังมองไม่เห็นความสามารถพิเศษใดๆของมัน
‛ มันไม่ใช่สมบัติ ‚
หลี่ฉีเย่ตอบ
‛ จริ งๆแล้วพวกมันเป็ นเพียงแค่ดาบคูธ่ รรมดาเท่านั้น วัสดุที่สร้างมันมีคา่ น้อยกว่าสอง
เหรี ยญเสี ยอีก ‚
‛ ถ้างั้นทาไม…‛
คาตอบของหลี่ฉีเย่ เริ่ มทาให้หนานฮัวเอียนสับสน หากมันเป็ นดังที่หลี่ฉีเย่กล่าว ถ้างั้น
เขาเลือกมันทาไม ?
หลี่ฉีเย่ยมิ้ และเอ่ยขัดคาถามของหนานฮัวเอียน

248
‛ แต่วา่ ..พวกมันสามารถทาลายยุทธภัณฑ์ของคนที่อยูใ่ นระดับชะตาลี้ลบั หรื อกระทั้ง
ระดับตัดสวรรค์ราวกับตัดเต้าหูไ้ ด้ ‚
‛ นี้จะเป็ นไปได้อย่างไรกัน ! ‚
หัวใจของหนานฮัวเอียนเต้นระรัวเมื่อเขาได้ยนิ เช่นนั้น ระดับชะตาลี้ลบั แน่นอนว่า
แข็งแกร่ งมาก ไม่ตอ้ งพูดถึงระดับตัดสวรรค์ ตั้งแต่ผา่ นมาสามหมื่นปี ไม่มีศิษย์คนใด
ของนิกายไปถึงระดับระดับตัดสวรรค์
หลี่ฉีเย่ชอบที่จะเห็นอาการตกตะลึงของหนานฮัวเอียน เขากล่าวเสริ มอีกว่า
‛ เจ้าเป็ นคนฉลาดและน่าจะเข้าใจสถานการณ์ในปั จจุบนั ข้าจะไม่ปิดบังเจ้า คัมภีร์
ระดับจักรพรรดิ หรื อสมบัติระดับศักดิ์สิทธิ์ หากเจ้าต้องการมัน ข้าสามารถให้มนั ได้
หากเจ้าทางานของเจ้าได้ดีและทาให้ขา้ ประทับใจ ข้าสามารถทาให้ทกั ษะระดับนักบุญ
ของเจ้าแข็งแกร่ งกว่าคัมภีร์ระดับจักรพรรดิได้ ‚
คาพูดของหลี่ฉีเย่ราวกับค้อนเหล็กกระแทกเข้าไปยังจิตใจของหนานฮัวเอียน อาจารย์
ของเขาหรื อกระทั้งผูอ้ าวุโสซานก็ยงั ไม่สามารถให้สญ
ั ญากับเขาได้เช่นนี้เพราะพวก
เขานั้นไม่รู้เกี่ยวคัมภีร์ระดับจักรพรรดิในนิกายมากนัก
‛ ขอบคุณศิษย์พี่ ‚
หนานฮัวเอียนรวบรวมสติของเขาโค้งคานับไปยังหลี่ฉีเย่ และการแสดงออกของหลี่ฉี
เย่กช็ ดั เจนว่ายอมรับมัน

249
–––––––––––––––
หลังจากหนานฮัวเอียนจากไป หลี่ฉีเย่นาดาบเล่มนั้นคือมาดูและสัมผัสไปบนตัว เขา
ถอนหายใจออกมาเมื่อนึกได้ถึงอดีตของมัน
จะเกิดอะไรขึ้นหากคนคนหนึ่งสามารถกลายเป็ นจักรพรรดิอมตะได้อย่างง่ายดาย ?
เด็กน้อยมินเหยินได้รับการสัง่ สอนจากเขาเป็ นอย่างดีจนกระทั้งเขาสามารถแบกเจตจา
นงของสวรรค์ได้ ตลอดชีวิตของเขาหากเปรี ยบเทียบทั้งเก้าโลก เขาประสบความสา
เร็ จในการบ่มเพาะกายาตะวันอมตะได้ ทว่าสุ ดท้ายแล้วเขาก็ยงั ถูกลบไปตามกระแส
แห่งเวลา
หลี่ฉีเย่ลบสนิมออกจากดาบทั้งคู่ จนพวกมันกลับมาสู่รูปลักเดิม ทั้งสองนั้นดูเหมือน
ดาบปกติ แต่กลับปล่อยกลิ่นอายโบราณออกมา
การใช้มือของเขาสัมผัสไปยังใบดาบอย่างแผ่วเบา เด็กหนุ่มสัมผัสได้ถึงพลังงานอัน
เย็นเฉี ยบที่แผ่ออกมาจากใบดาบ ทุกคนล้วนเข้าใจว่าของชิ้นนี้เป็ นเพียงดาบระดับ
มนุษย์ ทว่าดาบนี้กลับถูกใช้โดยมินเหยิน ขณะที่เขายังเป็ นเด็ก
ความจริ งแล้ววัสดุของดาบนี้แน่นอนว่าเป็ นขยะ แต่วา่ พวกเขาใช้มนั เป็ นอาวุธหลัก
ของจักรพรรดิอมตะ แม้หลังจากที่เขาเริ่ มต้นการบ่มเพาะ ดาบนี้กย็ งั อยูเ่ คียงข้างตัว
เสมอ แม้กระทั้งตอนที่เขาหายไปดาบนี้กย็ งั คงอยู่

250
ทุกๆครั้งที่เขานึกถึงมัน เขาจะนาดาบออกมาและกอดมันราวกับเขาต้องการจะแบ่งปั น
ความรู ้สึกของเขากับจิตวิญญาณของดาบ
แม้วา่ มินเหยินจะไม่เคยลืมดาบเล่มนี้ พวกมันได้รับการดูแลเป็ นอย่างดีโดยจักรพรรดิ
อมตะ ดังนั้นแม้วา่ มันจะสร้างมาจากแร่ ธรรมดา พวกมันก็ยงั มีขอ้ ยกเว้น จักรพรรดิ
อมตะนั้นทรงพลังขนาดไหน ? ชายคนนี้คือผูแ้ บกเจตจานงของสวรรค์และปกคลุม
จักรวาล อีกทั้งยังครอบครองทั้งเก้าโลก
คุณค่าที่แท้จริ งของดาบนี้ไม่ได้อยูท่ ี่วสั ดุหรื อความคมของมัน แต่เป็ นจิตสานึกอมตะ
และความคิดที่ซ่อนอยูใ่ นตัวดาบ
จิตสานึกของจักรพรรดิอมตะเป็ นสิ่ งที่น่ากลัวมาก แม้วา่ ดาบทั้งสองจะไม่ได้เทียบเท่า
กับสมบัติระดับชีวติ หรื อระดับแท้จริ ง แต่มนั ก็ยงั แข็งแกร่ งกว่าสมบัติจากผูอ้ ยูใ่ นระดับ
ชะตาลี้ลบั และตัดสวรรค์หลายเท่า การโจมตีเพียงหนึ่งครั้งของจิตสานึกจากจักรพรรดิ
อมตะสามารถตัดผ่านอะไรได้ท้ งั สิ้ น
หลี่ฉีเย่พยามจะเชื่อมต่อกับจิตสานึกอมตะที่ซ่อนอยูใ่ นตัวดาบ
แน่นอนว่าภายในระยะเวลาสั้นๆ เขาอาจจะไม่สามารถเชื่อมต่อกับมันได้ นี้จาเป็ นต้อง
ใช้ความอดทนและความระมัดระวังเป็ นอย่างมาก หลี่ฉีเย่ไม่เร่ งรี บ เขาค่อยๆส่ งจิตสา
นักเขาไปยังตัวดาบช้าๆ

251
ในโลกนี้ไม่มีใครคุน้ เคยกับมินเหยินมากกว่าหลี่ฉีเย่ ดังนั้นจึงไม่มีใครคุน้ เคยจิตสานึก
ของมินเหยินได้มากกว่าหลี่ฉีเย่อีกแล้ว
สองวันต่อมา หลี่ฉีเย่ยงั คงบ่มเพาะหกปักษาสยายปี กและคัมภีร์เสี้ ยวแสงตะวันหวน
และใช้เวลาที่เหลือในการเชื่อมต่อกับตัวดาบ
แม้เขาจะเป็ นศิษย์หลักของนิกายกายานโบราณ แต่กไ็ ม่มีใครถามถึงระดับการบ่มเพาะ
ของเขานอกจากผูค้ ุม้ กันโม่และหนานฮัวเอียน
หลี่ฉีเย่คล้ายกับเงาโปร่ งแสงในนิกายกายานโบราณ แม้แต่เหล่าผูอ้ าวุโสก็ไม่ตอ้ งการรู ้
เกี่ยวกับสถานการณ์ของเขา ปล่อยให้เขาอยูอ่ ย่างโดดเดี่ยวนั้นเป็ นเรื่ องดี สาหรับพวก
เขาการมีหลี่ฉีเย่น้ นั นับว่าไม่เป็ นไร แต่หากปราศจากหลี่ฉีเย่พวกเขาก็ยงั คงไม่เป็ นไร
เช่นกัน
นี้ทาให้หนานฮัวเอียนเป็ นแขกที่คุน้ เคยของเกาะที่หลี่ฉีเย่อาศัยอยู่ เมื่อไหร่ กต็ ามที่เขา
ว่างเขาจะมาพบหลี่ฉีเย่ นอกจากนี้เขายังดูแลเรื่ องกิจวัตรประจาวันรวมทั้งนากระเป๋ า
มิติมาให้ดว้ ย
ผูค้ ุม้ กันโม่พยามจะสอนทักษะการบ่มเพาะแก่หลี่ฉีเย่ แต่ดูเหมือนว่าหลี่ฉีเย่จะรู ้และ
เข้าใจแทบทุกอย่าง ทาให้ผคู ้ ุม้ กันโม่ลบเรื่ องนี้อาจจะหัวของเขา

252
สามเดือนต่อมา ขณะที่หลี่ฉีเย่กาลังบ่มเพาะพลังอยูน่ ้ นั ร่ ายกายของเขาก็สนั่ สะเทือน
พรสวรรค์ของเขาทันใดนั้นก็ดูดซับพลังโดยรอบอย่างบ้าคลัง่ ดวงตาของเด็กหนุ่มส่ อง
ประกาย
หลังจากชัว่ ครู่ พรสวรรค์ของเขาก็มีการเปลี่ยนแปลง ป่ าฤดูใบ้ไม้ผลิแห่งชีวิตทันใดนั้น
ก็เต็มไปด้วยน้าแห่งชีวิต มันเดินทางไปรอบพื้นที่พรสวรรค์เกิดเป็ นป่ าฤดูใบ้ไม้ผลิ
ขนาดเล็ก
ในอีกทางหนึ่ง เปลวไฟรอบๆแอ่งน้าแห่งชีวิตพุง่ ขี้นท้องฟ้ า มันกาลังเผาไม้อย่าง
ต่อเนื่อง จิตวิญญาณแห่งไฟกาลังลุกไหม้ มันราวกับจะแผดเผาได้ท้ งั โลก
ทางตอนใต้ ต้นไม้แห่งชีวิตเริ่ มดูดซับน้า ทันใดนั้นเหล่าใบไม้เริ่ มปรากฏขึ้นมาตามต้น
รู ปร่ างของต้นไม้คอ่ ยๆเปลี่ยนไปราวกับมังกรหลับ มีพลังงานจานวนมากไหลเวียนไม่
สิ้ นสุ ด
สุ ดท้ายเมื่อมาถึงเสาหลักแห่งชีวิตตัวอักษรลึกลับรอบๆเสาหลักเปล่งแสงสว่างออกมา
มันราวกับจะเชื่อมสวรรค์และปฐพีเข้าด้วยกัน ตัวอักษรเหล่านั้นเริ่ มที่จะเคลื่อนไหว
ไปรอบๆราวกับมันมีจิตสานึกของตัวเอง
ระดับกลาง ! นี้เป็ นระดับกลางของขั้นก่อตั้งพื้นฐาน เขาใช้เวลาสามเดือนเพื่อเติมเต็ม
ระดับแรกให้สมบูรณ์

253
ในเวลาเดียวกัน หกปั กษาสยายปี กเริ่ มจะโบยบินไปรอบๆในพรสวรรค์ของหลี่ฉีเย่
พร้อมกับจิตวิญญาณของเขา มันกระโจนลงน้าและหมุนด้วยความเร็ วทาให้เกิดเป็ น
คลื่นสึ นามิขนาดใหญ่
หัวใจของหลี่ฉีเย่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น ในที่สุด เขาก็ไม่เสี ยเวลาเปล่า ! หนทางนับ
หมื่อนไมล์เริ่ มต้นที่กา้ วแรก นี้นบั เป็ นก้าวแรกของเขา !
หากผูบ้ ่มเพาะคนอื่นใช้เวลาสามเดือนในการเข้าถึงระดับกลาง นอกจากพวกเขาจะไม่
ตื่นเต้นแล้วพวกเขาจะอับอายมากยิง่ ขึ้น
หลังจากจิตวิญญาณของเขากลับมา เขาเริ่ มบ่มเพาะในระดับที่สูงขึ้น แม้เขาจะเริ่ มต้น
ช้าและความสามารถตามธรรมชาติของเขานั้นไม่ดีนกั ตลอดชีวิตของเขาเขาเห็นผูฝ้ ึ ก
ตนมากมายกลายมาเป็ นคนที่แข็งแกร่ งแม้จะเริ่ มช้า พวกเขาล้วนไม่ยอมแพ้และพวก
เขาพยามอย่างหนัก ขณะเดียวกันเขาก็เห็นอัจฉริ ยะที่ข้ ีเกียจกลายเป็ นขยะโดยที่เขาไม่
สามารถเงยหัวขึ้นมาได้อีก
ด้วยความสามารถในการฝึ กตนหรื อแค่ร่างกายมันไม่เพียงพอ พวกเขาต้องการพลังจิต
วิญญาณที่ทรงพลังหากต้องการเดินไปยังถนนเส้นนี้ วันหนึ่งเขาจะยืนอยูแ่ ละยิม้ ไปคน
สุ ดท้ายจากนั้นเมื่อเขาขึ้นไปยังจุดสู งสุ ดเขาก็จะมองลงมายังมนุษย์เบื้องล่างด้วยความ
เย็นชา…
–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
–––––––––––

254
#ก็แค่ดาบที่สามารถฆ่าพวกตัวประกอบระดับสู งๆ ได้ ไม่เห็นมีอะไรเล้ยยยยย (มอง
บนกลอกตา)
ติดตามข่าวสารได้ที่ แฟนเพจ จักรพรรดิบรรพกาล เลยค่าาา
ตอนที่ 35 กายาอเวจีอมตะ (1)
ระดับสู งเป็ นระดับสุ ดท้ายของขั้นก่อตั้งพื้นฐาน ระดับนี้กเ็ หมือนกับชื่อของมันเป็ น
การสกัดกัน่ พลังงานในสายเลือดของผูฝ้ ึ กตนเพื่อให้มนั เข้มข้นและบริ สุทธิ์
อาจจะกล่าวได้วา่ ทุกๆอย่างของผูฝ้ ึ กตนล้วนเกี่ยวเนื่องและช่วยเหลือกัน ร่ ายกายนั้น
เต็มไปด้วยสายเลือด สายเลือดนั้นหล่อเลี้ยงชีวิต ชีวติ ทาให้เกิดพรสวรรค์ กลับกัน
พรสวรรค์ช่วยทาให้ชีวิตแข็งแกร่ งขึ้น ยิง่ ชีวิตแข็งแกร่ งทาให้สายเลือดบริ สุธ์ ิ ยิง่
สายเลือดบริ สุธ์ ิ ทาให้ร่างกายไร้ผตู ้ า้ นทาน เมื่อร่ างกายไร้ผตู ้ า้ นทานจะเป็ นคนกาหนด
โชคชะตา
ร่ างกาย ชีวิต พรสวรรค์ถูกอย่างล้วนเชื่อมโยงถึงกัน จากสิ่ งหนึ่งไปสู่ อีกสิ่ งหนึ่งไม่
สามารถแยกจากกันได้
ร่ างกายที่แข็งแกร่ งยิง่ ใช้พลังของสายเลือดได้ดีข้ ึน สายเลือดที่บริ สุทธิ์ ยิง่ จะทาให้ชีวิต
นั้นยืนยาวออกไป ยิง่ ชีวิตยืนยาวออกไปจะทาให้พรสวรรค์น้ นั กล้าแกร่ ง และด้วย
พรสวรรค์สวรรค์ที่กล้าแกร่ งยิง่ ทาให้ร่างกายของผูฝ้ ึ กตนคนนั้นเข้าใกล้ความเป็ น
อมตะ

255
ทว่าไม่วา่ กระบวนการเหล่านี้จะทางานยังไง ทั้งสามนี้ลว้ นขึ้นอยูก่ บั ความบริ สุทธิ์ และ
ทรงพลังของสายเลือด ยิง่ ผูฝ้ ึ กตนนั้นมีระดับทีสูง แต่พลังงานในสายเลือดนั้นอ่อนแอ
สายเลือดนั้นจะไม่สามารถสนับสนุนร่ างกาย ชีวิตและพรสวรรค์ได้ ดังนั้นจึงมีความ
จาเป็ นที่จะต้องทาให้พลังงานในสายเลือดนั้นบริ สุทธิ และแข็งแกร่ ง
ไม่วา่ ใครก็ตามที่ตอ้ งการที่จะกลายมาเป็ นจักรพรรดิอมตะเพือ่ ทาให้ชีวิตของพวกเขา
นั้นยืนยาว ชัดเจนอยูแ่ ล้วว่าต้องมีพลังทางสายเลือดที่ไม่ธรรมดา
แม้วา่ จะมาถึงระดับสู งของระดับก่อตั้งพื้นฐาน ก็ไม่มีอะไรน่าประทับใจ สาหรับผูฝ้ ึ ก
ตนคนอื่นสามารถทามันได้เพียงใช้เวลาไม่นาน
จุดสาคัญที่สุดของขั้นตอนนี้คือการใช้คมั ภีร์ประทับเพื่อปรับปรุ งพลังงานในสายเลือด
และหลี่ฉีเย่ทาเพียงแค่น้ ี
วงแหวนแห่งชีวิตปรากฏอยูบ่ นหัวของเขามันส่ องแสงสว่างออกมา ใช้พลังงานใน
สายเลือดหมุนวนตรงจุดศูนย์กลาง พริ บตาต่อมาภายในกึ่งกลางของกระแสน้าวน
พลังงานในสายเลือดนั้นหมุนเร็ วขึ้นและรุ นแรงยิง่ ขึ้น มันหมุนราวกับจะก่อให้เกิดพายุ
ขนาดใหญ่
เพราะว่าร่ างกายและชีวิตของเขานั้นเป็ นระดับมนุษย์ พลังงานในสายเลือดของเขาจึง
ไม่มีอะไรน่าประทับใจนัก ทว่าในช่วงเวลาที่สาคัญพลังงานในสายเลือดของเขากับ
ส่ งออกมาจนทาให้ร่างกายและชีวิตของเขาไปถึงระดับเซี ยนเตียน

256
พลังงานในสายเลือดของเขาไหลออกมาราวกับแม่นา้ ที่ไม่มีวนั หมด มันส่ งออกมา
อย่างต่อเนื่องทาให้พลังงานภายในร่ างส่ งกลิ่นอายอันแปลกประหลาดออกมา จากนั้น
มันเริ่ มปรากฏเป็ นรู ปร่ างของเสี้ ยวตะวันสี เลือดภายในร่ างของเขา
นี้เป็ นความลึกลับและส่ วนที่น่ากลัวที่สุดของคัมภีร์เสี้ ยวแสงตะวันหวน วิธีน้ ีจะ
เปลี่ยนพลัลงงานในสายเลือดให้ประสิ ทธิ ภาพมากขึ้น ด้วยความเร็ วที่ไม่น่าเชื่อเช่นนี้น
พรสวรรค์ที่แท้จริ งในตัวหลี่ฉีเย่ ทันใดนนั้นตื่นขึ้น
ตอนนี้ พรสวรรค์ที่แท้จริ งของหลี่ฉีเย่น้ นั ตื่นขึ้นอย่างสมบูรณ์ มันคล้ายปั กษาขนาด
ใหญ่ได้ตื่นขึ้นเนื่องจากได้รับการกระตุน้ จากคัมภีร์เสี้ ยวแสงตะวันหวน
ปั กษาตัวนนี้นนั ดูดซับพลังได้เร็ วมาก ครู่ ต่อมาตัวอักษรของทักษะหกปั กษาสยายปี ก
เริ่ มส่ องแสง ทักษะเหล่านี้กลายเป็ นสมบูรณ์ก่อนจะบดขยี้พลังงานเหล่านั้นเป็ นชิ้นเล็ก
ชิ้นน้อยและดูดซับมัน
หลังจากขั้นตอนนี้ เลือดของเขาก็กลายเป็ นบริ สุทธิ์ มากขึ้นและหนาแน่นยิง่ ขึ้น จากนั้น
พลังงานในสายเลือดของเขาก็เริ่ มกลับไปหล่อเลี้ยงชีวติ พรสวรรค์ที่แท้จริ งก็กลายเป็ น
ทรงพลังเช่นเดียวกับปั กษา ปั กษาแต่ละตัวล้วนเคลื่อนไหวราวกับพวกมันมีชีวิตจริ งๆ
มันเป็ นเศษเสี้ ยวของจิตวิญญาณปั กษาขนาดเล็ก และโบยบินไปทั้งสี่ ทิศอย่างมี
ชีวิตชีวา
การทางานทั้งหมดไปเป็ นโดยธรรมชาติ อย่างที่มนั ควรจะเป็ น

257
ด้วยคัมภีร์เสี้ ยวแสงตะวันหวนนั้นทาให้พลังงานในภายในสายเลือดของหลี่ฉีเย่น้ นั
บริ สุทธิ์ และทรงพลังยิง่ ขึ้น มันเพียงพอที่จะให้พรสวรรค์ที่แท้จริ งเปิ ดใช้งานได้
ตลอดหลายปี ที่ผา่ น ไม่วา่ ศิษย์คนใดก็ไม่สามารถฝึ กฝันคัมภีร์เสี้ ยวแสงตะวันได้สาเร็ จ
พวกเขาล้มเหลวเนื่องจากวิธีการของพวกเขานั้นมีขอ้ บกพร่ องและเนื้อหาของมันไม่
สมบูรณ์ สิ่ งที่พวกเขาได้รับจึงมีแต่ความล้มเหลว
แต่ดว้ ยการแก้ไขของหลี่ฉีเย่ที่ใช้ความพยามและความอดทนมาตลอดหลายปี มันเป็ น
สิ่ งที่เขาไม่ได้ทาด้วยตัวเองเพียงคนเดียว แต่เขาประสบความสาเร็ จเนื่องจากการ
ช่วยเหลือของมินเหยิน , ตันหลี่ , ราชามังกรทมิฬ และคนอื่นๆ
หลังจากหนึ่งวันหนึ่งคืนผ่านไปสายเลือดของเขาก็เสร็ จสมบูรณ์ ทันใดนั้นเขาก็เหมือน
ได้ยนิ เสี ยงต่างๆได้ดีข้ ึน ชีวิตของเขานั้นถูกเติมเต็ม ทุกอย่างในสายตากลายเป็ นชัดเจน
ยิง่ ขึ้น ร่ างกายของเขาผ่อนคลาย ร่ างกายของเขาล้อมรอบได้ดว้ ยรัศมีสีทองและกลิ่น
อายของโลหิ ต ภายในวงแหวนแห่งชีวิตบนหัวของเขามันส่ องแสงมากยิง่ ขึ้น
หลี่ฉี่เย่ตรวจสอบร่ างกายของเขา เขาพบว่าสายเลือดของเขานั้นมันหนาแน่นขึ้นและ
ส่ องแสงราวกับไฟ มันสวยงามราวกับสร้างมาจากสวรรค์ ปรากฏขึ้นในวงแหวนแห่ง
ชีวิตของเขา
สายเลือดเหล่านี้เป็ นหลักฐานชั้นดีที่บ่งบอกได้วา่ หลี่ฉีเย่ได้ผา่ นระดับก่อตั้งพื้นฐาน
และก้าวเข้ามาสู่ ระดับหลอมรวมพื้นฐานแล้ว

258
หากมีใครสักคนบอกว่าหลี่ฉีเย่น้ นั ใช้เวลาสามเดือนเพื่อมาถึงระดับกลางของระดับ
ก่อตั้งพื้นฐานย่อมไม่มีใครเชื่อเป็ นแน่เนื่องจากเขาใช้เวลาเพียงหนึ่งวันหนึ่งคืนเพื่อ
ปรับปรุ งสายเลือดให้บริ สุทธิ์ และทะลุเขาสู่ ระดับหลอมรวมพื้นฐาน อย่างไรก็ตามนี้
เป็ นพลังที่น่ากลัวของคัมภีร์เสี้ ยวแสงตะวันหวน
อัจฉริ ยะสามารถเข้าถึงระดับกลางของระดับก่อตั้งพื้นฐานภายในไม่กี่วนั แต่พวกเขา
จะต้องใช้เวลาอย่างน้อยสิ บวันเพื่อปรับปรุ สายเลือดให้บริ สุธ์ ิ และก้าวเข้าสู่ ระดับต่อไป
แต่หลี่ฉีเย่ใช้เวลาเพียงหนึ่งวันหนึ่งคืน หากข่าวนี้แพร่ ออกไปย่อมไม่มีใครเชื่อเป็ นแน่
นี้เป็ นเหตุผลว่าทาไมอัจฉริ ยะหลายคนเลือดคัมภีร์เสี้ ยวแสงตะวันหวนแม้วา่ มันจะมี
ข้อบกพร่ อง เนื่องจากความเร็ วอันไม่น่าเชื่อของการบ่มเพาะนี้เอง
วันต่อมา เมื่อหนานฮัวเอียนมาถึงและเห็นหลี่ฉีเย่ เขาตกตะลึงและถามขึ้น
‛ ศิษย์พ…
ี่ ทะ…ทะ…ท่าน…เข้าถึงระดับหลอมรวมพื้นฐานแล้ว ? ‛
‛ ข้าเข้าถึงมันเมื่อคืนที่ผา่ นมา ‛
หลี่ฉีเย่กล่าวอย่างเฉยชา
หากมันเป็ นคนอื่นพวกเขาอาจจะภูมิใจ มีเพียงอัจฉริ ยะในหมู่อจั ฉริ ยะเท่านั้นที่จะ
สามารถปรับปรุ งสายเลือดให้บริ สุทธิ์ และก้าวผ่านระดับโดยใช้เวลาแค่หนึ่งวันหนึ่ง
คืน ทว่าหลี่ฉีเย่รู้ดีวา่ ทั้งหมดนี้เป็ นเพราะคัมภีร์ที่เขาฝึ กฝน สาหรับตัวเขามันจึงไม่ได้มี
อะไรที่ตอ้ งภูมิใจ

259
หลังจากได้ยนิ คากล่าวของหลี่ฉีเย่ หนานฮัวเอียนกลับงุนงงมากยิง่ ขึ้น
‛ ศิษย์พี่ขา้ ยังจาได้วา่ ไม่กี่วนั ก่อนท่านพึงเข้าสู่ ระดับกลางของขั้นก่อตั้งพื้นฐานอยูเ่ ลย
?‛
‛ สองวันก่อน ใช่ขา้ อยูร่ ะดับกลางของระดับก่อตั้งพื้นฐาน ‛
หลี่ฉี่เย่ยงั คงกล่าวอย่างไม่สนใจราวกับน้าทะเลที่สงบนิ่ง
‛ ท่าน…ท่านใช้เวลาสามเดือนเพื่อมาถึงระดับกลาง แต่ท่านกลับใช้เวลาเพียงหนึ่งวัน
หนึ่งคืนเพื่อปรับปรุ งสายเลือดของท่านให้บริ สุทธิ์ ? ‛
หลังจากได้ยนิ เรื่ องทั้งหมดร่ างกายของหนานฮัวเอียนราวกับถูกแช่แข็ง
หลี่ฉีเย่ทาเพียงยิม้ แต่ไม่เอ่ยอันใด ผ่านไปชัว่ ครู่ จึงเอ่ยด้วยความกลัวและประหลาดใจ
‛ คัมภีร์เสี้ ยวแสงตะวันนั้นเป็ นวิธีฝึกที่ประหลาดอย่างแท้จริ ง ไม่แปลกใจเลยที่
อัจฉริ ยะหลายคนเลือกฝึ กมัน ‛
เสี ยงของเขาที่เต็มไปด้วยความเสี ยใจและหดหู่ดงั ขึ้นอีกครั้ง
‛ มันเป็ นโชคร้ายนักที่วิธีการนี้น้ นั มีขอ้ บกพร่ องและส่ งผลต่อผูฝ้ ึ กฝนมันอย่างร้ายแรง
อัจฉริ ยะหลายๆคนพยามที่จะฝึ กมันให้สาเร็ จ แต่ไม่มีใครเลยซักคนที่ทาได้ ‛
หนานฮัวเอียนถามอย่างอยากรู ้อยากเห็นอีกครั้ง
‛ ระดับไหนกันที่พลังของวงแหวนแห่งชีวิตของท่านไปถึง ? ‛

260
จากความรู ้ของเขาไม่มีใครสามารถฝึ กฝนคัมภีร์เสี้ ยวแสงตะวันหวนได้เนื่องจากความ
ไม่สมบูรณ์ของมัน
วิธีที่ดีที่สุดขึ้นเริ่ มฝึ ต้ งั แต่เริ่ มและค่อยๆไปจนถึงจุดสิ้ นสุ ด ไม่วา่ จะเป็ นคัมภีร์ชีวติ หรื อ
คัมภีร์พรสวรรค์ ก็จะใช้วิธีการฝึ กเช่นเดียวกันตลอด นี้เป็ นวิธีการที่ดีอยางแท้จริ งใน
การฝึ กฝน
ผูฝ้ ึ กตนอาจจะเปลี่ยนวิธีการบ่มเพาะของพวกเขา แต่สิ่งนั้นจะทาให้เส้นทางการบ่ม
เพาะของพวกเขามีขอ้ บกพร่ องในอนาคต วันหนึ่งเมื่อภัยพิบตั ิมาถึงข้อบกพร่ องเหล่านี้
จะเป็ นอันตรายอย่างยิง่
ทว่าผูฝ้ ึ กตนหลายคนไม่ได้ฝึกฝนคัมภีร์ที่ดีนกั ตอนเริ่ มต้น หากพวกเขาเริ่ มฝึ กคัมภีร์
จักรพรรดิและติดอยูท่ ี่มนั ไปตลอดชีวิตนั้นเป็ นสิ่ งที่ดี แต่หากเข้าติดอยูท่ ี่คมั ภีร์นกั บุญ
ระดับต่า ความสาเร็ จในอนาคตของพวกเขาจะถูกจากัดเป็ นอย่างมาก
จากมุมมองของหนานฮัวเอียน แม้วา่ หลี่ฉีเย่จะฝึ กฝนด้วยคัมภี์เสี้ ยวแสงตะวันหวน ใน
อนาคตเขาจะต้องเปลี่ยนวิธีการฝึ กฝน มิฉะนั้นเขาจะถูกทาลายด้วยทักษะนี้
ด้วยเหตุน้ ีหนานฮัวเอียนจึงเอ่ยเตือนหลี่ฉีเย่
‛ ศิษย์พี่ ท่านควรจะเปลี่ยนการบ่มเพาะอย่างรวดเร็ ว ยิง่ เร็ วยิง่ ดี เมื่อขึ้นฝึ กสู งขึ้นไปมัน
จะเป็ นเรื่ องยากที่จะเปลี่ยน ไม่อย่างนั้นท่านอาจจะไม่สามารถควบคุมพลังงานใน
สายเลือดของท่านได้หากฝึ กมันต่อไป ‛

261
––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
#ฮัวเอียนเอ๋ ยฮัวเอียน นี้หนูกาลังเตื่อนใครอยู่ หื ออ ??
ติดตามข่าวสาวได้ทีี่แฟนเพจ จักรพรรดิบรรพกาล เลยค่าาา
ตอนที่ 36 กายาอเวจีอมตะ (2)
สถานการณ์เช่นนี้เกิดขึ้นหลายครั้งในนิกายกายานโบราณ มีอจั ฉริ ยะหลายคนเชื่อใน
วิธีการนี้เช่นกัน เริ่ มแรกพวกเขาบ่มเพาะด้วยคัมภีร์เสี้ ยวแสงตะวันหวน แล้วจนกระทั้ง
คัมภีร์น้ ีไม่มีประโยชน์อีก สุ ดท้ายก็เปลี่ยนไปฝึ กฝนคัมภีร์อื่น แต่ทว่า
สุ ดท้ายพวกเขากลับไม่สามารถสลัดกับดักความคิดนี้ได้ พวกเขายังคงบ่มเพาะคัมภีร์น้ ี
ต่อไปแม้วา่ พวกมันจะไร้ประโยชน์แล้วก็ตาม
นี้คือเหตุผลว่าทาไมภายหลังนิกายกายานโบราณถึงไม่สนับสนุนให้ศิษย์ของพวกเขา
ฝึ กฝนคัมภีร์น้ ี โดยเฉพาะศิษย์ที่มีความสามารถจะไม่ได้รับอนุญาติกระทั้งแตะต้องมัน
‛ ข้ามีแผนของข้า ‛
หลี่ฉีเย่ยมิ้ และไม่กล่าวอะไรอีก แน่นอนว่าเขาไม่สามารถบอกได้วา่ เขาได้ฝึกฝนคัมภีร์
เสี้ ยวแสงตะวันหวนที่สมบูรณ์ ไม่อย่างนั้นผลที่ตามมามันยากจะคาดคิด !
หนานฮัวเอียนรู ้วา่ หลี่ฉีเย่น้ นั ไม่ได้เป็ นคนที่โง่เขลา แต่เขาก็ไม่เข้าใจว่าทาไมหลี่ฉีเย่ถึง
เชื่อมันในคัมภีร์บม่ เพาะนี้มากนัก

262
‛ ข้าได้ยนิ มาว่าศิษย์พี่สองกาลังจะกลับมาในอีกไม่กี่วนั ! ‛
หนานฮัวเอียนมาวันนี้เพื่อจะบอกข้อความนี้แก่หลี่ฉีเย่
หลี่ฉีเย่เพียงพยักหน้าเบาๆและไม่ได้สอบถามเพิ่มเติม เขาไม่ได้กงั วลกับศิษย์พสี่ อง
ศิษย์ของผูน้ านิกายที่หานฮัวเอียนเคยกล่าวถึง
––––––––––––––––––––––––––––––––
หลังจากหนานฮัวเอียนจากไป หลี่ฉีเย่กก็ ลับมามุ่งมัน่ กลับการบ่มเพาะของเขาอีกครั้ง
แม้วา่ เขาจะฝึ กฝนคัมภีร์เสี้ ยวแสงตะวันหวนและหกปั กษาสยายปี กสาเร็ จ แต่เขาก็ไม่
ต้องการจะเสี ยเวลาแม้แต่นอ้ ย
ระดับหลอมรวมพื้นฐานนั้นก็แบ่งออกเป็ นสามระดับเช่นกัน
ตอนนี้หลี่ฉีเย่สามารถเลือกฝึ กฝนคัมภีร์ที่แตกต่างกันได้ ไม่วา่ จะชีวติ พรสวรรค์หรื อ
วิธีการฝึ กฝนร่ างกาย
ทว่าตอนนี้หลี่ฉีเย่ไม่ได้เร่ งรี บฝึ กฝนวิธีการใหม่ เขาต้องการจะฝึ กฝนทักษะดาบคูไ่ ร้
ลักษณ์ให้สมบูรณ์ดว้ ยร่ างกายของเขาตอนนี้สามารถใช้มนั ได้อย่างมีประสิ ทธิ ภาพมาก
ยิง่ ขึ้น
สาหรับผูฝ้ ึ กตน ด้วยพลังของชีวิตและพรสวรรค์น้ นั ไม่เพียงพอ เขายังจาเป็ นต้องมี
ความแข็งแกร่ งทางร่ างกายด้วย

263
ชีวิตและโชคชะตาถูกกาหนดโดยสวรรค์ ไม่วา่ ใครก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ แต่
ร่ างกายนั้นต่างออกไปมันสามารถพัฒนาขึ้นได้ผา่ นการฝึ กฝน
ตามปกติแล้วร่ างกายนั้นมีความแตกต่างกันอย่างมาก กายามนุษย์น้ นั นับว่าแย่ที่สุด
ขณะเดียวกันกายาอมตะนั้นนับได้วา่ ดีที่สุดเช่นกัน ความแตกต่างของร่ างกายเรี ยงจาก
อ่อนแอไปยังแกร่ งแข็งจะได้ดงั นี้ กายามนุษย์ , กายาฮัวเตียน , กายาเซียนเตียน , กายา
ราชัน , กายาศักดิ์สิทธิ์ และ กายาอมตะ
คนคนหนึ่งอาจจะเกิดมาพร้อมกับ กายามนุษย์ , กายาฮัวเตียน , กายาเซียนเตียน , กายา
ราชันหรื อ กายาศักดิ์สิทธิ์ แต่ไม่มีทางเป็ นกายาอมตะ เพราะว่ามันเป็ นจุดสู งสุ ดของ
ร่ างกาย ตั้งแต่สมัยโบราณถึงปั จจุบนั แทบไม่มีใครเคยได้ยนิ ว่ามีคนเกิดมาพร้อมกับกา
ยาอมตะ
มีคาอธิ บายไว้วา่ กายาเซี ยนเตียนนั้นเป็ นกายาที่ทาให้ผฝู ้ ึ กตนมีโอกาสประสบความสา
เร็ จในอนาคตสู งยิง่ ขึ้น เนื่องจากกายานี้สามารถพัฒนาตัวเองไปยังระดับสู งกว่าได้ ไม่
ว่าจะเป็ น กายาราชัน , กายาศักดิ์สิทธิ์ หรื อ กายาอมตะ
ขณะเดียวกันกายาฮัวเตียนนั้นไม่สามารถทาได้ ตัวอย่างเช่นกายาเหยีย่ วสี นิลของเสี่ ยว
ฮุ่ย ยังคงได้รับการพิจรณาให้เป็ นตระกูลเพียงแค่กายาฮัวเตียน
แม้วา่ เขาจะฝึ กฝนมันไปถึง ระดับกายาเหยีย่ วศักดิ์สิทธิ หรื อกระทั้งกายาเหยีย่ วอมตะ
สุ ดท้ายแล้วมันก็ยงั อ่อนแอกว่ากายาราชัน และไม่สามารถไปถึงกายาะอมตะที่แท้จริ ง
ได้

264
กายาราชันและกายาศักดิ์สิทธิ น้ นั มีขอ้ จากัดหลายๆอย่าง ตัวอย่งเช่น กายาจักรพรรดิ
กระทิงทองเป็ นกายาที่แข็งแกร่ งที่สุดภายในตระกูลของมัน และอาจจะไปถึงระดับ
เหนือกายา ผ่านการฝึ กฝน แต่ผฝู ้ ึ กตนจะไม่สามารถฝึ กฝนมันให้เขาไปในร่ างกายของ
พวกเขาได้ แม้วา่ มันจะเป็ นระดับเดียวกัน
กายาที่ร่างกายสามารถฝึ กฝนได้น้ นั จะต้องเป็ นระดับเดียวกัน ไม่วา่ จะใช้คมั ภีร์
ระดับสู งแค่ไหนก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงมันได้
ทว่าสวรรค์น้ นั ได้สร้างสิ่ งที่ลึกลับและทรงพลังขึ้นมา ! แม้วา่ กายาเหยีย่ วสี นิลหรื อกา
ยาจักรพรรดิกระทิงทองจะไม่สามารถหนีขอ้ จากัดเหล่านี้ได้ แต่มอยูห่ นึ่งกายาที่ไม่สน
ข้อจากัดใดๆและสามารถฝึ กฝนทุกอย่างได้น้ นั คือ กายามนุษย์ !
พวกเขาสามารถฝึ กฝนกายามนุษย์ให้เป็ นกายาเหยีย่ วสี นิล , กายาจักรพรรดิกระทิงทอง
หรื อกระทั้งกายาอมตะในตานาน โดยไม่มีขอ้ จากัดใดๆ
ในขณะที่ร่างกายฮัวเตียนหากมีกายาที่แฝงไปด้วยธาตุไฟ พวกเขาจะจะต้องหากายาที่มี
ธาตุแฝงเดียวกัน หากพวกเขามีธาตุแฝงเป็ นไฟ แต่บ่มเพาะกายาที่มีธาตุแฝงเป็ นน้า มัน
จะทาให้เกิดอันตรายอย่างร้ายแรงขึ้น
แต่กายามนุษย์น้ นั ไม่มีความต้องการดังกล่าว ภายในถนนแห่งการบ่มเพาะพวกเขาสาม
รถเลือกฝึ กฝนกายาใดๆก็ได้

265
แน่นอนว่าการยกระดับจากมนุษย์ มาเป็ นกายาฮัวเตียนหรื อเซี ยนเตียนนั้นไม่ใช่เรื่ อง
ง่ายนัก ผูฝ้ ึ กตนคนนั้นจะต้องมีวิธึการบ่มเพาะที่ทรงพลังและจิตวิญญาณที่แข็งแกร่ งสู ง
กว่าคนอื่นๆนับสิ บเท่า สุ ดท้ายกายาระดับสู งจึงเป็ นสิ่ งจาเป็ น ยิง่ ระดับสู งมากเท่าไหร่
ประสิ ทธิ ภาพของมันก็ยง่ิ ดีเท่านั้น
นี้คือเหตุผลว่าทาไมการที่จะประสบความสาเร็ จจากกายามนุษย์และยกระดับเป็ นกายา
เซี ยนเตียนนั้น เป็ นงานที่ยากขนาดหนัก พวกเขาจะต้องใช้ความพยามอย่างมหาศาล
นี้คือเหตุผลว่าทาไมนิกายกายานโบราณไม่มีใครสักคนปราถนาที่จะมีร่างกาย ชีวิต
และพรสวรรค์ระดับมนุษย์เช่นหลี่ฉีเย่
หลี่ฉีเย่ตระหนักดีวา่ หนทางที่เขาเลือกนั้นเป็ นสิ่ งที่ทรมานมาก แต่หวั ใจของเขานั้นไม่
เคยหวัน่ ไหวตั้งแต่ในมือของเขานั้นมีคมั ภีร์กายาลี้ลบั หนึ่งในเก้าคัมภีร์สวรรค์ลึกลับ
สมบัติที่เป็ นที่ปราถนาของเหล่าจักรพรรดิอมตะ
หากมีคนเคยทาสาเร็ จในอดีตมาก่อน หลี่ฉีเย่คิดว่าเขาย่อมทาได้เช่นกัน นิกายกายาน
โบราณจักรพรรอมตะมินเหยินนั้นมีลูกหลานหลายคน พวกเขาเชื่อว่ากายาอมตะนั้น
เป็ นสิ่ งสวรรค์มอบให้ แต่หลี่ฉีเย่รู้วา่ คาพูดเหล่านี้ลว้ นไร้สาระโดยสิ้ นเชิง เขาเป็ นคนที่
สัง่ สอนมินเหยินมาดังนั้นเขาจึงรู ้ความจริ งทั้งหมด จักรพรรดิอมตะมินเหยินนั้นไม่เกิด
มาพร้อมกับกายาราชันหรื อกายาศักดิ์สิทธิ์ แต่เป็ นกายามนุษย์ ความจริ งเรื่ องนี้เป็ น
เรื่ องยากที่นิกายกายานโบราณจะยอมรับมัน แต่น้ ีคือความจริ ง เมื่อตอนที่มินเหยินยัง

266
เด็กหลี่ฉีเย่ได้สอนเขาถึงการฝึ กฝนหนึ่งในคัมภีร์เก้าสวรรค์ล้ ีลบั และด้วยการฝึ กฝน
มันสุ ดท้ายมินเหยินจึงได้รับหนึ่งในสิ บสองกายาอมตะ
วันนี้หลี่ฉีเย่เปิ ดคัมภีร์กายาลี้ลบั ข้อความทั้งหมดปรากฏขึ้นในจิตใจของเขา จากอดีต
ถึงปั จจุบนั ไม่มีใครรู ้ความลี้ลบั ของคัมภีร์นีเท่ากับหลี่ฉีเย่ นั้นเป็ นเหตุผลว่าทาไมเขา
ถึงสามารถสร้างตานานจานวนมากขึ้นมาได้
จากยุคบรรพกาลจนถึงตอนนี้ เขาไม่เคยหละหลวมเมื่อต้องศึกษาคัมภีร์กายาลี้ลบั
โดยเฉพาะอย่างยิง่ เมื่อราชามังกรทมิฬปกครองดินแดน นี้เป็ นช่วงที่เขาค้นพบความลี้
ลับของมันมากที่สุด จนกระทัง่ ต่อมาเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันและเขาไม่มีทางเลือกได้
แต่สงั่ ให้ราชามังกรทมิฬลบความทรงจาของเขาเกี่ยวกับคัมภีร์ล้ ีลบั นี้ออกทั้งหมด
ร่ างกายลี้ลบั นั้นประกอบไปด้วยหกลักษณะ หยินและหยาง แข็งแกร่ งและอ่อนนุ่ม
บริ สุทธิ์ และมีมลทิน !
แม้วา่ คัมภีร์ล้ ีลบั จะประกอบไปด้วยหกลักษณะ แต่มนั เป็ นหกลักษณะที่ลึกลับที่สุดที่
ร่ างกายสมควรจะมี ในยุคนั้นพวกเขารู ้เพียงว่ามีสิบสองกายาอมตะ แต่ไม่มีใครซักคน
รู ้วา่ มันมาจากคัมภีร์ล้ ีลบั
ครั้งหนึ่งเขาเคยเข้าใจถึงความหมายของคาทั้งหกคานี้อย่างลึกซึ้ ง ในแต่ละคาจะ
สามารถก่อให้กายาอมตะสองกายาที่แตกต่างกัน และผูฝ้ ึ กตนสามารถเลือกได้เพียง
หนึ่งจากทั้งสอง

267
ยกตัวอย่างจักรพรรดิอมตะมินเหยินนั้นถูกสอนคาว่า ‘ หยาง ‘ โดยหลี่ฉีเย่ เขามีสองกา
ยาอมตะที่สามารถเลือกได้จากคาว่าหยาง นั้นกายาตะวันอมตะ หรื อกายารัศมีอมตะ
และมินเหยินก็เลือกที่จะบ่มเพาะกายาตะวันอมตะ
หลังจากหลายชัว่ อายุต่อมหลี่ฉีเย่ยง่ิ ศึกษาและเข้าใจมันมากขึ้น เขาตระหนักได้วา่ กายา
ลี้ลบั นั้นสามารถฝึ กฝนกายาใดๆก็ยอ่ มได้ แต่วา่ ไม่มีกายาไหนแข็งแกร่ งกว่าสิ บสองกา
ยาอมตะ
ตอนนี้หลี่ฉีเย่ได้ตดั สิ นใจจะบ่มเพาะคาว่า ‘ มลทิน ‘ ที่ยงุ่ ยากอย่างมาก เขาต้องการจะ
ฝึ กฝนกายาอเวจีอมตะ จากสิ บสองกายาอมตะ
หลี่ฉีเย่รู้วา่ เส้นทางที่จะฝึ กฝนกายาอเวจีอมตะนั้นเป็ นหนทางที่ยาวไกลมาก มันไม่ใช่
สิ่ งที่สามารถฝึ กได้ภายในหนึ่งวันหรื อหนึ่งคืน ขณะที่เร็ วสุ ดมันอาจจะใช้เวลาไม่กี่ร้อย
ปี หรื ออย่างช้าสุ ดก็หลายพันปี
แต่เขาก็มีความเชื่อมัน่ ในตัวเองมากเช่นกัน แม้วา่ เขาจะเกิดมาพร้อมกับกายามนุษย์ แต่
ด้วยความเพียรและจิตวิญญาณของเขา วันหนึ่งเขาจะสามารถฝึ กฝนมันได้สาเร็จ
แน่นอน
ตัวอักษรภายในคัมภีร์กายาลี้ลบั ของคาว่า ‘ มลทิน ‘ ปรากฏขึ้นภายในจิตใจของเขา
ราวกับแม่นา้ สายใหญ่ไหลเข้าไปในประตูแห่งพรสวรรค์ของเขา

268
พรสวรรค์ที่แท้จริ งของเขาที่ดูดซับพลังงานสายเลือดบริ สุทธิ์ ก่อนหน้านี้ เริ่ มต้นที่จะ
ดูดซับความลี้ลบั ของคาว่า ‘ มลทิน ‘ ความลึกลับของคาว่า ‘ มลทิน ‘ เริ่ มไหลเข้าสู่
กระแเสเลือด ทันใดนั้นเองร่ างกายของเขาก็สะดุง้ ทุกอย่างๆกลับกลายเป็ นเคลื่อนที่ชา้
ลง ราวกับเวลาได้หยุดลง…
–––––––––––––––––––––––––––––––––––
#ฟาร์มนานขนาดนี้ออกมาของไม่ฟลู นี้มีเคืองจริ งๆอะ
ติดตามข่าวสารได้ที่ แฟนเพจ จักรพรรดิบรรพกาล ได้เลยน้าาา
ตอนที่ 37 เตี่ยบูหยุน (1)
วง แหวนชีวิตหมุนวนอย่างต่อเนื่อง ในเวลาเดียวกระแสเลือดก็ส่งเสี ยงคารามออกมา
คัมภีร์เสี้ ยวแสงตะวันนั้นเป็ นคัมภีร์ที่โดดเด่นอย่างแท้จริ งแม้จะผ่านมา หลายยุคหลาย
สมัย พลังงานในสายเลือดถูกส่ งเข้าไปยังกระแสหมุนวนอันเกรี้ ยวกราด
ตอนนี้เมื่อพลังของคาว่า ‘ มลทิน ‘ เข้าไปในกระแสเลือดของหลี่ฉีเย่ เลือดของเขาก็
กลายเป็ นหนักอึ้งและเริ่ มจะไหลเวียนช้าลง
ทว่า ไม่มีใครคาดคิดถึงความลึกลับอันน่าตื่นเต้นของคัมภีร์เสี้ ยวแสดงตะวันได้
หลังจากพลังของคาว่า ‘ มลทิน ‘ ทาให้เลือดไหลเวียนช้าลง คัมภีร์น้ นั ก็สนั่ สะเทือน
ด้วยความโกรธแค้นและใช้พลังงานของมันเต็มกาลัง วงแหวนชีวิตทันใดนั้นก็ส่งเสี ยง
วิง้ ๆ ออกมาเป็ นระยะ

269
การ ไหลเวียนของเลือดจากที่เชื้องช้าลงก็กลับไปเร็ วยิง่ ขึ้นด้วยพลังของคัมภีร์ เสี้ ยว
แสงตะวัน การไหลเวียนของเลือดภายในร่ างกายของหลี่ฉีเย่ตอนนี้ราวกับมังกรโลหิ ต
ขนาด ใหญ่ยกั ษ์กาลังอาละวาด
มัก กรยักษ์ตวั นั้นดุร้ายยิง่ มันฉี กกระชากเส้มปราณของเขา ทาลายกระดูกของเขาและ
แผดเผาพรสวรรค์ของเขาทิ้ง ภายในช่วงเวลาสัน่ ๆร่ างกายของเขาถูกทาลายเกือบหมด
หลี่ ฉี เย่ที่กาลังอยูใ่ นความทรมาน เขาถ่มเอากองเลือดสดๆออกมา นี้คือความเจ็บปวด
ที่เขาเกือบจะหลุดร้องออกมา ทันใดนั้นก็มีรอยแตกปรากฏขึ้นบนร่ างกายของเขา และ
ชัว่ ครู่ ต่อมากร่ างกายของเขาก็เริ่ มแตกกระจายราวกับชิ้นส่ วนของกระจก
พลัง ลึกลับของคาว่า ‘ มลทิน ‘ นั้นมากกว่าที่คนคนนึงจะคาดคิดได้ เลือดนั้น
กลายเป็ นหนักยิง่ ขึ้นแม้จะถูกดึงด้วยพลังของคัมภีร์เสี้ ยวแสงตะวัน หวน มันหนักราว
กับจะสามารถทาลายอะไรก็ยอ่ มได้
ร่ าง กายของหลี่ฉีเย่ถูกบดขยี้อย่างรุ นแรง ด้วยร่ างกายระดับมนุษย์ของเขามันไม่
สามารถรองรับพลังที่ต่อสู ้ภายในร่ างกาย ของเขาได้ ! แน่นอนคาว่า ‘ มลทิน ‘ นั้น
ไม่ได้พยามจะฆ่าหลี่ฉีเย่ หากพลังของคัมภีร์กายาลี้ลบั นั้นไม่ทรงพลังเช่นนี้ มันจะ
กลายเป็ นที่ตอ้ งการของเหล่าจักรพรรดิอมตะได้อย่างไร
พร สวรรค์ของหลี่ฉีเย่ลว้ นถูกทาลายด้วยความแข็งแกร่ งของสายเลือด แต่ร่างกายของ
เขานั้นเริ่ มที่จะแหลกเหลว เขาเริ่ มที่จะได้ยนิ เสี ยงพึมพาราวกับบทเพลง ความลึกลับที่

270
แท้จริ งของมันนั้นพึงจะเริ่ ม พรสวรค์ที่แท้จริ งของเขากลับมาเริ่ มดูดซับตัวอักษรของ
เหล่าคาว่า ‘ มลทิน ‘ และเปลี่ยนเป็ นพลังไหลเวียนไปทัว่ ร่ างกาย
ขณะ นี้ภายใต้ผลของคาว่า มลทิน ป่ าฤดูไม้ผลิแห่งชิวิตตอนนั้นถูกปกคลุมไปด้วยน้า
แห่งชีวิตราวกับเกิดสึ นามิ ขึ้นที่น้ ี จิตวิญญาณแห่งไฟรอบบ่อน้าแห่งชีวิตทันใดนั้น ก็
ทะยานขึ้นสู่ ทอ้ งฟ้ าและสัน่ สะเทือนเผ่นดิน
ต้นไม้ แห่งชีวิตนั้นปรากฏใบไม้นบั พันใบขึ้นอยูเ่ ต็มต้น พวกมันปลดปล่อยพลังงาน
ชีวิตออกมานับไม่ถว้ น หลังจากนั้นใบไม้เหล่านั้นก็ล่วงลงไปยังพื้นดิน และส่ วนราก
ของต้นไม้น้ นั ก็เคลื่อนไหวไปเชื่อมต่อกับพรสวรรค์ในส่ วนลึกที่สุด ของหลี่ฉีเย่ ราก
ทั้งหมดเริ่ มที่จะต่อเติมร่ างกายของหลี่ฉีเย่ที่แตกเข้าด้วยกัน
เสา หลักแห่งชีวติ นั้นใช้พลังงานของมันเชื่อมต่อกับคาว่า ‘ มลทิน ‘ เช่นเดียวกับ
สวรรค์และแผ่นดิน ตัวอักษรลึกลับบนเสาเริ่ มจะสัน่ ไหวและเริ่ มจะยืมพลังจากสวรรค์
และแผ่นดิน เพื่อฟื้ นฟูร่างกายของหลี่ฉีเย่
ใน ตอนนี้ น้าแห่งชีวิต , จิตวิญญาณแห่งไฟ , ใบแม้งแห่งชีวิตและเสาหลักแห่งชีวิต
เริ่ มที่จะเชื่อมต่อกับคาว่า มลทิน ขณะที่รายล้อมไปด้วยเลือดของหลี่ฉีเย่ พวกมัน
ปลดปล่อยพลังงานแห่งความวิบตั ิเข้าไปยังร่ างกายที่แตกสลายของหลี่ฉี เย่
ขณะ เดียวกัน ร่ างกายของหลี่ฉีเย่ที่ประกอบไปด้วยเลือดอันหนักหน่วงภายในราวกับ
ภูเขาสิ บ ลูก ขณะที่พลังงานแห่งความวิบตั ิน้ นั หมุนรอบตัวเขา ขั้นตอนเหล่านี้ลว้ น
สามารถฆ่าคนผูห้ นึ่งได้อย่างง่ายดาย !

271
ทว่า แม้จะเจ็บปวดขนาดไหน หลี่ฉีเย่ยงั คงอดทน หลี่ฉีเย่พยามควบคุมพลังงานที่
ลึกลับของคาว่า มลทิน ปรับเปลี่ยนร่ างกายของเขา เนื่องจากพลังแห่งความวิบตั ิที่ปก
คลุมทัว่ ร่ างของเขามันพยามซ่อมแซมร่ างกาย ที่แตกกระจายอย่างช้าๆ
หากบุคคลภายนอกเห็นเหตุการณ์เช่นนี้พวกเขาล้วนตกตะลึง กับความทรงพลังของ
พรสวรรค์ท้ งั สี่ ลกั ษณะของหลี่ฉีเย่
เนื่องจากตอนนี้เด็กชายผูม้ ีอายุเพียงสิ บสามปี สามารถเชื่อมต่อกับพรสวรรค์ท้ งั สี่ ได้ นี้
เป็ นสิ่ งที่ไม่มีใครคาดคิดมาก่อน
ความ จริ งตั้งแต่สมัยโบราณจนถึงตอนนี้ ไม่มีใครเข้าใกล้ความลี้ลบั ของพรสวรรค์ท้ งั
สี่ เท่ากับหลี่ฉีเย่ในตอนนี้ กระทั้งจักรพรรดิอมตะ เขาใช้เวลาหลายปี ในการศึกษาคัมภีร์
กายาลี้ลบั แล้วจะมีคนอื่นที่เข้าใจความลึกลับเหล่านี้ดีกว่าเขาได้อย่างไร ?
การ ทรมานผ่านไปอีกครั้งและอีกครั้ง การเปลี่ยนแปลงยังคงดาเนินต่อเนื่อง หลี่ฉีเย่ไม่
ทราบว่าผ่านไปนานเท่าไหร่ ความเจ็บปวดเหล่านี้ลว้ นทาให้เขามึน
นับตั้งแต่เขาเลือกคัมภีร์เสี้ ยวแสงตะวันหวนและคัมภีร์กายาลี้ลบั ผลลัพธ์เช่นนี้อยูใ่ น
ความคาดหมายของหลี่ฉีเย่
เป็ น ไปไม่ได้ที่จะฝึ กฝนคัมภีร์กายาลี้ลบั โดยปราศจากกรฝึ กฝนคัมภีร์เสี้ ยวแสง ตะวัน
หวน ในโลกนี้มีเพียงคัมภีร์น้ ีเท่านั้นที่สามารถขับเคลื่อนและดูดซับพลังงานลี้ ลับของ
คาว่า มลทิน นี้ได้

272
เพรากายาอเวจีอมตะนั้น จาเป็ นใช้พลังของคัมภีร์เสี้ ยวแสงตะวันหวนไม่เพียงแต่ทา
ลายร่ างกายของเขา ต้องยังยกระดับของมันให้สูงขึ้นได้
โดย ไม่รู้วา่ เวลาผ่านไปนานขนาดไหน หลี่ฉีเย่รู้สึกคันทัว่ ร่ างกายของเขา ร่ างกายดู
เหมือนจะได้รับการปรับแต่งโดยสมบูรณ์ ร่ างกายที่แตกกระจายถูกจัดเรี ยงใหม่อีกครั้ง
ความเจ็บปวดของมันหายไปอย่างสิ้ นเชิงเมื่อเขาเปิ ดเปลืองตาออกทุกอย่างกลับ เป็ น
ปกติ นี้เป็ นเรื่ องยากที่จะเชื่อว่าร่ างกายของหลี่ฉีเย่น้ นั เคยแตกละเอียดมาก่อน ไม่มีแม้
กระทั้งแผลเป็ นเพียงเล็กน้อย นี้อยูเ่ หนือจิตนาการของผูค้ น
พวก มันมีท้ งั ข้อดีและข้อเสี ยสาหรับการบ่มเพาะร่ างกายด้วยวิธีต่างๆ แต่ละวิธีน้ นั ล้วน
มีความยากง่ายที่ตา่ งกันออกไป แต่ไม่มีวธิ ี ไหนที่เหมือนกับวิธีของคัมภีร์กายาลี้ลบั ที่
จะทาลายร่ างกายก่อนจะทาให้มนั กลับมาสมบูรณ์และที่สาคัญคือขั้นตอนทั้งหมด นี้
ล้วนไม่มีอนั ตรายแทรกซ้อน
เมื่อ หลี่ฉีเย่ยนื ขึ้นและก้าวเดิน พื้นดินภายใต้การเหยียบของเขานั้นถูกทาลายเป็ นฝุ่ น
ทันที เขาไม่ได้ใช้พลังงานในสายหรื อทักษะใดๆ มันเป็ นเพียงการกระทาของร่ างกาย
เขาล้วนๆ ที่เป็ นความน่ากลัวของการฝึ กฝน กายาอเวจีอมตะ จากคาว่า ‘ มลทิน ‘
เมื่อผูฝ้ ึ กตนเลือกที่จะฝึ กฝนคาว่า มลทิน กายาอมตะสองกายาจะปรากฏ นั้นคือกายา
อเวจีอมตะและกายาทลายนภาอมตะ
แม้วา่ ทั้งสองจะมาจากคาว่า มลทิน เช่นเดียวกันแต่พวกมันทั้งสองล้วนต่างกันอย่าง
สิ้ นเชิง

273
กา ยาอเวจีอมตะจะทาให้กายาของพวกเขานั้นหนักราวกับภูเขานับพันลูก เมื่อฝึ กตน
ไปถึงจุดสู งสุ ดของกายานี้ พวกเขาสามารถทาลายทุกๆสิ่ งเพียงใช้แค่ร่างกาย หรื อกระ
ทั้งทาลายจักรวาลด้วยร่ างกายเพียงอย่างเดียวก็ยอ่ มได้
ส่ วน กายาทลายนภาอมตะนั้นร่ างกายของพวกเขานั้นจะทรงพลังไม่สิ้นสุ ด หากฝึ กสา
เร็ จพวกเขาสามารถแยกแผ่นดินด้วยมือเปล่าและฆ่ามังกรด้วยนิ้วเดียว เรื่ องเหล่านี้
นับว่าง่ายดายยิง่
หลี่ ฉี เย่ฝึกฝนอยูใ่ นเกาะของเขาเป็ นเวลามากกว่าหนึ่งเดือน ด้วยคัมภีร์เสี้ ยวแสงตะวัน
ทาให้พลังในสายเลือดของเขานั้นไม่มีที่สิ้นสุ ด หลี่ฉีเย่สามารถผ่านถึงระดับสู งสุ ดได้
ภายในเดือนนั้น
เมื่อเขากาลังจะก้ามผ่านระดับกระแสน้าวนขนาดใหญ่ได้ปรากฏในวงแหวนชีวติ ของ
เขามันดูดซับพลังงานเป็ นจานวนมากและแผดเสี ยงออกมา
น้า วนนี้ประกอบไปด้วยคัมภีร์เสี้ ยวแสงตะวันและหกปั กษาสยายปี กรวมกันดูด
พลังงาน จากพื้นแผ่นดิน ทันใดนั้นปั กษาภายในพรสวรรค์ของเขาก็ขยายใหญ่ข้ ึน มัน
อ้าปากและกลืนกินพลังงานจิตวิญญาณที่ไม่มีที่สิ้นสุ ดเข้าไป
เพียง พริ บตา หลี่ฉีเย่ดูดซึ บพลังที่อยูร่ อบๆเกาะของเขาเข้ามาจดมันเกือบหมด โชคดีที่
คนอื่นไม่เห็นเหตุการณ์น้ ีไม่เช่นนี้พวกเขาล้วนอ้าปากค้าง

274
พลังงาน ของปฐพีถกู ดูดเข้าไปยังพรสวรรค์ที่แท้จริ งและเริ่ มถูกกลัน่ เมื่อพลังงานปฐพี
มาก พรสวรรค์ที่แท้จริ งก็ยง่ิ แข็งแกร่ งขึ้น เพื่อพรสวรรค์แข็งแกร่ ง พลังงานภายในก็ยง่ิ
เพิ่มขึ้น เมื่อพลังงานภายในมากพอเขาก็จะก้าวเข้าสู่ ระดับต่อไป..
หนานฮัวเอียนยังตกตะลึง เมื่อเขามาและพบว่าหลี่ฉีเย่ทะลวงผ่านสู่ อีกระดับในเวลาไม่
ถึงเดือน
‛ ภายในหนึ่งเดือน ท่านเข้าสู่ ขอบเขตกาเนิดกาย นี้มนั บ้าไปแล้ว ! ‚
หนานฮัวเอียนเต็มไปด้วยความอิจฉา ความเร็ วระดับนี้ลว้ นทาให้เหล่าอัจฉริ ยะยังต้อง
ร้องไห้
แน่ นอนว่าหนานฮัวเอียนนั้นไม่รู้วา่ หลี่ฉีเย่ฝึกฝนกายาอเวจีอมตะและใช้พลังงาน ของ
คัมภีร์เสี้ ยวแสงตะวันหวนแบกรับเลือดในร่ างกายที่หนักหลายพันปอนด์…ไม่ ใช่น้ นั
เขาอาจจะกระอักโลหิ ตกองโตออกมา
––––––––––––––––––––––––––––
#คนอื่นเข้าฝึ กเป็ นขั้นเป็ นตอน หนึ่ง สอง สาม สี่ พี่ฉีอยูๆ่ จากกายามนุษย์ เป็ นกายา
อมตะเลยเหรอ โกงไปอะป่ าวเนี้ยย ( >‛< )
ติดตามข่าวสารถได้จากแฟนเพจ จักรพรรดิบรรพกาล เลยค้าา
ตอนที่ 38 เตี่ยบูหยุน (2)

275
หนานฮัวเอียนเพียงแค่อิจฉาเท่านั้น เขาไม่ตอ้ งการตกเป็ นเหยือ่ ของคัมภีร์เสี้ ยวแสง
ตะวันหวน ทุกคนรู ้วา่ ผลของการที่ฝึกฝนด้วยคัมภีร์น้ ีสุดท้ายแล้วจะกลายเป็ นเพียงขยะ
เห็นการแสดงออกของหนานฮัวเอียน หลี่ฉีเย่ทาเพียงยิม้ และไม่ได้พดู อะไร
––––––––––––––––––––
วันรุ่ งขึ้น หลี่ฉีเย่ตื่นเช้าตามปกติเพื่อฝึ กฝน แต่เมื่อเขาเปิ ดประตูออกไปเขาก็ตอ้ งสะดุง้
เพราะมีชายคนหนึ่งยืนอยูด่ า้ นนอก
ชายชราคนนี้อายุราวห้าสิ บถึงหกสิ บปี เขาสวยเสื้ อคลุมแม้ใบหน้าของเขาจะแก่ชรา แต่
ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความมีชีวิตชีวา
‛ ศิษย์พี่ สายัณสวัสดิ์ ! ‚
ชายชราคนนั้นตบมือและกล่าวเสี ยงดังเมื่อเห็นหลี่ฉีเย่
‛ เอ่อ..! ‚
หลี่ฉีเย่ไม่รู้วา่ เขาควรจะกล่าวสิ่ งใด เขามักจะสงบและเฉยชาอยูเ่ สมอ แต่เขาก็ยงั
สู ญเสี ยตัวตนไปชัว่ ขณะเมื่อเจอเหตุการณ์ตรงหน้า หากเด็กเช่นหนานฮัวเรี ยกเขาว่า
ศิษย์พี่ นั้นยังพอยอมรับได้ ทว่าชายชราคนหนึ่งอายุราวห้าสิ บหกปี คนนี้กลับเรี ยกเขา
ว่าศิษย์พี่ นี้จึงเป็ นสิ่ งที่แปลกนัก
หลี่ฉีเย่กล่าวอย่างจนปั ญหา

276
‛ ผูอ้ าวุโส ท่านอาจจะเข้าใจผิด ข้านั้นไม่ใช่ศิษย์พี่ของท่าน ‚
ชายชราคนนั้นหันไปรอบๆ ก่อนจะหันกลับมามองหลี่ฉีเย่แล้วถาม
‛ ที่น้ ีใช่เกาะของศิษย์หลักของนิกายหรื อไม่ ? ‚
‛ ใช่ ! ‚
หลี่ฉีเย่ตอบตามความเป็ นจริ ง หากชายชราคนนี้ไม่ได้มีการพูดจาที่ดี เขาอาจจะคิดว่า
เขากาลังเจอกับพวกไม่สมประกอบอยู่
‛ ท่านเป็ นศิษย์หลักของนิกายกายานโบราณของเราใช่หรื อไม่ ? ‚
‛ ใช่ ข้าเองหลี่ฉีเย่ ‚
ชายชราคนนั้นยิม้ ก่อนจะโค้งศรี ษะและกล่าว
‛ นั้นก็ถูกแล้ว นี้เป็ นเกาะของท่าน และท่านยังเป็ นศิษย์หลัก นั้นหมายความว่าท่านคือ
ศิษย์พี่ของข้า ‚
‛ เอ่อ… ‚
หลี่ฉีเย่เงียบ แน่นอนว่าเขานั้นไม่ได้รู้จกั ชายชราคนนี้ และการที่เขาเห็นชายชราคนนี้
เรี ยกว่าเป็ นศิษย์พี่ทาให้เขารู ้สึกแปลกและอึดอัด
‛ ขอโทษ ขอโทษ ข้ามาสายแล้ว ‚
เวลานั้น หนานฮัวเอียนก็วิ่งอย่างกระหื ดกระหอบเข้ามาด้วยรอยยิม้

277
เมื่อหนานฮัวเอียนมาถึง เขาเห็นชายชรากับหลี่ฉีเย่ยนื อยูห่ น้าประตู เขาไอออกมา
เล็กน้อยก่อนจะเอ่ยแนะนา
‛ ศิษย์พใี่ หญ่ นี้คือศิษย์พี่สอง ศิษย์พี่สอง คนนี้คือ… ‚
‛ ข้ารู ้วา่ เขาเป็ นศิษย์พี่ใหญ่ของข้า ! ‚
ก่อนหน้าที่หนานฮัวเอียนชายชราก็เอ่ยขัดและกล่าวอย่างจริ งจัง
‛ เอ่อ ยินดีที่ได้รู้จกั ศิษย์พี่ใหญ่ที่ยงั ดูเยาว์วยั ของข้า ! ‚
หลี่ฉีเย่มึนงง ก่อนจะตอบสนองอย่างสุ ภาพ
ชายชราเพียงพยักหน้ายิม้ และกล่าวอย่างมีความสุ ข
‛ ศิษย์พี่ น้องชายคนนี้ชื่อเตี่ยบูหยุน ข้านั้นเป็ นศิษย์ลาดับสองของผูน้ านิกาย ตั้งแต่ท่าน
กลายเป็ นศิษย์หลัก ท่านก็กลายเป็ นผูท้ ี่อาวุโสที่สุดในรุ่ นที่สามของพวกเรา ‚
เห็นรอยยิม้ สดใสนั้น หัวของหลี่ฉีเย่ราวกับถูกทุบด้วยฆ้อนจนเขาอยากจะตะโกน ท่าน
ลุง ข้านั้นอายุเพียงสิ บสามปี และท่านอายุหา้ สิ บหรื อกระทั้งหกสิ บปี ได้โปรดอย่ามาทา
หน้าตาใสซื้ อและเรี ยกตัวเองว่า น้องชาย ต่อหน้าข้า
ในที่สุดหลี่ฉีเย่กน็ าพวกเขาเข้าไปในบ้าน ก็จะลากหนานฮัวเอียนออกมาคุยอีกมุมหนึ่ง
‛ เกิดอะไรขึ้น ? ‚
มีนอ้ งชายที่อายุครึ่ งร้อยเช่นนี้ หลี่ฉีเย่หมดคาที่จะพูด

278
‛ เอ่อ…‛
ตอนนี้หนานฮัวเอียนเองก็ไม่รู้จะตอบว่าเช่นไรดี จนผ่านไปชัว่ ครู่ เมื่อเขาใจเย็นแล้วจึง
เอ่ย
‛ ศิษย์พี่เมื่อสองวันก่อนข้าได้บอกท่านแล้วา่ ศิษย์พี่สองนั้นจะกลับมา ‚
หลี่ฉีเย่แน่นอนรู ้วา่ ศิษย์พี่สองนั้นจะกลับมาเพราะหนานฮัวเอียนบอกเขาก่อนหน้านี้
แต่เขาไม่ได้ใสใจมากนัก เขาคิดว่าศิษย์พี่สองของผูน้ านิกายคนนี้จะอายุราวๆสามสิ บ
มากสุ ดก็สี่สิบ แต่คนที่อา้ งตัวว่าเป็ นน้องชายและยืนอยูต่ อนหน้าเขาตอนนี้คือชายอายุ
ห้าสิ บเป็ นอย่างน้อย เขารู ้สึกแปลกใจและตกใจที่มีนอ้ งชายอายุขนาดนี้
‛ ศิษย์พี่ เขาคือเตี่ยบูหยุน ศิษย์ลาดับสองของผูน้ านิ กาย ‚
หนานฮัวเอียนกล่าวด้วยความมัน่ ใจ ความจริ งก็คือก่อนหน้านี้ผนู ้ านิกายมีเตี่ยบูหยุน
เป็ นศิษย์เพียงคนเดียว หลี่ฉีเย่น้ นั พึงจะเข้ามาอยูใ่ นการปกครองของผูน้ านิกายได้ไม่
นาน
หลี่ฉีเย่ครุ นคิดอยู่ชั ว่ั ครู่ จนถึงตอนนี้เขายังไม่เคยพบอาจารย์ของเขา แต่แค่ศิษย์ลาดัง
สองก็อายุต้ งั ห้าสิ บปี เข้าไปแล้ว
ทว่า มันก็เป็ นความจริ งที่เขาเป็ นศิษย์หลักของนิกายและนับว่าเป็ นผูท้ ี่อาวุโสที่สุดใน
รุ่ นที่สาม ดังนั้นแล้วไม่วา่ จะอายุเท่าไหร่ ลว้ นต้องเรี ยกเขาว่า ‘ ศิษย์พใี่ หญ่ ‘
‛ เรามีศิษย์ที่สูงอายุจานวนเท่าไหร่ ในนิกายกายานโบราณ ? ‚

279
หลี่ฉีเย่เหลือบมองไปที่หนานฮัวเอียนและถามอย่างจริ งจัง เนื่องจากเขาจิตนการว่าหาก
มีชายชราเช่นนั้นมายืนเรี ยกเขาว่าศิษย์ นี้..ทากับทาให้เขาสัน่
‛ คนเช่นนั้นย่อมมีเพียงคนเดียว…‛
หนานฮัวเอียนหัวเราะเบาๆ
หลังจากได้ยนิ หลี่ฉีเย่ถอนหายใจด้วยความโล่งอกก่อนจะเดินไปหาเตี่ยบูหยุน
‛ ศิษย์นอ้ งเตี่ยกลับมาเมื่อไหร่ ? ท่านอาจารย์กลับมาพร้อมกับท่านหรื อไม่ ? ‚
‛ เรี ยนศิษย์พี่ที่เคารพ ศิษย์นอ้ งคนนี้น้ นั กลับมาเพียงคนเดียว..‛
หลี่ฉีเย่เอ่ยขัดขึ้นมาทันที
‛ ศิษย์นอ้ ง ท่านอายุหกสิ บ กรุ ณาอย่าสุ ภาพกับข้าเช่นนี้มนั จะทาให้ชีวิตของข้าสั้นลง ‚
‛ เรี ยนศิษย์พี่ ปี นี้ขา้ นั้นอายุครบหนึ่งพันหกร้อยเจ็ดสิ บห้าปี ‚
เตี่ยบูหยุนตอบอย่างจริ งจังพร้อมด้วยรอยยิม้
‛ พรวด ! ‚
หลี่ฉีเย่เกือบลื่นล้มหลังจากได้ยนิ คาตอบ ไม่เพียงแค่เขากระทั้งหนานฮัวเอียนยังเซไป
วูบหนึ่ง
‛ ละ..ลอง เจ้าลองพูดอีกครั้ง…‛

280
หลี่ฉีเย่เกือยบะสาลักน้าลายตาย ชายชราที่มีอายุ 1675 ปี เรี ยกเขาว่าพี่ใหญ่ โอ้สวรรค์ขา้
คงไม่ตอ้ งเป็ นศิษย์พขี่ องเขาจริ งๆใช่หรื อไม่ ?
‛ ศิษย์นอ้ งคนนี้อายุหนึ่งพันหกร้อยเจ็ดสิ บห้าปี …‛
เตี่ยบูหยุนกล่าวซ้าอีกครั้งโดยที่นา้ เสี ยงของเขานั้นไม่ได้เปลี่ยน
หลี่ฉีเย่จอ้ งมองหนานฮัวเอียน หนานฮัวเอียนฉี กยิม้ โง่งม เขาเองก็ไม่ทราบว่าชายชรามี
อายุขนาดนี้
‛ ศิษย์พใี่ หญ่ ท่านยังดีอยูห่ รื อไม่ ? ท่านต้องการให้ศิษย์นอ้ งคนนี้ยกน้าให้…‛
เห็นการสาลักน้าของหลี่ฉีเย่ เตี่ยบูหยุนกล่าวอย่างเป็ นห่วง
หลี่ฉีเย่กลับคืนความสู่ ความปกติของเขาและกล่าวกับเตี่ยบูหยุนอย่างจริ งจัง
‛ ท่านปู่ ได้โปรดหยุดเรี ยกข้าว่าศิษย์พี่เสี ย มันทาให้ขา้ ขนลุก อย่างแรกข้าเพียงอายุสิบ
สามปี ส่ วนท่านนั้นมากกว่าพันปี การที่ท่านเรี ยกข้าว่าศิษย์พี่ใหญ่เป็ นเพียงการบัน่
ทอนชีวิตของข้าให้ส้ นั ลงเท่านั้น อย่างที่สองเป้ าหมายของท่านคืออะไร ทาไมท่านถึง
มาทาตัวไร้เดียงสาต่อหน้าข้า เรี กตัวเองว่าศิษย์นอ้ ง ? ท่านกาลังหมายความว่าหน้าข้า
นั้นแก่กว่าอายุจริ งๆใช่หรื อไม่ ? หรื อข้านั้นดูแก่ไป ? ฮัวเอียน ข้าดูเหมือนคนแก่
เช่นนั้นรึ ? ‚
หลี่ฉีเย่พดู เจี้ยวจ้าวไม่ได้หลัก หนานฮัวเอียนยิม้ อยูภ่ ายใน นี้เป็ นครั้งแรกที่เขาเห็นศิษย์
พี่ของเขาอยูใ่ นอการที่ไม่สงบเช่นนี้

281
ทว่าภายใต้สายตาอาฆาตของหลี่ฉีเย่ หนานฮัวเอียนทาได้เพียงเบนหน้าไปยิม้ ทางอื่น
‛ หากสิ่ งนี้เป็ นคาสัง่ ของศิษย์พี่ใหญ่ ศิษยน้องคนนี้ ไม่สิ..ข้าจะปฏิบตั ิตามอย่าง
แน่นอน..‛
เตี่ยบูหยุนฉี กยิม้ กว้าง
‛ เป็ นการตัดสิ นใจที่เยีย่ มนัก ศิษย์นอ้ งเตี่ย ‚
หลี่ฉีเย่พยักหน้าเห็นด้วย
เตี่ยบูหยุนอมยิม้ มุมปาก
‛ เมื่อเปรี ยบเทียบกับความฉลาดของท่านแล้ว ข้านั้นล้วนไม่อาจะเทียบเท่า ‚
เมื่อได้ยนิ คาพูดของเตี่ยบูหยุน หนานฮัวเอียนเงียบและใช้ความคิด มันดูเหมือนว่าชาย
ชราคนนี้จะเป็ นคนฉลาดและขี้ประจบ ราวกับตัวเขานั้นได้เจอคูแ่ ข่งที่สมน้าสมเนื้อเข้า
แล้ว
หลี่ฉีทาเพียงยิม้ และไม่ได้ใสใจอะไรอีก เขาสามารถบอกได้วา่ เตี่ยบูหยุนนั้นเป็ นคนที่
น่าสนใจและฉลาด คนที่มีอายุมานานหนึ่งพันปี เช่นเขาสามารถเรี ยกเด็กอายุสิบสาม
คนหนึ่งว่าพี่ใหญ่ ในการพบกันครั้งแรกของพวกเขา คนเช่นนี้หากไม่ได้เป็ นผูบ้ งการที่
ร้ายกาจแล้ว คงจะเป็ นคนที่สามารถอ่านสถานการณ์และปรับตัวตามมันได้
แน่นอนว่าไม่วา่ เขาจะเป็ นคนแบบใด เขาก็ไม่สามารถหลบรอดสายตาอันแหลมคม
ของหลี่ฉีเย่ เขาเห็นคนมามากมาย หากกล่าวการอ่านความคิดและความสามารถซ่อน

282
เร้นภายในจิตใจยามอยูต่ ่อหน้าเด็กหนุ่มคนนี้ ทุกอย่างล้วนไร้ความหมาย ไม่อย่างนั้น
เขาคงไม่สามารถสัง่ สอนเหล่าอัจฉริ ยะได้
หลี่ฉีเย่และเตี่ยบูหยุนพูดคุยกันนิดหน่อย จากนั้นพวกเขาก็ลากัน จริ งๆแล้วหลี่ฉีเย่
ไม่ได้สนใจจุดประสงค์ที่เตี่ยบูหยุนกลับมาที่นิกาย ดังนั้นเขาจึงไม่ได้ถาม นี้ไม่ได้เป็ น
เรื่ องใหญ่อะไรสาหรับเขา หลี่ฉีเย่มีเป้ าหมายของตัวเอง นั้นคือทาให้ตวั เขาแข็งแกร่ ง
ยิง่ ขึ้น ฟื้ นฟูนิกายกายานโบราณและฆ่าใครก็ตามที่พยามจะขัดขวางเส้นทางของเขา
จนไม่มีใครรอดชีวติ !
––––––––––––––––––
หากลักษณะของเตี่ยบูหยุนเมื่อวานทาให้หลี่ฉีเย่ประหลาดใจและตลก ถ้างั้นข่าวที่
ได้รับจากหนานฮัวเอียนในวันต่อเป็ นสิ่ งที่เขาไม่คาดคิด
วันต่อมาหนานฮัวเอียนและอาจารย์ของเขาได้ข้ ึนมาบนยอดเขา พวกเขาได้รายงานหลี่
ฉี เย่ถึงข่าวที่สาคัญ พรุ่ งนี้หลี่ซ่วงเหยียนเทพธิ ดาของเก้าประตูนกั บุญปี ศาจจะมาที่
นิกายกายานโบราณ
ในฐานะที่เป็ นคนดูแลเรื่ องการแต่งงานระหว่างทั้งสอง ผูค้ ุม้ กันโม่เป็ นคนแรกที่ได้รับ
รายงานการมาของหลี่ซ่วงเหยียนจากนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ
‛ มาก็ดี มันจะดีมากหากพวกเขาคิดทุกอย่างดีแล้วจึงมากที่น้ ี แต่หากไม่ พวกเขาก็คง
ไม่ได้เรื่ องจริ งๆ ‚

283
หลี่ฉีเย่แปลกใจมาก เขาคิดว่านิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจอาจจะรอสักแปดหรื อสิ บปี
เขาไม่คาดว่าหลี่ซ่วงเหยียนจะมาเร็ วเช่นนี้
แน่นอนว่า หากนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจต้องรอสิ บปี ก่อนจะเคลื่อนไหว เมื่อนั้นหลี่
ฉี เย่คงไม่เปิ ดประตูตอนรับพวกเขา ถึงตอนนั้นปี กของเขาจะกางออกและโบยบินไป
และไม่สนใจเก้าประตูนกั บุญปี ศาจอีกต่อไป สิ่ งที่เขาต้องการในเวลานี้คือพันธมิตร
ไม่ใช่คนที่จะคนที่จะค่อยย้ายรังพึงพิงต้นไม้ใหญ่
ผูค้ ุม้ กันโม่น้ นั ลงเลเกินไปที่จะถามอะไร เขาขยิบตาให้หนานฮัวเอียน หนานฮัวเอียน
เขาใจก่อนจะกัดฟันของเขาและเอ่ยถาม
‛ ศิษย์พี่ หากเทพธิ ดาหลี่ซ่วงเหยียนมาอยูท่ ี่นิกายกายานโบราณ ท่านจะให้นางเป็ นสาว
ใช้จริ งๆ ? ‚
–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
#อุหวาา ท่านเทพธิ ดาจะมาแล้ว ผูแ้ ปลก็อยากรู ้เช่นกันว่าท่านจะนานางเป็ นสาวใช้
จริ งๆ ? หรื อว่ายามค่าคืน….ท่านจะ…. ฮี่ๆ
ติดตามข่าวสารได้ทางแฟนเพจ จักรพรรดิบรรพกาล ได้เลยน้าา
ตอนที่ 39 การมาถึงของเทพธิ ดา (1)
หลี่ฉีเย่เอ่ยตอบหนานฮัวเอียน ‛ แน่นอน คานั้นกล่าวออกมาแล้ว ทาไมต้องเปลี่ยนมัน
?‛

284
ผูค้ ุม้ นั โม่และหนานฮัวเอียนกระพริ บตาให้กนั และกัน หนานฮัวเอียนกล่าวด้วยน้าเสี ยง
ที่สน่ั
‛ ตะ..แต่วา่ นางเป็ นศิษย์หลักของนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ และเป็ นเจ้าหญิงของ
อาณาจักรโบราณ ‛
‛ แล้วไง ? ‛
หลี่ฉีเย่กล่าวอย่างเมินเฉย
‛ ฮัวเอียนน้อยดูเหมือนเจ้าจะยังฝึ กมาไม่พอ ‛
หนาน ฮัวเอียนและอาจารย์ของเขาล้วนตกอยูใ่ นความเงียบ พวกเขาไม่รู้วา่ จะกล่าว
อะไร คาว่า ‛ แล้วไง ‛ เป็ นคาง่ายๆสั้นๆ แต่มนั แสดงออกถึงความหยิง่ ยโสและไม่
แยแสของตัวผูพ้ ดู ได้เป็ นอย่างดี
หลี่ ซ่วงเหยียนไม่ได้เป็ นเพียงศิษย์หลักของนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ และเจ้าหญิง
ของอาณาจักรโบราณเท่านั้น แต่นางยังเป็ นหนึ่งในอัจฉริ ยะที่ครอบครองกายา
จักรพรรดิ วงแหวนชีวิตระดับจักรพรรดิ และพรสวรรค์ระดับศักดิ์สิทธิ์ นางมี
ความสามารถที่ดีอย่างไม่น่าเชื่อ
ไม่ ว่าจะเป็ นความสามารถหรื อรู ปลักษณะ หลี่ซ่วงเหยียนไม่ได้ต่าต่อยกว่าผูใ้ ดใน
ดินแดนตอนกลางหรื อแม้กระทัง่ ในโลก ของจักรพรรดิมนุษย์ มีผชู ้ ายจานวนมาก

285
ต้องการความรักจากนาง คนเหล่านั้นสามารถนับได้ต้ งั แต่ตะวันออกจนถึงตะวันตก
ของอาณาจักรโบราณ
แต่ สาหรับหลี่ฉีเย่แล้วเท่านั้นยังไม่เพียงพอ นางมีคุณค่าพอที่จะกลายเป็ นสาวใช้
เท่านั้น ถ้าข่าวนี้ถูกแพร่ กระจาย ไม่รู้เลยว่าผูช้ ายจานวนมากขนาดไหนที่ตอ้ งการฆ่า
และกระทืบ เด็กหนุ่มคนนี้
หนาน ฮัวเอียนและผูค้ ุม้ กันโม่ลว้ นยกระดับความจองหองของหลี่ฉีเย่ข้ ึนไปอีกระดับ
นี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่พวกเขาเห็นเรื่ องเหล่านี้ พวกเขาถอนหายใจเบาๆ และไม่กล้ารายงาน
เรื่ องนี้ไปยังหกผูอ้ าวุโส พวกเขากลัวว่าเหล่าผูอ้ าวุโสจะกระอักเลือดตาย
‛ ผูอ้ าวุโสรู ้เรื่ องนี้หรื อยัง ? ‛
ผูค้ ุม้ กันโม่ส่ายหัว
‛ ข้ายังไม่ได้รายงานเรื่ องนี้ไปยังเหล่าผูอ้ าวุโส พวกเราตัดสิ นใจจะรอจนกระทั้งพูดคุย
กับเจ้าก่อนถึงจะรายงั้นไปยังผูอ้ าวุโส ‛
นับ ตั้งแต่กลับมาถึงนิกายกายานโบราณครั้งนี้ ทั้งสองอาจารย์และศิษย์เลือกที่จะอยู่
ข้างหลี่ฉีเย่แทนที่จะเป็ นเหล่าผู ้ อาวุโส สาหรับคนอื่นนี้อาจจะเป็ นการตัดสิ นใจที่โง่
แต่ผคู ้ ุม้ กันโม่คิดว่าเขาคิดถูก
‛ ถ้างั้นรายงานเรื่ องนี้ต่อผูอ้ าวุโส !‛
หลีฉีเย่พยักหน้าโดยไม่ตอ้ งพูดอะไรมาก

286
แม้ ว่าคนในยุคนี้จะยกย่องนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจและหลี่ซ่วงเหยียน แต่สาหรับ
เขาคนเหล่านั้นล้วนไม่มีคา่ ให้ใส่ ใจ ไม่วา่ จะเป็ นความสามารถของหลี่ซ่วงเหยียนหรื อ
เรื อนร่ างของนาง ยังคงเปรี ยบเทียบไม่ได้กบั จักรพรรดิอมตะเสี่ ยวซี ในปี นั้น !
–––––––––––––––
หลังจากออกจากเกาะของหลี่ฉีเย่ ผูค้ ุม้ กันโม่รายงานเรื่ องเหล่านั้นต่อผูอ้ าวุโสหนึ่ง พี่
อาวุโสหนึ่งนัง่ ไม่ติดเมื่อได้ยนิ ข่าวนี้
‛ อะไรนะ เทพธิ ดาหลี่จะมาที่น้ ี ? ‛
เมื่อเทียบกับปฏิกิริยาของหลี่ฉีเย่ ผูอ้ าวุโสหนึ่งตกตะลึงยิง่ กว่าเสี ยอีก
หลังจากผูค้ ุม้ กันโม่ยนื ยันว่านี้เป็ นเรื่ องจริ ง พี่อาวุโสหนึ่งกลับไปยังห้องพัก หัวใจของ
เขาแสดงออกถึงความตื่นเต้นเป็ นอย่างมาก
ผู ้ คุม้ กันโม่แอบถอหายใจ นี้คือช่องว่าง หลี่ฉีเย่น้ นั แทบจะไมแยแสข่าวนี้ แต่ผอู ้ าวุโส
หนึ่งกับตื่นเต้นเป็ นอย่างมาก ไม่ตอ้ งสงสัยเลยว่า ผูอ้ าวุโสหนึ่งคาดหวังเรื่ องการ
แต่งงานระหว่างนิกายกายานโบราณและนิกายเก้า ประตูนกั บุญปี ศาจไว้ขนาดไหน
สุ ดท้ายผูอ้ าวุโสหนึ่งก็สงบและใจเย็นลง
‛ ส่ งคาสัง่ ไปถึงหลี่ฉีเย่ ให้เขาเตรี ยมพร้อมตอนรับการมาของเทพธิ ดาหลี่ ! ‛
‛ รับทราบผูอ้ าวุโส ‛

287
ผูค้ ุม้ กันโม่ทาได้เพียงขานรับ เขาไม่ได้โง่พอที่จะบอกได้วา่ เขาไปรายงานหลี่ฉีเย่
ก่อนที่จะมาที่น้ ี
‛ นอกจากนี้ให้แจ้งต่อผูอ้ าวุโสและผูค้ มุ ้ กันทุกคน และศิษย์ที่เหลือภายในนิกาย พวก
เราต้องทาให้พีธิตอนรับให้สมศักดิ์ศรี การมาถึงของเทพธิ ดาหลี่ ช่วงเวลานี้ จะต้องไม่มี
ใครทาอะไรผิดพลาดเข้าใจหรื อไม่ ? ‛
ผูอ้ าวุโสหนึ่งออกคาสัง่ อย่างหนักแน่น
ผู ้ คุม้ กันโม่ทาเพียงขายรับและไม่ได้พดู อะไรอีก หากเป็ นก่อนหน้านี้ ผูค้ ุม้ กันโม่
อาจจะให้ความสาคัญกับงานแต่งงานครั้งนี้ แต่เป็ นเพราะอิทธิ พลของหลี่ฉีเย่ มุมมอง
ของเขาต่อเรื่ องนี้จึงมีการเปลียนแปลง เช่นเดียวกับหลี่ฉีเย่ เขาเชื่อว่าการกลายเป็ น
พันธมิตรกับนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจนั้นไม่ช่วยแก้ ปั ญหาอะไร ความแข็งแกร่ ง
ของตัวเองเท่านั้นที่เป็ นกฏของโลก
แน่นอนผูค้ ุม้ กันโม่เห็นอย่างชัดเจนว่านิกายกายานโบราณนั้นขาดความบกพร่ องที่จะ
จัดการปั ญหาใดๆก็ตามที่จะเกิดขึ้นในปัจจุบนั
‛ เทพธิดาหลี่มานิกายเรานั้นก็เป็ นเรื่ องหนึ่ง แต่สิ่งนี้เกี่ยวกับการแต่งงานหรื อไม่ ? ‛
หลัง จากเสร็ จสิ้ นคาสัง่ ผูอ้ าวุโสหนึ่งยังคงถามคาถามของเขา แน่นอนว่านิกายกายาน
โบราณในปั จจุบนั นั้นอ่อนแอเกินไป พวกเขาต้องการต้มไม้ใหญ่เช่นนิกายเก้าประตู
นักบุญปี ศาจเพื่อความอยูร่ อด

288
ซึ่ งนั้นเป็ นเหตุผลว่าทาไมการแต่งงานครั้งนี้จะต้องประสบความสาเร็ จ มันเป็ นโอกาส
ที่รับประกันได้วา่ นิกายกายานโบราณจะได้รับการฟื้ นฟู
‛ นี้…‛
ผู ้ คุม้ กันโม่เองก็ไม่ทราบจะกล่าวอะไร ความจริ งก็คือ เขาได้ยนิ จากผูอ้ าวุโสบางคน
จากนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจบอกว่า วันนั้นหากหลี่ฉีเย่ยอมรับที่จะอยูใ่ นนิกายเก้า
ประตูนกั บุญปี ศาจ การแต่งงานกับหลี่ซ่วงเหยียนเป็ นเรื่ องแน่นอนที่จะเกิดขึ้น
‛ ข้าเกรงว่ามีเพียงเทพธิ ดาหลี่และราชาปี ศาจเท่านั้นที่จะรู ้คาตอบเรื่ องนี้ ‛
ท้ายที่สุดแล้วนี้เป็ นเพียงสิ่ งเดียวที่ผคู ้ ุม้ กันโม่สามารถเอ่ยได้ เขาไม่สามารถบอกอะไร
ได้มากไปกว่านี้
ผูอ้ าวุโสหนึ่งถอนหายใจก่อนจะกล่าว
‛ ถ่ายทอดคาสัง่ ของข้าให้หลี่ฉีเย่ บอกเขาว่าดูแลเทพธิ ดาหลี่ให้ดีขณะที่นางอยูท่ ี่น้ ี
แน่นอนว่าเราไม่สามารถปล่อยให้นางไม่พอใจได้ พยามให้เขาเอาชนะใจเทพธิ ดาซะ
เมื่อเวลาสุ กงอม บอกเขาให้ขอนางแต่งงาน หากเขาได้แต่งงานทางนิกายจะตอบแทน
เขาอย่างงาม ! ‛
เมื่อ ได้ยนิ คาสัง่ ของผูอ้ าวุโสหนึ่ง ผูค้ ุม้ กันโม่ราวกับโดนแช่แข็ง ในความเป็ นจริ งนั้นห
ลี่ฉีเย่ไม่ตอ้ งการจะแต่งงานกับเจ้าหญิง แม้วา่ เทพธิ ดาหลี่จะเต็มใจปฏิบตั ิตามสุ ดท้าย

289
นางจะเป็ นได้มากสุ ดแค่เพียงสาว ใช้ส่วนตัว แน่นอว่าผูค้ ุม้ กันโม่ได้บอกเรื่ องนี้
ไม่เช่นนั้นผูอ้ าวุโสหนึ่งคงจะกลายเป็ นบ้าแน่
‛ รับทราบ ‛
ผูค้ ุม้ กันโม่จากไป แน่นอนว่าเขาจะกล่าวคาสัง่ รี้ ให้หลี่ฉีเย่ฟัง และเขารู ้ได้ทนั ทีเจ้าเด็ก
นั้นต้องหัวเราะเสี ยงดังแน่
–––––––––––––––––––––
คื่นนั้นข่าวการมาของเทพธิ ดาหลี่กระจายไปทัว่ นิกาย ทุกคนต่างเต็มไปด้วยความสุ ข
โดย เฉพาะศิษย์ที่เป็ นบุรุษพวกเขามีความตื่นเต้นมากเป็ นพิเศษ แม้วา่ พวกเขาจะไม่เคย
เห็นนางแต่พวกเขาล้วนเคยได้ยนิ ชื่อเสี ยงของนาง เจ้าหญิงแห่งอาณาจักรโบราณ ศิษย์
หลักของนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ เพียบพร้อมไปด้วยความสวยงามและสง่างามที่
หาใดเปรี ยบ
นางเป็ นเทพธิดาในฝันของผูช้ ายทุกคน กลิ่นอายของความรักกระจายไปทั้วนิกายกา
ยานโบราณ
ศิษย์บางคนอดไม่ได้ที่จะอุทาน
‛ เทพธิ ดาหลี่ อาจจะกล่าวได้วา่ นางเป็ นสาวที่งามที่สุดในดินแดนตอนกลางของพวก
เรา ห้าปี ก่อนข้าได้มีโอกาสไปเยีย่ มที่อาณาจักรโบราณ ข้าได้เห็นางเพียงพริ บตาเดียว
แต่ขา้ สาบานได้เลยว่านางนั้นเป็ นหญิงสาวที่งดงามที่สุดเท่าที่ขา้ เคยเห็นมา ‛

290
‛ เทพธิ ดาหลี่กาลังจะมา ! บางที่น้ ีอาจจะเป็ นโอกาสของพวกเราที่จะสร้างความโปรด
ปรานให้นาง ‛
ศิษย์บุรุษอีกคนเริ่ มฝันกลางวันและกล่าว
‛ ด้วยรู ปลักษณ์และความสามารถของข้า ข้านั้นยังคงมีชื่อเสี ยงในนิกายกายานโบราณ
หากข้าได้รับความโปรดปรานจากนาง เช่นนั้นอนาคตของข้าคงพุง่ ทะยาน การที่จะ
กลายเป็ นผูน้ านิกายนั้นก็ไม่ใช่ปัญหา ! ‛
ทัน ใดนั้น ศิษย์บุรุษก็กลายเป็ นงมงายกันมากขึ้น บางคนเริ่ มที่จะแต่งตัวโดยเฉพาะ
พวกศิษย์ที่ถูกยกย่องว่าเป็ นอัจฉริ ยะในนิกาย กายานโบราณ พวกเขาล้วนแต่งเติม
สมบัติต่างๆบนร่ างกายเพื่อให้เทพธิ ดาหลี่เห็น
––––––––––––––––––––
วัน ต่อมาศิษย์ท้ งั หมดของนิกายกายานโบราณออกมาตอนรับที่ประตูทางเชื่อม ผู ้
อาวุโสทั้งหกก็อยูท่ ี่น้ ีเช่นกัน รวมทั้งผูค้ ุม้ กันและผูค้ ุมกฏ ตราบใดที่พวกเขายังอยูใ่ น
นิกายพวกเขาจะต้องมางานตอนรับครั้งนี้
ศิษย์ท้ งั หมดล้วนแต่งกายด้วยเสื้ อผ้าชั้นดีกระทั้งศิษย์สตรี
ปกติ แล้วมีเพียงเหล่าผูอ้ าวุโสเท่านั้น ที่ได้รับอนุญาติให้ยนื อยูห่ น้าประตูทางเชื่อม แต่
วันนี้นนั เป็ นข้อยกเว้น มีคนสองคนที่สามารถยืนอยูท่ ี่น้ ีได้เพือ่ ตอนรับหลี่ซ่วงเหยียน

291
หนึ่งในนั้นคือวีรบุรุษของนิกายหลี่ฉีเย่ และคนที่สองคือเล้งชิเส้ง ชายคนนี้เป็ นที่รู้จกั
กันว่าเป็ นอัจฉริ ยะในนิกาย
เล้ง ชิเส้งนั้นมีใบหน้าหล่อเหลา อายุยสี่ ิ บปี ร่ างกายของเขาเต็มไปด้วยมัดกล้ามและ
รอยยิม้ ที่น่ามอง ทั้งหมดที่ทาให้เขาแผ่กลิ่นอายแห่งความเป็ นอัจฉริ ยะออมา
เล้งชิเส้งนั้นเป็ นศิษย์ของผูอ้ าวุโสสอง และเป็ นศิษย์ที่มีพรสวรรค์มากที่สุดในศิษย์รุ่น
ที่สาม
เล้ง ชิเส้งเขาร่ วมกับผูอ้ าวุโสสองมานานเกือบยีส่ ิ บปี วันนี้เขาอยูใ่ นตารางการจับอันดับ
ด้วยอายุที่นอ้ ยและความแข็งแกร่ งที่มีทาให้เขาไม่ได้เป็ นเพียงอัจฉริ ยะแค่ใน ชื่อ
เท่านั้น
ย้อน กลับไปเมื่อตอนนั้นตอนที่ผอู ้ าวุโสสองต้องการจะเป็ นผูน้ านิกาย ทว่าจู่ๆผูน้ า
นิกายคนปั จจุบนั ปรากฏตัวออกมาจากไหนก็ไม่ทราบ จากนั้นก็แย่งตาแหน่งของผูน้ า
นิกายไปเหตุการณ์น้ ียงั คงหลอกหลอนผูอ้ าวุโส สองอยูเ่ สมอ
วันนี้ ผูน้ านิกายนั้นไม่มีผสู ้ ื บทอด ผูอ้ าวุโสสองได้ใช้จ่ายไปเป็ นจานวนมากเพื่อพลัก
ดันเล้งชิเส้งให้กลายเป็ น ศิษย์หลัก เขามีความต้องการให้เล้งชิเส้งเป็ นศิษย์หลักยิง่ ทว่า
ผูน้ านิกายคนปั จจุบนั ได้ปฏิเสธที่จะสนับสนุนเขา นี้เป็ นความเกลียดชังที่มีในหัวใจ
ของเขา

292
แม้ ว่าหลี่ฉีเย่จะกลายเป็ นศิษย์หลัก ผูอ้ าวุโสสองก็ไม่ได้ใส่ ใจมากนัก สิ่ งนี้เป็ นการ
เสี ยเวลาของเขา ภายในสายตาเขา ขยะเช่นหลี่ฉีเย่ไม่มีคุณสมบัติใดที่จะเทียบกับเล้งชิ
เส้งได้ สาหรับตาแหน่งผูน้ านิกาย
ดัง นั้นการมาเยือนของเทพธิ ดาหลี่ครั้งนี้ เฉาซ่งได้สง่ั การให้ลูกศิษย์ของเขาคว้าโอกาส
ทองอันนี้ไว้ หากเขาทาให้หลี่ซ่วงเหยียนประทับใจได้ เมื่อนั้นการกลายเป็ นผูน้ านิกาย
ย่อมไม่ใช่เรื่ องยาก ไม่มีใครในนิกายกายานโบราณจะกล้าตั้งคาถามกับการตัดสิ นใจ
ของนางแน่นอน
ดัง นั้นวันนี้เล้งชิเส้งจึงต้องพยามอย่างยิง่ เขาได้ส่วมเสื้ อผ้าชั้นดี ร่ วมทั้งแสดงสมบัติ
ระดับสู งบนร่ างกาย จนทาให้ร่างกายของเขาแผ่กลิ่นอายที่องอาจออกมา…
–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
#เหอะๆ รอดูพวกหน้าแตกได้เลยยย
ติดตามข่าวสารได้ทางแฟนเพจ จักรพรรดิบรรพกาล น้าา
ตอนที่ 40 การมาถึงของเทพธิ ดา (2)
เล้งชิเส้งนั้นประดับประดาไปด้วยสมบัติที่ทรงพลังบนร่ างกายเขา บางทีเขากลัวว่า
อาจจะไม่มีใครทราบว่าเขาเป็ นอัจฉริ ยะของนิกายกายานโบราณและครอบครองสมบัติ
มากมาย

293
ขณะที่เดียวกัน ไม่ใช่เล้งชิเส้งคนเดียวที่แต่งตัวเต็มยศเช่นนี้ ศิษย์บุรุษทั้งหมดล้วนแต่ง
กายด้วยเครื่ องแต่งกายชั้นดี สมบัติบนร่ างกายของพวกเขาส่ องประกาย บางทีพวกเขาก็
เช่นเดียวกันที่กลัวว่าจะไม่มีใครรู ้วา่ พวกเขามีสมบัติ
หลี่ฉีเย่เมื่อเห็นฉากตรงหน้า เขาทาได้เพียงส่ ายหน้าและหันไปเอ่ยกับผุค้ ุม้ กันโม่
‛ คนเหล่านี้แต่งตัวเหมือนมาแสดงละครสัตว์ ไม่ใช่มาเพื่อตอนรับหลี่ซ่วงเหยียน ! ‛
หนานฮัวเอียนไม่ได้มีคุณสมบัติพอที่จะมายืน่ ด้านหน้าประตูเพื่อตอนรับ มีเพียงผูค้ ุม้
กันโม่ที่ยนื อยูข่ า้ งๆหลี่ฉีเย่และได้ยนิ คาพูดเหล่านี้ ทาให้เขาเผยรอยยิม้ จางๆ
‛ จงทาให้มนั สมเกียรติมากกว่านี้ ! ‛
ขณะนั้นเล้งชิเส้งที่ยนื อยูด่ า้ นหน้าหันมาและกล่าวอย่างเย็นชา
‛ เทพธิ ดาหลี่เป็ นลูกหลานของเหล่าราชวงศ์ ผูท้ ี่โดดเด่นที่สุดในนิกายเก้าประตูนกั บุญ
ปี ศาจ พวกเราจะต้องตอนรับนางอย่างสง่าและสมเกียรติ เพือ่ ที่จะไม่ตอ้ งทาให้นิกาย
กาบานโบราณนั้นขายขี้หน้าและอับอาย ! ‛
พูดจบเขาก็มองไปที่หลี่ฉีเย่ดว้ ยความรังเกียจ
ณ จุดนี้มีเพียงหลี่ฉีเย่คนเดียวที่ส่วมใสเสื้ อผ้าธรรมดา ไม่มีสมบัติใดๆตกแต่งบน
ร่ างกายและดูเหมือนมนุษย์ปกติมากที่สุด ตอนแรกเล้งชิเส้งได้รับมอบหมายให้ยนื อยู่
ด้านข้าวหลี่ฉีเย่ ทว่าเขาคิดว่าตัวเองนั้นสู งส่ งมากเขาจึงขยับขึ้นมายืนด้านหน้า
‛ การได้ตอนรับ การปรากฏตัวของเทพธิ ดาหลี่ที่น้ ี แน่นอนว่าเป็ นเกียรติของพวกเรา ‛

294
เหล่าศิษย์บุรุษที่ยนื รออยูต่ า่ งพูดคุยอย่างตื่นเต้น
เล้งชิเส้งไม่ใยดีศิษย์เหล่านั้น ความสามารถของพวกเขานั้นหาได้ทว่ั ไป เทพธิ ดาหลี่จะ
ไปประทับใจคนเช่นนั้นได้อย่างไร นี้เป็ นเพียงพวกคางคกที่อย่างจะกินเนื้อหงส์ ! สา
หรับเจ้าคนงี่เง่าเช่นหลี่ฉีเย่ เขาไม่มีสมบัติเป็ นกระทั้งเป็ นคางคก
ด้วยความคิดเช่นนี้ทาให้เล้งชิเส้งนั้นรังเกียจหลี่ฉีเย่มากยิง่ ขึ้น แม้วา่ นิกายเก้าประตู
นักบุญปี ศาจและนิกายกายานโบราณจะมีการแต่งงานกัน มีเพียงศิษย์หลักเช่นหลี่ฉีเย่
เท่านั้นที่จะได้แต่งงานกับเทพธิ ดาหลี่ซ่วงเหยียน ทว่าเล้งชิเส้งไม่ได้สนใจการแต่งงาน
นี้ ในสายตาของเขาหลี่ฉีเย่ไม่มีคุณสมบัติพอที่จะแต่งงานกับหลี่ซ่วงเหยียน และ
แน่นอนเขาคิดว่าหลี่ซ่วงเหยียนคงจะขยะแขยงคนเช่นหลี่ฉีเย่เช่นกัน
ในความคิดของเล้งชิเส้ง ตราบใดที่เขามีโอกาสเขาจะสร้างความประทับใจให้หลี่ซ่วง
เหยียนและเขาจะทาให้นางชอบจนสามารถเอาชนะใจนางได้ เขาเป็ นคนที่มีความ
มัน่ ใจตัวเองและยังเป็ นอัจฉริ ยะของนิกายกายานโบราณ !
หลี่ซ่วงเหยียนยังมาไม่ถึง ศิษย์หลายๆคนรอบประตูเริ่ มจะส่งเสี ยงซุบซิ บกัน
‛ เวลานี้เทพธิ ดามาที่นิกายของเราด้วยจุดประสงค์ใดกัน ? ‛
‛ ข้าได้ยนิ มาว่าศิษย์หลักและทายาทของนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจจะได้แต่งงานกัน
!‛
ศิษย์ผรู ้ ู ้เรื่ อราวเล็กน้อยกล่าวออกมา

295
‛ แต่งงาน ? ‚หลังจากได้ยนิ คาตอบนี้ ศิษย์คนนั้นหันไปมองหลี่ฉีเย่อย่างดูถูก
หนึ่งในศิษย์ที่ได้ยนิ กล่าวด้วยความรังเกียจ
‛ หึ่ มม ในความคิดของข้า เทพธิ ดามาเพื่อยกเลิกการแต่งงานครั้งนี้ คนสู งส่ งเช่นนาง
ย่อมไม่ใยดีเจ้าบ้าที่มีร่างกาย ชีวิตและพรสวรรค์ระดับมนุษย์อยูแ่ ล้ว ‛
‛ ไม่วา่ เทพธิ ดาจะมาที่น้ ีดว้ ยเหตุผลใดก็ตาม มันเป็ นโอกาสที่ดีที่พวกเราจะได้อยูใ่ กล้
นาง ‛
ศิษย์อีกคนกล่าวอย่างคาดหวัง
มีเพียงคนเดียวที่ไม่ได้สนใจการสนทนาเหล่านี้ นั้นก็คือหลี่ฉีเย่ มันอาจจะดีหากเห็น
การแสดงตลกเหล่านี้ แต่วา่ หากมองนานเกินไปมันจะทาให้เขาเสี ยสายตา !
เวลานั้นเอง เสี ยง วูบ ดังก้องจากประตูทางเชื่อมและมันส่ องสว่างขึ้น พริ บตานั้นประตู
เชื่อมต่อระหว่างนิกายกายานโบราณและนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจเปิ ดออก มีกลุม่
คนเดินออกมาจากประตู คนแรกศิษย์หลักของนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ หลี่ซ่วงเห
ยียน
นอกจากนางแล้วยังมีคนคุน้ หน้าคุน้ ตาหลี่ฉีเย่ อย่างผูค้ ุม้ กันหยูฮ่ านและศิษย์ที่โดดเด่น
ไม่กี่คนจากนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ

296
หลี่ซ่วงเหยียนแต่งกายด้วยชุดขาวใบหน้าของนางยังเต็มไปด้วยความทรงเสน่ห์และ
ความเย็นชา ราวกับเทพธิ ดาที่อยูบ่ นบัลลังก์ แม้กระทั้งการปรากฏตัวของดวงจันทร์
ยามค่าคืนก็ยงั ต้องยอมลงให้นาง
สาหรับศิษย์บุรุษคนที่เคยเห็นหลี่ซ่วงเหยียนเป็ นครั้งแรกพวกเขาล้วนตะลึงกับใบหน้า
ที่งดงามและเป็ นเวลานานกว่าพวกเขาจะเรี ยกสติกลับมาได้ แม้แต่ศิษย์สตรี กย็ งั คิดว่า
การปรากฏตัวของหลี่ซ่วงเหยียนนั้นบดบังการมีตวั ตนของพวกนางแทบทั้งหมดและ
จิตสานึกของพวกต่างรู ้ถึงความต่างระหว่างพวกเขา
คนที่อา้ งตัวเองว่าเป็ นอัจฉริ ยะอย่างเล้งชิเส้งหลังจากเห็นการปรากฏตัวของหลี่ซ่วงเห
ยียน เขาก็ไม่สามารถรักษาอาการสงบและยืนจ้องนางเป็ นเวลานาน เขาสู ญเสี ย
ความคิดก่อนหน้านี้ไปจนหมดสิ้ น
หกผูอ้ าวุโสล้วนประหลาดใจเพราะพวกเขาคิดว่าจะมีเพียงแค่หลี่ซ่วงเหยียน ทว่ากระ
ทั้งผูค้ ุม้ กันหยูฮ่ านก็ยงั มา
ควรจะรู ้วา่ หัวหน้าผูค้ ุม้ กันหยูฮ่ านกระทั้งในนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจก็ยงั ยากที่จะ
พบ กระทั้งเหล่าผูอ้ าวุโสของนิกายกายานโบราณก็ยงั ไม่มีคุณสมบัติพอที่จะพบเขา แต่
เวลานี้เขากลับปรากฏตัวออกมานี้ทาให้เหล่าผูอ้ าวุโสรู ้สึกภูมิใจมากยิง่ ขึ้น
หกผูอ้ าวุโสเรี ยกสติคืนอย่างรวดเร็ วและออกไปด้านหน้าเพือ่ ทักทาย

297
‛ เทพธิ ดาหลี่และผูค้ ุม้ กันหยู่ การที่ท่านมาถึงนิกายของพวกเรานั้นเป็ นเกียรติยงิ่ อภัย
ให้ดว้ ยหากการตอนรับเล็กๆน้อยๆของพวกเรานั้นมีความผิดพลาด ‛
ผูอ้ าวุโสหนึ่งเอ่ยตอนรับพวกเขา
เห็นฉากนี้หลี่ฉีเย่ถอนหายใจ นิกายกายานโบราณนั้นตกต่าลงจริ งๆ หกผูอ้ าวุโสของ
นิกายที่สืบเชื้อสายมาจากจักรพรรดิอมตะกลับแสดงออกราวกับคนรับใช้ที่ตอนรับ
เจ้านาย
ย้อนกลับไป ตอนที่มินเหยินและเขายังครอบครองนิกายกายานโบราณ พวกเขาล้วน
ไม่เคยก้มหัวให้ใคร พวกเขานานิกายกายานโบราณคุม้ ทั้งเก้าโลก
เทพเที่ยงธรรม ? อสู รบรรพกาล ? ใครก็ตามที่กล้าขัดขวางทางเดินของพวกเขา ล้วน
ถูกฆ่าโดยไร้ความเมตตา ! ปี ศาจสวรรค์ เผ่าโลหิ ตโบราณ กระทั้งภูติเอลฟ์ จากสวรรค์
ชั้นสู งก็ยงั ต้องยอมหลีกให้กบั นิกายกายานโบราณ ไม่วา่ จะเป็ นเก้าสวรรค์ โลกทั้งสิ บ
ใครบ้างที่กล้าไม่ยอมหลีกให้กบั นิกายกายานโบราณ ?
‛ ผูอ้ าวุโสกู่และทุกคนให้เกียรติขา้ เกินไปแล้ว ‛
หลี่ซ่วงเหยียนพยักหน้าเบาๆ ผูค้ ุม้ กันหยูอ่ อกไปแล้วเอ่ยทัก
ในตอนนั้นดวงตาของหลี่ซ่วงเหยียนจ้องมองหลี่ฉีเย่ แม้วา่ มันจะไม่แสดงออกซึ่ง
อารมณ์ใดๆก็ตาม ความน่าดึงดูดของน่าก็ยงั คงมากล้นอยูด่ ี ทว่าหลี่ฉีเย่กย็ งั ยืนอย่าง
สงบนิ่งและเยือกเย็น ราวกับไม่มีอะไรสาคัญพอที่ดึงความสนใจของเขา

298
เห็นหลี่ซ่วงเหยียนเดินออกมา หยูฮ่ านและศิษย์คนอื่นๆจากนิกายเก้าประตูนกั บุญ
ปี ศาจก้าวตาม
ศิษย์จานวนกลัน่ หายใจของพวกเขา จิตใจของพวกเขาล้วนถูกแช่แข็งจากการ
เคลื่อนไหวของนาง ผูอ้ าวุโสหนึ่งโล่งใจเมื่อเห็นฉากนี้ ไม่สาคัญว่าหลี่ฉีเย่จะประสบ
ความสาเร็ จในการผ่านการทดสอบของนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจหรื อไม่ หลี่ซ่วงเห
ยียนเดินไปหาเขานี้เป็ นการเริ่ มต้นที่ดี

เล้งชิเส้งพยามเรี ยกคืนสติของเขา เมื่อเห็นหลี่ซ่วงเหยียนเดินเข้ามาใกล้ เขากลายเป็ นมี

ความสุ ข แน่นอนว่าหลี่ซ่วงเหยียนเห็นเขา อัจฉริ ยะอันดับหนึ่งของนิกายกายาน
โบราณทันใดนั้นก็โค้งตัวของเขาและส่ งรอยยิม้ อันมัน่ ใจให้หลี่ซ่วงเหยียน
เห็นเช่นนี้เหล่าศิษย์บุรุษล้วนอิจฉา แต่พวกเขาก็ตอ้ งยอมรับว่าเล้งชิเส้งเป็ นอัจฉริ ยะ
อันดับหนึ่งของนิกายและเป็ นผูม้ ีคุณสมบัติที่ครอบครองเทพธิ ดาหลี่ซ่วงเหยียนมาก
ที่สุด
ทว่าหลี่ซ่วงเหยีนไม่ได้แยแสเขา ก่อนที่นางจะเดินตรงไปทางหลี่ฉีเย่
หลี่ซ่วงเหยียนเดินมาหยุดด้านหน้าของหลี่ฉีเย่ หนึ่งคือหญิงสาวที่สง่างามและทรง
เสน่ห์ กับอีกหนึ่งเด็กผูช้ ายที่ดูยงั ไงก็ธรรมดาสามัญยิง่ เมื่อพวกเขายืนอยูด่ ว้ ยกันราว
กับเห็นความแตกต่างระหว่างสวรรค์และปฐพี

299
หลี่ฉีเย่ทาเพียงพยักหน้าเบาๆ แม้วา่ หลี่ซ่วงเหยียนจะงดงาม เขาก็ยงั ไม่ได้แสดงออกถึง
ความตะลึงใดๆ เด็กหนุ่มทาเพียงยิม้ และเอ่ย
‛ นี้เป็ นการแก้ปัญหาที่ดีสาหรับพวกเรา ! ‛
แน่นอนว่าคาพูดเหล่านี้มีคนเข้าใจเพียงไม่กี่คนเท่านั้น
‛ เป็ นเกียรติของข้าที่ได้เห็นนายน้อยหลี่อีกครั้ง ‛
หยูฮ่ านก้าวไปด้านหน้าและประสานมือของเขา
‛ ราชาของพวกเรามีขอ้ ความมาถึงท่าน เขากล่าวว่าหากนายน้อยหลี่มีเวลาว่าง ช่วยให้
เกียรติไปเยีย่ มนิกายของเราในฐานะแขกของท่านผูน้ าด้วย ‛
‛ หากราชาปี ศาจกล่าวเช่นนั้น ข้าก็จะหาเวลาไป ‛
หลี่ฉีเย่ยมิ้ และกล่าวต่อ
‛ มานิกายกายานโบราณไม่จาเป็ นต้องยุง่ ยากอะไร หากมีเรื่ องอะไรให้กล่าวแกผูค้ ุม้
กันโม่และหนานฮัวเอียน ‛
‛ คาพูดของนายน้อยหลี่ หยูฮ่ านรับทราบ ‛
หยูฮ่ านพยักหน้าและทักทายผูค้ ุม้ กันโม่กบั หนานฮัวเอียน
การกระทาเล็กๆน้อยๆนี้ทาให้ท้ งั อาจารย์และศิษย์ลว้ นตัวสัน่ ด้วยคาพูดก่อนหน้านี้มนั
ได้เปลียนแปลงหลายสิ่ งหลายอย่าง

300
แม้วา่ การที่พวกเขาจะอยูฝ่ ่ังหลี่ฉีเย่ พวกเขาอาจจะยังไม่ได้รับประโยชน์อะไรมากนัก
แต่ดว้ ยคาพูดของหลี่ฉีเย่ ฐานะของพวกเขาทั้งสองตอนนี้เปลี่ยนไปอย่างสิ้ นเชิง
กระทั้งการออกมาตอนรับของเหล่าผูอ้ าวุโส ยามพวกเขาพบคนระดับหยูฮ่ านยังต้อง
สุ ภาพถึงที่สุด ทว่าคาพูดของหลี่ฉีเย่ กล่าวราวกับเขาอยูร่ ะดับเดียวกับหยูฮ่ าน และเขา
ยังกล่าวโดยไม่มีนา้ เสี ยงเคารพใดๆต่อหยูฮ่ าน หัวหน้าผูค้ ุม้ กันของนิกายเก้าประตู
นักบุญปี ศาจ ผูค้ ุม้ โม่และหนานฮัวเอียนรู ้สึกว่าการตัดสิ นใจเลือกฝั่งของพวกเขาเป็ น
สิ่ งที่จะเปลี่ยนแปลงชะตากรรมของพวกเขาอย่างแน่นอน !
––––––––––––––––––––––––––––––––––––
#ฉี เย่เคยบอกแล้ว ว่า ‘ วันหนึ่งพวกท่านทั้งสองจะตระหนักได้ว่ นี้เป็ นการตัดสิ นใจที่
ฉลาดที่สุดในชิวติ ‘ ฮี่ๆ
ติดตามข่าวสารได้ที่ แฟนเพจ จักรพรรดิบรรพกาล ได้เลยนะค่าา
ตอนที่ 41 เทพธิ ดาเป็ นได้เพียงแค่สาวใช้ (1)
ฉากนี้ลว้ นทาให้ทุกคนตกตะลึง กระทั้งเหล่าผูอ้ าวุโสในนิกาย แม้วา่ พวกเขาจะเป็ นผู้
อาวุโสของนิกายกายานโบราณด้วยระดับการบ่มเพาะของพวกเขา พวกเขาสามารถทา
ได้ดีที่สุดเพียงแค่ไปถึงระดับหลอมวิญญาญ
แต่หยูฮ่ านนั้นต่างออกไป ด้วยฐานะของหัวหน้าผูค้ ุม้ กันแห่งนิกายเก้าประตูนกั บุญ
ปี ศาจ เขากระทั้งสามารถไปถึงระดับชะตาลี้ลบั หรื อกระทั้งระดับตัดสวรรค์

301
นี้เป็ นเหตุผลว่าทาไมผูท้ ี่มีระดับการบ่มเพาะต่ากว่าหยูฮ่ านเช่นเหล่าผูอ้ าวุโสล้วนไม่มี
คุณสมบัติพอที่จะยืนด้านหน้าของเขา ด้วยเหตุน้ ีตาแหน่งของพวกเขาจึงอยูต่ ่าลงไป
ครึ่ งหนึ่ง
หกผูอ้ าวุโสกล่าวทักทายหยูฮ่ านอย่างเคารพ แต่หยูฮ่ านกล่าวกับหลี่ฉีเย่ดว้ ยความนอบ
น้อม ไม่มีใครสามารถเข้าใจสถานการณ์ที่กาลังเกิดขึ้นนี้ได้
สิ่ งที่น่าเหลือเชื่อยิง่ กว่าคือข้อความที่หยูฮ่ านกล่าวออกมา หากหลี่ฉีเย่มีเวลาว่าง ราชา
ปี ศาจขอเชิญไปเยีย่ มเยีย่ นเป็ นการส่ วนตัว
ราชาปี ศาจหลันหลี่คือใคร ? เขาเป็ นคนที่ยงิ่ ใหญ่ไม่วา่ จะมองไปทางไหน เหล่าผู ้
อาวุโสกระทั้งยังต้องมองเขาด้วยระดับที่ห่างไกล แต่คนเช่นราชาปี หลันหลี่กบั ต้องการ
พบหลี่ฉีเย่เป็ นการส่วนตัว ? นี้มนั เป็ นเรื่ องที่ไม่น่าเชื่อ
สาหรับศิษย์คนอื่นๆ พวกเขาราวกับถูกฟ้ าผ่า ตัวของพวกเขาแข็งค้าง ทว่าพวกเขาก็ยง่ิ
ตกตะลึงมากขึ้นเมื่อเห็นฉากที่หลี่ฉีเย่ ยืนแขนซ้ายของเขาออกไปอย่างธรรมชาติ หลี่ซ่
วงเหยีนทาเพียงจ้องโดยไม่กล่าวอะไร จากนั้นนางก็จบั แขนของหลี่ฉีเย่ และเดินจาก
ไปพร้อมกันหลี่ฉีเย่
‛ ผูค้ ุม้ กันหยู่ ขออภัยข้าไม่มีเวลามาตอนรับท่าน ‚
ก่อนที่หลี่ฉีเย่จะจากไปเขาเอ่ยลากับผูค้ ุม้ กันหยูเ่ ล็กน้อยและหันหลังจากไป

302
ไม่มีใครในนิกายกายานโบราณเข้าใจ ไม่มีใครในพวกเขาคาดว่าเรื่ องเช่นนี้จะเกิดขึ้น
เหตุการณ์เช่นนี้อยูเ่ หนือจิตนาการของพวกเขาไปไกลโข เหล่าศิษย์ ผูอ้ าวุโส กระทั้งผู ้
คุม้ กันพวกเขาล้วนยืนไร้สติเป็ นเวลานาน
––––––––––––––––––––––––
ขณะที่ทุกคนกาลังงงหลี่ฉีเย่ได้นาหลี่ซ่วงเหยียนกลับไปยังเกาะของเขา เมื่อพวกเขา
ก้าวเข้าไปในบ้าน หลี่ซ่วงเหยียนสะบัดมือเล็กๆของนางออกจากแขนของหลี่ฉีเย่
นางตวัดสายตาอันเกรี้ ยวกราดไปมองหลี่ฉีเย่และเอ่ยอย่างเย็นชา
‛ ตอนนี้เจ้าพอใจหรื อยัง ? ‚
หลี่ฉีเย่ทาเป็ นไม่เห็นอาการของหลี่ซ่วงเหยียนก่อนที่เขาจะนัง่ ลงและกล่าวอย่าง
สบายๆ
‛ ต่อหน้าทุกคน การที่เจ้าคว้ามือข้าคิดว่ามันควรจะเป็ นเกียรติของข้าว่างั้น ? ไม่เจ้ากา
ลังเข้าใจผิด ข้าหลี่ฉีเย่ไม่ได้สนใจเรื่ องไร้สาระเช่นนั้น ‚
‛ ความจริ งการที่ขา้ ให้เจ้ายืมแขนควงนับเป็ นเกียรติสาหรับคนสามัญเช่นเจ้าด้วยซ้า…‛
หลี่ฉีเย่หยุดไปชัว่ ครู่ จากนั้นดวงตาของเขาก็เปลี่ยนเป็ นเย็นชา จากนั้นก็กล่าวด้วยน้า
เสี ยงดุร้าย
‛ ข้าปกป้ องคนของข้าเสมอ หากเจ้าเลือกติดตามข้า ข้าจึงไว้หน้าเจ้าโดยการให้เจ้าถือ
แขน นี้สมควรเป็ นสิ่ งที่เจ้าภูมิใจ ! ข้าจะกล่าวให้ฟังอีกครั้ง ในฐานะสาวใช้ เจ้าไม่มี

303
คุณสมบัติพอที่จะจับแขนหรื อมือข้า กระทั้งเดินเคียงข้างข้า ! เจ้าจงจาเรื่ องนี้เอาไว้ให้ดี
!‚
‛ นี้เจ้า ! ‚
หลี่ซ่วงเหยียนนั้นเต็มไปด้วยความโกรธใบหน้าของนางค่อยๆกลายเป็ นแดงก่า นาง
ยอมรับคาสัง่ ที่จะมาที่น้ ี และปล่อยว่างฐานะของนาง นางต้องอดทนจับมือกับเจ้าบ้านี้
ท่ามกลางสายตาของทุกคน นางพยามรักษาหน้าของเขา ทว่าตอนนี้เขากล้าที่จะพูดคา
เหล่านั้น จะไม่ให้นางโกรธได้อย่างไร ?
‛ เจ้ามีความภูมิใจของเจ้า ข้าเข้าใจ ‚
หลี่ฉีเย่มองข้ามความโกรธของนางและกล่าว
‛ เจ้าได้รับคาสัง่ จากราชาของเจ้าให้มาที่น้ ี ภายในใจของเจ้า เจ้านั้นไม่ตอ้ งการ เจ้าคิด
ว่าตัวเจ้านั้นเป็ นสตรี ที่มีความสามารถ เป็ นที่รักของเหล่าสวรรค์ และเจ้ามองข้าด้วย
ความชิงชัง เจ้าชื่อว่าข้านั้นไม่มีคา่ พอให้เจ้าสนใจแม้แต่นิดเดียว นี้เป็ นเรื่ องปกติ ทว่า
จาคาเหล่านี้ไว้ วันนี้ขา้ ให้เจ้าจับแขน นี้ถือเป็ นการเริ่ มต้นที่ดี หากเจ้ากลัวว่าจะต้อง
เป็ นคนเสี ยเปรี ยบและไม่ตอ้ งการปฏิบตั ิตามข้า ถ้างั้นนี้เป็ นความกังวลของเจ้า เป็ นการ
ตัดสิ นใจของเจ้า แต่เมื่อวันที่ขา้ ได้กา้ วข้ามโลกและสวรรค์มาถึง มันจะไม่มีที่สาหรับ
เจ้าที่จะยืนเคียงข้างข้า ! ‚

304
เด็กชายอายุเพียงสิ บสามปี กล่าวคาพูดที่เต็มไปด้วยความหยิง่ ยโสและความมัน่ ใจอัน
เหลือล้น กระทั้งราชาของอาณาจักรก็ยงั ไม่กล้ากล่าวคาเช่นนี้ ทว่าวันนี้เด็กอายุสิบสาม
กล่าวมันราวกับเป็ นเรื่ องที่ตอ้ งเกินขึ้นอย่างแน่นอน
หากคนอื่นเป็ นคนกล่าวสิ่ งเหล่านี้ แน่นอนว่าเขาจะต้องถูกด่าว่าเป็ นคนโง่และจองหอง
ทว่ายามเมื่อหลี่ซ่วงเหยียนมองเห็นการแสดงออกอันนิ่งสงบและน้าเสี ยงที่ราบเรี ยบ
ของหลี่ฉีเย่ มันราวกับคนที่เชื่อมันและถือดีที่สุดในโลก หากเป็ นเวลาอื่นนางอาจจะ
หัวเราะกับคากล่าวเหล่านี้ ทว่าตอนนี้น้ นั ต่างกัน
แน่นอนว่าหลี่ซ่วงเหยียนไม่ได้มาที่น้ ีดว้ ยความเต็มใจ ทว่านอกจากคาสัง่ ของราชา
ปี ศาจหลันหลี่กระทั้งเหล่าผูอ้ าวุโสในนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจก็ยงั คิดว่าการ
ติดตามหลี่ฉีเย่จะทาให้อนาคตของนางนั้นรุ่ งโรจน์ พวกเขาจึงโน้มน้าวให้นางมา
เรื่ องนี้สาหรับหลี่ซ่วงเหยียนอาจจะถือได้วา่ เป็ นความขับข้องใจที่หาใดเปรี ยบ นางเป็ น
ทายาทของนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจและยังเป็ นเจ้าหญิงของอาณาจักรโบราณ ไม่วา่
จะเป็ นความสามารถหรื อรู ปลักษณ์ของนางล้วนกล่าวได้วา่ นางเป็ นที่รักของสวรรค์
คูค่ รองของนางกระทั้งอัจฉริ ยะหรื อผูท้ ี่มาจากแดนไกลที่เต็มไปด้วยความสามารถนาง
ล้วนปฏิเสธ ทว่าตอนนี้นางต้องลดตัวเป็ นสาวใช้ของมนุษย์คนหนึ่ง
อาจารย์ของนาง ราชาปี ศาจหลันหลี่เป็ นคนที่มีความสามารถและสติปัญญาที่เฉียบ
แหลม แม้จะอยูใ่ นยุคที่ปราศจากเจตจานงแห่งสวรรค์ เขาก็ยงั สามารถปกครองชั้นฟ้ า
และกลายมาเป็ นผูค้ รองอานาจ ทว่าพอมารุ่ นนี้น้ นั แตกต่างออกไป อาจารย์ของนาง

305
กลับให้ความสาคัญกับคนที่มีร่างกาย ชีวิตและพรสวรรค์ระดับมนุษย์ นี้ทาให้นางง
และปราศจากคาตอบ
นางต้องการจะปลดปล่อยความโกรธในหัวใจของนาง ทว่าไม่รู้จะทายังไง นาง
ต้องการปฏิเสธคากล่าวของหลี่ฉีเย่ แต่วา่ สถานการณ์ตอนนี้ดูจะไม่เป็ นเช่นนั้น
สุ ดท้ายหลี่ซ่วงเหยียนก็ควบคุมตัวเองไม่ได้และกล่าวด้วยความโกรธ
‛ ดี ! หากเจ้ามัน่ ใจว่าตัวเจ้าสามารถครอบครองทั้งโลกได้ ถ้าอย่างนั้นพิสูจน์ให้ขา้ เห็น
หากเจ้าเป็ นคนที่มีความสามารถตามที่พดู จริ งๆ ข้าจะพิจราณาเรื่ องพวกนั้นอีกครั้ง
ไม่เช่นนั้นสิ่ งที่เจ้ากล่าวมามันก็เป็ นเพียงแค่ฝันกลางวันเท่านั้นแหละ ! ‚
มองไปที่หลี่ซ่วงเหยียน หลี่ฉีเย่กล่าวอย่างราบเรี ยบ
‛ พิสูจน์ ? ข้าไม่มีอะไรจะต้องพิสูจน์ ! ‚
หลี่ซ่วงเหยียนกลายเป็ นโกรธมากขึ้นกับความคิดที่จองหองไม่สนโลกของหลี่ฉีเย่ เขา
อายุเพียงสิ บสามปี เห็นได้ชดั ว่าอายุนอ้ ยกว่านาง แต่คาพูดของเขานั้นเต็มไปด้วยความ
ไม่แยแสใดๆ มันราวกับเขานั้นเป็ นจักรพรรดิผปู ้ กครองโลกมาก่อน เด็กอายุสิบสามปี
ถึงกับกล้ากล่าวคาพูดที่ไม่แยแสและจองหองเช่นนี้ได้
‛ ข้ามีรูปแบบอาคม หากเจ้าสามารถบอกความลึกลับของมันออกมาได้ แม้วา่ เจ้าจะแก้
อาคมไม่ได้ท้ งั หมดหรื อไม่ ข้าก็จะยอมรับว่าเจ้านั้นยังพอมีความสามารถอยูบ่ า้ ง ‚

306
พูดจบหลี่ซ่วงเหยียนก็หยิบอาคมในรู ปแบบอสู รออกมา ตอนกาเนิดของมันไม่มีใครรู ้
มันเป็ นสัญลักษณ์ การก่อตัวของดวงดาว อักษรรู น และจุด สิ่ งนี้ทามาจากหนังของ
อสู ร ภายในเต็มไปด้วยภาพของการจัดตัวอันลึกลับของดวงดาว อักษรรู น และจุดแต่
ละจุดมากมาย
หากใครมองพวกมัน จิตวิญญาณของพวกเขาจะถูกดึงออกมาเพื่อเข้าสู่ดินแดนลึกลับ
ไม่วา่ พวกเขาจะมีความสามารถขนาดไหนพวกเขาก็ไม่สามารถคุมตัวเองได้ พวกเขา
จะต้องหลงเข้าไปในความลึกลับของมันและไม่สามารถหลับหนีออกมาได้
หลี่ฉีเย่มองไปที่อาคมอสู รเหล่านี้ มันล้วเป็ นสิ่ งที่เขาคุน้ เคยยิง่ ภายในพริ บตา รู ปแบบ
อาคมทั้งหมดปรากฏตัวขึ้นในหัวของเขา นี้คือส่ วนหนึ่งของรู ปแบบการก่อตัวของ
อาคมที่สมบูรณ์จากความทรงจาเก่าของเขา และนั้นคือสิ่ งที่พฒั นามาจากอาคมอสู ร
เล่มนี้
มีจุดเล็กที่การก่อตัวของอาคมนั้นลึกลับมากเกินไป หลี่ฉีเย่ข้ ีเกียจจะจามัน แต่ดว้ ย
ความทรงจาทั้งหมดนี้เขาก็มีความเข้าใจมันมากกว่าทุกคนบนโลกแล้ว
‛ นี้เป็ นเพียงรู ปแบบอาคมที่ไม่สมบูรณ์ ฟังให้ดี นี้ ัมันเริ่ มจากกลุ่มดาวนักกัษตริ ย ์
จากนั้นเดินทางเข้าสู่ เส้นทางเก้าดวงดาว หลบหลีกจากแปดดวงจันทร์ วกกลับมาที่ตรง
นี้ และมุ่งเข้าสู่ …‛
หลี่ฉีเย่พดู อย่างใจเย็นขณะที่เขายังใช้มือลากต่อ

307
‛ นี้เป็ นจุดศูนย์กลางของอาคมที่ไม่สมบูรณ์ มันถูกล้อมรอบไปด้วยหกสัตว์อสู รและสี่
คนคูอ่ มตะ จากอดีตจนถึงตอนนี้ คนที่ประสบความสาเร็ จในการลากรู ปแบบอาคมนี้
สามารถนับได้ดว้ ยนิ้วมือ ‚
หลี่ฉีเย่พดู จาอย่างฉะฉานด้วยไม่หยุดพัก มันเหมือนกับว่าเขารู ้เรื่ องพวกนี้ท้ งั หมด แต่
ละคาจากปากของเขามันไม่เหมือนการพูดถึรูปแบบอาคม แต่เป็ นเพียงการพูดเรื่ องินอ
ยูท่ ว่ั ไป
ทว่าหลี่ซ่วงเหยียนนั้นตกตะลึงอย่างสมบูรณ์ นางรู ้วา่ อาคมลี้ลบั นั้นไม่สมบูรณ์ กระทั้ง
เหล่าผูอ้ าวุโสในนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ โชคดีเขาใจพวกมันเพียงเล็กๆน้อยๆ
เท่านั้น จนกระทั้งผ่านมาหลายยุคสมัย เหล่าอัจฉริ ยะและเทพเที่ยงธรรมในนิกาย
ช่วยกันสะสมจนรู ปแบบเหล่านั้นสมบูรณ์
ทว่ามันก็เพียงแค่ทางทฤษฏีเท่านั้น ไม่มีใครสามารถนาอาคมนี้ไปใช้ในทางปฏิบตั ิได้
สักคน เมื่อเห็นความสามารถทางด้านอาคมของหลี่ซ่วงเหยียน ราชาปี ศาจหลันลี่ส่ง
อาคมนี้ให้นาง เพื่อที่วนั หนึ่งนางจะสามารถเข้าใจมันทั้งหมดได้ ยิง่ เข้าใจอาคมเหล่านี้
มากเท่าไหร่ มนั จะยิง่ ช่วยในการบ่มเพาะของนาง ครึ่ งหนึ่งของทักษะที่นางบ่มเพาะอยู่
ล้วนเป็ นรู ปแบบอาคม
ตั้งแต่ยงั เด็กหลี่ซ่วงเหยียนได้ศึกษาอาคมเหล่านี้ ใช้เวลาถึงสิ บปี กว่านางจะเริ่ มเข้าใจ
มัน นี้นางยังได้รับการชี้แนะจากเที่ยงธรรมภายในนิกาย มิฉะนั้นไม่รู้วา่ ต้องใช้เวลาอีก
นานเท่าไหร่

308
ความฝันของหลี่ซ่วงเหยียนนั้น คือการทาอาคมนี้ให้สมบูรณ์ แม้วา่ จะเป็ นเพียงอาคมที่
ไม่สมบูรณ์กต็ ามแต่มนั ยังสามารถฆ่าเทพหรื อเหล่าผูเ้ ป็ นอมตะได้ ทว่านางเองรู ้ดีวา่
ด้วยระดับของนางนั้นมันเป็ นไปไม่ได้
การเดินทางมายังนิกายกายานโบราณครั้งนี้ราชาปี ศาจหลันหลี่ให้นางนาอาคมอสู รมา
ด้วยและรอโอกาสที่ถามกับหลี่ฉีเย่ เพื่อดูวา่ เขารู ้หรื อมีความคิดอะไรเกี่ยวกับมัน
หรื อไม่
หลี่ซ่วงเหยียนไม่มีแม้แต่เสี้ ยวหนึ่งของความคิดว่า หลี่ฉีเย่จะกล่าวมันออกมาได้อย่าง
ฉะฉานชัดเจนเช่นนี้
––––––––––––––––––––––––––
#นี้มนั คือการเอาข้อสอบมาถามคนออกข้อสอบชัดๆ จะไม่ให้รู้ได้ไง…
ติดตามข่าวสารได้ที่แฟนเพจ จักรพรรดิบรรพกาล ได้เลยค่าา
ตอนที่ 42 เทพธิ ดาเป็ นได้เพียงแค่สาวใช้ (2)
หลี่ซ่วงเหยียนสงสัยว่าหลี่ฉีเย่จะเคยเห็นรู ปแบบอาคมมาก่อนหน้านี้ ทว่านางก็รีบตัด
ความคิดนี้ออกไปเพราะนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจต้องจ่ายเป็ นจานวนมากกว่าจtได้
ฉบับคัดลอกของรู ปแบบอาคมที่ไม่สมบูรณ์น้ ี มันอาจจะกล่าวได้วา่ ตั้งแต่บรรพบุรุษ
ของพวกเขาจากไป มีเพียงนิกายเก้าประตูนกั บุญโบราณเท่านั้นที่รู้ถึงการมีอยูข่ องมัน

309
แต่วา่ ตอนนี้ หลี่ฉีเย่กล่าวความลับของมันออกมาราวกับไม่ได้กล่าวสิ่ งสาคัญอันใด
และไม่ตา่ งจากบทเรี ยนในห้องเรี ยนที่มีไว้ท่องจา
นี้ทาให้หลี่ซ่วงเหยียนกลายเป็ นใบ้เป็ นเวลานาน นางใช้เวลาสิ บปี บวกกับคาแนะนา
ของเหล่าอัจฉริ ยะจากนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจจานวนมากยังไม่ชดั เจนเท่ากับคา
กล่าวที่ออกมาจากปากของหลี่ฉีเย่ ? เหตุการณ์เช่นนี้ทาให้ความมัน่ ใจของนางพังทลาย
แม้วา่ กระทั้งเป็ นผูค้ นที่สวรรค์โปรดปรานขนาดไหนก็ยงั ไม่สามารถเข้าใจมันได้เพียง
การเห็นครั้งแรก แต่หลี่ฉีเย่สามารถทาได้ คาพูดของหลี่ฉีเย่ทาให้อจั ฉริ ยะทุกควนล้วน
พ่ายแพ่ แต่วา่ สิ่ งสาคัญคือหลี่ฉีเย่ไม่ได้เป็ นอัจฉริ ยะ !
หลี่ซ่วงเหยียนไม่ทราบมาก่อนว่าหลี่ฉีเย่เคยเห็นฉบับสมบูรณ์ของอาคมนี้มาตั้งแต่สมัย
โบราณ ยามเมื่อเขาเห็นอาคมอสู รนี้ความทรงจาของเขาจึงก่อตัวขึ้นมา
‛ มานี้สิ ‛
ตอนนี้หลี่ฉีเย่กวักมือเรี ยกหลี่ซ่วงเหยียนอย่างใกล้ชิด
เนื่องจากหลี่ซ่วงเหยียนยังไม่หายจากอาการช็อคนางจึงเดินมาอย่างว่าง่าย
‛ ตุบ ! ตุบ ! ตุบ !‛
หลี่ซ่วงเหยียนยังไม่หายมึนงง หลี่ฉีเย่กด็ ึงนางลงมานัง่ บนตักของเขา กระชากให้นาง
นัง่ ลงโดยไร้ความปราณี ใดๆ จากนั้นเขาก็oeมือของเขาไปตบก้นนางหลายครั้ง
‛ เจ้ากาลังทาบ้าอะไร ! ‛

310
 ็ กระเด้งตัวออกเหมือนลูกแมว นางตะโกนเสี ยงดัง ใบหน้าของ
หลี่ซ่วงเหยียนจากนันก็
นางนั้นเต็มไปด้วยความเขินอายและความโกรธ
สาหรับหลี่ฉีเย่ เขาทาเพียงปั ดฝ่ ามือเขาหากัน ราวกับปั ดฝุ่ นที่ติดอยูท่ ี่มือและเอ่ย ‛ ใน
ฐานะสาวใช้ของข้า เจ้าจะต้องตระหนักถึงสถานะของเจ้า ข้าสามารถยกโทษให้กบั คน
รอบตัวได้และให้ประโยชน์กบั รอบได้ตวั เช่นกัน แม้วา่ เจ้าจะเป็ นเพียงแค่สาวใช้ ทว่า
เจ้าต้องจาไว่า อย่ามายัว่ โมโหข้า ! อย่าคิดว่าเจ้าเป็ นที่ชื่นชอบของสวรรค์แล้วเจ้าจะอยู่
เหนือผูค้ น ! ‛
‛ นี้เจ้า ! ‛
หลี่ซ่วงเหยียนสัน่ ด้วยความโกรธ นางเป็ นราวกับลูกรักของสวรรค์และเป็ นเจ้าหญิง
ของอาณาจักรโบราณ ตั้งแต่อดีตที่ผา่ นมานางถูกยกย่องไว้ในฐานะที่สูงส่ งและไม่มี
ใครกล้าที่จะไม่สุภาพต่อนาง ทว่าวันนี้กลับมีผชู ้ ายไร้ยางอายกล้าที่จะตีกน้ นาง นี้เป็ น
เรื่ องที่นางอับอายอย่างแท้จริ ง
‛ ไปซะ แล้วหาสถานที่ที่เจ้าอยากจะอยูด่ ว้ ยตัวเอง ‛
หลี่ฉีเย่กางเขนของเขาออกไปที่ประตู โดยไม่ได้สนใจอารมณ์ของหลี่ซ่วงเหยียน
‛ เจ้า…เจ้าเด็กบ้า ! เจ้า…! เจ้าจาเรื่ องนี้ไว้ให้ดี ! ‛
สุ ดท้ายนางก็ไม่ทราบว่าจะระบายความโกรธที่มีอย่างไร นางมักจะมองลงมาจากที่สูง
มีชายหนุ่มากมายต่างปฏิบตั ิต่อนาง

311
ด้วยดีเพื่อต้องการที่จะได้ความรักจากนาง แต่หลี่ฉีเย่พดู อย่างเกียจและไล่นางออกจาก
บ้าน เขาไม่แม้กระทั้งหาที่พกั ให้นาง นี้ทาให้นางยิง่ โกรธ !
หลี่ซ่วงเหยียนพลักแขนของหลี่ฉีเย่และจากไปด้วยความโกรธ เทพธิ ดาผูส้ ู งศักดิ์
ขณะที่อายุสิบแปดปี ถูกเด็กหนุ่มอายุเพียงสิ บสามปี กล่าววาจาและกระทาเรื่ องไม่น่าให้
อภัยจนแทบกระอักเลือด แม้แต่ตวั นางเองยังไม่อยากจะเชื่อ !
‛ อย่าพยามฝึ กฝน อาคมสังหารจักรพรรดิอมตะจะดีกว่า ‛
ตอนนี้เสี ยงของหลี่ฉีเย่ดงั ออกมาจากด้านหลัง
‛ อาคมในมือของเจ้าเป็ นเพียงส่ วนเล็กของอาคมสังหารจักรพรรดิอมตะ หากเจ้าฝื นฝึ ก
ไป วันหนึ่งเจ้าจะถูกทาลายด้วยอาคมนี้ แม้กระทั้งคนในยุคโบราณที่รู้อาคมที่สมบูรณ์
ยังไม่กล้าที่ฝึกฝนมัน ไม่ตอ้ งพูดถึงเจ้า หากเจ้าต้องการที่จะฝึ กอาคมเหล่านี้จริ งๆ เมื่อ
ถึงเวลา ข้าจะสอนเจ้าสักหนึ่งหรื อสองอาคม ‛
ด้วยระดับการบ่มเพาะและความสามารถของหลี่ซ่วงเหยียน ไม่มีใครก็ตามที่สามารถ
ให้คาแนะนานางได้ แต่ตอนนี้เด็กน้อยเช่นหลี่ฉีเย่กาลังให้คาแนะนานาง
แต่คาว่า ‘ อาคมสังหารจักรพรรดิอมตะ ‘ ทาให้นางหยุดเดิน รู ปแบบอาคมนี้เป็ นตา
นานมาหลายยุค คนส่ วนใหญ่ลว้ นไม่เชื่อถึงการมีอยูข่ องมัน แต่หลี่ฉีเย่พดู เรื่ องนี้ราว
กับเขาดูลายมือของตัวเอง

312
แม้วา่ นางจะอยากรู ้แต่ความโกรธของนางก็ไม่ได้ลดลง ไม่เช่นนั้นความภูมิใจของนาง
คงไม่เหลือแล้ว นางทาเพียงสะบัดหน้าด้วยความโกรธเมินเฉยคากล่าวของหลี่ฉีเย่และ
จากไป
หลี่ฉีเย่ไม่สนใจว่าหลี่ซ่วงเหยียนจะสนใจฟังเขาหรื อไม่ เขายังคงนัง่ อยูบ่ นเก้าอี้ดา้ นใน
ด้วยความเงียบ อาคมสังหารจักรพรรดิอมตะ ! ผ่านมากี่ปีแล้วนะ ? ความทรงจาของ
เขาทันใดนั้นก็เริ่ มระลึกถึงอาคมที่ไม่สมบูรณ์น้ ี
ในยุคแห่งการฆ่าฟัน ช่วงอาณาจักรหมิงโบราณยังคงมีอยู่ มีคนจานวนมากเท่าไหร่ ที่
ตายด้วยอาคมนี้ ? พวกเขาต้องจ่ายไปมากขนาดไหนเพื่อที่สร้างอาคมนี้ให้สมูบร์ ?
จนกระทั้งมาถึงตอนปลาย ก่อนที่มนั จะสมบูรณ์ปราชญ์อมตะหลายคนได้ใช้เลือดเนื้อ
และชิ้นส่ วนของพวกเขาที่สร้างอาคมนี้ให้สมบูรณ์
ในสงครามล้างเผ่าพันธ์ระหว่างอาณาจักรหมิงโบราณ โลกมนุษย์และเผ่าพันธ์มนุษย์ ผู ้
เชียวชาญมากมายถูกฆ่าตายด้วยอาคมนี้เป็ นจานวนมาก ตัวเขาควบคุมรู ปแบบนี้ สู่เคียง
บ่าเคียงไหล่กบั เหล่าพี่นอ้ งและขุนผลของเขา เพื่อที่จะสู ้กบั สวรรค์ เลือดล้วนสาด
กระจายเต็มท้องฟ้ า
เขาจาไม่ได้วา่ มีกี่คนเสี ยชิวิตจากการต่อสู ้ครั้งนั้น กระทั้งเหล่าอัจฉริ ยะที่ตายภายใต้คา
สัง่ ของเขา เขายังคงเสี ยใจทุกครั้งเมื่อนึกถึงสงครามครั้งนั้น

313
เวลาสามารถลบทุกอย่างและรักษาบาทแผลได้เกือบทุกชนิด ทว่าบางความทรงจาต่อ
ให้เวลาผ่านไปนานแค่ไหนพวกมันก็ยงั ตราตรึ งอยูใ่ นส่ วนลึกของจิตวิญญาณไม่เคย
หายไปไหน
หลี่ฉีเย่ถอนหายใจและกลับคืนสู่ ความสงบ เขาไม่อนุญาติให้ตวั เอาจมอยูก่ บั อารมณ์
ใดๆหรื อความเสี ยใจในอดีต ทุกอย่างผ่านมาและผ่านไป ปัจจุบนั ต่างหากคือที่ที่เขาอยู่
ในชีวิตนี้เขามีโอกาสที่จะกวาดผ่านทั้งเก้าโลกและชาระหนี้แค้น ไม่ใช่เพียงแค่เขา แต่
สาหรับเหล่าผูค้ นที่เสี ยสละเพื่อเขาด้วยเช่นกัน…
––––––––––––––––––––––––
การมาเยีย่ มของหลี่ซ่วงเหยียนที่นิกายกายานโบราร ไม่ใช้เพียงเหตุการณ์ที่น่าตื่นเต้น
แต่มนั ทาให้พวกเขาล้วนนอนไม่หลับด้วย
มีเพียงหลี่ฉีเย่เท่านั้น ที่ทาราวกับไม่ได้มีเรื่ องสาคัญอะไรเกิดขึ้น เขาไม่ได้สนใจว่าห
ลี่ซ่วงเหยียนจะอยูห่ รื อไป หากนางเต็มใจที่จะสวามิภกั ดิ์กบั เขา เขาก็จะเตรี ยมสถานที่
ด้านข้างไว้ให้นาง ถ้าไม่เช่นนั้นก็แล้วไปเถอะ เขาไม่ได้ขาดผูช้ ่วยที่มีความสามารถ แม้
จะปราศจากนาง เขาก็ยงั หาคนมาแทนที่ได้อย่างง่ายดาย !
คืนนี้หลี่ซ่วงเหยียนกระเพาะของนางนั้นเต็มไปด้วยความโกรธ ฟันของนางขบกันและ
บ่นสาปแช่งหลี่ฉีเย่ นางไม่ได้อยูใ่ นบ้านหลังเล็กของหลี่ฉีเย่และนางก็ยงั ไม่ได้ออกไป
จากเกาะนั้น ทว่านางเลือกที่จะสร้างอาคารของนางขึ้นมาห่างจากบ้านของหลี่ฉี
เย่และอยูภ่ ายใน แม้วา่ นางจะไม่ได้อยูก่ บั หลี่ฉีเย่ แต่นางก็ไม่ได้ออกจากเกาะของเขา

314
การมาถึงของหลี่ซ่วงเหยีนและหยูฮ่ าน เป็ นราวกับของที่สวรรค์ประทานมาให้ผคู ้ ุม้ กัน
โม่และหนานฮัวเอียน เพราะว่าพวกเขานั้นเป็ นผูใ้ ดแลคนเหล่านี้ยามอยูใ่ นนิกายกายาน
โบราณ
นี้ไม่ใช่เรื่ องเล็กๆน้อยๆ เนื่องจากพวกเขาสามารถทางานรวมกับคนซึ่ งอยูใ่ นระดับ
ชะตาลี้ลบั เช่นหยูฮ่ าน พวกเขาล้วนถามคาถามมากมายเกี่ยวกับระดับการเพาะปลูกและ
ประสบการณ์ของเขา นี้เป็ นประโยชน์ขนาดใหญ่ที่มาจากคาพูดของหลี่ฉีเย่ที่ทาให้ผู ้
คุม้ กันโม่และหนานฮัวเอียนยกระดับขึ้นมาในนิกาย
หยูฮ่ านนั้นปฏิบตั ิตามคาสัง่ ของหลี่ฉีเย่อย่างเคร่ งขัด เขายกเรื่ องทุกอย่างให้ผคู ้ ุม้ กันโม่
และหนานฮัวเอียนเป็ นคนตัดสิ นใจ ทั้งสองจึงเป็ นฑูตคนสาคัญของทั้งสองนิกาย
ควรจะรู ้วา่ ก่อนหน้านี้กระทั้งเหล่าหกผูอ้ าวุโสยังไม่มีคุณสมบัติเพียงพอที่จะพบ
หัวหน้าผูค้ มุ ้ กันหยูฮ่ านได้ ทว่าคนธรรมดาเช่นหนานฮัวเอียนและผูค้ ุม้ กันโม่สามารถ
ติดต่อกับหยูฮ่ านได้โดยตรง นี้หมายความว่าความสัมพันธ์ระหว่างสองนิกายนั้น
ใกล้ชิดกันมากขึ้น
การยกระดับของหนานฮัวเอียนและผูค้ มุ ้ กันโม่ ทาให้เหล่าผูค้ ุม้ กัน ผูค้ ุม้ กฏ ศิษย์ในรุ่ น
ที่สามหรื อกระทั้งศิษย์ในรุ่ นที่สองจานวนมากล้วนอิจฉา
แม้จะมีความวุน่ วายขนาดไหน หลี่ฉีเย่กไ็ ม่ได้สนใจ สิ่ งที่สาคัญที่สุดสาหรับเขาตอนนี้
คือการปรับปรุ งการฝึ กฝน เขาไม่อนุญาติให้ความผิดพลาดใดๆเกิดขึ้น และต้องการให้
การบ่มเพาะของเขาสมบูรณ์ไร้ที่ติ ความผิดพลาดเล็กๆน้อยๆนี้จะกลายเป็ นอุปสรรค

315
ในถนนแห่งการบ่มเพาะของเขา ยามเมื่อเขาพบกับหายนะต่อชีวิตและพรสวรรค์ของ
เขา นอกจากนี้ตราบใดที่พ้นื ฐานของเขาแข็งแกร่ ง อนาคตของเขาก็จะไปได้อีกไกลจน
กระทั้งเป็ นยืนบนจุดสู งสุ ด
อัจฉริ ยะหลายคนเร่ งรี บบ่มเพาะพลังของพวกเขาเพื่อให้กา้ วสู่ ระดับสู งโดยเร็ ว โดยลืม
ที่จะปรับแต่งพวกมัน ยิง่ ไปถึงระดับสู งเร็ วอาจจะหมายความว่าพื้นฐานของพวกเขา
นั้นมีขอ้ บกพร่ อง สุ ดท้ายพวกเขาก็กลับมาเสี ยใจที่ไม่ได้ใส่ ใจพวกมัน
นี้คือเหตุผลว่าทาไมหลี่ฉีเย่ถึงคาดหวังกับตัวเองสู งมาก แม้วา่ เขาจะมีคมั ภีร์เสี้ ยวแสง
ตะวันหวนที่สมูบรณ์ซ่ ึ งสามารถเพิม่ ระดับการบ่มเพาะของเขาได้ เขาก็ยงั คงหมัน่ สร้าง
รากฐานให้มน่ั คง หากเขาไม่หยุดยั้งเพื่อสร้างรากฐานแล้วเขาสามารถไปยังระดับลิขิต
ชะตาได้อย่างรวดเร็ ว
––––––––––––––––––––––––
หลี่ซ่วงเหยียนได้อยูใ่ นนิกายกายานโบราณเป็ นเวลาเจ็ดวันแล้ว ไม่มีเหตุการณ์ใดๆ
เกิดขึ้น แต่เข้าวันนี้หนานฮัวเอียนได้นาชายชราคนหนึ่งมาพบกับหลี่ฉีเย่ที่เกาะ
‛ ศิษย์พี่ คนคนนี้คือผูค้ ุม้ กันโจ่ว เขาอาศัยอยูท่ ี่เกาะหยกโบราณ ‛
หนานฮัวเอียนแนะนาคนคนนี้ต่อหลี่ฉีเย่
ศิษย์พี่ของเขาเหลือบมองไปที่ผคู ้ ุม้ กฏวูบหนึ่งก่อนจะพยักหน้า
‛ เกิดอะไรขึ้น ? ‛

316
ภายในสายตาของผูค้ ุม้ กฏโจ่วท่าทางของหลี่ฉีเย่น้ นั หยิง่ ยโสเป็ นอย่างมากและหัวใจ
ของเขารู ้สึกไม่สบายใจ แต่เขาก็ไม่ได้กล่าวอะไรออกมา
หนานฮัวเอียนกล่าวตอบด้วยความรวดเร็ ว
‛ ผูอ้ าวุโสได้ตดั สิ นใจให้ศิษย์พมี่ าแทนตาแหน่งของผูค้ ุมกฏโจ่วและ วันนี้ผคู ้ ุมกฏโจ่ว
เลยนารายชื่อของศิษย์ในเกาะหยกโบราณมาให้มนั มีขอ้ มูลที่ละเอียดมาก ผูอ้ าวุโสหวัง
ว่าท่านจะรับการตัดสิ นใจครั้งนี้ ‛
ผูค้ ุม้ กฏโจ่วฟังอย่างเงียบๆ เขาเป็ นผูน้ าของเหล่าผูค้ ุมกฏ แต่หลี่ฉีเย่ไม่ได้แสดงความ
เคารพใดๆ จากนั้นเขาหันหน้านี้ไปโดยไม่กล่าวใดๆ พร้อมทั้งให้ท้ งั สองยืนอยู่
ด้านหลัง
–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
– – – # อร๊ ายย มาถึงก็ตีกน้ เลยยเหรอ นี้ไม่ได้คิดอะไรแน่ป่าววเนี้ยพี่ฉี ( >‛< )
ติดตามข่าวสารได้ที่แฟเพจ จักรพรรดิบรรพกาล ได้เลยค่าา
ตอนที่ 43 แผนของผูอ้ าวุโสหนึ่ง ( 1 )
หลังจากผูค้ ุมกฏโจ่วจากไป หลี่ฉีเย่เหลือบมองบัญชีรายชื่อของศิษย์ในเกาะหยก
โบราณ มีศิษย์ท้ งั หมดสามร้อยคน และศิษย์ลาดับหนึ่งอยูม่ านานเพียงห้าปี
หลี่ฉีเย่มองผ่านบัญชีเหล่านั้นก่อนจะหันกลับมามองที่หนานฮัวเอียน
‛ เจ้ามีความคิดเห็นอย่างใด ? ‛

317
หนานฮัวเอียนหัวเราะแห้งๆ
‛ ศิษย์พี่ที่รัก น้องชายคนนี้ไม่อาจจะลาพองนัก ทว่าหากท่านต้องการรู ้มุมมองของข้า
จริ งๆ ถ้างั้นน้องชายคนนี้ทาได้เพียงกล้าที่จะกล่าวมันหนึ่งถึงสองอย่าง ! ‛
หนานฮัวเอียนมักจะทาการสนทนาให้ราบรื่ น เขารู ้ขอ้ จากัดอะไรควรกล่าวอะไรไม่
ควรกล่าว เมื่อเขาเลือกที่จะอยูภ่ ายใต้ปีกของหลี่ฉีเย่อย่างนั้นเขาก็เลือกที่ทาตามคาพูด
ของหลี่ฉีเย่
‛ กล้าผายลมอันใด !‛
หลี่ฉีเย่ตะโกนออกมาและกล่าวต่อ
‛ หากเจ้าใช้พลังงานในการกล่าวฉ้อโกงเล็กๆน้อยๆเช่นนี้ ไปใช้กบั การบ่มเพาะ
ตอนนี้เจ้าคงไปถึงระดับสู งแล้ว ‛
ได้ยนิ คาพูดของหลี่ฉีเย่หนานฮัวเอียนทาได้เพียงยิม้ อย่างเขินอาย
‛ ศิษย์พี่ คนคนนึ่งสามารถมีพรสวรรค์ที่ฟ้าประทานให้เพียงแค่หนึ่งอย่างเท่านั้น ‛
‛ เหอะ ! เลิกกล่าววาจาไร้สาระ และบอกความคิดของเจ้ามา ‛
หลี่ฉีเย่โบกมือและไม่สนใจคากล่าวยกย่องจากศิษย์นอ้ งคนนี้อีก หนานฮัวเอียน
ธรรมชาติแล้วเขาเป็ นคนเช่นนี้ มันคงเป็ นเรื่ องยากหากเขาต้องการจะเปลี่ยน
หนานฮัวเอียนตอบกลับอย่างรวดเร็ ว

318
‛ ข้าได้ยนิ ข่าวมาว่า ผูอ้ าวุโสหนึ่งต้องการให้ท่านสอนศิษย์ของเขาที่เกาะยอดมณี แต่ผู ้
อาวุโสสองกลับสนับสนุนให้ท่านสอนเกาะหยกโบราณ…‛
‛ เก็บความคาดหวังของพวกเขาไป ข้าไม่อยากจะฟัง ! ‛
หลี่ฉีเย่ทาเพียงยิม้ เขาเริ่ มจะเข้าใจเบื้องหลังเรื่ องเหล่านี้
หนานฮัวเอียนเลิกทาเป็ นเล่น และเริ่ มกล่าวในลักษณะที่จริ งจังขึ้น
‛ ผูอ้ าวุโสสองมีอิทธิ พลอย่างมากที่เกาะหยกโบราณ เนื่องจากลูกศิษย์ของเขาเล้งชิเส้ง
นั้นอยูท่ ี่น้ นั แม้วา่ เล้งชิเส้งจะเป็ นศิษย์ในรุ่ นที่สาม ด้วยระดับการบ่มเพาะของเขา เขา
ยังมีสถานะเทียบเท่ากับผูค้ ุมกฏ ‛
ตอนนี้หนานฮัวเอียนเงยหน้ามองหลี่ฉีเย่ เพราะเขารู ้วา่ หากพูดถึงเรื่ องวิธีการและกล
ยุทธ์ศิษย์พี่ของเขาคนนี้น้ นั น่ากลัวที่สุดแล้ว
‛ ฮืมม ผูอ้ าวุโสคนอื่นกล่าวอะไรบ้าง ‛
หลี่ฉีเย่ยมิ้
‛ นี้…‛
หนานฮัวเอียนครุ นคิดอยูค่ รู่ หนึ่ง แม้วา่ เขาจะมีพรสวรรค์ในการอ่านคน แต่ศิษย์ในรุ่ น
ที่สามก็มีหลายคนที่เขาอ่านไม่ออก

319
‛ นั้นง่ายมาก ! พวกเราแค่ตอ้ งรู ้ให้ได้วา่ ผูอ้ าวุโสหนึ่งกาลังต้องการตาแหน่งผูน้ านิกาย
หรื อไม่ ! เมื่อนั้นเราจะสามารถคาดเดาสิ่ งต่างๆได้อย่างแม่นยาขึ้น ‛
ขณะนั้นเองเตี่ยบูหยุนได้มาถึง เขาพูดเมื่อเขามาถึง แม้เขาจะอายุมากกว่าหนึ่งพันปี
ร่ างกายของเขาก็ยงั เป็ นชายชราคนหนึ่ง ใบหน้าของเขาประดับด้วยรอยยิม้ เสมอ
‛ พูดต่อ ข้ากาลังฟัง ‛
หลี่ฉีเย่ไม่ได้สนใจที่อยูๆ่ เตี่ยบูหยุนก็เข้ามาร่ วมสนทนา ดังนั้นเขาจึงสัง่ ให้เขากล่าว
ต่อไป
เตี่ยบูหยุนยิม้ และเอ่ย
‛ ศิษย์พี่ไม่มีใครในนิกายกายานโบราณมีอิทธิ พลเท่ากับผูอ้ าวุโสหนึ่ง เขาเป็ นคนที่
เคร่ งขรึ มและทางานอย่างยุติธรรม และนอกจากนี้เขายังเป็ นศิษย์หลักของอดีตผูน้ า
นิกาย อาจจะกล่าวได้วา่ เขามีโอกาสมากสุ ดที่จะกลายเป็ นผูน้ าของนิกายกายานโบราณ
‛
‛ อาจารย์ของพวกเราไม่ได้เป็ นศิษย์หลักของผูน้ านิกายคนก่อนใช่หรื อไม่ ? ‛
หลี่ฉีเย่ประหลาดใจเล็กน้อยเมื่อได้ยนิ คากล่าวของเตี่ยบูหยุน เขาคิดว่าซูหยงฮวาเป็ น
ศิษย์หลักของผูน้ านิกายคนเก่า นั้นเป็ นเหตุลผว่าทาไมนางถึงกลายมาเป็ นผูน้ านิกาย
เตี่ยบูหยุนส่ ายหัวและยิม้ ตอบ

320
‛ สถานการณ์ของอาจารย์น้ นั แตกต่างไปจากผูอ้ าวุโสหนึ่ง ภายในศิษย์รุ่นที่หนึ่ง ผู ้
อาวุโสหนึ่งนั้นเป็ นผูส้ มควรจะได้รับการ
สื บทอดมากที่สุด ความจริ งในบรรดาหกผูอ้ าวุโสมีเพียงผูอ้ าวุโสสองที่สามารถต่อสู ้ใน
ตาแหน่งผูน้ านิกายได้ อีกสี่ คนที่เหลือล้วนให้การสนับสนุนผูอ้ าวุโสหนึ่ง ‛
‛ แล้วผูอ้ าวุโสหนึ่งคิดเช่นไรกับสถานการณ์ตอนนี้ ? ‛
หลี่ฉีเย่ลูบคางของเขาและเอ่ยถาม
เตี่ยบูหยุนตอบกลับอย่างรวดเร็ ว
‛ ทุกๆคนรู ้วา่ ผูอ้ าวุโสสองนั้นต้องการตาแหน่งผูน้ านิกาย แต่ไม่มีใครรู ้วา่ ผูอ้ าวุโส
หนึ่งคิดเช่นไร แม้ผอู ้ าวุโสทั้งสี่ จะสนับสนุนเขาก็ตาม แต่ขา้ กลัวว่าภายในอนาคต หาก
เขายังไม่ทาอะไรเหล่าผูอ้ าวุโสทั้งสี่ ลว้ นจะเอาตัวออกห่าง ‛
หลี่ฉีเย่มองไปที่เตี่ยบูหยุนและเอ่ยด้วยน้าเสี ยงราบเรี ยบ
‛ อาจารย์น้ นั อยูน่ อกนิกายมาเป็ นเวลาหลายปี กระทั้งน้องชายเองก็เองก็ไม่ได้กลับมา
นิกายกายานโบราณบ่อยนัก ทว่าดูเหมือนท่านจะรู ้เรื่ องเหล่านี้เป็ นอย่างดี ‛
นี้ทาให้คิดได้วา่ ทาไมซูหยงฮวายังสามารถรู ้เหตุการณ์ของนิกายได้แม้วา่ นางจะไม่ได้
อยูท่ ี่น้ ี หลี่ฉีเย่อยากรู ้อยากเห็นเล็กน้อย แต่เขาไม่ได้สนใจเกี่ยวกับความคิดของผู ้
อาวุโสหนึ่ง ปล่อยเรื่ องของผูน้ านิกายและผูอ้ าวุโสสองไป ตั้งแต่เขาตั้งใจที่จะฟื้ นฟู

321
นิกายกายานโบราณไม่วา่ ใครก็ไม่สามารถหยุดเขาได้ ไม่แม้แต่อาจารย์ในนามอย่าง
ซูหยงฮวา !
‛ ศิษย์พี่ ได้โปรดหยุดล้อเล่นก่อน ในฐานะที่เป็ นศิษย์ของนิกายกายานโบราณนี้เป็ น
บ้านของพวกเรา แน่นอนว่าพวกเราต้องให้ความสนใจกับสถานการณ์ในบ้านของเรา
ก่อน ‛
เตี่ยบูหยุนยิม้ และกล่าวอย่างนอบน้อม
ตั้งแต่ที่เตี่ยบูหยุนเริ่ มพูด หนานฮัวเอียนฟังอย่างเงียบๆ สัตว์ประหลาดที่อาศัยอยูม่ าพัน
พี่แน่นอนย่อมมีคุณสมบัติที่จะพูดถึงสถานการณ์ของนิกาย
ชายคนนี้แท้จริ งแล้วเป็ นจิ้งจอกเฒ่า ! หลี่ฉีเย่สาปแช่งอยูใ่ นใจและตอบกลับอย่างใจ
เย็น
‛ ตั้งแต่ศิษย์นอ้ งกลับมา ดูเหมือนเจ้าจะรู ้ความคิดของอาจารย์มากกว่าคนอื่น..‛
หากศิษย์พี่สองของเขาเป็ นคนฉลาด ถ้าอย่างนั้นหลี่ฉีเย่จะไม่ได้เสี ยเวลาพูดอะไรให้
มากความ เขาจะได้ถามเข้าประเด็นหลักเลย
การแสดงออกของเตี่ยบูหยุนยังคงเหมือนเดิมและเอ่ยออกมา
‛ ศิษย์พี่เป็ นศิษย์หลักของนิกายกายานโบราณ และเป็ นตัวแทนความรุ่ งโรจน์ของพวก
เรา ไม่วา่ ศิษย์พี่จะทาอะไร ท่านอาจารย์ลว้ นเห็นด้วยทั้งสิ้ น ‛

322
ไม่เลว การตอบแบบฉลาดและเว้นทางถอยไว้แบบนี้ สมควรแล้วที่จะเป็ นจิ้งจอกเฒ่าที่
อยูม่ าพันปี หลี่ฉีเย่รู้สึกประทับใจกับการกลอกกลิ้งของเตี่ยบูหยุน หากศิษย์ยงั เป็ น
เช่นนี้ แล้วอาจารย์เช่นซูหยงฮวาจะเป็ นเช่นไรเล่า ?
หลี่ฉีเย่ทาเพียงยิม้ หลังจากพูดทุกอย่าง ตอนนี้เขายังไม่ตอ้ งการก่อให้เกิดความวุน่ วาย
ในนิกายกายานโบราณ หากการบ่มเพาะของเขาในอยูใ่ นระดับที่สูงพอ เขาจะดาเนิน
การและจัดการกับทุกอย่าง
เตี่ยบูหยุนจากไป หลี่ฉีเย่ออกคาสัง่ กับหนานฮัวเอียน
‛ ฮัวเอียนไปนาคัมภีร์ระดับนักบุญทั้งหมดที่เหล่าศิษย์จากเกาะหยกโบราณฝึ กฝนมา
ข้าต้องการรู ้แนวทางการฝึ กฝนของพวกเขาทั้งหมด ‛
หนานฮัวเอียนพยักหน้าอย่างรวดเร็ วและจาก เขาจะต้องดูแลเรื่ องนี้อย่างรอบคอบ
ทว่าก่อนที่หนานฮัวเอียนจะกลับมา หลี่ฉีเย่จะต้องไปเยีย่ มเยียนผูอ้ าวุโสหนึ่งผ่านลูก
ศิษย์ของเขาเสี ยก่อน
นิกายกายานโบราณมียอดเขาหลักมากกว่าพันลูก ทว่าตอนนี้มีเหลือเพียงแค่เจ็ดสิ บ
สามยอดเขา และแต่ละยอดเขาล้วนถูกจองเรี ยบ พลังงานในยอดเขาแต่ละลูกนั้นตกต่า
จนหน้าใจหาย
ในฐานะของผูอ้ าวุโสหนึ่ง ผูอ้ าวุโสกู่มีคุณสมบัติพอที่จะครอบครองยอดเขาที่สูงและมี
พลังงานหนาแน่นที่สุดในนิกายกายานโบราณ

323
ในฐานะศิษย์ในรุ่ นที่สามเช่นหลี่ฉีเย่ การถูกเชิญโดยผูอ้ าวุโสหนึ่งนับว่าเป็ นเกียรติ
อย่างยิง่ ในสายตาคนอื่น
หลี่ฉีเย่นง่ั อย่างสบายๆอยูก่ ลางห้องโถงใหญ่ เผชิญหน้ากับผูอ้ าวุโสหนึ่งโดยปราศจาก
ความกังวลใดๆ
พว
กเขาล้วนจ้องหน้ากันเป็ นเวลานาน ราวกับพวกเขากาลังตรวจสอบซึ่ งกันและกันและ
ไม่มีใครเต็มใจที่จะเบือนหน้าหนี ในที่สุดผูอ้ าวุโสหนึ่งก็ถอนหายใจก่อนจะเปิ ดปาก
ของเขา
‛ หลี่ฉีเย่ การมาที่น้ ีน้ นั เจ้ายังไม่เข้าใจ หากคนอื่นกล่าวว่าเจ้านั้นมาจากนิกายเก้าประตู
นักบุญปี ศาจด้วยความหยิง่ ยโสระดับนี้กอ็ าจจะทาให้ขา้ เชื่อ ‛
ผูอ้ าวุโสหนึ่งเห็นด้วยกับคากล่าวนี้ เขาต้องการจะเปิ ดใจคุยกับหลี่ฉีเย่ ทว่าหลี่ฉีเย่ทา
เพียงฉี กยิม้ โง่งมและถาม
‛ เอ๋ ความหมายของผูอ้ าวุโสหนึ่งคือ ข้าเป็ นสายลับที่มาจากนิกายเก้าประตูนกั บุญ
ปี ศาจ ? ‛
‛ นี้ไม่ใช่สิ่งที่ขา้ สามารถยืนยันหรื อว่าปฏิเสธได้ดว้ ยตัวเอง ‛
ผูอ้ าวุโสหนึ่งตอบอย่างฉลาด

324
หลี่ฉีเย่ยมิ้ กับคาตอบนี้ คาตอบเหล่านี้ไม่ได้อยูเ่ หนือการคาดหมายของเขา เขาจ้องมอง
ผูอ้ าวุโสหนึ่งอยูช่ ว่ั ครู่ ก่อนจะเอ่ยถาม
‛ คนอื่นๆจะมองยังไงนั้นไม่สาคัญ สิ่ งสาคัญคือตอนนี้ที่น้ ี ผูอ้ าวุโสหนึ่งคิดเช่นไรกับ
การที่ขา้ จะฝึ กสอนศิษย์จากเกาะหยกโบราณ ? ‛
ผูอ้ าวุโสหนึ่งลุกขึ้นและเดินไปยังหน้าต่าง เขายืนอยูเ่ งียบๆราวกับรู ปปั้ น หลังจากนั้น
เขาก็หนั มาจ้องมองหลี่ฉีเย่และเอ่ย
‛ ข้าเพียงคนเดียวไม่สามารถดูแลทุกสิ่ งในนิกายกายานโบราณได้ โดยเฉพาะอย่างยิง่
เวลานี้ ‛
‛ มันดูเหมือนว่าความคิดของเหล่าผูอ้ าวุโสทั้งสี่ กาลังสัน่ สะเทือน ! ‛
หลี่ฉีเย่ยมิ้ และคิดเกี่ยวกับคาพูดของเตี่ยบูหยุน เขาเข้าใจความคิดของผูอ้ าวุโสหนึ่ง
แม้วา่ ผูอ้ าวุโสทั้งสี่ จะสนับสนุน ผูอ้ าวุโสกู่เป็ นเวลานาน แต่พวกเขาก็ไม่สามารถคาด
เดาความคิดของชายคนนี้ได้ เฉาซงเห็นได้ชดั ว่าเขาต้องการตาแหน่งผูน้ านิกายมาเป็ น
เวลานาน มันคงจะแปลกมากหากไม่รับรู ้จุดประสงค์ของเขา
‛ ข้าเกิดและเติบโตในนิกายกายานโบราณ และอาจารย์ของข้าก็เป็ นผูม้ ีพระคุณต่อข้า
มาก มันมากมายราวกับภูเขา ‛
เสี ยงของผูอ้ าวุโสหนึ่งดังอย่างต่อเนื่อง
‛ ข้าไม่ตอ้ งการเห็นวันที่นิกายกายานโบราณพบกับหายนะจากสวรรค์ ‛

325
หลี่ฉีเย่เงียบฟัง ชัว่ ครู่ ต่อมาก็มีเสี ยงดังขึ้น
‛ ศัตรู ของเราไม่ได้อยูใ่ นนิกายของพวกเรา พวกเขาเป็ นคนภายนอกเช่นพวกนิกายเทพ
สวรรค์ ‛
‛ หลี่ฉีเย่ได้โปรดนาข้าออกจากเขาวงกตนี้ที ‛
หลี่ฉีเย่พยักหน้า พร้อมด้วยใบหน้าที่จริ งจัง
ผูอ้ าวุโสหนึ่งนัง่ ลงก่อนจะถอนหายใจและกล่าวเบาๆ
‛ สามหมื่นปี ก่อน นิกายกายานโบราณของเราได้ตอ่ สู ้กบั นิกายเทพสวรรค์ พวกเรา
ได้รับความพ่ายแพ้ยอ่ ยยับพวกเราสู ญเสี ยเมืองหลวงและย้ายที่ต้ งั ของนิกาย สู ญเสี ย
การควบคุมอาณาจักร สามหมื่นปี ก่อนจนถึงตอนนี้ เหล่าผูม้ ีชื่อเสี ยงของนิกายล้วน
กลับยังไปต้นกาเนิดของพวกเขา นิกายกายานโบราณของพวกเราจึงเสื่ อมถอยและ
ตกต่าลง แม้วา่ พวกเราจะตกต่า พวกเราก็ยงั มีบางสิ่ งที่นิกายเทพสวรรค์ตอ้ งการ นิกาย
เทพสวรค์ไม่ได้เคลื่อนไหวใดๆ เนื่องพวกเขากาลังหาบางอย่าอยู่ ทว่าหากนิกายเทพ
สวรรค์รู้วา่ นิกายกายานโบรารไม่มีของที่พวกเขาต้องการ นั้นจะเป็ นวันที่นิกายกายาน
โบราณล่มสลาย ! ‛
สงครามระหว่างนิกายกายานโบราณและนิกายเทพสวรรค์ – หนานฮัวเอียนบอกเขามา
ก่อนหน้านี้ ความจริ งเมื่อหลี่ฉีเย่อยูใ่ นร่ างของอีกาทมิฬ เขารู ้ขอ้ มูลบางอย่างของนิกาย
เทพสวรรค์ แต่ดว้ ยนิสยั ของเขาในช่วงเวลานั้น เขาจึงไม่ได้สนใจนิกายที่เล็กกระจ่อย

326
เช่นนี้ ! – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –
– – – – – – – – – # Next Station is นิกายเทพสวรรค์ ท่านผูโ้ ดยสารโปรดทราบหาก
ต้องการเห็นการล่มสลายของนิกายเทพสวรรค์ โปรดขึ้นรถไฟขบวนนี้ ฮี่ๆ… ติดตาม
ข่าวสารได้ที่แฟนเพจ จักรพรรดิบรรพกาล ได้เลยค่าาา
ตอนที่ 44 แผนของผูอ้ าวุโสหนึ่ง ( 2 )
ผูอ้ าวุโสหนึ่งเหลือบมองหลี่ฉีเย่และเอ่ย
‛ เจ้าเข้าใจหรื อไม่ทาไมข้าจึงบอกเรื่ องนี้กบั เจ้า ? ‛
‛ ขออภัยศิษย์คนนี้โง่งม ‛
หลี่ฉีเย่เมินเฉยต่อคากล่าวทั้งยิม้ ไร้เดียงสา มันทาให้ผอู ้ าวุโสหนึ่งไม่เขาใจหลี่ฉีเย่นกั
‛ พวกเราต้องการพันธมิตรดังเช่นนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ ‛
กล่าาวมาถึงตรงนี้ผอู ้ าวุโสหนึ่งถอนหายใจเบาๆ และกล่าวอย่างลังเล
‛ นี้เป็ นเหตุผลว่าทาไมข้าถึงหวังว่าเจ้าจะมาสามารถแต่งงานกับเทพธิ ดาหลี่ได้ ! ตราบ
ใดที่เจ้าสามารถแต่งงานกับเทพธิ ดาหลี่ได้ ไม่วา่ อะไรก็ตามข้าจะสนับสนุนเจ้า ! ‛
‛ ผูอ้ าวุโส ท่านไม่กลัวว่านี้จะเป็ นการที่หมาป่ าไล่ลา่ เสื อ และจากนั้นหมาป่ าก็ถกู กิน
หรื อไม่ ? ‛
หลี่ฉีเย่เอ่ยยิม้ ๆ

327
ผูอ้ าวุโสหนึ่งยิม้ ขมขื่นก่อนจะส่ ายหัวของเขาและเอ่ย
‛ มีบางอย่างที่คนตัวเล็กๆเช่นข้านั้นไม่สามารถควบคุมได้ ‛
เมื่อกล่าวถึงตรงเข้าจ้องมองหลี่ฉีเย่อย่างลึกซึ้ งก่อนจะเอ่ย
‛ นี้คือเหตุผลที่ขา้ เดิมพันข้างเจ้า ! หวังว่าจะมีปาฏิหาริ ยเ์ กิดขึ้น ! ‛
ตอนนี้ ท่าทางของผูอ้ าวุโสหนึ่งนั้นแปลกไป และเอ่ยต่อ
‛ จนถึงตอนนี้ มีหลายคนที่ตอ้ งการป้ ายโบราณของซานกุยเย่ แต่ไม่มีใครได้รับมัน !
ทว่าซานกุยเย่ยนิ ดีจะให้มนั กับเจ้า ! ‛
เมื่อพูดถึงซานกุยเย่และป้ ายกายานโบราณ หลี่ฉีเย่อดยิม้ ไม่ได้ ทว่าเขาไม่ได้พดู อะไร
เกี่ยวกับมันมีความลับอื่นๆ เบื้องหลังเหตุการณ์เหล่านี้ที่ไม่สามารถกล่าวได้
จ้องม้องที่ผอู ้ าวุโสหนึ่ง หลี่ฉีทาได้แค่ยมิ้
‛ ผูอ้ าวุโสท่านเดิมพันกับข้า ทาไมถึงไม่เดิมพันกับผูน้ านิกาย ? ข้าได้ยนิ มาว่าผูน้ า
นิกายได้รับการแต่งตั้งจากผูน้ านิกายคนก่อน ‛
เกี่ยว กับปั ญหานี้ผอู ้ าวุโสปิ ดปากเงียบ และความเงียบนี้ทาให้หลี่ฉีเย่สนใจ ซูหยงฮวา
ผูน้ านิกายคนปั จจุบนั ของนิกายกายานโบราณ นางเป็ นคนเช่นไรกัน ?
‛ เวลานี้ ข้าเสนอให้เจ้ากลายเป็ นผูฝ้ ึ กสอน ข้าหวังว่าเจ้าจะได้รับคะแนนมาบ้างและ
สามารถเข้าร่ วมประชุมระดับสู งในนิกายกายานโบราณได้ ‛

328
ผูอ้ าวุโสหนึ่งไม่ตอ้ งการจะพูดถึงเรื่ องของผูน้ านิกาย ซูหยงฮวา เขาจึงเลือกที่จะ
เปลี่ยนเป็ นเรื่ องอื่น
หลี่ฉีเย่ยมิ้ และเอ่ย
‛ ผูอ้ าวุโสหวังว่าข้าจะได้รับโอกาสอันยิง่ ใหญ่ ดังนั้นข้าจะเข้าร่ วมกับการประชุมระสู ง
ให้ได้ จากนั้นข้าจะกลายเป็ นผูค้ ุม้ กฏหรื อผูอ้ าวุโส ตอนนั้นข้าคงมีคุณสมบัติพอที่จะ
แต่งงานกับเทพธิ ดาของนิกายเก้าประตูนกั บุญ ปี ศาจ เจ้าหญิงแห่งอาณาจักรโบราณ ‛
หลี่ ฉี เย่ช้ ีให้เห็นแผนการเขาอย่าง่ายๆและนี้ทาให้ผอู ้ าวุโสหนึ่งตะลึง ความจริ งแล้วเขา
ไม่ได้มองหลี่ฉีเย่ในแง่ดีกนัก ทว่า หลี่ฉีเย่ผลู ้ ึกลับคนนี้ได้ผา่ นการทดสอบของนิกาย
เก้าประตูนกั บุญปี ศาจและทา ให้หกผูอ้ าวุโสสงสัยว่าเขาเป็ นสายลับของนิกายเก้า
ประตูนกั บุญปี ศาจ
ทว่า ตั้งหลี่ซ่วงเหยียนมาถึงและทัศคติของหยูฮ่ าน ผูอ้ าวุโสหนึ่งก็ยงั อดไม่ได้ที่จะพิ
จรณาถึงสถานการณ์ดงั กล่าว หากมีคนบอกว่าหลี่ฉีเย่น้ นั เป็ นสายลับจากนิกายเก้า
ประตูนกั บุญปี ศาจแล้ว ความหยิง่ ยโสที่เขาแสดงออกนั้นชัดเจนจนเกินไป ! ทว่า สิ่ งที่
สาคัญคือการแสดงออกของหยูฮ่ านไม่เหมือนเป็ นการแสดง !
นี้ ทาให้ผอู ้ าวุโสหนึ่งคิดใหม่อีกครั้ง หากหลี่ฉีเย่น้ นั ต้องการคัมภีร์จกั รพรรดิหรื อ
สมบัติจกั รพรรดิระดับแท้จริ ง ของนิกายกายานโบราณ ด้วยป้ ายกายานโบราณเขาไม่
จาเป็ นต้องเป็ นสายลับ ! และป้ ายคาสัง่ นี้เขาได้รับมาจากซานกุยเย่ดว้ ยความเต็มใจ
หากหลี่ฉีเย่ใช้ป้ายคาสัง่ นี้เรี ยกร้องเอาคัมภีร์ระดับจักรพรรดิหรื อสมบัติ จักรพรรดิ

329
ระดับแท้จริ ง นิกายกายานโบราณไม่มีโอกาสปฏิเสธเขา เนื่องจากพวกเขาต้องปฏิบตั ิ
ตามคาสัง่ เสี ยของบรรพบุรุษพวกเขา !
ความ จริ งแล้ว ไม่วา่ นิกายกายานโบราณจะมีสมบัติจกั รพรรดิระดับแท้จริ งหรื อคัมภีร์
ระดับ จักรพรรดิอยูห่ รื อไม่ ผูอ้ าวุโสหนึ่งรู ้ดีอยูแ่ ก่ใจ !
‛ ภายในนิกายกายานโบราณ ข้านั้นเป็ นคนที่เก่าแก่ที่สุด แต่น่าเสี ยดายที่ความสามารถ
ของข้านั้นมีจากัด และข้าไม่มีวิธีที่จะหยุดการตกต่าของนิกายกายานโบราณ ‛
ผูอ้ าวุโสหนึ่งจ้องมองหลี่ฉีเย่และกล่าวอีกครั้ง
‛ ข้าไม่เชื่อในปาฏิหาริ ย ์ ทว่า ข้าหวังว่าเจ้าจะสร้างปาฏิหาริ ย ์ หรื อไม่กพ็ วกคนที่อยูใ่ น
สวรรค์ช้ นั สู งยังไม่ตอ้ งการทาลายนิกายกายานโบราณของ ข้า ข้าไม่หวังว่าเจ้าจะฟื้ นฟู
นิกายกายานโบราณ แต่ขา้ หวังว่าเจ้าจะใช้ความสัมพันธ์อนั ดีกบั นิกายเก้าประตูนกั บุญ
ปี ศาจเพื่อ ปกป้ องนิกายกายานโบราณ ! ‛
หลี่ฉีเย่อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา และตอบกลับ
‛ ผูอ้ าวุโสหนึ่งท่านให้คุณค่าแก่ขา้ มากยิง่ ข้ากลัวเหลือเกินว่าข้าจะได้รับความเมตตา
จากท่านมากเกินไป ‛
แน่นอนว่าผูอ้ าวุโสหนึ่งไม่เชื่อหลี่ฉีเย่ เขาไม่ได้แสดงออกเหมือนคนที่ได้รับความ
เมตตามากเกินไปสักนิด แต่น้ ีไม่สาคัญ
หลี่ฉีเย่ยมิ้ และเอ่ยต่อ

330
‛ ผูอ้ าวุโสหนึ่งวางเดิมพันทั้งหมดไว้กบั ข้าไม่ใช่ผนู ้ านิกาย ทาไม ? นี้ทาให้ขา้ อยากรู ้
อยากเห็นเสี ยจริ ง ‛
มันชัดเจนแล้วว่าผูอ้ าวุโสกู่ไม่ตอ้ งการพูดถึงผูน้ านิกายชูหยงฮวา แต่สุดท้ายเขามองที่ห
ลี่ฉีเย่และกล่าวอย่างล้าลึก
‛ หลี่ฉีเย่ หากมีใครสักคนบอกว่าตัวตนของเจ้านั้นไม่ชดั เจน ถ้างั้นตัวตนของผูน้ า
นิกายก็ไม่ตา่ งกัน ! ‛
มัน เป็ นประโยคสั้นที่ผอู ้ าวุโสหนึ่งกล่าว แต่มนั มีความมากลึกลับซ่อนอยู่ ! ซูหยงฮวา
เป็ นผูน้ านิกายในปั จจุบนั อีกทั้งยังเป็ นคนที่ผนู ้ านิกายคนเก่ายอม รับ ทาไมผูอ้ าวุโส
หนึ่งยังคงไม่เชื่อในตัวชูหยงฮวา ?
‛ ปั จจุบนั นิกายกายานโบราณของพวกเรา ใครจะนัง่ อยูใ่ นตาแหน่งผูน้ านิกายล้วนไม่
สาคัญ พวกเรากาลังถูกไล่ออกจากบ้าน ดังนั้นพวกเราจะมาโต้แย้งกันถึงตาแหน่งผูน้ า
นิกายกันทาไม ? ‛
ผูอ้ าวุโสหนึ่งแสดงออกอย่างชัดเจนว่าไม่ตอ้ งการจะพูดถึงเรื่ องผูน้ านิกายมากนัก
ดังนั้นกล่าวจึงกล่าวร้ายแรง
‛ ทว่า ข้าก็ไม่ตอ้ งการที่จะให้ผอู ้ าวุโสสองเป็ นผูน้ านิกาย ! ‛
ผู ้ อาวุโสหนึ่งจู่กบ็ อกความคิดเหล่านี้ต่อเขา นี้ทาให้หลี่ฉีเย่สนใจ คาเหล่านั้นหากไม่ใช่
คนที่สนิทกันจริ งๆ พวกเขาจะไม่กล่าวมันออกมา ทว่าผูอ้ าวุโสหนึ่งกลับเอ่ยกับเขา

331
‛ ผูอ้ าวุโสสองไม่ใช่ไม่ดี ข้าได้ยนิ ว่าผูอ้ าวุโสสอง ตอนเขาอย่างเป็ นหนุ่มเขาไม่ได้
เลวร้ายนัก อีกทั้งภายในผูอ้ าวุโสระดับการบ่มของเขาเป็ นรองแค่ท่าน ‛
หลี่ฉีเย่กล่าวอย่างสบาย
‛ หากเฉาซง…หากเป็ นเขา เขาจะทาตามความต้องการของตัวเอง ‛
ผูอ้ าวุโสหนึ่งหยุดชัว่ ครู่ ก่อนจะกล่าวอีกครั้ง
‛ เขาเป็ นผูน้ านิกายนั้นไม่ใช่เรื่ องใหญ่ ! ทว่า เขายืมมือของตงเจียงหลง ! นี้จะทาให้
นิกายกายานโบราณของพวกเราถูกทาลาย เขา เพียงเพราะกระหายในพลัง จึงทาให้เขา
เสี ยความมีเหตุผลไป ! ‛
‛ ตงเจียงหลง ? ‛
หลี่ฉีเย่รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยและถามขึ้น
‛ ที่ปรึ กษาที่ถูกเชิญมาของนิกายกายานโบราณ ? ‛
เกี่ยวกับเรื่ องนี้ หนานฮัวเอียนได้บอกกับเขามาก่อน ทาให้เขามีความเข้าใจอยูบ่ า้ ง
ผูอ้ าวุโสหนึ่งจ้องมองหลี่ฉีเย่และจากนั้นก็กล่าวอย่างจริ งจัง
‛ ในฐานะของศิษย์หลัก หวังว่าเจ้าจะสามารถแบกรับเรื่ องเหล่านี้ได้ เรื่ องนี้ขา้ สามารถ
บอกเจ้าได้ ปี นั้นเมื่อตงเจียงหลงกลายเป็ นที่ปรึ กษาของพวกเรา มันไม่ได้เป็ นความ

332
ต้องการของพวกเรา! ทว่าการตัดสิ นใจครั้งนี้มาจากอาณาจักรมณี สวรรค์ พวกเราไม่มี
ทางเลือก ! ‛
‛ หากกล่าวกันจริ งๆ ตงเจียงหลงไม่แค่มาจากนิกายเทพสวรรค์ แต่เขาเป็ นผูเ้ ชียวชาญ
ระดับชะตาลี้ลบั ของนิกายเทพสวรรค์ ! ‛
เสี ยงของผูอ้ าวุโสหนึ่งต่าลง
‛ สาหรับเรื่ องอื่นๆ ข้าคงไม่จาเป็ นต้องพูดมาก ‛
หลังจากผูอ้ าวุโสกล่าวจบ หลี่ฉีเย่เข้าใจเหตุผลทั้งหมด เขายิม้ ก่อนจะมองไปที่ผอู ้ าวุโส
หนึ่งและเอ่ย
‛ ผูอ้ าวุโสหนึ่งท่านต้องการยืมมือข้าเพือ่ จะกาจัดตงเจียงหลง ? ‛
‛ ข้ารู้ดว้ ยระดับการบ่มเพาะของเจ้า เจ้าไม่สามารถกาจัดเขาได้ ‛
ผูอ้ าวุโสหนึ่งเงียบเป็ นเวลานานก่อนจะเปิ ดปากพูดอีกครั้ง
‛ ทว่า หยูฮ่ านสามารทาได้ ! เจ้าสามารถยืมมือหยูฮ่ านเพื่อที่จะกาจัดเขาได้ ! ‛
‛ ผูอ้ าวุโส นี้เป็ นเรื่ องที่อนั ตรายยิง่ ‛
หลี่ฉีเย่หวั เราะเพราะเขารู ้สิ่งที่ผอู ้ าวุโสคิด
ผูอ้ าวุโสหนึ่งคิดชัว่ ครู่ ก่อนจะถอนหายใจและเอ่ย

333
‛ กลายเป็ นหมาป่ าที่ไล่ล่าสิ่ งโต ข้ารู ้ดี ! ทว่าตอนนี้ความอันตรายจากนิกายเทพสวรรค์
นั้นสู งกว่านิกายเก้าประตูนกั บุญ ปี ศาจมากนัก สามหมื่นปี ก่อน นิกายกายานโบราณ
ของพวกเราสู ้กบั นิกายเทพสวรรค์และสูญเสี ยอาณาจักร และนิกายเทพสวรรค์ใช้
ดินแดนนั้นเพื่อก่อตั้งอาณาจักรมณี สวรรค์ แม้วา่ อาณาจักรเทพสวรรค์จะไม่ได้ฆ่าทุก
คน นั้นเพียงเพราะว่าพวกเขากาลังหาบางอย่าง ในดินแดนนี้วนั หนึ่งนิกายเทพสวรรค์
จะไม่ปล่อยนิกายกายานโบราณไว้อีกต่อไป นิกายเก้านักบุญปี ศาจนั้นปกครอง
อาณาจักรโบราณ หากพวกเขาต้องการทาลายพวกเรา มันไม่ใช่สิ่งที่เป็ นไปไม่ได้ ทว่า
พวกเขาแน่นอนว่าจะต้องเจอการรุ กรานจากนิกายเทพสวรรค์ ! ‛
เมื่อเปรี ยบกัน ไม่ตอ้ งสงสัยเลยว่าผูอ้ าวุโสหนึ่งเลือกไว้แล้ว เขาต้องการใช้นิกายเก้า
ประตูนกั บุญปี ศาจเพื่อต่อต้านนิกายเทพสวรรค์ !
หลี่ฉีเย่ยมิ้ พร้อมทั้งกล่าวด้วยท่าทีสบาย
‛ สิ่ งที่ผอู ้ าวุโสคิด ข้าเข้าใจ แต่สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่สิ่งสาคัญสาหรับข้าตอนนี้ เรื่ องเร่ งด่วน
ตอนนี้คือร่ างกายของข้า ผูอ้ าวุโสก่อนหน้านี้ท่านได้ให้สญ
ั ญากับข้า ว่าจะมอบไข
กระดูกระดับกายาราชันให้ขา้ ข้าสงสัยว่านิกายจะสามารถจ่ายมันได้หรื อไม่ ? ‛
‛ นี้..‛
การที่หลี่ฉีเย่กล่าวเรื่ องนี้ข้ ึนมาทาให้ผอู ้ าวุโสหนึ่งตกตะลึง
หลี่ฉีเย่กล่าวต่อ

334
‛ ผูอ้ าวุโส ร่ างกายของข้าต้องการไขกระดูกของอสู รชั้นสู ง ข้าต้องการไขกระดูกของ
กระทิงเหล็กอเวจี ท่านมีปัญหาอะไรหรื อไม่ ? ‛
‛ สิ่ งนี้ …นี้อาจจะต้องใช้เวลาสักเล็กน้อย ‛
ผูอ้ าวุโสหนึ่งเพิ่มเสี ยงของเขาขึ้นและเอ่ย
‛ ทว่า ทาไมเจ้าต้องการไขกระดูกของกระทิงเหล็กอเวจี เจ้าต้องรู ้วา่ ด้วยพลังของพวก
เราตอนนี้ การได้รับกระดูกของอสู รระร้อยปี นั้นมันไม่ง่ายนัก ! นิกายกายานโบราร
ของเราแน่นอนว่ามีไขกระดูกระดับกายาราชัน ทว่าไขกระดูกนั้นไม่ได้มาจากกระทิง
เหล็กอเวจี ! ‛
‛ ข้าต้องการไขกระดูกของกระทิงเหล็กอเวจี ! ‛
หลี่ฉีเย่ตวาดอย่างเย็นชา
ผูอ้ าวุโสหนึ่งหายใจลึก ก่อนจะกล่าว
‛ ไขกระดูกของกระทิงเหล็กอเวจี ข้าสามารถให้เจ้าได้ ข้าแน่นอนว่าสามารถโน้มน้าว
ผูอ้ าวุโสคนอื่นๆได้ แต่เงื่อนไขคือเจ้าจะต้องแต่งงานกับเทพธิ ดาหลี่ ! ‛
มองไปที่ผอู้ าวุโสหนึ่ง หลี่ฉีเย่อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจออกมาก่อนจะลุกขึ้นยืนและ
กล่าวอย่างใจเย็น
‛ ผูอ้ าวุโส ผูห้ ญิงของข้า ข้าสามารถบังคับได้ เจ้าหญิงก็ดี เทพธิ ดาก็ดี นั้นไม่ใช่ปัญหา
นี้ไม่ใช่สิ่งที่ท่านจะต้องมาเป็ นกังวล ข้าจะกล่าวกับท่านหนึ่งประโยคแล้วกัน ด้วยมือ

335
ของข้า ใครก็ตามที่ตอ้ งการจะทาลายนิกายกายานโบราณ ข้าจะฆ่าพวกมันทั้งหมด !
นอกจากนี้ขา้ จะกล่าวเพิ่มอีกสักหน่อย ผูอ้ าวุโสหนึ่งสวะหน้าไหนก็ตามที่ตอ้ งการจะ
หยุดการฟื้ นฟูนิกายกายานของข้า ไม่วา่ พวกมันจะเป็ นใครข้าก็จะบดขยี้พวกมัน ! ไม่
ว่าจะเป็ นพระเจ้าหรื อปี ศาจหน้าไหนก็ไม่มีขอ้ ยกเว้น ! ‛
หลังจากพูดจบเขาก็หนั และเดินจากไป
ผู ้ อาวุโสหนึ่งตกตะลึงอย่างสิ้ นเชิง เด็กอายุสิบสามกล้าที่จะกล่าวคาที่หยิง่ ยโสและ
จองหองอย่างนั้น แต่ขณะนั้นเขากลับไม่
คิดว่าหลี่ฉีเย่กล่าวโกหก ภายในหมอกที่ปกคลุมทุกสิ่ ง เขาไม่สามารถมองหลี่ฉีเย่ออก
ได้ และเขาก็ไม่ทราบว่าเด็กหนุ่มไปเอาความมัน่ ใจมาจากที่ไหน เพียงเด็กอายุสิบ
สาม…เป็ นไปได้อย่างไรที่เขาจะกล่าวคาใหญ่โตเหล่านั้น ?
สุ ด ท้ายผูอ้ าวุโสหนึ่งก็ถอนหายใจ ตั้งแต่ผา่ นมาหลายปี เขาดูแลนิกายกายานโบราณ
อย่างระมัดระวัง แต่เขาก็ยงั ไม่สามารถหยุดการเสื่ อมถอยของมันได้ เขาทาได้เพียงแต่
รอปาฏิหาริ ย ์
บางที หลี่ฉีเย่อาจจะเป็ นปาฏิหาริ ยท์ ี่เขารอ !
ไม่ ว่าเขาจะเชื่อหรื อไม่ ปั จจุบนั เขายังคงเดิมพันกับเรื่ องนี้ ! เพราะว่าเขาได้ว่งิ มาเป็ น
เวลานาน เหล่าผูอ้ าวุโสทั้งสี่ ที่เหลือ เริ่ มตระหนักได้วา่ เขาไม่ตอ้ งการจะเป็ นผูน้ านิกาย

336
สิ่ งนี้จะทาให้พวกเขาไม่พอใจ หากเรื่ องนี้ยงั ดาเนินต่อไปปราศจากการสนับสนุนจากผู ้
อาวุโสทั้งสี่ สถานการณ์ในนิกายกายานโบราณทั้งหมดจะเลวร้ายลง !
––––––––––––––––––––––––––––––––––––
#ระดับ ชะตาลี้ลบั ? นิกายเทพสวรรค์ ? อาณาจักรมณี สวรรค์ ? พวกผายลม ! เดี่ยวเจอ
พี่ฉีเขาไปตบเรี ยงตัวว พูดแล้วขึ้นน ฮึ่ยยย (แปลไปหัวร้อนไป ฮี่ๆ)
ติดตามข่าวสารได้ที่แฟนเพจ จักรพรรดิบรรพกาล นะค่าา
ตอนที่ 45 ไม่เชื่อ ? ก็ดีขา้ จะทุบตีจนกว่าพวกเจ้าจะเชื่อ ! (1)
หลับจากกลับไปที่เกาะ หลี่ฉีเย่ได้เรี ยกหนานฮัวเอียน และอาจารย์ของเขาผูค้ ุม้ กันโม่
มาหา แล้วเอ่ยถาม
‛ สุ ดท้ายต้นกาเนิดของผูน้ านิกายเป็ นใคร ? ‛
นี้ทาให้หลี่ฉี่เย่สนใจจริ งๆ ผูอ้ าวุโสหนึ่งแม้จะเป็ นคนที่มีความสามารถแต่เขาก็ไม่ได้
หวังในตาแหน่งผูน้ านิกาย ทาไมเขาจึงไม่ตอ้ งการกล่าวถึงชูหยงฮวานัก ?
ทั้งอาจารย์และศิษย์ต่างมองหน้ากัน หนานฮัวเอียนรู ้เพียงเล็กน้อย เขาส่ ายหัวก่อนจะ
เอ่ย
‛ เรื่ องนี้…ข้าเองก็ไม่ทราบ ก่อนที่ขา้ จะเข้าร่ วมนิกาย ผูน้ านิกายก็เป็ นผูน้ านิกายแล้ว
ข้าสามารถนับเวลาที่ขา้ เจอผูน้ านิกายได้ดว้ ยนิ้วมือ ‛

337
หลี่ฉีเย่หนั หัวไปทางผูค้ ุม้ กันโม่ ผูค้ ุม้ กันโม่ทาเพียงส่ ายหัวเบาๆก่อนจะเอ่ย
‛ ต้นกาเนิดของผูน้ านิกายนั้นข้าเองก็ไม่แน่ใจ ความจริ งภายในนิกายของเรา มีเพียง
ไม่กี่คนเท่านั้นที่รู้เกี่ยวกับเรื่ องนี้ บางคนกล่าวว่าผูน้ านิกายนั้นปรากฏตัวเพียงชัว่
ข้ามคืน ‛
‛ ปรากฏตัวเพียงชัว่ ข้ามคืน ? คนที่ปรากฏตัวเพียงชัว่ ข้ามคืนสามารถเป็ นผูน้ านิกายได้
?‛
หลี่ฉีเย่ได้ยนิ เรื่ องนี้ เขายิง่ งุนงง
ผูค้ ุม้ กันโม่คิดอยูค่ รู่ หนึ่ง หลังจากคิดอย่างรอบคอบแล้วเขาก็เอ่ย
‛ เมื่ออดีตผูน้ านิกายยังอยูใ่ นโลก ข้าได้ยนิ ว่าผูอ้ าวุโสสู งสุ ดยังไม่ได้พบต้นกาเนิดของ
เขา ข้าไม่รู้รายละเอียดมากนัก แต่เวลานั้น ข้าได้ยนิ เพียงชัว่ ข้ามคืน ข้าได้ยนิ อดีตผูน้ า
นิกายเรี ยกว่าผูอ้ าวุโสจี่ ผูน้ านิกายปรากฏตัวเป็ นครั้งแรก แล้วใครจะคาดคิดว่าในเวลา
นั้นอดีตผูน้ านิกายและผูอ้ าวุโสสู งสุ ดก็พบต้นกาเนิดของตัวเอง และมอบหมายให้ผู ้
อาวุโสจี่ช่วยผูน้ านิกายดูแลนิกายกายานโบราณ ‛
หลังจากได้ยนิ จากผูค้ ุม้ กันโม่ หลี่ฉีเย่คิดว่านี้อยูเ่ หนือการคาดหมายของเขา เขาเคยคิด
ว่าอาจารย์ของเขา ซูหยงฮวาเป็ นศิษย์ของนิกายกายานโบราณ มันดูเหมือนว่าตอนนี้มนั
จะไม่เป็ นเช่นนั้น

338
‛ ท่านกาลังจะบอกว่าอาจารย์ของข้า เป็ นบุคคลที่อดีตผูน้ านิกายและผูอ้ าวุโสสูงสุ ด
ดูแลเป็ นอย่างดี ? ‛
หลี่ฉีเย่สอบถาม
ผูค้ ุม้ กันโม่ส่ายหัว
‛ พวกเราไม่รู้รายละเอียดทั้งหมด พวกเรารู ้เพียงว่าหลังผูอ้ าวุโสจี่ได้รับคาสัง่ และผูน้ า
นิกายคนใหม่ถูกประกาศออกมา เวลานั้นไม่เพียงแต่ผอู ้ าวุโสเฉาซง แม้แต่ผอู ้ าวุโสทั้ง
สี่ กย็ งั ต่อต้านมัน ทว่าข้าได้ยนิ มาว่าผูอ้ าวุโสหนึ่งได้ชกั ชวนผูอ้ าวุโสทั้งสี่ หลังจากนั้น
เขาก็ได้กลายเป็ นคนที่เกลี่ยกล่อมเหล่าศิษย์ จากนั้นก็ผคู ้ ุม้ กัน จนกระทั้งผูค้ ุมกฏให้
ต่อต้าน ฝ่ ายที่ไม่เห็นด้วย…‛
‛ ณ ตอนนั้น ตอนที่อดีตผูน้ านิกายยังอยูท่ ี่น้ ี ผูอ้ าวุโสสู งสุ ดยังไม่พบต้นกาเนิดของเขา
ผูอ้ าวุโสจี่คอ่ ยสนับสนุนอดีตผูน้ านิกายและผูอ้ าวุโสสู งสุ ด สถานะของผูอ้ าวุโสจี่
ภายในนิกายกายานโบราณเขามีสถานะที่สูงยิง่ ความจริ งแล้วคนส่ วนใหญ่คิดว่าผู ้
อาวุโสจี่จะกลายเป็ นผูน้ านิกาย แต่ทนั ใดนั้นผูน้ านิกายคนใหม่กป็ รากฏตัวขึ้น มันอยู่
นอกเหนือการคาดหมายของทุกคน ทว่าตัวผูอ้ าวุโสจี่เองกลับสนับสนุนผูน้ านิกายคน
ใหม่และไม่แข่งขันในตาแหน่งนั้น สุ ดท้ายผูอ้ าวุโสทั้งสี่ จึงเห็นด้วยกับการตัดสิ นใจ
นั้น ‛
ผูค้ ุม้ กันโม่หยุดชัว่ ครู่ จากนั้นก็ตกอยูใ่ นความเงียบ

339
‛ ผูน้ านิกายไม่ได้รับการตอนรับที่ดีนกั …‛
หลี่ฉีเย่สามารถจิตนาการได้ถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น จู่ๆผูน้ านิกายคนใหม่กป็ รากฏตัวขึ้น
แม้จะด้วยการสนับสนุนจากผูน้ านิกายและผูอ้ าวุโสสู งสุ ด กระทั้งการช่วยเหลือของผู ้
อาวุโสจี่ พวกเขาก็ยงั คงกลัวว่าหัวใจของผูค้ นในนิกายกายานโบราณจะยังไม่สงบนัก
ผูค้ ุม้ กันโม่พยักหน้าเบาๆและกล่าว
‛ ผูน้ านิกายได้รับตาแหน่งใหม่ของนางภายในระยะเวลาสั้นๆ ตอนนั้นนางดูแลกลุ่ม
ศิษย์จานวนน้อย และเดินทางไปยังดินแดนรกล้างและหายากที่นางจะกลับมา นางยัง
ไม่เคยกลับมาที่นิกายกายานโบราณจนกระทั้งวันที่อดีตผูน้ านิกายและผูอ้ าวุโสพบต้น
กาเนิดของพวกเขา ‛
หลังจากฟังเรื่ องทั้งหมดแล้ว หลี่ฉีเย่กย็ งั ุนงง สรุ ปแล้วต้นกาเนิดของผูน้ านิกายคือ
อะไร ?
ผูค้ ุม้ กันโม่เขามากระซิ บ
หลี่ฉีเย่ยมิ่้ จากนั้นเขาก็ส่ายหัว เตี่ยบูหยุนเคยกล่าวเรื่ องนี้ มันเป็ นเรื่ องที่แปลกจริ งๆ
เห็นได้ชดั ว่าเตี่ยบูหยุนนั้นเป็ นคนที่ใกล้ชิดกับผูน้ านิกาย ซูหยงฮวามากที่สุด
ไม่เช่นนั้นเขาคงจะไม่ถูกสัง่ กลับมา
เกี่ยวกับที่มาของผูน้ านิกายซูหยงฮวา ผูค้ ุม้ กันโม่ไม่สามารถอธิ บายได้ ดังนั้นหลี่ฉีเย่จึง
หยุดถาม จากนั้นเขาก็เริ่ มคิดเกี่ยวกับการกลายเป็ นผูฝ้ ึ กสองของเกาะหยกโบราณ

340
ไม่ตอ้ งกล่าวถึงว่ากระทั้งจักรพรรดิอมตะมินเหยินยังได้รับการดูแลอย่างดีภายใต้มือ
ของเขา แม้กระทั้งราชามังกรทมิฬ เหล่าจักรพรรดิหรื อผูท้ ี่อยูบ่ นจุดสู งสุ ดคนอื่นๆ ก็ยงั
มีเขาเป็ นผูอ้ บรมสัง่ สอน
การสอนกลุม่ ของผูเ้ ยาว์เช่นนี้สาหรับหลี่ฉีเย่แล้วมันเป็ นเรื่ องง่ายราวกับพลิกฝ่ ามือ
ทว่าเรื่ องนี้ทาให้หลี่ฉีเย่คิดอย่างจริ งจัง
เหตุผลนั้นง่ายมาก เมื่อครั้งที่เป็ นอีกาทมิฬทุกครั้งที่มีคนถูกโยนมาอยูใ่ นกามือของเขา
พวกเขาล้วนกลับไปอย่างไม่อ่อนแอ ดังนั้นยามเมื่อเขามีมือและร่ างกายที่แท้จริ ง เขาจะ
ไม่ใช้มนั ทาลายชื่อเสี ยงที่เขาสร้างมา
เกี่ยวกับการบ่มเพาะ หลี่ฉีเย่มีขอ้ มูลเชิงลึกมากมาย ภายในสายตาของหลี่ฉีเย่
ความสามารถนั้นไม่สาคัญ ร่ างกายนั้นไม่สาคัญ กระทั้งคัมภีร์ต่างๆก็ยงั ไม่สาคัญ
สิ่ งที่สาคัญที่สุดก็คือ…พลังงานจิตวิญญาณที่แนวแน่และมัน่ คง จิตวิญญาณที่กระหาย
ในความรู ้ ! จิตวิญญาณที่เข้าใจความจริ งที่วา่ แม่นา้ ทั้งหมดล้วนไหลลงไปที่ทะเล
เดียวกัน ! จิตวิญญาณของคนที่ขยันและหมัน่ เพียร นี้จึงเป็ นสิ่ งสาคัญ !
สาหรับคนไร้ความสามารถ การฝึ กฝนอย่างหนักสามารถทดแทนได้หากพวกเขาเต็ม
ใจ สาหรับคนไร้ความสามารถ คนอื่นๆอาจจะใช้หนึ่งวันเพือ่ ประสาความสาเร็ จ แต่
พวกเขาอาจจะต้องใช้ร้อยวันเพื่อประสบความสาเร็ จ เขาจะพบกับเส้นทางที่ยากลา
บากเสมอ ด้วยพลังจิตวิญญาณที่มน่ั คง พวกเขาจะสามารถผ่านมันไปได้ และรับรู ้ได้วา่

341
สายน้าทุกสายล้วนไหลไปยังทะเลเดียวกัน ไม่วา่ จะสั้น หรื อจะยาว จะช้าหรื อจะเร็ ว
หากพวกเขามุ่งมัง่ ทะเลที่พวกเขาจะไปถึงคือที่เดียวนั้นกัน นั้นคือยืนอยูบ่ นจุดสู งสุ ด !
หากไม่มีคมั ภีร์ที่แข็งแกร่ งพอ ? เพียงแค่มีความกระหายใจความรู ้ ! แม้จะเป็ นคัมภีร์
ระดับต่าตราบใดที่พวกเขาขยันอย่างไม่รู้จกั เหน็ดเหนื่อย วันหนึ่งพวกเขาจะใช้คมั ภีร์
ระดับต่าเหล่านั้นเพือ่ ไปอยูบ่ นจุดสู งสุ ดของการบ่มเพาะ พวกเขาสามารถจะสร้าง
สวรรค์และปฐพีข้ ึนมาใหม่ได้ !
ตั้งแต่สมับโบราณ ผูอ้ ยูบ่ นจุดสู งสุ ดนับไม่ถว้ น พวกเขาเริ่ มต้นจากคัมภีร์ระดับต่า จน
กระทั้งสร้างสวรรค์และปฐพีข้ ึนมาใหม่ได้ พวกเขากลายเป็ น ผูร้ ู ้แจ้ง ( อีกชื่อของ
ระดับตัดสวรรค์ ) ด้วยคัมภีร์ของพวกเขาเอง พวกเขาทาเพียงแค่เดินไปบนถนนเส้น
นั้น จากนั้นก็สร้างมันขึ้นมา !
พลังจิตวิญญาณเป็ นพื่้นฐานของการบ่มเพาะ ! ผูอ้ ยูบ่ นจุดสู งสุ ดนับไม่ถว้ น แต่ละยุค
แต่ละสมัย อัจฉริ ยะจานวนมาก แต่มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่กลายเป็ นจักรพรรดิอมตะ
หลี่ฉีเย่นง่ั อ่านการฝึ กฝนของศิษย์สามร้อยคนของเกาะหยกมณี และประเมิน
สถานการณ์ของพวกเขา เขาจดจาพวกมันทั้งหมด จากนั้นเขาก็อ่านคัมภีร์แต่ละเล่ม
อย่างระมัดระวังอีกครั้ง
ความจริ ง ศิษย์ท้ งั สามร้อยคนนั้นไม่ได้ฝึกฝนคัมภีร์ที่ตา่ งกันมากนัก เพราะว่าศิษย์ที่อยู่
มานาสุ ดนั้นอยูท่ ี่น้ นั มาเพียงห้าปี ด้วยทักษะของพวกเขาจึงยังไม่เป็ นศิษย์อย่างเป็ น

342
ทางการของนิกายกายานโบราณ พวกเขาจะต้องผ่านการทดสอบสุ ดท้ายก่อนจะ
กลายเป็ นศิษย์อย่างเป็ นทางการ
ในสนามประลองศิษย์ท้ งั สามร้อยคน ครึ่ งหนึ่งเป็ นบุรุษ อีกครึ่ งเป็ นสตรี พวกเขาไม่ได้
ฝึ กฝนคัมภีร์ที่ตา่ งกันมากนัก พวกเขาอาจจะฝึ กฝนมาเพียงไม่กี่สิบชนิดเท่านั้น
คัมภีร์เหล่านั้นถูกสร้างมาโดยปราชญ์สวรรค์ของนิกายกายานโบราณและคัมภีร์
บางส่ วนถูกทิ้งไว้โดยจักรพรรดิอมตะมินเหยิน คัมภีร์ที่เก่าที่สุดถูกทิ่งไว้โดยหลี่ฉีเย่ใน
ร่ างของอีกาทมิฬ
คัมภีร์เหล่านี้ลว้ นเป็ นคัมภีร์ระดับต่า และมันไม่ได้ถูกพิจรณาว่าเป็ นวิธีการฝึ กที่ดีนกั
ทว่าคัมภีร์เหล่านี้ถูกเลือกเพราะมันสามารถฝึ กพื้นฐานให้มน่ั คงได้
แม้วา่ จะมีขอ้ ยกเว้นสาหรับคัมภีร์บางเล่มที่หลี่ฉีเย่ทิ้งไว้ ภายในนิกายกายานโบราณ
หลี่ฉีเย่กย็ งั ไม่เคยเห็นคัมภีร์ระดับต่าเล่มอื่นๆมาก่อน ทว่าหลังจากผ่านไปล้าน ตอนนี้
เขาสามารถเห็นพวกมันได้เป็ นจานวนมาก แม้วา่ ความเข้าใจคัมภีร์นกั บุญระดับต่า
เหล่านี้จะมีไม่มากนัก แต่ความเข้าใจเกียวกับคัมภีร์นกั บุญ ไม่มีใครสามารถ
เปรี ยบเทียบกับเขาได้ ! คัมภีร์นกั บุญใดๆก็ตาม หลี่ฉีเย่สามารถอธิบายความลึกลับของ
มันได้อย่างแน่นอน !
ด้านบนของห้อง นองจากคัมภีร์นกั บุญแล้ว หลี่ฉีเย่ได้ไปยังหาเก็บคัมภีร์ที่ช้ นั หนึ่งและ
ชั้นสอง ตัวหลี่ฉีเย่เองไม่ได้ตอ้ งการคัมภีร์เหล่านี้ แต่เขาเตรี ยมไว้ให้สาหรับการ
ฝึ กสอน

343
เรื่ องเกี่ยวกับการฝึ กสอน หลี่ฉีเย่น้ นั จริ งจังเป็ นอยากมาก เขาไม่ได้สอนเพียงแค่ให้ศิษย์
ทั้งสามร้อยคนผ่านการทั้งสอบแล้วทุกอย่างจะจบ
ในฐานะที่เขาเป็ นผูอ้ าวุโสด้านการฝึ กสอนมาก่อน เขาก็จะรักษามาตราฐานของเขาไว้
ในระดับสู งสุ ด และจะไม่ทาลายชื่อเสี ยงที่สร้างมาด้วยมือของเขาเอง
การเรี ยนการสอนเหล่านั้น หลี่ฉีเย่ได้เตรี ยมมันอย่างรอบคอบ เขามีความมัน่ ใจในการ
สอนศิษย์เหล่านี้ และเขาอยากจะเห็นในการประเมินขั้นสุ ดท้าย จะต้องไม่มีศิษย์คน
ไหนล้มเหลวและได้รับการยอมรับให้เป็ นศิษย์อย่างเป็ นทางการ
สาขาหลักของเกาะโบราณ อาจจะกล่าวได้วา่ เฉาซงนั้นมีอธิ พลที่น้ ีมากนัก ยกตัวอย่าง
เช่นผูค้ ุม้ กันโจ่วก็อยูข่ า้ งเฉาซง
ทว่า ความท้าทายเหล่านี้ สาหรับหลี่ฉีเย่น้ นั มันยังห่างอีกไกลที่จะกลายมาเป็ นปั ญหา
สาหรับเขา ! แม้วา่ เฉาซงจะมีอิทธิ พลมากขึ้นอีกขนาดไหน เขาก็ยงั เชื่อมือว่าเขา
สามารถเปลี่ยนเกาะหยกโบราณให้เป็ นไปตามที่เขาต้องการได้ ปราศจากปัญหาใดๆ !
สนามประลองของเกาะหยกโบราณตั้งอยูบ่ นจุดสู งสุ ดของเกาะ ศิษย์ที่อายุสูงสุ ดอยูท่ ี่น้ ี
มาเพียงห้าปี ภายในศิษย์สามร้อยคน รวมคนรับใช้และคนทาความสะอาดพวกเขามี
ทั้งสิ้ นประมาณสี่ ร้อยคน

344
หลี่ฉีเย่น้ นั มาถึงแต่เช้า และเดินเข้าไปยังเกาะหยกโบราณ ผูค้ ุมกฏโจ่วนั้นไม่เข้ามายุง่
ทว่าหนานฮัวเอียนนั้นตื่นเต้นเนื่องจากที่เป็ นการสอนวันแรกของหลี่ฉีเย่ หลังจากหลี่ฉี
เย่มาถึง หลี่ฉีเย่ได้สง่ั ให้รวบรวมศิษย์สามร้อยคนมาที่สนามประลอง
ศิษย์สตรี และบุรุษทั้งสามร้อยคนรวมตัวกันอยูบ่ นสนามประลอง และสายตาของพวก
เขาทุกคนจับจ้องไปที่หลี่ฉีเย่
หลี่ฉีเย่มองไปรอบๆศิษย์ท้ งั หมด ภายในศิษย์ท้ งั หมดพวกเขาล้วนมีอายุไม่เกินสิ บแปด
ปี ดและเด็กสุ ดประมาณสิ บสามปี
หลี่ฉีเย่มองไปที่ศิษย์ที่ดูราวๆอายุสิบสามหรื อสิ บสี่ ปี เขาต้องเผชิญหน้ากับศิษย์สาม
ร้อยคน หนานฮัวเอียนยังกลัวว่าเขาจะประสบปั ญหาในการสอน
ทว่า เมื่อมองไปยังหลี่ฉีเย่ที่นง่ั อย่างสงบภายใต้ทอ้ งฟ้ าที่และสายลมที่โบกพัด กลิ่นอาย
โบราณที่ไม่สามารถอธิ บายได้เริ่ มแผ่ออกมาอย่างชัดเจน เห็นความมัน่ ใจของหลี่ฉีเย่
หนานฮัวเอียนถอนหายใจด้วยความโล่งอก
แน่นอนว่าศิษย์ท้ งั สามร้อยคนนี้ เป็ นการรวมตัวของเหล่าเด็กมีปัญหาชั้นดี ภายในศิษย์
สามร้อยคนนี้มีหลายคนที่ไม่พอใจกับหลี่ฉีเย่ เนื่องจากเขาได้รับการยกให้เป็ นศิษย์
หลักโดยปราศจากคุณสมบัติใดๆ
–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

345
#ฮี่ๆ เคยเห็นแต่ GTO เดี๋ยวเจอนี้ GTL Great Teacher Li Qiye คุณครู พนั ธ์โคตรหายาก
แปลไปขาไป ( >‛< )
ติดตามข่าวสารได้ที่แฟนเพจ จักรพรรดิบรรพกาล ได้เลยค่าา
ตอนที่ 46 ไม่เชื่อ ? ก็ดีขา้ จะทุบตีจนกว่าพวกเจ้าจะเชื่อ ! (2)
‛ เจ้าเด็กนี้กระทัง่ อายุยงั น้อยกว่าข้า…เขาจะสอนอะไรพวกเราได้กนั ? แล้วนี้มนั จะไม่
ทาให้การบ่มเพาะของพวกเราผิดพลาดหรอกรึ ? ภายในหนึ่งปี ข้าจะต้องผ่านการ
ทดสอบสุ ดท้าย มีโอกาสหนึ่งในหมื่นที่ขา้ จะไม่ผา่ น ถ้าเป็ นเช่นนั้นข้าจะต้องรออีกห้า
ปี ! ‛
ศิษย์บางคนกล่าวอย่างไม่พอใจ
มีหลายคนที่ไม่มีความสุ ข ศิษย์อีกคนอดไม่ได้ ก็เริ่ มที่จะบ่น
‛ นั้นก็จริ ง พวกเรานั้นโชคร้ายยิง่ นัก ! เด็กที่อายุยงั น้อยกว่าพวกเราถูกส่ งมาที่เพื่อที่จะ
ฝึ กสอนพวกเรา เรื่ องนี้เป็ นการกลัน่ แกล้งพวกเรามากเกินไป ! ‛
‛ เหอะ ! ขยะที่มีร่างกายและพรสวรรค์ระดับมนุษย์ยงั ได้กลายเป็ นศิษย์หลักของนิกาย
เรา มันเป็ นเรื่ องที่สร้างความอับอายให้กบั นิกายกายานโบราณของเราเสี ยจริ ง ! ‛
หนึ่งในศิษย์ที่มีความสามารถกล่าวด้วยความรังเกียจ
‛ ชู่วว ศิษย์พโี่ หล่ว ระวังเดียวเขาจะได้ยนิ ‛

346
ศิษย์คนนั้นกระซิ บและดึงแขนศิษย์พี่ของเขา
ความจริ ง ก่อนหน้านี้ ผูค้ ุมกฏโจ่วได้สร้างเรื่ องยุง่ ยากให้หลี่ฉีเย่ เนื่องจากเรื่ องนี้ไม่ได้
เป็ นเรื่ องใหญ่และจะไม่มีใครก้าวขึ้นมาแทนที่ของเขา นี้เป็ นเหตุผลว่าทาไมภายใน
สนามประลองเหล่าศิษย์น้ นั ล้วนหงุดหงิด
‛ เขาได้ยนิ แล้วยังไง ? ‛
ศิษย์พี่ที่ถูกเรี ยกว่าศิษย์พี่โหล่วพูดเสี ยงดังขึ้นและกล่าวต่อ
‛ เขาเป็ นเพียงขยะไร้คา่ และเขาก็ไม่ต่างจากคนอื่นๆ แม้วา่ เขาจะทาบางสิ่ งที่นิกายเก้า
ประตูนกั บุญปี ศาจ พวกเราก็ไม่อนุญาติให้เขามาทาให้การบ่มเพาะของพวกเราช้าลง
เช่นนี้ ! พวกเราเสี ยเวลาฝึ กฝนตลอดหลายปี ที่ผา่ นมาทาไม ? นั้นก็เพื่อจะผ่านการ
ทดสอบและกลายเป็ นศิษย์หลักของนิ กาย หากเราได้รับการสัง่ สอนโดยขยะเช่นนี้
หลายปี ที่ผา่ นมาพวกเราจะเสี ยเวลาเปล่า ! ‛
‛ ถูกต้อง ‛
ในขณะนั้นศิษย์หลายคนเริ่ มส่ งเสี ยง
‛ พวกเราไม่สามารถปล่อยให้เจ้าขยะนี้ มาทาเวลาตลอดหลายปี ที่ผา่ นมาของพวกเรา
เสี ยเปล่า ! พวกเราจะต้องส่ งเขากลับไป ! เอาผูฝ้ ึ กสอนคนอื่นมา ! ‛

347
ทันใดนั้นก็เกิดความโกลาหลภายในเหล่าศิษย์ พวกเขาเริ่ มจับกลุ่มและเตรี ยมพร้อมที่
จะก่อกบฏ เห็นสถานการณ์เช่นนี้หนานฮัวเอียนก้าวออกไปข้างหน้า แต่หลี่ฉีเย่หยุดเขา
ไว้
‛ นี้มนั เสี ยเวลา เขาไม่มีคุณสมบัติที่จะสัง่ สอนพวกเรา ! ‛
ศิษย์หลายสิ บคนตะโกนเสี ยงดัง
‛ จริ งด้วย ! คนที่พึงจะเขานิกายมาไม่นาน เขาเอาความกล้าที่ไหนจะมาสัง่ สอนพวก
เรา ! ‛
ศิษย์อีกคนกล่าวอย่างดูถูก
‛ คุณค่าของศิษย์หลักคืออะไร ? เหอะ เขาไม่มีมนั แม้แต่นิดเดียว ! ‛
ศิษย์พี่โหล่วตะโกน
‛ ถูกแล้ว ! ระดับการบ่มเพาะของเขานั้นก็ไม่แข็งแกร่ งเท่ากับพวกเรา แต่เขายัง
ต้องการจะสัง่ สอนพวกเราอีก นี้เป็ นเรื่ องที่น่าอับอายอย่างแท้จริ ง ! อยากจะสัง่ สอน
พวกเรานั้นไม่ใช่เรื่ องยาก เขาเพียงแค่สามารถทุบตีพวกเราได้ จากนั้นค่อยมาคุยกันอีก
ที ‛
‛ นั้นคงไม่ดีนกั ‛
ดวงตาของศิษย์สตรี คนหนึ่งเต็มไปด้วยความกังวล

348
‛ ดูถูกผูฝ้ ึ กสอน นี้ไม่ใช่สิ่งที่ควรจะทา ‛
‛ เพ้ย ดูถูกผูฝ้ ึ กสอน ? เขาจะต้องมีคุณสมบัติที่ควรเสี ยก่อนที่จะเป็ นผูฝ้ ึ กสอนของพวก
เรา จากนั้นพวกเราถึงจะคุยกันได้ ‛
ศิษย์พี่โหล่วเอ่ย
‛ ไม่ผดิ หากปราศจากคุณสมบัติ เขาก็ไม่มีสิทธิ ที่จะเป็ นผูฝ้ ึ กสอนเรา นี้จะเรี ยกว่าการดู
ถูกได้อย่างไร ? ‛
ศิษย์หลายคนเห็นด้วยกับคากล่าวของศิษย์พี่โหล่ว
‛ ถ้างั้น พวกท่านล้วนไม่พอใจที่จะมีผฝู ้ ึ กสอนเช่นข้า ? ‛
ตอนนี้ หลี่ฉีเย่เริ่ มเปิ ดปากของเขา เหล่าศิษย์น้ นั กลายเป็ นเงียบอย่างรวดเร็ ว พวกเขา
มองไปที่หลี่ฉีเย่ขณะที่หลี่ฉีเย่กม็ องกลับมา ไม่วา่ จะอย่างไรหลี่ฉีเย่กย็ งั เป็ นศิษย์หลักที่
ผูอ้ าวุโสส่ งมา
‛ ไม่พอใจนักใช่ม้ ยั ? อ่า พวกท่านสามารถกล่าวเช่นนั้นได้ เนื่องจากข้านั้นเป็ นคนที่มี
จิตใจกว้างข้างยิง่ นัก ‛
หลี่ฉีเย่หวั เราะอย่างหนัก ขณะที่ดวงตาของเขาหรี่ ลง
เห็นรอยยิม้ ของหลี่ฉีเย่ หนานฮัวเอียนที่ยนื อยูข่ า้ งๆตัวสัน่ การแสดงออกด้วยรอยยิม้
ของหลี่ฉีเย่ ทาให้หนานฮัวเอียนเกิดภาพในใจ มันเป็ นภาพของหมาป่ าบรรพกาลกาลัง
ฉี กยิม้ อันแหลมคม และจ้องมองเหล่าลูกแกะอย่างกระหาย

349
ตอนนี้ ศิษย์หลายคนหันกลับมามองที่ศิษย์พี่โหล่ว ไม่ตอ้ งสงสัยเลยว่าศิษย์พโี่ หล่ว
เป็ นคนที่พวกเขาเชื่อใจและให้ความเคารพ
ศิษย์พี่โหล่วลุกขึ้นยืนอย่างมัน่ ใจ ชายหนุ่มคนนี้มีอายุสิบหกหรื อสิ บเจ็ดปี เขามองไป
ที่หลี่ฉีเย่ซ่ ึ งอายุนอ้ ยกว่าเขา และยิม้ อย่างเย็นชา
‛ ใช่ ! พวกเราไม่พอใจ ! เจ้าเป็ นเพียงศิษย์ใหม่ ! เจ้ามีคุณสมบัติอะไรที่จะมาสอนพวก
เรา หืม ? หากคนเช่นเจ้ามาสอนมันก็ไม่ต่างอะไรกับการทาลายอนาคตของพวกเรา ! ‛
‛ ศิษย์พี่คนนี้ ไม่ทราบว่าท่านชื่ออะไร ? ‛
หลี่ฉีเย่ไม่ได้โกรธกับคากล่าวเหล่านี้ เขายังยิม้ จนตาหรี่ และเดินเข้าไปหาอย่างสงบ
ศิษย์พี่โหล่วมองหลี่ฉีเย่อย่างดูถูกและเอ่ย
‛ ข้าเดินโดยปราศจากการเปลี่ยนชื่อของข้าและนัง่ โดยไม่เปลี่ยนนามสกุล โหล่วเฟิ ง
ฮัว นั้นคือชื่อของข้า ! หากเจ้าต้องการแก้แค้น ให้มาลงกับข้า ! ‛
หลังจากได้ยนิ ชื่อของเขา หลี่ฉีเย่ปิดรอยยิม้ ที่สดใส เขาเคยเห็นในบัญชีรายชื่อ ชื่อนี้
โหล่วเฟิ งฮัว เขาได้ร่วมกับนิกายมาเป็ นเวลาสี่ ปีและความสามารถทางร่ างกายของเขาก็
ไม่ได้แย่ หลังจากผ่านไปสี่ ปีเขาสามารถมาถึงระดับค้นหาชะตา
ในฐานะศิษย์ภายนอกที่ปราศจากการได้รับคัมภีร์ที่ดี แม้วา่ ความสามารถและ
พรสวรรค์ของเขาอาจจะไม่น่าภูมิใจ แต่ดว้ ยทรัพยากรที่มี เขาก็อาจจะได้รับการยกย่อง
ว่าเป็ นอัจฉริ ยะน้อย

350
‛ นอกจากศิษย์พโี่ หล่วแล้ว มีใครไม่พอใจข้าอีกหรื อไม่ ? ‛
หลี่ฉีเย่กล่าวคาเหล่านี้ดว้ ยรอยยิม้ บนใบหน้า ขณะที่ตาเขาเกือบจะปิ ด
ศิษย์พี่โหล่วมองไปที่ศิษย์คนอื่น จากนั้นเขาก็กล่าวเสี ยงดังๆ
‛ หากพวกเจ้าไม่พอใจก็กล่าวว่าเจ้าไม่พอใจ นี้ไม่ใช่เรื่ องใหญ่ ! พวกเราไม่ใช่พวกขี้
ขลาด ! พวกเราควรจะรวมตัวกันและขับไล่เจ้าขยะเปี ยกนี้ออกไป นี้เป็ นเรื่ องที่สมควร
ทา ! หากเราให้ตวั ไร้ประโยชน์เช่นนี้มาสอนพวกเรา เวลาที่พวกเราเสี ยมาตลอดหลาย
ปี จะกลายเป็ นสู ญเปล่า ! หากมีการลงโทษใดๆ ให้พวกเขามาลงที่ขา้ ข้าจะแบกมันไว้
เอง ! ‛
ศิษย์พี่โหล่วคนนี้ยงั คงกล่าวเสี ยงดัง เห็นได้ชดั ว่าเขามีความเป็ นผูน้ าอยูไ่ ม่นอ้ ย
‛ ถูกต้อง ! พวกเราควรจะสู ้เพื่อสิ ทธิของพวกเรา ! ‛
ภายใต้การชักนาของศิษย์พี่โหล่ว ศิษย์หลายคนฮึกเฮิมและยืนขึ้น
ทันใดนั้นก็มีศิษย์เกือบร้อยคนยืนขึ้นและบางคนเริ่ มตะโกน
‛ คนที่มีกระทั้งอายุที่นอ้ ยกว่าพวกเรา และยังเข้านิกายมาช้ากว่าพวกเรา ไม่มีคุณสมบัติ
พอที่จะสอนพวกเรา ! เจ้าควรจะออกไปจากเกาะหยกโบราณดี๋ยวนี้ ! ‛
‛ ถูกต้อง ! ออกไปซะ ! ออกไปซะ ! ‛
ศิษย์คนอื่นเริ่ มตะโกนหนักขึ้น

351
ในตอนนั้นศิษย์หลายคนที่นง่ั อยูเ่ งียบๆ ภายใต้ความฮึกเฮิมของเพื่อนด้านข้างก็เริ่ มยืน
ขึ้นและตะโกน
‛ ดูเหมือนว่าพวกท่านจานวนมากจะไม่พอใจข้า ‛
หลี่ฉีเย่หนั หน้าไปทางศิษย์ที่ไม่พอใจและกล่าว
‛ ทว่า นี้เป็ นการตัดสิ นใจของผูอ้ าวุโส ใครสนกันว่าพวกท่านจะพอใจหรื อไม่ ?
นับตั้งแต่พวกท่านไม่พอใจข้า ข้ายังต้องการฟังความต้องการของพวกท่าน พวกท่าน
สามารถพูดได้เลย คนแบบไหนกันที่มีคุณสมบัติพอที่จะสอนพวกท่านได้ ? ‛
แม้วา่ ฝูงชนแต่เต็มไปด้วยเสี ยงคารามและด่าว่า แต่หลี่ฉีเย่ไม่ได้โกรธเขากล่าวใน
ลักษณะขอคาปรึ กษา ศิษย์เหล่านั้นลังเลอยูค่ รู่ หนึ่ง ก่อนจะหันไปมองทางศิษย์พโี่ หล่ว
เมื่อศิษย์พี่โหล่วพบกับความคาดหวังของคนทั้งกลุ่มเขาเพียงกล่าวอย่างเย็นชา
‛ การจะสอนเราได้น้ นั ไม่ใช่เรื่ องยาก อย่างน้อยเขาจะต้องแข็งแกร่ งกว่าพวกเรา !
จากนั้นเขาถึงมีคุณสมบัติพอที่จะเป็ นผูฝ้ ึ กสอนของพวกเรา หากกระทั้งการเอาชนะ
พวกเรายังทาไม่ได้ ไม่ตอ้ งพูดถึงการฝึ กสอน ! ‛
‛ ถ้างั้น ท่านต้องการจะประลองกับข้าเช่นนั้นรึ ? ‛
หลี่ฉีเย่ฉีกยิม้ ไร้เดียงสา
ศิษย์พี่โหล่วกล่าวอย่างภูมิใจ

352
‛ ถูกต้อง ! หากเจ้าสามารถทุบตีขา้ ได้เช่นนั้นเจ้าก็มีคุณสมบัติเพียงพอที่จะสอนพวก
เรา ! ฮึ่มม ! ทว่าหากเจ้าไม่สามารถทุบตีขา้ ได้ อย่าหาว่าข้านั้นลงมืออย่างโหดเหี้ ยม !
กับศัตรู แล้วข้าไม่เคยปราณี ! ถึงตอนนั้นเจ้าไม่สามารถโทษข้าที่ลงมือโหดเหี้ ยมและ
ทาให้เจ้ากลวกกลิ้งไปกับพื้น อีกอย่างข้าจะตัดกระดูกและเฉื อนเส้นเอ็นของเจ้า ! ‛
‛ นี้…นี้ไม่ดีนกั ‛
ข้างๆเขา มีศิษย์สตรี กล่าวด้วยน้าเสี ยงที่สนั่
‛ ทุกๆคนควรจะมีการประลองที่ดี แต่พวกเราควรรู ้เมื่อไหร่ ถึงจะหยุด ‛
หลี่ฉีเย่ส่ายหัวของเขาก่อนจะอมยิม้ และเอ่ย
‛ ข้ารู ้สึกว่าศิษย์นอ้ งโหล่วนั้นจะมีความกระตือรื อร้นมากนัก หากเราหยุดในเวลาที่
สมควรจะหยุดแล้วนั้นคงไม่ใช่การต่อสู ้ที่แท้จริ ง ใช่ม้ ยั ? นี้เป็ นสิ ทธิ ของทุกคน หาก
พวกเราจะสู ้กนั พวกเราควรจะสู ้ดว้ ยทุกอย่างที่มี ! ‛
‛ ดี ! ชนะหรื อแพ้ลว้ นแต่เป็ นวิธีแห่งนักรบ ‛
หลี่ฉีเย่ตะโกนเสี ยงดัง
‛ ข้าจะสู ้กบั เจ้าเอง ! ‛
ศิษย์พี่โหล่วแสดงความกล้าหาญออกมาอีกครั้ง
หลี่ฉีเย่ยมิ้ อีกครั้ง ดวงตาของเขายังคงหรี่ และเอ่ย

353
‛ ท่านต้องการจะสู ้ ? ดี ข้าจะสู ้กบั ท่านที่น้ ี ‛
พูดจบหลี่ฉีเย่กห็ ยิบไม้เท้าทัณอสรพิษออกมาจากเอวของเขาและกล่าว
‛ ข้าเป็ นศิษย์พี่ ข้าจะไม่เริ่ มก่อน เจ้าเข้ามาได้เลย ‛
‛ ฮึ่ยย ! เจ้านั้นไม่รู้กระทั้งความแข็งแกร่ งของตัวเอง ศิษย์พี่โหล่วอยูใ่ นระดับค้นหา
ชะตา ! เจ้ากล้าที่ทา้ ทายเขาด้วยไม้เท้าธรรมดา ? ชายคนนี้รนหาที่ตาย ! ‛
เมื่อเห็นหลี่ฉีเย่หยิบไม้เท้าทัณอสรพิษออกมา ศิษย์คนอื่นต่างกล่าวด้วยความรังเกียจ
หนานฮัวเอียนส่ ายหัว เขารู ้วา่ ชายคนนั้นมีโชคที่ร้ายยิง่ นัก กระทั้งผูเ้ ชียวชาญเช่นเสี่ ยว
ฮุ่ยยังถูกทุบตีดว้ ยไม้เท้านั้นจนเขากองอยูบ่ นพื้น นับประสาอะไรกับศิษย์พี่โหล่ว
ข้างหน้า
‛ เจ้าต่างหากที่ไม่รู้ความแข็งแกร่ งของตัวเอง ! ‛
หลี่ฉีเย่หวดถือไม้เท้าเอาไว้ โหล่วเฟิ งฮัวถอนหายใจอย่างเย็นชาเขาปิ ดปากของเขา
จากนั้นก็ดึงดาบออกมาเสี ยง ‘ วิง้ ง ‘ ดังออกมาเมื่อเขาชักดาบ ทันใดนั้นเงาดาบก็
ปรากฏนี้คือ ดาบแม่นา้ สวรรค์ จากนั้นเขาก็ฟันไปที่หลี่ฉีเย่
เมื่อดาบของโหล่วเฟิ งฮัวพึงถูกดึงออกมา ทันใดนั้นไม้เท้าทัณอสรพิษก็ตีไปที่มนั ทันที่
เสี ยง ‘ ปังง ‘ ดังสนัน่ จากนั้นมันก็ฟาดไปที่ใบหน้าของโหล่วเฟิ งฮัวจนทาให้เขาเห็น
ดาวสี เหลือง ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเจ็บปวด จากนั้นก็อีกครั้งและอีกครั้ง

354
ใบหน้าของหน้าเต็มไปด้วยโลหิ ตจนน่ากลัว และยังไม่สามารถหลบไม้เท้าทัณอสรพิษ
ได้
‛ ปั งง ! ปังง! ….. ปั ง ! ‛
หลี่ฉีเย่ทุบตีโหล่วเฟิ งฮัวโดยปราศจากความเมตตา ไม่กี่ลมหายใจต่อมาโหล่วเฟิ งฮัวล้ม
ลงไปกองกับพื้นและพยามจะยืน ทว่าหลี่ฉีเย่คนที่ไม่เคยปราณี ตอ่ ศัตรู ของเขา เริ่ ม
กระหน่าทุบตีไปมากกว่าร้อยที ใบหน้า ร่ างกายทัว่ ทั้งตัวของ โหล่วเฟิ งฮัวเต็มไปด้วย
รอยช้าและรอยเลือด
‛ อ่า…‛
สุ ดท้ายเมื่อหลี่ฉีเย่ดึงไม้เท้าของเขากลับมา โหล่วเฟิ งฮัวไม่มีเสี ยงแม้แต่จะกรี ดร้อง เขา
ทาได้เพียงนอนครางราวกับสุ นขั หงอย
คนที่อยูใ่ นระดับต่ากว่าระดับกาเนิดสวรรค์ ภายใต้การฟาดของไม้เท้าทัณอสรพิษพวก
เขาทาได้เพียงหมอบคลาน !
หนานฮัวเอียนอดไม่ได้ที่จะมองไปที่โหล่วเฟิ งฮัวอย่างสมเพช กระทั้งฟันของเสี่ ยวฮุ่
ยยังกระจัดกระจายอยูเ่ ต็มพื้น ตอนนี้หลี่ฉีเย่ทุบตีเขาด้วยความเมตตามากแล้ว
เมื่อเห็นฉากนี้ เหล่าศิษย์ลว้ นถูกแช่แข็ง ภายในพริ บตาโหล่วเฟิ งฮัวถูกทุบตี และย้อม
ไปด้วยเลือด
‛ พวกเจ้าทั้งหมดก้าวมาข้างหน้า อ๋ อพวกเจ้าสามารถเข้ามาพร้อมกันได้เลย ‛

355
หลี่ฉีเย่ช้ ีไม้เท้าทัณอสรพิษไปที่เหล่าศิษย์ โดยไม่สนใจโหล่วเฟิ งฮัว
‛ แต่…แต่…พวกเรา ‛
เห็นจุดจบของโหล่วเฟิ งฮัว เหล่าศิษย์ท้ งั หลายล้วนถอยเท้ากลับไป… – – – – – – – – –
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – #กล่าวได้คาเดียวว่า สะใจ ! แต่
ความสนุกยังไม่หมดแค่น้ ี….
ติดตามข่าวสารได้ที่แฟนเพจ จักรพรรดิบรรพกาล ได้เลยน้าา
ตอนนี่ 47 การเรี ยนการสอนที่แลกมาด้วยชีวิต ( 1 )
‛ กลับมานี้ ! ‛
สายตาของหลี่ฉีเย่กลายเป็ นเย็นชาและกล่าวอย่างจริ งจัง
‛ พวกเจ้ากล้าท้าทายอานาจของข้า ตอนนี้มาลิ้มลองอานาจของข้าดู ! ‛
‛ พวกเรากล้วอะไรกัน ? เขามีเพียงแค่คนเดียว แต่พวกเรามีจานวนมากเช่นนี้ ! ทุกคน
ไป ! ย๊ากก ! ‛
ศิษย์ที่มีความกล้าตะโกนเสี ยงดัง จากนั้นเขาก็หยิบอาวุธของเขาออกมาและกระโดด
ไปข้างหน้า
‛ ทุกคนเข้าไปพร้อมกันเลย ! ‛

356
ด้วยคมที่มีความเป็ นผูน้ าเช่นนี้ ทุกคนกลายเป็ นมีความกล้าจากนั้นก็ตะโกนเสี ยงดัง
พร้อมหยิบอาวุธของพวกเขาออกมาและวิ่งเข้าต่อสู ้…
‛ ตูม ! ตูม้ ม ! ตูมม! ตูม้ ม ! ‛
ทว่า แม้จะมีคนจานวนมากพวกมันก็ลว้ นไร้ประโยชน์ ต่อหน้าของไม้เท้าทัณอสรพิษ
พวกที่มีการบ่มเพาะต่ากว่าระดับกาเนินสวรรค์ พวกเขามีเพียงทางเลือกเดียว นั้นก็คือ
ถูกทุบตีอย่างไร้ปราณี ศิษย์หลายคนเริ่ มที่จะนอนเลื้อยเหมือนงู ไม่วา่ พวก
เขาจะเคลื่อนไหวยังไง ไม้เท้าทัณอสรพิษก็จะปรากฏอยูเ่ บื้องหน้าพวกเขา ตอนนี้
ใบหน้าของพวกเขานั้นปกคลุมไปด้วยเลือด พวกเขานอนกันอยูบ่ ่นพื้นเป็ นหย่อม
หย่อม
‛ ปั งง ! ปังง ! ….ปั งงง ! ‛
สาหรับการจราจลนี้ หลี่ฉีเย่แสดงให้เห็นถึงความไร้ปราณี ความโหดเหี้ ยมปรากฏ
ออกมาอย่างไม่ขาดสาย กระทั้งคนที่นอนอยูบ่ นพื้น เด็กหนุ่มยังคงไปไล่ทุบตี…
หลี่ฉีเย่ทุบตีจนเหล่าศิษย์เหล่านี้ร้องคร่ าครวญเหมือนผีสาง ร่ างกายของพวกเขาถูก
ชโลมไปด้วยเลือดและนอนอยูบ่ นพื้น พวกเขาไม่สามารถยืนขึ้นได้เป็ นเวลากว่า
ชัว่ โมง
หลี่ฉีเย่น้ นั เต็มไปด้วยความดุดนั จนทาให้ศิษย์หลายคนหน้าซีด
‛ พวกเจ้าทุกคนลุกขึ้นมานี้ ! ‛

357
หลี่ฉีเย่ฉีช้ ีไม้เท้าไปยังเหล่าศิษย์กลุม่ อื่นและกล่าวด้วยความเย็นชา
‛ ศะ…ศิษย์พี่ พวกเราไม่ได้เข้ารวมการก่อกบฏนั้น ‛
ศิษย์สตรี ในกลุ่มนั้นกล่าวด้วยน้าเสี ยงที่สนั่
‛ ข้ารู้ ‛
หลี่ฉีเย่ตดั บทและกล่าวต่อ
‛ บทเรี ยนแรกของข้านั้นง่ายมาก นั้นก็คือให้พวกเจ้ารู ้บทลงโทษที่กล้าท้าทายข้า ทว่า
ผลของมันพวกเจ้าควรจะดูดว้ ยตาพวกเจ้าเอง ‛
‛ ปั งง !..ปัง !…ปั งง ! ‛
หลี่ฉีเย่ไม่ละเว้น ไม่วา่ จะร่ วมก่อกบฏลครั้งนี้ดว้ ยหรื อไม่ เด็กหนุ่มเริ่ มต้นทุบตีคนที่
เหลืออย่างรวดเร็ ว !
ความจริ งแล้ว หลี่ฉีเย่อยูร่ ะดับขอบเขตกาเนิดกาย และศิษย์บางคนกระทั้งยังอ่อนแอ
เมื่อเทียบกับเขา แม้จะปราศจากไม้เท้าทัณอสรพิษ เขาก็ยงั คงดูแลคนเหล่านี้ได้ นี้ทา
ให้หลี่ฉีเย่เหมือนสิ งโตที่ดุร้ายกระโดดเข้าไปในดงของเหล่าลูกแกะ และในพริ บตาเขา
ก็ทุบตี ครึ่ งหนึ่งของศิษย์เหล่านั้น
‛ พวกเราวิง่ งง….‛
คนที่เหลือไม่รู้วา่ ควรจะทาเช่นไร นอกจากหันไปรอบๆและเริ่ มวิ่ง

358
แต่น่าเสี ยดายขณะที่พวกเขาพยามที่จะหลบหนี พวกเขากลับถูกโยนกลับมาโดยหนาน
ฮัวเอียน เมื่อถูกโยนกลับไปพวกเขาบางเริ่ มที่จะป้ องกันตัวเอง ทว่าไม่รู้ดว้ ยความเร็ ว
ระดับไหนกันที่พวกเขาเผชิญ ทันทีที่พวกเขาถึงพื้นไม้เท้าทัณอสรพิษก็มาปรากฏ
ตรงหน้าแล้ว
‛ ตูม !..ตูม !..ตูม…! ‛
เหล่าศิษย์ที่ไม่ได้ร่วมก่อกบฏ หลี่ฉีเย่ทาเพียงตีพวกเขาเบาๆให้ลม้ ลง ไม่ได้หวดอย่าง
หนักหน่วงดังเช่นศิษย์พี่โหล่วจนเลือดอาบใบหน้า
ในที่สุดศิษย์ท้ งั สามร้อยคนก็ลงไปกองกับพื้นโดยไม่มีขอ้ ยกเว้น ใบหน้าของพวกเขา
ทั้งหมดซี ดขาว ไม้เท้าทัณอสรพิษได้ประทับอยูใ่ นใจของพวกเขาอย่างลึกซึ้ ง หนึ่ง
บาดแผลบนร่ างกายของพวกเขา แม้มนั จะไม่ทาให้ตายแต่มนั ก็เจ็บไปถึงกระดูก !
ไม้เท้าทัณอสรพิษเป็ นสมบัติที่ดีที่จะคอยสัง่ สอนศิษย์ที่ไม่เชื่อฟัง มันเป็ นสิ่ งที่หายาก
ที่สุดในโลก ไม่เช่นนั้นหลี่ฉีเย่คงไม่ใช้มนั กับศิษย์ของเขามินเหยินและเหล่าอัจฉริ ยะ
คนอื่นๆ ! ตอนนี้ภายในสนามประลองทุกคนร้องอย่างทุกข์ทรมาน พวกเขาทั้งหมดได้
โดนตีโดยไม้เท้าที่ดูธรรมดาจนนอนอยูก่ บั พื้น คนที่ได้รับบทลงโทษหนักที่สุด คือผู้
นากลุ่มในการต่อต้านหลี่ฉีเย่ โหล่วเฟิ งฮัว เขาถูกทุบตีอย่างโหดเหี้ ยมผิวหนังของเขา
เปิ ดออก เศษกระดูกที่แหลกละเอียดสามารถมองเห็นได้จากภายนอก
หลังจากนั้นศิษย์เหล่านั้นก็กลับไปนัง่ ด้านหน้าหลี่ฉีเย่อย่างระมัดระวัง หลี่ฉีเย่กลับมา
นัง่ ตาแหน่งเดิม ด้านหน้าของเหล่าศิษย์และกล่าวอย่างจริ งจัง

359
‛ กล้าดูถูกข้า ข้านั้นยินดี ทว่าผลที่ตามมา….หึ หึ ทุกคนสามารถเห็นได้ดว้ ยตาตัวเอง
วันนี้เป็ นบทเรี ยนแรก นี้แค่อาหารเรี ยกน้าย่อย ! จากนี้ไปข้าจะไม่แสดงความเมตตา
ใดๆอีก จนกว่ากระดูกของพวกเจ้าจะแหลกละเอียด ข้าก็จะไม่หยุดทุบตี ! ‛
หลี่ฉีเย่จอ้ งมองเหล่าศิษย์ที่นอนอยูแ่ ละเอ่ยต่อ
‛ ข้าเป็ นผูฝ้ ึ กสอนของพวกเจ้า ข้าจะดูแลทุกคนที่อยูท่ ี่น้ ีเป็ นอย่างดี ! ไม่ยอมรับข้าว่ามี
คุณสมบัติ ? นั้นก็ดี ! ข้าจะตีจนพวกเจ้ายอมรับมัน ! ไม่เช่นนั้นจงเป็ นศิษย์ที่เชื่อฟังข้า !
ต่อหน้าข้า ไม่วา่ เจ้าจะเรี ยนอะไรมาก่อนหน้านี้ ไม่วา่ เจ้าจะเป็ นอัจฉริ ยะหรื อไม่ โยน
มันทิ้งไป ! ต่อหน้าข้าอัจฉริ ยะหรื อก้อนขี้หมาล้วนไม่ต่างกัน ! มังกรยังสยบเมื่อเจอข้า
สิ งโตยังหมอบคลานเมื่อวิง่ ผ่านข้า หากไม่ทาเช่นนั้น ข้าจะทุบตีพวกเจ้าจนความหยิง่
ยโสที่พวกเจ้ามีแหลกเหลวจนไม่เหลือชิ้นดี ! ‛
ตอนนี้ เหล่าศิษย์ที่นอนอยูก่ บั พื้น พวกเขายังไม่แม้กระทัง่ ยืนได้ดงั นั้นพวกเขาจึงไม่
กล้าพูดอะไร
‛ บทเรี ยนวันแรกจะจบลงแค่น้ ี ‛
ตอนนี้หลี่ฉีเย่ฉีกยิม้ ก่อนที่จะจากไปเขากล่าวทิ้งไว้วา่
‛ แน่นอน หากพวกเจ้าไม่พอใจข้า พวกเจ้าสามารถบ่นถึงมันได้ ทว่า พวกเจ้าควรจะจา
ไว้ให้ดี หากพวกเจ้ากล้าจะบ่นถึงวิธีการของข้า เตรี ยมตัวรับความบันเทิงจากข้าได้เลย
!‛

360
บ่ายวันนั้นผูค้ ุม้ กฏโจ่ว มาที่หอ้ งของเด็กหนุ่ม ขณะนั้นใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความ
เย็นชาและเอ่ย
‛ การสอนเหล่าศิษย์เหล่านั้น เจ้าควรจะทาให้ความสามารถของพวกเขาเพิ่มขึ้น เพื่อที่
ในอนาคตพวกเขาจะกลายเป็ นเสาหลักของนิกายกายานโบราณ หากมีบางสิ่ งเกิด
ขึ้นกับพวกเขา… ‛
‛ หากผูค้ ุม้ กันโจ่วไม่มีความสุ ขกับการสอนของข้า ไปบ่นกับผูอ้ าวุโสเอง ‛
หลี่ฉีเย่เอ่ยขัดอย่างราคาญ
‛ ตั้งแต่ได้ขา้ ได้รับหน้าที่ในการสอนศิษย์เหล่านั้น การจะสอนอะไรหรื อยังไงมันเป็ น
เรื่ องของข้า ข้าไม่ตอ้ งการให้คนอื่นมาบอกว่าข้าควรทาอะไรหรื อไม่ทาอะไร ผูค้ ุม
กฏโจ่วหากหมดธุระแล้ว ประตูอยูด่ า้ นนั้น เชิญ ‛
‛ นี้เจ้า…‛
เมื่อพบกับคากล่าวของหลี่ฉีเย่ โดยเฉพาะอย่างยิง่ คาเหล่านั้นล้วนไม่มีความเคารพต่อ
เขาสักนิด ผูค้ ุมกฏโจ่วตัว่ สัน่ ด้วยความโกรธ
‛ ผูค้ ุม้ กฏโจ่ว ได้ ! โปรด ! ออก ! ไป ! ได้ ! แล้ว ! ‛
หลี่ฉีเย่ไม่ตอ้ งการจะเหลือบมองชายคนนี้อีก ด้วยเวลาที่จากัดของเขา เขาไม่ตอ้ งการ
เสี ยเวลากับคนไม่มีความจาเป็ น

361
ผูค้ ุมกฏโจ่วเกือบจะกระอักโลหิ ตออกมา ความโกรธของเขาทะยานขึ้นสู่ สวรรค์ช้ นั สู ง
เขาบดขยี้ฟันของตัวเอง ท้ายที่สุดเขายิม้ และกล่าวเสี ยงเย็นชา
‛ ดี ! ดี ! ดี ! จนกว่าจะถึงวันประเมิน ข้าจะดูสิวา่ เจ้าจะทาให้ศิษย์เหล่านั้นผ่านได้ยงั ไง
!‛
พูดจบแล้วก็หนั หลังจะและจากไป
หลังจากผูค้ ุมกฏจากไป หลี่ซ่วงเหยียนก็ปรากฏตัวออกมาจากที่ใดก็ไม่ทราบ นาง
จ้องหลี่ฉีเย่อย่างเย็นชาก่อนจะเอ่ย
‛ เจ้าสร้างศัตรู ไปทัว่ อย่างนี้ ไม่กลัวพวกเขาฆ่าเจ้าหรื อยังไง ? ‛
‛ ระดับการบ่มเพาะไม่ใช่ทุกสิ่ ง ‛
หลี่ฉีเย่มองไปที่ดวงตาของนางและเอ่ย
‛ การฆ่า ไม่ใช่งานที่ยากอะไร มันเกี่ยวกับว่าจะฆ่าอย่างไร นอกจากนี้ มันคุม้ ที่จะฆ่า
หรื อไม่ นั้นต่างหากที่ควรจะถาม ‛
‛ กล้าพูดถึงการฆ่า ! ‛
หลี่ฉีเย่ทาเพียงยิม้ และกล่าวต่อ
‛ ที่นิกายกายานโบราณ ไม่วา่ คนทรงพลังหรื อม้าที่แข็งแกร่ งจะปรากฏตัวมามากมาย
ขนาดไหน จานวนที่พวกเขามา คือจานวนที่พวกเขาจะถูกฆ่า ! ‛

362
หลี่ซ่วงเหยียนมองไปที่หลี่ฉีเย่และกล่าวอย่างเย็นชา
‛ ดูเหมือนเจ้าจะมัน่ ใจมากเสี ยจริ ง‛
‛ แต่วา่ ดูเหมือนเจ้าจะลืมไปนะ เจ้าเป็ นสาวใช้ส่วนตัวของข้า ปกป้ องเจ้านายของ
ตัวเองเป็ นหน้าที่ที่เจ้าควรทา ‛
หลี่ฉีเย่เบื่อเกินไปที่จะพูดถึงเรื่ องนั้น เขาจึงเปลี่ยนเรื่ อง
‛ นี้เจ้า…‛
ใบหน้าของหลี่ซ่วงเหยียนกลายเป็ นแดงก่าเพราะคากล่าวของหลี่ฉีเย่ นางได้เริ่ มบ่ม
เพาะมาเป็ นเวลานานและพลังจิตวิญญาณของนานนั้นมัน่ คงมาก แต่เนื่องจากนางนั้น
พบเจอกับหลี่ฉีเย่ หลายครั้งความโกรธของนางทาให้นางเกือบจะกระอักเลือด
สุ ดท้าย หลี่ซ่วงเหยียนซึ่ งเป็ นลูกรักของเหล่าสวรรค์ นางทาเพียงสู ดหายใจเข้าลึกและ
ในที่สุดนางก็สงบใจของนาง จากนั้นนางก็จอ้ งมองหลี่ฉีเย่และกล่าว
‛ ทาให้ขา้ ยอมรับ แน่นอนว่าเป็ นงานที่ยาก อย่างน้อยเจ้าก็ควรให้เหตุผลกับข้าสักข้อ
ทาไมข้าจะต้องยอมรับมันด้วย ‛
‛ กายาหิ มะบริ สุทธิ์ หนึ่งในยีส่ ิ บสี่ กายาราชัน ก็ไม่เลวนัก ‛
หลี่ฉีเย่จอ้ งมาที่นางและกล่าวอย่างจริ งจัง

363
‛ อยูเ่ คียงข้างข้า ในอนาคตข้าจะสอนเจ้าสักเล็กน้อย ตราบเท่าที่เจ้าทางานหนัก ด้วย
การสัง่ สอนของข้า การฝึ กฝนให้เป็ นกายาไร้มลทินล้วนไม่ใช่ปัญหา ! ‛
‛ คาพูดที่จองหอง ! กายาไร้มลทินเช่นนั้นรึ ? ‛
หลี่ซ่วงเหยียนจ้องมองหลี่ฉีเย่ ก่อนจะเอ่ย
‛ เจ้านะเหรอจะรู ้ถึงความลึกลับของกายาไร้มลทิน ? มันเป็ นหนึ่งในสิ บสองกายา
อมตะ ! ตั้งแต่สมัยโบราณจนถึงตอนนี้คนที่ฝึกฝนถึงระดับกายาอมตะนั้นมีไม่มาก !
ปั จจุบนั ข้าฝึ กฝนคัมภีร์กายาศักดิ์สิทธิ์ มันเป็ นคัมภีร์กายาระดับสู ง ! ‛
หลี่ซ่วงเหยียนนั้นเกิดมาพร้อมกับกายาราชัน นี้เป็ นหนึ่งในความภาคภูมิใจของน่าง กา
ยาหิ มะบริ สุทธิ์ นั้นเป็ นกายาที่หายาก และเป็ นหนึ่งในยีส่ ิ บสี่ กายาราชัน ปั จจุบนั
ร่ างกายของนางนั้น บ่มเพาะด้วยคัมภีร์กายาระดับสู งที่สุดในโลก ทว่า แม้จะเป็ นนาง
การจะเปลี่ยนกายาหิ มะบริ สุทธิ์ ให้เป็ นกายาไร้มลทินนั้น ยังอยูห่ ่างราวกับโลกและดวง
จันทร์ !
กายาหยกบริ สุทธิ์ เป็ นหนึ่งในสิ บแปดกายาศักดิ์สิทธิ์ เมื่อกายาศักดิ์สิทธิ์ สมบูรณ์ มัน
จะทรงพลังจนยากที่จะประเมิน !
‛ วูว้ วว.. ‛
หลี่ฉีเย่ข้ ีเกียจพูดอะไรให้มากความ ทันใดนั้นวงแหวนให้ชีวิตของเขาก็ปรากฏขึ้นบน
หัว ด้านบนศรี ษะของเขามีกลิ่นอายสวรรค์หมุนวน พลังงานจากสายเลือดปะทุราวกับ

364
พายุใต้ฝนุ่ พรสวรรค์ของเขาทันใดนั้นก็เริ่ มเปิ ดออก จากนั้นหลี่ฉีเย่กย็ กขาขวาของเขา
และเตะไปยังหลี่ซ่วงเหยียน

การแสดงออกของหลี่ซ่วงเหยียนทันใดนั้นก็เปลี่ยนไป มือของนางยกโล่สีขาวบริ สุทธิ์

ขึ้นมาเพื่อป้ องกันลูกเตะนั้น..
‛ ตูม !‛ เสี ยงดังกระจายไปทัว่ อากาศ ภายใต้การแตะเพียงครั้งเดียวที่เทียบได้กบั น้า
หนักของภูเขานับพันลูก ลูกเตะนี้ลึกซึ้ งโดยปราศจากคาพูด สาหรับการเตะนี้ หลี่ซ่วง
เหยียนไม่สามารถป้ องกันมันได้ง่ายนัก ‘ แกร็ ก แกร๊ ก ‘ เสี ยงแตกร้าวเกิดขึ้น ภายใน
การแตะครั้งนี้โล่สีขาวของนางได้หายไปเป็ นเศษฝุ่ น แม้วา่ นางจะประสบความสาเร็ จ
ในการรับลูกเตะนี้ มันยังทาให้นางถอยหลังไปก้าวหนึ่ง เกิดรอยแตกร้าวมากมาย
ภายใต้การเคลื่อนไหวของนาง
ทันใดนั้นการแสดงออกของหลี่ซ่วงเหยียนก็เปลี่ยนไปอย่างมาก ลูกเตะนี้จากหลี่ฉีเย่
ไม่ได้ใช้พลังจากการบ่มเพาะ ไม่ใช่พลังจากจิตวิญญาณ แต่มนั เป็ นเพียงน้าหนัก พลัง
ของน้าหนักล้วนๆ
มันราวกับว่าขาข้างหนึ่งของหลี่ฉีเย่หนักราวกับเขาพันลูก ภายใต้การแตะนี้มนั เพียง
พอที่จะบดขยี้ภูเขาและแม่นา้ ทั้งหลาย ! นี้คือสิ่ งที่เป็ นไปไม่ได้ ! วิธีการบ่มเพาะของห
ลี่ฉีเย่น้ นั ยังไม่สูงนัก เขาไม่มีทางที่จะเตะได้ทรงพลังเช่นนี้ !

365
‛ เป็ นที่รักของสวรรค์ เจ้าคงไม่ตอ้ งอับอายต่อสามคานี้แล้ว สามารถรับลูกเตะนี้จากข้า
การบ่มเพาะในอนาคตของเจ้าล้วนไร้ขอบเขต ‛
หลี่ฉีดึงขาของเขากลับมาแล้วเอ่ย
‛ เจ้าฝึ กฝนด้วยวิธีหยกหัวใจศักดิ์สิทธิ์ จากวิหารเทพสงคราม ก็ไม่ใช่วธิ ี ฝึกร่ างกายที่
แย่นกั ‛
เขาจากไปหลังจากกล่าวคาเหล่านี้
หลี่ซ่วงเหยียนตกอยูใ่ นความเงียบเป็ นเวลานาน จิตใจของนางได้รับการสัน่ สะเทือน
อย่างที่ไม่เคยเป็ นมาก่อน ตั้งแต่นางได้พบกับหลี่ฉีเย่จนถึงตอนนี้ หลี่ฉีเย่ให้เพียง
ความรู ้สึกที่ลึกลับ เรื่ องนี้ทาให้คนอื่นๆมองข้ามเขา แต่วนั นี้ ด้วยลูกเตะที่หนักหน่วง
เช่นนั้น เขาทาให้นางตกตะลึงอย่างสมบูรณ์ !
นางเชื่อว่าระดับการบ่มเพาะของหลี่ฉีเย่แน่นอนว่าไม่เกินระดับขอบเขตกาเนิดกาย
ทว่าลูกเตะที่หนักหน่วงของหลี่ฉีเย่ทาให้นางกลัวไปถึงจิตวิญญาณ นางรู ้ได้วา่ มันไม่
เป็ นเพราะพลังงานหรื อจิตวิญญาญใดๆ มันเป็ นเพียงสิ่ งง่ายๆ แค่แรงของน้าหนัก
มันเป็ นไปไม่ได้อย่างแน่อนอนที่ขาของมนุษย์คนหนึ่งจะหนักขนาดนั้น อีกอย่างก็ดว้ ย
ร่ างกายระดับมนุษย์ไม่ควรจะไปถึงระดับนี้ ! ทาไมขาของหลี่ฉีเย่จึงหนักเช่นนั้น ?
คิดถึงเรื่ องนี้ หัวใจของหลี่ซ่วงเหยียนไม่อาจจะสงบลงได้ !

366
หากพูดถึงกายาทั้งหลาย มันมีหลายกายาที่ช่วยให้ร่างกายหนักขึ้น ตัวอย่างเช่น กายา
เซี ยนเตียน กายาภูเขานิรันดร์ ตัวอย่างอื่นๆเช่นกายาพิทกั ษ์ปีศาจ หนึ่งในกายาราชัน
หรื อกระทั้งกายาสยบอเวจี ในระดับกายาศักดิ์สิทธิ์
ทว่านางสังเกตได้วา่ หลี่ฉีเย่น้ นั ไม่ได้มีกายาเซี ยนเตียน หรื อกายาราชัน กระทั้งกายา
ศักดิ์สิทธิ์ ! ธรรมชาติแล้วการเกิดของกายาราชันและกายาศักดิ์สิทธิ์ นั้น ไม่สามารถ
หลับนี้ไปจากสายตาของคนอื่นได้…
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – #เดี๋ยวๆ พระเอกเรื่ องนี้เตะ
ผูห้ ญิง ? ฉี เย่หนูเบาๆก็ได้นะลูกตอนนี้พระเอกกับตัวโกงเกือบแยกกันไม่ออกแล้ว…
ติดตามข่าวสารได้ที่แฟนเพจ จักรพรรดิบรรพกาล ได้เลยค่าาา
ตอนนี่ 48 การเรี ยนการสอนที่แลกมาด้วยีชีวิต ( 2 )
มีสิ่งเดียวที่อธิ บายความเป็ นไปนี้ได้ หลี่ฉีเย่จะต้องบ่มเพาะกายาที่ทรงพลังอย่างมาก !
น้าหนักของลูกเตะนั้น ทิ้งความประทับใจที่ฝั่งลากลึกของหลี่ฉีเย่ไว้ในใจนาง !
ใจของหลี่ซ่วงเหยียนกระสับกระส่ าย ตอนนี้นางไม่สามารถเรี ยกคืนสติคืนได้เป็ น
เวลานาน ตอนนี้นางกาลังคิดเกี่ยวกับหลายสิ่ งหลายอย่าง
ในวันที่สอง หลี่ฉีเย่ปรากฏตัวที่สนามที่ประลองอีกครั้ง นัง่ อยูบ่ นที่นง่ั เหล่าศิษย์ท้ งั
สามร้อยคนรวมตัวกันอยู่ และขณะนี้ทวั่ สนามประลองตกอยูใ่ นความเงียบ

367
ตอนนี้ ไม่มีใครรู ้วา่ ศิษย์หลายคนได้กลัวการเผชิญหน้ากับหลี่ฉีเย่ เมื่อวานนี้พวกเขา
ทั้งหมดถูกหลี่ฉีเย่ทุบตีจนหมอบคลาน ความเจ็บปวดเหล่านั้นยังคงฝั่งอยูใ่ นกระดูก
เมื่อพวกเขาคิดเกี่ยวกับเรื่ องนี้ร่างกายของพวกเขาล้วนสัน่ เทา
ทว่าไม้เท้าทัณอสรพิษนั้นน่าประหลาดยิง่ แม้วา่ พวกเขาจะถูกตีจนเนื้อหนังฟกช้า กระ
ทั้งกระดูกและกล้ามเนื้อยัง
เสี ยหาย ไม่ตอ้ งกล่าวถึงว่า เมื่อวานนี้หลี่ฉีเย่ตีเหล่าศิษย์ไปเป็ นจานวนมาก ด้วยการ
รักษาจากแสงสี ทองพวกเขาล้วนไม่มีปัญหาในการมาเรี ยนวันต่อไป !
เมื่อวานนี้ ศิษย์หลายคนหวาดกลัวหลี่ฉีเย่ เพียงแค่เขากวาดไปทัว่ สนาม หัวใจของศิษย์
เหล่านั้นสัน่ เหมือนกลอง พวกเขาไม่กล้าแม้แต่จะสบตา
‛ ยอดเยีย่ ม ยังมีศิษย์พี่และศิษย์นอ้ งจานวนมากที่กล้าบ่นถึงวิธีการของข้า ‛
หลี่ฉี่เย่ยมิ้ และเอ่ยต่อ
‛ ทว่า ข้าไม่รู้วา่ ศิษย์พี่และศิษย์นอ้ งที่บ่นเกี่ยวกับวิธีการของข้านั้น มีความกล้าพอที่จะ
แสดงตัวหรื อไม่ ? ‛
ตอนนี้เหล่าศิษย์ท้ งั หลายต่างมองหน้ากันด้วยความตกใจ เห็นรอยยิม้ อันแจ่มใสของหลี่
ฉี เย่หวั ใจของพวกเขาสัน่ สะท้าน
‛ หากใครกล้ากระทาผิด พวกเขาก็กล้าที่จะรับการลงไปโทษ เป็ นข้าเองที่บ่นเรื่ องของ
จ้า ‛

368
โหล่วเฟิ งฮัวลุกขึ้นยืนและกล่าวเสี ยงดัง ถึงแม้วา่ ปั จจุบนั โหล่วเฟิ งฮัวจะสามารถเดิน
ไปเพราะร่ างกายของเขาไม่หลงเหลือบาดแผลร้ายแรง แต่ใบหน้าของเขากลับถูกแต่ง
แต้มไปด้วยกากสมุนไพรพวกมันทาลายใบหน้าอันหล่อเหล่าของเขา นี้จึงทาให้เขา
โกรธ
หลี่ฉีเย่เดินลงมาจากที่นง่ั อันสู งส่ งของเขา ก่อนจะยิม้ ให้โหล่วเฟิ งฮัวก่อนจะพยักหน้า
และกล่าว
‛ คนที่มีความกล้าหาญ ข้านั้นยกย่องเสมอ ศิษย์พโี่ หล่วเป็ นหนึ่งในคนที่ขา้ ยกย่อง
อย่างไม่ตอ้ งสงสัย ทว่า ท่านกลับกล้าที่จะท้าทายอานาจของข้า ก็ดีท่านจะได้รู้วา่ ผล
ของการที่กล้าจะมาท้าทายอานาจของข้าจะเป็ นเช่นไร วันนี้ศิษย์พี่โหล่วต้องการจะ
คลานกลับไปเองหรื อให้คนอื่นแบกท่านกลับไป ? ‛
เมื่อเขาพูดจบเขาก็คอ่ ยๆหยิบไม้เท้าทัณอสรพิษออกมา
เห็นรอยยิม้ ของหลี่ฉีเย่พร้อมด้วยไม้เท้าทัณอสรพิษในมือ ศิษย์ทุกคนไม่วา่ จะเป็ นชาย
หรื อหญิง ใบหน้าของพวกเขาล้วนบิดเบี้ยว
‛ ชะ..ใช้สมบัติเช่นนั้น…มันจะเป็ นการฝึ กฝนได้อย่างไร ?‛
โหล่วเฟิ งฮัวหน้าซี ด แต่เขาก็ยงั ยืนตัวตรงแล้วกล่าวเสี ยงดัง
‛ หากเจ้ามีความสามารถจริ ง พวกเราควระมีการต่อสู ้กนั อย่างจริ งจัง ! ด้วยทักษะที่
แท้จริ ง !‛

369
ตอนนี้แม้แต่คนโง่กย็ งั บอกได้วา่ ไม้เท้าของหลี่ฉีเย่น้ นั เป็ นสมบัติ
‛ เจ้าต้องการต่อสู ้กบั ข้าแบบจริ งจัง ? ‛
หลี่ฉีเย่มองไปโหล่วเฟิ งฮัวพร้อมด้วยรอยยิม้
ปั จจุบนั สิ่ งที่โหล่วเฟิ งฮัวไม่อยากจะเห็นก็คือรอยยิม้ อันสดใสของหลี่ฉีเย่ มองเห็นการ
แสดงออกของหลี่ฉีเย่เช่นนี้ หัวใจของเขากระตุก แต่เขากัดฟันของเขาและตัดสิ นใจ
กล่าวเสี ยงดัง
‛ ถูกต้อง หากเจ้ามีความสามารถจริ งๆ ใช้ทกั ษะที่แท้จริ งของเจ้าสัง่ สอนข้า หากเจ้า
แข็งแกร่ งกว่าข้า ข้าจะไม่กล่าวอะไรอีก ‛
‛ หากศิษย์พโี่ หล่วมีขอ้ เรี ยกร้องกับเรื่ องเล็กๆน้อยๆเหล่านี้ ถ้างั้นข้าก็จะตอบสนองให้
เอง ‛
หลี่ฉีเย่อมยิม้ ก่อนจะวางไม้เท้าทัณอสรพิษเอาไว้และหันกลับไปกล่าวกับโหล่วเฟิ งฮัว
‛ ข้านั้นเป็ นศิษย์หลัก มันคงไม่เหมาะสมนักหากข้าจะเริ่ มก่อน ศิษย์โหล่วท่านเชิญลง
มือได้เลย ‛
โหล่วเฟิ งฮัวเห็นหลี่ฉีเย่วางไม้เท้าทัณอสรพิษ ในใจของเขาก็มีความสุ ข เขาดึงดาบ
ออกมาและกล่าวเสี ยงดัง
‛ ดี ! พวกเราควรจะแลกเปลี่ยนกันสักหน่อย ‛

370
เมื่อคาพูดนั้นจบลง โหล่วเฟิ งฮัววางดาบของเขาเป็ นแนวนอนอย่างระมัดระวัง การ
เคลื่อนไหวครั้งแรกของเขาเป็ นรู ปแบบป้ องกัน
โหล่วเฟิ งฮัวยังคงกลัวการจู่โจมของหลี่ฉีเย่ เขาจึงเริ่ มด้วยการป้ องกัน
‛ หื ม ก็พอมีความสามารถอยูบ่ า้ ง ‛
หลี่ฉีเย่ตรวจสอบรู ปแบบป้ องกันนั้นอย่างระมัดระวังและยิม้ ภายในพริ บตาวงแหวน
แห่งชีวิตของเขาปรากฏขึ้น พลังงานในสายเลือดหมุนวนด้วยความเร็ ว จากนั้นเขาก็เตะ
ออกไป
เสี ยง ‘ ตูม ! ‘ ดังขึ้นมา ภายในการเตะหนึ่งครั้ง รู ปแบบป้ องกันยังไม่ทนั ถูกใช้ ร่ างกาย
ของโหล่วเฟิ งฮัวปลิวไปไกลสามเมตร ดาบของเขาหักครึ่ ง ก่อนที่จะเขาจะตกลงมาบน
พื้นพร้อมด้วยกองเลือด
‛ แกร๊ ก ! แกร๊ ก ! ‛ ก่อนที่เขาจะตกลงมาบนพื้นเสี ยงของกระดูกที่แตกละเอียดดัง
ออกมา เสี ยงกระดูกหน้าอกของเขาถูกบดขยี้ เขานอนหมอบอยูบ่ นพื้นก่อนจะถมเลือด
กองโตออกมาและหมดสติไป
กายาอเวจีอมตะ ! หลี่ฉีเย่ได้บ่มเพาะกายาที่หนักและแข็งแกร่ งที่สุดในโลก ! เพียงหนึ่ง
การเตะของเขาราวกับการปะทะกับภูเขานับพันลูก มีเพียงคนที่โดนเตะเท่านั้นที่จะ
ทราบถึงน้าหนักที่แท้จริ งของมัน

371
ศิษย์ทุกคนตกตะลึง ภายในศิษย์ท้ งั สามร้อยคน การบ่มเพาะของโหล่วเฟิ งฮัวนั้นไม่ได้
สู งที่สุด ทว่าเขาก็ยงั เป็ นหนึ่งในผูท้ ี่แข็งแกร่ ง เขากระทั้งไม่สามารถป้ องกันลูกเตะเพียง
ครั้งเดียวของหลี่ฉีเย่ นี้มนั เป็ นไปได้อย่างไรกัน ?
‛ ลูกเตะนี้เป็ นเพียงพลังหนึ่งในสิ บของที่ขา้ มี แต่ท่านก็ยงั ไม่สามารถป้ องกันมันได้
ทว่าท่านยังกลับยังกล้าท้าทายข้า ? ‛
หลี่ฉีเย่วางเท้าลงมากับพื้นก่อนจะกล่าว
ลูกเตะนี้ของหลี่ฉีเย่ แสดงให้เห็นถึงความเมตตา ไม่เช่นนั้นด้วยพลังที่แท้จริ งของมัน
โหล่วเฟิ งฮัวจะต้องตายอย่างแน่นอน
ด้านข้าง หนานฮัวเอียนส่ ายหัวเล็กน้อย ครึ่ งปี ก่อนศิษย์พี่ของเขายังไม่ได้เริ่ มการบ่ม
เพาะ กระทั้งตู่หยันกวางและเสี่ ยวฮุ่ยยังถูกฆ่าในเวลานั้น แต่ตอนนี้ศิษย์พี่ของเขา
เริ่ มต้นบ่มเพาะมาครึ่ งปี โหล่วเฟิ งฮัวนับเป็ นตัวอะไรได้ ?
โดยไม่ตอ้ งรอคาสัง่ ของหลี่ฉีเย่ หนานฮัวเอียนเข้ามาช่วยรักษาโหล่วเฟิ งฮัว ช่วยให้เขา
เชื่อมต่อกระดูกและประคบสมุนไพร จากนั้นก็แบกเขากลับไปยังที่อยูข่ องเขา
‛ ดูเหมือนว่าข้าควรจะใช้ไม้เท้าทัณอสรพิษทุบตีพวกเจ้าจะดีกว่า อย่างน้อยมันก็ไม่
เป็ นอันตรายเท่าไหร่ นกั ‛
หลี่ฉีเย่หยิบไม้เท้าขึ้นมาอีกครั้งก่อนจะชี้ไปยังศิษย์คนอื่นๆและกล่าว
‛ เจ้าออกมา หากมีทกั ษะใดๆแสดงพวกมันออกมาที่น้ ีซะ ‛

372
‛ ศะ..ศิษย์พี่..ขะ..ขะ..ข้าไม่ได้บ่นถึงวิธีการของท่านเลยสักนิดเดียว ข้าขอให้สวรรค์
เป็ นพยานข้าไม่เคยบ่นถึงท่านเลยจริ งๆ ‛
หลี่ฉีเย่พยักหน้าอย่างจริ งจังและกล่าว
‛ ข้ารู ้วา่ เจ้าไม่ตาหนิอะไรข้า แต่เนื้อหาของบทเรี ยนวันที่สองคือการทุบตีพวกเจ้าอีก
ครั้ง แน่นอนว่าหากเจ้าจะพยามหนีกไ็ ด้ ทว่าหากข้าจับได้ละก็ ข้าจะทุบตีเจ้าให้หนัก
กว่าเมื่อวานร้อยเท่า มันคงจะดีกว่าหากพวกเจ้าเชื่อคาพูดของข้า ไม่เช่นนั้นผลของมัน
คงเป็ นความบันเทิ- ไม่ใช่ คงเป็ นเรื่ องร้ายแรงยิง่ ‛
ศิษย์คนนั้นไม่มีทางเลือก เขาได้แต่กา้ วขึ้นมาบนสนามประลองและกล่าวเสี ยงสัน่
‛ ศิษย์พโี่ ปรดเมตตาข้าด้วย… ‛
‛ อยากให้ขา้ แสดงความเมตตาเช่นนั้น ก็แสดงความสามารถของเจ้าออกมา ! แสดง
พลังทุกอย่างที่เจ้ามีออกมาให้ขา้ เห็น ! ‛
หลี่ฉีเย่ยมิ้ หลังจากพูดจบไม้เท้าทัณอสรพิษก็เริ่ มเคลื่อนไหว
โดยไม่มีทางเลือกอื่น ศิษย์คนนั้นแต่ได้สู้
‛ ตูม้ ม!….ตูม!….ตูม!…‛
ศิษย์คนนี้ไม่สามารถต่อกรหลี่ฉีเย่ได้มากกว่าสองกระบวนท่า ทันใดนั้นเขาก็ลม้ ลงไป
กับพื้นและถูกทุบตีดว้ ยไม้เท้าทัณอสรพิษ มันเป็ นความเจ็บปวดที่ยากจะทน แต่วา่
อย่างน้อยมันก็ยงั ดีกว่าเมื่อวานที่ไม่มีเลือดออกมา..

373
‛ เจ้า เจ้า และเจ้า… ‛
หลี่ฉีเย่ช้ ีไปที่เหล่าศิษย์อีกครั้งและเอ่ย
‛ พวกเจ้าทั้งหมดขึ้นมา ‛ ‛ ปั ง!…ปั ง!…ปัง! ‛
ทักษะทุกอย่างของเหล่าศิษย์ท้ งั สามร้อยคนถูกงัดออกมา แต่เป็ นอีกครั้งที่พวกเขาถูกห
ลี่ฉีเย่ทุบตี ศิษย์หลายคนร้องด้วยความเจ็บปวด ไม่วา่ จะตั้งใจหรื อไม่ต้ งั ใจแต่ความ
เจ็บปวดวันนี้ลว้ นน้อยกว่าเมื่อวาน อย่างวันนี้เจ้าเด็กปี ศาจเช่นหลี่ฉีเย่กไ็ ม่ได้โหดร้าย
กับพวกเขามากนัก แม้จะไม่มีเลือด แต่ความเจ็บปวดนี้ยงั ทาให้พวกเขาทรมาน
‛ พวกเด็กน้อยแค่น้ ีกย็ งั ไม่ไหว ! ‛
หลี่ฉีเย่ส่ายหัวและจากไปอย่างเงียบๆ
วันนี้สาม หลี่ฉีเย่ปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง ศิษย์ท้ งั สามรอยคนถูกเรี ยกมายังสนามประลอง
สิ่ งที่เหนือความคาดหมายของหลี่ฉีเย่กค็ ือ โหล่วเฟิ งฮัวที่กระดูกหักเมื่อวานนี้กป็ รากฏ
ตัว
หลังจากถูกทับตีไปสองครั้ง ปั จจุบนั เมื่อศิษย์ท้ งั สามร้อยคนยามเมื่อพวกเขาเห็นหลี่ฉี
เย่ราวกับพวกเขาพบปี ศาจ หัวใจของพวกเขาหวาดกลัว่ จนตัวสัน่ ไม้เท้าทัณอสรพิษ
เป็ นดังฝันร้ายสาหรับพวกเขา
นี้เป็ นโชคที่ดีพวกเขาสามารถเข้าใจเรื่ องนี้ ปี นั้นยามเมื่อจักรพรรดิอมตะยังเป็ นเด็ก
เหล่าผูท้ ี่จะติดตามจักรพรรดิอมตะมินเหยินขึ้นไปเหยียบสวรรค์ท้ งั เก้าและแผ่นดินทั้ง

374
สิ บ ขณะที่พวกเขายังเป็ นเด็กพวกเขายังไม่อาจลืมรสชาตของไม้เท้าทัณอสรพพิษนี้ได้
! แม้หลังจากพวกเขากลายเป็ นจักรพรรดิอมตะหรื อแบกเจตจานงของสวรรค์ ยามเมื่อ
พวกเขาคิดถึงมันก็ยงั เต็มไปด้วยอารมณ์ที่สน่ั ไหว
‛ เนื้อหาวันที่สาม ยังคงเป็ นการทุบตีพวกเจ้า ! ‛
เมื่อหลี่ฉีเย่กล่าวออกมา เหล่าศิษย์อดไม่ได้ที่จะตัวสัน่ พวกเขาถูกทุบตีมาแล้วสองครั้ง
เมื่อคิดถึงความรู ้สึกนั้นขาของพวกเขาแทบจะหมดแรง
‛ ใครจะเป็ นคนแรก ? ‛
หลี่ฉีเย่ฉีกยิม้ ก่อนที่สายตาของเขาจะกวาดไปที่เหล่าศิษย์ เป็ นอีกครั้งที่โหล่วเฟิ งฮัวลุก
ขึ้นยืนและกล่าวเสี ยงดัง
‛ ข้าเอง ! ‛
พวกจบเขาก็ยกโล่ขนาดใหญ่ข้ ึน
โหล่วเฟิ งฮัวเป็ นอีกครั้งที่เขาแสดงออกอย่างกล้าหาญ วันนี้เขานาโล่ขนาดใหญ่มาเพื่อ
จะป้ องกันไม้เท้าทัณอสรพิษของหลี่ฉีเย่โดยเฉพาะ
‛ เจ้ามีความกล้าหาญที่ดีและดูเหมือนจะฉลาดขึ้นเล็กน้อย ‛
หลี่ฉีเย่พยักหน้าของเขาและฉี กยิม้
‛ ตูม!..ตูม!…ตูม!…‛

375
สุ ดท้าย โหล่วเฟิ งฮัวก็ไม่สามารถหลีกหนีชะตาของเขาจากการถูกทุบตีได้ หากไม้
เท้าทัณอสรพิษสามารถถูกหยุดได้ดว้ ยโล่ขนาดใหญ่ เช่นนั้นมันคงไม่ใช่ของที่หลี่ฉีเย่
เลือกแล้ว
ตอนนี้ หลี่ฉีเย่ทุบตีโหล่งเฟิ งฮัวอย่างโหดร้าย มีเลือดสดจานวนมากกระเด็นออกมา
เป็ นทาง เขาถูกตีจนไม่สามารถลุกขึ้นยืนได้และนอนครวญครางอยูบ่ นพื้น
การแสดงออกอย่างไร้ความปราณี ของหลี่ฉีเย่ ทาให้ท่าทางของศิษย์หลายคนเปลี่ยนไป
แต่พวกเขาก็ไม่ได้พดู อะไร
‛ แน่นอนว่านี้เป็ นสิ่ งที่ฉลาด แต่วา่ เจ้าใช้มนั ผิดสถานที่ อย่างแรกเมื่อพวกเจ้าคิดพวก
เขาจะฉลาดขึ้น ครั้งต่อไปเจ้าจะต้องใช้สมองมากกว่านี้ รอบนี้ขา้ ทุบตีเจ้าอย่างรุ นแรง
เพื่อให้เจ้าใช้สมองมากขึ้น ‛
หลี่ฉีเย่ากล่าวอย่างสบายๆ
วันนี้ศิษย์ท้ งั หมดถูกทุบตีโดหลี่ฉีเย่อีกครั้ง วันนี้หลี่ฉีเย่เลือดเย็นมากกว่าเมื่อวาน ศิษย์
หลายคนนอนจมกองเลือดอยูบ่ นพื้นและพวกเขาไม่สามารถลุกขึ้นยืนได้
วันที่สี่เมื่อหลี่ฉีเย่มาถึงเขาก็กล่าวว่า
‛ วันที่สี่กย็ งั เป็ น บทเรี ยนเดิม คือการทุบตีพวกเจ้า ใครจะเป็ นคนแรก ? ‛

376
เวลานี้ ใบหน้าของศิษย์ทุกคนเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ ว พวกเขาล้วนก้าวถอยหลัง ไม่
มีใครต้องการจะขึ้นไปเป็ นคนแรก แม้กระทั้งโหล่วเฟิ งฮัวผูก้ ล้าหาญ เขาก็ยงั ไม่กล้า
ออกมา
‛ ขะ…ข้าเอง ‛
สุ ดท้ายมีศิษย์อายุสิบแปดปี คนหนึ่งยืนขึ้น เขาดูเป็ นคนซื่ อสัตย์ ทว่าร่ างกายของเขา
ยังคงมีความแข็งแกร่ ง
‛ เจ้าชื่ออะไร ? ‛
หลี่ฉีเย่มองไปที่ชายหนุ่มคนนี้ เขามีความประทับใจเล็กน้อย ทุกๆครั้งที่ถูกทุบตีศิษย์
ทุกคนจะพยามหลบหนี ทว่าศิษย์คนนี้กลับพยามสู ้ ทุกๆครั้งเขาพยามจะเผชิญหน้ากับ
ไม้เท้าทัณอสรพิษ แม้เขาจะถูกทุบตีจนลงไปกองกับพื้นเข้าก็ยงั พยามจะลุกขึ้นสู ้
ความคิดของเขาก็ไม่ได้เลวร้าย สิ่ งเหล่านี้สร้างความประทับใจให้หลี่ฉีเย่
ศิษย์คนนี้เกาหัวของเขาและกล่าวอย่างสุ ภาพ
‛ ศิษย์พี่ที่เคารพ ข้ามีนามว่าจางซื่ อ ‛
‛ ทาไมเจ้าจึงออกมาเป็ นคนแรก ? ‛
หลี่ฉีเย่กล่าวพร้อมรอยยิม้

377
‛ มะ..เมื่อศิษย์พี่มีความสุ ข ท่านก็ทุบตีพวกเรา มะ..เมื่อท่านไม่มีความสุ ข ท่านก็ทุบตี
พวกเรา ศิษย์พ.ี่ .ตะ..ต้องการทุบตีพวกเราอยูแ่ ล้ว หากพวกเราไม่สามารถหนีได้ ทะ..
ทาไมเราถึงไม่ออกมาเป็ นคนแรกเล่า ? ‛
จางซื่ อกล่าวอย่างติดๆขัดๆ
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – #จางซื่ ออ พ่อคน
ดีของเจ๊ หนูรู้ได้ยงั ไงลูก ปี ศาจหลี่ฉีเย่ตนนี้อามหิ ตนัก ( T T ) ติดตามได้ที่ แฟนเพจ
จักรพรรดิบรรพกาล เลยค๊าาา
ตอนที่ 49 การเรี ยนการสอนที่โหดร้ายที่สุด (1)
‛ ปั ง!…ปัง!….ปั ง!…‛
หลี่ฉีเย่ทุบตีจางซื่ ออย่างรวดเร็ ว จางซื่ อภายในศิษย์ท้ งั สามร้อยคน ระดับการบ่มเพาะ
ของเขานั้นเกือบจะอยูร่ ะดับล่างสุ ด แต่เขาเข้าร่ วมสนามประลองนี้เมื่อสองปี ก่อนหาก
เทียบกับศิษย์คนอื่นๆ
แม้วา่ ระดับการบ่มเพาะของจางซื่ อจะแย่ แต่เขามีหนังที่เหนียวเหมือนวัวและจิต
วิญญาณของเขาไม่เคยยอมแพ้ ไม้เท้าทัณอสรพิษถูกฝากไปตามร่ างกายของเขา จนทา
ให้เขารู ้สึกเจ็บปวด มันราวกับกระดูกและเส้นเอ็นของเขาถูกถอดทิ้ง กระทั้งจะยืนยัง
เป็ นเรื่ องยาก

378
ทว่าจางซื่ อนั้นพยามจะลุกขึ้นยืนอีกครั้งและอีกครั้งแม้วา่ การต่อสู ้น้ ีจะเสี ยเวลา แต่เขา
ก็ยงั พยามลุกขึ้นยืนอีกครั้ง อีกครั้งและอีกครั้ง เพื่อมาให้หลี่ฉีเย่ทุบตี อีกครั้งและอีก
ครั้งจนลงไปกองกับพื้น
เวลานี้ หลี่ฉีเย่พยามที่จะทดสอบชายหนุ่ม อีกครั้งและอีกครั้งที่เขาทุบตีจางซื่ อ แม้วา่
มันจะไม่มีเลือดออก แต่ความเจ็บปวดของชายหนุ่มราวกับกระดูกและเส้นเอ็นถูกทา
ลาย
หากว่าเขาเป็ นคนอื่น พวกเขาอาจจะยอมแพ้และนอนหมอบกับพื้น ทว่าจางซื่ อนั้น
พยามจะยืนขึ้นอีกครั้งและอีกครั้งเพื่อต่อต้านการทุบตีของหลี่ฉีเย่
‛ ปั ง!…ปัง!….ปั ง!…‛
ไม้เท้าทัณอสรพิษนั้นแทบจะแนบติดกับร่ างของจางซื่ อ เสี ยงของการทุบตีดงั ติดต่อกัน
จนทาให้ศิษย์คนอื่นๆกลืนน้าลาย พวกเขารู ้สึกว่าหลี่ฉีเย่กาลังถูกจางซื่ อต่อต้าน
ผ่านไปอีกสามครั้ง หลี่ฉีเย่ทาให้ชายหนุ่มล้มลงไปกองกับพื้น แล้วจึงหยุด ทว่าจางซื่ อ
นั้นยังขึ้นลุกขึ้นยืน อีกครั้ง อีกครั้ง และอีกครั้ง เพื่อที่จะให้หลี่ฉีเย่ทุบตี
จนกระทั้งสุ ดท้ายจางซื่ อไม่เหลือแรงที่จะยืนขึ้นมาได้อีก แม้วา่ ร่ างกายของเขาจะไม่ได้
รับบาดเจ็บภายนอกและเขาจะไม่ได้หลัง่ เลือด เขาก็ยงั ได้รับความเจ็บปวดอย่างสาหัส
เหงื่อเย็นปรากฏทัว่ ร่ างขณะใบหน้าของเขาซี ดขาว นี้แสดงให้เห็นว่าเขาเจ็บปวดถึง
ที่สุด

379
เห็นสภาพของจางซื่ อ ศิษย์หลายคนส่ ายหน้า เหล่าศิษย์หญิงสาวล้วนรู ้สึกไม่ดีและไม่
สามารถทนดูสภาพนี้ได้
‛ นี้คือจิตวิญญาณที่ไม่ยอมแพ้ ยอดเยีย่ ม ! ‛
หลี่ฉีเย่เหลือบไปมองจางซื่ อที่นอนหอบอยูบ่ นพื้น ภายใต้ทอ้ งฟ้ าที่สงบเขาเอ่ย
‛ หากข้าไม่มีความสุ ข ข้าคงไม่เสี ยเวลามาดูแลพวกเจ้าทุกคน และถอยห่างออกไปนับ
หมื่นก้าว หากข้าคิดจะกลัน่ แกล้งพวกเจ้า ข้ายังมีแผนการอีกมาก ! อย่างน้อยสามหรื อ
ห้าร้อยวิธีที่จะทรมานพวกเจ้าทุกคน ! ‛
คาพูดของหลี่ฉีเย่ดงั เขาหูของจากซื่ อและเหล่าศิษย์ทุกคน
‛ เจ้า…‛
หลังจากทุบตีจากซื่อ ไม้เท้าทัณอสรพิษของหลี่ฉีเย่ช้ ีไปยังศิษย์คนอื่นๆ
‛ ยืนขึ้น ‛
ศิษย์ที่ถูกหลี่ฉีเย่ช้ ีร่างกายสัน่ สะท้าน และภายใต้แรงกดดันของหลี่ฉีเย่ เขาทาอะไรม่ได้
นอกจากออกไป
‛ พวกเจ้ารู ้หรื อไม่วา่ ทาไมข้าถึงทุบตีพวกเจ้า ? ‛
หลี่ฉีเย่มองไปที่เหล่าศิษย์และถามพร้อมรอยยิม้

380
เวลนนี้ ภายในสายตาของเหล่าศิษย์ ใบหน้าที่ยมิ้ แย้มของหลี่ฉีเย่ราวกับใบหน้าของ
ปี ศาจยามยิม้ สองขาของพวกเขาสัน่ ร่ างกายของพวกเขาอ่อนยวบก่อนจะกล่าวตอบ
เสี ยงสัน่
‛ ชะ..ใช่เป็ นเพราะศิษย์พี่โกรธเคืองพวกเราหรื อไม่…‛
‛ ผิดแล้ว ! ‛
หลี่ฉีเย่ยมิ้
‛ รับมือ ‛
กล่าวจบไม้เท้าทัณอสรพิษก็บินเข้าปะทะหน้าศิษย์คนนั้นอย่างรุ นแรง
‛ ปั ง ! ‛
ศิษย์คนนี้ลงไปร้องครวญคราง
‛ ต่อไป ! ‛
หลี่ฉีเย่ อีกครั้งเขาเลือกศิษย์ข้ ึนมาและทุบตีพวกเขาอย่างรวดเร็ ว เขาทุบตีพวกเขาจน
ไม่สามารถลุกขึ้นยืนได้อีก
ทันใดนั้นเสี ยงร้องไห้ดว้ ยความเจ็บปวดก็ดงั ขึ้นไปทัว่ สนาม ภายใต้การลงโทษของไม้
เท้าทัณอสรพิษ พวกเขาทั้งหมดล้วนได้รับความเดือดร้อน
‛ พูดมา ! ทาไมข้าถึงต้องทุบตีพวกเจ้า ? ‛

381
หลี่ฉีเย่ทุบตีศิษย์อย่างไร้ปราณี ศิษย์เหล่านั้นล้วนทาได้แต่ยอมรับชะตากรรมและถูก
ทุบตีโดยหลี่ฉีเย่ จนจมูกพวกเขาบวม สุ ดท้ายพวกเขายอมแพ้ที่จะต่อต้าน และยอม
ให้หลี่ฉีเย่ทุบตี
‛ มะ..ไม่ ข้าไม่ทราบ…‛
ศิษย์เหล่านี้ลว้ นคิดว่าพวกเขานั้นโชคร้าย พวกเขาตอบคาถามทุกอย่าง ทว่าไม่มีใคร
สามารถทาให้หลี่ฉีเย่หยุดตีได้
‛ ศะ..ศิษย์พี่ทุบตีพวกเรา…พะ..เพราะว่าต้องการชี้ให้เห็นจุดอ่อนของพวกเรา
เนื่องจากศิษย์พี่ตอ้ งการชี้ให้เห็น ว่าคัมภีร์ที่พวกเรานั้นฝึ กฝน มีขอ้ บกพร่ อง ‛
ทันใดนั้นก็มีเสี ยงกล่าวตอบออกมา
ได้ยนิ เสี ยงนั้น หลี่ฉีเย่ทนั ใดนั้นก็หยุดตี และมองไปทางต้นเสี ยง เป็ นศิษย์สตรี คนหนึ่ง
ที่กล่าว หลี่ฉีเย่มีความประทับใจเล็กน้อยกับนาง ดวงตากลมโตที่ใสกระจ่างกาลังเต็ม
ไปด้วยความตกใจ
ใบหน้าของนางกล่าวได้วา่ งดงามและละเอียดอ่อน จากการแสดงออกของนางอาจจะ
กล่าวได้วา่ นางเป็ นขี้อาย หลังจากหลี่ฉีเย่หนั กลับไปมองนาง ศิษย์รอบตัวนางถ่อยหาง
ออกไป เหงื่อเย็นปรากฏบนใบหน้าของหญิงสาว
‛ เจ้าออกมานี้ ‛

382
หลี่ฉีเย่ช้ ีไปที่หญิงสาวที่ดวงตากลมโตและใสกระจ่าง ใบหน้าของนางเต็มไปด้วย
ความหวาดกลัวจนทาให้เขายิม้
ศิษย์คนนี้กลัวมากก่อนจะค่อยๆก้าวออกมา
ฉากนี้ดูตลกเล็กน้อย หลี่ฉีเย่เด็กชายซึ่ งมีอายุสิบสามปี เกือบจะสิ บสี ปี และหญิงสาวคน
นี้ชดั เจนว่าแก่กว่าหลี่ฉีเย่
ด้านหน้าของหลี่ฉีเย่ เด็กสาวตัวสัน่ ราวกับแกะน้อยยามเมื่อเผชิญหน้ากับราชาหมาป่ า
‛ พูดซิ ทาไมข้าต้องการทาทุบตีพวกเจ้า ‛
หลี่ฉีเย่ฉีกยิม้ ไร้เดียงสาขณะมองไปที่หญิงสาว ใบหน้าของนางซี ดและไม่กล้าขยับเข้า
มาใกล้นกั
หญิงสาวเต็มไปด้วยความหวาดกลัวเมื่อมองหลี่ฉีเย่ จากนั้นนางก็กา้ วถอยหลัง
ขณะที่หลี่ฉีเย่กก็ า้ วตามฉากนี้ดูราวกับหลี่ฉี่เย่เป็ นนักเลงโตและพยามจะข่มขูส่ าวงาม
หญิงสาวในที่สุดก็กดั ฟันของตัวเองและกล่าวด้วยน้าเสี ยงที่สนั่
‛ ขะ.ข้ารู ้สึกว่า การที่ศิษย์พี่ทุบตีพวกเราแต่ละครั้ง ทักษะของพวกเราจะถูกใช้ออกมา
ทะ..ท่านต้องการแสดงให้เห็นว่าทักษะเหล่านั้นมีขอ้ บกพร่ องอย่างไร…‛
เมื่อกล่าวเช่นนั้นดวงตาของหญิงสาวมองหลี่ฉีเย่อย่างไม่คอ่ ยมัน่ ใจนัก และทันใดนั้น
นางก็กม้ หน้าลง นางนั้นหวาดกลัวต่อหลี่ฉีเย่อย่างแท้จริ ง

383
ตอนนี้ นางนั้นคิดว่าหลี่ฉีเย่คงลงมืออย่างรุ นแรงเหมือนที่ผา่ น ทว่าหลี่ฉีเย่กลับเอ่ย
ออกมาอย่างช้าๆ
‛ เจ้าชื่อะไร ? ‛
‛ สะ..เสี่ ยวเป่ ย ‛
หัวของนางรู ้ขนลุกจากการถูกหลี่ฉีเย่จอ้ งมอง ชัดเจนว่านางนั้นเป็ นคนที่มีอายุ
มากกว่าหลี่ฉีเย่ แต่ขณะที่หลี่ฉีเย่มองนาง ราวกับว่านางกาลังถูกสัตว์ประหลาดจากยุค
บรรพกาลกวาดตามอง
‛ เสี่ ยวเป่ ย น้องสาวเสี่ ยว ‛
หลี่ฉีเย่ยมิ้ อย่างร่ าเริ ง
‛ ข้าจะบอกข่าวดีกบั เจ้าสักนิด เจ้านั้นโชคดดีมาก ที่กล่าวได้ถูกต้อง ‛
คาพูดของหลี่ฉีเย่หลุดออกมา ศิษย์หลายคนรวมทั้งเสี่ ยวเป่ ยล้วนนิ่งอึ้ง ทันใดนั้นก็
กลายเป็ นมีความสุ ข ในที่สุดพวกเขาก็จะหนีพน้ จากภัยพิบตั ิน้ ีแล้ว
‛ จากนี้ เจ้ากลายเป็ นพี่ใหญ่ของที่น้ ีแล้ว ศิษย์ท้ งั สามร้อยคนของเกาะหยกโบราณจะถูก
นาโดยเจ้า ‛
หลี่ฉีเย่กล่าวอย่างช้าๆ
‚ทว่า ตอนนี้มนั เป็ นตาของเจ้าแล้วที่จะ.. ‛

384
หลี่ฉีเย่ทนั ใดนั้นเขาก็ทาการแต่งตั้งตาแหน่งขึ้นมา นี้ทาให้เหล่าศิษย์ลว้ นตกตะลึง
เสี่ ยวเป่ ยก็ตะลึงเช่นกัน แต่วา่ นางไม่ได้ตะลึงเพราะการแต่งตั้งนั้น แต่ตะลึงเพราะ
ประโยคหลังของหลี่ฉีเย่
‛ ศะ..ศิษย์พี่ ขะ..ข้าสามารถตอบคาถามของท่านได้ ปะ.เป็ นไปได้หรื อไม่ที่ขา้ จะไม่ถูก
ทุบตี ? ‛
‛ มันเป็ นความจริ งที่วา่ เจ้านั้นตอบคาถามได้ถูกต้อง ทว่าข้าไม่ได้บอกว่าจะปล่อยเจ้า
ไป วิธีการของข้านั้นเป็ นธรรมมาก ข้ามักจะปฏิบตั ิตอ่ ผูค้ นอย่างเท่าเทียมเสมอ ‛
ตอนนี้ดว้ ยรอยยิม้ ของหลี่ฉีเย่ เสี่ ยวเป่ ยรู ้สึกเหมือนว่านางกาลังเผชิญกับหมาป่ าเฒ่า
สุ ดท้าย เสี่ ยวเป่ ยนางก็ไม่มีทางเลือกอื่น นางได้แต่รวบรวมความกล้าทั้งหมดเพื่อจะ
ต่อต้าน แต่วา่ ก่อนที่นางจะเคลื่อนไหวนางก็กล่าวเสี ยงสัน่
‛ ศะ..ศิษย์พี่ ไม่เอาที่ใบหน้านะ ตกลงหรื อไม่ ? ‛
ปราถนาที่จะงดงามนั้นเป็ นสิ่ งที่หญิงสาวทุกคนต้องการ กระทั้งผูฝ้ ึ กตนก็ตาม ไม้
เท้าทัณอสรพิษแม้วา่ จะไม่ได้สร้างรอยแผลไว้ แต่กท็ าให้ใบหน้าของพวกนางปูดบวม
สาหรับเหล่าศิษย์สตรี นี้เป็ นเรื่ องที่ทรมานมาก
‛ ข้าจะลองคิดดู ‛
หลี่ฉีเย่ยมิ้ อย่างมีความสุ ข แต่ทนั ใดนั้นไม้เท้าทัณอสรพิษก็จู่โจมไปยังใบหน้าของ
หญิงสาว

385
เสี่ ยวเป่ ยกลายเป็ นหวาดกลัว ทันใดนั้นนางก็เคลื่อนไหวเท้าเพื่อที่หลบหลีก แต่วา่ ไม้
เท้าทัณอสรพิษกลับติดตามนางเหมือนงู
เสี่ ยวเป่ ยตกใจ เป็ นอีกครั้งที่นางใช้ทกั ษะของนิกายกายานโบราณ ทว่าหลี่ฉีเย่ยงั
ตามมา นี้นบั เป็ นเรื่ องยากที่จะหลบหนีแล้ว
‛ หากเจ้ายังพยามที่จะหลับหนี เจ้าเชื่อหรื อไม่วา่ ข้าจะทุบตีหน้าเจ้าจนเจ้ากลายเป็ นหมู
?‛
เสี ยงของหลี่ฉีเย่ ราวกับผีร้าย
ด้วยคากล่าวเหล่านั้น ทาให้เสี่ ยวเป่ ยไม่กล้าที่หนีอีกต่อไป นางหันกลับมาสู ้ นางแผด
เสี ยงออกมาพร้อมด้วยดาบยาวของนางที่ตวัดเป็ นท่วงท่าปะทะเขากับหลี่ฉีเย่
‛ ปั ง ! ‛
หนึ่งเสี ยง หนึ่งการโจมตีจากหลี่ฉีเย่ ปราศจากความเมตตา มันถูกฝาดลงมายังไหล่ของ
เสี่ ยวเป่ ย อาการเจ็วปวดมาพร้อมกับน้าตาที่ไหลอาบหน้า มันราวกับไหล่ของนางถูก
กระชากออกเป็ นส่ วนๆ
‛ พลังของ ‘ หนึ่งดาบสะบั้นปฐพี’ นี้น้ นั อ่อนแอเกินไป มันไม่สามารถแม้แต่จะทันต่อ
การโจมตีเพียงครั้งเดียว หนึ่งดาบสะบั้นปฐพีน้ นั เคลื่อนไหวตามชื่อของมัน การตวัด
เพียงครั้งเดียวจะต้องทาลายทุกสิ่ ง ! ‛

386
หลี่ฉีเย่ทุบตีไหล่ของเสี่ ยวเป่ ยจนนางร้องไห้ ทว่าหลี่ฉีเย่กย็ งั คงยิม้ อย่างมีความสุ ขและ
กล่าว
‛ อีกครั้ง ‛
หลี่ฉีเย่เมินเฉยอาการน่าสงสารของเสี่ ยวเป่ ย รอยยิม้ ที่ร่าเริ งของเขาที่จริ งแล้วคือความ
โหดเหี้ ยม ก่อนจะเอ่ย
‛ การต่อสู ้ภายใต้ความตาย ไม่ใช่เป็ นเพียงแค่การระมัดระวังปฐพี แต่มนั ยังเป็ นความ
กล้าที่ทา้ ทายสวรรค์ เมื่อพบกลับศัตรู
ของเจ้าตรงหน้า มีเพียงคนเดียวที่จะชนะ ! หัวใจของเจ้านั้นบริ สุทธิ์ ราวกับกระจกราว
กับสายน้าที่มองเห็นก้นบ่อ ทว่า เจ้าขาดความกระหายที่จะสู ้ ขาดความกล้าหาญที่จะสู ้
กับศัตรู ของเจ้าจนตัวตาย ! ‛
หลี่ฉีเย่ช้ ีให้เสี่ ยวเป่ ยเห็น ไม่เพียงแค่ทกั ษะของนาง ทว่ายังเป็ นรู ปแบบการต่อสู ้ของ
นาง !
เสี่ ยวเป่ ยเริ่ มที่จะไม่เต็มใจต่อความเจ็บปวดนี้และแผดเสี ยงออกมาอย่างน่ารัก ดาบของ
นางที่ใสบริ สุทธิ์ ราวกับน้าเริ่ มที่จะต่อต้านหลี่ฉีเย่
‛ ปั ง ! ‛
หลี่ฉีเย่อีกครั้งหนึ่งหวดใส่ เอวของนางและกล่าว

387
‛ นี้คือ ‘ หนึ่งดาบตัดสายน้า ‘ มันต้องเคลื่อนไหวรวดเร็ วกว่านี้ พลังของมันมาจากคา
ว่า ตัด ใส่ พลังของมันให้มากกว่านี้ ! ‛
หลี่ฉีเย่อีกครั้งที่นางบอกเสี่ ยวเป่ ย ทุกครั้งที่หญิงสาวใช้ทกั ษะออกมา หลี่ฉีเย่จะเป็ นคน
สอนและปรับปรุ งมัน
‛ นี้คือ ‘ นางแอ่นกลับรัง ‘ มันเป็ นทักษะที่ดี แต่เจ้าไม่ควรชะล่าใจ มันยังไม่สมบูรณ์
จุดอ่อนของมันยังถูกมองออกง่ายเกินไป ! ‛
หลี่ฉีเย่มีความสุ ขยามได้อา่ นคัมภีร์นกั บุญของเกาะหยกโบราณ ความจริ งการฝึ กของ
ศิษย์ท้ งั สามร้อยคนถูกจากัด และส่ วนใหญ่วิธีการฝึ กเหล่านี้ลว้ นถูกทิ้งไว้โดยหลี่ฉีเย่
ให้กบั นิกายกายานโบราณในปี นั้น มันมีกระทั้งทักษะที่หลี่ฉีเย่สร้างขึ้นมาเพื่อฝึ กมินเห
ยิน
––––––––––––––––––––––––––––––––––––
#กรี๊ ดดดชูป้ายยยไฟ หญิงสาวคนที่สองของเรื่ องโผล่มาแล้ววว เสี่ ยวเป่ ยของงงแม่ ฮู่
เล่ๆ ฮี่ๆ นางเป็ นใครหนอมาตามลุน้ กันน ( >‛< )
#เย่เย่ เจ้าคนอามหิ ต เค้าตอบถูกแล้วไปตีเค้าทามายยยย !
ติดตามข่าวสารได้ที่แฟนเพจ จักรพรรดิบรรพกาล ได้เลยน้าา
ตอนที่ 50 การเรี ยนการสอนที่โหดร้ายที่สุด (2)

388
สาหรับการเข้าใจในความลึกลับของบรรดาเหล่าคัมภีร์ระดับนักบุญ ในโลกนี้ไม่มีใคร
เทียบกับเขาได้ !
หลี่ฉีเย่ทุบตีเสี่ ยวเป่ ยไปกว่ายีส่ ิ บครั้ง จากนั้นนางก็ไม่สามารถยืนขึ้นมาได้อีก จนนอน
หอบหายใจอยูบ่ นพื้น เมื่อพบว่านางไม่สามารถจะยืนขึ้นได้อีกหลี่ฉีเย่จึงปล่อยนางไป
‛ ต่อไป ! ‛
หลี่ฉีเย่ช้ ีไปทั้งศิษย์คนอื่นๆ พร้อมด้วยรอยยิม้
‛ ปั ง!..ปัง!…ปั ง!…‛
ตอนนี้ เหล่าศิษย์ทุกคนล้วนได้รับความเดือดร้อนจากภัยพิบตั ิครั้งนี้ หลังจากนั้นพวก
เขาก็ลว้ นถูกทุบตีโดยหลี่ฉีเย่และนอนแผ่อยูบ่ นพื้น
หลังจากที่คากล่าวของเสี่ ยวเป่ ยกระตุน้ พวกเขา ขณะที่พวกเขาถูกหลี่ฉีเย่ทุบตี เหล่า
ศิษย์คนอื่นล้วนเฝ้ ามองการเคลื่อนไหวของหลี่ฉีเย่ แม้วา่ พวกเขาจะถูกทุบตีแต่พวกเขา
ก็ยงั จาทุกท่วงท่าเหล่านั้น
ตอนนี้พวกเขาแต่ละคนล้วนจะอยากรู ้ขอ้ บกพร่ องของการเคลื่อนไหวของพวกเขามาก
ขึ้น บางคนต้องการแก้ไขข้อบกพร่ อง พวกเขาล้วนเต็มใจให้หลี่ฉีเย่ทุบตี กับบางคน
พวกเขาต้องการรู ้จุดอ่อนของพวกเขาเพือ่ จะพัฒนาต่อไป..

389
แม้วา่ คาพูดของเสี่ ยวเป่ ยจะทาให้พวกเขาตระหนักได้ แต่ไม่ใช่ศิษย์ทุกคนที่จะได้รู้
ข้อบกพร่ องของตัวเองจากการแนะนาของหลี่ฉีเย่ ถึงแม้วา่ พวกเขาจะรู ้ขอ้ บกพร่ องของ
ตัวเอง แต่กย็ งั ไม่สามารถแก้ไขมันได้
ศิษย์คนอื่นๆไม่ได้โชคดีเช่นเสี่ ยวเป่ ย หลี่ฉีเย่ทาเพียงทุบตีพวกเขาโดยปราศจากการ
ชี้แนะใดๆ
สุ ดท้าย เหล่าศิษย์ที่อยากจะรู ้ขอ้ บกพร่ องของตัวเองนอนกองอยูบ่ นพื้นและหอบ
หายใจ หลี่ฉีเย่มองพวกเขาและกล่าวด้วยร้อยยิม้
‛ วันนี้สิ้นสุ ดแค่น้ ี ข้าจะให้เวลาพวกเจ้าสามวันเพื่อพักฟื้ น พวกเจ้าควรจะคิดถึงสิ่ ง
ต่างๆอย่างระมัดระวัง หวังว่าพวกเจ้าจะไม่ทาผิดเช่นเดิมอีก ‛
กล่าวเขาก็เดินจากไป
สามวันนั้นภายไปในพริ บตา หลี่ฉีเย่กลับมาปรากฏตัวบนสนามประลอง ของเกาะหยก
โบราณอีกครั้ง หลี่ฉีเย่จอ้ งมองไปยังศิษย์ท้ งั สามร้อยคนและเอ่ย
‛ เนื้อหาของบทเรี ยนวันนี้ยงั เป็ นเช่นเดิม ข้าจะยังคงทุบตีพวกเจ้า ‛
คากล่าวของหลี่ฉีเย่ทาให้ศิษย์หลายคนเปลี่ยนการแสดงออกของพวกเขา ศิษย์หลายคน
ยังกลัวการลงโทษของหลี่ฉีเย่และรสชาติของไม้เท้าทัณอสรพิษ ความเจ็บปวดเหล่านี้
ล้วนยากที่จะลืม
หลี่ฉีเย่กวาดตามองผ่านศิษย์ท้ งั สามร้อยคนและเริ่ มกล่าว

390
‛ พวกเจ้าต้องการจะออกมาเองหรื อว่าต้องการให้ขา้ เลือกขึ้นมาเชืดด ? ‛
‛ ข้าจะเป็ นคนแรกที่ข้ ึนไปสู ้กบั ศิษย์พี่เอง ! ‛
ทันทีที่หลี่ฉีเย่กล่าวเสร็ จ โหล่วเฟิ งฮัวก็กา้ วออกมา ครั้งนี้โหล่วเฟิ งฮัวไม่ออกมาเพื่อ
เพราะอยากเป็ นทัพหน้า ทว่าโหล่วเฟิ งฮัวครั้งนี้น้ นั แตกต่างออกไป
ความสามารถของโหล่วเฟิ งฮัวนั้นไม่ได้เลวร้าย ภายในศิษย์ท้ งั สามร้อยคน
ความสามารถของเขาอาจจะนับได้วา่ ไปอันดับหนึ่งหรื ออันดับสอง แม้วา่ การบ่มเพาะ
ของเขาจะไม่ได้สูง แต่เขาก็เต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ
เมื่อครั้งแรกที่หลี่ฉีเย่มาถึง เขาไม่ตอ้ งการเด็กหนุ่มคนนี้ ความจริ งแม้วา่ หลังจากที่ถูก
ทุบตีโดยไม้เท้าทัณอสรพิษ เขาก็ยงั ไม่อยากเชื่อฟัง จนกระทั้งเขาได้รับลูกเตะของหลี่ฉี
เย่ กระดูกในร่ างของเขาแตกหักเกือบทั้งหมด นี้ทาให้เขาได้สติ
แม้วา่ โหล่วเฟิ งฮัวจะหยิง่ ยโสแต่เขาไม่ใช่คนโง่ ลูกเตะของหลี่ฉีเย่ได้เหยียบย่าทาลาย
ความภาคภูมิใจและกระดูกของเขาไปพร้อมกัน อานาจของลูกเตะนั้นทาให้โหล่วเฟิ ง
ฮัวรู ้วา่ หลี่ฉีเย่เป็ นคนที่น่ากลัวขนาดไหน
หลังจากนั้นโหล่วฟิ งฮัวตระหนักได้วา่ หลี่ฉีเย่ไม่ได้เป็ นขยะอย่างในข่าวลือ
โดยเฉพาะอย่างยิง่ หลักจากคาพูดของเสี่ ยวเป่ ยทาให้ศิษย์ทุกคนตะลึง หลังจากนั้นศิษย์
แต่ละคนล้วนศึกษาท่วงท่าและการสัง่ สอนของหลี่ฉีเย่อย่างรอบคอบ เพียงหนึ่ง
ประโยคก็ทาให้พวกเขาตื่นจากฝันร้าย ถูกทุบตีโดยหลี่ฉีเย่แม้วา่ ศิษย์ส่วนใหญ่จะได้รับ

391
ความทุกข์ทรมานเป็ นเวลาตลอดสามวัน แต่มนั ทาให้ดวงตาของพวงเขาเปิ ดกว้าง ศิษย์
หลายคนจ้องมองการทุบตีของหลี่ฉีเย่อย่างระมัดระวัง และพบข้อบกพร่ องของพวก
เขา
โดยเฉพาะเมื่อข้อบกพร่ องเหล่านี้มาพร้อมกับความเจ็บปวด ทาให้เหล่าศิษย์จาพวกมัน
ได้เป็ นอย่างดี
โดวยการที่ความสามารถของโหล่วเฟิ งฮัวไม่ได้เลวร้าย และเนื่องจากคาพูดของเสี่ ยว
เป่ ย ช่วงเวลาสามวันที่ผา่ นมาเขาได้คิดเกี่ยวกับมันและได้รับประโยชน์จากมันไม่นอ้ ย
ทันใดนั้นเขาก็เข้าใจความตั้งใจอันดีของหลี่ฉีเย่ ความคิดของเขาที่มีต่อหลี่ฉีเย่ได้
เปลี่ยนไปทันที่
หลี่ฉีเย่ยมิ้ ให้โหล่วเฟิ งฮัวและกล่าวเสี ยงเบา
‛ แม้วา่ เจ้าจะหยิง่ ยโสและมัน่ ใจในตัวเองขนาดไหน อย่างน้อยก็ดูเหมือนเจ้าจะไม่ได้
โง่จนแก้ไขไม่ได้ ‛
ทันใดนั้นใบหน้าของโหล่วเฟิ งฮัวก็แดงขึ้น ก่อนจะนามือมาประสานด้านหน้า ก้ม
ศรี ษะและกล่าว
‛ ได้โปรดอภัยให้กบั ความผิดพลาดของข้าด้วยศิษย์พี่ ! ‛
เวลานี้โหล่วเฟิ งฮัวกล่าวอย่างจริ งจัง
‛ เข้ามาได้แล้ว ‛

392
หลี่ฉีเย่ไม่ได้กล่าวอะไรไร้สาระอีกเขา เพียงหยิบไม้เท้าทัณอสรพิษออกมา
‛ ศิษย์พรี่ ับมือ..‛
โหล่วเฟิ งฮัวตวาดลัน่ หลังจากนั้นก็เขาตวาดเสี ยงยาว ร่ างกายของเขาเคลื่อนไหวไป
ข้างหน้าอย่างรวดเร็ ว ร่ างกายของเขาว่องไวดุจนกอินทรี ท่าร่ างของเขาสง่าราวกับ
มังกร การเคลื่อนไหวของเขาเร็ วขึ้นและเร็ วรุ นแรงขึ้น
‛ ปั ง ! ‛
ทักษะของโหล่วเฟิ งฮัวเริ่ มต้น ทว่าทันใดนั้นไม้เท้าทัณอสรพิษก็ถูกฝาดลงมาอย่าง
รวดเร็ ว เมื่อมันกระทบใบหน้าของเขา สายตาของเขาเต็มไปด้วยดาวสี เหลืองหมุนวน
น้าตาเริ่ มไหลออกมา
หลี่ฉีเย่แสดงให้เห็นว่าการเคลื่อนไหวครั้งนี้น้ นั ปราศจากความเมตตา หนึ่งการฝาด ทา
ให้โหล่วเฟิ งฮัวมึนงงจนไม่สามารถบอกทิศทางได้ เมื่อได้ฟาดไม้เท้าลงไปหลี่ฉีเย่กเ็ อ่ย
‛ การต่อสู ้ในสนามจริ งนั้นคือการหลีกเลี่ยงสายฟ้ าและเปลวไฟ หากเจ้ารอดศัตรู ของ
เจ้าก็จะตาย ระหว่างแต่ละทักษะมันจะดีที่สุดหากฆ่าได้ในหนึ่งท่วงท่า การต่อสูใ้ น
สนามจริ งไม่ใช้การแสดงละครลิง ทักษะที่สวยงามแต่ไร้ประโยชน์ลว้ นไม่ตา่ งอะไร
กับกองขี้หมา ! ‛
‛ ท่าร่ าง ‘ มังกรร่ อนเหยีย่ วสะบัดปี ก ‘ ภายใต้คาว่ามังกรมันหมายถึงการฆ่า มันไม่มี
การเคลื่อนไหวที่เปล่าประโยชน์และไม่จาเป็ น ! ‛

393
หลี่ฉีเย่ฝาดมันอีกครั้งไปยังร่ างกายของโหล่วเฟิ งฮัวและเอ่ย
‛ เจ้ากล่าวว่าตัวเองนั้นเป็ นคนฉลาด แต่การเคลื่อนไหวครั้งนี้เริ่ มจากรู ปแบบหนึ่งไป
ยังอีกรู ปแบบหนึ่งมันดูเหมือนจะลึกซึ้ ง ทว่ามันกลับสะเปะสะปะราวกับงูเลื้อยและทา
ให้การเคลื่อนไหวของเจ้านั้นบกพร่ อง !‛
โหล่วเฟิ งฮัวเคลื่อนไหวได้ดีข้ ึน หลังจากคาพูดของหลี่ฉีเย่ ทันใดนั้นเขาก็เปลี่ยนทักษะ
การเคลื่อนไหวมันเต็มไปด้วยความกล้าหาญและเที่ยงตรงราวกับต้นไม้ใหญ่ !
‛ การเคลื่อนไหวครั้งนี้กไ็ ม่ได้เลวร้ายนัก ยากที่จะจู่โจมแต่งา่ ยจะที่จะแตกหัก มันเป็ น
การผสมกันระหว่างแข็งและอ่อน ‛
หลี่ฉีเย่ยงั คงพูดคุย แต่ไม้เท้าของเขาไม่เคยหยุดเคลื่อนไหว โดยปราศจากความเมตตา
ไม้เท้าของเขาฟาดไปที่หน้าของโหล่วเฟิ งฮัวจนจมูกเขาบวมโต
‛ ตูม!…ตูม!…ตูม! ‛
ทันใดนั้น โหล่วเฟิ งฮัวก็ถูกหลี่ฉีเย่ทุบตีอีกหลายครั้ง โดยปราศจากการต่อต้าน เขาได้
ลงไปนอนกองบนพื้นอย่างหมดแรงและไม่สามารถยืนขึ้นมาได้อีก
ถูกทุบตีอย่างรุ นแรงโดยไม้เท้าทัณอสรพิษ แม้เขาจะครวญครางด้วยความเจ็บปวดแต่
หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความสุ ข การทุบตีครั้งนี้ไม่ได้เสี ยเปล่า มันยังมีผลสาเร็ จให้
ชายหนุ่มเก็บเกี่ยว
‛ คนต่อไป ! ‛

394
หลี่ฉีเย่โยนโหล่วเฟิ งฮัวลงไปที่พ้นื ด้านล่างอย่างโหดร้ายและกล่าวกับศิษย์คนอื่นๆ
‛ ปั ง ! ‛
สุ ดท้าย มีศิษย์คนหนึ่งที่ยนื อยูข่ า้ งโหล่วเฟิ งฮัวเดินออกมาอย่างช้าๆ ทว่าหลังจากเขา
เดินออกมาเพียงก้าวเดียว ไม้เท้าทัณอสรพิษก็ถูกหวดไปที่ขาของเขา จนทาให้เขาล้ม
ลง
‛ เจ้าเกิดเป็ นหอยทากหรื ออย่างไร ! ‛
หลี่ฉีเย่ไม่ได้กระพริ บตา การจู่โจมอื่นๆกาลังตาม ศิษย์คนนั้นทาได้เพียงกลิ้งหลบไป
ตามพื้นไปอีกด้าน ในที่สุดเขาก็หนีสาเร็ จ
‛ ตูม!…ตูม!…ตูม! ‛
ทว่าหลังจากไม่ถึงหนึ่งลมหายใจเมื่อเขากาลังลุกขึ้น ไม้เท้าทัณอสรพิษก็ฝาดมาที่หน้า
ของเขาจนทาให้มนั ปูดบวม ภายใต้การไล่ตามของไม้เท้าทัณอสรพิษเขาเคลื่อนไหว
ต่อไปอีกสิ บครั้ง ทว่าการเคลื่อนไหวเหล่านั้นล้วนดีข้ ึนหลังจากหลี่ฉีเย่ช้ ีแนะ
ครึ่ งวันต่อมาหลี่ฉีเย่ได้เสร็ จสิ้ นการสัง่ สอนศิษย์ท้ งั สามร้อยคน คราวนี้มนั ใช้เวลานาน
เมื่อเทียบกับวันที่ผา่ นๆมา ทุกครั้งที่เหล่าศิษย์พา่ ยแพ้ หลี่ฉีเย่จะชี้ให้เห็นถึงจุดบกพร่ อง
ในทักษะของพวกเขา
ต่อหน้าศิษย์คนใดก็ตามหลี่ฉีเย่ไม่เคยแสดงความเมตตา เขาทุบตีจนกระทั้งเหล่าศิษย์
นั้นไม่สามารถจะยืนขึ้นมาได้อีก ใน ในขณะเดียวกับเหล่าศิษย์ตา่ งพึมพาเสี ยงเบากับ

395
ความทรมานดังกล่าว ทว่าแม้ศิษย์หลายคนจะเต็มไปด้วยความเจ็บปวด หลายคนกับ
สามารถเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ที่ดี การถูกทุบตีเหล่านี้ไม่ใช่เรื่ องไร้สาระอีกแล้ว !
หลายวันผ่าน แต่ละวันหลี่ฉีเย่จะทาการทุบตีเหล่าศิษย์ท้ งั สามร้อยคนแบบหนึ่งต่อหนึ่ง
ทว่าเหล่าศิษย์ไม่แสดงอาการอิดออดใดๆ พวกเขาต่างมีความสุ ขหลังจากได้รับความ
พ่ายแพ้ แม้วา่ หลี่ฉีเย่จะไม่ได้แสดงความปราณี ใดๆออกมา แม้วา่ จะมีอาการเจ็บปวด
ขนาดหนัก แต่ผลลัพธ์ของมันล้วนคุม้ ค่ายิง่
การเรี ยนการสอนของหลี่ฉีเย่ทิ้งความประทับใจไว้ให้กบั ศิษย์ท้ งั สามร้อยคน เมื่อถูกห
ลี่ฉีเย่ทุบตีอย่างโหดเหี้ ยม แม้วา่ พวกเขาจะไม่อยากจดจาข้อบกพร่ องเหล่านั้นก็คงเป็ น
เรื่ องยากแล้ว ใช้ความเจ็บปวดเพื่อที่จะเรี ยนรู ้ นี้เป็ นความประทับใจที่ยงั่ ยืน
แม้วา่ วิธีการสอนของหลี่ฉีเย่น้ นั จะดูโหดร้าย แต่ศิษย์แต่ละคนล้วนได้รับผลประโยชน์
ที่ดี สาหรับเหล่าศิษย์ไม่เพียงแต่เขาจะแก้ไขข้อบกพร่ องของตัวเอง พวกเขายังได้
เรี ยนรู ้ถึงความลึกซึ้ งที่แท้จริ งของทักษะของพวกเขาอีกด้วย เมื่อเทียบกับการบ่มเพาะที่
บกพร่ องก่อนหน้า การถูกทุบตีเช่นนี้ราวกับทาให้พวกเขาพบกับต้นแบบที่แท้จริ ง
ภายในเวลาไม่นาน ศิษย์หลายคนมีความก้าวหน้าอย่างชัดเจน โดยเฉพาะเหล่าศิษย์ที่มี
ความสามารถอยูแ่ ล้วเช่นโหล่วเฟิ งฮัว ความก้าวหน้าของเขาเด่นชัดมากยิง่ ขึ้น ภายใต้
การปลุกปั้ นของหลี่ฉีเย่ โหล่วเฟิ งฮัวค้นพบเส้นทางการบ่มเพาะของเขา ภายในเวลา
สัน่ ๆทุกทักษะ ทุกท่าทางของเขาได้เติบโตอย่างระมัดระวังและมัน่ คงเพื่อที่จะก้าวไป
ยังจุดสูงสุ ด

396
แม้วา่ การสอนของหลี่ฉีเย่จะโหดร้ายขนาดไหน แต่ความรู ้แจ้งในคัมภีร์ระดับนักบุญ
ศิษย์ทุกคนล้วนได้รับประโยชน์ที่เกิดคาด !
เมื่อการสอนของหลี่ฉีเย่เป็ นไปอย่างตั้งใจ ความขับข้องใจของเหล่าศิษย์ลว้ นหายไป
กระทั้งผูค้ ุมกฏโจ่วก็ไม่เคยสอนพวกเขาเช่นนี้ ส่ วนใหญ่เขาจะเรี ยกให้ทุกคนไปรวมยัง
ห้องหนึ่ง และสอนตามที่เขาได้รับมอบหมาย ไม่วา่ ศิษย์แต่ละคนจะเรี ยนรู ้ได้มาก
ขนาดไหนนั้นเป็ นเรื่ องของพวกเขาเอง
ศิษย์ท้ งั สามร้อยคนล้วนมีวิธีการที่แตกต่างกัน และการรับรู ้ที่แตกต่างกัน แม้วา่ พวกเขา
จะปลูกฝังด้วยวิธีการเดียวกันหรื อทักษะเดียวกัน ผลของมันก็ยงั ต่างกัน นี้เป็ นเหตุวา่
ทาไมระหว่างการบ่มเพาะถึงได้เกิดข้อบกพร่ อง สิ่ งที่แปลกประหลาดคือศิษย์บางคน
ยังคงบ่มเพาะแม้วา่ จะบกพร่ อง
ตอนนี้ดว้ ยการเรี ยนการสอนของหลี่ฉีเย่ ที่ช้ ีให้ศิษย์แต่ละคนนั้นเห็นข้อบกพร่ องและ
แก้ไขมัน เหล่าศิษย์แต่ละคนเริ่ มมีทิศทางที่ชดั เจนสาหรับการบ่มเพาะ เกี่ยวกับเหล่า
ทักษะพวกเขาเข้าใจมันอย่างลึกซึ้ ง
ดังนั้น ภายในเวลาไม่กี่วนั ด้วยการศึกษาถึงทักษะเหล่านั้น ศิษย์หลายคนเริ่ มเห็น
เส้นทางของพวกเขา บางคนกระทั้งก้าวไปยังเส้นทางนั้นแล้ว ! นี้เป็ นเรื่ องน่าตื่นเต้น
สาหรับเหล่าศิษย์ท้ งั สามร้อยคน ภายในเวลาสั้นๆด้วยคาแนะนาของหลี่ฉีเย่ พวกเขา
กระทัง่ รู ้มากกว่าการศึกษาที่ได้รับมาตลอดสองหรื อสามปี !

397
–––––––––––––––––––––––––––––––––—–––––––––––
–––––
#โถ่ววไงเล่า สอนไปอีกสักพัก ตั้งกองทัพแล้วอีกไม่นานก็ยดึ นิกาย ฮี่ๆ
ติดตามข่าวสารได้ที่แฟนเพจ จักรพรรดิบรรพกาล ได้เลยค่า

398
ตอนที่ 51 การสอนจากผูเ้ ป็ นอมตะนั้นดีเช่นนี้เอง (1)
เวลา เดียวกันขณะที่หลี่ฉีเย่กาลังฝึ กสอนอยูท่ ี่เกาะหยกโบราณ เหล่าคนระดับสู งใน
นิกายกายานโบราณมีการประชุมลับ ความจริ งมีเพียงเหล่าหกอาวุโสที่มาเข้าร่ วมการ
ประชุมครั้งนี้
การประชุมนี้ถกู จัดขึ้นโดยผูอ้ าวุโสหนึ่ง เขานัง่ อยูบ่ นหัวโต๊ะกวาดผ่านผูอ้ าวุโสทั้งห้า
และเอ่ยเสี ยงเรี ยบ
‛ พี่นอ้ งทั้งห้า วันนี้พวกเราจะกล่าวถึงโอสถระดับราชัน ‛
เมื่อ อาวุโสหนึ่งกล่าวจบ เหล่าผูอ้ าวุโสทั้งหน้าต่างมองหน้ากันและกัน พวกเขากาลัง
ไตร่ ตรอง ภายในหกผูอ้ าวุโส ผูอ้ าวุโสหนึ่งมีความสามารถและระดับการบ่มเพาะอยู่
ในระดับสูงสุ ด
นอก จากนี้ผอู ้ าวุโสหนึ่งยังเป็ นศิษย์หลักของอดีตผูน้ านิกาย สถานะของผูอ้ าวุโสหนึ่ง
อาจจะกล่าวได้วา่ ไม่มีใครในนิกายกายานโบราณเทียบเท่า เขาได้ ทว่า ด้วยข่าวลือ
ภายในนิกายกายานโบราณ ผูน้ านิกายคนปั จจบุนซูหยงฮวา ก็เป็ นศิษย์ของอดีตผูน้ า
นิกาย ผูน้ าคนปั จจุบนั ของนิกายก็ยงั ถูกดูแลอย่างดีโดยอดีตผูน้ ิกายคนก่อนอีกด้วย
ทว่าเกี่ยวกับเรื่ องนี้เหล่าหกผูอ้ าวุโสล้วนไม่มีใครเก็บมาใส่ใจ

399
ภาย ในหกผูอ้ าวุโส ยกเว้นผูอ้ าวุโสเฉาซง ผูอ้ าวุโสที่เหลือทั้งสี่ ลว้ นไม่ตอ้ งการตา
แหน่งผูน้ านิกาย เพราะว่าพวกเขารู ้วา่ ด้วยตาแหน่งและสถานะนั้นพวกเขาล้วนไม่มี
คุณสมบัติ
ความจริ งเหล่าผูอ้ าวุโสทั้งสี่ ต่างเชื่อว่านอกจากผูอ้ าวุโสหนึ่งแล้วไม่มีใครมีคุณสมบัติ
เหมาะสมกับตาแหน่งผูน้ านิกายอีก
‛ พวกเราได้มีขอ้ ตกลงกับหลี่ฉีเย่ไว้ก่อนหน้านี้วา่ หากเขาประสบความสาเร็ จในการ
ผ่านการทดสอบของนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ พวกเราจะมอบโอสถระดับราชันให้
เขา ‛
ผูอ้ าวุโสกล่าวด้วยน้าเสี ยงนุ่มลึก
สี่ ผูอ้ าวุโสล้วนนิ่งเงียบ และมีเพียงเฉาซงเท่านั้นที่รู้สึกไม่พอใจ หลี่ฉีเย่มีความพันธ์กบั
นิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ ในอนาคตสิ่ งนี้จะส่ งผลกระทบกับศิษย์ของเขา เล้งชิเส้ง
ในการนัง่ ตาแหน่งผูน้ านิกาย
เฉา ซงมีแผนของเขาเอง แม้วา่ เขาจะไม่มีโอกาสได้ข้ ึนเป็ นผูน้ านิกาย แต่เขายังหวังว่า
ศิษย์ของเขาเล้งชิเส้งจะขึ้นยังตาแหน่งนั้นได้ ความจริ งเล้งชิเส้งไม่ได้ทาให้เขาผิดหวัง
นัก ทว่าสิ่ งที่ทาให้เฉาซงปวดร้าวที่สุดก็คือการที่อยูๆ่ หลี่ฉีเย่กป็ รากฏตัว ขึ้น
หาก หลี่ฉีเย่ได้แต่งงานกับหลี่ซ่วงเหยียนจริ งๆ และด้วยตาแหน่งของเขาที่เป็ นศิษย์
หลัก เฉาซงกลัวว่าเรื่ องที่เขาจะกลายเป็ นผูน้ านิกายนั้นยากที่จะหลีกเลี่ยง และตาแหน่ง

400
ของเขานั้นจะไม่มีใครสัน่ คลอนได้อีก แม้กระทั้งผูน้ านิกายคนปั จจุบนั ซูหยงฮวาก็
ตาม
ภายในหกผูอ้ าวุโส ผูอ้ าวุโสสี่ ผูอ้ าวุโสซาน ลูบเคราของเขาและเอ่ย
‛ เรื่ องนี้พวกเราได้ตกลงกันแล้ว หลี่ฉีเย่กป็ ระสบความสาเร็ จในส่ วนของเขา ดังนั้น
การหาโอสถระดับราชันเป็ นสิ่ งที่เราต้องทา ‛
ผู ้ อาวุโสซานเป็ นลาดับสี่ ในหกผูอ้ าวุโส และก่อนหน้านี้เขายังไม่ได้สนับสนุนหลี่ฉีเย่
แต่เหตุผลที่ทาไมเขานั้นได้กลับมาสนับสนุนหลี่ฉีเย่น้ นั ง่ายยิง่ นั้นเป็ นเพราะว่าศิษย์
ของเขาผูค้ ุม้ กันโม่
ผู ้ อาวุโสซานไม่ได้มีศิษย์เพียงคนเดียว จริ งๆแล้วภายในศิษย์ของเขาผูค้ ุม้ กันโม่ไม่ใช่
คนที่มีความสามารถมากนัก ผูค้ ุม้ กันโม่ระดับการบ่มเพาะของเขานั้นไม่ได้แย่นกั
ภายในเหล่าศิษย์ของเขา แต่ผคู ้ ุม้ กันโม่และศิษย์ของเขาหนานฮัวเอียน ด้วยธรรมชาติ
ของพวกเขานั้นต่างกันอย่างสมบูรณ์ ผูค้ มุ ้ กันโม่เป็ นคนสุ ขมุ และปราศจากการเข้า
สังคม นี้ทาให้ผโู ้ อวุโสซานคิดว่า ผูค้ ุม้ กันโม่คงไม่ได้รับการสื บทอดต่อจากเขา
ผู ้ อาวุโสซานคิดเกี่ยวกับการสนับสนุนศิษย์คนอื่นๆในอนาคต เพื่อจะมารับเก้าอี้ผู ้
อาวุโส ! ทว่าด้วยคาพูดเพียงประโยคเดียวของหลี่ฉีเย่ทุกสิ่ งทุกอย่างได้มีการเปลี่ยน
แปลง ! ด้วยคาพูดของเขาได้ทาให้ผคู ้ มุ ้ กันโม่และหนานฮัวเอียนได้กลายเป็ นทูต
ระหว่าง นิกายกายานโบราณและนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ เรื่ องของนิกายเก้าประตู

401
นักบุญปี ศาจไม่วา่ จะเป็ นเรื่ องของหัวหน้าผูค้ ุม้ กัน หยูฮ่ านหรื อเรื่ องอื่นๆ พวกเขาต้อง
ติดต่อผ่านผูค้ ุม้ กันโม่และหนานฮัวเอียน
ก่อน อื่นจะต้องรู ้วา่ สถานะของหยูฮ่ านในอาณาจักรโบราณนั้นสู งขนาดนไหน แม้กระ
ทั้งหกผูอ้ าวุโสยังไม่คุณสมบัติเพียง
พอที่จะติดต่อเขาโดยตรง แต่วา่ ตอนนี้เรื่ องใดๆล้วนต้องแจ้งผ่านผูค้ ุม้ กันโม่และหนาน
ฮัวเอียน ทันใดนั้นสถานะของผูค้ ุม้ กันโม่และหนานฮัวเอียนภายในนิกายกายาน
โบราณก็สูง ขึ้นอย่างมาก
ลูกศิษย์ของเขาและหลานศิษย์ของเขาล้วนได้รับผลประโยชน์ที่ยง่ิ ใหญ่ ดังนั้นเป็ น
ธรรมดาที่ผอู ้ าวุโสซานจะสนับสนุนหลี่ฉีเย่
‛ อย่างที่พี่นอ้ งทุกคนรู ้พวกเรายังมีโอสถระดับราชันอยูภ่ ายในนิกายของพวกเรา ‛
ผูอ้ าวุโสหนึ่งเอ่ย
เรื่ อง นี้ทาให้เหล่าผูอ้ าวุโสล้วนจมอยูใ่ นความคิด แต่หวั ใจของเฉาซงเต็มไปด้วยความ
เจ็บปวด โอสถระดับราชันถูกเก็บไว้ในนิกายกายานโบราณมาเป็ นเวลานาน มันถูกเก็บ
ไว้ต้ งั แต่สมัยอดีตผูน้ านิกายและยังไม่เคยถูกนาออกมาใช้
ความ จริ งผูอ้ าวุโสหนึ่งนั้นสร้างผลงานที่ดี และโอสถระดับราชันนี้เป็ นสิ่ งที่เขาได้รับ
ตอบแทน ทว่าผูอ้ าวุโสหนึ่งลังเลเพราะว่าเขาคิดว่าความสามารถของเขานั้นมาถึงขีด
จากัด สาหรับเขาหากใช้โอสถระดับราชันจะเป็ นการสู ญเปล่า

402
แม้แต่ศิษย์พหี่ นึ่งยังลังเลที่จะใช้พวกมัน ผูอ้ าวุโสคนอื่นๆก็ไม่มีเหตุลผใดๆที่จะใช้พวก
มัน
จาก ความคิดของเขา ภายในอนาคตหากมีศิษย์ที่มีเป็ นอัจฉริ ยะปรากฏตัวขึ้นในนิกาย
กายานโบราณ และศิษย์คนนั้นถูกเขายอมรับ เช่นนั้นโอสถระดับราชันจะถูกมอบให้
เขาอย่างไม่ตอ้ งสงสัย !
ปั จจุบนั โอสถระดับราชันเป็ นสัญญาที่มีต่อหลี่ฉีเย่ และมันก็เป็ นเรื่ องที่ตกลงโดยผู ้
อาวุโสหนึ่ง ผูอ้ าวุโสทั้งสี่ ลว้ นไม่ได้กล่าวอะไร แต่ใบหน้าของเฉาซงเริ่ มบิดเบี่ยว
เพราะเขาคิดว่าของชิ้นนี้จะถูกมอบให้ลกู ศิษย์ของเขาเล้งชิเส้ง
‛ ทว่าหลี่ฉีเย่ตอ้ งการเปลี่ยนจากโอสถระดับราชันเป็ นไขกระดูกของอสู รชั้นสูง ไข
กระดูกของกระทิงเหล็กอเวจี ‛
คาพูดเหล่านี้พึงถูกกล่าวออกมา เหล่าผูอ้ าวุโสทั้งสี่ กลายเป็ นตื่นตระหนก ผูอ้ สวุโสเซี ย
งเริ่ มกล่าวด้วยเหตุผล
‛ ศิษย์พี่ ไขกระดูกของกระทิงเหล็กอเวจีเป็ นนของหายาก ทุกๆคนรู ้วา่ ในตลาดราคา
ของมัน ไข กระดูกของกระทิงเหล็กอเวจีน้ นั สู งเทียมฟ้ า ! ไขกระดูกของอสู รระดับ
ราชันนี้ อย่างน้อยจะต้องมีอายุไม่ต่ากว่าหนึ่งแสนปี ข้าเกรงว่าคาขอนี้จะเป็ นการข่ม
เหงผูค้ นมากเกินไป ! ‛
ผูอ้ าวุโสหนึ่งพยักหน้าของเขาและกล่าว

403
‛ ข้าได้รับการติดต่อจากโรงประมูล พวกเขามีไข กระดูกของกระทิงเหล็กอเวจีอายุเก้า
หมื่นปี มันอาจจะกล่าวได้วา่ เป็ นใกล้เคียงกับระดับแสนปี พวกเขายินดีจะแลกเปลี่ยน
มันกับพวกเรา พวกเราต้องแลกกับหยกศักสิ ทธิ์ โบราณหนึ่งพันชิ้น ‛
‛ หยกศักสิ ทธิ์ โบราณหนึ่งพันชิ้น ? ‛
เมื่อได้ยนิ สิ่ งนี้ ผูอ้ าวุโสห้า ผูอ้ าวุโสโฉ่วกล่าวอย่างไม่พอใจ
‛ นี้กล่าวได้วา่ สิ่ งโตกาลังเปิ ดปากของมัน ด้วยหยกศักสิ ทธิ์ โบราณหนึ่งพันชิ้น พวกเรา
สามารถซื้ อไขกระดูกอสู รอายุสองแสนปี ได้ ! ‛
‛ ศิษย์พหี่ ลี่ฉีเย่คนนี้สมควรหักคอของเขาและโยนออกไปหมื่นไมล์ ‛
เฉาซงคว้าโอกาสที่หายากนี้และกล่าวอย่างจริ งจัง
‛ ที่น้ ีคือนิกายกายานโบราณ ไม่ใช่สถานที่ที่ต่อรองใดๆได้ เขาเป็ นเพียงศิษย์ในรุ่ นที่
สาม แต่เขาก็ยงั กล้าที่จะตั้งเงื่อนไขกับเรา นี้แสดงให้เห็นว่าเขาไม่มีความเคารพใดๆ !
เขากาลังดูถูกพวกเรามากเกินไป ! ‛
การแสดงออกของผูอ้ าวุโสหนึ่งเปลี่ยนแปลงหลังจากได้ยนิ คากล่าวของผูอ้ าวุโสสอง
เฉาซงยังกล่าวต่อ
‛ เรี ยนศิษย์พี่ พวกเราทั้งหมดล้วนรู ้ดีวา่ โอสถระดับราชันนั้นมีคา่ โอสถระดับราชันนี้
นั้นมีคา่ อย่างมากต่อศิษย์รุ่นที่สาม และยังเป็ นของสาคัญของนิกายกายานโบราณของ
พวกเรา แต่เขากล้าที่จะนามันมาต่อรอง…‛

404
‛ นอกจากนี้ ตัวตนของหลี่ฉีเย่น้ นั ยังไม่ชดั เจน อาจจะกล่าวได้วา่ เขาเป็ นสายลับ ! เรา
กาลังให้ส่ิ งล้าค่ากับคนที่ตอ้ งสงสัยว่าเป็ นสายลับ นี้ไม่ใช่การโยนเนื้อเขาปากสิ งโตหรื
อย่างไร ? หากเราจ่ายหยก ศักสิ ทธิ์ โบราณหนึ่งพันชิ้นออกไป นิกายกายานโบราณของ
พวกเราจะสู ญเสี ยอย่างนัก ใครจะบอกได้วา่ ในอนาคตหลี่ฉีเย่จะไม่ละทิ้งพวกเรา
หลังจากรับผลประโยชน์ท้ งั หมด ! ‛
นี้เป็ นโอกาสที่หายากสาหรับเฉาซง เขาต้องการที่โน้มน้าวให้เหล่าผูอ้ าวุโสทั้งสี่
ปฏิเสธการยกโอสถระดับราชันให้หลี่ฉีเย่
ผูอ้ าสุ โสลาดับหก ผูอ้ าวุโสหวู่ เขายังอดไม่ได้ที่จะพยามโน้มนาวผูอ้ าวุโสหนึ่ง
‛ ศิษย์พี่ พวกเราให้ของล้าค่าของนิกายกายานโบรษณเช่นโอสถระดับราชัน ในฐานะ
ศิษย์รุ่นที่สามหลี่ฉีเย่ควรจะตระหนักถึงเรื่ องนี้ ! นอกจากนี้ศิษย์พี่ยงั กล่าวอย่างชัดเจน
ภายในนิกายของพวกเราหยกศักสิ ทธิ์ โบราณนั้นเหลือไม่มากนัก หากครั้งนี้เราจ่าย
หยกศักสิ ทธิ์ โบราณหนึ่งพันชิ้นออกไป มันจะไม่ใช่เรื่ องเล็กน้อยอีกต่อไป ‛
ผู ้ อาวุโสคนอื่นอดไม่ได้ที่จะจ้องมองไปยังผูอ้ าวุโสหนึ่ง ถึงแม้วา่ พวกเขาจะไม่ได้พดู
อะไรมุมของพวกเขาล้วนชัดเจน เห็นฉากนี้เฉาซงมีความสุ ข หากเรื่ องนี้ถูกตัดสิ้ น หลี่
ฉี เย่อาจจะไม่ได้รับโอสถระดับราชันอีกต่อไป
‛ หยกศักสิ ทธิ์ โบราณหนึ่งพันชิ้น นี้ไม่คุม้ ค่า ‛
ผูอ้ าวุโสสามกล่าว

405
ปฏิเสธ ไม่ได้วา่ ในบรรดาสี่ ผอู ้ าวุโส เขาเคารพผูอ้ าวุโสหนึ่งเป็ นอย่างมาก สถานะของ
ผูอ้ าวุโสหนึ่งในใจของผูอ้ าวุโสสามไม่มีใครสามารถสัน่ คลอนได้
ทว่า หลายปี ที่ผา่ นมา มีหลายอย่างเปลี่ยนไป จนถึงตอนนี้ผอู ้ าวุโสทั้งหมดหวังให้ผู ้
อาวุโสหนึ่งครอบครองนิกายกายานโบราณ ภายในใจของพวกเขาล้วนปฏิเสธผูน้ า
นิกายคนปัจจุบนั ซูหยงฮวา ! ผูน้ านิกายในใจของพวกเขาคือผูอ้ าวุโสหนึ่ง
ทว่า ผูอ้ าวุโสหนึ่งกลับไม่เคยเผยให้เห็นความทะเยอทะยานของเขา เมื่อเวลาผ่านไปผู ้
อาวุโสคนอื่นๆเริ่ มจะผิดหวัง โดยเฉพาะอย่างยิง่ ในปี ที่ผา่ นมา ผูอ้ าวุโสหนึ่งนั้นเต็มไป
ด้วยความท้อแท้ไม่ได้เต็มไปด้วยกลิ่นอายที่กล้าหาญ เหมือนตอนเขาเริ่ มเข้ามานิกาย
มา นี้ทาให้เหล่าผูอ้ าวุโสหวัน่ ไหว
ใน ทางตรงกันข้าม เฉาซงนั้นไม่เคยยอมแพ้ต่อตาแหน่งผูน้ านิกาย อีกทั้งเฉาซงนั้นมี
ความใกล้ชิดกับที่ปรึ กษาของนิกาย ภายในหัวใจของเหล่าผูอ้ าวุโสเฉาซงนั้นไม่
เหมาะสมกับตาแหน่งผูน้ านิกาย ทว่าหากให้พวกเขาเลือกระหว่างเฉาซงและซูหยงฮวา
พวกเขายังเกิดความลังเล
โดยเฉพาะอย่างยิง่ ครั้งล่าสุ ด เมื่อเฉาซงกล่าวถึงเรื่ องของการเป็ นผูน้ านิกายขึ้นมาอีก
ครั้ง หัวใจของเหล่าผูอ้ าวุโสเริ่ มสัน่ คลอน
วันนี้ เมื่อผูอ้ าวุโสหนึ่งนาเรื่ องนี้ข้ ึนมาพูด เฉาซงแสดงให้เห็นจุดยืนของเขานี้ทาให้
เหล่าผูอ้ าวุโสคิดทบทวนอีกครั้ง

406
เพียง มือเฉาซงแสดงออกถึงความทะเยอทะยาน สายตาของผูอ้ าวุโสหนึ่งเปลี่ยนเป็ นดุ
ร้าย ออร่ าที่ทรงอานาจกระจายออกมากดดันผูอ้ าวุโสคนอื่นๆ จากนั้นเสื้ อผ้าของเขาก็
เริ่ มปริ แตก ตอนนี้ราวกับผูอ้ าวุโสหนึ่งกลายเป็ นอีกคนหนึ่ง วงแหวนชีวิตของเขา
ปรากฏขึ้นมาด้านหลังด้วยแสงที่สาดออกมา กลิ่ยอายของอานาจที่มากล้นก็ทะลัก
ออกมา ! นี้เป็ นพลังอานาจของระดับหลอมวิญญาณ !
ผู ้ อาวุโสหนึ่งในที่สุดเขาก็สามารถก้าวเข้าสู่ ระดับหลอมวิญญาณ ภายในหกผูอ้ าวุโส
เขาเป็ นคนที่อยูใ่ นนิ กายมานานที่สุด และระดับการบ่มเพาะของเขานั้นลึกซึ้ งที่สุด
ทันใดนั้นเขาก็พยามกดดันเหล่าผูอ้ าวุโสที่เหลือ นี้ทาให้ผอู ้ าวุโสที่เหลือตกตะลึงและ
รู ้สึกถูกบดขยี้
สุ ดท้ายผูอ้ าวุโสหนึ่งก็เปิ ดปากของเขาและกล่าว
‛ สิ่ งที่พวกท่านนั้นกล่าวนับว่ามีเหตุผล ทว่าพวกท่านควรจะรู ้ถึงสถานการณ์ตรงหน้า
นิกายเก้านักบุญปี ศาจสาหรับพวกเรานิกายกายานโบราณแล้วนับว่ามีความสาคัญ
อย่างมาก ! หลี่ฉีเย่ หากปราศจากเขาพวกเราก็จะไม่มีนิกายเก้าประตูหนักบุญปี ศาจ
หนุนหลัง ! นี้คือเหตุผลที่วา่ ทาไมข้าถึงเรี ยกพวกท่านมาที่น้ ีและหวังว่าพวกท่านจะ
เห็น ด้วยกับเรื่ องนี้ ! ‛
––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
#เมื่อไหร่ นา้ า เมื่อไหร่ จะฆ่าผูอ้ าวุโสที่เหลือทิ้งไปซะที หงุดหงิดด หึ่ ยยย

407
ติดตามข่าวสารได้ที่แฟนเพจ จักรพรรดิบรรพกาล ได้เลยน้า
ตอนที่ 52 การสอนจากผูเ้ ป็ นอมตะนั้นดีเช่นนี้เอง (2)
คา พูดของผูอ้ าวุโสหนึ่งเวลานี้เต็มไปด้วยอานาจและความน่าเกรงขาม และเมื่อคา
เหล่านี้ถูกล่าวออกมาไม่ที่ทางที่เหล่าผูอ้ าวุโสคนอื่นๆจะไม่เห็น ด้วย
กลิ่น อายของผูอ้ าวุโสหนึ่งทันในนั้นก็กลายเป็ นดุร้ายราวกับสัตว์ป่า เพียงพริ บตาหัวใจ
ของเหล่าผูอ้ าวุโส แม้กระทั้งเฉาซงยังสัน่ สะท้าน !
การ สนับสนุนที่ผอู ้ าวุโสทั้งสี่ มีให้ตอ่ ผูอ้ าวุโสหนึ่งนั้น ถูกบัน่ ทอนตอดลระยะเวลา
สองสามปี ที่ผา่ นมา ทว่าวันนี้ ยามเมื่อผูอ้ าวุโสหนึ่งทันใดนั้นก็ปลดปล่อยกลิ่ยอายที่น่า
กลัวและทรงอานาจ มันทาให้หวั ใจของเหล่าผูอ้ าวุโสทั้งสี่ สัน่ คลอนและกลับมาคิด
เกี่ยวกับการ สนับสนุนเขาอีกครั้ง ผูอ้ าวุโสหนึ่งเป็ นคนที่ตดั สิ นใจเรื่ องสาคัญทั้งหมด
ในนิกายกายานโบราณ และปี นั้นยามเมื่อผูอ้ าวุโสเข้ามากลิ่นอายของเขาก็เป็ นเช่นนี้
การ แสดงออกของเฉาซงกลายเป็ นบูดเบี้ยว ช่วงหลายปี ที่ผา่ นมาความทะเยอทะยาน
ของเขาที่มีต่อตาแหน่งผูน้ านิกายไม่ได้ ลดลง ทว่าตอนนั้นผูอ้ าวุโสหนึ่งกาลังตกต่า นี้
ทาให้เฉาซงไม่เห็นเขาอยูใ่ นสายตา หลังจากนั้นเขาก็ไม่ได้กงั วลกับผูอ้ าวุโสหนึ่งอีก
เลย ! หากเขาได้ตาแหน่งผูน้ านิกาย ผูอ้ าวุโสหนึ่งก็ไม่ใช่ศตั รู ของเขาอีกต่อไป
ทว่า ตอนนี้จู่ๆผูอ้ าวุโสหนึ่งก็เริ่ มแสดงความน่าเกรงขามออกมา เฉาซงทันใดนั้นก็
ตระหนักได้วา่ ชายคนนี้ยงั เเป็ นเสาหลักของนิกายกายานโบราณ อยู่ !

408
‛ หากศิษย์พี่น้ นั คิดว่าหลี่ฉีเย่น้ นั เหมาะสม ข้าจะสนับสนุนการตัดสิ นใจของศิษย์พี่ ‛
สุ ดท้ายผูอ้ าวุโสซาน อาจารย์ของผูค้ ุม้ กันโม่ ก็แสดงความคิดเห็นของเขา
ผูอ้ าวุโสสามเงียบไปครู่ หนึ่งจากนั้นก็เริ่ มกล่าวมุมมองของเขา
‛ หากศิษย์พมี่ น่ั ใจว่าหลี่ฉีเย่เป็ นคนที่เหมาะสม เช่นนั้นก็แล้วกันเถอะ หวังว่าเขาจะไม่
ทรยศต่อความเชื่อใจของท่าน ‛
คาพูดเหล่านี้ไม่ตอ้ งสงสัยว่าเป็ นการสนับสนุนความคิดของผูอ้ าวุโสหนึ่ง
ผูอ้ าวุโสห้าใคร่ ครวญทุกอย่างอย่างรอบคอบก่อนจะเอ่ยออกมา
‛ ตอนนี้ขา้ เห็นด้วยกับการตัดสิ นใจของศิษย์พี่ ‛
พริ บ ตานั้นผูอ้ าวุโสทั้งสี่ กเ็ ห็นด้วยกับการตัดสิ นใจนี้ การตัดสิ นใจเช่นนี้ไม่ใช่เพราะห
ลี่ฉีเย่ แต่เป็ นเพราะผูอ้ าวุโสหนึ่ง ความหวังของเหล่าสี่ ผอู ้ าวุโสลุกโชนอีกครั้ง พวกเขา
หวังว่าผูอ้ าวุโสหนึ่งจะเป็ นคนแบกรับภาระและชักนานิกายกายานโบราณ
ก่อน หน้านี้เฉาซงมีการคิดเล็กๆน้อยๆภายในจิตใจ คิดว่าจะทาเช่นไรไม่ให้หลี่ฉีเย่
ได้รับโอสถระดับราชัน ทว่าไม่กี่ลมหายใจแผนการทั้งหมดของเขาก็พงั ทลาย มันทา
ให้เฉาซงตกใจและมายืนอยูใ่ นจุดที่ไม่สามารถยอมรับความจริ งได้
ที่ เกาะหยกโบราณหลี่ฉีเย่ทุบตีศิษย์ท้ งั สามร้อยคนมามากกว่าสิ บวันแล้ว จากนั้นเขาก็
กล่าวสอนการบ่มเพาะและแก้ไขข้อบกพร่ องของเหล่าศิษย์

409
จน ตอนนี้เหล่าศิษย์ท้ งั สามร้อยคนภายในเกาะหยกโบราณล้วนเชื่อฟังคาพูดของหลี่ฉี
เย่ท้ งั ภายนอกและภายใน กระทั้งโหล่วเฟิ งฮัวคนที่ต่อต้านหลี่ฉีเย่ตอนแรกยังเชื่อฟังคา
พูดของหลี่ฉี เย่และทบทวนมันตลอดเวลา
เสี่ ยว เป่ ยกลายเป็ นศิษย์พี่ใหญ่ของศิษย์ท้งั สามร้อยคน เสี่ ยวเป่ ยนั้นอายุมากกว่าหลี่ฉีเย่
ไม่ใช่นอ้ ย แต่นางเป็ นคนขี้อายและขาดความมัน่ ใจ ภายใต้การฝึ กฝนราวกับปี ศาจ
ภายในสิ บวันที่ผา่ นมา หลี่ฉีเย่พยามที่จะขัดเกลาเสี่ ยวเป่ ยไม่เพียงแต่ทกั ษะที่บกพร่ อง
เขากระทั้งพยามยกระดับพลังจิตวิญญาณของนางให้สูงขึ้นด้วย
ภาย ในพริ บตาครึ่ งเดือนก็ผา่ นไปอย่างรวดเร็ ว วันนี้หลี่ฉีเย่ข้ นึ มายืนบนจุดสู งสุ ดของ
เขา ความจริ งวันนี้เขาไม่ได้มาคนเดียวหรื อมากับหนานฮัวเอียน ทว่าเขามากับหลี่ซ่วง
เหยียน
ความ จริ งแล้วนี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่หลี่ซ่วงเหยียนมากับหลี่ฉีเย่ที่เกาะหยกโบราณ ครั้ง
แรกที่นางมามันก็สร้างการสัน่ สะเทือนต่อศิษย์ท้ งั สามร้อยคน แน่นอนสาหรับศิษย์ที่
ยังไม่ได้ถูกยอมรับอย่างเป็ นทางการภายในนิกายกายาน โบราณ การพบกับเทพธิดาที่
เป็ นตานานดังหลี่ซ่วงเหยียนนั้นเป็ นเรื่ องยากจะเชื่อ
ลูก หลานของนิกายเก้านักบุญปี ศาจ เจ้าหญิงของอาณาจักรโบราณ ลูกรักโดย
ธรรมชาติของเหล่าสวรรค์ และอัจฉริ ยะด้านการบ่มเพาะ คายกย่องเหล่านี้กเ็ พียงพอ
แล้วที่จะทาให้เหล่าศิษย์น้ นั ตกใจ สาหรับศิษย์บางคนนั้น ตัวตนของหลี่ซ่วงเหยียนนั้น
สู งและสู งมากขึ้นยิง่ กว่าสวรรค์

410
ทว่า ภายใต้คาสัง่ ของหลี่ฉีเย่ หลี่ซ่วงเหยียนมาปรากฏตัวพร้อมกับหลี่ฉีเย่ที่เกาะหยก
โบราณบ่อยครั้ง ทาให้ศิษย์ท้ งั สามร้อยคนค่อยๆรับรู ้การมาของหลี่ซ่วงเหยียนเป็ นเรื่ อง
ปกติ
หลี่ ซ่วงเหยียนงุนงงกับการสอนที่โหดเหี้ ยมของหลี่ฉีเย่ ทว่าภายในไม่กี่วนั หลี่ฉีเย่ได้
ชี้ให้เห็นถึงทักษะที่ไม่สมบูรณ์และข้อ บกพร่ องของเหล่าศิษย์จนทาให้จิตใจของหลี่ซ่
วงเหยียนตกตะลึง !
นาง สามารถบอกได้วา่ ไม้เท้าทัณอสรพิษนั้นเป็ นสิ่ งของที่มีความลึกลับซ่อนอยู่ ทว่า
ด้วยไม้เท้าทัณอสรพิษมันไม่สามารถทาให้หลี่ฉีเย่ช้ ีขอ้ บกพร่ องของศิษย์ เหล่านั้นได้
แน่นอน ไม่ตอ้ งสงสัยเลยว่าหลี่ฉีเย่จะต้องรู ้ความจริ งที่ลึกลับเบื้องหลังทักษะ เหล่านี้
เป็ นอย่างดี
เหล่า ศิษย์ในเกาะหยกโบราณนั้นอาจจะฝึ กเพียงแค่คมั ภีร์นกั บุญระดับต่า ทว่าการที่จะ
เข้าใจความจริ งและความลึกลับของทักษะทั้งหมด มันเป็ นเรื่ องที่ง่ายเช่นนั้นรึ ?
นอก จากนี้ คัมภีร์ระดับนักบุญเหล่านี้ลว้ นเป็ นพื้นฐานการฝึ กฝนที่มาจากจักรพรรดิ
อมตะมิ นเหยิน แม้วา่ จะเป็ นคัมภีร์ที่ง่ายแต่มนั ก็เต็มไปด้วยความลึกลับและทรงพลัง
การเข้าใจพวกมันอย่างลึกซึ่ งย่อมไม่ใช่เรื่ องง่าย
ไม่ ต้องสงสัยเลยว่าปั จจุบนั หลี่ฉีเย่ไม่ได้ฝึกฝนคัมภีร์ระดับนักบุญเหล่านี้ทว่าเขากลับ
เข้าใจความลึก ซึ่ งและทรงพลังของพวกมันได้ ! เหตุการณ์ดงั กล่าวมาจากเด็กที่มีอายุ

411
เพียงสิ บสามปี เด็กหนุ่มผูม้ ี ร่ างกาย ชีวติ และพรสวรรค์ระดับมนุษย์ นี้มนั ยากที่เชื่อ
เกินไป !
หลี่ฉีเย่ที่อยูบ่ นยอดที่นง่ั สู งสุ ดกวาดมองไปที่เหล่าศิษย์และเอ่ย
‛ บทเรี ยนวันนี้ จะเป็ นการอธิ บายความลึกลับพื้นฐานของคัมภีร์ศีลาวิญญาณ มันเป็ น
หนึ่งในคัมภีร์พ้นื ฐานของนิกายกายานโบราณ และหนึ่งในสามของศิษย์ท้ งั หมดล้วน
ฝึ กฝนคัมภีร์น้ ี หากศิษย์คนไหนไม่ได้ฝึกคัมภีร์น้ ี สามารถเลือกที่จะไม่ฟังได้ ‛
‛ ศิษย์พ…
ี่ วันนี้ พวกเรา พวกเราจะไม่ถกู ทุบตี ? ‛
เสี่ ยวเป่ ยปัจจุบนั นางเป็ นดังหัวหน้าของศิษย์ท้ งั สามร้อยคน เมื่อได้ยนิ คากล่าวของหลี่
ฉี เย่ นางอดจะอุทานออกมาไม่ได้
หลี่ฉีเย่ฉีกยิม้ โง่งมให้เสี่ ยวเป่ ยและเอ่ยถาม
‛ อะไรกัน ต้องนี้พสี่ าวเสี่ ยวเสพติดการทุบตีเสี ยแล้ว ? หากวันหนึ่งท่านไม่ถูกทุบตี
ร่ างกายของท่านคงจะไม่สบายใช่หรื อไม่ ? ‛
‛ มะ..ไม่ใช่..‛
คาพูดของหลี่ฉีเย่ทาให้เสี่ ยวเป่ ยเขินอาย ใบหน้าของนางแดงก่าและส่ ายหัวทันที
ความ จริ ง เมื่อหลี่ฉีเย่เริ่ มสอน ศิษย์คนอื่นๆก็คาดคิดถึงการทุบตีเช่นกัน หลี่ฉีเย่ทุบตี
พวกเขาตลอดระยะเวลาสิ บวันที่ผา่ นมา ดังนั้นมันทาให้พวกเขาเกือบจะงุนงงเนื่ องจาก
ความเจ็บปวด

412
เมื่อ การบรรยายของเขาเริ่ มขึ้น ศิษย์ท้ งั สามร้อยคนไม่มีใครจากไปจากสนามประลอง
และพวกเขาตั้งใจฟังด้วยความสนใจ ปัจจุบนั ศิษย์ท้ งั สามร้อยคนล้วนเชื่อมัน่ ในตัวห
ลี่ฉีเย่อย่างลึกซึ้ ง หลี่ฉีเย่มีความสามารถที่จะชี้ให้เห็นข้อบกพร่ องในทักษะของพวกเขา
เมื่อเขาพูดถึงความซับซ้อนและลึกของคัมภีร์น้ ีน้ นั ว่านั้นไม่ใช่เรื่ องเปล่า ประโยชน์
ปั จ จุบนเหล่าศิษย์ลว้ นลืมไปแล้วว่าหลี่ฉีเย่เข้านิกายมาหลังพวกเขา ความสามารถของ
เขาไม่ได้แย่ และอายุของเขาก็ยงั เด็ก ก่อนที่พวกเขาจะรู ้ตวั หลี่ฉีเย่ได้กลายเป็ นศิษย์พี่
ใหญ่ภายในหัวใจของพวกเขา เป็ นศิษย์หลักของนิกายกายานโบราณอย่างแท้จริ ง
ขณะที่หลี่ฉีเย่น้ นั เริ่ มต้นบรรยาย ควมคิดของศิษย์ท้ งั สามร้อยคนนั้นก็กระจายไปจน
หมดสิ้ น พวกเขาใช้พลังงานทั้งหมดในการตั้งใจฟัง
ไม่ ต้องกล่าวถึงศิษย์ท้ งั สามร้อยคน กระทั้งหลี่ซ่วงเหยียนคนที่ถูกยกย่องว่าเป็ น
อัจฉริ ยะและยืนอยูข่ า้ งหลี่ฉี เย่ ยังต้องฟังอย่างตั้งใจ นางไม่สามารถออกจากอาการตก
ตะลึงได้เป็ นเวลานาน
คัมภีร์ ศิลาวิญญาณเป็ นหนึ่งในคัมภีร์พ้นื ฐานของนิกายกายานโบราณ มันสามารถ
ปรับแต่งชีวิตและพรสวรรค์และนั้นเป็ นวัตถุประสงค์ของคัมภีร์ระดับ นักบุญ มัน
ได้รับการตอบรับเป็ นอย่างดีในนิกายกายานโบราณ ความจริ งภายในนิกายกายาน
โบราณคัมภีร์น้ ีแทบจะไม่มีความลับใดๆที่ยงั ไม่ถูก เปิ ดเผย แม้กระทั้งในโลก
จักรพรรดิมนุษย์ เพราะว่าการฝึ กฝนนั้นเป็ นของธรรมดาเกินไป และเป็ นสิ่ งที่คมั ภีร์
ระดับนักบุญจาต้องมีอยูแ่ ล้ว

413
คัมภีร์น้ ีเป็ นคัมภีร์ธรรมดาสาหรับผูอ้ ยูใ่ นดินแดนตอนกลาง กระทั้งศิษย์ใหม่บางคนยัง
ดูถูกมัน
ทว่า คัมภีร์ที่ดูธรรมดานี้ ภายใต้คาพูดของหลี่ฉีเย่มนั ราวกับมีดอกไม้สวรรค์และสระ
น้าทิพย์กระจายออกไป ยังทั้งสี่ ทิศ หลี่ฉีเย่ใช้คาพูดที่เรี ยบเงียบอธิ บายถึงความลึกลับ
ซับซ้อนของมันและทาให้ ผูเ้ ริ่ มเข้าใจมันอย่างลึกซึ้ งยิง่ ขึ้น ด้วยคาพุดของเขามันทาให้
ผูค้ นล้วนมึนงงแล้วกับตกอยูใ่ นความโง่งมมานานแสนนาน
หาก มีคนอธิ บายถึงคัมภีร์ระดับสู งและกล่าวถึวความลึกลับของมันความทรงพลังที่
พวก เขาได้รับนั้นไม่น่าประหลาดใจ แต่วา่ บทเรี ยนวันนี้กลับเป็ นการอธิ บายคัมภีร์
ระดับนักบุญ คัมภีร์ศิลาวิญญาณ ภายใต้การพูดของหลี่ฉีเย่กลับทาให้พวกเขาเข้าใจการ
บ่มเพาะมากขึ้น
ความจริ งศีลาวิญญาณเป็ นหลักการที่ศิษย์ทุกคนต้องรู ้ แม้วา่ มันจะยังหยาบกระด่างอยู่
บ้างทว่ามันก็ยงั ฝังอยูใ่ นสายเลือดและความคิด ของพวกเขาตลอดเส้นทางแห่งการ
ฝึ กฝน
คัมภีร์ระดับนักบุญมีมาตั้งแต่ยคุ บรรพกาล ตอนนั้นมีเผ่าพันธ์นบั หมื่นที่พยามแสวงหา
หาคัมภีร์ที่แข็งแกร่ ง อาจจะกล่าวได้วา่ คัมภีร์ศิลา วิญญาณเป็ นหนึ่งในคัมภีร์ที่ทาให้
เกิดปราชญ์อมตะจานวนมาก สาหรับเผ่าพันธ์มนุษย์ ผูท้ ี่จะเริ่ มต้นการบ่มเพาะ แม้จะ
เพียงผิวเผินแต่คมั ภีร์นกั บุญนี้กท็ ี่วา่ เหมาะสมกับผูเ้ ริ่ มต้น คัมภีร์น้ ีเต็มไปด้วยความ
มัน่ คงและพริ้ วไหว มันเหมาะสมสาหรับการวางพื้นฐาน

414
ปี นั้นเมื่อหลี่ฉีเย่และจักรพรรดิอมตะมินเหยินสร้างนิกายกายานโบราณ พวกเขาสอน
ศิษย์หลายคนด้วยคัมภีร์น้ ี ทว่าต่อมาเมื่อนิกายกายานโบราณได้รับคัมภีร์ระดับ
จักรพรรดิ ศิษย์หลายคนไม่เต็มใจที่ศึกษาคัมภีร์น้ ีอีกต่อไป
ปั จจุบนั มีเพียงศิษย์ที่ยงั ไม่เป็ นทางการเท่านั้นที่ได้ศึกษาคัมภีร์น้ ี ! นี้เนื่องมาจากพวก
เขาไม่มีทางเลือกอื่นๆอีก
ปั จจุบนั เมื่อหลี่ฉีเย่สิ้นสุ ดการบรรยาย ศิษย์หลายคนยังไม่สามารถเรี ยกสติพวกเขา
กลับมาได้เป็ นเวลานาน หลี่ซ่วงเหยียนหลังจากดึงสติกลับมาได้หวั ใจนางก็กระตุก
อย่างรุ นแรง !
หลี่ซ่วงเหยียนจ้องหลี่ฉีเย่ดว้ ยความตกตะลึง คัมภีร์ศิลา วิญญาณ เป็ นคัมภีร์ระดับ
นักบุญที่นางได้อ่านมันหลายครั้ง สาหรับอัจฉริ ยะเช่นนาง นางสามารถเข้าใจความ
ลึกซึ้ งของมันได้โดยการอ่านเพียงครั้งเดียว
ทว่า หลังจากได้ยนิ การบรรยายของหลี่ฉีเย่ นางถึงตระหนักได้วา่ ความใจของนางที่มี
ต่อคัมภีร์น้ ีน้ นั ตื้นเขินเกินไป ! ด้วยการสอนของหลี่ฉีเย่ คัมภีร์เล่มนี้กลับกลายเป็ น
พื้นฐานของพลังงานเต๋ า
เรื่ อง เหล่านี้ลว้ นเป็ นความเข้าใจที่ลึกซึ่้ งอย่างยิง่ นี้มนั เป็ นเรื่ องยากที่จะเชื่อ กระทั้ง
อาจารย์ของนาง ราชาปี ศาจหลันลี่ยงั ไม่สามารถจะเข้าใจความลึกลับดังกล่าวได้

415
นอก จากนี้ความมัน่ ใจของหลี่ฉีเย่ที่มีตอ่ คัมภีร์เล่มนี้น้ นั แข็งแกร่ งยิง่ นัก คาพูดเหล่านี้
ของหลี่ฉีเย่ดูราวกับว่าเขาเป็ นคนเขียนคัมภีร์เหล่านี้ข้ ึนมา ด้วยตัวเอง
แต่ หลี่ซ่วงเหยียนจะรู ้ได้อย่างไรว่า หลักจากหลี่ฉีเย่ได้อา่ นคัมภีร์ศิลาวิญญาณ ความ
ทรงจาในร่ างอีกาทมิฬก็ปรากฏขึ้น ความลึกซึ้ งของคัมภีร์เหล่านี้ไม่ใช่มาจากตัวหลี่ฉีเย่
แต่เพียงคนเดียว แต่มนั มาจากความคิดและเลือดเนื้อของเผ่าพันธ์มนุษย์อนั นับไม่ถว้ น
ในยุคโบราณ หลี่ฉีเย่เพียงผสมผสานพวกมันผ่านช่วงเวลาและกลัน่ แก่นแท้ของมัน่
ออกมา
ปี นั้น คัมภีร์น้ ีได้รับการยกย่องว่าเป็ นคัมภีร์พ้นื ฐานที่สาคัญที่สุดของนิกาย กายาน
โบราณ จักรพรรดิอมตะมินเหยินและเหล่าขุนพลที่แข็งแกร่ งล้วนได้รับการบ่มเพาะ
ด้วย คัมภีร์น้ ี
แต่ หลังจากจักรพรรดิอมตะมินเหยิน แบกเจตจานงของสวรรค์ นิกายกายานโบราณมี
คัมภีร์ระดับจักรพรรดิ ลูกหลานจานวนมากจึงมองข้ามคัมภีร์น้ ีไป…
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – #ดูถูกใครก็ได้แต่ตอ้ งมีใช่ฉีเย่ ! ทุบตีใคร
ก็ได้แต่ตอ้ งไม่ใช่ฉีเย่ ! ไม่เช่นนั้นผลที่ตาม…พวกท่านจะรับมันไม่ไหว ฮี่ๆ
ติดตามข่าวสารหรื ออ่านตอนต่อไปก่อนใครได้ที่เพจ จักรพรรดิบรรพกาล ได้เลยน้า
ตอนที่ 53 ไข่มุกหยินหยางโลหิ ต (1)

416
การบรรยายของหลี่ฉีเย่ทาให้หลี่ซ่วงเหยีนตกตะลึงอย่างมาก เพียงแค่คมั ภีร์ศิลา
วิญญาณที่เป็ นเพียงคัมภีร์ระดับนักบุญก็เพียงพอแล้วที่จะทาให้นางรู ้สึกไม่อยากจะเชื่อ
หลังจากนั้น หลี่ฉีเย่เริ่ มกล่าวถึงคัมภีร์ของนิกายกายานโบราณเล่มอื่นๆ เขากล่าวด้วย
ความกระชับและเข้าใจง่ายราวกับเขาอ่านฝ่ ามือตัวเอง จากซับซ้อนกลายเป็ นเรี ยบง่าย
หลี่ฉีเย่ภายในไม่กี่ลมหายใจ เขาได้อธิ บายถึงความลึกลับของคัมภีร์ระนักบุญในนิกาย
กายานโบราณไปแล้วหลายเล่ม เขากล่าวถึงความซับซ้อนของมัน และเอ่ยถึงความ
ลึกลับที่แท้จริ งของมัน เขาได้ทิ้งความประทับใจอันเป็ นนิรันดร์ไว้ในหัวใจของเหล่า
ผูฟ้ ังอย่างเป็ นธรรมชาติ
ตั้งแต่หลี่ซ่วงเหยียนอ่านคัมภีร์พ้นื ฐานเหล่านี้และฟังคาสอนของหลี่ฉีเย่อย่างตั้งใจ มัน
มีความแตกต่างกันอย่างมาก แม้วา่ คัมภีร์เหล่านี้จะดูเหมือนง่าย ทว่าด้วยแต่ดว้ ยระดับ
การบ่มเพาะของนางในปั จจุบนั และความเข้าใจในพลังเต๋ า นางไม่สามารถเปรี ยบเทียบ
กับความลึกซึ้ งที่หลี่ฉีเย่มีได้
การค้นพบนี่้ ส่งผลกระทบต่อนางและทาให้พ้นื ฐานนางสัน่ คลอน หลี่ซ่วงเหยียนซึ่ ง
เป็ นราวกับลูกรักของสวรรค์ นางเกิดมาพร้อมกายายจักรพรรดิและพรสวรรค์ระดับ
ศักดิ์สิทธิ์ มันไม่มีขอ้ สงสัยในความสามารถของนางหรื อกระทั้งการเข้าใจในพลังเต๋ า
ของนาง ไม่เพียงแต่ทุกคนในดินแดนตอนกลาง กระทั้งโลกของจักรพรรดิมนุษย์นางก็
สมควรถูกเรี ยกว่าเป็ นอัจฉริ ยะ

417
ทว่าความเข้าใจในพลังเต๋ าหรื อกระทั้งความลึกซึ้ งในตัวคัมภีร์ ด้วยระดับการบ่มเพาะ
ในปั จจุบนั นางยังคงอยูห่ ่างไกลกับหลี่ฉีเย่ราวกับดวงจันทร์และโลก ! เหตุการณ์น้ ีเกิด
ขึ้นกับเด็กหนุ่มที่มีร่างกาย ชีวิตและพรสวรรค์ระดับมนุษย์ เรื่ องเช่นนี้ไม่เคยเกิดขึ้นมา
ก่อน ทว่ายามเมื่อเรื่ องนี้เกิดขึ้นกับหลี่ฉีเย่มนั ทาให้นางรู ้สึกราวกับว่าเป็ นเรื่ อง
ธรรมชาติที่ควรจะเกิดอย่างยิง่
ตอนนี้ หลี่ฉีซ่วงเหยียนอดไม่ได้ที่จะรู ้สึกหดหู่เมื่อถูกเรี ยกว่าอัจฉริ ยะ ต้นแบบของนาง
คือราชาปี ศาจหลันลี่ ตอนแรกนางคิดว่าราชาปี ศาจเลือกหลี่ฉีเย่เพราะว่าเทพผูพ้ ิทกั ษ์
ทั้งสี่ แต่ยามเมื่อมองสิ่ งที่เกิดขึ้นต่อหน้านางตอนนี้ มันยิง่ ห่างไกลจากความจริ งนัก
หลี่ฉีเย่จากขยะสู่ ผทู ้ รงภูมิ และนี้ทาให้หลี่ซ่วงเหยียนรู ้สึกลืนไม่เข้าคายไม่ออก นางไม่
เคยคิดว่าหลี่ฉีเย่ เด็กหนุ่มที่มีอายุนอ้ ยกว่านาง การดารงอยูข่ องเขาราวกับเป็ นจุดศูนย์
รวมของความอัศจรรย์ !
การเรี ยนการสอนของหลี่ฉีเย่เข้าสู่ ข้นั ตอนสุ ดท้าย เขายังต้องการจะแก้ไขการ
เคลื่อนไหวที่ผดิ พลาดของเหล่าศิษย์ และนี้ยง่ิ ทาให้เขาได้รับความเคารพจากเหล่าศิษย์
เกเรเหล่านี้ หลังจากได้รับการสอนพวกเขาจะตกหลีกเลี่ยงข้อบกพร่ องในคัมภีร์ระดับ
นักบุญ ไม่เช่นนั้นมันจะกระทบต่อการบ่มเพาะที่เหลือของพวกเขาในอนาคต
ความจริ ง ตั้งแต่ยคุ โบราณผูฝ้ ึ กตนหลายคนพยามที่จะฝึ กฝนคัมภีร์ที่มีประสิ ทธิ ภาพ
มากที่สุด เพื่อที่ในอนาคตพวกเขาจะก้าวสู่ จุดสู งสุ ด ผูฝ้ ึ กตนหลายคนกระทั้งผูท้ ี่เป็ นตา
นานก็ยงั สัง่ สอนศิษย์ของเขาให้ทาเช่นนี้

418
ทว่าหลังจากหลายปี ผ่านไป การเข้าใจอันลึกซึ่ งเกี่ยวกับพลังเต๋ าล้วนไม่มีใครเทียบหลี่
ฉี เย่ได้ สาหรับหลี่ฉีเย่การบ่มเพาะเป็ นจุดเริ่ มต้นของผูฝ้ ึ กตน สิ่ งสาคัญไม่ใช่วิธีการที่
ยิง่ ใหญ่อะไร แต่สิ่งสาคัญคือคุณธรรมและเข้าใจพลังเต๋ าอย่างลึกซึ้ ง หากเริ่ มต้นบ่ม
เพาะโดยปราศจากพื้นฐานทั้งสองอย่างแล้ว ในอนาคตมันเป็ นเรื่ องยากที่จะแก้ไข จน
ทาให้การ กลายเป็ นผูฝ้ ึ กตนในอุดมคติของพวกเขาถูกทาลาย
สุ ดท้ายหลี่ฉีเย่ตอ้ งการแสดงทิศทางที่พวกเขาควรจะไปให้ศิษย์ท้ งั สามร้อยคนเห็น
ความจริ งศิษย์เหล่านี้ถูกจากัดการบ่มเพาะของพวกเขาด้วยพื้นฐานระดับนักบุญที่ต้ืน
เขิน มันจึงเป็ นเรื่ องยากที่พวกเขาจะเห็นข้อบกพร่ อง ทว่าเขาไม่ใช่เรื่ องนี้เป็ นข้ออ้าง
และตรวจสอบศิษย์ทุกคนอย่างระมัดระวัง
ร่ างกาย ชีวิต พรสวรรค์และพลังเต๋ าล้วนส่ งเสริ มซึ่ งกันและกัน หลี่ฉีเย่มีความรู ้ที่ลึกซึ่ ง
เกี่ยวกับเรื่ องเหล่านี้ เขาจึงกลายเป็ นปรมาจารย์โดยไร้คแู่ ข่ง !
ดังนั้นเขาจึงสามารถตรวจสอบพื้นฐานของศิษย์แต่ละคน และแนะนาพวกเขาจนถึง
ที่สุดได้ !
ภายในการตรวจสอบของหลี่ฉีเย่ โหล่วเฟิ งฮัวเป็ นม้าพันธ์ช้ นั ดี เขาเปลี่ยนไปจากก่อน
หน้านี้ ก่อนหน้านี้เขาเป็ นคนที่ไม่เห็นด้วยกับหลี่ฉีเย่อย่างมาก และเป็ นคนที่เกียจ
ขี้หน้าหลี่ฉีเย่อย่างมาก ทว่าปั จจุบนั เขากลับเป็ นคนที่เคารพในตัวหลี่ฉีเย่มากที่สุด
ผูค้ ุม้ กฏโจ่วสอนพื้นฐานของพลังเต๋ าใหเ้้้้ขามาเป็ นเวลาหลายปี มันกลับไม่สามารถ
เทียบเท่าได้กบั การสอนของหลี่ฉีเย่

419
เพียงเวลาไม่กี่วนั นี้เป็ นช่องว่างที่เห็นได้อย่างชัดเจน โหล่วเฟิ งฮัวไม่ใช่คนโง่เขาย่อม
รับรู ้ได้วา่ ใครเป็ นคนที่มีความสามารถอย่างแท้จริ ง
ภายใต้การตรวจสอบของหลี่ฉีเย่ โหล่วเฟิ งฮัวฝึ กฝนชีวิตและพรสวรรค์ดว้ ยคัมภีร์ะดับ
นักบุญ ดังเขาสามารถบอกข้อบกพร่ องได้อย่างละเอียด
‛ เจ้านั้นฝึ กฝนมาเป็ นอย่างดี พื้นฐานพลังงานเต๋ าของเจ้านั้นปราศจากข้อบกพร่ อง ทว่า
เจ้ากังวลกับการจัดลาดับมากเกินไป ในอนาคตจงอย่าเป็ นคนใจร้อน ก้าวอย่างช้าๆที่
ละก้าวนั้นไม่ใช่สิ่งไม่ดี เจ้าจงอย่ามองเพียงระดับการบ่มเพาะจองมองอนาคตของเจ้า
ด้วยสายตาที่กว้างไกลกว่านี้ ‛
หลี่ฉีเย่มีความประทับใจต่อโหล่วเฟิ งฮัว และแน่นอนว่าเขามีความสามารถที่ดี
หลังจากได้ยนิ คากล่าวของหลี่ฉีเย่ โหล่วเฟิ งฮัวตอบกลับมาพร้อมกับรอยยิม้
‛ เจ้ามีกายานกฮูกราตรี พื้นฐานพลังงานเต๋ าของเจ้าให้ความสาคัญกับแสงสว่าง ใน
อนาคตหากจะบ่มเพาะจงมุ่งเน้นไปยังรู ปแบบนกและเน้นไปที่ความเร็ วและรุ นแรง ‛
‛ หญิงสาวไม่จาเป็ นต้องฝึ กฝนการบ่มเพาะแห่งหยิน พลังงานฉี ภายในสายเลือดของ
เจ้าคือหยาง พลังงานชีวิตของเจ้าเคลื่อนไหวเร็ วมาก ในอนาคตจงมุ่งเน้นเป็ นทักษะ
การบ่มเพาะด้วยหยาง เพราะพลังงานชีวิตมีผลต่อร่ างกายของเจ้า..‛
–––––––––––––––––––––

420
หลี่ฉีเย่ตรวจสอบพื้นฐานพลังเต๋ าในศิษย์แต่ละคน หลังจากตรวจสอบแล้วเขาก็ให้คา
แนะนาที่คิดว่าถูกต้องมากที่สุด
หลี่ซ่วงเหยียนยังนัง่ อยูเ่ คียงข้างหลี่ฉีเย่ นัง่ ฟังคาแนะนาของเขาและนั้นยิง่ ทาให้นาง
ประหลาดใจมากยิง่ ขึ้น ความสาเร็ จของหลี่ฉีเย่ในปั จจุบนั เป็ นอีกครั้งที่เขาทาให้นาง
เห็นประตูที่ต่างออกไป ก่อนหน้านี้ที่หลี่ฉีเย่สงั่ สอนนาง นางคิดว่าความเข้าใจใน
พลังงานเต๋ าของเขานั้นลึกซึ้ งแล้ว
ทว่า ด้วยตัวหลี่ฉีเย่ในปั จจุบนั เขาได้อธิ บายถึงการบ่มเพาะพลังเต๋ า นี้มนั นอกเหนือ
ขอบเขตความเข้าใจของผูฝ้ ึ กตน เรื่ องนี้ยงั ไม่สาคัญเท่ากับด้วยความสามารถของเขา
ตอนนี้ เขากลับสามารถอธิ บายมันได้อย่างราบรื่ น
คาอธิ บายเหล่านี้สมควรจะมาจากผูท้ ี่สง่ั สมความรู ้ผา่ นวัน ผ่านเดือน และผ่านปี มาเป็ น
เวลานาน คาอธิ บายนี้มีเพียงผูเ้ ดินบนนเส้นทางให้เต๋ าและไปถึงจุดสู งสุ ดเท่าที่น้ นั จะ
อธิ บายได้
หากมีคนกล่าวอาจารย์ของนั้นราชาปี ศาจหลันลี่น้ นั มีความรู ้เช่นนี้ นางจะไม่แปลกใจ
เนื่องจากเขาเป็ นอาจารย์ของนาง เนื่องจากกว่าจะมาถึงวันนี้ เขาผ่านการบ่มเพาะและ
ประสบการณ์ที่ยาวนานจนเขามีความเข้าใจมันอย่างลึกซึ้ ง
ทว่าสิ่ งที่เป็ นไปไม่ได้เหล่านี้กบั เกิดกับหลี่ฉีเย่เด็กหนุ่มผูม้ ีเพียงอายุสิบสามหรื อสิ บสี่ ปี
ตอนนี้หลี่ฉีเย่ดว้ ยความฉลาดของเขาทาให้นางเริ่ มตั้งคาถามว่าเขาเริ่ มบ่มเพาะทักษะ
ต่างๆตั้งแต่เมื่อไหร่

421
ต่อให้เขาจะเริ่ มศึกษามันตั้งแต่สิบปี ที่แล้ว จะเป็ นไปได้อย่างไรเมื่อเขาอายุสิบสามหรื อ
สิ บสี่ ปีจะมีความรู ้ที่ลึกซึ้ งเช่นนี้ ?
คนสุ ดท้ายที่กา้ วเขามาให้หลี่ฉีเย่ตรวจสอบคือจางซื่ อ เขาอดไม่ได้ที่จะถูมือไปและถาม
ด้วยน้าเสี ยงที่สนั่ เล็กน้อย
‛ ศะ..ศิษย์พี่ การบ่มเพาะของข้ามีปัญหาอะไรหรื อไม่ ? ‛
เวลาตั้งแต่จางซื่ อนั้นเข้าร่ วมนิกายนั้นมากกว่ากลุม่ ของโหล่วเฟิ งฮัว อาจจะกล่าวได้วา่
จางซื่ อนั้นเป็ นหนึ่งในศิษย์ที่เขาร่ วมนิกายนานที่สุด ไม่มีใครรู ้วา่ ตลอดหลายปี ที่ผา่ น
ทาไมการบ่มเพาะของเขาถึงได้อยูร่ ะดับล่างตลอด
นี้ไม่ใช่เป็ นเพราะจางซื่ อไม่ได้ขยันหมัน่ เพียร ตรงกันข้ามจางซื่ อกับเป็ นคนที่ขยันและ
พยามมากที่สุด แต่การบ่มเพาะของเขาก็ยงั อยูร่ ะดับล่างเสมอ
จางซื่ อนั้นเป็ นคนไม่คอ่ ยพูดนัก โดยเฉพาะอย่างยิง่ เมื่อเขาขยันมากขึ้นแต่การบ่มเพาะ
ของเขาไม่กา้ วหน้ายิง่ ทาให้เขาเป็ นคนเงียบขรึ ม ศิษย์ภายในเกาะหยกโบราณคิดว่า
ความสามารถของเขานั้นไม่ดีนกั กระทั้งผูค้ ุม้ กฏโจ่วก็คิดเช่นนั้น นี้เป็ นเหตุให้ผคู ้ ุม้ กฏ
โจ่วไม่สอนพื้นฐานพลังเต๋ าให้เขา โดยไม่ถามถึงระดับการบ่มเพาะของเขา ปล่อยให้
เขามีชีวิตอยูแ่ ละตายด้วยตัวเอง

422
เมื่อจากซื่ อแสดงร่ ายกาย วงแหวนแห่งชีวิต พรสวรรค์และพื้นฐานพลังเต๋ าของเขา
สามารถเห็นได้วา่ พรสวรรค์และวงแหวนของชีวิตเขาไม่มนั่ คงนัก มีเพียงกายาของเขา
ที่ยงั มีความแข็งแกร่ ง
เขาตรวจสอบการบ่มเพาะของจางซื่ อและอดที่จะแสดงความประหลาดใบหน้าออกมา
ไม่ได้ ก่อนจะเอ่ย
‛ ทาไมเจ้าถึงฝึ กคัมภีร์ลาเนาวัว ? คัมภีร์ชีวิตนี้เป็ นเจ้าที่เลือกด้วยตัวเอง ? ‛
จางซื่ อเกาหน้าของเขาและเอ่ยตอบ
‛ ขะ.ขะ..ข้า ผูค้ ุม้ กฏโจ่วบอกว่าข้ามีกายาฮัวเตียน กายาวัววารี ดังนั้นเขาจึงเลือกคัมภีร์
ลาเนาวัวให้ขา้ และเขากล่าวว่าธาตุนา้ นี้จะช่วยเพิม่ พลังฉี ในสายเลือด ! ‛
‛ พวกไม่รู้เหนือรู ้ใต้ ! ‛
หลี่ฉีเย่กล่าวอย่างเย็นชา
‛ กระทั้งขัดขวางการก้าวหน้าของศิษย์ตวั เอง ! กายาฮัวเตียนนั้นไม่ผดิ แต่มนั ไม่ใช่กา
ยาวัววารี แต่เจ้ามีกายาวัวคลัง่ ! ‛
กายาฮัวเตียนนั้นไม่เหมือนกายาเซี ยนเตียนหรื อว่ากายามนุษย์ ที่จะสามารถกลายเป็ น
กายาจักรพรรดิ , กายาศักดิ์สิทธิ์ , หรื อกระทั้งกายาอมตะได้ แม้วา่ มันจะไม่สามารถ
ยกระดับได้แต่ไม่ได้หมายความว่ากายาฮัวเตียนจะอ่อนแอ

423
ฮัวเตียนั้นมีการพัฒนาด้วยตัวของมันเอง ปกติแล้วกายาวัววารี สามารถพัฒนาให้เป็ น
กายาวัวพิทกั ษที่แข็งแกร่ งได้ หากเขาสามาถรฝึ กฝนกายาวัวพิทกั ษ์จนแข็งแกร่ งได้
กระทั้งผูม้ ีกายาศักดิ์สิทธิ์ บางคนก็ยงั ไม่อาจต่อต้าน
‛ กายาวัวคลัง่ ? นี้ นี้มีกายาเช่นนี้อยูด่ ว้ ย ? ‛
จากซื่ อกลายเป็ นงุนงง เขาไม่เคยได้ยนิ ชื่อกายานี้มาก่อน
‛ แน่นอนว่ามี ‛
หลี่ฉีเย่กล่าวอย่างตั้งใจว่า
‛ นั้นเป็ นกายาของเจ้า ‛
ความจริ งกายาวัวคลัง่ นั้นเป็ นกายาที่หายากและพวกมันมีประโยชน์อย่างมาก
หลี่ฉีเย่ชาเลืองมองจางซื่ ออีกครั้งและเอ่ยอย่างจริ งจัง
‛ เจ้านั้นฝึ กฝนมายังเส้นทางที่ผดิ หากฝึ กฝนต่อ มันจะไม่มีอะไรพัฒนาขึ้นเลย ‛
‛ ถะ..ถะ..ถ้างั้นข้าควรทาเช่นไรดี ? ‛
ใบหน้าของจางซื่ อกลายเป็ นซี ดขาวด้วยความกลัว และเขาไม่รู้วา่ จะทาเช่นไรดี
หลี่ฉีเย่เอ่ยเสี ยงนิ่งเรี ยบ

424
‛ ละทิ้งทุกอย่างละสร้างมันขึ้นมาใหม่อีกครั้ง ฝึ กฝนคัมภีร์ศิลาวิญญาณ ! คัมภีร์น้ ีเป็ น
คัมภีร์ที่ดี และเป็ นพื้นฐานของพื้นฐาน มันจะปรับแต่งพรสวรรค์ ชีวติ และร่ างกาย
คัมภีร์น้ ีเหมาะสมกับเจ้ามากที่สุด ! ‛
‛ ทว่าการทดสอบจะเริ่ มต้นในอีกหนึ่งปี ข้างหน้านี้ ‛
จางซื่ อกระโดดขึ้นด้วยความกลัวและกล่าวอย่างรวดเร็ ว
หลี่ฉีเย่มองไปที่ชายหนุ่มและกล่าวอย่างใจเย็น
‛ การประเมินนั้นสาคัญเช่นนั้นรึ ? หรื อเป็ นเส้นทางในอนาคตเจ้าที่สาคัญกว่า ? หาก
เจ้าไม่ผา่ นการประเมิน เจ้าก็แค่กลับไปทดสอบมันอีกครั้ง หลังจากนั้นสิ บปี หากเจ้า
ต้องการจะทาลายพื้นฐานเต๋ าและสร้างมันขึ้นมาใหม่ ข้าเชื่อว่านั้นจะกลายเป็ นเรื่ องยาก
ยิง่ กว่าปี นภูเขาเสี ยอีก ข้าหวังว่าเจ้าจะคิดเรื่ องนี้อย่างรอบคอบ ‛
ณ จุดนี้ศิษย์หลายคนมองจางซื่ อด้วยสายตาที่สงสาร พวกเขาใช้เวลาบ่มเพาะมานาน
กว่าห้าปี แต่ตอนนี้เขาต้องทาลายและสร้างมันขึ้นมาใหม่ นี้เป็ นเรื่ องยากที่ทุกคนจะ
ยอมรับ นี้เป็ นห้าปี ที่เสี ยเลือดและน้าตาไปอย่างสู ญเปล่า
สาหรับคนส่ วนใหญ่พวกเขาไม่ตอ้ งการทาลายและสร้างมันขึ้นมาใหม่ หากพวกเขา
พลาดการทดสอบนี้พวกเขาจะต้องรออีกเป็ นเวลาห้าปี นี้ไม่มีใครต้องการจะรอ – – – –
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – #จางซื่ อคนดีของเจ๊ เชื่อฉี เย่เถอะะ T T
ตามข่าวสารถได้ที่แฟนเพจ จักรพรรดิบรรพกาล ได้เลยน้า

425
ตอนที่ 54 ไข่มุกหยินหยางโลหิ ต (2)
ใบ หน้าของจางซื่ อกลายเป็ นสี ขาว บ้างครั้งก็กลายเป็ นสี เขียว นี้เป็ นการตัดสิ นใจที่
ยุง่ ยาก เขาเข้าใจเรื่ องนี้ดี ห้าปี ที่เหงื่อและเลือดถูกใช้ไปตอนนี้เขากาลังเสี ยมันไปโดย
เปล่าประโยชน์
‛ หากเจ้ายังไม่สามารถตัดสิ นใจได้ตอนนี้ เจ้าควรกลับไปและคิดให้ดีหลังจากคิดได้
ค่อยมาหาข้า ‛
หลี่ ฉี เย่ไม่ได้บงั คับเขา ถนนของใครสุ ดท้ายแล้วคนคนนั้นก็ตอ้ งเป็ นคนเลือกเอง หาก
เขาปราศจากความเด็ดขาด พลังจิตวิญญาณของเขาจะอ่อนแอ พื้นฐานพลังเต๋ าจะเป็ น
เพียงความว่างเปล่า
‛ ข้าจะทาลายมัน ! ข้าจะฝึ กฝนคัมภีร์ศิลาวิญญาณ ! ‛
หลี่ฉีเย่เพียงกล่าวเสร็ จ จางซื่ อก็กดั ฟันของเขาและกล่าวออกมาด้วยความเด็ดขาด
หลี่ฉีเย่พยักหน้าของเขาและไม่ได้พดู อะไรอีก เขาหันไปพูดกับหลี่ซ่วงเหยียนที่ยนื อยู่
ด้านข้าง
‛ ทาลายการบ่มเพาะของเขา เขาจะต้องเริ่ มต้นใหม่ ‛
ด้วยคากล่าวของหลี่ฉีเย่ ปั จจุบนั หลี่ซ่วงเหยียนไม่มีความสงสัยแม้แต่นอ้ ยนางลงมือทา
มันทันที

426
ใน ที่สุดหลี่ฉีเย่กต็ รวจสอบศิษย์ทุกคนเสร็ จสิ้ น นี้อาจจะกล่าวได้วา่ ตอนนี้ศิษย์เกือบ
ทุกคนล้วนปราศจากข้อบกพร่ องใดๆ มีเพียงคนเดียวที่ตกอยูใ่ นสถานการณ์ที่ร้ายแรง
นั้นคืจางซื่ อ
หลัง จากตรวจสอบพื้นฐานพลังเต๋ าของศิษย์ท้ งั หมด ทุกๆคนเริ่ มปฏิบตั ิตามเส้นทาง
ของตัวเอง หลี่ฉีเย่เริ่ มปล่อยให้ศิษย์แต่ละคนฝึ กฝนด้วยตัวเอง ทบทวนพลังเต๋ าและ
แก้ไขข้อบกพร่ องด้านการบ่มเพาะของพวกเขา หลังจากนั้นขั้นต่อไปของพวกเขาก็คือ
การฝึ กฝนตัวต่อตัว คิดได้ถึงตอนนี้หลี่ฉีเย่ได้นาเกาะหยกโบราณเขามาสู่ ถนนแห่งการ
บ่มเพาะแล้ว เขาจะไม่สนับสนุนอะไรพวกเขาอีกต่อไป เขาจาเป็ นต้องให้เหล่าศิษย์เดิน
ไปบนเส้นทางนี้ดว้ ยตัวเอง ทว่าเมื่อถึงขณะหนึ่งเขาจะส่ งคาแนะนาและพื้นฐานพลัง
เต๋ าเพิ่มเติมไปให้ศิษย์ เหล่านั้น
สาหรับ ผูท้ ี่เก่งกาจจานวนนับไม่ถว้ นในแต่ละยุค ไม่เว้นกระทั้งเหล่าจักรพรรดิอมตะ
ยังถูกเขาดูแลเป็ นอย่างดี หลี่ฉีเย่ลว้ นเข้าใจทุกอย่างเป็ นอย่างดีไม่วา่ ศิษย์เหล่านั้นจะมี
พรสวรรค์ ขนาดไหน หากเขาไม่ปล่อยมือจากศิษย์เหล่านั้น พวกเขาก็จะไม่มีวนั
เติบโต พวกเขาจะไม่รู้วิธีอยูร่ อดด้วยตัวพวกเขาเอง หากไม่เผชิญสายฝนและลมพายุจะ
พบกับสายรุ ้งได้อย่างไร ?
หลัง จากปล่อยเรื่ องเหล่านี้ไป หลี่ฉีเย่เริ่ มกลับมาสนใจกับการฝึ กฝนการบ่มเพาะของ
ตัวเอง ความจริ งเนื่องด้วยการสอนพื้นฐานพลังเต๋ าให้ศิษย์เกาะหยกโบราณ นี้จึงทาให้
การบ่มเพาะของหลี่ฉีเย่น้ นั ช้าลง

427
ปั จจุบนั นั้นหลี่ฉีเย่อยูใ่ นระดับขอบเขตกาเนิดกายขั้นต้นและร่ างกายเขาตอนนี้พร้อมที่
จะพัฒนาไปอีกระดับ ซึ่ งนี้กเ็ ป็ นเวลาที่ดี
ตอน นี้หลี่ฉีเย่จอ้ งไปยังกล่องโบราณ หากหลี่ซ่วงเหยียนยังอยูท่ ี่น้ ีนางอาจจะรู ้จกั กล่อง
โบราณอันนี้ นี้เป็ นกล่องโบราณที่เขานากลับมาจากนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ กระ
ทั้งราชาปี ศาจหลันลี่กย็ งั ไม่รู้วา่ มีอะไรอยูภ่ ายในกล่อง นอกจากนี้เขายังสงสัยที่หลี่ฉีเย่
ไม่ได้เลือกสมบัติตจักรพรรดิระดับชีวิต แต่เลือกกล่องที่มีกลิ่ยอายโบราณแทน ที่จริ ง
แล้วมันมีอะไรอยูภ่ ายในกันแน่
ตาม หลักแล้วเมื่อศิษย์คนใดมาถึงระดับขอบเขตกาเนิดกายผูอ้ าวุโสจะให้รางวัลพวก
เขาเป็ นสมบัติชีวิต ทว่าปั จจุบนั นิกายกายานโบรารนั้นกาลังตกต่า และสมบัติของพวก
เขานั้นมีจากัด หากพวกเขาให้รางวัลเป็ นสมบัติชีวิตกระทั้งศิษย์ภายในก็ยงั ไม่สามารถ
ใช้พวก มันได้ !
ความ สาคัญของสมบัติชีวิตก็คือการต่อชีวิตและบารุ งสายเลือด สมบัติชีวิตและ
ชิ้นส่ วนพรสวรรค์ เป็ นสองสมบัติหลักที่ผฝู ้ ึ กตนต้องมี สาหรับผูฝ้ ึ กคนส่ วนใหญ่สา
หรับสมบัติชีวิตและชิ้นส่ วนพรสวรรค์ลว้ นเป็ นสิ่ งจา เป็ น !
ชิ้น สวรรค์พรสวรรค์น้ นั ไม่วา่ มันจะเป็ นระดับชีวิตหรื อว่าระดับแท้จริ ง ส่ วนสาคัญ
ของมันก็ยงั เป็ นการป้ องกันพรสวรรค์และจู่โจมศัตรู ภายใต้สถานการณ์ส่วนใหญ่ มี
เพียงภายในสนามรบเท่านั้นที่ชิ้นส่ วนพรรสวรรค์มีความจาเป็ น

428
ทว่า สมบัติชีวิตนั้นจากกัน มันล้วนเป็ นสิ่ งจาเป็ นไม่วา่ จะเป็ นช่วงเวลาใด ไม่เพียง
สมบัติชีวิตสามารถทาให้ผฝู ้ ึ กตนมีชีวิตที่ยนื ยาวได้ แต่มนั ยังสามารถเสริ มความแข็ง
แร่ งของกล้ามเนื้อและร่ างกายของผูฝ้ ึ กตน อีกทั้งยังสามารปรับแต่งสายเลือดของผูฝ้ ึ ก
ตนได้อีก
ใช้ สมบัติชีวิตภายในการต่อสู ้กย็ งั มีผลลัพธ์ที่ดี เมื่อพลังงานในสายเลือดหมดขณะ
ต่อสู ้พวกเขาสามารถยืมพลังจากสมบัติชีวิตได้ ชัว่ ขณะ มันจะทาการฟื้ นฟูพลังงานใน
สายเลือดที่หายไป มันยังกระทัง่ สามารถระเบิดพลังการต่อสู ้ของผูฝ้ ึ กตน เพื่อเพิ่ม
ประสิ ทธิภาพให้พวกเขาได้อีกด้วย
หลี่ ฉี เย่เปิ ดกล่องโบราณ และภายในของมันปรากฏของสองสิ่ ง ทั้งสองราวกับเป็ น
ไข่มุกสี เลือด ไข่มุกทั้งสองดูธรรมดา พวกมันเกิดจากการรวมตัวกันของสายเลือดทั้ง
สองสายที่สดใหม่
แต่ ด้วยการสังเกตอย่างระมัดระวัง ภายในของพวกมันกับปรากฏพลังงานทาง
สายเลือดที่ไม่ที่สิ้นสุ ดมันราวกับทั้งสอง นั้นเป็ นทะเลโลหิ ตขนาดใหญ่ รวมกับไข่มุก
ทั้งสองนั้นมีความแตกต่างกันเล็กน้อย อันหนึ่งเป็ นราวกับเสี้ ยวของพระอาทิตย์สีทอง
และอีกอันเป็ นครึ่ งของดวงจันทร์ ทั้งสองเคลื่อนไหวเป็ นวงกลมโดยไม่หยุดพัก !
‛ ไข่มุกหยินหยางโลหิ ต…‛
เขา คว้าไข่มุกสองเม็ดที่ดูเหมือนจะธรรมดาไว้ในมือของเขา หลี่ฉีเย่ถอนหายใจลึก
ก่อนจะค่อยๆราลึก การต่อสู ้นองเลือดในปี นั้นราวกับพึงผ่านไปเมื่อวาน..

429
ปี นั้นจักรพรรดิอมตะมินเหยินฝึ กปราณเต๋ าจนเข้าขั้นสมบูรณ์ และแบกเจตจานงของ
สวรรค์ พร้อมกับเหล่าขุนผล และผูบ้ ญั ชาการสวรรค์พวกเขากวาดผ่านทั้งเก้าโลกและ
สิ บแผ่นดิน ไม่มีใครสามารถปิ ดกั้นเส้นทางของพวกเขาได้ ! การต่อสู ้ครั้งแรกในนาม
จักรพรรดิอมตะของมินเหยินที่แบกเจตจานงแห่งสวรรค์ นั้นคือหลุมฝังศพโบราณ
ต้องห้ามและนั้นคือความผิดพลาดอย่างมาก !
ใน ฐานะที่เขาเป็ นอีกาทมิฬ รู ปร่ างของเขาจึงไม่มนั่ คงนัก ทว่าเขายังหวังจะเห็นการ
ต่อสู ้ครั้งแรกของมินเหยิน สาหรับจักรพรรดิอมตะคนใดก็ตาม การต่อสู ้ครั้งแรกของ
พวกเขานั้นสาคัญมาก มันเป็ นโอกาสที่จะปรับแต่งเจตจานงของสวรรค์
หลี่ ฉี เย่เป็ นคนเลือกหลุมฝังศพโบราณต้องห้ามให้มินหยิน ! แม้วา่ ตอนนั้นหลี่ฉีเย่จะ
ไม่ได้เป็ นคนนาทัพ แต่เขาก็ยงั เฝ้ ามองการต่อสู ้ การนองเลือดครั้งนั้นทาให้สวรรค์และ
ปฐพียงั ต้องเศร้าโศก มันยังทาให้ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ยงั ต้องหม่นแสง
ปี นั้นการต่อสู ้ครั้งนี้ เขตคุม้ กันของสวรรค์ได้แตกหักและนับหมื่นพื้นที่ได้พงั ทลาย !
สุ ดท้ายจักรพรรดิอมตะมินเหยินพร้อมด้วยอาชาของเขาได้มุ่งตรงไปยังจุดที่ลึก ที่สุด
ของหลุมฝั่งศพโบราณต้องห้าม
ปี นั้น ภายในส่ วนลึกที่สุดของหลุมฝังศพโบรารต้องห้ามนั้น กล่องโบราณกล่องหนึ่ง
ได้ปรากฏอยูต่ รงหน้าเขา ! ปี นั้นหลี่ฉีเย่จมอยูใ่ นอาการหลับลึกของเขา จากมุมมอง
ของเขา เขาคาดว่าจักรพรรดิอมตะมินเหยินจะใช้ไข่มุกหยินหยางโลหิ ตเพื่อสร้าง
สมบัติ ชีวิตระดับจักรพรรดิข้ ึนมาเพื่อตัวเอง

430
ทว่า เนื่องจากจักรพรรดิอมตะมินเหยินได้รับเจตจานงแห่งสวรรค์แล้ว เขาจึงมัน่ ใจใน
ตัวเองอย่างมาก โดยส่ วนตัวเขาได้รับสมบัติชีวิตที่น่ากลัวผ่านมหายุคทั้งหลายมา
ดังนั้นเขาจึงไม่เต็มใจจะเสี ยมันไป สุ ดท้ายเขาตัดสิ นใจนี้ให้มนั กับเก้านักบุญเที่ยง
ธรรมคนที่ทุมเทความพยามมาก ที่สุดในการต่อสู ้ครั้งนี้
หลัง จากนั้นหลี่ฉีเย่กจ็ มไปในการหลับลึกและไม่ได้ถามเรื่ องนี้ข้ ึนมาอีก เขาคาดคิดว่า
เก้านักบุญเที่ยงธรรมจะใช้ไข่มุกหยินหยางโลหิ ตสร้างสมบัติให้ ตัวเขาเอง จนกระทั้ง
ตอนที่เขาเปิ ดถ้าศักดิ์สิทธิ์ เขาถึงตระหนักได้วา่ เก้านักบุญเที่ยงธรรมไม่ได้ใช่สมบัติชิ้น
นี้
ยาม เมื่อเขาเปิ ดประตู เขาก็เข้าใจได้ทนั ทีวา่ ยามเมื่อเก้านักบุญเที่ยงธรรมบอกให้เขา
ช่วยดูแลนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจใน อนาคต ยามเมื่อเขาจากไปนั้นและเขายังได้ทิ้ง
สมบัติที่น่าตื่นตะลึงไว้ให้ สมบัติชิ้นนั้นคงหมายถึงไข่มุกหยินหยางโลหิ ต..
‛ ติ๋งง ! ‛
เมื่อ หลี่ฉีเย่โยนไข่มุกทั้งสองลงไปในวงแหวนแห่งชีวิต ร่ างกายของเขาสัน่ สะท้าย
ทันใดนั้นทะเลโลหิ ตก็ได้ปกคลุมวงแหวนแห่งชีวิตของเขาทั้งหมด ภายในพริ บตาวง
แหวนแห่งชีวิตของเขาก็เต็มไปด้วยสี แดงสด และมันเอ่อทะลักภายในร่ างกายของเขา
ภาย ในทะเลโลหิ ต พลังงานที่น่ากลัวได้ถูกปล่อยออกมา วงแหวนชีวิตทันใดนั้นก็เริ่ ม
หมุนวน พรสวรรค์ของเขาเริ่ มสัน่ คลอน กระทั้งร่ างกายของเขาก็ยงั ได้รับผลกระทบ
จากมัน พลังงานที่น่ากลัวจานวนมากเริ่ มต้นทาลายร่ างกายของหลี่ฉีเย่ !

431
‛ ปั ง ! ปัง ! ปัง ! ‛
ตอน นี้คมั ภีร์เสี้ ยวแสงตะวันหวนได้ใช้พลังของมันอย่างเต็มประสิ ทธิ ภาพที่สุด มักชัก
นาทะเลโลหิ ตทั้งสองซึ่ งเต็มไปด้วยพลังงานอันน่ากลัว เขาไปในวงแหวนแห่งชีวิต
หาก เป็ นคัมภีร์ระดับนั กบุญอื่นๆ มันเป็ นไปไม่ได้ที่จะชักนาพลังงานชนิดนี้ ม้าตัวเล็ก
ไม่สามารถลากรถขนาดใหญ่ได้ เป็ นธรรมดาที่มนั จะไม่ประสบความสาเร็ จ ทว่าคัมภีร์
เสี้ ยวแสงตะวันหวนนั้นเป็ นคัมภีร์ที่ทา้ ทายสวรรค์ พลังงานทางสายเลือดที่แข็งแกร่ ง
กลับถูกใช้ออกมามากขึ้นและมากขึ้น คัมภีร์เสี้ ยวแสงตะวันหวนได้ชกั นาพลังงานจาน
วนมากเข้าสู่ วงแหวนแห่งชีวิต
ทว่า ไข่มุกหยินหยางโลหิ ตนั้นแหล่งกาเนิดของมันสามารถเติมเต็นท้องฟ้ าได้ท้ งั หมด
กระทั้งจักรพรรดิอมตะก็ยงั ให้ความสนใจ คัมภีร์เสี้ ยวแสงตะวันหวน ด้วยระดับการ
บ่มเพาะในปั จจุบนั ไม่สามารถชักนาพลังงานจากทะเลโลหิ ตทั้งหมดเขา สู่ วงแหวน
แห่งชีวิตได้
ทัน ใดนั้นคลื่นพลังอันมหาศาลก็ทะลักออกมาจากตัวของหลี่ฉีเย่และพรสวรรค์ของ
เขา พลังงานอันมหาศาลนี้สามารถทาลายร่ างกายและพรสวรรค์ของเขาได้ในพริ บตา
ใน ช่วงเวลาที่อนั ตรายเช่นนี้ หลี่ฉีเย่เปิ ดใช้กายาอเวจีอมตะเต็มกาลัง ทาให้เกิดเสี ยง ‛
ตูม ! ตูม ! ตูม ! ‛ ดังออกมาราวกับโซ่

432
แห่งสวรรค์น้ นั ถูกลาก โซ่แห่งสวรรค์น้ นั เต็มไปด้วยพลังของเหล่าทหารนับล้าน และ
พลังของมันสามารถปกคุลมได้ทว่ั ชั้นฟ้ า ราวกับจอมเผด็จการผูอ้ ยูเ่ หนือสวรรค์ หลี่ฉี
เย่ใช้การกดพลังทั้งหมดเข้าไปยังกายาอเวจีอมตะ !
ขณะ เดียวกันภายในพรสวรรค์ของหลี่ฉีเย่ หกปั กษาสยายปี กทันใดนั้นก็อา้ ปากและ
ดูดซับพลังงานที่สาคัญ ขั้นตอนการกลืนกินนี้จะทาให้ปักษาสามารถกลืนกินทะเลได้
ไม่มีที่สิ้นสุ ด พลังงานเต๋ าเปลี่ยนพลังงานจากที่ปักษากลัน่ มันออกมาแล้วส่ งไปยัง
พรสวรรค์ ที่แท้จริ ง ! ทันใดนั้นพรสวรรค์ที่แท้จริ งภายในประตูแห่งพรสวรรค์ก็
กลายเป็ นสดใสและงดงาม !
ภาย ใต้การปราบปรามของคัมภีร์เสี้ ยวแสงตะวันหวน กายาอเวจีอมตะ และหกปักษา
สยายปี ก สุ ดท้ายทะเลโลหิ ตจากไข่มุกหยินหยางโลหิ ตภายในวงแหวนชีวิตของหลี่ฉีเย่
ก็สงบ ลง ทะเลโลหิ ตทั้งสองสุ ดท้ายก็รวมกันเป็ นหนึ่ง หนึ่งหยินหนึ่งหยาง ราวกับ
เป็ นปลาหยินหยาง มันแหวกว่ายภายในทะเลโลหิ ตอย่างรวดเร็ ว
เวลา ที่ไข่มุกหยินหยางโลหิ ตเข้าไปหล่อเลี้ยงวงแหวนชีวิตของหลี่ฉีเย่ มันเสริ มสร้าง
ความแข็งแกร่ งของเขาด้วยพลังงานที่ทรงพลัง พลังงานเหล่านั้นได้ชาระล้างไขกระดูก
และกล้ามเนื้อของหลี่ฉีเย่พลังงานอัน น่าเกรงขามแผ่กระจายไปทัว่ มันราวกับว่าเขาได้
ร่ างกายใหม่ การเกิดใหม่ !

433
ไม่ มีใครรู ้วา่ หลี่ฉีเย่ประสบความสาเร็ จขั้นต้นของขอบเขตกาเนิดกายด้วยการบ่ม เพาะ
ไข่มุกหยินหยางโลหิ ต และปรับแต่งกายาอเวจีอมตะของเขา นี้ทาให้ร่างกายของเขามี
การเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย !
ทะเล หยินหยางโลหิ ตราวกับเป็ นปลาหยินหยาง มันแหวกว่ายอยูใ่ นวงแหวนแห่งชีวิต
เวลานี้ทะเลโลหิ ตทั้งหมดดูเหมือนจะสงบ ทว่าหลี่ฉีเย่รู้วา่ ด้วยระดับการบ่มเพาะใน
ปั จจุบนั ของเขา เขาไม่สามารถกระทั้งใช้พลังของไข่มุกหยินหยางโลหิ ตได้แม้แต่หนึ่ง
ในสิ บส่ วน ! หากเขาสามารถเปิ ดใช้งานพลังอานาจที่แท้จริ งของไข่มุกหยินหยาง
โลหิ ต สวรรค์และปฐพี ตลอดเหล่าเทพบรรกาลที่อยูใ่ นเก้าสวรรค์หรื อปี ศาจใต้ภิภพ
จะต้องตัว่ สัน่ !
เมื่อ หลี่ฉีเย่ถอนตัวออกจากการบ่มเพาะของเขาโดยไม่รู้วา่ หลี่ซ่วงเหยียนยืนอยูด่ า้ น
นอกปี ประตู ขณะนี้ดวงตาคูส่ วยราวกับไข่มุกของนางจ้องมองหลี่ฉีเย่เขม็ง
‛ คัมภีร์ปีศาจแบบใดกันที่เจ้าฝึ กฝน ? ‛
ตอน นี้ใบหน้าของหลี่ซ่วงเหยียนนั้นเต็มไปด้วยอารมณ์ที่หลากหลาย ตอนแรกนางนัง่
อยูภ่ ายในบ้านของนาง ทันใดนั้นนางก็รู้สึกได้วา่ พลังงานโบราณและพลังงานแท้จริ ง
จานวนมากเริ่ มที่ จะไหลและหายไป
การ เปลี่ยนแปลงนี้เป็ นเพียงชัว่ ครู่ แต่กไ็ ม่สามารถหลบหนีความรู ้สึกอันเฉี ยบคมของ
นางได้ นางตระหนักได้ทนั ทีวา่ ความเปลี่ยนแปลงนี้มาจากร่ างกายของหลี่ฉีเย่

434
และเพราะพลังงานโบราณและพลังสายเลือดที่ทรงพลังนี้เองทาให้หลี่ซ่วงเหยียน
สงสัยว่า เขาจะบ่มเพาะคัมภีร์ปีศาจ !
‛ ข้านะเหรอจาเป็ นต้องบ่มเพาะคัมภีร์ปีศาจ ? ‛
เผชิญหน้ากับคาถามของหลี่ซ่วงเหยียน หลี่ฉีเย่ทาเพียงยิม้ และกล่าวอย่างใจเย็น
สายตาของหลี่ซ่วงเหยียนปรากฏอาการประหลาดใจเพียงวูบ ก่อนจะมองไปที่หลี่ฉีเย่
ครู่ หนึ่งจากนั้นก็หนั หลังและเดินจากไป
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – #ผูห้ ญิงงคนนี้น้ ียงั งไง ? น่า
ให้ฉีเย่จบั บกดด ( >‛< )
ติดตามข่าวสารได้ที่แฟนเพจ จักรพรรดิบรรพกาล ได้เลยน้า
ตอนที่ 55 หม้อวสรรค์ (1)
การ สอนพื้นฐานเต๋ าของหลี่ฉีเย่และการบ่มเพาะของเขากาลังไปไดด้วยดีอย่างเป็ น
ระบบระเบียบ อีกหนึ่งเดือนได้ผา่ นไปอย่างรวดเร็ ว ตลอดเวลาที่ผา่ นมาหนานฮัวเอียน
ไม่เคยปรากฏตัวและร่ องรอยของผูค้ ุม้ กันโม่ก็ ไม่เคยปรากฏให้เห็นแต่อย่างใด
ช่วง เวลานั้นหนานฮัวเอียนกลายเป็ นทูตประจาของนิกาย ดังนั้นเขาจึงไม่มีเวลาว่างนัก
เรื่ องนี้หลี่ฉีเย่ไม่ประหลาดใจ ทว่าเกี่ยวกับผูค้ ุม้ กันโม่น้ นั อยูน่ อกเหนือการคาดหมาย
ของหลี่ฉีเย่

435
‛ โอะ โอะ โอ้ว ดูทา่ นสิ ศิษย์พี่ ! ท่านกลายเป็ นคนที่สูงส่ งและสง่างาม ด้วยการสัง่ สอน
พื้นฐานเต๋ าอันลึกซึ้ งของท่าน ! ท่านควรจะสอนความลึกลับและทักษะที่น่ากลัวให้ขา้
บ้าง ! ‛
เมื่อเห็นหลี่ฉีเย่ หนานฮัวเอียนถูฝ่ามือของเขาไปมาและยิม้ อย่างมีความสุ ข
หลี่ฉีเย่จอ้ งเขาและกล่าว
‛ ตั้งแต่เจ้าเลือกอยูเ่ คียงข้างข้าเพื่อจัดการเรื่ องต่างๆ หยุดผายลมไร้สาระของเจ้าเสี ยที !
‛
ใบ หน้าของหนานฮัวเอียนกลายเป็ นแดงก่า แต่เขาก็กลับเป็ นธรรมชาติอย่างรวดเร็ ว
จริ งแล้วเขาเป็ นคนที่ปรับตัวตามสถานการณ์ได้อย่างรวดเร็ ว เขาทาเพียงยิม้ และกล่าว
‛ ศิษย์นอ้ งคนนี้เพียงต้องการให้ศิษย์พี่ช้ ีแนะการบ่มเพาะให้สกั เล็กน้อย เพียงเท่า
นั้นเอง ‛
หลี่ฉีเย่มองหนานฮัวเอียน จากนั้นก็ผคู ้ ุม้ กันโม่ก่อนจะกล่าวอย่างสงบ
‛ นี้คือความคิดของผูค้ ุม้ กันโม่ ? ‛
เมื่อถูกมองออกโดยหลี่ฉีเย่ ผูค้ ุม้ กันโม่หน้าแดงก่า เขาทาได้เพียงเปิ ดปากพูด
‛ ข้าเพียงสนใจในความฉลาดของเจ้าเท่านั้น ‛

436
ใน ความจริ ง ในช่วงวันที่หลี่ฉีเย่ฝึกสอนนั้น หนานฮัวเอียนอยูน่ อกนิกาย กลับเป็ นผู ้
คุม้ กันโม่ที่อยูท่ ี่น้ ีและบังเอิญได้ฟังการสอนของหลี่ฉีเย่ เขาก็ยงั สะดุง้ เนื่องจากกคัมภีร์
ระนักบุญนั้นเป็ นคัมภีร์ศิลาวิญญาณ กระทั้งอาจารย์ของเขาก็ยงั ไม่สามารถอธิบาย
ความเกี่ยวของกันกับพื้นฐาน พลังงานเต๋ าได้เช่นนั้น อุบตั ิเหตุเช่นนี้ทาให้เขาได้รับ
ผลประโยชน์ที่ดี
ดัง นั้นสิ่ งนี้จึงทาให้ผคู ้ ุม้ กันโม่ตะลึง ตอนนี้จากมุมมองของเขา หลี่ฉีเย่เป็ นผูเ้ ชียวชาย
ที่สุดในด้านพลังเต๋ า เขาเกรงว่ากระทั้งในนิกายกายานโบราณตอนี้กย็ งั ไม่มีใครเทียบ
ก็บเด็กหนุ่มได้ เขาก็ตอ้ งการที่จะได้รับการตรวจสอบจากหลี่ฉีเย่ดว้ ยเช่นกันเหมือนกับ
เหล่า ศิษย์จากเกาะหยกโบราณ ทว่าตัวตนของเขานั้นเป็ นคนที่พดู น้อย เขาไม่รู้วา่ จะ
เริ่ มต้นคุยกับผูค้ นยังไง ดังนั้นเขาจึงไม่รู้จะขอร้องหลี่ฉีเย่เช่นไร
ที่เป็ นเหตุผลว่าทาไมหลังจากหนานฮัวเอียนกลับมา เขาจึงได้ขอ้ คาแนะนาจากศิษย์
ของเขา
หนานฮัวเอียนหันไปยิม้ อย่างชัว่ ร้ายกับอาจารย์พร้อวด้วยน้าเสี ยง หึ หึ และเอ่ย
‛ อาจารย์ของข้ากล่าวว่า ความรู ้ของศิษย์พี่น้ นั สู งส่ งยิง่ นัก ศิษย์นอ้ งตัวน้อยๆเช่นข้าจึง
ควรมาขอคาแนะนา ‛
หลี่ฉีเย่ไม่ได้มองหนานฮัวเอียน เขามองไปยังผูค้ ุม้ กันโม่และกล่าวเสี ยงเรี ยบ
‛ พวกเรานั้นเป็ นพวกเดียว ด้วยเรื่ องแค่น้ ีท่านสามารถถามข้าได้โดยตรง ‛

437
ตอนนี้เขาไม่ได้กล่าวคาอื่นเพิ่ม ที่เหลือขึ้นอยูก่ บั การตัดสิ นใจของพวกเขา
ผู ้ คุม้ กันโม่เหมือนจะเห็นอนาคตของเขาจากคาพูดเหล่านี้ ยามเมื่อเขาเข้าร่ วมกันหลี่ฉี
เย่ เพียงหนึ่งประโยคที่เขากล่าวต่อหยูฮ่ านได้ยกระดับของเขา ตอนนี้หลี่ฉีเย่กล่าวสิ่ งนี้
กระทั้งผูค้ ุม้ กันโม่เป็ นคนโง่เขายังสามารถเข้าใจความหมายที่อยูเ่ บื้องหลัง เหล่านี้ได้
‛ สิ่ งที่พวกเจ้าทั้งสองฝึ กคือเศษเสี้ ยวของคัมภีร์จกั รพรรดิ ‘ หมอกม่วง ‘ ใช่หรื อไม่ ‛
หลี่ฉีเย่มองไปยังอาจารย์และศิษย์ขณะที่เขากล่าวคาเหล่านี้
‛ นั้นถูกต้อง ‛
ผูค้ ุม้ กันโม่พยักหน้าซ้าและกล่าว
‛ ปั จจุบนั ข้านั้นพยามจะก้าวเข้าสูร้ ะดับกาเนิดสวรรค์ แต่การเปิ ดประตูของระดับกา
เนิดสวรรค์ดูเหมือนจะต้องใช้พลังงานจานวนไม่นอ้ ย ‛
ใน ฐานะของผูค้ ุม้ กันของนิกายกายานโบราณ ความสามารถของผูค้ ุม้ โม่ไม่ได้สูงสุ ด
ทว่าเขาฝึ กฝนอย่างไม่หยุดหย่อนดังนั้นการบ่มเพาะของเขาจึงมาถึงระดับที่จะ สามารถ
เปิ ดประตูแห่งระดับกาเนิดสวรรค์ได้
‛ ของไม่สมบูรณ์ สุ ดท้ายแล้วก็ยงั เป็ นของที่ไม่สมบูรณ์ เพื่อที่จะเปิ ดประตูแห่งการกา
เนิดสวรรค์ แน่นอนอยูแ่ ล้วว่าไม่ใช่เรื่ องง่าย ‛
ระดับ กาเนิดสวรรค์น้ นั เป็ นปฐมเขตแดนเพื่อเข้าสู่ สวรรค์ เมื่อผูฝ้ ึ กตนมาถึงระดับนี้
และจะก้าวไปยังจุดที่สูงขึ้น มันยากราวกับปี นปายขึ้นสวรรค์ และระดับนี้มนั ไม่ได้ข้ ึน

438
คือกับพลังจิตวิญญาญและความสามารถ แต่มนั ยังขึ้นอยูกบั ระดับคัมภีร์ที่บ่มเพาด้วย
ตัวอย่างเช่น สมบัติสวรรค์ศกั ดิ์สิทธิ์ เป็ นต้น…
หลี่ฉีเย่กล่าว
‛ เสี้ ยวของคัมภีร์จกั รพรรดิ ‘ หมอกม่วง ‘ เป็ นส่ วนหนึ่งของคัมภีร์ระดับจักรพรรดิ ‘
สิ บตะวันสี ม่วง’ ของนิกายกายานโบราณ หากใครก็ตามที่บ่มเพาะคัมภีร์ ‘ สิ บ ตะวันสี
ม่วง ‘ มันเป็ นราวกับการรวมกันของพยัคฆ์และมังกร และความแข็งแกร่ งของมันเป็ น
ดัง่ การรวมกันระหว่างน้าและไฟ การบ่มเพาะของพวกเขาจะเพิ่มสู งขึ้น ! ‛
‛ หากนิกายกายานโบราณยังมีคมั ภีร์ ‘ สิ บตะวันสี ม่วง ‘ ข้าจะเป็ นเช่นนี้รึ ? ‛
ผูค้ ุม้ กันโม่หวั เราะและถอนหายใจเบาๆ
‛ ศิษย์พใี่ หญ่ นี้อาจจะเป็ นสิ่ งที่ท่านยังไม่รู้ขา้ ได้ยนิ มาจากอาจารย์ของข้าว่าคัมภีร์ ‘ สิ บ
ตะวันสี ม่วง ‘ นั้นมีขอ้ บกพร่ องและมันยังไม่สมบูรณ์ ไม่มีใครกล้าที่จะบ่มเพาะมัน
อาจารลุงของข้าเป็ นไปฝึ กคัมภีร์เที่ยงธรรมอัน อื่นเมื่อเขาไปถึงระดับกาเนิดสรรค์เมื่อ
ปี นั้น เพื่อไปสู่ ระดับที่สูงขึ้น ‛
หนานฮัวเอียนรี บกล่าว
เมื่อได้ยนิ สิ่ งนี้ หลี่ฉีเย่จมอยูใ่ นความคิด คัมภีร์ ‘ สิ บ ตะวันสี ม่วง ‘ถูกสร้างขึ้นโดย
จักรพรรดิอมตะมินเหยินและมันทรงพลังเป็ นอย่างมาก ตอนนี้คมั ภีร์ระดับจักรพรรดิ
เล่มนี้กลับหายไปจากนิกายกายานโบราณ

439
ความจริ งหลี่ฉีเย่ อีกครั้งที่เขาพบความทรงจาเกี่ยวกับคัมภีร์ ‘ สิ บตะวันสี ม่วง ‘ นี้ไม่ได้
เป็ นเรื่ องที่ลาบากนัก เขาไม่จาเป็ นต้องคัมภีร์ ‘ สิ บตะวันสี ม่วง ‘ที่ไม่สมบูรณ์เพียงได้
ยินชื่อเศษเสี้ ยวของคัมภีร์จกั รพรรดิ ‘ หมอกม่วง ‘ ก็ทาให้เขานึกถึงมันได้แล้ว
ทว่าด้วยสถานะในปัจจุบนั หลี่ฉีเย่มีแผนที่ต่างออกไป ตอนนี้เขายังไม่ได้มี
ความสามารถพอที่จะให้อาจารย์และศิษย์คูน่ ้ ีฝึกคัมภีร์ ‘ สิ บตะวันสี ม่วง ‘
‛ คัมภีร์ ‘ สิ บตะวันสี ม่วง ‛
หลี่ฉีเย่ยมิ้ ด้วยสี หน้ามุ่งมัน่ และเอ่ย
‛ ข้ายินดีที่จะเดิมพัน ภายในหนึ่งปี พวกเจ้าทั้งสองจะสามารถฝึ กคัมภีร์ ‘ สิ บตะวันสี
ม่วง ‘ ได้ แต่ตอนนี้พวกเจ้า…‛
หยุดอยูแ่ ค่น้ ี หลี่ฉีเย่จอ้ งมองไปที่ศิษย์และอาจารย์ ก่อนจะกลายด้วยรอยยิม้
‛ สาหรับคัมภีร์ ‘ หมอกม่วง ‘ นั้น ไม่ตอ้ งกล่าวถึง ก่อนหน้านั้นข้าสังเกตเหตุการณ์
บางอย่างที่สาคัญ พื้นฐานพลังงานเต๋ าของผูค้ ุม้ กันโม่น้ นั มัน่ คง ขณะที่ศิษย์นอ้ งของข้า
นั้นยังไม่มนั่ คงเล็กน้อย หากลองทาความเข้าใจพลังเต๋ าอีกสักหน่อย วันหนึ่งพื้นฐาน
ของพวกเจ้าจะหนาแน่น เมื่อนั้นพวกเจ้าสามารถฝึ กคัมภีร์ ‘ สิ บตะวันสี ม่วง ‘ได้ นี้เป็ น
เหมือนการทาน้อย แต่วา่ ได้ผลประโยชน์ที่มากขึ้น ‛
คา กล่าวของหลี่ฉีเย่ทาให้อาจารย์และศิษย์ตกตะลึง คาพูดเหล่านั้นล้วนกล่าวไปด้วย
ความเชื่อมัน่ พวกเขาล้วนไม่เข้าใจเหตุผลว่าทาไมเขาถึงเชื่อขนาดที่ระบุวา่ ภายในหนึ่ง

440
ปี พวก เขาทั้งสองจะสามารถบ่มเพาะคัมภีร์ ‘ สิ บตะวันสี ม่วง ‘ที่สมบูรณ์ได้ ต้องรู ้ก่อน
ว่าในนิกายกายานโบราณในปั จจุบนั นั้นไม่คมั ภีร์ ‘ สิ บตะวันสี ม่วง ‘ ที่สมบูรณ์ !
หลี่ฉีเย่เพื่อที่จะกระตุน้ อาจารย์และศิษย์เขากล่าวเพิ่มอีกว่า
‛ แม้วา่ ผูค้ ุม้ กันโม่จะมาถึงคอขวด มันก็ยงั มีหนทางที่จะทาายคอขวดนี้ เมื่อท่านฝึ กฝน
สาหรับคัมภีร์ ‘ หมอกม่วง ‘ ในตอนนี้ท่านจงดูดซับแสงอาทิตย์ ในตอนบ่ายจง
รวบรวมแก่นสาคัญของเมฆหมอก เปลวไฟที่ร้อนแรงจากดวงอาทิตย์ยาม
เช้าและรวมกับพลังธรมชาติยามบ่าย จากนั้นเปิ ดใช้งานวงแหวนชีวิต นี้อาจจะแตกต่าง
จากคัมภีร์ ‘ หมอกม่วง ‘ แต่พวกเจ้าลองฝึ กดู ‛
คัมภีร์ ส่ วนใหญ่ในนิกายกายานโบราณล้วนถูกทิ้งไว้โดยเขาหรื อไม่กส็ ร้างขึ้นมาโดย
จักรพรรดิอมตะมินเหยิน ไม่มีใครที่จะคุน้ เคยกับมันได้ดีมากกว่าเขา แม้วา่ เขาจะไม่
สามารถค้นความทรงเกี่ยวกับคัมภีร์ ‘ หมอกม่วง ‘ได้ เขาก็ยงั รู ้สาระสาคัญของคัมภีร์น้ ี
อยูด่ ี
‛ พวกเราจะลองฝึ กมันดู ‛
อาจารย์และศิษย์ลว้ นยอมรับคาแนะนาของหลี่ฉีเย่
แน่นอน ภายในระยะเวลาไม่กี่วนั แม้ผคู ้ มุ ้ กันโม่จะไม่ได้มา หนานฮัวเอียนกระโดดไป
มาอย่างตื่ นเต้นและกล่าวกับหลี่ฉีอย่างมีความสุ ข

441
‛ ศิษย์พใี่ หญ่น้ ีมนั ลึกลับยิง่ นัก ! ข้าทาตามคาแนะนาของท่านในการฝึ กคัมภีร์น้ ี มัน
เป็ นการกระทาที่นอ้ ยแต่ได้รับผลประโยชน์ที่มากจริ งๆ การฝึ กฝนมันเพียงหนึ่งวัน
กระทั้งให้ผลประโยชน์มากกว่าที่ขา้ ฝึ กปกติหา้ ถึง หกวัน ศิษย์พี่ใหญ่ ท่านรู ้วธิ ีการฝึ ก
เหล่านี้ได้อย่างไร ? ท่านไม่แม้แต่จะฝึ กคัมภีร์ ‘ หมอกม่วง ‘ ‛
ผล ดังกล่าวทาให้หลี่ฉีเย่เต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ ความจริ งอาจารย์ของเขาก็
รู ้สึกว่านี้ไม่น่าจะเป็ นไปได้ ผลที่เกิดขึ้นทาให้พวกเขาล้วนประหลาดใจ หลี่ฉีเย่เพียงชึ้
ให้เห็นหนึ่งถึงสองประโยค แต่ท้ งั สองประโยคนั้นทาให้พวกเขาเห็นถนนที่ไม่เคยเห็น
มาก่อน
‛ ข้าเพียงแค่กระดิกนิ้วแล้วมันก็คิดออก ‛
หลี่ฉีเย่กล่าวอย่างง่ายๆ
หนาน ฮัวเอียน แน่นอนว่าไม่เชื่อว่าเพียงแค่เขากระดิกนิ้วไปมาแล้วเขาจะคิดออก เรื่ อง
ย่อมเป็ นไปไม่ได้ กระทั้งอาจารย์ปู่ของเขา ผูอ้ าวุโสซานยังไม่รู้ถึงวิธีน้ ี ทาไมหลี่ฉี่เย่ถึรู้
รายละเอียดที่ลึกซึ้ งเช่นนี้ ? ทว่าหากหลี่ฉีเย่ไม่ตอ้ การให้เขารู ้ หนานฮัวเอียนก็ไม่กล้าที่
จะถามเพิ่มเติม การที่เขาได้อยูก่ บั หลี่ฉีเย่เริ่ มทาให้เขาเข้าใตอารมณ์ของหลี่ฉีเย่มากยิง่
ขึ้น
หลี่ ฉี เย่ช้ ีคาแนะนาบางอย่างให้กบั อาจารย์และศิษย์ เขาคิดไม่ถึงว่าไม่ในระยะเวลาไม่
ถึงเดือนผูค้ ุม้ กันโม่แนะนาใครบางคนให้มา เขาสอนเกี่ยวกับพลังเต๋ า คนคนนี้เป็ น

442
อาจารย์ของผูค้ ุม้ กันโม่ และเขารู ้จกั ในนามผูอ้ าวุโสซาน หนึ่งในหกผูอ้ าวุโส ระดับการ
บ่มเพาะของเขาเพียงพอที่จะอยูใ่ นระดับหลอมวิญญาณ
หากมีคนกล่ววว่าผูอ้ าวุโสของนิกายกายานโบราณ มีคุณสมบัติพอที่จะได้รับยศขุน
นาง ภายในศิษย์รุ่นที่สามนั้นค่อยมีใครยากจะเชื่อนัก
ความ จริ งเมื่อเร็ วๆนี้ การบ่มเพาะของผูอ้ าวุโสซานนั้นเกิดปัญหา ผูค้ ุม้ กันโม่ในฐานะ
ศิษย์เป็ นธรรมดาที่เขาอยากจะช่วยอาจารย์ของเขา ดังนั้นสิ่ งแรกที่เขาทาก็คือมาที่น้ ี
และข้อคาแนะนาจากหลี่ฉีเย่
แน่ นอนว่าผูอ้ าวุโสซานคิดว่าคาความคิดของศิษย์เขานั้นเป็ นสิ่ งที่น่าอายเกินไป หาก
เป็ นก่อนหน้านี้ผอู ้ าวุโสซานจะด่าศิษย์ของเขาทันที ทว่าวันนี้สถานะของผูค้ ุม้ กันโม่
นั้นต่างออกไป ผูอ้ าวุโสซานในฐานะอาจารย์จึงคุม้ ครองและดูแลศิษย์ของเขาเป็ นอย่าง
ดี
ผูค้ ุม้ กันโม่นาคาแนะนาของคัมภีร์ ‘ หมอกม่วง ‘ ที่ได้จากหลี่ฉีเย่ให้ผอู ้ าวุโสซานฝึ กดู
หลังจากผูอ้ าวุโสซานลองฝึ กเขาก็เห็นประสิ ทธิ ภาพของมัน นี้ทาให้เขาประหลาดใจ
จนสุ ดท้ายภายใต้คายุยงของผูค้ ุม้ กันโม่ ผูอ้ าวุโสซานก็แบกหน้าของเขามาพบหลี่ฉีเย่
กระ ทั้งผูอ้ าวุโสมาถึง หลี่ฉีเย่กย็ งั ไม่ได้แยแสใดๆ ผูอ้ าวุโสซานไม่มีความสุ ขนัก แต่
เขาก็ยงั ทนได้ปัจจุบนั ลูกหลานของนิกายเก้านักบุญปี ศาจ เจ้าหญิงแห่งอาณาจักร
โบราณยังเกรงใจหลี่ฉีเย่ เขาซึ่ งเป็ นเพียงผูอ้ าวุโสจึงไม่สามารถหงุดหงิดได้

443
หลี่ฉีเย่ตรวจวงแหวนชีวิต พรสวรรค์และร่ างกายของผูอ้ าวุโสซานจากนั้นเขาก็กล่าว
‛ ผูอ้ าวุโสพื้นฐานพลังเต๋ าของท่านนั้นกล่าวได้วา่ มัน่ คง ทว่าปี นั้นเมื่อท่านมาถึงระดับ
ชาระล้างชีพจร ท่านเร่ งรี บที่จะสาเร็ จมากเกินไป นี้ทาให้พ้นื ฐานพลังเต๋ าของท่านมี
ข้อบกพร่ อง เมื่อท่านอยูร่ ะดับกาเนิดสวรรค์ ท่านเปลี่ยนจากคัมภีร์ ‘ หมอกม่วง ‘ไปสู่
คัมภีร์ระดับเที่ยงธรรมเล่มอื่น นี้อาจจะไม่ใช่ปัญหาใหญ่ ไม่วา่ คัมภีร์ท้ งั สองจะไม่
สมบูรณ์มากนั้นแต่สมดุลชีวิตและวิบตั ิของพรสรรค์ ก็ไม่เป็ นอันตรายถึงชีวิต ‛
คา พูดของหลี่ฉีเย่ ขณะที่เขากล่าวมันออกมาทาให้ผอู ้ าวุโสซานตกตะลึง ตอนแรกเขา
ไม่ต้ งั ความหวังกับหลี่ฉีเย่ไว้สูงนัก แต่ตอนนี้คากล่าวของหลี่ฉีเย่ราวกับแพทย์ที่กาลัง
่
รักษาม้าที่ป่วยอยู…
––––––––––––––––––
#อะไรคือกระดิกนิ้วแล้วคิดออก ?? ปากหนูน้ ีเก่งเกินไปแล้วฉี เย่ ฮี่ๆ
Happy Valentine Day ค่าา วันนี้จดั ให้เป็ นคูน่ า้ า ติดตามข่าวสารได้ที่แฟนเพจ
จักรพรรดิบรรกาล ได้เลยค่า
ตอนที่ 56 หม้อสวรรค์ ( 2 )
ปั จจุบนั ด้วยการกล่าวของหลี่ฉีเย่เพียงหนึ่งประโยคสามารถเปิ ดเผยสถานการณ์ของ
เขาทั้ง หมดได้ นี้..จะไม่ให้เขารู ้สึกหวาดกลัวได้อย่างไร ? เมื่อเขาอยูร่ ะดับชาระล้างชีพ
จร หัวใจของเขาตื่นเต้นกับความสาเร็ จและทิ้งข้อบกพร่ องไว้ดา้ นหลัง นี้คือสิ่ งที่เขาไม่

444
เคยบอกใครมาก่อน เขาคาดไม่ถึงว่าหลี่ฉีเย่จะพบมันในการตรวจสอบพลังเต๋ าของเขา
นี้ราวกับผูม้ ีสายตาดังผญาอินทรี
สาย ตาเช่นนี้ ความรู ้เช่นนี้ ไม่ใช่สิ่งที่เด็กอายุเพียงสิ บสามปี สมควรจะมีได้ กระทั้งใน
หมู่ผอู ้ าวุโส ผูอ้ าวุโสซานก็ไม่มีสายที่ชดั เจนและแม่นยาเช่นนี้ ในระดับการบ่มเพาะ
หลอมวิญญาญ เขายังไม่สามารถตรวจสอบชีวิตและพรสวรรค์ของศัตรู จนกระทั้งรู ้ถึง
ความลึกซึ้ ง ที่ซ่อนอยูข่ องมันได้ !
ด้วย สายตาและความรู ้เช่นนี้จะต้องผ่านการสะสมมาอย่างยาวนานและมีระดับการบ่ม
เพาะ ที่สูง ! ทว่าเด็กหนุ่มด้านหน้าของเขาแน่นอนว่าไม่ใช่คนประเภทนี้ !
ในขณะที่ผอู ้ าวุโสซานตะลึง หลี่ฉีเย่จอ้ งไปที่เขาและเอ่ย
‛ ท่านบ่มเพาะกายากลัน่ โลหิ ต รู ้จกั กันในอีกชื่อหนึ่งว่ากายาอสรพิษโลหิ ต และท่าน
ต้องการยกระดับมันจากกายาอสู รพิษโลหิ ตเป็ นกายามังกรโลหิ ต ‛
ได้ยนิ คากล่าวของหลี่ฉีเย่ ใบหน้าของผูอ้ าวุโสซานแดงก่าและไอออกมา ก่อนจะเอ่ย
‛ ข้าต้องการลองทามันครั้งหรื อสองครั้ง ‛
ผูอ้ าวุโสซานนั้นมีกายาฮัวเตียน กายาอสรพิษโลหิ ตทว่าเขาต้องการเปลี่ยนกายาของเขา
ไปสู่ ระดับที่สูงขึ้นเป็ น…กายามังกรโลหิ ต !
‛ ปั ญหานี้ข้ ึนอยูก่ บั หม้อสวรรค์ของท่าน ‛
หลี่ฉีเย่กล่าวราวกับว่าเขารู ้เรื่ องนี้อยูแ่ ล้ว

445
‛ หม้อสวรรค์ของข้า ? ‛
หลังจากได้ยนิ คากล่าวของหลี่ฉีเย่ หัวของผูอ้ าวุโสซานก็ส่ายหัวทันที
‛ นี้เป็ นไปไม่ได้ หม้อสวรรค์ของข้านั้นติดตัวข้ามานับร้อยปี ข้าได้รับหม้อน้าสวรรค์น้ ี
มาต้องข้านั้นอยูร่ ะดับขอบเขตกาเนิดกาย และยังคงใช้มนั จนถึงตอนนี้ มันสะกัดกลัน่
โอสถทิพย์มานับไม่ถว้ นและมันยังไม่เคยมีปัญหาใดๆ ‛
‛ ร่ างกายของท่าน มีธาตุไฟแทรกอยูแ่ ละบางครั้งเมื่อท่านดูดซับพลังหยิน เลือดของ
ท่านจะเคลื่อนไหวไม่สะดวก ถูกต้องหรื อไม่ ? ‛
หลี่ฉีเย่กล่าวอย่างไม่แยแส
‛ หากท่านไม่เชื่อข้า นาหม้อสวรรค์ของท่านออกมาให้ขา้ พิจรณาดู ‛
คา พูดของหลี่ฉีเย่ทาให้ผอู ้ าวุโสตัวสัน่ เนื่องจากเขากล่าวว่าเขานั้นไม่มีปัญหาใดๆ
ทว่าคากล่าวของหลี่ฉีเย่กลับขัดกับความเชื่อของเขา เขาจะไม่รู้สึกสัน่ กลัวได้อย่างไร ?
ขณะ ที่เขากังวลและสงสัย ผูอ้ าวุโสซานสุ ดท้ายก็หยิบหม้อสวรรค์ของเขาออกมา หม้อ
สวรรค์ของเขาเป็ นหม้อขนาดเล็กเท่ากาปั้ น และมีงูสามหัวอยูบ่ นปากหม้อ
‛ หม้ออสรพิษสามอัคคี ข้าเห็นมันไม่บอ่ ยนักสาหรับหม้อลักษณะนี้ ‛
หลังจากหลี่ฉีเย่เชื่อมต่อกับหม้อสวรรค์ของผูอ้ าวุโสซาน เขาอมยิม้ และเอ่ยออกมา

446
หม้อสวรรค์เป็ นสิ่ งจาเป็ นสาหรับอาจาย์ปรุ งยาทุกคน แม้พวกเขาจะไม่ใช่อาจารย์ปรุ ง
ยา ผูฝ้ ึ กตนทุกคนก็พยามจะหาหม้อสวรรค์ของพวกเขา
หม้อ สวรรค์น้ นั ใช้ในกระบวนการปรับตัวเม็ดยา ทว่าเมื่อมนุษย์น้ นั กลัน่ ยา พวกเขาจะ
ใช้เหล็กและหิ นในการทาความสะอาด เม็ดยาของผูฝ้ ึ กตนนั้นจะมีจิตวิญญาณ
ธรรมชาติของตัวมันเอง และไม่ได้มาจากเหล็กและหิ นที่ใช้ขดั หม้อ
ผู ้ ฝึ กตนจะต้องใช้หม้อสวรรค์ในการปรุ งยา ความจริ งหม้อสวรรค์ของพวกเขานั้นเป็ น
หม้อธรรมชาติ หม้อเหล่านั้นมีจิตวิญญาณของมันเองและพวกมันกระทั้งมีชิวิต นี้เป็ น
เหตุผลว่าทาไมหม้อของผูฝ้ ึ กตนจึงถูกเรี ยกว่าหม้อสวรรค์
เกี่ยว กับต้นกาเนิดของหม้อสวรรค์น้ นั มีหลากหลายความเชื่อ หนึ่งในความเชื่อนั้น
กล่าวว่าในตานานจักรพรรดิอมตะได้ใช้หม้อสวรรค์ในการ สกัดกลัน่ ยาของพวกเขา
แน่ นอนว่าความเชื่อนี้ไม่สามารถเชื่อได้ คนจานวนมากเชื่อในตานานที่แตกต่างกัน
สถานที่ที่หม้อโลหะสวรรค์เกิดมานั้นมาจากสวรรค์และปฐพี เพราะว่ามันถูกชโลมไป
โดยพลังธรรมชาติของโลก มันจึงได้รับจิตวิญญาณของตัวมันเอง หลังจากที่มนั ได้รับ
ความเดือดร้อยจากภัยพิบตั ิของสวรรค์ ในที่สุดมันก็ได้รับไฟต้นกาเนิด นี้เปลี่นมันให้
กลายเป็ นหม้อแห่งสมบัติ จนกระทั้งมันกลายเป็ นหม้อสวรรค์อย่างที่ผฝู ้ ึ กตนรู ้จกั
ดัง นั้นหม้อสวรรค์แต่ละใบประกอบไปด้วยพลังของสวรรค์และปฐพี เช่นเดียวกับ
แหล่งกาเนิดของเปลวไฟ หลังจากได้รับการปรับแต่งโดยผูฝ้ ึ กตนหรื อนักปรุ งยา ที่ใช้
จิตวิญญาณของเม็ดยาหรื อแก่นแท้ของสมุนไพร หม้อสวรรค์จะได้รับคุณสมบัติของ

447
สมุนไพรและเม็ดยาเหล่านั้นและด้วยต้นกาเนิด แห่งเปลวไฟ มันจึงสามารถสร้าง
โอสถกายา เม็ดยาชีวิต ขวดยาพรสวรรค์ !
หลี่ฉีเย่สงั เกตุหม้ออสรพิษสามอัคคีของผูอ้ าวุโสซานอย่างระมัดระวัง ! สุ ดท้ายทั้งสอง
มือของเขาวางไปบนฝ่ าหม้อและตะโกน
‛ เปิ ด ! ‛
เมื่อคาคานี้ถูกกล่าวออกมา หม้ออสรพิษสามอัคคีกป็ รากฏขึ้น
เมื่อ มันตกลงไปบนพื้น มันไม่ได้มีขนาดใหญ่เพียงแค่กามืออีกต่อไป แต่กลายเป็ น
หม้อขนาดใหญ่ปรากฏอยูใ่ นห้อง มันลอยอยูห่ นือโต๊ะ ด้านบนของหม้อมีพลังงาน
ธรรมชาติของงูสามออัคคีไหลเวียนอยู่ แม้พวกมันจะไม่ใช่ๆงูจริ งๆ แต่กใ็ ห้ความรู ้สึก
ราวกับมีชิวิต
งู สามอัคคีอา้ ปากอันใหญ่โตของมันและเคลื่อนตัวไปมารอบหม้อ เวลานี้ปากของ
หม้อทะลักและระเบิดไอความร้อนออกมา ขณะที่ปากของงูสามอัคคีกย็ งั ปล่อยกลิ่น
ของสมุนไพรออกมา
หม้ออสรพิษสามอัคคีของผูอ้ าวุโสซานไม่มีใครรู ้วา่ มันได้กลัน่ มันจึงสามารถสร้าง
โอสถกายา เม็ดยาชีวิต ขวดยาพรสวรรค์มามากมายขนาดไหน !

448
ปาก ของหม้อปล่อยกลิ่นอายความร้อนออกมาอย่างต่อเนื่อง เปลวไฟต้นกาเนิดห้อม
ล้อมหม้อสวรรค์ นี้เป็ นขั้นตอนการกลัน่ ยาที่สาคัญ สรรพคุณของยาถูกซ่อนอยูใ่ น
กลางหม้อ ประสิ ทธิ ภาพของยาจะมีขนาดไหนขึ้นอยูก่ บั สมบัติชิ้นนี้แล้ว
หลี่ฉีเย่มองไปรอบๆหม้อและเอ่ยออกมา
‛ หม้อของผูอ้ าวุโสนี้ธรรมชาติของมันเป็ นเปลวไฟหยัน เปลวไฟชนิดนี้เป็ นเปลวไฟ
ต้นกาเนิด ‛
ตอนนี้นยั ตาของหลี่ฉีเย่เคลื่อนไหวและยังคงสังเกตต่อ
‛ หม้อสวรรค์น้ ีใช้ในการดูดซับไฟแห่งปฐพี เพื่อที่จะเพิม่ ความแข็งแกร่ งเปลวไฟต้น
กาเนิดของมัน นอกจากนี้ท่านยังโยน
จิตวิญญาณสมุนไพรอื่นเข้าไปผสม จากการสังเกตของข้าสมุนไพรที่ท่านปรังมันบ่อย
มากที่สุดเป็ นต้นเหยีย่ วหยิน หยาง ข้ากล่าวถูกต้องหรื อไม่ ? ‛
‛ เจ้ารู ้ได้อย่างไรกัน ? ‛
หลังจากได้ยนิ คากล่าวของหลี่ฉีเย่ร่างกายของเขาล้วนตกตะลึงมากขึ้น !
‛ ข้าเพียงกระดิกนิ้วและคาดเดามันออกมา ‛
หลี่ฉีเย่กล่าวอย่างเย็นชา ขณะจ้องมองไปที่หม้อ

449
‛ ทว่าเห็นได้ชดั ว่าผูอ้ าวุโสซานไม่มีความรู ้เกี่ยวกับต้นเหยีย่ วหยินหยาง หากการคาด
เดาของข้าไม่ผดิ ผูอ้ าวุโสซานใส่ ตน้ น้าตามังกรไฟไป ใช่หรื อไม่ ? ‛
‛ เจ้า…เจ้ารู ้เรื่ องเหล่านี้ได้อย่างไรกัน ? ‛
ผู ้ อาวุโสซานตกตะลึง เขาไม่สามารถกล่าวคาพูดใดๆออกมาได้ เพราะว่าเขาอยากจะ
ปรับปรุ่ งร่ างกายของเขาด้วยการกล่าวกระโดดครั้งใหญ่เพื่อ ที่จะบ่มเพาะกายามังกร
โลหิ ต เขาจ่ายเป็ นจานวนมากเพื่อซื้ อต้นน้าตามังกร สกัดกลัน่ มันในหม้อเพื่อที่จะเพิม
ความแข็งแกร่ งของสมบัติชิ้นนี้ !
ผู ้ ฝึ กตนหลายคนไม่ได้ถูกพิจรณาให้มีคุณสมบัติรับหม้อสวรรค์ นั้นเป็ นเพราะว่า
ภายในหม้อสวรรค์น้ นั มีไฟต้นกาเนิดอยู่ หลังจากประกายไฟที่เกิดขึ้น ไฟแห่งต้นกา
เนิดจะค่อยๆเติบโต ในเวลาเดียวกันหม้อสวรรค์จะต้องมีจิตวิญญาญสมุนไพรจานวน
มากเพื่อปรับแต่ง สมบัติที่มนุนไพรที่ซ่อนอยูภ่ ายใน
หม้อ สวรรค์ที่ดีน้ นั จะช่วยเพิ่มการบ่มเพาะของผูฝ้ ึ กตนเป็ นอย่างมาก ตัวอย่างเช่นที่
กลัน่ ด้วยเปลวไฟต้นกาเนิดไท๋ หยาง และหากผูฝ้ ึ กตนคนนั้นเกิดมาพร้อมกับกายา
หยุนหยาง หนึ่งในยีส่ ิ บสี่ กายาจักรพรรดิ เช่นนั้นเขาก็สามารถใช้เปลวไฟต้นกาเนิดไท๋
หยางในการปรับแต่งกายาของพวกเขา ได้
ใน ขณะเดียวกันสมุรไพรทิพย์ในหม้อสวรรค์ภายในหม้อสวรรค์กย็ งั คงถูกกลัน่ พร้อม
กับพลังงานในร่ างกาย พลังงานในสายเลือดและบาดแผลจะถูกฟื้ นฟูอย่างรวดเร็ ว

450
เพราะว่าหม้อสวรรค์น้ นั มีประโยชน์มาก แม้วา่ พวกเขาจะไม่ใช้นกั ปรุ งยา ทว่าพวกเขา
ก็ยงั ต้องการมีหม้อสวรรค์
สาหรับ ผูอ้ าวุโสซาน นั้นไม่ตอ้ งพูดถึงเขาไม่ได้เป็ นเพียงนักปรุ งยา ทว่าเขายังเป็ นหนึ่ง
ในสองปรมจารย์ดา้ นปรุ งยาของนิกายเหนือสวรรค์ เขากระทั้งยังมีหม้อสวรรค์อยูก่ บั
ตัว
สาหรับนักปรุ งยา จิตวิญญาณของการปรุ งยาที่เขาเลี้ยงไว้ในหม้อสวรรค์น้ นั จะไม่ถูก
เปิ ดเผยโดยง่าย
ทว่า ปั จจุบนั เดียวการกวาดตามองหม้อสวรรค์เพียงครั้งเดียว เขาก็รู้ทุกอย่างที่หม้อ
สวรรค์ได้ปรุ งมา นี้จะไม่ทาให้ผอู ้ าวุโสซานตระหนกได้อย่างไร ? นี้เป็ นความรู ้ของจิต
วิญญาณสมุนไพร นี้เป็ นความรู ้ของสิ่ งที่หม้อสวรรค์ปรับแต่ง ! หลี่ฉีเย่ไม่ได้สนใจผู ้
อาวุโสซาน เขาเอ่ยต่อ
‛ ปั ญหามันอยูต่ รงนี้ ถูกต้อง หากท่านต้องการจะบ่มเพาะกายามังกรโลหิ ต ต้นน้าตา
มังกรไฟนั้นมีประโยชน์ ทว่าผูอ้ าวุโสซานหม้อสวรรค์ของท่านนั้นหม้อสวรรค์ของ
ท่านนั้นกินต้นเหยีย่ วหยินหยางมาเป็ นเวลาร้อยปี จิตวิญญาณสมุรไพรในหม้อนั้นเต็ม
ไปด้วยต้นเหยีย่ วหยินหยางอีกทั้งเปลวไฟที่ใช้ยงั เป็ นเปลวไฟหยัน แต่ตน้ น้าตามังกร
นั้นเป็ นไปด้วยพลังหยาง.. ‛
‛ มันเป็ นเช่นนี้ จู่ๆทันก็ใส่ ตน้ น้าตามังกรไฟลงไป ซึ่ งมันส่ งผลกระทบทาให้หม้อ
สวรรค์น้ นั ผิดปกติ และหากสถานการณ์แล้วร้ายไปกว่านั้นจะทาให้หม้อสวรรค์ของ

451
ท่านเกิดรอยร้าว ซึ่ งนี้จะส่ งผลกระทบอย่างมากแต่การกลัน่ ยา ! ที่สาคัญคือร่ างกายของ
ท่านได้รับการปรับแต่งโดยหม้อสวรรและเปลวไฟหยัน ทว่าจู่ๆหม้อสวรรค์กไ็ ด้รับ
พลังงานหยางจานวนมาก และนามันไปปรับแต่งกายาของท่าน นี้ทาให้เปลวไฟหยัน
ในร่ างกายของท่านหยุดการไหลเวียนของเลือด ! ‛
หลี่ ฉี เย่พดู โดยไม่หยุดราวกับว่าเขาบอกอาการของตัวเอง มันก็เหมือนกับว่าเขานั้น
เป็ นปรมจารย์ในเรื่ องนี้ นี้ไม่เพียงแต่ทาให้ผคู ้ ุม้ กันโม่อา้ ปากค้าง กระทั้งผูอ้ าวุโสซานก็
ไม่มีขอ้ ยกเว้น
หลี่ฉีเย่เอ่ยสรุ ป
‛ ผูอ้ าวุโสซาน ท่านเป็ นหนึ่งในสองปรมจารย์นกั ปรุ งยาของนิกายเหนือสวรรค์ ท่าน
ควรจะจาไว้วา่ นักปรุ งยานั้นไม่ได้
มุ่งเน้นไปที่ประสิ ทธิ ภาพของยา ทว่าเป็ นการกลัน่ หม้อสวรรค์ มันเป็ นสิ่ งที่ควรจะ
ได้รับการปกป้ อง ตามปกติแล้ว หม้อสวรรค์จะมาพร้อมกับเปลวไฟต้นกาเนิด สิ่ งที่
ท่านต้องทาเพียงแค่ให้อาหารมัน นี้เป็ นหนทางแห่งเต๋ าที่ลึกซึ้ ง ในเวลาเดียวกัน ขณะที่
จิตวิญญาณสมุนไพรได้รับการปรุ ง เม็ดยาที่ออกมาก็จะมีประสิ ทธิ ภาพ นี้เกี่ยวข้องกัน
โดยตรง..‛
‛ คุณภาพของเม็ดยาและโอสถนั้นไม่ได้อยูท่ ี่ทกั ษะของนักปรุ งยา แต่มนั ยังเกี่ยวกับ
หม้อสวรรค์น้ นั ของท่านนั้นดีหรื อไม่ดีอีกด้วย สิ่ งสาคัญอื่นๆ ลองลงมาเป็ น เปลวไฟ

452
ต้นกาเนิด จิตวิญญาณสมุนไพร ส่ วนประกอบของตัวยา พวกมันผสานเข้ากันได้
หรื อไม่ลว้ นเป็ นสิ่ งสาคญ ‛
‛ ส่ วนประกอบของตัวยาและหม้อสวรรค์ ล้วนเป็ นสิ่ งที่ตอ้ งศึกษา นี้ตอ้ งใช้
ประสบการณ์ในการสะสม ตราบใดที่ทา่ นดูแลหม้อสวรรค์เป็ นดังชีวิตของตัวเอง
เช่นนั้นท่านก็จะกลายเป็ นนักปรุ งยาที่มีคุณภาพ ‛
หลี่ ฉี เย่กล่าวเกี่ยวกับหม้อสวรรค์ท้ งั หมดในครั้งเดียว นี้ทาให้ผอู ้ าวุโสสานตัวสัน่ และ
ตกตะลึง ศิษย์ดา้ นหน้าของเขาดูยงั ไงก็อายุไม่เกิน สิ บสามสิ บสี่ ปี อีกทั้งยังพึงเข้านิกาย
มาไม่นาน แต่กลับกล่าวเรื่ องเหล่านี้ ทว่าในฐานะนักปรุ งยาผูอ้ าวุโสซานรู ้ดีวา่ เรื่ อง
เหล่านี้ไม่ใช้เรื่ องไร้สาระ
‛ เช่นนั้น..ข้าทาอย่างไร ข้าสามารถแก้ไขมันได้หรื อไม่ ? ‛
ไม่รู้วา่ ผูอ้ าวุโสซานนั้นตั้งใจพูดหรื อไม่ ทว่าสุ ดท้ายแล้วเขากลับเอ่ยขอคาแนะนาจากห
ลี่ฉีเย่
หลี่ฉีเย่ยมิ้ และเอ่ย
‛ ปั ญหาของผูอ้ าวุโสซานนั้นไม่ร้ายแรงและแก้ไขได้ง่ายยิง่ ผูอ้ าวุโสซานเพียงแค่หยุด
กลัน่ ต้นน้าตามังกรไฟ หากผูอ้ าวุโสซานต้องการจะได้รับกายามังกรโลหิ ตจริ งๆ ข้า
แนะนาว่าท่านควรใช้ตน้ สลายเพลิง คุณสมบัติของมันคล้ายกับต้นเหยีย่ วหยินหยาง อีก

453
ทั้งมันยังเป็ นหนึ่งในสมุนไพรระดับสู ง ที่สาคัญคือต้นสลายเพลิงสามารถบ่มเพาะกา
ยามังกรโลหิ ตได้ ! ‛
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – #กระทั้งเหล่าผูอ้ าวุโสยังต้องมา
ขอคาปรึ กษาา ฮี่ๆ
ติดตามข่าวสารได้ที่แฟนเพจ จักรพรรดิบรรพกาล ได้เลยน้าา
ตอนที่ 57 การปรุ งยานั้นเป็ นเพียงงานฆ่าเวลา ( 1 )
สุ ดท้ายผูอ้ าวุโสซานนั้นได้ปฏิบตั ิตามคาแนะนาของหลี่ฉีเย่ และเขาเลิกที่จะใช้หม้อ
สวรรค์กลัน่ ต้นน้าตามังกรไฟ และเปลี่ยนมาใช้ตน้ สลายเพลิงแทน
หลังจากผ่านไปหนึ่งเดือนผูอ้ าวุโสซานลืมสถานะผูอ้ าวุโสของเขาและกลับมาหาหลี่ฉี
เย่ พร้อมกับท่าทางของเด็กน้อยที่มีความสุ ขและเอ่ย
‛ สาเร็ จ มันได้ผล ปัจจุบนั พลังงานในสายเลือดของข้าลื่นไหลและเม็ดยาที่ออกมาจาก
หม้อสวรรค์กท็ รงประสิ ทธิ ภาพขึ้นเช่นกัน ‛
ฟังผลลัพธ์เช่นนี้ หลี่ฉีเย่เพียงยิม้ เล็กน้อย เม็ดยาของหม้อสวรรค์ ความรู ้เรื่ องเต๋ าของ
นักปรุ งยา..เรื่ องเหล่านี้ หากเขาถูกกล่าวว่าเป็ นลาดับสอง ตั้งแต่ในอดีตจนถึงปั จจบุนั ก็
ไม่มีใครเป็ นอันดับหนึ่ง !

454
หลี่ฉีเย่แสดงออกอย่างไม่ใยดี ที่ผอู ้ าวุโสซานเปลี่ยนนิสยั ของเขา หากเป็ นศิษญ์คนอื่น
มีผอู ้ าวุโสมาชมเฉยหรื อยกย่องเช่นนี้พวกเขาล้วนภูมิใจ ทว่าสาหรับหลี่ฉีเย่คายกย่อง
ชมเฉยเหล่านี้เป็ นดังบรรทัดฐานที่เขาได้ยนิ มันมาตลอดทุกวันอยูแ่ ล้ว
ผูอ้ าวุโสซานอดไม่ได้ที่จะเปลี่ยนความคิดของเขา และหัวใจของเขาก็กลายเป็ นยกย่อง
ความสามารถของเด็กคนนี้ ตอนนี้เขาพึงตระหนักถึงคากล่าวผูอ้ าวุโสหนึ่ง ครั้งล่าสุ ดผู ้
อาวุโสหนึ่งที่ไม่ได้สนใจใยดีหลี่ฉีเย่ จู่ๆก็หนั มาสนับสนุนเขาอย่างเต็มกาลัง นี้ดู
เหมือนว่าหลี่ฉีเย่จะมีคุณค่าพอ ก่อนหน้านี้พวกเขาล้วนตัดสิ นหลี่ฉีเย่เป็ นเพียงขยะจาก
ร่ างกาย ชีวิต และพรสวรรค์ระดับมนุษย์ พวกเขาคิดว่าศิษย์หลักนั้นเป็ นตัวตนที่ไร้คา่ !
หลี่ฉีเย่เพียงยิม้ และเอ่ย
‛ ข้าเพียงแค่ได้บงั เอิญอ่านวิธีผา่ นตามาบ้าง แต่มนั ก็ยงั ไม่เพียงพอสาหรับการปรุ งยา
ในเส้นทางแห่งเต๋ า ‛
‛ แค่น้ ียงั ไม่เพียงพอสาหรับเส้นทางแห่งเต๋ าอีกรึ ? ‛
ผูอ้ าวุโสซานทันใดนั้นก็เงียบลง หลี่ฉีเย่เด็กคนนี้เข้าใจคุณสมบัติของ องค์ประกอบ
และวิธีการต่างๆของหม้อสวรรค์ เขา
อธิ บายพวกมันทุกอย่างได้ครบถ้วนสมบูรณ์โดยไม่ผดิ พลาด ! กระทัง่ ตัวผูอ้ าวุโสซาน
เองยังละอายหากตะเปรี ยบเทียบกับหลี่ฉีเย่
ผูอ้ าวุโสซานอดไม่ได้ที่จะเอ่ยออกมา

455
‛ หากเจ้ามีความยุง่ ยากใดๆเกี่ยวกับการฝึ กฝน เจ้าอาจจะคิดถึงการฝึ กฝนเต๋ าแห่งการ
ปรุ งยาสักหน่อย ด้วยความฉลาดในตัวเม็ดยาของเจ้า ใครจะรู ้เจ้าอาจจะกลายเป็ นเทพ
นักปรุ งยาคนที่สอง ! ‛
ผูอ้ าวุโสซานหวังในตัวหลี่ฉีเย่ไว้สูงมาก จากมุมมองของเขาหลี่ฉีเย่อาจจะเป็ นขยะใน
ด้านการบ่มเพาะ ทว่าหากเขาเข้าสู่ เส้นทางการปรุ งยาเขาจะกลายเป็ นอัจฉริ ยะ !
‛ เทพนักปรุ งยา ? ‛
เมื่อชื่อที่คุน้ เคยถูกล่าวโดยคนอื่น หลี่ฉีเย่ทาได้เพียงยิม้
ผูอ้ าวุโสซานกลัวว่าหลี่ฉีเย่น้ นั จะไม่รู้จกั เทพนักปรุ งยา เขาจึงกล่าวอธิ บายอย่างเร่ งรี บ
‛ เทพนักปรุ งยาอาจจะกล่าวได้วา่ เป็ นต้นกาเนิดของการปรุ งยาทั้งหมด เส้นทางการ
ปรุ งยาส่ วนใหญ่ลว้ นถูกสร้างโดยเขา บางคนบอกว่าชื่อ หม้อสวรรค์ เขาก็เป็ นคนที่คิด
ขึ้นมา ตั้งแต่ยคุ บรรพกาล เมื่อเขาเริ่ มต้นกลัน่ เม็ดยา ด้วยพลังเต๋ าแห่งการปรุ งยาล้วนไม่
มีใครเทียบเขาได้ และตั้งแต่ตอนนั้นจนถึงตอนนี้ เขาเป็ นเพียงคนเดียวที่ประสบความ
สาเร็ จในการเรี ยนรู ้เต๋ าแห่งการปรุ งยา ! ‛
ในขณะที่ผอู ้ าวุโสซานพูดเกี่ยวกับเทพนักปรุ งยา หลี่ฉีเย่พยามกลัน่ ขา เทพนักปรุ งยา ?
อาจจะกล่าวได้วา่ เขามีความคุน้ เคยกับคาๆนี้เป็ นอย่างดี

456
เด็กชายตัวน้อยๆ ที่หลงใหลในการปรุ ง เขาเป็ นอัจฉริ ยะด้านเต๋ าแห่งการปรุ งยานี้เป็ น
เรื่ องจริ งไม่วา่ เวลาจะผ่านมานานเท่าไหร่ กระทั้งหลี่ฉีเย่ในร่ างของอีกาทมิฬก็ยงั
ยอมรับ
ใบหน้าของหลี่ฉีเย่ยมิ้ ทันทีที่ผอู ้ าวุโสซานพูดถึงเรื่ องทาให้เขาคิดถึงอดีต ตั้งแต่ยคุ
บรรพกาล เขาได้นาเด็กชายตัวน้อยนี้
ท่องเที่ยวไปยังทั้งเก้าโลกและแผ่นดินอมตะ และแต่พ้นื ที่พวกเขาทดลองกินเม็ดยา
จานวนมากเพื่อที่จะสร้างมัน พวกเขาได้คน้ พบสู ตรและวิธีการจานวนมาก กระทั้งจิต
วิญญาญของสมุนไพรที่พวกเขามี ล้วนเป็ นจานวนที่ผคู ้ นนั้นคาดไม่ถึง..
มีหลายพื้นทีที่เต็มไปด้วยความอันตรายและน่าตื่นเต้น ในปี นั้น พวกเขาสร้างเม็ดยา
ทดสอบเม็ดยาที่อนั ตรายและนี้ยง่ิ ทาให้พวกเขาอยากสารวจพื้นที่อื่นๆมากยิง่ ขึ้น ! ใน
แต่ละพื้นที่ที่เขาไปในร่ างของอีกาทมิฬ เขาได้วางแผนหลายครั้งเพื่อที่จะต่อต้าน
สวรรค์และปฐพี พวกเขาล้วนถูกซุ่มโจมตีนบั ครั้งไม่ถว้ น สายโลหิ ตอาบไปทัว่ เก้าชั้น
ฟ้ าและสิ บแผ่นดิน ! แต่กไ็ ม่มีพ้นื ที่ไหนที่ทาให้เขาประทับใจ
ยิง่ หลายปี ต่อมา เขาชอบที่จะเรี ยนรู ้และทดลองมากเท่าไหร่ กลิ่นอายโลหิ ตยิง่ แผ่
กระจายไปทัว่ มากขึ้นเท่านั้น
ตั้งแต่อดีตจนถึงปั จจุบนั ไม่วา่ จะเป็ นนักปรุ งยาหรื อผูฝ้ ึ กตนพวกเขาทั้งสองล้วนคิดว่า
เทพนักปรุ งยานั้นเป็ นจุดสุ งสุ ดของเต๋ าแห่งการปรุ งยา นี้ไม่ใช้เป็ นเพราะว่าเขาไปถึง

457
จุดสู งสุ ดของการสรา้้้้งเม็ดยา แต่สิ่งที่สาคัญคือเขาสร้างวิถีของเต่าแห่งการปรุ งยาที่
สมบูรณ์ ! สาหรับเต๋ าแห่งการปรุ งยาเขาสร้างรากฐานอมตะ !
แต่ความจริ งนั้นไม่มีใครรู ้ รากฐานอมตะของเต๋ าแห่งการปรุ งยานั้นไม่ได้ถูกสร้างขึ้น
โดยเทพนักปรุ งยาแต่เพียงผูเ้ ดียว ยังคงมีอีกาทมิฬที่ไม่มีครรู ้จกั รวมสร้างเส้นทางใหม่
ของการปรุ งยา อีกทั้งยังเป็ นผูค้ ิดค้นกฏของเต๋ าแห่งการปรุ งยา อีกาทมิฬที่ไม่มีใครรู ้จกั
นี้น้ นั เป็ นคนที่มีส่วนร่ วมมากที่สุด !
อาจจะกล่าวได้วา่ หากไม่มีอีกาทมิฬ ก็จะไม่มีเต๋ าแห่งการปรุ งยา แน่นอนว่าเรื่ องนี้เป็ น
ความลับกระทั้งลูกหลานที่ใกล้เคียงก็ยงั ไม่มีใครรู ้
เมื่อคิดถึงปี นั้นหัวใจของหลี่ฉีเย่เจ็บปวด เขาถอนหายใจออกมา หากจะกล่าวถึงสิ่ งที่
เขาเสี ยใจมากที่สุดคงเป็ นการที่เขาสู ญเสี ยความทรงจาเกี่ยวกับกับบันทึกเต๋ าแห่งการ
ปรุ งยาที่มีคา่ มากที่สุดไป เมื่อความทรงจาเหล่านี้ถกู ลบออก พวกมันจะไม่มีทางได้
กลับมาอีก เหตุผลนั้นง่ายมัก เพราะว่าเขาไม่สามารถหาคูม่ ือของเต๋ าแห่งการปรุ งยามา
อ่านได้ในภายหลัง หรื อกระทั้งชิ้นส่ วนที่ไม่สมบูรณ์ของมันเขาก็ยงั ไม่สามารถหาได้
คิดเกี่ยวกับเรื่ องหลี่ฉีเย่ได้ทาได้เพียงส่ ายหัว สาหรับเด็กชายคนนั้น ปี นั้นเขาเป็ นเพียง
คนบ้า ก่อนจะกลายมาเป็ นเทพนักปรุ งยา และหลี่ฉีเย่ได้เตือนเขาให้ไปหาศิษย์เพื่อที่จะ
ถ่ายทอดความรู ้ให้ แต่เจ้านี้กลับปฏิเสธ แม้เขาจะทิ้งตาราไว้หลายเล่ม ทว่าข้อมูลที่มีคา่
มากที่สุดก็หายไปพร้อมตัวเขา !

458
เขารู ้วา่ เจ้าแก่น้ ีน้ นั เจตนา เขาสุ ดท้ายแล้วก็ไม่ตอ้ งการสร้างตาราการปรุ งยาฉบับ
สมบูรณ์ !
ในขณะที่หลี่ฉีเย่กาลังราลึกอดีต ผูอ้ าวุโสซานเห็นเด็กหนุ่มเงียบ คิดว่าเขากาลังสนใจ
กับกาปรุ งยา เขาเชื่อมันว่าการโน้มน้าวของเขาสาเร็ จ
‛ เจ้าลองเปลี่ยนมาเป็ นฝึ กเต๋ าแห่งการปรุ งยาเป็ นอย่างไร ? หากเจ้าต้องการเปลี่ยน
มายังเส้นทางสายนี้ ข้าจะสอนความรู ้ท้ งั ชีวิตของข้าให้เจ้า ! ในอนาคตเจ้าจะกลายเป็ น
นักปรุ งยาที่มีชื่อเสี ยงของนิกาย และเมื่อเจ้าอยากขึ้นเป็ นผูอ้ าวุโสหรื อกระทั้งผูน้ านิกาย
เรื่ องเหล่านี้ลว้ นง่ายราวกับพลิกฝ่ ามือ ! ‛
ผูอ้ าวุโสซานอดไม่ได้ที่จะกระตุน้ หลี่ฉีเย่ เนื่องจากเขามองเห็นความสามารถที่เด็ก
หนุ่มมี
หากเป็ นศิษย์คนอื่น มาได้ยนิ คากล่าวของผูอ้ าวุโสเช่นนั้น พวกเขาคงตัวลอยและ
ตื่นเต้นพวกอาจจะยืนดีหมอบคลานเพื่อให้กลายเป็ นศิษย์ของผูอ้ าวุโส ทว่าหลี่ฉีเย่ทา
ราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น
หลี่ฉีเย่เพียงยิม้ และเอ่ย
‛ ขอบคุณผูอ้ าวุโสที่สนับสนุนข้า แต่ศึกษาเต๋ าการปรุ งยาเป็ นเพียงงานฆ่าเวลาสาหรับ
ข้าเท่านั้น ‛

459
คากล่าวของหลี่ฉีเย่ทาให้ผอู ้ าวุโสซานเงียบ เส้นสี ดาปรากฏบนหน้าผากของเขา หาก
เป็ นคนอื่นแน่นอนพวกเขาจะต้องคิดว่าหลี่ฉีเย่น้ นั ยิง่ ยโส ทว่าผูอ้ าวุโสซานตอนนี้น้ นั
คิดต่างออกไป ภายในหัวใจของเขาตอนนี้บิดด้วยด้วยความโกรธ เพราะสิ่ งถนัดมาก
ที่สุด หลี่ฉี่กบั เอ่ยว่าเป็ นงานฆ่าเวลา
ผูอ้ าวุโสซานนั้นโกรธจนอยากจะอาละวาด แต่เขาก็ยงั คุมตัวเองได้ สุ ดท้ายเขาทาเพียง
ส่ ายหน้า
‛ เจ้าควรคิดมันอย่างรอบคอบอีกครั้ง หากวันใดเจ้าเปลี่ยนใจ ให้เจ้ามาหาข้า ‛
เกี่ยวกับความตั้งใจของผูอ้ าวุโสซานหลี่ฉีเย่เพียงยิม้ ตอบ เห็นการกระทาของหลี่ฉีเย่ ผู ้
อาวุโสซานถอนหายใจก่อนจะจากไป
ที่จริ งดูเหมือนว่าผูอ้ าวุโสซานจะยังไม่ลม้ เลิก ไม่กี่วนั ต่อมาผูค้ ุม้ กันโม่เดินทางมายัง
เกาะของหลี่ฉีเย่ ทันทีที่เขาเห็นหลี่ฉีเย่ เขาก็เปิ ดปากเหมือนจะพูดบางอย่างทว่าเขาก็
ไม่ได้เอ่ยมันออกมา
‛ ผูอ้ าวุโสซานต้องการให้ท่านมาโน้มนาวข้าเพื่อฝึ กฝนเต๋ าแห่งการปรุ งยาใช่หรื อไม่ ?
‛
ใบหน้าของผูค้ ุม้ กันโม่ลงั เล ทันใดนั้นเขาก็นึกถึงคาพูดของหลี่ฉีเย่ ก่อนจะยิม้ อย่างเขิน
อายและกล่าวอย่างเชื่องช้า

460
‛ อาจารย์ขา้ นั้นคิดเช่นนั้นจริ งๆ ไม่วา่ เจ้าจะฝึ กฝนมันหรื อไม่ สุ ดท้ายแล้วเจ้าล้วนเป็ น
คนเลือกไม่มีใครบังคับเจ้าได้ ‛
ความจริ ง ผูค้ ุม้ กันโม่น้ นั รู ้วา่ หลี่ฉีเย่น้ นั ชัดเจนในเส้นทางของตัวเองมาตลอด ไม่มีทาง
ที่เขาจะปฏิบตั ิคาแนะนาของอาจารย์เขาแน่นอน เขาเพียงรับเรื่ องมาเพราะไม่รู้วา่ จะ
กล่าวปฏิเสธอาจารย์ของเขาอย่างไรดี
‛ เต๋ าแห่งการปรุ งยานั้นเป็ นเพียงของฆ่าเวลา หากข้ามีเวลามากพอ ข้าจะคิดเกี่ยวกับ
มันสักเล็กน้อย ‛
หลี่ฉีเย่ยมิ้ และเอ่ย
เกี่ยวกับคาตอบเหล่านี้ ผูค้ ุม้ กันโม่น้ นั เตรี ยมใจมาแล้ว ที่จริ งเขาไม่ได้พยามโน้มน้าวห
ลี่ฉี่เย่ เขาเพียงมาเพือ่ เอาคาตอบของหลี่ฉีเย่ไปให้แก่อาจารย์ของเขาเท่านั้น
ภายในพริ บตาสามเดือนได้ผา่ น ศิษย์ท้ งั สามร้อยคนของเกาะหยกโบราณหลี่ฉีเย่ไม่ได้
เป็ นห่วงมากนัก หลี่ฉีเย่ตอนนี้เขาเตรี ยมพร้อมที่จะเข้าสู่ ระดับสู งของระดับขอบเขตกา
เนิดกาย !
ระดับนี้น้ นั เป็ นระดับที่สาคัญมากสาหรับอัจฉริ ยะที่มีกายาเซี ยนเตียน และยิง่ สาคัญ
มากขึ้นสาหรับคนที่มีกายาจักรพรรดิ

461
ระดับนี้เป็ นระดับที่ผฝู ้ ึ กคนทุกคนจะได้ปรับแต่งร่ างกายของพวกเขาเป็ นครั้งแรก ! มัน
ไม่เพียงชาระล้างร่ างกายเพื่อให้ฝึกฝนได้ง่ายขึ้น แต่มนั ยังมีผลทาให้ร่างกายแข็งแกร่ ง
ขึ้นด้วย !
แน่นอนสาหรับผูฝ้ ึ กตนที่มีกายาระดับสู ง ย่อมต้องดีกว่าผูท้ ี่มีกายาระดับต่า ทว่าภายใต้
การบ่มเพาะพวกมันล้วนมีขอ้ จากัดที่ต่างกัน
ตัวอย่างเช่นคนที่มีกายาเซี ยนเตียน การปรับแต่งกายาครั้งแรกนั้นหากเป็ น.. อย่างแรก
นั้นมันง่ายต่อการดูดซับแก่นแท้ของยานั้น อย่างที่สอง การที่มีกายาและระดับไหน
และได้รับตัวยาระนั้นจะเป็ นสิ่ งที่ดีที่สุด
ความจริ งภายในนิกายกายานโบราณ ศิษย์ที่มาถึงระดับนี้น้ นั ไม่มีทางเลือกมากนากนัก
พวกเขาเพียงเลือกได้แต่กายายฮัวเตียน
เหตุผลนั้นง่ายยิง่ นั้นก็เพราะว่าพวกเขานั้นไม่มีตวั เลือกอย่างอื่น นิกายกายานโบราณ
กาลังตกต่าลง ทรัพยากรของพวกเขานั้นมีจากัด ศิษย์ที่สามารถใช้ยาที่เหมาะกับกายา
เซี ยนเตียนได้น้ นั จะต้องเป็ นศิษย์โดยตรงของผูอ้ าวุโส !
หลี่ฉีเย่คิดอยูค่ รู่ หนึ่ง เวลาที่เขาต้องการบ่มเพาะร่ างกายโดยเร็ ว เช่นนั้นเขาควรไปหาผู ้
อาวุโสหนึ่ง
ความจริ งเขาสามารถใช้ตวั ยาที่มีอยูก่ ่อนได้ ทว่าเขาต้องการให้ไข่มุกหยินหยางโลหิ ต
ในวงล้อแห่งชีวิตของเขาสมดุลมากกว่านี้เสี ยก่อน

462
ได้ยนิ คาร้องขอของหลี่ฉีเย่ ผูอ้ าวุโสหนึ่งอดไม่ได้ที่จะแปลกใจก่อนจะเอ่ยถาม
‛ เจ้ามาถึงระดับสู งสุ ดของระดับขอบเขตกาเนิดกายแล้ว ? ‛
เขาคานวนด้วยนิ้วมือ หลี่ฉีเย่เข้มายังนิกายกายานโบราณยังไม่ถึงปี ทว่าตอนนี้เขากลับ
มาถึงระดับสูงสุ ดของระดับขอบเขตกาเนิดกาย..
ด้วยความสาเร็ จเช่นนี้ ไม่วา่ จะอยูใ่ นนิกายใดเขาล้วนถูกเรี ยกว่าอัจฉริ ยะ ใครๆก็รู้วา่ หลี่
ฉี เย่น้ นั มีร่างกาย ชีวติ และพรสวรรค์ระดับมนุษย์น้ ี นี้เป็ นสิ่ งที่เป็ นไปไม่ได้
ทันใดนั้นผูอ้ าวุโสหนึ่งก็นึกบางอย่างขึ้นได้ ก่อนจะเอ่ยถามหลี่ฉีเย่
‛ เจ้าบ่มเพาะคัมภีร์เสี้ ยวแสงตะวันหวน ? ‛
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – #ความมันกา
ลังจะมาอีกแล้วหึ หึ
ติดตามข่าวสารได้ที่แฟนเพจ จักรพรรดิบรรพกาล ได้เลยน้า
ตอนที่ 58 การปรุ งยานั้นเป็ นเพียงงานฆ่าเวลา ( 2 )
ด้วยระดับของหลี่ฉีเย่ การมายังระดับนี้ได้ภายในหนึ่งปี คาอธิ บายเดียวนั้นคือหลี่ฉีเย่
ฝึ กคัมภีร์เสี้ ยวแสงตะวันหวน
‛ ถูกต้อง ‛

463
สิ่ งนี้ไม่ได้เป็ นความลับในนิกายกายานโบราณ และหลี่ฉีเย่ไม่ได้จะปิ ดบังอะไร ดังนั้น
เขาจึงกล่าวเสี ยงเรี ยบ
เมื่อ ได้ยนิ เช่นนั้น ผูอ้ าวุโสหนึ่งเงียบไปชัว่ ครู่ หากเป็ นศิษย์คนอื่นแน่นอนว่าเขาจะ
ห้ามไม่ให้ฝึกคัมภีร์น้ ี ทว่าหลี่ฉีเย่น้ นั ยังมีทางเลือกอื่นอีกรึ ? ด้วยร่ างกาย ชีวิต และ
พรสวรรค์ระดับมนุษย์ ไม่วา่ เขาจะเลือกคัมภีร์ไหนผลสุ ดท้ายของมันก็แทบไม่ต่างกัน
สุ ดท้ายผูอ้ าวุโสหนึ่งก็เอ่ย
‛ นี้คือโอสถระดับราชัน นิกายเตรี ยมพร้อมไว้เรี ยบร้อยแล้ว ทว่าเจ้าต้องเตรี ยมใจไว้
บ้าง ตัวยานี้ทามาจากไขกระดูกของอสู รอสู รระดับหนึ่งแสนปี หนึ่งแสนหนึ่งหมื่นปี
หนึ่งแสนสองหมื่นปี ซึ่ งทาให้มนั เข้มขนมาก ดังนั้นยามเจ้าใช้มนั ต้องระวังให้มาก ‛
ความจริ ง ตัวยานี้น้ นั มีมูลค่ามาก ทว่าเพื่อให้หลี่ฉีเย่ได้แต่งงานกับหลี่ซวงเหยีย่ นผู ้
อาวุโสหนึ่งพร้อมที่จะจ่ายทุกอย่าง !
‛ ในเรื่ องนี้ขอให้ท่านมัน่ ใจ ‛
หลี่ฉีเย่ฉีกยิม้
ความจริ ง หลี่ฉีเย่ได้เตรี ยมพร้อมไว้แล้วหากทางนิกายกายานโบราณปฏิเสธ เนื่องจาก
การจะรวบรวมส่ วนผสมสาหรับไขกระดูกของอสู รระดับราชัน นั้นเป็ นสิ่ งที่ยากมาก
ผูอ้ าวุโสหนึ่งหยุดชัว่ ครู่ ก่อนจะเอ่ยต่อ

464
‛ มีอีกสิ่ งหนึ่งที่ขา้ จะตกลงกับเจ้า นั้นคือเรื่ องการปรุ งยา ภายในนิกายกายานโบราณมี
คนที่มีความสามารถด้านนี้อยูส่ องคนนั้นคือผูอ้ าวุโส เฉา และ ผูอ้ าวุโสซาน ‛
ตอนนี้ผอู ้ าวุโสหนึ่งมองหลี่ฉีเย่อย่างจริ งจังและเอ่ย
‛ เกี่ยวกับทักษะการปรุ งยาผูอ้ าวุโสเฉานั้นดีกว่าผูอ้ าวุโสซานอยูก่ า้ วหนึ่ง สาหรับผู ้
อาวุโสซานการปรับแต่งเม็ดยานั้นหกครั้งคงไม่มีปัญหาทว่า หากเจ็ดครั้ง ข้ากลัวว่าเข
จะทาไม่ได้ ทว่าสาหรับผูอ้ าวุโสเฉาเจ็ดครั้งล้วนไม่มีปัญหา ‛
‛ ผูอ้ าวุโสเฉานั้นไม่ยนิ ดีที่จะปรับแต่งเม็ดยาให้ขา้ ‛
หลี่ฉีเย่ยมิ้ เขากล่าวด้วยความมัน่ ใจ
ผูอ้ าวุโสหนึ่งนั้นไม่อยากจะพูดถึงเรื่ องนี้นกั เขาทาเพียงเอ่ย
‛ เกี่ยวกับเรื่ องนี้ ผูอ้ าวุโสซานนั้นเต็มใจที่จะปรุ งมันให้เจ้า ทว่ามีเพียงสิ่ งเดียวที่เป็ น
ปั ญหา นั้นคือเขาไม่สามารถกาหนดความเข้มข้นของตัวเองได้ ‛
‛ การปรุ งยาครั้งนี้ ผูอ้ าวุโสหนึ่งไม่จาเป็ นต้องกังวล เอาอย่างนี้ ผูอ้ าวุโสหนึ่งท่านเพียง
เตรี ยมส่ วนประกอบสาหรับทายาไว้ให้กบั ข้า ที่เหลือข้าจะจัดการเอง ‛
หลี่ฉีเย่รู้วา่ เฉาซงนั้นไม่เต็มใจที่จะปรุ งเม็ดยาให้กบั เขา เรื่ องนี้อยูก่ ารคาดหมายอยูแ่ ล้ว
ดังนั้นเขาจึงไม่จาเป็ นต้องกังวล
‛ เช่นนั้นก็ดี ‛

465
หลังจากผูอ้ าวุโสหนึ่งเห็นความมัน่ ใจของหลี่ฉีเย่ เขาทาเพียงพยักหน้าก่อนจะเอ่ยต่อ
‛ ข้าจะให้ศิษย์ของข้าปกป้ องส่ วนผสมของเจ้าไว้ หากเจ้าต้องการปรุ งมันเมื่อไหร่
เพียงแค่เอ่ยออกมาข้าจะส่ งศิษย์นามันไปให้เจ้าเอง ‛
หลี่ฉีเย่เอ่ยขอบคุณ ก่อนจะกลับไปยังเกาะของเขา
หลี่ ฉี เย่ยงั ไม่ทนั จะกลับถึงเกาะ เขาก็เห็นหนานฮัวเอียนเดินเข้ามาด้วยใบหน้าที่ไม่คอ่ ย
ดีนกั หนานฮัวเอียนตรงเขามาหาและเอ่ยอย่างเร่ งรี บ
‛ ศิษย์พี่แย่แล้ว แย่แล้ว ! ‛
ด้านหลังหนานฮัวเอียน เสี่ ยวเป่ ยและศิษย์คนอื่นก็ตามเขามาด้วย สี หน้าของนางนั้นไม่
สู ้ดีนกั
หลี่ฉีเย่ทาเพียงมองหนาฮัวเอียนก่อนจะเอ่ยถาม
‛ อะไรกัน ฟ้ ากาลังถล่มรึ อย่างไร ? ‛
หนานฮัวเอียนรี บตอบ
‛ ศิษย์พี่ฟ้าไม่ได้ถล่ม ทว่าบ้านของท่านกาลังถูกคนอื่นทาลาย ! ‛
‛ ทาลายบ้านของข้า ? ‛
หลังจากได้ยนิ สิ งนี้ ดวงตาของเขาหรี่ จนไม่เห็นลูกตา พร้อมฉี กยิม้ กว้าง
‛ เอ๋ ใครกันหนอที่มีเวลาว่างมาทาลายบ้านข้าเช่นนี้ ? ‛

466
เห็น สายตาเช่นนี้ของหลี่ฉีเย่ หนานฮัวเอียนและเสี่ ยวเป่ ยหัวใจกระตุก สายตาเช่นนี้
รอยยิม้ เช่นนี้ไม่ตา่ งจากการกระทาของปี ศาจที่หาเหยือ่ !
‛ มันเป็ นศิษย์พี่เล้งชิเส้ง ‛
เสี่ ยวเป่ ยกระซิ บบอกหลี่ฉีเย่
‛ ศิษย์พใี่ หญ่ ขะ ข้าได้ยนิ มาว่าศิษย์พี่เล้ง ทาเพื่อเอาใจเทพธิดาหลี่ ‛
กระทั้งตอนนี้ศิษย์ของเกาะหยกโบราณทั้งหมดสามร้อยคนล้วนเปลี่ยนมาอยูฝ่ ่ัง
เดียวกับหลี่ฉีเย่
‛ ข้าได้ยนิ มาอีกว่าศิษย์พี่เล้งได้ให้สมบัติกบั เทพธิ ดาหลี่..‛
‛ ศิษย์พใี่ หญ่ ศิษย์พเี่ ล้งนั้นเป็ นอัจฉริ ยะของนิกายกายานโบราณ ขะ เขา เขาเป็ นคูแ่ ข่ง
ทางความรักสาหรับท่าน..‛
เหล่าศิษย์ลว้ นกล่าวอย่างกังวล
ใน ขณะนี้แม้ศิษย์หลายคนจะพูดสิ่ งที่แตกต่างกัน แต่ความรู ้สึกของพวกเขานั้น
เหมือนกันนั้นคือเกลียดชังศัตรู ของหลี่ฉีเย่ ทว่าสิ่ งที่พวกเขาห่วงที่สุดไม่ใช่วา่ เล้งชิเส้ง
นั้นเป็ นอัจฉริ ยะของนิกาย กายานโบราณ ทว่า เขาเป็ นศิษย์ของผูอ้ าวุโสเฉาซง
อีก ทั้งหากจะเปรี ยบเทียบกันแล้ว เล้งชิเส้งมีลกั ษณะเหมาะกว่าหลี่ฉีเย่ หลายอย่างเช่น
เล้งชิเส้งนั้นเป็ นคนมีความสามารถ เกี่ยวกับการสนับสนุนเขาได้รับการสนับสนุนจาก
ผูอ้ าวุโส ต้นกาเนิดของเขาก็ชดั เจนกว่าหลี่ฉีเย่ ทว่าโดยส่ วนตัวเหล่าศิษย์ลว้ นต้องการ

467
ให้หลี่ฉีเย่แต่งงานกบหลี่ซ่วงเหยียน หลังจากที่พวกเขาเห็นหลี่ฉี่เย่และหลี่ซ่วงเหยียน
อยูด่ ว้ ยกันครั้งล่าสุ ด นี้ยง่ิ ทาให้พวกเขาอยากให้มนั เกิดขึ้น
ทว่าด้วยคูแ่ ข่งทางความรักที่มีประสิ ทธิภาพเช่นนี้ เหล่าศิษย์เช่นเสี่ ยวเป่ ย นั้นล้วน
กังวลแทนหลี่ฉีเย่
‛ คูแ่ ข่งทางความรักที่มีประสิ ทธิ ภาพ ? ‛
เมื่อ ได้ยนิ เรื่ องเหล่านี้ หลี่ฉีเย่พบว่ามันช่างเป็ นเรื่ องที่ไร้สาระจริ งๆ มุมปากของเขาอด
ไม่ได้ที่จะกระตุก รอยยิม้ ของเขาเริ่ มจะบิดเบี้ยวมากขึ้น
หนานฮัวเอียนจึงรี บเอ่ย
‛ ศิษย์พใี่ หญ่ การทาสิ่ งนี้เล้งชิเส้งอาจจะได้รับการอนุญาติจากผูอ้ าวุโสเฉา หรื ออาจจะ
เป็ นผูอ้ าวุโสที่สนับสนุนให้เขาทา ทว่าความลับนั้นหากเปิ ดเผยไปแล้วมันยากที่จะ
ซ่อน กรณี เช่นนี้ขา้ ขอให้ท่านคิดและทาอะไรอย่างระมัดระวัง ‛
หนาน ฮัวเอียนนั้นรู ้เกี่ยวกับสถานการณ์ของหลี่ฉีเย่เป็ นอย่างดี คูแ่ ข่งทางความรัก ?
หนานฮัวเอียน แน่นอนว่าไม่ได้ประเมินว่าเล้งชิเส้งนั้นมีคา่ พอที่เป็ นคูแ่ ข่งทางความรัก
ของหลี่ฉีเย่ เล้งชิเส้งนั้นมีคา่ แค่ไหนกัน ? กระทั้งนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ หลี่ฉีเย่
ยังการาบได้ เล้งชิเส้งนี้นบั เป็ นตัวอะไร ?
ทาไม หลี่ซ่วงเหยียนถึงมาที่นิกายกายานโบราณ ? ง่ายยิง่ นั้นก็เพราะหลี่ฉีเย่ ไม่วา่ เล้งชิ
หยางจะมีความสามารถขนาดไหนเขาก็ยงั ไม่มีคา่ ให้เทียบกับหลี่ฉี เย่ ทั้งสองคนล้วน

468
ไม่ได้อยูใ่ นระดับเดียวกัน เล้งชิเส้งจะเอาคุณสมบัติใดมาเป็ นคูแ่ ข็งทางความรักของหลี่
ฉี เย่ ?
‛ มาๆ พวกเราไปดูกนั ความคูแ่ ข่งทางความรักที่มีประสิ ทธิภาพที่พวกเจ้ากล่าวถึงกาลัง
ทาอะไรอยูใ่ นบ้านข้า ‛
หลี่ฉีเย่กล่าวอย่างสบายๆ ราวกับบ้านที่โดนทาลายไม่ได้เป็ นของเขา
เมื่อ หลี่ฉีเย่และพวกหนานฮัวเอียนมาถึงจุดสู งสุ ดของเกาะ มีเสี ยงดังก้องออกมา ตูม
ตูม ตอนนี้เล้งชิเส้งกาลังทาลายบ้านของหลี่ฉีเย่ มีชิ้นส่ วนของมันเจ็ดหรื อแปดชิ้นที่
พังทลาย
ทว่าที่อยูต่ ิดกับลานบ้านของหลี่ฉีเย่ นั้นคือบ้านของหลี่ซ่วงเหยียน นางเพียงออกมายืน
มองอย่างเฉยชาโดยไม่พดู อะไรสักคา
‛ หลี่ฉีเย่ เจ้ามาได้ถกู เวลาจริ งๆ ‛
เห็นหลี่ฉีเย่และกลุ่มของหนานฮัวเอียนเดินมา เล้งชิเส้งเตะชิ้นส่ วนที่แตกหักทิ้งอย่าง
ไม่ใยดี
‛ จากวันนี้เจ้าจะต้องย้ายไปอยูเ่ กาะหยาดพิรุน ! ‛
เล้งชิเส้งคารามใส่ หลี่ฉีเย่ ราวกับผูบ้ งั คับบัญชาและเขามัน่ ใจว่าหลี่ฉีเย่ยงั ไงก็ตอ้ งฟัง
เขา
‛ ทาไมข้าถึงต้องย้ายไปยังเกาะหยาดพิรุน ? ‛

469
หลี่ฉีเย่มองไปยังบ้านที่ถูกทาลายพร้อมด้วยรอยยิม้ ราวกับว่าเขาไม่ได้รู้สึกอะไรที่มนั
ถูกทาลาย
เล้งชิเส้งเห็นเช่นนั้นก็ยง่ิ โกรธและกล่าวอย่างเย็นชา
‛ หากข้าบอกให้เจ้าไปเจ้าก็ตอ้ งไป อย่ามาถามไร้สาระ ! ตั้งแต่วนั นี้ขา้ จะอยูท่ ี่เกาะนี้
แทน ! บ้านของเจ้านั้นเกะกะลูกตาข้า หลังจากข้าทาลายมันหมดแล้ว ข้าจะสร้างศาลา
จิตวิญญาณที่น้ ี ! ‛
ตอน นี้ เล้งชิเส้งเริ่ มจะไม่สนใจหลี่ฉีเย่ เขาแสดงออกราวกับว่าเขานั้นหล่อเหลาและ
มีสเน่ห์ พร้อมกันเขายังส่ งยิม้ ให้หลี่ซ่วงเหยียนที่ยนื มองอยู่
‛ เกาะสันโดษแห่งนี้เห็นมุมมองยามค่าคืนทั้งหมดของนิกายกายานโบราณ มันเป็ น
ภาพที่สวยงามมาก เทพธิ ดาหลี่เลือกที่จะ
อยูท่ ี่น้ ีนบั ว่าท่านมีสายที่เฉี ยบแหลมจริ งๆ ข้านั้นรู ้สึกเป็ นเกียรติที่ได้มาอยูก่ บั
เทพธิ ดาหลี่เช่นนี้ พวกเรายังสามารถคุยเรื่ องพลังเต๋ าและเรื่ องทักษะต่างๆได้ตลอดเวลา
นี้ช่างเป็ นเรื่ องที่ดีจริ งๆ ! ‛
หลัง จากที่หลี่ซ่วงเหยียนมาถึงนิกายกายานโบราณ นี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่เล้งชิเส้งติดพัน
นาง แต่ทุกครั้งหลี่ซ่วงเหยียนจะเมินเฉยและไม่มีปฏิกิริยาใดๆ
โดยไม่สนใจสิ่ งใด เล้งชิเส้งได้ตดั สิ นใจย้ายมายังเกาะสันโดษเพื่อต้องการใกล้ชิดกับห
ลี่ซ่วงเหยียน และใช้โอกาสนี้พิชิตใจของนาง

470
เมื่อ เล้งชิเส้งแสดงออกเช่นนี้ ล้วนทาให้คนอื่นรวมทั้งหนานฮัวเอียนรู้สึกหงุดหงิด
เทพธิ ดาหลี่และศิษย์พีใหญ่จะต้องแต่งงานกัน นี้เป็ นเรื่ องที่คนทัว่ นิกายกายานโบราณ
นั้นรับรู ้ ทว่าปั จจุบนั เล้งชิเส้งนั้นพยามอย่างยิง่ ที่จะ ตามตื้อหลี่ซ่วงเหยียนและไม่เห็นห
ลี่ฉีเย่อยูใ่ นสายตา
สา หรับหลี่ซ่วงเหยียน นางเพียงมองไปที่เล้งชิเส้ง นี้คือบุคคลประเภทที่วา่ ยังไม่รู้ตวั ว่า
จะตายในอีกไม่นาน ด้วยคนที่มีความสามารถอย่างเขา ยังกล้าที่กระตุกหนวดของพญา
มังกรหลับเช่นหลี่ฉีเย่ ? นี้เป็ นเพียงคนที่เหนื่อยที่จะมีชีวิตอยู่ ! ย้อนไปยังนิกายเก้า
ประตูนกั บุญปี ศาจ อาจารย์ของนางราชาปี ศาจหลันลี่ยงั มีความมัน่ ใจที่จะชนะหลี่ฉีเย่
เพียงสาม ส่ วน แล้วเล้งชิเส้งนับเป็ นตัวอะไร ?
เล้ง สิ เส้ง ภายใต้สายตาของหลี่ฉีเย่การกระทาของเขาที่มีตอ่ หลี่ซ่วงเหยียนทาให้เขา
หัวเราะท้องแข็ง เรื่ องที่เล้งชิเส้งนั้นตามติดหลี่ซ่วงเหยีย่ นแน่นอนว่าเขารู ้เรื่ อง ! สตรี ที่
อยูร่ อบตัวเขาทุกคนคนเขาล้วนมัน่ ใจในตัวพวกนาง ด้วยเรื่ องเล็กน้อยเช่นนี้ หลี่ฉีเย่จึง
ไม่อยากจะทาให้มนั เป็ นเรื่ องใหญ่
ตอนนี้ เล้งชิเส้งมารุ กรานเขาหลี่ฉีเย่อดไม่ได้ที่จะยิม้ อย่างสมเพช จากนั้เขาก็หนั ไป
กล่าวกับหลี่ซ่วงเหยียน
‛ เจ้าอยูท่ ี่น้ ี แล้วดูบา้ นหลังเล็กของข้าถูกทาลาย ? ‛
‛ เอ๋ นี้ไม่ใช่เป็ นเรื่ องภายในนิกายกายานโบราณของเจ้าหรอกรึ ? ‛

471
หลี่ซ่วงเหยียนเผยให้เห็นรอยยิม้ เล็กๆ การแสดงออกเช่นนี้แน่นนอนยอมก่อให้เกิด
ความหายนะครั้งใหญ่ของใครบางคน..
เพียง หลี่ซ่วงเหยียนยิม้ เล็กน้อย ก็เพียงพอแล้วที่จะทาให้ร่างกายและจิตวิญญาณของ
เล้งชิเส้งพลิกคว่า ทันใดนั้นจิตใจของเขาก็เต็มไปด้วยความหึ งหวง เขาอยูใ่ กล้หลี่ซ่วง
เหยียนแทบตลอดเวลาที่มีโอกาส ทว่ากระทั้งตอนนี้ใบหน้าของนางก็ยงั ไม่เคยเปลี่ยน
ทว่านางกับยิม้ ให้หลี่ฉีเย่ นี้ทาให้ความเกลียดชังที่มีตอ่ หลี่ฉีเย่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ ว
เมื่อเห็นเช่นนี้ การแสดงออกของเล้งชิเส้งกลายเป็ นเย็นชาและตะคอกออกมา
‛ ทาไมเจ้ายังยืนเป็ นลาโง่อยูท่ ี่น้ ีอีก ! เกาะสันโดษนี้เป็ นสถานที่ที่ลาโง่เช่นเจ้าจะอยูไ่ ด้
หรื ออย่างไร ? ในอนาคตเกาะสันโดษจะเป็ นสถานที่ที่ขา้ ฝึ กฝน หากเจ้ากล้าจะเหยียบ
เข้ามาที่น้ ีอีก ข้าจะใช้กฏของนิกายตัดสิ นกับเจ้าซะ ! ‛
ขณะ ที่เล้งสิ เส้งกล่าวเช่นนี้ หลี่ฉีเย่กย็ งั คงไม่โกรธ แต่กลุม่ ของหนานฮัวเอียนล้วนไม่
พอใจ โดยเฉพาะหนานฮัวเอียน เกาะสันโดษนั้นเป็ นเกาะที่ผอู ้ าวุโสมอบให้หลี่ฉีเย่
ทว่าตอนนี้เล้งสิ เส้งกลับมาที่น้ ีและทาให้ลายที่อยูข่ องศิษย์พี่เขา ไม่เพียงแค่น้ นั เขายัง
กล้าใช้กฏของนิกายมาขู่ ! นี้มนั โอหังเกินไป ! ไม่สมควรได้รับการให้อภัย !
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – #ปากดีกบั พี่ฉีอย่างนี้ ได้ ! เดี่ยวรู ้เรื่ อง
งงง #มาทายกันว่าจะมีคนตายกี่คน ฮี่ๆ
ติดตามข่าวสารถได้ที่แฟนเพจ จักรพรรดิบรรพกาล ได้เลยน้า

472
ตอนที่ 59 สมรู ้ร่วมคิด (1)
‛ เกาะสันโดษนี้เป็ นสิ่ งที่ผอู ้ าวุโสมอบให้เป็ นที่อยูข่ องศิษย์พี่ใหญ่ ‛
หนานฮัวเอียนเปิ ดปากเพื่อที่จะทวงความยุติธรรมให้กบั หลี่ฉีเย่
ได้ยนิ คากล่าวของหนานฮัวเอียน เล้งสิ เชยางจ้องมองอย่างเย็นชาก่อนจะเอ่ย ‛ ตอนนี้
ข้าเป็ นผูอ้ ยูอ่ าศัยคนใหม่แล้ว เจ้ามีปัญหาอะไรหรื อไม่ ? ‛
เล้งสิ เส้งหยุดชัว่ ครู่ ก่อนจะเอ่ยต่อ
‛ หนานฮัวเอียนภายในนิกายล้วนรู ้กนั ว่าเจ้านั้นเป็ นคนที่ฉลาด อย่างมาหมดความ
ฉลาดเพราะเรื่ องแค่น้ ี มันจะเป็ นการทาลายอนาคตของเจ้าเอง ! หากเจ้ายังติดตามเศษ
ขยะเช่นมันละก็ เจ้าภายในนิกายกายานโบราณจะไม่ได้รับผลประโยชน์อะไรอีกเลย !
‛
คากล่าวของเล้งชิเส้งไม่ได้เป็ นเพียงการดูถูกหนานฮัวเอียน ทว่ายังพยามจะที่ขม่ ขูเ่ ขา !
หนาน ฮัวเอียนนั้นเป็ นคนที่เข้าใจว่าการไหลตามน้าเป็ นยังไง เขาเป็ นคนที่เก่งในเรื่ อง
การเข้าสังคม เช่นนั้นเขาจะไม่เข้าใจสิ่ งที่เล้งสิ เส้งกล่าวได้อย่างไร ? การติดตามใคร
นั้น หนานฮัวเอียนมีความคิดเป็ นของตัวเอง เกี่ยวกับคาพูดของเล้งชิเส้ง หนานฮัวเอียน
คิดว่านี้เป็ นสิ่ งที่ทาให้เขาจะกลายเป็ นศพไร้หลุมในไม่ชา้
‛ ศิษย์พี่ไม่ตอ้ งกังวลเกี่ยวกับเรื่ องนี้ ศิษย์พี่ใหญ่น้ นั เป็ นคนที่มีความสามารถโดดเด่น
ภายในนิกายกายานโบราณ และไม่วา่ เขาจะสัง่ อะไรข้าจะทาตามทันที ! ‛

473
หนานฮัวเอียน การแสดงออกของเขาเป็ นการปฏิเสธคาเตือนของเล้งชิเส้งอย่างไม่แยดี
หลี่ฉีเย่ไม่ได้สนใจเกี่ยวกับเรื่ องไร้สาระเหล่านี้ เขาจ้องไปที่เล้งชิเส้งและเอ่ย
‛ สาหรับคนในนิกายข้าจะให้โอกาส ทาความสะอาดบ้านของข้าให้เรี ยบร้อย
ไม่อย่างนั้นพรุ่ งนี้ เจ้าไม่ตอ้ งคาดหวังที่จะมีที่ยนื แม้วา่ จะอยากขนาดไหนก็ตาม ! ‛
คาพูดของหลี่ฉีเย่ ทาให้สายตาของเล้งชิเส้งเปลี่ยนเป็ นหนาวเย็น เจตนาฆ่าของเขา
ปรากฏออกมาพร้อมทั้งกล่าว
‛ พวกไม่รู้ฟ้าสู งแผ่นดินต่า ! เจ้าคิดว่าเจ้าเป็ นศิษย์หลักของนิกายกายานโบราณหรื อ
ยังไง ? เหอะ เจ้ายังกล้าพูดเช่นนี้ตอ่ หน้าข้า ! เป็ นเพียงแค่พวกเศษขยะยังที่จะกล้าหยิง่
ยโส ! กลุม่ ของตัวตลกเช่นพวกเจ้าล้วนไม่คุณสมบัติเป็ นศัตรู ของข้า ! ‛
คา กล่าวของเล้งชิเส้งนั้น ได้ทาให้กลุม่ ของเสี่ ยวเป่ ยกลายเป็ นโกรธเกรี้ ยว คากล่าวของ
เล้งชิเส้งนั้นไม่เพียงเป็ นการดูถูกหลี่ฉีเย่ แต่เป็ นการหยามศักดิ์ศรี ของพวกเขาเช่นกัน
มองหน้าเล้งชิเส้งคนที่ยงั ไม่รู้ชะตากรรมของตัวเอง หลี่ฉีเย่ข้ ีเกียจเกินไปที่จะให้ความ
สนใจกับเขา เขาหันหลังกลับและจากไป
‛ แล้วยังไง ? ไม่ใช่เจ้าหรอกรึ ที่กล่าวคาพูดโอหังก่อนหน้านี้ ? อะไรนะข้าจะไม่มีที่ยนื
ในวันพรุ่ งนี้ ? ตอนนี้เจ้าพยามจะหนีไปไหนซะเล่า ? ขี้ขลาดแม้กระทั้งก่อนเริ่ มต่อสู ้
ขยะเช่นเจ้าก็ทาได้เพียงกระโดดไปมายังด้านหน้าของข้า…‛
เมื่อเห็นหลี่ฉีเย่หนั หลังจะจากไป เล้งชิเส้งกล่าวอย่างเย็นชาพร้อมทั้งหัวเราะ

474
‛ ทุบตีเขาจนกว่าเขาจะออกจากเกาะ ทุบตีจนกว่าบิดามารดาของเขาจะจาไม่ได้ หาก
เขายังไม่ยอมซ่อมบ้านของข้า ตัดขาที่สามของเขามาให้ขา้ ! ‛
หลี่ ฉี เย่ไม่อยากจะเสี ยเวลากับเล้งชิเส้ง เขาเพียงเดินไปหยุดหน้าบ้านหลี่ซ่วงเหยียน
ก่อนจะสัง่ นาง จากนั้นเขาก็เดินไปเข้าไปในบ้านของนาง
‛ ฮ่าๆ ฮ่าๆ ‛
คา สัง่ ของหลี่ฉีเย่ที่สงั่ หลี่ซ่วงเหยียนนั้น ทาให้เล้งชิเส้งราวกับกาลังดูเรื่ องตลกที่สุดใน
โลก เขาชี้ไปที่หี่ฉีเย่ก่อนจะเอ่ยทั้งน้าตา
‛ เจ้าคิดว่าเจ้าเป็ นใคร ? เจ้าคิดว่าเจ้าเป็ นราชาปี ศาจเช่นนั้นรึ ? หรื อเป็ นจักรพรรดิ
อมตะ ? เจ้าเป็ นเพียงขยะ แต่ยงั กล้าจะออกคาสัง่ กับคนเช่นเทพธิ ดาหลี่ ? เทพธิดา เจ้า
บ้านี้ ข้าจะ- ‛
ทว่าก่อนที่เล้งชิเส้งจะกล่าวจบ หลี่ซ่วงเหยียนนั้นก็เดินเข้ามา นางมองไปที่เขาอย่าง
เย็นชาราวกับมองคนโง่พร้อมทั้งเอ่ย
‛ ข้าจะให้โอกาสเจ้าลงมือก่อน ‛
ทันใดนั้นใบหน้าของเล้งชิเส้งก็กลายเป็ นแข็งค้าง ใบหน้าของเขาแสดงออกราวกับว่า
พึงจะกินอึ ร่ างกายของเขาถูกแช่แข็งและไม่ขยับตัวใดๆ
‛ ตูม ! ‛

475
ขณะ ที่เล้งชิเส้งกาลังตกตะลึงอยูน่ ้ นั หลี่ซ่วงเหยีนตวัดขาเตะเขาลอยออกจากยอดของ
เกาะสันโดษลงไปสู่ พ้นื ดินด้านล่าง จากนั้นเสี ยงกรี ดร้องอันทุกข์ทรมานก็ดงั ออกมา
จากด้านล่าง ไม่ตอ้ งสงสัยหลี่ซ่วงเหยียนปรับแรงของนางให้เหมาะสม ไม่เช่นนั้นเล้งชิ
เส้งคนจะตายไปนานแล้ว
ตอน นี้ เหล่าศิษย์ที่กาลังทาลายบ้านล้วนตัวแข็งค้าง หลี่ซ่วงเหยียนได้สอนบทเรี ยนให้
เล้งชิเส้ง ภายในพริ บตานางก็ทุบตีเขาจนต้องกรี ดร้อง ! ฉากนี้ลว้ นทาลายความกล้า
หาญของศิษย์คนอื่นๆ
กระทัง่ กลุม่ ของเสี่ ยวเป่ ยที่มาจากเกะหยกโบราณ ก็ยงั อดไม่ได้ที่จะมองหน้ากัน
ถึงแม้วา่ ตลอดเวลาที่ผา่ นมาหลี่ซ่วงเหยียนจะมาพร้อมกับหลี่ฉีเย่ตลอด ทว่าพวกเขานั้น
ก็แทบจะไม่คุยกัน จากความเข้าใจขอคนทั้งกลุ่ม หลี่ซ่วงเหยียนนั้นมาเพราะเป็ น
คูห่ มั้นกัน ดังนั้นนางจึงมาราวกับเป็ นพิธีการมากกว่า
ทว่า พวกเขาล้วนไม่คาดหวังว่าลูกรักของเหล่าสวรรค์ เจ้าหญิงของอาณาจักรโบราณ
คนผูอ้ ยูเ่ หนือคนนับล้าน จะฟังคาสัง่ จากศิษย์หลักของนิกายกายานโบราณ หากเรื่ องนี้
แพร่ กระจายออกไปล้วนเป็ นเรื่ องยากที่จะเชื่อได้
นิกาย เก้าประตูนกั บุญปี ศาจเป็ นใคร ? และนิกายกายานโบราณในปัจจุบนั เป็ นใคร ?
ตอนนี้สถานะของหลี่ซ่วงเหยียนนั้นสู งเกินจินตนาการ กระทัง่ เหล่าผูอ้ าวุโสของนิกาย
กายานโบราณล้วนไม่มีใครเทียบนางได้ คนที่สูงส่ งเช่นนี้ กลับยอมทาตามคาสัง่ ของ
ศิษย์พี่ใหญ่ เรื่ องนี้ลว้ นเป็ นเรื่ องที่ไม่มีใครคาดคิด

476
หลัง จากหลี่ซ่วงเหยียนสัง่ สอนบทเรี ยนให้กบั เล้งชิเส้ง นางราวกับลูกแมวเชื่องๆของห
ลี่ฉีเย่ หนานฮัวเอียนยิม้ อย่างเย็นชาจะจ้องมองไปยังศิษย์ที่กาลังทาลายบ้านอยู่ พร้อม
ทั้งเอ่ย
‛ พวกเจ้ายังกล้าอยูท่ ี่น้ ี ? บางทีพวกเจ้าคงรอให้พวกเราดูแลพวกเจ้าเช่นกันใช่หรื อไม่ ?
ฮึ่ม พวกเราล้วนเป็ นศิษย์ของนิกายกายานโบราณ พวกเจ้าไม่ควรล่วงเกินกัน อย่าคิดว่า
พวกเจ้าเลียข้าของผูอ้ าวุโสเฉาแล้วจะไม่ตอ้ งสนใจกฏใดๆ ‛
‛ ศิษย์พใี่ หญ่น้ นั เป็ นคนที่สูงส่ งเช่นไรพวกเจ้ายังกล้าไปยัว่ โมโหเขา ? หื ม กระทัง่ ราชา
ปี ศาจยังให้เขาเป็ นแขกคนสาคัญ ! อย่าคิดว่าพวกเจ้าจะท้าทายเขาได้เพียงเพราะได้รับ
การสนับสนุนแค่เล็กน้อย ! ดีที่ศิษย์ผใู ้ หญ่น้ นั เป็ นคนมีความเมตตตาและไม่เอาเรื่ อง
พวกเจ้า ไม่เช่นนั้นสิ่ งที่พวกเจ้าเจอจะน่ากลัวกว่าความตาย ! ‛
หนาน ฮัวเอียนนั้นเป็ นคนฉลาดและสามารถอ่านสถานการณ์ได้ เขารู ้วา่ ช่วงนี้เป็ น
ช่วงเวลาที่เหมาะสมที่จะฝั่งความกลัวต่อหลี่ฉีเย่ลงไป อีกทั้งมันยังเป็ นการกระตุน้ กลุ่ม
ของเสี่ ยวเป่ ยให้มีความฮึกเฮิมอีกด้วย
ศิษย์ เหล่านั้นล้วนดึงสติเขาร่ างพร้อมทั้งกลัวตัวสัน่ หลังจากได้ยนิ คาพูดนั้น พวกเขาก็
โยนอุปกรณ์ท้ งั หมดทิ้งและวิ่งหนีไป ตอนนี้หวั หน้าของพวกเขากาลังถูกทุบตีราวกับ
หมูถูกเชือด แม้วา่ พวกเขาจะมีความกล้าหาญมากกว่านี้อีกสิ บเท่าพวกเขาก็ยงั ไม่กล้า
ท้าทาย หลี่ฉีเย่

477
ขณะ ที่กลุม่ ของเสี่ ยวเป่ ยกาลังประหลาดใจ หลี่ซ่วงเหยียนเหาะไปยังด้านล่างของเกาะ
เพื่อที่จะสัง่ สอนเล้งชิเส้ง ด้วยระดับการบ่มเพาะของนางเพียงแค่นางยงเท้าก็สามารถ
ฆ่าทุกคนในนิกายกายาน โบราณได้แล้ว
แม้วา่ เล้งชิเส้งจะเป็ นอัจฉริ ยะของนิกายกายานโบราณ แต่เมื่อเทียบกับหญิงสาวผูเ้ ป็ น
ลูกรักของสวรรค์ เขานั้นไม่ต่างอะไรจากเศษฝุ่ น !
เมื่อหลี่ซ่วงเหยียนกลับมา หลี่ฉีเย่มองหน้านางก่อนจะเอ่ย
‛ ไม่ตอ้ งกล่าวถึงคาสัง่ ของนิกาย เพียงจาหน้าที่ของเจ้าไว้ ! ทุกคนที่เข้ามาขว้างทางข้า
ไม่วา่ มันจะเป็ นใครฆ่าพวกมันให้หมด ! ‛
คา กล่าวของหลี่ฉีเย่ทาให้เสี่ ยวเป่ ยและกลุ่มของนางสับสน แต่หวั ใจของหนานฮัว
เอียนนั้นกระตุกวูบ ! กลุ่มของเสี่ ยวเป่ ยนั้นไม่รู้ความซับซ้อนภายใน ทว่าหนานฮัว
เอียนนั้นรู ้ดี
ก่อน หน้านี้หลี่ฉีเย่เคยกล่าวว่าหลี่ซ่วงเหยียนจะมาเป็ นสาวใช้ส่วนตัว ! ปั จจุบนั หลี่ฉี
เย่สงั่ หลี่ซ่วงเหยียนเช่นนี้ นี้จึงทาให้หนานฮัวเอียนเข้าใจทุกอย่าง นี้จะไม่เขาตกตะลึง
ได้อย่างไรกัน ?
หลี่ซ่วงเหยียนเจ้าหญิงของอาณาจักรโบราณ ลูกหลานของนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ
แต่วนั นี้นางเป็ นเพียงสาวใช้คนโตของศิษย์พี่ใหญ่ !

478
ช่วง เวลานี้ ขณะที่ฝงู ชนยังงุนงง หลี่ฉีเย่หนั หลังและเดินไปยังบ้านของหลี่ซ่วงเหยียน
คากล่าวของเขานั้นสะท้อนจากด้านในบ้าน เขายังคงกล่าวมันออกมาอย่างไม่ใสใจนัก
‛ เวลานี้ เจ้านั้นบกพร่ องในหน้าที่ ข้าจะเข้าไปนอนในห้องของเจ้า ส่ วนเจ้าก็ไปนอน
ห้องข้างๆและคุม้ กันข้าในการฝึ กด้วย ‛
หลังจากได้ยนิ คาพูดของหลี่ฉีเย่ ใบหน้าของนางกลายเป็ นแดงก่า นางทาเพียงกระทืบ
เท้าและเดินตามหลังเขาไปโดยไม่พดู อะไร
เห็น ฉากนี้เสี่ ยวเป่ ยและคนอื่นๆล้วนกลายเป็ นหิ น นี้ใช่ฉากที่ควรจะเกิดขึ้นเช่นนั้นรึ ?
ฉากนี้เป็ นเหตุการณ์ที่พวกเขาไม่คาดคิดว่าจะเห็นมากที่สุด
หลี่ ซ่วงเหยียน ภายในใจของพวกเขาล้วนเป็ นตัวตนที่สูงส่ งและยากจะเอื้อมถึง เจ้า
หญิงของอาณาจักรโบราณ ลูกหลานของนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ อาจารย์ของนาง
คือราชาปี ศาจหลันลี่ นางยังเกิดมาพร้อมกับกายาราชันและพรสวรรค์ระดับนักบุญ
เพียงแค่หนึ่งในเรื่ องนี้เกิดขึ้น ก็เพียงพอแล้วที่จะทาให้หลี่ซ่วงเหยียนจะกลายเป็ นที่ยก
ย่องของผูค้ น กระทั้งดวงจันทร์ยงั ต้องยอมลงให้นาง
แต่ วันนี้ความภาคภูมิใจของนางล้วนพังทลาย ตอนนี้นางราวกับเป็ นสาวใช้ของศิษย์พี่
ใหญ่ ฉากนี้ไม่เพียงเหนือจิตนาการ แต่มนั ยังสามารถทาให้โลกของจักรพรรดิมนุษย์
นั้นสัน่ สะเทือน !

479
ภาย ในบ้านของหลี่ซ่วงเหยียน ในห้องของนาง หลี่ฉีเย่ทาเพียงนอนอย่างขี้เกียจอยูบ่ น
เตียงสองมือของเขาวางด้านหลังศรี ษะ และนอนลงบนเบาะ และเขาเห็นสังเกตเห็น
ความราคาญในสายตาของหลี่ซ่วงเหยียนเขาจึงเอ่ย
‛ ข้ารู ้วา่ เจ้านั้นอารมณ์เสี ย แต่เจ้านั้นบกพร่ องในหน้าที่จริ งๆ เป็ นสาวใช้ของข้าควรรู ้
ว่าจะทาอย่างไร หากเจ้าคิดว่าข้านั้นไม่คคู่ วรที่จะติดตามเจ้าสามารถจากไปเมื่อใดก็ได้
เรื่ องนี้ขา้ ไม่ตอ้ งการบังคับเจ้า อีกอย่างหยิบแตงโมชิ้นนั้นให้ขา้ ทีชิ้นนี้มนั ไม่หวาน ‛
หลี่ซ่วงเหยียนทาเพียงมองหลี่ฉีเย่อย่างเงียบๆ โดยไม่พดู อะไร
‛ ความเงียบของเจ้า ข้าจะคิดซะว่าเจ้ายินดีที่จะอยูท่ ี่น้ ี ‛
หลี่ฉีเย่เอ่ยไม่ใส่ ใจนัก เขามองนางชัว่ ครู่ ก่อนจะเอ่ย
‛ ส่ งคาขอเหล่านี้ให้ราชาปี ศาจหลันลี่ และบอกเขาว่าข้าต้องการนักปรุ งยา ยิง่ ทักษะ
ระดับสู งเท่าไหร่ ยง่ิ ดี ‛
‛ ข้าจะส่ งคาเหล่านี้ให้อาจารย์ แต่อาจารย์จะเป็ นคนตัดสิ นใจส่ งคนมา ไม่ใช่ขา้ ‛
หลัง จากผ่านไปชัว่ ครู่ ความโกรธของหลี่ซ่วงเหยียนก็ลดลง นางกลับมารักษา
ภาพลักษณ์ของที่รักของสวรรค์ หลังจากจิตใจของนางสงบ นางก็มาเผชิญหน้ากับเขา
อีกครั้ง
‛ เกี่ยวกับเรื่ องนี้ ข้าคิดว่าราชาปี ศาจหลันลี่มีความคิดของเขาเอง ‛
หลี่ฉีเย่หลังจากตัดสิ นใจเรื่ องทุกอย่างเขาก็ลุกขึ้นและเดินเข้าไปยังห้องนอน

480
เมื่อ เห็นฉากนี้ หลี่ซ่วงเหยีนไม่รู้จะหัวเราะหรื อร้องไห้ดี เด็กชายคนนี้ดูยงั ไงก็อายุสิบ
สามหรื อสิ บสี่ ปี แต่เขาสามารถครอบงาความคิดของนางได้มากที่สุดตั้งแต่นางเคยพบ
บุรุษมา วันนี้เขายึดเตียงนอนของนางและทามันอย่างเป็ นธรรมชาติ เขายังคงหลับลึก
และนอนกรน ! บุรุษเช่นนี้นางพึงจะเคยเห็นไปครั้งแรก ทว่าสิ่ งที่ทาให้นางขุน่ เคืองก็
คือเขาขึ้นไปนอนบนเตียงของนาง แม้วา่ เขาจะเป็ นเพียงเด็กอายุสิบสามสิ บสี่ แต่เขาก็
ยังเป็ นบุรุษ !
แน่นอน วันต่อมาบ้านของหลี่ฉีเย่ถูกสร้างขึ้น มันดูสง่างามไม่แพ้บา้ นหลังเก่า
เล้งชิเส้งไม่สามารถยืนขึ้นได้จากการทุบตีของหลี่ซ่วงเหยียน และนี้ทาให้อารจารย์ของ
เขาเฉาซงหาที่ระบายความโกรธไม่ได้ !
ความ คิดของเขาต้องการเพียงให้ศิษย์ของเขาครองใจหลี่ซ่วงเหยียน ทว่าไม่เพียงแต่
ศิษย์ของเขาจะไม่ได้รับความประทับใจจากหลี่ซ่วงเหยียน เขายังได้รับการทุบตีจน
นอนอยูบ่ นเตียง !
เรื่ อง นี้ทาให้เฉาซงโกรธจนเกือบจะอาเจียน ศิษย์ของเขาถูกทุบตีโดยลูกหลานของ
นิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ เจ้าหญิงของอาณาจักรโบราณ นี้จะให้เขาทาอย่างไร ?
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – #กรี้ ดดด ตั้งแต่แปล
มาตอนนี้หวานที่สุดดแล้วค๊าาา ให้มีม้ งั เถอะ ไม่ง้ นั เฉาเพราะความเกรี ยนของฉี เย่ แน่ๆ
ติดตามข่าวสารได้ที่แฟจเพจ จักรพรรดิบรรพกาล ได้เลยน้า

481
ตอนที่ 60 สมรู ้ร่วมคิด (2)
เรื่ อง นี้แม้วา่ เฉาซงจะมีความกล้ามากกว่านี้อีกสิ บเท่าเขาก็ยงั ไม่กล้าทา ไม่เพียงเขา
กระทั้งนิกายกายานโบราณก็ยงั ไม่กล้าสร้างความหงุดหงิดให้หลี่ซ่วงเหยียน ความ
หงุดหงิดของนางเปรี ยบเสมือนความหงุดหงิดของนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ หากทา
ให้ยกั ษ์เช่นนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจพิโรธนั้นแปลว่าเขาไม่อยากจะมี ชีวติ อยูแ่ ล้ว !
‛ นี้มนั เรื่ องบ้าอะไรกัน ! ‛
เฉา ซงอดไม่ได้ที่จะกรี ดร้องประโยคนี้ออกมา อัจฉริ ยะเช่นศิษย์ของเขาไม่อยูใ่ น
สายตาหลี่ซ่วงเหยียน ทว่าขยะเช่นนี้หลี่ฉีเย่สามารถทาได้ ! นี้มนั เรื่ องตลกร้ายอะไรกัน
!
เหตุการณ์ นี้อธิ บายได้เพียงอย่างเดียวนั้นคือหลี่ฉีเย่เป็ นสายลับของนิกายเก้าประตู
นักบุญปี ศาจ ทว่าคาอธิ บายเช่นนี้ยงื่ น่าเชื่อน้อยกว่าการที่หลี่ซ่วงเหยียนชื่อชอบหลี่ ฉี เย่
เสี ยอีก
หาก นิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจส่ งศิษย์ที่มีร่างกาย ชีวิตและพรสวรรค์ระดับมนุษย์มา
เป็ นสายลับในนิกายกายานโบราณ เช่นนี้ควรเป็ นเรื่ องประหลาดแล้ว อะไรคือสิ่ งที่หลี่
ฉี เย่ไม่สมควรเป็ นสายลับมากที่สุด คาตอบนั้นคือความหยิง่ ยโสที่เขาแสดงออกมา !
หาก จะบอกว่าหลี่ฉีเย่น้ นั เป็ นสายลับของนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ กระทัง่ ตัวเฉาซง
เองยังไม่อยากจะเชื่อ นี้เป็ นเพียงเรื่ องที่จะโจมตีหลี่ฉีเย่เท่านั้น

482
หาก หลี่ฉีเย่ไม่ได้เป็ นสายลับของนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจ แล้วเหตุผลอะไรกันที่
คนเช่นหลี่ซ่วงเหยียนจะชอบเขา ? หรื ออาจจะเป็ นเพราะทั้งสองนิกายนั้นมีสญ
ั ญากัน
? หรื ออาจจะเป็ นหลี่ซ่วงเหยียนชอบเขาจริ งๆ ?
คิดเกี่ยวกับสิ่ งนี้หวั ของเฉาซงเกือบจะระเบิด สุ ดท้ายเขาก็ตดั สิ นไปเยีย่ มสถานที่หนึ่ง
ในนิกายกายานโบราณ
สถาน ที่แห่งนี้เป็ นยอดเขาที่อยูส่ ู งสุ ดของนิกายกายานโบราณ มันเต็มไปด้วยพลังงาน
ที่หนาแน่นทว่ามันได้ไม่เป็ นที่ของผูอ้ าวุโสหรื อผู ้ คุม้ แต่เป็ นที่อยูข่ องที่ปรึ กษาตงเจียง
หลง !
ที่ ปรึ กษา ตาแหน่งนี้น้ นั ล้วนมีอยูใ่ นทุกนิกาย พวกเขาสามารถพักและอาศัยประโยชน์
จากนิกายได้ อีกทั้งพวกเขาล้วนไม่ตอ้ งกังวลเกี่ยวกับเรื่ องได้ จนกว่านิกายหรื
อาณาจักรใดจะล่มสลายที่ปรึ กษาเหล่านี้ถึงจะเริ่ มดาเนินการ !
ตงเจียงหลงนั้นเป็ นปรึ กษาของนิกายกายานโบราณและเป็ นที่ปรึ กษาเพียงคนเดียว !
ภาย ในห้องโถง การหายใจของระดับชะตาลี้ลบั นั้นอบอวนไปทัว่ นี้ทาให้บรรยากาศ
ภายในนั้นแทบจะบิดเบี้ยว นี้ยง่ิ ทาให้คนอื่นไมกล้าเข้ามาที่น้ ี ! ชายชราคนหนึ่งในชุดสี
ฟ้ านั้งดูซบั พลังจากธรรมชาติอยู่ พลังงานที่น่ากลัวแผ่ออกมารอบๆ ไม่ตอ้ งสงสัยเลย
เขาเป็ นผูเ้ ชี่ยวชาญระดับสู ง

483
ตง เจียงหลง ที่ปรึ กษาของนิกายกายานโบราณ ด้วยความแข็งแกร่ งของเขาเขาสามารถ
เปลี่ยนแปลงทุกอย่างได้ กระทั้งหกผูอ้ าวุโสก็ยงั อ่อนแอกว่าเขา
ขณะนี้ตงเจียงหลงและเฉากาลังนั้นสนทนา แม้วา่ จะนัง่ อยูเ่ ฉาซงก็ยงั ระมัดระวัง
‛ น้องเฉา ดูเหมือนวันนี้เจ้าจะอารมณ์ไม่ดี ‛
ตงเจียงหลงเทชาของเขาให้เฉาซง ในฐานะคนที่มีระดับชะตาลี้ลบั เขาดูเป็ นคนเข้าถึง
ยาก อีกทั้งสายตาของเขาก็ยงั เย็นพอที่จะแช่แข็งคนอื่นๆ
เฉาซงดื่มชาอย่างเงียบๆโดยไม่พดู อะไร เขามาที่ดว้ ยความคาดหวัง ทว่าเขากาลังรอให้
ตงเจียงหลงกล่าว
‛ น้องเฉา เจ้าเป็ นห่วงที่นงั่ ตาแหน่งผูน้ านิกาย ? ‛
ตงเจียงหลงเทชาของเขาให้เฉาซง และกล่าวอย่างใจเย็น ทว่าสายตาของเขาเต็มไปด้วย
ความน่ากลัว
ตง เจียงหลงนั้นเป็ นที่ปรึ กษาของนิกายกายานโบราณ ทว่าต้นกาเนิดของเขานั้นไม่
ธรรมดา ตาแหน่งขุนนางของเขาไม่ใช้เขาเป็ นคนแต่งตั้งเอง แต่ได้มาจากอาณาจักรมณี
สวรรค์
เบื้อหลังของตงเจียงหลง คืออาณาจักรมณี สวรรค์ เขายังเป็ นหนึ่งในผูอ้ าวุโสของนิกาย
เทพสวรรค์

484
และตระกูลของตงเจียงหลง ในปั จจุบนั ล้วนไม่ได้อ่อนแอ มันก็ยงั แข็งแกร่ งกว่านิกาย
กายานโบราณ !
ตง เจียงหลงมาเป็ นที่ปรึ กษาของนิกายกายานโบราณนั้นไม่ได้มาจากการเชิญของ
นิกาย ไม่เช่นนั้นศัตรู ของนิกายกายานโบรารเช่นนิกายเทพสวรรค์มีรึจะได้รับการพิจร
ณา ?
สาม หมื่นปี ก่อน ยามที่นิกายกายานโบราณตกต่าลง นิกายเทพสวรรค์รุกรานพวกเขา
นิกายกายานโบราณเสี ยอาณาจักรของพวกเขาไปหลายยุคหลายสมัย และพวกเขายัง
สู ญเสี ยผูอ้ าวุโสระดับสู งในการต่อสู ้ครั้งนี้ !
หลัง จากสงครามนั้นจบลง นิกายเหนือสวรรค์ยงั ไม่ทนั ฟื้ นฟู นิกายเทพสวรรค์กส็ ร้าง
อาณาจักรมณี สวรรค์ข้ ึนจากซากที่พงั ทลายของอาณาจักร ของนิกายกายานโบราณ !
ตง เจียงหลงนั้นเป็ นผูอ้ าวุโสของนิกายเทพสวรรค์ มีรึที่นิกายกายานโบราณจะเชิญเขา
เข้ามาเป็ นที่ปรึ กษา ? เขาได้รับมอบหมายจากจักรพรรดิแห่งอาณาจักรมณี สวรรค์
เกี่ยว กับการรับเข้ามาเป็ นที่ปรึ กษานั้น นิกายกายานโบราณที่กาลังตกต่าลง พวกเขา
ล้วนไม่มีอานาจที่จะสู ้กบั นิกายเทพสวรรค์ พวกเขาทาได้เพียงยอมรับการเข้ามาครั้งนี้
เท่านั้น
ตง เจียงหลงเข้ามาเป็ นที่ปรึ กษาของนิกายกายานโบราณเพราะว่าภารกิจของเขา เขาไม่
ทาตัวโดดเด่นนักขณะที่เขาอยูท่ ี่น้ ี นอกจากบ่มเพาะพลังแล้วเขาแทบไม่ได้ออกไป

485
ไหนและไม่เคยแทรกแซงเรื่ องภายใน นิกายกายานโบราณ การ กระทานี้ทาให้ผคู ้ ุม้ กัน
และเหล่าผูอ้ าวุโสไม่สามารถปฏิเสธเขาได้
เฉาซงนั้นเป็ นผูอ้ าวุโสภายในนิกาย ในอดีตนั้นเขาเป็ นเหมือนดัง่ ผูค้ ุม้ กันและผูอ้ าวุโส
คนอื่นๆที่เกลียดตงเจียงหลง ทว่าความคิดของเขาก็เปลี่ยนไปเนื่องจากเขามีความ
ปราถนาที่ได้จะนัง่ ตาแหน่งผูน้ านิกาย
ปี นั้น ยามเมื่อตาแหน่งผูน้ านิกายวางลง ตามสถานะแล้วคนที่จะได้รับมันควรจะเป็ นผู ้
อาวุโสหนึ่งหรื อไม่กเ็ ขา !
ทว่า จู่ๆ ผูน้ านิกายคนปั จจุบนั ก็ปรากฏตัวขึ้นและครอบครองตาแหน่งนั้นไป ! จนเมื่อ
ไม่นานมานี้เฉาซงได้เสี ยความปราถนาต่อตาแหน่งผูน้ านิกาย ทว่าเขาเปลี่ยนมาพลัก
ดันศิษย์ของเขาเล้งชิเส้งให้ข้ ึนไปยังตาแหน่งนั้นแทน
นี้เป็ นเหตุผลว่าทาไม เฉาซงถึงได้พยามที่จะพลักดันให้เล้งชิเส้งนั้นได้กลายเป็ นศิษย์
หลัก ทว่าความคิดดังกล่าวดูเหมือนจะไม่ราบรื่ นนัก
ด้วยเหตุผลนี้เฉาซงจึงกลายเป็ นเศร้าเนื่องจากความทะเยอทะยานของเขานั้นยากจะสา
เร็ จ ด้วยเงื่อนไขเหล่านี้ตงเจียงหลงกลับยืน่ มิตรภาพให้เขา จากนั้นเฉาซงก็เริ่ มสนิทกับ
ตงเจียงหลง ความเป็ นศัตรู กนั ก่อนหน้านี้ที่มีต่อตงเจียงหลงนั้นหายไปอย่างรวดเร็ ว
ต่อมา มีหลายครั้งที่ตงเจียงหลงเสนอจะให้การช่วยเหลือและให้การสนับสนุนเฉาซง
ในการปี นขึ้นไปนัง่ ยังตาแหน่งผูน้ านิกายของนิกายกายานโบราณ !

486
ด้วยข้อเสนอทีดึงดูดใจเช่นนี้ เป็ นไปไม่ได้ทีเฉาซงจะไม่สนใจ ! เฉาซงเองก็รู้ดีวา่ ใคร
อยูเ่ บื้องหลังของตงเจียงหลง และเขาก็รู้อีกด้วยว่าตงเจียงหลงนั้นต้องการอะไร
หากเขาเข้าร่ วมกับตงเจียงหลง เฉาซงรู ้วา่ การกลายเป็ นผูน้ านิกายนั้นไม่ใช่เรื่ องยาก
ปั ญหาก็คือหลังจากที่เข้าร่ วมกันตง เจียง
หลงแล้ว เขาจะต้องพบเจอกับเรื่ องลาบากอีกมาก การสนับสนุนจากอาณาจักรมณี
สวรรค์น้ นั ไม่ได้ใช่ได้มาโดยง่าย หากเขาตกลงนั้นหมายถึงว่าเขาได้ทรยศบรรพบุรุษ
ของนิกายกายานโบรารและทรยศต่อ ผูก้ ่อตั้งนิกาย
แม้วา่ เฉานั้นจะต้องการตาแหน่งผูน้ านิกายมากขนาดไหนรวมกับข้อเสนอที่น่าดึงดูด
ของตง เจียงหลง ทว่าเขานั้นเป็ นผูอ้ าวุโสของนิกายกายานโบราณและเขาเติบโตมาจาก
ที่น้ ี เขาไม่สามารถทรยศหัวใจตัวเอง สุ ดท้ายการทรยศต่อนิกายกายานโบราณและ
ทรยศต่อเหล่าบรรพบุรุษเป็ นสิ่ งที่ทรมาน จิตสานึกของเขามากที่ !
แน่นอนว่าตง เจียงหลงนั้นไม่ได้รีบร้อนอะไรมากนัก ถึงอย่างไรด้วยนิกายกายาน
โบราณที่กาลังตกต่าลงสักวันหนึ่งมันย่อมมาอยูใ่ น มือของเขา เขานั้นมีความอดทนที่
มากพอ หากเฉาซงนั้นร่ วมมือกับเขามันก็แค่จะทาให้ทุกอย่างเร็ วขึ้น
เผชิญหน้ากับตงเจียงหลง เฉาซงอดไม่ได้ที่จะสัน่ ใบหน้าของตงเจียงหลงนั้นเต็มไป
ด้วยรอยยิม้ ทว่ามันเป็ นเพียงหน้ากากที่เขาใส่ เท่านั้น
สุ ดท้ายเฉาซงก็วางชาในมือและเอ่ย

487
‛ ดีที่ตอนนี้ผนู ้ านิกายนั้นไม่อยู่ ดังนั้นข้าคงไม่ตอ้ งกังวลมากนัก ‛
ตงเจียงหลงยิม้ แสเสร้งก่อนจะเอ่ย
‛ น้องเฉานั้นเป็ นผูอ้ าวุโสของนิกาย เจ้าทุ่มเทเลือดเนื้อให้กบั นิกายเป็ นอย่างมาก เจ้า
ควรจะตระหนักถึงสถานการณ์ปัจจุบนั ของนิกาย..‛
เฉาซงกาลังรอตงเจียงหลงพูดคาเหล่านี้ เขาจึงรี บกล่าว
‛ พี่ตงตอนนี้ขา้ นั้นมืดแปดด้าน โปรดให้คาแนะนาแก่ขา้ สักเล็กน้อย ‛
ตงเจียงหลงยังคงรักษาร้อยยิม้ และเอ่ยเสี ยงเรี ยบ
‛ น้องเฉาแม้วา่ นิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจจะอยูท่ ี่น้ ีเพราะการหมั้น ทว่า เจ้าคิดเช่นนั้น
รึ ? ข้ากลัวว่าพวกเขาจะมาที่น้ ีเพราะหวังของบางสิ่ งจากนิกายกายานโบราณ ‛
‛ เช่นนั้นรึ ? ‛
เฉาซงนั้นไม่ได้ตอบคาถามโดยตรง ความจริ งภายในหัวของเขาล้วนรู ้ดีวา่ มันหมายถึง
อะไร
ตง เจียงหลงนั้นไม่ได้สนใจความคิดของเฉาซงนัก เขาเพียงกลัวแค่วา่ ปลาจะไม่กินเบ็ด
ตราบใดที่เขามีเหยือ่ ล่อทุกอย่างนั้นง่ายยิง่ และไม่ตอ้ งกังวลว่าเฉาซงจะลังเลอีกต่อไป
‛ น้องเฉาคิดอย่างไรเกี่ยวกับเรื่ องนี้ ? ความจริ ง สิ่ งเดียวที่สามารถคุม้ ครองนิกายกา
ยานโบราณได้กค็ ืออาณาจักรมณี สวรรค์ นิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจนั้นตั้งอยูอ่ ีกมุม

488
หนึ่งของโลก พวกเขาเพียงต้องการสิ่ งของบางอย่าง ไม่วา่ นิกายกายานโบราณจะล่ม
สลายหรื อไม่ ข้ากลัวว่าพวกเขาล้วนไม่สนใจ ‛
ตงเจียงหลงกล่าวอย่างจริ งจัง
‛ การหมั้นระหว่างสองนิกาย ข้าไม่เห็นว่ามันจะเป็ นสิ่ งไม่ดีตรงไหน ‛
เฉาซงยังคงกล่าวแบบไม่รู้เรื่ องราว
ตงเจียงหลงหัวเราะก่อนจะเอ่ยอย่างมีความหมาย
‛ แน่นอนจากมุมมองของเจ้า ข้อตกลงการหมั้นระหว่างสองนิกายล้วนทาให้พวกเจ้ามี
ความสุ ข ควรค่าแก่การฉลอง ทว่าการหมั้นหมายของทั้งสองนิกาย จากมุมมองของข้า
หากลูกศิษย์ของเจ้าเล้งชิเส้งไปคนแต่งกับเทพธิ ดาหลี่ นี้จะยิง่ ควรค่าแก่การฉลองอย่าง
แท้จริ ง ‛
‛ น่าเสี ยดายที่ศิษย์ของข้า ไม่ได้เป็ นศิษย์หลัก ! ‛
‛ นี้เป็ นเพียงการหมั้น ไม่จาเป็ นว่าจะต้องเป็ นศิษย์หลักไม่ใช่รึ ? ‛
ปลากาลังจะกินเหยือ่ นี้ทาให้ตงเจียงหลงยิม้ เฉาซงสุ ดท้ายแล้วก็ไม่สามารถหนีจากฝ่ า
มือของเขาได้ และด้วยความเชื่อมัน่ เช่นนี้ทาให้เขาฉี กยิม้
‛ ทั้งสองนิกายนั้นมีขอ้ ตกลง ทว่าหากมีส่ิ งไม่คาดคิดเกิดขึ้นกับศิษย์หลัก หรื อศิษย์
หลักของเจ้ากระทาความผิดร้ายแรงเล่า ? ‛

489
‛ สิ่ งที่พี่ชายต้องการจะบอกคืออะไร ? ‛
สายตาของเฉาซงเปลี่ยนเป็ นดุร้ายและเอ่ย
ตงเจียงหลงยังคงกล่าวสบายๆ
‛ น้องเฉา บางคนนั้นประสบความสาเร็ จเพียงเล็กน้อย ทว่ายังกล้าที่จะหยิง่ ยโสไม่
เคารพผูท้ ี่อาวุโสกว่า นี้ไม่ใช่การระเมิดกฏของนิกายหรอกรึ ? บอกมาว่าข้ากล่าวถูก
หรื อไม่ ? ตัวอย่างเช่นศิษย์หลักหลี่ฉีเย่ทาความผิดร้ายแรง เช่นนั้นนิกายกายานโบราณ
ก็ควรจะตัดสิ นอย่างเป็ นธรรม คนที่หยิง่ ยโสเช่นนี้ หากไม่จดั การอาจจะก่อให้เกิด
ปั ญหากับนิกายได้ภายหลัง ‛
ดวงตาของเฉาซงเป็ นกระกายและเขาไม่ได้เอ่ยเป็ นเวลานาน
สุ ดท้ายตงเจียงหลงมองเฉาซงและเอ่ยอย่างช้าๆ
‛ น้องเฉา หากเจ้านั้นวางใจในตัวพี่ชายคนนี้ ข้าก็พร้อมจะช่วยเจ้าแม้วา่ มันจะทาให้ขา้
เสี่ ยงชีวิตก็ตาม หากน้องเฉามีความคิดอะไรก็เพียงทามัน ไม่วา่ ฟ้ าจะถล่ม เจ้าก็ยงั ไม่
พี่ชายคนนี้อยูเ่ ป็ นเพื่อนไม่ใช่รึ ? ‛
‛ พี่ตงนั้นมีเมตตาต่อข้ามากจริ งๆ ข้าเฉาซงล้วนซาบซึ้ ง ‛
ในที่สุดเฉาซงก็ยนื่ ขึ้นก่อนจะประสานมือและจากไป
หลังจากเฉาซงจากไป ตงเจียงหลงหลงเพียงยิม้ และเอ่ย

490
‛ ตราบใดที่เจ้าขี่หลังเสื อตัวนี้แล้วข้าไม่เชื่อว่าเจ้าจะไม่กล้าทรยศต่อนิกายกายาน
โบราณ เฉาซงเอ๋ ยเฉาซง ยามเมื่อเจ้าต้องเผชิญหน้ากับผูอ้ าวุโสกู่ เจ้าก็ตอ้ งขอความ
ช่วยเหลือจากข้า ! ‛ – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – #วางแผน ? ของแบบนั้นฉี
เย่ไม่เคยกลัว่ เฟ้ ยยย ฮึ !
ติดตามข่าวสารได้ที่แฟนเพจ จักรพรรดิบรรพกาล ได้เลยน้า
ตอนที่ 61 ท้าทายจักรพรรดิ (1)
หลังจากสัง่ สอนบทเรี ยนให้กบั เล้งชิเส้ง หลี่ฉีเย่คิดว่าชีวิตของเขาจะสงบสุ ข ทว่าไม่กี่
วันต่อมาปั ญหาก็ได้มาเคาะที่ประตูบานของเขาอีกครั้ง
‛ ศิษย์พี่ แย่แล้ว ! แย่แล้ว ! ‛
ในขณะที่หลี่ฉีเย่กาลังบ่มเพาะอยูใ่ นบ้าน โหล่วเฟิ งฮัวและศิษย์คนอื่นๆวิ่งเข้ามาอย่าง
แตกตื่น
เมื่อพวกเขาปรากฏตัว ตามร่ างกายของโหล่วเฟิ งฮัวและเหล่าศิษย์เต็มไปด้วยความ
สกปรก หากสังเกตจะเห็นรอยช้าสี ม่วงหลายรอย เพียงแค่มองก็รู้แล้วว่าพวกเขาถูกสัง่
สอนมา
เห็นบาดแผลพวกนี้ หลี่ฉีเย่ขมวดคิว้ และเอ่ย
‛ เกิดอะไรขึ้น ? ‛

491
‛ ผูค้ ุม้ กันโจวไปยังเกาะหยกโบราณ จากนั้นเขาก็สงั่ สอ- ไม่ เขาสอนบทเรี ยนพวก
เรา…‛
ศิษย์คนหนึ่งอธิ บายสถานณ์ต่ออีกสองสามประโยค
เช่น้ นั เป็ นว่า หัวหน้าผูค้ ุม้ กันโจ่ว คนที่เคยสอนวิชาเต๋ าที่เกาะหยกโบราณจู่ๆเขาก็
กลับมา เขารวบรวมศิษย์ท้ งั สามร้อยคนและตัดสิ นใจตรวจสอบการบ่มเพาะของพวก
เขา
ก่อนที่หลี่ฉีเย่จะกลายเป็ นผูส้ อน ผูค้ ุม้ กฏโจ่วนั้นเป็ นอาจารย์สอนวิชาเต๋ าแก่ศิษย์ท้ งั
สามร้อยคนมาก่อน ความคิดของเหล่าศิษย์ที่มีตอ่ เขาตอนนี้น้ นั ไม่ดีนกั ปกติผคู ้ มุ ้ กฏโจ่
วจะทาเพียงสอนและหลังจากสอนเสร็ จเขาก็จากไปอย่างรวดเร็ ว นอกจากเวลาบรรยาย
เป็ นการยากที่เหล่าศิษย์จะพบเขา
สาหรับเรื่ องนี้ การสอนของผูค้ ุม้ กฏโจ่วนั้นไม่ได้มีอะไรเป็ นพิเศษ สาหรับเขาการสอน
ศิษย์เหล่านี้เป็ นเพียงหน้าที่ที่นิกายมอบให้
นี้เป็ นเหตุลผว่าทาไมศิษย์ท้ งั สามร้อยคนถึงไม่ชอบผุค้ ุม้ กฏโจวนัก รวบกับผูค้ ุม้ กฏโจ
วเองก็ไม่ได้ให้ความสาคัญกับพวกเขา แต่พวกเขาก็ยงั มีความเป็ นศิษย์พศี่ ิษย์นอ้ งกัน
อยู่

492
วันนี้ผคู ้ ุมกฏโจวมาเพื่อตรวจสอบการบ่มเพาะของพวกเขา ตอนแรกเหล่าศิษย์น้ นั ล้วน
ไม่ได้คิดอะไร เนื่องจากก่อนหน้านี้กเ็ ป็ นผูค้ ุม้ กฏโจวที่สอนพื้นฐานเต๋ าให้พวกเขา เขา
จึงต้องตรวจสอบศิษย์ในเกาะหยกโบราณนี้เป็ นเรื่ องที่เกิดขึ้นตามปกติ
ทว่ามือการทดสอบเกิดขึ้น ความคิดของพวกเขาก็เปลี่ยนไปอย่างสิ้ นเชิง ก่อนหน้านี้
เขาบอกให้เหล่าศิษย์ฝึกฝนทักษะ และทวงท่าที่ผดิ พลาด ดังนั้นเมื่อได้ยนิ การฝึ กเหล่า
ศิษย์จึงเริ่ มฝึ กสิ่ งที่ได้เรี ยนรู ้มาใหม่ ทว่าสิ่ งนี้ทาให้ผคู ้ ุมกฏโจ่วล้วนไม่พอใจ
หนึ่งในคนที่ถูกผูค้ ุมกฏโจ่วทุบตีอย่างโหดร้ายที่สุดนั้นก็คือจางซื่ อ ก่อนหน้านี้น้ นั จาก
ซื่ อได้ทาลายการบ่มเพาะที่ผคู ้ ุมกฏโจ่วแนะนาให้และมาฝึ กฝนคัมภีร์ศิลาวิญญาณตาม
คาแนะนาของหลี่ฉีเย่ นี้ยง่ิ ทาให้เขาถูกทุบตีอย่างหนัก
ไม่เพียงแต่จางซื่ อ แม้แต่โหล่วเฟิ งฮัวคนที่ลุกขึ้นมาต่อต้านก็ยงั ถูกทุบตี
การสอนพื้นฐานเต๋ าของหลี่ฉีเย่ เมื่อเทียบกับผูค้ ุมกฏโจ่วล้วนลึกลับกว่ามาก นี้คือสิ่ งที่
ศิษย์ท้ งั สามร้อยคนนั้นคิดเหมือนกัน หลังจากได้รับการสอนจากหลี่ฉีเย่ ศิษย์หลายคน
ได้เพิ่มระดับการบ่มเพาะไม่เพียงเล็กน้อย บางคนกระทั้งโดดเด่นเป็ นพิเศษ เหล่าศิษย์ที่
เคยประสบปั ญหาคอขวด หลังจากการสอนของหลี่ฉีเย่การบ่มเพาะของพวกเขาลื่น
ไหลราวกับสายน้า
อาจจะกล่าวได้วา่ การสอนพื้นฐานเต๋ าของหลี่ฉีเย่ ศิษย์ท้ งั สามร้อยคนของเกาะหยกโบ
รารล้วนเชื่อมัน่ ในตัวเขาอย่างสมบูรณ์ โดยเฉพาะคนที่มีความสามารถเช่นโหล่วเฟิ งฮัว
ยิง่ เคารพหลี่ฉีเย่มาก

493
แต่ขณะที่ผคู ้ ุม้ กฏโจวมาถึง และกล่าวว่าการสอนของหลี่ฉีเย่น้ นั ผิดพลาด โหล่วเฟิ งฮัว
และศิษย์อีกจานวนหนึ่งทนไม่ได้จึงลุกขึ้นต่อต้าน ทว่าพวกเขาก็ถูกผูค้ ุม้ กฏโจ่วทุบจี
อย่างไม่ใยดี
เมื่อผลออกมาเช่นนี้ คนฉลาดเช่นโหลวเฟิ งฮัวย่อมตระหนักได้วา่ มีบางอย่างผิดปกติ
ในอดีต ผูน้ าโจวไม่เคยจะสนใจตัวพวกเขา แต่ตอนนี้เขามาราวกับพายุและตรวจสอบ
ทุกคนอย่างละเอียด โดยการมอบบทเรี ยนสัง่ สอน เมื่อเป็ นเช่นนี้พวกเขาล้วนแน่ใจว่าผู ้
คุม้ กฏโจวไม่ได้มาที่น้ ีเพื่อสอนพื้นฐานพลังเต๋ า แต่มาเพือ่ มอบบทเรี ยนอันโหดร้าย
ให้กบั พวกเขามากกว่า และผูท้ ี่เป็ นเป้ าหมายที่แท้จริ งล้วนไม่ใช่ใคนนอกจากคนที่พวก
เขาชื่นชมนั้นคือศิษย์พี่ใหญ่ !
นี้เป็ นเหตุผลให้โหล่วเฟิ งฮัวและกลุ่มของเขาตัดสิ นใจใช้ประโยชน์จากการที่ผคู ้ ุม
กฏโจวกาลังกระหน่าทุบตีคนอื่นๆอยู่ ออกมารายงานหลี่ฉีเย่ หรื อไม่บางทีผคู ้ ุมกฏโจ่ว
ก็ต้ งั ใจพวกเขามา
หลังจากฟังเรื่ องราวต่างๆจากโหล่วเฟิ งฮัว สายตาของหลี่ฉีเย่กลายเป็ นเย็นชา มุมปาก
ของเขายกยิม้
ความข้องใจระหว่างเขาและผูค้ ุม้ กฏโจ่วนั้นอาจจะกล่าวได้วา่ ไม่มี ตามทฏษี ยามเมื่อผู้
คุม้ กฏโจวออกจากการเป็ นผูฝ้ ึ กสอน การตรวจสอบศิษย์ท้ งั สามร้อยคนในเกาะหยก
โบราณล้วนไม่ใช่หน้าที่ของเขา ! ที่สาคัญตอนนี้นิกายกายานโบราณและนิกายเก้า

494
ประตูนกั บุญปี ศาจนั้นหมั้นหมายกัน และหลี่ฉีเย่เป็ นตัวแปรสาคัญ ภายในนิกายไม่มีผู ้
อาวุโสคนไหนกล้าสร้างปั ญหาให้เขา ไม่ตอ้ งกล่าวถึงผูค้ ุมกฏ !
ทว่าปั จจุบยั ผูค้ ุม้ กฏโจวได้มุ่งมายังข้อผิดพลาดของเขาในการสัง่ สอนศิษย์ท้ งั สามร้อย
คน หากไม่ได้มีใครซ่อนอยูเ่ บื้องหลังแผนการนี้ หรื อไม่มีใครที่ทรงพลังพอช่วยเหลือ
เขาอยู่ ต่อให้เขามีความกล้าหาญมากกว่านี้อีกสิ บเท่า เขาก็จะไม่กล้าทาเช่นนี้ !
‛ หึ มา พวกเราไปดูกนั พาข้าไปชมความสามารถของผูค้ ุมกฏโจวที่มาราวกับพายุคนนี้
หน่อย ‛
หลี่ฉีเย่ยนื ขึ้นพร้อมทั้งยิม้ อย่างมีความสุ ข
โหล่วเฟิ งฮัวและคนอื่นๆไม่กล้าพูดอะไร พวกกเขาเดินตามหลังของหลี่ฉีเย่ไปและเดิน
ไปยังเกาะหยกโบราณ โดยมีหลี่ซ่วงเหยียนเดินเคียงข้างไปกับหลี่ฉีเย่ !
ขณะที่หลี่ฉีเย่ยมิ้ อย่างมีความสุ ขไปตลอดทาง กลุ่มของโหล่วเฟิ งฮัวกลับตัวสัน่
ตลอดเววลา พวกเขาไม่ได้โง่ ด้วยรอยยิม้ นี้พวกเขารู ้วา่ กาลังจะมีหายนะย่อมๆเกิดขึ้น
ในนิกายกายานโบราณ
กลุ่มของหลี่ฉีเย่เดินทางมาถึงยอดของเกาะหยกโบราณ และแน่นอนเขาเห็นผูค้ ุม้
กฏโจวกาลังอาละวาดราวกับพายุอยู่ เหล่าศิษย์น้ นั ไม่กล้าที่จะส่ งเสี ยง พวกเขาจานวน
ไม่นอ้ ยล้วนได้รับบาดเจ็บ และเมื่อหลี่ฉีเย่มาถึง ผูค้ ุม้ กฏโจวยังตะโกนต่อว่าเหล่าศิษย์
เมื่อเห็นหลี่ฉีเย่ เหล่าศิษย์อดไม่ได้ที่จะส่ งสายตาไปขอความช่วยเหลือ

495
‛ หลี่ฉีเย่น้ ีคือสิ่ งที่เจ้าสอนรึ ! ‛
เมื่อหลี่ฉีเย่มาถึงเขาไม่มีโอกาสได้เอ่ยอะไร ผูค้ ุมกฏโจวชี้หน้าของเขาและตะโกน
‛ สาหรับการสอนพื้นฐานเต๋ า ไม่เพียงเจ้าจะสอนสิ่ งที่ไม่ถูกต้องให้พวกเขา เจ้ายังชัก
นาพวกเขาไปสู่ เส้นทางที่ชว่ั ร้าย เจ้านั้นมีเป้ าหมายอะไร ? การมาล้างสมองของเหล่า
ศิษย์เช่นนี้ ล้วนเป็ นสิ่ งที่เกินให้อภัย ! ‛
หลี่ฉีเย่ยงั ไม่ทนั ได้เอ่ย ผูค้ ุม้ กฏโจวก็ยดั ข้อกล่าวหาให้เขาเสร็ จเรี ยบร้อย
‛ ผูค้ ุมกฏโจว เจ้าคิดว่าเจ้านั้นเป็ นตัวบัดซบอะไร ? ‛
เมื่อฟังข้อกล่วหาของผูค้ ุมกฏโจ่ว หลี่ฉีเย่ไม่ได้ใจอะไร และเปิ ดปากกล่าว
‛ หากเจ้าพอแล้ว ก็ไส้หวั ออกไปจากที่น้ ี ที่น้ ีอยูใ่ นอานาจของข้า มันไม่ใช่เรื่ องของเจ้า
ที่มาสะบัดแขนสะบัดขาราเป็ นไก่ปีกขาดอยูน่ ้ ี หรื อเจ้ามีปัญหาอะไรกับข้า ? ‛
หลี่ฉีเย่ได้เปิ ดปากของเขา คาพูดที่หยิง่ ยโสที่สุดก็ได้หลุดออกมา กระทั้งผูค้ ุมกฏโจวที่
เตรี ยมใจมาแล้วก็ยงั ตกตะลึง เขาคิดว่าหลี่ฉีเย่จะยอมลงให้เขา เขาเตรี ยมหลายคากล่าว
ไว้ ไม่วา่ อย่างไรวันนี้เขาก็ตอ้ งทาให้หลี่ฉีเย่ก่อความผิดเกี่ยวกับเรื่ องการเรี ยนการสอน
ทว่าเขาไม่คาดว่าหลี่ฉีเย่จะเป็ นคนที่ด้ือด้านและยโสเช่นนี้
‛ พวกไม่รู้ฟ้าสู งแผ่นดินต่า ! ‛
ผูค้ ุมกฏโจวกลับสู่ ปกติและตะโกน

496
‛ ในฐานะที่เจ้าเป็ นศิษย์ของนิกายกายานโบราณ เจ้านั้นไม่เคารพต่อศิษย์พหี่ รื อกระทั้ง
ผูอ้ าวุโส นี้เป็ นการทรยศต่อกฏของนิกาย…‛
‛ พูดมาก น่าราคาญ ‛
ไม่รอให้ผคู ้ มุ ้ กฏโจ่วกล่าวจบ หลี่ฉีเย่ทนั ใดนั้นก็พงุ่ ตัวพร้อมด้วยไม้เท้าทัณอสรพิษ
ฟาดไปยังหน้าของผูค้ ุมกฏโจ่ว
‛ นี้เรี ยกว่าพวกรนหาที่ตาย ! ‛
เมื่อผูค้ ุมกฏโจวเห็นหลี่ฉีเย่พงุ่ มาด้านหน้า ก็กลายเป็ นเกรี้ ยวโกรธ และมือที่ใหญ่ของ
เขาก็ตบไปยังหน้าของหลี่ฉีเย่ สาหรับเขาการเคลื่อนไหวของหลี่ฉีเย่น้ นั ไม่มีอะไรที่
ต้องกังวล
ขณะเดียวกัน ผูค้ ุม้ กฏโจวนั้นก็ไม่ได้เห็นหลี่ฉีเย่อยูใ่ นสายตา ดังนั้นสาหรับเขาการทุบ
ตีศิษย์เช่นหลี่ฉีเย่ลว้ นง่ายเหมือนการปลอกกล้วนเข้าปาก
‛ ปั ง ! ปัง ! ปัง ! ‛
ทว่าผลที่ออกมานั้นล้วนห่างไกลจากความคิดของผูค้ ุมกฏโจ่วอย่างสิ้ นเชิง ภายใน
พริ บตาใบหน้าของผูค้ ุมกฏโจ่วนั้นปกคลุมไปด้วยเลือดจานวนมาก นี้เป็ นผลมาจากมา
จากการทุบตีของไม้เท้าทัณอสรพิษ
ผูค้ ุม้ กฏโจว ภายในนิกายระดับความแข็งแกร่ งของเขาเป็ นเพียงค่าเฉลี่ย เขาอยูเ่ พียง
ระดับผสานนภา

497
และต่อหน้าไม้เท้าทัณอสรพิษผูฝ้ ึ กตนคนใดที่ระดับต่ากว่าระดับกาเนิดสวรรค์ลว้ น
ต้องถูกทุบตีโดยปราศจากข้อยกเว้น
‛ อ้ากก ‛
ผูค้ ุมกฏโจวก่อนหน้านี้เป็ นตัวตนที่ยงิ่ ใหญ่ แต่หลังจากถูกทุบตีดว้ ยไม้เท้าทัณอสรพิษ
ภายใต้ความเจ็บปวดและทุกข์ทรมานนี้ทาให้เขากรี ดร้องออกมา ไม่นานสภาพของเขา
ก็กลายเป็ นขาดรุ่ งริ่ งอย่างสมบูรณ์และนอนหมอบอยูบ่ นพื้น ร่ างกายของเขานั้นเต็มไป
ด้วยเลือดโดยเฉพาะตรงใบหน้าที่หลี่ฉีเย่น้ นั ดูแลเป็ นพิเศษ
เห็นสิ่ งที่เกิดขึ้นนี้ ความหวาดกลัวก็ครอบงาเหล่าศิษย์ของเกาะหยกโบราณ ผูค้ ุม
กฏโจวนั้นเป็ นหนึ่งในสามสิ บหกผูค้ ุมกฏ เขาเป็ นศิษย์รุ่นที่สอง และเป็ นศิษย์พขี่ อง
เหล่าศิษย์ในรุ่ นที่สาม
รวมกับผูค้ ุมกฏโจวนั้นเป็ นผูเ้ ชี่ยวชาญระดับผสานนภา ทว่าสุ ดท้ายเขาก็ยงั คงถูกทุบตี
จนหมดสภาพอยูบ่ นพื้นโดยหลี่ฉีเย่ เขาไม่สามารถป้ องกันการโจมตีจากไม้เท้าทัณ
อสรพิษได้แม้แต่ครั้งเดียว
เวลานี้เหล่าศิษย์ลว้ นอดไม่ได้ที่จะสะใจ พวกเขานั้นถูกทุบตีอย่างอนาถเช่นเดียวกัน แต่
เมื่อเห็นเช่นนี้ความละอายใจที่เคยมีมาก็ได้ให้ไป กระทั้งผูท้ ี่อยูใ่ นระดับผสานนภายัง
ถูกทุบตีราวกับงูไร้กระดูก !
‛ ผูค้ ุม้ กันฮัว ช่วยข้าด้วย..‛

498
สุ ดท้ายผูค้ ุมกฏโจวกรี ดร้องอย่างน่าสงสารเพื่อขอความช่วยเหลือ
‛ บัดซบ ! นี้เจ้าคิดว่ากาลังทาอะไร ! ‛
หลังจากเสี ยงกรี ดร้องขอความช่วยเหลือ ภายในพริ บตาเสี ยงดังกึกก้องก็สะท้อนมาจาก
อากาศ กลิ่นอายอันตรายแพร่ ปกคลุมเกาะหยกโบราณ !
ทันใดนั้นก็มีกลุ่มคนปรากฏขึ้นมา โดยรอบของพวกเขานั้นเป็ นเหล่าศิษย์ มีผคู ้ ุมกฏ
สามคน หนึ่งผูค้ ุม้ กัน ข้างๆผูค้ ุม้ กันนั้นเล้งชิเส้งปรากฏตัวอยูใ่ นกลุ่มด้วย
ผูบ้ งั คับใช้กฏของนิกายกายานโบราณจู่ๆก็ปรากฏตัวขึ้นที่เกาะหยกโบราณและตะโกน
เสี ยงดัง ‛ บังอาจ ! ‛
นอกจากนี้ ยังมีกลุ่มของผูต้ รวจตราของนิกาย..นี้มนั ช่างยิง่ ใหญ่เกินไป กลุ่มเริ่ มใหญ่
ขึ้นด้วยศิษย์จาหนึ่ง สามผูค้ ุมกฏ นามาด้วยหนึ่งผูค้ ุม้ กัน กระทั้งอัจฉริ ยะของนิกายกา
ยานโบราณ เล้งชิเส้งก็ยงั อยูใ่ นกลุ่มนี้
รู ปแบบเช่นนี้ จะปรากฏก็ตอ่ เมื่อมีศิษย์คนใดทาผิดกฏ พวกเขาจะถูกจับโดยสามผูค้ ุม
กฏ หนึ่งผูค้ ุม้ กัน และอัจฉริ ยะของนิกาย ยามเมื่อโดนจับ ไม่วา่ เขาจะทาควาผิดใดมาก่อ
ล้วนหาหลักฐานมาหักล้างไม่ได้ !
‛ ผูค้ ุม้ กัน..หะ หลี่ฉีเย่น้ นั ไม่สุภาพกับผูอ้ าวุโส และวางแผนจะฆ่าศิษย์พี่ เขาพยาม
ต่อต้านข้า เขากาลังทรยศต่อนิกาย เขาทาเช่นนี้เท่ากับว่าไม่ไว้หน้าบรรพบุรุษของพวก
เรา..‛

499
ขณะที่ผคู ้ ุมกฏโจวยังนอนอยูบ่ นพื้น เขาครางออกมาอย่างน่าสมเพช
เห็นฉากเช่นนี้กลุ่มของโหล่วเฟิ งฮัวและศิษย์คนอื่นๆตกตะลึง พวกเขานั้นไม่ได้โง่
โดยเฉพาะโหล่วเฟิ งฮัว เข้ากลายเป็ นเข้าใจทุกอย่างอย่างชัดเจน
โหล่วเฟิ งฮัวและศิษย์คนอื่นๆรู ้สึกเลือดนั้นแข็งไปทัว่ ร่ าง เหงื่อเย็นไหลอาบร่ างของ
พวกเขา ปั จจุบนั ผูค้ ุมกฏโจว นอนอยูบ่ นพื้น หลี่ฉีเย่ถือไม้เท้าเปื้ อนเลือด กลุ่มของเขาที่
คอยสนับสนุน ด้วยหลักฐานเช่นนี้…
––––––––––––––––––––––––
#เหอะ พวกรนหาที่ตาย ! มาดูกนั ว่าเย่ๆจะจัดการคนพวกนี้ยงั ไง !!
ติดตามข่าวสารถได้ที่แฟนเพจ จักรพรรดิบรรพกาล ได้เลยน้า
ตอนที่ 62 ท้าทายจักรพรรดิ (2)
ภาย ใต้สถานการณ์เช่นนี้ ไม่เกี่ยวกับว่าจะถูกหรื อผิด จะขาวหรื อจะดาล้วนไม่สาคัญ
แม้วา่ หลี่ฉีเย่จะกล่าวคาพูดที่มีเหตุผลมากขนาด หรื อต่อให้เขามีสกั ร้อยปากเขาก็ยงั ไม่
สามารถลบล้างข้อกล่าวหาที่วา่ เขาได้ พยามฆ่าผูอ้ าวุโสได้
สิ่ งที่น่ากลัวคือผูค้ ุม้ กันฮัวเป็ นศิษย์คนโตของผูอ้ าวุโสเฉา ! ผูค้ ุมกฏทั้งสามเองก็ยงั เป็ น
ศิษย์ของผูอ้ าวุโสเฉาเช่นนกัน !

500
กลุ่ม ของโหล่วเฟิ งฮัวทันใดนั้นก็รู้ได้วา่ นี้เป็ นกับดักที่น่ากลัว พวกเขาคิดไปถึงหลาย
วันก่อนที่หลี่ฉีเย่ได้สง่ั สอนเล้งชิเส้ง พวกเขานั้นเต็มไปด้วยเหงื่อเย็นและกังเวลแทนห
ลี่ฉีเย่ เวลานี้แม้วา่ หลี่ฉีเย่จะกระโดดลงแม่นา้ เหลืองก็ยงั ไม่พอที่จะพ้นความผิด !
ภายในพริ บตาเหล่าผูต้ รวจการได้ลอ้ มรอบหลี่ฉีเย่ โดยมีเล้งชิเส้งเป็ นคนนา
‛ เจ้ากบฏ ! ฆาตกรที่พยามฆ่าผูอ้ าวุโส ! เจ้ากาลังทรยศต่อนิกาย ! ฆ่าเขาซะ ! ‛
เล้งชิเส้งจ้องหลี่ฉีเย่พร้อมกับประกายความต้องการฆ่าที่ปรากฏอยูใ่ นดวงตา
หลี่ ฉี เย่น้ นั มองอย่างเมินเฉย เขาไม่ได้ขยับอะไร ทว่าสายตาของหลี่ซ่วงเหยียน
กลายเป็ นเย็นชาขณะที่นางกล่าวไปยังด้านหน้า ทันทีที่นางมาถึงด้านหน้าหลี่ฉีเย่
พลังงานของนางพุง่ ขึ้นสู่ ทอ้ งฟ้ า ราวกับการตื่นของราชาสวรรค์ ความกดดันที่เย็นยะ
เยือกสามารถแช่แข็งทุกคนได้หากนางต้องการ
เมื่อ หลี่ซ่วงเหยียนเดินออกมาด้านหน้า เล้งชิเส้งอดไม่ได้ที่จะหวาดกลัวและถอยหลัง
ไปสองก้าว เขาแน่นอนว่าเป็ นอัจฉริ ยะของนิกายกายานโบราณ แต่เมื่อเขานั้นเทียบ
กับหลี่ซ่วงเหยียนความแตกต่างนั้นมีมากเกินไป !
ไม่ เพียงแต่เล้งชิเส้ง กระทั้งสามผูค้ ุมกฏและผูค้ ุม้ กันฮัวก็ยงั ตัวสัน่ สุ ดท้ายนี้คือเจ้าหญิง
แห่งอาณาจักรโบราณ นางไม่ใช่คนไร้ชื่อเสี ยง นางกระทัง่ ยังเป็ นลูกรักของเหล่า
สวรรค์ ชื่อเสี ยงของนางกระทั้งในดินแดนตอนกลางก็ยงั ต้องยอมสยบ ‛ เทพธิ ดาหลี่ นี้

501
เป็ นเรื่ องภายในนิกายกายานโบราณ ข้ากาลังจะจัดการทรยศ โปรดอย่ายืนมือเข้ามายุง่
กับเรื่ องภายในนิกายของเรา ‛
ความกล้าหาญของผูค้ ุม้ กันฮัวเพิ่มมากขึ้นยามเมื่อเขากล่าวคาเหล่านี้ เขายิง่ ฮึกเฮิมยาม
เมื่อคิดถึงผูท้ ี่สนับสนุนอยูเ่ บื้องหลัง
ใบ หน้าของหลี่ซ่วงเหยียนยังคงแสดงออกอย่างเย็นชา ขณะที่สายตาของนางนั้นทา
ราวกับคนด้านหน้านั้นไม่มีตวั ตน ความจริ งแล้วนางเองก็ไม่ได้สนใจกับเรื่ องของ
นิกายกายานโบราณอยูแ่ ล้ว
ทว่าก่อนที่นางจะได้เอ่ยอะไร หลี่ฉีเย่กย็ มิ้ จนตาหรี่ เขากล่าวออกมาอยากนึกสนุก
‛ อ๋ อเช่นนั้นพวกท่านต้องการให้ขา้ ก้าวออกไปนี้เอง ดี ข้าจะออกไปแต่ขอกล่าวสัก
เล็กน้อย มือของข้านั้นใสสะอาดมากนี้จึงทาให้คนส่ วนมากคิดว่าข้านั้นเป็ นคนดี
เกินไป ซ่วงเหยียนถอยมา ‛
หลี่ซ่วงเหยียนมองไปยังหลี่ฉีเย่ ก่อนที่นางจะถอยกลับมาอยูห่ ลังของเขาโดยไม่พดู
อะไร
เห็น หลี่ซ่วงเหยียนฟังคาสัง่ ของหลี่ฉีเย่ ความโกรธของเล้งชิเส้งทะยานขึ้นสู่ สวรรค์
เขากลายเป็ นบ้าคลัง่ ด้วยความหึ ง ภายในใจของเขาหลี่ซ่วงเหยียนเป็ นดังเทพธิ ดา ทว่า
นางกลับยอมฟังคาสัง่ ของหลี่ฉีเย่ และเมินเฉยต่อเขา
หลี่ฉีเย่กา้ วพร้อมแจกรอยยิม้ สดใสไปยังเล้งชิเส้ง

502
‛ ไม่วา่ จะเป็ นเรื่ องราวหรื อแผนแบบใดที่พวกท่านหรื อคนเบื้องหลังพวกท่านได้วาง
ไว้ รวมกับความเสื่ อมโทรมของนิกายที่ขา้ ได้เห็นในวันนี้ หากข้าไม่ลงมือละเลงเลือด
ใครสักคน บางคนอาจจะคิดว่าข้านั้นใจดีเกินไป ‛
‛ เหอะ เจ้าคนทรยศนิกาย ! ทาร้ายผูอ้ าวุโส ! ยังจะมีหน้ามาพูดอะไรอีก เจ้าสมควรตาย
! ไป ฆ่าเจ้าคนทรยศนี้ซะ ! ‛
เล้งชิเส้งกล่าวอย่างเย็นชา ด้วยคากล่าวเช่นนี้ผตู ้ รวจการที่ลอ้ มรอบหลี่ฉีเย่จึงเริ่ มลงมือ
‛ เจ้าคนทรยศ จงยอมรับโชคชะตาของเจ้า ! ‛
เหล่าศิษย์โดยรอบตะโกน ภายในพริ บตาพวกเขาก็เรี ยกใช้สมบัติของพวกเขา จากนั้น
พุง่ เข้าใส่ หลี่ฉีเย่
การ เคลื่อนไหวแต่ละครั้งของผูต้ รวจตรานั้นเต็มไปด้วยความดุร้าย เพียงการ
เคลื่อนไหวครั้งแรกพวกเขาก็เรี ยกใช้สมบัติเห็นได้อย่างชัดเจนว่าพวก เขาไม่ตอ้ งการ
ให้หลี่ฉีเย่มีชีวิตรอด ตอนนี้พวกเขาต้องการฆ่าหลี่ฉีเย่
‛ จงปรากฏ..‛
รอย ยิม้ ของหลี่ฉีเย่ จู่ๆก็กลายเป็ นเย็นชา ภายในพริ บตาเขากระโดดขึ้นไปบนอากาศ
กลิ่นอายของปั กษาล้อมรอบตัว ท้องฟ้ าสาหรับปั กษาแล้วล้วนเป็ นเหมือนสวนหลัง
บ้าน หลี่ฉีเย่ใช้โอกาสนี้หลบหนีสบบัติต่างๆที่โจมตีมาที่เขา

503
มี เสี ยง ‘ ปัง ‘ ดังขึ้นขณะเดียวกันหลี่ฉีเย่กเ็ ปิ ดใช้สมบัติของเขา แสงของเปลวไฟและ
สายฟ้ าปรากฏ ร่ างกายของเขาราวกับถูกฟาดอย่างรุ นแรง ภายใต้เปลวไฟและสายฟ้ า
ร่ างกายของหลี่ฉีเย่กลายเป็ นปั กษาขนาดใหญ่เพียงการกวัดแกว่งหางเพียงครั้ง เดียว
สามารถทาให้มหาสมุทรสัน่ สะเทือน
การ ปรากฏตัวของปั กษาพร้อมกับกลิ่นอายสวรรค์ ทาให้เกิดเสี ยงอึกทึกไปทัว่ ท้องฟ้ า
ผูต้ รวจตราล้วนไม่สามารถหลบจากเคลื่อนการโจมตีของปักษาตัวนี้ได้ ภายใต้การ
โจมตีที่รุนแรงเช่นนี้เหล่าผูต้ รวจการที่เขามาล้วนกระอักเลือด พวกเขาถูกเคลื่อนของ
ปั กษาพัดกระเด็น
‛ หกปั กษาร่ ายรา ความลึกลับที่ลึกซึ้ งที่สุดของทั้งหกทวงท่า…‛
หลี่ ฉี เย่เสร็ จสิ้ นการเคลื่อนไหวของเขา สายตาของเหล่าผูค้ ุมกฏและผูค้ ุม้ กันกลายเป็ น
เลอะเลือน แม้วา่ หกปั กษาร่ ายราจะเป็ นทักษะระดับจักรพรรดิที่ไม่สมบูรณ์ เพือ่ ที่จะ
เข้าใจมันอย่างลึกซึ่ งในหลายร้อยปี ที่ผา่ นมาล้วนไม่มีศิษย์คนใดทา มันได้ !
หลี่ฉีเย่กระโดดลงจากร่ างปั กษา จากนั้นก็รวบรวมพลังภายในนั้นอัดแน่นไว้ที่ฝ่าเท้า
หลี่ ฉี เย่ ภายในการเคลื่อนไหวเพียงครั้งเดียว ได้ซดั ผูต้ รวจการที่เหลือลงไปกองกับพื้น
พร้อมด้วยกองเลือด จากนั้นเขาก็เดินมาหาเล้งชิเส้งและถามยิม้ ๆ
‛ เจ้าต้องการจะเข้ามาคนเดียว ? หรื อ เข้ามาพร้อมกับผูค้ ุมกฏและผูค้ ุม้ กันดีละ ? ‛

504
‛ อย่าได้ยโสเกินไป ! เพียงแค่เข้าใจความลึกซึ้ งของมันเพียงเล็กน้อย นี้กย็ งั ไม่
เปลี่ยนแปลงความแตกต่างระหว่างข้ากับเจ้า ! ‛
สายตาของเล้งชิเส้งกลายเป็ นเย็นชาก่อนจะตะโกน
‛ วันนี้ ข้าจะสอบบทเรี ยนให้เจ้าเอง ว่าทักษะที่ยง่ิ ใหญ่น้ นั เป็ นยังไง !‛
หลัง จากกล่าวจบ เขาก็เปิ ดปากกว้างปรากฏเป็ นดาบเทพสวรรค์สามสิ บหกเล่ม และ
ทันใดนั้นมันก็กลายเป็ นวงล้อดาบเทพสวรรค์หมุนวนรอบตัวหลี่ฉีเย่
‛ รู ปแบบดาบเทพสวรรค์สามสิ บหกวิถี..‛
เห็นการก่อตัวของดาบ ฝูงชนรวมกันโหล่วเฟิ งฮัวที่เคยได้ยนิ ทักษะนี้มา ล้วนกลายเป็ น
มืดมน
ทักษะ ดาบเทพสวรรค์สามสิ บหกวิถีน้ นั ถูกสร้างขึ้นโดยเซี ยนโบราณ มันเป็ นไม่ได้
เพียงคัมภีร์ระดับเซี ยนเท่านั้น แต่มนั ยังเป็ นคัมภีร์ระดับเซี ยนขั้นสู ง
ศิษย์ของเกาะหยกโบราณ ไม่คิดว่าเล้งชิเส้งซึ่ งเป็ นศิษย์ในรุ่ นที่สามจะได้ฝึกฝนทักษะ
ที่ดีเช่นนี้ !
ดวง ตาของหลี่ซ่วงเหยียนั้นหรี่ ลง นางจ้องมองอย่างจริ งจังไปยังดาบของเล้งชิเส้ง นาง
อาจจะกล่าวได้วา่ เป็ นผูเ้ ชี่ยวชาญกับทักษะระดับนี้ และหลังจากนางตรวจสอบ นางก็
พบว่าเล้งชิเส้งยังเข้าใจรู ปแบบของมันได้ไม่ถึงหนึ่งส่ วน ทว่าไม่วา่ จะอย่างไรนี้กย็ งั
เป็ นทักษะระดับเซี ยนอยูด่ ี

505
หลี่ ฉี เย่ที่จู่ๆก็ถูกกักขังอยูใ่ นวังวนแห่งดาบ เขาเพียงยิม้ และภายในพริ บตา เขาก็พงุ่
ทะยานไปมาราวกับมังกรร่ ายรา ด้วยความเร็ วที่เพิ่มขึ้นเขาสามารถต่อกรกับดาบเทพ
สวรรค์ท้ งั สามสิ บหกเล่มได ด้วยดาบคูไ่ ร้ลกั ษณะที่อยูใ่ นมือ จากนั้นก็มีเสี ยง ‘ เคร้ง
เคร้ง ‘ เป็ นกับปะทะกันระหว่างดาบทั้งสามสิ บแปดเล่ม
เหล่า ผูค้ ุมกฏและผูค้ ุม้ กันฮัวล้วนไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง เห็นได้ชดั ว่าดาบคูพ่ วก
นี้ถูกสร้างมาจากวัสดุที่ธรรมดาและเป็ นเพียงสมบัติ ระดับต่า ทว่ามันกับปะทะกับดาบ
เทพสวรรค์ได้โดยไม่แตกหัก !
‛ เทพสวรรค์คาราม ! ‛
เห็นฉากนี้เล้งชิเส้งโกรธยิง่ ขึ้นและตะโกนออกมา จากนั้นเขาก็เปิ ดใช้ทกั ษะของดาบ
‛ เคร้ง ! เคร้ง ! เคร้ง ! ‛
ทะเล ดาบอันนับไม่ถว้ นได้ถูกตวัดลงมาจากฟ้ าพร้อมด้วยเสี ยงกรี ดอากาศ ขณะนั้น
ปลายของดาบทั้งสามสิ บหกตวัดด้วยความเร็ วมาทางหลี่ฉีเย่ ด้วยความรุ นแรงของมัน
สามารถสร้างหลุมลึกให้เกิดขึ้น และกระทั้งเจาะทะลุร่างายของหลี่ฉีเย่
ด้วยความรุ นแรงขนาดนี้ ไม่ตอ้ งกล่าวถึงหลี่ฉีเย่ กระทั้งใครก็ตามที่กายาทองคาก็ยงั ไม่
สามารถต้านทานได้

506
ขณะ นั้นเองร่ างกายของหลี่ฉีเย่กเ็ คลื่อนไหวด้วยความเร็ วที่ไม่น่าเชื่อ ก่อนที่ดาบจะได้
ทะลุตวั ของเขา เขากระโดดขึ้นไปยังอากาศ ราวกับร่ างกายของเขานั้นเป็ นปั กษาที่พลิ้ว
ไหว เขาหลบดาบทั้งสามสิ บหกเล่มกลางอากาศ !
‛ รู ปแบบสวรรค์ ! หกปั กษาสยายปี ก…‛
เพียงพริ บตา ที่มองเห็นท่าร่ างของหลี่ฉีเย่ ผูค้ ุม้ กันฮัวรู ้วา่ มันคือสิ่ งใด สี หน้าของเขา
กลายเป็ นตกตะลึง !
ด้วย การปกคลุมไปด้วยไฟและสายฟ้ า หลี่ฉีเย่ทนั ใดนั้นก็มาปรากฏตัวด้านหน้าเล้งชิ
เส้ง ดาบคูไ่ ร้ลกั ษณ์ยามนี้ดูกระหายเลือดเป็ นอย่างยิง่ ดาบคูท่ ้ งั สองทันใดนั้นก็ตวัดตรง
ไปยังหัวของเล้งชิเส้ง !
เล้ง ชิเส้งแม้วา่ เขาจะเป็ นอัจฉริ ยะของนิกายกายานโบราณ กลายแสดงออกของเขา
ตอนนี้กย็ งั มืดมน มีเสี ยง ‘ เคร้ง เคร้ง’ ดังอยูเ่ ต็มอากาศ และขณะที่อนั ตรายจะมาถึง
เกราะทองคาของเขาทันใดนั้นก็สร้างปราณป้ องกันออกมา ทว่า
‛ ฉึ ก ! ‛
แน่ อนว่าเกราะที่เล้งชิเส้งใส่ น้ นั เป็ นของที่มีคุณค่าและหายาก ทว่าดาบคูไ่ ร้ลกั ษณ์ที่อยู่
ในมือหลี่ฉีเย่ ได้ตวัดผ่านลาคอของเล้งชิเส้งราวกับเต้าหู เลือดสดสาดกระจายออกมา
ศรี ษะของเขาเกือบจะได้แยกออกจากลาตัว !

507
หากว่าเขาได้ไม่ทาสวมเกาะทองคาไว้กบั ตัว คมดาบเหล่านั้นจะต้องทาให้เล้งชิเส้งพบ
จุดจบ นี้ทาให้เขาหวาดกลัวเป็ นอย่างมาก
‛ โอหัง..‛
เมื่อเห็นสถานการณ์เริ่ มแย่ลงเหล่าผูค้ ุมกฏต่างคารามออกมา พวกเขาเคลื่อนไหวพร้อม
กับโดยการเรี ยกสมบัติออกมาและพุง่ เข้าหาหลี่ฉีเย่
แน่นอนว่าผูค้ ุมกฏทั้งสามคนนี้น้ นั ไม่ธรรมดา พวกเขานั้นอยูใ่ นระดับผสานนภาและ
ชาระล้างชีพจร
‛ จงปรากฏ..‛
ทัน ใดนั้น เจตนาฆ่าของหลี่ฉีเย่กพ็ งุ่ สู งขึ้นอย่างรวดเร็ ว พร้อมกันวงแหวนชีวิตที่ยอ้ ม
ไปด้วยสี เลือดก็ปรากฏ พลังงานภายในสายเลือดของเขาทันใดนั้นก็ระเบิดออกมา อา
นาจที่แผ่ออกมานี้กระทั้งยังทาให้หลี่ซ่วงเหยียนตกตะลึง
พริ บ ตานั้นหลี่ฉีเย่เพียงแค่ยกขาของเขาและเตะออกมา นี้เป็ นการเคลื่อนไหวที่ง่ายๆ
แต่ประสิ ทธิ ภาพของมันทาให้โลกต้องตะลึง ! ลูกเตะนี้ดูสามัญ ทว่าหากเทพเจ้าและ
ปี ศาจเห็นยังต้องหวาดหวัน่ และหากพวกเขาโดนมันเขาไปก็ยงั ต้องกรี ดร้องย่าง
ทรมาน เพราะว่าลูกเตะนี้มีนา้ หนักถึงห้าล้านจิน ! (1 จิน = ครึ่ งกิโล )
‛ ตูม ! ตูม ! ตูม ! ‛
ภายใต้การเตะครั้งนี้สมบัติท้ งั สามชิ้นที่เขามาล้วนแตกหัก พวกมันราวกับเศษไม้

508
นี้ เป็ นครั้งที่สองที่หลี่ซ่วงเหยียนเห็นลูกเตะนี้ การแสดงออกของนางเปลี่ยนไปอย่าง
มาก นางสุ ดท้ายก็ตระหนักได้วา่ หลี่ฉีเย่น้ นั บ่มเพาะกายาอมตะ !
สามผูค้ ุมกฏกลัวจนใบหน้าซี ดราวกับคนตาย พวกเขาทันใดนั้นก็ขยับ พวกเขาสามารถ
หลบลูกเตะที่น่ากลัวของหลี่ฉีเย่ได้
กา ยาอเวจีอมตะของหลี่ฉีเย่น้ นั มีอิสระที่จะส่ งพลังไปที่ไหนเมื่อไหร่ กย็ อ่ มได้ และเมื่อ
เขาพบว่าผูค้ ุมกฏทั้งสามพยามหนีลูกเตะ แต่พวกเขาก็ยงั ไม่สามารถหนีหกปักษาสยาย
ปี กของหลี่ฉีเย่ได้ หลังจากที่หลี่ฉีเย่ดึงลูกเตะกลับมา เขาก็กลายเป็ นปั กษาพริ บตาเขาก็
ทะยานไปและปรากฏตรงหน้าของเหล่าผูค้ ุมกฏ
‛ รู ปแบบสวรรค์…‛
ความเร็ วระดับนี้ลว้ นทาให้ เหล่าผูค้ ุม้ กฏทั้งสามหัวใจหาย เขารู ้จกั ทักษะนี้ดีแต่กร็ ู ้ดีวา่
มันสายเกินไปแล้ว
ลูก เตะของหลี่ฉีเย่ราวกับเป็ นเหล็กในของแม่งป่ องพิษ ภายใต้การผสานกันกับหก
ปั กษาสยายปี ก ลูกเตะนี้รวดเร็ วจนน่ากลัว และภายใต้กายาอเวจีอมตะลูกเตะนี้ส่งเสี ยง
ราวกับสวรรค์จะถล่ม และแน่นอนว่าผูค้ ุมกฏทั้งสามล้วนไม่สามารถหลบลูกเตะนี้
ได้…
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – #ความมันเพิ่งจะเริ่ มเท่านั้น !!
ติดตามข่าวสารได้ที่แฟนเพจ จักรพรรดิบรรพกาล ได้เลยน้า

509
ตอนที่ 63 ร่ างทรงเทพสงคราม (1)
‛ อ้ากก ‛
สามผูค้ ุมกฏร้องอย่างน่าสังเวช เสี ยงของกระดูกที่แตกออกมาเป็ นชิ้นๆดังอกอมาให้
ทุกคนได้ยนิ เหล่าผูค้ นโดยรอบนั้นล้วนเสี ยวสันหลังวาบ ไม่ตอ้ งสงสันเลยว่ากระดูก
ของทั้งสามคนป่ นปี้ จากลูกเตะนั้น !
พวกที่อยูโ่ ดยรอบล้วนแข้งขาอ่อนไม่ใช่เพราะได้ยนิ เพียงเสี ยงกระดูก ระดับผสานนภา
กับระดับชาระล้างชีพจรยังไม่สามารถรับได้กระทั้งลูกเตะเดียวของหลี่ฉีเย่ นี้คือความ
แข็งแกร่ งระดับใดกัน ?
‛ กายาอเวจีอมตะ ! ‛
หลี่ซ่วงเหยียนพึมพากับตัวเองด้วยสี หน้าตกตะลึง เมื่อมาถึงตอนนี้นางก็มนั่ ใจแล้วว่าห
ลี่ฉีเย่บ่มเพาะหนึ่งในสิ บสองกายาอมตะ กายาอเวจีอมตะ !
ความหนักหน่วงของกายาอเวจีอมตะกระทั้งเทพเจ้าและปี ศาจต้องยอมสงบ เพียง
ร่ างกายอย่างเดียวพวกเขาสามารถครอบครองได้ท้ งั เก้าโลก การที่เขาบ่มเพาะกายา
อมตะได้น้ นั ล้วนเป็ นไปไม่ได้ที่เขาจะมีร่างกายระดับมนุษย์เพียงอย่างเดียว เว้นแต่วา่
เขาจะครอบครองคัมภีร์กายาอมตะไว้ดว้ ย

510
ตั้งแต่บรรพกาลจนถึงตอนนี้ จักรพรรดิอมตะหลายคนได้สร้างคัมภีร์กายาอมตะไว้
ทว่าหากมีเพียงร่ างกายระดับมนุษย์โอกาสในการฝึ กฝนมันสาเร็ จนั้นแทบเป็ นไปไม่ได้
ไม่ตอ้ งสงสัยเลยว่ากายาอมตะของหลี่ฉีเย่น้ นั จะต้องเป็ บรู ปแบบดัง่ เดิม การที่จะไปยัง
จุดสู งสุ ดของมันเพียงเรื่ องของเวลาเท่านั้น ! เบื้อหลังของความหมายนี้คือคัมภีร์ที่หลี่ฉี
เย่ฝึกฝนนั้นอยูเ่ หนือกว่าคัมภีร์กายาอมตะ ! คัมภีร์ที่อยูเ่ หนือคัมภีร์กายาอมตะ นี้คือ
คัมภีร์แบบใดกัน ?
เมื่อคิดมาถึงตรงนี้การแสดงออกของหลี่ซ่วงเหยียนก่อเปลี่ยนไปอย่างมาก นางรู ้
จุดอ่อนของกายาอเวจีอมตะ นั้นคือความเร็ ว ทว่าความเร็ วของปั กษานั้นล้วนรวดเร็ ว
ที่สุดในโลกนี้ เมื่อหลี่ฉีเย่ฝึกหกปั กษาสยายปี กได้ ข้อบกพร่ องของกายาอเวจีอมตะก็
จะหายไป !
หกปั กษาขยายปี กผสานกับกายาอเวจีอมตะ นี้..เป็ นการดารงอยูข่ องสิ่ งมีชีวิตที่น่ากลัว
ขนาดไหนกัน ? ร่ างกายของหลี่ฉีเย่เป็ นดังอาวุธที่สามารถทาลายล้างโลกนี้ได้แล้ว !
‛ เทพสวรรค์คาราม ! ‛
ขณะที่หลี่ฉีเย่กาลังมุ่งหน้ากาจัดผูค้ ุม้ กฏทั้งสาม เล้งชิเส้งที่กาลังหลบหนีก่อนหน้านี้
ทันใดนั้นก็กระหน่าใช้พลังของเขาทั้งหมดจู่โจมหลี่ฉีเย่ ทว่าด้วยร่ างกายของหลี่ฉีเย่ที่
ราวกับปั กษา การหลบการโจมจีเช่นนี้ราวกับการหายใจ..
‛ หกปักษาสยายปี ก ระวัง..‛

511
ผูค้ ุม้ กันฮัวกลายเป็ นตื่นตระหนก เขาเคยเห็นคัมภีร์นกั บุญนี้มาก่อน ทุกคนภายใน
นิกายกายานโบราณมีเพียงผูอ้ าวุโสหนึ่งที่ฝึกฝนคัมภีร์น้ ี นี้เป็ นคัมภีร์จกั รพรรดิที่ทรง
พลังในนิกาย
ความเร็ วของหลี่ฉีเย่น้ นั รวดเร็ วเกินไปกว่าที่เล้งชิเส้งจะหลบเลี่ยง ประกายความเย็น
ของดาบปรากฏออกมาตามด้วยเสี ยง ‘ ฟุบ ‘ ดาบคูไ่ ร้ลกั ษณ์ทนั ใดนั้นก็ตรึ งร่ างของเล้ง
ชิเส้งไว้กบั พื้น !
แม้วา่ เขาจะยังคงสวมเสื้ อเกราะทองคา ควรจะรู ้วา่ เสื้ อเกราะทองคานี้สร้างมาจากทอง
คาของพระเจ้า ทว่าต่อหน้าดาบคูไ่ ร้ลกั ษณ์ เสื้ อเกราะทองคาล้วนไม่ตา่ งอะไรกับเศษ
กระดาษที่ถูกเสี ยบทะลุ !
‛ อ้ากก ‛
เมื่อร่ างกายถูกตรึ งอยูก่ บั พื้น เล้งชิเส้งร้องอย่างทรมาน
‛ เข้าใจรู ปแบบของดาบไม่ถึงหนึ่งในสิ บส่ วน ยังกล้าที่ลอบโจมตีขา้ ? ‛
หลี่ฉีเย่ยมิ้ ความเย็นชาปรากฏในสายตานี้แสดงให้เห็นว่าเขาต้องการจะฆ่าเล้งสิ เช้ง
พริ บตานั้น สายลมพัดผ่านพัดเอาเศษฝุ่ นลอยขึ้นไปในอากาศราวกับเกิดพายุ ทันใดนั้น
ผูค้ ุม้ กันฮัวก็เคลือนไหวอย่างรวดเร็ วมาปรากฏด้านหลังหลี่ฉีเย่ เขาต้องการจะซัดฝ่ ามือ
ทะลุหน้าอกของหลี่ฉีเย่
ทว่าก่อนจะถึงร่ างของหลี่ฉีเย่ ฝ่ ามมือของผูค้ ุม้ กันฮัวก็ถูกหยุดลง

512
คนที่หยุดฝ่ ามือนี้ก่อนจะถึงตัวหลี่ฉีเย่ไม่ใช่หลี่ซ่วงเหยียน แต่คือเตี่ยบูหยุน ศิษย์ลาดับ
สองของผูน้ านิกายคนที่มกั จะยิม้ แย้มอยูเ่ สมอ
‛ ผูค้ ุม้ กฏฮัว แอบโจมตีดา้ นหลังศิษย์ ไม่สมกับเป็ นผูค้ ุม้ กัน ‛
ไม่วา่ สถานการณ์จะเป็ นอย่างไร เตี๋ยบูหยุนก็ยงั ยิม้ แย้มอยูเ่ สมอ
‛ ตาย ! ‛
ผูค้ ุม้ กันฮัวทันใดนั้นก็คารามลัน่ เขาไม่ตอ้ งการจะเสี ยเวลาพูดใดๆ เขาเปิ ดปากของ
เขาทั้นใดนั้นเจดียส์ ี ใสก็ปรากฏออกมาพร้อมกับกลิ่นอายฆ่าฟันที่ไม่สิ้นสุ ด มีเสี ยงของ
เหล่าวิญญาญกรี ดร้องอยูภ่ ายในราวกับกาลังถูกเผา
เจดียน์ ้ ีปรากฏขึ้นพร้อมกับพลังงานลึกลับจานวนนมาก ตามมาด้วยเสี ยง ‘ ปัง ‘
พลังงานลึกลับนี้เปลี่ยนรู ปแบบกลายเป็ นแอ่งน้าวนไม่สิ้นสุ ด จากนั้นน้าวันก็เริ่ มดูด
กลื่นวิญญาณในเจดียแ์ ละปรากฏเป็ นอักขระจานวนมาก เมื่อมองไปยังอักขระเหล่านี้
มันให้ความรู ้สึกราวกับจะสามารถกลืนกินจิตวิญญาญของผูค้ นได้
สุ ดท้ายแล้วผูค้ ุม้ กันฮัวก็เป็ นผูฝ้ ึ กตนที่อยูร่ ะดับกาเนิดสวรรค์ และยามเมื่อผูฝ้ ึ กตน
ระดับนี้เคลื่อนไหวกลิ่นอายที่ทรงพลังทันใดนั้นก็ยอ่ มปรากฏออกมา
‛ ผูค้ ุม้ กันฮัว กายาสยบปี ศาจนั้นไม่เลว ‛

513
เตี๋ยบูหยุนยิม้ อีกครั้ง ทันใดนั้นวงแหวนชีวิตของเขาก็ปรากฏ ประกายจิตวิญญาญดาบ
อันนั้นไม่ถว้ นปรากฏรวมกันเป็ นดาบขนาดใหญ่ ร่ างกายเตี๋ยบูหยุนล่องลอยอยูก่ ลาง
ทางฟ้ าราวกับตัวเขานั้นเป็ นเทพสงคราม
‛ แกร๊ ก ‛
หนึ่งดาบพาดผ่านเก้าโลก ! หนึ่งดาบสยบจักรวาล ! ภายในหนึ่งดาบสวรรค์และปฐพพี
จะถูกแยกออก ! เตี๋ยบูหยุนในมือของเขานั้นไม่ได้ถือดาบ แต่จิตวิญญาญดาบของเขา
รายล้อมทัว่ ชั้นฟ้ าและแผ่นดิน !
‛ ร่ างทรงเทพสงคราม ! ‛
เห็นเตี๋ยบูหยุนเคลื่อนไหว หลี่ฉีเย่ยมิ้ ทว่ารอยยิม้ ของเขานั้นเปลี่ยนเป็ นจริ งจัง สายตา
ของเขาจ้องมองไปยังเตี๋ยบูหยุน
ความจริ ง ยามเมื่อร่ างทรงเทพสงครามของเตี๋ยบูหยุนปรากฏ หลี่ซ่วงเหยียนกลายเป็ น
ตกตะลึง ทันใดนั้นนางก็นึกถึงตานานของนิกายกายานโบราณ
ผูค้ ุม้ กันฮัวบ่มเพาะ กายาสยบปี ศาจ นี้อาจจะกล่าวได้วา่ เป็ นกายาราชันที่ทรงพลัง !
แม้วา่ นิกายกายานโบราณจะตกต่า และคัมภีร์จกั รพรรดิได้หายไป ถึงกระนั้นนิกายกา
ยานโบราณก็ยงั เป็ นนิกายของจักรพรรดิบรรพกาลพวกเขาก้าวผ่านยุคต่างๆมาหลาย
ล้านปี ! นี้ทาให้พวกเขาได้ครอบครองสมบัติที่ทรงพลัง แต่โชคไม่ดีที่นิกายกายาน
โบราณนั้นไม่มีผสู ้ ื บทอด !

514
สถานการณ์ยามเมื่อร่ างทรงเทพสงครามต้องเผชิญกับกายาสยบปี ศาจ ผลลัพธ์น้ นั
แสดงออกมาให้เห็นอย่างชัดเจน
เพียงหนึ่ง ‘ ปัง ‘ เตี๋ยบูหยุนนั้นไม่ได้มีดาบจริ ง ทว่าเพียงกลิ่นอายของร่ างทรงเทพ
สงครามขยับ เจดียส์ ยบปี ศาจนั้นก็ไม่สามารถต้านท้านมันได้ เจดียน์ ้ นั ถูกจิตวิญญาญ
แห่งดาบทาลาย และผูค้ ุม้ กันฮัวไม่สามารถรักษาสภาพของมันได้ เขาถูกแรงปะทะของ
ทั้งส่ ง ปลิ้วลงมาที่พ้นื ราวกับว่าวขาดพร้อมทั้งกระอักเลือดกองโต
พริ บตานั้น หลี่ฉีเย่หายตัวไป ด้วยร่ างกายของเขาที่เป็ นปั กษา รู ปแบบสวรรค์เริ่ ม
แสดงผล ความเร็ วของเขาทันใดนั้นก็เกินขอบเขตของมนุษย์ ! ขณะที่ผคู ้ ุม้ กันฮัวหล่น
มาจากฟ้ า หลี่ฉีเย่กม็ าปรากฏด้านหน้าเขา
พริ บตาที่เผชิญหน้ากัน หลี่ฉีเย่ตวัดลูกเตะราวกับแส้ ผูค้ ุม้ กันฮัวที่กาลังล่วงลงมาก เมื่อ
พบว่าจู่ๆหลี่ฉีเย่กม็ าปราฏตรงหน้า เขาย่อมไม่มีโอกาสที่จะหนีหรื อเปิ ดใช้สมบัติของ
เขา หลี่ฉีเย่น้ นั รวดเร็ วมากเกินไป !
ขณะนี้ผคู ้ ุม้ กันฮัวยกแขนสองข้างขึ้นเปิ ดใช้ทกั ษะเจดียส์ วรรค์ เพื่อที่จะหยุดลูกเตะ
ของหลี่ฉีเย่
‛ กร๊ อบ ! ‛

515
เสี ยงของกระดูกแตกหักดังออกมา ไม่ตอ้ งสงสัย ทักษะนั้นไม่สามารถหยุดลูกเตะ
ของหลี่ฉีได้ เสี ยง ‘ อ้าก ‘ ดังออกมาอย่างน่าสงสาร ลูกเตะนี้ของหลี่ฉีเย่น้ นั โหดเหี้ ยม
เป็ นอย่างมาก มันทาให้กระดูกทัว่ ร่ างกายของผูค้ ุม้ กันฮัวแหลกละเอียด
‛ ตูม ! ‛
ขณะที่เขานั้นล่วงลงมายังพื้น แผ่นดินล้วนสัน่ สะเทือน ร่ างกายของผูค้ ุม้ กันฮัวจมไปยัง
หลุมลึกจากลูกเตะของหลี่ฉีเย่ ขณะนี้ไม่มีใครสามารถช่วยเขาได้ ร่ างกายทั้งหมดของ
เขาล้วนแตกละเอียดและบิดเบี้ยวราวกับไม่ใช่ของมนุษย์
กายาอเวจีอมตะ กายาที่ทรงพลังที่สุด ! เมื่อพวกเขาสามารถฝึ กฝนจนมันสมบูรณ์ เหล่า
เทพและปี ศาจยังต้องตัว่ สัน่ ด้วยร่ างกายเพียงอย่างพวกเขาสามารถขยี้จกั รวาลและ
พลิกคว่าสวรรค์ !
ถึงแม้วา่ กายาของหลี่ฉีเย่ตอนนี้จะยังไม่สมบูรณ์ แต่ดว้ ยน้าหนักของมันตอนนี้กม็ ี
มากกว่าล้านจิน
ผูค้ ุม้ กันฮัวนั้นโชคไม่ดี เขามีระดับกาเนิดสวรรค์ ทว่าเขากลับตายภายใต้นา้ มือของ
ศิษย์คนหนึ่ง ไม่มีใครคาดคิดว่าเรื่ องเช่นนี้จะเกิดขึ้น
แม้วา่ หลี่ฉีเย่จะมีกายาที่ทรงพลัง แต่มนั ก็ไม่ใช่เรื่ องง่ายที่เขาจะฆ่าผูค้ ุม้ กันฮัว มันเป็ น
เพราะผูค้ ุม้ กันฮัวนั้นพบความอัปยศจากเตี๋ยบูหยุน นี้ทาให้เขาบาดเจ็บสาหัส และเมื่อ
เผชิญหน้ากับหลี่ฉีเย่ความแข็งแกร่ งของเขาก็ไม่เพียงพอ มันไม่แปลกที่เขาจะจบชีวิต

516
เช่นนี้

‛ ทาไมเรื่ องจึงกลายมาเป็ นเช่นนี้หนอ ‛

เตี๋ยบูหยุนส่ ายหน้าพร้อมรอยยิม้ เขาไม่ได้เข้าไปห้ามยามเมื่อหลี่ฉีเย่ฆา่ ผูค้ ุม้ กันฮัว
ตอนนี้ ไม่วา่ จะเป็ นโหล่วเฟิ งฮัวหรื อศิษย์คนอื่นจากเกาะหยกโบราณ หัวใจของพวก
เขาล้วนหวาดกลัว แม้วา่ ปกติหลี่ฉีเย่น้ นั จะเป็ นคนที่ดุร้าย ทว่าพวกเขาไม่เคยเห็นหลี่
ฉี เย่กระหายที่จะฆ่าใครมากขนาดนี้
ทว่าเพียงเริ่ มเคลื่อนไหว หลี่ฉีเย่กฆ็ า่ สามผูค้ ุมกฏและผูค้ ุม้ กัน วิธีการที่โหดร้ายและ
รุ นแรงเช่นนี้ไม่ควรมีอยูใ่ นตัวของเด็กอายุสิบสามปี
การฆ่าผูค้ ุม้ กันฮัวนั้นไม่ได้ส่งผลอะไรกับหลี่ฉีเย่ เขาเดินเข้าไปหาเล้งสิ เช้ง คนที่กาลัง
นอนอยูบ่ นพื้นและอาบไปด้วยเลือด
กระทั้งตอนนี้เล้งชิเส้งก็ยงั คงสับสน เขาเป็ นผูฝ้ ึ กตนระดับผสานนภาทาไมเขาถึงแพ้
ให้กบั ศิษย์ที่พึงเขามายังนิกายได้ไม่ถึงปี ? ชัดเจนว่าการบ่มเพาะของหลี่ฉีเย่น้ นั ต่ากว่า
เขา แต่ดว้ ยความสามารถของเขายังไม่สามารถการาบหลี่ฉีเย่ได้ !
หากเป็ นคนอื่นๆ ด้วยระดับการบ่มเพาะที่ต่ากว่า การฝึ กคัมภีร์น้ นั ไม่มีผลมากนัก
แม้วา่ เขาจะฝึ กคัมภีร์จกั รพรรดิ แต่ดว้ ยระดับขอบเขตกาเนิดกายเขาไม่สมควรจะต่อกร
กับระดับผสานนถาได้…

517
ทว่า หลี่ฉีเย่กค็ ือหลี่ฉีเย่ ผูฝ้ ึ กตนคนอื่นไม่สามารถนามาเปรี ยบเทียบกับเขาได้ เขาเข้า
ใจความจริ งอันลึกซึ้ งของหกปั กษาสยายปี ก !
‛ รู ปแบบดาบนั้นไม่เลว หากเจ้าเข้าใจมันสักสามส่ วน เจ้าอาจจะทาให้ขา้ ตื่นเต้นได้
บ้าง น่าเสี ยดายที่เจ้าไม่เข้าใจมันแม้แต่หนึ่งส่ วน ไม่พอเจ้ายังกล้าที่จะมาหยิง่ ยโสต่อ
หน้าข้า ข้าคงต้องกล่าวว่า เจ้ามันรนหาที่ตาย ! ‛
หลี่ฉี่เย่มองเล้งชิเส้ง ขณะเดียวกันเขาก็กล่าวด้วยรอยยิม้
‛ จะ..เจ้า…เจ้า..ไม่กล้า..อะ..อาจารย์ขา้ เป็ นผูอ้ าวุ… ‛
ณ ตอนนี้ความกล้าหาญของเล้งชิเส้งได้พงั ทลาย เขาไม่คิดว่าผลลัพธ์มนั จะออกมาเป็ น
เช่นนี้ มันง่ายนักรึ ที่จะฆ่าสามผูค้ ุมกฏและหนึ่งผูค้ ุม้ กันเหมือนที่หลี่ฉีเย่ทา ?
‛ ข้ารู้.. ‛
เล้งชิเส้งยังไม่ได้ทนั พูดจบ ก็มีเสี ยง ‘ ฉึก ‘ ดังออกมา หลี่ฉีเย่จบั มือบิดกระโหลกของ
เขาจนหมุนและไม่มีโอกาสพูดออกมา
‛ แม้วา่ อาจารย์ของเจ้าจะเป็ นจักรพรรดิอมตะ ข้าก็จะฆ่าเจ้าอย่างไร้เมตตาอยูด่ ี ‛
หลี่ฉีเย่กระชากหัวของเล้งชิเส้งออกมาและโยนทิ้ง เขาปั ดมือทั้งสองเอาเศษเลือดทิ้งทา
ราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ตอนนี้ ขาของศิษย์จากเกาะหยกโบรารกลายเป็ นอ่อนแรง ภายในสายตาของพวกเขา
หลี่ฉีเย่เป็ นเทพแห่งความตายที่สามารถฆ่าสามผูค้ ุมกฏและหนึ่งผูค้ ุม้ กัน รวมทั้ง

518
อัจฉริ ยะเล้งชิเส้งภายในไม่กี่ลมหายใจ และขณะที่เขาทาเช่นนั้น ใบหน้าของเขาไม่ได้
เปลี่ยนไปแม้แต่นอ้ ย ควรจะต้องรู ้วา่ การฆ่าคนในนิกายนั้นมีโทษประหาร ! ทว่าสา
หรับหลี่ฉี่เย่ เรื่ องเหล่านี้ดูราวกับไม่มีความหมาย !
‛ พวกท่านต้องการให้ขา้ พาพวกท่านออกไปจากเกาะหยกโบราณหรื อไม่ ? ‛
หลี่ฉีเย่ยมิ้ ไปยังกลุ่มของเหล่าผูต้ รวจตราที่เหลือรอด การแสดงออกของเขานั้นเป็ น
มิตรและดูใสซื่ อมาก
เห็นการแสดงออกที่เป็ นมิตรและใสซื่ อของหลี่ฉีเย่ ขาของเหล่าผูต้ รวจการล้วนหมด
แรง วิธีการเช่นนี้เป็ นของเด็กที่มีอายุเพียงสิ บสามปี ? เห็นได้ชดั ว่าหลี่ฉีเย่เป็ นปี ศาจ
กลับชาติมาเกิด ! หลี่ฉีเย่ไม่จาเป็ นต้องกล่าวอะไรเพิม่ เหล่าผูต้ รวจการก็วิ่งหายไปจาก
เกาะหยกโบรารอย่างรวดเร็ ว
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – #จบไปอีกหนึ่งง แต่เดี๋ยวเรื่ องก็คงเข้ามาอีกปั ด
โธ่ !!
ติดตามข่าวสารได้ที่แฟนเพจ จักรพรรดิบรรพกาล ได้เลยค่าา
ตอนที่ 64 ร่ างทรงเทพสงคราม ( 2 )
แม้กระทั้งผูค้ ุมกฏโจ่ว คนที่กาลังนอนอยูบ่ นพื้น เมื่อพบว่าไม่มีพวกของเขาอยูเ่ ขาก็รีบ
หนีออกมาจากเกาะหยกโบราณอย่างรวดเร็ ว
‛ ศิษย์พี่ ทะ ท่านควรรจะหนีไป ‛

519
หลังจากที่กลุ่มของผูต้ รวจตราและผูค้ ุมกฏโจ่วหนีไป กลุม่ ของโหล่วเฟิ งฮัวก็ตระหนัก
ถึงปั ญหาที่กาลังจะเกิดขึ้น ฆ่าผูค้ ุมกฏและผูค้ ุม้ กัน ไม่ตอ้ งกล่าวถึงพวกเขาเป็ นคนใน
นิกาย นี้เป็ นโทษร้ายแรงที่มีผลถึงตาย !
‛ หนี ? ทาไมข้าจะต้องหนี ? ‛
หลี่ฉีเย่กล่าวอย่างไม่แยแส การพูดจาของเขาเหมือนกับว่าเขาไม่ได้พึงฆ่าคนมา
‛ แต่ ทะ ท่านฆ่าผูค้ ุม้ กันฮัวและกลุม่ ของเขา.. ‛
โหล่วเฟิ งฮัวและกลุม่ ของเขาล้วนกังวลใจเกี่ยวกับหายนะใหญ่ที่กาลังจะเกิดขึ้น ตอนนี้
หัวใจของพวกเขาหนักอึ้งราวกับมีหินมาถ่วง หัวใจของโหล่วเฟิ งฮัวกลายเป็ นสัน่ โชค
ดีที่วนั ที่เขาท้าทายศิษย์พี่น้ นั ศิษย์พี่ออมมือ ไม่เช่นนั้นผลมันของออกมาไม่ตา่ งจาก
ตอนนี้ ! กระทั้งเขาฆ่าผูค้ ุมกฏและผูค้ ุม้ กันยังทาราวกับไม่มีอะไร เช่นนั้นการฆ่าศิษย์
คนหนึ่งคงไม่ตอ้ งเอ่ยถึง
‛ นี้เรี ยกว่าการป้ องกันตัว ไม่ใช่การฆ่าเสี ยหน่อย ‛
หลี่ฉีเย่กล่าวอย่างยิม้ ๆ
ศิษย์จากเกาะหยกโบราณกลายเป็ นเงียบ หายนะกาลังจะมาถึงและบทลงโทษที่รุนแรง
นั้นอาจะจหลีกเลี่ยงไม่ได้ ทว่าศิษย์พี่ของพวกเขาก็ยงั ทาราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น หลี่ฉี
เย่หนั หน้าไปคุยกับเตี๋ยบูหยุน
‛ คมดาบเทพสงครามของเจ้านั้นยอดเยีย่ มยิง่ ! ‛

520
ความจาของหลี่ฉีเย่เกี่ยวกับร่ างทรงเทพสงครามทันใดนั้นก็ปรากฏขึ้นในใจ ไม่คาดคิด
ว่าเตี๋ยบูหยุนจะฝึ กร่ างทรงเทพสงคราม ! สิ่ งนี้อยูเ่ หนือการคาดหมายของเขา !
‛ ไม่เลย ไม่เลย เปรี ยบเทียบกับทักษะจักรพรรดิของศิษย์พแี่ ล้ว ความสามารถของข้า
นั้นราวกับหนอนแมลง ‛
เตี่ยบูหยุนยิม้ อย่างร่ าเริ งขณะที่เขาตอบกลับ
ใบหน้าของหลี่ซ่วงเหยียนกลายเป็ นจริ งจัง ร่ างทรงเทพสงครามนั้นสู ญหายไปจาก
นิกายกายานโบราณนานแล้ว บางทีพวกเขาอาจจะไม่เคยได้ยนิ เรื่ องนี้ ทว่านางเคยได้
ยินตานานกล่าวว่า ในวัยหนุ่มของจักรพรรดิอมตะมินเหยิน เขาได้ฝึกร่ างทรงเทพ
สงคราม เขาได้ใช้ทกั ษะนี้ตลอดชีวิตของเขา นอกจากนี้ร่างทรงนี้เป็ นตานานที่มี
ชื่อเสี ยง มีคนกล่าวไว้วา่ มันเป็ นพลังที่ทา้ ทายสวรรค์
ไม่มีใครรู ้วา่ หลังจากจักรพรรดิอมตะมินเหยินแบกเจตจานงของสวรรค์และกลายเป็ น
จักรพรรดิอมตะ เขาไม่ได้ถา่ ยทอดทักษะนี้ กระทั้งศิษย์ของเขาเองก็ไม่มีใครได้ฝึก
จักรพรรดิอมตะมินเหยินแม้จะถ่ายทอดทักษะเกี่ยวกับเจตจานงของสวรรค์ให้เหล่า
ศิษย์และทิ้งไว้ในนิกาย ทว่าของเขาไม่เคยถ่ายทอดร่ างทรงเทพสงคราม นี้ทาให้ทุกคน
มึนงง
เกี่ยวกับความคิดที่คลุมเครื อของเตี๋ยบูหยุน หลี่ฉีเย่ยมิ้ กว้างและเอ่ย

521
‛ จะร่ างเทพสงครามก็ดี หรื อจะร่ างทรงเทพความตายก็ดี เจ้าจะฝึ กฝนอะไรล้วนไม่
สาคัญ สิ่ งที่สาคัญคือ…เจ้านั้นไม่ได้ขวางทางข้า ! ไม่อย่างนั้นก็มีแต่ตาย ! ‛
‛ ศิษย์พี่กงั วลเกินไปแล้ว ‛
เตี๋ยบูหยุนเรี ยบกล่าว
‛ ศิษย์พใี่ หญ่ ความฉลาดและความสามารถของท่านราวกับเทพเจ้า ด้วยความสามารถ
ของท่านนั้นสู งกว่าชั้นฟ้ า น้องชายคนนี้เพียงแค่ตอ้ งการช่วยเหลือศิษย์พี่ และข้าจะ
ปฏิบตั ิตามคาสัง่ ของท่านอย่างเคร่ งครัด ขอเพียงศิษย์พี่เอ่ย ข้าจะวิ่งเข้ากองไฟโดยไม่
ลังเลใดๆ ‛
คาพูดของเตี๋ยบูหยุนทาให้เหล่าศิษย์ของเกาะหยกโบราณกลายเป็ นใบ้ เตี๋ยบูหยุนให้ได้
ชัดว่าเขานั้นแก่มาก แก่กว่าหลี่ฉีเย่มาก เขานั้นกระทัง่ เป็ นปู่ ของหลี่ฉีเย่ได้ ทว่าปากของ
ขานั้นมีทกั ษะการเลียที่สูงส่ งจริ งๆ
‛ ข้าเคยคิดว่าทักษะการเลียขาของหนานฮัวเอียนนั้นไร้คแู่ ข่ง ทว่าวันนี้ดูเหมือนเขาจะ
พบคูแ่ ข่งที่คคู่ วรแล้ว ‛
หลี่ฉีเย่มองเตี๋ยบูหยุน ความจริ งเขาไม่ได้สนด้วยซ้าว่าสิ่ งที่เตี๋ยบูหยุนกล่างจะเป็ นความ
จริ งหรื อไม่
ได้ยนิ คากล่าวของหลี่ฉีเย่ เตี๋ยบูหยุนไม่ได้โกรธ เขายังคงยิม้ อย่างเป็ นมิตรนี้ทาให้คน
อื่นไม่สามารถคาดเดาความคิดของเขาได้

522
‛ เจ้าคนทรยศ ยอมรับความตายซะ ! ‛
จู่ๆเสี ยงคารามอันเกรี้ ยวโกรธก็ดงั ออกมาทาให้เกาะหยกโบราณนั้นสัน่ สะเทือน ฝ่ ามือ
ยักษ์ปรากฏออกมาจากท้องฟ้ า มันดูราวกับจะสามารถบดขยี้เกาะหยกโบราณให้เป็ น
ฝุ่ นได้ในพริ บตา
เฉาซงนั้นรี บวิ่งไปยังที่เกิดเหตุหลังจากที่ได้ยนิ ว่าศิษย์ของเขาตาย ความโกรธของเขา
นั้นทะยานขึ้นฟ้ าและรี บมุ่งไปยังเกาะหยกโบราณเพื่อตัดหัวหลี่ฉีเย่ เฉาซงตอนนี้น้ นั
คล้ายกับสิ งโตคาราม ด้วยแรงกดดันของเขาก็ทาให้คนอื่นหายใจอย่างลาบาก
ฝ่ ามือขนาดใหญ่ของเฉาซงนั้นมีนา้ หนักประมาณสิ บล้านจิน ฝ่ ามือนี้สามารถบดขยี้
เกาะหยกโบราณได้อย่างไม่ตอ้ งสงสัย ! ระดับหลอมวิญญาณก็คือระดับหลอมวิญญาณ
ด้วยระดับนี้เพียงเขาขยับแผ่นดินก็ตอ้ งสัน่ สะเทือน !
ฝ่ ามือของเฉาซงปกคลุมไปทัว่ ท้องฟ้ าทั้งหมด เหล่าศิษย์จากเกาะหยกโบราณหน้าซีด
หัวใจของพวกเขาเกือบจะหยุดเต้น พวกเขาอาจจะทาให้ใครโกรธก็ยอ่ มได้ทว่าไม่
สมควรเป็ นผูท้ ี่อยูร่ ะดับหลอมวิญญาณ ฝ่ ามือของเขาสามารถทาลายได้ท้ งั แม่นา้ และ
ภูเขา
‛ จงเปิ ด..‛
ได้ยนิ เสี ยงคาราม หลี่ซ่วงเหยียนคนที่ยนื อยูด่ า้ นข้างหลี่ฉีเย่ทนั ใดนั้นก็เคลื่อนไหว
ภายในพริ บตาหลี่ซ่วงเหยีนก็ขยับมือ ร่ างกายของนางคล้ายเป็ นดอกบัวที่ส่องแสงสว่าง

523
พร้อมกับกลีบแต่ละดอกเบ่งบานออกมา ที่น่าตกตะลึงก็คือเพียงกลีบดอกเดียวก็มาก
พอที่จะบดบังทัว่ ชั้นฟ้ า ขณะที่ดอกบัวนี้บานเต็มที่มนั จะครอบคุลมเก้าชั้นฟ้ าและสิ บ
แผ่นดิน !
‛ ตูม ! ‛
หลี่ซ่วงเหยียนนั้นยังไม่ขยับเคลื่อนไหวใดๆ ทว่านางกับสามารถป้ องการฝ่ ามือของผู ้
อาวุโสเฉาได้ ฝ่ ามือนี้สลายไปก่อนจะถึงพื้น
หลี่ซ่วงเหยีนนั้นเกิดมาพร้อมกับ กายาหิ มะบริ สุทธิ์ หนึ่งในยีส่ ิ บสี่ กายาราชัน และนาง
ฝึ กฝนมันจนถึงจุดสู งสุ ด หลังจากฝึ กฝนเสร็ จ ปัจจุบนั นางกาลังฝึ กฝนหนึ่งในแปดกา
ยานักบุญ กายาหยกบริ สุทธิ์ !
กายาหิ มะบริ สุทธิ์ เมื่อมันมาถึงระดับสู งสุ ด มันจะถูกยกระดับไปเป็ นกายาหยกบริ สุทธิ์
เมื่อใช้กายานี้จะปราฏกดอกบัวที่กาลังบานสะพรั่ง ดังเช่นที่หยุดฝ่ ามือของเฉาซง
‛ เทพธิ ดาหลี่น้ ีเป็ นเรื่ องของนิกายกายานโบราณที่จะต้องลงโทษคนทรยศ ได้โปรด
อย่างสอดมือ ! ‛
ศิษย์ของเขาตาย เฉาซงจะไม่โกรธได้อย่างไรกัน ?
แม้เฉาซงจะไม่กล้าตาหนิเทพธิ ดาหลี่ แต่คาพูดของเขาเต็มไปด้วยความเชื่อมัน่
หลี่ซ่วงเหยียนนั้นไม่ได้เอ่ยอะไร นางยังคงใช้กลีบดอกบัวปั ดฝ่ ามือของเฉาซง กระทั้ง
ระดับหลอมวิญญาณก็ยงั ไม่ใช่คตู่ ่อสู ้ของนาง

524
นี้ไม่สามารถตาหนิเฉาซงว่าอ่อนแอ มันเป็ นเพราะว่าหลี่ซ่วงเหยียนนั้นแข็งแกร่ ง
เกินไป ภายในศิษย์รุนเยาวน์นางนั้นเป็ นคนมีชื่อเสี ยง กระทั้งในโลกของจักรพรรดิ
มนุษย์นางก็ยงั เป็ นคนที่แข็งแกร่ ง
‛ สมแล้วที่นิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจได้รับการยกย่อง ‛
ทันใดนั้น เสี ยงที่เย็นชาก็ถูกเอ่ยออกมา ชายคนหนึ่งจู่กป็ รากฏตัวขึ้นร่ างกายของเขา
เต็มไปด้วยพลังงานที่ปลกคุลมเกาะหยกโบราณ กลิ่นอายของระดับชะตาลี้ลบั ถูก
ปล่อยออกมาราวกับคมดาบนับไม่ถว้ นจ่อคอผูท้ ี่สมั ผัสมัน
‛ ที่ปรึ กษานิกาย..‛
ศิษย์ของเกาะหยกโบราณทันใดนั้นก็ตะโกนออกมา
ที่ปรึ กษาตงเจียงหลง ตัวตนที่แข็งแกร่ งที่สุดในนิกายกายานโบราณ ชายผูซ้ ่ ึ งอยูใ่ น
ระดับชะตาลี้ลบั ยามเมื่อเขาก้าวออกมาด้านหน้า คนจานวนมากล้วนต้องหยุดหายใจ
ตงเจียงหลงภายในนิกายโบราณนั้นเป็ นตัวตนที่แข็งแกร่ ง ไม่เพียงแค่ในนิกายกระทั้ง
โลกจักรพรรดิมนุษย์เขาก็ยงั เป็ นที่รู้จกั ! เป็ นเรื่ องยากมากที่จะเห็นคนเช่นเขาในนิกาย
ตงเจียงหลงก้าวอย่างช้าๆที่และก้าวด้วยพลังงานเต๋ าที่หมุนวนรอบตัว ภายใต้ฝ่าเท้า
ของเขาเต็มไปด้วยพลังงานที่แข็งแกร่ งราวกับภูเขาและแม่นา้ พลังงานธรรมชาติ
ภายในนิกายกายานโบราณกาลังไหลมารวมกันอยูท่ ี่น้ ี พลังงานเหล่านี้รวมตัวกันกดดัน
พลังของหลี่ซ่วงเหยียน พลังงานอันมหาศาลนี้ทาให้คนที่อยูใ่ นนิกายรู ้สึกดดัน

525
ใบหน้าของหลี่ซ่วงเหยียนยังคงสง่างาม เรี ยวแขนของนางเพียงสะบัดเบาๆ ภายใต้
ทักษะพิฆาตมังกร นางประสบความสาเร็ จในการป้ องการการโจมตีของตงเจียงหลง
‛ ตูม ! ‛
ภายใต้ทกั ษะนี้พลังงานจานวนมากถูกปัดลงไปยังพื้นของเกาะหยกโบราณ ก่อให้เกิด
เป็ นหลุมขนาดใหญ่
สายตาของตงเจียงหลังกลายเป็ นเย็นชา หลังจากเคลื่อนไหวเขาก็ได้พบกับศัตรู ที่คูค่ วร
สิ่ งที่น่ากลัวที่สุดก็คือหลี่ซ่วงเหยียนนั้นยังเยาว์วยั ทว่านางสามารถมาถึงระดับชะตาลี้
ลับ พรสวรรค์เช่นนี้น้ นั น่ากลัวเกินไป ควรจะต้องทราบว่ายุคใหม่น้ ีพึงจะเกิดขึ้นได้ไม่
นาน ทว่าหลี่ซ่วงเหยียนสามารถมาถึงระดับชะตาลี้ลบั ได้เช่น คาว่าลูกรักของสวรรค์
นั้นไม่เกินไปเลยแม้แต่นอ้ ย
‛ ผูอ้ าวุโสตง ท่านคิดว่ากาลังทาอะไร ! ‛
ทันใดนั้นเสี ยงที่ทรงพลังก็ปรากฏออกมา มีคนห้าคนปรากฏอยูบ่ นท้องฟ้ า คนเหล่านี้
คือผูอ้ าวุโสหนึ่งและผูอ้ าวุโสอึกสี่ คน !
เมื่อผูอ้ าวุโสหนึ่งมา ตงเจียงหลงทาเพียงกล่าวช้าๆ
‛ พี่กู่ คนทรยศนี้โอหังเกินไป ข้าเพียงกาลังช่วยนิกายของท่าน ‛
ผูอ้ าวุโสเฉามาที่น้ ี ทันใดนั้นผูอ้ าวุโสหนึ่งก็ระหนักได้วา่ มีเรื่ องร้ายแรงเกิดขึ้น เขาจึง
มาพร้อมกับผูอ้ าวุโสที่เหลือ

526
ตอนนี้ หลี่ซ่วงเหยียนถอยร่ างดอกบัวของนางให้หายไป เฉาซงทันใดนั้นก็ตะโกน
‛ เจ้าคนทรยศ มารับความตาย ! ‛
ทันทีที่ตะโกนเสร็ จ เฉาซงก็ส่งพลังฝ่ ามือซัดเข้าใส่ หลี่ฉีเย่
เกี่ยวกับการโจมตี หลี่ฉีเย่ไม่มีแต่จะขมวดคิ้ว
ผูอ้ าวุโสหนึ่งทันใดนั้นก็หยุดฝ่ ามือเฉาซงและกล่าวอย่างจริ งจัง
‛ ศิษย์นอ้ งเฉา อย่ารี บร้อน เราควรฟังสิ่ งที่ฉีเย่จะเอ่ยก่อน ‛
‛ ศิษย์พี่ เขาฆ่าศิษย์ของข้า ฆ่าผูค้ ุมกฏ กระทั้งยังฆ่าผูค้ ุม้ กัน ความผิดเหล่านี้ลว้ นเป็ น
การทรยศต่อนิกาย ยังจาเป็ นต้องพูดอะไรอีก ? เจ้าสัตว์เดรัจฉานนี้ตอ้ งตาย ! ‛
เฉาซงตะโกนด้วยความโกรธ
ผูอ้ าวุโสหนึ่งกล่าวอย่างนุ่มนวล
‛ น้องเฉา ถูกหรื อผิดนิกายจะเป็ นคาให้คาตอบเอง หากเขาทาบาปอันยิง่ ใหญ่จริ ง ทา
ไมเจ้าจะต้องเร่ งรี บให้เขาชดใช้ดว้ ยชีวิต ? รอจนกว่าจะมีคาตัดสิ นการฆ่าเขาก็ยงั ไม่
สายเกินไป ‛
‛ พี่กู่ เด็กคนนี้เป็ นคนยโส ไม่เพียงแค่น้ นั เขายังโหดเหี้ ยมและเลือดเย็น ตอนนี้เขาฆ่า
คนในนิกายของเรา นอกจากนี้เขายังสมคบคิดกับคนภายนอกทรยศต่อนิกายและ

527
วางแผนจะก่อความวุน่ วาย หากเขาได้รับอนุญาติให้มีชีวติ เพิ่มขึ้นสักวัน นี้จะทาให้
นิกายกายานโบราณของเราเสื่ อมเสี ยได้ ‛
ตงเจียงหลงที่กาลังยืนอยูด่ า้ นข้างกล่าวแทนเฉาซง
ขณะที่พายุลกู ใหม่กาลังก่อตัว หลี่ฉีเย่ตน้ เหตุของเรื่ องทั้งหมดเขายังทาตัวไม่แยแสสิ่ ง
ใดและเอ่ย
‛ นี้เป็ นธุระของนิกายกายานโบราณ คนนอกควรจะหุ บปาก ! ‛
หลี่ฉีเย่จอ้ งไปยังตงเจียงเหลง นี้ไปการท้าทายซึ่ งหน้า
คากล่าวของหลี่ฉีเย่ทาให้กลุม่ ของโหล่วเฟิ งฮัวสะดุง้ อย่างแรกคือเขาฆ่าผูค้ ุมกฏและ
ฆ่าผูค้ ุม้ กัน แล้วตอนนี้เขากาลังท้าทายผูอ้ ยูใ่ นระดับชะตาลี้ลบั นี้เป็ นเพียงการแสวงหา
ความตาย ! กลุ่มของโหล่วเฟิ งฮัวหลัง่ เหงื่อเย็น เหลือศิษย์พี่ของพวกเขาจะยังไม่รู้วา่
ตัวเองอยูใ่ กล้หลุมศพขนาดไหน ? เขายังกล้าไปท้าทายตงเจียงหลงอีก
‛ หากข้าเป็ นคนนอกเช่นนั้นเทพธิ ดาหลี่ขา้ งๆเจ้า ? ‛
ขณะนี้ตงเจียงหลง ปลดปล่อยความกดดันที่กระทั้งผูค้ นรอบข้างยังต้องหวาดกลัว และ
กล่าวอย่างเย็นชา
‛ เจ้าหนู เจ้าสมคบคิดกับนอกเพื่อจะก่อความวุน่ วายในนิกายกายานโบราณแล้วเจ้ายัง
จะมีหน้ามาพูดอะไรอีก ? ‛
หลี่ฉีเย่มองตงเจียงหลงอย่างเหนื่อยหน่ายและเอ่ย

528
‛ นิกายกายานโบรณรและนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจหมั้นหมายกัน นี้ไม่ใช่ความลับ
เทพธิ ดาหลี่ถือว่าเป็ นส่ วนหนึ่งของนิกายกายานโบราณ ! แล้วตอนนี้ ? ความสัมพันธ์
ของพวกเราสองนิกายกดดันนิกายเทพสวรรค์มากไปหรื ออย่างไร พวกเขาถึงได้ส่งชาย
แก่เช่นท่านมาทาลายความสัมพันธ์ของพวกเราทั้งสอง ? เห็นได้ชดั เจนว่าตาแก่น้ ีเป็ น
คนทรยศที่ถูกส่ งมาเพื่อฆ่าข้าและทาลายการหมั้นหมายครั้งนี้ ‛
– – – – – – – – – – – – – – – – #นอกจากฝี มือจะดีแล้ว ฝี ปากพี่ฉีกไ็ มเ้้้่คยตก !! ดี
ยังไงดีอย่างนั้นตลอดเบยย
ติดตามข่าวสารได้ที่แฟนเพจ จักรพรรดิบรรพกาล ได้เลยจ้า
ตอนที่ 65 เรี ยกลมเรี ยกฝนด้วยหนึ่งมือ (1)
เกี่ยวกับคากล่าวของหลี่ฉีเย่ ตงเจียงหลงกลายเป็ นเย็นชาและตะโกน
‛ เรื่ องไร้สาระ ! เจ้ากาลังทาให้ชื่อเสี ยงของข้านั้นแปดเปื้ อน ! ‛
หลี่ฉีเย่ไม่สนใจเสี ยงตะโกนนั้น เขาหันไปทางผูอ้ าวุโสหนึ่งและผูอ้ าวุโสทั้งสี่ ก่อนจะ
เอ่ย
‛ ผูอ้ าวุโส คาพูดของข้านั้นเป็ นความจริ ง หากนิกายกายานโบราณและนิกายเก้าประตู
นักบุญปี ศาจเกี่ยวดองกันขึ้นมา ใครเล่าไม่ตอ้ งการจะเห็นเรื่ องนี้เกิดขึ้นมากที่สุด ?
หากพวกเขาต้องการยุติเรื่ องนี้ วิธีการที่ง่ายที่สุดก็คือส่ งใครสักคนที่แข็งแกร่ งมาฆ่าข้า

529
อะไรคือการทรยศต่อนิกาย ? อะไรคือการไม่เคารพต่อผูอ้ าวุโส ? ข้อกล่าวหาเหล่านี้
ล้วนถูกเอ่ยขึ้นเพื่อทาลายการแต่งงานครั้งนี้ท้ งั สิ้ น ‛
ควรจะรู ้ก่อนว่าคนที่ตงเจียงหลงเผชิญอยูค่ ือหลี่ฉีเย่คนที่ยนื อยูบ่ นจุดสู งสุ ดของโลกมา
หลายยุคหลายสมัย หากตงเจียงหลงไม่ปรากฏเขาอาจจะอยูอ่ ย่างสุ ขสบายในนิกาย
ทว่าเมื่อเขาเลือกที่จะปรากฏตัวออกมา สิ่ งที่รอเขาอยูก่ ค็ ือการเป็ นเหยือ่ ของเรื่ องนี้
หลี่ฉีเย่กล่าวอย่างสบายๆ
‛ ผูอ้ าวุโส ผูค้ ุม้ กัน ข้าเกรงว่าคนที่กาลังทรยศต่อนิกายกายานโบราณไม่ใช่ขา้ บางที
อาจจะเป็ นคนอื่น คนที่สมคบคิดกับนิกายเทพสวรรค์…คนที่สมคบคิดกับ
บุคคลภายนอกเพื่อพยามสังหารเหล่าศิษย์.. ‛
ตอนนี้เรื่ องนี้ได้กลายเป็ นเรื่ องใหญ่ คนที่มีอานาจเกือบทุกคนของนิกายกายานโบราณ
มารวมตัวกันที่เกาะหยกโบราณ
เฉาซงหน้าแดงด้วยความโกรธและตะโกนเสี ยงดัง
‛ เจ้าคนทรยศ ! เลิกพ่นวาจาไร้สาระ เลือดเจ้าเพียงคนเดียวไม่สามารถมาทดแทนชีวิต
ของคนนับหมื่นได้ ! ‛
เขาต้องการจะทาร้ายหลี่ฉีเย่ตอ่ แต่ผอู ้ าวุโสกู่หยุดไว้
เฉาซงตะโกนอย่างเกรี้ ยวกราด

530
‛ พี่กู่ ไม่ใช่วา่ ท่านต้องการจะปกป้ องคนทรยศที่ฆ่าศิษย์ในนิกายของเราหรอกใช่
หรื อไม่ ? ‛
เมื่อได้ยนิ คานี้ การแสดงออกของผูอ้ าวุโสกู่กก็ ลายเป็ นเย็นชาและเอ่ย
‛ น้องเฉา ผูอ้ าวุโสและผูค้ ุม้ กันของนิกายล้วนอยูท่ ี่น้ ี เกี่ยวกับเรื่ องถูกหรื อผิด ขาวหรื อ
ดา พวกเราจะช่วยกันหาข้อสรุ ป ! เหตุใดน้องเฉาถึงต้องรี บร้อนลงมือขนาดนี้ ? ‛
ผูอ้ าวุโสหนึ่งนั้นไม่ใช่คนโง่ เรื่ องนี้เป็ นเรื่ องที่แปลก เรื่ องนี้กระทั้งตงเจียงหลงยัง
ออกมาด้วยตัวเอง ! นี้ทาให้ผอู ้ าวุโสหนึ่งจมอยูใ่ นความคิด
ทว่าขณะนั้นหลี่ฉีเย่กก็ ล่าวขัดจังหวะอย่างไม่รีบร้อน
‛ ที่ผอู ้ าวุโสเฉานั้นเร่ งรี บที่จะฆ่าข้า ก็เพราะเขาไม่ตอ้ งการที่จะให้ขา้ นั้นพูดมาก ผู ้
อาวุโสเฉาและเพื่อนของเขาตงเจียงหลงวางแผนชัว่ ร้ายไว้ พวกเขาวางแผนที่จะฆ่าข้า
และทาลายงานแต่งของทั้งสองนิกาย ผูอ้ าวุโสและผูค้ ุม้ กันที่เคารพ ถูกหรื อผิด ขาว
หรื อดา ข้าเชื่อว่าพวกท่านนั้นมีดวงตาที่ใสกระจ่างดังหิ มะ ใครนั้นซื่ อสัตย์ ใครนั้น
ทรยศ มันเป็ นเรื่ องง่ายที่จะแยกแยะ ‛
‛ เจ้าสัตว์เดรัจฉาน หยุดพ่นเรื่ องไร้สาระ ก่อนที่จะเจ้าจะไม่มีชีวิตอยู่ ! ‛
ตงเจียงหลงคาราม พริ บตานั้นพลังของเขาก็เพิม่ สู งขึ้น ความแข็งแกร่ งของระดับชะตา
ลี้ลบั ถูกซัดเขาหาหลี่ฉีเย่
‛ พี่ตง โปรดควบคุมตัวเองด้วย ! ‛

531
ทันใดนั้นผูอ้ าวุโสหนึ่งก็กลายเป็ นดุร้ายและปล่อยกลิ่นอายการฆ่าอันไม่สิ้นสุ ดออกมา
นี้เป็ นบุคคลิกที่ต่างจากปกติอย่างสิ้ นเชิง !
พลังงานของตงเจียงหลงนั้นไม่ได้ลดลงทว่าเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง จากนั้นก็มีเสี ยง ‘ ปัง
! ‘ ดังขึ้นในท้องฟ้ าราวกับเป็ นเสี ยงคารามของมังกร พลังของชะตาลี้ลบั ปกคลุมผูค้ ุม้
กันและผูอ้ าวุโสทั้งหมด
ผูอ้ าวุโสหนึ่งกู่เทียนโส่ ว ทันใดนั้นก็คารามอย่างเกรี้ ยวกราด พลังงานในสายเลือดของ
เขาเพิม่ ขึ้นสู งจากนั้นก็กลายเป็ นเสี ยงของปั กษาร้องออกมา จากนั้นมันก็บินรอบชั้นฟ้ า
ก่อนสยายปี กอย่างสง่าสงาม ร่ างของผูอ้ าวุโสหนึ่งทันใดนั้นก็เต็มไปด้วยพลังงานของ
ผูท้ ี่อยูใ่ นระดับชะตาลี้ลบั !
ระดับชะตาลี้ลบั ถูกต้อง ! ตอนนี้ผอู ้ าวุโสหนึ่งในเข้าสู่ ระดับชะตาลี้ลบั แล้ว เรื่ องนี้ไม่
เพียงแค่เหล่าศิษย์ที่ตกตะลึง เหล่าผูอ้ าวุโสยิง่ ตกตะลึง โดยเฉาะเฉาซงนั้นกลายเป็ นบิด
เบี้ยว !
ตอนนี้ก่เู ทียนโส่ ว เผชิญหน้ากับตงเจียงหลง ทุกก้าวของพวกเขาทาให้โลกสัน่ ทันใด
นั้นปั กษาตัวใหญ่กส็ ่ งเสี ยงร้องราวกับอยากจะพลิกคว่าท้องฟ้ าและแผ่นดิน ด้วนความ
กดดันที่มนั ปล่อยออกมาทุกผูค้ นล้วนยอมสยบ !
ทุกๆคนไม่คิดว่าผูอ้ าวุโสหนึ่งนั้นจะซ่อนความลับนี้ไว้ ตอนแรกทุกคนคิดว่าเขานั้นอยู่
ระดับหลอมรวมวิญญาญ ทว่าจู่ๆความแข็งแกร่ งของเขาก็พงุ่ ทยานสู่ ระดับชะตาลี้ลบั !

532
แม้วา่ ตงเจียงหลงจะมีระดับชะตาลี้ลบั ทว่ายามเผชิญหน้ากังกู่เทียนโส่ ว เขาก็ยงั ต้อง
กดดันเนื่องจากชายคนนี้บ่มเพาะคัมภีร์ระดับจักรพรรดิ ด้านบนของเขาปั กษาที่กาลัง
บินอยูเ่ ป็ นหนึ่งในทักษะที่จกั รพรรดิอมตะมินเหยินได้ทิ้งไว้ให้ หกปั กษาสยายปี ก ! นี้
คือคัมภีร์ระดับจักรพรรดิที่ทาให้ตงเจียงหลงนั้นรู ้สึกถูกกดดัน
‛ ดี ! ดี! ดี ! พี่กู่ ท่านเก็บความลับได้ดีมากและนี้ลว้ นทาให้ผอู ้ ื่นเข้าใจผิด ! วันนี้ดู
เหมือนข้าจะเข้าไปยุง่ ในเรื่ องของพวกท่าน และความดีที่ขา้ ทามาทั้งหมดถูกมองว่าไป
การแสดงสองหน้า ! หากเป็ นเช่นนั้นแล้วข้าคงต้องขอลา ! ‛
ดวงตาของตงเจียงหลงหรี่ ลงจากนั้นเขาก็หนั หลังและจากไป
ตงเจียงหลงนั้นเป็ นคนฉลาด เขารู ้วา่ สถานการณ์ในปั จจุบนั นั้นเกินรับมือ หากเขายัง
อยูต่ ่ออาจจะเกิดอันตราย นี้จึงทาให้เขาตัดสิ นใจจากไป
การแสดงออกของเฉาซงกลายเป็ นบิดเบี้ยวอย่างมาก ด้วยความแข็งแกร่ งของกู่เทียน
โส่ ว ที่สามารถขับไล่ตงเจียงหลงไปได้ สถานการณ์เช่นนี้สาหรับเขากลายเป็ นเรื่ อง
เลวร้ายมากขึ้น
ตอนนี้หลี่ฉีเย่กเ็ ริ่ มเอ่ยอย่างอารมณ์ดี
‛ ดูเหมือนว่าจะมีใครบางคนกลัวจนต้องหนีไปซะแล้ว ‛

533
การพลิกกลับของสถานการณ์เช่นนี้ทาให้กลุ่มของโหล่วเฟิ งฮัวตกตะลึง ! นี้เรี ยกว่าขับ
ไล่ศตั รู ดว้ ยเพียงคาพูดไม่กี่คา ! ศิษย์พี่ของเขาคาดเดาอยูแ่ ล้วว่าเรื่ องเช่นนี้จะต้อง
เกิดขึ้น นี้ทาให้เขาไม่กลัวผูท้ ี่อยูเ่ หนือกว่า !
เฉาซงตะโกนอย่างรุ นแรง
‛ เจ้าคนทรยศ ! เจ้าไม่เคารพผูอ้ าวุโสและฆ่าลูกหลานในนิกาย แล้วยังจะกล้าพ่นวาจา
ไร้สาระ ! ‛
‛ วันนี้ขา้ จะทวงความยุติธรรมให้กบั ศิษย์ของข้า ! ‛
หลี่ฉีเย่มองเฉาซงก่อนจะค่อยๆเอ่ยอย่างช้าๆ
‛ ผูอ้ าวุโสเฉา ไม่เคารพผูอ้ าวุโสและฆ่าลูกหลานของนิกาย ? ข้าล้วนไม่เคยทาสิ่ งนั้น
หากท่านต้องการจะใส่ ร้ายคนอื่นมันยังมีอีกหลายวิธี ! บางทีผอู ้ าวุโสเฉากลัวความจริ ง
จะเปิ ดเผยกะมั้ง ท่านเลยรี บที่จะปิ ดปากของข้าเช่นนั้นรึ ? ‛
‛ สัตว์เดรัจฉาน ! ด้วยคาพูดเหล่านี้ ข้าฆ่าสามารถฆ่าเจ้าได้ทนั ที ! ‛
ผูอ้ าวุโสเฉาตะโกน ขณะกาลังมุ่งหน้าไปหาหลี่ฉีเย่
‛ น้องเฉาสงบใจของเจ้าก่อน อย่าพึงโกรธ ! ‛
ผูอ้ าวุโสหนึ่งแผดเสี ยงดัง จากนั้นเขาก็ส่งแรงกดดันไปยับยั้งการเคลื่อนไหวของเฉาซง
ดวงตาของเฉาซงนั้นแดงก่าและกล่าวอย่างอุกอาจ

534
‛ พี่กู่ ท่านต้องการปกป้ องเจ้าเดรัจฉานนี้จริ งๆ ? เขาฆ่าศิษย์ภายในนิกาย หากศิษย์
เช่นนี้ไม่ถูกทาโทษ เหล่าศิษย์คนอื่นๆจะเอาไปเยีย่ งอย่าง หลังจากนั้นนิกายกายาน
โบราณของพวกเราก็ไม่จาเป็ นต้องมีกฏอีกต่อไป ! ‛
หลี่ฉีเย่หวั เราะเสี ยงดังและเอ่ย
‛ ผูอ้ าวุโสเฉานั้นคิดว่าข้านั้นฆ่าสมาชิกของนิกาย เช่นนั้นบอกข้าที่ ทาไมข้าถึงต้องฆ่า
ศิษย์ในนิกายของพวกเรา ? ถ้าไม่ใช่เพราะว่าท่านในใช้ตาแหน่งของท่านคุกคามเหล่า
ศิษย์และส่ งเขามาฆ่าข้า ความตั้งใจของท่านคืออะไร ? ‛
คากล่าวของหลี่ฉีเย่น้ นั ราวกับระเบิด สิ่ งนี้ทาให้เหล่าผูก้ นั และเหล่าผูอ้ าวุโสมองหน้า
กัน ทุกคนรู ้สึกว่าเรื่ องนี้น้ นั ไม่ง่ายนัก ดูจากการกระทาของตงเจียงหลงแล้ว..
‛ ดี! ดี! ดี! เจ้ามีปากที่คมกล้าจริ งๆ ! ‛
เฉาซงยิม้ อย่างเย็นชาและกล่าว
‛ แม้วา่ คาพูดของเจ้าจะสวยหรู เหมือนดอกไม้ มันไม่ได้ลบความจริ งที่วา่ เจ้านั้นฆ่าสาม
ผูค้ ุมกฏและผูค้ มุ ้ กันฮัว และยังฆ่าชิเอ๋ อร์ หลักฐานเหล่านี้กองเป็ นภูเขา นี้จะกล่าวว่าเจ้า
ไม่ได้ฆา่ คนในนิกายได้อีกอย่างนั้นรึ ? ‛
หลี่ฉีเย่พดู โดยไม่แสดงความหวาดกลัวใดๆ
‛ มันอาจจะกล่าวได้วา่ ผูค้ ุมกฏทั้งสามคน รวมทั้งผูค้ ุม้ กันฮัวและเล้งชิเส้ง เข้ามาเอง ข้า
จึงต้องป้ องกันตัว ‛

535
‛ ดี ! ดี ! ดี ! พี่ก่ทู ่านเห็นหรื อไม่ เขายังกล้าที่พลิกลิ้น หลักฐานก็เห็นกันอยูต่ รงหน้า
พวกเรา ! ‛
ผูอ้ าวุโสกู่มองไปยังหลี่ฉีเย่และกล่าวอย่างเคร่ งขรึ ม
‛ เกิดอะไรขึ้น ? ทาไมเจ้าถึงฆ่าสามผูค้ ุมกฏ ผูค้ ุม้ กันฮัว และเล้งชิเส้ง ? ‛
หลี่ฉีเย่กล่าวอย่างใสซื่ อ
‛ เรี ยนผูอ้ าวุโส สิ่ งที่ขา้ ทาไปนั้นเพื่อป้ องกันตัวเอง ผูค้ ุม้ กันฮัวและคนของเขาจู่ๆก็มา
ปรากฏตัวที่เกาะหยกโบราณ พวกเขามาอ้างว่าข้าทาผิด จากนั้นพวกเขาก็จู่โจมข้า ราว
กับต้องการฆ่าข้า สิ่ งที่ขา้ ทาเพียงแค่สู้ตอบโต้ เหตุผลของผูอ้ าวุโสเฉาก็เหมือนกัน
อะไรคือการไม่เคารพผูอ้ าวุโส ? อะไรคือการทรยศต่อนิกาย ? เห็นได้ชดั ว่านี้เป็ นการ
สมรู ้ร่วมคิด ! ‛
‛ เจ้าผายลม ! ‛
ใบหน้าของเฉาซงกลายเป็ นแดงก่าพร้อมกับตะโกน
‛ จากรายงานของผูต้ รวจการ ผูค้ ุมกฏโจวมาข้อความช่วยเหลือ ดังนั้นผูค้ ุม้ กันฮัวและ
คนของเขาจึงมาที่เกาะหยกโบราณ ! เจ้า สัตว์เดรัจฉาน สิ่ งที่เจ้ากล่าวก็เพียงต้องการทา
ให้คนอื่นสับสน จากนั้นเจ้าก็ฆ่าคนอย่างเงียบเชียบ !‛
ขณะนั้นผูค้ ุมกฏโจวคนที่สอนอยูห่ ลังเฉาซงก็กล่าวออกมา
‛ ผูอ้ าวุโสและผูค้ ุม้ กันเรื่ องทั้งหมดเป็ นเช่นนี้ ‛

536
‛ หลี่ฉีเย่ตอ้ งการทุบตีขา้ จะ จากนั้นข้าจึงข้อความช่วยเหลือจากผูค้ ุม้ กันฮัวและคนของ
เขา แต่ขา้ ไม่คิดว่าเจ้าเด็กนี้จะโหดร้าย ฆ่ากลุ่มของผูค้ ุม้ กันฮัว ‛
ผูอ้ าวุโสกู่มองไปยังหลี่ฉีเย่และถามอย่างหนักแน่น
‛ เหตุการณ์น้ นั เป็ นเช่นนี้หรื อไม่ ? ‛
ขณะนี้เหล่าผูอ้ าวุโสและผูค้ ุม้ กันล้วนมองหน้ากันเอง หลี่ฉีเย่ ศิษย์ธรรมดาคนหนึ่ง
ต้องการทุบตีผคู ้ ุมกฏโจว ? เรื่ องนี้ลว้ นไม่มีเหตุผลแม้แต่นอ้ ย
หลี่ฉีเย่ยมิ้ และเอ่ยอธิ บาย
‛ ผูอ้ าวุโส ข้าไม่รู้วา่ เขากล่าวอะไร หากสมมุติวา่ ที่เขากล่าวเป็ นเรื่ องจริ ง ทาไมผูค้ ุม
กฏโจวยังมีชีวิตอยูล่ ะ ? หากข้าสามารถฆ่าผูค้ ุม้ กันฮัวได้ การจะฆ่าเขาก็ไม่ตา่ งอะไรกับ
การหัน่ ผัก ทว่าที่ขา้ นั้นไว้ชีวิตเขา ศิษย์ของเกาะหยกโบราณล้วนเป็ นพยานได้ ข้าเพียง
แค่สอนบทเรี ยนให้กบั ผูค้ ุมกฏโจว ก็ขา้ ไม่คิดว่าผูค้ ุมกฏโจวจะมาแพ้ให้กบั คนอย่างข้า
ที่อยูเ่ พียงระดับขอบเขตกาเนิดกาย นี้ตอ้ งโทษที่เขานั้นอ่อนแอเกินไป ไม่สามารถตาห
นิขา้ ได้ ‛
เฉาซงกล่าวอย่างหนักแน่น
‛ ไร้สาระ ! เจ้าเป็ นสายลับที่มาจากนิกายอื่นและซ่อนพลังอยู่ ! เจ้าสมคมคิดกับคน
นอกและก่อให้เกิดความวุน่ วาย เมื่อเจ้าถูกผูค้ ุมกฏโจวค้นพบ เจ้าก็พยามที่จะฆ่าเขา ! ‛
หลี่ฉีเย่ยมิ้ เอ่ยต่อ

537
‛ ผูโ้ อาวุโสเฉา ท่านนี้นอกจากไม่ฉลาดแล้วยังโง่เง่าอีกด้วย ลองถามศิษย์จากเกาะหยก
โบราณ ใครอยูเ่ บื้องหลังการพัฒนาของพวกเขา ข้าหรื อผูค้ ุมกฏโจ่ว ? จากมุมมองของ
ข้า ข้านั้นเห็นว่าผูค้ ุมกฏโจวนั้นถูกคนอื่นบงการเพื่อมาสัง่ สอนข้า ข้านั้นมีความ
รับผิดชอบในการสอนพื้นฐานเต๋ าของศิษย์จากเกาะหยกโบราณ อาจจะกล่าวได้วา่ ข้า
นั้นประหม่าเล็กน้อย การสอนพื้นฐานเต๋ านั้น ข้าได้เตรี ยมตัวด้วยหงาดเหงื่อและโลหิ ต
เพื่อทามันอย่างเต็มที่ ทว่าผูค้ ุมกฏโจวกลับมากล่าวหาว่าข้านั้นปลูกฝังวิถีมารให้แก่
เหล่าศิษย์ ! เขาบอกว่าข้านั้นนาพื้นฐานเต๋ ามารมาสอนให้ศิษย์ในนิกายกายานโบราณ !
นับตั้งแต่เขากล้าดูถกู หยาดเหงื่อและโลหิ ตของข้าที่ทุมเทให้กบั การสอน ข้าจะทนอยู่
ได้อย่างไร ? ‛
‛ เจ้านั้นได้สอนสิ่ งทีผดิ ปกติให้แก่ศิษย์ในนิกายกายาโบราณจริ งๆ ! ข้ากลัวว่าเหล่า
ศิษย์จะหลงผิด ดังนั้นข้าจึงต้องหยุดเขา ‛
ผูค้ ุมกฏโจวกล่าวด้วยน้าเสี ยงที่มน่ั ใจ
หลี่ฉีเย่หวั เราะและเอ่ยต่อ
‛ ไม่วา่ จะเป็ นสิ่ งที่ผิดพลาดหรื อไม่ พวกเขาล้วนรู ้ดีแก่ใจ คนหนึ่งอาจจะโกหกได้ แต่
ศิษย์ท้ งั สามร้อยคนของเกาะหยกโบราณไม่สามารถโกหกได้ ไม่วา่ การสอนของข้าจะ
เป็ นของปี ศาจหรื อมารที่ไหนหรื อไม่ เรี ยนผูอ้ าวุโสและผูค้ มุ ้ กัน ทาไมพวกท่านไม่ลอง
ถามพวกเขาสักหน่อยเล่า ‛
ได้ยนิ คากล่าวของหลี่ฉีเย่ ผูอ้ าวุโสหนึ่งสุ่ มเรี ยกศิษย์คนหนึ่งมาเอ่ยถาม

538
‛ ศิษย์พี่ของพวกเจ้า ได้สอนอะไรให้แก่พวกเจ้าบ้าง ? ‛
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – #หากต่อสู ้ดว้ ยกาลังกับฉี่ เย่อาจจะกล่าว
ได้วา่ เป็ นคนโง่ ทว่าต้องการที่จะทดสอบสกิลปากของฉี เย่ดว้ ยนี้ตอ้ งเรี ยกว่าโคตรโง่ !!
ติดตามข่าววสารได้ที่แฟนเพจ จักรพรรดิบรรพกาล ได้เลยค่า
ตอนที่ 66 เรี ยกลมเรี ยกฝนด้วยหนึ่งมือ (2)
ศิษย์คนนั้นกล่าวอย่างมัน่ ใจ
‛ เรี ยนผูอ้ าวุโสที่เคารพ ศิษย์พี่น้ นั ได้สอนวิธีการฝึ กใหม่ๆให้แก่ขา้ ไม่เพียงแค่น้ นั ศิษย์
พี่ยงั ชี้ให้เห็นข้อบกพร่ องของข้าในการฝึ กคัมภีร์นกั บุญอีกด้วย ‛
‛ ลองกล่าวสิ่ งที่ศิษย์พี่ของเจ้าสอนมาสิ ข้าจะช่วยเจ้าดูวา่ มันถูกต้องหรื อไม่ ‛
ศิษย์คนนี้ไม่กล้าชักช้า เขารี บท่องคัมภีร์นกั บุญที่หลี่ฉีเย่แก้ไขให้ ผูอ้ าวุโสหนึ่งฟัง
เมื่อได้ยนิ คากล่าวของศิษย์ ผูอ้ าวุโสหนึ่งอดไม่ได้ที่จะประหลาดใจ ไม่เพียงแต่ผู ้
อาวุโสหนึ่งกระทั้งผูอ้ าวุโสทั้งสี่ และเหล่าผูค้ ุม้ กันก็ประหลาดใจเช่นกัน
ผูอ้ าวุโสหนึ่งไม่อยากจะเชื่อ เขาจึงถามอีกครั้ง
‛ แน่ใจนะว่านี้เป็ นสิ่ งที่ศิษย์พี่ของเจ้าสอน ? ‛
ศิษย์คนนั้นกล่าวอย่างจริ งจัง
‛ เรี ยนผูอ้ าวุโสที่เคารพ ศิษย์คนนี้น้ นั ไม่กล้าจะโกหก ข้าขอเอาหัวเป็ นประกัน ! ‛

539
ผูอ้ าวุโสหนึ่งยังไม่อยากจะเชื่อนัก จากนั้นเขาก็ซุ่มเลือกศิษย์คนอื่นจากศิษย์ท้ งั สามร้อย
คนมาอีก พวกเขาเหล่านั้นล้วนท่องคัมภีร์นกั บุญที่ถูกแก้ไขใหม่ นี้ทาให้เหล่าผูอ้ าวุโส
และผูค้ ุม้ กันตกตะลึง
ผูอ้ าวุโสเจียง หนึ่งในหกผูอ้ าวุโสกล่าวด้วยความไม่อยากจะเชื่อ
‛ นี้เป็ นเพียงคัมภีร์นกั บุญได้อย่างไร ? นี้เป็ นหลักการพื้นฐานเต๋ าที่สมบูรณ์ ! ‛
ผูอ้ าวุโสหวูค่ นที่กาลังตกตะลึงอยูก่ เ็ อ่ยขึ้น
‛ ข้านั้นฝึ กฝนมาหลายร้อยปี กระทั้งอ่านคัมภีร์พวกนี้มามากกว่าหนึ่งร้อยครั้ง แต่ขา้ ไม่
เคยเลยที่จะเข้าใจคัมภีร์นกั บุญได้ลึกซึ้ งเช่นนี้ การตีความนั้นเป็ นไปอย่างลึกซึ้ ง ข้าเกรง
ว่านี้จะเป็ นแก่นแท้ของการฝึ กคัมภีร์ศิลาวิญญาณ ! ‛
ผูอ้ าวุโสซานกล่าวสนับสนุนหลี่ฉีเย่ต่อ
‛ หากวิธีการเหล่านี้เป็ นการฝึ กฝนพลังเต๋ ามาร และคนที่ฝึกมันจะต้องกลายเป็ นปี ศาจที่
ชัว่ ร้ายแล้วละก็ ข้าเกรงว่ากระทั้งในโลกก็ยงั ไม่มีใครที่สามารถเข้าใจมันได้ลึกซึ้ งและ
เรี ยบเรี ยยงมันได้อย่างสง่างามเช่นนี้อีกแล้ว ! ‛
นี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผอู ้ าวุโสซานพบความอัจฉริ ยะของหลี่ฉีเย่ ทุกครั้งที่เขาได้เห็นเรื่ อง
เหล่านี้เขาเองยังต้องสะดุง้ เขาจึงเอ่ยสนับสนุนหลี่ฉีเย่มากกว่าผูอ้ าวุโสคนอื่นๆ
แม้กระทั้งผูอ้ าวุโสและเหล่าผูค้ ุม้ กันก็ยงั หมดคาพูด การตีความของหลี่ฉีเย่เต็มไปด้วย
ความลึกลับและชี้ให้เห็นถึงข้อบกพร่ องอีกทั้งยังแก้ไขมัน พวกเขาได้บ่มเพาะมานับ

540
ร้อยนับพันปี พวกเขาก็ยงั ไม่สามารถแก้ไขคัมภีร์เหล่านี้ได้แม้วา่ มันเป็ นคัมภีร์พ้นื ฐาน
ก็ตาม ก่อนหน้านี้พวกเขาคิดว่าพวกเขานั้นรู ้สาระสาคัญของคัมภีร์เหล่านี้หมดแล้ว
ทว่าวันนี้ทาให้พวกเขารู ้วา่ พวกเขาไม่เคยรู ้ได้อะไรเลย
ผูค้ ุม้ กันกล่าวอย่างเต็มไปด้วยอารมณ์
‛ หากมีความเข้าใจในคัมภีร์ศิลาวิญญาณขนาดนี้ ชีวิตนี้ขา้ ก็เพียงพอแล้ว ! ‛
มันต้องใช้เวลานานกว่าผูอ้ าวุโสหนึ่งจะดึงสติกลับมาได้ ทุกคนนั้นรู ้วา่ หลี่ฉีเย่น้ นั มี
ร่ างกาย ชีวิต และพรสวรรค์ระดับมนุษย์ แต่เขาก็ยงั อธิ บายสิ่ งเหล่านี้ นี้ลว้ นไม่มีใคร
อยากจะเชื่อ ! กระทั้งอัจฉริ ยะทัว่ ชั้นฟ้ าก็ยงั ไม่มีใครสามารถเข้าใจมันได้ลึกซึ้ งเช่นนี้ !
ผูอ้ าวุโสกู่มองไปยังหลี่ฉีเย่และถามอย่างตะกุกตะกัก
‛ สิ่ งเหล่านี้เป็ นความเข้าใจของเจ้าจริ งๆ ? ‛
หลี่ฉีเย่ยมิ้ และเอ่ย
‛ เรี ยนผูอ้ าวุโส นี้เป็ นเพียงความเข้าใจอันเล็กน้อยของข้า ไม่คคู่ วรให้กล่าวถึง ‛
คากล่าวของหลี่ฉีเย่ ทาให้ผอู ้ าวุโสกู่สาลัก หากสิ่ งที่เขากล่าวว่าเป็ นความเข้าใจอัน
เล็กน้อย คือการเข้าใจคัมภีร์ได้อย่างลึกซึ้ ง เช่นนั้นความอัจฉริ ยะก็ยงั ไม่เพียงพอที่จะ
ยกย่อง นี้สมควรถูกเรี ยกว่าสัตว์ประหลาดเสี ยมากกว่า !

541
‛ ศิษย์พี่ ดูเหมือนว่าพวกเราจะพลาดอัจฉริ ยะคนหนึ่งไป หลี่ฉีเย่น้ นั มีความเข้าใจใน
เรื่ องพวกนี้อย่างลึกซึ้ ง ก่อนหน้านี้ขา้ เคยมีปัญหาเกี่ยวกับการบ่มเพาะ เป็ นเขาที่ให้คา
แนะนาที่มีคุณค่าแก่ขา้ ‛
มาถึงตอนนี้ผอู ้ าวุโสซานแสดงออกอย่างชัดเจนว่าสนับสนุนหลี่ฉีเย่
ผูอ้ าวโสและเหล่าผูค้ ุม้ กันอดไม่ได้ที่จะประหลาดใจหลังจากพวกเขาได้ยนิ เรื่ องของผู ้
อาวุโสซาน นี้มนั เป็ นเรื่ องที่ยากจะเชื่อเกินไป
ผูอ้ าวุโสเจียงเริ่ มกล่าวด้วยท่าทีที่ต่างออกไป
‛ มีขา่ วลือว่าคนที่เกิดมาพร้อมกับ ร่ างกาย ชีวิตและพรสวรรค์ระดับมนุษย์น้ นั พวกเรา
ไม่สามารถใช้กฎเกณฑ์ทว่ั ไปวัดได้ ข้าไม่เคยเชื่อและคิดว่ามันไร้สาระ มันดูเหมือนว่า
วันนี้ ดวงตาของข้าจะกระจ่างขึ้นเสี ยแล้ว ‛
ผูอ้ าวุโสหวูห่ นึ่งในหกผูอ้ าวุโส มองไปยังผูค้ ุมกฏโจวและกล่าว
‛ ผูค้ ุมกฏโจว หากสิ่ งนี้เป็ นสิ่ งที่ท่านกล่าวว่าเป็ นการสอนที่ผดิ พลาดแล้วละก็ ในโลก
นี้คงไม่มีเส้นทางที่ถูกต้องอีกแล้ว หากเจ้ายังไม่แน่ใจอะไร อย่างรี บตัดสิ นมัน ‛
‛ ข้า…‛
สถานการณ์ที่พลิกกลับอย่างทันทีทาให้ผคู ้ ุมกฏโจวไม่รู้จะตอบโต้เช่นไร
มาถึงตอนนี้ หลี่ฉีเย่กก็ ล่าวเพิม่

542
‛ ข้ากลัวว่านี้ไม่ได้เป็ นเพราะว่าเขาสับสน ทว่าเขาต้องการจะกาจัดข้ามากกว่า ไม่วา่ ข้า
จะสอนอะไรนั้นไม่สาคัญ สิ่ งสาคัญสาหรับเขาคงคือการฆ่าข้า ‛
ทันใดนั้นแรงกดดันของผูอ้ าวุโสกู่กเ็ พิม่ ขึ้น มันเกือบจะบดขยี้ร่างของผูค้ ุมกฏโจวและ
ถามอย่างเย็นชา
‛ ผูค้ ุมกฏโจว สรุ ปแล้วมันเกิดอะไรขึ้น ? ‛
ความเข้าใจอันลึกซึ่ งของหลี่ฉีเย่ต่อคัมภีร์เหล่านี้เป็ นสมบัติที่มีคุณค่าต่อนิกายกายาน
โบราณที่กาลังตกต่าลง ตอนนี้ไม่วา่ สถานการณ์จะเป็ นอย่างไรผูอ้ าวุโสหนึ่งก็ตอ้ งการ
จะปกป้ องหลี่ฉีเย่ ตอนนี้ไม่เพียงแต่เพราะการหมั้นหมายของทั้งสองนิกาย ยังมีความรู ้
อันล้าลึกของเขาอีกด้วย
‛ ขะ ขะ ข้า..‛
ผูค้ ุมกฏโจวไม่รู้จะกล่าวเช่นไรเขาจึงมองไปยังเฉาซง
เฉาซงรับรู ้ได้วา่ สถานการณ์เริ่ มจะไม่ดีแล้วเขาจึงรี บเอ่ย
‛ ผูค้ ุมกฏโจวนั้นเป็ นคนโง่งม เขาจึงไม่เข้าใจคัมภีร์ที่ลึกซึ้ งเช่นนั้น ! นี้สมควรให้เขา
ถูกลงโทษ แต่คนทรยศก็ยงั เป็ นคนทรยศ เขาฆ่าสามผูค้ ุมกฏ ผูค้ ุม้ กันฮัว กระทั้งชิเอ๋ อร์
! นี้จะต้องได้รับการลงโทษอย่างสาสม ! ‛

543
เฉาซงรู ้สึกว่าวันนี้เป็ นวันที่เขาสู ญเสี นจิตวิญญาณมากที่สุด ไม่เพียงเขาจะไม่สามารถ
ฆ่าหลี่ฉีเย่ได้ ทว่าศิษย์ของเขา คงที่หวังจะให้มาเป็ นผูส้ ื บทอดอย่างเล้งชิเส้งก็ยงั ถูกฆ่า
นี้ทาให้หวั ใจของเขาเจ็บปวด
หลี่ฉีเย่ตอบโต้อย่างสบายๆ
‛ หากข้านั้นเป็ นคนทรยศจริ งๆ เช่นนั้นก็สมควรโดนลงโทษ แต่น่าเสี ยดายที่เรื่ องนี้ขา้
นั้นเป็ นเพียงเหยือ่ มันเป็ นเพราะผูค้ ุมกฏโจวเปลี่ยนจากขาวเป็ นดา และกล่าวหาว่าข้า
นั้นสอนสิ่ งชัว่ ร้ายในนิกายกายานโบราณ หลังจากนั้นไม่นานผูค้ ุม้ กันฮัวก็มา
พร้อมกับคนของเขาทันที จากนั้นเขาก็เข้ามาทาร้ายข้า เกือบจะทาให้ขา้ ไม่มีโอกาสได้
ป้ องกันตัว นี้เป็ นแผนการที่ชว่ั ร้ายอย่างยิง่ …‛
‛ เรื่ องนี้น้ นั มีความบังเอิญมากเกินไป ไม่ใช่วา่ ท่านทั้งสองพลักดันข้าไปสู่ ความตาย
หรื ออย่างไร ? ทาไมผูอ้ าวุโสเฉากับเจ้าแก่ตงถึงมาพร้อมกัน ? ทาไมพวกท่านถึงมาเร็ ว
มากกว่าผูอ้ าวุโสคนอื่นๆ ไม่เพียงแค่น้ นั พวกท่านยังไม่สนใจอะไรขาวอะไรดา ก็มุ่ง
เข้ามาเพื่อฆ่าข้า นี้ไม่ใช่วา่ ท่านต้องการจะฆ่าข้าก่อนที่จะพูดคุยหรอกรึ ? ผูอ้ าวุโสเฉา
ท่านคงไม่ได้เกี่ยวข้องกับนิกายเทพสวรรค์ใช่หรื อไม่ ? ผูอ้ าวุโสเฉาหรื อท่านสมคบคิด
กับคนภายนอกเพื่อทรยศต่อนิกาย ? นี้มนั เป็ นเรื่ องน่าอับอายจริ งๆ ! ‛
คากล่าวล้อเล่นของหลี่ฉีเย่ทาให้ศิษย์จากเกาะหยกโบรารตัวแข็ง พร้อมทั้งคิด ศิษย์พี่
กล่าวสรุ ปสถานการณ์ทุกอย่างอย่างง่ายได้ ราวกับแผนนี้ถูกวางมาก่อน ความฉลาด
ของเขานั้นล้าลึกราวกับก้นมหาสมุทร

544
หลี่ซ่วงเหยียนในฐานะคนนอกที่คอยสังเกตการณ์ ก็กลายเป็ นตะลึงมากขึ้น หลี่ฉีเย่ฆ่า
สามผูค้ ุมกฏ หนึ่งผูค้ ุม้ กันโดยไม่รู้สึกผิดอะไร ปั จจุบนั เขายังพูดบิดเบื้อนความจริ ง
อย่างมัน่ ใจ นี้เป็ นราวกับมือหนึ่งสามารถบดบังทัว่ ทั้งฟ้ าได้ นอกจากนี้ต้ งั แต่ตนจนถึง
จบ หลี่ฉีเย่ดูราวกับไม่ใส่ ใจสิ่ งใดสักนิด สิ่ งเขากล่าวออกมาราวกับเขาถามว่าเช้านี้กิน
อะไร และคุยเรื่ องเรื่ อยเปื่ อยที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับชีวิตของตัวเอง นี้ทาให้หลี่ซ่วงเหยียน
ตกตะลึง
หลี่ซ่วงเหยียนตระหนักได้วา่ หลี่ฉีเย่ไม่เพียงเป็ นคนลึกลับ วันนี้นางเป็ นพยานเกี่ยวกับ
ความฉลาดของเขาในการรับมือคนอื่น เขากาลังฆ่าคนโดยปราศจากความผิด
แม้แต่เตี๋ยบูหยุนที่ยนื อยูด่ า้ นข้างยังตาเป็ นประกาย การกระทาของหลี่ฉีเย่วนั นี้กระทั้ง
เขาที่อยูม่ าพันปี ยังประหลาดใจ
ความจริ ง การวางแผนเรื่ องเหล่านี้ลว้ นไม่สาคัญกับหลี่ฉีเย่ ตั้งแต่เขากลับมาการขึ้นไป
ยืนยังจุดสู งสุ ดของโลกนั้นคือแผนเดียวที่ควรจริ งจัง
‛ สัตว์เดรัจฉาน เจ้าฆ่าคนตายพวกเราเห็นกันอยู่ นี้เจ้ายังกล้าที่จะกล่าววาจาไร้สาระอัน
ใด 1 ‛
เฉาซงนั้นสัน่ ด้วยความโกรธ แน่นอนว่าแผนที่เขาเป็ นคนวางมันเองกับมือ ทว่า
ตอนนี้หลี่ฉีเย่กบั อ่านมันได้ราวกับอ่านฝ่ ามือตัวเอง นี้จะไม่ให้เขาโกรธได้อย่างไร ?
ผูอ้ าวุโสกู่กล่าวอย่างเย็นชา

545
‛ น้องเฉาเรื่ องนี้น้ นั มีขอ้ สงสัยมากเกินไป จะกล่าวว่าหลี่ฉี่เย่น้ นั เป็ นคนทรยศดูจะรี บ
เกินไปนัก ‛
สิ่ งที่ผอู ้ าวุโสหนึ่งไม่ตอ้ งการจะเห็นมากที่สุดก็คือเฉาซงและตงเจียงหลงร่ วมมือกัน
แต่ตอนนี้มนั ก็เห็นได้อย่างชัดเจน
นอกจากผูอ้ าวุโสหนึ่งแล้ว ผูอ้ าวุโสคนอื่นและเหล่าผูค้ ุม้ กันล้วนอยูข่ า้ งหลี่ฉีเย่ ทว่า
พวกเขาไม่มีหลักฐานยืนยันพวกเขาจึงทาเพียงเงียบ
‛ พี่กู่ ท่านคงไม่ได้เชื่อสิ่ งที่เจ้าสัตว์เดรัจฉานนี้กล่าวใช่หรื อไม่ ? ‛
เฉาซงอยากจะอาเจียนเป็ นเลือก หากเรื่ องจบเช่นนี้แผนทั้งหมดที่เขาวางเพื่ออะไร อีก
ทั้งศิษย์ท้ งั สองของเขายังมาตายอีก !
ผูอ้ าวุโสกู่กล่าวอย่างเมินเฉย
‛ อย่างน้อยเรื่ องก็ยงั มีเรื่ องน่าสงสัยมากเกินไป ‛
โดยไม่มีหลักฐานเขาไม่สามารถลงโทษเฉาซงที่ร่วมมือกับเจียงหลงได้ แต่เรื่ องนี้กท็ า
ให้เขาไม่พอใจ
เฉาซงตะโกนด้วยความโกรธ
‛ ดี! ดี! ดี! เช่นนั้นผูค้ ุม้ กันฮัวและคนอื่นล้วนเสี ยชีวิตโดยไม่มีเหตุผลแล้ว ‛
เมื่อมาถึงจุดนี้เขาเปิ ดไผ่ลบั ที่ซ่อนอยูอ่ อกมา

546
‛ แม้วา่ ผูค้ ุมกฏโจวจะสับสน ทว่ามีสิ่งหนึ่งที่เป็ นความจริ ง เจ้าสัตว์เดรัจฉานนี้ขโมย
คัมภีร์หกปักษาสยายปี ก ! ‛
‛ ขโมยหกปักษาสยายปี ก ! ‛
เหล่าผูค้ ุม้ กันและเหล่าผูอ้ าวุโสล้วนตกตะลึง
ใบหน้าของผูอ้ าวุโสหนึ่งกลายเป็ นเคร่ งขรึ ม จากนั้นเขาก็จอ้ งมองไปที่หลี่ฉีเย่ หก
ปั กษาสยายปี กเป็ นคัมภีร์จกั รพรรดิของนิกายกายานโบราณ แม้จะเป็ นคัมภีร์จกั รพรรดิ
ที่ไม่สมบูรณ์กต็ าม ! เรื่ องนี้มีความสาคัญจนไม่อาจจะละเลยได้
ผูอ้ าวุโสหนึ่งจ้องไปยังหลี่ฉีเย่และถามอย่างจริ งจัง
‛ นั้นเป็ นเรื่ องจริ งหรื อไม่ ? ‛
เกี่ยวกับหกปั กษาสยายปี กผูอ้ าวุโสหนึ่งกล่าวอย่างระมัดระวัง
หลี่ฉีเย่ถามในลักษณะที่ใสซื่ อบริ สุทธิ์
‛ อะไรคือหกปั กษาสยายปี ก ? ‛
‛ ผูอ้ าวุโสอย่าหลงกลเขา ! ‛
ผูค้ ุมกฏโจวพบโอกาสที่จะพลิกสถานการณ์จึงรี บเอ่ย
‛ ข้าเห็นอย่างชัดเจนว่าเขานั้นใช้รูปแบบสวรรค์ หลีกหนีจากสามสิ บหกดาบเทพ
สวรรค์ของศิษย์นอ้ งเล้ง ข้ามัน่ ใจเรื่ องนี้แน่นอน ! ‛

547
‛ ผูอ้ าวุโสท่านกาลังพูดถึงสิ่ งนี้ ? ‛
ทันใดนั้น ประตูพรสวรรค์ของหลี่ฉีเย่กเ็ ปิ ดออก ปั กษาขนาดใหญ่ปรากฏออกมา ลาตัว
ของมันเปล่งประกายและสง่างาม ทันใดนั้นมันก็สะบัดปี กเป็ นการเคลื่อนไหวที่ราว
กับสามารถพลิกคว่าจักรวาล การเปลี่ยนแปลงแต่ละครั้งของมันลึกซึ้ ง กระทั้งผูอ้ าวุโส
ก็ยงั ไม่สามารถเข้าใจมันได้ !
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – #ยัง ยัง อีก ยังไม่จบอีกใช่มยั่ ยย ?? หาเรื่ องผิด
คนแล้วเฟ้ ยย !!
ติดตามข่าวสารได้ที่แฟนเพจ จักรพรรดิบรรพกาล ได้เลยจ้า
ตอนที่ 67 สิ บตะวันม่วง (1)
‛ หกปักษาสยายปี ก… ‛
เมื่อเห็นฉากนี้เหล่าผูอ้ าวุโสและผูค้ ุม้ กันกลายเป็ นตื่นตระหนกอย่างมาก !
ในนิกายกายานโบราณมีเพียงผูอ้ าวุโสหนึ่งกู่เทียนโส่ วคนเดียวเท่านั้นที่มีสิทธิ์ เข้าถึง
คัมภีร์หกปั กษาสยายปี ก ที่เขาได้ฝึกฝนมัน เป็ นเพราะอดีตผูน้ านิกายได้มีขอ้ ตกลงกับ
เหล่าผูอ้ าวุโสอื่นๆในอดีต
นอกจากผูอ้ าวุโสหนึ่งกู่เทียนโส่ วได้ฝึกคัมภีร์ที่สมบูรณ์ ผูอ้ าวุโสโจ่วได้ฝึกสามส่ วน
แรกของทวงท่าหกปั กษาสยายปี ก

548
ปี นั้นผูอ้ าวุโสโจ่วเสี ยงชีวิตและสร้างผลงานที่ดีให้แก่นิกาย ด้วยข้อตกลงของเหล่าผู ้
อาวุโสและเหล่าผูค้ ุม้ กันเขาได้รับอนุญาติให้ฝึกสามท่วงท่าแรก
ปั จจุบนั คัมภีร์หกปักษาสยายปี กนั้นถูกเก็บอยูใ่ นสถานที่ลึกลับ กระทั้งเหล่าผูอ้ าวุโสก็
ไม่สามารถเข้าถึงมันได้หากไม่มีคาสัง่ จากนิกายออกมา
มันเป็ นถูกเก็บไปยังสถานที่ที่ลึกลับและปลอดภัยที่สุดในนิกายกายานโบราณ ที่ต้ งั
ของมันนั้นไม่มีใครรู ้แม้แต่หกผูอ้ าวุโส
หลังจากเห็นคัมภีร์น้ ีปรากฏ สี หน้าของผูอ้ าวุโสกู่เทียนโส่ วราวกับถูกตบ เขาฝึ กฝน
คัมภีร์ที่สมบูรณ์ ดังนั้นเข้าจึงมีความเข้าใจเกี่ยวกับมันสู งกว่าคนอื่น เห็นปั กษาปรากฏ
ตัวอยูเ่ หนือหัวหลี่ฉีเย่ทาให้หวั ใจของเขากระตุก ปั กษาของหลี่ฉีเย่น้ นั กระทั้งยังลึกซึ้ ง
มากกว่าเขา นี้หมายความความใจที่หลี่ฉีเย่มีต่อมันอยูเ่ หนือกว่าเขามากนัก เรื่ องเป็ น
เรื่ องที่เขาไม่คาดคิด
คัมภีร์หกปักษาสยายปี ก เป็ นหนึ่งในคัมภีร์จกั รรพดิของนิกาย มันเป็ นคัมภีร์ที่ลึกซึ่้
งมาก เขาศึกษามันมานับร้อยปี ก่อนจะเข้าใจรู ปแบบทั้งหก แม้เขาจะไม่กล้ากล่าวว่าตัว
เขาเองเข้าใจความลึกลับของมันอย่างแท้จริ ง ทว่าเขาก็ไม่คาดคิดว่าศิษย์ที่พึงเข้าไม่ถึงปี
คนนี้จะมีความเข้าใจตัวมันมากกว่าเขา
‛ เจ้าฝึ กฝนหักปั กษาสยายปี กได้อย่างไรกัน ? ‛

549
ตอนนี้ใบหน้าของกู่เทียนโส่ วนั้นกลายเป็ นน่ากลัว กระทั้งมีกลิ่นอายการฆ่าถูกปล่อย
ออกมา
ก่อนหน้านี้ก่เู ทียนโส่ วมีความคิดที่จะปกป้ องหลี่ฉีเย่ ทว่าปัจจุบนั หากหลี่ฉีเย่ขโมยหก
ปั กษาสยายปี กมาจากนิกาย เช่นนั้นเขาก็ตอ้ งปกป้ องนิกาย ไม่วา่ อย่างไรเขาก็ตอ้ งกา
จัดหลี่ฉีเย่ !
สาหรับกู่เทียนโส่ ว หากหลี่ฉีเย่แอบขโมยหรื อฝึ กฝันคัมภีร์อื่นนั้นไม่นบั เป็ นอันใด
ทว่าหกปั กษาสยายปี กนั้นมีความสาคัญกับนิกายกายานโบราณมากเกินไป
‛ ขโมยคัมภีร์จกั รพรรดิของนิกาย เจ้าเด็กนี้สมควรตาย ! ‛
เฉาซงแอบมีความสุ ขหลังจากเห็นการเปลี่ยนในคาพูดของกู่เทียนโส่ ว
‛ ศิษย์พี่ เด็กคนนี้ไม่อาจจะปล่อยไว้ได้ หากเขาขโมยอย่างอื่นอีกในอนาคตนี้จะเป็ น
อันตรายต่อนิกายของเรา ! ‛
กู่เทียนโส่ วไม่ได้สนใจคาพูดของเฉาซงและเอ่ยถามหลี่ฉีเย่โดยตรง
‛ ฉี เย่ เจ้าฝึ กสิ่ งนี้ได้อย่างไร ? ‛
หลี่ฉีเย่ฉีกยิม้ และกล่าวอย่างร่ าเริ ง
‛ ผูอ้ าวุโส นี้เรี ยกว่าหกปั กษาสยายปี กหรอกรึ ? ‛
เฉาซงหลังจากได้ยนิ เขาเกือบจะเป็ นลมและรี บเอ่ย

550
‛ ยังจะแกล้งโง่อยู่ หึ ! ศิษย์พี่พวกเราควรจะจับตัวเขามาทรมานเพื่อให้เขาสารภาพ ! ‛
กู่เทียนโส่ วทันใดนั้นก็ตะโกนใส่ เฉาซง
‛ หุ บปากของเจ้าซะ ! ‛
ขณะนี้ร่างกายของกู่เทียนโส่ วคล้ายกับสัตว์ที่ดุร้ายที่พร้อมจะขยาทุกคน กลิ่นอายฆ่า
ฟันกาลังเข้มข้น ในฐานะผูอ้ าวุโสหนึ่งเขามีขีดจากัดของความอดทนเช่นกัน
เมื่อกู่เทียนโส่ วตะโกนออกมา เฉาซง ผูอ้ าวุโสคนอื่นและผูค้ ุม้ กันล้วนหุ บปากเงียบ
‛ ฉี เย่ พูดออกมาเจ้าฝึ กหกปั กษาสยายปี กได้อย่างไร ? ‛
ขณะนี้ เสี ยงของกู่เทียนโส่ วราวกับฟ้ าลัน่ เป็ นครั้งแรกที่ผอู ้ าวุโสหนึ่งกู่เทียนโส่ ว
โกรธอย่างแท้จริ ง
หลี่ฉีกล่าวอย่างช้าๆ
‛ เรื่ องนี้มนั เริ่ มจากการที่ขา้ ได้รับคัมภีร์หกปั กษาร่ ายรา ‛
เผชิญหน้ากับกลิ่นอายฆ่าฟันของกู่เทียนโส่ ว หลี่ฉีเย่น้ นั ไม่แยแส เขาหยุดครู่ หนึ่งและ
กล่าวต่อ
‛ วันนั้นหลังจากที่ผอู ้ าวุโสให้ขา้ เลือกคัมภีร์ ข้าได้เลือกที่จะฝึ กฝนหกปั กษาร่ ายรา
หลังจากได้รับมันข้าก็เริ่ มค้นคว้ามันทันที ทว่าไม่นานนักจู่ๆข้าก็หลับไป..‛

551
‛ ตอนนั้น ในความฝัน ข้าได้พบกับชายชราคนหนึ่ง ชายคนนั้นกล่าวว่าข้าและเขานั้นมี
ชะตากรรมที่ตอ้ งกัน เช่นนั้นเขาจึง
สอนคัมภีร์ที่คล้ายคลึงกับหกปั กษาร่ ายราให้ ข้าไม่รู้วา่ คัมภีร์น้ ีนเรี ยกว่าอะไร จนกระ
ทั้งตอนนี้เมื่อผูอ้ าวุโสบอกข้า ข้าจึงรู ้จกั ชื่อของมัน..‛
หลี่ฉีเย่กล่าวอย่างต่อเนื่องราวกับมันเป็ นเรื่ องจริ ง เขาทาให้เหล่าผูค้ ุม้ กันและผูอ้ าวุโสรู ้
ราวกับว่าเรื่ องราวนี้อาจจะเป็ นไปได้
เฉาซงตะโกน
‛ ไร้เหตุผล ! มันไม่มีสิ่งไร้สาระเช่นนั้นอยูใ่ นโลกนี้ ! การเรี ยนหรื อฝึ กฝนทักษะใน
ความฝันเช่นเรื่ องของเจ้า ควรจะเก็บไว้หลอกเด็กอายุสามขวบ ! ‛
กู่เทียนโส่ วไม่ได้สนใจเฉาซง เขาจ้องหลี่ฉีเย่อยูน่ านก่อนจะเอ่ย
‛ ชายชราคนนั้นดูเป็ นอย่างไร ? ‛
‛ อืมม มันเป็ นความฝัน เช่นนั้นข้าไม่สามารถจะจามันไม่ได้ดีนกั ‛
หลี่ฉีเย่เอียงศีรษะและทาเป็ นไตร่ ตรอง จากนั้นเขาก็ร่างภาพลักษณ์ของจักรพรรดิ
อมตะมินเหยิน
ในโลกนี้ไม่มีใครรู ้จกั กับมินเหยินได้ดีไปกว่าเขา เขาร่ างรู ปลักษณ์ของมินเหยินใน
ตอนที่อายุมากออกไป

552
จากคากล่าวของหลี่ฉีเย่ เหล่าผูอ้ าวุโสล้วนตกตะลึง มินเหยินในนิกายกายานโบราณ
ไม่มีใครเคยเห็นตัวตนของเขามากนัก
นอกจากนี้พวกเขายังได้เก็บภาพของมินเหยินไว้อย่างลับๆ ภาพวาดเหล่านี้เป็ นภาพที่
มินเหยินวาดด้วยตัวเอง สิ่ งเหล่านั้นเต็มไปด้วยกลิ่นอายจักรพรรดิอมตะ มันเป็ นสมบัติ
ของนิกายกายานโบราณ เมื่อภาพนี้ปรากฏมันสามารถขับไล่ศตั รู ที่ทรงพลังได้
ภาพนี้ไม่สามารถเอามาใช้ได้บอ่ ยนัก ไม่เช่นนั้นมันจะลดประสิ ทธิ ภาพของมัน อานาจ
และจิตวิญญาณของจักรพรรดิอมตะจะค่อยๆหายไป ดังนั้นนอกจะเผชิญกับหายนะที่
ทาให้นิกายกายานโบราณต้องล่มสลาย พวกเขาจะไม่ยอมใช้มนั
หกผูอ้ าวุโสมองไปที่ภาพวาดของหลี่ฉีเย่ กลิ่นอายแห่งความเป็ นจักรพรรดิน้ นั ปรากฏ
ออกมาอย่างไม่สิ้นสุ ด ปั จจุบนั ด้วยลายเส้นของหลี่ฉีเย่ พวกก็ตระหนักได้ถึงกลิ่นอาย
สวรรค์ที่ไม่สามารถบรรยายได้ออกมา แม้คนที่เคยเห็นภาพเหล่านี้มาก่อนพวกเขาก็ยงั
ไม่สามารถอธิ บายกลิ่นอายนี้ได้
เห็นภาพร่ างของหลี่ฉีเย่ที่ส่งกลิ่นอายของจักรพรรดิมินเหยินออกมา ทาให้กลุ่มของกู่
เทียนโส่ วล้วนตกตะลึง เป็ นไปได้หรื อว่าท่านผูก้ ่อตั้งไปปรากฏตัวอยูใ่ นฝันของเขา ?
สุ ดท้ายผูอ้ าวุโสหนึ่งก็เอ่ย
‛ ให้ศิษย์ทุกคนออกไปซะ ส่ วนผูอ้ าวุโสและผูค้ ุม้ กันอยูก่ ่อน ปราศจากคาสัง่ ของข้า
ห้ามศิษย์คนใดเข้ามาไกลเด็ดขาด ! ‛

553
หลังจากเหล่าศิษย์ได้จากไป มีเพียงผูค้ ุม้ กันและผูอ้ าวุโส บรรยากาศในที่แห่งนี้ได้
กลายเป็ นตึงเครี ยดมากยิง่ ขึ้น
ตอนนี้ผอู ้ าวุโสหนึ่งกู่เทียนโส่ ว ได้ปิดสถานที่แห่งนี้ และไม่อนุญาติให้ใครเข้ามาใกล้
‛ ลองแสดงหกปั กษาสยายปี กของเจ้า ให้ขา้ และผูอ้ าวุโสโจ่วดูสกั เล็กน้อย ‛
ผูอ้ าวุโสหนึ่งกล่าวด้วยน้าเสี ยงล้าลึก
ตอนนี้เฉาซง ตระหนกและรี บกล่าว
‛ ศิษย์พี่ ท่านคงไม่เชื่อเหตุผลที่ไร้สาระเช่นนี้หรอกใช่หรื อไม่ ? ‛
กู่เทียนโส่ วมองไปยังเฉาซงและเอ่ย
‛ เรื่ องนี้ไม่แน่นอนว่าเป็ นการขโมยหกปั กษาสยายปี ก ! ‛
‛ สถานที่ซ่อนของมันนอกจากพวกเราทั้งหกคนแล้วยังมีใครรู ้อีก ? หากมีใครสักคน
ต้องการจะเปิ ดที่น้ นั น้องเฉาเจ้าควรจะรู ้วิธีการทั้งหมดของมัน หากไม่ได้รับอนุญาติ
ใครจะสามารเปิ ดมันได้ ? นอกจากนี้หากเขาจะใช้กาลังเช่นนั้นเขาก็ตอ้ งอยูร่ ะดับ
บรรพชนเที่ยงธรรม ! ไม่วา่ คัมภีร์น้ นั จะมีอยูจ่ ริ งหรื อไม่พวกเราล้วนรู ้ดีอยูแ่ กใจ ! ‛
ผูอ้ าวุโสซานกล่าวอย่างจริ งจัง
‛ ถูกแล้ว หากสถานที่เช่นนั้นถูกเปิ ดโดยคนอื่น นิกายกายานโบราณของพวกเรา
สมควรตกอยูใ่ นอันตราย ทว่าปั จจุบนั นิกายของเราอยูด่ ี ผูอ้ าวุโสเฉาท่านคิดจริ งๆหรื อ

554
ว่าหลี่ฉีเย่สามารถขโมยมันจากสถานที่น้ นั ได้ ? หรื อท่านจะบอกว่าผูอ้ าวุโสหนึ่งจะ
เป็ นคนแอบบอกมันแก่หลี่ฉีเย่ ! ‛
ผูอ้ าวุโสเฉากล่าวอย่างขมขื่น
‛ น้องชายคนนี้ไม่กล้าที่จะกล่าวเช่นนั้น ! ‛
แม้เขาตั้งใจจะให้ความหมายเป็ นเช่นนั้นจริ ง แต่น้ ีกค็ งเป็ นไปไม่ได้ ผูอ้ าวุโสและผูค้ ุม้
กันคนอื่นๆล้วนไม่เชื่อเรื่ องนี้แน่
สุ ดท้ายหลี่ฉีเย่เอ่ยละเอียดของหกปั กษาสยายปี ก เขายังเสริ มความเข้าใจอันลึกซึ้ งของ
เขาเข้าไปด้วย
คัมภีร์ที่คดั ลอกนี้มีเพียงผูอ้ าวุโสหนึ่งกู่เทียนโส่ ว และผูอ้ าวุโสโจ่วที่ได้อา่ นมัน แต่ผู ้
อาวุโสโจ่วสามารถอ่านมันได้แค่สามรู ปแบบแรกเท่านั้น กู่เทียนโส่ วและผูอ้ าวุโสโจ่ว
ไม่เพียงแต่แปลกใตที่คดั ลอกเล่มนี้เป็ นรายละเอียดที่สมบูรณ์ แต่มนั ยังเต็มไปด้วย
ความลึกลับที่ยง่ิ ใหญ่ที่อยูเ่ หนือความเข้าใจของพวกเขา !
เพื่อจะให้เข้าใจมันได้ในระดับนี้ ไม่ตอ้ งกล่าวถึงพวกเขา กระทั้งผูอ้ าวุโสสู งสุ ดในอดีต
ก็ไม่สามารถเข้าใจมันได้ ! เพื่อที่จะเข้าใจความลึกลับระดับนี้ การบ่มเพาะและ
ประสบการณ์ของพวกเขาอย่างน้อยจะต้องสัง่ สมให้ไปถึงระดับบรรพชนเที่ยงธรรม
เสี ยก่อน !

555
ตอนนี้ผอู ้ าวุโสทั้งสอง ล้วนคิดว่าสิ่ งที่หลี่ฉีเย่พบกับท่านผูก้ ่อตั้งนั้นอาจจะเป็ นเรื่ องจริ ง
ไม่เช่นนั้นจะอธิ บายเรื่ องเหล่านี้วา่ อย่างไร ?
เมื่อผูอ้ าวุโสหนึ่งและผูอ้ าวุโสโจ่วไม่ได้กล่าวอะไร ผูอ้ าวุโสและผูค้ ุม้ กันที่เหลือล้วน
ไม่เข้าใจสถานการ์ในปั จจุบนั ได้
พวกเขาต่างมองหน้ากันและกัน ; หรื อบางที่การฝึ กสอนในความนั้นจะเป็ นเรื่ องจริ ง
ทว่าเรื่ องนี้ลว้ นไร้เหตุผลและไม่น่าเชื่อ
สุ ดท้ายผูอ้ าวุโสหนึ่งก็เอ่ยกับหลี่ฉีเย่
‛ ชายชราในฝันได้กล่าวอะไรอีกหรื อไม่ ? ‛
หลี่ฉีเย่คิดอย่างจริ งจังจากนั้นก็เอ่ย
‛ อ่า ถูกต้อง ข้าจาได้แล้ว ชายชราคนนั้นกล่าวว่าข้านั้นมีความรับผิดชอบที่ดี อนาคต
ของนิกายโบราณจะต้องอยูบ่ นบ่าของข้า คุณปู่ คนนั้นยังกล่าวอีกว่า หากข้าต้องการ
เรี ยนรู ้อะไรเพิ่มเติม เพียงแค่ศึกษาคัมภีร์ที่เกี่ยวข้องกัน จากนั้นเขาอาจจะปรากฏตัวใน
ฝันของข้าอีกครั้ง…‛
เฉาซงคาราม
‛ เรื่ องไร้สาระ ! นี้จะบอกว่าเจ้าเป็ นคนเดียวที่จะนานิกายกายานโบราณไปสู่ จุดสุ งสุ ด
ได้..‛
ผูอ้ าวุโสหนึ่งกู่เทียนโส่ ว มองเฉาซงก่อนจะเอ่ยขัด

556
‛ กล่าวต่อไป..‛
หลี่ฉีเย่นวดขมับของเขาและกล่าวอย่างจริ งจัง
‛ คัมภีร์ที่เกี่ยวข้องคืออะไร ข้านั้นยังไม่เข้าใจมากนัก ดังนั้นตอนนี้ขา้ จึงไม่สามารถ
ติดต่อหาคุณปู่ คนนั้นได้ ‛
ทันใดนั้นผูอ้ าวุโสซานก็รีบเอ่ย
‛ เจ้าควรจะเรี ยกมันว่าคัมภีร์จกั รพรรดิยอ่ ย ! ‛
‛ เพียงเจ้าฝึ กฝนหกปั กษาร่ ายรา คุณปู่ คนนั้นก็สอนหกปั กษาสยายปี กให้เจ้า หากเจ้าได้
ฝึ กฝนคัมภีร์จกั รพรรดิยอ่ ยอื่นๆ เช่นนั้นบางทีคุณปู่ คนนั้นคงจะสอนคัมภีร์จกั รรพรดิที่
สมบูรณ์ให้ ‛
เฉาซงกล่าวอย่างเย็นชา
‛ นี้มนั ไร้สาระเกินไปแล้ว ! ‛
‛ น้องซานนี้เจ้าเชื่อเรื่ องไร้สาระเช่นนี้จริ งๆ ? เรื่ องเหล่านี้เป็ นเพียงเรื่ องที่เจ้าเด็กนี้แต่
ขึ้น ฮึ่ม เขาสามารถกล่าวอะไรก็ได้ตามที่เขาต้องการ ! ‛
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – #โคตรฮา ฉี เย่เจ้าเด็กบ้า คนบ้าอะไร
โกหกได้เนียนขนาดนี้เนี้ยย !
ติดตามข่าวสารได้ที่แฟนเพจ จักรพรรดิบรรพกาล ได้เลยน้า

557
ตอนที่ 68 สิ บตะวันม่วง (2)
‛ บางที่พวกเราอาจจะทดสอบเรื่ องนี้ได้ ‛
ขณะนั้นเอง ผูอ้ าวุโสหวู่ ผูอ้ าวุโสลาดับหกก็เอ่ยขึ้น
‛ เช่นนั้นขอให้หลี่ฉีเย่ฝึกฝนคัมภีร์จกั รพรรดิยอ่ ยที่ต่างกัน เช่นนี้เขาอาจจะสามารถ
ติดต่อกับชายชราในฝันของเขาได้อีกครั้ง และหากเขาสามารถเขียนแก่นของคัมภีร์จกั
พรรดิฉบับสมบูรณ์ได้ นี้กเ็ ป็ นหลักฐานที่เพียงพอที่จะยืนยันได้วา่ เขาสามารถฝึ กฝนใน
ความฝันได้ ‛
ผูอ้ าวุโสเซี ยงกล่าวอย่างเห็นด้วย
‛ วิธีการนี้เป็ นไปได้ ‛
‛ หากมันสาเร็ จ ข้าเกรงว่าสิ่ งที่หลี่ฉีเย่กล่าวจะเป็ นความจริ ง ‛
เรื่ องเหลวไหลเช่นนี้แน่นอนว่าผูค้ ุม้ กันและผูอ้ าวุโสล้วนไม่อยากจะเชื่อ ! ทว่าเรื่ องนี้ก็
เป็ นดังแสงแห่งความหวังที่เหล่าอาวุโสและผูค้ ุม้ กันของนิกายกายานโบราณอยากจะ
เชื่อ !
ปั จจุบนั นิกายกายานโบราณนั้นตกต่าลง และยังถูกนิกายใหญ่จบั ตาอย่างใกล้ชิด มัน
ราวกับว่าพวกเขาเป็ นลูกแกะที่อยูท่ ่ามกลางฝูงหมาป่ า สิ่ งที่เหล่าผูอ้ าวุโสและผูค้ ุม้ กัน
ต้องการคือปาฏิหาริ ย ์ หากผูก้ ่อตั้งนิกายมินเหยินกาลังมองดูจากสวรรค์ เช่นนั้นก็
เป็ นไปได้ที่เขาจะเขาฝันหนึ่งในศิษย์ของนิกาย

558
เช่นนั้นผูอ้ าวุโสเฉาหยุดชัว่ ครู่ จากนั้นก็กล่าวด้วยน้าเสี ยงลึกล้า
‛ หากเขายินดีจะพิสูจน์ เช่นนั้นข้าก็ไม่มีอะไรจะคัดค้าน ! ‛
‛ เจ้ายินดีหรื อไม่ ? ‛
ผูอ้ าวุโสหนึ่งจ้องมองหลี่ฉีเย่และถามอย่างจริ งจัง ในความจริ งในฐานะของผูอ้ าวุโส
ของนิกาย เขารู ้ดีวา่ เรื่ องนี้น้ นั ไม่มีเหตุผลและไร้สาระเกินไป ! ทว่าตั้งแต่เขาแบกรับ
นิกายกายานโบราณ เขาก็ยงั หวังปาฏิหาริ ย.์ .ปาฏิหาริ ยท์ ี่ผกู ้ ่อตั้งจะมาเข้าฝันของใคร
บางคน !
‛ ผูอ้ าวุโส ข้านั้นกล่าวทุกอย่างด้วยความจริ งตลอด โดยไม่เคยโกหก เช่นนั้นไม่วา่ พวก
ท่านต้องการจะทดสอบอะไร ฉี เย่พร้อมรับมันอย่างไม่บิดพลิ้ว ‛
หลี่ฉีกล่าวสานวนที่กล้าหาญเหล่านี้ออกมาทาให้สร้างความประทับใจแก่เหล่าผู ้
อาวุโสและผูค้ ุม้ กันไม่นอ้ ย
หลังจากนั้นก็มาถึงขั้นตอนการเลือกคัมภีร์ ผูอ้ าวุโสต่างมองหน้ากัน จนสุ ดท้ายผู ้
อาวุโสเจียงก็เอ่ย
‛ ข้าว่าพวกเราควรจะเลือกคัมภีร์หมอกม่วง ซึ่ งมีเพียงผูอ้ าวุโสหวูท่ ี่มีความเข้าใจมัน
มากที่สุด ‛

559
อาจจะกล่าวได้วา่ ในนิกายตอนนี้ คัมภีร์จกั รพรรดิน้ นั มีจานวนน้อยมาก พวกเขามีเพียง
คัมภีร์หกปักษาสยายปี กที่เป็ นคัมภีร์ที่ทรงพลังที่สุดในนิกาย และยังมีคมั ภีร์จกั รพรรดิ
ที่ไม่สมบูรณ์อีกสองเล่ม หนึ่งในนั้นก็คือคัมภีร์สิบตะวันม่วง
แม้วา่ จะมีมนั อยูท่ ว่าเหล่าผูอ้ าวุโสล้วนไม่มีใครกล้าฝึ กคัมภีร์จกั รรพิที่ไม่สมบูรณ์ท้ งั
สอง เพราะว่าหากเกิดข้อผิดพลาดพลังฉีของพวกเขาอาจจะถูกทาลาย นี้มนั เหมือนกับ
ว่าที่สิ่งพวกเขาฝึ กฝนมาได้หายไป ดังนั้นพวกเขาจึงเลือกฝึ กคัมภีร์ระดับบรรพชนเที่ยง
ธรรมแทน
ผูอ้ าวุโสหวูเ่ ป็ นคนแรกที่บ่มเพาะคัมภีร์หมอกม่วง ทว่าวิธีการนั้นยุง่ ยากมากเกินไป ใน
อดีต เขาต้องการฝึ กฝนคัมภีร์สิบตะวันม่วงที่ไม่สมบูรณ์ ทว่าหลังจากที่เขาได้ศึกษามัน
อย่างหนัก สุ ดท้ายเขาก็ตระหนักได้วา่ มันทรงพลังเกินไป และเขาไม่สามารถจะฝึ กฝน
มันได้ ดังนั้นเขาไม่มีทางเลือกนอกจากยอมแพ้และเปลี่ยนไปฝึ กฝนคัมภีร์เล่มอื่นแทน
เพื่อจะทดสอบหลี่ฉีเย่ พวกเขาจะต้องเลือกหนึ่งในสองคัมภีร์ที่ไม่สมบูรณ์ ดังนั้น
เนื่องจากผูอ้ าวุโสหวูม่ ีความเข้าใจอันล้าลึกเกี่ยวกับคัมภีร์สิบตะวันม่วง พวกเขาจึง
ตัดสิ นใจให้หลี่ฉีเย่ฝึกคัมภีร์หมอกม่วง
หลังจากตัดสิ นใจได้ หลี่ฉีเย่เดินกลับไปยังเกาะของเขา ขณะเดียวกันเหล่าหกผูอ้ าวุโส
ก็ติดตามเพื่อจะป้ องกันและเฝ้ าดูอย่างจริ งจัง !
เฉาซงนั้นปราถนาที่จะฆ่าหลี่ฉีเย่เป็ นอย่างมาก เนื่องจากศิษย์ของเขาทั้งสองคนโดนฆ่า
โดยเด็กหนุ่ม หากเขาไม่ฆา่ หลี่ฉีเย่มนั คงทาให้เขานอนตาไม่หลับ ทว่าเขาก็ไม่แสดง

560
มันออกมาในปั จจุบนั ที่สาคัญเฉาซงนั้นมีแผนการอื่นๆอีกที่จะแก้แค้นดังนั้นเขาจึงอยู่
เงียบๆ
หกผูอ้ าวุโสตกลงกันที่จะให้หลี่ฉีเย่ฝึกคัมภีร์หมอกม่วง ดังนั้นตอนนี้ หลี่ฉีเย่ไม่ได้รับ
อนุญาติให้ออกจากเกาะ และมุ่งมัน่ แต่การฝึ กฝน
คัมภีร์หมอกม่วงเป็ นเพียงส่ วนหนึ่งของคัมภีร์สิบตะวันม่วง นี้เป็ นคัมภีร์จกั รพรรดิที่
สร้างขึ้นโดยจักรพรรดิอมตะมินเหยิน และแม้วา่ อานาจของมันจะไม่เทียบเท่ากับหก
ปั กษาสยายปี ก ทว่าพลังของมันก็ยงั เป็ นที่น่าพอใจ
หลี่ฉีเย่น้ นั เข้าใจรู ปแบบดังเดิมของคัมภีร์สิบตะวันสี ม่วงมากกว่าใครในโลก ปี นั้นเมื่อ
เขาพยามจะสร้างคัมภีร์ หลี่ฉีเย่ในร่ างของอีกาทมิฬ นามินเหยินเข้าไปยังส่ วนลึกที่สุด
ของดินแดนลับ และในพระราชวังต้องห้าม พวกเขาเห็นด้วยตาตัวเอง ว่ามีดวงอาทิตย์
สี ม่วงสิ บดวงกาลังลอยอยู่ คอยดึงดูดพลังเต๋ า และเมื่อเห็นฉากนั้นมินเหยินก็ติดสิ นใจ
ที่จะสร้างคัมภีร์น้ ี
ในขั้นตอนการสร้าง หลี่ฉีเย่ได้ให้คาแนะนาแก่มินเหยินหลายครั้ง และช่วยมินเหยิน
ปรับปรุ งคัมภีร์น้ ีให้สมบูรณ์มากยิง่ ขึ้น
ในระหว่างที่หลับลึกความทรงจาของเขาเกี่ยวกับคัมภีร์น้ ีถูกลบไป แต่หลังจากเขา
ศึกษาคัมภีร์หมอกม่วงอย่างจริ งจัง ความทรงจาของหลี่ฉีเย่ ที่เต็มไปด้วยความเข้าใจอัน
ลึกซึ้ งเกี่ยวกับคัมภีร์กป็ รากฏขึ้นในหัวของเขาอีกครั้ง

561
เมื่อความทรงจาของหลี่ฉีเย่เกี่ยวกับคัมภีร์สิบตะวันม่วงกลับมา เขาไม่ได้เร่ งรี บบอกผู ้
อาวุโส แต่ละวันผ่านไปนี้ยง่ิ ทาให้ผอู ้ าวุโสกังวลมากขึ้น
วันแต่ละวันผ่าน จากวันกลายเป็ นเดือน ตอนนี้ไม่วา่ ใครก็ลว้ นกังวลไม่เว้นกระทั้ง
เหล่าผูอ้ าวุโส
ความจริ งสาหรับเหล่าผูอ้ าวุโสเรื่ องเช่นนี้น้ นั เป็ นเรื่ องไร้สาระมาก ทว่าพวกเขาก็ยงั
หวัง หวังว่าจะมีปาฏิหาริ ยเ์ กิดขึ้นหากผูก้ ่อตั้งนิกายกาลังมองดูอยู่
‛ จากมุมมองของข้า เจ้าสัตว์เดรัจฉานนี้กาลังหลอกพวกเราทุกคน ! ‛
เฉาซงกล่าวอย่างเย็นชาขณะที่สายตาของเขาเป็ นประกาย
ผูอ้ าวุโสหวูร่ ี บกล่าวกลับอย่างรวดเร็ ว
‛ พี่เฉาดูเหมือนเจ้าจะรี บร้อนเสี ยจริ ง นี้ยงั ไม่ถึงขั้นตอนสุ ดท้าย เช่นนั้นพวกเราจะติด
สิ นได้อย่างไรกัน ? ดูเหมือนว่าพี่เฉานั้นอยากให้หลี่ฉีเย่ตายเพื่อความสบายใจของท่าน
‛
‛ น้องหวู่ เจ้ากาลังพูดสิ่ งใดกัน ? ข้าเพียงแค่ตอ้ งการช่วยนิกายของพวกเรา..‛
เฉาซงกล่าวด้วยใบหน้าเคร่ งขรี ม
‛ หยุด ! พวกเราไม่ได้เสี ยอะไรหากจะรอ ‛
ผูอ้ าวุโสหนึ่งกล่าวแทรกทั้งสองอย่างเย็นชา

562
ในที่สุดหลังจากผ่านไปสามเดือน หลี่ฉีเย่กอ็ อกมาจากบ้านของเขาและเอ่ย
‛ ได้แล้ว ข้าได้รับมันแล้ว ‛
‛ จริ งรึ ? ‛
หลังจากได้ยนิ สิ่ งนี้ ผูอ้ าวุโสได้ลืมฐานะของพวกเขาแล้วรี บพุง่ เข้ามาทันที ! กระทั้งเฉา
ซงเองก็ยงั อดไม่ได้กบั สิ่ งกระตุน้ เช่นนี้ !
หลี่ฉีเย่เขียนวิธีการทั้งหมดลงไป จากนั้นเขาก็มอบมันให้ผอู ้ าวุโสหนึ่งและเอ่ย
‛ ผูอ้ าวุโส นี้เป็ นวิธีการฝึ กที่คุณปู่ ในฝันสอนข้า นี้ใช้คมั ภีร์สิบตะวันม่วงที่พวกท่าน
พูดถึงหรื อไม่ ? ‛
ผูอ้ าวุโสหนึ่งรับมันมาอย่างตื่นเต้น เมื่อได้ยนิ เช่นนี้เหล่าผูอ้ าวุโสล้วนมีความสุ ข
เช่นกัน รวมทั้งเฉาซง ทว่าเขาตื่นเต้นด้วยเหตุผลที่ต่างกัน
สุ ดท้าย ผูอ้ าวุโสทั้งหกก็นาวิธีการที่หลี่ฉีเย่เขียนนาไปเปรี ยบเทียบกับคัมภีร์ที่ไม่
สมบูรณ์ที่มีอยูใ่ นนิกายกายานโบราณ
‛ เป็ นจริ ง ! เขาพูดความจริ ง ! นี้คือฉบับคัดลอกของคัมภีร์สิบตะวันม่วงฉบับสมบูรณ์
!‛
หลังจากตรวจตอบ ผูอ้ าวุโสหวูก่ ย็ งั ต้องตกตะลึง เขามีความฝันที่จะฝึ กฝนคัมภีร์น้ ีแต่
เขาก็ไม่สาเร็ จ เขาไม่อยากจะเชื่อว่าขณะที่เขามีชีวิต เขาจะมีโอกาสได้รับคัมภีร์สิบ
ตะวันสี ม่วงฉบับสมบูรณ์ !

563
‛ นี้ไม่ได้เป็ นเพียงคัมภีร์ฉบับสมบูรณ์ แต่มนั ก็ยงั มีการตีความความลับที่ซ่อนอยู่ ข้าคิด
ว่านอกจากผูก้ ่อตั้งที่ปรากฏในฝันของเขา ไม่มีทางที่ศิษย์ธรรมดาจะเข้าใจความลึกลับ
ระดับนี้ได้ ! แม้วา่ เขาจะเป็ นอัจฉริ ยะคัมภีร์จกั รพรรดิฉบับสมบูรณ์กไ็ ม่ใช่อะไรที่เขา
จะเข้าใจได้ ! ‛
สุ ดท้ายผูอ้ าวุโสหวูก่ ก็ ล่าวด้วยอารมร์ที่ตื่นเต้น
ผูอ้ าวุโสทั้งหมดตกตะลึง บางคนรู ้สึกตื่นเต้นราวกับฝันไป นี้มนั เป็ นเรื่ องที่ยากจะเชื่อ
เกินไป !
ผูอ้ าวุโสซานอดไม่ได้ที่จะอุทานออกมา
‛ สวรรค์มีตาและไม่ทอดทิ้งนิกายกายานโบราณของพวกเรา ! ผูก้ ่อตั้งนิกายเฝ้ ามอง
พวกเราจากสวรรค์และเขาไม่ตอ้ งการจะเห็นนิกายล่มสลาย ! เขาได้แสดงให้เห็นถึงจิต
วิญญาณของเขาที่จะช่วยพวกเราแล้ว ! ‛
ตอนนี้ ไม่มีสิ่งใดในโลกมีความน่าเชื่อถือไปกว่าการฝึ กฝนในความฝันของหลี่ฉีเย่ !
ดวงตาของผูอ้ าวุโสเฉาเปล่งประกาย เขานั้นเป็ นคนที่ไม่เชื่อในเรื่ องไร้สาระนี้มากที่สุด
ทว่าจะเกิดอะไรขึ้นหากมันมีโอกาสหนึ่งในล้านที่จะเกิดขึ้นจริ ง ? เรื่ องนี้ทาให้เฉาซง
ไตร่ ตรองอย่างไม่หยุดพัก

564
สุ ดท้าย ผูอ้ าวุโสก็เรี ยกหลี่ฉีเย่มาพบอีกครั้ง เห็นความสงบนิ่งของเขาที่แสดงออกมา
เหล่าผูอ้ าวุโสอดไม่ได้ที่จะหวาดหวัน่ เป็ นไปได้รึที่ผกู ้ ่อตั้งเลือกเข้าฝันศิษย์ที่มีร่างกาย
ชีวิตและพรสวรรค์ระดับมนุษย์ ? ไม่เช่นนั้นเรื่ องนี้กไ็ ม่มีคาอธิ บายอื่นๆอีก
เหล่าผูอ้ าวุโสอดไม่ได้ที่จะนึกถึงคัมภีร์จิตวิญญาณ บางทีหลี่ฉีเย่ไม่ได้เขียนมันขึ้นมา
เอง ทว่ามาจาการสัง่ สอนของผูก้ ่อตั้ง
ไม่วา่ มันจะเป็ นความจริ งหรื อไม่มนั ก็ไม่สาคัญสาหรับเหล่าผูอ้ าวุโสอีกต่อไป นี้เป็ น
ปาฏิหาริ ย ์ หลี่ฉีเย่เป็ นกุญแจสาคัญในการฟื้ นฟูนิกายกายานโบราณ !
ในที่สุดผูอ้ าวุโสกู่กก็ ล่าวอย่างจริ งจัง
‛ หลังจากที่พวกเราตรวจสอบมัน พวกเราเชื่อว่าสิ่ งที่เจ้ากล่าวนั้นเป็ นความจริ ง
เช่นนั้นหกปั กษาสยายปี กไม่ได้ถูกเจ้าขโมย นอกจากนี้เหล่าผูอ้ าวุโสยังตัดสิ นใจ
อนุญาตให้เจ้าฝึ กฝนคัมภีร์สิมตะวันม่วงอีกด้วย ‛
หลังจากผ่านมาหนึ่งพันปี เรื่ องนี้ทาให้ผอู ้ าวุโสกู่ราวกับอยูใ่ นความฝัน ทว่าเมื่อมาถึง
ตอนนี้เขาอดไม่ได้ที่จะเชื่อและหวังให้มนั เป็ นจริ ง
หลี่ฉีเย่กล่าวอย่างยิม้ แย้ม
‛ ข้าได้ยนิ จากผูอ้ าวุโสว่า ปั จจุบนั คัมภีร์สิบตะวันม่วงของนิกายนั้นไม่สมบูรณ์ วันนี้
ข้าได้นาฉบับแก้ไขปรับปรุ งครั้งที่สี่มาให้ นี้ถือเป็ นการสร้างผลงานที่ยง่ิ ใหญ่ให้แก่
นิกายหรื อไม่ ? ‛

565
หลี่ฉีเย่จู่ๆก็ยกเรื่ องเหล่านี้ข้ ึน มาทาให้เหล่าผูอ้ าวุโสล้วนแต่มองหน้ากัน
‛ เจ้าสามารถกล่าวได้วา่ นี้เป็ นการสร้างผลงานที่ยง่ิ ใหญ่ให้แก่นิกาย ‛
ผูอ้ าวุโสกู่ไม่สามารถปฏิเสธสิ่ งนี้ได้ สาหรับนิกายการมีคมั ภีร์จกั รพรรดิฉบับสมบูรณ์
อาจจะกล่าวได้วา่ ราวกับเป็ นของขวัญจากสวรรค์
หลี่ฉีเย่อมยิม้ และเอ่ย
‛ หากเป็ นเช่นนั้น ข้ามีเรื่ องที่ตอ้ งการร้องขอ ‛
ผูอ้ าวุโสล้วนมองหน้ากัน และเป็ นผูอ้ าวุโสหนึ่งที่พยักหน้า
‛ พวกเราจะยอมรับคาร้องขอของเจ้า ตราบใดที่มนั เป็ นเรื่ องที่นิกายทาได้ พวกเราจะ
ทามัน ‛
‛ ข้อเรี ยกร้องของข้านั้นง่ายยิง่ ข้าได้ยนิ มาว่าหนานฮัวเอียนและผูค้ ุม้ กันโม่ ฝึ กฝน
คัมภีร์หมอกม่วง ตั้งแต่ที่ขา้ สร้างผลงานให้นิกาย ข้าต้องการเรี ยกร้องให้นิกายอนุญาติ
ให้พวกเขาฝึ กคัมภีร์สิบตะวันม่วงด้วย ! ‛
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – #โถ่วว ฉี เย่พอ่ คนดี ทาไมไม่ขอของให้
ตัวเองเล่าาา
ติดตามข่าวสารถได้ที่แฟนเพจ จักรพรรดิบรรพกาล ได้เลยน้า
ตอนที่ 69 วางแผน (1)

566
‛ ไร้สาระ ! นี้เป็ นการขอเพื่อเรื่ องส่ วนตัว ! เรื่ องนี้นิกายจะไม่อนุญาติ ! ‛
เกี่ยวกับคาขอของหลี่ฉีเย่ ผูอ้ าวุโสคนอื่นยังคงเงียบ มีเพียงเฉาซงที่ตะโกน
คัมภีร์จกั รพรรดิ สิ่ งเหล่านี้มีไว้สาหรับผูอ้ าวุโส แม้กระทั้งผูค้ ุม้ กันก็ไม่มีสิทธิ ที่จะ
ฝึ กฝนมัน ปั จจุบนั ศิษย์ในรุ่ นที่สามกับต้องการจักฝึ กฝนมัน นี้มนั เป็ นสิ่ งที่เฉาซงไม่
สามารถยอมรับได้ !
หลี่ฉีเย่เหลือบมองก่อนจะเอ่ย
‛ ผูอ้ าวุโสเฉา หากท่านเป็ นคนพบและนาคัมภีร์จกั รพรรดิฉบับสมบูรณ์กลับมา ไม่ตอ้ ง
กล่าวถึงศิษย์เอกของท่าน กระทั้งหากศิษย์คนอื่นของท่านต้องการฝึ กพวกเราก็พร้อม
จะยอมรับ อ๋ อ ข้าลืมไปศิษย์ของท่านพึงจะตายไปนี้น่า ‛
คาพูดของหลี่ฉีเย่ราวกับเยาะเย้ยเฉาซง ทันใดนั้นใบหน้าของเฉาซงก็กลายเป็ นแดงก่า
และลุกขึ้นกรี ดร้อง
‛ สัตว์เดรัจฉาน ! เจ้ารนหาที่ตาย ? ‛
ผูอ้ าวุโสหนึ่งคารามราวกับฟ้ าร้อง
‛ น้องเฉา ! ‛
‛ ฉี เย่น้ นั ยังเป็ นเพียงเด็ก เจ้าไม่จาเป็ นจะต้องไปบ้าตามคาพูดของเขา ! ‛

567
ในอดีตเฉาซงไม่ได้กลัวกู่เทียนโส่ ว แต่ตอนนี้เขารู ้แล้วว่าเขาไม่ได้อยูเ่ พียงระดับหลอม
วิญญาณ แต่อยูใ่ นระดับชะตาลี้ลบั นอกจากนี้เขายังเห็นแล้วว่ากู่เทียนโส่ วฝึ กฝนหก
ปั กษาสยายปี ก เฉาซงไม่กล้าที่จะเผชิญหน้าก่อนจะนัง่ ลง
เฉาซงเอ่ยอย่างขมขื่น
‛ พี่กู่ ท่านปกป้ องเจ้าสัตว์เดรัจฉานนี้มากเกินไป ! ไม่ชา้ เขาจะนาหายนะมาสู่ นิกายของ
เรา ! ‛
‛ เด็กนั้นมักจะพูดก่อนที่พวกเขาได้คิด น้องเฉาเจ้าไม่จาเป็ นต้องใส่ ใจกับคาพูดของเขา
‛
ตอนนี้ กู่เทียนโส่ วแสดงให้เห็นว่าอยูข่ า้ งหลี่ฉีเย่อย่างชัดเจน แม้กระทั้งผูอ้ าวุโสทั้งสี่ ก็
อยูข่ า้ งเจ้าเด็กนั้น นี้ทาให้หวั ใจของเฉาซงเต็มไปด้วยความเกลีดชัง
เกี่ยวกับข้อเรี ยกร้องของหลี่ฉีเย่ หลักจากเหล่าผูอ้ าวุโสปรึ กษากันพวกเขาก็เอ่ย
‛ นับตั้งแต่เจ้าได้สร้างผลงานที่ยง่ิ ใหญ่ให้แก่นิกาย พวกเราปรึ กษากันแล้วว่าจะ
อนุญาติคาขอของเจ้า สาหรับผูค้ ุม้ กันโม่ความสามารถของเขานั้นไม่มีปัญหา เขา
อนุญาติให้ฝึกฝนคัมภีร์สิบตะวันม่วง สาหรับหนานฮัวเอียน อ่า พวกเราอาจจะต้องรอ
สักหน่อย หากการฝึ กฝนของเขาไม่มีปัญหาอะไร เขาจะได้รับอนุญาติให้ฝึกฝนคัมภีร์
นี้ ‛

568
ไม่มีใครตอนนี้ที่มีความสุ ขเท่ากับผูอ้ าวุโสซาน ผูค้ ุม้ กันโม่และหนานฮัวเอียนล้วนเป็ น
ศิษย์โดยตรงและทางอ้อมของเขา ตอนนี้พวกเขาได้รับอนุญาติให้ฝึกฝนคัมภีร์สิบ
ตะวันสี ม่วง นี้จะไม่ให้เขามีความสุ ขได้อย่างไร ?
หัวใจของเฉาซงนั้นเต็มไปด้วยความเกลียดชัง ปั จจุบนั เขาเกือบจะกลายเป็ นคนไร้พวก
ศิษย์ของเขาผูค้ ุม้ กันฮัว และศิษย์หลานของเขาเล้งชิเส้ง ตายด้วยน้ามือของหลี่ฉีเย่ และ
เขาเสี ยใจที่ไม่สามารถสับหลี่ฉีเย่ให้เป็ นหมื่นชิ้นได้ ทว่าสิ่ งที่สาคัญ
ที่สุดก็คือ ตอนนี้หลี่ฉีเย่น้ นั ได้รับการสนับสนุนที่ดี และกลายเป็ นคนสาคัญ นอกจากนี้
เขายังได้รับการกล่าวว่าจะเป็ นผูช้ กั นานิกายกายานโบราณในอนาคตนี้ เป็ นเรื่ องยากที่
เขาจะแก้แค้นให้กบั ศิษย์ของเขา
หลักจากได้ยนิ ข้อความที่ส่งมาหา ผูค้ ุม้ กันโม่และหนานฮัวเอียนนิ่งเงียบ เขายังจาได้ดี
ว่าหลี่ฉีเย่เคยกล่าวไว้วา่ พวกเขานั้นสองจะได้รับการฝึ กฝนคัมภีร์สิบตะวันม่วงภายใน
หนึ่งปี พวกเขาไม่คิดว่ามันจะเกิดขึ้นเร็ วขนาดนี้ สิ่ งทาให้พวกเขารู ้สึกราวกับฝัน
ปั จจุบนั พวกเขาคิดถึงวันนั้นที่พวกเขาเลือกติดตามหลี่ฉีเย่ มันเป็ นการตัดสิ นใจเลือกที่
ฉลาดที่สุดในชีวติ ตอนนั้นหากพวกเขาบอกคนอื่น คนเหล่านั้นคงจะหัวเราะเยาะและ
กล่าวว่าพวกเขาบ้า ผูค้ ุม้ กันโม่ตอ้ งมาติดตามศิษย์รุ่นที่สามนี้เป็ นเรื่ องที่น่าตลก
ปั จจุบนั เมื่อคิดถึงผลที่พวกเขาได้รับ ตอนนี้พวกเขายินติดตามหลี่ฉีเย่แบบถวายหัว !

569
หลังจากหนานฮัวเอียนได้รับข้อความ เขาตื่นเต้นจนบรรยายไม่ออก เขาและอาจารย์
ของเขารี บมาหาหลี่ฉีเย่โดยเร็ ว
‛ ศิษย์พี่ ท่านทาได้อย่างไรกัน ? ‛
หลี่ฉีเย่กล่าวพร้อมรอยยิม้
‛ ก็แค่เรื่ องเล็กน้อย ไม่เห็นจะลาบากอะไร ‛
หนานฮัวเอียนนั้นเปี่ ยมไปด้วยความสุ ข คัมภีร์จกั รพรรดิ อ่า ! และมันคือคัมภีร์ฉบับ
สมบูรณ์ ! หากคนอื่นรู ้เรื่ องนี้อาจจะก่อสงคราม เขารี บเอ่ย
‛ ศิษย์พี่ท่านพบคัมภีร์จกั รพรรดิได้อย่างไร ? จริ งหรื อไม่ที่ท่านพบผูก้ ่อตั้งในความฝัน
?‛
การเรี ยนในความฝันของหลี่ฉีเย่น้ นั เป็ นความลับระดับสู งในนิกาย หนานฮัวเอียนรู ้
เพราะว่าอาจารย์ปู่ของเขา ผูอ้ าวุโสซานเป็ นคนกล่าว
หลี่ฉีเย่ยมิ้ และเอ่ย
‛ ข้าโกหกได้เก่งใช่ม้ ยั ละ ? ‛
หนานฮัวเอียนอึ้งก่อนจะเอ่ย
‛ ข้าไม่สามารถตอบแทนบุญนี้ได้หมด สาหรับสิ่ งที่ท่านทาเพื่อข้า ไม่วา่ ท่านจะสัง่ สิ่ ง
ใดข้าจะทามันโดยไม่อิดออดเลยศิษย์พี่ ! ‛

570
หลี่ฉีเย่จอ้ งหนานฮัวเอียนก่อนจะเอ่ย
‛ ผายลมอีกแล้ว ! เหอะ หากเจ้าไม่ซื่อสัตย์กบั ข้า มีรึที่ขา้ จะมอบคัมภีร์จกั รพรรดิให้เจ้า
?‛
ถูกหลี่ฉีเย่ตะโกนใส หนานฮัวเอียนไม่ได้ใส่ ใจ เขาทาเพียงแค่หวั เราะ สาหรับผูค้ ุม้ กัน
โม่เขาเป็ นคนที่ไม่คอ่ ยพูดมากนัก และเขาไม่ได้มีทกั ษะการเข้าสังคมที่ดีนกั เขาหันไป
ทางหลี่ฉีเย่และโค้งคานับโดยไม่มีคากล่าวใดๆ
หลี่ซ่วงเหยียน คนที่กาลังเป็ นสาวใช้ส่วนตัวให้หลี่ฉีเย่ นางเพียงยังคงกวาดตามองเรื่ อง
ต่างๆอย่างนิ่งเงียบ ไม่วา่ จะเกิดอะไรขึ้นนางเพียงทาแค่มองดู รวมทั้งสถานการณ์ที่กา
ลังเกิดขึ้นตอนนี้ดว้ ย
หลี่ฉีเย่น้ นั ไม่ได้แสดงความสามารถหรื อการบ่มเพาะที่น่าตกตะลึง แต่เขาแสดงความ
สามารในการวางแผนและสร้างกลยุทธ์ที่สามารพลิกสวรรค์ได้
เขากลายเป็ นคนที่มีความสาคัญที่สุดในนิกายกายานโบราณอีกทั้งอย่างอยูอ่ ย่างสงบสุ ข
ตรงกันข้ามกับความจริ ง เขาฆ่าคนไปและยังไม่ได้รับบาดเจ็บแม้แต่นอ้ ย เขาทาลาย
แผนการที่ผอู ้ าวุโสเฉาซงวางมาเป็ นอย่างดีให้พินาศ เขาทามันราวกับเป็ นเรื่ องง่ายราว
กับพลิกฝ่ ามือ แต่ความจริ งนั้น นี้ตอ้ งใช้ความสามารถในการมองการณ์ไกลที่น่าตก
ตะลึงขนาดไหนกัน

571
การกระทาทีเด็ดเดียวซึ่ งปราศจากความกลัว รวมกับแผนการที่พลิกคว่าสวรรค์ได้
เช่นนี้ สมควรเป็ นของเด็กอายุสิบสามปี ?
ทุกอย่างที่เด็กคนนี้ทาล้วนเป็ นเรื่ องที่ยากเกินจะจินตนาการ ทุกขั้นตอนเต็มไปด้วย
สมบูรณ์ เขาราวกับมังกรที่ทะยานผ่านหมู่เมฆราวกับไม่มีสิ่งใดติดขัด เขาไม่ได้ดู
เหมือนเด็กชาย ทว่าดูราวกับอสู รบรรพกาลที่รอบรู ้ทุกสิ่ ง
สิ่ งที่ทาให้หวั ใจของหลี่ซ่วงเหยียนตกตะลึงมากที่สุด ก็คือก่อนที่นางจะมายังนิกายกา
ยานโบราณ นางคิดว่าอาจารย์ของนางราชาปี ศาจหลันลี่ให้คุณค่าของเขาเพราะการที่
เขาสามารถเปิ ดสถานที่ลึกลับได้ ทว่าตอนนี้นางรู ้แล้วว่ามันไม่ได้เป็ นเช่นนั้น
หลี่ซ่วงเหยียนคิดถึงประโยค นั้นคือบ่นถนนแห่งการฝึ กฝน สิ่ งที่สาคัญที่สุดไม่ใช่
ร่ างกาย ชีวิต หรื อกระทั้งพรสวรรค์ นี้เป็ นสิ่ งที่หลี่ฉีเย่เคยกล่าว
หลี่ซ่วงเหยียนนั้งข้างหลี่ฉีเย่โดยไม่พดู สิ่ งใด นางรู ้สึกว่ายิง่ อยูข่ า้ งเขามากเท่าไหร่
ตัวตนของหลี่ฉีเย่ยง่ิ ลึกลับมากยิง่ ขึ้น
นางเป็ นอัจฉริ ยะและเป็ นลูกรักของสวรรค์ นางเป็ นคนที่ถือดีในความสามารถของนาง
ทว่ามองไปยังหลี่ฉีเย่ที่มีร่างกาย ชีวิตและพรสวรรค์ระดับมนุษย์ นางทาอะไรไม่ได้
นอกจากนิ่งเงียบ ! แม้วา่ นางจะไม่รู้วธิ ี ควบคุมทุกอย่างไว้ในฝ่ ามือ ทว่านางก็ยงั คงอ่าน
สถานการณ์เป็ น หมากรุ กตัวหนึ่งเคลื่อนไปข้างหน้า จะต้องมีมากรุ กอีกตัวถูกกิน การ
จะทาเช่นนี้ได้ไม่ใช่วา่ จะมีเพียงแค่ความรู ้และความสามารถ ทว่าจาเป็ นต้องมี
ประสบการณ์ที่สง่ั สมมานานนับปี

572
และจากสิ่ งที่กล่าวมาทั้งหมด กับเกิดขึ้นการเด็กอายุสิบสามปี นี้ทาให้นางรู ้สึกหดหู่
หากหลี่ฉีเย่เกิดมาพร้อมกับกายาจักรพรรดิเช่นนางและพรสวรรค์ระดับนักบุญ ตอนนี้
เขาควรจะทาอะไร ? นางเกรงว่าตอนนี้เขาคงสามารถปกครองเก้าสวรรค์และสิ บ
แผ่นดินได้แล้ว !
หลี่ฉีเย่ฆ่าสามผูค้ ุมกฏ หนึ่งผูค้ ุม้ กัน และศิษย์อจั ฉริ ยะ เล้งชิเส้ง ไม่วา่ จะอย่างไรเรื่ องนี้
ก็ไม่สามารถลืมได้
เพื่อที่จะจัดการเรื่ องนี้เหล่าผูอ้ าวุโสได้มีการประชุมกันเป็ นพิเศษ และหลี่ฉีเย่ได้รับ
อนุญาติให้เข้าร่ วมด้วย
โดยไม่ตอ้ งสงสัย ภายในหัวใจของเหล่าผูอ้ าวุโส ตัวตนของหลี่ฉีเย่กลายเป็ นสาคัญ
มากขึ้น นอกจากเฉาซง ผูอ้ าวุโสล้วนตระหนักได้วา่ หลี่ฉีเย่เป็ นกุญแจสาคัญที่จะฟื้ นฟู
นิกายกายานโบราณ !
‛ เรื่ องนี้เป็ นเพียงความเข้าใจผิด ‛
สุ ดท้ายผูอ้ าวุโสหนึ่ง กู่เทียนโส่ วก็กล่าวสรุ ปออกมา ที่ออกมาเป็ นเช่นนี้เพราะผูอ้ าวุโส
คนอื่นได้ตกลงกันอย่างลับๆโดยปราศจากเฉาซง
ก่อนนี้ผอู ้ าวุโสทั้งสี่ รู้สึกหมดหวังกับผูอ้ าวุโสหนึ่ง ทว่าหลังจากเรื่ องที่เกิดขึ้นพวกเขา
กลายมาเป็ นกลุ่มคนที่สนับสนุนปผูอ้ าวุโสหนึ่งอย่างเต็มที่อีกครั้ง ไม่เพียงแค่น้ ีผู ้

573
อาวุโสทั้งสี่ ยงั มีเรื่ องที่สงสัยในตัวเฉาซง เฉาซงและตงเจียงหลงนั้นสนิทกันมาก
เกินไป นี้ทาให้ผอู ้ าวุโสคนอื่นๆล้วนรู ้สึกไม่ดี
นิกายกายานโบราณและนิกายเทพสวรรค์กล่าวได้วา่ เป็ นศัตรู คูแ่ ค้น ทั้งสองนิกายนั้นมี
การต่อสู ้กนั มาหลายหลังจนกระทั้งจบสงครามครั้งสุ ดท้าย แม้สงครามจะจบไปแล้ว
แต่นิกายกายานโบราณก็ยงั ถือว่านิกายเทพสวรรค์น้ นั คือศัตรู !
เฉาซงและตงเจียงหลงร่ วมมือกันทาบางอย่าง นี้ทาให้ผอู ้ าวุโสคนอื่นล้วนไม่ชอบ
มันเป็ นเพียงความเข้าใจผิด ? หากมันจบเช่นนี้ขา้ เกรงว่าศิษย์คนอื่นอาจจะไม่เชื่อ พวก
เราสู ญเสี ยสามผูค้ ุมกฏ หนึ่งผูค้ ุม้ กัน และอัจฉริ ยะ สิ่ งนี้ทาให้นิกายกายานโบราณ
สู ญเสี ยมากเกินไป ! เฉาซงคิดในใจ
ตอนนี้หวั ใจของเฉาซงอยากจะกระอักเลือด แต่เขาก็ไม่สามารถทาอะไรได้ เขาได้
สู ญเสี ยทุกอย่างและทาให้ตวั เองตกต่า เขากาลังถูกผูอ้ าวุโสในนิกายต่อต้าน !
‛ อะไรกัน น้องเฉา เจ้ามีอะไรจะกล่าวรึ ? ‛
กู่เทียนโส่ วกล่าวอย่างเมินเฉย
ความจริ งสถานการณ์ท้ งั หมด ทั้งผูอ้ าวุโสและเหล่าผูค้ ุม้ กันล้วนคิดว่าเป็ นแผนของเฉา
ซง แต่น่าเสี ยดายที่คนตายนั้นพูดไม่ได้ พวกเขาไม่มีหลักฐานเอาผิดเฉาซง ดังนั้นพวก
เขาจึงสรุ ปเรื่ องนี้เป็ นการเขาใจผิด
เฉาซงกล่าวอย่างหนักแน่น

574
‛ สมาชิกของนิกายถูกฆ่า นี้เป็ นเรื่ องที่ร้ายแรงสาหรับนิกาย หากหลี่ฉีเย่ไม่ถูกทาโทษ
สักเล็กน้อย ข้าเกรงว่าศิษย์คนอื่น
อาจจะไม่พอใจและหาว่าพวกเขาตัดสิ นส่ งๆ พวกเราอาจจะถูกกล่าวหาว่าเห็นชีวิตเป็ น
ผักปลา ! แม้วา่ จะเป็ นเรื่ องเขาใจผิด พวกเราก็ควรจะลงโทษหลี่ฉีเย่สกั เล็กน้อยไม่ตอ้ ง
ร้ายแรงมาก เพือ่ หลีกเลี่ยงคากล่าวหาของคนอื่น ‛
คากล่าวของเฉาซงทาให้คนอื่นมองหน้ากันและกัน แม้วา่ พวกเขานั้นจะสงสัยเฉาซง
แต่คาพูดของเขานั้นมีเหตุผล พวกเขาล้วนมีความคิดที่คล้ายกัน หากกล่าวว่านี้เป็ นเรื่ อง
เข้าใจผิดและสามารถฆ่าสามผูค้ ุมกฏ ผูค้ ุม้ กัน และอัจฉริ ยะของนิกายได้แล้ว คงเป็ น
เรื่ องตลก
กลุ่มของกู่เทียนโส่ วพยามจะหาบทลงโทษให้หลี่ฉีเย่ เพือ่ ที่จะไม่ให้ศิษย์คนอื่นๆใน
นิกายเกิดความขับข้องใจมากนัก
––––––––––––––––––––
#ได้เวลาลุยดันเจี้ยนอื่นแล้ววว ฮุเล่ ฮุเล่
ติดตามข่าวสารถได้ที่แฟนเพจ จักรพรรดิบรรพกาล ได้เลยน้า
ตอนที่ 70 วางแผน (2)
เห็นเหล่าผูอ้ าวุโสคนอื่นเงียบ เฉาซงรี บตีเหล็กตอนที่ยงั ร้อน

575
‛ หากนี้เป็ นเพียงการเข้าใจผิด เช่นนั้นก็ไม่จาเป็ นต้องลงโทษหนักมาก พวกเราควรจะ
ส่ งเขาไปยังสุ สานวิญญาณให้เขาหันหน้าเข้าหน้าผาและสานึกผิดเป็ นเวลาครึ่ งปี ! ‛
ได้ยนิ คากล่าวของผูอ้ าวุโสเฉา ผูอ้ าวุโสซานกล่าวอย่างตื่นตระหนก
‛ สุ สานวิญญาณ ? ‛
เฉาซงกล่าวต่อ
‛ แม้วา่ สุ สานวิญญาณนั้นจะดูน่ากลัว แต่มนั ก็ไม่มีอนั ตรายใดๆ ผูอ้ าวุโสหนึ่ งนั้นมี
ประสบการณ์ดว้ ยตัวเอง ข้าคงไม่จาเป็ นต้องกล่าวอะไรมาก หากพวกเขาทาให้สานึก
ผิดที่สถานที่อื่นๆ เขากลัวว่าจะเป็ นที่หวั เราะของศิษย์ในนิกาย ข้าจึงคิดว่าสุ สาน
วิญญาณนั้นเหมาะสมมากที่สุด ‛
ตอนนี้เฉาซงมองไปที่หลี่ฉีเย่และเอ่ย
‛ รวมกับตอนนี้ หลี่ฉีเย่น้ นั มีท่านผูก้ ่อตั้งคุม้ ครองอยู่ เขาไปที่สุสานวิญญาณนี้จะยิง่
เหมาะสมมาก สุ สานวิญญาณนั้นเป็ นสถานที่ท่านผูก้ ่อตั้งนั้นปราบปรามเหล่าวิญญาณ
ชัว่ ร้าย พวกเราควรจะยืมกลิ่นอายของผูก้ ่อตั้งที่หลี่ฉีเย่มีเพือ่ ปราบปรามสุ สานวิญญาณ
อีกครั้ง ! ‛
ภายในหกผูอ้ าวุโส ผูอ้ าวุโสซานนั้นสนับสนุนหลี่ฉีเย่มากที่สุด ดังนั้นเขาจึงเอ่ย
‛ นี้…นี้อาจจะไม่ดีนกั ..‛
ขณะที่ผอู ้ าวุโสหนึ่งยังคงลังเล หลี่ฉีเย่หนั มองเฉาซงและกล่าวยิม้ แย้ม

576
‛ ตั้งแต่ที่ขา้ ได้รับการคุม้ ครองจากท่านผูก้ ่อตั้งแล้วข้ายังจะกลัวอะไร ? สุ สานวิญญาณ
? เช่นนั้นก็ดี ศิษย์คนนี้ขอยอมรับการลงโทษ ! ‛
จ้องมองหลี่ฉีเย่เพียงครู่ กู่เทียนโส่ วก็พยักหน้าและเอ่ย
‛ ดี หากเจ้ายอมรับ พวกเราจะส่ งเจ้าไปยังสุ สานวิญญาณและให้สานึกผิดเป็ นเวลาครึ่ ง
ปี ผูค้ ุม้ กันโม่จะเป็ นคนดูแลเรื่ องนี้ ! ‛
ผูอ้ าวุโสหนึ่งนั้นกล่าวได้ฉลาดมาก แทนที่เขาจะกล่าวให้ผคู ้ ุม้ กันโม่เฝ้ าหลี่ฉีเย่ เขา
เปลี่ยนไปกล่าวว่าให้ดูแลหลี่ฉีเย่แทน
หลังจากตัดสิ น กู่เทียนโส่ วก็กล่าวอย่างจริ งจัง
‛ การกระทาของหลี่ฉี่เย่ แม้จะเป็ นความประมาทแต่เขาก็ได้รับการลงโทษ เช่นนั้นสา
หรับผูค้ ุมกฏโจวต้นเหตุของเหตุการณ์ท้งั หมดจะต้องโดนลงโทษเช่นกัน หากไม่ใช่
เพราะความโง่เขล่าของผูค้ ุมกฏโจว กลุม่ ของผูพ้ ิทกั ษ์ฮวั ก็คงไม่ตายเช่นนี้ ! เช่นนั้น
ปลดเขาออกจากตาแหน่งและไม่ตอ้ งให้เขามีหน้าที่ใดในนิกาย ! ‛
การตัดสิ นใจเช่นนี้ทาให้หวั ใจของเฉาซงเย็นเฉี ยบ เขาได้สูญเสี นศิษย์ไปสองคนและ
ลูกน้องที่ซื่อสัตย์ไปสามคน ปั จจุบนั ไม่สุนขั อีกไม่กี่ตวั ที่จะปฏิบตั ิตามคาสัง่ ของเขา
อย่างซื่ อสัตย์ การกาจัดมือขวาของเขาผูค้ ุมกฏโจวออกไปแน่นอนว่านี้เป็ นการสู ญเสี ย
ที่ยง่ิ ใหญ่ แต่เขาไม่มีทางเลือกได้แต่ยอม หากไม่ยอมเรื่ องนี้มนั จะทาให้แผนการใหญ่
ของเขาพังทลาย

577
‛ ผูค้ ุมกฏโจวนั้นเป็ นคนที่โง่เขล่าจริ งๆ ข้าเห็นด้วยกับการตัดสิ นใจของพี่ใหญ่ ! ‛
เฉาซงกัดฟันของเขาและเอ่ยยอมรับการตัดสิ นใจของผูอ้ าวุโสหนึ่ง
เมื่อเฉาซงยอมรับผูอ้ าวุโสคนอื่นก็ไม่จาเป็ นต้องพูดอะไร การตัดสิ นใจทั้งหมดเป็ นเอก
ฉันท์
เมื่อเรื่ องเหล่านี้ถูกผูอ้ าวุโสประกาศออกมา เหล่าศิษย์ในนิกายกาายานโบราณก็
กลายเป็ นตกตะลึงและเต็มไปด้วยความมไม่อยากจะเชื่อ
ตอนที่หลี่ฉีเย่เข้าร่ วมนิกาย ศิษย์จานวนมากหัวเราะเยาะเขาด้วยความรังเกียจ ตอนนี้ห
ลี่ฉีเย่ฆ่าสามผูค้ ุมกฏ หนึ่งผูค้ ุม้ กัน กระทั้งเล้งชิเส้งคนที่เป็ นอัจฉริ ยะอันดับหนึ่งของ
นิกาย นี้เป็ นเรื่ องที่ยากจะบรรยาย
สิ่ งที่น่ากลัวที่สุดก็คือแม้วา่ หลี่ฉีเย่จะก่อหายนะที่ยง่ิ ใหญ่ขนาดนี้แต่การลงโทษของเขา
นั้นเบามาก การเปลี่ยนแปลงเช่นนี้ทาให้ศิษย์และผูค้ ุมกฏหลายคนสังเกตเห็นความ
เปลี่ยนแปลง
สาหรับศิษย์ระดับสู งในนิกาย พวกเขาถูกอาจารย์และผูค้ มุ ้ กันของพวกเขาเตือนไม่ให้
เอ่ยถึงเรื่ องเหล่านี้อีก เกี่ยวการฝึ กฝนในฝันของหลี่ฉีเย่ เป็ นความลับที่ยงิ่ ใหญ่ของ
นิกาย ไม่มีใครในนิกายได้รับอนุญาติให้ถามหรื ออยากรู ้เกี่ยวกับเรื่ องนี้ !
เกี่ยวกับเรื่ องนี้นนั ความจริ งผูอ้ าวุโสทั้งห้านั้นมีการตัดสิ นใจกันอย่างลับๆ หลังจากการ
ลงโทษหลี่ฉีเย่และปราศจากเฉาซง

578
นี้ไม่ใช่การประชุมอย่างเป็ นทางการ แต่เป็ นการประชุมลับ ก่อนที่จะพบกับผูอ้ าวุโส
ทั้งห้าระวังตัวเป็ นอย่างดี
ผูอ้ าวุโสซานจู่ๆก็เสนอขึ้นมา
‛ พวกเราควรจะให้หลี่ฉีเย่ฝึกฝันคัมภีร์ตะวันสยบนภา ! ‛
ผูอ้ าวุโสเจียงพยักหน้าเห็นด้วย
‛ เรื่ องนี้พวกเราสามารถทาได้ ท่านผูก้ ่อตั้งคุม้ ครองหลี่ฉีเย่ อีกทั้งยองสอนเขาในความ
ฝัน หากพวกเราให้เขาฝึ กคัมภีร์ตะวันสยบนถา พวกเราอาจจะมีโอกาสได้รับคัมภีร์เจต
จานงสวรรค์ลบั อีกครั้ง ! ‛
ตอนที่มินเหยินได้แบกแจกจานงแห่งสวรรค์ เขาสามารถที่จะสร้างคัมภีร์เจตจานง
สวรรค์ลบั ขึ้นมาได้ คัมภีร์เจตจานงสวรรค์ลบั นั้นเป็ นคัมภีร์ที่ทรงพลัง แน่นอนว่ามัน
ทรงพลังมากกว่าคัมภีร์จกั รพรรดิ์ คนที่ฝึกฝนมันพวกเราสามารถแบกรับกลิ่ยอายของ
เทพสวรรค์ได้ !
จักรพรรดิอมตะมินเหยินได้ทิ้งมันไว้ที่นิกาย แต่น่าเสี ยดายที่นิกายกายานโบราณ
สู ญเสี ยคัมภีร์ท้ งั หมดในเวลาต่อมา
ปั จจุบนั หลี่ฉีเย่อาจจะถูกสอนโดยผูก้ ่อตั้งในความฝัน ดังนั้นพวกเขาก็หวังว่าพวกเขา
จะได้รับคัมภีร์เจตจานงสวรรค์ลบั ผ่านหลี่ฉีเย่ได้ หากพวกเขาได้คมั ภีร์น้ ี การตกต่า
ของนิกายกายานโบราณ แน่นอนว่าพวกมันจะถูกแก้ไข !

579
ผูอ้ าวุโสซานอดไม่ได้ที่จะอุทานออกมา
‛ ข้ารู ้สึกว่า หลี่ฉีเย่น้ นั ปั จจุบนั เขาเป็ นดัง่ สมบัติที่ลา้ ค่าของนิกายเรา พวกเราควรรจะ
ให้เขาเรี ยนรู ้อะไรก็ตามที่เกี่ยวกับคัมภีร์จกั รพรรดิ ด้วยการเรี ยนกับท่านผูก้ ่อตั้งในฝัน
คัมภีร์จกั รพรรดิของพวกเราทั้งหมดที่หายไปจะได้กลับคืนมา ! ‛
‛ มันเป็ นความจริ งที่พวกเราควรจะปล่อยให้หลี่ฉีเย่ฝึกคัมภีร์คมั ภีร์ตะวันสยบนภา บาง
ที่มนั อาจจะทาให้พวกเราได้คมั ภีร์ลบั กลับมาจริ งๆ ‛
ผูอ้ าวุโสหนึ่งกู่เทียนโส่ ว พยักหน้าและเอ่ยอย่างระมัดระวัง
‛ ทว่าพวกเราไม่สามารถใจร้อนเกินไปได้ มีสุภาษิตกล่าวไว้วา่ พวกเราไม่ควรจะกัดมัน
มากเกินไปหากพวกเราสามารถเคี้ยวได้ หากปั จจบุนพวกเราให้หลี่ฉีเย่ฝึกคัมภีร์ตะวัน
สยบนภา มันก็ยงั มีโอกาสที่เขาจะไม่เข้าใจเกี่ยวกับมัน และปราศจากความเข้าใจนี้ เขา
จะไม่สามารถพบกับท่านผูก้ ่อตั้งได้ ดังนั้นพวกเราควรจะให้เขาฝึ กคัมภีร์สิบตะวันม่วง
ให้มน่ั คงเสี ยก่อน เมื่อมัน่ คงแล้วพวกเราค่อยให้เขาฝึ กคัมภีร์ตะวันสยบนภา ‛
ในความเป็ นจริ ง กู่เทียนโส่ วไม่รู้วา่ หลี่ฉีเย่ไม่ได้ฝึกฝนคัมภีร์สิบตะวันม่วง เขากาลังฝึ ก
คัมภีร์หกปั กษาสยายปี กพร้อมกับคัมภีร์เสี้ ยวแสงตะวันหวน ดังนั้นเขาจึงไม่สนใจ
ฝึ กฝนคัมภีร์สิบตะวันม่วง
ผูอ้ าวุโสซานรู ้สึกว่าคากล่าวนี้มีเหตุผลเขาจึงเอ่ย

580
‛ คากล่าวของศิษย์พมี่ ีเหตุผลอย่างมาก หลี่ฉีเย่น้ นั เป็ นดังขุมสมบัติของนิกาย เราต้อง
ค่อยๆขุดออกมาช้าๆ หากพวกเราเร่ งรี บมากเกินไป แล้วพลังฉี ผดิ พลาดเล่า ? นี้จะไม่
เป็ นการทาลายอนาคตของพวกเราหรอกรึ ? ‛
หลังจากใคร่ ครวญอย่างลับๆ พวกเขาก็ตดั สิ นใจได้ พวกเราเตรี ยทให้หลี่ฉีเย่ฝึกฝน
คัมภีร์ที่เกี่ยวข้องกับคัมภีร์จกั รพรรดิในนิกายกายานโบราณ
ในเกาะหลัก เฉาซงแอบประชุมกับตงเจียงหลงอย่างลับๆ ในห้องโถงใหญ่มีเพียงพวก
เขาทั้งสอง ความแตกต่างก็คือเฉาซงนั้นไม่ได้อยูใ้ นอาการที่สงบนัก
‛ พี่ตง พวกเราจะต้องเปลี่ยนแผน ตอนนี้มีความิดพลาดเกิดขึ้นมากเกินไป ‛
เฉาซงอดทนและกล่าวอย่างเย็นชา
แผนของเขาประสบหายนะครั้งยิง่ ใหญ่ เขาเสี ยศิษย์ไปสองคนและผูค้ ุมกฏไปสามคน
ดังนั้นเขาปราถนาที่จะสับหลี่ฉีเย่เป็ นหมื่นชิ้น
‛ น้องเฉา เจ้ามัน่ ใจเกี่ยวกับเรื่ องนี้ได้เลย ตอนนี้เจ้าและข้าลงเรื อลาเดียวกัน จากนี้ไป
แน่นอนจะไม่มีขอ้ ผิดพลาดเกิดขึ้นอีก ภายในสามวัน กองกาลังพินาศสงครามจะมาถึง
ที่น้ ี ข้าได้รับคาสัง่ จากโดยตรงจากท่านจักรพรรดิ สถานการณ์ตอนนี้จะเป็ นประโยชน์
กับน้องเฉาอย่างมาก ‛
ตงเจียงหลงกล่าวอย่างยิม้ ๆราวกับชัยชนะอยูใ่ นฝ่ ามือ

581
เมื่อได้ยนิ เรื่ องนี้ ร่ างกายของเฉาซงอดไม่ได้ที่จะสัน่ กลัว กองกาลังพินาศสงคราม ! นี้
เป็ นเหล่าขุนผลชั้นยอดของอาณาจักรมณี สวรรค์ พวกเขาได้รับการแต่งตั้งโดยตรงจาก
จักรรพดิของอาณาจักร !
‛ น้องเฉา เมื่อท่านจักรพรรดิส่งกาลังมาช่วยเช่นนี้ เป็ นโอกาสดีที่เจ้าจะขึ้นไปยังตา
แหน่งผูน้ าของนิกายกายานโบราณ เจ้าควรคว้าโอกาสนี้ไว้ ‛
ตงเจียงหลงยิม้ ร่ าเริ ง
เฉาซงอดไม่ได้ที่จะเงียบขรึ ม กลายเป็ นผูน้ านิกายแน่นอนว่านี้เป็ นความปราถนาของ
เขา ทว่าก่อนเหตุการณ์น้ ีจะเกิดขึ้น เขาไม่ตอ้ งการใช้วิธีการเช่นนี้เพื่อให้ข้ ึนเป็ นผูน้ า
ของนิกาย แต่หลังจากเล้งชิเส้งถูกฆ่าด้วยน้ามือของหลี่ฉีเย่ เขาสู ญเสี ยทุกสิ่ งและนี้เป็ น
โอกาสที่ดี
‛ พี่ตง ท่านรับปากกับข้าได้หรื อไม่ หากเรื่ องนี้จบลง กองกาลังพินาศสังหาร และโลก
จักรพรรดิมนุษย์จะไม่รุกรานนิกายกายานโบราณ ? ‛
เฉาซงถามด้วยน้าเสี ยงที่เต็มไปด้วยความกังวล
ตงเจียงหลงทาเพียงยิม้ และเอ่ย
‛ เกี่ยวกับเรื่ องนี้ น้องเฉาสามารถมัน่ ใจได้ น้องเฉาเจ้าลองคิดดู ด้วยอานาจของนิกาย
เทพสวรรค์และอาณาจักรมณี สวรรค์ตอนนี้ การทาลายนิกายกายานโบราณนั้นเป็ น
เรื่ องยากเช่นนั้นรึ ? ทว่าจักรพรรดิของพวกเรานั้นเป็ นคนมีเมตตา และไม่ตอ้ งการทา

582
เช่นนั้น สิ่ งนี้หมายความว่าอย่างไร ? สิ่ งที่ท่านจักรพรรดิตอ้ งการคือเจตจานงของ
สวรรค์ หากเจ้าได้รับคัมภีร์สวรรค์ลบั เรื่ องนี้จะไม่มีปัญหาใดๆ‛
‛ พี่ตงไม่ตอ้ งเป็ นห่วง หากได้รับคัมภีร์สวรรค์ลบั ข้าจะดูแลมันเป็ นอย่างดี ‛
เฉาซงกล่าวอย่างจริ งจัง
เขาไม่ตอ้ งการจะขายคัมภีร์สวรรค์ลบั ของนิกายกายานโบราณ เขาคิดเกี่ยวกับมันหลาย
ครั้ง หากเรื่ องทุกอย่างจบและกองกาลังพินาศสังหารยังไม่ถอยกลับไป เขายังมี
ภาพวาดของผูก้ ่อตั้งนิกายอยู่ !
สาหรับหลี่ฉีเย่… หึ่ ย ! เจตนาฆ่าอันแรงกล้าปรากฏอยูใ่ นสายตาของเฉาซง
ตงเจียงหลงแน่นอนว่าเขาไม่รู้ความคิดของเฉาซง และเขาไม่รู้เกี่ยวกับภาพวาดของผู ้
ก่อตั้ง ทว่าหลังจากได้รับการสนับสนุนจากนิกายเทพสวรรค์และอาณาจักรมณี สวรรค์
เขาล้วนไม่กลัวสิ่ งใด แม้วา่ เฉาซงจะมีบางอย่างที่สามารถพลิกมมหาสมุทรได้ ภายใต้
สัตว์ประหลาดเช่นนิกายเทพสวรรค์ เขาก็ไม่สามารถทาอะไรได้ !
อีกด้านหนึ่ง ยามหนานฮัวเอียนได้ยนิ ข่าวเขาก็กลาเยป็ นตกใจ
‛ ศิษย์พี่ ท่านจะต้องไปที่สุสานวิญญาณเพื่อสานักผิดเป็ นเวลาครึ่ งปี จริ งๆรึ ? ‛
หนานฮัวเอียนแสดงออกอย่างน่าเกลียดขณะที่ถามหลี่ฉีเย่
‛ จะเป็ นเรื่ องโกหกได้อย่างไรเล่า ? ‛

583
หลี่ฉีเย่ยมิ้ อย่างร่ าเริ งและตอบ
‛ นี้เป็ นการตัดสิ นใจของเหล่าผูอ้ าวุโส ข้านั้นจะทาอะไรได้ ‛
เห็นลักษณะที่ผอ่ นคลายของหลี่ฉีเย่ หนานฮัวเอียนอดที่จะกล่าวไม่ได้
‛ ศิษย์พี่ ท่านรู ้หรื อไม่วา่ สุ สานวิญญาณนั้นเป็ นสถานที่แบบใด ? ‛
หลี่ฉีเย่เอ่ยอย่างไม่ใส่ ใจ
‛ เจ้าไม่ใช่เคยบอกข้าก่อนหน้านี้หรอกรึ ? มันเคยเป็ นหมู่บา้ นนักกวี ? ‛
หนานฮัวเอียนทดไม่ได้อีกต่อไปเขากระโดดขึ้นและตะโกนเสี ยง
‛ นั้นมันนานมากแล้ว ในอดีตมันเคยถูกเรี ยกเป็ นหมู่บา้ นนักกวีกจ็ ริ ง ทว่าไม่กี่หมื่น
ต่อมามันถูกเรี ยกว่าสุ สานวิญญาณ ! ทุกคนล้วนหลีกเลี่ยงที่จะไปยังสถานที่แห่งนี้
ปั จจุบนั ไม่ใครอยากเข้าใกล้ที่น้ ี กระทั้งคิดที่จะไปยังไม่มีสกั คน ! ‛
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – #สุ สานวิญญาณ ? ยังมีอะไรดีๆ
รอฉี เย่อยูน่ า้ า >‛< ติดตามข่าวสารได้ที่แฟนเพจ จักรพรรดิบรรพกาล ได้เลยน้า
ตอนที่ 71 สุ สานวิญญาณ (1)
‛ ข้าได้ยนิ ว่าที่น้ นั มีภูติผอี ยูด่ ว้ ย ‛
หนานฮัวเอียนกล่าวกับหลี่ฉีเย่เสี ยงสัน่

584
‛ ที่น้ นั ถูกเรี ยกว่าสุ สานวิญญาณ การที่มนั จะมีผเี ป็ นเรื่ องปกติ ไม่เช่นนั้นมันจะถูก
เรี ยกว่าสุ สานวิญญาณรึ ? ‛
หลี่ฉีเย่หวั เราะ
เห็นหลี่ฉีเย่ไม่ได้กงั วลสิ่ ง หนานฮัวเอียนเปลี่ยนเป็ นจริ งจัง
‛ ศิษย์พี่ นี้ขา้ ไม่ได้ลอ้ เล่น ! ที่น้ นั มีผจี ริ ง มันมีผจี ริ งๆ ! หากท่านไม่เชื่อข้าก็ลองไปถาม
อาจารย์ขา้ ได้ ! ‛
ผูค้ ุม้ กันโม่ยงั อยูท่ ี่น้ ี เมื่อได้ยนิ หนานฮัวเอียนเอ่ย เขาครุ นคิดชัว่ ครู่ ก่อนจะกล่าว
‛ สุ สานวิญญาณ นั้นให้ความรู ้สึกที่ไม่ดี มันจะดีกว่าหากระมัดระวังไว้ ข้าไม่เคยได้ยนิ
ว่ามีใครตายที่สุสานวิญญาณ แต่ขา้ ได้ยนิ ว่าผูอ้ าวุโสหนึ่งบาดเจ็บหนัก เขาสู ญเสี ยที่น้ นั
เป็ นจานวนมาก มีผหี รื อไม่น้ ีไม่สามารถสรุ ปออกมาได้ แต่มนั มีบรรยากาศที่ไม่คอ่ ยดี
นัก ‛
‛ นั้นเป็ นผีแน่ๆ ! ‛
หลี่ฉีเย่จอ้ งไปยังทิศทางที่ห่างไกล ก่อนจะยิม้ อย่างมีความสุ ขแล้วเอ่ยว่า
‛ ถ้าหากผีมีจริ งข้ายิง่ ต้องการเห็นมัน ทาไมคนเช่นข้าต้องกลัวมันด้วย ? ‛
หลี่ฉีเย่อดไม่ได้ที่จะหัวเราะเสี ยงดัง

585
หนานฮัวเอียนจ้องศิษย์พี่ของเขาที่กาลังอาการหนัก เขาแน่นอนว่ามีความรู ้สึกไม่ดีและ
ต้องการจะหลบหนี แต่ศิษย์พี่ของเขาต้องการที่จะพบพวกมัน
หนานฮัวเอียนกังวลเกี่ยวกับศิษย์พี่ของเขาและต้องการจะเตือน แต่อาจารย์ของเขาผูค้ ุม้
กันโม่ส่ายหัวเบาๆ ดังนั้นเขาจึงเลือกที่จะเงียบแทน
ผูค้ ุม้ กันโม่ไม่ได้พยามจะโน้มน้าวหลี่ฉีเย่ จากมุมมองของเขาหลี่ฉีเย่มีความคิดเป็ นของ
ตัวเอง เขาเชื่อว่าการกระทาของหลี่ฉีเย่น้ นั ไม่ใช่สิ่งที่เขาจะต้องกังวล
สุ ดท้าย หลี่ฉีเย่ยมิ้ และบอกกับหนานฮัวเอียน
‛ ไปเร็ วเข้า ! ข้าอยากไปสุ สานวิญญาณ ใจจะขาดแล้ว ! ‛
หนานฮัวเอียนส่ ายหน้า เขาจนใจกับชะตากรรมที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ เขาเดินตามหลี่ฉีเย่
ไปตลอดทาง ขณะที่บ่มพึมพา
‛ ศิษย์พี่ หากท่านพบผีจริ งๆ อย่าหาว่าข้านั้นไม่ได้กล่าวเตือนท่าน ที่น้ นั มีผจี ริ งๆ ! ‛
ด้วยคาพูดของหนานฮัวเอียนที่ราวกับหญิงสาวที่พึงแต่งงานทาให้หลี่ฉีเย่อมยิม้
ความจริ ง การเดินทางของหลี่ฉีเย่ที่ไปยังสุ สานวิญญาณ เหล่าศิษย์ของนิกายกายาน
โบราณล้วนรับรู ้ท้ งั สิ้ น เมื่อพวกเขาได้ยนิ คาว่าสุ สานวิญญาณ ทุกคนล้วนสัน่ ด้วยความ
หวาดกลัว
ศิษย์บางคนหน้าซี ดและเอ่ย

586
‛ อยูท่ ี่สุสานวิญญาณ เป็ นเวลาครึ่ งปี ? ข้าจะไม่มีวนั ทามัน ข้ายินดีที่จะถูกขังในถ้าหิ มะ
มากกว่าจะไปที่สุสานวิญญาณ ! ‛
ศิษย์คนอื่นๆเริ่ มจะกล่าว
‛ เกี่ยวกับสุ สานวิญญาณ กระทั้งท่านลุงต้านจ้านก็ยงั กลัวมัน ! ‛
ศิษย์คนอื่นๆกล่าวเสริ ม
‛ ลุงต้านต้านอาจจะกล่าวได้วา่ เป็ นคนที่กล้าหาญที่สุดในนิกายเรา ห้าปี ก่อนเขาไม่เชื่อ
ในเรื่ องภูติผี นี้ทาให้เขาเดิมพันกับพวกเราที่จะไปยังสุ สานวิญญาณ เพียงวันที่สองพระ
อาทิตย์ยงั ไม่ยงั ขึ้นเขาก็หนีออกมาถึงกับลืมใส่ กางเกง ! ‛
‛ เจ้าเด็กบ้านี้ กล่าวเรื่ องน่าอายของข้าเช่นนี้ เจ้าต้องการถูกทุบตี ? ‛
มีชายวัยกลางคนเดินไปด้านหน้าของเขาและตะโกน ชายคนนี้น้ นั มองเหล่าศิษย์อย่าง
ขุน่ เคือง และแน่นอนว่าชายคนนี้คือต้านจ้าน
แม้วา่ เหล่าศิษย์จะกลัวจะความอยากรู ้ของพวกเขานั้นมากกว่า
‛ ท่านลุง ตอนนั้นเกิดอะไรขึ้น ? คืนนั้นมีเรื่ องอะไรเกิดขึ้น ? ‛
ชายวัยกลางคนคิดถึงคาถามของเหล่า จากนั้นเขาก็ส่ายหัวและเอ่ย ‛ สุ สานวิญญาณ
นั้นมีวิญญาณ ที่น่ากลัวอาศัยอยู่ บางทีพวกมันอาจจะมีมากกว่าหนึ่งดวง ‛
เหล่าศิษย์ถามอย่างอยากรู ้อยากเห็น

587
‛ หลี่ฉีเย่ตอ้ งไปสานึกผิดที่น้ นั พวกเจ้าคิดว่าเขาจะอยูไ่ ด้นานเท่าไหร่ กนั ? ‛
ศิษย์คนหนึ่งอุทานและเอ่ย
‛ ข้ายินดีพนัน เขาจะไม่สามารถอยูไ่ ด้เกินหนึ่งคืน ! ‛
ศิษย์อีกคนกล่าวอย่างเย็นชาและเอ่ย
‛ หนึ่งคืน ? หื ม ข้าเกรงว่าเพียงแค่เขาเดินเข้าไปเป้ ากางเกงของเขาก็เปี ยกแล้ว ! ผีใน
สุ สานวิญญาณ ไม่ได้เป็ นเพียงข่าวลือ ! พวกมันมีอยูจ่ ริ ง ! ‛
ในขณะที่เหล่าศิษย์ในนิกายซุบซิ บกัน ทุกคนรู ้วา่ มีผี ทว่าพวกเขาไม่รู้วา่ มีผแี บบใดอยู่
กัน
ความจริ งเกี่ยวกับสุ สานวิญญาณ กระทั้งเหล่าผูค้ ุม้ กันยังต้องสัน่ กลัว ผูอ้ าวุโสหนึ่งเคย
ไปที่สุสานวิญญาณ ครั้งหนึ่ง และ
พยามที่จะใช้คมั ภีร์จกั รพรรดิในการปราบปรามความชัว่ ร้ายของสุ สานวิญญาณ ไม่มี
ใครอยากจะเชื่อเพียงวันที่สองผูอ้ าวุโสหนึ่งก็กลับมา และเขาไม่สามารถปราบปราม
กลิ่นอายชัว่ ร้ายในสุ สานวิญญาณ ได้
ตั้งแต่น้ นั ไม่มา ไม่มีผคู ้ ุม้ กัน หรื อเหล่าศิษย์คนไหนกล้าที่จะไปยังสุ สานวิญญาณ อีก
แต่เดิมพลังงานธรรมชาติที่สุสานวิญญาณ นั้นทรงพลังมาก ทว่าตั้งแต่มีขา่ วลือเกี่ยวกับ
สุ สานวิญญาณ ไม่มีใครกล้าจะไปเหยียบเกาะนั้นอีกเลย

588
ปั จจุบนั เกาะนี้ถูกปิ ด พื้นที่สิบไมล์รอบตัวเกาะก็เช่นกัน ดอกไม้และต้นไม้ลว้ นตายลง
เนื่องจากผลกระทบของกลิ่นอายชัว่ ร้าย
อาจจะกล่าวได้วา่ หนึ่งล้านปี ก่อนศิษย์ของเกาะนี้น้ นั มีเชื่อเสี ยงเป็ นอย่างมาก ทว่า
ตั้งแต่กลายเป็ นสถานที่ผสี ิ ง ล้วนไม่มีศิษย์คนใดกล้าที่จะเขามาฝึ กฝนที่น้ ีอีกเลย
เมื่อหลี่ฉีเย่มายืนอยูบ่ นยอดของเกาะ ภาพของแสงแดด พื้นน้าและพื้นดินล้วนผิดปกติ
เขาอดไม่ได้ทีจะกลายเป็ นเคร่ งขรึ ม ทิวทัศน์เหล่านี้ไม่ได้เป็ นสิ่ งเดียวที่เหล่าศิษย์น้ นั ไม่
สบายใจที่จะมา แต่ยงั มีกลิ่นอายชัว่ ร้ายอบอวนไปทัว่ อีกด้วย
สิ บล้านปี ก่อน ศิษย์ในอดีตนั้นเริ่ มที่จะกล่าวข่าวลือเกี่ยวกับเกาะนี้ นี้มนั ดูจะไม่ไร้
เหตุผล
ยืนอยูด่ า้ นหลังหลี่ฉีเย่ หนานฮัวเอียนรู ้สึกหนาวไปถึงกระดูก ราวกับมีภูติผมี องเขาอยู่
ตลอดเวลา นี้ทาให้เขาขนลุก ถ้าหากหลี่ฉีเย่ไม่ได้อยูท่ ี่น้ ี หนานฮัวเอียนแน่นอนว่าจะ
ไม่มาเหยียบที่น้ ีเด็ดขาด !
หลี่ฉีเย่ยงั คงจับจ้องไปยังบ้านร้างในยอดเขา อาคารหลังนี้มีชื่อว่า ศาลาวิญญาณ ที่เริ่ ม
จะรกร้าง มองไปที่อาคารหลังนี้เขาอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ
ศาลาวิญญาณ นั้นความจริ งมันถูกสร้างมาอย่างปราณี ตและเต็มไปด้วยสิ่ งน่าสนใจ
มากมาย เมื่อมันถูกสร้างขึ้นที่ยอดของเกาะ มันราวกับเป็ นศูนย์รวมธรรมชาติที่ยงิ่ ใหญ่

589
จากการตกแต่งของมัน สามารถเห็นว่าในอดีตนั้นนิกายมัง่ คังมากขนาดไหน แต่น่า
เสี ยดายด้วยกลิ่นอายชัว่ ร้ายนี้ ทาให้นิกายทอดทิ้งพวกมัน
ศาลาวิญญาณ นั้นไม่ได้มีขนาดใหญ่ แต่มนั ตกแต่งอย่างระเอียด มันอาจจะกล่าวได้วา่
ถูกตกแต่งอย่างงดงาม ทว่าศาลาวิญญาณ ปั จจุบยั นั้นถูกปกคลุมไปด้วยใยแมงมุมและ
ตะไคร่ นา้ กระทั้งนกและกระรอกป่ ายังถือว่ามันเป็ นบ้าน
เมื่อก้าวเข้าสู่ ศาลา เสี ยงไม้หมื่นปี ดังเสี ยงดังออกมา บรรยากาศภายในล้วนทาให้คนขี้
ขลาดหวาดกลัว โดยเฉพาะอย่างยิง่ มีเสี ยงค้างคาวกริ้ ดร้องยิง่ เพิม่ ความน่ากลัวของ
บรรยากาศ
‛ สถานที่แห่งนี้เคยเป็ นสถานที่สาคัญของนิกายกายานโบราณ แต่โชคไม่ดีที่มนั ถูกทิ้ง
ล้างจนเกือบจะพัง ‛
ผูค้ ุม้ กันโม่กล่าวอย่างเศร้าสร้อย
ไม่ใช่เพียงผูค้ ุม้ กันโม่ กระทั้งภายในใจของหลี่ฉีเย่กย็ งั ถอนหายใจ ปี นั้นเมื่อเขาเดินบน
เส้นทางถนนแห่งเต๋ า ก่อนที่จกั รพรรดิอมตะมินเหยินจะแบกเจตจานงสวรรค์ และ
ปกครองเก้าสวรรค์และสิ บแผ่นดิน หลี่ฉีเย่ได้สอนพิณเต๋ าแก่เด็กน้อยมินเหยินที่น้ ี !
เกี่ยวกับเรื่ องนี้ เมื่อเขายังเป็ นอีกาทมิฬ เขาหยอกล้อมินเหยินว่า หากเขาล้มเหลวในการ
เล่นพิณและไม่สามารถทาการแสดงได้ ตัวเขาในร่ างอีกาทมิฬจะอดตายไปด้วย

590
ย้อนกลับไปวันนั้นเมื่อมินเหยินได้ยนิ เรื่ องของหลี่ฉีเย่ เขาระเบิดเสี ยงหัวเราะออกมา
เสี ยงดัง
โดยไม่ตอ้ งให้หลี่ฉีเย่สงั่ ผูค้ ุม้ กันโม่และหนานฮัวเอียนเริ่ มทาความสะอาดศาลา
วิญญาณ หลังจากพวกเขาทาเสร็ จบรรยากาศกลายเป็ นสดใสและน่าอยูม่ ากขึ้น ทว่าแม้
จะเป็ นเช่นนั้นบรรยากาศภายนอกที่เงียบเฉี ยบก็ยงั ทาให้สถานที่แห่งนี้น่ากลัว
หลังจากเตรี ยมทุกอย่างที่จาเป็ นต้องใช้เสร็ จพวกเขาก็กลับมารายงานแก่หลี่ฉีเย่
หลังจากเห็นการเตรี ยมการทั้งสอง หลี่ฉีเย่พยักหน้าและเอ่ยเบาๆ
‛ นี้กด็ ี ทว่าข้าจะนอนที่หอ้ งโถงใหญ่ ไม่จาเป็ นต้องเตรี ยมห้องพิเศษไว้ให้ นอกจากนี้
ฮัวเอียนไปนาพิณมาให้ขา้ ‛
‛ พิณ ? ท่านต้องการจะเล่นพิณที่น้ ี ? ‛
ได้ยนิ คาพูดของหลี่ฉีเย่ หนานฮัวเอียนรู ้สึกประหลาดใจ ปกติแล้วมีผฝู้ ึ กตนจานวน
น้อยมากที่จะเล่นพิณและชมจันทร์
หลี่ฉีเย่กล่าวยิม้ ๆ
‛ ด้วยบรรยากาศที่สวยงามและเงียบสงบ โดยเฉพาะกลางคืนเช่นนี้ หากได้เล่นพิณชม
จันทร์จะยอดเยีย่ มขนาดไหน ? ‛
‛ เอ่อ…‛

591
หนานฮัวเอียนทนไม่ได้ และกระซิ บเบาๆ
‛ พี่ใหญ่ที่น้ ีคือสุ สานวิญญาณ ตอนกลางคืนที่น้ ีน่ากลัวอย่างยิง่ …ทะ ท่านยังอยูใ่ น
อารมณ์ที่จะเล่นพิณ ? ‛
‛ เจ้าเด็กเหลือขอ อย่ามาทาลายอารมณ์ขา้ ! รี บไปนาพิณมา ! ‛
หลี่ฉีเย่เด็กอายุสิบสามปี เรี ยกหนานฮัวเอียนว่าเด็กเหลือขอ ราวกับเขาเป็ นคุณปู่ อายุ
มาก หนานฮัวเอียนทาเพียงอมยิม้ และวิง่ หนีไป
ขณะที่อาจารย์และศิษย์กาลังทาความสะอาด หลี่ซ่วงเหยียนที่ตามมากาลังทาการ
สังเกตศาลาวิญญาณ อย่างรอบคอบ โดยไม่ปล่อยให้รายละเอียดเล็กๆน้อยๆหลุดมือ
หลี่ซ่วงเหยียนขณะเห็นเสาขนาดใหญ่สี่ตน้ ภายในห้องโถง นางก็กลายเป็ นงุนงง เสา
เหล่านี้สร้างมาจากหยกกล้าอายุลา้ นปี หลังจากผ่านการสกัดกันและขึ้นรู ปพวกมันไม่
ต้องกังวลถึงการเสื่ อมสภาพใดๆ ด้านบนของเสาแต่ละคนถูกสลักไปด้วยเส้นทาง
พลังงาน ที่จริ งแล้วไม่เพียงแต่เสาทั้งสี เท่านั้น หากสังเกตดีๆ สิ่ งของทุกชิ้นภายในห้อง
โถงล้วนถูกปลกคุลมไปด้วยพลังงานธรรมชาติ หากไม่สงั เกตดีๆอาจจะไม่เห็น
หลี่ซ่วงเหยียน อัจฉริ ยะที่มีพรสวรรค์ระดับนักบุญและกายาจักรพรรดิ ไม่วา่ นางจะไป
ไหน นางล้วนเป็ นลูกรักของเหล่าสวรรค์ ทันทีที่นางมองรู ปแบบพลังงานธรรมชาติ
เหล่านี้ นางล้วนตระหนักได้วา่ พวกมันมีความลึกลับ อัจฉริ ยะเช่นนางล้วนต้องการ

592
มองผ่านความลึกลับภายในพวกมัน อย่างไรก็ตามขณะที่นางสังเกต นางพบด้วยว่าด้วย
ความเข้าใจในพลังเต๋ าของนางยังไม่สามารถบอกรายละเอียดของพวกมันได้
‛ เจ้าเห็นอะไรหรื อไม่ ? ‛
หลี่ฉีเย่เดินเข้าไปข้างๆนางและยิม้ อย่างสบายๆ ขณะที่หลี่ซ่วงเหยียนยังคงสังเกตอยู่
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – #ผี ? วิญญาณ ร้าย ? ออกมาให้ท่านปู่ เย่สงั่ สอน
เร็ วเข้าาา ติดตามข่าวสารได้ที่แฟนเพจ จักรพรรดิบรรพกาล ได้เลยน้า
ตอนที่ 72 สุ สานวิญญาณ (2)
หลี่ซ่วงเหยียนอดไม่ได้ที่จะมองไปยังเด็กชายตัวเล็กที่ยนื อยูด่ า้ นข้างของนาง ด้วยการ
แสดงออกอันสงบนิ่งและท่าทางสบายๆของเขา นางตระหนักได้วา่ เขารู ้วา่ พวกมันคือ
อะไร
‛ สิ่ งนี้คืออะไร ? ‛
หลี่ซ่วงเหยียนอดไม่ได้ที่จะถาม
อัจฉริ ยะของนิกาย และลูกรักของเหล่าสวรรค์ นางนั้นล้วนมัน่ ใจในความสามารถ ทว่า
หลังจากมองรู ปแบบพวกนี้เป็ นเวลานาน นางก็ยงั ไม่สามารถเข้าใจความลึกลับของมัน
ได้ ขณะที่หลี่ฉีเย่น้ นั รู ้อยูแ่ ล้ว นี้ทาให้หลี่ซ่วงเหยียนอดไม่ได้ที่จะอับอายเล็กน้อย นี้
เด็กน้อยด้านข้างของนางมีร่างกาย ชีวิตและพรสวรรค์ระดับมนุษย์จริ งๆ ?
หลี่ฉีเย่จอ้ งรู ปแบบที่ลึกลับพวกนั้นก่อนจะหรี่ ตา เขาเอ่ยเสี ยงเบา

593
‛ ท่วงทานองของเสี ยงพิณ ‛
ตอนนี้หลี่ซ่วงเหยียนรู ้สึกว่าเด็กน้อยด้านข้างของนางนั้นแตกต่างจากปกติอย่างสิ้ นเชิง
มันเหมือนกับว่าเขาเป็ นผูผ้ า่ นเหตุการณ์อนั นับไม่ถว้ นและเอ่ยออกมา
‛ สิ่ งที่น่าเศร้าที่สุดก็คือขาดเพื่อนฟังที่ใกล้ชิด ‛
สุ ดท้ายเด็กน้อยด้านข้างของนางก็เอ่ยด้วยน้าเสี ยงล้าลึกที่ยากจะบรรยาย
หลี่ซ่วงเหยียนอดไม่ได้ที่จะเอ่ยถามต่อ
‛ เจ้ารู ้ได้อย่างไรว่ารู ปแบบเหล่านี้คือท่วงทานองของเสี ยงพิณ ? ความลึกลับภายใน
ของรู ปแบบเหล่านี้คือ ? ‛
‛ อ่า ความลึกลับโบราณของมันราวกลับหลุดมาจากยุคบรรพกาล ‛
ตอนนี้ลูกรักของสวรรค์ ทาตัวเป็ นนักเรี ยนที่กระตือรื อร้น
หลี่ฉีเย่อมยิม้ และเอ่ย
‛ สาหรับเรื่ องแค่น้ ี เพียงกระดิกนิ้วข้าก็คิดออกแล้ว ‛
หลี่ซ่วงเหยียนรู ้สึกหมดหนทางหากจะหาสาระจากเด็กน้อยนี้ตอนนี้ ท่วงทานองของ
เสี ยงพิณด้านหน้าของนาง นางไม่เข้าใจพวกมันแม้แต่นอ้ ย ทว่า เจ้าเด็กน้อยนี้เพียงมอง
มันก็รู้ได้ทนั ทีวา่ พวกมันคืออะไร เจ้าเด็กคนนี้น้ นั ร้ายกาจเกินไป ! นางอดไม่ได้ที่จะ
คิด เจ้าเด็กนี้ยงั เป็ นมนุษย์อยูห่ รื อไม่ ?

594
สุ ดท้ายหลี่ฉีเย่กก็ ล่าวแก่ผคู ้ ุม้ กันโม่
‛ พวกเจ้ากลับไปก่อน ข้าต้องการจะอยูท่ ี่อย่างสงบ ‛
หนานฮัวเอียนไม่มีความคิดที่จะถามหรื อสงสัยจากคาสัง่ ของหลี่ฉีเย่ ทว่าผูค้ ุม้ กันโม่ใน
ฐานะที่เขามีหน้าที่ดูแล เขาจึงเอ่ยอย่างลังเล
‛ แต่ เจ้าจะไม่ปลอดภัยในสถานที่แห่งนี้ ‛
‛ หากสถานที่แห่งนี้น้ นั ไม่ปลอดภัย ข้าคิดว่าที่อื่นคงเป็ นสถานที่ที่โคตรอันตรายแล้ว ‛
หลี่ฉีเย่ตอบผูค้ ุม้ กันโม่ดว้ ยรอยยิม้ ใสซื่ อ
‛ ภารกิจของท่านไม่ใช่การคุม้ ครองข้า แต่คือการจับตาเฉาซงอย่างระมัดระวัง เข้าใจ
หรื อไม่ ? ‛
ผูค้ ุม้ กันโม่เหลือบมองหลี่ฉี่เย่ในที่สุดเขาก็พยักหน้า แม้เขาจะเป็ นคนไม่คอ่ ยฉลาดนัก
ทว่าเขาก็ตระหนักได้ถึงสถานการณ์ปัจจุบนั ตอนนี้เขายินดีที่จะปฏิบตั ิคาสัง่ ของหลี่ฉี
เย่
‛ เจ้าก็กลับไปด้วย ที่นี่ เพียงข้าคนเดียวก็พอ ‛
สุ ดท้ายเขาก็บอกให้หลี่ซ่วงเหยียนกลับไป ความจริ งสถานที่น้ ีเขาไม่จาเป็ นต้องการ
การปฏิบตั ิของหลี่ซ่วงเหยียน กลับกันหากนางยังอยูท่ ี่นี่เขาอาจจะพลาดที่จะจับปลา
ใหญ่

595
ทุกคนกลับไปและมีเพียงหลีฉี่เย่ที่ยงั อยู่ เขาไม่ได้ทาอะไรนอกจากนัง่ ทาสมาธิ ที่หอ้ ง
โถงใหญ่
จากนั้นดวงอาทิตย์กต็ ก และดวงจันทร์กข็ ้ ึนมาแทนที่ ยามราตรี มาถึงทัว่ ทั้งเกาะถูกปก
คลุมไปด้วยความมืด ขณะที่ท้ งั สี ทิศยังคงเงียบ ภายนอกของเกาะยังได้ยนิ เสี ยงหอน
ของหมาป่ า
ภายใต้ทอ้ งฟ้ ายามค่าคืน ภูเขาและต้นไม้ที่เหี้ ยวเฉาดูราวเป็ นปี ศาจร้ายที่หลอกหลอน
ผูค้ น มีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้น มีกลิ่นอายควาชัว่ ร้ายลอยขึ้นมาจากพื้นดิน ราวกับมี
เรื่ องบางอย่างจะเกิดขึ้น
‛ หวูบบบบ ‛ ภายในสุ สานวิญญาณ กลิ่นอายปี ศาจเพิม่ มากขึ้น หมอกสี ดาทันใดนั้นก็
ครอบคลุมราวกับสถานที่แห่งนี้น้ นั เป็ นนรก
‛ ฮ่าฮ่า ‛ ทันใดนั้น ในศาลาที่เงียบสงบ เสี ยงหัวเราะอันชัว่ ร้ายพร้อมกับเงาดาขนาด
ใหญ่กป็ รากฏขึ้นและมองหลี่ฉีเย่
หลี่ฉีเย่ที่กาลังนัง่ สมาธิ อยู่ ทันใดนั้นก็เปิ ดตาของเขาพร้อมทั้งกล่าวด้วยรอยยิม้
‛ ข้าไม่อยากจะทาอะไรรุ นแรง ตอบคาถามข้ามา พิณนั้นอยูท่ ี่ใด ? ‛
ตอนนี้หลี่ฉีเย่จบั พิณที่หนานฮัวเอียนนามาให้ นิ้วทั้งห้าของเขาวางอยูบ่ นสาย
‛ เคี๊ยกๆ ‛ ด้วยคาถามของหลี่ฉีเย่ เสี ยงหัวเราะนั้นกลายเป็ นน่ากลัวมากยิง่ ขึ้น หลังจาก
นั้นเสี ยงหัวเราะก็ดงั ไปทุกที

596
ตอนนี้ หลี่ฉีเย่หรี่ ตาของเขาและสังเกต ตอนนี้ศาลาวิญญาณไม่ได้อยูท่ ี่นี่ จู่ๆสถานที่
แห่งนี้กลายเป็ นสถานที่วา่ งเปล่า พวกมันกว้างไกลไม่มีที่สิ้นสุ ด
ทันใดนั้นเรื่ องน่าสยองก็เกิดขึ้น มีโครงกระดูกจานวนมากปรากฏตัวขึ้นมาจากพื้นดิน
โครงกระดูกเหล่านี้ราวกับจะอยูท่ ี่นี่มาหลายร้อยปี พวกมันค่อยๆปรากฏตัวขึ้นพร้อม
กับดาบในมือ ตอนนี้หลี่ฉีเย่อยูถ่ ามท่ามกลางทะเลโครงกระดูกไม่มีที่สิ้นสุ ด
‛ ภาพลวงตาเหล่านี้ สาหรับข้าล้วนเป็ นเพียงอาหารวาง พวกขยะไร้ความหมาย ‛
ทันใดนั้นโครงกระดูกนับสิ บก็เริ่ มแทงดาบใส่ หลี่ฉีเย่ โดยที่เขาไม่ได้หลบ ตอนนี้ร่าง
ของเขานั้นอาบไปด้วยเลือด ทว่าหลี่ฉีเย่กย็ งั คงยืนนิ่งและยิม้
‛ แกร๊ ก แกร๊ ก ‛
เสี ยงจากการเคลื่นอไหวของโครงกระดูกจานวนมากดังมาให้ได้ยนิ ทันใดนั้นพวกมัน
ก็เริ่ มเคลื่อนไหวเปลี่ยนรู ปแบบ
โครงกระดูกตัวอื่นๆ ได้แบ่งกันไปดึงข้อมือและข้อเท้าของหลี่ฉีเย่ พวกมันยกเขาขึ้น
และออกแรงดึงพร้อมกัน ราวกับต้องการจะฉี กกระชากร่ างของเขา พวกมันต้องการทา
ให้หลี่ฉีเย่หวาดกลัว
ถูกโครงกระดูกจานวนมากดึงเช่นนี้ ไม่นานร่ างกายของเขาก็ฉีกขาดมันตามมาพร้อม
กับเลือดสดจานวนมาก
‛ ตูม ! ‛

597
จากนั้นแขนและขาของเขาก็ถูกฉี กออกไป ร่ างกายของเขากลายเป็ นหลายส่ วนเลือด
จานวนมากปรากฏราวกับน้าทะเล อวัยวะภายในของเขากองอยู่ หัวของเขากลิ้งไปทาง
อื่น
สาหรับคนอื่นพวกเขาอาจจะพยามป้ องกันตัวเพื่อไม่ให้เรื่ องเช่นนี้เกิดขึ้น แต่หลี่ฉีเย่ก็
ยังยิม้ แม้วา่ หัวของเขาจะกลิ้งไปไกล
ในฐานะที่เหลือเพียงหัวหลี่ฉีเย่อมยิม้ และเอ่ย
‛ ข้าเพียงอยากรู ้วา่ ตอนนี้ พิณนั้นอยูท่ ี่ไหน ? ในฐานะเพือ่ นเก่าข้าจะไม่ทาอะไรรุ นแรง
ทว่า..หากข้าเริ่ มลงมือเมื่อไหร่ ผลที่ตามมามันจะรุ นแรงกว่าที่เจ้าคาดไว้ ‛
ทันใดนั้นฉากโดยรอบก็เกิดการเปลี่ยนแปลง ไม่มีโครงกระดูก ร่ างกายของหลี่ฉีเย่
ไม่ได้ขาด เขายังคงนัง่ อยูท่ ีศาลาวิญญาณ
‛ ตูม ! ‛ ทันใดนั้นหลี่ฉีเย่กร็ ู ้สึกว่าตัวเขาลอยอยู่ มีประตูสวรรค์เปิ ดออกในท้องฟ้ า เขา
ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากเดินเข้าไป
เมื่อเดินเข้าไปยังประตูสวรรค์ เขาตกตะลึงชัว่ ขณะ ฉากที่ยากจะบรรยายปรากฏขึ้น มี
พิณสวรรค์จานวนมากล่องลอยอยู่ อีกทั้งบรรยายด้วยรอบยังเต็มไปด้วยภูเขาทองคา
แม่นา้ สบบัติ พวกมันเต็มไปด้วยกลิ่นอายลึกลับที่มากมาย กระทั้งสมบัติสวรรค์บางชิ้น
ก็ยงั อยูท่ ี่นี่

598
หลังจากนั้นไม่นานก็มีเสี ยงของสวรรค์ดงั ออกมา มันกลายเป็ นเหล่าธิ ดาสวรรค์สอง
กลุ่มร่ ายราอย่างสง่างมรอบตัวหลี่ฉีเย่ ใบหน้าของพวกนางล้วนงดงามจนทาให้ผคู ้ น
แทบหยุดหายใจ
หลี่ซ่วงเหยียนอาจจะกล่าวได้วา่ นางมีความงดงามที่สามารถล่มสวรรค์ได้ ทว่าหาก
เปรี ยบกับเทพธิ ดาเหล่านี้ ความงามของนางนั้นราวกับเป็ นเพียงของธรรมดา
จะมีอะไรที่ยว่ั ยวนเหล่าบุรุษได้มากกว่าการได้เห็นเทพธิ ดาที่มีหน้าตาล่มบานล่มเมือง
ใส่ ผา้ ไหมเบาบางที่สามารถมองเห็นได้ทุกสัดส่ วน บางครั้งกระทั้งเห็นหน้าอกคูง่ าม
อย่างชัดเจน พวกนางเริ่ มจะร่ ายราเร็ วขึ้น การร่ ายราของเหล่าเทพธิ ดาล้วนทาให้ความ
กระหายในกามอารมณ์ของบุรุษทุกคนเดือดพล่าน
ด้วยการร่ ายราเช่นนี้ไม่ตอ้ งกล่าวถึงบุรุษ กระทั้งสตรี กย็ งั มีอารมณ์ร่วม !
‛ การร่ ายราที่งดงาม..‛
หลี่ฉีเย่ยงั มองอย่างไม่แยแสและเอ่ย
‛ ดูเหมือนสหายเก่าอยากจะลองดี ! ‛
การเต้นราเหล่านี้ ทันใดนั้นก็รวดเร็ วขึ้นและเย้ายวนมากขึ้น กระทั้งเหล่าจักรพรรดิกย็ งั
ถูกการร่ ายรานี้ดึงดูด ทว่าหลี่ฉีเย่เขาทาเพียงมองบรรยากาศโดยรอบ
ภาพโดยรอบของหลี่ฉีเย่ทนั ใดนั้นก็เปลี่ยนไปอีกครั้ง รอบนี้เขาอยูใ่ นทะเลทรายที่ร้อน
ระอุมีดวงอาทิตย์กลมโตลอยอยูเ่ หนือหัว

599
ภาพลวงตา หนึ่งต่อหนึ่ง พวกมันจะเปลี่ยนไปเรื่ อยๆ แต่ละภาพดวงตานั้นจะโจมตี
อารมณ์ของมนุษย์ แม้วา่ จะเป็ นผูฝ้ ึ กตนพวงเขาก็อาจจะผ่านเพียงภาพลวงตาที่สามและ
สี่ ทว่าตราบใดที่ยงั เป็ นมนุษย์พวกเขาจะพ่ายแพ้ในภาพลวงตาทีหกและเจ็ด
ทว่าน่าเสี ย ภาพลวงตาเหล่านี้กาลังเผชิญหน้ากับจักรพรรดิบรรพกาลหลี่ฉีเย่ ผูซ้ ่ ึ งอยู่
เหนือทั้งเก้าโลกและสิ บแผ่นดินมา
หลายยุคหลายสมัย เขาเดินทางไปทัว่ ดวงจันทร์และดวงดาวของจักรวาลอันไร้สิ้นสุ ด
ความทุกข์และความทรมานจากภาพลวงตาเหล่านี้ยงั สามารถทาอะไรเขาได้ ?
หลังจากผ่านไปอีกหลายภาพดวงตา หลี่ฉีเย่กล่าวอย่างหมดความอดทน
‛ ดูเหมือนว่าเจ้าอยากจะให้ขา้ ลงมือ ! ‛
‛ เต้ง…เต้ง…เต้ง ‛ จากนิ้วทั้งห้าของหลี่ฉีเย่ เสี ยงของท่วงทานองพิณได้ดงั ออกมา
ทันใดนั้นภาพลวงตาก็เริ่ มเปลี่ยน
เมื่อภาพลวงตาหายไปปี ศาจขนาดยักษ์กป็ รากฏขึ้นในศาลาวิญญาณ หัวของมันเป็ น
ยักษ์ ร่ างกายของมันดูยง่ิ ใหญ่ มันยังมีปีกของนก และลิ้นที่หนาและยาวของงู
‛ ร่ างที่แท้จริ งของเจ้าอยูท่ ี่ใด ? ‛
‛ โฮกกกกกกกก ‛
ปี ศาจขนาดยักคาราม เผชิญหน้ากับเสี ยงอันน่าราคราญ นิ้วทั้งห้าของหลี่ฉีเย่ขยับขึ้นลง
ขับเคลื่อนทานองบทใหม่ ทันใดนั้นเสี ยงพิณในศาลาวิญญาณก็กลายเป็ นดังมากยิง่ ขึ้น

600
‛ ตูม ! ‛
จู่กเ็ กิดการระเบิดขึ้นพื้นดินในห้องโถงแตกหัก ทันใดนั้นพิณโบราณพร้อมด้วยทวงทา
นองลึกลับก็ปรากฏขึ้น
เมื่อพิณโบราณปรากฏ มันเคลื่อนไหวด้วยความรวดเร็ วเข้าสู่ มือของหลี่ฉีเย่
‛ โฮกก ‛
เห็นพิณโบราณตกไปอยูใ่ นมือขอหลี่ฉีเย่ ปี ศาจยักษ์คารามด้วยความโกรธและพุง่ เข้า
ใส่
ดวงตาของหลี่ฉีเย่หรี่ ลงและกล่าวด้วยน้าเสี ยงเย็นชา
‛ หายไปซะ..‛
นิ้วทั้งหาของเขาทันใดนั้นก็ดีดพิณโบราณ เคร้ง..ท่วงทานองราวกับการร่ ายราดาบ
จากนั้นรู ปแบบดาบอันนับไม่ถว้ นก็ปรากฏขึ้นและฟาดฟันไปใส่ ปีศาจยักษ์
‛ ตูม ! ‛ พลังงานจากดาบจานวนมากได้สร้างบาดแผลให้กบั ปี ศาจยักษ์ก่อนที่จะส่ งมัน
กระเด็นออกไปไกล ดวงตาทั้งสองของปี ศาจยักษ์จอ้ งมองหลี่ฉีเย่ดว้ ยความหวาดกลัว
––––––––––––––––––––
#ทดสอบภาพลวงตากับคนอย่างเย่เย่เนี้ยนะ ? เอาอะไรคิดเนี้ยยยย >‛<
ติดตามข่าวสารได้ที่แฟนเพจ จักรพรรดิบรรพกาล ได้เลยจ้า

601
ตอนที่ 73 ซูหยูเ่ หอ (1)
‛ หากเจ้ายังไม่รีบแสดงร่ างที่แท้จริ ง ระวังว่าข้าจะเผลอมือฆ่าเจ้า ‛
หลี่ฉีเย่กอดพิณโบราณขณะที่เขาเอ่ยยิม้ ๆ
‛ ฮ่าๆ ‛ ปี ศาจยักษ์ตวั นั้นหัวเราะเสี ยงดัง มันดังพอที่จะทาให้ผฟู ้ ังหูหนวก
‛ เจ้าไม่มีทางฆ่าข้าได้ ! ไม่มีใครสามารถฆ่าข้าได้ ! ‛
‛ เจ้าแน่ใจ ? รอจนกระทั้งข้าขุดกระดูกอาบแสงจันทร์ของเจ้าขึ้นมาเสี ยก่อน ยังจะกล้า
พูดอีกหรื อไม่วา่ ข้าไม่สามารถฆ่าเจ้าได้ ? ‛
หลี่ฉีเย่ยมิ้ อย่างพอใจ
‛ ปั ง ! ปัง ! ปัง ! ‛
หลังจากได้ยนิ คาพูดนั้น ปี ศาจยักษ์เผลอถอยหลังไปสามก้าวด้วยความหวาดกลัว
‛ แสดงร่ างที่แท้จริ งของเจ้าออกมา อย่ามากหลอกว่าเป็ นเทพเจ้าหรื อปี ศาจต่อหน้าข้า !
‛
หลี่ฉีเย่เอ่ยอย่างไม่ใส่ ใจ ขณะที่เขานัง่ เช็ดฝุ่ นบนพิณโบราณ
‛ เต้ง..เต้ง…เต้ง.. ‛ พิณโบราณถูกเล่น เสี ยงอันราบลื่นและสงบดังออกมาเป็ นท่วงทาน
วง ศาลาวิญญาณทันใดนั้นก็ถูกปกคลุมไปด้วยความอบอุ่น

602
ภายใต้เสี ยงเพลงนี้ ผูค้ นสามารถจิตนาการได้ถึงท้องฟ้ าที่คราม สระนาสี ใสและศาลา
กลางน้า มีหมู่บา้ นเล็กๆ ปรากฏอยูใ่ นห้วงความคิดของพวกเขา
ปี ศาจยักษ์เมื่อได้ยนิ เสี ยงทานองนี้ ทันใดนั้นมันก็เริ่ มที่จะถอยห่าง สุ ดท้ายเงายักษ์น้ นั ก็
หายไปและปรากฏเป็ นร่ างเงาของหญิงสาว รู ปร่ างอันบอบบางและสง่างามของนางแม้
จะปรากฏอย่างเลือนลาง แต่มนั ก็มากพอที่โค้นล้มจิตใจของผูค้ น เพียงแค่รางเงาของก็
มากพอที่จะทาให้ส่ิ งมีชีวิตทั้งหมดสยบโดยไม่มีเงื่อนไข นี้คือความงดงามอันไร้ที่ติ
ความงดงามที่สามารถล่มเมือง นี้คือความงดงามของเทพธิ ดา !
ใครจะคิดว่าปี ศาจยักษ์ที่ใครๆหวาดกลัว แท้จริ งแล้วมีรูปร่ างที่งดงามราวกับเทพธิ ดา
เช่นนี้
‛ ท่วงทานองสายน้าคานึงถึง ! ‛
เงาร่ างนั้นจ้องหลี่ฉีเย่และพึมพา
‛ จะ เจ้า เจ้ารู ้จกั ท่วงทานองนี้ได้อย่างไร ? ‛
‛ เสี่ ยวเหอ นั้นเป็ นเจ้าจริ งๆ ? ‛
หลี่ฉีเย่หยุดเล่นเพลง ขณะที่จอ้ งไปยังเงาร่ างอันงดงามพร้อมรอยยิม้
เงาร่ างอันงดงามเมื่อได้ยนิ คากล่าวนั้น นางก็กา้ วถอยหลังด้วยความกลัว และเอ่ยถาม
‛ จะ เจ้าเป็ นใครกัน ? ‛

603
หลี่ฉีเย่ฉีกยิม้ และเอ่ย
‛ ปี นั้น ภายใต้ตน้ หวูต่ ง ข้ากับเจ้าสารเลวน้อยมินเหยินขุดกระดูกของเจ้าเล่น ที่น้ ีเจ้ารู ้
หรื อยังว่าข้าเป็ นใคร ? ‛
‛ เจ้า เจ้า ! เจ้าคือเทพเจ้าอีกาทมิฬตัวนั้น ! ‛
ร่ างเงาอันงดงามกล่าวด้วยดวงตาที่เปิ ดกว้าง
‛ นอกจากข้ากับเจ้าสารเลวน้อยมินเหยินแล้ว ยังมีใรอีกที่รู้วา่ กระดูกอาบแสงจันทร์
ของเจ้าฝังไว้ใต้ตน้ หวูต่ ง ? ใครอีกทีจะรู้จกั ทานองสายน้าคานึงถึง ? ข้าเป็ นคนสอน
สารเลวน้อยมินเหยินเล่นเพลนี้ ‛
‛ มันเป็ นเจ้า เจ้าจริ งๆ ! เทพอีกาทมิฬ ! ‛
ร่ างเงาอันงดงามกล่าวอย่างมีความสุ ข ก่อนจะเข้าไปนัง่ ข้างเขาและเอ่ยถาม
‛ อีกาทมิฬ เจ้ายังมีชีวิตอยูจ่ ริ งๆด้วย ‛
หลี่ฉีเย่ยมิ้ และเอ่ย
‛ ข้านั้นเป็ นนิรันดร์ต้ งั แต่ยคุ บรรพกาล นี้ไม่ใช่เรื่ องแปลกอะไร ‛
เงาร่ างนั้นเขยิบเข้ามาใกล้ๆ แม้วา่ ร่ างเงาของนางจะโปร่ งใสและเห็นไม่ได้ชดั ทว่าก็
สามารถกล่าวได้วา่ ความงดงามของนางนั้นหาที่เปรี ยบมิได้
หลี่ฉีเย่จอ้ งไปที่นางก่อนจะส่ ายหัวและเอ่ย

604
‛ เจ้าก็ยงั ไม่หายไป เจ้าไม่ทรมานรึ ที่จะเป็ นเช่นนี้ ? ความจริ งเจ้านั้นไม่ใช่มนุษย์และ
ไม่ใช่วิญญาณ เจ้าต้องจาไว้ ปี นั้นที่ขา้ บอกเจ้า เจ้านั้นไม่ใช่ ซูยเู หอ อีกไป เจ้าไม่ได้เป็ น
วิญญาณ หรื อกระทั้งเป็ นมนุษย์ เจ้าเป็ นเพียงดวงจิตที่ปราถนาจะไม่หายไป ‛
ได้ยนิ คากล่าวของหลี่ฉีเย่ ร่ างเงาก้มศีรษะและเอ่ยเงียบๆ
‛ ข้ารู้ ‛
หลี่ฉีเย่ส่ายหัวและยังกล่าวต่อ
‛ เจ้านั้นชอบเจ้าสารเลวน้อยมินเหยิน แต่เจ้าก็ตอ้ งไม่ลืม แม้วา่ ปี นั้นหากเจ้าสารเลว
น้อยมินเหยินไม่สร้างเจ้าขึ้นมา เจ้าเป็ นเพียงคนที่ตายไปแล้ว ทว่าดวงจิตของเจ้านั้น
เต็มไปด้วยความเกลียดชัง และเจ้าก็ไม่ใช่ดวงจิตของซูยเู หอ ควาจริ งเจ้าและซูยเู ห
อล้วนไม่มีความสัมพันธ์ใดๆต่อกัน ! เจ้าเป็ นเพียงพลังงานวิญญาณที่รู้สึกโหยหา และ
เต็มไปด้วยความปราถนาต่อสารเลวน้อยมินเหยินและไม่เต็มใจที่จะจากไป ‛
เงาดานางนั้นยังคงนัง่ เงียบ นางไม่ได้เอ่ยสิ้ งใด
‛ ข้อบกพร่ องที่ยงิ่ ใหญ่ของสารเลวน้อยมินเหยินก็คือเขานั้นอ่อนโยนเกินไป ! ปี นั้นข้า
ไปบอกเขาแล้วว่าให้ใช้ท่วงทานองส่ งวิญญาณเพื่อเจ้าได้พบสถานที่ที่สงบ แต่เขาก็ไม่
ยอมทามัน ! ‛
เงาดานัน่ กล่าวพึมพา

605
‛ เทพอีกา ท่านอย่าได้ตาหนิจกั รพรรดิมินเหยิน นี้เป็ นเพราะข้าไม่เต็มใจที่จะไป ขะ ข้า
ยังอยากอยูแ่ ม้จะเป็ นเพียงดวงวิญญาณที่โหยหาเช่นนี้ ! ‛
หลี่ฉีเย่ส่ายหัวและเอ่ยต่อ
‛ สารเลวน้อยมินเหยินไม่ได้อยูท่ ี่นี่แล้ว เจ้ายังมีความรู ้โหยหาสิ่ งใดอีก ? เมื่อสารเลว
น้อยมินเหยินยังอยูบ่ นโลกเขาเต็มไปด้วยความอ่อนโยนและมีเมตตา บ่อยครั้งที่เขามา
ที่นี่และเล่นพิณให้เจ้าฟัง ! ทว่าเจ้าก็รู้ ว่าเขาไม่ได้เล่นมันเพราะเจ้า ตอนนี้สารเลวน้อย
มินเหยินก็จากไปแล้ว ทาไมเจ้ายังอยูท่ ี่นี่อีก ? ‛
ได้ยนิ คากล่าวของหลี่ฉีเย่ เงาที่ถูกเรี ยกว่าเสี่ ยวเหอกลายเป็ นเศร้าสร้อย นางก้มศรี ษะ
ของนางต่าลงก่อนจะเอ่ย
‛ หลังจากที่เขาจากไป ข้าหวังว่าวันหนึ่งข้าอาจจะได้ถูกฝั่งไปพร้อมกับเขาใต้ตน้ ไม้
แห่งความสงบ แต่น้ นั เป็ นไปไม่ได้ ข้าไม่มีทางเลือกนอกจากจะสิ งอยูใ่ นพิณนี้ ต่อมา
เมื่อพิณนี้จมไปใต้ดิน ข้าเองก็หลับใหลไปเช่นกัน ‛
เห็นหญิงสาวที่หน้าสงสารด้านหน้า หลี่ฉีเย่ถอนหายใจก่อนจะเอ่ย
‛ เช่นนั้นก็ดี หลังจากที่ขา้ ประสบความสาเร็ จทุกอย่างแล้ว ข้าไปจะขุดกระดูกอาบแสง
จันทร์ของเจ้าขึ้นมา ข้าจะฝั่งเจ้าภายใต้ตน้ ไม้แห่งความสงบ เพื่อเติมเต็มความปราถนา
ของเจ้า‛
เสี่ ยวเหอโค้งคานับก่อนจะกล่าวด้วยความตื้นตัน

606
‛ ขอบคุณ ขอบคุณท่านเทพอีกา ‛
เมื่อเห็นนาง หลี่ฉีเย่อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ กริ ยาเหล่านี้อาจจะกล่าวได้วา่ เป็ นสิ่ งที่มี
ไว้สาหรับมนุษย์ แต่นางเองไม่ใช่ท้ งั สองสิ่ ง..
ปี นั้นเขานาจักรพรรดิอมตะมินเหยินเดินไปบนเส้นทางแห่งการฝึ กฝน เขาปล่อยให้มิน
เหยินเลือกสถานที่ที่จะสร้างนิกายกายานโบราณ ในช่วงยุคบรรพกาลสถานที่แห่งนี้
เป็ นพื้นดินที่เต็มไปด้วยความลึกลับ มีหลายสิ่ งเกิดขึ้น จากนั้นในยุคต่อมาก็มีหลายคน
ที่พยามจะเข้ามาสารวจที่นี่
ตั้งแต่เริ่ ม มีหลายเผ่าพันธ์ที่ตอ้ งการสชแสวงหาสถานที่ที่เงียบสงบ พวกเขาพยามสร้าง
อาณาจักรของตัวเอง ทว่าทุกครั้งที่พวกมันถูกสร้าง มักจะจบลงด้วยการปรากฏตัวของ
ทรราชและจอมเผด็จการ เรื่ องนี้ทาให้เผ่าพันธ์มนุษย์น้ นั ตื่นตัว
หลังจากนั้นบรรพชนเที่ยงธรรมของเผ่าพันธ์มนุษย์ ก็ลุกขึ้นต่อต้านจอมเผด็จการและ
ทรราชเหล่านั้น เขานั้นแสดงอย่างชัดเจนว่าอยูฝ่ ่ ายตรงข้ามกับคนเหล่าน้้น
ทว่าด้วยพลังของบรรพชนเที่ยงธรรมตอนนั้น ทุกครั้งที่เขาสู่ พวกเขาล้วนพ่ายแพ้ ทุกๆ
ครั้งที่เกิดการต่อสูม้ ีคนจานวนมากต้องตาย แต่เขาก็ไม่ยอมแพ้ที่จะครอบครองแผ่นดิน
แห่งนี้
จนกระทั้งเขายอมแพ้ที่จะแบกเจตจานงของสวรรค์ ! ก่อนสงครามครั้งสุ ดท้ายเขาได้
พบวิธีการใหม่ !

607
บรรพชนเที่ยงธรรมนั้นมีลูกสาวอยูค่ นหนึ่ง ไม่วา่ จะเป็ นความสามารถและความ
งดงามของนางล้วนไม่ใครเปรี ยบได้ นางได้รับการยกย่องว่าเป็ นผูท้ ี่มีความงดงามมาก
ที่สุดในโลก ! บรรพชนเที่ยงธรรมนั้นต้องการแผ่นดินนี้ ดังนั้นเขาจึงให้ลูกสาวของเขา
แต่งงานทรราชเพื่อยืมมือ
ทรราชคนนั้นล้วนรู ้เจนน่าของศัตรู เขาเช่นกัน ทว่าเขาล้วนพ่ายแพ้ต่อความงามอันดับ
หนึ่งและนานางเข้ามาในอาณาจักร
จากนั้นเป็ นต้นมาสาวงามอันดับหนึ่งของโลกก็กลายเป็ นของเล่นของทรราช นางตกสู่
ความทรมานนับครั้งไม่ถว้ น ต้องทนต่อการกระทาอันไร้ยางอายของเขาตลอดหลายปี
แต่สุดท้ายนางก็ได้รับความลึกลับของดินแดนแห่งนี้
บรรพชนเที่ยงธรรมได้ใช้ความลับที่ได้มาจากลูกสาว สามารถเอาชนะจอมเผด็จการ
และเหล่าทรราชได้ในสงครามครั้งสุ ดท้าย
ทว่าเรื่ องนั้นยังไม่จบ หลังจากนั้นไม่น้ นั บรรพชนเที่ยงธรรมก็รู้วา่ เขาไม่สามารถได้รับ
มรกความลับจากดินแดนแห่งนี้ เขาขึ้นไปยังสวรรค์และสร้างข้อตกลองเพื่อทีจะให้เขา
แบกเจตจานงของสวรรค์และกลายเป็ นอมตะอยูเ่ หนือทั้งเก้าโลก !
อย่างไรก็ตามสาหรับหญิงงามอันดับหนึ่งของโลก หลังจากนางทาภารกิจเสร็ นางก็ตาย
ไปด้วยความโศกเศร้า ความเกลียดชังของนางไม่ได้หายไปและยังคงสถิตอยูใ่ น
ดินแดนแห่งนี้

608
ขณะนั้นเมื่อบรรพชนเที่ยงธรรมพยามจะโจมตีเจตจานงแห่งสวรรค์ วิญญาณที่เกลียด
ชังนั้นก็เริ่ มอาละวาด สาหรับบรรพชนเที่ยงธรรมเขารู ้สึกผิดต่อลูกสาวของเขาเสมอ
เนื่องจากลูกสาวของเขานั้นจากไปพร้อมกับความโศกเศร้า บรรพชนเที่ยงธรรมทันใด
นั้นก็ระเบิดพลังโกรธ และให้กาเนิดปี ศาจ
ในช่วงเวลาที่สาคัญ วิญญาณที่กาลังอาละวาด จู่ๆก็ถกู โจมตีดว้ ยการลงโทษจากสวรรค์
นี้ยง่ิ ทาให้บรรพชนเที่ยงธรรมกลายเป็ นบ้าและบุกจู่โจมสวรค์พร้อมกับปี ศาจที่เขา
สร้าง ทว่าสุ ดท้ายแล้ว ทั้งเขาและปี ศาจของเขาก็ตายภายใต้ความเกรี้ ยวโกรธของ
สวรรค์
สุ ดท้ายอาณาจักรมนุษย์ที่ถูกสร้างขึ้นโดยบรรพชนเที่ยงธรรมก็พงั ทลาย !
ลูกสาวของบรรพชนเที่ยงธรรม หญิงสาวที่มีความงามเป็ นอันดับหนึ่งนางนั้นคือ ซูหยู่
เหอ !
หลายปี ผ่านไป หลี่ฉีเย่ในร่ างอีกาทมิฬได้นามินเหยินไปยังสถานที่แห่งนี้เพื่อที่จะสร้าง
นิกายกายานโบราณ แม้สถานที่แห่งนี้ยงั คงอยูใ่ นซากปรักหักพัง แต่ความเกลียดชัง
ของ ซูหยูเ่ หอก็ยงั คงวงเวียนอยู่ ความเกลียดชังของนางนั้นท้าทายสวรรค์และทาให้
สถานที่แห่งนี้เต็มไปด้วยกลิ่นอายวิญญาณ
ต่อมาจักรพรรดิอมตะมินเหยิน ภายใต้คาสัง่ ของหลี่ฉีเย่ เขาได้หาสถานที่ที่สงบสุ ขและ
ได้นาร่ างของนางมาฝั่งไว้

609
จักรพรรดิอมตะมินเหยินได้เล่นพิณเพื่อที่จะส่ งนางให้ไปสู่ สุคติ ทว่าหลายต่อหลาย
ครั้งที่ความเกลียดชังของนางขัดขว้างไว้
ทว่าเมื่อเวลาผ่านไปความเกลียดชังของนางก็เริ่ มหายไป จากนั้นนางก็เริ่ มได้สติ ความ
ประทับใจของนางที่มีต่อจักรพรรดิอมตะมินเหยินทาให้นางค้นพบโลกที่ไม่รู้จกั
สุ ดท้ายแม้มินเหยินจะจากไป แต่ความโหยหาของนางยังฝังอยูใ่ นพิณโบราณและฝั่งอยู่
ในนิกายกายานโบราณ แม้กระทั้งตอนที่หลี่ฉีเย่ในร่ างของอีกาทมิฬจากไป นางก็ยงั คง
อยูใ่ นนิกายกายานโบราณ
สาหรับเรื่ องนี้หลี่ฉีเย่น้ นั ไม่เห็นด้วย ชูหยูเ่ หอนั้นตายโดยไม่สามารถฟื้ นขึ้นมาได้
ร่ วมกับความโหยหานี้ไม่ได้เป็ นของตัวซูหยูเ่ หอเอง การที่นางยังคงโหยหาอยูใ่ นโลกนี้
จะเป็ นการทรมานตนเอง นางนั้นไม่มีโอกาสจะกลับมามีชีวิต และนางไม่มีโอกาส
ติดตามจักรพรรดิอมตะมินเหยิน ดังนั้นความรู ้สึกโหยหาของนางตอนนี้เป็ นเพียงความ
ว่างเปล่า..
–––––––––––––––––––
#น้าตาเกือบไหลผ่นมา 70 กว่าตอนพึงจะมีเรื่ องซึ่ งง T T
ติดตามข่าวสารได้ที่แฟนเพจ จักรพรรดิบรรพกาล ได้เลยค่าา
ตอนที่ 74 ซูหยูเ่ หอ (2)

610
หลี่ฉีเย่อนุญาติให้จกั รพรรดิอมตะมินเหยินเล่นบทเพลงส่ งดวงวิญญาณของนาง ทว่า
น่าเสี ยดาย ความโหยหาและความคานึงถึงของนางนั้นมากล้นยิง่ อีกทั้งมินเหยินเองก็ดู
เหมือนจะไม่อยากปล่อยนางไป นี้เป็ นเหตุผลให้นางยังอยูท่ ี่นี่ อยูใ่ นพิณโบราณโดย
ปราศจากการไปสู่ สุคติ !
นึกถึงเหตุการณ์ที่ผา่ นมา หลี่ฉีเย่ที่ผา่ นประสบการณ์มามากมายก็ยงั อดถอนหายใจและ
ซาบซึ่ งเรื่ องเหล่านั้นไม่ได้
คิดถึงตอนนี้หลี่ฉีเย่กม็ องเงาอันงดงามและเอ่ย
‛ เจ้าบอกว่าหลังจากพิณโบราณนั้นถูกฝังอยูใ่ ต้ดิน ตัวเจ้าเองก็หลับใหลไป ทาไม
ตอนนี้เจ้าจึงมาก่อความวุน่ วาย ? จากมุมมองของข้า นี้ไม่ได้เป็ นเรื่ องภูติผธี รรมดา
พลังงานจิตวิญญาณของที่นี่เต็มไปด้วยสิ่ งชัว่ ร้าย เจ้าเป็ นเพียงวิญญาณที่โหยหา
แน่นอนย่อมไม่มีอิทธิ พลเช่นนี้ เรื่ องนี้จะต้องมีเหตุผลอื่น ‛
เงาของซูหยูเ่ หอกล่าว
‛ หลังจากพิณโบราณถูกฝัง ข้าเองก็หลับลึกและไม่รู้วา่ หลับไปนานขนาดไหน และไม่
ทราบว่ามีเรื่ องวุน่ วายใดเกินขึ้น ข้าถูกพลังงานชัว่ ร้ายเหล่านี้รบกวน ข้าจึงตื่นขึ้นมา ข้า
พักอยูท่ ี่นี่และไม่ได้ใส่ ใจมัน ดังนั้นข้าจึงขับไล่เหล่าศิษย์ออกไปจากที่นี่ ‛
หลี่ฉีเย่ถามด้วยน้าเสี ยงจริ งจัง
‛ มีพลังงานปี ศาจบุกเข้ามา ? ‛

611
เงานั้นกล่าวออกมาอย่างอดไม่ได้
‛ เทพอีกา จากมุมมองของข้าดินแดนลึกลับใต้พ้นื ดินนั้นเป็ นสาเหตุ
หลังจากได้คาเหล่านี้หลี่ฉีเย่ที่ปกติมกั จะทาท่าที่สบายๆก็ขมวดคิ้วแน่น น้าเสี ยงของเขา
กลายเป็ นเคร่ งขรึ ม
‛ นี้เป็ นไปไม่ได้ ! ปี นั้นข้าได้นาสารเลวน้อยมินเหยินและกลุ่มของเจ้าไก่ชรา ข้านาสิ่ ง
นั้นจากสวรรค์และลงมาผนึกยังแผ่นดิน ด้วยเจ้าสารเลวน้อยมินเหยินภายใต้คาสัง่ ของ
ข้า เขาเข้าไปที่น้ นั อีกครั้งและใช้ทกั ษะขั้นสู งปิ ดผนึกสถานที่แห่งนั้นไว้ ดินแดนลึกลับ
ไม่มีทางหนีรอดจากการปิ ดผนึกของสารเลวน้อยมินเหยินได้ ข้าเชื่อมัน่ เช่นนั้น ‛
เงาอันร่ างอันงดงามรี บเอ่ย
‛ ข้าเกรงว่านี้จะเป็ นเรื่ องจริ ง พลังงานปี ศาจเหล่านี้ขา้ รู ้สึกคุน้ เคยเป็ นอย่างดี หลังจากที่
ข้านั้นถูกปลุก บรรยากาศเหล่านี้ทาให้ขา้ ไม่สบายใจ มันราวกับว่ามีพลังปี ศาจกาลังเล็ด
ลอดออกมาจากใต้พ้นื ดิน ‛
คาพูดของเงาหญิงสาว ทาให้หวั ใจของหลี่ฉีเย่จมดิ่ง แม้วา่ นางเป็ นเสี้ ยววิญญาณของซู
หยูเ่ หอ แต่นางก็ยงั เป็ นคนที่ทรงพลัง หากนางกล่าวเช่นนั้น บางทีมนั อาจจะเป็ น
เช่นนั้นเก้าในสิ บส่ วน
เขามีความเชื่อมัน่ ในตัวจักรพรรดิอมตะมินเหยิน รวมกับเรื่ องนี้เกี่ยวข้องกับมรกดของ
นิกายกายานโบราณ มินเหยินจะต้องดาเนินการอย่างระมัดระวัง หลี่ฉีเย่ไม่มีเหตุผลที่

612
จะสงสัยเขา หลี่ฉีเย่เชื่อว่าตราบใดที่เขาสามารถผนึกที่นี่ได้ พลังงานปี ศาจก็ไม่มีทาง
หลีกหนีจากการคุมขังของมินเหยิน
ทว่าตอนนี้สถานการณ์ได้มีการเปลี่ยนแปลง ดวงตาของหรี่ ฉีเย่มองไปยังพื้นดิน ก่อน
จะเอ่ยกล่าวกับเงา
‛ ดูเหมือนว่า มีบางสิ่ งที่ทาให้ขา้ ต้องเปลี่ยนแผนการ เมื่อเวลานั้นมาถึง หากมันจาเป็ น
จริ งๆข้าจะขุดหลุมฝังศพของเจ้าขึ้นมาไปไว้ยงั ใต้ตน้ ไม้แห่งความสงบเป็ นอย่างแรก ‛
‛ ขอบพระคุณ ท่านเทพอีกา ‛
เงาอันงดงามโค้งคานับเบาๆ นางเป็ นเพียงจิตวิญญาณที่เต็มไปด้วยอารมณ์และสิ งอยู่
ในพิณโบราณ แม้นางจะมีอานาจบางอย่าง ทว่านางไม่สามารถขุดหลุมฝังศพตัวเองได้
หลี่ฉีเย่ลูบพิณในมือของเขาเบาๆ พิณโบราณอันนี้เขาคุน้ เคยกับมันเป็ นอย่างดี เวลานั้น
เมื่อหลี่ฉีเย่หดั เล่นพิณเขามอบพิณโบราณแก่มินเหยิน แม้วา่ พิณนี้จะไม่ใช่สมบัติที่มีคา่
ทว่าหลังจากมันถูกใช้โดยจักรพรรดิอมตะมินเหยินมาเป็ นเวลานานกลิ่นอายของตัว
พิณเปลี่ยนแปลงเป็ นอย่างมาก
หลี่ฉีเย่ลูบพิณอย่างระมัดระวัง จากนั้นเขาก็หารู ปแบบท่วงทานองในตัวพิณ
‛ เทพอีกา ท่านต้องการจะยืมรู ปแบบท่วงทานอง ? ‛
เห็นหลี่ฉีเย่มองอย่างงุนงง ในการหารู ปแบบท่วงทานอง นางอดไม่ได้ทีจะถาม
หลี่ฉีเย่ส่ายหัวเบาๆและเอ่ย

613
‛ ลูกหลานของนิกายกายานโบราณล้วนเป็ นพวกตาบอด ภูเขาของสมบัติกองอยู่
ด้านหน้าของพวกเขาทว่าพวกเขากลับไม่เห็นมัน รู ปแบบท่วงทานองในสุ สาน
วิญญาณแห่งนี้ได้ดูดซับความตั้งใจและกลิ่นอายของจักรพรรดิอมตะจานวนมาก เพียง
กลิ่นอายนี้กเ็ พียงพอแล้วที่จะทาให้นิกายกายานโบราณอยูร่ อดไปอีกหลายยุค แต่คน
เหล่านั้นกลับเลือกที่จะมองไปยังสมบัติจกั รพรรดิและคัมภีร์จกั รพรรดิแทน ! ‛
หมู่บา้ นนักดนตรี แม้วา่ จะไม่ใช้สถานที่พกั ผ่อนของมินเหยิน ทว่ามินเหยินกลับมาเล่น
พิณที่นี่นบั ครั้งไม่ถว้ นแม้วา่ เขาจะเป็ นจักรพรรดิอมตะก็ตาม
ในฐานะของจักรพรรดิอมตะที่แบกเจตจานของสวรรค์ ด้วยความกัดดันอันไม่มีที่
สิ้ นสุ ด วัตถุใดๆก็ตามที่เขาจับพลังงานสวรรค์ของมัน่ จะเพิม่ สู งขึ้นจนพลิกคว่าสวรรค์
อาจจะกล่าวได้วา่ หลังจากแบกเจตจานงของสวรรค์ หลังจากที่เขาเล่นพิณ กลิ่นอาย
สวรรค์ของเขาล้วนกลายเป็ นลึกซึ้ งมากยิง่ ขึ้น
หมู่บา้ นนักดนตรี แห่งนี้ กลายมาเป็ นสถานที่ที่มินเหยินมาอีกครั้งและอีกครั้ง ไม่
เพียงแต่รูปแบบท่วงทานองที่ได้รับกลิ่นอายสวรรค์ แต่มนั ยังได้รับพลังงานเต๋ าที่ลึกลับ
ของจักรพรรดิดว้ ย
อาจจะกล่าวได้วา่ พิณนี้เต็มไปด้วยพลังงานเต๋ าอันลึกซึ่ ง หากพวกเขาใช้พลังงานเต๋ า
จากเสี ยงพิณนี้ พวกเขาจะประสบความสาเร็ จในเส้นทางแห่งเต๋ าในเวลาอันรวดเร็ ว
อย่างไรก็ตาม หลี่ฉีเย่ไม่ได้สนใจพลังงานเต๋ าในตัวพิณ เขาแค่อยากจะยืมอานาจของ
จักรพรรดิและกลิ่นอายอมะที่ซ่อนอยูใ่ นพิณตัวนี้ พิณโบราณในมือของเขา รู ปแบบท่

614
วงทานองที่ถูกเล่นโดยมินเหยิน ทั้งสองเหล่านี้เหมือนกับเขาอ่านฝ่ ามือตัวเอง
เนื่องจากเขาเป็ นคนสอนมินเหยิน ดังนั้นการดึงพลังงานจกรพรรดิและกลิ่นอายอมตะ
ล้วนเป็ นเรื่ องง่ายยิง่
ยามเมื่อหลี่ฉีเย่ถูกลงโทษมาที่สุสานวิญญาณ มันมีเหตุการณ์ที่สน่ั สะเทือนสวรรค์
เกิดขึ้นที่นิกายกายานโบราณ
วันนี้ดา้ นนอกของนิกายกายานโบราณ มีเรื อโบราณลาใหญ่ลอยอยูเ่ หนือน่านฟ้ าของ
นิกาย ขนาดของมันยาวกว่าสิ บไมล์ เมื่อมันบินอยูบ่ นฟ้ า เงาของมันทอดยาวปกคลุม
ไปทัว่ พื้นดิน
เรื อโบราณลานี้ถูกประกอบมาจากวัสดุที่หาได้ยาก มันมีการดูดซับพลังงานธรรมชาติ
ที่ยอดเยีย่ ม ตัวเรื อสลักไปด้วยตัวอักษรที่ทรงพลัง อานาจของพลังงานเต๋ าครอบคลุม
ไปทัว่ ทั้งเรื อ ไม่ตอ้ งสงสัยเลยว่าเรื อลานี้ไม่เพียงลอยอยูบ่ นฟ้ า มันกระทั้งสามารถ
ปกป้ องการโจมตีที่คาดไม่ถึงได้
บนเรื อโบราณ พลังงานสายเลือดอันเข้มข้นของผูซ้ ่ ึ งอยูร่ ะดับชะตาลี้ลบั อบอวนไปทัว่
และด้วยพลังงานที่แข็งแกร่ งเหล่านี้ลว้ นทาให้ผคู ้ นที่อยูใ่ นนิกายกายานโบราณยังคง
รู ้สึกกดดันแม้จะอยูห่ ่างออกไปไกล
การเดินทางมาโดยไม่กล่าวเช่นนี้ ชัดเจนว่าไม่ได้มาเพือ่ ผูกมิตรกับนิกายกายานโบราณ
!

615
ขณะที่เรื อโบราณมาถึงเขตของนิกายกายานโบราณ ทหารแปดร้อยคนบนเรื อทันใด
นั้นก็โห่ร้อง เสี ยงของมันดังล้อมรอบนิกายกายานโบราณ เสี ยงเหล่านี้ทาให้หูของคน
ที่อยูใ่ นนิกายกายานโบราณล้วนอื้ออึง เลือดในกายของพวกเขาเย็นเฉี ยบ !
ภายในระยะเวลาไม่นาน เสี ยงโห่ร้องก็ทาให้ผคู ้ นในนิกายกายานโบราณรู ้ตวั ศัตรู ของ
เขาได้มาประชิดตัวแล้ว !
ทว่าแม้เรื อโบราณจะเข้ามาถึงนิกายกายานโบราณแต่พวกเขาก็ยงั ไม่ได้โจมตี เรื อ
โบราณทาเพียงหยุดอยูใ่ กล้เขตแดนของนิกายกายานโบราณ
ด้วยการมาถึงของเรื อโบราณด้านบน ผูค้ นด้านล่างในนิกายกายานโบราณกลายเป็ นตื่น
ตระหนก มันไม่ได้เป็ นเพียงผูค้ ุมกฏหรื อผูค้ ุม้ กัน กระทั้งหกผูอ้ าวุโสก็ไม่สามารถนัง่
ติดเก้าอี้ตวั เองได้
ทันทีที่ผอู ้ าวุโสหนึ่งออกมาจากเกาะหลัก เขามองเห็นธงของเรื อโบราณมันสลักคาว่า
สงคราม ไว้และนี้เปลี่ยนการแสดงออกของเขาให้กลายเป็ นมืดมน ! ที่อาณาจักรมณี
สวรรค์ เรื อโบราณที่มีธงสลักคาว่า สงคราม นั้นสามารถนับได้ดว้ ยนิ้วมือ ปั จจุบนั โดย
ไม่ตอ้ งคิดเขาก็รู้ได้ทนั ที
‛ กองกาลังพินาศสงคราม ! ‛
เหล่าระดับชะตาลี้ลบั ที่ถูกแต่งตั้งให้เป็ นขุนนางโดยจักรพรรดิของอาณาจักรมณี
สวรรค์ ล้วนเป็ นเหล่าผูฝ้ ึ กตนที่แข็งแกร่ งของอาณาจักร นอกจากนิกายของพวกเขา

616
แล้ว พวกเขาล้วนมีขอ้ ตกลงที่จะภักดีตอ่ โลกของจักรพรรดิมนุษย์ พวกล้วนก้าวผ่าน
ความสาเร็ จมานับไม่ถว้ น ภายใต้คาสัง่ ของอาณาจักรมณี สวรรค์ มีนิกายน้อยใหญ่จาน
วนมากหายไปเพราะน้ามือของพวกเขา !
กองกาลังพินาศสงครามไม่เพียงแต่ข้ ึนชื่อในเรื่ องของความกล้าหาญ ทว่ายังถูกกล่าว
ขานว่าเป็ นกองกาลังที่โหดเหี้ ยมอีกด้วย
กองกาลังพินาศสงครามพร้อมด้วยทหารกล้าแปดร้อยคนประชิดชายแดนของนิกายกา
ยานโบราณ เรื่ องนี้ไม่เพียงทาให้นิกายกายานโบราณตื่นตะลึง แต่กระทั้งนิกายใน
อาณาจักรมณี สวรรค์กย็ งั ตื่นตะลึง โดยเฉพาะนิกายที่สนิทกับนิกายกายานโบราณ พวก
เขากลายเป็ นตื่นตระหนกต่อการปรากฏตัวของเรื อโบราณ
‛ เรื อรบของกองกาลังพินาศสงคราม…เป็ นไปได้หรื อไม่ที่พวกเขาจะเผชิญหน้ากับ
การต่อสู ้ ? ‛
เห็นเรื อโบราณเหนือนานฟ้ า เหล่าผูฝ้ ึ กตนกลายเป็ นประหลาดใจ
การแสดงออกของผูน้ านิกายกลายเป็ นมืดมนและเอ่ย
‛ หลังจากสงครามจบลง พวกเขาล้วนไม่เคยใช้มนั การปรากฏตัวของมันครั้งนี้ไม่ใช่
โดยไม่มีเหตุผล ! ‛
การปรากฏตัวของเรื อโบราณ ทาให้ผฝู ้ ึ กตนจานวนมากตามไป เมื่อเห็นมันหยุดอยูด่ า้ น
นอกของนิกายกายานโบราณ พวกเขาล้วนมองหน้ากันด้วยความประหลาดใจ

617
‛ เป็ นไปได้หรื อไม่วา่ กองกาลังพินาศสงครามจะโจมตีนิกายกายานโบราณ ? ‛
ใบหน้าของผูน้ านิกายนั้นกลายเป็ นซี ดขาว ผูฝ้ ึ กคนคนอื่นๆล้วนจมอยูใ่ นความคิด
นิกายกายานโบราณและนิกายเทพสวรรค์น้ นั เป็ นศัตรู กนั วันนี้นิกายเทพสวรรค์สร้าง
อาณาจักรมณี สวรรค์ภายใต้ซากที่พงั ทลายของอาณาจักรกายานโบราณ อาณาจักรที
เคยยิง่ ใหญ่มาก่อนในดินแดนตอนกลาง
สงครามที่เกิดขึ้นเมื่อสามหมื่นปี ก่อน บรรพบุรุษของนิกายเทพสวรรค์เป็ นคนเริ่ มการ
ต่อสู ้และนิกายกายานโบราณพ่ายแพ้ยอ่ ยยับ ด้วยความพ่ายแพ้อนั น่าสังเวชนี้ นิกายกา
ยานโบราณไม่สามารถทาอะไรได้นอกจากย้ายกลับไปอยูย่ งั พื้นดินของผูก้ ่อตั้ง
หลังจากชนะนิกายเทพสวรรค์ไม่ได้ใช้โอกาสนั้นเพื่อไล่ล่า มันราวกับว่าบรรพบุรุษ
ของพวกเขาไม่ตอ้ งการทาลายนิกายกายานโบราณ จนถึงตอนนี้ท้ งั สองนิกายยังมีการ
ต่อสู ้กนั ตลอดเวลา ทว่านิกายเทพสวรรค์กย็ งั ไม่ทาลายนิกายกายานโบราณ
เรื่ องนี้ ภายในอาณาจักรมณี สวรรค์และกระทั้งดินแดนตอนกลางก็ยงั มีขา่ วลือจานวน
มาก บางก็วา่ นิกายเทพสวรรค์น้ นั ยังไม่กล้าทาลายนิกายกายานโบราณเพราะว่ายังมี
สัตว์ประหลาดที่ทรงพลังอาศัยอยูใ่ นนิกาย กระทั้งบรรพบุรุษของนิกายเทพสวรรค์เอง
ก็ยงั ไม่มนั่ ใจว่าจะสามารถเอาชนะได้
มีขา่ วลืออีกว่าที่นิกายเทพสวรรค์ยงั ไม่ทาลายนิกายกายานโบราณก็เพราะที่น้ นั เป็ น
พื้นที่ศกั ดิ์สิทธิ์ ของจักรพรรดิอมตะ แม้วา่ นิกายกายานโบราณจะตกต่าลง ทว่านี้กย็ งั

618
เป็ นนิกายที่ถูกสร้างขึ้นมาโดยจักรพรรดิอมตะชายผูซ้ ่ ึ งคุมทั้งเก้าโลก นิกายเทพสวรรค์
จึงไม่มีความมัน่ ใจว่าจะสามารถทาลายพื้นที่ศกั ดิ์สิทธิ์ ของจักรพรรดิ
บางข่าวก็บอกว่ามีสมบัติจกั รพรรดิบางอย่างอยูใ่ นนิกายกายานโบราณ นิกายเทพ
สวรรค์จึงไม่กล้าลงมือหนักมาก ตราบใดที่สมบัติระดับจักรพรรดิยงั อยูใ่ นมือของพวก
เขา พวกเขาจะไม่มีทางถูกทาลาย !
ไม่วา่ ข่าวลือจะเป็ นเช่นไร ทว่าหลังจากนิกายเทพสวรรค์เอาชนะนิกายกายานโบราณ
ลงได้ อาณาจักรมณี สวรรค์กย็ งั ไม่มีคาสัง่ ทาลายนิกายกายานโบราณ
หลายหมื่นปี ผ่านไปอย่างรวดเร็ ว และสุ ดท้ายเรื อโบราณของกองกาลังพินาศสงครามก็
ปรากฏอยูด่ า้ นหน้านิกายกายานโบราณ เรื่ องนี้จะไม่ให้ผคู ้ นประหลาดใจได้อย่างไร ?
–––––––––––––––––––—–––––––––
#ถึงกับกล้าเอาเรื อรบมาจ่อหน้านิกายของพี่เย่ ? พวกรนหาที่ตาย ! หึ้ ยยยยย
ติดตามข่าวสารได้ที่แฟนเพจ จักรพรรดิบรรพกาล ได้เลยน้า
ตอนที่ 75 ทหารเข้ามาใกล้กาแพง (1)
การมาถึงของกองกาลังพินาศสงครามทาให้ผคู ้ นในนิกายกายานโบราณนิ่งอึ้ง กองกา
ลังพินาศสงครามชื่อนี้ถูกแต่งตั้งโดยตัวของจักรพรรดิเอง ดังนั้นพวกเขาจึงเป็ นเหมือน
ตัวแทนจากอาณาจักรมณี สวรรค์และนิกายเทพสวรรค์

619
ตั้งแต่สงครามครั้งล่าสุ ดเมื่อสามหื่ นปี ก่อนกองกาลังพินาศสงครามก็ไม่เคยเคลื่อนไหว
อีกเลย บัดนี้เมื่อมันเคลื่อนไหว นี้ไม่ได้หมายคว่านิกายเทพสวรรค์ตดั สิ นใจที่ทาลาย
นิกายกายานโบราณ ?
‛ นี้มนั อาจจะกล่าวได้นิกายกายานโบราณนั้นกาลังจบสิ้ นอย่างสมบูรณ์ นิกายเทพ
สวรรค์ในที่สุดก็ตดั สิ นใจทาลายหนามยอกอกของพวกเขา ‛
ผูอ้ าวุโสจากนิกายอื่นๆ ล้วนแสดงความคิดเห็น
มีหนึ่งในผูอ้ าวุโสที่ได้ฟังเรื่ องราวจากปี นั้นเอ่ยขึ้น
‛ ดูเหมือนว่าหลิวซานเจียนจะตายแล้วจริ งๆ นิกายเทพสวรรค์จึงได้ตดั สิ นใจ
เคลื่อนไหวเช่นนี้ ‛
หลิวซานเจียน เมื่อปี นั้นตัวตนของเขาเป็ นดังตานาน หลิวซานเจียนไม่ได้เป็ นเพียง
อัจฉริ ยะธรรมดา บางคนกล่าวว่าเขาเป็ นศิษย์ของจักรพรรดินอ้ ยมู่ บางคนก็กล่าวว่าเขา
เป็ นสหายของจักรพรรดินอ้ ยมู่ มีขา่ วลือว่าสามหมื่นปี ก่อนหลิวซานเจียนเป็ นผู ้
บัญชาการและนาทัพสู ้กบั บรรพบุรุษของนิกายเทพสวรรค์ แม้นิกายกายานโบราณจะ
พ่ายแพ้อย่างย่อยยับ ทว่านิกายเทพสวรรค์ต่างหวาดกลัวต่อหลิวซานเจียน และพวกเขา
ไม่ตอ้ งจะโจมตีนิกายกายานโบราณอีกต่อไป !
มีเหตุผลหลายอย่างที่กองกาลังพินาศสงครามต้องการจะทาลายนิกายกายานโบราณ
นิกายโบราณนั้นเป็ นนิกายของจักรพรรดิอมตะมันเต็มไปด้วยวัฒนธรรมโบราณอีกทั้ง

620
ยังเต็มไปด้วยคัมภีร์ของจักรพรรดิอมตะมินเหยิน นอกจากนี้ยงั มีสมบัติจกั รรพิพรรดิ
เพียงแค่คมั ภีร์จกั รพรรดิหรื อสมบัติจกั รพรรดิอย่างใดอย่างหนึ่งก็สามารถทาให้ผคู ้ น
กลายเป็ นโลภและอยากจะครอบครอง
แม้จะมีขา่ วลือว่าคัมภีร์จกั รพรรดิของนิกายกายานโบราณนั้นหายไปเป็ นจานวนมาก
มันก็ยงั มีคมั ภีร์จกั รพรรดิบางเล่มที่เหลืออยูห่ รื ออย่างน้อยก็เป็ นคัมภีร์บรรพชนเที่ยง
ธรรม แค่น้ ีกเ็ พียงพอแล้วที่จะทาให้นิกายน้อยใหญ่จอ้ งด้วยความโลภ
ขณะนี้หลายนิกายโดยรอบกาลังถกเถียงกันอยูว่ า่ การที่กองกาลังพินาศสงคราม
เคลื่อนไหวครั้งนี้พวกเขา กาลังมองหาคัมภีร์จกั รพรรดิ หรื อคัมภีร์เจตจานงสวรรค์ลบั
กันแน่
ขณะที่บนฟ้ าด้านนอกเรื อรบโบราณของกองกาลังพินาศสงครามหยุดอยูเ่ หนือนิกายกา
ยานโบราณ ที่พ้นื ดินด้านล่างเหล่าศิษย์กลายเป็ นตื่นตระหนก บรรยากาศของนิกาย
กลายเป็ นตึงเครี ยด ตอนนี้พวกเขาเตรี ยมพร้อมที่เข้าสู่ สงคราม !
เวลานี้บนเรื อ มีชายวัยกลางคนคนหนึ่งยืนขึ้น ตัวของเขาสู งใหญ่และน่าเกรงขาม ตัว
เขาประดับประดาไปด้วยชุดเกราะนักรบที่ส่องสว่าง
ผูช้ ายคนนี้สวมชุดเกาะ พร้อมกับสัญลักษณ์ของพยัคฆ์ บนศีรษะของเขาเป็ นหมวกที่
ทาจากหนังสัตว์อสูรสิ่ งนี้ปล่อยกลิ่นอายดุร้ายออกมา ยามเขาลุกขึ้นยืนก็เหมือนกับการ
ขยับตัวของภูเขาสู ง บรรยากาศรอบตัวเขาเต็มไปด้วยแรงกดดันที่ไม่อาจคาดเดา มัน
ราวกับมีมหาสมุทรอยูเ่ หนือท้องฟ้ า พลังงานสวรรค์หมุนรอบตัวเขาการขยับตัวของ

621
เขาราวกับพยัคฆ์จอ้ งมองเหยือ่ นี้เกิดการกลิ่นคาวเลือดที่ทุกคนล้วนได้กลิ่นมาจาก
ระยะไกล
หัวหน้าของกองกาลังพินาศสงคราม ผูบ้ ญั ชาการของอาณาจักรมณี สวรรค์ ผูม้ ีชื่อเสี ยง
ในโลกของจักรพรรดิมนุษย์ เขาไม่ได้เป็ นเพียงผูบ้ ญั ชาการธรรมดา ทว่ายังเป็ นนักรบ
กระหายเลือดอีกด้วย
‛ ฮ่าๆ พี่ก่ขู า้ ได้ยนิ มาว่านิกายของท่านนั้นเต็มไปด้วยสมบัติจกั รพรรดิ อย่างน้อยก็ยงั มี
คัมภีร์จกั รพรรดิ เพียงได้ยนิ เรื่ องนี้ตวั ข้าเองก็อดไม่ได้ที่จะอยากรู ้อยากเห็นสักเล็กน้อย
ดังนั้นวันนี้ขา้ จึงมาที่นี่เพื่อเรี ยนรู ้คมั ภีร์จกั รพรรดิของจักรพรรดิอมตะมินเหยิน ! ‛
ห้วหน้าของกองกาลังพินาศสงครามยืนอยูบ่ นยอดของเรื อและหัวเราะอย่างยิง่ ยโส
ชายคนนี้กดดันไปได้ตรงจุดโดยการกล่าวว่า ต้องการเรี ยนรู ้ นี้ทาให้ใบหน้าของผูท้ ี่อยู่
ในนิกายกายานโบราณกลายเป็ นน่าเกลียด ความคิดเช่นนี้แสดงให้เห็นว่านิกายกายาน
โบราณในสายตาของเขาล้วนไม่มีคา่
ในฐานะที่เป็ นผูฝ้ ึ กตนจากนิกายอื่นกาลังยืนดูอยูด่ า้ นนอก พวกเขาเหลือบมองหน้ากัน
และกัน และคิดสิ่ งเดียวกัน ‘ กองกาลังพินาศสงครามมาเพือ่ คัมภีร์จกั รพรรดิของนิกาย
กายานโบราณเป็ นแน่ ‘
การยัว่ ยุของหัวหน้ากองกาลังพินาศสงคราม ผูอ้ าวุโสหนึ่งกู่เทียนโส่ วไม่ได้แสดงออก
อะไร ทว่าผูอ้ าวุโสเฉาซงกระโดดออกไปและตะโกนลัน่

622
‛ เจ้าเด็กน้อยเหล่ย อย่ามายโสที่นี่ นิกายกายานโบราณของพวกเราจะไม่ทนต่อความ
โอหังของเจ้า ! วันนี้ขา้ จะสอนบทเรี ยนให้เจ้าเอง ! ‛
พูดจบเฉาซงก็ลอยไปในอากาศพร้อมด้วยพลังงานสวรรค์รอบตัว จากนั้นก็มุ่งหน้าขึ้น
ไปยังเรื อรบ
เฉาซงเป็ นคนแรกที่ยอมรับคายัว่ ยุ นี้เป็ นเหตุให้ผอู ้ าวุโสในนิกายมองหน้ากันและกัน
เห็นการแสดงออกของเฉาซง หัวหน้ากองกาลังพินาศสงครามมองอย่างเย็นชาและเอ่ย
‛ เป็ นเพียงเฉาซงยังกล้าที่จะพูดจาใหญ่โตต่อหน้าข้า ไสหัวไป ! ‛
หลังจากพูดจบพลังงานของชายคนนั้นก็เพิ่มขึ้น จากนั้นเขาก็สะบัดมืออย่างรุ นแรง
ทันใดนั้นทะเลเลือดนับหมื่นไมล์กป็ รากฏตัวเหนือน่านฟ้ า มันบดบังแสงอาทิตย์จน
หมด ภายในนั้นทะเลเลือดปรากฏโครงกระดูกมากมายนับไม่ถว้ น ไม่มีใครรู ้วา่ มีกี่ชีวีต
ที่ตายภายใต้ทะเลเลือดแห่งนี้
‛ สัญลักษณ์สีเลือด พลังงานที่แท้จริ งของหัวหน้ากองกาลังพินาศสงคราม ! ‛
เห็นสัญลักษณ์สีเลือดบนท้องฟ้ า การแสดงออกของผูค้ นด้านล่างกลายเป็ นซี ดขาวและ
สัน่ กลัว
‛ จงเปิ ด..‛

623
เฉาซงกรี ดร้องและปล่อยพลังงานที่แท้จริ งของเขาพยามเจาะทะลุทะเลเลือดบนท้องฟ้ า
มีเสี ยง ‘ ตูม ‘ ดังขึ้น กระทั้งเฉาซงยืมพลังของธรรมชาติเขาก็ยงั ไม่สามารถป้ องกันการ
โจมตีจากหัวหน้ากองกาลังพินาศสงครามได้
เฉาซงถูกกระแทกออกไปไกลโดยสัญลักษณ์สีเลือด เขากระอักเลือดคาโตออกมาและ
ถอยหลังไปหลายก้าว แม้วา่ พลังของเฉาซงจะไม่ได้มากและเขาเป็ นอันดับสองใน
นิกาย ทว่าหากเทียบกับผูม้ ีระดับชะตาลี้ลบั นั้นแตกต่างกันมากเกินไป
หัวหน้ากองกาลังพินาศสงครามมองอย่างเฉยชาและกล่าวอย่างรังเกียจ
‛ เพียงระดับหลอมวิญญาณ พวกไร้ความสามารถเป็ นแค่แมลงหวี่ที่แสวงหาความตาย
!‛
ใบหน้าของเฉาซงแดงก่าและตะโกน
‛ เด็กน้อยเหล่ย ข้าจะสู ้กบั เจ้าจนตัวตาย ! ‛
ทันใดนั้นเองผูอ้ าวุโสกู่เทียนโส่ วก็หยุดเฉาซง เขามองไปยังผูอ้ าวุโสคนอื่นๆ
‛ นาน้องเฉากลับไปรักษา น้องเฉาเรื่ องนี้ไม่เหมาะกับเจ้า ให้พี่ชายคนนี้จดั การเถอะ ‛
เฉาซงนั้นอยากจะสู ้ต่อ ทว่าเมื่อถูกผูอ้ าวุโสคนอื่นโน้มน้าวเขาจึงจาใจต้องกลับไป
รักษาตัว
ตอนนี้ผอู ้ าวุโสหนึ่งกู่เทียนโส่ วจ้องหัวหัวหน้ากองกาลังพินาศสงครามอย่างเย็นชา
ทันใดนั้น ‘ ตูม ! ‘ พลังงานในสายเลือดของผูอ้ าวุโสหนึ่งหมุนวนไม่หยุด พลังงานเต๋ า

624
ปกคลุมไปทัว่ ร่ าง ที่น่ากลัวที่สุดก็คือบนหัวของเขามีปักษาปรากฏตัว ทันใดนั้นเอง
ปั กษาขนาดยังก็แผดเสี ยงและโบยบินไปยังท้องฟ้ าก่อนจะสยายปี ก
ขณะที่ปักษาขนาดยักษ์มองไปอย่างมนุษย์เบื้องล่างอย่างเย็นชา สิ่ งมีชิวิตที่ตา่ ต้อยยาม
เมื่อเจอสายตานี้ยงั ต้องยอมสงบ ปั กษานั้นได้รับการยกย่องว่าเป็ นหนึ่งในอสู รที่
แข็งแกร่ งที่สุดในโลกนี้ พลังงานของมันเพียงอย่างเดียวเพียงพอจะพลิกคว่าสวรรค์
และแยกปฐพี !
สาหรับศัตรู ที่แข็งแกร่ ง ผูอ้ าวุโสหนึ่งไม่ได้ย้งั มือใดๆไว้ ทันใดนั้นเขาก็แสดงพลังของ
ผูอ้ ยูใ่ นระดับชะตาลี้ลบั ออกมา
‛ หกปักษาสยายปี ก..‛
เห็นปั กษาขนาดยักษ์สยายปี กอยูบ่ นท้องฟ้ าหัวใจของผูฝ้ ึ กตนกลายเป็ นตะลึง คัมภีร์
จักรรพิน้ นั สมกับชื่อของมัน ไม่วา่ จะฝึ กฝนคัมภีร์บรรพชนเที่ยงธรรมมามากขนาด
ไหนก็ไม่สามารถเทียบกับคัมภีร์จกั รพรรดิได้ !
ขณะนี้ดว้ ยปั กษาที่ปรากฏตัวอยูบ่ นท้องฟ้ าและด้วยพลังงานของมันทาให้คนอื่น
หายใจอย่างยากลาบาก คัมภีร์ของจักรพรรดิที่สมบูรณ์ที่อยูใ่ นมือของผูม้ ีระดับชะตาลี้
ลับราวกับสัตว์ประหลาดตัวหนึ่ง หากผูอ้ ยูใ่ นระดับชะตาลี้ลบั เหมือนกันทว่าไม่ได้
ฝึ กฝนคัมภีร์จกั รพรรดิ แม้แต่คนโง่กย็ งั รู ้สึกได้วา่ พวกเขาต้องหนี !
‛ หากเจ้าต้องการสูม้ ากนักละก็ ชายแก่คนนี้จะเป็ นคูม่ ือให้เอง ! ‛

625
ตอนนี้ ผูอ้ าวุโสหนึ่งกู่เทียนโส่ วราวกับราชาสวรรค์ ในฐานะลูกหลานของจักรพรรดิ
อมตะ แม้วา่ ความสามารของเขาจะไม่ดีนกั แต่เขาจะไม่ยอมเป็ นคนขี้ขลาด
พูดจบเขาก็ทะยานคือไปเรื อรบของกองกาลังพินาศสงคราม หัวหน้ากองกาลังพินาศ
สงครามทันใดนั้นก็เปลี่ยนสี หน้าก่อนจะคารามออกมา สัญลักษณ์สีเลือดปรากฏบน
ร่ าง ทันใดนั้นเสื้ อผ้าของเขาก็ฉีกขาดน้าวนเลือดปรากฏออกมาโดยมีเข้าเป็ นศูนย์กลาง
และดูดกู่เทียนโส่ วเข้ามาราวกับต้องการจะหลอมละลายเขา
ปั กษาในท้องฟ้ าสะบัดตัวและพลิกหางของมันราวกับปลายักษ์ที่กาลังแหวกว่ายอยูใ่ น
ทะเลที่กว้างใหญ่ จากนั้นเสี ย ‛ ตูม ! ‛ ก็ดงั ขึ้น หางของปั กษาเพียงแค่สะบัดก็สามารถ
ทาลายสัญลักษณ์สีเลือดได้อย่างง่ายดาย เหนือสัญลักษณ์สีเลือดงหัวหน้ากองกาลัง
พินาศสงครามกระอักเลือดคาโตพร้อมทั้งเซถอยหลัง !
‛ ตาย ! ‛
ใบหน้าของงหัวหน้ากองกาลังพินาศสงครามกลายเป็ นน่าเกลียด เขาตะโกนอย่างบ้า
คลัง่ ก่อนจะเปิ ดใช้งานสัญลักษณ์สีเลือดเต็มกาลัง ปรากฏเป็ นภาพสี เลือดสิ บแปดภาพ
ออกมาจากสัญลักษณ์น้ นั พวกมันรวมตัวกันเป็ นภาพขนาดใหญ่นบั หมื่นฟุต เสี ยงคา
รามที่โหดร้ายของมันสัน่ สะเทือนสวรรค์และปฐพี !
‛ มหายักษ์ทิวทัศน์โลหิ ต ! ‛

626
ขณะที่มหายักษ์โลหิ ตปรากฏตัวการแสดงออกของผูค้ นกลายเป็ นน่าเกลียด นี้คือพลังที่
แท้จริ งของงหัวหน้ากองกาลังพินาศสงคราม ! ทรงพลังอย่างยิง่ ! ใครจะรู ้วา่ มีระดับ
ชะตาลี้ลบั จานวนมากเท่าใดกันที่ถูกฆ่าตายด้วยพลังนี้
‛ จงเปิ ด..‛
มหายักษ์กาลังเดินเขาไปยังด้านหน้า กู่เทียนโส่ วยังคงไม่ขยับและยังคงเปิ ดใช้งานหก
ปั กษาสยายปี ก ปั กษาขนาดยักษ์แผดเสี ยงดังก่อนจะตวัดหางซัดมหายักษ์ หางของ
ปั กษาขนาดยักษ์ไม่ใช่อะไรที่จะล้อเล่นได้ ทันใดนั้นมหายักษ์โลหิ ตก็แตกกระจายราว
กับชิ้นส่ วนของกระดาษ !
‛ ตูม ! ‛
ปั กษานั้นสามารถทาลายมหายักษ์โลหิ ตของหัวหน้ากองกาลังพินาศสงครามได้อย่าง
ง่ายดาย เมื่อหางนี้ฟาดลงมา หัวหน้ากองกาลังพินาศสงครามไม่สามารถทาอะไร
นอกจากสร้างปราณป้ องกัน ทว่าเพียงสัมผัสเขาก็กระเด็นออกไปไกลพร้อมทั้งกระอัก
เลือดกองโตออกมา !
เห็นฉากนี้ทุกคนอดไม่ได้ที่จะรู ้สึกหนาวเย็น ผูค้ นในนิกายกายานโบราณและคนใกล้
ตัวเริ่ มส่ งเสี ยงโห่ร้อง

627
‛ คัมภีร์จกั รพรรดิน้ นั น่ากลัวอย่างยิง่ กู่เทียนโส่ วยังไม่ได้ใช้พลังงานทั้งหมดของเขา
เขาใช้เพียงคัมภีร์จกั รพรรดิกส็ ามารถเอาชนะพลังของหัวหน้ากองกาลังพินาศสงคราม
ได้ ระ เรื่ องนี้น่าตกตะลึงอย่างยิง่ ! ‛
เหล่าผูฝ้ ึ กตนที่ดูอยูอ่ ดไม่ได้จะเปลี่ยนการแสดงออกของพวกเขา
‛ หกปักษาสยายปี ก ! ตามตานานมันเป็ นคัมภีร์ที่แข็งแกร่ งที่สุดของจักรพรรดิอมตะ
มินเหยิน ความสามารถของมันล้วนไม่อาจจะประเมินได้ ! ‛
มีหลายคนที่สูญเสี ยจิตวิญญาณของพวกเขาเมื่อเห็นฉากนี้
วันนี้พวกเขามีโอกาสเป็ นสักขีพยานให้กบั ความแข็งแกร่ งของคัมภีร์จกั รรพดิ หัวใจ
ของพวกเขาเต้นรั่ว คัมภีร์จกั รพรรดิ ? อ่าา ! พลังนี้มนั ท้าทายสวรรค์มากเกินไปแล้ว !
‛ เจ้ายังอยากจะลอง ? ‛
ขณะนี้ กู่เทียนโส่ วราวกับราชาสวรรค์ผปู ้ กครองชั้นฟ้ าทั้งหลาย ภายในพริ บตาเขาก็
สามารถกาจัดหัวหน้ากองกาลังพินาศสงครามและทาให้เขาพ่ายแพ้
‛ จงพลิกกลับ..‛
หัวหน้ากองกาลังพินาศสงครามคารามและเรี ยกเทพแห่งภาพทิวทัศน์ออกมา เมื่อเทพ
แห่งภาพทิวทัศน์ปรากฏมันกลายเป็ นภูเขาไม่สิ้นสุ ดและแม่นา้ หลากดูดกู่เที่ยวโส่ วเข้า
ไป

628
ภายในเทพทิวทัศน์ที่เต็มไปด้วยภูเขาและแม่นา้ หลาก ผูค้ นสามารถเห็นเงาล่างจางๆได้
ขณะนั้นเองกู่เทียนโส่ วกระโดดขึ้นมาจากแม่นา้ หลาก เขากลายเป็ นปั กษายักษ์ดึง
พลังงานธรรมชาติรอบตัว เขาพยามหลายครั้งที่จะหลบหนีจากภาพทิวทัศน์เหล่านี้ทว่า
เขาก็ยงั ถูกสยบด้วยพลังของมัน
‛ ภายใต้ภูเขาแห่งความยาเกรงและแม่นา้ ทิวทัศน์ของข้า มาดูกนั ว่าเจ้าจะทาอะไรได้
บ้าง ! ‛
หัวหน้ากองกาลังพินาศสงครามคารามอย่างเย็นชาก่อนจะกระโจนเขาไปในภาพ
ทิวทัศน์น้ นั ด้วย เขาควบคุมพลังงานรอบตัวและต่อสู ้กบั กู่เทียนโส่ วในเทพแห่งภาพ
ทิวทัศน์
‛ ภูเขาแห่งความยาเกรงและแม่นา้ ทิวทัศน์..‛
เห็นกู่เทียนโส่ วตกไปยังกับดักเช่นนี้ หลายคนตกตะลึง หนึ่งในผูน้ าของนิกายหนึ่งเอ่ย
ขึ้น
‛ ข้าได้ยนิ มาตระกูลเหล่ยนั้นมีสมบัติโบราณในการครอบครอง พวกเขาสร้างเทพแห่ง
ภาพทิศน์ที่ชื่อว่าภูเขาแห่งความยาเกรงและแม่นา้ ทิวทัศน์ นี้เป็ นรู ปแบบที่ทรงพลังไม่
ต้องกล่าวถึงสมบัติโบราณ บางทีมนั กระทั้งเป็ นสมบัติสวรรค์ ! ‛
––––––––––––––––––––––––––––
#อ๊ายยผูอ้ าวุโสหนึ่งเย็นไว้ดว้ ยเย่ๆจะมาช่วยแล้ววว

629
ติดตามข่าวสารเพิม่ เติมได้ที่แฟนเพจ จักรพรรดิบรรพกาล ได้เลยน้า

630
ตอนที่ 76 ทหารเข้ามาใกล้กาแพง (2)
‛ กู่เทียนโส่ วกําลังตกอยูใ่ นอันตรําย ! แม้ว่าํ หัวหนํ้ากองกําลังจะยังไม่ได้เปิ ดใช้พลัง
งํานทั้งสิ บส่ วนของรู ปแบบนี้ แต่แค่น้ ีมนั ก็เพียงพอที่จะฆํ่าเขําแล้ว ! ‛
เห็นฉํากนี้ทุกคนสํ่ายหนํ้าด้วยควํามสงสําร
เหลํ่าผูค้ นในนิกาํ ยกํายํานโบรําณล้วนตกอยูใ่ นควํามกลัวเมื่อเห็นฉํากนี้ ผูอ้ าํ วุโสอีกสี่
คนหนํ้าซี ดสถํานกําร์ตอนนี้พวกเขําเสี ยเปรี ยบเป็ นอยํา่ งมําก
ทวํ่าทุกคนนั้นประเมินควํามแข็งแกร่ งของกู่เทียนโส่ วตํ่าไป กํารต่อสู ้น้ ีดาํ เนินไปเป็ นเว
ลําสํามวันสํามคืนแม้ว่าํ ตัวเขําจะตกสู ้กบั ดัก เขําใช้อาํ นําจของหกปั กษําสยํายปี ก
เคลื่อนไหวอยํา่ งอิสระ แม้เขําจะไม่สาํ มํารถออกจํากเทพแห่งทิวทัศน์ได้ แต่หาํ กหัว
หนํ้ากองกําลังพินาํ ศสงครํามจะฆํ่าเขํานี้กไ็ ม่ใช่เรื่ องงํ่าย
ขณะนี้ก่เู ทียนโส่ วและหัวหนํ้าของกองกําลังพินาํ ศสงครํามกําลังต่อสู ้กนั ภํายใน
รู ปแบบ และทั้งสองก็ไม่สาํ มํารถเอําชนะกันและกันได้
‛ กู่เทียนโส่ วนั้นซ่อนควํามลับไว้แน่นอน ! ขํ้าเคยคิดวํ่าเขํานั้นอยูเ่ พียงระดับหลอม
วิญญําณก่อนหนํ้านี้ คิดไม่ถึงวํ่าตอนนี้เขํามีพลังอยูใ่ นระดับชะตําลี้ลบั แล้ว ! ‛
คนอื่นๆตํ่างคิดเช่นเดียวกัน
หัวใจของคนในนิกาํ ยกํายํานโบรําณกลํายเป็ นตรึ งเครี ยดมํากยิง่ ขึ้น ขณะที่น้ ีมีเพียงกู่
เทียนโส่ วเทํ่านั้นที่มีพลังพอที่จะปกป้ องนิกาํ ย ผูอ้ าํ วุโสอีกสี่ คนที่เหลือนั้นอยูเ่ พียง

631
ระดับหลอมวิญญําณพวกเขําไม่สาํ มํารถช่วยอะไรได้ กระทั้งสี่ ผอู ้ าํ วุโสร่ วมมือกันพวก
เขําก็ยงั ไม่สาํ มํารถรับมือหัวหนํ้าของกองกําลังพินาํ ศสงครํามได้แม้แต่กระบวนทํ่า
เดียว
ศิษย์ทุกคนรู ้ถึงหํายนะที่กาํ ลังเกิดขึ้นในนิกาํ ย ร่ วมทั้งหลี่ฉีเย่ผซู ้ ่ ึ งถูกทําโทษให้อยูท่ ี่สุ
สํานโบรําณ เมื่อเขําสัมผัสได้พลังของระดับชะตําลี้ลบั ได้ระเบิดขึ้น เขําทําเพียงมองมํา
ยังทิศทํางของนิกาํ ย
ดํ้านนอกของนิกาํ ย กํารต่อสู ้ที่ยง่ิ ใหญ่น้ นั ได้กินเวลําหํ้าวันหํ้าคืนอยํา่ งต่อเนื่อง กู่เทียน
โส่ วไม่สาํ มํารถหลบหนีออกมําและหัวหนํ้าของกองกําลังพินาํ ศสงครํามก็ไม่สาํ มํารถ
ฆํ่ากู่เทียนโส่ วได้ กู่เทียนโส่ วไม่ยอมจํานนและหัวหนํ้าของกองกําลังพินาํ ศสงครํามก็
ไม่ยอ่ มถอนกําลัง ดังนั้นทั้งสองจึงยังต่อสู ้กนั ต่อไป
ในคืนวันที่ห้ าํ สุ สาํ นวิญญําณที่เงียบสงบก็เริ่ มแผ่กลิ่นอํายที่น่าํ กลัวมํากยิง่ ขึ้น หลี่ฉีเย่
นัง่ สมําธิ อยูท่ ี่หอ้ งโถงใหญ่ มันรําวกับวํา่ กํารต่อสู ้ของนิกาํ ยกํายํานโบรําณไม่มีอะไร
เกี่ยวข้องกับเขํา
สุ สาํ นวิญญําณนั้นยังคงเงียบสงบโดยปรําศจํากเสี ยงใดๆ ทันใดนั้นก็มีลมพัด หลี่ฉีเย่
เปิ ดตําของเขําและก็พบคนคนหนึ่งยืนอยูด่ ้ าํ นหนํ้า
หลี่ฉีเย่จอ้ งมองคนที่ยนื อยูด่ ้ าํ นหนํ้าของเขําพร้อมทั้งถํามด้วยรอยยิม้
‛ ผูอ้ าํ วุโสเฉํา ตอนนี้กด็ ึกแล้วทํ่านมําทําอะไรที่นี่ ? ‛

632
ชํายที่ยนื อยูด่ ้ าํ นหนํ้าของหลี่ฉีเย่ คือผูอ้ าํ วุโสที่ได้รับบําดเจ็บและต้องทํากํารฟื้ นตัว เฉํา
ซง !
เฉําซงมองหลี่ฉีเย่ดว้ ยสํายตําเย็นชํา ทวํ่าเขํากลับยิม้ และเอ่ยถํามเสี ยงนุ่ม
‛ หลํานชํายขํ้า ขํ้าได้รับคําสัง่ จํากผูอ้ าํ วุโสคนอื่นๆให้มาํ สอนเจํ้าเกี่ยวกับคัมภีร์ตะวัน
สยบนภํา ‛
‛ คัมภีร์ตะวันสยบนภํา ? ‛
ได้ยนิ เช่นนี้หลี่ฉีเย่อดไม่ได้ที่จะอมยิม้ และกลํ่าว
‛ ผูอ้ าํ วุโสเฉํา ขํ้าได้ยนิ มําวํา่ คัมภีร์ตะวันสยบนภําเป็ นส่ วนหนึ่งของคัมภีร์เจตจํานง
สวรรค์ลบั ของนิกาํ ยกํายํานโบรําณ แม้วา่ ํ จะเป็ นเพียงแค่ส่วนหนึ่ง แต่ควํามสําคัณของ
มันก็ยงั มํากกวํ่าคัมภีร์บรรพชนเที่ยงธรรม ขํ้าต้องได้รับกํารยินยอมจํากผูอ้ าํ วุโส
ทั้งหมดก่อนจะฝึ กฝนคัมภีร์น้ ีได้ ‛
‛ ขํ้ามําที่นี่เพื่อมอบคัมภีร์ตะวันสยบนภําให้แก่น้ ี นี้เป็ นกํารตัดสิ นใจของเหลํ่าผูอ้ าํ วุโส
ทั้งหก ‛
เฉําซงเอ่ยต่อ
‛ ปั จจุบนั นิกาํ ยกํายํานโบรําณของเรํากําลังพบหํายนะ ผูอ้ าํ วุโสหนึ่งกําลังลําบําก ผูอ้ าํ วุ
โสคนอื่นๆล้วนต้องกํารปฏิหาํ รย์และเจตจํานงสวรรค์ลบั สํามํารถทํามันได้ หวังวํ่า
หลํานชํายจะสํามํารถฝันถึงผูก้ ่อตั้งและให้เขําช่วยสอนมันแก่เจํ้าได้ ‛

633
ได้ยนิ คํากลํ่าวของเฉําซงหลี่ฉีเย่ลงั เลอยูช่ ว่ั ครู่ ก่อนจะเอ่ย
‛ ผูอ้ าํ วุโสเฉํา ขํ้ากลัวมันจะไม่ทนั แม้จะเป็ นกํารสอนของทํ่านผูก้ ่อตั้งในควํามฝัน มัน
ก็ยงั ต้องใช้เวลําหลํายเดือน อํ่า ! ‛
เฉําซงรี บกลํ่าว
‛ ลองดูก่อนวํ่าเจํ้าสํามํารถพบผูก้ ่อตั้งในควํามฝันและให้เขําสอนได้หรื อไม่ หํากไม่
พวกเรําค่อยคิดหําทํางอื่น ‛
หลี่ฉีเย่พยักหนํ้าและเอ่ย
‛ ตกลงขํ้าจะลองพยํามดู ผูอ้ าํ วุโสเฉําได้นาํ คัมภีร์ตะวันสยบนภํามําด้วยหรื อไม่ ? ‛
เฉําซงนําหนังสื ออกมําและเอ่ย
‛ เรื่ องนี้น้ นั เร่ งด่วนเกินไป ต้นฉบับของคัมภีร์ตะวันสยบนภําไม่สาํ มํารถนําออกมําได้
ขํ้าจึงเขียนมันด้วยมือของขํ้า ‛
หลี่ฉีเย่รับหนังสื อมํา ก่อนเขําจะเปิ ดมันเขําถํามเฉําซงอยํา่ งลังเล
‛ ผูอ้ าํ วุโสเฉํา แม้ข้ าํ จะเป็ นเพียงศิษย์รุ่นที่สาํ ม แต่ข้ าํ ก็ยงั รู ้วา่ ํ คัมภีร์เจตจํานงสวรรค์ลบั
นั้นเป็ นรํากฐํานของนิกาํ ยเรํา ขํ้า
ต้องกํารพบผูอ้ าํ วุโสคนอื่นๆ ขํ้านั้นไม่ได้สงสัยทํ่านแต่เพรําะวํ่าเรื่ องนี้น้ นั สําคัญมําก
เกินไป ดังนั้นขํ้าต้องกํารเห็นจริ งๆวํา่ ผูอ้ าํ วุโสคนอื่นๆเห็นด้วยกับกํารกระทําเช่นนี้ ‛

634
‛ หลํานชํายที่ดี ตอนนี้น้ ีหาํ ยนะกําลังมําเยือนหนํ้าประตูนิกาํ ยเรํา ! ผูอ้ าํ วุโสคนอื่นๆ
ล้วนติดพันกับศัตรู ที่แข็งแกร่ ง พวกเขําทําได้เพียงมอบควํามไว้วาํ งใจให้ข้ าํ มําบอกแก่
เจํ้า ‛
เฉําซงกลํ่าวด้วยสี หนํ้ากังวลจํากนั้นเขํารี บเอ่ยต่อ
‛ หลํากหลํานชํายตอนกํารคําตอบจํากผูอ้ าํ วุโสคนอื่นๆ ขํ้าจะพําเจํ้าไปหําพวกเขํา ‛
‛ นี้อาํ จจะไม่ดีนกั ‛
เมื่อได้ยนิ คํากลํ่าวเหลํ่านี้หลี่ฉีเย่ส่ าํ ยหัวของเขําและเอ่ย
‛ ผูอ้ าํ วุโสเฉําขํ้าเกรงวํ่าขํ้าจะไม่สาํ มํารถทําเช่นนั้นได้ ขํ้านั้นถูกลงโทษให้สาํ นึกผิดอยู่
ที่สุสาํ นวิญญําณเป็ นเวลําครึ่ งปี ขํ้าไม่สาํ มํารถออกจํากที่นี่ได้ ‛
‛ นี้มนั เป็ นเรื่ องเกี่ยวกับควํามเป็ นอยูข่ องนิกาํ ย ! ผูอ้ าํ วุโสทุกคนลงควํามเห็นให้ยกเลิก
กํารทําโทษเจํ้า เร็ วเขําพวกเรําไม่มีเวลํามํากรี บตํามขํ้ามํา ‛
เฉําซงกลํ่าวอยํา่ งไม่สบอํารมณ์นกั
หลี่ฉีเย่ลงั เลชัว่ ครู่ ก่อนจะสํ่ายหัวและเอ่ย
‛ ผูอ้ าํ วุโส ขํ้าไม่สาํ มํารถทําได้ ผูค้ ุม้ กันโม่น้ นั มีหนํ้าที่ในกํารดูแลขํ้าหํากขํ้าต้องกํารอ
อกจํากที่นี่ข้ าํ จะต้องแจ้งต่อเขําเป็ นคนแรก เอําอยํา่ งนี้ผอู ้ าํ วุโสเฉําทํ่านรี บไปตํามผูค้ ุม้
กันโม่มาํ ที่นี่ดีหรื อไม่ แล้วพวกเรําจะได้ออกจํากที่นี่กนั ‛

635
‛ หยุดกลํ่าววําจําไร้สาํ ระได้แล้ว ! ‛
ตอนนี้เฉําซงหมดควํามอดทนของเขําและเอ่ย
‛ ไม่ตอ้ งพูดมํากไปกับขํ้า ! ‛
หลี่ฉีเย่หรี่ ตาํ มองเฉําซงและเอ่ยอยํา่ งเย็นชํา
‛ ผูอ้ าํ วุโสเฉํานี้หมํายควํามวํา่ อยํา่ งไร ? ขํ้านั้นเพียงแค่ทาํ ตํามขั้นตอนในฐํานะผูอ้ าํ วุโส
ของนิกาํ ยทํ่านควรจะรู ้ข้นั ตอนเหลํ่านี้ ! ‛
‛ สํารเลวน้อยตํามขํ้ามํา ! ‛
สํายตําของเฉําซงกลํายเป็ นดุร้ าํ ยเขําปล่อยเจตนําฆํ่าออกมําก่อนจะเอ่ย
‛ เจํ้าต้องกํารเดินด้วยตัวเองหรื อให้ข้ าํ พําเจํ้าไป ? ‛
จุดนี้หลี่ฉีเย่กแ็ สดงออกรําวกับวํ่าเขํานั้นเขํ้าใจทุกอยํา่ ง เขํากอดพิณในมือแน่นและเอ่ย
เสี ยงสัน่
‛ ผูอ้ าํ วุโสเฉําทํ่านไม่ได้มาํ ที่นี่เพรําะคําร้องขอของผูอ้ าํ วุโสคนอื่นๆ ‛
‛ ฮํ่าๆ ดูเหมือนวํ่าเจํ้าจะไม่ได้โง่ ‛
เห็นสํายตําสงสัยของหลี่ฉีเย่ เฉําซงเลิกแสดงและกลํ่าวอยํา่ งจริ งจัง
‛ หํากเจํ้าต้องกํารมีชีวิตอยูก่ ท็ าํ ตํามที่ข้ าํ พูด ไม่เช่นนั้นเจํ้าก็ตาํ ยกลํายเป็ นวิญญําณเฝํ้ าสุ
สํานนี้ ! ‛

636
มันดูเหมือนวํ่าเวลํานี้หลี่ฉีเย่ได้สงบลง ก่อนจะจ้องมองเฉําซงและเอ่ย
‛ ดูเหมือนวํ่าผูอ้ าํ วุโสเฉําต้องกํารจะขโมยคัมภีร์เจตจํานงสวรรค์ลบั ? เช่นนั้นแม้ผู ้
ก่อตั้งในฝันจะสอนขํ้า ขํ้าก็จะไม่มอบมันให้แก่ท่าํ น ‛
‛ ฮํ่าๆ เรื่ องนี้เจํ้าไม่ตอ้ งห่วงรอจนขํ้าพําเจํ้าไปจําคุกและทรมํานเสี ยก่อน ถึงตอนนั้นมํา
ดูกนั วํ่าเจํ้าจะยังต่อตํ้านขํ้าหรื อไม่ ! ‛
เฉําซงกลํ่าวพร้อมกับรอยยิม้ ชัว่ รํ้าย
หลี่ฉีเย่ส่ าํ ยหัวและเอ่ยต่อ
‛ หํากขํ้าหํายไป เกรงวํ่าผูค้ ุม้ กันโม่จะตํามหําขํ้าอยํา่ งรวดเร็ ว ‛
เฉําซงหัวเรําะอยํา่ งเย็นชําและกลํ่าวเยําะเย้ย
‛ หํากเขําพบแล้วอยํา่ งไร ? ฮํ่าๆ ตอนนี้นิกาํ ยกํายํานโบรําณกําลังเผชิญกับหํายนะ
ดังนั้นจึงไม่มีใครที่จะมํายังสุ สาํ นวิญญําณ ใครจะบอกได้ว่าํ เจํ้าได้ไม่ใช้โอกําสนี้
หลบหนีไป หํากมีกระดําษคัมภีร์ตะวันสยบนภําตกอยูท่ ี่นี่ ฮํ่าๆ ขํ้าเกรงวํ่าพวกเขําจะ
คิดวํ่าเจํ้าเป็ นสํายลับและขโมยคัมภีร์ตะวันสยบนภําเพื่อที่จะได้รับคัมภีร์เจตจํานง
สวรรค์ลบั เมื่อถึงตอนนั้นผูค้ ุม้ กันโม่และพวกของเจํ้าจะกลํายเป็ นผูส้ มรู ้ร่วมคิด ! ‛
หลี่ฉีเย่ส่ าํ ยหัวและเอ่ยอยํา่ งเอือมระอํา
‛ ผูอ้ าํ วุโสเฉําทํ่านนั้นมัน่ ใจในแผนกํารมํากเกินไป ทํ่านไม่กลัววํ่าผูอ้ าํ วุโสคนอื่นๆจะรู ้
เรื่ องนี้หรอกรึ ? ‛

637
‛ ฮํ่าๆ หํากผูอ้ าํ วุโสคนอื่นๆรู ้แล้วอยํา่ งไร ? บํางทีหลังจํากหํายนะครั้งนี้นิกาํ ยกํายํานโบ
รําณจะต้องเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ และหํากกู่เทียนโส่ วตํายในกํารต่อสู ้นิกาํ ยจําต้องมี
ผูน้ าํ ที่มีประสิ ทธิ ภาํ พ ผูน้ าํ นิกาํ ยในปั จจุบนั นั้นอ่อนแอเกินไป นํางล้วนไร้ประโยชน์
เมื่อหํายนะมําถึงนํางเอําแต่ซ่อนตัวอยํา่ งคนขี้ขลําด เรื่ องนี้ไม่ตอ้ งกลํ่าวก็รู้วา่ ํ ใครจะขึ้น
เป็ นผูน้ าํ นิกาํ ยคนต่อไป ‛
เฉําซงเมื่อคิดเกี่ยวกับแผนกํารของเขําก็อดไม่ได้ที่จะหัวเรําะเสี ยงดัง
หลี่ฉีเย่ทาํ เพียงยิม้ และเอ่ย
‛ ดังนั้นผูอ้ าํ วุโสเฉําต้องกํารขึ้นเป็ นผูน้ าํ นิกาํ ยคนใหม่ แต่เอ๋ หาํ กทํ่านใ้ั้ัแน่ใจวํ่าจะ
ขึ้นเป็ นผูน้ าํ นิกาํ ยคนใหม่ ทําไมทํ่านถึงเร่ งรี บที่จะเอําคัมภีร์เจตจํานงสวรรค์ลบั เลํ่า ? ‛
ดวงตําของเฉําซงกลํายเป็ นโกรธเกรี้ ยวและตะโกน
‛ เจํ้าเด็กน้อยหุ บปํ าก ! ‛
หลี่ฉีเย่จอ้ งมองเฉําซงชัว่ ครู่ ก่อนจะอดไม่ได้ที่จะหัวเรําะเยําะเย้ย
‛ ขํ้าเขํ้าใจวํ่าทํ่านนั้นมีขอ้ ตกลงกับคนอื่นๆวํ่าแต่เป็ นใครกัน ตงเจียงหลง หรื อวํ่ากอง
กําลังพินาํ ศสงครําม ? ดูเหมือนวํา่ คนที่สมคบคิดกับทํ่านจะเป็ นเหยีย่ วที่ไม่ปล่อยกระ
ตํ่าย หํากทํ่านไม่ให้เจตจํานงสวนนค์ลบั แก่พวกเขํา พวกเขําคงไม่ถอนทหํารออกไป
หรื อพวกเขําจะไม่ช่วยทํ่านให้ข้ ึนเป็ นผูน้ าํ นิกาํ ย ? ‛
‛ สํารเลวมํากับขํ้า ! ‛

638
เฉําซงกลํายเป็ นกระสับกระสํ่ายก็จะพุง่ เขํ้ามําและพยํามลํากหลี่ฉีเย่
‛ เฉําซงขํ้าไม่คิดเลยวํ่าคนที่ทรยศนิกาํ ยจะเป็ นเจํ้า ! ‛
ขณะนั้นเองเสี ยงคํารํามอันดังกึกก้องก็ดงั มําจํากดํ้านนอก มีคนหํ้าคนพุง่ เขํ้ามําคนกลุ่ม
นี้คือสี่ ผอู ้ าํ วุโสและผูค้ ุม้ กันโม่ !
เมื่อกลุม่ ของผูอ้ าํ วุโสซํานมําถึง เฉําซงก็พงุ่ เขํ้าไปจับตัวหลี่ฉีเย่และถอยไปยังมุมห้องอ
ยํา่ งรวดเร็ว
เวลํานี้ผอู ้ าํ วุโสซําน ผูอ้ าํ วุโสหวู่ ผูอ้ าํ วุโสเจียง ผูอ้ าํ วุโสโจ่ว ล้อมรอบเฉําซงไว้อยํา่ ง
รวดเร็ ว
ผูอ้ าํ วุโสเจียงกลํ่าว
‛ เฉําซงเจํ้าทรยศต่อนิกาํ ยและขโมยคัมภีร์จกั รรพดิ ! เจํ้าจะมีหนํ้าไปพบกับทํ่านบรรพ
บุรุษได้อยํา่ งไร ? ‛
ใบหนํ้าของเฉําซงกลํายเป็ นสี แดง บํางครั้งก็สีขาํ ว เขํากลํ่าวเสี ยงสัน่
‛ เจํ้า ทําไมพวกเจํ้าถึงมําอยูท่ ี่นี่ ทําไมพวกเจํ้าไม่ได้ออกไปนอกนิกาํ ย ? ‛
‛ ผูอ้ าํ วุโสเฉําขํ้านั้นติดตํามทุกกํารเคลื่อนไหวของทํ่าน ! ละครของทํ่านและหัวกอง
กําลังพินาํ ศสงครํามนั้นสมจริ งเกินไปทวํ่าแม้จะหลอกผูอ้ าํ วุโสทั้งหํ้าได้ แต่หลอกขํ้า
ไม่ได้ ! ‛

639
ผูค้ ุม้ กันโม่กลํ่าวอยํา่ งจริ งจัง
ใบหนํ้าของเฉําซงกลํายเป็ นหนํ้าเกลียดมํากยิง่ ขึ้น เขําใช้สมําธิ ในกํารจับตําหลี่ฉีเย่มาํ ก
เกินไปจึงลืมสังเกตเห็นผูค้ ุม้ กันโม่ที่ตาํ มเขําอยู่
‛ เฉําซงนี้ยงั ไม่สาํ ยเกินไปที่จะยอมแพ้ !‛
ผูอ้ าํ วุโสหวูต่ ะโกน
‛ หํากประสบควํามสําเร็ จขํ้าจะเป็ นรําชํา หํากล้มเหลวขํ้าจะเป็ นคนทรยศ ขํ้าไม่มีอะไร
จะกลํ่าว อยํา่ เขํ้ามําไม่เช่นนั้นขํ้าจะบดขยี้ศิษย์รักของพวกเจํ้า และปรําศจํากเขํ้าพวกเจํ้า
ไม่มีวนั ได้รับคัมภีร์เจตจํานงสวรรค์ลบั ! ‛
เฉําซงคํารํามเสี ยงดังลัน่
เห็นนิ่้วมือทั้งหํ้าบีบอยูบ่ นหัวของหลี่ฉีเย่ ผูอ้ าํ วุโสคนอื่นๆใบหนํ้าขําวซี ดพวกเขําตํ่างม
องหนํ้ากันและกัน
‛ เช่นนั้นเขําคือกุญแจที่จะทําให้ได้คมั ภีร์เจตจํานงสวรรค์ลบั ! ‛
ทันใดนั้นเสี ยงที่เย็นชําก็ดงั ขึ้นทัว่ ห้องโถง…
––––––––––––––––––––––––––––––
#มําเขํ้ามํากันเยอะๆ แล้วรี บๆตํายไปซะ !! หึ่ ยย !!
ติดตํามขํ่าวสํารได้ที่แฟนเพจ จักรพรรดิบรรพกําล ได้เลยนํ้า

640
ตอนที่ 77 หนึ่งมือฆ่าศัตรู นบั พัน (1)
ทันใดนั้น มีชาํ ยคนหนึ่งเดินเขํ้ามํายังสุ สาํ นวิญญําณ ขณะที่เขําเดินเขํ้ามํากลิ่นอํายของ
ระดับชะตําลี้ลบั อบอวนไปทัว่ ด้วยแรงกดดันขนําดนี้เหลํ่าผูอ้ าํ วุโสล้วนเปลี่ยนกํา
รแสดงออกของพวกเขํา
เห็นชํายคนนั้นเดินเขํ้ามําผูอ้ าํ วุโสซํานกัดฟันและคํารําม
‛ ตงเจียงหลง ! ‛
‛ เฉําซง เจํ้าไม่ได้บอกขํ้าวํ่าเจํ้าสํารเลวน้อยนี้เป็ นกุญแจสู่ กาํ รได้รับคัมภีร์เจตจํานง
สวรรค์ลบั ! ‛
ตงเจียงหลงจ้องมองไปยังหลี่ฉีเย่ดว้ ยสํายตําเป็ นประกํายก่อนจะหัวเรําะออกมํา
‛ อําจจะกลํ่าวได้ว่าํ เจํ้าสํารเลวน้อยนี้เป็ นคลังคัมภีร์จกั รพรรดิของนิกาํ ยกํายํานโบรําณ
!‛
‛ พี่ตง นี้ไม่ใช่เวลําที่พวกเรําจะมําตําหนิกนั และกัน ! ‛
เฉําซงกลํ่าวด้วยนํ้าเสี ยงจริ งจัง
‛ ตอนนี้พวกเขําควรจะร่ วมมือกัน หํากออกไปจํากสถํานที่แห่งนี้ได้เมื่อไหร่ จะตําหนิ
กันก็ยงั ไม่สาํ ย ! ‛
ตงเจียงหลังมองเฉําซงอยํา่ งเย็นชําก่อนจะเอ่ย

641
‛ เฉําซงด้วยแผนกํารกระจอกของเจํ้าเจํ้ายังกลํ้ามําสัง่ ขํ้า ? ฮึ่ม หํากขํ้าไม่จบั ตําดูเจํ้าอยํา่ ง
ใกล้ชิดตอนนี้เจํ้าคงตํายไปนํานแล้ว ! ‛
‛ เฉําซงร่ วมมือกับคนภํายนอกทรยศต่อนิกาํ ย ! ควํามผิดเหลํ่านี้ลว้ นไม่สาํ มํารถให้อภัย
ได้ ! ‛
ตอนนี้ผอู ้ าํ วุโสโจ่วตะโกนด้วยควํามโกรธ ผูอ้ าํ วุโสทั้งสี่ กลํายเป็ นเกรี้ ยวกรําดเมื่อมอง
ไปยังคนทรยศของนิกาํ ย
ใบหนํ้าของเฉําซงกลํายเป็ นซี ดขําว จํากนั้นก็เขียว ก่อนจะกลํายเป็ นดํามืดและเขําไม่
โต้แย้งใดๆ เมื่อตงเจียงหลงมําถึงเรื่ องนี้ใกล้จะถึงจุดจบแล้ว
ตงเจียงหลงจ้องไปยังผูอ้ าํ วุโสทั้งสี พร้อมกับรอยยิม้ ชัว่ รํ้าย
‛ ตําแก่โจ่วคํากลํ่าวของเจํ้านั้นเป็ นควํามจริ ง แต่หลังจํากวันนี้มนั จะไม่เป็ นเช่นนั้น หลี่
ฉี เย่สมคบคิดกับนิกาํ ยเกํ้าประตูนกั บุญปี ศําจและขโมยคัมภีร์จกั รพรรดิของนิกาํ ย
กํายํานโบรําณและถูกพบโดยสี่ ผอู ้ าํ วุโส จํากนั้นก็เกิดกํารต่อสู ้ที่รุนแรงระหวํ่าง
พวกทํ่านและเจํ้าคนทรยศกับหลี่ซ่วงเหยียน ! สุ ดทํ้ายทั้งสองฝํ่ ายเสี ยชีวิตอยํา่ งกลํ้า
หําญ ! ‛
‛ สําหรับกู่เทียนโส่ว อํ่าเฉําซงและขํ้าจะเขํ้าร่ วมในรู ปแบบนั้น จํากนั้นพวกเรําช่วยกัน
กดดันหัวหนํ้ากองกําลังพินาํ ศสงครําม หลังจํากนั้นกู่เทียนโส่ วตํายเนื่องจํากบําดเจ็บสํา
หัส สําหรับผูน้ าํ นิกาํ ยโบรําณคนปั จจบุนซูหยงฮวํานํางเป็ นคนขี้ขลําดและซ่อนตัวอยู่

642
โดนไม่กลํ้าลุกขึ้นสู ้ นิกาํ ยตัดสิ นใจปลดนํางออกจํากตําแหน่งผูน้ าํ นิกาํ ย ผูอ้ าํ วุโสเฉํา
ซงด้วยกํารสนับสนุนจํากศิษย์และผลงํานที่เขําสรํ้างเขําจะขึ้นไปเป็ นผูน้ าํ นิกาํ ย ‛
ตงเจียงหลงกลํ่าวอยํา่ งชํ้าๆ
ใบหนํ้าของผูอ้ าํ วุโสกลํายเป็ นบิดเบี้ยว หํากมีเพียงเฉําซงนั้นพวกเขําล้วนไม่กลัว ทวํ่า
กํารปรํากฏตัวของตงเจียงหลงทําให้ทุกอยํา่ งเปลี่ยน ! กระทั้งพวกเขําทั้งสี่ ร่วมมือกันก็
ยังไม่ใช่คมู่ ือของตงเจียงหลง !
‛ เรื่ องรําวเช่นนี้ไม่เลวใช่หรื อไม่ ? มันอําจจะกระทั้งกลํายเป็ นตํานํานของนิกาํ ยกําบําน
โบรําณที่ถ่าํ ยทอดแก่คนรุ่ นหลัง ‛
ตงเจียงหลงกลํ่าวชมเชยวิธีกาํ รของเขําอยํา่ งพึงพอใจ
‛ เฉําซงจะขึ้นไปยังตําแหน่งผูน้ าํ นิกาํ ยโดยงํ่ายและสําหรับขํ้า อํ่า ! ในฐํานะของที่
ปรึ กษําของนิกาํ ยกํายํานโบรําณขํ้ายังคงต้องปฏิบตั ิหนํ้าที่ตอ่ ไป ‛
‛ ช่วงเวลําที่ผา่ ํ นมํา เจํ้าได้นาํ คัมภีร์จกั รพรรดิของนิกาํ ยไปใช่หรื อไม่ ? ‛
ขณะนั้นเอง เสี ยงหัวเรําะอันชัว่ รํ้ายก็ดงั นั้นออกมํา หลี่ฉีเย่ภาํ ยใต้กาํ รคุกคํามของเฉําซง
เขํายังคงกอดพิณแน่น
แม้จะอยูภ่ าํ ยใต้กาํ รคุกคํามของเฉําซงสํายตําของเขําก็ยงั เย็นชําเป็ นอยํา่ งยิง่
ขณะนี้เขํามองไปมําที่ตงเจียงหลงพร้อมด้วยรอยยิม้ จนตําหยี่

643
‛ เป็ นแผนที่ไม่เลว ทวํ่านํ่าเสี ยดํายต่อหนํ้าขํ้าพวกมันก็เป็ นเพียงแค่เศษฝุ่ น จําไว้หนึ่ง
ประโยคใครก็ตาํ มที่กลํ้าขวํางทํางขํ้าพวกมันล้วนต้องตําย ! ‛
‛ เต้ง…‛ พูดจบนิ้วทั้งหํ้าของหลี่ฉีเย่ทนั ใดนั้นก็ดีดพิณ ภํายในพริ บตําพลังงํานเตํ๋าของ
เขําก็เพิ่มสู งขึ้นแรงกดดันจํานวนมํากทําให้เฉําซงไม่สาํ มํารถขยับได้
‛ เต้ง…‛ เสี ยงอันไพเรําะของพิณดังไปทัว่ สุ สาํ นวิญญําณรําวกับมันมีชีวติ จํากนั้น
รู ปแบบของคมดําบนั้นพันก็ปรํากฏตัวขึ้นทัว่ อํากําศ ด้วยรัศมีดาํ บนับพันทันใดนั้นก็
พุง่ ทะลุผา่ ํ นลําคอของเฉําซง !
‛ อํ้ากก ‛
ใบมีดนั้นสับลงมํา ใบหนํ้าของเฉําซงยังคงกรี ดร้องด้วยควํามกลัวขณะที่หวั ของเขํา
ลอยออกจํากลําคอ จํากนั้นทะเลเลือดก็พงุ่ ขึ้นจํากลําคอของเขํา กระทั้งใบหนํ้าของเขํา
เองก็รําวกับไม่อยํากจะเชื่อถึงสิ่ งที่เกิดขึ้น
‛ อ้-‛
ตงเจียงหลงกรี ดร้องอยํา่ งนํ่าสมเพช ขณะที่กลิ่นอํายของดําบเสี ยบทะลุทว่ั เขํามํากกวํ่า
สิ บเล่ม มันทําลํายพลังฝึ กตนของเขําทั้งหมด จุดรวมพลังเตํ๋าในรํ่างที่บอบบํางทันใด
นั้นมันก็ระเบิดหลังจํากถูกแทง ตงเจียงหลงสัน่ สะทํ้านก่อนจะกระอักเลือดและกลิ้งลง
ไปนอนบนพื้น !
‛ มะ- ‛

644
ตงเจียงหลงนั้นนอนหมดสภําพอยูบ่ นพื้น เสี ยงของเขํารําวกับจะหํายไปเพรําะควําม
กลัว ชัว่ ขณะเขําก็กรี ดร้องอยํา่ งบํ้าคลัง่
‛ ไม่ ไม่ นี้เป็ นไปไม่ได้ ! ‛
เห็นฉํากนี้ผอู ้ าํ วุโสทั้งสี่ และผูค้ ุม้ กันโม่กลํายเป็ นตกตะลึง เฉําซงนั้นอําจจะพอยอมรับ
ได้ ทวํ่าตงเตียงหลงนั้นเป็ นผูอ้ ยูใ่ นระดับชะตําลี้ลบั ที่ได้รับกํารยอมรับ แต่เขําก็ยงั ไม่
สํามํารถป้ องกันดําบเหลํ่านั้นได้ จึงถึงตอนนี้ท้ งั สี่ ผอู ้ าํ วุโสก็ยงั ไม่รู้ว่าํ เกิดอะไรขึ้น
‛ กะ- กํารบ่มเพําะตลอดสํามร้อยปี ของขํ้า.. ‛
สุ ดทํ้ายตงเจียงหลงก็ส่งเสี ยงร้องก่อนจะค่อยๆคลํานขึ้นมํา ภํายในพริ บตําเนื้อหนังของ
เขําก็คอ่ ยๆเหี่ยวลงเรื่ อยๆ
‛ สัตว์เดรัจฉําน มํารับควํามตําย ! ‛
หลังจํากตงเจียงหลงยืนขึ้นไปเขําวิ่งเขํ้าหําหลี่ฉีเย่อยํา่ งบํ้าคลัง่ ทวํ่าตอนนี้เขําเป็ นวิ่งตํา
แก่อาํ ยุร้อยปี เทํ่านั้นและควํามเร็ วของเขํานั้นชํ้าจนนํ่าหัวเรําะ
‛ จับเขํา ! ‛
เวลํานี้หลี่ฉีเย่ทาํ เพียงยักคิ้วก่อนจะเอ่ยสัง่
สี่ ผอู ้ าํ วุโสและผูค้ ุม้ กันโม่จึงได้สติ จํากนั้นผูอ้ าํ วุโสเจียงก็จบั ตงเจียงหลงได้อยํา่ งงํ่าย
ดําย ผูอ้ าํ วุโสเจียงตกตะลึงเมื่อสัมผัสได้ว่าํ กํารบ่มเพําะของตงเจียงหลงถูกทําลํายอยํา่ ง
สมบูรณ์ !

645
‛ สํารเลว เจํ้าสํารเลว ฆํ่าขํ้าสิ ฆํ่าขํ้าสิ หาํ กเจํ้ากลํ้า ! ‛
ตงเจียงหลงกลํายเป็ นบํ้าคลัง่ เขําพยํามจะหลบหนีกาํ รจับกุมของผูอ้ าํ วุโสเจียงและพุง่
เขํ้าหําหลี่ฉีเย่
เขําบ่มเพําะมําเป็ นเวลําสํามร้อยปี ทวํ่ามันกลับสู ญหํายไปในเวลําหนึ่งคืน ชะตํากรรม
เช่นนี้สาํ หรับผูฝ้ ึ กตนล้วนนํ่ากลัวยิง่ กวํ่าควํามตําย นี้ไม่สาํ มํารถตําหนิตงเจียงหลงที่ก
ลํายเป็ นบํ้าเช่นนี้
หลี่ฉีเย่ชาํ เลืองมองไปที่เขําก่อนจะเอ่ยเสี ยงเรี ยบ
‛ แน่นอนพวกเรําจะฆํ่าเจํ้า ทวํ่ายังไม่ใช่ตอนนี้ ร้อยครั้ง พันครั้งขํ้าจะทรมํานเจํ้า ให้เจํ้า
รู ้สึกวํ่าตํายยังจะดีกวํ่า ! ‛
ตงเจียงหลงอีกครั้งที่เขําพยํามจะกระโจนเขํ้าหําหลี่ฉีเย่ ทวํ่าถูกผูอ้ าํ วุโสเจียงจับไว้ได้
กํารเปลี่ยนแปลงดังกลํ่าวทําให้หวั ใจของผูอ้ าํ วุโสทั้งสี่ ตกตะลึง ก่อนหนํ้านี้ตงเจียงหลง
อยูใ่ นระดับชะตําลี้ลบั นี้ทาํ ให้พวกเขําหวําดกลัวเป็ นหมื่นครั้ง กระทั้งพวกเขําสี่ คน
ร่ วมมือกันก็ยงั ไม่ใช่คมู่ ือ ทวํ่าเพียงพริ บตําจํากรําชํากลํายเป็ นยําจก จํากระดับชะตําลี้
ลับสู่ ชาํ ยแก่คนหนึ่ง กํารเปลี่ยนแปลงเช่นนี้น้ นั นํ่ากลัวเกินไป !
ผูอ้ าํ วุโสทั้งสี่ มองไปยังพิณโบรําณที่อยูใ่ นอกของหลี่ฉีเย่ มองเห็นกลิ่นอํายโบรําณของ
มันพวกเขําอดไม่ได้ที่จะตัวสัน่
สุ ดทํ้ายตงเจียงหลงก็ถูกนําตัวไปคุมขัง

646
‛ เรื่ องนี้ เรื่ องเช่นนี้..สุ ดทํ้ายแล้วเกิดอะไรขึ้น ? ‛
เฉําซงทรยศนิกาํ ยเรื่ องนี้น้ นั ไม่ตอ้ งกลํ่าวถึง ทวํ่าหลี่ฉีเย่สาํ มํารถฆํ่าเฉําซงและทําลํายต
งเจียงหลงได้อยํา่ งงํ่ายดํายนี้คือเรื่ องที่พวกเขําตะลึง
‛ นี้เป็ นอํานําจของจักรพรรดิอมตะ เพียงจิตวิญญําณและควํามตั้งใจของจักรพรรดิ
อมตะ เมื่อพวกมันกลํายเป็ นดําบพวกมันสํามํารถสยบได้ท้ งั สี่ ทิศ ‛
หลี่ฉีเย่กอดพิณของเขําและอธิ บาํ ยอยํา่ งใจเย็น
ตอนนี้สี่ผอู ้ าํ วุโสและผูค้ ุม้ กันโม่อดไม่ได้ที่จะมองไปรอบสุ สาํ นวิญญําณ เมื่อหลี่ฉีเย่
เล่นพิณ พวกเขําทั้งหมดรู ้สึกวํ่าพลังงํานเตํ๋านั้นมีกาํ รเปลี่ยนแปลงทวํ่าพวกมันรวดเร็ ว
มํากจนพวกเขํามองไม่เห็นรู ปรํ่างของมัน ตอนนี้พวกเขําก็ยงั ไม่สาํ มํารถมองเห็นควําม
ลึกลับของสถํานที่น้ ีได้
‛ พิณโบรําณนี้เจํ้าได้มาํ จํากไหน ? ‛
ผูอ้ าํ วุโสซํานรวบรวมควํามกลํ้าและเอ่ยถําม
หลี่ฉีเย่ยมิ้
‛ ขํ้านั้นนัง่ สมําธิ เมื่อคืน ผูก้ ่อตั้งเขํ้าฝันขํ้าและบอกวํ่ามีพณ
ิ โบรําณฝังอยู่ ปี นั้นผูก้ ่อตั้ง
เล่นมันต่อมํามันถูกฝังอยูใ่ ต้ดิน ‛
‛ ขํ้าทําตํามคําแนะนําของทํ่านผูก้ ่อตั้งและขุดพิณนี้ข้ ึนมํา ในควํามฝันผูก้ ่อตั้งบอกขํ้า
ถึงควํามเขํ้าใจอันลึกเกี่ยวกับตัวพิณและ

647
ควํามลับของสุ สาํ นวิญญําณ สถํานที่แห่งนี้เป็ นสถํานที่ที่ผกู ้ ่อตั้งนั้นระลึกถึง ในช่วงเว
ลําที่เขํายังอยูเ่ ขําใช้เวลําและพลังของจักรพรรดิอมตะเล่นพิณที่น้ ี โดยไม่เจตนําควําม
นึกคิดและจิตวิญญําณบํางส่ วนของเขําซึ มเขํ้าสู่ ตวั พิณ สุ ดทํ้ายพิณตัวนี้ผา่ ํ นกํารเวลํา
พร้อมกับหลอมรวมเขํากับควํามนึกคิดและจิตวิญญําณของจักรพรรดิอมตะ ไม่เพียงแค่
นั้นพวกมันยังมีควํามลึกลับของเตํ๋าแห่งพิณอยูด่ ว้ ย ‛
หลี่ฉีเย่กลํ่าวอยํา่ งลื่นไหลรําวกับทุกอยํา่ งนั้นเป็ นเรื่ องจริ ง
หลี่ฉีเย่อมยิม้ และเอ่ยต่อ
‛ ผูก้ ่อตั้งในฝันสอนวิธีเล่นพิณแก่ข้ าํ เขํ้ายังสอนวิธีดึงพลังจํากควํามนึกคิดและจิต
วิญญําณของจักรพรรดิอมตะในตัวพิณด้วย ‛
ได้ยนิ คํากลํ่าวของหลี่ฉีเย่ สี่ ผอู ้ าํ วุโสอดไม่ได้ที่จะเปลี่ยนกํารแสดงออกของพวกเขํา
กระทั้งในควํามฝันพวกเขําก็ยงั ไม่อยํากจะเชื่อวํา่ สถํานที่เช่นสุ สาํ นวิญญําณแห่งนี้จะมี
สมบัติที่มีควํามนึกคิดและจิตวิญญําณของจักรพรรดิอมตะฝังอยู่ !
ผูอ้ าํ วุโสหวูก่ ลํ่าวอยํา่ งตื้นตัน
‛ หลี่ฉีเย่คือคนที่บรรพบุรุษของพวกเรําเลือกให้ชกั นํานิกาํ ยกํายํานโบรําณ ! ผูก้ ่อตั้ง
เลือกเขํา และนี้หมํายควํามวํา่ ในอนําคตเขําจะเป็ นคนที่นาํ นิ กาํ ยกํายํานโบรําณกลับสู่
ควํามรุ่ งโรจน์อีกครั้ง ! ‛

648
แต่เดินนั้นมีเพียงกํารฝึ กสอนในควํามฝัน ตอนนี้กระสํามํารถหําสมบัติในควํามฝัน ผู ้
อําวุโสทั้งสี่ ไม่มีควํามสงสัยวํ่าผูก้ ่อต่อได้เลือกหลี่ฉีเย่ข้ ึนไปผูช้ กั นํานิกาํ ยกํายํานโบ
รําณเป็ นแน่
ทันใดนั้นสถํานะของหลี่ฉีเย่ภาํ ยในจิตใจของผูอ้ าํ วุโสทั้งสี่ น้ นั เปลี่ยนไปอยํา่ งสิ้ นเชิง
หลี่ฉีเย่ถูกเลือกโดยจักรพรรดิอมตะมินเหยิน เขําเป็ นตัวแทนของทํ่านผูก้ ่อตั้ง !
ผูอ้ าํ วุโสทั้งสี่ พยํามดึงสติของพวกเขํากลับมํา ผูอ้ าํ วุโสเจียงเอ่ยเสี ยงเบํา
‛ เรื่ องของหมู่บ้ าํ นนักดนตรี ขํ้าเคยได้ยนิ มําวํ่าทํ่านผูก้ ่อตั้งนั้นมักจะใช้ที่แห่งนี้เป็ นที่
ดีดพิณของเขํา ใครจะคิดวํ่าตอนนี้มนั เป็ นที่ที่มีสมบัติที่มีควํามนึกคิดและจิตวิญญําณ
ฝังอยู่ ! ‛
ผูอ้ าํ วุโสโจ่วอดไม่ได้ที่พึมพํา
‛ สถํานที่แห่งนี้น้ นั มีสมบัติที่มีควํามนึกคิดแลจิตวิญญําณของจักรพรรดิอมตะ นี้
ไม่ได้หมํายควํามมันกระทั้งทรงพลังมํากกวํ่าภําพวําดผูก้ ่อตั้งของพวกเรํา ? ‛
‛ นี้ตอ้ งขอบคุณหลี่ฉีเย่ ไม่เช่นนั้นพวกเขําคงพลําดสมบัติจกั รพรรดิชิ้นนี้ไปแล้ว ‛
ผูอ้ าํ วุโสซํานอุทาํ นออกมํา
ผูอ้ าํ วุโสหวูก่ ลํ่าวเสริ ม
‛ ทํ่านผูก้ ่อตั้งนั้นปกป้ องนิกาํ ยกํายํานโบรําณของพวกเรํา ! เขําไม่เต็มใจที่เห็นมันเสื่ อม
ถอยเช่นนี้ เขําจึงเลือกหลี่ฉีเย่มาํ เป็ นผูฟ้ ้ื นฟูนิกาํ ยของพวกเรํา ! ‛

649
ทันใดนั้นผูอ้ าํ วุโสทั้งสี่ กเ็ ต็มไปด้วยควํามสุ ข ปํ าฏิหาํ รย์…หลี่ฉีเย่ไปแสงแห่งควํามหวัง
ที่พวกเขําเฝํ้ ารอ
‛ ไม่ดีแล้ว…‛
ผูอ้ าํ วุโสเจียงทันใดนั้นก็ตระหนักได้ถึงบํางสิ่ ง
‛ ผูอ้ าํ วุโสหนึ่งกําลังตกอยูใ่ นรู ปแบบอําคม ! พวกเรําต้องรี บไปช่วยเขํา บํางทีนิกาํ ย
เทพสวรรค์อาํ จจะใช้แผนกํารชัว่ รํ้ายทําให้ผอู ้ าํ วุโสหนึ่งเป็ นอันตรําย ! ‛
หลี่ฉีเย่ยมิ้ และเอ่ย
‛ ภํายในนิกาํ ยกํายํานโบรําณ เรื่ องนี้ไม่ได้ยาํ กเย็นอะไร ให้ข้ าํ เล่นเพลงและทําลําย
รู ปแบบของผูน้ าํ กองกําลังพินาํ ศสงครํามให้พวกทํ่านดู ‛
พูดเสร็ จเขําก็นง่ั อยูบ่ นพื้นและเริ่ มดีดพิณ
ทันทีที่พิณถูกดีด หมู่บ้ าํ นนักดนตรี ทนั ใดนั้นก็รําวกับพวกมันจะกลับมํามีชีวิตอีก
ครั้ง…
– – – – – – – – – – – – – – – – #คนบํ้าอะไรก็โกหกได้เป็ นเรื่ องเป็ นรําว ติดตํามกํารสัง
หํารโหดตอนหนํ้า !
ติดตํามขํ่าวสํารได้ที่แฟจเพจ จักรพรรดิบรรพกําล ได้เลยนํ้า
ตอนที่ 78 หนึ่งมือฆ่าศัตรุ นบั พัน (2)

650
พลังงํานที่อดั แน่นอยูภ่ าํ ยในพิณโบรําณทันใดนั้นก็ปรํากฏออกมําอยํา่ งไม่มีที่สิ้นสุ ด
‛ ตูม ! ‛
เวลํานี้ท่วงทํานองของพิณได้ถกู บรรเลงโดยหลี่ฉีเย่ พริ บตํานั้นกลิ่นอํายของจักรพรรดิ
อมตะก็ทะยํานขึ้นสู่ ทอ้ งฟํ้ า กระทัง่ ขําของผูอ้ าํ วุโสทั้งสี่ กย็ งั สัน่ เทํา ภํายใต้แรงกดดัน
ของจักรพรรดิอมตะพวกเขําไม่มีทาํ งต่อตํ้านนอกจํากคุกเขํ่าอยูบ่ นพื้น
‛ จิตวิญญําณของทํ่านผูก้ ่อตั้ง ! ‛
ควํามรู ้สึกโบรําณอีกทั้งยังเต็มไปด้วยกลิ่นอํายของจักรพรรดิที่ปรําฏทําให้น้ าํ ตําไหล
อําบนํ้าผูอ้ าํ วุโสทั้งสี่ ในที่สุดพวกเขําก็ได้เห็น..กลิ่นอํายของจักรพรรดิอมตะที่ปกครอง
ทั้งเกํ้าสวรรค์ !
ดํ้านนอกของนิกาํ ยกํายํานโบรําณ ยังมีคนจํานวนมํากยืนดูกาํ รต่อสู ้ของกู่เทียนโส่ วและ
หัวหนํ้ากองกําลังพินาํ ศสงครําม แม้ว่าํ กู่เทียนโส่ วจะไม่สาํ มํารถหนีออกมําจํากรู ปแบบ
นั้นได้ แต่ถึงจะอยูภ่ าํ ยใต้กาํ รรู ปแบบที่แข็งแกร่ งของหัวหนํ้ากองกําลังพินาํ ศสงครําม
เขําก็ยงั คงยืนหยัดอยูไ่ ด้ ควํามกลํ้าหําญของเขําสัน่ สะเทือนผูฝ้ ึ กตนคนอื่นๆ
หัวใจของเขํานั้นยังคงไม่ยอมแพ้แม้วา่ ํ เขําจะตําย เขําเป็ นเหมือนแมลงวันที่ออ่ นแอทวํ่า
ยังต่อสู ้เพื่อที่จะอยูร่ อด นิกาํ ยกํายํานโบรําณสุ ดทํ้ายแล้วก็ยงั เป็ นนิกาํ ยของจักรพรรดิ
อมตะ แม้พวกเขําจะตกตํ่าลงมําตลอดสํามหมื่นปี ทวํ่าพวกเขําก็ยงั มีควํามแข็งแกร่ งที่
ซ่อนอยู่ !

651
ทหํารทั้งแปดร้อยนํายที่มาํ พร้อมกับกองกําลังพินาํ ศสงครํามพวกเขํายังคงมองอยํา่ งเย็น
ชํา แม้ว่าํ กู่เทียนโส่ วจะพยํามมํากขนําดไหน ยังไงเขําก็ไม่มีชีวิตอยูถ่ ึงวันพรุ่ งนี้ นิกาํ ย
กํายํานโบรําณกําลังจะมีกาํ รเปลี่ยนแปลงขนําดใหญ่ กู่เทียนโส่ วเพียงแค่ย้อื ชีวิต
ออกไปเทํ่านั้น
‛ ตูม !!! ‛ ขณะที่ผฝู ้ ึ กตนคิดวํ่ากํารต่อสูน้ ้ ีได้มาํ ถึงจุดจบ ทันใดนั้นภํายในนิกาํ ยกํายําน
โบรําณแสงสวํ่างออกมําจํากสุ สาํ นวิญญําณมันพุง่ ขึ้นสู่ ทอ้ งฟํ้ าและแผ่กลิ่นอํายออกมํา
และกลิ่นอํายของมันมีพลังมํากพอที่จะทําให้ทุกคนคุกเขํ่าลง
ภํายในพริ บตํานั้นรอบเขตแดนของนิกาํ ยกํายํานโบรําณ ทุกคนรู ้สึกได้ถึงกลิ่นอํายของ
จักรพรรดิที่ทรงพลังคนจํานวนมํากอดไม่ได้ที่จะตัวสัน่
‛ เกิดอะไรขึ้น ? ‛
ผูฝ้ ึ กตนจํานวนมํากล้วนสัน่ ด้วยควํามกลัวนี้เป็ นควํามกลัวที่ออกมําจํากจิตสํานึกของ
พวกเขํา ! ภํายใต้กลิ่นอํายโบรําณพวกนี้พวกเขํารู ้สึกรําวกับเป็ นหนอนแมลง และไม่มี
ควํามกลํ้าที่จะยืน
‛ ควํามนึกคิดและจิตวิญญําณของจักรพรรดิอมตะ ! เป็ นไปได้หรื อไม่ว่าํ นิกาํ ยกํายําน
โบรําณเปิ ดใช้สมบัติจกั รพรรดิ ? ? ‛
ควํามรู ้สึกกดดันแบบนี้ ผูน้ าํ นิกาํ ยคนอื่นอดที่จะตื่นตระหนกไม่ได้
‛ แย่แล้ว.. ‛

652
ด้วยควํามรู ้สึกถึงกลิ่นอํายโบรําณ ทหํารทั้งแปดร้อยนํายบนเรื อโบรําณกลํายเป็ นตก
ตะลึง ทวํ่าทุกอยํา่ งนั้นสํายเกินไป
ภํายในท้องฟํ้ าทันใดก็กลํายเป็ นทะเลคมดําบนับแสน ด้วยกํารเคลื่อนไหวพร้อมกัน
เพียงครั้งเดียวมันกวําดแนวชั้นฟํ้ า บดขยี้ปฐพี ด้วยกํารระเบิดของจิตวิญญําณของ
จักรพรรดิอมตะไม่มีใครสํามํารถหยุดมันได้ !
‛ ฉึ ก ! ‛
ดวงกํารเคลื่อนไหวเพียงดําบเดียว มันตวัดผํา่ นและส่ งให้แปดร้อยหัวร้อยขึ้นสู่ ทอ้ งฟํ้ า
ดวงตําของพวกเขําทั้งหมดเบิกกวํ้างด้วยควํามประหลําดใจ ขณะที่หวั ของพวกเขําบิน
อยูพ่ วกเขํายังสํามํารถมองเห็นลําคอที่มีเลือดกระฉูดออกมําได้
ดําบนี้ยงั คงเคลื่อนไหวต่อไปพร้อมกับกลิ่นอํายจักรพรรดิ ทันใดนั้นมันก็พดั ผํา่ นภําย
ใต้ภูเขําแห่งควํามยําเกรงและแม่น้ าํ ทิวทิศน์ก่อนจะแยกพวกมันออกเป็ นสองส่ วนและ
ตกลงบนพื้น จํากนั้นรํ่างของกู่เทียนโส่ วก็ปรํากฏ
‛ ไม่..‛
หัวหนํ้ากองกําลังพินาํ ศสงครํามแผดเสี ยงร้องเจ็บปวด ขณะที่มีดาํ บจํานวนมํากแทง
ทะลุร่ าํ งของเขําตรึ งเขําไว้ที่พ้นื

653
ขณะนี้ดาํ บจํานวนมํากได้หาํ ยไปและมีเพียงฝนเลือดที่ซาํ ดกระจํายไปทัว่ ฟํ้ า ที่แอ่ง
เลือดขนําดใหญ่บนพื้น หัวหนํ้ากองกําลังพินาํ ศสงครํามคลํานออกมํา ที่เขํายังมีชีวิตอยู่
ก็เพรําะหลี่ฉีเย่ต้ งั ใจที่จะปล่อยเขําไว้
กํารเปลี่ยนแปลงเช่นนี้ไม่ตอ้ งกลํ่าวถึงผูช้ มดํ้านนอกของนิกาํ ยกํายํานโบรําณ กระทั้งกู่
เทียนโส่ วเองก็ยงั กลํายเป็ นมึนงง กํารพลิกกลับของสถํานกํารณ์เช่นนี้น้ นั นํ่ากลัว
เกินไป !
จิตใจของทุกคนกลํายเป็ นวํ่างเปลํ่าหลังจํากได้เห็นภําพเหลํ่านี้ ทหํารกลํ้าแปดร้อยคน
หัวหนํ้ากองกําลังพินาํ ศสงครําม รู ปแบบโบรําณของหัวหนํ้ากองกําลังพินาํ ศสงครําม –
ภํายในดําบเดียว ทุกอยํา่ งย่อยยับไม่วา่ ํ จะเป็ นระดับชะตําลี้ลบั หรื อกระทั้งสมบัติช้ นั สู ง
ขนําดไหน เพียงดําบเดียวพวกมันล้วนถูกทําลําให้กลํายเป็ นเถํ้าธุลี !
เมื่อดําบนี้ได้ปรํากฏขึ้น จักรพรรดิของอําณําจักรมณี สวรรค์ทนั ใดนั้นก็ลืมตําตื่น รําว
กับเขํากําลังมองกํารไหลของดวงอําทิตย์และดวงจันทร์ รําวกับโลกกําลังเกิดกําร
เปลี่ยนแปลง เขําพึมพําเสี ยงเบํา
‛ เป็ นไปได้หรื อไม่ว่าํ นิกาํ ยกํายํานโบรําณยังคมมีสมบติจกั รพรรดิอยู่ ? ‛
สุ ดทํ้ายกลิ่นอํายสวรรค์จาํ กดวงตําของเขําก็มองขึ้นท้องฟํ้ า มันรําวกับเขํากําลังมองผํา่
นควํามลึกลับของโลก

654
กลับไปที่ศิษย์ภาํ ยในนิกาํ ยกํายํานโบรําณ เห็นเหตุกาํ รณ์เช่นนี้พวกเขํากลํายเป็ นวํ่างเป
ลํ่าและไม่สาํ มํารถฟื้ นสติได้เป็ นเวลํานําน
‛ ควํามนึกคิดและจิตวิญญําณของจักรพรรดิ..‛
ไม่รู้วา่ ํ เวลําผํา่ นไปนํานขนําดไหนมีผฝู ้ ึ กตนกระซิ บเสี ยงเบํา แน่นอนวํ่าควํามนึกคิด
และจิตวิญญําณของจักรพรรดิทุกคนล้วนเคยได้ยนิ ทวํ่าไม่มีใครแม้แต่คนเดียวที่เห็น
อํานําจของมัน วันนี้หนึ่งดําบที่เปลี่ยนแปลงทุกอยํา่ ง หนึ่งดําบที่รําวกับถูกฟันมําจํา
กมือของจักรพรรดิอมตะเอง !
ฝูงชนสุ ดทํ้ายก็เขํ้าใจควํามนํ่ากลัวของจักรพรรดิอมตะ จักรพรรดิอมตะมินเหยินได้
หํายไปเป็ นเวลํานําน ทวํ่าเขําได้ทิ้งควํามนึกคิดและจิตวิญญําณไว้ แค่สิ่งก็เพียงพอแล้ว
ที่ทาํ พระเจํ้าของสวรรค์ตวั สัน่ !
‛ ลํากเขําขึ้นมํา ! สํามวันหลังจํากนี้พวกเรําจะตัดหัวของเขําต่อหนํ้าฝูงชน ! ‛
ในขณะที่ทุกคนยังคงเงียบ เสี ยงของหลี่ฉีเย่กด็ งั ออกมําจํากภํายในนิกาํ ย
ไม่ทรําบวํ่าผํา่ นไปนํานขนําดไหน ทุกคนในที่สุดก็เรี ยกสติกลับคืนมําได้ เสี ยงโห่ร้อง
ดังขึ้นภํายในนิกาํ ยกํายํานโบรําณ มีศิษย์บาํ งคนนํารํ่างของหัวหนํ้ากองกําลังพินาํ ศสง
ครํามกลับเขํ้าคุก
สุ ดทํ้ายกู่เทียนโส่ วก็บินกลับมํายังนิกาํ ย ภํายในหมู่บ้ าํ นนักดนตรี หลังจํากได้ยนิ เรื่ อง
รําวทุกอยํา่ ง เขําอดไม่ได้ที่จะสู ญเสี ยสติของเขําอีกครั้ง

655
‛ จิตวิญญําณของผูก้ ่อตั้งอยูท่ ี่น้ ีและปกป้ องนิกาํ ยของพวกเรํา…‛
เขําหํายใจเขํ้าลึกและเอ่ยกับหลี่ฉีเย่
‛ ผูก้ ่อตั้งได้เลือกเจํ้าให้เป็ นผูน้ าํ ของพวกเรํา ขํ้าหวังวํ่าเจํ้าจะนํานิกาํ ยกํายํานโบรําณ
กลับสู่ อดีตอันรุ่ งเรื่ องของมันได้อีกครั้ง ! ‛
กู่เทียนโส่ วนั้นอําจจะกลํ่าวได้ว่าํ เป็ นหัวใจหลักที่พลักดันนิกาํ ยกํายํานโบรําณ ด้วย
คําพูดเหลํ่านี้ผคู ้ นสํามํารถเดําถึงตําแหน่งของหลี่ฉีเย่ในนิกาํ ยได้ ผํา่ นไปหนึ่งวํ่า
ตําแหน่งของหลี่ฉีเย่ในนิกาํ ยก็ทาํ ให้ผคู ้ นตกตะลึง !
กองกําลังพินาํ ศสงครํามทํากํารโจมตีนิกาํ ยกํายํานโบรําณทุกคนในอําณําจักรมณี
สวรรค์ลว้ นคิดวํ่านี้คือจุดจบของนิกาํ ยกํายํานโบรําณ ทวํ่าหลังจํากผํา่ นไปอีกหนึ่งคืน
เรื่ องไม่คาํ ดคิดก็เกิดขึ้น ทหํารทั้งแปดร้อยนํายตํายเรี ยบและหัวหนํ้าของกองกําลังพิ
นําศสงครํามถูกจับ พวกเขํารู ้สึกรําวกับฝันทวํ่าทุกอยํา่ งล้วนไม่เป็ นควํามจริ ง !
ภํายในนิกาํ ยกํายํานโบรําณทุกคนล้วนเต็มไปด้วยควํามปิ ติยนิ ดี นี้คือเหตุกาํ รณ์ที่น่าํ
ตื่นเต้นและเป็ นแรงพลักดันให้แก่เหลํ่าศิษย์ เอําชนะกองกําลังพินาํ ศสงครํามได้น้ ีอยํา่ ง
น้อยก็เป็ นแสงแห่งควํามหวัง
ด้วยผลสรุ ปของกํารต่อสู ้ระดับสู งของนิกาํ ยได้มีกาํ รจัดประชุมขึ้น ครั้งนี้มนั เต็มไป
ด้วยผูอ้ าํ วุโสและเหลํ่าผูค้ ุม้ กัน กู่เทียนโส่ วประกําศวํา่ ผูท้ รยศนิกาํ ยคือเฉําซงและตง
เจียงหลง ขณะที่เฉําซงตําย ตงเจียงหลงและหัวหนํ้ากองกําลังพินาํ ศสงครํามถูกจับกุม !

656
ผูค้ ุม้ กันทุกคนกลํายเป็ นเกลียดชังเฉําซง ด้วยควํามเห็นแก่ตวั อันน้อยนิดเขําเกือบทําให้
นิกาํ ยกํายํานโบรําณเป็ นหุ่นเชิดของนิกาํ ยเทพสวรรค์ !
หลังจํากนั้นผูอ้ าํ วุโสทั้งหํ้าก็แจ้งให้ทรําบวํ่าควํามสําเร็ จทั้งหมดเกิดขึ้นเพรําะหลี่ฉีเย่ ผู ้
คุม้ กันล้วนตกตะลึง พวกเขําเคยได้ยนิ กํารฝึ กฝนในฝัน แต่พวกเขําไม่เคยคิดวํ่าทํ่านผู ้
ก่อตั้งจะเลือกหลี่ฉีเย่ !
ระหวํา่ งกํารประชุม ผูอ้ าํ วุโสได้กลํ่าววํ่าหลี่ฉีเย่จะกลํายมําเป็ นผูน้ าํ ของนิกาํ ยกํายํานโบ
รําณ ผูค้ ุม้ กันล้วนไม่มีใครคัดคํ้าน
หลังจํากนั้นพวกเขําก็กลํ่าวถึงวิธีกาํ รจัดกํารกับตงเจียงหลงและหัวหนํ้ากองกําลังพินาํ ศ
สงครําม
เกี่ยวกับเรื่ องนี้ หลี่ฉีเย่เอ่ยเพียงประโยคเดียว
‛ สํามวันต่อจํากนี้ ประหํารพวกเขําต่อหนํ้าทุกคน เชิญนิกาํ ยอื่นในอําณําจักรมณี
สวรรค์มาํ ร่ วมชมควํามสนุกครั้งนี้ดว้ ย ! ‛
ได้ยนิ คํากลํ่าวของหลี่ฉีเย่ ผูค้ ุม้ กันและผูอ้ าํ วุโสล้วนสะดุง้ พวกเขําจะต้องทําเช่นนี้
จริ งๆ ?
‛ สิ่ งนี้ข้ าํ เกรงวํ่าจะเป็ นกํารหยํามหนํ้าของนิกาํ ยเทพสวรรค์ ‛
ผูค้ ุม้ กันเอ่ย
หลี่ฉีเย่ตอบอยํา่ งไม่แยแส

657
‛ นิกาํ ยเทพสวรรค์น้ นั เป็ นศัตรู ของพวกเรํา ใครสนหนํ้าของเขํากัน ? ‛
‛ จะเกิดอะไรขึ้นหํากนิกาํ ยเทพสวรรค์น้ นั ประกําศสงครํามกับพวกเรํา ? ‛
ผูค้ ุม้ กันคนอื่นๆอดไม่ได้ที่จะถําม สุ ดทํ้ายนิกาํ ยเทพสวรรค์กเ็ ป็ นเหมือนกับสัตว์ประ
หลําดสําหรับพวกเขํา พวกเขําสรํ้างอําณําจักรมณี สวรรค์และรุ่ งเรื องตลอดสํามหมื่นปี
ที่ผา่ ํ นมํา ตอนนี้มนั เป็ นเรื่ องยํากสําหรับพวกเขําที่จะต่อตํ้าน
‛ ประกําศสงครําม ? ‛
หลี่ฉีเย่หวั เรําะเสี ยงดังก่อนจะกลํ่ายอยํา่ งเย็นชํา
‛ ขํ้าได้ยนิ มําวํ่าจักรพรรดิของอําณําจักรมณี สวรรค์น้ นั ทรงพลังและเต็มไปด้วยควํามฉ
ลําดและเขํากระทั้งมีควํามสํามํารถไม่
น้อยกวํ่ารําชําปี ศําจหลันลี่ ! ขํ้าไม่กลัววํา่ เขําจะประกําศสงครําม ขํ้ายังหวังอีกวํ่าเขําจะ
เริ่ มสงครํามเร็ วๆ เช่นนั้นขํ้าสํามํารเขํ้าไปฆํ่าระดับชะตําลี้ลบั และระดับตัดสวรรค์ในนิ
กํายเทพสวรรค์ได้ง่าํ ยขึ้น ‛
กู่เทียนโหล่วครุ นคิดชัว่ ครู่ ก่อนจะเอ่ย
‛ นี้เป็ นควํามคิดที่ไม่เลว ! ‛
‛ ควํามนึกคิดและจิตวิญญําณของจักรพรรดิอมตะของพิณโบรําณนั้นยังทรงพลังมําก
หํากนิกาํ ยเทพสวรรค์กลํ้าที่จะมํา พวกเรําสมํารถฆํ่าพวกระดับชะตําลี้ลบั และระดับตัด
สวรรค์ได้ภาํ ยในหนึ่งลมหํายใจ ! แม้พวกเรําจะยังไม่สาํ มํารถทําลํายนิกาํ ยเทพสวรรค์

658
และอําณําจักรสวรรค์ แต่ตรําบใดที่เรําสํามํารถฆํ่าพวกคนระดับสู งของเขําได้พวกเขํา
จะต้องใช้เวลําฟื้ นฟูอีกหลํายพันปี ! ช่วงนี้เรํามีโอกําสที่จะพัฒนํานิกาํ ยของเรํา ! ‛
ได้ยนิ คํากลํ่าวของผูอ้ าํ วุโสหนึ่ง คนอื่นๆอดไม่ได้ที่จะมองหนํ้ากัน
ผูอ้ าํ วุโสซํานเอ่ย
‛ นิกาํ ยเทพสวรรค์น้ นั ตอแยพวกเรําไม่เลิกรํา พวกเรําไม่สาํ มํารถทนได้อีกต่อไป
ตอนนี้หาํ กอําณําจักรมณี สวรรค์ตอ้ งกํารสงครําม เช่นนั้นพวกเรําก็จะสนองพวกเขํา !
พวกเรําจะใช้พลังทั้งหมดของควํามนึกคิดและจิตวิญญําณของจักรพรรดิอมตะในพิณ
โบรําณกํารําบพวกเขํา ! ‛
พิณโบรําณและจิตวิญญําณของผูก้ ่อตั้งทั้งสองเป็ นสมบัติจกั รพรรดิ อํานําจของพวก
มันแข็งแกร่ งมําก แต่พวกเขําก็ยงั ไม่สาํ มํารถใช้มนั ได้เต็มที่ ในเรื่ องนี้พวกมันไม่สาํ มํา
รถเปรี ยบเทียบได้กบั สมบัติของจักรพรรดิอมตะที่แท้จริ งได้
สมบัติของจักรพรรดิอมตะที่แท้จริ งนั้นสํามํารถนํามันออกมําใช้ได้นบั ครั้งไม่ถว้ น แต่
มันก็ตอ้ งใช้ระดับกํารบ่มเพําะที่สูง สําหรับควํามนึกคิดและจิตวิญญําณของจักรพรรดิ
อมตะ ทุกครั้งที่ใช้พวกมันพลังของพวกมันจะลดลงสุ ดทํ้ายมันจะกลํายเป็ นสิ่ งของ
ธรรมดํา
นี้คือเหตุผลวํ่าทํามกู่เทียนโส่ วและเหลํ่าผูอ้ าํ วุโสนั้นต้องกํารยืมพลังของพิณโบรําณทํา
ลํายพวกเขําในครั้งเดียว

659
หลี่ฉีเย่จอ้ งไปยังกู่เทียนโส่ วและเอ่ยถําม
‛ เกี่ยวกับเรื่ องนี้ข้ าํ มีคาํ ถํามสักเล็กน้อย สมบัติของจักรพรรดิอมตะที่เหลืออยูท่ ี่ใด ? มร
ดของผูก้ ่อตั้งของพวกเรําอยูท่ ี่ไหน ? ‛
‛ นี้..‛
ใบหนํ้าของกู่เทียนโส่ วนั้นยิม้ ด้วยควํามลําบํากใจ ขณะนั้นเองสี่ ผอู ้ าํ วุโสจ้องหนํ้ากัน
และกัน กํารแสดงออกของพวกเขํากลํายเป็ นอึดอัดใจ
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – # แหนะๆ อยํา่ คิดวํ่าแค่น้ ีนิกาํ ยเทพ
สวรรค์จะจบเรื่ องนํ้า้าํ ยังก่อน พวกนี้ยงั ไม่เข็ด เดี่ยวเจอกันอีกรอบ ! รอดูพี่เย่ขยี้รํา
ชันจักรรพรรดิได้เลย !
ติดตํามขํ่าวสํารได้ที่แฟนเพจ จักรพรรดิบรรพกําล ได้เลยนํ้า
ตอนที่ 79 ผูน้ ากองกาลังภูเขาม่วง (1)
สุ ดทํ้ายผูอ้ าํ วุโสซํานถอนหํายใจและเอ่ย
‛ นิกาํ ยนั้นไม่เหลือสมบัติจกั รพรรดิอมตะระดับชีวิต หรื อกระทั้งสมบัติจกั รพรรดิ
อมตะระดับแท้จริ งอยูเ่ ลย ‛
‛ ไม่แม้แต่ชิ้นเดียว ? ‛

660
แม้ว่าํ หลี่ฉีเย่จะเตรี ยมใจรับเรื่ องนี้ไว้แล้ว แต่เมื่อได้ยนิ เขํ้าจริ งๆเขําก็อดไม่ได้ที่จะ
ผิดหวังเล็กน้อย นิกาํ ยกํายํานโบรําณเป็ นนิกาํ ยที่สืบเชื่อสํายของจักรพรรดิอมตะ !
ตอนนี้กระทั้งสมบัติจกั รพรรดิอมตะแม้แต่ชิ้นเดียวก็ไม่เหลือ เขําแทบไม่อยํากจะเชื่อ
เรื่ องเหลํ่านี้ !
กู่เทียนโส่ วเอ่ยต่อ
‛ แน่นอนวํ่าทํ่านผูก้ ่อต้องนั้นได้ทิ้งสมบัติจกั รพรรดิอมตะ สมบัติคุม้ กันชะตํากรรมไว้
ทวํ่าตั้งแต่ข้ าํ ได้ข้ ึนมํานัง่ ตําแหน่งผูอ้ าํ วุโส สมบัติเหลํ่านั้นล้วนไม่เหลืออยู่ อยํา่ งน้อย
กระทั้งในช่วงเวลําของผูน้ าํ นิกาํ ยคนก่อนก็ลว้ นไม่มีสมบัติใดๆเหลืออยู่ ‛
‛ สู ญหํายหรื อถูกขโมย ? ‛
หลี่ฉีเย่เอ่ยถําม
สมบัติจกั รพรรดิอมตะนั้นเป็ นเพียงของสิ่ งหนึ่ง แต่สมบัติคุม้ กันชะตํากรรมของมินเห
ยิน นี้คือสมบัติที่แท้จริ งและมันเป็ นสิ่ งสําคัญมํากสําหรับนิกาํ ยกํายํานโบรําณ !
‛ เรื่ องนี้…ขํ้าเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน ‛
กู่เทียนโส่ วยิม้ ขมขื่นและเอ่ยต่อ
‛ สมบัติจกั รพรรดิอมตะระดับแท้จริ ง ขํ้านั้นไม่รู้รํายละเอียดที่แน่นอนเกี่ยวกับมันขํ้า
เกรงวํ่าแม้แต่ผนู ้ าํ นิกาํ ยคนก่อนก็คงไม่ทรําบ ปี นั้นขํ้าได้ยนิ กํารสนทนําของผูอ้ าํ วุ
โสคนอื่นๆ หนึ่งในนั้นบอกวํ่าสมบัติจกั รพรรดิอมตะระดับแท้จริ งนั้นได้หาํ ยไปเป็ นเว

661
ลํานํานแล้ว เขํายังกลํ่าวอีกวํ่าในอดีต ช่วงที่จกั รพรรดินอ้ ยมู่แข่งขันพิชิตเจตจํานง
สวรรค์กบั จักรพรรดิอมตะตํ้ากง เขําสู ญเสี ยสมบัติแท้จริ งในกํารต่อสู ้น้ นั …ขํ้าเกรงวํ่า
นับตั้งแต่น้ นั สิ บรุ่ นที่ผา่ ํ นมํา นิกาํ ยกํายํานโบรําณแล้วไม่มีใครเคยเห็นสมบัติจกั รพรรดิ
อมตะอีกเลย ‛
‛ แล้วสมบัติระดับชีวิตทั้งสํามเลํ่า ? ‛
หลี่ฉีเย่เอ่ยถําม
กู่เทียนโส่ วครุ นคิดอยูช่ ว่ั ครู่ ก่อนจะเอ่ยตอบ
‛ เรื่ องนี้ .. ‛
ตอนนี้เขําเหลือบตําไปมองผูอ้ าํ วุโสคนอื่นๆเลยเอ่ยต่อ
‛ ขํ้าได้ยนิ มําหนึ่งหนึ่งในสมบัติระดับชีวิคถูกฝังไว้ในหลุมศพของบรรพบุรุษหลิว แต่
เรื่ องนี้จะเป็ นควํามจริ งหรื อไม่ข้ าํ ล้วนไม่ทรําบ ‛
‛ บรรพบุรุษหลิวนั้นเป็ นผูอ้ าํ วุโสหนึ่งคนแรกของนิกาํ ย ในแง่ของควํามอําวุโสเขําเป็ น
ศิษย์สาํ ยตรงของจักรพรรดินอ้ ยมู่ ขํ้าได้ยนิ มําวํา่ เมื่อสํามหมื่นปี ก่อนยํามต้องเผชิญกับ
นิกาํ ยเทพสวรรค์เขําเป็ นผูน้ าํ ทัพ แต่หลังจํากพวกเรําพํา่ ยแพ้และถอยกลับมํายังเดิน
แดนของทํ่านผูก้ ่อตั้งเขําก็ไม่ปรํากฏตัวอีกเลย มีข่าํ วลือมํากมํายเกี่ยวกับเขํา บํางคน
กลํ่าววํ่าเขําตํายแล้ว บํางคนก็บอกวํ่าเขําบําดเจ็บหนักและซ่อนอยูภ่ าํ ยในนิกาํ ย ‛
ผูอ้ าํ วุโสซํานอธิ บาํ ยแก่หลี่ฉีเย่

662
หลิวซํานเจียนมีข่าํ วลือวํ่าเขําเป็ นอัจฉริ ยะที่ยงิ่ ใหญ่ที่สุดของนิกาํ ยกํายํานโบรําณหลัง
จํากจักรพรรดินอ้ ยมู่ ทวํ่านํ่าเสี ยดํายที่เขําไม่สาํ มํารถปกป้ องนิกาํ ยกํายํานโบรําณได้ นี้
เป็ นเหตุให้อาํ ณําจักรเกํ่าต้องล่มสลําย !
‛ สมบัติจกั รพรรดิอื่นเป็ นไปได้ว่าํ จะตกอยูใ่ นมือของนิกาํ ยเทพสวรรค์ ‛
มําถึงตอนนี้ผอู ้ าํ วุโสเจียงกลํ่าวเสริ ม
‛ อยูใ่ นมือของนิกาํ ยเทพสวรรค์ ? ‛
เมื่อได้ยนิ คํานี้ สํายตําของหลี่ฉีเย่เปลี่ยนเป็ นเย็นชํา นี้คือสมบัติจกั รรอมตะ กํารที่
สิ่ งของเช่นนี้ตกไปอยูใ่ นมือของนิกาํ ยเทพสวรรค์น้ นั ไม่ใช่เรื่ องดี
กู่เทียนโส่ วถอนหํายใจก่อนเอ่ย
‛ นี้คือสิ่ งที่พวกเรํากังวลมํากที่สุด เรื่ องนี้ไม่สาํ มํารถตรวจสอบได้ แต่มนั เกือบจะ
แน่นอนแล้ววํ่าสมบัติระดับชีวิตอื่นๆอยูใ่ นมือของนิกาํ ยเทพสวรรค์ ในกํารต่อสู ้ที่
ผํา่ นมํานิกาํ ยของเหลํ่าสู ญเสี ย ระดับชะตําลี้ลบั ตัดสวรรค์และเซี ยนบรรพกําลไปเป็ น
จํานวนมําก เพื่อที่จะปกป้ องอําณําจักรขํ้าได้ยนิ มําวํ่าบรรพบุรุษของเขําใช้สมบัติชีวิต
เขํ้าต่อสู ้กบั นิกาํ ยเทพสวรรค์ หลังจํากนั้นพวกเรําพํ่ายแพ้กาํ รต่อสู ้และสู ญเสี ยอําณํา
จักร ภํายใต้ควํามสับสนวุน่ วํายนั้นไม่มีใครรู ้ว่าํ สมบัติระดับชีวิตนั้นหํายไปที่ไหน..‛
‛ ขํ้ากลัววํ่าอําณําจักรมณี สวรรค์จะใช้สมบัติจกั รพรรดิอมติระดับชีวติ มําโจมตีพวกเรํา
‛

663
ผูอ้ าํ วุโสโจวกลํ่าวอยํา่ งเป็ นกังวล
หํากนิกาํ ยเทพสวรรค์น้ นั มีบุคคลที่มีพลังมํากพอที่จะใช้สมบัติจกั รพรรดิอมตะระดับ
ชีวิตและโจมตีนิกาํ ย เช่นนั้นกระทั้งพิณโบรําณก็คงไม่สาํ มํารถทนต่อกํารโจมตี
จํากสมบัติระดับชีวติ ได้
ได้ยนิ คําของผูอ้ าํ วุโสโจว กลุ่มของกู่เทียนโส่ วหนํ้าเปลี่ยนสี เรื่ องนี้น้ นั อันตรํายมําก
แน่นอนวํ่าพวกเขํารู ้พลังของสมบัติจกั รพรรดิอมตะระดับชีวิตเป็ นอยํา่ งดี
‛ ให้พวกเขํามํา แล้วมําดูกนั วํา่ สมบัติระดับชีวิตนั้นจะทําอะไรได้บ้ าํ ง ‛
ได้ยนิ เช่นนี้ หลี่ฉีเย่อมยิม้ และเอ่ย
‛ เมื่อนํ้าท่วมเรํายังต้องปิ ดเขื่อน เมื่อกองทัพมําเรําต้องจับผูบ้ ญั ชํากําร ! แผนของพวก
เรํายังไม่เปลี่ยน สํามวันต่อจํากนี้ให้ตดั หัวของตงเจียงหลงและผูน้ าํ ของกองกําลังพินาํ ศ
สงครําม ! ‛
‛ พวกเรําจะทําเช่นนั้น นี้คือกํารต่อสู ้ของนิกาํ ยกํายํานโบรําณและจะเป็ นกํารเริ่ มต้น
ฟื้ นฟูนิกาํ ยของพวกเรํา ! ‛
กู่เทียนโส่ วกลํ่าวด้วยนํ้าเสี ยงหนักแน่น
ผูอ้ าํ วุโสและผูค้ ุม้ กันทุกคนหวังจะฟื้ นฟูนิกาํ ยกํายํานโบรําณและนํากลับสู่ อดีจอัน
รุ่ งโรจน์เช่นเดียวกับยุคของบรรพบุรุษของพวกเขํา โดยเฉพําะกู่เทียนโส่ วเมื่อเขํา

664
เติบโตมําในนิกาํ ยและที่นี่คือบํ้านของเขํา ช่วงเวลําที่เขํานํานิกาํ ย เขําจะไม่หวังให้มนั
ทรงพลังยิง่ ขึ้นได้อยํา่ งไร ? ทวํ่าด้วยพลังที่จาํ กัดของเขําเขําไม่สาํ มํารถฟื้ นฟูมนั ได้
ปั จจุบนั ด้วยดําวแห่งปํ าฏิหาํ รย์อยํา่ งหลี่ฉีเย่และกํารปกป้ องจํากผูก้ ่อตั้ง กู่เทียนโส่ วเห็น
ควํามหวังที่ส่องประกํายอีกครั้ง
วันที่สอง ทํางนิกาํ ยได้ประกําศวํ่าเฉําซงนั้นรวมมือกับบุคคลภํายนอกและทรยศต่อนิ
กําย ! เมื่อขํ่าวนี้ถกู ปล่อยออกไปทัว่ นิกาํ ยตกอยูใ่ นควํามวุน่ วําย ศิษย์ในนิกาํ ยอดไม่ได้
ที่จะสําปแช่งกํารกระทําของเฉําซง เมื่อพวกเขําเจอหํายนะพวกเขําควรจะร่ วมมือกัน
ดังนั้นเหลํ่าศิษย์จึงร่ วมประนํามเฉําซงอยํา่ งไม่ขาํ ดสําย
สําหรับเรื่ องของหลี่ฉีเย่ที่ถูกเลือกให้เป็ นผูน้ าํ ในกํารฟื้ นฟูนิกาํ ย ทํางนิกาํ ยไม่ได้ประกํา
ศออกไป มีเพียงผูอ้ าํ วุโสและผูค้ ุม้ กันเทํ่านั้นที่รู้ กระทั้งผูค้ ุมกฏก็ไม่มีใครรับรู ้
ในวันต่อมํานิกาํ ยก็ประกําศเรื่ องกํารประหํารเจียงหลงและผูน้ าํ กองกําลังพินาํ ศสง
ครํามแห่งอําณําจักรมณี สวรรค์สู่สาํ ธํารณะ เวลํานี้กาํ รกระทําของนิกาํ ยกํายํานโบรําณก
ลํายเป็ นเกรี้ ยวกรําดอยํา่ งที่ไม่เคยเป็ นมําก่อน พวกเขําได้ส่งคําเชิญตํ่างๆไปยังนิกาํ ยใน
อําณําจักรให้รับชมควํามสนุกอีกด้วย
หลํายนิกาํ ยใหญ่และเหลํ่าตระกูลทรงอํานําจล้วนถูกสัน่ คลอนด้วยขํ่าวภํายในของ
อําณําจักรมณี สวรรค์
‛ นิกาํ ยกํายํานโบรําณต้องกํารจะพลิกควํ่าสวรรค์ ! ‛

665
หลํายคนอดไม่ได้ที่จะมองหนํ้ากันและกันด้วยควํามประหลําดใจ เพียงแค่ตงเจียงหลง
นั้นอําจจะไม่เป็ นอะไร แต่น้ ีรวมถึงผูน้ าํ กองกําลังพินาํ ศสงครํามด้วย ? ชํายคนนี้คือ
ผูบ้ ญั ชํากํารของอําณําจักรมณี สวรรค์ และเป็ นชํายที่ได้รับกํารยกย่องวํ่าโหดรเหี้ ยม
ที่สุดในโลกของจักรพรรดิมนุษย์ !
ปั จจุบนั นิกาํ ยกํายํานโบรําณต้องกํารประหํารพวกเขําต่อหนํ้าสําธํารณะ นี้ไม่ใช่เป็ น
กํารตบหนํ้าอําณําจักรมณี สวรรค์และนิกาํ ยเทพสวรรค์หรอกรึ ?
‛ สุ ดทํ้ายแล้วอะไรคือสิ่ งที่ทาํ ให้นิกาํ ยกํายํานโบรําณนั้นมีควํามเชื่อมัน่ เช่นนี้ ? ‛
เหลํ่าผูน้ าํ นิกาํ ยตํ่างๆล้วนถํามด้วยสี หนํ้าอยํากรู ้
สําหรับหลํายพันปี ที่ผา่ ํ นมําทุกคนรู ้วา่ ํ นิกาํ ยกํายํานโบรําณนั้นกําลังตกตํ่าลง ทวํา่ วันนี้
พวกเขํากลับกลํ้าที่จะประหํารคนสองคนต่อหนํ้าสําธํารณะ นี้ช่าํ งกลํ้าหําญเป็ นอยํา่ งยิง่
!
ผูฝ้ ึ กตนหลํายคนพยํามตั้งข้อสังเกตถึงกํารต่อสู ้ในคืนนั้น บํางคนนั้นคิดวํ่านิกาํ ยกํายําน
โบรําณนั้นยังมีสมบัติระดับชีวิตเหลืออยู่ บํางนกระทั้งเชื่อวํ่าหลิวซํานเจียนยังคงมีชีวิต
อยู่ !
‛ เป็ นไปได้หรื อไม่ว่าํ นิกาํ ยกํายํานโบรําณนั้นมีไพ่ลบั ซ่อนอยู่ ? ไม่เช่นนั้นทําไมพวก
เขําถึงได้กลํ้าเปิ ดสงครํามกับอําณําจักรมณี สวรรค์โดยกํารประหํารสองคนนั้น ? ‛
‛ หรื อพวกเขําจะบํ้าไปแล้ว ? ‛

666
บํางคนที่รู้ควํามจริ งเรื่ องนี้เล็กน้อยเปิ ดปํ าก
‛ วันนี้หาํ กจะเปรี ยบเทียบนิกาํ ยกํายํานโบรําณกับนิกาํ ยเทพสวรรค์กเ็ หมือนเอําไข่ไป
กะเทําะกับหิ น แม้วา่ ํ นิกาํ ยกํายํานโบรําณจะมีสมบัติระดับชีวิตมันก็ไม่สาํ มํารถปฏิเสธ
ควํามจริ งได้วา่ ํ พวกเขําตกตํ่าลง ช่วงเวลํานี้นิกาํ ยเทพสวรรค์น้ นั เต็มไปด้วยอัจฉริ ยะ
และระดับชะตําลี้ลบั จํานวนมําก ! ‛
‛ นิกาํ ยนี้ดูเหมือนกําลังแสวงหําควํามตําย อํ่า ‛
เหลํ่าผูน้ าํ นิกาํ ยอื่นเอ่ยเสี ยงเศรํ้า พวกเขําสํ่ายหัวและเอ่ยต่อ
‛ นิกาํ ยกํายํานโบรําณนั้นยังไม่มีผสู ้ ื บทอดที่แท้จริ ง พวกเขํายังกลํ้าหยิง่ ยโส แม้พวกเขํา
จะมีสมบัติระดับชีวติ นั้นก็ไม่ใช่เรื่ องสําคัญ อยํา่ งหนึ่งต้องไม่ลืมวํา่ บรรพบุรุษของนิ
กํายเทพสวรรค์น้ นั ยังคงมีชีวิตอยู่ ! ‛
เมื่อกลํ่าวถึงบรรพบุรุษของนิกาํ ยเทพสวรรค์ กระทั้งผูน้ าํ นํิายที่ทรงพลังและกระทั้งเห
ลํ่าผูม้ ีอาํ นําจในอําณําจักรมณี สวรรค์น้ นั ก็ยงั ต้องก้มหัวให้ หลังจํากยุคแห่งปรําณเตํ๋า
ตัวตนของคนเช่นบรรพบุรุษของนิกาํ ยเทพสวรรค์กลํายเป็ นยํากที่จะจับต้อง – ตัวตนที่
สู งรําวกับสวรรค์ ! เมื่อคนเช่นนี้ขยับตัว ไม่ตอ้ งกลํ่าวถึงนิกาํ ยกํายํานโบรําณ กระทั้งนิ
กํายที่ยง่ิ ใหญ่หรื อตระกูลที่มีอาํ นําจก็ยงั ถูกเขําทําลํายได้โดยกํารสะบัดมือเพียงครั้ง
เดียว !

667
เมื่อกลํ่าวถึงบรรพบุรุษของนิกาํ ยเทพสวรรค์ เหลํ่าผูน้ าํ นิกาํ ยที่ทรงพลังล้วนเต็มไปด้วย
ควํามหวําดกลัว
‛ ชํายคนนี้น้ นั มีอาํ ยุอยูม่ าํ นับแสนปี เว้นแต่จกั รพรรดินอ้ ยมู่ยงั คงอยูไ่ ม่เช่นนั้นนิกาํ ย
กํายํานโบรําณจะต้องล่มสลํายเป็ นแน่ ! ‛
ผูฝ้ ึ กตนระดับชะตําลี้ลบั ที่เคยเห็นกํารต่อสู ้ครั้งนั้นถอนหํายใจออกมํา
นิกาํ ยกํายํานโบรําณกํานหนดวันประหํารตงเจียงหลงและผูน้ าํ กองกําลังพินาํ ศสงครําม
พร้อมทั้งส่ งคําเชิญออกมํา ทวํ่าไม่มีผฝู ้ ึ กตนหรื อนิกาํ ยใดกลํ้าที่จะไปรับชมกํารแสดง
เช่นนี้
แม้ว่าํ พวกเขําอยํากจะรู ้ว่าํ พํายุลูกนี้จะจบลงอยํา่ งไร แต่พวกเขําก็ยงั ไม่กลํ้าไปดูกาํ รประ
หําร แต่แน่นอนสิ่ งนี้ไม่อาํ จจะหยุดยั้งเหลํ่าผูน้ าํ นิกาํ ยและผูท้ รงพลังที่จะสังเกตกํารจําก
ระยะไกล
ปั จจุบนั นิกาํ ยเทพสวรรค์น้ นั ทรงพลังและควบคุมอําณําจักรน้อยใหญ่เกือบทั้งหมด
ภํายในของเขตของอําณําจักรมณี สวรรค์ ไม่มีนิกาํ ยใดกลํ้าที่จะต่อตํ้านนิกาํ ยเทพ
สวรรค์ ! ทุกคนรู ้ว่าํ กํารแสดงออกเช่นนี้น้ นั แสดงให้เห็นวํ่าเป็ นศัตรู กบั นิกาํ ยเทพสวรค์
และแน่นอนย่อมไม่มีใครกลํ้าที่จะไปอยูพ่ วกเดียวกันคนที่กลํ้าต่อตํ้านสัตว์ประหลําด
เช่นนิกาํ ยเทพสวรรค์แน่นอน !

668
แต่มองจํากระยะไกล นิกาํ ยเทพสวรรค์น้ นั ไม่มีทีท่าํ วํ่าจะส่ งกองกําลังใดๆมําเพือ่ จัดกํา
รเรื่ องนี้
ก่อนหนํ้าวันประหํารมีผฝู ้ ึ กตนจํานวนมําก ที่เฝํ้ ามองกํารกระทําของนิกาํ ยกํายํานโบ
รําณในเงํามืด
ช่วงสํามวันนี้ศิษย์ของนิกาํ ยกํายํานโบรําณทั้งตื่นเต้นและกังวล นิกาํ ยเทพสวรรค์น้ นั
ทรงพลังมํากเกินไป ทวํ่าวันนี้พวกเขํานั้นมีโอกําสที่จะประหํารตงเจียงหลงและผูน้ าํ
กองกําลังพินาํ ศสงครําม นี้เป็ นเหตุกาํ รที่ทาํ ให้จิตใจของผูค้ นในนิกาํ ยตื่นเต้นเป็ นอยํา่
งมําก
เวลําเดียวกัน นิกาํ ยก็เขํ้าสู่ รูปแบบที่พร้อมต่อสู ้ตลอดเวลํา ศิษย์ท้ งั หมดจับอําวุธของ
พวกเขําและพร้อมที่จะเขํ้าสู่ สงครําม
ภํายในนิกาํ ยยังมีเพียงคนเดียวที่ยงั สบํายใจอยู่ ชํายคนนั้นก็คือหลี่ฉีเย่ เพียงหลี่ฉีเย่คน
เดียวเทํ่านั้นที่ทาํ ตัวดูรําวกับเรื่ องทั้งหมดนี้ไม่เกี่ยวกับตัวเขําหรื อนิกาํ ยของเขําแม้แต่
น้อย
‛ เจํ้ามัน่ ใจซะจริ ง ! ‛
เห็นทํ่าทํางสบํายๆของหลี่ฉีเย่ หลี่ซ่วงเหยียนก็ยงั มึนงง เรื่ องนี้เป็ นเหมือนกํารประกําศ
สงครํามกับนิกาํ ยเทพสวรรค์ กระทั้งนํางที่เป็ นลูกรักของเหลํ่าสวรรค์ เมื่อเกิดเรื่ องนี้
นํางยังต้องระวัง อยํา่ งไรก็ตาํ มหลี่ฉีเย่น้ นั ยังสบํายจนนํางยังหมัน่ ไส้

669
‛ เพียงแค่นิกาํ ยเล็กๆ ไม่จาํ เป็ นที่ข้ าํ จะต้องกังวล ‛
––––––––––––––––
#หึ หึ บรรพบุรุษของนิกาํ ยเทพสวรรค์เหรอ ? เดี๋ยวก่อนเดี๋ยวได้เจอโคตรบรรพบุรุษ
ของโลก !
ติดตํามขํ่าวสํารได้ที่แฟนเพจ จักรพรรดิบรรพกําล ได้เลยนํ้า
ตอนที่ 80 ผูน้ ากองกาลังภูเขาม่วง (2)
หลี่ฉีเย่หุบยิม้ และเอ่ยเสี ยงเรี ยบ
‛ นิกาํ ยเทพสวรรค์สาํ หรับขํ้ามันก็ข้ ึนอยูก่ บั ขํ้าวํ่าอยํากจะทําลํายหรื อไม่ หํากขํ้าคิดที่จะ
ลบนิกาํ ยเทพสวรรค์ออกไปจํากโลกนี้ มันไม่ใช่เรื่ องยําก ‛
ได้ยนิ คําพูดของหลี่ฉีเย่ หลี่ซ่วงเหยียนนั้นหมดคําพูดที่จะกลํ่าว หํากเป็ นคนอื่นเขําคง
คิดวํ่าหลี่ฉีเย่น้ นั เป็ นพวกโง่เงํ่าและชอบโอ้อวด แต่หลี่ซ่วงเหยียนนั้นไม่คิดเช่นนั้น นําง
ไม่พบควํามล้อเล่นอยูใ่ นคําพูดนั้นแม้แต่นอ้ ย
‛ ขํ้าไม่เขํ้าใจทําไมเจํ้าจึงมีควํามมัน่ ใจมํากมํายเช่นนี้ แม้วา่ ํ นิกาํ ยเทพสวรรค์จะสรํ้าง
เพียงอําณําจักรมณี สวรรค์ตลอดสํามหมื่นปี ที่ผา่ ํ นมํา เจํ้าควรจะรู ้ว่าํ บรรพบุรุษของพวก
เขํานั้นเป็ นคนพิเศษ ! กระทั้งนิกาํ ยเกํ้าประตูนกั บุญปี ศําจของพวกเรําเป็ นศัตรู กบั พวก
เขํา พวกเรําก็ยงั ต้องระวังตัว ‛
หลี่ซ่วงเหยียนอดไม่ได้ที่จะบ่นพึมพํา

670
หลี่ฉีเย่จอ้ งหลี่ซ่วงเหยียนก่อนจะเอ่ย
‛ เพรําะขํ้าคือหลี่ฉีเย่ ‛
เพรําะขํ้าคือหลี่ฉีเย่ – คํากลํ่าวที่สาํ มัญ ทวํ่าเมื่อมันออกมําจํากปํ ากของหลี่ฉีเย่โดยปรําศ
จํากกํารแยแสใดๆ ผูฟ้ ังยังต้องรู ้สึกกดดัน รําวกับคําพูดของจักรพรรดิผผู ้ า่ ํ นทั้งเกํ้าโลก
และเอ่ยกับผูต้ ่าํ ต้อย
หลี่ซ่วงเหยียนนั้นไม่พดู แต่จองหลี่ฉีเย่เป็ นเวลํานําน เด็กชํายดํ้านหนํ้าของนํางไม่ให้
ควํามรู ้สึกวํ่าเป็ นเด็กแม้แต่นอ้ ย ! กํารวํางแผนอันรอบคอบและคํากลํ่าวอันเด็ดขําด เขํา
รําวกับจักรพรรดิของเหลํ่ามนุษย์ !
หลังจํากหลี่ซ่วงเหยียนจ้องเขําเป็ นเวลํานําน นํางก็เอ่ยชํ้าๆ
‛ เรื่ องใหญ่เช่นนี้ ขํ้าจะต้องรํายงํานให้กบั ทํ่านอําจํารย์ทรําบ ‛
‛ แล้วแต่เจํ้า ‛
หลี่ฉีเย่มองไปยังหลี่ซ่วงเหยียนด้วยรอยยิม้ ไม่ตอ้ งสงสัยเขําค่อนขํ้างพอใจกับกํารแสด
งออกของหลี่ซ่วงเหยียน
โดยไม่ตอ้ งสงสัยหลี่ซ่วงเหยียนลูกรักของเหลํ่าสวรรค์ นํางมีกาํ รเปลี่ยนไปอยํา่ งมําก
ตลอดหลํายวันที่ผา่ ํ นมําเมื่อนํางยืนอยูข่ ้าํ งหลี่ฉีเย่ อยํา่ งน้อยต่อหนํ้าหลี่ฉีเย่ นํางก็ทิ้ง
ควํามยิง่ ยโสในฐํานะลูกรักของเหลํ่าสวรรค์และวํางควํามภูมิใจของนําง เปรี ยบเทียบ
กับหลี่ฉีเย่ ควํามรู ้สึกของนํางร้องบอกวํา่ ไม่มีทาํ งเหนือกวํ่าเขําได้

671
สําววันผํา่ นไปในพริ บตํา ภํายในสํามวันสํายตําของผูฝ้ ึ กตนในเงํามือจ้องมองนิกาํ ย
กํายํานโบรําณไม่กระพริ บ ไม่ตอ้ งสงสัยวํ่าหลํายนิกาํ ยในอําณําจักรมณี สวรรค์ตอ้ งกําร
ให้จุดจบของพํายุลูกนี้ ภํายในอําณําจักรมณี สวรรค์เองเหลํ่าระดับชะตําลี้ลบั และผูท้ รง
พลังล้วนแรกเปลี่ยนขํ่าวสํารกัน
นับตั้งแต่นิกาํ ยเทพสวรรค์สรํ้างอําณําจักรมณี สวรรค์ ตลอดระยะเวลําสํามหมื่นปี
ตลอดเวลําที่พวกเขําได้กวําดผํา่ นชั้นฟํ้ าและปฐพี ภํายในสํามหมื่นปี ที่ผา่ ํ นมํามีนิกาํ ย
จํานวนไม่มาํ กที่สาํ มํารถทํ้าทํายอําณําจักรมณี สวรรค์ได้ และปั จจุบนั นิกาํ ยกํายํานโบ
รําณที่กาํ ลังตกตํ่า จู่ๆก็ประกําศจะประหํารตงเจียงหลงและผูน้ าํ กองกําลังพินาํ ศสง
ครํามต่อสําธํารณะ พวกเขําไปเอําควํามเชื่อมันเหลํ่านี้มาํ จํากไหนกัน ?
ผูฝ้ ึ กตนจํานวนมํากล้วนโศกเศรํ้าด้วยควํามเสี ยใจ เพียงแค่จินตนํากํารวํา่ กองกําลังพิ
นําศสงครําม กองกําลังที่เต็มไปด้วยควํามโหดเหี้ ยมและโหดรํ้ายพวกเขําสํามํารถพิชิต
ได้ท้ งั สี่ ทิศ คนที่มีชื่อเสี ยงไปทัว่ วันหนึ่งเขํากลับไปชํายธรรมดําๆที่กาํ ลังถูกแขวน
อยูห่ นํ้าประตูแห่งควํามตําย
หํากชนะทํ่านจะกลํายเป็ นรําชํา แต่หาํ กแพ้ท่าํ นจะเป็ นมหําโจร ! นี้คือทั้งหมดที่พวก
เขําสํามํารถกลํ่าวได้
ก่อนที่จะเริ่ มดําเนินกําร กํารคุม้ กันภํายในนิกาํ ยกํายํานโบรําณนั้นกลํายเป็ นแน่นหนํา ผู ้
คุมกฏและผูค้ มุ ้ กันทุกคนล้วนจัดรู ปแบบป้ องกันตํามทํางเขํ้าตํ่างๆ

672
ผูอ้ าํ วุโสทั้งหํ้าของนิกาํ ยกํายํานโบรําณอยูต่ รงลํานประหํารเพื่อดําเนินกําร ดํ้านขํ้างของ
พวกเขํายังมีหลี่ฉีเย่และหลี่ซ่วงเหยียนยืนอยูค่ กู่ นั
‛ ศิษย์คนนั้นของนิกาํ ยกํายํานโบรําณคือใคร ? ‛
หลี่ฉีเย่น้ นั ดูเหมือนจะเป็ นศิษย์ธรรมดําคนหนึ่ง เขําไม่ได้มีชื่อเสี ยงภํายนอกมํากนัก
ตอนนี้ศิษย์ที่ดูธรรมดําเป็ นอยํา่ งมํากนัง่ อยูด่ ้ าํ นขํ้างของหํ้าผูอ้ าํ วุโส – เห็นฉํากนี้ผฝู ้ ึ ก
ตนทุกคนล้วนประหลําดใจ
ผูฝ้ ึ กตนหลํายคนคําดเดํา หนึ่งในพวกเขําเอ่ยด้วยควํามแปลกใจ
‛ ศิษย์คนนี้สาํ มํารถนัง่ คูก่ บั กู่เทียนโส่ วและผูอ้ าํ วุโสคนอื่นๆ หรื อตัวตนของเขําในนิ
กํายจะไม่ธรรมดํา ? ‛
หลังจํากเห็นหลี่ซ่วงเหยียนปรํากฏตัว จิตใจของผูฝ้ ึ กตนทุกคนล้วนสัน่ ผูน้ าํ นิกาํ ยบําง
คนเอ่ย
‛ หลี่ซ่วงเหยียน ลูกหลํานของนิกาํ ยเกํ้าประตูนกั บุญปี ศําจ เจํ้าหญิงแห่งอําณําจักรโบ
รําณ นํางเป็ นควํามภําคภูมิใจในดินแดนตอนกลํางของพวกเรํา ! อํ่า หรื ออําจจะเป็ นไป
ได้ว่าํ นิกาํ ยกํายํานโบรําณและนิกาํ ยเกํ้าประตูนกั บุญปี ศําจนั้นเป็ นพันธมิตรกัน ? ‛
หลี่ซ่วงเหยียนปรํากฏตัวในนิกาํ ยกํายํานโบรําณ และนํางยังเดินมําพร้อมกับหลี่ฉีเย่
และหํ้าผูอ้ าํ วุโส เห็นกํารกระทําเช่นนี้เหลํ่าผูฝ้ ึ กตนล้วนคําดเดําได้

673
ภํายใต้บรรยํากําศที่กดดัน เวลํานั้นผํา่ นไปอยํา่ งชํ้าๆในที่สุดเวลําก็มาํ ถึง กู่เทียนโส่ วตะ
โกนเสี ยงดัง
‛ เริ่ มประหําร ! ‛
เวลํานี้ไม่ตอ้ งพูดถึงศิษย์ในนิกาํ ยกํายํานโบรําณ กระทั้งผูฝ้ ึ กตนที่ชมอยูย่ งั กลั้นหํายใจ
ทุกคนตํ่างกระหํายที่อยํากจะเห็นสิ่ งที่เกิดขึ้นต่อไป
‛ วํางดําบลงซะ ! ‛
เวลํานี้เสี ยงคํารํามดังกึกก้องมําจํากท้องฟํ้ าที่ห่ าํ งไกล มํ้ามังกรลมหํายใจของมันกดดัน
ท้องฟํ้ า กลิ่นอํายของระดับชะตําลี้ลบั ทันใดนั้นก็ปรํากฏอยูห่ นํ้านิกาํ ยกํายํานโบรําณ
ขณะที่ม้ าํ มังกรอยูบ่ นฟํ้ า ชํายในชุดม่วงอยูบ่ นหลังของมันบนหัวของเขําสวมมงกฏสี
ม่วง ชํายชรําคนนี้ดูเหมือนจะเป็ นคนสําคัญ
‛ กองกําลังภูเขําม่วง.. ‛
หนึ่งในชํายชรําของนิกาํ ยเอ่ย
‛ ระดับชะตําลี้ลบั รุ่ นก่อน อํ่า ! เหตุกาํ รณ์ที่หาํ กยําก ! ผูน้ าํ กองกําลังภูเขําม่วงนั้นเป็ น
ชื่อทรงเกียรติ เขําได้รับชื่อระดับชะตําลี้ลบั และยังมีตาํ แหน่งที่สูงในอําณําจักรมณี
สวรรค์ ! ‛
‛ ดังนั้นนี้คงเป็ นผูน้ าํ กองกําลังภูเขําม่วง แขกผูม้ ีเกียรติเพียงหนึ่งเดียวที่มาํ รวมงํานของ
พวกเรํา ‛

674
เห็นชํายชรําบนหลังมํ้ามังกร กู่เทียนโส่ วลุกขึ้นและเอ่ยอยํา่ งําสงํ่างําม แม้ว่าํ ผูน้ าํ กอง
กําลังภูเขําม่วงนั้นจะไม่โหดเหี้ ยมเทํ่ากับผูน้ าํ กองกําลังพินาํ ศสงครําม ทวํ่าควําม
แข็งแกร่ งของเขํานั้นสู งกวํ่ามําก ! นอกจํากนี้เขํายังเป็ นระดับชะตําลี้ลบั รุ่ นก่อน และ
ยืนอยูบ่ นจุดสู งสุ ดของระดับชะตําลี้ลบั !
ผูน้ าํ กองกําลังภูเขําม่วงยังคงนัง่ อยูบ่ นหลังมํ้ามังกร เสี ยงของเขําดังกึกก้องอีกครั้ง
‛ ผูอ้ าํ วุโส อยํา่ ได้ทาํ ผิด ผูน้ าํ กองกําลังพินาํ ศสงครํามนั้นเป็ นบุคคลที่สาํ คัญต่ออําณําจัก
รมณี สวรรค์ ทํ่านควรปล่อยเขําและพี่ตงออกมํา จํากนั้นตํามขํ้ากลับไปยังเมืองหลวง
และยอมรับกํารลงโทษจํากทํ่านจักรพรรดิ ‛
ขณะนั้นเองกู่เทียนโส่ วกําลังจะเอ่ยอะไรบํ้างอยํา่ ง หลี่ฉีเย่ยกมือขึ้นหํ้ามก่อนจะเอ่ย
พร้อมรอยยิม้
‛ รับกํารลงโทษ ? คําเหลํ่านี้ไม่มีในพจนํานุกรมของขํ้า ! ตอนนี้ข้ าํ ยังไม่อยํากจะฆํ่าเจํ้า
ไสหัวไปให้พน้ หูพน้ ตําขํ้า ! ‛
‛ เจํ้าเด็กนี้เป็ นใคร ? ถึงกลํ้าที่จะหยิง่ ยโส ! ‛
หลังจํากได้ยนิ คํากลํ่าวของหลี่ฉีเย่ ผูฝ้ ึ กตนแต่ละคนอดไม่ได้ที่จะมองหนํ้ากันและกัน
ใครคือผูน้ าํ กองกําลังภูเขําม่วง ? เขําเป็ นระดับชะตําลี้ลบั รุ่ นก่อนอีกทั้งยังเป็ นผูอ้ ยูบ่ น
จุดสู งสุ ดของระดับชะตําลี้ลบั ! เขําเป็ นผูบ้ ญั ชํากํารคนสําคัญของอําณําจักรมณี สวรรค์
ด้วยเด็กน้อยเช่นหลี่ฉีเย่กลํ้าที่จะหยิง่ ยโสแต่หนํ้าเขํา ?

675
‛ เจํ้าเด็กปํ ากดี ขํ้าจะสัง่ สอนเจํ้าสักเล็กน้อยในฐํานะผูอ้ าํ วุโส ! ‛
ผูน้ าํ กองกําลังภูเขําม่วงจ้องอยํา่ งเย็นชํา จํากนั้นเขําก็ซดั พลังฝํ่ ามือเขํ้าหําหลี่ฉีเย่
เสี ยง ‘ เคร้ง ‘ ดังขึ้นทันใดนั้นก็มีดาํ บปรํากฏจํากท้องฟํ้ า ทวํ่ามันไม่ได้มาํ จํากหลี่ฉีเย่
แต่มาํ จํากหลี่ซ่วงเหยียน หนึ่งดําบที่สยบท้องฟํ้ าและปรําบจิตวิญญําณ ! นกฟิ นิกซ์
ออกมําจํากรํ่างกํายของนําง ทันใดนั้นดําบของนํางก็รําวกับมีจิตวิญญําณของตัวเอง
หลังเปิ ดใช้งาํ นหนึ่งดําบนี้สาํ มํารถตัดภูเขําและแม่น้ าํ ได้
‛ สมกับที่เป็ นลูกหลํานของนิกาํ ยเกํ้าประตูนกั บุญปี ศําจ ! ‛
เห็นดําบของหลี่ซ่วงเหยียน ผูน้ าํ กองกําลังภูเขําม่วงกลํ่าวเสี ยงเย็น มือทั้งสองขํ้างของ
เขําทันใดนั้นก็ขยับและก่อให้เกิดภูเขํายักษ์ตกลงมําจํากเบื้องบน
‛ ออกไปจํากที่น้ ี ! ‛
ตอนนี้น้ นั กู่เทียนโส่ วเริ่ มเคลื่อนไหว ปั กษําขนําดใหญ่ทนั ใดนั้นก็ปรํากฏตัวออกมํา
เพียงหํางของมันสะบัดกลิ่นอํายควํามกดดันก็สาํ มํารถขยี้แผ่นดินได้
เมื่อเห็นกํารสะบัดหํางของปั กษํา ใบหนํ้าของผูน้ าํ กองกําลังภูเขําม่วงกลํายเป็ นมืดมน
เขําไม่กลํ้าที่จะประมําท เขํานํามือมําประสํานกันจํากนั้นก็เร่ งพลังเพื่อป้ องกันหํางของ
ปั กษําที่ฟําดลงมํา
‛ ตูม ! ‛

676
แม้ว่าํ ผูน้ าํ กองกําลังภูเขําม่วงจะสํามํารถป้ องกันกํารโจมตีครั้งนี้ได้ แต่ม้ าํ มังกรของเขํา
ไม่สาํ มํารถทนรับควํามกดดันได้ มันล้มลงไปบนพื้นและไม่สาํ มํารถยืนขึ้นมําได้อีก
เห็นกํารต่อสู ้น้ ีหลี่ฉีเย่ไม่ได้ให้ควํามสนใจ เขําเพียงสํ่ายหัวและเอ่ย
‛ ผูอ้ าํ วุโสหกปั กษําสยํายปี กนั้นซับซ้อนมํากกวํ่านี้ ‛
หํากคําพูดเช่นนี้ออกมําจํากปํ ากคนอื่น มันจะเป็ นคําที่อวดดีเป็ นอยํา่ งมําก ทวํ่าหลังจําก
เห็นหกปั กษําสยํายปี กของหลี่ฉีเย่ กู่เทียนโส่ วตั้งใจฟังเป็ นอยํา่ งมําก
กู่เทียนโส่ วเริ่ มพูด
‛ ดูหกปั กษําสยํายปี กของขํ้า ‛
เขําต้องกํารให้หลี่ฉีเย่เห็นหกปั กษําสยํายปี กของเขํา และหวังจะได้รับคําแนะนําจํากห
ลี่ฉีเย่เพื่อให้เขํ้าใจมันมํากขึ้น
หลังจํากคําเหลํ่านี้ถกู กลํ่าวออกมํา เขําเริ่ มจู่โจมใส่ ผนู ้ าํ กองกําลังภูเขําม่วงอีกครั้ง
ใบหนํ้าของผูน้ าํ กองกําลังภูเขําม่วงกลํายเป็ นบิดเบี้ยว ในฐํานะผูอ้ ยูบ่ นจุดสู งสุ ดของ
ระดับชะตําลี้ลบั รุ่ นก่อน เขํายังไม่สาํ มํารถปรําบคัมภีร์จกั รพรรดิของกู่เทียนโส่วได้ –
คัมภีร์น้ ีน่าํ กลัวอยํา่ งยิง่ !
‛ กู่เทียนโส่ ววันนี้ข้ าํ จะไม่เอําเรื่ องเจํ้า ! ‛
ผูน้ าํ กองกําลังภูเขําม่วงกลํ่าวต่อ

677
‛ วันนี้ ขํ้ามําตํามคําบัญชําของจักพรรดิ ไม่ว่าํ นิกาํ ยกํายํานโบรําณของเจํ้าจะยินยอม
หรื อไม่กต็ อ้ งปล่อยนักโทษไป ไม่เช่นนั้นระวังผลที่ตาํ มมํา ! ‛
‛ คําบัญชําของรําชันจักรพรรดิ ! ‛
กู่เทียนโส่ วอดไม่ได้ที่จะตื่นกลัว รําชันจักรพรรดิของอําณําจักรมณี สวรรค์เป็ นคนที่มี
ควํามสํามํารถและมีควํามฉลําดในดํ้านกํารวํางแผน กํารบ่มเพําะของเขํานั้นลํ้าลึกมําก
และยังเป็ นคนที่น่าํ กลัว ด้วยตัวรําชําจักรพรรดิน้ นั ทําให้อาํ ณําจักรมณี
สวรรค์รุ่งเรื่ องอยูใ่ นปั จจุบนั อําจจะกลํ่าวได้ว่าํ ด้วยควํามทะเยอทะยํานของรําชัน
จักรพรรดิเขําต้องกํารสรํ้างให้อาํ ณําจักรมณี สวรรค์เป็ นอําณําจักรที่ไม่มีวนั ล่มสลําย !
ตอนนี้ ผูน้ าํ กองกําลังภูเขําม่วงได้มาํ ตํามคําบัญชําของรําชันจักรพรรดิ และเมื่อมันถูก
นําออกมําอํานําจของรําชันจักรพรรดิน้ นั ก็ปรํากฏออกไปนับหมื่นไมล์ และด้วยแรง
กดดันของคําสัง่ นี้ทุกคนล้วนรู ้สึกวํ่าต้องจงรักภักดี
แม้ว่าํ กู่เทียนโส่ วจะอยูร่ ะดับชะตําลี้ลบั เมื่อคําบัญชําถูกนําออกมํา เขํายังรู้สึกกดดัน
เป็ นอยํา่ งมําก เลือดของเขําเริ่ มจะหมุนวน คําวํ่าคําบัญชํานี้ราํ วกับเป็ นภูเขํานับหมื่น
ลูกมําวํางอยูท่ ี่หวั ใจของเขํา นี้ทาํ ให้เขําอยํากจะกระอักเลือดออกมํา
ด้วยควํามคําบัญชําของรําชันจักรพรรดิเพียงอยํา่ งเดียวก็เพียงพอแล้วที่จะปรําบผูท้ ี่อยู่
ระดับชะตําลี้ลบั !
––––––––––––––––––––––––

678
#โห้ยยชอบปํ ากพี่ฉีจริ งๆ คนอํารํายย อวดดีโคตรขนําดนี้ >‛<
# คําบัญชําของรําชันจักรพรรดิ ? เหอะ ! ก็แค่เศษกระดําษ << ให้ทาํ ยใครเอ่ยกลํ่าวคํานี้
ไว้
ติดตํามขํ่าวสํารได้แฟนเพจ จักรพรรดิบรรพกําล ได้เลยนํ้า
ตอนที่ 81 คาบัญชาของราชันจักรพรรดิ (1)
‛ คําบัญชําของรําชันจักรพรรดิน้ นั นํ่ากลัวอยํา่ งแท้จริ ง..‛
เห็นกํารปรํากฏของ ‘ คําบัญชําของรําชันจักรพรรดิ ‘ ผูฝ้ ึ กตนที่มองจํากระยะไกลกลําย
เป็ นหวําดกลัว
‛ คําบัญชําของรําชันจักรพรรดิน้ นั มีพลังที่ลึกซึ่ งอยํา่ งแท้จริ ง ‛
เพียงแค่มนั เป็ น ‘ คําบัญชําของรําชันจักรพรรดิ ‘ ก็เพียงพอแล้วที่สยบระดับชะตําลี้ลบั
ไม่มีใครแม้แต่คนเดียวที่จะสู ้กบั รําชันจักรพรรดิแห่งอําณําจักรมณี สวรรค์ ! สําหรับคน
อื่นๆในนิกาํ ยกํายํานโบรําณพวกเขําอดไม่ได้ที่จะรู ้สึกหดหู่
‛ กู่เทียนโส่ วคําบัญชําของรําชันจักรพรรดิน้ นั อยูท่ ี่นี่และมันเขียนไว้อยํา่ งชัดเจน
ปล่อยพวกเขําได้แล้ว ! ‛
ผูน้ าํ กองกําลังภูเขําม่วงหยิบคําบัญชําของรําชันจักรพรรดิออกมํา เพียงกลิ่นอํายของมัน
ก็ทาํ ให้คนอื่นๆรู ้สึกหํายใจอยํา่ งลําบําก

679
กู่เทียนโส่ วมองไปยัง คําบัญชําของรําชันจักรพรรดิ ก่อนจะสํ่ายหัวและเอ่ย
‛ ตงเจียงหลงและผุน้ าํ กองกําลังพินาํ ศสงครํามต้องกํารจะทําลํายนิกาํ ยของขํ้า แม้จะ
เป็ นคําบัญชําของรําชันจักรพรรดิข้ าํ ก็ไม่สนใจ ! ประหําร ! ‛
คํากลํ่ากลํ่าวกู่เทียนโส่ วทําให้กาํ รแสดงออกของผูน้ าํ กองกําลังภูเขําม่วงบิดเบี้ยว ก่อน
จะตะโกนเสี ยงดัง
‛ กู่เทียนโส่ วอยํา่ งทําเรื่ องผิดพลําด หํากเจํ้าไม่ปฏิบตั ิตาํ ม หํายยะจะมําเยือนนิกาํ ย
กํายํานโบรําณของเจํ้า ! ‛
‛ ประหําร ! ‛
กู่เทียนโส่ วไม่สนใจและตะโกนต่อ
‛ ชํ้าก่อน…‛
เห็นกํารแสดงออกของกู่เทียนโส่ ว ใบหนํ้าของผูน้ าํ กองกําลังภูเขําม่วงกลํายเป็ นนํ่า
เกลียด ตอนนี้เขําไม่สาํ มํารถทําอะไรได้ หํากเขําไม่สาํ มํารถนําตงเจียงหลงและผูน้ าํ
กองกําลังพินาํ ศสงครํามกลับไปได้ ภํารกิจของเขําจะล้มเหลว นี้จะทําให้ศกั ดิ์ศรี ของรํา
ชนจักรพรรดิแปดเปื้ อน
‛ กู่เทียนโส่ ว ให้ข้าํ นําตงเจียงหลงและผูน้ าํ กองกําลังพินาํ ศสสงครํามกลับไป วันที่
สันเขําเสี ยงรบกวนแห่งปี ศําจเปิ ด พวกเรําจะอนุญาํ ติให้นิกาํ ยกํายํานโบรําณเขํ้าไปได้ ‛
ในเวลํานี้ผนู ้ าํ กองกําลังภูเขําม่วงเอ่นอยํา่ งจริ งจัง

680
ได้ยนิ คํากลํ่าวของของผูน้ าํ กองกําลังภูเขําม่วง กู่เทียนโส่ วลังเลเล็กน้อย สันเขําเสี ยง
รบกวนแห่งปี ศําจสําหรับนิกาํ ยกํายํานโบรําณนั้นเป็ นสิ่ งที่สาํ คัญมําก
เขําอดไม่ได้ที่จะมองไปที่หลี่ฉีเย่ หลี่ฉีเย่เพียงฉี กยิม้ และกลํ่าว
‛ สันเขําเสี ยงรบกวนแห่งปี ศําจแต่เดิมเป็ นพื้นที่ของนิกาํ ยเรํา ทําไมต้องให้อาํ ณําจัก
รมณี สวรรค์มาํ อนุญาํ ติ ? ไร้สาํ ระ ! ประหําร !‛
คํากลํ่าวของหลี่ฉีเย่ทาํ ให้ ผูน้ าํ กองกําลังภูเขําม่วงตัวสัน่ เขํายกคําบัญชําของรําชัน
จักรพรรดิข้ ึนมําและตะโกน
‛ เด็กน้อย เจํ้าควรจะรู ้สถํานกํารณ์ตอนนี้ คําบัญชําของรําชันจักรพรรดิอยูท่ ี่นี่ ! หํากเจํ้า
ไม่ปฏิบตั ิตาํ มอําณําจักรมณี สวรรค์จะปิ ดล้อมและทําลํายนิกาํ ยของเจํ้า ! ‛
‛ เพียงแค่ชิ้นส่ วนของเศษกระดําษไร้ค่าํ ยังกลํ้าที่แสดงมันอยํา่ งหยิง่ ยโสต่อหนํ้าขํ้า ? ‛
หลี่ฉีเย่หรี่ ตาํ ของเขํา จบคําพูดนั้นนิ้วทั้งหํ้าของเขําก็เริ่ มดีดพิณโบรําณ
‛ เต้ง..‛
ขณะที่เสี ยงนั้นถูกบรรเลงออกมํา ภํายในนิกาํ ยกํายํานโบรําณ พลังงํานดําบจํานวนมํา
กบินไปทัว่ อํากําศ ทันใดนั้นมันก็ฟันคําบัญชําของรําชันจักรพรรดิขาํ ดครึ่ งรําวกับ
ฟันเตํ้าหู ้
ทุกคนที่มองอยูห่ ยุดหํายใจ กํารฟันคําบัญชําของรําชันจักรพรรดิน้ ีหมํายถึงกํารกระตุน้
อํานําจของเจํ้าของ..

681
เมื่อคําบัญชําของรําชันจักรพรรดิถูกฟันขําด เสี ยง ‘ ปั ง ‘ ก็ดงั ทัว่ อํากําศ รําวกับเป็ น
คัมภีร์เทพทองคํา คําบัญชําของรําชันจักรพรรดิทนั ใดนั้นก็แผดเสี ยงร้องอันนํ่ากลัว
ภํายในพริ บตํารํ่างอันงดงํามก็ปรํากฏ จํากนั้นควํามกดดันรําวกับสึ นาํ มิกท็ ่วมท้องฟํ้ า
และทําให้แผ่นดินสัน่
ภํายใต้ควํามกดดันเช่นนี้ กระทั้งกู่เทียนโส่ วก็ยงั ต้องถอยหลังไปหลํายกํ้าว
‛ รําชันจักรพรรดิ…‛
เห็นรํ่างอันงดงํามที่เกิดจํากแสง ผูฝ้ ึ กตนที่มองจํากระยะไกลอดไม่ได้ที่จะส่ งเสี ยงร้อง
ออกมํา
รํ่างอดงดงํามนั้นลอยอยู่ จู่ๆดวงตําของเขําก็เปิ ดกวํ้าง มันรําวกับกํารส่ องแสงของดวง
อําทิตย์และดวงจันทร์จกั รวําลยังคงต้องลงให้
‛ ฝํ่ าฝื นคําสัง่ ของรําชํา ตัดหัว ! ‛
รํ่างอันงดงํามทันใดนั้นก็เปิ ดปํ าก ขณะที่คาํ เหลํ่านั้นยังกลํ่าวไม่เสร็ จมือขํ้างหนึ่งของ
เขําก็ตวัดเป็ นเสี้ ยวพลังพุง่ เขํ้ามําหําหลี่ฉีเย่ ภํายใต้พลังนี้เต็มไปด้วยควํามนํ่าเกรงขําม
เช่นนี้ กระทั้งท้องฟํ้ าก็ยงั แยกตํามกํารเคลื่อนไหวของพลังนี้
ขณะนี้ใบหนํ้าของกู่เทียนโส่ วกลํายเป็ นซี ดขําว กระทั้งหลี่ซ่วงเหยียนที่พยํามจะช่วยห
ลี่ฉีเย่กย็ งั ไม่ทนั ขยับ
‛ จงปรํากฏ..‛

682
หลี่ฉีเย่จอ้ งมองพลังนั้นอยํา่ งเย็นชํา สิ้ นเสี ยงตะโกนของเขําแต่ไม่มีกาํ รกระทําใดๆ
ภํายใต้แรงกดดันของพลังนั้น เสี ยง ‘ ตูม ‘ ก็ดงั ขึ้นเต็มอํากําศ ช่วงเวลํานี้ศิษย์ในนิกาํ ย
กํายํานโบรําณล้วนไม่กลํ้าทนดู พวกเขําคิดวํ่าหลี่ฉีเย่จะต้องมีสภําพที่อนําถ
ทวํ่าเมื่อพลังงํานที่ทรงพลังนั้นจะเขํ้ามําฆํ่าหลี่ฉีเย่ มือขนําดยักษ์กป็ รํากฏออกมําจํากฟํ้ า
เกิดกํารระเบิดครั้งใหญ่ เจตจํานงของจิตวิญญําณของเทพผูพ้ ิทกั ษ์กค็ าํ รํามลัน่ มันไล่
บดขยี้เสี้ ยวพลังที่พงุ่ มํา กํารระเบิดทันใดนั้นก็ฉีกกระฉํากรํ่างอันงดงํามจนกลํายเป็ น
เถํ้าถํ่าน ก่อนที่มือของจิตวิญญําณของเทพผูพ้ ิทกั ษ์จะหํายไปรําวกับหมอกควัน
ทุกอยํา่ งนั้นเกิดขึ้นรวดเร็ วมํากจนไม่มีใครสังเกตเห็นวํ่ามือขนําดยักษ์น้ ีโผล่มาํ จํากที่
ไหน
ในช่วงเวลําที่เหตุกาํ รณ์เหลํ่านี้กาํ ลังเกิดขึ้น ภํายในลํานประลองของนิกาํ ยเกํ้าประตู
นักบุญปี ศําจ มือขํ้างหนึ่งของหนึ่งในรู ปปั้ นหิ นยกขึ้น มันยืดยําวออกไปไกลสุ ดท้อง
ฟํ้ าและไม่มีใครรู ้ว่าํ มันไปใผล่ที่ไหน
มือของรู ปปั้ นหิ นนี้ บินไปเป็ นระยะทํางลํ้านไมล์เพือ่ ทําลํายคําบัญชําของรําชัน
จักรพรรดิ แม้ว่าํ คําบัญชําของรําชันจักรพรรดิจะปรําบระดับชะตําลี้ลบั ได้ ทวํ่าภํายใต้
ฝํ่ ามือนี้คาํ บัญชําของรําชันจักรพรรดิลว้ นไม่ต่าํ งจํากแมลงวัน !
เห็นมือยักษ์น้ ีปรํากฏและจู่ๆก็หาํ ยไป – หลี่ซ่วงเหยียนที่ยนื อยูข่ ้ าํ งๆหลี่ฉีเย่ตกใจ คน
อื่นๆอําจจะไม่ทรําบแต่นาํ งนั้นจะไม่รู้ได้อยํา่ งไร !

683
มือหิ นยักษ์น้ ีโผล่มาํ จํากนิกาํ ยเกํ้าประตูนกั บุญปี ศําจและทําลํายคําบัญชําของรําชัน
จักรพรรดิอยํา่ งงํ่ายดําย เรื่ องนี้น่าํ กลัวเกินไปแล้ว !
หลี่ซ่วงเหยียนเคยได้ยนิ อําจํารย์นาํ งกลํ่าววํ่าจิตวิญญําณของเทพผูพ้ ิทกั ษ์ท้ งั สี่ น้ นั มีไว้
คุม้ ครองนิกาํ ยเกํ้าประตูนกั บุญปี ศําจ แต่นาํ งไม่ทรําบวํ่ารู ปปั้ นหิ นพวกนั้นจะทรงพลัง
ถึงขนําดต่อตํ้านพลังสวรรค์ได้
วันนี้ในที่สุดนํางก็พบควํามนํ่ากลัวของรู ปปั้ นหิ นทั้งสี่ ! และในที่สุดนํางก็เขํ้าใจวํ่า
ทําไมอําจํารย์ของนํางถึงยอมรับหลี่ฉีเย่ ไม่ว่าํ จะเป็ นรําชําปี ศําจหลันลี่หรื อกระทั้งรํา
ชันจักรพรรดิ ภํายใต้จิตวิญญําณของเทพผูพ้ ิทกั ษ์ท้ งั สี่ พวกเขําล้วนไม่ต่าํ งอะไรจําก
แมลงวัน !
ขณะนี้ไม่เพียงที่ผฝู ้ ึ กตกที่มองจํากระยะไกล กระทั้งผูน้ าํ กองกําลังภูเขําม่วงก็ยงั ตก
ตะลึง !
คําบัญชําของรําชันจักรพรรดิน้ นั นํ่ากลัวขนําดไหนทุกคนรู ้ดี แต่มนั ยังถูกทําลํายอยํา่ ง
งํ่ายดําย – คนที่ทาํ เช่นนี้ได้ยงั มีอยูบ่ นโลก ?
‛ เพียงแค่รําชันจักรพรรดิยงั กลํ้าอวดดี ? เหอะ กระทั้งจักรพรรดิอมตะมําเองยังไม่
กลํ้าสรํ้างควํามคับข้องใจให้ข้ าํ ! ‛
เหตุกาํ รณ์ท้ งั หมดนี้หลี่ฉีเย่มองอยํา่ ไม่แยแส เขํากลํ่าวเสี ยงเรี ยบ
‛ ประหําร ! ‛

684
ทันใดนั้นหลี่ฉีเย่กอ็ อกคําสัง่ อีกครั้ง
‛ ไม่..‛
ตงเจียงหลังและผูน้ าํ กองกําลังพินาํ ศสงครํามกรี ดร้องพร้อมกัน พวกเขําไม่คาํ ดวํา่ กระ
ทั้งรําชันจักรพรรดิกย็ งั ไม่สาํ มํารถช่วยพวกเขําได้ !
ศิษย์ของนิกาํ ยกํายํานโบรําณเรี ยกสติของพวกเขําคืนมํา ทันใดนั้นดําบประหํารก็ตดั
ลงมํา หัวของตงเจียงหลงและผูน้ าํ กองกําลังพินาํ ศสงครํามกลิ้งออกไป
สุ ดทํ้ายหัวของทั้งสองคนถูกนําไปมอบให้หลี่ฉีเย่ หลี่ฉีเย่นาํ กล่องใส่ หวั ทั้งสองและ
นําไปมอบให้กบั ผูน้ าํ กองกําลังภูเขําม่วง
‛ ขํ้าจะฝํ ากข้อควํามไปให้นิกาํ ยเทพสวรรค์ดว้ ย บอกพวกเขําให้จาํ ไว้ว่าํ ใครหนํ้าไหน
กลํ้าขวํางทํางขํ้า..ตําย ! ‛
หลี่ฉีเย่เพียงแค่เหลือบมองผูน้ าํ กองกําลังภูเขําม่วงและกลํ่าวอยํา่ งเย็นชํา พูดจบเขําก็หนั
กลับไป
กํารแสดงออกของผูน้ าํ กองกําลังภูเขําม่วงกลํายเป็ นนํ่าเกลียด แต่ตอนนี้เขําไม่กลํ้า
ประมําทเขํารี บหยิบกล่องที่ใส่ หวั ของตงเจียงหลงและผูน้ าํ กองกําลังพินาํ ศสงครําม
จํากนั้นหํายไปอยํา่ งรวดเร็ ว !

685
ขณะที่มือใหญ่น้ นั ได้ทาํ ลํายรํ่างอดงดงํามของรําชันจักรพรรดิ รํ่างกํายําที่อยูใ่ นห้อง
โถงทันใดนั้นก็แผดร้องเสี ยงดัง มันเต็มไปด้วยควํามกลัว ดวงตําของเขําทันใดนั้นก็
เปิ ดออกและลุกขึ้นยืน
กํารแสดงออกของชํายคนนี้คือกํารตกตะลึง เขํายืนอยูอ่ ยํา่ งนั้นและมองไปยังดินแดนที่
หํ่างไกล รําวกับวํา่ เขํากําลังมองไปยังนิกาํ ยกํายํานโบรําณ ตอนนี้เขํากลับสู่ ภาํ พลักษณ์
ที่สงํ่างําม ในฐํานะรําชันจักรพรรดิเขําแบ่งอํานําจไว้ในคําบัญชําแต่ละครั้ง ทวํา่ วันนี้
หัวใจของเขํานั้นกระตุกวูบและเต็มไปด้วยควํามกลัว
ใบหนํ้าของเขํานั้นซี ดขําวและไม่เอ่ยสิ่ งใดเป็ นเวลํานําน สําหรับบํางคนที่มีควํามสํามํา
รถเช่นเขําคนที่ปกครองอําณําจักรมณี สวรรค์ วันนี้คาํ บัญชํารําชันจักรพรรดิของเขําถูก
ทําลํายอยํา่ งงํ่ายดํายโดยปรําศจํากํารตํ้านทํานแม้แต่นอ้ ย นี้ไม่เป็ นเพียงควํามอัปยศ แต่
ยังเป็ นสิ่ งที่อนั ตรํายมําก !
‛ เชิญทํ่านบรรพบุรุษมํา..‛
สุ ดทํ้ายชํายคนนี้กเ็ อ่ยเขําส่ งคนไปยังนิกาํ ยเทพสวรรค์เพื่อขอคําแนะนํา ! เรื่ องนี้
สําหรับเขํานั้นนํ่ากลัวมํากเกินไป!
มือของรู ปปั้ นหิ นนั้นขยับขํ้ามโลกและไปทําลํายคําบัญชําของรําชันจักรพรรดิ ภํายใน
นิกาํ ยเกํ้าประตูนกั บุญปี ศําจ มีเหลํ่าศิษย์รํายงํานเรื่ องเหลํ่านี้ต่อรําชําปี ศําจหลันลี่ เมื่อ
เขําได้รับเรื่ องนี้เขํากลํายเป็ นตกตะลึง !

686
ในนิกาํ ยเกํ้าประตูนกั บุญปี ศําจรําชําปี ศําจได้เรี ยกประชุมผูอ้ าํ วุโสทั้งหมด บรรยํากํา
ศภํายในห้องเต็มด้วยควํามตึงเครี ยด
‛ มีข่าํ ววํา่ มือของหนึ่งในจิตวิญญําณของเทพผูพ้ ิทกั ษ์บินผํา่ นท้องฟํ้ านับลํ้านไมล์ ไป
ทําลํายคําบัญชํารําชันจักรพรรดิของอําณําจักรมณี สวรรค์ ! ‛
แม้ว่าํ รําชําปี ศําจหลันหลี่จะไม่ปรํากฏตัวแต่เสี ยงของเขําดังกึกก้องไปทัว่
กํารรวบรวมข้อมูลของนิกาํ ยเกํ้านักบุญปี ศําจนั้นรวดเร็ วมําก ภํายในเวลําไม่นาํ นพวก
เขําก็ได้เรื่ องรําวทั้งหมด
เหตุกาํ รณ์เช่นนี้ทาํ ให้ผอู ้ าํ วุโสนั้นมองหนํ้ากันและกัน นี้ไม่เพียงรวดเร็ วเกินไปมันกระ
ทั้งอยูเ่ หนือกํารควบคุมของนิกาํ ยเกํ้าประตูนกั บุญปี ศําจ
‛ แน่นอนวํ่านี้เป็ นหลี่ฉีเย่ที่เปิ ดใช้งาํ นจิตวิญญําณของเทพผูพ้ ทิ กั ษ์ ‛
ผูอ้ าํ วุโสกลํ่าว เรื่ องนี้ไม่จาํ เป็ นต้องสื บสวนก็พอจะคําดเดําได้
กระทั้งในนิกาํ ยเกํ้าประตูนกั บุญปี ศําจก็ยงั ไม่มีใครสํามํารถเปิ ดใช้งาํ นนจิตวิญญําณ
ของเทพผูพ้ ิทกั ษ์ได้ มีเพียงหลี่ฉีเย่ที่ทาํ มันได้ ! นอกจํากเขําแล้วยังจะมีใครอีก ?
ช่วงเวลําแห่งควํามเงียบนั้นถูกทําลํายโดยผูอ้ าํ วุโสอีกคน
‛ นิกาํ ยเกํ้าประตูนกั บุญปี ศําจและนิกาํ ยกํายํานโบรําณนั้นอยูห่ ่ าํ งกันเป็ นลํ้านไมล์ อีก
ทั้งยังไม่ได้อยูใ่ นอําณําจักรเดียวกัน แต่มือของนจิตวิญญําณของเทพผูพ้ ิทกั ษ์น้ ีสาํ มํา
รถขํ้ามชั้นฟํ้ าและทําลํายคําบัญชําของรําชันจักรพรรดิได้อยํา่ งงํ่ายดําย ! ‛

687
ผูอ้ าํ วุโสหยุดสักครู่ ก่อนจะเอ่ยต่อ
‛ พวกมันทรงพลังมํากขนําดไหนกัน ? ‛
คิดเกี่ยวกับเรื่ องนี้ หัวใจของเหลํ่าผูอ้ าํ วุโสล้วนสัน่ ไหวพวกเขํามองหนํ้ากันและกัน จํา
กอดีตจนถึงตอนนี้พวกเขําไม่เคยเห็นนจิตวิญญําณของเทพผูพ้ ิทกั ษ์เคลื่อนไหว ควําม
จริ งก่อนที่หลี่ฉีเย่จะมําพวกเขํากระทั้งไม่รู้ว่าํ มีจิตวิญญําณของเทพผูพ้ ิทกั ษ์อยูใ่ นนิกาํ ย
กํารเดินทํางผํา่ นชั้นฟํ้ าทําลํายคําบัญชําของรําชันจักรพรรดิ เรื่ องนี้จะต้องทําให้โลก
ต้องสัน่ สะเทือน !
‛ มันเป็ นเวลําที่พวกเรําจะต้องเคลื่อนไหว ‛
ขณะที่เสี ยงของผูอ้ าํ วุโสกําลังเงียบรําชําปี ศําจก็เริ่ มเอ่ย
‛ ควํามขัดแย้งระหวํา่ งนิกาํ ยเทพสวรรค์และนิกาํ ยกํายํานโบรําณจะต้องถึงจุดแตกหัก
‛ ฝํ่ าบําท นิกาํ ยเทพสวรรค์และนิกาํ ยกํายํานโบรําณนั้นเป็ นศัตรู คูอ่ าํ ฆําต นิกาํ ยเทพ
สวรรค์น้ นั ต้องกํารทําลํายนิกาํ ยกํายํานโบรําณไม่สิ้นสุ ด หํากเรํายืนมือเขํ้าไปยุง่ ขํ้า
เกรงวํ่าพวกเรําจะเป็ นศัตรู กบั นิกาํ ยเทพสวรรค์ ‛
–––––––––––––––––––––––––
# ฮี่ๆ บอกแล้วอยํา่ หื อกับพี่เย่ พี่แย่ไม่ชอบ ! มีแต่ตาํ ยกับตําย !
# เจออีกครั้งที่สนั เขําเสี ยงรบกวนแห่งปี ศําจ จํากนั้นก็เตรี ยมหํายไปตลอดกําล… หึ หึหึ

688
ติดตํามขํ่าวสํารได้ที่แฟนเพจ จักรพรรดิบรรพกําล ได้เลยนํ้า้าํ
ตอนที่ 82 คาบัญชาของราชันจักรพรรดิ (2)
‛ นิกาํ ยเทพสวรรค์จะต้องคิดอยํา่ งรอบคอบหํากต้องกํารจะประกําศสงครํามกับเรํา ‛
เสี ยงของรําชําปี ศําจหลันหลี่ดงั ขึ้นอีกครั้ง
‛ ด้วยเสื อทั้งสองที่ต่อสู ้กนั แน่นอนวํ่าจะต้องมีฝ่ ํ ายหนึ่งบําดเจ็บ พวกเขําพึงจะได้รับอํา
นําจเพียงสํามหมื่นปี ที่ผา่ ํ นมํา แต่ยงั กลํ้าจะเรี ยกตัวเองวํ่าอําณําจักร ? รอจนกระทั้งพวก
เขําแข็งแกร่ งพอที่จะเรี ยกได้ว่าํ เป็ นอําณําจักรที่แท้จริ งก่อนเช่นนั้นค่อยมําพูดกับพวก
เรํา ‛
ไม่ว่าํ จะเป็ นดินแดนกลํางหรื อโลกของจักรพรรดิมนุษย์พวกเขําจะต้องมีอาํ นําจเป็ น
ของตัวเอง ด้วยพื้นที่ขนําดเล็กไม่เพียงพอที่พวกเขําจะได้รับกํารยอมรับและไปยัง
จุดสู งสุ ด อํานําจที่แท้จริ งนั้นมีสาํ มชื่อที่ต่าํ งกัน ประเทศ อําณําจักรและอําณําจักรโบ
รําณ
หํากกลํ่าวถึงควํามแข็งแกร่ ง อําณําจักรโบรําณเป็ นอําดับแรก ตํามมําด้วยอําณําจักรและ
สุ ดทํ้ายคือประเทศ สําหรับดินแดนขนําดเล็กพวกเขําไม่ถูกนับรวม
แน่นอนมันมีมาํ ตรําฐํานสําหรับชื่อเหลํ่านี้ หํากไม่ได้เป็ นเชื้อสํายของจักรพรรดิอมตะ
แล้วพวกมันเป็ นเพียงประเทศ หํากสื บเชื่อสํายมําจํากจักรพรรดิอมตะพวกมันจะเรี ยก

689
วํ่าอําณําจักร และหํากมีจกั รพรรดิอมตะมํากกวํา่ สองคนขึ้นไปจะถูกเรี ยกวํา่ อําณําจักร
โบรําณ
ด้วยกํารมีอยูข่ องสองจักรพรรดิอมตะ มันจึงมีอาํ ณําจักรไม่มาํ กนักที่ถูกเรี ยกวํา่ อําณํา
จักรโบรําณ อําณําจักรเหลํ่านี้น้ นั ถูกสรํ้างขึ้นมําเป็ นเวลํานํานและพวกเขํานั้นมี
อิทธิพลอยํา่ งมําก
ตัวอยํา่ งเช่นเมื่อนิกาํ ยกํายํานโบรําณนั้นสรํ้างอําณําจักร พวกมั้นเรี ยกอําณําจักรกํายําน
โบรําณเพรําะวํ่าอําณําจักรของพวกเขําสื บเชื้อสํายมําจํากจักรพรรดิอมตะคนแรกของ
ยุคจักรพรรดิอมตะมินเหยิน แม้วา่ ํ อําณําจักรจะไม่มีจกั รพรรดิอมตะคนที่สองแต่มนั ก็
ยังได้รับกํารยกเว้นให้เรี ยกวํา่ เป็ นอําณําจักรโบรําณ
ควํามจริ งอําณําจักรของนิกาํ ยเกํ้าประตูนกั บุญปี ศําจนั้นยังโบรําณกวํา่ มําก แต่อธิ พล
ของพวกเขําในปี นั้นน้อยกวํ่านิกาํ ยกํายํานโบรําณ นี้คือเหตุผลวํ่าทําไมพวกเขําถึงเรี ยก
ตัวเองวํ่าประเทศ
สําหรับอําณําจักรมณี สวรรค์ ตํามมําตรําฐํานแล้วพวกเขําไม่มีสิทธิ์ เรี ยกตัวเองวํ่าเป็ น
อําณําจักรแน่นอนวํา่ พวกเขําเป็ นเพียงประเทศ ทวํ่าบรรพบุรุษของนิกาํ ยเทพสวรรค์
ยังคงมีชีวิตอยูพ่ วกเขําประกําศตัวเองวํ่าสํามํารถอยูไ่ ด้ชวั่ นิรันดร์ ดังนั้นพวกเขําจึงเรี ยก
ตัวเองวํ่าอําณําจักร
แน่นอนวํ่าหลํายคนกลัวบรรพบุรุษของนิกาํ ยเทพสวรรค์ดงั นั้นจึงไม่มีใครกลํ้าตําหนิ
พวกเขํา

690
คํากลํ่าวของรําชําปี ศําจทําให้จิตวิญญําญของผูอ้ าํ วุโสสัน่ พวกเขําตํ่างมองหนํ้ากันและ
กันก่อนจะคิดชัว่ ครู่ และเอ่ย
‛ ฝํ่ าบําท สําหรับดํ้านควํามแข็งแกร่ งอําณําจักรโบรําณเช่นเรํานั้นไม่อ่อนแอกวํา่ อําณํา
จักรมณี สวรรค์แน่นอน ทวํ่าบรรพบุรุษของนิกาํ ยเทพสวรรค์น้ นั นํ่ากลัวอยํา่ งแท้จริ ง
อํ่า ! ‛
นําเรื่ องของบรรพบุรุษของนิกาํ ยเทพสวรรค์มาํ พูดจิตใจของเหลํ่าผูอ้ าํ วุโสล้วนเต็มไป
ด้วยควํามหวําดกลัว ! บรรพบุรุษของนิกาํ ยเทพสวรรค์น้ นั แข็งแกร่ งอยํา่ งแท้จริ ง ไม่
เพียงในดินแดงตอนกลํางกระทั้งในโลกของจักรพรรดิมนุษย์ตวั ตนของเขําก็ยงั นํ่ากลัว
‛ หํากจักรพรรดินอ้ ยมู่ในปี นั้นยังอยูท่ ี่น้ ี ไม่มีทาํ งที่นิกาํ ยเทพสวรรค์จะมําปรํากฏที่ดิน
แดนตอนกลําง ‛
กลํ่าวถึงจักรพรรดินอ้ ยมู่เมื่อหํ้าหมื่นปี ก่อนทุกคนล้วนหวําดกลัวยิง่ กวํ่า จักรพรรดิ
น้อยมู่เป็ นควํามหวังที่จะฟื้ นฟูนิกาํ ยกํายํานโบรําณ หลํายคนพิจรณําวํ่าเขําเป็ น
จักรพรรดิอมตะคนที่สองหลังจํากจักรพรรดิอมตะมินเหยิน
จักรพรรดินอ้ ยมู่น้ นั มีพลังงํานสวรรค์ที่สูง ตอนที่จกั รพรรดิต้ าํ กงนั้นปรําศจํากกํารแบก
เจตจํานงของสวรรค์ จักรพรรดินอ้ ยมู่กระทั้งแข็งแกร่ งกวํ่าตํ้ากง มีข่าํ วลือวํา่ พวกเขําทั้ง
สองนั้นต่อสู ้กนั ตั้งแต่เด็กเพื่อแย่งชิงเจตจํานงของสวรรค์ พวกนั้นแพ้สาํ มครั้งและชนะ
สํามครั้ง ผลกํารแข่งนี้ทาํ ให้ผคู ้ นตกตะลึง !

691
‛ จํากแหล่งขํ่าวที่เชื่อถือได้ บรรพบุรุษของนิกาํ ยเทพสวรรค์น้ นั ยังคงมีชีวิตอยู่ แม้ว่าํ
เขําจะไม่ปรํากฏตัวเป็ นเวลําสํามหมื่นปี แต่เขําก็ยงั อยูใ่ บโลกนี้แน่นอน ‛
ผูอ้ าํ วุโสอีกคนอดไม่ได้ที่จะกลํ่าว
‛ ขํ้าให้ควํามสําคัญแก่หลี่ฉีเย่ ในอนําคตควํามสํามํารถของเขําจะไม่เป็ นสองรองใคร ‛
ได้ยนิ คํากลํ่าวของรําชําปี ศําจ เหลํ่าผูอ้ าํ วุโสอดไม่ได้ที่จะมองหนํ้ากันและกัน จํากนั้น
หนึ่งในผูอ้ าํ วุโสกลํ่าวอยํา่ งไม่เห็นด้วย
‛ ฝํ่ าบําท แม้หลี่ฉีเย่จะเป็ นปี ศําจแต่ร่ าํ งกําย ชีวิตและพรสวรรค์ของเขําล้วนอยูร่ ะดับ
มนุษย์ ด้วยควํามสํามํารถเช่นนี้มนั เป็ นเรื่ องยํากที่จะประสบควํามสําเร็ จ ‛
‛ ถูกต้อง ฝํ่ าบําท ด้วยควํามสํามํารถของเขํากระทั้งหลี่ซ่วงเหยียนของพวกเรํายัง
แข็งแกร่ งกวํ่าเขําหลํายเทํ่านัก ‛
ผูอ้ าํ วุโสอีกคนกลํ่าวเสริ ม
ควํามจริ ง ภํารกิจของหลี่ซ่วงเหยียนที่นิกาํ ยกํายํานโบรําณนั้นไม่ใช้ผอู ้ าํ วุโสทุกคนเห็น
ด้วย ทวํ่ารําชําปี ศําจนั้นปฏิเสธคําคัดคํ้านและส่ งหลี่ซ่วงเหยียนไปยังนิกาํ ยกํายํานโบ
รําณ
‛ ขํ้าไม่เคยมองคนผิดพลําด ‛
รําชําปี ศําจเอ่ยชํ้าๆ

692
เหลํ่าผูอ้ าํ วุโสล้วนไตร่ ตรองคําพูดของรําชําปี ศําจ ภํายในนิกาํ ยเกํ้าประตูนกั บุญปี ศําจ
ตัวตนของรําชําปี ศําจนั้นสู งมําก ! ปกติแล้วเหลํ่าผูอ้ าํ วุโสล้วนไม่กาํ รคัดคํ้านควํามเห็น
ของเขํา
‛ จะเกิดอะไรขึ้นหํากบรรพบุรุษของนิกาํ ยเทพสวรรค์เขํ้ามํายุง่ ? ‛
หนึ่งในผูอ้ าํ วุโสยังคงกลํ่าวด้วยควํามกังวล
‛ นิกาํ ยสวรรค์น้ นั มีบรรพบุรุษของพวกเขํา แต่พวกเรํามีจิตวิญญําณของเทพผูพ้ ิทกั ษ์
ทั้งสี่ ! กํารสนับสนุนหลี่ฉีเย่กเ็ หมือนกํารสนับสนุนจิตวิญญําณของเทพผูพ้ ิทกั ษ์ของ
พวกเรํา ! ‛
รําชําปี ศําจกํ้าวด้วยนํ้าเสี ยงนุ่มลึก
‛ พวกเรํามําดูกนั บรรพบุรุษของนิกาํ ยเทพสวรรค์น้ นั ทรงพลังมํากขนําดไหน หรื อจิต
วิญญําณของเทพผูพ้ ทิ กั ษ์จะทรงพลังกวํ่า ! ผูก้ ่อตั้งของพวกเรํานั้นเป็ นปี ศําจบรรพกําล
และเขําทิ้งจิตวิญญําณของเทพผูพ้ ิทกั ษ์ท้ งั สี่ ไว้ให้ นี้กเ็ พียงพอแล้วที่จะระบุถึงควําม
แข็งแกร่ งของมัน ! ‛
จนถึงตอนนี้ยงั ไม่มีใครรู ้ถึงควํามแข็งแกร่ งของจิตวิญญําณของเทพผูพ้ ิทกั ษ์ท้ งั สี่ มัน
เรื่ องลึกลับอยํา่ งแท้จริ ง !
––––––––––––––––––––

693
เรื่ องที่นิกาํ ยกํายํานโบรําณได้ประหํารตงเจียงหลงและผูน้ าํ กองกําลังพินาํ ศสงครํามนั้น
กระจํายไปทัว่ อําณําจักรมณี สวรรค์ ! นี้ทาํ ให้เกิดคลื่นขนําดใหญ่แก่ผคู ้ นและนิกาํ ยตํ่า
งๆภํายในอําณําจักร
โดยเฉพําะอยํา่ งยิง่ เรื่ องที่ส่วนหนึ่งของ คําบัญชําของรําชันจักรพรรดิน้ นั ถูกทําลําย – นี้
ทําให้หวั ใจของเหลํ่าผูน้ าํ นิกาํ ยตํ่างรําวกับเกิดแผ่นดินไหว
ควํามแข็งแกร่ งของอําณําจักรมณี สวรรค์ทุกคนล้วนไม่สงสัย ทวํ่ามีบาํ งส่ วนแอบ
พูดคุยและไม่เห็นด้วย
‛ เป็ นไปได้หรื อไม่ว่าํ หลิวซํานเจียนยังมีชีวิตอยู่ ? ‛
ผูน้ าํ นิกาํ ยอื่ นที่ได้ยนิ เรื่ องนี้อดไม่ได้ที่จะพึมพํา
‛ สํามหมื่นปี ที่ผา่ ํ นมํา จักรพรรดิจาํ กนิกาํ ยกํายํานโบรําณนั้นสํามํารถนับได้ดว้ ยนิ้วมือ
นอกจํากหลิวซํานเจียนแล้ว ยังจะมีใครที่แข็งแกร่ งเช่นนั้นอีก ? ‛
มือนึกถึงฝํ่ ามือยักที่สาํ มํารถทําลํายคําบัญชําของรําชันจักรพรรดิได้อยํา่ งงํ่ายดํายนั้น
ทุกคนอดไม่ได้ที่จะหวําดกลัว ควํามแข็งแกร่ งนั้นแน่นอนวํ่าเหนือกวํา่ รําชันจักรพรรดิ
‛ นิกาํ ยกํายํานโบรําณนั้นกําลังพยํามจะพลิกฟํ้ า พวกเขํากลํ้าที่จะทําลํายคําบัญชําของ
รําชันจักรพรรดิ นี้ไม่ใช่เป็ นกํารประกําศสงครํามกับอําณําจักรมณี สวรรค์ ? ‛
ผูฝ้ ึ กตนกลุ่มหนึ่งเอ่ยอยํา่ งตื่นเต้น
ชํายรํ่างใหญ่คนหนึ่งเอ่ยต่อ

694
‛ เป็ นไปวํ่านิกาํ ยกํายํานโบรําณที่ตกตํ่ามําตลอดสํามหมื่นปี พวกเขําเคลื่อนไหวอยํา่ ง
เงียบๆเพื่อที่จะลํ้างควํามอัปยศและสรํ้างอําณําจักรของพวกเขําขึ้นมําใหม่อีกครั้ง ‛
‛ แม้จะไม่รู้ว่าํ ใครนั้นเคลื่อนไหวอยูห่ ลังมํ่านของนิกาํ ยกํายํานโบรําณ หํากพวกเขํา
ต้องกํารสรํ้างอําณําจักรโบรําณขึ้นมําอีกครั้ง ขํ้าเกรงวํ่าพวกเขําจะไม่มีหวัง แม้กาํ รปก
ป้ องนิกาํ ยของพวกเขําตอนนี้กย็ งั ไม่ง่าํ ย ‛
ใครบํางคนที่เห็นกํารต่อสู ้มาํ ตลอดสํามหมื่นปี สํ่ายหัวและเอ่ย
‛ ปี นั้นหลิวซํานเจียนยังคงมีชีวิตอยู่ พวกเขําก็ยงั ไม่สาํ มํารถรักษําอําณําจักรของพวก
เขําไว้ได้ พวกเขํายังต้องวิ่งกลับไปยังดินแดนของพวกเขําในที่สุด ! บรรพบุรุษของนิ
กํายเทพสวรรค์น้ นั ยังคงมีชีวิต พวกเขําไม่มีโอกําสที่จะชนะนิกาํ ยเทพสวรรค์และสรํ้าง
อําณําจักรของพวกเขํา ‛
ทันใดนั้นกํารพูดคุยก็กลํายเป็ นจริ งจังมํากขึ้น บํางคนกระทั้งเฝํ้ ารอผลที่กาํ ลังจะเกิดขึ้น
พวกเขําบํางคนจํากนิกาํ ยใหญ่คิดวํ่าเรื่ องสํามํารถใช้เป็ นโอกําสที่จะสรํ้างผลงํานได้
ทําลํายคําบัญชําของรําชันจักรพรรดิ – ภํายในนิกาํ ยกํายํานโบรําณกําลังอยูใ่ นควําม
ตื่นเต้น ก่อนหนํ้านี้นิกาํ ยไม่กลํ้าที่แข็งข้อกับนิกาํ ยเทพสวรรค์ แต่วนั นี้กระทั้งทําลําย
คําบัญชําของรําชันจักรพรรดิยงั ถูกทําลําย เลือดของเหลํ่าศิษย์ในนกํายกําลังเดือดพ
ลํ่าน พวกเขําเห็นควํามหวังที่นิกาํ ยจะกลับมํารุ่ งโรจน์อีกครั้ง

695
เหลํ่าศิษย์ไม่ได้เป็ นเพียงกลุ่มเดียวที่ตกตะลึง กระทั้งผูค้ ุม้ กันและหํ้าผูอ้ าํ วุโสก็ยงั ยิม้ อ
ยํา่ งมีควํามสุ ข นี้เป็ นเรื่ องที่พวกเขําไม่สาํ มํารถจิตนํากํารได้
ภํายในนิกาํ ยกํายํานโบรําณ กู่เทียนโส่ วอําจจะถูกมองวํ่าเป็ นอับหนึ่งแต่ ต่อหนํ้า ‘
คําบัญชําของรําชันจักรพรรดิ ‘ นี้กเ็ พียงพอที่จะสยบเขํา ไม่ตอ้ งกลํ่าวถึงกํารทําลํายมัน!
ในจิตใจของทุกคนควํามสําคัญของหลี่ฉีเย่ในจิตใจของพวกเขําล้วนทะยํานขึ้นฟํ้ า
กลับมําที่นิกาํ ยและหํ้าผูอ้ าํ วุโสในปั จจุบนั หลี่ฉีเย่น้ นั ยังอยูใ่ นงํานฉลอง ตอนนี้สถํานะ
ของเขําเทียบเทํ่าผูอ้ าํ วุโสและเขําถูกยอมรับให้เป็ นผูฟ้ ้ื นฟูนิกาํ ยอยํา่ งแท้จริ ง !
‛ พวกเรําไม่จาํ เป็ นต้องตื่นเต้น ‛
ในงํานฉลองหลี่ฉีเย่เอ่ย
‛ หลังจํากเรื่ องนี้ นิกาํ ยของเรําก็ยงั คงอ่อนแอ ควํามแข็งแกร่ งของพวกเรํานั้นแน่นอน
ไม่เพียงพอที่จะต่อตํ้านอําณําจักรมณี สวรรค์และนิกาํ ยเทพสวรรค์ ‛
คํากลํ่าวเหลํ่านี้ของหลี่ฉีเย่เป็ นควํามจริ งที่ห้ าํ ผูอ้ าํ วุโสนั้นไม่ได้คดั คํ้าน หลังจํากควําม
ตื่นเต้นหัวใจของพวกเขําล้วนหนักอึ่งเพรําะเขําใจวํ่าเขํ้าไม่มีไผ่ลบั ซ่อนอยูอ่ ีกแล้ว
‛ ในแง่ของกํารวํางรํากฐํานภํายในและควํามลึกลับของพวกเรํานั้นทรงพลังยิง่ กวํ่านิ
กํายเทพสวรรค์ แม้วา่ ํ คัมภีร์จกั รพรรดิของพวกเรําจะหํายไป แต่กป็ ฏิเสธไม่ได้ว่าํ พวก
เรํานั้นมีคมั ภีร์บรรพชนเที่ยงธรรมและรําชันเทพสงครํามจํานวนมําก สุ ดทํ้ายพวกเรํา

696
ไม่ตอ้ งกลัววํา่ พวกเรําจะไม่มีคมั ภีร์ฝึก มันเป็ นเพียงแค่โชครํ้ายที่พวกเรําไม่มีผสู ้ ื บทอด
‛
หลี่ฉีเย่กลํ่าว
แม้ว่าํ นิกาํ ยจะสู ญเสี ยคัมภีร์จกั รพรรดิไปเป็ นจํานวนมําก สุ ดทํ้ายแล้วพวกเขําก็ยงั สื บ
เชื้อสํายของจักรพรรดิอมคะ พวกเขําล้วนมีคมั ภีร์บรรพชนเที่ยงธรรมและรําชันเทพสง
ครํามที่ดีจาํ นวนมําก ควํามจริ งนิกาํ ยยังมีคมั ภีร์ระดับสู งจํานวนมํากที่ทาํ ให้ผฝู ้ ึ กคนได้
ยินแล้วต้องเกิดควํามโลภ
‛ พวกเรําขําดเพียงอําจํารย์ที่ดี ‛
สุ ดทํ้ายกู่เทียนโส่ วก็ยมิ้ ขมขื่นและเอ่ยขึ้น
‛ ขํ้านั้นกลํ้าพูดโดยไม่กลัวเสี ยงหัวเรําะ ควํามจริ งพี่นอ้ งของพวกเรําล้วนฝึ กฝนด้วย
ตัวเอง พวกเรําพยํามฝึ กฝนเป็ นอยํา่ งมําก ‛
––––––––––––––––––––
#ลองนิกาํ ยเกํ้าประตูไม่ช่วยสิ เดียวรู ้เลยจํากผูพ้ ิทกั ษ์จะกลํายเป็ นหํายนะแทน ฮี่ๆ
#เอําจริ งๆถึงไม่ช่วยพี่เย่กม็ ีวิธีจดั กํารอยูด่ ีนะเอออ
ติดตํามขํ่าวสํารได้ที่แฟนเพจ จักรพรรดิบรรพกําล ได้เลยนํ้า้าํ
ตอนที่ 83 คัมภีร์ดวงตะวันอมตะลับ (1)

697
‛ สํามหมื่นปี ที่ผา่ ํ นมําหลังจํากกํารต่อสูก้ บั นิกาํ ยเทพสวรรค์พวกเรํานั้นสู ญเสี ยมําก
เกินไป กระทั้งผํา่ นมําสํามหมื่นปี แล้วพวกเรําก็ยงั ไม่สาํ มํารถฟื้ นฟูได้ ‛
ผูอ้ าํ วุโสซํานอดไม่ได้ที่จะกลํ่าวด้วยนํ้าเสี ยงที่เต็มไปด้วยควํามเศรํ้า
ผูอ้ าํ วุโสคนอื่นๆทําได้เพียงถอนหํายใจเบําๆ นิกาํ ยกํายํานโบรําณที่ตกตํ่าลงนั้นเป็ น
ผลมําจํากกํารต่อสู ้ก่อนหนํ้านี้
สําหรับกํารต่อสู ้ก่อนหนํ้านี้ นิกาํ ยกํายํานโบรําณอําจจะกลํ่าวได้ใช้ควํามแข็งแกร่ งของ
พวกเขําทั้งหมดในกํารปกป้ องอําณําจักรกํายํานโบรําณ หลังจํากกํารต่อสู ้เหลํ่าผูอ้ าํ วุโส
สู งสุ ดและศิษย์ดง่ั เดิมแปดเกํ้าส่ วนล้วนตกตําย สุ ดทํ้ายพวกเขําถูกบังคับให้กลับมํายัง
ดินแดนของบรรพบุรุษ
ก่อนกํารต่อสู ้น้ นั นิกาํ ยํานโบรําณนั้นมีระดับรําชันเทพสวรรค์และบรรพชนเที่ยงธรรม
จํานวนมําก แต่มีเพียงส่ วนน้อยที่รอดมําจํากกํารต่อสู ้ครั้งนั้น
แม้ว่าํ จะมีเพียงผูอ้ าํ วุโสสู งสุ ด ผูอ้ าํ วุโสและผูค้ ุม้ กันรอดตํายพวกเขําก็เพียงแค่ยดื ลม
หํายใจสุ ดทํ้ายของพวกเขําออกไป กํารต่อสู ้ปีนั้นนํ่าเศรํ้าเกินไป ! แม้กระทั้งผูอ้ าํ วุโส
สู งสุ ดยังได้รับบําดเจ็บหนักและเขําทําได้เพียงกินเม็ดยําสวรรค์และโอสถชีวิตเพือ่ ยืด
อํายุออกไปเทํ่านั้น หลังจํากที่พวกเขํากลับมําพวกเขําก็แยกยํ้ายกันไปฝึ กฝน จนกระทั้ง
ตอนนี้พวกเขําก็ยงั ไม่ปรํากฏตัว

698
ควํามจริ งนิกาํ ยกํายํานโบรําณไม่เพียงแค่สูญเสี ยศิษย์ของพวกเขํา แต่พวกเขํายังสู ญเสี ย
สมบัติและยําจิตวิญญําณไปเป็ นจํานวนมําก
ระหวํา่ งกํารต่อสู ้เพือ่ ปกป้ องอําณําจักรโบรําณ นิกาํ ยใช้สมบัติชีวิตไปหลํายชิ้น สมบัติ
อมตะ โอสถชีวิตและเม็ดยําสวรรค์ ระหวํ่างกํารต่อสู ้ครั้งนั้นเหลํ่าศิษย์ลว้ นต้องใช้ของ
เหลํ่านั้นจํานวนนับไม่ถว้ นเนื่องจํากพวกเขําเผชิญหนํ้ากับศัตรู ที่น่าํ กลัวอยํา่ งนิกาํ ยเทพ
สวรรค์
พวกเขํานั้นสู ญเสี ยสมบัติไปเป็ นจํานวนมํากและตอนนี้ท้ งั สมบัติและเม็ดยําที่มีค่าํ ล้วน
เหลือเพียงไม่กี่ชิ้น อําจจะกลํ่าวได้วา่ ํ พวกมันแทบจะไม่มีเลยก็ว่าํ ได้
ศิษย์ที่มีควํามสํามํารถในนิกาํ ยตํายในปี นั้นเป็ นจํานวนมํากเช่นกัน นี้ทาํ ให้พวกเขํา
สู ญเสี ยคัมภีร์จกั รพรรดิของนิกาํ ยไปด้วย ถึงแม้จะยังมีคมั ภีร์บรรพชนเที่ยงธรรมและ
คัมภีร์รําชันเทพสวรรค์จาํ นวนมําก แต่น่าํ เสี ยดํายในอนําคตศิษย์ของพวกเขําทําได้
เพียงฝึ กฝนด้วยตัวเอง หลํายคนเดินไปยังเส้นทํางกํารฝึ กเตํ๋าที่ผดิ พลําดและปรําศจํา
กกํารสนับสนุนจํากสมบัติชีวิตและยําจิตวิญญําณ นิกาํ ยกํายํานโบรําณยิง่ เวลําผํา่ นไป
ยิง่ กลํายเป็ นตกตํ่าและตกตํ่ามํากขึ้นเรื่ อยๆ
ในเวลําเดียวกัน นิกาํ ยเทพสวรรค์ได้ก่อตั้งอําณําจักรมณี สวรรค์ กํารรับศิษย์เขํ้ามําในนิ
กํายกํายํานโบรําณจึงเป็ นที่ยงุ่ ยํากขึ้นไปอีก ศิษย์คนใดที่มีควํามสํามํารถล้วนไม่ปรํา
ถนําจะเขําร่ วมกับนิกาํ ย

699
ได้ยนิ สถํานกํารณ์จาํ กผูอ้ าํ วุโส หลี่ฉีเย่จึงเขํ้าใจวํ่าไม่ใช่เรื่ องงํ่ายที่จะฟื้ นฟูนิกาํ ยกํายําน
โบรําณและทําให้มนั รุ่ งเรื องได้อีกครั้ง !
‛ หํากนิกาํ ยกํายํานโบรําณของพวกเรําต้องกํารจะยกระดับขึ้น พวกเรําจะต้องรี บทํา
สําหรับศิษย์รุ่นเยําว์หลังจํากผํา่ นกํารสอบอยํา่ งเป็ นทํางกํารให้พวกเขําฝึ กฝนคัมภีร์
บรรพชนเที่ยงธรรมและคัมภีร์ราํ ชันเทพสวรรค์ ถํ้าหํากเรําต้องกํารเอําชนะปั ญหํา
ทั้งหมดพวกเรําจะต้องเร่ งฝึ กฝนศิษย์รุ่นเยําว์ แม้ว่าํ คัมภีร์บรรพชนเที่ยงธรรมและ
คัมภีร์รําชันเทพสวรรค์จะมีค่าํ แต่พวกเรําก็ตอ้ งให้พวกเขําฝึ ก เพียงเก็บคัมภีร์จกั รพรรดิ
ไว้ในมือของเรําก็เพียงพอแล้ว ‛
สุ ดทํ้ายหลี่ฉีเย่กเ็ อ่ยขึ้นพร้อมกับข้อเสนอ
หลังจํากตกตํ่าเพรําะวํ่าเสี ยคัมภีร์จกั รพรรดิไปเป็ นจํานวนมําก พวกเขําเหลือเพียง
คัมภีร์จกั รพรรดิหกปั กษําสยํายปี ก ดังนั้นพวกเขําจึงมีควํามเข้มงวดในกํารฝึ กคัมภีร์
บรรพชนเที่ยงธรรมและรําชันเทพสวรรค์ ภํายใต้สถํานกํารณ์ปกติศิษย์อยํา่ งเป็ นทํางกํา
รหํากอยูใ่ นนิกาํ ยไม่ถึงร้อยปี และผํา่ นกํารทดสอบไม่ถึงหนึ่งร้อยครั้งพวกเขําไม่มีโอ
กําสได้ฝึกคัมภีร์เหลํ่านี้ !
ทวํ่าสําหรับเหลํ่าศิษย์มนั ทําให้พวกเขําพลําดกํารฝึ กฝนในช่วงเวลําที่ดีและปรําศจํากอํา
จํารย์ที่ชาํ ญฉลําดคอยสอนพวกเขํา กํารบ่มเพําะของพวกเขําจึงได้ล่าํ ชํ้าเป็ นอยํา่ งมําก !
นิกาํ ยกํายํานโบรําณไร้กาํ รฝึ กฝนที่ได้มาํ ตรําฐําน หลังจํากสูญเสี ยคัมภีร์จกั รพรรดิ
คัมภีร์บรรพชนเที่ยงธรรมและคัมภีร์รําชันเทพสวรรค์กลํายเป็ นควํามลับที่นิกาํ ยหวง

700
แหนมําก หํากพวกเขําเปิ ดเผยมันออกไปเช่นนั้นแล้วมันจะเป็ นระเบิดลูกใหญ่สาํ หรับ
นิกาํ ย
‛ คัมภีร์จกั รพรรดิพวกเรําจะนํามันกลับมําอีกครั้ง ‛
สุ ดทํ้ายคําพูดนี้ของหลี่ฉีเย่กด็ ึงดูดผูอ้ าํ วุโสทั้งหํ้าเป็ นอยํา่ งมําก
เกี่ยวกับข้อเสนอของหลี่ฉีเย่ หํ้าผูอ้ าํ วุโสตกลงกันเป็ นเอกฉันท์ปัจจบุนนิกาํ ยกํายํานโบ
รําณมีเส้นทํางเดียวที่จะฟื้ นฟูได้ หํากไม่ฟ้ื นฟูแล้วกํารที่พวกเขําจะถูกนิกาํ ยเทพสวรรค์
และอําณําจักรมณี สวรรค์กาํ จัดล้วนขึ้นอยูก่ บั เวลํา
กํารฟื้ นฟูจะต้องสรํ้างกํารเปลี่ยนแปลง ไม่เช่นนั้นแล้วด้วยข้อบังคับในปั จจุบนั กํารฟื้ น
ฟูของพวกเขําจะกลํายเป็ นควํามวํ่างเปลํ่า
ในขณะที่นิกาํ ยกํายํานโบรําณติดสิ นใจที่ยกระดับตัวเอง ที่อาํ ณําจักรมณี สวรรค์ข่าํ วก็
ได้กระจํายไปทัว่ อําณําจักรโบรําณ นิกาํ ยเกํ้าประตูนกั บุญปี ศําจมํายังอําณําจักรมณี
สวรรค์ ! รําชําปี ศําจหลันหลี่มาํ พบกับรําชันจักรพรรดิดว้ ยตัวเอง
ขํ่าวนี้ทาํ ให้เกิดคลื่นควํามโกลําหลขนําดใหญ่และยิง่ ทําให้สถํานกํารณ์วนุ่ วําย ไม่นาํ น
ก่อนหนํ้านี้นิกาํ ยกํายํานโบรําณได้ประหํารตงเจียงหลงและผูน้ าํ กองกําลังพินาํ ศสง
ครํามนี้เป็ นกํารฉี กหนํ้ารําชันจักรพรรดิตอนนั้นเจํ้าหญิงแห่งอําณําจักร
โบรําณอยูท่ ี่น้ นั ด้วย และตอนนี้ราํ ชันปี ศําจหลันหลี่มาํ พบกับรําชันจักรพรรดิดว้ ย
ตัวเอง ? เรื่ องพวกนี้น้ นั บังเอิญมํากเกินไป !

701
ไม่มีใครรู ้วา่ ํ รําชันทั้งสองนั้นพูดคุยกันเรื่ องอะไร แต่หลังจํากรําชําปี ศําจหลันหลี่จาํ ก
ไป ทํางวังหลวงของอําณําจักรมณี สวรรค์กไ็ ด้มีประกําศวํา่ ตงเจียงหลงและผูน้ าํ กอง
กําลังพินาํ ศสงครํามนั้นมีควํามขัดแย้งกันส่ วนตัวไม่เกี่ยวกับอําณําจักร
นิกาํ ยเทพสวรรค์ไม่ได้ประกําศขํ่าวนี้อยํา่ งเป็ นทํางกําร พวกเขําบอกกลํ่าวมันนั้นช่อง
ทํางลับ แต่มนั ก็เพียงพอที่จะบอกทุกอยํา่ งได้ชดั เจน
ได้ยนิ ขํ่าวลือนี้นิายกํ
ํ ายจํานวนมํากในอําณําจักรมณี สวรรค์อดไม่ได้ที่จะมองหนํ้ากัน
และกันด้วยควํามตื่นตระหนก นี้หมํายควํามนิกาํ ยกํายํานโบรําณและนิกาํ ยเกํ้าประตู
นักบุญปี ศําจนั้นจับมือกันแล้ว !
ขณะนี้ทุกคนก็เขํ้าใจได้ว่าํ ทําไมนิกาํ ยกํายํานโบรําณถึงได้กลํ้าทํ้าทํายนิกาํ ยเทพสวรรค์
นั้นเป็ นเพรําะคนที่หนุนหลังพวกเขําคือนิกาํ ยเกํ้าประตูนกั บุญปี ศําจ ! ไม่เช่นนั้นด้วยนิ
กํายที่กาํ ลังตกตํ่า พวกเขําไปเอําพลังและควํามกลํ้าที่ไหนมําต่อตํ้านนิกาํ ยเทพสวรรค์ ?
‛ นิกาํ ยกํายํานโบรําณนั้นร่ วมมือกับนิกาํ ยเกํ้าประตูนกั บุญปี ศําจ ขํ้าเกรงวํา่ พวกเขําทํา
ได้กระทั้งเรี ยกลมเรี ยกฝน ‛
หนึ่งในผูน้ าํ นิกาํ ยอดไม่ได้ที่จะกลํ่าว
‛ ลองนึกภําพปี นั้น ผูก้ ่อตั้งนิกาํ ยเกํ้าประตูนกั บุญปี ศําจเป็ นหนึ่งในผูใ้ ต้บญั ชําของ
จักรพรรดิอมตะมินเหยิน อํ่า ! นิกาํ ยเกํ้าประตูนกั บุญปี ศําจนั้นอยูใ่ ต้ปีกของนิกาํ ย

702
กํายํานโบรําณเป็ นเวลํานําน แม้วา่ ํ นิกาํ ยเกํ้าประตูนกั บุญปี ศําจจะทรงพลังขึ้นและนิกาํ ย
กํายํานโบรําณจะตกตํ่าลง พวกเขําก็ยงั คงจับมือกันมําตลอดหลํายพันปี ‛
‛ นํ้าจํากทํางไกลไม่สาํ มํารถดับไฟที่ใกล้ได้ ‛
คนอื่นๆยังเอ่ยต่อ
‛ แม้ว่าํ พวกเขําจะร่ วมมือกันนิกาํ ยเกํ้าประตูนกั บุญปี ศําจนั้นยังอยูห่ ่ าํ งไกลจํากนิกาํ ย
กํายํานโบรําณ ด้วยควํามอ่อนแอของพวกเขํานิกาํ ยกํายํานโบรําณจะถูกทําลํายตอน
ไหนล้วนขึ้นอยูก่ บั เวลําแล้ว ‛
ขํ่าวนี้สรํ้างคลื่นพํายุจาํ นวนมํากในอําณําจักรมณี สวรรค์ นิกาํ ยส่ วนใหญ่ลว้ นพูดถึงกําร
เปลี่ยนแปลงครั้งนี้
ในฐํานะที่เป็ นตัวละครหลักในขํ่าวเหลํ่านี้ นิกาํ ยกํายํานโบรําณที่ถูกนําโดยหลี่ฉีเย่ลว้ น
ไม่แยแสเกี่ยวกับขํ่าว
ควํามจริ งตั้งแต่เริ่ มต้น เมื่อหํ้าผูอ้ าํ วุโสได้ยนิ ข้อควํามพวกเขําล้วนตกตะลึง นิกาํ ยเกํ้า
ประตูนกั บุญปี ศําจสนับสนุนพวกเขํา – นี้อยูน่ อกเหนือกํารคําดเดําของพวกเขําอยํา่
งมําก แต่เมื่อเห็นควํามสงบของหลี่ฉีเย่พวกเขําก็เขํ้าใจได้ว่าํ นิกาํ ยเกํ้าประตูนกั บุญ
ปี ศําจไม่ได้สนับสนุนพวกเขําแต่เป็ นหลี่ฉีเย่
ภํายในนิกาํ ย หลี่ฉีเย่ดว้ ยกํารสนับสนุนจํากหํ้าผูอ้ าํ วุโส เขําเริ่ มที่จะปรับเปลี่ยนนิกาํ ย
เขําเริ่ มมอบคัมภีร์นกั บุญให้แก่ศิษย์หลังจํากผํา่ นกํารทดสอบอยํา่ งเป็ นทํางกําร พวกเขํา

703
จะได้รับคัมภีร์บรรพชนเที่ยงธรรมหรื อคัมภีร์รําชันเทพสวรรค์ไม่ว่าํ จะเป็ น กํารฝึ กฝน
รํ่างกําย ชีวิตหรื อพรสวรรค์
เพื่อให้เหลํ่าศิษย์น้ นั มีประสิ ทธิ ภาํ พมํากขึ้น หลี่ฉีเย่ได้คดั เลือกศิษย์ดว้ ยตัวของเขําเอง
และคัมภีร์ต่าํ งได้ถูกกระจํายออกไปตํามแผนกํารของเขํา กํารกระทําของเขํากําลังจะ
สรํ้างขุมอํานําจใหม่ให้นิกาํ ยกํายํานโบรําณและกลุ่มอํานําจใหม่น้ ีจะกลํายเป็ นควําม
หวังในอนําคตของนิกาํ ยกํายํานโบรําณ
หลี่ฉีเย่ได้แบ่งอํานําจใหม่น้ ีออกเป็ นสี่ ส่วน ศิษย์ในรุ่ นที่สองรวมทั้งผูค้ ุมกฏและผูค้ ุม้
กันจะถูกนําโดยผูค้ มุ ้ กันโม่ หลี่ฉีเย่เลือกผูค้ ุม้ กันโม่เพรําะวํา่ เขําเป็ นคนซื่ อสัตย์ นอก
จํากนี้กาํ รบ่มเพําะของผูค้ ุม้ กันโม่ยงั สงบและมัน่ คง ศิษย์ในรุ่ นที่สาํ มที่ผา่ ํ นกํารทดสอ
บอยํา่ งเป็ นทํางกํารจะถูกนําโดยชวี่เตํ้าลี่ ชวี่เตํ้าลี่เป็ นศิษย์ที่อยูใ่ นห้องคัมภีร์แต่หลี่ฉีเย่
ดึงเขําออกมํา
หลี่ฉีเย่มีเหตุผลของตัวเองที่เลือกชวี่เตํ้าลี่ ชวี่เตํ้าลี่น้ นั มีชื่อเสี ยงและเป็ นที่เคํารพในศิษย์
รุ่ นที่สาํ ม นอกจํากนี้ควํามสํามํารถของเขําก็ไม่ได้แย่ ทวํ่าสิ่ งที่สาํ คัญที่สุดก็คือชวี่เตํ้าลี่
นั้นเป็ นคนรอบคอบ ตรําบใดที่เขําได้รับกํารดูแลเป็ นอยํา่ งดีกาํ รบ่มเพําะในอนําคตของ
เขําจะกลํายเป็ นคนที่ยง่ิ ใหญ่
ส่ วนหนึ่งหลี่ฉีเย่เลือกศิษย์สาํ มร้อยคนจํากเกําะหยกโบรําณ นี้คือกลุ่มที่หลี่ฉีเย่ดูแลเป็ น
อยํา่ งดี พวกเขําได้รับกํารสอนโดยตรงจํากเขําและเสี่ ยวเป่ ยเป็ นผูน้ าํ

704
สุ ดทํ้ายเป็ นส่ วนของศิษย์ที่ยงั ไม่ได้เขํ้าร่ วมกันนิกาํ ย พวกเขําจะกลํายเป็ นกองกําลัง
สํารองและควํามหวังของนิกาํ ยในอนําคต
ตอนแรกหลี่ฉีเย่อยํา่ งให้หนํานฮัวเอียนไปนํากลุ่มกองกําลังสํารองเหลํ่านี้ แต่เจํ้าสําร
เลวนี้ฉลําดเกินไป เขําเต็มใจที่จะอยูเ่ คียงขํ้างหลี่ฉีเย่และเป็ นคนรับใช้ส่วนตัว เขํากระ
ทั้งออกจํากตําแหน่งทูตระหวํา่ งสองนิกาํ ย
หํากเป็ นคนอื่นแน่นอนวํ่าพวกเขําจะไม่มีทาํ งเลือกเช่นนี้ หนึ่งควรจะรู ้ว่าํ ในศิษย์นบั
พันมีเพียงไม่กี่คนเทํ่านั้นที่จะมีอาํ นําจเทียบเทํ่ากับผูค้ ุม้ กัน รวมกับหนํานฮัวเอียนเป็ น
ศิษย์ที่มีคุณสมบัติในกํารฝึ กฝันคัมภีร์สิบตะวันม่วง หํากเขํ้าพยํามอีกไม่กี่ปีแน่นอนวํ่า
เขําจะกลํายเป็ นผูค้ ุม้ กันที่เด็กที่สุดในนิกาํ ยกํายํานโบรําณ !
ทวํ่าหนํานฮัวเอียนไม่ได้เลือกตําแหน่งดังกลํ่าว เขําเลือกที่จะลําออกจํากทุกตําแหน่งที่
มีและเรื่ องเป็ นคนรับใช้ของหลี่ฉีเย่โดยไม่มีสถํานะใดๆในนิกาํ ย ! กํารตัดสิ นใจนี้ดู
เหมือนจะโง่เงํ่าแต่ควํามจริ งมันเป็ นทํางเลือกที่ฉลําดมํากที่สุด !
หลี่ฉีเย่สอนพลังเตํ๋าให้กบั ศิษย์ที่มีศกั ยภําพและควํามแข็งแกร่ ง ภํายใต้กาํ รปฏิรูปของห
ลี่ฉีเย่ กระทั้งผูก้ าํ รบ่มเพําะของผูค้ ุมกฏ ผูค้ ุม้ กันกระทั้งผูอ้ าํ วุโสในนิกาํ ยกํายํานโบรําณ
ล้วนกําลังทะยํานขึ้น…
––––––––––––––––––––––––
#อํ๊ายยฮัวเอียนเจํ้าคนรู ้มาํ กก อยูม่ าํ จนถึงขนําดนี้ใครจะไม่เลือกอยูข่ ้ าํ งฉี เย่เลํ่าเนอะ ?

705
ติดตํามขํ่าวสํารได้ที่แฟนเพจ จักรพรรดิบรรพกําล ได้เลยจํ้า
ตอนที่ 84 คัมภีร์ดวงตะวันอมตะลับ (2)
เมื่อได้ฟังกํารบรรยํายของหลี่ฉีเย่ ไม่ตอ้ งกลํ่าวถึงผูค้ ุมกฏหรื อผูค้ ุม้ กันกระทั้งผูอ้ าํ วุโสก็
ยังประหลําดใจ สุ ดทํ้ายผูอ้ าํ วุโสทั้งหํ้าก็มาํ เคําะถึงประตูบาํ นของหลี่ฉีเย่เพื่อขอ
คําแนะนํา
ตอนนี้ผอู ้ าํ วุโสทั้งหํ้านั้นเชื่อมัน่ ในตัวหลี่ฉีเย่เป็ นอยํา่ งมําก จํากมุมมองของพวกเขําหลี่
ฉี เย่ถูกสอนโดยทํ่านผูก้ ่อตั้ง ดังนั้นเขําจึงรู ้ควํามลึกลับทุกอยํา่ งของนิกาํ ยกํายํานโบรําณ
หลี่ฉีเย่กลํ่าวแก่ห้ าํ ผูอ้ าํ วุโส
‛ ผูอ้ าํ วุโสนั้นได้รบ่มเพําะมําเป็ นเวลําหลํายพันปี แล้วและพลังเตํ๋าของพวกทํ่านนั้นไม่
สมบูรณ์ จนกวํา่ พวกทํ่านจะทําลํายและสรํ้างกํารบ่มเพําะขึ้นใหม่ กํารทะยํานไปขํ้างห
นํ้าล้วนเป็ นไปไม่ได้ ตอนนี้พวกทํ่านพวกสํามํารถปรับปรุ งพลังงํานเตํ๋าและสรํ้างกําร
เปลี่ยนแปลงเล็กๆน้อยๆได้ ทวํ่าในอนําคตตรําบใดที่พวกทํ่านยังคงอยูร่ ะดับนี้กย็ งั มี
หวังที่พวกทํ่านจะไม่สาํ มํารถกํ้าวเขํ้าสู่ ระดับเซี ยนบรรพกําล ‛
หํ้าผูอ้ าํ วุโสนั้นฝึ กฝนมําเป็ นเวลํานํานและพลังเตํ๋าของพวกเขําล้วนไม่สมบูรณ์ นี้คือ
ข้อสรุ ป เว้นแต่จะลํายมันและสรํ้างขึ้นใหม่ เช่นนั้นกํารเปลี่ยนแปลงขนําดใหญ่ลว้ น
เป็ นไปไม่ได้ หลี่ฉีเย่เพียงช่วยปรับเปลี่ยนพวกเขําได้เพียงเล็กน้อย

706
ไม่ว่าํ อยํา่ งไรเหลํ่าผูอ้ าํ วุโสก็ยงั ล้วนตื่นเต้น พวกเขํานั้นรู ้ดีวา่ ํ เขําไม่มีโอกําสไปถึง
ระดับตัดสวรรค์ไม่ตอ้ งกลํ่าวถึงระดับเซี ยนบรรพกําล ตอนนี้หลี่ฉีเย่ได้ให้แรงบันดําล
ใจและควํามแก่พวกเขําอยํา่ งมําก
กลุ่มของกู่เทียนโส่ วนั้นบันทึกคําสอนของหลี่ฉีเย่ที่ได้เรี ยนมําจํากผูก้ ่อตั้งในควํามฝัน
ดังนั้นพวกเขําจึงรู ้สึกเหมือนได้รับกํารสัง่ สอนจํากจักรพรรดิมินเหยินเอง
แต่พวกเขําไม่รู้วา่ ํ มินเหยินนั้นถูกดึงเขํ้ามําสู่ ถนนแห่งกํารฝึ กตนโดยหลี่ฉีเย่ หลังจําก
ผํา่ นมําลํ้านปี ตัวตนของหลี่ฉีเย่น้ นั ยิง่ ใหญ่เกินบรรยําย ควํามฉลําดแบบเหนือโลกนั้น
เป็ นธรรมชําติของเขํา
อีกประกํารหนี่งที่ส่นั คลอนจิตวิญญําณของเหลํ่าผูอ้ าํ วุโสก็คือ หลี่ฉีเย่จาํ กควํามฝันของ
เขํา เขําพบคัมภีร์จกั รพรรดิที่ไม่สมบูรณ์อีกเล่มหนึ่งคือ ‘ พิชิตเกํ้ากระถํางสวรรค์ ‘ จําก
นั้นขํ่าวที่น่าํ ตกใจก็มาํ อีกนั้นคือ หลี่ฉีเย่ได้ฝึกฝนคัมภีร์ ‘ คัมภีร์ตะวันสยบนภํา ‘
และเขําสํามํารถฝึ กฝนคัมภีร์เจตจํานงสวรรค์ลบั ‘ คัมภีร์ดวงตะวันอมตะลับ ‘ ของนิ
กํายกํายํานโบรําณได้ !
เรื่ องนี้ทาํ ให้ผอู ้ าํ วุโสตกใจเป็ นเวลํานํานโดยไม่ได้นอน คัมภีร์เจตจํานงสวรรค์ อํ่า !
เรื่ องนี้สาํ มํารถทําให้ผฝู ้ ึ กและนิกาํ ยจํานวนมํากลํายเป็ นบํ้า !
อยํา่ งไรก็ตาํ ม ‘ คัมภีร์พิชิตเกํ้ากระถํางสวรรค์ ‘ และ ‘ คัมภีร์ดวงตะวันอมตะลับ ‘
กลํายเป็ นควํามลับสูงสุ ดของนิกาํ ยมีเพียงหํ้าผูอ้ าํ วุโสและหลี่ฉีเย่เทํ่านั้นที่รู้

707
ขณะที่ช่วงเวลํากํารเรี ยนกํารสอนเตํ๋าของเขํานั้นจบลง หลี่ฉีเย่คิดวํ่าถึงวํ่าที่จะบ่มเพําะ
เป็ นกํารส่ วนตัว ทวํา่ ผูอ้ าํ วุโสหนึ่งก็มาํ เคําะประตูหนํ้าบํ้านเขําและนําเขําไปยังอําคํา
รสํามเหลี่ยมเกํ่าๆแห่งหนึ่ง
หลี่ฉีเย่เดินตํามกู่เทียนโส่ วเขํ้าไปยังตัวอําคําร ภํายในมันเต็มไปด้วยสมบัติและยําจิต
วิญญําณ พวกเขําเดินยังมุมหนึ่งและกู่เทียนโส่ วก็เอ่ย
‛ หลังจํากที่เจํ้ากลํ่าวครั้งลํ่าสุ ด ขํ้าได้สง่ั ให้ศิษย์มีกาํ รจัดระเบียบหอคัมภีร์ อําคําร
ยุทธภัณฑ์ และคลังสมบัติ แต่หลังจํากจัดเสร็ จศิษย์เหลํ่านั้นพบของสิ่ งนี้ แต่พวกเรําไม่
รู ้ว่าํ มันคืออะไรอีกทั้งยังหนักมําก ‛
แผ่นจํารึ กโบรําณถูกวํางอยูม่ ุมห้องมันเต็มไปด้วยสี ดาํ ที่ปรําศจํากสิ่ งใดเจือปน ดํ้านบ
นของมันถูกแกะสลัก มันมีควํามซับซ้อนในกํารตีควํามพวกมัน แผ่นจํารึ กโบรําณนี้
ไม่ทรําบวํ่ามมีอาํ ยุมาํ กี่พนั ปี และไม่มีกาํ รบุบสลํายตํามกํารเวลํา อีกทั้งมันยังมี
สัญลักษณ์รูปดําบ
หลี่ฉีเย่ ตลอดหลํายลํ้านปี ที่ผา่ ํ นมําเขํานั้นเห็นสมบัติมาํ มํากมําย แต่เมื่อเขํามองไปยัง
แผ่นจํารึ กนี้กาํ รแสดงออกของเขําก็ยงั เปลี่ยนไป สมบัติชิ้นนี้เขําเคยเห็นมันมําก่อน
แม้ว่าํ มันจะไม่เหมือนกับแผ่นจํารึ กโบรําณที่อยูต่ รงหนํ้าของเขํา แต่เขําก็เคยเห็น
สิ่ งของที่มีลกั ษณะคลํ้ายกัน
‛ มันมําจํากไหน ? ‛

708
หลี่ฉีเย่เอ่ยถํามกู่เทียนโส่ ว
‛ นี้ไม่แน่ชดั นัก ‛
กู่เทียนโส่ วสํ่ายหัวของเขําและเอ่ยต่อ
‛ ขํ้าเองก็รู้สึกตกใจที่เห็นแผ่นจํารึ กโบรําณนี้อยูท่ ี่น้ ี สําหรับต้นกําเนิดของมันขํ้าก็ไม่
แน่ใจ ‛
‛ ขํ้าต้องกํารมัน ‛
ในที่สุดหลี่ฉีเย่กเ็ อ่ย ที่มาํ ของแผ่นจํารึ กโบรําณนี้ไม่ธรรมดําและเขําต้องกํารตรวจสอบ
มัน
เกี่ยวกับคําขอของหลี่ฉีเย่ กู่เทียนโส่ วรี บตอบตกลงทันที ตอนนี้หลี่ฉีเย่กเ็ หมือนเป็ น
ผูน้ าํ ของนิกาํ ยกํายํานโบรําณ กระทั้งหํากผูน้ าํ นิกาํ ยซูหยงฮวํากลับมํานํางก็ยงั ไม่มีอาํ
นําจเช่นเดียวกับหลี่ฉีเย่
‛ ชั้นที่ปิดผนึก พวกเรําจะสํามํารถเปิ ดมันได้หรื อไม่ ? ‛
ขณะที่พวกเขํากําลังออกจํากคลังสมบัติ กู่เทียนโส่ วก็เอ่ยถํามหลี่ฉีเย่
วันนี้สาํ หรับหลี่ฉีเย่ ในนิกาํ ยกํายํานโบรําณล้วนไม่มีควํามลับใดๆ กระชั้นหกของหอ
คัมภีร์เขําก็ยงั ได้รับอนุญาํ ติจาํ กหํ้าผูอ้ าํ วุโสให้เขํ้าไป กู่เทียนโส่ วพําเขําดูยงั ชั้นสํามที่ด้ าํ
นบนที่ปิดสนิท

709
‛ ยํากที่จะกลํ่าว ‛
หลี่ฉีเย่มองไปยังตรําผนึกดํ้านบนของอําคํารสํามเหลี่ยม ก่อนจะยิม้ และเอ่ย
‛ นี้ไม่สาํ คัญ อําจจะมีอะไรบํางอยํา่ งอยูใ่ นนั้น หรื อมันอําจจะเป็ นเพียงปั ญญําผนึกของ
จักรพรรดิอมตะที่จะสรํ้างแรงบรรดําลใจให้กบั คนรุ่ นหลัง ‛
‛ อธิ บาํ นมันให้ละเอียดได้หรื อไม่ ? ‛
กู่เทียนโส่ วอดไม่ได้ที่จะเอ่ยถําม
หลี่ฉีเย่อมยิม้ และตอบ
‛ เพื่อที่จะเปิ ดผนึกมัน ขํ้าเกรงวํ่ามีเพียงระดับบรรพชนเที่ยงธรรมที่สาํ มํารถทําได้คิด
เกี่ยวกับมัน ชั้นสํามขึ้นไปมีข่าํ วลือวํ่ามันเป็ นมีสมบัติจกั รพรรดิอยูม่ าํ ก ศิษย์ของนิกาํ ย
จํานวนมํากจึงกระตือริ้ อร้นที่จะกลํายเป็ นบรรพชนเที่ยงธรรมและเปิ ดมันเพื่อรับ
สมบัติจกั รพรรดิ ! สํามหมื่นปี ก่อนพวกเรําสู ญเสี ยเป็ นจํานวนมํากจํากกํารต่อสู ้ ถํ้าหําก
มันมีสมบัติอยูจ่ ริ งๆ ทําไมพวกมันไม่ถูกนําออกมําใช้ จะไปผนึกพวกมันไว้ทาํ ไม ? ‛
หลี่ฉีเย่ยมิ้
ฟังคํากลํ่าวของหลี่ฉีเย่ กู่เทียนโส่ วถึงตระหนักได้คิดเกี่ยวกับมัน หํากมันมียาํ จิต
วิญญําณระดับสู งหรื อสมบัติจกั รพรรดิจริ ง มันควรจะถูกนํามําใช้ในช่วงของสงครําม
แล้วไม่มีอะไรสําคัญไปกวํ่ากํารปกป้ องอําณําจักรกํายํานโบรําณในเวลํานั้น

710
ผูอ้ าํ วุโสในแต่ละรุ่ นตลอดสํามหมื่นปี ที่ผา่ ํ น พวกเขําล้วนมองแต่สมบัติจกั รพรรดิแต่
พวกเขําไม่เคยคําดเดําถึงสิ่ งนี้ กู่เทียนโส่ วอดไม่ได้ที่จะหัวเรําะและเสี ยใจ
กลับมําที่เกําะสันโดษ หลี่ซ่วงเหยียนําขํ่าวมําแจ้งแก่หลี่ฉีเย่ นํางเอ่ย
‛ นักปรุ งยําที่เจํ้าขอ ทํ่านปู่ เซิ งจํากนิกาํ ยของขํ้ากําลังจะมําถึง พวกเรําจะเริ่ มต้น
ปรับแต่งโอสถระดับรําชันของเจํ้าเมื่อไหร่ ? ‛
คําหลํ่าวของหลี่ซ่วงเหยียนทําให้หลี่ฉีเย่พึงจะนึกได้ ปั จจุบนั เขําไปยุง่ อยูก่ บั กําร
เปลี่ยนแปลงของนิกาํ ยกํายํานโบรําณจนลืมเรื่ องนี้ไป เขําตบหัวตัวเองและเอ่ย
‛ เรื่ องเล็กน้อยนี้ ขํ้าเกือบลืมไปแล้ว ‛
หลี่ฉีเย่ออกคําสัง่ แก่หลี่ซ่วงเหยียน
‛ แจ้งผูอ้ าํ วุโสกู่บอกเขําให้เตรี ยมพร้อมส่ วนผสมตัวยําอยํา่ งระมัดระวัง ภํายในสําม
วันขํ้าจะปรับแต่งกระถํางและเริ่ มปรับแต่งโอสถระดับรําชัน ‛
หลี่ซ่วงเหยียนไม่ได้เอ่ยคําคัดคํ้านใดๆและนํางทําตํามคําสัง่ ทันที นํางในฐํานะที่เป็ น
เจํ้าหญิงและลูกรักของสวรรค์ กํารแสดงออกเช่นนี้อาํ จจะกลํ่าวได้ว่าํ อ่อนโยนเป็ นอยํา่
งมําก
สํามวันต่อมําที่ยอดเขําสันโดษ ผูอ้ าํ วุโสกู่เตรี ยมส่ วนผสมยําทุกอยํา่ งไว้ให้หลี่ฉีเย่และ
ผูเ้ ฒํ่าเซิ งจํากนิกาํ ยเกํ้าประตูนกั บุญปี ศําจก็มาํ ยืนรอเพื่อที่จะปรับแต่งโอสถระดับรําชัน

711
สําหรับกํารปรังแต่งครั้งนี้ผอู ้ าํ วุโสซํานก็ยงั มําสังเกตกําร ในฐํานะนักปรุ งยํามันเป็ นข้อ
หํ้ามที่จะไม่ให้คนอื่นสังเกต ทวํ่าผูเ้ ฒํ่าเซิ งกลับตกลงอยํา่ งไม่คาํ ดคิด
ผูเ้ ฒํ่าเซิ งภํายในนิกาํ ยเกํ้าประตูนกั บุญปี ศําจไม่ได้เป็ นเพียงผูอ้ าํ วุโส แต่เขํายังเป็ นคนที่
มีประสิ ทธิ ภาํ พมํากที่สุดในกํารปรุ งยํา เวลํานี้รําชําปี ศําจหลันหลี่ส่งเขํามําปรุ งโอสถรํา
ชันให้หลี่ฉีเย่ มันเพียงพอแล้วที่จะแสดงให้เห็นวํ่าเขําให้ควํามสําคัญกับหลี่ฉีเย่มาํ ก
ขนําดไหน
‛ ผูเ้ ฒํ่าเซิงทํ่านสํามํารถปรับแต่งมันได้กี่ครั้ง ? ‛
เห็นผูเ้ ฒํ่าเซิ ง หลี่ฉีเย่เอ่ยถําม
ผูเ้ ฒํ่าเซิ งดูเหมือนจะเป็ นเพียงชํายชรํา แต่ผอู ้ าํ วุโสซํานนั้นเคํารพเขําเป็ นอยํา่ งมํากกระ
ทั้งยังหวําดกลัว เรื่ องหนึ่งที่จะต้องรู ้คือผูอ้ าํ วุโสของนิกาํ ยกํายํานโบรําณนั้นไม่มี
คุณสมบัติพอที่จะพบกับผูอ้ าํ วุโสของนิกาํ ยเกํ้าประตูนกั บุญปี ศําจ ไม่ตอ้ งกลํ่าวถึงหําก
พวกเขําเป็ นนักปรุ งยํา
ผูอ้ าํ วุโสซํานเขําใจวํา่ ที่ผเู ้ ฒํ่าเซิ งมํานั้นเป็ นเพรําะอํานําจของหลี่ฉีเย่
‛ แปดกํารปรับแต่ง‛
ผูเ้ ฒํ่าเซิ งไม่ได้ยดึ ถืออะไรและกลํ่าวอยํา่ งตรงไปตรงมํา
‛ ผูเ้ ฒํ่าเซิ งเป็ นนักปรุ งยําอันดับหนึ่งของนิกาํ ยเกํ้าประตูนกั บุญปี ศําจ ขํ้าไม่อยํากจะเชื่อ
วํ่าทํ่านสํามํารถปรับแต่งมันได้ถึงแปดครั้ง ‛

712
ได้ยนิ คํากลํ่าวของผูเ้ ฒํ่าเซิ ง ผูอ้ าํ วุโสซํานตกตะลึง
‛ น้องชํายคนนี้ทาํ ให้เพียงหํ้าครั้ง เมื่อทําครั้งที่หกมันก็เริ่ มไม่มนั่ คงแล้ว ‛
โอสถและเม็ดยําจิตวิญญําณนั้นสํามํารถปรับแต่ได้งทั้งหมดเกํ้าครั้ง ยิง่ ปรับแต่งได้มาํ
กประสิ ทธิ ภาํ พของมันก็ยง่ิ สู งขึ้น !
ผูเ้ ฒํ่าเซิ งจ้องมํายังผูอ้ าํ วุโสซํานและเอ่ย
‛ กํารทดสอบที่แท้จริ งของนักปรุ งยํานั้นไม่ใช่โอสถ ไม่ใช่เม็ดยํา แต่เป็ นนํ้าทิพย์ ! กํา
รกลัน่ นํ้าทิพย์ชะตํากรรมคือกํารทดสอบที่แท้จริ งของนักปรุ งยํา ‛
‛ นั้นจริ งอยํา่ งยิง่ ‛
ได้ยนิ คํากลํ่าวนั้นผูอ้ าํ วุโสซํานยอมรับและเอ่ยเสริ ม
‛ หํากสรํ้างนํ้าทิพย์ชะตํากรรมไม่สาํ เร็ จ มันเป็ นเพียงควํามเสี ยหํายเล็กน้อย แต่หาํ ก
หม้อสวรรค์ได้รับควํามเสี ยหํายนี้จะกลํายเป็ นหํายนะครั้งใหญ่ เมื่อขํ้าปรับแต่งนํ้าทิพย์
ชะตํากรรม ขํ้าปรับแต่งมันได้สาํ มรู ปบบหํากเริ่ มรู ปแบบที่สี่มนั จะส่ งผลให้น้ าํ ทิพย์น้ นั
เสี ยหํายได้ ‛
โอสถกํายํา เม็ดยําชีวิต สํามํารปรับแต่งได้ท้ งั หมดเกํ้าครั้ง ขณะที่น้ าํ ทิพย์ชะตํากรรม
นั้นมีเกํ้ารู ปแบบ นํ้าทิพย์ชะตํากรรมนั้นตํ่างจําก โอสถกํายําและเม็ดยําชีวิต หํากทักษะ
ของผูป้ รุ งยํานั้นบกพร่ องโอสถกํายําและเม็ดยําชีวิตนั้นสํามํารถใช้งาํ นได้แต่ผลของมัน
จะไม่มีประสิ ทธิ ภาํ พนัก

713
ทวํ่านํ้าทิพย์ชะตํากรรมนั้นตํ่างออกไป หํากนักปรุ งยําไม่มีพลังเพียงพอนํ้าทิพย์ชะ
ตรํามของพวกเขําจะถูกทําลําย ในกรณี ที่ร้ าํ ยแรงกระถํางสวรรค์ของพวกเขําจะถูกทํา
ลํายด้วยเช่นกัน
นี้คือสิ่ งที่ท้ งั สองนักปรุ งยํากําลังพูดกัน วํ่ากํารทดสอบนักปรุ งยําที่แท้จริ งนั้นคือกํา
รสรํ้างนํ้าทิพย์ชะตํากรรม
นี้คือเหตุผลวํ่าทําไมกํารปรุ งยําของผูอ้ าํ วุโสซํานนั้นไม่เหมําะสม แม้วา่ ํ ไขกระดูกที่
ได้รับมําจะทรงประสิ ทธิ ภาํ พขนําดไหน แต่กาํ รกลัน่ ได้เพียงหํ้าครั้งของเขําคุณภําพ
ของมันจะลดลงอยํา่ งมําก
‛ แปดกํารปรับแต่ง นี้กเ็ พียงพอแล้วที่จะชดเชยอํายุที่หาํ ยไปของไขกระดูกของกระทิง
เหล็กอเวจีอาํ ยุเกํ้าหมื่นปี พวกเรําเริ่ มกันเถอะ ‛
เกี่ยวกับควํามสํามํารถของผูเ้ ฒํ่าเซิ ง หลี่ฉีเย่เพียงจดจํามันไว้
สําหรับคนเช่นเขําคนที่มีร่ าํ งกํายของกํายําอมตะ ตัวเลือกที่ดีที่สุดในกํารบ่มเพําะกํายํา
อมตะคือนักปรุ งยําที่สาํ มํารถปรับแต่งได้เกํ้าครั้ง ทวํ่าภํายใต้สถํานกํารณ์ปัจจุบนั ของนิ
กํายกํายํานโบรําณนั้นไม่มีตวั เลือก
อําจจะกลํ่าวได้ว่าํ สถํานกํารณ์ตอนนี้ของนิกาํ ยกํายํานโบรําณอยูใ่ นสภําพที่ดีที่สุดเทํ่าที่
มันจะเป็ นไปได้แล้ว
––––––––––––––––––––

714
#ขอเวลําฟํ าร์มอีกไม่นาํ นเดียวไปลุยกับนิกาํ ยและตระกูลอื่นๆต่อแล้ว ฮี่ๆ
ติดตํามขํ่าวสํารได้ที่แฟนเพจ จักรพรรดิบรรพกําล ได้เลยนํ้า้าํ
ตอนที่ 85 โอสถระดับราชัน (1) " จงเปิ ด.." ผูเ้ ฒํ่าเซิงตะโกน กระถํางสวรรค์ขนําด
ใหญ่ของเขําทันใดนั้นก็ปรํากฏเบื้องหนํ้าของหลี่ฉีเย่และคนอื่นๆ กระถํางใบนี้มีขนําด
ใหญ่มาํ กมันใหญ่ประมําณสองคนโอบและใหญ่เป็ นสองเทํ่าของโอ่งบรรจุน้ าํ กระถําง
ใบนี้รูปลักษณ์ของมันเหมือนสัตว์สวรรค์ ปํ ากของกระถํางรําวกับทะเลที่กวํ้างใหญ่
เหมือนจะดูดทุกสิ่ งทุกอยํา่ งเขํ้าไปได้ ทันที่ที่มนั ปรํากฏขึ้นควันสี ฟ้ ํ าพร้อมกลิ่นที่หอม
อบอวนไปทัว่ พื้นที่ ด้วยกลิ่นและรู ปรํ่างของมันผูค้ นรู ้ได้ทนั ทีว่าํ มันเป็ นกระถํางชั้น
ยอด " ทํ่านเลี้ยงแปดเศษมณี หญํ้าหกกลีบ ประกํารังหยกกวําง " หลี่ฉีเย่ซูดดมกลิ่น
หอม ก่อนจะนึกชื่อสมุนไพรจํากนั้นก็หนั ไปเอ่ยกับผูเ้ ฒํ่าเซิ ง " มันดูเหมือนวํ่าผูเ้ ฒํ่าเซิ ง
จะมีควํามเชียวชําญในกํารควบคุมผงทองคําด้วย " นี้คือกํารพูดคุยกันระหวํา่ งนักปรุ ง
ยํา ต้มโอสถกํายํา สกัดกลัน่ เม็ดยําชีวติ ปรับแต่งนํ้าทิพย์ชะตํากรรมและผงทองคําคือ
กํารควบคุมควํามเข้มข้น นี้คือวิธีกาํ รหลัก สําหรับโอสถํากํายําต้องต้มให้มนั เดือด เม็ด
ยําชีวิตต้องสกัดกลัน่ มัน นํ้าทิพย์ชะตํากรรมต้องปรับแต่งและผงทองคํานั้นเกิดจํากกําร
ควบคุมควํามเข้มข้น ! นี้เป็ นกระบ่วนกํารที่จะสรํ้างโอสถกํายํา เม็ดยําชีวิตและนํ้าทิพย์
ชะตํากรรม สําหรับผงทองคํานั้นมันยังไม่มีวิธีที่ชดั เจนสําหรับกํารปรุ ง
ผูเ้ ฒํ่าเซิ งประหลําดใจ จํากนั้นเขําก็หนั มํามองหลี่ฉีเย่ เพียงแค่ดมกลิ่นเขําก็สาํ มํารถรู ้ได้
ทันทีว่าํ ขํ้านั้นเลี้ยงอะไรไว้ในกระถํางสวรรค์และเขํายังรู ้อีกวํ่าขํ้านั้นเชี่ยวชําญในกํา

715
รควบคุมพลังงํานทองคํา...นี้เขําอําจจะได้รับกํารพิจรณําให้เป็ นนักปรุ งยําขั้นสู งด้วย
ควํามลึกซึ้ งเกี่ยวกับสมุนไพรเช่นนี้ ! ผูเ้ ฒํ่าเซิ งมองไปที่หลี่ฉีเย่และเอ่ยถําม " เจํ้าฝึ กฝน
เตํ๋าแห่งกํารปรุ งยํา ? " หลี่ฉีเย่ส่ าํ ยหัวด้วยรอยยิม้ และเอ่ย " เตํ๋าแห่งกํารปรุ งยําเป็ นเพียง
กํารเล่นฆํ่าเวลําของขํ้า " พูดจบเขําก็มองไปยังกระถํางของผูเ้ ฒํ่าเซิ งและกลํ่าว " เปลว
ไฟต้นกําเนิดของทํ่านมีคุณสมบัติหยิน แต่ภาํ ยในควํามหนุ่มนวนของมันยังมีควําม
หนําแน่น แน่นอนวํ่าเปลวไฟธรรมชําติของกระถํางสวรรค์น้ ีจะต้องเป็ นเปลวไฟหยิน
ทวํ่าทํ่านใส่ แปดเศษมณี เขํ้าไปทําให้ไฟอ่อนลง และบังเอิญต้นกําเนิดของเปลวไฟชนิด
นี้เหมําะสมแก่กาํ รปรับแต่งไขกระดูกของกระทิงเหล็กอเวจีอยํา่ งยิง่ " ตอนนี้เขํามอง
ไปยังหลี่ซ่วงเหยียนที่ยนื อยูด่ ้ าํ นขํ้าง ไม่ตอ้ งสงสัยเลยวํ่าหลี่ซ่วงเหยียนได้รําย
งํานสถํานกํารณ์ที่แท้จริ งของเขําให้แก่นิกาํ ยเกํ้าประตูนกั บุญปี ศําจฟัง คํากลํ่าวของหลี่
ฉี เย่ทาํ ให้ผเู ้ ฒํ่าเซิ งหวําดกลัว ควํามเขํ้าใจในตัวสมุนไพรและแก่นแท้ของกระถําง
สวรรค์เช่นนี้ นี้จะต้องใช้ระยะเวลํานับพัน นับหมื่นปี เพื่อที่จะประสบควํามสําเร็ จ กระ
ทั้งบํางคนที่ศึกษํามําหนึ่งพันปี ก็ยงั ไม่สาํ มํารถเขํ้าใจมันได้เช่นนี้ !
" เจํ้าไม่ได้บ่มเพําะเตํ๋าแห่งปรุ งยําจริ งๆ ? " ผูเ้ ฒํ่าเซิ งยังอยูใ่ นอํากํารประหลําดใจ
ขณะที่ผอู ้ าํ วุโสซํานและหลี่ซ่วงเหยียนนั้นยืนอยํา่ งสงบ พวกเขําล้วนคุน้ เคยกับควําม
สํามํารถอันลึกลํ้าของหลี่ฉีเย่เป็ นอยํา่ งดี " เพียงแค่ของฆํ่าเวลําเล็กน้อย ขํ้าเคยอํ่านตํารํา
ยําผํา่ นตํามําบํ้าง " หลี่ฉีเย่ตอบอยํา่ งเมินเฉย ผูเ้ ฒํ่าเซิ งกลํายเป็ นเงียบ เพียงอํ่านตํารํายํา
ไม่กี่เล่มสํามํารถเขํ้าใจสมุนไพรได้อยํา่ งลึกซึ้ งและเขํ้าใจแก่นแท้ของกระถํ่างสวรรค์
หํากนักปรุ งยําคนอื่นๆได้ยนิ พวกเขําอําจจะแขวนคอและฆํ่าตัวตํายแล้ว กระทั้ง

716
อัจฉริ ยะก็ไม่สาํ มํารถเขํ้าใจพวกมันโดยกํารอํ่านตํารําไม่กี่เล่มได้ พวกมันต้องผํา่ นกําร
สะสมมําเป็ นเวลํานําน ! แต่เด็กดํ้านหนํ้าของเขําดูแล้วนํ่าจะอํายุเพียงสิ บสํามสิ บสี่ ปี
เขําจะเอําเวลําที่ไหนไปสะสมควํามรู้ที่วา่ ํ ? ผูเ้ ฒํ่าเซิ งนั้นไม่รู้ว่าํ กระบวนวิธีกาํ รปรุ งยํา
ทั้งหมดนั้นถูกสรํ้างโดยหลี่ฉีเย่และเทพโอสถในปี นั้น ถํ้าหํากเขํายังไม่สาํ มํารถเขํ้าใจ
แก่นแท้ของมันได้ท้ งั หมดยังจะมีใครในโลกนี้เขํ้าใจอีก ? " เริ่ มเถอะ " ผูเ้ ฒํ่าเซิ งนั้น
งุนงงในขณะที่หลี่ฉีเย่น้ นั กลับสู่ ควํามสงบ สําหรับเขําเรื่ องเหลํ่านี้ลว้ นไม่จาํ เป็ นต้อง
กังวล ผูเ้ ฒํ่าเซิ งวํางมือบนฝํ ากระถํางสวรรค์ของเขําก่อนจะพยักหนํ้า " หลอมรวม "
เมื่อคําพูดของเขําถูกกลํ่าวออกมํา กระถํางดํ้านลํ่างก็เต็มไปด้วยเปลวไฟ พวกมันไม่
ร้อนแรงจนเกิดไป แต่กไ็ ม่แผวเบําจนไม่สาํ มํารถสัมผัสได้ คลื่อของเปลวไฟขยับไปมํา
เมื่อมันเริ่ มต้นเผําไหม้ ก็ราํ วกับวํ่ามันสํามํารถปรับแต่งทุกสิ่ งทุกอยํา่ งได้ " ซํากเตํ่าเกํ้า
ชีวิต กระดูกสันหลังงูโลหิ ต หํางของเสื อทมิฬ สมองแมงปล่องไฟ เถํ้ากระดูกวิญญํา
ณ.." ผูเ้ ฒํ่าเซิ งตะโกน ผูอ้ าํ วุโสซํานที่ยนื อยูข่ ้ าํ งๆในฐํานะผูช้ ่วย เมื่อได้ยนิ เสี ยงของผู ้
เฒํ่าเซิ งทันใดนั้นเขําก็เปิ ดหี บสมบัติและโยนส่ วนผสมลงไป แต่และชิ้นแต่ละชิ้นโยน
ลงไปยังกระถํางสวรรค์ จํากนั้นผูเ้ ฒํ่าเซิงตะโกนอกีครั้ง " ซํากเตํ่าเกํ้าชีวิตอํายุ หนึ่ง
แสนสองหมื่นปี กระดูกสันหลังงูโลหิ ตอํายุหนึ่งแสนหนึ่งหมื่นปี หํางเสื อทมิฬอํายุ
หนึ่งแสนหนึ่งหมื่นปี .." สุ ดทํ้ายส่ วนผสมทั้งหมดก็ถูกโยนลงไปยังกระถํ่างสวรรค์ ผู ้
เฒํ่าเซิ งทันใดนั้นก็เปิ ดใช้เปลวไฟธรรมชําติ เปลวไฟหยินด้วยควํามร้อนของมันกระถํ่า
งก็กลํายเป็ นร้อนยิง่ ขึ้น ส่ วนผสมทั้งหมดที่ถูกโยนลงไปกลํายเป็ นนํ้าและพวกมันเริ่ ม
เดือด ! ขณะนี้เองกระถํ่างสวรรค์กเ็ ริ่ มที่จะปล่อยกลิ่นหอมเป็ นพิเศษ กลิ่นของมันควร

717
จะเหม็นแต่ไม่เหม็น หอมแต่ไม่หอมมํากจนเกินไปกลิ่ยของมันเป็ นเอกลักษณ์อยํา่
งมําก " วํางไขกระดูกสัตว์อสู รลงไป ! " ได้ยนิ คํากลํ่าวของผูเ้ ฒํ่าเซิง ผูอ้ าํ วุโสซํานเปิ ด
กล่องสมบัติอยํา่ งระมัดระวัง ภํายในนั้นเป็ นไขกระดูกยําวสํามฟุตนี้คือไขกระดูกที่
หัวใจสําคัญของโอสถกํายํา
ผูอ้ าํ วุโสซํานโยนไขกระดูกลงไปผสมกับสมุนไพร ตอนแรกไขกระดูกนี้ดูเหมือนจะ
ธรรมดํา แต่เมื่อเปลือกนอกของมันถูกละลํายออกแก่นแท้ของมันก็เริ่ มจะไหลออกมํา
" ม่ออ " ขณะที่เสี ยงคํารํามของกระทิงดังออกมํา จิตวิญญําณของกระทิงเหล็กทันใด
นั้นก็คาํ รํามและกลํายเป็ นบํ้าคลัง่ มันพุง่ ชนภํายในของกระถํางสวรรค์โดยรอบรําว
กับพยํามจะพังมันออกมํา ไขกระดูกเป็ นชิ้นส่ วนที่สาํ คัญที่สุดของสัตว์สวรรค์ มันเต็ม
ไปด้วยแก่นแท้ของสัตว์ตวั นั้น แม้สตั ว์สวรรค์จะตํายแก่นแท้ของพวกมันจะซึ มเขํ้าสู่
ไขกระดูก แม้ว่าํ กระทิงเหล็กจะตํายไปแล้วแต่จิตวิญญําณของกระทิงเหล็กก็ยงั ปรํากฏ
ออกมําให้เห็น นี้คือควํามประสงค์ของพวกมันไม่วา่ ํ สัตว์สวรรค์ตวั ใดก็ตาํ มพวกมัน
ล้วนไม่เต็มใจที่จะถูกสกัดกลัน่ ทวํ่าเมื่อมันอยูใ่ นกระถํางสวรรค์ชะตําของมันก็ลว้ น
หนีไม่พน้ จํากกํารถูกปรับแต่ง แม้จิตวิญญําณของกระทิงเหล็กจะอําละวําดอยํา่ งบําด
คลัง่ และพยํามจะทําลํายเปลวไฟต้นกําเนิด ทวํ่าทันใดนั้นกลิ่นอํายของสัตว์อีกตัวที่ทรง
พลังก็ปรํากฏ มันทําให้กระถํางสวรรค์สน่ั และเต็มไปด้วยกลิ่นอํายนํ่ากลัว ด้วยอํานําจ
ของกระถํางสวรรค์สุดทํ้ายจิตวิญญําณของกระทิงเหล็กก็ถกู ปรําบปรํามอยํา่ งรวดเร็ ว
สุ ดทํ้ายแก่นแท้ของกระทิงเหล็กก็หลอมรวมกับตัวยํา กระถํางสวรรค์น้ นั ไม่ใช่สมบัติ
ชีวิต อําจจะกลํ่าวได้ว่าํ มันถูกสรํ้างมําจํากสวรรค์และปฐพี ภํายในกระถํางพวกมันล้วน

718
มีจิตวิญญําณของพวกมันเอง จิตวิญญําณของสัตวร์ร้ าํ ยหรื อสมุนไพรใดๆล้วนถูกกํา
รําบ แน่นอนกระถํางสวรรค์น้ นั ยังคงมีลาํ ดับของมัน อํานําจของนักปรุ งยํานั้นขึ้นอยู่
กับกระถํางสวรรค์ - นักปรุ งยําที่ทรงพลังกระถํางสวรรค์ช้ นั ดีน้ นั เป็ นสิ่ งจําเป็ น
ขณะที่นกั ปรุ งยําได้รับกระถํางสวรรค์แน่นอนวํ่ามันเป็ นลําดับที่อ่อนแอที่สุด นักปรุ ง
ยําจําเป็ นต้องยกระดับมันด้วยเปลวไฟและสมุนไพรจํานวนมําก สกัดกลัน่ เม็ดยําชีวิต
และโอสถกํายําจํานวนนับไม่ถว้ น กระถํางสวรรค์กจ็ ะกลํายเป็ นทรงพลังมํากยิง่ ขึ้น
กระบวนกํารเหลํ่านี้เป็ นกํารผสมของกระถํางสวรรค์และตัวนักปรุ งยํา แน่นอนวํา่ มีนกั
ปรุ งยําบํางคนได้รับถํ่ายทอดกระถํางสวรรค์จาํ กบรรพบุรุษของพวกเขํา อยํา่ งไรก็ตาํ
มกระบวนกํารสื บทอดนี้เป็ นเรื่ องยําก โดยเฉพําะอยํา่ งยิง่ เมื่อเป็ นกระถํางสวรรค์
ระดับสู งเกือบจะเป็ นไปไม่ได้ที่พวกเขําจะได้รับสื บทอด สุ ดทํ้ายนํ้าสมุนไพรก็เริ่ มจะก
ลํายเป็ นเม็ดยํา เม็ดยํานี้หนําและบวม ภํายในของมันเป็ นสี แดงเข้มผสํามกับสี ม่วงอีก
ทั้งยังส่ งกลิ่นหอมออกมําเป็ นพิเศษ ภําพรวดของเม็ดยํานี้เพียงพอแล้วที่คนอื่นๆจะ
ชอบมัน ทวํา่ เม็ดยํานั้นยังไม่เสร็ จสมบูรณ์ ขณะนี้ผเู ้ ฒํ่าเซิ งเปลี่ยนกํารปรุ งยําของเขํา
และเปิ ดใช้พลังของกระถํางสวรรค์ ภํายในกระถําง กลิ่นที่ลอยออกมําไม่ได้เป็ นของ
ตัวยําแต่เป็ นสมบัติของกระถําง สมบัติกระถํางนั้นจะดูดซึมและปล่อยปล่อยแก่นแท้
ของเม็ดยําให้เขํ้าไปหลอมรวมกับเปลวไฟต้นกําเนิดอีกครั้ง ขณะนี้เปลวไฟต้นกําเนิดก็
เหมือนจะมีชีวติ และลุกโชนขึ้น กระถํางสวรรค์ทนั ใดนั้นก็เริ่ มหมุน นี้คือสมบัติ#3636;
ของกระถํางสวรรค์ ไม่ว่าํ จะเป็ นโอสถกํายํา เม็ดยําชีวิต หรื อนํ้าทิพย์ชะตํากรรม
คุณสมบัติของตัวยํานั้นยังไม่สมบูรณ์ กระทั้งเปลวไฟต้นกําเนิดตํามปกติกย็ งั ไม่สาํ มํา

719
รถกลัน่ พวกมันมํากกวํ่านี้ได้ ในตอนนี้สิ่งที่ทาํ ให้ยาํ มีประสิ ทธิ ภาํ พมํากขึ้นก็คือเกิน
เพิ่มสมดุลระหวํ่าง กระถํางสวรรค์ - เปลวไฟต้นกําเนิด - ตัวเม็ดยํา เมื่อมันกลัน่
ออกมําเป็ นโอสถกํายําได้คุณสมบัติของมันจะเปี่ ยมไปด้วยประสิ ทธิ ภาํ พ กระบ่วนกําร
เหลํ่านี้นอกจํากใช้ทกั ษะของนักปรุ งยําแล้วยังต้องขึ้นอยูก่ บั กระถํางสวรรค์อีกด้วย
กระบวนกํารนี้ไม่สาํ มํารถปรับแต่งได้มาํ กกวํ่าสี่ ครั้ง ตอนนี้โอสถกํายํากลํายเป็ นนุ่ม
และรําบเรี ยบรําวกับไข่มงั กร แม้กระทั้งคนที่ไม่ได้เป็ นผูเ้ ชียวชําญก็ยงั รู ้วา่ ํ มันเป็ น
โอสถชั้นดี " นํ่าเสี ยด้วยอํายุของไขกระดูกชิ้นนี้ ขํ้าไม่สาํ มํารถสกัดกลัน่ ได้มาํ กกวํ่าสี่
ครั้งครึ่ ง "
ผูเ้ ฒํ่าเซิ งกระบ่วนกํารเหลํ่านี้ท้ งั หมดก่อนจะถอนหํายใจด้วยควํามโศกเศรํ้า " ยอดเยีย่ ม
สมแล้วที่เป็ นนักปรุ งยําที่สาํ มํารถสกัดกลัน่ ได้ถึงแปดครั้ง ! " เห็ดโอสถกํายําใน
กระถําง ผูอ้ าํ วุโสซํานอดไม่ได้ที่จะอุทาํ นออกมํา " ขํ้าเกรงวํา่ หํากเป็ นขํ้า ด้วยอํายุของ
ไขกระดูกชิ้นนี้กาํ รสกัดกลัน่ ถึงสี่ ครั้งนั้นเป็ นไปไม่ได้ หํากฝื นไปประสิ ทธิ ภาํ พของตัว
ยําจะลดลงอยํา่ งมําก ! " กํารปรับแต่ของผูอ้ าํ วุโสซํานนั้นมีควํามมัน่ คงหํากมันเป็ นกําร
ปรับแต่งหํ้าครั้ง ขณะที่ผเู ้ ฒํ่าเซิ งนั้นมีควํามมัน่ คงทีแปดครั้ง ตํามจริ งกํารสกัดกลัน่ หํ้า
ครั้งของผูอ้ าํ วุโสซํานนั้นไม่ใช่ปัญหํา แต่ที่สาํ คัญคือไขกระดูกนั้นมีอาํ ยุไม่เพียงพอ ไม่
เช่นนั้นเขําก็สาํ มํารถปรับแต่งได้สี่ครั้งครึ่ ง ! นอกจํากนี้มนั ยังมีกาํ รจัดอันดับโอสถ
กํายํา จํากตํ่าไปสู งดังนี้ โอสถกํายําฮัวเตียน โอสถกํายําเซี ยน โอสถกํายํารําชัน โอสถ
เซี ยนกํายํา โอสถกํายําอมตะ ไม่มีแค่ลาํ ดับของโอสถกํายําที่กาํ หนดควํามแข็งแกร่ ง
ของมัน จํานวนครั้งที่สกัดกลัน่ ได้กม็ ีส่วนเป็ นอยํา่ งมํากเช่นกัน โอสถกํายําฮัวเตียนนั้น

720
ใช้เพียงกํารปรับแต่งหนึ่งครั้ง กระทั้งผูป้ รุ งยําธรรมดําก็สาํ มํารถสรํ้างโอสถระดับนี้ ได้
โอสถกํายําเซี ยนเตียนนั้นจําเป็ นต้องปรับแต่งสองครั้ง โอสถกํายํารําชันนั้นต้อง
ปรับแต่งสี่ ถึงหกครั้ง โอสถเซี ยนกํายํานั้นต้องปรับแต่งเจ็ดถึงเกํ้าครั้ง ทฤษฎีมีเพียง
โอสถํากํายําอมตะเทํ่านั้นต้องปรับแต่งถึงเกํ้าครั้ง ! ปั จจุบนั โอสถกํายําของหลี่ฉีเย่น้ นั อ
ยูใ่ นระดับรําชัน และปั จจุบนั เมือนิกาํ ยมองหํานักปรุ งยํานั้นมีเพียงสองตัวเลือกที่
เป็ นไปได้น้ นั คือผูอ้ าํ วุโสซํานและเฉําซง เฉําซงนั้นเหนือกวํ่าผูอ้ าํ วุโสซํานหนึ่งขั้น
และเขําสํามํารถปรับแต่งได้ถึงหกครั้ง ในทํางทฤษฎีพวกเขําทั้งสองมีคุณสมบัติในกําร
ปรับแต่งเม็ดยําให้เป็ นโอสถกํายํารําชัน
แต่ในควํามเป็ นจริ ง อํายุของไขกระดูกกระทิงเหล็กนั้นไม่เพียงพอที่จะเป็ นโอสถกํายํา
รําชัน ทั้งผูอ้ าํ วุโสซํานและเฉําซงนั้นไม่สาํ มํารถปรังแต่งได้ถึงสี่ ครั้งและนี้จะทําให้
ประสิ ทธิ ภาํ พของเม็ดยํานั้นลดลง
ตอนที่ 86 โอสถระดับรําชัน (2) การปรับแต่งโอสถกายานั้นเสร็ จเรี ยบร้อยถึงตอนนี้ห
ลี่ฉีเย่ถอดชุดของเขาจากก็กระโดดลงไปยังกระถางสวรรค์โดยไม่ลงั เล เขาแช่ตวั ของ
เขาลงไปในน้าสมุนไพร ตอนนี้กระถางสวรรค์น้ นั ปิ ดอย่างช้าๆ สุ ดท้ายฝาของกระถาง
ก็ปิดผนึกโดยสมบูรณ์ ทว่าจากที่ห่างไกลผูเ้ ฒ่าเซิ งยังคอยควบคุมสมุนไพรภายในและ
ความร้อนของเปลวไฟ ประกายจากเปลวไฟยังคงส่ างและค่อยเริ่ มต้มยาในกระถางอีก
ครั้ง ภายในกระถางหลี่ฉีเย่จมอยูใ่ นตัวยา รู ขมุ ขนทัว่ ร่ างของเขาเปิ ด เขาผ่อนคลายก่อน
จะเปิ ดใช้กายาอเวจีอมตะ ! ตอนนี้เสี ยงที่ดงั กึกก้องดังออกมาจากร่ างกายของหลี่ฉีเย่
ส่ วนผสมของตัวยาวิ่งไปทัว่ ร่ างของเขาแก่นแท้ของสมุนไพรเริ่ มผสมเข้ากับร่ างกาย

721
ของเขาอย่างช้าๆ ไขกระดูกกระทิงเหล็กอเวจีน้ นั มันส่ วนผสมที่เหมาะจะบ่มเพาะกา
ยาอเวตีอมตะของหลี่ฉีเย่ ตัวยาปกคลุมไปทัว่ ร่ างหลี่ฉีเย่ เขานั้นมีกายามนุษย์แม้วา่ เขา
จะบ่มเพาะกายาอมตะก็ตาม แต่ตอนนี้กายาของเขานั้นยังไม่สมบูรณ์การดูดซับพวก
มันจึงเป็ นเรื่ องยากอย่างมาก
ทว่าตัวโอสถากายาราชันใช้ทะลวงเข้าสู่ กระดูกและกล้ามเนื้อของหลี่ฉีเย่ เลือดของเขา
กลายเป็ นบริ สุทธิ์ และสดใหม่ ภายใต้กายาอมตะ - เมื่อโอสถกายาราชันทะลวงเข้ามา
อีกครั้งที่มนั ได้แสดงความสามารถอันยอดเยีย่ มในการดูดซับสมุนไพรทั้งหมดและ
เปลี่ยนแปลงร่ างกาย หลี่ฉีเย่น้ นั ตามธรรมชาติแล้วกายาของเขานั้นอ่อนแอเป็ นอย่าง
มาก กล้ามเนื้อ กระดูกของเขาเองก็อ่อนแอเช่นกัน แม้วา่ พวกมันจะดีข้ ึนหลังจาก
ฝึ กฝนกายาอมตะแต่มนั ก็สามารถเทียบกับผูท้ ี่มีกายานักบุญมาแต่กาเนิดได้ นี้เป็ น
เหตุผลว่าทาไมการชาระล้างครั้งนี้ถึงสาคัญกับหลี่ฉีเย่ เพื่อที่จะกาจัดร่ างกายที่ออ่ นแอ
เขาจาเป็ นต้องใช้โอสถราชันยิง่ ระดับสู งยิง่ ดีในการสร้างร่ างกายใหม่ กระบวนการใน
การสร้างร่ างกายใหม่น้ นั เจ็บปวดเป็ นอย่างมาก มันก็เหมือนกับการบัดขยี้กระดูก ทา
ลายกล้ามเนื้อ ดึงไขกระดูกของเขาออกมาเพื่อที่จะสร้างร่ างกายใหม่ แม้จะเป็ น
กระบวนการที่ยากลาบากและเต็มไปด้วยความเจ็บปวด หลี่ฉีเย่กย็ งั ทนได้และไม่แม้แต่
จะขมวดคิว้ มันไม่ใครรู ้วา่ ขั้นตอนนี้น้ นั จะใช้เวลานานขนาดไหน สุ ดท้ายโอสถกายา
ราชันกลายเป็ นโคลนแห้ง แก่นแท้ของพวกมันถูกดูดซับเข้าไปยังร่ างกายาอเวจีอมตะ
ของหลี่ฉีเย่ ทันใดนั้นเสี ยง ' ตูม ! ' ก็ดงั ออกมา ตอนนี้ภายในร่ างกายของหลี่ฉีเย่กล้าม
เนื้อ กระดูก และเส้นเอ็นกาลังถูกสร้างขึ้นใหม่ ร่ างกายที่แท้จริ งถูกสร้างขึ้นใหม่อย่าง

722
สมบูรณ์ กาปั้ นขนาดเล็กราวกับมือของทารกถูกสร้างขึ้น แม้กาปั้ นนี้จะมีขนาดเล็กแต่
น้าหนักของมันเกินกว่าที่ใครจะ
จินตนาการได้ ตอนนี้แก่นแท้ของคัมภีร์กายาอเวตีอมตะกลายเป็ นเส้นไหมสี ดาและ
ครอบคลุมทัว่ ร่ างกายของเขา ! สุ ดท้ายแก่นแท้ของคัมภีร์กายาอเวจีอมตะก็เริ่ มที่สร้าง
หัว กล้ามเนื้อ ควบคูไ่ ปกับการสร้างอวัยวะภายในรังไหมสี ดาหมุนวนอย่างต่อเนื่อง
โดยไม่หยุด ! กายาแท้จริ งถูกสร้างขึ้นและซ่อนที่หวั ใจ วงแหวนชีวิตยกระดับขึ้นและ
ซ่อนอยูใ่ นลาคอ พรสวรรค์ของเขาฝังอยูใ่ นเส้นลมปราณหนี่กง ! สิ่ งที่เกิดขึ้นทั้งหมด
นี้ทาให้ระดับของหลี่ฉีเย่ยกระดับขึ้นจากขอบเขตกาเนิดกายสู่ ระดับค้นหาชะตา ! " ปุ้ ง
! ปุ้ ง ! " ตอนนี้กระถางสวรรค์เปิ ดปากของมัน หลี่ฉีเย่ทนั ใดนั้นก็กระโดดออกมา
พร้อมด้วยรอยยิม้ " ประสบความสาเร็ จ ข้าจะตอบแทนผูเ้ ฒ่าเซิ งสาหรับเรื่ องนี้ "
หลังจากนั้น ผูเ้ ฒ่าเซิงและคนอื่นๆสังเกตหลี่ฉีเย่ ร่ างกายของเขานั้นเต็มไปด้วยมัด
กล้ามที่ทรงพลังราวกับพวกมันถูกสร้างมาจากโลหะชั้นเยีย่ ม มันทาให้อากาศโดยรอบ
เกิดการบิดเบี้ยวจนรู ้สึกได้
" โอสถกายาราชัน อ่า ! เป็ นไปไม่ได้อย่างแท้จริ ง ที่กายามนุษย์กย็ งั จะสามารถดูดซับ
พวกมันได้เช่นนี้ " เห็นร่ างกายของหลี่ฉีเย่ ผูอ้ าวุโสซานอดไม่ได้ที่จะรู ้สึกอิจฉา นิกาย
มีโอสถกายาราชันเพียงชิ้นเดียวและพวกมันทั้งหมดถูกมอบให้หลี่ฉีเย่ สาหรับผูเ้ ฒ่า
เซิ งและหลี่ซ่วงเหยียนนั้นจะดูตื่นเต้นเป็ นอยากมาก โดยเฉพาะหลี่ซ่วงเหยียนนางรู ้กา
ยาที่แท้จริ งที่หลี่ฉีเย่กาลังฝึ ก ไม่เพียงแต่ร่างกายของเขาตอนนี้ทวั่ ทั้งตัวของหลี่ฉีเย่เต็ม
ไปด้วยกลิ่นอายที่ทรงพลัง มันราวกับการเผชิญหน้าภูเขาขนาดยักษ์ ทั้งตัวของเขาดู

723
ราวกับเป็ นเทพภูเขาที่หนักเกิดจิตนาการ แต่เดิมเพียงแค่ร่างกายของเขาอย่างเดียวก็
เพียงพอแล้วที่จะการาบศัตรู และหลังจากเปลี่ยนแปลงครั้งนี้ ร่างกายของเขาจะ
กลายเป็ นดัง่ อาวุธโบราณ ! มันเต็มไปด้วยความแข็งแกร่ งและทรงพลัง หลี่ซ่วงเหยียน
กลายเป็ นตกตะลึงเมื่อนางตระหนักได้วา่ หลี่ฉีเย่น้ นั สร้างร่ างกายใหม่ดว้ ยกายาอเวจี
อมตะ นางเข้าใจความหมายที่แท้จริ งของการกาเนิดใหม่โดยมีกายาอมตะเป็ นพื้นฐาน
! แม้วา่ ถนนข้างหน้าของหลี่ฉีเย่จะยังอีกยาวไกล แต่ตอตนนี้การเกิดใหม่โดยใช้กายา
อมตะเป็ นพื้นฐานนั้นก็ประสบความสาเร็ จ ! ตอนนี้หลี่ซ่วงเหยียนนั้นรู ้ดี หากเขาเปิ ด
ใช้งานพลังงานของมัน ไม่วา่ จะสมบัติหรื อทักษะที่ดีขนาดไหนก็ไม่สามารถสร้างรอย
ขีดข่วนให้เขาได้ ! " กายาที่ดี ! "
ผูเ้ ฒ่าเซิ งอดไม่ได้ที่จะอุทานออกมา เขานั้นไม่รู้แน่ชดั ว่าหลี่ฉีเย่น้ นั บ่มเพาะกายาแบบ
ใด เพียงแค่แรงกดดันที่โดดเด่นที่แผ่ออกมาก็เพียงพอแล้วที่เขาตระหนักได้วา่ มันเป็ น
กายาที่ยอดเยีย่ ม ! สาหรับผูอ้ าวุโสซาน เขาไม่ตอ้ งถามว่าหลี่ฉีเย่น้ นั บ่มเพาะกายาใด
มันจะต้องเป็ นกายาที่ผกู ้ ่อตั้งในความสอนเขาแน่นอนอยูแ่ ล้ว ดังนั้นการที่หลี่ฉีเย่จะ
สามารถดูดซับโอสถราชันได้น้ นั ล้วนไม่มีใครประหลาดใจ กระทั้งผูฝ้ ึ กตนบางคนที่
ต้องการจะใช้โอสถราชันสร้างกายาใดๆ ความจริ งเมื่อพวกเขาเริ่ มสร้างมันก็ยงั ต้องใช้
ความเข้าใจบางอย่าง ยกตัวอย่างเช่นคนที่เกิดมาพร้อมกับกายาราชัน ไม่วา่ เขาจะไม่
เข้าใจคัมภีร์ใดๆเขาก็ยงั สามารถดูดซับโอสถกายาราชันได้ และหากคนคนนั้นฝึ กฝนกา
ยาราชันเขาก็จะยิง่ ดูดซับโอสถากายาราชันได้ดีมากยิง่ ขึ้น อย่างไรก็ตามหากเกิดมามีกา
ยาราชันแล้วต้องการดูดซับโอสถกายาเซี ยน พวกเขาจะดูดซับมันได้แค่สองในสิ บส่ วน

724
นี้จะทาให้โอสถนั้นเสี ยเปล่า แต่สามารถแก้ไขโดยการฝึ กฝนกายาเซี ยนเพื่อที่จะดูดซับ
พวกมัน หลังจากที่ผเู ้ ฒ่าเซิ งช่วยหลี่ฉีเย่ปรับแต่งกายาของเขาเสร็ จเขาก็ไม่ได้อยูท่ ี่นิกาย
กายานโบราณ ในระหว่างเดินทางเขาได้รับข้อความจากที่ราชาปี ศาจหลันหลี่ฝากมา
ให้หลี่ฉีเย่ บอกเขาว่าเขาเป็ นแขกส่ วนตัวที่ขา้ พร้อมตอนรับอย่างดีตลอดเวลา !
ไม่ตอ้ งสงสัย ราชาปี ศาจหลันลี่ตีคา่ ฉี เย่ไว้สูงขนาดไหน ไม่เช่นนั้นเขาคงไม่ให้คนใน
นิกายมาเชื้อเชิญหลี่ฉีเย่ไปหลายครั้งเช่นนี้ หลังจากกล่าวอาลากับผูเ้ ฒ่าเซิ ง หลี่ฉีเย่ก็
กลับไปยังบ้านเพื่อนัง่ สมาธิ เกี่ยวการบ่มเพาะเขานั้นต้องขยันมากกว่าคนอื่น เนื่องจาก
มันพัฒนาได้ชา้ เพราะเขายุง่ เรื่ องของการฟื้ นฟูนิกายตลอดครึ่ งปี ที่ผา่ นมา ต่อจากระดับ
ขอบเขตกาเนิดกาย ก็เป็ นขอระดับค้นหาชะตา ระดับนี้เป็ นเรื่ องของการสร้าง
พรสวรรค์ข้ ึนมาใหม่ภายในเส้นลมปราณหนี่กง มันฟังดูเหมือนง่าย แต่การสร้าง
พรสวรรค์ใหม่ต้ งั แต่แรกนั้นไม่ง่ายนัก การสร้างพรสวรรค์น้ นั แตกต่างกันไปในผูฝ้ ึ ก
ตนแต่ละคน พรสวรรค์ธรรมดาจะสร้างพรสวรรค์มธรรมชาติ พรสวรรค์ที่แท้จริ งจะ
สร้างราชันพรสวรรค์ ผูฝ้ ึ กตนที่สร้างพรสวรรค์ใหม่น้ นั ความจริ งไม่ได้สร้างได้แค่
เพียงครั้งเดียว ตามทฤษฎีผฝู ้ ึ กตนสามารถสร้างจะพรสวรรค์ได้มากถึงสิ บสองครั้ง
เรี ยกว่าสิ บสองพรสวรรค์ ความจริ งตั้งแต่สมัยโบราณจนถึงตอนนี้คนที่มีสิบสอ
พรสวรรค์น้ นั ไม่มีอยูจ่ ริ ง ! บางคนอาจจะบอกว่าในโลกนี้น้ นั ไม่มีคนที่มีสิบสอง
พรสวรรค์ อย่างมากสุ ดก็มีเพียงสิ บเอ็ดพรสวรรค์เท่านั้น ! ความจริ งคาพูดเหล่านี้น้ นั
ไม่ใช่เวลาไร้เหตุผล ผูฝ้ ึ กตนที่มีสามพรสวรรค์น้ นั คือคนปกติ หากมีพรสวรรค์พวกเขา

725
จะถูกเรี ยกว่าเป็ นอัจฉริ ยะ แม้วา่ ความสามารถของร่ างกายจะธรรมดาก็ตาม ตราบใดที่
เขามีพรสวรรค์ที่สูงไม่มีใครคาดเดาอนาคตของเขาได้ หากวพวกเขามีเก้าพรสวรรค์
พวกเขาจะถูกล่าวว่าเป็ นอัจฉริ ยะในหมู่อจั ฉริ ยะ ตั้งแต่สมัยโบราณจนถึงตอนนี้น้ นั
แทบจะหาไม่ได้ ! ตราบประวัติศาสตร์คนที่มีเก้าพรสวรรค์น้ นั ปรากฏตัวตั้งแต่ยคุ
เริ่ มต้นของการนับเวลา ! หลี่ฉีเย่กา้ วเข้ามาในประตูแห่งพรสวรรค์ ขณะนี้เขาเห็น
ปั กษาขนาดยักษ์กาลังบินวนรอบพรสวรรค์ที่แท้จริ งของเขา คลื่นของของพลังทาให้
เส้นลมปราณหนี่กงเกิดการเปลี่ยนแปลง ! มีเสาแห่งกระดูกเพิ่มขึ้นในเส้นลมปราณหนี่
กง พลังงานของหกปั กษาสยายปี กกระจายเข้าไปยังเส้นลมปราณของเขาและเริ่ ม
เปลี่ยนพรสวรรค์ภายในอย่างช้าๆ.. นี้เป็ นระดับเริ่ มต้น กระบวนการทั้งหมดของมันจะ
ช้ามาก แต่หลี่ฉีเย่ไม่กงั วลเกี่ยวกับมัน เขารู ้วา่ เมื่อมาถึงระดับนี้จะรี บร้อนไม่ได้ ความ
ไม่สมบูรณ์ของระดับนี้จะทาให้การบ่มเพาะในอนาคตของเขากลายเป็ นยากลาบาก
มากขึ้น หากมันเกิดการผิดพลาดการสร้างพรสวรรค์ใหม่ในอนาคตจะเป็ นเรื่ องยากราว
กับปี นขึ้นสวรรค์ ! ตลอดทั้งวันนั้นหลี่ฉีเย่มุ่งมันอยูก่ บั กระบวนการเริ่ มต้นนี้ วันที่สอง
เมื่อเขาลืมตาตื่นขึ้นมาเขาก็เห็นหลี่ซ่วงเหยียนยืนเงียบๆอยูท่ ี่หน้าประตูบา้ น หลี่ฉีเย่
ขยับกล้ามเนื่อและนี้เป็ นสัญญาอนุญาติให้หลี่ซ่วงเหยียนเข้ามาภายใน หลังจากเข้ามา
นางจ้องหลี่ฉีเย่อย่างเย็นชาโดยไม่เอ่ยอะไรสักคา หลี่ซ่วงเหยียนนั้นเป็ นลูกรักของ
สวรรค์นางล้วนมีความภูมิใจที่สูง แม้จะตามหลี่ฉีเย่มาเป็ นเวลานานความเย็นชาและ
หยิง่ ทะนงของนางก็ไม่เคยลดลง

726
หลี่ฉีเย่จอ้ งหลี่ซ่วงเหยียนละเริ่ มเอ่ย " กายาหยกบริ สุทธิ์ ของเจ้ามาจากวิหารเทพ
สงคราม " หลี่ซ่วงเหยียนพยักหน้าเบาโดยไม่ได้เอ่ยอะไร นางนั้นธรรมชาติมีกายา
ราชัน เพือ่ ที่จะบ่มเพาะกายาเซี ยนนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจของนางได้จ่ายไปเป็ น
จานวนมากเพื่อที่จะได้รับ คัมภีร์กายาหยกบริ สุทธิ์ ที่เหมาะสมแก่การบ่มเพาะของนาง
" คัมภีร์กายาจากวิหารเทพสงครามนี้น้ นั ก็ไม่ได้เลวร้ายนัก " หลี่ฉีเย่พยักหน้าก่อนจะ
เอ่ย หลี่ซ่วงเหยียนอดไม่ได้ที่จะจ้องมองหลี่ฉีเย่ คัมภีร์กายาหยกบริ สุทธิ์ นั้นหายาก
อย่างมาก กระทั้งนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจก็ตอ้ งใช้เลือดและหยาดเหงื่อจานวน
มากกว่าจะได้ฉบับคัดลอกของมันจากวิหารเทพสงครามมา ทว่ากลับได้คาว่าไม่เลวนัก
จากเจ้าเด็กนี้.. - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - #อะไรอะ เอ๊ะอะเข้า
ห้องเย่ๆตลอดเลยย ผูห้ ญิงคนนี้นี่ยงั งไงห๊าาา
ตอนที่ 87 กํายําไร้มลทิน (1) หลี่ซ่วงเหยียนนั้น การปรากฏตัวของนางเต็มไปด้วย
ความเย็นชาสามส่ วนและความงดงามอีกเจ็ดส่ วน นางนั้นนับได้วา่ เป็ นตัวตนที่อธิ บาย
คาว่างดงามได้อย่างชัดเจน ทุกคนล้วนอยากทาให้นางพึงพอใจไม่วา่ จะอย่างไรก็ตาม
ด้วยความงดงามนี้ ด้วยรู ปลักษณ์เช่นนี้ ทว่าสาหรับหลี่ฉีเย่ของเหล่านี้ลว้ นไม่มีอะไร
สัน่ คลอนความคิดของเขาได้ เขาเอ่ยด้วยรอยยิม้ " วิหารเทพเจ้าสงครามนั้นมีความ
ลึกลับบางอย่างและพวกเขาสามารถที่ยง่ิ ยโสได้ กายาหยกบริ สุทธิ์ สาหรับวิหารเทพเจ้า
สงคามนั้นอาจจะพิจรณาว่าเป็ นกายาที่ดี และสาหรับโลกของผูฝ้ ึ กตนมันอาจจะเป็ น
คัมภีร์กายาที่ยากจะจินตนาการถึง ทว่าสาหรับข้ามันก็แค่คมั ภีร์ธรรมดา ล้วนไม่มีคา่
พอจะให้ใส่ ใจ " หลี่ฉีเย่กล่าวอย่างไม่แยแสและยิม้ อย่างมีความสุ ข หลี่ซ่วงเหยียน

727
จ้องหลี่ฉีเย่ก่อนจะเอ่ยถาม " เช่นนั้นเจ้าจะกล่าวว่าเจ้ามีคมั ภีร์กายาที่ดีกว่ากายาหยก
บริ สุทธิ์ ? " นางรู ้วา่ หลี่ฉีเย่น้ นั ฝึ กฝนคัมภีร์ ' กายาอเวจีอมตะ ' และนั้นหมายความว่า
เขามีคมั ภีร์กายาอเวจีอมตะ
ทว่าด้วยร่ างกายหิ มะบริ สุธทิ์โดยธรรมชาติของนางนั้นเป็ นเรื่ องยากที่ฝึกฝนคัมภีร์กา
ยาอเวจีอมตะ แม้วา่ หลี่ฉีเย่จะให้คมั ภีร์น้ นั แก่นางมันก็จะเป็ นเพียงของไร้ประโยชน์
ตอนนี้นางนั้นกาลังฝึ กฝนกายาหยกบริ สุทธิ์ นี้อาจจะถูกพิจรณาได้วา่ เป็ นคัมภีร์ที่อยู่
ระดับสู งสุ ดของโลกตอนนี้ ทั้งโลกตอนนี้การที่จะหาคัมภีร์ที่ดีกว่ากายาหยกบริ สุทธิ์
นั้นเป็ นเรื่ องยาก เว้นแต่วา่ มันจะเป็ นคัมภีร์กายาอมตะ หลี่ฉีเย่ไม่ได้มองว่าคัมภีร์กายา
หยกบริ สุทธิ์ นั้นอยูใ่ นสายตาของเขา นี้หมายความว่าเขามีคมั ภีร์กายาอมตะอื่นอยูก่ บั
ตัว ก่อนหน้านี้หลี่ซ่วงเหยียนนั้นสงสัยเรื่ องนี้ แต่ตอนนี้หลี่ฉีเย่น้ นั ยอมรับมันทางอ้อม
นี้ยง่ิ ทาให้หวั ใจนางกระตุก คนที่มีคมั ภีร์กายาอมตะสองชนิดอยูก่ บั ตัว นี้จะกล่าวว่า
อย่างไรดี ? มองไปยังทัว่ โลกของจักรพรรดิมนุษย์ตอนนี้ ทั้งเก้าโลก ทุกนิกายหรื อ
ตระกูลยิง่ ใหญ่ - กระทั้งนิกายของจักรพรรดิอมตะ ไม่ตอ้ งพูดถึงการจะครอบครอง
คัมภีร์กายาอมตะสองกายา กระทั้งเพียงคัมภีร์กายาเดียวพวกเขาก็แทบจะไม่มี ! ทว่า
เด็กชายเช่นนี้หลี่ฉีเย่กลับครอบครองพวกมันถึงสองกายา เรื่ องนี้จะไม่นางตกตะลึงได้
อย่างไร ? แน่นอนหากหลี่ซ่วงเหยียนนั้นรู ้วา่ เขานั้นมีคมั ภีร์กายาลับ นี้อาจจะทาให้นาง
หมดคากล่าว ต้นกาเนิดของคัมภีร์กายาทั้งหมดอาจะจากกล่าวได้วา่ คัมภีร์กายาทั้งหมด
ในโลกมีตน้ แบบมาจากคัมภีร์กายาลับที่หลี่ฉีเย่ครอบครอง " เจ้าก็ไม่ได้โง่ "

728
หลี่ฉีเย่ยมิ้ " ที่ขา้ เรี ยกเจ้ามาก็เพือ่ จะสอนวิธีฝึกคัมภีร์กายาอมตะ ! " " สอนวิธีฝึกคัมภีร์
กายาอมตะแก่ขา้ ? " หัวใจของหลี่ซ่วงเหยียนเต็มไปด้วยความหวังและนางแทบไม่
อยากจะเชื่อสิ่ งที่เด็กน้อยด้านหน้าของนางเอ่ย ตอนนี้หลี่ฉีเย่เอ่ยด้วยน้าเสี ยงจริ งจัง "
ก่อนที่จะสอนเจ้า ข้าจะต้องทาความเข้าใจกับเจ้าเสี ยก่อน " หลี่ซ่วงเหยียนนั้นอยูก่ บั หลี่
ฉี เย่มานานกว่าครึ่ งปี มีเรื่ องน้อยมากนักที่จะเปลี่ยนอารมณ์ของเขาให้กลายเป็ นจริ งจัง
ได้เช่นนี้ นี้ยง่ิ ทาให้หลี่ซ่วงเหยียนตื่นตระหนก " หากข้าสอนสิ่ งเหล่านี้แก่เจ้า เจ้าต้อง
รับปากมา เรื่ องแรกสาบานต่อหน้าพรสวรรค์ที่แท้จริ งของเจ้าว่าหากข้าไม่อนุญาติเจ้า
จะไม่ถา่ ยทอดมันให้แก่คนอื่นแม้วา่ จะเป็ นคนสนิ ทแค่ไหน เรื่ องที่สองห้ามทรยศหรื อ
หักหลังข้า ไม่เช่นนั้นก็รอรับผลที่จะตามมา เรื่ องที่สามห้ามบอกเรื่ องนี้แก่ใครก็ตามนี้
รวมถึงอาจารย์ของเจ้าราชาปี ศาจหลันลี่ดว้ ย ! " หลี่ฉีเย่กล่าวอย่างเคร่ งขรึ มพร้อมปล่อย
กลิ่นอายอันทรงพลังออกมา
ความกดดันที่รุนแรงนั้นถูกปล่อยออกมาจากตัวหลี่ฉีเย่และนี้ทาให้หลี่ซ่วงเหยียนตะลึง
เล็กน้อย ตอนนี้ดว้ ยความฉลาดของนาง นางก็พอจะคาดเดาสิ่ งที่เขาต้องการได้ หลี่ฉีเย่
เอ่ยต่อ " เจ้าจะต้องจาไว้วา่ ข้าไม่เพียงแต่จะฆ่าเจ้า แต่ขา้ จะทาลายนิกายหรื อตระกูลใดก็
ตามที่รู้เรื่ องคัมภีร์น้ ี ! คัมภีร์น้ ี ปราศจากคาอนุญาติจากข้า ไม่อนุญาติให้เอ่ยมันกับคน
อื่นเด็ดขาด ในอนาคตแม้กระทั้งจักรพรรดิอมตะมาถามเจ้าหรื อบีบบังคับเจ้า ปราศจาก
คาอนุญาติจากข้าห้ามบอกแก่พวกเขา ไม่เช่นนั้นอนาคตของตระกูลหรื อนิกายที่รู้จะ
ถูกทาให้หายไปจากโลกนี้ ! " นี้เป็ นครั้งแรกที่นางเห็นหลี่ฉีเย่แสดงท่าทีที่จริ งจังเช่นนี้
หลี่ซ่วงเหยียนแน่นอนว่าไม่คิดว่าคาพูดที่หยิง่ ยโสนี้จะเป็ นเรื่ องล้อเล่น นางเชื่อว่าเขา

729
จะทาตามที่พดู ได้จริ งๆ ! หลี่ซ่วงเหยียนนั้นไม่รู้เรื่ องเกี่ยวกับคัมภีร์กายายลับ มันอยูใ่ น
การครอบครองของหลี่ฉีเย่มาหลายล้านปี ในความจริ งเขาไม่เพียงเข้าใจกายาอมตะ
ทั้งหมด ไม่ใช่เพียงแค่ที่สอนให้มินเหยิน ปี นั้นมินเหยินได้รับคาว่า หยาง จากคาภีร์น้ ี
และเขาประสบความสาเร็ จในการบ่มเพาะกายาตะวันอมตะ หลังจากนั้น จักรพรรดิ
อมตะมินเหยินไม่ได้ทิ้งกายาตะวันอมตะไว้ที่นิกายกายานโบราณนั้นเป็ นข้อตกลงที่
เขาได้ให้ไว้แก่หลี่ฉีเย่
ความจริ งไม่ใช้เพียงแค่มินเหยินที่ได้รับกายาอมคะ มันยังมีคนอีกจานวนหนึ่งที่ทา
ข้อตกลงกับหลี่ฉีเย่ได้และฝึ กกายาอมตะ และกลายเป็ นจักรพรรดิอมตะและเมื่อพวก
เขาจากไปพวกเขาก็ไม่ทิ้งคัมภีรกายาอมตะเหล่านี้เอาไว้ " หากเจ้าอยากจะฝึ กฝนมันเจ้า
ต้องติดตามข้า เจ้าสามารถเลือกจะทาสัญญากับข้าและติดตามข้าเป็ นเวลาพันปี หมื่นปี
หรื อตลอดชีวิตของเจ้า ! เมื่อสัญญาหมดอายุเจ้ามีอิสระที่จะจากไป ! ทว่าเจ้าก็ยงั ไม่
สามารถละเมิดข้อตกลงได้ หากเกิดข้อผิดพลาดในข้อตกลงของพวกเรา..ข้าคงไม่ตอ้ ง
บอกผลที่จะตาม" หลี่ฉีเย่กล่าวช้าๆ " แน่นอนเจ้ายังสามารถเลือกที่จะไม่ฝึกฝนคัมภีร์น้ ี
ได้ ตราบใดที่เจ้าติดตามข้าในอนาคต ข้าจะหาคัมภีร์กายาที่แข็งแกร่ งกว่าที่เจ้าฝึ ก
ตอนนี้ให้ ! ตอนนี้ได้เวลาเลือกแล้ว ! " หลี่ซ่วงเหยียนจ้องหลี่ฉีเย่และไตร่ ตรองอย่าง
เงียบๆ ไม่ตอ้ งสงสัยว่าการเลือกครั้งนี้จะเปลี่ยนชีวิตทั้งหมดของนาง ในฐานะที่เป็ นลูก
รักของสวรรค์นางยังมีทางเลือกอีกมากรออยู่ ทว่าวันนี้นางกาลังเผชิญหน้ากับ
ทางเลือกที่ยากลาบากที่สุด " ข้าตกลง " สุ ดท้ายหลี่ซ่วงเหยียนนางก็เลือกเดินเส้นทางนี้
คาตอบของนางเต็มไปด้วยความเด็ดเดี่ยว นางเลือก..เลือกที่จะติดตามเขาไปตลอดชีวิต

730
การตัดสิ นใจเช่นนี้แน่นอนว่ามันผ่านการคิดมาอย่างรอบคอบและฉลาด - นี้อาจจะ
กล่าวได้วา่ เป็ นการตัดสิ นใจที่ยง่ิ ใหญ่ที่สุดในชีวิตของนาง
" วันหนึ่ง เจ้าจะเข้าใจว่าวันนี้เจ้าได้เลือกสิ่ งที่ฉลาดที่สุดในชีวิต " หลี่ฉีเย่พยักหน้า
เบาๆและเอ่ยต่อ " ในอนาคตหากข้าไปถึงจุดสู งสุ ดของโลก แน่นอนว่ามันจะมีที่ของ
เจ้าอยูข่ า้ งๆ " สุ ดท้ายหลี่ซ่วงเหยียนก็ใช้พรสวรรค์ที่แท้จริ งในการทาสัญญาและ
สาบานว่าจะจงรักภักดีต่อหลี่ฉีเย่ หลี่ฉีเย่ฉีกยิม้ และเอ่ย " ฟังให้ดี ข้าจะส่ งผ่านมันให้
เจ้า " หลี่ซ่วงเหยียนสงบและมุ่งความสนใจไปยังความคิดของนาง นางไม่กล้าที่จะ
ประมาท นางตั้งใจฟังอย่างระมัดระวังและพยามจะจดจาทุกคากล่าวของหลี่ฉีเย่ หลี่ซ่
วงเหยียนธรรมชาติน้ นั เกิดมาพร้อมกับกายาหิ มะบริ สุทธิ์ นี้เป็ นหนึ่งในยีส่ ิ บสี่ กายา
ราชัน และกายาหยกหิ มะเหมันต์ ทั้งสองนั้นเป็ นกายาที่คล้ายกัน ทั้งสองสามารถ
กลายเป็ นกายาหยกบริ สุทธิ์ หนึ่งในสิ บแปดกายาเซี ยนได้ และสุ ดท้ายด้วยกายานี้ นาง
สามารถที่ฝึกฝนหนึ่งในสิ บสองกายาอมตะ กายาไร้มลทิน ! ทว่าหลี่ฉีเย่ตอนนี้น้ นั ได้
ส่ งผ่านความลึกลับของกายาอมตะให้นางโดยตรง ไม่จาเป็ นต้องผ่านกายาเซี ยน กายา
เซี ยนจริ งๆแล้วคนอื่นอาจจะมองว่ามันมีสิบสองกายา แต่ในโลกนี้จริ งแล้วมันมี
ทั้งหมดสิ บแปดกายา
นั้นเป็ นเพราะว่าในสิ บแปดกายาเซี ยนนั้น มีเพียงสิ บสองที่สามารถกลายเป็ นกายา
อมตะ สาหรับหกกายาเซี ยนที่เหลือพวกเขานั้นหายากเป็ นอย่างมาก คนอื่นๆบนโลก
ล้วนไม่รู้วา่ หกกายาเซี ยนที่เหลือพวกเขาล้วนไม่เคยเห็นมัน ! หลี่ซ่วงเหยียนกลายเป็ น
จริ งจังและฟังคาแนะนาของหลี่ฉีเย่อย่างระมัดระวัง นางนั้นเกิดมาพร้อมกับกายาราชัน

731
ชีวิตราชัน และพรสวรรค์ระดับเซี ยน ความสามารถของนางอาจจะนับได้วา่ เป็ นอับดับ
หนึ่งในหมู่ผเู ้ ยาว์ - อัจฉริ ยะภายในหมู่อจั ฉริ ยะ สาหรับนางข้อจากัดเดียวก็คือคัมภีร์
ฝึ กฝน สุ ดท้ายแล้วนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจก็ไม่ใช่นิกายของจักรพรรดิอมตะ สา
หรับอัจฉริ ยะเช่นนางหากได้รับคัมภีร์จกั รพรรดินางจะยิง่ แข็งแกร่ งมากขึ้น ทว่ากงล้อ
แห่งชีวิตและพรสวรรค์น้ นั ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ นี้น้ นั ถูกกาหนดมาโดยสวรรค์
ธรรมชาติของกงล้อชีวิตระดับราชันก็คือชีวิตระดับราชัน และมันไม่สามารถยกระดับ
ไปสู่ ชีวิตระดับเซี ยนได้ มีเพียงร่ างกายเท่านั้นที่สามารถยกระดับไปยังระดับที่สูงขึ้นได้
สาหรับหลี่ซ่วงเหยียนกายาราชันนั้นยังห่างไกลจากคาว่าพอ หากนางสามารถบ่มเพาะ
กายาอมตะสาเร็ จ ในอนาคตนางสามารถก้าวไปยังจุดสู งสุ ดได้ คัมภีร์กายาลี้ลบั นั้นมี
อยูห่ กคา และในแต่ละคาสามารถสร้างกายาอมตะได้สองกายา หากหลี่ซ่วงเหยียน
ต้องการกายาอมตะนางจะต้องฝึ กฝนกายาไร้มลทิน กายาไร้มลทินนั้นกาเนิดมาจากคา
ว่า ' บริ สุทธิ์ ' หมายถึงความบริ สุทธิ์ อย่างลึกซึ้ ง ทั้งกายาอมตะที่บ่มเพาะได้จากคานี้คือ
' กายาไร้มลทิน ' และ ' กายาไร้นภา ! '
ปั จจุบนั หลี่ฉีเย่น้ นั ได้สอนกายาไร้มลทินแก่นาง หนึ่งในสองกายาที่ยง่ิ ใหญ่จากคาว่า '
บริ สุทธิ์ ' ! ความสามารถของหลี่ซ่วงเหยียนนั้นไม่ธรรมดา เพียงแค่หลี่ฉีเย่กล่าวมัน
หนึ่งครั้ง นางก็สามารถจะหาความลึกลับของกายาไร้มลทินได้หนึ่งในล้านส่ วนแล้ว
จิตวิญญาญของนางเคลื่อนไหวตามคัมภีร์น้ ี นี้เป็ นคัมภีร์ที่ลึกลับและยากที่สุดเท่าที่นาง
เคยฝึ กฝน แม้จะเป็ นอัจฉริ ยะ นางก็ไม่สามารถเข้าใจความหมายที่แท้จริ งของมัน
ทั้งหมดได้ โชคดีที่หลี่ฉีเย่คอยอธิ บายความลึกลับของกายาไร้มลทินให้แก่นาง และ

732
ตอนนี้ดว้ ยการสอนพลังเต๋ าของเขาก็ยง่ิ ทาให้นางกลายเป็ นตกตะลึงอย่างแท้จริ ง ! สา
หรับคนที่ถูกเรี ยกว่าเป็ นอัจฉริ ยะในดินแดนตอนกลางเช่นนาง เมื่อได้ยนิ ความลึกลับที่
แท้จริ งของกายาไร้มลทิน นางเกรงว่าต่อให้นางจะศึกษาไปอีกหนึ่งร้อยปี นางก็ยงั ไม่
สามารถเข้าใจความลึกลับที่แท้จริ งนี้ได้ ทว่าเมื่อหลี่ฉีเย่ได้เริ่ มต้นอธิ บายมัน ความ
ลึกลับและซับซ้อนของมันราวกับจะหายไป ! นี้ไม่ใช่ความสามารถของเด็กที่อายุสิบสี่
ปี ควรมี ! อาจจะกล่าวได้วา่ ด้วยความเข้าใจของเขาตอนนี้ เขาคือปรมจารย์ของคนใน
รุ่ นนี้แล้ว ! หลี่ซ่วงเหยียนแน่นอนว่านางนั้นไม่รู้วา่ หลี่ฉีเย่ใช้เวลานับล้านปี ในการอ่าน
และทาความเข้าใจกับคัมภีร์กายาลี้ลบั ทั้งหมด ระหว่างกระบวนการนี้เขาได้ดูดซับ
แก่นแท้ความรู ้จกั รรพดิอมตะและปราชญ์อมตะตั้งแต่ยคุ โบราณมาได้ เป็ นธรรมดาที่
อัจฉริ ยะเช่นนี้หลี่ซ่วงเหยียนจะไม่สามารถเทียบกับเขาได้ หลักจากจบการสอน หลี่ฉี
เย่กก็ ล่าวแก่หลี่ซ่วงเหยียน
" ข้าได้อธิ บายแก่นแท้คมั ภีร์กายาลับแก่เจ้า แต่วา่ เจ้าจะเข้าใจพวกมันได้มากขนาดไหน
ขึ้นอยูก่ บั ระดับของเจ้าแล้ว หากเจ้ายังคงไม่สามารถเข้าใจกายาไร้มลทินได้อีก...ข้าทา
ได้เพียงกล่าวว่าเจ้าเป็ นคนที่โง่ที่สุดในโลกแล้วและข้าคงประเมินเจ้าผิดไป " " คัมภีร์น้ ี
หากบ่มเพาะควบคูก่ นั กับกายาหยกบริ สุทธิ์ ของข้า มันจะทาให้รูปแบบภายในของข้า
บกพร่ องหรื อไม่ ? " หลี่ซ่วงเหยียนใช้เวลานานกว่าจะฟื้ นสติและปั ญญาของนางก่อน
จะเอ่ยถาม - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - #ยกระดับให้คนติดตามอีกสองสามตอน หอ
คนเพิ่มอีกสองสามตอน สุ ดท้ายย...ก็ได้เวลากระทืบคน ! ตอนที่ 88 กํายําไร้มลทิน (2)
หลี่ฉีเย่ยมิ้ และเอ่ย " หากการเรี ยนการสอนของข้าเกี่ยวกับคัมภีร์กายานี้น้ นั มีปัญหา

733
เช่นนั้นก็ไม่มีคมั ภีร์กายาไหนในโลกนี้ที่จะสมบูรณ์ ! คัมภีร์กายานี้แน่นอว่าสามารถ
ฝึ กคูก่ บั คัมภีร์กายาหยกบริ สุทธิ์ ของเจ้าในปั จจุบนั ได้ และมันจะกลายเป็ นพื้นฐานที่
สมบูรณ์ของคัมภีร์กายาไร้มลทิน ! " ได้ยนิ คากล่าวของหลี่ฉีเย่ หลี่ซ่วงเหยียนตกอยูใ่ น
อาการประหลาดใจ เช่นนี้เป็ นการยอมรับเรื่ องที่นางสงสัยใช่หรื อไม่ ? หลี่ซ่วงเหยียน
ลังเลอยูช่ ว่ั ครู่ ก่อนจะเอ่ยถาม
" คัมภีร์กายานี้.." " ถูกต้องมันคือคัมภีร์กายาที่มีตน้ กาเนิดมาจากคัมภีร์กายาลี้ลบั " หลี่
ฉี เย่เอ่ยขัดจังหวะ เขาจ้องไปยังดวงตาของนางก่อนจะเอ่ย " แต่เรื่ องนี้มีเพียงเจ้าที่รู้
เข้าใจหรื อไม่ ? " หลี่ซ่วงเหยียนพยักหน้าเบาๆ และยังคงอยูใ่ นอาการตกตะลึง นางจ้อง
มาที่หลี่ฉีเย่และเอ่ยถาม " แต่ ขะ ข้าได้ยนิ ว่าคัมภีร์กายาลี้ลบั นั้นไม่ได้ปรากฏออกมา
มากกว่าหนึ่งล้านปี ! อีกทั้งข้ายังไม่เคยได้ยนิ ว่ามีใครครอบครองคัมภีร์สวรรค์ลบั ! "
คัมภีร์เก้าสวรรค์และสมบัติเก้าสวรรค์ การดารงอยูข่ อสิ่ งเหล่านี้คือจุดสู งสุ ดของโลก
สาหรับผูฝ้ ึ กตนในโลกไม่มีอะไรมีคา่ ไปมากกว่าคัมภีร์เก้าสวรรค์และสมบัติเก้าสวรรค์
อย่างไรก็ตามตั้งแต่เริ่ มต้นของยุคการนับเวลา ไม่มีใครเคยได้ยนิ ข่าวว่ามีคนสามารถ
ครอบครองคัมภีร์เก้าสวรรค์และสมบัติเก้าสวรรค์ ! ทั้งสองสิ่ งนี้น้ นั ไม่เคยปรากฏตัว
ในโลก ผูฝ้ ึ กตนหลายคนคิดว่าเรื่ องเหล่านี้เป็ นเพียงตานานที่เล่าต่อๆกันมาและไม่ได้
ใส่ ใจอีก
" มีอะไรแปลก ? " หลี่ฉีเย่กล่าวอย่างเมินเฉยพร้อมทั้งอมยิม้ " หลังจากเปลี่ยนมายังยุค
โบราณ คัมภีร์กายาลี้ลบั นั้นไม่เคยปรากฏมาบนโลกนี้ ! " หลังจากเขาได้คมั ภีร์กายาลี้
ลับเขาก็ซ่อนมันทันที ตั้งแต่อดีตจนถึงตอนนี้คนที่รู้วา่ มันมีอยูจ่ ริ งนั้นกล่าวได้วา่ น้อย

734
ยิง่ กว่าน้อย หลี่ซ่วงเหยียนจ้องหลี่ฉีเย่ สุ ดท้ายนางก็ไม่รู้วา่ จะกล่าวอะไร หากหลี่ฉีเย่ไม่
ส่ งต่อความลึกลับของกายาไร้มลทินให้แก่นาง หากหลี่ฉีเย่ไม่ได้บอกด้วยตัวเองว่าเขา
มีคมั ภีร์กายาลี้ลบั นางจะไม่มีทางเชื่อเด็ดขาดว่าเด็กอายุเพียงสิ บสี่ ปีจะเป็ นเจ้าของ
คัมภีร์ที่หายากที่สุดในโลกเล่มนี้ ! คนทั้งโลกคงคิดว่านี้เป็ นเรื่ องงี่เง่าที่สุดเท่าที่เคยได้
ยินมา " มีคาถามอื่น ? " หลี่ฉีเย่เอ่ยถาม หลี่ซ่วงเหยียนลังเลอยูค่ รู่ หนึ่งก่อนจะเอ่ยถาม "
วงแหวนชีวิตและพรสวรรค์มีขอ้ บกพร่ องใดๆหรื อไม่ ? "
ในฐานะที่เป็ นอัจฉริ ยะการเอ่ยถามคาแนะนานจากเด็กหนุ่มเช่นนี้ หากคนอื่นได้ยนิ
มันเป็ นเรื่ องยากที่จะอธิ บาย ความจริ งเมื่อหลี่ซ่วงเหยียนเห็นหลี่ฉีเย่สอนหนานฮัว
เอียนและคนอื่นๆ นางนั้นทาเป็ นไม่สนใจ แต่ความจริ งนางก็อยากจะถามหลี่ฉีเย่เพื่อ
ขอคาแนะนา ทว่าเนื่องด้วยความภาคภูมิใจของนาง นางทาได้เพียงปล่อยมันผ่านไป
นางนั้นไม่กล้าถามเขาจนกระทั้งนางทาสัญญา นี้ทาให้ความสัมพันธ์ระหว่างนาง
และหลี่ฉีเย่สนิทกันมากขึ้น นางจึงกล้าที่จะเอ่ยปากถาม หลี่ฉีเย่เหลือบมองหญิงสาว
และเอ่ย " เกี่ยวกับพรสวรรค์ เจ้าบ่มเพาะวิถีหงห์เพลิง ไม่มีอะไรจะต้องกล่าวถึงนี้เป็ น
คัมภีร์จากผูก้ ่อตั้งของเจ้า แต่มนั ไม่ได้ถูกสร้างโดยเขา ไม่ตอ้ งคิดเกี่ยวกับคัมภีร์
จักรพรรดิ ความจริ งบางครั้งคัมภีร์จกั รพรรดิกไ็ ม่ใช่ตวั เลือกที่ดีที่สุด.." " วิถีหงห์เพลิง
นั้นผูก้ ่อตั้งของเจ้าได้รับมันมาจากมรกดกโบราณ มันถูกสร้างขึ้นโดยเผ่าพันธ์ปีศาจ
และมีตน้ กาเนิดที่เก่ามาก มันถูกสร้างแต่ยดุ ดินแดนรกร้าง จนกระทั้งถึงปลายของยุค
บรรพกาล ความจริ งช่วงนั้นผูฝ้ ึ กตนหลายคนพยามทาให้มนั สมบูรณ์ทว่าล้วนไม่มีใคร
ทาสาเร็ จ แต่วา่ ผูก้ ่อตั้งของเจ้านั้นโชคดีที่ได้รับมันตอนที่สมบูรณ์แล้ว " เกี่ยวกับเรื่ องนี้

735
หลี่ฉีเย่ไม่ได้พดู อะไรมาก นอกจากเก้านักบุญเที่ยงธรรมแล้วไม่มีใครรู ้เรื่ องดีไป
มากกว่าเขา ปี นั้นเมื่อเก้านักบุญเที่ยงธรรมยังเรี ยกตัวเองว่านักบุญปี ศาจ เขานั้นไม่มี
นิกาย หากกล่าวกันตามตรงเขาเป็ นเพียงไก่ป่า ต่อมาเมื่อเขาพบวิถีหงห์เพลิง เขาได้
ฝึ กฝนตัวเองจนถึงระดับบรรพชนเที่ยงธรรมและเปลี่ยนชื่อมาเป็ นนักบุญเที่ยงธรรม !
หลี่ฉีเย่เอ่ยต่อ " สาหรับชีวิตของเจ้า ด้วยวิถีหงส์นภา แม้วา่ มันจะไม่ได้อยูใ่ นระดับ
สู งสุ ด แต่มนั ก็ยงั ใกล้เคียงกับคัมภีร์จกั รพรรดิ นี้เป็ นคัมภีร์ที่ถูกสร้างขึ้นมาโดยผูก้ ่อตั้ง
ของเจ้าตลอดชีวิตของเขานั้นศึกษาแต่คมั ภีร์วิถีหงห์เพลิง และเขาได้เลือกสร้าง วิถี
หงส์นภาเพื่อฝึ กมันควบคูก่ นั ไป นี้อาจจะกล่าวได้วา่ การฝึ กฝนทั้งษะทั้งสองนี้พร้อม
กันเป็ นสิ่ งที่เหมาะสมแล้ว " ได้ยนิ คากล่าวอันราบลื่นของหลี่ฉีเย่เกี่ยวกับการฝึ กฝน
ของนาง หลี่ซ่วงเหยียนตะลึงจนเปิ ดปาก เพราะว่าการฝึ กฝนทั้งสองอย่างนี้ นางจึงรู ้ตน้
กาเนิดของพวกมัน ความจริ งการฝึ กทั้งสอวิถีน้ ีกระทั้งศิษย์ในนิกายเก้าประตูนกั บุญ
ปี ศาจก็แทบจะไม่มีใครรู ้จกั มัน ทว่าหลี่ฉีเย่สามารถกล่าวมันออกมาอย่างลื่นไหลราว
กับพบเห็นด้วยตัวเองเช่นนี้... นี้ทาให้หลี่ซ่วงเหยียนสงสัยและเอ่ยถาม " นี้เจ้า..ไม่ได้
เป็ นศิษย์จากนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจจริ งๆใช่หรื อไม่ ? " ศิษย์จากนิกายอื่นไม่มีทาง
ที่จะรู้ตน้ กาเนิดและความสามารถของพวกมันเช่นนางที่มาจากนิกายเก้าประตูนกั บุญ
ปี ศาจ - หากเรื่ องนี้แพร่ ออกไปกระทั้งผูอ้ าวุโสในนิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจก็ไม่
อยากที่จะเชื่อ เกี่ยวกับคากล่าวของหลี่ซ่วงเหยียน หลี่ฉีเย่อดไม่ได้ที่จะหัวเราะและเอ่ย
" วงแหวนชีวิตของเจ้านั้นปราศจากปั ญหาใดๆ ความจริ งพรสวรรค์ของเจ้านั้นเพียง
ขาดเต๋ าแห่งการฆ่าที่รุนแรง ทว่าด้วยพลังเต๋ าของเจ้าตอนนี้การจะฝึ กฝนมันเจ้าต้อง

736
ฝึ กฝนทักษะทั้งสองเสี ยก่อน การใช้เต๋ าแห่งการฆ่าโดยพรสวรรค์น้ นั เจ้ามีโอกาสที่
เรี ยนรู ้มนั ได้ตลอดเวลา " ตอนนี้เขามองไปยังหลี่ซ่วงเหยียนและเอ่ยต่อ " ข้ารู ้วา่ นิ กาย
เก้าประตูนกั บุญปี ศาจของเจ้านั้น มีทกั ษะเต๋ าแห่งการฆ่าที่หลากหลาย แต่พวกนั้นล้วน
ไม่เหมาะสมกับเจ้า นอกจากนี้เจ้านั้นยังมีรูปแบบที่ชดั เจน ดังนั้นเจ้าจึงไม่มีทางฝึ กฝน
เต๋ าแห่งการฆ่าเหล่านั้นได้ ! " หลี่ซ่วงเหยียนนั้นไม่คอ่ ยมัน่ ใจกับคาพูดของหลี่ฉีเย่นกั
นิกายเก้าประตูนกั บุญปี ศาจของนางมีรูปแบบพลังเต๋ ามากมายเป็ นไปได้รึที่นางจะไม่
สามารถฝึ กมันได้เลย ? " เจ้าไม่จาเป็ นต้องเชื่อ " หลี่ฉีเย่ยมิ้ และเอ่ย " ข้านั้นมองเห็น
รู ปแบบของเจ้า และข้าก็รู้ได้ทนั ทีวา่ เจ้านั้นได้รับรู ปแบบที่ยง่ิ ใหญ่มาจากนิกายเก้า
ประตูนกั บุญปี ศาจ แต่มนั เป็ นเพียงสิ่ งบกพร่ องที่บรรพบุรุษของเจ้าสร้างขึ้น พวกเจ้า
นั้นแน่นอนว่าได้รับมันมาจากรู ปแบบบรรพกาล ทว่ารู ปแบบนั้นมีอานาจไม่ถึงหนึ่ง
ในสิ บของรู ปแบบบรรพกาลที่แท้จริ ง "
ได้ยนิ คากล่าวของหลี่ฉีเย่ หลี่ซ่วงเหยียนกลายเป็ นหดหู่ รู ปแบบบรรพบุรุษของกนิกาย
เก้าประตูนกั บุญปี ศาจนั้นอาจจะกล่าวได้วา่ มีชื่อเสี ยงอย่างมากในดินแดนตอนกลาง
แต่เมื่อมันออกมาจากปากของหลี่ฉีเย่ มันราวกับขยะไร้คา่ นางอยากจะเอ่ยแย้ง ทว่าหลี่
ฉี เย่ได้กล่าวต้นกาเนิดของรู ปแบบทั้งหมดได้ถูกต้อง นางจึงหมดคาพูด " เจ้านั้นมีความ
ชานาญในวิถีหงห์เพลิง ไม่ใช่ในเต๋ าแห่งการฆ่า ดังนั้นการจู่โจมของเจ้าจึงอ่อนแอ
เรื่ องนี้หากเปรี ยบเทียบความสามารถของเจ้าในการต่อสู ้ มันยังมีความแตกต่างอีก
เล็กน้อย แต่หากเจ้าชอบ หากข้ามีโอกาส ข้าจะหาเต๋ าแห่งการฆ่าที่เหมาะสมมาให้เจ้า "
หลี่ฉีเย่สุดท้ายก็กล่าวสรุ ป หลี่ซ่วงเหยียนเหมือนอยากจะพูดอะไรบางอย่างแต่สุดท้าย

737
ก็หยุด หลี่ฉีเย่จอ้ งหน้านางและเอ่ย " ข้ารู ้วา่ เจ้านั้นหวังไว้กบั รู ปแบบสังหารจักรพรรดิ
แต่เจ้าต้องฟังคากล่าวของข้า อย่าใช้มนั ! มันจะทาให้ความสามารถของเจ้าเสี ยเปล่า !
รู ปแบบสังหารจักรพรรดิน้ ีน้ นั ไม่สมบูรณ์อย่างน่าสมเพช เพื่อจะใช้มนั เจ้าจะต้อง
เสี ยสละเลือดเนื้อและร่ างกายของเจ้า ข้ายอมรับว่าเจ้านั้นเป็ นอัจฉริ ยะ แต่หากต้องการ
จะใช้มนั เจ้าต้องเข้าใจมันอย่างลึกซึ้ งเสี ยก่อน ! แต่ตอนนี้เจ้ายังไม่คุณสมบัติที่จะใช้มนั
! อย่างแรกเจ้าลองพยามฝึ กฝนการบ่มเพาะให้มากขึ้นเสี ยก่อน " ได้ยนิ คากล่าวของหลี่
ฉี เย่ หลี่ซ่วงเหยียนอดไม่ได้ที่จะเอ่ยถาม " รู ปแบบสังหารจักรพรรดิ ข้าสามารจะใช้มนั
ได้ในอนาคต ? "
ด้วยไม่รู้ตวั นางเอ่ยถามเด็กน้อยด้านหน้าอย่างมีความหวัง " บางที..." หลี่ฉีเย่ฉีกยิม้
ลึกลับและไม่เอ่ยสิ่ งใด เห็นอาการล้อเล่นของหลี่ฉีเย่ หลี่ซ่วงเหยียนอดไม่ได้ที่กระทืบ
เท้าและเอ่ย " อย่ามาทาล้อเล่น รี บๆบอกข้าเร็ วเข้า ! " อีกครั้งที่นางแสดงออกราวกับ
เป็ นหญิงสาวธรรมดาโดยปราศจากความเย็นชา มันเป็ นภาพที่หายากมาก หลี่ฉีเย่
สุ ดท้ายก็จอ้ งนางและเอ่ย " อย่าให้ความสาคัญกับรู ปแบบสังหารจักรพรรดินกั แม้วา่
เจ้าจะมีคมั ภีร์ฉบับสมบูรณ์ เจ้าก็ยงั ไม่มีความแข็งแกร่ งพอที่จะใช้มนั ! สาหรับรู ปแบบ
ที่สมบูรณ์น้ นั ในอนาคตเจ้าอาจจะมีโอกาสได้ฝึกฝน.." ตอนนี้ หลี่ฉีเย่ถอหนายใจอย่าง
เงียบๆ รู ปแบบสังหารจักรพรรดิ ในความทรงจาของเขาตอนนี้น้ นั ..มันก็ยงั ไม่ชดั เจน
เช่นกัน
เห็นการแสดงออกของหลี่ฉีเย่ หลี่ซ่วงเหยียนไม่กล้าที่จะถามอีกต่อไป แม้วา่ นางจะไม่
รู ้เรื่ องทั้งหมด แต่นางก็พอคาดเดาได้วา่ มันจะต้องมีอดีตที่ซ่อนอยูเ่ บื่องหลังเรื่ องนี้

738
ได้รับการสอนจากหลี่ฉีเย่ หลี่ซ่วงเหยียนเริ่ มต้นบ่มเพาะกายาไร้มลทิน สุ ดท้ายนางก็
ตระหนักได้ถึงความแข็งแกร่ งของสิ่ งที่เรี ยกว่ากายาอมตะ ! ไม่น่าแปลกใจทาไมหลี่ฉี
เย่ถึงไม่แยแสกายาหยกบริ สุทธิ์ มันล้วนเทียบไม่ได้แม้แต่เสี้ ยวหนึ่งของกายาอมตะนี้ !
สิ่ งที่นางดีใจที่สุดก็คงเป็ นการที่หลี่ฉีเย่สอนแก่นแท้ของกายาอมตะให้แก่นาง ถ้าหาก
นางยังไม่สามารถฝึ กฝนมันได้แล้วละก็นางก็สมควรจะเป็ นคนที่โง่ที่สุดในโลกแล้ว !
ดังนั้นสาหรับนางก็ฝึกฝนกายานี้สาเร็ จมันเป็ นเรื่ องของเวลาเท่านั้น ! นางมีความมัน่ ใจ
เต็มสิ บส่ วนว่าจะสามารถฝึ กฝนกายาไร้มลทินจนประสบความสาเร็ จได้ !
ขณะเดียวกัน หลังจากที่หลี่ฉีเย่ฝึกฝนมานับเดือน เขาก็เรี ยกหนานฮัวเอียนเข้ามาพบ "
พวกเราจะเดินทางไปยังดินแดนโบราณ เพื่อดูสถานการณ์โดยรอบของดินแดนโบราณ
สักหน่อย " ได้ยนิ คาสัง่ ของหลี่ฉีเย่หนานฮัวเอียนพยักหน้าทันทีและเอ่ย " อาจารย์ของ
ข้านั้นเคยไปยังดินแดนโบราณสองสามครั้ง ข้าจะให้เขามานาทางให้ " สิ่ งที่เรี บกว่า
ดินแดนโบราณนั้น เป็ นดินแดนโบราณของนิกายกายานโบราณ ความจริ งดินแดน
โบราณของนิกายกายานโบราณนั้นมีพ้นื ที่เพียงเล็กน้อยในดินแดนของบรรพบุรุษ
ปี นั้นดินแดนโบราณของนิกายกายานโบรารนั้นมีเนื้อที่นบั พันไมล์ ทว่าหลังจากเกิด
การเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันในสงครามครั้งนั้น มันทาให้ดินแดนโบราณของนิกาย
กายานโบราณลดลงจนเหลือเพียงน้อยนิด หลี่ฉีเย่ตอ้ งการกลับไปยังดินแดนโบราณ
แม้วา่ ห้าผูอ้ าวุโสไม่รู้วา่ เขาจะไปทาไม แต่พวกเขาล้วนเห็นด้วย นอกจากผูค้ ุม้ กันโม่
แล้ว หนานฮัวเอียนและหลี่ซ่วงเหยียนก็ติดตามเขาไปด้วย - - - - - - - - - - - - - - - - - #
เสร็ จไปหนึ่งงง ขอหาพวกเพิ่มอีกสองสามต่อน้าาา >"< ตอนที่ 89 ดินแดนของนิกาํ ย

739
กํายํานโบรําณ (1) นิกายกายานโบราณนั้นถูกสร้างขึ้นโดยมินเหยินตั้งแต่เริ่ มต้นยุค
จักรพรรดิ เมื่อมันถูกสร้างขึ้นโดยจักรพรรดิอาจจะกล่าวได้วา่ มันเป็ นนิกายที่มน่ั คง
อย่างมาก ! ในช่วงเริ่ มต้นของยุคจักรพรรดิ นิกายายานโบราณนั้นอยูใ่ นจุดที่รุ่งเรื อง
ที่สุดมันปกครองทัว่ ดินแดนตอนกลางและโลกของจักรพรรดิมนุษย์ เพียงแค่เรื่ องนี้ก็
แสดงให้เห็นแล้วเป็ นนิกายที่ทรงพลังมากขนาดไหน หนึ่งล้านปี ผ่านไป สุ ดท้ายนิกาย
กายานโบราณก็มาถึงจุดตกต่า มันไม่ได้มีอานาจจะก้าวผ่านทั้งเก้าโลกเช่นแต่ก่อน แต่
ดินแดนโบราณของนิกายกายานโบราณยังคงอยู่
ดินแดนโบราณของนิกายกายานโบราณนั้นเคยยิง่ ใหญ่มาก บางคนกล่าวว่าเมื่อนิกาย
รุ่ งเรื องมันมีพ้นื ที่นบั ล้านไมล์ พวกเขามีศิษย์อยูท่ วั่ โลก ไม่ใช่เพียงโลกของจักรพรรดิ
มนุษย์ ! กระทั้งจิตวิญญาญแห่งภูติ ปี ศาจสวรรค์ หรื อมนุษย์ยกั เผ่าพันธ์ที่ยงิ่ ใหญ่พวก
นี้กย็ งั เข้าร่ วมกับนิกายกายานโบราณ ! สุ ดท้ายเมื่อความรุ่ งเรื องมาถึงจุดสิ้ นสุ ด นิกาย
กายานโบราณได้เสี ยพื้นที่ไปเป็ นจานวนมากและซ่อนดินแดนโบราณเอาไว้ กลุม่
ของหลี่ฉีเย่เดินตามผูค้ ุม้ กันโม่ไป เพราะว่าเขานั้นเคยไปดินแดนโบราณหลายครั้งจน
อาจจะกล่าวได้วา่ มันเป็ นถนนหลังบ้าน วันนี้ขนาดของดินแดนโบราณเหลือเพียงเกาะ
ไม่กี่เกาะ จากพื้นที่นบั ล้านไมล์ในอดีต พวกเขาออกจากนิกายกายานโบราณและมุ่งสู่
ถนนของดินแดนโบราณ หากมันเป็ นในอดีตพวกเขาสามารถมองเห็นภูเขาที่ทอดยาว
ราวกับมังกรไกลสุ ดลูกหูลูกตาอยูด่ า้ นหน้า ดินแดนโบราณนี้ถูกขนานนามว่าเป็ น
ดินแดนที่สวยงามที่สุดที่เต็มไปด้วยภูเขาขจีและแม่นา้ ที่สดใส ทว่าวันนี้ภายในสายตา
ของหลี่ฉีเย่มนั ไม่ได้เป็ นเช่นนั้น ยิง่ ใกล้จะถึงดินแดนโบราณ เขาเห็นเพียงซากของ

740
ใบไม้ที่แห้งเหี่ ยวและแม่นา้ ที่แห้งแล้ง ซากของสัตว์จานวนมากนอนตายเกลื่อน ราว
กับดินแดนที่ไร้ชีวิต
หากสังเกตรอบๆเขาจะเห็นศาลาโบราณขณะใหญ่ แต่น่าเสี ยดายศาลาโบราณเหล่านี้
แตกหักเป็ นชิ้นๆและมันถูกปกคลุมไปด้วยหญ้าโดยปราศจากสิ่ งมีชีวิต จากการ
แกะสลักของศาลาเหล่านี้สามารถจินตนาการได้ถึงความเจริ ญของนิกายในยามนั้นได้
ยอดเขาที่นบั ไม่ถว้ นและศาลาโบราณที่รุ่งเรื องในอดีต กลายเป็ นซากปรักหักพังใน
วันนี้ ! เมื่อเห็นแผ่นดินที่น่าอนาถเช่นนี้ ผูค้ ุม้ กันโม่อดไม่ที่จะถอนหายใจ ความเศร้า
และความไม่เต็มใจปรากฏอยูใ่ นสายตา ใครจะคิดว่าวันหนึ่งนิกายกายานโบราณจะตก
อยูใ่ นสภาพเช่นนี้ หลี่ฉีเย่เงียบขณะที่เหยิยบเข้ามายังแผ่นดินที่คุน้ เคยแม้วา่ ปั จจุบนั มัน
จะเปลี่ยนแปลงไปหมดแล้ว จู่เขาก็กลายเป็ นตึงเครี ยด แต่น้ ีไม่ใช่เพราะภาพของความ
ตกต่าของนิกายกายานโบราณที่อยูด่ า้ นหน้า แต่เป็ นกลิ่นอายชัว่ ร้ายที่แผ่ข้ ึนมากจาก
พื้นดินจนเขาสัมผัสมันได้ ! หลี่ฉีเย่รู้สึกได้วา่ กลิ่นอายชัว่ ร้ายนี้เหมือนที่สุสานวิญญาญ
เขานั้นคุน้ เคยกับมันและรู ้ที่มาของพลังงานนี้เป็ นอย่างดี แต่เขาไม่คาดว่าพลังงานที่ชว่ั
ร้ายจะปรากฏขึ้นที่น้ ีอีกครั้ง ดินแดนแห่งนี้น้ นั เคยเต็มไปด้วยตานาน ปี นั้นเมื่อหลี่ฉีเย่อ
ยูใ่ นร่ างของอีกาทมิฬ ทั้งเขาและมินเหยินก็ตระหนักได้ แน่นอนว่าที่น้ ีน้ นั มีพ้นื ที่
ลึกลับซ่อนอยู่ อีกทั้งมันยังมีพลังงานที่ชว่ั ร้ายดารงอยูเ่ ช่นกัน การจัดตั้งนิกายกายาน
โบราณในดินแดนนี้ ปี นั้นหลี่ฉีเย่มีเหตุผลของตัวเอง เพื่อที่จะขจัดภัยแทรกซ้อนใน
อนาคต หลี่ฉีเย่ได้พลักดันพลังงานชัว่ ร้ายลงไปยังหลุมที่ลึกที่สุดในดินแดนนี้

741
จากนั้นเมื่อมินเหยินแบกเจตจานงของสวรรค์ เขาได้สง่ั ให้มินเหยินเร่ งปรับแต่พลัง
และสร้างตราผนึกไว้ยงั ชั้นที่ลึกที่สุด ตามหลักการแล้ว กลิ่นอายชัว่ รายนี้ไม่ควรจะ
ปรากฏขึ้นอีกครั้งความจริ งหลังจากที่มินเหยินจากไปและเขาในร่ างของอีกาทมิฬ
ปรากฏขึ้นในโลกนี้อีกครั้ง เขาก็กลับมายังดินแดนแห่งนี้ หลังจากนั้นเขาก็ใช่เวลาอีก
หลายพันปี ในการตรวจสอบ และเหตการณ์เช่นนี้ไม่เคยเกิดขึ้น ทว่าหลังจากที่เขาหลับ
ลึก หลังจากนั้นก็ผา่ นไปอีกสามหมื่นปี กลิ่นอายชัว่ ร้ายนี้กลับปรากฏตัวขึ้น และมันทา
ให้หลี่ฉีเย่ตกใจ " มีกลิ่นอายชัว่ ร้ายแผ่ออกมาจากใต้ดิน ! " หลี่ซ่วงเหยียนที่ยนื อยู่
ข้างหลี่ฉีเย่อดไม่ได้ที่จะเอ่ยออกมา ในฐานะที่เป็ นอัจฉริ ยะ สัมผัสวิญญาญของนางนั้น
เฉี ยบคมมาก เมื่อนางเดินบนแผ่นนี้ นางสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายใต้ดินและนี้ทาให้นาง
โกรธ " ข้าได้ยนิ ว่าปี นั้น มีการเปลี่ยนแปลงที่ยง่ิ ใหญ่เกิดขึ้น และนี้ทาให้นิกายกายาน
โบราณของพวกเราตกต่าลง " ผูค้ ุม้ กันโม่ส่ายหัวพร้อมทั้งถอนหายใจ หนานฮัวเอียน
ลังเลชัว่ ครู่ ก่อนจะเอ่ย
" ข้าได้ยนิ ว่าปี นั้น พวกเราไม่สมควรพ่ายแพ้ให้แก่นิกายเทพสวรรค์ ปี นั้นหากไม่มี
เหตุการณ์เช่นนี้เกิดขึ้นกับนิกายของพวกเรา ไม่ตอ้ งเอ่ยถึงนิกายเทพสวรรค์ กระทั้งสิ บ
นิกายเทพสวรรค์พวกเราก็ยงั ทาลายพวกเขาอย่างง่ายดาย " " นิกายกายานโบราณได้
เผชิญกับหายนะในปี นั้น ? " หลี่ซ่วงเหยียนเปลี่ยนการแสดงออกของนางและเอ่ยถาม "
ข้าได้ยนิ มาว่าหายนะนั้นเกิดขึ้นในนิกายกายานโบราณ แต่พอถึงรุ่ นต่อมามีคนกล่าวว่า
นั้นเป็ นข้ออ้างที่พวกเขาประสบความพ่ายแพ้แท่านั้น " " ฮึ่ม ! ข้ออ้าง ? ข้าได้ยนิ ผู้
อาวุโสกล่าวว่าหากหายนะเช่นนั้นไม่เกิดขึ้นแล้วละก็ นิกายเทพสวรรค์รึจะชนะพวก

742
เรา ? กระทั้งยามเมื่อจักรพรรดิตา้ กงยังมีชีวิคอยู่ เขายังไม่กล้าแม้แต่จะเอ่ยปากว่า
สามารถทาลายนิกายกายานโบราณของพวกเราได้ ! " หนานฮัวเอียนเอ่ยอย่างเย็นชา
ความหยิง่ ยโสของเขาพุง่ สู งเทียมฟ้ า ราวกับว่าเขานั้นอยูใ่ นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นด้วย
ตัวเอง " อย่าปากเสี ย เจ้าโง่ ! " ผูค้ ุม้ กันโม่ตะโกนใส่ ศิษย์ของเขา
" จักรพรรดิอมคะนั้นเป็ นผูแ้ บกเจตจานงของสวรรค์และปกครองโลก ไม่ใช่คนที่เจ้า
จะสบประมาทได้ ! " ถูกดุโดยอาจารย์ของเขา หนานฮัวเอียนคอตกและหัวเราะแห้ง
เขานั้นเป็ นคนที่มีชีวิตชีวาหลังจากนั้นโดนด่าไม่นานเขาก็เอ่ยต่อ " ข้าได้ยนิ ผูอ้ าวุโส
กล่าวว่าหายนะปี นั้นเกิดขึ้นอย่างฉับพลันและทาลายนิกายกายานโบราณของเรา ทาไม
หายนะที่แรงร้ายเช่นนั้นจู่ๆก็เกิดขึ้น.." " อย่ากล่าวว่าจาไร้สาระต่อหน้านายน้อยและ
เทพธิ ดา กระทั้งผูอ้ าวุโสหนึ่งก็ยงั ไม่รู้วา่ หายนะในปี นั้นเกิดขึ้นได้อย่างไร นี้เป็ นเพียง
การคาดเดา " ผูค้ ุม้ กันโม่น้ นั อยากจะปิ ดปากอันอวดอ้างของศิษย์ของเขาจริ งๆ เขาจ้อง
หนานฮัวเอียนเป็ นเวลานาน ขณะที่คากล่าวของผูค้ ุม้ กันโม่น้ นั คาว่า ' นายน้อย ' นั้น
หมายถึงหลี่ฉีเย่ หนานฮัวเอียนยิม้ อย่างเชื่องๆ สุ ดท้ายเขาก็ยงั กล่าวออกมา " หายนะที่
เกิดขึ้นในปี นั้น กระทั้งผูอ้ าวุโสก็ยงั ไม่รู้เกี่ยวกับมัน บางคนกล่าวว่าสามหมื่นปี ก่อน
บางคนกล่าวว่าห้าหมื่นปี ก่อน พื้นฐานแล้วมันอยูร่ ะหว่างสามหมื่นปี และห้าหมื่นปี ที่
หายนะครั้งนั้นเกิดขึ้นในนิกาย " " แล้วหายนะนั้นเป็ นเช่นไร ? "
หลี่ซ่วงเหยียนเอ่ยถาม เกี่ยวกับตานานนี้นางมีโอกาสได้ยนิ มา ทว่านางนั้นไม่ใช่ศิษย์
ของนิกายกายานโบราณดังนั้นมีโอกาสที่แหล่งข่าวของนางจะไม่ถูกต้อง " นี้..." คา
ถามนี้เป็ นเรื่ องยากสาหรับหนานฮัวเอียนที่จะตอบ เขาเกาหัวของเขาโดยปราศจากคา

743
ตอบ ความจริ งเขาก็ได้ยนิ เรื่ องนี้มาตามตานาน เหตุการณ์ที่แท้จริ งล้วนไม่มีใครรู ้
เกี่ยวกับมันกระทั้งผูอ้ าวุโส และกระทั้งตอนนั้นเขายังไม่เกิดเลยด้วยซ้า " มีกลิ่นอายที่
ไม่ดีและเรื่ องแปลกประหลาดเกิดขึ้นที่ศูนย์กลางของนิกายกายานโบราณ " สุ ดท้ายผู้
คุม้ กันโม่กถ็ อนหายใจและเอ่ยออกมา สาหรับรายละเอียดของการเกิดเหตุการณ์ที่ไม่ดี
เหล่านั้น แน่นอนว่าตัวเขานั้นไม่รู้ มีเพียงระดับสู งในนิกายเท่านั้นที่รู้วา่ เกิดอะไรขึ้น
และไม่มีใครรู ้รายละเอียดที่แท้จริ งเพราะศิษย์ที่เคยเจอเหตุการณ์ดว้ ยตัวตอนนี้พวกเขา
ไปอยูอ่ ีกโลกหนึ่งแล้ว " ผนึกใต้ดินกาลังมีปัญหา " เมื่อหนานฮัวเอียนและผูค้ ุม้ กันโม่
ไม่สามารถตอบได้ ภายใต้ความเงียบหลี่ฉีเย่กเ็ อ่ยขึ้น น้าเสี ยงของเขาจริ งจังและเต็มไป
ด้วยความหนาวเย็น
หลี่ซ่วงเหยียนตกใจหลังจากได้ยนิ คากล่าวของหลี่ฉีเย่ ภายในนิกายเก้าประตูนกั บุญ
ปี ศาจเองก็มีเรื่ องเล่าจากท่านผูก้ ่อตั้งเช่นกัน ตามตานานกล่าวไว้วา่ จักรพรรดิอมตะมิน
เหยินได้ปิดผนึกดินแดนต้นกาเนิดของนิกายกายานโบราณไว้ใต้ดินด้วยพลังจักรพรรดิ
ทั้งหมดของเขา ! สาหรับเหตุผลที่จกั รพรรดิอมตะมินเหยิน ได้ใช้พลังของเขาในการ
ผนึกดินแดนต้นกาเนิดนั้นไม่ได้เขียนเอาไว้ ลูกหลานภายหลังก็ไม่ทราบ แต่ตอนนี้ หลี่
ฉี เย่พดู ด้วยลักษณะที่มีความมัน่ ใจเป็ นอย่างมาก ไม่ตอ้ งสงสัยเขารู ้เรื่ องนี้มาก่อนหน้า
แล้ว หลี่ซ่วงเหยียนกลายเป็ นงุนงง นี้เป็ นตานานที่นานมากอีกทั้งยังไม่มีเอกสารใดๆ
ประกอบเรื่ องนี้ เขากล่าวมันด้วยความัน่ ใจได้อย่างไร ? หากใครก็ตามเดินทางไปรอบ
นิกายในปี นั้น จะเห็นหอยทากขนาดมหึ มา นอนอยูบ่ นพื้นและบดบังพื้นดินทั้งหมด
ของนิกายกายานโบราณ วันนี้บนพื้นของนิกายยังส่ วนหนึ่งของร่ องรอบหอยทาก

744
มหึ มาให้เห็น ปี นั้นศูนย์กลางของนิกายกายานโบราณตั้งอยูบ่ นหลังของหอยทากมหึ มา
ตัวนี้ เมื่อพวกเขาเข้ามายังศูนญ์กลางของนิกายกายานโบราณ พวกเขาเห็นใบไม้และ
ต้นหญ้าทุกต้นล้วนเหี่ ยว ต้นไม้โบราณที่งดงามกลายเป็ น ต้นไม้แห้งกรอบ นี้เป็ น
ความอัปยศที่แท้จริ งและมันแสดงให้เห็นว่าแผ่นดินนี้ได้ตายไปแล้ว เมื่อก้าวเข้ามายัง
ตรงกลางพวกเขาเห็นฉากที่แปลกประหลาด ด้านนอกจากจุดที่พวกเขาอยูศ่ าลาและ
อารามโบราณล้วนแตกหักและพังทลาย แต่ตรงศูนย์กลางไม่เป็ นเช่นนั้น
สาหรับศูนย์กลางของนิกายกายานโบราณนี้ มินเหยินเคยใช้มนั เป็ นสถานที่ที่ควบคุม
และดูแลทั้งเก้าโลก หลังจากนั้นผูน้ าของนิกายทุกคนต้องมาที่น้ ีเพื่อปฏิญาณตนและ
ฝึ กฝน ที่น้ ีอาจจะกล่าวได้วา่ เคยเต็มไปด้วยศาลาโบราณและอารามเทพสวรรค์ ทว่า
วันนี้พวกมันทั้งหมดถูกปกคลุมไปด้วยโคลนหนา มันเหมือนกับว่าท้องฟ้ านั้นสาด
โคลนใส่ พวกมัน โคลนที่ปกคลุมอยูแ่ ห้งแตกเป็ นก้อน อาคารทั้งหมดนี้ดูเหมือนจะถูก
ปกคลุมไปด้วยโคลมหนาเป็ นชั้นๆ นี้ทาให้พวกเขาไม่รู้ลกั ษณะที่แท้จริ งของพวกมัน
ได้... - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
#จิตนาการออกมัย่ ว่า หากพี่เย่มีพาหนะขี่ได้มนั จะต้องเป็ นตัวอะไร ? มังกร ? หงห์
เพลิง ? อะไรเท่ห์ๆ ? อยากรู ้เฉลยอยูต่ อนหน้าค่าา ตอนที่ 90 ดินแดนของนิกาํ ยกํายําน
โบรําณ (2) เห็นฉากนี้หลี่ฉีเย่ทาเพียงยืนมองมันอย่างเงียบๆ นี้เป็ นศูนย์กลางของนิกาย
มันไม่ได้เป็ นของแค่มินเหยิน แต่หลี่ฉีเย่กใ็ ช้ที่น้ ีสงั่ สอนเหล่าผูใ้ ต้บญั ชาของเขาเช่นกัน
เขาเริ่ มนากองทัพอมตะของเขาจากที่น้ ีจากนั้นก็เดินทางไปพิชิตเก้าโลกและสิ บ
แผ่นดิน เพื่อที่จะฟื้ นฟูนิกายแผ่นดินโบราณนี้จะต้องถูกเปิ ดใช้อีกครั้ง ไม่เช่นนั้นเขา

745
จะต้องย้ายไปที่อื่น แต่ตอนนี้แผ่นดินของนิกายนั้นเล็กเกินไปและพลังงานของสวรรค์
ก็เบาบางเป็ นอย่างมาก
หลี่ฉีเย่ต้ งั ใจจะปรับปรุ งดินแดนโบราณเพื่อจะฟื้ นฟูนิกายอีกครั้ง ทว่าเมื่อเขาได้เห็น
ฉากตรงหน้าเขาก็รู้วา่ กลิ่นอายชัว่ ร้ายนั้นยังหลงเหลืออยูใ่ นนิกาย ! สิ่ งนี้เขาไม่คิดว่ามัน
จะเกิดขึ้น เรื่ องนี้ทาให้หลี่ฉีเย่ตอ้ งคิดอย่างระมัดระวัง ทว่าเขาก็งุนงงเช่นกัน ใครเป็ น
คนเปิ ดผนึกกัน ? ไม่มีทางที่จะเป็ นจักรพรรดิอมตะต้ากง เพราะหากต้ากงใช้กา
ลังเพื่เปิ ดมันผนึกในนิกายจะไม่หลงเหลืออีกต่อไป เขาจาเป็ นจะต้องทาลายรากฐาน
จักรพรรดิอมตะของนิกาย แต่เหตุการณ์ปัจจุบนั ไม่ได้เป็ นเช่นนั้น หากไม่มีใครบุกรุ ก
เข้ามา บนโลกนี้ยงั จะมีใครเปิ ดผนึกนี้ได้อีก ? เกี่ยวกับเรื่ องนี้หลี่ฉีเย่ไตร่ ตรองอย่าง
เงียบๆ หนานฮัวเอียนนั้นแสดงออกอย่างอยากรู ้อยากเห็นต่อสถานการณ์ตรงหน้าของ
เขา และเขาอดไม่ได้ที่จะดึงดาบออกมา เขาพยามที่จะเจาะหิ นที่วางอยูบ่ นศาลาโบราณ
ทว่าไม่วา่ เขาจะออกแรงขนาดไหนเขาก็ไม่สามารถจะสร้างได้แม้แต่รอบขีดข่วน
เป็ นไปไม่ได้ที่จะเขาเจาะผ่านหิ นก่อนนี้ " เปล่าประโยชน์ ผูอ้ าวุโสกู่กเ็ คยทาเช่นนี้ก่อน
หน้าเป็ นไปไม่ได้ที่จะเจาะผ่านมัน หากผูฝ้ ึ กตนใช้ทกั ษะในการเปิ ดพวกมันจะฟื้ น
ตัวอย่างรวดเร็ ว " ผูค้ ุม้ กันโม่ส่ายหัวและกล่าว หลี่ซ่วงเหยียนเห็นก้อนหิ นขนาดใหญ่ที่
รายล้อมอาคารอยู่ นางอดไม่ได้ที่จะรู ้สึกแปลก
" รู ปแบบป้ องกันรากฐานจักรรพดิ " หลี่ฉีเย่เอ่ยตอบ " พื้นดินนี้ได้รับการวางรู ปแบบ
ป้ องกันรากฐานจักรพรรดิเอาไว้ เมื่อภัยภิบตั ิมาถึงพวกมันจะเปิ ดใช้งานเองและ
รากฐานจักรพรรดิจะป้ องกันตัวเองทันที นี้เป็ นเขตแดนที่คอยสยบพลังงานชัว่ ร้ายที่แผ่

746
กระจายออกมาจากใต้ดิน รู ปแบบป้ องกันยังคงอยู่ นี้หมายความว่ารากฐานของ
จักรพรรดิยงั คงอยูเ่ ช่นกัน " หลี่ซ่วงเหยียนสัมผัสได้ถึงความจริ งบางอย่าง แม้จะเกิด
หายนะขึ้นแต่รากฐานของจักรพรรดิยงั คงอยู่ นี้เป็ นเชื้อสายของจักรพรรดิอมตะที่อยู่
มาเป็ นล้านปี - น่ากลัวอย่างยิง่ พลังที่สืบเชื่อสายมาโดยจักรพรรดิอมตะนั้นทรงพลัง
อย่างยิง่ มันดูเหมือนว่าหากไม่เจอหายนะขนาดใหญ่และนิกายกายานโบราณไม่ได้
ตกต่าลง นิกายเทพสวรรค์ลว้ นไม่ใช่คมู่ ือ ! " เรื่ องนี้จะต้องใช้เวลาสักเล็กน้อย "
สุ ดท้ายหลี่ฉีเย่กเ็ อ่ย ผนึกกาลังมีปัญหาและหลี่ฉีเย่รู้วา่ นี้เป็ นปั ญหาร้ายแรงเพื่อที่จะ
ฟื้ นฟูนิกายเขาจะต้องสร้างดินแดนนี้ข้ ึนมาใหม่ เขาจะต้องแทรกซึ มลงไปยังดินแดน
ลึกลับด้านล่างอีกครั้ง หากเป็ นเช่นนั้นเขาจะต้องมีการเตรี ยมพร้อมที่สมูบรณ์แบบ เขา
ต้องการผูบ้ ญั ชาการที่ทรงพลังและเหล่าทหารกล้า ! เรื่ องนี้ไม่สามารถเร่ งรี บได้ การ
เตรี ยมการที่สมบูรณ์จาเป็ นต้องใช้เวลา.. " มีหลุมอยูท่ ี่น้ ี "
ขณะนั้นเองหนานฮัวเอียนที่กาลังสังเกตไปรอบๆ เขาก็พบบางอย่างและตะโกน
ออกมา กลุม่ ของหลี่ฉีเย่เดินเข้ามาดู สิ่ งหนานฮัวเอียนกล่าวถึงนั้นเป็ นหลุมลึกยกระดับ
ภายในสถานที่ที่เต็มไปด้วยพืชที่เหี่ ยวเฉามีหลุมลึก มีเพียงความดามืดจากด้านล่าง
เท่านั้นที่สามารถมองเห็นได้ หากมองอย่างรอบคอบจะเห็นได้วา่ หลุมนี้มีขนาดใหญ่
มากและมันไม่ได้เป็ นหลุมที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ ! " หลุมยักษ์น้ ีพึงถูกขุดได้ไม่
นาน " หลี่ซ่วงเหยียนสังเกตโดยรอบก่อนจะสรุ ป หลี่ฉีเย่เองก็สงั เกตหลุมนี้อย่าง
ระมัดระวัง เขาวิเคราะห์และสุ ดท้ายก็เอ่ยสัง่ กับผูค้ ุม้ กันโม่ " ผูค้ ุม้ กันโม่กลับไปและนา
ต้นหม่อนม่วงมายิง่ มากเท่าไหร่ ยง่ิ ดี น้าหม้อยักษ์ ขวดแก้วสามขวด และกระดูกเขียว

747
บางส่ วนมาด้วย.." หลี่ฉีเย่น้ นั สัง่ ส่ วนผสมเป็ นจานวนมากและผูค้ ุม้ กันโม่ไม่รู้วา่ หลี่ฉีเย่
นั้นต้องการจะทาอะไร เขาก็จามันอย่างระมัดระวัง หลังจากหลี่ฉีเย่สงั่ เสร็ จผูค้ ุม้ กันโม่
ก็บินออกไปด้วยความเร็ วโดยปราศจากความสงสัย
เมื่อมาถึงระดับกาเนิดสวรรค์ ผูฝ้ ึ กตนทุกคนสามารถบินได้โดยปราศจากสมบัติใดๆ "
พี่ใหญ่ ท่านต้องการจะทาอะไร ? " เห็นหลี่ฉีเย่เอ่ยสัง่ สิ่ งของจานวนมากหนานฮัวเอียน
เอ่ยถามด้วยความสงสัย หลี่ซ่วงเหยียนก็ยงั กลายเป็ นงุนงง รายการที่หลี่ฉีเย่สงั่ นางแทบ
จะไม่เคยได้ยนิ เลยแม้แต่นอ้ ย หลี่ฉีเย่อมยิม้ และเอ่ย " ข้าต้องการจะรมควันให้หนู
ออกมาจากที่ซ่อน " การเสร็ จเขาก็น้ งั ลงอย่างสบายๆ และกาลังรอการกลับมาของผูค้ ุม้
กันโม่ ผูค้ ุม้ กันโม่น้ นั ไม่กล้าที่จะชักช้าเขารี บกลับมาทันทีหลังจากผ่านไปหนึ่งวัน "
จุดไฟ " หลังจากที่มาถึงเขาก็ทาตามคาสัง่ หลี่ฉีเย่โดยการโยนต้นหม่อนม่วงและเศษ
ชิ้นส่ วนของใบไม้และกิ่งไม้แห้งเขาโยนพวกมันเข้าไปในหลุมและจุดไฟ ทันใดนั้นก็
เกิดควันไฟตานวนมากภายในหลุมดา ควันนี้น้ นั มีกลิ่นที่เฉพาะเป็ นอย่างยิง่ และมนุษย์
ไม่สามารถอธิ บายถึงกลิ่นนี้ได้
ควันก็ลอยไปทัว่ หลุมอย่างต่อเนื่อง ขณะนั้นเองบางอย่างก็เริ่ มเคลื่อนไหว เสี ยงดัง
สนัน่ จากนั้นก็ปรากฏแผ่นดินไหว มันราวกับว่ามีกระทิงยักษ์เคลื่อนไหวอยูใ่ นหลุมนี้
! " ตูม ! " หลังจากการระเบิด สัตว์ประหลาดขนาดใหญ่กอ็ อกมาจากหลุม เสี ยง ' ตูม '
ดังออกมาอีกครั้ง สัตว์ประหลาดขนาดใหญ่น้ ีกระโดดขึ้นและมาล้มบนพื้นด้านบน "
ใครกล้าที่จะรบกวนการนอนของข้าด้วยกลิ่นที่โสโครกเช่นนี้ ! " สิ่ งคารามโบราณดัง
ขึ้น มันโกรธที่ถกู รมควันด้วยกลิ่นที่มนั เกลียดมากที่สุด เมื่อเห็นสัตว์ประหลาดขนาด

748
ยักษ์ปรากฏขึ้นบนพื้น กลุ่มของหนานฮัวเอียนกลายเป็ นตกตะลึงอย่างยิง่ สัตว์
ประหลาดนี้จริ งๆแล้วมันไม่น่ากลัว มันเป็ นเพียงหอยทากขนาดยักษ์ หอยทากที่
สามารถพูดได้ ! เห็นหอยทากยักษ์ปรากฏตัว มีเพียงหลี่ฉีเย่ที่อยูใ่ นอาการสงบ เขาจ้อง
มองหอยทากตัวนี้และกล่าวอย่างใจเย็น " ไม่เลวกระทั้งสามารถเข้าใจถึงรู ปแบบที่หก
ได้ สาหรับเผ่าพันธ์ของเจ้าการจะมาถึงระดับนี้ลว้ นไม่ใช่เรื่ องง่าย "
คากล่าวของหลี่ฉีเย่ทาให้หอยทากบรรพกาลประหลาดใจ ดวงตาอันใหญ่โตทั้งสอง
ของมันจับจ้องไปที่หลี่ฉีเย่ เสี ยงโบราณราวกับฟ้ าร้องดังออกมา " เจ้าเด็กน้อย เจ้าเป็ น
ใคร ? ถึงกับรู ้ได้วา่ ข้านั้นเข้าใจถึงรู ปแบบที่หก ? " " ข้าเป็ นใครนั้นไม่สาคัญ สิ่ งที่
สาคัญก็คือทาไมเจ้าถึงมาปรากฏตัวที่น้ ี ! " หลี่ฉีเย่จอ้ งไปยังหอยทากบรรพกาลและเอ่ย
" สาหรับคาถามของเจ้าเกี่ยวกับรู ปแบบที่หกมันไม่ได้เป็ นเรื่ องใหญ่อะไร กระทั้ง
รู ปแบบที่สิบแปดข้ายังสามารถสร้างมันได้ ! " " เจ้าสารเลวน้อย ! หยุดพูดไร้สาระ !
ไม่มีใครในโลกรู ปถึงการมีอยูข่ องรู ปแบบที่สิบแปด " หอยทากบรรพกาลตะโกน " ไม่
นี้ไม่ถูกต้อง ! หากกล่าวถึงรู ปแบบที่สิบแปดมีเพียงคนเดียวที่รู้เกี่ยวกับมัน ! " หอย
ทากมหายักษ์บรรพกาลจ้องหลี่ฉีเย่ดว้ ยสายตาซับซ้อน " ไม่ถูกต้อง ไม่ถูกต้อง
นอกจากเจ้าสิ่ งนั้นแล้วไม่มีใครรู ้ถึงการมีอยูข่ องรู ปแบบที่สิบแปด เจ้าเป็ นเพียงมนุษย์
โง่เง่า มันคงเป็ นปาฏิหารย์แล้วหากเจ้ารู ้รูปแบบที่สิบแปด "
" เหมือกสี เหลืองไหลหลัง่ ทุกผูค้ นตื่นตระหนก ทะเลสี ฟ้าพลิกคว่า ถูกจับโดยต้น
หม่อนโบราณ อีกาทองคากาลังจากไป..." ตอนนี้หลี่ฉีเย่เอ่ยปากกล่าวคาถาโบราณที่
ลึกซึ้ ง กลุ่มของหลี่ซ่วงเหยียนไม่เข้าใจพวกมัน ได้ยนิ คากล่าวนี้ หอยทากยักษ์

749
กลายเป็ นตกตะลึงดวงตาทั้งสองของมันเปิ ดกว้างและจ้องหลี่ฉีเย่ ทันใดนั้นภายใต้
เปลือกหอยขนาดใหญ่ไขมันของมันกลายเป็ นมือขนาดยักษ์และคว้าตัวหลี่ฉีเย่ ในเวลา
เพียงเสี้ ยววินาทีน้ ี หลี่ฉีเย่น้ นั ถูกจับและยกลอยขึ้นสู ้ทอ้ งฟ้ า นี้ทาให้ผคู ้ ุม้ กันโม่และห
ลี่ซ่วงเหยียนตะลึง พวกเขากาลังจะเคลื่อนไหวทว่าหลี่ฉีเย่ส่งสัญญาญมือห้ามไว้ " เจ้า
เจ้ารู ้จกั คาถาโบราณบทนั้นได้อย่างไร ? " ดวงตาของหอยทากมหายักษ์จบั จ้องหลี่ฉีเย่
ด้วยความประหลาดใจ " มันเป็ นเพียงแค่ส่วนแรกของคาถารู ปแบบที่เจ็ด ไม่เห็นจะมี
อะไรพิเศษ ข้าอาจะเผลอกล่าวคาถารู ปแบบที่สิบแปดออกมาก็ได้ " หลี่ฉีเย่ยมิ้ และ
กล่าวอย่างใจเย็น หอยทากมหายักษ์บรรพกาลกลายเป็ นใจร้อนและเขาไม่สามารถ
อดทนรอได้อีกต่อไป เสี ยงโบราณของเขาตะโกนออกมา
" พูด ! รี บบอกข้าถึงคาถาของรู ปแบบที่สิบแปด ! " " รู ปแบบที่สิบแปดนั้นเป็ นสิ่ งที่
เผ่าพันธ์ของเจ้านั้นใฝ่ ฝันหา สาหรับข้าการพูดมันนั้นเป็ นเรื่ องง่ายยิง่ มาติดตามข้าและ
ข้าจะคิดเกี่ยวกับมันสักเล็กน้อย " หลี่ฉีเย่ยงั คงกล่าวอย่างใจเย็น " สารเลวน้อย ! เจ้า
กล้าที่จะต่อรองกับตาแก่คนนี้เชียวรึ ? " อารมณ์ของหอยทากบรรพกาลกลายเป็ นบิด
เบี้ยวและเขาตะโกนออกมา " รอจนข้าฉีกกระชากร่ างของเจ้าเป็ นชิ้นๆ และดูดความ
ทรงจาของเจ้าเสี ยก่อน มาดูกนั ว่าเจ้ายังจะซ่อนอะไรได้อีก ! " พูดจบ เมือกขนาดยักษ์ก็
กลายเป็ นหนวดอันเหนียวหนืดและเจาะเข้าไปยังหน้าผากของหลี่ฉีเย่ นี้ เป็ นการค้นหา
ความทรงจาของหลี่ฉีเย่โดยตรง " ไม่ดีแล้.." เห็นฉากนี้การแสดงออกของหลี่ซ่วงเห
ยียนกลายเป็ นหวาดกลัว นางรู ้ได้ทนั ทีวา่ สถานการณ์มาถึงจุดเลวร้ายแล้ว..

750
" ตูม ! " ทว่าทันใดนั้นพลังงานสวรรค์และปฐพีจู่ๆก็ระเบิดขึ้น หน้าผากของหลี่ฉีเย่
ทันใดนั้นก็ระเบิดเปลวเพลิงของจักรพรรดิอมตะออกมา ! ตามมาด้วยการระเบิดขนาด
ใหญ่ หอยทากบรรพกาลทันใดนั้นก็ถูกส่ งปลิ้วไปยังอีกซี กหนึ่งของโลก ! ตอนนี้หลี่ฉี
เย่ราวกับจักรพรรดิอมตะและเปลวไฟอมตะที่ห่อหุม้ ตัวเขาอยูก่ ส็ ่ งแรงกดดันจนหนาน
ฮัวเอียนและผูค้ ุม้ กันโม่นอนหมอบไปบนพื้นดิน กระทั้งหลี่ซ่วงเหยียนก็ยงั ไม่สามารถ
ยืนขึ้นได้ ! หลี่ฉีเย่ลอยลงมาบนพื้นดิน เพลิงอมตะที่ปล่อยออกมาจากหน้าผากของเขา
ทันใดนั้นก็คอ่ ยๆหายไป ถึงกระนั้นการระเบิดของเปลวเพลิงเมื่อครู่ กร็ าวกับการ
ระเบิดความโกรธของจักรพรรดิอมตะ สิ่ งมีชีวิตทั้งหมดภายในเก้าโลกและสิ บแผ่นดิน
จะต้องนอนหมอบกราบต่อเปลวเพลิงแห่งความโกรธนี่ ! - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- - - - #ไอคุณหอยทากก คิดว่ากับเล่นอยูก่ บั ใครห๊าาาาาาาา ?? ตอนที่ 91 หอยทําก (1)
เมื่อการต่อสู ้น้ นั จบลงหนานฮัวเอียนและอาจารย์ของเขาพยามยืนขึ้น เมื่อหลี่ซ่วงเห
ยียนยืนได้อย่างมัน่ คงใบหน้าของนางซี ดราวกับคนตาย การระเบิดเปลวเพลิงอมตะ
ก่อนหน้านี้น้ นั น่ากลัวอย่างแท้จริ ง ต่อหน้าเปลวเพลิงนี้ไม่วา่ จะเป็ นระดับตัดสวรรค์
เซี ยนบรรพกาล องค์รักษ์เทพสวรรค์หรื อกระทั้งราชันเทพสวรรค์พวกเขาล้วนเป็ น
เพียงหนอนแมลง !
เวลานี้หนานฮัวเอียนและอาจารย์ของเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว เมื่อมองหลี่ฉีเย่ใน
ที่สุดพวกเขาก็เข้าใจ เวลานี้ตวั ตนของหลี่ฉีเย่เป็ นสิ่ งที่น่ากลัวที่สุดในชีวิตของพวกเขา
" เจ้ากล้าที่จะเจาะเข้าทะเลแห่งความรู ้และหอสมุดแห่งความทรงจาของข้า ? พวก
รนหาที่ตาย ! " การแสดงออกของหลี่ฉีเย่กลายเป็ นเย็นชาอย่างถึงที่สุด แม้วา่ ตอนนี้

751
เปลวเพลิงอมตะจะหายไปแล้ว แต่เพียงร่ างกายของเขาก็ทาให้ผคู ้ นรู ้สึกหนาวไปถึง
หัวใจ มันราวต่อให้จกั รรพดิอมะมาด้วยตัวเองพวกเขาก็ยงั ต้องยอมสยบต่อหลี่ฉีเย่
แม้วา่ หอยทากมหายักษ์บรรพกาลจะเป็ นเผ่าพันธ์ที่ทรงพลัง ทว่าน่าเสี ยมันไม่ควร
พยามที่จะดูดทะเลความรู ้ของหลี่ฉีเย่ ! ตั้งแต่ยคุ บรรพกาลนานมาแล้ว หลี่ฉีเย่ได้ตกลง
ไปในมือของถ้าปี ศาจอมตะและจิตวิญญาญของเขากลายเป็ นอีกาทมิฬ หลังจากนั้นเขา
ก็ถูกถ้าปี ศาจเรี ยกกลับมาโดยไม่ต้ งั ใจ และความทรงจาของเขาก็ถูกพวมันอ่าน จนใน
เวลาต่อมาหลี่ฉีเย่ได้เผชิญโลกมาเพียงพอและพยามที่จะต่อต้านมัน เขาได้ร่วมมือกับ
ปราชญ์อมตะจานวนนับไม่ถว้ นเพื่อวางแผนปิ ดกันการอ่านความทรงจาของถ้าปี ศาจ
อมตะและหนีออกจากมัน
จากนั้นเป็ นต้นมาสิ่ งที่หลี่ฉีเย่กลัวมากที่สุดก็คือการโดนคนอื่นอ่านความทรงจา
หลังจากที่เขาได้รับอานาจที่ยง่ิ ใหญ่และบ่มเพาะจิตวิญญาญจักรพรรดิอมตะ เขาใช้มนั
ปกป้ องทะเลแห่งความรู ้และหอสมุดแห่งความทรงจา มันอาจจะกล่าวได้วา่ จิต
วิญญาญของเขา พรสวรรค์ที่แท้จริ ง ทะเลแห่งความรู ้และหอสมุดแห่งความทรงจา
พวกมันทั้งหมดถูกปกคลุมไปด้วยพลังของจักรพรรดิอมตะ ไม่เพียงแต่ของจักรพรรดิ
อมตะมินเหยิน แต่รวมถึงจักรพรรดิอมตะเสี่ ยวซี จักรพรรดิอมตะตันหลี่ จักรพรรดิ
อมตะป่ าเจียน รวมทั้งราชามังกรทมิฬด้วย ใครก็ตามที่สมั ผัสทะเลแห่งความรู ้ของเขา
หรื อความทรงจาของเขา มันจะเหมือนกับพวกเขาสัมผัสกับพลังของจักรพรรดิอมตะ !
พวกเขาจะถูกทาลายอย่างย่อยยับด้วยการป้ องกันจากพลังของจักรพรรดิอมตะ ! นี้
หมายความว่า นอกจากตัวเขาเองแล้วไม่มีใครในโลกนี้สามารถอ่านทะเลแห่งความรู ้

752
และหอสมุดแห่งความทรงจาของเขาได้แม้แต่จกั รพรรดิอมตะเองก็ตาม ! นี้เป็ นผลมา
จากการพยามมากกว่าหลายล้ายปี และผลของมันก็คือทาให้เขาสามารถป้ องกันเรื่ องที่
เขากลัวมากที่สุดได้ ! วันนี้หอยทากที่ไม่รู้ฟ้าสู งแผ่นดินต่ากล้าที่จะเจาะความทรงจา
ของหลี่ฉีเย่ - ไม่ตอ้ งสงสัยนี้เป็ นพวกรนหาที่ตายอย่างแท้จริ ง ! " ลากเขากลับมาที่น้ ี ! "
หลี่ฉีเย่ออกคาสัง่ อย่างเย็นชา
ผูค้ ุม้ กันโม่และศิษย์ของเขาจากไปอย่างรวดเร็ ว หลังจากครึ่ งวันผ่านไปเสี ยงสนัน่ ก็ดงั
ออกมา เขาลากหอยทากบรรพกาลกลับมา มันดูเหมือนพวกเขาลากภูเขาขนาดใหญ่
กลับมามากกว่า หอยทากบรรพกาลถูกลามาวางด้านหน้าของหลี่ฉีเย่ " ศิษย์พี่ หรื อเขา
จะตายแล้ว ? " หนานฮัวเอียนลากเขามาและเอ่ยถาม " ข้าเพียงแค่ทาลายจิตวิญญาญ
ของเขาชัว่ คราว ที่เหลือมันขึ้นอยูก่ บั ความแข็งแกร่ งของเขาแล้ว " หลี่ฉีเย่เอ่ย " เตรี ยม
หม้อออกมาและปรุ งยาจากนั้นโยนเขาเข้าไป " ผูค้ ุม้ กันโม่และหนานฮัวเอียนดึงหม้อ
ขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยความลึกลับออกมา พวกเขาโยนสมุนไพรทั้งหมดเขาไป
ภายในรวมทั้งหอยทากบรรพกาลเช่นกัน มันใช้เวลาไม่นานก่อนที่นา้ จะเดือดและ
สมุนไพรทั้งหมดก็คอ่ ยๆหลอมรวมกัน
ขณะนี้ในที่สุดหอยทากบรรพกาลก็คอ่ ยๆตื่นขึ้นช้าๆ แม้วา่ มันจะตื่นขึ้นมาแล้วแต่กไ็ ม่
สามารถเคลื่อนไหวได้ดว้ ยผล กระทบจากเปลวเพลิงจักรพรรดิ ! ตอนนี้เขาเหมือนกับ
เนื้อบนเขียงรอให้หลี่ฉีเย่ทาอะไรก็ได้ตามที่เขาต้องการ ! " เจ้าเป็ นใคร ? " จมอยูใ่ น
หมอขนาดใหญ่เขาพยามจะขยับตัวออกมาด้านนอกของหม้อ เขาเปิ ดตาของเขาและ
จ้องหลี่ฉีเย่ ภายในดวงตานั้นเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ความทรงจาของเขาได้รับการ

753
ปกป้ องจากพลังของจักรพรรดิอมตะ ! บนโลกยังมีคนเช่นนี้ ? มองเด็กอายุสิบสี่ ปี
ด้านหน้าของเขา เขาก็ยง่ิ ไม่เข้าใจมากยิง่ ขึ้น ยุคของจักรพรรดิอมตะนั้นผ่านมาแล้ว
สามหมื่นปี ไม่มีทางที่เด็กด้านหน้าของเขาจะเคยพบกับจักรพรรดิอมตะ ทว่าเด็กชาย
ด้านหน้าของเขาเห็นได้ชดั เจนว่าไม่ได้เพีงแค่พบกับจักรพรรดิอมตะ ภายในทะเลแห่ง
ความรู้และหอสมุดของเขายังได้รับการป้ องกันจากพลังของจักรพรรดิอีกหลายคน เขา
ล้วนไม่เข้าใจและมึนงงโดยสมูบรณ์ เมื่อสัมผัสมันความกลัวที่ลึกในจิตใจของเขาก็
ตระหนักได้วา่ นี้คือพลังจากของจักรพรรดิอมตะอย่างแท้จริ ง ! " ข้าเป็ นใครไม่สาคัญ
แต่เจ้ารุ กล้าส่ วนที่ไม่ควรมากที่สุดของข้า " ตอนนี้การแสดงออกของหลี่ฉีเย่ดีข้ ึน
เล็กน้อยและเขาเอ่ยอย่างช้าๆ
เมื่อเห็นว่าการแสดงออกของหลี่ฉีเย่กลับเป็ นปกติ อีกสามคนที่เหลือล้วนถอนหายใจ
ออกมา เมื่อหลี่ฉีเย่โกรธพวกเขารู ้สึกราวกับโดนจักรพรรดิอมตะเหยียบย่า เพียงลม
หายใจของเขาก็ทาให้ความกลัวในใจฝังไปถึงจิตวิญญาญ ! " จะ เจ้า..เจ้าจะทาอะไร ? "
เวลานี้ หอยทากบรรพกาลกลายเป็ นหวาดกลัว เขาเอ่ยเสี ยงสัน่ หลี่ฉีเย่กล่าวอย่าง
สบายๆ " จะมีอะไรอีกนอกจากนาเจ้ามาทาเป็ นอาหาร ? กรี ดเลือดของเจ้า จากนั้นก็ดึง
เปลืองเอาตัวเจ้ามาทาเป็ นซุปหอยทากเพื่อบรรเทาอากาศที่กาลังร้อนอยูต่ อนนี้ พวกเรา
ล้วนไม่เคยลิ้มรสอาหารเช่นนี้มาก่อน บางที่หลังจากที่ลองมันอาจจะเป็ นรสชาติที่ยาก
จะลืมก็เป็ นได้ " " นี้ นี้เป็ นไปไม่ได้อย่างแน่นอน ! ร่ างกายของข้าไม่ใช่สิ่งที่เปลวไฟ
ต้นกาเนิดจะกลัน่ ได้ ! หรื อน้าธรรมดาก็ตม้ ข้าไม่ได้ ! " หอยทากบรรพกาลตะโกนลัน่
หลี่ฉีเย่ยมิ้ และเอ่ยต่อ " คนอื่นอาจจะพยามทาเช่นนั้น แต่สาหรับข้า อ่า ! ข้าจะไม่ทามัน

754
หากข้ารู ้ตน้ กาเนิดของเจ้าเช่นนั้นข้าก็สามารถทาข้อตกลงกับเจ้าได้ เจ้ารู ้หรื อไม่วา่ เห
มือกในตัวของเจ้าทามาจากอะไร ?
แน่นอนว่ามันเป็ นสู ตรการปรุ งซุบหอยทากอยู่ มันไม่เพียงแต่อร่ อย แต่ยงั เต็มไปด้วย
คุณค่าทางโภชนาการ ! " ได้ยนิ คากล่าวเช่นนี้ หอยทากบรรพกาลอดไม่ที่จะชิ้มน้า
สมุนไพรในหม้อ เมื่อชิมมันเขาก็กลายเป็ นหวาดกลัวทันที ! สมุนไพรเหล่านี้เมื่อรวม
เขาด้วยกันพวกมันสามารถจะลบการป้ องตัวของเขาออกไปได้ ! ตอนนี้ หลี่ฉีเย่กระ
โดดเข้าไปในหม้อ เขาหยิบดาบไร้ลกั ษณ์ออกมาและกล่าวช้าๆ " เจ้าน่าจะทราบว่า
เลือดจากเผ่าพันธ์ของเจ้านั้นวิเศษขนาดไหน ข้ารู ้วา่ ร่ างกายของเจ้านั้นเป็ นดังสมบัติลา้
ค่าและมีสบบัติชีวิตค่อยปกป้ อง ทว่าถูกต้มในหม้อสมุนไพรนี้เจ้าควรจะรู ้ถึงผลที่จะ
ตามมา ! " กล่าวเสร็ จหลี่ฉีเย่กต็ วัดดาบในมือของเขาอย่างรวดเร็ วราวกับสายฟ้ า ภายใน
พิรบตา หลี่ฉีเย่ตวัดดาบจานวนมากไปยังร่ างกายของหอยทากบรรพกาล เครื่ องหมาย
นับพันก่อตัวขึ้นอย่างลึกลับ รู ปแบบนี้เหมือนจะเป็ นการก่อตัว แต่มนั ก็ดูเหมือน
สัญลักษณ์ของสวรรค์ มันเป็ นพลังเต๋ าอันลึกซึ่ งและทาลายการป้ องกันของหอยทาก
บรรพกาล ! เวลานี้ ภายใต้รอยดาบบนร่ างมีเลือดไหลออกมาอย่างช้าๆ หยดเลือด
เหล่านี้น้ นั สวยงามมาก พวกมันเป็ นเหมือนอัญมณี ลา้ ค่า พวกมันหยดลงไปในหม้อ
และผสมเข้ากับตัวยา สมุนไพรในหม้อทันใดนั้นก็ส่องสว่างมีกลิ่นหอมกระจาย
ออกมา เมื่อได้กลิ่นนี้คนอื่นๆอดไม่ได้ที่จะกลืนน้าลายของพวกเขา..
" หยดเลือดชีวิต..." เห็นหยดเลือดที่กาลังตกลงมา ผูค้ มุ ้ กันโม่สนั่ สะท้าน สาหรับผูฝ้ ึ ก
ตนหยดเลือดชีวติ นี้มีความสาคัญเป็ นอย่างมาก มีคากล่าวว่าหนึ่งหยดเลือดชีวติ มีคา่

755
เท่ากับล้านหยดเลือดธรรมดา ! วิธีการของหลี่ฉีเย่น้ นั ทาให้หอยทากบรรพกาลเกิด
ความกลัวไปถึงจิตวิญญาญ เผ่าพันธ์หอยทากนั้นถูกสร้างมาอย่างลึกลับ มันไม่ได้เป็ น
ส่ วนหนึ่งของเผ่าปี ศาจหรื อว่าสัตว์สวรรค์ ไม่กระทั้งจิตวิญญาญภูติ ต้นกาเนิดของ
เผ่าพันธ์น้ นั เป็ นความลับและหายไปจากโลกเป็ นเวลานาน พวกเขามีร่างกายที่มีการ
ป้ องกันที่แข็งแกร่ งจนน่ากลัว ทว่าวันนี้หลี่ฉีเย่รู้วธิ ี การที่จะทะลวงผ่านการป้ องกันของ
พวกเขา นอกจากนี้เขายังรู ้วิธีการดึงหยดเลือดชีวิตออกมา ! หอยทากบรรพกาล
ตระหนักได้ทนั ทีวา่ วันนี้เป็ นวันที่โชคร้ายที่สุดในชีวิตของเขา ! ความรู ้สึกของการ
สู ญเสี ยหยดเลือดชีวติ นั้น หอยทากบรรพกาลรู ้สึกราวกับจิตวิญญาญของเขาถูกดูด
พรสวรรค์ของเขากลายเป็ นอ่อนแอลง หากยังเป็ นเช่นนี้ต่อไปเขาจะได้กลายเป็ นน้าซุป
หอยทากที่อร่ อยเป็ นแน่ " จะ เจ้า เจ้าต้องการอะไร ? พูด ! บอกข้าว่าเจ้าต้องการอะไร !
" สุ ดท้าย หัวใจของหอยทากบรรพกาลสัน่ ไหวและเขาตะโกนออกมาเสี ยงดัง หากเขา
ยังคงแสดงออกว่าเก่งกาจอยูล่ ะก็เขาแน่นอนว่าจะกลายส่ วนหนึ่งของซุปหอยทาก !
หลี่ฉีเย่หยุดชัว่ ครู่ ก่อนจะจ้องไปที่เขาและเอ่ย " เอาเช่นนี้เป็ นอย่างไร ? ข้ายังขาดสัตว์
เลี้ยงที่ดี เจ้ามาติดตามข้า " คากล่าวของหลี่ฉีเย่ ทาให้กลุม่ ของหนานฮัวเอียนที่ยนื อยู่
ด้านข้างเงียบสนิท บุคคลที่ยง่ิ ใหญ่มกั จะเลือกยึดติดอยูก่ บั สัตว์เลี้ยงที่มีลกั ษณะภายใน
ที่สง่างาม ไม่ตอ้ งพูดถึงสิ่ งมีชีวิตระดับสู งเช่นมังกรหรื อหงส์เพลิง กระทั้งม้ามังกรก็ยงั
สง่างามกว่าหอกทากด้านหน้าพวกเขา หอยทากบรรพกาลนั้นไตร่ ตรองกับคากล่าว
ของหลี่ฉีเย่ แม้วา่ เผ่าพันธ์ของพวกเขาจะมีไม่มากและอยูม่ าไม่นานแต่พวกเขาก็มีตน้
กาเนิดที่น่าภาคภูมิใจ ไม่ตอ้ งพูดถึงการบ่มเพาะที่ทรงพลัง การกลายเป็ นสัตว์เลี้ยงของ

756
มนุษย์เช่นนี้ ล้วนเป็ นสิ่ งที่เขาทนไม่ได้ หลี่ฉีเย่จอ้ งหอยทากบรรพกาลที่กาลังเงียบอยู่
และเขาเอ่ยต่อ " ไม่ตอ้ งกลัวว่าจะเสี ยศักดิ์ศรี ของเผ่าพันธ์เพราะว่าติดตามข้า เพราะแม้
กระทั้งบรรพบุรุษของเจ้าหอยทากบรรพกาลรุ่ นแรกเมื่อเห็นข้า เขาก็ยงั เรี ยกข้าว่าผู ้
อาวุโส ! " คากล่าวของหลี่ฉีเย่ทาให้หอยทากบรรพกาลเบิกตากว้างและรี บเอ่ยถาม "
เจ้า เจ้าเป็ นใคร ? " " นั้นไม่สาคัญ เลือกมาจะตามข้าหรื อกลายเป็ นซุปหอยทาก "
หลี่ฉีเย่อมยิม้ และกล่าวต่อ " ในอนาคตหากเจ้าทางานอย่างหนักและซื่ อสัตย์ ข้าจะสอน
เจ้าเกี่ยวกับรู ปแบบที่สิบสอง ! " คาพูดนี้ของหลี่ฉีเย่ทาให้หอยทากบรรพกาลตกตะลึง
เขาไม่ตอ้ งการจะกลายเป็ นสัตว์เลี้ยงของหลี่ฉีเย่และไม่ตอ้ งการที่จะกลายเป็ นซุปหอย
ทาก แต่เมื่อมันเกี่ยวกับรู ปแบบที่สิบสองเรื่ องนี้จะแตกต่างออกไปอย่างสิ้ นเชิง เขารู ้วา่
ตั้งแต่เริ่ มต้นยุคจนถึงตอนนี้ มีเพียงคนเดียวที่รู้ถึงการคงอยูข่ องรู ปแบบที่สิบสอง แต่ห
ลี่ฉีเย่เห็นได้อย่างชัดเจนไม่ใช่คนที่เขาคิด ! " ดี ข้าให้สญ
ั ญากับเจ้า " สุ ดท้ายหอยทาก
บรรพกาลก็ยอมจานนด้วยตัวเลือกที่มี หลี่ฉีเย่กล่าวอย่างไม่แปลกใจใดๆ " ใช้
พรสวรรค์ที่แท้จริ งเพื่อสร้างคาสาบาน " สุ ดท้ายหอยทากบรรพกาลก็สาบานโดยใช้
สายเลือดที่แท้จริ งของเขา ฉากนี้ทาให้หนานฮัวเอียนและอาจารย์เขาตัวสัน่ หาก
สาบานด้วยสายเลือดที่แท้จริ งนี้เป็ นเรื่ องร้ายแรงมาก หากพวกเขาผิดคาสาบานพวกเขา
จะตายอย่างทรมานที่สุด
แน่นอนว่าใช้สายเลือดสร้างคาสาบานนั้นจะต้องได้รับการยินยอมจากทั้งสองฝ่ าย
หลังจากสร้างคาสาบานเสร็ จหลี่ฉีเย่กใ็ ห้หนานฮัวเอียนและอาจารย์ของเขาลากหอย
ทากบรรพกาลออกมาจากหม้อต้ม.. - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - #เฉลยมาแล้ววว ฮี่ๆ

757
ใครทายถูกบ้างง สัตว์ขี่ของพี่เย่คือ หอยทาก !! รับประกันไม่มีนิยายจีนเรื่ องไหนที่
พระเอกเอาหอยทากมาเป็ นสัตว์ขี่ !! ตอนที่ 92 หอยทําก (2) ตอนนี่หลี่ฉีเย่วางมือบน
ร่ างขนาดใหญ่ของหอยทากบรรพกาล และแสงไฟดวงน้อยจากร่ างของเขาก็บินเข้าไป
ยังหน้าผากของหลี่ฉีเย่ หลังจากที่แสงไฟว่างนี้ออกจากร่ าง ร่ างของหอยทากนั้นสัน่
เล็กน้อยก่อนที่เขาจะค่อยๆยืนขึ้นช้าๆและเอ่ย " หม้อยานี้เต็มไปด้วยคุณค่าทาง
สมุนไพรอย่างมาก " หลี่ฉีเย่ยมิ้ และเอ่ยตอบ " ตั้งแต่เจ้าเลือกที่จะติดตามข้า ข้าจะ
อนุญาติให้เจ้าดื่มมัน "
เมื่อได้ยนิ เช่นนั้นหอยทากบรรพกาลไม่รู้วา่ เขาจะหัวเราะหรื อร้องไห้ดี สมุนไพรในนี้
สร้างมาจากหยดเลือดชีวิตของข้า อ่า ! " ทาไม ? เจ้าไม่ตอ้ งการจะดื่มมัน ? หากเจ้าไม่
ต้องการจะดื่ม ข้าจะให้พวกเขาสองคนดื่มมันทั้งหมด ! " หลี่ฉีเย่กล่าวขณะที่เขาชี้ไป
ทางหนานฮัวเอียนและอาจารย์ของเขา " ดื่มสิ ดื่ม ทาไมข้าจะไม่ดื่มเล่า ? " หอยทาก
บรรพกาลนั้นรี บตอบอย่างรวดเร็ ว เข้าเกรงว่าหากช้าไปอีกนิดอาจารย์และศิษย์คนู่ ้ ีจะ
กระโดดเข้าไปในหม้อละดื่มมันราวกับน้าเปล่า หม้อสมุนไพรนี้ทาจากหยดเลือดชีวิต
ของเขาเอง หากเขาไม่ได้ดื่มมันแล้วเขาจะพบการการสู ญเสี ยที่ยง่ิ ใหญ่ บาดแผลของ
เขาจะต้องใช้เวลาอีกนานมากกว่าจะฟื้ นฟู สุ ดท้ายหอยทากบรรพกาลก็ดื่มยาในหม้อ
ทั้งหมดก่อนจะสู ดหายใจเข้าลึก เขาเพียงแค่เอาของจากร่ างกายของเขากลับเข้ามา
ทันใดนั้นหลี่ฉีเย่กอ็ อกคาสัง่ " แสดงร่ างที่แท้จริ งของเจ้า "
หอยทากบรรพกาลกล่าวคาถาของเขาจากนั้นร่ างกายก็เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ ว ชายร่ าง
ผอมแห้งคนหนึ่งปรากฏอยูต่ รงหน้าของพวกเขา มีหูยาวออกมาสองข้างด้านหลังของ

758
เขายังมีเปลือกหอยเกาะอยู่ " เอ๊ะ นะนี้ นี้คือร่ างที่แท้จริ งของท่าน ? " หนานฮัวเอียน
กลายเป็ นมึนงง ชายชราด้านหน้าของเขาเมื่อเทียบกับลักษณะก่อนหน้านี้น้ นั แตกต่าง
กันมากเกินไป หอยทากนั้นราวกับภูเขาขนาดเล็กเคลื่อนที่ ทว่าชายชราด้านหน้าของ
เขาราวกับจะปลิ้วไปกับสายลมได้ตลอดเวลา " ไม่ นี้เป็ นร่ างที่สอง " ชายชราส่ ายหน้า
และยิม้ " ก่อนหน้านี้เป็ นร่ างจริ งของข้า " " ชายแก่คนนี้ชื่อหลุนเฟิ น ก่อนหน้านี้ขา้ นั้น
ตาบอดและทาให้พวกเจ้าหวาดกลัว อภัยให้ชายแก่คนนี้ดว้ ย " " อั้ก...หนุน..เฟิ น "
(ภาษาจีน แปลว่า bullshit = โง่เง่า , ไร้สาระ ประมาณนี้คะ ) ได้ยนิ ชื่อเช่นนี้ หนานฮัว
เอียนเบิกตากว้างและเอ่ยถาม
" นี้น้ ี ยังมีคนใช่ชื่อนี้ ? " ชายชราจองหนานฮัวเอียนและตะโกน " หนุนเฟิ นนี้ คาว่า
เฟิ นหมายถึงความพยาม ! " " เข้าใจผิด เป็ นข้าที่เข้าใจผิดเอง " หนานฮัวเอียนกลายเป็ น
อับอาย เขาฉี กรอยยิม้ โง่งมก่อนจะกล่าวขอโทษ แม้แต่หลี่ซ่วงเหยียนที่อยูด่ า้ นข้างก็ยงั
อยากจะหัวเราะ แต่นางไม่สามารถแสดงออกได้ นางจึงเลือกที่จะเก็บมันและหัวเราะ
ภายในใจ ปราศจากร่ างกายใหญ่ตวั ราวกับภูเขา หนุนเฟิ นในปั จจุบนั เป็ นชายชราที่ดูจะ
ใจดี นี้ทาให้หนานฮัวเอียนรู ้สึกอบอุ่นและเป็ นมิตรมากยิง่ ขึ้น เขาจ้องหนุนเฟิ นและเอ่ย
" ท่านปูหนุน ท่านขุดหลุมในดินแดนโบราณของนิกายกายานโบราณ ท่านต้องการจะ
หาอะไร ? อย่าบอกนะว่าท่านกาลังจะหาสมบัติในนิกายของเรา ? " " ข้าเพียงแค่ขดุ มัน
เฉยๆ นอกจากนี้สถานที่แห่งนี้ลว้ นไร้ผคู ้ น หากมันมีสมบัติจริ งๆ ไม่ได้เป็ นเรื่ องยาก
สาหรับข้าที่หามัน ! "

759
หนุนเฟิ นจ้องหนานฮัวเอียนด้วยความโกรธ " หากท่านปู่ หนุนไม่ได้ขดุ เพื่อหาสมบัติ
ทาไมท่านจึงขุดหลุมลึกเช่นนั้น ? " หนานฮัวเอียนไม่ยอมแพ้และยังคงถามต่อ หลี่ฉีเย่
เหลือบมองไปทางหนุนเฟิ นก่อนจะเอ่ยเสี ยงเรี ยบ " เขากาลังมองหาความวิบตั ิของพระ
เจ้า " " ความวิบตั ิของพระเจ้า ? ความวิบตั ิของพระเจ้าคืออะไร ? " หนานฮัวเอียน
กลายเป็ นมึนงง เขาต้องมองหลี่ฉีเย่จากนั้นก็หนั กลับไปจ้องหนุนเฟิ น การแสดงออก
ของผูค้ ุม้ กันโม่กลายเป็ นแปลกประหลาด เขาจ้องหนุนเฟิ นและเอ่ยด้วยความกดดัน "
เขากาลังหาเทพผูพ้ ทิ กั ษ์ของนิกายกายานโบราณ ! " เมื่อได้ยนิ คาว่า ' เทพผูพ้ ิทกั ษ์ '
หนานฮัวเอียนก็ยงั อุทานด้วยความตกตะลึง
" ในตานาน มีคนกล่าวว่าาเทพผูพ้ ิทกั ษ์ของนิกายกายานโบราณนั้นแข็งแกร่ งมากที่สุด
! นอกจากท่านผูก้ ่อตั้งไม่มีใครในโลกนี้ที่จะต่อต้านกับเทพผูพ้ ิทกั ษ์ของเราได้ ! "
หนุนเฟิ นกล่าวยอมรับความจริ ง " ข้าก็แค่มอง ข้าได้ยนิ ว่าเทพผูพ้ ิทกั ษ์น้ นั เคยอยูท่ ี่น้ ีมา
ก่อน ข้าเพียงต้องการดูวา่ พวกมันจะเหมือนกับที่ผอู ้ าวุโสของข้าบอกหรื อไม่ และบาง
ทีขา้ อาจจะพบกับสมบัติบางอย่างที่ลึกซึ่งก็เป็ นได้ " " หากเทพผูพ้ ิทกั ษ์น้ นั ยังอยูท่ ี่น้ ี
เช่นนั้นนิกายกายานโบราณก็คงไม่ตกต่าเหมือนทุกวันนี้ " หนานฮัวเอียนเคยได้ยนิ
เกี่ยวกับเรื่ องของเทพผูพ้ ิทกั ษ์และเขาอดไม่ได้ที่บ่นออกมา มีตานานมากมายเกี่ยวกับ
เทพผูพ้ ิทกั ษ์ของนิกายกายานโบราณ เทพผูพ้ ิทกั ษ์ - ไม่ใช่ทุกนิกายจะมีพวกเขา มีเพียง
นิกายที่ทรงพลังและมีประวัติมายาวนานเท่านั้นที่จะมีเทพผูพ้ ิทกั ษ์ได้ สาหรับต้นกา
เนิดของเทพผูพ้ ิทกั ษ์น้ นั ล้วนไม่มีขอ้ พิสูจน์ใดๆ มันอาจจะเป็ นสัตว์สวรรค์ หรื อจิต

760
วิญญาญอสู ร หรื อกระทั้งเผ่าพันธ์อื่นๆ ! ภายใต้สถานการณ์ที่เลวร้ายพวกเขาจะออกมา
เพื่อปกป้ องนิกาย และเมื่อทาลายศัตรู พวกเขาก็จะกลับมาประจาที่เดิม
นิกายกายานโบราณนั้นเคยมีเทพผูพ้ ิทกั ษ์ เทพผูพ้ ิทกั ษ์ตนนี้ถูกเรี ยกว่า เทพแห่งความ
หายนะ ! นี้เป็ นเทพผูพ้ ิทกั ษ์ที่ทรงพลังอย่างมาก มันแข็งแกร่ งถึงขนาดว่าในยุดของ
จักรพรรดิอมตะมินเหยิน นอกจากตัวมินเหยินเองไม่มีใครสามารถต่อกรกับเทพผู ้
พิทกั ษ์ได้ ! ต่อมาเมื่อนิกายกายานโบราณนั้นขึ้นไปยืนบนจุดสู งสุ ด เทพผูพ้ ิทกั ษ์กไ็ ด้
หายไป เกี่ยวกับเทพผูพ้ ิทกั ษ์ มันมีตานานที่แตกต่างกัน บางก็บอกว่ามันมาจากหลุมฝั่ง
ศพโบราณ บางก็เชื่อว่ามันเกิดจากมรดกโบราณ บางคนเชื่อว่ามันถูกจักรพรรดิอมตะ
มินเหยินสยบและพาตัวมาจากข้างนอก เทพผูพ้ ิทกั ษ์น้ นั อยูก่ บั นิกายกายานโบราณมา
หลายยุค จู่ๆวันหนึ่งมันก็จากไปโดยไม่ทราบสาเหตุ หลังจากนั้นมันก็หายไปอย่าง
สมบูรณ์ในหน้าประวัติศาสตร์และไม่มีใครได้เห็นมันอีกเลย หลายคนคิดว่ามันได้
หายไปตั้งแต่หา้ หมื่นปี ไม่มีใครรู ้วา่ ทาไม กระทั้งศิษย์ของนิกายกายานโบราณในอดีต
! มันกลายเป็ นความลึกลับที่ไม่มีคาตอบ " นายน้อยพวกเราจะไปไหนต่อ ? หรื อพวก
เราจะกลับแล้ว ? " ตอนนี้ผคู ้ ุม้ กันโม่เอ่ยถามหลี่ฉีเย่ " ไม่ พวกเจ้าต้องฝังข้าไว้ใต้ดิน " "
ฝัง ? ฝังไว้ใต้ดิน ? "
ได้ยนิ คากล่าวของหลี่ฉีเย่ หนานฮัวเอียนอดไม่ได้ที่จะตกตะลึงและเอ่ยถาม " ศิษย์พี่
นะ นี้ นี้เป็ นการกระทาที่ไม่ดีนกั " " ฝังข้าเดี๋ยวนี้ " หลี่ฉีเย่ไม่ตอ้ งการจะเสี ยเวลา เขา
ออกคาสัง่ กับผูค้ ุม้ กันโม่ สุ ดท้ายหลี่ฉีเย่กเ็ ลือกสถานที่ และเขาเลือกที่จะถูกฝังไว้บน
จุดสู งสุ ดของดินแดนโบราณ หลุมนั้นถูกขุดไว้ลึกมาก หนุนเฟิ นเป็ นคนขุดหลุมก่อนที่

761
จะวางเขาลง " ศิษย์พี่ท่านเอาจริ ง ? " หลี่ฉีเย่จู่ๆก็อยากจะฝังตัวเอง นี้ทาให้หนานฮัว
เอียนอยากจะบ้า หากเขาไม่รู้มาก่อนว่าศิษย์พี่ของเขานั้นมีสติที่ดี หนานฮัวเอียนคิดว่า
บางที่เขาอาจจะเป็ นคนบ้า " ทุกออย่างจะต้องเรี ยบร้อย " หลี่ซ่วงเหยียนส่ ายหน้า นาง
ไม่ได้กล่าวอะไรอีก แม้วา่ นางจะไม่รู้วา่ ทาไมหลี่ฉีเย่ถึงอย่างทาเช่นนั้นแต่นางรู ้วา่ เขา
นั้นมีเหตุผลของตัวเอง " นี้เป็ นการเริ่ มพิธีกรรม "
หนุนเฟิ นมองสถานที่ที่หลี่ฉีเย่เลือกอย่างระมัดระวัง จากนั้นเขาก็เอ่ย " นี้เป็ นพีธีกรรม
ที่หายากมาก มันเป็ นพิธีกรรมในการสื่ อสารเพื่อติดต่อกับบางอย่าง " " สื่ อสาร ?
สื่ อสารกับอะไร ? คนแบบใดกันที่เขาต้องการสื่ อโดยการฝังตัวเองในหลุมลึกเช่นนี้ ? "
หนานฮัวเอียนอดไม่ได้ที่จะสลัดความเป็ นห่วงทิ้งและถามอย่างอยากรู ้อยากเห็น
เกี่ยวกับคาถามของหนานฮัวเอียน หนุนเฟิ นไม่ได้ตอบ เขาไม่รู้วา่ หลี่ฉีเย่พยามสื่ อสาร
กับใครแต่เขารู ้วา่ นี้เป็ นเรื่ องที่สาคัญมาก ! หลี่ฉีเย่ถูกฝังอยูใ่ ต้ดินเป็ นเวลาห้าวันห้าคืน
จากนั้นเขาก็คลานออกมาจากหลุม " พวกเรากลับกัน " สุ ดท้ายเขาคลานออกมาจาก
หลุมและกล่าวประโยคนี้และไม่เอ่ยสิ่ งอื่น หัวใจของหนานฮัวเอียนเดือดไปด้วยความ
ยากรู ้ เขานั้นอยากจะเอ่ยถามทว่าเมื่อเห็นสี หน้าของหลี่ฉเ้้ี ยี ค่ วามกล้าของเขาก็
หายไป หากหลี่ฉีเย่ไม่ตอ้ งการกล่าวมันก็ไม่มีประโยชน์ที่จะถาม
สุ ดท้ายหนุนเฟิ นก็กลับไปยังร่ างที่แท้จริ งของเขาและพากลุม่ ของหลี่ฉีเย่กลับ เมื่อเขา
กลับไปยังร่ างที่แท้จริ งความเร็ วในการเคลื่อนไหวของเขาก็ทาให้หนานฮัวเอียนหน้า
สัน่ มันเร็ วยิง่ กว่าสายฟ้ า ! เขาเคลื่อนไหวด้วยความเร็ วอย่างไม่น่าเชื่อกระทั้งสมบัติ
ชั้นสู งก็ไม่สามารถเพิ่มความเร็ วขนาดนี้ได้ สิ่ งที่น่าตกใจมากที่สุดก็คือเขาสามารถ

762
เคลื่อนไหวได้เร็ วดังสายฟ้ าขณะที่มนั เงียบเป็ นอย่างมาก ไม่มีเสี ยงรบกวนใดๆ อาจจะ
กล่าวได้วา่ เขาได้ควบคุมทุกอย่างได้โดยสมบูรณ์ นัง่ บนหลังหอยทากเช่นนี้ หนานฮัว
เอียนนั้นตกตะลึงอย่างสมบูรณ์ความจริ งกระทั้งอาจารย์ของเขาก็ยงั ตะลึงเช่นกัน นี้เป็ น
ครั้งแรกที่พวกเขานัง่ บนหลังหอยทากอีกทั้งยังเป็ นหอยทากที่เร็ วที่สุดในโลก " ท่านปู
หนุน บรรพบุรุษของท่านเป็ นหอยทากสวรรค์ ? " คิดเกี่ยวกับสิ่ งที่หลี่ฉีเย่กล่าว หนาน
ฮัวเอียนถามด้วยความอยากรู ้ ชื่อนี้แน่นอนว่าเขาไม่เคยได้ยนิ มาก่อน หอยทากสวรรค์
นั้นเป็ นชื่อที่แปลกประหลาดมากสาหรับเขา " การดารงอยูข่ องเผ่าพันธ์พวกเขาเป็ น
เรื่ องลึกลับมาตั้งแต่สมัยโบราณ พวกถือกาเนิดมาด้วยตัวเอง เป็ นเรื่ องยากที่คนบนโลก
ที่เห็นพวกเขา " หนุนเฟิ นไม่ทนั ได้ตอบ หลี่ฉีเย่กเ็ อ่ยขึ้น เห็นหลี่ฉีเย่เอ่ยตอบเช่นนี้
ความกล้าของหนานฮัวเอียนเพิ่มขึ้นมากและเขาเอ่ยถามต่อ
" ศิษย์พี่สิบแปดรู ปที่ท่านพูดถึงคือสิ่ งใด ? " หลี่ฉีเย่เหลือบมองเขาก่อนที่จะไม่ได้เอ่ย
อะไร " มันเป็ นรู ปแบบพรสวรรค์ที่แท้จริ งของเทพผูพ้ ิทกั ษ์เผ่าพันธ์พวกเรา " หนุน
เฟิ นตอบเขาปราถนาที่จะให้หลี่ฉีเย่เอ่ยถึงสิ บแปดรู ปแบบนั้นเพราะว่ามันสิ่ งสาคัญสา
หรับเขามาก " รู ปแบบพรสวรรค์ที่แท้จริ ง ? นี้เป็ นทักษะใด ? หรื อเป็ นหนึ่งในคัมภีร์
จักพรรดิ ? " หนานฮัวเอียนเอ่ยอย่างต่อเนื่อง " มันไม่ได้เป็ นทักษะหรื อพลังลึกลับแต่
อย่างใด ที่จริ งมันเป็ นรู ปแบบที่ทาลายโซ่ที่กกั เทพผูพ้ ิทกั ษ์ของเผ่าพันธ์เรา " " โซ่ ?
สิ บแปดห่วงโซ่ ? หากหลุดพ้นจากสิ บแปดห่วงโซ่แล้วจะเกิดอะไรขึ้น ? " หนานฮัว
เอียนถามด้วยความยากรู ้อยากเห็น หนุนเฟิ นคิดอยูค่ รู่ ก่อนจะเอ่ย

763
" ข้าเองก็ไม่รู้เรื่ องนี้ ในเผ่าพันธ์ของเราไม่มีใครสามารถตีความรู ปแบบทั้งสิ บแปดได้
มีเพียงในตานานเท่านั้นที่กล่าวถึงรู ปแบบทั้งสิ บแปด แต่หากพวกเขาสามารถปลุกเทพ
ผูพ้ ิทกั ษ์ พวกเราสามารถฆ่าเทพเจ้าได้ ! " เมื่อได้ยนิ เรื่ องนี้ไม่เพียงหนานฮัวเอียน กระ
ทั้งหลี่ซ่วงเหยียนก็ยงั ตกใจ สังหารเทพเจ้า ? คากล่าวที่กล้าหาญเช่นนี้คืออะไร ? ใน
ที่สุดพวกเขาก็เข้าใจทาไมหนุนเฟิ นถึงได้ยอมเป็ นสัตว์เลี้ยง สาหรับหลี่ฉีเย่เขาเพียงอม
ยิม้ สิ บแปดรู ปแบบนั้นยังฝังอยูใ่ นความทรงจาของเขา มันไม่ได้เป็ นทักษะหรื อวิถีที่
เป็ นความลับ นี้เป็ นหนึ่งในความทรงจาของเขาที่ไม่ได้ถูกลบ ! - - - - - - - - - - - - - - - -
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - #เอ๋ หลี่ฉีเย่รู้จกั มันได้ยงั ไงน้าา น่าสงสัยจริ งๆ ! เอาละ พวก
พร้อม ของพร้อม ได้เวลา....เคลียปั ญหาต่อไป ฮ่าๆ ตอนที่ 93 อําจํารย์น้ นั เป็ นสตรี ที่งด
งําม (1) ขณะที่กลุ่มของหลี๋ฉีเย่กลับมาถึงนิกายกายานโบราณนั้น ผูอ้ าวุโสซานนั้นยืน
รออยูด่ า้ นนอก เมื่อเห็นกลุ่มของหลี่ฉีเย่ขี่หลังหอยทากยักษ์มาผูอ้ าวุโสซานตกตะลึง
หอยทากนี้เคลื่อนไหวได้รวดเร็ วเป็ นอย่างยิง่ ทว่าผูอ้ าวุโสซานนั้นไม่ได้อยูใ้ นอารมณ์
ที่จะเอ่ยเรื่ องอื่น เขามองไปที่หลี่ฉีเย่และกล่าวอย่างเร่ งรี บ " ขอบคุณสวรรค์ ในที่สุด
เจ้าก็กลับมาซะที "
จากนั้นเขาก็ลากตัวหลี่ฉีเย่ไปอย่างรวดเร็ ว " เจ้าต้องรี บไปที่หอ้ งของท่านบรรพบุรุษ
เร็ วเข้า ไม่เช่น้ นั อาจจะมีการต่อสู ้เกิดขึ้น " ผูอ้ าวุโสซานกล่าวด้วยน้าเสี ยงกังวล เห็นผู ้
อาวุโสซานกาลังกังวล หลี่ฉีเย่เอ่ยถาม " ศัตรู จากภายนอกบุก ? หรื อนิกายเทพสวรรค์
บุกมาถึงหน้าประตูบา้ นเราแล้ว ? " ได้ยนิ คากล่าวของหลี่ฉีเย่ ผูอ้ าวุโสซานส่ ายหน้า
และอธิ บายเพิม่ " ไม่ เพียงแค่ผนู ้ านิกายกลับมาและนางนั้นอยูภ่ ายในห้องของท่าน

764
บรรพบุรุษ กลุม่ ของผูอ้ าวุโสกู่กาลังปะทะกับผูน้ านิกาย ! เจ้าควรรี บไปดู ! " " ผูน้ า
นิกาย..." คาตอบของผูอ้ าวุโสซานนั้นอยูน่ อกเหนือการคาดหมายของหลี่ฉีเย่ เกี่ยวกับผู ้
นานิกายซูหยงฮวาหลี่ฉีเย่ลว้ นไม่ได้ใส่ ใจ อาจจะกล่าวได้วา่ เขานั้นไม่เคยพบนางและ
ยิง่ ไม่มีความสนใจเกี่ยวกับนางแม้แต่นอ้ ย สุ ดท้ายซูหยงฮวากลับมาสิ่ งนี้ทาให้หลี่ฉีเย่
ประหลาดใจเล็กน้อยก่อนจะเอ่ย
" ก็ดี ในที่สุดข้าก็จะได้พบอาจารย์ของข้าสักที " พูดจบเขาก็เดินเข้าไปข้างในห้อง
หนุนเฟิ นทันใดนั้นก็แปลงร่ างกลับมายังร่ างที่สองของเขา เขากลายเป็ นชายชราอีกครั้ง
และเดินคูไ่ ปกับหลี่ฉีเย่ เมื่อเห็นหอยทากยักษ์สามารถแปลงร่ างเป็ นชายชราได้ผอู ้ าวุโส
ซานอดไม่ได้ที่จะตะลึงอีกครั้ง แต่ตอนนี้เขายังไม่มีเวลามาถามเกี่ยวกับเรื่ องนี้ เวลานี้
ภายในห้องของบรรพบุรุษผูอ้ าวุโสนั้นอยูเ่ ต็มห้อง ผูอ้ าวุโสคนที่มีอานาจสู งสุ ดใน
นิกายกายานโบราณควรจะรักษาความสงบของพวกเขา แต่ขณะนี้กลุม่ ของผูอ้ าวุโส
โจ่วกาลังโกรธเกรี้ ยวเมื่อพวกเขาจ้องไปยังร่ างของหญิางสาวคนหนึ่ง นางคือผูน้ า
นิกายกายานโบราณ..ซูหยงฮวา มีเพียงผูอ้ าวุโสกู่เท่านั้นที่ยงั มีการแสดงออกที่สงบและ
เขาไม่เอ่ยสิ่ งใด ซูหยางหวาผูน้ านิกาย - ความจริ งนางไม่ได้รับการยอมรับจากระดับสู ง
นัก เหตุผลนั้นง่ายยิง่ เพราะว่าซูหยงหวาไม่ได้มีส่วนช่วยเหลือใดๆในนิกาย อีกทั้งนาง
ยังไม่ได้เป็ นศิษย์ของนิกายมาก่อน การที่ซูหยงฮวาปรากฏตัวและกลายเป็ นผูน้ าของ
นิกายกนั้นเป็ นเรื่ องที่รวดเร็ วมาก ผูค้ นในนิกายไม่ได้เตรี ยมพร้อมไว้กบั เรื่ องเช่นนี้และ
ทาให้พวกเขามึนงงเป็ นเวลานาน

765
นางกลายเป็ นผูน้ านิกายเพราะว่าผูน้ านิกายคนก่อนนั้นยังมีชีวิตอยู่ ในเวลานั้นผูอ้ าวุโส
ระดับสู งสองหรื อสามคนที่ยงั มีชีวิตอยู่ มีแม้กระทั้งผูอ้ าวุโสที่มีขา่ วลือว่าเขาอยูม่ า
ตั้งแต่สงครามเมื่อสามหมื่นปี ก่อน เขายังคงเก็บตัวฝึ กเนื่องจากบาดแผลจากเหตุการณ์
นั้น เกี่ยวกับเรื่ องนี้ไม่มีใครรู ้ขอ้ มูลของมันอย่างชัดเจนยกเว้นผูอ้ าวุโสหนึ่งกู่เทียนโส่ ว
ไม่วา่ อย่างไรก็ตามซูหยงฮวาได้รับประกาศให้เป็ นผูน้ านิกายก่อนหน้านั้น การ
ตัดสิ นใจครั้งนี้ได้รับการสนับสนุนจากผูอ้ าวุโสสู งสุ ดทั้งหมด กระทั้งกู่เทียนโส่ วก็ยงั
ถูกเกลี่ยกล่อมให้ยอมรับ เพื่อจะให้เรื่ องทุกอย่างจบ หนึ่งวันหลังจากนั้นกู่เทียนโส่ วก็
สนับสนุนการที่ซูหยงฮวาจะขึ้นเป็ นผูน้ านิกาย ความจริ งในเวลานั้นนิกายกาลังอยูใ่ น
ความโกลาหล เหตุผลก็เพราะว่าจู่ๆใครก็ไม่รู้ ไม่เป็ นเป็ นกระทั้งศิษย์ของนิกายได้เป็ น
ผูน้ านิกาย นี้เป็ นเรื่ องยากที่ผคู ้ นในนิกายจะยอมรับ ในเวลานั้นกู่เทียนโส่ วเป็ นคนเกลี่ย
กล่อมกลุ่มของผูอ้ าวุโสโจ่ว ที่อยูฝ่ ่ ายค้านซูหยงฮวาให้ยอมเห็นด้วย ดังนั้นเรื่ องจึงจบ
ลง ทว่าซูหยงฮวาตัวนางเองก็เหมือนจะรู ้สถานการณ์ท้ งั หมดดี ในฐานะผูน้ าของนิกาย
นางนั้นไม่ได้อยูภ่ ายในนิกายกายานโบราณ นางได้นากลุม่ ของศิษย์และผุค้ ุม้ กฏไม่กี่
คนออกไปอยูช่ ายแดนของนิกายและไม่ได้ยงุ่ เกี่ยวกับกิจการภายใน แต่กย็ งั คงติดต่อ
กับนิกายอยู่ โชคดีดว้ ยการตัดสิ นใจครั้งนั้น นิกายก็กลับมาเป็ นสงบสุ ขอีกครั้ง หกผู ้
อาวุโสกลายมาเป็ นหัวใจที่คอยดูแลและขับเคลื่อนนิกายตั้งแต่น้ นั มา
อาจจะกล่าวได้วา่ แม้ซูหยงฮวาเป็ นผูน้ านิกาย แต่ผอู ้ าวุโสกู่กย็ งั ได้รับการสนับสนุน
จากภายใน ก่อนหน้าที่นางจะปรากฏตัว กู่เทียนโส่ วนั้นเป็ นอันดับหนึ่งที่มีความเหมาะ
ที่จะนัง่ ตาแหน่งนี้ กู่เทียนโส่ วนั้นเป็ นศิษย์สายตรงของผูน้ านิกายคนก่อนและเขายังมี

766
ประสบการณ์มากที่สุดในศิษย์รุ่นแรก ไม่เพียงแค่น้ นั เขายังขยันและทุ่มเทให้กบั นิกาย
เป็ นอย่างมาก หากเวลานั้นกู่เทียนโส่ วไม่ได้โน้มน้าวกลุม่ ของผูอ้ าวุโสโจ่วให้ยอมรับ
ได้ ก็ไม่มีใครที่จะโน้มน้าวให้ระดับสู งคนอื่นยอมรับได้อีก เพราะว่ากู่เทียนโส่วยอม
แพ้ในตาแหน่งผูน้ านิกายและหันไปสนับสนุน ซูหยงฮวาจึงสามารถกลายเป็ นผูน้ า
นิกายดังเช่นในปั จจุบนั ได้ เหตุผลของนางที่กลับมายังนิกายในวันนี้น้ นั เพราะว่าเรื่ อง
ของสันเขาเสี ยงรบกวนแห่งปี ศาจ นางนั้นต้องการนาศิษย์เข้าไปในสันเขาเสี ยงรบกวน
แห่งปี ศาจ นี้เป็ นเรื่ องที่ยากจะรับได้สาหรับกลุ่มของผูอ้ าวุโสโจ่ว ปั จจุบนั ในสายตา
ของระดับสู งในนิกาย เช่นผูอ้ าวุโสโจ่ว หลี่ฉีเย่น้ นั เป็ นผูน้ าในการฟื้ นฟูของนิกาย เขา
เป็ นคนขับเคลื่อนนิ กาย ตอนนี้ซูหยงฮวากลับมาที่นิกาย ระดับสู งส่ วนใหญ่ลว้ นไม่
ไว้ใจนาง พวกเขาจะให้นางนาศิษย์ไปได้อย่างไร ? ด้วยเหตุผลนี้ทุกพื้นที่ในห้องจึง
เต็มไปด้วยระดับสู งของนิกาย กล่าวตามตรงกลุ่มของผูอ้ าวุโสโจ่วล้วนไม่เห็นด้วยไม่
ว่าซูหยงฮวาอยากจะทาอะไรก็ตาม
" ดี ดี ตอนนี้หลี่ฉีเย่กลับมาแล้วทุกคนค่อยๆพูดกันเถอะ " หลังจากนาหลี่ฉีเย่เข้ามา ผู ้
อาวุโสซานแจ้งให้ทุกคนทราบ เมื่อเห็นหลี่ฉีเย่กลับมากลุม่ ของผูอ้ าวุโสโจ่วก็ถอน
หายใจด้วยความโล่งอก สุ ดท้ายบรรยากาศภายในห้องของบรรพบุรุษก็กลาเยป็ น
ปลอดโปร่ งมากขึ้น ในเวลานี้ เตี๋ยบูหยุนคนที่อยูห่ ลังซูหยงฮวาก็ยนื ขึ้นและเอ่ยด้วย
รอยยิม้ " พี่ใหญ่ นี้คืออาจารย์ของพวกเราและผูน้ านิกาย " เมือคาว่า ผูน้ านิกาย ถูก
กล่าวออกมากลุม่ ของผูอ้ าวุโสโจ่วแสดงออกอย่างหงุดหงิด หลี่ฉีเย่สงั เกตซูหยงฮวา
และเขาก็อดไม่ได้ที่จะประหลาดใจ ! ซูหยงฮวาด้านหน้าเขานี้นางเป็ นสตรี อีกทั้งยัง

767
เป็ นสตรี ที่เด็กอยูม่ าก ! สตรี ดา้ นหน้าเขาคนนี้ดูเหมือนนางจะอายุยสี่ ิ บ นางเต็มไป
ด้วยสเน่ห์และความงดงาม นางสวมเสื้ อคลุมสี เหลืองจางๆนี้ทาให้หน้าอกของนาง
ชัดเจนขึ้น เกี่ยวผูห้ ญิงด้านหน้าเขาดวงตาของนางงดงามราวกับดวงจันทร์บนท้องฟ้ า
สิ่ งที่น่าสนใจที่สุดคือคิ้วอันเรี ยวงามของนางพวกมันเป็ นเหมือนดาบที่ก่อให้เกิดความ
สง่างามและน่าเกรงขาม กลิ่นอายของนางเต็มไปด้วยความบริ สุทธิ์ นางราวกับเป็ น
เทพธิ ดาสวรรค์ ความงดงามของนางนั้นล้วนหาสิ่ งใดเปรี ยบเทียบไม่ได้ !
เกี่ยวกับเรื่ องความงดงาม หลี่ซ่วงเหยียนด้านข้างของหลี่ฉีเย่น้ นั ก็ไม่นอ้ ยหน้า อย่างไร
ก็ตามหลี่ซ่วงเหยียนไม่ได้มีบรรยากาศที่สง่างามและสเน่ห์ที่ดึงดูดเหมือนผูใ้ หญ่เช่นนี้
เมื่อหลี่ฉีเย่มองซูหยงฮวา นางเอกก็สารวจเขากลับเช่นกัน ทั้งอาจารย์และศิษย์ตา่ งก็
วิเคราะห์ซ่ ึ งกันและกัน หลี่ฉีเย่ดึงสติกลับมาก่อนจะเหลือบมองหนานฮัวเอียนและเอ่ย
" เจ้าไม่เคยบอกข้าว่าผูน้ านิกายนั้นเป็ นสตรี " " เอ่อ..." หนานฮัวเอียนตกตะลึงชัว่ ครู่
ก่อนเขาจะฉี กยิม้ โง่งม " กะ ก็ศิษย์พี่ไม่ได้ถามข้า อ่า ! ข้านึกว่าศิษย์พี่รู้อยูแ่ ล้ว " หลี่
ฉี เย่กลายเป็ นบิดเบี้ยว จนถึงตอนนี้เขาก็ยงั คิดเสมอว่าซูหยงฮวานั้นเป็ นชายแก่ เตี๋ยบู
หยุนศิษย์ของนางนั้นมีอายุมากกว่าหนึ่งพันปี ซูหยงฮวาก็ควรจะเป็ นชายชราที่แก่กว่า
เขาอายุประมาณหกถึงเจ็ดพันปี อย่างไรก็ตามหลี่ฉีเย่ไม่เคยคาดคิดว่าซูหยงฮวาจะเป็ น
เพียงหญิงสาวอายุยสี่ ิ บและเต็มไปด้วยความงดงาม ขณะนี้ กู่เทียนโส่ วต้องการให้ทุก
อย่างราบเรี ยบที่สุดเขาจึงเอ่ย
" ฉี เย่ ผูน้ านิกายต้องการนาศิษย์ไปที่สนั เขาเสี ยงรบกวนแห่งปี ศาจ " ซูหยงฮวาจ้องไป
ที่หลี่ฉีเย่จากนั้นนางก็เอ่ย " สันเขาเสี ยงรบกวนแห่งปี ศาจสาหรับนิกายกายานโบราณ

768
ของพวกเรา มันเป็ นสถานที่ที่ดีสาหรับการฝึ กฝน มันยังเป็ นสถานที่ที่ให้นิกายของ
พวกเราได้รับการเก็บเกี่ยวจานวนมากได้ จากการคานวนของข้าอย่างช้าสุ ดก็ครึ่ งปี
อย่างเร็ วสุ ดก็อีกสามเดือนสันเขาเสี ยงรบกวนแห่งปี ศาจจะเปิ ด นี้คือโอกาสที่ดีในรอบ
ร้อยปี ของพวกเราและไม่สามารถปล่อยมันไปได้ " " ข้ารู ้วนั ที่ชดั เจน หกสิ บสามวันต่อ
จากนี้สนั เขาเสี ยงรบกวนแห่งปี ศาจจะเปิ ด " หลี่ฉีเย่กล่าวมันอย่างเมินเฉย เขารู ้เรื่ องนี้
หลังจากที่เขาถูกฝังอยูใ่ ต้ดิน " เช่นนั้นความคิดเห็นของเจ้าเป็ นอย่างไร ? " ตอนนี้กู่
เทียนโส่ วถามหลี่ฉีเย่ ขณะนี้สายตาของผูอ้ าวุโสทุกคนจ้องมาที่หลี่ฉีเย่ ภายในหัวใจ
ของพวกเขาโดยเฉพาะกลุม่ ของผูอ้ าวุโสโจ่วหลี่ฉีเย่คือคนที่เป็ นผูน้ านิกาย " ข้าขอ
พูดคุยกับผูน้ านิกายเป็ นการส่ วนตัวได้หรื อไม่ ? " หลี่ฉีเย่เอ่ยแก่กลุ่มของกู่เทียนโส่ ว
กู่เทียนโส่ วและคนอื่นๆมากหน้ากันสุ ดท้ายพวกเขาก็เห็นด้วยกับคาขอของหลี่ฉีเย่ หลี่
ฉี เย่กลับไปยังเกาะสันโดษ หลี่ซ่วงเหยียนและคนอื่นๆจึงขอตัวไป ภายในตัวบ้านหลี่เย่
นั้งเผชิญหน้ากับซูหยงฮวาพร้อมด้วยเตี๋ยบูหยุนที่อยูด่ า้ นหลัง หลี่ฉีเย่จอ้ งซูหยงฮวา
จากนั้นเขาก็เงียบไปเป็ นเวลานาน ความจาบางอย่างทันใดนั้นก็ปรากฏขึ่้ น
และเขาก็เอ่ย " หุ บเขาสวรรค์ของตระกูลซูยงั อยูด่ ีหรื อไม่ ? " คากล่าวของหลี่ฉีเย่ทาให้
การแสดงออกของซูหยงฮวาเปลี่ยนไปอย่างมาก กระทั้งเตี๋ยบูหยุนเองก็ยงั ตะลึง
ซูหยงฮวาจ้องหลี่ฉีเย่และเอ่ยถาม " เจ้ารู ้เรื่ องหุ บเขาสวรรค์ได้อย่างไร ? ภายในนิกาย
กายานโบราณนอกจากท่านปู่ เตี๋ยแล้วไม่มีใครรู ้จกั หุ บเขาสวรรค์ของตระกูลซู ! "
ทันทีที่หลี่ฉีเย่เปิ ดปาก เขาก็กล่าวถึงต้นกาเนิดของนาง นี้จะไม่ให้นางตกตะลึงได้

769
อย่างไรกัน ? หุ บเขาสวรรค์ของตระกูลซูชื่อของมันไม่เคยปรากฏขึ้นมาบนโลก และ
ในเก้าโลกนี้ลว้ นไม่มีใครรู ้จกั มัน " ผูก้ ่อตั้งในความฝันบอกข้า "
หลี่ฉีเย่กล่าวอย่างไม่แยแส อาการของเขาสงบนิ่งเป็ นอย่างมาก - - - - - - - - - - - - - - - -
- - - - - - - - - #อ๊ายยยเจอผูห้ ญิงคนที่สามของเรื่ องแล้วว ฮี่ๆ ผูห้ ญิงเรื่ องนี้หายากราว
กับแร์ไอเท็ม ค่าตัวแต่ละคนนี้แพงมากนะบอกเล้ยยย 90 ตอนโผล่มาแค่สามคม ! ตอน
ที่ 94 อําจํารย์น้ นั เป็ นสตรี ที่งดงําม (2) ซูหยงฮวามองหลี่ฉีเย่อย่างระมัดระวัง และนางก็
ยังคงไม่เชื่อคากล่าวของหลี่ฉีเย่ " ข้ารู ้วา่ ทาไมผูน้ านิกายคนก่อนและเหล่าผูอ้ าวุโส
ระดับสู งถึงได้เลือกท่านมาเป็ นผูน้ านิกาย " หลี่ฉีเย่กล่าวอย่างช้าๆ " เป็ นลูกหลานของ
จักรพรรดิอมตะมินเหยินแน่นอนว่าท่านนั้นมีคุณสมบัติเพียงพอที่จะเป็ นผูน้ าของ
นิกายกายานโบราณ " " เจ้ารู ้เกี่ยวกับเรื่ องนี้ได้อย่างไรกัน ! " การแสดงออกของ
ซูหยงฮวาเป็ นอีกครั้งที่นางตกตะลึงจนหน้าซี ด หุ บเขาสวรรค์ของตระกูลซูอาจจะเป็ น
เรื่ องที่เขารู ้โดยบังเอิญ แต่ไม่มีใครในโลกนี้ที่รู้วา่ หุ บเขาสวรรค์ของตระกูลซูน้ นั สร้าง
ขึ้นให้กบั ลูกหลานของจักรพรรดิอมตะมินเหยิน !
" ผูก้ ่อตั้งในความฝันบอกข้า " ซูหยงฮวาส่ ายหน้าและเป็ นธรรมดาที่นางจะไม่เชื่อคา
กล่าวนี้ ทว่าหากผูก้ ่อตั้งในฝันไม่ได้บอกเขาเช่นนั้นทาไมเด็กอายุสิบสี่ ถึงได้รู้เกี่ยวกับ
เรื่ องเหล่านี้ ? " หุ บเขาสวรรค์ตระกูลซู... " สุ ดท้ายหลี่ฉีเย่กอ็ ดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ
และนึกถึงความทรงจาที่เจ็บปวด แม้วา่ เขาจะรู ้วา่ หุ บเขาสวรรค์ของตระกูลซูน้ นั กาลัง
แข็งแกร่ งขึ้นเรื่ อยๆ แต่ปีนั้นเขาไม่มีโอกาสได้ไปเยีย่ มชม หุบเขาสวรรค์ของตระกูลซู..
แม้วา่ เขาจะอยูใ่ นร่ างของอีกาทมิฬเขาก็ไม่ได้พดู ถึงมันมากนัก เรื่ องนี้เกือบจะทาให้เขา

770
และจักรพรรดิอมตะมินเหยินตัดความสัมพันธ์ จักพรรดิอมตะมินเหยินเป็ นเพียงเด็ก
เหลือขอและไม่มีอะไรติดตัวในตอนแรก ทว่าสุ ดท้ายเขาก็แบกเจตจานงของสวรรค์
และกลายเป็ นจักรพรรดิอมตะ เรื่ องนี้ไม่ใช่เรื่ องง่ายเขาจาเป็ นต้องใช้ความพยามอย่าง
สุ ดชีวิตของเขา รวมทั้งการสอนของหลี่ฉีเย่และการช่วยเหลือจากพวกพ้องและพี่นอ้ ง
อีกจานวนมาก ปี นั้นมีผบู ้ ญั ชาการหญิงคนหนึ่งที่ติดตามจักรพรรดิอมตะมินเหยินเป็ น
เวลานาน มันอาจจะกล่าวได้วา่ ก่อนที่เขาจะกลายมาเป็ นจักรพรรดิอมตะ เขายังเคยถูก
รอยเท้าของนางบดขยี้มาก่อน
สตรี นางนี้อาจะจกล่าวได้วา่ มาจากตระกูลที่มีชื่อเสี ยง เวลานั้นหลี่ฉีเย่ในร่ างของอีกา
ทมิฬ เขามองเห็นความสามารถของนางใช้ทรัพยากรเป็ นจานวนมากในการดึงนางให้
กลายมาเป็ นผูต้ ิดตามของมินเหยิน ความพยามของหลี่ฉีเย่น้ นั ไม่เสี ยเปล่า ผูห้ ญิงคนนี้
ติดตามมินเหยินราวกับภรรยาที่แสนดีและค่อยช่วยเหลือจักรพรรดิอมตะมินเหยิน
ตลอดเวลา และด้วยความสามารถของนาง นางถูกยกให้เป็ นอัจฉริ ยะเคียงข้างกับมินเห
ยิน ประกาศสวรรค์ที่บอกคนทั้งโลกว่าเขาได้เป็ นจักรพรรดิอมตะก็ถูกเขียนโดยนาง
จากมุมมองของหลี่ฉีเย่ นางนั้นมีคุณสมบัติที่เหมาะสมที่จะกลายมาเป็ นจักรพรรดินี
รวมกับแม้จะผ่านไปหลายร้อยปี นางก็ยงั อยูเ่ คียงข้างมินเหยิน เขากลายเป็ นจักรพรรดิ
อมตะที่ดีได้กด็ ว้ ยความช่วยเหลือและสนับสนุนของนาง และที่สาคัญคือนางรัก
จักรพรรดิอมตะมินเหยินตลอดมา นี้คือเหตุผลว่าทาไมอาจารย์ของเขาหลี่ฉีเย่ ปราถนา
ที่จะเห็นมินเหยินแต่งงานกับนางและแต่งตั้งนางให้กลายเป็ นจักรพรรดินี แต่สิ่งที่
เกือบจะฆ่าหลี่ฉีเย่มาแล้วรอบหนึ่งก็คือการที่ มินเหยินนั้นไปตกหลุมรักผูห้ ญิงคนอื่น

771
และเพราะผูห้ ญิงคนนี้หลี่ฉีเย่น้ นั เคยด่าเขาไปแล้ว " ไร้เดียงสาจนกลายเป็ นโง่เง่า ! " นี้
เป็ นเรื่ องที่โง่เง่าเป็ นอย่างมาก สาหรับจักรพรรดิการที่เขาจะมีสามหรื อสี ภรรยาล้วน
ไม่ใช่เรื่ องแปลก ! หลี่ฉีเย่กระทั้งหาเทพธิ ดาสวรรค์มาแต่งงานกับมินเหยินได้อีกเป็ น
พัน !
และสิ่ งที่โหดร้ายที่สุดก็เกิดขึ้น นางด้วยความโง่เขาได้ตกหลุมรักศัตรู ของมินเหยิน คน
ที่รับการยกย่องว่าเป็ นศัตรู คนสาคัญของเขาขณะที่มินเหยินยังเป็ นเพียงชายหนุ่ม !
จักรพรรดิอมคะมินเหยิน อีกครั้งและอีกครั้งที่เขาได้ตกหลุมรักผูห้ ญิงธรรมดาคนนี้
หลี่ฉีเย่น้ นั ไม่เคยได้ทุบตีมินเหยินหลังจากที่เขากลายเป็ นจักรพรรดิอีกเลยจนกระทั้ง
เกิดเรื่ องนี้เขาอยากจะยกขาและเตะไปที่กน้ ของเจ้าเด็กนี้จริ งๆ เมื่อมินเหยินยังเป็ น
เด็กหลี่ฉีเย่ดุเขาหลายครั้งเกี่ยวกับนิสยั ของเขาที่ไร้เดียงสาจนเหมื่อนคนโง่เช่นนี้
บางครั้งหลี่ฉีเย่กอ็ ยากจะเจาะกระโหลดของเขาและลบความทรงจาเกี่ยวกับผูห้ ญิงคน
นี้ออกไป ! ไม่วา่ จะอย่างไรหลี่ฉีเย่ในร่ างของอีกาทมิฬก็ไม่สามารถทาอะไรได้ มินเห
ยินล้วนตามืดบอดตกหลุมรักผูห้ ญิงคนนี้สุดหัวใจของเขา หลี่ฉีเย่ไม่มีทางเลือกอื่น
นอกจากปล่อยให้มินเหยินทาตามใจเขา หลังจากที่มินเหยินได้แบกเจตจานงแห่ง
สวรรค์และกลายเป็ นจักรพรรดิอมตะเขาไม่ได้แต่งงานกับใคร หลี่ฉีเย่แน่นอนว่ารู ้
เหตุผล ทว่านี้ไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการจะเห็น ไม่วา่ อย่างไรเขาในร่ างอีกาทมิฬสักวันก็
ต้องหลับลึก และแน่นอนว่าเขาไม่สามารถบอกได้วา่ ตัวเองนั้นจะหลับลึกปี อีกกี่ปี แต่
ก่อนเป็ นเช่นนั้นมีสิ่งหนึ่งที่เขาต้องทา...หาภรรยาและทาให้จกั รพรรดิอมตะมินเหยินมี
ลูก ! แน่นอนผูท้ ีมีคุณสมบัติคนนั้นจะเป็ นใครไม่ได้นอกจากซูหรู่ ! หลี่ฉีเย่ใช้จ่ายไป

772
เป็ นจานวนมากในการวางแผนให้มินเหยินลงไปในหลุมน้าผึ้ง แน่นอนว่ามินเหยินไม่
เคยคาดว่าอาจารย์ของเขาจะมีเวลาว่างมาทาอะไรเช่นนี้
เมื่อมินเหยินถอดจิตของเขาและเข้าไปสู ้ในสนามรบอันตรายต่างๆในเก้าโลก หลี่ฉีเย่
ได้ทาให้ร่างกายหยาบของเขามานั้นเตียงเดียวกันกับผูบ้ ญั ชาการซู การหว่านเมล็ดพันธ์
ของมินเหยินในที่สุดก็ประสบความสาเร็ จ ! เมื่อมินเหยินกลับมาจากการต่อสู ้ที่
อันตราย เรื่ องนี้กจ็ ะสมบูรณ์ขา้ วสารจะกลายเป็ นสุ ก ! เรื่ องนี้ทาให้จกั รพรรดิอมตะมิน
เหยินและหลี่ฉีเย่เกือบจะแตกหักกัน เสี ยงปะทะของทั้งสองนั้นคารามลัน่ ไปทัว่ สวรรค์
ขณะนั้นมินเหยินระเบิดพายุแห่งความแค้นออกมา ปะทะกับปี ศาจบรรพกาลหลี่ฉีเย่ผู ้
ที่มีอานาจเหนือทั้งเก้าโลกและสิ บแผ่นดิน และด้วยการปะทะของพลังระดับจักรพรรดิ
อมตะ ทุกสิ่ งมีชีวิตบนโลกล้วนตัวสัน่ ด้วยควมหวาดกลัว แน่นอนว่าทุกคนนั้นไม่กล้า
ถามว่าเกิดเรื่ องอะไรขึ้น กระทั้งเหล่าเทพสวรรค์เองก็ยงั ปิ ดปากเงียบและคอยระวัง
สวรรค์ของพวกเขา ทัศนคติของจักรพรรดิอมตะมินเหยินที่มีต่อซูหรู่ น้ นั ค่อนข้างหดหู่
สุ ดท้ายซูหรู่ กท็ ิ้งจักรพรรดิอมตะมินเหยินไป เกี่ยวกับเรื่ องนี้หลี่ฉีเย่มกั จะรู ้สึกผิดต่อ
ซูหรู่ ตลอดเวลา ปี นั้นเขาเป็ นคนนานางมาเคียงข้างมินเหยินขณะที่ตระกูลของนางนั้น
ล้วนต่อต้าน ทว่านางก็ยงั เลือกที่ติดตามมินเหยินมา หนึ่งจะต้องรู ้วา่ ปี นั้นมินเหยินเป็ น
เพียงเด็กชายที่ไม่มีอะไร แต่ซูหรู่ น้ นั มาจากตระกูลที่มีชื่อเสี ยงและความงดงามของ
นางนั้นหาใดเปรี ยบมิได้ ที่สาคัญคือความสามารถของนางนั้นสู งเทียมฟ้ าและปัญญา
ของนางนั้นล้าลึกดุจก้นทะเล !

773
เวลานั้นตระกูลซูแน่นอนไม่ตอ้ งการให้นางติดตามมินเหยินที่ไม่มีอะไรติดตัวสักอย่าง
หลี่ฉีเย่ในร่ างของอีกาทมิฬสุ ดท้ายก็นานางมาได้ ทว่าผลของมันคือนางถูกขับออกจาก
ตระกูลและสู ญเสี ยสหายทั้งหมดของนาง หลังจากเรื่ องนี้เกิดขึ้น หลี่ฉีเย่รู้สึกผิดเสมอ
มา นางนั้นจ่ายเป็ นจานวนมากทว่าผลสุ ดท้ายที่นางได้รับเป็ นเพียงความโศกเศร้า เขารู ้
ว่าอีกไม่นานเขาจะถึงเวลาที่ตอ้ งจาศีล เขาได้ใช้สมบัติลา้ ค่าทั้งหมดและพลังที่เหลืออยู่
ในการสร้างบ้านให้แก่ซูหรู่ และที่แห่งนั้นคือ ' หุบเขาสวรรค์ตระกูลซู ' หลี่ฉีเย่รู้วา่ ชื่อ
นี้ซูหรู่ เป็ นคนตั้งและมันมีความหมายซ่อนอยู่ 'ไม่วา่ จะห่างไกลขนาดไหนนางก็ยงั คง
รักจักรพรรดิอมตะมินเหยิน ! ' แต่น่าเสี ยดูเหมืนอพระเจ้าจะชอบเล่นตลกกับมนุษย์
เสมอ ไม่วา่ จะอย่างไร ซูหรู่ กค็ ลอดลูกชายของจักรพรรดิอมตะ มินเหยิน และเด็กคน
นั้นสามารถทะยานขึ้นสู ้ทอ้ งฟ้ าได้ดว้ ยตัวของเขาเอง ! ในรุ่ นต่อๆมา ผูค้ นเชื่อว่า
จักรพรรดิอมตะมินเหยินนั้นไม่เคยแต่งงานและไม่มีลูกหลาน ทว่าไม่มีใครรู ้วา่
สายเลือดของมินเหยินนั้นยังมีอยู่ ! นี้เป็ นเรื่ องที่มีเพียงระดับสู งของตระกูลซูและหลี่ฉี
เย่เท่านั้นที่รู้ " มีอะไรผิดปกติหรื อไม่ ? "
ขณะที่หลี่ฉีเย่จมไปในความทรงจาของเขา ซูหยงฮวาคนที่นงั่ อยูห่ น้าเขาเรี ยกเขา
เพื่อให้เขากลับมาสู่ปัจจุบนั จากนั้นเขาก็มองหน้านางและหันเป็ นมองเตี๋ยบูหยุนก่อน
จะเอ่ย " ข้านั้นรู ้ตน้ กาเนิดของท่านอย่างชัดเจน ศิษย์นอ้ งเตี๋ยไม่มีทางเป็ นศิษย์ของท่าน
อ่า ! จากการคาดเดาของข้าศิษย์นอ้ งเตี๋ยไม่ใช่คนจากตระกูลซู แม้วา่ เขาจะฝึ กฝนร่ าง
ทรงเทพสงครามก็ตาม " ร่ างทรงเทพสงครามนั้นเป็ นทักษะของจักรพรรดิอมตะมินเห
ยิน แต่มินเหยินไม่คอ่ ยคิดจะถ่ายทอดมัน แต่หลี่ฉีเย่ในฐานะของอีกาทมิฬเขาอนุญาติ

774
ให้ซูหรู่ ถ่ายทอดมันได้ ร่ างทรงเทพเจ้าสงครามนั้นมาจากวิหารเทพเจ้าสงคราม แม้วา่ ห
ลี่ฉีเย่ในร่ างของอีกาทมิฬจะสอนหลักการทั้งหมดแก่มินเหยินเขาก็ยงั ไม่อนุญาติให้มิน
เหยินถ่ายทอด ทว่าเพื่อชดใช้ให้ซูหรู่ หลี่ฉีเย่ทาลายกฏของตัวเอง เขาอนุญาติให้นาง
ถ่ายทอดมันแก่ลูกชายของนางและจักรพรรดิอมตะมินเหยินได้ ! และด้วยเหตุผลนี้ร่าง
ทรงเทพสงครามจึงเป็ นการฝึ กฝนที่ดีที่สุดของหุบเขาสวรรค์ตระกูลซู ! เตี่ยบูหยุนฉีก
ยิม้ และเอ่ย
" ศิษย์พี่ที่เคารพ ข้านั้นเป็ นศิษย์ของนิกายกายานโบราณ ทว่าเหตุการณ์ของข้านั้นออก
จะพิเศษไปสักหน่อย หลังจากข้าเข้าร่ วมกับนิกาย ข้าก็มกั จะออกเดินทางเสมอสาหรับ
ร่ างทรงเทพสงครามนั้นข้าได้บ่มเพาะมันในภายหลัง " หลี่ฉีเย่เหลือบมองไปยังเตี่ยบู
หยุนและเอ่ยต่อ " ข้ารู ้ ดังนั้นเจ้าถึงได้ติดตามตระกูลซู ! " เตี่ยบูหยุนไออกมาเสี ยงและ
เขารู ้สึกว่าต้องบอกความจริ ง " ตอนนี้ ข้านั้นได้รับคาสัง่ ให้หาลูกหลานของท่านผู ้
ก่อตั้ง แม้วา่ พวกเรานั้นจะตกต่าแต่ผอู ้ าวุโสระดับสู งของนิกายเวลานั้นพบรายงาน
บางอย่าง พวกเขากล่าวว่าผูก้ ่อตั้งนั้นมีลกู หลานอยูใ่ นโลกนี้ เมื่อข้าเข้าร่ วมกับนิกาย
ภารกิจของข้าคือการตามหาลูกหลานของท่านผูก้ ่อตั้งและคัมภีร์จกั รพรรดิ นี้เป็ นเหตุ
ว่าทาไมกลุ่มของผูอ้ าวุโสกู่ถึงไม่รู้วา่ ข้านั้นเป็ นศิษย์ของนิกาย " หลี่ฉีเย่ส่ายหัวและเอ่ย
" หุ บเขาสวรรค์ตระกูลซู...ที่น้ นั ไม่มีคมั ภีร์จกั รพรรดิ ! " เตี่ยบูหยุนถอนหายใจและเอ่ย
" ทายาทของตระกูลซูหลังจากเขารู ้สถานการณ์ของพวกเรา เขาเห็นด้วยกับผูน้ านิกายที่
จะช่วยนิกายกายานโบราณของพวกเรา ข้าได้รับข้อยกเว้นและได้รับอนุญาติให้บ่ม
เพาะร่ างทรงเทพ

775
สงคราม จากนั้นการบ่มเพาะของข้ามาถึงขีดจากัดและคอขวด จากนั้นข้าก็ทาลายการ
บ่มเพาะของข้านั้นเริ่ มต้นฝึ กฝนใหม่อีกครั้ง " ได้ยนิ เช่นนี้ หลี่ฉีเย่อดไม่ได้ที่จะจ้องไป
ยังชายชรา อยูม่ าเป็ นเวลานานและยังกล้าที่จะทาลายการบ่มเพาะเพื่อเริ่ มต้นใหม่ นี้เป็ น
ความมุ่งมัน่ ที่กล้าหาญ หลี่ฉีเย่หนั กลับมามองซูหยงฮวาและเอ่ย " ท่านเป็ นศิษย์หลัก
ของตระกูลซู ! " " เจ้ารู ้ได้อย่างไรกัน ? " หลี่ฉีเย่สามารถเปิ ดเผยต้นกาเนิดของนางนี้ก็
ทาให้นางประหลาดใจมากแล้ว ตอนนี้ในตระกูลซูน้ นั มีศิษย์อยูห่ ลายคน แต่มีเพียง
ศิษย์หลักเท่านั้นที่จะกลายเป็ มาผูน้ าของตระกูลซูในอนาคต ! " กายาตะวันอมตะ " หลี่
ฉี เย่เอ่ยต่อ " มีเพียงศิษย์หลักของตระกูลซูเท่านั้นที่มีสิทธิ ฝึกฝนหนึ่งในสิ บสองกายา
อมตะ ' กายาตะวันอมตะ ' " - - - - - - - - - - -
#หื ออ อาจารย์ เป็ นลูกหลานของลูกศิษย์ นี้จะนับความสัมพันธ์ยงั ไงหว่าาา ตอนที่ 95
กํายําเซี ยนหลอมนภํา (1) ดวงตาที่สวยงามองนางจ้องหลี่ฉีเย่อย่างตกตะลึงและ
ประหลาดใจ จากนั้นนางก็เอ่ยถามด้วยน้าเสี ยงจริ งจัง " เจ้าเป็ นใครกันแน่ ? " กายา
ตะวันอมตะนั้นไม่ได้ถูกถ่ายทอดมาโดยตรงจากจักรพรรดิมินเหยิน กระทั้งภายใน
ตระกูลซูมนั ก็ยงั เป็ นความลับที่ยงิ่ ใหญ่ " ท่านก็รู้วา่ ข้าคือศิษย์ของนิกายกายานโบราณ
หลี่ฉีเย่ " หลี่ฉีเย่กล่าวพร้อมรอยยิม้ สายตาของซูหยงฮวากลายเป็ นเย็นยะเยือกและคม
ดัง่ ดาบ มันราวกับมีดที่สามารถเสี ยบทะลุร่างของทุกผูค้ นที่นางมองผ่าน อย่างไรก็
ตามหลี่ฉีเย่กย็ งั นัง่ อย่างสบายๆ ก่อนจะส่ ายหัวและเอ่ย " อย่าพยามต่อต้านข้า มาจาก
ตระกูลซูขา้ รู ้วา่ ท่านนั้นทรงพลัง ทว่าภายในนิกายกายานโบราณหากข้าต้องการฆ่า

776
ท่าน มันก็ง่ายเหมือนกับฆ่ามดตัวหนึ่ง ข้ามัน่ ใจว่าศิษย์นอ้ งเตี๋ยบอกเรื่ องของข้าแก่ท่าน
แล้ว "
หลังจากได้ยนิ เช่นนี้ ซูหยางฮวาก็ถอนสายที่เย็นยะเยือกกลับมา หลี่ฉีเย่จอ้ งมองนาง
เป็ นเวลานานก่อนจะพยักหน้าและเอ่ย " กายาตะวันอมตะนั้นมาจากคาว่า ' หยาง ' หนึ่ง
ในหกคาที่อยูใ่ นคัมภีร์กายาลับ มันเป็ นหนึ่งในสองกายาหยางที่แข็งแกร่ งที่สุด ! " "
แม้วา่ ท่านปูเตี๋ยจะกล่าวถึงปาฏิหารย์ของเจ้า ข้ารู ้วา่ เจ้านั้นมีความสามารถที่ได้รับมา
จากท่านผูก้ ่อตั้งในความฝัน ทว่าเกี่ยวกับเรื่ องกายาอย่าอวดความโง่ของเจ้า หากเจ้ารู ้วา่
ข้านั้นมีกายาตะวันอมตะ เช่นนั้นเจ้าควรจะรู ้วา่ มีเพียงลูกหลานของเขาเท่านั้นที่จะ
ได้รับกายานี้เป็ นเครื่ องพิสูจน์ ! " ซูหยงฮวากล่าวอย่างเย็นชา ความจริ งแล้วซูหยงฮวา
ตอนนี้นางนั้นโกรธเป็ นอย่างมาก ต้นกาเนิดของนางนั้นกล่าวได้วา่ ลึกลับมาก แต่หลี่ฉี
เย่ตรวจสอบมันและกล่าวมันได้อย่างละเอียด ในทางกลับกันนางกลับไม่รู้อะไร
เกี่ยวกับหลี่ฉีเย่เลยแม้แต่นอ้ ย นี้ทาให้นางหงุดหงิดเป็ นอย่างมาก คากล่าวของซูหยงฮ
วาทาให้หลี่ฉีเย่หวั เราะออกมาเสี ยงดัง เกี่ยวกับความแตกต่างกันระหว่างกายาแต่ละ
ชนิดและการฝึ กฝนนั้น พูดถึงทั้งเก้าโกลและสิ บแผ่นดิน หากเขาถูกกล่าวว่าเป็ นอันดับ
สองเช่นนั้นโลกนี้กไ็ ม่มีอนั ดับหนึ่ง ! เขาใช้เวลาหลายล้านปี ศึกษาคัมภีร์กายาลับ กระ
ทั้ง
หากเขาฝึ กฝันกายาอมตะอานาจของกายาอมตะของเขา กระทั้งมากกว่ากายาตะวัน
อมตะของจักรพรรดิอมตะมินเหยิน ! " เจ้าหัวเราะอะไร ! " เห็นหลี่ฉีเย่หวั เราะเสี ยงดัง
น้าเสี ยงของซูหยงฮวากลายเป็ นเย็นชา " แม้วา่ ท่านจะไม่เชื่อมัน แต่คาพูดของข้าล้วน

777
เป็ นความจริ งแม้คมั ภีร์กายาตะวันอมตะจะเป็ นคัมภีร์ที่ทรงพลังที่สุดในตระกูลซู แต่
เจ้านั้นฝึ กฝนผิดกายา " หลี่ฉีเย่เอ่ยพร้อมกับส่ ายหัว หกคาในคัมภีร์กายาลับนั้นเป็ นเขา
ที่อนุญาติให้คนอื่นฝึ ก จักรพรรดิอมตะมินเหยินเรี ยนกายาอมตะจากเขาและราชามังกร
ทมิฬเรี ยนกายาอมตะคาอื่น และพวกเขานั้นใช้พรสวรรค์ที่แท้จริ งเพื่อสร้างคาสาบาย
กับหลี่ฉีเย่ แต่มีเพียงข้อยกเว้นเดียวนั้นซูหรู่ เพราะว่าซูหรู่ น้ นั ให้กาเนิดบุตรของมินเห
ยิน นี้หมายความว่าในอนาคตเด็กคนนี้มีโอกาสสู งที่จะทาให้กายาอมตะปรากฏอีกครั้ง
โดยไม่คานึกว่าเขาจะมีกายาราชันหรื อกายาเซี ยนแบบใด หลี่ฉีเย่มกั จะหดหู่เสมอเมื่อ
เขามองซูหรู่ เขาทาลายกฏของตัวเองเพื่อมอบกายาตะวันอมตะให้แก่นาง มันไม่ได้
เป็ น เพราะมินเหยิน แต่เป็ นเพราะผลงานและความสาเร็ จที่นางเคยสร้าง
" เจ้าบอกว่าข้านั้นฝึ กฝนกายาที่ผดิ ไหนเล่าหลักฐานของเจ้า " เมื่อมองไปยังหลี่ฉีเย่
และเขาไม่ได้แสดงออกว่ากล่าวล้อเล่น นางจึงเอ่ยขึ้น หลี่ฉีเย่มองมาที่ซูหยงฮวาใน
ที่สุดเขาก็เอ่ย " ยายทวดบรรพบุรุษของท่านในรุ่ นก่อนๆได้ฝึกฝนกายาปี ศาจสวรรค์
หนึ่งในยีส่ ิ บสองกายาเซี ยนถูกต้องหรื อไม่ ? " เจ้ารู ้ได้อย่างไร ? " " เพียงแค่นบั นิ้ว "
หลี่ฉีเย่ยมิ้ และเอ่ยต่อ " นอกจากนี้เกี่ยวกับกายาภายในของท่าน..เมื่อใดก็ตามที่เจ้าใช่กา
ยาตะวันอมตะ ร่ างกายของท่านจะร้อนราวกับพระอาทิตย์ถูกต้องหรื อไม่ ? " " นี้คือ
ลักษณะของกายาตะวันอมตะ กายาตะวันอมตะนี้เป็ นหนึ่งในวิถีฝึกกายาหยาง-หนึ่งใน
สิ บสองกายาอมตะ ภายในของมันจะต้องร้อนราวกับดวงอาทิตย์ ไม่เห็นจะมีส่ิ งดี
ผิดปกติ.." ซูหยงฮวาอาจจะถือได้วา่ เป็ นหนึ่งในผูเ้ ชียวชาญกับกายานี้ ไม่วา่ จะอย่างไร

778
อย่างบรรพบุรุษของพวกนางจักรพรรดิอมตะมินเหยินนั้นมีกายาตะวันอมตะ ดังนั้น
อาจจะกล่าวได้วา่ นางจึงมีความเข้าใจอย่างมากเกี่ยวกับกายานี้
" นั้นคือสิ่ งที่เป็ นปั ญหา ภายในจุดศูนย์กลางที่ร้องราวดับดวงอาทิตย์น้ นั มันยังคงมี
พลังงานหยินที่ไม่ได้รับผละกระทบจากความรู ้น้ ีอยูด่ ว้ ย " หลี่ฉีเย่เอ่ยเสี ยงเรี ยบก่อนจะ
ส่ ายหัว คาพูดของหลี่ฉีเย่ทาให้ซูหยงฮวากลายเป็ นตกตะลึง นี้เป็ นความลับที่ลึกที่สุด
ในชีวิตของนาง คนภายนอกไม่มีทางรู ้เกี่ยวกับมัน ทว่าหลี่ฉีเย่กลับสามารถเปิ ดเผย
ความลับเกี่ยวกับกายาตะวันของตัวนางออกมาอย่างง่ายดาย " หากข้านั้นฝึ กฝันกายาที่
ผิด เช่นนั้นข้อผิดพลาดของมันอยูท่ ี่ใด ? " ขณะนี้ซูหยงฮวาอดไม่ได้ที่จะเอ่ยถามหลี่ฉี
เย่ดว้ ยใบหน้าแดงก่า " ภายในพลังงานหยินยังมีพลังหยางอ่อนๆ หญิงสาวที่ฝึกฝนกา
ยาปี ศาจสวรรค์แต่กลับมีลูกที่มีกายาตะวันอมตะอยู่ เรื่ องนี้อยูน่ อกเหนือการคาดเดา
ของข้า หากข้าเดาไม่ผดิ ท่านคงคิดว่าเกิดมาพร้อมกายาย่อยนถาหนึ่งในยีส่ ิ บสี่ กายา
ราชัน ถูกต้องหรื อไม่ ? " " รึ มนั ไม่ถูกต้อง ? " ซูหยงฮวาตอบด้วยน้าเสี ยงที่เต็มไปด้วย
อารมณ์ หลี่ฉีเย่ส่ายหัวและเอ่ย
" ผิด ! ธรรมชาติของท่านนั้นเกิดมาพร้อมกับกายาเซี ยนหลอมนถาเป็ นกายาเซี ยน !
และมันเพียงดูเหมือนกายาย่อย นถา - หนึ่งในยีส่ ิ บสี่ กายาราชัน และด้วยความจริ งที่วา่
ท่านนั้นมีกายาที่เหมือนกับกายาย่อยนถาจนแยกกันไม่ออกและรวมกับที่ท่านเกิดเป็ น
ลูกหลานของจักรพรรดิอมตะมินเหยิน ท่านจึงคิดว่าตัวเองเกิดมาพร้อมกับกายาย่อยน
ถา ! " " กายาเซี ยน..กายาเซี ยนหลอมนภา.." ซูหยงฮวาตกอยูใ่ นอาการงุนงงและเอ่ยต่อ
" หนึ่งในกายาเซี ยนตามตานาน...กายาเซียนหลอมนภา ? " มีสี่สิบแปดกายาเซียนเตียน

779
จากนั้นถูกรวมกันให้เป็ นยีส่ ิ บสี่ กายาราชันที่แตกต่างกัน จากนั้นพวกมันก็ถูกหลอมอีก
ครั้งเป็ นกายาเซี ยน สาหรับกายาเซี ยนผูฝ้ ึ กตนในโลกนั้นคิดว่ามันมีเพียงแค่สิบสองกา
ยาเพราะมันตรงกับสิ บสองกายาอมตะ ทว่ากยาเซี ยนจริ งๆนั้นมีสิบแปดกายา แต่
เพราะว่ามันหายากมากเหล่าผูฝ้ ึ กตนจึงไม่สนใจหกกายาเซี ยนที่เหลือ เหตุการณ์ที่คน
จะเกิดมาพร้อมกับกายาเซี ยนนั้นเรี ยกว่าหายากเป็ นอย่างมาก หกกายาเซี ยนพิเศษนั้น
กระทั้งหายากกว่าสมบัติมงั กรหรื อสมบัติราชันสวรรค์ ! นั้นเพราะว่าสิ บสองกายา
เซี ยนนั้นสามารถฝึ กฝนได้จากกายาราชัน ในขณะที่หกกายาเซี ยนพิเศษนั้นไม่สามารถ
ฝึ กผ่านกายาราชันได้
หลี่ฉีเย่พยักหน้าและกล่าว " ดูเหมือนว่าความเข้าใจของท่านต่อกายาต่างๆจะไม่เลว อ่า
ใช่ ท่านนั้นเกิดมาพร้อมกับกายาเซี ยนหลอมนถาหนึ่งในสิ บแปดกายาเซี ยนและไม่ใช่
กายาย่อยนถาอย่างที่ท่านเคยคิด " ใบหน้าของซูหยงฮวากลายเป็ นซี ดขาวในขณะนี้
แม้วา่ นางนั้นปกติแล้วจะเต็มไปด้วยความสง่าแต่เมื่อได้ยนิ เรื่ องนี้ใบหน้าของนางก็อด
ไม่ได้ที่จะเปลี่ยนไป เรื่ องนี้เป็ นข่าวดีเพราะว่านางนั้นเกิดมาพร้อมกับกายาเซี ยนที่
แข็งแกร่ งกว่ากายาราชันที่นางคิด ทว่ามันก็ยงั เป็ นข่าวร้ายเช่นกัน หากนางนั้นเกิดมา
พร้อมกับกายาย่อยนภา มันยังเป็ นหนึ่งในสองของกายาราชันและเป็ นตระกูลเดียวกับ
กายาตะวันอมตะ นางนั้นมีขอ้ ได้เปรี ยบคนอื่นก็คือนางได้ฝึกฝนกายาตะวันอมตะของ
ตระกูลซู รวมกับมันยังเป็ นกายาที่แข็งแกร่ ง ทรงพลังและเก่าแก่ที่สุดในบรรดากายา
ต่างๆ และด้วยเส้นทางนี้ นางกระทั้งหวังว่าวันหนึ่งนางจะประสบความสาเร็ จได้ดง่ั
เช่นบรรพบุรุษของนาง ! นี้คือความปราถนาที่ยงิ่ ใหญ่ที่สุดของตระกูลซู ! ปั จจุบนั นาง

780
นั้นเกิดมาพร้อมกับกายาเซี ยนหลอมนภา นี้หมายความว่านางจะไม่มีทางฝึ กฝนกายา
ตะวันอมตะได้สมบูรณ์ " กายาเซี ยนหลอมนภานี้จะกลายเป็ นข้อจากัดฝนการฝึ กฝน
ของข้า ? "
หลี่ฉีเย่ส่ายหัวและเอ่ย " ไม่ถูกซะทีเดียว กายาเซี ยนหลอมนถานั้นยังไม่ได้หลุดพ้นจาก
คาว่า หยาง กายานี้เกิดระหว่างการหลอมร่ วมกันของกายาตะวันอมตะและกายาปี ศาจ
สวรรค์ กายาเซี ยนหลอมนถานั้นครึ่ งหนึ่งหยางอีกครึ่ งหนึ่งเป็ นหยิน และตราบใดที่มี
ความแข็งแกร่ งเพียงพอ กายาเซี ยนหลอมนถานี้จะกลายเป็ นแสงหลอมตะวันอมตะ ! "
กายาแสงหลอมตะวันอมตะนั้นเป็ นอีกหนึ่งกายาอมตะที่ตีความมาจากคาว่า หยาง
เช่นเดียวกับกายาตะวันอมตะ " การฝึ กฝนกายาแบบใดที่ตะกลายเป็ นกายาแสงหลอม
ตะวันอมตะ ? " ซูหยงฮวาอดไม่ได้ที่จะถาม " วิถีกายาที่แข็งแกร่ ง ทรงพลัง และเก่าแก่
ที่สุดในโลก " ได้ยนิ เช่นนั้นหัวใจของซูหยงฮวากลายเป็ นสัน่ สะท้าน วิถีกายาที่
แข็งแกร่ ง ทรงพลัง และเก่าแก่ที่สุดในโลกนั้นมีวิถีเดียวคือมันต้องมาจากคัมภีร์กายา
ลับ แต่ไม่มีใครในโลกนี้รู้วา่ มันนั้นอยูท่ ี่ไหน ! วิถีการฝึ กนั้นซูหรู่ และจักรพรรดิอมตะ
มินเหยินไม่ได้บนั ทึกและส่ งให้ลูกหลานพวกเขา ! แต่กไ็ ม่ใช่วา่ พวกเขาจะไม่รู้วา่ วิถี
การฝึ กที่แข็งแกร่ ง ทรงพลัง และเก่าแก่ที่สุดในโลกนี้น้ นั ต้องมาจากคัมภีร์กายาลับ
อย่างเดียวเท่านั้น ! และเรื่ องนี้ยงั เป็ นความลับสู งสุ ดของตระกูล นอกจากลูกหลานของ
พวกเขาแล้วคนนอกไม่มีทางรู ้
ในความจริ ง อีกาทมิฬหลี่ฉีเย่น้ นั ได้ส่งผ่านร่ างทรงเทพเจ้าสงครามและกายาตะวัน
อมตะให้ซูหรู่ แต่ซูหรู่ สาบานว่าจะเก็บความลับเรื่ องคัมภีร์กายาลับไว้ไม่บอกลูกหลาน

781
ของนาง หลังจากผ่านไปนานซูหยงฮวาก็จงหลี่ฉีเย่และเอ่ย " ข้านั้นแน่นอนว่าไม่รู้ตน้
กาเนิดของเจ้า แต่หลังจากวันนี้ดว้ ยความสามารถของเจ้า ข้าเชื่อว่าเจ้าจะสามารถ
ขับเคลื่อนนิกายกายานโบรารได้ ข้าเชื่อว่าหว่านิกายของเราจะได้รับการฟื้ นฟู ที่นง่ั
ของผูน้ านิกายจะถูกส่ งต่อให้เจ้า เจ้านั้นมีคุณสมบัติเหมาะสมแล้วที่จะได้มนั " " ส่ งตา
แหน่งให้กบั ข้า ? " หลี่ฉีเย่ประหลาดใจเล็กน้อย ซูหยงฮวายิม้ อย่างสง่างามขณะที่
มองหลี่ฉีเย่และเอ่ยต่อ " เหล่าผูอ้ าวุโสนั้นไม่ตอนรับข้าเมื่อข้านั้นเป็ นผูน้ านิกาย -
หัวใจของข้ารู ้ดีหากนิกายนี้ไม่ถูกก่อตั้งโดยบรรพบุรุษของข้า ข้าเองก็ไม่ตอ้ งการที่จะ
มานัง่ ตาแหน่งนี้และฟื้ นฟูนิกาย ฟื้ นฟูนิกายกายานโบราณนั้นหากจะกล่าวนั้นมันง่าย
ยิง่ ทว่าเด็กสาวที่อายุสิบสามปี ในเวลานั้นจู่ๆก็ได้ข้ ึนมาเป็ นผูน้ านิกาย..นี้เป็ นเรื่ องที่
เป็ นไปไม่ได้ หากตอนนั้นผูอ้ าวุโส หยูไ่ ม่คิดว่าข้านั้นบ่มเพาะกายาตะวันอมตะสาเร็ จ
แล้วและพลักดันข้าขึ้นมาเป็ นผูน้ านิกาย ข้าคงไม่ได้ข้ ึนมายังตาแหน่งนี้ "
คากล่าวของซูหยงฮวาถูกกล่าวอย่างตรงไปตรงมา พูดจบนางก็หยุดชัว่ ครู่ ก่อนจะจ้อง
มองหลี่ฉีเย่และเอ่ยต่อ " วันนี้ ผูส้ ื บทอดของนิกายกายานโบราณก็ปรากฏตัวขึ้นแล้ว
รวมกับข้าต้องการจะกลับไปยังหุ บเขาสวรรค์ตระกูลซู " " ท่านและย่าทวดบรรพบุรุษ
..." หลี่ฉีเย่เกือบจะกล่าวบางสิ่ งออกมา ทว่าเขาก็เลือกที่จะเงียบ.. - - - - - - - - - - - - - - -
- - - - - - - - - - - - - - - #ผูน้ านิกายก็ยงั ต้องสยบมือเจอพี่เย่ !! ตอนที่ 96 กํายําเซี ยนหลอ
มนภํา (2) " เจ้ากาลังพูดถึงอะไร ? " ซูหยงฮวามองไปที่หลี่ฉีเย่ดว้ ยสายตาประหลาดใจ
เมื่อนางได้ยนิ สิ่ งที่เขาพูด " ไม่มีอะไร " ก่อนนี้เขาเกือบพลั้งปากเอ่ยออกไปว่านางและ

782
ยาทวดบรรพบุรุษของนางซูหรู่ น้ นั เหมือนกันมาก ไม่เพียงดวงตาของนางที่
เหมือนกับซูหรู่ แต่ความมัง่ มัน่ ทุม่ เทและเสี ยสละก็เหมือนกันเช่นกัน
สาวน้อยอายุสิบสามปี ที่เกิดมาในหุ บเขาสวรรค์ได้กลายเป็ นผูน้ าของนิกายกายาน
โบราณ...เรื่ องนี้เป็ นเรื่ องที่ยากลาบากอย่างยิง่ หนึ่งจะต้องรู ้วา่ นิกายกายานโบราณนั้น
กาลังตกต่าและหุ บเขาสวรรค์ตระกูลซูน้ นั แข็งแกร่ งกว่าที่น้ ีไม่รู้กี่เท่า ! ปี นั้นเมื่อนิกาย
กายานโบราณปกครองทั้งเก้าโลกและสิ บแผ่นดิน และด้วยอานาจนี้พวกเขาก็ไม่
สามารถช่วยอะไรตระกูลซูได้ พวกเขาเป็ นเพียงตระกูลลึกลับที่ซ่อนตัวอยูใ่ นโลก แต่
วันนี้เมื่อนิกายกายานโบราณกาลังตกต่า ลูกหลานของตระกูลซูนางเต็มใจที่กา้ วขึ้นมา
รับตาแหน่งและฟื้ นฟูนิกายกายานโบราณ เด็กสาวอายุเพียงสิ บสามปี ที่แม้ผอู ้ าวุโสจะ
ไม่ยอมรับนางก็ยงั เต็มใจที่จะขึ้นมา ทั้งหมดนี้เป็ นเพราะนิกายกายานโบราณถูกสร้าง
ขึ้นมาด้วยน้ามือของบรรพบุรุษของพวกเขา จักรพรรดิอมตะมินเหยิน ! หัวใจของหลี่ฉี
เย่อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจอย่างหนักหน่วง ความทรงจาที่ผา่ นมาทาให้หวั ใจของเขา
หนักอึ้ง เรื่ องนี้...เขากระทั้งลังเลที่จะพูด " พรุ่ งนี้ขา้ จะพูดคุยกับกลุ่มของผูอ้ าวุโสกู่และ
จะส่ งตาแหน่งผูน้ านิกายให้เจ้า " ซูหยงฮวากล่าวทุกอย่างออกมาจากหัวใจของนาง สา
หรับตาแหน่งผูน้ านิกายนั้นนางล้วนไม่เคยอยากได้มนั เตี่ยบูหยุนยืนอยูด่ า้ นหลังของ
นางอย่างเงียบๆโดยไม่พดู อะไรนอกจากถอนหายใจออกมา
หลี่ฉีเย่ยมิ้ และส่ ายหัว " เรื่ องนี้ท่านอาจจะเข้าใจผิด ท่านนั้นเป็ นลูกหลานของ
จักรพรรดิอมตะมินเหยิน ไม่มีใครเหมาะสมกับตาแหน่งนี้มากกว่าท่าน นอกจากนี้หาก
ท่านเป็ นลูกหลานของจักรพรรดิอมตะมินเหยินการฟื้ นฟูนิกายกายานโบราณล้วนเป็ น

783
หน้าที่ของท่านไม่ใช่ขา้ ท่านไม่คิดเช่นนั้นรึ ? หากจะกล่าวท่านยังเป็ นผูน้ านิกายและ
ข้าเป็ นเพียงศิษย์ สาหรับกลุม่ ของผูอ้ าวุโสกู่ขา้ เชื่อว่าไม่ชา้ ก็เร็ วพวกเขาจะเชื่อในตัว
ท่านแน่นอน " ซูหยงฮวาจ้องมองหลี่ฉีเย่ชว่ั ขณะ สุ ดท้ายนางก็ไม่ได้เอ่ยสิ่ งใด นางยืน
ขึ้นและจากไปแต่ไม่ตอ้ งสงสัย สุ ดท้ายนางก็ยงั ยอมรับตาแหน่งนี้ " วันตัดหัวมังกร
ตระกูลซูยงั มีการทาพิธีอยูห่ รื อไม่ ? " เมื่อซูหยงฮวากาลังจะจากไปหลี่ฉีเย่อดไม่ได้ที่
จะเอ่ยถามคาถามนี้ ซูหยงฮวาคนที่กาลังจะจากไป เมื่อได้ยนิ คาถามนี้ร่างกายของนาง
อดไม่ได้ที่จะสัน่ นางหันกลับมามองที่หลี่ฉีเย่ " เจ้ารู ้เรื่ องนี้ได้อย่างไร ? " " ข้าเพียงแค่
กระดิกนิ้ว ! "
หลี่ฉีเย่ถอนหายใจด้วยความเสี ยใจ แม้วา่ ซูหยงฮวาจะไม่ตอบแต่เขาก็เดาคาตอบได้
แล้ว วันตัดหัวมังกรนั้นเป็ นเหมือนวันคล้ายวันเกิดของมินเหยิน แต่ลูกหลานตระกูลซู
นั้นไม่รู้เรื่ องนี้ แม้วา่ ซูหรู่ จะจากมินเหยินไปไกลละทั้งสองจะไม่ได้พบกันอีกเลย นาง
ก็ยงั คงรักมินเหยินไม่เสื่ อมคลาย เรื่ องนี้มกั ทาให้หลี่ฉีเย่ละอายใจเสมอ เพราะเขาเป็ น
คนที่ชกั ชวนให้ซูหรู่ ติดตามมินเหยิน แต่ผลสุ ดท้ายมันกับลงเอยเช่นนี้ ซูหยงฮวานั้น
และกาลังจะจากไป แต่ก่อนที่นางจะออกไปนางก็หนั กลับมาและเอ่ย " ข้าไม่รู้วา่ เจ้า
นั้นมาจากที่ใด แต่ตราบใดที่เจ้ายังอยูท่ ี่น้ ี จงอย่าลืมว่าเจ้านั้นเป็ นศิษย์ของข้า ! "
จากนั้นนางก็บินออกไปอย่างรวดเร็ ว หลังจากซูหยงฮวาจากไป หลี่ฉีเย่อดไม่ได้ที่จะ
ยิม้ อย่างน้อยส่ วนนี้นางก็ไม่เหมือนกับย่าทวดบรรพบุรุษของนาง ซูหรู่ ! " ศิษย์พี่ขา้
ควรจะจากไปด้วยหรื อไม่ ? " เตี่ยบูหยุนเอ่ยถาม ตอนนี้กระทั้งชายชราที่อยูม่ าพันปี ก็

784
ยังเรี ยกหลี่ฉีเย่มาศิษย์พี่ อีกครั้งและอีกครั้งโดยไม่มีความระอาย นี้เป็ นสิ่ งที่น่า
ประทับใจจริ งๆ
หลี่ฉีเย่พยักหน้าก่อนจะเอ่ยเสริ ม " เจ้าทาให้เกิดเรื่ องยุง่ ยากมากมายและสุ ดท้ายก็ตาม
ข้ามาเป็ นคนแก้ เจ้าในฐานะศิษย์นอ้ งของข้าในอนาคตเจ้าจะต้องไปตามทางที่ขา้ ชี้ให้
หากข้าให้ไปทางตะวันออก เจ้าจะต้องไม่ไปทางตะวันตกเข้าใจหรื อไม่ ? " เตี่ยวบู
หยุนนั้นไม่โกรธและยิม้ อย่างสุ ภาพและเอ่ย " ศิษย์พี่ เรื่ องนี้ท่านไม่สามารถตาหนิขา้
ได้ ความจริ งมันเป็ นกลุ่มของผูอ้ าวุโสรุ่ นก่อนที่ทาให้สถานการณ์มนั ยุง่ ยากเช่นนี้ ข้า
เป็ นเพียงศิษย์และทาตามพวกเขาทาทุกอย่างอย่างหนักและขยันขันแข็ง " หลี่ฉีเย่จอ้ ง
มาที่เขา แต่เขาก็ไม่เห็นทางที่จะควบคุมเจ้าจิ้งจอกชรานี้ได้ เตี่ยบูหยุนพึงออกไปไม่
นาน กลุ่มของผูอ้ าวุโสกู่กเ็ ข้ามาอย่างรวดเร็ ว จากนั้นผูอ้ าวุโสซานก็เอ่ยถาม " เป็ นเช่น
ไรบ้าง ? ผลการเจรจาเป็ นอย่างไร ? " หลี่ฉีเย่กล่าวอย่างช้าๆ " สันเขาเสี ยงรบกวนแห่ง
ปี ศาจ พวกเราจะหารื อเกี่ยวกับมันอีกครั้ง "
" สันเขาเสี ยงรบกวนแห่งปี ศาจสามารถรอได้ " ผูอ้ าวุโสเจียงเอ่ย " แต่ในมุมมองของ
ข้า พวกเรากาลังพูดถึงตาแหน่งของผูน้ านิกาย จากความคิดข้าเจ้าควรจะรี บยึดมันและ
ขึ้นเป็ นผูน้ านิกายของนิกายกายานโบราณ สิ่ งที่ตอ้ งทาเป็ นอย่างแรกก็คือการสร้าง
ความไว้วางใจจากเหล่าศิษย์และเพิ่มความแข็งแกร่ งของพวกเขา ! " " ข้าคิดว่านี้มี
เหตุผลอย่างยิง่ " ผูอ้ าวุโสหวูก่ ล่าวเสริ ม " ผูน้ านิกายนั้นอยูน่ อกนิกายตลอดและนาง
ไม่ได้รับการยอมรับใดๆจากระดับสู ง การปฏิรูปของพวกเรานั้นจะต้องมีศูนย์กลางที่
มัน่ คง หากนางยังนัง่ ตาแหน่งผูน้ านิกายอยูน่ ้ ีไม่มีอะไรดี แต่หากเป็ นเจ้าขึ้นเป็ นผูน้ า

785
นิกายเรื่ องทุกอย่างก็จะง่ายขึ้น " " แม่ผนู ้ านิกายจะสละตาแหน่งผูน้ านิกาย แต่นางก็ยงั
สามารถจะกลายเป็ นผูอ้ าวุโส ตอนนี้พวกเราก็กาลังขาดอยูห่ นึ่งคน " ผูอ้ าาวุโสโจ่
วพยามจะพลักดันหลี่ฉีเย่เขายังเอ่ยต่อ " หากพวกเรานั้นไม่มีทางเลือกอื่นจริ งๆ เมื่อผู ้
นานิกายนั้นสละตาแหน่ง เช่นนั้นพวกเราสามารถให้นางเป็ นผูอ้ าวุโสสู งสุ ดได้
ปั จจุบนั นิกายกายานโบราณของพวกเรานั้นยังไม่มีตาแหน่งสู งสุ ด "
สิ่ งนี้ไม่ได้หมายความว่ากลุม่ ของผูอ้ าวุโสโจ่วนั้นต้องการยึดอานาจ สถานถการณ์
ปั จจุบนั ของนิกายนั้นมีอนั ตรายทั้งจากภายในและภายนอก หากต้องการผูน้ าที่มี
ความสามารถและชักนานิกายกายานโบราณไปสู่ อนาคตที่รุ่งเรื่ องได้ ไม่ตอ้ งสงสัยเลย
ว่ารอบตัวตอนนี้มีเพียงหลี่ฉีเย่ที่เหมาะสมที่สุดแล้ว แม้วา่ ซูหยงว่าจะเป็ นผูน้ านิกายแต่
นางมักจะอยูด่ า้ นนอกเสมอ ดังนั้นชื่อเสี ยงของนางในนิกายนั้นยังจึงไม่คอ่ ยมากนัก "
ผูอ้ าวุโสกู่มีความคิดเห็นเช่นไร ? " หลี่ฉีเย่มองกู่เทียนโส่ วและเอ่ยถามอย่างใจเย็น กู่
เทียนโส่ วโมงผูอ้ าวุโสคนอื่นชัว่ ครู่ ก่อนจะกล่าวอย่างขมขื่น " ข้ายังจะทาสิ่ งใดได้ ? ปี
นั้นข้าช่วยผูน้ านิกายให้รับตาแหน่ง แต่ตอนนี้กลับให้นางต้องลงจากตาแหน่ง ข้านั้น
แทบจะไม่ต่างอะไรจากดาบ ปี นั้นท่านผูน้ านิกายใช้ขา้ เป็ นดาบ ตอนนี้พวกเจ้าทั้งหมด
ใช่ขา้ เป็ นดาบ ข้ารู ้สึกอย่างแท้จริ งว่าข้านั้นมักได้เล่นบทบาทของคนเลว " " ศิษย์พี่กู่ นี้
มันไม่มีทางอื่น มองมาภายในนิกายด้วยความสามารถ ชื่อเสี ยงและสถานะมีเพียงท่าน
เท่านั้นที่จะกลายเป็ นดาบได้ " ผูอ้ าวุโสซานเอ่ย
กู่เทียนโส่ วเงียบเป็ นเวลานาน ในที่สุดเขาก็กล่าวด้วยน้าเสี ยงโกรธเคือง " หากสิ่ งนี้ น้ นั
ทาเพื่อนิกาย ข้าคงต้องแบกหน้ารับความอับอายครั้งนี้อีกครั้ง " จากนั้นเขาก็มองมาหลี่

786
ฉี เย่และเอ่ยถาม " ฉี เย่ เจ้าคิดเกี่ยวกับเรื่ องนี้อย่างไร ? " " เอาเช่นนี้ ตอนนี้ขอให้ผู ้
อาวุโสนั้นกลับไปก่อน พรุ่ งนี้พวกเราจะคุยเรื่ องนี้กนั อีกครั้งที่หอ้ งบรรพบุรุษ " หลี่ฉีเย่
เอ่ยต่อ " ผูอ้ าวุโสเคยกล่าวว่าพวกเรานั้นมีภาพวาดของท่านบรรพบุรุษของนิกาย ?
พรุ่ งนี้ขา้ อยากให้พวกท่านนามันมาด้วย " คากล่าวของหลี่ฉีเย่ทาให้เหล่าผูอ้ าวุโส
งงงวยอยูช่ ว่ั ครู่ แต่ทุกคนก็ยงั พยักหน้าและเอ่ยคาลา มีเพียงผูอ้ าวุโสกู่ที่กาลังจะออกไป
เอ่ยถาม " ดินแดนโบราณเป็ นเช่นไร ? "
กู่เทียนโส่ วนั้นเป็ นกังวลกับการฟื้ นฟูนิกายเป็ นอย่างมาก หลังจากที่หลี่ฉีเย่กลับมาเขา
ยังไม่มีโอกาสได้ถามเรื่ องนี้ " สาหรับตอนนี้มนั ยังเป็ นเรื่ องยาก พวกเราต้องการเวลา
ด้วยสถานการณ์ของพวกเราตอนนี้พวกเราควรจะพักเรื่ องของดินแดนโบราณไว้ก่อน
ตอนนี้พวกเราต้องจัดการเรื่ องสันเขาเสี ยงรบกวนแห่งปี ศาจเสี ยก่อน นี้เป็ นเรื่ องที่
สาคัญกับพวกเราอย่างมาก " หลี่ฉีเย่เอ่ย กู่เทียนโส่ วคิดอยูช่ ว่ั ครู่ ก่อนจะเอ่ย " ทว่าสัน
เขาเสี ยงรบกวนแห่งปี ศาจนั้นไม่ได้เป็ นของพวกเราเพียงกลุม่ เดียว อาจจะกล่าวได้วา่
มันเป็ นของคนทั้งโลก ยามเมื่อสันเขาเสี ยงรบกวนแห่งปี ศาจเปิ ด ข้าเกรงว่านิกายที่มี
ชื่อเสี ยงทัว่ ดินแดนตอนกลางจะต้องมา และเมื่อถึงเวลานั้นพวกเรายังมีโอกาสที่จะเข้า
อีกรึ ? " ในฐานะผูอ้ าวุโส กู่เทียนโส่ วมีรึที่จะไม่ตอ้ งการครอบครองสันเขาเสี ยง
รบกวนแห่งปี ศาจ ? ทว่านิกายในวันนี้น้ นั ยังไม่ทรงพลังพอที่จะครอบครองมัน " จาก
มุมมองของข้า ยามเมื่อมันเปิ ด นิกายเทพสวรรค์และอาณาจักรมณี สวรรค์แน่นอนว่า
จะต้องมา และต้องไม่ลืมนิกายที่ทรงพลังอื่นๆอื่นเช่นอาณาจักรใต้สวรรค์ หรื อบางที
ครั้งนี้กระทั้งอาณาจักรฟ้ าคารามโบราณก็อาจจะมา " กู่เทียนโส่ วอดไม่ได้ที่จะกล่าว

787
อย่างหวาดวิตก

" เรามีอะไรจะต่อกรกับพวกเขาได้ ? " " โปรดมัน่ ใจผูอ้ าวุโส " หลี่ฉีเย่กล่าวอย่างใจ

เย็น " เวลานี้ ข้าจะเป็ นคนนาพวกเราเข้าไปยังสันเขาเสี ยงรบกวนแห่งปี ศาจ การที่มนั
จะกลับมาเป็ นของนิกายเราอย่างสมบูรณ์กแ็ ค่ข้ ึนอยูก่ บั เวลา เกี่ยวกับการไปยังสันเขา
ครั้งนี้...ใครก็ตามที่กล้าขว้างทางข้าพวกมันก็มีตวั เลือกเดียวนั้นคือตายโดยไร้ที่ฝัง ! "
กู่เทียนโส่ วรู ้วา่ หลี่ฉีเย่น้ นั ไม่แยแสและสนใจสิ่ งใด แต่เขาก็ยงั ไม่รู้วา่ หลี่ฉีเย่มีไผ่ลบั
อะไรที่จะไปต่อต้านกับอาณาจักรใต้สวรรค์หรื อสัตว์ประหลาดเช่นอาณาจักรฟ้ าคา
รามโบราณ " ดี ! เช่นนั้นพวกเราก็จะเดินไปยังสันเขาเสี ยงรบกวนแห่งปี ศาจ และเมื่อ
มันเปิ ดขึ้น นิกายกายานโบราณของพวกเราจะต้องได้เข้าไป ! " สุ ดท้ายกู่เทียนโส่ วก็ยงั
เห็นด้วยกับวิธีการของหลี่ฉีเย่ วันรุ่ งขึ้นระดับสู งในนิกายและห้าผูอ้ าวุโสก็ถูกรวบรวม
อยูใ่ นห้องบรรพบุรุษ รวมทั้งหลี่ฉีเย่ ซูหยงฮวาและเตี่ยบูหยุนก็มาด้วย " วันนี้พวกเรา
จะมาพูดถึงตาแหน่งผูน้ าของนิกาย "
การชุมนุมครั้งนี้ทาให้บรรยากาศภายในห้องนั้นหนักอึ้ง ดังนั้นหลี่ฉีเย่จึงเอ่ย ภายใต้
สถานการณ์เช่นนี้กลุ่มของผูอ้ าวุโสโจ่วนั้นกลายเป็ นเงียบ พวกเขาล้วนไม่อยากจะเป็ น
คนกล่าวให้นางสละตาแหน่งของนิกาย ไม่วา่ จะอย่างไร ซูหยงวานางก็ยงั เป็ นผูน้ า
นิกายโดยถูกต้องตามกฏกและธรรมเนียม " ข้ารู็ วา่ ผูอ้ าวุโส ผูค้ ุม้ กันหรื อกระทั้งผูค้ ุม
กฏก็ยงั มีขอ้ กังขาในตัวของผูน้ านิกาย " หลี่ฉีเย่กล่าวอย่างช้าๆ " ทว่าวันนี้มนั ถึงเวลา
แล้วที่จะต้องยอมรับการคงอยูข่ องสายเลือดท่านบรรพบุรุษ " " สายเลือดของท่าน

788
บรรพบุรุษ ? " ผูอ้ าวุโสนั้นตกตะลึง พวกเขาตอนแรกคิดว่าวันนี้จะเป็ นการบังคบให้
ซูหยงฮวาสละตาแนห่งของผูน้ านิกาย " ถูกต้อง นี้เป็ นเวลาที่พวกเราควรจะยอมรับใน
ตัวคนที่มีสายเลือดของท่านบรรพบุรุษ " หลี่ฉีเย่ยนื ขึ้นและกล่าวอย่างเคร่ งขรึ ม
" ผูน้ านิกายของพวกเรา ซูหยงฮวา นางเป็ นลูกหลานของท่านผูก้ ่อตั้ง ลูกหลานของ
จักรพรรดิอมตะมินเหยิน ! " " อะไรนะ ! " เมื่อได้ยนิ ข่าวที่ถกู กล่าวออกมา เหล่าผู ้
อาวุโสล้วนหัวใจสัน่ สะท้าน ! - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - #ขอให้มาไม่วา่ จะ
เป็ นนิกายใหญ่ อาณาจักรทรงอานาจขอให้มาและสยบแทบเท้าพี่ฉี !! ตอนที่ 97
ยอมรับสํายเลือดของบรรพบุรุษ (1) " นี้ นี้ เรื่ องนี่เป็ นไปไม่ได้.." ข่าวนี้น้ นั น่าตกตะลึง
จนเกินไป กระทั้งเหล่าผูอ้ าวุโสนั้นก็ยงั ไม่อยากจะเชื่อมัน ผูอ้ าวุโสหวูย่ นื ขึ้นและกล่าว
" ผูก้ ่อตั้งนั้นไม่เคยแต่งงานตลอดชีวติ ของเขา เช่นนั้นเขาจะมีลูกหลานได้อย่างไร ? " "
ถูกต้อง ! เรื่ องนี้เป็ นไปไม่ได้ บันทึกหรื อเอกสารอย่างเป็ นทางการของนิกายไม่เคยเอ่ย
ถึงลูกหลานของท่านผูก้ ่อตั้ง " ผูอ้ าวุโสเจียงอดไม่ได้ที่จะกล่าวเสริ ม
" นี้เป็ นเรื่ องจริ งอย่างแน่นอน " เตี่ยบูหยุนคนที่ยนื อยูห่ ลังซูหยงฮวาทันใดนั้นก็เอ่ยขึ้น
" ภายใต้คาสัง่ ของผูอ้ าวุโสสู งสุ ด ข้าได้ออกจากนิกายไปเพือ่ หาลูกหลานของท่านผู ้
ก่อตั้ง แม้วา่ จะไม่มีเอกสารสาคัญของนิกายเขียนไว้ แต่มนั ก็ยงั มีเบาะแสบางอย่างที่ถูก
ทิ้งไว้ " ตอนนี้เตี่ยบูหยุนมองไปยังกู่เทียนโส่ วและเอ่ย " ผูอ้ าวุโสกู่ ราวๆหกร้อยปี ก่อน
ท่านจาตอนที่เจอกับท่านปู่ หลิวได้หรื อไม่ ? ตอนนั้นท่านมาพร้อมกับผูน้ านิกายคน
ก่อน เวลานั้นไม่เพียงแต่ท่านปู่ หลิวแต่ขา้ เองก็อยูด่ ว้ ย " กู่เทียนโส่ วจ้องเตี่ยบูหยุน
หลังจากนั้นเขาก็ลุกขึ้นยืนและอุทานด้วยอารมณ์ที่หลากหลาย " จะ เจ้า เจ้าคือเด็กชาย

789
ในตอนนั้นที่ยนื อยูข่ า้ งผูเ้ ฒ่าหลิว ! " " พีก่ ่ทู ่านยังไม่ลืม " เตี่ยบูหยุนพยักหน้าและเอ่ย "
ถูกต้องข้านั้นเป็ นศิษย์สายตรงของท่านปูหลิว ตอนนั้นข้าได้รับภารกิจมาพอดีชื่อของ
ข้าจึงไม่ถูกบันทึกไว้วา่ เป็ นศิษย์ของนิกายกายานโบราณ "
" ท่านปู่ หลิว...ท่านปู่ หลิวไหน ? " ตอนนี้ผอู ้ าวุโสทั้งสี่ ตวั สัน่ เพราะภายในนิกายกา
ยานโบราณคนที่ถูกเรี ยกว่าผูเ้ ฒ่าหลิวนั้นมีเพียงแค่คนเดียว ! กู่เทียนโส่ วถอนหายใจ
ก่อนจะนัง่ ลงและกล่าว " ผูเ้ ฒ่าหลิวหมายถึงลาดับหนึ่งของนิกายกายานโบราณ ท่าน
บรรพบุรุษหลิวซานเจียน ! " ท่านบรรพบุรุษหลิวซานเจียน ! คากล่าวนี้ของกู่เทียนโส่ ว
ทาให้ผอู ้ าวุโสคนอื่นแทบจะเป็ นลม หลังจากจักรพรรดินอ้ ยมู่ หลิวซานเจียนนั้นถูก
กล่าวขานว่ามีความแข็งแกร่ งเป็ นอันดับหนึ่งของนิกายกายานโบราณ ปี นั้นนิกายเทพ
สวรรค์น้ นั ต่อสู ้กบั นิกายกายานโบราณและหลิวซานเจียนไปผูน้ าทัพ ! " ท่านบรรพ
บุรุษหลิวยังมีชีวติ อยู่ ? " ข่าวนี้น้ นั ทาให้ผอู ้ าวุโสทุกคนรู ้สึกฝันไป ผูอ้ าวุโสเจียงนั้น
หมดคาพูดเพราะหากบรรพบุรุษหลิวยังมีชีวิตอยู่ นั้นหมายความว่าในนิกายยังมีคนที่
แข็งแกร่ งพอที่จะต่อต้านกับบรรพบุรุษของนิกายเทพสวรรค์
" นั้นเป็ นครั้งสุ ดท้ายที่ขา้ เห็นผูเ้ ฒ่าหลิว " กู่เทียนโส่ วส่ ายหัวและเอ่ยต่อ " ตอนนั้นข้า
ไม่รู้วา่ ผูเ้ ฒ่าหลิวคือบรรพบุรุษหลิว ข้านั้นยังเด็กและไม่เคยเห็นท่านบรรพุบุรษหลิวมา
ก่อน ตอนนั้นข้านั้นตามท่านอาจารย์ไปเยีย่ มผูเ้ ฒ่าที่ทรงเกียรติ ทว่าตอนนั้น
สถานการณ์ของผูเ้ ฒ่าหลิวนั้นไม่คอ่ ยดีนกั บาดแผลของเขานั้นบาดเจ็บหนักกระทั้งจะ
ยืนยังลาบาก หลังจากครั้งนั้น ข้าก็ไม่เคยพบกับผูเ้ ฒ่าหลิวอีกเลย " ตอนนี้ผอู ้ าวุโสทุก
คนมองไปยังเตี่ยบูหยุน เตี่ยบูหยุนนั้นเป็ นศิษย์ของหลิวซานเจียน แม้วา่ เขาจะไม่เป็ นที่

790
รู ้จกั แต่ดว้ ยสถานะในนิกายโบราณจริ งๆของเขานั้นกระทั้งสู งกว่ากลุ่มของผูอ้ าวุโสกู่ "
ความจริ งครั้งนั้นก็เป็ นครั้งสุ ดท้ายที่ขา้ ได้พบกับท่านอาจารย์ หลังจากนั้นมาข้าก็ไม่เคย
พบกับเขาอีกเลย " เมื่อได้ยนิ เช่นนี้ ใบหน้าของผูอ้ าวุโสกลายเป็ นมืดมน ไม่ตอ้ งสงสัย
บรรพบุรุษหลิวนั้นไม่มีชีวิตอยูใ่ นโลกนี้อีกแล้ว เตี่ยบูหยุนพูด " การต่อสู ้เมื่อสามหมื่น
ปี ก่อน พวกเรานั้นได้รับความเสี ยหายอย่างหนักมาก โดยไม่ได้ต้ งั ใจท่านปู่ หลิวนั้น
พบว่าท่านผูก้ ่อตั้งนั้นมีลูกหลานอยู่ ข้านั้นพึงจะกลายเป็ นศิษย์ของเขาและภายใต้
สถานการณ์น้ นั เขาได้สง่ั ให้ขา้ ไปหาลูกหลานของผูก้ ่อตั้ง และด้วยเวลาที่จากัดข้าจึงอยู่
ด้านนอกตลอด ดังนั้นข้าจึงไม่เอ่ยกับใครว่าข้านั้นเป็ นศิษย์และไม่ได้ถูกบันทึกชื่อไว้ มี
เพียงผูอ้ าวุโสกู่เท่านั้นที่ขา้ เคยพบสองถึงสามครั้ง " กู่เทียนโส่ วพยักหน้า เขานึกว่า
เตี่ยบูหยุนนั้นเป็ นเพียงศิษย์ภายนอกที่รับผิดชอบงานอื่นๆ และเพราะตอนนั้นเตี่ยบู
หยุนยังเด็กมากเขาจึงไม่ได้สนใจ ว่าเขาอาจจะมีหน้าที่บางอย่างที่สาคัญและลืมเขาไป
" เพื่อที่จะหาลูกหลานของท่านผูก้ ่อตั้ง ข้านั้นเดินทางเร่ ร่อนมากว่าหนึ่งพันปี เวลานั้น
ไม่เคยทรยศผูค้ น สุ ดท้ายข้าก็พบกับลูกหลานของท่านผูก้ ่อตั้ง " เตี่ยบูหยุนกล่าวกับ
กลุ่มของผูอ้ าวุโส ผูอ้ าวุโสทั้งหมดมองหน้ากันก่อนจะเป็ นผูอ้ าวุโสโจ่วเอ่ยถาม " นี้...
พวกเราจะพิสูจน์ได้อย่างไรว่าผูน้ านิกายเป็ นลูกหลานของท่านผูก้ ่อตั้ง " ตัวตนของ
เตี่ยบูหยุนนั้นไม่มีปัญหา แต่จะพิสูจน์อย่างไรว่าซูหยงฮวานั้นเป็ นลูกหลานของท่านผู้
ก่อตั้ง ? เรื่ องนี้เป็ นเรื่ องสาคัญอย่างยิง่ " นางเป็ นลูกหลานของท่านผูก้ ่อตั้งและสื บเชื้อ
สายของเขามา ผูก้ ่อตั้งในความฝันบอกข้า " สุ ดท้ายหลี่ฉีเย่กเ็ อ่ย

791
" นี้เป็ นเหตุผลว่าทาไม ข้าถึงขอให้ผอู ้ าวุโสนาภาพวาดของท่านผูก้ ่อตั้งมา " ผูอ้ าวุโส
ต่างมองหน้ากันและกัน สุ ดท้ายกู่เทียนโส่ วกับหยิบกล่องไม้โบราณออกมา มือทั้งสอง
ของเขานั้นถือมันอย่างระมัดระวังเป็ นอย่างมาก " จักรพรรดินี แม่ทพั สวรรค์ซูคนที่
ติดตามท่านผูก้ ่อตั้งมาตลอดทั้งชีวิตของนาง ผลงานของนางนั้นคือการช่วยเหลือนิกาย
กายานโบราณและการก่อตั้งอาณาจักรกายานโบราณ หลังจากผูก้ ่อตั้งแบกเจตจานง
ของสวรรค์ นางนั้นไม่ตอ้ งการที่จะขัดขวางความทะเยอทะยานของเขาและทาให้เขามี
จุดอ่อน จักรพรรดินีจึกเลือกที่จะนาลูกของท่านผูก้ ่อตั้งจากไปและอยูอ่ ย่างสงบ "
ตอนนี้หลี่ฉีเย่เอ่ยด้วยความเคารพ " กาลเวลาของโลกนั้นได้ลบเลือนเรื่ องนี้ไป กระทั้ง
ในนิกายมันก็ยงั หายไป จนกระทั้งเมื่อคืนผูก้ ่อตั้งในความฝันบอกข้า " ปี นั้น เขาพลาด
ที่จะช่วยซูหรู่ ซูหรู่ น้ นั ทุ่มเทความพยามตลอดชีวิตของนางเพื่อมินเหยินทว่าสุ ดท้าย
แล้วนางกลับต้องจากไปอยูย่ งั ส่ วนที่ไกลที่สุดของโลก นางนั้นไม่เคยถามหารางวัล
จากผลงานที่นางทามา ในฐานะอีกาทมิฬนี้เป็ นเรื่ องที่น่าปวดใจที่สุด วันนี้เขาต้องการ
จะเปลี่ยนเรื่ องราวทั้งหมดและให้ซูหรู่ ได้รับการยอมรับอย่างเหมาะสม แม้วา่ มันจะ
สายไปแล้ว แต่อย่างน้อยเขาก็ยงั อยากให้ลูกหลานของนางได้รับรู ้และได้รับการ
ยอมรับ ! คากล่าวของหลี่ฉีเย่ทาให้ผอู ้ าวุโสนั้นมองหน้ากันและกัน สุ ดท้ายผูอ้ าวุโสกู่ก็
พยักหน้าและเอ่ย
" ข้าได้อ่านเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ของท่านผูก้ ่อตั้ง ปี นั้นแม่ทพั สวรรค์ซูน้ นั กล่าวได้วา่
มีชื่อเสี ยงอย่างมาก นางนั้นติดตามท่านผูก้ ่อตั้งมาตั้งแต่เริ่ ม เมื่อเขายังเด็กนางก็เริ่ มต้น
ติมตามเขา เมื่อเขาแบกเจตจานงของสวรรค์แม่ทพั ทุกคนได้รับฉายาและนางได้

792
กลายเป็ นเทพสงครามซู หลังจากนั้นเอกสารเกี่ยวกับตัวนางแทบจะไม่มีอีกเลย เช่นนั้น
มันก็เป็ นเทพสงครามซูคือจักรพรรดินีน้ ีเอง ! " หลี่ฉีเย่กล่าวช้าๆ " เรื่ องนี้เป็ นเพียงคา
พูดที่ปราศจากหลักฐาน ตั้งแต่ผอู ้ าวุโสกล่าวว่ามีภาพวาดของท่านผูก้ ่อตั้ง พวกเรา
สามารถพิจรณาได้ทนั ทีวา่ นางเป็ นลูกหลานของท่านผูก้ ่อตั้งหรื อไม่ ภาพวาดนี้ถูกบด
บังไว้ดว้ ยอานาจของเขา หากนางเป็ นลูกหลานจริ งนางสามารถใช้เลือดของนางเพื่อ
พิสูจน์และเปิ ดพันธะเหล่านี้ได้ ! " ได้ยนิ หลี่ฉีเย่เอ่ย ผูอ้ าวุโสกลายเป็ นโง่งม ทาไมพวก
เขาไม่เคยคิดถึงเรื่ องนี้ ? สุ ดท้ายภายใต้การตัดสิ นใจของกู่เทียนโส่ ว กล่องโบราณนั้น
ได้ถูกเปิ ดขึ้น ภาพนี้น้ นั ผ่านวันและเวลามานับไม่ถว้ น แต่กลิ่นอายของมันก็ยงั ทรง
พลัง ขณะที่ภาพนี้ถกู เปิ ดเผยออกมา เสี ยงอันดังกึกก้องพร้อมกับกลิ่นอายของ
จักรพรรดิกป็ รากฏออกมา นี้เป็ นกลิ่นอายของจักรพรรดิอมตะอย่างไม่ตอ้ งสงสัย ! ใน
ภาพวาดนั้นพวกเขาสามารถมองเห็นชายวัยกลายคน แม้วา่ ลายเส้นของมันจะไม่ชดั
มากนักทว่าเพียงลายเส้นไม่กี่ลายก็เพียงพอแล้วที่จะบ่งบอกถึงรู ปลักษณ์และความน่า
เกรงขามของจักรพรรดิอมตะ !
กลิ่นอายของจักรพรรดิอมตะนั้นราวกับแผ่ออกมาจากตัวของผูก้ ่อตั้งโดยตรง แม้วา่
กลิ่นอายนนี้จะไม่ได้ทาร้ายใคร แต่เมื่อกลิ่นอายนี้ไหลอยูอ่ ากาศมันก็ยงั ทาให้จิต
วิญญาญของพวกเขาสัน่ อีกทั้งมันยังผสมไปด้วยความกลัว นี้คือความกลัวและความ
เคารพที่อยูล่ ึกที่สุดในจิตวิญญาญ ! ด้วยใบหน้าของท่านผูก้ ่อตั้ง คนที่เห็นล้วนแสดง
ความรพอย่างสู งสุ ดที่ในชีวิตของพวกเขาเคยทา จากนั้นพวกเขาก็นาใบหน้าของผู ้
ก่อตั้งมาเทียบกับซูหยงฮวา ซูหยงฮวานั้นเป็ นสตรี ที่งดงามมากเกินไป โดยไม่ตอ้ ง

793
เปรี ยบเทียบให้มาก ความจริ งแล้วหากจักรพรรดิมินเหยินเห็นนางก็ยงั ตกตะลึง หลี่ฉีเย่
เป็ นคนหนึ่งที่รู้จกั มินเหยินมากที่สุด สายตาของเขานั้นเห็นการพัฒนาการของมินเห
ยินมาตลอด ดังนั้นครั้งแรกที่เขาเห็นซูหยงฮวา จิตใจของเขาทันใดนั้นก็รู้ตน้ กาเนิด
ของนางทันที ! " นะ นี้...เหมือนกันมากเหลือเกิน โดยเฉพาะคิ้ว คิ้วราวกับกระบี่ มัน
เหมือนของท่านบรรพบุรุษ เหมือนกับราวกับพวกเขาออกมาจากแม่พมิ พ์เดียวกัน ! "
เมื่อเปรี ยบเทียบอย่างระมัดระวังผูอ้ าวุโสกลายเป็ นตกตะลึงด้วยความไม่อยากจะเชื่อ
โดยเฉพาะคิว้ ของซูหยงฮวามันเหมือนกับของมินเหยินจนแยกกันไม่ออก ! สิ่ งนี้กเ็ ป็ น
อีกสิ่ งหนึ่งที่สร้างความประทับใจให้กบั หลี่ฉีเย่ ดวงตาของซูหยงฮวานั้นคล้ายกับของ
ซูหรู่ ทว่าคิว้ ของนางนั้นเหมือนกับจักรพรรดิอมตะมินเหยิน
" ผูน้ านิกายสามารถหยดเลือดลงไปในพันธะตระกูล นี้คือภาพวาดของเขา เขาบอกข้า
ในความฝันว่าหากท่านเป็ นลูกหลานตัวจริ งท่านจะได้รับอานาจและจิตวิญญาญของ
จักรพรรดิอมตะ " หลี่ฉีเย่เอ่ยช้าๆ ซูหยงฮวาเหลือมมองหลี่ฉีเย่ ความจริ งนางนั้นไม่
เชื่อหลี่ฉีเย่เกี่ยวกับเรื่ องผูก้ ่อตั้งในความฝัน แต่หากไม่เชื่อเรื่ องนี้แล้ว นางยังหาคา
อธิ บายเกี่ยวกับการที่เขารู ้เกี่ยวกับเรื่ องของมินเหยินและหุบเขาสวรรค์ตระกูลซู เมื่อ
เห็นภาพของผูก้ ่อตั้ง หัวใจของซูหยงฮวาก็อดไม่ได้ที่จะรู ้สึกตื่นเต้น ในตระกูลนั้นยังมี
ภาพวาดของมินเหยินแต่มนั ไม่ได้ถูกวาดโดยเขา แม้วา่ พวกมันจะทรงอานาจคล้ายกัน
แต่ของเหล่านั้นไม่มีกลิ่นอายของจักรพรรดิอมตะ กลิ่นอายที่เฉพาะภายที่ถูกวาดโดย
จักรพรรดิอมตะ ! ในที่สุดซูหยงฮวาก็กดั นิ้วของนางและหยดเลือดไปบนภาพวาด นั้น
ใดนั้นเลือดในภาพวาดก็ถูกดูดกลืน.. " ตูม ! " พริ บตานั้น อานาจและกลิ่นอายของ

794
จักรพรรดิอมตะก็ระเบิดอย่างรุ นแรง ! มีเงาปรากฏออกมา ขณะที่เงานี้ปรากฏทั้งเก้า
โลกและสิ บแผ่นดินไม่วา่ จะเป็ นทูตสวรรค์และปี ศาจก็ยงั ต้องหมอบกราบ !
เงานี้เต็มเป็ นกลิ่นอายน่ากลัวที่สามารถกวาดผ่านได้ท้ งั โลก ! ภายใต้การปรากฏตัวครั้ง
นี้ กระทั้งดวงอาทิตย์และดวงจันทร์กย็ งั ต้องหลีกทาง ความมืดและแสงสว่างหายไป
ทั้งโลกเต็มไปด้วยแสงสี สดใส ! ภายในระยะเวลาไม่นานทัว่ ทั้งดินแดนกลางก็สมั ผัส
ได้ถึงกลิ่นอายของจักรพรรดิอมตะที่ทรงพลัง และนี้ทาให้พวกเขาตกตะลึงเป็ นอย่าง
มาก " กลิ่นอายของจักรพรรดิอมตะ..." เผ่าพันธ์โบราณนับไม่ถว้ นเปิ ดดวงตาของพวก
เขา แต่กลิ่นอายของจักรพรรดิน้ นั หายรวดเร็ วเกินไป เป็ นเรื่ องยากว่าจะระบุวา่ มันมา
จากที่ใด สาหรับนิกายโบราณที่ปกคลุมไปด้วยกลิ่นอายของจักรพรรดิอมตะ ศิษย์ทุก
คนนั้นต้องนอนหมดสติอยูบ่ นพื้นด้วยกลิ่นอายที่ทรงพลังนี่ ภายใต้ของบรรพบุรุษ
เหล่าผูอ้ าวุโสล้วนก้มกราบและไม่มีใครกล้าที่จะไม่สุภาพต่ออานาจเช่นนี้ ! - - - - - - -
- - - - - - - - - - - - - - - - - #ให้มนั รู ้สะบ้างว่าเด็กปั้ นใคร !! ฉี เย่ไม่ได้เอ่ย ฮี่ๆ
ตอนที่ 98 ยอมรับสํายเลือดของบรรพบุรุษ (2) ในเวลานี้เพียงคนเดียวที่ไม่ได้รับ
ผลกระทบอะไรเลยก็คือหลี่ฉีเย่ เขาทาเพียงยืนมองเงานั้นอย่างเงียบๆโดยไม่พดู อะไร
เงาสี ดาทันใดนั้นก็มองไปยังซูหยงฮวาชัว่ ขณะหนึ่ง จากนั้นเขาก็หนั จ้องหลี่ฉีเย่เป็ น
เวลานาน สุ ดท้ายทุกอย่างก็เริ่ มกลับสู่ ความสงบเมื่อเงานั้นสลายพลังและจิตวิญญาญ
ของจักรพรรดิอมตะและกลับไปยังภาพวาด การพบกับบรรพบุรุษในปั จจุบนั ซูหยงฮ
วานั้นกลายเป็ นตื่นเต้นอย่างมากเพราะนี้เป็ นครั้งแรกที่นางได้เห็นบรรพบุรุษของนาง
อย่างใกล้ชิดเช่นนี้ เป็ นเวลานานหลังจากที่กลิ่นอายจักรพรรดิอมตะหายไป ผูอ้ าวุโส

795
นั้นในที่สุดนั้นก็พยามยืนขึ้นขณะจิตใจเต็มไปด้วยความกลัว ฉากนี้น้ นั เหมือนจริ งมาก
เกินไป ราวกับตัวตนของท่านผูก้ ่อตั้งกลับมา ! " เจตจานงของสวรรค์น้ นั ไม่ได้ทาลาย
นิกายกายานโบราณของพวกเรา..." ผูอ้ าวุโสโจ่วอดไม่ได้ที่จะอุทาน " ลูกหลานของ
ท่านผูก้ ่อตั้งนั้นกลับมาและหลี่ฉีเย่ยงั ได้รับการคุม้ ครองจากเขา นิกายของพวกเรา
จะต้องกลับไปรุ่ งโรจน์ได้อย่างแน่นอน ! "
ขณะนี้เหล่าผูอ้ าวุโสนั้นล้วนตื่นเต้นจนน้าหูนา้ ตาไหลอาบหน้าและจิตวิญญาญ จิต
วิญญาญของท่านผูก้ ่อตั้งนั้นเป็ นมากกว่าความหวังของนิกายกายานโบราณที่กาลัง
ตกต่าลง ! ความตั้งใจและจิตวิญญาญของจักรพรรดิอมตะนั้นจะกลายเป็ นเงาที่อยูไ่ ป
ตลอดกาล...นี้เป็ นการอัญเชิญโดยเลือดของซูหยงฮวา เมื่อเงาดานั้นมองไปที่ซูหยงฮวา
ไม่ตอ้ งสงสัยว่าซูหยงฮวาแน่นอนแล้วว่าเป็ นลูกหลานของจักรพรรดิอมตะมินเหยิน
ทว่าเงาจิตวิญญาญนั้นไม่ได้หยุดแค่น้ นั เขาแน่นอนว่าได้มองไปยังซูหยงฮวาเพื่อพิสูจ
ตัวตนของนาง ทว่าสิ่ งที่สาคัญก็คือเขาได้จอ้ งไปที่หลี่ฉีเย่ไปเวลาที่นานยิง่ กว่า ไม่ตอ้ ง
สงสัยนี้เป็ นเพราะท่านผูก้ ่อตั้งนั้นตีคา่ หลี่ฉีเย่ไว้สูงมาก เขาได้เลือกผูน้ าที่จะกลายมา
เป็ นคนฟื้ นฟูนิกายแล้ว ! แน่นอนว่าเหล่าผูอ้ าวุโสนั้นไม่ทราบว่าเงาของจักรพรรดิ
อมตะมินเหยินมองหลี่ฉีเย่เป็ นเวลานั้นเพราะเหตุผลอื่น ถึงแม้วา่ ในชีวติ นี้หลี่ฉีเย่จะ
ไม่ได้อยูใ่ นร่ างของอีกาทมิฬ แต่พรสวรรค์ที่แท้จริ งและจิตวิญญาญของเขานั้นยัง
เหมือนเดิม อานาจจักรพรรดิอมตะของเขาสามารถรับรู ้มนั ได้ สุ ดท้ายเหล่าผูอ้ าวุโสก็
โค้งคานับให้ซูหยงฮวา กู่เทียนโส่ วเป็ นคนเริ่ มเอ่ย " พวกเรานั้นเป็ นเพียงตาแก่โง่เง่าที่

796
ไม่รู้กระทั้งว่าผูน้ านิกายนั้นผูล้ ูกหลานของท่านผูก้ ่อตั้ง พวกเรานั้นโกรธเคืองท่านก่อน
หน้านี้ พวกเราต้องขออภัยเป็ นอย่างยิง่ " ซูหยงฮวาพยักหน้าเล็กน้อยและกล่าว
" ผูอ้ าวุโสนั้นคิดมากเกินไปแล้ว ปี นั้นข้าเป็ นเพียงสาวน้อยอายุสิบสามปี การที่ขา้
สามารถนัง่ ตาแหน่งของผูน้ านิกายได้กเ็ ป็ นเพราะการสนับสนุนของพวกท่าน
โดยเฉพาะผูอ้ าวุโสกู่ ปี นั้นเพื่อความเป็ นธรรมต่อทุกคนและสถานการณ์ภายในนิกาย
ยังไม่มนั่ คง ข้าจึงยังไม่สามารถเปิ ดเผยตัวตนของข้าได้ " " เรื่ องนั้นเป็ นเพียงอดีตที่
ผ่านมาแล้ว พวกเราทุกคนล้วนทาทุกอย่างก็เพื่อนิกาย " ผูอ้ าวุโสกู่พยักหน้าและเอ่ยต่อ
" วันนี้ดว้ ยการกลับมาของผูน้ านิกายและหลี่ฉีเย่คนที่ท่านผูก้ ่อตั้งเป็ นคนเลือก พวกเรา
ทุกคนมีหวั ใจดวงเดียวกันนั้นคือการช่วยฟื้ นฟูนิกายกายานโบราณ ! " ซูหยงฮวาพยัก
หน้าในฐานะลูกหลานของจักรพรรดิอมตะมินเหยินการแสดงออกของนางนั้นเป็ น
ความสง่างามที่สมบูรณ์แบบเป็ นอย่างมาก หลี่ฉีเย่ยมิ้ อย่างมีความสุ ข " วันนี้พวกเรายัง
มีอีกเรื่ องที่ตอ้ งพูด..สันเขาเสี ยงรบกวนแห่งปี ศาจ " ขณะที่พวกเขานั้นกาลังตื่นเต้นกับ
บรรพยาของท่านผูก้ ่อตั้ง เมื่อหลี่ฉีเย่นาเรื่ องสันเขาเสี ยงรบกวนแห่งปี ศาจ พวกเขาก็
กลายเป็ นดุดนั มากยิง่ ขึ้น
" ข้าตัดสิ นใจไว้แล้วว่าครั้งนี้ พวกเราจะนาศิษย์รุนเยาว์ไปยังสันเขาเสี ยงรบกวนแห่ง
ปี ศาจด้วยกันทั้งหมดสามกลุม่ กลุ่มแรกนั้นเป็ นศิษย์จากเกาะหยกโบราณ แม้วา่ พวก
เขาจะอยูใ่ นนิกายมาไม่นานและการบ่มเพาะของพวกเขานั้นจะอ่อนแอ แต่น้ ีเป็ น
โอกาสลับคมให้พวกเขา ! อีกกลุ่มหนึ่งจะถูกนาโดยชวี่เต้าลี่กลุ่มนี้จะกลายเป็ นกาลัง
หลักของนิกายกายานโบราณในอนาคต ดังนั้นพวกเขาควนได้รับการขัดเกลา กลุม่

797
สุ ดท้ายข้าคิดว่าควรจะเป็ นกลุ่มในรุ่ นที่สองประกอบด้วยศิษย์วยั เยาว์และผูค้ ุมกฏ "
ตอนนี้หลี่ฉีเย่จอ้ งไปยังผูอ้ าวุโสทุกคนและเอ่ย " การเข้าสู่สนั เขาเสี ยงรบกวนแห่ง
ปี ศาจครั้งนี้ ไม่เพียงแต่พวกเราจะเก็บเกี่ยวสมบัติ แต่ยงั เป็ นการฝึ กฝนศิษย์ของเราด้วย
" " ข้าเกรงว่านิกายใหญ่และอาณาจักรทัว่ ดินแดนตอนกลางจะต้องมาด้วย พวกเราจะ
หาที่สาหรับพวกได้อย่างไร ? รวมกับสันเขาเสี ยงรบกวนแห่งปี ศาจนั้นเต็มไปด้วย
อันตราย ด้วยความแข็งแกร่ งของศิษย์เรา ข้าเกรงว่าการที่พวกเขาไปจะเป็ นเพียงการฆ่า
ตัวตาย " ผูอ้ าวุโสซานกล่าวด้วยความกังวล " หาที่ ? " หลี่ฉีเย่ยมิ้ และกล่าวอย่างไม่
แยแส
" สถานที่ของพวกเรานั้นไม่จาเป็ นต้องให้คนอื่นมาตัดสิ น เมื่อข้ากล่าวว่าพวกเราจะไป
พวกเราแน่นอนว่าต้องไป ! ใครก็ตามที่กล้าขว้างทางข้า กุดหัวพวกมันโดยไม่ตอ้ ง
ปราณี ! " เสี ยงของหลี่ฉีเย่ทาให้เลือดในกายทุกคนเดือดพล่าน กลิ่นอายอันสู งส่ งครอบ
งาและกดดันร่ างกายของเหล่าผูอ้ าวุโส แม้วา่ ระดับการบ่มเพาะของหลี่ฉีเย่จะต่า แต่
เหล่าผูอ้ าวุโสนั้นก็ไม่คิดว่าเขากล่าวคาพูดหยิง่ ยโส หลี่ฉีเย่ถกู เลือกโดยบรรพบุรุษของ
นิกาย ยังมีใครที่จะกล้าเผชิญหน้ากับเขา ? แน่นอนว่ากลุ่มของผูอ้ าวุโสกู่น้ นั เชื่อใน
เรื่ องไร้สาระมากเกินไป จากมุมมองของพวกเขาหลี่ฉีเย่ได้รับการคุม้ ครองจาก
จักรพรรดิอมตะใครยังกล้าที่จะขวางทางเขา ? ทว่าพวกเขานั้นไม่เคยรู ้วา่ หลี่ฉีเย่จริ งๆ
แล้วไม่จาเป็ นต้องได้รับการคุม้ ครองจากผูก้ ่อตั้งของพวกเขา ! " เข้าสู่ สนั เขาเสี ยง
รบกวนแห่งปี ศาจ..ข้าและศิษย์ของข้าจะไปกับเจ้าด้วย " ขณะนี้ซูหยงฮวากล่าว เพียง
ไม่นาน ศิษย์ของนางก็ปรากฏตัว ศิษย์เหล่านี้น้ นั ยังเด็กอยูม่ าก แก่สุดของเขานั้นอายุ

798
พอๆกับผูค้ ุมกฏ ศิษย์เหล่านี้คือกลุ่มคนที่ซูหยงฮวานาไปด้วยปี นั้น นอกจากนี้ยงั มีผคู ้ ุม
กฏไม่กี่คน " เมล็ดพันธ์ที่ดี... " เห็นกลุ่มศิษย์เหล่านี้ กู่เทียนโส่ วอดไม่ได้ที่จะยกย่อง
สรรเสริ ญ ด้วยความแข็งแกร่ งของพวกเขาหากพวกเขาอยูใ่ นนิกายพวกเขาสามารถ
เป็ นได้แม้กระทั้งผูค้ ุม้ กัน !
สิ่ งที่น่าตกใจก็คือเพียงแค่สิบปี ..ซูหยงฮวาเปลี่ยนศิษย์ธรรมดาให้แข็งแกร่ งพอๆกับ
เหล่าผูค้ ุม้ กัน - นี้มนั น่าตกตะลึงอย่างยิง่ ศิษย์เหล่านี้ได้รับการบ่มเพาะโดยใช้
ทรัพยากรของตระกูลซู นางนั้นไม่ได้ใช้ทรัพยากรใดๆจากนิกายกายานโบราณ " ร่ าง
เทพสงครามตระกูลซู..ดียง่ิ กลุม่ คนเช่นนี้เหมาะกับสนามรบขนาดใหญ่ " สายตาของห
ลี่ฉีเย่น้ นั คมกล้ายิง่ กว่าของผูอ้ าวุโส เพียงแค่มองผ่านๆเขาก็รู้ได้ทนั ทีวา่ ศิษย์เหล่านี้
ได้รับการดูแลอย่างดี เมื่อกล่าวถึงเรื่ องการฝึ กอบรมศิษย์ หลี่ฉีเย่เป็ นปรมจารย์ไม่มีใคร
ในโลกเทียบเขาได้ ! ซูหยงฮวารู ้สึกประหลาดใจและมองไปที่หลี่ฉีเย่ กลุม่ นี้เป็ นไผ่ลบั
ที่นางเตรี ยมไว้ฟ้ื นฟูนิกาย แต่หลี่ฉีเย่สามารถสังเกตมันได้ในพริ บตา ด้วยความลึกลับ
เช่นนี้หลี่ฉีเย่แท้จริ งแล้วไม่เหมือนเด็กอายุสิบสี่ แม้แต่นอ้ ย " ร่ างเทพสงครามตระกูลซู
? " กู่เทียนโส่ วเอ่ย
" ข้าได้ยนิ มาว่าปี นั้นภายใต้การฝึ กฝนของท่านผูก้ ่อตั้ง พวกเขานั้นมีคนเหล่านี้เป็ น
กองทัพและไม่มีอะไรหยุดพวกเขาได้ ! เป็ นไปได้หรื อไม่ที่คนกลุ่มนี้จะถูกฝึ กฝนโดย
ใช้วิถีเดียวกับเมื่อปี นั้น ? " " ถูกต้อง " ซูหยงฮวานั้นไม่ได้เอ่ย เป็ นหลี่ฉีเย่ที่พยักหน้า
และเอ่ย " นี้แน่นอนว่าใช่รูปแบบร่ างเทพสงครามตระกูลซูเดียวกันกับเมื่อปี นั้น
ปั จจุบนั สิ่ งที่พวกเขาพลาดไปก็คือการปรับแถวและจัดกระบวนทัพ ไม่เช่นนั้นพวกเขา

799
นั้นคงจะแข็งแกร่ งมากกว่านี้ " " เจ้ารู ้ได้อย่างไรกัน ?! " ใบหน้าของซูหยงฮวา
เปลี่ยนไปทันที กองกาลังนี้ได้รับการสอนโดยนางนางนั้นแน่นอนว่าต้องรู ้ขอ้ บกพร่ อง
ตามธรรมชาติของพวกเขา แต่หลี่ฉีเย่กลับมองเห็นมันได้ นี้จะไม่ให้นางตะลึงได้
อย่างไรกัน ? หลี่ฉีเย่ยมิ้ และกล่าวอย่างใจเย็น " เพียงแค่กระดิกนิ้ว จากนั้นข้าก็เข้าใจ
มันได้ทนั ที " ปี นั้นเมื่อซูหรู่ นากองกาลังนี้มา มันก็ตกมาอยูใ่ นมือของเขา นี้จะไม่รู้เขารู ้
จุดแข็งและจุดอ่อนกองกาลังร่ างเทพสงครามตระกูลซูได้อย่างไร ?
ซูหยงฮวาจ้องหลี่ฉีเย่ดว้ ยสายตาที่โกรธเป็ นอย่างมาก นางนั้นอยากจะมองผ่านสมอง
ของหลี่ฉีเย่ แต่ไม่วา่ จะทาเช่นไรนางก็ไม่สามารถมองความและตัวตนของเขาออกได้ !
เห็นบรรยากาศราวกับน้าแข็งขัว่ โลกของศิษย์และอาจารย์ตรงหน้า กู่เทียนโส่ วไอออก
มาและพยามเอ่ย " ด้วยการร่ วมมือกันของพวกเจ้าทั้งสอง อย่าคิดเล็กคิดน้อย เพื่อความ
ปลอดภัยข้าจะนาภาพวาดของท่านผูก้ ่อตั้งไปกับพวกเราด้วย " หลี่ฉีเย่อิ้มและเอ่ย "
กองกาลังนี้น้ นั ไม่จาเป็ นต้องไป แม้การปรับแถวและจัดกระบวนทัพจะไม่แข็งแกร่ ง
กองกาลังนี้กย็ งั สามารถทาได้ท้ งั รุ กและรับ ตอนนี้พวกเราได้สร้างลานประลองใน
นิกายกายานโบราณ พวกเขาพึงจะมาควรให้พวกเขาดูแลนิกายหากในอนาคตมีเรื่ อง
ร้ายแรงเกิดขึ้นพวกเขาจะได้ฝึกตัดสิ นใจด้วยตัวเอง " " ดี " เห็นความเชื่อมัน่ ของหลี่ฉี
เย่ ซูหยงฮวานั้นตกลงและพยักหน้าของนาง " ผูอ้ าวุโสกู่แน่นอนว่าท่านต้องไปด้วย
และเป็ นผูน้ าเหล่าศิษย์ "
จากนั้นหลี่ฉีเย่กจ็ อ้ งไปที่เตี่ยบูหยุนและเอ่ย " คราวนี้ขา้ เกรงว่านิกายจะว่างเปล่าเกินไป
มันต้องการผูน้ านิกายอยูท่ ี่น้ ีและปกป้ องมัน ทว่าข้านั้นกลัวน้องชายเตี่ยจะขี้เกียจ

800
เกินไปและเวลานี้จาเป็ นต้องความแข็งแกร่ งของเจ้า เจ้าควรจะไปพร้อมกับผูอ้ าวุโสกู่ "
ตัวตรของเตี่ยบูหยุนนั้นพิเศษเป็ นอย่างมาก ที่นิกายเขาเป็ นศิษย์ของหลิวซานเจียน
สถานะของเขานั้นสู งกว่ากลุ่มของผูอ้ าวุโสกู่ ทว่าเขานั้นกลายเป็ นศิษย์ของซูหยงฮวา
ด้วยไม่รู้ตวั สถานะของเขาจึงซับซ้อนยิง่ ขึ้นไปอีก ตามปกติแล้ว กระทั้งกลุม่ ของผู ้
อาวุโสกู่กย็ งั ไม่สามารถสัง่ เตี่ยบูหยุนได้ แต่หลี่ฉีเย่น้ นั ไม่สนใจและเรี ยกเขาว่าน้องชาย
เตี่ย.. " ตามแต่คาสัง่ ของศิษย์พี่ " เตี่ยบูเทียนยิม้ อย่างไม่ใส่ ใจ สถานการณ์น้ ีทาให้เหล่า
ผูอ้ าวุโสนั้นหมดคาพูดจะกล่าว สถานการณ์ของเตี่ยบูหยุนนั้นซับซ้อนเกินไปจนพวก
เขาก็ทาอะไรไม่ถูก เตี่ยบูหยุนนั้นเป็ นทั้งศิษย์ของซูหยงฮวาและหลิวซานเจียน ตาม
หลักการแล้วซูหยงฮวานั้นอยูใ่ นระดับเดียวกันกับหลิวซานเจียน แต่วา่ เมื่อหลิวซาน
เจียนไม่ได้อยูท่ ี่น้ ี ไม่มีใครที่มีอานาจพอจะแก้สถานะที่ยงุ่ ยากเหล่านี้ สุ ดท้ายหลี่ฉีเย่ก็
กล่าวด้วยรอยยิม้
" ดี เช่นนั้นก็แยกย้ายกันไปเตรี ยมตัว สันเขาเสี ยงรบกวนแห่งปี ศาจจะเป็ นสนามรบ
แรกของนิกายกายานโบราณของพวกเรา ! " ประโยคของหลี่ฉีเย่ถูกกล่าวออกมาอย่าง
ธรรมดา แต่เมื่อมันออกมาจากปากของหลี่ฉีเย่ ราวกับความหายนะทุกอย่างจะถูกปั ด
เปา ! ช่วงเวลาก่อนที่สนั เขาเสี ยงรบกวนแห่งปี ศาจจะเปิ ด ข่าวการเปิ ดของมันได้
แพร่ กระจายไปยังทัว่ ทั้งดินแดนตอนกลาง ไม่วา่ จะเป็ นเหนือ ใต้ ตะวันออก หรื อ
ตะวันตก และนิกายน้อยใหญ่ลว้ นได้รับข่าวนี้ ความจริ งมีหลายนิกายใหญ่และ
อาณาจักรที่ทรงอานาจพยามคานวนเวลาเปิ ดของสันเขาเสี ยงรบกวนแห่งปี ศาจ
เนื่องจากมันจะเปิ ดทุกๆร้อยปี วันเวลาดังกล่าวถูกจดบันทึกไว้เป็ นอย่างดี หลายนิกาย

801
ใหญ่และอาณาจักรทรงอานาจล้วนเร่ งรี บเตรี ยมการ โดยเฉพาะอย่างยิง่ ในดินแดน
ตอนกลางพวกเขานั้นตื่นเต้นกับเหตุการณ์น้ ีเป็ นอย่างมาก สาหรับทุกคนการเปิ ดของ
สันเขาเสี ยงรบกวนแห่งปี ศาจนั้นหมายถึง ฤดูการแห่งการเก็บเกี่ยว ไม่วา่ จะเป็ น ยาจิต
วิญญาญ สมุนไพรโบราณ สมบัติสวรรค์ โลหะเทพเจ้า กระทั้งอักขระรู นโบราณ สัตว์
สวรรค์ ยังมีของระดับหายากอย่างเช่น สมบัติยดื วงแหวนชีวติ สกัดกลัน่ จิตวิญญาญ
หรื อสมบัติจกั รพรรดิอมคะ.. - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
#บอกเลยอีกหลายร้อยตอนต่อจากนี้ คือความหายนะของนิกายและตระกูลไหนก็ตาม
ที่มายุง่ กับนิกายกายานโบราณ ! กระทืบ ขยี้ ฆ่า เจอกันแน่นวลลล >"< ตอนที่ 99
สันเขําเสี ยงรบกวนแห่งปี ศําจ (1) สันเขาเสี ยงรบกวนแห่งปี ศาจในสายตาของนิกาย
ใหญ่และตระกูลที่ทรงพลังมันเป็ นดินแดนแห่งขุนสมบัติ สถานที่ที่มีความอุดม
สมบูรณ์ของขุมสัมบัติโบราณ ยาจิตวิญญาญ กระดูกสัตว์อสู ร กลุ่มของสมบัติชีวิตและ
สมบัติจกั รพรรดิ กระทั้งในตานานสันเขาเสี ยงรบกวนแห่งปี ศาจก็ยงั มีชื่อเสี ยง
เทียบเท่ากับดินแดนที่ห่างไกลอย่างเช่นหลุมฝังศพต้องห้ามโบราณ หรื อหรื อดินแดน
โลกบรรพกาล ซึ่ งมันได้ชื่อว่าเป็ นดินแดนที่มีสมบัติที่หายากและความมัง่ คังเป็ นอย่าง
มาก ไม่มีใครสามารถกล่าวถึงต้นกาเนิดของสันเขาเสี ยงรบกวนแห่งปี ศาจได้อย่าง
ชัดเจน บางคนกล่าวว่ามันถูกสร้างขึ้นเองตามธรรมชาติ บางคนกล่าวว่ามันเป็ นมรดก
ของโลกอื่น บางก็วา่ มันเป็ นดินแดนของพระเจ้า.. สามหมื่นปี ที่ผา่ นมาก่อนมันจะตก
ไปอยูใ่ นมือของนิกายเทพสวรรค์ สันเขาเสี ยงรบกวนแห่งปี ศาจนั้นเป็ นของนิกายกา
ยานโบราณ แม้วา่ พวกเขาจะพยามปกป้ องดินแดนโบราณขนาดไหน แต่พวกเขาก็ยงั

802
ไม่สามารถรักษาสันเขาเสี ยงรบกวนแห่งปี ศาจไว้ได้ ปี นั้นในพื้นที่อานาจของนิกายกา
ยานโบราณล้วนไม่มีใครกล้ารุ กราน แม้วา่ ทุกคนจะรู ้วา่ มันเป็ นพื้นที่ที่เต็มไปด้วย
สมบัติหายาก แต่กย็ งั ไม่มีใครกล้าที่จะเป็ นศัตรู กบั นิกายกาบานโบราณ
การพ่ายแพ้ของนิกายในเวลาต่อมาทาให้สนั เขาเสี ยงรบกวนแห่งปี ศาจนั้นปราศจากผู ้
ครอบครองแม้แต่นิกายเทพสวรรค์ที่เป็ นผูช้ นะ นิกายและอาณาจักรจานวนมากใน
ดินแดนตอนกลางล้วนให้ความสนใจสันเขาแห่งนี้ นี้เป็ นเหตุผลให้นิกายเทพสวรรค์
ไม่กล้าเป็ นเจ้าของและอนุญาติให้นิกายและอาณาจักรอื่นๆเป็ นเข้าร่ วมได้ เหล่าผูท้ รง
อานาจที่ยงิ่ ใหญ่ลว้ นคานวนการเปิ ดของสันเขาเสี ยงรบกวนแห่งปี ศาจไว้วา่ จะเปิ ดใน
อีกหนึ่งปี ข้างหน้า หรื อหากเร็ วกว่านั้นก็จะเป็ นสามเดือน ดังนั้นตอนนี้ นิกายใหญ่และ
อาณาจักรที่ทรงอานาจล้วนพยามส่ งศิษย์ของพวกเขาเข้าไปยังสันเขาเสี ยงรบกวนแห่ง
ปี ศาจ เพื่อดูวา่ พวกเขานั้นจะโชคดีและได้สมบัติในตานานใดกลับมาบ้าง ในฐานะเจ้า
บ้านอาณาจักรมณี สวรรค์ได้ส่งศิษย์ของพวกเขาไปพักยังด้านหน้าของสันเขาเสี ยง
รบกวนแห่งปี ศาจในเวลานี้ นอกจากศิษย์ของนิกายใหญ่และแปดอาณาจักรที่ทรงพลัง
ในดินแดนตอนกลางแล้ว พวกเขายังมีอานาจในการตัดสิ นให้นิกายหรื อผูฝ้ ึ กตนที่มี
คุณสมบัติสามารถเข้าไปได้ แม้วา่ จะมีการกล่าวว่าสันเขาเสี ยงรบกวนแห่งปี ศาจเป็ น
ของทุกคน แต่ความจริ งแล้วพวกมันเป็ นของนิกายใหญ่และอาณาจักรที่ทรงพลัง
เท่านั้น สาหรับนิกายเล็กๆหรื อผูฝ้ ึ กตนที่ไร้ชื่อเสี ยงพวกเขาไม่ตอ้ งคาดหวังว่าจะได้
เหยียบเข้าไปในสันเขาเสี ยงรบกวนแห่งปี ศาจ สันเขาเสี ยงรบกวนแห่งปี ศาจนั้นความ

803
จริ งอยูไ่ ม่ไกลจากนิกายกายานโบราณมากนัก มันอยูห่ ่างประมาณหนึ่งพันไมล์ หาก
ดินแดนเก่าของนิกายกายานโบราณนั้นเหมือนเปลือกหอย
ทาก สันเขาเสี ยงรบกวนแห่งปี ศาจก็เหมือนกับตรงกลางมันใช้เวลาหนึ่งเดือนเพื่อไป
ถึงและมันยังต้อนผ่านดินแดโบราณของนิกาย จากการคานวนวันและเวลาที่แม่นยา
หลี่ฉีเย่น้ นั ต้องการให้ไปถึงตอนที่มนั เปิ ดพอดี ศิษย์ท้ งั หมดที่ถูกเลือกนั้นล้วนตั้งตารอ
ตอนนี้หนุนเฟิ นนั้นกลายเป็ นหอยทากมหึ มาเพราะว่าเขาจาเป็ นต้องแบกศิษย์ของนิกาย
กายานโบราณจานวนมากไป ตัวของเขาตอนนี้จึงใหญ่ราวกับภูเขาเคลื่อนที่ มองไป
หอยทากขนาดมหึ มาด้านหน้าเหล่าศิษย์ลว้ นกลายเป็ นตกตะลึง ช่วงเวลาตั้งแต่เกิด
จนถึงตอนนี้ นี่เป็ นครั้งแรกที่พวกเขาเห็นหอยทากที่ตวั ใหญ่เช่นนี้ " ออกเดินทาง "
เมื่อหลี่ฉีเย่ออกคาสัง่ หนุนเฟิ นก็แบกศิษย์ของนิกายและมุ่งหน้าสู่ สนั เขาเสี ยงรบกวน
แห่งปี ศาจ เหล่าศิษย์ที่นง่ั อยูบ่ นหลังล้วนตื่นเต้นกับประสบการณ์ใหม่ที่น่าตื่นเต้น
เช่นนี้ มีศิษย์ประมาณหนึ่งพันคนที่มาพร้อมกับหลี่ฉีเย่ ศิษย์สามร้อยคนจากเกาะหยก
โบราณ กลุ่ของผูค้ ุมกันโม่และชวี่เต้าลี่น้ นั เป็ นกลุ่มที่ใหญ่ที่สุด พร้อมด้วยผูอ้ าวุโสกู่
เทียนโส่ วและเตี่ยบูหยุน ผูอ้ าวุโสอีกสี่ คนที่เหลือล้วนอยูป่ กป้ องนิกาย ในฐานะสาวใช้
ส่ วนตัวของหลี่ฉีเย่ หลี่ซ่วงเหยียนแน่นอนว่านางต้องติดตามมาด้วย นางนั้นนับได้วา่
เป็ นกาลังสาคัญที่ใหญ่ที่สุดที่เขามีตอนนี้ ดังนั้นเขาจึงนานางมาด้วย
สาหรับหนานฮัวเอียน แน่นอนว่าต้องนาเขาติดตามาด้วย หนานฮัวเอียนอาจจะกล่าว
ได้วา่ เขานั้นมีความภักดีอย่างสมบูรณ์ดงั นั้น หลี่ฉีเย่จึงไม่ลืมที่จะนาเขาติดมา ความ
จริ งก่อนที่กลุ่มของนิกายกายานโบราณจะเริ่ มต้นออกเดินทาง ก็ได้มีกลุ่มคนมาค่อย

804
สังเกตการอยูห่ น้าสันเขาเสี ยงรบกวนแห่งปี ศาจอยูก่ ่อนแล้ว เส้นทางไปยังสันเขาเสี ยง
รบกวนแห่งปี ศาจเป็ นทางตรง มันราวกับมังการขนาดใหญ่นอนขวางเส้นทางของโลก
และสวรรค์ ทางเข้าด้านหน้าของมันนั้นทอดยาวออกไปไกลนับล้านไมล์ ช่วงเวลาที่
พวกเขายืนอยูบ่ นยอดสันเขาและมองออกไป พวกเขาจะรู ้สึกเวลาโลกทั้งโลกนั้นมี
ขนาดเล็กมากหากเทียบกับสันเขา ประตูทางเขาของมันอยูบ่ อนยอดของสันเขาแห่งนี้
เพียงประตูทางเขาที่ใหญ่กย็ งั เทียบไม่ได้แม้แต่เสี้ ยวของภายสันเขาเสี ยงรบกวนแห่ง
ปี ศาจ จุดรวมพลด้านหน้าสันเขามีกลุ่มคนที่ถูกส่ งมาจากอาณาจักรมณี สวรรค์ แนว
หน้าเหล่านี้มาในฐานะเจ้าบ้านที่ดี ไม่เพียงแค่น้ นั พวกเขายังมีหน้าที่ตรวจสอบผูท้ ี่มีคุณ
สบบัติที่จะเข้าไปภายใน ยังมีกลุ่มแนวหน้าของนิกายเทพสวรรค์ที่ถูกนาโดยมาร์ค
วิสสยบวิปลาศ มาร์ควิสสยบวิปลาศนั้นเป็ นผูอ้ ยูใ่ นระดับชะตาลี้ลบั เช่นเดียวกับมาร์ค
วิสภูเขาม่วง สิ่ งที่ทาให้เขาดูน่าเกรงขามนั้นนอกจากตัวเองแล้วก็คือความสัมพันธ์อนั ดี
กับตระกูลต่ง และขณะเดียวกับความสัมพันธ์ของมาร์ควิสสยบวิปลาศกับต่งเฉิ นหลง
นั้นดีเป็ นอย่างมาก !
เมื่อผูฝ้ ึ กตนได้ยนิ ข่าวว่ามีกองกาลังจากอาณาจักรมณี สวรรค์คอยตรวจสอบอยูต่ รง
ทางเข้า ผูฝ้ ึ กตนที่ไม่มีนิกายและนิายที่ออ่ นแอล้วนดูอยูจ่ ากระยะไกล นิกายที่ออ่ นแอ
และผูฝ้ ึ กตนที่อ่อนแอแน่นอนว่าไม่มีคุณสมบัติเพียงพอที่จะเข้าไปยังสันเขาเสี ยง
รบกวนแห่งปี ศาจ ทว่าพวกเขาก็อยากจะดูสถานการณ์ท้ งั หมดและประโยชน์หากเกิด
อะไรขึ้น บางทีพวกเขาอาจจะมีโอกาสแอบเข้าไปในสันเขา หากไม่เช่นนั้นพวกเขาก็
จะใช้โอกาสนี้สงั เกตเหล่านิกายและบุคคลที่มีชื่อเสี ยงและทรงพลัง เพียงได้มีโอกาส

805
ได้เห็นกลิ่นอายของระดับตัดสวรรค์และเซี ยนบรรพกาล การเดินทางนี้กจ็ ะคุม้ ค่าอย่าง
ยิง่ หลังจากอาณาจักรมณี สวรรค์ส่งคนมาประจาการ พวกนิกายและผูฝ้ ึ กตนที่มี
ระดับต่าล้วนรู ้ดีวา่ พวกเขาทาได้เพียงแค่มองจากระยะไกล เนื่องจากพวกเขาไม่ได้บา้
ถึงขนาดที่จะต่อต้านสัตว์ประหลาดอย่างนิกายเทพสวรรค์ " มาร์ควิสต้นกาเนิดมาถึง
แล้ว... " ไม่นานหลังจากมาร์ควิสสยบวิปลาศได้มาถึงที่คา่ ย ยังมีระดับชะตาลี้ลบั คน
อื่นที่มาพร้อมกับม้ามังกร คนคนนี้มีคนติดตามเพียงห้าคน แต่แรงกดดันที่เขาส่ งออก
มาทาให้ผฝู้ ึ กตนที่ออ่ นแอล้วนหน้าเปลี่ยนสี " มาร์ควิสต้นกาเนิดนั้นพึงจะได้รับ
แต่งตั้งจากราชันจักรพรรดิได้ไม่ถึงห้าสิ บปี แต่วา่ เขากลับได้รับอนุญาติเป็ นพิเศษใน
การเขาไปยังสันเขาเสี ยงรบกวนแห่งปี ศาจ " เพียงมองเห็นมาร์ควิสต้นกาเนิดจาก
ระยะไกล ผูฝ้ ึ กตนหลายคนก็อดไม่ได้ที่จะกล่าวชื่นชม
มาร์ควิสสยบวิปลาศในฐานะเจ้าบ้านเขาทาเพียงแค่เดินออกมาทักทายมาร์ควิสต้นกา
เนิดและไม่ได้เตรี ยมการตอนรับเป็ นพิเศษใดๆ มาร์ควิสต้นกาเนิดยามอยูต่ อ่ หน้ามาร์ค
วิสสยบวิปลาศเขาก็ยงั ต้องเกรงใจอยูห่ ลายส่ วน จากนั้นก็มีระดับชะตาลี้ลบั จานวนมาก
ที่มาจากอาณาจักรมณี สวรรค์กไ็ ด้มาถึง แม้จะมีคนจานวนมากที่แต่สาหรับผูท้ ี่มี
คุณสมบัติที่จะเขาไปยังสันเขาเสี ยงรบกวนแห่งปี ศาจนั้นกลับมีเพียงคนเดียว " นิกาย
เมฆาครามได้มาถึงแล้ว..." ผ่านไปหนึ่งวัน มีศิษย์จากนิกายใหญ่และอาณาจักรทรง
พลังจานวนมากนอกอาณาจักรมณี สวรรค์ได้มาถึง นิกายเมฆาครามนั้นมาจากสายรุ่ ง
บนท้องนภาทอดยาวข้ามสันเขา หลังจากศิษย์ของนิกายเมฆาครามนั้นมาถึง มาร์ค
วิสสยบวิปลาศก็ออกคาสัง่ ให้ศิษย์บางคนออกมาตอนรับพวกเขา ศิษย์ของนิกายเมฆา

806
ครามมีลกั ษณะที่พิเศษและกลิ่นอายทรงพลังสี ม่วงที่สมั ผัสได้ คนที่ฉลาดจะมองออก
ได้ทนั ทีวา่ ศิษย์เหล่านี้น้ นั ล้วนอยูใ่ นระดับกาเนิดสวรรค์ ! สาหรับศิษย์รุ่นเยาว์ที่
สามารถไปถึงระดับกาเนิดสวรรค์ได้อาจจะกล่าวได้วา่ เขานั้นประสบความสาเร็ จอย่าง
ยอดเยีย่ ม โดยเฉพาะอย่างยิง่ สิ บปี ที่ผา่ นมามันเป็ นยุคที่พลังเต๋ านั้นยังไม่
แข็งแกร่ งมากนัก เจตจานงของสวรรค์น้ นั อ่อนลงและพลังงานธรรมชาติของโลกนั้น
เหื อดแห้งจึงทาให้การบ่มเพาะนั้นเป็ นเรื่ องยากอย่างมาก ! " ทะเลสาปมังกรร่ อนมาถึง
แล้ว ข้าได้ยนิ มาว่าเวลานี้ทะเลสาปมังกรร่ อนนั้นมีผนู ้ าที่หนุ่มเป็ นอย่างมาก มีขา่ วลือ
ว่าผูน้ าของทะเลสาปมังกรร่ อนคนนี้น้ นั บ่มเพาะวิถีปีศาจ เขากระทั้งมีโอกาสจะ
กลายเป็ นราชันปี ศาจในอนาคต ! " มีเสี ยงผูฝ้ ึ กตนซุบซิ บดังไปทัว่ เมื่อทะเลสาปมังกร
ร่ อนมาถึงท้องฟ้ านั้นเต็มไปด้วยเสี ยงร้องของมังกร มังกรขนาดใหญ่บดบังท้องฟ้ าและ
แบกศิษย์นบั ร้อยพวกเขาทั้งหมดล้วนเป็ นคนที่มีความสามารถ แต่ศิษย์ของทะเลสาป
มังกรร่ อนนั้นเป็ นปี ศาจที่บ่มเพาะพลังเต๋ าของมนุษย์ดงั นั้นพวกเขาจึงมีรูปร่ างที่ต่างกัน
บางของมีหวั เป็ นเหยีย่ วร่ างกายเป็ นมนุษย์ บางคนมีหลังเป็ นมนุษย์แต่หวั เป็ นนก.. " ทา
ไมจึงไม่มีเซี ยนบรรพกาลมาปรากฏตัวซักคน ? " เห็นการมาถึงของประเทศใหม่และ
นิกายใหญ่ แต่ไม่เห็นการปรากฏตัวของเหล่าระดับสู งความรู ้อยากเห็นจึงทาให้พวก
เขาเอ่ยถาม " มีบางอย่างที่เจ้านั้นยังไม่รู้ ตามตานานกล่าว่าสันเขาเสี ยงรบกวนแห่ง
ปี ศาจนั้นเป็ นสถานที่ฝึกของศิษย์นิกายกายานโบราณ นั้นหมายถึงมันเป็ นสนามฝึ กสา
หรับเหล่าคนรุ่ นเยาว์และมีเพียงผูท้ ี่มีระดับต่ากว่าเซี ยนบรรพกาลเท่านั้นถึงจะเข้าไปได้

807
ไม่เช่น้ นั หากใครที่มีระดับสู งกว่าเข้าไปพวกเขาจะถูกบดขยี้ดว้ ยอานาจของจักรพรรดิ
อมตะ ! "
ผูฝ้ ึ กตนอีกคนหนึ่งเอ่ย และกระทั้งผูฝ้ ึ กตนที่เคยมีประสบการณ์มาก่อนก็ยงั ส่ ายหัวและ
เอ่ย " เซี ยนบรรพกาลนั้นไม่มีทางมาปรากฏตัวได้ง่ายๆ เมื่อมาถึงยุคเต๋ าที่ยงุ่ เหยิงพวก
เขาต้องทนทรมานกว่าสามหมื่นปี ด้วยพลังที่เบาบางลงการจะข้ามผ่านจากระดับตัด
สวรรค์สู่เซี ยนบรรพกาลนั้นอาจจะต้องใช้เวลานับหมื่นปี นอกจากนี้ภายในสามหมื่นปี
ที่ผา่ นมาไม่วา่ จะเป็ นเซี ยนบรรพกาลหรื อองค์รักษ์เทพสวรรค์การคงอยูข่ องพวกเขา
นั้นนับได้ดว้ ยนิ้วมือ อีกทั้งยังมีกลายตายจากอายุของพวกเขาและร่ างกายของพวกเขา
นั้นอ่อนแอ นี้เป็ นสาเหตุที่ทาให้พวกเขาไม่ปรากฏตัวด้านนอก " ตามตานานสามหมื่น
ปี ก่อนราชันมังกรทมิฬจู่ๆก็กลายเป็ นบ้าคลัง่ และปะทะกับจักรพรรดิอมตะต้ากงและ
ต้องการปล้นเจตจานงแห่งสวรรค์บนไหล่ของเขา สงครามครั้งนั้นทาให้เทพเจ้าร้องไห้
และปี ศาจก็ยงั หวาดผวา สุ ดท้ายเจตจานงของสวรรค์น้ นั ถูกฉี กออกจากกัน หลังจาก
นั้นพลังงานธรรมชาติภายในโลกก็กลายเป็ นเบาอย่างมาก จนทาให้การฝึ กฝนหรื อบ่ม
เพาะเป็ นเรื่ องยาก ในช่วงเวลาที่ยากลาบากเช่นนี้ บุคคลเช่นระดับตัดสวรรค์และเซี ยน
บรรพกาลนั้นไม่สามารถก้าวหน้าได้แม้แต่ครึ่ งก้าวเนื่องจากพลังงานที่ลดน้อยลง
ระดับของพวกเขายังย่าอยูก่ บั ที่ ยุคนี้ทาให้ระดับตัดสวรรค์และเซี ยนบรรพกาลนั้นตาย
จากความชรา คนที่พยามจะหนีจากชะตากรรมเหล่านี้ลว้ นลดการใช้พลังและเก็บตัว
ฝึ กเงียบและไม่กล้าที่จะปรากฏออกมาในโลก..

808
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - #ช่วงแนะนาตัวประกอบ พระเอกเขามาที่
หลัง ฮี่ๆ

809