เล่ มที่ 9 ตอนที่ 1 ราตรีในโมราต้ า (Night at

Morata)

(แปลโดย คนอ่ าน, รีววิ โดย wink1188)

ยามเมื่อพระจันทร์ ลอยเด่ นบนฟากฟ้ า วีดกาลัง

ขมีขมันในการกวนทัพพีอยู่
ในอดีตเคยมีแวมไพร์ สายเลือดบริสุทธิ์ได้ อาศัย
อยู่ใน ปราสาทสี ดาทมึนทีม่ องเห็นได้ จากทีน่ ี่
แต่ ตอนนีเ้ ขากลับกาลังทาอาหารอยู่ใจกลาง
หมู่บ้านโมราต้ าได้ อย่ างสบาย
ในดินแดนทางเหนือนั้น การเดินทางยามคา่ คืน
ก็ไม่ ต่างอะไรจากการเอาชีวติ ไปทิง้ เสี ยเปล่ าๆ
เพราะว่ าเป็ นดินแดนทีไ่ ม่ รู้ ชัยภูมิอย่ างถ่ องแท้
ดังนั้นคงเป็ นการดีกว่ าที่จะไม่ เดินสะเปะสะปะ
ไปทั่ว แถมยังเสี่ ยงทีอ่ าจจะพบศัตรู ทแี่ ข็งแกร่ ง
ก็ได้ แถมการเดินทางในเวลากลางคืนยังหนาว
ยะเยือก ทาให้ ยงิ่ ต้ องสิ้นเปลืองพลังมากขึน้
อย่ างมากในการต่ อสู้ กบั ความหนาวยามคา่ คืน
ด้ วยเหตุนี้ ทาให้ ตวั เขานั้นแม้ จะเพิง่ ได้ กนิ มัน
หวานทีไ่ ด้ รับจากหัวหน้ าหมู่บ้านไปไม่ นาน
(tn:ปล้ นมากกว่ า) แต่ ระดับความอิม่ ก็ลดลง
อย่ างรวดเร็ว นั่นทาให้ วดี ตัดสิ นใจทีจ่ ะทาอะไร
บางอย่ างมากินรองท้ องขณะทีย่ งั อยู่ในโมรา ต้ า
แห่ งนี้
ทาของทีด่ ซี ักหน่ อย อาหารร้ อนๆจะขจัดความ
หนาวเย็นได้ เป็ นอย่ างดี

เนือ้ สั ตว์ ต่างๆทีเ่ ขาล่ ามาได้ จากเทือกเขายุโรกิ

ผักและเครื่องเทศ ทุกอย่ างถูกนามาใช้ ทา นา้
แกง!
เครื่องเยอะๆ นี่ล่ะที่จะทาให้ มันอร่ อยขึน้
กองไฟทีก่ ่ อไว้ ลุกโชอย่ างร้ อนแรง ด้ านบนนั้นมี
หม้ อแขวนไว้ เหนือกองไฟ กาลังต้ มนา้ แกงอยู่
ด้ วยการใช้ ไฟนั้น เราสามารถนามาใช้ เตรียม
ทาอาหารได้ อย่ างหลากหลาย
วีด เริ่มหั่นเนือ้ เป็ นชิ้นๆ ก่ อนจะหย่ อนลงไปใน
หม้ อ

และทันทีทเี่ ขาใส่ เครื่องปรุ งลงไปในนา้ แกง มัน

ก็เริ่มเปลีย่ นสี กลายเป็ นสี แดง
กลิน่ เผ็ดร้ อนกระจายไปทั่วบริเวณ
*กรึ๊บ*
ว่ าที่โป๊ บ กาลังกลืนนา้ ลายนั้นสามารถเห็นได้
อย่ างชัดแจ้ ง แม้ ว่าจะเขาจะเป็ นนักบวชผู้ทรงเก
รียติของเฟร่ ยา แต่ มันก็เป็ นยากสาหรับเขา ที่จะ
ต่ อต้ านต่ อความอยากอาหารในสภาพแวดล้ อม
เช่ นนี้
‘ครั้งนี้ ผมคงได้ โอกาสให้ คุณได้ ลมิ้ ลองรสมือ
จริงๆ ของผมซักทีนะ’
วีด คานึงเมื่อเขาเหลือบมองไปยัง ซอยูน ทีน่ ั่ง
ยองๆ ใกล้ ๆ กองไฟ มองนา้ แกงทีก่ าลังต้ มอยู่
ที่ผ่านมา พวกเขาไม่ เคยที่จะมีเวลาพอที่จะ
ทาอาหารได้ อย่ างจริงๆ จังๆ ตลอดเวลานั้นพวก
เขาทั้งสองเร่ งรีบในการทีเ่ ดินทางกลับไปยัง
เทือกเขายุโรกิ
แล้ วการเป็ น ออร์ ค นั้นก็ลดความสามารถทักษะ
ด้ านการผลิตลงไปเป็ นอย่ างมาก
เมื่อกลายร่ างเป็ น ออร์ ค คาริชวิ ค่ าความแม่ นยา
(Dexterity) ก็ยงั ลดไปอีกด้ วย และนั่นก็ส่งผล
กระทบต่ อทักษะการทาอาหารของเขาด้ วย แต่
มันก็เกินพอสาหรับการทาอาหารประเภทเนือ้
ย่ าง
แถม ซอยูนก็กนิ เนือ้ ย่ างอย่ างเอร็ดอร่ อย
‘ทีผ่ ่ านมา เราเจอกันทีไร พวกเราก็มักยุ่งกับการ
ล่ า และนั่นทาให้ ผมไม่ มีโอกาสทีจ่ ะได้ ทาอาหาร
พวกเรามักกินขนมปังที่ผมเตรียมทาไว้ ก่อน
เพราะอย่ างนั้น มือ้ นีห้ วังว่ าจะถูกใจเธอนะ’
‘อาหารมือ้ นี้ ผมหวังว่ ามันคงใช้ แทนคาขออภัย
ให้ เธอได้ นะ ซอยูน’ (tn: หากสงสั ยว่ าขออภัย
เรื่องอะไร ก็ขออภัยเรื่องทีเ่ อารู ปร่ างหน้ าตา ซอ
ยูน มาทารู ปแกะสลักมากมาย โดยไม่ เคยขอ
อนุญาตเจ้ าตัว)
เหล่ าพาลาดิน และนักบวช ได้ เดินทางมารวมตัว
รอบๆ จุดที่ วีดกาลังทาอาหาร
เหล่ าพาลาดิน ต่ างรีดเร้ นพลังศักดิ์สิทธิ์อย่ างสุ ด
ชีวติ เพียงเพือ่ จะเก๊ กหน้ าให้ นิ่งอยู่ได้ ! ในขณะที่
เหล่ านักบวชผู้ทรงเกรียติทกี่ าลังมองไปยังหม้ อ
นา้ แกง นา้ ลายก็ไหลย้ อยลงมา ความพยายามใน
การทาตัวให้ สูงส่ งอย่ างไร ก็ไร้ ค่า เมื่อต้ อง
เผชิญหน้ ากับความยัว่ ยวนใจทีย่ งิ่ ใหญ่ ขนาดนี้
จากนั้นชาวหมู่บ้านโมราต้ า ก็เริ่มออกมาจาก
บ้ าน แม้ ว่า วีดเองจะคิดว่ าชาวบ้ านทั้งหมด
น่ าจะนอนหลับกันไปแล้ ว
กลิน่ แซ่ บหลาย......
มันนานแค่ ไหนแล้ วนะ ทีข่ ้ าได้ สูดกลิน่ อันน่ า
อร่ อยขนาดนี้

ชาวหมู่บ้านได้ แต่ จ้องมองมายังหม้ อใบนั้นด้ วย

แววตาหิวกระหาย พวกเด็กๆก็เอามือกุมท้ องไว้

วีดส่ ายหน้ า
ให้ ใครไม่ ได้ เด็ดขาด
ทั้งเครื่องเทศ เครื่องปรุ ง และของทีใ่ ช้ ทาอาหาร
มันเป็ นเงินทั้งนั้น ชั้นไม่ คดิ ที่จะแจกจ่ ายมัน
ออกไปแม้ แต่ นิดเดียว
ตอนนั้น เด็กๆ เริ่มร้ องไห้

แม่ หนูหิว!

ทนซักนิดนะลูก พ่ อของเจ้ ากาลังกลับมา

กินหญ้ าอีกแล้ วหรือแม่ ?

ใช่ แล้ ว พ่อเขาบอกว่ าเขาลงไปทางใต้ ไกลอีก
หน่ อย ทีน่ ั่นจะหาหญ้ า กับเปลือกไม้ ได้ ง่ายกว่ า
ดังนั้นทนรออีกหน่ อยนะลูก
แงงงง!!!
เด็กๆ ระเบิดเสี ยงร้ องไห้ ออกมาดังระงมไปทั่ว
แม้ ว่าตอนนี้ โมราต้ าจะรอดพ้นจะหายนะไป
แล้ ว แต่ หมู่บ้านก็ยงั ยากจนอย่ างยิง่ เนื่องมาจาก
อากาศทีห่ นาวเหน็บ จนไม่ สามารถเพาะปลูก
อะไรให้ งอกงามขึน้ มาได้ เลย แถมยังไม่ เคยมี
ปฏิสัมพันธ์ กับเมืองรอบๆ อาณาบริเวณนี้
การค้ าการขนส่ ง ก็เลยไม่ มีความคืบหน้ าเลย
เมืองนีอ้ ยู่ในช่ วงทีก่ าลังล่ มสลาย!
แม้ จะยังไม่ ล่มสลายในทันที ด้ วยความกรุณา
ของวิหารแห่ งเฟร์ ย่า ทาให้ ชาวหมู่บ้านพอมี
ชีวติ อยู่ไปวันๆ
ด้ วยเหตุนีก้ ารทีห่ ัวหน้ าหมู่บ้านยอมมอบมัน
หวานทีเ่ ขามีออกมาให้ วดี ก็แสดงให้ เห็นถึง
นา้ ใจอย่ างทีส่ ุ ดเท่ าทีใ่ ห้ ได้ แล้ ว
คิว้ ของวีด ขมวดแน่ น

ทาไมพวกเรา ทีไ่ หนไม่ ไปดันมาที่ ทีม่ ีแต่ ความ

ยากจนแบบนี้
ความทรงจายามทีเ่ ขาต้ องพยายามอย่ างราก
เลือดเพียงเพือ่ เลีย้ งดูเหล่ าพาลาดินให้ อมิ่ หนา
ผุดขึน้ มา
ชั้นต้ องดิน้ รนขนาดไหน ถึงหามาพอพวกนาย
ยาไส้ หากนี่เป็ นสถานทีอ่ นื่ ชั้นคงไม่ เป็ นจุด
สนใจขนาดนี้
แต่ ทว่ าเด็กๆ นั้นกาลังหิวโหย
ในอดีต ก็มีเวลาทีว่ ดี จะต้ องทนหิวโหย นั่น
ไม่ ใช่ เพราะเขาไม่ อยากหาอะไรกิน แต่ เพราะเขา
ไม่ มีอะไรจะกิน ด้ วยเหตุนี้ ในเมื่อมันทาอะไร
ไม่ ได้ เขาเองก็ได้ แต่ เอามือกุมท้ องเท่ านั้น
หลังจากผ่ านประสบการณ์ อนั เลวร้ ายมา ทาให้
ตัวเขาทีส่ ามารถอดทนได้ ทุกอย่ างนั้น มีเพียง
อย่ างเดียวเท่ านั้นที่เขาทนไม่ ได้ นั่นคือการทน
ความหิวโหย
เขากลา้ กลืนนา้ ตาแห่ งความเสี ยดาย แล้ วก็ตกลง
ใจเรียกเด็กเข้ ามา
เฮ้ เจ้ าหนู อีกไม่ นานอาหารก็จะเสร็จแล้ ว เธอ
เข้ ามาใกล้ ๆ นี่สิ แล้ วมากินด้ วยกัน
พวกเรากินได้ จริงๆ หรือ(ครับ/คะ)?
แน่ นอนสิ ลุงคนนีป้ รุ งสุ ดฝี มือเชียวนะ เพือ่ ให้
พวกเธอได้ กนิ ไง...(tn: กัดฟันน่ าดูเลยสิ นะ..)
ขอบคุณ(ครับ/คะ)!
เพราะว่ าวีด ผสมข้ าว และสมุนไพรลงไปเป็ น
จานวนมากในนา้ แกง ทาให้ อาหารหม้ อนีม้ าก
พอที่ให้ แบ่ งกันกิน

ว้ าว! ว้ าว!
เด็กๆ นั้นอดอยากมาหลายวันทาให้ พวกเขากัน
กินอาหารหมดไปอย่ างรวดเร็ว
คนในหมู่บ้านค่ อยๆเดินเข้ าหากองไฟอย่ างช้ าๆ
พวกเขานั้นมีศักดิ์ศรีเกินกว่ าจะเรียกร้ อง แต่
ใบหน้ าของพวกเขาแสดงเห็นถึงความสานึก
ขอบคุณ และแสดงให้ เห็นได้ ชัดยิง่ กว่ าว่ าพวก
เขาจะยิง่ สานึกบุญคุณมากขึน้ หากได้ รับ อาหาร
มากินด้ วย
วีดลาบากใจอย่ างมากในเรื่องนี้
ถ้ าชั้นต้ องเลีย้ งพวกเขาทั้งหมด มันต้ องใช้
วัตถุดบิ และเครื่องปรุ งมากมายมหาศาล และ
ชั้นไม่ อยากเป็ นคนออกค่ าใช้ จ่ายตรงนีท้ ้งั หมด
คนเดียว
ไม่ ว่าจะมองแง่ มุมไหน มันก็มีแต่ ความสู ญเสี ยที่
ยิง่ ใหญ่ การทาอาหารเลีย้ งทุกคนมันต้ อง
หมายถึงการใช้ เงินจานวนมหาศาล
ถ้ าเพียงแค่ ช้ันไม่ ได้ เรียนการทาอาหารมา.....ชั้น
ก็ไม่ ต้องมาเจอสถานการณ์ ย่ งุ ยากแบบนีแ้ ล้ ว
จนกระทัง่ ถึงตอนนี้ เขาไม่ เคยเลยสั กครั้งที่จะ
เสี ยใจทีไ่ ด้ เรียนทักษะทาอาหารมา
อย่ างไรก็ตาม ชาวหมู่บ้านโมราต้ านั้น ล้ วน
แล้ วแต่ หิวโหยอย่ างทีส่ ุ ด
อย่ างน้ อยบางทีมันคงทาให้ ชั้นไม่ เจ็บปวดมโน
ธรรม ในยามทีช่ ้ันระลึกถึงเหตุการณ์ ในวันนี้
แม้ ว่า ชั้นจะมั่นใจยิง่ กว่ ามั่นใจว่ า ตัวชั้นนั้นไม่ มี
ความรู้ สึกทีฟ่ ุ่ มเฟื อยอย่ างมโนธรรมก็ตาม แต่
ปัญหาคือ เหล่ าพาลาดิน และนักบวชแห่ งเฟรย่ า
ทีก่ าลังจับตาดูอยู่
อัลเวรอนเดินเข้ ามาแล้ วกล่ าว
ในสถานการณ์ ที่ยากลาบากเช่ นนี้ ท่ านยัง
ทาอาหารออกมา แจกจ่ าย ท่ านช่ างเป็ นคนดีที่
น่ ายกย่ องยิง่
...
แม้ ว่าทีท่ ่ านทาคือการเลีย้ งดูอาหารเพียงหนึ่งมือ้
แต่ นั่นนาไปสู่ ความหวัง ความหวังทีส่ ามารถทา
ให้ ทุกสิ่ งเป็ นไปได้ ถ้ าไม่ มีความหวังในหัวใจ ก็
ไม่ ต่างอะไรจากตายไปแล้ ว ความศรัทธาและ
ความหวังจักทาให้ สิ่งที่ปรารถนาเป็ นจริง ข้ า
เหล่ าพาลาดิน นักบวช และชาวบ้ านแห่ ง
โมราต้ า จะไม่ มีวนั ลืมความกรุณาทีท่ ่ านได้ มอบ
ให้ พวกเราในวันนีเ้ ลย
...
วีดตอนนีอ้ ยากหาอะไรมายัดปากอัลเวรอน
ไม่ ให้ พูดจาซี้ซ้ัว
ความนับถือทีเ่ หล่ านักบวชและพาลาดินมีต่อเขา
นั้นสู งอย่ างยิง่
ผู้กอบกู้หมู่บ้าน และนักผจญภัยผู้ยงิ่ ใหญ่ ที่
สามารถค้ นหาสมบัติศักดิ์สิทธ์ แห่ งเฟร์ ย่ามา
คืน!
ดวงตาของวีดเริ่มสั่ นพร่ า
ถึงแม้ จะต้ องสู ญเสี ยบางอย่ างไป แต่ ไม่ แน่ มัน
อาจกลายเป็ นเรื่องดีกไ็ ด้
ในเมื่อไม่ มีหนทางใดๆ ที่หลีกพ้นจากการ
ขาดทุนป่ นปี้ ครั้งนี้ แต่ นั่นก็ไม่ ใช่ ว่าปล่ อยให้ การ
ขาดทุนครั้งนีส้ ู ญเปล่ าไปเฉยๆ

วีดพยายามเค้ นรอยยิม้ ออกมาให้ เจิดจ้ าทีส่ ุ ด ใน

เวลาเดียวกันเขาก็กาลังคนนา้ แกงไปเรื่อยๆ
หากแม้ นมีสิ่งใดทีผ่ มทาได้ ในการสร้ างสั นติสุข
และความรุ่ งเรื่อง แด่ ทวีป เวอร์ เซลล์
(continent of Versailles) ผมจะไม่ รีรอลังเลใน
การทามันอย่ างแน่ นอน
ช่ างเป็ นคาตอบทีส่ มเป็ น ท่ านวีดยิง่ นัก
ความนับถือของ อัลเวรอน เหล่ าพาลาดิน และ
นักบวช ทีม่ ตี ่ อ วีด พุ่งทะยานขึน้ อย่ างมาก
วีดนาวัตถุดบิ อาหารทั้งหมดทีเ่ ขามีออกมา มันมี
ทั้ง เนือ้ ผัก ไปจนถึงหญ้ าทีเ่ ขาได้ มาจากการล่ า
ของทีแ่ ถบเทือกเขายุโรกิ
รอซักพักไม่ นานหรอก แล้ วผมจะทาอาหารให้
ทุกคนกินได้ จนอิม่ เลย
เมื่อวัตถุดบิ พร้ อม วีดก็เริ่มทาอาหาร
ต้ มแอโชวีไ่ ปซักพัก แล้ วผสมเครื่องปรุงรวมเข้ า
ไป จากนั้นเขาก็นาเนือ้ จานวนมาก ใส่ ลงในนา้
ซุบทีต่ ้ มได้
แต่ เมื่อคิดว่ าจะต้ องแจกจ่ ายซุบหม้ อนีไ้ ปฟรีๆ
หัวใจเขาก็เจ็บปวดราวถูกฉีกกระชาก
ติ๊ก!
นา้ ตาได้ หลัง่ ลงมาจากดวงตาทั้งสองของวีด
นั่นมัน นา้ ตาท่ านนักบุญ วีด!
ท่ าน วีด หลัง่ นา้ ตาให้ กบั พวกเรา
ท่ านคือผู้ทาเพือ่ ความความสั นติสุขของผู้คนใน
ทวีปนี้ อย่ างแท้ จริง!
ความตืน้ ตันใจของชาวบ้ านได้ พ่งุ ขึน้ มาสู งจน
สุ ดระงับ
นา้ ตาทีเ่ ขาหลัง่ ออกมาจากจากความเสี ยดายเงิน
ทองทีส่ ู ญเสี ยไป ถูกชาวบ้ านตีความไปแบบผิดๆ
โอ เงินอันเป็ นที่รักของฉานนน
วีด ผู้ซึ่งอารมณ์ ข่ ุนมัวได้ หยิบกระดาษใบเล็กๆ
ออกมาใบหนึ่ง และรีบจดบันทึกอย่ างว่ องไว
 สาหรับชาวบ้ านโมราต้ า ทีอ่ ดอยาก
ชั้นต้ องทาอาหารไปเลีย้ งด้ วย
วัตถุดบิ มากมายมหาศาล ซึ่ง
ประกอบด้ วย:
เครื่องปรุง : 7 ทอง 47 เงิน 98
ทองแดง
ราคากลางของเนือ้ ทีท่ วีป เวอร์
เซลล์ : 38 ทอง 80 เงิน 7 ทองแดง
ผักต่ างๆ : 9 ทอง 10 เงิน
ค่ าแรงทาอาหาร : 20 ทอง

เขาจดบันทึกรายการราคาของทั้งหมดที่เขาใช้
ในการเลีย้ งอาหารชาวหมู่บ้านโมราต้ า
วีดทุบพืน้ ด้ วยความเสี ยดาย
เพือ่ ทีจ่ ะกลบความสู ญเสี ยทีเ่ กิดขึน้ ในวันนี้ ฉัน
จะต้ องทางานให้ หนักยิง่ ๆ ขึน้ ไป

หลังจากดูบัญชีค่าใช้ จ่ายทีส่ ู ญเสี ยไปเขาก็ตกลง

ใจทีท่ างานให้ หนักขึน้ และหาทางทาเงินให้ มาก
ขึน้
จากนีไ้ ปถึงแม้ จะเหนื่อยแค่ ไหน ชั้นก็จะล่ าไม่
หยุด และหากฉันทาภารกิจ หากเมื่อไหร่ ทชี่ ้ัน
อยากถอนตัว ชั้นก็จะเอาใบค่ าใช้ จ่ายใบนีม้ าดู
เพือ่ ไม่ ให้ ท้อถอย
แต่ วตั ถุประสงค์ ของบันทึกนีไ้ ม่ ได้ มีแค่ นี้
ชั้นไม่ ยอมเป็ นพวกพ่อพระทีท่ าตัวปิ ดทองหลัง
พระหรอก! ในระหว่ างเดินทาง บางชั้นอาจ
แกล้ งทากระดาษใบนีห้ ล่น และมันจะต้ องเป็ นที่
สนใจของคนที่พบเห็นอย่ างแน่ นอน
โดยเฉพาะหากทาหล่ น ตอนทีก่ าลังรวมทีมกัน
อยู่!
หือ นี่อะไรตก?
แล้ วหากรีบเก็บมันขึน้ มาอย่ างรวดเร็วแล้ ว
จากนั้นทาเหมือน ไม่ มีอะไรเกิดขึน้ นั่นมันต้ อง
ทาให้ เพือ่ นร่ วมทีมอดสงสั ยว่ านั่นคืออะไรอย่ าง
อดใจไม่ ไหวอย่ าง แน่ นอน โดยเฉพาะจากวีดผู้
ซึ่ง ไม่ เคยนาสิ่ งใดๆ ออกมาให้ คนดูง่ายๆ และยิง่
พยายามเก็บซ่ อนเอาไว้ เท่ าไหร่ ข้ อมูลในนั้นก็
คงเป็ นข้ อมูลลับทีม่ ีความสาคัญอย่ างมาก
เท่ านั้นอย่ างแน่ นอน
และเมื่อความสงสั ยมาถึงขีดสุ ด แล้ วโดนกดดัน
จนดูท่าจะเก็บซ่ อนไว้ ต่อไปไม่ ได้ แต่ กระนั้นก็
ยังลังเลที่จะเอามันออกมา ซัก 2-3 ครั้ง แล้ ว
ค่ อยๆ เอาบัญชีค่าใช้ จ่ายใบนีอ้ อกมาให้ ทุกคนดู
อย่ างช้ าๆ
ด้ วยแผนการณ์ นีค้ วามยกย่ องที่ได้ รับจากเพือ่ น
ร่ วมทีมน่ าจะพุ่งสู งขึน้ ทันที

ชาวหมู่บ้านได้ รับแจกซุบทีเ่ ต็มเปี่ ยมไปด้ วยเนือ้

ติดมัน พวกเขามีความสุ ขอย่ างเหลือล้ น
ท่ านคือผู้กอบกู้หมู่บ้านแห่ งนีอ้ ย่ างแท้ จริง
ขอบพระคุณ บุณคุญครั้งนีไ้ ม่ รู้ ว่าพวกข้ าจะ
หาทางตอบแทนท่ านอย่ างไรดี
ชาวหมู่บ้านคนแล้ วคนเล่ าเดินเข้ ามาขอบคุณ
วีด แล้ วเขาก็ยมิ้ ตอบกลับไปด้ วยท่ าทางที่แสดง
ให้ เห็นชัดว่ านี่ไม่ ใช่ เรื่องใหญ่ โตอะไร
นี่ไม่ ใช่ เรื่องใหญ่ อะไร เส้ นทางที่ผมเดินมันเป็ น
เช่ นนีเ้ สมอจนถึงตอนนีผ้ มคิดว่ านี่มันคงเป็ น
ชะตา ชีวติ ของผม และผมจะทุกอย่ างทีท่ าได้
เพือ่ ช่ วยเหลือผู้ทเี่ ดือดร้ อน และนั่นคงทาให้ ชีวติ
ทีเ่ หลือของผมอยู่ได้ โดยไม่ หลงเหลือความ
เสี ยใจไว้ ในภาย หลัง
นั่นคือ เจตนารมย์ ที่ยกย่ องของท่ านวีด
ในเมื่อเขาเองก็เป็ นปุถุชนทีย่ งั ชอบคายกยออยู่
ดังนั้นเขาก็ให้ อาหารกับคนทีช่ มเขามากเป็ น
พิเศษ
หากคนทีร่ ู้ จกั กับตัวตนของเขาจริงมาเห็นวี
ดตอนนี้ พวกเขาคงไม่ เชื่ออย่ างเด็ดขาดว่ าคนๆ
นีค้ อื เขา (tn: คงคิดว่ าคือคนหน้ าเหมือน
มากกว่ า)
ไม่ นานมานีต้ อนที่สร้ างปิ รามิด

หลังจากที่เขาสร้ างปิ รามิดทีป่ ้ อมปราการเซรา

บอร์ ก มีผู้คนมากมายทีห่ ลัง่ นา้ ตาด้ วยความสุ ข
หลักๆ ก็จากผู้เล่ นใหม่ ทเี่ ลเวลน้ อย และไม่ มีเงิน
สุ ขภาพยา่ แย่ จากการกินของไม่ ถูกหลัก
โภชนาการ(จากการที่วดี เอาหญ้ าต่ างๆ ผสมทา
ข้ าวต้ ม แน่ นอนว่ า กินของแบบนั้นประจา
สุ ขภาพยา่ แย่ แน่ ๆ) ดังนั้นหลังจากจบงาน
กรรมกรอันยาวนาน พวกเขาจึงดีใจเป็ นอย่ าง
มากทีไ่ ด้ รับเงินจากการจบภารกิจได้ ซักที
ในทีส่ ุ ดด้ วยเงินนีพ้ วกเขาอย่ างน้ อยก็สามารถ
ซื้อขนมปังเปล่ าๆมากินได้ ซัก ที!(tn: วีด อาหาร
นายคุณค่ าทางอาหารยังน้ อยกว่ า ขนมปังเปล่ าๆ
อีกหรือ!!)
นั่นคือวิถีชีวติ ที่วดี ใช้ มาจนถึงบัดนี้ จนมันฝัง
กลายเป็ นสามัญสานึกของเขาไปเสี ยแล้ ว ในการ
ทีจ่ ะไม่ ยอมให้ เกิดการสู ญเปล่ า แม้ แต่ น้อย
ความนับถือทีม่ ีต่อวีด ของอัลเวรอน เหล่ าพาลา
ดิน และนักบวช เพิม่ ทะยานสู งขึน้ ยิง่ กว่ าทอง
ขึน้ ราคาเสี ยอีก(tn: จริงๆ และตรงๆ ก็คอื ความ
นับถือทีม่ ีต่อวีด นั้นมีมากมายเหมือนทองคา
ซึ่งเป็ นสานวนเกาหลี ทีผ่ มไม่ แน่ ใจว่ าแปลยังไง
ดี ประมาณ หัวใจทองราวๆ นั้นล่ ะครับ)
ขอองค์ เฟรย่ าได้ โปรด อานวยพรให้ ท่านวีดผู้นี้
ด้ วย
ความนับถือของเหล่ าพาลาดิน และนักบวช ทีมี
ต่ อวีดนั้นสู งจนไม่ อาจเพิม่ พูนได้ มากไปกว่ านี้
อีกแล้ วสาหรับคนนอกศาสนา
เหล่ านักบวชได้ มอบข้ อเสนอ
ลัทธิเฟรย่ าเรานั้นต้ องการผู้ศรัทธาเข้ ามา
เพิม่ ขึน้ และพวกเราล้ วนรับรู้ แล้ วถึงความ
ซื่อสั ตย์ และวีรกรรมอันยิง่ ใหญ่ มากมายที่ท่าน
ได้ ทาให้ แด่ ลทั ธิของเรา แม้ ว่าท่ านจะยังไม่ ได้
เดินตามเส้ นทางแห่ งศรัทธา แต่ ท่านนั้นมี
คุณสมบัตเิ กินพอ ถ้ าเช่ นนั้นแล้ วใยท่ านไม่ เข้ า
มาร่ วมเส้ นทางแห่ งศัทธากับพวกเรา? แล้ วเป็ น
บิชอปของพวกเรา
ติง้ !
ตาแหน่ งทางศาสนาได้ ถูกเสนอ
ตาแหน่ งบิชอป แห่ งลัทธิเฟรย่ า
ด้ วยตาแหน่ งนีจ้ ะได้ รับอานาจ
สิ ทธิ์ขาดในการ ตันสิ นคดีจากทาง
วิหาร และท่ านยังสามารถ
ตรวจสอบการเงิน และใช้ สร้ างฐาน
อานาจทางการเมือง มันเป็ น
ตาแหน่ งที่คล้ ายกับหน่ วยงานคลัง
ในปราสาท แต่ แตกต่ างที่ ท่ านจะ
ได้ รับอานาจในการตัดสิ นคดีเกีย่ ว
ทางศาสนาของลัทธิ
ท่ านสามารถตั้งหน่ วยพาลาดิน และ
นักบวชขึน้ มา และสามารถใช้ เงิน
บริจาคในการซื้อทีด่ นิ หรือสร้ าง
วิหารใหม่ ได้
ด้ วยตาแหน่ งทีส่ ู งส่ ง ย่ อมนามาซึ่ง
ความรับผิดชอบทีม่ ากมาย
อย่ างเช่ น หากท่ านบุกจู่โจมเมือง
หรือปราสาท ค่ าชื่อเสี ยงของท่ าน
จะลดฮวบไปอย่ างมหาศาล
ถ้ าท่ านใช้ อานาจในทางที่ผดิ ท่ านก็
จะถูกดาเนินคดี
สถานที่ ที่ท่านจะไปประจาการนั้น
จะถูกตัดสิ นจากค่ าชื่อเสี ยง และการ
 อุทศิ ตน
ท่ านต้ องการตอบรับตาแหน่ ง
บิชอป หรือไม่ ?

ตาแหน่ งบิชอป แห่ งลัทธิเฟรย่ า นั้นเป็ น

ตาแหน่ งพิเศษทีไ่ ม่ เคยมีใครในโลกล่ วงรู้ ว่ามันมี
อยู่
ตาแหน่ งสาคัญที่สามารถสั่ งการ จนถึง
ครอบครองกองทัพพาลาดิน และนักบวช!
นอกจากวีด แล้ วไม่ เคยมีใครได้ รับการเสนอให้
รับตาแหน่ งเช่ นนีม้ าก่ อน
เมื่อมองกลับไปทีม่ ุมมองของวิหาร การอุทศิ ตน
ที่ได้ รับมาอย่ างเสมอมา จนกระทัง่ ถึงการรบกับ
กองทัพอมตะ เมื่อรวมกับชื่อเสี ยงทีส่ ู งมาก ก็
เพียงพอแล้ วที่จะได้ รับตาแหน่ ง บิชอป
โอกาสบนเส้ นทางแห่ งลัทธิได้ เปิ ดออกแล้ ว
แต่ ทว่ า วีดส่ ายหน้ า
ผมรู้ สึกเป็ นเกียรติทไี่ ด้ รับโอกาสอันวิเศษสุ ดใน
การรับ ใช้ วหิ ารแห่ งเทพีเฟรย่ า แต่ ทว่ า นั่นคง
ไม่ จาเป็ นต้ องเป็ นผมเท่ านั้น มีผู้คนอีกมากมาย
นักพร้ อมจะทาเพือ่ วิหาร ดังนั้นผมขอใช้ ชีวติ
ของผมอุทศิ แด่ ผ้ ูเดือดร้ อนจะดีกว่ า
 ปฏิเสธการรับตาแหน่ ง บิชอฟ แห่ ง
เฟรย่ า

เหล่ านักบวชยอมถอนคืนคาเสนอของพวกเขา

ท่ านเทพธิดาเฟรย่ า จักต้ องรับรู้ ถงึ จิตใจอัน

สู งส่ งของท่ านแน่ นอน
แม้ ว่านี่อาจเป็ นโอกาสครั้งเดียวในชีวติ แต่
เหตุผลทีป่ ฏิเสธนั้นก็คาดเดาได้ ไม่ ยาก
ถ้ าหากเขารับตาแหน่ งบิชอป มันก็มีโอกาสสู ง
มากทีเ่ ขาจะต้ องทาเพือ่ คนอืน่ ๆ ฟรีๆ อย่ างที่ครั้ง
นีเ้ ขาเผชิญ แม้ ค่าชื่อเสี ยง และอิทธิพลของเขา
เพิม่ ขึน้ มาก วีดก็ยงั คิดว่ า เงินสาคัญกว่ าของ
พวกนั้นมาก และเขาไม่ คดิ ว่ าของพวกนั้นมี
คุณค่ าเพียงพอให้ เขาต้ องสิ้นเปลืองเงินทอง
ทานให้ อร่ อยนะ
วีดพูดพร้ อมรอยยิม้ ในขณะทีเ่ ทข้ าวและนา้ แกง
ด้ วยดวงตาที่ปริ่มจะหลัง่ นา้ ตาด้ วยความเศร้ า
(tn จากการเสี ยตัง) แต่ เขาก็ยงั พยายามเค้ น
รอยยิม้ ออกมา!
เจ็บปวด หงุดหงิด แต่ ทว่ าไม่ อาจแก้ ไขอะไรได้
ความโกรธทีค่ วามขุ่นเคืองทีถ่ ูกเก็บกดไว้ ทาให้
รอยยิม้ ทีเ่ ค้ นออกมานั้นดูอปั ลักษณ์ อย่างยิง่ แต่
ถึงจะเป็ นรอยยิม้ อย่ างนั้นในสายตาของผู้คน
แถวนีก้ ลับคิดว่ านั่น เป็ นรอยยิม้ ทีเ่ ต็มเปี่ ยมไป
ด้ วยความรักต่ อเพือ่ นมนุษย์
นั่นทาให้ ชาวบ้ านผู้ซึ่งใส่ ชุดสี แดงถือชามเดิน
เข้ ามา แล้ วเอ่ ยปาก
ท่ านเคยตัดเย็บชุดของราชอาณาจักร นิฟล์ เฮม
หรือเปล่ า?
มันคืออะไรหรือ?
ชุดประจาราชอาณาจักร คือชุดทีช่ าว
ราชอาณาจักรใช้ ในราชอาณาจักร มัน เหมาะ
สาหรับใส่ ทั้งทางาน และต่ อสู้ การตัดเย็บอาจ
ซับซ้ อน และจาเป็ นต้ องใช้ วตั ถุดบิ ชนิดพิเศษ
แต่ ข้ารู้ วธิ ีทจี่ ะตัดเย็บเสื้อผ้ าเหล่ านั้น
ชาวหมู่บ้านคนหนึ่ง ส่ งหนังสื อเล่ มหนึ่งให้ วดี
มีเพียงของสิ่ งนีเ้ ท่ านั้นที่ข้าสามารถมอบให้ แด่
ท่ านผู้มีพระคุณ

ท่ านได้ รับกรรมวีธีในการผลิต
เสื้อผ้ าของราชอาณาจักรนิฟล์ เฮม
ไอเท็มของงานเย็บปัก!
การเพิม่ ขึน้ ของค่ าความสนิทสนม ทาให้ เขา
ได้ รับความลับของการผลิตเสื้อผ้ าในท้ องถิ่นนี้
เขตโมราต้ าในอดีตเคยเฟื่ องฟูด้วยงานเครื่อง
หนัง และเสื้อผ้ า และตอนนีเ้ ขามีระดับทักษะ
งานเย็บปักที่สูงพอ
ของชิ้นนี้ นี่มัน.....
วีดรีบหยิบหนังสื อเล่ มนั้นเข้ ามาอย่ างรวดเร็ว
พวกเราขอมอบมันให้ ท่าน
ชาวบ้ านคนอืน่ ๆ บ้ างก็มอบหนังกวางเกรด 2
หรือบ้ างก็ผ้า เพือ่ เป็ นการตอบแทนต่ ออาหาร
อย่ างดีมอื้ นี้
หากท่ านจะเดินทางไปยังหุบเขามรณะ ท่ านควร
จะเดินเลียบแม้ นา้ พาเฮล (Pahel River) เพราะ
แม่ นา้ จะแข็งเป็ นนา้ แข็งหนาลอดทั้งปี และเหล่ า
มอนสเตอร์ จะไม่ อาศัยอยู่แถวนั้น
ในอดีต หากท่ านเดินไปทางเหนือราวๆ 3 วัน
ท่ านจะพบกับหมู่บ้านซาบิ(Sabi Village) ที่ นั่น
ชาวหมู่บ้านล้ วนรักงานแกะสลัก และพวกเขายัง
มีกรรมวิธีลบั ทีจ่ ะตกทอดเฉพาะจากบิดาไปยัง
บุตร ถึงแม้ ท่านอาจจาเป็ นต้ องเดินทางผ่ าน
เส้ นทางที่อนั ตราย แต่ หากท่ านเป็ นนักแกะสลัก
ท่ านน่ าจะไปทีน่ ั่นซักครั้ง
ป้อมปราการทีอ่ ยู่ใกล้ หุบเขามรณะมากทีส่ ุ ดคือ
ปราสาทเวนท์ (Vent Castle) ครั้งหนึ่งยามเมื่อ
อาณาจักรนิฟล์ เฮมยังคงอยู่ทนี่ ั่นเต็มไปด้ วย
อัศวิน แต่ บดั นีพ้ วกเราเองก็ไม่ รู้ ว่าที่น้ันตอนนี้
เป็ นอย่ างไร
ชาวหมู่บ้าน พยายามบอกข้ อมูลเพิม่ เติม ทาให้
วีดเริ่มไตร่ ตรอง
นี่ไม่ ใช่ เหตุบงั เอิญอย่ างแน่ นอน มันแน่ อยู่แล้ ว
ว่ าคนใจดีและเต็มเปี่ ยมไปด้ วยเมตตาอย่ างชั้น ก็
สมควรได้ รับสิ่ งดีๆ ตอบแทน
วีดทาอาหารต่ อ
แต่ มันไม่ ใช่ เรื่องง่ ายๆ เลยที่ทาอาหารร้ อยกว่ า
จาน แม้ ว่าจะมีวตั ถุดบิ พอเพียง แต่ แรงงานทีใ่ ช้
ในการทาอาหารนั้นไม่ เพียงพอ!
การทาอาหารให้ เร็วนั้นถือเป็ นเรื่องสาคัญขนาด
ชี้เป็ นชี้ ตายได้ ถ้ าการแจกอาหารขาดตอน คนที่
ยังไม่ ได้ รับอาหาร อาจต่ อสู้ กนั เพือ่ แย่ งชิง
อาหาร แม้ ว่าความหิวจะเป็ นเครื่องเคียงทีด่ ที สี่ ุ ด
ทีท่ าให้ อาหารอร่ อย แต่ หากมีมากเกินไป มัน
อาจทาให้ เกิดการจราจลได้
แต่ เขาก็ไม่ อาจขอให้ ซอยูน หรืออัลเวรอนมา
ช่ วยได้
หากให้ คนทีไ่ ม่ มีทกั ษะการทาอาหารมาช่ วยจะ
ทาให้ รสชาติอาหารแย่ ลง
ถ้ าเป็ นสถานการณ์ ปกติ เขาอาจเรียกให้ อลั
เวรอนมาช่ วยอย่ างน้ อย ก็พอช่ วยยกจานได้ แต่
ตอนนีเ้ หล่ าพาลาดิน และนักบวชกาลังเฝ้ ามอง
ดังนั้นเขาไม่ อาจเรียกใช้ อลั เวรอนเหมือนคนรับ
ใช้ ได้
แต่ อย่ างไรก็ดี วีดนั้นมีประสบการณ์ มากพอ
เมื่อต้ องออกล่ าเป็ นขบวนใหญ่ เขามักรับหน้ าที่
เป็ นผู้ทาอาหาร และนั่นก็คอื หนึ่งใน
ประสบการณ์ ที่เขามักเจอ!
และแม้ แต่ ที่โมราต้ า เขาทาอาหารเลีย้ งดูเหล่ า
พาลาดิน และนักบวช ที่กนิ กันอย่ างไม่ ย้งั ด้ วย
เหตุนีเ้ ขามีประสบการณ์ อย่ างโชกโชนในการ
ทาอาหารเลีย้ งดูคนหมู่มาก
หากทาสตูต่อไป คงไม่ ทนั กินแน่ คงต้ องคิดหา
เมนูใหม่ ทีท่ าได้ เร็วกว่ านี!้
วัตถุดบิ ต่ างๆ ถูกเทรวมลงไปในหม้ อใบใหญ่
จากนั้นก็เติมนา้ ต้ ม แล้ วเติมข้ าวเข้ าๆให้ มากๆ ก็
จะได้ ข้าวต้ มไว้ แจกจ่ าย
วีด นั้นคอยเฝ้ ามอง ซอยูนและอัลเวรอน ว่ าพวก
นั้นได้ รับอาหารเพียงพอหรือไม่ มันเป็ นเรื่อง
ปกติอยู่แล้ วทีต่ ้ องต้ องดูแลเพือ่ นร่ วมทีมให้
พร้ อมก่ อนทีอ่ อก ผจญภัยไปยังสถานทีอ่ นั ตราย
ชาวหมู่บ้านทีไ่ ด้ รับอาหารไปแล้ วอย่ างทัว่ ถึง ก็
เริ่มหลัง่ นา้ ตา
ครั้งสุ ดท้ าย มันเมื่อไหร่ กนั หนอทีพ่ วกเราได้
ทานอาหารทีส่ มเป็ นอาหารแบบนี.้ ..........
ตั้งแต่ มอนสเตอร์ บุกเข้ า ข้ าว่ ามือ้ นีค้ งเป็ นมือ้
แรก
พกวเราจะกลับไปเป็ นเหมือนเมื่อก่ อนได้ ไหม
พวกเขาล้ วนจดจ่ ออยู่ในความซึมเศร้ า
ผู้อาวุโสของหมู่บ้านออกมากล่ าว

มันต้ องทาได้ สิ ถ้ าพวกเราร่ วมมือกัน ด้ วย

พละกาลังของพวกเรา เราช่ วยกันทางาน แล้ ว
เราจะสามารถกลับไปมีวถิ ีชีวติ อย่ างที่เราเคย
เป็ นมา
ข้ าหวังว่ ามันจะมีวนั นั้น
มันต้ องมีวนั นั้นแน่ นอน แม้ ว่าหมู่บ้านของเรา
จะไม่ พบเจอเรื่องดีๆ เลยซักครั้งมาตั้งแต่ เรา
ได้ รับอิสระภาพจากมอนสเตอร์ แต่ ในวันที่ดี
อย่ างวันนี้ เราไม่ ควรปล่ อยให้ ผ่านเลยไปอย่ าง
ไร้ ค่า เรามาจัดงานรื่นเริงกันเถอะ งานเทศกาล
เพือ่ ทีจ่ ะฉลองการฟื้ นฟูของหมู่บ้านของพวก
เรา
ว๊ าว!
ติง้ !

งานเทศกาลยามราตรีแห่ ง หมู่บ้าน
โมราต้ า ได้ เริ่มขึน้ แล้ ว โมราต้ านั้น
มีการจัดงานรื่นเริงยามราตรีที่เป็ น
เอกลักษณ์
ตลอดทั้งคืน พวกเขาจะร้ องเพลง
เต้ นรา พวกเขาจะร่ วมกันสร้ าง
ความสุ ข และให้ ความหวังซึ่งกัน
และกัน
ผลผลิตของหมู่บ้านโมราต้ า
เพิม่ ขึน้ 300% เป็ นเวลา 1 เดือน
วัฒนธรรม และเทคโนโลยีของ
หมู่บ้าน จะพัฒนาอย่ างรวดเร็วใน
ช่ วงเวลานี้
สิ นค้ าที่ขายในร้ านค้ าจะขายราคา
ทุน
 อัตราการเกิดของคนในหมู่บ้านจะ
เพิม่ ขึน้ อย่ างเห็นได้ ชัด
เด็ก จะเกิดมาหลังงานเทศกาลนี้
ผ่ านไปช่ วงเวลาหนึ่ง
ชาวหมู่บ้านจะทางานหนักขึน้
เปลีย่ นเป็ นบุคคลากรทีข่ ยันขันแข็ง
คุณสามารถเข้ าร่ วม และสนุกไปกับ
งานเทศการนี้

เทศกาลยามราตรี!
ปกติแล้ วงานเทศกาลจะจัดเป็ นประจาในเมือง
ใหญ่ แต่ งานเทศกาลสาหรับหมู่บ้านเล็กๆนั้น ถือ
เป็ นของทีเ่ กิดขึน้ ได้ ยาก
เหล่ าชาวบ้ านที่ยมิ้ แย้ มมารวมตัวรอบกองไฟ
และเริ่มงานรื่นเริง สตรีร่าร้ องบทเพลง บุรุษ
เคาะกลองให้ จงั หวะ
ตุ้ง! ตุ้ง! ตุ้ง!
ชาวหมู่บ้านเต้ นราเข้ าจังหวะกับเสี ยงกลอง ยาม
สายลมโชยผ่ าน ภาพที่เห็นนั้นยิง่ งดงามชวนฝัน
สาวๆ เริ่มถอดเสื้อผ้ าออก และเต้ นราเพียงสวม
ใส่ ชุดชั้นในเท่ านั้น
แม้ อากาศจะหนาวเย็น แต่ ความร้ อนแรงของ
งานรื่นเริงนี้ จะทาให้ คุณลืมอากาศทีห่ นาวเย็น
ไปเลย
และนั่นทาให้ วีด ได้ เห็นการแสดงทีด่ ๆี เป็ นบุญ
ตา (tn แอบหื่นหรือเปล่ า)
เป็ นงานเทศกาลทีไ่ ม่ เลวเลย
ชายหนุ่ม หญิงสาวเริงระบาท่ ามกลางบรรยาย
สนุกสนานยามราตรีทแี่ วดล้ อมไปด้ วย
เสี ยงเพลงขับร้ อง
ฟู่ เสร็จซักที
วีดที่ได้ เร่ งทาอาหารให้ เสร็จ ก็ได้ นั่งลงพักผ่ อน
วีด เหน็ดเหนื่อยจากการง่ วนกับการทาอาหาร
เลีย้ งคนถึงพันกว่ าคน ตัวเขาเองก็แทบไม่ ได้ กนิ
อาหาร ทาให้ ตอนนีเ้ ขาก็เริ่มหิวแล้ ว แต่ ทว่ าเมื่อ
เหลือบมองไปยังซอยูน ความหิวก็จางลง ใน
ยามกลางวัน เมื่อมองใบหน้ านีอ้ ย่ างไร ก็จะเห็น
แต่ ใบหน้ าทีไ่ ร้ อารมณ์ ความรู้ สึกจนน่ าเสี ยดาย
แต่ ความลึกลับ และความสวยงามของเธอก็
เพียงพอที่ให้ หัวใจของเขาเต้ นระรัว
แต่ ตอนนีน้ ้ันบรรยากาศท่ ามกลางแสงจันทร์
และกองไฟ ช่ วยขับเน้ นความงามของซอยูน
จนทาให้ วีดถึงกับตกตะลึง
เขานั้นสร้ างผลงานมากมายโดยใช้ เธอเป็ นแบบ
และมั่นใจถึงกระทัง่ แม้ จะหลับตาเขาก็สามารถ
แกะสลักรู ปร่ าง หน้ าตาของเธอ ออกมาได้ แต่
เมื่อเขาได้ มองซอยูน ณ เวลานี้ ความตกตะลึง
ถึงกับทาให้ ความมั่นใจเดิมๆ ทีเ่ ขาเคยมีมาถึงกับ
พังทลาย

สวย
เขาไม่ อาจหาจุดด่ างพร้ อยแม้ ซักจุดทีจ่ ะลดทอน
ความงามของเธอ
ซอยูนนั่งกอดเข่ า แต่ ท่าทางของเธอนั้นแตกต่ าง
จากปกติ เธอกาลังมองงานรื่นเริงด้ วยสายตาที่
อบอุ่น
ถ้ าพลาดโอกาสครั้งนีไ้ ป มันคงไม่ มีครั้งหน้ าอีก
แล้ ว
ระหว่ างทีว่ ดี เฝ้ ามองซอยูนอย่ างจดจ่ อ เขาก็
หยิบมีดของซาฮับ และก้อนแร่ ที่เขาได้ รับมา
จาก สมาคมประติมากรรมในเมืองโรเดียม
ออกมา

ตรวจสอบ
ด้ วยเสี ยงกระซิบทีแ่ ผ่ วเบา วีด ตรวจสอบข้ อมูล
ของสิ่ งของในมือ
ก้ อนแร่ : ความทนทาน
1,000/1,000
ลักษณะภายนอกผลึกสี ขาว
มันเป็ นวัสดุพเิ ศษทีก่ าเนิดขึน้ มา
พร้ อมความสามารถดูดกลืนแสง
มันมีความแข็งสู งมาก ดังนั้นมันจึง
ไม่ สามารถทาให้ ร้าว หรือแตกหัก
ได้

มันเป็ นทีร่ ู้ จกั ว่ าเป็ นวัสดุทถี่ ูกใช้ ใน

การแกะสลัก และขัดเงาในการสร้ าง
ผลงาน แต่ การใช้ มันสร้ างผลงาน
คุณต้ องมี ทักษะการทางานชั้นเลิศ
ถึงจะสามารถ สร้ างผลงานด้ วย
วัสดุนีไ้ ด้ และหากต้ องการแกะสลัก
วัสดุนี้ มีดแกะสลักชั้นดี เป็ นสิ่ งที่
ขาดไปเสี ยไม่ ได้
ข้ อจากัด:
มีอาชีพเป็ นประติมากร
เป็ นไอเท็มภารกิจ
คุณสมบัต:ิ
สามารถกระจายแสงสี ได้
หลากหลายเฉดสี
ด้ วยสิ่ งนีค้ ุณจะสามารถ
สร้ างผลงานที่ตราตรึงไปนับ
ศตวรรษ
 มันยังมีคุณสมบัตพิ เิ ศษ
อืน่ ๆ ซ่ อนอยู่

มันเป็ นสิ่ งของทีใ่ ช้ ทาภารกิจ เพือ่ ทีจ่ ะได้ รับ

เทคนิคสลักแสงจันทร์ !
ความทนทานของมันสู งถึง 1,000 ถ้ าหากใช้ มีด
ธรรมดามาแกะสลัก ใบมีดจะทื่อลงอย่ างรวดเร็ว
แต่ น่าจะไหว เพราะว่ าชั้นมีมีดของซาฮัป
ทุกอย่ างทีส่ ร้ างขึน้ มาจากงานแกะสลักนั้น จะ
เป็ นของทีม่ ีชิ้นเดียวในโลก
ไม่ ว่ามันจะแข็งแค่ ไหน ต่ อให้ แร่ ก้อนนีม้ ันแข็ง
ไปกว่ านี้ มันก็ไม่ ใช่ เหตุผลทีจ่ ะแกะสลักมัน
ไม่ ได้
วีดได้ ตกลงใจแน่ วแน่ แล้วว่ าการแกะสลักแร่
ก้ อนนีจ้ ะมีต้นแบบคือ
ซอยูน!
เขาจะแกะสลักแร่ ก้อนนีโ้ ดยใช้ เธอเป็ นแม่ แบบ

ต้ องอย่ าละโมภเกินไป ที่สาคัญต้ องถ่ ายทอด

ความประทับใจอันนีอ้ อกไป
วีด คิดว่ าหากเขาถูกจับได้ มันจะกลายเป็ น
หายนะสาหรับเขาเป็ นแน่ และยิง่ เลวร้ ายไปกว่ า
นั้นหากเธอรู้ ว่าทีผ่ ่ านมาเขาได้ ใช้ เธอเป็ น
แม่ แบบในงาน ต่ างๆ ไปมากแค่ ไหน เขาคงไม่
พ้นโดยเธอตามล่ าคิดบัญชีเอาเป็ นแน่
แต่ ถึงแม้ เขาจะกลัวผลที่ตามมาภายหลัง แต่ งาน
นีเ้ ป็ นรู ปสลักขนาดเล็ก ถ้ าเขาซ่ อนมันไว้ ในอุ้ง
มือเวลาแกะสลัก มันก็น่าจะทาให้ เธอสั งเกตุได้
ยากว่ าเขากาลังทารู ปสลักอะไร

แต่ ว่าก่ อนจะแกะแบบร่ าง ปัญหาคือไม่ รู้ ว่าจะ

เริ่มตรงไหนดีนี่สิ
แม้ ว่ามีโอกาสทีจ่ ะถูกจับได้ แต่ บรรยากาศของ
ซอยูนทีแ่ สดงออกมาตอนนี้ มันน่ าจะคุ้มค่ า
ก่ อนทีค่ วามรู้ สึกนีจ้ ะจางหาย เขาคงต้ องเร่ งมือ
แล้ ว
วีด กดมีดแกะสลักลงไปบนผิวหินแสงจันทร์
เนื่องจากมันเป็ นแร่ ที่แข็งมาก การใช้ แรงแบบ
ปกติน้ันไม่ เพียงพอ
ชั้นจะคิดว่ าทามันเสร็จทันทีเลยไม่ ได้ มันต้ อง
ค่ อยๆ เป็ นค่ อยๆ ไป ราตรีนีย้ งั ยาวนาน
มันเป็ นงานที่ต้องใช้ ท้งั พละกาลัง และ ความ
ละเอียดละอออย่ างสู ง!
และความชานาญก็ยงิ่ เป็ นสิ่ งที่ขาดไปเสี ยไม่ ได้
วีดค่ อยๆ แกะสลักหินแสงจันทร์ ไปทีละน้ อย ที
ละน้ อย เริ่มจากส่ วนหัว
สิ่ งแรกทีต่ ้ องทาต้ องอย่ าลนลาน และเริ่มจาก
แบบร่ างของนางแบบก่ อน
แต่ ชุดเกราะทีซ่ อยูนส่ วมใส่ อยู่น้ันดูไม่ เหมาะกับ
บรรยากาศที่เขาจินตนาการ
วีด จินตนาการว่ า ซอยูนใส่ ชุดกระโปรงสี ขาว
และเธอนั้นไม่ ได้ อยู่ที่แวดล้ อมไปด้ วยหิมะอย่ าง
ทีน่ ี่ แต่ เธอนั้นอยู่ทสี่ วนดอกไม้ ทีม่ ีเหล่ าผึง้ และ
ผีเสื้อ บินร่ อนไปทั่ว
ล้ อมรอบไปด้ วยผู้คนมากมาย เด็กสาวคนนั้น
ระเบิดเสี ยงหัวเราะออกมาอย่ างเต็มที!่
แม้ ว่าบรรยากาศแบบนั้นจะไม่ ค่อยเหมาะกับตัว
ซอยูนเท่ าไหร่ แต่ ความประทับใจของ วีดที่
ได้ รับจากเธอในคา่ คืนนี้ เป็ นเช่ นนั้น

วีด ค่ อยขยับมีดแกะสลักเร็วขึน้ เรื่อยๆ

เขาทาอย่ างจดจ่ อจนลืมทุกสิ่ งทุกอย่ าง!
วีดไม่ ได้ วางแผนว่ าจะเริ่มสลักจากที่ไหน

แต่ มือของเขาขยับไปตามสั ญชาตญาณ และ

ความรู้ สึกทีม่ ีต่อซอยูนในเวลานั้นทีเ่ ขาอยาก
ถ่ ายทอดมันออกมาเป็ นรู ปร่ าง โดยแกะสลักแร่
ก้ อนนี้
ทุกครั้งทีเ่ ขากระเทาะผิวของหินแสงจันทร์ จะ
เกิดประกายแสงสว่ างออกมา เหมือนดัง่ ผิวขุ่น
มัวทีป่ กคลุมได้ ปอกลอกออกมา ทาให้ หินแสง
จันทร์ เปล่ งประกาย
ทุกครั้งทีเ่ ขาจรดมีดลงไปบนผิว แสงสว่ างจะ
ค่ อยๆส่ องสว่ างขึน้ เรื่อยๆ
ภายใต้ แสงจันทราที่สาดแสง ชาวหมู่บ้านทีก่ าลัง
เริงระบา เขาพยายามอย่ างยิง่ เพือ่ ให้ ไม่
กลายเป็ นจุดสนใจจากผู้คนทีก่ าลังสนุกสนาน
กับ งานเทศกาลในการแกะสลักครั้งนี้
แสงที่ส่องสว่ างออกมาจากก้ อนแร่ น้ัน
เกิดเป็ นภาพดัง่ มนตรา
วีดในยามนั้น คล้ ายดัง่ กาลังแกะสลักดวง
ประทีป

ว้ าว นั่นอะไรนะ?
เขากาลังแกะสลักอยู่
ชาวบ้ านและเหล่ าพาลาดินค่ อยๆเดินเข้ ารุมล้ อม
วีด พร้ อมวิจารณ์ แต่ พวกเขาก็ยงั พยายามรักษา
ระยะห่ างเพือ่ เพือ่ ไม่ ให้ รบกวนจนเป็ นอุปสรรค
ต่ อ การแกะสลัก
โชคดีที่ ซอยูน นั้นอยู่ใกล้ กองไฟ และถูกงานรื่น
เริงดึงดูดความสนใจไปทั้งหมดจนไม่ ทนั สั งเกตุ
ว่ า วีดกาลังแกะสลักอยู่
ความงามทีล่ กึ ลา้ สุ ดบรรยาย
ประติมากรรมแสงจันทร์ !
ในเมื่อตอนนี้ วีดไม่ มีอะไรอย่ างอืน่ ต้ องทาเป็ น
พิเศษ
อืม หินก้ อนนีแ้ กะสลักยากน่ าดู
สาเหตุน้ันมาจากแสงทีแ่ ยงตาทีเ่ ปล่ งออกมาจาก
ขั้นตอนงานแกะสลัก ทาให้ การแกะสลักนั้น
เป็ นไปอย่ างยากลาบาก
ถึงเขาจะชานาญงานแกะสลักอย่ างมาก
จากการทีเ่ ขาทาการแกะสลักเป็ นจานวนมากทุก
วันนั้น มากจนไม่ อาจนับรวมผลงานที่ได้ ทามา
ทั้งหมดได้ ครบถ้ วน
แต่ ถงึ จะเป็ นอย่ างนั้นก็ตาม ถ้ าไม่ อาจทีจ่ ะดู
รายละเอียดรู ปสลักได้ ชัดเจน ต่ อให้ เป็ นเขามันก็
เป็ นการยากทีจ่ ะแกะสลักอยู่ดี
แม้ จากสายตาคนภายนอกแล้ วงานกาลังไปได้
ราบรื่น แต่ แท้ จริงแล้ วเขากาลังเสี่ ยงชีวติ อยู่

เนื่องจากคุณใช้ มีดผิดพลาด ดังนั้นคุณบาดถูก

นิว้ ค่ า พลังกาย(Vitality)ลดลง 30 ค่ าความ
แม่ นยาลดลงชั่วคราว 3
เนื่องจากคุณใช้ มีดผิดพลาด ดังนั้นคุณบาดถูก
แขน ค่ า พลังกาย(Vitality)ลดลง 100 พลัง
โจมตีของมือหรือแขนลดลงชั่วคราว 8%
อย่ างบางครั้งที่เขาทาผิดพลาดซึ่งนานๆ จะเกิด
ซักครั้งก็ส่งผลทาให้ มือของเขาได้ รับบาดแผล
หากเป็ นการแกะสลักทัว่ ไป เขาจะไม่ มีทางรับ
บาดแผลเช่ นนี้ แต่ เนื่องจาก แร่ ก้อนนีแ้ ข็งมาก
เขาจึงจาเป็ นต้ องใช้ พละกาลังอย่ างมากในการ
แกะสลัก ทาให้ มันเสี่ ยงต่ อการบาดเจ็บได้ ง่าย
นั่นทาให้ วีดได้ ตระหนักถึงความยากทีแ่ ท้ จริง
ของภารกิจในครั้งนี้
การแกะสลักชิ้นส่ วนของหินแสงจันทร์ น้ันไม่
ง่ ายอย่ างคิด การผิดพลาดเล็กๆน้ อยๆ นั้นพอรับ
ได้ แต่ จะให้ มีความผิดพลาดมากกว่ านั้นไม่ ได้
หลังจากได้ รับข้ อมูลจาก สมาคมประติมากรรม
แห่ งเมืองโรเดียม เขาก็คดิ ว่ าภาระกิจน่ าจะจบ
ตรงนั้น แต่ แท้ จริงแล้ วจุดทีย่ ากลาบากทีส่ ุ ดของ
ภาระกิจนีค้ อื การแกะสลักนีเ้ อง
ในเมื่อหินแสงจันทร์ น้ันมีความทนทานสู งมาก
ก็ส่งผลให้ มนั มีความแข็งทีส่ ู งมากตามไปด้ วย
และเมื่อใช้ มีดมาแกะสลักก็ส่งผลทาให้ เกิดความ
ผิดพลาดได้ ง่ายตามไปด้ วย ปัญหาเกิดจากไม่
อาจมองได้ ถนัดจากแสงทีแ่ ยงตา แถมต้ องใช้
พละกาลังอย่ างสู งมากในการแกะสลัก มันก็
ส่ งผลให้ มีโอกาสทางานพลาดได้
โดยเฉพาะส่ วนสาคัญอย่ างโครงร่ างหรือส่ วน
เรียวบางแตกหัก นั่นก็ส่งผลทาให้ งานแกะสลัก
นีก้ ลายเป็ นขยะไปในทันที
ถ้ าทาแร่ ก้อนนีส้ ู ญเปล่ าไป บางทีมันอาจส่ งผล
ทาให้ ช้ันไม่ อาจเรียนทักษะสลักแสงจันทร์ ได้
มันแน่ อยู่แล้วว่ า งานทีช่ ายคนนั้นให้ ทา ไม่ มีทาง
ทาได้ ง่ายๆ อยู่แล้ ว!
สาหรับอาชีพอืน่ ๆ ทักษะสามารถได้ มาโดยการ
ครอบครอง สิ่ งของจาเป็ นบางอย่ าง หรือเรียน
ทักษะผ่ านการทดสอบ
แต่ อาชีพอืน่ ๆ มันไม่ ประหลาดเท่ าอาชีพประติ
มากร
และทีส่ าคัญเขาอาจไม่ มีโอกาสทีจ่ ะรับการ
ทดสอบใหม่ อกี ครั้ง

ถึงแม้ ว่าต่ อไปอาจพัฒนาจนทักษะประตกมา

กรรมไปถึงมาสเตอร์ (Master)ได้ แต่ วาสนาที่จะ
ได้ รับทักษะสลักแสงจันทร์ กอ็ าจจะไม่ มีอกี แล้ ว
หัวใจของวีดนั้นเต้ นระรัว
ถ้ าชั้นยังเร่ งแบบนี้ มันมีโอกาสที่ทาให้ งาน
แกะสลักนีเ้ สี ยหายได้
จะปล่ อยให้ โอกาสนีห้ ลุดลอยไปไม่ ได้ ถ้ าหากมี
เวลาตระเตรียมขั้นตอนแกะสลักให้ เป็ นระบบ
ระเบียบ โอกาสที่จะผิดพลาดก็จะมีน้อย
แต่ ในทีส่ ุ ดแล้ ววีดก็ส่ายศีรษะ
ไม่ งานแกะสลัก ไม่ ใช่ งานที่ทาแบบเครื่องจักร
แล้ วออกมาดี มันต้ องการจังหวะเวลา และแรง
บันดาลใจถึงจะสร้ างสรรค์ เป็ นผลงาน
ประติมากรรม
ถ้ าทามันอีกครั้งภายหลัง มันคงยิง่ ทาให้ สับสน
กับความคิดใหม่ ๆ ทีเ่ กิดขึน้ ซ้ อนทับกัน
ตลอดเวลา ความกลัวที่จะทาให้ ผลงานผิดพลาด
จะมากขึน้ เรื่อยๆ ในขณะที่แรงบันดาลใจที่
ขับเคลือ่ นลดน้ อยลง
ถึงจะรู้ ว่าตอนนีย้ งั ไม่ พร้ อมเต็มที่ แต่ ในเมื่อได้
เริ่มงานแล้ ว มันคงจะเป็ นการดีกว่ าที่จะทามัน
ให้ เสร็จตอนนี้
ถ้ าชั้นระวังซักหน่ อย........ ชั้นต้ องทาได้ แน่ !

เนื่องจากคุณใช้ มีดผิดพลาด ดังนั้น

นิว้ คุณจึงถูกบาดลึกมาก ค่ า พลัง
 กาย(Vitality)ลดลง 250 หากคุณใช้
แขนหรือมือของคุณในการทา
กิจกรรมที่เกิดพลังโจมตี จะมีผลทา
ให้ บาดแผลนั้นกว้ างขึน้

ทันทีทเี่ ขาเพิง่ ปลุกเร้ าอารมณ์ ไป ก็ทาผิดพลาด

อีกครั้งในทันใด
แม้ มือเขายังคงจับมีดแกะสลักให้ เคลือ่ นไหวอยู่
แต่ แรงทีเ่ ขากดลงมามันมากเกินไป
ทว่ าวีด ก็เปลีย่ นทิศทางของมีดเพือ่ ไม่ ให้ มันทา
ให้ รูปแกะสลักเสี ยหาย
และหลังจากนั้น ความผิดพลาดในการแกะสลัก
นีก้ เ็ กิดขึน้ ซ้าแล้ วซาเล่ า
พลังกายของเขาค่ อยๆ ลดลงไป ทีละน้ อยๆ
หากยังคงเป็ นเช่ นนีต้ ่ อไป เขาคงตายก่ อนงาน
เสร็จสมบูรณ์

วีด พยายามผ่ อนคลายตัวเอง

อย่ างแย่ ทสี่ ุ ดก็แค่ ตาย แล้ วเลเวลของชั้นก็จะ
ลดลงไปอีก แถมความชานาญทักษะต่ างๆ ก็จะ
ลดลงไปด้ วย ทักษะทีช่ ้ันต้ องทางานหนักแทบ
ล้ มหาปะดาตาย กว่ าจะได้ พวกมันมา พวกมัน
ทั้งหมดจะลดลง
ความคิดของเขากลายเป็ นลบมากขึน้ เรื่อยๆ
ปากของเขาเริ่มแห้ งผาก
วีด กุมรู ปแกะสลักไว้ ในมือ และใช้ ความรู้ สึกใน
การแกะสลัก
แต่ เขายังดีทเี่ ขาเลือกทีจ่ ะแกะสลักโดยใช้ ซอยูน
เป็ นแม่ แบบ เพราะแม้ จะมีขนาดที่แตกต่ างไป
จากทีเ่ คยทาบ้ าง แต่ มันก็ยงั ง่ ายกว่ าทารู ปสลัก
โดยใช้ แม่ แบบอืน่ ๆ ทีไ่ ม่ ใช่ เธอ
วีด กอดหินก้ อนแน่ น และแกะสลักมันด้ วยมีด
ของเขา
และในทีส่ ุ ดเขาก็สามารถทาให้ มันอยู่ในรู ปร่ างที่
เขาต้ องการจนได้
ติง้ !

คุณได้ สร้ างผลงานแกะสลักจากหิน

แสงจันทร์
ชื่อเสี ยง เพิม่ ขึน้ 450
ทักษะความเข้ าใจในงาน
ประติมากรรม เพิม่ ขึน้ 1 ระดับ
ความชานาญในทักษะงาน
ประติมากรรม เพิม่ ขึน้
ความชานาญในทักษะงานฝี มือ
เพิม่ ขึน้
ค่ าศิลปะ เพิม่ ขึน้ 60
ความปลืม้ ปิ ติยนิ ดีอย่ างล้ นพ้นหาทีส่ ุ ดมิได้
การแกะสลักเสร็จสมบูรณ์ !

หินแสงจันทร์ ได้ ถูกแกะสลักกลายเป็ นรู ปสลัก

ของ ซอยูนทีก่ าลังหัวเราะ
เมื่อเวลาผ่ านไป แสงที่ส่องสว่ างออกมาจากหิน
แสงจันทร์ ส่องสว่ างขึน้ เรื่อยๆ
รู ปสลักเริ่มส่ องสว่ างให้ เห็นรายละเอียดชัดเจน
ขึน้
เมื่อรู ปสลักเสร็จสมบูรณ์ รายละเอียดต่ างๆ จะ
มองได้ ชัดเจน แต่ ทว่ าแร่ ก้อนนี้ เปล่ งแสงสว่ าง
ออกมา ดังนั้นมันจึงยิง่ ดูลา้ ค่ ากว่ างานสลักอืน่ ใด
ติง้ !

ภาระกิจค้ นหาแสงทีส่ าปสู ญได้

เสร็จสิ้นลงแล้ ว การได้ สร้ างรู ปสลัก
ที่มีแสงสว่ างอย่ างน่ าอัศจรรย์ นั้น
คงทาให้ คุณพอจะรู้ วธิ ีปรับแต่ งแสง
สว่ างจากความรู้ สึก สิ่ งนีจ้ ะสื บทอด
ให้ แด่ ช่างประติมากรเพียงไม่ กคี่ น
เป็ นเทคนิคทีอ่ นั ตรายมาก และใน
เวลาเดียวกันก็ยอดเยีย่ มอย่ างยิง่
รางวัลทีไ่ ด้ จากภารกิจ : ได้ รับ
ทักษะ
คุณได้ เรียนรู้ ทกั ษะสลักแสงจันทร์
ทักษะสลักแสงจันทร์ ระดับ 1(0%)
: ทักษะของประติมากร
งานประติมากรรมจะสามารถ
เปล่ งแสงออกมา อย่ างไรก็ตามสี
และรู ปร่ างของแสงนั้นขึน้ กับวัสดุที่
ใช้ และเมือ่ เวลาผ่ านไป คุณค่ าของ
งานประติมากรรมทีเ่ สร็จสมบูรณ์
แล้ วนั้นจะทวีคุณค่ าขึน้ เรื่อยๆ
คุณจะสามารถควบคุณแสงในการ
ทากิจกรรมต่ างๆ ได้ ทั้งใช้ ลาแสงใน
การจู่โจม หรือใช้ มันปกคลุม
ร่ างกายเพือ่ ป้องกันแต่ มันต้ องใช้
มานา(MP) จานวน หนึ่งในการ
ป้องกันเวทมนต์ โจมตี หรือการ
โจมตีทางกายภาพ ความแกร่ ง
ขึน้ กับความผูกพันธ์ กบั ธรรมชาติ
ของแสง แม้ ว่าจะไม่ แข็งแกร่ งเท่ า
โล่ เวทของจอมเวท แต่ จะใช้ มานา
น้ อยกว่ ามาก สามารถใช้ ให้ แสง
สว่ างในสถานทีพ่ เิ ศษ สามารถให้
แสงสว่ างในที่มืดได้
ความผูกพันธุ์กบั ธรรมชาติของแสง
เพิม่ ขึน้ 3%
คุณสามารถสร้ างประติมากรรม
ส่ องแสงได้
การเปล่ งแสงสว่ าง อย่ างวิจติ รของ
งานประติมากรรมนั้นจาเป็ นต้ องใช้
เพชรพลอยเป็ นวัตถุดบิ เป็ นจานวน
มาก
เคล็ดมีดสลักเกิดการเปลีย่ นแปลง
เคล็ดมีดสลักได้ รับการพัฒนาเป็ น
เคล็ดมีดสลักแสงจันทร์
มานาจะถูกใช้ เพิม่ ขึน้ เป็ น 3 เท่ า
สามารถใช้ แสงในการจู่โจม
 เมื่อมีแสงจันทร์ พลังโจมตีเพิม่ สอง
เท่ า
ความชานาญของเคล็ดมีดสลักจะ
ถูกถ่ ายโอนไปยังเคล็ดมีดแกะสลัก
แสงจันทร์ โดยที่ระดับความ
ชานาญจะลดลงไปครึ่งหนึ่ง
เคล็ดมีดสลักแสงจันทร์ อยู่ทรี่ ะดับ
ขั้นกลาง(Intermediate) ระดับ 2
(43%)

ได้ รับทักษะสลักแสงจันทร์ !
ในทีส่ ุ ดเขาก็เป็ นประติมากรแสงจันทร์ ทแี่ ท้ จริง
เสี ยที
หลังจากจบภารกิจ ในทีส่ ุ ดเขาก็ได้ เข้ าใจเสี ยทีว่า
ทาไม อาชีพนีถ้ ึงได้ มีชื่อเรียกว่ าประติมากรแสง
จันทร์
เมื่อทางานประติมากรรมสาเร็จ ชิ้นงานก็จะ
สามารถเปล่ งแสงออกมาได้

รู ปแกะสลักที่ วีดสร้ างนั้นปกคลุมไปด้ วยแสง

สว่ างเช่ นกัน
เรื่องที่งานประติมากรรมสามารถเปล่ งแสงได้
นั้นไม่ ได้ เข้ าใจผิดอย่ างแน่ นอน
แต่ ถ้าหากอยู่ท่ามกลางแสงอาทิตย์ ก็จะไม่
สามารถเห็นแสงทีเ่ ปล่ งออกมานี้
และหากให้ แสงสว่ างกับงานประติมากรรมอย่ าง
เหมาะสมจะยิง่ เพิม่ ความงามให้ ชิ้นงาน
หากให้ แสงสว่ างมากเกินไป งานประติมากรรม
ทีอ่ อกมาก็จะดูไร้ ระดับ
รู ปสลักเสร็จสมบูรณ์ ภายใต้ แสงจันทร์ ทาง
ภาคเหนือ!
วีด เก็บรู ปสลัก ซอยูนทีย่ มิ้ แย้ มเข้ าไว้ ในอกเสื้อ
**********************
ดร. ชา อึนฮี เฝ้ ามองจอภาพอย่ างจดจ่ อ ในศูนย์
ฟื้ นฟูผู้ป่วยให้ กลับสู่ สังคมอันยิง่ ใหญ่
เธอดูภาพทีถ่ ่ ายทอดออกมาจาก แคปซูลที่
ซอยูนเข้ าไปใช้
งานเทศกาลในหมู่บ้านเล็กๆ ทางภาคเหนือ
ผู้คนล้ วนแต่ หัวเราะเริงร่ า ร่ วมกันร้ องเพลง
เต้ นรา

ช่ างเป็ นบรรยากาศทีช่ วนฝันเป็ นทีส่ ุ ด

เป็ นบรรยากาศที่ไม่ สามารถหาทีไ่ หนได้ อกี แล้ ว
ชา อึนฮี เริ่มกระสั บกระส่ าย
นี่สินะสิ่ งที่พบเจอ เมื่อเดินทางไปกับ ออร์ ค คา
ริชวิ
วีด นักผจญภัยผู้มีชื่อเสี ยงเลือ่ งลือ
ถ้ ามีโอกาสสามารถเดินทางไปผจญภัยกับ วีดได้
ไม่ ว่าใครก็คงไม่ ลงั เลใจทีจ่ ะตอบรับ
ออร์ ค นั้นหมกมุ่นในการต่ อสู้ !
การเป็ น ออร์ คเพศหญิง แล้ วไปลุยดะไปทัว่ นั้น
เป็ นความเพลิดเพลินใจอย่ างยิง่
ความสุ ขใจจากการทีส่ ามารถวิง่ พล่ านไปทัว่ ทุก
ที่ ในเทือกเขามันมากจนบรรยายไม่ ถูก
แต่ ถึงจะอย่ างนั้นก็ตาม สาหรับ ชา อึนฮีแล้ วการ
ผจญภัยในภาคเหนือนั้นดูน่าสนใจมากขึน้
เรื่อยๆ
เหตุการณ์ นีเ้ กิดขึน้ ในเวลาทีเ่ ขาไปถึงหมู่บ้าน
ทางภาคเหนือได้ ไม่ นาน
ชา อึนฮี อิจฉาพวกเขาทั้งสอง
เล่ มที่ 9 ตอนที่ 2 ปฏิบัตกิ ารหาอาหาร
(Operation Acquire Food)
หลังคืนเฉลิมฉลอง วีดก็ออกจากเมืองโมราต้ า
พร้ อมกับซอยูนและอัลเวรอน
"หลังจากนีก้ จ็ ะเป็ นการเดินทางที่แท้ จริงแล้ ว
สิ นะ"
เขารวบรวมข้ อมูลล่ วงหน้ ามามากทีส่ ุ ดเท่ าทีจ่ ะ
เป็ นไปได้ เกีย่ วกับพืน้ ทีท่ จี่ ะมุ่งหน้ าไป
เขาเรียนรู้ เส้ นทางต่ างๆที่จะต้ องผ่ านอย่ าง
พิถพี ถิ ัน
แต่ แหล่ งอาหารเป็ นสิ่ งเดียวที่เขาต้ องการมาก
ทีส่ ุ ดในตอนนี้
"ไหนดูซิ อาหารจะมีพอกีว่ นั กัน"
วีดคุ้ยดูในกระเป๋ า เสบียงอาหารที่
มักจะมีปริมาณเหลือเฟื อตอนนีก้ ลับเหลือแช่
แข็งอยู่ก้อนเดียว แล้ วในก้ อนนั้นก็ไม่ มีอาหารที่
จาเป็ นหลงเหลืออยู่เลย
ในงานเทศกาลของเมืองโมรา ต้ า วีด
ใช้ เสบียงทั้งหมดทาอาหารและเครื่องดืม่ ให้ กบั
ชาวเมืองทีด่ มื่ กินกันใน ปริมาณมหาศาล แต่ โชค
ดี ทีย่ งั พอมีเหล้ าเหลืออยู่บ้าง
ก่ อนจะเดินทางออกจากเขายุโรกิ เขาเด็ดองุ่นป่ า
ลงไปแช่ ในนั้นด้ วย!
มันค่ อยๆ บ่ มจนได้ ที่อย่ างเงียบๆ ในกระเป๋ า
แต่ วดี ส่ ายหัว
'เหล้ าเติมค่ าความอิม่ ไม่ ได้ '
มันไม่ ทาให้ ใครหายหิว แน่ นอน คุณ
อาจได้ ค่าความอิม่ อยู่บ้าง แต่ กย็ งั มีปัญหา เมื่อ
ปริมาณแอลกอฮอล์ เพิม่ ขึน้ สู งถึงจุดจุดหนึ่ง ค่ า
ความแข็งแกร่ งและความว่ องไวจะลดลง ใน
กรณีที่สาหัสกว่ านั้น คุณจะไม่ มีกาลังในการ
ต่ อสู้ เลย! และในกรณีทเี่ ลวร้ ายทีส่ ุ ด คุณอาจตาย
เพราะดืม่ มากเกินไปได้
'ถึงงั้นก็เถอะ ถ้ าแค่ แก้ วเดียวละก็ยงั โอเคอยู่'
ในชีวติ จริง เหล้ าไม่ สามารถนาไปใช้ ประโยชน์
อะไรได้ เลย! แต่ มันก็ยงั พอมีประโยชน์ อยู่บ้าง
ในรอยัลโรด หลัง จากถูกโจมตี มันจะไม่ จบแค่
พลังชีวติ ลดลงชั่วคราวเท่ านั้น คุณควรรักษา
โดยทันทีด้วยการถูสมุนไพรหรือนา้ ยาและพัน
แผล รวมถึงถ้ าบริเวณแผลเกิดการบวม เหล้ าจะ
มีส่วนช่ วยในการฆ่ าเชื้อโรค ทาให้ ไม่ มีความ
เสี ยหายเพิม่ เติมอีก
นอกจากนี้ แอลกอฮอลล์ ยงั เป็ นยาที่ดี
สาหรับต่ อสู้ กบั ความหนาว เมื่ออากาศเย็นลง
การดืม่ เหล้ าสั กแก้ วจะช่ วยให้ คุณทนต่ อความ
หนาวเย็นได้ มากยิง่ ขึน้
'เราใช้ แอลกอฮอลล์ อนั ลา้ ค่ านีไ้ ม่ ได้ ในเมื่อถ้ า
มันถูกบ่ มนานกว่ านีอ้ กี นิด เราก็จะได้ เงินจาก
มัน....'
ไวน์ ถูกเก็บไว้ ในกระเป๋ าอย่ างทีม่ ันเคยเป็ น แล้ ว
วีดก็ออกเดินทางหาอาหาร
*************************************
*************
เมืองซารัค
ธีรอสรู้ สึกสดชื่นเมื่อเหยียบลงบนพืน้ หิมะสี ขาว
บริสุทธิ์
'ในทีส่ ุ ด การคืนชีพของเราก็จะได้ เริ่มต้ นซักที'
ไพลน์ นักรบบาบาเรียนท่ าทางผ่ าเผยขมวดคิว้
เล็กน้ อย
"ทีน่ ี่หนาวมาก"
เดนที่ใช้ เสื้อคลุมปิ ดหน้ าพูดขึน้ ว่ า
"ไม่ เป็ นไร การต่ อสู้ จะช่ วยให้ นายอุ่นขึน้ อย่ าง
รวดเร็ว"
ธีรอสมองเพือ่ นทีเ่ ชื่อในตัวเขาและติดตามเขา
มาตลอดทางแล้ วพยักหน้ า
"เราต้ องได้ ต่อสู้ แน่ นอน"
ภารกิจสุ สานของราชาแมงป่ อง! (Scorpion
King's Tomb Quest)
 เพราะเหตุการณ์ ในคราวนั้น กิลด์ คริม
สั นวิงจึงล่ มสลาย แต่ ผ้ ูทเี่ ป็ นแกนนาไม่ ได้ จาก
ไปไหน ไซคีแม่ มดแมกม่ า มาโก้ ผู้ถอื แสง และ
บาสเตียนกัปตันทีมจู่โจม พวกเขาทีเ่ ป็ นสมาชิก
ของกิลด์ คริมสั นวิง ปกปิ ดชื่อ สั บเปลีย่ นเกราะ
และเข้ าร่ วมเดินทางกับกิลด์ โฟรเซ่ นโรส
ตั้งแต่ แรกแล้ ว สิ่ งสุ ดท้ ายที่พวกเขา
อยากทาคือการร่ วมเดินทางกับกิลด์ อนื่ คริมสั น
วิงพยายามที่จะสร้ างกลุ่มเดินทางเป็ นของพวก
เขาเอง แต่ สิ่งแย่ ๆ มากมายก็เกิดขึน้ ในครั้งเดียว
และสถานการณ์ กม็ ีแต่ จะแย่ ลงเรื่อยๆ กิลด์ ถูก
ทอดทิง้ จากกลุ่มพันธมิตร ทาให้ เมืองทีพ่ วกเขา
ครอบครองอยู่ถูกโจมตีอย่ างเปิ ดเผย เหตุการณ์
วิกฤติทมี่ าเป็ นลูกโซ่ เหล่ านีก้ ม็ ากพอทีจ่ ะทาให้ ค
ริมสั นวิงหลุดออก จาก 10 สุ ดยอดกิลด์ แห่ งทวีป
เวอร์ เซลล์ ด้ วยเหตุนี้ กิลด์ จงึ ต้ องถูกยุบลงอย่ าง
หลีกเลีย่ งไม่ ได้ เหล่ าหัวหน้ าอยู่ปกป้องจนถึง
ทีส่ ุ ด แต่ กลิ ด์ ทลี่ ่ มสลายอย่ างช้ าๆ ก็ไม่ ติดอันดับ
แม้ หนึ่งในหมื่นเลย
'แต่ เราจะต้ องผงาดขึน้ อีกครั้ง'
ธีรอสอยากกลับมามีเกียรติอกี ครั้ง และกู้กลิ ด์
คริมสั นวิงกลับมา
'เราจะใช้ ดนิ แดนทางเหนือ'
เพือ่ ให้ ทุกสิ่ งกลับคืนมาและฟื้ นฟูกลิ ด์ การบุก
สารวจดินแดนใหม่ !
'เพือ่ ทาให้ ทวีปของเรากลับเป็ นปกติ มันคือ
ความรับผิดชอบของเราที่จะส่ งให้ ใครคนอืน่ ทา
แทนไม่ ได้ '
ธีรอสยิม้ อย่ างเยือกเย็น
*************************************
*************
การบุกเบิกสารวจทีน่ าโดย กิลด์ โฟร
เซ่ นโรสยังคงประสบปัญหา พวกเขาพาคนมา
เป็ นจานวนมากอย่ างมั่นใจ แต่ ปัญหามากมายก็
ยังคงปรากฏขึน้ มาครั้งแล้วครั้งเล่ า
คณะเดินทางพกเชฟมามากมาย! แต่
ไม่ มีอะไรไปได้ สวยเลยในวันแรกๆ ของการ
เดินทาง เพือ่ เพิม่ ขวัญกาลังใจให้ แก่ คณะ
เดินทาง พวกเขาทาอาหารมากมายและแจกจ่ าย
ออกไป การกินอาหารอร่ อยย่ อมทาให้ ผู้ร่วม
เดินทางมีกาลังใจทีด่ ี
สาหรับโอเบรอนและดรัม มันดู
เหมือนว่ าพวกเขาพกวัตถุดบิ มาเยอะพอ แต่
ปริมาณวัตถุดบิ ทีถ่ ูกใช้ ไปกับคณะเดินทางนั้น
กลับเหนือกว่ าทีจ่ นิ ตนาการ ไว้ เหล่ าผู้คนทีไ่ ม่ มี
อะไรทามากนักในสถานทีอ่ นั หนาวเย็นแห่ งนี้
คลายเครียดด้ วย การกินอาหารทีบ่ รรดากุ๊กทา
ขึน้
"อร่ อยจัง"
"ไม่ ว่าคุณจะไปทีไ่ หน คุณก็ต้องกินอาหารดีๆ
สิ นะ"
"ช่ าย มันเป็ นไอเดียที่ดมี ากเลยในการติดตาม
คณะสารวจคณะนี"้
เหล่ าเชฟต่ างก็กระตือรือร้ น
"พวกเขากาลังกินอาหารอร่ อยๆ ทีพ่ วกเราเป็ น
คนทา"
"โอกาสมาแล้ ว เราต้ องทาให้ พวกเขาคิดว่ า
อาชีพเชฟเป็ นอาชีพที่สาคัญ!"
"แน่ นอน! วัตถุดบิ ก็ไม่ ใช่ ของเรา ดังนั้นใช้ มัน
อย่ างเต็มทีก่ นั เถอะ!"
 พวกเชฟเห็นวัตถุดบิ ทีม่ ีอย่ างล้ น
เหลือก็ร้ ู สึกสบายใจ ทาให้ แทนทีพ่ วกจะทาเมนู
ปกติกม็ ีความกล้ าทีจ่ ะสร้ างสรรค์ เมนูใหม่ ๆ
ออกมา
"เมนูเห็ดมัทซึทาเกะและปูครับ!"
"หอยทากราดนา้ ผึง้ ! (Snail in honey)"
การทาอาหารทาให้ ความชานาญใน
ทักษะการทาอาหารของพวกเขาพัฒนาขึน้ ด้ วย
เหตุนี้ เหล่ าเชฟต่ างก็ใช้ วตั ถุดบิ ราคาแพงไปโดย
ไม่ ลงั เล ทั้งคณะเดินทางก็ไม่ ได้ มีทที ่ าคัดค้ าน
อะไร พวกเขาจึงใช้ วตั ถุดบิ ไปอย่ างสบายใจ
 วัตถุดบิ ถูก ใช้ ไปอย่ างรวดเร็ว ในตอน
นั้น อย่ างน้ อยคนทีด่ ูแลวัตถุดบิ ก็ควรหยุดพวก
เขาไว้ แต่ คนที่รับผิดชอบกลับไม่ กงั วลเลยแม้ แต่
นิดเดียว
"ก็นะ ยังไงเราก็สามารถหาวัตถุดบิ ทาอาหารได้
ตลอดเวลาที่เราต้ องการ"
"หัวหน้ าโอเบรอนก็เคยสั่ งเอาไว้ ว่าให้ เพิม่ ขวัญ
กาลังใจ ดังนั้น ให้ วตั ถุดบิ พวกเขาไปเท่ าทีพ่ วก
เขาต้ องการเถอะ"
แม้ ว่าปริมาณวัตถุดบิ จะลด ลงอย่ าง
ฮวบฮาบ พวกเขาก็ไม่ ได้ หยุด จนกระทัง่ เมื่อ
พวกเขาพบว่ าวัตถุดบิ เหลืออยู่เพียง 30
เปอร์ เซ็นต์ บรรยากาศก็เปลีย่ นไปเล็กน้ อย
"ตั้งแต่ นีเ้ ป็ นต้ นไป ประหยัดอาหารกันหน่ อย
ก่ อนจะถึงมือ้ หลัก"
"ต้ องหาวัตถุดบิ ทาอาหารเพิม่ แล้ ว"
"ตอนนี้ มันคงจะดีกว่ าถ้ าเราเติมของในคลังให้
มากหน่ อย"
ต่ อมา ปัญหาใหญ่ กบ็ ังเกิด เมื่อมัน
เป็ นอะไรทีย่ ากมากในการหาอาหารทีแ่ ดนเหนือ
อันหนาวเย็น บนภูเขาตอนกลางของทวีปมี
เกาลัด ผลของต้ นโอ๊ ค และผลไม้ ที่หน้ าตา
เหมือนแอปเปิ้ ลให้ เก็บอยู่ตลอด และพวกเขายัง
ล่ าสั ตว์ ได้ อกี ด้ วย
 แม้ จะเกิดการ ขาดแคลนอาหารที่ทา
ให้ ความแข็งแกร่ งหรือการเคลือ่ นไหวของพวก
เขาลดลงหรือทือ่ ลง แต่ กรณีที่พวกเขาจะตาย
จากการอดอยากก็เป็ นเรื่องที่หาได้ ยาก ด้ วยเงิน
ที่พวกเขามีมันเป็ นไปได้ ที่จะขอซื้ออาหารของ
นักเดินทางที่เดินผ่ าน
แต่ ในเมื่อนี่เป็ นดินแดน ใหม่ จึงยากที่
จะมีคนเดินทางผ่ าน ดังนั้น ทางเดียวที่พวกเขา
เหลืออยู่คอื การล่ าสั ตว์ แต่ ทว่ า มอนสเตอร์ น้ันมี
อยู่จากัด มันไม่ สมเหตุสมผลเลยทีจ่ ะหาอาหาร
ให้ กบั คนมากมายในคณะจากการล่ าเพียงอย่ าง
เดียว
 คงต้ องโทษพวกเขาที่ไม่ เห็น
ความสาคัญของอาหาร
ด้ วยวัตถุดบิ ทีล่ ดลงอย่ างรวดเร็ว ขวัญกาลังใจ
ของคณะสารวจก็ตกตา่ ลงเช่ นกัน คุณภาพของ
อาหารก็ลดลงและความคิดที่จะประหยัดอาหาร
เพือ่ กินในวันหน้ าก็มีมาก ขึน้ ไม่ ใช่ แค่คุณภาพ
อาหารทีแ่ ย่ ลงเท่ านั้น พวกเขายังต้ องประหยัด
อาหารให้ มากทีส่ ุ ดเท่ าทีจ่ ะเป็ นไปได้ ด้วย
"ฉันหิววว"
"ขอร้ อง หาอะไรมาให้ กนิ ที"
คณะเดินทางตกอยู่ในความหิวโหย!
ถ้ าพวกเขากินน้ อยตั้งแต่ แรก แทนทีจ่ ะหยุด
ระหว่ างกินดีอยู่ดี ในทางทฤษฎีแล้ ว มันคงยาก
ทีจ่ ะตกอยู่ในความหิวโหยแบบนี้ กิลด์ โฟรเซ่ น
โรสกลายเป็ นกิลด์ อดๆ อยากๆ เสี ยแล้ ว!
อย่างไรก็ตาม ท่ ามกลางสถานการณ์
วิกฤตนี้ ก็ยงั มีคนทีไ่ ม่ ได้ อดอาหารด้ วย คนพวก
นั้นไม่ ใช่ คนระดับสู งของกิลด์ โฟรเซ่ นโรส ไม่ มี
ทางเลยที่คนที่ตรงไปตรงมาและได้ รับความ
เคารพนับถือมากมายอย่ างโอเบรอน จะอนุญาต
ให้ คนของเขากินอาหารทีถ่ ูกเก็บไว้ อย่ างลับๆ
เหล่ านักดาบ! นัก ดาบ 306 ดึงเอา
ขนมปังบาร์ เลย์ ทถี่ ูกซ่ อนในกระเป๋ าออกมาและ
กัดมันอย่ างลับๆ ขนมปังเก่ าๆ เย็นๆ ที่แสนจะ
แข็งโป๊ ก แต่ เมื่อถูกนา้ ลายเคลือบมันก็อ่อนนุ่ม
ขึน้ และเขาก็กนิ มันตอนนั้น
"ไม่ ว่าจะยังไงก็ตาม ขนมปังข้ าวบาร์
เล่ ย์กอ็ ร่ อยทีส่ ุ ด"
ตั้งแต่ ที่เขาหิวจนตายใน คราวนั้น
พวกเขาก็ตดั สิ นใจซื้อขนมปังตุนเอาไว้ มากมาย
ดังนั้น ขนมปังข้ าวบาร์ เล่ ย์จงึ ถูกจัดเก็บไว้ ใน
กระเป๋ าอย่ างใจป้ าเสมอ ในรอยัลโรด สาย
สั มพันธ์ ซึ่งตัดขาดไม่ ได้ ระหว่ างเหล่ านักดาบ
และขนมปังบาร์ เลย์ จงึ เกิด ขึน้
อย่างไรก็ตาม คนส่ วนมากของคณะ
เดินทางถูกบังคับให้ ทนกับความหิวโหยเมื่อลูบ
ท้ องทีว่ ่ าง เปล่ า ผู้คนเรียนรู้ ความจริงนีใ้ น
ตอนท้ ายของความล้ มเหลว
'แดนเหนือหาอาหารยาก ต้ อง
ประหยัดวัตถุดบิ ให้ มากทีส่ ุ ดเท่ าทีจ่ ะมากได้ '
*************************************
*************
วีดเริ่มออกหาอาหาร
'ต้ องหาของทีก่ นิ ได้ ให้ มากทีส่ ุ ดเท่ าที่
จะทาได้ '
ในเมื่อเครื่องปรุ งยังมีเหลือพอ เขาจึงต้ อง
รวบรวมแค่ วตั ถุดบิ
 "ไม่ มีทางเลือก คงต้ องออกล่ าซัก
หน่ อย"
ในอดีต วีดตั้งกฎการหาอาหารใน
พืน้ ที่เอาไว้ อย่ างถี่ นอก จากจะไม่ ต้องจ่ ายเงิน
แล้ ว มันยังทาให้ หาวัตถุดบิ สดใหม่ ได้ง่ายขึน้
การสะสมวัตถุดบิ ในทีท่ เี่ ดียวเป็ นเวลานานจะ
จบลงด้ วยการเน่ าเสี ยและกินไม่ ได้ เสมอ มัน
เป็ นกฎทีร่ ู้ ๆ กันอยู่
"ไปกันเถอะ อัลเวรอน!"
"ครับ"
ขณะทีใ่ ช้ อลั เวรอนเหมือนผู้อยู่ใต้ บังคับบัญชา
วีดย้ ายไปทีภ่ ูเขาหลังหมู่บ้านโมราต้ า
 โฮ่ งๆๆ! อาววูวววววว! (หมาหอน)
สิ่ งที่มักจะวนเวียนไปมาเหมือนกับ
วิญญาณในภูเขาหลังหมู่บ้านโมราต้ าคือ หมา
ป่ า! สั ญชาตญาณสั ตว์ ป่าของพวกมันเต้ นเร่ า
เมื่ออยู่เป็ นฝูงคอยกินสั ตว์ อนื่ ในละแวก
ใกล้ เคียง แต่ ทว่ า เหล่ าหมาป่ ากลับตัวสั่ นเมื่อ
เผชิญหน้ ากับวีด
'ไอ้ ชั่วนี่...'
'มันมองเราเป็ นแค่ อาหาร'
'มันกินพ่อแม่ เรา แม่ เราตายเพราะ
นา้ มือมัน มันไม่ ปล่ อยให้ อะไรหลงเหลือเลย
แม้ กระทัง่ หนัง โฮ่ ง! โฮ่ ง!'
 ‘น้ องชายข้ าโดนมันเอาไปทาอาหาร
ทั้งตัวเลย มันกลับมาแล้ว’
ค่ าจิตวิญญาณนักสู้ ทสี่ ู งของวีด!
มันส่ งผลให้ กาลังใจของมอน สเตอร์ ที่
ระดับใกล้ เคียงหรือต่ากว่ าลดลง รวมทั้ง วีดยัง
ล่ าหมาป่ าไปเป็ นจานวนนับไม่ ถ้วน สาหรับ
มอนสเตอร์ แล้ ว หมาป่ ามีความฉลาดค่ อนข้ าง
สู ง และยังความจาดีอกี ด้ วย ล่ าและเฉือนเนือ้ ตัด
กระดูก ต่ อจากนั้นยังถลกหนังมาตัดเย็บอีก ฝูง
หมาป่ าไม่ เคยลืมความโหดเหีย้ มของวีดเลย
แม้ แต่ น้อย มันจึงยังคงสั่ นเทาด้ วยความกลัว
'แต่ ยงั ไงเราก็เป็ นหมาป่ า'
 'เพือ่ ปกป้องศักดิ์ศรีของเราเอาไว้ '
โฮ่ ง! โฮ่ ง! โฮ่ ง!
เหล่ าหมาป่ าวิง่ ตรงเข้ ามาทั้งฝูงอย่ างรวดเร็วใน
ขณะทีว่ ดี วาดดาบช้ าๆ
"เคล็ดมีดสลักแสงจันทร์ !"
นี่เป็ นการใช้ เคล็ดมีดสลักในรู ปแบบทีพ่ ฒ ั นา
มาแล้ วอีกขั้นหนึ่ง! ตัวดาบทอแสงออกมา และ
ด้ วยระยะโจมตีที่มากขึน้ กว่ าเดิม วีดควงดาบ
เปล่ งแสงนั้นแล้ วพุ่งเข้ าไปเข่ นฆ่ าเหล่ าหมาป่ า
ทันที ตอนนีเ้ ลเวลของวีดไม่ เหมือนเมือ่ ก่ อน
แล้ ว หมาป่ าพวกนีไ้ ม่ คู่ควรแม้ กระทัง่ จะเรียกได้
ว่ าเป็ นศัตรู ของเขา
การฆ่ าล้ างบาง!
เขาแยกกระดูก เนือ้ และหนังของหมาป่ าทีเ่ ขา
ล่ าได้ ตรงนั้นทันที
ซอยูนยืนมองเงียบๆ
วีดบอกเธออย่ างอ่ อนโยนว่ า
"อย่ ามัวแต่ ยนื กับมองอย่ างนั้นซิ มา
ช่ วยกันหน่ อย"
ซอยูนไม่ ได้ พูดอะไร แต่ ดวงตาของ
เธอกลับสะท้ อนความรู้ สึกผิดออกมา เธอเสี ยใจ
ทีป่ ล่ อยให้ วดี ต้ องเดียวดายอยู่ในทีท่ อี่ ากาศ
หนาวเย็นเช่ นนี้ แต่ ถ้าพวกหมาป่ าไม่ เข้ ามา
โจมตีก่อน เธอก็คงไม่ โจมตีใส่ มันเช่ นกัน
วีดส่ ายหัว
'อย่ างนีเ้ รียกว่ าพันธมิตรไม่ ได้ หรอก
นะ'
วีดต้ องทา อะไรซักอย่ างเพือ่ พัฒนา
จุดยืนของเขาทีม่ ีต่อซอยูนผ่ านพลังที่เขามี
เพราะถ้ าเธอทาแค่ ยนื กอดอกเฉยในการต่ อสู้ มัน
คงไม่ ช่วยอะไรมากนัก แค่ สถานการณ์ ที่ลาบาก
นีก้ ส็ ร้ างความกดดันให้ เขามากพอแล้ ว
เหมือนกับทีเ่ คยมีใครซักคน กล่ าวไว้
การเป็ นผู้อ่อนแอนั้นเป็ นบาป ทักษะในการต่ อสู้
ของซอยูนนั้นดีกว่ าวีดมาก วีดยังคงติดอยู่ที่
เลเวล 300 ต้ นๆ เนื่องจากในการทีจ่ ะบรรลุ
ภารกิจทีผ่ ่ านมา เขาต้ องสู ญเสี ยเลเวลและค่ า
ทักษะในการให้ ชีวติ ประติมากรรมของเขา ดัง
นั้นเลเวลเขาจึงไม่ ค่อยขึน้ เลย
'เราไม่ สามารถทาเควสสาเร็จได้ เลยถ้ า
ไม่ ได้ ให้ ชีวติ แก่ ประติมากรรมมาช่ วย'
เพราะเหตุนีเ้ ลเวลของเขา จึงไม่ ขนึ้
ถึงแม้ เขาจะทาการล่ ามอนสเตอร์ อย่ างหนัก
ในช่ วงที่ผ่านมา แต่ ในขณะที่เลเวลของเขาขึน้ ๆ
ลงๆอยู่ หลายๆทักษะก็พฒ ั นาขึน้ รวมทั้งเขายัง
รับการโจมตีของมอนสเตอร์ ทุกครั้งทีม่ ีโอกาส
ด้ วย ค่ าความอึดของเขาจึงสู งขึน้ มาก ดังนั้น
เขาจึงพูดไม่ ได้ ว่าเขาไม่ ได้ รับอะไรเลย เพียงแต่
จากการคาดเดาของวีด เลเวลของซอยูนนั้นอยู่
อย่ างต่าก็ที่ 300 ปลายๆ
 'บางที อาจจะมากกว่ า 400 ด้ วยซ้า'
บาร์ ดเรย์ จาก กิลด์ เฮอร์ มีส เปิ ดเผย
เลเวลของเขาทีง่ านพิธีสวมมงกุฎ และปรากฏว่ า
เลเวลของเขานั้นอยู่ไม่ ตา่ กว่ า 412 ผู้คนต่ าง
ประหลาดใจและตืน่ เต้ นไม่ ว่าจะเป็ นในรอยัล
โรดและในอินเตอร์ เน็ท แม้ ว่าจะคานวน
ระยะเวลาทีผ่ ่ านมาตั้งแต่ ที่เขาเลเวล 300 ปลายๆ
เลเวลของเขาก็พ่ งุ ขึน้ อย่ างรวดเร็วอยู่ดี
'มันน่ าจะเป็ นเพราะมีกลิ ด์ คอยไล่
ต้ อนมอนสเตอร์ ให้ กบั เขา ในฐานะที่เป็ น
หัวหน้ าของกิลด์ เฮอร์ มีส แน่ นอน ว่ าเขาจะต้ อง
ได้ ประโยชน์ มากมาย'
 เขา สามารถใช้ อุปกรณ์ ต่างๆได้
มากมาย ทั้งยังได้ รับข้ อมูลเกีย่ วกับพืน้ ทีท่ จี่ ะไป
ล่ ามอนสเตอร์ ช่ างตีเหล็กก็คอยสนับสนุนและ
ยังมีนักกวีคอยประจาการอยู่เสมอ รวมทั้ง ใน
การต่ อสู้ ส่วนใหญ่ บาร์ ดเรย์ กส็ ามารถจัดการ
มอนสเตอร์ ได้ ในทีเดียว ด้ วยการซัพพอร์ ตที่
แข็งแกร่ งขนาดนี้ ไม่ แปลกเลยทีเ่ ลเวลของเขา
จะยังคงเพิม่ ขึน้ อย่ างรวดเร็วไม่ เปลีย่ นแปลง
ก่ อน หน้ านีบ้ าร์ ดเรย์ เป็ นผู้เล่ นทีม่ ี
ชื่อเสี ยงในอีกหลายๆเกม จึงมีคนมากมายที่เลือก
ติดตามเขามา ในเกม คอนทิเนนท์ ออฟ เมจิค
ผู้คนทีต่ ดิ ตามเขามานั้นมีมากมาย
 วีดไม่ เคยปะทะกับบาร์ ดเรย์ เพราะวีด
เป็ นคนแรกทีเ่ ลิกเล่ นเกม บาร์ ดเรย์ ใน คอนทิ
เนนท์ ออฟเมจิค นั้นเป็ นถึง 1 ใน 5 สุ ดยอด
นักรบและกิลด์ ของเขาก็เป็ นกิลด์ ที่แข็งแกร่ ง
ทีส่ ุ ดทีน่ ั่น โดย จากข่ าวลือทีไ่ ม่ ร้ ู แหล่ งกาเนิดแน่
ชัด ความโชคดีที่แท้ จริงของเขานั้นมีมหาศาล
จนคุณสามารถได้ ยนิ เสี ยงแห่ งความร่า รวยกัน
เลยทีเดียว
ฉากตอนที่บาร์ ดเรย์ เปิ ดเผย เลเว
ลของเขาในงานพิธีสวมมงกุฏนั้น ทาให้ เกิด
หัวข้ อให้ ถกเถียงมากมายในหอเกียรติยศ ไม่ ใช่
แค่ น้ัน พวกสื่ อเกมทั้งหลายยังตั้งให้ มันเป็ นข่ าว
ใหม่ ทใี่ หญ่ มากๆ อีกทั้งรายได้ จากบาร์ และผับใน
ทวีปเวอร์ เซลล์ กเ็ พิม่ ขึน้ มามากกว่ า 5 เท่ า
"ไอ้ หมอนั่นทาอะไรก็ดูดไี ปหมด
แหละ"
"เราไปกันอย่ างช้ าๆแต่ หมอนั่นกลับ
ก้ าวหน้ าไปอย่ างรวดเร็ว"
"ชั้นเพิง่ จะเลเวล 357 เอง เมื่อไหร่ ช้ันถึงจะเกิน
400 กะเค้ ามั่ง?"
ความเจ็บปวดอันขมขืน่ !
ฝูงชนต่ างพยายามทีจ่ ะคลายความขม
ขืน่ นั้นด้ วยเหล้ า จนกระทั่งถึงตอนนี้ บาร์ ดเรย์
เป็ นผู้ทไี่ ด้ รับความสนใจจากทุกคน เขาเป็ น
ราชาแห่ งผืนทวีป! ชื่ออย่ างเป็ นทางการของเขา
คือ จักรพรรดิ์ เขาท้ าชิงอานาจสู งสุ ดด้ วย
ความสามารถอันเด่ นชัดทีเ่ ขามี แน่ นอนว่ ากิลด์
เฮอร์ มีสมีศัตรู มากมายพอๆกับกองกาลังของตน
แม้ จะไม่ ได้ แข็งแกร่ งเท่ า บาร์ ดเรย์ แต่
ในทวีปเวอร์ เซลล์ อนั กว้ างใหญ่ กม็ ีผู้เล่ นทีม่ ีเลเว
ลพอที่จะยับยั้งเขาได้ มีไม่ ต่ากว่ า 12 คน และ
บรรยากาศระหว่ างกิลด์ เฮอร์ มีสและกิลด์ อนื่ ๆก็
ยังคงตึงเครียด กิลด์ เดีย่ วๆทีพ่ อจะยืนหยัดต่ อสู่
กับเฮอร์ เมสได้ น้ันมีแค่ 7 กิลด์ แต่ ถ้าคิดรวม
พันธมิตรด้ วยแล้ ว กิลด์ มากกว่ า 15 กิลด์ ก็
สามารถจัดการกับเฮอร์ มีสได้
 แม้ จะไม่ อยากให้ เป็ นอย่ าง นั้น แต่ ผ้ ู
เล่ นทุกคนในเวอร์ เซลล์ ต่างให้ ความสนใจกับ
บาร์ ดเรย์ พวกเขาต่ างอิจฉาผู้ทแี่ ข็งแกร่ งทีส่ ุ ดใน
ทวีปอย่ างบาร์ ดเรย์
*************************************
*************
'กลุ่มดาร์ คเกมเมอร์ ได้ นาวิดโี อการ
ต่ อสู้ ของเมอร์ ซีนารี (Mercenaries) มาเผยแพร่
ถ้ าเทียบกับเมอร์ ซีนารีทมี่ ีเล เวล 380 ปลายๆ
แล้ ว ซอยูนแข็งแกร่ งกว่ ามาก มอนเสเตอร์ ที่
เมอร์ ซีนารีใช้ เวลาพอสมควรกว่ าจะฆ่ าได้ น้ัน
ซอยูสามารถจัดการได้ โดยใช้ เวลาเพียงแค่
พริบตาเดียว'
 โดยหากคิดตามวิธีทใี่ ช้ ใน การต่ อสู้
และทักษะพืน้ ฐานทีใ่ ช่ ในการล่ านั้น ก็อาจจะ
เป็ นตัวกาหนด ขอบเขตของความเร็วได้ แต่ แม้
จะพิจารณาเรื่องพวกนั้นแล้ ว ซอยูนก็ยงั
แข็งแกร่ งกว่าวีดมากมายอยู่ดี
'เลเวลคงอยู่ในช่ วงอย่ างน้ อย 390
และตั้งแต่ 400 ขึน้ ไป ไม่ น่าจะเกินกว่ านีไ้ ปไกล
นัก'
วีดทาการประมาณเลเวลของซอ ยูน
โดยเปรียบเทียบจากความสามารถในการต่ อสู้
กับมอนสเตอร์ ซึ่งไม่ น่าจะผิดพลาด อะไร
โดยมากแล้ วเขามักจะประเมินความสามารถใน
การต่ อสู้ ไม่ ค่อยพลาด ด้ วยเหตุนี่วดี จึงไม่
สามารถบังคับให้ ซอยูนทานู่นทานี่ได้ เขาต้ อง
ทาให้ เธอเป็ นเพือ่ นร่ วมทางทิย่ นิ ดีร่วมมือกับเขา
ด้ วยความสมัครใจมากกว่ า
‘มันคงน่ าสลดใจน่ าดูถ้าเราถูกเด็กผู้หญิงโค่ น
ได้ !’
วีดพูดขึน้ มาโดยใช้ เสี ยงเหมือนพวก
พ่อค้ าที่จะขายอาหารทีเ่ ก็บสะสมเอาไว้ !
"เธอยังไม่ เคยกินหมาป่ าขั้วโลกเหนือ
มาก่ อนใช่ ม้ัย"
"........?"
"ทีจ่ ริงแล้ ว พวกมันผอมมากจนไม่
ค่ อยมีเนือ้ และกระดูกของมันกลับแข็งอย่ างไม่
มีประโยชน์ ด้วย แต่ รสชาติของมันหาที่ไหน
เปรียบไม่ ได้ เลย มันเป็ นเรื่องจริงเสี ยยิง่ กว่ า
จริง!"
"...."
"ความแน่ นและเหนียวอยู่ด้วยกันใน
ชิ้นเนือ้ มันเป็ นความสุ ขทีไ่ ด้ กนิ โดยการแยกมัน
ออกจากกระดูกอย่ างระมัดระวัง!"
วีดทามือทั้งสองเป็ นรู ป ซี่โครง พูด
ตามตรงแล้ ว หมาป่ ากอลบิทปี่ รุงด้ วยเครื่องเทศ
นั้นอร่ อยทีส่ ุ ด วีดเลียริมฝี ปากสื่ ออารมณ์ ที่ยาก
จะลืมรสชาติน้ัน ก่ อนจะปิ ดท้ ายว่ า
 "และอาหารอันโอชะที่มาจากการแช่
กระดูกหลังจากนั้น จิบนา้ ซุปร้ อนๆทีค่ วันกาลัง
พวยพุ่งในอากาศอันหนาวเย็นนี่แล้ ว มันช่ าง
...."
ซู้ดดดดด
พอฟังมาถึงจุดนี้ ซอยูนก็ม่ ุงตรงไป
ยังเหล่ าหมาป่ าพร้ อมกับดาบทีด่ งึ ออกจากฝัก
หมายจะทาการล่ าทันที
ซอยูนนั้นปราศจากตาหนิใดๆ ไม่ ว่าจะเป็ น
นัยน์ ตาทีใ่ สบริสุทธิ์และผิวกายทีน่ วลเหมือน
หยกขาว ความงดงามของเธอจะเปล่ งประกาย
อย่ างแท้ จริงในยามรุ่ งอรุณ
 หลังจากทีซ่ อยูนออก ล่ าหมาป่ า วีดก็
ทาการแล่ หนังและตัดเนือ้ กับกระดูกออกจากตัว
ของหมาป่ า ด้ วยแรงงานที่ยอดเยีย่ ม พวกเขา
รวบรวมวัตถุดบิ ทาอาหารได้ อย่ างรวดเร็ว
"เรากินมันได้ อกี นานด้ วยปริมาณ
ขนาดนี"้
วีดยิม้ อย่ างสมใจอยากเมือ่ เขาดู
กระเป๋ าที่เต็มไปด้ วยเนือ้ หมาป่ า ในอดีต เขามี
ประสบการณ์ เลีย้ งพาลาดินหลายคน รวมทั้ง
พาลาดินทีถ่ ูกปลดปล่ อยจากการเป็ นรู ปปั้นด้ วย
เพือ่ ทีจ่ ะรับมือกับปากท้ องของอีกแค่ 1 คน เขาก็
จาเป็ นที่จะต้ องล่ ามอนสเตอร์ เพิม่ นั่นทาให้ เขา
เรียนรู้ ถงึ สถานทีท่ คี่ ุณสามารถรวบรวมเนือ้ เป็ น
จานวนมากได้ และความทรงจานั้นก็ยงั มีค่ามาก
แม้ แต่ ตอนนี้
วีดไม่ ได้ รวบรวมแค่ เนือ้ หมาป่ า
เท่ านั้น
"คงกินของอย่ างเดียวกันนานๆ
ไม่ ได้ "
คุณจะต้ องคิดไปถึงความอยาก
อาหารทีล่ ดลงและผลที่ได้ จากการกินอาหาร
ด้ วย ถ้ าคุณกินอาหารทีม่ าจากวัตถุดบิ เดียวกัน
ล่ ะก็ ประสิ ทธิภาพของมันจะลดลงเรื่อยๆจน
สิ้นสุ ดไป
 การทาเมนูเนือ้ หมาป่ านั้น ง่ าย คุณจะ
ต้ มหรือย่ างมันก็ได้ การกินเนือ้ หมาป่ าจะช่ วย
เพิม่ พลังชีวติ 300 และความแข็งแกร่ งกับพลัง
อีก 20 มันยังมีข้อดีคอื ช่ วยเพิม่ ความเร็วในการ
ฟื้ นฟูค่าชีวติ อีก 2 เปอร์ เซ็นต์ จากเดิม และ
พัฒนาจิตวิญญาณนักสู้ อกี ด้ วย
แต่ เมื่อกินแต่ ของเดิมๆ ผลกระทบ
ของอาหารก็จะตา่ ลงจนสุ ดท้ ายมันจะให้ แค่
ความรู้ สึกอิม่ เท่ านั้น ในตอนนั้น อาหารเมนูอนื่
จะต้ องเป็ นตัวกระตุ้นแทน
"ทางนี"้
วีดพาซอยูนและอัลเวรอนข้ าม ภูเขาที่
อยู่เบือ้ งหลังพวกเขาไป ทีน่ ั่นมีแต่ นา้ แข็งแผ่
กว้ างออกไป แผ่ นดินไม่ มีดนิ หรือหินเลย
นอกจากนา้ แข็งเพียวๆเท่ านั้น! แต่ เดิมแล้ ว พืน้ ที่
บริเวณนีเ้ คยมีแม่ นา้ สายใหญ่ ไหลเชี่ยว แต่ ทว่ า
เนื่องจากอุณหภูมิทตี่ า่ มากทาให้ มันแข็งเป็ น
นา้ แข็งปกคลุมไปทัว่
"อืมม งั้น ไปหาอะไรกินกันเถะ"
วีดพร้ อมด้ วยซอยูนและอัลเวรอนต่ าง
เดินไปยังศูนย์ กลางของนา้ แข็ง
".....?"
ทั้งซอยูนและอัลเวรอนต่ าง ก็สงสั ย
โดยพืน้ ฐานแล้ ว วัตถุดบิ ทาอาหารถูกซื้อจาก
ร้ านค้ า ซึ่งการซื้อจากที่นั่นก็น่าจะเพียงพอแล้ ว
น้ อยคนที่จะชานาญในทักษะทาอาหารพอทีจ่ ะ
เก็บวัตถุดบิ จากป่ าเหมือนวีดได้ อีกทั้ง นา้ แข็งที่
จับตัวกันหนานั้นปราศจากสมุนไพรหรือผลไม้
ใดๆ และบริเวณนั้นก็ไม่ มมี อนสเตอร์ อยู่ใกล้ ๆ
เลย ดังนั้นการหาอาหารตรงนีจ้ งึ ดูเหมือนเรื่อง
เหลวไหล
ฟู่ ววววววว!
เสียงลมมหึมาพัดกรรโชก
ซู่ว! ซู่ว! ซู่ ว!
พืน้ ดินส่ งเสี ยงดังก้ อง
'นี่มันอะไรกัน'
 มีอะไรบางอย่ างทีไ่ ม่ รู้ จกั มันไม่ ใช่ ว่า
ทวีปเวอร์ เซลล์ ไม่ เคยเกิดแผ่ นดินไหวขึน้ แต่
สถานการณ์ รอบด้ านดูสงบเกินไป ภูเขาทีพ่ วก
เขาเพิง่ จากมาไม่ ได้ สั่นไหวเลยแม้ แต่ น้อย แต่
ร่ างกายของพวกเขากลับค่ อยๆเคลือ่ นเข้ าหา
เสี ยงนั้นทีละน้ อย
'บ้ าน่ า'
หลังจากมองลงด้ านล่ าง ใบหน้ าของ
ซอยูนก็ซีดเผือด ข้ างใต้ แผ่ นนา้ แข็งทีห่ นานั่น
นา้ กาลังไหลเชี่ยว! แม่ นา้ สายใหญ่ กาลังไหล
อย่ างรุนแรงภายใต้ เปลือกนา้ แข็งนี่ จาก
กระแสนา้ ใต้ นา้ แข็งนั้น เสี ยงจึงดังขึน้ เมื่อเห็น
ดังนั้น ซอยูนและอัลเวรอนก็ถูกปกคลุมด้ วย
ความหวาดกลัวโดยสั ญชาตญาณทันที
ถ้ ามันเป็ นแค่ มอนสเตอร์ พวกเขาจะ
ไม่ กลัวตายเลย แต่ ถ้านา้ แข็งนี่แตกแล้ วพวกเขา
ตกลงไปล่ ะก็ พวกเขาจะถูกแช่ แข็งจนตายอย่ าง
หลีกเลีย่ งไม่ ได้ เลย
'ข้ างล่ างนั่นจะต้ องเย็นยะเยือกอย่ าง
ไม่ น่าเชื่อแน่ '
ณ จุดทีพ่ วกเขายืนอยู่กห็ นาวมากแล้ ว
ไม่ ต้องพูดถึงอุณหภูมิข้างล่ างนั่นเลย
ซอยูนและอัลเวรอนเครียดสุ ดๆ
กีก้ กกกก!
 วีดดึงเอาตะปูและสิ่ ว สาหรับแกะสลัก
ออกมาแล้ วขูดนา้ แข็งเพือ่ วาดเป็ นวงกลม
จากนั้นเขาก็เอาค้ อนของช่ างตีเหล็กออกมาและ
เริ่มทุบพืน้ อย่ างไร้ ความปราณี
ทุกครั้งทีว่ ดี ใช้ ค้อนตีลงไป นา้ แข็งก็
จะส่ งเสี ยงสะท้ อนกลับมา ใบหน้ าของซอยูน
และอัลเวรอนปราศจากสี เลือดลงเรื่อยๆ
'ถ้ าอยากฆ่ าตัวตายนัก ทาคนเดียวสิ '
'เทพีเฟรย่ า ได้ โปรดช่ วยข้ าด้ วย'
จากนั้น พวกเขาก็ได้ ยนิ เสี ยงวีดพึม
พา
 "มันแข็งมากเลยแฮะ แถมยังไม่ แม้ แต่
จะร้ าว ถ้ างั้นคงต้ องใช้ แรงมากขึน้ ...."
ในตอนท้ าย ความหวาดกลัวมหาศาล
ก็พรั่งพรู มายังซอยูนและอัลเวรอน ไม่ นาน วีดก็
เหวีย่ งค้ อนสุ ดแรงทีเ่ ขามี โดยเขาจดจ่ อให้ แรง
นั้นกระทากับใจกลางวงกลมทีเ่ ขาวาดอย่ าง
แม่ นยา
ย้ ากกกก!
ย้ ากกกกกกกก!
ทุกครั้งทีว่ ดี ทุบลง ไปด้ วยค้ อน ซอยูน
และอัลเวรอนรู้ สึกอยากจะเป็ นลม ทัว่ ร่ างของ
พวกเขาต่ างขนลุกขนชัน หลังจากมองหน้ ากัน
แล้ วพยักหน้ าให้ กนั พวกเขาก็ถอยไปยังที่ที่คดิ
ว่ าปลอดภัย
ในเวลาเดียวกันนั้นเอง วีดเหวีย่ งค้ อน
อีกหลายหนและในทีส่ ุ ดมันก็แตกออก เป็ น
วงกลมตามเส้ นทีถ่ ูกขีดไว้ ด้วยมีดแกะสลักใน
ตอนแรก! รูขนาดใหญ่ เกิดขึน้ ตรงนั้น ตรงทีน่ า้
เย็นๆไหลผ่ านอย่ างรวดเร็ว
วีดทรุ ดตัวลงนั่งและดึงไอเทมจาก
กระเป๋ าเขาทีละอย่ าง คันเบ็ดตกปลาอันยาวๆ
หม้ อหลายใบ และแหสาหรับจับปลา
"ชั้นน่ าจะไปตกปลาได้ แล้ วสิ นะ?"
 วีดหย่ อนสายเบ็ดลงรู นา้ แข็ง ตกปลา
ในฤดูหนาวทีเ่ ย็นยะเยือก วีดเชี่ยวชาญทักษะตก
ปลาจนเขาสามารถหาอาหารเพือ่ อยู่รอดในที่
แห่ งนีไ้ ด้ ผ่ านทางนา้ แข็งทีแ่ ตกออก แม่ นา้ ดู
โปร่ งใสและข้ างใต้ นา้ นั้น ปลามากมายต่ างเวียน
ว่ ายอย่ างกระตือรือร้ น
"ได้ ตัวใหญ่ ซะด้ วย!"
วีดขยับคันเบ็ดไปมาเป็ นพัลวัน
คุณตกปลา Sweet Fish ขนาด 20 ซม.ได้
คุณตกปลาสี เงิน Pond Smelt ขนาด 22 ซม.ได้
คุณตกปลาไหล Fresh Water Eel ขนาด 57
ซม.ได้
คุณตกปลา Gold Fish ขนาด 1 เมตร 20 ซม.ได้
การตกปลาครั้งนีจ้ ะอยู่ในประวัตศิ าสตร์ ของ
การตกปลา!
ทักษะตกปลาเพิม่ ขึน้
ความโชคดีเพิม่ ขึน้ 1
ทีน่ ี่เป็ นจุดตกปลาทีไ่ ม่ มีใครมาแข่ ง
ด้ วย! เป็ นการจับปลาทีไ่ ร้ ทางสู้ จิตวิญญาณ
ของชายชาตรีลุกโชนขึน้ พรึบพรั่บ! พืน้ นา้ แข็ง
ข้ างๆวีดนั้นเต็มไปด้ วยปลาที่สะบัดสาดนา้ อย่ าง
กระฉับกระเฉง
"ตรวจสอบ"
Sweet Fish มีลาตัวที่แบนบาง
อาศัยเฉพาะในนา้ ที่ใสสะอาด มีสีนา้
เงินเข้ ม
สามารถจับได้ หลายวิธี เจริญเติบโต
ในพืน้ ที่ทั่วไปเป็ นบริเวณกว้ าง
Sweet Fish หาได้ ง่าย แต่ ผู้คนจะไม่
สามารถลืมรสชาติของมันได้ เลย
วัตถุดบิ ทาอาหารเมนูปลาระดับ 3
ปลาสี เงิน Pond SmeltBody มี
ลาตัวด้ านข้ างทีแ่ บนบาง มีกลิน่ คาว
ปลาเล็กน้ อย สามารถทาเป็ นซาซิมิ
ดีๆได้
ปลามีรสชาติดที สี่ ุ ดในฤดูหนาว
สามารถทาเป็ นอาหารได้ หลายวิธี
วัตถุดบิ ทาอาหารเมนูปลาระดับ 2
ปลาไหล Fresh Water EelEel นั้น
ยอดเยีย่ มในการเพิม่ ความอึดให้ แก่
ชายชาตรี! เป็ นปลาธรรมดาๆที่
ผู้คนต่ างโหยหาอันเนื่องมาจาก
รสชาติและคุณสมบัตขิ องมัน
ปกติแล้ วจะจับได้ ในช่ วงฤดู
หนาว แต่ บางครั้งก็มีการหลงฤดูมา
บ้ าง
ต้ องใช้ ความระมัดระวังต่ อก้ างปลา
สั กหน่ อย แต่ อร่ อยอย่ างเหลือล้ น
เมื่อได้ รับการปรุงรสและ
รับประทาน
วัตถุดบิ ทาอาหารเมนูปลาระดับ 2
ปลา Gold Fish เป็ นปลาหายากที่มี
ผิวหนังเรืองแสงสี ทองออกมา โชค
จะติดตามไปยังผู้ทตี่ กมันได้
ทีอ่ ยู่อาศัย,ชอบสถานทีท่ ี่อากาศ
หนาวเย็น
เพิม่ รสชาติให้ ทุกเมนู เพิม่ ความอึด
1 และช่ วยล้ างพิษ
เมื่อทาน จะเพิม่ พลังขึน้ 1 และช่ วย
ล้ างพิษ
 มันเป็ นปลาหายากทีน่ ักตกปลาทุก
คนอยากจับได้ ซักครั้งในชีวติ
วัตถุดบิ ทาอาหารเมนูปลาระดับ 1
เมื่อมองปลาที่แสนจะมีชีวติ ชีวา และดิน้
ไปมาแล้ ว ปากของวีดก็ถูกเติมเต็มด้ วยรอยยิม้
จากใจ แม้ จะไม่ สามารถนาไปเทียบกับการตี
เหล็กหายากหรือการตัดเย็บได้ แต่ ปลาที่เขาตก
ได้ กม็ ีค่า ในกรณีของปลา Gold fish ที่เพิม่ ความ
อึด 1 อย่ างถาวรแล้ ว ค่ าของมันนั้นอธิบายไม่
ออกเลยทีเดียว
ปลาตัวแรกที่วดี ตกได้ เขาแล่ และเก็บมัน
ไว้ ต่างหาก หนึ่งในข้ อดีของดินแดนทางเหนือ
คืออาหารทีม่ ีค่าจะไม่ เน่ าเสี ยเพราะอุณหภูมิ ที่
ค่ อนข้ างตา่ และในเมื่อมันมีอายุการเก็บรักษา
นาน มันจึงเป็ นไปได้ ที่จะรวบรวมอาหารจนถึง
ลิมิตของเขา
พอเวลาผ่ านไป เขายังเก็บรวบรวมกิง่ ไม้
แห้ งแยกต่ างหากสาหรับก่ อกองไฟด้ วย ไฟไม่ ใช่
แค่ ถูกใช้ เวลาทาอาหารเท่ านั้น แต่ มันยังละลาย
หิมะทาเป็ นนา้ เปล่ าได้ อกี ด้ วย หิมะนั้นมีอยู่ทุกที่
ดังนั้นกระติกของเขาจึงถูกบรรจุนา้ เพียง
เล็กน้ อยและใส่ กงิ่ ไม้ ลงในกระเป๋ า แทน การตก
ปลาเป็ นศาสตร์ ที่เรียนเอาไว้ เพือ่ เอาตัวรอด
นั่นเอง!
จากการทีต่ ้ องกินอาหารเพียงเล็ก น้ อยมา
เป็ นเวลานานทาให้ วดี เรียนรู เคล็ดลับในการอยู่
รอด จนกลายมาเป็ นวีด ผู้อยู่รอดได้ ในทุก
สถานการณ์ อย่ างทุกวันนี้ การเข้ าถึงชีวติ ของ
วีด เป็ นหลักฐานอย่ างดีถึงเรื่องนี้
ระหว่ างทีว่ ดี ยุ่งอยู่กบั การหาอาหารด้ วย
การตกปลา ซอยูนและอัลเวรอนก็เช็คความ
ปลอดภัยก่ อนจะเข้ ามาหาอย่ างช้ าๆ
"....."
ตอนนีซ้ อยูนและอัลเวรอนก็สนใจการ ตก
ปลาขึน้ มาแล้ ว พวกเขาค่ อยๆหย่ อนสายเบ็ดลง
นา้ และไม่ นาน ปลาทีต่ กได้ กโ็ ผล่ ออกมาอยู่
ตรงหน้ าพวกเขา เหตุการณ์ ทเี่ กิดขึน้ ค่ อนข้ าง
มหัศจรรย์ แต่ ปลาก็ยงั ดูสวยงาม
 นักบวชทั่วๆไปจะไม่ เห็นด้ วยกับการฆ่ า
สั ตว์ ตัดชีวติ แต่ อลั เวรอนเป็ นสาวกของเทพธิดา
เฟรย่ าทีเ่ ชื่อในความงามและความอุดมสมบูรณ์ !
อย่ างอาหารอร่ อยๆและของสวยๆงามๆนั้นถึงกับ
ทาให้ อลั เวรอนกลืนนา้ ลายเมื่อเขามองปลา
ซอยูนจ้ องมองปลาดิน้ ไปมาด้ วยแวว ตา
สงสั ย อาหารทะเลนั้นค่ อนข้ างแพงในทวีปเวอร์
เซลล์ มันไม่ ใช่ ว่าเธอไม่ มีเงิน แต่ เธอไม่ ไช่ คน
เลือกกิน ดังนั้นเธอจึงไม่ มีโอกาสได้ ลมิ้ รสชาติ
ของปลาในรอยัลโรดเลย
วีดถามพลางเช็ดหม้ อด้ วยหิมะสี ขาว
บริสุทธิ์
"ถ้ าเธอหิว ผมทาอาหารให้ กไ็ ด้นะ?"
 "....."
ซอยูนนิ่งคิดไปซักพักก่ อนจะพยักหน้ า
เธอไม่ ได้ หิวขนาดนั้นแต่ เธอสงสั ยว่ าเมนูแบบ
ไหนทีเ่ ขาจะทาให้ หล่ อนทาน
"งั้นรอแปปนะ มันคงใช้ เวลาซักหน่ อย"
วีดจุดไฟด้ วยกิง่ ไม้ ที่เขาเก็บมา ทาอาหาร
ตรงข้ ามแม่ นา้ เพือ่ เตรียมตัวสาหรับอันตรายที่
ไม่ รู้ จกั และเพือ่ กักความร้ อน เขาถอดผ้ าคลุม
ออกแล้ ววางลงบนพืน้
ผ้ าคลุมแวมไพร์ !
แม้ ว่ามันจะไม่ มีค่าอะไรดีมากนัก แต่ มัน
มีลกั ษณะทีช่ ่ วยกักความร้ อนอย่ างดีเยีย่ ม ดังนั้น
เขาจึงใช้ มันเป็ นเสื่ อรองใต้ ไฟ ไฟเริ่มลุกไหม้
ใหญ่ โตอย่ างรวดเร็ว วีดแขวนหม้ อไว้และใส่
นา้ มัน
"...."
ในการทาอาหารเมนูปลา คุณจะใช้ หม้ อ
ทั้งอย่ างนั้นหรือเปล่ า มันยากแก่ การเข้ าใจ
แทนทีจ่ ะต้ มวัตถุดบิ หลายๆอย่ างลงไปและทา
สตูว์ปลา เขากลับใส่ มันจนถึงขอบด้ วยนา้ มัน
ระหว่ างทีเ่ พิม่ อุณหภูมินา้ มันในหม้ อ วีดก็
ทาปลาสี เงิน Pond Smelt สดๆให้ กลายเป็ นซาซิ
มิอย่ างกระตือรือร้ น เขาแล่ เนือ้ จากกระดูกและ
หลังจากชุบมันด้ วยแป้งเทมปุระแล้ ว เขาก็
หย่ อนลงหม้ อทันที
 ซู่! ซู่ ! ซู่ !
เนือ้ ปลาถูกทอดในนา้ มันจนเปลีย่ นเป็ นสี
เหลืองอร่ าม
'นี่มันเป็ นเมนูแบบไหนกันนะ?'
ซอยูนเอียงศรีษะมอง
อาหารทีว่ ดี ต้ องการจะทานั้นไม่ ใช่ อะไร
อืน่ เลยนอกจากเทมปุระปลา เทมปุระปลานั้นหา
ไม่ ค่อยได้ นัก แล่ เนือ้ แยกออกเป็ นชิ้นๆและทอด
สิ่ งทีเ่ หลืออยู่คอื ความอร่ อยทีก่ รุบกรอบ สิ่ งที่
ยุ่งยากนั้นคือการทีค่ ุณต้ องลดส่ วนของเทมปุระ
ให้ น้อยทีส่ ุ ดเท่ าทีจ่ ะ เป็ นไปได้
"เอาล่ะ ตอนนีม้ ากินกันเถอะ"
 การทาอาหารนั้นค่ อนข้ างรวดเร็ว การ
ทอดแผ่ นเนือ้ บางๆนั้นใช้ เวลาน้ อยมาก ซอยูน
หยิบเทมปุระเข้ าปากอย่ างระมัดระวัง
'อร่ อย รสชาติมันดีมากเลย'
รสชาติของปลาทอดแผ่ นบางๆที่ กรุบ
กรอบประสานกันอย่ างประณีตบรรจง ความสด
นั้นเป็ นสิ่ งทีเ่ ยีย่ มทีส่ ุ ดเมื่อทานปลาที่ถูกจับ
ได้ มาหมาดๆ อีกทั้งบรรยากาศรอบข้ างที่ลม
หนาวคอยพัดผ่ าน ซอยูนมักจะเกลียดของทอด
แต่ ครั้งนี้ เธอทานมันไปถึง 8 จานจนท้ องของ
เธอพอใจ
"....."
 ซอยูนหน้ าแดง
'นี่ฉันเพิง่ ทาอะไรไปเนี่ย'
มันอร่ อยมากจนเธอทานไปโดยไม่ ได้ คดิ
อะไรเลย
ซอยูนลอบมองวีด แต่ เขาไม่ ได้ พูอะไร
'โชคดีแฮะ'
ในใจ วีดยิม้ อย่ างพอใจ
'เธอกินไปมากมายอย่ างเพลิดเพลิน'
ตอนนี้ วีดรู้ สึกสบายใจขึน้ เมื่อต้ องอยู่กบั
ซอยูนในอนาคต ตราบใดที่เขาทาอาหารให้ เธอ
เธอก็จะไม่ โจมตีหรือฆ่ าเขา
 ร่ างกายและอุปกรณ์ ต่างก็สาคัญไม่ ยิง่
หย่ อนไปกว่ ากัน วีดหวาดกลัวต่ อตัวตนที่
โหดเหีย้ มอย่ างนักฆ่ าเลือดเย็นนั่น แต่ มันยังมี
ข้ อดีตามมา เพราะตอนนีซ้ อยูนจะล่ ามอน
สเตอร์ อย่ างโหดเหีย้ มมากขึน้ เพราะการที่เธอ
ได้ รู้ รสชาติของมอนสเตอร์ ที่ปรากฏให้ เห็นจทา
ให้ เธอล่ าพวกมัน ได้ อย่ างถี่ถ้วนมากขึน้
ให้ อาหารทีด่ ี และดูแลให้ ดี
ทันใดนั้นเอง ซอยูนก็ถูกปฏิบัตเิ หมือนกับ
เหล่ านักดาบ
เล่ มที่ 9 ตอนที่ 3 สิ่ งมหัศจรรย์ ของดินแดนทาง
เหนือ (The Wonder of the Northern Region)
ซอยูนออกจากเกมในเวลาเดียวกันทุกวัน เป็ น
กิจวัตรเพือ่ ทาตามตารางทีก่ าหนดไว้ ให้ อย่ าง
การรับประทานอาหารแล้ วไปเดิน เล่ น ในขณะ
ที่วดี ไปตลาดแต่ เช้ าและกลับมาทาอาหาร
เขาลดเวลาในการเข้ าสั งคมของตัวเองให้ เหลือ
น้ อยทีส่ ุ ด เพือ่ นาเวลามาใช้ กบั สิ่ งทีจ่ าเป็ นทีส่ ุ ด
เช่ นการไปโรงฝึ กเพือ่ ฝึ กฝนร่ างกาย และการ
นอน
นอกเหนือจากเวลาทีใ่ ช้ ไปกับเรื่องทีจ่ าเป็ นทีส่ ุ ด
แล้ ว วีดใช้ เวลาแทบทั้งหมดไปกับการเล่ นรอยัล
โรด
ต้ องขอบคุณเรื่องนีท้ ที่ าให้ วดี ใช้ เวลาตอนที่
ซอยูนไม่ อยู่ได้
เมื่อซอยูนไม่ อยู่ทนี่ ั่นวีดจะมุ่งหน้ าสู่ ทรี่ าบสู ง
ของโมราต้ า
สถานที่ที่เป็ นความลับของวีด
“อยู่นี่เอง”
วีดครึ้มอกครึ้มใจเมื่อได้ย้อนคิดถึงอดีต
ประติมากรรมขนาดยักษ์ ชิ้นแรก!
ประติมากรรมขนาดใหญ่ ที่สร้ างจากธรรมชาติ
ของดินแดนทางเหนือ
สิ่ งมหัศจรรย์ ของดินแดนทางเหนือ
ที่นี่คอื ทีต่ ้งั ของมังกรนา้ แข็งซึ่งเป็ นชิ้นงานชั้น
เยีย่ ม(แกรนด์ พซี )นั่นเอง
เขาอยากมาทีน่ ี่ต้งั แต่ มาถึงโมราต้ าแล้ วแต่ กม็ า
ไม่ ได้ เพราะเขาอยู่กบั ซอยูน!
ก่ อนจะแกะสลักมังกรนา้ แข็ง วีดสร้ างรู ปสลัก
นา้ แข็งของซอยูนโดยใช้ เธอเป็ นแบบ
แล้ วรู ปสลักนั่นก็ต้งั อยู่ติดกับมังกรนา้ แข็งเลย
เขาจึงพาซอยูนมาด้ วยไม่ ได้
วีดตืน่ เต้ นจนแทบจะวิง่ ไปทีร่ ู ปสลัก
‘มังกรนา้ แข็ง! ฉันกลับมาแล้ ว’
เขาคาดหวังเต็มที่
แม้ อากาศที่นี่จะหนาวอย่ างไม่ น่าเชื่อแต่ ความ
หนาวเย็นก็ถูกลดลงจนอยู่ในจุดทีพ่ อทนได้ เมื่อ
ได้ เห็นรู ปสลักมังกรนา้ แข็งนี่
กล่ าวได้ ว่านี่เป็ นหนึ่งในผลงานมาสเตอร์ พซี
เพียงไม่ กชี่ ิ้นของเขา
แต่ เมื่อวีดไปถึงยอดเขากลับเห็นเพียงภูเขาลูก
ยักษ์ ลูกหนึ่ง
ภูเขานา้ แข็งทีต่ ้งั ชัน!
มันเป็ นภูเขาทีไ่ ม่ เคยอยู่ตรงนีม้ าก่ อน
แม้ จะไม่ สูงนักแต่ ชันจนแทบจะมองเป็ นก้ อน
นา้ แข็งขนาดใหญ่ ได้
“ไม่ จริงน่ า! เรามั่นใจมากว่ ามังกรนา้ แข็งมันอยู่
ตรงนี”้
แต่ ไม่ ว่าเขาจะมองหาอยู่นานแค่ ไหนก็ไม่ เห็น
แม้ แต่ เงาของมัน
“เราเคยมาตรงนี.้ ..”
แม้ ว่าจะลองทบทวนดูอย่ างละเอียดแล้ วก็ยงั
พบว่ าต้ องเป็ นที่นี่อย่ างแน่ นอน
ไม่ มีทางที่เขาจะจาตาแหน่ งผิด
เพราะว่ าเขาใช้ เวลาส่ วนใหญ่ อยู่ทนี่ ี่จงึ ไม่ มีทางที่
จะลืมมันได้ อย่ างเด็ดขาด
แต่ รูปสลักมังกรนา้ แข็งกลับไม่ ได้ อยู่ทนี่ ี่
‘หรือว่ าจะมีใครทาให้ มันมีชีวติ แล้ วเอาไปแล้ ว’
วีดส่ ายหัว
มีความเป็ นไปได้ อยู่กจ็ ริง
แต่ แม้ ว่าทุกวันนีจ้ ะมีประติมากรเพิม่ ขึน้ เป็ น
จานวนมาก แต่ คนทีม่ ีระดับสู งกลับมีไม่ มากนัก
ต่ อให้ ผ่านมาโดยบังเอิญก็ไม่ มีทางที่ประติมากร
ที่มีฝีมือ จะมาทีน่ ี่ และยิง่ มีความเป็ นไปได้ ต่าที่
ประติมากรคนนั้นจะมีทกั ษะทีท่ าให้
ประติมากรรม มีชีวติ
คุณสามารถมอบชีวติ ให้ กบั ประติมากรรมของ
ผู้อนื่ ได้ แต่ กจ็ ะมีบทลงโทษร้ ายแรงตามมา
เนื่องจากเป็ นการกระทาที่ไม่ ต่างจากการทาลาย
ผลงานของผู้ อืน่ ชื่อเสี ยงในทางทีด่ จี งึ ลดลง
และชื่อเสี ยงในทางที่ไม่ ดเี พิม่ ขึน้ นอกจากนั้นค่ า
ศิลปะและโชคยังลดลงด้ วย จึงหาได้ ยากที่ประติ
มากรจะแตะต้ องผลงานของคนอืน่
แล้ ววีดก็เจอรู ปสลักนา้ แข็งของซอยูน
รู ปสลักของเธอถูกนา้ แข็งจานวนค่ อนข้ างมาก
ปกคลุมเอาไว้ !
ถ้ าภูเขานา้ แข็งไม่ ได้ ปกป้องมันเอาไว้ จากพายุ
นา้ แข็งมันก็อาจจะถูกฝังอยู่ใต้ หิมะไปแล้ ว
“ถ้ างั้นก็แสดงว่ า...”
วีดโอดครวญ แล้ วรีบหันไปมองทีภ่ ูเขานา้ แข็ง
“ไอ้ นี่คอื มังกรนา้ แข็งเหรอเนี่ย”
มองดูดๆี เบือ้ งหลังภูเขานา้ แข็งมีหางมังกรโผล่
ออกมาอยู่
เนื่องจากถูกทิง้ ไว้ เป็ นเวลานานจึงโดนหิมะและ
นา้ แข็งปกคลุมจนจาไม่ ได้
แล้ วหิมะและนา้ แข็งจานวนมากทีเ่ กาะติดอยู่กบั
รู ปสลักยังทาให้ มันมีขนาดเพิม่ ขึน้ สองหรือสาม
เท่ าของขนาดเดิมอีกด้ วย
วีดยืนเบือ้ งหน้ าภูเขานา้ แข็ง
“อ้ อ อย่ างนีน้ ี่เอง ช่ างเถอะ ยังไงเราก็เจอมันแล้ ว
โอ้ รู ปสลักแสนรักของข้ า ข้ าขอแบ่ งชีวติ ของข้ า
ให้ กบั เจ้ าผู้กาเนิดขึน้ จากวิญญาณศิลปะอัน
ศักดิ์สิทธิ์ บัดนีจ้ งตื่นขึน้ จากนิทราและติดตาม
ข้ า ‘ประติมากรรมประทานชีพ’!”
วีดสั มผัสภูเขานา้ แข็งเบาๆ
เปรี๊ยะ!
นา้ แข็งชั้นนอกเกิดรอยร้ าวและแยกออก
ภายในนั้นมีบางอย่ างเคลือ่ นไหว
ครืนนนนน
เกิดการสั่ นไหวอย่ างรุ นแรง!
ท่ านมอบชีวติ ให้ แก่ ประติมากรรม
ระดับของประติมากรรมจะถูกปรับให้ อยู่ที่
382 ตามค่ าศิลปะปัจจุบันซึ่งอยู่ที่ 812
อย่ างไรก็ตาม เนื่องจากผลงานชิ้นนีเ้ ป็ น
ผลงานระดับมาสเตอร์ พชี อันสุ ดวิเศษ จึง
ได้ รับระดับเพิม่ ขึน้ 10% เป็ น 420
นอกเหนือจากนี้ ประติมากรรมชิ้นนีเ้ ป็ น
มอนสเตอร์ ทมี่ ีปีกและบินได้ ระดับจึงถูก
ปรับลดลง 10%
และเนื่องจากสร้ างด้ วยนา้ แข็งซึ่งเป็ นวัสดุ
พิเศษ จึงได้ รับระดับเพิม่ ขึน้ 15% แต่ ค่า
ความอึดและพลังชีวติ จะถูกลดลงแทน
รู ปแบบชีวติ นีจ้ ะได้ รับ 3 คุณลักษณะ
คุณภาพและความสามารถของคุณลักษณะ
จะแตกต่ างกันไปตามรู ปร่ างและระดับของ
ประติมากรรม
คุณลักษณะ นา้ (100%) นา้ แข็ง
(100%) เวทมนต์ (100%)
นา้ ไม่ เป็ นรองคุณลักษณะอืน่
มีจติ วิญญาณการต่ อสู้ สูงมากพร้ อมพลัง
ป้องกันสู งทั้งทางกายภาพและเวทมนต์
สามารถแช่ แข็งคู่ต่อสู้ ด้วยพลังความเย็น
สามารถใช้ เวทมนต์ ธาตุนา้ แข็ง
สามารถเพิม่ ความสามารถได้ สูงสุ ด 30%
ในพืน้ ทีห่ นาวเย็น แต่ จะอ่ อนแอลงเมือ่ อยู่
ในพืน้ ทีอ่ บอุ่น
มีระดับสติปัญญาสู งและใช้ เวทมนต์ ได้
สามารถใช้ เวทมนต์ ได้ ทุกชนิด แต่ ค่าความ
เสี ยหายจะเพิม่ ขึน้ หากใช้ เวทมนต์ ตาม
คุณลักษณะ
เนื่องจากเป็ นประติมากรรมที่ครั้งหนึ่งเคย
เป็ นสิ่ งมหัศจรรย์ ของดินแดนทางเหนือจึง
ได้ รับความสามารถเพิม่
ลมหายใจยะเยือก! (Ice Breath)
ใช้ ได้ วนั ละครั้ง เป็ นทักษะโจมตีทรี่ ุนแรง
ทีส่ ุ ด
ใช้ มานา 5,000 หน่ วย
ค่ าศิลปะลดลงถาวร 10 หน่ วย
นาค่ าสถานะทีล่ ดลงกลับมาได้ ด้วยการ
สร้ างประติมากรรมหรือประกอบกิจกรรม
อืน่ ทางศิลปะ
ระดับลดลง 2 ระดับ
ระดับทีล่ ดลงทาให้ ค่าสถานะทีเ่ พิม่ ขึน้
ล่ าสุ ดจะลดลง 10 หน่ วย
 ค่ าสถานะที่ลดลงจะกลับมาเมื่อเลือ่ นระดับ
อีกครั้ง
โปรดระมัดระวังประติมากรรมที่มีชีวติ
เมื่อสู ญเสี ยชีวติ จะต้ องให้ ชีวติ อีกครั้งเพือ่
นาวิญญาณกลับมา
ไม่ สามารถชุบชีวติ ได้ หากถูกทาลายอย่ าง
สิ้นเชิง
ครึ่กกก! ครึ่กกกก!
ภูเขานา้ แข็งสั่ นไม่ หยุด
ไม่ ว่าจะเกิดอะไรขึน้ วีดยังคงยืนรอให้ มังกร
นา้ แข็งตื่น
แล้ วความปรารถนาของเขาก็เป็ นจริง
“นายท่ าน นายท่ านผู้มอบชีวติ ให้ แก่ข้า ท่ านอยู่
ที่นั่นหรือไม่ ”
“ใช่ ข้ าอยู่น”ี่
วีดภาคภูมิใจ
มังกรนา้ แข็งดูจะมีสติปัญญาสู งไม่ เหมือนพวก
ไวเวิร์นหรือโกลด์ มินิ
แต่ ประโยคถัดมาของมันกลับทาให้ วดี ละเหี่ยใจ
“ช่ วยข้ าด้ วย ข้ าออกไปไม่ ได้ นา้ แข็งบนตัวข้ า
เกาะหนาจนข้ าขยับไม่ ได้เลย”
“กากเอ๊ ย!”
แว่ บหนึ่งวีดคิดจริงๆ ว่ าจะกลับไปแล้ วทิง้ เจ้ า
มังกรนา้ แข็งเอาไว้ ที่นี่
‘เรานี่มันโง่ ชะมัด มาให้ ชีวติ ไอ้ ตัวแบบนี.้ ..’
มันใหญ่ แค่ ขนาดตัวเท่ านั้น ทีจ่ ริงแล้ วอ่ อนแอ
สุ ดๆ!
‘แต่ จะทิง้ มันซะเฉยๆ ก็เสี ยดาย’
สุ ดท้ ายจึงลงเอยทีว่ ดี ต้ องช่ วยมัน
วีดต้ องโหนตัวด้ วยเชือก ปี นขึน้ ปี นลงเจ้ ามังกร
นา้ แข็งเพือ่ เอาหิมะและนา้ แข็งออก
ผ่ านไปหนึ่งวันกับอีกหนึ่งคืนส่ วนหัวของมังกร
นา้ แข็งจึงได้ โผล่ ออกมาทั้งหมด
ใบหน้ าอันสง่ างามของมังกร
ดวงตาทีด่ ูเข้ มแข็งและดุร้าย
หนวดยาวสี ขาว
มังกรนา้ แข็งดูหล่ อเหลา
“นายท่ าน ได้ โปรดกาจัดนา้ แข็งทีป่ กคลุมตัวข้ า
ออกไปโดยเร็วเถิด ข้ าอยากสั มผัสอิสรภาพเต็ม
ทีแล้ ว”
“โอเค รอแป๊ บนึง”
เมื่อซอยูนเข้ าเกม วีดจะกลับไปหาเธอ ทาอาหาร
และในเวลาว่ างก็เอาหิมะทีเ่ กาะมังกรนา้ แข็ง
ออก
ช่ างเป็ นงานใช้ แรงทีซ่ ้าไปซ้ามาและเรียบง่ าย!
งานใช้ แรงทีต่ ้ องห้ อยตัวจากทีส่ ู งและโดนลม
เย็นๆ พัดเข้ าใส่ จนสะใจ
ตลอดทั้งวัน เจ้ ามังกรนา้ แข็งทาเพียงขยับส่ วน
เดียวของมันที่ขยับได้ นั่นก็คอื ส่ วนหัว
วีดสมเภชตัวเอง
‘เรานี่ใช้ แรงงานครบทุกประเภทแล้ วมั้ง’
หลังจากทาความสะอาดเอานา้ แข็งและหิมะ
ออกไป ในทีส่ ุ ดเขาก็เอาท่ อนบนของเจ้ ามังกร
นา้ แข็งออกมาได้ ถึงหนึ่งในสามแล้ ว
“นายท่ าน”
“มีอะไร”
วีดตอบอย่ างเย็นชา
“ข้ าคิดว่ าน่ าจะพอออกไปได้ ด้วยกาลังตัวเอง
แล้ ว”
“งั้นเหรอ”
วีดปี นลงจากตัวมังกรนา้ แข็งและถอยหลังไป
เล็กน้ อยราวกับเพือ่ จะดูเจ้ ามังกรทลายนา้ แข็ง
ออกมา
“กรรรรรรร!”
มังกรนา้ แข็งคารามกระโชกแรง
มันพยายามขยับตัวให้ หลุดออกจากกองนา้ แข็ง
“ฮึ่มมมม!”
เสี ยงมันสู้ สุดตัวและพยายามทุกวิถที าง!
วีดมองเหตุการณ์ อย่ างกังวลจนฝ่ ามือชื้นเหงือ่
ไปหมด
‘ออกมาให้ ได้ นะ ได้ โปรดเถอะ’
ถ้ ามังกรนา้ แข็งออกมาด้ วยตัวเองไม่ ได้ เขาก็ต้อง
เอานา้ แข็งกับหิมะออกเพิม่ อีก
วีดไม่ อยากทาแบบนั้นอีกแล้ วจึงภาวนาด้ วย
ความหวัง
มังกรนา้ แข็งช่ วงบนมีลาตัวหนาและเมื่อไล่ ไป
ตามช่ วงล่ างลาตัวก็ค่อยๆ บางลงเรื่อยๆ
ยิง่ ไปกว่ านั้น สองขาหลังของมันยังค่ อนข้ าง
อ่ อนแอจึงดูเหมือนว่ าถ้ ามันพยายามก็น่าจะ
ออกมาได้ ด้วยตัวเองแบบฉิวเฉียด
“กรรรรรรรรรรรรรร!”
มังกรนา้ แข็งคาราม!
พลังจากเสี ยงคารามทาให้ เกิดรอยแยกเล็กๆ
หลายรอยบนนา้ แข็งทีอ่ ยู่รอบๆ และเป่ าหิมะจน
ฟุ้ งกระจายไปทัว่
มอนสเตอร์ หลายตัวก็หยุดนิ่งไปด้ วยเพราะจิต
วิญญาณการต่ อสู้ ระดับสู งของมังกรนา้ แข็ง
นี่คอื มังกรระดับตานาน!
ไม่ สามารถนาไปเทียบกับมังกรจริงๆ ได้ ไม่ ว่าใน
แง่ มุมไหน แม้ ว่าภายนอกจะดูคล้ ายคลึงกันมาก
ก็ตาม
‘แน่ ละ มันเป็ นประติมากรรมของเรานี่’
วีดกาหมัดแน่ นขึน้ เขาได้ ข้ารับใช้ ที่ไม่ มี
ข้ อบกพร่ องใดๆ ทั้งสิ้น
เขาคอยสร้ างข้ ารับใช้ อยู่เรื่อยๆ ไม่ ได้ และในเมื่อ
เขาไม่ มีแผนที่จะให้ ชีวติ กับประติมากรรมใหม่ ๆ
มังกรนา้ แข็งจึงยิง่ มีคุณค่ ามาก
แต่ ความคิดนั้นก็อยู่ได้ เพียงชั่วครู่
ตึง!
มังกรนา้ แข็งแข้ งขาอ่ อนล้มลง
มันนอนจนพุงแนบไปกับพืน้ !
“นายท่ าน ข้ าหมดแรงแล้ว”
ระดับของมันไม่ สูงพอทีจ่ ะประคับประคอง
ร่ างกายอันใหญ่ โตของมันได้
พูดอีกอย่ างก็คอื มังกรพิการกับลาตัวขนาดใหญ่
ไร้ ประโยชน์ !
หลังจากนอนพักอยู่นานเจ้ ามังกรนา้ แข็งก็ยก
ลาตัวขึน้
“นายท่ าน ตั้งชื่อให้ ข้าหน่ อยสิ ”
“ชื่อของเจ้ าคือ...”
จู่ๆ วีดก็ผดิ หวังอย่ างรุนแรง
ต่ อให้ เขาตั้งชื่อให้ มัน ก็ไม่ แน่ ใจว่ ามันจะ
สามารถทาหน้ าที่ของมันได้
“ช่ างเถอะ เอาเป็ น ‘ปิ งหลง’ ก็แล้ วกัน” (แปล
ตรงตัวว่ า มังกรนา้ แข็ง)
ชื่อบ้ านๆ จาง่ ายอีกแล้ ว!
“ขอบคุณนายท่ าน”
ปิ งหลงมีความสุ ขมาก
สี หน้ าของมันเปลีย่ นเป็ นสี หน้ ายิม้ แย้ม
ถ้ ามันเป็ นเพียงรู ปสลักคงไม่ สามารถเปลีย่ นสี
หน้ าได้ แต่ เมื่อมันได้ รับชีวติ มันจึงเปลีย่ นการ
แสดงอารมณ์ บนใบหน้ าได้
“นายท่ าน ท่ านอย่ าได้ ผดิ หวังนักเลย กาลังข้ า
ค่ อยๆ ฟื้ นคืนแล้ ว”
“หมายความว่ ายังไง”
“ดินแดนนี้ พลังงานนีใ้ ห้ พละกาลังแก่ ข้า”
ร่ างของปิ งหลงทีส่ ร้ างขึน้ จากนา้ แข็งขาวขึน้
และใสขึน้ อีก
ร่ างกายของมันดูดซับความเย็น!
มันยังแข็งแกร่ งขึน้ ได้ อกี
ปิ งหลงใช้ แขนขาของมันยันตัวขึน้ แล้ วกางปี ก
ยาวหลายสิ บเมตรออก
หิมะทีป่ กคลุมอยู่รอบๆ ตัวมันกระจายออกทันที
ปิ งหลงเปี่ ยมไปด้ วยความภาคภูมิ
วีดพยักหน้ า
‘ถึงจะมีประโยชน์ แค่ ในดินแดนทางเหนือ แต่ ก็
ไม่ เลวเลย’
แม้ ว่าพลังชีวติ และความแข็งแกร่ งจะตา่ อยู่สัก
หน่ อยแต่ ปิงหลงก็ต่อสู้ ด้วยเวทมนต์ และพ่น
นา้ แข็งได้ !
วีดได้ ข้ารับใช้ ที่ค่อนข้ างยอดเยีย่ มเลยทีเดียว
ซอยูนกับอัลเวรอนกาลังช่ วยกันเก็บเบ็ดตกปลา
และอุปกรณ์ ล่าสั ตว์ กนั อยู่เงียบๆ
ในทีส่ ุ ดงานหาอาหารก็เสร็จสิ้น
หลังจากเตรียมการเสร็จวีดก็ถอนหายใจยาว
“ไม่ มีหนทางอืน่ แล้ ว ไม่ คดิ เลยว่ าจะเกิดเรื่อง
แบบนีข้ นึ้ ”
“...”
ซอยูนเอียงศีรษะ งุนงงกับคาพูดทีค่ ลุมเครือ
ของวีด
อัลเวรอนถามตรงๆ
“ท่ านมีปัญหาอะไรหรือเปล่ า”
วีดหมุนตัวไปทางทิศทีล่ มพัดมา
ผ้ าคลุมของเขาโบกสะบัด
“เอ่ อ ก็ไม่ ได้ จะโชว์ ออฟหรืออะไรหรอกนะ แต่
... ยืนดูกนั สบายๆ ก็แล้ วกัน แบบว่ า ไม่ ต้อง
แปลกใจอะไรหรอก เพราะนี่กแ็ ค่ เรื่องขีผ้ ง
สาหรับผมน่ ะ หึหึ จริงๆ นะ ก็แค่ เรื่องทั่วไปใน
ชีวติ ประจาวันสาหรับผม”
“ท่ านหมายถึง...”
“ปิ งหลง!”
วีดตะโกนเสี ยงดังเพือ่ เรียกปิ งหลงข้ ารับใช้ ของ
เขา
“นายท่ าน ข้ ามาแล้ ว”
ปิ งหลงขดตัวอยู่หลังภูเขาทีอ่ ยู่ห่างออกไป เมื่อ
ได้ ยนิ เสี ยงเรียกมันก็บินขึน้ ไปบนท้ องฟ้า
มังกรนา้ แข็งทีจ่ ่ ูๆ ก็โผล่ มา!
มันรออยู่ทจี่ ุดทีน่ ัดแนะกันไว้ จนวีดเรียก
ณ สถานทีซ่ ึ่งลมและหิมะโหมกระหน่ามีมังกรที่
ทาจากนา้ แข็งกาลังสยายปี กกว้ าง
แม้ แต่ วดี ที่เป็ นคนสร้ างมันขึน้ มาและเห็นมัน
มาแล้ วหลายต่ อหลายครั้งยังต้ องขนลุก
การปรากฏตัวของมังกรทีช่ วนให้ ตกตะลึง
ขนาดทีใ่ หญ่ จนน่ ากลัวแผ่ แรงกดดันออกมา!
ดูราวกับว่ าภูเขากาลังเคลือ่ นไหว
พระอาทิตย์ ที่กาลังตกดินย้ อมขอบฟ้ าให้
กลายเป็ นสี แดง
ปิ งหลงกาลังบินผ่ านท้ องฟ้านั้น
ร่ างที่ทาจากนา้ แข็งเปล่ งออร่ าลึกลับที่อธิบายไม่
ถูก
กึก
ซอยูนก้ าวไปข้ างหน้ าก้ าวหนึ่ง
ปิ งหลงกาลังมาและเธอพยายามจะต่ อสู้ มันอย่ าง
ไม่ เกรงกลัว
วีดยืน่ แขนออกไปหยุดเธอไว้
ซอยูนหันกลับมามองเขาแล้ วพยักหน้ า
แล้ วปิ งหลงก็อ้าปาก
“กรรรรรร!”
มันคารามเสี ยงน่ ากลัว
เสี ยงคารามทีส่ ่ งแรงสั่ นสะเทือนมาถึงตัววีดกับ
ซอยูนทั้งทีอ่ ยู่ห่างไปไกล!
ขณะทีค่ ารามปิ งหลงก็บินไปบนท้ องฟ้าอย่ าง
สวยงามตามทีน่ ัดแนะกันไว้ ก่อนหน้ า
เกิดลมกระโชกทุกครั้งทีม่ ันขยับปี กกว้ างหลาย
สิ บเมตรนั่น
ปิ งหลงบินลงมาด้ วยความเร็วและร่ อนลง
ตรงหน้ าวีด ซอยูน และอัลเวรอนอย่ างสง่ างาม
มันคือการปรากฏตัวของมังกรทีล่ าตัวยาวกว่ า
300 เมตร
“อะแฮ่ ม!”
วีดกระแอมขณะเดินเข้ าหาปิ งหลง
ที่จริงมันไม่ ได้ สง่ างามตามทีแ่ สดงให้ เห็น
มันดูดกี จ็ ริงแต่ ไม่ ค่อยมีประสิ ทธิภาพ
แม้ จะตัวใหญ่ แต่ เพราะมีค่าความแข็งแกร่ งและ
ความอึดน้ อยทาให้ แค่ เดินไม่ กกี่ ้ าวมันก็เริ่ม
หายใจแรงแล้ ว
ขามันสั่ นเมื่อยืนนานๆ แล้ วบางครั้งแค่ จะกาง
ปี กยังลาบาก
และมันจะทาสิ่ งที่กล่ าวถึงด้ านบนไม่ ได้ เลยหาก
ไม่ ได้ อยู่ในดินแดนทางเหนือ
เนื่องจากแม้ แต่ ตวั มันเองมันยังดูแลไม่ ได้ มันจึง
ไม่ มีความสามารถทางกายภาพเลยในความเป็ น
จริง
ถึงกระนั้น การคงอยู่ของมันก็ห่างไกลจากคาว่ า
ธรรมดาไปมาก
“ไม่ ต้องแปลกใจขนาดนั้น มันคือข้ ารับใช้ ของ
ผมเอง”
วีดปี นขึน้ ไปบนตัวปิ งหลงอย่ างง่ ายดาย
แค่ ปีนขึน้ ไปบนหลังมันเขาก็เห็นภาพในมุมที่
กว้ างขึน้
ซอยูนและอัลเวรอนดูตวั เล็กมาก
พวกเขามองขึน้ มาทีว่ ดี อยู่นาน
“หึหึหึ”
วีดยิม้ ผยอง
เขาคิดว่ าตอนนีต้ วั เองต้ องดูเท่ มากแน่ ๆ
วีดขีห่ ลังมังกรนา้ แข็ง!
ผ้ าคลุมโบกสะบัดอยู่ในสายลมและเกราะ
ทัลลอคก็เป็ นประกายกว่ าปกติด้วย
ท้ องฟ้าที่เปลีย่ นเป็ นสี แดงจากพระอาทิตย์ ที่
กาลังตกดินยิง่ เสริมให้ ทุกอย่ างดูดขี นึ้ อีก
ฉากทีเ่ พอร์ เฟคแถมยังมีแสงและไอเทมเข้ ามา
ช่ วยเพิม่ เอฟเฟคอีกต่ างหาก
ถ้ ามองขึน้ มาจากข้ างล่ างจะต้ องดูหล่ อมาก
แน่ นอนไม่ มีทางที่จะมองเป็ นอย่ างอืน่ ไปได้
แน่ นอนว่ าวีดลืมนึกถึงปิ งหลงทีแ่ ค่ วดี ขึน้ มาอยู่
บนหลังมันก็แทบทรงตัวอยู่ไม่ ไหว
ทันใดนั้นเอง วีดก็ร้ ู สึกอยากร้ องเพลง
“เป็ นสถานการณ์ ที่อดใจไม่ ไหวต้ องร้ องเพลง”
วีดหยิบฮาร์ ปของเซเลน่ าที่ได้ จากโรเดียม
ออกมา
ตรึ๊งงง!
วีดพรมนิว้ ลงบนฮาร์ ปอย่ างชานาญ
ฮาร์ ปเปล่ งเสี ยงกังวาลใส
ใต้ อาทิตย์ อสั ดง ร้ องเพลงคลอเสี ยงฮาร์ ปบน
หลังมังกรนา้ แข็ง
นี่มันมาดฮีโร่ ชัดๆ
ฉากงดงามที่จะโผล่ มาแต่ ในกลอนทีแ่ ต่ งโดยนัก
ประพันธ์ ที่กาลังเมาเท่ านั้น
วีดเหลือบมองซอยูน
‘ทาถึงขั้นนีเ้ ธออาจจะนึกชอบเราขึน้ มาก็ได้ นะ’
ถ้ าเขาโชว์ ความสามารถและเซนส์ ให้ เธอดูก็
น่ าจะเป็ นไปได้
บวกกับฉากสวยๆ เธออาจจะชอบเขาก็ได้
ตรึ๊งงง ตึรึรึงงง!
วีดเล่ นฮาร์ ปไปเรื่อยๆ ขณะมองไปที่พระอาทิตย์
ที่กาลังตก
มัวเมาในอารมณ์
ทักษะการเล่ นฮาร์ ปของวีดไม่ แย่ นัก
เขาฝึ กเล่ นเพลงสองสามเพลงอยู่นานจนทักษะ
สู งขึน้
หลังจากเล่ นฮาร์ ปวีดก็ยมิ้
ใจเต้ นตึกตัก วีดตื่นเต้ นที่ได้ เป็ นฮีโร่ พร้ อมฉาก
หลังที่สวยงามขนาดนี้
วีดตะโกนบอกอัลเวรอนและซอยูนทีอ่ ยู่บนพืน้
“เราขีม่ ังกรนา้ แข็งตัวนีไ้ ปทีห่ ุบเขามรณะกัน
เถอะ!”
“........”
ซอยูนไม่ พูดอะไรสั กคา เธอเพียงมองไปทีว่ ดี
สลับกับปิ งหลงแล้ วส่ ายหัว
วีดชวนอีกครั้ง
“ไม่ เป็ นไร นี่ข้ารับใช้ ผมเอง ไม่ ต้องกลัวไปไม่ มี
อะไรเกิดขึน้ หรอก ขึน้ มาขี่ได้ ไม่ ต้องกังวล!”
วีดวางแผนใช้ ปิงหลงเป็ นพาหนะพาพวกเขาบิน
ตรงไปทีห่ ุบเขามรณะ!
อัลเวรอนปี นขึน้ หลังปิ งหลงได้ แบบไม่ มีปัญหา
ใดๆ
แต่ ซอยูนยังคงยืนอยู่ทเี่ ดิม และไม่ ยอมขึน้
หลังปิ งหลง
“ฮึ่ม!”
วีดผิดหวังเล็กน้ อย
‘คงช่ วยได้ เยอะเลยถ้ าเราเอาเธอไปด้ วยได้ ’
เบอร์ เซิร์กเกอร์ ทมี่ ่ ุงมั่นกับการต่ อสู้ !
วิธีที่เธอฆ่ าล้ างบางมอนสเตอร์ ทาให้ วดี ลืมไม่ ลง
แต่ เอาเข้ าจริง เขาก็ไม่ ได้ คดิ ว่ าซอยูนจาเป็ น
อะไร
‘ไม่ ว่าเควสต์ จะยากแค่ ไหนเราก็ทาสาเร็จทุก
ครั้ง’
แน่ ละว่ าเขาต้ องตกระกาลาบากหลากหลาย
รู ปแบบ
ภาพตัวเองที่ท่ ุมเทกระเสื อกกระสนจนทา
ภารกิจสาเร็จลงได้ โดยเริ่มจากไม่ มีอะไรเลยแว่
บขึน้ มา
ความทรงจาทีเ่ ขาต่ อสู้ กบั เดธไนท์ เพือ่ แย่ งชิงสิ่ ง
ศักดิ์ สิ ทธิ์ของเฟรย่ าในลาเวียส และความทรง
จาเกีย่ วกับการดูแลเหล่ าพาลาดินเป็ นเดือนๆ
เพือ่ กาจัดแวมไพร์ เลือดบริสุทธิ์
ช่ วงเวลาน่ าตีน่ เต้ นตอนทีเ่ ขาสู้ กบั กองกาลังอัน
เดด ออกคาสั่ งกับพวกออร์ คที่ที่ราบแห่ งความ
สิ้นหวัง
ถึงจะได้ ความช่ วยเหลือแบบอ้ อมๆ จากเมแพน
แต่ ส่วนใหญ่ แล้ วเขาสู้ อยู่เพียงคนเดียวใน
สถานการณ์ คบั ขัน
ถึงซอยูนจะไม่ ไปด้ วยก็ไม่ จาเป็ นต้ องเสี ย
กาลังใจหรืออะไร
วีดตัดสิ นใจได้
‘ถ้ าเธอไม่ อยากไปก็ไม่ ต้องไปบังคับ ถึงจะ
เสี ยดายนิดหน่ อยก็เถอะ’
ถ้ าเธอบอกว่ าเธอไปด้ วยไม่ ได้ เขาก็บังคับเธอ
ไม่ ได้
วีดบอกซอยูนเมื่อตัดสิ นใจได้
“ไปพักทีโ่ มราต้ าแล้ วกัน ผมจะทาภารกิจให้
เสร็จเร็วๆ แล้ วกลับมาหา... ไปกันเถอะ ปิ ง
หลง!”
ปิ งหลงแทบจะยืนไม่ อยู่อยู่แล้ ว
พอไม่ มีกาลังแขนหรือกาลังขาเหลือแล้ ว ให้ บิน
ขึน้ ฟ้าเทียบกันแล้ วเป็ นเรื่องง่ ายกว่ า
ปิ งหลงบินขึน้ ฟ้าโดยมีวดี และอัลเวรอนอยู่บน
หลัง
หลังจากผ่ านไปประมาณ 3 ชั่วโมง!
“ฮัดชิ่ว!”
“แค่ กๆ!”
วีดกับอัลเวรอนวนกลับมาที่เดิมทีเ่ ริ่มขีป่ ิ งหลง
ด้ วยสภาพหนาวสั่ น
คุณเป็ นไข้ หวัดรุนแรง
ความสามารถทางกายลดลง 45%
การแสดงผลของทักษะลดลง 60%
ไข้ หวัดสามารถพัฒนาเป็ นความ
เจ็บป่ วยอืน่ ได้
ค่ าพลังสู งสุ ดของชีวติ และมานา
ลดลง
เมื่อใช้ ทักษะแกะสลัก มีโอกาสที่ประติมากรรม
จะแตกหักจากการเป็ นไข้ หวัด
แล้ วยังมีโบนัสไข้ หวัดที่เขาไม่ อยากเป็ นอีกเป็ น
ครั้งที่สอง!
สาเหตุทกี่ ลายเป็ นแบบนีเ้ ป็ นสาเหตุที่ง่ายมากๆ
ปิ งหลงบินค่ อนข้ างเร็ว
ปัญหาอยู่ทวี่ ดี กับอัลเวรอนทีต่ ้ องนั่งหนาวสั่ น
อยู่บนหลังมัน
อากาศแบบนีแ้ ค่ ยนื เฉยๆ ก็หนาวมากแล้ ว แต่ นี่
ขึน้ ไปบินอยู่บนฟ้าด้ วยความเร็วเหลือเชื่อขนาด
นั้น
ยิง่ สู งแค่ ไหนอุณหภูมิกย็ งิ่ ลดตา่ ลงแค่ น้ันแล้ ว
ลมก็ยงั รุนแรงขึน้ ด้ วย
สุ ดท้ ายพวกเขาก็ต้องวนกลับมาเพราะทนไม่
ไหวอีกต่ อไป
ราวกับรู้ ว่าจะเกิดอะไรขึน้ ซอยูนก่ อไฟตั้ง
แคมป์ นั่งรออยู่ทจี่ ุดเดิม
“ฮัดชิ่ว!”
วีดเดินไอค่ อกแค่ กเข้ าหากองไฟ
เหมือนทีค่ าพังเพยว่ าไว้ ถ้ าหัวไม่ ดี หางก็ต้อง
ลาบาก
ซอยูนคิดตอนทีก่ าลังก่ อกองไฟ
เธอเคยชินกับการตั้งแคมป์ คนเดียว
เธอจะเก็บไม้ แห้ งเพือ่ ทาฟื นขณะทีม่ องไปรอบๆ
อย่ างระมัดระวังเพือ่ ดูว่ามีมอนสเตอร์ หรือไม่
และทาอาหารทีก่ นิ ได้
เธอเรียนทาอาหารจากภรรยาของผู้ฝึกสอนใน
บ้ านไม้ หลังนั้น
ตอนนั้นเองทีเ่ ธอพบวีดครั้งแรก กล่ าวได้ ว่ามี
ความสั มพันธ์ ลกึ ลา้ บางอย่ าง
ทาอาหารสาหรับคนเดียว
เธอกินเพือ่ กาจัดความหิวโหยเท่ านั้นจึง
ทาอาหารในปริมาณน้ อย
วัตถุดบิ กับเครื่องปรุ งก็ธรรมดาเช่ นกัน เธอจึงใช้
สิ่ งที่หาได้ จากการล่ า
เมื่อไรทีเ่ บื่อเธอก็จะเอาขนมปังที่ซื้อจากร้ านค้ า
ขึน้ มากิน หรือเก็บลูกไม้ ป่า
พอทาแบบนีท้ ักษะทาอาหารของเธอก็เลยไม่ เคย
เลือ่ นระดับขึน้ สู งกว่ าระดับเริ่มต้ น ขั้นสาม
แล้ วเธอก็กนิ มากกว่ าที่จาเป็ นเมื่อได้ กนิ อาหารที่
วีดทา
‘อร่ อย’
การได้ กนิ อาหารทีบ่ างคนทาขึน้ ด้ วยความใส่ ใจ
แทนทีจ่ ะเป็ นอาหารทีท่ าขึน้ เพียงเพือ่ กาจัด
ความหิวนั้นไม่ เลวเลย
‘คิก’
ตอนที่เธอกาลังคิดเรื่องนั้นเล่ นๆ ก็แทบขา
ออกมาเมื่อเห็นวีดกับอัลเวรอนโผล่ มา
หน้ าตาเนือ้ ตัวพวกเขาปกคลุมไปด้ วยเกล็ด
นา้ แข็ง พวกเขากลับมาในสภาพไม่ ต่างกับหนู
แช่ แข็งที่น่าสงสาร
ต่ อให้ เป็ นซอยูนก็เถอะ สภาพของพวกเขายา่ แย่
เสี ยจนเธอเกือบหัวเราะออกมา
วีดเดินไปหุบเขามรณะกับซอยูนและอัลเวรอน
พวกเขาเดินทางเฉพาะเส้ นทางที่ปลอดภัยโดย
ใช้ ข้อมูลทีไ่ ด้ จากโมราต้ า
เขาชอบต่ อสู้ กบั มอนสเตอร์ แต่ ทุกสิ่ งมีเวลาที่
เหมาะสม
พวกเขาเดินทางช้ าลงเพือ่ ล่ ามอนสเตอร์ ทไี่ ม่ รู้ ว่า
อยู่ตรงไหนและเป็ นมอนสเตอร์ อะไรไม่ ได้
ตอนเช้ าพวกเขาเดินไปด้ วยกินไปด้ วย และ
ตอนกลางคืนก็คลานเข้ าไปในถา้ หรือกางเต้ นท์
เพือ่ หนีหนาว
การเดินยา่ ที่เต็มไปด้ วยความยากลาบาก
เนื่องจากวีดยังเป็ นไข้ หวัดอยู่เขาจึงห่ อตัวเอง
ด้ วยหนังสุ นัขป่ าชั้นแล้ วชั้นเล่ า
ยิง่ ไปกว่ านั้นยังมีการต่ อสู้ รุนแรงทางจิตวิทยา
อย่ างเงียบๆ
วีดถอยหลังไปก้ าวหนึ่ง
“แค่ ก! ตรงนีว้ วิ สวยมาก ไปกันก่ อนเลย ผมว่ า
จะค่ อยๆ เดินชมวิวไปเรื่อยๆ”
มีแท่ งนา้ แข็งใสๆ ตั้งขึน้ จากพืน้ อยู่ตรงนั้นตรงนี้
นา้ แข็งบนทีร่ าบทีก่ ว้ างขนาดนีด้ ูลกึ ลับ
สายลมแรงกระโชกผ่ านพืน้ ทีถ่ ูกปกคลุมด้ วย
นา้ แข็งและหิมะ
วีดกะว่ าจะเดินหลังอัลเวรอน
อัลเวรอนเปิ ดปาก
“เทพธิดาเฟรย่ าบอก... ฮัดชิ่ว!... ให้ ข้าถ่ อมตน”
พูดจบก็ก้าวถอยหลังไปสามก้ าว อัลเวรอนค่ อยๆ
แอบด้ านหลังวีด
“ถ้ าท่ านเป็ นพรีสของวิหารแห่ งเฟรย่ าท่ านก็
ควรนาทางให้ ผ้ ูอนื่ ”
“ภารกิจของข้ าคือการช่ วยท่ านวีด ข้ าต้ องขอ
อภัยที่ไม่ สามารถยืนเบือ้ งหน้ าท่ านได้ ”
“แค่ ก!”
วีดไอเสี ยงดังมาก
ตอนนีล้ มกาลังพัดมาจากด้ านหน้ า
คนทีห่ นาวทีส่ ุ ดคือคนทีย่ นื อยู่ด้านหน้ า พวกเขา
จึงพยายามเข้ าไปยืนข้ างหลัง
แต่ แล้ วลมก็เปลีย่ นทิศ พัดมาจากข้ างหลังแทน
อัลเวรอนสาวเท้ าเร็วขึน้
“เทพธิดาเฟรย่ าบอกให้ ข้านาทาง”
“ข้ าว่ าข้ าก็ได้ ยนิ แบบนั้นเช่ นกัน อัลเวรอน”
“แต่ ท่านไม่ ได้ มีความรับผิดชอบหนักหนาเท่ า
ข้ าที่เป็ นพรีส”
“ท่ านกล่ าวแบบนั้นได้ อย่ างไร อาจจะมีมอน
สเตอร์ โผล่ มาก็ได้ ให้ ข้านาทางเถอะ”
รอบๆ นั้นไม่ มีอะไรเลย แต่ วดี ก็ใช้ อนั ตรายมา
เป็ นข้ ออ้ างเพือ่ ให้ ได้ เดินนาหน้ า
อัลเวรอนเดินเร็วขึน้ เพือ่ เลีย่ งลมหนาว
มีเพียงซอยูนทีเ่ ดินไปเงียบๆ มองมาทีพ่ วกเขา
เป็ นบางครั้งแบบอึง้ ๆ
สายลมหนาวเย็น
“ฮัดชิ่ว!”
ยิง่ คุณวิง่ เร็วเท่ าไรความอึดก็ยงิ่ ลดลงเท่ านั้นและ
ส่ งผลให้ หนาวเร็วขึน้ อีก
วีดและอัลเวรอนกาลังชักนาความโชคร้ ายมา
ให้ กบั ตนเอง
พวกเขาเดินทางในเวลากลางวันทีอ่ ่ นุ กว่ าหน่ อย
และตอนกลางคืนก็พกั ในถา้ หรือตีนเขาเพือ่ หลบ
ลม
ทุกคืนวีดจะแสดงความสามารถการทาอาหาร
“สตูว์ปลาใส่ กระเทียมเยอะๆ!”
ชื่อฟังดูแย่ มากแต่ ทจี่ ริงรสชาติยอดเยีย่ ม
สตูว์ให้ ความรู้ สึกอบอุ่นไปทัว่ ร่ างกาย
ถ้ าไม่ ได้ อาหารแบบนีค้ งเป็ นเรื่องบ้ ามากทีจ่ ะ
เดินทางในขณะทีเ่ ป็ นหวัด
บางครั้งเมื่ออาการหวัดเลวร้ ายลงเพราะสภาพ
อากาศพวกเขาก็จะกินเนือ้ แช่ ไวน์
ดวงดาวมากมายนับไม่ ถ้วนเปล่ งประกายอยู่บน
ท้ องฟ้าที่กระจ่ างใสกว่ าปกติ
เวลากินอาหารเป็ นเวลาเดียวที่พวกเขาสามารถ
พักผ่ อนและกาจัดความเหนื่อยล้ าจากการ
เดินทางอันยากลาบากได้
วันหนึ่ง ในถา้ หลังจบมือ้ อาหาร วีดกาลังจะเก็บ
จานเหมือนทุกครั้ง
ฟึ่ บ
จู่ๆ ซอยูนก็แย่ งจานจากวีด
จานไม้ ที่วดี ทาขึน้ มาด้ วยตนเองพร้ อมลวดลาย
ค่ าเงินของทวีปเวอร์ เซลล์ ที่เขาแกะลงไป!
เขาแกะสลักรู ปนีล้ งไปเพือ่ ทีว่ ่ าแม้ แต่ เวลาที่
กาลังกินก็ต้องไม่ ลมื ว่ าต้ องหาเงิน
วีดเงยหน้ าขึน้ ดวงตาใสกระจ่ างของซอยูน
กาลังมองมาทีเ่ ขา
“........”
วีดเจ็บในอก
‘เธอเอาจานเราไปง่ ายๆ แบบนีเ้ ลยสิ นะ สายตา
มองไอเทมแหลมคมมาก’
จานพวกนีไ้ ม่ ใช่ ชุดจานเงินจานทองทีย่ อดเยีย่ ม
ทีส่ ุ ด
มันเป็ นเพียงจานไม้ ที่เหมาะสาหรับใส่ อาหาร
เท่ านั้น
ลือกันว่ า จานบางใบประดับด้ วยเพชรพลอย
จานเวอร์ จวั ที่มีราคาถึง 6000 เหรียญทอง
นั่นไม่ ใช่ จานที่ใครก็ได้ จะใช้ มันเป็ นจานสาหรั บ
คนที่มีเงินเหลือใช้ เท่ านั้น
จานดีๆ แบบนีจ้ งึ มักจะมีราคาแพง
วีดทาจานขึน้ มาเองเพือ่ ประหยัดเงิน แต่ ซอยูนก
ลับแย่ งแม้ แต่ ของแบบนีจ้ ากเขา
แต่ วดี มโนไปเอง
ซอยูนไม่ ได้ พยายามจะแย่ งจานจากเขา
ซอยูนไม่ ได้ พูดอะไร เธอถือจานออกไปข้ างนอก
แล้ วใช้ หิมะลูบมัน
ซอยูนกาลังล้ างจาน!
เพราะว่ าเธอได้ กนิ อาหารดีๆ ทีว่ ดี ทาเสมอจึง
พยายามแสดงความขอบคุณด้ วยวิธีของเธอเอง
ปิ งหลง!
มันสยายปี กอย่ างสง่ างามและบินไปมาใน
ท้ องฟ้า
และเมื่อเห็นมอนสเตอร์ มันก็จะร่ อนลงเพือ่
โจมตีไม่ ว่าตัวอะไรก็ตามที่มันเจอ
“กรรรรร!”
มันทิง้ ตัวลงจากท้ องฟ้าและกระทืบมอนสเตอร์
พวกนั้นอย่ างชั่วร้ าย หรือไม่ กก็ ดั
ที่ที่โดนปิ งหลงโจมตีแทบไม่ มีมอนสเตอร์
เหลืออยู่
มันตั้งใจจะหาอาหารแต่ ที่ต้งั ใจกว่ าคือเพิม่ ค่ า
ประสบการณ์ และความสามารถในการต่ อสู้
“ข้ าทนให้ ใครมาแข็งแกร่ งกว่ าข้ าไม่ ได้ ! ข้ าต้ อง
แข็งแกร่ งกว่านีเ้ พือ่ ให้ สามารถกางปี กอยู่ใต้ ฟ้านี้
และเหนือผืนดินนีไ้ ด้ ”
ปิ งหลงรู้ ได้ ด้วยตนเองว่ ามันเป็ นสิ่ งมีชีวติ ที่
ยิง่ ใหญ่ แต่ ความเป็ นจริงที่ว่ามันไม่ สามารถ
แม้ แต่ จะขยับร่ างกายได้ อย่ างถูกต้ องทาให้ มัน
เจ็บปวด!
เนื่องจากปิ งหลงมีจติ วิญญาณนักสู้ สูงมอน
สเตอร์ ทั่วไปจึงชะงักนิ่งทันที
ปิ งหลงไม่ มองข้ ามมอนสเตอร์ ตัวใดทั้งสิ้น
แม้ แต่ มอนสเตอร์ พวกนั้น
มอนสเตอร์ ได้ ค่าประสบการณ์ และเพิม่ ทักษะ
จากการฆ่ า
พอมันรู้ ว่าตัวเองจะแข็งแกร่ งขึน้ ได้ อกี จากความ
ทุ่มเท ปิ งหลงก็ไม่ หยุดพัก
“มอนสเตอร์ ที่แข็งแกร่ งกว่ านี!้ เพือ่ ให้ ตัวข้ า
แข็งแกร่ งขึน้ ข้ าต้ องการคู่ต่อสู้ ทแี่ ข็งแกร่ งกว่ านี!้
จงออกมา คู่ต่อสู้ ทจี่ ะทาให้ ใจของข้ าสั่นไหว!”
เสี ยงคารามของปิ งหลงสั่ นสะเทือนพืน้ ที่ปก
คลุมไปด้ วยนา้ แข็ง
มอนสเตอร์ ที่แข็งแกร่ งในดินแดนทางเหนือ
บนภูเขานา้ แข็งแต่ ละลูกมีมอนสเตอร์ ระดับบอ
สอยู่มากมาย
ถ้ าแบ่ งตามระดับ มีหลายตัวที่มีระดับเกิน 400
ยิง่ ไปกว่ านั้น ใน ‘ป่ าสั งหารหมู่’ (The Forest of
Massacre) ยังมีมอนสเตอร์ ที่ปกติพบเจอได้ ยาก
มากสร้ างวงจรอาหารและอาศัยอยู่ในนั้น
“กรรรรรรร!”
บนภูเขานา้ แข็ง ปิ งหลงกระทืบมอนสเตอร์
กระจอกและเมื่อมอนสเตอร์ ระดับบอสปรากฎ
ตัวขึน้ จริงๆ มันก็จะกางปี ก
“แล้ วพบกันใหม่ ”
ปิ งหลงเป็ นมังกรขีข้ ลาดไม่ เหมือนขนาดตัว
ใหญ่ ๆ ของมัน
ดังนั้น ถ้ ามันเจอคู่ต่อสู้ ทเี่ ท่ าเทียมหรือแข็งแกร่ ง
กว่ ามันก็จะหนี มันเติบโตขึน้ ด้ วยวิธีแบบนี้
วีดกาลังยุ่งกับการเดินไปด้ วยกวาดหิมะไปด้ วย
“อัลเวรอน อีกนิดเดียว”
“ขอรับ”
เมื่อคืนหิมะตกหนัก
ทาให้ เดินยากขึน้ อีกเมื่อมีหิมะสู งถึงเข่ าแบบนี้
ไข้ หวัดที่เป็ นหนักไม่ ได้ หายได้ ง่ายๆ
ความอึดของพวกเขาลดลงง่ ายจึงผลัดกันเดินนา
“ขออภัยท่ านวีด ข้ าทาต่ อไม่ ไหวแล้ ว”
วีดกับซอยูนยังพอทนไหว แต่ อลั เวรอนทีเ่ ป็ นพ
รีสเหนื่อยล้ าง่ ายมาก
“งั้นเราพักหน่ อยแล้ วกัน”
พวกเขาคืบหน้ าช้ าลงเพราะอัลเวรอน
เดินทางในพืน้ ที่หนาวเย็นเป็ นนา้ แข็งแบบนีท้ า
ให้ ความอึดลดลงเร็ว
อัลเวรอนมีค่าความอึดน้ อย แม้ แต่ ใน
สถานการณ์ ปกติยงั เดินได้ ไม่ ไกล
ยิง่ มาเจอหิมะหนาแบบนีก้ ย็ งิ่ ลาบาก
รอบตัวพวกเขามีแต่ มอนสเตอร์ จาพวกสุ นัขป่ า
ที่ตระเวนไปรอบๆ เพือ่ หาอาหาร
‘มันต้ องมีวธิ ีสิ วิธีที่จะทาให้ เราไปได้ เร็วขึน้
ต้ องหาวิธีเดินทาง’
ในทวีปเวอร์ เซลล์ มีวธิ ีเดินทางหลากหลายวิธี
วิธีทไี่ ด้ รับความนิยมมากทีส่ ุ ดคือม้ า!
มีการซื้อขายม้ าอยู่ทวั่ ไปในเมืองหรือหมู่บ้าน
ยิง่ กว่ านั้นยังมีนักฝึ กม้ ามืออาชีพ
มีท้งั ม้ าชั้นดีทเี่ ชื่อฟังทุกคาสั่ งของเจ้ าของ และ
ม้ าที่วงิ่ เร็วราวสายฟ้า
เพราะว่ ามีม้าที่สามารถนาไปใช้ ได้ แม้ แต่ ในการ
ต่ อสู้ ระยะเวลาทีใ่ ช้ ในการเดินทางระหว่ างพืน้ ที่
ล่ ามอนสเตอร์ และเมืองจึงลดลงมาก
‘หนาวแบบนีม้ ้ าคงแข็งตาย ถึงรอดก็คงวิง่ ไม่
ค่ อยดี’
โดยพืน้ ฐานม้ าเป็ นสั ตว์ ที่วงิ่ ได้ ดบี นพืน้ ที่ราบ
ให้ มันมาวิง่ บนพืน้ หิมะกับนา้ แข็งแบบนีค้ งไม่
ไหว
แล้ วความคิดหนึ่งก็แว่ บเข้ ามา!
‘ใช่ เลย! ทาไมเราไม่ คดิ ให้ ได้ เร็วกว่ านีว้ ะ แบบที่
เขาว่ าไม่ ได้ ด้วยเล่ ห์กเ็ อาด้ วยกลไง’
มีสุนัขป่ ากระจัดกระจายอยู่ทวั่ ไป
ถ้ าพวกมันเจอเข้ ากับซอยูนหรือวีดก็จะค่ อยๆ
เดินหนีไป มีสุนัขป่ าอยู่เยอะมากจริงๆ ในพืน้ ที่
แถบนี้
วีดอ้ อนวอนซอยูน
“กรุณาช่ วยจับหมาป่ าแถวๆ นีใ้ ห้ ผมหน่ อย
ได้ ม้ัยครับ”
ซอยูนหยิบดาบขึน้ มาอย่ างเงียบๆ เธอคิดว่ าเขา
ต้ องการเนือ้ พวกมัน
แต่ คาขอของวีดเป็ นอะไรที่ต่างออกไปสั กหน่ อย
“คุณห้ ามฆ่ ามันนะ ผมอยากให้ จบั เป็ น แต่ ถ้า
เป็ นไปได้ กซ็ ้ อมพวกมันให้ ที เอาแบบให้ มันคิด
ว่ าตายซะยังจะดีกว่ าน่ ะ”
“........”
ซอยูนชักดาบออกมาแล้ วซ้ อมพวกมันแค่ พอ
ไม่ ให้ ตาย
พวกเขาล่ าสุ นัขป่ าโดยไม่ จาเป็ นต้ องใช้ ทกั ษะ
ด้ วยซ้า
โฮ่ ง! โฮ่ ง!
ถ้ าเป็ นมอนสเตอร์ ที่มีความฉลาด พวกมันจะ
หลบหนีเมื่อเจอคู่ต่อสู้ ทแี่ ข็งแกร่ งกว่ ามากๆ
เมื่อพลังชีวติ ลด สุ นัขป่ าทีห่ วาดกลัวก็จะเริ่มวิง่
หนี
ซอยูนไล่ ตามพวกมันไปแล้ วจับหักขาโดยไร้ ซึ่ง
ความลังเลเพือ่ ให้ มันเคลือ่ นไหวไม่ ได้
สุ นัขป่ าพวกนั้นไถลไปบนพืน้ นา้ แข็ง
เมื่อต่ อสู้ ไม่ ได้ พวกมันก็ได้ แต่ รอความตาย
แล้ ววีดก็เข้ าไปหา
“โถ น่ าสงสารจริงๆ คงจะเจ็บสิ นะ”
เจ้ าสุ นัขป่ าแสดงท่ าทีระแวดระวัง
นี่คอื มนุษย์ พวกเดียวกับมนุษย์ ทที่ าให้ พวกมัน
เป็ นแบบนี้
แต่ วดี ไม่ ได้ ฆ่าสุ นัขป่ า
เขาทาสมุนไพรลงบนบาดแผลแล้ วพันแผลให้
กรรรร!
สั ตว์ ส่วนใหญ่ จะรู้ สึกขอบคุณ แต่ สุนัขป่ าก็ยงั คง
ไม่ ละทิง้ ด้ านทีด่ ุร้าย
เมื่อไรทีพ่ วกมันฟื้ นตัวก็จะแยกเขีย้ วกัดวีด
เหมือนสั ตว์ ป่า พวกมันไม่ ไว้ ใจมนุษย์
วีดถอยออกห่ างเงียบๆ
“ดูเหมือนเจ้ าจะดีขนึ้ แล้ ว ข้ าไปละ อาจจะมี
พวกเจ้ าตัวอืน่ บาดเจ็บอยู่ทไี่ หนสั กแห่ งก็ได้ ”
ปกติวดี จะล่ าสุ นัขป่ าด้ วยความยินดี แต่ เขาก็
ยอมถอย
กรรรร! กรร กรร!
สุ นัขป่ าพยายามใช้ ขาทั้งสี่ ยนื ขึน้
ถึงเวลาที่พวกมันต้ องกลับไปที่ฐานแล้ ว
แล้ วซอยูนก็กลับมาอีกครั้ง ตรงเข้ าซ้ อมพวกมัน
โดยไม่ พูดพล่ ามทาเพลง
สุ นัขป่ าโดนซ้ อม วีดเข้ าไปรักษา วนเวียนอยู่
แบบนีห้ ลายอาทิตย์
คนหนึ่งซ้ อม อีกคนรักษาเพือ่ ให้ พวกมันรู้ สึก
ซาบซึ้ง
แผล่ บๆ
สุ นัขป่ าอายุน้อยตัวหนึ่งมองวีดแล้ วเลียมือเขา
“ใช่ แล้ ว เด็กดี”
วีดลูบหัวมัน แล้ วเอาปลาแห้ งอย่ างดีให้ กนิ
ตอนนีส้ ุ นัขป่ าส่ วนใหญ่ เริ่มกระดิกหางให้ แล้ ว
บางครั้งยังนอนโชว์ พงุ ด้ วย
พวกมันโดนฝึ กให้ เชื่องแล้ ว!
พวกสุ นัขป่ าเริ่มเดินตามวีด
แต่ กย็ งั มีบางตัวที่ไม่ ว่าจะอย่ างไรก็ไม่ ยอมรับวีด
ซึ่งก็คอื พวกระดับหัวหน้ า
สุ นัขป่ าพวกนั้นจะโดนวีดลากคอเข้ าไปหลังเนิน
เขาเงียบๆ
“โถๆๆ เด็กดี เจ้ าคงเจ็บมากเลยสิ นะ ข้ าคงต้ องดู
แผลให้ เจ้ าเป็ นพิเศษ ไปรักษากันตรงนั้นดีกว่ า
นะ”
รอยยิม้ อ่ อนโยนและสายตาเอือ้ อารี!
ไม่ มีทางรู้ ได้ ว่าเกิดอะไรขึน้ หลังเนินเขานั้น แต่
เมื่อวีดเดินกลับมา กระเป๋ าของเขาจะตุงขึน้
เล็กน้ อย
เนือ้ กับหนังสั ตว์ กเ็ พิม่ ขึน้ ด้ วย
เหตุการณ์ ประหนึ่งฝันร้ ายกาลังเกิดขึน้ กับเหล่ า
สุ นัขป่ า
หงิงๆ!
เหล่ าสุ นัขป่ าเอาตัวเข้ ามาซุกวีดเมื่อเขากลับมา
ไม่ ได้ รู้ อะไรเอาเสี ยเลย
อัลเวรอนและซอยูนเสี ยวสั นหลังวาบแต่ วดี กลับ
มีเพียงรอยยิม้ ราวเทพบุตรอยู่บนใบหน้ า
“ใช่ ๆ พวกเจ้ าน่ ารักมาก”
พวกมันกลายเป็ นสุ นัขป่ าทีเ่ คยชินกับสั มผัสและ
อาหารของวีด
“กินเยอะๆ”
วีดให้ อาหารพวกมันเกินความต้ องการเสี ยอีก
ขณะทีพ่ วกมันกาลังกิน เขาก็จะรีบทาของ
บางอย่ างจากไม้ และเส้ นเอ็นของมอนสเตอร์
“เอาใบมีดเหล็กติดด้ านล่ างน่ าจะทาให้ ไป
ข้ างหน้ าได้ เร็วขึน้ แล้ วก็พนั เส้ นเอ็นสั กสามรอบ
พวกหมาป่ าจะได้ หนีไปไม่ ได้ ”
สิ่ งที่วดี ทาขึน้ โดยใช้ ทักษะช่ างตีเหล็กและทักษะ
ตัดเย็บอย่ างสุ ดฝี มือ!
เหล่ าสุ นัขป่ าไม่ ขดั ขืนเลยแม้ แต่ น้อยตอนทีถ่ ูก
ผูกเข้ ากับสิ่ งนั้น
และแล้ วมันก็เสร็จสิ้น
เลือ่ นทีล่ ากโดยสุ นัขป่ า!
รู ปร่ างของเลือ่ นไม่ เหมือนรถม้ า
มีสุนัขป่ าหลายสิ บตัวเป็ นกลุ่มอยู่ด้านหน้ า และ
เลือ่ นก็ถูกทาขึน้ ให้ ไถลไปบนนา้ แข็ง
มันค่ อนข้ างเตีย้ จึงไม่ ค่อยต้ านลม และเมื่อไม่ มี
ล้ อจึงไถลไปบนนา้ แข็งได้
เขาสร้ างพาหนะที่เหมาะกับดินแดนทางเหนือ
วีดสั่ งให้ สุนัขป่ าเคลือ่ นไปข้ างหน้ า
เลือ่ นเคลือ่ นไปข้ างหน้ าอย่ างรวดเร็ว ไถลไปบน
หิมะและนา้ แข็ง
มันให้ ความพึงพอใจทีแ่ ตกต่ างจากการขีม่ ้ าหรือ
พาหนะอืน่ ๆ อย่ างเทียบไม่ ได้
ทั้งความเร็วทีม่ ากพอและความสมดุล!
อัลเวรอนและซอยูนสามารถปล่ อยวางและชม
วิวข้ างทางได้
แต่ แม้ ว่าจะมีเลือ่ น การเดินทางในเวลากลางคืน
ก็ยงั เป็ นเรื่องเสี่ ยง
ไม่ เพียงมีมอนสเตอร์ ที่แข็งแกร่ งเท่ านั้น แต่ ทวีป
เซอร์ เซลล์ เป็ นทวีปที่เอาแน่ เอานอนไม่ ได้ ถ้ า
พวกเขาโดนพายุหิมะพัดเข้ าใส่ กค็ งรอดยาก
ในเวลาแบบนั้นพวกเขาจะเข้ าไปพักผ่ อนในถา้
อันอบอุ่น
บรู้ ววววว!
เสี ยงหอนอย่ างขมขืน่ ของสุ นัขป่ าดังขึน้ ทุกคืน
ผ่ านไปแบบนั้นสี่ วนั พวกเขาก็มาถึงหุบเขา
มรณะ
วีดตรวจดูสภาพทางภูมิศาสตร์ ของหุบเขาเป็ น
อย่ างแรก
‘สู ง แล้ วก็อนั ตรายมาก’
ตรงกลางเป็ นหุบเขา รายล้ อมด้ วยหน้ าผาสู งชัน
เลยหุบเขาไปเป็ นภูเขาลูกใหญ่
แม้ จะไม่ อนั ตรายเท่ าภูเขายุโรกิแต่ กป็ กคลุมไป
ด้ วยหิมะและนา้ แข็ง
แล้ วยังมอนสเตอร์ จานวนมากบนหน้ าผาราวกับ
เพือ่ พิสูจน์ ให้ เห็นว่ ามันไม่ ได้ ชื่อ ‘หุบเขามรณะ’
ไปอย่ างนั้นเอง
“กรรรรรรร!”
ไอซ์ โทรลทีม่ ีความสามารถในการฟื้ นตัวทาง
กายภาพสู งเป็ นพิเศษ และร่ างกายทีเ่ หมาะกับ
สภาพอากาศอันหนาวเย็น
พวกไอซ์ โทรลทีป่ กติจะอยู่ด้วยกันอย่ างมาก
เพียงหนึ่งหรือสองตัวกลับอยู่รวมกันเป็ นร้ อย
ที่นี่
ไอซ์ โทรลต่ างจากพวกโทรลตัวสี เขียวทั่วไป
ตรงที่พวกมันตัว สี ขาวเหมือนหิมะ แต่ มีแขน
ยาวๆ และรู ปร่ างเต็มไปด้ วยมัดกล้ ามหน้ าตาน่ า
เกลียดเหมือนกัน
ไอซ์ โทรลเป็ นมอนสเตอร์ ระดับสู งทีร่ ะดับ 320
ยิง่ ไปกว่ านั้นพวกมันยังอาศัยอยู่ในเขตหนาว
เย็นจึงไม่ มี คนเข้ ามาล่ าพวกมันมากนัก แล้ วยัง
ความเร็วในการฟื้ นตัวที่มากเป็ นพิเศษทาให้ มัน
เป็ นมอนสเตอร์ ที่ล่ายาก มาก
“เคว้ า! เคว้ า!”
“คว้ ากกก...!”
เมื่อพวกมันเห็นวีดกับซอยูน เหล่ าไอซ์ โทรลก็
คารามออกมาด้ วยความผิดหวัง
ไอซ์ โทรลพวกนีช้ อบความรุนแรงและชอบ
สั งหารหมู่ พวกมันอยากต่ อสู้ กบั วีดและซอยูน
แต่ ตดิ ทีห่ น้ าผาสู งชันเกินไปจนพวกมันลงมาไม่
ได้ ได้ แต่ ตะโกนลงมาเท่ านั้น
“มาทางนี้ ขึน้ มาสิ ให้ ข้ากอดเจ้ า เจ้ ากล้ าพอที่จะ
ใช้ เวลายามคา่ คืนอันเร่ าร้ อนกับข้ าหรือไม่ จง
มา”
“จงร่ วมคืนอันยาวนานกับพวกข้ า ทีน่ ี่หนาว
เหลือเกิน ได้ โปรดกอดข้ าไว้ ในอ้ อมกอดอัน
อบอุ่นของท่ าน”
เสี ยงเรียกของลาเมียทีม่ ีลาตัวเป็ นหญิงสาว!
พวกมันล่ อลวงวีดและอัลเวรอนด้ วยรอยยิม้
สดใสมีเสน่ ห์
ชี้นิว้ เรียวยาวราวกับจะทาให้ ฝันของผู้ชายทุก
คนเป็ นจริง!
แต่ พอลากสายตาต่าลงไปที่ท่อนล่ างของพวก
มันก็ได้ แต่ ส่ายหัว
ครึ่งล่ างของลาเมียเหมือนงู
ลาตัวของงูที่ค่อยๆ หนาขึน้ บวกกับหางยาวๆ!
ลาเมียมีความสามารถในการต่ อสู้ เหมือนไอซ์
โทรลและมีความเฉลียวฉลาด มันเป็ นมอน
สเตอร์ ที่รับมือได้ ยากมาก
นอกจากลาเมียกับไอซ์ โทรลแล้ วยังมีลซิ าร์ ด
แมน(มนุษย์ กงิ้ ก่ า) และลิซาร์ ดคิง!(ราชากิง้ ก่ า)
อีวลิ สปิ ริตโซลเยอร์ (ทหารวิญญาณชั่วร้ าย)ที่
คอยคุ้มกันหุบเขามรณะ
ทั้งเซอร์ วนั อีวลิ สปิ ริตแทรคเกอร์ (ข้ ารับใช้
ติดตามวิญญาณชั่วร้ าย) และพรีสออฟดิเวอร์ ส
(พรีสแห่ งความหลากหลาย)
หุบเขานีย้ งั เต็มไปด้ วยมอนสเตอร์ เจ้ าถิน่
“ทาไมไม่ เจออะไรง่ ายๆ บ้ างเลยวะ”
วีดพึมพาออกมาโดยไม่ ร้ ู ตวั
ไม่ มีทางมีเรื่องสนุกๆ อย่ างการฆ่ าล้ างโคตรมอน
สเตอร์ ทกี่ ้ นหุบเขาเกิดขึน้ แน่ นอน
กลับกัน พวกเขาต้ องขึน้ ไปโจมตีมอนสเตอร์ บน
ยอดเขาแทน
วีดกับซอยูนเริ่มสารวจไปรอบๆ หุบเขามรณะ
แล้ วพวกเขาก็หาปราสาทเจอ มันอยู่ไม่ ไกลจาก
หุบเขา
ปราสาทเวนท์ ของอาณาจักรนิฟเฮล์ ม!
นี่ต้องเป็ นสิ่ งทีช่ าวบ้ านในโมราต้ าพูดถึงแน่ ๆ
‘พวกนั้นบอกว่ าอัศวินของอาณาจักรอยู่ทนี่ ี่’
ปราสาทเก่ าหลังนีส้ ร้ างขึน้ จากหินสี่เหลีย่ ม
แม้ ว่าจะมีจุดแตกหักหลายแห่ งตามกาลเวลาแต่
ก็...ใช่
“ถอยกลับไป!”
ทหารทีอ่ ยู่บนกาแพงปราสาทตะโกนลงมา
มีบางสถานทีท่ มี่ นุษย์ ไม่ สามารถอาศัยอยู่ได้
เกราะทีท่ หารคนนั้นสวมอยู่ดูพร้ อมจะพังได้ ทุก
เมื่อ
เกราะแบบนั้นวีดก็สวมได้ เขาไม่ มีความคิดที่จะ
ทิง้ ไอเทมใดไปเปล่ าๆ
“อย่ าเข้ ามาใกล้ ข้า!”
“พวกเรามาเพือ่ ช่ วยเหลือ!”
วีดตะโกน แต่ ไม่ มีใครฟัง
“ข้ าไม่ ร้ ู ว่าเจ้ าเป็ นมอนสเตอร์ อะไร แต่ ข้าจะไม่
ยอมถูกหลอกอีกแล้ ว!”
“พวกเราเป็ นมนุษย์ ขอเข้ าไปหน่ อย”
“หุบปาก! ถ้ าพวกเจ้ าเดินเข้ ามาใกล้ กว่านี้ เราจะ
โจมตี!”
แล้ วก็มีเสี ยงระฆังเตือนดังขึน้
ทหารกาลังเล็งไปทีซ่ อยูน
“.........”
วีดถึงกับพูดไม่ ออก พวกเขาไม่ รับฟังอะไรเลย
ในสถานการณ์ แบบนี้ ต้ องให้ บทเรียนที่สาคัญ
ทีส่ ุ ดตอนนี้
วีดมองไปที่อลั เวรอน อัลเวรอนรู้ ว่าสายตาแบบ
นั้นหมายถึงอะไร...
“ข้ าคือพรีสของวิหารแห่ งเฟรย่ าผู้เชี่ยวชาญ
เวทย์ รักษาและเวทย์ ประทานพร ข้ ารับรองได้ ว่า
พวกเขาไม่ เป็ นภัย”
“วิหารแห่ งเฟรย่ าเหรอ พวกเราไม่ เชื่อถืออีก
ต่ อไปแล้ ว เราจะโจมตีทันทีถ้าเจ้ าเข้ ามาใกล้ กว่ า
นี”้
ปราสาทเวนท์ ไม่ ยนิ ยอมให้ ใครเข้ าใกล้ ท้งั สิ้น
แม้ ว่าวีดจะมีชื่อเสี ยงแต่ ชื่อเสี ยงนั้นก็มาไม่ ถึง
ปราสาทนี้
ชื่อเสี ยงจะแพร่ ไปได้ ต้องการการบอกปากต่ อ
ปาก พอปราสาทเวนท์ ไม่ ได้ ติดต่ อกับโลก
ภายนอกแบบนีช้ ื่อเสี ยงพวกนั้นจึงเปล่ า
ประโยชน์
‘เข้ าไปไม่ ได้ ’
วีดทาอะไรไม่ ได้ นอกจากทิง้ ปราสาทเวนท์ ไว้
เบือ้ งหลัง
ไม่ มีทางจะเข้ าไปได้ แล้ วก็ไม่ จาเป็ นต้ องเข้ าไป
‘ก็แค่ ปราสาทจนๆ ต่ อให้ ฝืนเข้ าไปจนได้ กค็ งจะ
โดนปล้ นแบบทีโ่ มราต้ าหรือถูกสั บเป็ นชิ้นๆ อยู่
ดี’
วีดย้ อนกลับมาทีห่ ุบเขามรณะ เตรียมพร้ อมที่
จะต่ อสู้ ตอนนั้นเองทีพ่ วกมันเจอเขา
“กรรรรรรรรร!!
เหล่ าไวเวิร์นคารามเมื่อเจอความหนาวเย็น
โกลด์ มินิทแี่ สนแพงบินไปในท้ องฟ้า ในทีส่ ุ ด
พวกมันก็มาถึง
“พวกเจ้ าทุกตัวพยายามได้ ดมี าก”
วีดแตะตัวพวกมันทั้งคู่ แล้ วใช้ หนังสุ นัขป่ าทีม่ ี
อยู่ทาเสื้อผ้ าให้ พวกไวเวิร์นใส่
เพียงแต่ ว่าคุณภาพวัตถุดบิ แย่ คุณภาพของเสื้อที่
ทาขึน้ มาจึงต่ากว่ าปกติ
ไววัน ไวทู ไวทรี ไวไฟฟ์ ไวซิกซ์ ไวเซเว่ น!
ดั้งเดิมไวเวิร์นเป็ นมอนสเตอร์ ที่มีนิสัยชั่วร้ ายแต่
พวกมันเป็ นไวเวิร์นที่เกิดจากประติมากรรมจึง
ต่ างไป
“เสื้อข้ าสวยกว่ า!”
“เจ้ าดูสีเสื้อข้ าสิ !”
ตาดคาด พวกไวเวิร์นที่เกิดจากประติมากรรม
กาลังอวดเสื้อของตน
หนังสุ นัขป่ าทีไ่ ม่ ได้ รับการดูแลให้ ดี
เสื้อคลุมทีท่ าจากหนังสั ตว์ ระดับตา่ ทั้งยังฉีกขาด
แต่ เหล่ าไวเวิร์นก็ใส่ เสื้อแบบแฮปปี้ สุ ดๆ
“ว่ าแล้ ว นายท่ านของพวกเราเจ๋ งทีส่ ุ ดเลย!”
ของขวัญพวกนีน้ อกจากจะช่ วยทาให้ พวกมัน
เลิกเกลียดวีดที่ ใช้ ให้ พวกมันบินถ่ อมาถึง
ดินแดนทางเหนือได้ แล้ วยังทาให้ พวกมันรู้ สึก
ซาบซึ้ง ใจที่เขาทาเสื้อให้ มันอีกด้ วย
ทีจ่ ริงแล้ ว วีดตัดเย็บเสื้อจากหนังสุ นัขป่ าไปด้ วย
บ่ นไปด้ วย
“แค่ อากาศเย็นนิดเย็นหน่ อยก็ทาอะไรไม่ ได้ แล้ ว
ไอ้ พวกกระจอกเอ๊ ย!”
เขาต้ องตัดเย็บเสื้อผ้ าให้ เพือ่ ให้ พวกมัน
เคลือ่ นไหวได้ เป็ นปกติ
และเพราะว่ าทาไปทั้งที่ถูกบังคับนี่เองจึงทาให้
วีดตัดเสื้อออกมาอย่ างส่ งๆ ไม่ ได้ ใส่ ใจเลยสั กนิด
เดียว
“โกล โกล โกล”
โกลด์ มินิทที่ าจากทองทั้งตัวก็ได้ เสื้อกับเขาด้ วย
เหมือนกัน
เสื้อทีว่ ดี เคยสวมสมัยที่ฝีมือยังอ่ อนด๋ อย!
เขาให้ ดาบกับเกราะทีม่ ีค่าความทนทานตา่ ทีส่ ุ ด
เท่ าทีจ่ ะหา ได้ ประเภททีอ่ ยู่มาจนถึงทุกวันนีไ้ ด้
ด้ วยการซ่ อมแล้ วซ่ อมอีกปะแล้ วปะอีกเท่ า นั้น
อุปกรณ์ สวมใส่ ทผี่ ่ านมือมาแล้ วหลายรุ่น
เหล่ าไวเวิร์นและโกลด์ มินิตกอยู่ในสภาพดูไม่ จดื
เพราะมีเจ้ าของขีเ้ หนียว
แต่ พวกไวเวิร์นก็ยงั ยืนเชิดหน้ า
“เสื้อข้ าสวยสุ ด!”
“ม่ ายยย เสื้อข้ าๆ เสื้อข้ าสวยกว่ า!”
“หรือจะไฝว้ ”
“เข้ ามาเลย!”
พวกไวเวิร์นเกเรทะเลาะกัน เถียงกันว่ าเสื้อใคร
สวยทีส่ ุ ด!
“เสื้อข้ าเริ่ดทีส่ ุ ดแล้ ว โกล โกล โกล!”
แม้ แต่ โกลด์ มินิกเ็ ข้ าไปร่ วมวงทะเลาะอย่ างไม่
ยอมน้ อยหน้ า มันชักดาบออกมา
ด้ านนึงเป็ นดาบดินเหนียวทีว่ ดี ได้ มาจากลา
เวียส!
อีกด้ านเป็ นดาบชั้นเยีย่ ม
ดาบศักดิ์สิทธิ์ของอกาธาจากวิหารแห่ งเฟรย่ า!
วีดเอาลงประมูลไปชิ้นหนึ่งแต่ เอาอีกชิ้นที่
เหลืออยู่ให้ โกลด์ มินิ
ใช้ ดาบทั้งสองโจมตีคู่ต่อสู้ แบบรวดเร็วปาน
สายฟ้าแลบคือความสามารถพิเศษของโกลด์ มินิ
ในตอนทีเ่ หล่ าลูกน้ องของวีดกาลังจะเข้ า
ตะลุมบอนในศึกทีม่ ีศักดิ์ศรีเป็ นเดิมพันอยู่
นั้นเอง
“กรรรรรรรรร!”
ปิ งหลงโผล่ มาพร้ อมเสี ยงคารามอันน่ าทึ่ง!
ขนาดตัวอันใหญ่ โตของมันยาวหลายร้ อยเมตร
ปากของมันอ้ ากว้ างราวกับพร้ อมจะพ่นนา้ แข็ง
ได้ ทุกขณะ!
แล้ วยังหนวดเคราจากการแกะสลักอย่างละเอียด
มันฟาดหางไปมาซ้ ายขวาบินฝ่ าอากาศมาด้ วย
ความเร็วสู ง
“กรรรรรร!”
มันคารามทรงพลังอีกครั้ง
พวกไวเวิร์นและโกลด์ มินิขยับตัวไม่ ได้ เพราะ
แรงกดดัน
เทียบกับปิ งหลงทีม่ ีขนาดใหญ่ ยกั ษ์ แล้ วร่ างกาย
อันใหญ่ โตของเหล่ าไวเวิร์นดูเหมือนของเล่ น
เด็กไปเลย
พอปิ งหลงเข้ ามาใกล้ พวกไวเวิร์นกับโกลด์ มินิก็
ก้ มหัวลง
พวกมันยอมรับให้ ปิงหลงใหญ่ ทสี่ ุ ดในกลุ่ม
ตึง้ งง!
ปิ งหลงร่ อนลงพืน้ อย่ างแรง พืน้ ที่มันทิง้ ตัวลง
สั่ นสะเทือนราวกับมีแผ่นดินไหว
มันกาลังโชว์ พาว
ท่ าทางมันทั้งดูมั่นอกมั่นใจและขีโ้ อ่ !
แต่ ขาของมันกลับแบกรับนา้ หนักตัวไว้ ไม่ ไหว
พลัก่ กก!
ตอนนั้นเองทีป่ ิ งหลงล้ มลงฟาดพืน้
มันดิน้ รนขยับขาสั้ นๆ ของมัน พยายามทีจ่ ะลุก
ขึน้ ด้ วยการกระพือปี กด้ วยแต่ กไ็ ม่ ใช่ เรื่องง่ าย
เลย
นอกจากพืน้ จะลืน่ แล้ วมันยังไม่ มีแรงจะยันตัว
ใหญ่ ๆ ของมันขึน้ ด้ วย
บรรยากาศเปลีย่ นเป็ นอึมครึมทันที
ตรงที่ๆ เหล่ าไวเวิร์น โกลด์ มินิ และปิ งหลงอยู่ มี
เพียงสายลมหนาวพัดผ่ านอย่ างเงียบงัน
เล่ มที่ 9 ตอนที่ 4 การาบ (Conquest)
หลังจากที่ได้ พกั ผ่ อนมาหนึ่งวัน วีดก็เริ่มมุ่งเป้า
ไปยังการโจมตีหุบเขามรณะ (Valley of Death)
ในทันทีที่ดวงตะวันเริ่มฉายแสงในยามเช้ า
เนื่องด้ วยเขาไม่ มีเวลามากพอทีจ่ ะพักเพือ่ ฟื้ นฟู
สภาพให้ ฟื้นคืนเต็มที่ทาให้ สภาพร่ างกายของ
เขาแย่ ลงไปอีก 20% จากอากาศที่หนาวเย็นนั่น
“การเป็ นไข้ นี่มันเป็ นเรื่องปกติอยู่แล้ ว การ
หลีกเลีย่ งการเป็ นไข้ ในภาคเหนือนี่มันเป็ นเรื่อง
ฟุ่ มเฟื อย อัลเวรอน!”
อัลเวรอนนั่งอยู่ที่นั่นตอนที่วดี หันกลับมา
เขาเป็ นเพือ่ นร่ วมทางทีพ่ งึ่ พาและไว้ วางใจได้
เสมอ!
เป็ นไปตามทีค่ าดเอาไว้ ชายทีเ่ ป็ นถึงผู้สืบทอด
ตาแหน่ งหัวหน้ านักบวชคนนีเ้ ปี่ ยมล้ นไปด้ วย
พลังแห่ งความศักดิ์สิทธิ์
แถมอัลเวรอนยังไม่ เหมือนตัวละครที่แข็งแกร่ ง
คนอืน่ ๆตรงทีเ่ ขาเป็ นคนทีด่ แี ละอยู่ในโอวาท
เป็ นอย่ างดี
“ครับ”
“พวกเรากาลังจะเผชิญกับการต่ อสู้ ทมี่ ี
ความหมายเป็ นอย่ างมาก นายจงให้ พรกับ ไว
วัน, ไวทู, ไวทรี, ไวไฟว์ , ไวซิกส์ , ไวเซเว่ น,
โกลด์ มินิ แล้วก็ ปิ งหลงซะ
“ตกลงตามนั้น”
วีดเอ่ ยนามของรู ปสลักของเขาออกมาทุกรู ป ที
ละชื่อ ทีละชื่อ อย่ างตั้งอกตั้งใจและเคร่ งครัด!
แต่ ในความเป็ นจริงแล้ ว พวกมันอารมณ์ บูดบึง้
ง่ ายมากเพราะพวกมันถือกาเนิดขึน้ มาจากความ
อิจฉาริษยาและความเห็นแก่ ตัว
‘นี่เราสร้ างตัวอะไรออกมากันเนี่ย’
วีดทาได้ แค่ ถอนหายใจในยามทีเ่ ขามองไปยังรู ป
สลักพวกนั้นของเขาโดยไม่ สามารถทาอย่ างอืน่
ได้
ความฉลาดที่เตีย้ ติดดิน!
ตะกละเป็ นที่หนึ่ง!
โลภต่ อเงินตราและไอเท็ม!
พวกมันเป็ นข้ ารับใช้ ที่เขาไม่ สามารถไว้ วางใจได้
แต่ ในฐานะประติมากรเขาไม่ สามารถทาอะไร
ได้ ก็เหมือนกับทีเ่ ด็กได้ รับการสื บทอด
พันธุกรรมมาจากพ่ อแม่ ฉันใดก็ฉันนั้น พวกรู ป
สลักพวกนั้นมีเลเวลทีส่ ู งอันเป็ นผลมาจากค่ า
สถานะทางศิลปะทีส่ ู งของวีด แต่ ค่าความฉลาด
และปัญญาของวีดเองก็ต่าอย่ างน่ าสมเพช
เหมือนกัน
ก็เพราะอย่ างนี่แหละ จึงได้ มีแต่ พวกงี่เง่ าอย่ าง
พวกนีถ้ ือกาเนิดขึน้
อัลเวรอนทาการร่ ายมนต์ ศักดิ์สิทธิ์
“พลังอานาจมืดทีเ่ ข้ ามาทาร้ ายจงผุกร่ อนไป,
เกราะศักดิ์สิทธิ์ จงช่ วยเพิม่ พลังแก่ เขาในการ
ต่ อสู้ กบั ปี ศาจร้ าย, อานวยพร!”
แสงสี ขาวพุ่งออกมาจากอัลเวรอนไปคลุมร่ าง
ของไวเวิร์น, โกลด์ มินิและปิ งหลง
มันเป็ นทักษะพิเศษของพรีสที่ช่วยเพิม่ พลัง
ป้องกันและพลังกาย
แถมมันยังช่ วยเพิม่ ความต้ านทานธาตุให้ อกี
ด้ วย
อัลเวรอนร่ ายเวทศักดิ์สิทธิ์บทต่ อไป
“จงปกปักรักษามิให้ ชีวติ พรากไปจากเขา หัตถ์
แห่ งการรักษา”
ทักษะทีช่ ่ วยเพิม่ ปริมาณพลังชีวติ ให้ สูงขึน้ !
ระหว่ างทีไ่ ม่ ได้ อยู่ด้วยกันกับวีด อัลเวรอนได้
เติบโตและแข็งแกร่ งขึน้
‘ใช่ แล้ ว อัลเวรอนนี่มีประโยชน์ จริงๆ’
วีดแสดงอาการของความผิดหวังออกมา
เทียบกับตอนทีพ่ วกเขามาเยือนโมราต้ าครั้งแรก
นั้น เวลาได้ ผ่านมาแล้ วระยะหนึ่ง และอัล
เวรอนก็แข็งแกร่ งขึน้ มาก
แต่ อลั เวลรอนเป็ นเพือ่ นร่ วมทางก็แต่ กบั ภารกิจ
เฉพาะเท่ านั้น
เนื่องจากเขาจะไม่ สามารถใช้ งานอัลเวรอนได้
หลังจากจบภารกิจ ช่ างเป็ นเรื่องเสี ยเปล่ าจริงๆ
“เจ้ านาย ข้ าจะโจมตีละนะ”
ไววัน กระพือปี กของมัน
หลังจากได้ รับมนต์ ศักดิ์สิทธิ์ไปหลายบท มันก็
ได้ รับความแข็งแกร่ งอย่ างเต็มเปี่ ยมและแสดง
สั ญชาตญาณอันดุร้ายทีช่ ื่นชอบการต่ อสู้ ออกมา
วีดไม่ เห็นความจาเป็ นที่จะไปห้ ามมัน
“ก็ได้ ระวังตัวด้ วยล่ ะ, โกลด์ มินิ”
“เจ้ านาย เรียกข้ าทาไม? โกล โกล โกล”
“จงขีไ่ ววัน ไปต่ อสู้ ”
“มันหนาวอ่ะ ให้ ข้าพักตรงใกล้ ๆกองไฟนี่
ได้ มั๊ย? โกล โกล โกล”
โกลด์ มินิ ถูกสร้ างมาจากทองคา
มันขีเ้ กียจเป็ นอย่ างมากพอๆกับร่ างกายอันแสน
ลา้ ค่ าของมัน
วีดตอบกลับไปอย่ างตรงๆ ไม่ อ้อมค้ อมเลยว่ า
“ถ้ าเจ้ าไม่ สู้ ข้ าจะเป็ นคนหลอมเจ้ าด้ วยมือของ
ข้ าเอง”
“ข้ าจะปฏิบัตติ ามคาสั่ งของนายท่ านขอรับ โกล
โกล โกล”
“เอาธนูนี่ไป”
วีดให้ ธนูทเี่ ขาใช้ อยู่กบั โกลด์ มินิ
ฟึ บ ฟึ บ! (เสี ยงกระพือปี ก)
ไวเวิร์นทั้ง 6 บินขึน้ ไปสู่ ท้องฟ้าพร้ อมกับการทา
เสี ยงเหลาะๆแหละๆ
พวกมันเป็ นไวเวิร์นที่มีความสามารถและ
สามารถรอดชีวติ จากสงครามกับกองทัพอมตะ
มาได้
เหล่ าไวเวิร์นบินวนบนท้ องฟ้าอย่ างสง่ างาม
ดูราวกับพญาอินทรีย์กาลังล่ าเหยือ่ พวกมัน
กาลังมองหาโอกาสในการเปิ ดศึก!
ทว่ าเหล่ าไวเวิร์นกลับเปลีย่ นใจอย่ างรวดเร็ว
“บรื๋อ จะหนาวตายอยู่แล้ ว ลุยๆมันไปเลยละ
กัน”
ถึงแม้ ว่าจะเป็ นยามเช้ าแล้ วก็ตาม แต่ เนื่องด้ วย
บรรยากาศที่หนาวเย็น ทาให้ ไวเวิร์นขาดการอด
กลั้นต่ อสภาวะทางกายภาพ
นั่นทาให้ พวกมันตัดสิ นใจทีจ่ ะไม่ บินเป็ นวง
กว้ างโดยไม่ จาเป็ น
พวกมันบินขึน้ ไปบนฟ้าตามการนาของไววัน
หลังจากทาอย่ างนั้นอยู่พกั หนึ่ง พวกมันก็พ่งุ ดิง่
เข้ าไปหามอนสเตอร์ บนยอดหุบเขามรณะ
เหล่ าไวเวิร์นต่ อสู้ ไปด้ วยในขณะทีพ่ ่งุ โฉบลงไป
ด้ วยความเร็วปานสายฟ้าแล่ บ
พวกมันใช้ กรงเล็บเหล็กกล้ าเข้ าข่ วน ไอซ์ โทรล
(Ice Troll) และ ลาเมีย (Lamia)
“ตายซะ!”
“นี่คอื แผ่ นดินของเรา!”
“สู้ มัน!”
ไอซโทรลแผดเสี ยงกู้ร้องเพือ่ เพิม่ ขวัญกาลังใจ
และความสามัคคีพร้ อมทั้งเข้ าโจมตีด้วย สาม
ง่ าม ในขณะที่ลาเมียใช้ เวทมนต์ โดยตวัดลิน้ ไป
มาราวกับงู
“ดวงเนตรยัว่ ยวน (Eye of Temptation)!”
เวทมนต์ ของลาเมียส่ งผลให้ ความแข็งแกร่ งของ
เพศชายทุกคนลดลง ไม่ ว่าจะเป็ นเผ่ าพันธุ์ใดก็
ตาม

ทีเ่ บือ้ งล่ างของหุบเขา วีดเองก็ได้ ทาข้ อผิดพลาด

อย่ างใหญ่ หลวงเช่ นกัน
“นี่ลาเมียมีความสามารถอย่ างนีด้ ้ วยหรือเนี่ย?”
ลาเมียจัดได้ ว่าเป็ นแรร์ มอนสเตอร์ (มอนสเตอร์
หายาก) ดังนั้นจึงไม่ มีใครรู้ ข้อมูลความสามารถ
ของมันมากนัก
รู้ กนั แค่ เพียงว่ ามันมีเลเวลประมาณ 200
ปลายๆ แต่ ไม่ มีข้อมูลอะไรเลยว่ ามันต่ อสู้
อย่ างไร
เวทมนต์ ที่ลาเมียใช้ เป็ นคาสาปประเภทหนึ่งซึ่ง
ไม่ สามารถลบล้ างได้ ด้วยมนต์ ศักดิ์สิทธิ์ พวก
มันเป็ นคู่ต่อสู้ ทเี่ ล่ นด้ วยยากจริงๆ
นี่คอื ความพิเศษของลาเมียทีไ่ ม่ เป็ นที่ล่วงรู้ ต่อ
สาธารณะชน
แต่ กลับไม่ มีพวกไวเวิร์นซักตัวที่ได้ รับ
ผลกระทบนี้
“ทาไมพวกเราไม่ เป็ นอะไรเลยล่ ะ?”
“นี่มันอะไรกัน”
“หรือจะเป็ นเพราะความยอดเยีย่ มของพวก
เรา?”
“ต้ องเป็ นอย่ างนั้นแน่ ๆ เป็ นเพราะพวกเราเจ๋ ง
ยังไงล่ ะ พวกเราถึงไม่ ตกไปในหลุมพรางของคา
สาปชั่วๆนั่น”
“เดีย๋ วก่ อน! ตกลงพวกเราเป็ นตัวผู้หรือตัวเมีย
กันแน่ ?”
ไม่ มีไวเวิร์นตัวไหนตอบคาถามทีผ่ ุดขึน้ มาของ
ไวทรี ได้
และก็เป็ นวีดที่ ถึงบางอ้ อ
‘ไม่ มีตวั ผู้อยู่ในกลุ่มพวกมันเลยนี่หว่ า!’
ตอนทีไ่ วเวิร์นถูกแกะสลักขึน้ มา วีดกาลังยุ่งอยู่
กับสงครามกับกองทัพอมตะ
ในตอนนั้นเขาไม่ มีเวลามากนัก เขาต้ องแกะสลัก
อย่ างรวดเร็วโดยที่ไม่ มีเวลามาสนใจเรื่อง
คุณภาพมากนัก
ท้ องทีโ่ ป่ งนูนและหน้ าทีเ่ ป็ นเหลีย่ มมุม!
เนื่องจากเป็ นการแกะสลักทีแ่ ข่ งกับเวลา ทาให้
เขาไม่ ได้ สร้ างผลงานทีม่ ีอะไรเป็ นตัวระบุเพศที่
ชัดเจน
ต้ องขอบคุณในเรื่องนีท้ ที่ าให้ พวกไวเวิร์นมี
ร่ างกายทีไ่ ม่ สามารถระบุเพศได้
แล้ วโกลด์ มินิล่ะ?
สาหรับกรณีของโกลด์ มินิน้ัน ถ้ าเริ่มจากใบหน้ า
ก่ อน มันชัดเจนทีโ่ กลด์ มินิมีใบหน้ าทีด่ ูเป็ น
ผู้ชาย
แต่ โกลด์ มินิเองก็ไม่ ได้ ถูกยัว่ ยวนโดยลาเมีย
เหมือนกัน
ใบบางเวลาและบางโอกาส โกลด์ มินิเองก็ย่ งุ ไป
กับการส่ องกระจกมองดูตนเอง
“รัศมีระยิบระยับนี่ ใบหน้ าทองคานี่ ไม่ มีอะไร
ในโลกนีท้ ี่จะสวยงามไปกว่ าเราอีกแล้ ว”
โดยการพร่าบอกกับตัวเองว่ าตนเองงดงาม
ขนาดไหน โกลด์ มินิกไ็ ด้ ตกหลุมรักตัวเองเข้ า
ให้ !
และท้ ายทีส่ ุ ดก็ไม่ มีใครหลงไปกับการยัว่ ยวน
ของลาเมีย
“พิษของยูคลา (Eucla)!”
จากการทีม่ นต์ ของพวกมันใช้ ไม่ ได้ ผล พวกลา
เมียจึงได้ เริ่มพ่นพิษทีท่ าให้ ถึงตายได้ ออกมาทัว่
บริเวณ
เป็ นเข็มพิษบางอย่ าง
ควันพิษสี นา้ เงินแพร่ กระจายไปพร้ อมกับสาย
ลม, ไอซ์ โทรลก็กวัดแกว่ งหอกไปทัว่ ทุกแห่ ง
ไวเวิร์นบินอยู่บนท้ องฟ้าและพุ่งตัวลงมาเป็ น
ครั้งคราวเพือ่ ทาการโจมตีโดยการจิกและข่ วน
ต่ อพวกลาเมียและไอซ์ โทรล
ต้ องขอบคุณคุณสมบัตเิ สริมอย่ างไม่ น่าเชื่อของ
มนต์ ศักดิ์สิทธิ์ที่ช่วยยืดขยายขีดความสามารถ
ทางกายภาพของไวเวิร์นออกไปจากปกติ เป็ น
อย่ างมาก
พวกมันสามารถต่ อสู้ ได้ อย่ างสู สีกบั ไอซ์ โทรล
1-2 ตัว!
แต่ พวกไอซ์ โทรลมีกนั เป็ นสิ บ
“ไอ้ นกโสโครก! ตายซะ!”
“ทางนั้น!”
เมื่อไหร่ กต็ ามทีฝ่ ูงไวเวิร์นโฉบลงมายังพืน้ ดิน
เพือ่ โจมตี พวกไอซ์ โทรลก็จะรวมกลุ่มกันเข้ า
มา
และเมื่อเกิดเหตุการณ์ อย่ างนั้น พวกไวเวิร์นก็
บินกลับขึน้ ไปอีกเพือ่ หลีกเลีย่ งการจู่โจมทีต่ ก
เป็ นเป้าแบบนั้น
“ไอ้ นกขีข้ ลาด!”
“ลงมานี่สิฟระ มาสู้ กนั นี่!”
ไอซ์ โทรลตะโกนท้ าสู้ ก้องไปทัว่
ถ้ าพวกไวเวิร์นเป็ นออร์ คล่ ะก็ พวกมันคงจะลง
มาสู้ ด้วยอย่ างยุตธิ รรมไปแล้ ว
แต่ พวกไวเวิร์นนั้นมีบุคลิกทีข่ ขี้ ลาดและเลวร้ าย
อยู่ในกมลสันดาน
“พวกชั้นตา่ ทีไ่ ม่ ร้ ู กระทัง่ วิธีการบินเอ๊ ย”
“แน่ จริงก็ขนึ้ มาสู้ กนั บนท้ องฟ้านี่สิ?”
ไวเวิร์นใช้ การต่ อสู้ โดยใช้ การข่ วนด้ วยกรงเล็บ
อย่ างชาญฉลาด!
นั่นไม่ ได้ สร้ างความเสี ยหายทีร่ ุนแรงอะไรให้ กบั
ไอซ์ โทรล
พวกโทรลมีความสามารถในการฟื้ นฟูทาง
กายภาพที่ยอดเยีย่ ม
รอยแผลหายเป็ นปลิดทิง้ ในชั่วพริบตา
และเนื่องด้ วยการทีพ่ วกโทรลมีความสามารถใน
การฟื้ นตัวที่สูงชนิดทีว่ ่ าพวกมันสามารถงอก
แขนและขาทีถ่ ูกตัดทิง้ ใหม่ ได้ ทาให้ มันเป็ นไป
ไม่ ได้ เลยที่เหล่ าไวเวิร์นจะฆ่ าไอซ์ โทรล
“พวกมันไปทางนั้นแล้ ว!”
“เร็วๆเข้ า ฆ่ าพวกมันให้ ได้ !”
เมื่อไวเวิร์นบินตา่ ลงมา ไอซ์ โทรลก็วงิ่ เข้ าไปหา
พวกมันโดยไม่ ร้ ู จกั เหน็ดเหนื่อย
พวกโทรลนั้นรู ปร่ างสู งกว่ าออร์ คมาก
ร่ างทีส่ ู งนั้นวิง่ ด้ วยความเร็วเต็มสปี ดบนทาง
นา้ แข็งและสะดุดล้ มไปหลายครั้ง
เมื่อไอซ์ โทรล 10 ตัวล้ มลง พวกมันพัวพันกันอี
รุงตุงนัง จนกว่ าจะลุกขึน้ มาได้ กต็ ้ องกินเวลาไป
อีกพักหนึ่ง
และไวเวิร์นก็ฉวยโอกาสนีใ้ นการเข้ าข่ วนและจิก
อย่ างดุร้าย
แม้ ไอซ์ โทรลจะฟื้ นฟูได้ อย่ างรวดเร็ว แต่ ว่าค่ า
ความความอึดกลับถูกผลาญไปเร็วยิง่ กว่ า
ดังนั้น นอกเหนือจากการโจมตีตรงๆแล้ ว นี่ก็
เป็ นอีกวิธีหนึ่งทีจ่ ะทาให้ ไอซ์ โทรลอ่ อนแอลง
ส่ วนโกลด์ มินิกท็ าหน้ าทีย่ งิ โทรลทีล่ ้ มอยู่บนพืน้
ด้ วย ความแม่ นยาอย่ างยิง่ ลมทีเ่ กิดจากปี กที่
กระพือของไวเวิร์นร่ างยักษ์ ส่งผลให้ หิมะทีก่ อง
ทับกันถล่ มลงมา
อีกด้ านหนึ่งของหุบเขา ก็มีกองทัพลิซาร์ ดแมน
ทีถ่ ูกนาโดยลิซาร์ ดคิง และมีโกสต์ โซลเยอร์
(วิญญาณทหาร), เซอร์ แวนท์ (ข้ ารับใช้ ) และ
โกสต์ ฟอลโลวเออร์ (วิญญาณติดตาม) รอคอย
คาสั่ งอยู่
“พวกเราต้ องรับศึกทีละด้ าน”
วีดตั้งใจส่ งไวเวิร์นไปยังทีๆ่ ไอซ์ โทรลและลาเมีย
อยู่
มันเป็ นไปไม่ ได้ ทจี่ ะสู้ กบั พวกฝูงมอนสเตอร์ บน
ยอดของหุบเขา
แต่ ต้องขอบคุณปัจจัยด้ านสภาพภูมิศาสตร์ ของ
หุบเขามรณะทีท่ าให้ พวกเขาไม่ ต้องเผชิญหน้ า
พวกมันในเวลาเดียวกัน
พวกเขาเพียงแค่ ต้องเผชิญกับพวกศัตรู ในด้ าน
ใดด้ านหนึ่งของหุบเขา
พูดอีกนัยหนึ่งก็คอื แบ่ งมันออกเป็ นสองส่ วน
แล้ วเก็บมันซะ
“นายท่ าน พวกเราไม่ สามารถเอาชนะด้ วยตัวเรา
เองได้ ”
ตอนนั้นเองที่ ไววัน ได้ ร้องขอความช่ วยเหลือ
มา
ในฐานะทีเ่ ป็ นไวเวิร์นที่บินได้ พวกมันไม่ ค่อย
จะได้ ตกอยู่ในสถานการณ์ ทอี่ นั ตรายเท่ าใดนัก
เพราะตราบใดทีป่ ี กของพวกมันยังดีอยู่ พวก
มันจะบินจากไปเมื่อไหร่ กไ็ ด้ !
แต่ ด้วยมอนสเตอร์ จานวนมหาศาลบนพืน้ ดินนี้
ทาให้ เป็ นไปไม่ ได้ เลยทีจ่ ะโจมตีได้ รุนแรง ไว
เวิร์นหนึ่งตัวเผชิญกับไอซ์ โทรล 5-6 ตัวตอนที่
พุ่งตัวเข้ าไปโจมตี มีไวเวิร์น 2-3 ตัวที่ประสบ
ปัญหาในการสลัดหลุดจากพวกมัน
“ปิ งหลง, ได้ เวลาแสดงฝี มือของนายแล้ ว”
“ได้ เลย นายท่ าน”
ในทีส่ ุ ด ด้ วยคาสั่ งจากวีด ปิ งหลงทีร่ ออยู่กไ็ ด้
กางปี กออกกว้ างและออกบินไป
“คว๊ ากสส์ !”
ด้ วยเงาร่ างของมังกรทีน่ ่ าเกรงขามนั้นเอง ทาให้
ทั้งไอซ์ โทรลและลาเมียกลัวจนตัวลีบ
ปิ งหลงทีก่ าลังบินอยู่ส่งเสี ยงคารามพร้ อมทั้งทิง้
ตัวลงไปยังไอซ์ โทรล
แพร่ ด แพร่ ด!
นา้ หนักตัวของปิ งหลงเป็ นอาวุธอย่ างหนึ่งของ
มันอยู่แล้ ว ปิ งหลงบดขยีโ้ ทรลลงได้ เพียงแค่ ยา่
เท้ าลงบนพวกมันเท่ านั้น!

แม้ ปิงหลงจะถูกค่ อนขอดว่ าไร้ ประโยชน์ และไร้

ซึ่งความแข็งแกร่ ง แต่ เมื่อไหร่ กต็ ามที่ปิงหลง
ขยับปี กและเตะขา ก็จะปรากฎไอซ์ โทรลและลา
เมียกระเด็นออกไป นั่นก็เป็ นเพราะว่ าปิ งหลง
หนักมากเท่ านั้นเอง!
ต่ อหน้ าเหล่ าศัตรู ตวั กระจ้ อย ศักยภาพของมัน
ช่ างยิง่ ใหญ่ นัก
ยามเมื่อปิ งหลงขยับปี กหรือขา พวกไอซ์ โทรลก็
ทาได้ แค่ กระเด็นไปเท่ านั้น
“คว้ ากกกกกก!”
ตอนที่ปิงหลงคารามเป็ นครั้งคราวก็ทาให้ รอบ
ด้ านสั่ นสะเทือน
ปิ งหลงผู้ซึ่งได้ รับความแข็งแกร่ งทีเ่ พิม่ ขึน้ จาก
มนต์ ศักดิ์สิทธิ์ของอัลเวรอนกาลังออกโรง
“ฆ่ ามัน”
“ทาลายไอ้ ก้อนนา้ แข็งนั่น!”
ไอซ์ โทรลพุ่งเข้ าหา
แม้ จะมีไอซ์ โทรลหลายตัวทีล่ นื่ ล้ มและสะดุด
พวกเดียวกันไปบ้ าง แต่ กย็ งั มีมากกว่ าห้ าตัวที่
ไปถึงปิ งหลงพร้ อมทั้งเหวีย่ งหอกและขวานเข้ า
ใส่
แถมในส่ วนลึกของหุบเขามรณะ ยังมีไอซ์ โทรล
จานวนนับไม่ ถ้วนปรากฎออกมา
จานวนที่เห็นมีมากกว่ า 100!
ไอซ์ โทรลจานวนมากกว่ าที่พวกเขามองเห็นได้
ปรากฎตัวขึน้
มันมีเหตุผลอยู่เบือ้ งหลังว่ าทาไมสถานทีแ่ ห่ งนี้
ถึงถูกเรียกว่ าหุบเขามรณะ
ตอนนั้นเอง ปิ งหลงได้ กางปี กของมันออกและ
บินขึน้ ไปบนฟ้า
พร้ อมกับสู ดลมหายใจเข้ าไปลึกๆ
“ซู้ดดดด!” (เสี ยงสู ดลมหายใจ)
อากาศถูดดูดเข้ าไปในรู จมูกอันกว้ างใหญ่ ของ
มัน
พุงทีป่ ่ องอยู่แล้ วของมันก็ยงิ่ โป่ งพองขึน้ ไปอีก
จากนั้นร่ างกายที่ทามาจากนา้ แข็งก็ยงิ่ ขาว
ยิง่ ขึน้ ไปอีก
และปากของปิ งหลงก็ได้ อ้ากว้ างออกมา
“ฮูมมมม!”
ลมหายใจยะเยือก (Ice Breath)!
ปิ งหลงใช้ อลั ติเมทสกิล (Ulitmate skill = ทักษะ
ขั้นสุ ดยอด) ของมันซึ่งสามารถใช้ ได้ แค่ วนั ละ
ครั้งเท่ านั้น
พวกไอซ์ โทรลทีพ่ ่ งุ ชาร์ จเข้ ามาต่ างโดนแช่ แข็ง
พวกมันตัวแข็งไปหมด ไม่ สามารถขยับไปไหน
มาไหนได้
“วิง่ ”
“วิง่ ไป!”
ไอซ์ โทรลและลาเมียต่ างกาลังสั บสนอยู่
พวกมอนสเตอร์ ที่ได้ รับการโจมตีโดยตรงจาก
ลมหายใจของปิ งหลงต่ างก็ใกล้ จะไปปรโลก
แล้ ว ส่ วนพวกทีอ่ ยู่รอบๆข้ างก็มีบางส่ วนทีแ่ ข็ง
และเคลือ่ นไหวอย่ างยากลาบาก
รังสี อามหิตถูกเปล่ งออกมาจากมังกรทีส่ ง่ างาม
ตัวนั้น
น่ าเศร้ าที่ทักษะนีใ้ ช้ ได้ แค่ วนั ละครั้ง
แต่ ถึงแม้ ว่าทักษะนีจ้ ะแช่ แข็งมอนสเตอร์ ไป
จานวนไม่ น้อย ทว่ าไอซ์ โทรลกลับทยอย
ปรากฎตัวออกมามากขึน้ เรื่อยๆ
ปิ งหลงกาลังยุ่งอยู่กบั การป้องกันตัวเอง
“ปิ งหลง, ทิง้ พวกมันลงมาข้ างล่ างนี่”
ในทีส่ ุ ด วีดก็ออกคาสั่ ง
มันมีมอนสเตอร์ ทแี่ ออัดอยู่ในหุบเขามรณะเป็ น
จานวนมาก เขาไม่ อาจยอมให้ พวกมันปรากฎ
กายเข้ าจู่โจมใส่ ไวเวิร์นหรือปิ งหลงได้ เรื่อยๆ
“ข้ าจะทาตามที่ท่านสั่ ง นายท่ าน”
พอปิ งหลงขยับกวัดแกว่ งบนพืน้ ที่อนั คับแคบ
บนยอดเขาก็ทาให้ มีไอซ์ โทรลโดนเบียดและล้ ม
กลิง้ ลงมาจากยอดเขา
“แกว๊ ก แว๊ ก!”
พวกไอซ์ โทรลทีต่ กจากหน้ าผามานั้นจะตกเป็ น
หน้ าทีข่ องวีด หรือ ซอยูน ทีจ่ ะเป็ นผู้เก็บกวาด
มัน
“ฮัดชิ้ว!”
แม้ อากาศที่หนาวเย็นจะทาให้ เขาแทบจะยืนไม่
ไหวอยู่แล้ ว แต่ วดี ก็ยงั คงเป็ นผู้นา
“โอย มันกาลังจะฆ่ าเราให้ ตาย”
ตัวของเขาร้ อนจากอาการเป็ นไข้
แท้ จริงแล้ ว หุบเขามรณะต่ างหากที่หนาว
จนเกินไป ไม่ ใช่ แค่ จากมอนสเตอร์ เท่ านั้น แต่
อุณหภูมทิ ั่วไปก็ยงั ต่าเกินไปด้ วย
แถมยังมีสายลมยะเยือกทีเ่ ย็นพอจะแช่ แข็ง
สิ่ งมีชีวติ โบกพัดอยู่อกี
สายลมทีพ่ ดั มาจากใจกลางของหุบเขายิง่ ทาให้
อาการไข้ ของวีดและอัลเวรอนเลวร้ ายลงไปอีก
ในทุกๆวินาทีเลยทีเดียว
เพือ่ ต่ อต้ านกับอาการขาสั่น วีดหยิบดาบของ
เขาออกมา
“เราทาได้ แค่ พยายามให้ ดที สี่ ุ ด เคล็ดมีดสลัก
แสงจันทร์ !”
วีดเรียกใช้ ทักษะดาบทีท่ าให้ เกิดแสงศักดิ์สิทธิ์
ห่ อหุ้มดาบเอาไว้
เมื่อไหร่ กต็ ามที่วดี กวัดแกว่ งดาบของเขา ก็จะ
เห็นวิถขี องแสงจากดาบคงค้ างอยู่ชั่วระยะเวลา
หนึ่ง
นี่ไม่ ใช่ การกวัดแกว่ งหรือทิม่ แทงศัตรู อย่ าง
ทื่อๆ แต่ มันเป็ นดาบที่หลอมรวมอิริยาบถของ
ร่ างกายและดาบให้ กวัดแกว่ งได้ อย่ างเสรี !
ทักษะดาบทีว่ ดี ฝึ กฝนมาอย่ างยาวนานได้ เผยให้
เห็นและประจักษ์ ในรู ปของประกายแสงทีค่ ง
ค้ างอยู่ในอากาศ
โยกไปโยกมา!
เมื่อไหร่ กต็ ามที่พละกาลังของมือและเท้ าของ
เขาลดน้ อยลง พวกไอซ์ โทรลก็จะโถมเข้ ามา
อย่ างน่ าสะพรึง
พร้ อมๆกับเสี ยงทุบอกทีด่ งั กระหน่า พวกไอซ์
โทรลทีไ่ ด้ รับบาดเจ็บพุ่งเข้ ามาพร้ อมกับเงือ้ หอก
และขวานขึน้ สู ง
“ฮว่ า!”
ไอซ์ โทรล หายใจออกอย่ างหนักหน่ วงพร้ อม
กวัดแกว่ งขวานในมือ
‘อันตรายเหมือนกันนะเนี่ย’
วีดหลบหลีกการโจมตีจากขวาน
จากนั้นเอง เขาก็พ่ งุ ฝ่ าเข้ าไปด้ านล่ างเพือ่ ทาการ
โค่ นเข่ าของพวกไอซ์ โทรลให้ ทรุด
ปกติแล้ วเขาจะไม่ ใช้ วธิ ีการเช่ นนี้ แต่ นี่มัน
แออัดเกินไป
ไอซ์ โทรลมากกว่ า 10 ตัวตกลงไปจากหน้ าผา
จากวิธีการนี้
แม้ ความอึดของพวกมันจะลดลงมา
พอสมควร แต่ นั่นไม่ ได้ แปลว่ าพลังการโจมตี
ของพวกมันลดลงไปด้ วย!
แถมพวกมันยังมีเลเวลทีส่ ู งกว่ าวีดอีก
ด้ วย ดังนั้นเขาจึงต้ องดาเนินการด้ วยความ
ระมัดระวัง
“ถุย ไอ้ ขขี้ ลาดเอ้ ย”
“ถุย แกต้ องตายด้ วยนา้ มือของพวกเรา”
ไอซ์ โทรลคารามออกมาด้วยความโกรธ
และทุกครั้งทีม่ ันร่าร้ องก็จะเห็นเป็ นไอเย็นสี ขาว
ออกมาจากลมหายใจของมัน
‘พวกมันมีมากเกินไป’
ดวงตาของวีดมองต่าลง
เมื่ออันตรายกรายใกล้ เข้ ามา วีดจะสามารถ
ประเมินสถานการณ์ ได้ อย่ างมีเหตุผลด้ วยการ
พิจารณาจากรอบด้ าน(panoramic view)
และถ้ าสภาพร่ างกายของเขาอยู่ในสภาวะปกติ
ล่ ะก็ เขาก็จะสามารถผ่ านพ้นมันไปได้ แต่ ด้วย
สถานการณ์ อย่ างตอนนีท้ เี่ ขาเป็ นไข้ อยู่น้ัน ทั้ง
พละกาลัง, ความคล่ องแคล่ ง และ พลังชีวติ ต่ าง
ก็ลดลงไปจากปกติท้งั หมด
แถมความชานาญด้ านทักษะการต่ อสู้ กล็ ดลงไป
อีกด้ วย เรียกได้ ว่าจุดแข็งทั้งหมดของเขาไม่ มี
เหลือเลย
“เรายอมแพ้ไม่ ได้ เด็ดขาด เราไม่ ยอมถอย
หรอก”
วีด คว้ าดาบของเขาขึน้ มา
ถ้ าเขากาจัดพวกมันได้ ไม่ เร็วพอล่ ะก็ เขาก็ยงั
พอจะยือ้ การต่ อสู้ ต่อไปได้ อยู่ดี แต่ มันออกจะ
เสี่ ยงไปหน่ อย
และแม้ เขาจะได้ รับบาดเจ็บนิดๆหน่ อยๆ เขาก็
จาเป็ นต้ องรอโอกาสเพือ่ ที่จะจัดการมันทีละ
ตัวๆ
“แถมเราจะปล่ อยให้ อลั เวรอนตายไม่ ได้ ด้วย”
ข้ างหลังวีดคือ อัลเวรอน ผู้ซึ่งวิง่ ได้ ช้าราวกับ
เต่ า
นั่นทาให้ ไม่ ว่าอย่ างไรก็ตามเขาก็ต้องยึดพืน้ ที่นี้
ไว้ ให้ มั่น
เฟี้ ยว!
ตอนนั้นเอง ก็มีแสงวาปขึน้ ในหมู่ของไอซ์ โทรล
เป็ นซอยูนที่จดั การพวกมอนสเตอร์ ทพี่ ่งุ เข้ าไป
หา
การจัดขบวนของไอซ์ โทรลทีล่ ้ อมรอบวีดอยู่ได้
แตกกระจายออกไป
“ถุย!”
“มีนังมนุษย์ผู้หญิงคนนึงมันฆ่ าพวกพ้องของ
เรา”
“ฆ่ านังผู้หญิงคนนั้น”
ในขณะทีไ่ อซ์ โทรลเข้ าจู่โจมซอยูนนั้นเองทีท่ า
ให้ วดี สามารถพักผ่ อนได้ ชั่วครู่
‘การต่ อสู้ ทแี่ ท้ จริงได้ เริ่มขึน้ แล้ ว’
แม้ สภาพร่ างกายของวีดจะไม่ สมบูรณ์ 100%
เขาก็ยงั คงมีส่วนร่ วมในการรบอยู่อย่าง
สม่าเสมอ
ลาแสงที่สวยงามและเฉียบคมพาดผ่ านได้
ก่ อให้ เกิดลางบอกเหตุอนั งดงาม
นี่แหละ การใช้ เทคนิคสลักแสงจันทร์ ในการเข้ า
รุก!
เนื่องด้ วยมีพนื้ ฐานมาจากอาชีพทางศิลป์ ทาให้
ทักษะดาบนีเ้ ปี่ ยมไปด้ วยความงดงามในยามใช้
ออกมา
พอมาเทียบกันแล้ ว การโจมตีของซอยูนกลับใช้
อะไรทีพ่ นื้ ๆกว่ ากันเยอะเลย
เธอหลบหลีกการจู่โจมของมอนสเตอร์ ด้วย
อย่ างสละสลวย เคลือ่ นไหวร่ างกายราวกับร่ าย
รา
เมื่อเธอเห็นช่ องโหว่ เธอก็จะพุ่งเข้ าไปหาฝ่ าย
ตรงข้ ามในทันที
หากคู่ต่อสู้ ไม่ ตายเนื่องจากอัตราการฟื้ นตัวที่
โคตรมหาศาลของมัน เธอก็จะโจมตีเข้ าไปที่คอ
ของมันอีกครั้งหนึ่ง
มันดูเหมือนเป็ นวิธีทโี่ หดร้ ายทารุณ แต่ ในความ
เป็ นจริงแล้ วมันกลับเป็ นการกรุณาเป็ นอย่ างมาก
แล้ วหากนาไปเทียบกับวิธีของวีด

วีดรู้ สึกมั่นใจมากขึน้ ในยามทีไ่ อซ์ โทรลในถูก

กาจัดไปในปริมาณหนึ่ง
วีด พูดกับพวกไอซ์ โทรลว่ า
“ลองมาโจมตีข้าให้ โดนหน่ อยสิ ”
“กว๊ ากกส์ !”
พวกไอซ์ โทรลทีอ่ ารมณ์ เดือด ได้ เข้ ามาโจมตีวดี
และเมื่อไหร่ กต็ ามที่มันทาอย่ างนั้น วีดก็จะทา
การปิ ดตาของเขาลง
ความเชี่ยวชาญในทักษะ หลับตา
อดทน เพิม่ ขึน้
 ความทนทานเพิม่ ขึน้ 1
วีดกาลังใช้ การโจมตีของไอซ์ โทรลในการเพิม่
ระดับทักษะของเขา!
จนกระทัง่ พลังชีวติ ของเขาถึงจุดตา่ ที่สุดนั่น
แหละ เขาถึงจะทาการจัดการขั้นสุ ดท้ ายกับไอซ์
โทรลพวกนั้น
และตอนทีเ่ ขาสั งหารไอซ์ โทรลแต่ ละตัว เขาจะ
ยืน่ ถ้ วยที่แกะขึน้ จากไม้ ไปวางไว้ ใกล้ ๆร่ างของ
มัน
“เลือดที่แสนมีค่าเอ๋ ย! จงไหลออกมาเรื่อยๆ”
เลือดของไอซ์ โทรลเป็ นวัตถุดบิ สาคัญทีใ่ ช้ ใน
การผลิตนา้ ยาเพิม่ พลัง (healing potion)
ถ้ าคิดเป็ นเงินแล้ วเลือดหนึ่งขวดมีค่าประมาณ
เกือบ 1 เหรียญทอง มันเป็ นแรร์ ไอเท็ม
แรร์ ไอเท็มประเภทที่มีคนต้ องการเป็ นจานวน
มหาศาลแต่ คนขายมีแค่ หยิบมือ
เมื่อพวกเขาล่ าโทรลได้ 3-4 ตัวพวกเขาก็จะได้
ส่ วนผสมทีแ่ สนลา้ ค่ านีม้ าขวดหนึ่ง
ไอเท็ม ‘เลือดของไอซ์ โทรล’ นีถ้ ูกจัดให้ อยู่ใน
รายการของที่เหล่ าดาร์ คเกมเมอร์ ต้องการมาก
ทีส่ ุ ดอันหนึ่งเลยทีเดียว
นั่นทาให้ วดี ใช้ กรรมวิธีการล่ าแบบ รีดหมดจน
เลือดหยดสุ ดท้ าย เลยทีเดียว (จะเอาไปขาย)
***********************
(ผ้ แู ปล : เอ้ า สาวก ลี ฮายัน ได้ เวลาติดตามการ
ผจญภัยของคณ ุ น้ องสาวแล้ น)
ยูรินทาภารกิจเล็กๆหลายภารกิจเพือ่ หาตังใช้
“ถ้ าเธอล้ างจานพวกนีเ้ สร็จภายในหนึ่งชั่วโมง
ล่ ะก็ ชั้นจะให้ เธอเพิม่ อีก 3 เหรียญทองแดง”
จานทีใ่ ช้ แล้ วถูกวางกองซ้ อนกันเป็ นภูเขาอยู่
ภายในร้ านอาหารทีย่ ูรินทางานอยู่
อาหารทีเ่ หลือๆกองซ้ อนกันดูน่าสะอิดสะเอียน
และส่ งกลิน่ ตุๆชวนคลืน่ เหียน
นั่นเป็ นสาเหตุทที่ าให้ ไม่ มีใครกล้ าจะทาความ
สะอาดมัน
“เอาล่ ะ ทีเ่ ราทาได้ กแ็ ค่ ลองพยายามทาดู”
ยูรินขัดทาความสะอาดจานอย่ างยากลาบาก
เธอขัดมันให้ สะอาดจนถึงระดับทีจ่ านส่ องเป็ น
ประกายออกมา
‘เพือ่ เงิน เพือ่ อนาคต เพือ่ จะซื้อตาราทักษะ เรา
จะต้ องค่ อยๆเก็บเล็กผสมน้ อย’
ยูรินต้ องการเลือกหนทางทีย่ งิ่ ใหญ่ และยุตธิ รรม
ทีส่ ุ ดให้ แก่ ตวั เธอเอง
เป้าหมายของเธอคือการเป็ นนักเวทผู้ยงิ่ ใหญ่ ที่
สามารถจัดการสั งหารมอนสเตอร์ นับหมื่นได้
ด้ วยการควบคุมเวทมนต์ ข้นั สู งสุ ด!
ปกคลุมท้ องทุ่งด้ วยเปลวอัคคี, เรียกกระแสวารี
มากวาดล้ างศัตรู ให้ เหีย้ น
มันดูเหมือนเป็ นเรื่องราวของความฝัน แต่ มันก็
ยังมีทางทาให้ เกิดขึน้ ได้
ในตอนเปิ ดตัวเกม รอยัลโรด นั้น มีการโฆษณา
จากบริษทั ยูนิคอร์ น ถึงนักเวทผู้สามารถเผชิญ
กับมอนสเตอร์ นับหมื่น
นั่นเป็ นเหตุให้ มีผ้ ูเล่ นจานวนมากทีเ่ ลือกเล่ นสาย
เวทมนต์
พวกเขามีสภาพทางกายภาพทีอ่ ่ อนแอกว่ า
นักรบ
พวกเขาไม่ ได้ มีพลังชีวติ อันล้ นเหลือทีจ่ ะพอให้
อยู่รอดได้ ถ้าโดนจู่โจมเข้ าไปหลายๆครั้ง
และตอนทีม่ อนสเตอร์ โผล่ ออกมา ก็พวกเขานี่
แหละทิว่ งิ่ วุ่นหนีตาย และก็เป็ นพวกนักเวทอีก
นั่นแหละทีบ่ างครั้งก็โชคร้ ายไปเหยียบกับดัก
ตาย
แถมความเป็ นจริงยังแสนโหดร้ ายไปกว่ านั้น
อีก พวกเขาไม่ สามารถแบกกระเป๋ าเพือ่ พกพา
ไอเทมให้ เพียงพอต่ อการใช้ ได้
มันเป็ นอาชีพทีต่ ้ องสวมใส่ ชุดคลุมบางๆ ถือไม้
เท้ าเดินไปรอบๆ และไม่ สามารถแม้ กระทั่งที่จะ
ใส่ ชุดเกราะสวยๆอย่ างนักรบได้ !
แต่ ถึงกระนั้นก็ตาม ก็เป็ นนักเวทนี่แหละทีม่ ี
พลังเวทโจมตีอนั ไร้ ขอบเขตและสร้ างการโจมตี
ทีร่ ุ นแรงทีส่ ุ ดให้ เกิดขึน้
ตริ๊ง!
- ชื่อเสี ยงเพิม่ ขึน้ 1 จากการล้ างจาน
อย่ างตั้งอกตั้งใจ – และเนื่องจากคุณ
ประสบความสาเร็จในการทางาน
บ้ าน ทาให้ ตอนนีค้ ุณเป็ นทีร่ ู้ จกั
 ของชาวบ้ านในนาม หญิงสาว
ผู้ชานาญการล้ างจาน
เจ้ าของร้ านอาหารได้ เข้ ามาหายูริน
“ขอบใจสาหรับการทางานอย่ างหนักของ
เธอ ชั้นจะให้ เงิน 3 เหรียญทองแดงเพิม่ ให้
ตามที่สัญญากันไว้ ”
“ฟิ้ ว ขอบคุณค่ ะ”
ยูรินยิม้ พลางรับเงินของเธอมา
หลังจากนีเ้ ธอก็จะสามารถหางานได้ ง่ายขึน้ ละ
“ข้ าได้ ยนิ มาว่ าเจ้ าให้ ความสาคัญแก่ เรื่อง
สุ ขภาพและอนามัยเป็ นอย่ างยิง่ ไอเท็มในร้ าน
ของเราถูกฝังอยู่ใต้ กองฝุ่ นทีห่ นา เจ้ าจะช่ วยทา
ความสะอาดมันให้ ข้าได้ รึไม่ ? ข้ าต้ องการให้ เจ้ า
ทามันให้ เสร็จภายใน 5 ชั่วโมง ข้ าจะให้ เจ้ า 30
เหรียญทองแดงต่ อชั่วโมง ”
“แน่ นอน ไว้ ใจชั้นเถอะ”
ยูรินย้ ายสถานทีท่ างานของเธอไปยังร้ านขายไอ
เท็ม
นี่มันงานทาความสะอาดไอเท็มทีผ่ ู้คนไม่ ค่อย
สนใจกัน
ในระหว่ างทีย่ ูรินทาความสะอาดสถานทีน่ ้ัน
เธอก็ได้ เรียนรู้ ถงึ ไอเท็มหลายๆอย่ างทีเ่ ธอไม่ เคย
รู้ จกั มาก่ อนหน้ านี้
เธอสามารถทีจ่ ะทาเพียงแค่ ทาความสะอาดฝุ่ น
บนไอเท็มพวกนั้นเฉยๆก็ได้ แต่ เธอกลับทา
ความสะอาดไอเท็มแต่ ละชิ้นอย่ างบรรจงและตั้ง
อกตั้งใจ
เธอใช้ เวลาทั้งคืนในการทาความสะอาดไอเท็ม
พวกนั้น เธอต้ องเปลีย่ นผ้ าที่ใช้ ทาความสะอาด
ไปถึง 10 ครั้งด้ วยกัน
ติ๊ง!
คุณทาความสะอาดไอเท็มในร้ านไอ
เท็มได้ อย่ างสมบูรณ์
ชื่อเสี ยงเพิม่ ขึน้ 2
เจ้ าของร้ านขายไอเท็มมองดูไอเท็มที่ส่อง
ประกายแวววาวไปด้ วยความรู้ สึกเบิกบานใจ
อย่ างเหลือแสน
“เจ้ าเป็ นคนแรกทีร่ ับผิดชอบงานชิ้นนีอ้ ย่ าง
พิถีพถิ ัน... ข้ าจะให้ เจ้ าเพิม่ ขีน่ อีก 20% เป็ น
พิเศษสาหรับกรณีนี”้
“ขอบคุณค่ ะ”
“อ่ ะ งั้นข้ าแนะนางานให้ เจ้ าดีมั๊ย? เจ้ าเห็นร้ าน
ขายชุดเกราะตรงนั้นหรือไม่ ? ถึงแม้ ร้านจะขาย
ดี แต่ กม็ ีไอเท็มบางอย่ างที่พวกเขาไม่ ค่อยได้
ขายเท่ าไหร่ แต่ ใครรู้ ล่ะ อาจจะมีใครมาซื้อมัน
ไปก็ได้ ถ้ามันได้ รับการทาความสะอาดและวาง
โชว์ ไว้ ดๆี ข้ าได้ ยนิ มาว่ าเจ้ าของร้ านกาลังมอง
หาลูกจ้ างทีจ่ ะมาช่ วยจัดการ ถ้ าเจ้ าบอกเขาว่ า
ข้ าเป็ นคนแนะนาเจ้ ามาล่ ะก็ เขาจะไม่ ปฏิเสธ
เจ้ าเป็ นแน่ ”
“ได้ ค่ะ ขอบคุณนะคะ”
ยูรินกล่ าวลาอย่ างมีความสุ ขพร้ อมทั้งมุ่งหน้ าไป
ยังร้ านขายชุดเกราะ

มันก็ไม่ มีอะไรต่ างไปจากก่ อนหน้ านี้

เหมือนเดิม แค่ เปลีย่ นมาเป็ นการขัดทาความ
สะอาดชุดเกราะเก่ าๆ
ตอนนีเ้ ธอกลายมาเป็ นผู้ชานาญด้ านการทา
ความสะอาดไปซะแล้ ว
(ตกลงเธออยากเป็ น mage: ผ้ ใู ช้ เวท หรื อ maid :
สาวใช้ กันแน่ เนี่ย)
“พวกมันเป็ นชุดเกราะและโล่ ทใี่ ช้ ปกป้องชีวติ
ของคนๆนึงนะ ต้ องระมัดระวังให้ มากเป็ น
พิเศษล่ ะ”
“ค่ ะ ชั้นจะระวังเป็ นอย่ างดี”
“ข้ าก็ไม่ ได้ เชื่อใจอะไรเจ้ าเท่ าไหรล่ ะนะ แต่ นี่
เพือ่ นทีแ่ สนดีของข้ าเป็ นคนแนะนาเจ้ ามา งั้น
ข้ าก็จะวางใจให้ เจ้ าทางานชิ้นนีล้ ะกัน จงระวัง
อย่ าให้ โลหะเปี ยกล่ ะ ข้ าจะจ่ ายให้ เจ้ า 50 เหรียญ
ทองแดงต่ อชั่วโมง ถ้ าเทียบกับงานที่เจ้ าต้ องทา
ล่ ะก็ มันก็ไม่ ถอื ว่ าน้ อยเกินไป ถูกมั๊ยล่ ะ? อ้ อ
แล้ วข้ าก็มีของที่จะต้ องขายอีกมาก ดังนั้นถ้ าเจ้ า
ทามันเสร็จในวันนี้ ข้ าจะให้ โบนัสพิเศษอีกเพื่อ
เป็ นการตอบแทนทีเ่ จ้ าทางานเป็ นอย่ างหนักละ
กัน”
เจ้ าของร้ านขายชุดเกราะเป็ นชายร่ างใหญ่
หนวดเคราดกครึ้มและมีบุคลิกเจ้ าระเบียบ
และ ยูรินก็ทางานได้ ประสบความสาเร็จเช่ นเคย
เธอทาความสะอาดชุดเกราะจนแม้ กระทัง่ เศษ
ธุลกี ย็ งั ไม่ มีเหลือ

โรเดียมเต็มไปด้ วยขอทาน
พวกนีเ้ ป็ นพวกที่ใช้ ชีวติ ไปวันๆโดยการขออะไร
นิดๆหน่ อยๆ จากบรรดานักท่ องเที่ยวที่มาเยีย่ ม
ชมผลงานศิลปะและทิวทัศน์ อนั ตระการตาที่
สถานที่แห่ งนี!้
มันก็ไม่ ได้ เป็ นทางเลือกที่เลวร้ ายอะไรนัก
เนื่องจากโรเดียมเป็ นเมืองท่ องเทีย่ ว ดังนั้นคุณ
จึงคาดหวังได้ ว่าคุณจะได้ รับการปฏิบัตดิ ้ วยดี
และแม้ ว่าอาชีพศิลปิ นจะเป็ นทีร่ ับรู้ ว่าเป็ นอาชีพ
ที่ไส้ แห้ ง แต่ คนๆหนึ่งก็ยงั สามารถที่จะหา
รายได้ ๆพอๆกับการทางานที่น่าเบื่อหน่ ายอย่ าง
การเป็ นขอทานก็ตามที
แต่ คนๆนึงก็สามารถทีจ่ ะได้ รับเงินที่จากัดเพียง
จานวนหนึ่งเท่ านั้น
ยูรินรับงานทุกแบบในทุกๆสถานทีท่ ี่จะทาให้ เธอ
ได้ เงิน และนั่นทาให้ เธอได้ งานที่ใหญ่ ขนึ้ ใหญ่
ขึน้ เรื่อยๆ
‘เดีย๋ วพอซื้อตาราเวทมนต์ ชั้นน่ าจะไปซื้อ
แหวนเพือ่ เพิม่ พลังโจมตีด้านเวทมนต์ เสื้อคลุม
ก็อยากได้ เหมือนกัน แต่ มันคงยากทีจ่ ะซื้อมัน
ได้ ’
เพือ่ ทีจ่ ะเป็ นเมจนั้นจาเป็ นต้ องใช้ เงินจานวน
มหาศาล
นั่นเป็ นสาเหตุว่าทาไมยูรินถึงคลัง่ ทางานขนาด
นั้น
เธอพยายามทางานทุกอย่ างเพือ่ ให้ ได้ เงินมา
ถ้ าเธอได้ เป็ นเสมียนในร้ าน เธอคงจะหาเงินได้
ง่ ายกว่ านีม้ าก แต่ งานพวกนั้นมันไม่ ได้ ให้ อะไร
กับเธอมากเท่ าไหร่
เพือ่ ความฝันที่จะเป็ นเมจ ทีย่ งิ่ ใหญ่ เธอจึงได้
กระโดดเข้ าสู่ ถนนของการใช้ แรงงานทีโ่ หดร้ าย
นี้

จนกระทัง่ วันหนึ่ง
ตอนนีเ้ ธอได้ เพิม่ ค่ าความเป็ นเพือ่ นกับเจ้ าของ
ร้ านทุกๆคนพร้ อมด้ วยชื่อเสี ยงทีเ่ พิม่ ขึน้
ขณะทีเ่ ธอล้ างจานกาลังล้ างจานอยู่
นั่นเอง เจ้ าของร้ านอาหารก็ได้ เรียกเธอ
“ยูริน ข้ าอยากจะขอให้ เจ้ าช่ วยอะไรหน่ อย......”
ยูริน ตอบกลับไปพร้ อมด้ วยรอยยิม้
“ได้ ค่ะ ว่ ามาเลยค่ ะว่ าจะให้ ทาอะไร มีจานให้
ล้ างมากกว่ านีเ้ หรอคะ?”
“ไม่ ไม่ ใช่ เรื่องนั้น ถ้ าเจ้ าได้ ไปใกล้ ๆแม่ นา้ สาย
นั้นในตอนกลางคืน เจ้ าจะเจอชายชราคนนึง
ปรากฎตัวออกมาคนเดียวทุกๆคืนในตอนที่
พระจันทร์ ขนึ้ ข้ าเคยยืมอะไรบางอย่ างมาจาก
ชายชราคนนั้น เจ้ าจะช่ วยนามันไปคืนแทนข้ า
ทีได้ ไหม?”
เจ้ าของร้ านอาหารแสดงหนังสื อเล่ มหนึ่งให้ เธอ
ดู
“นี่มันอะไรคะ?”
“นี่เป็ นหนังสื อเกีย่ วกับผลงานภาพและผลงาน
เขียนทีไ่ ด้ รับความนิยมล่าสุ ดในราชอาณาจักร
ข้ าได้ ทาการขอยืมมาเมื่อ 2-3 วันก่ อน แต่ ข้ายัง
ไม่ ได้ เอาไปคืนเพราะงานทีร่ ้ านอาหารยุ่งมาก
ข้ าหวังว่ าเจ้ าจะช่ วยนามันไปคืนแทนข้ า”
ติ๊ง!
คาขอร้ องของ กุ๊ก บาลอน (Cook
Balon’s Request)
บาลอนเป็ นกุ๊กทีท่ ะนงตน เป็ นทีร่ ้ ู
กันว่ าไม่ ใช่ ใครก็ได้ ที่จะได้ กนิ
อาหารของเขา
จงไปที่แม่ นา้ เฮสนีย์ (Hesny River)
และนาหนังสื อไปคืนให้ แก่ บุคคลที่
บาลอนกล่ าวถึง
 ความยาก : ระดับ E
รางวัล: 30 เหรียญทองแดง
เงื่อนไขของภารกิจ: เป็ นคนที่บา
ลอนให้ ความไว้ วางใจ
เล่ มที่ 9 ตอนที่ 5 ภายในถา้ (In the Cave)
ภายในถา้ อันคับแคบ เก่ าแก่ และเต็มไปด้ วยสนิม
นั้น วีดเริ่มตัวร้ อนขึน้ เรื่อยๆ เนื่องจากพิษไข้
ไข้ หวัดทีเ่ ขาได้ รับอยู่แล้ วนั้นยา่ แย่ ขนึ้ ไปอีก
-คณ
ุ อ่ อนเพลียมาก ทักษะทางกาย
ลดลง 62%
ไม่ สามารถใช้ ทกั ษะต่ อสู้ ใดๆ
ได้ และเนื่องจากค่ าพลังชีวติ และ
 ค่ าความอดทนทีล่ ดต่าลง คณ
ุ ไม่
สามารถขยับเขยือ้ นได้
คณ
ุ จะประสบกับอาการวิงเวียน
หากไม่ ได้ รับการรั กษาที่
เหมาะสม คณ ุ จะตาย
แดนเหนือนั้นหนาวเย็นกว่ าในทวีปกลางมาก
ตลอด 4 ใน 7 วันของ 1 สั ปดาห์ จะเต็มไปด้ วย
หิมะ และมีสายลมหนาวอันรุนแรงพัดพาอยู่
ตลอด ยิง่ ในหุบเขามรณะนั้นยิง่ หนาวเย็นขึน้
ไปอีก ดังนั้นเมื่อวีดฝื นตัวเองออกไปสารวจ
และต่ อสู้ ค่ าความอดทนของเขาจึงยิง่ ลดตา่ ลง
ไปมาก
ภารกิจหุบเขามรณะนั้น มิได้ ต้องการแค่ ให้ คน
ทาภารกิจต่ อสู้ กบั มอนสเตอร์ ทแี่ ข็งแกร่ งเพียง
อย่ าง เดียว แต่ ยงั ต้ องผจญกับสภาพอากาศที่
เลวร้ ายยากลาบากอีกด้ วย ต่ อให้ ร่างกายอยู่ใน
สภาพสมบูรณ์ ตามปกติ ก็เป็ นการยากจะ
ทนทานอยู่แล้ ว แต่ วดี กลับเป็ นหวัด
ดังนั้นสถานการณ์ ของเขายิง่ เลวร้ ายขึน้ ไปอีก
ยิง่ เขาคืบหน้ าไปเท่ าไร สภาพร่ างกายของเขาก็
ยิง่ แย่ ลงๆ จนในตอนนีเ้ ขาไม่ สามารถจะขยับ
เขยือ้ นได้ อกี แล้ ว
แผ่ นหลังและหน้ าผากของวีดนั้นต่ างเปี ยกไป
ด้ วยเหงือ่ ทีไ่ หลออกมา เขาไม่ สามารถควบคุม
ร่ างกายอันสั่ นเทาของตนเองได้ เลย
‘เราจะตายแบบนี้อีกแล้ วเหรอ’
วีดอยากร้ องไห้ ออกมา
เขาไม่ ได้ จะตายเนื่องจากต่ อสู้ กบั มอนสเตอร์
หฤโหด แต่ เขากาลังจะตายจากไข้ หวัด
ธรรมดา!
ตามปกติ อย่ างน้ อยเขาก็สามารถฟื้ นพลังชีวติ
ด้ วยเวทศักดิ์สิทธิ์ของอัลเวรอนได้ ซึ่งหากพลัง
ชีวติ กลับคืนมา อาจจะมีโอกาสมากที่ความป่ วย
ไข้ จะหายไป
แต่ ในตอนนี้ แม้ แต่ เรื่องแค่ น้ันยังเป็ นไปไม่ ได้
“แค่ ก แค่ ก”
อัลเวรอนกาลังขดตัวกลมอยู่ทมี่ ุมถา้ และไอ
อย่ างหนักหน่ วง
เช่ นเดียวกับวีด เขาเป็ นไข้ หนัก และกาลังอยู่
ในช่ วงของความเป็ นความตาย
ต่ อให้ เป็ นแคนดิเดตที่อาจจะได้ เป็ นสั นตะปาปา
คนต่ อไปก็ตาม ก็ไม่ อาจหลีกหนีจากความป่ วย
ไข้ ไปได้
‘ตอนนี้เราคงกาลังจะตายจริ งๆ แล้ วสินะ’
เนื่องจากพลังชีวติ และความอดทนที่ลดตา่ ลง
มาก เขาไม่ อาจจะขยับตัวได้ แม้ เพียงสั กนิว้
เดียว
รอบๆ ตัวพวกเขามีแค่ หิมะและนา้ แข็ง
แม้ พวกเขาจะพบถา้ ใกล้ ๆ หุบเขามรณะและเข้ า
มาหลบที่นั่นก็ตาม แต่ มันก็ไม่ อาจจะช่ วย
ป้องกันอากาศทีห่ นาวจัดนีไ้ ด้
หากพวกเขาเป็ นไข้ ในสถานที่เช่ นนีล้ ่ ะก็ คงไม่
มีหนทางอืน่ นอกเสี ยจากความตาย
เมื่อร่ างกายอันป่ วยไข้ ของเขายังคงถูกแช่ แข็งอยู่
เช่ นนี้ ต่ อให้ ลอ็ กเอ้ าท์ จากเกมไป ผลลัพธ์ กไ็ ม่ มี
อะไรแตกต่ างกัน ดูเหมือนว่ าเขาคงจะไม่ อาจ
หลีกเลีย่ งความตายได้ เสี ยแล้ ว
‘เราประมาทเกินไป’
แม้ ตอนนีว้ ดี จะเต็มไปด้ วยความรู้ สึกเสี ยใจ แต่
เขาก็ย้อนกลับไปทาอะไรไม่ ได้ แล้ ว
เมื่อตอนทีอ่ ยู่ในหมู่บ้านโมราต้ า เขาก็ใช้
สมุนไพรทั้งหมดทีอ่ าจจะมีสรรพคุณช่ วย
ต้ านทานความเจ็บป่ วยทาซุปกินไปแล้ ว
‘ตอนนี้เราคงทาอะไรไม่ ได้ อีกแล้ ว’
วีดหลับตาลงเงียบๆ
พืน้ หินเบือ้ งล่ างเย็นราวกับแผ่ นนา้ แข็ง อากาศ
เย็นพัดมาจากทุกที่ ในสถานการณ์ เช่ นนีย้ งิ่ ทา
ให้ อาการไข้ ยงิ่ แย่ ลง
มือและเท้ าของวีดนั้นหมดความรู้ สึกไป
แล้ ว ความตายกาลังคืบคลานเข้ ามา
‘ทาไมเราถึงต้ องป่ วยแบบนี้.....น่ าสมเพชชะมัด’
ในขณะที่หลับตาลง เขานึกย้ อนไปในอดีต
ตั้งแต่ เมื่อตอนทีว่ ดี ยังเด็ก เขารับทางานทุกชนิด
เพือ่ หาเงินช่ วยคุณย่ าของเขา , คุณย่ าทีอ่ ายุมาก
แล้ วแต่ ยงั คงทางานอย่ างหนักในตลาดนัด ฮุนย
อมทางานทุกๆอย่ าง ตราบเท่ าทีน่ ายจ้ างยอมรับ
ลูกจ้ างทีอ่ ายุตา่ กว่ าเกณฑ์ ทั้งๆ ทีเ่ ด็กอายุขนาด
เขาควรจะกาลังเล่ นกับเพือ่ นๆวัยเดียวกัน และ
ด้ วยความทีเ่ ป็ นสิ่ งผิดกฎหมาย เงื่อนไขการ
ทางานยิง่ แย่ ขนึ้ ไปอีก และเขาไม่ เคยได้ รับ
ค่ าจ้ างตรงเวลาเลยสั กครั้ง
อย่ างไรก็ตาม ด้ วยความทีฮ่ ุนทางานตลอดช่ วง
ปิ ดภาคเรียนโดยไม่ หลับไม่ นอน เขาจึงสามารถ
หาเงินได้ บ้าง
แต่ ด้วยการที่ฮุนกาลังทางานทีไ่ ม่ เคยพบไม่ เคย
เจอมาก่ อนและด้ วยการทีเ่ ขาฝื นตัวเองมาก
เกินไป ร่ างกายจึงไม่ อาจจะทานทนได้ อกี ต่ อไป
“ไอ้ กระจอกเอ๊ ย! เอ็งสาออยเพราะไม่ อยาก
ทางานใช่ ไหม?”
“ถ้ าจะทาแบบนี้ ไม่ ยอมแพ้ไปเลยล่ ะวะ!”
นายจ้ าง ผู้ซึ่งไม่ ยอมจ่ ายเงินค่ าจ้ างฮุนตลอด 3
สั ปดาห์ ตะโกนใส่ เขา
แม้ แต่ ตอนที่เขากาลังเหงื่อโชกไปทั่วตัว
เนื่องจากพิษไข้ ขอบตาดาคลา้ ด้ วยความอ่ อน
ล้ า นายจ้ างก็ยงั ไม่ ยอมรับว่ าฮุนนั้นป่ วย
ตอนนั้นเขาไม่ ค่อยมีอาหารกิน ดังนั้นพละกาลัง
จึงไม่ ค่อยดี และด้ วยเหตุน้ันจึงถูกด่ าว่ าอยู่เสมอ
ลูกจ้ างคนอืน่ ๆ ก็เช่ นกัน จะดุด่าฮุนทุกครั้งทีเ่ ขา
ทาบางอย่ างผิด ไม่ ว่าจะเป็ นเรื่องเล็กหรือเรื่อง
ใหญ่
“เจ้ าคนไร้ ประโยชน์ เอ๊ ย”
“ทาไมเราต้ องใช้ คนปัญญาอ่ อนแบบนีด้ ้ วย?”
“มันจะดีกว่ านีถ้ ้ าไม่ มีนายอยู่ เพราะนายเอาแต่
จะสร้ างปัญหา”
“ไอ้ ขยะ! เพราะมึงแท้ ๆ พวกกูเลยต้ องทางาน
เพิม่ ขึน้ อีก ทาไมไม่ ไปขโมยของหรือหาอะไร
อย่ างอืน่ แทนทีจ่ ะมาทางานที่นี่วะ”

ฮุนอดทนต่ อคาด่ าทอนับไม่ ถ้วนนั้น

ในวันหนึ่ง เขาอยากลุกขึน้ ตืน่ และไปทางานถ้ า
เป็ นไปได้ กระนั้นร่ างกายกลับไม่ สามารถขยับ
เขยือ้ นได้
แต่ ไม่ มีใครทีห่ ่ วงใย หรือบอกกล่ าวให้ เขาไป
โรงพยาบาลแต่ อย่ างใด ฮุนขดตัวอยู่ทมี่ ุมและ
ร้ องไห้ เพียงลาพังคนเดียวในห้ องที่ไม่ มีใคร
อยู่ มันช่ างน่ าเจ็บปวด
หลังจากวันนั้น เขาเกลียดชังความเจ็บป่ วยยิง่
กว่ าอะไรดี
บุรุษทีต่ ้ องคอยดูแลน้ องสาวอย่ างวีด การต้ อง
มาเจ็บป่ วยเป็ นอะไรทีฟ่ ุ่ มเฟื อยมากเกินไป
แต่ เมื่อมันมาเยือน เขาก็ทาอะไรไม่ ได้ นอกจาก
รู้ สึกเสี ยใจ
“บ้ าทีส่ ุ ด”
วีดรู้ สึกว่ านา้ ในดวงตาเริ่มเอ่ อล้ น
‘ยิง่ น้าตาไหลออกมาเท่ าไหร่ เราก็ยงิ่ อ่ อนแอ
เท่ านั้น...เราจะไม่ ร้องไห้ ’
เขากัดฟันอดทนต่ อสิ่ งที่เกิดขึน้ เวลานีค้ วาม
เจ็บปวดของเขาคงอยู่ไม่ นานนัก
ทั่วร่ างของวีดอิดโรยไปหมด และค่ าพลังชีวติ ก็
กาลังลดต่าลงเรื่อยๆ ที่เขารอดมาได้ นานขนาด
นี้ ก็ต้องขอบคุณค่ าความอึดระดับมอนสเตอร์
ของเขาแล้ ว แต่ ไม่ นานเขาก็จะตาย
วีดเพียงแค่ ต้องรออาการพะอืดพะอมก่ อนตาย
เพียงไม่ นาน และจากนั้น เขาก็จะจบชีวติ โดย
สมบูรณ์
แต่ ความตายนั้นยังไม่ ใช่ จุดจบ
เพราะในทันทีทันใดต่ อจากนั้น ทักษะพิเศษขอ
งบลัดเนโครแมนเซอร์ กจ็ ะแสดงผลออกมานั่น
คือการ
คืนชีพในฐานะอันเดด.
เนื่องจากระดับเลเวลและความชานาญในทักษะ
ที่มี วีดจะฟื้ นคืนชีพในฐานะอันเดด โดยจะ
เป็ นอันเดดโซลเยอร์ ผู้ซึ่งครอบครองศาสตร์ มืด
และพลังแห่ งความตาย
เมื่อเขาตาย อย่ างน้ อยความเจ็บไข้ กจ็ ะหายไป
‘เราแค่ ต้องรี บเร่ งเพิม่ เลเวลและความเชี่ยวชาญ
อย่ างคนบ้ าช่ วงนึงเท่ านั้น’
วีดหลับตารอคอยความตาย
วีดไม่ ได้ ไปออกล่ าหรือใช้ ทักษะแกะสลักใดๆ นี่
เป็ นครั้งแรกทีเ่ ขาแค่ นอนพักเต็มที่เช่ นนี้
เมื่อหลังการต่ อสู้ หรือขณะพักผ่ อนเพือ่ รอฟื้ นค่ า
พลังชีวติ และค่ าความอึด เขามักจะนั่งแกะสลัก
อยู่เสมอๆ สาเหตุทวี่ ดี พัฒนาอย่ างรวดเร็วนั้นก็
เป็ นเพราะความเพียรพยายามและมุ่งมั่นเช่ นนี้
แต่ แม้ จะผ่ านไปสั กครู่ หนึ่งแล้ ว... วีดก็ยงั ไม่ ตาย
‘เกิดอะไรขึน้ ?’

วีดฝื นลืมตาขึน้ มา
เขาปวดไปทั่วทั้งตัว แค่ การลืมตาก็ทาให้ เขา
วิงเวียนแล้ ว แต่ เขาต้ องการทราบสถานการณ์
และตอนนีเ้ ขาทราบสาเหตุแล้ ว!
ซอยูน!
เธอหายตัวไปทีไ่ หนสั กแห่ งและนาไม้ ฟืน
จานวนมากกลับมาด้ วย
‘มันคงไม่ ง่ายเลย....”
ในพืน้ ที่แถบนี้ ไม่ มีไม้ มากเพียงพอที่จะก่ อไฟ
เพือ่ ทีจ่ ะหาไม้ ฟืนพวกนี้ เธอคงต้ องเดินฝ่ าพายุ
หิมะไปไกล
ซอยูนสุ มฟื นและจุดไฟขึน้ มา
อากาศในถา้ เริ่มอุ่นขึน้ วีดสั มผัสได้ ว่าความ
อบอุ่นค่ อยๆไหลซึมเข้ ามาในร่ างกาย
ซอยูนนาหม้ อเหล็กใบเล็กๆ ออกมา มัน
กลายเป็ นสี ดาเนื่องจากถูกใช้ เป็ นภาชนะ
ทาอาหารบนกองไฟบ่ อยๆ
หม้ อพวกนีม้ ีวางขายในร้ านทั่วๆ ไปในราคา 4
เหรียญทองแดง แต่ สามารถหาได้ จากการล่ า
หมาจิง้ จอกใกล้ ๆ ป้ อมปราการ
ของพวกนีแ้ ม้ แต่ พวกคนเพิง่ เริ่มเล่ นก็ไม่ ค่อยใช้
กันแล้ ว
ซอยุนมองไปทีว่ ดี ราวกับว่ าเธอกาลังอายทีห่ ยิบ
หม้ อเหล็กของผู้เล่ นใหม่ ออกมา
วีดหลับตาลงอีกครั้ง เพราะอุณหภูมิร่างกายที่
สู งขึน้ นั้นยิง่ ทาให้ เขารู้ สึกวิงเวียน
‘หิวน้าจัง’
ร่ างกายของวีดเต็มไปด้ วยความเจ็บปวด และ
เขากระหายนา้ มาก
ความกระหายนา้ นีเ้ ป็ นผลมาจากความร้ อนที่
ออกมาจากเปลวไฟซึ่งจู่ๆ ถูกจุดขึน้
แต่ ทันใดนั้น มีบางอย่ างมาสั มผัสกับริมฝี ปาก
ของเขา
‘อะไรกัน?’
มีกลิน่ ที่แปลกๆ ส่ งออกมาจากสิ่ งนั้น
วีดอ้ าปากขึน้
จากนั้นมีบางอย่ างค่ อยๆ ไหลเข้ าไปในปากของ
เขาทีน้อยทีละน้ อย
มันคือข้ าวต้ ม
ซอยูนใช้ ทกั ษะทาอาหารทีเ่ ธอมีปรุงข้ าวต้ ม
ออกมา และป้อนมันให้ แก่ วดี
ปัญหาคือข้ าวต้ มนีเ้ ผ็ดและเค็มมาก!
‘อย่ าป้ อนของแบบนี้ให้ ฉันกิน!’
เสี ยงหวีดร้ องของวีดดังก้ องในหัวของตนเอง
ซอยูนป้อนข้ าวต้ มทีแ่ ย่ ทสี่ ุ ดเท่ าทีเ่ คยมีมาให้ วดี
กิน ขนาดรสชาติของมันยังเพีย้ นเลย! แถมยังมี
กลิน่ คาวปลาอีกด้ วย
วีดเดาได้ ว่าซอยูนใช้ อะไรทาบ้ าง
1
‘เธอใส่ ปลาสเมลท์ ลงไป’
ซอยูนใส่ ข้าวทีเ่ ธอเก็บไว้ กนิ ในกรณีฉุกเฉินลง
ไปในหม้ อพร้ อมกับปลาสเมลท์ เพือ่ ทาข้ าวต้ ม
ข้ าวต้ มนั้นถูกทาขึน้ มาราวกับเธอกาลังพยายาม
ทอดปลา แต่ เนื่องจากซอยูนไม่ ได้ ล้างปลาให้
สะอาด กลิน่ คาวจึงยังหลงเหลืออยู่มาก
ส่ วนข้ าวนั้นก็ยงั ไม่ สุกดีด้วย ข้ าวต้ มหม้ อนี้
รสชาติแย่ มาก
ซอยูนฝื นบังคับให้ วดี กินข้ าวต้ มแย่ ๆลงไป
เช่ นนี!้
“อัก๊ !”
ถึงแม้ วดี จะพยายามปิ ดปากตัวเองลง แต่ ซอยูน
ก็ใช้ กาลังง้ างปากของเขาและเทข้ าวต้ มลงไป
ถ้ าเขามีแรงพูดล่ ะก็ เขาคงสามารถหยุดเธอได้
แต่ เขาแทบไม่ หลงเหลือพละกาลังแล้ วเนื่องจาก
อยู่ในสภาพเกือบตาย ดังนั้นจึงไม่ สามารถพูด
ออกมาได้ แม้ แต่ คาเดียว
หลังจากกินข้ าวต้ มไปทีละเล็กทีละน้ อย ความ
หิวของเขาก็หายไป
แม้ มันเป็ นการทรมานให้ กนิ อาหาร แต่ ความหิว
และกระหายของเขาก็ได้ รับการเติมเต็ม
กระนั้นซอยูนก็ไม่ ได้ หยุดแค่ การป้อนอาหารให้
วีด
วีดค่ อยตระหนักได้ ว่า
‘ยัยฆาตกร!’
ตลอดเวลาที่ผ่านมา การทีเ่ ธอทาตัวดีและเชื่อ
ฟังเขานั้นเป็ นแค่ การแสดง
‘เธอมองหาโอกาสมาตลอด! เธอวางแผนจะ
ทรมานเราแบบนี้ในระหว่ างที่เรายังไม่ มีแรงขัด
ขืน’ วีดคิด
เขาทาอะไรไม่ ได้ นอกจากเสี ยใจกับสิ่ งที่เกิดขึน้
ในสถานการณ์ ที่ไม่ มีทางป้องกันเช่ นนี้ เขาทาได้
แค่ อดทนรับการกดขีข่ ่ มเหงของซอยูน
ข้ าวต้ มทีเ่ ธอป้อนให้ เขากิน ทีละช้ อน ทีละช้ อน!
อันตรายอันใหญ่ หลวงทีม่ าถึงตัววีด
‘ตายเหอะ เราแค่ ต้องตาย แล้ วทกุ อย่ างก็จะจบ
ลง’
ตอนนีว้ ดี หวังว่ าเขานั้นควรจะตาย เขาเกลียด
ชังความทรมานเนื่องจากการวิงเวียนและพิษ
ไข้ หากเขาคืนชีพเป็ นอันเดด
ระดับเลเวลหรือความเชี่ยวชาญทักษะอาจจะ
ลดลง แต่ อย่ างน้ อยเขาก็ร้ ู สึกสบายกว่านี้
กระนั้น แม้ วดี จะอยากตายสั กแค่ ไหน เขาก็ไม่
สามารถทาได้
‘ใครก็ได้ ฆ่ าตูที’
แก้ มของวีดเปื้ อนไปด้ วยอาหาร
ซอยูนป้อนข้ าวต้ ม 150 ช้ อน ให้ เขากิน ซึ่งนั่น
เทียบเท่ ากับ 4 ชามใหญ่ !
เธอไม่ ได้ ป้อนเขาเพียงแค่ พอดีอมิ่ แต่ ป้อนถึง
จุดที่ ‘ก่ อน’ เขาจะตัวระเบิดเนื่องจากท้ องแตก
ตายพอดี
หลังจากกินจนอิม่ แล้ ว ไม่ ว่าใครก็คงไม่ อยากกิน
อีก แต่ เธอยิง่ ฝื นใช้ กาลังบังคับให้ เขากิน
คงไม่ มีใครเข้ าใจว่ าฝันร้ ายนีม้ ันเป็ นยังไง
ตุบ ตุบ ตุบ
เขาได้ ยนิ เสี ยงซอยูนเดินไปหาอัลเวรอน
แม้ เขาจะเวียนหัวเพราะความร้ อน แตเขาก็ได้
ยินเสี ยงของสิ่ งที่เกิดขึน้ อย่ างชัดเจน
เนื่องจากมันเป็ นเสี ยงของปี ศาจร้ ายที่ทรมาน
เขา จึงช่ วยไม่ ได้ ที่เขาต้ องทนฟังมัน
วีดสวดภาวนา
‘เป็ นสุขๆ เถอะนะอัลเวรอน นายคงต้ องทรมาน
เหมือนกัน’
ต่ อให้ อยู่ในสถานการณ์ เช่ นนี้ ความโชคร้ าย
ของคนอืน่ นั้นก็ยงั เป็ นความสุ ขอย่ างหนึ่งของ
วีด
เขาเปิ ดตาเล็กน้ อย และมองเห็นซอยุนกาลัง
ป้อนข้ าวต้ มของเธอให้ อลั เวรอน
ซอยุนค่ อยๆ ป้อนข้ าวต้ มให้ แก่ อลั เวรอน
วีดสั่ นเทาขึน้ มา
‘โหดร้ ายมาก เธอนี่มันปี ศาจในคราบมนษุ ย์
ชัดๆ’
วีดเห็นปี ศาจร้ ายบริสุทธิ์ทเี่ พียรพยายามป้อน
ข้ าวต้ มทุกเม็ดไม่ ให้ หกแม้ แต่ น้อย
ท่ าทางทีซ่ อยุนขยับแขนทาให้ วดี นึกถึงท่ าทาง
ตอนถือยาพิษทีต่ ้ องใช้ ความระมัดระวังอย่ าง
มาก
แต่ การป้ อนข้ าวแก่ อลั เวรอนก็ใช้ เวลาไม่ นานนัก
เมื่อตอนซอยุนป้อนข้ าววีด เธอทาให้ มันเย็นขึน้
ด้ วยการเป่ าลมใส่ แต่ สาหรับอัลเวรอนนั้นเธอ
แค่ ป้อนธรรมดา
อีกทั้งข้ าวต้ มก็มีเหลือไม่ มาก เพราะวีดถูก
บังคับให้ กนิ ไปถึง 2 ใน 3 ส่ วนของหม้ อ
ดังนั้นอัลเวรอนจึงไม่ ได้ กนิ มากขนาดนั้น
วีดคิด
‘ว่ าแล้ วเชียว เราเป็ นเป้ าหมายหลักของเธอ เธอ
คงต้ องการทรมานเรามากกว่ า’
แม้ วดี จะกินข้ าวต้ มไปแล้ ว แต่ เขาก็ยงั ไม่ มี
แรง อาการไข้ และความวิงเวียนที่เขามีน้ันยังแย่
อยู่
มันแย่ ยงิ่ เสี ยกว่ าไข้ หวัดใหญ่ เพราะมันนา
ความสามารถในการเคลือ่ นไหวไปด้ วย
ถ้ าวีดล้ มป่ วยตอนตกอยู่ในสถานทีท่ เี่ ต็มไปด้ วย
มอนสเตอร์ หลังจากนั้นไม่ นานเขาคงต้ องตาย
แต่ เนื่องจากเขาล้ มป่ วยหลังจากเข้ ามาในถา้
แล้ ว เขาจึงยังไม่ ตกตายเร็วขนาดนั้น
พลังชีวติ ของเขาฟื้ นคืนมาบ้ างเพราะการกิน
อาหาร แต่ พษิ ไข้ ที่เขาได้ รับนั้นยังคงทนทายาท
มันจึงยิง่ แย่ ไปเรื่อยๆ
และด้ วยสภาพทีย่ า่ แย่ ถงึ ขีดสุ ดนี้ วีดจึงหลับตา
ลง เขาทนต่ อไปไม่ ไหวแล้ ว
‘ใช่ แล้ วละ ไม่ มีอะไรน่ าหดห่ ูไปกว่ าความ
เจ็บป่ วยอีกแล้ ว’
เมื่อเขาหลับตาลงพักผ่ อน ความง่ วงก็เข้ า
ครอบงา
ความคิดทีว่ ่ าเขาต้ องตายแน่ ๆ ทาให้ เขารู้ สึกผ่ อน
คลาย
เพราะไม่ ว่ายังไง เขาก็ทาอะไรไม่ ได้ แล้ ว วี
ดผ่ อนตัวตามสบายและหลับใหลไป
ถ้ าเขาต้ องการ เขาสามารถนอนหลับได้ ในเกม
รอยัลโรด
มีผู้เล่ นจานวนไม่ น้อยทีน่ อนหลับในสถานทีท่ มี่ ี
ทิวทัศน์ ดๆี นอนไปฟังเสี ยงนกร้ องไป
ซึ่งเกมเสมือนจริงนั้นมีวธิ ีการใช้ ประโยชน์
หลายอย่ าง
แต่ เป็ นครั้งแรกของวีดที่นอนหลับในเกมนี้
เพราะเขามักจะมีสิ่งที่ต้องทาเสมอ เขาจึงคิดว่ า
การนอนเป็ นเรื่องเสี ยเวลา
แต่ นั่นเองทาให้ เขาได้ นอนหลับฝันหวาน ซึ่ง
เป็ นความฝันที่ไม่ มีใครอยากตื่น
มีใครบางคนคอยพยาบาลวีดที่เจ็บป่ วย
เธอละลายหิมะเพือ่ ทานา้ และวางผ้ าชุบนา้ บน
หน้ าผากของเขา
ครั้งแล้ วครั้งเล่ าที่วดี เผลอตืน่ เนื่องจากพิษไข้
เขาจะสั มผัสได้ ถงึ การดูแลของใครบางคน
แม้ ชีวติ ของวีดจะเกือบถึงจุดจบแล้ ว แต่ เขาก็ไม่
ตาย เพราะมีใครบางคนคอยพยาบาลเขาราวกับ
เป็ นแม่ ทคี่ อยดูแลลูกของตน
คนคนนีช้ ่ างสวยงามทีส่ ุ ด แต่ กเ็ ป็ นปี ศาจสาวผู้
เลวร้ ายทีส่ ุ ดเช่ นกัน
ซอยุนคอยเอาใจใส่ ดูแลวีด
*****************************

เมื่อยูรินได้ ยนิ คาขอร้ องของบาลอน เธอรู้ สึกดี

ใจมาก
‘นี่คอื ภารกิจจริ งๆ สินะ!’
หลังจากพยายามสร้ างความสนิทสนม ในทีส่ ุ ด
เธอก็ได้ ภารกิจ
แม้ รางวัลจะไม่ มากนัก แต่ ยูรินก็ตนื่ เต้ นเพราะนี่
เป็ นภารกิจจริงๆ ครั้งแรกของเธอ
“หนูจะเอาหนังสื อเล่ มนีไ้ ปคืนแทนคุณนะคะ”
เธอถือหนังสื อและเดินไปทีแ่ ม่ นา้
หลอดไฟริมถนนต่ างส่ องแสงเจิดจ้ า
ทางเดินประดับประดาไปด้ วยภาพเขียนและ
งานประติมากรรม
มีเสี ยงร้ องอันไพเราะของบาร์ ดแว่ วมาแต่ ไกล
คา่ คืนมหัศจรรย์ ในโรเดียม ศิลปิ นแต่ ละคนต่ าง
พยายามโอ้ อวดอัจฉริยภาพของตัวเอง
สายนา้ ที่เป็ นหัวใจของเมืองโรเดียมนีใ้ สสะอาด
มาก
มีผู้เล่ นจานวนมากเดินขวักไขว่ ในยามคา่ คืน
โดยเฉพาะพวกคู่รัก
‘คนชรา’
การจะหาพวกคนชรานั้นไม่ ยากเลย เมื่อพวก
เขาต่ างก็มาสนทนากันริมแม่ นา้
‘บาลอนบอกว่ าคนคนนั้นจะชอบอย่ คู นเดียว’
ยูรินค้ นหาชายชราคนหนึ่งทีอ่ ยู่ลาพัง แต่
อย่ างไรก็ตาม คนชราก็ยงั มีจานวนมากอยู่ดี
แต่ มีคนชราเพียงคนเดียวที่เป็ นเจ้ าของหนังสื อ!
ถ้ าหากเธอมอบให้ ผดิ คน เธอก็จะทาภารกิจ
ล้ มเหลว
ยูรินมองหาอย่ างระมัดระวังและสั งเกตเห็นชาย
คนหนึ่ง ชายผู้นีม้ องสายนา้ ทีท่ อดยาวไปสุ ด
สายตา ไร้ ขอบเขต
ความเสี ยใจและความโดดเดีย่ วสะท้ อนออกมา
จากใบหน้ าอันโศกเศร้ าของชายชราผู้นี้
‘น่ าจะเป็ นชายคนนี้’
ยูรินเดินไปหาชายชราและกล่ าวขึน้
“สวัสดีค่ะ คุณพอจะรู้ จกั บาลอนไหมคะ?”
ชายชราคนนีต้ อบกลับโดยไม่ หันมามองเธอ
“บาลอน? ข้ าไม่ รู้ จกั คนแบบนั้น”
นา้ เสี ยงของชายคนนีด้ ูลงั เลด้ วยเหตุผล
บางอย่ าง
‘ไม่ ใช่ คนนี้เหรอ?’
อย่ างไรก็ตาม ยูรินยังไม่ ละเลิก เพราะชายคนนี้
ไม่ เหมือนคนชราอืน่ ๆ เขามีบรรยากาศรอบตัว
ทีด่ ูหนักอึง้
“ร้ านอาหารบารอนทีอ่ ยู่ห่างจากตรงนีไ้ ป 1
นาทีอะค่ ะ ทีท่ มี่ ีนักท่ องเทีย่ วมาอุดหนุนเยอะๆ
คุณไม่ รู้ จกั เขาจริงๆ เหรอ?”
“โอ้ เพือ่ นคนนั้นเอง ข้ ารู้ ๆ เขาเป็ นพ่อครัว”
“บาลอนขอให้ หนูเอาหนังสื อเล่ มนีม้ าคืนแทน
เขาค่ ะ”
“โอ้ หนังสื อของข้ าเอง เจ้ านั่นยืมไปและใน
ทีส่ ุ ดมันก็กลับมาหาข้ าแล้ ว”
ยูรินถือหนังสื อด้ วยสองมือและยืน่ คืนให้ อย่ าง
สุ ภาพ
“ขอบคุณเจ้ ามากทีเ่ อาหนังสื อเล่ มนีม้ าคืน ข้ า
หวังว่ าบาลอนจะกินดีอยู่ดนี ะ”
ติ๊ง!
คณ
ุ ทาภารกิจของก๊ กุ บาลอนได้
สาเร็ จ ชายชราได้ รับหนังสือคืน
แล้ ว
โปรดกลับไปหาบาลอนและรั บ
รางวัลตอบแทน
 รางวัลของภารกิจ : กลับไปหาบา
ลอนและรั บรางวัล
เนื่องจากมันเป็ นภารกิจง่ ายๆ เธอจึงไม่ ได้ ค่า
ประสบการณ์ หรือชื่อเสียงแต่ อย่ างใด รางวัล
ของภารกิจก็คอื ได้ กนิ อาหารฟรีในร้ านอาหาร
ยูรินกลับมานั่งข้ างๆ ชายชราหลังจากเสร็จ
ภารกิจ
‘เขาดอู ้ างว้ างจัง’
ชายชราผู้อ้างว้ างทีน่ ั่งอยู่เพียงลาพังข้ างแม่ นา้
เธอสงสั ยว่ าทาไมชายชราผู้นีถ้ งึ มองไปยังแม่ นา้
ด้ วยท่ าทีเฉยเมยเช่ นนี้
ยูรินถามอย่ างระมัดระวัง
“คุณมองอะไรอยู่เหรอคะ?”
“สาวน้ อย มันผ่ านมานานเหลือเกินที่มีใครมา
สนใจเรื่องนี้ ในอดีตผู้คนต่ างไม่ เชื่อในเรื่องราว
ของข้ า แต่ เจ้ านาหนังสื อมาคืนให้ ดงั นั้นข้ าจะ
บอกเจ้ า สิ่ งทีข่ ้ ามองอยู่น่ะหรือ? บางทีอาจจะ
เป็ นผ้ าใบ”
“ผ้ าใบ?”
เธอมองไปที่แม่ นา้ แต่ กม็ องไม่ เห็นผ้ าใบสั กผืน
อยู่ท่ามกลางผืนนา้
ผ้ าใบอยู่ทไี่ หน?
“ผ้ าใบนา้ นานมาแล้ ว ข้ ามีไอเดียที่จะวาดภาพ
ภาพหนึ่ง แต่ ข้าก็ถามตัวเองว่ า ทาไมถึงต้ อง
วาดลงบนแค่ ชิ้นกระดาษล่ ะ ถ้ าหากเจ้ าต้ องการ
ใช้ ธรรมชาติเฉกเช่ นผ้ าใบวาดรู ปล่ ะก็ รู ปภาพ
นั้นจะสามารถถูกวาดลงได้ ทุกทีไม่ ว่าจะบน
พืน้ ดินหรือบนหิน มันจะสอดประสานได้ อย่ าง
ดีกบั โลก นั่นล่ ะคุณสมบัตพิ นื้ ฐานของจิตรกร”
ยูรินสงสั ยเกีย่ วกับอาชีพของจิตรกรชรา
ชายชราถามเธอด้ วยสี หน้ าจริงจัง
“สาวน้ อย เจ้ าก็คดิ ว่ าเรื่องพวกนีม้ ันเป็ นไป
ไม่ ได้ อย่ างนั้นรึ?”
ยูรินส่ ายหัวอย่ างมั่นใจ
“ไม่ ค่ะ ไม่ ใช่ อย่ างนั้น หนูกค็ ดิ ว่ ามันเป็ นไปได้
ทีจ่ ะวาดภาพในทุกๆที”่
“ข้ าก็คดิ เช่ นนั้น ธาตุแท้ และท่ วงทานองของ
งานจิตรกรรมคือการถ่ ายทอดธรรมชาติออกมา
ใหม่ ตลอดชีวติ ทีผ่ ่ านมาข้ าใช้ ชีวติ อยู่เพือ่ การ
วาดรู ปเท่ านั้น ซึ่งข้ าใช้ เวลาทั้งหมดของข้ าไป
กับการวาดรู ปลงบนกรอบกระดาษ
สาวน้ อย ข้ ามีบางอย่ างจะขอร้ องเจ้ า”
“ได้ ค่ะ ว่ ามาเลย”
“มีตานานทีเ่ ล่ าต่ อกันมาในหมู่จติ รกร นั่นคือมี
จิตรกรผู้ยงิ่ ใหญ่ ทสี่ ามารถวาดรู ปลงบนสายนา้
ได้ เจ้ าช่ วยตรวจสอบเรื่องนีไ้ ด้ ไหม?”
“หนูคดิ ว่ าน่ าจะพอได้ นะคะ”
แต่ จริงๆ แล้ วยูรินไม่ ค่อยมั่นใจ
เรื่องนีส้ ามารถใช้ ชีวติ ประจาวันให้ เป็ น
ประโยชน์ ได้ แต่ เธอไม่ รู้ เลยว่ าจะเริ่มมองหาที่
ไหน
“มันไม่ ยากขนาดนั้นหรอก ตัวข้ านั้นชราแล้ ว
มันจึงเป็ นเรื่องยากสาหรับข้ าที่จะท่ องเที่ยวไป
ทั่ว ได้ โปรดสื บเสาะข่ าวลือในเมืองโรเดียม แม้
จะไม่ มากแต่ ข้าก็มีเงินเล็กน้ อยทีจ่ ะให้ เจ้ า”
ติ๊ง!

คาขอร้ องของจิตรกรชรา
ข่ าวลือเล่ าว่ าการวาดภาพงานจิตรกรรมใน
ตานานลงบนผืนน้าในแม่ น้าที่จิตรกรชรา
 บอกนั้นเป็ นเรื่ องไร้ สาระ จงค้ นหาความ
จริ งในข่ าวลือนี้
ระดับความยาก : E
รางวัล : 3 เหรี ยญเงิน
เงื่อนไขของภารกิจ : ส่ งไอเท็มของบาลอน
, ผ้ ทู ฟี่ ังเรื่ องเล่ าของจิตรกรชรา
ภารกิจต่ อเนื่อง!
ยูรินไม่ อาจเพิกเฉยต่ อรางวัลของภารกิจนีไ้ ด้
‘3 เหรี ยญเงิน เทียบเท่ ากับรายได้ จากการล้ าง
จานถึง 15 ชั่วโมง’
เมื่อผู้เล่ นเลเวลเพิม่ ขึน้ ก็สามารถหาเงิน 3
เหรียญเงินได้ ด้วยการฆ่ ามอนสเตอร์ เพียง 1
ตัว แต่ สาหรับผู้เล่ นใหม่ น้ัน เหรียญเงิน 3
เหรียญก็เป็ นเงินที่มากโขแล้ ว เงินจานวนนี้
สามารถซื้อได้ ท้งั หมวกใบเล็กๆ และคาภีร์เวท
ไฟ
“แน่ นอนค่ ะ หนูจะค้ นหาความจริง”
ชายชราพยักหน้ า
“ขอบคุณเจ้ ามาก ข้ าอยากทราบความจริง หาก
ข่ าวลือเป็ นความจริงล่ ะก็ ข้ าจะได้ ไม่ ต้อง
เสี ยเวลาที่นี่โดยเปล่ าประโยชน์ ”
หลังจากบอกลาชายชรา ยูรินมุ่งตรงไปทีก่ ลิ ด์
จิตรกร อย่ างน้ อยทีน่ ั่นน่ าจะมีข้อมูลบางอย่ าง
ให้ ค้นพบ
‘ครูฝึกสอนของกิลด์ จติ รกรน่ าจะร้ ูนะ?’
โชคดีทยี่ ูรินรับจ้ อบหลายอย่ าง ดังนั้นการหา
กิลด์ จติ รกรจึงไม่ ยากนัก แต่ ครู ฝึกสอนก็ไม่ พูด
กับเธอ
“โทษทีนะ แต่ ถ้าไม่ จาเป็ น ข้ าไม่ ค่อยอยากจะ
คุยกับคนไร้ ชื่อแบบเจ้ าหรอก”
ยูรินพยายามเข้ าไปคุยกับสมาชิกคนอืน่ ๆ ของ
กิลด์ จติ รอย่ างสิ้นหวัง อย่ างไรก็ตาม คนเดียวที่
พูดคุยกับเธอก็คอื ยามเฝ้ าประตู
ยามเฝ้ าประตูฟังคาขอร้ องของยูริน และ
หลังจากพิจารณาเป็ นเวลานานเขาก็กล่ าวอย่ าง
ระมัดระวัง
“มีข่าวลือทีข่ ้ าได้ ยนิ เมื่อไม่ นานมานี้ แต่ เวลาก็
ผ่ านมาหลายวันแล้ ว ข้ าจึงจาไม่ ค่อยได้ นัก ถ้ า
เจ้ าต้ องการค้ นหาความจริงทั้งหมดล่ ะก็ เจ้ าต้ อง
ไปหาท่ านยายเบลโลเปย์ เพราะท่ านเป็ นจิตรกร
ที่มีชื่อเสี ยงโด่ งดัง ดังนั้นคงสามารถให้ ความ
กระจ่ างแก่ เจ้ าได้ ”
“ท่ านยายเบลโลเปย์ อยู่ที่ไหนเหรอคะ?”
“ทีค่ ฤหาสน์ ของตระกูลคีแอม เจ้ าจะไปพบเธอ
ได้ ที่นั่น”
“ขอบคุณค่ ะ”
ยูรินตามหาคฤหาสน์ ของตระกูลคี
แอม คฤหาสน์ อนั สง่ างามซึ่งตั้งอยู่ด้านหลัง
ของเมืองโรเดียม
แต่ ยูรินก็ถูกปฏิเสธไม่ ให้ เข้ าไปใน
คฤหาสน์ สาเหตุทเี่ ธอถูกปฏิเสธเป็ นเพราะเธอ
ไม่ มีชื่อเสี ยงและไม่ รู้ จกั มักคุ้นกับใคร
แต่ ยูรินก็ไม่ ย่อท้ อ และกล่ าวสิ่ งทีอ่ ยู่ในใจเธอ
ออกมา
“หนูมาทีน่ ี่เพราะมีเรื่องเกีย่ วกับงานจิตรกรรมที่
จะพูดกับท่ านยายเบลโลเปย์ ”
“เจ้ าพูดว่ างานจิตรกรรมงั้นเหรอ? ท่ านยายเบล
โลเปย์ น้ันเป็ นผู้ทใี่ ห้ ความเมตตาต่ อจิตรกรเสมอ
มา เข้ าไปสิ ท่ านน่ าจะอยู่ทสี่ วน”
ยามเฝ้ าประตูปล่ อยให้ ยูรินผ่ านเข้ าไปเพราะเธอ
เอ่ ยถึงงานจิตรกรรม
เมื่อยูรินเข้ าไปถึงเธอพบว่ าท่ านยายเบลโลเปย์
กาลังดูแลดอกไม้ ในสวน
“สวัสดีค่ะ นี่เป็ นครั้งแรกทีห่ นูได้ พบท่ าน หนู
ขอถามว่ าท่ านรู้ เกีย่ วกับข่ าวลือของงาน
จิตรกรรมทีถ่ ูกวาดลงบนผืนนา้ ในแม่ นา้ ไหม
คะ?”
“รู ปภาพทีอ่ ยู่บนผืนนา้ งั้นหรือ?” ฮุฮุ มีคนทีไ่ ด้
ยินข่ าวลือเพียงผิวเผินแต่ กย็ งั มาหาข้ า , เมื่อ
ตอนยังสาว ข้ าได้ ไปเห็นภาพมหัศจรรย์ น้ันด้ วย
ตนเองเลยล่ ะ”
“ถ้ าอย่ างนั้นความจริงเบือ้ งหลังข่ าวลือเรื่องนีก้ ็
...”
“แน่ นอน ข่ าวลือเป็ นความจริง ข้ าเห็นเองกับ
ตา ไม่ มีทางเป็ นเรื่องหลอกลวงไปได้ ฝี พู่กนั ที่
ระบายภาพออกมานั้นน่ ามหัศจรรย์ จนเจ้ าจะไม่
มีวนั ลืมตลอดชีวติ เลยล่ ะ นับจากวันนั้นข้ าก็มี
งานอดิเรกคือการเก็บรวบรวมภาพวาดตลอด
มา งานจิตรกรรมบนสายนา้ ที่พดั ผ่ าน ข้ า ไม่
เคยเห็นภาพแบบนั้นที่ไหนอีก แต่ องค์ ประกอบ
และความกลมกลืนของภาพนั้นช่ างสมบูรณ์
แบบ ฮุฮุ งานจิตรกรรมอืน่ ๆ ในเมืองโรเดียมนี้
ไม่ อาจให้ ความประทับใจเช่ นนั้นได้ เลย บางที
อาจจะไม่ ได้ เห็นงานเช่ นนั้นอีกแล้ ว”
ยูรินสงสั ยขึน้ มา
“ถ้ าเป็ นภาพวาด ท่ านก็สามารถนาออกมาและดู
มันเมื่อไรก็ได้ แต่ ถ้ามันเป็ นชิ้นงานศิลปะที่มี
อายุส้ั นๆ บางทีอาจจะเป็ นการให้ ค่ามันมาก
เกินไปรึเปล่ าคะ?”
“สาวน้ อยเอ๋ ย กาลเวลานั้นโหดร้ ายมาก หาก
ใครไม่ มีความทรงจาอันแสนสุ ขล่ ะก็ ทั้งอดีต
และอนาคตของเขาคนนั้นคงสิ้นหวังแล้ ว
งานชิ้นนั้นมีความสาคัญกับข้ าตลอดระยะเวลา
ยาวนานทีข่ ้ าใช้ ชีวติ อยู่มาและมันจะฝังอยู่ใน
ความทรงจาของข้ าตลอดไป”
ติ๊ง!
ภารกิจสาเร็ จ ข่ าวลือของภาพซึ่งถูกวาดลง
บนแม่ น้าทีจ่ ติ รกรชราพูดถึงนั้นถูกพิสูจน์
แล้ วว่ าเป็ นความจริ ง แม้ ปัจจบุ ันภาพนั้น
จะไม่ คงอย่ แู ล้ ว แต่ มันก็ถูกยกย่ องว่ าเป็ น
หนึ่งในงานจิตรกรรมทีด่ ที สี่ ุ ดเท่ าทีเ่ คยมีมา
รางวัลของภารกิจ : โปรดรั บรางวัลจากจิตร
กรชรา
ภารกิจสาเร็จอย่ างงดงาม
ต้ องขอบคุณค่ าประสบการณ์ จากภารกิจ เลเว
ลของยูรินจึงเพิม่ ขึน้
‘ว้ าว ด่ านที่สองของภารกิจต่ อเนื่องสาเร็ จแล้ ว’
ตอนนี้ ยูรินได้ ผ่อนคลายความตึงเคลียดลง เมื่อ
ท่ านยายเบลโลเปย์ ทราบว่ ายูรินทาภารกิจ
สาเร็จ เธอก็เอ่ ยต่ อด้ วยใบหน้ าทีเ่ ป็ นทุกข์
“มันคงยากทีจ่ ะได้ เห็นภาพที่สวยงามนั้นอีก
เพราะมีคนจานวนมากทีเ่ ข้ าใจว่ าภาพวาดนั้นจะ
ทาได้ แค่ บนกระดาษเท่ านั้น
สาวน้ อย หนูคดิ ว่ าข้ าจะได้ เห็นภาพทีน่ ่ าตื่นตา
ตื่นใจนั้นอีกครั้งก่ อนตายหรือเปล่ า?”
 -คุณสามารถเปลีย่ นเป็ น
อาชีพลับ ‘จิตรกรประกาย
วารี*’
ถ้ าคุณตกลง คุณจะสามารถใช้
ทักษะพิเศษเกีย่ วกับอาชีพที่
ไม่ มีได้
คุณประสงค์ จะเลือกอาชีพ
นีห้ รือไม่ ?
(*ขอบคณุ ชื่ออาชีพจาก คณ
ุ Wink1188 คณ ุ
audon คณุ ผสมสารกันบูด คณุ yothiga และ
ความพยายามของคณ ุ kowkowครั บ เอ้ าทุกคน
กราบบบบบ ^/\^)
ยูรินไม่ เคยคิดเลยว่ าตัวเองจะเป็ นจิตรกร แต่ เมื่อ
เธอได้ เห็นนา้ ตาจากดวงตาทีว่ งิ วอนของท่ าน
ยายเบลโลเปย์ เธอก็พยักหน้ าไปโดยไม่ ร้ ู ตวั
“หนูจะวาดภาพนั้นอีกครั้ง”
ทันใดนั้นยูรินก็ถูกแสงสว่ างล้ อมรอบ
คณ
ุ เปลีย่ นอาชีพเป็ นจิตรกร
ประกายวารี
-ทักษะใหม่ : วาดภาพ
วาดภาพ : คณ
ุ สามารถวาดอะไรก็ได้
คณ
ุ สามารถเพิม่ ชื่อเสียงได้ โดยขึน้ อย่ กู บั ชนิด
ของระดับผลงานทีค่ ณ ุ สร้ างขึน้
-ทักษะใหม่ : ให้ สี
ให้ สี : คณ
ุ สามารถลงสีบนภาพได้ ทุกครั้ งที่
จาเป็ น
ระดับของทักษะจะยิง่ เพิม่ ขึน้ เมื่อคณ
ุ ใช้ สีแบบ
ต่ างๆ มากขึน้
-ทักษะใหม่ : ขีดเส้ นขยกุ ขยิก
ขีดเส้ นขยกุ ขยิก : หากคณ
ุ ขีดเส้ นขยกุ ขยิกลง
บนใบหน้ าหรื อตามร่ างกาย มันสามารถทาให้
ศัตรูอ่อนแอ
หรื อหวาดกลัวได้ ในเวลากลางคืน
ประสิทธิภาพจะเพิม่ ขึน้ เป็ นเท่ าตัว
อย่ างไรก็ตาม หากคณ ุ เอาแต่ วาดภาพมอน
สเตอร์ ที่อ่อนแอ มันจะไม่ มีประสิทธิภาพเท่ าไร
นัก
-ทักษะใหม่ : มือทีว่ ่ องไว
มือทีว่ ่ องไว : สามารถใช้ มือที่ขยับได้ อย่ าง
ว่ องไววาดภาพวัตถุที่เคลื่อนทีไ่ ด้
ใช้ มานาเพือ่ เพิม่ ความไวในการเคลื่อนที่ของมือ
ได้ , ทักษะนี้สามารถใช้ ในการต่ อสู้
-ทักษะใหม่ : อารมณ์ แห่ งงานศิลป์
อารมณ์ แห่ งงานศิลป์ : สามารถใช้ ตรวจสอบ
คณ
ุ ค่ าของงานศิลปะพืน้ ฐานได้
-ทักษะใหม่ : การแสดงภาพประกอบ
การแสดงภาพประกอบ : สามารถได้ จากอาชีพ
จิตรกรประกายวารี เท่ านั้น
เล่ มที่ 9 ตอนที่ 6 ความโรแมนติคในแบบของวีด
(A Man's Romance)
วีดลืมตาขึน้ อย่ างช้ าๆและเห็นว่ ากองไฟกาลังลุก
ไหม้ อยู่ไม่ ไกลนัก
'มีคนรอดชีวติ เหลืออยู่บ้างรึเปล่ านะ'
ถึงแม้ ว่าพลังกายของเขาจะไม่ เหลือ และพลัง
ชีวติ ก็มีอยู่น้อยนิด เขาก็ยงั ไม่ ตาย
คณ
ุ ติดสถานะเป็ นหวัด กาลังกายจะ
ลดลง 36%
 สกิลของคณ
ุ จะแสดงผลลดลง 40%
ถ้าได้ รับการพักผ่ อน ร่ างกายของ
คณุ จะฟื้ นตัวและกลับสู่ สภาวะปกติ
ร่ องรอยความหนาวยังคงหลงเหลืออยู่ใน
ร่ างกาย ถ้ าคุณฝื นตัวเองมากเกินไป โอกาสทีจ่ ะ
กลับมาเป็ นหวัดอีกก็จะมีสูง
เขาเอาชนะความหนาวเย็นที่เขาเคยคิดว่ าจะเป็ น
สาเหตุทาให้ เขาตายได้
'ลมเย็นๆยังเข้ ามาอีกเหรอ'
เขาเห็นเพดานพังทลายลงและปิ ดกั้นทางเข้ าไว้
อย่ างสมบูรณ์
"รอยนี่คอื ?"
วีดตัวสั่ นเมื่อเขาเห็นว่ าเพดานถา้ ถูกทาลายลง
เมื่อเขาตระหนักถึงความจริงข้ อนั้น เขาก็ตัวสั่ น
ไปด้ วยความหวาดกลัว
มันจะต้ องเป็ นสกิลทีแ่ ข็งแกร่ งมากๆถึงจะ
ทาลายมันได้
'เธอตั้งใจจะฝังเราทั้งเป็ นชัดๆ'
อย่ างกับว่ าแค่ บังคับให้ เขากินอาหารนั่นจะยังไม่
พอ เธอถึงได้ อยากให้ เขาถูกฝังทั้งเป็ นอีก
วีดล้ มตัวนอนลงกับพืน้
"ยังไงก็ตาม เราก็รอดมาได้ "
ทางเข้ าถูกปิ ดไว้ อย่ างแน่ นหนา และถึงเขาจะใช้
ทักษะมีดแกะสลักทาลายก้ อนหินและเศษเหล็ก
ไปทีละน้ อย ทีละน้ อย การหนีกย็ งั ดูเป็ นเรื่องที่
เป็ นไปไม่ ได้ อยู่ดี
ในกรณีทแี่ ย่ ทสี่ ุ ด เขาสามารถเรียกปิ งหลง
ออกมาได้ และไม่ ว่าปิ งหลงจะโง่ แค่ ไหนก็ตาม
มันก็ไม่ ยากอะไรทีจ่ ะเคลือ่ นย้ ายก้ อนหินพวกนี้
พืน้ ที่โดยรอบยังคงเต็มไปด้ วยก้ อนหิน และไม่
ใหญ่ พอให้ คนๆหนึ่งอยู่ได้ สบายนัก แต่ คุณก็
สามารถรับอากาศบริสุทธิ์จากข้ างนอกได้
ทันใดนั้นเอง วีดก็นึกเรื่องหนึ่งขึน้ มาได้
"อัลเวรอนล่ ะ! เกิดอะไรขึน้ กับอัลเวรอน?"
ในขณะเดียวกัน อัลเวรอนกาลังทุกข์ ทรมาน
เพราะความหนาวเย็นอยู่
นักบวชมีสกิลหลากหลายซึ่งใช้ สนับสนุน
อีกทั้ง เขายังเป็ นผู้ถูกคัดเลือกให้ เป็ นโป๊ ปคน
ต่ อไปของวิหารแห่ งเฟรย่ าอีก ถ้ าเขาตาย มันจะ
ส่ งผลกระทบออกไปอย่ างใหญ่ หลวง ไม่
เพียงแต่ เขาจะล้ มเหลวในการทาเควสเท่ านั้น
เขาคงจะต้ องสู ญเสี ยค่ าชื่อเสี ยงต่ อวิหารแห่ ง
เฟรย่ าอีกด้ วย
นั่นคงเป็ นผลทีอ่ อกมาแย่ ทสี่ ุ ด
"เขาจะตายไม่ ได้ เด็ดขาด!"
วีดเดินลึกเข้ าไปในถา้ และตรวจร่ างกายของอัล
เวรอนทีน่ อนอยู่ใกล้ ๆ
"นายยังมีชีวติ อยู่"
วีดเช็คสภาพของเขาแล้ วรู้ สึกโล่ งอก
อัลเวรอนทีร่ อดจากความหนาวเย็นมาได้ คลีย่ มิ้
ออกมา แต่ ยงั ไงก็ตาม ร่ างกายของเขายังไม่ ดี
พอที่จะมองข้ ามไปได้
เขาเห็นรู ปร่ างแปลกๆอยู่บนพืน้ ไม่ ไกล
วีดสั มผัสมันโดยการใช้ เท้ าแตะๆ
"นี่คอื อะไรกัน?"
พืน้ ถูกปกคลุมด้ วยผ้ าทีเ่ ขาไม่ ได้ เห็นมาซักพัก
แต่ มันมีบางอย่ างอยู่ข้างในเป็ นรู ปร่ างของ
มนุษย์
"คงไม่ ใช่ มอนสเตอร์ หรอกมั้ง"
วีดค่ อยๆแอบมองลอดเข้ าไปอย่ างตื่นเต้ น
วีดตกใจเมื่อเขาเห็นว่ าอะไรอยู่ใต้ ผ้าคลุมนี่
ซอยูนทีม่ ีเหงือ่ เกาะพราวอยู่ใต้ ผ้าผืนนี!้
วีดแปลกใจ
"ถึงแม้ ว่าเธอจะไม่ ได้ ฝังเราทั้งเป็ น แต่ เธอก็
ทรมานเราแทน"
เมื่อเขาล้ มลงเพราะไข้ หวัด เธอสามารถทาร้ าย
เขาได้ ทุกเวลา
ช่ างเป็ นแผนที่ชั่วร้ ายจริงๆ!
อัลเวรอนผู้กาลังดูแลวีดก็ตดิ หวัดด้ วยเช่ นกัน
ทาให้ ภาระทีเ่ หลือทั้งหมดตกอยู่กบั ซอยูน
เธอใช้ เวลาหลายชั่วโมงข้ างนอกท่ ามกลางพายุ
หิมะเพือ่ รวบ รวมฟื น เธอคิดว่ าอัลเวรอนและ
วีดอยู่ริมขอบเหวแห่ งความตายแล้ ว เธอจึง
ทาอาหารให้ พวกเขา แต่ เธอกลับลืมในส่ วนของ
ตนเอง ในสภาวะแวดล้ อมแบบนั้น มันทาให้
ร่ างกายของเธออ่ อนแอลง
แล้ วเธอก็เริ่มติดหวัด
ถ้ าเธอนอนหลับพักผ่ อนเสี ย เธอก็คงไม่ ป่วย
หนักจนเคลือ่ นไหวไม่ ได้ แบบนี้
อย่ างไรก็ตาม อัลเวรอนอาการดีขนึ้ ในขอบเขต
หนึ่ง แต่ วดี ยังคงอยู่ในสภาวะทีอ่ าจตายได้ ทุก
เมื่อ เธอจึงดูแลรักษาเขาทั้งคืน เธอผลัดเปลีย่ น
ผ้ าบนศีรษะของเขาเป็ นอันใหม่ ที่เย็นๆและคอย
เติมฟื นให้ กองไฟ ลุกไหม้ ดอี ยู่เสมอ
และเพราะว่ าซอยูนไม่ ได้ นอนนี่เอง หวัดของ
เธอจึงอาการหนักขึน้ และทาให้ เธอล้ มลง
วีดเข้ าใจผิดไปอีกแบบหนึ่งเลยเกิดความคิด
ขึน้ มาว่ า
"เรามั่นใจว่ าเธอทามันเพือ่ ทรมานเรา"
อย่ างไรก็ตาม วีดก็รอดมาได้ ในท้ ายที่สุด
วีดนาอุปกรณ์ ทาอาหารออกมาจากกระเป๋ า เขา
กาลังจะสร้ างอาหารทีส่ ามารถฟื้ นฟูความ
แข็งแกร่ งของเขาให้ ขนึ้ มาได้
นี่เป็ นเวลาดีที่จะทาอาหาร
วีดใช้ ปลาไหล ซาชิมิ และ Goldfish ในการทา
ซุป
บุยยาเบส (Bouillabaisse เป็ นชื่อซุปปลาของ
ประเทศฝรั่งเศส)
ปลาไหล และปลาอืน่ ๆอีกหลายชนิดเคยเป็ น
วัตถุดบิ ทีใ่ ช้ ในการทาอาหารฝรั่งเศสจานสาคัญ
การทานอาหารสุ ขภาพมือ้ นีเ้ ป็ นข้ อยกเว้ นเมื่อ
เป็ นเวลาที่ต้องการให้ การย่ อยดี ขึน้
ในบ้ านทีเ่ หมาะสม ผู้คนสามารถมีประสบการณ์
ในการทานอาหารทะเลทีเ่ ต็มไปด้ วยรสชาติได้
แต่ เพราะพวกเขาไม่ มีอุปกรณ์ ทจี่ าเป็ น อาหาร
จานนั้นจึงไม่ สมบูรณ์
วีดมองอัลเวอรอนทีก่ าลังป่ วยและซอยูน ก่ อน
จะป้อนบุยยาเบส ให้ พวกเขาทาน
"เอาล่ ะ ทีนีเ้ ราก็ร้ ู สึกดีขนึ้ แล้ ว"
เห็นแก่ ตวั สุ ดๆ!
ผู้ชายทีท่ าอาหารแล้ วกินมันคนเดียวสู ญเสี ย
ความอยากอาหาร และเมือ่ เขาไม่ ค่อยรู้ สึกอะไร
มันจึงเป็ นเรื่องยากมากขึน้ ที่จะทานอาหารมือ้
นั้น
แต่ ยงั ไงคุณก็ควรจะทานของอร่ อยเพียงคน
เดียว!
ถ้ าการทาลายต้ นแอปเปิ้ ลจะทาให้ โลกถึงจุดจบ
วีดก็ยงั คงเลือกทีจ่ ะกินแอปเปิ้ ล
ถ้ าให้ เลือกระหว่ างทาลายล้ างโลกกับปลูกต้ น
แอปเปิ้ ลซักต้ น วีดจะเลือกต้ นแอปเปิ้ ลทันทีและ
เก็บผลของมันไว้ กนิ คนเดียวหมด
.
ความอึดและพลังชีวติ ของคณ
ุ ได้ รับ
การฟื้ นฟู
บุยยาเบส เพิม่ ความสามารถในการต้ านทาน
ความหนาว 15% วีดแบ่ งอาหารออกเป็ นส่ วน
ของอัลเวอรอนและของเขา
"กินซะ นายจะได้ ฟื้นฟูพลังชีวติ ได้ ดขี นึ้ เราจะ
ได้ ทางานกันต่ อ"
หลังจากนั้นก็ของซอยูน
"เราจะตอบแทนเธออย่ างสาสมแน่ ๆ"
แก้ แค้ นทีถ่ ูกบังคับให้ ต้องกินอาหารนั่น
วีดโรยเกลือ พร้ อมทั้งพริกและกระเทียมลงบน
บุยยาเบส ทีเ่ หลือ แต่ เขากลับใจสลายเมื่อเห็น
ใบหน้ าของซอยูน
เธอเป็ นหวัดและไม่ ได้ สติ แต่ แม้ กระทัง่ ยาม
หลับ ใบหน้ าของเธอก็ยงั คงงดงามอย่ างน่ าทึ่ง
ผิวกายของเธอทีส่ ะอาดใสไร้ รอยด่ างพร้ อย
จมูกโด่ งและริมฝี ปากสี แดง
หยาดเหงือ่ ทีพ่ ร่ างพราวบนสั นจมูกและ
หน้ าผากของเธอ
กระดูกไหปลาร้ าทีเ่ รียงตัวอย่ างสมบูรณ์ แบบ
ไม่ ว่าจะมองทางไหน ก็ไม่ มีจุดทีน่ ่ าเกลียดอยู่
เลยซักนิด
เป็ นความงามทีล่ งตัวกันอย่ างกลมกลืนทีส่ ุ ด
เสน่ ห์มากมายพรั่งพรู จากนัยน์ ตาของเธอทีเ่ ปิ ด
เพียงเล็กน้ อยด้ วยความมึนงง
ซอยูนครอบครองความงามอย่ างนางฟ้าในเทพ
นิยายแม้ กระทั่งขณะหลับใหล
'ตอนนีเ้ ราจะทนไปก่ อน ไม่ ว่ามันจะถูกทา
ขึน้ มายังไง เราก็รอดมาได้ เพราะอาหารนั่น และ
เราคิดว่ ามันคงมีเหตุผลทีท่ าไมเครื่องปรุงอัน
แสนมีค่าถึงช่ วยให้ รสชาติ ของมันดีขนึ้ ไม่ ได้
เลย'
เขายกตัวช่ วงบนของซอยูนขึน้ และป้อน บุยยา
เบส ทีอ่ ยู่ในช้ อนให้ เธอทาน วีดรู้ สึกว่ าหัวใจของ
เขาเหมือนถูกเค้ นเมื่อเขามองดูซอยูนกินอาหาร
ขณะนิทรา
'ทั้งที่เราจะต้ องแก้ แค้ น....ทั้งที่เราต้ องกินอาหาร
น่ ารังเกียจนั่น....'
เขาทานอาหารและพักผ่ อนทั้งวัน
เพือ่ ทีจ่ ะฟื้ นคืนค่ าความแข็งแกร่ งของเขา ซึ่งตก
ลงไปเพราะอาการป่ วย
วีดรู้ สึกสดชื่นหลังจากได้ นอนทั้งวัน อย่ างไรก็
ตาม ซอยูนและอัลเวอรอนยังคงนอนอยู่เพราะ
เป็ นไข้ หนัก วีดไม่ สามารถทางานต่ อได้
'อากาศหนาวๆนี่ยงั ไม่ หายไปไหนเลยแฮะ'
นี่เป็ นพลังคุกคามจากหุบเขามรณะ
มันเป็ นสถานทีท่ ี่โหดร้ าย เพราะไม่ เพียงแต่ เขา
จะต้ องสู้ กบั มอนสเตอร์ เท่ านั้น อุณหภูมิ
โดยรอบยังเป็ นปัญหาใหญ่ อกี อย่ างหนึ่งด้ วย
สาหรับตอนนี้ เขาคงทาอาหารไปทีละนิด
จนกระทัง่ ร่ างกายของเขากลับสภาพเดิมได้ และ
คงจะพักผ่ อนระหว่ างแกะสลักประติมากรรม
ต่ างๆไปเรื่อยๆ
บรรยากาศแสนจะโรแมนติกที่ได้ แกะสลัก
ประติมากรรมจากซอยูนที่กาลังหลับใหลในถา้
เล็กๆนี่
'มันก็ไม่ ได้ แย่ อะไรมากแฮะ'
วีดรู้ สึกพึงพอใจ เพราะทีผ่ ่ านมา การได้ มองดู
ผู้หญิงทีส่ วยพอๆกับซอยูนในขณะทีก่ าลังหลับ
นั้นไม่ ใช่ เรื่องที่จะเกิดขึน้ บ่ อยนัก
เขานอนในทีเ่ ดียวกับสาวงาม และได้ รับ
ความสุ ขจากการป้อนข้ าวให้ เธอสามมือ้ ต่ อวัน
ระหว่ างหนุนศีรษะของเธอ วีดพอใจใน
สถานการณ์ ตอนนีท้ ผี่ ู้ชายหลายคนใฝ่ ฝันถึง
หลังจากได้ สติ ซอยูนพยายามไม่ กนิ เพราะเธอ
รู้ สึกอับอาย แก้ มของเธอขึน้ สี ระเรื่อและเธอก็
กะพริบตาอย่ างรวดเร็ว เธอพยายามต่ อต้ านเขา
อย่ างเห็นได้ ชัด แต่ วดี เองก็ไม่ ยอมแพ้เหมือนกัน
หลังจากเหตุการณ์ ทผี่ ่ านมา เขาไม่ อยากให้ มันดู
ดึงดันมากไป
"เธอเคยกินแบบนีก้ ่ อนหน้ านีแ้ ล้ วนะ"
"...."
ในเมื่อเขาทาขึน้ มาแล้ ว เขาไม่ มีทางเลือกอืน่
นอกจากให้ เธอทานมัน!
ผู้หญิงเป็ นหนึ่งในสิ่ งทีย่ วั่ ยวนผู้ชายได้
'แค่ เพราะว่ ามือของเธอมันเล็กและดูด'ี
มันจะมีกลยุทธ์ มากมายในการพยายามและใช้
มันให้ เกิดประโยชน์
ซอยูนอ้ าปากช้ าๆและทานอาหารทีถ่ ูกป้อนเข้ า
มา
หลังจากป้อนเธอไปซักพัก เธอก็เคยชินกับมัน
วีดนึกถึงอดีตอีกครั้ง
หลังจากที่พ่อแม่ ของเขาจากไป เขาก็เป็ นคน
เลีย้ งดูน้องสาวของเขาตลอดมา ช่ องว่ าง
ระหว่ างวัยของพวกเขาไม่ ค่อยกว้ างนัก แต่
เมื่อก่ อนนั้นมันดูห่างมาก
ตอนที่น้องสาวของเขาเด็กกว่ านั้น เรื่องที่เป็ น
ปัญหาใหญ่ ทสี่ ุ ดคืออาหาร พวกเขาไม่ ได้ ทาน
อาหารดีๆ และเมื่อถึงคราวลาบากจริงๆ พวกเขา
ก็กนิ กันแค่ ข้าวที่โรยด้ วยเกลือในตอนเย็น
เท่ านั้น
ครอบครัวส่ วนใหญ่ ที่ยากจนเท่ าๆกันร้ องขอ
ความช่ วยเหลือจาก รัฐบาลหรือองค์ กร
สงเคราะห์ ต่างๆ แต่ พวกเขามักให้ เฉพาะปัจจัยสี่
ทีจ่ าเป็ นจริงๆในการมีชีวติ อยู่
และพวกรัฐบาลก็มักให้ แค่ ของจาเป็ นจริงๆอย่ าง
ข้ าว
ผู้คนทีค่ วบคุมเศรษฐกิจมักมองยายแก่ ๆและพี่
น้ องทีอ่ ยู่ด้วยกันในแง่ ร้าย
เพือ่ ทีจ่ ะส่ งพวกเขาไปที่สถานเลีย้ งเด็กกาพร้ า
หรือแยกพวก เขาออกจากกันโดยการให้ คนรับ
ไปเลีย้ ง นี่จงึ เป็ นเหตุผลที่ทาให้ พวกเขาไม่ ส่ง
สิ่ งของช่ วยเหลือมาให้ น้อย
และเพราะเหตุน้ัน พวกเขาถึงมีแค่ ข้าวและเกลือ
เป็ นอาหาร
แน่ นอนว่ าน้ องของเขาเคยพยายามไม่ กนิ มัน
"กินซะ ถ้ าเธอกินอะไรซักอย่ างเข้ าไป อย่ าง
น้ อยก็จะได้ อมิ่ ท้ อง"
เมื่อเขาพูดไปแบบนั้น วีดก็ได้ รับหน้ าทีใ่ นการ
ป้อนอาหารให้ เธอ
วีดจึงป้อนอาหารให้ ซอยูนอย่ างอ่ อนโยนโดยไม่
รู้ ตวั เขายังลูบศีรษะของเธอไปด้ วย
"กินเยอะๆนะ"
"...."
ซอยูนตัวแข็งทันที
หลังจากทีเ่ ธอทานอาหารโดยไม่ พูดอะไร เธอก็
ล้ มตัวลงและหลับไปอีกครั้งโดยหันหน้ าไปทาง
กาแพง เธอไม่ มีอะไรจะพูดเมื่อตอนนีใ้ บหน้ า
ของเธอมีขนึ้ สี ระเรื่อเป็ นสี แดงยิง่ กว่ า ลูกพลับ
สุ กเสี ยอีก
(พีค่ ะ ตอนนี้พที่ าอะไรอย่ นู ่ ะ)
ทันใดนั้น เสี ยงกระซิบจากน้ องสาวของเขาก็ดงั
แว่ วขึน้ มา
วีดสะดุ้งเหมือนคนร้ ายทีถ่ ูกจับได้ ว่ากาลังทาผิด
คาหนังคาเขา ซึ่งมันเป็ นเพราะตัวตนของซอ
ยูน
ถึงแม้ ว่านี่จะเป็ นการทาภารกิจ เขาก็ไม่ เคยอยู่
กับผู้หญิงสองต่ อสอง แม้ แต่ ในความฝันก็ตาม
การคบกับผู้หญิงซักคน มันจะต้ องทั้งใช้ เงินและ
ความหรู หรา ซึ่งความสาราญจะชักนาให้ เราใช้
จ่ ายกันมากกว่ าที่ควร
'เพือ่ ทีจ่ ะสามารถประหยัดเงินไปได้ อกี หน่ อย
คุณจะต้ องอยู่อย่ างชายโสดไร้ คู่ครอง'
มันเป็ นสิ่ งที่วดี คิดในการดาเนินชีวติ นั่นคือ
ระยะห่ างระหว่ างเขากับผู้หญิงในขณะทีเ่ ขา
เติบโตขึน้
น้ องสาวของเขาเป็ นศูนย์ กลางของชีวติ วีด และ
นั่นคือระยะห่ างระหว่ างเขากับผู้หญิงในขณะที่
เขาเติบโตขึน้
วีดตอบน้ องสาวไปว่ า
(พีก่ าลังอย่ รู ะหว่ างการสารวจ)
โดยปกติแล้ ว ผู้คนต้ องเจอกันและคบกันเป็ น
เพือ่ นก่ อนจึงจะส่ งกระซิบหากันได้ แต่ ว่า
ครอบครัวสามารถส่ งและรับเสี ยงกระซิบได้
ทันที
(สารวจ?เกีย่ วกับภารกิจรึเปล่ า?)
(ใช่ แล้ วล่ ะ)
(ภารกิจเป็ นยังไงเหรอคะ?)
ยูรินสนใจเป็ นอย่ างมาก
เพราะว่ าเธอเพิง่ ได้ เล่ นรอยัลโรดไม่ นาน เธอจึง
เต็มไปด้ วยภารกิจมากมาย
(อืม...ก็ไม่ มีอะไรมากนะ พีก่ แ็ ค่ เดินทางไปรอบๆ
แดนเหนือน่ ะ)
(แดนเหนือ? หนูได้ ยนิ มาว่ ามีน้อยคนทีจ่ ะไปได้
เลยนะ และผ้ คู นทีน่ ี่กบ็ อกเหมือนกันว่ ามัน
หนาวเกินไป พีโ่ อเครึ เปล่ าคะ?)
(แน่ นอน ถ้าเป็ นเรื่ องเกีย่ วกับความหนาวล่ ะก็ พี่
สามารถถอดเสื้อออกตอนมันร้ อนได้ เลยนะ เมื้อ
กีน้ ี้พกี่ เ็ พิง่ พังน้าแข็งและแช่ น้าอาบไปซักพัก
เหมือนกัน ...ฮัดเช้ ย!)
(พี่ ตะกีพ้ จี่ ามใช่ มั้ย)
(เปล่ า น้ องพูดอะไรกัน! มันร้ อนจนพีเ่ หงื่อไหล
ไม่ หยดุ เลยล่ ะ)
วีดเติมฟื นและขยับเข้ าไปนั่งใกล้ ๆกับกองไฟ
ระหว่ างพูดตอบไปด้ วย
ทั้งโกหกทั้งอวดเก่ ง
แม้ เขาจะต้ องตาย เขาก็จะไม่ เผยความอ่ อนแอ
ออกมาให้ น้องสาวเห็นเด็ดขาด เขาอยากให้
เหลือไว้ เพียงภาพของพีช่ ายที่แข็งแกร่ งเท่ านั้น
(อ่ อ อย่ างนั้นเหรอคะ ถ้าพีไ่ ด้ ทาภารกิจที่แดน
เหนือ มันจะต้ องยากมากแน่ ๆเลย)
(ไม่ หรอก มันไม่ ได้ ยากนัก พีก่ ท็ าภารกิจระดับ
ประมาณนี้มาตลอด)
ฮึฮึ วีดหัวเราะเบาๆอย่ างเจ้ าเล่ ห์
(งั้น พีก่ าลังทาภารกิจแบบไหนอย่ เู หรอคะ)
(พีก่ าลังสารวจหุบเขามรณะในดินแดนเหนือ
และค้ นหา สมบัติทถี่ ูกเก็บรั กษาไว้ และตอนนี้พี่
กาลังหว่ านเมล็ดอย่ นู ่ ะ ทีส่ าคัญกว่ านั้น สาหรั บ
น้ องมันผ่ านไป 4 อาทิตย์ แล้ วใช่ มั้ย เธอออกจาก
เมืองได้ หรื อยัง?)
(ใช่ ค่ะ วันนี้เป็ นสัปดาห์ ที่ 4 พอดี)
(ยินดีด้วยนะ ทีนี้น้องก็สามารถเดินทางไปทัว่
ทวีปเวอร์ เซลล์ อันกว้ างใหญ่ ตามที่น้องต้ อง การ
ได้ แล้ ว ระวังอย่ าดถู กู ศัตรูเกินไปแม้ จะเป็ นแค่
กระต่ ายก็ตาม และอย่ าไปย่ งุ กับพวกหมาป่ าล่ ะ
พวกมันแข็งแกร่ งมากทีเดียว)
(ขอบคณ
ุ ค่ ะพี่ หนูจะระวังตัว)
(ว่ าแต่ น้ องเลือกอาชีพอะไรล่ ะ)
ความคาดหวังก่ อตัวขึน้ ในใจของวีด
ยุคนีม้ ันเป็ นยุคแบบไหนแล้ วนะ? ครอบครัว
ส่ วนใหญ่ มักจะมีรายได้ จากสองทางเสมอ มัน
เป็ นโลกทีไ่ ม่ สามารถอยู่รอดได้ ถ้ามีรายได้ เพียง
แหล่ งเดียว! ความจริงคือ วีดเพียงคนเดียว ก็
สามารถส่ งน้ องสาวเข้ ามหาลัยได้ และมีรายได้
เพียงพอรองรับการใช้ ชีวติ แบบในปัจจุบัน เขา
แสดงให้ เห็นถึงความตระหนี่ผ่านการสร้ างของ
ทีจ่ าเป็ นและขายไอเทมทุกอย่ าง ที่เขามี
นอกจากนี้ รายได้ จากการโฆษณาทีม่ าจาก
ภารกิจและหอเกียรติยศทาให้ เขาร่ารวยมากขึน้
อย่ างไรก็ตาม ถ้ าพวกเขาสามารถหารายได้ ได้
สองที่สาหรับครอบครัว พวกเขาสามารถ
คาดหวังถึงเงินจานวนมากกว่ าที่พวกเขาเคยมี
ได้
'มันคงจะดีมากถ้ ามันไม่ ใช่ อาชีพแปลกๆเหมือน
ของฉัน'
แล้ วน้ องสาวตัวน้ อยของเขาก็ตอบกลับมาว่ า
(อาชีพ! หนไู ด้ มาจากภารกิจลกู โซ่ ทเี่ อามาจาก
สมาคมแปลกๆแห่ งหนึ่งน่ ะค่ ะ พีเ่ ชื่อมั้ยว่ าหนูได้
มันมาจากเจ้ าของร้ านอาหารหลังจากทีห่ นูล้าง
จานเสร็ จ?)
(อ่ อ งั้นเหรอๆ)
แล้ วเขาก็พลันนึกถึงเควสทีค่ รู ฝึกเคยให้ เขา
ภารกิจลูกโซ่ ทเี่ ขาได้ รับระหว่ างกินข้ าวกล่ อง
ของครู ฝึก
(นั่นแหละทีท่ าให้ หนูได้ อาชีพ จิตรกรประกาย
วารี (Aqualight painter) ค่ ะ)
ใบหน้ าของวีดซีดเผือด
(จิตรกรประกายวารี งั้นเหรอ??)
(ช่ ายค่ ะ มันเป็ นอาชีพลับ)
(....)
วีดรู้ สึกเหมือนโลกกาลังล่ มสลาย
'ดูเหมือนว่ าโชคชะตาจะไม่ ยอมให้ เราได้ มีอาชีพ
ปกติเลย!'
จิตรกรประกายวารี
แค่ ฟังชื่อก็ทาให้ ร้ ู เลยว่ ามันคงไม่ ใช่ อาชีพทีโ่ ชค
ดีนัก
อย่ างน้ อยการผจญภัยที่เกีย่ วข้ องกับอาชีพอย่ าง
นักขโมยสุ สาน ก็ทาให้ ได้ รับไอเทมและเงินบ้ าง
แต่ ว่าพีน่ ้ องคู่นีต้ ่ างก็ได้ รับอาชีพทีเ่ กีย่ วข้ องกับ
ศิลปะทั้งสองคน และในกรณีของน้ องสาว แค่
คาว่ า "ตานาน" ยังไม่ มีเลย
'เราหาเงินได้ ด้วยตัวคนเดียวแหละน่ า ไม่ ใช่ ว่า
เราคาดหวังอะไรมากมายตั้งแต่ แรกแล้ ว ถ้ าเป็ น
อาชีพทีเ่ ธอสามารถสนุกกับมันได้ กน็ ่ าจะโอเค
แล้ ว'
แต่ ทว่ า อาชีพที่เกีย่ วกับศิลปะนั้นมันจะแปลกๆ
เสมอ ดังนั้นน้ องสาวของเขาคงสามารถสนุกกับ
มันได้ อย่ างจุใจ
(อีกอย่ าง หนูเกลียดความหนาว ดังนั้นหนูคดิ ว่ า
หนูคงไปทีน่ ั่นไม่ ไหว)
(มันค่ อนข้ างลาบากอย่ แู ล้ ว ถ้าน้ องมีค่าความ
แข็งแกร่ งน้ อย น้ องจะถูกแช่ แข็งจนตายทันที
เลยล่ ะ)
(อ่ อ อย่ างนั้นเลยเหรอคะ)
(ยังไงก็ตาม อย่ าผิดหวังไปเลย พีจ่ ะแนะนาให้
น้ องร้ ูจกั กับคนทีส่ ามารถช่ วยน้ องได้ เอง)
(ใครเหรอคะ?)
(พวกนักดาบน่ ะ ถ้าเป็ นพวกนั้นคงช่ วยน้ องได้
เยอะเลยล่ ะ เหล่ านักดาบตอนนี้กาลังเดินทาง
ร่ อนเร่ ไปทั่วทวีป ฝึ กฝนฝี มือไปเรื่ อยๆ ถ้าน้ อง
ติดต่ อหาพวกนั้น พวกเขาคงทิง้ ทุกอย่ างไว้ แล้ ว
มาช่ วยน้ องทันทีเลยล่ ะ
ผ้ ชู ายพวกนั้นคงสามารถให้ อปุ กรณ์ พนื้ ฐานที่
เหมาะสมกับ น้ องได้ พีจ่ ะไปใช้ หนี้พวกนั้นที
หลัง ดังนั้นไม่ ต้องกังวลแล้ วทาตามที่น้องอยาก
ทาเลย)
(ค่ ะ หนูเข้ าใจละ แต่ พคี่ ะ พีเ่ คยพูดไม่ ใช่ เหรอว่ า
พีม่ ีเพือ่ นทีม่ ักจะไปล่ าด้ วยกันน่ ะ)
(หมายถึงเพล ไอรี น และเซอร์ กะเหรอ?)
(ใช่ ค่ะ หนูอยากทาความร้ ูจกั พวกเขาด้ วยน่ ะค่ ะ)
(ได้ เลย เดีย๋ วพีพ่ าไปร้ ูจกั ไว้ พจี่ ะบอกพวกนั้น
ให้ ติดต่ อน้ องวันหลังนะ ถึงแม้ ว่าตอนนี้พวกเขา
จะไม่ สามารถไปหาน้ องได้ เพราะพวกเขาอย่ ู
ไกลมากก็ตาม)
(ระยะทางไม่ ใช่ ปัญหาหรอกค่ ะ ยังไงก็ตามหนู
เข้ าใจแล้ วค่ ะ หนูคดิ ว่ าหนูควรออกจากปราสาท
ซักที ไว้ หนจู ะกระซิบหาพีท่ หี ลังนะคะ)
(โอเค ระวังพวกกระต่ ายด้ วยล่ ะ)
(ค่ า ไม่ ต้องกังวลเรื่ องหนหู รอก พีเ่ องก็ระวังตัว
ด้ วยนะคะ)
หลังจากวีดคุยกับน้ องสาวเสร็จ เขาก็นาไม้
สาหรับเติมไฟติดตัวไปโดยพยายามระวังไม่ ให้
ฝี เท้ าของเขามีเสี ยง เฉพาะเวลาที่เขาแกะสลัก
เท่ านั้นที่จะมีเสี ยงเล็กน้ อยดังแว่ วออกมาให้ ได้
ยิน
แล้ วเขาก็ทาแบบนีไ้ ป 2 สั ปดาห์ ร่ างกายของอัล
เวรอนก็ฟื้นฟูกลับสู่ สภาวะปกติ
"ท่ านวีด ข้ าละอายต่ อท่ านมาก"
"อย่ ากังวลไปเลย ไม่ เป็ นไรหรอก"
"ในเมื่อความแข็งแกร่ งของข้ าฟื้ นกลับมา
หมดแล้ ว ข้ าคิดว่ าข้ าน่ าจะใช้ พลังศักดิ์สิทธิ์ได้ "
"โอ้ นั่นเป็ นเรื่องดีทีเดียว"
วีดผงกหัว
ถ้ ามีคนทีม่ ีเวทมนต์ รักษา มันจะทาให้ อาการ
ป่ วยหายไปได้ อย่ างง่ ายดายยิง่ ขึน้
"โอ้ เทพธิดาเฟรย่ า ได้ โปรดชาระล้ างความ
เจ็บปวดและเหนื่อยล้ าของพวกเขาทีต่ ิดตาม
และต้ องการความช่ วยเหลือจากพระองค์ ด้วย
เถิด ปัดเป่ าโรคร้ าย (cure disease)"
อัลเวรอนใช้ เวทมนต์ รักษากับวีดคนแรก
ด้ วยพลังศักดิส์ ิทธิ์ ความสามารถในการ
ต้ านทานโรคเพิม่ ขึน้ โรคเกือบทุกชนิดจะ
ถูกรั กษาได้ ด้วยพลังนี้
อาการหวัดถกู รั กษา ความต้ านทานทาง
กายภาพกลับสู่ สภาวะปกติ
ความต้ านทานต่ อความหนาวเพิม่ ขึน้ อย่ าง
ถาวร 2%
ความต้ านทานต่ อเวทน้าแข็งเพิม่ ขึน้ อย่ าง
ถาวร 0.2%
วีดได้ รับการรักษาพร้ อมกับความต้ านทานที่
เพิม่ ขึน้ มาเล็กน้ อย
อัลเวรอนใช้ เวทมนต์ บทเดียวกันรักษาตัวเขาเอง
และซอยูน
เนื่องจากพวกเขาติดหวัดขั้นรุนแรงกว่ าวีด พวก
เขาจึงไม่ ได้ ถูกรักษาอย่ างสมบูรณ์
แต่ หลังจากทานอาหารทีด่ ตี ่ อสุ ขภาพและ
พักผ่ อนตลอดวัน พวกเขาก็กลับมาขยับร่ างกาย
ได้ อกี ครั้ง
"มันเป็ นหวัดทีแ่ ย่ ทสี่ ุ ดเท่ าทีเ่ ราเคยเป็ น"
วีดขยับหินทีป่ ิ ดกั้นทางเข้ า
ตอนนี้ ได้ เวลาทาให้ เหล่ ามอนสเตอร์ ในหุบเขา
มรณะรับรู้ ถงึ ความขมขืน่ บ้ างแล้ ว
*****************************
เซเฟอร์ หาว
"ฮ้ าววว! น่ าเบื่อชะมัด"
"แต่ นายก็ล่าไปเยอะนะ" ฮวารยองพูด ผมของ
เธอถูกมัดเป็ นเปี ยสองข้ าง
"ก็ไม่ ใช่ ว่าเคยชินแล้ วหรอก แค่ มันสนุกมากกว่ า
ตอนที่ได้ ล่าร่ วมกับวีด"
"ก็จริงนะ เราโดนโจมตีเข้ ามาเรื่อยๆไม่ มีหมด
เลย ตอนนั้น"
"พอชั้นคิดถึงมัน ชั้นยังรู้ สึกอยู่เลยว่ าร่ างกาย
เต็มไปด้ วยผ้ าพันแผล"
การล่ าสุ ดโหดทีพ่ วกเขาเคยทาติดต่ อกัน 8 วัน
ตอนทีพ่ วกเขาอยู่กบั วีดและเหล่ านักดาบ! ความ
ทรงจาอันแสนทารุ ณกรรมกลับกลายเป็ นความ
ทรงจาทีส่ นุกสนานเร้ าใจเมื่อเวลาผ่ านไป
หลังจากคราวนั้น การล่ าส่ วนใหญ่ ก็ไม่ ทาให้
เหนื่อยอะไรเลย
ระหว่ างทีม่ องดูเหล่ าอัศวินโครงกระดูกทีว่ งิ่ เข้ า
มาหาแล้ ว โรมูนะก็ถอนหายใจ
"แบบนีน้ ี่ดูง่ายไปเลย"
"ชั้นไม่ ร้ ู สึกตืน่ เต้ นอย่ างทีเ่ คยเป็ นเหมือนกัน"
เซอร์ กะว่ าบ้ างพลางต่ อยอัศวินโครงกระดูกด้ วย
กาปั้นน่ ารักๆนั่น
บรรยากาศน่ าหวาดกลัวที่ทาให้ เสี ยวสั นหลัง
และขนลุกชัน!
บรรยากาศแบบนั้นได้ หายไปแล้ ว
ณ ตอนนี้ พวกเขาสามารถคุยเล่ นได้ ระหว่ างที่
ล่ ามอนสเตอร์ ไปเรื่อยๆ และถึงแม้ จะมีมอน
สเตอร์ โผล่ มาตอนทีพ่ วกเขากาลังพัก พวกเขาก็
ไม่ ตกใจอีกต่ อไป
โรมูนะ นักเวทย์ สาว เคลือ่ นตัวไปยังช่ องว่ าง
ระหว่ างมอนสเตอร์ รัดพวกมัน ก่ อนจะร่ าย
เวทย์ ใส่
ลูกธนูของเพลก็ไม่ เคยพลาด เขายังสามารถยิง
ได้ 3 ดอกในรอบเดียวและทาให้ มันพุ่งไปยัง
เป้าหมายต่ างทีก่ นั ได้ อย่ างแม่ นยา
ด้ านฮวารยอง เธอสามารถแต่ งหน้ าไปด้ วยสู้ กบั
มอนสเตอร์ ไปด้ วยได้ อย่ างชิลๆ
แล้ วเซเฟอร์ กพ็ ูดขึน้ มาว่ า "ไอรีน มันน่ าเบื่อ
สุ ดๆเลย บัฟพวกมอนสเตอร์ ที ฉันจะตายเพราะ
ความเบื่ออยู่แล้ วเนี่ย"
"ได้ เลย ชั้นกาลังอยากพัฒนาสกิลอยู่พอดี ความ
แข็งแกร่ งทีท่ าให้ ความอยากในการต่ อสู้ หายไป
มักจะนามาสู่ ความแข็งแกร่ งทีส่ ามารถก้ าวข้ าม
ขอบเขตได้ ทั้งปาร์ ตกี้ จ็ ะแข็งแกร่ งขึน้ "
ไอรีนเพิม่ ความแข็งแกร่ งให้ พวกมอนสเตอร์
เธอเพิม่ ความสามารถของพวกมันขึน้ 20%
ถึงแม้ ว่านักบวชจะเพิม่ ความสามารถให้ มอน
สเตอร์ มันก็จะไม่ ให้ ค่าประสบการณ์ เพิม่ และไม่
มีไอเทมพิเศษตกออกมา
เพียงแค่ อยากสนุกกับการต่ อสู้ มากยิง่ ขึน้ ไอรีน
และปาร์ ตขี้ องเธอจึงเพิม่ ทักษะให้ กบั มอน
สเตอร์ นั่นเอง
ชีชวิหน้ าเปลีย่ นสี
'เจ้ าพวกสั ตว์ ประหลาด!!'
เธอไม่ เคยคิดว่ าเธอจะอ่ อนแอกว่ าใครๆ
แต่ อศั วินโครงกระดูกคือมอนสเตอร์ ทเี่ ลเวลมา
กกว่ า 320 พวกมันไม่ ใช่ มอนสเตอร์ ที่ล่าได้ ง่ายๆ
แม้ จะมาเป็ นปาร์ ตกี้ ต็ าม
พวกเขาช่ างล่ ามอนสเตอร์ ได้ อนั ตรายจริงๆ
ซีชวิ รู้ สึกกระตือรือร้ นมากขึน้
"พีส่ าว ตอนนีแ้ หละ"
"โอเค! ชวิคชวิค!ิ "
จากสั ญญาณของเซอร์ กะ ซีชวิพ่งุ เข้ าไปยังกลุ่ม
ของอัศวินโครงกระดูก
สาหรับคนทีเ่ ลเวลน้ อยอย่ างเธอแล้ ว เธอทาได้
แค่ เก็บไอเทมทีต่ กออกมาเท่ านั้น
เก็บไอเทมทีด่ รอปออกมาระหว่ างเคลือ่ นทีไ่ ปใน
กลุ่มอัศวินโครงกระดูก!
เพราะมอนสเตอร์ มีอยู่เยอะมาก มันจึงไม่ ง่าย
เลย และในเมื่อพวกเขาไม่ ประสบความสาเร็จใน
การล่ าซักครั้ง พวกเขาจึงต้ องเก็บไอเทมทั้งหมด
ที่เป็ นไปได้
แม้ ว่าเธอจะมีอาชีพเป็ นออร์ คคอมมานเดอร์
(Orc Commander) แต่ ความสามารถและค่ า
ความเป็ นผู้นาไม่ ได้ ให้ ประโยชน์ อะไรมากมาย
นักเพราะเลเวลของพวกเขาต่ างกันมากเกินไป
มันช่ วยแค่ เพิม่ ความเสี ยหายทางกายภาพ 3%
และอัตราเร็วในการฟื้ นฟูเพิม่ ขึน้ 2% เท่ านั้น
ทักษะของเธอจะมีผลมากกว่ านีถ้ ้ าเธอกาลังต่ อสู้
ร่ วมกับออร์ ค แต่ ออร์ คในปาร์ ตนี้ ีม้ ีเพียงตน
เดียวคือเธอ
*****************************
ใครจะคิดล่ ะว่ าจิตรกรหญิงทีม่ ีบุคลิกแบบ
น้ องสาวจะฆ่ ากระต่ ายที่แสนน่ ารักได้ อย่ างไร้
ความปราณี
"ตาย! ตายซะ!"
เมื่อกระต่ ายออกแรงต่ อต้ าน ยูรินก็จะใช้ เท้ าของ
เธอเอาชนะพวกมัน
พวกเขาทางานหาเงินในตอนกลางวันและออ
กล่ าในตอนกลางคืน
การออกล่ าในตอนกลางคืนนั้นจะทาให้ สามารถ
เก็บเกีย่ วค่ าประสบการณ์ ได้ มากยิง่ ขึน้
แต่ ยูรินเป็ นจิตรกร พลังชีวติ และการโจมตีของ
เธอจึงไม่ รุนแรงนัก มันเป็ นเรื่องยากทีจ่ ะฆ่ า
กระทัง่ กระต่ าย
"ล่ ามอนสเตอร์ นี่ยากกว่ าที่คดิ แฮะ"
หลังจากทาการล่ าไปซักพัก เธอก็พกั
ก่ อนทีเ่ ธอจะเลเวลอัพ การล่ าเป็ นเรื่องลาบาก
แม้ ว่าเธอจะมีอุปกรณ์ ดๆี แล้ วก็ตาม
ตอนนั้นเองทีเ่ ธอได้ รับเสี ยงกระซิบจากเพล
(สวัสดีครั บ ผมเพลนะ)
(ค่ ะ สวัสดีค่ะ)
ยูรินทักทายเขากลับอย่ างสุ ภาพ เธอมักจะทาตัว
เรียบร้ อยเสมอเวลาทีต่ ้ องคุยกับคนไม่ รู้ จกั
(เธอคือน้ องสาวของวีดใช่ มั้ย พีเ่ ป็ นเพือ่ นกับวีด
ตั้งแต่ เรายังเป็ นผ้ เู ล่ นหน้ าใหม่ น่ะ)
(อ่ า คนทีย่ งิ ธนูเก่ งๆสินะคะ)
(ฮ่ าฮ่ าฮ่ า ดเู หมือนว่ าวีดจะบอกน้ องเกีย่ วกับพีไ่ ว้
แล้ วสินะ เก่ งในการยิงธนูงั้นเหรอ....พีย่ งั ไม่
ขนาดนั้นหรอก แล้ วเขาพูดอะไรเกีย่ วกับพีอ่ ีก
บ้ างมั้ยครั บ?)
(ค่ ะ พีบ่ อกหนูว่าไม่ ให้ ล้อคณ
ุ ทีม่ ีนิสัยขีอ้ ายน่ ะ
ค่ ะ)
(อ่ า อย่ างนั้นเหรอ อย่ างอืน่ ล่ ะ?)
(หนูเคยได้ ยนิ ว่ าบ้ างครั้ งพีข่ ุดดินเล่ นอย่ คู นเดียว
ด้ วยค่ ะ)
อึก่ !
ยูรินรู้ สึกสนุกทีไ่ ด้ คุยกับเพือ่ นของวีด ความ
สุ ภาพและอ่ อนโยนเวลาเขาพูดทาให้ เธอรู้ สึกว่ า
เขาเป็ นคนดี
'ยังไงก็ตาม เขาได้ ออกล่ าร่ วมกันกับพี่ ขนาดฉัน
ยังไม่ เคยแท้ ๆ'
ด้ วยความอิจฉาเธอจึงแกล้ งเขานิดหน่ อย ไม่ ได้
มีเจตนาร้ ายอะไร
แต่ เธอก็ยมิ้ และรู้ สึกพอใจกับมัน
(งั้น ตอนนี้น้องอย่ ไู หนครั บ)
(เมืองโรเดียมค่ ะ)
(น้ องอย่ ทู เี่ มืองแห่ งศิลปิ นงั้นเหรอ ตอนนี้พวก
เราอย่ ทู ภี่ ูเขายโุ รกิน่ะ มันคงใช้ เวลาซักอาทิตย์
ในการไปถึงทีน่ ั่น)
(พีจ่ ะมาหาเหรอคะ?)
(ใช่ แล้ ว อะไรทีพ่ วกเราช่ วยได้ เราก็อยาก
ช่ วยน่ ะ)
(พวกพีไ่ ม่ ต้องมาหรอกค่ ะ เดีย๋ วหนูไปทีน่ ั่นเอง)
(หือ?)
(พีช่ ่ วยอธิบายสภาพแวดล้ อมรอบๆได้ มั้ยคะ)
ยูรินนาดินสอถ่ านและกระดาษออกมาเตรียม
ตัววาดภาพ
เพลพูดอะไรไม่ ออกกับความคิดแปลกๆของยูริน
มันต้ องใช้ เวลาขนาดไหนกันในการเดินทางจาก
โรเดียมไปที่ ภูเขายุโรกิ? อีกอย่ างพวกมอน
สเตอร์ มักจะมาเป็ นกลุ่ม มันจึงไม่ ใช่ ทที่ มี่ ือใหม่
จะไปได้ เลย
ยังไงก็ตามเพลก็ยงั คงตอบคาถามของยูริน
(ข้ างหลังพวกเรามีต้นไม้ สูงๆอย่ ู 2 ต้ น มีหิน
ก้ อนนึงข้ างหน้ า เป็ นหินธรรมดาสีเทาอ่ อน)
(แล้ วพืน้ ดินรอบๆเป็ นยังไงบ้ างคะ?)
(มันมีหญ้ าขึน้ มากมาย รวมทัง้ ดอกไม้ ป่า โดย
ฝั่งขวาจะมีเยอะกว่ า มีภูเขาทีอ่ ย่ ไู กลออกไป
รูปร่ างไม่ แหลมนัก มันมีต้นไม้ มากมาย
นอกจากนี้ยงั มีปราสาทของเหล่ าดาร์ คเอลฟ์ อย่ ู
ถัดจากภูเขาออกไปอีก 2 ลกู )
(อากาศล่ ะคะ)
(กระจ่ างใส มีเมฆอย่ บู ้ างครั บ)
เพลรู้ สึกสั บสนแม้ กระทัง่ ตอนที่เขาบรรยายสิ่ ง
รอบตัว
"เพล นายทาอะไรอยู่น่ะ" โรมูนะถาม
"ไม่ รู้ เหมือนกัน น้ องยูรินให้ ผมอธิบายสิ่ งรอบๆ
ด้ านให้ ฟัง ผมก็เลยอธิบายไปตามนั้น"
"เธอสงสั ยที่นี่ขนาดนั้นเลยเหรอ?"
โรมูนะเอียงศีรษะ ไม่ สามารถทาความเข้ าใจได้
ถ้ าดูจากทิวทัศน์ อย่ างเดียวแล้ ว สถานที่นีก้ ็
ค่ อนข้ างพิเศษทีเดียว เวลาทีพ่ ระอาทิตย์ ขนึ้ ใน
ตอนเช้ าและตกในตอนเย็นนั้น หาที่ไหน
สวยงามเท่ านีไ้ ม่ ได้ อกี แล้ ว
บรรยากาศที่เต็มไปด้ วยหมอกหรือฝนก็ยอด
เยีย่ มเช่ นเดียวกัน เมื่อมองไปยังป่ าไม้ แล้ ว คุณก็
อาจหลุดเข้ าไปอยู่ในภวังค์ ของตัวเองได้ เลย
สาหรับผู้ทมี่ คี วามละเอียดละอ่ อนแล้ ว มันเป็ นที่
ทีม่ ีววิ วิเศษทีส่ ุ ด
เซเฟอร์ เดินเข้ าไปหาเพล
"เสี ยงของเธอเป็ นยังไงบ้ าง?"
"หือ?"
เซเฟอร์ ซึ่งยังไม่ มีแฟนก็ต้องรู้ สึกสนใจในตัวยู
รินเป็ นธรรมดา
'ถ้ าเป็ นน้ องสาวของวีดแล้ วล่ ะก็ เธอคงมี
ความสามารถในการเอาตัวรอดสู ง เธอคงจะไม่
ทาให้ ฉันต้ องอดอยากไม่ ว่าจะเจอสถานการณ์
ใดๆก็ตาม'
ทีผ่ ่ านมา เขาพบผู้หญิงมากมาย ไม่ ว่าจะทั้งเป็ น
สาวสวย หรือ สาวมั่น!
พวกเธอมักจะวุ่นวายกับการให้ คะแนนเขาเมื่อรู้
ว่ าเซเฟอร์ มีความเป็ นมาอย่ างไร เซเฟอร์ ไม่
อยากเจอผู้หญิงแบบนั้นอีกแล้ ว เขาอยากเธอ
ผู้หญิงทีเ่ ปิ ดใจให้ เขาได้ โดยไม่ สนเงินตราหรือ
สถานะ
เพลมองเซเฟอร์ ด้วยความสงสาร
มันยังมีบางอย่ างที่ไม่ อาจทาสาเร็จได้ ด้วยหน้ า
หล่ อๆ ด้ วยตาคมๆ และการพูดจาดีๆอยู่
"ขอโทษนะ เซเฟอร์ "
"หืม?"
"เพือ่ รับมือกับสถานการณ์ แบบนี้ นักดาบ 3 ได้
บอกชั้นมาว่า"
หัวใจของเซเฟอร์ พลันหนักอึง้
เขายังจาได้ ถึงหน้ าเหลีย่ มๆและกล้ ามเนือ้ ของ
นักดาบ 3 ได้ ดี
ในความเป็ นจริงเขาเป็ นผู้ชายทีน่ ่ ากลัวยิง่ กว่ าใน
รอยัลโรดเสี ยอีก ถ้ ามันมีออร์ คในโลกแห่ งความ
เป็ นจริง คนทีจ่ ะจัดการมันได้ อย่ างสบายๆก็คอื
นักดาบ 3 นี่แหละ
"เขาพูดว่ าอะไร"
"ชั้นจะพูดตามทีไ่ ด้ รับมอบหมายมานะ ถ้ าใคร
กล้ าแตะต้ องยูริน เขาจะฆ่ ามัน"
"....."
"เขายังพูดอีกว่ า ถ้ าใครทาให้ ยูรินร้ องไห้ เขาจะ
หักกระดูกมันซะ"
"......"
" นักดาบ X และ นักดาบ Y ยังพูดเสริมด้ วยว่ า
..."
เซเฟอร์ อยากปิ ดหูตวั เอง
"ผะ..ผมไม่ กล้ าฟังแล้ ว"
เพลมองเขาอย่ างสงสาร
"มันเป็ นเรื่องยากสาหรับชั้นเหมือนกันในการ
จะพูดมันออกมา ชั้นไม่ อยากจาได้ ดังนั้นเวลา
ชั้นได้ ยนิ อะไรชั้นเลยเติมตัวเลขเข้ าไป"
"ตัวเลข??"
"ตาย 309 ครั้ง สภาพเป็ นผัก 68 ครั้ง นอน
โรงพยาบาลอย่ างน้ อย 1 เดือน 93 ครั้ง ตัวช่ วง
ล่ างอัมพาท 30ครั้ง ความตายที่อธิบายไม่ ได้ 2
ครั้ง บางอย่ างทีท่ ้งั ไม่ ตายและไม่ มีชีวติ อยู่....ถ้ า
นายยังอยาก ชั้นบอกให้ กไ็ ด้ นะว่ าเสี ยงของยูริน
เป็ นยังไง"
"อึก!"
เซเฟอร์ ยอมแพ้ ในตัวยูรินทันที
"ความมั่นใจทีจ่ ะได้ เข้ าใกล้ ยูริน ผู้เป็ นดัง่
น้ องสาวของเหล่ านักดาบ สลายหายไป
อีกทั้ง เมื่อเขาคิดดูดๆี แล้ ว ยูรินเป็ นน้ องสาวโดย
สายเลือดของวีด
แค่ เขานึกถึงการแก้ แค้ นอย่ างต่ อเนื่องจากวีดซึ่ง
คงไม่ จบลงทีอ่ ะไรง่ ายๆอย่ างของพวกนักดาบที่
จบแล้ วจบกันนั้น เขาก็ได้ ข้อสรุ ปว่ าเธอเป็ นคน
ที่ไม่ ควรเข้ าใกล้ เลยแม้ แต่ น้อย
ยูรินวาดภาพโดยยึดเอาคาอธิบายจากเพลเป็ น
หลัก ทักษะของเธอยังไม่ ดนี ัก ไม่ ว่าจะเป็ น
ศิลปะหรือดนตรีกต็ าม ทั้งนีเ้ พราะเธอไม่ เคย
สนใจเลย อย่ างเดียวทีเ่ ธอมุ่งมั่นคือการเรียน
การศึกษา ถึงแม้ ว่าเธอจะไม่ ได้ มีพรสวรรค์ โดด
เด่ นอะไร แต่ เธอก็พยายามมากทีส่ ุ ดเท่ าทีจ่ ะ
เป็ นไปได้
เธอวิเคราะห์ ภาพรวมและรายละเอียดของมัน
ความละเอียดอ่ อนอย่ างผู้หญิงและเส้ นโค้ งทีน่ ่ ุม
ละมุนถูกแต่ งแต้ มขึน้ ด้ วยสี ทอี่ บอุ่น
และเธอก็สามารถวาดเสร็จเหมือนกับทีเ่ พล
อธิบายไว้ ทุกประการ
"จิตรกรรมนาทาง (picture teleportation)!"
เธอใช้ ทักษะพิเศษของ จิตรกรประกายวารี
ภาพในกระดาษเริ่มไหวเป็ นระลอกคลืน่
ทักษะ : คณ
ุ ได้ ใช้ ทกั ษะ จิตรกรรม
นาทาง
มานาสูงสุดจะลดลงครึ่ งนึงตลอด 4
วัน
ทักษะอันแสนอัศจรรย์ ทที่ าให้ คุณสามารถไปที่
ไหนก็ได้ ในทวีปโดยมีข้อแม้ ว่าคุณต้ องรู้ จกั พืน้ ที่
นั้นๆ
เธอวาดภาพตัวเองลงไปในภาพนั้น
ขณะทีเ่ ธอวาดตัวเองลงไปในภาพ ร่ างกายของ
เธอก็ค่อยๆหายไปจากเมืองโรเดียมอย่ างลึกลับ
ตั้งแต่ ขา ตัว จนกระทัง่ ศีรษะ
ถ้ ายูรินหลับตาลงซักแป้ปและลืมตาขึน้ มาใหม่
เธอก็จะเห็นเพล ไอรีน โรมูนะและฮวารยอง
พวกเขาประหลาดใจทีเ่ ห็นยูรินโผล่ ขนึ้ มา
กระทันหัน
สาหรับเซเฟอร์ หรือซีชวิ เธอเหมือนออกมาจาก
พืน้ ดิน
มันเป็ นทักษะพิเศษทีม่ ีแต่ จิตรกรรมประกาย
วารี เท่ านั้นที่ใช้ ได้
**********************************
วีดตัดสิ นใจทาความเข้ าใจกับสภาพแวดล้ อมที่
อยู่รอบๆหุบเขามรณะก่ อน
"ดูเหมือนเราจะแก้ ภารกิจตรงๆไม่ ได้ แฮะ"
เขาตั้งความหวังไว้ สูงมากเพราะเขามีซอยูน
และอัลเวรอน แต่ โชคร้ ายทีพ่ วกเขาไม่ อาจบรรลุ
เควสให้ เสร็จเร็วๆได้
ไอซ์ โทรลทีแ่ ข็งแกร่ งนั่นเป็ นหนึ่งในเหตุผล
แถมอากาศและภูมิประเทศก็แย่ ด้วย
"อย่ างน้ อยเราควรได้ รู้ จกั ภูมิประเทศเสี ยก่ อน"
วีดขีป่ ิ งหลงบินไปอยู่เหนือหุบเขามรณะโดยเขา
ต้ องอดทนต่ ออากาศที่เหน็บหนาว
เขาสามารถมองเห็นหุบเขามรณะทั้งหมดจาก
การทีบ่ ินสู งขึน้ ในท้ องฟ้า
หิมะและนา้ แข็งปกคลุมไปทัว่ จนสุ ดขอบฟ้า
ภูเขา แม่ นา้ เมืองและอาณาจักรทีถ่ ูกแช่ แข็ง
มันเป็ นส่ วนนึงของทิวทัศน์ ที่จะเห็นได้ แค่ บน
ฟ้าของแดนเหนือ
มันมีสถานทีม่ ากมายทีย่ งั ไม่ ถูกค้ นพบในแดน
เหนือ
การได้ รับภารกิจจากหมู่บ้านหรือปราสาทพวก
นั้น สาหรับนักผจญภัยก็เปรียบได้ กบั การขึน้
สวรรค์
"ถ้ าพวกนั้นสามารถทนต่ อความหนาวนีไ้ ด้ น่ะ
นะ"
วีดห่ อตัวเองด้ วยผ้ าคลุมไหล่ ให้ มากเท่ าทีเ่ ขาจะ
ทาได้
ถึงแม้ ว่าเขาจะสั่ งให้ ปิงหลง บินอย่ างช้ าๆแล้ วก็
ตาม สายลมก็ยงั พัดมาอย่ างรุนแรง
ถ้ าเขาไม่ อยากเป็ นหวัดอีกรอบ เขาจะต้ องจบ
การสารวจพืน้ ทีน่ ีใ้ ห้ เร็วทีส่ ุ ดเท่ าทีเ่ ป็ นไปได้
วีดมุ่งเป้าไปทีห่ ุบเขามรณะซึ่งอยู่ตรงใจกลาง
ของภูเขา มันเป็ นสถานทีท่ ดี่ ูเหมือนกับงูขนาด
ยาวสองขดตัวพาดยาวออกไป
ณ ยอดของภูเขา มันมีมอนสเตอร์ อยู่นับไม่ ถ้วน
เช่ น ไอซ์ โทรลทีป่ ระจาการอยู่ราวกับทหารคอย
ปกป้องปราสาท เขาต้ องเอาชนะพวกมันให้ ได้
เท่ านั้น เขาจึงจะสามารถสาเร็จภารกิจได้
"ปลายทางหุบเขารณะคือจุดทีห่ ัวของงูท้งั สอง
มาบรรจบกันสิ นะ"
ถึงแม้ จะเป็ นการกะด้ วยสายตาของเขาเอง ความ
ยาวของมันก็แค่ กโิ ลเดียว
ตัวหุบเขาเองไม่ ได้ ใหญ่ โตอะไรนัก แต่ เมื่อเขา
เดินทางผ่ านไปหนึ่งในสามส่ วนของหุบเขาแล้ ว
เขาก็เห็นทหารและอัศวินนา้ แข็งยืนรออยู่เต็มไป
หมด
"พวกนั้นเป็ นทหารของ นิฟล์ เฮม "
บริเวณรอบๆปลายเท้ าของพวกมันนั้นเต็มไป
ด้ วยอาวุธที่สนิมขึน้
ฟิ้ ว!
หากสารวจไปมากกว่ านีอ้ าจเป็ นอันตรายได้
สภาพร่ างกายของเขากาลังแย่ ลง เมื่อนา้ แข็ง
ก้ อนเล็กๆเริ่มพัดมาพร้ อมกับสายลมอันเหน็บ
หนาว
"ยังไงซะ เราก็สามารถเข้ าใจสถานการณ์ มาก
ขึน้ แล้ ว"
วีดหยุดการสารวจ
เขาค้ นพบถา้ ที่ขนาดใหญ่ กว่ าเดิมใกล้ ๆเนินเขาที่
ไวเวิร์นสามารถเข้ ามาอยู่ได้
จนกว่ าพวกเขาจะพิชิตหุบเขามรณะได้ สถานที่
นีจ้ ะเป็ นทีอ่ ยู่ของพวกเขา
ความเย็นยะเยือกสามารถแช่ แข็งได้ กระทั่งเนือ้
หนังของพวกเขา!
พวกเขาไม่ รู้ ว่าเมื่อไหร่ หิมะจะมาและพืน้ ดินที่
แข็งขึน้ จะจากัดการเคลือ่ นไหวของพวกเขา
และทีส่ าคัญทีส่ ุ ดมอนสเตอร์ แข็งแกร่ งขึน้ ใน
ยามกลางคืน ไวเวิร์นและปิ งหลง ถูกจัดไว้ ในหมู่
มอนสเตอร์ ดังนั้นพวกเขาก็จะแข็งแกร่ งขึน้ ใน
ตอนกลางคืนเช่ นเดียวกัน
แต่ ในขณะทีค่ วามหนาวเย็นไม่ ได้ มีผลกระทบ
กับปิ งหลงทีร่ ่ างกายทาจากนา้ แข็ง เหล่าไวเวิร์
นกลับไม่ สามารถต่ อสู้ ได้
วีดส่ ายหัว
"มันไม่ ใช่ ภารกิจที่ง่ายเลย"
เขาคิดว่ าพอจะรู้ วธิ ีรับมือกับไอซ์ โทรลหรือลา
เมีย
โดยการใช้ ปิงหลงและไวเวิร์น พวกมันสามารถ
ล่ าไอซ์ โทรลได้ ทีละนิด ทีละนิด
แต่ ในเมื่อต้ องหยุดในตอนกลางคืน มันก็เป็ น
การให้ เวลาไอซ์ โทรลนา้ พวกนั้นในการฟื้ นฟู
พวกมันจึงได้ รวมตัวกันมาอีกครั้งเหมือนมดใน
วันต่ อมา พวกมันมีค่าพลังชีวติ ที่มหาศาล และ
อัตราเร็วในการผสมพันธุ์กย็ อดเยีย่ มมากอีก
ด้ วย
ดังนั้นในตอนกลางคืนปิ งหลง และวีดเท่ านั้นที่
เป็ นผู้ต่อสู้ ในระหว่ างทีไ่ วเวิร์น ซอยูนและอัล
เวรอนพักอยู่ในถา้ ซอยูนมักจะล็อกเอาท์ จาก
รอยัลโรดในตอนกลางคืนเพือ่ พักผ่ อน
เมื่อเวลานั้นมาถึง ไม่ ว่าจะเป็ นวีด อัลเวรอน
หรือไวเวิร์นก็ไม่ มีอะไรเหลือในถา้ เลย
"อัลเวรอน"
"ครับ?"
"ดูแลกองไฟด้ วย"
"ทราบแล้ วครับ"
อัลเวรอนนาไม้ ใส่ เข้ าไปในกองไฟให้ พอลุกไหม้
อยู่ตลอดเวลา
ไวเวิร์นขดตัวอยู่ใกล้ ไฟและพับปี กของมันไว้
"หนาวเกินไปแล้ ว"
"ข้ านึกว่ าจะถูกแช่ แข็งตายระหว่ างต่ อสู้ ตอน
กลางวันซะอีก"
ไวเวิร์นพูดคุยเกีย่ วกับสถานการณ์ อนั น่ าสงสาร
และอบอุ่นร่ างกายของตัวเองด้ วยการเข้ าไปอยู่
ใกล้ ๆกองไฟ
"คูรารา รารารา"
พวกเขาได้ ยนิ เสี ยงคารามของปิ งหลงจากข้ าง
นอกถา้ เป็ นครั้งคราว
'ปิ งหลงต้ านทานความหนาวได้ ท้งั ยังมีพลังชีวติ
ที่แข็งแกร่ ง เพราะงั้นมันน่ าจะสบายดี'
วีดไม่ ได้ เป็ นห่ วงปิ งหลงเลยแม้ แต่ น้อย
ในความเป็ นจริงปิ งหลง ค่ อนข้ างขีอ้ ายและขี้
ขลาด
ถึงแม้ ว่ามันจะมีร่างกายใหญ่ โตดูสง่ าผ่ าเผย ใน
ความเป็ นจริง มันมักจะหนีเพียงเพราะค่ าพลัง
ชีวติ ลดลงมานิดนึงหรือเวลาที่มันสั มผัสได้ ถึง
อันตรายเพียงเล็กน้ อย
และก็เพราะแบบนั้น มันจึงแทบไม่ เคยต้ องตก
อยู่ในสถานการณ์ อนั ตราย
เมื่อพลังค่ าชีวติ ตกลงมาเพียง 20% ของพลัง
ชีวติ เต็ม ปิ งหลงก็เคลือ่ นไปหาอัลเวรอนและ
หลบอยู่อย่ างนั้น
วีดวิเคราะห์ สถานการณ์ อย่ างรอบคอบ
'ถ้ าเรายังเป็ นแบบนีต้ ่ อไปคงไม่ สามารถบรรลุ
ภารกิจได้ '
ถึงแม้ ว่าพวกเขาจะลดจานวนไอซ์ โทรลนา้ แข็ง
ในระหว่ างวัน พวกมันกลับเพิม่ ขึน้ อีกรอบใน
ตอนกลางคืน
มีมอนสเตอร์ อยู่มากมายในหุบเขา ถ้ าพวกเขายัง
ต้ องกระเสื อกกระสนเพียงเพราะไอซ์ โทรลอย่ าง
เดียวแล้ ว มันคงเป็ นไปไม่ ได้ เลยที่จะทาภารกิจ
สาเร็จลงได้
มันเป็ นสถานทีท่ ี่ยอดเยีย่ มในการล่ าและ
ยกระดับลูกทีมของเขา ทว่ าเขาไม่ สามารถอยู่
แบบนีต้ ลอดไปได้
'ยังไงก็ตาม เราต้ องทาอะไรซักอย่ างเกีย่ วกับ
ความหนาวเย็นนี่ก่อน! ถ้ าเราทาได้ บางทีเรา
อาจจะได้ เข้ าใกล้ คาตอบมากยิง่ ขึน้ '
ไอซ์ โทรล ลาเมีย และมอนสเตอร์ ตัวอืน่ ๆไม่
สามารถแสดงพลังของมันได้ เต็มที่เพราะความ
เหน็บหนาวนี่
วีดใช้ หนังหมาป่ าทั้งหมดทาเป็ นผ้ าและทาน
อาหารทีเ่ หมาะสม
ปลาที่ผดั ด้ วยไวน์ รสหวาน...แต่ ความหนาวเย็น
ก็ยงั รุนแรงเกินกว่ าจะใช้ อาหารเป็ นตัวหลอกล่ อ
ไม่ ให้ คดิ ถึงความไม่ สบายนี่
การเย็บและการทาอาหารมีข้อจากัดของมัน
วีดจึงได้ หยิบมีดแกะสลักของเขาออกมา
เล่ ม 9 ตอนที่ 7: ผลงานอันยิง่ ใหญ่ ของแสง
จันทร์ (Moonlight Grandmaster Piece)

“ในทีส่ ุ ดก็ถงึ เวลาเริ่มแกะสลักสั กที”

วัสดุทวี่ ดี ใช้ แกะสลักนั้นคือหินก้ อนใหญ่ ภายใน
ถา้
หลังจากความเชี่ยวชาญทางประติมากรรมของ
เขาพัฒนาขึน้ มา วัสดุธรรมดาก็ไม่ อาจจะเพิม่
ค่ าชื่อเสี ยงได้ มากนัก
แม้ เขาจะสามารถใช้ นา้ แข็งแทนได้ แต่ มันก็มี
ขีดจากัด อีกทั้งยังไม่ เหมาะกับการแสดง
รายละเอียดเล็กๆน้ อยๆ ดังนั้นเขาจึงเลือกใช้ ก้อน
หินขนาดใหญ่ แทน
วีดยืนจ้ องหินก้ อนนั้น
“แกะอะไรดีหว่ า?”
ครั้งก่ อนหน้ านีเ้ ขาไม่ ลงั เลเลยสั กนิด
ไฟ!
ไฟ!
อะไรก็ได้ อ่ นุ ๆ
อะไรทีง่ ่ ายๆ ตรงไปตรงมานั้นมันจะให้ ผลลัพธ์
ที่ดเี สมอ
ในการแกะสลักนั้น หากผู้แกะไม่ ได้ ม่ ุงหวัง
ประโยชน์ เพิม่ เติมจากผลงานและสนใจแต่ แค่
การแกะสลัก มันก็เป็ นเรื่องง่ ายๆ ธรรมดาๆแต่
เมื่อวีดสั่ งสมประสบการณ์ มากขึน้ มุมมองทีม่ ี
ต่ อการแกะสลักก็เริ่มจะเปลีย่ นไป
“งานประติมากรรม ไม่ ได้ คงอยู่ด้วยตัวของมัน
เองเท่ านั้น คงจาเป็ นที่เราจะต้ องพิจารณา
สถานการณ์ แวดล้ อมด้ วย”
แม้ ว่าเขาจะแกะสลักกองไฟขึน้ มา แต่ มันก็จะ
ให้ แค่ ความอบอุ่นน้ อยๆ เท่ านั้น
การแกะสลักไม่ ได้ ธรรมดาขนาดนั้น เพราะมัน
เป็ นสิ่ งสะท้ อนของอารมณ์ ความรู้ สึกทีแ่ ท้ จริง
และจิตวิญญาณของศิลปะ!
วีดตระหนักได้ ว่าทักษะทีเ่ ขามีน้ันยังไม่ อาจ
เทียบได้ กบั ช่ างฝี มือระดับปรมาจารย์
แต่ อย่ างน้ อยเขาก็ร้ ู ว่าอะไรคือองค์ ประกอบที่
สาคัญทีส่ ุ ดของการสร้ างงานประติมากรรม
“รู ปสลักทีไ่ ม่ ให้ อารมณ์ ความรู้ สึกใด ก็ไม่ ต่างไป
จากแท่ งหินธรรมดา”
ในชีวติ จริง ฮุนเคยแกะสลักคุณยายของเขาครั้ง
หนึ่ง เบือ้ งหน้ าคุณยายผู้ใช้ ชีวติ อยู่กบั เขามาทั้ง
ชีวติ
แน่ นอนว่ า ฝี มือแกะสลักของเขานั้นค่ อนข้ างแย่
แม้ เขาจะเคยแกะสลักเป็ นร้ อยเป็ นพันครั้งใน
โลกเสมือนจริง แต่ ในโลกแห่ งความเป็ นจริงนั้น
มันต่ างกัน
ซึ่ง เมื่อพิจารณาจากการทดลองแกะสลักทีเ่ ขา
ทานั้น แค่ สัมผัสเล็กๆจากปลายนิว้ ของเขาก็ทา
ให้ เกิดความแตกต่ างอย่ างเห็นได้ ชัดใน งาน
แกะสลักนั้นแล้ ว มันเป็ นสิ่ งที่มีความเสี่ ยงมาก
รู ปสลักทีเ่ ขาทาเสร็จนั้นมีข้อบกพร่ องเยอะมาก
ซึ่งเมื่อมองใกล้ ๆ มีหลายจุดทีย่ งั ไม่ สมบูรณ์ ดี
อีกทั้งยังมีตาหนิเพราะเขาใช้ แรงมากเกินไปใน
การแกะ
ตาหนิร้ายแรงของรู ปสลัก!
แต่ มันก็ยงั ทาให้ ผ้ ูพบเห็นประทับใจได้ เพราะ
รู ปสลักนั้นมีชีวติ ของคุณยายของเขาบรรจุอยู่
ข้ างใน
ซึ่งสาหรับคนทีไ่ ม่ ร้ ู น้ัน พวกเขาก็คงจะคิดว่ า
มันก็เป็ นแค่ รูปสลักของยายธรรมดา
แต่ สาหรับหญิงชราผู้ซึ่งฟันฝ่ าผ่ านความ
ยากลาบากนานัปการมาตลอดทั้งชีวติ มันจะให้
ความรู้ สึกทีแ่ ตกต่ างอย่ างสิ้นเชิง
ใบหน้ าทีค่ ้ ุนเคยราวกับว่ ามันมีชีวติ
เมื่อวีดสร้ างรู ปสลักสาเร็จ ใบหน้ าของรู ปสลัก
ทีม่ ีร่องรอยของชีวติ ซึมซาบอยู่น้ัน ให้
ความรู้ สึกอันหลากหลายแก่ หญิงชรา
และ ต่ อให้ เป็ นงานของช่ างแกะสลักผู้มีชื่อเสี ยง
โด่ งดังก็ตามที มันก็ไม่ สามารถขับเคลือ่ นผู้คน
ได้ หากถูกสร้ างโดยอาศัยแค่ เทคนิคแต่ ปราศจาก
ความมุ่งหมาย
ในการแกะสลักนั้นผู้สร้ างต้ องทุ่มเททั้งเวลาและ
ชีวติ ให้ กบั มัน
เพราะฉะนั้น จึงเป็ นเรื่องสาคัญที่จะต้ องสร้ าง
รู ปสลักให้ เข้ ากับสถานการณ์ ของเขา
‘เห็น ได้ ชัดว่ าต้ องไม่ ลมื การสร้ างเนื้อเรื่ อง ซึ่ง
คงจาเป็ นต้ องใส่ ชีวติ ของเราเข้ าไปให้ มากทีส่ ุ ด
เท่ าที่จะมากได้ เพราะเรา อยากได้ รูปสลักที่
สามารถแสดงออกได้ อย่ างตรงไปตรงมาว่ า
ตอนนี้เราอย่ ใู น สถานการณ์ แบบไหน ’
จากนั้น วีดก็นึกไอเดียอย่ างหนึ่งออก
ชายหญิงคู่หนึ่งถูกทอดทิง้ ไว้ ในดินแดนเยือก
แข็งทางทิศเหนือ พวกเขาตกอยู่ท่ามกลาง
อากาศที่หนาวเย็น
ทั้งคู่ต้องทนทุกข์ ทรมานจากความหนาวเหน็บ
ธรรมชาติน้นั โหดร้ าย
มีพายุหิมะพัดกระหน่าตลอดเวลาอีกทั้งยังมี
เสี ยงร้ องที่หิวโหยของหมาป่ าล่ องลอยมา
โบร่ ววววววววว!
“มาทางนี”้
ชายหนุ่มมีหน้ าทีป่ กป้องหญิงสาว
หลังจากผ่ านความยากลาบากนานัปการ พวก
เขาก็พบถา้ ที่ปลอดภัยแห่ งหนึ่งและเข้ าไปหลบ
ในนั้นเพือ่ ลีภ้ ยั จากพวกหมาป่ าทีด่ รุ ้ าย
อย่ างไรก็ตาม แม้ พวกเขาจะสามารถหลบหนี
จากศัตรู ร้ายได้ แต่ ความหิวโหยและความ
หนาวเหน็บก็ยงั ติดตามพวกเขามา
หญิงสาวที่ท้ังสวยและใจดีจนไม่ อาจจะหาหญิง
ใดในโลกหล้ามาทัดเทียมได้ น้ัน เอ่ ยกับชาย
หนุ่มว่ า
“ฉันหนาวจัง”
ชายหนุ่มไม่ อาจจะทาอะไรได้ นอกจากมองเธอ
ด้ วยดวงตาที่เศร้ าสร้ อย
เพราะเขาไร้ ความสามารถ ไม่ อาจจะปกป้อง
หญิงสาวที่เขารักได้ ชีวติ ของทั้งคู่จึงถูกแขวน
อยู่บนขอบเหวแห่ งความตาย
ถ้ าหากชายหนุ่มสามารถสละชีวติ ของตนเพือ่
ช่ วยเธอได้ ล่ะก็!
เขาคงจะทาเช่ นนั้นเป็ นแน่ แท้
แต่ ในความเป็ นจริงนั่นก็ไม่ ทาให้ สถานการณ์
เปลีย่ นไปแต่ อย่ างใด และหญิงสาวก็ทราบเรื่อง
นีด้ ี
เธอไม่ ตาหนิชายหนุ่มแม้ สักนิด
“ไม่ ว่าจะยังไง ขอบคุณนะ”
“ขอบคุณ?”
“ทีอ่ ยู่กบั ฉันจนวาระสุ ดท้ าย ฉันรักคุณ”
สาหรับชายหนุ่มทีม่ ีจติ ใจเมตตาและอ่ อนโยน
แล้ ว คาพูดของเธอนั้นประดุจของขวัญทีด่ ที สี่ ุ ด
ในชีวติ ของเขา
ฟุบ!
ชายหนุ่มเอือ้ มมือสวมกอดหญิงสาว
“ผมก็รักคุณเช่ นกัน”
ไม่ ว่าผืนดินหรือฟากฟ้าจะหนาวเย็นสั กเพียง
ไหน มันก็ไม่ อาจจะแช่ แข็งหัวใจของคู่รักคู่นีไ้ ด้
พวกเขาทั้งคู่สัมผัสได้ ถงึ ความอบอุ่นเมื่อ
สวมกอดกันและกัน
.
.
“ใช่ แล้ ว คอนเซ็ปแบบนีล้ ่ ะแจ๋ วแน่ ”
วีดหยิบมีดแกะสลักออกมาและเดินเขาหาก้ อน
หินก้ อนโตนั้น
แกรกๆ
ฝุ่ นผงจากก้ อนหินร่ วงโรยลงมา
วีดตัดขอบของก้ อนหินนั้น และค่ อยๆทาให้ มัน
เป็ นรู ปเป็ นร่ าง
ในระหว่ างทีแ่ กะรู ปสลักไปนั้นวีดพยายามเน้ น
ความรู้ สึกของคู่รักทีเ่ ป็ นห่ วงเป็ นใยซึ่งกันและ
กันลงไป
แน่ นอนว่ า เรื่องราวที่นึกถึงนั้นแตกต่ างจาก
ความเป็ นจริงทีเ่ ขาประสบอยู่
เป็ น ความจริงทีซ่ อยุนและวีดมาทีแ่ ดน
เหนือ แต่ พวกเขาไม่ ได้ โดดเดียวเพียงลาพัง อัล
เวรอนก็อยู่ทนี่ ี่ด้วย แน่ นอนว่ าทั้งมังกรนา้ แข็ง
ปิ งหลงและพวกไวเวิร์นก็อยู่ด้วยเช่ นกัน
.
.
.
“สู้ ให้ ดกี ว่ านีไ้ ม่ ได้ รึไง เจ้ าพวกอ่ อนแอ ไร้
ประโยชน์ !”
วีดข่ มขู่ดุด่าปิ งหลงและพวกไวเวิร์น และยัง
บังคับให้ โฮลีพ่ รีสอย่ างอัลเวรอนต้ องทางาน
หนัก
แต่ เขาซ่ อนความจริงพวกนีไ้ ว้ ไม่ นาไปใส่ ในบท
ละครทีเ่ ขาคิด
และความจริงยังไม่ จบแค่ น้ัน
หญิงสาวทีอ่ ่ อนแอจนทาให้ รู้ สึกอยากปกป้อง
ดูแลในเรื่องนั้น แตกต่ างจากซอยุนโดยสิ้นเชิง!
นักรบสาวผู้แข็งแกร่ งทีส่ ามารถสั งหารมอน
สเตอร์ ได้ ทุกตัวซอยุน
ทีว่ ่ ามีหมาป่ าทีห่ ิวโหยอยู่น้ันอย่ างน้ อยก็ยงั เป็ น
ความจริงอยู่ แต่ เหตุผลที่พวกมันร้ องนั้นต่ าง
ออกไป
พวกมันนั้นร่าร้ อง อ้ อนวอนขอความเมตตา
เพราะไม่ อยากถูกฆ่ าอย่ างทารุณและตกเป็ น
อาหารทันทีทถี่ ูกพบเห็น
ต่ อให้ พวกเขาต้ องมาในสถานทีแ่ บบนี้ วีดก็
สามารถปรับตัวอยู่รอดได้ แทนทีจ่ ะต้ องหิวโหย
จนตาย
“ก็นะ หากขึน้ ชื่อว่ าศิลปะแล้ วล่ ะก็ บางครั้งก็
ต้ องลืมๆ ความเป็ นจริงไปบ้ างแหละ”
ต่ อให้ เป็ นวีรบุรุษทีช่ ่ วยเหลือประเทศจาก
อันตรายก็ตาม วีรบุรุษนั้นก็ยงั ต้ องไปปลดทุกข์
เช่ นเดียวกับคนอืน่ ๆ
บางคนสามารถเสกสรรได้ ว่าเขานั้นเอาชัยจาก
สงครามได้ เช่ นใด แต่ บางคนก็ไม่ สามารถวาด
หรือสร้ างฉากแบบนั้นได้
ทุกครั้งทีว่ ดี ขยับมีดแกะสลัก เศษหินก็ถูกเฉือน
ทิง้ ไป
มันเริ่มจะปรากฎเป็ นรู ปเป็ นร่ างแล้ ว
และเมื่อถึงเวลาเช้ าตรู่ ซอยุนก็ลอ็ กอินเข้ ามา
การ ต่ อสู้ น้ันเกิดขึน้ เป็ นช่ วงๆ ไม่ ว่าจะเป็ นเวลา
กลางวันหรือกลางคืน ดังนั้นซอยุนจึงล็อกอิน
เข้ าเกมเมื่อเธอคิดว่ าถึงเวลาออกล่ าแล้ ว
เมื่อดวงอาทิตย์ ขนึ้ และมีแสงเรืองรองลอดเข้ า
มาทีป่ ากถา้ อุณหภูมิกเ็ พิม่ ขึน้ เล็กน้ อย
“ถ้ างั้น ไปล่ ากันเถอะ”
วีดมุ่งหน้ าไปยังหุบเขามรณะโดยอาศัยพวกไว
เวิร์น
ออกล่ าเมื่อดวงอาทิตย์ ขนึ้ และสลักเมื่อดวง
อาทิตย์ ตก
เช่ นนีเ้ อง รูปสลักเริ่มเป็ นรู ปเป็ นร่ างขึน้ เรื่อยๆ
หลังจากผ่ านมาหลายวัน
ชาย หนุ่มและหญิงสาวต่ างสวมกอดซึ่งกันและ
กันด้ วยอารมณ์ ที่แสดงออกมาราวกับพวกเขา
กาลังจะร้ องไห้ เพราะความเศร้ าเสี ยใจบางอย่ าง
ที่อธิบายไม่ ได้
แต่ วดี กลับรู้ สึกว่ ามันยังไม่ สมบูรณ์
“แค่ กอดกันแบบนีย้ งั ไม่ พอ”
แม้ ว่าคู่รักนีจ้ ะใกล้ ชิดกันและกันมาก แต่ เขารู้ สึก
ว่ าฉากแบบนีย้ งั สื่ ออารมณ์ ออกมาไม่ มากพอ
พวกเขาเป็ นแค่ คู่รักทีม่ ีแต่ ความเจ็บปวดและ
โศกเศร้ า
วีดครุ่นคิดอย่ างถีถ่ ้ วนว่ ามีอะไรขาดหายไป
“ถ้ าเราเป็ นชายคนนี้ เราจะรู้ สึกแบบไหน
นะ?” เขาถามตัวเอง
เขาคงจะรู้ สึกถึงความอ่ อนแอไร้ ซึ่งพลังและเต็ม
ไปด้ วยความสิ้นหวัง
เมื่อมองไปที่คนรักของตนที่กาลังจะตายลง
อย่ างช้ าๆ เขาพยายามให้ ความอบอุ่นแก่
เธอ ชายหนุ่มคงรู้ สึกเศร้ าเสี ยใจมาก
และ ด้ วยความจริงที่ว่าเขาเองก็ไม่ อาจจะทนได้
อีกต่ อไป ชายคนนั้นคงจะต้ องบอกลาหญิงสาว
ที่เขารัก ซึ่งดวงใจของเขาคงหนักอึง้ ไปด้ วย
ความทุกข์
การบอกลาและความตาย
วีดเคยสู ญเสี ยสมาชิกในครอบครัวมาก่อน
ดังนั้นเขาจึงรู้ ดวี ่ ามันจะเศร้ าเสี ยใจแค่ ไหน
วีดตัดสิ นใจได้ แล้ ว
“นี่เป็ นผลงานทีผ่ ดิ พลาด”
แม้ จะพยายามอย่ างหนักมาหลายวันเพือ่ สร้ าง
มันงานชิ้นนี้ แต่ วดี ก็ตัดสิ นใจจะทิง้ มันไป
เมื่อเขารู้ แล้ วว่ ามันเป็ นสิ่ งทีผ่ ดิ พลาด เขาก็ไม่
อาจจะฝื นทามันต่ อไปได้ อกี
วีดเริ่มแกะก้อนหินก้ อนใหม่
ครั้งนี้ คู่รักก็กาลังกอดกันอีกครั้งหนึ่ง
ราวกับว่ าวีดกาลังพยายามจะเสี ยเวลาครั้งที่
สอง งานชิ้นนีก้ ไ็ ม่ ได้ แตกต่ างไปจากชิ้นแรก
เท่ าไรนัก
แม้ ว่าเขาจะทารู ปสลักคล้ ายๆ ของเดิม แต่ ทกั ษะ
แกะสลักของเขานั้นไม่ แย่ เหมือนครั้งนั้น นั่นคง
เป็ นเพราะว่ าความเชี่ยวชาญของเขาเพิม่ ขึน้
หากจะถามถึงสิ่ งทีแ่ ตกต่ างกันล่ ะก็ ดูเหมือนว่ า
ตอนนีท้ ้งั ชายหนุ่มและหญิงสาวต่ างกาลังยิม้
รอยยิม้ แสนหวานทีท่ ้งั คู่แสดงออกมาให้ กนั และ
กัน
“หากคุณกาลังจะจากโลกใบนีไ้ ปล่ ะ คุณก็ควร
จะยิม้ เพราะนั่นคือสิ่ งสุ ดท้ ายทีค่ ุณสามารถ
มอบให้ แก่ คนทีค่ ุณรักได้ ”
พ่อแม่ ของวีดจากไปตั้งแต่ เขายังเด็ก
ครั้งสุ ดท้ ายทีว่ ดี ได้ เห็นพ่ อและแม่ กค็ อื ตอนที่
พวกเขากาลังเข้ าไปในห้ องผ่ าตัดในโรงพยาบาล
ตอนนีเ้ ขาเอาแต่ ร้องไห้ ร้ องไห้ ไม่ หยุด
เขาร้ องไห้ เพราะมันทรมานจิตใจของเขา
เหลือเกิน
แต่ ไม่ ว่าใครก็ไม่ อาจทราบได้ ว่า หลังจากนั้นเขา
เสี ยใจมากแค่ ไหน
“เราควรจะยิม้ เราควรจะมอบรอยยิม้ ทีด่ ที สี่ ุ ด
ให้ พ่อกับแม่ ”
เขาควรจะยิม้ เพือ่ แสดงให้ เห็นว่ าไม่
เป็ นไร และเขาจะอยู่อย่ างมีความสุ ขกับน้ อง
และคุณยาย
การทีไ่ ม่ ได้ ทาเช่ นนั้น มันทาให้ วดี ยังรู้ สึกเสี ยใจ
มาจนถึงทุกวันนี้
“ใช่ แล้ ว รอยยิม้ นี่ล่ะดีทสี่ ุ ด”
วีดสร้ างรู ปสลักทีย่ มิ้ อย่ างมีความสุ ขให้ แก่ กนั
และกัน
รอยยิม้ ทีท่ ่ วมท้ นไปด้ วยความรักและความเชื่อ
ใจ
แต่ มันยังคงมีเค้ ารางแห่ งความเศร้ าบางอย่ าง
เจือปนอยู่ด้วย
ทั้งสองคนโอบกอดกันอย่ างแนบแน่ น เพือ่
แบ่ งปันความอบอุ่นอันเล็กน้ อยของตนเอง
ให้ กบั อีกฝ่ ายหนึ่ง และเพือ่ จะได้ ไม่ แยกจากกัน
ตลอดไป

วีดเอ่ ยขึน้ พร้ อมกับชี้มีดแกะสลักไปที่ผลงาน

ของเขา
"คู่รักทีอ่ บอุ่น"
เขาตัดสิ นใจใช้ ชื่อง่ ายๆ นั้น เพราะเห็นว่ าคู่รัก
กาลังกอดกันและกันในสถานที่อนั หนาวเย็นนี้
แต่ ผลลัพธ์ ทไี่ ด้ กอ็ อกมาดีเยีย่ มอย่ างบอกไม่ ถูก
ซึ่งนั่นเป็ นเพราะอารมณ์ ความรู้ สึกทีร่ ู ปสลักแผ่
ออกมานั่นเอง
คุณประสงค์ จะตั้งชื่อรู ปสลักว่ า "คู่รักทีอ่ บอุ่น"
ใช่ หรือไม่ ?
"ใช่ "
จริงๆ แล้ ววีดรู้ สึกผิดอยู่บ้างเมื่อเขาตั้งชื่อนั้น ซึ่ง
นั่นเป็ นเพราะใบหน้ าของชายและหญิงคู่นี้
ตอนแรกเขาก็ไม่ ร้ ู ตวั แต่ ดูเหมือนว่ าใบหน้ าของ
ชายคนนั้นจะเหมือนวีดมาก
ซึ่ง นั่นเป็ นเพราะเขาใส่ อารมณ์ ความรู้ สึกเข้ าไป
และแกะสลักไปพร้ อมๆ กับครุ่นคิดย้ อนไปถึงสิ่ ง
ที่เขาเสี ยใจมาตลอด จนทาให้ เขาเผลอสลัก
ใบหน้ าตัวเองลงไป
และด้ วยการทีเ่ ขาต้ องใช้ ความพยายามอย่ าง
มาก เขาจึงไม่ อาจจะยิม้ อย่ างบริสุทธิ์ได้
มันไม่ ใช่ รอยยิม้ เน่ าๆ น่ ารังเกียจ แต่ เป็ นรอยยิม้
ที่พงึ่ พาได้ และสว่ างไสวเจิดจ้ าซึ่งเขาจะโชว์ ให้
เห็นก็แต่ คนในครอบครัวเท่ านั้น
ถ้ าใบหน้ าของรู ปสลักชายหนุ่มเหมือนวีดเพียง
อย่ างเดียว มันก็ไม่ มีเรื่องต้ องกังวลแต่ ประการ
ใด
แต่ ปัญหาก็คอื ใบหน้ าของหญิงสาวดันเหมือน
ซอยุนยังกับแกะ
หากจะกล่ าวว่ าซอยุนนั้นงดงามจนหญิงใดมิ
อาจเทียบได้ ก็ไม่ เกินความจริงแต่ ประการใด
ในกรณีที่ไม่ นารสนิยมส่ วนตัวมานับรวมด้ วย
แล้ ว ถือได้ ว่าซอยูนนั้นงดงามจริงๆ
วีดแกะสลักเธอมาหลายครั้งจนตอนนีต้ ่ อให้ ต้อง
ปิ ดตาเขาก็สามารถแกะสลักใบหน้ าของเธอ
ได้ เขาจึงเผลอแกะสลักเธอไปตามธรรมชาติ
'แย่ ล่ะสิ'
มันคงจะเป็ นปัญหาที่ต้องมานั่งแก้ ใน
อนาคต แต่ สาหรับตอนนีว้ ดี ตัดสิ นใจละมันไว้
ก่ อน
ซึ่ง ไม่ ได้ เป็ นเพราะว่ าเขาสามารถแก้ ไขผลงาน
ที่สาเร็จแล้ วได้ แต่ เป็ นเพราะใบหน้ าของหญิง
สาว หรือใบหน้ าของซอยูนนั้นหันไปทาง
กาแพงถา้ ซึ่งมันคงมองเห็นไม่ ง่ายนักถ้ าไม่
ตั้งใจไปดูจริงๆ
ไม่ ว่าจะยังไง วีดก็ชอบผลงานทีส่ าเร็จแล้ วชิ้นนี้
ติง้ !
รู ปสลักแสงจันทร์ อนั ยิง่ ใหญ่
คุณสร้ าง "คู่รักทีอ่ บอุ่น" ได้ สาเร็จ!
ค่ รู ั กในสถานที่ซึ่งแม้ กระทั่งลมหายใจยัง
กลายเป็ นน้าแข็งได้
ผลงานนี้แสดงออกถึงความรั กของทัง้ ค่ ทู ี่
แม้ กระทัง่ ความตายก็ไม่ อาจแยกพวกเขาออกจาก
กันได้
เนื่องจากความน่ าประทับใจทีแ่ สดง
ออกมา ผลงานชิ้นนี้สมควรถูกตั้งโชว์ ไว้ ใน
พระราชวังหรื อพิพธิ ภัณฑ์ ส่วนตัวของกษัตริ ย์
ยิง่ เวลาผ่ านไปเท่ าใด ผลงานชิ้นนี้ยงิ่ มีคณ
ุ ค่ ามาก
ขึน้ เท่ านั้น
ประติมากรผ้ มู ีความคิดสร้ างสรรค์ และมีรสนิยม
ทีส่ ู งส่ งได้ เรี ยนร้ ูและนาทักษะทีถ่ ูกลืมกลับคืน
มา
การสลักแสงจันทร์
ผลงานชิ้นนี้จะจารึ กชื่อของมันไว้ ใน
ประวัติศาสตร์ แห่ งการแกะสลักของทวีป
คุณค่ าทางศิลปะ : ผลงานของประติมากร
อัจฉริยะ 'วีด' 2,600
ผลลัพธ์ พเิ ศษ :
ใครก็ตามทีไ่ ด้ เห็นคู่รักทีอ่ บอุ่น จะเพิม่ อัตราการ
ฟื้ นฟูพลังชีวติ และมานา 20% ต่ อวัน
ความต้ านทานอากาศเย็นเพิม่ ขึน้ 40%
พลังชีวติ สู งสุ ดเพิม่ ขึน้ 25%
ทุกค่ าสถานะเพิม่ ขึน้ 20 หน่ วย
-ประติมากรรมนีแ้ ผ่ อากาศร้ อนออกมา หากใคร
สั มผัสมันอาจจะถูกเผาได้
-ได้ รับค่ าประสบการณ์ แบบปาร์ ตเี้ พิม่ ขึน้ 6%
-เมื่อคู่รักสวมกอดกันและกันเบือ้ งหน้ ารู ปสลัก
พวกเขาจะได้ รับพรจาก คู่รักทีอ่ บอุ่น
-ผลกระทบจะไม่ ทับซ้ อนกับผลกระทบของ
ประติมากรรมอืน่ ๆ
-จานวนผลงานแสงจันทร์ อนั ยิง่ ใหญ่ ที่ทาได้
สาเร็จ : 1

.
.
.
ซอยูนล็อกอินเข้ าเกมในตอนรุ่งสางเช่ นเดิม
นอกเสี ยจากจะมีจานทีต่ ้ องล้ างหลังจากกินเสร็จ
หรือมีแผ่ นหนังสั ตว์ ที่ได้ จากการล่ าที่ต้อง
จัดแบ่ ง
เธอจะล็อกอินเข้ ามาตรงเวลาเสมอ
ในอดีตเธอไม่ ได้ ลอ็ กอินเข้ าเกมบ่ อยนัก
แต่ หลังจากมาแดนเหนือกับวีด เธอก็ไม่ เคยมา
สายเลย
ภายในถา้ ที่มักจะมีสายลมอันหนาวเย็นพัดโชย
อยู่เสมอนั้น วันนีก้ ลับมีสายลมอบอุ่นพัดออกมา
จากส่ วนลึกของถา้
"...........?"
หลังจากเดินดูรอบๆ ซอยูนก็พบรู ปสลักทีไ่ ม่ เคย
ตั้งอยู่มาก่ อน
มีชายหนุ่มทีส่ วมเสื้อผ้ าบางเบา
มีหญิงสาวที่สวมเสื้อแขนสั้ น ไม่ เหมาะกับ
สภาพอากาศทีน่ ี่
'เป็ นรูปสลักทีส่ วยจัง'
จากจุดทีซ่ อยูนยืนอยู่ เธอสามารถมองเห็น
ด้ านหลังของหญิงสาวและใบหน้ าของชายหนุ่ม
ชายหนุ่มนีเ้ หมือนวีดมาก
'เขายิม้ แบบนั้นได้ ยงั ไงนะ?'
ซอยูนเอียงคอสงสั ย
แม้ ว่ารู ปสลักจะสวมใส่ เสื้อผ้ าทีบ่ างเบา แต่ พวก
เขาก็มีรอยยิม้ ทีม่ องดูแล้ วอบอุ่นหัวใจ
มีสายลมทีอ่ บอุ่นพัดออกมาจากรู ปสลัก
"........."
ซอยูนยังคงจ้ องมองรู ปสลักอยู่
'เป็ นรูปสลักทีท่ าได้ ดมี ากเลย'
ทั้งรายละเอียดต่ างๆ และบรรยากาศที่เปล่ ง
ออกมานั้น ทาให้ เธอรู้ สึกไม่ อยากจะเชื่อว่ ามัน
สร้ างขึน้ จากก้ อนหิน
รู ปสลักทีเ่ ปล่ งแสงอันอ่ อนโยนออกมานั้นช่ างดู
สวยงาม
แม้ ว่าใบหน้ าของพวกเขาจะมีรอยยิม้ แต่ พวก
เขาก็พยายามอย่ างมากเพือ่ โอบกอดกันในสถาณ
การณ์ อนั เลวร้ าย
มันเป็ นรู ปสลักทีเ่ ติมเต็มหัวใจด้ วยความรัก
'ต้ องเป็ นคนทีม่ ีจติ ใจอบอ่ นุ เท่ านั้นถึงจะ
สามารถสร้ างรูปสลักแบบนี้ได้ '
ซอยูนมองไปทีว่ ดี ซึ่งกาลังนอนหลับข้ างรู ป
สลักด้ วยสายตาทีอ่ บอุ่น
เขา เป็ นชายทีม่ ีพรสวรรค์ มากมาย เขา
ทาอาหารอร่ อยและเอาตัวรอดได้ ดี ชายขี้
เหนียวผู้เพียรพยายามอย่ างหนักเพือ่ ให้ ได้ เงิน
เพิม่ ขึน้ แม้ สักไม่ กี่ เหรียญทองแดง
แต่ กระนั้น เขามีสิ่งหนึ่งที่คนอืน่ ไม่ มี นั่นก็คอื
ดวงใจทีอ่ บอุ่น
เธอคิดว่ าวีดนั้นเป็ นคนดี
ทันใดนั้น วีดก็เด้ งตัวตืน่ ขึน้ จากการนอน
"เราคงเผลอหลับไปหลังจากทางานหนัก เธอ
คงยังไม่ มานี่ใช่ ไหม? เอือ้ ก!" (เสี ยงกลืนนา้ ลาย
tlnote)
เมื่อวีดเงยหน้ าขึน้ และเจอซอยูน ใบหน้ าของ
เขาซีดเผือดราวกับเห็นผี
แน่ นอนว่ าเขาสั่ นไปหมดแล้ ว
"ธ--เธอมาเมื่อ...."
ความหวาดกลัวของวีดยังไม่ หยุดแค่ นี้
ถ้ าเธอเห็นใบหน้ าของรู ปสลัก เธอคงไม่ ปล่ อย
เขาไปง่ ายๆ!
แต่ ซอยูนก็ยนื อยู่เฉยๆ โดยไม่ แสดงอาการ
อะไร เธอคิดว่ าวีดนั้นช่ างเป็ นคนดี แต่ เธอก็
ไม่ ได้ แสดงความรู้ สึกออกไป
'ฉันไม่ ค่ คู วรให้ ใครรั ก'
ซอยูนมักจะรู้ สึกเจ็บปวดในใจเสมอ เธอมีชีวติ
อยู่โดยไม่ พูดคุยกับใครมาหลายปี แล้ว
เธออยากจะได้ พูดคุย ได้ สนทนา แต่ ความ
กลัวมักจะเข้ ามาก่ อนเสมอ
ความกลัวทีไ่ ม่ ร้ ู ว่าเมื่อไรเธอจะถูกหวาดกลัว
และไม่ เป็ นที่รัก
เธอเคยชินกับการไม่ แสดงอารมณ์ ความรู้ สึก ถ้ า
เธอซ่ อนตัวเองจากคนอืน่ ๆ ความเจ็บปวดก็จะ
น้ อยลงไป
แต่ กระนั้น เธอก็ได้ ใช้ เวลาพอสมควรกับวีด
ความสุ ขในเทศกาลเมืองโมราต้ า
ช่ วงเวลาภายในถา้
อย่ างน้ อย ซอยูนก็ไม่ ได้ รู้ สึกแย่ ในการติดตาม
อยู่รอบๆ วีด
แต่ เธอก็ยงั ไม่ ได้ แสดงความรู้ สึกออกมา
เธอจาเป็ นต้ องซ่ อนตัวเองต่ อไปอีก เพราะวีด
เป็ นเพียงคนไม่ กคี่ นทีเ่ ธอรู้ จกั
'ฟ่ ู เธอคงยังไม่ เห็น'
เมื่อมองจากรีแอคชั่นของซอยูน วีดได้ แต่ เดาว่ า
เธอคงยังไม่ เห็นใบหน้ าของหญิงสาว
"ถ้ างั้น" เขากล่ าวอย่ างเร่ งรีบ
"ไปล่ ากันเถอะ!"
ซอยูนไม่ มีเหตุผลทีต่ ้ องปฏิเสธ พวกเขาทั้งคู่
จึงมุ่งหน้ าออกจากถา้
แต่ ก่อนจะออกไป ซอยูนหันกลับมา
เธออยากจะเก็บภาพของรู ปสลักไว้ ในความทรง
จาอีกนิด
ใบหน้ าของวีดที่สวมกอดหญิงสาวนั้นช่ างมี
รอยยิม้ ทีส่ ว่างไสว
 เล่ มที่ 9 ตอนที่ 8 มหาวิทยาลัยเกาหลี (Korea
University)
ฮายันไปที่โรงฝึ กดาบ
ในโรงฝึ กมีผู้ฝึกดาบหลายร้ อยคนกาลังกวัด
แกว่ งดาบไม้ อย่ างขะมักเขม้ น
ฮายันเข้ ามาช่ วงบ่ ายซึ่งเป็ นเวลาฝึ กทักษะดาบ
พอดี
ปกติพวกเขาจะแสดงออกอย่ างเป็ นกันเอง แต่
เมื่อใดทีพ่ วกเขาได้ จบั ดาบก็จะเปลีย่ นเป็ น
จริงจังเหมือนกับเจอศัตรู คู่ อาฆาต นี่เป็ นเหล่ า
ชายผู้ทที่ ่ ุมทั้งชีวติ ให้ กบั ดาบ
ขณะทีช่ อย จอง บอมกาลังสอนลูกศิษย์ เขาก็
เหลือบไปเห็นฮายันจึงเข้ ามาทักทาย
“เชิญเลยๆ แต่ พชี่ ายเธอฝึ กตอนเช้ าเสร็จ แล้ วก็
ออกไปแล้ วนะ”
“หนูไม่ ได้ มาหาพีค่ ่ ะ”
“อ้ าวงั้นมีอะไรหรอ?”
“หนูมีเรื่องมาปรึกษาค่ ะ”
“จริงหรอ ? งั้นรอทีห่ ้ องรับรองแปปนึงนะ
เดีย๋ วสอนจบแล้ วจะตามไป”
“ได้ คะ”
ฮายันไปที่ห้องรับรองแขก
ทันใดนั้นชัง อิล ฮุนผู้เชื่อในความแข็งแกร่ งของ
ตนเองก็รีบวางดาบไม้ ลงทันที
“ท่ านอาจารย์ ”
“อะไรรึ ?”
“วันนีผ้ มรู้ สึกไม่ ค่อยดีเลย...”
"........"
“ผมขอไปพักทีห่ ้ องรับรองสั กครู่ นะครับ?”
ชัง อิล ฮุนจับหน้ าผากทาท่ าเหมือนจะเป็ นลม
มันเป็ นเรื่องทีไ่ ม่ เคยเกิดขึน้ มาก่ อน จากนั้นลูก
ศิษย์ คนอืน่ ๆก็เริ่มพูดขึน้ บ้ าง
“อ้ า ตอนนีผ้ มก็รู้ สึกเหมือนจะร้ องไห้ หลังจาก
ฝุ่ นเข้ าตา”
“แค่ โดนลมพัดเข้ าหน่ อย ร่ างกายก็สั่นไหว
แล้ ว วิถีดาบก็ไม่ ค่อยแม่ นยาเลย พวกเราขอพัก
สั กหน่ อยนะครับ ครู ฝึก ?”
“ตอนนีผ้ มว่ าผมเข้ าใจสิ่ งที่ดาบกาลังจะบอกผม
แล้ ว ถ้ าให้ ดผี มต้ องขอไปฟังเรื่องราวที่ห้อง
รับรองซักครู่ นะครับ”
“ที่จริงร่ างกายผมค่ อนข้ างอ่ อนแอ...”
พวกเขาอิจฉาตาร้ อน !
เหล่ าลูกศิษย์ หาข้ ออ้ างจะไปห้ องรับรองกันให้
ได้ !
ในอึดใจเดียวฮายันก็ถูกล้ อมกรอบด้ วยชาย 500
คน
สุ ดท้ ายชอย จอง บอม ต้ องพาตัวฮายันไปทีห่ ้ อง
ครู ฝึก
ชัง อิล ฮุน เตรียมชาให้ เธอ
“นา้ ชาครับ”
“ขอบคุณค่ะ”
ในห้ องครู ฝึก นอกจากฮายันและชัง อิล ฮุน ยังมี
ครู ฝึกสามคนและเหล่ าลูกศิษย์ อกี 20 คนอยู่ใน
ห้ องด้ วย
เพราะพวกลูกศิษย์ กเ็ อ็นดูฮายันเหมือนน้ องสาว
ของตนเช่ นกัน พวกเขาเลยไม่ อยากออกไปไหน
ฮายันดืม่ ชาจนหมด
“ชารสชาติดมี ากค่ ะ”
“ศิษย์ เก่ าครู ส่งมาให้ น่ะ เอาละ หนูมีอะไรจะ
บอกหรือเปล่า ?”
“มีค่ะ”
“เกีย่ วกับลีฮุนไหม ?”
ชัง อิล ฮุนถามตรงประเด็น
อัน ฮุนโด คิดจะให้ ลฮี ุนเป็ นทายาทของเขา
นั่นแปลว่ าถัดจากชัง อิลฮุนไป ลีฮุนจะกลายเป็ น
ลูกศิษย์ สายตรงทีอ่ ายุน้อยทีส่ ุ ด และนั่นก็
หมายความว่าพวกเขาจะกลายเป็ นครอบครัว
เดียวกัน เขาค่ อนข้ างอ่ อนไหวกับเรื่องเหล่ านี้
ฮายันพยักหน้ า
“ใช่ แล้ วคะ”
“เกิดอะไรขึน้ ?”
“มันเป็ นเรื่องเกีย่ งกับวันเกิดของพีน่ ่ ะค่ ะ”
“วันเกิด?”
“ใช่ ค่ะ เดือนหน้ าก็เป็ นวันเกิดพีแ่ ล้ ว หนูอยาก
จัดงานเลีย้ งวันเกิดให้ พคี่ ่ ะ”
"........"
ฮายันวางแผนจัดงานเลีย้ งวันเกิดให้ พชี่ ายและ
มาทีโ่ รงฝึ กเพือ่ ขอความช่ วยเหลือ
ลี ฮุนไม่ เคยนึกถึงวันเกิดของตัวเองมาก่ อน ด้ วย
ชีวติ อันตรากตราทาให้ วนั เกิดเป็ นเรื่องไม่ จาเป็ น
แต่ ว่าย่ าและน้ องสาวของเขาไม่ เคยลืมวันเกิด
ของเขาและได้ เตรียมของขวัญเล็ก น้ อยไว้ ให้
ด้ วย
ในครั้งนีฮ้ ายันต้ องการเซอร์ ไพรซ์ งานเลีย้ งวัน
เกิดให้ กบั ลีฮุน
ชัง อิล ฮุน ,ชอย จอง บอม และมา แซง บอม ทา
ตาโต
“งานเลีย้ งวันเกิดเหมือนในทีวอี ะนะ ?”
“หนูไม่ ได้ ฉลองวันเกิดกันด้ วยการดืม่ ซุป
สาหร่ ายหรอกหรอ ?”
 “หลังจากครู อายุแปดขวบครู กไ็ ม่ เคยจัดงานวัน
เกิดให้ กบั ตัวเองเลยนะ”
“วันเกิดไม่ ใช่ วนั ทีบ่ ริษทั ประกันโทรมาขอบคุณ
หรอกหรอ...”
เหล่ าผู้อุทศิ ชีวติ ให้ กบั วิถแี ห่ งดาบ !
พวกเขาไม่ เคยจัดงานวันเกิดอย่ างคนปกติทั่วไป
เลย
แม้ แต่ ชัง อิล ฮุนผู้อาวุโสที่สุดในกลุ่มก็ไม่ เห็น
ด้ วยเช่ นกัน
“การฉลองวันเกิดคงไม่ เหมาะกับพวกเรา”
ชอย จอง บอมเห็นด้ วย
“จริงด้ วย เราควรฉลองให้ กบั การชนะการ
แข่ งขันดาบมากกว่ าวันเกิดนะ”
มา แซง บอมพยักหน้ า
“การชนะการดวลสาคัญกว่ าการวันเกิดของ
คนๆหนึ่ง เพราะเป็ นการแสดงทักษะดาบของ
เธอให้ โลกได้ รับรู้ ”
ทุกคนพูดความคิดของตัวเอง
แม้ จะเป็ นฮายันซึ่งเป็ นเหมือนน้ องสาวแท้ ๆมา
ขอให้ จดั งานฉลองวันเกิดก็ตาม งานดังกล่ าวคง
ไม่ เหมาะกับพวกเขา
นี่เป็ นตัวอย่ างว่ าทาไมพวกเขาจึงไม่ ป๊อปในหมู่
สาวๆ
ถ้ าเป็ นอย่ างนีล้ ่ ะก็ ดูเหมือนการวางแผนงานวัน
เกิดคงล่ มซะแล้ ว
แต่ ทุกคนก็เปลีย่ นความคิดหลังจากฮายันพูด
ประโยคต่ อมา
“ถ้ าหนูเข้ ามหาลัย หนูแนะนาพวกพีๆ่ ให้ รู้ จกั
กับรุ่นพีห่ นูได้ นะ”
“สะ-สาวมหาลัยงั้นหรอ?”
“ใช่ แล้ วคะ หนูจะแนะนารุ่นพีท่ นี่ ่ ารักๆให้ เอา
เป็ นนัดเดทเลยเป็ นไงคะ ?”
“นัดเดทเหมือนกับในละครงั้นหรอ ?”
ชัง อิล ฮุนยิงฟันขาว แล้ วมองเหล่ าพวกพ้องที่
อยู่รอบๆ
ชอย จองบอม รีบพยักหน้ าว่ าเห็นด้ วย
“ท่ านอาจารย์ เรามาจัดงานวันเกิดกันเถอะครับ
! เราจะทาเพือ่ ลีฮุนไม่ ได้ เลยหรอครับ ?
อัน ฮุนโดถึงกับลุกขึน้ ด้ วยความตืน่ เต้ น
“ใช่ สิ นี่เป็ นงานวันเกิดครั้งแรกของลีฮุนเลยนะ
เราจะช่ วยกันไม่ ได้ เลยงั้นหรอ?”
เหล่ าครู ฝึกรีบเห็นด้ วยกันอย่ างกระตือรือร้ น ไม่
ต้ องพูดเลยว่ าพวกลูกศิษย์ ลูกหาจะพูดอะไรกัน
“แค่ คดิ ว่ าชั่วชีวติ นีจ้ ะได้ เดทกับสาวมหาลัย”
“ขอแค่ ซักครั้งที่จะมีโมเม้ นนั้นแบบคนอืน่ ๆบ้ าง
ซักในนึง เราไม่ สนหรอกว่ ามันเรื่องมันจะจบ
ได้ ด้วยดีรึเปล่ า...”
เหล่ าลูกศิษย์ กจ็ มอยู่กบั ความเหงาด้ วย
เหมือนกัน
ตั้งแต่ พวกเขาฝึ กดาบ พวกเขาต้ องตัดความรู้ สึก
รักใคร่ พวกเขาใช้ ชีวติ ห่ างจากผู้หญิง
แค่ เพียงการพูดคุยกับสาวๆก็ทาให้ เขินจนอึดอัด
ซะแล้ ว
ให้ ไปสู้ กบั พวกยากูซ่ายังสบายใจซะกว่ า
ถ้ าเป็ นคนอืน่ ๆอาจจะเคยเดทกับสาวๆและเลิกรา
กันมาบ้ าง แต่ สาหรับพวกเขาแล้ วความรู้ สึกช่ วง
นีจ้ ะถูกเก็บไว้ ในใจไปชั่วชีวติ
.
ฮายันให้ สัญญา
“ถ้ าพีช่ ่ วยหนูจดั งานวันเกิด หนูจะจัดเดทให้
แบบยกกลุ่มเลยเป็ นไงคะ”
“อู้หหหหห์ !”
เรียกเสี ยงฮือฮาจากเหล่ าลูกศิษย์ ได้
จากนั้นพวกเขาก็เริ่มวางแผนงานวันเกิดที่จะจัด
ให้ กบั ลีฮุนในเดือนหน้ า
แน่ ละว่ าต้ องเป็ นสไตล์ ของพวกเขาเอง !
************************************
“เชิญทางนีค้ รับ”
“ยินดีต้อนรับน้ องใหม่ ทุกคน”
พวกชมรมต่ างๆกาลังชักชวนเหล่ าน้ องใหม่ ให้
เข้ าร่ วมกับพวกเขาอยู่หน้ าประตูของ
มหาวิทยาลัยเกาหลี
ด้ วยการก้ มศีรษะเล็กน้ อย ลีฮุนมุ่งไปยังประตู
หน้ า
‘ไม่ มีเวลาให้ กบั พวกชมรมอะไรหรอก แค่ มา
มหาลัยก็เสี ยเวลามากพอแล้ ว’
หลังจากเลิกเรียนจะเป็ นเวลาทีเ่ ขาจะทุ่มให้ กบั
โรยัลโรดอย่ างเต็มที่
แม้ ตอนนีเ้ ขาจะเป็ นนักศึกษามหาวิทยาลัย เขาก็
ไม่ สามารถทากิจกรรมชมรมได้ เหมือนคนอืน่ ๆ
ที่ผ่านมาอาชีพประติมากรแสดงให้ เห็นถึงข้ อดี
หลายข้ อแต่ กต็ ้ องใช้ เวลามากมายในการฝึ กฝน
เช่ นกัน
ลีฮุนตั้งใจว่ าจะไม่ เข้ าชมรมใด แม้ เขาจะเรียน
มหาวิทยาลัยแล้ วก็ตาม
ฉับ ฉับ ฉับ (เสี ยงก้ าวเท้ า)
ลีฮุนรีบเดินหนีอย่ างรวดเร็ว
แต่ กไ็ ม่ มีใครเข้ ามาหยุดเขาไว้
น้ องใหม่ ส่วนใหญ่ จะถูกดักไว้ โดยรุ่นพี่ แต่ กไ็ ม่
มีใครเข้ ามาหาลีฮุน
‘ฟิ้ ว! ขอบคุณพระเจ้ า ‘
ลีฮุนเดินตรงไปทีอ่ าคารหลักทีซ่ ึ่งน้ องใหม่ ต้อง
มาปฐมนิเทศทีน่ ี่
เขาบังเอิญได้ ยนิ คนคุยกัน
"พีค่ ะ เราควรไปชวนคนนั้นไหม ?"
"ไม่ ต้องหรอก เธอไม่ เห็นหน้ าเขาหรอ? เดีย๋ ว
เขากัดเอาให้ หรอก"
********************************
ณ มหาวิทยาลัยเกาหลี การปฐมนิเทศน้ องใหม่
จะอธิบายพืน้ ฐานก่ อนเข้ าเรียนมหาวิทยาลัย
แต่ อกี กว่ า 2เดือนจึงเปิ ดเรียน น้ องใหม่ ส่วนมาก
จึงไม่ ใส่ ใจ
แต่ ลฮี ุนกลับตั้งใจมาทีน่ ี่
'เราต้ องเอาเรื่องนีไ้ ปบอกฮายัน'
เขาทาเพือ่ น้ องสาวเหมือนกับพ่อแม่ ทเี่ ป็ นห่ วง
ลูกเรื่องเรียน
การปฐมนิเทศถูกจัดขึน้ ทีห่ อประชุม
ชายหนุ่มลักษณะบ้ านนอกนั่งข้ างๆลีฮุน
เขาพูดทักทายก่ อน
"ยินดีทไี่ ด้ ร้ ู จกั นายก็มาใหม่ ใช่ เปล่ า?"
ลีฮุนพยักหน้ าให้
"ใช่ "
"ม.เกาหลีนี่กด็ นี ะ ชั้นลงทุนมาดูมหาลัยจาก
นอกเมืองเลย ชั้นชื่อบาค ซู น โจ (Bak SoonJo )
จากสาขาเสมือนจริง(virtual reality)”
"อองั้นหรอ ชั้นชื่อลีฮุนอยู่สาขาเสมือนจริง
เหมือนกัน งั้นเราคุยกันอย่ างเป็ นกันเองเถอะ"
(t/n : คนเกาหลีให้ ความสาคัญกับอาวุโส จะคุย
กับคนอายุมากกว่ าต้ องใช้ คาอย่ างสุ ภาพ)
"จะดีหรอ ? ดูเหมือนนายจะอายุมากกว่ าชั้น
หน่ อยไหม"
บาค ซู น โจถามลีฮุนอย่ างระมัดระวัง
ลีฮุนส่ ายหัว
"ไม่ มีทาง ชั้นก็เพิง่ 20 เหมือนกัน"
"แต่ หน้ าไม่ ให้ เลยนะ ..."
"อะ แฮ่ มๆ!"
ลีฮุนกระแอมเพือ่ แสดงว่ าเขาเริ่มไม่ พอใจ
ต้ องขอบคุณทีเ่ ขาสามารถคุยต่ อโดยทีไ่ ม่ มี
ปัญหามากนัก
"โอเค ลีฮุนงั้นเราไปกันเหอะ"
บาค ซุน โจพูดขณะจับไหล่ ลฮี ุน
ขณะนั้นเองก็มีคนเริ่มเข้ ามาหาบาค ซุน โจและ
ลีฮุน
"ชั้นก็อยู่สาขาเสมือนจริงเหมือนกัน ชั้นลี ยู
จอง ยินดีทไี่ ด้ ร้ ู จกั ”
“ชั้นก็ด้วย ชั้นชื่อ มิน ซู รา”
“ชั้นชอย แซง จุน ยินดีทไี่ ด้ รู้ จกั ”
ลีฮุนและบาค ซู น โจ ทักทายเล็กน้ อยกับเพือ่ นๆ
สาขาเดียวกัน
หลังจากนั้นพวกเขาก็ฟังปฐมนิเทศด้ วยกัน
ในวันแรกหลังเริ่มการปฐมนิเทศ พวกเขาตั้งก็
“แก๊ งค์ ”กันขึน้
ช่ วงพักเบรค มีการพูดคุยหัวข้ อทีร่ ้ อนแรง
ระหว่ างเพือ่ นๆ
“ระบบเสมือนจริงที่รอยัลโรดใช้ สามารถให้
ระดับการเคลือ่ นไหวทีแ่ ตกต่ างกันไปขึน้ อยู่
กับเลเวลของผู้ใช้ ”
“ไม่ ใช่ แค่ ประสาทสั มผัสทั้ง 5 นะ แต่
ความสามารถทีอ่ ยู่เหนือขึน้ ไปก็สามารถใช้
ศึกษาสมองในงานวิจยั ขั้นพืน้ ฐานได้ เลย”
“การทีต่ ้ องเก็บข้ อมูลมหาศาลขนาดนี.้ ..”
ลีฮุนไม่ ได้ ร่วมการพูดคุยนี้
‘มันเป็ นปัญหาทีง่ ่ ายมากถ้ าสั งเกตุให้ ด’ี
ก่ อนทีเ่ ขาจะเริ่มเล่ นรอยัลโรดเขาอ่ านงานวิจยั
ระบบเสมือนจริงมากมาย
มีหลายคาที่เขาไม่ เข้ าใจแต่ เขาก็จามันไว้ ได้
ทั้งหมด
ดังนั้นความรู้ เกีย่ วกับระบบเสมือนจริงของลีฮุ
นจึงอยู่เหนือกว่ านักศึกษาทัว่ ไป
ในตอนเริ่มสร้ างรอยัลโรดนั้นมีคานึงถึงความ
ปลอดภัยอย่ างสู ง
ซึ่งลี ฮุนเองก็ความสาคัญเป็ นพิเศษกับส่ วนนี้
เช่ นกัน
มันไม่ เป็ นไรหรอกถ้ าจะมีอะไรผิดปกติเกิด
ขึน้ กับตัวเขาเองแต่ นั่นแปลว่ ากับครอบครัว
จะต้ องพบกับช่ วงเวลาที่ยากลาบาก
นั่นเป็ นสาเหตุทที่ าให้ เขาศึกษาเกีย่ วกับระบบ
เสมือนจริง
“เอ้ อ ซู ร่ า เธอเล่ นอาชีพอะไรหรอ?”
“ชั้นหรอ ? ชั้นเล่ นเป็ นเอนชานท์ เตอร์
(Enchanter )เล่ นสาย ลมกับสายฟ้ าหน่ ะ”
“โว้ ! อาชีพหายากนะเนี่ย”
เอนชานท์ เตอร์ เป็ นอาชีพทีม่ อบพลังให้ กบั วัตถุ
หรือสิ่ งมีชีวติ
ในพืน้ ฐานมันคล้ ายการได้ รับเบลสซิ่งจากพรีส
แต่ มันยอดเยีย่ มกว่ านั้นเพราะพลังที่มอบให้ จะ
ไม่ สูญหายไป
ส่ วนใหญ่ จะเป็ นการใช้ เวทมนต์ เพือ่ เพิม่ พลัง
ให้ กบั สร้ อยคอ ตุ้มหู แหวน และอืน่ ๆ
แม้ จะยากลาบากในการเก็บเลเวลในช่ วงแรก แต่
มันก็ทาเงินได้ มากเมื่อเก่ งขึน้
“แล้ วเธอละ ?”
“ชั้นก็แค่ วอริเออร์ ธรรมดาเลเวล 216”
“นั่นไม่ ธรรมดาแล้ ว เลเวลสู งเลยนะชั้น
ยังเลเวลแค่ 140 เอง”
“มันช่ วยไม่ ได้ น่า เอนชานท์ เตอร์ ไม่ ใช่ อาชีพ
สาหรับต่ อสู้ แต่ ไว้ ทหี ลังเราไปออกล่ าด้ วยกันละ
กัน”
“ตกลงเลย “
หลังจากสาวๆเปิ ดเผยอาชีพและเลเวลของตน
แล้ ว ก็ถงึ คราวหนุ่มๆเปิ ดเผยบ้ าง
ชอย แซง จูน พูดเป็ นคนแรก
“ชั้นก็เล่ นเป็ นวอริเออร์ เหมือนกัน ต้ องขอบคุณ
กิลด์ ที่ช้ันไปออกล่ าด้ วย ชั้นเลเวล 278”
“กิลด์ ไหนหรอ ?”
“แบล็คไลออน (Black Lion)”
“ว้ าว ! กิลด์ ทดี่ งั ทีส่ ุ ดในอาณาจักรธอร์ นี่ (Thor
Kingdom) !”
ลี ยู จอง ไม่ อาจซ่ อนความประหลาดใจของเธอ
ไว้ ได้
มันยากมากที่จะได้ เข้ ากิลด์ ที่มีชื่อเสี ยงโด่ งดัง
แม้ การกระทาของคุณจะถูกจากัดลงเมื่อเข้ ากิลด์
แต่ ทุกคนก็ยงั อยากเข้ ากิลด์ ทดี่ (ี โด่ งดัง)
นั่นเป็ นเพราะผลประโยชน์ อย่ างเช่ น การเข้ า
ร่ วมส่ งครามชิงปราสาทหรือการล่ าในพืน้ ที่ออก
ล่ าและโอกาสยืมไอเทมดีๆมาใช้ ได้ อย่ างง่ ายดาย
โดยเฉพาะการยืมไอเทมดีๆได้ เป็ นประโยชน์
มาก
ไม่ เพียงแค่ น้ัน ถ้ าการกระทาของพวกเขาส่ งผล
ดีให้ กบั กิลด์ พวกเขาก็จะได้ รับเงินรายเดือนอีก
ต่ างหาก
แต่ แม้ จะไม่ ได้ ผลประโยชน์ ดงั กล่ าว ชื่อเสี ยง
กิลด์ ที่โด่ งดังก็มีอทิ ธิพลในตัวเอง
เมื่อไปทีท่ ่ ุงหญ้ า เมือง หรือปราสาท ทุกคนจะ
รู้ จกั พวกเขาได้ จากสั ญลักษณ์ กลิ ด์ คนอืน่ ๆจะ
ให้ ความเกรงใจและถูกพูดถึงโดยคนอืน่ ๆและถึง
ขนาดได้ ไอเทมดีๆมากขึน้ ด้ วย
บางครั้งถึงแม้ จะมีคนทีท่ าเรื่องยิง่ ใหญ่
สาเร็จ แต่ พวกเขาก็อาจจะไม่ ได้ รับแม้ แต่ การ
กล่ าวถึงด้ วบซ้า
ทวีปเวอร์ เซลล์ เป็ นโลกแห่ งผู้แข็งแกร่ งและกิลด์
ที่มีชื่อเสี ยงเป็ นบ่ อเกิดพลังเหล่ านี้
“มันไม่ มีอะไรหรอก พีช่ ายชั้นเป็ นหนึ่งในผู้เริ่ม
ก่ อตั้งกิลด์ แบล็คไลออน เขาเป็ นสมาชิก30คน
แรกเลย ชั้นก็เลยได้ เข้ าด้ วย”
“อย่ างนีพ้ ชี่ ายนายต้ องเลเวลสู งมากเลยสิ ”
ลี ยู จอง มองเขาด้ วยความอิจฉา
ชอย แซง จูน พยักหน้ า
“เขาก็ไม่ ได้ บอกชั้นว่ าเลเวลเท่ าไหร่ แต่ อย่ าง
น้ อยๆน่ าจะเลเวล 340 ชั้นถึงเพิม่ เลเวลได้ ง่าย
จากการตามพีช่ ายชั้นไป”
“โว้ จริงหรอ ?”
ขณะทีส่ าวๆอิจฉาเขา ลีฮุนกลับคิดไปอีกอย่ าง
‘เขาฝึ กตัวละครเหมือนคนทั่วไป ต่ อไปมัน
จะต้ องยากขึน้ แน่ ๆ’
ในรอยัลโรดระดับของทักษะสาคัญมาก
ถ้ าเขาแค่ เพิม่ ค่ าประสบการณ์ ได้ รวดเร็วและ
เพิม่ เลเวล เขาต้ องจะต้ องเจอกับความ
ยากลาบากในอนาคตแน่
โดยเฉพาะถ้ าเอาแต่ เพิม่ เลเวลโดยอาศัยคนอืน่
เขาคงทาอะไรไม่ ได้ มากในการออกล่ าที่อนั ตราย
มิน ซู รา และ ลี ยู จอง เข้ ามาหาลีฮุนและบาค
ซูน จู ซึ่งยังไม่ ได้ เปิ ดเผยเลเวลและอาชีพของ
ตน
“ซูน-โจ นายเล่ นอาชีพอะไรหรอ ?”
มิน ซู ราถาม
บาค ซู น โจ เกาหัวแล้ วตอบ
“ชั้นหรอ ? เลเวล 342 อาชีพ โจร (thief)”
"........"
บาค ซู น โจทีแ่ ม้ จะดูซื่อๆแต่ เลเวลของเขา
ก่ อให้ เกิดความประหลาดใจอย่ างมาก
รอยัลโรด จะตัดสิ นจากเปลือกนอกไม่ ได้ เลย
มันขึน้ อยู่จานวนมอนสเตอร์ ทฆี่ ่ าและเวลาทีใ่ ช้
ในดันเจีย้ นเขาก็ไม่ ได้ อยากปกปิ ดมัน
แต่ กไ็ ม่ อยากโชว์ ด้วยเหมือนกัน
ผู้คนปกติทสี่ นุกไปกับระบบเสมือนจริงเลเวลจะ
เป็ นสิ่ งที่แสดงออกถึงความเก่ งกาจ แต่ กบั
พวกดาร์ คเกมเมอร์ จะเป็ นการเปิ ดเผยไต๋ เสี ย
มากกว่ า
‘ยังไงพวกเขาก็ไม่ ได้ ถามละเอียดนัก’
ด้ วยประสบการณ์ ที่ผ่านมา พวกเขาคงไม่
คาดหวังกับคาตอบมากนัก ลีฮุนตอบช้ าๆ
“ประติมากร”
“หืม ?”
“ชั้นเล่ นอาชีพประติมากร”
“โอ้ ว จริงหรอ”
ณ เสี้ยววินาทีน้ันสายตาของคนอืน่ ๆก็เต็มไป
ด้ วยความสงสาร
ชอย แซง จูนตบบ่ าลีฮุนให้ กาลังใจ
“สู้ ๆเพือ่ น ชั้นได้ ยนิ มาว่ าเดีย๋ วนีค้ นเล่ นอาชีพ
ประติมากรกันเยอะ”
“ช่ าย”
พวกเขาคุยกันอย่ างนีร้ ะหว่ างฟังปฐมนิเทศ
ลี ฮุนจดรายละเอียดสาคัญลงในสมุดทีเ่ ขา
เตรียมมา
ส่ วนมากจะเป็ นหัวข้ อทีช่ ่ วยเรื่องการเรียน
ข้ อมูลเกีย่ วกับการเรียนต่ อต่ างประเทศและ
ความช่ วยเหลือทางด้ านการเงิน
เขาห่ างจากการเรียนมาตั้งแต่ หยุดเรียนชั้น
มัธยม
ถึงแม้ เขาจะผ่ านการสอบวัดระดับ GED แล้ วก็
ตาม แต่ มันก็เป็ นไปไม่ ได้ ที่เขาจะได้ รับความ
ช่ วยเหลือทางการเงินระหว่ างเรียนที่
มหาวิทยาลัย
แต่ กระนั้นก็ตาม เขาก็ยงั จดสิ่ งต่ างๆไว้ เผือ่ กรณี
ฉุกเฉิน
เมื่อปฐมนิเทศจบลง พวกเพือ่ นๆก็ยนื ขึน้
**********************************
“อ้ า ในทีส่ ุ ดก็จบ ชั้นหิวแล้ ว”
“ไปหาอะไรกินกันเถอะ”
“ใช่ ไปกินกันที่โรงอาหารกัน”
ลี ฮุนตามเพือ่ นๆไป
‘มันก็ไม่ เลวที่จะได้ ชิมว่ าอาหารของโรงอาหาร
ในมหาลัยจะเป็ นไง’
โรงอาหารอยู่ภายในมหาวิทยาลัย
มีรายการอาหารสไตล์ เกาหลีและตะวันตกซึ่งจะ
ออกตามตารางแต่ ละวันของสั ปดาห์
สาวๆเลือกอาหารเกาหลีและหนุ่มๆเลือกอาหาร
ตะวันตก
“น่ าอร่ อยดีนะ”
“กินกันเถอะ”
อาหารเกาหลีจะเป็ นข้ าว ซุป และเครื่องเคียง 5
ชนิด
อาหารตะวันตกจะเป็ นหมูหรือปลาทอดกับสลัด
และเส้ น
มิน ซูรายิม้ หลังจากลองชิมข้ าวกับเครื่องเคียง
“พอใช้ ได้ ”
ชอย แซง จูน และ บาค ซูน โจ หั่นหมูเพือ่ ลอง
ชิมรสชาติ
“อาหารกลางวันของมหาลัยไม่ เลวเลย”
“มาเรียนทีน่ ี่ต้องสนุกแน่ ๆ”
ขณะทีแ่ ต่ ละคนกาลังอร่ อยกับอาหาร แต่ ลฮี ุนก
ลับกินด้ วยใบหน้ าทีบ่ ูดบึง้
‘วัตถุดบิ ของอาหารแย่ จริงๆ’
มันเห็นได้ ชัดว่ าหมูทอดไม่ ได้ ปรุงสดๆ
มันเป็ นหมูแช่ แข็ง !
ยิง่ ไปกว่ านั้น เพราะมันถูกเก็บไว้ นานก่ อนทีจ่ ะ
นามาปรุ งสุ ก ความสดจึงตา่ มาก
‘ถ้ าเป็ นอย่ างนี้ เอาอาหารกลางวันมากินเองคง
จะดีกว่ า’
“ราคา 2500 วอน ก็ไม่ ได้ถูกอะไร”
มันจะดีต่อสุ ขภาพมากกว่ าถ้ าทาอาหารกลางวัน
มาทานเองด้ วยการปรุงจากวัตถุดบิ สดๆจาก
ตลาด
ลี ฮุนกินอาหารกลางวันขณะคิดถึงการพก
อาหารมาทานเอง
ขณะนั้นเองเหล่ าชายตัวกายาก็เข้ ามาในโรง
อาหาร
เป็ นพวกนักศึกษาสาขาศิลปะการต่ อสู้
ชายลา่ บึ๊กและชุ่มเหงือ่ มาหาอะไรกิน พวกเขา
พบลีฮุน
พวกเขาโค้ งคานับให้
“ยินดีทไี่ ด้ พบครับรุ่ นพี!่ ”
เมื่อนักศึกษาคนแถวหน้ าโค้ ง นักศึกษาหลายสิ บ
ที่ตามมาด้ านหลังก็โค้ งตามทันที
“ยินดีทไี่ ด้ พบครับรุ่ นพี!่ ”
ลีฮุนนั่งหน้ านิ่ง
เขาเบือนหน้ าหนีไปอีกทาง
เขากาลังใช้ ทกั ษะทีเ่ รียนมาจากซอยูน การไม่
สนใจโดยการทาเรื่องอืน่ แทน
แต่ นักศึกษาสาขาศิลปะการต่ อสู้ กไ็ ม่ ไปไหน
ยังคงโค้ งอยู่อย่ างนั้น
พวกเพือ่ นๆทีน่ ั่งข้ างๆถึงกับตะลึงอ้ าปากค้ าง
แมลงวันอาจบินเข้ าปากชอย แซง จูนได้ เลย
ตั้งแต่ นักศึกษาสาขาศิลปะการต่ อสู้ โค้ งให้ พวก
เขาก็ทาอะไรไม่ ถูกได้ แต่ งงงวยและตกใจ
และแม้ ดูเหมือนลีฮุนจะไม่ ชอบซักเท่ าไหร่ เขาก็
ตอบรับการโค้ งคานับนั้นได้ อย่ างไหลลืน่ เป็ น
ธรรมชาติ
เพือ่ นๆทั้งสี่ ตกใจมาก พวกเขามองไปทีล่ ฮี ุนแล้ ว
ก็มองไปทีน่ ักศึกษาศิลปะการต่ อสู้
ลีฮุนถอนหายใจพร้ อมกับยอมรับการคานับนั้น
แล้ วความสั มพันธ์ ระหว่างลีฮุนและเพือ่ นๆก็
เปลีย่ นไป นักศึกษารุ่ นพีถ่ งึ ขนาดต้ องโค้ งคานับ
ให้ ลฮี ุน เขาต้ องอายุเท่ ากับหรือมากกว่ า
แน่ นอน ต้ องไม่ อายุ 20 เหมือนทีเ่ ขาพูดไว้ แน่
สุ ดท้ ายนักศึกษาสาขาศิลปะการต่ อสู้ กเ็ ดินจาก
ลีฮุนไป
“พีแ่ ซง ชัว ฮุน นั่นใครกันหน่ ะ ? ใครถึงขนาด
ทาให้ พตี่ ้ องโค้ งให้ แบบนี้
ที่จริงนักศึกษาส่ วนใหญ่ กโ็ ค้ งให้ โดยไม่ รู้ ว่า
ทาไม แต่ เมื่อรุ่ นพีโ่ ค้ งให้ พวกเขาก็รีบโค้ งตาม
ทันที
ฮาน แซง ชัว เหงือ่ ออกเต็มหน้ าผาก
“ก็ที่ช้ันบอกนายไปไง”
“หา ?”
“ก็บอกว่ าชั้นไปโรงฝึ ก(ดาบ)ใช่ ไหม?”
“ใช่ พีไ่ ม่ ได้ไปแล้ วไม่ ใช่ หรอ?”
โรงฝึ กทีพ่ ูดกันนีเ้ ป็ นโรงฝึ กของอัน ฮุน โด
นั่นเอง
โรงฝึ กทีผ่ ลิตแชมป์ โลกการแข่ งขันดาบอันโด่ ง
ดัง
เป็ นสถานที่ทรี่ วมสั ตว์ ประหลาดทีใ่ ช้ ดาบเอาไว้
ถ้ าไม่ นับลูกศิษย์ อย่ างเป็ นทางการแค่ ผู้ฝึกดาบ
ขั้นต้ นก็มีมากกว่ า 5000 คน
ฮาน แซง ชัวก็เป็ นหนึ่งในผู้ฝึกดาบขั้นต้ น
“เขาก็เป็ นลูกศิษย์ คนหนึ่ง ไม่ สิ เป็ นศิษย์ เอก
ของอาจารย์ ต่างหาก”
“โห ! ศิษย์ เอกหรอ ?”
“ก็น่าจะใช่ ส่ วนใหญ่ อาจารย์ จะสอนเขา แต่ มี
บางทีทเี่ ขาสู้ กบั อาจารย์ ด้วย ”
“แต่ เขายังดูเด็กกว่ าหรืออายุเท่ าๆกับพวกเราเลย
เราไม่ จาเป็ นต้ องไปเคารพเขาก็ได้ ม้ัง ?”
เหล่ านักศึกษารุ่ นน้ องพยักหน้ าเห็นด้ วย
ผู้ทฝี่ ึ กศิลปะการต่ อสู้ จะทะนงตัวเป็ นอย่ างมาก
แม้ กระทัง่ ผู้ทมี่ ีสถานะสู งกว่ าในโรงฝึ ก พวกเขา
ก็ไม่ จาเป็ นต้ องก้ มศรีษะให้
หัวใจของฮาน แซง ชัวตกไปอยู่ทตี่ าตุ่ม
“นายต้ องเห็นด้ วยตาตัวเอง นายคิดว่ าชั้น
เคารพเขาตั้งแต่ แรกเลยหรอไง ? ตอนแรกชั้นก็
ยังไม่ ยอมรับความแข็งแกร่ งของเขาหรอก แต่
แค่ ปีเดียวเขาก็มากลายเป็ นศิษย์ เอกของ
อาจารย์ ฉันเองก็ไปฝึ กที่โรงฝึ กตั้ง 3 ปี กว่ าแล้ ว
ยังไม่ ได้ ยอมรับเป็ นลูกศิษย์ เลย ฉันเคยคิดว่ าเขา
เป็ นไอ้ คนจอมหยิง่ ยโส”
“แล้ วลูกพีไ่ ม่ ได้ ไปสั่ งสอนมันให้ รู้ สานึกบ้ าง
หรือไง?”
“ชั้นก็เคยจะไปจัดการมัน ! จะได้ เห็นกันว่ ารุ่น
พีร่ ่ ุนน้ องเป็ นยังไง แต่ พอฉันเห็นเขาต่ อสู้ ด้วย
ดาบไม้ เท่ านั้นหละ”
“แล้ วยังไงต่ อพี.่ ..”
“เขาสู้ สู้ แล้ วก็สู้ ต่ อหน้ าดาบไม้ ทอี่ าจจะฟาด
กระดูกให้ หักได้ เขายังไม่ มีความกลัวแม้ แต่ น้อย
และ ดาบทีเ่ ขากวัดแกว่ งมีท้งั ชีวติ ของเขาอยู่ใน
นั้น”
“มันเยีย่ มมากเลยใช่ ไหมพี่ ? ไม่ ธรรมดาเลยที่
จะไม่ เกรงกลัวต่ อดาบและเสี่ ยงชีวติ ไปกับมัน
?”
“มันเยีย่ ม มันยอดเยีย่ มมาก ชั้นรู้ ได้ ต้งั แต่ น้ัน
เป็ นต้ นมา ถึง แม้ กาลังกายจะฝึ กฝนกันได้ แต่
ความแข็งแกร่ งของจิตใจนายจะต้ องมีตดิ ตัวมา
แต่ กาเนิด เอาจริงๆเลยจะมีซักกีค่ นกันทีส่ ู้ โดย
เอาชีวติ เป็ นเดิมพันได้ ในโลกของความ เป็ นจริง
อย่ างนี?้ ”
"........"
“คนที่สามารถขจัดความกลัวออกจากความ คิด
ได้ จิตใจทีแ่ ข็งแกร่ งจะอยู่เหนือความแข็งแกร่ ง
ทางร่ างกาย ชั้นรู้ ได้ ว่าหัวใจของเขาแข็งแกร่ ง
ทีส่ ุ ดในโลก หลังจากนั้นทักษะดาบของฉันก็
แข็งแกร่ งขึน้ ด้ วย”
ในทีส่ ุ ดรุ่นน้ องของฮาน แซง ชัวก็เข้ าใจ
การกวัดแกว่ งดาบด้ วยใจ
ถ้ าหากเป็ นคนทีส่ ามารถฟาดดาบทีย่ อดเยีย่ ม
เช่ นนั้นออกมาได้ ก็ไม่ จาเป็ นต้ องคิดว่ าใครฝึ ก
ดาบก่ อนหลัง, พวกเขาสามารถก้ มหัวให้ ชายคน
นั้นได้
‘ชายผู้มีจติ ใจแข็งแกร่ งทีส่ ุ ด’
‘จดจาใบหน้ านั้นไว้ และอย่ าแตะต้ องเขา’
ฮาน แซง ชัวบอกรุ่ นน้ องให้ เคารพเขา
“นั่นเป็ นคากล่ าวที่มาจากโรงฝึ ก เพราะงั้น
ตั้งแต่ นีเ้ ป็ นต้ นไปถ้ าพวกนายเจอเขาต้ องโค้ งให้
มิเช่ นนั้นฉันโดนฆ่ าแน่ ”
“ครับ ลูกพี”่
เล่ มที่ 9 ตอนที่ 9 เข้ าจู่โจม (Raid)
ต้ องขอบคุณผลจากรู ปปั้น “คู่รักทีอ่ บอุ่น
(Warm Lovers)” ที่ทาให้ วดี ต้ านทานอาการไข้
ได้ แม้ ยงั คงมีไข้ เหลืออยู่บ้างแต่ อาการของเขาก็
ไม่ ได้ แย่ ลงไปกว่ านี้
การล่ าหลังจากนั้นก็ง่ายขึน้ มาก เขา อัลเวรอน
และซอยูนต่ อสู้ กบั ไอซ์ โทรล (Ice Troll)นาน
ต่ อเนื่องเกือบ 50 วัน
“ฆ่ าพวกมันไม่ หมดไม่ สิ้นซักที”
ไอซ์ โทรลมีความสามารถในการฟื้ นตัวที่น่ากลัว
มาก ถ้ ามีชิ้นส่ วนใดถูกตัดไปมันจะงอกขึน้ ใหม่
อย่ างรวดเร็ว และเมื่อเลือดของพวกมันลดต่าลง
ก็ใช้ เวลาเพียงไม่ กนี่ าทีกฟ็ ื้ นฟูขนึ้ ใหม่
การต่ อสู้ กบั พวกมันด้ วยคนเพียงหนึ่งหรือสอง
คนก็เหมือนการ ต่ อสู้ กบั กองทัพทีไ่ ม่ สามารถ
เอาชนะได้ แต่ ยงั ดีที่ที่นั่นมีหน้ าผาและไอซ์
โทรลก็ไม่ สามารถปี นลงมาได้
“ตอนนีเ้ รารู้ แล้ วว่ าทาไมภารกิจถึงมีระดับที่
ยากนัก”
เมื่อคราวต่ อสู้ กบั กองทัพอมตะเขาใช้ ข้อมูลทีม่ ี
ในการ ต่ อสู้ กบั พวกมัน แต่ กบั พวกไอซ์ โทรลทีม่ ี
ระดับความเก่ งกาจต่ างกันมากทาให้ การต่ อกร
กับพวกมัน ยากยิง่ กว่ า
วีดจึงต้ องเปลีย่ นกลยุทธ์
“มันยากไปถ้ าเราจะแยกกันสู้ กบั พวก
โทรล ต้ องให้ พวกไวเวิร์นบินขึน้ ไปจับไอซ์
โทรลลงมาและมาหย่ อนลงตรงนี”้
ให้ เหล่ าไวเวิร์นจับไอซ์ โทรลลงมาจากหน้ าผา
ครั้งละตัว
“เราคงได้ เลือดไอซ์ โทรลมาทาโพชั่นเพิม่ เลือด
เยอะเลย !”
เชือดและรีดเลือด !
ด้ วยสั ญชาตญาณของวีดทาให้ เขาสร้ างกลยุทธ์
อันยอดเยีย่ มนีข้ นึ้ มาได้
“จงฟัง พวกเจ้ าต้ องไปเอาตัวพวกโทรลมาที่
พืน้ ที่ที่แยกไว้ แล้ วพวกข้ าจะจัดการพวกมันเอง
!
วีดเองนั้นเชี่ยวชาญการทางานหนักมาตั้งแต่ เด็ก
แล้ ว จากการประสานงานของพวกเขาและการ
ตกจากทีส่ ู งทาให้ ขวัญและกาลังใจของมอน
สเตอร์ ตกลงอย่ างรวดเร็ว
ไอซ์ โทรลไม่ เหมือนพวกมอนสเตอร์ ประเภท
อืน่ พอทาให้ พวกมันอยู่รวมตัวกันไม่ ได้ แล้ ว
การล่ าพวกมันก็ง่ายขึน้ มาก พวกเขาจับมัน
มาแล้ วก็ฆ่ามันก่ อนทีพ่ วกมันจะได้ ฟื้นฟูพลัง
ชีวติ
“เคล็ดมีดสลักแสงจันทร์ !”
วีดยกดาบขึน้
พวกไอซ์ โทรลถูกจัดการด้ วยดาบอัน
สวยงาม ตอนนีส้ ถานการณ์ การต่ อสู้ เปลีย่ นไป
แล้ ว
ดูเหมือนจะไม่ ยุตธิ รรมเท่ าไร เขาฆ่ าพวกมัน
ก่ อนทีพ่ วกมันจะได้ ใช้ ความสามารถในการ
ฟื้ นฟูพลังชีวติ
“คู้วววววววว!”(เสี ยงคารามของไอซ์ โทรล)
ขนาดพวกมันกาลังจะตาย ไอซ์ โทรลยังมีแรง
ฮึดเหวีย่ งขวานหมายจะสั บทีเ่ ท้ าของพวกเขา
วีดตะโกนโดยไม่ สนใจการโจมตีที่กาลังมา
“หลับตาอดทน!”
เขาหลับตารับการโจมตีจากไอซ์ โทรล
ถ้ าคุณไม่ ลองคาดคะเนในการต่ อสู้ ว่าเหตุการณ์
จะเป็ นเช่ นไร การจะเอาชนะก็แทบจะเป็ นไป
ไม่ ได้ เลย นี่เป็ นวิถกี ารต่ อสู้ ของวีด
การดักทางมอนสเตอร์ ได้ อย่ างรวดเร็วและเฉียบ
ขาด!
“ย้ าก! ตาย ข้ าจะฆ่ าเจ้ า!”
เขาเหวีย่ งดาบในมือด้ วยดวงตาทีป่ ิ ดอยู่
มันดูเหมือนเป็ นการกระทาอันโง่ เขลาที่แม้ แต่
พวกมือใหม่ กย็ งั ไม่ ทาเช่ นนี้
นี่เป็ นการกระทาไม่ ควรทาทีส่ ุ ดในการต่ อสู้
ส่ วนการโจมตีด้วยดาบของซอยูนจะทิง้ ประกาย
สี ดาไว้ เบือ้ งหลังอยู่เสมอ
มันเป็ นการโจมตีของนักรบคลัง่ ในการพิฆาต
ไอซ์ โทรล
อาชีพทีแ่ ข็งแกร่ งดัง่ มัจจุราชและกระหายเลือด !
ในการต่ อสู้ ระยะสั้ นนั้นความแข็งแกร่ งของพวก
เขาอาจจะยังไม่ แสดงให้ เห็นนัก แต่ ยงิ่ การต่ อสู้
ดาเนินไปนานมากขึน้ เท่ าไรพวกเขาก็ยงิ่
แข็งแกร่ งขึน้ เท่ านั้น พูดง่ ายๆเลยก็คอื เธอ
สามารถลืมความเจ็บปวดได้ ในระหว่ างการต่ อสู้
แม้ จะเพียงช่ วงเวลาสั้ นๆ
แม้ ใบหน้ าของซอยูนจะปรากฎร่ องรอยอัน
คร่าเคร่ งจากความยากลาบากในการต่ อสู้ แต่ เธอ
ก็ไม่ เคยหันมามองทางวีดเลย
‘อย่ า อย่ า อย่ ามอง…”
เธอไม่ ต้องการให้ วดี เห็น
เขาจะต้ องหัวเราะแน่ ๆถ้ าเห็นการต่ อสู้ ของเธอ
ด้ วยเหตุนีเ้ ธอจึงเบือนหน้ าหนีเขาอย่ างเอาเป็ น
เอาตาย
ขณะต่ อสู้ ด้วยการหลับตา วีดหันหน้ าไปทาง
ซอยูนทีก่ าลังสู้ อยู่
เมื่อใดทีเ่ ลือดของพวกไวเวิร์นและปิ งหลงลด
ต่าลงอัลเวรอนจะฮีลให้ อย่ างเงียบเชียบ
การล่ าในหุบเขามรณะดาเนินไปกว่ า 50 วัน! ใน
ทีส่ ุ ดจานวนของพวกโทรลก็ลดลง ไม่ ว่าพวก
มันจะพยายามหนีจากการจับตัวของไวเวิร์นอ
ย่ างไรก็ทาได้ ไม่ สาเร็จ
วีดมองฟ้ าสี ครามด้ วยความเหนื่อยอ่ อน
“ไม่ อยากเชื่อว่ าจะจัดการพวกมันหมดได้ !”
เหมือนกับมองไก่ ในเล้ าไก่ มันยากพอควรทีจ่ ะ
หาไอซ์ โทรลแม้ เขาจะหาแล้ วหาอีก
เขารู้ สึกเสี ยใจทีไ่ ม่ อาจหามันพบได้ อกี ส่ วนนึง
ก็เป็ นเพราะเขาได้ กาไรจากการล่ าพวกมัน(t/n
รีดเลือดไปขาย)
“ตอนนีด้ ูเหมือนเราจะไม่ สามารถหาเลือดไอซ์
โทรลได้ แล้ วสิ นะ ทั้งๆที่พวกมันเป็ นตัวทาเงิน
ให้ แท้ ๆ”
แต่ เมื่อใดทีเ่ ขาเห็นกลุ่มพวกไอซ์ โทรลเขาจะมี
ความสุ ข ราวกับชาวนาทีเ่ ห็นต้ นข้ าวเต็มท้ องทุ่ง
ของตัวเอง ถึงแม้ จะเป็ นต้ นข้ าวที่อาจฆ่ าเขาให้
ตายได้ กต็ าม
ขวดทีบ่ รรจุด้วยเลือดของไอซ์ โทรลทั้งหมดนี้
ทาเงินให้ วดี ได้ ประมาณ 5,300 เหรียญทอง
โพชั่นฟื้ นฟูอย่ างรวดเร็ว (Rapid recovery
potion) นั้นช่ วยฟื้ นฟูความอึดและพลังชีวติ ได้
และวีดได้ ผลิตมันเป็ นจานวนมากและเก็บไว้ ใน
กระเป๋ าของเขา
เพราะความหายากของโพชั่น มันจึงมีค่าราวกับ
แขนหรือขาข้ างหนึ่งเลยทีเดียว ในการออกล่ า
ปกติน้ันจะไม่ ค่อยมีคนใช้ กนั เท่ าไร แต่ มันจะมี
ประโยชน์ อย่ างมากในสงครามระหว่ างกิลด์
“หุ หุ หุ”
วีดหัวเราะเมื่อเขาเห็นเลือด(โทรล) พวกนั้น !
เขาหัวเราะด้ วยความยินดีถึงขนาดที่ทาให้ ปวด
ท้ องเลยทีเดียว
“...”
อัลเวรอนและซอยูนมองวีดนิ่งๆ
หลังจากเห็นมาวันสองวันพวกเขาก็ชินเสี ย
แล้ ว แม้ นิสัยวีดจะประหลาดแต่ เขาก็ฝึกตัวเอง
ให้ รู้ จกั ระงับอาการและไม่ นานเขาให้ กลับมา
เป็ นปกติ
“อัลเวรอน นายอยากออกล่ ากันอีกไหม?”
“อยากครับ”
 “ตั้งแต่ นีไ้ ปเราต้ องการมนต์ ศักดิ์สิทธิ์ของนาย
ในการต่ อสู้ นะ”
“ตกลงครับ”
อัลเวรอนใช้ เบลสซิ่งให้ กบั ปิ งหลงและพวกไว
เวิร์น
ตอนแรกวีดสั่ งให้ ปิงหลงและไวเวิร์นโจมตีพวก
ลาเมียก่ อน จากตอนนั้นจนถึงตอนนีแ้ ผนก็คอื
ให้ โจมตีเฉพาะไอซ์ โทรลเพือ่ เอาเลือดพวก
มัน แต่ นับจากนีไ้ ปกลยุทธ์ ได้ เปลีย่ นเป็ นการยึด
หุบเขามรณะให้ ได้ แทน
ตอนนีว้ ดี เลเวล 312
ตั้งแต่ ปิงหลงและพวกไวเวิร์นถูกทาให้ มีชีวติ
ระดับทักษะของพวกมันก็เพิม่ ขึน้ มาก
ตอนนีพ้ วกมันสามารถจัดการลาเมียได้ โดยไม่
ลาบากแล้ ว
เลเวลของวีดเพิม่ ขึน้ เกิน 300 มานานแล้ วแต่
เพราะเขามอบชีวติ ให้ กบั รู ปสลักหลายรู ปทาให้
ระดับลดลงเรื่อยๆ และแม้ เขาจะได้ ออกล่ ากับ
เพลและเพือ่ นๆ ระดับของเขาก็เพิม่ ขึน้ มาเพียง
300 กว่ าเท่ านั้น ทีร่ ะดับของเขาเพิม่ ขึน้ ก็มาจาก
การต่ อสู้ ในหุบเขามรณะเป็ นส่ วนใหญ่
วีดตาลุกโชน
‘ในทีส่ ุ ดก็ถึงเวลากวาดล้ างหุบเขามรณะ !”
ถ้ าเทียบกับการรับมือกับไอซ์ โทรลแล้ ว พวกไว
เวิร์นและปิ งหลงต่ อสู้ กบั ลาเมียซึ่งมีพลังป้องกัน
น้ อยกว่ าได้ ดเี ป็ นอย่ างมาก
“เราคือลาเมียผู้สง่ างาม”
“อย่ าหลงเสน่ ห์เราเข้ าละ”
“พิษแห่ งยูครา !”
“โจมตีพวกมันด้ วยเข็มพิษ!”
พวกลาเมียเปิ ดฉากโจมตีและเข้ าตะลุมบอน
บนพืน้ นา้ แข็งลาเมียสามารถใช้ ลาตัวทีเ่ หมือนงู
เลือ้ ยไปได้ อย่ างรวดเร็ว
ถึงแม้ พวกมันจะมีพลังป้องกันจากนา้ แข็งอัน
ยอดเยีย่ มแต่ กลับถูกพวกไวเวิร์นจัดการได้ อย่ าง
รวดเร็ว
ปิ งหลงยกตัวขึน้ สู งด้ วยปี กอันใหญ่ โตและใช้
กรงเล็บเข้ าโจมตี
“ตัวข้ าก็ใหญ่ โต แต่ ทาไมขาข้ าถึงสั้ นอย่ าง
งีอ้ ่ ะ!”
มันยังบ่ นด้ วยความไม่ พอใจต่ อไป
เมื่อเทียบลาตัวที่ใหญ่ โตกับเท้ าที่ส้ั นผิดปกติของ
มันทาให้ มันลังเลทีจ่ ะเดินในระหว่ างการต่ อสู้
“มันไม่ มีกฎว่ างานศิลปะต้ องทาให้ เดินเหิน
สะดวกนี่หน่ า”
วีดแก้ ตัวเพราะเป็ นนี่ปัญหาที่เกิดจากลักษณะ
ทางธรรมชาติของนา้ แข็ง
เพือ่ ให้ ถูกหลักการถ่ ายเทนา้ หนัก(ของรู ปสลัก)
ขาทีส่ ้ั นและหนาจะทางานได้ ดกี ว่ าขายาว
ต้ องขอบคุณลาตัวใหญ่ ยกั ษ์ ของปิ งหลงทีท่ าให้
มีแต่ ขาสั้ นๆนีท้ ี่จะพอรับนา้ หนักของมันได้
อย่ างไรก็ตามปิ งหลงและไวเวิร์นก็ทาให้ พวกลา
เมียตกอยู่ใน สถานการณ์ ทยี่ ากลาบาก และเมื่อ
ปราศจากการป้องกันจากไอซ์ โทรลทาให้ พวกลา
เมียถูกจัดการอย่ างไม่ อาจ หลีกเลีย่ งได้
เป็ นการฆาตกรรมหมู่อยู่ข้างเดียว !
กลุ่มลาเมียเลเวล 200 มาแล้ วก็ตายอย่ างรวดเร็ว
แค่ ไม่ มีไอซ์ โทรลมาป้ องกันลาเมียก็เป็ นได้ แค่
มอนสเตอร์ ตวั เล็กๆทีถ่ ูกรังแก
หลังลาเมียตายก็ดรอปไอเทมให้ เช่ น หนังงู
เหรียญทอง เหรียญเงิน เข็มพิษและแร่ บางชนิด
“เราทาได้ แล้ ว”
“คว้ ากกกกกก!”
พวกไวเวิร์นและปิ งหลงบินขึน้ ฟ้าและคาราม
ออกมา
วีดมองไปที่หน้ าผาฝั่งตรงข้ าม เห็นมอนสเตอร์
อีกกลุ่มหนึ่งอยู่ระหว่ างหุบเขา
ลิซาร์ ดคิง (The Lizard King) ทหารผีสิง พรี
สแห่ งไดบาเซ่ ผู้ตดิ ตามปิ ศาจ และหุ่นเชิด
เป็ นมอนสเตอร์ หลากชนิดทีร่ วมตัวกันใน
กองทัพเดียว
ฟึ บ!
วีดยกมือเรียกปิ งหลงและเหล่ าไวเวิร์น
“อัลเวรอนฮีลและเบลสซิ่งให้ พวกมันต่ อสู้
ต่ อไปอีก การต่ อสู้ ยงั ไม่ จบ”
“ขอรับ เดีย๋ วผมจะฟื้ นความเหนื่อยล้าให้ เอง”
เหล่ าไวเวิร์นและปิ งหลงพร้ อมรบอีกครั้ง
“คู้วววว!”
ปิ งหลงและไวเวิร์นบินออกไปต่ อสู้ กบั พวกลา
เมียและมอนสเตอร์ อนื่ ๆในหุบเขามรณะ
ลิซาร์ ดคิงถือขวานเป็ นอาวุธขณะทีผ่ ู้ตดิ ตาม
ปี ศาจแทงศัตรู ด้วยหอกและดาบ
“ด้ วยลาธารหิมะทีห่ ลอมละลาย ด้ วยละออง
และพลังแห่ งความมืดจงเพิม่ พลังให้ แก่ พวกเจ้ า
บลัดลัซ! (Bloodlust!)”
เหล่ าพรีสแห่ งไดบาเซ่ ร่ายมนต์ ให้ กบั พวกมอน
สเตอร์ เวท มนต์ นีต้ ่ างจากมนต์ ศักดิ์สิทธิ์
ของอัลเวรอนซึ่งไม่ มีผลข้ างเคียงใดๆ ตรงกัน
ข้ ามเวทนีค้ ล้ ายกับมนต์ คาสาปที่เพิม่ พลังโจมตี
ให้ ชั่วคราวและก่ อเกิด ผลเสี ยร้ ายแรงตามมาใน
ภายหลัง
“ท่ านไดบาเซ่ สั่งให้ เราร่ ายเวทไฟใส่ ก้อนนา้ แข็ง
ขนาดยักษ์ ”
“ท่ านไดบาเซ่ สั่งให้ ทหารผีสิงเข้ าโจมตีไวเวิร์น
โดยทันที”
 “ท่ านไดบาเซ่ สั่งให้ กองทัพจงฟัง เราจะแสดง
ให้ เห็นว่ าจะเกิดอะไรขึน้ กับคนทีก่ ล้ ามารุกราน
พวกเรา!”
พรีสแห่ งไดบาเซ่ สั่งกองทัพมอนสเตอร์ เหล่ า
มอนสเตอร์ ที่ไม่ มีความศรัทธาใดๆ แต่ เต็มเปี่ ยม
ไปด้ วยพลังแห่ งปี ศาจและความละโมภทา
ตามที่พรีสสั่ งทันที
เนื่องจากพวกมันรวมตัวกันภายใต้ การ
บัญชาการทีแ่ ม่ นยา กองทัพของมอนสเตอร์ จงึ
สามารถต้ านทานการโจมตีของพวกไวเวิร์นไว้
ได้ อย่ างง่ ายดาย รวมทั้งการโจมตีของปิ งหลงก็
ไม่ ได้ ผลเท่ าไรนัก
จานวนของมอนสเตอร์ ที่ปฏิบัตติ ามคาสั่ งของพ
รีสแห่ งไดบาเซ่ ไม่ ได้ ลดจานวนลงเลยแม้ แต่
น้ อย พวกมันพุ่งเข้ าโจมตีโดยไร้ ซึ่งความ
หวาดกลัว
“ไอซ์ โบลท์ !( Ice Bolt)”
แม้ ปิงหลงจะใช้ เวทมนต์ นา้ แข็งอันภาคภูมิด้วย
พลังอันมหาศาล แต่ พรีสก็สามารถต้ านไว้ ได้
ด้ วยการร่ ายเวทมนต์ ไฟเข้ าปะทะ
เหล่ าไวเวิร์นทีบ่ ินวนบนฟ้าก็ไม่ อาจต่ อสู้ ได้ ถนัด
นัก ในขณะทีป่ ิ งหลงก็กลัวจนไม่ อยากจะสู้
ต่ อไปแล้ ว
“มันจะต้ องไม่ เป็ นไร และมันจะไม่ จบแบบนี”้
ดวงตาวีดเป็ นประกาย
ถ้ านับเวลาตามทวีปเวอร์ เซลล์ เขาใช้ เวลาไปกว่ า
50 วันแล้ ว และถ้ ารวมเวลาทีใ่ ช้ ในการมาถึงหุบ
เขามรณะหลังจากที่มาทวีปทางเหนือด้ วย
แล้ ว เวลาที่ต้องใช้ คงมากกว่ านี้
ในมุมมองของวีดผู้ซึ่งขยันหาเงิน การติดอยู่ใน
สถานที่แบบนีน้ านๆเป็ นเรื่องที่รับไม่ ได้
“จงมา เดธไนท์ แวนฮอว์ ค จงมา แวมไพร์
ลอร์ ด โทริ”
วีดเรียกรู ปสลักทั้งหมดของเขาออกมา
แถมเขาถึงกับต้ องเรียกแวนฮอว์ คและโทริ มาอีก
!”
พายุทมิฬปรากฎขึน้ เมื่อแวนฮอว์ คถือดาบ
ออกมา
“นา.. นา..นายท่ าน! ท่ านเรียกข้ า!”
แวนฮอว์ คพูดเสี ยงสั่ น
เพราะอันเดธตัวซีดเซียวจึงเป็ นที่เข้ าใจผิดกันว่ า
พวกมันจะไม่ ได้ รับผลกระทบจากอากาศหนาว
แต่ ที่นี่เย็นจนกระดูกของมันจะแข็งอยู่แล้ ว
กึก กึก กึก กึก !
เสี ยงฟันของเดธไนท์ กระทบกัน
ความแตกต่ างของผิวอันซีดขาวและปากทีแ่ ดง
สด ! แวมไพร์ โทริผู้ใส่ ผ้าคลุมสี แดงดาเดินถอย
ไปเล็กน้ อย
 “ที่นี่ไม่ ไกลจากบ้ านข้ านี่นา โมราต้ า! คิดถึง
จริงๆ ลมอันหนาวเหน็บ หิมะ พายุนา้ แข็ง และ
สถานที่อนั เปล่ าเปลีย่ วและความปรารถนาอัน
แรงกล้ าที่จะมีชีวติ และมีลม หายใจ ทีท่ ี่แสงอัน
งดงามส่ องประกายราวกับมีชีวติ มันคงสมบูรณ์
แบบถ้ าข้ ามีสาวบริสุทธ์ ผู้งดงามอยู่เคียง
ข้ าง ช่ างน่ าเสี ยดายยิง่ นัก”
แวมไพร์ ลอร์ ดโทริยนิ ดีที่ได้ สัมผัสอากาศหนาว
ขณะเดียวกันก็มองไปที่หญิงสาวผู้ซึ่งถูกนาไป
เป็ นแบบให้ กบั งานศิลปะ
วีดมองไปที่ซอยูน
เธอมีความงามทีไ่ ม่ อาจหาผู้ใดมาเปรียบได้ ใน
พืน้ พิภพ
ถึงแม้ จะมองไปทีซ่ อยูนผู้ซึ่งเป็ นต้ นแบบของ
รู ปสลักมากมาย โทริกไ็ ม่ ได้ แสดงอาการใดๆ
ออกมา
‘หรือเป็ นเพราะพวกเราอยู่ปาร์ ตเี้ ดียวกัน?”
ต้ องขอบคุณวีดและซอยูนทีอ่ ยู่ปาร์ ตเี้ ดียวกัน
โทริจงึ ไม่ มีทที ่ าสนใจซอยูนเท่ าไรนัก
แต่ กย็ งั มีเรื่องรบกวนวีดอยู่อกี เรื่องหนึ่ง
โทริย่นจมูกและดม
“กลิน่ อะไรหน่ ะ ? มันกลิน่ แรงแต่ แค่ กลิน่ มันก็
ทิง้ รสหวานในปากข้ าเอาไว้ แล้ ว”
โทริเป็ นผู้เชี่ยวชาญทางด้ านเลือด
รอยเลือดของไอซ์ โทรลส่ งกลิน่ ให้ โทริ
เขาน่ าจะเรียกโทริออกมาก่ อนหน้ านี้ เขาอาจ
กวาดล้ างไอซ์ โทรลได้ รวดเร็วขึน้ แต่ กต็ ้ องแลก
กับการทีเ่ ขาต้ องยอมแพ้ที่จะสกัดเอาเลือดของ
ไอซ์ โทรล(t/n:เพราะโทริมันดูดหมด)
เพราะเหตุนีว้ ดี จึงไม่ เรียกโทริออกมา
เมื่อไอซ์ โทรลถูกกาจัดหมดแล้ วเขาจึงใช้ งานโท
ริในการต่ อสู้ ได้
“โทริ เจ้ าก็ต้องออกไปสู้ ด้วยเหมือนกัน”
“เจ้ ากล้ ามาสั่ งข้ างั้นรึ?”
ด้ วยการไม่ ถูกเรียกออกมาช่ วงหนึ่ง ทาให้ เขาจา
เจ้ านายตัวเองไม่ ได้ ซะแล้ ว
เป็ นโทริคนเดิม ผู้ซึ่งต่ อสู้ กบั กองทัพอมตะ
ร่ วมกับพวกพวกไวเวิร์น
ความมั่นใจในตนเองของโทริเพิม่ ขึน้ พร้ อมกับ
ความสามารถและเลเวลของเขา
วีดขมวดคิว้
“ข้ ากาลังสั่ งเจ้ าอยู่ ออกไปสู้ ได้ แล้ ว”
“งั้นข้ าขอพูดอะไรบ้ างเหมือนกัน มันรบกวน
ข้ ามานานแล้ว มันคงดีมากเลยถ้ าเจ้ าไม่ ต้อง
เรียกข้ าออกมาทางานขีป้ ะติ๋วอะไรพวกนี”้
ตรงข้ ามกับความสามารถทีม่ ี โทริเป็ นมอน
สเตอร์ ระดับบอสที่น่าราคาญ! แต่ กไ็ ม่ ได้
หมายความวีดจะไม่ ใช้ เขา
“ดูเหมือนนายจะยังถูกฆ่ าไม่ พอละมั้ง”
“...”
“แล้ วเราค่ อยมาคุยกันอีกทีหลังจากชั้นจัดการ
นายติดต่ อกันอีกซัก 10 วันเป็ นไง ?”
ความรุนแรงแบบนีจ้ ะถูกใช้ เมื่อการยกยอและ
การชมเชยไม่ ได้ ผล!
ชิ้ง
ซอยูนทีอ่ ยู่ใกล้ ๆก็ส่งสั ญญาณให้ เงียบๆ เธอกาลัง
จะมาช่ วยวีดถ้ าเจ้ าแวมไพร์ ไม่ ยอมเชื่อฟังคาสั่ ง
อัลเวรอนก็เตรียมเวทมนต์ ศักดิ์สิทธิไว้ พร้ อม
จัดการแล้ ว โทริจงึ ไม่ มีทางเลือกได้ แต่ เดินเซ็งๆ
ไปหาเหล่ าศัตรู
แต่ เดินไปได้ เพียงไม่ กกี่ ้ าวโทริกห็ ันมาพูดอย่ าง
จริงจัง
“นายท่ านข้ ามีอะไรจะพูด”
“อะไรรึ?”
“ท่ านเคยได้ ยนิ เกีย่ วกับอาณาจักรแวมไพร์ ไหม
(Vampire Kingdom)?”
“มีทแี่ บบนั้นด้ วยหรอ?”
เขาเพิง่ ได้ ยนิ เป็ นครั้งแรก
ประวัติศาสตร์ ของทวีปเวอร์ เซลล์ บอกเล่ า
รายละเอียดของชนเผ่ าแวมไพร์ ไว้ เพียงเล็กน้ อย
เท่ านั้น
“อาณาจักรแวมไพร์ เรียกว่ า โทเดียม(Todium)
! มันอยู่ใต้ พนื้ ดิน เป็ นอาณาจักรแห่ งความมืด
มิดชั่วนิรันดร์ ต้ องขอบคุณนายท่ าน ตอนนี้
ข้ าแข็งแกร่ งขึน้ แล้ ว ข้ าจะต้ อง
กลับไป”
“…กลับไปงั้นหรือ?”
“มันเป็ นภารกิจของข้ าในฐานะแวมไพร์ อีก1
เดือนในทวีปเวอร์ เซลล์ ทางเข้ าจะเปิ ดออกเป็ น
เวลา 89 วัน”
“ทาอย่ างนั้นจะเป็ นการยกเลิกพันธะ…”(t/n :
พันธะการเป็ นสั ตว์ เลีย้ ง)
“พันธะจะสิ้นสุ ดลงก็จริง แต่ ถ้านายท่ าน
ต้ องการด้ วยเกียรติของข้ าข้ าจะมอบชีวติ อมตะ
ของข้ าให้ กบั ท่ าน”
โทริต้องการลบล้ างข้ อผูกมัดของตน แต่ เขาก็
คาดเดาไว้ อยู่แล้ วว่ าคาพูดต่ อไปจะเป็ นเช่ นไร
‘เมื่อการออกล่ ามาถึง อาจจะมีเงือ่ นไขทีโ่ ทริจะ
มีประโยชน์ กเ็ ป็ นได้ ’
มอนสเตอร์ บอสระดับสู งเลเวล 400 การเป็ น
แวมไพร์ ของเขามีประโยชน์ มากแต่ มันก็ใช้
ความสามารถได้ กบั ตัวเองเท่ านั้น
‘เขามักจะมีข้อจากัดมาตั้งแต่ แรก’
วีดส่ ายหัว
“ข้ าไม่ อยากได้ ชีวติ เจ้ าหรอก”
เขาไม่ สนใจที่จะเอาชีวติ ของโทริ
เขาจะฆ่ าโทริต่อเมื่อมันมอบไอเทมให้ กบั เขา
เท่ านั้น แต่ เครื่องแต่ งกายของโทริกค็ ่ อนข้ างไร้
ประโยชน์
เครื่องแต่ งกายของเขาจากัดให้ ใช้ ได้ แต่ เฉพาะ
แวมไพร์ ลอร์ ดเท่ านั้น ซึ่งต่ างจากพวกออร์ ค
เอลฟ์ หรือ ดาร์ ควิซาร์ ด พวกไอเท็มที่ใช้ ได้
เฉพาะกับมอนสเตอร์ น้ันช่ างไม่ มีมูลค่าเอา
เสี ยเลย
“ขอบคุณนายท่ าน เมื่อข้ าออกเดินทางไปโท
เดียมแล้ ว หากท่ านต้ องการล่ ะก็ข้าสามารถนา
ทางท่ านไปยังที่นั่นได้ มันคงเป็ นครั้งแรกทีม่ ี
มนุษย์ ได้ เข้ าไปที่นั่น และในอนาคตท่ านคงไม่
อาจหามนุษย์ ผ้ ูใดทีส่ ามารถเข้ าไปถึงหลุมฝังศพ
ของแวมไพร์ ผ้ ูสูงศักดิ์แห่ งรัตติกาลได้ อกี แล้ ว”
ตริ้ ง!
แวมไพร์ ลอร์ ด โทริเชิญคุณให้ เข้ าสู่ โทเดียม
เมืองอันสู งศักดิ์แห่ งรัตติกาล! เมืองทีม่ ิอาจ
พบได้ บนพืน้ พิภพ เมืองแห่ งงานศิลปะอัน
เก่ าแก่ และอัญมณีมากมาย อีกทั้งยังมีหญิง
สาวงดงามมากมายและหนูและค้ างคาวอีก
ร้ อยล้ านตัวอาศัยอยู่
แวมไพร์ ลอร์ ดโทริได้ เชิญคุณและเพือ่ นๆให้
เข้ าสู่ โทเดียมในอีก 3 เดือน
วีดเอียงคอเล็กน้ อยแล้ วพยักหน้ า
‘ตามทีค่ าด เราเดาถูกจริงด้ วย’
เดธไนท์ และแวมไพร์ โทริแข็งแกร่ งขึน้ มาก
พวกนั้นไม่ ได้ เป็ นแค่ ตัวภาระ ถ้ ามีใครเลีย้ งพวก
มันจนระดับเพิม่ ขึน้ จนถึงระดับหนึ่ง ก็อาจจะ
ได้ รับภารกิจพิเศษหรือได้ เข้ าสู่ พนื้ ทีพ่ เิ ศษได้
โทริม่ ุงหน้ าไปยังหุบเขามรณะ
“จงเปิ ดเผยตัวออกมาเถิด ครอบครัวของข้ า”
“ท่ านเรียกข้ าหรือ นายท่ าน”
ราชินีแวมไพร์ ผ้ ูงดงามและแวมไพร์ หนุ่มซึ่ง
สวมผ้ าคลุมปรากฎตัวขึน้ ทันที
“ศัตรู ทเี่ ต็มไปด้ วยเลือดอยู่ตรงโน้ น”
“ข้ าก็กาลังกระหายมาก นายท่ าน”
“แม้ เราจะไม่ อาจอยู่กนั เป็ นครอบครัวได้ แต่ เรา
ก็จะมุ่งไปดืม่ เลือด ไปกันเถอะ!”
“ค่ ะ นายท่ าน”

“ม่ านแห่ งความมืด!”

โทริและแวมไพร์ อนื่ ๆซ่ อนตัวในความมืด
และในพริบตาเดียวพวกเขาก็ปรากฎขึน้ ข้ างๆ
พรีสแห่ งไดบาเซ่ และผู้ตดิ ตามปี ศาจซึ่งอยู่เหนือ
หุบเขาขึน้ ไป
“พวกขุนนางแห่ งรัตติกาล!”
“ปี ศาจแวมไพร์ มากันแล้ว!”
โทริกางกรงเล็บออกไปสร้ างความเสี ยหาย
ให้ กบั พรีสแห่ งไดบา เซ่ ขณะทีแ่ วมไพร์ ตนอืน่
ปรากฎตัวขึน้ และหายตัวไป แวมไพร์ หนุ่ม
เคลือ่ นทีอ่ ย่ างคล่ องแคล่ วและราชินีแวมไพร์ ร่าย
เวทหยุดการ เคลือ่ นไหวของผู้ตดิ ตามปี ศาจ
แต่ แวมไพร์ หนุ่มก็ไม่ อาจต้ านทหารผีสิงได้ ถ้ า
หากพวกเขาต่ อสู้ กบั มนุษย์ ทมี่ ีเลือดและชีวติ
พวกเขาก็จะใช้ พลังได้ อย่ าง เต็มที่ แต่ กบั ศัตรู ที่
ถูกครอบงาด้ วยพลังปี ศาจและยิง่ เป็ นทหารผีสิง
ด้ วยแล้ วพลังของ แวมไพร์ ไม่ อาจทาอะไรพวก
มันได้ เลย
“พายุใบมีด!”
โครม!
โทริสร้ างพายุทอร์ นาโดขนาดใหญ่ รอบๆพืน้ ที่
ศัตรู ทอี่ ยู่ในบริเวณโดนโจมตีและถูกฆ่ าไปหลาย
ตัว
พายุทอร์ นาโดขนาดยักษ์ กวาดไปทัว่ บริเวณ ร่ าง
ของพรีสแห่ งไดบาเซ่ ถูกเฉือนและแยกเป็ นชิ้นๆ
หิมะและนา้ แข็งกระจัดกระจายไปทั่ว ความแรง
ของพายุถงึ ขนาดทาให้ พวกไวเวิร์นเสี ยศูนย์
“ดูดเลือด!”
การโจมตีแต่ ละครั้งของโทริใช้ มานาเยอะมาก
เมื่อมานาของเขาลดต่าเขาจะอ่ อนแอลง แต่ ก็
ฟื้ นฟูได้ ด้วยการดูดเลือดจากพวกพรีสแห่ งได
บาเซ่
ดวงตาของโทริมืดดา
“พวกเจ้ าอย่ าทาให้ ข้าต้ องโมโห พวกเจ้ าที่โดน
ข้ าดูดเลือดจงกลายเป็ นหินซะ”
เปรี๊ ยะ!
ร่ างของพวกทหารผีสิงแข็งตัวและกลายเป็ นหิน
ในทีส่ ุ ด นี่เป็ นผลจากคาสาปของแวมไพร์
แวนฮอว์ คกวัดแกว่ งดาบและนา
ผู้ใต้ บังคับบัญชาของเขา ปิ งหลงและพวกไว
เวิร์นกับโกลด์ มินิอยู่บนท้ องฟ้า วีดและซอยูน
เข้ าร่ วมต่ อสู้ พวกเขาปี นขึน้ ไปบนหน้ าผาและ
เข้ าสู้ กบั มอนสเตอร์
“เคล็ดมีดสลักแสงจันทร์ !”
บนยอดผาวีดชักดาบออกมาด้ วยความมั่นใจใน
พลังป้องกันของเสื้อเกราะแล้ วมองค้ นหาไป
รอบด้ านอย่ างเยือกเย็น
ระหว่ างต่ อสู้ ระยะประชิด การมองไปทีใ่ ดที่
หนึ่งเพียงที่เดียวเป็ นสิ่ งไม่ ควร มันต้ องมีการ
ประเมินสถานการณ์ ของทั้งของฝ่ ายมิตรและ
ฝ่ ายศัตรู ไปด้ วย
โดยเฉพาะอย่ างยิง่ ในสถานการณ์ ที่คล้ ายคลึงกับ
ในตอนนีซ้ ึ่งมีการต่ อสู้ กบั มอนสเตอร์ จานวน
มากทักษะนีเ้ ป็ นสิ่ งจาเป็ น
พรีสแห่ งไดบาเซ่ อยู่บนปากเหวแห่ งความตาย
จากกรงเล็บแวมไพร์
“เจ็ดย่ างก้ าวแห่ งสรวงสวรรค์ !”
มันนานแล้ วที่เขาไม่ ได้ ใช้ ท่าเท้ านี้
เขาสามารถใช้ ความเร็วสู งสุ ดและเปลีย่ นทิศทาง
ไปมาระหว่ าง 7 ก้ าวนี้
ทักษะนีท้ าลายกฎความรู้ ทวั่ ไปอย่ างสิ้นเชิง มัน
สามารถสร้ างความแตกต่ างได้ ในระหว่ างการ
ต่ อสู้
และถ้ าคุณนาทักษะนีไ้ ปใช้ งานได้ อย่ าง
เชี่ยวชาญคุณก็จะสามารถมีพลังโจมตีที่
เหนือกว่ าผู้อนื่ อย่ างแน่ นอน
วีดวิง่ เข้ าไปอยู่ระหว่ างพวกแวมไพร์
ด้ วยฟุตเวิร์คทีว่ กวน เขาสามารถเข้ าไปถึง
ด้ านหน้ าพรีสแห่ งไดบาเซ่ ได้
“ตาย!”
วีดเหวีย่ งออกดาบไปขณะเคลือ่ นทีไ่ ปด้ วย
ดาบเฉียดลาคอของพรีสไปนิดเดียว แต่ เมื่อมัน
ถูกเหวีย่ งกลับมามันก็เฉือนหน้ าอกเข้ าอย่ างจัง
เลือดไหลนอง พรีสแห่ งไดบาเซ่ เผชิญหน้ ากับ
มัจจุราชและตายไปในทีส่ ุ ด
พรีสไม่ ใช่ มอนสเตอร์ ธรรมดาๆ มันให้ ค่า
ประสบการณ์ มากกว่ าปกติถงึ 30 %
แต่ ก่อนทีเ่ ขาจะตรวจสอบว่ าได้ ค่าประสบการณ์
เท่ าใด ผู้ตดิ ตามแห่ งปี ศาจก็โจมตีเข้ าทางด้ าน
หลัง
“ย้ ากกกกกกกกก!”
มันคารามพร้ อมกับเหวีย่ งกระบองเข้ าใส่
วีดก้ มตัวหลบไปด้ านหน้ าโดยทีไ่ ม่ เหลียวไปดู
แม้ แต่ น้อย เขาม้ วนหน้ าและลุกขึน้ ยืนอย่ าง
รวดเร็ว เมื่อลุกขึน้ สองมือก็เต็มไปด้ วยเหรียญ
ทอง เขาเก็บของทีด่ รอปขึน้ มาขณะอยู่บนพืน้
‘อย่ างที่คดิ เอาไว้ เลย มันเยอะจริงๆด้ วย’
ไดบาเซ่ เป็ นเทพเจ้ าแห่ งความมั่งคัง่ นั่นทาให้ พ
รีสแห่ งไดบาเซ่ ดรอปเงินให้ เยอะขนาดนี้
มีอยู่คนหนึ่งพูดโน้ มน้ าวแวมไพร์ ขณะต่ อสู้
“ข้ าจะให้ เงินเจ้ ามหาศาลถ้ าเจ้ ายอมมาติดตาม
ข้ าแทน”
“ข้ าจะให้ อญ
ั มณีนีถ้ ้ าเจ้ ายอมเชื่อในตัวข้ า”
“ข้ ามีเงิน…”
พวกเขาพยายามหลอกล่อด้ วยเงิน
แต่ แวมไพร์ เป็ นขุนนางแห่ งรัตติกาลชั้นสู งพวก
เขาจึงไม่ หลง ไปกับคาล่ อหลอกเช่ นนี้ ลอง
เปลีย่ นเป็ นออร์ คผู้หิวเงินดูสิพวกมันคงย้ ายข้ าง
ไปอยู่ฝ่ายพรีสแห่ งไดบา เซ่ อย่ างไม่ ต้องสงสั ย
วีดมองไปรอบๆอย่ างระมัดระวัง
เขาไม่ สนใจพวกผู้ตดิ ตามปี ศาจเท่ าไรนักเพราะ
พวกมันดรอปแต่ ไอเทมขยะ
เขาตรงไปยังตาแหน่ งของพรีสแห่ งไดบาเซ่ และ
คานวณความอึดของมันเพือ่ รีดเงินออกมาแบบ
ไม่ ให้ เหลือแม้ แต่ เหรียญทองแดงเดียว
“เจ็ดย่ างก้ าวแห่ งสรวงสวรรค์ !”
เขาเคลือ่ นตัวผ่ านมอนสเตอร์ ไปราวฟ้าแลบและ
เก็บเงินที่ได้ จากพรีสแห่ งไดบาเซ่ อย่ าง
รวดเร็ว เขามีความรับผิดชอบเป็ นอย่ างสู งใน
การเก็บไอเทมทีด่ ที สี่ ุ ดทีต่ กออกมาไม่ ว่าจะเป็ น
จากมอนสเตอร์ ใดๆก็ตาม
เล่ มที่ 9 ตอนที่ 10 หว่ านเมล็ด (Planted Seeds)
(เนือ้ หาในตอนนีน้ ้ัน ครึ่งแรกแปลโดยคุณ
FeoNesS, ส่ วนครึ่งหลังแปลโดยคุณ ออน ครับ)
ฟวับ! ฟวับ! ฟวับ!...
ภายใต้ นา้ ตกอันงดงาม มีเหล่า
บุรุษ 5 คนกาลังกวัดแกว่ งดาบของพวกเขาอยู่
อย่ างขะมักเขม้ น
“14,930,641”
“14,930,642”
“14,930,643”
ทุกครั้งทีด่ าบฟาดฟันลงไป พวกเขา
จะตะโกนนับจานวนครั้งที่มหาศาลจนน่ าตกใจ
เขาเหล่ านีค้ อื นักดาบ
 นักดาบ , นักดาบ2 , นักดาบ3 , นัก
ดาบ4 และนักดาบ5!
หลังจากแยกจากพวกเพลและคนอืน่
ๆ แล้ ว พวกเขามุ่งลึกเข้ ามาในภูเขายุโรกิเพือ่ ฝึ ก
วิชาดาบ
นักดาบ3เหวีย่ งดาบของเขาอย่ างมี
ความสุ ข
“ชายผู้แข็งแกร่ งเท่ านั้นทีเ่ ป็ นโปรด
ปรานในโลกใบนี้ ชายผู้แข็งแกร่ งไม่ จาเป็ นต้ อง
เกรงกลัวหรือทนทุกข์ ต่อสิ่ งใด”
ในโลกความเป็ นจริง พวกเขาหาใช่
คนเจ้ าชู้ ไม่ ทว่ าผู้หญิงในวัยเดียวกันต่ างก็กลัว
พวกเขากันหมดจนไม่ มีใครเหลียว
แล แม้ กระทัง่ แม่ และน้ องสาวของพวกเขาเองก็
ไม่ ใช่ ข้อยกเว้ น
ทุก ๆ วัน เขาฝึ กฝนวิชาดาบอย่ าง
จริงจัง
“แม่ ครับ ช่ วยทาอะไรให้ ผมกิน
หน่ อยได้ ไหมครับ”
นักดาบ3 ร้ องถามขณะทีเ่ ดินเข้ า
บ้ าน เขากาลังหิวมาก
“โอ้ ...ได้ สิจ้ะ ด...เดีย๋ วแม่ จะทาให้ รอ
หน่ อยนะ”
อย่ างไรก็ตาม ระหว่ างที่
ทาอาหาร แม่ ของเขาตัวสั่ นด้ วยความกลัว
ในการร่าเรียนวิชาวิชาดาบ นอกจาก
การฝึ กฝนร่ างกายและจิตใจ เขายังถูกเสี้ยมสอน
ให้ ใช้ ชีวติ อยู่อย่ างเทีย่ งธรรม เขาไม่ เคยทาอะไร
ร้ าย ๆ กับคนในครอบครัวสั กครั้ง แต่ ด้วย
หน้ าตาและนา้ เสี ยงที่เปลีย่ นไปจากการฝึ กดาบ
ของเขาก็มากพอที่จะทาให้ แม่ ของเขาขวัญผวา
ได้ แล้ ว
หากนั่นเป็ นเพียงจุดเริ่มต้ น
ในวันหนึ่งเขาได้ กระพรวดกระพราด
ตะโกนขึน้ ว่ า
“ผมหิว!”
กรี๊ ดดดดดด!
เพล้ ง!
แม่ ของเขาทาชามในมือหล่ นแตก
พร้ อมกรีดร้ องออกมา
ถึงท่ านจะรักพวกลูก ๆ แต่ เธอก็อดจะ
หวาดกลัวลูกของเธอทีด่ ูน่ากลัวขึน้ ทุกวันไม่ ได้
ด้ วยเหตุน้ันนักดาบ3 จึงเริ่มคิดที่จะ
ทิง้ เส้ นทางนักดาบแล้ วนั่งลงคุยกับพ่อของเขา
“พ่อ”
“หืม? ลูกมีอะไรจะพูดงั้นเหรอ”
“พ่อจะฟังผมใช่ ไหม?”
“ทาไมลูกดูจริงจังนัก? เอาเถอะว่ ามา
สิ พ่อจะฟัง...”
“ผมว่ าผมจะเลิกเรียนดาบแล้ วหันมา
ทางานกับพ่อ”
“*พรวด* ลูกบอกว่ าลูกอยากจะเป็ นอย่ างพ่ องั้น
เหรอ”
พ่อของนักดาบ3 ประกอบกิจการ
โรงสี ข้าว
ร้ านค้ าได้ รับการสั่ งซื้อจานวนมาก
จากทางอินเทอร์ เน็ต รวมไปถึงซุปเปอร์ มาเก็ต
ขนาดใหญ่ พวกเขาต้ องจ้ างคนงานหลายคน
เพือ่ ดูแลคลังสิ นค้ า ตามการประเมินของนัก
ดาบ3 ธุรกิจของครอบครัวของเขากาลังไปได้ ดี
แต่ พ่อของเขากลับส่ ายศีรษะ
“นั่นไม่ ถูกนะ ลูกควรจะทาสิ่ งทีล่ ูก
อยากทาสิ ...การเรียนดาบ ลูกรู้ สึกยังไงกับมัน
ล่ ะถึงได้ ร่าเรียนมันมาตั้งเป็ น 10 ปี ”
 “...”
บาดแผลทางใจในวัยเด็กของนักดาบ
ไม่ ได้ จบลงทีต่ รงนี้ การมองตัวเขาเองในกระจก
หลังการล้ างหน้ าเป็ นเรื่องที่แย่ สาหรับ
เขา ครอบครัวของเขาเองก็พยายามหลีกเลีย่ งที่
จะทาร้ ายจิตใจของเขา
นักดาบ4 ก็ไม่ ต่างกันเลย
ในสมัยมัธยมต้ น เขาได้ เดินผ่ านไป
ยังซอยแห่ งหนึ่ง
“เฮ้ ! แกน่ ะมานี่สิ”
แล้ วเขาก็ถูกเรียกโดยพวกอันธพาล
จากพืน้ ที่ใกล้ เคียง คนพวกนั้นเป็ นสมาชิกของ
แก๊ งในมัธยมปลาย แต่ ละคนทั้งสู บบุหรี่ท้งั เคีย้ ว
หมากฝรั่ง วางมาดโหดกันเต็มที่
นักดาบ4 ค่ อย ๆ เงยหน้ าขึน้ ช้ า ๆ และ
มองเขาไปตรง ๆ ด้ วยสายตาปกติ
“ผมขอโทษครับ!”
“ผมผิดไปแล้ ว!”
“ไว้ ชีวติ ผมเถอะ...!”
แค่ น้ันพวกอันธพาลรีบเอาบุหรี่ออก
จากปาก ทาหน้ าสยองขวัญแล้ วขอขมาเขาโพย
ๆ
...เกิดเป็ นข่ าวลือแพร่ กระจายออกไป
ว่ านักดาบ4 เป็ นโคตรหัวโจกอันธพาลที่ไม่ ควร
ยุ่งเกีย่ วด้ วยในวัยเด็กของเขา
นักดาบ5 ก็มีเรื่องราวของเขาเช่ นกัน
 บัตรประจาตัวประชาชนออกมาไม่
นานก่ อนทีเ่ ขาจะเป็ นนักเรียนมัธยม
ปลายปี 2 และรัฐบาลได้ เริ่มปฏิบัติการกวาด
ล้ างขนาดใหญ่ เข้ าจัดการแก๊ งและเหล่ าสมาชิก
ทั้งหลายแหล่
ด้ วยใบหน้ าถทึงทีด่ ูคุกคามของ
เขา ระหว่ างทีก่ าลังเดินอยู่บนถนนในเมืองเขาก็
ถูกจับกุมและลากไปที่สถานีตารวจ แน่ นอนมัน
เป็ นสถานการณ์ ที่เขาสมควรจะโกรธหัวฟัดหัว
เหวีย่ ง แต่ เขาต้ องห้ ามตัวเองไว้ ก่อน เพราะ
ส่ วนใหญ่ ในหมู่นักเลงหลาย ๆ คนซึ่งถูกลากมา
ที่สถานีตารวจต่ างก็เป็ นคนที่โดนนักดาบ5 ซัด
แล้ วแล้ วมาทั้งนั้น!
 เหล่ านักดาบ ผู้เก็บซ่ อน
ประสบการณ์ อนั แสนเจ็บปวดไว้ พบความหวัง
ใน รอยัลโรด
นักดาบ2 เอ่ ยขึน้
“ที่นี่เป็ นดัง่ สรวงสรรค์ ของพวกเรา”
“ถูกต้ องแล้ ว พีช่ าย”
“ถ้ าเราเพิม่ ระดับเลเวลของพวกเรา
แล้ ว เราจะสามารถไปพบสาว ๆ ได้ ”
นักดาบ3 และนักดาบ4 กล่าวออกมา
เสี ยงดัง
มีบุรุษเพศทีไ่ ร้ คู่ควงอยู่เป็ นจานวน
มากในยุคสมัยใหม่ นี้ สาหรับเหล่ าชายที่ไม่ เคย
ได้ เดทกับใครเลยแม้ แต่ ครั้งเดียวเหล่ านี้ ‘อิสตรี’
คือปัญหาที่ต้องแก้ ไขอย่ างด่ วนจี!๋
ผู้หญิงทีพ่ วกเขารู้ จกั มีเพียงแม่ และ
คนในครอบครัว พวกเขาเป็ นเพียงคนซื่อ(บือ้ )
ทีไ่ ม่ เคยแม้ แต่ จูบกับผู้หญิงทั้ง ๆ ทีอ่ ายุกป็ านนี้
แล้ ว
นัยน์ ตาของนักดาบ3 ทอประกาย
“เราต้ องอุทศิ ทุกสิ่ งทุกอย่ างทีม่ ี เรา
ไม่ มีเวลามาทาตัวเกียจคร้ าน”
“ได้ เลย ข้ าเข้ าใจแล้ ว”
เหล่ านักดาบเดินหน้ าฝึ กฝนลึกเข้ าไป
ในภูเขาและหุบเขา พวกเขาไล่ ล่ามอนสเตอร์
เพือ่ เพิม่ เลเวล ยึดถือในคาแนะนาของวีดเข้ าไว้
“พวกคณ ุ ต้ องกัดฟันมุมานะเข้ าไว้ ”
 เป็ นคาแนะนาที่ง่ายมาก
นักดาบ2 เป็ นคนหนึ่งที่เข้ ามาถาม
เป็ นการส่ วนตัว ถึงการถามกับศิษย์ ทมี่ ีอายุน้อย
กว่ าตนมากนั้นจะเป็ นการทาร้ ายความ
ภาคภูมิใจ ของเขา แต่ เพือ่ ความปรารถนาที่อดั
แน่ นอยู่ในอกของเขามันสาคัญยิง่ กว่ า
...ความหวังที่ชายโสดแก่ ๆ จะได้
แต่ งงานในเร็ววัน!
“มีวธิ ีเพิม่ เลเวลและชื่อเสี ยงของเรา
เร็ว ๆ บ้ างไหม?”
“อืม ถ้ านี่คอื สิ่ งทีค่ ุณต้ องการล่ ะก็ ไม่
มีวธิ ีอนื่ นอกจากการพยายามหนัก คุณต้ อง
พยายามให้ มากกว่ าคนอืน่ ”
 “เราจะพยายามทาอะไรดีล่ะ? ถ้ าเป็ น
การล่ ามอนสเตอร์ ล่ะก็พวกเรามั่นใจว่ าทาได้ ”
การต่ อสู้ เป็ นธรรมชาติของนักดาบ2
พอ ๆ กับการนอนหลับและทานอาหาร
มอนสเตอร์ ในรอยัลโรดมีรูปแบบการ
โจมตีของมัน หมาป่ าชอบโจมตีใส่ ซึ่ง ๆ
หน้ า และพวกโจรชอบใช้ มีดสั้ นอาบยาพิษ ใน
กรณีมอนสเตอร์ ที่ใช้ ขวานเป็ นอาวุธ สิ่ งที่ต้อง
ระวังคือการโจมตีที่รวดเร็วไม่ ซับซ้ อน เพราะ
เหล่ านักดาบกะจังหวะการออกอาวุธของพวก
เขาและศัตรู ได้ พวกเขาจึงสามารถล่ าได้ อย่ างมี
ประสิ ทธิภาพยิง่
วีดเคยบอกความลับของเขา
 “คุณต้ องตั้งใจและมุมานะไม่ ยอมแพ้
ต่ อความยากลาบาก ในกรณีของท่ านอาจารย์
และผู้ฝึกสอนทุกท่ าน พวกคุณสามารถเพิม่
พลังป้องกันอย่ างแน่ นอนได้ ด้วยการสวม
อุปกรณ์ ป้องกันทีด่ ี กว่ านี”้
นักดาบ2 พยักหน้ า พอใส่ ไอเทม
ป้องกันแล้ ว ความเสี ยหายทีไ่ ด้ รับจากการโจมตี
ของมอนสเตอร์ ลดลงไปมากทีเดียว
“จริงของเธอ สวมเกราะดีกว่ าจริง ๆ
”
“เพราะเกราะมันหนักก็เลยมีผลถ่ วง
ให้ การเคลือ่ นไหวช้ าลงเป็ นแลกเปลีย่ นเพือ่ พลัง
ป้องกันทีส่ ู งขึน้ อีกอย่ างที่ผมจะบอกก็คอื ถ้ า
คุณลองรับการโจมตีดูสักหน่ อย ยิง่ หลาย ๆ ครั้ง
ยิง่ ดี ค่ าความอดทนกับจิตวิญญาณนักสู้ ของ
คุณจะเพิม่ ขึน้ ครับ มันจะช่ วยคุณได้ ในระยะ
ยาว แต่ วธิ ีนีม้ ันเจ็บนิดหนึ่งนะครับ”
“ให้ รับการโจมตีหลาย ๆ ครั้งงั้น
เหรอ ถ้ าคิดจะบรรลุแก่ นแท้ แห่ งดาบ ก็เป็ น
ประสบการณ์ ทที่ ุกคนต้ องเจออยู่แล้ ว ...มีอะไร
อีกไหม”
“ด้ วยวิธีนีค้ ุณจะปิ ดจุดอ่ อนของคุณ
ได้ กจ็ ริง แต่ ถ้าคิดจะเพิม่ ระดับให้ ได้ เร็ว ๆ คุณ
ต้ องสร้ างความเสี ยหายให้ ได้ สูง ๆ ครับ”
“อืม มันก็จริง ถ้ าจะล่ าเร็ว ๆ ล่ ะก็
ต้ องสร้ างความเสี ยหายให้ ได้ รุนแรงเข้ าไว้ แล้ ว
เธอมีวธิ ีอะไรพอจะแนะนาฉันบ้ างไหม?”
“คุณต้ องยกระดับสกิลดาบของคุณ
...”
ความสาคัญของสกิลในเกมรอยัลโรด
นั้นไม่ ค่อยได้ ถูกให้ ความสาคัญนัก ขนาดกับผู้
เล่ นระดับสู งสุ ด บาร์ ดเรย์ ระดับสกิลดาบของ
เขาก็ยงั อยู่เพียงแค่ ที่ ชั้นสู ง ระดับ 4 เท่ านั้น
ทั้งนีอ้ าจมีเหตุผลมาจากหลาย ๆ
อย่ าง อาทิเช่ น หัวหน้ าปาร์ ตขี้ นาดใหญ่ ที่ไล่ ล่า
มอนสเตอร์ จนได้ รับค่ าประสบการณ์ เป็ น
จานวนมาก ทว่ าพวกเขาจะไม่ มีโอกาสทีจ่ ะได้
กวัดแกว่ งดาบมากพอเพราะได้ รับการสนับสนุน
ที่ดกี ว่ าวิชาดาบพืน้ ฐานจากคนอืน่ ๆ ในปาร์ ตี้
แล้ ว ท้ ายทีส่ ุ ดความชานาญในวิชาดาบก็เลยต่า
กันอย่ างที่เห็น
...ทั้งนีศ้ ิลปะการใช้ ดาบนั้นเป็ น
พืน้ ฐานของการต่ อสู้
ระดับของสกิลดาบมีผลต่ อพลังโจมตี
เป็ นอย่ างมาก
เป้าหมายของเหล่ านักดาบมีเพียง
หนึ่งเดียว คือการบรรลุแก่ นแท้ แห่ งดาบ
และปูเส้ นทางไว้ ให้ เหล่ านักดาบรุ่น
ต่ อไป
จุดหมายคือการท้ าทายสิ่ งทีค่ าดไม่ ถงึ
แผนการก็ง่าย ๆ ฝึ กฝนวิชาดาบต่ อไป
แล้ วระดับสกิลดาบของพวกเขาก็จะเพิม่ ขึน้ เอง
 ด้ วยการออกล่ าแต่ มอนสเตอร์ ที่มี
ระดับเท่ ากันหรือมากกว่ าตัวเองอยู่
เสมอ หลังจากทีเ่ รียนรู้ วชิ าดาบแล้ วความ
เสี ยหายทีท่ าได้ ระหว่ างการล่ าก็เพิม่ มาก
ขึน้ เลเวลจึงเพิม่ ขึน้ อย่ างรวดเร็ว
...ด้ วยวิธีนี้ แม้ วดี จะใช้ เวลาส่ วนใหญ่
ไปกับการพัฒนาสกิลสายผลิตต่ าง ๆ เขาก็ยงั ไม่
ล้ าหลังคนอืน่
วีดให้ คาแนะนานีแ้ ก่ พวกเขา ซึ่งจริง
ๆ มันก็ไม่ ใช่ ความลับหรืออะไร ถ้ าลองได้ เล่ น
รอยัลโรดไปนาน ๆ แล้ วใครก็รู้ ทว่ ามันไม่ ใช่ ทุก
คนที่จะทาตามคาแนะนานีไ้ ด้
ผู้เล่ นทีเ่ ขามาเล่ นเกมรอยัลโรดส่ วน
ใหญ่ พวกเขาก็แค่ เล่ นไปเพือ่ ความสนุกอย่ าง
เดียว มีคนน้ อยกว่ า 10% เท่ านั้นที่ออกล่ ากัน
อย่ างจริงจัง แต่ จานวนต่า 10% นี่กใ็ ช่ ว่าจะ
ละเลยได้ เพราะปริมาณความพยายามของคน
10% นีใ้ หญ่ หลวงนัก
จะมีสักกีค่ นที่สามารถกวัดแกว่ งดาบ
ต่ อเนื่องถึง 18 ชั่วโมงได้ จะมีกคี่ นกันที่
สามารถทาแบบนั้นได้ ถึง 1 เดือน, 2 เดือน,
หรือ 3 เดือน?
คนส่ วนใหญ่ ทาแบบนั้นไม่ ได้ หรอก
แต่ กบั เหล่ านักดาบ พวกเขาทาได้
“พอเรามาทาเรื่องทีท่ ากันบ่ อยทีส่ ุ ด
แบบนีแ้ ล้ ว มันไม่ ร้ ู สึกสนุกเอาเสี ยเลย”
 “ตั้งแต่ อายุ 7 ขวบถึง 35 ปี ข้ าจับ
ดาบไม่ เคยเว้ นว่ างสั กวัน”
ในช่ วงทีพ่ วกนักดาบอยู่กนั ทีแ่ ถว ๆ
นา้ ตกแห่ งพฤกษา มีบางครั้งที่พวกมอนสเตอร์
ปรากฏตัวออกมา พวกเขาจึงได้ ตวัดดาบในมือ
ออกไป กาจัดพวกมันทิง้ และนั่นทาให้ พวกเขา
ก้ าวเข้ าสู่ การเป็ นสั ตว์ ร้ายทีแ่ ท้ จริง
ขณะทีฝ่ ึ กดาบ บางครั้งนักดาบ3 จะ
รู้ สึกได้ ถงึ สายตาทีเ่ ต็มไปด้ วยคาถามจากท่ าน
อาจารย์
ดาบ!
เขาเป็ นผู้เรียนทีก่ ระตือรือร้ นทีส่ ุ ดเมื่อ
ได้ จบั ดาบ แต่ พอมีคนอืน่ ๆ จ้ องมาทีเ่ ขา
แล้ ว เขาจะเขิน
“รอยัลโรดไม่ มีกฎจากัดอะไรคนแก่ ใช่
ไหม? พวกเรายังไม่ ได้ แต่ งงานเลย...”
วีดออกล่ าทั้งกลางวันและกลางคืน

เพราะผลของรู ปปั้น ‘คู่รักที่

อบอุ่น’ ความหนาวจึงไม่ ใช่ อุปสรรคของพวก
เขาอีกต่ อไป พวกเขาสามารถเร่ งความเร็วใน
การล่ าขึน้ ได้ อกี
หลังจากการต่ อสู้ กบั พวกไอซ์ โทรล
นา้ แข็ง ลาเมีย และมอนสเตอร์ ตัวอืน่ ๆ บน
หน้ าผา เวลาก็ผ่านมาได้ สี่วนั แล้ ว เพราะพวกพ
รีสแห่ งไดบาเซ่ (Dibase priest) สู ญเสี ยกอง
กาลังไปกว่ าครึ่งด้ วยฝี มือของเดธไนท์ และเหล่ า
แวมไพร์ สถานการณ์ ในยามนีก้ ารคุกคามของ
เหล่ ามอนสเตอร์ จงึ ลดลงมาก และเป็ นทีที่เขา
จะได้ เริ่มทาเควสระดับ A อีกเควสที่ได้ รับมา
เสี ยที
“พวกมอนสเตอร์ ที่จะมาทาลายพืช
พันธุ์สมุนไพรลดลงแล้ ว”
ในช่ วงใกล้ ร่ ุ ง วีดปี นลงมายังหุบเขา
มรณะเพือ่ ปลูกสมุนไพร
“ตรวจสอบ!”

เมล็ดพันธ์ ุพชื เอล์ ฟ ความทนทาน 1/1 เมล็ด

พันธุ์แห่ งมวลหมู่ดอกไม้ ต้ นไม้ สมุนไพร
 และพฤกษานานาพันธุ์
แม้ จะหาได้ ยากแต่ เมล็ดพันธุ์ส่วนใหญ่ อยู่
ในสภาพทีด่ ี
เนื่องจากได้ รับพรจากเหล่ าเอล์ ฟมันจึง
สามารถปลูกได้ ทุกที่ กระนั้นก็จะ
เจริญเติบโตได้ รวดเร็วกว่ าหากปลูกในทีท่ ี่
อุดทสมบูรณ์
จานวน : 100,000 เมล็ด

มีเมล็ดพันธุ์นับแสนทีแ่ ตกต่ างกัน

ออกไป
วีดชักมีดแกะสลักของซาฮับออก
มาแล้ วแหงนหน้ ามองขึน้ ไปมองท้ องฟ้า หมู่
ดาราเหลือคณานับล่ องลอยส่ องแสงระยิบระยับ
อยู่บนนั้น เขาสั มผัสได้ ถงึ อากาศทีบ่ ริสุทธิ์และ
สายลมเย็นฉ่า
...วันนีเ้ ป็ นวันทีอ่ ากาศอบอุ่นมาก
สาหรับในเขตเหนือ
“สภาพอากาศตอนนีก้ าลังเหมาะแก่
การปลูกพืชพอดีเลย”
วีดนั่งลงบนพืน้ แล้ วเริ่มขุดหลุดด้ วย
มีดของเขา เขาใช้ มีดแกะสลักซาฮับต่ าง
เกรียง เจาะนา้ แข็งลงไป ขุดดินขึน้ มา ตาม
ด้ วยหยอดเมล็ดพันธุ์ลงไปปลูก
“โตขึน้ มาดี ๆ นะ”
เขาแบ่ งเมล็ดพันธุ์ออกตามสมควร และใช้ การ
วิธีการปลูกตามขนาดของพวกมัน สาหรับ
เมล็ดพันธุ์ขนาดใหญ่ เขาจะปลูกมันให้ ห่าง ๆ
กันไว้ ส่ วนสาหรับเมล็ดพันธุ์ขนาดเล็ก เขาจะ
ปลูกมันติด ๆ กันอย่ างระมัดระวัง
...ในอดีต เขาเคยมีประสบการณ์ ดูแล
สวนเล็ก ๆ มาก่ อน
ซึ่งจะให้ พดู ตามจริง เขาไม่ เคยแม้ แต่
จะจินตนาการว่ าตัวเองจะไปซื้อส่ วนผสมมา
ทาอาหาร ผักกาดหอม ถั่ว พวกนีเ้ ป็ นผักที่
ปลูกในสนามเล็ก ๆ แล้ วนามาทานได้
การดูแลพืชเหล่ านีท้ าได้ ง่ายมาก เมื่อ
พวกมันแตกหน่ อแล้ วก็จะเจริญเติบโตอย่ าง
รวดเร็ว หากนาผักเหล่ านีม้ าปรุ งผสมด้ วยข้ าว
และพริกไทยดาก็จะสร้ างอาหารจานที่ยอด
เยีย่ มได้ เงินหมื่นวอนจะได้ ไม่ ต้องปลิวไปไกล
ถึงที่ร้านอาหาร ใช้ วธิ ีนีไ้ ด้ ผลดีกว่ ากันเยอะ
แม้ แต่ แอ๊ ปเปิ้ ลก็ยงั มีปลูกไว้ 2 ต้ น เพือ่ ให้ เก็บผล
มากินได้ ด้ วยประสบการณ์ เช่ นนี้ การปลูกเมล็ด
พืชเหล่ านีก้ เ็ ป็ นงานง่ าย ๆ
สาหรับผู้มีความอดทน และคุ้นเคยกับการใช้
แรงงานอย่ างหนักเท่ านั้น!
วีดปลูกเมล็ดพันธุ์จากที่หนึ่งไปยังอีกที่
หนึ่ง หลังจากนั้น 1 ชั่วโมงเขาก็ชักกังวลว่ าต้ น
อ่ อนของเมล็ดพันธุ์จะไม่ งอกขึน้ มา แต่ เมล็ด
พันธุ์กด็ ูดซับสารอาหารโดยรอบ งอก
ขึน้ มา และเจริญเติบโตด้ วยความเร็วสู ง
1 วัน ,2 วัน ,3 วัน
เวลาผ่ านไป มอนสเตอร์ ในหุบเขา
มรณะถูกลดจานวนลงเรื่อย ๆ พืน้ ทีท่ ถี่ ูกปลูก
เมล็ดพันธุ์พชื เอลฟ์ เพิม่ ขึน้ ทีละน้ อย พืชสิ เขียว
จานวนมากเจริญเติบโตขึน้ เต็มไปหมดจนน่ า
สั บสน อย่ างกับดงวัชพืชทีม่ ีเกลือ่ นกลาด เมล็ด
พันธุ์ส่วนใหญ่ งอกขึน้ เป็ นดอกไม้ นานา
พันธุ์ อีกส่ วนหนึ่งเติบโตขึน้ เป็ นต้ นไม้
วีดไล่ สู้ กบั พวกมอนสเตอร์ ไประหว่ าง
ทีร่ อให้ พชื พันธุ์และเหล่ าต้ นไม้ เติบโต
จริง ๆ ไม่ จาเป็ นต้ องกาจัดมอนสเตอร์
ทุกตัวก็ได้ แต่ เพือ่ ความชัวร์ ว่าจะไม่ มีอะไรบ้ า
ตัวไหนโผล่ มาเหยียบยา่ พืชพันธุ์ทเี่ ขาอุตส่ าห์ ลง
แรงปลูก เขาจะเจี๋ยนพวกมันทิง้ ให้ เรียบ
ซึ่งเขาเลือกทีจ่ ะปลูกพืชพันธุ์ไว้ แถว ๆ
ที่พวกแวมไพร์ เดธไนท์ ปิ งหลง และไวเวิร์
นคอยปกป้องอยู่ พวกนั้นจะออกได้ มาปกป้ อง
เหล่ าพืชพันธุ์ไว้ ได้ และในเวลาเช่ นนีก้ าร
ช่ วยเหลือของอัลเวรอนถือเป็ นสิ่ งที่ยอดยิง่
อัลเวรอนปลูกเมล็ดลงไปในหลุมอย่ าง
ระมัดระวัง
“ท่ านวีด”
“ครับ?”
“ท่ านเทพธิดาเฟรย่ าทรงโปรดปราน
การถือกาเนิดใหม่ ของเหล่ าสรรพชีวติ ท่ านจะ
คิดอย่ างไรหากข้ าจะขอสวดภาวนาเพือ่ ผลผลิต
ทีอ่ ุดมสมบูรณ์ ”
เทพธิดาเฟรย่ าเป็ นสั ญลักษณ์ แห่ ง
ความอุดมสมบูรณ์ ถ้ าอัลเวรอนช่ วยสวด
ภาวนาให้ จะมีผลช่ วยเพิม่ ผลผลิตของพืชให้
ถึง 2 หรือ 3 เท่ า!
“เพือ่ ให้ พชื พันธุ์เหล่ านีเ้ ติบโตได้ อย่ าง
รวดเร็ว โปรดทาไปเถอะครับ”
“ครับ ...ท่ านเทพธิดาเฟรย่ าผู้ทรง
เมตตา โปรดประทานอานาจแห่ งผืนปฐพีมา
เกือ้ กูลเหล่ าพณาพืชผลนีด้ ้ วยเทอญ”
พวกต้ นไม้ เริ่มโตเร็วขึน้ หลังจากที่อลั
เวรอนได้ สวดภาวนาไป เมื่อแสงอาทิตย์ ต้อง
กระทบลงมา พวกมันจะดูดซึมสารอาหาร
โดยรอบและเติบโตอย่ างรวดเร็วจนน่ า
ทึ่ง ผสานกับพรของเหล่ าเอล์ ฟ ความเร็วเท่ านี้
ถือว่ าเป็ นไปได้ ไม่ นานบนต้ นไม้ กม็ ีผลไม้
จานวนมากมาออกผลมาเต็มต้ น มีท้งั ผลไม้ ที่
คล้ ายกับแอปเปิ้ ล องุ่น ลูกพีช ลูกพลัม ผล
แบงค์ ผลวอลนัท ลูกโอ๊ ก และลูกเกาลัด
เหล่ าต้ นไม้ ช่างออกผลมาได้
หลากหลายชนิดยิง่
ไหนจะยังมีข้าวสาลีและเมล็ดข้ าวให้
วีดเก็บเกีย่ วอีก
“ในทีส่ ุ ดก็ถงึ เวลากิน”
วีดรวบรวมผลไม้ มา
 ลูกแอปเปิ้ ลนา้ แข็ง ลูกพีชนา้ แข็ง!
หลังจากการแกะสลักงาน
ประติมากรรมอย่ างหนัก ผลไม้ ในช่ วงเวลาพัก
นี่อร่ อยอย่ าบอกใคร
วีดขุดมันฝรั่ง มันฝรั่งหวาน ยัน
สมุนไพรทีใ่ ช้ รักษาขึน้ มา
สมุนไพรสี แดงช่ วยรักษาบาดแผลให้
หายเร็วขึน้ และทีอ่ ดุ มสมบูรณ์ ทสี่ ุ ดคือ
สมุนไพรสี เหลืองซึ่งช่ วยฟื้ นคืนค่ าความ
แข็งแรง (Stamina)
“สลัดผลไม้ ! ชาลูกพลัมกับขนมปัง
ใช้ ปรุงกับลูกเกาหลัดได้ ”
ในฐานะพ่อครัว วีดรังสรรค์ อาหาร
ได้ หลายชนิด ของหวานสามารถช่ วยเพิม่ ค่ า
สถานะได้ มากขึน้ ไปอีกเมื่อรับประทาน และ
เนื่องจากต้ นไม้ ช่วยป้องกันลมหนาวจับจิตของ
เขตเหนือให้ บริเวณนีจ้ งึ ทาอะไรได้ สะดวกขึน้
เยอะ
ความปรารถนาของวีดคือการวิง่ ไป
บนแผ่ นดินของหุบเขามรณะพร้ อมกับเหล่ า
ดอกไม้ และหมู่พฤกษา พืชพันธุ์ต่าง ๆ เติบโต
ขึน้ ในเขตชายแดนของเขตมอนสเตอร์ พวกมัน
ไม่ สามารถเติบโตได้ ในเขตทีไ่ ม่ ได้ รับการจัดการ
ให้ ที่ใดก็ตามทีม่ ีสายลมอันหนาวเหน็บและ
เชี่ยวกราดของหุบเขามรณะโบกพัด ที่นั่นจะไร้
ซึ่งเงาของต้ นพฤกษา
 “มีบางอย่ างอยู่ทนี่ ี่”
วีดมองลงไปยังหุบเขามรณะจากบน
หน้ าผา
...ตรงแถบบริเวณนีถ้ ูกกั้นขวางไว้
ด้ วยนา้ แข็ง
ภายในส่ วนลึกสุ ดของหุบเขา
มรณะ สายลมหนาวแสนดุร้ายกาลังพัดโหม
กระหน่า...
ตัวเขาทีข่ นึ้ มาอยู่บนผาสั มผัสได้ ถงึ
สายลมซึ่งหนาวทีส่ ุ ดทีพ่ ดั ขึน้ มาสู่ บน
ท้ องฟ้า แม้ จะมีผลเอฟเฟ็ คท์ ของอาหารอุ่น ๆ ที่
กินเข้ าไปกับรู ปสลักช่ วยบรรเทา หากมันก็ยงั
เย็นสะท้ านจับใจ
 “เพือ่ สาเร็จเควส เราต้ องเดินทางเข้ า
ไปข้ างใน”
วีดไม่ สามารถเดินไต่ ไปตามหน้ าผา
ได้ จึงต้ องลงมาทีด่ ้ านหน้ าของหุบเขา
มรณะ 1 ในเควสทั้ง 2 ที่เขาได้ รับมาคือการ
ตรวจสอบสายลมทีพ่ ดั มาใส่ พฤกษาในหุบเขา
มรณะจนลู่ลมนั่น เขาต้ องเข้ าไปข้ างใน
“ปัญหาก็คอื มอนสเตอร์ นี่ล่ะนะ...”
มอนสเตอร์ เจ้ าถิน่ ของหุบเขามรณะ!
พวกมันมีเลเวลอยู่ทชี่ ่ วง 300 กลาง
ๆ และเรื่องต่ าง ๆ มันจะพลิกไปหมดเมื่อบอสป
รากฎตัว ด้ วยจานวนมอนสเตอร์ ที่มากมาย
ขนาดนี้ บอสทีค่ รอบครองพืน้ ที่ย่อมต้ อง
แข็งแกร่ งยิง่ อะไรดี คงไม่ มีใครจินตนาการถึง
ปัญหาในตอนนั้นออกแน่ ว่าจะเป็ นเช่ นไร ทั้งนี้
มันก็ขนึ้ อยู่กบั พวกมอนสเตอร์ ทจี่ ะโผล่ ออกมา
ล่ ะนะ
“ที่นี่เป็ นเขตแดนพิเศษใน
ประวัติศาสตร์ การล่ มสลายของอาณาจักรนิฟล์
เฮม ก็คงไม่ แปลกนักถ้ าจะมีมอนสเตอร์ พเิ ศษ
โผล่ มาจ๊ ะเอ๋ กบั เรา”
ประสาทสั มผัสของวีดร้ องเตือนให้
รู้ สึกถึงอันตราย
อย่ างน้ อยสุ ดบอสตัวนีก้ ต็ ้ อง
แข็งแกร่ งพอ ๆ กับโทริ หรือเลวร้ ายสุ ดคือ
อาจจะแข็งแกร่ งพอ ๆ กับลิช ไชร์ !
*************************************
**

ขณะเดียวกัน คณะเดินทางสารวจ
แดนเหนือทีน่ าทีมโดยกิลด์ โฟรสเซ่ นโรสก็กาลัง
ทรมานกับการเดินทางของพวกเขา หนึ่งใน
พวกเรนเจอร์ ถูกส่ งไปดูลาดเลาพืน้ ที่
“พบเส้ นทางหนึ่งที่มีปราสาทที่ใหญ่
ทีส่ ุ ดของแดนเหนืออยู่ ขณะนีเ้ รายังไม่ ได้ รับ
ข้ อมูลใด ๆ เกีย่ วกับเป้าหมายของเรา แต่ เรา
อาจจะได้ เบาะแสอะไรบ้ างหากลองไปสารวจ
รอบ ๆ เมืองและปราสาทดู”
 ดรัมรายงานด้ วยนา้ เสี ยงอ่ อน
แรง กิลด์ มาสเตอร์ โอเบรอนฟังพ่อมดดรัมว่ า
จนจบ
“เราไปสารวจทางนั้นไมได้
หรอก พวกเขาเริ่มจะพูดถึงเราแบบไม่ พอใจ
แล้ ว”
หากไม่ ได้ ชื่อเสี ยงและอาจาจของกิลด์
คอยคา้ จุนไว้ คณะสารวจคงแตกแยกไปตั้งนาน
แล้ ว ความไม่ พอใจกับความลาบากทีไ่ ด้ พบมัน
ไปถึงจุดทีจ่ ะทาให้ คณะสารวจนีล้ ่ มสลายได้ แล้ ว
ดรัมพยักหน้ าเห็นด้ วย
“จากนีเ้ ราจะมีเส้ นทางแค่ ทางเดียว
เท่ านั้น”
 “ทางเดียวเท่ านั้น?”
“ทางเลือกทีด่ ที สี่ ุ ดคือเราจะต้ อง
เคลือ่ นขบวนขึน้ ไปทีห่ ุบเขาเซนเดียม ที่ที่คน
ของทีน่ ี่เรียกกันว่ า หุบเขามรณะ”
ผู้คนเบิกตากว้ างจ้ องปลายทางใหม่
ของพวกเขาบนแผนที่
แผนทีภ่ ูมิประเทศของเขตแดนเหนือ
ถูกทาจนสาเร็จแล้ วด้ วยการสารวจ หมู่บ้านต่ าง
ๆ ถูกระบุไว้ แต่ ภายในหมู่บ้านนั้น ๆ ก็ไม่ ได้ รับ
การสารวจ อันที่จริงถ้ าหาแค่ ชื่อกับที่ต้งั ก็
สามารถดูจากในแผนทีพ่ นื้ ฐานได้
เคลเบรอสพบหุบเขามรณะแล้ ว มันเป็ น
สถานทีท่ แี่ ยกตัวออกไปอยู่ทางเหนือลึกเข้ าไป
อีกในแดนเหนือแห่ งนี้

“ทีน่ ั่นอยู่ใกล้ กบั เมืองหลวงของ

จักรวรรดินิฟล์ เฮม มันอยู่แถว ๆ ปราสาทเบนท์
(Bent Castle) มีเหตุอะไรทีท่ าให้ เราจาเป็ นต้ อง
ไปไหม?”
เรนเจอร์ ตอบเพียงว่ า
“เพราะมันเป็ นพืน้ ที่ที่หนาวเย็นมาก
ครับ”
“มันถูกแช่ แข็งงั้นเหรอ?”
“ครับ มันเป็ นทีท่ หี่ นาวเย็นทีส่ ุ ดของ
ตอนเหนือของทวีป ลองนึกดูหากมีสิ่งทีจ่ ะ
สามารถลดอุณหภูมขิ องทวีปได้ ตัดสิ นตามข่ าว
ลือแล้ ว คาดว่ าน่ าจะเป็ นสร้ อยลูกปัดทีแ่ ตกร้ าว
ของแม่ มดเซอร์ เบียนครับ”
“สร้ อยลูกปัดทีแ่ ตกร้ าวของแม่ มด
เซอร์ เบียน!”
แม่ มดเซอร์ เบียนทีเ่ คยปรากฏตัวใน
ประวัติศาสตร์ ของทวีปเวอร์ เซลล์
เธอได้ ทาสิ่ งต่ าง ๆ ไว้ มากมาย สร้ อย
ลูกปัดทีแ่ ตกร้ าวของเธอเป็ นหนึ่งในยูนิคไอเทม
เกรดสู งสุ ดที่ถูกบันทึกไว้
“ผมไม่ แน่ ใจเท่ าไหร่ แต่ จากที่เราได้
ข้ อมูลมาจากนักท่ องเทีย่ วและชาวบ้ านใน
พืน้ ที่ ทางเขตเหนือของทวีปแต่ เดิมทีไม่ ได้ เป็ น
เขตที่หนาวเย็นอย่ างนี”้
“นายกาลังจะบอกว่ าต้ นเหตุทที่ าให้
แดนเหนือหนาวเย็นอย่ างนีก้ ค็ อื ลูกปัดทีแ่ ตกร้ าว
ของเซอร์ เบียนใช่ ไหม?”
“มันมีความเป็ นไปได้ ครับ”
โอเบรอน ดรัม และเคลเบรอสสบตา
กัน
ในเวลานีพ้ วกเขาไม่ มีทางเลือกใดที่
ดีกว่ านีแ้ ล้ ว
โอเบรอนตัดสิ นใจ
“ได้ มุ่งหน้ าไปทีห่ ุบเขามรณะกัน”
เหล่ าคณะเดินทางกุมท้ องด้ วยความ
หิวโหย ขณะที่เท้ าก้ าวออกเดินทาง พวกเขามี
เสบียงอาหารเหลืออยู่ไม่ มากนัก แม้ จริง ๆ จะ
สามารถส่ งพวกเรนเจอร์ ออกไปล่ าอาหารมา
ได้ แต่ พวกเขาเป็ นเพียงกลุ่มเดียวทีร่ ู้ ตาแหน่ ง
ทีต่ ้งั ของหุบเขามรณะ จึงต้ องให้ รวมกลุ่มกันไว้
เพือ่ ลดความเสี่ ยงที่จะตายระหว่ างการล่ าจนไม่
มีใคร นาทาง
ฟิ้ ววววว!
ทุก ครั้งทีส่ ายลมหนาวพัดมา เหล่ าคณะ
เดินทางจะต้ องหดร่ างกายของพวกเขาเข้ าไปใน
เสื้อคลุมกันหนาว โดยเฉพาะอย่ างยิง่ เมื่อมีพายุ
นา้ แข็ง สภาพอากาศของเนินเขาทาให้ พวกเขา
ต้ องตัวสั่ นด้ วยความระแวงกลัว
 “ถ้ าสถานการณ์ ยงั ไม่ เปลีย่ นแปลง
พวกเราจะตายกันหมด”
“ไม่ เป็ นไรหรอกน่ า คอยมองพายุลูก
ถัดไปให้ ดเี ถอะ”
“แน่ นอน! ฉันจะมองโดยระวังอย่ าง
ดีด้วยตาทั้งคู่ของฉันเลย ไว้ ใจได้ ”
ปาโวและแกสตันได้ ร่วมมือกันเจาะ
พืน้ นา้ แข็ง
สถาปนิกหนุ่มจาเป็ นต้ องขุดหลุม
ขึน้ มาเอาไว้ หลบภัย เพราะฉะนั้นถ้ าอยู่กบั เขา
ในระหว่ างทีม่ ีพายุนา้ แข็งนี้ ก็จะสามารถคลาน
เข้ าไปหลบข้ างในจนกว่ าจะปลอดภัยและ
ออกมาข้ างนอกได้ อกี ครั้ง เป็ นเหตุให้ มีช่างฝี มือ
จานวนมากมารายล้ อมรอบตัวปาโว อาทิเช่ น
พวกช่ างตีแหล็กและช่ างเย็บผ้ า
“วีว้ ! เรารอดมาได้ เพราะสถาปนิก
อย่ างนายแท้ ๆ เลย”
ปาโวไม่ คดิ อย่ างนั้นพร้ อมกับส่ ายศีรษะ
พวกเขาวาดฝันไว้ กบั การผจญภัย เขาต้ องการ
คนพวกนั้นถ้ าเขาอยากได้ สิ่งปลูกสร้ างที่
แข็งแรง อย่างไรก็ดเี ขาไม่ อยากที่จะเอาพึง่ แต่
พึง่ ผู้อนื่ นั่นทาให้ เขารู้ สึกไม่ ดี ในขณะทีร่ อบตัว
ปาโวนั้น พวกกุ๊กกาลังถูกจับจ้ องด้ วยสายตาที่
เย็นชา
“พวกเขาควรจะเหลืออาหารสารองเอาไว้ บ้าง
....”
“พวกนั้นต้ องรับผิดชอบกับการทีใ่ ช้ วตั ถุดบิ ไป
จนเกลีย้ ง”
แต่ พวกกุ๊กกลับคิดต่ างกัน
‘ตอนที่เราทาอาหาร พวกตะกละนั่นก็กนิ ไม่
หยุด’
‘พวกเรามาลองทาอะไรอร่ อยๆดีกว่ า’
‘มันไม่ ใช่ ความผิดของพวกเรา พวกเราก็แค่
ทาอาหารเท่ านั้นเอง!’
ยังไงซะนี่กไ็ ม่ ใช่ เวลาที่จะมาบ่ น พวกกุ๊กทาได้
แค่ เพียงอดทนต่ อเสี ยงต่ อว่ าพวกนั้น
ความหิวโหยบีบให้ คณะเดินทางมุ่งมายังหุบเขา
มรณะ พวกเขาคาดว่ าจะต้ องเผชิญกับพายุหิมะ
และนา้ แข็ง แต่ พวกเขาไม่ เจออะไรพวกนั้นเลย
ทว่ ายิง่ พวกเขาล่ วงลึกเข้ าไปในหุบเขา พวกเขา
กลับต้ องเผชิญกับลมหนาวยะเยือกทีพ่ ดั อย่ าง
รุนแรง
“ฮัดชิ้ว”
“ขอพระเจ้ าคุ้มครอง!”
คณะสารวจในตอนนีก้ เ็ หมือนกับผู้อพยพลีภ้ ยั ที่
ผ่ านความทุกข์ ยากอย่ างแสนสาหัส แต่ แล้ ว
พวกเขาก็มาถึงทีห่ มายในทีส่ ุ ด และที่นี่พวกเขา
ก็ต้องพบกับความประหลาดใจอีกครั้ง
“มีดอกไม้ บานในที่ๆหนาวเย็นแบบนีด้ ้ วย”
“แถมยังมีต้นไม้ เจริญเติบโตอีก”
พวกเขาเห็นดอกไม้ สีเหลืองที่ไม่ เข้ ากับ
บรรยากาศทีน่ ี่เท่ าไหร่ นักเบ่ งบานอยู่เต็มไป
หมด แถมยังมีต้นไม้ มาช่ วยบังลมกรรโชกจาก
หุบเขามรณะอีก
พวกหน่ วยลาดตระเวนได้ แต่ มองอย่ าง
ประหลาดใจ
“ตอนที่พวกเรามาครั้งก่ อน มันไม่ .....”
“พวกนีม้ ันไม่ ได้ อยู่ทมี่ ี่มาก่ อน แล้ วนา้ แข็งพวก
นั้นหายไปไหนหมด?”
โอเบรอนถามด้ วยอย่ างซีเรียสด้ วยความสุ ขุม..
“เกิดอะไรขึน้ ?”
ดรัมส่ ายหัว
“ขอโทษด้ วย ผมก็ไม่ รู้ เหมือนกัน”
พวกเขาดีใจทีไ่ ด้ เห็นหุบเขาทีเ่ ต็มไปด้ วยดอกไม้
แทนทีจ่ ะเป็ นทุ่งนา้ แข็ง แท้ จริงแล้ วทิวทัศน์
พวกนีถ้ ูกฝังอยู่ในความทรงจาของเขามาแล้ ว
ช่ วงหนึ่ง
อีกทั้งอาการที่แสดงถึงการหนาวและฟันสั่ น
กระทบเป็ นเจ้ าเข้ า สาหรับพวกเขาแล้วสถานที่
แห่ งนีแ้ ตกต่ างไปจากที่อนื่ ๆ
คณะเดินทางต่ างประหลาดใจกับสิ่ งที่
เกิดขึน้ พวกเขายืนอยู่หน้ าทางเข้ าหุบเขา
มรณะ!
และพวกเขาก็เห็นวีด
วีด, ซอยูน และ อัลเวรอน ต่ างยืนอยู่ใต้
ลม ในขณะที่โอเบรอนและคณะเดินทางของเขา
เดินฝ่ าหิมะมาอย่ างช้ าๆ
“ผู้ชายคนนั้นใช่ วดี รึเปล่ า?”
“ใช่ แล้ วล่ ะ ผมเคยเห็นประติมากรทีช่ ื่อวีด ที่
โรเดียม”
แกสตันและปาโวต่ างก็รู้ จกั วีด
โวล์ ค ทีเ่ ป็ นดาร์ คเกมเมอร์ กเ็ คยได้ ยนิ เรื่องของ
วีดมาก่ อน
“ประติมากรทีช่ ื่อวีดงั้นเหรอ?”
“ที่รัก! คุณเคยบอกชั้นว่ าประติมากรทีเ่ มืองโร
เซ็นไฮม์ ที่มือชื่อแบบเดียวกันนี้ ใช่ มั๊ยคะ?”
“ชื่อวีด มันก็เป็ นชื่อสามัญทั่วๆไปอ่ ะนะ แต่
ใบหน้ านั่นมัน... เหมือนกันเลย! ใช่ แล้ วล่ ะ นี่คอื
วีดที่แกะสลักช่ อดอกไม้ ที่ผมใช้ สารภาพรัก
คุณ!”
ดวงตาของโวล์ ดเบิกกว้ างออกด้ วยความ
ประหลาดใจ
เครื่องแต่ งกายของเขาแตกต่ างจากสมัยทีเ่ ขาใส่
ตอนทีอ่ ยู่ทโี่ รเดียม ใน ตอนแรกทีโ่ วล์ คพบวีด
นั้นเขาดูเหมือนขอทานทัว่ ๆไปทีเ่ คราะห์ ร้าย เขา
เพิง่ จะสั งเกตเห็นว่ าใบหน้ านีด้ ูคลับคล้ ายคลับ
คลาก็ตอนทีใ่ ช้ ชุดที่ เหมือนผ้ าขีร้ ิ้วมา
แต่ งตัว และพอมาได้ ยนิ ชื่อของวีด ก็ยิ่งทาให้
โวล์ คมั่นใจมากขึน้
“ในทีส่ ุ ดเราก็ได้ พบกันอีกครั้ง วีด”
โวล์ คอยากที่จะเจอวีด แต่ เขาไม่ เคย คาดคิดมา
ก่ อนว่ าเขาจะได้ มาเจอวีดที่ดนิ แดนทางเหนือซึ่ง
เป็ นสถานที่ทไี่ ม่ มี ผู้เล่ นอืน่ สารวจมาก่ อนแห่ งนี้
เขาเริ่มออกวิง่ ไปหาวีด
 “วีด!”
“เฮ้ นั่นมันนักดาบ 320 นี!่ ”
"มาทีน่ ี่แล้ วมาทาข้ าวให้ กนิ หน่ อย ข้ ากาลัง
หิว อาหารทีเ่ จ้ าทามันอร่ อยแบบหลุดโลกไปเลย
"
“โครกคราก โครกคราก”
เหล่ านักดาบผู้หิวโหยเดินตรงไปหาวีด ส่ วน
โอเบรอน เคลเบรอส และดรัมต่ างก็คอยฟังการ
สนทนาของโวล์ คและคนอืน่ ๆ
“ประติมากรงั้นเหรอ?”
ดรัมพูดขึน้ อย่ างสนใจ
“เป็ นแบบนั้นสิ นะ”
 โอเบรอนพยักหน้ าอย่ างเห็นด้ วย
“ผู้ชายคนนั้นเป็ นประติมากรชื่อดังที่
แกะสลักสฟิ งคซ์ นั่นน่ ะนะ?”
หลังจากสร้ างรู ปปั้นสฟิ งคส์ ขนึ้ มา
กิลด์ ทุกกิลด์ กอ็ ยากได้ เขาเป็ นสมาชิก
โอเบรอนก็ส่งคนมา เกลีย้ กล่ อมเขาให้
เข้ าร่ วมเช่ นกัน แต่ เวลานั้นวีดออกจากเมืองโร
เซนไฮม์ ไปแล้ ว เขาอยากเจอวีดอยู่บ้าง
เหมือนกัน แต่ กไ็ ม่ ได้ คดิ ว่ าจะได้ เจอเขาที่นี่
เคลเบรอสยิม้ กว้ าง
“ถ้ าเขาคือนักแกะสลักทีช่ ื่อวีดจริง เรา
ก็ถือว่ าโชคดีมาก”
 ดรัมเห็นด้ วยอย่ างเต็มที่
“ถ้ าเขาสามารถสร้ างรู ปปั้นไว้ ทไี่ หน
ซักแห่ งที่นี่ได้ ล่ะก็ มันจะช่ วยส่ งเสริมการ
สารวจของ
เราได้ มาก”
แน่ นอน วีดไม่ ดใี จนักกับการมาถึง
ของพวกเขา คณะสารวจทาให้ อาชีพสายศิลปะ
และการสร้ างเป็ นที่ตระหนักแก่ คนทั่งไปมาก
ยิง่ ขึน้
โดยเฉพาะในสภาวะที่ อากาศเลวร้ าย
ต้ องกระเสื อกกระสนอย่ างเอาเป็ นเอาตายเพือ่ ให้
มีชีวติ รอดแบบนี้ ก็ยงิ่ เผยให้ เห็นถึงคุณค่ าของ
สายอาชีพเหล่ านั้นมากขึน้ ไปอีก
แต่ อาชีพสายศิลปะและการสร้ างอืน่ ๆ
นั้นกลับไม่ มีโอกาส
พวกเขาถูกมองข้ ามและ ไม่ สามารถ
ปรับตัวให้ เข้ ากับปาร์ ตลี้ ่ ามอนสเตอร์ ธรรมดาๆ
ได้ อย่ างไรก็ตาม แม้ แต่ เขาเอง มันก็ยงั เป็ นเรื่อง
ยากทีจ่ ะอยู่รอดในดินแดนทางเหนือแห่ งนี้ และ
เพราะอย่ างนั้น มันจึงเป็ นการแสดงให้ เห็นถึง
ความสามารถทีไ่ ม่ ธรรมดาของพวกเขา
ประติมากรมือใหม่ ที่ชื่อเดปปได้ สร้ าง
รู ปปั้นไฟขึน้ มา!!
 ผู้คนมากมายได้ ประโยชน์ จากมัน
ความสามารถของประติมากรได้ รับ
การยอมรับทันที
วีดพาคณะสารวจไปยังที่ทรี่ ู ปปั้นของ
เขาตั้งอยู่
“มันอุ่นแฮะ”
“ตอนนีฉ้ ันรู้ สึกมีชีวติ ชีวาขึน้ มาเลย”
เหล่ านักดาบสามารถนอนราบลงไป
และยืดเหยียดขาของพวกเขาได้
โอเบรอนและพวกที่เหลือของคณะ
สารวจเห็นนักดาบและรู ปแกะสลัก
 “เป็ นไปได้ ม้ยั ว่ านี่จะเป็ นเพราะรู ป
ปั้นนั่น?”
โอเบรอนและคนอืน่ ๆต่ างแปลกใจ
อากาศโดยรอบรู ปแกะสลักแตกต่ าง
จากทั่วไป มันหายใจได้ คล่ องกว่ าและให้
ความรู้ สึกอบอุ่น
เนื่องจากเมื่อก่ อน อากาศมันค่ อนข้ าง
หนาว พวกเขาจึงไม่ สามารถใช้ กาลังที่มีอย่ าง
เต็มทีใ่ นการต่ อสู้ ได้ แต่ ตอนนี้ พวกเขาไม่ รู้ สึก
หนาวอีกต่ อไป
“ประติมการ…เป็ นอาชีพทีส่ ุ ดยอด
ชะมัด”
 แต่ ความแปลกใจของคณะ สารวจยัง
ไม่ หมดแค่ นี้ เมื่อพวกเขาได้ ทานอาหารที่วดี เป็ น
คนทาด้ วยตนเอง พวกเขาก็รับรู้ ได้ ถงึ ค่ าสถานะ
ต่ างๆที่เพิม่ ขึน้
ช่ างตีเหล็กทรู แมนแอบเข้ าไปหาวีด
เขาเป็ นชายชราทีม่ ีหนวดสี ขาว
“ประติมากรเป็ นอาชีพที่ดมี าก ความ
คล่ องแคล่ วเบือ้ งหลังงานเหล่ านีก้ ส็ ุ ดยอด สกิล
อะไรทีท่ าให้ เกิดสิ่ งเหล่ านีไ้ ด้ น่ะ?”
ทรู แมนมีความรู้ เกีย่ วกับอาชีพสาย
การสร้ างอืน่ ๆ รวมทั้งอาชีพสายศิลปะ
 แค่อาชีพประติมากรก็อพั เลเวลขึน้
ยากแล้ ว แต่ ถ้ามันเพิม่ ขึน้ มันจะเผยให้ เห็น
อาชีพอีกหลายๆด้ าน
ด้ วยสายตาทีแ่ หลมคม วีดกวาดตา
มองทรู แมนจากบนลงล่ าง
‘ค้ อนแห่ งพอลโมรู มันเพิม่
ประสิ ทธิภาพของไอเทมทีถ่ ูกสร้ างขึน้ โดยช่ างตี
เหล็ก 20%’
มันเป็ นไอเทมพิเศษ ทีส่ ามารถขายได้
ราคามากกว่ าล้ านวอนในเว็บการประมูล มีดนัก
แกะสลักทีป่ ระดับไปด้ วยลวดลายไม่ เหมือน
ของช่ างตีเหล็กทีม่ ักจะดูเรียบ ง่ าย ธรรมดาๆ
 สวมใส่ เกราะเหมือนกับอัศวิน
‘ช่ างตีเหล็กสามารถสวมใส่ เกราะได้
ทุกชนิด คนคนนีม้ าจากคณะสารวจรึเปล่ านะ?
ดูจากอายุเขาคงจะเป็ นทรู แมน’
วีดมักรู้ สึกพอใจมากขึน้ เมือ่ สามารถ
ระบุตวั ตนของคนอืน่ ได้
“ผมเคยเห็นคุณมาก่ อน”
“โอ้ น่ าประหลาดใจนัก คุณจะต้ อง
เป็ นนักแกะสลักแถวหน้ าแน่ ๆเลย”
ช่ างเย็บผ้ า แคทมัสก็เดินเข้ ามาหาด้ วย
 “ยอดเยีย่ มมาก คุณประติมากร คุณ
ไม่ รู้ หรอกว่ าฉันชื่นชมรู ปปั้นของคุณมากแค่
ไหน”
วีดไม่ เคยให้ ของขวัญใคร ยกเว้ นว่ า
พวกเขาจะสามารถทาประโยชน์ ให้ กบั เขาได้
“มันอาจจะไม่ มาก แต่ นี่เป็ นของขวัญ
จากผมครับ”
วีดยืน่ รู ปปั้นขนาดเล็กให้ แก่ ทรู แมน
และแคทมัสเป็ นของทีร่ ะลึก
พวกเขาตาเป็ นประกาย
มันเป็ นสิ นค้ าเรียบๆ ทีค่ งจะขายไม่ ได้
เงินนัก แต่ มันก็เพียงพอแล้ วที่จะซื้อการ
สนับสนุนจากฝ่ ายตรงข้ ามได้ แม้ มันเป็ นชิ้น
ธรรมดาๆไม่ มีชื่อ แต่ มันก็ถูกประดิษฐ์ ขนึ้ โดย
วีดเหมือนกัน
วีดยังสานสั มพันธ์ ฉันเพือ่ นกับพาโว
แกสทัน และสมาชิกสายการผลิตคนอืน่ ๆที่ร่วม
เดินทางกับคณะสารวจอีกด้ วย ในตอนนั้นเอง
โอเบรอนก็เดินเข้ าหาวีดและแนะนาตนเองว่ า
เป็ นหัวหน้ ากิลด์ โฟรสเซ่ นโรส
“ผมมีบางอย่ างทีอ่ ยากให้ คุณช่ วย”
“อะไรเหรอครับ?”
วีดถามกลับอย่ างสุ ภาพ
 มันเป็ นหลักการของวีดที่จะ
ตรวจสอบจุดประสงค์ ของพวกเขาก่ อนจะทาตัว
เป็ นมิตรด้ วย!!
เขาเดาว่ ามันคงจะเกีย่ วข้ องกับการ
สารวจ
แล้วโอเบรอนก็ตอบกลับมาว่ า
“พวกเราอยากจะยึดครองหุบเขา
มรณะด้ วยกาลังทีเ่ รามี แต่ พูดตรงๆ ผมไม่ คดิ ว่ า
มันจะง่ ายแบบนั้น ผมอยากให้ คุณช่ วยพวกเรา
ในเรื่องนี”้
“ผมจะช่ วยคุณได้ ยงั ไงครับ?”
 “คุณจะช่ วยได้ มากเลย ผมหวังว่ านะ
แน่ นอนว่ าผมจะจ่ ายให้ ไม่ อ้นั อย่ างน้ อยทีส่ ุ ดผม
ก็จะจ่ ายให้ คุณสาหรับการนาประสิ ทธิภาพของ
รู ปปั้นมาแบ่ งปัน ให้ พวกเราได้ ใช้ รู ปแกะสลัก
นั่นสาคัญสาหรับพวกเรามาก”
โอเบรอนมองไปทางรู ปปั้น “คู่รักที่
อบอุ่น”
สายตาของสมาชิกกิลด์ โฟรสเซ่ นโรส
เต็มไปด้ วยความอิจฉาครึ่งนึงและความชื่นชม
อีกครึ่งนึง ผู้เล่ นทีม่ ีเลเวลสู งหลายคนพยายาม
ทาสิ่ งต่ างๆมากมายเพือ่ เอาชนะสภาพแวดล้ อม
ทีโ่ หดร้ ายนี้ ทว่ าก็ไม่ สาเร็จและได้ แค่ ทนทุกข์
ทรมาน แต่ ทนี่ ี่ ประติมากรเพียงสร้ างรู ปปั้น
ขึน้ มาก็สามารถทาในสิ่ งที่พวกเขาทาไม่ ได้
สาเร็จ
วีดเกือบตายไปครั้ง นึงจากความ
เหน็บหนาว แต่ เหล่ าสมาชิกของคณะสารวจ
กลับเห็นแค่ ศิลปิ นผู้ยงิ่ ใหญ่ พวกต่ างพยายาม
เพือ่ ให้ ได้ เป็ นทีถ่ ูกใจของประติมากร
ศิลปิ นผู้เดินทางมายังทวีปนีแ้ ละ
สร้ างสรรค์ รูปสลักทีง่ ดงามออกมาได้ รับการ
เคารพนับถืออย่ างล้ นหลาม
วีดเองรู้ สึกดีใจมากในเรื่องนี้
“คุณสามารถใช้ รูปปั้นนั่นได้ มากเท่ าที่
ต้ องการเลย”
 “ราคา…มันจะประมาณเท่ าไหร่
ครับ?”
“ผมไม่ ต้องการหรอกครับ ได้ พบเจอ
กันในทีแ่ บบนีต้ ้ องเป็ นพรหมลิขติ แน่ ดังนั้น
พวกเราจะร่ วมมือด้ วยเต็มที่ครับ”
“ผมไม่ อยากเป็ นผู้รับอย่ างเดียวแบบ
นี้ ถ้ าคุณอยากได้ อะไร เมื่อไหร่ บอกผมมาได้ นะ
ครับ”
“ไม่ เป็ นไรหรอก ผมไม่ ได้ สร้ างรู ปปั้น
นีม้ าเพือ่ หวังจะเอาเงินจากใคร เพราะงั้น ผมจะ
ขอคุณได้ ยงั ไง”
“แต่ ….”
 ไม่ ว่าใครทีร่ ู้ จกั วีดคงไม่ มีทางเชื่อสิ่ งที่
กาลังเกิดขึน้ ที่นี่แน่
พาโวและแกสทันถือโอกาสนีเ้ หลือบ
มองไปด้ านข้ างเพือ่ ส่ งสั ญญาณให้ วดี แต่ มัน
กลับถูกเมินเฉย เขาไม่ หันไปมองใครเลย
นอกจากโอเบรอน
ท้ ายทีส่ ุ ดโอเบรอนก็พยักหน้ า
“ผมไม่ อยากได้ มา เปล่ าๆเพราะมันจะ
เป็ นการช่ วยพวกเรามากเกินไป เอาแบบนีเ้ ป็ น
ยังไง ผมรู้ มาว่ าในฐานะทีค่ ุณเป็ นนักแกะสลัก
คุณไม่ มีสร้ อยข้ อมือคุ้มครอง ผมจะให้ คุณ
อันนึง”
 วีดรับกาไล คุ้มครองมาด้ วยท่ าทางที่
เหมือนเป็ นเรื่องช่ วยไม่ ได้ เขาไม่ สามารถเปิ ด
ข้ อมูลไอเทมขึน้ มาท่ ามกลางผู้เล่ นมากมายคอย
มองแบบนี้ แต่ เขาก็บอกได้ ว่ามันถูกสร้ างมาจาก
แรร์ ไอเทม
แล้ววีดก็ถามว่ า
“มันมีข้อกาหนดเรื่องเลเวลและอาชีพ
เพือ่ ให้ สวมใส่ มันได้ ถูกไหมครับ”
โอเบรอนตอบกลับอย่ างใจดี
“เงือ่ นไขมันคือเลเวล 200 แต่ มัน
สามารถใส่ ได้ กบั ทุกอาชีพ มันสามารถต้ านทาน
เวทมนต์ ได้ ดแี ละมีคุณสมบัตอิ กี 2 อย่ าง เราได้
มันมาจากบอสในดันเจีย้ นโฮลเดน (Holden)
น่ ะ”
ของชั้นสู ง!!
วีดยิม้ กว้ าง
“ขอบคุณสาหรับของขวัญทีย่ อดเยีย่ ม
นีค้ รับ”
ของหายากและไม่ เหมือนชิ้นไหน
ขึน้ อยู่กบั คุณสมบัตทิ มี่ ีแตกต่ างกันทาให้ มันมีค่า
มาก โอเบรอนไม่ ใช่ คนประเภททีจ่ ะใส่ ไอเทมหรู
หราถ้ ามันไม่ วเิ ศษพอ
‘บอสในดันเจีย้ นโฮลเดน อย่ างนั้น
เหรอ? มอนสเตอร์ หายากทีจ่ ะปรากฏขึน้ มาแค่
เดือนละครั้งนั่นน่ ะนะ! และการจะดรอปได้ ของ
ดีๆมาก็ไม่ เกิดขึน้ บ่ อยด้ วย’
บางทีพวกเขาอาจจะเจอ ดันเจีย้
นก่ อนทีค่ นมากมายจะรู้และทาให้ ได้ รับของดีๆ
ก่ อนการล่ าของผู้เล่ นคน อืน่ ๆจะเก็บไปหมดก็ได้
มันเป็ นหลักการของโอเบรอนทีจ่ ะแลกเปลีย่ น
สิ่ งของอย่ างเท่ าเทียม
‘เราคิดถูกแล้ วเกีย่ วกับเขา’
วีดวิเคราะห์ โอเบรอนอย่ างรวดเร็ว
‘นักรบผู้ชอบธรรม’
เขามีชื่อเสี ยงด้ าน ดีเป็ นที่เลือ่ งลือไป
ทัว่ โรยัลโรด ผู้คนคิดว่ าด้ วยชื่อเสี ยงที่ดแี บบนั้น
ความคิดของเขาก็น่าจะเป็ นไปอย่ างชอบธรรม
ด้ วยเช่ นกัน แต่ อย่ างไรก็ตาม มันมักจะไม่ ใช่
แบบนั้น โอเบรอนเป็ นหนึ่งในผู้เล่ นกลุ่มเล็กๆที่
มีชีวติ อยู่ตามชื่อเสี ยงทีเ่ ขามี
ขอความช่ วยเหลืออย่ างสุ ภาพ!
ในทวีปเวอร์ เซลล์ ผู้ทมี่ ีอานาจจะเป็ น
ผู้ปกครอง
ถึงแม้ ว่าเขาจะเป็ นเพียงประติมากร
เขากลับเลือกที่จะถามมากว่ าใช้ กาลังในการจะ
ได้ มา
โอเบรอนเป็ นนักรบทีซ่ ื่อสั ตย์ และน่ า
เคารพ
 สาหรับคนบางคน เขาจะต่ อต้ านถ้ า
พวกเขาแสดงท่ าทางอ้ อมค้ อมไปมา คนบางคน
อาจจะพยายามเจรจา แต่ มันคงจบด้ วยความ
ล้ มเหลว ดังนั้นโดยส่ วนใหญ่ แล้ ว การเจรจา
มักจะนาไปสู่ การใช้ กาลัง
หลังจากวิเคราะห์ สถานการณ์ แล้ ว วีด
ก็ตอบตกลง
ในฐานะทีเ่ ป็ นประติมากร มันมีสกิลที่
เขาจาเป็ นจะต้ องมี
เพือ่ ให้ สามารถขายสิ นค้ าได้ มากขึน้
แม้ จะแค่ 1 เหรียญทองแดงก็ถือว่ าช่ วยได้ มาก
แล้ ว
 วีดสวมกาไลคุ้มครองด้ วยใบหน้ าทีม่ ี
รอยยิม้ กว้ าง
“มันพอดีเลย ขอบคุณมากครับ”
“อีกอย่ างนะครับ ผมมีคาถาม คุณมา
ทาอะไรที่นี่หรือครับ”
“เอิม่ …..”
ถึงแม้ ว่าทวีปกลางจะร้ อนเป็ นไฟ
เนื่องจากคาสาป โอเบรอนและคณะสารวจก็ยงั
รู้ สึกว่ ามันแปลกอยู่ดที มี่ าพบกับประติมากรทีน่ ี่
“ระหว่ างเร่ ร่อนไป สถานที่ต่างๆเพือ่
ช่ วยปลุกจิตวิญญาณของประติมากร ท่ ามกลาง
การเดินทางเหล่ านั้น ผมก็ได้ รับการร้ องขอจาก
ผู้หญิงคนนึงน่ ะครับ”
“การร้ องขอ??”
“เธอขอให้ ผมมาปลูกดอกไม้ และ
ต้ นไม้ ในหุบเขามรณะน่ ะครับ”
“อ้ อ!”
โอเบรอน ดรัม และเคลเบอรอสเข้ าใจ
ถึงสภาพทีเ่ ปลีย่ นไปกะทันหันของหุบเขาทันที
‘คนคนนีก้ าลังทาเควสอยู่นี่เอง’
ประติมากรมาทาเควสที่แดนเหนือ!
 เควสที่ต้องการให้ เปลีย่ นดินแดนแห้ ง
แล้ งแห่ งนีเ้ ป็ นสิ่ งที่สวยงามมากยิง่ ขึน้ โอเบรอน
ถามถึงระดับความยากของเควสนี้
“เป็ นอย่ างนีน้ ี่เอง พวกเรากาลัง
พยายามทีจ่ ะสารวจหุบเขามรณะอยู่ เพราะงั้น
คุณคงไม่ ว่าอะไรถ้ าคณะเดินทางของเราจะ
สารวจบริเวณนี?้ ”
วีดตอบคาถามด้ วยรอยยิม้ บางๆ
“ผมเป็ นประติมากรมืออาชีพและผม
ก็มีความภาคภูมิใจในงานของผม แต่ ผมก็รู้ สึก
ผิดเหมือนกันที่ต้องมาทาลายธรรมชาติแถวนี”้
 เขาหักกิง่ ไม้ จากต้ นแล้ วเริ่มทารู ปปั้น
จากมัน เพือ่ ประหยัดเงิน วีดจึงมักจะใช้ วสั ดุ
จากต้ นไม้ เมื่อแกะมันด้ วยมีดของเขา
วีดแสดงออกมาให้ เหมือนกับศิลปิ นผู้
รักธรรมชาติ
“ทีเ่ หลืออยู่ตอนนี้ ก็แค่ ปลูกต้ นไม้
และดอกไม้ ให้ มากขึน้ แค่ น้ัน ถ้ าพวกคุณช่ วย
กาจัดเหล่ ามอนสเตอร์ ให้ ล่ะก็ มันจะช่ วยให้ งาน
ของผมง่ ายขึน้ เยอะเลยครับ แล้ วก็…พวกผมขอ
ติดตามคณะสารวจไปด้ วยได้ ม้ัยครับ”
“ติดตามพวกเรางั้นเหรอ??”
 “ครับ คณะสารวจจะเข้ าไปยังหุบเขา
มรณะถูกมั้ยครับ?”
“ใช่ พวกเราจะทาแบบนั้น”
“ผมอยากเห็นคณะสารวจต่ อสู้ อย่ าง
กล้ าหาญน่ ะครับ”
“ผมไม่ แนะนานะครับ ในกรณีฉุกเฉิน
พวกเราคงไม่ สามารถปกป้องคุณได้ ”
เมือ่ โอเบรอนพูดแบบนี้ ดรัมก็กระทุ้ง
ศอกใส่ เขาและหันไปกระซิบว่ า
(หัวหน้ า ผมจะดูแลเขาเอง เท่ าทีผ่ มรู้
คือเขายังไม่ ได้ เข้ าร่ วมกิลด์ ไหน ถ้ าเขาได้ เห็น
การกระทาของพวกเราล่ ะก็ เราอาจมีโอกาสได้
เขาเป็ นสมาชิกก็ได้ นะ)
(แต่ ผมไม่ รู้ ว่าอันตรายแบบไหนจะรอ
พวกเราอยู่ คุณอาจไม่ สามารถปกป้องพวกเขา
ได้ กไ็ ด้ )
(ไม่ เป็ นไรหรอกน่ า พวกเขาไม่ ใช่
มือใหม่ พวกเขาน่ าจะโดนโจมตีได้ ซักครั้ง สอง
ครั้งก่ อนจะตาย)
(แต่ ผมว่ า…)
(หัวหน้ าคุณจะรู้ สึกรับผิดชอบเกินไป
แล้ วนะครับ คุณอยากให้ เขารู้ สึกเหมือนโดน
ปฏิเสธเหรอ?)
 พ่อมดเคลเบรอส รู้ ว่าพวกเขากาลังส่ ง
กระซิบหากันจึงเข้ าไปขัดโดยการส่ งเสี ยง
กระซิบของเขาไปบ้ าง
(หัวหน้ า คนคนนีเ้ ป็ นส่ วนหนึ่งของ
เควสแดนเหนือนีแ้ ล้ ว คาพูดเป็ นสิ่ งที่อนั ตราย
มาก คุณไม่ สามารถกลับคาได้ นะครับ)
การตัดสิ นใจทั้งหมดจึงตกอยู่ทโี่ อเบ
รอน
แล้วโอเบรอนก็พยักหน้ า
“คุณจะตามไปก็ได้ ถ้าคุณอยากไป แต่
ถ้ ามันมีสถานการณ์ ฉุกเฉินอะไรขึน้ มาเราไม่
สามารถรับรองความปลอดภัยของคุณได้ นะ
ครับ”
“ขอบคุณครับ”
ด้ วยเหตุนี้ เขาจึงสามารถร่ วมเดินทาง
กับคณะสารวจได้
ยิง่ คณะสารวจเดินทาง ลึกเข้ าไปใน
หมู่บ้านมรณะมากเท่ าไหร่ วีดก็สามารถปลูก
ต้ นไม้ และขุดค้ นความลับของจักรวรรดิ นิล์ฟ
เฮม ได้ มากขึน้ เท่ านั้น
วีด รวมทั้งซอยูนและอัลเวรอน เข้ า
ร่ วมหน่ วยสนับสนุนด้ านหลังและติดตามคณะ
สารวจไป
 การเดินทางเป็ นไปอย่ างเร่ งรีบ
“ไปเร็ว! เราจะต้ องถึงหุบเขาก่ อน
พลบคา่ !”
“คอยช่ วยเหลือด้ านหลังขบวน แนว
หน้ านาทางที่พวกเราควรไป”
“ใช้ เวทมนต์ คุ้มครอง ในระหว่ างที่
อัศวินเตรียมตัวเคลียร์ พนื้ ที่ จัดการให้ เหล่ ามอน
สเตอร์ ไปด้ านนึง อย่ าลืมป้องกันพลยิงธนูด้วย!
พ่อมดเตรียมตัวร่ ายคาถา”
คณะสารวจจัดขบวนเป็ นรู ปหัวหอก
อย่ างรวดเร็ว เวลาทีพ่ วกเขาได้ ใช้ ด้วยกันในแดน
เหนือทาให้ พวกเขาทางานเข้ าขากันเป็ นอย่ างดี
 นักฆ่ า หัวขโมย และพลยิงธนูต่างก็
คอยปูทางข้ างหน้ าให้ เป้าหมายของพวกเขาคือ
ติดตั้งกับดักและฆ่ ามอนสเตอร์ ทุกตัวทีพ่ บเจอ
“กับดัก 40 อันพร้ อมแล้ ว”
“ไปพืน้ ที่ต่อไป”
“มาเร็ว ไปได้ แล้ ว”
โดเรียมมีฝีมือพอแกะจะรอยของมอน
สเตอร์ และนาทางให้ แต่ เขาก็ต้องตกใจเมื่อเห็น
ร่ องรอยของฝูงมอนสเตอร์ ขนาดใหญ่
เหล่ ามอนสเตอร์ สามารถใช้ คาสาปกับ
นักฆ่ าและผู้เล่ นบางคนได้
“ข้ างหน้ า!!”
 “ตอนนีศ้ ัตรู คอื ลิซาร์ ดโซลเยอร์
(Lizard Soldier) และ ลิซาร์ ดคิว (Lizard king)
”
“พ่อมด ร่ ายเวทไฟ บุก!”
“โอออออออออ”
เหล่ าอัศวินที่เป็ นหัวหอกทาการโจมตี
พวกเขาต่ างถือดาบและ โล่ไปขณะวิง่
เข้ าหาศัตรู วีดต้ องยอมรับว่ าอัศวินทีพ่ ่ งุ เข้ าใส่
อย่ างเต็มทีแ่ บบนั้นสร้ างแรงกดดันที่ น่ าเกรง
ขามได้ ไม่ น้อยเลยทีเดียว
ฟิ้ ว-เฟี้ ยว-ฉึก!
 นักยิงธนูและผู้วเิ ศษยิงไปทีศ่ ัตรู อย่ าง
หนักหน่ วง
พวกเขาให้ การสนับสนุนเหล่ าทัพ
หน้ า
เวทมนต์ ระเบิดขนาดใหญ่ ตกลงมายัง
พืน้ ดิน
กลุ่มพ่ อมดตรงกลางนาโดยโอเบรอน
มีเป็ นจานวนมาก
ดาร์ ค เกมเมอร์ และสมาชิกกิลด์ โฟร
สเซ่ นโรสต่ างก็เข้ าร่ วมคณะเดินทางในระหว่ าง
ทีอ่ าชีพสายสนับสนุนคอยอยู่ด้านหลัง
 มอนสเตอร์ ในหุบเขามรณะถูกฆ่ าใน
พริบตาเดียว
ระหว่ างการโจมตีที่น่าตื่นตานั่น วีดก
ลับเดินไปข้ างหลัง
“มันมีพนื้ ทีท่ เี่ พิง่ หว่ านเมล็ดอยู่ ช่ วย
ระวังตรงนีด้ ้ วยนะครับ!”
พาโวและผู้เล่ นอาชีพ สายสถาปัตย์
ทั้งหมดต่ างขุดดินเพือ่ เพาะปลูก เหล่ านักดาบก็
คอยพรวนดินเพือ่ ใช้ หว่ านเมล็ดด้ วย แม้ แต่ เชฟ
ที่ไม่ มีอะไรทาก็เข้ ามาช่ วย
ช่ างตัดเสื้อแคทมัส และช่ างตีเหล็กทรู
แมน ผู้มีชื่อเสี ยงโด่ งดังไปทัว่ ทวีปก็เข้ าผสมโรง
ด้ วยเช่ นกัน พวกเขาได้ รับของที่ระลึกจากวีด
ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ อาจอยู่เฉยๆได้
“นี่พวกนีม้ ันทาบ้ าอะไรอยู่เนี่ย”
บางครั้ง สมาชิกคณะสารวจก็หัน
กลับมาดูภาพธรรมชาติทพี่ วกเขามองว่ าไร้ ค่า
แต่ ว่าพวกผู้เล่ นอาชีพสายผลิตก็ไม่ ได้ สนอก
สนใจอะไร
วีดติดสอยห้ อยตาม ขบวนไปและ
คอยหว่ านเมล็ดระหว่ างทางเสมอ เมล็ดถูก
นาไปปลูก ขณะทีม่ ันเติบโตอย่ างรวดเร็วและ
เริ่มแตกใบอ่อนออกมา วีดก็หว่ านเมล็ดทั้งหมด
เสร็จพอดี
 ตริ้งๆๆ!
สาเร็ จภารกิจ ปลกู ดอกไม้ : เมล็ดพันธุ์ได้ รับ
การรปลูกในหุบเขามรณะ
เพือ่ ตอบสนองความต้ องการของพรีนา การ
เจริญเติบโตของต้ นไม้ จะสร้ างป่ าขึน้ มาใน
อนาคต
ตั้งแต่ สมัยอดีตกาล คนแคระและเอลฟ์ ต่ าง
ก็ต่อสู้ กนั ทีห่ ุบเขามรณะ!
ทีป่ ลายหมู่บ้านมีเผ่ าพันธุ์พเิ ศษอาศัยอยู่
พวกเขาสร้ างหมู่บ้านของตนขึน้ มาและ
ผลิตของหลายอย่ าง แต่ พวกเขาก็ไม่ เคยลืม
ที่จะตอบแทนแผ่ นดินที่ให้ พวกเขาได้ อยู่
รางวัล: เมื่อคุณกลับไปยังหมู่บ้านโมราต้ า
 คุณจะได้ รับการแนะนาให้ ร้ ู จกั กับเพือ่ น
ของพรีนา
ภารกิจสาเร็สแล้ วว!!
ตอนนีก้ เ็ หลือเพียงอย่ างเดียวคือ เควส
ที่เกีย่ วข้ องกับการเสื่ อมเสี ยเกียรติของจักรวรรดิ
นิล์ฟเฮม
วีดรู้ สึกผ่ อนคลายลงบ้ าง
‘มันใช้ เวลามากขึน้ อีกหน่ อยในการ
จัดการกับมอนสเตอร์ แต่ เควสก็ไม่ ได้ ยากมาก
นัก’
พวกเขาเกือบตาย เนื่องจากความ
เหน็บหนาวทีท่ ารุ ณนั่น อย่ างไรก็ตาม ขอบคุณ
ความช่ วยเหลือจากโทริ ซอยูน อัลเวรอน และ
คนอืน่ ๆที่ทาให้ พวกเขาสามารถบรรลุเควสได้
และเขาก็ยงั โชคดีมากทีไ่ ด้ ร่วม
เดินทางกับคณะสารวจ
แต่ ความตืน่ เต้ นของเขาก็ยงั คงอยู่
‘คณะสารวจถูกโจมตีจากมอนสเตอร์
นับครั้งไม่ ถ้วน ถ้ าไม่ ได้ พวกเขาล่ ะก็ เราคงต้ อง
เสี ยเวลาไปอีกประมาณ 40 วัน แต่ ว่า…ทาไมมัน
มีมอสเตอร์ เยอะจังแถวนี?้ ’
คณะสารวจเข้ าไปยังหุบเขามรณะ
 วีดได้ ไปเยือนยังพืน้ ทีท่ สี่ ู งขึน้ ไปทั้ง
สองด้ านของหมู่บ้าน! นี่เป็ นอีกทีน่ ึงที่เขาไม่ เคย
มามาก่ อน
“พวกมนุษย์ ช่ างกล้ านักนะทีม่ าเหยียบทีน่ ี่”
“พวกเราเป็ นคนที่ลบอาณาจักรนิล์ฟ
เฮมออกไปจากแผนที่เอง”
“ลุยยยยยย!! ฆ่ าผู้บุกรุกซะ!”
“เลือดและคาสาป จงไหลราวกับ
สายนา้ ผ่ านหุบเขาแห่ งนี”้
ทันใดนั้น เหล่ านักบวชก็อยู่ในชุด
เกราะสี ดาและเหล่ ามอนสเตอร์ กเ็ ริ่มปรากฏตัว
ขึน้ มา
 ด้ วยเวทมนต์ คาถา เหล่ านักบวชสั่ ง
การมอนสเตอร์
อัลเวรอนมองไปทางพวกนั้นพร้ อม
กับกัดฟันกรอดๆ มันเป็ นครั้งแรกทีเ่ ห็นเขา
แสดงออกมาอย่ างชัดเจนขนาดนี้
“หือ?”
“นี่เป็ นกลุ่มของพวกลัทธิทบี่ ูชาจิต
วิญญาณปี ศาจ! นักบวชพวกนีอ้ ุทศิ ตนและ
ศรัทธาในพลังของปี ศาจและดูดซับความ
แข็งแกร่ งจากการฆ่ าผู้บริสุทธิ์ วิหารในแต่ ละ
ทวีปนั้นต่ างก็เป็ นที่เปิ ดเผยต่ อสาธารณะ มีเพียง
วิหารเอ็มบินยู (Embinyu Church) เท่ านั้นที่
ทางทวีปได้ ตัดออกเพือ่ ป้องกันไม่ ให้ เกิดความ
สั บสนวุ่นวาย ผมไม่ คดิ เลยว่ ามันจะมาอยู่ในที่
แห่ งนีไ้ ด้ …”
วีดมองไปรอบๆ
โชคดีที่คณะสารวจ กาลังใส่ ใจในการ
ต่ อสู้ มากกว่ าจะได้ ยนิ เรื่องราวจากอัลเวรอน
การต่ อสู้ ยงิ่ ตึงเครียดขึน้ เรื่อยๆเมื่อนักบวชของ
วิหารเอ็มบินยู เข้ ามามากขึน้
ซอยูนอยู่ไม่ ไกล และใกล้ เพียงพอได้
ยินเรื่องราวของอัลเวรอน
“…”
แต่ วดี ไม่ เป็ นกังวลในเรื่องนั้น เพราะ
เธอไม่ ใช่ คนทีจ่ ะพูดป่ าวประกาศไปเรื่อย! และ
ในความจริง เธอไม่ สามารถพูดได้ เลย เพราะงั้น
เธอคงเล่ าให้ ใครฟังไม่ ได้ แม้ จะอยากทาก็ตามที
แล้ ววีดก็นึกถึงคาพูดของเนโครแมน
เซอร์ ในตอนทีเ่ ขาต่ อสู้ กองทัพอมตะนั่นขึน้ มา
ได้
ตอนนั้นเนโครแมนเซอร์ มองไปรอบๆ
ก่ อนจะพูดว่ า
“พวกเราเหล่ าเนโค รแมนเซอร์ ต่างก็
เคยมีประสบการณ์ เลวร้ ายในช่ วงเวลาที่ผ่านมา
แต่ ตอนนีเ้ รื่องเข้ าใจผิดทั้งหมดได้ ถูกแก้ ไขแล้ ว
พวกเราจะรับการยอมรับและพัฒนาเวทมนต์ ดา
อย่ างเป็ นทางการเสี ยที”
 “ข้ าขอให้ ท่านประสบความสาเร็จ”
“เพือ่ ตอบแทนท่ านที่ ต้ องมาลาบาก
เพราะเควสทีเ่ ห็นแก่ ตัวแบบนี้ ข้ าจะบอก
ความลับให้ ท่านอย่ างนึง ท่ านคิดหรือว่ าทวีปเวอ
เซลล์ เป็ นทวีปทีส่ งบสุ ขจริงๆน่ ะ?”
“หือ?”
“ความมืดทีไ่ ม่ รู้ แหล่ งกาเนิดกาลังก่ อ
ร่ างสร้ างตัวอยู่รอบๆปี ศาจทีล่ กึ ลงไปข้ างใต้
เมือง วิหารแห่ งเอ็มบินยู มีผู้นาอยู่ทเี่ ป็ นทีร่ ู้ จกั
กันอยู่ 12 คน”
“ผู้นางั้นเหรอ?”
 “เนื่องด้ วยวิหารแห่ งเฟรย่ า ทาให้
พวกนั้นต้ องคอยหลบซ่ อนตัวอยู่ในเงามืด โดย
เป็ นทีร่ ้ ู จกั กันในนามของวัด วัลฮัลลา (Valhalla
Temple) คนกลุ่มนั้นเชื่อมั่นในวิญญาณปี ศาจ
แห่ งสายนา้ และพวกเขาก็ต้องการให้ โลกใบนีถ้ ูก
ปกคลุมด้ วยความมืดมิด หนึ่งในผู้นาทั้ง 12 คน
นั่นใช้ ชีวติ อยู่ในฐานะผู้ก่อตั้งบาซูริน
(Baseurin) ช่ วง เวลาตอนกลางวันอาจดูราวกับ
ทุกอย่ างอยู่ภายใต้ สันติสุข แต่ เมื่อท้ องฟ้าเปลีย่ น
สี เข้ าสู่ ยามคา่ เมื่อไหร่ ก็จะเป็ นเวลาเทศกาลของ
เหล่ าสาวกในลัทธิ พวกมันทาทุกอย่ างให้
เป็ นไปตามทีม่ ันต้ องการ”
 บาซูริน นั้นไม่ ปลอดภัย และวิหาร
แห่ งเอ็มบินยูกด็ ูจะเป็ นภัยคุกคามต่ อสั นติของ
ทวีปเวอเซลล์ มากกว่ ากองทัพอมตะพวกนั้นซะ
อีก
‘ยิง่ คืบหน้ าไปได้ เท่ าไหร่ ก็ดู
เหมือนกับว่ าจะเป็ นเรื่องทีเ่ กีย่ วกับ บาซูริน’
มันเชื่อมโยงไปหาเควสที่ยงิ่ ใหญ่ มาก
อย่ างน้ อยก็ต้องเป็ นเควสลับระดับ A หรือ
ระดับสู งกว่ านั้น
‘จนถึงตอนนี้ ยังไม่ เคยมีข้อมูลว่ ามี
ใครได้ รับเควสระดับ S เลยซักคน’
 โดยปกติความแตกต่ าง ของชื่อเสี ยงที่
ได้ รับนั้นขึน้ อยู่กบั เควส เควสที่มีเงื่อนงาอย่ าง
ยอดเยีย่ มแบบนีม้ ักนาไปสู่ เควสระดับยากขึน้
และรางวัล ทีด่ ขี นึ้
‘ดินแดนของบาซู ริน งั้นเหรอ‘
วีดระลึกถึงความหลังอย่ างสบาย
อารมณ์
การต่ อสู้ นีย้ ากเกินไปสาหรับคณะ
สารวจ นักบวชแห่ งเอ็มบินยู สร้ างความเสี ยหาย
เข้ ามาตลอดเวลา
“บ้ าชะมัด พวกนีม้ าจากไหน…”
 “ป้องกันพวกเขา! ไม่ ว่ายังไงก็ตาม
ต้ านมันซะ!”
ตั้งแต่ มาทีน่ ี่ คณะสารวจได้ รับ
อันตรายเพียงเล็กน้ อยเท่ านั้น ทว่ าตอนนีก้ ว่ า
10% ของพวกเขาตายไป
นักแกะรอยและนักฆ่ าถูกกวาดล้ าง
พ่อมดมากมายก็ถูกฆ่ าโดยนักบวชแห่ งเอ็มบินยู
เพราะความแข็งแกร่ งของพวกเขามีน้อยนิด
“โอ ผู้เฝ้ าประตูนรกเอ๋ ย , จงมายังที่
แห่ งนีเ้ พือ่ กวาดล้ างพวกบาปหนาเหล่ านีด้ ้ วย
เทอญ!”
 และแล้ วผู้อญ
ั เชิญของวิหารแห่ งเอ็ม
บินยูกม็ าถึง ฝูงมอนสเตอร์ จานวนมากรวมทั้ง
เซเบอรัสทีถ่ ูกอัญเชิญมาสร้ างความเสี ยหาย
ให้ แก่ คณะสารวจ
คณะสารวจใกล้ จะล่ มสลายอย่ างน่ า
อัปยศอดสู
การระดมพลเหล่ าพ่อมดอย่ างรวดเร็ว
ตั้งแต่ เริ่มการต่ อสู้ ทาให้ สามารถสร้ างความ
เสี ยหายให้ แก่ ศัตรู ได้ เป็ นอย่ างมาก
แต่ ทว่ า หลังเดินทางมาอย่ างรวดเร็ว
มานาของเหล่ าพ่อมดจึงหมดเกลีย้ ง
 ดังนั้นการใช้ พลังตั้งแต่ ตอนแรกของ
การต่ อสู้ จงึ เป็ นเรื่องทีเ่ ป็ นไปไม่ ได้ เลย
เหล่ านักบวชต่ างเหน็ดเหนื่อย
“อย่ าเพิง่ ยอมแพ้ !”
“พวกเราต้ องกาจัดพวกนั้นก่ อน!”
โอเบรอนพกความกล้ าหาญและรุดไป
ข้ างหน้ า แสดงให้ เห็นถึงความเชื่อมั่นในฐานะผู้
บัญชาการว่ าจะสู้ ตายอย่ างไม่ เสี ยดายชีวติ
เหล่ ากิลด์ พนั ธมิตรและดาร์ คเกมเมอร์
ที่คอยเฝ้ ามองตั้งแต่ ตอนต้ นจากด้ านหลังจึงเริ่ม
เคลือ่ นไหวเข้ ามาร่ วมการต่ อสู้ บ้าง
 นอกจากพ่อค้ าแล้ ว อาชีพสายต่ อสู้
ทั้งหมดและนักกวีต่างก็เข้ าร่ วมการปะทะ
ผลทีอ่ อกมาคือ จานวนศัตรู กเ็ ริ่ม
ลดลงอย่ างช้ าๆ อัศวินทีผ่ ่ านขุมนรกมาได้ และ
เหล่ าแรนเจอร์ เพียงหนึ่งหรือสองคนเท่ านั้นที่
ตายไปจากการโจมตีใหญ่ ของนักยิงธนู
ใบหน้ าของวีดผ่ อนคลายมากขึน้ แต่
ไม่ นานมันก็กลับมาเคร่ งเครียดอีกครั้ง
‘นี่ยงั ไม่ เพียงพอทีจ่ ะเอาชนะมันได้
พวกนีม้ ันเป็ นแค่ มอนสเตอร์ และบอสระดับล่ าง
เท่ านั้น’
 มันไม่ ได้ มีแค่ นัก บวชของเอ็มบินยู
เท่ านั้น วีดค่ อนข้ างแน่ ใจว่ าได้ ยนิ อะไรบางอย่ าง
ตอนนั้นเอง ทีท่ ้ ายหมู่บ้านก็ปรากฏเงาขนาด
มหึมาขึน้ มา!
โครงกระดูกขนาดใหญ่ โผล่ พ้นขึน้ มา
จากพืน้ ดิน
ขากรรไกรของสมาชิกคณะสารวจ
ต่ างตกลงไปถึงตาตุ่ม สิ่ งทีไ่ ม่ สามารถ
จินตนาการได้ ปรากฏตัวขึน้ มาแล้ ว
มังกร
มังกร สิ่ งมีชีวติ ทีแ่ ข็งแกร่ งทีส่ ุ ดใน
โลก หลังจากการตายของมันและถูกแช่ แข็งใน
นา้ แข็งเป็ นเวลานาน บัดนีม้ ันกลับมาพร้ อมกับ
ไอดาอย่ างพวกผีดบิ
“ฉันไม่ อยากเชื่อ!”
“ฉันไม่ เคยคิดเลยว่ ามังกรโครง
กระดูกจะอยู่ทนี่ ี่”
มังกรโครงกระดูกเป็ น มอนสเตอร์
ประเภทผีดบิ ชนิดทีม่ ังกรตัวเป็ นๆไม่ สามารถ
เอามาเทียบกับมันได้ เลย และขนาดมังกรตัว
เป็ นๆก็ยงั ไม่ มีใครพูดได้ ว่าเคยจับมันมาก่ อนเลย
พึบพับ่ พึบพับ่ !
มังกรโครงกระดูกสั่ นไหวทุกครั้งที่
มันขยับปี ก มันอยู่สูงกว่ า 400 เมตรขึน้ ไป และ
แรงทีม่ ันสร้ างจากการกระพือเพียงเล็กน้ อยก็
เพียงพอที่จะส่ งผลกระทบออกไปอย่ างใหญ่
หลวง
ฮวิ ริ ริ ริ ริ ฮวิ ริ ริ ริ !
สายลมทีไ่ หลผ่ านกระดูกของมันให้
เสี ยงที่แปลกประหลาด
เสี ยงขู่คารามทีเ่ ยือกเย็น!
คณ
ุ อย่ ใู นสถานะหวาดกลัว
ร่ างกายขยับไม่ ได้ ชั่วคราว
ความเร็ วลดลง 1.5%
สติปัญญาลดลง 30%
 เ
จิตวิญญาณการต่ อสู้ ถงึ กับลดลงพียงแค่ ได้ ยนิ
เสี ยงคารามของมัน
“ว้ ากกกกก”
ผู้เล่ นบางคนพยายามจะหนี
พวกเขาไม่ อยากตายเพราะสู้ กบั มังกร
โครงกระดูก
มันเป็ นเรื่องที่เข้ าใจได้ อย่ างไรก็ตาม
มังกรเป็ นสิ่ งมีชีวติ ทีไ่ ม่ ร้ ู จกั คาว่ าเมตตา
มังกรโครงกระดูกสยายปี กของมัน
และบินโฉบไปโจมตีคณะสารวจอย่ างไม่ ลงั เล
 ด้ วยฟันที่น่าขยะแขยงนั่น มังกรขยับ
ร่ างกายและลาคอเพือ่ กลืนสมาชิกในคณะสารวจ
“คัก่ อ่ ะ คัก่ !”
เมื่อเห็นว่ าขบวนกาลังจะแตกเป็ น
เสี่ ยงๆ โอเบรอนจึงตะโกนออกไปว่ า
“อย่ าลังเล! อย่ ายอมแพ้! ถ้ าพวกนาย
อย่ างเป็ นพวกขีข้ ลาดก็หนีไปซะ! แต่ ถ้านาย
อยากเป็ นฮีโร่ ล่ะก็ยกดาบขึน้ มาและออกไปสู้
ซะ!”
โอเบรอนนาทีมมุ่งตรงไปโจมตีมังกร
โครงกระดูก
 ยังมีมอนสเตอร์ และนักบวชแห่ งเอ็ม
บินยูเหลืออยู่ แต่ มันจาเป็ นทีจ่ ะต้ องฟื้ นฟู
กาลังใจมากกว่ าเสี ยเวลาจัดการพวกมัน
“ติดตามหัวหน้ ากิลด์ ไป!”
“เราขอตายเคียงข้ างหัวหน้ ากิลด์
โอเบรอน!”
คณะสารวจเบนเป้ าหมายมาเป็ นการ
โจมตีมังกรโครงกระดูกร่ วมกับโอเบรอน
มังกรเผชิญหน้ าการทาร้ ายทุกรู ปแบบ
มังกรโครงกระดูกทาให้ เกิดเสี ยงดัง
อึกทึกมากมายขณะทีม่ ันปรี่เข้ ามาหา!
 แรงนั้นมหาศาลมากเสี ยจนทาให้
แผ่ นดินสั่ นไหว!
เสียงกรีดร้ องดังขึน้ ระงมเมือ่ เท้ า
มหึมานั่นเหยียบคณะสารวจ
ท่ าทางของมังกรนั้น เรียบง่ าย แต่ ใคร
ก็ตามที่เผลอรับการโจมตีไปล่ ะก็มีแต่ โทษตาย
อย่ างเดียว ระหว่ างที่คณะสารวจและมอสเตอร์
กาลังโจมตีกนั นั้นเอง
มังกรก็อ้าปากกว้ าง
วีดรู้ จกั พฤติกรรมนั่นและรู้ ว่ากาลังจะ
เกิดอะไรขึน้
 ‘ลมหายใจ! มันกาลังใช้ ลมหายใจ
มังกร!’
เพราะปิ งหลง เขาจึงสามารถเดาได้ ว่า
อะไรจะเกิดขึน้ ต่ อไป แต่ มังกรกลับเล็งมายัง
ด้ านหลังของคณะสารวจ
ฟู่ วววววววววว!
พิษรุนแรงไหลทะลักออกมาราวกับ
สายนา้ !
ลมหายใจแพร่ กระจายไปทั่วทั้งวีด
และผู้เล่ นอาชีพสายผลิต ไม่ มีใครรอดชีวติ มี
เพียงความตายทีร่ ออยู่เบือ้ งหน้ าคนทีโ่ ดนลม
หายใจมังกร
 นักสถาปัตย์ พาโว ไม่ แม้ แต่ จะ
พยายามขุดรู หนีในชั่วขณะของความตายนั่น
“บุก!”
“มาล้ างแค้ นให้ พวกพ้องเรากัน
เถอะ!”
การโจมตีของคณะสารวจเป็ นไปอย่ าง
ดุเดือดขึน้ แน่ นอน มังกรได้ รับความเสี ยหาย
มากมายระหว่ างทีต่ ่ อสู้ กบั พวกทีเ่ หลืออยู่
เวลาผ่ านไปกว่ า 10 นาที
ซ่ ูวววววววววว
ณ สถานทีส่ ู ญเสี ยชีวติ ไป ก็ปรากฎ
การก่ อรู ปร่ างของกระดูก
 นักรบโครงกระดูก!
ต้ องขอบคุณพลังแห่ งการปฏิเสธ
ความตาย (Power to reject death) นี่ วีดถึงได้
เกิดใหม่ ในฐานะนักรบโครงกระดูก
เล่ มที่ 9 ตอนที่ 11 วีด เทพเจ้ าสงคราม (God of
War Weed)

(ตอนนีเ้ ป็ นตอนพิเศษท้ ายเล่ ม 9 ครับ ซึ่ง

เนือ้ หาจะแยกออกมา อาจจะไม่ ต่อกับตอนก่ อน
หน้ านัก)

เรื่องราวความเป็ นไปของทวีปเวอร์ เซลล์ น้ัน

เป็ นรายการทีไ่ ด้ รับความนิยมสู งทีส่ ุ ดของ
KMC มีเดีย
ชิน เฮมินกาลังจดจ่ ออยู่กบั รายการซึ่งเป็ นจุด
ดึงดูดความสนใจของผู้เล่ นจานวนมากในรอยัล
โรด
"ค่ ะ ในช่ วงของรายการวันนี้ พวกเราจะแจ้ งให้
ท่ านผู้ชมได้ ทราบถึงราคาของสิ นค้ าขั้นพืน้ ฐาน
ในแต่ ละอาณาจักรนะคะ อ้ อ คุณ โอ จูวานคะ ดิ
ชั้นได้ ยนิ มาว่ าคุณมีข่าวสาคัญมากที่อยาก
จะแจ้ งให้ พวกเรารับรู้ เหรอคะ?"
"ถูกต้ องแล้ วครับ ผู้เล่ นจานวนมากต่ างให้
ความสนใจแก่ อาณาจักรบิเคจู (Bikeijeu
Kingdom)"
"ทาไมล่ ะคะ? มีอะไรเกิดขึน้ ที่นั่นเหรอคะ?"
"ตัวอย่ างของเหตุการณ์ ทเี่ กิดขึน้ ก็เช่ น ปรากฎ
กองทัพมอนสเตอร์ จานวนมหาศาลมุ่งหน้ าไป
ยังอาณาจักรบิเคจูครับ โดยมอนสเตอร์ พวกนั้น
ต่ างลงมาจากเทือกเขาบิเคจู พวกเรายังไม่ ทราบ
เส้ นทางการเดินทางของพวกมันอย่ าง
ละเอียด แต่ พวกเรากาลังเร่ งรวบรวมข้ อมูลกัน
อยู่ครับ "
พวกเขาให้ ข้อมูลทีใ่ นระดับทีเ่ หมาะสมเกีย่ วกับ
ทวีปเวอร์ เซลล์ พวกเขามีข้อมูลทุกอย่ าง
เกีย่ วกับข้ อมูลพืน้ ฐานไม่ ว่าจะเป็ น ราคาสิ นค้ า,
ประเภทของมอนสเตอร์ หรือ แม้ กระทั่ง
เส้ นทางเดินทัพ
ถ้ าพวกมือใหม่ ไปอยู่ใกล้ ๆกองทัพพวกนั้นล่ ะ
ก็ พวกเขาคงไม่ สามารถหยุดอาการสั่ น(กลัว)ได้
พวกมอนสเตอร์ เป็ นหมื่นๆตัวพวกนั้น ล่ ามนุษย์
เป็ นอาหารในยามที่พวกมันเคลือ่ นผ่ านไป
มันเป็ นนรกสาหรับพ่อค้า แต่ กบั ทหารรับจ้ าง
แล้ ว นี่ถอื เป็ นข่ าวดีเป็ นอย่ างยิง่ เวลาทีค่ ุณได้
เข้ าร่ วมในภารกิจกวาดล้ างมอนสเตอร์ ที่ได้ รับ
จากราชวงศ์ หรือพวกลอร์ ดปกครองนั้น รางวัล
และแต้ มทีไ่ ด้ รับนั้นนับได้ ว่ายอดเยีย่ มเป็ นทีส่ ุ ด
แม้ จะมีคนเป็ นจานวนมากทีไ่ ม่ ได้ เข้ าร่ วม แต่ ก็
มีทหารรับจ้ างเลเวลสู งจานวนมากทีไ่ ด้ เข้ าร่ วม
ศึก มันเป็ นประสบการณ์ อนั แสนวิเศษทีจ่ ะได้
เห็นการเคลือ่ นไหวของมอนสเตอร์ ในการต่ อสู้
นั้น
ด้ วยเหตุนีเ้ องจึงเป็ นเรื่องเร่ งด่ วนทีม่ ีผู้ให้ ความ
สนใจเป็ นจานวนมากในการเข้ าร่ วมเพือ่ หยุดยั้ง
การเคลือ่ นกาลังพลของมอนสเตอร์
อย่ างไรก็ดี มีผ้ ูชมจานวนไม่ มากนักหรอกทีจ่ ะ
สนใจเกีย่ วกับเรื่องกองทัพมอนสเตอร์ ทมี่ ่ ุงหน้ า
ไปยังอาณาจักร บิเคจู
"ค่ ะ และนี่กเ็ ป็ นเรื่องสรุปของอาณาจักรบิเคจู
นะคะ "
ชิน เฮมิน รายงานข่ าวอย่ างรวดเร็ว เนื่องจาก
เธอรู้ ดวี ่ าผู้ชมทางบ้ านกาลังรออะไรอยู่ บน
หน้ าจอมอนิเตอร์ ของผู้จดั รายการ เธอเห็นคอม
เม้ นนับพันจากเหล่ าผู้ชม
- เมื่อไหร่ คนๆนั้นจะมาออกอากาศซะทีอ่ะ?
- ถ้ าเค้ ามาเมื่อไหร่ ช่ วยถามเค้ าเกีย่ วกับ
เรื่องราวล่ าสุ ดให้ ที
- ได้ โปรดถามเค้ าเรื่องกองทัพอมตะให้ หน่ อย
จิ แล้ วตกลงเค้ าได้ ไอเท็มอะไรไปกันแน่ จาก
การทีเ่ ค้ าพิชิตโทริลงได้
- ผมเลเวล 380 เป็ นหนึ่งใน อัศวินผู้ใช้ กระบอง
(Maul Knights) ไม่ ว่าจะไปที่ไหนความ
แข็งแกร่ งของผมก็เป็ นที่ยอมรับ เค้ าจะเทียบ
กับผมได้ เหรอ?
- ผมเล่ นเป็ นพระ เลเวล 385 ผมอยากจะเห็น
เขาออกล่ าซักครั้งนึง ได้ โปรดบอกกับเค้ าด้ วย

พวกนีเ้ ป็ นบรรดาคอมเม้ นที่ได้ มาจากส่ วนของ

ผู้ชมทางบ้ าน
เมื่อไม่ กวี่ นั ก่อนหน้ านี้ ทาง KMC ได้ ปล่ อย
ตัวอย่ างโฆษณาออกมาว่ าพวกเขาจะทาการ
สั มภาษณ์ ทางโทรศัพท์ กบั ผู้เล่ นที่ เคยมีชื่อเสี ยง
จากเกม คอนทิเนนท์ ออฟ เมจิค และกาลังเล่ น
รอยัลโรดอยู่ในขณะนี้
เพราะสาเหตุนีเ้ องส่ งผลให้ ความสนใจของคน
จานวนมากพุ่งพรวดขึน้ มาจนถึงกับทาให้ ยอด
วิวสู งขึน้ เป็ นสองเท่ าจากปกติ แม้ จะเป็ นผู้จดั
รายการมากฝี มืออย่ างชิน เฮมิน ก็ไม่ อาจจะคุม
ริมฝี ปากเธอมิให้ แห้ งได้
"ทางเราได้ ทาการแจ้ งไปเมื่อวันก่ อนนะคะว่ า
วันนี้ เราจะมีการสั มภาษณ์ กบั บุคคลทีใ่ ช้ ชื่อตัว
ละคร "วีด" สาหรับท่ านที่ยงั ไม่ ทราบนะ
คะ วีดนั้นเป็ นทีร่ ้ ู กนั ว่ าเป็ นผู้ทมี่ ีตวั ละครทีม่ ี
เลเวลสู งทีส่ ุ ดและแข็งแกร่ งทีส่ ุ ดใน คอนทิเนนท์
ออฟ เมจิค! ล่ าสุ ดเขาได้ ทาการพิชิตกองทัพ
อมตะลงได้ และวีดก็มีเวลาว่ างที่จะมาให้
สั มภาษณ์ กบั เราค่ ะ "
"จริงหรือครับ เฮมิน? ผมล่ ะส่ งสั ยจริงๆตอนที่
คุณบอกว่ าคุณจะได้ สัมภาษณ์ ออกอากาศกับเขา
นี่เขาจะออกมาให้ สัมภาษณ์ จริงๆหรือ?!"
โอ จูวานไม่ อาจทีจ่ ะซ่ อนความตืน่ เต้ นของเขา
ไว้ ได้
"ใช่ ค่ะ มันเป็ นเรื่องจริง เราได้ ทาการต่ อ
สายโทรศัพท์ เอาไว้ แล้ วค่ ะ ทุกอย่ างพร้ อมทีจ่ ะ
เริ่มค่ ะ"
"แน่ นอน ไม่ มีวรี บุรุษคนไหนอีกแล้วทีจ่ ะ
เหมือน วีด "
โอ จูวาน ได้ ยนิ เรื่องของวีดมามากมาย
ที่ดนั เจีย้ นแห่ งหนึ่งใน คอนทิเนนท์ ออฟ เม
จิค นั้นเป็ นทีร่ ู้ กนั ว่ าไม่ มีใครสามารถพิชิตมัน
ได้ แต่ วดี กวาดล้ างมันได้ แถมยังเอาชนะบอ
สมอนสเตอร์ อกี ! เรื่องนีก้ ลายเป็ นตานานเลย
ทีเดียว
และเพราะการทีเ่ ขามีโอกาสได้ จดั งานสั มภาษณ์
กับวีดคนนั้น ทาให้ โอ จูวานแทบจะกระโดดด้ วย
ความดีใจเลยทีเดียว
ผู้อานวยการผลิตมองผ่ านจอมอนิเตอร์ ไปยังชิน
เฮมิน และพร้ อมทีจ่ ะกดปุ่ ม
เสี ยงโทรศัพท์ ดงั ขึน้
"ค่ ะ งั้นเรามาเริ่มการสั มภาษณ์ กบั คุณวีดกันเลย
นะคะ "
ชิน เฮมินไม่ ปล่ อยให้ เสี ยเวลาไปมากกว่ า
นี้ ผู้ชมจานวนมากต่ างเฝ้ ารอมันอยู่
ในรอยัลโรด เธอมีการ ‘กระซิบ’ ไปหาวีดเพือ่
สนทนาบ้ างเป็ นบางครั้ง แต่ กระนั้นก็ตามเธอก็
ยังคงมีอาการสั่ นอยู่บ้างเพราะตอนนีเ้ ธอกาลัง
อยู่กบั วีดทีท่ ุกๆคนกล่ าวขวัญถึง จะมีคนอีกตั้ง
เท่ าไหร่ ที่เฝ้ าหวังที่จะให้ ตนเองได้ มีช่วงเวลา
เช่ นนีบ้ ้ าง?
“ฮัลโหล?”
หัวใจเธอเต้ นจนแทบจะกระโดดออกมาจากอก
เมื่อตอนทีไ่ ด้ ยนิ เสี ยงตอบรับผ่ านมาทางสตูดโิ อ
- ในทีส่ ุ ดเขาก็มา!
- วีดกาลังพูดอยู่ในสาย
 - การสนทนากับวีดทางโทรศัพท์ เริ่ม
ขึน้ แล้ ว!

ทุกๆ 10 วินาทีที่ผ่านไป มีคอมเม้ นขึน้ มาอย่ าง

น้ อยๆ 100 คอมเม้ น มันเป็ นสิ่ งที่แสดงให้ เห็น
ว่ ามีคนให้ ความสนใจการออกอากาศครั้งนี้
ขนาดไหน
ชิน เฮมินพยายามทีจ่ ะดาเนินการสนทนาต่ อไป
"สวัสดีค่ะ คุณวีด ระหว่างที่การสั มภาษณ์
ดาเนินไป ดิช้ันจะขอเรียกคุณด้ วยชื่อตัวละคร
ของคุณ ไม่ ทราบสะดวกมั๊ยคะ?"
“ได้ ครับ”
วีดตอบกลับมาแบบง่ ายๆ การถูกเรียกโดยการ
ใช้ ชื่อตัวละครแทนที่จะใช้ จะเป็ นชื่อจริงของเขา
เป็ นเรื่องทีด่ ที สี่ ุ ดมัน เป็ นเรื่องทีเ่ จ็บปวดพออยู่
แล้ วทีถ่ ูกคนจดจาได้ ในนามของ ปริ้นเซสไนท์
(Princess Knight)!
โอ จูวานก็อยู่ในสตูดโิ อด้ วย ทักทายเขาหน่ อยสิ
"สวัสดีครับ นี่ โอ จูวานนะครับ ถือเป็ นเกียรติ
ของผมทีไ่ ด้ มีโอกาสพูดกับบุคคลทีม่ ชี ื่อเสี ยง
อย่ างมากอย่ างคุณ วีด ครับ "
“ยินดีทไี่ ด้ คุยด้ วยเช่ นกันครับ”
"คุณวีด มีอะไรจะทักทายท่ านผู้ชมทางบ้ าน
หน่ อยมั้ยครับ "
“เอ่ อ สวัสดีครับ”
วีดตอบสนองมาด้ วยคาพูดอันรัดกุม
ชิน เฮมินกาลังเดือดอยู่ภายใน
'ต๊ าย เค้ าจะตอบสั้ นๆอย่ างนีไ้ ม่ ได้ นะ!'
นี่เป็ นการออกอากาศ บรรดาผู้ชมย่ อมต้ อง
คาดหวังการออกอากาศที่ราบลืน่ กว่ าการตอบ
อะไรสั้ นๆอย่ างนีแ้ น่ ๆ
มันก็มีบางคนใช้ วธิ ีการบทอ่ านตามสคริปที่
ผู้เขียนบทเตรียมเอาไว้ ให้ เพือ่ สะท้ อนอารมณ์ ให้
ดียงิ่ ขึน้ แต่ นั่นไม่ ใช่ สาหรับกรณีนี้ การ
สั มภาษณ์ สดๆแบบนีไ้ ม่ ได้ มีการเตรียมบทอะไร
ไว้ ล่วงหน้ า
ชิน เฮมินถามไปด้ วยอาการกลั้วหัวเราะ
"คุณ วีดคะ ไม่ ทราบว่ ามีอะไรทีท่ าให้ คุณไม่ สบ
อารมณ์ บ้างรึเปล่ าคะ?"
“ก็มีบ้างนิดหน่ อย”
"ห๊ ะ? หรือว่ามันเกิดจากดิช้ันคะ?"
‘ใช่ ’
ชิน เฮมินกับ โอ จูวาน ถึงกับอึง้ เมื่อเจอคาตอบที่
คาดไม่ ถึงอันนีเ้ ข้ าไป
ยามทีค่ ุณสั มภาษณ์ ใครซักคน แน่ นอนว่ าคุณ
ย่ อมไม่ ต้องการทีจ่ ะได้ ยนิ คาบ่ นจากอีกฝั่ง และ
ถึงแม้ พวกเขาอยากจะให้ มันเป็ นไปอย่ างราบรื่น
ทว่ าคาตอบของลีฮุนกลับไม่ คล้ อยตามเอา
เสี ยเลย
'มันเป็ นการออกอากาศที่ล้มเหลว!'
ชิน เฮมิน รู้ สึกได้ ถงึ เหงือทีช่ ่ ุมในฝ่ ามือของ
เธอ อย่ างไรก็ดี เธอก็ต้องดาเนินการสั มภาษณ์
ต่ อไป
"ไม่ ทราบคุณอยากจะให้ ดชิ ้ันทาอย่ างไรคะ?
หากคุณต้ องการคาขอโทษ ดิช้ันก็จะขอ
โทษ หากคุณต้ องการให้ ทาการแก้ ไขอะไร ดิ
ชั้นจะจัดการให้ "
“ถ้ างั้น จะปล่ อยให้ มันเป็ นอย่ างนีน้ ่ ะเหรอ?”
“หืม?”
“คุณขอให้ ผมโทรมาหาคุณช่ วงเย็นตอนหนึ่ง
ทุ่ม แต่ ถ้าคุณจะทาการสั มภาษณ์ แบบนีล้ ่ ะก็ มัน
ก็ควรจะเป็ นทางคุณทีโ่ ทรมาหาผม บิลค่ า
โทรศัพท์ มันแพงนะ”
"..."
ผู้จดั รายการมากฝี มืออย่ างชิน เฮมิน พูดอะไร
ไม่ ออกเลยทีเดียว ในขณะทีโ่ อ จูวานก็องึ้ กิมกี่
ไปโดยไม่ ร้ ู จะช่ วยอะไรได้
พวกเขาคิดว่ ามันเป็ นอะไรทีส่ ร้ างความลาบาก
เป็ นอย่ างมากถึงขนาดที่ทางสถานีจะต้ องไปขอ
ขมาซะอีก!
'เขาเป็ นคนขีง้ กจริงๆ!'
มีแต่ คนขีเ้ หนียวอย่ าง ลี ฮุน เท่ านั้นแหละทีจ่ ะ
สร้ างความประหลาดใจแบบนีใ้ ห้ แก่ พวกเขาได้
เพียงไม่ กอี่ ดึ ใจ ชิน เฮมิน ก็เรียกสติของตัวเธอ
กลับมาได้
"ค่ ะ นั่นเป็ นความผิดพลาดของทางเราเอง
ค่ ะ แต่ พวกเรามีข้อสงสั ยกับการกระทาของคุณ
วีดมากเลยนะคะ อย่ างแรกเลยก็คอื จากการที่
คุณขายตัวละครของคุณในคอนทิเนนท์ ออฟ เม
จิค ทาให้ ความสนใจในตัวคุณได้ พ่งุ ทะยาน
ขึน้ มาเลยค่ ะ"
ไม่ มีใครที่ไม่ รู้ ว่า ลี ฮุน ขายตัวละครของเขาใน
คอนทิเนนท์ ออฟ เมจิค
ในตอนทีเ่ ขาขายนั้น เกมนีก้ ไ็ ม่ ได้ เป็ นที่นิยมเท่ า
รอยัลโรดแล้ ว
แต่ เกม คอนทิเนนท์ ออฟ เมจิค นั้นได้ รับความ
นิยมเป็ นอย่ างสู งติดต่ อกันมาหลายปี และเพิง่
จะตกลงจากจุดสู งสุ ดก็ตอนทีร่ อยัลโรดเริ่ม
ได้ รับความนิยมขึน้ มานั่น เอง
หลังจากที่ได้ ซื้อตัวละครของวีดไป ทาง CTS
มีเดียก็ได้ จดั รายการใหญ่ ทคี่ รอบคลุมถึงเกม
เสมือนจริงขึน้ มาทันที
ไอเท็มทีว่ ดี ครอบครองรวมทั้งบันทึกการเคลียร์
ดันเจีย้ นของเขาต่ างถูกนามาออกอากาศ!
และเนื่องด้ วยยังคงมีคนจานวนมากที่ยงั คงเล่ น
คอนทิเนนท์ ออฟ เมจิค อยู่ ทาให้ รายการ
ดังกล่ าวได้ รับเรตติง้ ทีส่ ู งทีเดียว
และในโอกาสเดียวกันก็นับได้ ว่าเป็ นการ
ช่ วยเหลืออย่ างสู ง ต่ อบริษทั เจ้ าทีเ่ ป็ นเจ้ าของ
คอนทิเนนท์ ออฟ เมจิคให้ มีโอกาสตั้งหลักและ
มีโอกาสหาทางที่จะเอาชนะเกมรอยัลโรดให้ ได้
นั่นทาให้ คอนทิเนนท์ ออฟ เมจิคกลับมาได้ รับ
ความนิยมเป็ นอย่ างสู งอีกครั้ง และตัวละครทีม่ ี
ชื่อเสี ยงอีกหลายต่ อหลายตัวได้ ถูกนามาขาย
ให้ กบั สื่ อ
ชิน เฮมิน พูดขึน้ ด้ วยความอิจฉา
"ดิช้ันได้ ยนิ มาว่ า คุณได้ รับเงินจานวนมหาศาล
ถึง 3 พันล้ านวอน นั่นเป็ นจานวนที่เยอะมาก
ทีเดียว ไม่ ทราบคุณได้ นาเงินไปซื้อพวกรถ
ต่ างประเทศหรืออะไรหรู หราพวกนีบ้ ้ างไหม
คะ?"
คาตอบทีไ่ ด้ จากลีฮุนเป็ นคาตอบสั้ นๆกระชับๆ
“ผมไม่ มีเงินพวกนั้นอยู่อกี แล้ ว”
"คะ?"
“ถ้ าคุณหาเงิน 3 พันล้ านได้ วนั นีแ้ ละคุณ
ต้ องการทีจ่ ะรักษาเงิน 3 พันล้ านนั่นเอาไว้ คุณ
จะต้ องทาการบ้ านให้ หนักเพือ่ วันพรุ่งนีท้ จี่ ะ
มาถึง”
"อ่ า นั่นเป็ นคาพูดทีค่ มมากเลยค่ ะ "
คราวนีก้ เ็ ป็ น โอ จูวานทีน่ ั่งติดกับเธอเป็ นคนพูด
บ้ าง
"ไม่ ว่าคุณจะมีเงินมากแค่ ไหนก็ตาม มันก็คง
เทียบไม่ ได้ กบั เงินที่ได้ มาจากความสาเร็จของ
ตัวคุณเอง มันน่ าซาบซึ้งมาก"
มันเป็ นความจริงทีล่ ี ฮุนหาเงินได้ 3
พันล้ าน แต่ ในขณะเดียวกันเขาก็ต้องเสี ยมันไป
ให้ พวกเจ้ าหนีห้ น้ าเลือดพวกนั้น
เกือบทุกคนต่ างก็มีของฟุ่ มเฟื อยทีไ่ ม่ จาเป็ น
ทั้งนั้น และนั่นทาให้ พวกเขาเข้ าใจผิดไป
"โอเคค่ ะ งั้นเรามาเริ่มคาถามที่ 2 สาหรับคุณวีด
กันนะคะ "
ชิน เฮมินเตรียมใจไว้ แล้วกับคาตอบที่กระชับ
ของลี ฮุน ดังนั้นเธอจึงเตรียมคาถามมาอีกข้ อ
หนึ่ง
"ในเกม คอนทิเนนท์ ออฟ เมจิค คุณเก็บเลเวล
ได้ ในอัตราที่รวดเร็วมากซะจนไม่ มีใครตามคุณ
ทัน นั่นเป็ นเรื่องจริงใช่ มั๊ยคะ?"
“ใช่ ครับ”
"คุณพอจะแชร์ ความลับของคุณให้ พวกเราฟัง
ได้ มั๊ยคะ?"
“ล่ ามอนสเตอร์ โดยไม่ เว้ นแม้ แต่ ตัวเดียว หา
สถานทีท่ มี่ ีมอนสเตอร์ อยู่เต็มไปหมด แล้ วก็ฆ่า
มันให้ หมด”
โอ จูวาน ไม่ อยากจะเชื่อสิ่ งทีเ่ ขาได้ ยนิ
"คุณวีดครับ ผมเองก็เล่ น คอนทิเนนท์ ออฟ เม
จิค มาเป็ นเวลานาน แต่ การเติบโตของคุณมัน
ไม่ ธรรมดาเลย คุณแน่ ใจหรือครับว่ าไม่ มี
เทคนิคหรือทริคอย่ างอืน่ ทีค่ ุณใช้ ?"
“มันก็แค่ ว่าผมออกล่ าทุกๆวัน”
"แล้ วคุณไม่ เบื่อบ้ างหรือครับกับการออกล่ า?
ผมเข้ าใจนะถ้ ามันเป็ นการล่ าแค่ ตัวสองตัว แต่
ล่ าต่ อเนื่อง 2 ชั่วโมงนี่คุณน่ าจะมีอาการเบื่อบ้ าง
หรือเปล่ าครับ?"
“ผมไม่ เคยรู้ สึกอย่ างนั้นนะ”
"..."
ลี ฮุนบอกว่ าเขาไม่ เคยเบื่อกับการออกล่า เขา
ตอบคาถามของโอ จูวานได้ ดี ชิน เฮมินจึงถาม
คาถามถัดไป
"ถ้ างั้นคุณก็เล่ น คอนทิเนนท์ ออฟ เมจิค ตลอด
ทั้งวันเลยเหรอคะ?"
“ใช่ ครับ ผมเล่ นตลอดเวลาทีผ่ มว่ าง”
"เวลาทีค่ ุณนั่งลงและเล่ นมัน คุณเล่ นมันเป็ น
เวลานานเท่ าไหร่ คะ?"
“ก็ 204 ชั่วโมง”
"ขออีกทีได้ มั๊ยคะ? คาถามคือ คุณนั่งเล่ นเกมนี้
ต่ อเนื่องได้ นานเท่ าไหร่ คะ"
ทั้งชิน เฮมิน และ โอ จูวาน ต่ างคิดว่ าลี ฮุนได้ ยนิ
คาถามผิดไป แต่ ความจริงแล้ วลี ฮุนได้ ยนิ
คาถามถูกต้ องและได้ ให้ คาตอบไปแล้ ว
“คุณถามผมว่ าผมเคยเล่ นเกมต่ อเนื่องเป็ น
เวลานานสู งสุ ดเท่ าไหรใช่ ม้ยั ล่ ะ?
"ถูกต้ องค่ ะ "
“ก็ 204 ชั่วโมง ตามนั้นครับ”
"..."
บอร์ ดข้ อความถึงกับเดือดขึน้ มา
-เป็ นไปไม่ ได้ !
- ดูเหมือนเขากาลังโกหกอยู่
- จะมีใครหน้ าใหนมันเล่นเกมติดต่ อกัน 204
ชั่วโมงได้ ?
- ผมเป็ นแฟนคลับวีด จาก คอนทิเนนท์ ออฟ
เมจิค ถ้ าวีดเข้ าดันเจีย้ นแล้ วล่ ะก็เขาจะไม่ ออก
จากเกมเป็ นอันขาดจนกว่ าเขาจะเคลียร์ มันครับ
- ถึงจะงั้นก็เถอะ ไม่ มีทางซะล่ ะที่ฉันจะเชื่อ
คาพูดของเขาทีว่ ่ าเขาเล่ นไปเกิน 200 ชั่วโมง
นั่น!
- คาพูดของเขามันดูไม่ น่าจะเป็ นไปได้
ชิน เฮมิน และ โอ จูวานต่ างก็อบั อายจากความ
ผิดพลาดของพวกเขา
มันเป็ นพืน้ ฐานสาคัญของผู้ดาเนินรายการทีจ่ ะ
ยอมรับฟังทุกสิ่ งทีผ่ ้ ูถูกสั มภาษณ์ ให้
สั มภาษณ์ แต่ หลังจากที่ได้ ยนิ ข้ อความทีไ่ ม่
น่ าจะเป็ นไปได้ ในความเป็ นจริงนี้ การ
แสดงออกทางใบหน้ าของเธอถึงกับค้ างไป และ
ข้ อความในบอร์ ดสนทนาก็ร้อนแรงเสี ยจนไม่
สามารถทีจ่ ะละเลยมันไปได้
ในทีส่ ุ ด ชิน เฮมินก็ฟื้นขึน้ มาจากอาการ
ประหม่ า เธอจึงได้ ถามต่ อไป
"คุณวีดคะ เป็ นไปได้ ไหมคะทีก่ ารบันทึกเวลา
ของคุณอาจจะไม่ สมบูรณ์ ?"
“ผมไม่ ได้ ทาอะไรผิดพลาด ตอนที่ผมล็อกออฟ
(log off) ออกจากเกม ข้ อความมันขึน้ ว่ าผมได้
เล่ นอย่ างต่ อเนื่องเป็ นเวลา 204 ชั่วโมง”
"อ้ อ ทีแ่ ท้ คุณหมายถึงคุณทาการล็อกออน(log
on) ต่ อเนื่องเป็ นเวลา 204 ชั่วโมงใช่ มั๊ยคะ?
ทานองว่ าคุณทาการเพิม่ ความสามารถตัวละคร
ของคุณแล้ วก็ปล่ อยให้ มนั ล็อกออนอยู่อย่ างนั้น
ไปเป็ นเวลา 204 ชั่วโมง?"
ชิน เฮมินพยายามทีจ่ ะทาให้ คาตอบของวีดฟัง
ขึน้ มาบ้ าง แต่ เธอทาไม่ สาเร็จ
“ไม่ ใช่ ผมใช้ เวลาเล่ นอยู่ในเกม 204 ชั่วโมง”
"..."
ชิน เฮมินมึนจนไม่ ร้ ู จะไปทางไหนเลย
ทีเดียว ในขณะทีโ่ อ จูวานซึ่งทนกับสภาพ
บรรยากาศแบบนีต้ ่ อไปไม่ ไหวจึงได้ ถามขึน้ ใน
ทีส่ ุ ดว่ า
"มันเป็ นไปได้ อย่ างไรครับทีค่ นๆหนึ่งจะไม่
หลับไม่ นอนเป็ นเวลาถึง 204 ชั่วโมงแล้ วหันมา
เล่ นเกมแทน?"
ถ้ าเป็ นเรื่องของการกิน คุณยังพอจะเอาอาหาร
ไปกินหน้ าคอมพิวเตอร์ ได้ แต่ อย่ างไรซะคนเรา
ก็ต้องนอน
ลี ฮุนนึกทบทวนประสบการณ์ ของเขาแล้ วตอบ
กลับมา
“ถ้ าหากว่ าเล่ นเกมอยู่ เราสามารถเอาชนะความ
ง่ วงนอนได้ ”
"ทายังไงครับ?"
“เวลาทีอ่ อกล่ าหรือกาลังทาภารกิจอยู่ คุณจะ
รู้ สึกมีส่วนร่ วมกับมันมากกระทัง่ ความง่ วงจะ
มาเยือนคุณเลย”
"ห๊ ะ?"
“ในช่ วงแรกๆ ผมเองก็ง่วงมากเลยทีเดียว แต่
พอหลังจากผ่ าน 50 ชั่วโมงแรกไปได้ ก็ไม่ ค่อย
จะง่ วงเท่ าไหร่ แล้ ว และพอผ่ านไปอีก 100
ชั่วโมง ตาของผมก็ยงั เปิ ดอยู่ แน่ นอนว่ าผมทา
การบันทึกเอาไว้ ”
"..."
“มันเป็ นสถานการณ์ ที่ผมแยกแยะไม่ ออก
ระหว่ างการนอนหลับกับการเล่ นเกม! อย่ างไรก็
ดี เป็ นที่แน่ ชัดว่ าคนๆหนึ่งสามารถที่จะเล่ นเกม
อย่ างต่ อเนื่องได้ โดยไม่ มีอาการง่ วงหรือ
อ่ อนเพลีย”
"การเล่ นเกมต่ อเนื่องถึง 204 ชั่วโมงนี่ดูจะเป็ น
ขีดจากัดสู งสุ ดทีค่ นๆหนึ่งจะทาได้ แล้ วสิ นะ
ครับ?"
“ก็ไม่ ใช่ อย่ างนั้นซะทีเดียว เพราะเม้ าส์ มันเจ๊ ง
ต่ างหากทีท่ าให้ ผมหยุดเล่ น...”
ชิน เฮมินสู ดลมหายใจเข้ าปอดเพือ่ ผ่ อนคลาย
ตนเอง พร้ อมทั้งคิดในใจ
'เรายังเป็ นคนปกติอยู่ '
มีคนจานวนหนึ่งทีภ่ าคภูมิใจกับการเล่ นเกม
ต่ อเนื่องได้ เป็ นเวลา 1-2 วัน แต่ สาหรับลี ฮุน
แล้ ว การทนเพือ่ เล่ นเกม 1-2 คืนนั้นมันเหมือน
การละเล่ นของเด็กๆไปเลย
ด้ วยเหตุนี้ ชิน เฮมิน จึงถามด้ วยความห่ วงใย
"แล้ วตอนทีค่ ุณเล่ นเกมไปถึงขนาดนั้น คุณได้
รับประทานอาหารอย่ างเพียงพอรึเปล่ าคะ?"
“ที่บ้านของพวกเราไม่ มีอะไรให้ กนิ หรอกครับ
...”
ความจริงก็คอื บ้ านของลี ฮุนแทบจะไม่ มีอาหาร
อะไรให้ กนิ เลย
แต่ ท้งั ชิน เฮมิน และ โอ จูวาน ต่ างก็คดิ ไปอีก
ทางนึง
'ชั้นเดาว่ าเค้ าคงไม่ ได้ เตรียมอาหารและก็ไม่ ได้
กินเพราะเค้ าทุ่มเทให้ กบั การเล่ นเกมซะขนาด
นั้น '
โอ จูวานถามต่ อด้ วยโทนเสี ยงทีเ่ จือไปด้ วยความ
ห่ วงใย
"คุณเล่ นเกมโดยทีไ่ ม่ ได้ นอนอย่ างนั้นมาเป็ น
ระยะเวลานานเท่ าไหร่ ครับ?"
“ประมาณ 3 ปี แต่ ผมไม่ ได้ เล่ นแค่ เกมอย่ าง
เดียว ผมทางานหลายอย่ างและผมจะเล่ นเกม
เฉพาะตอนทีผ่ มมีเวลาเท่ านั้น”
ชิน เฮมิน ถามต่ อไปอย่ างระมัดระวัง
"แล้ วมันไม่ ทาให้ ร่างกายของคุณทรุดโทรมบ้ าง
เลยเหรอคะ?"
“จากการทีไ่ ม่ ได้ กนิ และนั่งอยู่บนเก้ าอีเ้ ป็ น
เวลานานๆ มันส่ งผลให้ การเดินเหินของผม
ติดๆขัดๆไปบ้ าง หรือจะพูดว่ าขาของผมลีบก็คง
ได้ ม้ังครับ? ซึ่งจากการที่ร่างกายของผม
ปวดร้ าวไปทั้งตัวในตอนนั้นทาให้ ตอนนีผ้ ม
มุ่งมั่นกับการออกกาลังกาย มันเป็ นเรื่องสาคัญ
ในการจัดการดูแลร่ างกายให้ ฟิตอยู่เสมอ”
"พวกเขาว่ ากับว่ าผู้ป่วย ไอซียู ทีน่ อนอยู่ใน
โรงพยาบาลมานานๆก็มีอาการคล้ ายๆกันแบบนี้
..."
“เป็ นไปได้ ว่ามันเป็ นอาการเดียวกัน”
"..."
“อ้ อ มันมีอาการอย่ างอืน่ ด้ วยครับ มันเกิดขึน้
หลังจากที่ผมล้ างหน้ า”
"ล้ างหน้ าอย่ างนั้นเหรอคะ?"
“ใช่ ครับ ทันทีที่ผมล้ างหน้ า ก็มีเลือดกาเดาไหล
ออกมาจากจมูกของผม...”
"..."
“ผมไม่ มีทางเลือกอืน่ นอกจากการยอมที่จะเสี ย
ตังไปโรงพยาบาล หมอที่โรงพยาบาลบอกอะไร
บางอย่ างกับผม เขาบอกว่ า ระบบทางเดิน
หายใจก็เป็ นอันตรายได้ ถ้าคุณใช้ เวลาเล่ นเกม
มากจนเกินไป...”
ใบหน้ าของทั้งชิน เฮมินและ โอ จูวานต่ างซีด
เผือด
นี่คอื วีด ทีพ่ วกเขาเรียกหากันในนามของ เทพ
เจ้ าสงคราม! พวกนั้นรู้ จกั เพียงแค่ ผวิ เผินเท่ านั้น
ของความจริงที่แสนจะพิกลพิการ