Класичниот балет

Класичниот балет е најформален балетски стил кој се придржува до

традиционалната балетска техника. Според областа на потеклото,
постојат варијанти како рускиот, францускиот, британскиот и
италијанскиот балет. Методот Ваганова, именуван по Агрипина
Ваганова како и методот Цечети, по Енрико Цечети се руски и
италијански методи, односно потекнуваат од оригиналниот француски
метод.
Класичниот балет е најпознат по неговите уникатни карактеристики и
техники, како pointe work, turn-out of the legs и високите протегнувања;
грациозните, течни, прецизни движења; и духовните квалитети.

Развој на балетот
Балет е вид на изведувачки танц кој потекнува од италијанските
ренесансни палати на XV век, подоцна развиен во форма на
концертен танц во Франција и Русија. Оттогаш станал широко
распространет, и висока техничка форма на танц со свој сопствен
речник. Тој бил глобално влијателен и ги дефинирал основните
техники кои се користат во многу други жанрови на танц. Балетот исто
така може да се однесува и на балетските танцови дејности, кои се
состојат од кореографија и музика за балетска продукција. Добро
познат пример за ова е „Оревокршачка“,балет во два чина чија прва
кореографија била на Мариус Петипа и Лев Иванов со мелодија
од Петар Илич Чајковски.
Се појавиле стилски варијации и еволуирале од
италијанската ренесанса. Раните варијации се главно поврзани со
географско потекло. Примери за ова се рускиот ,францускиот и
италијанскиот балет. Подоцнежните варијации вклучуваат современ и
неокласичен балет. Најшироко познатиот и изведен балетски стил е
доцниот романтичен балет, кој е класичен стил кој се фокусира на
женските танчери (балерини) и ја истакнува бод техниката, течни и
прецизни акробатски движења, и често ги претставува балерините во
традиционален, краток бел француски „туту“.
Балетите се кореографирани и изведени од страна на обучени
уметници, и често се изведуваат во придружба на класична музика.
Балетите во почетокот претходеле на пронајдокот на просцениумот
(предниот дел на бината) и биле изведувани во големи соби кадешто
публиката седела на нивоа или балкони на три страни од подиумот.
Модерните балети можат да вклучуваат мимика и глума, и обично се
поставени на музика (оркестарска но понекогаш и вокална).
За балетот се потребни години на обучување за да се научи и владее,
и многу пракса за да се задржи нивото на знаење (искуство). Тој се
предава во училишта за балет во целиот свет, кои историски ги
користеле нивните сопствени култури за да се развие уметноста.
Балетот е темел на многу видови на танц.

Класичен балет
Класичниот балет се заснова врз традиционалната балетска техника и
вокабулар. Постојат различни стилови на класичен балет кои се
поврзани со нивните места на потекло, како што се
францускиот ,италијанскиот и рускиот балет. Неколку од стиловите на
класичниот балет се поврзани со специфични методи на обука, кои
обично се именувани според нивните создавачи. На пример, методот
„Cecchetti“ е именуван по неговиот создавач, италијанскиот танчер
Енрико Чечети.

Неокласичен балет
Неокласичниот балет е стил на балет кој е во согласност со техниката
и вокабуларот на класичниот балет, но отстапува од класичниот балет
преку ваквите разлики како невообичаено брзо темпо на танцот и
неговото додавање на нетрадиционални технички подвизи.
Меѓупросторот во неокласичниот балет е обично помодерен или
комплексен отколку во класичниот балет. Иако организацијата во
неокласичниот балет е поразлична, фокусот на структурата е
дефинирачка карактеристика на неокласичниот балет.
Тим Шол, автор на „Од Петипа до Баланчин“, смета „Аполо“ на Џорџ
Баланчин во 1928 година да биде првиот неокласичен балет. Аполо
претставувал враќање како одговор на апстрактните балети на Сергеј
Дјагилев. Баланчин работел со кореографот на модерен танц Марта
Греам, проширувајќи ја својата изложеност на современи техники и
идеи, и донел модерни танчери во неговата компанија (Њујорк балет)
како што е Пол Тејлор, кој во 1959 бил изведувач во „Епизоди“ на
Баланчин. Во текот на овој период, Глен Тетлеј започнал
експериментално да ги комбинира балетот и модерните техники.