Έλα, λοιπόν τα γράφω εδώ και θα μιλήσουμε και σχετικά.

Α) Σχετικά με το περιεχόμενο, πιθανόν και να ταυτίζεται το τι σκεφτόμαστε σαν

περιεχόμενο. Δεν είμαι σίγουρη για κάποια πράγματα όπως τα γράφεις, γιατί το
γραπτό είναι αλλιώς. Αλλά σίγουρα, δεν θα κοιτάξουμε να παρουσιάσουμε απλά τις
ιστορίες του τότε. Νομίζω ότι το σύστημα είναι: βρίσκουμε τα μοτίβα – τους φόβους
που εκφράζονται ή καλύπτονται – αναδεικνύουμε τη διαχρονικότητα και πώς μας
αφορούν σήμερα. Αυτό δεν χρειάζεται ‘’δείξιμο’’ όμως. Αυτά είναι τα ωραία, τα
curating discussions, θα τα συζητήσουμε καλύτερα οι 3 μας με Φώτη. Δες ενδεικτικά
αυτά που είχα σημειώσει πρόχειρα όταν είχα διαβάσει τα του ΕΑΠ και γράφε εκεί
ό,τι σου έρχεται σαν brainstorming.
B) Σχετικά με το να μπουν και άλλα καλλιτεχνά: Αυτό το είχες πει στην αρχή, και το
συζητούσαμε και σου είχα εκφράσει κι εγώ τις αμφιβολίες μου για το πώς θα
ρολλάρει με Φώτη. Έκτοτε, να πω την αλήθεια κατάλαβα ότι το αφήσαμε, και πάμε
με Φώτη γιατί τέθηκαν τα θέματα μπάτζετ, αλλά και συνεννοήσεων: ότι πάμε μόνο
ο πυρήνας της ομάδας, να ξέρουμε ότι θα βγει αφιλοκερδώς, να καλυφθεί μόνο το
κόστος του φανού κλπ.
Επειδή πάντως καταλαβαίνω ότι μπορεί να μην ήταν σαφές, σου κάνω update στα
εξής (το οποίο είναι και μέρος του θέματος που θέλω να φύγει από πάνω μου, δηλ
το ότι συνεννοούμαι με τον καθένα σας χώρια):
α) Ο Φώτης, δεν θα έχει απαραίτητα αντίρρηση, αλλά γενικά δεν είναι εύκολος -
είναι πολύ συμπαγής στο τι του αρέσει και ποιον εκτιμά καλλιτεχνικά. Δεν θα
εγκρίνει εύκολα κάποιον.
β) Ο Δημήτρης και ο Παύλος κάπως δεν ψήνονται να το ανοίξουμε. Θέλουν το Φώτη
που τον ξέρουν, τους αρέσει η δουλειά του και τον εμπιστεύονται. Με τον Παύλο το
συζητούσαμε και στο ΚΕΤ και μου έλεγε ότι α) δεν θεωρεί ότι θα ρολλάρει
οικονομικά και χρονικά αν εντάξουμε και άλλους (και συμφωνώ), β) θεωρεί ότι δεν
θα πετύχει και αισθητικά. Φερ΄ειπείν μου απέρριψε τη Μαντά, γιατί μου έλεγε ότι
δεν ταιριάζει με τα έργα του Φώτη και να σου πω την αλήθεια, το σκέφτηκα και
συμφωνώ.
Η δική μου άποψη είναι:
i) ότι μοναδική προτεραιότητα έχει η βιωσιμότητα του πρότζεκτ: το να γίνει. Γι΄αυτό
και όπως είχα ξαναπεί από άποψη project management/πολιτιστικής διαχείρισης,
αυτή τουλάχιστον τη στιγμή με τα zero κονδύλια, θέλω να το πάμε ως στενή ομάδα:
εσύ, εγώ, Φώτης, Μαυροπίνακας, Φώτης ξυλουργός. Τον Παπαμάρκο πχ τον έχω
βγάλει απ’ το μυαλό μου αυτή τη στιγμή γιατί δεν μπορούμε να βάλουμε άλλα
κονδύλια.
ii) Σε αισθητικό επίπεδο όσο το έχω σκεφτεί μετά την κουβέντα με τον Παύλο,
επειδή δεν είναι ‘’έκθεση’’, είναι πρόζτεκτ (μουσική, εικόνα, περφόρμανς;) για να
στηθεί ένα αφήγημα, δεν κολλάει το κατακερματισμένο στην αισθητική ταυτότητα.
Ως πρότζεκτ δηλ, το νορμάλ είναι να ‘χουμε ένα καλλιτέχνη. Δεν πάμε να κάνουμε
έκθεση, βρήκαμε θέμα και κάνουμε ‘’ανάθεση’’ σε 5-10 καλλιτέχνες. Ο λόγος για τον
οποίο θα το συζητούσα, είναι και πάλι πρακτικός: προλαβαίνει ο Φώτης να κάνει
τόσα όσα έργα; (Καταλαβαίνεις ότι εμένα το focus μου είναι στο πρακτικό των
πραγμάτων, αλλά δεν θα γίνουν κι αλλιώς). Αυτό ναι, θέλει κουβέντα και να
βάλουμε κάτω χρόνους κλπ.
Γ) Την ίδια σκέψη κάνω και για την περφόρμανς. Δηλ α) Φώτης, Παύλος, Δημήτρης
έχουν δείξει και πει ότι είναι διστακτικοί ως προς αυτό, β) δεν ξέρω αν εσύ έχεις
σαφή εικόνα του πώς θα ναι, για να τους το πουλήσουμε και άμεσα. Σίγουρα, κι εγώ
νιώθω ότι χρειάζεται κάτι ακόμα το πρότζεκτ που να έχει μέσα το ακουστικό-λεκτικό
κομμάτι (θα ναι περφόρμανς; Θα ΄ναι voice-over αφήγηση;). Θα είναι απλά ότι θα
στήσουμε κάτι πιο immersive μουσικά με σχετικό εξοπλισμό και φώτα; Δεν έχω ιδέα.
γ) Κυρίως προβληματίζομαι το τι θα σημαίνει σε κόστος κι αν το καλύπτουμε.
Ψήνομαι δηλ, αλλά αν πρόκειται να καταστεί ανέφικτο μπατζετικά, είναι το πρώτο
που έχει νόημα να κοπεί – γιαρί χωρίς αυτό βγαίνει πρότζεκτ, χωρίς τα άλλα μέρη
όχι.
Αυτό που σκέφτομαι είναι ότι σίγουρα δεν προλαβαίνουμε ως τις 12/2 να λύσουμε
το γρίφο περφόρμανς και να πείσουμε τους άλλους (το ίδιο ισχύει και για την
πιθανότητα περισσότερων καλλιτεχνών – που να σου πω την αλήθεια, δεν την
βλέπω). Τα καλά νέα είναι ότι δεν χρειάζεται να το κάνουμε ως τότε.
Αυτός είναι και ένας λόγος που η σκέψη μου είναι να κάνουμε τελικά πρόταση στην
προκήρυξη των Εικαστικών, για μια πρόταση στην οποία αυτή τη στιγμή θα βάλουμε
μόνο το κομμάτι: έργα + φανός (που μπορεί να πάει στα εικαστικά). Φυσικά θα μπει
και η μουσική, αλλά αυτό δεν το κάνει αναγκαστικά πολυθεματικό, αν το
πλασσάρουμε ως ενίσχυση του εξπίριενς.
Οι άλλοι λόγοι είναι: α) ότι ξέρω ότι η Διεύθυνση Εικαστικών είναι καλή αντίθετα
από την Δ.Πολυθεματικών, β) ότι θα μετρήσει πιστεύω η Βάρα, γ) ότι έχω μια
αμηχανία σχετικά με το γράψιμο της πρότασης στις πολυθεματικές, βλέποντας και
την προκήρυξη: εκεί όπως σου είπα πάνε όλα τα φεστιβάλ, και πέραν του
ανταγωνισμού, νιώθω ότι πρέπει κανείς να δικαιολογήσει το ψυχαγωγικό κομμάτι,
την ευρύτητα του κοινού κτλ. Και κάπως δεν το ‘χω μ’ αυτά. Τι θα παρουσιάσουμε;
Ότι είναι φαν εμπειρία/τρενάκι του τρόμου και θα έρθει πόσο κοινό; Αντίθετα, στα
εικαστικά, στο πνεύμα που λες κι εσύ και γω, ναι μπορούμε να αναπτύξουμε το τι
έχει να πει αυτό το πρότζεκτ που αναδεικνύει αυτούς τους διαχρονικούς φόβους.
Φυσικά, το τι πρόταση κάναμε ή στην περίπτωση που πάρουμε λεφτά από το ΥΠΠΟ
δεν μας αποκλείει να το εμπλουτίσουμε όσο θα προχωράμε (είτε αυτό σημαίνει
περφόρμανς είτε λογοτεχνία είτε και άλλοι καλλιτέχνες). Απλά εκεί θα θέλει
στόχευση αντίστοιχα στο να καλυφθούν από τις επόμενες προτάσεις.
Το διακύβευμα είναι να βρούμε λεφτά για το φανό. Χωρίς αυτό, δεν έχουμε καν
πρότζεκτ.
Είπα πάρα πολλά, αλλά δεν γινόταν να αποφύγω το σεντόνι!
Στενοχωριέμαι λίγο, γιατί καταλαβαίνω και την πλευρά σου και νιώθω ότι είχες στο
νου σου μια άλλη κατεύθυνση και ίσως το βλέπεις ως, ότι τι; Ότι θα κάνεις μια
ατομική έκθεση για το Φώτη; Δεν ξέρω αν φαίνεται από αυτά που έγραψα, αλλά
δεν θα είναι κάτι τέτοιο. Δεν το έχει καν ο Φώτης στο νου του έτσι. Θα πρέπει να
βρούμε τον τρόπο (και κυρίως τα μέσα…) να είναι ένα ‘’immersive experience’’ -
κατά μίνιμουμ μουσικοεικαστική - που να αναδεικνύει τους βαθύτερους φόβους και
τη σημασία τους.
Δεν επεκτείνομαι τώρα για την περφόρμανς και τη λογοτεχνία γιατί θέλει σκέψη,
συζήτηση και ψάξιμο το αν και πώς θα ενταχθούν.
Επανέρχομαι στο (Α) για το περιεχόμενο και λέω τα εξής: επειδή αντίστοιχα δεν
κάνουμε ανάθεση για να στήσουμε μόνες το τι συνδέουμε στο τότε και τώρα,
επανέρχομαι σε αυτό που είχα πει προ μήνα: θέλει να κάνουμε συζήτηση εμείς οι
δυο με το Φώτη. Αυτό είναι και το curating δηλ ^_^. Τότε μου είχες πει, αφού ζούμε
μαζί να την κάνουμε οι δυο μας. Δεν συμφωνώ, αφορά και τους 3 μας αυτό, είναι ο
πυρήνας του πράγματος.
Συνεπώς, πρέπει να γίνει ένα κολλ τουλάχιστον αν όχι συνάντηση. Αλλά πρέπει πριν
να έχετε διαβάσει κι εσείς διαγώνια αυτά που έχω αποδελτιώσει, αλλιώς θα μιλάμε
στο βρόντο. Δηλ να δείτε και την εργασία του ΕΑΠ και τις ιστορίες του Πολίτη για να
εμπνευστείτε. Θα πρότεινα την Κυριακή, αλλά δεν το κόβω να προλαβαίνετε. Οπότε
παίζει να το κανονίσουμε πχ Δευτέρα; Τρίτη έχω κρατήσει ότι δεν μπορείς ε; θα σου
λεγα Τετάρτη, αλλά έχει και ο Φώτης μια εξαγωγή δοντιού εκείνη τη μέρα… Δεν θα
θελα να πάει πιο μετά, μας επιβαρύνει και με την πρόταση.
Η επεξεργασία της πρότασης θα ξεκινήσει βέβαια ήδη από μας το ΠΣΚ, κι ας
αλλάξουμε πράγματα μετά. Μη φανταστείς ότι θέλει έκθεση ιδεών στο σκεπτικό
(για φόβο κλπ). Θέλει τεχνοκρατικά να αναπτύξουμε τη διάρθρωση και με
επιχειρήματα το γιατί είναι σημαντικό. Ως εκεί. Και να βγάλουμε σχέδιο μπάτζετ.