Na rys1.

dT=-qdx/λ S całkując q=λ S(Tw1-Tw2)/δ q=S^T/R i q= δ/λ ^T=(Tw1-Tw2) Narysuj rozkład i wzór na opór R=1ln(r2/r1)/2λl Zestaw liczb L-współ. Wnikania ciepła Nu=L*d/λ, jest funkcją
Nu=f(Re,Pt,Gr,Kg), dzięki niemu można wyznaczyć ilość ciepła wnikającego od ścianki do płynu lub odwrotnie Dla konwencji wymuszonej Nu=f(Re, Pr, Kg) Jak oblicza się konwencję cieplna E=λe/ λ,
E- współ. Intensywności wnikania, λe-zastepczy współ. przewodzenia ciepła λ- współcz. przew. ciepła Pr, Wiena- iloczyn długości fali promieni o max natężeniu i temp w której to promieniowanie zachodzi
jest wielkością stałą (w miarę wzrostu temp λ max przesuwa się w kierunku fal krótszych )Pr. Kirchoffa- W stanie równowagi termicznej natężenie promieniowania i absorpcji energii dla danego ciała są
jednakowe, a współczynnik emisji równy jest współczynnikowi absorpcji: Ɛ=a. Jak oblicza się zastępczą ^Te= ^T2-^T1/ln(^T2/^T1) row. Fouriera ma postać dQ= -λS*(dT/dx)*dτ opisuje ilość ciepła Q
przewodzonego przez powierzchnie S prostopadlą do kierunku ruchu ciepła dQdx=-λSdTdτ; λ=dQdx/SdTdτ =[Jm/m^2 sK]=[W/mK] λ współczynnik przewodzenia ciepła, τ- czas operacji, Q- przewodzenie
ciepła, S-powierzchnia przewodzenia; dT/dx- gradient temp. 2λl Podczas konwencji swobodnej Nu=f(Gr, Pr) Co wiesz o wnikaniu w wielu przypadkach następuje wnikanie ciepła między płynem i
ścianką lub odwrotnie, nie w przewodach prostoliniowych ale w krzywoliniowych, wężowodach. Ruch płynu wtedy podlega stałym zakłóceniom ze względu na ciągłą zmianę kierunku przepływu płynu.
Wartości współcz. wnikania ciepła dla takich przypadków są wyższe niż ciepła dla przewodów prostoliniowych. Co to jest czynnik wnikania ciepła. Ten parametr stosuje się podczas wnikania ciepła
podczas przepływu płynu przez warstwę wydłużenia. Gdy Re< 50 to wynosi on 0,91 Re-0,51 , gdy Re>50 to jw.=0,61Re-0,41Ilość ciepła jest tu mowa o przenikaniu ciepła dla ścianki cylindrycznej wymiana
ciepła 2 ośrodków które są podzielone grubą ścianką cylindryczną w postaci rury Zapisz wyrażenie(użebrowana) q=(T1-T2)/(1/a1S1 + δ/ΛS1 + 1/a2S2) Temp-wielkość charakteryzująca stan cieplny i
określająca jego potencjał cieplny. Temp danego ciała jest funkcją współrzędnych (x,y,z) i czasu. T=f(x,y,z,τ) . ). Pr Stefana-Boltzmanna- natężenie promieniowania ciała doskonale czarnego jest wprost
proporcjonalne do czwartej potęgi jego temp Eo=Co(T/100)^4 (równanie to można stosować również do ciał niedoskonale czarnych) Ciało dosk białe energia promienista padająca na ciało może ulec
całkowitemu lub częściowemu odbiciu (miarą tej części energii jest refrakcja R), zmieniając jedynie kierunek promieniowania r =1,a=0,t=0; Cialo czarne- ulega całkowitemu lub częściowemu pochłonięciu
(jej miarą jest absorbancja A), ta część energii ulega zamianie na ciepło r=0,a=1,t=0 Cial. Przeźroczyste- ulega całkowitemu lub częściowemu przejściu przez dane ciało (transmitancja T) t=1 r-
współczynnik odbicia, a-wsp absorpcji, t- wsp przeźroczystosci. Kryterialna liczb Prandtla Pr=cη/λ; λ=cη/Pr; Nusselta Nu=alfa*d/λ; ά=Nuλ/d; [(W/mK)*(1/m)]= [W/m^2K] alfa-współczynnik
wnikania[W/m^2K], d- średnica[m], λ-wsp przewodzenia ciepła [W/mK], c- ciepło właściwe płynu[J/kgK], η- lepkość dynamiczna płynu [kg/ms] rown Plancka ma postać (dE/dλ)od T=(c1*λ^5)/ [(e^(c2/λT)-1]
T- temp ciała emitującego energie promienistą o wartości c1=2πhc, h-stała Plancka, c- prędkość światła, c2- stała o wartości c2=ch/k, k-stała Boltzmanna k=R/N, R uniwersalna stała gazowa, N- stała
Avogadro Wzór Nu=0.023Re^0.8*Pr^0.33 opisuje proces wnikania ciepła (konwekcja wymuszona podczas burzliwego ruchu płynów) Jak obliczamy konwekcje swobodna q=λz/σ *SΔT; λz- zastępczy
współczynnik przewodzenia ciepła[W/mk]; σ- szerokość komory [m]; S-powierzchnia przekroju przez który następuje ruch cieplny [m^2]; ΔT- różnica temp przeciwległych ścian komory [K]. Szczególność
procesu- powierzchnia wymiany ciepła dla 3 stadiów ruchu ciepła jest różna. stężanie roztworu- wstępny etap krystalizacji, najczęściej w aparatach wyparnych. Bilans materiałowy: b0*L=b*(L-W) =>
W=L*(1-b0/b), gdzie L- masowe natężenie przepływu roztworu rozcieńczonego[kg/s]; W- masowe natężenie przepływu odprowadzonego roztworu[kg/s]; b0- stężenie początkowe roztworu[%]; b- stężenie
roztworu opuszczającego wyparkę. Bilans cieplny- G= W(iw’’-cwT1)+LcL(T1-T0)/(ig’’-ig’) G- masa pary grzejnej doprowadzonej do wyparki[kg/s]; cL- ciepło właściwe roztworu rozcieńczonego[J/kg*K]; cw-
ciepło właściwe roztworu rozpuszczalnika[J/kg*K]; i’’w- entalpia pary wtórnej w temp T[J/kg]; i’’g- entalpia nasyconej pary grzejnej[J/kg]; i’G- entalpia kondensatu[J/kg]