Czy dobra materialne czynią człowieka szczęśliwym?

Omów zagadnienie na
podstawie skąpca Moliera i wybranego kontekstu.

Ludzie przez całe swoje życie dążą do osiągnięcia szczęścia. W zależności

od osoby może być ono rozumiane w różny sposób. Dla jednych jego źródłem
staje się rodzina, miłość lub przyjaźń. Inni definiują je jako powodzenie w
zarabianiu pieniądze, sukcesy w karierze lub osiągnięcie pozycji społecznej.
Moim zdaniem dobra materialne nie są w stanie uczynić człowieka szczęśliwym.
Postaram się to udowodnić w poniższej rozprawce.
Dobra materialne mogą doprowadzić człowieka do szaleństwa i obsesji.
Powodują, że przestaje on racjonalnie patrzeć na otaczającą go rzeczywistość.
Widzi jedynie chęć dalszego wzbogacenia się.
Przykładem potwierdzającym ten argument jest utwór Moliera pt. ”Skąpiec”.
Harpagon, tytułowy bohater komedii obyczajowej jest dobrze usytuowanym
mieszczaninem, wdowcem. Wychowuje on dwoje dzieci: Kleanta i Elizę. Nie
troszczy się jednak o nich, bo nie chce wydawać pieniędzy. Jest gotowy zmusić
ich do małżeństwa, aby dzięki temu się wzbogacić. Interesuje go tylko jego
szkatułka i pieniądze w niej zawarte. Majątek Harpagona i ciągła chęć jego
pomnażania sprawiają, ze popada w obsesję. Podejrzewa zdradę z każdej strony,
dlatego nie ufa nikomu, nawet własnym dzieciom. Gdy jego szkatułka zostaje
skradziona, dostaje szału i każe komisarzowi aresztować każdego. Posądza
swojego sługę o kradzież, nie posiadając żadnym dowodów. Chciwość
tytułowego bohatera doprowadziła go do szaleństwa i obsesji. Popada on w
paranoję i przestaje widzieć świat poza pieniędzmi. Jego imię, które z języka
greckiego oznacza osobę chciwą i skąpca, znakomicie charakteryzuje opisywaną
postać.
Pieniądze powodują rozpad relacji z bliskimi. Stają się one ważniejsze od
najbliższych, przez co członkowie rodziny cierpią.
Dobrze widoczne jest to w sytuacji rodzinnej Harpagona. Skąpiec kierując się
wyłącznie pieniędzmi nie interesuje się Kleantem i Elizą. Przez jego
apodyktyczne zachowanie dzieci odsuwają się od niego. Traktuje je jako
narzędzia do powiększenia swojego majątku. Zmusza je do małżeństwa, nie
słuchając ich zdania i narzuca swoją wolę. Jest gotowy wydać Elizę za Pana
Anzelma i odebrać Kleantowi Mariannę, pomimo, że młodzi się kochają . Gdy
spotyka się ze sprzeciwem, zaczyna używać siły, co budzi lęk u jego córki, która
mimo wszystko szanuje ojca. Harpagon daje zły przykład swoim dzieciom, źle je
wychowuje. Widoczne jest to w zachowaniu Kleanta, który żeby zarobić
pieniądze popada w hazard. W komedii Moliera jest przedstawiona typowa
toksyczna relacja rodzinna. Ojciec zatracony w chęci wzbogacenia się, nie
interesuje się synem i córką, jest gotowy poświęcić ich do osiągnięcia większego
majątku. Jedyna miłość, jaką się kieruje jest miłość do pieniędzy przez co
pozostali członkowie rodziny nie są otoczeni troska rodzicielską.
Pieniądze mogą prowadzić do izolacji od społeczeństwa. Człowiek w
obawie przed utratą ich odcina się od innych ludzi. Nie jest w stanie nawiązać
nowych relacji międzyludzkich.
W postaci Harpagona jest idealnie to widoczne. Skąpiec skupiając się na
zdobywaniu dóbr materialnych izoluje się od innych ludzi i straci zdolność
nawiązywanie autentycznych relacji międzyludzkich. Nie potrafi zrozumieć
potrzeb i uczuć innych, przez co nie widzi cierpienia własnych dzieci co prowadzi
do konfliktów w rodzinie. Główny bohater ukrywa swoją szkatułkę z pieniędzmi
i pilnuje w największej tajemnicy, nawet przed członkami rodziny. Nie chce się
podzielić swoim majątkiem z nikim. Każdego traktuje jako narzędzia do
zarabiania pieniędzy, dlatego nie jest w stanie nawiązać relacji społecznych.
Harpagon jest idealnym przykładem, jak bogactwo materialne może
doprowadzić do alienacji społecznej i izolacji.
Przedstawione przeze mnie przykłady i argumenty z utworu Moliera pt.
„Skąpiec” potwierdzają tezę zawartą we wstępie, że dobra materialne nie są w
stanie uczynić człowieka szczęśliwym. Harpagon, główny bohater, staje się
ofiarą swojej własnej obsesji na punkcie pieniędzy, co prowadzi go do
szaleństwa. Jego chciwość i skupienie się na bogactwach powodują rozpad
relacji z bliskimi, szczególnie z dziećmi. Skupienie się na zdobywaniu dóbr
materialnych sprawia, że Harpagon izoluje się od społeczeństwa, tracąc
zdolność do tworzenia autentycznych relacji międzyludzkich. Przykład
Harpagona pokazuje, że bogactwo materialne może prowadzić do osamotnienia
człowieka co nie przynosi prawdziwego szczęścia.