1l0 Λ ιτ ε lΑ

Π ι\Α Τ Ω Ν

595 a Και μήιι , ηιι δ' εγώ, πο λλα με ιι κ αι αλλα ΠΕΡΙ αύτη :;
Εννοώ, ώς παντος αρα μ άλλον όρθως ~K ίζoμ ειι τη l) πόλ ιΙ) ,
ούχ ηκιστα δε Ε ιιθυμηθΕις π ε ρι ποιήσΕως λέγω.
Το ποιον; ε φη .
5 ΤΟ μη δα μΏ π α ρα δέ χεσθαι αύτη, σση μιμητική· π αντ6,
γα ρ μ αλλον ο ύ π αραδΕκτέα ιιυ ν και Ε ιιαργέσΤΕρο μ, ώς ε μ οι
δΟΚΕL , φα ίΙΙΕται, έ π ε ιδ η χωρις έ κα στα διΏ ρητα ι τα της ψυχη ς
b «δη.
π ω ς λέγεις;
'Ως μεν πρ ος υμ Cι:; εί ρησθ αι --0& γάρ μ ου κατε ρεl.τ ε προς
τους της τ ραγιρδί. α ς π οιητας και τους άλλο υς α ΠαΙ)τας τ ο υς
5 μιμητ ικούς- λ(;ιβη Ε ΟΙΚΕ ΙΙ (Ξ ίιιαι π άντα τα τ ο ια υτα της τ ων
α κουόιιτων δΙQlιο ία ς, σσοι μη ιiΞxoυσι φά ρμακον το ε ί δΕ-ναι
αύτα οία τυγχά νε ι Ο μτ α .
Π(ί δή, έ'φ η , δια νοούμ ε νος λέ γ ει >;
'Ρη τέ ον, ημ δ' έ γι{) · καίτ οι Φι λ ία γέ τίς με καΙ αίδ ι~ ς' CΞ K
10 παι δος ε χουσα π ε ρΙ 'Ομή ρ ου άποκωλύει λέ" γεLΙJ. ε ΟΙ ΚΕ με v
c γα ρ ΤΙ;Ψ κα λ(7)ν ά π άντωμ τούτωι) τωιι Tpa YLKGJJI π ρωτος δ ιδά ·
[595.) Πραγματικά, είπα έ'ιώ , συλλογίζομαι κι ενα σωρο ιiλλα πράγματα γι '
α~ηΊ τ11ν πόλη, τα ό ποία με κάνουν να πιστεύ ω πώς 11ταν πέ ρα άπό κάΘε
αμφιβολία σωστος ό τρόπος που τ·ην Θ ε μελιώσαμε προπάντων το ύπ οστηρί­
ζω αύ τό δταν αναλογιστ ώ την ποίηση.
Σε τί αναφέρεσαι; ρώτησε .
Σniν απόλυτη ιiρνη σή μας να επιτρέψου με να μπεί στη ν πόλη το κ ομμάτι
της ποίησης π ου εχε ι χα ρακτή ρα μιμητικό ·_ ~τ ι δ εν πρέπε ι μi. κανέναν τρ όπο
να τό επιτρέψ ουμε, αυτό, κατα υ'ί γν ώμη μου , εχει γί.να φανε ρ ο με μεγαλύτε ­
ρη κα θαρότητα τώρ α, που !'χου με πια ξεχω ρίσει τίζ δ ιαφορετικ ες [b] δυνά­
μ ε ις της Ψ υχη ς.
Tί έvνoεις;
Έδω που τα λέμε , μεταξύ μας -γιατί α σφαλως δεν θα πάτε VCL με καρφώ ­
σετ ε στο υς τραγικου ς ποιητ ες καί στους ιiλλους τεχνίτες της μίμησης-, εχω
την έντύ πωση πώς Όλ α aUTC,( κουτσου ρεύουν τιΊ σκέψη έκεί,νων πού τ α
άκαυ νε, αμα αύτοι δέν έχουν ώς άντίδοτο τ·η γνώση τί σταλήΟ εια είναι τούτα
τα πράγματα.

σκαλός τ ε και ήγεμων γενέσθα ι . αλλ' 0& γαρ πρό γε της τα λες αυτά, ρ ώτη σε, εχοντας τί στο νοϋ σου ;
άλη θείας τιμητέο, άνήρ , άλλΌ δ λέ γ ω, Ρ ητέον. Πρ έπε ι να τό πω , εΙπα έγώ , παρ όλο στι ή μια κάποια άγάπη και ό σεβα ~
Πάνυ με ν ουν, εφ η. σμος που από παιδί τρ έφω για ταν "Ο μηρ ο με κάν ο υν να μη θέλω να μιλ1'lσω.
5 Ά κουε δ ή, μαλλον δε ά π ο κρίνου.
Γιατί δεν ύ πάρχει αμφιβολία [ο) πως είναιό πρωτος δ άσκαλος καί ό όδηγητης
Έρώτ α.
δλων αυτών τών μεγάλων τραγικών. 'Ω στόσο δεν ε(ναι σωστο να βάζο υμε
Μίμησ ιν Όλως έχο ις όιι μοι ε ιπείι) δ η π οτ' έστίιι; oύδ~
τον ανΘρωπο πάν ω άπό την άλήθεια , κι ετ σι. αυτό που έχω στό νου μου πρέ~
γά ρ ΤΟL α ύτος π ά ιιυ τι σ υιιι)οω τ ί βούλΕ Ται εί ιια ι.
πει να το πω.
'"Η που ό ρ' , ε Φ η , εγω συννοήσω.
10 ούδέιι γε, ηιι δ' εγώ , ατοπον, έ πει πολλά τοι όξ ύτεροv Β ε βαιότατα, είπε.
596 βλΕ πόιιτωιι ά μβ λύΤΕΡΟΙΙ cψ6"ιιιτε ς πρότεροι εί. δοιι. 'Άκου λοιπόν, η μάλλον , να απαντάς.
"Έστιιι, έφ η, ο ϋτως· άλλα σο υ π αρύιιτ ος ο&δ' α μ πρoθυμη ~ Ρώτα με .
θηνα ι οlός TC: ε ϊην ΕΙ πειμ , ει τί μ ο ι καταφα ίιιε τα ι . ά λλ ' Θ α μπορ ούσες να μού έλεγες τί έπιτέλους είναι, γενικώς, '11 μίμηση; Γιατι
αύτος δ ρα . εγω ό 'ίδιος δεν καταλαβ αίνω τί ακρ ιβώς θέλει να κ άνει.
Και περιμένεις τώρα , είπε, να τό έχω καταλάβειεγ ώ!
[596.) Δεν Θα ηταν διόλου παράξενο, είπα· γιατί εχει συμβ εί πολλα π ρά ­
γματα να τα δοϋν ανθρ ωϊίοι, που δεν βλέ που ν καλά , πρ ωτύτερα άπα ιiλλους
με οξύτερη δραση.

70 8
 Π ΛΑΤΩΝ

Π Οι\ !Τ Ε Ι Α

, B~ύλει. oυ~ έVθέι~δf άρς('JμεΟa εΞπισκοποίιιιτες , Εκ της

5
ειωθυιας μεθοδο υ; ειδος γάρ πού τι ειι έ καστοιι ε ί v"Jθα Αυτό εΙναι αλ,iΟεια, ε&τε' δμως μπροστά σου δεν θα ξεΟάρρευα να διατυ·
'θ θ ' ., με"
τι εσ αι περι ε καστα τα πολλά οίς τ αυτοιι όιιομ α' Φ' π ώσω μιά όποιαδtΊπ οτε γνώμη μου' γι' αύτο κοί.ταξε να το κάνεις έσύ. ·
." θ ι ' ε πι ερο με ν.
η ου μαΙ! αιι ε ι ς;
Συμφωνείς τότε να άρχίσουμε από έδ ω ττιν ερευνα μας ακολουΘώντας 1011
Μαιιθ άιιω.
συνηΟισμένη μέθοδο; Συντιθ ως, δηλαδ'i, δεχόμαστε δη ίιπάρχf.ι μια όρισμέν,ι
ΙΟ
Θώμειι δΤ11<"0Ι VUV ότι βούλει nJv πολλώ v.
" 0 '0 '
b 'θ' Ι v, ει Ιδέα -μία σέ καΘεμ ιά περίπτ ωση- γ ια κάΟε συνολο επιμέρους πραγματων ,
ελεις, πολλοί πού είσι κλί'ιιαι κα ι τράπεζω .
Πώς- δ' ou; γιι'ι. τα δποία χρησιμοπσιού με τό αυτό όνομα. 'Ή μήπως δέν καταλαβαίνεις;
Αλλ ' 'δ' , Καταλαβα ί.νω .
α ι Εα ι γΕ που ΠΕρι ταυτα τα σΚΕύη δυ'ο ' ,
λ ' " ' μια μευ
κ ινης-, μι α δε τραπέζ η ς-ο 'Ας πάρουμε, [τσι, και τ ώρα ενα δποιοδτι ποτε τέτοιο σύνολο έπ ιμέρους
5 Να ί. πραγμάτων. 'Υπάρχουν λόγου χαριν, [bI αν Θέλεις, πολλά ανάκλιντρα καί
...OυKO~ίΊιι και είώθομΕ !) λέγειΙ! δη ό δ ημιουργι)ς Εl<"ατέρου πολλα τραπ έζια .
ΤΟ,υ σKε~oυ~ Π~Oς" Tilv ί δέ α!) βλέπων οϋτω πο ι εί ό με !) τας 'Ασφαλώς.
Κλι υ,ας-, ~ δ; τ~ς- ~ραπέζας-, αΙς- ήμεις- χρώμεθα, και τόλλα 'Ι δεατές φόρμες δμως γιο. αυτα το. άντικε ί.μενα ύπάρχουν μόνο δύο : μία
K?Τ~ τ α~τo; ου γα ρ ΠΟυ τήv γ ε: Ιδέα ι) ουττ)!) δ ημιουργει γίά τό άνάκλιντρο καί μία για τό τραπέζι.
ιο ουδεις- Τωυ δημιουργώυ' πώς γάρ;
Οίιδαμώς. Ν αί.
Καί συνήθως δέν λέμε δτι ό κατασκευαστης τσυ ενός η τού άλλου από
Ά,λλ ' ό~α δτ) και τ6υδε τί υα καλεις TOV δημιουργόυ.
c Tov ποιον; αύτα το. δύο πράγματα το. κατασκευάζει --ό ενας το. ανάκλιντρα κι ό άλλος

'Ός ~άvτα πo~εί, οσαπερ ΕΙ$" Εκαστος nίiv XHPOTEXVW IJ. το. τραπέζια, αυτά πού χρησιμοποιούμε έμείς- εχοντας τό βλέμμα του
Δειvοv Τινο λεγεις και θαυμαστο!) αιιδρα . στραμμένο σ1Ο11ν ίδεατ l1 φόρμα, κι ότι τό (διο συ μβαίνει καί με τα iίλλα πρά­
OiίΠ,ω γε, άλλα τάχα μάλλου φήσεις. ό αύτος γαρ obToS" γματα; Γιατί ασφαλώς κανένας κατασκευαστ11ς δεν πλάθει αυττι καθεαυτήν
5
χn ρ οτεχ vης ου μ όνοΙ! πάιιτα οίό$" τε σκεύ η πoιη~σα 'λλ ' "1V ίδεαΤΙ1 φόρμα' πώς οα μπορούσε άλλωστε:
και τ" ~ ~ ~ " L. α α
. ,α ΕΚ τ ης' γη ς Φυομε ιια απαιιτα ΠΟΙ Εί καΙ ζώα πάιι τα
Μ έ κανέναν τρόπο.
εργαζετα ι, , τά T,f άλλα και έ:αυτόιι 'καΙ πρo~ τoυ;τoι~" ,
> γη!) και
, \ > Δές δμως τώρα τί δνομα Θά δώσεις σε τούτο τόν πλαστη.
?υ~α1l~II ~αι. θε oυ~ καΙ π άvτα τα έ μ ουραιιψ καΙ τα Εν 'Άι δου
υπο γ η ς απαντα ε ργάζεται . [cl Σε ποιόν;
d
Πάυυ θαυμαατό ν, έΦη, λέγεις σοΦιστήυ. Σ' αύτόν πού φτιάχνε ι τά πάντα, όσα κατασκευάζουν οί τεχνίτ ες, ενας­
Άπ " , δ" , ενας χωριστά.
ι σ:E~ς; ηΙ! εγω. καί μ οι ε ί πέ, το παράπαιι ούκ α ιι
σοι δοκει ειναι τοιοίίτος δη μιουργός. η τιιΛ μεν τρ όΠ 4J γε- Μ ιλάς για εναν τρομερό καί καταπληκτικό άνθ ρ ωπο.
Περίμενε λίγΟ' γρήγορα θά 'χεις να λές περισσότερα. Γιατι δ (διος αυτός
τεχνίτης δεν είναι μόνο ίκανός να φτιάξει το. κάΘε λογης καταακευάσματα
άλλά φτιάχνει επίσης δλα δσα ξεφυτρώνουν από πι γ1ϊ καί ακόμη δλα το.
εμβια όντα , και τα αλλα κα;, τόν έαυτό του, κι. έπιπλέον τ1~1 γη καΙ τόν ούρανό
και τους Οεους και δλα όσα εΙναι στόν ούρανό και δσα στον 'Άδ η κάτω ό.πό
ττι γη τα δη μιουργεί δλα. '>
[dl Μιλάς, ε1,ε, γιά εναν τεχνίτη πoΛU άξιοΟαύμαστο.
Δέν με πιστεύεις; Γιά πές μου , είσαι της γνώμης πώς ενας τέτοιος πλάστης
δεν είναι κάν δυ νατόν να υπάρξει η δτι μέ κάποιον τρόπο εΖναι δυνατόν να
7 10
 Π Λ Λ Τ ΩΝ
Η ΟΛΗε l Α

ι)έσθω
, ,
αν" τούτωι) σπάιιτω ι) ποιητη'ζ'.::ι, ΤllJΙ δΕ' ο υκαl1
' " ; η" ου, κ
5 ύπάρξει ενας δη μιουργος δλων αυτων των πρ αγμάτων καί με εναν άλλο τρό­
α ι σθαιι'.1
, ,
οτ ι καν αυτός οΤός τ' (ι ης πάντα ταυ'τα π οιησα
' ι
τροπφ γε ΤΙ Ι/Ι; πο δχ~ "Η μ'iπως δ εν αντιλαμβάνεσαι δτι καΙ εσυ ό ίδ ιος θα μπορούαες να τα

Και τ ί ς , έψη , 6 τρόπος ούτος. πλάσεις αυτά δλα με κάποιον, βέβαια, τρ όπο;

,ου χαλΕπό" ή" δ' έγώ, αλλό ;Ολλαχ6 και ταχυ δημιουρ­ Και ποιός, εΙ.πε, είναι αΊJτος ό τρόπος:
γoυμε ~/oς , τάχ ι στα δέ που , ε Ι 'θέλε ι ς λαβω l) κάτοπτρο ll Δεν ειναι δα καί κανένα δύσκολο πράγμα, είπα έγώ , άλλα κάτι που γίνε~
e
π~ριφ:ρει ιι ~a l/:α~Ώ ' ταx~ μεν ηλιον ποιήσε ι ς και τα έ ιι τ4ι ται μ Ι ποικίλα μέσα καΙ στά γ ρήγορα , ίδ ίως άν επαιρνες εναν καθρέφτη καΙ
oυρ~υι.v, ~αxυ δε γ η]) , τα χυ δε σαυτ 6ν τε και τάλλα ζωα και ΙΟL τόν π εριέφερ ες παντού; αμέσως θά φτιάξεις εναν 'ϊ λιο κι. δ ,ΤΙ ύπάρχει aτoν
σκευη ,κα",Ι Φυ τα και πά l)τα σσα I/UΙ/δη έλέγετο. .
ουρανό , άμέσως και μιά γή , άμέσως μετά εσένα τόν ϊδιο και τά άλλα ζωνταν ά
Ναι , εΦη , φαινόμ ει/α, ού μέντσl οντα γέ Που τη άληΟ ' δντα και τα κατασκευάσματα και τα φυτα χι δλα δαα π εριγράψαμε τώρα δά.
5 Καλ'
, ως , :1
, 1 δ' " , ','
, εγω , κα ι ε ί ς δέο lι έ' ρχll η~ λόγψ . τ ω ll
Ε ι α·
Ν αΙ, είπε. μόνο πού θα πρόκειται δμως γιο. εμφανίσεις τών πραγμάτων κι
τ ~ιoυ τ ω ]) γαρ ο ιμαι δημ.ιουργω]) και ό ζωγρόΦσς' έ σ τ ίν. η'
γαρ ; οχι, θαρρώ , για άληΘινα Οντα.
πω, γαρ ου; Θ αυ μάσια παρατήρηση , ε!πα εγώ, χαΙ δ,τι πρέπει για τό επιχείρημά μου.
, Άλλα ~ήσε ι~ ουκ άληθη οί μa ι αυτον ποιεί ll α ποιεί. Για τί ενας από τους δημιουργους αυl1ϊς της λογης είναι, νομίζω , και δ ζωγρά­
ιο
κωτοι, τ~οπ41 γε τιι/ι και ό ζωγράΦος κλί lJηιl Ποιεί' η οϋ ; φος-η οχι;
Ναι, εΦη, φαΙlJομέlJηl1 γε και ούτο$'. 'Α σφα λώς.
597
, Τί δε ό κλιι/οπο ι όS'; σόκ άρτι μέ ΙJTΟΙ έλεγες οτι οό το 'Έχω δμως τή γνώμη δτι θα ύποστηρ ί1;εις πως αύτ α που φτι.άχνε ι ό ζω­
Η δος' ποιει, δ δή Φα με ll είιια ι 8 έσ η κλ ί lJη a'λλα' λ' ,
" Ελ ' ' κ ιι/ φl TιIJQ; γράφος δέ~ τιl_φτιάχνε!-.~λ!I~,-νιi. Μόλο , βέβαια, που κατα κάποιον τρόπο και
ε γο ll γαρ.
ό ζωγράφος ανάκλιντρο φτιάχνει' η μήπως οχι;
ΟύκοulJ εί μη Ο έστιιι ποιεί . οόκ αν το OIJ ποιοϊ αλλα' τ
5 το o ~ t , ..... ' ι Ναί, είπε, άλλα φαινομενικό καΙ αύτός.
Ι υ τοιl OΙOIJ Τ Ο 011, 011 δΕ ou' τ ελε' ~ δ~ t "
ω.::ι ε: ε ιι/αι 011 ΤΙ}).. ,..,
τ ου
κλυιουργοΩ εργο ll η άλλου τ ιι/ος χεΙΡοτέ χ νου ε.Ι ΤΙ$' Φαί η [597a) Ό ξυλουργός δμως; ΔΕν ,λεγες τώρα δα δτι δεν κατα σκευάζει τιΊν
κινδυιιεύη ού κ αιοι άλη θή λέ γειιι; , ίδεατή φόρμα, δηλαδή αυτό που εμ είς υποστηρίζουμε πως είναι καιουσί""
, Οϋκουιι, έ~ η , ως γ' αι..ι δόξειειl τοίς' περι TOU S τοωύσδε τό ανάκλιντρο, αλλα απλiiJς ενα κάποι.ο ανάκλιντρο;
λογου, διατρι βουσ ιv.
Ναί, ετσι ε λεγα.
lO
" MηδE ~ ~ρα θαυμάζωμεll ει και τουτο άμυδρόν τι τυγχάνει Τότε λouτόν, αφού κατα σκευ άζει αυ το το ό ποίο δε" εχει αληθιν'l ύπόστα­
Οι' προ, αληθΗα v.
b ση , κανCνας δεν θα ελεγε δτι κατασκευάζει τό .αλrιθινό δ~ άλλα δτι κατα­
Μ η Ύά ρ .
σκ ευ άζει ~τ~ σαν τό ον που σ~ωςδέν είναι τό δν. Κι άν θα ίσχυριζότ αν κά ­
ποιος δτι τό ανάκλιντρο που φτιάχνει ό ξυλουργός ;1 το καιασκεύασμα κά­
ποιου άλλου τεχνίτη είναι ον με τή ν απόλυτη σημα σία 1'1ς λέξης, το πιό πι­
θανό είναι δτι δεν Θα tλεγε κάτι αλη θινό' σωστά;
Κατα τή γνώμη εκείνων του λάχιστον οί όποίοι ασχολούνται με τη διερεύ­
νηση αυτών των ζητημάτ ων δεν θα ,λεγε χάτιαλη θινό .
Να μή μάς εκπλ'iσσει έπομfνως αν καΙ αυτό το κατασκεύασμα συ μβαίνε ι
να είναι ,!Ρ:τι.πολυ χλωμο σε σ~γκρισημε τ;ιν άλ'iθεια.
{bl Β έβαια, καθόλου.

7 >2
 Ω ΟΛ Ι ΤΕ Ι Λ
,l ΛΛΤΩΝ
τα νά
αύτά τά παραδείγμα
' αυ'τ'ύ,J ΙI νά έπ ιχειρήσουμε με βάση
Βούλει ούιι. έΦηυ , ε' π
, , ε!. πα,
τουΤωιl ζ η
,
Θέλεις , τό τ ε,
τησwμειι ΤΟν είναι αύτός 6 μιμητή
ς;
" πο -r " ,
άγμα τ έλος πάντων
μιμητηι/ τοίιτοιι • τίC~ €σ Τ ιν'
ι'ι νιχ νεύ σου με τί πρ
'
Εί βούλει , έΦ η. Άν τό θέλεις έσύ,
ναΙ
να, αύτό πού
λ'" ών άνάκλιντρα: 'Έ
Ούκουιι ΤΡιτταί τιιιες α μεν ή
ι~ α~τ~ι ;,ί γιιουτα ι' μίγά ύτα τα τριών λογι
f"
5 ν το
έιι τΏ Φύσει ούσα. ηιι φαί :ε~ ΙΙ~ .
Προχύπ το υν λο ιπό
τασης, γιά τ6 6ποί
ο, καθως νομίζω
, ' ws εγψμα ι. θεο ιl έρ ην πεΡ ΙΟΧ 'l τη ς αληθινής ύπόσ
σασθαι. η τίιι' άλλο/) ύπάρχε ι στ ος;
θεός. Ή ποιός άλλ
πο ύμ ε δτι τό εχε ι κατασκευάσει 6
Ού δένα,οίμαι. ' έγώ, μπορούμε να
υ.
κατά τri γνώμη μο
Κανένας άλλος,
Μί α δέ γε ηιι ό τέκτwv. υργός.
εχει φτιάξει ο ξυλο
10 Ναί, έφ η . Έν α άλλο που το
ή γάρο
Μί α δε ηυ ό ζωγράφοs. ' Ναί,εΙπε.
'Eaτω. γράφος. Έτσι ;
Καί ενα άλλο ό ζω
υοποιό> θε' τ ρει' ς ουτ
• ,
2ωγράΦο> δή, κλι . οι ε πιστάται Άςπούμ ε. ες γιά τρ ιών λογιών
τρ ι σιιι είδε-σι κλιιιώιι.
,< >s
, ξυ λουρ γός, θεό ς, ε[ναι τρείς τεχνίτ
Ζωγρ άφος, λοιπόν
15 Ναι TPEis.
άνάκλιντρα.
c Ό μευ δη θεΌS, εί τε ού κ έβ 'λ ,
'
ει Τε ΤΙ$' άιιάγκ η έπηιι
μίαιι έιι τιΊ Φ' , Ου ε τ~
μη πλ έο ι} ii ;/ υσει απ€ ργ"ασ ασ θα ι . , λ' Ναί, τρείς.
λε, ειτε έπειδη κάπο
ιος ι'ιναγκασμ6ς
.. ~υ TO ιι Κ ιιιηιι, είτε έπειδ'i δέν ηθε
ιι μίαιι μόιιοιι αύ' ρα ,
.. θε ός , τώ ανά­
ou rw s έπσί ησε '
Κλίιι η [c] Ό σσότ ερα από ενα
λ ' " τηιι €Kειιιηιι ο εσ. τιιι στ ην ΙδεαΤ'l φύση περι
δίιο δε τοιαϋται η" μη φτι άξε ι
'θ
π ειοus ουτε έφ υτ ε υ ησαιι υπο τοϋ θεοϋ Ίόν ύποχρέωνε να ν πραΥματικη ύπόσ
ταC!η το ύ
τό ενα πού εχει υΊ
5 ούτε μη ΦυWσιιι . κλιντρο, επλα σε μό νο ν έχε ίνο
ουτε πλάστη­
ής, ή περισσότερα,
ΠΏs δή; έΦ η. ρο υ' δύ ο ι'ι νάκλιντρα τέτοιας λογ
ανακλί ντ
' , εί δύο μόιια π ' ,~ να πλαστούν.
'0 τι, η• ιι δ ι εγώ σει εν , πολιιι οιι μία τε πρόκ ειται ποτέ
" , ς οιη καν άπά το θεό ού
αΦαιιείη η~$" _ .. '1" 00 "
άιι τερα
ς εχοιειι, και
φό
εκε ιι/α ι αιι αιι αμ ~ τ~ ει Πώς έτσι; είπε.
ιιη άλλ" έστω δύο όλα κι δλα άνάχλιν­
είη άιι δ εστιι/ κλίιιη έ κεί
,
ουχ οι δυο. , ε"ί πα έγ< ο, άκ όμ η κι άν εφι:ιαχνε ό θε6ς
- ε'φ η. Διότι ί,ου τήν
10 Όρθ ως,
το ίδεατό άνάκλιvτρo του όπο
υσιαζόταν ενα τρί
τρα, πάλι θά πα ρο
• άχλιν ·
όθ '
'λ~ου~ο με,ΙΙΟS ειιιαι διηως
,
Ταυτα δη οί μαι ε ίδ' κι Ετσ ι άληθινό άν
ταν έκείνα τα δύο,
d
κλίιιης πο ιητης διπως ~σηςε~ ασ η θα μο ιρ άζ ον
άληθινή ύ πόστ
.. μη κλιιιης ΤΙιιος μηδε κι όχι έκε ίνα τά δύο
άλλα.
κλΙΙΙΟποιός τις ' μίαιι Φ'υσει
'"
αυ τη ιι εΦυσ Ε ΙΙ. τρ ο οα ηταν τούτο
'"
Εοικειι. Σωστά, εlπε. ας νά εΙναι σταλήθ
εια
Φυτου ' αύ τά ό θεός καί θέλοντ
Βούλει ούιι τοϋτ οιι μΕυ
,
ορεύωμειι , ς τα, νο μί ζω ,
ργου ΤΟΙΙΤΟ ΙΙ προσαγ
5 [d] Γνωρίζον τά ένός κάποιου
η τι τοιουτοιι ; ταση κι οχι απλώς
ος ι'ι νάκ λιν τρο υ μέ άληθl1 'ή ύπόσ
πλάστης έν OΤ Iiv M'lOLv'i φύ­
η' δ' ο και το επλασε !'τσι ωστε
Δί καΙΟυ γου/) έΦ ε πει η περ Φύσει γε και τοϋτ ούτε κι ενας κάποιο
ς κα τα οκ ευ ασ τή ς,
Τ&λλα πά ιιτα π ' , .
αδικό.
ε π ο ιηκεlJ.
ντ ρο να είναι ενα καί μον
ση του τό άνάκλι
"Ε τσι φαίνεται σης τού ι'ινακλίν -
με λΟΙ 1ιό ν πλ άσ τη της άληθινης φύ
ου
Ν ά τ ον άποκαλέσ
μοιο; τό καί
τρου "η χάτι παρό ';:.
ηρισμός, αφού χαί αύ
άξ'ίζε ι αύτός ό χαρακτ
Όπ ωσδήποτε, εlπε , τ ού
ντικ'i τους ύπ όσταση.
ι πλ άσει στην αύΘε
δλα τά άλλα τά εχε

7·
 Ω ΛΛΤΡΝ
ΠΟ Λ ΙΤΕΙΑ

Τί ~E τον τέκτοιια ; ά ρ ' ού δημιuυργoιι Κλίιιη, .

10 Ν αι. ' Και τό μαραγκό πώς Θά τόν πούμε; Δεν Θά τόν πούμε κατασκευαστη άνα­
κλίντρου;

O
'~δKα! ~τoιι ζωγράφοιι δημιουργοιι και ποιηηιιι τοϋ τοιούτου.
υ αμως.. ' ΝαΙ
Άλλα τί αύτον κλίμη:; φήσε ι ς Είναι. Τό ζωγράφο, τώρα, Θα τόν αποκαλέσου με κατασκευαστη και πλάστη
e του το η"' δ'"
'; . , ενός τέτοιου πράγματος;
, ος, ε μοιγε δοκεί με τριώτατ' αιι Προσαγο '
εσθαι μιμ , '"' ~ ρειι·
,' ητη ς ου ε κΕι IΙΟι δη μιο ιιργοί. Σε καμία περlπτωση.

5
Φ ' Ειε ν, ην δ' ,εγ(~ · τ~ν του τρίτου αρα γεΙJιιήματος άπό της
υσΕως μιμητην καλει s;
Άλλα τότ ε τί θα πεϊς δη εΙναιό ζωγράφος σε σχέση μέ τό άνάκλιντρο;
[<Ι 'Έχω τη γνώμη, εΙπε εκείνος, δτι δ πιό ταιριαστός χαρακτηρισμός Θα
Πάιιυ μtv ούιι, έΦη,
ήταν να τόν ποϋμε.μΨ!J.τiι~~..ν.~Ρ~'Υμάτων ~oύ κατασκευάζουν έκεΙνοι.
Τούτ' άρα έστω καΙ ό τρα γ<μδοποιό εί π ' ,
τρί τος τις άπα βασιλέ ως και τη ς άλ 0$: Ερ μι~ητης ,εστι, 'Ωραία, εΙπα εγώ' μιμητή , επομένως, χαρακτηρί.ζεις αΟτόν πού τό κατα­
πάνΤΕς" οι άλλο ' η ειας πεΦιικως, και σκεύασμά του εΙναι ση)ν τρίτη κατά σειρ αν θέση άπό ηι" άληθινη φύση' σω­
, ι μιμηται.
KLVSUVEtlEL. στά;
10 Τομ με v δη' μ " ,
_ , ιμητηv ωμολογηκαμειι. ε ίπΕ δέ μοι Πε ι 'Ασφαλώς, εΤ.πε .
598
:ου ζωγραΦου τόδε' πότε ρα εκειιιο αύτο το ΕΞ - Φ' Ρ Το ιδιο, συνεπώς , Θα είναι και δ τραγικός ποιητής, εφόσον είναι μιμητής,
εκαστοιι δ .. , v Τ1] υσε ι
έ ργα; οκε ι σοι ε πιχειρείιι μιμείσθαι η τα T<Jμo δη μιο υργώ lι δηλαδή από τι) φύση του κάη σαν τρίτος στη σειρά μετα τόν αυθεντικό άρ­
χοντα και τήν όλήΘεια, κι επίσης δλοιοίάλλοι.
τα τι;)" δ ημι ουργωμ. εφη.
5 :Αρα 01".. " t 'Έ τσ ι φαίνετ αι.
Π' λ~α EσTl~ η σια ΦαίVΕται; τοϋτο γαρ έτι διόρισον "Οσον άφορά τό μιμητη ειμαστε , λοι;τόν, σύμφωνοι. Σχετικά με (598.1 τό
ω, εγΗ,; εΦ η. .
tΩδε· κλίνη , εά ιιτε εκ πλαγίου αύτη' μ θε' " ζωγράφο δμως γιά πές μου τού το: Προσπαθεί, κατά τη γνώμη σου, να μιμη­
η'" ΟΠ Ώουιι
• ,
, μη τι διαΦέΡΕΙ αύτ ' έαυτ ·"
ςι εαιι τ ε- καταlιτικ ρυ
, θεί κάΘε φορά τήν πραγματικότητα πο-υ ύπάρχει στή φύση καθενός πράγμα­
Φαίμε ται δε άλλο' . ' , η , , η" η διαΦε ρει μεμ otίδέ μ, τος fι τα κατασκευάσματα τών δημιουργών;
" " ια, και ταλλα waaVTWS' ;
10
Ουτω" εΦη' Φαίμεται, διαΦέρει δ' ούδέμ Τά κατασκευQqματα .~': ~ηl,~.ο_,!ρ}~ν, εΙπε.
b τουτο δ η αύτΩ σκόπε ι' π ο' ..
π ε: ρι. έκαστ ομ. πότ Ρ, S'" πo~εp~ν η γραφικη π ε πο ί ηται 'Άραγε σπως ~IΎ~ύτα η δπω_ς_φαίν~ν_~~!.; Γιατί πρέπει να κάνεις και.
" Ερα Προς το ον, ως Εχε ι ι μιμήσασθα '"
; . αύτη τη διάκριση.
προ, το Φαιμομεμομ ' Φ' ι, η
" ,ως αινε τα ι , Φαvτάσματος η'" άλ θ ' Πώς τό εννοεϊς; ρώτησ ε.
ουσα μιμησις ; η ειας
5 'Ως έξης: "Ενα κρεβάτ~ άν τό κοιτάς από ταπλάγVΑ fι κατ' ευΟείαν απέναν­
~~ματoς, έΦ η .
τι η άπό όπουδήποτε άλλου παρουσιάζε ι κάπOVΑ δVΑφOρα τό ίδιο άπό τόν
εαυτό του η δεν παρουσιάζει καμία άλλα απλώς φαίνεται δ ιαφορετικό; Και
δέν συ μβα ίνει τό ίδιο και με τα άλλα πράγματα;
Ναί, είπε, φαίνεται διαφορετικό , χωρίς ώστόσο διόλου να εΙναι.
[bl Συλλογίσου τούτο εδ ώ. Τί από τά δύο κάνει ή ζωγραφικη με κάΘε άντι­
κείμενό της ; Προσπαθεί να -μιμηΘεί εχοντας στραμμένο τό βλέμμα στό πρα­
γματικό ον, δπως αύτό είναί σταλήθεια, η ατό φαινομενι.κό , ετσι Όπως αύτό
φαίνετα~ 'Αποτελεί μίμηση της άλήΘειας fι μιας φαινομενικόηιτας;
Μιας .:ι:..αινομενικότη:-rα,ς, είπε.
7ι6
 ΠΛΑΤΩΝ
1l 0ΛΙΤ
Πόρρω αρα Που τού άληθ - , , ,
gOLKEV, Old τ οϋτο πάv ' ους ,η μιμητικη ecrTιV καί , (~ς
, , τα απεργαζεται στ ' . , Άπέχει αρα πολυ από την αλήθ εια η μιμητικ'l καί, καθιος φαίνεται, κατα­
εΦαπτετ α ι, και τοϋτο ε",δ λ t .' ι σμικρον τι ε καστου
. ω ov OlOv ο ζ , '" φέρνει νά τά φτιάχνει i'ιλα, επειδ'l καταπιάνεται μ ε ενα μικρ ο μέρος κάθε
ζωγραφ'Ίσε ι ,Ίμι" σKυΤ~· , ωγραψο" φαμέv ,
c " μοι), τ εΚ τ ο ιια τους "λλ δ πράγματος, και μάλιστα με ενα εLδωλ~ του. Ό ζωγράφος , γιά παράδειγμα,
γους-, περΙ ούδειιος- τούτωιι '''' ~' α ους ημιουρ-
τr "δ ' ε παιωιι τωιι τεχιιω\)· άλλ' .. λέμε δτι θά μας ζωγραφίσει εναν τσαγκάρη, εναν μαραγκσ και τους Ολλους
αι ας γε και αΦρο\)α ς- ά\)θ " , , ομως
γράψα, α" τέκτοvα και πό ρωπθου,: ει αγαθό, ειη ζωγράφο" τ εχνίτ ες , [c) χωρις να εχει ιδέα για τις τέχνες κανενσς από αυτούς ωστόσο, αν
δ Ο κ ε.ιιι
. • •
ως αληθwc- τ ε'
Ρρω Ειι επιδ ε ικ\)uc- {J: a
"
-"
.. . . π α τ ιμ α\) τι;) είναι ~ αλσς ζύ)yρ~ψ()_ς , θα μπορούσε ζωγραφ;,ζοντας εναν μαραγκό και δεί­
.. ΚΤΟ\)α ειιιαι .
5 Τί δ ' OU; . χνοντάς τον από μακριά να ξεγελάσει κάποια παιδιά καΙ κάποι.ους άμυαλους
, Άλλα γαρ οί μαι , ώ Φίλε , τάδε δει π ' " _ ανθρώπους πώς τάχα πρόκειται γιι'(αληθιν6 μαραγκό.
Ουτω \) δ ια\)οεΙσθα ι . επε δά ..... ,ερι παΙΙτωιι τωιι τ οι-
• , , ι v τις ημιιι απα " λλ ' Άμφιβάλλεις;
ως EVE TVXEV άvθρώπ ι ," γγε ~l περι Του,
, f \.1) πασα ς επισταμέ\)ω ' δ Άλλα νομίζω , φίλε μου , δτι σχετικα με δλα αυτα τα πράγματα πρέπει να
και ταλλα πάvτα σσ .. " τα ς ημιουργία ς ?

d , α Εις Ε καστος ο ι δε ιι ο' δ'" , εχουμε στό νου μας τούτο . -Ά ν μας ελεγε κάποιος δτι συνάντησε εναν άνθρω­
ακριβέστ ερο v ότουοϋιι έ. " • υ ε ιι οτι ουχΙ
πισταμεvω ίιπολ β ' πο δ όποίος κάτεχε δλες τις τέχνες και δλα τα άλλα, δσα γνωρίζει κάθε Ενας
ΤΟlOύτω Οτι ε ύη'θ'l~ , θ .' αμ avEtv δει τω
• ::> τις αιι ρωπος- "ν •
γόητί ΤΙιιι και μιμηΤΏ- 'ι:: " και , ως εο ικειι, EVTUXWV χωριστά, κι δτι δεν ύπηρχε tL,ota που αύτος [d) να μην τΟ γνώριζε καλύτερα
, ε, ηπατηθη ωστε ' δ ξ '_
σοΦος είιια ι δια ' " , ' ε Ο ε ιι αυτ~ πάσ- απσ δποιονδ11ποτε άλλο, θά 'πρ επε νά τού απαντήσουμε δτι λίγο ως πoλiι
, το α υτ ος μη οΙός τ' τ ,
5 ά vεπιστημοσvιιηv και μί ' ξ" ELVaL ε πιστήμηιι καΙ είναι άφελ11ς και στι, καθως φαί,νεται., επεσε επάνω σε κάποιον απατεώνα και
Άλ θ" μ ησιιι Ε Ε τασαι
η εστατα, έ φη. . τεχνί,τη της μίμησης, ό όποιος τον ξεγέλασε και του εδωσε τ1'lν cντύπωση δτι
ο' τ - δ' Εγώ, μ.ετα το οτο '
UKOvV , JlV " είναι παντογνώστης, επειδή ό ϊδιος δεν είναι σε Θέση νά έλέγξει τί είναι γνώση
τραγωδία \) και το" ε πισκε πτ εοιι TIlV Τε
e , " v lJYEμova αύτη, "Ο ' , και τΙ άγνοια και μίμηση.
ακουο μειι ση ούτο " " μηροιι, Επε ι δη ΤΙlJωv
Ι πασας μεν TExvαS'" , , Πoλiι σωστά, είπε.
τα άvθρώπ εια τα προ' , , ε πισται;τaι, πάvτα δε
• , ς αρε τηv και κακία 'ά Κι ϋστερα άπα αυτό, εΙπα έγώ, πρέπει να έξετάσουμε τήν τρ αγωδι,α και τον
QlJαγκη γαρ T QV άγαθ" , , ιι, και τ γΕ θεΙα·
OV ποιητηιι ει μελλ ""
καλ63ς πο ιήσε ιv εί δ '" ~ . ει περι ωv α\) ποιΏ πρωτο όδηγό της, τΟν 'Όμηρο, επειδή [ο) ακούμε όρισμέν ους να λέν ε δη οί
, . οτα αρα ΠΟιει IJ" , Τ" -
5 n OLELV δει δ ' " ' η μη Oιov ΤΕ είvaι τραγικοΙ κι ό 'Όμηρος κατέχουν δλες τις τέχνες και δλα τα ανθρώπινα πρά­
r . . η ε πισκεψασθαι πάτ ε οιι ....,
ουτοι Εvτυχ όvτ ες εξ' Ρ μιμηταις τουτοι ς γματα, δσα σχετίζονται με την αρετη και η'1ν κακία , κι επίσης τα θεϊκα· γιατι ό
, , ηπατηlJται και τα έ ''''
599 OUK αισθάvοvται τρι τ-' , , ργα Qυτωv οΡ<Jvτ ες
, Ι
, ,α απεΧΟlJτα τοΟ σιιτ ' ." καλος ποιητής, λένε, αν πρόκει~αι να συνθέσει όμορφα το πoιητι~σ εργο που
μη ει δο τι τηlJ άλήθ ε ιαv ----.Α..' ος και ρς-ιδια Ποι εΙΥ
~ -γαvτασματα γαρ 'λλ' , , πάει να συνθέσει, εΤναι. άπαραίτητο να το κάνει εΧΟ1ιτας γνώσεις, διαφορετικά
τro ΙOυσιιι_ (ι τι κα ' λ '
ν . ι εγ ουσ ιιι και .. " . α, Ουκ OVTQ
, δέν θα είναι σε θέση να κάνει τίποτ α. Πρ έπει ετσι να έξετάσουμε μήπως οί
ισασι\) περι @V δοκού .. τ~ Οιιτι οι αγαθοι ποιηται
5 Π' ' t σΙΥ τοι ς πολλοις ε ύ λέγειιι ανΟρωποι. αύτοί ετυχε να πέσουν έπάνω σε τεχνίτες της μίμησης κι εχουν ετοι
~vv με\) oVv, έΦ η, έξε ταστέο" .
Ο ι " . εξαπατηθεί ωστε βλέποντας τα εργα τους [599.) ν α μην αντιλαμβάνονται δτι
Ι Ει ουι} , ε ι τι ς άμ"'ο'τ δ'
ψ ερα υ\)αιτο Π ο ιειlJ
, τ ο' τ ε μιμηθη- τά Egya αυτά απέχουν τρεί~ ~_~.~ε:? ~π_~ .~ό .~ρ αγματικα ον κι Ότι είναι εύκολο
να τά φτιάξει καΙ κάποιος που δεν γνωρίζει τήν αλήθεια -γιατι οΙ άνΘρωποι
~τoί φαντίίσματα · κατασκευάζουν καΙ οχι άληθινα δντα- 11 πάλι μ11πως
έχει κάποια βάση αύτα nQY λένε καΙ Όντως οί καλοΙ ποιητές Ύι / ωρίζουν τα
πραγματα, γιά τα όποία ό ~'σλυς κόσμος εχει τή γνώμη δη μιλουν ωραϊ.α.
Ναι', είπε, αύτό ασφαλώς πρ έπει νά τΟ εξετάσουμε.

7 ,8 Φαντά ζεσαι λοιπσν στι άν κάποιος μπορούσε να εφτιαχνε καί τά δύο: και
 Π ΛΛΤ{}Ν
ΠΟΛΙΙΈ Τ Λ

?όμε~oιι, Kα~ το :ϊδωλο1l, Ε π! τη τώιι ε ίδΙΙJλωlJ δημι ουργίςι

το πραγματικο αντικείμενο και l1Ίν απει.κόνισή του, Θα άφηνε τον εαυτό του
~αυτo~ βα~ει~αι α~ σΠOυδάζ€ ΙΙI καΙ τουτο προστήσασθαι του
b Ε α υ του ιου ως βελπστοιι ε χοιι τα' να κατα πιάνεται στα σοβαρα με t11V κατασκευή ειδώλων κι δτι θα εβαζ ε
οόκ εγωγε . . αύτο για βιτρίνα τής ζωης του [bl ώς το καλύτεροπραγμα που Θά διέθετε;
Άλλ' είπερ γε οΙ μαι Επισ τή μωιι ε ίη ττ'ι α ληθ ε ι' α το' 'Εγώ , όχι.
' " , ' . υ τωιι
πε ρι απερ και μιμει τ αι, πολυ πρότ ε ροιι Ειι τοις εργο ι <"'
σπο δ ' .,. , ,
a
:;) ιι Άλλα , υπο Θέτω , εαν Θα εΙχε σταλι1 θ εια γνώση για τά πράγματα tCL όποία
5
~ "ασε ι ε,ΙΙ η επι τοί ς μιμήμασι, και π ε ιρφτο αιι π ολλό: και μιμειται, θα φρόντιζε με πολυ μεγαλύτερο ζηλο να πράτ τει παρ α να μιμείται
~αλα_εργα ~a,υτoΌ καταλιπειιι μιιημεια , και εΙιιαι προθυμοιτ ' καΙ Θα προ σπαΘούσε VCL α φήσει πίσω του π ολλα καΙ καλα εργα δικά του που
αιι μ~λλoιι () ε γκωμιαζόμ ε lJος 11 ό έγκωμιάζωl ι ,
Οίμαι εφη ' ού ' 'ξ" " ν ά Θυμίζουν τ11ν ϋπαρξή του , προτ ιμά,ντας μάλλον να τον εγκωμιάζουν παρα
n : γαρ Ε ισου η τε τιμτι καΙ γι ώφε λία,
,

να έγκωμιάζει αυτός.
Τωιι μΕΙΙ τοιιιυιι αλλω ιι πέρι μη άπαιτ6JμΕ V λόγο" " Ο
c ""λλ ' μη- Το ϊδιο υπ οθέτω κι έγώ , είπ ε' γιατι άσφαλως δεν εΙναι ίσα και δμοια li δό­
~OIJ η α 011 ΟΙΙΤΙlJοΟlι τωιι ποι ητωιι, ε ρωnΙ IΙΤΕς εί ίατρικος
η"
,
τι~ , αύτω" , α λλ" μη μιμ η τη, μόvοv ίατρι κωιι
' λ'ογω v, τι, ιια ς ξα καΙ το όφ ελος στΊ1 μιά καΙ στήν αλλη περίπτωση.
υγ~εις π~ιη τη ς τι ς n;)ιι παλαιώιι 11 TWv ιιέ ωιι λέγΕ ται πε πο ι- Για τα αλλα πραγματα λοιπον ας μην απαιτούμε απο τ ον 'Όμηρο [οl η απ ο
η,ΚΕιιαι, ~~σπ ε ρ ~σKλ ηπ ι ός, η τίlιας μαθητα ς Ιατρικης κατε ­ ο ποιονδήποτε αλλο ποιητή να μας δώσουν λογαρια σμό , ζητώντας τους να
5
~ιπε τo, ~'JanEP ε ~είιιoς τους έκγόιιους, μηδ ' αύ περΙ τΟ:ς μας πούν αν κάπ οιος από αύτΟ"υς ηταν γνώστης της ιατρικης κ αι όχι άπλως
αλλ~ς τεχιιας α,υτους ΕρωηJμειι, αλλ' Εώμειι' πε ρι δε ώιι μψητης της ιατρ ικης φρασεολογίας, η ποιοί εΤναι οί αρρωστοι τους οποίους
μεγιστωιι, τε K~Ι καλλίστωιι Επ ιχειρεί λέγειιι "Ομηρος, πολέ­
κάποιος ποιητής, από τους παλαιου ς η τους νεότερους , τους εχει κατά τΎιν
μωιι τ~ πε ρ~ Kα~_ στ ρα τηγιών καΙ δ ισικήσε ωιι πόλΕωv, ιωι
d παράδοση γιατρέψ ει, δπως εκανε δ Άσκληπιός , η αν αφη σε μαθητες στιιν
παι~ειας πε ρι. αvθρώπου, δ ίκαιόv που έρωταιι αύτοv πυιιθα -
ιιομενους' ? Ω Φ ' λ ''Ο " ιατρική, δπως α φησε 6 Άσκληπιος τους δικούς του απογόνους ούτε να τους
., _ ,ι ~ , μηρε, ε ι πε ρ μη τρί τος απο της άληθεία ς
ε ι αρε τη, περι, ει δωλου δημιουργό, δ " δη μιμητη' , , ρωτ;ι σουμε καΙ για τΙς άλλες τέχν ες, άλλά να τα αφήσουμε αύτά. ΚαΙ γιά τα
μ ε θ α, α. λλ ο' ' δ ' ,.
και ε υτ ε ρος καΙ οίό <"' Τε' η' σθ '.
v ω ρισα-
_ πιο σπουδαια καΙ τά πιό δ μορ φα άπό δσα δοκιμάζει να πει ό 'Όμηρος, γιά
5 " ' :;) α γ ι γιιωσκ ε ιιι ποια
Eπιτη~ε υμ~τα ~ε~τίo~ς η χείρους άιιθρώπους ποιει ιδίζι καΙ τους πολέμους, τη διοίχ')Οη ,των στρατευματων, τή διακυβέρνηση των πολι­
δημασι<:" λεγε ημιιι τις τωlJ πόλεων δ ι α σέ βέ λ " τειων, επίσης (dl για ττιν παιδεία τού άνθρώπου , εχου με, θαρρω , το δικαίωμα
ώσπ δ ' n πω) <ρκησ ε ιι,
ερ ια Λυκο υργοιι Λακε δαίμωlJ καΙ δι' αλλ o υ~ π λλ '
e '
λλ , :;) ο ου$' j να τον ρωτtΊσoυμε καΙ νά τού ζητllσουμε νά μας πει: "ΦΙλε 'Όμηρ ε, αν δέν
πα αι μΕ γαλαι τ ε καΙ σμι κραί ; σε δέ τίς αίηό. τ α 'λ
ΙΙο μοΘ ~ ' θ' ι πο ις είσαι τρία σκαλοπάτια πιο κάτω άπό τήν αλήθεια σε δ ,τι αφορδ. τήν αρετή
f τη ν ο γα οιι γε γοιιέ lιαι και σφας ώφελ η κέ ιια ι ' χ - ,
Sav μ'
,
" 1 λ'
"ε ιι γαρ
" ' αρωlJ-
τα ια και ΣΙ ΚΕλια , και ήμεις Σόλω lJα' σ ε δε
-ενας κατασκευαστής ~;;;~.ω'p που εμεις τόν χαρακτηρί.σαμε μιμητή­
τι ς; εξε ι τινα εΙΠΕίν ; αλλα είσαι .ε,Ξτω δύο σκαλοπάτια πιό κάτω καΙ μπορ είς να γνωρίζεις π οιές
5
Ούκ οίμαι., εφ η ό Γλαύκωιι· OUKOUIJ λέγε ταί γε ούδ' ύπ ' ασχολίΕς κάνουν τους ανθρώπους καλύτερους η χειρότερους στΎιν ιδιωΤΙΚ'l
αύτ ων Όμηρι δωv. καΙ σηι δημόσια ζωή τους , γιά λέγε μας ποιά πολιτεία κυβερνήθηκε χά ρη σ '
έσένα καλύτερα , δπως ή Λακεδαίμων χάρη στόν Λυκουργο, κι δπως χάρη σε
άλλους πολλους κυβερνήΘηχαν καλύτερ α πολ ιτειες [οl πολλές, μεγάλες και
μικρές; Κι εσένανε ποιά πολιτεία σε μνημονεύει ώς καλο νομοθέτη και ε-ύ εργέ.­
τη τη ς; Τον Χαρώνδα τον εχουνε;στιιν 'Ιταλί.α καΙ στή Σικελία, κι εμεϊς εχουμε
τον Σόλωνα' έσένα ποιός τόπος σε μνημονεύ ει;» Θα εχει να μας πει κανέναν;
Δ ε.ν φαντάζομαι, είπε ό Γλαύ κωΥ ακό μη και οί αφοσιωμένοι θαυμαστές
του δεν λέ.νε τίποτα γι' αυ τό.
 fιΛΛΤΩΝ
600 Άλλα δή τι, π όλε μο, έπι 'Ομήρου υπ ' έ κε ίυου ι'ίρχουτο,
η συμβουλεύοιιτος ε υ πολεμηθει ς μ ιι ημοιιευε ται ;
Ούδεί ς .
Άλλ' οΤα δη εΙ, τα έργα σοφου άυδρο, π ολλαι έπίυοιαι
5 και ε ύμήχαυοι εί, τ έχυα, η τιυα, αλλα , πρ άξει , λέγουται,
ώσπερ αυ Θάλεώ τε πέ ρι του Μι λησίου και Άιιαχάρσιος
του Σκύθου;
Ούδαμώς τοιο υτοιι ο ύδέιι.
Άλλα δη εΙ μ η δημοαίQ, ίδίQ τισιυ ήγεμω υ παιδεία ,
10 αύτος ζωιι λέ γε τα ι 'Όμηρος γΕιιέσθαι, οϊ. έ κειιιου ήγάπωυ έπΙ
b συιιουσίςι και τοί ς υσ τ έ ροις όδόν τιιια παρέ δοσαυ βίου
'Ομηρικήυ, ωσπ ε ρ Πυθαγόρα, αύτό, ΤΕ δ ιαφερόυτω, έ πι
τ ούτψ ήγαπήθη, και οί ύστεροι έ τι καΙ νυν Πυθαγόρειοι)
τρόπον Ε πονομάζο ιιτ ε ς του βίου διαφαιιει ς Πl',l δοκοϋσιιι ElvaL
5 έ υ τοί, αλλοι ,:
ουδ ' α~, έ φη, τοιουτ ου ουδέυ λέγεται . ό γαρ Κρεώφυλος
ώ Σώκρατες. ίσωs, ό του 'Ομήρου έταιρος , του όιιόματος αι;
Ύε λοιότερος ετι προ ς παι δε ίαΙ) Φαvείη , ε ί τα λε γόμενα περΙ
'Ομήρου άληθη. λέ γε τ αι γαρ ως πολλή τι , ά μέλεια περι
, , f , , , "' " ""
αυτοιι ην επ αυτου ε κε ινου, ο τε εζη.
Λέγεται γαρ ού v, ήΙ) δ' έγώ. άλλ ' οιει, ώ ΓλαύκωΙ) εΙ
τψ οντι 01ός τ' ην παιδε ύΕιΙ) άνθρώπOΝS καΙ β ε λτίους ά π­
ε ργά(εσθαι Όμηρο" άτ ε περι τούτωυ ου μιμεισθαι άλλα
γιγ ι)ώσκειν δυνάμ ε ιιος , ουκ αρ' αν πολλους έ ταίρους έ π οιή­
σαΤΩ καΙ Ε τιμα το και ήγαπατο υπ' αυτών, άλλα Πρωταγόρας
μ ε υ αρα ό Άβδηρίτη, και Πρ όδ ικο, ό Κ είο, και iίλλoι πάμ­
πολλοι δύιιαιιται τ οις έ φ' εαυτ ωυ παριστάνQl ί δ ίq συγγιγν6-
μ ε ιιοl ώς ουτε οίκίαιι οϋτ ε πόλιιι ηΊν αύτώιι διοικειιι οίοί τ'
ε σ οιιται, ~αιι μη σΦεί ς αύτων ε πιστατήσωσιιι τής π αιδείας ,
καΙ έ πΙ ταύΤΊ] τιj σοφ ί ι;ι ούτω σΦόδρα Φιλουυται, ώσ τ ε μόνον
ουκ ε πι ταις κε Φ α λαί ς π ε ριΦέ ρουσιιι αύτοus οί έ ταΙροι·
'Όμ ηρον δ' άρα οί επ ' έκείvοu, ε ίπ ερ οί όs τ' ήv πρ ος άρεηΊυ
οιιήσαι avθρώποuς , η ' Ησίοδοιι ραψφδείιι οιι π εριι όvτας ε ιωυ,
πο
[600.J Μήπως δμως μνημονεύεται κανένας πόλεμος σε 'κείνα τα χρόνια
πού να κερδήθηκε μέ αρχηγό τόν 'Όμηρο Ι\ μέ τις συ μβουλές του;
Καν ένας.
Μήπως δμως γίνεται αναφορά , δπως θα περίμενε κανείς για εναν σοφο
άνθρωπο, σέ πoλλtς καί ευρηματικές επιν01'ιοεις , τεχνικές η άλλης φύσεως,
σαν αύτές πού ακούμε καί για τόν Θαλή τον Μιλ'Ίσιο και για τον Ά νάχαρση
τόνΣκύθη ;
Καμία τέτοια άναφορα δ έν υπάρχει ..
Άλλα αν δχι ση) δημόσια δράση , μ1'ιπως παραδίδεται για τον 'Όμηρο δτι
στάθηκε, δσο ζουσε, κατ ιδίαν όδηγος σηΊν πνευματικη συγκρότηση όρισμέ­
νων ανθρώπων, [bJ πού 11 συναναστροφτι μαζί του τούς εκανε να τόν αγαπή­
σουν καί που κατόπιν οί άνθρωποι αύτοι παρέδωσαν στούς μεταΎενέστε­
ρους εναν ί.διαίτερο, όμηρικό, τρόπο ζωής, δπως ό Πυθαγόρας πού και ό
ίδιος αγαπήθηκε εξαιρετικα για αύτό και οί μεταγενέστεροι, χαρακτηρίζον­
τας τόν τρόπο ηϊς ζω'ϊς τους ακόμη και τώρα ως πυθαγόρειο, δίνουν η'ιν
εντύπωση πως κάπως ξεχωρίζουν ανάμεσα στους άλλους;
ουτε καμια τ έτοια παράδοση ύπάρχει, είπε. Γιατι ό Κρεώφυλος, Σωκρά­
τη, ό φίλος τ ού Όμ11ρου, θα άφηνε ίσως , ως έκφραστης μιάς δμηΡ ΙΚ1ϊς παιδεί­
ας, πιό γελοία εντύπωση και από το δνομά του, άν αληθεύουν δσα λέγονται
για τον 'Όμηρο. Γιατι ή παράδοση λέει πώς τόν είχαν πολυ παραμελημένο (cJ
οτην εποχή του τόν 'Όμηρο, δσο δηλαδ,) ήταν ζωντανός.
Ύπάρχει, πραγματικά, είπ α εγώ, μια τέτοια παράδοση. Πιοτεύεις, δμως ,
Γλαύκων , δτι αν δ 'Ό μηρος δντ ως "'ιταν σέ θέση να μορφώνει ανθρώπους και
να τούς βελτ ιώνει ,'ιθικά, αφού σ' αύτό τό πεδίο θα είχε τη δύ ναμη οχι να μι­
μείται αλλα να γνωρίζει τα πράΥι:ατα, άραγε δέν οα είχε αποκτήσει. πολλούς
φίλόυς καί οί φίλοι αύτοΙ δέν θα τόν τιμούσαν και θα τόν αγαπούσαν; Πώς ό
Πρ ωταγόρας ό Άβδηρίτης και δ Πρόδικος ό Κείος κι ενα σωρό άλλοι εχουν
τόν τρόπο στις ίδιαίτερ ες [<Ι) συναναστροφές τους να πείθουν τούς συγκαιρι­
νούς τους δτι δεν θα μπο ρέσουν μόνοι τους ούτ ε το σπίτι τους ουτ ε τ-ι)ν πόλη
τους να διοικήσουν , αν δεν αναλάβουν αυτοί, ό Πρωταγόρας και ό Πρόδι­
κος, τι)ν έπίβλεψη της αγωγής τους , και πώς για αύτή η) σοφία τους γί.νονται
τόσο πολυ "γαπητοί, ωατεnί φίλοι τους μόνο που δέν τούς περιφέρουν έδώ
κι έκεί βαστώντας τους ψηλα στους ώμους τους; Τόν "Ομηρο, ι-τσι, αν μπο­
ρούσε να ωφελήσει τους ανθρώπους διδασκοντάς τους αρ ετή, η τόν Ήσίοδο,
θα τούς άφηναν οΙ σύγχρονοί τους να γυρίζουν έδώ κι έκεί απαγγέλλοντας
723
 ΠΛ ΛΤΏΝ
1l0 Λ Ι ΤΕΙΑ

~αι οίιχ Ι μάλλο ll άιι α-υτωιι άιιτείχοιιτο η του χριισου και κρατώντας τους πιο
τi.ς ραψωδίες τους; Δεν Θα γαντ ζώνονταν επάνω τους
e ηιιάγκαζ οιι παρΟ: σΦίσιιι ΟΙΚΟΙ εί ι/aι , η εί μη' ε πειθοιι ι α-υτο'Ι α" ll ι καΙ δεν θά τούς ζη­
• δ' ., ι εν; σφιχτ ά κι άπο σσο σφίγγει κανείς έπάνω του τό χρυαάφ
ε παl αγ~γoυ ll ΟΠ; 1Jaav, εως ικαιιως παι δεί ας μεταλάβο
t

σπίτια τους η , αν δέν

τοϋσαν [οl πιεστικά νά 'ρθοϋν νά μείνουν μαζί τους στο.
π?ιιτ:,πα σιιι, εΦη, δοκεϊς' ]10 Ι , ώ Σώκρατε s , άλ ηθη λέγει ν.
τους στο. χέρια τους
Oυ KO~ΙΙ τιθωμε ιι ά πα 'Ομήρου αΡξαμέ l/ους uci1JTas το-υς' τούς επειθαν, δέν Θα επαιρναν την υ πόθεσ η ηϊ ς άγω'(1ϊς
άν πήγαιναν , ωσπου να
5 π οι ητικους μι μητ ας ε ί δ(δλω ιι άρε τη ς είμαι καΙ τωιι αλλων καΙ δεν θα τούς άκολουΘοϋσαν κατα πόδας σπου κι
περι ,~ΙI'. ποιουσ ιl/ , της' δε άληθείας ούχ απτ εσθαι , α'λλ' ωσπ
"
ερ λάβουν τίιν παιδεία πού τούς ηταν απαραίτητη ;
'
μ εν. 6 ζωγράφ ος σκuτo τόμoιι πο ιtισε ι δοκουιι τα έρα αληΘινά.
ιιυιιδ η c:λεγο " .. Έχω Τ11 γνώμη , ε&τε, δτι δσα λές, Σωκράτη, εΙνα ιπέ.ρ α γιο. π
;ΙΙΙ~ Ι, αυτo~ ΤΕ Ουκ Ε παΙωιι περΙ σκυτοτομίας καΙ τοίς μη
Ί' ι,
601 πο,;με κατηγορη­
Δεν πρέπει επ ομένως, αρχίζοντας από τόν 'Ό μηρο, να
'
ε πα ιουσ ιιι , εκ τωιι χ ρ ω μά τ ωlJ δε καΙ σχημάτωlJ θεωροίισιιι α ρετης .καΙ τών
Π άιιυ μΕ IJ ού ιι. ' ματικά διι σλοι ?ί _πo-,:!~ς εΙναι μιμητές τών εΙδώλων τιϊς
συνθέσεις τους, ένώ τ'tιν
αλλων πραγμάτων με τα όποϊα καταπιάνονται στΙς
, ,Ούτω δ~ οίμαι καΙ τοιι ποιη τικο\! Φήσομε ιι ΧΡιδματα αττα λέγαμε, ό ζωγράφος,
αλ,ιΘεια ουτε κάν "Ίν αγγίζουν, αλλά, σπως τώρα δα
EKαστ~ ιι \ τωιι, τ ε,XΙΙ(~ΙΙ ΤΟίς,όν6 μ ασ ι καΙ ρ ήμα σιιι έ Π ιχρω ματί­
5
τσαγκάρη , Θα φι­
ζει ιι ,αυτον, Ουκ ε παιοντ α αλλ' -η μιμείσθαι , (~σ τ ε έ τέ ροις [601.) χωρΙς ό ίδιος να εχε ι γνώσεις αχετικα με τήν τέχνη τοϋ
στα μάτια έΚΕίνων
τoι~υT oις Εκ τ ωlJ λόγωιι θεωροίισ ι δοκείιι, έάιιτε πε ρί σκυ τ ο
­ λοτεχν11σει κάτι που Θα φαίνεται στι είναι ενας τσαγκάρης
τoμι~ ς Τ,ι ς λέηι E,V μέ τρ(!-> καΙ ρυθμψ καΙ άρμοιιίςι, πάιιυ ε υ που επίσης δεν έχουν ίδέα γι' αύτή t'I'ι ν τέχνη αλλCι
κρίνουν από τ ο. χρώματα

~OKEι~ λεγ~σθαι, εά ι/τε περι στρα τηγίας έά ιιτε περί άλλου και τα σχ,ιματα, καΙ πού θα τό προορί .ζε ι γιο. αύτούς
;
b ' ει α "
Οτουο υ ν' ου τω Φuσ ~ 'λ
, υτα ταυτα μεγα η ν nvcJ: Kγlλησιιι
" " Βεβαίως.
ε~Eι~. ε πε:ι γ~μνωθεντα γε τ ωιl της μουσικη ς ΧΡι.ψ ά τωιι ς, μέ τi.ς λέξεις καΙ τΙς
"Ετσι λοιπόν , υποθέτω, θά ποϋ με στι καΙ ό ποιητιι
Τ,α τ ωιι, ποιητ ωιι, α-ύτα έφ ' άύτω ιl λεγό μ ε:ιια, οίμαί σε είδέ ιιαι τήν άλλη τέχνη χωρi.ς ό
φράαε ις του , δίνει κάποια χρώμα τα απο τή μια καΙ
ο ι α Φαιιιεται . τεθέασα ι γάρ ΠΟυ.
ι, κατά τρόπο π ού καί
5 Έγωγ', εφ η . ίδιος να fAELιδέα άπα αύτες έκτος απο το να τΙ.ς μιμείτα
, να σχηματί.ζουν τΊ1ν
~ύKO,υν, ,ήιι ,δ' έ-:ώ, εοικε ιι τοίς τωιι ώραίων προσώπ οι S' , άλλοι άν Θρωποι σάν αύτόν, κρ ίνοντας από τα λόγια

καλων δε μη , οια γ ι γμε ται ίδεί ιι σταν αίπα το ά νθος πρ ολίΠ ll"
με μέ τρ ο, ρυθμ σ καΙ
εντύπωση , ειτε για τοϋ τσαγκάρη τΊιν τέχνη μιλάει κανεi.ς
Παντάπασιι/ , ή δ' Ος .
.' δ"ιποτ ε όλλου τr'ιν τ έ­
αρ μονία , ειτε γι.ι'ι. τοϋ στρατιωτικου ειτε γιο. [bl δποιου
"~θι δή ~ τ6,δε ~θρε ι' ~ του ,εΙδώλου ποιηTlΙ ,>, ό μιμητής, χνη , δτι το. λέει θαυ μάσ ια' τόσο μεγάλη εΙναι ή μια κάποια
μαγεία πού από t'l1
10
φ~ μειι, του μ ειι OVTO $' ουδεν επαιει, τού δ~ Φα ι ιιομέιιο υ' ονχ φύση του ς εχουν αυτά το. πράγματα. ΓιατΙ άν ξεγυμν
ώσει κανεi.ς το. λόγια τών
c ουτω $';
τους το. λόγια αυτά
ποιητών από τή μουσικη καΙ τα χρώματά της , τότε μόνα
Ν αί.
ηριισει , υποΘέτω.
νομίζω πως ξέρεις αάν τ ίφα ίνονται. Θά τό εχεις παρατ
Τό έχω, ε&τε.
είναι μεν στόν
Δi::ν μοιάζουν, είπα έγώ, σαν τα πρόσωπα άνθρώ π ων πού
ι το. πρόσωπα
άνθό της νιότης αλλά που δεν εΙναι ομορφσι, οπως γίνοντα
τους;
αύτα μόλις το. εγκαταλείψει ή φρεσκάδα τής νιότη ς
'Απαράλλαχτα τό ίδιο , ε&τε εκείνος.
Πρόσεξε τώρα τό εξής:,Αύτός που φτιάχνει τό είδωλο , δηλαδ l'ι ό μιμητής , \
εχε ι δμως γι.ά τό
δέν εχει Ιδέα, υποατηρ ίζουμε έμείς, γι.ά τ ό πραγματικό ον,
φαινόμενΟ' (c] δεν είναι.ετσι;
ΝαΙ
725
 η ΟΛΙΤΙ; I Α
ΠΛΑΤΩΝ

αλλά ας τό δού με
., εν ρ ηθΕιι αλλ"ικανως πόν , μισό αυτο που εUιαμε
Άς μην τό παραηiσσυμε, λοι
, _
η ΤΟινυμ ημισεω s αίπό καταλίπωμ
Μ '

" . ,
ιδωμει / . σπως πρέπει.
5 Λέγ ε, έΦη. Συνέχι.σε , είπε .
χαλ ινοιι
ΙωγράΦος, Φαμέ". ή"ία, Τε γράΨει ,αΙ
ετσι;
' ραφίσει ήνία καΙ χαλινάρι'
; Ό ζωγραφος, λέμε, Θά ζωγ
Ναί.
ΝαΙ
Ποιήσει δε Υε σκυτοτόμοs και χαλκεύς; Τά οποία δμ ως θα τα κατασκ
ευάζει ό σκυτοτόμος και ό
χαλκωματάς;
Πά"υ γε.
ι οία δ.... , ηΙΙL 'Ασφαλώς.
Ί\ρ' ούιι έ παιε α ς Ειιιαι καΙ ΤΟιι χαλ ιιιον
"
10 α καΙ τό χαλινάρι;
!

,.. . . ς Ε Ι ,τας λογης πρέπει. να εΙναι τά l]νί

ό χαλ' 'Άραγε ό ζωγράφος ξέρει τί
γραΦευ ς; η ουδ' ό ποι' ήσα : Ο τε
"
κε υς και ο σκυτεύς , , ό χαλκωματάς κι
ουτε κι, έκείνος που τά έφτιαξε
άλλ' έ κεϊνο " σθαι μ o'"o~~ ο' "Η μήπως αυτό δέν τό ξέρει
ς οσπερ Τουτο ι ς ε πι σταται xρ η~
J

σιμοποιει, δηλαδil ό
αύ τός που γνωρίζει VCl tCl χρη
• , ,
Ι Ππικος ; δ σκυτοτόμος, αλλά μόνον
Άληθέσ τατα . ΙΠπέας ;
ε "
15 "Ά ρ ' 0(, 11 ου πε ρι π άιιτα ούτω φη' σομ " εχ ε ιιι ,, Μεγάλη αλήθεια αυτό.
-
Π ως;
συμβαίνει με δλα τά πράγμα
τα;
ΚαΙ δέν θά πούμε στι τό ϊδιο
Π ερΙ έκαστοιι ταύτας τιιια ς τρείς'
d ,
τεχι ιας ειιι αι , χρησομένηιι. Πώς δηλαδή;
παι ήσ~υσaι/ , μιμησαμέ" ιιην ; 1 που θά τό χρ η­
υν τούτες οί τρεϊ.ς τέχνες: αύη
{d] Γιά κάθ ε πράγμα υπάρχο
Ναι. θα το μ.ιμηθεί' σωστά;
κατασκευάσει κι αύτή που
σι.μΟΠΟΙ11σει, αύτi, πσυ θα το
Ούκοίίιι αρε τη και κάλλο κ";
.
5 τ~υ σ;ε ύ~υς
και ((ρου και πράξεως ού πρ~ς ~~~:θτoιτηη" ςτ Εη, :άxσρεια ΝαΙ
ιι εστιιι κcιΘ ε κατασκ εΌάσ μα­
~
ιιοιι η" π ε Φ υκο' ς- . , όμορφια καΙ ή όρΘότη τα
προ ς
ηll ΟΙI Εκοσ τοιι ΊJ. ΠΕ ποιημέ Ή τελειότητα , έτσι , καΙ ή
n ""

' νά κάνει μέ τίποτ ε

τος, κάθε πράξης δεν εχει
"
Ο υτω ς . τος , κάθε ζωντανού πλάσμα
ευη -ίj άπό ti1 φύ­
Πολλι) ι'ίρα ά"άγ,η τ'ον χρω, μειιον ε καστω έμπ ει ρότοτόιι
" για την όποία από την κατασκ
τ ε"' , .. ' άλλσ παρά μόνο μέ τη ΧΡ'ιΙση
θ....
ειιιαι και αΥΥελοιι γ ' TI1J ποι ητ Ώ οία άΥαΟΟ: "κα από αυτά' έτσι;
.
Ι Υιιεσ αι
κα ση ΤΟΌ προορί.ζετ αι καθ ένα
οΙοιι αίιλ ητή ς που αύλoπoι~<Ρ
_, .. , ?
~~ιει : 11 ΤΊJ ΧΡΕ Ιςι Ψ χρηται' ο"'"
10
..... "Ετ σι .
e ε\.ΟΥΥΕλλει πε ρι τωιι αύλωιι . ι αιι υ πη ρετωσιιι ειι τ~ αυλ ..
ός ό δ ποιος χρησιμ.οποιεΙ
τούτο η εκεί νο το
,. . ο' δ' 'ζ ε ι v, Κ αταν6γκην, έπομένως, αύτ
και επι τ άξει οίο υς δεί ποι είιι • υπ η ρεTllσει. έξη γεί στόν κατασκ ευα·
τερ η γνώση για αύτό, και
-
Π ως δ' .. πράγμα εχει και τη μεγαλύ
ουσ ιάζα τό πράγμα
ου;

'λλ τά μειονεκτήματα που παρ

OVKOUII ό μειι ε ίδως έξα
' σΤ'1 τά πλεονεκτηματα καΙ
ώ ll ό δε π , ΥΥε ει πε ρι χρ η στω ιι καΙ ΠOJ/ η ρωv άδειγμα, ενας αυλητιι ς [,
Ι δίνει κάποια στοι.χεία
5 αύλ '
ιστευωιι Π οι ησει ; κατά "1 χρήση του. Γιά παρ
αδ'1 που τόν έξυπη­
:
ευαστ'l -στά πρόσωπα δηλ
Ναι . γι.ά τους αυλούς στόν κατασκ
λΟΥ'Ίς πρέπει να
. όροηιι έξε ι ού- καΙ τού δίνει έντολές τί
α σΚΕυους' ο μειι ποιητι)ς π ίστιιι
του αύτοΌ ορ ,
ρετοϋν ώς καλλιτέχνη τού αυλ
υποδείξεις του .
σειρά του θα ακολουθ 'iσει τi.ς
τους φτιάχνει, κι αυτ ός με τη
'Ασφαλώς.
τα σχετικά με
ει άναφέρει κάποια πράγμα
Έπομένως, αύτός πσυ γνωρίζ
βάση σ' αυτά τά
αύλούς, καΙ ό άλλος, δίνοντας
τους καλούς xai. τσυς κα>λους
σει άνάλογα' σωστά;
στοιχεία, θά τούς κατασκευά
Να Ι
τή άποψη για την
ενός πράγματσς θά εχcι σωσ
Συνεπώς , ό κατασκ ευ αΟΤ'lς
727
726
 πο
Π ΑΑ Τ ΩΝ
ίνον ό
έπαφή του μέ έκε
τιfι ε ίδότι άγ ματος χάρη στήν
ρίας, " το ύ πρ
π~ΡL κάλλους ΤΕ κα! ποτvηού είδότ ο
λει ες
auvwIJ
Kaι,αIIa γK .
α όμορφια η τΙς ατέ ύποχρεωμένος [60
2a] να τον
ύειμ πα ρα ι δ' ,
στήμη ιι . πρ αγ μα καΙ τον οποίο είναι
ς. ο ε χρωμειιος' ε πι
602 ζο μ ειιος άκο δποϊος γνω ρίζ ει το
το πραγ μ α.
Πά ιιυ γε. Θά εχει γνώση για
ει, έν ω έκε ίνο ς πο ύ τ ο χρησ ιμοποιεί
ά>ωύ
έξει
έκ του χρησθαι έπ ιστήμηι.ι
,
περΙ ώv εα~ ιμη ~η ς Π~ ΤEΡOII
Όδ '
ξ Β εβαίω ς. ώmι για
ε μ ' "δ ' ; Θα αποκτήσει -γν
γραΦκαλό και όρθα ειτ
Ώ, Ει Τε η ο av η, , τώ ρα , τί απ ο τα δύο θα συμβεί
Με το μιμ ητή ς αύτων
οτά, βάσει ηϊς ΧΡ'iση
, ι τιtl 'δό "
Τι κα ι επιτάΤTεσOaι
t' ,
ορθη'vδ' το ει" αμαγκης συιιε/ιια δή ειναι ωραία καΙ σω
"
5 ια ει δη λα
:
δσα ζωγ ραφ ίζε ι, αν .
01α χρη γράΦειιι; , έ πειδή είναι άναγ
άΠΟ Χτl iσε ι για αυ τ ά γνώμη οωσΤ11
θα
Oύδιiτερα. των πραγμάτων, 11 ρίζει καΙ να παίρνε
ι όδηγί.ες
εκείνον πού τα γνω
αι ού τε όρθα δοξ άσει ό ιι τη' ς , r
κασμένος να εχε ι έπ αφ ή με
.. Ού τε άρα εϊσετ
κάλλ " , ~ μη περι ωl/
πρεπει να τα ζ<;>γρ
αφίζει;
αιι μιμ ητ.. αι προςο οςο η ποιιηριαιι. άπο αύτόν τί λΟΥ'ϊς
•
τ6 αλλο.
10 Ουκ εο ικευ. Ούτε το ενα ούτε ι για την
ού τ ε γνώμη σωσn
" σοφ ' νίτης τής μίμησης
Χαρίεις ά ιι εί η ό έι/ τΙ) πο ιη σε ι μιμητικός πρo'~;;>
, θα εχε ι ό τεχ
ιου Άρα ούτε -γν ώση
αι.
των τα όποία μιμ είτ
..
λειες των πραγμά
'f
περ ι (ι)1J av πο ιΏ .
όμ ορφιά η τίς ατέ
Ού πάvυ.
, , Φαίνεταιπω ς Οχι. ν ποί ηση μέ τή σο­
μήσεται ' ,., ς ρι εκάσ του
b Άλλ' obv δη όμ ω, γε μι fι?ω πε
' . ..' Ουκ I OV Φαίιιετaι εΙν αι, λοι πόν , ό τεχ νίτης ηϊς μίμηση ς στή
σπ σ ποιιηρομ Τι χρ ηστόιι' αλλ ' ως ΕΟ ΙΚΕ ΙΙ,
Σκέτη χάρη θά
το. όποία θά καταπι
άνετα ι.
ι πάνω σ' αύτά με
o
τε καΙ μηδε ιι είδ'oa IV , Τουτο φία πού θα ξιι.α0έτε
καλοιι ' . . . . "
Ε ιμαι το ις πολλοί ς
μιμήσεται. Όχι καΙ τ όσο. κάΘε πραγμα κατ,"
πό -
θά μιμ ηθ εί χω ρΙ ς να εχε ι ίδέα για
5 Τί γαρ αλλο ; [bJ Π άντως δμως το το όποιο στούς
1
αι πώς θά μιμηθεί αύ
σιμΟ" τ ο πιθανσ είν
" . _ ,
' ως
Ταυτα Ιl'ε ιι δ η, " γε Φαί. ιιεται
';ξ
έ πι
ε ικω ς ημι lJ ' διω μολογη ται , σο είναι κακοη χρή ..-J
'
τε μι μ ηnκοv μ ηδεv Ε'δ
, " καλό.
ως αδαείς φαίνεται
λόγο υ π . ,
T OV
~
ι εvαι α ΙΟΙΙ
, ερι. ωιι μιμε ι τα ι , πολλούς καΙ έντ ελ
.
' ε ίιιαι παι διά ιι ΤΙιια κα" η ιι τ η l) lι' ,
ςο
αλλ ι ου σ πο υδ
l' ιμη σιι , Του
ι
Τί αλλο βέβαια ; νει αρκε τα
καΙ ιστον, εχουμε μεί
βείοι ς
πο .
δτι φαίνεται τουλάχ
ής '
α~ To~έιι~~ς έιι ίαμ
ΤΕ τη ς τρ αγ ικ EV , απ'
έπ εσ ι πά vτ ας είι ιαι ι:~ εω s Σ ' αύτα τα ζητ ήμ ατ α
καμιά γνώση πού
τε μ άλ ι στ α σης δεν διαθέτει
10
, " μ ηΤΙκους ως oιov . , αφ εν ός δη ό τεχνίτ ης τής μίμη δτι
σύμφωνοι
Πavu μ ειι ουιι. με γι' αύ ηι ν γύ ρω απο τά πράγματα
πού μιμείται αλλά
ώ το δΕ δ' μιμεισ νά αξίζει νά μιλα
, ου δτι
μίμηση, καΙ αφετέρ
,
c Πρ ο, Διό" η" δ' Εγ _ η θαι τουτο ού περΙ
δι κι όχι σοβαΡ'l ύπ
όθεση ή
εΙναl. κάτι σάν παιγνί
" .
τρί το ιι μέ " αληθεία ...... ,. ' .
έξάμ ετρα εΙναι ολοι
τους μι­
, v τι εστιιι σπο τη ς " ηγαρ ,
ση σε ίCιμβους καΙ σε
Να ι . ου ν τρ αγ ικ η πο ίη
δσοι γράφ
..δε "δη ποίό ... τί
TιtlV τοϋ άVΘρώπoυ έχο. v τη' v μητες καΙ μάλιστ
α με περικεφαλαία
.
, Πρ ος ηιι
δ
Ea nv
5 υιιαμιιι εχε ι ;
Βεβαιότατα . φoρα σέ κάτι
εις ; μηση αύτή δεν ι'l
Δία, ε!πα εγώ, ή μί
Τo~ ποίου τιιιος πέρι λέγ [ο] Μά, γιά τό όν ομ α το ύ
ου' ίιι' " 'Έτσι δέν είναι;
Του τοιουδε' ταuτόv π ,~μ μεγεθο , εγγυθε" τε και υ είν αι τρίτο σηι σει
ρα μετά τήν άλήθεια;
πόρρωθε" δια τη', δψ l/εται.
πο
Εαις Ουκ ι σοιι Φα ί
θρώπου
ΝαΙ
τά στοιχεία τού άν
να μη πο ύ άσΥ .εϊ ή μίμηση , ποιό άπο
ΚαΙ ή δύ
.-;
εχει ως στόχο της;
ας;'
Γιά ποιό πραγμα μιλ αι τ6 ίδιο δτ αν τΟ
βλέ ­
δεν μα ς φαίνετ
Ι το αύτο μέγ εθος
Για τούτο: 'Έ να κα
άπό μακριά.
Ωταν το βλέπουμε
πουμε απο κοντά κι
72 9
72 8
 n O A IT E JA
ΙΙΛΑΤΩΝ

"Οχιβέβαια.
Οίι γάρ ο όγραμμ α καί ίσια,
ενα φαίνονται και καμπυλ
ιο υδα τί τε θεωμέ νοι$'
, ~~ι τα υ,τα :αl~πυλα ΤΕ και ε ΙΙθέαταέ ιιδια
Κι άκόμη τα ίδια άντ ικεί μ
ε πίση ς βαθουλωτα '1
T11V περΙ τα ίς μέσα εξω άπό τό νερό,
ii
κα ι, ε ω , κα,Ι κσιλα ΤΕ δη και εξ
έ χ()ν άναλόγως αν τα βλέπει κανε
γενικώς είναι φανερό
ως και πασά ~ " ματα ξεγ ελούν τό μάτι , καί
χ ρωμα τ α αιι πλάl ) ηlι της όΨΕ
, τι , ταΡαχη δ η λη με προεξοχές , έπε ιδη τα χρώ
θ' ήν ακριβώς τή φυ­
'. ,
υσα αύτη έ ν τΏ" ψυχπ. ώ δη' η" μ ω lι • χυοη μέσα στήν ψυχή. Αυτ
d ημll ι ενο τψ π α ημ ατι
[d [ δτι υπάρχει δλη αυ"l ή σύγ
γοητεία ς οίιδ ε ν άπο­ αφ'Ί ματα , Τι τ.έχνη
.1 ,

τη? Φιισ Ε~ς fη σκιαΥραΦία έπιθ ε μέιι η ύ εται ή ζωγραφική στα σκιαγρ
"' "

σικτ l άτ έλειά μας εκμ εταλλε

πολλαι τσιαίίτ
λεIΠ Ε Ι , ~αι η .~~ωμα_~oπoιία και αι άλλαι
παραλεί­
αι τών ταχυδακτυλουργών και
01. πολ λες iίλλες παρόμοιες τ έχνες , μΎI
μηχαναι. οποι'Ίσ ουν.
σμό που να μήν τόν χρησιμ
ποντας κανένα μαγικό επηρεα
5 'Αλ ηθη.
" , , και ίστάlJaι βοήθεια ι Είναι άλ,'ι θεια.
,ρ ου l) οιι το μ ετρείν καΙ άριθ μ είν δεν επινο,Ίθ ηκαν
~
τό μέτρημα και τό ζύγισμα
X~ρ ι ε σ τατaι προ $' αυτα εφάν ησαlJ, ώστ ε μ η αρχ ε ιιι ε ν ήμί lι Ό υπολογισμός, δμως . καΙ.
αυ τών τών δυοκο­
η βαρύτε ρον, αλλα μέσα για την άντι μετώπιση
τ? Φαινό~ενoν μεϊ~oν ij ελαττον ij πλέ ονσαν;
ως εύπρόσδεκτα βοηθητικα
μέσα μας τό φαινομενικΓι
μεγαλύτερο η μικρότε­
το λπo!ιaα~ ενoν και με τρησαν η και στη λιών , ωστε να μ'lν κυριαρχεί
λόγισε και μέτρησε η,
i\ ρο άλλα ε" είνο τό όποίο υπο
ω ω, γαρ ου ; ΡΟ;1 περισσότερο βαρύτε
εϊη του έ ν Φυχ"
e
.. Άλλα μηlJ του τό γε του λογιστικοίί ά lι '. ' αν θέλ εις, και ζύγισε;
εργ ο ν.
ΧωρΙς άμφιβολία .
Τ()ύτοu γαρ ούν . ψυχης.
τοϋ στοχαοτικού στοιχείου ηϊς
[ο] Τούτο δμως θα rJta v εργο
)ιιτι με ίςω
Toύ~ψ δ~ ~Oλ,λάKΙ ~, με τρήσα lJΤΙ καΙ σημαί[)(
τω εn=: ρα έ τέ ρων η ίσα τάν α ιιτία ΦαίΙΙΕται Βεβαίως, αυτ ού.
v

άνει δτι όρισμένα

~ττα ει ~αι η, ε :ατ
5
ν ~χει μετ ρήσει και εχα οημ
αμα π ε ρι ταιπα.
Και στό στοιχείο αυτό , στα
Ότι είναι ίσα
Νσί. άντικ είμενα είναι μεγαλύτ ερα
11 μικρότερα όπό κάποια άλλα ή
αντικεί­
να τού φαινετ αι για τα ίδια
ίδια στιγμ11
Οίικουν έΦαμε ν τψ,.. αυτ
, ... "
ψ α μ α περι TauTQ έ lιαlJτία δοξάςειν με αύτ ά , συμβαίνει συχνα Τ1'1ν
'δ ' ,
α ιινα τ ομ ειν α ι ; μενα το άντίΘετο.
ιο Και όρθώ ς γ ' έφαμΕΙJ. Να Ι
603
, Το Π~Ρό. τα !'-έ τρσ άρα δοξάζον
τη;; Ψυχη, τω κστα τα Δεν είπαμε ώστόσο έμείς δτι
εΙναι άδύνατσν διαμ έσου ~νoς
καΙ του αυτού
'
ό ιι. για τα [δια πράγματα
μ ε τ ρα Ουκ αι) ε ιη τ αύτ ματ ίζει κανείς συγχρόνως
στο ιχείου Τ11ς ψυχης να σχη
Οίι γαρ o~ν.
τε υον βέλ τιστοιι άντίθετη γνώ μη ;
Άλλα μ ηιι το μέ τρψ ΎΕ και λΟΎωμφ πισ Και πολύ σωστα το είπαμε.
5 αν ε 1 η τη , ψ υχη , . μη χωρις να λαμ ­
ψυχής που σχηματίζει γνώ
Τί μήν; [603.J Συν επώς τό στο ιχείο της
ται με τό στοι­
Φαίι λων αν τι ει,. η EIJ Μν θα ήταν δυνατ όν να ταυτίζε
. ,.. ΤΟ άρα τοίιτψ ένa lηιουμΕ lJον των βάν ε ι υπόψη του τΙς μετΡ'Ίσεις
,
ημιν. εί με αυτ ές.
χείο ποί ι "ι κρίση του συμφων
Άσφαλώς Οχι.
τον ύπολογ ι­
ίο έμπιστ εύεται τ ο μέτρο και
'Όμως αύτ6 το στοιχείο τό όπο
ευγ ενικ ό της ψυχης.
σμό θα πρέπει να εΙναιτό πιό
Βεβαίως.
τα χειρότερα
ντιώνε ται θα ε[ναι κάποιο άπό
Κι έκείνο, τότε, πού τού ενα
μέσα μας .
73 '
73 0
 ΠΛΑl'ΩΝ ΠΟΛΙΤΕ ί Α

Άvάγκη.
Κατανάγκη .
μολογήσασθαι βοuλόμεvο ~ο ε"λ <γο ' • υμε, έλεγα στι η ζω­
10
Toίi τo τοίv uv δlO , v οη η πανω σ' α ύτο λοιπόν θέλ
οντας έγώ να συμφωνήσο
, ' " • το
μ ε ν της αληθείας ο ν με κάτι πού άπέχει
, α ~ ΙK~ και Ο,λω ,; η μιμητικη πόρρω ' Φ'
γρ Φ
η τής μίμηmις, καταπιάν εται
πόρ ρω δ' • _ γραφΙΚ1] , καί γενικά ή τέχν "ϊς
αυτη > εργο" απεργά ζε ται. συ ρονησεω ς οντι Τω άφεια μέ τό στοιχείο (ι,1
έι.ι ' - _ και Φ'λ ' " ' πολύ από rilv αλ1iθεια , καΙ στι ερχεται σε συν
b ημιιι προσομιλει. τε και έταίρα ι η ε στιν ΕΠ' ούδεν! ύ μακρια άπό τή φρόνηση ,
καί δεν είναι, ή τέχνη
~
ύΥι.εϊ ούδ ' άληθ Ει. ψυχής μας πού βρίσκ εται πολ
άληΘινό.
or;. καίφίλη με τίποτε γερό καί
Παιιτάπασιιι, ή δ ' της μίμηση ς , συντρόφισσα
vq ή μιμητικη' .
~Eαύλη άρα φαύλψ συΥΥΙ γvομέvη Φαυλα yεv Πέρα γιό πέρα ετσι, εΙπε .
η , τιποτένια ή ίδια, συναγελάζ
εται μέ τό τιπ.ο­
ma v. Έπομένως, 1'1 μιμηΤΙΚ1i τέχν
5
" η κα -'
Πότ ερου , η' ιι δ ' έ γω,
, .. ,
ι α τηυ Οψιιι μόιιον ' η" κα 'ι κατα τένιο καί γεννάει τιποτ ένια
πράγματα.
n)ν άκο ί δ' , ε ιι ;
, . ηυ" η~ η ποιησιν ό ιιομάζομ
"

"Ετ σι φαίνεται .
Εικο > γ , εφη, και ταύτηv . ο γιΩ τή μιμητιχ- ιi που δουλεύ
ει μΙ: "iv όΠΤ ΙΚ1i
ι ι ~ Ι Κι αυτό, ρώτησα, ίσχύει μόν
Μη Το! ιιυν , η' v δ ' εγω, τιμ ΕιΚΟΤΙ μοιιου πιστε ύσ ωμε v ε κ
' , αυτήν πού τη λέμε
"

δουλεύ ει με τά ακούσματα
έντύπωση η καΙ γι' alJ" iv πού
" .
γραΦικη- , λλ ' " ωμε ν τ ~ δ '
10 τη >
r; ι α α και επ ' αυτο αυ έλθ ης ιa VOI ας
λ ... f
c τούτο ι1 προ ή, και ίδωμε"
σοδμΆ:Ι ~ τψ; ποιήσε ω> μιμ ητικ
ποίη ση;
...

αίiλοv' η"
Φ , σπου αιοιι εαΤιυ. Φυσιχά . είπε . καΙ γι' αύτήν.
• λογία από τή
έγώ , μόνο στήν πρόδηλη ανα
Άλλα χρή. 'Άς μ1i βασιστοϋμ ε, τότε , είπα
ι τοϋ νοϋ (οl στό όποίο
δ ' , θα· πράττο vτα s Φαμ έ ' θ ' ε καΙ σε 'κείνο τό κομμάτ
η προθωμ ε' ζωγραφική αλλά ας ελθουμ
Ώδ
ε , ιι, αν ρωπου ς
μ ι μείται ' ;
η έ κουσία ς πρά ξ ει ς και έ κ .. κι άς δούμε αν ElvaL τιποτένιο η σημαντικό.
η μιμητικη βιαιου,; άπε υθύνεται 11 ποιητικ ιι μίμηση
5
ί · ,τοι;
πραττειυ η ε ύ ο ίο ι
έ ν τούτοι ς
μ; ιιου η κακ ώς πεπραγ~ναι, και πα '
"
ς
ε.
δ ' πασ " Ναί , πρέπει νά τό κάνουμ
υ,; τι χαίροιιτας. μή τι άλλ ο '
η ν ε στι τι τέχνη "ϊς μί­
η.. ιν η λυπ ουμευο ~ 'Άς θέσουμ ε λοιπόν τό ζήτ
ημα ώς έξ1ϊς: Ύποστηρίζουμ
ru~; τή θ έλησή τους η υπο­
ους οί όποίοι πραττουν με
Ούδ έv. μησης απομιμείται ανθρώπ
επραξαν τούς βγήκε σε
οι πιστεύουν στι αυτό που
, , " ικως αvθρωπος διάκεl - κύπ τοντας σε βία, οί όποί
ται. ~ "ουν εν απ~σι, ΤΟ",ύ τοι όμο ιιοητ
10 "'Α.' ς
λυπη η χαρά. Ύπάρ­
οι για σλ' αυ τα αi.σθάνoνται
d
έv ia:;~~~~ καΤ"α τηΙ) O,Ψι~ έσ~ασίαζεI) καΙ έ VQJιτίας είxε ~ καλό η σε κακό, καΙ οί όποί
εκτός άπΩ αυτά ;
ω και έιι ταίς χει μ11πως καί τίποτ ε αλλο
ιt ι.μ Ο ας- αμα περι τωυ αυτων, ουτ
τε και ι _
μαχ ε ται αυτ ος... αυτι/J ; aναμι μνrl'
πρα1,.εσι στα σιά ζει ' "
Τίποτ ε άλλο.
σκομαι δε' ο"τ ι Του"'; νο εί με τόν έαυτό
. δ' δ - ι θαι' αστάσεις ό άνθρωπος όμο
το γε vvv
~υ ειι ει ημας διομ ολο γείσσά- Άραγε σε σλες αυτες τi.ς κατ
έv γαρ τοί ς αιιω λ' ,
μολο έντυπώσεις είχε μέσα ΤΟυ διχ
οστασία καί. δια­
ογΟ Ι ς" ικαι /ως πάντα ταϋτα διω
5
ι
η' του; [d] ''Η σπως μ ε τΙς όπτικες
~v τοιούτων Εvαvτιωμάτωι/ αμα γιγυομ;:ιι στi.ς πρά ­
" .

μεθ~, o~ι ιμu?ι flIi καί για τα ϊδια πράγματα, ετσι καί
Ψ υχη γφε ημωv.
φορετικες γνώμες niv ϊδια arly
ξεις του διχογνωμεί ό ίδιος με
τόν έαυτό ΤΟυ καΙ τόν πολεμά
; Κι αναλογίζομαι
'Op ews , έφη. ]σουμε για να συμ­
λου δεν χρε ιάζε ται νά συζη,,
, , '" , , , τώρα δτι σχετικα με αυτό διό
Ρ ω> γαρ , η" δ ' έγώ· αλλ
θ-

λιπ ομεν, ιιϋυ μοl

Ό
αρκούντως σύμφω­
e δοκεί άvαγκαιοv Είυαι διεξEλθε~υ~oτε απε φωνήσουμε. Γιατί στή συζήτη
σή μας πρωτύτερα μείναμε
ι γεμάτη από
, στι δηλαδ1i 1'1 ψυχ '] μας είνα
νοι πάνω σε δλα αυτά τα Θέματα μή.
ηλώνονται μέσα μας την ίδια στιγ
μύριες τέτοιες αντιθέσε;;; που εκδ
Σωστά, εΊπε,
· νομίζω ώστόσο ΟΤΙ είναι τώρ
α {e) άνάγκη νά
Καί βέβαια σωστά, εlπα εγώ
αλεί.ψαμε τότε.
συζηt11σουμε εκείνο πού παρ
732 73 3
 ΓJΛΛΤΩN

ΠΟΛΙΤΕΙΑ
Το ΠΟΙοl/; εΦη.
Άνήρ η' v δ" , , .
, , Εγω, επι ε ικη ς τοιδσδ ε τ ύ ' Π οιό πραγμα; ρ ώτησε.
αΠΟλέσας ή τι αλλο ~ " χης μετασχωιι, ύ()ιl
ωιι πε ρι πλε ι σ του π " " Λέγαμε καΙ τότ ε, είπα έγώ, δτιενας ανθρωπος λογ ι.κ6ς πσυ θα τ ον εϋρισκ ε
5 Που και τόΤΕ σ τι ρ' Αστ" ~ " ΟΙΕΙ τα ι, ε λεγομέιι
Π alJV γ ε.
' 't" α οι σει τωll αλλωl/. μια συμφορά , άς πούμε που Θα εχανε το γιό του η κάτι άλλο το όποιο θα εΙχε
γι' αυτόν ανεκτίμητη αξία, θα το αντ έξει αυτο πιο ευκολα απ' δτι 01.άλλοι.
Νυll δέ γΕ τόδ' Ε πισκεΨώ ε θα π ' ' "
η τουτο μειι άδ' μ, οτ ερου ουδεμ αχθέσε ται 'Ασφαλώς.

ου'ω ~όλλol~~;;~\~ε;:Ι::'~~έ:έ πως Πρ()ς ΛUπψ , Τώρα δμως άς σκεφθουμε τούτο . Μν θα λυπηθει καθόλου ii κάτι τέτοιο
604 Τόδε ιιυιι μο ι ΠΕ ρι αίιτοΟ ' '. , είναι αδύνατο καΙάπλG:ις ό άνθρωπος αύτ6ς θα ε{ναι κάπως πιΟ συγκρατημέ­
οίει τιj λύΠΏ μαχεισθ ί ε~π~ ΠΟΤ: ΡΟΙΙ μάλλομ αύτοl/ νος στη λύπ η του ;
, αι τ ε και αΙΙΤΙΤΕΙl1 " •
τώlJ όμοί ω ll η σταιι EV ' ί ί ειιι, Οται, ορσται ύ πο
ί ' ε ρημι ςι μοιιος" αύτος καθ' αυ· " Μ άλλον αύτό, εΙπε , εΙναι ή αλήΘεια.
γι γιι ητ αι ; 101/

5 [6040] Γιά πές μου τώρα τούτο για τον ανθρωπο αυτό. Πότε φαντ άζεσαι
Πολύ ΠΟυ , εφ η, δ' "
ιοισ ε ι, ΟΤQlI ό ράται
ΜονωΟει ς δέ Υε οί μαι πολλ '
a ε ι Τις αυτου άκούοι αΙσ ί
Ε .,
α ;"ιι τολμησει Φθέ γςασθαι ,
δτι θά αντισταθεί στη λ'J πη και θα την πολεμήσει: δταν τόν βλέπουν οι δμοιοί
του η δταν βρεθ ει μόνος με τον έαυτό του σε μι.α ερημιά;
δ' χ
υμ
" οιτ αιι πολλαδ' , '"
οΙ! ε ξαι τά Τιι/α ί δεLμ δρωιιτα ' ε ποιησει, α ουκ Θα είναι πολύ διαφορετικό , ε&τε. να τον βλέπουν οίάλλοι.
ουτως εχει, ε Φη. . 'Όταν δμως βρ εθεί μόνος του , φαντάζομαι δτι πολλΟλ θα τολμήσει να ξε·
JO
ουκου ll το μεμ α ι/τι τείΙΙΕ υl δι λ ί στομίσει, παι) αν τον άκουγε κανεΙς αύτ6ς θα ενιωθε ντ ρ οπή, καΙ πολλό.
b εστίl/, το δε έλκο ιι έπι τα λύ αΚΕ, E,υol~ε μ~1/ λόγος και ιιόμος πράγματα θα κάνει που δεν θά 'θ ελε να τόν δει κανεις δτι κάνει.
Άλ η θ η." ς πας αυ το το παθος·
' 'Έτσι είναι, ~Tπε.
'ΕIJQι/τί α ς δε άγωγ~ ς ί
Αυτό, τώρα, πσυ τοϋ ύπαγορεύει. μέ σα του να αντισταθεί δεν είναι τό λο­
αυτο αμα, δύο Φα με ll έ: α:Ι;~O~E ιιης ~ιι τ~ αιιθρώπι:μ ΠΕ ρι τό
5 Π ως " δ' "
ου ;
ιμ αιιαγκαιοu Ε ΙΙ/αι
. γικο καΙ ό νό μος, [b] κι αυτσ πού τόν σέρνει στη λύπη δεν εΤναι το 'ίδιο το πά­
ουκ ~ , .\
ουιι ΤΟ μ ς υ ετ εροll τω 11' "
θος ;
ι/ά μος εξηγΕίται; , ο μψ ε τοιμοιι πείθε σθαι, ύ ό Σ ωστά.
π ω,; ΚαΙ καθως παρουσι.άζονται στόν άνθρωπο ταυτοχρόνως και σχετικα με
Λέ γΕ ι Που ό ιιό " , το 'ίδιο πράγμα οί εντελώς (ιντίθετες παρορμι10εις, δεν πρέπει άναγκαστικα
" μος οη καλλι στοιι ΟΤΙ μ ί λ •
10 αγε ι ll Ε ιι τaι ς σ υμΦοραις , " α ι στα ησυχίαll να πούμε δτ ι οί παρορμήσεις αύτες μέ σα του είναι δύο;
όυτος του αγαοου ΤΕ ,και ~η ~γαι/αKTEΙII, ώς ούτε δήλου
, κ αι καΚΟυ τωιι τοιο' " , 'Αμφιβάλλεις ;
προσθΕIΙ ούδε ll προβ . . ~ υτωu, Ουτε εις το
c • αΙΙΙομ Τω χαλεπω Φ' " . Ή μία είναι ετοι.μη να ύπακούσειστό νόμο και να Cικoλoυ θήσε ι τις ύποδεί­
αιιθρωπίιιωιl αξιοιι ου 'λ ' S' ε ροιιτι., ουΤΕ τι ηJII
", μεΥα η ς σπουδη , Ο δ'" , ξεις του ' ετοι;
Οη τα χ ιστα παραΥ' θ , _ , τε ΕΙ ειι aυΤΟLς
, LYI1E G σι ημιιl τού τω ' δ'
το λυπε Ισθα ι. " εμπο ω μ γιγuόμε ιιοl/ ΝαΙ
Ό νόμος , θαρρω, λέει στι στίς συμφορες το πι.ο καλό είναι να μένει καν είς
δσο το δυνατον πιό ατάραχος και να μην άγανακτ ει, γιατι σ' αυτα τα πρά­
γματα εΙναι αδηλο ποιό είναι το καλό καΙ ποιό το κακό , ουτε εχε ι να κερδίσει
τίποτα δποιος παραδίνετ~ι στην πίκρα του , κ ι. ούτε ύπάρχει \c] στα όνΟρώπι­
να πράγματα κάτι που να &ξίζει να του δίνει καν εΙς μεγάλη σημασία, καΙ., τέ·
λος, γιατί ·ή λύπη οτέκεται έμπόδ ια σ ' εκ είνο &κριβιος το π ραγμα πού σ' αΊJ τες

734 τίς περιστάσεις τό χρειαζόμαστε δσο το δυνατ6ν πιο γρήγορα κοντά μας.

735
 ΠΛΛΤΩΝ
ΠΟ ΛΙΤΕ Ι Α

ΤίIJΙ, ή δ' ος , λέγεις;

5 Ποιό πραγμα, ρ,~τησε , εννο εϊς;
, Τψ, βουλΕύε σθαι , ην δ' εγώ, περΙ το γεγονος καΙ ωσπε
εν ΠΤωσει κίιβ ω l; προς τα πεπτωκότα τίθεσθαι τ ' .' _ Ρ Έννοω , είπα Εγά>, να στοχαζόμαστε πάνω σε δ ,ΤΙ μας εχε ι συμβεί καΙ,
π ' ff ., , α αυτου
ραγμα τ~ , ΟΠlJ ο λογο ς αίΡΕ Ι βέλτισ τ ' αν EXE l1J , άλλα ' δπως ακριβ ως στους κύβους , να ρυθμί.ζουμε τις κ ινήσεις μας ανάλογ α μέ τ ό
π ροσπταισωηας καθάΠΕ Ρ παιδα" _ μη πως 11 ρθε ή ριξιά , σύμφωνα με τ όν τρ όπο που τ ό λογικό μας ύποδειχνύ ει. ,bς
, ... ς ε χο μ Ε ιισυς Του π ληΥέ)J Τ Ο
ε l; τφ βοα l; δια τ ρίβειυ άλλ ' άε' 'θ'ζ ,\ ' <7 ς
, ,ι Ε Ι ε ιν την Ψυχηυ ο η τον καλύτερο, κι σχι, δταν σκοντ άψουμε κάπου να κραταμε σαν τα μικρα
d
ταχιστα γί γlJΕσθαι. προς το ίασθαί ΤΕ κα' , θ ~ ,
, , ι επανορ ουυ το παιδιά τό σημείο που χτυπή σαμε και νά σκούζουμε ασταμάτητα 6.λλα να
ΠΕ~~J;: και IJoa Ji aa v, ια τρικΏ θρηΙΙ4Jδίαιι άΦαιJίζοvτα συνηθίζουμε πάντοτ ε Τ'ιιν ψυχή [d] να καταπιάνεται κατ α τ ό δυνατόν αμέσως

Φ
Ρ,οτατα γουν av ης, εΦη , προς τας τύχας οίίτω'
προσ Ε ΡΟΙ τ ο. με το χτυπημένο και τΟ πονεμένο σημείο για νά τ ο γιατρέψει κα ι νά το απο ­
5 Ούκουμ Φαμέμ το ' π' λ κατα σ"lσει, δίνοντ ας με τή β σιΙ θεια τη ς ιατρικης τέλος στα κλαψ ουρίσματα.
' θ 'λ ,, ' ,μεIJ .... ε TLσTOV Toύτ~ τι~ λογ ι σμω
Ε Ε Ε Ι επεσθαι. ' , Αυτός, εΙπε, ασφαλώς θα ητ αν όπιο σωστος τρ όπος για η1ν αντιμετώπιση
Δ η λομ δή. μια ς συ μ φορας.

, Το δε προς τας cllJαμνή σεις ΤΕ του πάθους καΙ π ' , Και βέβ αια, λέμε εμεϊς, το Ε1,γενικότερο κομμάτι μ Cσα μας εχ ει τι', διάΘεση

10
oδυρ~oυς a γο1υ και απλήστως έχοιι αύτωl; όρ ' ούκ άλ~~~σ:~~ς νά ακ ολουθεί τούτον το λογισμό.
τε Φησoμ€ μ €IIJal καΙ άργου και δΕιλι'α Φ'λ .
'
Φ ησομε l ; '1
μ ειι ουν.
ς Ι OV , Προφανως.

e Έν ω γιά το αντίθετο κομμάτι τού έ αυτού μας, αύτ ο που μας σπρά>χνει νά
, Ούκουμ τό μειι πολληll μΙμησ ιμ και ποικίλην Εχε ι το
ξαναφέρνουμε στο νού μας τή συμφορα και να Οδυρόμαστε χαι π ου δεν τα
;λγ~ιια KT?ΤΙ~ό~ , ~o δε φρόιιιμόι) ΤΕ καΙ ησύχ ιοιι -ήθος' παρα.
η σ ι ον ομ σε ι QVTO α ύ τ- " " ' χορταίνει αύτα τα πρ άγματ α, δεν θα πούμε ση είνα ι αλόγιστο και αχρηστο
; , , 4J. ουτε Ριιδιοιι μιμ'ήσασθαι οϋ τ ε
IlLjlOUjlEIJOV ΕυπεΤΕ ς καταμαθ εϊν, αλλω ~ τ ' , , και μαλλον δειλό;
5
πα,ιποδαποϊς άv~Ρώποις εις θέατρα συ~λE~():~Ιιι:~:~:~~_L και Ναί, θ α το πούμε.
τ ρισ υ γάρ ΠΟυ παθους ή μίμησις αύ τ οίς γίγΙJΕ Ται [e] Ό ί'νας χαρακτή ρας λοιπόν, ό εύέξαπτος και μεμψίμοιρ ος , επιδέχεται
605 Πα ιηάπασι μειι ούμ.·
πολλη και πολλων είδίον μίμηση , "ν,;, τον γνωστ ικο χαι τ όν ηρεμο χαρακτή­
Ό δη μιμητικό, ποιητη, δηλομ οτι οι! π ρό' ~ ρα, δεδομένου δτι διατελεί σχεδ όν πάντοτε στιΊν 'ίδια κατάσταση , δ εν ειναι
της Ψυxη~ 'φ , ς Τ Ο ΤΟιουτοιι
ς π ε Όκε τε και Ι) σοΦ ία αύ τ ο"
, "
πέπ ν ' f, U τ ουτ ι,μ αρε σ κε ιιι εύκολο να τόν μιμηΟεϊ κανείς, ου τε πάλι, καί στη ν περίπτ ωση που κάποιος θα
ηγε ,ει μελ λει ε υδοκιμ ήσε ι υ Εμ τοις πολλοί; 'λλ '
5 προς το αΥ' :. , α α τόν μιμηθεί, θα ειναι εύ κολο να γίνει ή μίμηση αντιληπτή, καΙ μάλιστα σε μια
, αυ ακτητικο ι; τε καΙ ποικί λοιι ή θος δια τ' . ' ,
μητοιι El)JQl. ο ευμι- πανηγυριάτικη συγκέν τρωση ανθριι,πων κάθε λογη ς, μαζεμένων σ' εν α Θέα­
Δηλομ. τρο' γιατιπρόκειται για τή μίμηση μιας ψυχικης διάθεατ ς που τους είναι ξένη .
Ούκο[)\) δικαί ω ς αν αυ τού ηδ η ε π λ β ' , [605'J 'Απολύτως ετσι.
θ " " ι αμ αVΟ ιμ εθ α. και
τι ειμεν αΙJτιστροΦοl; αίιτοιι T<i) ζωγράΦιΡ' και γαρ τψ ΦαΟλα Συνεπως είναι πρόδηλο δη άπΩ τη φύση του ό μιμητικΩς ποιητής δεν
απευθ'ύνεται σ ' αύτο το εύγενικΩ ήθος της ψυχης , και ή μαστοριά του δεν
εΤναι κατ άλληλη νά αρέσει σ ' αύτό , αν πρ όκειται νά 'χει επιτυχία στον πολύ
κόσμο, αλλα στό εύέξαπτο και μεμψίμοιρο ηΟος, το παρδ αλό, αύτΩ που εύκο­
λα κανεις μπο ρ εί να το απoμιμ~η θ ετ..
Π ροφανως.
Ν ομιμοποιούμαστε, ετσι, να πάρουμε τον ποιη τή καΙ να τόν βάλουμε δίπλα
στο ζωγράφο σαν κάτι ανάλογο με αύτόΥ γιατι του μοιάζει και ώς προς ΤΟ δτι
 ΠΟΛ ι τε Ι Α
ΠΛΛΤΩΝ

σύγκριοη μέ ηΊν άλή ­

ώ κα ι TύJ π' ία εχουν ασήμαντη αξία σέ
π οιειιι προς~ αλήθ~ειαιι (ΟΙΚΕΙΙ αύτ . ,
"
ιο
. ρο $' εΤfΡΟ IJ Τ ΟΙ - φτιάχνει πράγματα τα όπο άξίας,
προς το βέλτισ τοιι και αι σέ ενα αλλο τέτοιο, άσήμαντης
θε~, καΙ ")ς πρός τό δη {b1 απευθύνετ
οϋ τ ο ' λ
, ν ~μι ειν τη ς Ψυχ ης αλλα μ η
b
ιι δίKΊJ ού παραδf~οί _ ς δέν Θα τ ου επι­
ταυΤΊJ ,ωμoί,ωτaι . και οϋτ ως ηδ η αν έ
κι εμεί
εύγενικότερο. "Ετσι, δίκαια
μέρος της ψυχτ]ς κι οχι στο
εύνομείσθαι ττόλ ιιι , ο η το"" Τ Ο εΥει
' , σωστά, γιατι έρεθίζει
μ εθα εις μ Ελλ,ουσαν, υ Ρει
τρέψουμε να μπεί σε πόλ
η που μέλλει να κυβερν ηθεί
lι άπόλλυσι το το αφανίζ ει τό λο ­
υ χ : K~Ι τρε~H καΙ ίσχ υροlJ ποιω
τ' ψ' ς
ης τό Θρέφει, και δυναμώνοντάς
τούτο το μέρ ος της ψυχης και
5
λoy~σTιKOΙΙ, ώσπερ εν πόλ ε ι ατQιΙ τις μοχθηρου$' έΥΚΡ σΤΗ, ς μια πόλη δίνει κάποιος δύν
αμη σε χαθάρματα καί
'λ Ώ' γικό, ακριβως δπως σταν σε
Ποιω ιι παραδ δ'"
, " '" ΤΗv πο lV, τo!.ιs δε χαΡ Ι tστ
έροvs ΦθείΡ ς τούς εξοντώνει.
κσκημ ττoλι~ άπό η1ν αλλη τούς καλύτερου
τους παραδίνει την πόλη , ενω
" ο μ ειι
ηΤ111 J φήσ
τα,ΙΠΟ I: ,~α ι , τοιι μιμ ητικ οιι ΠΟΙ και για τ ον μιμητικό ποιη
τη, δτι εγκαθιδρύει στη ν
, τψ άνoήτΙV αύτη:; Άκριf.jως τό ϊδω Θα πούμε
ΤΕιαΙΙ ,.ιδ ι ςι εl(ά~τ oυ τ 6 ΨυΧΌ έ μποιείιι δ χατίρι τού άνόητου μέ~
ουτ ε τα μεί ζω ουn ' 'λ'
Ξ τα ' ό πολΙτευμα, κάνοντας τό
c χαριζομε, lιομ, και ε α ττ ω αΥ Ι γ lιω-
ι ψυχiι τού καθενος ενα κακ
ξεχωρίσει ούτε τά μι­
ηΥουμέ νψ, τ{)τε δε
, .
δεν μπορεί ούπ τά μεγάλα να
:Koντ~, α:λα τα ~υτa τοτε μεν μεγ άλα
δε 'λ θ" , ρους της, {οl αυτσυ τό όποίο
άλλοτε μικρά, καΙ δτι
ποι οϋμ
μικρα, ε ι δωλ α ειδωλο τα τοϋ υ τα νομίζει αλλοτ ε μεγάλα Υ.Ι
κρα άλλα τα (δια πράγματα
ΠQιι
,Ω η ους πορρω
'φ " ια από ττΙν άλ τΊθεια.
α εσ τ ωΤΩ. ν μένοντας πάρα πολύ μακρ
κατασκευάζει εϊδωλα είδώλω
5 Πά lιυ μΕ ]) ου μ .

α αύ ~έ II~OΙ ,π ω τό Υε μέγιστ οlι κατ ηΥορήκαμεν αύτι)ς. το Βεβ αίως.

ει άκόμη "1ν πιό βαρια κατ
ηγόρια. Γιατί τ ό
λωβα'σθα ι ε' , ά Δέν τής έχου με δμως ά παγγείλ
Υ Ρ και'τους ε πιει κείς ίΚQι/ι)ν Ei.va t
μη και τούς καλούς, έκτ ός
, Κ τος Π
να διαψΘε ί.ρει άκό
I/ u
"λ , που.
τι Ιιων Ο ι ΥωlJ, π αlJδΗνόν
γεγονος δτι εΙναι "καντΙ τ) ποίηση
.
. ις, είναι πραγμα τικα φοβερό
Τί δ' οό μέλλει, ειπερ Υε δρα αύτό από κάποιες σπ.άνιες εξαιρέσε
lι άκροώ-
Άκούων σκόπΕι. οί Υάρ 'Που βέλτισ~oι ήμώ
νει.
10 Βεβαίως, αν οντως τό πετυχαί
ύγοντας τόν 'Όμη ­
με ν ο ι Ό' ?υ η α Ου τιιιο ς τωμ τραyιμ δOΠO Ι(~ II μιμ ουμ έ ιιου
""λλ οΙ καλύτεροι άπό "μας άκο
, _ μ,ηρ "Ακου καΙ κρίνε. Ά κόμη καί
'σ' ν ΙΊρωα π εσμcνο σε βα­
έν πέιιθει ό lιτα και μακρα'" ρ'η ιιι απο τ ε _
( ο ποιητη να μιμ είτ αι [d] ενα
,, ω lι'
d
, ηρω
τιιια Τωιι
κο πτομέμου:;
ρο η κάποιον άλλο τραγικ
ρόσυρτο μοιρολόι, η
- τε και
IJ~ΙΙΤ,α"ειι τo~ς οδ,υρμ.οΙς- η και Q'δοντάς οια λίJπη , ό όποίος μέσα στό
ν πόνο του βγάζει !!να μακ
ς αύτους- €πόμ εθα '
οισθ ?τι χαι ρομ ε μ Τε και ένδό ιπες, ήμά καΙ άν0ρώπους που μοιρολ
ογοϋν καί χτυπιούνται, αισ
θανόμαστε χαρά, το
συμπασχο ιιτες καΙ σπο δ α'ζ ομ τ ες ε πaιlιoυ ιιε ιι ώr- ά θ' ιέψει αύτη ή χαρα
γα {) IJ τας τόν " αυτό μας νά τόν κυρ
ξέρεις δά αυτό, και άφτΊνον
- V ::>
ΠΟι ητ ' " .. . " " α οϋτω δι αθίi
5 ην , ος αν η μ ας οτι μάλιστ '. και έπα ινούμε ώς καλό τόν
π οιητιι πού θα μας
οίδα· πώς δ' ou' ακολου θούμε συμπάσχοντας
συγκίνηση.
, ,'Ό:~ν δε ~ίKείόν ΤllΙL ήμώμ κηδ
ος ΥΕμη ται , ένιιοεις α~ δτι μεταδ(JJΟει, δοο τ ο δυνατό
ν περι σσότερο. μια τέ τοια

δυι.ιώμ εθα η'σ '

φ καλλω πιζόμεθα ' αν
•
Τό ξέρω, άμψιβάλλεις;
ε πι Τ<Ρ εναντι υχιαν αΥε lν
τ έτ οια συμφορά,
, ~.
$' όν, έ κειμο δε υναικ6 συμβεί σε κάποιον άπό μας
~α ι καΡ;-Ερει \/, ω$' τοϋτο μΕ ΙJ α lιδρο 'Όταν δμως πραγμα τικά
e
γ $', ρέσουμε δη λαδ ι) νά
u τότε ΕΠΏνοϋ με lι . με για τό αντίθετ ο, νά μπο
Ιψ.είς , εννοείται., καμ αρώνου
οντας δτι α·ύτό ται­
Έιι ιιοώ, έΦ η . μείνουμε καρτερικά, πιστείι
συγκρα τη θσυμε (e] και να ύπσ
ηlJ δ" ." εχε ι , το όρώιιτα κείνο πού τότε το
Ή καλώς o~ μ ' t νο ταιρ ιόζει στις γυναίκες ·-έ
"
ΤΟι ~ . εΥω, ουτος ο επaΙlJος ριάζει στον άντρα, ένώ έκεϊ
"
μαι άλλ' αίσ
μη άξιοι εί uv
" o υ~oιι αιι~ρα, Οιο μ εαυ τό lι τι $'
5
J; χ ΟΙΤΟ
λυτ τεσθαι άλλα χαίΡΕιν ΤΕ και έπα ΙlJείl
α l , μη βδε
ι έπαινούσα μ ε.
Ναί , τό εχω προσέξει.
να βλtπου­
, αυ τός ό επαινος; Εί.ναι σωσ τό
Είναι λο ιπον σωο τ ός"εΙπα έγώ αυτόν
αδεχόμαστε να εϊμαστε σαν
με εναν ανθρωπο, που i~ε1.ς δεν οα κατ οψη αλλα άπεναν ­
μτΙν αίσΘανόμαστε άποστρ
Ciλλα θά ντρεπόμαστ ε, καί να
έπιχροτοϋμε;
τί.ας να χαιρόμα στε καί. να
739
 110ι\ l τε l Α
Π λΑΤΏΝ

λογικ ή.
δεν φαίνετα ι νά έχε ι
• ΚΕΙΙ
Tov Δί' , έφ η , ου"κ ευλ6γω εΟΙ Μ ά τό Δία σχ ι, είπε' η.
ο" ,μ α.. άπο τούτη την αΠ01μ
αύ~ό σKOΠ~ίης . εγώ, ίδίως αν το δε ίς
1(>06, ) Βεβαίως, εΙπα
606
~~~' ηιι δ Ι έγώ, εί έκείιι α Υ'
Ώ. Άπσποιά; ές μας συμφο­
πού τότ ε , στις δικ
τε ό τό μέρος τ ης ψυΧ'ϊς
Εί έιιθυμ οίο ότι το βία κα
'.
το υ ~α με~OΙ ~ε ε~ :αί ςυρ
Ι ,To ,οικε ίαι ς 'Ά ν συλ λογ ιστ είς δτι
άγκη για δάκρυα
πολλα
~υμΦoρ αί ς και πεπειι/ηκδ ς ..κρυσαι Τε' και αποδ ασΘα
ι
ρές , δια της βίας τό
συ γκ ρα το ύσ αμ ε κι. ενιωθε η)ν αν
ί δεν τα
ά πoπλησO~ Φ' οια πράγματα Χα
5 ικαιιως και
L, ll τοίιτωιι έπι-
, ~σ:ι o~ τοιου το ιι οίο λ ' ιδη άπ ο τη φύση το υ ποθεί τέτ
θυμ είι ι, τότ' έστ Ίιι To~~oα χαί οδυρμούς , έπε
το στ οιχειο μέσα μας πού οί ποιητές
τες τις περιπτώσεις
ω
τ ο υπο Τ ιυν π οι ητ ' 1/ πιμπ α μ εvοl.!
β 'λ ' , χορταίνει , είναι σ' αύ τό αλλο στοιχείο
της φύσης
Και XaLΡOV· το δε Φύ σΕΙ ε τιστ οιι ήμωl) σ τ ε ουχ ικαιιως
,
αριστούν-
" ', οποίηση καί τό εύχ
"ο
οt'Jδ' τό γεμίζουν ίκαν λογισμό
πε παι δευμέl.!οιι λόγω,ε
~
ε ε ι, αιι ιη σιιι τηι
ι Φυλα' ηλη αγωγη μέ τό
'θη κη ιι ΤΟυ , επε ιδη δεν ελαβε η)ν κατάλλ
b θ ρη ι/ω' δους τούτου , ο.τ ε α'λλ6τ ρι a θε πα
~ "
ω~oυI) Kα~ι εαυ τ~
μα ς, το πιό εύγεν
ικό
υ Ib) πάνω σέ τού
το τό θρηνητιχο
εί άλ λο ς άν' · d: ' ρώ νε ι η)ν προσΟΧ'1 τα
ούδειι αίσχροιι ΟΙΙ /α ι άκα ί- σμ ό , χα λα
, καί κατά τη γνώμ
η
~ η~ .γαθο:; Φασκωιι ~Ειι
καί τόν εθι
ι τα υ είναι ξένα
ρως πειιθεί τούτ οιι ε. π αιιιειιι κα ι ελεείιι άλλ" εκειι/ ο κερδαίι)ειιι στοιχείο, επειδή τά
πάθη πού αντικρύζε
λυ πάται κάποιον άλ
λο
, '
μ ήδοιιη'ιι κα 'ι ' •
s't' ~
ί κα μι ά on 1i νά πωνεύει 'Και' νά
η γεϊ ται , τη τ ο αύ -
ουκ αtι ε<,.aι τη ς σ τ ερηθΨJQ Ι του δεν είναι δά κα vtg
υς. Νο­
ι σε άκαιρους ΟΡ1iνο
. .
κατaΦρο l/ ήσ α ς ολ ου τo ~'
λογ ίζε σΟ αι γαρ οί μαι πω ς εΙναι καλός, παραδίνετα
5
υ ",Π Ωιηματλ ος' ·. πο ύ , ένω καυ χιέ ται
κιμάζει - κι aiJtTIV
όλί γο ι <""' τι σ" 'Jχαρίστη ση που δο
Ο1/αγκη άπα n;j, I) άλλο-
"
ιιι μετεστιιι ο
η ά δίσει χάτι: την ε-ι
ΠΟ ~υεω έκε δτι εχε ι κερ ποί­
ωιι είς τα οίΚΕία. θ 'ψ
,> ι
μίζει ετσ
oντας όλόκληρο τό
τρί στερ ηθεί άπoρρlπτ
έιι ' ,
ρε αιιτα γαρ ΙΙ)ΟΙ ς' ισxυρoJ.ι' το ειμ ένο ς να τη ν
. ' ~ • δεν θα ήταν δια τ"Ο πώς μιά απόλαυση
άπό
ελε ιμοιι ού ρq.διο θεσι κατέχε ι ιι. ούν να έννοήσουν
ν εΙ.! τοις αυτού πά o~ πισ τεύ ω, μπ ορ
. , ημα. Γιατί λίγ μας γιατί
Άληθεστα τ ο. έφη. όφευκτα καί τα δικά
ξένα επηρεάζει όναπ
c
• , , τος λό τα πο υ μά ς εΤν αι μώ­
\<\ρ' ο " ' ,
οίου; ό τι , πράγμα δυστυχίες και δυνα
υιι ουχ Ο αυ
yO$' Κ"αι περι του γελ κτου μέ τις ξένες
αύτος αίσΧύvοιο γ ελ ωΤΟ Π οιώιι έ v ' δ'
ικΏ ii θρέφοντας χανεις
τό αίσθημα τού οί
του.
., , μιμη-σει , C κωμ",δ ναγωΥήσεισ τίς δικές
QJJ
λι
ρα χ •
καί ίδία. άκούω" σφo'~"O p\ !S ' και μ πιά εύκολο νά τό χα
η ς ιυς ΠOJ. ι'ηρ
.,η μισά. νοντάς το δέν είναι
το' :λ '
ταυτ οιι ποιεί ς όπερ έv ι ς ε εοις" ' ο γαρ Τ 4J~ λ ογ
,
[cJΣωστότατα, είπε.
'
5 φ ου ικιi
'Όταν σέ μια κωμ
βο , v Φ β κα Ι για τό γελοίο;
κατείχες έιι σαυτ Ψ uλομ ε vοv• γελωΤΟ 1Τοιεϊ • Ο •οuμε lJΟ$'
- , ;1 ίδι α άρ χη
Άραγε δέν ίσχύει φή ακοϋς πρ cιγ μα
τα πού
λο χί α .... ΤΟ' Τ · , ,
ωτική συναναστρο
δόξαv βωμο ι/εαι.ιtκοιι ποι ήσας ιδι
~
αυανιη ς κα' ι
σέ κά πο ια
' . t Ι εΚΗ
:ο ι
παράσταση ή καΙ ο'ς πρόστυχα
~"" ι , τα άποστρέφεσαι
έλαθες πολλάκι S' έιι TO ι,> ο ι κειοι ς E<,.ELIEXef ' ωσ ~
τε κωμφδο-
ις πό σο υν νά τά ελεγες, ένώ έδώ δέν ο
έσυ θά ντ ρε ν συμβαίνει τό ίδι
πσι ός γειιέσθαι.
λη ευ χα ρί στ ησ η ακούγοντ άς τα, δέ
γά
αλλα αίσθάνεσαι με Ινη ΤΙ1 ν τά ση μέσα
σου
10 Καί μάλα , έφη. ικ ές συγκιν11σεις; Γιατί έχε
, , . στι ς τρ αγ
καί θυ - , πραγμ.α Όπως καΙ έσυ προσπα­
d Και 1Τ ερι άφροδισίλω" δη ~ ~o ~ Kα~ πε ρι παVΤωI..J τω, μ ς κάτι που θα εβγα
ζε γέλιο καί που
έ πι θυ μητι κωιι τε καΙ υπη ΡωΙΙ και ηδεων ε ιι τ - Ψ UX\!. . , α δη
, ωχ νε νά πεί
που σε εσ πρ
τήσ" ιςάπό φόβο μήπως σέ
θα" ~ νά τήν σuy~ρα
ni δύναμη τού λογικού,
, "
Φα μ εv ποσ \! π ράξει η" Ιι ΟΤι τοιαύτα'
- ,
θούσες , με λησμονώντας δτι μέ
μιlJ εΠεσ
γαρ ΤOί iταη~ρδα> η , Ι1νεις πάλι έλεύΟερη
ται' τρέΦει
, ; αφ
ρα
ποιητικη μιμησις έργάζε oooα, δε ομ υν γιά χυ δα ίο , τώ niv ρις να
α περάσο -πολλές φορές χω
σχύ εις χατ ' αυ τό τόν τρόπο χαταντ.άς
το νά Τ;1ν ένι
ό ίδιος αστ"ίος.
τό καταλαβαίνεις-
είπε.
Καί.πσλύ μάλιστα, ί tli v όργιi καί τ ις διε
γέρσεις
σχε τικ ά μ έ τις ερ ωτ ικές απολαύσεις κα ς
[d ) Και ψυχικές καταστάσει
λυ πη τε ρές Όσ ο και τi.ς ευχάριστες
τίς
τού επιθυ μητικοϋ, κίl μίμηση εχε ι έπάν
ω μας
νο δε ύο υν κά θε μα ς πράξη , ή ποιητι
που λέμ ε οτ ι συ αύ τά τά αναπτύσσει
,
τίζοντάς τα δλα
οτέλεσμα. Γιατί πο
ό.κριβώς τό 'ίδιο άπ

74 0
 Π Λλ ΤΩ Ν
ΠΟ Λ Ι ΤΕ Ι Α
5
~ύx μείιι" και άΡXO~Tα. ήμίν καθίστησιιι, δέον όρχεσθαι αίιτa
ιυα βε λ τι ου$' τ ε κω ε υδα ιμοιιέ στ ερο ι άντι χε ιρ ό ι ' ένώ το σωστο είναι να τα άφ ηνε να ξεραθοϋν, καί τα στήνειεξαυσιαστές μ έσα
α
'θλ '
ιω τ ερων γ ι γιιώ μεθα.
)ω ιι και
μας, ένω τα σωστσ είναι να τα εξουσιάζου με εμείς αύτά , για να γινό μαστε κα ­
Οίικ έ χω αλλως Φά vαι, ή δ' ός. λύτεροι καΙ πιό Ευ τυχισμ ένοι Κ ι σχι χειρότερο ι καΙ πιο δυστυχείς.
e Ο ' .. r ,
υκουν, ει π ον , ω Γ'λαύκων ό ταν 'Ο μη'ρ' ,
'" ' ου Ε παιυ ε τ a ι ς Δέν μπορω να μι) συμφωνήσω , είπε.
ε VΤυX~ς λε:Ό ~ ΙII ώς η)ν 'Ελλάδα πε παίδε:υκε l) ουτος ό [e] Γι' αύτ ό λοιπόν , Γλαύκων, δταν συναντ ας Θαυ μα στ ές τού 'Ομήρου να
ποιητη ς και προς διοίκησίν ΤΕ και πα ι δε ίαν τω- ι, σ' θ '
, " , ν ρωπινων λένε στι ό ποιητης αυτό ς εχει μορφώσει την Έλλάδα κι στ ι προκειμέν ου να δι­
πραγμ α τω l) αξιος αυαλαβόντι μανθάυει ιι τ ε καικατα' _
5 τ οιι Π ' , 'c Τ ου Τ ον οικήσ ει κανεις και να δώσε ι παιδεία στους άνθ ρώπους άξίζει ν α πιάσει και
_ οι ητη ν παιιτα ΤΟΙΙ aυτοU βί ο l) κα τασκευaσά μ ενον ζ_
607 Φιλει" με ' " , . ηv, να τόν μελετήσει, και να ζεί εχοντας ρυθμίσει σλη του τ η ζωή σύμφωνα με
" . , v χ ρη και ασπαςεσθαι ώς ό ντο ς β ε λτ ίσ το υς ε Ι ς
oσ~ν δ~νaντa:, και συγχωρεί ν "Ομηρου ποιηΤΙκώτατου εί υαι αυτ ό τόν πο ιητή , πρ έπ ει, βέ βαια , [6Ο7η] ν α είσαι ηπιος και ευ γενικός απέναντί
~α ι π ρω του_ τω υ ,τ~aγ<ιJδo πo ιωυ , ε (δέ ναι δε ότι όσο υ μ όυον τους, Θεωρώντας τους καλους άνθρώπους -οτό βαθμό που τους τό έπιτρέ­

5
υ~ι/oυ,ς θεoι~ ~αι ~γ~ώμια τοίς άγαθοίς ποιήσε ως παρα δεκτέου
~ι~ πολιv ' .ε ι δΕ, τη" ηδ~σμέ vηv Mo uaav πσραδέξη έ " μέλεσιv
η ε πεσ ΙΙ J , η δο ι/ η σοι και λύπη έυ τη πόλει βσ
• , " ·, 1
που ν οί δυν άμεις τους επίση ς να παραδεχτεί,; μαζί του ς δτι ό 'Όμηρος είναι
μεγάλος ποιηυ)ς κι ανάμεσα στους τρ αγικου ς ποιητ ές ό πρωτος , αλλα να ξέ­
λ'
σι ευσ ετ ου ρει,; δμως ση οί Ίίμ νοι στούς θεους και τα εγκώμια για τους αξιους ανθρώ­

λ
a~τι ιιο μου τε και του κοιυι] ά εΙ. δόξα ντο ς εί lJQl β ε λτίστ ου
ογο υ. π ους είναι ή μόν η π οίη ση ή όποία πρ έπε ι να γί.νει αποδεκτή στήν πόλη . 'Άμα
Άληθέστστσ , εΦη. εσυ δεχΘείς υ)ν τερπν ι) κι ευφρα ντ ικΙ] Μ ούσα στή λυρ ικη ποίη ση η στα επη .
b τότε βα σιλιάδες στην ",όλη θα είναι ή ή δονΙ] και δ πόνος αντι για τ ο νόμο κι
;αίίτσ ~ή , ε~η~, άπολελογήσθω ήμϊ " άvα ιωησθείσιv περι
ποιησεως, ΟΗ εικοτως άρα τ ότε αύη)ιι έ κ τη-~ 'λ ' εκείνο το πράγμα παυ πάντοτε ολοι το παραδέχτηκαν ώς το πω ευγενικό, δη­
σ τ ~ λλ " .:ο Π ο εως απε -
f' ο μ ε ιι τοιαυτηιι o uaOΙJ ' ό γαρ λόγος ή α" , λαδή το λ όγο !
πωμ ε ν δε ' .. , μ ς Ω ρε ι . πρ οσε L­
5
κ _ ~UΤ Ω, μη καί Τιιια σκληρότ ητα ήμωιι και άγροικίaυ Αύτο είναι πέρα για πέρα αληθινό.
α τα γυψ, οτι παλαια μέ 11 τι ς δια φορα Φι λοσοφ' , [b] Τούτα τ α λόγια λοιπόν ας άποτελέσ ουν ,,) δική μας απο λογία σχετικα
πο - , , . ις-ι τ ε κα ι
ι ηΤΙ Κ\l'και γαρ η «λσκέρvζ α πρό ς δ '
Εκε ίιιη «κ 'ζ , εσ Π ο τ αιι κ ύω ν» με ,,)ν ποίηση -μια που τ1)ν ξαν αθυ μηθήκαμε- για να "ϊς εξ ηγήσουμε στι
Ρ α U γ α ο U σ 0» και «μ έ γ α ς έ νά Φ ,
c σΥΟ Ρ ' δίκαια τότε υ)ν ξαποστείλαμε, τ έτοια πού 'ναι, άπο την π όλη , γιατ;' μας υπο­
"
ι α ι σ ι » κα ι Ο «τ ω v δ ι Q σ ό Φ .. λ ρουω ν κε l)ε-
κα Ι οι «λ Ε Π Τ - _ ω v Ο Χ ο ς κ Ρ α τ ω ι))) χρ έων ε ό λόγος να τό κάνου με . κ ιας τής πούμε ακόμη , για να μΙ] μας περάσει
'" . ω S' μ ε Ρ ι μ IJ ω ν τ ε ς,» σ τι όρα «π έ v Ο ι) Τ α ι )
;;Ιε~λ~Q μυ~ία ~ημ_εία πα~aιδς € lIα IIτιώσεως τούτωιι. όμως J
για τίποτα σκληρους και αξεστους, πως από παλιά ή ποίηση και 11 φιλοσοφία

5
, ~ησθω οτι ~μεις γε . ε ι TιIJQ εχοι λόγοιι ε ίπειlJ ή προ .!'χου ν κάποια δ ιένεξη. ΓιατΙ έκεί.νη 11 «αλύχτρ α σκύλα που γαβγ ί.ζει τ ' άφεντι­
ηδΟlJη ιι ποιητικ η και η" " " t ς κό τη ς» 'και ό ((μέγας στα κούφια λόγια των αμυαλων}) fc] καί το «λεφσυσι των
" μιμ ησι ς. ως χρ η αυτηι) Ει ιιαι ε υ πόλε ι
ε u v ο μ. οv μ ε" ..
tJ(l, ασμ ευο ι aιι κα ταδεχο ί μεθα ώ ... σ' ~ , ~ πάνσοφων» κι εκείνοι που «λεπτεπίλεπτα στοχάζονται» τ άχα έπ ειδ η «πένον­
αύ "" λ ' ' .:ο υν ισμε-: ι ι γε ημιιι
TO.~ S κ η ουμ ε ιιοις' υ π · αύτ η$'" άλλα γαρ τ ο δοκουυ άληθΕς
• τα ~, καΙ μύρια δσα αλλα , εΙναι σ ημά δια μιά ς παλιάς αντίθεσης αύ των των
oυ~ o~ ιoυ π ροδιδόιιαι. ri γάρ, ώ φί λε, οίι κηλδ υπ' αύτη ς δύ ο. Παρ ' δλα αυτά πρ έπει νά είπωθεί στι αν τι ποίηση, ή καμωμένη γιά ευχα­
d
. κα ι συ, και μ άλισ τα σ ταν δι ' 'Ομήρου θεωΡ Ώ~ αύτήll;
ρίστη οη , αυτη ή μιμητική, Θά μπορούσε νά πρ οβάλει κάποιο επιχείρ ημ α που
νά δείχνει στι εχει θ έσ η σε μια ευνομούμενη π όλη , εμείς με μεγάλη χαρά θα
την κάνα με ξανα δεκτή , γιατΙ ξέρουμε ποι<', γοητεία ασκεί έπάνω σ ' εμας τους
ϊδι.ους. Πραγματικά δμ~ς εΤ~αι ανόσιο να πρσδlδει κανεις κάτι που το θεωρεί
&λη θινό. ΔΕν αΙσΘάνεσαι κι έσύ, φί.λε μου, ΤΙ1 γοητεί.α της, [d] ιδίως δταν την
κοιτάζεις μέσα από τόν 'Όμηρο;
 ΙΊΛΑ Τ ΩΝ IΙ ΟΑ ι τε Ι Α

Πολύ γε. Πάρα πολύ .

, OV~ODV δι ~αία EaTiv ούτω KaTι E Vat , απολογ ησαμ€v η έv Είναι λοιπόν δίκαιο νά την αφ ήσουμε νά ξαναγυρίσει
από τ11ν έξορία,
με λει η τtιιι αλλιμ μ€τρφ ; ;
αφού απ ολογηθεί με κανένα λυρ ικό η κάποιο αλλο ποίημα
5 Π άvυ με v O~IJ .
Βεβαίως.
Δοι με,V σέ γέ Πο υ α ιl κα ι τοϊς προστάταις αύτης, όσοι μη υπερασπιστές της,
Κ αΙ θά μπορούοαμε , Θαρρώ , να επιτρέψουμε καί στσύς
Π,ο ι:.τι l((: ι , Φ~λoπoιηΤ,oI δέ, ,α ι/ευ μέ τρου λ6γο ll ύπε ρ αύτ ή ς νά παρουσιάσουν
δσοι δεν εΙναι οί 'ίδιοι ποιητες αλλα αγαπούν τ11ν ποίη ση.
ηΠ Ε ι , ως ου Il6VO ll η δεία αλλα ΚΟ Ι ώφ ε λί μη προς τ α$' π ολ ι­
μ

δτι Μν είναι μόνον

μια ουνηγορία για αυτήν , σε πε ζό λόγο, πσύ να δείχνει
Τ:ία ς και τον βί ο ν ΤΟΥ ά lJθρώΠΙΥό lJ έ στιιι' και ε υ με νώς άκου ­
ζωη τών ανΟρώπων' κι.
e σo~ ~θα. ;ε ρδανοίι μεν γάρ ΠΟυ έa v μ η μόι/ο v ή δεία ΦαμΏ αλλα ευχάριστη αλλα καΙ ώφέλιμη στίς πολιτείες καΙ στη
κέρδος αν αποδει­
και ωΦελιμ η . εμείς οα τους ακουοουμε με συ μπ άθεια.( ο\ ΓιατΙ Θά 'χουμε
Π ώς δ' ου μέλλομεμ , εφη , κερδαί ι/ειμ; 1π οίη σ η αλλα καΙ ΟJφέλιμη.
χτεί δτι δεν είναι μόνον ευχάριστη 1
ΕΙ δέ γε μή , ώ φίλε έταΙρε . ωσπε ρ οί ποτέ ΤΟυ έρα ­ 'Αοφαλώς καΙ θα εχουμε κέρδος , είπε.
5 σ~έ y:ες, έ~~ ~γ~σωyτaι μη ώΦέλιμοl1 είμαι τον ερωτο, βίςι: 'Άν δμως, (ιγαπητέ μου φίλε, δέν θα εχου με , τότ ε, σαν
κι [κείνους πσυ κά­
μ~ν, ..ομως δε~ απε χοl;τα ι , κοι.,ήμε ΙS' οίίτως, δια Tov έγγεγο ι/ότα ποτε αγάπ η σαν αλλα κάποι.α στιγμ'l σχηματίζουν τη
ν πεποίθ η ση δτι αυτός ό
πολι­
με l ερωτα τη S' τo ιa υτης ποιησεως ύπο τη$' των καλώιι
l
δμως αποτραβιοiJνται
ερωτάς τους δεν τους ΟJφελεί, δύσκολα μ έν, πάντως
608 TfIWv τ~~fις, ε ύιιοι μ{ ιι έ σό με θα Φovijvaι α ύτ ηll ώS' βελτί ­ γεννηΘεί μέσα μας γι'
άπό τη οχέση, ετοι κι εμείς, εξαιτίας του ερωτα πού εχει
~τ η μ K~Ι oλ,ηθ~σ:ά τ,ην: έως δ' a,V μη οϊα τ ' ιj άπολογ 'lσασθαι,
σέ πολιτ ειες καλές , Θα
~KΡO,σaoμεθ aυτ ης ε πςισΟΥΤ Ες ημi v αύ τοϊς τοίιτοιι το ιι λόγον αυτ;] τ'lν ποίηοη , έπειδη ετυχε (608"\ να ι'1νατραφοϋμε
εχει αρετ11 καΙ ι'1λήθεια,
? ιι λε γο:ιε v: καΙ ταύτη μ τηιι έ πψδήv, εύλαβούμε νοι πάλιν ' ευχόμαστε βέβαια να αποδειχτεί δη πσίηση αύτη
11
ία, εμείς θά τήν
5 ~ μπεσε ~tι εις T~v ,rr a~BlK~\) τ ε κα! ΤΟIl τω ll π ολλώ v έρωτα . όσο δμως δεν είναι σε θέση να παρουσιάσει μιά τΙ-τοια άπολογ
~Kρ?ασO~ε θα σ ?uV ωS' ου σπουδαστ έ ον έ πι τ ή TOtaίIT1J ποιήσει ακΟύ με επαναλαμβάνοντας μέσα μας σάν ξόρκι τούτο
το επιχείρη μα που τό
ω,, αληθει α,"' τε αλλ' ' λ α β ητ ε, ΟΥ
απτομ' "η. και σ ποuδαίq. ,ΕΌ τον ερωτα πού μόνο
,,, , διατυπ ώνουμε α πο φόβο μι]πως πέσουμ ε πάλι σ ' εκείνο
b αυτ ην τιι,ι ακροωμ έιιιΡ, πε ρι τ ης έ ιι αυ τ cί3 πολ ιτ εία ς δεδ ι ότ ι την ι'1κούσουμε, λέω, με
σε μικρα παιδια καΙ οτόν πολύ κόσμο ταιριάζει. Θά
0])

και μομιστέα απερ εί ρήκα μΕ l1 περ! ποιήσεως. '

το παίρνουμε στά
τ11ν πεποίΟηση δτι αύτό τ ο είδος τ τις ποίηση ς δεν πρ έπε ι νά
Παντ άπασιν, η δ' ός, σίιμφη μι.
ημαντικό, [b] αλλά
, ~έ γα ς γά ρ , εφ ηl/ ό αγών, ώ φίλε Γλαίικωl/ μέγας . οοβαρά , σάν κατι πού 'χει ι'1γγίξει τιΙν άλ'ΊΘεια καί είναι σ
χώντας γ ια την πο ­
5 OυX ~o~oς δ~Kει, τ~ χρησ ΤΟl1 η κακο ιΙ γε μέσθα ι , ώστ ε ούτε δ ποισς την ακσυε ι πρέπει νά φυλόγεται άπο αύτήν, ι'1νησυ
θεί να Θεωρεί σωστα
τιμΏ εΠ~Ρ,~εντα ,ουτε χρ ήμασι " ουΤΕ αρχΌ ουδεμιι) ουδέ γΕ λιτ εία π ού κλείνει μέσα στ,ην ψvχ rί του, καί να έξακ ολου
:oιη~Ι KT] αξlOll α μ ε λησαι δικαιοσvvης Τ Ε και της ολλ ης δσα εχουμε πείγια ηΊν ποίηση.
Π έρα Υιό πέρα, είπε, συ μφωνώ μαζί σου.
αρετη,.

• Σύ~φημί σοι , εφ η , έξ ών δΙΕληλύθα μΕν' οί μαι δε και Γιατί εΙναι μεγάλος ό αγώνας, αγαπητ έ μου Γλαύκω
ν, μεγάλος δσο δεν
!Ο αλλοιι Ο IJΤΙVΟUΙΙ. ουτε άπό τιμες αξί­
, ι φαντάζεσαι, αν θά γίνει κανείς καλος η κακός, τόσο πού
c Και μήιι η" \Ι 8' €:"
, ', 7 ω , τα γε μ εγιστα ε π ίχε ιρα άρε της κα Ι
ζει νά παραουρθεί ου τε από ΧΡ ιΊμ ατα ουτε από αξιώματα
ούτε κι άπο τιΊ ν
ΠΡΟΚΕι μεΥα αθλα ου διελ ηλύθαμ ε v.
τι~ αλλες αρετές.
[δια η,ν ποίηοη , καΙ νά παραμελήσει τη δικαιοσύνη καΙ
νομίζω δτι
'Όσα "χου με πει με κάν:9υν να συμφωνώ μαζί σου, είπε ' (,λλά
καΙ όποιοσδ'Ίπστ ε αλλσς τό (δω θά εκανΕ.
επαθλα της
[c1 Κι δμως, ε1πα έγώ, στίς πιο μεγάλες ι'1νταμοιβές καΙ στά
αρ ετιϊς δεν έχου με αναφερθεί.

744 745