Professional Documents
Culture Documents
LMS เล่ม 07
LMS เล่ม 07
“ฉันอยากกลับบ้ านแล้ ว”
“นี่มันเยอะเกินไปแล้ ว”
“พวกเราจะชนะกองทัพใหญ่ ขนาดนีไ้ ด้ ยงั ไง?”
“นั่นสิ นะ กองทัพของพวกอันเดด”
ความรู้ สึกขนหัวลุก ทาให้ เมแพนลังเล
กองพันอมตะทีม่ ีขนาดใหญ่ กลืนกินทุกสิ่ ง
เคลือ่ นทัพมาแล้ ว!
พวกซอมบีเ้ ดินลากขามาอย่ างช้ า ๆ พวกโครง
กระดูกก็มีเสี ยงกระดูกกระทบกันทุกครั้งทีม่ ัน
ขยับ
เห็นพวกกระดูกกับดาบขึน้ สนิม เมแพนเป็ น
แรก ๆ เลยทีก่ ลัว
*เอือ๊ ก!*
นา้ ลายแห้ ง ๆ ของเมแพนคาอยู่ทคี่ อหอย
‘จะหยุดวีดยังไงดีเนี่ย....’
อย่ างไม่ ทนั รู้ ตวั เมแพนหันไปมองด้ านบน
ที่นั่นเขาเห็นวีดที่แปลงร่ างเป็ นออร์ คคาริชวิ
วีดยังคงมีใบหน้ ามีสงบนิ่ง
แม้ จะเผชิญหน้ ากับสถานการณ์ ที่น่าหวาดหวัน่
แต่ วดี ก็ยงั คงนิ่งอยู่ได้
‘พวกนีท้ ้งั หมดรวมกันก็ได้ เกือบ ๆ แสนมั้ง
ซอมบี้ โครงกระดูก แล้ วก็ผกี ลู ?”
กองหน้ าของกองพันอมตะ!
ยังมีระยะห่ างพอควรวีดจึงรออย่ างอดทน
มอนสเตอร์ พวกนีไ้ ม่ ใช่ สิ่งที่น่าหวาดกลัว ก็แค่
ไปจับพวกมันอัดให้ ยบั เท่ านั้น
แต่ กม็ ีแค่ วดี เท่ านั้นแหละทีค่ ดิ อะไรแบบนี้
ออร์ คกับดาร์ คเอลฟ์ ล้ วนหวาดกลัวไปแล้ วอย่ าง
สมบูรณ์
“ปฐมพยาบาล!”
วีดใช้ ผ้าพันแผลอย่ างบ้ าคลัง่ เขาผสมยา
สมุนไพรเข้ าไปในบาดแผลทีเ่ ลือดกาลังไหลของ
ออร์ ค ก่ อนทีจ่ ะใช้ ผ้าพันแผลรัดเอาไว้ อย่ าง
หนาแน่ น
เทคนิคพันแผลของวีดนีไ้ ด้ ไปถึงขั้นสู ง ระดับ 3
แล้ วมันหยุดบาดแผลของออร์ คทีเ่ ลือดไหลได้
อย่ างน่ าอัศจรรย์ และฟื้ นพลังชีวติ ได้ อกี ด้ วย
นอกจากบาดแผลทีท่ าให้ ตายทันทีแล้ ว การพัน
แผลสามารถใช้ ได้ กบั แผลธรรมดาไปจนถึงแผล
ขนาดใหญ่
ด้ วยความสามารถเร่ งทักษะทางกายที่มี ทา
ให้ ผลลัพธ์ ของการพัฒนาความแข็งแกร่ ง
ทางกายของออร์ คนั้นทัดเทียมได้ กบั เหล่ า
บาร์ บาเรี่ ยน
• ในสถานะอันเดดคณุ จะ
ไม่ ได้ รับผลกระทบจากคาสาป มนต์ ดา
• ตลอด 1 วัน คณ
ุ จะสามารถ
ออกล่ าได้ ในฐานะอันเดด
• ในสถานะอันเดด คณ ุ จะ
อ่ อนแอต่ อเวทศักดิส์ ิทธิ์ ไม่ สามารถรั บ เวท
อานวยพร (Blessing) และเวทรั กษา (Healing)
จากพรี ส
· หากตายในสถานะอันเดด คณ ุ จะ
ได้ รับโทษตามปกติ และเสียระดับทักษะ
รวมถึงค่ าประสบการณ์ เช่ นเดียวกับผ้ เู ล่ นทัว่ ไป
"ในการต่ อสู้ หากพลังชีวติ ของใครตกเหลือ 0
นั่นยอมหมายถึงความตาย แต่ หากใช้ พลัง
ปฏิเสธความตายนี่ล่ะก็ เราคงสามารถสู้ ต่อไป
ได้ '
วีดเห็นว่ าทักษะนีม้ ีประโยชน์ มาก
ทักษะนีอ้ นุญาตให้ คุณตาย และคืนชีพเป็ นอัน
เดดในขณะทีย่ งั คงเลเวลเช่ นก่ อนตาย ซึ่งยังไม่
รวมถึงว่ าการเปลีย่ นเป็ นอันเดดจะช่ วยป้องกัน
ไม่ ให้ สูญไอเท็มขณะ ตายได้ อกี ด้ วย
นอกจากนี้ ค่ าความอดทนและพลังชีวติ ยังเพิม่
เป็ นสองเท่ า ซึ่งก็ขนึ้ อยู่กบั ว่ าเปลีย่ นเป็ นอัน
เดดชนิดไหน ซึ่งนั่นย่ อมทาให้ เขาได้ รับทักษะที่
แตกต่ างกันไป
ยิง่ ไปกว่ านั้น ความตาย ยังกลายมาเป็ นกลยุทธ์
ที่ได้ เปรียบอย่ างหนึ่ง ซึ่งทาให้ เขาสามารถเล่ น
เกมต่ อไปได้
'เราไม่ จาเป็ นต้ องรอถึง 24 ชั่วโมงเพือ่ เข้ าเล่ น
เกมอีกต่ อไป'
ดาร์ คเกมเมอร์ อย่ างวีดนั้น หาเงินจากการทา
เควส
ดังนั้นความตาย จึงหมายถึงการสู ญเสี ย
มหาศาลทั้งค่ าประสบการณ์ และไอเท็ม
และความตายยังเป็ นสิ่ งที่ตดั โอกาสในการหา
เงินตลอด 24 ชั่วโมงของเขาอีกด้ วย
แค่ ล่าช้ าไปเพียงหนึ่งวัน ก็หมายถึงเงินตราทีล่ ด
น้ อยถอยลงแล้ ว
อย่ างไรก็ตาม แม้ ทักษะนีจ้ ะมากด้ วยประโยชน์
แต่ มันก็ยงั มีผลข้ างเคียง นั่น ก็คอื ต่ อให้ วดี คืน
ชีพเป็ นอันเดดก็ตาม แต่ หากยังไม่ สามารถเอา
ชัยชนะได้ เขาย่ อมได้ รับความเจ็บปวดมหาศาล
อันเป็ นผลลัพธ์ จากการตายถึงสองครั้ง
"เหล่ าเนโครแมนเซอร์ ได้ รับความเจ็บปวดมา
มากจากความเข้ าใจผิดๆ ซึ่งตอนนีก้ ไ็ ด้ รับการ
แก้ ไขแล้ ว ดังนั้นพวกเราสาวกแห่ งเวทแห่ ง
ความมืด จะกลับมารุ่ งโรจน์ อกี ครั้งในดินแดน
แห่ งนี"้
“ขอให้ พวกท่ านประสบความสาเร็จ"
"มันอาจจะดูโอ้ อวด แต่ พวกเรานั้นได้ รับความ
เจ็บปวดมามากพอดู ในระหว่ างนั้น
แต่ มีสิ่งหนึ่งทีข่ ้ าอยากจะทราบ ทวีปเวอร์ เซลล์
นีส้ งบสุ ขจริงๆ เช่ นนั้นรึ?"
“ว่ าไงนะ?”
"ข้ าไม่ แน่ ใจนัก แต่ ปีศาจร้ ายทีซ่ ่ อนอยู่ใต้ ผนื
โลกเริ่มทีจ่ ะเคลือ่ นไหวแล้ ว ปี ศาจที่ชื่อว่ า
วิหารแห่ งเอ็มบินยู (Embinyu Church) ซึ่งมี
ผู้นาศาสนาอยู่ 12 คน"
“ผู้นาศาสนา?”
"วิหารแห่ งรุยและเฟรย่ านั้นแตกต่ างจากกลุ่ม
ความมืดทีซ่ ่ อนอยู่ในวัลฮาลา พวกมันเชื่อใน
พระเจ้ าแห่ งปี ศาจ และพยายามจะย้ อมโลกด้ วย
ความมืด ใน หมู่พวกมัน ผู้นาลาดับที่ 12 นั้น
ซ่ อนอยู่ ณ ดินแดนแห่ งเบซูริน แม้ ว่ายามเช้ าจะ
เต็มไปด้ วยความสงบสุ ข แต่ เมื่อพลบคา่
เทศกาลของเหล่ าปี ศาจก็จะค่ อยๆปรากฎตัว
ออกมา และสุ ดท้ าย ทั้งเมืองก็ตกอยู่ภายใต้ การ
ครอบครองของพวกมัน"
- คุณได้ เรียนรู้ ข้อมูลของวิหารแห่ งเอ็มบินยู
- เรียนรู้ ข้อมูลเกีย่ วกับเบซูริน
‘เบซูริน’
ดูเหมือนจะเป็ นดินแดนทีย่ งั ไม่ ถูก
ค้ นพบ ข้ อมูลนี่น่าจะมีประโยชน์
วีดกล่ าวลาพวกเนโครแมนเซอร์ และออกมาจาก
วิหารแห่ งความมืด
******************************
ผู้คนในส่ วนกลางของทวีปมองขึน้ ไปบน
ท้ องฟ้าอย่ างไม่ พอใจ
สภาพอากาศทีพ่ ระอาทิตย์ ส่องสว่ างโดย
ปราศจากเมฆ!
ดวงอาทิตย์ ส่องสว่ างและแผ่ ความร้ อนออกมา
"ร้ อน ร้ อน ร้ อน เว้ ย"
"แม่ ง ฝนไปไหนหมดวะ"
ไม่ กวี่ นั ที่ผ่านมานี้ ฝนไม่ ตกเลยสั กครั้ง
ไอร้ อนจากผืนดินแผ่ ขยายเพิม่ ขึน้ อย่ าง
รวดเร็ว จาก อุณหภูมิในบรรยากาศทีเ่ พิม่ ขึน้
เรื่อยๆ ทาให้ เวทสายเพลิงมีประสิ ทธิภาพมาก
ขึน้ กว่ า 20% เนื่องจากผลกระทบของสภาพ
อากาศ ซึ่งทาให้ เห็นว่ าพลังเวทมนตร์ น้ันยัง
ขึน้ อยู่กบั สภาพแวดล้ อมโดยรอบของผู้ ร่ ายอีก
ด้ วย
ผลลัพธ์ กค็ อื วิซาร์ ดไม่ จาเป็ นต้ องใช้ พลังของ
ตนเต็มทีใ่ นการร่ ายเวทอันทรงพลัง
"เราเป็ นวิซาร์ ด เชี่ยวชาญเวทสายเพลิง เลเวล
272 ขอเข้ าปาร์ ตดี้ ้ วยได้ ไหม?"
"นายไม่ ต้องร่ ายเวทเพลิงแรงๆ ก็ได้ นะ จะทา
บาร์ บีควิ รึไง?"
เหล่ าจอมเวทผู้เชี่ยวชาญในเวทเพลิงต่ างถูกมอง
อย่ างไม่ เป็ นมิตร ในทางกลับกันพวกที่เล่ นเวท
สายนา้ แข็งนั้นกลับเป็ นที่นิยม แม้ กระทั่งพวกที่
เพิง่ หัดเวทใหม่ ๆ ก็ตามที ซึ่งแม้ เวทของพวก
เขาจะไม่ ค่อยแรง แต่ กลับถูกพาไปในสถานทีน่ ่ า
เบิกบานใจหลายแห่ ง
ความร้ อนทีแ่ ผดเผา!
เหงือ่ ทีไ่ หลถึงกลางหลัง!
แม้ กระทัง่ ในการต่ อสู้ ระยะเวลาสั้ นๆ ค่ าความ
อึดกลับลดลงอย่ างรวดเร็ว
แต่ ทนี่ ่ าแปลกใจก็คอื มีผ้ ูเล่ นไม่ มากนักทีห่ นี
ออกไปจากทวีปเวอร์ เซลล์ เพราะความไม่ พอใจ
แทนทีจ่ ะบ่ นพึมพา ผู้เล่ นจานวนมากกลับแห่
เข้ ามาทีท่ วีปเวอร์ เซลล์ ดูเหมือนว่ าเซ้ นส์ ด้าน
อารมณ์ ความสนุกของโลกนีก้ าลังบิดเบีย้ วไป
พวกเขาเดินทางข้ ามดินแดนกันอย่ าง
กระตือรือร้ น
ความปิ ติยนิ ดีในการเอาชนะความยากลาบาก
เพือ่ สรรสร้ างเส้ นทางใหม่
ความจริงทีว่ ่ าอุณหภูมิปกติของทวีปเวอร์ เซลล์
ไม่ กลับเป็ นเหมือนเดิมนั้นไม่ ใช่ สิ่งที่น่า
ประหลาดใจ
“ดูเหมือนว่ าสิ่ งทีเ่ กิดขึน้ เป็ นเพราะคาสาปของ
ราชาเบลรอส ซึ่งนั่นหมายความว่ าต้ องมี
วิธีแก้ ไขมัน”
“ไปหาวิธีก่อนทีค่ นอืน่ จะค้ นพบกันเถอะ!”
“บางที ถ้ านายแก้ ปัญหาความร้ อนนีไ้ ด้ นาย
น่ าจะได้ รับค่ าชื่อเสี ยงเยอะเลยนะ”
ผู้เล่ นทีไ่ ด้ พบเห็นความตกตา่ ของกิลด์ คริมสั น
วิง ต่ างหลีกหนีสมาชิกของกิลด์ นี้ ในขณะที่
กิลด์ อนื่ ๆ กาลังเพียรพยายามฟันฝ่ าเข้ าไปใน
เส้ นทางที่เปิ ดขึน้ เพราะความความตกต่าของ
กิลด์ คริมสั นวิง
ในทางกลับกัน ผู้เล่ นต่ างก็ค่อยๆ ปรับตัวเข้ ากับ
สภาพอากาศร้ อนนี้
ผู้เล่ นบางคนก็อ้อยอิง่ อยู่แถวๆนา้ พุภายในเมือง
ของแต่ ละอาณาจักร
ผู้เล่ นบางคนจะซื้อถังนา้ เก็บไว้ ก่อนทีจ่ ะออกไป
เก็บเลเวล บ้ างก็เดินไปดืม่ นา้ เย็นๆ ไป
ไม่ นานนักเรื่องความร้ อนก็เริ่มจะถูกลืมเลือน
ผู้เล่ นบางคนทีย่ อมแพ้ กบั การเก็บเลเวลใต้ ดวง
อาทิตย์ ก็ฝังตัวไปออกล่ าในดันเจีย้ นใต้ ดนิ ที่เย็น
สบาย
ทาให้ ดนั เจีย้ นใต้ ดนิ และรังโจรกลายเป็ นสถานที่
เก็บเลเวลยอดนิยม
มีผู้เล่ นจานวนมากทีอ่ อกค้ นหาสถานทีเ่ ย็นกว่ า
ด้ วยการเดินทางขึน้ เหนือ แต่ การจะต้ านทาน
พืน้ ที่อนั หนาวเหน็บนั้นเป็ นสิ่ งที่ยากเกินไป ซึ่ง
ไม่ นานพวกเขาก็พ่ายแพ้ต่อความหนาวเหน็บ
นั้น
คาสาปของราชาเบลรอสนั้นส่ งผลกระทบต่ อผู้
เล่ นจานวนมากบนทวีป
************************
“ไม่ มีใครรับเข้ าปาร์ ตเี้ ลยอะ....”
โรเซ็ตต้ า สาวน้ อยทีเ่ ลือกเล่ นอาชีพวิซาร์ ดสาย
เพลิง สอดส่ ายสายตาไปมาขณะทีน่ ั่งอยู่ใกล้
นา้ พุ
โดยทั่วไป ก่ อนทีจ่ ะออกเก็บเลเวลได้ น้ัน ผู้เล่ น
มักจะมองหาปาร์ ตกี้ ่ อน
“การโจมตีด้วยไฟของเรานั้นมีประสิ ทธิภาพ
พอๆ กับเวทโจมตีอนื่ ทั้งเร็วและทรงพลัง แม้ ว่า
ระยะจะไม่ ไกลเท่ าเวทมนต์ กต็ าม”
มีวซิ าร์ ดไม่ มากนักทีเ่ ลือกออกล่ าเพียง
ลาพัง เนื่อง จากพวกเขามีข้อจากัดด้ านพลัง
ป้องกันและพลังชีวติ ที่ต่า ซึ่งหน้ าที่ของสมาชิก
ในปาร์ ตสี้ ่ วนใหญ่ กค็ อื คอยเตรียมการป้ องกันให้
วิซาร์ ดนั่นเอง
“ถ้ ามีโอกาส เราลองไปเรียนเวทสายนา้ แข็งก็คง
จะดี เพราะตอนนีเ้ ราก็มีคุณสมบัตคิ รบทีจ่ ะ
เปลีย่ นเป็ นเนโครแมนเซอร์ แล้ ว แต่ กลับถูก
บังคับให้ รอ แต่ ปัญหาที่จะเจอในการเรียน
ทักษะใหม่ ๆ ก็คอื หากเล่ นคนเดียวเราคงจะ
พัฒนาทักษะได้ น้อยมาก ซึ่งถ้ าเล่ นเป็ นปาร์ ตี้
ล่ ะก็ทักษะจะพัฒนาได้ อย่ างรวดเร็ว…”
ตอนนั้นเอง NPC ชาวบ้ านคนหนึ่งซึ่งยืนอยู่
ใกล้ ๆ ก็เริ่มเอ่ยปากพูดกับเธอ
“ท่ านโรเซ็ตต้ า ท่ านได้ ยนิ ข่ าวลือหรือไม่ ?”
“คะ ว่ ายังไงนะ?” โรเซ็ตต้ านั้นค่ อนข้ องสนิท
สนมกับชาวบ้ านแถบนี้
“เรื่องราวของนักผจญภัยมหัศจรรย์ นามวีด ซึ่ง
สามารถหยุดยั้งกองทัพอันเดดทีน่ าโดยลิชไชร์
ลงได้ ด้วยตนเองเพียงคนเดียว”
“เอ่ อ คุณพูดถึงวีดไหนเหรอ?”
“ใช่ แล้ ว เขาส่ งลิชไชร์ และกองทัพอันเดดของ
มันให้ หลับไหลไปตลอดกาล และจะไม่ มีโอกาส
ได้ มาวางแผนชั่วร้ ายอีกต่ อไป แม้ ว่าจะมีทหาร
และพาลาดินสิ้นชีพไปบ้ าง แต่ ในทีส่ ุ ดพวกเราก็
ได้ อยู่อย่ างสงบซะที”
จนถึงตอนนี้ ยังไม่ มีใครทราบผลลัพธ์ ของเควส
ที่วดี ทา นอกจากปาร์ ตขี้ องเพล!
แต่ ในทีส่ ุ ดทุกคนก็ได้ ยนิ ข่ าวการพิชิตกองทัพ
อันเดด
“วีด! วีดทาเควสได้ สาเร็จ”
“ลิชไชร์ ตายแล้ ว!”
“เนโครแมนเซอร์ ฉันจะเปลีย่ นเป็ นอาชีพเนโค
รแมนเซอร์ ได้ แล้ ว!”
โรเซ็ตต้ าก็เช่ นกัน เธอมีส่วนในการแพร่ ข่าวนี้
ไปเกือบทัว่ เมือง ด้ วยการตะโกนทีน่ ั่นที ทีน่ ู่นที
ราวกับนา้ พุทผี่ ุดขึน้ ลง เรื่องราวเช่ นนีเ้ กิดขึน้ ไป
ทั่ว
*************************
เรื่องราวของทวีปเวอร์ เซลล์
ชิน เฮมิน กาลังอยู่ระหว่ างออกอากาศสถานี
ประจาวันนี้
“ใช่ แล้ วค่ ะ แหล่ งข่ าวแจ้ งว่ ามอนสเตอร์ ทบี่ ุก
หมู่บ้านริวแวนถูกกาจัดลงแล้ ว ชาวบ้ าน
สามารถกลับมาอาศัยในหมู่บ้านได้ อกี ครั้ง”
เมื่อเธอกล่ าวจบ โอ จูวานก็เอ่ ยต่ อทันที
“พวกเขาช่ างโชคดีจริงๆ ผลลัพธ์ จากความ
พยายามอย่ างหนักของทหารรับจ้ างทีเ่ ข้ า
ปราบปรามมอนสเตอร์ น้ันทาให้ ทหารรับจ้ าง
นับพันทีเ่ ข้ าต่ อสู้ ในศึกนีต้ ่ างได้ รับค่ า
ประสบการณ์ จานวนมาก แม้ ว่าหมู่บ้านจะ
เสี ยหายไปบ้ าง แต่ ยงั ไงผมก็ ขอแสดงความ
ยินดีกบั ชัยชนะนีด้ ้ วยครับผม จริงแล้ วๆ ภัย
พิบัตกิ เ็ หมือนขุมทรัพย์ ดๆี นี่เอง! หรือคุณว่ า
ไม่ ใช่ ?”
ชิน เฮ มิน และโอ จูวาน ต่ างทางานของตนอย่ าง
เต็มที่ โดยไม่ หยุดพัก
และดูเหมือนว่ าเรื่องราวเช่ นนีจ้ ะเกิดขึน้ ไปทัว่
ทวีปเวอร์ เซลล์ จนทาให้ การออกอากาศต้ อง
ขยายเวลาออกไป
‘ชั้นอดไปเที่ยวกับคณ ุ เพลอีกแล้ ว’ ชิน เฮ มิน
รู้ สึกเจ็บปวดเล็กๆ ในอก
เพราะต้ องถ่ ายทอดรายการ ทาให้ ชิน เฮ มิน
ไม่ ได้ ลอ็ กอินเข้ าไปพบเพล คู่รักของเธอในเกม
รอยัลโรดเป็ นเวลาหลายวัน
‘อ๊ า คณ
ุ เพลกับคนอื่นๆ คงออกเดินทางไปทีร่ าบ
แห่ งความสิ้นหวังแล้ ว’
ชิน เฮ มินนั้นก็อยากจะร่ วมเดินทางไปด้ วย แต่
เธอไม่ มีเวลาว่ างเลย
กระนั้นเธอก็ยงั มีโชคอยู่บ้าง กล่ าวคือ เมื่อการ
ออกอากาศประจาวันนีจ้ บลง เธอจะได้ รับ
วันหยุดพักร้ อนสามวัน
‘เธอทาได้ ชิน เฮ มิน’
แม้ ในใจจะเศร้ าหมอง แต่ เธอก็ผลักความรู้ สึก
นั้นออกไปและพยายามยิม้ แย้ มในระหว่ างการ
ออกอากาศ
ชิน เฮ มิน ดาเนินรายการต่ อไป
“เอาล่ ะ ตอนนีเ้ รามาพูดถึงคลืน่ ความร้ อนที่
เกิดขึน้ ในช่ วงนีก้ นั บ้ างนะคะ คุณโอคิดว่ ากิลด์
คริมสั นวิงต้ องรับผิดชอบต่ อเหตุการณ์ นี้ และ
นั่นทาให้ พวกเขาต้ องยุบกิลด์ รึเปล่ าคะ?”
“ผมว่ าน่ าจะเป็ นอย่ างนั้น แต่ จริงๆแล้ว ผมไม่
คิดว่ าจะมีใครคาดเดาได้ ว่าเหตุการณ์ น้ันจะ
ส่ งผลกระทบจนเป็ นเรื่องราวใหญ่ โตเช่ นนี”้
“และจุดศูนย์ กลางของเรื่องราวนีค้ อื กิลด์ คริม
สั นวิง ทีพ่ ยายามโชว์ อวดโอ่ ให้ เห็นถึงพลังอันน่ า
เกรงขามของพวกเขา”
“ที่พวกเขาสามารถขึน้ มาเป็ นหนึ่งในสิ บกิลด์
ระดับท็อปของทวีปเวอร์ เซลล์ น้ันไม่ ใช่ แค่ อาศัย
โชคช่ วย พวกเขาเป็ นกิลด์ ขนาดใหญ่ เป็ น
เจ้ าของปราสาท 7 แห่ ง ใน 25 หมู่บ้าน ใน
สถานการณ์ ฉุกเฉิน พวกเขามีกาลังพลพร้ อมให้
เรียกใช้ ถึง 150,000 คนเลยทีเดียว การล่ มสลาย
ของกิลด์ แข็งแกร่ งแบบนี้ ช่ างเป็ นสิ่ งที่ยากจะ
คาดคิดจริงๆ”
“แม้ กลิ ด์ นีจ้ ะเป็ นตามที่คุณพูด แต่ มันคงเป็ น
เรื่องที่ช่วยไม่ ได้ จริงๆ”
“ก็เป็ นไปตามนั้นละครับคุณเฮมิน กิลด์
พันธมิตรต่ างหันหลังให้ พวกเขา และหลีกเลีย่ ง
ที่จะคบค้ าสมาคมด้ วย แถม กิลด์ อนื่ ๆ ทีเ่ คยถูก
พวกเค้ าโจมตีกไ็ ม่ พลาดทีจ่ ะฉวยโอกาสนีแ้ ก้
แค้ น.... กาลังเสริมทีป่ ระตูหน้ าของพวกเขามี
เพียงแค่ นักธนูจานวนหนึ่งหมื่นคน! แม้ การ
บังคับบัญชาของธีรอสจะน่ าประทับใจ แต่ มันก็
ไม่ ช่วยให้ กาลังใจของทหารหยุดถดถอยได้
เลย ใน ทางตรงกันข้ าม กองกาลังพันธมิตรที่
บุกมากลับยิง่ กลายเป็ นศัตรู ทที่ รงอานาจ และ
บีบให้ กลิ ด์ คริมสั นวิงเลือกจุดจบสุ ดท้ ายของตน
และสลายตัวไป”
“น่ าใจหายจังเลยนะคะ”
“อย่ างไรก็ตาม มีคนพบเห็น ธีรอสทีเ่ ป็ น
หัวหน้ ากิลด์ พร้ อมกับเดน และ โด-กวาง ทีเ่ ป็ น
แกนหลักสาคัญในกิลด์ อยู่กบั ผู้เล่ นอืน่ และดู
เหมือนว่ ากาลังจะฟื้ นฟูกลิ ด์ บางทีเครดิตของ
พวกเขาคงยังไม่ หมดไปซะทีเดียว”
“แน่ นอนอยู่แล้ ว! ว่ าแต่ ตอนนีห้ ลายๆ กิลด์
กาลังหาวิธีหยุดคลืน่ ความร้ อนใช่ ไหมคะ คุณโอ
จูวาน?”
“ตอนนีม้ ีการลงทุนเพิม่ ขึน้ ในการจ้ างผู้เล่ น
ใหม่ ๆ เพือ่ หาทางต้ านคลืน่ ความร้ อนนี้ ซึ่งการ
ทาเช่ นนีห้ วังว่ าจะลัน่ ไกให้ เกิดเควสไม่ กห็ า
สมบัตบิ างชิ้นมาแก้ ปัญหาที่เกิดได้ สาหรับ
หนทางที่พวกเค้ าจะค้ นหานั้น คงเริ่มที่ทาง
เหนือ และเปิ ดเส้ นทางมาถึงทะเลทรายในทางใต้
สถานทีท่ สี่ ุ สานของราชาเบลรอสตั้งอยู่”
“การผจญภัยอันยิง่ ใหญ่ ในทวีปทางเหนือสิ นะ
คะ”
“เทพนิยายและตานานมักจะข้ องเกีย่ วกับมอน
สเตอร์ ระดับบอส ผมแทบจะจินตนาการไม่
ออกเลยว่ ามอนสเตอร์ ทจี่ ะมาบุกหมู่บ้านนั้นจะ
แข็งแกร่ งขนาดไหน และมันจะมาบ่ อยแค่
ไหน ซึ่งระดับเลเวลของมอนสเตอร์ น้ันคงทา
ให้ ต้องประหลาดใจแน่ ๆ อีกอย่ างตอนนีก้ ม็ ีผู้
เล่ นระดับสู งจานวนไม่ มากนักทีป่ ระจาอยู่แนว
หน้ าและคอยบุกเบิกเส้ นทางเก็บเลเวลใหม่ ๆ”
“ฉันแปลกใจมากเลยทีค่ ุณโอ จูวานทราบเยอะ
ขนาดนี้ คุณเคยไปบุกเบิกทางเหนือมาก่ อนรึ
เปล่ าคะเนี่ย?”
“ผมไม่ เคยไปที่นั่นเองหรอกครับ แต่ อยากจะไป
มาก การไปบุกเบิกทางเหนือผู้เล่ นต้ องได้ รับ
ผลตอบแทนแน่ ๆ”
ทวีปทางเหนือนั้น มีผู้คนไม่ มากนักเนื่องจาก
ความหนาวเย็น อย่ างไรก็ตาม ยังมีนักผจญภัยที่
ไม่ ยอมแพ้และออกเดินทางด้ วยสองเท้ าของตน
ชิน เฮ มิน ดวงตาเป็ นลุกวาวเป็ นประกาย
‘ถ้าได้ ไปทวีปทางเหนือกับคณ ุ เพลล่ ะก็ ต้ องน่ า
สนุกแน่ ๆ เลย’ เธอนึกในใจเงียบๆ
“เวลานีต้ อนเหนือของทวีปกาลังอยู่ในช่ วง
อบอุ่น คุณโอไม่ คดิ รึว่าเป็ นโอกาสดีทจี่ ะลองไป
เที่ยว?”
หลังจากได้ ยนิ เช่ นนั้น สี หน้ าของโอ จูวานก็
เปลีย่ นแปลงไป
“แค่ น้ันยังไม่ พอหรอกครับคุณเฮ มิน ผมไม่ ร้ ู
จะจินตนาการถึงความหนาวเย็นของทวีปทาง
เหนือยังไงดี ผมคิดว่ าต่ อให้ มีคลืน่ ความร้ อน
แบบนี้ แต่ พนื้ ทีส่ ่ วนใหญ่ กค็ งยังปกคลุมไปด้ วย
หิมะอยู่ดี ซึ่งก็เพราะพืน้ นา้ แข็งและหิมะทีป่ ก
คลุมในทวีปทางเหนือของอาณาจักรนั่นเองที่
สร้ างความยากลาบากในการหาเส้ นทางให้ แก่ นัก
ผจญภัย อย่ างไรก็ตาม ก็มีนักผจญภัยที่
สามารถไปถึงจุดหมายได้ และทิง้ ร่ องรอย
หลักฐานไว้ แต่ พวกเขาก็ต้องประสบความ
ยากลาบากอีกครั้งเมื่อต้ องหาทางกลับ”
“พวกเขาทาได้ ดเี ลยนะคะ”
หลังจากนั้น ชิน เฮ มิน สรุ ปข่ าวของช่ วงแรก
และเริ่มดาเนินรายการช่ วงที่ 2 ว่ ามีอะไรเกิดขึน้
บ้ างในทวีปเวอร์ เซลล์
การออกอากาศช่ วงที่สองนั้นเกีย่ วกับ
ความก้ าวหน้ าของแต่ ละอาชีพจากหลายๆ ส่ วน
ประเด็นสาคัญก็คอื มีการเชิญผู้เล่ นมาสั มภาษณ์
ในรายการ
และนั่นเอง พวกเขากล่ าวอย่ างมั่นอกมั่นใจ
“ภารกิจกองทัพอันเดดดูเหมือนจะล้ มเหลวนะ
ครับ จนถึงตอนนีพ้ วกเรายังไม่ ได้ ข่าว
ความสาเร็จอะไรเลย”
“ผมคิดไว้ แล้ วล่ ะ จึงไม่ ค่อยประหลาดใจ
เท่ าไหร่ ”
ผู้เชี่ยวชาญแต่ ละคนได้ รับอนุญาตให้ แสดง
ความเห็นของตน ซึ่งนั่นทาให้ พวกเขาได้ รับคา
วิจารณ์ จากผู้ชมจานวนไม่ น้อยเพราะพวกเขา
เอาแต่ ตอกยา้ ถึงความล้ มเหลว
ชิน เฮ มิน กล่ าวอย่ างระมัดระวังว่ า
“คุณไม่ คดิ เหรอคะว่ า ความเป็ นไปได้ ทจี่ ะทา
สาเร็จก็ยงั มีอยู่?”
“เป็ นไปไม่ ได้ หรอก ผู้เล่ นเลเวลน้ อยอย่ างคุณ
ชิน เฮ มิน ไม่ เข้ าใจหรอกครับว่ า ระดับความ
ยากของเควสนีม้ ันเกินธรรมดาไปแล้ ว”
“ยิง่ คุณเลเวลสู งขึน้ เท่ าไหร่ คุณก็จะทราบได้
ชัดเจนขึน้ เอง พวกเราก็เคยเป็ นแบบคุณเฮ มิน
เหมือนกัน ตอนทีเ่ ริ่มเล่ นใหม่ ๆ”
“กิลด์ ทหารรับจ้ างสี ชาดแห่ งอาณาจักรโรเซ็น
ไฮม์ น้ันเตรียมกาลังไว้ แล้ ว พักผ่ อนตามสบาย
เลยครับ ถ้ ากองทัพอันเดดมาบุก พวกเราจะ
หยุดมันเอง”
ชิน เฮ มิน รู้สึกอับอาย ทีถ่ ูกผู้เล่ นรุ่นเก่ าพวกนี้
พูดราวกับตาหนิตน
พวกเขาไม่ รู้ จกั ตัวตนของวีด เพราะบริษทั เกม
ปฏิเสธทีจ่ ะเปิ ดเผยข้ อมูลใดๆ และเธอก็ยงั ฝื นใจ
ไว้ ไม่ เอ่ ยถึงความสั มพันธ์ ส่วนตัวของเธอกับ
วีด ใบหน้ าของชิน เฮ มินบึง้ ตึงขึน้ เล็กน้ อย
ทุกคนต่ างพนันว่ าวีดจะล้ มเหลว ทั้งๆ ที่กไ็ ด้
เห็นแล้ วว่ าวีดสามารถทาสิ่ งที่น่าเหลือเชื่อมาได้
หลายครั้ง แต่ พวกเขาก็ยดั ูถูกวีด เรื่องเหล่ านี้
ค่ อยๆ สะสมภายในจนทาให้ อารมณ์ ของเธอเริ่ม
เดือด จนกระทัง่ เสี ยงในเฮดโฟนของเธอแจ้ งว่ า
มีข้อความถูกส่ งเข้ ามา
ข่ าวด่ วน!
ชิน เฮ มิน ถ่ ายทอดข่ าวกลางรายการพร้ อมกับ
หัวเราะอย่ างไม่ เสแสร้ ง
“เราเพิง่ ได้ รับข้ อมูลใหม่ เกีย่ วกับเรื่องทีท่ ุกคน
ต่ างก็กาลังอยากทราบนะคะ ผลลัพธ์ ของ
ภารกิจกองทัพอันเดดค่ ะ”
"...?"
“ล้ มเหลวตามทีพ่ วกเราพูดไว้ ใช่ ไหม?” เหล่ า
ผู้เชี่ยวชาญต่ างงุนงง เมื่อชิน เฮ มิน กล่ าว
ออกมา
“ลิชไชร์ ถูกสั งหาร และกองทัพอันเดดถูกกาจัด
แล้ ว”
“เป็ นไปไม่ ได้ !” (อึง้ ไปดิ แสสส555—tlnote)
พวกผู้เชี่ยวชาญต่ างลุกขึน้ ยืน
สิ่ งที่เกิดขึน้ มันเกินสามัญสานึกของพวกเขา
“ผมไม่ เชื่อหรอก! แหล่ งข่ าวคุณเชื่อถือได้ แน่ รึ
เปล่ า?”
“เรื่องนีก้ ลายเป็ นเรื่องราวทีพ่ ูดบอกต่ อกันไปทัว่
ในหมู่ผู้อาศัยในทวีปเวอร์ เซลล์ และรวมถึงใน
กิลด์ ทหารรับจ้ างแห่ งอาณาจักรโรเซ็นไฮม์ ด้วย
นะคะ”
“จริงเหรอ?”
“พวกเราขอตัวก่ อนนะ แล้ วจะกลับมาหาคุณ
ใหม่ ”
"..."
เล่ มที่ 7 ตอนที่ 6 กลับสู่ โลกความเป็ นจริง (Into
the World)
วีดยุ่งกับการเตรียมตัวสู้ ศึกมาตลอด และตอนนี้
เหตุการณ์ ของออร์ คและมนุษย์ กก็ ลับสู่ ภาวะ
ปกติ หลังจากวีดรายงานผลทีว่ หิ ารแห่ งความ
มืดเขาก็ออกมาเดินเล่ นที่ตลาด
“อืมม ทีน่ ี่เป็ นตลาดสิ นะ”
เมแพนทาตามทีว่ ดี แนะนา
หลังจากอยู่ในป้อมปราการมาหลายวัน พวก
ดาร์ คเอลฟ์ ก็พอทีจ่ ะจับหลักภูมิศาสตร์ ได้ และ
หลายคนก็เปิ ดร้ านในพืน้ ที่บริเวณนี้
“เราชาวเอลฟ์ ขายผลไม้ ทปี่ ลูกและดูแลเอง”
“มาซื้อสมุนไพรเพือ่ รักษาบาดแผลของท่ านสิ ”
พวกเขามีผวิ กายสี ดาและดวงตาทีล่ ุกวาวราวกับ
ไข่ มุก !
แม้ ดาร์ คเอลฟ์ จะสู งไม่ มากนัก แต่ พวกเขาก็มี
ร่ างกายทีย่ ดื หยุ่น เต็มเปี่ ยมไปด้ วยพลังและ
ความงดงาม
“น่ าแปลกใจ ทีค่ ุณเมแพนสนใจเดินสารวจแผง
ร้ านค้ าของพวกเอลฟ์ ”
เซอร์ กะพูดกับเมแพน แต่ เมแพนเกาหัวอย่ าง
เขินๆ
“ที่จริงผมก็ไม่ ได้ เจอพวกเอลฟ์ มากนักหรอก”
“แล้ ว…?”
“ครั้งแรกทีผ่ มเจอดาร์ คเอลฟ์ วู้ดเอลฟ์ และ
ฮาล์ ฟเอลฟ์ คือตอนทีก่ าลังเดินทางอยู่ตอนกลาง
ทวีปกับฮวารยอง”
“แล้ ววู้ดเอลฟ์ แตกต่ างไปยังไงบ้ างคะ?”
เซอร์ กะถามคาถามทีท่ ุกคนคิดอยู่ในใจ
เพล ไอรีน และโรมูเนะไม่ เคยออกไปนอก
อาณาจักรโรเซนไฮม์ พวกนักดาบก็ฟังอย่ าง
ผ่ านๆ
“ฮาล์ ฟเอลฟ์ จะมีหูแหลมยาวนอกจากนั้น ก็
เหมือนกับมนุษย์ ทุกอย่ าง เป็ นการผสมผสาน
สายพันธุ์ครึ่งมนุษย์ ครึ่งเอลฟ์ วู้ดเอลฟ์ จะอาศัย
อยู่ในป่ าลึกและมีพลังโจมตีทดี่ เี ยีย่ มแต่ กแ็ พ้ทาง
เวทย์ มนต์ ”
“มีพวกเอลฟ์ อืน่ ๆด้ วยใช่ ไหมคะ?”
“เกรย์ เอลฟ์ (เอลฟ์ เทา)หรือไฮท์ เอลฟ์ ชาโดว์
เอลฟ์ ไนท์ เอลฟ์ มีเอลฟ์ หลายชนิดมากเลยห
ล่ ะ”
คาอธิบายของเมแพนช่ วยเพิม่ ความรู้ ให้ กบั
เซอร์ กะได้ มากทีเดียว
นักดาบ(ที1่ )หันไปทางนักดาบ 3และเอ่ ยถาม
“นักดาบ 3”
“ครับ อาจารย์ ”
“เจ้ ารู้ เกีย่ วรอยัลโรดเยอะใช่ ไหม?”
“แน่ นอนครับ อาจารย์ !”
นักดาบ3 ตอบอย่ างเอาใจ เขาแสร้ งทาเป็ น
ผู้เชี่ยวชาญรอยัลโรดเหนือกว่ าเหล่ านักดาบอืน่ ๆ
“พวกเอลฟ์ มาจากไหนกัน?”
“ครับ พวกเอลฟ์ หรอครับ อาจารย์ ?”
“ใช่ ”
“พวกเอลฟ์ …”
“เจ้ าไม่ รู้ คาตอบใช่ ไหม?”
ดวงตาของนักดาบ และ นักดาบ2 เต็มไปด้ วย
ความไม่ เชื่อถือ และนักดาบ 3ก็หมุนมือไปมา
“ผมรู้ แน่ นอนครับ จากหมู่บ้านเอลฟ์ ยังไงห
ล่ ะ”
“หมู่บ้าน?”
“หมู่บ้านไม้ (วู้ด) หมู่บ้านความมืด(ดาร์ ค) และ
หมู่บ้านครึ่ง(ฮาลฟ์ ) มันเข้ าใจได้ ง่ายๆใช่ ไหม
ครับ ที่ผวิ กายพวกเขาดาเนื่องจากมาจาก
หมู่บ้านความมืด
มันมีส่วนทีจ่ ริงอยู่บ้างในการอธิบายอย่ างข้ างๆ
คูๆ นักดาบพยักหน้ า
“โอ้ โฮ ต้ องอย่ างนี่สิ เจ้ านี่ฉลาดตามที่ข้าหวัง
จริงๆ นักดาบ3 “
“เป็ นความกรุณาอย่ างสู งครับ ท่ านอาจารย์ !”
******************************
ปาร์ ตมี้ ่ ุงไปทีต่ ลาดเพือ่ ซื้อสมุนไพรทายาและ
ของทีร่ ะลึกเล็กๆน้ อยๆ ทีน่ ี่มีสมุนไพรคุณภาพดี
ราคาถูกเยอะมาก
ปาร์ ตเี้ พลิดเพลินไปกับการเดินชมตลาด
ไอเทมลึกลับมีอยู่ในร้ านของชาและสถานีค้าขาย
และแถมยังมีดาร์ คเอลฟ์ เดินอวดผิวดาเข้ มอยู่
รอบๆ มันเป็ นประสบการณ์ ทสี่ ุ ดๆเหมือนกัน
เมื่อมองจากยอดเขาวิวโดยรอบของป้อม
ปราการก็สวยงามมาก
เพียงแค่ ยนื บนกาแพงโลกทั้งใบก็เผยโฉมออกมา
ด้ านล่ าง ท้ องฟ้าสี คราม หมู่เมฆหนาถูกพัด
รวมกันด้ วยสายลม ทาให้ ววิ บนเขาสวยงามมาก
สายลมแรงพัดพาความสดชื่น และเห็นหน้ าผา
อยู่ไกลลิบๆ
ไอรีนพูดด้ วยรอยยิม้ เป็ นคนแรก
“การเดินชมรอบนีค้ ้ ุมค่ าจริงๆ”
“เห็นด้ วยเลย ผมคงต้ องออกมาข้ างนอกให้
บ่ อยขึน้ แล้ ว”
เซเฟอร์ กร็ ู้ สึกร่ วมด้ วย
เขามักจะตกปลาริมแม่ นา้ นี่จงึ เป็ นครั้งแรกทีไ่ ด้
ขึน้ ภูเขา
เขารู้ สึกสดชื่นทีไ่ ด้ ขนึ้ มาบนยอดเขาสู งและชม
ภาพอันงดงามนี้
“เอ่ อ ให้ ผมพาไปร้ านอาวุธไหม”
เมแพนและเพือ่ นๆตัดสิ นใจไปดูอาวุธ พวกเขา
เข้ าไปในร้ านอาวุธ
“หวัดดีครับ”
เมแพนโค้ งทักทายดาร์ คเอลฟ์ ซึ่งตอบโต้ เพียง
การพยักหน้ าเล็กน้ อย
“พวกเจ้ ามากันทาไม ?”
ดาร์ คเอลฟ์ แก่ ทหี่ ยิง่ ยโส !
ดาร์ คเอลฟ์ ชราเจ้ าของร้ านดูค่อนข้ างเย่ อหยิง่
และไม่ ค่อยแคร์ ลูกค้ ามากนัก
เมแพนถามกลับด้ วยความสุ ภาพ
“จะเป็ นอะไรไหมครับ ถ้ าผมขอเดินดูรอบๆ
ร้ าน ?”
“มีใครห้ ามหล่ ะ”
ปาร์ ตแี้ ยกกันเดินดูอาวุธรอบๆ
หมู่บ้านออร์ คมีร้านทีด่ พี อควรแต่ ทนี่ ี่มีของหา
ยากอยู่เต็มไปหมด
เซเฟอร์ เจอเบ็ตตกปลาอันหนึ่ง ชาวเอลฟ์ ภูมิใจ
กับความอ่ อนตัว ยืดหยุ่น และแข็งแรงของมัน
เป็ นไม้ ทพี่ วกเขาปลูกขึน้ เอง ซึ่งทาให้ มัน
สมบูรณ์ แบบสาหรับกับการตกปลาเป็ นอย่ าง
มาก
“ชิ้นนีร้ าคาเท่ าไหร่ หรอครับ ?”
“8000 เหรียญทอง ถ้ าเจ้ าไม่ มีเงิน ก็วางมันลง
ซะ”
ราคามันไม่ แพงเลย
เซเฟอร์ จ่ายเงินโดยไม่ พูดอะไร
“ว้ าว ! เงินเยอะนะเนี่ย”
ไอรีนพูดและเซเฟอร์ กห็ ัวเราะลัน่
“เงินแค่ นีเ้ อง…”
"..."
ทันใดนั้นเซเฟอร์ กก็ ลายเป็ นศัตรู ของคนทั้ง
ปาร์ ตี้ !
ทั้งปาร์ ตเี้ กือบจะเดินออกจากร้ านเพือ่ หาร้ านที่
ขายอาวุธชนิดอืน่ ต่ อไป แต่ กลับมีดาร์ คเอลฟ์
เรียกเพลให้ หยุด “เธอเป็ นนักธนูใช่ ไหม ?”
“ใช่ ครับ ผู้อาวุโส ท่ านมีอะไรจะบอกผมหรอ
ครับ?”
“เมื่อเทียบกับพรสวรรค์ ของเธอ คันธนูของเธอ
มันช่ างด้ อยค่ า เราชาวเอลฟ์ จะไม่ เหนี่ยวสายธนู
ที่ทาให้ เราอับอายโดยเด็ดขาด”
เพลหน้ าแดงด้ วยความอับอาย ซึ่งเมือ่ พิจารณาดู
แล้ วมันก็จริงทีธ่ นูของเขาเสื่ อมสภาพและมันก็
ถึงเวลาที่ต้องเปลีย่ นแล้ ว
“ซื้อใหม่ ทนี่ ี่สิ ทีน่ ี่มีธนูราคาถูกให้ เธอเลือกซื้อ
มากมาย”
อาวุธส่ วนใหญ่ ของร้ านนีจ้ ะเป็ นมีดและธนู มีด
จัดแสดงอยู่ในตู้โชว์ ขณะทีธ่ นูแขวนอยู่ทฝี่ า
ผนัง ซึ่งอาวุธทีข่ ายในป้อมปราการแห่ งนีโ้ ดย
ส่ วนใหญ่ แล้ วจะถูกสร้ างขึน้ โดยพวก เอลฟ์
ธนูคนั แรกทีเ่ ขาดูมีเลเวลเกือบ 200 แต่ ที่เหลือก็
ยิง่ ทรงพลังมากขึน้ ไปอีก แถมราคาก็ดูไม่
เหมาะสมกับอาวุธทีเ่ หมือนจะเอาไว้ โชว์ เท่ านั้น
ด้ วยความไม่ หลงตนเองจนเกินไป เพลจึงเลือก
เพียงธนูธรรมดา เป็ นธนูเก่ าแก่ ทตี่ กแต่ งด้ วยสี
ฟ้า แม้ จะไม่ ถึงกับเป็ นไอเทมหายากหรือไอเทม
เฉพาะและยิงได้ ไม่ ไกลมากนัก แต่ มันก็ใช้ งาน
ได้ ง่าย
“ชิ้นนีเ้ ท่ าไหร่ หรอครับ?”
“25,000 เหรียญทอง”
“ผมมีเหลือแค่ 24,000 เองครับ…”
“ถ้ าเธอไม่ ซื้อก็เชิญออกไปได้ ”
วิธีประหยัดเงินที่เขาเรียนมาจากวีดไม่ ได้ ผลซะ
งั้น มันยากพอดูทจี่ ะโน้ มน้ าวดาร์ คเอลฟ์ ในตอน
ค้ าขายกับมนุษย์ ดาร์ คเอลฟ์ ไม่ ค่อยเป็ นมิตร
มากนัก!
’25,000 คือทั้งหมดทีเ่ ราเก็บมา’
หลังการตัดสิ นใจอย่ างยากลาบากในทีส่ ุ ดเพลก็
ซื้อธนูนี้ เหล่านักธนูกไ็ ม่ ต่างจากนักดาบทีอ่ ยาก
ได้ อาวุธทีด่ ขี นึ้ และเหล่ านักธนูกแ็ ข็งขันด้ าน
อาวุธกันอย่ างดุเดือด ถ้ าคุณได้ ยงิ ธนูช้ันดีระยะ
ยิงที่ทาได้ จะไกลขึน้ ซึ่งเป็ นเครื่องแสดงความ
แตก ต่ าง(ความเก่ ง)
“ฮุ-ฮุ-ฮุ”
หลังการซื้อธนูใหม่ เพลก็หัวเราะแปลกๆ
จากนั้นเซอร์ กะหันไปมองเจ้ าของร้ านและพูด
ว่ า
“ทีจ่ ริงคุณพีก่ ห็ น้ าตาดีเหมือนกันนะคะเนี่ย ยัง
ไม่ ดูแก่ เลยเหมือนเป็ นพีช่ ายมากกว่ า”
“เซอร์ กะ !”
โรมูเนะร้ องห้ ามอย่ างประหลาดใจ มันเป็ นเรื่อง
ยากทีจ่ ะตีสนิทกับดาร์ คเอลฟ์ เพราะคุณต้ องใช้
ความพยายามเป็ น พิเศษในการระมัดระวัง
ไม่ ให้ พวกเขาโกรธ
การวางตัวเป็ นกลางก็ไม่ ได้ ก่อให้ เกิดผลต่ างกัน
เท่ าไร มันไม่ เหมือนกับการเจรจากับกับมนุษย์
ด้ วยกันทีข่ นึ้ อยู่กบั ระดับความสนิท
สนม สาหรับดาร์ คเอลฟ์ แล้ วพวกเขาจะจู่โจม
คุณเมื่อไหร่ กไ็ ด้
แต่ เธอคงกังวลมากเกินไปเพราะดาร์ คเอลฟ์
อาวุโสตนนีก้ าลังยิม้ อย่ างอายๆอยู่
“แม่ หนูคดิ อย่ างนั้นจริงหรอจ๊ ะ ? พีย่ งั ดูหนุ่ม
อยู่ใช่ ไหม?”
“ใช่ ค่ะ คุณพีย่ งั ดูหนุ่มอยู่เลย แถมยังหล่ อสุ ดๆ
อีกด้ วยค่ ะ คุณพีด่ าร์ คเอลฟ์ ”
“เป็ นแม่ หนูทนี่ ่ ารักจริงๆ พีช่ ื่อว่ าแกรนเบลนะ
แม่ หนูเรียกพีว่ ่ าแกรนเบลก็ได้ ”
“หนูชื่อเซอร์ กะค่ ะ พีแ่ กรนเบล”
เซเฟอร์ กบั ฮวารยองถึงกับอ้ าปากค้ างกับสิ่ งที่
เกิดขึน้ เริ่มแรกมีจากการแนะนาชื่อ หลังจาก
นั้นก็เพาะความสนิทสนมกันให้ มากขึน้ กับ
พีช่ ายดาร์ คเอลฟ์ ผู้หล่ อเหลา
คาพูดของเซอร์ กะทาให้ เกิดความสนิทสนมได้
โรมูเนะแอบขาเป็ นคนแรก
การเสแสร้ งชมดาร์ คเอลฟ์ อาวุโสว่ าน่ ารักดูจะ
เป็ นวิธีที่ปัญญาอ่ อน แต่ ทว่ ามุมมองทีแ่ ตกต่ าง
ย่ อมให้ ผลลัพธ์ ทแี่ ตกต่ างแม้ จะเป็ นคาพูด
เดียวกันก็ตาม ก็เหมือนกับทีเ่ ซอร์ กะหญิงแกร่ ง
ผู้ล้มมอนสเตอร์ ได้ ด้วยมือเปล่ ากาลังแกล้ งทา
เป็ นสาวน้ อยคิขุอยู่ในตอนนีน้ ั่นแหละ
“เซอร์ กะเธอ…”
“ชู่ !”
โรมูเนะพยายามเรียกเซอร์ กะแต่ เมแพนก็ห้าม
เธอไว้ อย่ างรวดเร็ว
“ตอนนีเ้ ป็ นช่ วงสาคัญมาก ปล่ อยให้ เธอ
จัดการ”
“อะไรนะ?”
“ดูเหมือนนี่จะเป็ นวิธีตสี นิทกับดาร์ คเอลฟ์ ได้ ”
เมแพนรู้ ดกี ว่ าใคร ว่ าความสนิทสนมกับการค้ า
ขายในอาณาจักรนั้นสาคัญเพียงใด
ยิง่ ความสั มพันธ์ กบั ชาวบ้ านเพิม่ มากสู งขึน้
เท่ าใด ก็ยงิ่ มีโอกาสสู งขึน้ ทีพ่ วกเขาจะยอม
สนทนาด้ วยในเรื่องสาคัญๆ ซึ่งอาจจะมีบางคน
อาจการได้ รับการร้ องขอให้ ทาภารกิจหรือได้ รับ
ข้ อมูลสาคัญก็ เป็ นได้
ความจริงแล้ วตอนที่เมแพนได้ ยนิ ว่ าวีดกาลังนา
ทัพเหล่ า ออร์ คและดาร์ คเอลฟ์ บนเทือกเขายุโรกิ
นั้น เขาคาดหวังเอาไว้ เป็ นอย่ างมาก โดยหวังว่ า
จะได้ ข้อมูลของภารกิจจากการติดตามวีด แต่
โชคร้ ายที่อะไรๆไม่ ได้ เป็ นไปอย่ างที่เขาคิดเอาไว้
พวกออร์ คค่ อนข้ างทึ่มและไม่ สนใจอะไรทาให้
พวกมันไม่ ค่อย รู้ เรื่องราวอะไรมากนัก พวกมัน
มีแต่ ข้อมูลบริเวณการออกล่ าและการรับมือกับ
มอนสเตอร์ ที่แข็งแกร่ ง
วิธีการสู้ รบของพวกออร์ คคือการส่ งนักรบ
หลายๆคนออกไปสู้ แทนทุกครั้งทีม่ ีออร์ คตาย
อาจจะมีออร์ คออกไปสู้ ถึง 100 คนแต่ คนที่รอด
ชีวติ อาจมีแค่ เพียงคนเดียวซึ่งมันก็ไม่ ช่วยอะไร
กับพ่อค้ าอย่ างเมแพนเลย
รวมถึงพวกออร์ คก็ไม่ ได้ พศิ วาสอะไรกับพวก
มนุษย์ ด้วย แค่ เพียงการสนทนาง่ ายๆก็กลับเป็ น
เรื่องยาก จาเป็ นที่ต้องใช้ เงินเงินติดสิ นบนหรือ
เลีย้ งดูออร์ ค เมแพนถึงคลายความกังวลลงได้
บ้ าง
กับพวกดาร์ คเอลฟ์ ก็ไม่ ต่างกันในสถานการณ์
เช่ นนี้ พวกดาร์ คเอลฟ์ ทั้งเย่ อหยิง่ และไม่ เต็มใจ
ทีจ่ ะพูดคุยกับมนุษย์ การทีไ่ ด้ ซื้อขายหรือฟัง
เรื่องราวทัว่ ไปดูพอจะเป็ นไปได้ แต่ กไ็ ด้
ประโยชน์ น้ อยมาก
วีดเกลียดพวกดาร์ คเอลฟ์ เข้ าไส้ พวกเขาทั้งเรื่อง
มาก ทั้งขีเ้ กียจและยังต้ องให้ คอยประคบประ
หงมหยัง่ กับคนพิการ
เมแพนถูกทิง้ ให้ โดดเดีย่ วในป้อมปราการของ
ดาร์ คเอลฟ์ เขาจึงยินดีอย่ างไม่ มีอะไรจะ
บรรยายได้ เมื่อเห็นพวกเพือ่ นๆมาถึง
คาแนะนาเรื่องข้ อมูลเกีย่ วกับทีร่ าบแห่ งความ
สิ้นหวังมีบทบาทสาคัญเป็ นอย่ างมาก
พวกเขาไม่ ผดิ หวังเลยเมื่อแกรนเบลเอ่ ยออกมา
“ถ้ าพวกเจ้ ามุ่งหน้ าไปทางตะวันออก ของเมือง
นี้ เจ้ าจะพบกับเทือกเขาสู งทีม่ ีพนื้ ผิวขรุขระและ
สามารถล่ ามอนสเตอร์ ได้ มากมาย เรื่องราวที่
ยอดเยีย่ มทีส่ ุ ดคือมันยากเล็กน้ อยทีจ่ ะปี น
เทือกเขาโฮรอมด้ วยการ เดินเท้ า แม้ ข้าไม่ อาจให้
ข้ อมูลพืน้ ทีบ่ ริเวณออกล่ าได้ แต่ พวกเจ้ าจะต้ อง
ตกใจเป็ นแน่ ”
วีดออกมาจากวิหารแห่ งความมืดและเห็นทุกคน
ทาหน้ าตื่นเต้ น
“มีอะไรกันหรอ ?”
“เอ่ อ…”
เมแพนเดินออกไปและเล่ าเหตุการณ์ ในร้ าน
อาวุธให้ ฟัง
“เป็ นภูเขาทีส่ ู งมาก บางทีอาจจะได้ ค่าชื่อเสี ยง
จากการปี นขึน้ ไปก็ได้ นะ?”
ความจริงวีดไม่ ค่อยรู้ เรื่องราวเกีย่ วกับดาร์ ค
เอลฟ์ เท่ าไรเพราะเขามัวแต่ สู้ กบั กองทัพอมตะ
เขารู้ สึกว่ าอาจจะได้ เงินจากเรื่องนีก้ เ็ ป็ นได้
“งั้นเราไปปี นเขาโฮรอมกันเถอะ !”
เพลไม่ เห็นด้ วยเป็ นอย่ างยิง่
ไอรีนและโรมูเนะก็ไม่ ได้ ออกเดินทางเทีย่ ว
เพราะค่ าชื่อเสี ยงที่มีน้อยของพวกเธอ
สาหรับพวกเธอนี่เป็ นโอกาสงามที่จะเพิม่ ค่ า
ชื่อเสี ยงกับตนเอง
วีดมองไปสมาชิกปาร์ ตี้
“ทุกคนเต็มใจปี นภูเขาโฮรอมกันไหม?”
“ผมเคยแต่ อยู่ริมนา้ มานาน ใช้ เวลาไปกับภูเขา
บ้ างคงดีไม่ น้อยนะพีช่ าย”
เซเฟอร์ พูดเหย่ าแหย่ และฮวารยองก็ยมิ้ ด้ วย
“ได้ เดินกินลมชมวิว งั้นเราไปปี นเขากันเถอะ
!”
นักดาบพูดและปรบมือชอบใจ
“น่ าสนุกดีนี่”
นักดาบ2 พูด
“ได้ กนิ เนือ้ ย่ างบนภูเขาคงอร่ อยสุ ดยอด สาหรับ
ผมน่ าจะทาให้ สดชื่นขึน้ ด้ วย ภูเขาจ๋ าพีม่ าแล้ ว”
นักดาบ3 นักดาบ4 และนักดาบ5 ก็คดิ คล้ ายๆกัน
ปี นีพ้ วกเขาไม่ ค่อยได้ ผจญภัยมากเท่ าไหร่ การ
ปี นภูเขาโฮรอมก็น่าสนใจไม่ ใช่ น้อย
ถ้ าคุณได้ ปีนภูเขาทีส่ ู งจริงๆ คุณก็จะมองเห็นวิว
ทิวทัศน์ ได้ รอบด้ าน
ทั้งปาร์ ตอี้ อกจากป้อมปราการของดาร์ คเอลฟ์
และกาลังเบิกบานใจทีจ่ ะได้ ปีนภูเขา พวกเขา
เชื่อเรื่องเล่ าของเจ้ าของร้ านอาวุธอย่ างหมดใจ
‘แต่ ยงั ไง เราก็กงั วลอยู่ด’ี
เหล่ าเพือ่ นๆของวีดก็รู้ สึกว่ าเรื่องนีม้ ันง่ าย
จนเกินไป
‘อืมม ไม่ มีอะไรหรอกน่ า’
ทุกคนพอใจทีไ่ ม่ มีใครเห็นแย้ ง ซึ่งก็ไม่ แปลก
เพราะพวกเขาไม่ มีเหตุผลอะไรทีจ่ ะต้ องไม่ เห็น
ด้ วย การมีค่าชื่อเสี ยงทีส่ ู งจะทาให้ สถานะของผู้
เล่ นในอาณาจักรและหมู่บ้านเป็ น ทีร่ ู้ จกั และง่ าย
ที่จะได้ รับภารกิจ
เนื่องด้ วยค่ าชื่อเสี ยงทีส่ ู งของวีดทาให้ เขาไม่ มี
ปัญหาใดๆในการสั่ งการพวกดาร์ คเอลฟ์ และ
ออร์ ค
วีดพยักหน้ า
“พวกเราก็ปีนเขาขึน้ มาสู งพอควร ทุกคนคง
เหนื่อยกันแล้ ว งั้นเราพักกันสั กแปปและค่ อยมา
รวมกลุ่มกันอีกทีไหม?”
เพลกับคนอืน่ ๆต่ างก็เหนื่อยไปกับการขีม่ ้ าข้ าม
ทุ่งราบ แห่ งความสิ้นหวังมาก จนกระทัง่ ตอนนี้
พวกเขาก็ยงั แทบจะไม่ ได้ นอนกันเลย ความง่ วง
จู่โจมให้ พวกเขาเข่ าอ่ อน
ฮวารยองรีบตอบรับอย่ างเร็ว
“ดีมากๆเลยถ้ าเราจะเจอกันอีกทีหลังจากพวก
เราพักผ่ อนกันแล้ ว”
“ในกรณีนีเ้ ห็นด้ วยมากๆ”
เพลถอนหายใจและบอกปาร์ ตใี้ ห้ มาเจอกันในอีก
12ชั่วโมงให้ หลังจากพักผ่ อนกันแล้ ว
วีดรอไม่ ไหวจึงล๊ อกเอ้ าท์ ออกจากเกมตามหลัง
พวกนักดาบไป
**********************
ลี ฮุนออกจากแคปซูลมาจัดการการเงินของบ้ าน
ซึ่งต้ องละเอียดรอบคอบในการจัดการรายได้
และรายจ่ ายอย่ างมาก ถ้ ามันช่ วยประหยัดให้ ได้
ซักวอน
“กาไรเดือนนี…
้ ”
ลี ฮุนมือสั่ นขณะเขียนประเภทรายจ่ ายในบ้ าน
คนอืน่ ๆอาจจะซื้อไอเทมทีเ่ ขาได้ มาครั้งนี้
การจัดการลิช ไชร์ ที่มีเลเวลถึง 470 นั้นยากมาก
ยังไม่ เคยมีใครล้ มมอนสเตอร์ ระดับบอสที่มี
ความสามารถเช่ นนีไ้ ด้ มาก่ อน แม้ จะได้ ไอเทม
มาแค่ 3 ชิ้น แต่ ไอเทมหนังสื อเวทมนต์ เนโค
รแมนเซอร์ ( Necromancer’s Tome) เป็ นไอเท
มหายากเมื่อเปรียบเทียบกับไอเทมอีก 2 ชิ้น
อันหนึ่งก็เป็ นหินเวทมนต์ และไม้ เท้ าทีด่ ูไร้
ประโยชน์
“น่ าจะเก็บหินเวทมนต์ ไว้ ดกี ว่ าขายนะ ถ้ าไม่ มี
อะไรจะกินแล้ วค่ อยขายออกทีหลัง
…งั้นก็เหลือแต่ ไม้ เท้ าสิ นะ ”
เขาตัดสิ นใจทีจ่ ะยังไม่ ขายหินเวทมนต์ จนกว่ า
จะได้ ราคาที่ พอใจ บางทีถ้าอัพโหลดขึน้ เวป
ไซด์ ประมูลผู้คนน่ าจะแห่ กนั มาซื้อ เหล่ าช่ างตี
เหล็กต้ องการซื้อมันแน่ ๆเพราะพวกเขา
จาเป็ นต้ องนาไปใช้ ตีไอเทม !
พวกเขามีความต้ องการมากทีจ่ ะเสริมพลังไอ
เทมซึ่งจะทาให้ ขายได้ ราคาดีมากขึน้ การเพิม่
ทักษะตีเหล็กช่ วยให้ พวกเขาขายไอเทมได้ ราคา
ดีขนึ้ ถึงกาไรทีไ่ ด้ จะ น้ อยกว่ าที่คาดการณ์ ไว้ ก็
ตาม
“หรือเราจะขายไม้ เท้ าออกไปก่ อนดี ?”
ลี ฮุนเข้ าเวปไซต์ ประมูล และเขียนหัวข้ อขายไอ
เทม แต่ ไม้ เท้ าก็ไม่ น่าจะขายได้ เงินมากนัก
พวกพรีสน่ าจะไม่ ลงทุนซื้อของเพือ่
ความสามารถทีไ่ ร้ ค่าอย่ าง เสี ยสละ
(Sacrifice)และอุทศิ ตน( Devotion) ไม้ เท้ านีค้ ง
ถูกใช้ เมื่อยามจาเป็ นเท่ านั้นหากพวกเขารู้ ถงึ
ความสามารถของมัน
“ราคาไอเทมทีเ่ ราลงขายไปก่ อนหน้ าจะอยู่
เท่ าไหร่ น้า?”
ลี ฮุนดูราคาไอเทมต่ างๆโดยไม่ ได้ คาดหวังไว้ สูง
เขายอมยกธงขาวไปก่ อนหน้ านีเ้ นื่องจากพวก
คนซื้อทีช่ อบป่ วนเพิม่ ราคาให้ ไอเทมเขาเพียง 1
วอน
ทีจ่ ริงไม่ มีข้อบังคับให้ คงการประมูลไว้ จนกว่ า
จะถึงเวลา ที่ต้งั ไว้ เพียงแค่ ต้งั ราคาที่ต้องการไว้
ล่ วงหน้ าเมื่อราคาทีป่ ระมูลขึน้ ไปถึงที่กจ็ ะ มีการ
ซื้อขายกันทันที โดยทั่วไปถ้ าตั้งราคาไอเทมไว้ ที่
ราคาตลาดไอเทมจะถูกขายไปภายใน 1 ชั่วโมง
แต่ เพือ่ ทีจ่ ะให้ ได้ เงินเพิม่ ขึน้ แม้ เพียงแค่ วอน
เดียว ลี ฮุนจึงไม่ ได้ ต้งั ราคาทีต่ ้ องการเอาไว้ การ
เพิม่ ราคาเล่ นๆไปทีละ 1 วอนเป็ นเรื่องธรรมดาที่
คนเค้ าเล่ นกัน
“ตอนนีน้ ่ าจะเกิน 5,000 วอนแล้ วสิ นะ ?”
ลี ฮุนคิดถึงข้ อเท็จจริงโดยทัว่ ไปก่ อนทีจ่ ะเข้ าดู
ราคาไอเทม
ดาบใบหนา (Glaives) และผ้ าคาดผมเอลฟ์ (Elf
Headbands) ราคาขยับขึน้ มากกว่ า 1 วอนนิด
หน่ อย
ทีแรกคนทีจ่ ะซื้อดาบใบหนา(Glaives) คงมีไม่
มากนัก เขาเลยไม่ หวังที่จะขายได้ ราคาแพง ถ้ า
ผ้ าคาดผมเอลฟ์ (Elf Headbands)ขายได้ แพง
เท่ าที่ต้องการเขาเดาว่ าน่ าจะขายได้ อย่ างน้ อยก็
300,000 วอน
แต่ กม็ ีไอเทมรายการหนึ่งเตะตาเข้ าอย่ างรุนแรง
กงเล็บมิโนทอร์ (Minotaur's claw) : จานวน
ครั้งทีป่ ระมูล 6 ราคา 30,000,000 วอน
“อะไรกันเนี่ย”
ไม่ มีคาอุทานใดออกมาจากปากลี ฮุน จะมีการ
แกล้ งประมูลคงทาไม่ ได้ เพราะ 10 %ของ
จานวนเงินที่ประมูลจะถูกหักเก็บไว้ ทนั ที
“ตั้ง 30 ล้ านวอน?”
ลี ฮุนคิดว่ าคงเป็ นการล้ อกันเล่ นแต่ เขาก็รีบกด
ตกลงขายไอเทมทันที เขาตัดสิ นใจขายไอเทมให้
ผู้ซื้อในราคาทีไ่ ม่ น้อยกว่ า 30 ล้ านวอนแม้ อกี
ฝ่ ายจะไม่ ซื้อจริงเขาก็ยงั ได้ เงิน 10% ที่หักไว้ คอื
3ล้ านวอน
“ได้ มา 3 ล้ านวอน”
ลี ฮุนจดบันทึกรายรับเข้ าสมุดบัญชีของบ้ าน
ทันที
*กริ๊ง กริ๊ง!*
เสี ยงโทรศัพท์ ดงั ขึน้ ลี ฮุนรู้ สึกไม่ ค่อยดีและคิด
ว่ าจะรับสายดีไหม
‘คงไม่ ใช่ จะโทรมาบอกว่าเป็ นข้ อผิดพลาดและ
ยกเลิกการประมูลหรอกนะ’
มันอาจจะเป็ นสายอย่ างนั้นก็ได้ เขาถึงกับกัด
เล็บและตอบรับไปด้ วยใจระทึก
“สวัสดีครับ”
-อาา ผมเป็ นคนชนะการประมูลกรงเล็บมิโน
ทอร์ (Minotaur’s Claws) นะครับ คุณใช่ คนที่
ขายไอเทมนีบ้ นเวปไซต์ ไหมครับ?”
เสี ยงผ่ านสายโทรศัพท์ ปนไปด้ วยความร้ อนรน
สายตาลี ฮุนถึงกับมืดมน
‘ใช่ จริงด้ วย !’
เมื่อได้ ยนิ เช่ นนีเ้ ขาคิดว่ าคนซื้อคงจะมายกเลิก
การประมูลมากกว่ าจะมาดาเนินการซื้อขายต่ อ
ลี ฮุนตอบกลับไปด้ วยเสี ยงสู ง
“คุณพูดอะไรกัน ผมไม่ เห็นรู้ เรื่องเล้ ย !”
ไหวพริบของลี ฮุนทางานทันที ด้ วยคาพูดเช่ นนี้
ปกติจะต้ องวางสายไปแล้ ว แต่ อกี ฝ่ ายกลับไม่
ยอมหยุดตือ้
-มีใครเล่ นรอยัลโรดบ้ างไหมครับ ?
“ห๊ า ? อะไรโรดๆนะครับ ?”
- รอยัลโรดครับ ใช้ ชื่อตัวละครว่ าวีด มีคนเล่ น
เกมนีบ้ ้ างไหมครับ ?”
ลี ฮุนตอบกลับไปอย่ างทือ่ ๆ
“ผมไม่ ร้ ู เลยครับ”
-ไม่ น่าจะผิดเบอร์ นะครับ”
“ผมไม่ ร้ ู ว่าคุณต้ องการอะไร แต่ ตอนนีผ้ มกาลัง
ยุ่ง ผมคงต้ องวางสายละครับ”
-รอเดีย๋ วครับ ! ไอเทมนีซ้ ื้อขายกันในราคาสู ง
มันต้ องไม่ ผดิ เบอร์ แน่ ครับ
"..."
ด้ วยเหตุผลของอีกฝ่ ายที่พูดเกีย่ วกับเขา ลี ฮุ
นถึงกับลังเลและยังไม่ ตอบอะไรไป
-ตอนนีผ้ มต้ องการทีจ่ ะพูดกับเขาโดยด่ วนเลย
ครับ ถ้ าเขาไม่ อยู่ช่วยบอกให้ เขาโทรกลับมาหา
ผมได้ ทุกเวลา ช่ วงนีผ้ มคงพักผ่ อนน้ อยเลยลืม
แนะนาตัวเองไป ผมคือผู้อานวยการของ KMC
มีเดีย คัง ฮันโซ ครับ
“KMC มีเดียเหรอครับ?”
หายากมากทีค่ นเล่ นรอยัลโรดจะไม่ รู้ จกั บริษทั
ถ่ ายทอดทีไ่ ด้ รับความนิยมอย่ างสู ง
-ผมต้ องการทีจ่ ะพูดกับคนทีใ่ ช้ ชื่อตัวละครว่ า
วีด จริงๆนะครับ รบกวนคุณช่ วยติดต่ อเขาได้
ไหมครับ ?
คาขอครั้งที่สอง
ในหัวของลี ฮุนกาลังปั่นป่ วน
‘คาพูดของเขาไม่ น่าจะเป็ นการขอยกเลิกการ
ประมลู ’
เขารู้ สึกว่ าดูเหมือนเป็ นการติดต่ อธุรกิจสาคัญ
เสี ยมากกว่ า ลี ฮุนสั บสนอยู่พกั หนึ่งจึงตัดสิ นใจ
ไป
“ผมลี ฮุน ครับ ผมใช้ ชื่อตัวละครว่ าวีด ใน
รอยัลโรด”
-โอ้ อย่ างนีน้ ี่เอง แต่ ก่อนหน้ านีท้ าไม ?
"..."
-เอ่ ออ ช่ างมันเถอะครับ ผมต้ องการพูดเรื่อง
สาคัญกับคุณ
“เชิญเลยครับ”
-ผมว่ าเราไม่ ควรพูดเรื่องนีก้ นั ทางโทรศัพท์ คุณ
จะว่ ายังไงถ้ าจะมาคุยกันทีส่ ถานีถ่ายทอด ?
ลี ฮุนตอบไปในทันที
“คงจะยาก”
-อะไรนะครับ?
“มันไกลเกินไป แถมต้ องเสี ยค่ าเดินทางแพง
และผมต้ องเปลีย่ นรถเมล์ ถึงสามครั้งเลยกว่ าจะ
ไปถึง”
เขาจะไม่ จ่ายค่ าเดินทางถ้ าหลีกเลีย่ งได้ ด้ วย
คาพูดของลี ฮุน อีกฝ่ ายถึงกับใบ้ กนิ ไปชั่วครู่ แต่
ไม่ นานก็มีเสี ยงตอบกลับมา
-เอาแบบนี…
้ ช่ วยบอกทีอ่ ยู่ให้ ผมทีและผมจะสั่ ง
รถไปรับคุณ คุณจะนั่งรถมาได้ ไหมครับ ?”
“แบบนีค้ ่ อยดีหน่ อยครับ”
-อีกเดีย๋ วเจอกันครับ
เล่ มที่ 7 ตอนที่ 7 กาไร ขาดทุน (Profit and
Lost)
KMC มีเดีย ต้ องการพบวีดโดยด่ วนทีส่ ุ ดจึงสั่ ง
ให้ เอารถออกทันที
รถคันนั้นเป็ นรถนาเข้ า
ลีฮุนเปิ ดประตูด้วยสองมือและขึน้ ไปนั่งบนรถ
อย่ างสุ ภาพ เขาเพิง่ เคยนั่งรถนาเข้ าเป็ นครั้งแรก
เขาปิ ดประตูอย่ างระมัดระวังเพือ่ ป้องกันไม่ ให้
เกิดรอยขูดขีด ผอ.คังถึงขั้นมายืนรอรับวีดที่
ประตูทางเข้ า
“สวัสดีครับ ผมคังฮันซอ”
“ผมลีฮุนครับ”
ผอ.คังที่ย่างเข้ าวัยกลางคนและหัวล้ านทาตาวาว
เมื่อสารวจดูลฮี ุน
‘เด็กกว่ าที่คดิ เยอะเลย’
วิดโี อในหอแห่ งเกียรติยศทั้งอลังการ โลดโผน
และมีชีวติ ชีวา ภาพในใจเขาจึงเป็ นชายหนุ่ม
ในช่ วงสามสิบกลางๆ แต่ ไม่ น่าเชื่อว่ าตัวจริงจะ
เป็ นชายหนุ่มอายุเพียงยีส่ ิ บต้ นๆ เท่ านั้น
ผอ.คังผลักความสงสั ยในตัวลีฮุนทิง้ ไป
“เราไปคุยกันต่ อทีอ่ อฟฟิ ศของแผนกวางแผน
เถอะครับ เชิญทางนี”้
“ครับ”
ระหว่ างเดินเข้ าไปภายในสถานีออกอากาศ
ผอ.คังก็เล่ าเรื่องการก่ อตั้งเคเอ็มซี และความ
พยายามในการจะถ่ ายทอดสดเรื่องราวภายใน
เกม
ยิง่ มีผู้คนเข้ าเล่ นเกมมากเท่ าไรก็ยงิ่ มีความ
ต้ องการ ข้ อมูลเพิม่ ขึน้ เท่ านั้น ความสาเร็จของ
รอยัลโรดไม่ ใช่ เพียงเพราะว่ ามันมีทวีปอัน
ใหญ่ โต แต่ เป็ นเพราะความหลากหลายของ
อาชีพที่มีให้ เลือกเป็ นหลักหมื่น
ยังมีข้อมูลทีห่ าไม่ ได้ ในอินเตอร์ เน็ต อีกทั้ง
อาชีพหายาก และอาชีพลับจานวนมากทีต่ ้ อง
ผ่ านความทุกข์ ยากแสนสาหัสกว่ าจะได้ มา
ครอบครอง จึงเป็ นเรื่องปกติถ้าผู้เล่ นทีไ่ ด้ อาชีพ
ลับนั้นจะไม่ อยากแบ่ งปันข้ อมูลที่ ได้มาอย่ าง
ยากลาบาก ดังนั้น จึงมีเพียงอาชีพเดียวกันกับผู้
เล่ นทีม่ ีชื่อเสี ยงเท่ านั้น ทีผ่ ้ ูเริ่มเล่ นใหม่ เลือกเป็ น
อาชีพจนล้ น
การออกอากาศ และรางวัลของภารกิจนี่เองที่
ช่ วยเปิ ดเผยอาชีพใหม่ ๆ ที่น่าสนใจ และไม่
เพียงแต่ อาชีพเท่ านั้น ยังมีพนื้ ที่ที่ยงั ไม่ ได้
สารวจอีกหลายแห่ งทั่วทวีปเวอร์ เซลล์ สถานที่
ทีค่ ุณอาจได้ รับภารกิจทีน่ าไปสู่ รางวัลเฉพาะ
บางอย่ าง ดังนั้นผู้เล่ นจึงเพลิดเพลินกับ
ประสบการณ์ ที่แตกต่ างไปได้ เรื่อยๆ ในรอยัล
โรด
ผอ.คังกล่ าวด้ วยความเชื่อมั่นว่ า
“ช่ องทางในการแจ้ งข่ าวให้ ผ้ ูเล่ นรับทราบ
ช่ องทางหนึ่งก็ คือผ่ านการแพร่ ภาพออกอากาศ
โดยรวมแล้ วถือว่ ามีประโยชน์ ทีเดียว มันช่ วยให้
ผู้เล่ นขั้นสองหรือสามเล่นเกมด้ วยกันได้ อย่ าง
สนุกสนาน ตอนนีร้ อยัลโรดและการแพร่ ภาพ
ออกอากาศแยกออกจากกันไม่ ได้ แล้ วละครับ”
ผอ.คังยังพูดถึงบทบาทใหม่ ของการแพร่ ภาพ
และคอนเซปต์ ของมัน ซึ่งลีฮุนไม่ ได้ ให้ ความ
สนใจมากนัก การออกอากาศเฟื่ องฟูขนึ้ มาได้ ก็
เพราะผู้ชมทีเ่ ป็ นแฟนรายการอย่ างเหนียวแน่ น
ในท้ ายทีส่ ุ ดเขาก็ได้ ข้อสรุป
‘รายการออกอากาศได้ เงินจากเรื่องเล่ า’
ที่ไหนที่คนมารวมตัวกันที่นั่นก็มีเงิน
รายการโทรทัศน์ ที่เกีย่ วข้ องกับรอยัลโรดได้ รับ
ความนิยม อย่ างสู งทั้งในเกาหลีและต่ างประเทศ
และไม่ จากัดอยู่เพียงการแพร่ ภาพเท่ านั้น มันยัง
ขยายไปถึงอุตสาหกรรมอืน่ ๆ เช่ น ภาพยนตร์
หนังสื อการ์ ตูน นิยาย และของเล่ นทีท่ าขึน้ ตาม
ตัวละครดังๆ จะนับลีฮุนเป็ นส่ วนหนึ่งของ
อุตสาหกรรมนีก้ ย็ งั ได้ เพราะเขาก็ทาเงินจาก
การขายไอเทมทีไ่ ด้ จากเกมนี้
“นี่คอื แผนกวางแผนครับ”
ผอ.คังเดินนาลีฮุนเข้ าห้ องส่ วนตัว
ลีฮุนสาบานได้ ว่าเห็นพนักงานหลายคนตาเป็ น
ประกายตอนทีเ่ ขา เดินเข้ าห้ องส่ วนตัวในแผนก
วางแผน เพราะเขาเป็ นเจ้ าของตัวละครสาคัญที่
ชื่อวีด และเขายังอายุน้อย
ในห้ องมีโซฟาท่ าทางนั่งสบายไว้ ให้ ผอ.คัง
รับรองแขก ลีฮุนนั่งลงที่ฝั่งตรงข้ ามกับผอ.คัง
และพนักงานของเขา ผอ.คังเริ่มถามคาถามทั่วๆ
ไปก่ อน
“ขอโทษทีต่ ้ องถามนะลีฮุน แต่ คุณพอจะบอก
เลเวลของคุณให้ เราทราบได้ ม้ยั ครับ”
“ต้ องบอกด้ วยเหรอครับ”
“ไม่ ต้องบอกก็ได้ ครับ แต่ แนะนาให้ บอกดีกว่ า
เพราะมันอาจจะเป็ นประโยชน์ ”
“อ่ า... เอาเป็ นว่ ามันอยู่ที่ 306”
“306 งั้นเหรอ”
ผอ.คังและพนักงานของเขาทาสายตาไม่ อยาก
เชื่อ
“แน่ ใจเหรอครับว่ า 306 ถ้ าคุณไม่ อยากบอกเลเว
ลก็บอกเราเป็ นการส่ วนตัวได้ นะครับ”
“306 จริงๆ ครับ ตอนจบเควสต์ สุดท้ ายนั่นผม
ได้ เลเวลเพิม่ ขึน้ มาอีก 20 เลเวล”
“เป็ นไปไม่ ได้ !”
“มีอะไรไม่ ดเี หรอครับ”
“ไม่ ครับ ผมแค่ ตกใจนิดหน่ อย”
ผอ.คังและพนักงานต่ างนิ่งอึง้
เคเอ็มซี มีเดียเคยเห็นผู้เล่ นเลเวลสู งๆ มามาก
ระหว่ างทีท่ างานในอุตสาหกรรมนี้ ผู้เล่ นส่ วน
ใหญ่ เลเวลมากกว่ า 370! การทีล่ ฮี ุนผู้มีตวั ละคร
เลเวลเพียง 306 สามารถจบเควสต์ ความยาก
ระดับ A ได้ น้ันเป็ นเรื่องสมควรให้ ประหลาดใจ
อย่ างแน่ นอน
‘ไม่ สิ ทีผ่ ่ านมา เราเคยได้ รับรายงานมาว่ าทุก
เควสทีม่ อบให้ กบั ผู้เล่ นนั้นจะเหมาะสมกับเลเว
ลของตัวละครหรือต่ากว่ าเท่ านั้น...!’
ผอ.คังและพนักงานทุกคนทีน่ ั่งอยู่ด้วยกันพากัน
ส่ ายหัวขณะคานวณความเป็ นไปได้ ของ
สถานการณ์ นีเ้ พราะมันช่ างเหลือเชื่อ
‘ไม่ ว่าจะสั่ งการออร์ คกับดาร์ คเอลฟ์ ได้ ดขี นาด
ไหน การจบเควสระดับนีไ้ ด้ กย็ งั เป็ นเรื่อง
เหลือเชื่อ’
หลังจากดืม่ นา้ หมดไปแก้ วหนึ่งผอ.คังก็พูดขึน้
ว่ า
“ว่ าแต่ คุณพอจะบอกอาชีพของคุณให้ เราทราบ
ได้ ม้ัยครับ”
“อาชีพเหรอ...”
ลีฮุนลังเล เขาอายทีจ่ ะบอกว่ าตนเองมีอาชีพประ
ติมากร!
ผอ.คังและพนักงานทุกคนเห็นอาการลังเลของ
เขาแล้ วก็พากันเข้ าใจผิดกันหมด
‘โอ้ ต้ องเป็ นอาชีพที่ดมี ากแน่ ๆ!’
‘ใช่ แล้ ว! ที่จบเควสระดับนั้นได้ ต้องเป็ นเพราะมี
อาชีพเจ๋ งๆ แน่ ๆ!’
‘อาชีพนักผจญภัยล่ ะมั้ง เควสนีน้ ่ าจะต้ องการ
ความสามารถโดยกาเนิดของอาชีพนักผจญภัย’
ลีฮุนยังคงลังเลอยู่แม้ ในขณะก่ อนพูด
“ผมเป็ นประติมากร”
“ว่ าไงนะ”
“อาชีพของผมคือประติมากรแสงจันทร์ ”
“...”
เงียบกันไปทั้งห้ อง
ประติมากร!
อาชีพทีจ่ บภารกิจนีไ้ ด้ คอื อาชีพทางศิลปะทีท่ ุก
คนลืมไปแล้ วว่ ามีอยู่ ผอ.คังแทบกลั้นหัวเราะ
เอาไว้ ไม่ อยู่
“เยีย่ ม ผมดีใจทีไ่ ด้ ยนิ คุณบอกว่ าเป็ นประติมา
กร ช่ วงนีอ้ าชีพทางศิลปะและการผลิตกาลัง
ได้ รับความนิยมเพิม่ ขึน้ ในรอยัลโรด”
“ผมเห็นด้ วย อาชีพประติมากรฟังดูไม่ ธรรมดา
เลย”
ขณะทีค่ นอืน่ ๆ ถ้ าไม่ ร้ ู สึกอายก็ขายหน้ า พวกเขา
ไม่ คดิ ว่ าอาชีพอย่ างประติมากรจะสามารถ
ประสบความสาเร็จแบบนีไ้ ด้
การเติบโตอย่ างหลากหลาย
อาชีพช่ างฝี มือหลายอาชีพ เช่ นประติมากรมี
ทักษะการต่ อสู้ ตา่ จึงจาเป็ นต้ องเข้ าร่ วมกลุ่มเพือ่
ล่ า และต้ องมีเทคนิคการเอาตัวรอด ถ้ าเข้ าร่ วม
การต่ อสู้ โดยตรง คนทีม่ ีค่าสถานะสู งกว่ าจะ
ได้ เปรียบกว่ า ถ้ ามีค่าความอึดสู งก็จะต่ อสู้ ได้
นานและไม่ ร้ ู สึกเหนื่อย
นึกขึน้ มาได้ ผอ.คังก็พูดว่ า
“โอ้ ! พอมาลองคิดดู ก่ อนหน้ านีไ้ ม่ นาน ประติ
มากรคนนึงเอารัดเอาเปรียบใช้ แรงงานผู้เล่ น
อย่ างหน้ าไม่ อายที่อาณาจักร โรเซนไฮม์ ด้วยการ
ใช้ งานพวกเขาสร้ างพีระมิด และยังให้ กนิ แค่ โจ๊ ก
หญ้ า ไม่ เหีย้ มจริงทาไม่ ได้ นะ”
“มีเรื่องแบบนั้นเกิดขึน้ ด้ วยเหรอครับ โลกนีน้ ี่
พิลกึ จริงๆ”
ลีฮุนอุทานด้ วยความประหลาดใจ (t/n: เนียน
มากแจ้ ะ)
“ใช่ ครับ แต่ กต็ ้ องขอบคุณเรื่องนั้นทีท่ าให้ ยอด
ผู้ชมของเราสู งขึน้ แล้ วคุณเล่ นรอยัลโรดมานาน
แค่ ไหนแล้ ว”
“ก็ปีนึงนิดๆ ครับ”
“...”
คราวนีพ้ วกเขาเงียบนานกว่ าเดิมอีก
รอยัลโรดเปิ ดตัวมาสองปี ครึ่ง ผู้เล่ นทีป่ ระสบ
ความสาเร็จส่ วนใหญ่ เริ่มเล่ นตั้งแต่ ช่วงแรกๆ
‘ปี เดียว ในช่ วงเวลาแค่ น้ันเขาเติบโตจนสามารถ
ทาเควสต์ ความยากระดับ A ได้ สาเร็จงั้นเหรอ’
‘เลเวล 300 กว่ าภายในปี เดียว ทาได้ ยงั ไง’
ผอ.คังและพนักงานแผนกวางแผนเริ่มมองลีฮุน
ด้ อยค่ าลง
‘เยีย่ มเลย กาลังต้ องการนักต้ มตุ๋นอยู่พอดี’
‘หมอนี่ หลอกกันหน้ าด้ านๆ’
‘คงเพราะยังหนุ่มอยู่’
ในกรณีที่คนคนหนึ่งเล่ นเกมวันละ 18-20
ชั่วโมง มันก็ชวนให้ เข้ าใจผิดได้ (t/n: คนพวกนี้
ไม่ รู้ ว่าวันๆ นึงลีฮุนใช้ เวลาเล่ นเกมถึง 18-20 ชม.
ก็เลยเข้ าใจผิดว่ าลีฮุนเล่ นเกมมานานกว่ านั้นแต่
โม้ ว่าเล่ นมาแค่ ปีเดียว)
การเพิม่ ระดับของลีฮุนไม่ ใช่ เรื่องทีท่ าได้ ง่ายๆ
แม้ ว่าจะใช้ เวลาแต่ วธิ ีเพิม่ ระดับทีด่ ที สี่ ุ ดคือเพิม่
ความสามารถ
มีเพียงผู้ทมี่ ีความอดทนเท่ านั้นจึงจะมีอาชีพ
ประติมากร และเพิม่ ระดับจนถึงระดับที่
เพียงพอได้ ใช้ เวลาเดือนหนึ่งเย็บผ้ า อีกเดือน
หนึ่งเพือ่ ตีเหล็ก และอีกสามเดือนเพือ่ ตกปลา
หรือพูดอีกอย่ างคือ ต้ องมีความสามารถในการ
ต่ อสู้ กบั ความเบื่อ!
บางครั้งออกล่ ามอนสเตอร์ โดยไม่ หยุดพัก และ
เวลาระหว่ างพักก็ใช้ สร้ างประติมากรรม แทบ
จะเป็ นไปไม่ ได้ เลยที่จะทนต่ อการทางานหนัก
แบบนั้นแล้ วประสบความสาเร็จได้
หลังจากถามคาถามเล็กๆ น้ อยๆ อีกสองสาม
คาถาม ผอ.คังก็เข้ าสู่ การเจรจาธุรกิจ
“ทีจ่ ริงแล้ ว ทีเ่ ราเชิญคุณลีฮุนมาถึงสถานี
ออกอากาศวันนีก้ เ็ พือ่ จะให้ คุณเซ็นสั ญญากับ
เรา”
“สั ญญาเหรอครับ”
“ใช่ ครับ สั ญญาออกอากาศระยะสั้ น”
“สั ญญาออกอากาศ... ช่ วยเฉพาะเจาะจงลงไป
ได้ ม้ัยครับว่ าเนือ้ หาคืออะไร”
“คนทีเ่ ข้ าร่ วมกับออร์ คและต่ อสู้ กบั กองทัพอัน
เดดคือคุณใช่ ม้ยั ครับ”
ลีฮุนพยักหน้ าตอบรับ
“ผมก็คดิ ว่ างั้น”
ผู้คนเข้ ามาติดต่ อกับสถานีออกอากาศเป็ นครั้ง
คราว พวกเขาจะถูกถามถึงระดับของตัวละคร
และอาชีพ และทุกคนจะตอบอย่ างไม่ ปิดบัง
เสมอ
ผอ.คังแสดงสี หน้ ายินดีอย่ างยิง่
“ผมเห็นวิดโี อทีค่ ุณลงในหอแห่ งเกียรติยศ
เควสของคุณดึงดูดความสนใจของผู้เล่ นจานวน
มาก คุณจะว่ ายังไงถ้ าสถานีของเราจะขอแพร่
ภาพเควสของคุณ พูดตามตรง รายได้ และกาไร
ของเราโดยทั่วไปมาจากเรทติง้ และยอดวิวของ
รายการ ตอนทีเ่ รานาเควสต์ ของคุณลีฮุนมาออก
อากศ ยอดวิวจะต้ องเพิม่ ขึน้ แน่ นอน”
“แล้ วถ้ าเรทติง้ ต่าล่ ะครับ”
“แม้ ว่านั่นจะเป็ นไปได้ ยาก แต่ เราก็ยงั คงยินดีจะ
จ่ ายเงินจานวนหนึ่งให้ คุณ”
หลังจากครุ่ นคิด ลีฮุนก็สรุปว่ ามันไม่ ได้ ทาให้ เขา
เสี ยหายอะไร การให้ สิทธิ์ในการออกอากาศ
น่ าจะได้ เงินมากกว่ าเอาลงในหอแห่ งเกียรติยศ
“โอเคครับ”
“เยีย่ มไปเลย ถ้ าคุณยินดีเราจะให้ คุณเซ็นสั ญญา
ผูกขาดกับสถานีเรา”
“สั ญญาผูกขาดมีข้อแตกต่ างยังไงเหรอครับ ผม
ต้ องมาทีส่ ถานีแล้ วออกทีวรี ึเปล่ า ต้ องคุยกับ
พิธีกรสวยๆ ทีเ่ ป็ นนักร้ อง หรือไปร่ วมงานมีท
ติง้ เพือ่ เรียกยอดวิวมั้ย”
ทุกคนในห้ องแสดงสี หน้ าประหลาดใจตอนที่
ลีฮุนพูดจบ
‘ได้ ส่องกระจกบ้ างรึเปล่ า’
‘แค่ เซเลบก็ดงึ ยอดวิวจากแฟนคลับเป็ นล้ านๆ ที่
กระจายอยู่ทวั่ ทุกมุมถนนได้ แล้ ว...’
‘เพือ่ เพิม่ ยอดวิวเท่ านั้น!’
ผอ.คังปาดเหงื่อที่หน้ าผากด้ วยผ้ าเช็ดหน้ า
“ก็ไม่ เชิงครับ คุณไม่ จาเป็ นต้ องออกรายการ คุณ
มีบันทึกการทาเควสของคุณอยู่แล้ วใช่ ม้ยั ครับ
เราแค่ อยากให้ คุณส่ งบันทึกนั้นมาทีส่ ถานี”
“อย่ างนีน้ ี่เอง”
“คุณลีฮุน ถ้ าคุณเซ็นสั ญญาผูกขาดกับเรา ทาง
สถานีกจ็ ะสามารถรับชมความคืบหน้ าของเควส
คุณและนาออกอากาศได้ ทนั ที”
“อ่ อ คุณหมายถึงแบบนีน้ ี่เอง”
ลีฮุนยิม้ นิดหนึ่งให้ ความโชคดีของตน
ทุกครั้งทีผ่ ้ ูชมหัวเราะ และเพลิดเพลินกับ
รายการทีท่ างสถานีออกอากาศคือช่ วงเวลาที่การ
ทางานหนักได้ รับการตอบแทน ผอ.คังและ
พนักงานแผนกวางแผนทุกคนที่เหลือต่ างถอน
หายใจด้ วยความโล่ งใจ
‘ฟู่ ว แค่ เข้ าใจผิดกันนั่นเอง’
‘ค่ อยยังชั่ว’
‘ยังไงก็ผ่านวิกฤติมาได้ แล้ วละนะ’
ผอ.คังนาเอกสารออกมา
“นี่คอื เอกสารสั ญญาครับ เซ็นเอกสารนีถ้ ้ าคุณ
ยอมรับให้ สถานีของเราแพร่ ภาพเควส ต้ องแจ้ ง
ให้ คุณทราบด้ วยว่ าเราจะไม่ แพร่ ภาพเควสของ
คุณทุกๆ เควส และเราอาจจะปรับเวลาการแพร่
ภาพด้ วยถ้ าจาเป็ น”
“ทาไมเป็ นแบบนั้นล่ ะครับ”
“บางครั้งที่มีเควสสาคัญๆ ทางสถานีกต็ ้ องปรับ
แผนการออกอากาศเพือ่ ถ่ ายทอดเควสต์ น้ัน
ครับ”
“เรทติง้ ของรายการก็สาคัญนี่ครับ”
“มันก็ไม่ ใช่ ปัจจัยเดียวที่เรานามาพิจารณาครับ
อย่ างทีค่ ุณทราบ สถานีออกอากาศก็นับเป็ น
บริษทั บริษทั หนึ่ง แม้ ว่าเควสจะประสบ
ความสาเร็จ เราอาจจงใจออกอากาศช้ า เพราะ
นั่นจะเป็ นประโยชน์ กบั ทั้งสองฝ่ าย ส่ วนจะแจ้ ง
รายละเอียดของรางวัลจากเควสหรือไม่ น้ัน
ขึน้ อยู่กบั การตัดสิ นใจของคุณลีฮุน”
“ถ้ างั้นก็ไม่ เลวครับ”
“รายละเอียดอืน่ ๆ อยู่ในสั ญญาครับ คุณลองอ่ าน
ดูก่อน แล้ วถ้ ามีข้อสงสั ยก็ถามผมได้ ”
ลีฮุนหยุดคิดเล็กน้ อยก่ อนจะอ่ านเอกสารสั ญญา
ตามข้ อมูลทีไ่ ด้ จากแหล่ งทีไ่ ม่ ทราบทีม่ า สถานี
ออกอากาศมักจะได้ รับข้ อมูลของภารกิจหายาก
ภารกิจลับ และภารกิจที่มีความยากระดับ B
รายการทีไ่ ด้ รับการแพร่ ภาพจะขึน้ อยู่กบั ข้ อมูล
พวกนั้น ความชัดเจนในการออกอากาศจะส่ งผล
ต่ อเรทติง้ ของรายการ
‘ฟังดูด’ี
จนถึงตอนนี้ ลีฮุนพุ่งความสนใจไปทีไ่ อเทมทีไ่ ด้
จากการล่ าเท่ านั้น ถ้ าเขาได้ สิ่งที่ต้องการแล้ ว
รางวัลอืน่ ๆ จากภารกิจก็ไม่ มีความหมาย
ถ้ าคุณได้ รับภารกิจทีซ่ ับซ้ อนและใช้ เวลาทานาน
มากก็มีโอกาสล้ มเหลวสู ง แต่ คุณอาจจะได้ เงิน
จากภารกิจพวกนี้
“ผมพร้ อมเซ็นสั ญญาแล้ วครับ”
“คุณต้ องตอบคาถามส่ วนตัวพืน้ ฐานนิดหน่ อย
แล้ วค่ อยเซ็นครับ”
ลีฮุนเซ็นสั ญญา
********************************
ผอ.แผนกวางแผนเพิง่ กลับเข้ ามาจากการออกไป
ส่ งลีฮุน
พนักงานเรียกเขาไว้ แบบประสานเสี ยง
“ผอ. คะ/ครับ”
“มีอะไร”
“มีปัญหาเล็กๆ ทีส่ าคัญครับ”
“ปัญหาอะไร”
พนักงานคนนั้นยืน่ สั ญญาทีล่ ฮี ุนเซ็นให้ ดู เขา
พบว่ าลีฮุนลายมือห่ วยมาก
ผอ.คังหรี่ตา
“ลายมือคนๆ นีอ้ ่ านยากจริงๆ”
“ผมก็รู้ สึกว่ าอ่ านยากมากเหมือนกันครับ”
แต่ ไม่ ว่าจะเกิดอะไรขึน้ เมื่อเซ็นชื่อลงในเอกสาร
สั ญญาแล้ วก็ถอื ว่ าผูกพันตามสั ญญา
หลังจากใช้ เวลาถึงสองวันในการตรวจดูหอแห่ ง
เกียรติยศและเว็บประมูล ผอ.คังก็นั่งลงบนเก้ าอี้
อย่ างอ่ อนเพลีย
“รู้ สึกเหมือนได้ รับการปลดปล่ อย”
“ยินดีด้วยครับ ผอ.”
ทุกคนในแผนกวางแผนต่ างก็รู้ สึกสบายใจ
เช่ นเดียวกัน เพราะพวกเขามักจะงานยุ่งเสมอ
หากปราศจากความรู้ สึกประสบความสาเร็จ
เล็กๆ พวกนี้ พวกเขาคงลาออกไปนานแล้ ว
“ผอ.คะ นานมั้ยคะกว่ าวิดโี อจะมาถึง”
“สั กชั่วโมงนึงละมั้ง กว่ าเขาจะกลับถึงบ้ านแล้ ว
ส่ งวิดโี อมาให้ ได้ กน็ ่ าจะใช้ เวลาประมาณนั้น”
“ถ้ ามาถึงเร็วกว่ านั้นก็ดสี ิ ”
แผนกวางแผนทุกคนเฝ้ ารอให้ ลฮี ุนส่ งวิดโี อมา
ทันทีทกี่ ลับถึงบ้ านลีฮุนก็ส่งวิดโี อการเล่ นเกม
และการทาภารกิจมาให้
เมื่อถึงเวลาพักกลางวัน ผอ.คังก็ปล่ อยให้
พนักงานในแผนกวางแผนทุกคนไปทาธุระของ
แต่ ละคน ส่ วนตัวเขาทาเพียงเฝ้ ารอการมาถึง
ของวิดโี อ
หลังจากนั้นไม่ นานพนักงานคนหนึ่งทีก่ าลังดู
คอมพิวเตอร์ ของตนก็ตะโกนขึน้
“มาแล้ วค่ ะ!”
“จริงเหรอ”
ผอ.คังดีใจมาก ทุกคนในแผนกวางแผนก็มี
ท่ าทางดีใจ
“เอาขึน้ จอหลักให้ พวกเราดูเลย”
“ค่ ะ”
พนักงานแผนกวางแผนคนหนึ่งจัดการให้
คอมพิวเตอร์ แสดงภาพบนจอหลัก แต่ ผอ.คัง
รู้ สึกว่ าท้ องกาลังร้ อง
“แต่ พวกเราน่ าจะกินข้ าวก่ อนรึเปล่ า”
“ผอ.ครับ เรากินไปด้ วยดูไปด้ วยได้ ม้ยั ”
พนักงานคนนั้นรู้ ว่าทุกคนน่ าจะไม่ อยากพลาด
วิดโี อของลีฮุน ผอ.คังก็อยากรู้ เหมือนกันว่ าผล
ภารกิจกองทัพอันเดดเป็ นเรื่องจริงหรือไม่
“ทาไมจะไม่ ได้ ล่ะ สั่ งอาหารมากินกันดีกว่ า”
“ครับ สั่ งทันทีเลยครับ”
ผอ.คังนั่งรวมกับพนักงานทุกคน
ในขณะทีว่ ดิ โี อกาลังจะเล่ นนั่นเองประตูกถ็ ูก
ผลักเปิ ดออก และผู้อานวยการสถานีกเ็ ดินเข้ ามา
“ผอ.คัง คุณได้ สัญญามาแล้ วใช่ ม้ยั ”
เขาได้ ยนิ ว่ าลีฮุนเข้ ามาทีส่ ถานี
“ครับ ราบรื่นมาก”
“คุณจะเป็ นคนจัดการแพร่ ภาพรึเปล่ า”
“ผมอยากแก้ ไขวิดโี อกับเสี ยงด้ วยถ้ าจาเป็ น จะ
ได้ ลงล็อคกับตารางเวลาการออกอากาศอืน่ ๆ”
“คงไม่ ค่อยดีถ้าเราชักช้ า ผมอยากให้ ทาให้ เสร็จ
เร็วทีส่ ุ ดเท่ าทีจ่ ะทาได้ ”
“ครับ เราจะทาตามทีท่ ่ านบอก”
ผอ.คังก้ มหัวและโค้ งตัวลงรับคาสั่ ง เป็ นท่ าทาง
ของพนักงานอย่ างแท้ จริง
“ว่ าแต่ ว่า ดูเหมือนกาลังรีบร้ อนอะไรกันอยู่
ทาไมทุกคนมารวมตัวกันอยู่นี่แทนทีจ่ ะกินข้ าว
เที่ยง”
“ที่จริง วิดโี อมาถึงแล้ วครับ ผมเลยบอกให้ สต๊ า
ฟทุกคนสั่ งข้ าวมากินกันระหว่ างดูวดิ โี อ”
“งั้นเหรอ”
ผอ.คังเล่ าเนือ้ หาของวิดโี อให้ ฟังว่ าเกีย่ วกับ
ออร์ คและดาร์ คเอลฟ์ ต่ อสู้ ร่วมกัน และเสริมว่ า
ตนเองก็ตนื่ เต้ นทีจ่ ะได้ ดู
“ผอ.คัง ผมนั่งดูด้วยได้ ม้ยั ”
“เป็ นเกียรติอย่ างยิง่ เลยครับถ้ าผู้อานวยการของ
สถานีจะอยู่ชมกับพวกเราด้ วย”
“ถ้ างั้นผมจะโทรเรียกผอ.รายการมาดูด้วย ไม่ สิ
เรียกทุกคนทีเ่ ข้ าร่ วมในประชุมคราวทีแ่ ล้ วและ
ไม่ ได้ กาลังยุ่งอยู่มาดูด้วยกันในห้ องประชุมเลย
ดีกว่ า”
ไม่ มีใครทักท้ วงข้ อเสนอของผู้อานวยการ ต้ อง
ดีกว่ าแน่ ๆ ถ้ าได้ ดูวดิ โี อในห้ องประชุมทีม่ ีระบบ
เสี ยงแบบเซอราวด์ และจอดีเยีย่ ม แทนทีจ่ ะดู
บนจอธรรมดาในแผนกวางแผน
ผู้อานวยการสถานี ผอ.คัง และพนักงานแผนก
วางแผนทุกคนมุ่งหน้ าไปทีห่ ้ องประชุม สั่ ง
อาหาร และนั่งลง ผอ.รายการก็มาถึงและนั่งลง
รอชมวิดโี อ
ไม่ นานไฟก็ดบั ลงและเสี ยงจากวิดโี อก็
สั่ นสะเทือนห้ องประชุม ด้ วยระบบเสี ยง
เซอราวด์ รอบทิศทางทุกคนรู้ สึกราวกับได้ อยู่ใน
เหตุการณ์
- ควันดาบดบังดวงอาทิตย์ สีแดง
ชวิค! ในดินแดนแห่ งความมืดมิดทีไ่ ร้ เสี ยงนก
ขับขาน ชวิคชวิค! -
ออร์ คขีเ้ หร่ คาริชวิปรากฏตัวขึน้
“โอ้ วววว!”
“คาริชวิ!”
แฟนคลับสาวๆ ในหมู่พนักงานส่ งเสี ยงเชียร์ กนั
เบาๆ
ปฏิกริ ิยาของพวกเธอคงพอเข้ าใจได้ ถ้าเขามี
เสน่ ห์ แต่ มันค่ อนข้ างเข้ าใจยากเมื่อใบหน้ าเขา
ไม่ ได้ หล่ อเหลาอะไร
เพียงชั่วข้ ามคืน คาริชวิกก็ ลายเป็ นทีน่ ิยมในหมู่
สาวๆ ทุกแห่ ง
ผอ.หัวเราะอย่ างพึงพอใจ
‘ดีจริงๆ ที่คาริชวิเป็ นที่นิยมแม้ แต่ กบั พนักงาน
ของเราเอง’
คงแย่ มากถ้ าพนักงานและผอ.ไม่ ชอบวิดโี อนี้
พวกเขาเปรียบเสมือนระบบภูมิค้มุ กันโรคในตัว
คน ไม่ ต้องบอกเลยว่ าถ้ ามันไม่ เป็ นที่นิยมในหมู่
พนักงาน ผู้ชมก็คงไม่ ชอบมันเหมือนกัน
“ผอ.คัง”
“ครับ ผู้อานวยการสถานี”
“คุณทราบความยาวของวิดโี อนีร้ ึเปล่ า”
ผอ.สถานีถามขึน้ ตอนทีค่ าริชวิเริ่มร้ องเพลง
ผอ.คังตรวจสอบเล็กน้ อยก่ อนจะตอบเบาๆ ว่ า
“21 ชั่วโมงครับ”
“...”
“เขาส่ งต้ นฉบับมาให้ เรา ดูเหมือนว่ าจะไม่ ได้
แก้ ไขอะไรเลย อยากให้ เราทายังไงดีครับ ให้ ข้าม
ไปดูเฉพาะจุดสาคัญหรืออยากเพิม่ ความเร็วรึ
เปล่ า”
“ดูไปก่ อนแล้ วกัน”
ดาบใบใหญ่ ส่องแสงสี แดงชวนหดหู่ข่มทั้ง
ท้ องฟ้าและคาริชวิ
ช่ างเป็ นบรรยากาศที่น่าตื่นตะลึง!
*ครึ่กๆๆๆ*
เหล่ าโครงกระดูกทีม่ ีไฟลุกไหม้ และซอมบีเ้ ริ่ม
เคลือ่ นตัวเข้ ามาจากทางหุบเขา
“กรี๊ดด!”
พนักงานหญิงหลายคนเริ่มกรีดร้ องใส่ สภาพ
โชกเลือดของเหล่ า อันเดด แต่ เป็ นเสี ยงกรีดร้ อง
ที่เกิดจากความอัศจรรย์ ใจ สายตาของพวกเธอ
จับจ้ องไปที่จอพร้ อมริมฝี ปากที่แย้ มยิม้ ด้ วย
ความสงสั ยใคร่ ร้ ู
ในขณะทีก่ ารต่ อสู้ ของออร์ คและดาร์ คเอลฟ์ กับ
กองทัพอันเดดดาเนินไปนั้นมีสองสามครั้งที่
ผอ.คังทั้งอุทานและกาหมัดแน่ น
กาแพงปราสาททั้งแปดแห่ งดูไม่ แข็งแรงและ
ความกังวลก็สะท้ อน อยู่ในสายตาของทุกคน
การพึง่ พากาแพงแบบนั้นในการรบที่สาคัญ
อย่ างนีช้ วนให้ สั่นประสาท
แล้ วอาหารทีส่ ั่ งก็มาถึง
แต่ เนือ้ หาวิดโี อก็เข้ มข้ นเสี ยจนมีเพียงคนเดียว
เท่ านั้นที่เอือ้ มมือไปหยิบกล่ องอาหาร
การต่ อสู้ เริ่มต้ นขึน้ เมื่อโครงกระดูกทีล่ ุกเป็ นไฟ
และซอม บีม้ าถึง แล้ วกองกาลังย่ อยทีส่ องและ
สามของกองทัพอันเดดก็โผล่ ออกจากทีซ่ ่ อน
เพือ่ โจมตี!
ลูกศรเงินหลายพันดอกถูกยิงออกจากคันศร
“กีด่ อกวะนั่น!”
“หมอนี่ต้องรวยมากแน่ ๆ!”
พวกเขาถูกหลอกให้ เข้ าใจผิดเรื่องความ
แข็งแกร่ งของกาแพง
ภายใต้ การสั่ งการของคาริชวิ ดาร์ คเอลฟ์ ป้องกัน
กาแพงโดยมีไวเวิร์นคอยช่ วยเหลือด้ วยการบิน
วนพรมนา้ มนต์ ศักดิ์สิทธิ์จนมือแทบเปื่ อย
ไม่ ต้องพูดถึงความกล้ าหาญของเหล่ าออร์ ค
มอนสเตอร์ โบราณขนาดยักษ์ ถูกโจมตีด้วยเหล่ า
ทหารทีต่ ่ อสู้ เคียงบ่ าเคียงไหล่ กบั ออร์ ค!
ไม่ มีใครตายเลยแม้ แต่ คนเดียว เนโครแมนเซอร์
มีบทบาทอย่างใหญ่ หลวง
เหล่ าเนโครแมนเซอร์ คอื คู่ต่อสู้ ทแี่ ข็งแกร่ งแม้ จะ
ยังไม่ ได้ แสดงพลังทีแ่ ท้ จริง ดูได้ จากความถีท่ ี่
พวกเขาเรียกอันเดดขึน้ มา
และแล้ วลิชไชร์ กป็ รากฎตัวขึน้ !
พลังอานาจของลิชช่ างมีอยู่อย่ างเหลือเฟื อ การ
สามารถร่ ายเวทย์ AOE(Area of Effect Magic
เวทย์ ที่โจมตีได้ มากกว่ าหนึ่งเป้าหมายภายใน
ขอบเขตที่กาหนด)แบบรัวๆ ได้ กแ็ สดงให้ เห็นถึง
พลังทาลายล้ างแล้ ว
ในหมู่ออร์ ค ดาร์ คเอลฟ์ และอันเดดมีเสี ยงเรียก
ดังขึน้
ทันใดนั้นแวมไพร์ และเดธไนท์ กป็ รากฏกาย
เป็ นฉากทีน่ ่ าตืน่ ตะลึง
ลิชไชร์ กระโจนเข้ าใส่ ศัตรู ราวราชสี ห์ และ
ก่ อให้ เกิดหายนะอย่ างแท้ จริง พลังที่ท่วมท้ นคือ
หลักฐานยืนยันฐานะมอนสเตอร์ บอสระดับ 400
ของมัน
ลิชไชร์ คารามขณะเผชิญหน้ ากับศัตรู จานวนนับ
ไม่ ถ้วน!
เวทย์ AOE ทีร่ ุ นแรง!
ไวเวิร์นเสี่ ยงชีวติ เพือ่ พรมนา้ มนต์ ศักดิ์สิทธิ์ลง
ไปยังเบือ้ งล่ าง
พลังรุนแรงทีล่ ชิ ไชร์ แสดงให้ เห็นก่ อนหน้ านี้
ค่ อยๆ ถูกลดทอนอานาจลง
ลิชไชร์ เข้ ายัว่ ยุแวมไพร์ ลอร์ ด
ตอนนั้นเองทีค่ าริชวิเข้ าร่ วมการต่ อสู้
สถานการณ์ เริ่มเลวร้ ายอย่ างไม่ ต้องสงสั ย และ
ลิชไชร์ กไ็ ม่ ได้ ตายด้ วยนา้ มือของคาริชวิแต่ เป็ น
ดาร์ คเอลฟ์ ที่ร่ายเวทย์ AOE ผู้ทาให้ การสู้ รบจบ
สิ้นลง
ผอ.สถานีพมึ พาโดยไม่ ร้ ู ตวั
“นั่นสาเร็จเหรอ หรือว่ าล้ มเหลว”
ผอ.คังตอบ
“แหล่ งข่ าวรายงานว่ าเควสประสบความสาเร็จ
ครับ”
“งั้นเหรอ”
ผอ. สถานีมองไปรอบๆ
นาฬิ กาบนผนังแสดงให้ เห็นว่ านี่เป็ นเวลา 9 โมง
เช้ าอย่ างพอดิบพอดี พวกเขาดูวดิ โี อโดยไม่ ได้
นอนทั้งคืน ทาให้ ทุกคนตาแดงกา่
ไม่ น่าแปลกใจที่จะไม่ มีใครอยากไปเข้ าห้ องนา้
ในระหว่ างที่ วิดโี อกาลังเล่ นอยู่ ถ้ ามีใครไป พวก
เขาจะรีบไปรีบกลับ นี่เป็ นครั้งแรกในรอบหลาย
ปี ที่พวกเขาต้ องกลั้นเอาไว้
ผอ. สถานีและผอ.คังเปิ ดกล่ องอาหารกลางวัน
ของเมื่อวานทีต่ อนนีเ้ ย็นหมดแล้ วและเริ่มพูดคุย
กัน
“ผอ.คัง ตารางออกอากาศของเราเป็ นยังไงบ้ าง”
“วันนีม้ ีกาหนดฉายรายการสาคัญอยู่สองสาม
รายการครับ”
“ยกเลิกไปได้ ม้ัย”
“ขอเช็คดูก่อนนะครับ”
ผอ.คังพิจารณาสถานการณ์
ผอ.สถานีเห็นด้ วยว่ าเราควรออกอากาศวิดโี อนี้
ทันทีที่ทาได้ !
ผู้อานวยการยังเสริมอีกว่ า
“แค่ แนะนาวิดโี อนีแ้ บบสั้นๆ ท่ ามกลาง
โปรแกรมออกอากาศอืน่ ๆ ของเราคงไม่ พอ”
“ครับ คงต้ องจัดเป็ นรายการพิเศษแยก
ต่ างหาก”
“ให้ เร็วทีส่ ุ ดนะ”
ผอ.คังพูดขึน้ อย่ างลาบากใจว่ า
“ถ้ าเป็ นไปได้ ผมอยากเอามันออกอากาศก่ อน
ช่ วงเวลาที่คนกินข้ าวเย็น ทั้งตัววิดโี อและเสี ยง
ต้ องการการปรับแก้ แค่ นิดหน่ อย เรามีเวลาจากัด
มาก ผมมั่นใจว่ ามันคุ้มค่ าทีจ่ ะออกอากาศก่ อน
ช่ วงเวลาอาหารเย็น และออกอากาศยาวไป
ตลอดคืน”
“ช่ วยแก้ ไขให้ น้อยทีส่ ุ ดนะ ไม่ ต้องตัดส่ วนไหน
ออก แค่ ตดั แบ่ งเป็ นช่ วงสั้ นๆ แล้ วโพสต์ ข้อมูล
รายการลงในเว็บไซต์ ของสถานีเราด้ วย”
“ครับ ผมจะทาตามนั้น แม้ ผมจะคิดว่ าเรา
อาจจะเอาต้ นฉบับมาออกอากาศทั้งแบบนั้นเลย
ก็ได้ ”
“ไม่ มีช่วงไหนน่ าเบื่อเลยแม้ แต่ ช่วงเดียว”
ผอ.สถานีและผอ.คังยิม้ ด้ วยความพึงพอใจ
**********************
ลีฮุนกาลังเขียนบัญชีค่าใช้ จ่ายในบ้ านอย่ างร่ าเริง
“ได้ เงินแบบไม่ ต้องลงแรง นี่ยงั ไม่ ได้ คานวณงบ
เลยแท้ ๆ แต่ เงินกลับเข้ ามาเรื่อยๆ!”
สั ญญาทีน่ ่ าดึงดูดใจของสถานีออกอากาศ!
เงินทีเ่ ขาจะได้ รับขึน้ อยู่กบั จานวนผู้ชมล้ วนๆ
อย่ างไรก็ตาม เขายังได้ รับเงินจากสถานีฝากเข้ า
บัญชีจากการประมูลกรงเล็บมินอเทารัส
“ยังไงก็เถอะ เราต้ องหาให้ ได้ มากกว่ านี้ แค่ นีอ้ ยู่
ได้ ไม่ นานหรอก”
ตอนนีไ้ ม่ ต้องกังวลกับค่ ารักษาพยาบาลย่ าและ
ค่ าใช้ จ่ายในชีวติ ประจาวันแล้ ว ปัญญาคือ
อนาคตของน้ องสาว
ค่ าเทอมมหาลัยเพิม่ ขึน้ ทุกปี ปี นึงในมหาลัยต้ อง
ใช้ เงินสิ บล้ านวอน(สามแสนบาท) ดังนั้นสี่ ปีจึง
ต้ องคูณสี่ สี่ สิบล้ านวอน! (หนึ่งล้ านสองแสน
บาท)
ยิง่ ไปกว่ านั้น สมาคมนักเรียนยังประกาศว่ า
นักเรียนต้ องจ่ ายค่ าหนังสื อเรียนเองต่ างหาก
ด้ วย
แทนทีจ่ ะได้ ใช้ เงินทาอย่ างอืน่ กลับต้ องมาเสี ย
ให้ กบั โรงเรียน แล้ วยังไม่ รวมค่ าเข้ าคอร์ สเทรน
นิ่งต่ างๆ และงานเทศกาลของมหาลัยอีก
นอกจากนั้นยังต้ องเสี ยค่ าเข้ าร่ วมชมรม ค่ า
เครื่องสาอาง และเสื้อผ้ าเพือ่ รักษาศักดิ์ศรีข้นั
พืน้ ฐานของเด็กมหาลัยอีก
ไม่ มีใครอยากมีชีวติ อยู่กบั ความรู้ สึกว่ ามีคนอยู่
เหนือกว่ าตนเองหรอก
จะพบปะเพือ่ นฝูงต้ องใช้ เงิน แต่ ยงั ต้ องใช้ เงิน
มากกว่ านั้นอีกสาหรับความรู้ และการศึกษาใน
โรงเรียน
“เงินขนาดนีซ้ ื้อคอมใหม่ ได้ เลย”
โน้ ตบุคเครื่องเล็กมากๆ หนึ่งเครื่อง
ลายมือของลีฮุนต่ างจากตัวพิมพ์ใน
คอมพิวเตอร์ มากเพราะมันทั้งตัวเล็กและอ่ าน
ยาก หลายวิชาในโรงเรียนและชมรมต้ องใช้
คอมพิวเตอร์
ราคาก็มีหลากหลาย เครื่องที่ดจี ริงๆ ราคาอาจ
พุ่งขึน้ ไปถึงหลายล้ านวอน(หนึ่งล้ านวอน =
สามหมื่นบาท) และอย่ างถูกๆ ก็อย่ างน้ อยห้ า
แสนวอน(หมื่นห้ าพันบาท) มันเป็ นของจาเป็ น
สาหรับนักศึกษามหาลัย
“ยังไม่ จบแค่ นี”้
เขาลาออกจากโรงเรียนเพือ่ มาหางานทา ทุก
วันนี้ ถ้ าคุณจะหางานทาแล้ วอยู่ได้ อย่ างสุ ข
สบายคุณต้ องจบมหาลัย มันคุ้มกับการสั งเวย
เพือ่ พัฒนาศักยภาพแม้ เพียงนิดเดียวก็ตาม
“ในโลกนีถ้ ้ าเราไม่ เรียน ก็หาเงินไม่ ได้ ”
********************************
ลีฮุนนึกถึงความทรงจาทีเ่ จ็บปวด
เขาพยายามลืมความขมขืน่ ที่มีต่อคนอืน่ ๆ เมื่อ
สมัยเด็กๆ นั่งเย็บเสื้อผ้ าในโรงงานเย็บผ้ าขณะ
ฟังการดุด่านับครั้งไม่ ถ้วน ความผิดพลาดยังคง
เกิดขึน้ แม้ ว่าเขาจะทางานหนักแค่ ไหน ตามมา
ด้ วยการดูถูกว่ าเขามันไร้ ความสามารถแค่ ไหน
เขายังต้ องอยู่จนดึก ทางานผิดกฎหมาย และ
ไม่ ได้ เงินค่ าล่ วงเวลา
ได้ เพียงเงินเดือนจานวนเท่ ากันทุกเดือน!
ต่ อให้ เขาทางานหนักก็ได้ เงินน้ อยกว่ าพวกที่
หลับระหว่ างเวลางาน ลีฮุนสบถพร้ อมนา้ ตาร่ วง
เป็ นสาย
แม้ ว่าการแจ้ งการใช้ แรงงานอย่ างไม่ เหมาะสม
จะเป็ นเรื่อง ปกติ แต่ เขาก็ไม่ สามารถแจ้ งได้ รอง
ประธานบริษทั ใช้ อายุทยี่ งั ไม่ ถงึ เกณฑ์ จะทางาน
ได้ ของเขาอย่ างชาญฉลาด และขู่จะแจ้ งเรื่องเขา
กับกรมแรงงาน
ถ้ าคุณถูกแจ้ งไปทีก่ รมแรงงานคุณจะไม่ ได้ รับ
เงินเดือน ยิง่ ไปกว่ านั้น คุณจะถูกแบล็คลิสต์ และ
หลังจากนั้นเป็ นต้ นไปคุณจะไม่ สามารถหางาน
ใหม่ ได้ เลย
เพราะเขาต้ องหาเงินภายใต้ สภาวะอันโหดร้ าย
เขาจึงอยากให้ น้องสาวได้ งานดีๆ ในธุรกิจปกติ
ทั่วไป และยิง่ ดีถ้าเป็ นงานในองค์ กร
“จะเรียนให้ ดตี ้ องซึมซับทุกอย่ างให้ ครบ ยังไง
เธอก็ต้องมีโน้ ตบุค”
ลีฮุนตัดสิ นใจว่ าทุกบาททุกสตางค์ ที่หาได้ จะ
ทุ่มเทให้ กบั การศึกษาของน้ องสาว นักศึกษา
มหาวิทยาลัยมีสิ่งที่ต้องใช้ หลายอย่ าง ตอนนั้น
อาจจะต้ องใช้ เงินฉุกเฉิน
“โอ้ ต้ องไปเยีย่ มย่ านี่นาวันนี”้
ลีฮุนสรุปงบค่ าใช้ จ่ายในบ้ านแล้ วเก็บสมุดบัญชี
ช่ วงนีเ้ ขามัวแต่ ย่ งุ กับการพยายามทาภารกิจให้
สาเร็จจนไม่ มีเวลาไปเยีย่ ม แต่ วนั นีเ้ ป็ นวันที่เขา
สั ญญาไว้ ว่าจะไปเยีย่ มย่ า
ลีฮุนออกจากบ้ าน
*************************
ฮายันมาถึงก่ อนแล้ ว
“นี่จดหมายตอบรับจากมหาลัยจริงๆ เหรอ
ไม่ ได้ โกหกย่ าใช่ ม้ัย”
“โธ่ ! หนูไม่ มีทางโกหกย่ าหรอกน่ า ดูสิ มีชื่อ
เขียนอยู่ตรงนีไ้ ง”
“ถึงงั้นก็เถอะ ย่ าก็ยงั ไม่ อยากเชื่อ”
ผู้เป็ นย่ าไม่ สามารถซ่ อนความประหลาดใจ
เอาไว้ ได้ เมื่อเห็นจดหมายตอบรับเข้ า
มหาวิทยาลัยเกาหลีใต้ ลีฮุนสอบผ่ านเข้ า
มหาวิทยาลัย!
นี่เป็ นสิ่ งเหนือความคาดหมายของเธอ
แม้ ว่าจะประหลาดใจ เธอและฮายันก็ยนิ ดี
‘ไม่ คดิ เลยว่ าพีจ่ ะมาได้ ไกลขนาดนีต้ อนที่พเี่ ข้ า
สั มภาษณ์ ’
ใครจะไปคิดว่ ามหาวิทยาลัยจะรับเขา
แทนทีล่ ฮี ายันจะยินดีเธอกลับคิดว่ า
‘อา...ถ้ าพีร่ ้ ู ความจริงละก็ เรื่องใหญ่ แน่ ’
พีต่ ้ องโมโหแน่ ถ้ารู้ ว่าเราโกหก ปัญหาทีแ่ ท้ จริง
คือพีค่ งขบกรามถ้ าต้ องเสี ยเงินร้ อยวอน(สาม
บาท)ทุกวันเพือ่ เดินทางไปกลับมหาวิทยาลัย
ย่ ายิม้ แล้ วก็หัวเราะออกมา
“มันไม่ ซับซ้ อนขนาดนั้นหรอกน่ าหลานรัก”
“เหรอคะ”
“ไม่ ต้องห่ วง ย่ ามีแผน”
“ถ้ างั้น หนูจะไว้ ใจย่ านะคะ”
************************
ตอนทีล่ ฮี ุนไปถึงโรงพยาบาล ลีฮายันกาลังก้ ม
ศีรษะตา่ ย่ าของเขากาลังจะพูดอะไรบางอย่ าง
แต่ แล้ วก็หยุด
ลีฮุนรีบเดินไปยืนข้ างๆ เธอ
“ย่ าครับ มีอะไรกันเหรอ”
“แกไม่ ต้องรู้ หรอก”
ดูจากท่ าทีของย่ าแล้ ว ลีฮุนรู้ สึกได้ ถงึ บรรยากาศ
แปลกๆ ยิง่ ไปกว่ านั้น น้ องสาวของเขาก็ยงั ไม่
ยอมเงยหน้ า
“นี่ย่าดุฮายันเหรอครับ เท่ าทีผ่ มรู้ เธอตั้งใจเรียน
แล้ วก็ไม่ เคยคบเพือ่ นไม่ ดเี ลยนะครับ”
“ไม่ ใช่ เรื่องนั้น”
“งั้น เรื่องอะไรเหรอครับ...”
“ทาไมแกไม่ เข้ ามหาลัยล่ะ”
ย่ าพูดขึน้ เหมือนเรื่องนีไ้ ด้ ข้อสรุปแล้ว
“ย่ าว่ าไงนะครับ”
“ตามนั้นแหละ แกน่ าจะเข้ ามหาลัยจะได้ มีความ
เป็ นอยู่ทดี่ ขี นึ้ แกหาเงินได้ น้อยเพราะเรียนไม่
จบ”
“แน่ นอนครับย่ า! ไม่ ต่างกันหรอกน่ า ตอนนีผ้ ม
ผ่ าน GED แล้ วก็จบมัธยมแล้ วด้ วยนะครับ”
ลีฮุนพยายามโน้ มน้ าวย่ าด้ วยเสี ยงนุ่มๆ และ
คาพูดทีอ่ ่ อนโยนแต่ เธอไม่ สะดุ้งสะเทือนเลย
แม้ แต่ น้อย
“แกทางานหนักเพือ่ หาเงินแล้ วจะไม่ ใช้ ได้ ยงั ไง
ในฐานะหัวหน้ าครอบครัว แกคงจะหาเงินยาก
นะถ้ าไม่ เข้ ามหาลัยแล้ วหาความรู้ น่ะ”
“เจ้ าฮุน ลองคิดดูสิ ถ้ าแกไม่ ต้องดูแลและ
ปกป้องน้ องสาวละก็ แกก็คงเข้ าเรียนมหาลัย ย่ า
พูดถูกมั้ย”
ลีฮุนโยนความคิดทิง้ ไปแล้ วพยักหน้ าทันที
“ใช่ ม้ยั ล่ ะ แต่ ยงั ไงแกก็ควรเข้ ามหาลัยอยู่ด”ี
“ว่ าไงนะครับ”
“ก็อย่ างทีพ่ ูดนั่นแหละ”
ข้ าวแค่ ช้อนเดียวคงไม่ ทาให้ ใครอิม่ ไปได้
ย่ ากับฮายันสบตากัน แต่ ฮายันส่ ายหัวเบาๆ
‘ยังขาดอีกนิด’
แน่ นอนว่ าแค่ นีไ้ ม่ พอโน้ มน้ าวลีฮุนได้ มันต้ อง
ทาให้ ดกี ว่ านี้ แบบไม่ เหลือช่ องว่ างให้ หลบเลีย่ ง
ได้
ย่ าชะงักเล็กน้ อย
สี หน้ าเต็มไปด้ วยความเจ็บปวด
ลีฮุนเป็ นผู้เชี่ยวชาญทางด้ านการประจบสอพลอ
แล้ วย่ าจะไปโน้ มน้ าวเขาได้ อย่ างไร
แต่ หลังจากเป็ นแม่ ค้าขายของในตลาดมาหลาย
สิ บปี จะไม่ ให้ ย่า เก๋ าเกมได้ อย่ างไร เรื่องประจบ
สอพลอให้ คนซื้อของจะให้ เธอมีประสบการณ์
น้ อยกว่ าหลานได้ เหรอ (t/n: สมกับเป็ นย่ าของ
ลีฮุน *กราบ*)
ย่ ากล่ าวขึน้ ด้ วยสี หน้ าดือ้ ดึงเอาแต่ ใจว่ า
“เรื่องราวคงต่ างไปกว่ านีถ้ ้ าน้ องของแกได้ เข้ า
มหาลัยแล้ ว แต่ ตอนนีไ้ ม่ มีความจาเป็ นให้ แก
ต้ องเก็บเงินเพือ่ ให้ น้องสาวได้ เรียนอีกต่ อไป ย่ า
อธิบายให้ ฮายันฟังแล้ ว น้ องสาวแกก็เข้ าใจเรื่อง
นีเ้ หมือนกัน”
“ย่ าครับ!”
ลีฮุนตกตะลึง
ดูเหมือนย่ าของเขาไม่ เห็นด้ วยกับการให้
น้ องสาวของเขาเข้ าเรียนในมหาวิทยาลัย
“ย่ าพูดอะไรเนี่ย ฮายันได้ เรียนมหาลัยไม่ ใช่ เรื่อง
ดีเหรอครับ”
“แกคิดว่ านั่นเป็ นเรื่องดีจริงๆ เหรอ”
“แน่ สิครับ ถ้ าเธอได้ เข้ ามหาลัยเธอก็จะได้ เรียน
ศิลปะศาสตร์ ”
“แต่ นั่นแกต้ องใช้ เงินเยอะเลยนะ”
“ถึงต้ องใช้ เงินเยอะผมก็ไม่ แคร์ การเรียนมหา
ลัยให้ ประโยชน์ หลายอย่ างเลยนะครับ”
“งั้นถ้ าแกได้ รับเลือกให้ เข้ ามหาลัย แกก็จะไป
เรียนสิ นะ”
“นั่นมัน...”
แปลกมาก ลีฮุนกลับไม่ รู้ ว่าจะพูดอะไรดี เขา
รู้ สึกว่ าตัวเองกาลังเสี ยเปรียบแต่ กส็ ายเกินกว่ า
จะถอยแล้ ว
‘เกิดอะไรขึน้ วะเนี่ย’
แต่ ลฮี ุนก็ตอบราวกับเป็ นเรื่องธรรมดามากๆ
“แน่ นอนครับย่ า ถ้ าผมได้ รับการตอบรับเข้ า
มหาลัยผมก็คงไปเรียนเหมือนกัน เพราะงั้นผม
ก็เลยจะใช้ เงินเพือ่ ให้ น้องได้ เรียนแทน ฮายันมี
พรสวรรค์ ทางการเรียนมากเลยนะครับ คะแนน
เธอสู งขึน้ ทุกครั้งทีม่ ีสอบ”
“งั้นเหรอ แกจะเรียนมหาลัยถ้ ามีโอกาสสิ นะ งั้น
คาพูดของแกก็จะไม่ มีความหมายเลยถ้ าแกไม่
เข้ าเรียนมหาลัย”
“ครับ?”
ย่ ายิม้ ด้ วยความพึงพอใจก่ อนจะส่ งจดหมายแจ้ ง
การรับเข้ าศึกษาให้ ลฮี ุน
“อ่ ะ จดหมายรับเข้ ามหาลัยเกาหลีใต้ ”
“นี่มัน...!”
ลีฮุนถึงกับมือสั่ น
จดหมายตอบรับเข้ ามหาวิทยาลัยเกาหลีใต้ !
‘ในทีส่ ุ ด ฮายันก็ได้ เข้ ามหาลัยเกาหลีใต้ !’
เขาตืน่ เต้ นยินดีจนถึงกับพูดไม่ ออก
ย่ าพูดขึน้ มา
“เจ้ าฮุน ยินดีด้วยนะทีไ่ ด้ เข้ าเรียนในมหาลัย
เกาหลีใต้ ปี หน้ าแกจะได้ เป็ นเด็กมหาลัยแล้ ว”
*********************
ฟอรั่มพูดคุยของสถานีออกอากาศปั่นป่ วนไป
หมดเพราะวิดโี อ กองทัพอันเดด แม้ ภารกิจจะ
ประสบความสาเร็จแต่ ผู้คนพากันสงสั ยว่ าทาไม
วิดโี อยังไม่ ออกมาสั ก ที
KMC มีเดียไม่ ได้ ประชาสั มพันธ์ ทางอืน่ เลย แต่
ก็ยงั คงมีข่าวลือว่ ามีการเซ็นสั ญญาเกิดขึน้ แล้ ว
ใช้ เพียงผอ.สถานี ผอ.แผนกวางแผน และ
พนักงานเท่ านั้นก็ทาให้ ข่าวแพร่ กระจายออกไป
- ช่ วยเอาวิดโี อมาลงเร็วๆ หน่ อยเถอะ
- ทาไมยังไม่ เอามาออกอากาศอีก
คนที่โพสต์ ข้อความลงในฟอรั่มต่ างกระวน
กระวาย
KMC มีเดีย ทางานอย่ างรวดเร็วทีส่ ุ ดทีท่ าได้
แล้ ว แต่ การแก้ ไขวิดโี อจากต้ นฉบับความยาว
เต็มแล้ วตัดออกมาหนึ่งชั่วโมงเพือ่ ออก อากาศ
นั้นต้ องใช้ เวลาหลายวัน
พวกเขาจึงถูกบีบให้ ตดั สิ นใจโดยไม่ มีผอ.
รายการ
“ออกอากาศเลยเถอะ”
“ฉันรับผิดชอบเอง”
ที่จริงแล้ ว ไม่ จาเป็ นต้ องทาอะไรกับวิดโี อเลย
พวกเขาไม่ จาเป็ นต้ องแก้ ไขฉากใดเพือ่ ใส่ เทคนิค
พิเศษเข้ าไป หรือใส่ ซับไตเติล้ ใดๆ ลงไปในวิดโี อ
ต้ นฉบับทั้งสิ้น พวกเขาก็เลยโยนความคิดที่จะ
แก้ ไขมันทิง้ ไป
“ออกอากาศมันทั้งแบบนีน้ ี่แหละ”
“แต่ อาจจะมีบางคนทีเ่ ห็นว่ ามันไม่ น่าสนใจแล้ ว
เลิกดูกไ็ ด้ นะ”
พวกเขาเองก็ดูวดิ โี ออย่ างเพลิดเพลินมาก ไม่
เสี ยใจทีไ่ ด้ ดูมันเลยแม้ แต่ นิดเดียว พวกเขาคิดว่ า
คนดูกน็ ่ าจะคิดว่ ามันน่ าสนใจเหมือนกัน คิดได้
อย่ างนั้นจึงเริ่มนาวิดโี อออกอากาศ
การออกอากาศเริ่มขึน้ โดยไม่ แจ้ งล่ วงหน้ า
เนื่องจากไม่ มีตารางเวลาการออกอากาศบอก
คนดูกเ็ ลยไม่ ร้ ู ว่ามีการแพร่ ภาพแล้ วและไม่ รู้
ความยาวของมัน การแพร่ ภาพเริ่มขึน้ อย่ าง
กะทันหัน อย่ างไรก็ตาม พวกเขาบางคนรู้ ได้ ไม่
ทางใดก็ทางหนึ่ง และข่ าวก็แพร่ ออกไปทั่วโลก
อินเตอร์ เน็ต
ยอดวิวเพิม่ ขึน้ ราวกับเลขยกกาลัง และเมื่อการ
แพร่ ภาพจบลงยอดวิวก็สูงกว่ าปกติถึงสองเท่ า
เป็ นอีกครั้งหนึ่งทีฟ่ อรั่มถูกถล่ มด้ วยโพสต์
- มาไม่ ทนั ดูอะ เอามาฉายอีกทีได้ ม้ัย
- จะได้ ดูอกี ครั้งเมื่อไร
เจ้ าหน้ าที่ที่มีหน้ าที่แพร่ ภาพมองความคิดเห็น
พวกนั้นแล้ วยิม้ อย่ างเย็นชา
นี่ทาให้ KMC มีเดียได้ กาไรมากขึน้ เพราะความ
สนใจเท่ ากับรายได้ มีผู้คนจานวนมากต้ องการ
ข้ อมูลเพิม่ เติมเกีย่ วกับออร์ คคาริชวิ และวีด
****************************
“เราต้ องออกจากสถานการณ์ นีใ้ ห้ ได้ ”
ลีฮุนกาลังลาบากใจ เขาไม่ เคยคิดว่ าจะมีเรื่อง
แบบนีเ้ กิดขึน้ มหาวิทยาลัยแบบไหนกันที่รับคน
ที่เก่ งแต่ เล่ นเกมอย่ างเดียว
“มันเป็ นแก๊ งหลอกลวงอะไรสั กอย่ างรึเปล่ า
พวกหน้ าไม่ อายที่หลอกเอาเงินค่ าเทอมจาก
นักเรียนอะไรแบบนี”้
ในยุคสมัยทีธ่ ุรกิจพันล้ านรับเฉพาะนักศึกษาที่
จบจาก มหาวิทยาลัยทีด่ ที สี่ ุ ดเท่ านั้น ความจริง
ลีฮุนได้ รับประโยชน์ จากการรับเข้ าศึกษาครั้งนี้
นิดเดียวเท่ านั้น เรียกว่ าแทบไม่ ต่างอะไรกับการ
หลอกเอาเงินจากเขา
“พวกมันอาจจะกาลังหลบอยู่แถวๆ นีร้ อโอกาส
ที่จะมาเอาเงินไป”
ไม่ มีอะไรในโลกนีเ้ ปลีย่ นการเสี ยใจทีหลังได้
ย่ าของเขาพูดแล้ วว่ าเขาต้ องเข้ ามหาวิทยาลัย
น้ องสาวก็ได้ ยนิ
ลีฮุนต้ องละทิง้ หลายสิ่ งเพราะสั ญญากับตัวเอง
ไว้ ว่าจะทา ทุกอย่ างเพือ่ ให้ น้องสาวได้ เรียน
มหาวิทยาลัย ลีฮุนไม่ อยากไปเรียนมหาวิทยาลัย
เพราะเรื่องเงิน และเขาก็ไม่ มีเป้ าหมายอะไรที่
อยากจะไปให้ ถึง
เธอเรียนมัธยมปี สุ ดท้ ายแล้ ว นี่เป็ นจุดวิกฤติ
ทีส่ ุ ดของชีวติ เธอ แต่ เขากลับไม่ รู้ ว่าเธอคิดอะไร
อยู่
ลีฮุนไม่ มีทางเลือกอืน่ นอกจากไหลไปตามนา้
‘ต่ อให้ เราได้ เข้ าเรียนในมหาลัยก็ไม่ ได้
หมายความ ว่ าเราต้ องไปเรียน แต่ ถ้าเราละทิง้
โอกาสนี้ ฮายันก็จะไม่ ได้ เรียนมหาลัยไปด้ วย แต่
ถ้ าฮายันได้ เข้ ามหาลัยด้ วยทุนการศึกษา เราก็จะ
ยอมไปเรียนมหาลัย เอาแบบนีก้ แ็ ล้ วกัน’
ในทีส่ ุ ดลีฮุนก็หาทางออกได้
ย่ าและฮายันถูกโน้ มน้ าวด้ วยข้ อเสนอนี้ พวกเธอ
ใช้ เวลาพิจารณาเล็กน้ อยและในทีส่ ุ ดก็ตกลง
‘ถ้ าเธอเรียนหนักมากๆ ก็น่าจะได้ ทุนการศึกษา
นะ’
ลีฮายันค่ อนข้ างหัวดีไม่ เหมือนเขา อย่ างไรก็
ตาม ต่ อให้ เธอเรียนหนักจนได้ รับการตอบ
รับเข้ ามหาวิทยาลัยก็ไม่ มีอะไรมารับประกัน ว่ า
เธอจะได้ ทุนการศึกษาเพราะยังมีปัจจัยอืน่ ๆ อีก
แต่ ทุกวันนี้ ทุนการศึกษาขึน้ อยู่กบั เกรด ถ้ าเธอ
จะได้ ทุนสั กทุนก็ไม่ น่าประหลาดใจนัก
‘เดีย๋ วนะ! ถ้ าฮายันเรียนหนักเพือ่ ให้ ได้ รับทุนก็
เป็ นเรื่องดีไม่ ใช่ เหรอ แต่ ถ้างั้นปี หน้ าเราก็ต้อง
ไปเรียนมหาลัยน่ ะสิ ’
เหลืออีกไม่ ถึงปี ก็จะต้ องเข้ ามอบตัวเป็ น
นักศึกษาแล้ว อีกแค่ เจ็ดเดือนเท่ านั้น เหลือเวลา
อีกไม่ มากแล้ว
ใบหน้ าลีฮุนแข็งค้ าง
มหาวิทยาลัย สถานทีท่ เี่ ต็มไปด้ วยคนหนุ่มสาว
และเรื่องโรแมนติก!
ความเพ้อฝันนีเ้ ป็ นสิ่ งที่เขาละทิง้ ไปนานแล้ ว
“พีช่ ายและน้ องสาวคนอืน่ ๆ ก็ได้ เรี ยนด้ วยกัน”
ตอนนีล้ ฮี ุนอายุ 22 และปี หน้ าก็จะ 23 (t/n แน่ ละ
ถ้ าปี หน้ ามรึงยัง 22 อยู่กเ็ ป็ นเอ็ดเวิร์ดแล้ ว
นางเอกก็ไม่ ต้องเดา เบลล่ าแน่ ๆ ผิดเรื่อง!)
การเข้ าเรียนมหาวิทยาลัยต้ องใช้ เงินจานวนมาก
ลีฮุนเริ่มกังวลแล้ ว มหาวิทยาลัยคือหนึ่งใน
สถานทีท่ เี่ ปลีย่ นคนหนุ่มสาวให้ กลายเป็ นผู้ใหญ่
วัยทา งาน
อาหารทีข่ ายในโรงอาหารมหาวิทยาลัยก็แพง
และรสชาติน่าขยะแขยงตรงกันข้ ามกับอาหารที่
เขาทาเองจากวัตถุดบิ ราคาถูก
“ต้ องเป็ นทีอ่ ายุแหงๆ”
แน่ นอนว่ าอายุของลีฮุนไม่ ใช่ ช่วงอายุปกติทเี่ ข้ า
มหาวิทยาลัย
เล่ มที่ 7 ตอนที่ 8 เส้ นทางมรณะ (Trail of
Death)