Fovizm (Yırtıcılık) 1900’lerin başında Hernry Matisse

öncülüğünde Fransa’da ortaya çıkan bu akımın diğer

temsilcileri Andre Derain, Maurice de Vlaminck, Henry
Charles Manguin ve Georges Rouault’dur. 1903’den
itibaren grup sergileri açan bu sanatçılar 1905 yılında
Salon d’Autumne (Güz salonu)’da açtıkları bir sergide
ünlü sanat eleştirmeni Louis Vauxcelles’in gruba le
fauves (vahşi hayvanlar) olarak hitap etmesiyle fov
adını almışlardır. Fovistler şüphesiz renk açısından
Van Gogh ve Gauguin’den etkilenmişlerdir. Afrika
kültürleri ve ilkel sanatın formları yola çıkış
noktalarından bir diğeridir. Grup 1908 yılında
dağılmıştır. Ancak Matisse, Dufy ve Marguete tüm
sanat yaşamları boyunca bu akıma bağlı kalmışlardır.
Andre Derain Riou -Köprüsü tablosu
Andre Derain -Yeşil Tonlarla Madam Derain
André Derain- Elbiseli Kadın
Henri Matisse (1869 –1954)
Henri Matisse, 'Lüks, Dinginlik ve Keyif'
,1904, tuval üzerine yağlı boya, 37 x 46 inç (Museé d'Orsay, Paris)
Henri Matisse,

Açık Pencere, 1905,

Washington DC Ulusal
Sanat Müzesi.
Henri Matisse, Bonheur de Vivre (Joy of Life),
1905-06, oil on canvas, 176.5 x 240.7 cm
(The Barnes Foundation, Philadelphia)Yaşama Sevinci 1905
Cezanne- Yıkanan Kadınlar
Matisse’in 1906 yılında bağımsızlar salonunda tek olarak sergilenen Yaşama
Sevinci adlı eseri Cezanne’nin “Yıkananlar” resminden esinlenilmiştir. Resimde
aslında bir cennet bahçesi teması işlenmiştir. Ağaçlarla çevrili geniş çimenlik bir
alanda dans eden, çiçek toplayan sarılan ve öpüşen çiftler gösterilmiştir. Figürler
yuvarlak hatlıdır ve akıcı bir fırçayla betimlenmiştir. Saf renklerin kullanıldığı bu
figürler belirgin bir kontürle çevrelenmiştir. Batı resmi perspektif kurallarına
uyulmayan sahnede, Doğu resminin harem anlayışı ile batı resminin Pan’ını ve
baharın gelişini müjdeleyen mutlu havasını birleştiren bir anlayış vardır.
Sahnenin ortasında yer alan el ele tutuşmuş dans eden figürler sanatçının daha
sonraki dönemlerinde yaptığı “dans” resminin çıkış noktasıdır. Matisse’in
sanatının ana izleği, resimleri aracılığıyla yaşama sevincini yansıtmaktır ve bu
doğrultuda renk, ışık ve resmin konusundan yararlanmayı amaçlar. Resmi
modern zamanların baş yapıtı olarak nitelendirilir.
Matisse-Kırmızı Oda
Matisse çini, doğu halıları gibi sanatlara da ilgi
duymuştur. Doğu halılarındaki dekoratif unsurlar, saf
renkler, soyut biçimler ve düzeyler onun için çok
önemlidir. Matisse’in resimlerindeki iki boyutluluk ve
dekoratif unsurların artan önemi Gauguin’in 19. yüzyıl
sonunda ortaya koyduğu tavrın bir devamı
niteliğindedir. 1908 yılında yaptığı Kırmızıdaki
Uyum onun doğu sanatına ve dekoratif unsurlara verdiği
önemin bir sonucudur. Resimde masa örtüsü ve duvarın
kırmızı renkte olması ve mavi kıvrımlı motiflerin hem
masada hem de duvar yüzeyinde tekrar etmesi, resim
yüzeyinin iki boyutluluğunu vurgular.
Matisse-Kırmızı stüdyo
Henri Matisse, Dans I, 1909, oil on canvas, 259.7 x 390 cm
(Museum of Modern Art, New York City)
Henri Matisse, Dans, 1910, oil on canvas, 260 x 291 cm (The Hermitage, St. Petersburg)
Müzik- Henri Matisse
Matisse -Yeşil Çizgi
Matisse -Mavi Nü
Matisse -Şapkalı Kadın
Matisse -Müzik
Matisse-The Painter’s Family, 1911
Henri Matisse, Le café Maure(Arab Coffeehouse), 1911-13, oil
on canvas, 176 x 210 cm (Hermitage Museum)
Henri Matisse, The Piano Lesson, 1916, oil on canvas,
245.1 x 212.7
(The Museum of Modern Art, New York City)
Odalisque Au Fauteuil Noir, 1942
Matisse, The illustrated book, “Jazz” İkarus
Matisse, The illustrated book, “Jazz” beyaz fil
Matisse-Blue Nude, 1951
Georges Rouault (1871-1958),
Üç Yargıç, 1936.
Raoul Dufy (1877-1953)