1.

2. X

3. X

4. X

5. X

6. X

Autor wyolbrzymia wady głównego bohatera, przez co Harpagon staje się postacią komiczną. Jest za-
bawny, ze względu na swoje działania i cechy charakteru.

1. Czym przejawia się skąpstwo Harpagona:

- uzbierał sumę 10.000 tys. talarów,

- na świat i ludzi patrzy wyłącznie przez pryzmat korzyści materialnych,

- przyjemność sprawia mu samo posiadanie pieniędzy,

- w celu powiększania majątku zajmuje się lichwą,

- chce ożenić się z Marianną, gdyż liczy na niewielki posag i oszczędność dziewczyny,

- obarcza p.Anzelma wszelkimi kosztami związanymi ze ślubem młodych.

2. Jakie są efekty skąpstwa Harpagona:

- jego dzieci zaciągają długi by się lepiej ubierać,

- wszystkich podejrzewa o to, że chcą go okraść,

- mieszkańcy jego domu drwią sobie z niego, mówią na jego temat złośliwe plotki,

- jest niedbały i niechlujny,

- jego służba chodzi w podartych i poplamionych ubraniach,

- Jakub pełni funkcję kucharza i stangreta.

3. Jak zachowuje się Harpagon gdy ginie jego szkatułka:

- sprawia wrażenie osoby szalonej,

- rozmawia sam ze sobą, oskarża sam siebie o kradzież,

- o szkatułce mówi jak o bliskiej osobie,

- nie widzi już dalej sensu życia,

 - dla złodzieja żąda kary śmierci,

- żąda aresztowania.

4. Inne cechy Harpagona oprócz skąpstwa:

- samolubny,

- złośliwy,

- władczy,

- nieuczciwy,

- nadpobudliwy,

- chciwy,

- apodyktyczny.

Zachowuje się bardzo dwuznacznie. Wobec Elizy postępuje jak zalotnik, który kokieteryjnie zapewnia
dziewczynę o swoim uczuciu. Mimo to jej zachowanie świadczy o tym, że nie jest pewna obietnic
Walerego. Poza tym skłonił ją do darowania mu "zadatku miłości" - nie wiadomo jak należy
interpretować to sformułowanie. W ostatnich scenach Walery zapewnia o czystości swoich uczuć
oraz o tym, że Eliza zapewniła go jedynie, iż zostanie jego żoną. Ale w pierwszej scenie Eliza mówi:
"wielce się obawiam, że miłość zaprowadziła mnie dalej, niżby się godziło", a z jej postępowania i
świadomości surowych praw, które rządzą światem (poznała je w rodzinnym domu bardzo dobrze)
trudno wywnioskować, że Eliza jest tak naiwna, by sądzić, że posunęła się za daleko, dając Waleremu
tylko obietnicę małżeństwa. Walery nie stara się zdobyć ukochanej, nie zawiera nawet znajomości z
jej bratem (co zarzuca mu Eliza). Uważa, że siląc się na pochlebstwa wobec Harpagona, uda mu się
coś zadziałać. Myśli nieracjonalnie, jak gdyby nie zależało mu już specjalnie na związku z Elizą, która
coraz bardziej pragnie małżeństwa. Nie wiadomo jak zachowałby się Walery, gdyby nie szczęśliwe
spotkanie z bogatym ojcem