20.10.

2022

Higiena szpitalna
Działania mikrobiobójcze Profilaktyczne działania sanitarne (metody walki z zakażeniami szpitalnymi):
• stworzenie środowiska medycznego nieprzyjaznego dla namnażania i przetrwania
Antyseptyka, dezynfekcja, sterylizacja – kontrola procesów drobnoustrojów patogennych,

• uniemożliwienie transmisji (dyslokacji) drobnoustrojów chorobotwórczych z jednego miejsca

w inne, czyli kontaminacji środowiska,
Wpływ czynników fizykochemicznych na mikroorganizmy
• reżim sanitarny,
• izolacja stref sanitarnych,
Kontrola mikrobiologiczna środowiska • ocena czystości jednostek szpitalnych,

• prowadzenie skutecznych zabiegów sanitarnych, takich jak: pasteryzacja, dekontaminacja,

Katedra Mikrobiologii sanityzacja, dezynfekcja i sterylizacja
Collegium Medicum im. Ludwika Rydygiera w Bydgoszczy
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Metody walki z zakażeniami szpitalnymi Metody walki z zakażeniami szpitalnymi

Profilaktyczne działania sanitarne (metody walki z zakażeniami szpitalnymi ): Profilaktyczne działania sanitarne (metody walki z zakażeniami szpitalnymi):
• Dekontaminacja - proces prowadzący do usunięcia lub zniszczenia drobnoustrojów, tak by
przedmioty stały się bezpieczne dla zdrowia • Dezynfekcja wysokiego stopnia – proces redukcji form wegetatywnych niszczy także prątki
gruźlicy, enterowirusy i niektóre formy przetrwalnikowe (w niewielkiej ilości)
Do metod dekontaminacji należą:
• sanityzacja (oczyszczanie), • Dezynfekcja średniego stopnia - proces redukcji wszystkich gatunków form wegetatywnych
• dezynfekcja bakterii (w tym prątków gruźlicy), wirusów (osłonkowych i bezosłonkowych) oraz grzybów
• sterylizacja
• Dezynfekcja niskiego stopnia - proces redukcji wegetatywnych form bakterii (oprócz prątków
• Sanityzacja - to usuwanie widocznych zabrudzeń i zanieczyszczeń a wraz z nimi także większości gruźlicy), wirusów osłonowych oraz grzybów
drobnoustrojów (mycie, odkurzanie, malowanie)
• Sterylizacja – proces w wyniku którego niszczone są wszystkie drobnoustroje (bakterie: formy
• Dezynfekcja - proces, w wyniku którego ulegają zniszczeniu formy wegetatywne drobnoustrojów wegetatywne oraz ich formy przetrwalnikowe, grzyby, wirusy, priony oraz pasożyty z cystami i
(pozostają spory bakteryjne i tzw. „powolne” wirusy) jajami)

Metody walki z zakażeniami szpitalnymi Metody walki z zakażeniami szpitalnymi

Aseptyka
Antyseptyka
Antyseptyka (gr. anti - przeciw sepsis – gniciu = zapobieganie gniciu) Aseptyka - sposób postępowania, którego celem jest zapobieganie zakażeniom tkanek i
skażeniom jałowych powierzchni
Postępowanie polegające na stosowaniu zabiegów zmierzających do zniszczenia
drobnoustrojów lub zahamowania ich rozwoju na skórze, błonach śluzowych, w zakażonych Cel - ochrona pacjenta przed drobnoustrojami chorobotwórczymi
ranach
Polega na:
W przeciwieństwie do dezynfekcji, antyseptyka nie dotyczy odkażania przedmiotów • właściwej dezynfekcji i sterylizacji
• odpowiednim przechowywaniu sterylnych narzędzi i materiałów
• używaniu dla każdego pacjenta czystych, odkażonych przedmiotów
• właściwym niszczeniu materiału skażonego
• stosowaniu sprzętu jednorazowego użytku
• używaniu odzieży ochronnej, rękawiczek, masek ochronnych

1
 20.10.2022

Metody walki z zakażeniami szpitalnymi Metody walki z zakażeniami szpitalnymi

Właściwy dobór metod dekontaminacji jest zależny od ryzyka przeniesienia zakażenia • Przedmioty średniego ryzyka przeniesienia zakażenia - kontaktują się z błonami śluzowymi lub
uszkodzoną skórą. Są to:
• endoskopy
Zgodne z zaleceniami CDC w środowisku szpitalnym uwzględnione są 3 kategorie przedmiotów:
• respiratory, zestawy do intubacji
wysokiego, średniego i niskiego ryzyka przeniesienia zakażenia
W zależności od możliwości technicznych przed użyciem należy poddać je sterylizacji lub dezynfekcji
wysokiego stopnia
• Przedmioty wysokiego ryzyka przeniesienia zakażenia - kontaktują się z jałowymi tkankami i
wnikają do naczyń krwionośnych. Są to:
• Przedmioty niskiego ryzyka przeniesienia zakażenia - kontaktują się jedynie ze zdrową
• narzędzia chirurgiczne przerywające ciągłość tkanek,
nieuszkodzoną skórą:
• wszczepy
• baseny
• igły, strzykawki, opatrunki
• stetoskopy, mankiety do mierzenia ciśnienia
• cewniki naczyniowe i moczowe
• bielizna pościelowa
• wyposażenie sal
Przedmioty należące do tej kategorii bezwzględnie muszą być jałowe (jednorazowe lub
Wymagają mycia i okresowej dezynfekcji ze względu na ryzyko wtórnej transmisji przez ręce
sterylizowane).
personelu i sprzęt medyczny

Metody walki z zakażeniami szpitalnymi Dezynfekcja

• Sposób niszczenia form wegetatywnych bakterii łącznie z prątkami gruźlicy, grzybami i wirusami
• Zabicie drobnoustrojów lub obniżenie ich liczby do poziomu, który nie zagraża zdrowiu
• Przedmioty minimalnego ryzyka - sprzęt środowiska szpitalnego mający kontakt ze skórą lub nie
mający bezpośredniego kontaktu z chorym:
• meble szpitalne Procesy dezynfekcji :
• pokoje chorych • dezynfekcja przed sterylizacją,
• ściany • dezynfekcja sprzętu, który nie musi być jałowy; a powinien być bezpieczny
• Umywalki

Zwykle wymagają oczyszczenia i wysuszenia  dezynfekcja na niskim poziomie Warunki skutecznej dezynfekcji:
• odpowiednie dobranie środka dezynfekującego do materiału, który ma być zdezynfekowany;
• można ją przeprowadzić za pomocą środków fizycznych lub chemicznych

Dezynfekcja
Dezynfekcja termiczna Dezynfekcja termiczna
• Przebiega z wykorzystaniem wody o temp.93⁰C lub pary wodnej o temp. 105-110 ⁰C i
jeżeli jest niemożliwa to:
nadciśnieniu 0.5 atmosfery
• Stosowana jest do odkażania bielizny, naczyń, wyposażenia sanitarnego
Dezynfekcja termiczno-chemiczna (60-650C)
• Szczególnym przypadkiem jest pasteryzacja - proces polegający na jednorazowym
jeżeli jest niemożliwa to: krótkotrwałym podgrzaniu cieczy do temperatury < 100 ⁰C (60-80 ⁰C np. 62⁰C 30 min. lub 71⁰C
przez 16 sekund ) i natychmiastowym oziębieniu do temp. pokojowej

Dezynfekcja chemiczno-termiczna (40-450C)

Dezynfekcja chemiczno-termiczna
jeżeli jest niemożliwa to: • Jest połączeniem działania środków chemicznych oraz ciepła (60 ⁰C )
• Środki chemiczne stosowane są w tej metodzie w znacznie niższych stężeniach
Dezynfekcja chemiczna • Metoda służy do dezynfekcji sprzętu wrażliwego na wysoką temperaturę np. do dezynfekcji
narzędzi laparoskopowych

2
 20.10.2022

Dezynfekcja Dezynfekcja
Dezynfekcja chemiczna Podział środków dezynfekcyjnych
• To dezynfekcja przy użyciu roztworów preparatów chemicznych o różnych właściwościach • bakteriobójcze  B  mogą zabić baterie
• Substancje aktywne to: • niszczące prątki gruźlicy  Tbc
• związki na bazie chloru (podchloryny)
• grzybobójcze F  zdolne do zabicia grzybów
• związki nadtlenowe (nadtlenek wodoru)
• czwartorzędowe związki amoniowe • wirusobójcze  V  zdolne do inaktywacji wirusów (= zabijania wirusów)
• alkohole – do dezynfekcji twardych powierzchni lub trudno dostępnych
• aldehydy • sporobójcze  S  zdolne do zabijania spor
• pochodne fenolu

• Wybór odpowiedniego preparatu jest zależny od znanego lub spodziewanego skażenia,

rodzaju dezynfekowanego materiału i toksyczności środka

Dezynfekcja Dezynfekcja
Związki chemiczne wykorzystywane w dezynfekcji Związki chemiczne wykorzystywane w dezynfekcji

1. Związki powierzchniowo czynne - niszczą błonę lipidową zaburzając uporządkowanie 2. Związki denaturujące białko:
białek i lipidów • kwasy i zasady, np. kw. benzoesowy, salicylowy, mlekowy
• związki kationowe np. IV -rzędowe związki amoniowe
• metale ciężkie (rtęć, srebro, arsen) - ze względu na swoją toksyczność są stosowane
• związki anionowe np. mydła, kwasy tłuszczowe - ich aktywność skierowana jest \miejscowo (np. azotan srebra)
zwłaszcza przeciwko Gram-dodatnim bakteriom
• związki utleniające np. H2O2
• związki niejonowe
• związki fenolowe (np. Lizol) • związki alkilujące: aldehydy (aldehyd glutarowy, aldehyd mrówkowy)
• heksachlorofen
• alkohole (metanol, etanol, izopropanol) - są stosowane głównie w antyseptyce, 3. Promieniowanie UV - stosowane do eliminacji drobnoustrojów obecnych w powietrzu i
w stężeniu > 40% działanie przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze na powierzchniach

4. Filtracja – pozwala na eliminację np. z płynów ciepłochwiejnych

Sterylizacja Sterylizacja - rodzaje

• Sterylizacja – proces w wyniku którego niszczone są wszystkie drobnoustroje - oraz ich formy
przetrwalnikowe Sterylizacja wysokotemperaturowa
• Parą wodna w nadciśnieniu (w autoklawie)
• Najczęściej wykonywana przy zastosowaniu:
• 121⁰C przez 20 minut – ciśnienie 1,056 atm; 134⁰C przez 5,3 minuty – ciśnienie 2,066 atm
• temperatury
• tlenku etylenu
• promieniowania (przemysł)
Promieniowanie podczerwone
• płynnych, chemicznych środków bakteriobójczych
• niejonizujące, nieprzenikliwe
• Czynniki uwzględniane przy wyborze metody sterylizacji: • metoda przemysłowa → sterylizacja sprzętu medycznego (igły, strzykawki)
• sterylizowany materiał zamknięty w metalowych pojemnikach jest poddawany promieniowaniu
• wymagany stopień czystości mikrobiologicznej dla danego urządzenia przez 10 min (temp. 190⁰C)
• rodzaj materiału, z którego jest wykonane urządzenie
• bezpieczeństwo metody dla ludzi mających kontakt ze sprzętem poddanym sterylizacji

3
 20.10.2022

Sterylizacja - rodzaje Sterylizacja

Sterylizacja niskotemperaturowa Kontrola procesu sterylizacji
Tlenkiem etylenu
• wskaźniki fizyczne - przyrządy pomiarowe
• najpowszechniej stosowany, proces przebiega w podciśnieniu
• konieczna degazacja materiałów (toksyczność)
• wskaźniki chemiczne - paski lub rurki z substancjami indykatorowymi
• Plazmą gazu • wskaźniki biologiczne - testy fiolkowe zawierające spory bakterii
• wysoce zjonizowany gaz – plazma, powstający w warunkach głębokiej próżni
• nadtlenek wodoru jako źródło plazmy 40-60C przez 75 minut – możliwość sterylizacji urządzeń
termolabilnych
• polecana do wyjaławiania endoskopów (max. dł. 31cm, min. średnica 6 mm)

• Sterylizacja chemiczna: chemosterylizatory

• kwas nadoctowy - 50C przez 30 minut, nietoksyczne produkty
• aldehyd glutarowy – 10 godzin, toksyczny, konieczne płukanie

• Metody radiacyjne: promieniowanie gamma stosowane w przemyśle do wyjaławiania sprzętu

jednorazowego użytku

• Mikroflora człowieka - to zespół drobnoustrojów:

• bakterie, grzyby
Kontrola mikrobiologiczna środowiska • które w sposób stały lub przejściowy kolonizują wybrane obszary ciała ludzkiego (skórę,
Badanie czystości mikrobiologicznej przestrzeni pracy włosy, błony śluzowe, a także jamę nosowo-gardłową oraz przewód pokarmowy człowieka)

(ocena czystości rąk, odzieży oraz powietrza)

• Spełnia określoną funkcję fizjologiczną:
• zachowuje niskie pH
• tworzy selektywną barierę przed inwazją drobnoustrojów chorobotwórczych

Mikroflora skóry
• To olbrzymia liczba mikroorganizmów (nasza mikroflora to 100 tys. miliardów (100 bilionów)
komórek bakteryjnych) Rodzaj i liczba bakterii zależy od:
• Duże zróżnicowanie gatunkowe • wilgotności,
• pH,
• Bakterie oportunistyczne
• temperatury
• Drobnoustroje patogenne (nosicielstwo)
• stosowanych antybiotyków i kosmetyków o działaniu antybakteryjnym
• istniejących zaburzeń w wydzielaniu gruczołów
• Do mechanizmów chroniących skórę przed inwazją szczepów patogennych należą: • obecnych schorzeń skóry
• substancje antybakteryjne wytwarzane przez florę naturalną, • istniejących chorób ogólnoustrojowych
• lipidy skóry ograniczające wzrost np. Streptococcus spp., • środowiska, np. pobyt w szpitalu, zmiana strefy klimatycznej
• suchość skóry ograniczająca kolonizację G(-) pałeczkami i grzybami Candida. • zjadliwości i przeżywalności na skórze

4
 20.10.2022

Mikroflora skóry rąk

• Skóra rąk jest skolonizowana florą stałą (naturalną) i florą przejściową, zależnie od obszaru i
właściwości (pH, wilgotność) w liczbie od 4 – 400 tys./cm2 (od 104 do 105 komórek /1 cm2)
Mikroflora przejściowa - to drobnoustroje kolonizujące powierzchnię skóry bez namnażania

Mikroflora stała - to drobnoustroje stale występujące i namnażające się na skórze, których nie się. Pojawia się okresowo w zależności od różnych czynników, np. od środowiska gospodarza
można usunąć poprzez zwykłe mycie rąk, tj.:
• gronkowce (głównie Staphylococcus epidermidis - gronkowiec skórny), paciorkowce • Mikroflorę przejściową mogą stanowić:
(Streptococcus spp.) • chorobotwórcze wirusy, bakterie, grzyby i pasożyty
• maczugowce (Corynebacterium spp.),
• laseczki tlenowe (Bacillus spp.)
• Ich rodzaj i liczba zależy od zanieczyszczenia środowiska, z którym kontaktują się ręce, od
• saprofityczne prątki
• bakterie beztlenowe (Propionibacterium acnes) ewentualnych uszkodzeń skóry, zwiększonej potliwości rąk.
• Acinetobacter spp. - w miejscach wilgotnych
• Mikroflorę przejściową można usunąć za pomocą środków myjących i aseptycznych
• drożdże oraz inne grzyby
Drobnoustroje te zazwyczaj nie wywołują zakażeń, a mają istotne znaczenie w utrzymaniu zdrowia

Przenoszenie drobnoustrojów przez ręce Mycie i dezynfekcja rąk

Mycie i dezynfekcja rąk - jedna z metod zapobiegania zakażeniom szpitalnym
• 50% zakażeń jest przenoszonych przez ręce personelu medycznego zanieczyszczone
drobnoustrojami
Mycie rąk – mechanicznie usuwa zabrudzenia eliminując większość drobnoustrojów należących do
flory przejściowej
• W wyniku jednorazowego kontaktu z pow. zanieczyszczoną drobnoustrojami następuje
przeniesienie 10-105 kom. drobnoustrojów, co powoduje zanieczyszczenie 4-16% dłoni
• Użycie rękawic nie zastępuje mycia rąk – ręce muszą być umyte przed i po ich zastosowaniu

• Jeżeli dłonie nie były dezynfekowane to po 12 bezpośrednich kontaktach zanieczyszczenie

wzrasta do 40%
Dezynfekcja rąk – eliminuje w pełni florę przejściową i redukuje florę stałą

Kategorie mycia rąk

• Zwykłe mycie rąk:

• przed wszystkimi rutynowymi zabiegami na oddziale, pielęgnacją chorego, • Chirurgiczne mycie rąk:
przygotowywaniem posiłków, • eliminuje florę przejściową i w znacznym stopniu florę stałą
• eliminuje florę przejściową, • wydłużony czas mycia do 3-5 min., z powiększeniem obszaru mytej skóry o nadgarstki i
• przy użyciu mydła i bieżącej wody przez min. 10-15 sek.
przedramiona oraz czyszczeniem paznokci, osuszenie rąk sterylnym ręcznikiem
• dwukrotna dezynfekcja
• Higieniczne mycie rąk: •
• eliminuje florę przejściową i częściowo florę stałą,
• mycie zwykłe oraz dezynfekcja rąk przez 20-30 sek., przy użyciu płynu dezynfekcyjnego
(zwykle mieszaniny alkoholi);
• w przypadku braku widocznego zabrudzenia rąk, można stosować tylko dezynfekcję.

5
 20.10.2022

Technika mycia rąk wg AYLIFFE

Naniesienie z dozownika ściennego odpowiedniej porcji mydła i mycie Pocieranie grzbietowej powierzchni zagiętych
ręce wg schematu. palców jednej dłoni pod zagiętymi palcami
Każdy etap to pięć ruchów „tam i z powrotem” drugiej dłoni.

Pocieranie dłoni o dłoń

Kciuk prawej dłoni ujęty w lewą dłoń,
wykonywać ruchy obrotowe wokół
kciuka. Zmiana rąk.
Pocieranie części dłoniowej prawej dłoni o
powierzchnię grzbietową lewej dłoni.
Zmiana rąk.
Obrotowe pocieranie opuszków
Dłoń na dłoni, palce splecione, przesuwanie palców prawej dłoni w zagłębieniu
palców jednej dłoni między palcami drugiej dłoniowym lewej dłoni. Zmiana rąk.
dłoni, aż do zagłębień międzypalcowych.

Najczęściej popełniane błędy podczas mycia rąk

Korzyści z przestrzegania zasad właściwego mycia rąk
• Zbyt krótki czas mycia i niedokładne mycie rąk
• Pozostawienie na dłoniach biżuterii czy zegarka
Przestrzegając zasad poprawnego mycia i dezynfekcji rąk można:
• Używanie wspólnego mydła w kostce lub mydła w
• zapobiegać rozprzestrzenianiu się zakażeń płynie zanieczyszczonego mikrobiologicznie
• zmniejszyć koszty leczenia w szpitalu • Wytarcie rąk po umyciu ręcznikiem wspólnego i
• zapobiegać rozprzestrzenianiu się wielolekoopornych szczepów wielokrotnego użycia
• Używanie zbyt gorącej wody i zbyt częste mycie
rąk
(obniża to poziom wrażliwości skóry na środki
myjące powoduje jej wysuszenie i
uszkodzenia)

Badanie mikrobiologicznej czystości rąk Odczyt posiewów

• Metoda odcisków przy użyciu płytek z meniskiem wypukłym: • Mikrobiologiczna czystość rąk
Powierzchnię podłoża agarowego przyłożyć do możliwie dużej wewnętrznej powierzchni dłoni,
• Ręce czyste jeśli na całej powierzchni badanej < 100 bakterii mezofilnych oraz brak gronkowców i
zamknąć płytkę, inkubować przez 72 godz. w 30C, a następnie wyrosłe kolonie zliczyć i
bakterii z grupy coli.
zidentyfikować
• Ręce dostatecznie czyste jeśli < 1000 bakterii mezofilnych, a brak gronkowców i bakterii z grupy
col
• Metoda wymazów przy użyciu jałowych tamponów:
Odciśniętym z płynu fizjologicznego tamponem zetrzeć wewnętrzne powierzchnie dłoni, tampon
• Mikrobiologiczna czystość odzieży
umięścić w 25 ml płynu fizjologicznego, wytrząsać i wykonać posiew w kierunku:
- ogólnej liczby bakterii mezofilnych • Ocenić czystość badanej odzieży na podstawie liczby wyrosłych kolonii.
- obecności bakterii z grupy coli • Odzież czysta to < 10 bakterii mezofilnych
- obecności gronkowców

6
 20.10.2022

Mikroflora powietrza Mikroflora powietrza

• W powietrzu są nieodpowiednie warunki dla rozwoju drobnoustrojów, jest ono ich przenośnikiem. • W powietrzu przeważają drobnoustroje saprofityczne, chorobotwórcze spotyka się głównie w
otoczeniu człowieka
• Stopień mikrobiologicznego zanieczyszczenia powietrza zależy od:
 jego ruchu
 temperatury • Najczęściej w powietrzu występują:
 wilgotności - Micrococcus spp.,
 nasłonecznienia - Sarcina spp.,
 zapylenia - Achromobacter spp.,
- Bacillus spp.,
• Liczba drobnoustrojów w pomieszczeniach jest większa niż w powietrzu w miejscach odkrytych
Zależy ona od: - zarodniki grzybów,
 ilości ludzi i sprzętów - drożdże (Rhodotorula spp., Torulopsis spp.),
 stanu sanitarnego pomieszczeń - pleśnie (Penicillium spp., Aspergillus spp., Mucor spp., Rhizopus spp., Cladosporium spp.)
 nasłonecznienia, wilgotności i wietrzenia pomieszczeń
 zdrowotności i higieny osobistej personelu

Mikroflora powietrza Ocena mikrobiologicznej czystości powietrza

Zdolność do przetrwania mikroorganizmów w powietrzu zależy od ich:
• wrażliwości na wysuszenie (odporne na wysuszenie są: Mycobacterium tuberculosis, Bacillus
anthracis,
Pseudomonasaeruginosa, Staphylococcus spp., natomiast wrażliwe: Neisseria meningitidis,
Yersinia pestis),
• Metoda sedymentacyjna Kocha
• polega ona na ustawieniu w badanym pomieszczeniu otwartych na kilka min. płytek
Petriego z podłożem dla bakterii i dla grzybów
• w czasie ekspozycji drobnoustroje z powietrza osadzają się na powierzchni pożywki.
Posiane płytki inkubuje się 24-48 godz. w temperaturze 25 - 30 C i liczy wyrosłe kolonie

Badania Omeliańskiego wykazały, że na płytce o powierzchni 100 cm2 osiada po 5 min. tyle
• wrażliwości na promieniowanie UV (barwniki karotenoidwe wytwarzane przez niektóre drobnoustrojów, ile znajduje się w 10 dm3 powietrza
bakterie i drożdże, chronią ich komórki przed promieniami UV, skuteczność działania
promieniowania na drobnoustroje jest odwrotnie proporcjonalna do zapylenia powietrza).

Odczyt oceny czystości powietrza Ocena mikrobiologicznej czystości powietrza

- inne metody
Mikrobiologiczna czystość powietrza
• Metoda zderzeniowa
Policzyć kolonie bakterii na podłozu TSA i kolonie grzybów na podłożu Sabourauda, a następnie
• jest oparta n mechanicznym zasysaniu powietrza, którego strumień kierowany jest na
określić liczbę obu grup drobnoustrojów w 10 dm3 powietrza, korzystając z wzoru
powierzchnię płytki zawierającej wzbogacone podłoże
Omeliańskiego:

• X = a x 100 / b x c
• Metoda filtrów membranowych
• w którym: • określoną objętość powietrza filtruje się przez specjalne filtry przeznaczone do analizy
• X – liczba drobnoustrojów w 10 dm3 powietrza powietrza
• a – liczba kolonii wyrosłych na płytce • wraz z cząsteczkami stałymi filtry zatrzymują mikroorganizmy. Liczbę mikroorganizmów na
• b – powierzchnia płytki (cm2), filtrze można określić metodą hodowlaną względnie mikroskopową
• c – współczynnik czasu otwarcia płytki: 5 min = 1, 10 min = 2, 15 min = 3 itd.,
• 100 – przelicznik powierzchni płytki na 100 cm2

7
 20.10.2022

Ocena mikrobiologicznej czystości powietrza Klasy czystości pomieszczeń szpitalnych

– inne metody Pomieszczenia I klasy czystości – do 70 komórek/m3 powietrza:
• sale operacyjne wysokoaseptyczne (transplantologia)
• sale łóżkowe specjalne (pacjenci w immunosupresji)
• Metoda zatrzymywania mikroorganizmów w płynnej pożywce • pracownie rozpuszczania cytostatyków,
Specjalnie skonstruowane urządzenia służą do przepuszczania powietrza przez odpowiedni • centralna sterylizacja - część czysta
roztwór sorbujący zanieczyszczenia stałe powietrza wraz z mikroorganizmami
Pomieszczenia II klasy czystości – do 300 komórek/m3 powietrza:
• bloki operacyjne
• odziały IOM
• oddziały noworodków i wcześniaków
• Próbniki powietrza • gabinety zabiegowe
Próbniki powietrza to specjalnie skonstruowane aparaty do kontroli jakości mikrobiologicznej • gabinety endoskopii
powietrza
Pomieszczenia III klasy czystości – do 700 komórek/m3 powietrza:
• sale chorych
• centralna sterylizacja - część brudna

DZIĘKUJĘ