UNANG TAGPO: SA KAGUBATAN HABANG NAKAGAPOS SI

FLORANTE

NARRATOR: Sa isang madilim na kagubatan kung saan maraming

mababangis na hayop at maraming nagtataasang puno, matatagpuan ang
isang binatang nakagapos at nag hihikahos.
FLORANTE AT LAURA

UNANG TAGPO: SA KAGUBATAN HABANG NAKAGAPOS SI

FLORANTE

NARRATOR: Sa isang madilim na kagubatan kung saan maraming

mababangis na hayop at maraming nagtataasang puno, matatagpuan ang
isang binatang nakagapos at nag hihikahos.
FLORANTE: mahabaging langit! Bangis mo’y may kalabisan reynong aking
prinotektahan, ngayon ako’y pinag taksilan. Kulang pa ba?! Kulang pa ba!!!
Ang mga nagawa ko!!! Ano ang kasalanan ko at ako’y pinagkanulo mo?
Bakit ako?? Bakit ako pa? Bakit ako, sa dinami dami ng tao? Sino pa ang
kailangang mawala, Sino pa ang kailangang mamatay? Kinuha niyo na ang
mahal kong ama pati narin si Ina, at ngayon pati ba naman si Laura? Ano
ba ng nagawa kong mali!!!!!!!
FLORANTE: Oh Albanyang aking pinaglingkuran, ngayon ako ay
pinagtaksilan. Ano ba ang nagawa kong mali, upang aking maramdama’y
sugat na kay hapdi. Buong puso at kaluluwa ibinigay ko Albanya! Ngunit
bakit ngayon ako’y pinagkanulo niya. Bawat pawis at dugong tumulo ay
inialay sa iyo, at bakit yaring binatang nagsilbi, pagtataboy ang isinukli
mo?
FLORANTE: Oh Laura, aking sinta! Ngayon ay tunay ngang may kasama
ka ng iba. Minsan ba’y ako ay naaalala mo pa? o tunay ngang ako’y limot
mo na? masaya ka ba kapag siya ang iyong kasama? Masaya ka ba
Laura? Masaya ka ba dahil sa tabi mo’y ako’y wala na?
ALADIN: O Palad! Flerida, Flerida! ...Ama ko!... Bakit mo ako natiis na
magdusa nang dahil sa
aking irog? Bakit?!!!! Bakit?!!! Sa dinami rami ng tao, bakit ama ko
pa? kaya kong salungatin ang mundo kung para sayo, sinta ko, kung ang
pagmamahal ay labag sa batas, handa akong maging makasalanan.
Ngunit, hindi ko kayang makipag agawan sa ama ko. Patawad sinta.
Patawad. (nageemote na sya) (insert music, akin kanalang)

ALADIN: Ama!!, bakit ikaw pa??? Bakit ikaw pa ang kailangang maging
kaagaw ng aking puso kay Flerida? Simula’t sa umpisa alam mong mahal
na mahal ko siya ngunit nang ikaw ay mahulog sa kaniya, kahit ako’y
nasaskatan, ako’y nagparaya na, Nasaan ang habag mo Ama!!! Alam
mong siya ang aking buhay ngunit inagaw mo pa, Bakit Ama?

(MAKIKITA NI ALADIN SI FLORANTE)

(ANG APAT NA LEON AY PAPALAPIT KAY FLORANTE)

FLORANTE: Ito na ata ang aking katapusan, paalam Laura, paalam

Albanya, salamat sa lahat ng alaala.

(ALADIN BIGLANG DUMATING)

(ANG MGA LEON AY CLINGY KAY FLORANTE)

ALADIN: Hanggang dyan na lang kayo, ako ang kaharapin niyo!

(ANG MGA LEON AY NAPATINGIN KAY ALADIN AT SI ALADIN

NAMAN ANG PINAGINTERESAN)

ALADIN: Lumayo kayo!!!!, Mga mababangis na Leon, ito na ang inyong

katapusan!!!!!!!

(KINALABAN NI ALADIN ANG MGA LEON)

NATALO NA NI ALADIN***

ALADIN: Kawawang nilalang (nagulat) bakit ka andito’t walang malay sa

gubat na kay panglaw….

(INALIS NI ALADIN ANG MGA TALI NI FLORANTE)

(INALALAYAN NI ALADIN SI FLORANTE)

(Habang inaalalayan ni Aladin si Florante) Florante: (mahina: tulong,

tulong)
ALADIN: O kaibigan, ligtas kana sa aking kamay..

FLORANTE: (biglang nagkaroon ng malay)

FLORANTE: Sino ka??? (nagulat at muntik na mapatayo ngunit di kaya ng

kaniyang katawan)

ALADIN: wag kang tumayo ika’y mahina pa…. Wag kang matako’t
kaibigan,,,, Ako si

ALADIN, isang gererong moro, ako ang naglitas sayo sa kamay ng mga
leon.