Ang relatibismo sa kultura (cultural relativism) ay ang pananaw na ang lahat ng paniniwala, kaugalian at

gawi ay nakadepende sa kulturang ginagalawan ng indibidwal. Sa ibang salita, ang “mali” at “tama” ay
depende sa kultura; ang itinuturing na moral o mabuti sa isang kultura ay maaaring ituring na masama o
imoral sa isang kultura, at dahil walang pangkalahatang pamantayan ng moralidad ang umiiral, walang
karapatan ang sinuman na husgahan ang kaugalian ng isang sosyedad.

Ang relatibismo sa kultura (cultural relativism) ay malawakang tinatanggap sa modernong antropolohiya.

Naniniwala ang mga cultural relativists na ang lahat ng kultura ay karapatdapat sa kanilang sariling
karapatan at parehas ang halaga sa ibang kultura. Ang pagkakaiba iba sa kultura, kahit na ang may mga
kwestyonableng paniniwalang moral ay hindi dapat na ituring na tama o mali o masama o mabuti. Sa
ngayon, itinuturing ng mga antropologo ang lahat ng kultura na lehitimong ekspresyon ng pagiral ng tao,
at dapat na pagaralan mula sa isang purong pananaw na walang kinikilingan.

Ang cultural relativism ay may malapit na kaugnayan sa ethical relativism, na naniniwala na maraming
katotohanan at relatibo ito at hindi iisa lamang. Ang tama at mali ay nakadepende sa paniniwala ng
indibidwal o ng sosyedad. Dahil ang katotohanan ay nagbabago, walang obhektibong pamantayan na
mailalapat sa kaugalian ng lahat ng kultura. Walang sinumang makapagsasabi kung ang isang tao ay tama
o mali; nakasalalay ito sa personal na opinyon ng isang tao at walang sosyedad ang maaaring humusga sa
isa pang sosyedad.

Walang nakikitang likas na mali (at likas na mabuti) ang cultural relativism sa kahit anong ekspresyon ng
kultura. Kaya nga, ang sinaunang mga gawain ng tribong Mayan na pagputol sa mga bahagi ng sariling
katawan at paghahandog ng tao sa kanilang diyus diyusan ay hindi masasabing masama o mabuti; ang
mga gawaing ito ay simpleng pagkakakilanlan lamang sa kanilang kultura katulad ng kaugalian sa Amerika
na pagpapaputok ng mga kuwitis tuwing ika-apat ng Hulyo. Ayon sa pananaw na ito, ang pagpatay ng tao
para ihandog sa diyos at pagpapaputok ng kuwitis ay parehong simpleng produkto lamang ng magkaibang
kaugaliang pang sosyedad.

• In addition, cultural relativism wrongly claims that each culture has its own distinct but equally valid
mode of perception, thought, and choice. Cultural relativism, the opposite of the idea that moral
truth is universal and objective, contends there is no such thing as absolute right and wrong. There
is only right and wrong as specified by the moral code of each society. Within a particular society, a
standard of right and wrong can be inviolate. Cultural relativism maintains that man’s opinion within
a given culture defines what is right and wrong. (Younkins, 2000)
--- • Sa karagdagan, ang cultural relativism ay maling inaangkin na ang bawat kultura ay may sariling
natatanging ngunit pantay na wastong paraan ng persepsyon, pag-iisip, at pagpili. Ang kultural na
relativism, ang kabaligtaran ng ideya na ang moral na katotohanan ay pangkalahatan at layunin, ay
nagsasaad na walang bagay na ganap na tama at mali. Mayroon lamang tama at mali na itinakda ng moral
code ng bawat lipunan. Sa loob ng isang partikular na lipunan, ang isang pamantayan ng tama at mali ay
maaaring hindi labagin. Ang cultural relativism ay nagpapanatili na ang opinyon ng tao sa loob ng isang
partikular na kultura ay tumutukoy kung ano ang tama at mali. (Younkins, 2000)

 The notion of the mask over the face of nature is…. what I have called “relativism”. If “the face of
nature” is reality, then the mask over it, which is what theory gives us, is so much deception, and
that is what relativism really comes to.
--- Ang paniwala ng maskara sa mukha ng kalikasan ay... ang tinatawag kong “relativismo”. Kung ang
"mukha ng kalikasan" ay katotohanan, kung gayon ang maskara sa ibabaw nito, na kung ano ang
ibinibigay sa atin ng teorya, ay napakaraming panlilinlang, at iyon ang talagang nauuwi sa relativism.
  “The assumption that everything which we experience and think (the self, the idea of reason, truth,
morality, religion etc.) is only something relative, and therefore has no essential endurance and no
universal validity.
--- “Ang pag-aakalang lahat ng ating nararanasan at iniisip (ang sarili, ang ideya ng katwiran, katotohanan,
moralidad, relihiyon atbp.) ay isang bagay lamang na kamag-anak, at samakatuwid ay walang mahalagang
pagtitiis at walang unibersal na bisa.

• Cultural Relativism does not mean that anything a culture does is good or moral.
Some people might claim that we can never understand something
because it’s ‘cultural’.Not so. Some certain beliefs and practices are
objectively harmful
--- Maaaring sabihin ng ilang tao na hindi natin maiintindihan ang isang bagay dahil ito ay 'kultural'.Hindi
kaya. Ang ilang partikular na paniniwala at gawi ay talaga namang nakakapinsala.

• Cultural Relativism doesn’t mean that cultures can’t be compared.

There is sometimes a strange notion that there are no commonalities
between cultures. It is true that there are very few universals across all
human experience, but there are definitely some core things that humans
all do, most of which relate to survival and continuity. But even in practices
that are entirely different, we can find comparison as a useful tool for
understanding ideas and points of view.
--- Minsan may kakaibang paniwala na walang commonalities sa pagitan ng mga kultura. Totoo na
napakakaunting mga unibersal sa lahat karanasan ng tao, ngunit tiyak na may ilang mga pangunahing
bagay na nararanasan ng mga tao lahat ay ginagawa, karamihan sa mga ito ay nauugnay sa kaligtasan at
pagpapatuloy. Pero kahit sa practices na ganap na naiiba, maaari naming mahanap ang paghahambing
bilang isang kapaki-pakinabang na tool para sa pag-unawa sa mga ideya at pananaw.

 Cultural relativism is a vital tool in anthropology. As such, it does not claim to define right or wrong
behaviour. Instead, it is a device used to investigate different cultures without making judgments
about those cultures. Basically, it is a decision to understand an individual’s behaviour within the
context of that individual’s culture, instead of comparing it to another culture. For example,
archaeologists analyze pottery in the context of the culture, instead of strictly comparing it to pottery
of other areas. Language is investigated more carefully, taking into account sounds and inflections
not native to the researcher.
--- • Ang cultural relativism ay isang mahalagang kasangkapan sa antropolohiya. Dahil dito, hindi nito
inaangkin na tukuyin ang tama o maling pag-uugali. Sa halip, ito ay isang aparato na ginagamit upang
siyasatin ang iba't ibang kultura nang hindi gumagawa ng mga paghatol tungkol sa mga kulturang iyon.
Karaniwan, ito ay isang desisyon na maunawaan ang pag-uugali ng isang indibidwal sa loob ng konteksto
ng kultura ng indibidwal na iyon, sa halip na ihambing ito sa ibang kultura. Halimbawa, sinusuri ng mga
arkeologo ang palayok sa konteksto ng kultura, sa halip na mahigpit na ihambing ito sa palayok ng ibang
mga lugar. Ang wika ay sinisiyasat nang mas mabuti, na isinasaalang-alang ang mga tunog at inflection na
hindi katutubong sa mananaliksik.