‫ب‬ ‫اﻟﻒ‬

‫‪ – 4‬اﮔﺮ ﺷﺨﺺ آﻧﻘﺪر ﺑﻴﻤﺎر ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﺴﺠﺪ رﻓﺘﻪ ﻧﺘﻮاﻧﺪ ﻧﻤﺎز ﺟﻤﻌﻪ ﺑﺎﻻﻳﺶ‬
‫‪ - 1‬اﮔﺮ ﺣﻜﻮﻣﺖ اﺳﻼﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ در آن ﺻﻮرت ﺷﺮط دﻳﮕﺮ ﻧﻤﺎز آﻧﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺷﺨﺺ‬
‫ﻓﺮﻣﺎﻧﺮواي ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﻳﺎ ﻧﺎﺋﺐ ﻣﻘﺮر ﻛﺮده اش ﻗﻴﺎم ﻧﻤﺎز ﺟﻤﻌﻪ را ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ .‬و اﮔﺮ‬ ‫ﻓﺮض ﻧﻤﻲ ﺑﺎﺷﺪ اﻣﺎ ﺑﻴﻤﺎري ﻫﺎي ﻣﻌﻤﻮﻟﻲ ﻋـــــــــﺬر ﭘﻨﺪاﺷـــــــــﺘﻪ ﻧﻤﻲ‬
‫ﺣﻜﻮﻣﺖ اﺳﻼﻣﻲ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن اﻣﺎم و ﻗﺎﺿﻲ ﺧﻮﻳﺶ را در اﻳﻦ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺑﺎ ﺗﻮاﻓﻖ‬ ‫ﺷـــــﻮد‪.‬‬
‫و رﺿﺎي ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ ﺗﻌﻴﻦ ﻛﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ - 2‬ﻓﻘﻬﺎ در ﻣﺼﺮ )ﺷﻬﺮ( ﺑﻪ ﻣﺬاﻫﺐ ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺷﺪه اﻧﺪ‪ .‬و ﻣﺸﻬﻮر آن اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ‬ ‫‪ – 7‬ﻧﻤﺎز ﺟﻤﻌﻪ ﺑﺎﻻي اﺷﺨﺎص ﻓﻠﺞ‪ ،‬ﻧﺎﺑﻴﻨﺎ‪ ،‬و ﺑﺴﻴﺎر ﺿﻌﻴﻒ ﻓﺮض ﻧﻤﻲ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬اﻣﺎ‬
‫ﺷﻬﺮ ﺟﺎﻳﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ داراي ﻣﻔﺘﻲ‪ ،‬اﻣﻴﺮ و ﻗﺎﺿﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﺮ اﻗﺎﻣﻪ اﻛﺜﺮ ﺣﺪود ﻗﺎدر اﺳﺖ‪ ،‬و‬
‫اﮔﺮ ﺑﻪ ﻧﻤﺎز ﺣﺎﺿﺮ ﮔﺮدﻧﺪ ﻧﻤﺎز اﻳﺸﺎن درﺳﺖ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﻓﻘﻪ ﻫﺎي ﻣﺘﺎﺧﺮ ﺑﺮ آﻧﻨﺪ ﻛﻪ ﺷﻬﺮ آﻧﺠﺎﻳﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ در ﺻﻮرت ﻳﻜﺠﺎ ﺷﺪن ﻫﻤﻪ ﺳﺎﻛﻨﻴﻦ‬
‫ﻣﻜﻠﻒ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻣﺤﻞ ﻏﺮض اداي ﻧﻤﺎز ﺟﻤﻌﻪ در ﻳﻚ ﻣﺴﺠﺪ ﻧﮕﻨﺠﺪ )در ﻣﺴﺠﺪ ﺑﺰرگ(‪.‬‬
‫اﮔﺮ ﺗﻌﺪاد ﺑﺎﺷﻨﺪﮔﺎن ﻣﺤﻠﻲ ﺑﻪ ده ﻫﺰار ﻧﻔﺮ ﺑﺮﺳﺪ ﻣﺼﺮ ) ﺷﻬﺮ ( ﭘﻨﺪاﺷﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد ﻳﺎ‬
‫ﻣﺼﺮ ﺑﻪ ﻣﺤﻠﻲ اﻃﻼق ﻣﻴﮕﺮدد ﻛﻪ در آن ﺟﺎء اﺻﻞ ﻫﺮ ﺣﺮﻓﻪ و ﭘﻴﺸﻪ ﻛﺎر ﺧﻮد را ﺑﻪ ﭘﻴﺶ‬
‫ﺑﺒﺮﻧﺪ ﻳﺎ ﻫﺮ ﻣﺤﻠﻲ ﻛﻪ اﻣﺎم ﻣﺼﺮ ﻗﺮارداده ﺣﻜﻢ اداي ﻧﻤﺎز ﺟﻤﻌﻪ را در آن ﺑﻨﻤﺎﻳﺪ‪ .‬ﺑﺎ در‬
‫ﻧﻈﺮداﺷﺖ ﺣﻜﻢ ﻣﺼﺮ ﺟﺎﻣﻊ واﺿﺢ ﻣﻲ ﮔﺮدد ﻛﻪ در ﻫﺮ ﻗﺮﻳﻪ و ﻣﺤﻠﻪء ﻛﻮﭼﻚ ﺑﺼﻮرت‬
‫ﭘﺮاﮔﻨﺪه اداي ﻧﻤﺎز ﺟﻤﻌﻪ ﺻﺤﻴﺢ ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﺑﻠﻜﻪ ﺑﺮ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن واﺟﺐ اﺳﺖ‪ .‬ﻛﻪ ﺑﺮاي‬
‫ﺗﺸﻜﻴﻞ اﺟﺘﻤﺎع ﺑﺰرگ ﺑﺎ ﻣﺸﻮرت و رﺿﺎﻳﺖ ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ ﻳﻜﻲ از ﻗﺮﻳﻪ ﻫﺎي ﻛﻪ ﻣﺮﻛﺰﻳﺖ‬
‫داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺤﻞ اداي ﻧﻤﺎز ﺟﻤﻌﻪ را ﻣﻌﻴﻦ ﻛﻨﻨﺪ و ﻧﻤﺎز ﺟﻤﻌﻪ را ﺑﺮ ﭘﺎ دارﻧﺪ‪.‬‬
‫‪ - 5‬ﻣﺮاد ﺑﻪ آذان ﻋﺎم اﻳﻨﺴﺖ ﻛﻪ ﻣﻜﺎﻧﻲ ﻛﻪ در آن ﻧﻤﺎز ﺟﻤﻌﻪ ﺑﺮﭘﺎ ﻣﻲ ﺷﻮد ﺑﺮاي ﻫﺮ‬
‫ﻛﺲ ﻛﻪ اراده در آﻣﺪن در آن را داﺷﺖ ﻣﺒﺎح و ﺑﻼ ﻣﺎﻧﻊ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﭘﺲ ﻧﻤﺎز ﺟﻤﻌﻪ در‬
‫ﺳﺮاﻳﻲ ﻛﻪ دروازه اش ﺑﺮوي ﻣﺮدم ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ ﺻﺤﻴﺢ ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬
‫‪ - 6‬ﻧﻤﺎز ﺟﻤﻌﻪ ﺑﺎ ﺟﻤﺎﻋﺖ اداء ﮔﺮدﻳﺪه و ﺑﻪ ﺷﻜﻞ اﻧﻔﺮادي درﺳﺖ ﻧﻴﺴﺖ و اﻧﻌﻘﺎد‬
‫ﻧﻤﺎز ﺟﻤﻌﻪ ﺑﺎ ﺳﻪ ﻣﺮد ﺑﺠﺰ اﻣﺎم درﺳﺖ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬