Tinatanglaw ang buhay, Pag-asa’y dumadalo’y ng tahimik. Sa mga tanawing kay ganda, Puso’y napapawi’t bumibilis ang tibok, Tulad ng musika ng hangin, Kapayapaan ay walang hanggan.
Sa mga hating-gabi, Buwan ang tanging saksi,
Mga bituin ay sumasayaw, Sa himig ng kalawakan. Sa gabing tahimik, Damdamin ay lalong lumalalim, Tulad ng mga kislap ng langit, Pag-asa’y walang hanggan.
Sa pagitan ng alon, Buhay ay patuloy na lumalangoy,
Walang tigil sa pag-ikot, Hamon ay hinaharap nang may tapang. Sa bawat patak ng luha, Lakas ay lumalakas na parang agos, Tulad ng buhay na nagpapatuloy, Kahit sa mga pagsubok, walang takot.